-
สวัสดีครับทุกคน ผมขอแบ่งปันประสบการณ์ความรักเล็กๆน้อยๆนะครับ
ผมอยากจะให้ทุกคนๆรู้เพียงว่า"รักแท้ยังมีอยู่จริงครับ"
ติชมกันได้นะครับ
ผมยังมือใหม่อยู่ :n1:
......................................
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
:L3: :really2:
......................
ตอนนี้ไม่ต้องใส่หัวเรื่องแล้วนะ ว่านิยายหรือเรื่องเล่า นอกจากเรื่องสั้น ถึงจะใส่จ้า :haun4:
-
อะครับเป็นกำลังใจให้
:L2: + 1
-
มาจิ้มเรื่องใหม่ :mc4:
-
รออ่านอยู่ครับ ^^
-
:mc4:
-
:pig2:ผมเป็นเด็กนักเรียนโรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งนะครับ ขอเริ่มตอนผมอยู่มัธยมปีที่ 6 นะครับ
ผมเป็นเด็กนักเรียนสายวิทย์/คณิต ผมค่อนข้างจะเรียนได้เกรดดีพวกวิชาวิทยาศาสตร์
เพราะครอบครัวเป็นอาจารย์สอนวิชาวิทยาศาสตร์กันทั้งบ้านเลยครับ
ชีวิตในช่วงมัธยมของผมก็เรียบๆง่ายๆไม่ได้มีอะไรโดดเด่นเท่าไรนอกจากหน้าตาของผม(แง่วเครียดกันเป็นแถวเยย)
อย่าเพิ่งวิ่งไปเอาอาหารออกทางปากกันนะครับ
ด้วยความที่คุณแม่ผมเป็นอาหมวยมีเชื้อสายจีนแล้วคุณพ่อเป็นคนเหนือ
แต่ท่านทั้งสองมาก่อร่างสร้างตัวที่กรุงเทพด้วยเหตุนี้จึงทำให้ผมขาวโอโม หุหุหุ
ผมไม่ได้เเสดงออกนะครับว่าผมเป็นเกย์จึงมีแต่สาวๆเท่านั้นที่จะแวะเวียนมาในชีวิตผม
แต่ผมก็ไม่ได้ให้ความสำคัญพวกเธอมากไปกว่าคำว่าเพื่อนเลย
ถึงจะสวยขนาดไหนก็ตามต่อให้มีตำแหน่งมาการันตีผมก็ไม่สน(เห้อ...ก็รู้ๆกันอยู่)
เหตุที่ผมไม่แสดงออกแล้วก็ไม่มีแฟนตอนมัธยมก็เพราะคุณพ่อผมเป็นอาจารย์อยู่ในโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่อ่ะสิครับ
แต่ห้ามกันได้ก็แค่แต่ตัวเท่านั้นแหละใจคงห้ามกันไม่ได้ โบราณเค้าถึงว่ากันว่าเลี้ยงลูกเลี้ยงได้แต่ตัว เนอะ
ก็ไอ้ตัวผมมันแอบชอบเพื่อนอยู่คนหนึ่งอ่าดิ
เพ้อเจ้อมาตั้งนานยังไม่ได้บอกเลยว่าผมชื่ออะไร ผมชื่ออัลฟ่าครับ ถ้าถามว่าทำไมผมถึงชื่อนี้
ก็พ่อผมเป็นครูวิทยาศาสตร์นี้นา ถ้าพ่อผมเป็นครูคณิตศาสตร์ผมมีหวังต้องชื่อสแควรูดน์หรือไม่ก็ตรีโกณแน่เชียว อิอิ
ส่วนเพื่อนที่ผมแอบชอบ มันชื่อไอ้บีครับมันตัวเล็กกว่าผมนิสหนึ่งมันสูงประมาณ 176แต่ผมอ่ะสูง180
มันจึงอยากสูงให้ได้เท่าผมอ่ะครับมัน จึงพยายามเล่นกีฬาแล้วก็กินนมเยอะๆๆแล้วมันก็สมใจปัจจุบันมันสูงกว่าผมอีกเหอะๆๆๆๆๆๆ
ไอ้บีไม่ชอบวิชาวิทยาศาสตร์เลยครับเพื่อนๆๆให้ตายเหอะวิชาจำพวกวิทยาศาสตร์จะไม่เคยเข้าหัวมันเลยด้วยซ้ำอาจารย์เลยจับไอ้บีมานั่งใกล้ผมเพื่อมันจะได้ถามผมเวลามันไม่เข้าใจ(ต้องขอบคุณอาจารย์มากมาก)
แต่ตอนนั้นผมก็ยังไม่ค่อยปลื้มมันมากเท่าไรหรอกคับ
ด้วยความที่เราต้องนั่งเรียนใกล้กันจึงมีเรื่องพูดคุยกันบ่อยจนสนิทกัน ที่โรงเรียนสอนพิเศษของคุณป้าผมมันก็สนใจแล้วก็ไปเรียน จึงทำให้ผมกับมันสนิทกันมากยิ่งขึ้น ก็มันเจอกันทุกวันนี้ครับจะไม่ให้สนิทได้ไง
แต่ผมก็แอบแปลกใจว่าหน้าตาอย่างมันทำไมไม่มีแฟนทั้งๆๆที่มันก็จัดว่าเป็นคนหน้าตาดีระดับเทพเลยก็ว่าได้
แต่อาจจะน้อยกว่าผมนิสนุง คริคริ
ชีวิตก็ดำเนินมาเป็นปรกติดีครับจนมาถึงวันที่พวกเราต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย มันมาค้างบ้านผมทุกวันเลยคร๊าฟฟฟพี่น้อง มันให้ผมติวให้มันครับ คืนหนึ่งขณะติวหนังสือกันอยู่ผมก็ถามมันว่า
"เฮ้ย..บี ฟ่าอยากรู้อ่ะว่าบีจะเรียนคณะอะไร"
"บีอยากเรียน..............อืม!!!!!!ไม่รู้ดิ บีอยากเรียนเหมือนฟ่าอ่ะ"
"อ้าว...แล้วบีรู้เหรอว่าฟ่าอยากเรียนอะไรอ่ะ"
"ก็ไม่รู้ไง ถ้าบีรู้บีก็ตอบฟ่าไปแล้วดิ" แล้วสายตาของมันก็มองไปที่หน้าต่างอย่าไร้จุดหมาย ผมสังเกตุว่ามันเหม่อลอยแบบนี้มาได้หลายอาทิตย์แล้วซึ่งผมก็สงสัยเหมือนกันว่ามันเป็นอะไร
"ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ฟ่าไปกินข้าวได้แล้วคุณแม่ให้มาเรียนเชิญค๊า"เสียงยัยน้องสาวตัวดีของผมมันพูดจาประชดประชันผมอีกแล้วครับท่านซึ่งมันก็เป็นเรื่องประจำๆอยู่แล้ว
"บี..........บี....................บี เห้ยนี้สามบีแล้วนะ บีเป็นไรป่าวเนี้ย บอกฟ่าได้นะ มีไรให้ฟ่าช่วยป่าว"
"อืม.............เดี๋ยวค่อยเล่าไปกินข้าวก่อนแล้วกัน บีหิวแล้วอ่ะ" อะไรของมันหว่ะเปลี่ยนโหมดง่ายเจงแหะผมหล่ะงงกับมันจริงๆๆเชียว
"มากินข้าวกันลูก เดี๋ยวกับข้าวเย็นหมดเดี๋ยวไม่อร่อยนะ"
"ต่อให้เย็นแค่ไหน ก็อร่อยครับถ้าเป็นอาหารฝีมือคุณแม่" ไอ้บีมันประจบแม่ผมครับทุกท่าน เล่นเอาแม่ผมยิ้มแก้มแทบปริกันเลยทีเดียวเชียว แต่ไม่ทันไรก็มีเสียงนางมารน้อยสอดแทรกเข้ามาท่ามกลางบรรยากาศอันสดใสว่า
"ประจบประแจง" ไอ้บีกลับไปสู่โหมดหน้าจ๋อยอีกแล้วครับท่าน
"เพี้ยะ" เสียงฝ่ามือแม่ผมกระทบไปที่ไหล่นังน้องสาวตัวดี
"เดี๋ยวเถอะยัยหนู พูดจาไม่เพราะเลยนะลูก" น้องสาวผมก็เปลี่ยนโหมดเป็นหน้าจ๋อยตามกันไป
" สมน้ำหน้า คนขี้อิจฉาก็เงี้ยแหละ แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมแลบลิ้นให้น้องสาวทำหน้ายั่วประสาทเป็นที่สุด
"เดี๋ยวเถอะเรา ชอบยั่วน้องจังนะ" แม่ดุผม แต่ผมก็ไม่มีทางเปลี่ยนโหมดตามสองคนนั้นแน่นอน สักพักพ่อก็เดินมาจากชั้นบน แม่เรียกพ่อทานข้าว
"พ่อมาทานข้าวเร็วเดี๋ยวเย็นหมดวันนี้มีแกงเผ็ดเป็ดย่างที่พ่อชอบด้วยนะ"
"แม่ไปซื้อร้านไหนมาอ่ะ"
"ทำเอง" แล้วแม่ก็งอน ตุ๊ป่องๆๆๆกลับไปในครัว
ขณะนี้ทุกคนอยู่ในโหมด สงบเงียบ ปิ้วววววววววววววววววววววแม่เดินกลับมาพร้อมกลับทอดมันกุ้งอาหารจานโปรดของพ่อแม่วางลงพร้อมกลับเอ่ยคำพูดขึ้นว่า
"ทุกคนลองทานทอดมันกุ้งฝีมือแม่สิลูก ยกเว้นพ่อห้ามกินจ้ะ" แป่วๆๆๆๆๆๆอะไรจะงอนกันเป็นหนุ่มๆๆสาวๆๆเนี่ยป๊ากับม๊าผม เห้อ
"ดีกันเถอะนะครับอย่าทะเลาะกันเลย ฟ่าอายเพื่อนอ่ะครับ" ไอ้บีมันแอบยิ้มครับท่านผู้ชม
"ไม่เห็นจะต้องอายเลยฟ่า บีว่าพ่อกับแม่ฟ่าน่ารักออก" ป๊ากับม๊าผมยิ้มแก้มปริแล้วครับท่าน ไอ้บีมันเข้ากับครอบครัวผมได้อย่างดี เรียกได้ว่าป๊ากับม๊าผมนี้หลงมันเลยทีเดียวครับ แล้วผมจะกลายเป็นหมาหัวเน่ามั้ยเนี่ย เห้อๆๆ
เรื่องบนโต๊ะอาหารจบลงผมสองคนก็ขึ้นไปติวหนังสือกันต่อแต่ผมก็ไม่ลืมเรื่องที่ไอ้บีมันบอกว่าทานข้าวเสร็จแล้วจะเล่าให้ผมฟังหรอกครับว่าที่วันนี้มันเหม่อลอยเนี่ยมันเป็นอะไร
"อ่านเรื่องอะไรดีอ่ะฟ่า บีว่าเราน่าจะลองทำข้อสอบเก่ากันดูบ้างนะ ฟ่าว่าไง" ผมจ้องหน้ามันเพื่อที่จะให้มันเล่าเรื่องทั้งหมดมาโดยเร็ว จงบอกๆๆๆๆๆๆๆๆๆมา55555+
"เป็นไรฟ่าจ้องหน้าบีอยู่ได้" มันหลบสายตาผมครับ ผมจับหน้ามันมาแล้วจ้องตามันอย่างจริงจัง
"เป็นไรเนี่ยฟ่า เดี๋ยวบีก็ท้องกันพอดีจ้องอยู่นั้นแหละ" คนนะโว้ยไม่ใช่ปลากัดไอ้นี้นิ
"บีเป็นไรอ่ะวันเนี้ยบอกมาเลย ไหนบอกว่าจะเล่าให้ฟ่าฟังหลังทานข้าวเสร็จไง"
"หรอ บีบอกงั้นหรอ ไม่นะ บีว่าบีไม่ได้พูดนะ"
"อย่ามาทำเนียน เร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"เออ ก็ด่ะ"ผมตั้งใจฟังมากไม่รู้ทำไมต้องสนใจเรื่องนี้ถึงขนาดนั้น
"ฟ่าไม่ต้องจ้องบีขนาดนั้นก็ได้ บีเล่าไม่ถูกแล้วเนี้ย บีว่าฟ่าดูจริงจังไปนะ"
"แหะๆๆๆๆๆๆ" เรื่องมากนักไอ้นี้แต่ผมก็จริงจังจนออกนอกหน้าอ่ะแหละ อิอิ มันเปลี่ยนโหมดอีกแล้วครับพี่น้องเมื่อสักครู่มันยังร่าเริ่งอยู่เลยมันกลัมาโหมดหงอยอีกแล้วววว
"เดี๋ยวพวกเราเรียนจบแล้วเราก็คงจะไม่ได้เจอกันแล้วสินะ"
"เจอสิ ฟ่าก็อยู่ที่บ้านนี้ไงบีก็มาหาฟ่าได้ตลอดแหละ หรือไม่เราอาจจะได้เรียนที่เดียวกันก็ได้" ทำไมผมไม่เคยคิดเรื่องนี้เลยนะว่าถ้าเราต่างนต่างไปเรียนมหาวิทยาลัยแล้วไม่รู้ว่าเราสองคนจะได้เจอกันทุกวันแบบนี้รึป่าว คิดแล้วก็ใจหาย มันทำให้ผมเข้าใจเลยว่าทำไมบีมันถึงเศร้าแล้วเหม่อลอย ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้มันไปกับผมทุกที่ทุกเวลาเพราะชีวิตผมมีมันอยู่ด้วยเกือบทุกวันถ้าไม่มีมันชีวิตผมคงขาดอะไรไปสักอย่างแน่เชียว เราทั้งสองคนนิ่งเงียบกันอยู่ครู่ใหญ่
"แล้วถ้าเราสองคนไม่ได้เรียนที่เดียวกันหล่ะ ฟ่าจะคิดถึงบีรึป่าว"
"หึ อะไรนะ" อยู่ดีดีอาการเขิลก็กำเริบซะง้านนนนนก็คนมันไม่เคยมีใครถามเเบบนี้นี่หว่า
"ฟ่าจะคิดถึงบีมั้ย"
"คิดสิ ฟ่าต้องคิดถึงบีแน่ๆๆบีเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฟ่านี้นา"
"แค่เพื่อนเองหรอ" มันพูดเสียงเบาๆๆในลำคอ
"บีพูดว่าไรนะ ฟ่าไม่ได้ยินอ่ะ" ผมไม่ได้ยินเจงๆๆอ่ะ
"ปล่าวๆๆๆๆๆๆๆไม่มีไร"
"ฟ่ารู้มั้ย ถ้าวันนี้บีไม่รู้จักฟ่าบีคงเสียดายแย่เลย ฟ่าทำให้บีมีความสุขทำให้บีรู้จักคำว่าร่าเริง ฟ่าเป็นรอยยิ้มของบีนะรู้ตัวมั้ย"
"หรอ (แอบยิ้มทำไมเนี่ยไอ้ฟ่า) คิดๆแล้วก็ใจหายเหมือนกันเนอะอีกไม่กี่อาทิตย์เอง"
"แล้วฟ่าจะเลือกคณะอะไรอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ แล้วบีจะเลือกตามฟ่ามั้ยอ่ะ"
"ฟ่าเรียนเก่งกว่าบีมากมาย ถ้าฟ่าอยากเรียนแพทย์บีจะเลือกตามฟ่าได้มั้ยอ่ะ ความรู้เท่าหางอึ่งอย่างบีได้อยู่ห้องเดียวกับฟ่านี้ก็ถือว่าบุญมากแล้วนะ บีไม่เก่งนะฟ่าก็รู้ดี ยิ่งพวกวิทยาศาสตร์ เคมี ฟิสิกส์ ชีวะ นี้ไม่เคยเข้าหัวบีเลยนะ"
"แต่วิชาอื่นบีก็เก่งนี้นา ฟ่ายังสู้ไม่ได้เลย"
"เออๆๆๆๆช่างมันเหอะ ว่าแต่ฟ่าเหอะจะเลือกคณะอะไรอ่ะเมื่อไรจะบอกบีสักที"
"ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ" ใครอีกเนี่ยนังจอมมารน้อยแน่เชียว
"เปิดได้เลยครับประตูไม่ได้ล็อค" นังจอมมารน้อยน้องสาวสุดที่รักผมจิงๆด้วยครับ
"คุณแม่ให้อิฉันเอาขนมนมเนยมาให้คุณหนูทั้งสองเจ้าค่ะ มีอะไรจะใช้บ่าวอีกมั้ยค่ะ บ่าวจะต้องไปถูเรือนแล้วก็รดน้ำต้นไม้อีกหน่ะเจ้าค่ะ" ดูน้องผมสิครับสงสัยจะดูละครมากไปนิสนุง
"เจ้ามีงานอันใดก็ไปทำเถิด ไว้ข้าต้องการอันใดแล้วจะเรียกใช้เจ้านะ ขอบใจเจ้ามาก" เอ้าพอกันเพื่อนผมครับดูหนังมากไปพอๆกับน้องสาวผมเลย เห้อ มันต๊องพอๆกันเชียว
"ยังไม่ไปอีกหรือจักให้ข้าลงหวายสักสิบไม้ก่อนดี สู่รู้เรื่องเจ้านายนัก นังแม้น" 5555+ผมก็เป็นไปกับเค้าด้วย
"ตึ่งๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียนังแม้นเดินลงส้นเท้า เห้อน้องสาวผมเมื่อไรมันจะเรียบร้อยกับเค้ามั้งน๊า ผมจะหยิบขนมกินไอ้บีมันแย่งเอาไปครับ
"อย่าเพิ่งกิน บอกมาก่อนว่าฟ่าจะเลือกคณะอะไรอ่ะ" มันจ้องผมอย่างเอาจริงเอาจัง
"เออๆๆๆๆๆรู้แล้วน๊า ฟ่าอยากเป็นหมอหรือไม่ก็เป็นครูแบบป๊ากับม๊าอ่ะ"
"บีว่าแล้วเชียว"
"ทำไมหรอ"
"ก็บีเห็นฟ่าอ่ะ ซื้อหนังสือเกี่ยวกับตำราแพทย์มาอ่านอ่ะซึ่งมันดูแล้วน่าเบื่อจะตายแต่บีเห็นฟ่าอ่านมันกี่ครั้งฟ่าก็นั่งยิ้มกับมันทุกครั้งอย่างกับอ่านหนังสือการ์ตูนอ่ะ" ก็ผมชอบอ่านเจงๆๆอ่ะแต่มันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก
"แล้วเป็นครูหล่ะ บีรู้ได้ไง"
"ก็ทุกครั้งที่ฟ่าสอนการบ้านหรือติวหนังสือให้บีอ่ะ ฟ่าดูมีความสุขมากเลยนะแล้วฟ่าก็ไม่เคยหงุดหงิดใส่บีเลยสักครั้งทั้งๆที่บีสอนไม่ค่อยจำอ่ะ" ก็ผมชอบคุณนี้คร๊าฟจะหงุดหงิดได้ไง อิอิ
"แล้วบีอ่ะ จะเรียนคณะอะไร บีอยากเรียนเกี่ยวกับภาษา บีอยากพูดได้หลายภาษา" เอ๊ะ..หรือเราจะเป็นครูสอนภาษาดีนะ
"งั้น ฟ่าเรียนภาษาด้วยดีกว่าฟ่าก็อยากพูดได้หลายภาษาเหมือนกันอ่ะ" ความรักบังตาผมอีกแล้วครับ น้องๆที่กำลังจะเข้ามหาลัยอย่าเอาความรักมาตัดสินใจในการเลือกคณะแบบผมนะครับ เลือกที่เราชอบและถนัดดีกว่า
"อย่าเลยฟ่า ทำตามฝันของฟ่าดีกว่า" ก็กรูอยากเรียนคณะเดียวกับมรึงที่เดียวกับมรึงนี้หว่า
"อ่าวบีไม่อยากเรียนกับฟ่าหรอ"
"อยากอ่ะอยากแต่ฟ่าอย่าลืมสิ ว่าเราต่างคนต่างชอบคนละคณะจะมาฝืนเรียนที่ไม่ชอบทำไม เรียนโดยที่ใจมันไม่ได้รักไม่จะเรียนได้ดีหรอ" เออมันมีสาระได้เว้ยวันนี้
"โอเค แต่เราต้องเรียนที่เดียวกันให้ได้นะ "
"ได้สิ" โอ้ยอะไรมันจะโรแมนติกขนาดนี้เนี้ย บีมันจะรู้มั้ยน๊าว่าผมแอบชอบมันแล้วมันจะชอบผมบ้างรึป่าวน๊า
"ฟ่า"
"มีไรอีกอ่ะ พอดีวันนี้ไม่ต้องติวกันพอดีหนังสืออ่ะ"
"สัญญากับบีได้มั้ยว่าฟ่ามีเพื่อนใหม่แล้วจะไม่ลืมบี" มันยื่นนิ้วก้อยออกมาเขี่ยจมูกผม
"เห้ย..เล่นไรปัญญาอ่อนแระ" มันยังไม่หยุดครับ
"เดี๋ยวจะโดนเตะ" ไอ้นี้เล่นอะไรกูเขิลนะ คริคริ
"สัญญาก่อนสิ"
"เออ...สัญญา" ผมเอานิ้วก้อยไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยมัน
"พอๆๆๆๆได้แระอารมณ์เนี่ย วันนี้บีแปลกๆนะฟ่าว่า"
"ไม่เห็นแปลกเลย ฟ่าคิดมากอ่ะ" มรึงแปลกจริงๆอ่ะวันเนี้ยปรกติบีมันจะไม่เคยทำอะไรกับผมแบบนี้หรอกมันจะเฉยๆๆด้วยซ้ำ
"หาวววววววววววววว" ผมหาวออกมาแล้วค๊าฟความง่วงเริ่มมาเยือนตอนนี้ก็สี่ทุ่มแล้ว
"ฟ่าง่วงแล้วหรอ"
"อืม ง่วงแย้ว งั้นฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวบีจะได้อาบ เรื่องหนังสือไว้ติวต่อพรุ่งนี้แล้วกันนะวันนี้ครูง่วงแล้วอ่ะลูกศิษย์"
"ไรฟ่ะ" ก็ผมง่วงเจงๆๆอ่ะตื่นมาแต่เช้าวันนี้ก็ท่องหนังสือติวหนังสืออยู่กับมันเนี่ยแหละทั้งวันสมองผมหล้าไปหมดแล้วต้องการพักผ่อนอย่างเร่งด่วน
ผมไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมนอน มันยังนั่งอ่าานหนังสืออยู่คร๊าฟฟฟทำเป็นไม่สนใจผมอีกด้วย แต่ทำไมอ่านหนังสืออยู่หน้าเดียวหว่านานแล้วนะยังไม่เปลี่ยนหน้าอีก แต่ก็ช่างมันเหอะนอนดีกว่า
"บีฟ่านอนก่อนนะ ฟ่าง่วงอ่ะ กู๊ดไนท์น๊า" ผมล้มตัวลงนอนในสมองก็คิดโน้นนี้นั่นไปเรื่อยจนได้ยินเสียงมันเก็บหนังสือสักพักก็ได้ยินเสียงคนอาบน้ำ สงสัยมันจะเริ่มง่วง แต่ที่หน้าแปลกเมื่อครู่ผมยังง่วงอยู่เลยแต่ทำไมตอนนี้มันไม่ง่วงหว่า สักพักมันก็ออกมาจากห้องน้ำแต่งตัวทาแป้งซะหอมฟุ้งเชียวเสียงกดสวิตซ์ปิดไฟ ไฟดับลงเหลือเพียงแต่เเสงจากภายนอกที่ทะลุผ่านผ้าม่านมาทำให้ในห้องมีแสงสลัวๆ ผมนอนดมกลิ่นแป้งที่ลอยมาตามลมของเครื่องปรับอากาศฟุ้งไปหมดจนเคลิ้มๆๆๆๆๆกำลังจะหลับ
ทันใดนั้นเอง............... :z1:
-
:L2: :L2: :L2:
มาขอติดตาม อ่าน ด้วยคนคร้าบบบ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เรื่องใหม่ +1 เป็นกำลังใจครับ
เรื่องนี้ออกแนวน่ารักแฮะ
-
มาติดตามอ่านด้วยคน
+1 เป็นกำลังใจให้ :mc4:
-
ทันใดนั้นเอง...
อะไรต่ออ่ะ
:serius2:
-
ทันใดนั้นเอง ....แล้วผมก็หลับไป.... :t3:
-
ทันใดนั้นเอง ....แล้วผมก็หลับไป.... :t3:
^
^
^
:laugh:
-
ทันใดนั้นเอง.........
จบงี้ค้างไปป่าวคับ
-
สวัสดีครับ
ยินดีๆ เรื่องใหม่ครับ :mc4:
อ่าๆ อัลฟ่า ผมคงเป็นเบต้าอ่า เวอร์ชั่นทดลองก่อนใช้งานจริง คิคิคิคิ
นี่เป็นเรื่องเล่าใช่ไหมครับ อ่าๆๆ อยากรู้จัง ทันใดนั้นเอง...... ใครจะเสร็จใคร อ่ะจึ๋ยยยยยย o18
ขอบคุณและจะติดตามครับ
-
มาเจิมเรื่องใหม่ :L2:
แค่ตอนแรกก็ทำให้ค้างซะแล้วนะคะ รอคะรอตอนต่อไปอยากรู้ว่า "ทันใดนั้น"น่ะ มันคืออะไร
-
จะมีอะไรตื่นเต้นรึเป่า :impress2:
-
ว้าว ว้าว + 1 ตอนรับเรื่องนี้ ... ชอบครับ "รักแท้มีอยู่จริง"
เป็นกำลังใจให้นะครับ .. อัพเรื่องต่อจนจบน้า รออ่านอยู่ครับผม
ขอบคุณนะคร้าบ ^__^
-
ค้างเลย :laugh:
อย่าลืมเอากฏมาแปะด้วยนะ :z2:
-
เจิมเรื่องใหม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
+1 ให้คราบ
ทันใดนั้น .... เกิดไรขึ้นรีบมาต่อเลยน๊า อยากอ่านมาก
แล้วจะรออ่านตอนต่อนะ อัลฟา จะเป็นกำลังใจให้อิๆ
-
จบตอน ได้ ค้างงงงงงงงงงง มาก
ยินดีกับเรื่องใหม่ :mc4:
-
:mc4:ฉลองเรื่องใหม่ +1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ ฟ่า
แต่จริง ๆ ไม่หยาก + ให้หรอกเพราะปล่อยให้ค้าง :z2:
-
มาแปะเรื่องใหม่ให้น๊า
เดี๋ยวคืนนี้มาอ่าน คึคึ
:mc4:
-
:mc4: เย้ๆๆๆเค้าชอบ บี(ต้า) กะ(แอล)ฟ่า วิทย์จัดมั้ยล่ะ :laugh: :laugh: :laugh:
อะ อะรายนะ ความรู้เท่าหางอึ่ง คิดมาได้ไงมุขนี้ ขอยืมไปใช้มั่งนะคะพี่ :haun5: :m29:
เล่นกันซะเข้าขา จัดส่งไปเป็นตลกดีมั้ยเนี่ยะ คำโบราณพวกนั้น
ตำราแพทย์ อ่านอย่างกะอ่านหนังสือการ์ตูน :m5:ไหว้ล่ะ:a5: o22
แล้วก็ค้างงงเติ่งงงงงงงง
มาต่อไวๆอย่างด่วนเลยค๊าบบบบบบบ o11
-
ทันใดนั้นเอง......... :a5:
ชื่อเรื่องคือ เตอร์กะฟ่า แล้วบีล่ะ จะกลายเป็นแค่เพื่อนเหรอ.... :เฮ้อ:
-
:L2:
เรื่องใหม่
-
ขอบคุณทุกๆๆคนนะครับที่มาเป็นกำลังใจให้ผม :pig4:
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงแต่ไม่ทั้งหมดร้อยเปอร์เซ็นต์ครับมีเสริมแต่งเข้าไปเพื่อความสวยงามของการอ่าน
แต่ยังยึดแนวทางเนื้อหาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ปรุงแต่งเหตุการณ์ให้มีรสชาติมากขึ้น
ฟ่ากับเตอร์มีตัวตนครับ เพียงแต่ชื่อนี้เป็นชือในวงการ เอิ๊กๆๆๆๆๆ :laugh:
....................................................
มาต่อตอน2กันดีกว่าครับ :really2:
-
ผมรู้สึกว่ามีสิ่งๆหนึ่งมาสัมผัสที่แก้มผมพร้อมกับลมอุ่นๆๆๆๆ แน่นอนเชียวมันเป็นสิ่งมีชีวิต
ผมค่อยๆๆลืมตาขึ้นเล็กน้อย เพื่อจะดูว่าใครทำอะไรกับแก้มผม ไอ้บีนั้นเองครับ มันแอบหอมแก้มผม
ผมตาสว่างทันที ร่างกายร้อนวูบวาบ ใจเต้นแรงและเร็ว นี้ผมเป็นอะไรเนี่ย หน้าผมร้อนวาบ ทำอะไรไม่ถูก
ก็มันครั้งแรกนี้ครับที่โดนผู้ชายแอบหอมแก้ม ตั้งแต่โตมาก็ไม่เคยโดนใครหอมเลย โอ้ว....คุณพระช่วยลูกด้วย
ผมนอนคิดเรื่องนี้ทั้งคืนว่านี้มันอะไรกัน สมองผมสับสนไปหมดนี้มันยังไงกันเนี่ยผมคิดวนไปวนมาทั้งคืนจนเผลอหลับไปเมื่อไรก็ไม่รู้.........
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงนาฬิกาปลุกครับ ผมเอื้อมมือไปกดปิดแล้วหยิบมาดูหกโมงเองหรอเนี่ย
ใครตั้งไว้นะตั้ง6โมง ผมนอนอมยิ้มจับแก้มตัวเอง ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจ อ้าวคนข้างๆๆผมหายไปไหนแล้วเนี่ยหรือจะอยู่ในห้องน้ำ ผมเดินไปดูในห้องน้ำก็ไม่มี ผมเลยเดินลงไปดูข้างล่าง เอ๊ะ..ข้างล่างก็ไม่มี
หรือว่ามันได้ผมแล้วจะทิ้ง ไอ้บร้าฟ่ามรึงคิดอะไรเนี่ยมันแค่หอมเมิงเองนะ แง่วๆๆๆๆๆ แล้วมันไปไหนอ่ะ
ไปถามแม่ดีกว่า
"แม่ครับบบบบบีไปไหนแต่เช้าอ่ะครับฟ่าตื่นมายังไม่เห็นเลย" พร้อมกับหยิบปาท่องโก้เข้าปาก
"เห็นบอกต้องไปทำธุระก่อนเข้าเรียนน่ะลูก ให้ทานข้าวเช้าก่อนก็ไม่ทาน" ทำไมมันไม่เห็นบอกผมเลยอ่ะว่ามันมีธุระ เอ..ธุระอะไรหว่าทำไมไม่รอไปเรียนพร้อมกันนะ แปลกคนจริงวุ้ยไอ้นี้
"ธุระอะไรทำไมต้องรีบขนาดนี้อ่ะ" งั่มๆๆๆๆๆๆๆปาท่องโก๋ตัวที่สองหมดไปกับความสงสัย
"ไปอาบน้ำได้แล้วฟ่า เดี๋ยวโดนคุณพ่อบ่นเอานะลูกวันนี้คุณพ่อมีประชุมตอนเช้านะ"ผมยังคงนั่งคิดว่ามันไปทำอะไรทำไมต้องไปแต่เช้าทำไมไม่รอผม
"อัลฟ่า" เสียงพิฆาตมาแล้วววววววววว
"ไปอาบน้ำได้แล้วลูกเดี๋ยวสาย"
"คร๊าฟฟฟฟ ไปเดี๋ยวนี้แหละคร๊าฟ"
"แล้วปลุกยัยน้องสาวตัวดีของเธอด้วยนะลูก"
"เยสเซอร์ มาดาม"
"ทะเล้นจริงไอ้ลูกคนนี้ อย่าช้านะลูกเดี๋ยวพ่อรอ ไม่ต้องหล่อมากนะลูกแม่ยังไม่อยากมีลูกสะใภ้"
"คร๊าฟฟฟฟ"ขณะที่เดินขึ้นไปชั้นสองน้องสาวผมก็เดินลงมาแล้วครับ เห้อๆๆดีไม่ต้องปลุก
สงสัยพายุจะเข้า ดาวจะดับ ตะวันจะลับฟ้าทางทิศตะวันออก น้องผมมันตื่นเช้า ผมอาบน้ำแต่งตัวอยู่บนห้องแต่ก็ไม่วายที่จะคิดว่าไอ้บีมันรีบไปไหนของมันน๊า
"ฟ่าๆๆๆๆๆเสร็จรึยังลูก พ่อสายแล้วนะลูก"
"ครับเสร็จแล้วครับ ลงไปแล้วครับ"
"ทำอะไรอยู่ลูก สายแล้วนะเนี่ย วันนี้พ่อมีประชุม ไปสายมันไม่ดีนะลูก"
"มัวแต่โอ้เอ้อยู่หน่ะสิ โตแล้วไม่รู้จักเวล่ำเวลา"นังนองสาวผมครับปรกติผมต้องเป็นคนรอมันนะเนี่ย
"ครับ ขอโทษคร๊าฟฟฟฟฟฟฟ"
"คุณแม่ ฟ่าไปเรียนก่อนนะคับ หวัดดีคับ หนูไปเรียนก่อนนะค่ะ หวัดดีค่ะ"
"ไปได้แล้วป่ะ เดี๋ยวรถติด" ระหว่างทางไปโรงเรียนผมนึกแต่เรื่องไอ้บีตลอดทำไมผมต้องนึกถึงมันขนาดนี้ด้วยเนี่ย
วันนี้ทั้งวันที่ผมอยู่กับมัน ผมก็ไม่ได้เอ่ยปากถามมันเลยว่าวันนี้ทำไมรีบมาโรงเรียนแต่เช้า จนผมก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว ชีวิตเราสองคนดำเนินมาเรื่อยๆต่างคนต่างก็ไม่กล้าที่จะบอกรักซึ่งกันและกันมันจึงอยู่ในสถานะเพื่อนที่อยากจะเลื่อนไปเป็นแฟน แต่ต่างคนต่างข้ามผ่านความกลัวไปไม่ได้
แล้ววันนั้นก็มาถึงจนได้วันที่ผมจบม.6วันที่ผมจะต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยซึ่งบีก็ยังคงติวหนังสืออยู่บ้านผม
จนวันสอบวันสุดท้ายการสอบผ่านไปได้ด้วยดี
วันประกาศผลสอบมาถึง สรุปว่า....ผมสอบติดคณะนิเทศศาสตร์ซะงั้นอ่ะเห้อๆๆมันเป็นโค้งสุดท้ายอ่ะครับ
ที่ผมตัดสินใจจะเลือกคณะนี้ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเรียนสายวิทย์-คณิตมาทำไม แต่ตอนนั้นผมคิดว่าผมอยากเรียนมหาวิทยาลัยอย่างสบายๆอ่ะครับไม่อยากเครียดอยากทำกิจกรรมเยอะๆมากกว่า ผมว่ามันน่าสนุก อาจจะดูแปลกๆๆแต่ผมคิดยังงั้นเจงๆๆอ่ะครับ ส่วนไอ้บีอ่ะหรอครับ ไม่ติดครับไม่ติดไรเลยเพราะมันทำข้อสอบไม่ทันอ่ะ สงสารมันเหมือนกันนะครับแต่จะทำไงได้ เห้อ...สงสัยความรักผมจะมีอุปสรรคอีกแล้วสิ
"ความรักมาทักทาย ความเสียใจก็ตามมา" เห้อเศร้า
มันมานั่งหน้าจ๋อยอยู่บ้านผมเนี่ยครับเรื่องที่มันสอบไม่ติดนั้นแหละครับ มันนั่งเอามือเกยคางอยู่ริมขอบหน้าต่างห้องผม ผมเดินเอามือไปเกาะไหล่มันเบาๆ
"บีเป็นไรอ่ะ ไม่ต้องคิดมากหรอก มหาลัยเปิดมหาลัยเอกชนมีอีกเยอะแยะอ่ะ"มันหันมามองหน้าผมแล้วหันกลับไปมองนอกหน้าต่างเหมือนเดิมแล้วมันก็พูดว่า
"บีไม่ได้คิดมากหรอกฟ่า เรื่องที่เรียนอ่ะ"
"แล้วบีเป็นไรอ่ะ"
"บีแค่คิดว่าถ้าต่อไปเนี่ยบีไม่มีฟ่า บีคงเหงาแล้วก็คิดถึงฟ่ามากๆ"
"อะไรกันบี กรุงเทพแคบจะตายบีก็ขับรถมาหาฟ่าที่บ้านหรือไม่ก็ที่มหาลัยก็ได้นี้นา"ผมลูบหัวมันเบาๆๆ
"ทะลึ่งแระ เพื่อนเล่นหรอ มาลูบหัวอ่ะ" อ้าวไอ้นี้โหมดไหนเนี่ย
"ฟังบีนะเว้ยฟ่า" ฟังไรของมันอ่ะ มรึงจะบอกรักกูรึไง
"ว่ามาดิ"
"บีต้องไปอยู่เชียงใหม่กับพ่ออ่ะ ต้องไปเรียนที่นั้น"
"..........................." อึ้งๆๆๆๆผมเงียบไปสักพักแล้วเดินไปนั่งลงบนเตียงมันหันหน้ามาคุยกับผมอย่างจริงจัง
"บีสัญญากับพ่อไว้ว่าถ้าบีสอบไม่ติดบีจะกลับไปเรียนที่เชียงใหม่ไปอยู่กับพ่อ ตอนแรกบีก็อยากไปที่นั้นนะเพราะบีไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว แต่ตอนนี้บีไม่อยากไปแล้วเพราะบีอยากเรียนที่นี้ หัวใจบีอยู่ที่นี้" พ่อแม่ของไอ้บีมันแยกทางกันอ่ะครับ พ่อมันไปทำธุรกิจที่เชียงใหม่ เลยอยากให้มันไปอยู่ด้วยอยากให้มันไปช่วยกิจการที่นั้น
แต่มันปฏิเสธพ่อมันมาโดยตลอดเพราะมันเป็นห่วงแม่และน้องๆ
ต่อมา แม่มันแต่งงานใหม่กับสามีต่างชาติแม่มันและน้องๆรวมถึงตัวมันต้องไปอยู่ที่สวีเดนแต่มันไม่ไปเพราะมันไม่สนับสนุนให้แม่มันแต่งงานใหม่เท่าไร มันจึงไม่ชอบพ่อเลี้ยงของมันทั้งๆที่เค้าก็ใจดีแล้วก็ดีกับมันด้วย มันก็เลยขออยู่ที่เมืองไทย โดยอ้างว่าจะไปอยู่กับพ่อแต่มันก็ไม่ไปจนมันมาอยู่กับผมเนี่ยแหละ
มันก็เลยบอกกับพ่อมันว่า ถ้ามันสอบไม่ติดมันจะไปอยู่เชียงใหม่ ตอนแรกพ่อมันก็ไม่ยอมนะ
บอกว่าอยู่คนเดียวมันอันตราย แต่พอรู้ว่ามาอยู่บ้านผมซึ่งพ่อผมก็เป็นอาจารย์ที่โรงเรียนพ่อมันเลยอนุญาติ
"........................." ผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับความรักของผมกำลังจะเริ่มแท้ๆแต่ทำไมมันจบลงไวขนาดนี้
"ฟ่า พูดอะไรกับบีหน่อยสิอย่างเงียบแบบนี้ดิเว้ย"
"บีจะให้ฟ่าพูดอะไรอ่ะ ฟ่าไม่มีอะไรจะพูดอ่ะ" ผมล้มตัวเอนไปพิงกับหัวเตียง
"แล้วฟ่าจะคิดถึงบีมั้ย" ความรู้สึกของผมมันจุกอยู่ในอก มันไปที่โน้นมันต้องเจอคนอื่นแน่นอนแล้วมันจะลืมผมมั้ยนะ มันจะมาหาผมบ้างรึป่าวผมคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆนานา
"คิดถึงสิ ฟ่าคงคิดถึงบีมาก แล้วบีอ่ะ" ผมพูดแต่ไม่ได้มองหน้ามัน มันลุกขึ้นไปยืนริมหน้าต่างแล้วทอดสายตาไปไกลๆ
"ฟ่าอยู่ในใจบีเสมอ บีจะลืมฟ่าได้ไง"
"สัญญาดิ" มันหันหน้ามาแล้วยิ้มให้ผมพร้อมกับชูนิ้วก้อยแล้วพูดว่า
"สัญญา"
"แล้วบีจะมาหาฟ่าบ้างมั้ย"
"ทุกครั้งที่ปิดเทอม บีจะมาหาฟ่านะ" ผมเริ่มยิ้มได้แล้วก็สบายใจขึ้นมากอย่างน้อยมันก็คงไม่ลืมผมไปง่ายๆหรอก
"ไปกันเถอะเดี๋ยวเพื่อนๆรอ"
วันนี้เพื่อนๆๆผมนัดกันไปกินข้าวฉลองเรียนจบแล้วก็สอบติดกันที่ร้านทูซิทตรงหลังสวนซอยห้า
ผมกับมันนั่งแท็กซี่กันไป พอไปถึงทุกคนมาพร้อมแล้วส่งเสียงกันเอะอ่ะโวยวายลั่นร้านซึงเป็นเรื่องปรกติ
"เห้ย..มาแล้วหรอ มรึงสองคนผัวเมียทำไมช้าจังหว่ะทำไรกันอยู่" ไอ้แชมป์ปากหมาทักผม ดูปากมันสิคับหมาได้อีกอ่ะ
"นั้นปากมรึงหรอไอ้แชมป์ แฟนกรูก็นั่งอยู่ตรงนี้ไง" ผมเดินไปข้างหลังมะเหมี่ยวแฟนไอ้แชมป์ เหมี่ยวอายหน้าแดงทำอะไรไม่ถูก (ในบ้านผมจะพูดเพราะนะครับเพราะเดี๋ยวโดนแม่ดุแต่ถ้ากับเพื่อนก็จะเหมือนวัยรุ่นทั่วๆไปแต่กับไอ้บีผมก็พูดกับมันเพราะครับเพราะมันพูดเพราะกับผม ฮิฮิ)
"ทะลึ่งแล้วมรึงไอ้ฟ่า เดี๋ยวป๊าดเหนี่ยวป่ายโน้งงงง ตึ่งๆๆๆๆๆๆตื่งมีเรื่องแล้ววววว"ทุกคนขำกันใหญ่ไอ้แชมป์มันทำท่าอ่าง เถิดเทิงเดินมาจะต่อยผม
"บีกับฟ่ามานั่งตรงนี้เถอะ" เสียงส้มคนสวยเพื่อนของมะเหมี่ยวเรียกให้ผมไปนั่งข้างเธอ มะเหมี่ยวกับส้มเรียนที่เดียวกันแล้วชอบไปไหนมาไหนกับพวกผม ทั้งสองคนบอกว่าพวกผมฮาดี
"เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้เชียวนะนังชะนีต่างถิ่น" มาดามกบแอบจิกส้มซะงั้นอ่ะ มาดามกบชีอยู่ห้องเดียวกับผม เธอเป็นเจ้าแม่กิจกรรมของโรงเรียนเธอมักจะรับอาสาทำโน้นนี้นั้นเสมอ พวกงานอะไรที่เป็นของผู้หญิงๆผมก็มักจะใช้เธอทำ แล้วเธอก็ทำได้ดีกว่าผู้หญิงอีกเธอแสดงออกว่าเธอเป็นสาวสองเพราะเธอไม่แคร์สื่อ เอิ๊กๆ
"เมียมรึงหึงแล้วไอ้ฟ่า" ไอ้แชมป์กัดผมอีกแล้วครับ
"ไม่ใช่เมียกรูเมียไอ้บีมัน" อิอิ
"ไม่ต้องเถียงกันคร๊าาาาาาาาทั้งสองคนนั้นแหละ มาดามรับไหวคร่ะ" เสียงเพื่อนๆๆเฮฮาหัวเราะชอบใจกันใหญ่
"เห็นหน้าใสใส ไม่นึกเลยว่าไอ้สองตัวนี้จะชอบของแปลก" ไอ้ออฟครับคู่กัดของมาดาม
"คงไม่มีอะไรแปลกไปกว่าเทอแล้วหล่ะย่ะ ไอ้ปลาบู่ชนเขื่อน" มาดามจัดไปหนึ่งดอก ใครอย่าไปทะเลาะกับมาดามเชียวขนาดแม่ค้ายังยืนอ้าปากค้างเถียงเทอไม่ทันเลยครับ
"เป็นไงหล่ะมรึง ลบหลู่มาดามกรู" ไอ้บีจะเป็นคนหนึ่งที่สนิทกับมาดามเพราะมันมักใช้มาดามทำรายงานเสมอซึ่งรวมทั้งผมด้วย อิอิ
"เอาหล่ะๆๆๆๆหยุดเห่ากันได้แล้ว มาดามมีเรื่องจะเอ่ยให้ทุกคนฟังค่ะ" มาดามยืนขึ้นหัวโต๊ะ
"อะไรของมรึงอีมาดาม" ไอ้ออฟลนหาที่อีกแล้วคับ
"หุบปากของมรึงแล้วฟังอิฉันบ้างอะไรบ้างได้มิค๊ะ"มาดามหันไปทางพนักงานแล้วบอกว่า
"เปิดไฟหน่อยได้มั้ยค่ะเห็นแฟนเพลงไม่ชัดเลย"(โปรดทำเสียงเหมือนทาทาตอนแสดงคอนเสิร์ต)
"คือพวกเราเนี่ยก็เรียนจบกันแล้วต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียนชิมิค๊ะ มาดามมีสมุดอยู่เล่มหนึ่งอยากให้คนเขียนที่อยู่แล้วหนทางการติดต่อทุกหนทางที่มี แต่ตอนนี้มาดามขอสวยนิสหนึ่ง(เธอหยิบแป้งตลับขึ้นมาซับหน้า)
เพื่อวันข้างหน้ามาดามจะจัดมีทติ้ง พบปะป๊ะแห่มแนใดใดขึ้น จะได้ติดต่อได้สะดวกค๊ะ หวังว่าพวกมรึงๆๆๆๆๆๆแล้วก็มรึงทุกตัวคงจะติดต่อกันอยู่ตลอดนะคร๊ะ อย่าขาดการติดต่อกัน ใครขาดการติดต่ออีฉันมาดามกบ จะตามไปจิกกบาลหล่อนถึงที่ค๊ะ แต่ตอนนี้ขอสวยนิสหนึ่ง"
"มรึงนี้ก็มีสาระนะอีมาดามแกลบ แต่กูว่ามรึงไม่มีความสวยเลยสักนิสหนึ่ง" 55+ ไอ้ออฟยังไม่หยุดครับ
"มาดามกบ ไม่ใช่แกลบคะ ถึงจะไม่สวยแต่ก็แซ่บนะคะอิปลวก"มาดามจัดไปอีกหนึ่งดอก ผมว่าคู่นี้ต้องได้กันแน่ๆๆนึกอยู่ในใจแล้วก็แอบยิ้มออกมา
"ยิ้มไรอ่ะฟ่า" ไอ้บีมันกระซิบถามผม
"ก็ฟ่าคิดว่าสองคนเนี้ยเถียงกันไปเถียงกันมาสุดท้ายต้องเป็นแฟนกันแน่เชียวนึกภาพสิบีน่าขำมั้ย"
"555555555555+"ไอ้บีหัวเราะออกมา
"หัวเราะไรกันอ่ะมรึงสองตัว" ไอ้แชมป์ตะโกนถามผมแล้วเพื่อนๆคนอื่นๆก็หันมามองตามเหมือนจะอยากรู้ว่าผมหัวเราะอะไร แล้วสายตาทุกคู่ก็ข่มขู่ว่ามรึงสองคนเล่ามาเดี๋ยวนี้
"ก็ไอ้ฟ่าอ่าดิ มันบอกว่ามาดามกับไอ้ออฟอ่ะ เถียงกันไปเถียงกันมาสุดท้ายเดี๋ยวก็ได้กัน" ทุกคนเฮลั่นกันเสียงดังจนมาดามกรี๊ดดดดดดแตก
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆช่างคิดนะย่ะ ก่อนที่ฉันจะได้กับมันหล่อนสองคนคงตกเป็นผัวฉันแล้วหล่ะย่ะเพราะมันคือคนที่ทำให้ฉันเลิกเป็นกระเทย" คิดได้เนอะ
นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืนซึ่งมันก็ดึกมากแล้วออคืนนี้พวกเราสนุกกันมากมายเพื่อนๆๆหลายคนต่างก็รู้ว่า
มันถึงเวลาแล้วที่ต่างคนต้องต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตนเอง บางคนถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่โดยเฉพาะอีมาดาม ผมเองก็แอบน้ำตาซึมเหมือนกันที่ต้องจากเพื่อนๆๆทุกคนไป ถึงจะอยู่ใกล้กันก็ตามแต่มันก็ไม่ได้เจอกันทุกวันเหมือนก่อนโดนเฉพาะไอ้บีซึ่งผมไม่รู้จะเจอมันอีกเมื่อไร วันนี้ทำให้ผมรู้ว่าเพื่อนคือสิ่งที่สำคัญมาก
ผมจะไม่มีวันลืมวันนี้เลย
ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมกับไอ้บีเรียกแท็กซี่กลับกัน พอถึงสยามมันก็บอกให้แท็กซี่จอดตรงบีทีเอสสยามผมก็ไม่รู้ว่ามันให้จอดตรงนี้ทำไมทั้งๆที่มันยังไม่ถึงบ้านเลยหรือว่มันจะพาผมไปโนโวเทล มันจะหรูไปมั้ยเนี่ยม่านรูดก็ได้นะ ห่าๆๆเพ้อเจ้อ แล้วตกลงจอดตรงนี้ทำไมหว่ะเนี่ย ง๊ง งง :confuse:
-
มาเจิมเรื่องใหม่ :laugh:
ถ้าจะมาแนว :haun4: รึป่าวหว่า
ปล.มาเจิมก่อน แต่ยังไม่ได้อ่าน
ปล.2 เป็นกำลังใจให้นะ :กอด1:
-
ย้ายไปเชี่ยงใหม่เลย o22
-
o22
ใครจะเป็นพระเอกนายเอกเนี่ย
ลุ้นๆๆ
:z1:
-
มาติดตามๆ งิงิ
-
ปมเด่นประเด็นหลักเลยนะเนี่ย บีไปเชียงใหม่ มันก็เกิดระยะห่างอะดิ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:impress3:
ไกลจัง
-
ไปเชียงใหม่เลยเหรอ
ไกลจังเลย.....
:เฮ้อ:
-
รอๆๆๆๆ :call:
-
วู๊ๆๆๆ :z2: :z2: :z2: :z2:
เข้ามาให้ +1 เรื่องใหม่
เป็นกำลังใจให้บี กับ อัลฟา :L2: :L2: :L2: :L2:
บีจะย้ายไปเชียงใหม่
แล้วความรักจะเป็นไงอ่ะ น่าติดตาม
มาต่อเร็วๆๆนะ
-
ระยะทางจะเป็นปัญหาไหม
ถ้าจะมีรักสามเศร้าแหะ :m15:
รึป่าวหว่า
ปล. ขอถาม จขกท เรื่องนี้เกิดนานยังครับ :really2:
:กอด1:
-
อ่าว แล้วเตอร์ ??
บี ฟ่า แล้วเตอร์
แล้วบี แล้วฟ่า แล้วเตอร์ ???
เง้อออ หรือเตอร์จะโผล่มาตอนเรียนมหาลัย
แล้วบีอ่ะ เง้ออออ
-
พระเอกไม่ใช่บีแน่เยย
ชื่อเรืองบอกเตอร์กะฟ่า :z3:
-
ระยะทางจะเป็นปัญหาไหม
ถ้าจะมีรักสามเศร้าแหะ :m15:
รึป่าวหว่า
ปล. ขอถาม จขกท เรื่องนี้เกิดนานยังครับ :really2:
:กอด1:
ตอนนี้ฟ่าอยู่ปีสองแต่เหตุการณ์ที่เล่าอยู่ปีหนึ่งครับ
-
:กอด1:ขอบคุณทุกคนนะคับที่มาเป็นกำลังใจให้กัน อย่างนี้มีกำลังใจที่จะเล่าอย่างมากมายเลยครับมาต่อกันเลยดีกว่าเนอะ :z2:
"ลุงๆๆๆๆจอดตรงข้างหน้าเนี่ยแหละครับ" มันจ่ายตังค์ค่าแท็กซี่
"จอดทำไมอ่ะบียังไม่ถึงบ้านเลย" ผมทำหน้างงๆแล้วรับตังค์ทอนจากลุงคนขับ
"ลงมาเหอะน๊า เร็วๆๆๆๆๆ" อะไรของมันเนี้ย มันพาผมมาเดินดูสยามตอนกลางคืนครับ
"นี้ไงที่ที่ทำให้เราสนิทกัน ที่ที่ทำให้เราเรียนรู้แล้วรู้จักกันมากขึ้น" มันเดินต่อไปอีก
"นี้ๆๆๆๆๆๆมิลค์พลัสที่ฟ่าชอบกินไง"ผมมักจะชอบมานั่งกินนมที่นี้เสมอๆๆแล้วมันก็รู้ว่าผมชอบมากมันมักจะแอบไปซื้อมาให้ผมบ่อยๆๆ มันพาผมไปที่ที่ผมกับมันไปกันเป็นประจำบ่อยๆแม้กระทั่งคลินิคหมอที่รักษาสิวให้พวกเรามันเดินจนครบทุกที่เลยครับ
"เสียดายเนอะ พารากอนไม่เปิด" ผมกับมันชอบไปอ่านหนังสือบนพารากอนร้านคิโนะ แล้วอยู่ตรงมุมหนังสือการ์ตูนมองออกไปไกลๆๆจะเห็นเซนทรัลเวิลด์ ตึกออลซีซั่นผมกับมันชอบมานั่งดูไฟแล้วก็รถติดกันตรงนั้น
"ทำไมอ่ะ"
"เราจะได้ไปนั่งกันตรงร้านหนังสือไง" ผมนึกแล้วว่ามันต้องคิดถึงที่นั้น มันเดินอีกสักพักผมก็ชวนมันกลับบ้าน
"กลับบ้านเหอะบีเดี๋ยวแม่เป็นห่วงอ่ะ"
"ป่ะ" ผมกับมันเรียกแท็กซี่กลับบ้านครับระหว่างทางผมหลับมาโดยตลอดครับ อิอิ ก็มันเหนื่อยอ่าง่วงด้วยแล้วก็อิ่มด้วยหนังท้องตึ่งตึ๊งหนังตามันก็หย๊อนหย่อนอ่าดิอิอิ
"ฟ่า....ฟ่า.......ฟ่า ตื่นได้แล้วถึงแล้ว"
"หรอ ไร อืมๆๆๆๆๆๆๆ เช้าแล้วหรอ"
"เช้าไรอ่ะ ถึงบ้านแล้ว เอากุญแจบ้านมา"
"เดี๋ยวหาก่อน อยู่ไหนว่ะเน่ย อ่ะๆๆๆๆๆ เจอแร้ววววว"
"อะไรจะง่วงขนาดนั้นอ่ะ แกล้งป่ะเนี่ย"
"แกล้งง่วงเนี่ยนะคิดได้ง่ะว่ะ" ผมเริ่มพาลแล้วอ่ะ
"รู้งี้ปล่อยให้แท็กซี่พาไปขายก็ดีอ่ะ"
"เออ ขอบใจ" ผมเดินเข้าไปในบ้านอ่ะไอ้บีมันปิดประตูรั้วอยู่ ผมยืนรอมันที่หน้าบ้านเพราะกุญแจอยู่ที่มัน
"เร็วๆๆดิหว่ะ เดินยิ้มอยู่นั้นแหละคนง่วงนะโว้ย" มันยังเดินลอยหน้าลอยตายุรยาทมาอย่างช้าๆๆทำให้ผมหงุดหงิดใจยิ่งนักครับเพ่น้องงงง
"เห้ย กรูง่วงนะเว้ย" มันรู้ว่าผมง่วงแล้วจะดาวกระจายใส่มันทุกทีมันเลยไม่ถือสารีบวิ่งมาไขประตูบ้าน
"แก๊กๆๆๆ"เสียงประตูเปิด "เพี้ยะ"เสียงฝ่ามือกระทบมาที่ต้นแขนผมครับ
"คุณแม่"คุณแม่มาเปิดประตูให้ครับ พร้อมกับฝ่ามือ
"คุณแม่ตีฟ่าทำไมเนี่ยฟ่ายังไม่ได้ทำไรผิดเลยนะ ฟ่าก็บอกแล้วไงว่าฟ่าจะกลับดึกอ่ะ"
"แม่ตีฟ่าที่ฟ่าพูดไม่เพราะเมื่อกี้นี้แม่ได้ยินนะ" โหคนมันจะซวยครับพี่น้องดันแหกปากให้แม่ได้ยิน ไอ้บียืนหัวเราะครับทุกคน มันน่าไม่ครับ มันน่าตื๊บบบ
"หัวเราะไรอ่ะ นี้แม่นะไม่ใช่ จอย ชวนชื่น" คุณแม่แอบยิ้มที่ผมเหวี่ยงใส่ไอ้บี
"เรานี้มันนิสัยพาลจริงเชียว ป่ะบีเข้าบ้านลูก ไปอาบน้ำอาบท่านอนกันได้แล้วดึกแล้วลูก"
"ครับ แม่ แม่รอพวกเราหรอครับ วันหลังไม่ต้องรอก็ได้ แม่นอนดีกว่าผมเป็นห่วงสุขภาพอ่ะครับ" ประจบประแจง ชิ สงสัยจะติดมาจากยัยน้องสาว5555+
"แม่เป็นห่วงพวกเรานะจ้ะถึงนอนไปก็ไม่หลับอยู่ดีแหละลูก"
"อ้าว ฟ่าจะนอนข้างนอกรึไงลูกเข้าบ้านสิล็อคประตูบ้านด้วยนะ" ชิ ไม่มีใครสนใจฟ่าเลย
"ฟ่าจะไปนอนกับไอ้โงกุนคับ(โงกุนคือหมาคับ)เพราะฟ่าคิดว่าตัวเองเหมือนหมาเข้าทุกวันๆต่างจากไอ้โงกุน ตรงที่ มันหัวไม่เน่าเหมือนฟ่าเท่านั้นอ่ะครับ" ผมงอนแม่ครับแต่หมั่นไส้ไอ้บีมากกว่า
"โตแล้วนะลูก งอนเป็นเด็กๆๆไปได้" ผมเข้าบ้านล็อคประตูอารมณ์ยังค้างอยู่เดี๋ยวขึ้นไปมรึงโดนแน่ไอ้ขี้ประจบ ผมเดินตามคุณแม่กับไอ้บีขึ้นไปชั้นบน
"กู๊ดไนท์ครับแม่" มันบอกกู๊ดไนท์แม่ผมครับไอ้นี้มันประจบขั้นเทพจริงๆให้ตายเหอะซาร่า
"จ้าฝันดีนะลูก" มันยิ้มหน้าบานเชียวครับ
"แหวะ" ทำไมผมขี้อิจฉาอย่างนี้นะเนี่ย
"เดี๋ยวเหอะเรา รีบไปนอน แล้วก็อาบน้ำซะ ยืนหน้างอเป็นม้าหมากรุกอยู่นั้นแหละลูกคนนี้นิ"ใช้ซี้ฟ่ามันหมาหัวเน่านิ
"ฟ่าคงจะฝันร้ายอ่ะคืนเนี้ย คุณแม่อวยพรแต่ไอ้บี"
"พูดไม่เพราะอีกแล้วนะเดี๋ยวแม่จะหยิกให้เนื้อเขียวเชียว" แม่ทำท่าจะเดินมาหยิกผมครับ วันนี้มันวันอะไรของผมเนี่ยโดนดุทั้งวันเยยอ่ะดูมันสิยิ้มระรื่นเชียว อย่างที่บอกอ่ะครับคุณแม่ไม่ชอบเด็กที่พูดจาไม่เพราะอย่างมากกกกตอนเด็กๆผมนี้โดนหยิกทู้กวัน
"ไปแร้วๆๆๆๆๆเข้าห้องดีกว่า"ผมชิงเข้าห้องก่อนที่คุณแม่จะเดินมาหยิก
"อย่างมัวแต่เล่นกันนะลูกรีบๆนอน" เสียงแม่บ่นทิ้งท้ายพวกผมจากนอกห้อง หรือผมจะเล่นมันดีคดคำสั่งแม่
"ไปอาบน้ำก่อนป่ะเผื่อความขี้อิจฉามันจะได้ลดน้อยลง" ไอ้บีมันพูดจาเสียดสีผมคร๊าฟฟฟฟฟพี่น้อง
"เออ" ผมเดินไปถอดเสื้อผ้าใส่ตะกร้าหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ ผมใช้เวลาอาบน้ำอยู่ครู่หนึ่งก็เสร็จผมเปิดประตูห้องน้ำออกไปก็เจอไอ้บียืนอยู่หน้าห้องน้ำ
"อ่ะ"มันยื่นผ้าเช็ดตัวผืนเล็กให้ผมเช็ดหัว
"ไม่ต้องมาทำดีล้างบาปหรอก ความผิดยังอีกเยอะฟ่ายังไม่ให้อภัยง่ายหรอก แบร่ๆๆๆๆๆ"ผมรับผ้าจากมันแล้วเดินชนไหล่มันเบาๆๆๆแต่กรรมคงสนองผมอ่ะครับ ผ้าเช็ดตัวที่ผมนุ่งอยู่หลุดครับพี่น้อง
"อุย"เสียงสั้นๆๆจากไอ้บี ผมหยิบผ้าเช็ดตัวที่พื้นขึ้นมานุ่งใหม่อย่างรวดเร็วแต่มันก็คงเห็นอะไรต่ออะไรผมไปแล้วแหละครับก็มันคว้าไว้ไม่ทันนี้นา ผมหันไปมองมัน ในใจก็อายแสนอายแต่ทำไงได้อ่ะแอ๊บโกรธไว้ก่อนดีกว่าเรา
"มองอ่ะร่ะ" มันยิ้มแล้วก็กลั้นหัวเราะ
"ก็มองตูดขาวๆๆอ่าดิ" ผมปาผ้าเช็ดตัวผืนที่มันเอามาให้ใส่มัน มันหัวเราะออกมาใหญ่เลยครับแล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป
"ไอ้บร้าบี แล้วทำไมต้องมาหลุดตอนนี้ด้วยหว่ะเนี้ย" ผมบ่นกับตัวเองแล้วเดินไปหน้ากระจกเช็ดหัวเปาผมจนแห้งแล้วทาครีมแต่งตัวบลาๆๆๆๆๆๆๆจนพร้อมที่จะนอน ไอ้บีก็ออกจากห้องน้ำ มันเดินยิ้มเยาะผมมาเลยครับมือหนึ่งมันก็จับผ้าเช็ดตัวไว้ทำเป็นเหมือนจะหลุดมันแกล้งผมอ่ะครับ
"หัวเราะอะไรนักอ่ะไม่เคยเห็นรึไง"
"ก็ไม่เคยเห็นอ่าดิ ว่าแต่ข๊าวขาวเนอะ ยังกะซาลาเปา7-11เลย" ไอ้นี้ยังไม่หยุดเดี๋ยวเถอะมรึง
"เมื่อไรจะเลิกพูดเนี้ยรำคาญ" มันหัวเราะอีกแล้วอ่าผมจะจัดการยังไงกับมันดีเนี่ย
"รับขนมจีบ ซาลาเปาขาวๆๆๆเพิ่มมั้ยคับ"
"เมื่อไรจะหยุด"ผมเสียงเเข็งมองหน้ามันจริงจังจนมันเริ่มเปลี่ยนสีหน้ามันคงคิดว่าผมโมโหมันจริงๆ ผมล้มตัวลงนอนแล้วไม่หันไปมองหรือพูดคุยกับมันเลย มันแต่งตัวทำโน้นนี้นั้นแล้วมันก็เดินไปปิดไฟเหลือแต่ไฟที่หัวนอนเท่านั้น
มันเอื้อมไปปิดไฟแล้วสวดมนต์ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มันล้มตัวลงนอนผมนอนหันหลังให้มันแต่มันคงรู้ว่าผมยังไม่หลับ มันเอื้อมไปหยิบผ้าห่มมาห่ม
"ฟ่าหลับแล้วหรอ บีขอโทษนะบีไม่ได้ตั้งใจอ่ะแค่แหย่เล่นขำขำ บีไม่นึกว่าฟ่าจะโกรธอ่ะ"
"........................................"
"ฟ่า บีขอโทษน๊า" มันลุกขึ้นนั่งแล้วเขย่าตัวผม
"นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"เออๆๆๆๆ นอนได้ยังเนี่ยฟ่าไม่ได้โกรธหรอก พอใจรึยังอ่ะ" มันล้มตัวลงนอน
"วันนี้สนุกเนอะ ถ้าไม่ได้เจอเพื่อนๆแล้วคงคิดถึงแย่" มันมาอารมณ์ไหนของมันอีกเนี่ย
"อืม"
"บีคงคิดถึงฟ่ามากมากเลยอ่ะ ต่อไปก็ต้องนอนคนเดียวแระคงจะเหงาน่าดู" เมื่อก่อนมรึงก็นอนคนเดียวอ่ะนี้เพิ่งมาอยู่บ้านกรูไม่กี่เดือนทำเป็นอยู่คนเดียวไม่ได้
"ก็หาคนมานอนด้วยสิ" พูดทำไมหว่ะเนี่ยชี้โพรงให้กระรอกชัดๆ
"ไม่เอาอ่ะคงไม่มีใครนอนด้วยแล้วสุขใจเท่านี้อีกแล้ว"
"อย่ามาสตรเบอร์รี่ราสเบอร์รี่บลูเบอร์รี่" แอบดีใจนะเนี่ย อิอิ
"บีพูดเจงๆๆนะ"
"จะนอนได้ยังเนี่ยฟ่าง่วงแล้วนะ"
"เรามีเวลานอนคุยกันน้อยลงแล้วนะฟ่า บีขอเก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้นานๆได้มั้ย" อึ้งๆๆๆๆๆสิคับพี่น้องมันทำไมหวานได้ใจผมขนาดนี้ไอ้นี้โรแมนติกจังผมชักจะหลงมันแล้วสิครับ
"น้ำคลำมากไอ้พระเอกลิเก" มันยิ่งกว่าเน่าอีกคับพี่น้องแต่ทำไมผมชอบประโยคที่มันพูดนะ
"ฟ่า บีขออะไรอย่างได้ป่ะ"
"ขอร่ะ"
"คืนนี้บีขอนอนกอดฟ่าได้มั้ย"
"ห่ะ ไรนะ" เอาไงดีหว่ะไอ้ฟ่าแต่ปากมันดันไวซะงั้นอ่ะ
"อืม"
พอสิ้นเสียงตกลงของผมปุ๊ปมันก็เอื้อมตัวมาสวมกอดผมทันที โดยมีลมหายใจอุ่นๆของมันอยู่ที่ต้นคอผมแล้วมันก็พูดเบาๆๆขึ้นมาว่า.................... :z1:
-
แอร้ยยยยยยยย
พูดอะไรกันคะ
ค้างๆ :serius2:
กีซซซ มีการโชว์ก้นที่ขาวดังซาลาเปาเซเว่นให้ดูอีกด้วยนะ
:z1: อัลฟ่าอ่อยบีอ่ะดิ๊ ยอมรับมาเหอะ :impress2:
-
ไมตัดจบค้างทุกตอนเลย :z3:
-
เอาอีกแล้ว :m5: ขอให้เวลา ... แล้วค้างมั่ง
-
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ :jul3:
-
:haun4: :haun4: เริ่มคิดไปไกล :haun4:
-
อะฉากสำคัญ
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
น่ารักที่สุดเลย
-
กอดอันแสนอบอุ่น
:กอด1:
-
โอ้นอนกอดกันทั้งคืน อิๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ล้วจะรออ่านต่อนะ ชอบบีจังน่ารักๆๆๆ
-
รีบมาต่อนะคะ ก่อนที่ความคิดมันจะไปไกลกว่านี้ :laugh:
-
ครั้งที่แล้ว ทันใดนั้น
ครั้งนี้ พูดขึ้นว่า................?
พระเจ้าจะค้างไปไหนคับ
-
ว่า...........รอค่ะ :laugh:
-
เอ่อ......
แล้วไงต่อ.....
:-[
-
:L2:
ขอต้อนรับเรื่องใหม่คับ อาจจะช้าไปนะ
แต่
ทำไม
มันถึงได้ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ปล.มีแต่คนทำให้ค้างจิงๆๆ :z3:
-
แอร๊ยยยย อยากเห็นตูดขาวๆๆๆ :z1:
แล้วตกลงพูดว่าอะไรเหรอ... :serius2:
-
รอเตอร์ปรากฏตัวครับ
-
ว้าวๆๆๆๆ ปีสองเหรอ อืออออ
ขอเรียกน้อง อัลฟ่า แล้วกัน :o8:
แต่ ชื่อเรื่อง มีคนชื่อเตอร์ด้วย ชอบคนชื่อนี้จัง รักเตอร์ รักเตอร์ :-[
แล้ว บี ละ เอา บีไปไว้ไหน :serius2:
เรื่องนี้น่าสนุกจัง
ปล. แล้วพูด ว่า...... รัก รึป่าวหว่า
เดากันไป ค้างได้อีก :laugh:
ปล.2 เอามาลงต่อด่วน ถ้าไม่มา พี่เตรียมมีดแล้ว o18 มีเจื๋อน :laugh:
-
ค้าง.............................คืนหรือชั่วคราว
เย้ย ค้างคาครับ
-
มาตามจีบเรื่องใหม่คร้าบ
เอ่ออ
ได้ข่าวว่าค้างแหละท่าน!!
:z3:
-
อ่ะนะ
จบแบบ ทำร้ายกันได้ลงคอ :serius2: :serius2: :serius2: :angry2:
รีบมาต่อ เร็วๆๆนะ น้องฟ่า
ว่าแต่
เตอร์ จะมาตอนไหนละเนี่ย
-
ขอบคุณทุกรีพลายนะครับรู้สึกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก
ขอบคุณสำหรับการต้อนรับของทุกๆคนนะครับ
ถ้าผมไม่จบแบบค้างๆ ก็ไม่มีใครคิดถึงฟ่ากะเตอร์ก่อนนอนอ่ะสิครับ :man1:
ร๊ากทุกคนน๊าก๊าบบบเอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :pig4:
มาต่อกันเยยดีกว่า..........................................................................
"อยากหยุดเวลาตรงนี้ไว้จัง" มันนอนกอดผมทั้งคืนเสียงหัวใจผมเต้นแรงมากผมก็คิดว่ามันก็คงเหมือนกันเรานอนกอดกันจนเผลอหลับไปจนเช้แสงอาทิตย์เข้าตาผมจึงตื่น มันยังนอนกอดผมอยู่ผมก็ปล่อยให้มันนอนกอดต่อไปผมนอน อมยิ้มอยู่อย่างนั้น ภายในใจก็คิดว่าถ้าไม่มีมัน ผมจะอยู่ได้รึป่าว ทำไมเราไม่แสดงความรักแบบนี้ต่อกัน ให้มันเร็วกว่านี้นะ ปล่อยให้เวลามันเสียไปตั้งเยอะ ไม่งั้นเราคงได้เรียนรู้อะไรซึ่งกันและกันมากกว่านี้
ที่แขนผมชาไปหมดแล้วครับ แต่ไม่กล้าขยับ เพราะกลัวมันจะตื่น แต่ก็ทนไม่ไหวอ่ะ ขอขยับนิสนุงนะ มันตื่นครับ ทำไงได้อ่ะ กรูก็อยากให้มรึงกอดนะแต่มันเมื่อยมั๊กมากอ่ะ
"ตื่นแล้วหรอ" ผมถามมัน
"อืม หลับสบายจัง" เออแต่กรูอ่ะเมื่อย
"หรอ"
"ขอกอดอีกนิสนุงได้ป่ะ" มันสวมกอดผมโดยไม่ได้ฟังว่าผมจะตกลงรึป่าว ผมปล่อยให้มันกอดอย่างนั้นอยู่สักพักก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของมันดังขึ้น
" เหนื่อยแต่ต้องยอม ฉันพร้อมที่จะเดินต่อบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆงืดๆๆๆๆๆๆๆๆ"เสียงโทรศัพท์มันดังพร้อมกับสั่นอยู่บนโต๊ะมันเอามือออกจากตัวผมแล้วลุกไปรับโทรศัพท์
"หวัดดีครับพ่อ ครับ ครับ ตอนไหนครับ คับ ได้คับ แค่นี้นะคับ สวัสดีคับ"หน้ามันจ๋อยมากครับผมว่ามันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่เชียว
"พ่อโทรมาอ่ะ จะมารับวันนี้ค่ำๆ" มันเอาโทรศัพท์วางแล้วมานั่งข้างๆผม
"เห้ย ไวขนาดนั้นเลยหรอหว่ะ"ผมกับมันได้แต่มองหน้ากัน มันสวมกอดผม มันกอดผมแน่นมากผมรับรู้ได้ว่ามันไม่อยากไปแต่มันจำเป็นต้องไป ผมอยู่นิ่งทำอะไรไม่ถูกผมจึงกอดมันตอบแล้วเอามือลูบหลังเบาๆ
"บีไหวมั้ย" ไม่มีคำตอบจากมัน
"ฟ่าคิดถึงบีบ้างนะ"เสียงมันสั่นเครือเหมือนคนร้องไห้มันปล่อยมือออกจากผมแล้วมองหน้าผม มันร้องไห้จริงๆครับ
"คิดถึงบีบ้างนะ ได้มั้ย" ผมเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้มัน
"ได้สิ บีจะอยู่ในนี้ของฟ่านะ"ผมเอามือชี้ไปที่หน้าอกข้างซ้าย มันยิ้มทั้งน้ำตาแล้วกอดผมอีกครั้งมันกอดผมอยู่ครู่หนึ่งโดยที่เราสองคนไม่ได้พูดจาอะไรกันเลยแต่มันสัมผัสซึ่งกันและกันได้ว่าเราสองคนไม่อยากไปจากกัน
"ขอบใจนะ คนดีของบี" ไอ้บีเดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ แล้วผมจึงชวนมันลงไปทานข้าวเพราะแม่คงรออยู่แล้ว
"อ้าว ตื่นกันแล้วหรอลูกแม่กำลังจะไปตามพอดีเชียว มามาทานข้าวกัน"ผมกับมันไปนั่งที่โต๊ะวันนี้ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น ได้แต่ผลัดกันมองหน้าซึ่งกันและกัน
"พี่บีกะพี่ฟ่าเป็นใบ้กันหรอค่ะหรือว่าทะเลาะกัน"
"นั้นสิ แล้วตาแดงๆๆๆเป็นไรหรอบีลูก เราทะเลาะอะไรกันรึป่าวลูกหรือว่าไม่สบาย" แม่เริ่มสงสัย จนพ่อที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ก็ลดหนังสือพิมพ์ลงแล้วมองมาเพื่อรอฟังคำตอบเช่นกัน ไอ้บีบ่อน้ำตาเอ่ออีกแล้วคับพี่น้องเห้อไอ้ขี้แยเอ้ยย
"ก็จะอะไรอีกหล่ะครับแม่ ก็ไอ้คนขี้แย จะต้องกลับเชียงใหม่อ่าสิครับ พ่อบีเค้าจะมารับวันนี้อ่ะเพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี้เนี่ยเอง คนขี้แยคนนี้ก็เลยบ่อน้ำตาแตก" ผมทำท่าทะเล้นใส่มันแต่ในใจผมอยากจะร้องไห้ไปกับมันซะด้วยซ้ำ มันนั่งน้ำตาซึมอ่ะสิครับมันไม่ยิ้มกับผมเลย
"อ้าววันนี้แล้วหรอ ทำไมไวจังเนี่ยแม่ก็นึกว่าจะอีกสักสองสามอาทิตย์ นึกๆแล้วก็ใจหายเนอะ ไม่ต้องร้องนะลูกเชียงใหม่ ใกล้แค่นี้เองเดี๋ยวแม่จะไปเยี่ยมบ่อยๆๆนะลูกนะ" แม่ผมพูดจบไอ้นี้น้ำตาสั่งได้เลยครับจะท่วมบ้านผมแร้ววว
"ไม่ต้องร้องลูกไม่ต้องร้องบ้านนี้ยินดีต้อนรับเสมอนะลูก ปิดเทอมก็มาเยี่ยมพ่อกับแม่ได้ ลูกผู้ชายเค้าไม่ร้องไห้กันหรอกลูก" พ่อผมเอื้อมมือไปตบบ่ามันเบาๆๆ ว่าแต่มันไม่ใช่ผู้ชายไงพ่อมันเลยร้องไห้ อิอิ
"ช่ายลูกผู้ชายเค้าไม่ร้องไห้กันหรอกหรือว่าบีเป็นตุ๊ด" 5555+ผมทำอารมณ์ขันกลบเกลื่อน
"กินข้าวกันดีกว่านะ กินๆๆๆๆ เอ้ายัยหนูเป็นอะไรลูกร้องไห้ทำไม" นังน้องสาวของผมครับนั่งร้องไห้ซะงั้นอ่ะ
"หนูไม่อยากให้พี่บีไปเลยค่ะ" มันไปรักกันตอนไหนหว่ะเนี่ยปรกติทะเลาะกันประจำอ่ะแม่ผมก็น้ำตาคลอไปอีกคนอะไรกันเนี่ยแต่เมื่อทุกคนเห็นน้องสาวผมร้องไห้ก็อดขำกันไม่ได้5555+
"กินข้าวกันดีกว่าลูก"
มื้อนั้นจัดว่ากินข้าวกันทั้งน้ำตา คงด้วยความผูกพันธ์ที่มีให้ต่อกันและกัน เพราะครอบครัวผมรักมันเหมือนลูกอีกคน แล้วด้วยนิสัยของมันที่เข้ากับทุกคนได้ง่าย มันเป็นเด็กดีพ่อกับแม่ผมเลยเอ็นดูมันเป็นพิเศษ พอมื้ออาหารจบลงผมกับมันไปช่วยกันเก็บของ มันไม่ได้เอาอะไรมาเท่าไรเพราะส่วนมาก จะใช้ของผมมีของใช้บางอย่างแล้วก็เสื้อผ้าอีกไม่กี่ตัวผมไม่ได้เตรียมอะไรไว้ให้มันเนื่องจากมันกระทันหันมาก ผมจิงนึกขึ้นได้ว่าผมมีสร้อยอยู่เส้นหนึ่งแล้วมีจี้เป็นรูปกล่องสมบัติ เปิดข้างในมันจะมีโซ่เส้นเล็กๆๆคล้องไว้กับป้ายเหล็ก ที่สลักคำว่าอัลฟ่า เป็นสร้อยที่ผมสั่งทำแล้วชอบมาก ผมเดินไปที่หัวเตียงหยิบกล่องสร้อยมาแล้วส่งให้มัน
"อ่ะฟ่าให้บี" มันทำหน้า งงๆแล้วเอื้อมมือมาหยิบไปแล้วเปิดดู
"ให้บีหรอ"
"มันเป็นสร้อยที่ฟ่าออกแบบแล้วสั่งทำเองอ่ะบีลองเปิดจี้กล่องสมบัติดูสิ"มันค่อยๆๆเปิดแล้วป้ายเหล็กก็ห้อยออกมาจากจี้มันหยิบป้ายเหล็กนั้นดูแล้วก็พูดว่า
"อัลฟ่า"
"ใช่ อัลฟ่า"
"ขอบใจนะฟ่า" แล้วมันก็เอื้อมไปหยิบถุงผ้ากำมะยี่สีน้ำเงินใบเล็กๆในกระเป๋าเป้ของมันออกมาแล้วส่งให้ผม
"อ่ะนี้บีให้ฟ่า เช้าวันนั้นอ่ะที่บีรีบไปโรงเรียน บีนัดร้านเค้าไว้อ่ะว่าจะไปเอาของตอนเช้า ถ้าบีไปเอาตอนเย็นบีกลัวฟ่าจะรู้แล้วจะไม่เซอร์ไพรส์อ่ะ เพราะฟ่าก็อยู่กลับบีตลอด บีเลยรีบไปแต่เช้า ขอให้เค้าเปิดร้านให้เช้าๆหน่อย" ผมซึ้งในน้ำใจมันมากมันทำเพื่อผมขนาดนี้เลยหรอ
"แหวน"มันทำแหวนทองคำขาวให้ผมครับ มันสลักที่รอบแหวนว่า C'est mon coeur
"อืม ก็แหวนอ่าดิ มันแพงนะบีฟ่าไม่เอาดีกว่า"
"แต่บีตั้งใจให้ฟ่านะ มันยังน้อยกว่าทุกๆสิ่งที่ฟ่าทำให้บีอีก เดี๋ยวบีใส่ให้นะ บีแอบวัดนิ้วฟ่าตอนฟ่าหลับอ่ะ"
"พอดีเลย"
"ถ้าใส่แหวนก็อย่าลืมคิดถึงบีบ้างนะ"
"ขอบใจนะ เดี๋ยวฟ่าถอดเก็บใส่กล่องไว้ก่อนได้ป่าวเดี๋ยวพ่อกับแม่เห็นขี้เกียจตอบคำถามอ่ะ" มันยิ้มให้ผม
"อืม แต่พอไปเรียนมหาลัยก็ห้ามถอดนะ เค้าจะได้รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว" หึงซะแล้วคับพี่น้อง พ่อกับแม่เดินเข้ามา เดชะบุญไม่เห็นตอนสวมแหวนไม่งั้นหล่ะไปเชียงใหม่ไวขึ้นแน่ไอ้บีเอ้ยยยยยผมรีบเขี่ยกล่องแหวนไปใต้โต๊ะ
"เก็บของกันถึงไหนแล้วลูก กว่าพ่อเราจะมาก็คงค่ำๆๆอ่ะเมื่อกี้แม่โทรไปถามน่ะจ้ะงั้นเดี๋ยวเย็นนี้เราไปเลี้ยงส่งบีกันดีกว่าพ่อเค้าโทรจองร้านอาหารไว้แล้วน่ะ" แล้วพ่อผมก็ล้วงกระเป๋าเสื้อหยิบสร้อยทองแล้วก็พระ โอ้วมันเสียแหวนหนึ่งวงได้สร้อยทองเลยครับพ่อกับแม่ผมนี้ใจป๋าจริงๆๆๆๆ
"บีมาหาพ่อสิลูก"มันคลานไปหาพ่อผมครับเรียบร้อยซะไม่มีอ่ะ พ่อผมหยิบสร้อยแล้วพนมมือท่องคาถาแล้วใส่ให้มัน
"นี้เป็นพระที่พ่อเช่าสะสมไว้นานแล้วมีแค่ไม่กี่องค์พ่อให้ไว้คุ้มครองนะลูก คุณพระคุณเจ้าจะได้ปกปักรักษา" มันก้มลงกราบพ่อผมที่ตัก แหม๋..น่าได้ตำแหน่งงามอย่างไทยบนเวทีมิสไทยแลนด์ยูนิเวิสเสียจริงเชียว มันเอามือปาดน้ำตามันร้องไห้อีกแล้วค๊าฟฟฟโหอะไรจะนางเอกขนาดนี้เนี่ย ผมเลยต้องทำให้มันยิ้มบรรยากาศจะได้ไม่ซีเรียสจนเกินไปอ่ะ
"คุณพ่อคับแล้วของฟ่าอ่ะ ฟ่าไม่เอาเส้นเล็กนะคับฟ่าเอาเส้นหญ่ายยยยยกว่านี้อ่ะ"
"ของฟ่าก็ที่คอพ่อนี้ไง" ผมยิ้มจนตามิดความอิจฉาเบาบางลงมาหน่อยหนึ่ง
"ขี้อิจฉาจริงเราตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะยังไม่หายอีก" แม่หันมาดุผมยิ้มๆ
"อ่ะหนูให้ค่ะ" น้องสาวผมก็มีกับเค้าด้วย รู้มั้ยครับมันให้อะไร ถุงใส่ดินสอคิตตี้ที่เธอบ้าสะสม น้องผมชอบทุกอย่างที่เป็นคิตตี้ครับ
"โห คิตตี้ยังไม่ได้แกะใช้ซะด้วย ลิมิเต็ดอิดิชั่นอีกตังหาก ใจถึงจริงๆเว้ยน้องผม ว่าแต่พี่บีมันจะกล้าใช้ป่ะเนี่ย"
"ก็หนูไม่มีอะไรให้นี้ค่ะ ของที่หนูรักมากที่สุด ก็คือคิตตี้พวกนี้"
"ได้ใช้สิ เดี๋ยวพี่บีจะเอาไปใช้ที่มหาลัยนะ" น้องผมยิ้มแก้มปริพร้อมทั้งอธิบายคุณค่าของถุงใส่ดินสอคิตตี้บลาๆๆๆๆๆ
"ไม่อยากนึกภาพตอนหยิบมันขึ้นมาใช้ในห้องเรียนเลยอ่ะ" กี๊ดๆๆๆๆๆ
เรานั่งคุยกันจนได้เวลาที่เราสมควรจะไปทานข้าวร้านที่จองเอาไว้แล้ว ทุกคนแต่งตัวกันพร้อม เหลือแต่ผมกับมันสองคนบนห้อง มันเดินมองรอบๆๆห้องของผม เพื่อจดจำทุกมุมให้ได้มากที่สุด ผมรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูกรู้สึกว่านี้คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่ผมกับมันจะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ มันเดินไปที่กรอบรูปผม แล้วมันก็หยิบเดินมาที่ผม
"ขอนะ"
"อืม" มันเอารูปผมใส่เป้
"ไปเถอะเดี๋ยวพ่อกับแม่จะรอ" ผมช่วยมันถือของเอาไปใสรถ พ่อแม่น้องผมซึ่งนั่งรออยู่แล้วก็เดินตามไปที่รถรถออกจากบ้านมันหันไปมองบ้านผมจนสุดสายตา มันมองสองข้างทางตลอด จนถึงร้านอาหารพนักงานพาเราไปที่โต๊แล้วทยอยเสริฟอาหารทุกคนกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย ไอ้บีดูท่าทางจะรีแล็กซ์ขึ้นมาก มันพูดคุยและยิ้มได้เหมือนเก่า จนได้เวลาพพวกเราจึงเดินทางไปสนามบิน เมื่อไปถึงสนามบินพ่อของบีก็รออยู่แล้วพ่อมันยกมือสวัสดีพ่อกับแม่ผมแล้วผมก็ยกมือสวัสดีพ่อมัน
"ขอบคุณมากนะครับพี่ ที่ดูแลเจ้าบีมัน ผมไม่รู้จะตอบแทนยังไงดีเลยครับ"พ่อบีพูดกับพ่อแม่ผม
"บีก็เหมือนลูกของเราคนหนึ่งอ่ะครับ จริงๆแล้วอยากให้อยู่ตลอดไปด้วยซ้ำ" เป็นไงพ่อผมสงสัยอยากได้ลูกสะใภ้ เอิ๊กๆๆๆ
"แค่นี้ผมก็เกรงใจพี่จะแย่แล้วครับรบกวนมาตั้งหลายเดือนแล้ว"
"แล้วพาบีมาเยี่ยมพวกเราบ้างนะค่ะ"
"ครับพี่ ถ้าว่างๆๆยังไงเชิญที่เชียงใหม่นะครับเดี๋ยวจะได้พาเที่ยวกัน เด็กๆๆด้วยนะลูกจะไปเที่ยวเมื่อไรบอกลุงเลยเดี๋ยวลุงจะให้พนักงานที่รีสอร์ทขับรถพาเที่ยวให้ทั่วเลยลูก หนูๆวีไอพีอยู่แล้ว"
"ขอบคุณครับคุณลุง ผมไปแน่ๆครับ"
"บีเงียบเลยลูกไม่พูดอะไรกับครูกับเพื่อนหน่อยหรอลูก"
"บีขอกอดหน่อยได้มั้ยครับ" มันโผเข้ากอดพ่อกับแม่ผม จนพ่อมันแอบน้ำตาซึมเหมือนกัน
"โชคดีนะลูก ตั้งใจเรียนเป็นเด็กดีนะลูกนะ"แม่ผมพูดไปน้ำตาก็คลอไป
"มันหันมาหาผมแล้วกอดผม" ผมกอดมันแล้วตบไปที่ไหล่พูดกับมันว่า
"โชคดีนะเพื่อน อย่าขี้แยดิหว่ะ" ตอนนี้ต้องเก็กหน่อยครับเดี๋ยวเค้าจะหาว่าไอ้สองคนนี้มันเกินเพื่อนหรือเปล่าเลยต้องแอ๊บแมนซะหน่อย พ่อมันจัดการเรื่องกระเป๋าทุกอย่างเรพวกเรานั่งรอเวลาที่เครื่องจะออกจนเค้าประกาศว่าถึงเวลาแล้ว
"ได้เวลาแล้วลูก ไปเถอะ ลาคุณครูซะลูก"
"บีไปนะครับพ่อกับแม่ ยัยน้องสาวของพี่ พี่บีไปแล้วนะ บีไปนะฟ่า แล้วบีจะโทรหาบ่อยๆๆนะ"มันทำท่าจะร้องอีกแนะคับ เห้อ...ไอ้นี้บ่อน้ำตาตื้นจริงเชียว
"ไปนะครับพี่ เด็กๆๆแล้วไปเยี่ยมลุงบ้างนะลูก"
"ครับคุณลุง" พวกเราไหว้ลาพ่อของบี ผมมองมันจนมันเข้าไปข้างในมันเองก็หันหลังมามองพวกเราตลอดทเราสองคนหายไปจากสายตาของกันและกัน ผมกับพ่อแม่และน้องจึงได้เดินทางกลับบ้าน
"บ้านเราคงเงียบไปอีกเยอะเลยนะแม่"
"นั้นสิ เหลือแต่เด็กดื้อสองคนเนี่ย"ผมกับน้องมองหน้ากันแล้วแอบยิ้ม
"งั้นเราไปอยู่เชียงใหม่กันมั้ย"ผมหันไปบอกน้องสาว
"จะดีหรอพี่ฟ่า หนูกลัวพ่อกับแม่จะนอนร้องไห้คิดถึงเราทุกวันอ่ะสิ"
"นังตัวเล็ก ร้ายนักนะ" เราสี่คนหัวเราะเสียงดังลั่นรถ คุยกันไปจนถึงบ้านต่างคนต่างแยกย้ายกันไปนอนเพราะว่าดึกมากแล้วที่นี้แหละครับพี่น้องคร๊าฟฟฟฟฟ
ผมเข้าไปอาบน้ำ ในขณะนั้นภาพที่ผมกับมันอยู่ด้วยกันไปเรียนด้วยกันก็ผุดขึ้นมาในหัวความรู้สึกเหงาเริ่มทยอยเข้ามาผมรู้สึกว่ามันอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูกผมอาบน้ำเสร็จมายืนเช็ดตัว ตาไปสะดุดกับกล่องแหวนที่มันซื้อให้ผมหยิบมันขึ้นมาดูแล้วใส่ไว้ที่นิ้ว ผมใส่เสื้อผ้าเสร็จเดินไปปิดไฟล้มตัวลงนอนภานในหัวคิดถึงแต่มัน วันนี้กับเมื่อวานทำไมมันช่างต่างกับราวฟ้ากับเหวนะ ผมเอามือจับไปที่แหวนผมก็คิดเหมือนว่า มันอยู่กับผมตลอดเพราะมันอยู่ในใจผมเสมอ จนกระทั่งผมหลับไปเมื่อไรก็ไม่รู้ ผมตื่นมาอีกทีก็สายแล้วเสียงน้องสาวมาเรียกอยู่หน้าห้อง
"พี่ฟ่า ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่ให้มาตามไปกินข้าวได้แล้ว"
"รู้แล้วเดี๋ยวลงไป" ผมตอบน้องสาวไปด้วยอาการงัวเงีย ทุกคนทานอาหารเช้ากันเรียบร้อยแล้วพ่อไปทำงานแล้วเหลือแต่แม่กับน้องสาวของผม ทุกคนดำเนินชีวิตตามปกติ มีบ่นคิดถึงไอ้บีบ้าง แต่ผมนี้สิคิดถึงมันตลอดเวลาเห้อ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันนะ ไม่รู้ตอนนี้มันจะเป็นยังไงบ้างน๊า คงสนุกอยู่กับบ้านใหม่แน่ๆเลย ที่นั้นคงสวยมากมันคงชอบแน่ๆ อืมแล้วจะมีคนมาจีบมันหรือป่าวน๊า ไม่คิดดีกว่าฟุ้งซ่านใหญ่แล้วไอ้ฟ่าเอ้ย ชีวิตแกก็ต้องดำเนินต่อไปนะเว้ย สู้ๆๆๆๆต่อไปอัลฟ่า
ชีวิตผมก็ดำเนินไปตามปรกติมีสุขทุกข์ปนกันไปนานวันเข้ามันก็ไม่เหงาเท่าไร เพราะผมมีครอบครัวที่แสนน่าร๊ากกกนี้นา จะเหงาได้ไงใกล้เวลาเปิดเทอมเข้ามาทุกที ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของผมเริ่มใกล้เข้ามาแล้วในอีกไม่ช้านี้ผมก็จะได้เป็นนิสิตแย้ววว ไอ้บีก็โทรหาผมเกือบทุกวันมันสนุกกับงานที่รีสอร์ทดูท่าทางมันจะสนุกกับที่นั้นมาก มันก็ใกล้จะเปิดเทอมเหมือนกัน คงจะยุ่งๆๆเลยคุยได้ไม่นานเท่าไร ส่วนตัวผมเองก็วุ่นวายเกี่ยวกับเรื่องมหาลัยเนี่ยแหละจะทำไงได้ก็มันยุ่งนี้นาเดี๋ยวหายยุ่งค่อยคุยก็ได้เนอะ พอมหาวิทยาลัยเปิดไอ้บีก็นานๆจะโทรมาหาผมซักทีแต่ชีวิตในมหาวิทยาลัยของผมนี่สิที่เป็น"จุดเปลี่ยน"............................ :sad11:
-
เปลี่ยนไปยังงัย ก็ขอให้ยังรัก บีนะฟ่า :กอด1:
-
เปลี่ยนไปยังงัย ก็ขอให้ยังรัก บีนะฟ่า :กอด1:
อรุณสวัสดิ์ครับPOES :L2:
ฟ่ารักบีเสมออ่ะคับ
แต่ความห่างของเรามันเริ่มมากขึ้นทุกวัน
ห่างพอที่จะมีอีกคนเข้ามาแทรก
ต่างคนต่างเหงาอ่ะครับ
แล้วพอมีสิ่งมาทำให้หายเหงา
กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้ว
แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือความรู้สึกดีดีระหว่างเรายังมีเหมือนเดิมครับ
ยังปราถณาดีให้กันเสมอ
เพียงแต่ความรักมันถูกเปลี่ยนสถานะไปเป็นแบบอื่นเท่านั้นเองครับ
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/616/616123wehrk60h6h.gif)
-
กดบวกแล้วแล้วจ้า :กอด1:
อรุณสวัสดิ์จ้าฟ่า ตื่นเช้าจัง
อุส่าห์ลุ้นคิดว่าบีจะเป็นนายเอก :z2: แต่ไม่เป็นไร เป็นเพื่อนรักกันยาวนานกว่าคนรัก :laugh:
รอลุ้นต่อไป นายเอกชื่่อ เตอร์ป่าวเนี่ย :z1:
-
มาถึงจุดเปลี่ยนแล้ว :impress2:
-
แอร๊ยยยย
กำลังจะเจอจุดเปลี่ยนแล้ววววว
ปล.บียังน่ารักเสมอ
-
:กอด1:
จะเป็นยังไงต่อน้า
-
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/hny3.gif)
-
ชีวิตในมหาวิทยาลัยเริ่มขึ้นแล้วครับ รับน้องวันแรกครับ
"คนไหนชื่ออัลฟ่า" เสียงอีรุ่นพี่บ้าพลังมันร้องเรียกหาคนชื่ออัลฟ่า ไม่รู้มันจะแหกปากทำไมเดี๋ยวก็คอแตกพอดี เห้ย!!!!มันเรียกผมนี้หว่า ป๊าด...งานเข้าแล้วไอ้ฟ่า
"ผมคับ" ผมยกมือแล้วขานรับ
"ออกมานี้ออกมาข้างหน้านี้" ซวยแระไงเรียกกรูทำไมหว่ะคนเยอะแยะทำไมต้องไอ้ฟ่าคนเดียวด้วย
"ถูกใจเจ๊มากกกกก" เสียงรุ่นพี่ผู้หญิงด้านหลังเฮฮากันใหญ่ ทำไมหว่ะเนี่ยกรูทำไรผิดอ่ะ ตอนนั้นผมกลัวมากเลยครับไม่รู้ว่ากลัวอะไรเหมือนกันแต่ทำใจดีสู้เสือ
"ไปแก้ผ้าข้างหลังโน้นแล้วเอามากองไว้ตรงนี้" เสียงรุ่นพี่กลุ่มเดิมกรี๊ดกันอีกแล้ว เพื่อนๆของผมก็แอบยิ้มกันใหญ่แต่เสียใจไอ้ฟ่าซะอย่างฉลาดพอตัว เจอมาเยอะนักแลไอ้มุกแบบเนี้ย ผมเดินไปแกะผ้าที่ผูกอยู่กับเสาด้านหลังแล้วเดินออกมาให้รุ่นพี่ แล้วผมก็ยักคิ้วให้รุ่นพี่ทีหนึ่ง ท้าทายเค้าแล้วมั้ยหล่ะไอ้ฟ่า
"ไอ้แป๊ะ น้องเค้าไม่โง่เหมือนมรึงนะโว้ย 55555+"เสียงรุ่นพี่ผูหญิงคนหนึ่งตะโกนมาจากด้านหลังผมหันไปดูยิ้มให้พี่เค้าทีหนึ่งพี่เค้าก็ยิ้มตอบ
"เออ อีส้มหุบปากเลย เห็นเด็กๆไม่ได้หางกระดิกเชียวนะเมิง" น้องๆๆๆขำกันใหญ่รวมทั้งรุ่นพี่อีกหลายคน
"งั้นยืนตรงนี้ห้ามเดินไปไหนแก้ผ้าออกมาอัลฟ่า" รุ่นพี่สั่งเสียงดัง งานเข้าแล้วกรู
"ครับ" ผมแก้ผ้าที่ข้อมือออกแล้วส่งให้รุ่นพี่
"เมิงนี้เจ็บไม่จำนะไอ้แป๊ะยังจะใช้มุกเดิมอีก5555+" เสียงตะโกนจากพี่ส้มคนเดิมอีกแล้วครับ
"ไปนั่งที่เดิมได้แล้ว" โห....รอดตายแล้วอัลฟ่าเอ้ยยยยยย
เดี๋ยวจะให้ไปพักยี่สิบนาทีจะไปกินน้ำกินขนมอะไรก็ตามใจแต่ถ้ากลับมาไม่ทันเดี๋ยวน้องๆได้มีเฮกันแน่เข้าใจม๊ายยยยยยยย(จาตะโกนทำไมเนี่ย)
"เข้าใจคับ/ค่ะ" ผมเดินออกไปหยิบกระเป๋าเป้ที่วางไว้ที่โต๊ะตรงที่กลุ่มพี่ส้มนั่งอยู่
"นั่งนี้เลยจ้าน้องฟ่าเดี๋ยวพี่ส้มจะบริการเอง น้องต้นๆๆๆๆมานั่งนี้จ้าเร็วๆๆๆๆๆอย่าดื้อสิเชื่อเจ๊น๊า" พี่ส้มเรียกรุ่นน้องอีกคนมานั่งนี้น้องต้นนะจ้ะอัลฟ่าส่วนนี้น้องฟ่าจ้ะน้องต้น พี่ส้มแนะนำให้เราสองคนรู้จักกันแล้วพี่ส้มก็หายไปแล้วกลับมาพร้อมขนมนมเนยอีกมากมาย
"นังส้มจะกินเด็กหรออินี้" เสียงรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาแต่งตัวได้จี๊ดสมองผมมากกพี่คนนี้ชื่อพี่แนตครับเป็นผู้ชายสวย
"ความสุขของคนแก่ มรึงจะทำไมอิแม่เล้า" พี่ส้มตอกกลับอย่างทันควัน
"ไหนๆๆๆๆๆดูหน้าสิว่า ว๊าย.....รสนิยมดีนะจ้ะน่าเคี้ยวเชียว" พี่เเนตเดินไปหยิกแก้มไอ้ต้นแล้วหันมาทางผม
"อ้าวอีเเนตเพิ่งมาหรอมึง ซ่องเพิ่งปิดหรอไงมาเอาป่านนี้"เสียงพี่แป๊ะร้องทักพี่แนต พี่แนตหันไปด่าพี่แป๊ะบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"อย่าไปยุ่งกะมันนะจ้ะอัลฟ่าอีเนี้ยมันร้ายกาจ" เสียงพี่ส้มกระซิบกระซาบข้างๆๆผม
"อีส้ม ใส่ร้ายอะไรฉันกะน้องๆย่ะ" พี่แนตหันมาชี้หน้าพี่ส้ม
"ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"เสียงพี่แป๊ะเป่านกหวีดเรียกรุ่นน้อง
"ไปได้แล้วจร้าเด็กๆๆพี่แป๊ะเรียกแล้วจ้ะ" พี่ส้มบอกผมกับไอ้ต้นแล้วหันไปเรียกน้องๆคนอื่นๆ
"ไปเถอะฟ่า" ไอ้ต้นเรียกผม ผมหันไปยิ้มแล้วเดินตามมันไป
พี่แป๊ะพูดถึงรายละเอียดของคณะ แล้วก็สิ่งที่เราต้องทำต่อไป มันก็เหมือนการรับน้องทั่วๆไปอ่ะครับ มีการหาพี่รหัสทำโน้นนี้นั้น อันนี้ผมขอผ่านไปเลยก็แล้วกันนะครับ ไม่งั้นคงจะต้องเป็นหนังไตรภาคไม่จบสิ้นแน่เชียว ผมค่อนข้างจะเข้ากับเพื่อนและรุ่นพี่ได้ดี ผมมักจะไปที่คณะแพทย์บ่อยๆๆ เพราะมาดามกบเธอเรียนอยู่ที่นั้น จึงทำให้ผมรู้จักคนไปทั่ว ผมเริ่มจะคุ้นเคยกับมหาลัยมากขึ้น ชีวิตเริ่มมีระเบียบมากขึ้น ผมสนิทกับไอ้ต้นไอ้แพทแล้วก็ไอ้พีสามคนนี้เป็นเพื่อนในคณะครับ มักจะไปไหนด้วยกันบ่อยๆ ส่วนมาดามกบนี้ผมจะไปกินข้าวกะเธอบ่อยๆ ผ่านช่วงรับน้องไปด้วยดีผมกับไอ้บีนานๆจะได้คุยกันทีต่างคนต่างไม่ว่าง เหมือนเราสองคนจะเริ่มห่างๆกันผมเองก็ทำใจเผื่อไว้บ้างแล้วอย่างน้อยเก็บเอาสิ่งดีๆที่เรามีต่อกันไว่เวลานึกถึงยามใดจะได้แอบอมยิ้มได้อย่างสุขใจ
มาวันหนึ่งผมก็กินข้าวมาดามกบแล้วก็เพื่อนสาวของเธออีกสองคน ไอ้ต้นแล้วก็ไอ้แพทไอ้พีไปด้วยเราไปกินข้าวกันแถวๆสยาม
"อั้งอั่งอัง อะเคมาดาอิคูดิ โดราเอมอนฮู..........."เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น
"ไอบีมาดาม ไอ้บีโทรมา" ผมดีใจจนออกนอกหน้า
"มานี้ฉันรับเอง ฮัลหลิววววว คนสวยอู้อยู่กะเจ้าาาาาาต้องการอู้สายกับไผหรอเจ้า" อีมาดามมันแอ๊บเป็นสาวเหนือได้หน้ายืนยัน(ลุกขึ้นยืนแล้วเอาเท้ายัน)มากๆ
"ใครเนี้ย"ผมเดาเอานะว่ามันต้องพูดแบบนี้
"ก็ฉันเองง่ะมาดามกบคนสวยที่สุดแห่งปฐพีนี้ย่ะ หายไปเลยน่ะแกไม่คิดจะติดต่อฉันบ้างอะไรบ้างหรอหรือว่าแกจะชิ่งไม่รับผิดชอบลูกในท้องฉัน" อีนี้เพ้อเจ้อใหญ่แระมันก็สาธยายบ้าบออะไรของมันไปเรื่อยๆๆๆแล้วยื่นโทสับให้ผม
"มันจะคุยกะมรึงฟ่า"
"โหล...บี ฟ่ามากินข้าวกะมาดามแล้วก็เพื่อนๆๆอ่ะเป็นไงมั้งบีรับน้องสนุกมั้ย หรอ อืม อ๋อ ได้ๆๆๆๆๆ เออ"
ผมคุยกะมันเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย มันแลดูมีความสุขดี ที่มหาลัยก็โอเค ผมจึงไม่ห่วงมันมาก ผมวางโทรศัพท์หันมากินข้าวต่อ อีมาดามอธิบายกับเพื่อนๆผมเรียบร้อยไปแล้วว่าบีเป็นใครยังไงหน้าตาแบบนี้ เรื่องสตรอเบอร์รี่อีมาดามมันถนัดครับ
"บ้านเราก็อยู่เชียงใหม่นะ วันหลังไปเที่ยวกัน" เสียงไอ้พีพูดแทรกขึ้นมา
"เราไปเซอร์ไพรส์ไอ้บีก็ดีเหมือนกันนะฟ่า" อีมาดามออกความคิดเห็น
"อืม รอให้ว่างก่อนเหอะ" ผมบอกมัน
"เรากินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน" อ้อลืมบอกไปตอนนี้ผมย้ายมาอยู่คอนโดใกล้ๆมหาลัยแล้วนะครับ พ่อกับแม่ก็เห็นด้วย ไม่อยากให้ขับรถดึกๆไกลๆด้วย มันอันตรายแล้ว มันก็ใกล้ที่สอนพิเศษของป้าผมด้วย จะได้ดูแลท่านด้วยแล้วก็หารายได้พิเศษกับการสอนเด็กนักเรียนบ้าง อิอิ
"ฟ่ากลับยังไง" ไอ้พีถามผม
"ฟ่ากลับบีทีเอสอ่ะเมื่อเช้ารถติดเลยขี้เกียจเอารถมาอ่ะ"
"กลับด้วยกันมั้ย" ไอ้พีชวนผม
"ไม่ดีกว่า ฟ่าง่วงอ่ะอยากกลับไปนอนไวไว บีทีเอสถึงไวดีอ่ะไว้โอกาสหน้าจะใช้บริการน๊า ไปแระนะมาดามไปแระนะสาวๆๆไปแล้วนะเว้ยต้นแพทพี วันจันทร์เจอกันนนนน"
ผมเดินไปขึ้นบีทีเอส แต่ทำไมไม่รู้เดินเลยไปพารากอนซะงั้น ผมเดินไปร้านหนังสือ เลือกหาหนังสือ จะซื้อไปอ่านซะหน่อย ผมไปตรงมุมที่ผมกะไอ้บีชอบนั่งกันประจำๆๆๆ ผมคิดถึงมันอีกแล้วครับ นั่งคิดถึงมันไปสักพักก็มีเด็กมัธยมมาเลือกการ์ตูนแถวนั้น มันตัวเท่าผมเลยครับ เด็กสมันนี้โตไวจัง แต่ไอ้หมอนี้คงจะม.6แล้วมั้ง คงจะอายุไม่ต่างจากผมเท่าไร แต่ที่แน่ๆมันน่ารักจัง ตาแบ๊วๆผมตั้งๆมันเดินเลือกหนังสือสักพักมันก็เดินตรงมาที่ผมนั่งอยู่
แล้วคุณว่าเค้าเป็นใคร???? เค้าเดินมาทำไม???? อยากรู้รอดูตอนหน้า
ส่งเอสเอ็มเอสมาตอบคำถามได้ที่ 488488 เอิ๊กๆๆๆๆๆ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:z13: :z13: :z13:
-
ตัวละครหลักโผล่ครบแย้ว :-[
-
:impress2: :impress2: :impress2:
น้องเตอร์ชัวเลยอะ ชักอยากจะอ่านต่อแล้วสิ รีบมากลงนะคราบ อิๆ
-
สวัสดีปีใหม่ครับขอให้ปีนี้เป็นปีแห่งความสมหวังเป็นปีแห่งความสำเร็จนะครับ
.................................
ขออำนาจ คุณพระศรี ที่ศักดิ์สิทธิ์
บุญฤทธิ์ ขององค์ พระสยามฯ
พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง เลื่องลือนาม
ไทยเขตคาม อยู่คู่บ้าน ประทานพร
ในวาระ ขึ้นปีใหม่ ขอให้สุข
หมดสิ่งทุกข์ หมดสิ่งเศร้า เจ้าปัญหา
สุขภาพ แข็งแรงไซร้ ไร้โรคา
ปราถณา สิ่งใดใด ได้ครอบครอง
ขอให้ร่ำ ขอให้รวย ด้วยทรัพย์สิน
อีกที่ดิน ที่น่าไร่ ได้พันแสน
อย่าได้พบ กับความจน ความขาดแคลน
มิตรทั่วแดน ต่างจงรัก และภักดี
หนึ่งดวงใจ ขอให้ได้ พบรักแท้
รักแนบแน่ รักมั่นคง ตรงจุดหมาย
ขอให้รัก ที่มีอยู่ มิเสื่อมคลาย
ฟ้ามลาย ไม่สลาย ใจมั่นคง
จงได้เริ่ม เพิ่มขั้น ชั้นยศศักดิ์
เจ้านายรัก เมตตา มหาศาล
ได้ตำแหน่ง ใหญ่โต มโหฬาร
เรียนหรืองาน สำเร็จได้ ดั่งใจตน
ให้ผู้อ่าน ทุกทั่วท่าน สำราญสุข
ให้หมดทุกข์ หมดเรื่องร้าย คลายสับสน
ให้ชีวิต ร่มเย็นไหล ดั่งสายชล
น้อมกมล วันทา "ฟ่า"ขอพร...........
(http://fwmail.teenee.com/cute/img3/10585.gif)
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ฟ่านะคับ เป็นกำลังใจให้กันต่อๆไปด้วยนะคับ
-
:L1:
เขียนได้ดีครับน้อง ขอแนะนำว่า เวลามา update แล้วช่วยแ้ก้ที่หัวข้อได้ป่าวครับ :pig4:
-
"ลุงๆๆๆๆนั่งด้วยคนนะ" อ้าวไอ้เด็กนรก มาเรียกกรูลุง เริ่มไม่น่ารักแล้วมรึง ไอ้เวรนี้ไม่เคยตายซะแล้วเดี๋ยวมึงเจ็บ ผมหันไปมองหน้ามัน มันสนใจแต่การ์ตูนในมือ ผมเขยิบให้มันนั่ง ว่าแต่มันน่ารักจิงๆอ่ะแต่กวนบาทาไปนิสนุง ความจริงผมน่าจะลุกแล้วกลับบ้านไปได้แล้วนะ แต่ทำไมยังมานั่งอยู่อีกเป็นเพราะคิดถึงไอ้บี หรือเพราะไอ้เด็กคนนี้กันแน่หว่า คนมันเหงาอ่ะทำไงได้หล่ะคับ
"พี่ๆๆๆๆๆ" มันเรียกใครหว่ะผมหันไปมองรอบๆก็ไม่มีใครแล้วนี้หว่ามีผมกับมันหรือมันคุยโทรศัพท์เมื่อครู่มันยังเรียกผมลุงอยู่เลย
"พี่นั้นแหละ ถ้าเป็นพี่อ่ะพี่จะซื้อเล่มไหนระหว่างสองเล่มนี้อ่ะ"
"ผมชี้ไปที่เล่มซ้ายมือ แล้วมองหน้ามัน" มันยิ้ม เเล้วเอาหนังสือไปเก็บ มันเอาเล่มที่ผมเลือกไปเก็บแล้วกลับมานั่งที่เดิม อ้าวไอ้นี้แล้วมรึงจะถามกรูทำไมหว่ะถามแล้วก็ไม่ซื้อ
"พี่เป็นใบ้หรอคับ" เป็นใบ้แล้วกูจะรู้ได้ไงว่ามรึงพูดอะไร ไอ้นี้กวนประสาทเดี๋ยวปั๊ดเหวี่ยง
"ป่าว"
"แล้วไมไม่พูดอ่ะ"
"แม่ไม่ให้พูดกะคนหน้าแปลก" แป่ว.....มรึงโดนแล้ว1ดอกไอ้หนูน้อย รอบบินเราต่างกันเว้ย มันทำหน้างงๆ
"พี่มาทำไรตรงนี้อ่ะมารอแฟนหรอ" เมิงเป็นครายยยเนี่ยทำไมมาวุ่นวายกะกรูจังแต่ผมก็ไม่รำคาญนะอิอิ
"ป่าว" มันทำท่างงอีก
"พี่อ่านการ์ตูนมั้ย"
"ป่าว"
"หรอ พี่ไม่อยากพูดกับผมหรอเอาแต่ป่าวๆๆๆๆๆอยู่นั้นอ่ะ"
"ก็ตอบแล้วไงน้องอยากรู้อะไรอีกอ่ะหรือจะเอาสูติบัตรมั้ยเดี๋ยวจะไปถ่ายเอกสารมาให้" มันหน้าจ๋อยอ่ะคับหรือผมพูดแรงไปเนี่ย
"ขอโทษคับ" หน้ามันจ๋อยจนผมรู้สึกผิด ว่าแต่ทำไมผมต้องแคร์มันด้วยฟ่ะ
"แล้วน้องชื่อไรอ่ะ" ถามมันซะหน่อยเดี๋ยวมันจะเป็นการเสียมารยาท
"ชื่อ เตอร์ คับ" มันตอบผมพร้อมกับรอยยิ้ม
"แล้วพี่อ่ะชื่อไรคับ"
"ชื่ออัลฟ่า เรียกพี่ฟ่าก็ได้ อยู่มอไรแล้วอ่ะเรา"
"มอหกแล้วครับ แล้วพี่อ่ะ"
"พี่อยู่ปีหนึ่ง"
"งั้นผมขอตัวไปเรียนพิเศษก่อนนะครับ ขอบคุณนะครับที่ช่วยผมเลือกหนังสือ"แล้วมันก็เดินหายไปครับว่าแต่ทำไมไม่ขอเบอร์น๊าเรา น้องมันก็น่ารักอยู่ คบไว้ไม่เสียหาย แต่มันสายไปแล้วหล่ะอัลฟ่าเอ๊ยยยยย
"กลับบ้านดีกว่าเรา" ผมเอาหนังสือไปจ่ายตังค์แล้วก็เดินไปบีทีเอสกลับห้อง สองสถานีก็ถึงแล้วครับ
"พญาไทเน็กซ์สเตชั่นพญาไท"ผมเตรียมตัวลงออกจากบีทีเอสเพราะจะถึงแล้ว คนค่อนข้างเยอะมากเพราะเวลาเลิกงานพอดี กว่าจะออกมาได้แทบแย่อ่ะคับ เอ๊ะนั้นมันไอ้เตอร์เด็กคนนั้นนี้หว่ามันลงสถานีเดียวกับผมแต่ดูเหมือนมันจะรีบร้อนเป็นพิเศษสงสัยจะรีบไปเรียนมั้งแล้วมันก็ขึ้นมอไซต์ไป ผมก็เดินเรื่อยๆๆๆแวะซื้อชานมร้านโปรดตรงทางลงบีทีเอสแล้วก็เดินดูดไปเรื่อยถึงคอนโดแย้วววว
"หวัดดีค๊าฟลุง"ผมทักทายยามใต้คอนโด
"พี่ มีจดหมายถึงผมมั้ย" ผมถามพนักงานที่เค้าท์เตอร์
"ไม่มีค่ะ" ผมเดินขึ้นห้องแล้วถอดเสื้อผ้าออกเหลือบ็อกเซอร์ตัวเดียวเปิดแอร์หยิบเอาหนังสือมาอ่านแล้วเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ตี๊ดๆๆตืดๆๆตุ๊ดๆๆๆๆติ๊กๆๆๆงืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ฟ่านี้ป้านะลูก พรุ่งนี้มาเช้าๆๆหน่อยนะลูกพอดีอาจารย์ที่เค้าสอนเคมีไม่สบายอ่ะมาสอนแทนให้ป้าหน่อยนะ"
"ครับ แล้วเค้าสอนถึงไหนแล้วอ่ะครับเรื่องอะไรอ่ะแล้วเด็กม.อะไรอ่ะครับป้า"
"ถามเป็นชุดเชียวนะ ไอ้ตัวดี ก็อาจารย์เค้าเตรียมเอกสารกับเรื่องทั้งหมดไว้แล้วอ่ะพอดีคุณแม่เค้าเสียหน่ะ ส่วนรายละเอียดป้าส่งเมลล์ให้แล้ว หนูไปเปิดดูนะลูก"
"ครับ แล้วได้ตังค์เพิ่มรึป่าว" ผมแหย่ป้าเล่น
"งกเหมือนใครนะหลานคนนี้" ป้าหัวเราะใหญ่ท่าทางจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
"งกเหมือนป้าง่ะ"
"เชอะ"ป้าผมหัวเราะร่วนเลยครับ
"งั้นพรุ่งนี้ฟ่าจะรีบไปเปิดประตูแทนยามเลยดีมั้ยครับ"
"จร้า แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะลูก"
งานเข้าแล้วครับ อิอิ ผมเปิดคอมดูรายละเอียดเนื้อหาที่จะสอนผมได้สอนเด็กม.6ซึ่งก็ไม่ยากเท่าไรเพราะเพิ่งผ่านมาเองสบายมากอัลฟ่า ผมเตรียมการสอนไปเรื่อยๆๆจนสามทุ่มรู้สึกหิวแหะเดินไปหาไรกินข้างนอกดีกว่า ผมหยิบเสื้อกับกางเกงบอลมาใส่หยิบตังค์แล้วก็โทรศัพท์เดินออกไปข้างนอก
"กินไรดีหว่า"ผมนึกในใจแล้วก็เดินๆๆๆไปข้างหลังคอนโดกินนี้แล้วกัน หมี่เกี๊ยวน้ำปูหมูแดงเจ้าประจำ
"หมี่เกี๋ยวน้ำ2ถุงครับ"ผมยืนรอแป๊ปเดียวก็ได้ครับผมเดินกลับคอนโดเดินผ่านร้านผลไม้ซื้อแตงโมดีกว่าเอาฝรั่งหล่อๆด้วย อิอิ ไม่ช่ายฝรั่งแช่บ๊วบอ่ะคับ ลูกชิ้นก็อยากกินนะแต่ไม่ดีกว่าดึกแล้วเดี๋ยวอ้วน
"ลุง ฟ่าซื้อมาฝาก" ลุงยามครับ ฟ่าชอบซื้อมาฝากลุงแกเวลาฟ่าจะเลื่อนจะจอดรถฟ่าต้องรบกวนลุงประจำแล้วแกก็ช่วยฟ่าอย่างเต็มใจ
"ขอบใจมากลูกวันหลังไม่ต้องสิ้นเปลือกหรอกลูกลุงเกรงใจ"
"ไม่เป็นไรครับ ฟ่าขึ้นห้องก่อนนะคับลุง"
"คับ"ลุงยิ้มให้ผม
ผมแกะบะหมี่เกี๋ยวกินผมมักจะกินเนื้อปูก่อนเสมอๆ อิ่มมากสงสัยจะกินไม่ไหวเอาฝรั่งไปแช่ไว้ก่อนดีกว่า เห้อๆๆๆอาบน้ำดีกว่าเราดึกแล้วพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีก ผมอาบน้ำเตรียมตัวนอนไหว้พระสวดมนต์
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆ"เสียงโทรศัพท์สั่น
"ใครหว่ะโทรมาตอนนี้เบอร์แปลกด้วย หวัดดีคับฟ่าคับ"
"บะหมี่อร่อยมั้ยครับ"
"ใครอ่ะครับ เอาเบอร์ฟ่ามาจากไหนอ่ะ"
"พี่ชื่อพี่เต้ยนะครับ เป็นเพื่อนพี่ส้มแล้วก็เป็นพี่ที่คณะน้องคับเห็นน้องมาซื้อบะหมี่อ่ะครับพี่อยู่คอนโดแถวๆๆนั้น" แล้วโทรมาไมอ่ะ
"ครับ แล้วพี่มีธุระอะไรกะผมอ่ะป่าวคับ"
"เปล่าหรอกครับแค่อยากรู้จัก เห็นเป็นน้องรหัสพี่ส้มแล้วก็อยู่ซอยใกล้ๆๆกันอ่ะ"
"อ้อ คับ"
"งั้นพี่ไม่รบกวนแล้วนะคับ กู๊ดไนท์คับ"
"คับ หวัดดีคับ" งง โทรมาไมหว่ะ พี่ส้มนี้ไงเนี่ยเดี๋ยวเจอต้องสอบสวนซะเเล้ว วันนี้ผมเจอแต่คนแปลกๆๆไม่รู้ทำไมแต่ความรู้สึกผมไม่ค่อยชอบไอ้พี่เต้ยนี้เท่าไรเลยน้ำเสียงมันขี้หลียังไงไม่รู้ นอนดีกว่าอัลฟ่า
"ตี๊ด" เสียงข้อความ
"ฝันดีนะคับน้องอัลฟ่า....พี่เต้ย" ป๊าด...ไรของมันหว่ะเนี่ยผมดีลีททิ้งไม่เก็บไว้ซะงั้นแถมหงุดหงิดอีกต่างหากชีวิตผมนี้มันไงกันเนี่ยไอ้คนที่อยากให้โทรมาก็ไม่โทรมาหรอกแต่ไอ้คนที่ไม่อยากให้โทรมาก็โทรมาซะงั้นอ่ะนอนๆๆๆดีกว่าพรุ่งนี้มีสอนหนังสือแต่เช้าเลยคร๊าฟฟฟ ก่อนนออส่งข้อความหาไอ้บีดีกว่า
"ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"เสียงกดพิมพ์ข้อความนะครับ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
"คิดถึงนะดูแลสุขภาพด้วยแล้วอย่าลืมคิดถึงฟ่าบ้างนะ" ผมกดส่งข้อความแล้วก็นอนรอว่าจะมีข้อความตอบกลับรึป่าวรอจนหลับก็ไม่มีแม้แต่ตัวอักษรเดียว
"เอกอี้เอกเอ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงนาฬิกาปลุกของป๋มคร๊าฟฟ อิอิ
"นอนต่ออีกนิสนุงน๊าคร๊าฟ วันนี้วันหยุดของฟ่านะคับ" ผมนอนเล่นต่อไปอีกสักพักก็ต้องสะดุ้งตื่นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ต้องไปสอนพิเศษแทนอาจารย์ที่สถาบัน
"เห้ย!!!!!ซวยแล้ว สายแล้วนี้หว่า" ผมรีบลุกถอดเสื้อผ้าอาบน้ำสระผม(ผมต้องสระผมทุกครั้งที่อาบน้ำอิอิ)แต่งตัวอย่างรวดเร็วเพราะมันสายแล้วเดี๋ยวป้าจะบ่นเอาได้บ่นทีนุงนี้หูชากันเชียวครับ ผมลงลิฟท์ในใจก็คิดว่าวันนี้ทำไมลิฟท์มันช้าจังทั้งๆที่มันก็เท่าเดิมแต่ด้วยความที่ผมใจร้อนไปเองนั้นแหละ
"หวัดดีครับ ลุง"
"หวัดดีครับวันนี้เอารถไปรึเปล่าคุณฟ่า"
"เอาครับ"
"งั้นเดี๋ยวลุงไปช่วยดันรถที่ปิดท้ายรถให้นะครับ"
"ขอบคุณครับลุง ว่าแต่ใครมาจอดปิดท้ายรถฟ่าอ่ะเค้าห้ามจอดซ้อน ปิดท้ายนี้นาลุง"
"นั้นสิ ลุงมาทำงานก็เห็นเค้าจอดอยู่แล้วหน่ะ"
"งั้นไปดูกันครับเดี๋ยวปล่อยลมยางเลย ดีม๊ะครับลุง" ลุงหัวเราะชอบใจ ลุงแกคงอยากจะทำแบบนั้นเพราะถ้าเจ้านายลุงมาเห็นลุงอาจจะโดนตำหนิได้
"โอ้ว...แอคคอร์ดแต่งโคตรสวยเลยลุง เดี๋ยวเอาสีรถมากินซะหน่อยดีม๊ะ"
"ลุงว่าอย่าเลย สงสารเค้าอ่ะเค้าคงไม่รู้มั้งว่ากฏที่นี้เป็นยังไง" ผมกับลุงช่วยกันดันรถให้เลื่อนไปข้างหน้าเพื่อให้รถผมออกได้
"ขอบคุณมากครับลุง ฟ่าไปก่อนนะครับสายมากแล้วครับเดี๋ยวเย็นๆๆซื้อหนมมาฝากน๊า"
"ไม่ต้องหรอกครับ ลุงเกรงใจหน่ะ งั้นลุงไปทำงานต่อนะครับ"
"ครับ" ลุงแกดีกับผมเสมอครับ ว่าแต่ไอ้แอคคอร์ดคันนี้ของใครนะเนี่ย เตะล้อมันซักหน่อยดีม๊ะหมั่นไส้เจงเชียวจอดขวางทาง ผมเตะไปที่ล้อมันเบาๆๆเอาแค่ขำๆอ่ะครับ อิอิ ผมขับรถไปที่โรงเรียนสอนพิเศษของป้าไม่ถึง10นาทีก็ถึงแล้วครับความจริงนั่งมอไซต์มาก็ได้แต่ด้วยวันนี้ผมจะต้องไปธุระต่อเลยเอารถออกมาทีเดียว ผมจอดรถแล้วหยิบเอกสารหลังรถที่เตรียมไว้แล้วก็เดินไปที่โรงเรียน คุณป้าของผมยืนยิ้มต้อนรับอยู่หน้าประตูแล้วครับ
"ไหนใครบอกว่าจะมาเปิดประตูให้ป้านะ"
"นั้นสิครับใครพูดน๊า พูดไม่คิดเนอะป้าเนอะ" ผมยังกะล่อนได้อีก
"สงสัยต้องหักเงินค่าสอน"
"โห....หักค่าสอนเลยหรอครับแค่มาสายนิสเดียวเนี่ยนะ ใจร้ายไปป่าวอ่ะค๊าบ"
"ป่ะๆๆ เข้าไปในห้องป้าดีกว่าเดี๋ยวป้าจะบอกว่าเราต้องทำไรมั้ง"
"คับ"
"แล้วนี้เราแต่งตัวมาสอนหนังสือหรือว่ามาสอนเดินแบบ ป้าว่ามันจะวัยรุ่นไปรึป่าวเนี่ยวันหลังใส่ให้มันเรียบร้อยกว่านี้นะลูก เด็กนักเรียนได้เชื่อถือนี้ป้าไม่ได้บอกเด็กนักเรียนนะลูกว่าหนูเป็นนักศึกษาบอกแต่ว่าจะมีคนมาสอนแทน"
"คนเรามันวัดที่ผลงานนะครับ ดูกันที่ภายนอกอย่างเดียวได้ไงอ่า"
"เรานี้มันดื้อเหมือนพ่อเราไม่มีผิด เถียงป้าให้ได้ทุกคำสิหน่า เดี๋ยวจะดูสิวันนี้สอนเด็กโตจะเป็นยังไงบ้าง" ผมเคยมาสอนเด็กมอต้นที่นี้บ่อยๆครับจึงคุ้นเคยกับที่นี้เป็นพิเศษ
"ถ้าดีก็อย่าลืมเพิ่มค่าจ้างให้ผมนะครับบอส"
"จร้า........แล้วกินข้าวกินปลามารึยังลูก"
"ยังเลยคับ หิวจะแย่แล้วเนี่ยกะว่าจะมาฝากท้องที่นี้แหละครับ"
"เมื่อเช้าป้าทำกับข้าวของโปรดเรามาด้วยอยู่ในตู้เย็นในครัวอ่ะลูก ไปเอามาอุ่นกินป่ะ แล้วเดี๋ยวยกมากินที่ห้องนี้ป้าจะได้คุยงานด้วย" ผมลุกไปจัดการเรื่องอาหารแล้วยกมาทานในห้องทำงานป้า พร้อมกับฟังป้าบ่นอีกเหมือนเดิม แล้วป้าก็บอกว่าผมจะต้องสอนเด็กยังไง ทำอะไรบ้าง ดูท่าทางแล้วป้าค่อยข้างจะกังวลใจอยู่ เพราะเด็กที่มาเรียนเป็นเด็กม.6 ซึ่งห่างกับผมแค่ปีเดียวป้ากลัวเด็กจะไม่ฟังแล้วก็จะไม่เชื่อถือในตัวผม แต่ผมมั่นใจว่าผมทำได้ถ้าทำไม่ได้นี้เสียชื่อลูกชายอาจารย์สอนวิทยาศาสตร์หมดกันพอดีเชียว
"ฟ่าทำได้ป้าเชื่อในตัวฟ่านะคับ ฟ่าเคยทำให้ป้าผิดหวังหรอคับ?"
"จ้า ป้าเชื่อว่าเราทำได้แต่เด็กๆมันจะไม่เชื่ออ่าสิ"
"ไม่ลองไม่รู้นะป้า ว่าแต่ไข่พะโล้ป้าเนี่ยอร่อยที่สุดในโลกเลยเนอะไม่เคยกินที่ไหนอร่อยเท่านี้เลย"
"ปากหวานป่าว ก็ลองบอกไม่อร่อยสิ อย่าหวังจะได้กินอีกเลย"
"อร่อยจะตาย ต่อให้ลิ้นจระเข้ยังบอกอร่อยเลยอ่ะ"
"จ้าพ่อหลานชาย" อิอิ
"อิ่มมั๊กมาก ฟ่าเอาจานไปเก็บก่อนนะป้าเดี๋ยวไปแปรงฟันด้วยเดี๋ยวมานะอย่าแอบคุยโทรศัพท์กะหนุ่มๆๆอ่ะ ฟ่าหวง"
"รุ่นนี้แล้วนะลูก ขายไม่ออกแล้ว" ป้าของผมเป็นสาวโสดครับ ป้าผมสวยนะครับแต่ทำงานเยอะจนไม่มีเวลาที่จะมองใครเลยครองความโสดมาจนถึงซีรี่ย์ที่4แล้วคับ
"ป้าของฟ่ายังสวยอยู่เลยต้องหวงไว้ก่อนห้ามใครจีบ เดี๋ยวป้ามีแฟนแล้วป้าก็ไม่รักฟ่าอ่ะสิ"
"ไปๆๆๆ เพ้อเจ้ออยู่นี้แหละใกล้เวลาที่จะต้องสอนแล้วนะ แล้วไม่ต้องไปแวะแกล้งคนอื่นนะลูก" เห้อๆๆทำไมป้ารู้ทันหว่ากะว่าจะไปแกล้งป้าศรีซะหน่อยเป็นแม่บ้านที่นี้อ่ะครับแกบ้าจี้ พอแกโดนจี้เอวหรือตกใจแกจะอุทานออกมาแปลกๆ
ผมไปจัดการกับจานอาหารที่เอามาทานแล้วไปแปรงฟันบ้วนปากแล้วเดินไปดื่มน้ำในครัวเจอ อ.แอนคนสวยกำลังชงกาแฟอยู่พอดี
"ครูแอนหวัดดีคับ วันนี้สวยจังคับ"
"หวัดดีค่ะ สวยจริงรึป่าวเนี่ย กาแฟมั้ยจ้ะเดี๋ยวครูชงให้" ครูแอนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"ฟ่าไม่ดื่มกาแฟครับ"
"อ่าวหรอ ครูอ่ะติดซะแล้วไม่ดื่มไม่ได้เลย ว่าแต่เราเถอะวันนี้ทำไมมาแต่เช้าเชียว"
"ฟ่ามาสอนเคมีแทนครูเอกอ่ะครับ"
"อืม เห็นว่าคุณแม่ครูเอกเค้าเสียนะ เรานี้ก็เก่งน๊าสอนเคมีก็ได้ด้วย"
"ไม่รู้จะทำได้ดีรึป่าวเลยครับยังปอดๆอยู่เลย"
"ต้องทำได้สิ ลูกชายอาจารย์สอนเคมีสอนไม่ได้ให้มันรู้ไปสิ ก็นึกว่าช่วยติวให้เพื่อนๆก็แล้วกันห่างกันแค่ปีเดียวเองนี้"
"ครับ ฟ่าต้องทำให้ได้เยยยย"
"จ้ะ งั้นครูไปสอนก่อนนะเด็กๆรอแล้วมัวแต่คุยอยู่กับหนุ่มๆเนี่ยแหละ ว่าแต่ระวังหน่อยน๊าเดี๋ยวสาวๆจะแซวติวเตอร์เคมีคนใหม่เด็กรุ่นนี้ยิ่งเฟี้ยวๆกันอยู่"
"อัลฟ่า มาซะนานเลยนะลูกมาแกล้งอะไรครูแอนอีกอ่ะ"
"ป้าเห็นฟ่าเป็นคนยังไงเนี่ยครับฟ่าแค่เห็นคนสวยแล้วมันแพ้ทางเลยหลงเดินกลับไปห้องป้าไม่ถูกอ่ะครับ"
"ครูไปดีกว่าอยู่ตรงนี้เดี๋ยวหลงติวเตอร์เคมีปากหวานคนใหม่กันพอดี"
"ระวังจะหลงคารมนะแอนพี่ขอเตือนเจ้านี้มันปากหวาน"
"ค่ะ แอนก็ว่างั้นท่าทางจะเจ้าชู้ไม่เบา สาวๆที่มหาลัยคงติดตรึม" ผมนึกในใจ ไม่มีหรอกครับครูแอนมีแต่หนุ่มๆๆซะส่วนใหญ่55555555+
"ป้าอ่ะ เห็นป่ะครูแอนเข้าใจฟ่าผิดแล้ว"
"เข้าใจถูกแล้วต่างหาก ป่ะๆๆๆแยกย้ายๆเราอ่ะตามป้ามาไปทำงานกันได้แล้ว" ครูแอนเดินไปสอนเด็กผมกับป้ากับไปที่ห้องทำงานเตรียมตัวจะไปสอนครับ ป้าพาผมไปที่ห้องเรียน เด็กนักเรียนพร้อมกันอยู่แล้วเสียงคุยกันดังมั๊กมากตามประสาเด็กแหละครับผมก็ยังเป็นเลยอย่าว่าแต่เด็กๆๆเลยครับ อิอิ.............ประตูห้องเรียนอยู่ด้านหน้าผมแล้วครับ
:เฮ้อ:
-
หรือว่า เตอร์จะปรากฏตัวแล้ววว
หวัดดีปีใหม่ค๊าบบบบ
-
:L1:
เขียนได้ดีครับน้อง ขอแนะนำว่า เวลามา update แล้วช่วยแ้ก้ที่หัวข้อได้ป่าวครับ :pig4:
ขอบคุณสำหรับคำชมครับ
เรื่องอัพเดทเดี๋ยวจัดให้ตามคำขอเลย ณ บัดเดี๋ยวนี้ครับ
เอิ๊กๆๆๆๆ HNY2009นะคับ
-
Happy New Year 2009
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง มีตังเยอะๆ ทำอะไรก็ประสบความสำเร็จ คิดอะไรให้สมหวังนะคับ ^^
อยากรู้ว่าเข้าห้องแล้วจะตะโกนหลุดไรมาเป็นคำแรก งิงิ
-
เตอร์มาแว้ว คิคิ
สวัสดีวันปีใหม่น้าคราบบบบบบบบบบบบบ :z2:
-
สวัสดีปีใหม่ครับ
ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้ตามมาเมนต์ให้เลยหลังจากครั้งแรก แต่ไงจะตามอ่านให้ครบครับเรื่องนี้ชอบมากๆ (ตอนนี้ยังตามอ่านไม่หมด)
ให้สุข สมหวัง สดชื่น ตลอดเวลา ตลอดปี ตลอดไป ตราบนิรันดร์ครับ
ขอบคุณและจะติดตามครับ
-
happy new year 2009
-
ได้สอนเตอร์แน่ๆเลย :z1:
-
สงสัยจะสอนเปงการส่วนตัวสองต่อสองแบบค่าตัวจ่ายด้วยค่าตัว :o8:
-
อิอิ อัลฟ่าอยู่ปีสองเองเหรอ
นึกว่าเรื่องมันนานมาแล้วววววว มาเล่าความหลัง
งั้นต้องเรียกน้องอัลฟ่า
งานนี้น้องฟ่าจะกินเด็ก (หรือถูกเด็กกินหว่า)
แต่พี่ยังเชียร์น้องบีอ่ะ ชริๆๆ
-
โดนเด็กกินแหงๆ + +
ปล. แบบนี้ก้ต้องเรียกพี่ฟ่าสินะเพราะอยู่ปี2 (แต่ได้ข่าวว่าอายุเท่ากัน) :P
-
สงสัยจะได้ติวเด็กเตอร์แล้วมั้งคับ
แหม ช่วงนี้รักเด็กกันจริงๆ
-
ได้ฤกษ์เมนต์ซะที ฮ่าๆๆๆ
ท่าทางจะน่ารักดีนะเนี่ย
ช่วงนี้กระแสรักเด็กมาแรงจังเลยน้า
ปล. ว่าแต่ฟ่าจะได้กินเด็ก หรือจะถูกเด็กกิน ครับ ?? :laugh: :laugh:
-
ค้างได้อีกนะเนี่ย แล้วจะรออ่านต่อ
คงเดาได้ไม่ยากว่า จะเจอเตอร์ เรียนอยู่ด้วย อิๆ
-
ขอบคุณทุกคนสำหรับพรปีใหม่นะครับ
อย่าฉลองกันจนเพลินนะครับ
กลับมาสู่สภาวะปรกติกันได้แล้วววว
เอิ๊กกกกกก :3123:
-
"สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน" คุณป้าผมทักทายเด็กนักเรียนในห้อง
"สวัสดีค่ะ/ครับ" เด็กเยอะเหมือนกันนะเนี่ยยี่สิบกว่าคนได้ เราต้องทำได้หน่าอัลฟ่า ไฟท์ติ้งๆ
"ครูมีเรื่องจะแจ้งให้พวกเราทราบนะค่ะ คือว่าคุณแม่ของครูเอกท่านเสียนะค่ะครูเอกเลยมาสอนพวกเราไม่ได้ครูเลยให้ครูคนใหม่มาสอนแทนครูเอกซักระยะหนึ่งนะค่ะ เดี๋ยวให้ครูเค้ามาแนะนำตัวกับพวกเราเองแล้วกันว่าแต่ตั้งใจเรียนกันนะค่ะ"
"ค่ะ/ครับ"ป้าผมเดินออกไปทิ้งผมไว้กับเด็กนักเรียน ตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูกแต่ผมทำได้ผมเชื่อเช่นนั้น
"สวัสดีครับทุกคน ผมชื่ออัลฟ่าครับผมจะมาสอนแทนครูเอกนะครับ เออ..ครูเอกสอนถึงหน้า45แล้วใช่มั้ยครับ"
"ใช่คับ/ค่ะ" เด็กนักเรียนพร้อมใจกันตอบเลยคับ
"งั้นเดี๋ยวผมจะสอนต่อจากครูเอกเลยนะครับถ้าไม่เข้าใจยกมือถามได้ทันทีเลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ" มีเด็กคนหนึ่งยกมือทันที
"หนูว่าหนูขอเรียกอาจารย์ว่าพี่ได้มั้ยคะอาจารย์ดูเหมือนรุ่นเดียวกะพวกหนูเลยอะคะ" เด็กสาวสไตล์เกาหลียกมือขึ้นถาม โอ้ว......เธอมาในชุดสีชมพูทั้งตัวเลยครับแม่แต่สมุดดินสอของเธอยังไม่พ้นสีชมพู
"ตามสบายเลยครับพาวเวอร์เรนเจอร์สีชมพู จะเรียกพี่ฟ่าหรืออาจารย์ฟ่าหรือครูฟ่าก็ได้ครับ ผมอยู่ปีหนึ่งอายุห่างจากพวกคุณแค่ปีสองปีมั้งครับ" เด็กๆในห้องขำกับมุกพาวเวอร์เรนเจอร์ของผมกันใหญ่ ผมรู้สึกว่า เด็กๆจะให้ความสนใจผมเป็นพิเศษซักโน้นถามนี้เหมือนผมเป็นตัวประหลาดอะไรสักอย่างที่เป็นสิ่งแปลกสำหรับพวกเค้าหรือหน้าตาผมแปลกประหลาดหว่ะเนี่ย บางคนก็จะลองภูมิผมว่าจะเก่งจริงรึป่าวถามเรื่องวิชาการหลักๆๆแต่เสียใจด้วยน้องไอ้ฟ่าเก่งอยู่แล้วเรื่องนี้ แต่มีเด็กผู้ชายอยู่คนหนึ่งนั่งเงียบๆๆไม่ยิ้มไม่แสดงสีหน้าอะไรผมมองหน้าก็คอยหลบสายตา แล้วชอบแอบมองผมเวลาที่ผมเผลอ อยากรู้ชิม๊ะว่าเด็กหนุ่มน้อยตากลมๆๆแบ๊วๆๆปากแดงคนนี้เป็นใคร แต่ยังไม่บอกหรอกเดี๋ยวติดตามกันต่อไปน๊าาา
ผมก็สอนหนังสือของผมไปเรื่อย บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆสลับกลับยิงมุกใส่น้องๆนักเรียนบ้างบรรยากาศในห้องค่อนข้างไปได้สวย สักพักคุณป้าของผมก็มายืนสังเกตการณ์ แอบมีอมยิ้มกับมุกของผมที่พูดคุยกับน้องนักเรียนในคลาสป้าคงสบายใจขึ้นมากที่เห็นผมทำได้แล้วทำได้ดีด้วย..อิอิ
"น้องๆๆครับพี่ฟ่ามีข้อสอบเก่าให้น้องๆๆลองไปทำดูที่บ้านแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เรามาเฉลยแล้วก็ลองทำไปพร้อมๆกันในห้องนะครับ"
"พรุ่งนี้ผมจะได้เจอพี่อีกหรอ" ไอ้เด็กผู้ชายคนนั้นมันถามผม
"ใช่ครับ พรุ่งนี้พี่ฟ่าก็จะมาแทนครูเอกอีกครับ ทำไมครับเบื่อกันแล้วหรอหรือว่าพี่สอนไม่รู้เรื่อง" มันทำหน้าได้เฉยเมยมาก
"ป่าวครับ ผมแค่ถามเฉยๆๆ"
"เอาเป็นว่าถ้าน้องๆทุกคนไม่รู้เรื่องตรงไหนก็ยกมือถามเลยนะครับไม่ต้องเก็บเอาไปคิดเองที่บ้าน ถ้าพี่ฟ่าอธิบายไม่เข้าใจสอนไม่รู้เรื่องเลยน้องๆไม่สามารถรับในสิ่งที่พี่ถ่ายทอดให้ได้ก็เดินไปบอกกับทางสถาบันได้เค้าจะได้ปลดพี่ออกจากหน้าที่นี้นะครับ เอาเป็นว่าทุกคนเข้าใจตรงกันตามนี้นะครับ วันนี้หมดเวลาแล้วเจอกันพรุ่งนี้ครับ สวัสดีครับ"
"สวัสดีค่ะ/ครับ" นกกระจอกกำลังจะแตกรังแล้วครับเด็กๆแยกย้ายกันกลับบ้าน มีเด็กหลายคนเดินมาคุยกับผมโดยเฉพาะกลุ่มน้องมนุษย์ไฟฟ้าสีชมพูนั้น น้องเค้าเป็นเด็กร่าเริงดีคับคุยด้วยแล้วสดใสดี มีแต่ไอ้หนุ่มน้อยที่คอยแอบมองผมนั้นแหละที่ทำท่าทางเฉยๆๆมันยังไม่กลับนะครับนั่งหาของในกระเป๋าอยู่นานสองนานแล้วแต่ผมว่ามันฟอร์มครับเพราะมันแอบมองผมอยู่เป็นระยะผมจับสายตามันได้แต่ไม่อยากให้เหยื่อรู้ตัว อิอิ
"งั้นพวกหนูกลับก่อนนะค่ะพี่ฟ่าพรุ่งนี้เจอกันนะค่ะ"
"ครับ แล้วอยู่ลืมทำโจทย์ที่พี่ให้ไปนะครับ กลับบ้านดีดีนะครับ"
"ค่ะ"
"เวลานอนอย่าลืมเอากรรไกรไว้ใต้หมอนนะคับ"
"ทำไมค่ะพี่ฟ่า"
"ก็เราจะได้ไม่ห่างกันไกลไงครับ" น้องๆๆเฮกันใหญ่ทำท่าทางจะอาเจียนกันถ้วนหน้าแต่ไอ้หนุ่มน้อยนั้นแอบอมยิ้มครับทุกคน
"น้ำเน่าจริงๆๆหลานชายป้า"ป้าเดินมาพร้อมกับเสียงแซว
"5555+ เป็นไงครับป้าโอเคมั้ยวันนี้"
"ดีมากลูกไปคุยต่อในห้องป้าป่ะ อ้าว...เตอร์ยังไม่กลับหรอลูกหาอะไรหน่ะคิ้วเป็นผูกโบว์เชียว"ป้าผมหันไปเห็นไอ้หนุ่มน้อยนั้นกำลังวุ่นวายอยู่กับของในกระเป๋า
"เตอร์หากุญแจรถครับอาจารย์ไม่รู้หายไปไหนอ่ะครับ"
"อันนี้ใช่รึป่าว"ป้าผมชูพวงกุญแจรถขึ้นมามีสายห้อยโดเรมอนด้วยครับ
"ใช่ครับ ของเตอร์เองครับ"มันยิ้มได้แล้วครับ
"ขอบคุณครับ ไม่รู้ว่าเตอร์ไปทำหล่นที่ไหน"
"ครูเจอมันอยู่ที่หน้าตึกหน่ะลูก ทำไมซุ่มซ่ามอย่างนี้เนี้ยเจ้าคอปเตอร์พอๆๆกับเจ้าฟ่าเลยโก๊ะพอกัน" ซะงั้นอ่ะป้าผม
"อ้าว....เกี่ยวไรกับฟ่าหล่ะครับ" ป้าผมนี้ยังไง
"แล้วใครหล่ะที่ทำกุญแจอันนี้หล่นไว้ข้างรถ"
"เห้ย.....ของฟ่านี้นา ป้าเอาไปตั้งแต่เมื่อไรฟ่าเอาใส่เป้ไว้น๊าเป้อยู่ในห้องป้าอ่ะ"
"อย่ามามั่วพ่อหลานชาย ยามเจอมันตกอยู่ที่ลานจอดรถแล้วมันก็ตกอยู่ข้างรถเรานั้นแหละมีไรจะเถียงอีกมั้ย"
"ไม่มี" ผมตอบอย่างหน้าตาเฉย
"ดูมันนะไอ้หลานคนนี้"
"ป้า..ฟ่าหิวข้าวแล้วไปหม่ำๆข้าวกันนะ" ผมหิวเจงๆๆครับหิวอีกแล้วอ่ะ
"เพิ่งกินไข่พะโล้ที่ป้าทำมาให้ไปไม่ใช่หรอหิวอีกแล้ว"
"โห..ก็ฟ่าใช้พลังงานเยอะนี้นาก็ต้องกินสิ" แล้วไอ้หมอนี้มันจะไม่พูดอะไรเลยหรอนั่งฟังป้าหลานเค้าคุยกันอยู่ได้
"ป่ะๆๆๆเดี๋ยวจะมีคนโมโหหิว เตอร์....ไปกินข้าวกับครูป่ะลูกป่ะ"
"ครับ" เห้ยเมิงช่วยเกรงใจบ้างอะไรบ้างสิเค้าจะไปกันสองคนป้าหลาน
"เดี๋ยวเอารถฟ่าไปนะรถป้าใครจอดปิดท้ายไม่รู้อ่ะ"
"โอเคครับเบิกค่าน้ำมันได้ด้วยใช่ป่ะ"
"งก" ท่านทั้งหลายคงเดาว่าเป็นเสียงป้าผมหล่ะสิแต่ผิดขอโทษเสียงไอ้เตอร์
"รู้ได้ไงเตอร์ ตาคนเนี้ยขี้งกสุดๆๆเลยลูก" ป้าผมขำใหญ่
"ไม่เก็บเอามาใส่ใจหรอก" ผมเดินไปหยิบกระเป๋าในห้องแล้วเดินไปที่รถเลย
"สงสัยจะงอลแน่ๆ นอกจากจะงกแล้วยังจะขี้งอลอีก" ป้าบ่นตามหลังผมมา
"สงสัยจะหิวมั้งคับ" หิวก็ช่ายแต่ทำไมมรึงต้องว่าว่ากูงกด้วยหว่ะ
"ไปร้านไหนดีฟ่า ป้าอยากกินส้มตำฟ่าหล่ะลูกอยากกินอะไร"
"ถามส่วนเกินข้างหลังดีกว่าคับ"
"เดี๋ยวเถอะ ไปแกล้งแหย่น้อง" ป้าหยิกมาที่แขนผมเบาๆๆ
"ไม่ได้แหย่ฟ่าพูดจิงๆๆ"
"ยังอีก เดี๋ยวจะหยิกให้เนื้อเขียวเชียว"
"ฟ่าหมายถึงให้ถามเตอร์ว่าอยากกินอะไรอ่ะครับไม่ได้หมายความถึงส่วนเกิน"
"เดี๋ยวเถอะเราอ่ะ ป้าไม่ชอบให้พูดจาแบบนี้เลยนะลูก"
"ป้าอย่าโมโหสิ ฟ่าแค่แซวน้องมันเล่นเห็นน้องนั่งเงียบอ่ะอยากให้มีส่วนร่วมกับเราสองคนป้าหลานบ้างอะไรบ้างอ่ะ" ผมให้ไปยิ้มจนตาหยีให้เตอร์
"กะล่อนอ่ะสิไม่ว่า" ป้ารู้ทันผมเสมอเลยคร๊าฟฟฟฟ
"อย่าถือพี่เค้าเลยนะลูก ปากเป็นยังงี้แหละแต่จริงๆไม่มีอะไรหรอกเก็บกดจากที่บ้านหน่ะ" ช่ายเก็บกดมาที่นี้ก็ยังต้องถูกจำกัดคำพูดอีก
"ป้าเอาฟ่ามาขายอีกแล้วนะคับ"
"เตอร์กินอะไรดีลูก"
"อะไรก็ได้ครับเตอร์ทานได้หมด"
"งั้นไปซื้อข้าวกับเกลือไปยืนทานกันที่สวนลุมดีมั้ยครับ" ผมกัดไอ้เตอร์อีกแล้วครับปากไม่ดีเลยเนอะแต่มันเป็นนิสัยที่แก้ยากอ่ะครับ
"กวนประสาทจริงเชียวเรานี้" ป้าทำท่าจะหยิกผมอีกแล้ว
"เอะอะก็หยิกก็หยิก น้อยใจแล้วนะเนี่ย"
"ก็กวนไม่เข้าเรื่อง ไปกินตำนัวก็แล้วกันนะลูก ดีมั้ยหรือว่าจะไปกินส้มตำตรงราชเทวี"
"เอาตำนัวดีกว่า เดี๋ยวฟ่าจะแวะซื้อคอนแทคเลนส์ที่สยามด้วยอ่ะ"
"งั้นตำนัวนะลูก.....เตอร์" ป้าหันไปมองเตอร์ด้วยสายตาเอ็นดู ผมอยากรู้จังว่าไอ้เตอร์นี้มันมีไรดีป้าถึงเอ็นดูเป็นพิเศษ
"ครับ" มันยิ้มแล้วพยักหน้าพร้อมทั้งแอบชำเลืองมาทางผม เหมือนกับจะถามว่ามรึงจะกัดอะไรกรูอีก ถ้าอย่างนั้นก็จัดไป
"คับมากมั้ยครับ ถ้ามากก็ปลดเข็ดขัดออกสักรูสองรูสิครับ"
"ไม่ตาหลกเลย ฟืด" ป้าหันมองพร้อมทั้งสีหน้าเย็นชา มุกผมฝืดหรอครับเนี่ย
"แป๊ก" เสียงมันบอกแล้วก็ยิ้มเยาะมาทางผม
"รถไม่ค่อยติดเท่าไรเนอะป้า เออป้าคับหมอนัดป้าเมื่อไรอ่ะใกล้ถึงรึยังฟ่าจะได้พาไปอ่ะ" ประจบซะหน่อยแต่ผมจะเป็นห่วงป้าเป็นพิเศษคับเพราะป้าไม่มีลูกมีแต่ก็หลานๆแล้วที่จะใกล้ชิดมากที่สุดก็คงเป็นผม
"ต้นเดือนหน้าอ่ะลูก แต่ป้าก็หายแล้วนะความจริงไม่ต้องไปก็ได้"
"ไปเถอะอย่าดื้อสิ เด็กดีไม่ดื้อเด็กดื้อไม่ดีน๊า"ป้าแอบยิ้มกับคำพูดผมที่ป้าชอบใช้พูดกับเด็กนักเรียน รวมทั้งคนข้างหลังก็แอบยิ้มผมเห็นผ่านทางกระจกอ่ะ
"โทรจองโต๊ะเลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องรอคิวนาน" ผมหยิบโทรศัพท์จะมาโทรจองโต๊ะที่ร้าน
"เดี๋ยวเตอร์โทรให้ดีกว่าครับ โทรไม่ขับนะครับ เดี๋ยวโดนจับจะไม่ดีนะครับมันเปลืองตังค์ค่าปรับ" มันหยิบโทรศัพท์มันขึ้นมากดโทร แต่ที่ร้ายไปกว่านั้นมันพูดประชดผมเรื่องผมงกใช่ป่ะครับ
"อายน้องมั้ยนั้นหน่ะ" ไม่อายแต่เคืองมากกว่า
"ไม่อาย ทำไมจะต้องอาย ไม่ได้แก้ผ้าขับรถซะหน่อย คนเรามันผิดกันได้ค๊าฟ"
"คำแก้ตัวของคนทำผิดหน่ะสิ"
"หวัดดีครับ ของจองโต๊ะหน่อยครับ 3ที่ครับ คอปเตอร์คับ อีก10นาทีถึงนะคับ ขอบคุณครับ" ไอ้นี้มันใช้ได้เลยเว้ย
"เตอร์...วันนี้พี่ฟ่าเค้าสอนเรารู้เรื่องมั้ยลูก เรียนเข้าใจมั้ย"
"เข้าใจครับ ไม่น่าเบื่อด้วยครับ" พูดจาค่อยเพราะขึ้นมาหน่อยไอ้หน้าหล่อ
"เห็นป่ะว่าฟ่าเก่งขนาดไหน แค่ปี1เองนะเนี่ยยังเก่งขนาดนี้"
"จร้า ถ่อมตัวบ้างก็ได้นะลูก"
"55555555+" ถึงสยามแล้วครับผมขับไปจอดรถตรงหน้าฮาร์ดร็อค
"หิวจะแย่แล้วคร๊าฟพี่น้องคร๊าฟฟฟ"
"ล็อครถดีดีนะลูกกุญแจเก็บดีดีเดี๋ยวจะหล่นหายอีก"
"ครับ..คุณป้า" บ่นทั้งวันเชียวป้าผม
"ป่ะ เตอร์ หิวแล้วใช่มั้ยเราอ่ะ"
"นิดหน่อยครับ"
"งั้นนำไปเลยลูก" พวกเราเดินไปที่ร้านอาหารโดยทันใด
-
^
^
^
:z13:
จิ้มเจ้าของเรื่อง
เพิ่งเข้ามาอ่านคราบ
-
หูยยย มุขเค้า :laugh:
แล้วน้องเตอร์นี่ดูสนิทกะคุณป้าจัง อยากรู้แล้วดิ :z1:
-
กรี๊ดดดดดดด พลาดไปวันเดียว เตอร์ ออกมาแล้ว ชื่อน่ารักซะด้วย :sad4:
-
เข้ามาจิ้มฟ่าครับ :laugh: :laugh: :laugh:
โดนน้องเบรคประจำเลยน้า
ว่าแต่ทำไมน้องเตอร์ถึงซี้กับคุณป้าจังอ่ะ
-
...ว่าแต่...เตอร์กะฟ่า...ใครเป็นนายเอก/พระเอกอ่ะ..สับสน+ไม่ชัดเจน o18
-
เหมือน เตอร์คุงจะเปงพระเอกมากกว่านะ :m20:
แหมๆสนิทกะครอบครัวอีกฝั่งแบบนี้ก็เข้าทางง่ายเลยสิ :laugh:
-
เข้ามาอ่าน ---->> ชอบว่ะ หุหุ
เป็นกำลังใจให้น้า^^
ปล. มาลงทุกวันเลยยน้าก๊าบ .. แบบว่าชอบอะ เรื่องเเนวนี้เนี่ยย
ปล.อีกที อัลฟ่า น่าร้ากกกกเกิ๊นนนนนน!!!!!~~
-
[เรื่องเล่า] ใช้กับเรื่องประเภทที่เป็นเรื่องเล่า ประสบการณ์ +กึ่งนิยาย based on true story เขียนออกมาในลักษณะถ่ายทอด ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเรื่องจริง
[นิยาย] ใช้กับนิยายทั่วไป
[fanfic] ใช้กับนิยายที่มีการแต่งตัวละครเพื่อเลียนแบบตัวละครจากที่อื่นๆเช่น ดารา นักร้อง ฯ
[เรื่องสั้น] ใช้กับเรื่องที่ยาวไม่มาก
ให้ใส่ตรงหัวข้อเรื่องด้วยนะ :z2: ของฟ่ายังไม่ได้ใส่ มันจะง่ายในการจัดเก็บจ้า
-
ฟ่า ไมกวนได้กวนดีกวนไม่มีหยุดอะ โดนใจจริงๆ อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อนะ
-
ในที่สุด
เตอร์ก็ออกมาละ
ติดตามต่อไปคร้าบ
เตอร์ออกแนว เนิร์ดๆๆ หรือเปล่าเนี่ย o8 o8
แต่ ฟ่าก็กวนได้ใจ 555 :z13: :z13: :z13:
:pig3: :pig3: :pig3: เกือบลืม Happy New year นะ
-
น้องคอปเตอร์ชื่อน่ารักจัง :impress2:
-
หลังจากหายไปหลายวันในช่วงปีใหม่มาต่อให้ไวหน่อย อิอิ
ขอบคุณทุกคนอีกครั้งหนึ่งสำหรับพรปีใหม่นะครับ
ฟ่า"โคตรกวน"มันเป็นนิสัยที่แก้ยากกกกกแล้วครับ อิอิ
............................................................................
รักฟ่าน้อยๆแต่ขอให้นานๆนะคับ
...............................................................................
"หวัดดีครับที่โทรมาจองโต๊ะสามที่อ่ะครับ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ทางนี้ค่ะเดี๋ยวเชิญทางนี้ค่ะ" พนักงานพาเราไปนั่งแล้วยื่นเมนูให้สั่งอาหาร
"เอาไก่ตะกร้าสองคับ ตำปูใส่ถั่วไม่ใส่พริก1เม็ดคับ แล้วก็น้ำตกหมู ต้มแซ่บซี่โครงอ่อน ป้าเอาไรครับ เตอร์หล่ะกินไรดี"
"ป้าเอาตำซั่วเปรี้ยวๆๆแต่ไม่เผ็ดนะ กับ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เตอร์หล่ะลูกกินไร"
"แค่นี้ก็เยอะแล้วครับเตอร์ทานได้หมดแหละครับสบายมาก"
"เอาน้ำเปล่าครับ"พนักงานรับออร์เดอร์ไปสักพักอาหารก็มาเสริฟดั่งสวรรค์โปรดหิวมากมายทานเข้าไปเยอะมากมายตอนนี้ไม่ได้นึกถึงความอ้วนแล้ว55555+
"กินเยอะๆนะเตอร์ไม่ต้องเกรงใจวันนี้มีเศรษฐีนีเป็นเจ้ามือใหญ่"
"จร้า กินเลยลูก...เตอร์ ไม่ต้องเกรงใจ"
"อ่ะนี้ไก่ เอามือหยิบขึ้นมาแทะได้เลยนะ แบบที่พี่ทำเนี้ยไม่ต้องอายพวกเราหน้าตาดีทำอะไรไม่น่าเกลียดหรอก เอิ๊กๆๆๆๆ" ผมพยายามคุยกับเตอร์ให้มากๆขึ้นเพื่อนจะทำให้มันเป็นกันเองมากขึ้นจะได้ไม่เกร็ง
"ขอบคุณครับ งั้นเตอร์ใช้มือเลยนะ"มันพูดจบก็หยิบไก่ขึ้นมาแทะ
"เอาเลยลูกตามถนัด ถึงป้าหน้าตาดีแต่ป้าก็ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกจ้ะเพราะป้าเป็นผู้หญิงไทย"
"โสดด้วย" จะพูดว่าคานก็กลัวมรดกจะสะเทือน เอิ๊กๆๆๆ
"ย่ะ"เสียงสั้นๆจากป้า เราทานอาหารกันจนอิ่มสุดๆตบท้านด้วยชานมคนละแก้วแล้วเราก็เดินสยามกันสักพัก
"ฟ่าไปซื้อคอนแทคก่อนนะครับ ป้าจะไปกับฟ่าหรือจะไปรอที่รถคับ"
"ป้าไปด้วยเดี๋ยวจะแวะร้านเสื้อซะหน่อย ป่านนี้ป้าหมวยบนถึงป้าแย่แล้ว งั้นเดี๋ยวเตอร์ไปกับพี่เค้านะลูกครูจะไปช้อปปิ้งตามประสาผู้หญิงจ้ะ"
"ครับ"
"แล้วอย่าทะเลาะกันนะลูก" ไม่รับปากนะครับคุณป้า อิอิ
ผมกับเตอร์เดินไปซื้อคอนแทคโดยมีผมเดินนำแล้วมันเดินตาม ไอ้เด็กนี้มันก็น่ารักดีเนอะหรือว่าจะเอามันทำแฟนดีหว่า โอ๊ะโอ ทำไมคิดแบบนี้เนี้ย จะทำไงได้ก็มันดันน่ารักนี้หว่า โทรศัพท์เข้า...............บีโทรมา หรือจะเป็นสัญาณว่าเมิงจะนอกใจกรูหรอ แง่วๆๆๆ
"โหล..บี เป็นไงมั้ง เงียบไปเลยนะ ไม่เห็นโทรมาเลยพักนี้อ่ะหรือว่าลืมฟ่าไปแล้วหว่า หนุกมั้ย ดีแล้ว กินข้าวมั้งเน้อ แล้วคุยกันนะ พอดีซื้อของอยู่อ่ะ บาย" บีโทรมาครับเล่าโน้นนี้นั้นให้ฟังเรื่องรับน้องอ่ะแหละดูมันมีความสุขดีนะแต่ผมไม่ค่อยอยากคุยกะมันเท่าไรอ่ะตอนนี้มันก็ยุ่งๆด้วย อิอิ ว่างไม่ตรงกัน
"แฟนโทรมาหรอ" มันเดินแซงหน้าผมแล้วหันมาถาม
"เพื่อนอ่ะมันไปเรียนเชียงใหม่เลยโทรมาคุย"
"มีไรหรอ"
"ป่าว แค่อยากรู้ว่าพี่มีแฟนรึยัง"
"ยังไม่มี ทำไมอ่ะ"
"ก็ป่าวแค่อยากรู้ไว้เฉยๆๆว่าพี่ยังไม่มีเจ้าของ" ไรของมรึงเนี่ย
"แล้วเราอ่ะมีแฟนรึยัง หล่อขนาดนี้สาวๆคงติดตรึมมั้ง"
"ก็คงใช่อ่ะก็เตอร์หล่อนี้ครับ"
"อืม กล้าพูดเนอะ"
"ไม่มีหรอกฟงแฟนอะไร ใครเค้าจะมาชอบเตอร์ไม่เห็นจะมีไรดีเลย"
"นั้นสิพี่ก็ว่างั้นอ่ะ"
"ขอบคุณ"
"ล้อเล่นหน่ะอย่าเครียดดิหว่ะ ถึงเวลามันก็มาเองแหละ ว่าป่ะ" ผมเอามือไปตบไหล่มันเบาๆ
"คงไม่รอเวลาอ่ะอยากได้ก็ต้องขวนขวายเอามาให้ได้"
"แล้วไอ้ที่อยากได้อ่ะเจอรึยังอ่ะ"
"เจอแล้ว น่ารักมากมากด้วย เก่งอีกต่างหากแต่เสียอย่าง"
"อะไรอ่ะ"
"กวนประสาทไปหน่อย แต่มันก็น่ารักตามแบบของเค้าแหละ"
"วันหลังพามาให้รู้จักมั้งดิ อยากรู้ว่าจะน่ารักแค่ไหนเชียว"
"รับรองพี่ต้องได้รู้จักเค้าแน่"
"แล้วจะคอยดู ถึงแล้วร้านนี้แหละ" ถึงร้านคอนแทคเลนส์ที่ผมซื้อประจำแล้วครับผมเดินเข้าไปในร้านพร้อมกับเตอร์
"หวัดดีฟ่า อ้าวเตอร์มาด้วยกันหรอจ้ะ สองคนรู้จักกันหรอเนี้ย" พี่เจ้าของร้านทักทายผมกับมัน
"เตอร์เรียนพิเศษที่โรงเรียนที่ฟ่าสอนอยู่อ่ะพี่เป็นคุณครูกับลูกศิษย์" ผมตอบพี่เจ้าของร้านไป
"วันนี้จะเอาไรดีจ้ะ คอนแทครึป่าว?"
"ครับ....พี่ๆแว่นอันนี้มาใหม่หรอเท่าไรอ่ะ ขอดูหน่อยดิ" ผมหันไปเห็นแว่นตาอันหนึ่งครับสีแดงได้ใจมาก
"จร้า สีสวยดีนะมาเมื่อวานนี้เอง ได้มาแค่สองอันเองในช็อปขายดีมาก เตอร์..เงียบเชียวปรกติหล่ะพูดให้จ้อเชียวนะ"
"ก็เตอร์เห็นคุยกันอยู่สองคนนึกว่ามองไม่เห็นเตอร์ซะอีก" อารมณ์ไหนของมันอีกนะ
"เป็นไงมั้งอ่ะแว่นที่ซื้อไปอ่ะใส่ดีมั้ย" พี่เจ้าของร้านหันไปคุยกับเตอร์ ผมก็วุ่นวายอยู่กับการลองเเว่นตานั้นแหละ
"ครับใส่ดีครับ สีจี๊ดได้ใจดีเพื่อนบอกอ่ะ"
"เออฟ่า ใส่แล้วน่ารักดีนะพี่ว่า"
"ฟ่าก็ชอบอ่ะนะแต่วันนี้ฟ่าเอาตังค์มาไม่พออ่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้มาเอาแต่เช้าเลยโอเคป่าวพี่"
"เอาไปก่อนก็ได้เดี๋ยวค่อยเอามาให้ทีหลัง"
"ไม่ดีกว่าพี่เกรงใจอ่ะ เอาเป็นว่าพี่เก็บไว้ให้ฟ่าก็แล้วกันนะ"
"โอเคงั้นเดี๋ยวพี่เก็บไว้ให้นะจ้ะ แล้วนี้จ้ะคอนแทคเลนส์"
"ครับ...กลับก่อนนะครับพี่เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟ่ามาเอาแว่นตานะ" ผมรับของพร้อมกับจ่ายเงินแล้วก็รับเงินทอน
"จร้า โชคดีจ้ะ" เราสองคนเดินออกจากร้าน แล้วก็เดินดูของร้านโน้นร้านนี้ไปเรื่อย
"พี่ฟ่า...เดี๋ยวมานะไปซื้อการ์ตูนก่อน"
"ไปด้วยกันก็ได้"
"ไม่ต้องหรอกเล่มเดียวเอง รออยู่นี้แหละ" อะไรของมันเนี่ยไปด้วยก็ไม่ได้ ทำไม่หว่ะจะซื้อการ์ตุนหรือซื้อหนังสือโป๊กันแน่ทำมีความลับ
"งั้นเดี๋ยวไปรอ เรดแมงโก้นะตามไปแล้วกัน"
"อืม" ผมเดินไปเรดแมงโก้ ผมชอบไอ้ติมร้านนี้อร่อยดี สักพักมันก็เดินขึ้นมา แต่ไม่เห็นมีหนังสือการ์ตูนเลยอ่ะ
"เป็นไงไหนอ่ะหนังสือการ์ตูน"
"มันยังไม่มาอ่ะ แล้วกินไรอ่ะกินมั้งดิ" ทำไมไม่ไปซื้อเองอ่ะมากินถ้วยเดียวกันเนี่ยนะแล้วก็ช้อนอันเดียวกันเนี่ยนะผมไม่ได้รังเกียจน้องมันนะครับแต่กลัวมันจะรังเกียจผมมากกว่าเลยแกล้งส่งถ้วยไอติมให้มัน
"อ่ะ กินดิ" มันคว้าถ้วยไอติมไปกินครับ กินเจงๆๆหรอหว่ะอ่าวแล้วกรูจะกินต่อมึงดีป่าวหว่ะเนี่ย
"ชอบกินร้านนี้หรอ" มันยังคงกินอยู่อย่างหน้าตาเฉยแล้วก็ไม่มีทีท่าว่าจะส่งคืน
"อืม"
"ชอบใส่อะไรอ่ะ"
"ก็ใส่อย่างที่กินอยู่นั้นแหละ"
"หรอ....เตอร์ชอบใส่กล้วยหอมกับพีชแล้วก็สตรอเบอร์รี่ เหมือนรู้ใจเลยเนอะใส่มาครบสามอย่างเลย"
"อืม" ทำไมมันหน้าด้านอย่างงี้หว่ะเนี่ย
"ไปเหอะหมดแร้วอิ่มแร้วด้วย เดี๋ยวคุณป้ารอนะ" ป้ากรูนะเว้ยมาเรียกเหมือนกรูอีกเมื่อก่อนยังเรียกอาจารย์เลย
"อืม อิ่มเนอะ อิ่มมากด้วย" มันแกล้งผมรึป่าวเนี่ย ผมกับเตอร์เดินไปที่ร้านเสื้อ ยังไม่ทันถึงก็เห็นป้าหิ้วถุงเสื้ออกมาจากร้านแล้ว ท่านผู้ชมครับสามถุงโตๆ โอ้ว..แม่เจ้า
"โอ้ว..คุณป้าจะเอาไปขายหรอครับ" ผมแซวป้านิสหน่อยแต่ป้ายิ้มไม่หุบสงสัยจะได้ของถูกใจ
"ก็มันสวยนี้นาแล้วป้าก็ไม่ได้มานานแล้วด้วย เราสองคนหล่ะได้อะไรมาบ้าง ทะเลาะกันรึป่าวเนี่ย" ป้ากลัวผมจะทะเลาะกะมันมากเลยหรอครับ
"ก็ได้คอนแทคไงครับ แล้วก็ไปกินไอติมมา กลับเลยป่าวป้า"
"จ้ะ ไม่รู้จะไปซื้ออะไรอ่ะวันนี้หมดตัวแล้ว" ป้าหันมายิ้มกับผม
"โหอย่าป้าแค่นี้ขนหน้าแข็งไม่กระดิกด้วยซ้ำม้าง"
"สมพรปากเถอะจ้ะ กลับกันเถอะ เตอร์หล่ะลูกอยากดูอะไรอีกรึป่าว"
"ไม่อ่าครับ เดินทุกวันเบื่อแล้วอ่ะครับ" จร้าอีเด็กสยาม
"ป่ะ งั้นกลับกันได้แล้ว" ผมป้าแล้วก็เตอร์เดินไปที่รถแล้วขับกลับไปยังที่สถาบันในรถขากลับก็พูดคุยกันตามปกติแต่ส่วนใหญ่จะคุยเกี่ยวกับเรื่องเสื้อผ้าของป้ามากกว่า
"ป้ากลับบ้านเลยป่าวหรือว่าจะทำงานต่ออ่ะเตอร์จะได้อยู่เป็นเพื่อน"
"กลับบ้านเถอะลูกเดี๋ยวป้าทำงานต่ออีกหน่อยเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนี้เราอ่ะ กลับไปนอนเอาแรงเหอะพรุ่งนี้ต้องมาสอนอีก เดี๋ยวไม่ไหวนะ"
"คร๊าฟฟฟฟฟงั้นเดี๋ยวหิ้วของไปใส่ที่รถให้" ผมเอาของไปใส่ท้ายรถป้า
"เตอร์ ขับรถดีดีนะลูกถึงบ้านแล้วโทรบอกครูด้วยนะอย่าเถลไถลหล่ะ"
"ครับ เตอร์ถึงบ้านแล้วจะรีบรายงานเลยครับ" มันยิ้มให้ป้าผมน่ารักดีอ่ะแล้วก็ยกมือไหว้ขอตัวกลับบ้านแล้วมันก็เดินไปที่รถคับ
"ดีมากจ้ะ ฟ่าๆๆๆเดี๋ยวเอาพะโล้อีกกล่องในตู้เอาไปทานมื้อเย็นนะลูกจะได้ไม่ต้องไปซื้อทานมันเปลืองหน่ะ"กลับสู่โหมดประหยัดอีกแล้วครับป้าผมเมื่อกี้ซื้อเสือยังใจเสี่ยอยู่เลย
"ครับ" เราสามคนแยกย้าย ป้าไปทำงานต่อที่ห้อง ผมกับเตอร์เดินไปที่รถใครรถมันแต่ว่า เห้ย...นั้นมันรถที่จอดขวางเราเมื่อเช้านี้หว่า อ่าวเห้ยรถไอ้เตอร์ ไอ้นี้อยู่คอนโดเดียวกับเราหรอกฟ่ะ คงไม่มั้งถ้าอยู่ที่เดียวกับเราทำไมไปจอดรถตรงนั้นอ่ะคงไปหาเพื่อนมั้ง แล้วจะคิดเรื่องนี้ทำไมเนี่ยกลับบ้านได้แล้วครับคุณฟ่า ระหว่างทางที่ผมขับรถกลับบ้านเป็นช่วงเวลาสั้นๆรถไม่ติดแต่ผมคิดโน้นนี้นั้นตลอดเวลาแล้วเรื่องที่คิดก็เป็นเรื่องของเตอร์ทั้งนั้น ผมมองกระจกหลังก็ไม่เห็นมีรถคันนั้นตามมาสงสัยมันจะไม่ได้อยู่ที่นี้จริงๆแหะ ผมจอดรถเข้าที่เรียบร้อยแต่วันนี้ลุงยามไปไหนหว่าไม่เห็น ผมกดลิฟท์แล้วลุงยามก็ลงมาพอดี
"อ้าวหนูฟ่า เพิ่งกลับเหรอครับ"
"ครับลุง ลุงไปไหนมาอ่ะ"
"อ้อ ลุงไปดูความเรียบร้อยข้างบนอ่ะพอดีมีคนย้ายมาอยู่ใหม่เลยไปแจ้งเค้าเรื่องรายละเอียดต่างๆครับ"
"ครับ งั้นฟ่าขอตัวก่อนนะลุง เหนื่อยจะแย่แล้วอยากอาบน้ำอ่ะครับ" ผมคุยกับลุกนิดหน่อยก็ขึ้นห้องครับ อาบน้ำแล้วนุ่งผ้าเช็ดแล้วก็มานั่งเช็ดหัวอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
"ก๊อกๆๆๆ ปึงๆๆๆ"เสียงคนมาเคาะห้องผมครับ ใครกันอ่ะปรกติไม่เคยมีใครมาที่นี้เลยมีที่บ้านผมแล้วก็ป้าเท่านั้นเองอ่ะใครมาเคาะหว่ะเนี่ย สงสัยจะเป็นนังสุแน่ๆๆแลยเพื่อนผมเองอ่ะครับมันชอบมาขอเข้าห้องน้ำเพราะว่าน้ำที่หอมันชอบไม่ไหล
"น้ำห้องมรึงไม่ไหลอีกใช่ป่าวเนี่ย เออๆๆๆรู้แล้วเลิกเคาะได้แล้วมรึง" ผมเดินบ่นโดยที่ยังไม่ถึงประตู
"ก๊อกๆๆๆ"เลิกเคาะซะทีเถิดกรูเปิดให้แร้ววววววว
คุณคิดว่าคนที่มาเคาะประตูเป็นใคร????ติดตามได้ตอนต่อไป เร็วๆนี้ เอิ๊กๆๆๆๆ
-
เตอร์ ชัวร์ :laugh:
-
เตอร์ ชัวร์ :laugh:
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ :z3:
-
ทายถูกปะเนี่ย ถ้าถูกจะได้ไปนอนสักที :laugh:
-
ทายถูกปะเนี่ย ถ้าถูกจะได้ไปนอนสักที :laugh:
ไม่บอก
อิอิ
-
น้องเตอร์อ่ะดิ :impress2:
-
ย้ายมาใหม่ เตอร์แน่ๆเลย
-
ย้ายมาห้องเดียวกันเลยน่าจะสะดวกกว่านะ คริคริ :laugh:
-
คอปเตอร์ไม้ไผ่ชั่ว คิคิ
คราวหนีฟ่าหนีเตอร์มะพ้น ชัวร์
-
ทายถูกปะเนี่ย ถ้าถูกจะได้ไปนอนสักที :laugh:
^
^
^
ไปนอนเถอะพี่...เดียวไม่ใสน่ะ....เดี๋ยวผมรอคำตอบให้... :z13:
-
แหม่ๆๆ จะคร๊ายยย
แต่เตอร์รู้ได้ไงอ่ะว่าอยู่ห้องนี้ แล้วเตอร์ใช่คนเดียวกะเด็กที่ร้านการ์ตูนที่เจอกันป่าว ทำไมอ่ะฟ่าจำไม่ได้เหยอ
-
มาทักทายเรื่องใหม่
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
น่ารักดีอ่าาาา พี่ฟ่า
เตอร์แน่ นอน
หึหึ
เอ๊ะ หรือ ลุงยาม หว่า 555
-
นายคอปเตอร์ ..เข้ามาทำไรน่ะ หุหุ :laugh:
-
อะ กำลังนุ่งผ้าเช้ดตัวผืนเดียว แบบนี้ก็เข้าทางเลยสิ :laugh:
-
หนุกดีอ่ะ เหมือนบุพเพอาละวาดเลย
โลกกลมจริงๆ สงสัยคนที่มาเคาะห้องคงไม้แค้ว เตอร์ แน่ๆ
ใช่เปล่า รอลุ้นว่าใครดีกว่า
ขอบคุณนะค่ะ
....... :L2:.........
-
เตรียมย้ายข้าวของมาอยู่ด้วยกันได้
น่ารักดี ชอบๆๆๆ
-
หนุกหนานมากมาย อยากอ่านต่อแล้วอะ
รีบมาต่อไวๆน๊า :bye2: :bye2: :bye2:
-
อ่านแล้วหนุกดี
อยากอ่านต่ออ่ะ รีบๆมาต่อน๊า
ว่าแต่ใครมาเคาะหว่า…
สงสัยจะเป็น เตอร์
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
มาอ่านรวดเดียวจบ
ชอบนะครับ
แล้วความรู้สึกกับ บี ล่ะ
เป็นปัญหาในอนาคตแน่ๆๆๆๆๆๆ
-
รอคร่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เตอร์น่ารักเนอะๆ สงสารบีอ่าคร่า
มาตต่อไวๆน้าา
-
มาต่อไวๆนะค๊าบบบ
วันนี้อ่านรวดเดียวจบเลยย
:impress2:
-
มาต่อให้อีกตอนครับโทษฐานที่ปีใหม่หายไปหลายวัน อิอิ
"เอ้า เข้ามาสิ เห้ย...เตอร์" มันรู้ได้ไงว่าผมอยู่ห้องนี้อ่ะ แล้วมันมาทำไมหว่ะเนี่ยมันอยู่ที่คอนโดนี้เจงๆๆหรอฟ่ะ
"กินข้าวด้วยคนดิ เตอร์ซื้อกับข้าวมาด้วยไม่มาขอกินฟรีหรอกหน่านะ" เตอร์ถือกับข้าวมาเยอะแยะยังกับอยู่กันห้าคนได้แล้วมันก็เดินเข้ามาครับพี่น้อง
"รู้ได้ไงว่าพี่อยู่ห้องนี้อ่ะ"
"ก็ถามยามข้างล่างอ่ะ พอดีแกมาช่วยย้ายของแล้วก็บอกที่จอดรถอ่ะก็เลยถามแก" เตอร์พูดพร้อมกับเดินเข้าไปในครัวเอาของวางบนโต๊ะ
"เออ แล้วย้ายมาอยู่กับใครที่นี้อ่ะ"มันไม่ตอบคำถามผมอ่ะ
"จานอยู่ไหนอ่ะจะใส่กับข้าว"
"อยู่ตรงตู้ข้างหลังอ่ะ"ผมบอกพร้อมชี้ไปที่ตู้เก็บจานอีกมือก็เช็ดผมให้แห้ง
"ไปแต่งตัวดิได้มากินข้าวกัน" ผมเข้าไปในห้องนอนเพื่อแต่งตัวผมหยิบบ็อกเซอร์แล้วก็เสื้อกล้ามมาใส่พร้อมด้วยอาการงงๆกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น
"ไหนๆๆมีไรกินมั้งอ่ะ เดี๋ยวช่วยออกค่ากับข้าวนะ"ผมพูดเสร็จก็เดินไปหยิบน้ำแล้วก็แก้วมาที่โต๊ะ
"ไม่ต้องหรอกถือว่าตอบแทนค่าไอติมวันนี้แล้วกัน พะโล้อยู่ไหนอ่ะ"
"ในตู้เย็นอ่ะ" มันลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นพร้อมกับเอาใส่ไมโครเวฟอุ่น ดีเหมือนกันเนอะสบายดีไม่ต้องทำไรเองเลยแหะ ผมนั่งรอมันที่โต๊ะแล้วก็รอพโล้ด้วย
"ได้แล้ว กินๆๆๆๆๆๆๆเถอะ" ไอ้นี้มันน่ารักดีอ่ะชักจะชอบมันซะแล้ว
"มาอยู่กับใครที่นี้อ่ะเตอร์ คนเดียวหรอ"
"อืม คนเดียว"
"แล้วไมไม่อยู่บ้านอ่ะหรือว่าเป็นเด็กต่างจังหวัด อ่ะนี้ให้ไข่ใบหนึ่ง" ผมตักไข่พะโล้ให้มันใบหนึ่ง
"บ้านอยู่สาธรแต่ขอเค้ามาอยู่ที่นี้อ่ะ"มันตักทอดมันให้ผมชิ้นหนึ่ง
"ไม่อยากอยู่กับพ่อกับแม่หรอมาอยู่คนเดียวเหงาจะตายไป"
"ไม่อ่ะ อยากอยู่กับพี่มากกว่า" เอาแล้วไงงานเข้าแล้วครับอัลฟ่า เด็กเดี๋ยวนี้มันแรงได้ใจเจงๆๆ
"ตาหลกแระเหอะ(เขิลวุ้ยแต่ต้องเก็บอาการ) ซื้อร้านไหนเนี่ยอร่อยดีแหะ"
"ก็แถวๆนี้อ่ะเห็นมันน่ากินดีก็เลยซื้ออ่ะอีกอย่างอยากมีเพื่อนกินข้าวด้วยอ่ะไม่อยากกินคนเดียวมันเบื่อ"
"ทำยังกับกินคนเดียวทุกวันงั้นแหละ"
"ก็ใช่อ่ะ พ่อกับแม่กว่าจะกลับก็เย็นบางทีเดือนหนึ่งไม่เคยเจอกันด้วยซ้ำนี้อาทิตย์หน้าเค้าก็ไปทำงานที่เมกากันอีกแล้วเตอร์ก็อยู่บ้านคนเดียวกินข้าวกับหมาบ้างปลาทองบ้าง" แววตามันดูเศร้าเมื่อมันพูดถึงที่บ้าน
"พี่ก็กินคนเดียวไม่เห็นจะเหงาเลยหมาก็ไม่มีปลาก็ไม่มี" พร้อมกับตักแกงเขียวหวานเข้าปาก อิอิ
"พี่ไม่เข้าใจหรอกผมอยูคนเดียวมาตั้งแต่เด็กรู้จักความเหงาดีกว่าพี่เยอะ"
"อืมๆๆๆเปลี่ยนเรื่องดีกว่าเดี๋ยวมีคนร้องไห้ขี้เกียจมานั่งปลอบ"
"ชิส์" มันหน้าเศร้ามากครับผมเลยเปลี่ยนเรื่องคุยอ่ะ
"แล้วเราชอบกินอะไรอ่ะ"
"ชอบกินต้มยำกุ้งชอบมากแต่ร้านนี้ไม่มีขายอ่ะเลยไม่ได้ซื้อ"
"ถ้าซื้อมาอีกอย่างเราสองคนคงพุงแตกแน่"
"ก็มันน่ากินทุกอย่างเลยอ่ะตอนซื้อมันไม่ได้คิดอ่ะว่าเยอะแล้ว"
"วันหลังเดี๋ยวทำให้กินอร่อยกว่านี้เยอะ"
"โม้แระ ผมมากินข้าวด้วยทุกวันได้ป่าวอ่ะ"
"ได้ ถ้าอยู่นะ" ผมกับมันคุญเรื่องโน้นเรื่องนี้กันจนอิ่มเตอร์เป็นเด็กน่ารักดีแต่รู้สึกจะเหมือนว่าขาดความอบอุ่นจากครอบครัวจากที่ฟังเหมือนว่าพ่อแม่จะเลี้ยงด้วยเงินซะมากกว่าเพราะท่านต้องทำงานไม่ค่อยได้เจอกันเตอร์เป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องอยู่บ้านคนเดียวก็คงจะเหงาเป็นของธรรมดาเตอร์มักจะพูดเสมอว่าอยากให้พ่อกับแม่อยู่บ้านบ้างสักวันก็ยังดี ดูๆแล้วมันน่าสงสารเนอะ เราสองคนช่วยกันเก็บจานแล้วเอาจานไปล้างผมอาสาล้างเองแต่เตอร์มันขอช่วย
"เสร็จแล้ว อ่ะนี้ผ้าเช็ดมือ" ผมยื่นผ้าเช็ดมือให้เตอร์
"ไปนั่งโน้นดีกว่า กินผลไม้มั้ยในตู้เย็นมี"
"ถ้ากินอีกผมต้องท้องแตกแน่อ่ะ"
"เออก็เจงอ่ะโคตรอิ่มเลยอ่ะมื้อนี้ เสียดายด้วยแหละเลยกวดซะเกลี้ยงเลย ไปดูทีวีกัน"
"ดูซีรี่ย์มั้ยเดี๋ยวเตอร์เดินไปเอาที่ห้อง"
"ไม่อ่ะถ้าดูพี่ว่าคืนนี้งานไม่เสร็จแน่พี่ต้องเตรียมการสอนวันพรุ่งนี้อีกอ่ะ เราจะดูก็ได้นะตามสบาย"
"พี่ไม่ดูเตอร์ก็ไม่ดูอ่ะ"
"ตาติดกันรึไงอ่ะ หรือจะเล่นเกมส์อยูในตู้ใต้ทีวีอ่ะหยิบเล่นได้เลย" ผมเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อจะดูข้อมูลเตรียมการสอนวันพรุ่งนี้ เตอร์นั่งเล่นเกมส์อยู่หน้าทีวี
"เสียงดังป่าวพี่ ทำงานรู้เรื่องมั้ยนั้นอ่ะ" ตามันดูเกมส์พร้อมกับถามผม
"ตามสบายเลย กดกันให้มือหงิกไปข้างหนึ่งเลย" ผมพูกพร้อมกับมองไปที่มันที่กำลังเล่นเกมส์อย่างเอาเป็นเอาตาย ผมทำงานได้สักพักก็รู้สึกว่าปวดตามาก เลยพักสายตาจากคอมพิวเตอร์แอบเข้าไปนอนแปปหนึ่ง ขณะที่นอนเสียงเกมส์ก็ยังดังอยู่เรื่อยๆๆ ปล่อยมันครับมันคงสนุกอยู่ในโลกของเกมส์ ผมตื่นมาอีกทีก็เที่ยงคืนแล้วครับเพราะมันร้อนในห้องไม่ได้เปิดแอร์แต่ตอนนี้เสียงเกมส์หายไปแล้วพร้อมกับไปในห้องก็ปิด ทุกอย่างมืดไปหมดมีเพียงเเสงจากข้างนอกคอนโดส่องผ่านมาในห้องผมผมลุกขึ้นจะไปกินน้ำ
"โอ้ย.....เห็นคนป่ะเนี่ย" ก็ไม่เห็นอ่ะดิมืดขนาดนี้ถ้าเห็นกรูจะเหยียบป่ะเนี่ยแล้วมรึงมานอนอะไรตรงนี้อ่ะไอ้ฟ่าทำไมไม่กลับห้องเมิงไปห่ะ
"อ่าวเห้ย ทำไมมานอนตรงนี้อ่ะไม่ขึ้นมานอนข้างบนเล่า"
"เตอร์กลัวพี่ว่าอ่ะแต่ไม่อยากนอนห้องคนเดียวอ่ะกลัวผีอ่ะเลยขอนอนที่นี้ นะนะนะ" ผมเดินไปเปิดไฟ
"อืมๆๆๆขึ้นไปนอนบนเตียงก็ได้มานอนอะไรที่พื้นนี้อ่ะ"ผมเดินไปที่ตู้เย็นจะกินน้ำมันก็เดินตามผมมา
"พี่ใจดีจัง" อย่ามาประจบเลยไอ้หมาน้อย
"อืม....อาบน้ำยังเนี่ย"
"ยังอ่ะ ไม่กล้ากลับห้องอ่ะมันมืดลืมเปิดไฟไว้อ่ะ"
"เน่าแล้วมั้ง อาบนี้ก็ได้เดี๋ยวเอาเสื้อผ้าพี่ใส่ไปก่อน" มันยิ้มให้ผมอาการของมันดีใจมากที่ได้นอนที่นี้หรือจะเป็นแผนของมันอ้างว่ากลัวผี ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวกับชุดนอนของผมให้มัน
"อ่ะนี้ผ้าเช็ดตัวแล้วนี้ก็เสื้อผ้า นี้แปรงสีฟันของทุกอย่างในห้องน้ำใช้ได้เลยนะ"มันรับของไปพร้อมกับหยิบชุดนอนออกมากางดู
"ชุดนอนเต็มยศเลยหรอนอนไม่หลับหรอกถ้างั้นอ่ะ ขอบ็อกเซอร์ตัวเดียวก็พอ"
"เรื่องมากจริงแหะ เดี๋ยวไปหยิบให้ เสื้อผ้าเราก็ใส่ตะกร้าในห้องน้ำอ่ะ มีไรจะถามมั้ย"
"ไม่มีอ่ะ อืมๆๆๆๆ" ผมเดินไปหยิบบ็อกเซอร์ของผมให้มันแต่มันเข้าไปอาบน้ำแล้วครับผมเลยวางไว้ที่โซฟาแล้วไปนั่งทำงานต่อให้เสร็จ เสียงมันอาบน้ำอยู่ครับไม่นานมากมันก็ออกมาพร้อมกลับกลิ่นสบู่อ่อนๆที่คุ้นจมูกอย่างมากจะไม่ให้คุ้นได้ไงหล่ะครับก็มันสบู่ของผมนี้
"บ๊อกเซอร์อยู่บนโซฟาอ่ะ"
"คับ"มันเดินไปหยิบบ็อกเซอร์แล้วไปยืนหน้ากระจกเช็ดผมอยู่ งานของผมเสร็จแล้วครับแต่ตอนี้ตาสว่างแล้วอ่ะไม่ค่อยง่วง กะว่าจะไปดูทีวีสักหน่อยไอ้ตัวดีนั่งเล่นเกมส์อยู่ครับ ผมเลยเดินไปกินน้ำ
"พี่ๆๆๆๆเล่นเกมส์กัน"
"ไม่เล่นอ่ะง่วงแล้ว แล้วทำไมไม่เปิดเสียงอ่ะ"
"เตอร์กลัวว่ามันจะรบกวนพี่อ่ะดิเห็นนั่งทำงานอยู่อ่ะ"
"เล่นเกมส์กันะ นะนะนะนะ" มันทำสีหน้าอ้อนวอนมากครับ อ่ะ..เล่นกะมันซะหน่อยสงสารเด็กขากความอบอุ่น
"ก็ได้ ถ้าชนะแล้วจะได้อะไร" ผมเริ่มท้ามัน
"แล้วพี่จะเอาอะไรอ่ะ ผมให้ได้จะไปหามาให้"
"ยังไม่รู้นึกไม่ออก" ผมกับมันนั่งเล่นเกมส์กันครึ่งชั่วโมงครับผลออกมาคือมันชนะมันเล่นเก่งมากอ่ะผมสองคนเล่นเกมส์ต่อสู้กันครับแต่มันก็ชนะผมเกือบทุกเกมส์
"พี่เลิกแล้วนะพี่ง่วงแล้วอ่ะ"
"งั้นพี่ก็แพ้" มันหันมาทำหน้ากวนๆใส่ผม เออแพ้ก็ได้หว่ะ
"แพ้ก็แพ้ไปนอนแระนะ จะเล่นต่อก็เล่นแต่อย่าให้มันดึกนะพรุ่งนี้เราต้องไปเรียน"
"งั้นผมเลิกดีกว่า เดี๋ยวไปฉี่ก่อนแล้วตามเข้าไปนอน"
"ปิดไฟด้วยนะ ไม่ชอบนอนเปิดไฟอ่ะ" มันเอาเกมส์เก็บใส่ตู้แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำส่วนผมเดินไปเปิดดแอร์แล้วนอน สักพักไฟก็ถูกปิดลง เตอร์เดินเข้ามาในห้องมันเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียงแล้วก็แทรกตัวเข้ามาในผ้าห่ม เป็นคืนแรกที่ผมนอนกับคนอื่นในห้องนี้ มันรู้สึกแปลกๆๆไงก็ไม่รู้อ่ะ
ถ้าคุณเป็นฟ่าคุณนอนเตียงเดียวกับเด็กน่ารักๆคนหนึ่งคุณจะทำอะไรดีครับ เอิ๊กๆๆๆส่งคำตอบมาที่ 4884888 :serius2:
-
ปล้ำมันซิคร้าบบบ
เอ้ยๆๆๆ หรือว่าฟ่าจะโดนปล้ำ อ่านไปอ่านมาชักงง ไอ้เด็กเตอร์นี่ก็รุกเหลือเกิน ฮี่ๆ
-
อ๊า่ๆๆๆๆๆๆ ค้างๆๆๆ
:m31: :m31: :m31: :m31:
เตอร์จ๋าจะเสร็จมั้ยน้า
เอ๊ะ รึว่าฟ่าจะเสร็จเตอร์
คิคิคิ
-
ต้องอดทนไว้อย่าวู่วามเด่ว ไก่ตื่นอิๆ
-
ผมจะกอดคับ
555555555
เพราะผมนอนกับใครก็กอดหมดแหละคับ
-
ยอมเป็นหมอนข้างเลย :laugh:
-
งานนี้มีลุ้น :z1: :z1:
-
จะเหลือเหรอครับ
:z13:
-
แต่ว่าไปเตอร์นิสัยดีนะ แถมน่ารักอีก
ตอนนี้อัลฟ่า เริ่มมีใจให้หรือยังเนี่ย
ขอบคุณนะจ๊ะ จะรอตอนต่อไปนะ
............. :L2:..........
-
.. . . สวัสดีค่ะ ตามมาหารักแท้ด้วยคนค่ะ น้องเตอร์น่ารักดีอ่ะ . .. . .ไม่ต้องส่งsms ได้ป่ะตอบเลย . .. . .
. . . .. ปั่นแปะอ่ะ . .. หนุกดี . .. กินตังด้วยนะค่ะ ตาละบาท . . .. . กว่าจะเช้ากำไรอื้อ . . ..
-
^V^
อิอิ
-
.. . . สวัสดีค่ะ ตามมาหารักแท้ด้วยคนค่ะ น้องเตอร์น่ารักดีอ่ะ . .. . .ไม่ต้องส่งsms ได้ป่ะตอบเลย . .. . .
. . . .. ปั่นแปะอ่ะ . .. หนุกดี . .. กินตังด้วยนะค่ะ ตาละบาท . . .. . กว่าจะเช้ากำไรอื้อ . . ..
ฮาอันนี้อ่ะ
ชอบๆๆๆปั่นแปะ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวเย็นๆๆฟ่ามาต่อให้อีกตอนนะครับไปเรียนนุ้งสือก่อง
มิสมิสทุกคนคร๊าฟฟฟฟฟ
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มฟ่า อิๆ
-
อ่านทันแย้วววว
ขอเรียกว่า ฟ่า ละกานนน เพราะอายุเท่ากันนน
ฟ่าไม่ทำไรคอปเตอร์หรอก เพราะคอปเตอร์ต่างหากที่จะทำฟ่า (ทำไรวะ - -")
:laugh: :laugh: :laugh:
ป.ล. ตอนนี้น้องเตอร์ก้ปีหนึ่งแย้วอ่าดิ ?? ฮิ้วววว หนุ่มน้อยยยยย :interest:
-
เตอร์ จะกล้าทำไรป่าวเอ่ย :z1:
-
กลับมาแร้วววว
แต่ยังไม่ต่อให้หรอก
55555+
ไปกินข้าวกะไอ้หนอนน้อยก่อนน๊า
เดี๋ยวมาลงให้ดึกๆๆ
อิอิ
ทรมานคนอ่านมีฟามสุขเท่ซู้ดดดดดด
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
:jul3: :z1:
-
จับปล้ำเลย
:oo1:
-
เรื่องสนุกดีค่ะ
แอบเสียดายบีอ่ะ แต่ชื่อเรื่องมันก็บอกแล้วนี่เนอะ
จะยังไงแล้วแต่ขอให้ฟ่ามีความสุขก็พอ
-
จับปล้ำเลยค้าฟเพ่น้องค้าฟ :oo1:
..
.
แต่ไม่ดีก่า ต้องอ่อยเค้าสิ อย่างเรานะ มีหรือจาเริ่มก่อน :laugh: 555555555
:z10: :z10: :z10: :z10:
-
แหม วันแรกก็โดนรุกหนักซะขนาดนี้ สงสัยไม่เกินอาทิตย์แหงๆ :o8:
-
มาต่อให้แว้วววววววว
หลายเสียงบอกให้ปล้ำ
ทำตามดีมั้ยน๊าไอ้ฟ่า
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
มันยังไม่ใช่ความรักอะครับยังไม่ปล้ำดีกว่า อิอิ
..................................................................................
"พี่ฟ่า" เสียงเรียกเบาๆๆจากไอ้เตอร์
"หึ มีไร"ผมพลิกตัวมานอนหงาย
"ผมกลัวอ่ะ"
"กลัวไรหว่ะ"
"ผมไม่ชอบนอนปิดไฟอ่ะขอเปิดไฟหัวเตียงได้ป่ะ"
"อืมๆ" ไอ้นี้มันเรื่องมากจริงวุ้ย มันเอื้อมมือไปกดสวิตซ์แสงไฟสลัวๆจากหัวเตียงส่องให้เห็นบรรยากาศในห้องสลัวๆ
"พี่ผมขอโทษนะที่มารบกวนพี่อ่ะ ถ้าพี่ไม่ชอบก็บอกผมได้นะผมจะได้ไม่มากวนอีก" เล่นบทเศร้าซะงั้น
"ไม่หรอก อย่าคิดมากอ่ะนอนเหอะ"
"พี่ๆ พี่ไม่มีแฟนจริงๆอ่ะ"
"ไม่มี ทำไมอ่ะถามหลายครั้งแล้วเนี่ย"
"ผมกลัวแฟนพี่ว่าอ่ะ ที่ผมมานอนกับพี่อ่ะได้ยินยังงี้ก็ค่อยสบายใจหน่อย"
"อืมนอนเหอะๆเพ้อเจ้ออยู่นั้นแหละ"
"พี่ๆๆๆๆ"
"ไรอีกอ่ะ" ผมเริ่มจะรำคาญมันแระ
"ขอบคุณนะที่ไม่เบื่อผมอ่ะ"
"เออ...แต่ถ้ายังไม่นอนคงจะต้องเบื่อกันบ้างแล้วแหละ"
"แหะๆๆๆนอนก็นอน" ผมรับรู้ได้ว่าคนข้างๆผมมันยังไม่หลับผมแอบชำเลืองมองเหมือนมันคิดอะไรอยู่มือก่ายหน้าผากหน้ามันน่ารักมากครับเมื่อกระทบกับแสงของไฟมันหันมามองผมเป็นระยะบางทีผมแทบจะหลับตาไม่ทันเมื่อมันหันมามองมันคงอยากจะพูดอะไรกับผมหลายอย่างแต่คงจะเกรงใจผมมันเลยนอนเงียบ
"เตอร์ทำไมไม่นอน นอนไม่หลับรึว่างัย"
"พี่ยังไม่หลับหรอไหนบอกง่วงไง" ก็เพราะเมิงนั้นแหละเห้อ
"ช่างเหอะว่าแต่เราหน่ะทำไมไม่นอน"
"ไม่รู้ดิมันบอกไม่ถูกอ่ะมันเป็นความรู้สึกที่แปลกๆยากจะอธิบาย"
"เห้องั้นก็ช่วยไม่ได้ หาวิธีหลับเองก็แล้วกันนะ"
"พี่"
"อาราย"
"ผมเป็นเกย์นะ" เออกรูก็ว่างั้นแหละ
"พี่ไม่รังเกียจผมหรอ" กรูก็เป็นกรูจะรังเกียจมรึงได้ไง
"ไม่หรอก ไม่ใช่โรคติดต่อที่แพร่เชื้อทางอากาศเมื่อไรอ่ะ ถึงจะต้องรังเกียจอ่ะ"
"ครับ.............." ไม่มีการพูดคุยเกิดขึ้นอีกสิบนาทีต่อมา
"แล้วพี่อ่ะเป็นรึป่าว" งานเข้าแล้วคร๊าฟพี่น้อง
"ถามทำไม"
"ก็.........ก็......................"
"ก็อะไรอ่ะ ก็ๆๆๆอยู่นั้นอ่ะ"
"ถ้าพี่รู้แล้วอย่าไล่ผมออกจากห้องนะผมไม่อยากไปนอนคนเดียว"
"เออ.....ไม่ไล่หรอกไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นนะเว้ย"
"ก็.......ก็ผมชอบพี่อ่ะ ชอบเจงๆๆนะชอบตั้งแต่เห็นพี่มาที่สอนพิเศษแล้ว แล้วผมก็เจอพี่ที่ร้านหนังสือที่พารากอนอ่ะผมก็เลยตัดสินใจหาเรื่องคุยกับพี่แล้วเดินตามพี่มาที่คอนโดนี้อ่ะ แล้วที่บ้านผมก็ซื้อคอนโดที่นี้ไว้ตั้งนานแล้วผมเลยขอที่บ้านมาอยู่ที่นี้เพื่อจะได้เจอพี่ทุกวัน มันอาจจะฟังดูปัญญอ่อนนะแต่ผมชอบพี่จริงๆอ่ะแล้วยิ่งวันนี้ผมได้ใกล้ชิดพี่มากขึ้นความรู้สึกดีดีของผมที่มีต่อพี่มันยิ่งทวีคูณมากขึ้นกว่าเดิมแล้ววันนี้ผมได้มาที่ห้องพี่กินข้าวกับพี่มันยิ่งทำให้ผมแน่ใจว่าผมชอบพี่จริงๆแต่ผมกลัวว่าถ้าพี่ไม่ได้เป็นเกย์พี่จะต้องรังเกียจผมแน่ใครจะอยากนอนร่วมเตียงกับเกย์หล่ะ พี่พูดอะไรหน่อยดิเงียบทำไมอ่ะ"
"แน่ใจแล้วหรอว่าชอบพี่อ่ะ"
"แน่ครับ" มันตอบเสียงหนักแน่น แล้วถ้าเป็นคุณคุณจะทำยังไงผมสับสนอ่ะจริงๆแล้วผมชอบเด็กคนนี้นะแต่ไม่ได้คิดถึงขนาดว่าจะเอามาเป็นแฟนแต่ฟังจากที่มันพูดแล้วมันถึงได้คิดว่าถ้าได้มันเป็นแฟนก็คงดีเหมือนกัน ตอนนี้ผมก็เหงาบอกไม่ถูกบีก็โทรมาบ้างนานๆครั้ง เรื่องบีผมก็ทำใจไว้แล้วแหละคนเราอยู่ห่างกันขนาดนี้มันก็ต้องมีวอกแวกกันบ้างแหละเก็บมิตรภาพความเป็นเพื่อนที่สวยงามของเราสองคนไว้ดีกว่า แล้วผมจะเริ่มต้นกับเด็กคนนี้ดีมั้ยเนี่ยเราสองคนก็เด็กทั้งคู่มันจะไปรอดหรอผมเองก็เอาแต่ใจท่าทางมันก็เอาแต่ใจถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก แต่ใจผมมันก็โอนเอียงให้ตอบตกลงไป80เปอร์เซ็นต์แล้วแหละ
"ดูๆกันไปก็แล้วกัน"
"หมายความว่าไงอ่ะ ดูๆกันไป ไอ้ดูๆกันไปนี้พี่เป็นเกย์รึป่าวอ่า"
"เป็นผู้ชายแต่ชอบผู้ชาย"
"จริงดิ"มันลุกขึ้นนั่งทำหน้าตาดีใจเกินเหตุ
"อืม งั้นผมจีบพี่นะ โอเคนะเอาตามนี้นะ" อะไรเนี้ยเอาก็เอาหว่ะตกบันไดพลอนโจนแล้วนี้หว่าดีเหมือนกันจะได้ไม่เหงา
"ดูกันไปก่อนเราอาจจะไม่ชอบพี่ พี่อาจจะไม่ชอบเราก็ได้ใครจะไปรู้"
"ผมชอบพี่ก็พอแร้วพี่จะไม่ชอบผมก็ไม่เป็นไร แค่นี้ก็พอแล้วแค่ผมได้รู้จักพี่มากขึ้นรักพี่มากขึ้น ผมก็พอใจแล้ว" เออเน่าได้อีกนะเนี่ยแต่ทำไมตัวผมมันร้อนวูบขนาดนี้เนี่ย
"อืม" เขิลหว่ะ
"พอใจที่ได้รัก" เอาเข้าไป เอาเข้าไป กรูก็อายเป็นนะเว้ย
"พอๆๆๆเหอะนอนได้แล้วเดี๋ยวต้องตื่นเช้าอีกนี้ก็ดึกแล้วนะ" ผมนอนหันหลังให้มันแต่ไม่รู้ทำไมผมนอนอมยิ้มทั้งคืนเลย ส่วนมันไม่รู้เหมือนกันว่านอนยิ้มรึป่าวไม่กล้าหันไปดูอ่ะเขิล สักพักผมก็หลับไปเมื่อไรก็ไม่รู้มาตื่นอีกทีเสียงนาฬิกาปลุกหัวเตียงดังขึ้น ผมรู้สึกหนักๆๆหัวคงเป็นเพราะนอนน้อยด้วย แต่ทั้งนี้มันก็คุ้มอ่ะกับเสียเวลานอนแต่ได้แฟนมาหนึ่งคน อ่าวแล้วมันหายไปไหนเนี่ย เห้ยมันไม่อยู่ในห้องครับผมเดินออกไปดูในห้องน้ำก็ไม่มี ระเบียงก็ไม่มีกวาดสายตารอบๆก็ไม่มี เอ๊ะแล้วมันไปไหนแต่เช้าอ่ะ
-
ว่าแล้วว่าน้องเตอร์ต้องชอบฟ่า
ตอนนี้รู้สึกว่า น้องเตอร์น่ารักจัง
แสดงว่าน้องเตอร์อยู่คอนโดเดียวกันก็ไม่ใช่เหตุบังเอิญน่ะสิคะ
-
ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว :z2: เมื่อไหร่จะจับกดเนี่ย :z1:
-
เป็นแฟนกันและ เร็วดีนะ แล้ว ความสัมพันธ์ ที่มีต่อ บีละ
ให้เป็นแค่เพื่อน แค่นั้นจริงๆหรอ :เฮ้อ: :เฮ้อ: นี่ก็ท่าจะวุ่นน่าดู
แล้วจะรออ่านต่อคราบ
ปล. เตอร์น่ารัก โดนใจอีกละ อิๆ :bye2: :bye2:
-
เป็นแฟนกันแล้ว
งั้นก็…ได้แล้วน่ะสิ :pighaun:
-
น่ารักเกินไปแล้ว :-[
ว่าแต่จะเอาบีไปไว้ไหน
นี่เห็นว่าเตอร์น่ารักนะ คนอ่านถึงยอม
ป.ล.
A = Alpha
B = Bee
C = Copter
แล้วจะมี D, E, F, etc. ออกมาอีกไม๊?
-
แหมไวจิงๆวันเดียวก็ให้ไป 80% แย้ว :laugh:
งั้นสักสองวันก็ให้ไปหมดเยยละกัน
และหลังจากนั้นก็.....
ปล.พึ่งสังเกตว่าชื่อไล่ ABC จิงๆ + +
-
ได้แฟนมาหนึ่งคน :laugh:
-
เด็กคนนี้มันแรงจริิงๆๆ
ถ้าจะให้ดีย้ายไปอยู่ด้วยกันเลย :z1:
-
เร็วดีแท้ เด็กสมัยนี้้
รอฉากเสียตัวละกานนน
+ 1 เป็นกำลังใจครับ
-
น้องเตอร์น่ารักดีนะ ขี้อ้อน ทำตัวหน้าสงสาร สงสัย ฟ่าแพ้ทางเด็กคนนี้ชัวร์
รอฉาก :z1: ด้วยคน :L2:+
-
:z1:เด็ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ โอ้ยชอบเด็ก :haun4:
-
โหหหห
ชมรมคนรักเด็กปะเนี่ย อิอิ
จาได้เข้าชมรมด้วยคน กร๊ากกกก~
แต่ว่า เตอร์ไปไหน!!!
:z2:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
คิดถึงปัญหาข้างหน้าคร้าบ
ปัญหารัยเหรอ
ก็สัญญากับ บี น่ะ สิครับ
ผมว่างานนี้ต้องมีน้ำตา แน่ๆๆ คร้าบ ท่าน
ใครจะเป็นสูญเสีย น๊อ
-
เด็กๆ มันทำอะไรทันอกทันใจดีแท้ ดีๆๆๆ พูดตรงๆ น่ารัก
-
มาอ่านด้วยคน :z2: นอกจากบีแล้ว ยังจะมีรุ่นพี่ที่โทรมาอีกคน มะรุมมะตุ้มกันดีแท้ +1 ให้จ้า
-
ช่ายๆ ยังมีรุ่นพี่ที่โทรมาคืนนั้นอีก
อัลฟ่า ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า อิอิ
-
เด็กนี่พูดตรงดีจริงๆวุ้ย
อยากพูดก็พูดซะงั้น
-
ตอนแรกฟ่าได้ยินมันพูดแบบนี้ก็ทำไรไม่ถูกอ่ะ
ไอ้บีมันก็อ้ำๆอึ้งๆไม่บอกอะไรเลยฟ่าก็ไม่รู้ว่ามันคิดไงกันแน่
แต่เตอร์มันคิดยังไงมันก็พูดแบบนั้นอ่ะเลยแพ้ทางเด็ก
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆเข้าตำรา"เด็กมันยั่ว"
แง่มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวมาต่อให้ทำการบ้านก่องเน้อ
จุบุ๊จุบุ๊
-
แอร๊ยยยยยยยส์ ฟ่าโทษเด็ก o18
อย่างบีที่อ้ำๆอึ้ง เพราะคำว่าเพื่อนมันค้ำคออยู่ป่าว แต่บีก็แสดงออกมาตั้งเยอะ
ฟ่าแหละ งานนี้โทษฟ่าคนเดียว :laugh:
มาต่อไวๆนะ รออ่าน :z2:
-
รักเด็กก็บอกมาเต๊อะ :laugh:
รออ่านตอนต่อไปนะครับ
-
เหอะๆๆ
ไวดี
ชอบบบบ
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้
+1 เป็นกำลังใจให้ฟ่านะคะ
เดินเรื่องไวดีนะ อ่านสบายๆ
น้องเตอร์นี่ตรงไปตรงมาดีจริงๆ
แต่คนอ่านยังไม่ลืมพี่เต้ยเลยนะ ทั้งโทร ทั้ง sms คงไม่เฉยๆไปใช่มิ
-
แอร๊ยยยยยยยส์ ฟ่าโทษเด็ก o18
อย่างบีที่อ้ำๆอึ้ง เพราะคำว่าเพื่อนมันค้ำคออยู่ป่าว แต่บีก็แสดงออกมาตั้งเยอะ
ฟ่าแหละ งานนี้โทษฟ่าคนเดียว :laugh:
มาต่อไวๆนะ รออ่าน :z2:
อะไรก็ฟ่าอะไรก็ฟ่า :o12:
-
นึกว่ามาต่อแล้ว :beat:
ถ้ามาต่อนะจะไม่โทษฟ่าแระ :กอด1: ให้ไวไม่มีอ่านแระวันนี้ เบื่อมากมาย
เดี๋ยวไปต้มพะโล้ขาหมูกินดีกว่า แก้เซง โทษทีนะที่มาลงกะทู้ของฟ่า อารมณ์วัยทองก็งี้แหละ :laugh:
-
ง่า :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
หายไปเลยน๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :serius2: :serius2:
-
อืม รักข้ามรุ่น
่น่าสนใจแฮะ
เปงกำลังใจให้คุณอัลฟ่าบ้าบอครับ o13
-
นึกว่ามาต่อแล้ว :beat:
ถ้ามาต่อนะจะไม่โทษฟ่าแระ :กอด1: ให้ไวไม่มีอ่านแระวันนี้ เบื่อมากมาย
เดี๋ยวไปต้มพะโล้ขาหมูกินดีกว่า แก้เซง โทษทีนะที่มาลงกะทู้ของฟ่า อารมณ์วัยทองก็งี้แหละ :laugh:
ของโปรดเยยขอใส่ไข่เยอะๆๆนะ
ปลื้มๆๆๆๆๆๆๆๆ
(http://www.pantown.com/data/6144/board13/484.jpg)
-
เด็กสมัยนี้แรงงงงงงงงงงงงงงงงงง
จะได้เจอเด็กบ้างแระ ก๊ากกกกกกกกกกก
-
+1 .... ให้ก่อนเลยจ้า
กำลังตามอ่านอยุ่นะคะ โผล่มาแสดงตัว ให้กำลังใจก่อน อิอิ
-
:sad4:
นึกว่ามาต่อแร่ะ
จะไม่ได้อ่านอีกหลายวันเลยอ่ะ
:o12:
-
ของโปรดเยยขอใส่ไข่เยอะๆๆนะ
ปลื้มๆๆๆๆๆๆๆๆ
(http://www.pantown.com/data/6144/board13/484.jpg)
ทำเสร็จแล้ว ใส่ไข่ด้วย :laugh: อร่อย แต่ว่าฟ่ามาต่อเหอะ รอนานแระนะ :z2:
-
ว้าวววๆ!! อิจฉาซะจริงๆ
o13
ฮ่าๆ อ่านแล้วก้แอบยิ้มม
x))
-
เย้ อ่านทันแล้ววววววววววววว
หุหุ ชอบจังเลยรักข้ามรุ่นเนี่ย
ขอเค้าแรงจริงนะเนี่ย ตามถึงห้องเลยฮุฮุ :z1:
-
มัวแต่กินหนอนน้อยอยุ่สินะ :laugh:
-
:L2:...น่ารักทั้งคู่เลย...หล่อทั้งคู่ด้วยใช่ปล่าว..
...ชอบฉายาเตอร์ ..หนอนน้อย..น่ารักดี
..คู่นี้คุณหนู ทั้งคู่เลยเนอะ ..
..แต่ต่างกันที่ ฟ่า ครอบครัว อบอุ่นมากๆๆๆ..
..แต่........ เตอร์ ดูเหงาๆคงคิดถึงพ่อแม่ ..
...ขอให้สองคน..เติมเต็มซึ่งกันและกัน..
...ฟ่า เล่าเรื่องได้สนุก มีอารมณ์ขันตลอด..ซ่าส์ๆๆๆ..
...เตอร์ น่ารัก ใสๆๆ ขี้เกรงใจ น่ารักจัง..
...ฟ่า คงไม่เหงาแล้วเนอะมีเด็กมาให้ดูแล../color] :กอด1:
-
มัวแต่กินหนอนน้อยอยุ่สินะ :laugh:
ระหว่างหนอนน้อยกับพะโล้คุณจะเลือกอะไร
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
-
มาต่อให้แย้วววว
หลับกันหมดอ่ะยังเนี่ย
การบ้านเยอะอ่าเพิ่งจาเสร็จ หุหุ
"ก๊อกๆๆๆๆๆ เปิดประตูหน่อย" มันมาแล้ว ผมเดินไปเปิดประตูให้มันมันถือของมาเต็มสองมือผีเข้ามันอีกแล้วครับแต่ไม่เยอะเท่าเมื่อวานอ่ะ
"ไปไหนมาอ่ะ แล้วซื้ออะไรมามากมายขนาดนี้อ่ะ" มันเดินเอาของไปวางบนโต๊ะในครัวแล้วเดินเอาหนังสือพิมพ์มายื่นให้ผม น่ารักป่ะหล่ะเด็กผมเนี่ยอิอิ ผมรับหนังสือพิมพ์แล้วมองหน้ามัน งงๆ
"ผมไม่รู้พี่จะทานอะไรมื้อเช้าอ่ะก็เห็นร้านไหนคนเยอะผมก็เลยซื้ออ่ะ นี้ปังปิ้งกะต้มเลือดหมูแล้วก็โจ๊กไข่เค็มมีนี้ด้วยข้าวต้มกุ้ง มีนี้อีกน้ำเต้าหู้ปาสองเราแล้วก็สังขยาใบเตย" มันภูมิใจนำเสนอมากครับพี่น้อง
"แกจะเอาไปเลี้ยงพระที่ไหนเนี่ยเยอะไปรึป่าวเราอยู่กันสองคนนะไม่ใช้สิบคน" ผมดุมันแต่มือก็คว้าเอาขนมปังปิ้งเข้าปากเจ้าโปรดผมด้วย หุหุ ตาก็อ่านหนังสือพิมพ์ช่างมีความสุขอะไรเยี่ยงนี้
"ก็ผมไม่รู้นี้ว่าพี่จะทานอะไรอ่ะกลัวไม่ถูกใจนี้หว่า"
"แล้วไมไม่ถามอ่ะ"
"ก็ผมเห็นพี่หลับก็ไม่อยากกวนอ่ะ"
"แล้วซื้อมาเท่าไรเนี่ย เอาตังค์ไป" ผมเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์แล้วจะเอาตังค์ให้มัน
"ไม่ต้องหรอก แค่ให้ผมมานอนด้วยนี้ก็พอแล้ว"
"เอาไปเหอะยังเด็กไม่มีรายได้อะไร" ผมยื่นเงินให้มัน
"ไม่เอาอ่ะ"
"เอาไป" ผมจ้องมันทำหน้าดุดุจนมันรับไว้
"ไม่เอาไม่ได้หรอเปลี่ยนเป็นหอมแก้มทีหนึ่งไปป่ะ" ดูมันกะล่อนสิครับ
"ไม่ อย่ามาปีนเกลียว" ผมหันไปจ้องมันอีกรอบ หนุกดีอ่ะแกล้งมันเนี่ย อิอิมันน่าสลดตามเดิม
"ใจร้าย" มันบ่น แต่ผมทำเป็นไม่สนใจ
"นั่งหน้าหงิกอยู่นั้นอ่ะ ทำไมไม่กินอ่ะเดี๋ยวเย็นแล้วมันไม่อร่อยนะ" มันยังนั่งเฉยอยู่ครับ ผมเลยเดินไปเอาจานชาม ช้อน มาใส่อาหารให้มันกิน แต่มันยังเฉยครับนิสัยเด็กเอาแต่ใจก็ยังเงี้ยตามใจเค้าหน่อยแล้วกัน
"ใจร้าย" มันยังพูดคำเดิมสงสัยมันจะลองดี
"จะกินอันไหนอ่ะจะได้เทให้" มันทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่ผมพูดครับ
"ใจร้าย" ดูมันสิครับเดี๋ยวเจอฤิทธิ์ผม
"อยากให้ใจร้ายกว่านี้มั้ย อยากกลับไปนอนห้องตัวเองรึป่าว จะกินอะไร"
"กินโจ๊กก็ได้" เท่านั้นอ่ะ ผมเทโจ๊กใส่ชามให้มันแล้วส่งให้
"ให้ป้อนด้วยมั้ยครับคุณชายคอปเตอร์" แหะๆๆๆมันยิ้มให้ผม
"ป้อนเจงๆๆหยอ" มันทำหน้าทะเล่นใส่ผม
"ยังอีก" แง่วๆๆๆๆมันน่ารักดีนะผมว่าแต่นิสัยเอาแต่ใจผมต้องแก้ให้ซะหน่อย
"พี่ไม่กินหรอ ผมกินไม่หมดหรอกคนเดียวอ่ะ กินหมดนี้ท้องแตกพอดี" เออก็รู้นี้หว่า
"พี่กินแค่น้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋พอแร้ว"
"ปาสองเราต่างหาก"
"เออๆๆๆจะปาไรก็ช่างเหอะ ที่เหลือก็เอาไปแช่ตู้เย็นเย็นนี้กลับมาก็เอามาเวฟแล้วกัน"
"อืม...เดี๋ยวกลับไปเอาเสื้อผ้าที่ห้องก่อนนะ" แล้วไมไม่ไปอาบน้ำโน้นอ่ะเปลืองน้ำห้องกรูอีก
"เออ ทำไรก็ทำเร็วๆนะอย่าช้าเดี๋ยวสายเมิงตายไอ้ตูด" มันออกไปเอาเสื้อผ้าไม่ถึงห้านาทีก็กลับมา
"ป่ะ"
"ไปไหน" ผมถามมันเพราะมันชวนผมไปไหนไม่รู้ครับ
"ไปอาบน้ำกัน ก็เมื่อกี้พี่บอกจะทำไรก็ทำให้เร็วๆอ่ะ"
"เคยตายในห้องน้ำม๊ะ" มันยิ้มกวนๆๆใส่ผม
"โห...ไรหว่ะกินโจ๊กต่อดีกว่า" ผมวางหนังสือพิมพ์จัดการกับน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ที่เหลือแล้วเดินไปอาบน้ำ ผมอาบน้ำเสร็จก็เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา ไอ้ตัวดีนั่งดูทีวี ผมเข้าไปแต่งตัวในห้อง เช็ดตัวเช็ดผมแล้วก็ยืนเป่าผม
"พี่ๆๆๆเป่าให้ป่าว" มันยืนเกาะอยู่หน้าประตูห้องนอน
"ไม่ต้องอ่ะไปอาบน้ำเหอะ" มันทำหน้าผิดหวังมากยิ่งกว่า ผุ้ว่า สอบตกเสียอีก
"เห้อๆ" ถอนหายใจมันจงใจให้ผมได้ยิน
"จะเป่าให้ก็เข้ามาดิ" มันหันควับมาทันทีทันใด้หยิบไดร์จากผมไป
"เย้ๆๆดีใจจังวุ้ย ผมนิ่มจังอ่ะ หอมด้วย" มันก้มมาดมหัวผม แล้วมันก็ใช้เวลาอันรวดเร็วหอมมาที่แก้มผม
"ทำไรเนี่ย เดี๋ยวเหอะใครอนุญาติ" ความรู้สึกครั้งที่ไอ้บีเคยแอบหอมผมมันกลับมาอีกแล้วครับตัวผมร้อนวูบวาบไปหมดหน้าแดงเห้อเราเป็นไรหว่าเนี่ย
"หอมจัง คงไม่มีใครมีความสุขเท่าผมอีกแล้ววววว"มันเป่าผมไปยิ้มไป
"ไปอาบน้ำเหอะ นี้ก็แห้งแล้ว" ผมดึงไดร์คืนมาเป่าเองเพราะขั้นตอนนี้ต้องใช้เทคนิคขั้นสูงคนอื่นทำให้ไม่ได้ผมเซตผมเสร็จทาครีมทาแป้งเรียบร้อยแล้วก็ไปหยิบบ็อกเซอร์มาใส่เตอร์ก็อาบน้ำเสร็จเดินเข้ามาพอดี
"เป่าผมให้หน่อยๆ" เห็นมั้ยครับมันทวงบุญคุณผมแล้ว
"จะแต่งตัว"
"ไม่มีน้ำใจ อกตัญญู" เป็นไงหล่ะครับให้มันเป่าผมให้แค่เนี่ยถึงกับอกตัญญูต่อมันเลย
"เออ เอาไดร์มา" ผมเอาไดร์จากมันมาแล้วเคาะหัวมันทีหนึ่ง
"โอ้ย..เจ็บนะ ไม่เต็มใจทำนี้นา" งอลอีกแล้วครับ
"ใช้ครีมนวดผมป่าวอ่ะ ทำไมมันเเข็งจังผมเนี่ยพันกันด้วย"
"ป่าวอ่ะก็ไม่รู้ว่าอันไหนนี้เยอะแยะไปหมดขี้เกียจหาอ่ะ งง" มันก็เยอะเจงๆอ่ะดีแล้วแหละไม่หาขืนเอาอย่างอื่นมาสระได้งานเข้าแน่
"ถามสิไม่รู้ก็ถามสิ นั่งเฉยๆๆดุกดิกอยู่นั้นอ่ะเดี๋ยวไม่เป่าให้เลยนะ"
"พี่ๆๆขอยืม กกน.หน่อยลืมเอามา"
"จะใส่ได้หรอ ดูจากสายตาแล้วมันจะหลวมนะ" ผมแอบแซวมันทั้งๆที่ผมกับมันก็ตัวไล่เลี่ยกันคงใส่เสื้อผ้าด้วยกันได้
"โห....ไหนดูหน่อยดิว่าใหญ่ป่าว" ผมทำท่าจะเอาไดร์เคาะหัวมันอีกทีมันเอี้ยวตัวหลบ
"ล้อเล่นอ่ะ"
"ไม่เป่าแระ จะไปแต่งตัวแล้ว" ผมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหยิบกางเกงในที่ยังไม่ได้ใช้เอาไปให้มัน
"อ่ะ"มันหยิบกางออกดู
"ตัวใหม่เลยหรอ เกรงใจจัง" หรือมึงจะใส่ตัวเก่าเป้าขาดอ่ะ
"ใส่ๆไปเหอะ บ็อกเซอร์เอามั้ย"
"ไม่เอาอ่ะใส่สองชั้นอึดอัด" ผมเป็นคนที่ต้องใส่ทั้ง กกน.แล้วก็บ็อกเซอร์อ่ะครับ ผมเดินไปแต่งตัวมั้นก็แต่งตัวของมันมันยืนหล่ออยู่หน้ากระจกผมจะเดินไปส่องความเรียบร้อยมันก็แกล้งยืนบังผมเอียงซ้ายมันก็ไปซ้ายผมเอียงขวามันก็ไปขวา มันกวนไม่ครับเพ่น้อง
"ไม่ส่องก็ได้ฟ่ะ"ผมเดินไปหยิบกระเป๋าเตรียมสิ่งของจะไปสอนมันยังยืนหล่ออยู่หน้ากระจกเหมือนเดิมผมเอารองเท้าในตู้ออกมาเตรียมไว้เดินไปกินวิตมินเลยไปรดน้ำต้นไม้คุณชายก็ยังอยู่ที่เดิม
"เลยเก็บใจไว้รอ คนที่พอดีทุกอย่างเข้ากับฉัน คนที่มีหัวใจเหมือนกัน คนนั้นคือเธอได้ไหม.............ก็จะรักเธอไปทุกวันนนนน"เสียงเพลงดังมาจากห้องนอนมันคือเสียงร้องของไอ้เตอร์ที่อยู่หน้ากระจก ฉายาเตอร์หน้ากระจก
"เสร็จรึยัง นานแล้วนะ"
"เสร็จตั้งนานแระ เห็นทำอะไรต่ออะไรอยู่อ่ะเลยไม่กวน" ดูมันครับผมทำรอมันต่างหาก
"จะไปด้วยกันรึป่าวหรือจะเอารถไปเอง"
"เอารถผมไปดีกว่าแล้วพี่อ่ะไปกับผมทางเดียวกันไปด้วยกันประหยัดน้ำมันเพื่อชาติ" ก็ดีไม่เปลืองน้ำมันรถเรา
"งั้นก็เร็วๆถ้าช้าจะเดินไปเองช่วยชาติ"
"มีไรจะให้อ่ะ"
"อะไรอ่ะ"
"นี้ง่ะ" มันล้วงกล่องแว่นตาออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งให้ผม ผมเปิดดูก็รู้ว่ามันเป็นอันที่ผมให้ร้านเก็บไว้ให้วันนี้จะไปเอา
"เห้ย..เอามาได้ไงอ่ะ"
"ผมให้พี่นะ"
"ให้ทำไม เอาตังค์ไป"
"ไม่เอาอยากให้ อยากขอบคุณที่พี่ดีกับผม"
"ขอบใจนะ" ผมหยิบมันมาดูใครจะรู้อยู่ๆก็ได้ของฟรีที่อยากได้ ไอ้นี้โรแมนติกดีแหะชักจะปลื้มมันแระ เราสองคนลงไปข้างล่างเตอร์ไปเอารถมาผมกำลังเดินไปขึ้นรถแต่ก็ไม่พ้นสายตาลุงยาม
"อ้าว...คุณสองคนรู้จักกันหรอครับ"
"เป็นแฟนกันอ่ะครับลุง"เสียงดังมาจากในรถครับ ลุงยามทำตาโตสงสัย
"มันล้อเล่นอ่ะครับลุง นี้เป็นลูกศิษย์ผมครับเรียนพิเศษกับผม มันเพ้อเจ้ออ่ะลุงอย่าไปสนใจเลย "
"อ้อ"
"ไปก่อนนะครับลุง หวัดดีครับ"ผมเข้ามาในรถก็จัดการสวดมันเลยครับ
"ฟ่าไม่ชอบนะเเบบนี้อ่ะ เล่นอะไรให้มันรู้จักเล่นบ้างอย่าทำอีกนะฟ่าไม่ชอบ"
"ผมขอโทษ" มันกลายเป็นลิงหงอยแล้วครับ บนรถเงียบมากได้ยินแต่เสียงแอร์ระหว่างทางเราไม่ได้พูดอะไรกันเลยจนมาถึงสถาบันมันเดินไปห้องเรียนผมเดินไปห้องทำงานของป้าต่างคนต่างแยกย้าย
-
ู^
^
^
^
^
^
มาจิ้มน้องฟ่า ทันม๊ายยยย :z13: :z13: :z13:
น้องหนอนน้อย ท่าทางจะน่ารัก ขี้อ้อนใช่เล่น
อย่ามัวแต่เล่นหนอนน้อยนะ มาอัพตอ่ด้วย
:m20: :m20: :m20: :laugh: :laugh: :laugh:
-
^O^
อิอิ
-
คอปเตอร์น่าร๊ากกกกกกกก
ขี้อ้อนได้อีกกกกกกก
.
.
.
ป.ล. ฟ่าอย่าไปโกรธเด็กเลยยย คงปากไวไปหน่อย อารมณ์คงแบบอยากอวดแฟน :laugh:
กอดฟ่า :กอด1:
เด็กของฟ่า น่าร๊ากกกกกกก
-
เย้ๆๆๆๆมีคนยังม่ายนอนด้วย
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ้าวววว
มาต่อมั้ยนี่ ?
-
เตอร์น่ารักเวอร์
แต่เด็กดีจริงๆ
เหอๆ
มาต่อไวๆคับ
-
เหออ คุณหนูทั้งคู่เรยย :z1:
-
อะไรง่ะที่มาตัดสินว่าเค้าเป็นคุณหนูเนี่ย
งานบ้านก็ทำเองไม่มีคนรับใช้นะ
ข้าวก็กินข้างทางได้เหมือนคนอื่นอ่ะ
เง้อๆๆๆๆๆๆ :sad4:
-
จิ้มจึกๆ :z13: แทงจึกๆ :z13:
ยิ่งอ่านเริ่ม งง ใครนายเอกพระเอกเนี่ย :laugh: ดูแล้วน้องเตอร์น่ารัก แต่ด้วยความตรงไปตรงมา น่าจะรุกมากกว่ารับ
ส่วนฟ่า โห ดูสำอางกว่าอีก กระซิบบอกเพ่หน่อยน้อง ใครรุกใครรับ จะได้จิ้นถูก :z10: :z10:
-
น่ารักกันทั้งคู่เลยนิ
ว่าแต่ตอนนี้ ฟ่าแทนตัวเองว่าฟ่ากะเตอร์แล้วเหรอ
"ฟ่าไม่ชอบนะเเบบนี้อ่ะ เล่นอะไรให้มันรู้จักเล่นบ้างอย่าทำอีกนะฟ่าไม่ชอบ"
น่ารักดีนะฟ่า :o9:
-
จิ้มจึกๆ :z13: แทงจึกๆ :z13:
ยิ่งอ่านเริ่ม งง ใครนายเอกพระเอกเนี่ย :laugh: ดูแล้วน้องเตอร์น่ารัก แต่ด้วยความตรงไปตรงมา น่าจะรุกมากกว่ารับ
ส่วนฟ่า โห ดูสำอางกว่าอีก กระซิบบอกเพ่หน่อยน้อง ใครรุกใครรับ จะได้จิ้นถูก :z10: :z10:
ไม่ต้องกระซิบหรอกคับแบบนี้นะ
ว่าแต่คู่นี้น่าจะมีเรื่องฮาได้อีกเยอะ :laugh:
-
น่ารักกันอีกแล้ว :impress2:
-
สงสารเตอร์อะ โดนฟ่าดุ
:sad11:
-
ฟ่าชอบกินเด็ก..เอ๊ะ..หรือเด็กมันจะกินฟ่าหว่า :m28:
-
เตอร์น่ารัก อยากเอาหน้าไปไถๆ :man1:
รู้สึกเหมือนเตอร์เป็นหมาน้อยตาแป๋วแหว๋ว
-
เตอร์ โดนดุไปกี่ทีแล้วนั่น น่าสงสารแฮะ
-
:impress2: :impress2: :impress2:
เตอร์น่ารักมากมายอะ
แหมฟ่า ไม่น่าไปว่าเตอร์เลย ดูสิเป็นหมาหงอยปะเลย :เฮ้อ:
-
เด็กๆๆนี่มันน่ารักจริงๆๆๆ :z1:
แอร๊ย ชอบเด็ก
-
สงกะสัยเหมือนกัน ฟ่ากะเตอร์ใครกินใครอ่ะพี่อยากรู้มากมาย
ดูตามบริบทแล้วเตอร์รุก ใช่ป่ะ แต่ดูความง๊องแง๊งของมันแล้วก็เหอะๆ แถมฟ่าชอบกินหนอนน้อยอีก
แต่สงสัยเพราะได้แฟนเด็กแหละเนอะเลยง๊องแง๊งเป็นธรรมดา
เอาเป็นว่าฟ่าเล่าตอนได้เสียกันเลยดีกว่า พี่จะได้รู้โพสิชั่น เอิ๊กๆๆๆ
-
รอฉากเสียตัวดีก่าาาา
-
โห
เฮียฟ่า ปราบ ลิง
แอบโหด นะเนี่ย
-
หวานกันจัง
-
มาแว้ววววววววววววววววววววววววว
อัลฟ่าบ้าบอมาแว้ววววววววววววววว
วี้ววววววววววววว วู้ววววววววววววว :L2:
รักน้อยๆแต่รักนานๆรักฟ่าตลอดกาลนะครับนะครับ
[/glow]
"หน้ามุ้ยมาเชียวหลานชายป้าเป็นไรหรอลูก" ป้าถามผม
"ป่าวครับ" ผมยกมือสวัสดีป้า
"หวัดดีลูก กินข้าวมายังป้ามีเค้กเนยสดกับชานมในตู้อ่ะไปหยิบมากินป่ะ"
"เอาชานมอย่างเดียวดีกว่า กินน้ำเต้าหู้มาแล้วอ่ะอิ่ม"
"หวัดดีคับป้าติ๋มเมื่อวานไปเที่ยวไหนมาอ่ะครับไม่เห็นเยยคิดถึ๊งคิดถึง"ป้าติ๋มเป็นแม่บ้านที่นี้คับ
"ป้าไปงานบวชหลานมาจ้ะ กินไรมารึยังหนูฟ่าเดี๋ยวป้าไปซื้อให้"
"เรียกหนูฟ่าอีกแระเรียกฟ่าเฉยๆเถอะครับป้า ฟ่ากินมาเเล้วครับขอบคุณครับ"ผมเดินไปหยิบชานมในตู้เย็น
"หวัดดีจ้ะฟ่า" ครูแอนคนสวยเดินมาที่ผม
"หวัดดีครับครูแอน ทานกาแฟหรอครับ ฟ่ามีขนมปังเนยสดครูแอนสนใจมั้ย"
"อืม..ไม่ดีกว่าจ้ะ เดี๋ยวอ้วน เอ...ว่าแต่คุณครูฟ่าไปทำอีท่าไหนน๊าเด็กๆๆถึงได้ชมกันไม่ขาดปากขนาดนี้อ่ะ"
"อะไรครับครูฟ่าไม่เห็นรู้เรื่องเลย"
"ก็เด็กๆๆนักเรียนไงชมกันใหญ่ครูฟ่าน่ารักครูฟ่าสอนดี"
"หรอครับ" ผมดีใจมากที่เด็กๆๆเข้าใจแล้วดูเหมือนครูแอนก็ดีใจที่ผมทำได้
"คุณครูกะเด็กยังกับเพื่อนกันแหนะค่ะครูแอน ป้าว่าคงจะหว่านเสน่ห์เด็กๆๆไว้แน่ถึงได้ชมกันเปราะขนาดนี้"
"จริงรึป่าวฟ่า"ครูแอนหันมาถามผมพร้อมกับรอยยิ้ม
"โห..ไม่คุยด้วยแล้วฟ่าไปโม้ให้ป้าฟังดีกว่า"ผมเดินออกมาจากห้องครัวโดยมีป้าติ๋มกับครูแอนแซวตามหลังมา
"ป้าๆๆๆๆมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง"
"ว่ามา"
"มีเด็กชมฟ่า"
"รู้แล้วครูแอนเล่าให้ฟังแล้วช้าไปแล้วจ้ะพ่อหลานชายข่าวนี้เอ้าท์ไปแล้วจร้า"
"โห...ไรเนี่ย" ผมนังดูดชานมไปเรื่อยๆๆจนถึงเวลาสอนก็เข้าไปสอนตามปรกติวันนี้ป้าไม่มาดูคงจะวางใจแล้วเลยไปผมแสดงฝีมือไปคนเดียวการเรียนก็ดำเนินไปตามปรกติจะแต่เด็กนักเรียนคนหนึ่งที่ไม่ปรกตินั่งหน้าบอกบุญไม่รับอยู่คนเดียว
"อ่ะ..น้องๆๆครับเดี๋ยววันนี้ส่วนเนื้อหาเอาเท่านี้นะครับเดี๋ยวเรามาทำข้อสอบที่พี่ฟ่าให้ไปเมื่อนวานนี้นะคับมาเฉลยไปพร้อมๆกัน ใครจะโชว์ฝีมือให้พี่ฟ่าดู"
"ส้มค่ะ" น้องส้มเสนอตัวเองขึ้นมา
"อ่ะ..มาเลยส้ม ตบมือให้เพื่อนหน่อยคับ" ส้มทำข้อสอบข้อแรกได้ถูกผมอธิบายเรื่องนี้ต่อเป็นการสอนไปด้วยในตัวเด็กๆๆผลัดกันมาทำข้อสอบทีละคนจนครบ19ข้อเหลือข้อสุดท้ายคือ20
"อ่าว...ข้อนี้ข้อสุดท้ายไหนใครจะทำ" ไม่มีเลยครับทุกคนเงียบไม่มีเลยจริงๆ
"เตอร์ ทำได้มั้ยข้อนี้" มันถึงกับสะดุ้งเมื่อผมเรียกชื่อมันครับ
"ได้ครับ" มันจะทำได้ไงในเมื่อเมื่อวานมันไม่ได้ทำข้อสอบที่ผมบอกเลย มันออกมาทำข้อสอบได้อย่างละเอียดจนผมเองก็แปลกใจว่ามันทำได้ไงแล้วก็อธิบายได้ตามที่ผมจะสอนน้องๆต่อไปเลย
"อ่ะโอเคข้อนี้ทุกคนไม่มีข้อสงสัยนะครับ อ่ะขอบคุณเตอร์มาก แล้วอันนี้เป็นข้อสอบชุดที่สองเป็นข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยชุดเก่าๆเอาไปหัดทำกันนะครับแล้วเราเจอกันอีกทีวันเสาร์หน้านะครับ หวัดดีครับทุกคน"
"หวัดดีค่ะ/คับ พี่ฟ่าค่ะ" น้องๆเดินมาหาผมกลุ่มใหญ่
"ครับ มีไรคับ"
"คือพวกหนูจะไปซื้อหนังสือกันอ่ะค่ะจะเอาไว้อ่านเพิ่มเติมวิชาเคมีนี้แหละค่ะพวกหนูอยากชวนพี่ฟ่าไปช่วยเลือกหน่อยพี่ว่างมั้ยค่ะ" พี่อ่ะว่างแต่ไอ้ตัวหลังห้องอ่ะมันไม่ว่างจ้ะมันกำลังจะบ้าดูหน้ามันดิงอจนจะม้วนแล้ว
"อืม...พี่ไม่ได้เอารถมาอ่ะครับเอางี้มั้ยเอาหนังสือของพี่ไปอ่านกันเวียนกันอ่านจะได้ไม่เปลืองสตางค์ด้วย"
"เอางั้นก็ได้ค่ะ"
"เดี๋ยวพี่ไปหยิบให้นะรอแปปนะครับ" ผมเดินไปหยิบหนังสือมาให้น้องๆๆ
"อ่ะนี้คับแลกกันอ่านนะครับพี่ว่าอ่านจบทุกเล่มมาสอนแทนพี่ได้เลย"
"ขอบคุณค่ะงั้นพวกหนูกลับก่อนนะค่ะหวัดดีค่ะ"
"กลับบ้านดีดีนะครับอย่าเถลไถลที่ไหนนะสาวๆ"
"คร๊า" น้องๆๆกลับบ้านกันไปหมดแล้วเหลือไอ้เตอร์นั่งหน้าบึ้งอยู่หลังห้อง
"จะกลับก่อนก็ได้นะเดี๋ยวไปคุยกับป้าก่อนจะได้ไม่ต้องรอ"ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
"ไปรอที่รถนะ" แล้วมันก็เดินจากไป
"เห้อ คบเด็กสร้างบ้านรึป่าวหว่ะกรู" ผมเดินไปหาป้าที่ห้อง
"เป็นไงลูกโอเคมั้ยวันนี้"
"วันไหนๆก็โอเคครับป้า" โม้ซะหน่อย
"ไม่เคยหยุดโม้ วันนี้ป้ายุ่งมากหนูไปหาอะไรกินเองนะลูกไม่ต้องเผื่อป้าเดี๋ยวป้าให้ป้าชื่นจัดการ
"งั้นฟ่ากลับเลยดีกว่าป้าเดี๋ยวไปทำการบ้านอีก เยอะแยะเลย" ไม่เยอะหรอกครับแต่ที่เยอะอ่ะคนในรถโน้น
"งั้นก็ได้จ้ะเอาหนมในตู้ไปด้วยนะลูก"
"ครับไปแระครับหวัดดีครับ" ผมลาป้าเดินไปหยิบหนมลาป้าชื่นปล้วก็ไปที่จอดรถมันนั่งรอเจงๆครับ
"ป่ะเสร็จแล้ว......รอนานมั้ย"ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก ผมเข้าไปนั่งในรถมันถอยรถออกมุ่งหน้ากลับคอนโด
"แรดเนอะผู้หญิงสมัยนี้" อะไรของมันมันว่าใครหว่ะจะว่าผมก็ไม่ใช่ผมเป็นผู้ชายนะถึงจะชอบผู้ชายก็เหอะ
"อะไร ใครแรด ยังไง"
"เด็กพวกนั้นอ่ะทำมาเป็นชวนไปซื้อหนังสือ จะอ่อยผู้ชายอ่ะสิ"
"คิดได้เนอะคนเรา มองโลกในแง่ดีบ้างเหอะ คิดบวกอ่ะรูจักมั้ย"
"ไม่รู้จักรู้จักแต่คิตตี้" อารมณ์ไหนของมรึงคิตตี้ กรูเครียด
"เออ ไอ้ปัญญาอ่อน จอดๆๆๆตรงเนี้ย"
"จอดทำไม"
"จะซื้อขนมเอารถเข้าไปจอดเลยเดี๋ยวเดินเข้าไปเอง" ผมลงจากรถตรงหน้าคอนโดจะซื้อกล้อยทอดมันทอดเจ้านี้อร่อยมากหาที่ไหนเท่าเทียมได้อีกแร้วว คอนเฟิร์ม5555+
"ป้าครับเอาสองอย่างนี้อย่างละ20ครับ" ผมเดินไปซื้ออาหารให้มันบ้างมันจะได้ไม่ต้องลงมาซื้ออีกผมซื้อโน้นนี้นั้นมากมายแล้วมันชอบอะไรผมก็ไม่รู้ซื้อๆไปแล้วกัน
"น้องฟ่าซื้ออะไรมากมายเชียวครับ" ใครหว่ะไอ้นี้
"ฟ่าซื้อเผื่อเพื่อนด้วยครับว่าแต่พี่ชื่อไรอ่ะ"
"พี่เต้ยเองครับจำได้มั้ย"
"ได้ครับ มาทานข้าวหรอครับ"
"ครับทานด้วยกันมั้ยครับ"
"ไม่ดีกว่าครับเพื่อนรออยู่อ่ะครับ ไปก่อนนะครับ"
"ให้พี่ช่วยหิ้วไปมั้ยครับ"
"ไม่เป็นไรครับแค่นี้เอง"
"อยู่คอนโดนี้หรอครับน่าอยู่ดีนะครับว่างๆไปนั่งเล่นด้วยได้ป่าวครับ"
"ห้องฟ่ารกอ่ะคับคงไม่สะดวก ฟ่าขอตัวก่อนนะครับเพื่อนรออยู่หวัดดีครับ" ผมขอตัวจากไอ้พี่เต้ยมันนี้ชักจะไม่ปลอดภัยกับผมแล้ว ป่านนี้ไอ้เตอร์รอนานแล้วมั้ง
"มาแล้วๆๆๆๆๆๆ" เสียงมันตะโกนมาแต่ไกล
"อ่าวไมไม่ขึ้นไปบนห้องอ่ะ"
"ไม่มีกุญแจ แล้วไม่ไปรอที่ห้องตัวเองอ่ะ"
"ไม่เอากลัว กลางวันเนี่ยนะกลัว"
"งืม....ช่วยถือ"
"อ่ะลุงยามไปไหนอ่ะไปห้องน้ำเมื่อกี้ยังคุยกะเตอร์อยู่เลย"
"ป่ะเหอะร้อนอยากนอนเปิดแอร์เย็นๆๆหิวด้วย"
"ป่ะนอนกัน"มันเริ่มทะลึ่งขึ้นทุกวัน เราสองคนช่วยกันหิ้วของแล้วเปิดประตูเข้าห้องผมหยิบกล้วยแขกให้มันชิมแต่มันไม่ยอมรับอ้าปากจะให้ผมป้อน
"อ้าม อาหย่อย" เห้อมีแฟนหรือมีลูกหว่ะเนี่ย
"เจ้าเนี่ยอร่อยที่สุดตั้งแต่เคยเจอมา"
"เจ้าไหนก็อร่อยทั้งน้านอ่ะถ้าคนป้อนเป็นคนที่เรารัก" เลี่ยนได้อีด
"ไอ้ลิเก" แต่ทำไมผมต้องแอบยิ้มไปกับมันด้วยนะ
"โห...รู้ได้ไงอ่ะว่าผมชอบกินกล้วยทอด อันนี้ก็ชอบ รู้ใจนะเนี่ยสงสัยชาติที่แล้วเป็นคู่กันมาแน่เลย เดี๋ยวไปเอาชามมาใส่นะ"
"หยิบน้ำมาด้วย หิว"
"ครับที่รัก เดี๋ยวที่รักนั่งเฉยๆนะครับผมจะบริการเองครับ"
"ดี" เรานั่งกินข้าวกินขนมที่ซื้อมาสองวันที่มันมาอยู่กับผมผมมีความสุขมากกินอิ่มนอนหลับมันรู้สึกไม่เหงายังไงไม่รู้บอกไม่ถูกเหมือนมีอีกคนที่เราไว้ใจอยู่ข้างๆทุกอย่างที่เราทำจะอยู่ในสายตาของกันและกันเสมอเด็กคนนี้มีอะไรให้น่าค้นหามากกว่าที่ผมคิดเราช่วยกันเก็บล้างภาชนะแล้วไปนั่งเล่นกันที่ระเบียงผมปลูกต้นไม้ไว้แล้วมีอ่างปลาเล็กๆๆเลี้ยงปลาหางนกยูงกับปลาบอลลูนผมชอบมานั่งเล่นตรงนี้ฟังเพลงเบาๆรู้สึกว่าต้นไม้ให้อากาศที่สดชื่นกับผม ผมเอามือลงไปในอ่างช้อนปลาเล่น
"เตอร์ขอโทษเรื่องเมื่อเช้าด้วยนะที่เตอร์พูดจาไม่ระวังไปกับลุงยามอ่ะ"
"อืมช่างมันเหอะ ลืมไปแล้วแหละ"
"ขอบคุณนะ"
"เบื่อที่นี้รึยัง" อยู่ดีดีผมก็ถามมันโดยที่ไม่ได้มองหน้า
"ไม่เคยเบื่อเลยสักวินาทีเดียว ผมรู้สีกว่าผมยิ่งชอบพี่มากขึ้นกว่าเดิม แม้ว่าพี่จะชอบทำตาโตใส่ผมก็ตาม"
"คิดยังไงต่อไป"
"เรื่องอะไรคับ"
"เรื่องของเราสองคน"
"ผมจะรักพี่อย่างนี้ตลอดไปแล้วก็จะไม่เลิกรักแม้ว่าพี่จะเลิกรักผมก็ตาม"
"จะเชื่อได้ไง"
"ไม่รู้สิ ผมไม่ได้ขอให้พี่เชื่อผมตอนนี้ดูผมต่อไปเรื่อยๆ วันไหนที่พี่รักผม ก็บอกให้ผมได้รับรู้บ้าง"
"รักแท้หรือแค่เหงา"
"ผมกับความเหงาอยู่กันมาจนเป็นเพื่อนกันแล้ว เพราะฉะนั้นผมแยกแยะออกได้แน่นอนว่าที่ผมทำกับพี่มันเป็นรักแท้ไม่ใช่แค่เหงา" รู้สึกว่าผมเริ่มน้ำเน่าไปกับมันนะ
"สัญญาได้มั้ย ว่าจะรักเราคนเดียว"
"ได้ครับ ผมสัญญาผมจะรักพี่คนเดียว ความตายเท่านั้นที่จะพรากผมไปจากพี่ได้"
"ดูลิเกมากไปป่าวเนี่ย" ผมวักน้ำในอ่างสาดใส่มัน
"อย่าดิเปียกหมดแล้วเนี่ย เดี๋ยวหน้าเป็นสิวไม่หล่อน๊า" ผมหัวเราะชอบใจแล้วเลิกเล่นน้ำในอ่างลุกมานั่งตรงประตูข้างๆมัน
"นั่งด้วย"
"พี่........รักผมบ้างมั้ย"
"ก็รู้สึกดีอ่ะ" ผมมองไปที่ท้องฟ้าข้างนอก ที่อึมครึมเหมือนฝนจะตก
"แล้วมื่อไรจะรักผมอ่ะ ผมไม่ทำให้พี่ผิดหวังหรอก ผมสัญญา"
"อืมม อีกไม่นานหรอกแล้วจะบอกเองนะ " นี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมใช้ชีวิตอยู่กับมันในใจผมก็รู้สึกผิกกับไอ้บีนะแต่ไอ้บีเองก็ไม่ค่อยได้ให้ความสนใจผมเท่าไรเราคุยกันน้อยลงมาก ผมว่ามันลืมผมไปแล้วแหละ วันเวลาผ่านไปผมกับเตอร์ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน เจอกันทุกวัน ความผูกพันธ์เริ่มมีมากขึ้นมันเป็นเด็กที่น่ารักคนหนึ่งความคิดความอ่านเป็นผู้ใหญ่ มันดูแลผมดีมากผมกลายเป็นคนเอาแต่ใจซะมากกว่าเมื่ออยู่กับมันสองคนมันเคยขอกอดผมเคยขอหอมแก้มผมแต่ผมปฏิเสธผมคิดว่ามันเร็วเกินไปรึป่าวที่เราสองคนจะทำแบบนี้กันจนมาวันหนึ่งผมก็เห็นว่ามันสมควรแล้วเพราะผมเลือกที่จะตัดสินใจเลือกคนๆนี้มาเป็นเจ้าของหัวใจผม
"ขอกอดหน่อยได้มั้ย"มันทำหน้าอ้อนมากครับผมยังไม่ได้อนุญาติมือมันอ้อมมาข้างหลังผมแก้มมันไปอยู่ที่หน้าอกผมแล้ว ผมไม่รู้จะพูดยังไงมันอบอุ่นแบบบอกไม่ถูกผมเอื้อมมือไปด้านหลังมันโอบไหล่มันไว้
"อ้อนนะเนี่ย"
"มีแฟนน่ารักไม่อ้อนได้ไง ผมรู้สึกว่านี้คืออ้อมกอดที่ผมมีความสุขที่สุด" ผมหยิบหนังสือมาอ่านที่ระเบียงมันก็เดินไปหยิบการ์ตูนของมันนั้นแหละมาอ่านข้างๆๆผมผมอยากหนุนตักเด็กคนนี้อ่ะทำไงดีครับ แง่วๆๆๆ ผมล้มตัวลงนอนโดยที่ไม่มีหมอน
"หนุนตักผมก็ได้นะผมอนุญาติ"
"เจงป่าว"
"จิงสิ" มันเขยิบเข้ามาใกล้ๆผมแล้วยกศีรษะผมให้ไปหนุ่นตักมัน เป็นความรู้สึกคร้งแรกของผมที่ได้หนุนตักผู้ชายที่ไม่ใช่พ่อ มันนั่งอ่านการ์ตูนไปเรื่อยๆๆตาก็เหลือบมามองผมบ้าง
"เมื่อยมั้ย"
"ไม่ครับ แต่ขอขยับหน่อย" มันขยับขามันคงจะเมื่อยแหละ
"เมื่อยหรอเดี๋ยวเอาหมอนมาหนุนก็ได้"ผมเอื้อมไปหยิบหมอน
"ไม่ต้องหนุนตักผมเนี่ยแหละ โรแมนติกดี" มันจับมืแผมไม่ให้หยิบหมอนแล้วมันก็อ่านการ์ตูนต่อ ผมเงยหน้ามองมัน มันละสายตาจากการ์ตูนมามองผมแล้วยิ้มให้ แต่สิ่งที่หัวผมสัมผัสได้นอกจากขาแล้วมันมีอะไรแข็งๆๆดันหัวผมอยู่ สงสัยหนอนน้อยมันจะตื่นที่ผมไปทับมันเข้า
"ไม่รู้อะไรแข็งๆโดนหัว อ่ะ" มันมองหน้าผม
"โดนปืนจ่อหัวไงเข้าใจป่ะ นอนนิ่งๆไม่งั้นจะลั่นไกปืน" ไอ้นี้คิดได้แหะ
"หนุนตักแค่นี้ทำมีอารมณ์"
"มีอารมณ์ตั้งแต่ตรงระเบียงแล้ว" ดูมันดิเคยหยุดที่ไหน
"เด็กก็เงี้ย อัตราทนต่อสภาวะแรงกระตุ้นต่ำ"
"เราห่างกันแค่ปีเดียวเองนะความจริงเตอร์ไม่ต้องเรียกว่าพี่ก็ได้เหอะ แล้วอัตราพี่สูงหรอ ไหนขอพิสูจน์หน่อย"มันก้มลงมาจูบปากผม มันจูบอยู่อย่างนั้นผมก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรสักพักมันเริ่มเอาลิ้นล้วงละเมิดเข้ามาในปากผมมีหรือที่ผมจะไม่สู้555+ผมกับมันจูบกันอยู่ครู่หนึ่งก็ละออกจากกัน
"เตอร์เป็นของฟ่าแล้วนะ ฟ่าต้องรับผิดชอบเตอร์ด้วย มาลวนลามล่วงเกินเตอร์อ่ะ" ใครลวนลามเมิงเมิงนั้นแหละมาจูบกรูก่อน
"เดี๋ยวจะให้แม่ไปขอ พอใจมั้ยไอ้ตูด "
"ไม่ต้องขอหรอก ยกให้เลย"
"ไปอาบน้ำดีกว่า" ผมลุกจากตักมันแล้วไปในห้องนอนถอดเสื้อผ้าออกจะไปอาบน้ำขณะที่เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมันก็เปิดประตูเข้ามา...แอ๊ดดดดดดด(เสียงประตูนะคับไม่ใช่น้าแอ๊ดคาราบาวนะอย่าเข้าใจผิด เอิ๊กๆๆๆๆ)
-
^
^
^
แอบจิ้ม
จึ๊กๆๆๆ
:-[
-
หุหุ
น้องเตอร์ น่ารักมากมายยย
ยิ่งอ่านยิ่งน่ารักวุ้ยยยยยย :impress2:
-
แล้วฟ่าไม่น่ารักหยอ :serius2:
งอลแระ :m16:
:seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:
-
มีแฟนเด็กต้องอดทน เด็กทั้งขี้หึง ทั้งลามก
แต่ทำไงได้เด็กน่ารักนี่
ป.ล.ฟ่าก็น่ารักจ้า
-
ฟ่าน่ารักจ้า :กอด1: แต่รักเตอร์มากกว่า :pigha2:
-
อ้าวววววว
อาบน้ำแย้วววววววววว
จะมีไร(มากกว่าอาบน้ำ)เกิดขึ้นมั้ยน้ออออออ
:impress2:
-
น่ารักกันจิงวุ้ย
ทั้งฟ่าทั้งเตอร์นั่นแหละ
รอลุ้นฉากต่อไปดีกว่า :o8:
-
ตามมาทันแล้ว ถึงตอนสำคัญพอดี
จะได้รู้กันไปเลย ว่าใครนายเอกใครพระเอก :z1:
เป็นกำลังใจให้นะครับ +1 ให้กับฉาก สำคัญ ที่รออยู่ :z2:
-
OK ดำเนินเรื่องได้น่ารักกกกกกกมากกกกกกก
ชอบครับ ตอนหน้าสงสัยมีได้เลือดดดดดกันแน่
:o8:
-
น่ารักที่สุดอะ
แต่ส่านะ อยู่ในห้องนอน ถอดเสื้อแล้วด้วย
จะยังไงต่อน้าคิๆๆๆ :z1:
-
แล้วฟ่าไม่น่ารักหยอ :serius2:
งอลแระ :m16:
:
น่ารักมากกกกกกกกกกกก คนนี้น่ารัก เกิ้น :m20: :กอด1:
-
ฟ่าใจอ่อนแล้วเหรอ :impress2:
-
จะมีมือที่สามป่าวหว่าาาา
รอฉากเสียตัวจนเมื่อยยยยเเล้ววววว
55555
-
น่ารักจัง :o8:
-
เออจริงอย่างที่ เตอร์ พูดว่า อายุห่างแค่ปีเดียวเอง แต่ทำไมรู้สึกเหมือนมันห่างกันเยอะจัง
รอตอนต่อไปนะคะ
-
เตอร์ กับ ฟ่า น่าร๊ากกกกกกก
แหมจะเกิดไรขึ้นเนี่ย อยากรู้จัง อิๆ
-
. . . . ลุ้นน้าเนี้ย ใครคือเจ้าของไม้ค้ำถ่อ????? ........................ . . . .. . . ... . คำเตือนระวังอย่าหมก
หมุ้นนะ
-
อ้าว ตอนนั้นฟ่าก็โป๊อยู่อ่ะดิใช่เปล่า ตอนเตอร์เข้าไปอ่ะ :z1:
แต่เตอร์น่ารักดีนะ บางครั้งก็พูดจาเหมือนผู้ใหญ่เลย
อ่านแล้วอยากกินโคอ่อน อิอิ
............................. :L2:+
-
มาให้กำลังใจ เตอร์กะฟ่า นะจ๊ะ น่ารักมากๆ :impress2:
+1 o13
-
แวะมาดู
เดี๋ยวนุ้งฟ่ามาต่อให้น๊าไปทำการบ้านก่อน
วันนี้ไอ้ตัวดีไม่อยู่หนูฟ่าร่าเริง :z2:
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
-
โดนแน่ หึหึ :laugh:
-
โดนแน่ หึหึ :laugh:
โดนอารายยยยย
ไม่โดนไม่ต้องลุ้นเยย :m20:
-
^
^
จิ้มฟ่า ให้ตู๊ด แตก
หุหุ
ปล.รีบมาต่อนะอิหนู :กอด1:
-
ลุ้นๆ รีบมาต่อนะ
จิ้มยายแก่
:z13: :z13:
-
เตอร์น่าร๊ากกกกกกกกกกกกก :-[
ตอนต่อไปน่าติดตาม ว่าจะโดนรึเปล่า :haun4:
-
โดนแน่ หึหึ :laugh:
โดนอารายยยยย
ไม่โดนไม่ต้องลุ้นเยย :m20:
ยางมะได้บอกเยยว่าโดนอาราย แล้วรู้ได้ไงละนั่น คิดมากแย้วน้า แก่แย้วก็เงี้ย :m20:
-
กี๊ดกร๊าดกะเรื่องใหม่ น่ารักดีคับ
พี่ฟ่าสอนที่หนาย เค้าจาปายเรียนนนนนนนนนนนนน
ปล.ชอบกิงพะโล้เหมือนกานเลย ยิ่งไข่ดำๆ ต้มนานๆ เอิ๊กๆ
(http://www.bloggang.com/data/toytokyo/picture/1185323776.jpg)
แซ่บ
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
หุหุหุหุหุหุหุหุ
ตอนต่อไปน่าสนใจ นะเนี่ย
มาตอเร็วๆๆๆๆๆ นะคร้าบ
-
เตอร์น่ารักวุ้ย :-[
ต่อไวๆน้า :call:
-
แห่ะๆๆๆ
เริ่มอยากมีแฟนเด็ก มั้ง ล๊ะ ง่ะ
หึหึ
พี่ฟ่ามาต่อไวๆ น้า ค้าบ
-
ฟ่า มาต่อได้แล้ว เปิดประตูแง้มไว้นานแล้ว :t3:
-
จะมาจิ้มไข่พะโล้ซะหน่อย :z13:
มาไม่ทัน
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
5555 พี่มาทีหลัง แต่แอบเจาะไข่
:z13: koonmon ไปแล้ว
ตอนนี้มารอน้องฟ่าผู้น่าร้ากกกกกกมาต่อนะจ๊ะ :กอด1:
-
(http://img184.imageshack.us/img184/8362/20b5041cfu8.gif)
"เห้ย...เข้ามาไม่เคาะประตู ไอ้นี้นิ" มันเห็นหมดแล้วครับมันเห็นของผมหมดแล้วผมคว้าผ้าเช็ดตัวมาใส่เดินออกไปอาบน้ำโดยมีมันยืนยิ้มหน้าแดงอยู่ตรงประตู มันขวางไม่ให้ผมออก
"หลบไปดิ จะอาบน้ำ" กูอายเป็นนะเว้ยยยยยเขิลอ่ะ
"ทำไมต้องเขิลมีเหมือนกันอ่ะ" มรึงพล่ามอะไรเนี่ยแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นมรึงจะให้ก็ยิ้มสู้รึไง
"หน้าไม่ได้ด้านนี้เว้ย" ผมจะออกมันก็ขวางอีกผมไปซ้ายมันก็ขวางซ้ายผมไปขวามันก็ขวางทางขวา
"เอางี้แล้วกัน จะได้เลิกเขินเดี๋ยวเตอร์แก้เป็นเพื่อน" มันถอดเสื้อออก ถอดกางเกงออก ถอดกางเกงในออก ตัวมันขาวมากมีขนไรไรที่หนอนน้อยตามตัวไม่มีขนแม้กระทั่งหน้าแข้ง
"เห้ยไรของมึงเนี่ย หลบๆๆๆไปเลยไอ้บร้า โรคจิต"ผมพลักมันให้หลบแล้วเดินออกไปจะไปอาบน้ำ ผมควรทำไงเนี่ย เขิลจังวุ้ย
"มานี้" มันดึงมือผมอย่างแรงแล้วกอดผมไว้แน่นความรู้สึกของคนที่กอดกันโดยไม่มีเสื้อผ้ามันเป็นแบบนี้เอง ผมยืนนิ่งให้มันกอดลมหายใจอุ่นๆๆรดต้นคอผมอยู่
"เห้ยเตอร์"มันเอื้อมมือมาปลดผ้าเช็ดตัวผมออก แล้วกอดผมไว้อย่างนั้นผ้าเช็ดตัวถูกปลกไปกองกับพื้น หนอนสองตัวมันเริ่มจะหาหนทางเจริญสัมพันธไมตรีกันแล้วครับ เห้อๆๆๆๆๆ
"ไปอาบน้ำกันเถอะ" มันจูงมือผมเข้าไปในห้องน้ำผมก้มลงไปจะหยิบผ้าเช็ดตัวแต่ก็ถูกแรงดึงจากมันลากเข้าไปในห้องน้ำ มันปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินไปเปิดน้ำในอ่างแล้วมันก็ลากผมไปที่ฝักบัวแล้วเปิดฝักบัวมาฉีดใส่ผมแล้วฉีดใส่ตัวมันเองเราสองคนเปียกกันทั้งตัว
"สระผมให้เตอร์หน่อย" ผมเอื้อมมือไปหยิบแชมพูกลิ่นสตรอเบอร์รี่ที่ผมชอบมากมากดใส่หัวมันเขิลเหมือนกันแต่ก็อยากทำมานานและสระผมให้แฟนอ่ะแต่ยังไม่มีโอกาส ครั้งนี้เป็นครั้งแรกนะเนี่ย
"โอ้ยๆๆๆๆๆเข้าตาเตอร์อ่ะแสบๆๆๆๆ" ผมเอาฝักบัวล้างหน้าให้มันมันน่ารักมากอ่ะปากแดงๆๆแก้มป่องๆๆแต่ตาปิดไปข้างหนึ่งอิอิ
"หายยังอ่ะ" ผมเอาปากเป่าไปที่ตามันเบาๆๆ
"หายแล้ว สระต่อเหอะนะเพลินดีอ่ะ"
"พอแล้ว นี้ครีมนวดจำไว้ด้วยนะเวลาจะใช้ได้หยิบมาถูก" ผมล้างแชมพูออกแล้วเทครีมนวดใส่มือนวดผมให้มันพร้อมกับนวดศีรษะเบา
"ใจดีจังแฟนเตอร์คนนี้อ่ะ" หอมดีอ่ะเหมือนได้กินสตรอเบอร์รี่เลย
"อืม ล้างออกได้แล้วนวดนานแล้ว" ผมล้างให้หัวให้มัน
"เดี๋ยวเตอร์สระให้ฟ่าบ้างนะเตอร์ไม่เรียกพี่แล้วนะเตอร์จะเรียกฟ่าแทน บางทีก็จะเรียกที่รักหรือไม่ก็เค้ากะตะเองนะดีมั้ยที่รักที่รักว่าดีมั้ยคับ" เออไม่ต้องนับถือกรูแล้ว
"ตามใจเหอะ แต่ในที่สาธารณะก็รักษาหน้ากันบ้างอะไรบ้างนะครับ"
"คร๊าฟ มานั่งนี้ "มันลากผมมานั่งตรงขอบอ่างแล้วเอาแชมพูมาสระหัวให้ผม มันสระผมแล้วก็นวดผมอย่างที่ผมทำให้มันแต่ตอนนี้หน้าของผมอยู่มี่ท้องมันผมเริ่มสังเกตรายละเอียดต่างๆบนตัวของมันมันมีไฝที่ท้องด้วยครับมันผิวเนียนมากแต่มีปานแดงๆๆตรงก้นนิดหนึ่งผมอดหมั่นเขี้ยวไม่ได้เลยจุฟไปที่ท้องของมันมันก้มลงมามองแล้วยิ้มให้ผมเราสระผมเสร็จมันก็เดินไปหยิบครีมอาบน้ำมาแต่ผมเดินไปหยิบอีกขวดกลิ่นสตรอเบอร์รี่เหมือนกัน
"เอาอันนี้ ฟ่าชอบอันนี้"
"สตรอเบอร์รี่อีกแล้วหรอ" มันเทใส่มือแล้วโปะมาที่หน้าอกผมแล้วถูไปจนทั่วหน้าอกผมจะถูสบู่เอง
"ไม่ต้อง....เดี๋ยวเตอร์ถูให้" มันไม่ให้ผมถูสบู่เองมันจับผมให้หันหลังแล้วถูหลังให้ผมมันเทครีมอาบน้ำใส่มืออีก แล้วถูไปที่ก้นผมแล้วมันก็นั่งลงไปถูขาผมยืนเฉยๆๆให้มันถูแต่รู้สึกว่ามันจะถูตรงก้นผมนานเกินไปนะ ผมหันหลังไปมอง
"นานไปมั้ยตรงนั้นอ่ะ" มันเงยหน้ามาหัวเราะ แล้วลุกขึ้นมาถูตัวด้านหน้าให้ผมมันถูตรงเอวแล้วเว้นตรงหนอนชาเขียวไว้เลื่อนไปถูที่ขา ไม่อยากที่จะบรยายความรู้สึกเดี๋ยวป้าเบียบรัตน์มาสกัดดาวรุ่ง
"เหลืออยู่ที่เดียวที่ยังไม่สะอาด 5555+" มันทำหน้าเจ้าเล่ห์มากครับ หนอนผมก็ดันผงกหัวเชื้อเชิญมันซะงั้นผมไม่ทันได้ตั้งตัวมันก็เอาปากมันครอบไปที่หัวหนอนชาเขียวของผมแล้วครับ ผมเอามือดัวหัวมันออกแต่มันไม่ฟังเสียงยังสนุกกับการทำความสะอาดหนอนของผมด้วยปากของมันราวกับจะกลืนกินเข้าไป มันสนทนากับหนอนชาเขียวของผมสักพักใหญ่ๆๆ ผมก็.......
"เตอร์ ฟ่าไม่ไหวแล้วอ่ะ เสียวอ่ะ โอ้ย อึมมอ่าส์......" ผมรู้สึกเสียวมากมันทั้งดูดทั้งเลียไปทั่วเหมือนมันจะแกล้งผมมันยิ่งดูดให้แรงขึ้นผมเริ่มจะทนไม่ไหวพลักหัวมันออกเพราะนอนของผมมันจะพ่นพิษแล้วครับบบบบบบ
"เตอร์ปล่อยฟ่าไม่ไหวแล้ว อ่าส์................อ่ะส์อรายยยยยยย" ผมพลักมันออกแต่มันไม่ยอมผมเลยพ่นพิษใส่ปากมันไปแล้วครับมันดูดจนพิษผมหมดตัวแล้วคายทิ้งมันหัวมาหัวเราะชอบใจที่เห็นสีหน้าผมเสียวกระสันขนาดนั้น
"55555+ ฟ่าน้ำแตกฟ่าน้ำแตก" ไอ้บร้านี้ประกาศลงหนังสือพิมพ์เลยมั้ยหรือจะให้ดาวกระจายมากระจายข่าวที่นี้ (นึกถึงนาเดียทำท่าดาวกระจายด้วยนะครับ)
"นิสัยไม่ดีแกล้งกันนี้นา" ผมเอาฝักบัวมาล้างหนอนชาเขียวแล้วมันก็ปิดฝักบัวยื่นครีมอาบน้ำให้ผมแต่ไม่ใช่กลิ่นสตรอเบอร์รี่เป็นอีกขวดที่มันหยิบมา
"อ่ะได้เวลาแก้แค้นแล้ว" ไอ้นี้ช่างคิดนะเออดีกรูจะเอาคืนให้สาสม
"ทำไมไม่เอากลิ่นเดียวกันอ่ะ"
"คนละกลิ่นอ่ะดีแล้วเวลาที่เตอร์จะตามหาฟ่าจะได้รู้ไงว่าอันไหนกลิ่นใคร" อะไรของมันนะ ผมเอาครีมอาบน้ำถูตัวให้มันแต่ไม่ยอมถูตรงหนอนน้อยแล้วเอาฝักบัวมาล้างครีมอาบน้ำออกเเล้วเดินไปแช่น้ำในอ่าง
"อ่าว ไมไม่แก้แค้นอ่ะ เตอร์รอให้แก้แค้นนะ"
"ไม่อ่ะไม่ชอบพยาบาทใคร อโหสิกรรมให้นะ"
"ไม่ได้ไม่เอาๆอ่ะต้องล้างแค้นนะ ต้องล้างแค้นเค้าน๊า" มันทำเป็นเด็กอีกแล้วครับแต่น่ารักดีเด็กชีเปลือยยืนเต้นอยู่ ผมทำเป็นไม่สนใจ มันเดินมาที่อ่างแล้วก็นอนลงมาในอ่างที่ผมนอนอยู่แล้วจูบมาที่ปากผมผมเอื้อมมือไปจับหนอนน้อยของมันกำลังโตเต็มที่เลยครับผมดันให้มันนั่งตรงขอบอ่างแล้วจัดการสำรวจโลกใต้สะดืออิอิ มันครางออกมาเบาๆเมื่อริมฝีปากผมไปสัมผัสตรงรอยหยักเขาศิลาผมใช้เวลาอยู่ตรงนั้นสักพักมันก็ครางออกมาเสียงดังแล้วดันหัวผมออกแล้วหันหนอนน้อยพ่นพิษออกไปนอกอ่าง หน้ามันได้ใจมากครับน้ำพุ่งออกมาเยอะมากสงสัยจะเก็บกดมาหลายวัน
"นะ..ใครไฟไหม้เรียกได้เลยนะครับแฟนผมดับให้ได้" ผมหัวเราะชอบใจมันหันมายิ้มเขินๆๆแล้วเข้ามานอนกอดผมในอ่าง
"เมื่อกี้บอกว่าแฟนผมใช่ป่ะ พี่รับผมเป็นแฟนแล้วนะพูดออกมาเมื่อกี้อ่ะ"
"พูดไร ใครพูด"
"ฟ่านั้นแหละพูดเตอร์ได้ยินชัดเจน"
"มั่วป่าว หูฝาดมั้ง"
"อย่ามาฟอร์ม เตอร์ได้ยินแน่นอนมั่นใจชัวร์"มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมอีก
"อืมแล้วไงอ่ะ"
"เราเป็นแฟนกันแล้วนะ ฟ่าต้องรักเตอร์คนเดียวนะ เตอร์จะรักฟ่าคนเดียวตลอดไปแล้วจะไม่มองใครอีกเตอร์สัญญา" มันเข้ามากระซิบข้างหูผม
"อืม ทิ้งกูมึงตายไอ้เตอร์" 5555+เราสองคนหัวเราะ ผมมีความสุขมากเรานอนกอดกันสักพักก็ออกจากห้องน้ำไปแต่งตัวเราผลัดกันเช็ดผมเป่าผมผลัดกันเช็ดตัวทาแป้งแล้วก็ใส่เสื้อผ้าออกมาดูทีวี คราวนี้มันนอนหนุนตักผมครับ
"ไปเอาเสื้อผ้าเป็นเพื่อนหน่อย"
"ก็ไปเอาเองดิ ขี้เกียจเดิน"
"กลัวอ่ะห้องเตอร์ไม่ได้เปิดไฟไว้ นะนะนะ" มันดึงมือผมให้ลุกจากโซฟาแล้วเดินไปหยิบกุญแจห้อง เราเดินขึ้นบันได้ไปเพราะห้องมันอยู่ชั้น10มากกว่าผมสองชั้น ห้องมันใหญ่กว่าห้องผมอีกห้องมุมด้วยน่าอยู่มาก
"ห้องหน้าอยู่มากกว่าห้องฟ่าอีกทำไมเตอร์ไม่อยู่ห้องนี้อ่ะ"
"ไม่เอาอยากอยู่กับฟ่าอ่ะ"มันเดินไปหยิบกระเป๋าออกมามันยังไม่ได้เอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าเลย มันตั้งใจมาอยู่กับผมจริงๆครับพี่น้อง มันลากกระเป๋าแล้วลากไปที่ลิฟห์
"ไม่ต้องจูงก็ได้ฟ่าไม่ได้ตาบอดนะ"
"เดี๋ยวหลง เตอร์หาไม่เจอเตอร์ก็คิดถึงแย่พอดี"
"ก็ดมกลิ่นสตรอเบร์รี่เอาสิ หวานได้อีกนะ"เราสองคนเดินมาที่ห้องผมก็ได้ยินเสียงทีวีจากในห้องงง
"ใครเปิดทีวีไว้อ่ะ เห้ยห้องไม่ได้ล็อค ใครมาอะ" ผมรีบเปิดเข้าไปดูผมลืมล็อคห้องครับ
คุณพระช่วย โอ้วมายก็อด.......................ท่านว่าจะเกิดอะไรขึ้น ใครนะเปิดทีวี เค้าจะมาป่วนอะไรกับชีวิตรักของสองคนนี้ ติดตามได้เร็วๆๆนี้ ตอนหน้าอย่าพลาด
(http://img380.imageshack.us/img380/8608/5200rj5.jpg)
-
:z13: ฟ่าก่อนเลย
---------
แล้วมาอยู่อีกหน้าหนึ่งเนี่ยนะ
:z13: :z13: :z13: ข้ามหน้าเลยละกัน
------------
:m25:ยามดึกอ้ะ แล้วยังทิ้งค้างไว้อีก
ทำไมไม่ล็อคประตูจ๊ะคุณฟ่า
-
เง้อเสียเลือดรอบดึก :jul1:
ทำไมอยู่ๆมีเรทมาโดยไม่ทนตั้งตัว
-
ไปล็อคประตูก่อนนะ :pig2:
นอนแร้ววววววววววววววววว
บับบุย
สวีทดรีมน๊าทู๊กคนนนนนนน
วันนี้นอนคนเดียว :L3: :m15:
-
:z13: ด้วย อิอิ ว่าแต่ รูปใครอ้ะ น่ารักดีแฮะ o18
-
ใครเอ่ย แขกมิได้รับเชิญ :laugh:
-
รุ่นพี่ตัวแสบแน่เลย เห็นตามตื้ออยู่ แต่ทำไมไม่มีมารยาทเลยละ
ไอ้นี่คบไม่ได้ มารอดูว่าอะไรจะเกิดขึ้นดีกว่า รีบมานะครับ ฟ่าคนดี ( หรือเปล่า :z2: )
-
หรือจะเป็นลุงยาม :laugh: :laugh:
-
ทำอะไรกัน รีบขนาดไม่ยอมล็อคห้อง
สงสัยจะมีท่านผู้ชมแบบไม่ได้รับเชิญญญญญญญ :z1:
-
ใครมาหวา
พี่เต้ยป่าวว
-
ขอสมัครเป็นแฟนคลับฟ่ากะเตอร์ด้วยคนนะค่ะ ฟ่านี่น่ารักเนอะกวนได้ใจจริงๆ มิน่าเตอร์หลงซ้า กำลังสนุกเลยอ่ะมาต่อทุกวันเลยได้ป่าวค่ะ ชอบอ่ะ
-
ใครหว่า
หรือว่าจะเป็นพี่เต้ย
งานเข้าแล้วพี่ฟ่า :laugh:
-
อย่าบอกนะว่า บี มาหาเต้ย อ๊ากกกกกกก
ค้าง :z3: :z3: :z3:
จะไม่ไหวแล้วน๊า ฟ่า รีบมาอัพต่อด่วนๆๆๆๆเลย :call: :call:
-
ยังม่ายทันไรก็จะมีเรื่อง รึเปล่าเนี่ย
ลุ้นๆๆ
:m31:
-
เป็นบีอ่ะป่าว ฮ่าๆๆๆๆๆ
แต่น่าจะเป็นไอ้พี่เต้ย แน่เลย บุกรุก
ฟ่ามาต่อด่วน
ปล. เตอร์แอบสำออยชิมิ ที่บอกว่ากลัวมืดๆ
-
เฮ้ย ใครมาล่ะนั่น o22
-
กิ๊กเก่าเตอร์ :z3:
-
อิพี่เต้ยเปล่านิ รึว่าเป็นท่านพี่บี o18
หรือว่าคุณป้า กี๊ดดดดดดดดดดดดด o22
ก่อนไปนำไข่พะโล้น่องไก่มาฝาก
(http://project-ile.net/cooking/uploaded_images/PALO-721239.jpg)
เอิ๊กๆๆ น้ำยายไหย
-
แหมเด็กเด๋วนี้แรงได้ใจจิงๆ ท่าทางคืนนี้จะมีเรื่องให้เคลียร์ยาว :laugh:
-
:z13: :z13: :z13:
บี มาชัวร์
-
พี่บีแน่ๆ
ไม่งั้นไม่กล้าเข้าห้องโดย พลการหรอก
-
เค้าเป็นใครกันน้า +1ให้ฟ่า อุตสาห์มีภาพประกอบ
-
มาต่อเร็วๆๆๆนะครับ
-
:L2:....บี.......มา...
...เตอร์ไม่อยู่ฟ่า ไปซ่าไหนเนี่ย..
...รอเฉลยอยู่นะว่า..ใครมา... :L2:
-
อยู่กับเด็กแบบเตอร์ก็ดีนะ กระชุ่มกระชวยดี เฮอะๆๆๆ
ปล.ตกลงเป็นหนอนน้อยจริงหรอ :z1:
-
อ่ะ
ฟ่ามีรูปประกอบด้วยยยย
น่ารักดีอ่ะ
:laugh:
น้องเตอร์น่าร๊ากกกกกเนอะ
แหม๊ ๆๆ ๆ นึกว่าหนอนน้อยจะได้สู้กันมากกว่านี้ซะแย้ววว
:laugh:
ป.ล. ใครมาเนี่ยยยยย พ่อแม่ฟ่าป่าวอ้ะ ? บีมีกุญแจห้องฟ่าเหรออออ
เอิ้วววว มาต่อให้ไวเยยยยยย
-
ใครมากันนะ???
o13
-
ทำไมเรามะสังเกตเห็นรูปอยู่คนเดียว มันอยู่ไส :o12:
-
. . .. พอดีเลยอ่ะ ไฟไหม้อ่ะ มาดับให้ที่บ้านหน่อยจิ . . . .. . ฮาได้อีกนะเนี้ย . . . . :laugh:
-
บี ป่าวอ่ะที่มา?
น้องเตอร์น่ารักมากมาย รักเด็ก อ่านๆดู ทำไมรู้สึกว่าฟ่าจะมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเตอร์มากๆเลย ทั้งที่ห่างหัน ปีเดียวเอง ....
รอฟ่ามาต่อจ้า :man1:
-
ฟ่ามัวแต่ตกตะลึงอยู่หน้าประตู
ไม่มาต่อซะที
คนอ่านรออ่านความน่ารักของฟ่ากะเตอร์อยู่นะ
มาเร็วๆๆๆๆๆเข้า
:call:
-
ง่าส์
พี่ฟ่าอย่ามัวแต่เล่นหนอนน้อย
มาต่อได้แล้ว รออ่านอยู่น๊า :serius2:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆจร้า
ขอโทษทีมาช้าไปหน่อย
พาเด็กในสังกัดไปเที่ยววันเด็กมา
เอิ๊กๆๆๆๆเด็กไม่รู้จักโตเที่ยวเพลินไปหน่อย
ขอโทษก๊าบที่ปล่อยให้คิดกันไปต่างต่างนานามาใครมานะ
อิอิ
ขอบคุณทุกรีพายนะครับ
ขอบคุณคนมาใหม่ด้วย
เป็นกำลังใจให้ผมมากๆเลยครับ
ประทับใจเจงๆๆๆที่มีคนสนใจเรื่องของผมมากมายขนาดนี้
สุขสันต์วันเด็กนะครับ
ขอให้มีแฟนเด็กกันถ้วนหน้า
อิอิ :3123:
-
^
^
:z13:
จิ้มตูดฟ่า
-
มาต่อๆๆๆๆ
ให้แว้วววว
"ยุ้ย มาไงหว่ะ" เพื่อนหนิดผมเองคับ
"แล้วมัยคุณเพื่อนไม่ล็อคห้องคร่ะ ถ้าเป็นขโมยมันคงกวาดไปเกลี้ยงแล้วคร๊ะ"
"แล้วมีธุระไรอ่ะมาซะป่านนี้"
"มาตามหาหัวใจคะค่ะ เดี๋ยวๆๆๆๆๆบอกดิฉันมาก่อนว่าละอ่อนน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม คนนั้นเป็นใคร"
"อ๋อ ชื่อน้องเตอร์เป็นนักเรียนที่โรงเรียนสอนพิเศษอ่ะ"
"เตอร์นี้พี่ยุ้ยเพื่อนพี่ฟ่าเอง"
"หวัดดีครับพี่ยุ้ย" นังนี้เห็นผู้ชายหางกระดิกทุกทีหูตามันแพรวพราวมาก
"สวัสดีค่ะ มีแฟนยังคร๊ะพ่อหนุ่มมาเป็นเด็กในสังกัดเจ๊มั้ยคร๊ะ"
"พอๆๆเหอะน้องมันเขิลแย่แล้ว ไหนพูดธุระของมึงมาดิ"
"กูจะไปเชียงใหม่มึงจะฝากอะไรไปให้ไอ้บีมั้ย"
"ไปวันไหนอ่ะ"
"พรุ่งนี้เช้าอ่ะ 6โมงไปพักที่รีสอร์ทบ้านมันแหละ"
"ไม่รู้จะฝากไรหว่ะฝากความคิดถึงก็แล้วกัน มีใครไปกะมรึงมั้งอ่ะ"
"กุไปกับเพื่อนที่มหาลัย พวกเราไม่มีใครไปอ่ะ นี้ๆๆๆมีไรให้กรูแด๊กมั้งเมิงหิวไส้จะขาด"
"เมิงนะ มาหากรูมีอยู่สองเรื่องไม่กินก็ขี้ เดี๋ยวไปเอามาให้เอาแบบหนักๆๆเลยนะ"
"จัดมาสนมหยาง" อีนี้มันบ้าซี่รี่ย์ ผมไปเอาอาหารในตู้เย็นอุ่นให้มัน แต่มันอ่ะสิกำลังจะลวนลามเด็กของผม
"คุณน้องขาาาาา นั่งทำอะไรตรงนั้นค่ะมาดูทีวีกับเจ๊ดีกว่า" สายตามันจิกไอ้เตอร์มาก
"ครับๆ" มันมานั่งที่โซฟาคุยอะไรกันไม่รู้ท่าทางสนุกผมฟังไม่ค่อยถนัดไม่ค่อยได้สนใจด้วยอาหารอุ่นเสร็จผมก็เรียกมันมากิน
"ยุ้ยมากินข้าวได้แล้ว เปอร์จะกินอีกรอบป่าว"
"โอเคจ้ะเดี๋ยวฉันไป ไปกินข้าวกันจ้ะเตอร์"
"เตอร์ไม่หิวอ่ะครับเมื่อเย็นกินไปเยอะอยู่เดี๋ยวเตอร์กินนมดีกว่า"
"ไหนเมิงทำไรให้กรูแด๊ก"
"พูดเพราะๆหน่อยสิมรึงต่อหน้าลูกศิษย์กูนะให้ความน่าเชื่อถือแกกูมั้ง"
"มิใส่ใจคร๊ะ" มันตักข้าวมากินอย่างคุณนายเลยทีเดียว ส่วนเตอร์ไปเอานมมากินแล้วไปจัดกระเป๋าเพราะพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน ส่วนผมก็นั่งกินกับมันนั้นแหละเม้าท์โน้นนี้นั้นส่วมมากจะเป็นเรื่องไอ้บี จนลืมไปเลยว่ามีอีกคนหนึ่งที่นั่งฟังอยู่ด้วยแล้วดูเหมือนว่ามันจะสงสัยกับคนชื่อบีมากเลยทีเดียว
"เออยุ้ยแม่มึงสบายดีมั้ย"
"สบายดีบ่นถึงมึงด้วยนะว่าเดี๋ยวนี้ไม่มาปีนเก็บมะม่วงเค้าเลย"
"เออบอกท่านแล้วกูจะไปสอยเอาให้หมดต้นเลย"
"แดกให้หมดสวนกูเหอะ" ผมคุยโน้นนี้นั้นกับมันเพื่อไม่ให้มันวกมาพูดถึงเรื่องไอ้บีอีก ไม่ช้ามันก็อิ่มมันจะเอาจานไปล้างแต่ผมห้ามไว้บอกว่าเดี๋ยวจัดการเองมันกินน้ำกินท่ามันก็กลับบ้าน
"กูกลับก่อนนะเว้ยต้องไปจัดกระเป๋าอีกขอบใจเมิงมากมาทีไรกูอิ่มพุงกางทุกที"
"เออวันหลังก็มาใหม่นะไม่ต้องเอาอะไรติดไม้ติดมือมาหรอก"ผมพูดประชดมัน
"เลว........ กูไปแระ พี่ไปก่อนนะค่ะน้องเตอร์แล้วเจอกันจ้ะหนุ่มน้อย" เตอร์ยกมือสวัสดียุ้ย
"กับผู้ชายหล่ะเพราะเชียวนะแล้วนี้เมิงกลับยังไงเดี๋ยวกูเดินไปส่งที่รถ"
"กูไม่ได้เอารถมามาบีทีเอสแต่เดี๋ยวนั่งแท็กซี่กลับ"
"เออเดี๋ยวไปส่งข้างล่าง"
"ไม่ต้องอ่ะเผื่อกรูเจอหนุ่มๆข้างล่างจะได้สอยกลับบ้านมั้งหรือไม่ก็ค้างแม่งมันที่นี้เลยจะได้มีคอนโดติดรถไฟฟ้ากะเค้ามั้ง ไปแระ" ยุ้ยกลับไปผมเดินจะไปเก็บจานชามล้างแต่เตอร์มันกำลังล้างอยู่
"เห้ยเดี๋ยวฟ่าล้างเองเตอร์"
"ผมทำได้ไม่เป็นไร พี่ไปทำธุระอื่นเหอะจะได้นอนกันไวไว ผมมีเรื่องจะถามพี่เยอะแยะ" มันพูดกับผมแต่สายตาอยู่ที่จานไม่มองหน้าผมซะงั้น สงสัยงานเข้าแล้วคับ
"เป็นไรหว่ะ" ผมไปทำโน้นนี้นั้นเพื่อเช้าจะได้ไม่ต้องตื่นมายุ่งเวลาไปเรียน มันล้างชามเสร็จแล้วก็ไปนั่งดูทีวี
"ง่วงยังเตอร์"ผมนั่งไปข้างๆๆมัน
"ยังอ่ะพี่ง่วงแล้วหรอ ดูดันดาราแปปหนึ่งจบแล้วค่อยไปนอน"
"อืม" ผมนั่งดูดันดารากับมัน สนุกมากมีคนมาเลียบแบบลิบซิ้งทาทาแต่ทำไมมันไม่ขำตามันอยู่ที่ทีวีแต่ใจมันไม่รู้อยู่ที่ไหนผมเริ่มรู้สึกกังวลใจขึ้นมาเล็กน้อยถึงปานกลาง ดันดาราจบมันลุกไปเข้าห้องน้ำผมเดินไปปิดทีวีแล้วเดินไปปิดไฟในครัวตามมันเข้าไปในห้องน้ำมันแปรงฟันเสร็จแล้วมันยืนดูผมแปรงฟันเราสองคนเข้านอนพร้อมกันผมปิดไฟห้องนอนเหลือไว้ที่หัวเตียงผมบอกให้มันไหว้พระสวดมนต์มันก็ทำตามแล้วเราสองคนก็นอนผมเอื้อมมือไปปิดไฟหัวเตียง เราสองคนอยู่ในความมืดผมรู้ว่ามันยังไม่หลับแล้วมันก็นอนคิดอะไรอยู่
"มีอะไรรึป่าว มีก็พูดมาไม่ใช่เก็บเอาไว้แบบนั้น"
"คนชื่อบีเป็นแฟนพี่ใช่มั้ย" งานเข้าแล้ว มาม่าแจกทองแล้วคับ
"เพื่อนกันถามทำไม"
"พี่แน่ใจหรอ"
"เพื่อนกันจิงๆ"
"เตอร์ว่ามันน่าจะมากกว่านั้น"
"ความรู้สึกอาจจะใช่แต่การกระทำไม่ใช่ ฟ่าไม่เคยทำอะไรกับบีแบบที่ฟ่าทำกับเตอร์ในห้องน้ำวันนี้"
"พี่ไม่ได้เป็นแฟนกับเค้าจิงหรอ" เสียงของมันอ่อนลงพร้อมกับมือที่อยู่ใต้ผ้าห่มเอื้อมมาจับมือผม
"อืม" ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมกับไอ้บีมันเรียกแฟนรึป่าวเพราะมันเองก็ทำห่างเหินกับผมขึ้นทุกวันๆโทรไปก็ไม่ค่อยรับแถมไม่โทรกลับอีก
"ค่อยสบายใจหน่อย นอนเหอะหนาวๆกอดกันๆ" ทำมาเป็นร่าเริงเมื่อกี้ยังตีมึนอยู่เลยเริ่มหมั่นไส้มันแระมันเอามือมาสะกิดปทุมถันผมครับมันเริ่มจะทำลายความมั่นคงแห่งความรุ้สึกผมแล้วครับ
"นอนดีๆอย่าซนดิ" มันยังไม่หยุดครับเอามือไปวนๆตรงหน้าท้องผม
"ไม่ได้ซนแค่ศึกษาหาตัวแปร" กวนตีนได้โล่ห์ครับ มันยังไม่หยุดก่อกวนผมทำลายสมาธิของผมจนแตกซ่านหนอนชาเขียวของผมตื่นจากภวังค์อีกครั้งหนึ่ง มีหรือที่มันจะปล่อยไว้มันล้วงเข้าไปในบ็อกเซอร์ผมทันทีทันใดใครเล่าจะทนทานได้ซึ่งสิ่งยั่วยุ มันมุดเข้าไปใต้ผ้าห่มริมฝีปากครอบลงไปที่ตุ่มเล็กๆบนหน้าอกของผม สักพักผมพลิกตัวแล้วขึ้นค่อมมันก้มตัวลงไปจูบอย่างดูดดื่มมันไม่รีรอตอบสนองต่อลิ้นของผมทันที ข้าวใหม่ปลามันก็ยังงี้อ่ะ เอิ๊กๆๆๆ มันถอดเสื้อผมออกผมเลื่อนไปที่หน้าอกมันเปิดเสื้อมันขึ้นจัดการกับสองตุ่มบนหน้าอกมันอย่างเมามันมันเร่งกู้อิสรภาพคืนพลักผมนอนลงแล้วทับลงมาบนตัวผมมันไซร้ไปที่ลำคอดูดเบาๆมันถอดเสื้อตัวเองออกแล้วเลื่อนไปที่หว่างขาของผมมันไม่รอช้าถอดกางเกงผมทันทีมันจัดการหนอนชาเขียวของผมอีกแล้ว ผมก็จัดการหนอนมันบ้างเราสองคนสลับทิศประสานพลังเหนือใต้ซึ่งกันและกันไม่ช้าต่างคนก็ต่างพ่นพิษออกมา เราสองคนไปล้างตัวแล้วกลับมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนแล้วก็หลับไปในอ้อมกอดของกันและกัน (โปรดเข้าใจเราสองคนหน่อยนะครับวัยอยากรู้อยากลองกันทั้งคู่ จะพยายามหลีกเลี่ยงฉากเอ็กซ์ๆๆให้มีแต่พองามนะครับ) เอิ๊กๆๆๆๆเขิลจัง
"ตื่นๆๆๆๆได้แร้วววที่ร๊ากของเตอร์" ผมเอาผ้าห่มมาคลุมหัวไว้เพราะยังง่วงอยู่
"รู้เเล้ว"
"ตื่นได้แล้วมีเรียนกี่โมงเดี๋ยวสายนะ" ผมเปิดผ้าห่มออกดูมัน มันแต่งตัวเสร็จแล้วครับ
"อ้าวเห้ย....แต่งตัวเสร็จแล้วหรอ"
"นี้มันเจ็ดโมงแล้วนะกว่าเตอร์จะฝ่ารถติดไปได้อีกถึงโรงเรียนก็สายพอดีอ่ะ"
"กินอะไรมั้ยเดี๋ยวฟ่าไปทำให้"
"ก็ดีนะ" ผมลุกจากเตียงไปทำอาหารเช้าให้มันทานแต่ลืมไปว่าตัวผมไม่มีเสื้อผ้าใส่อยู่
"เห้ย" ผมรู้สึกเขิลๆๆเลยเดินไปหยิบกางเกงขาสั้นมาใส่
"พ่อครัวคนนี้มันจะเอ็กซ์เกินไปรึป่าวอ่ะ" มันล้อจนผมหน้าแดงรีบวิ่งออกจากห้องไปในครัว ทำอาหารดีกว่าผมเอาไส้กรอกไปเวฟแล้วเอาขนมปังไปปิ้ง ทอดไข่ดาวแล้วก็แฮม มันเป็นอะไรที่ง่ายดีแล้วก็ไวด้วยผมว่านะ ผมชงโกโก้ร้อนไว้ให้มัน
"เสร็จแล้วนะกินได้แล้ว"
"โห...ทำไมไวจังอ่ะ" เสียงตะโกนออกมาจากห้องนอน ผมเอาอาหารใส่จานพร้อมกับโกโก้ร้อนสองแก้วแล้วไปวางไว้ที่โต๊ะจะได้กินอาหารเช้าพร้อมกัน ซักพักมันก็เดินออกมาจากห้องนอนสงสัยจะแต่งตัวเสร็จแล้ว
"มากินดิรีบๆกินเดี๋ยวก็สายหรอกฟ่าว่าเตอร์ไปรถไฟฟ้าดีกว่านะจะได้ไม่สายอ่ะไม่ต้องรีบด้วย"
"อืมก็คิดอยู่อ่ะ งั้นเย็นนี้ฟ่าไปรับเตอร์ด้วยนะ โอเคป่าว"
"อืมก็ได้" แล้วไมไม่กลับเองอ่ะเปลืองน้ำมัน
"อร่อยดีนะเป็นไส้กรอกที่อร่อยที่สุดในโลกอ่ะ แล้วก็ขนมปังปิ้งที่หอมที่สุดด้วย ไข่ดาวที่นุ่มลิ้นอร่อยที่สุดดดด บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ" มันสาธยายความอร่อย
"มันเวอร์ไปนะแลดูไม่จริงใจเท่าไรอ่ะ"
"อ่าวเจงดิ ชมจากใจเลยนะเนี่ย" เนี่ยนะจากใจไส้กรอกก็ตามห้างทั่วไปจะอร่อยที่สุดได้ง่ะไข่ดาวนี้ใครก็ทำได้กรูรู้ว่าเมิงประจบ ชิส์
"อิ่มมากมายอ่ะ เดี๋ยวไปแปรงฟันก่อนนะ" มันเดินไปแปรงฟังในห้องน้ำแล้วก็เดินมาที่ผม
"ไปเรียนก่อนนะแล้วตอนเย็นเจอกัน ขอหอมทีนุงนะ" มันทำสายตาได้อ้อนมาก
"ตามใจ" มันเดินมาหอมที่แก้มผม
"ชื่นใจ.....สงสัยวันนี้จะตั้งใจเรียนเป็นพิเศษ"
"ไปเหอะๆๆๆๆเพ้อเจ้ออยู่นี้แหละเดี๋ยวก็สายหรอก"
"คร๊าฟไปแล้วครับที่รัก" มันเดินออกไปจากห้องผมก็ทานอาหารต่อไปเรื่อยๆๆแล้วก็แต่งตัวไปเรียนผมไม่ได้เอารถไปอ่ะเพราะขี้เกียจ ไปรถไฟฟ้าดีกว่าขี้เกียจไปหาที่จอดรถ เดี๋ยวเย็นนี้ก็นั่งบีทีเอสไปรับมัน ง่ายดี ผมเดินออกมาหน้าคอนโดก็มีรถคันหนึ่งจอดตรงหน้าผม เลื่อนกระจกลงแล้วพูดว่า......
ท่านว่ารถใคร แล้วเค้าเป็นใคร เค้าจะพูดอะไร ติดตามได้ตอนหน้า พรุ่งนี้เวลาเดิม อย่าพลาด.....เอิ๊กๆๆๆๆ
(http://www.j-doramanga.com/img_webboard/AB009615.jpg)
-
^
^
^
จิ้มน้องฟ่าได้แล้ว อิอิ
-
กำลังจะบอกว่าตอนนี้หวานจังเลยนะคะ
พอมาถึงตอนท้าย
ค้าง(อีกแระ) :a5:
ทำไมทุกคนต้องใจร้ายกับโนว์ขนาดนี้ อ่านเรื่องไหนค้างหมดเลย :o12: :o12:
-
:z3: :z3: จิ้มฟ่าไม่ทัน
-
:L2:...น่ารักจังคู่นี้ มี nc แบบอนุบาลด้วย...
แล้วมาจบไว้แบบค้างงงงงงงงงงงง
แบบนี้นะ น่าตีนักกกกกกกกกก
...น้องเตอร์นี่ Mr.clean หรือเปล่าแปลงฟันหลังอาหารทุกครั้ง
ที่บ้านสอนมาดี.... :L2:
ป๋อลอ...อยู่มหาลัย..nc ต้องมหาลัยด้วยซิ อิอิ รออยู่...
-
o13 o13 o13
แหมอย่าอายไปเลยฟ่า NC น้อยไปหน่อยนะอิๆ
ถ้าให้เดาคนที่หน้าคอนโด คงเป็นไอ้พี่คนนัน้ที่เคยโทรมา ชัว
-
จบแบบค้างอ่ะคับ
มาอ่านนะคับ เรื่องนี้สนุกดี
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
จาเอาNCแบบมหาลัยเจงๆหรอครับ :o8:
นุ้งฟ้าเขิลอ่ะ :impress2: นุ้งฟ่ายังเด็กไม่ประสาเรื่องพวกนี้หรอก :-[
อีกอย่างเกรงใจป้าเบียบจะมาดุนุ้งฟ่าด้วยอ่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
(http://www.icygang.com/hothilights/pic/3383.jpg)
-
อยากอ่านเอ็นซี :z1: ก่อนลงก็เอามาให้พี่สกรีนก่อนก็ได้ เจ้เบียบหรอ มีพี่ไม่ต้องกลัว :pigha2:
-
โอเคงั้นนุ้งฟ่าไม่กลัวป้าเบียบแระ
:call:
-
ดี ๆๆ
เข้ามาเรียกร้อง nc มหาลัยด้วยคนนน
:laugh:
เอิ้ก ๆๆ
อยากไปรับน้องเตอร์มั่งนะ
ถ้าไปได้นะ ไม่ไปแค่บีทีเอสอ่ะ จะไปนั่งรอในโรงเรียนเลยอ่ะ
เห่อ ๆๆ คงมีเด็กละลานตาเต็มไปหมดเนาะ
:impress2:
-
ฟ่าก็ไปรอมันในโรงเรียนอะครับ
รอประจำเลยแหละ
เด็กๆๆวัยกำลังใช้งานงี้เพียบ o18
เอิ๊กๆๆๆๆๆ :z1:
แต่อย่างว่าก็ได้แค่มองบางทีนั่งรอให้เด็กมันแซวๆเล่น
ก็โอดีเหมือนกันอ่ะ
คริคริ
-
:z1: โฮะๆจะได้อ่าน NC มหาลัยละ
-
:mc4 NC มหาลัย จะได้รู้แล้วว่าใครเป็น นายเอก ใครเป็น พระเอก
ถ้าให้เดา ฟ่าเป็นนายเอกแน่ ๆ ใช่เปล่า หรือถ้าไม่ตอบรออ่านในเรื่องก็ได้ :z2:
เป็นกำลังใจให้นะครับ +1 ให้ด้วย
-
:serius2:
พี่ฟ่าแกล้งเด็กอ่า
มาต่อทีไรทำให้ค้างทุ๊กทีเลย
ปล.ฉาก X ขอเยอะกว่านี้ได้ป้ะ :z1:
-
อ๊ากกกกกกก น่าร๊ากกกกก
น่ารักทั้งคู่เลย อ่านแล้วโลกสดใสวิ๊งๆ :impress2:
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ จุ๊บๆ
-
ว่า....................รอต่อไป :laugh:
-
ค้าง ได้อีก...
:m31:
-
(http://image.dek-d.com/15/1026674/14478611)
มาไล่เจ้เบียบ
-
เพื่อนยุ้ยของน้องฟ่า นี่แลดูน่ากลัวกว่าป้าเบียบอีกนะนั่น :laugh:
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
แต่ก็จริงของฟ่านะ
บีหายเงียบไป
สงสัยมีแฟนใหม่ไปแล้วแน่เลย
ขอให้เปงอย่างนั้น
อิอิอิอิอิอิอิอิอ
-
"น้องฟ่า จะไปเรียนเหรอคับ ติดรถไปกับพี่มั้ย" มีบทนี้แหงๆ
-----------------------------------------------
คิดถึงวัยมัธยม ><
-
ค้างงงงงงงงงงงงงง ง่า
ลุ้นอีกแระ ว่าเจอใคร
-
น้องฟ่าจัดมาๆๆ o18
-
กลับมาแล้ววววววววววววววววววววว
รู้สึกว่าจะเรียกร้องบทเลิฟซีนอันเร่าร้อนกันเยอะเลยน๊า
บร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :-[
นุ้งเปอร์เขิลน๊า
เดี๋ยวมาต่อให้น๊าไปช่วยไอ้หนอนน้อยทำกับข้าวก่อน
:z2:
-
มาคอยอ่านด้วยคน :z1:
สงสัยคนนั้นจะเป็นพี่เต้ยเปล่า เดาเอานะ
+ ให้ เผื่อจะมีแรงใจเขียนฉาก NC
-
มาต่อให้แว้ววววววววว
"ไปด้วยกันไหมคับน้องฟ่า" เสียงพี่เต้ยครับซวยแต่หัววันเชียวกรู
"ไม่ดีกว่าครับฟ่านัดเพื่อนไว้บนรถไฟฟ้าอ่ะครับ ขอบคุณนะครับ ไปก่อนนะครับสายแล้วหวัดดีครับ"ผมรีบตัดบทเจรจาแล้วเดินขึ้นรถไฟฟ้าไปเลย ผมเป็นคนค่อนข้างจะหวงของเลยเข้าใจว่าคนอื่นก็ต้องเป็นเหมือนกันคนที่เค้าเป็นเจ้าของหัวใจเราเค้าก็คงจะหวงเราเช่นกัน
"อัลฟ่า" เสียงอีมาดามกบครับ กรูอายเค้านะเนี่ยเสียงมรึงดังมากเชียวมันเดินเข้ามาหาผมตรงสถานีสยาม
"เรียกเบาๆก็ได้มาดาม แหกปากเข้าไปคนมองกันเป็นตาเดียวเเล้วเนี้ย"
"แหม..ก็ช้านเห็นเพื่อนช้านก็ทักสิจ้ะจะแคร์ทำไมพวกหอยพวกนี้"
"มีเรียนกี่โมงเนี้ย"
"ก็บ่ายๆๆอ่ะ"
"แล้วมาทำไมตอนนี้อ่ะว่างมากหรอกหรือมาจิกผู้ชายก่อนเข้าเรียน"
"ปากหรอกจ้ะสาวสวยอย่งฉันมีแต่ผู้ชายมากตามจีบ"
"อืม..ลืมไปว่าคุยอยู่กับมิสยูนิเวิสน์" เราสองคนคุยกันไปตลอดทางจนถึงมหาลัยก็แยกย้ายกันไปที่คณะใครคณะมันเพื่อนๆผมนั่งรออยู่แล้วคุยกันสนุกสนานเชียว
"เห้ยไมมาช้าจังหว่ะฟ่า มานั่งๆพวกกรูกำลังจะลงมติกันว่าจะไปเที่ยวอัมพวากันเมิงว่าไงหว่ะ"
"เอาดิ วันไหนอ่ะ จัดมาเลย"
"กรูกำลังจะถามเมิงอ่ะว่าจะเอาวันไหนดี"
"หลังสอบม๊ะ จะได้ไปค้างคืนด้วย"
"เออกูเห็นด้วย"
"เอาแฟนไปได้ป่าวค่ะแพนอยากเอาแฟนไปด้วยค่ะ"
"แพน....วันนี้เป็นแพนหรอเมื่อวานฟ่ายังเห็นกุ๊กเป็นชมพู่อารยาอยู่เลยอ่ะ ว่าแต่แพนจะควงใครไปอ่ะ"
"แพนยังไม่บอกนะค่ะแพนแคร์สื่อค่ะเดี๋ยวสื่อรู้"
"อีแพนให้มันน้อยๆๆหน่อยค่ะบ้าให้มันน้อยๆหน่อย"
"อารมณ์เสียคนสวยทำไมต้องมีคนอิจฉาด้วยก็ไม่รู้" 555+วันนี้วงสนทนาค่อนข้างจะสนุกมากเป็นพิเศษผมกับเพื่อนๆเริ่มเข้ากันได้ดีทุกคนเริ่มแสดงธาตุแท้และตัวตนที่แท้จริงออกมาซึ่งมันก็ทำให้เรารู้ว่าทุกๆคนต๊องๆกันทั้งนั้น
"ฟ่าอ่ะเอาแฟนไปด้วยรึปาวหรือจะเปิดตัวแฟน" ต้นถามผม แล้วทำไมต้องผมอ่ะ
"มีให้เปิดตัวก็ดีสิต้น ฟ่าจะเอาใครมาเปิดตัวอ่ะตอนแรกว่าจะขอยืมตัวแพนเค้กซะหน่อยแต่ไม่ว่างซะแระ"
"เสียใจด้วยนะฟ่า แพนก็อยากเลือกฟ่านะแต่ว่าแพนมีคนที่แพนรักอยู่แล้ว"
"อีนี้ผีนางละครเข้ามรึงหรอค่ะไม่หยุดสักที" เสียงของนุ่นอีกรอบ นุ่นจะดูเป็นหญิงห้าวๆหน่อยแต่เราว่านุ่นอ่ะแอบเปรี้ยวนะ จะเป็นผู้หญิงที่ลุยได้ทุกสถานการณ์
"ชิส์แพนไม่ใส่ใจคนขี้เหร่ค่ะ"
"ต้นถามฟ่าแบบนี้ต้นจะเปิดตัวเหมือนกับแพนหรอ"
"ป่าวๆๆๆแค่อยากรู้เฉยๆ"
"น่าสงสัยนะค่ะมรึงอีต้น" เสียงนุ่นอีกแล้ว
"จริงด้วยคร๊ะแพนก็ว่าน่าสงสัย" มันเริ่มอยู่ข้างเดียวกันแล้ว
"มาสงสัยไรผมค๊าบบบ" ไอ้ต้นเริ่มร้อนตัว
"หรือว่าต้นกับแพทจะเปิดตัวกันในทริปแรกของพวกเรา" ผมหันไปมองแพทที่เอาแต่นั่งยิ้มแล้วก็หัวเราะอย่างเดียว
"เห้ย..เกี่ยวไรกะกรูหว่ะ ไอ้ฟ่ามรึงหาเรื่องให้กรูแระนะ"
"อ่าวก็ฟ่าเห็นต้นกะแพทในร้านหนังสือที่สยามอ่ะเห็นช่วยกันเลือกช่วยกันดูหนุงหนิงเชียวออกจะสวีท" ผมแกล้งอำมันสองคน
"จริงหรอย่ะ ทำไมไม่เม้าท์เลยคร๊ะคู๊ณณณณณ เล่ามาด่วนคร๊ะแพนWANTที่จะทราบอย่างด่วนค่ะ"
"ให้เจ้าตัวเค้าเล่าเองดีกว่ามั้ง"
"อย่ามามั่วเลยฟ่า แพทไม่เคยไปไหนกับต้นสองต่อสองเลยนะ"
"อย่ามาบิดเบือนข่าวเลยอีแพทฉันก็เคยเห็นหล่อนนั่งกินไอติมกะอีต้นสองคนค่ะ" นุ่นเข้ามาเสริม
"นี้เมิงสิงตัวเป็นเก้งหรอ" ไอ้พีพูดเสียงดังจนโต๊ะข้างๆหันมามอง
"ทำไมปรักปรำกูกันขนาดนี้ มึงอ่ะตัวเริ่มเลยไอ้ฟ่า" ไอ้ต้นเริ่มเหวี่ยง
"ฟ่าไม่รู้ฟ่าคนบร้า" 5555+ทุกคนเริ่มฮากันได้แล้ว แต่สงสัยสองคนนี้จะไม่ฮาหรือว่าจะจี้จุดใจดำเข้าน๊า อิอิ
"เมิง....ก็แซวกันขำๆตอนเช้าก่อนเข้าเรียนอ่ะอย่าเครียดดิหว่ะยิ่งเครียดยิ่งเหมือนยอมรับนะ"นุ่นยังไม่หยุดครับ
"นะเมิงอีนุ่นขำตายห่าแหละ"
"พอๆๆๆๆก่อนฟ่าขอโทษไม่รู้ว่าจะโกรธขนาดนีอ่ะแค่แซวขำขำ"
"เราไม่ได้โกรธเลยขำๆด้วยซ้ำอ่ะ" แพทช่างเป็นพระเอกเจงๆ
"กรูก็ไม่โกรธแกล้งพวกเมิงไปงั้นแหละ"
"ไม่มีใครไม่ทันใครเลยแต่ละคนขั้นเทพทั้งนั้น" ไอ้พีชมพวกเราครับ5555+
"ไปเรียนเหอะเมิงได้เวลาแระ" เราเดินขึ้นไปเรียนระหว่างก็เฮฮากันไปเรื่อยเจอรุ่นพี่ก็ทักทายกันตามประสาจนเจอพี่คนหนึ่งซึ่งสงสัยว่าจะมาหาพวกเราโดยตรง
"น้องๆๆกลุ่มนี้อ่ะหยุดแปปดิขอคุยด้วยหน่อย" พวกผมหันหลังไปก็เป็นอีพี่เต้ยครับ
"มีไรหรอพี่พวกผมกำลังจะไปเรียน" ไอ้ต้นตอบพี่เต้ยไป
"ขอห้านาทีได้มั้ย" พี่เต้ยมันขอห้านาทีซึ่งอีก10นาทีก็ถึงเวลาเรียน
"ได้ค่ะว่าแต่พี่มีไรค่ะ" นุ่นตอบพี่เต้ยไป แล้วพี่ส้มเพื่อนๆๆก็เดินมาที่พวกเรา
"คือว่าพี่อยากให้น้องไปคัดตัวหลีดอ่ะคับ"
"จ้ะ ช่วยกันหน่อยนะน้องๆเป็นหน้าเป็นตาของคณะ" พี่ส้มเสริมพี่เต้ย
"พวกผมไม่เกี่ยวใช่ป่ะครับงั้นพี่ก็เอาแพนเค็กเขมนิจณ์กับอั้มพัชราภาไปได้เลยครับพวกผมอนุญาติและพร้อมที่จะสนับสนุนเต็มที่" ไอ้ต้นเสนอความคิดได้ดีมากครับแล้วก็ฮาได้ใจมาก
"ไหนค่ะอั้มกับแพน สองคนนี้หรอค่ะแพนพี่ไม่ทราบนะค่ะว่าจัวจริงหรือปลอมแต่ที่แน่ๆอั้มอ่ะปลอมแน่นอนค่ะเพราะตัวจริงยืนอยู่นี้" พี่ส้มก็อยากเป็นอั้มก็เค้าอีกคนหรอเนี่ยพวกเราฮากันใหญ่
"นะครับน้องๆพี่ขอร้อง" ผมไม่ได้มีความคิดที่จะอยากเป็นเลยงานนี้ผมขอบายนะครับ
"เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วไปคุยกันข้างล่างนะค่ะพวกพี่จะรออยู่ไปเรียนได้เเล้วค่ะเด็กๆ" พวกผมกำลัง งงๆพี่สองคนนี้ว่าจะให้ทำไรกันแน่งงอ่ะ
"คับ พวกผมไปเรียนก่อนนะครับ" ไอ้ต้นตัดบทสนทนา
"ฟ่าไม่เอานะงานนี้อ่ะบายนะ อย่ามาหนับหนุนหรือส่งเสริมกันเด็ดขาดไม่งั้นฟ่าโกรธเจงๆด้วย" ผมบอกพวกมันไว้ก่อนครับ
"เออกูก็ไม่เอาหว่ะ" ไอ้ต้นเริ่มสมทบ
"แล้วพวกมึงจะเอาไงอ่ะพี่เค้ามาขอขนาดนี้"
"ก็ส่งแพนเค้กกับอั้มไปแล้วไง"
"อะไรๆก็มาลงที่กูสองคนเนี้ยนะค่ะสุภาพบุรุษกันมากเลยพวกมึง"
"เอางี้นะใครไม่อยากเป็นก็บอกพี่เค้าไป ไม่ต้องมาดันดารากันเองโอเคม๊ะ" เป็นความคิดที่ดีมากไอ้แพท
"เออตามนั้น เรียนโว้ยจารย์มาแล้ว" พวกผมนั่งเรียนกันจนจบคาบเรียนก็ลงไปที่ตึกที่พวกพี่ๆเค้านัดเราเอาไว้พอไปถึงพวกพี่ๆแกก็รออยู่พร้อมขนมนมเนยมากมาย
"มานั่งกันก่อนเลยจร้า นี่ๆๆกินหนมๆอ่ะนี้ของน้องฟ่าจ้ะ" พี่ส้มเรียกพวกเรามีพี่ๆอีกหลายคนมาสมทบ
"น้องมีตั้งหลายคนนะคะพี่ส้ม" กุ๊กแซวพี่ส้มจนพี่ส้มเชิ่ดใส่ แกแหย่เล่นอ่ะคับ
"จ้ะ มีหลายคนแต่คนที่อยู่ในใจพี่มีเพียงคนเดียวเท่านั้น" พี่ส้มหันมาทำสายตาหวานช่ำใส่ผมแกจะรู้มั้ยน๊าว่าผม......
"อีส้มจะเคี้ยวหญ้าอ่อนหรอค่ะ ดูสังขารมั้งคร่ะอีชะนีแก่" พี่มดหนุ่มสวยประจำคณะตะโกนมาแต่ไกล
"อีนี้มาทีไรต้องรังแกสุวนันท์ทุกทีสิ อารมณ์เสียอย่าไปใส่ใจนะค่ะน้องๆป้าเค้ามีอาการทางจิตนะค่ะ" สองคนนี้ทันกันจริงๆเจอกันเมื่อไรผมนึกว่าดูละครช่องเจ็ดทุกที
"เดี๋ยวเมย์เฟื่องจะตบสุวนันท์ข้ามช่องให้น้องๆดูเอามั้ยคร๊ะ" พวกผมเฮส่งเสริม อิอิ
"อย่าทำพี่ส้มนะครับฟ่าขอร้อง" ผมก็เล่นไปกับเค้าด้วย
"น้องฟ่า ยาใจของพี่ส้ม" พี่ส้มเข้ามากอดแขนผมแล้วเอียงหัวมาที่บ่า
"ตามหมอผีด่วนคร่ะน้องๆเพื่อนน้องโดนคุณไสย์มนต์ดำจากอีนี้แล้วค่ะ"
"ไม่ใส่ใจ" พี่ส้มเชิ่ดใส่พี่มดพร้อมกอดแขนผมไม่ปล่อย
"ส้มกะมดเนี่ยหยุดเล่นก่อนเข้าเรื่องวันนี้ได้แล้ว" พี่เต้ยแลดูเอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้มากอ่ะ
"งั้นน้องฟ่ามานั่งนี้ค่ะทุกๆคนนั่งค่ะ" พี่ส้มเริ่มเข้าสู่โหมดจริงจัง
"งั้นน้องต้นมาข้างพี่มดนี้ค่ะ"
"อ่ะพอๆๆๆๆน้องๆนะเมิงไม่ใช่เด็กนั่งดริ้งซ์ นั่งกันตามสบายเลยน้องปล่อยอีบ้าสองคนนี้ไปอย่าไปใส่ใจ" ผมแอบยิ้มกับบทสนทนาของพวกพี่ๆเค้าทุกครั้ง
"เอาเริ่มเลยสิเต้ยจะว่าไรก็ว่าไป" พี่มดเปิดประเด็นขึ้น
"ก็เรื่องที่พูดไว้นั้นแหละมีใครจะพอช่วยพวกพี่ได้บ้าง" ทุกคนมองกันไปมาไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น
"ทำไมเรียกมาแค่กลุ่มผมอ่ะครับแล้วคนอื่นๆล่ะคับ" ไอ้พีถามพี่เต้ย
"อืม..พี่เห็นว่าน้องๆลุยๆดีพูดจาด้วยคงง่ายต่อการเข้าใจคนอื่นๆพี่ก็ได้บอกไปแล้วเพียงแต่พวกพี่มีความเห็นตรงกันว่าน้องๆน่าจะช่วยพวกพี่ได้ในเรื่องนี้" ผมค้านในใจว่าทำไมต้องเป็นพวกกรูด้วย
"ว่าไงกันจ้ะน้องๆ" พี่มดถามย้ำความสมัครใจ
"ฟ่า..พี่อยากให้เราไปลองคัดตัวดู" อ่าวไหนมาลงที่ไอ้ฟ่าอ่ะ
"ฟ่าเนี่ยนะ เต้นยังไม่ทันจังหว่ะเลย อย่าว่าเเต่เต้นเลยพี่หายใจยังผิดจังหวะเลยฟ่าไม่มีความสามารถได้นี้หรอกครับแล้วฟ่าก็คิดว่า มันไม่ใช่กิจกรรมที่ผู้ชายจะทำกันอ่ะครับ" ผมพูดตรงไปรึป่าวไม่รู้แต่ที่รู้ๆผมไม่ได้อยากเป็น
"แต่พี่ได้ข่าวว่าเราเป็นดรัมไม้หนึ่งของโรงเรียนเลยไม่ใช่หรอ" พี่เต้ยมันเอาเรื่องนี้มาจากไหนหว่ะ
"เป็นดรัมไม่ได้เต้นนี้ครับเกี่วไรกับเป็นหลีดอ่ะ" ผมเริ่มแถไปเรื่อย
"เอาเป็นว่าน้องจะไม่ช่วยคณะ" นี้แหละคือสิ่งที่รุ่นพี่เหนือพวกผมเห้อไอ้ฟ่าจะไปทางไหนดีหล่ะครับทีนี่
"ให้ฟ่าช่วยอย่างอื่นไม่ดีกว่าหรอครับ ให้ฟ่าไปคัดตัวนักฟุตบอลยังดูดีกว่าเลยอ่ะ"
"แล้วคนอื่นว่ายังไง จะไม่ช่วยคณะเหมือนฟ่ารึป่าว" อ่าวงานเข้าแล้วกรูไอ้พี่เต้ยเเม่งปากไม่ดีหว่ะรู้สึกผิดเลยกรูแต่นิ่งไว้ก่อนเดี๋ยวศัตรูรู้ตัวเดาใจออก
"พี่ค่ะพี่พูดอย่างนี้พวกหนูจะเอาหนังหน้าที่ไหนมาปฏิเสธพวกพี่ค่ะ" นุ่นเริ่มของขึ้นแล้วกุ๊กต้องดึงชายเสื้อเอาไว้ส่งสัญญาณว่าเมิงเบาๆหน่อยเห้ย
"คือพวกหนูอ่ะค่ะไม่เป็นไรหรอกทำได้เพื่อคณะแค่นี้สบายมากค่ะ แต่พวกผู้ชายเนี่ยพี่ก็พอจะทราบสืบๆกันมาว่าคนที่ไปคัดตัวหลีดจะถูกสายตาคนรอบข้างมองยังไงคงไม่ต้องให้หนูพูดรายละเอียดใช่ป่ะค่ะพี่เข้าใจพวกมันหน่อยค่ะ" กุ๊กที่คอยห้ามนุ่นเมื่อกี้ดันของขึ้นซะเองแต่นุนพูดได้ตรงใจผมมาก
"พี่ครับ ผมเข้าใจพวกพี่นะครับแต่พวกพี่ก็ต้องเข้าใจผมบ้างว่าพวกผมรู้สึกกันยังไงแบบที่กุ๊กพูดเมื่อกี้นั้นแหละคือสิ่งที่พวกผมรู้สึกครับ" กุ๊กเธอช่างทำให้เราประทับใจเสียเหลือเกิน
"ส้มมึงว่าไง" พี่เต้ยหันไปถามพี่ส้ม
"กูเข้าใจพวกน้องๆนะว่ารู้สึกยังไง แต่พี่อยากบอกว่ามันก็เป็นประสบการณ์อย่างหนึ่งที่พวกเราจะได้รับจากที่นี้ ถ้าน้องๆทำตรงนี้ไม่ได้ทำแล้วรู้สึกอายวันข้างหน้าน้องๆก็รู้ว่าคณะเราต้องมีละครเวทีมีโน้นนี้นั้นอีกมากแล้วถ้าน้องเป็นนักแสดงน้องๆรับบทบาทได้แค่บทเดียวน้องๆคิดว่าน้องจะเป็นนักแสดงที่ดีรึป่าว บทโน้นไม่เล่นบทนี้ไม่ชอบเมื่อไรจะเก่งเมื่อไรจะประสบความสำเร็จ" ทำไมพี่ส้มพูดแล้วทำให้ผมโอนเอียงได้หว่ะเนี่ย
"แต่มันคนละเรื่องกันนี้ครับพี่" ไอ้พี่ยังค้านอยู่
"อ่ะมันก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนนะค่ะ เอาอย่างนี่พวกพี่ให้น้องๆเอาคำพูกของพี่ไปคิดแล้วจะสมัครหรือไม่สมัครก็แล้วแต่พวกน้อง ตามนี้นะค่ะ" พี่ส้มพูดจบแล้วหันมามองหน้าผม ผมเข้าใจอารมณ์พี่เค้านะครับ
"กินขนมดีกว่าน้องๆแล้วเอาไงค่อยกลับไปคิดที่บ้าน" พวกพี่ๆกลับสู่โหมดเดิมพูดคุยเล่นเหมือนเดิมต่างจากเมื่อครู่มากทำให้พวกผมเริ่มเห็นใจพวกพี่เค้าแล้วแต่ก็ยังไม่ได้อยากเป็นอยู่แต่พวกเราก็คุยกันเฮฮาจนเย็นก็แยกย้ายกลับบ้าน
"เย็นแล้วกลับบ้านกลับหอกันได้แล้วจร้าเด็กๆ"พี่ส้มบอกกับพวกเราที่คุยเล่นอยู่กับพี่ๆ
"ฟ่ากลับยังไงจ้ะ" พี่ส้มหันมาถามผม
"ฟ่ากลับบีทีเอสครับพี่ส้มพี่ส้มหล่ะครับ"
"พี่จะไปค้างห้องพี่มดจ้ะเดี๋ยวเดินออกทางข้างหลังนี้นิดเดียวเอง"
"ฟ่าเดินไปส่งมั้ย"
"แหม...หล่อแล้วยังใจดีอีกอย่ามาให้ความหวังคนแก่เลยจ้ะ" พี่ส้มตัดพ้อใส่ผม
"ฟ่าพูดเจงๆๆ"
"ไม่ต้องหรอกมีพี่มดไม่มีใครกล้าทำอะไรคนสวยอย่างพี่หรอกจ้ะ"
"ถูกคร่ะน้องฟ่าเพราะพี่มีความสวยเป็นอาวุธจ้ะเคยได้ยินมั้ย สวยประหารอ่ะจ้ะ"
"กล้าพูดนะเมิงกลับเหอะงานรอมึงอยู่เพียบค่ะ"
"งั้นฟ่าส่งตรงนี้นะคับ หวัดดีคับพี่ส้มพี่มด" พี่ส้มกะพี่มดเดินออกจากตึกเพื่อนๆหวัดดีพี่สองคนแล้วก็ทำท่าจะแยกย้ายกลับกัน
"ที่เหลือกลับยังไงกันครับฟ่ากลับกับพี่มั้ยครับพี่เอารถมา" พี่เต้ยอีกแล้วเซ็งอ่ะ
"ไม่รบกวนดีกว่าครับ ฟ่ากลับพร้อมพีอ่ะครับเดี๋ยวจะไปซื้อของกันด้วย" ไอ้พี่ทำหน้า งงๆ แพท กับต้นกลับทางเดียวกันส่วนกุ๊กกับนุ่นอยู่หอมหาลัยครับพวกผมก็เลยแยกย้าย
"อ่าวหรอไปที่ไหนอ่ะไปด้วยสิพี่ก็อยากไปซื้อของอยู่พอดี" มันยังไม่เลิกตื้อ
"ไปร้านหนังสือที่พารากอนนี้แหละครับ" ไอ้พีตอบพี่เต้ย
"งั้นพี่ขอไปด้วยคนนะอยากได้หนังสือพอดี" อะไรกับกูนักว่ะเนี่ยไอ้พีมองหน้าผม
"ตามสบายครับเจอกันที่ร้านหนังสือนะครับ" ผมกับไอ้พีเดินไปขึ้นรถแล้วก็คุยกันในรถ
"พีมึงรู้ใช่ป่ะว่าไอ้พี่เต้ยมันคิดยังไงกะกู" ผมเปิดบทสนทนา
"เออใครก็รู้ทั้งนั้นอ่ะมึงดูตามันดิฟ่าเยิ้มขนาดนั้นเวลามองมึงอ่ะ"
"แล้วมึงก็รู้ใช่ป่ะว่ากูไม่ชอบ"
"เออรู้ดิ"
"งั้นมึงต้องช่วยกูแล้วนะเว้ย"
"ช่วยยังไงอ่ะ"เมิงจะไปซื้อหนังสือคนเดียวนะแล้วปล่อยกูไว้ที่บีทีเอสโอเคป่าว"
"เออก็ได้แล้วถ้าพี่เค้าถามมึงจะให้กูตอบว่าไง"
"ก็บอกว่ากูรีบไปโน้นนี้นั้นไรก็บอกไปเหอะ"
"เออก็ได้แต่ถ้ากูโดนพี่เค้าล่อลวงไปละเมิดทางเพศมึงต้องโทรแจ้งคุณปวีณาให้มาช่วยกูนะ"
"โหเมิงเค้าจะกินกูไม่ได้กินมึงนะ แล้วตัวมึงก็กระทืบเค้าได้สบายมากเว้นเสียแต่ว่าจะสมยอม" ผมหันไปมองมันเเบบมีเสศนัยมันขำออกมาดังมาก
"คิดได้นะเมิง มึงจะลงตรงไหน เห้ยมันตามติดมาขนาดนี้จะลงไงหว่ะ" อ่าวซวยเเล้วไง
"งั้นไปพารากอนเลย เดี๋ยวกูไปขึ้นที่สยามก็ได้" มันปล่อยผมลงตรงหน้าแบงค์กรุงเทพฝั่งสยามซึ่งพี่เต้ยมันติดไปแดงอยู่
"ตรงนี้แหละขอบใจเว้ยพี แต่อย่าไปสมยอมนะ" ผมแซวไอ้พีอีกรอบ อิอิ
"เออ" ผมรีบวิ่งขึ้นบีทีเอสกำลังจะขึ้นบีทีเอสกลับห้องแต่จำไก้ว่าสัญญากับคนที่บ้านไว้ว่าจะไปรับที่โรงเรียน ซวยแล้วไงลืมสนิทเลยโรงเรียนเลิกนานแล้วด้วยทำไงดีอ่ะ เอาหว่ะไปซะหน่อยจะได้ไม่ผิดคำพูด ผมนั่งบีทีเอสแล้วต่อแท็กซี่เข้าไปมองไม่เจอมันเลยโทรหา แต่ปิดเครื่องซะงั้นอ่ะผมเลยเดินต่อไปเรื่อยๆๆจนถึงสนามบาสก็แค่เห็นมันนั่งหน้าหงิงอยู่ตรงม้านั่ง
"ไม่มาซะพรุ่งนี้เลยอ่ะเลิกเรียนตั้งนานแล้วไม่ใช่หรอ" โอ้วช่างเป็นคำทักทายแฟนที่ดีเหลือเกินเมิงกลับไม่ถูกรึไงบ้านอ่ะ อย่าไปมีปากเสียงกับมันนะเราผิดเรามาช้าใจเย็นๆนะอัลฟ่า
"รอนานมั้ยหิวป่าว ไปหาไรกินกัน" ผมยิ้มให้มัน
"หิวจนจะกินช้างได้อยู่เเร้ว ไปไหนมาทำไมช้าเลิกเรียนตั้งนานแล้วนี้"
"รู้ได้ไงว่าเลิกตั้งนานแล้ว"
"ก็เห็นตารางเรียนนี้" มันรอบคอบกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ
"ก็รุ่นพี่เค้าจะให้ไปคัดตัวหลีดเลยคุยกะเค้านานไปหน่อย"
"หลีด.....แค่นี้ยังดังไม่พออีกหรออยากให้คนอื่นเค้าสนใจมากนักรึไง" อะไรของมันเนี่ยมันเริ่มมากเกินไปแล้วนะ
"พี่เค้ามาขอร้องฟ่า ฟ่ายังไม่ได้ตกลงเลย"แล้วทำไมเมิงต้องมาหงุดหงิดใส่กูด้วยเนี่ย
"อยากจะเป็นก็ตามใจเหอะ" มันลุกเดินไปโดยไม่เรียกผมสักคำ ผมก็จะทำไงอ่ะก็ต้องเดินตามมันไปอ่ะสิเราผิดนี้แต่ตอนนี้อารมณ์เริ่มคุมไม่อยู่แระนะ
"เป็นไรเนี่ยทำไมต้องมาอารมณ์เสียใส่ฟ่าด้วย"ผมเดินตามไปพูดข้างๆมัน
"ไม่มีเหตุผล" อ่าวไอ้นี้
"ง้นฟ่าก็ไม่อยากพูดกับคนไม่มีเหตุผล" ผมเริ่มของขึ้นแระรู้จักไอ้ฟ่าน้อยไปแร้วพ่อเหวี่ยงกระจายมาเยอะแล้วนะคับ
"งั้นก็ไม่ต้องพูด" อ่าวลองของ
"โอเคตามนั้น" ผมเดินไปข้างหน้าโมโหนิดหน่อยอยากดัดนิสัยมันให้ใจเย็นไม่เอาแต่ใจมากกว่านี้ถ้าคิดจะรักกันไปนานๆมันเดินทอดน่องช้าๆไม่คิดจะตามมาง้อผมด้วยซ้ำปล่อยมันไปครับปล่อยมันไปผมรู้ว่าผมถือไพ่เหนือกว่าเยอะ
ถึงหน้าโรงเรียนผมจะเรียกแท็กซี่ยืนรอมัน มันก็เดินโอ้เอ้ไม่สนใจผมเลยสักนิด
"จะกลับด้วยกันมั้ย" มันเฉยไม่สนใจสิ่งที่ผมตะโกนถามมันแถมยังทำเป็นหูทวนลม มีหรอครับไอ้ฟ่าจะรอไม่มีทางไม่ง้อนะครับผมไม่ผิด ขอโทดครับเรียกแท็กซี่ทันที
"ไปบีทีเอสครับ" ผมนั่งรถไปบีทีเอสในใจโมโหมากผมไม่ใช่คนเอาแต่ใจแล้วก็ไม่ใช่คนตามใจใครด้วยถึงบีทีเอสผมก็ยืนรอมันอยู่สักพักเพราะมันต้องมาขึ้นที่สถานีนี้แน่แต่ผมรอมันนานแล้วก็ไม่เจอสงสัยมันจะนั่งแท็กซี่กลับบ้านไปแล้วแน่ๆ ผมโทรไปที่คอนโดจะโทรไปที่ห้องเดี๋ยวมันรับก็จะรู้ว่าผมแคร์มันอ่ะสิ พนักงานรับผมขอสายลุงเพิ่ม
"ลุงเพิ่มนี้ฟ่านะครับลุง"
"มีไรคับคุณฟ่าใหลุงช่วยอะไรครับ"
"เตอร์กลับไปที่คอนโดยังครับลุง"
"อ๋อคุณเตอร์เพิ่งขึ้นไปเมื่อครู่นี้เองครับจะให้ต่อสายไปที่ห้องมั้ยครับ"
"ไม่ต้องๆครับขอบคุณมากครับ" ผมรู้สึกหงุดหงิดที่มันไม่แคร์ผมเลยหรือว่าผมเอาแต่ใจเองนะเนี่ยผมนั่งบีทีเอสถึงสถานีสยามก็คิดว่าเดี๋ยวไปซื้ออาหารที่ซุปเปอร์พารากอนดีกว่าดึกแล้วมันลดราคาถูกดีแต่ขอแวบไปที่ร้านหนังสือสักหน่อยผมเดินไปร้านหนังสือคิโน๊ะไปที่มุมโปรดของผมมองผ่านไปทางวัดปทุมมองไปที่ตึกออลซีซั่นมันทำให้ผมคลายอารมณ์โกรธขึ้นเยอะ ไปซุเปอร์ข้างล่างดีกว่าผมเดินไปที่ลิฟท์ เห้ยนั้นมันไอ้พี่เต้ยนี้หว่าอ่าวๆๆๆๆงานเข้าแล้วกรูไมมันยังไม่กลับอีกหว่ะเนี่ย แล้วที่ซวยไปกว่านั้นมันดันมองมาที่ผมพอดี งานเข้าแล้วฟ่าเอ๊ย
เดี๋ยวมาต่อให้น๊า
มาต่อวันนี้แหละไม่ค้างๆๆๆๆๆๆ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
:z1:
มันส์ๆ ฟ่าจะเป็นหลีดป่าวหว่า หุหุ
เหนื่อยแน่หลีดอ่ะ แหะๆๆๆๆ
-
เป็นไม่เป็นไม่รู้
แต่ที่รู้ๆๆอ่ะเดี๋ยวงานเข้าครั้งใหญ่
:m15: :m15:
-
^
^
:z13:
งานเข้าแน่ฟ่าเอ๊ยยยย
:z1:ชอบเห็นคนงานเข้า เห็นแล้วมีความสุข... :laugh:
แอร้ยยย :beat: ตัวเอง นิสัยๆๆ
รออ่าน(คนงานเข้า)นะ :impress2:
-
งานเข้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ระหว่างพะโล้ขาหมูกับหลีด คุณจาเลือกอาราย
(http://www.thairssfeed.com/news/0000000913MWUXO/0000000913MWUXO.jpg)
(http://planet.kapook.com/files/photo/0/419791_1414041223.jpg)
ติ๊กต่อกๆ
-
เด๋วฟ่าโมโห เป็นหลีดประชดหรอกเตอร์เอ้ย :a5:
ไม่รู้ซะแล้วว่าเล่นกับใคร 555+ :laugh:
-
พี่แกชอบวนเวียนอยู่ใกล้ๆ :laugh:
-
ตอนใหม่นี้ยาวดีค่ะ ถูกใจๆ
คบเด็กก็งี้แหล่ะค่ะฟ่า :laugh:
-
มีงานเข้า
มีงานเข้า
มีงานเข๊า
:z2:
-
เรื่องยาวแน่ :laugh:
-
...อ่านตอนแรกๆๆขำๆๆๆๆๆ..รุ่นพี่..รุ่นน้อง..รุ่นเพื่อน เค้าคุยกันสนุกดี ทันกันดี..
.. พอพระเอก..นายเอก..เจอกัน..มาคุ..ซะงั้น..รักเด็กก็เงี้ย..เด็กมันงอลน่าร๊ากกก..
...เคียร์กันดีๆๆนะฟ่า..เดี๋ยวจะยก..ถังดับเพลิง..ไปไว้ที่ห้องนอนให้...
...แล้วจะกลับกีโมงเนี่ยไอ้พี่เต้ย ต้องรั้งไว้แหงๆๆๆ..ยังไงก็อย่าเคียร์กันด้วย NCมหาลัยนะ..กร๊ากกกก :haun4:
...พึ่งเคยเห็นน้องเตอร์งอลเต็มรูปแบบก็วันนี้เอง ใช่ย่อยยยยยยย...
...กระทู้นี้...ไข่พระโล้..น่ากินชะมัด..เห็นรูปแล้วอยากกินนนนนน...
:กอด1:.. เอากอดไปน้องฟ่า วันนี้ลงซะยาวเชียว ชอบๆๆๆๆ... :กอด1:
-
งาน.....เยอะจัง
-
ทำไมชอบลงสยาม แล้วเดินเข้าคณะ ไกลนะนั่น...แปลกดี
จากพญาไท นั่งรถไปไม่ง่ายกว่าเหรอ...
-
คับ......
เปนกามลางใจให้นะคับ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ทำไมชอบลงสยาม แล้วเดินเข้าคณะ ไกลนะนั่น...แปลกดี
จากพญาไท นั่งรถไปไม่ง่ายกว่าเหรอ...
บางทีก็เดินครับไม่ได้ทุกครั้งหรอก
ส่วนมากจะมาขึ้นรถตรงลิโด้อ่ะ
แต่ชอบเดินมากกว่าเช้าๆอากาศดีออกกำลังกายด้วยแหละ
แถมเช็คเรตติ้งไปในตัว
คริคริ
-
รีบๆๆมาต่อนะค๊าบบบบ
รออยู่ค๊าบบบบบ
ชอบๆๆๆๆๆ
-
มาต่อให้แล้วคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟโทดทีที่ให้รอนานทำการบ้านนานไปหน่อยนุง
ผมไม่ผิดนะครับครั้งนี้ผมไม่ผิด
คุณว่าใครผิดลองอ่านดูจิ :impress3:
"น้องฟ่า นึกว่าจะไม่ได้เจอซะแล้ว"
"พี่เต้ยยังไม่กลับหรอครับพอดีฟ่าไปธุระมาอ่ะคับแล้วพีหล่ะครับพี่กลับไปยังอ่ะ"
"กลับไปแล้วครับพอซื้อหนังสือเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ"
"แล้วพี่เต้ยซื้ออะไรมาหรอครับเยอะแยะเชียว"
"ก็ของใช้อ่ะครับ แล้วน้องฟ่าจะกลับรึยังคับ"
"ยังอ่ะครับเดี๋ยวไปดูอาหารมื้อค่ำสักหน่อยอ่ะครับ"
"หรอๆๆงั้นพี่ไปด้วยยังไม่มีกับข้าวเย็นนี้เลย" เห้ออะไรว่ะเนี่ยตามกูจังเร้ย ผมกะพี่เต้ยไปซื้อซุปเปอร์ข้างล่างผมซื้อโน้นซื้อนี้เอาไปฝากไอ้ขี้งอนที่ห้องแหละครับ
"ซื้อเยอะแยะเชียวฟ่าจะกินหมดหรอคนเดียวอ่ะ"
"ฟ่าซื้อไปฝากน้องด้วยครับ"
"อ่าวอยู่กับน้องหรอพี่นึกว่าอยู่คนเดียวซะอีกกะว่าจะไปฝากท้องสักมื้อเชียว" ผมไม่ตอบอะไรไม่รู้เสียมารยาทรึป่าวได้แต่ยิ้มๆ ผมดูของใช้ในห้องด้วยไอ้พี่เต้ยก็เดินตามตลอดแกะไม่ออกเลยครับ
"ฟ่าใช้ยาสระผมยี่ห้อนี้หรอครับ"
"ป่าวครับแค่เห็นมันแปลกตาเลยหยิบมาอ่านดู"
"แนะนำพี่หน่อยสิเรื่องเครื่องสำอางค์อ่ะพี่ไม่ค่อยชำนาญอ่ะ" ผมแนะนำเรื่องโน้นนี้นั้น บลาๆๆๆๆไปเรื่อยพี่เต้ยก็ซื้อตามทุกอย่างปล่อยมันเอาให้กระเป๋าแหกไปเลย สะใจ
"ฟ่าไปจ่ายตังค์ก่อนนะครับได้ของครบแล้ว"
"อืมๆๆไปสิพี่ก็พอแล้วหล่ะเดี๋ยวกลับรถพี่นะ" ผมไม่ได้ตอบตกลงแต่ก็ไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรจะไม่กลับก็ไม่ได้ทางเดียวกันแล้วอีกอย่างวันนี้ก็ชิ่งมาหลายครั้งแล้วอ่ะกลับก็กลับงานจะเข้าอีกป่ะเนี่ยวันนี้หลายงานแล้วน๊าเนี่ย
"ป่ะรถพี่จอดอยู่ทางนี้" ผมจำต้องไปกะพี่แกในรถพี่แกก็ชวนคุยไปเรื่อยผมก็ถามคำตอบคำพี่ก็ก็หาเรื่องโน้นนี้นั้นมาคุยแต่มีความรู้สึกว่าอยากจะขึ้นไปกินข้าวกะผมซะเหลือเกิน แต่ผมก็ทำเฉยๆพอถึงคอนโด พี่แกก็ไปส่งลุงเพิ่มเห็นผมลงมาจากรถ ก็มาช่วยขนของ แต่ที่ผมสังเกตุเห็นได้คือมีสายตาไม่เป็นมิตรนัก มองมาทางผมที่กำลังหิ้วของออกจากท้ายรถ ไอ้เตอร์ครับมันมารอผมแน่ๆ แล้วมันก็เดินมาที่ผมมาช่วยหิ้วของแต่หน้ามันนี้บอกบุญไม่รับอย่างแรง
"กลับมานานแล้วหรอฟ่าไปซื้อกับข้าวมาอ่ะ นี้พี่เต้ยพี่ที่คณะ" มันมองพี่เค้าแล้วทำเป็นไม่สนใจไอ้พี่เต้ยเตรียมยกมือรับไหว้แต่เสียใจมันไม่เป็นมิตรกับพี่แน่ครับ
"พี่เต้ยนี้คอปเตอร์น้องฟ่าเองครับ" ผมแนะนำมันให้พี่เตอร์รู้จัก
"หวัดดีคอปเตอร์" พี่เต้ยยิ้มปากจะแหกถึงหุให้มันแต่ก็หน้าแหก
"หวัดดีฮะ" มันทักทายแแขกของผมแต่ไม่มองแม้แต่หน้าเค้าด้วยซ้ำ ผมยิ้มแหยๆให้พี่เต้ยเพื่อส่งสัญญาณว่าอย่าถือสาไอ้นี้นะคับมันบ้าอ่ะ
"ขอบคุณนะคับพี่ที่มาส่ง"
"ไม่เป็นไรคับ เราอยู่คณะเดียวกัน แถมยังซอยติดกันอีก ไม่ต้องเกรงใจครับเรียกใช้ได้เสมอ"เมื่อไรเมิงจะเลิกหางานให้กรูเนี่ยไอ้พี่เต้ย ใจผมเต้นเป็นจังหวะรุมบร้าแล้วคร๊าฟฟ
"ไม่รบกวนกีกว่าครับเกรงใจอ่ะครับ"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ พี่ยินดีสำหรับน้องฟ่า แค่อาหารสักมื้อสองมื้อก็พอแล้วครับ" พอทีเหอะนะกูไม่รับงานแล้วงานชุกแล้ว โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆพอเหอะพอ
"กินวันนี้เลยมั้ยครับจะได้ลบล้างบุญคุณกันไปให้หมดสิ้น" ไอ้เตอร์เมิงชวนเค้าทำไมเนี่ย
"ได้หรอครับน้องเตอร์" ไอ้นี้ก็หน้าด้านแหะเค้าประชดแล้วมึงรู้มั้ยเนี่ย
"ได้สิครับเชิญคับ" เสียงมันแข็งๆไงไม่รู้นะกับการเชิญคนกินข้าวของมันเนี่ยเห้ย.....ไอ้นี้ชักน้ำเข้าลึกชักศึกเข้าบ้านแท้ๆ
"ลุงครับนี้ฟ่าซื้อมาฝากขอบคุณนะครับที่ช่วยหิ้วของเดี๋ยวรถนี้ ขอจอดตรงนี้นะครับ พี่เค้าไปกินข้าวข้างบนเดี๋ยวก็กลับครับ" ผมยื่นขนมให้ลุงเพิ่ม ลุงเพิ่มรับไปแล้วส่งยิ้มว่าสบายมากเดี๋ยวลุงจัดการให้แต่ลุงแกคง งงๆกะไอ้สองตัวในลิฟท์นั้นแหละครับว่ามันเป็นไรกัน
"จะไปมั้ยเนี่ยหรือจะเดินขึ้นบันได" เสียงที่รักผมตะโกนมาจากในลิฟท์ครับฟังดูแล้วน่าชื่นใจม๊ะ เห้อเดี๋ยวคืนนี้มึงโดนกรูแน่
"ก็คุยอยู่กับลุงเค้าอยู่อ่ะ แค่นี้รอไม่ได้หรือไง"
"ไม่ต้องทะเลาะกันครับ เป็นพี่น้องกันต้องรักกันสิครับ" เพราะเมิงคนเดียวเลยไอ้พี่เต้ยมึงอ่ะคนนอกอย่ายุ่งไอ้พี่เต้ยพี่น้องท้องชนหลังเนี่ยแหละถึงได้ทะเลาะกันทุกวัน
"เอามานี้" มันเอาของที่ผมถือไปถือเองผมอยากจะเตะมันตรงนี้เลยจิงๆๆเชียว ลิฟท์ถึงชั้นที่ผมอยู่เราสามคนเดินไปที่ห้องผมไขประตูแล้วเอาของไปวางที่โต๊ะ
"นั่งนี้ก่อนนะครับพี่เดี๋ยวฟ่าเอาของไปใส่จาน"
"ให้พี่ช่วยมั้ย"
"ไม่ต้องหรอกครับ" ผมเดินเอาอาหารไปอุ่นแล้วก็ใส่จานไอ้เตอร์เอาน้ำในตู้เย็นไปให้พี่เต้ย มันก็รู้หน้าที่ดีนะเนี่ย
"น้ำฮะ" มึงไม่ราดหัวเค้าเลยหล่ะไอ้เตอร์
"ขอบคุณคับ เรียนชั้นไหนแล้วครับ"
"มอหกครับ"
"ครับ หน้าคล้ายๆฟ่าเลยนะ" เหมือนกันตรงไหนอ่ะผมหล่อกว่าตั้งเยอะ
"หรอ...อืม" มันเอาการ์ตูนมาเปิดอ่านโดยมีพี่เตอร์นั่งอยู่ด้วยคนละข้างขอโซฟา อย่าต่อเค้านะกรูขอร้อง
"อ่านเรื่องไรอ่ะคับ"
"วันพีซ" พี่เต้ยชวนคุยซะมากกว่าแกคงจะพยายามจะเข้ากับมันให้ได้อ่ะ แต่คงยากหน่อยนะครับ มันเดินมาที่ผมโดยพี่เต้ยมองตามมันมา
"ช่วย"
"อาบน้ำที่ไหนมาเข้าห้องไม่ได้ไม่ใช่หรอ" ประจบมันเข้าไว้ไอ้ฟ่าเอ๋ย
"ห้อง"
"ไม่กลัวผีแล้วหรอ" เอาใจมันเข้าไว้ไอ้ฟ่าเอ๋ย
"กลัวแต่ไม่มีที่ไป"
"เดี๋ยวเอากุญแจอีกอันไปอยู่ที่ลิ้นชักหัวเตียงอ่ะ"เราสองคนคุยกันเบาๆพี่เต้ยมันคงสงสัยว่าคุยไรกันเพราะหันมามองเป็นระยะ มันยังคงโกรธผมอยู่ถามคำตอบคำ
"อยากเตะไอ้พี่เต้ยหว่ะ" อ่าวไอ้นี้หางานให้กรูอีกแล้ว
"อย่าพาลดิ ขอร้องเหอะโตแล้วนะ ใจเย็นๆดิ"
"เออปกป้องกันจัง" มันวางของกระแทกลงต่อหน้าผม น้ำตาผมแถบร่วง แต่ใจเย็นไว้นะฟ่า พุทโธๆๆ
"มันเหวี่ยงใส่ผมแล้วเดินไปในห้องนอน"อาหารถูกลำเลียงสู่โต๊ะ อาหารของผมกับพี่เต้ยที่ซื้อไว้เยอะเอาเรื่องอยู่
"เสร็จแล้วครับพี่ ทานได้แล้วครับ" พี่เต้ยปิดทีวีแล้วเดินมาที่โต๊ะอาหาร
"หิวมาก น่ากินทุกอย่างเลยนะ"
"นั่งเลยครับพี่เดี๋ยวฟ่าไปตามเตอร์ก่อน"
"บริการตัวเองเลยนะครับพี่" ผมเดินไปเปิดประตูห้องนอน เห็นมันนั่งอยู่ตรงมุมห้องประมาณเด็กมีปัญหาหรือเรียกร้องความสนใจ เอาไม้เรียวตีมันเลยม๊ะ
"ไปกินข้าวได้เเล้ว แล้วไปนั่งทำเอ็มวีอะไรตรงนั้นอ่ะ" ทำตลกเข้าไว้ฟ่าทำตลกเข้าไว้
"ไม่หิว" มันตวาดเสียงดังใส่ผม
"ไม่หิวก็ต้องกิน อย่าทำให้ฟ่าต้องไม่สบายใจไปมากกว่านี้ได้มั้ย" ผมเริ่มเหนื่อยกับอาการเอาแต่ใจเป็นเด็กของมันแล้วครับผมเดินไปเปิดไฟแล้วเดินไปที่มัน มันเอามือมาปิดตาคงจะแสบตาเพราะตาคงปรับแสงไม่ทันแต่ไม่ใช่อย่างนั้นครับมันนั่งร้องไห้ อ่าวไรหว่ะพูดแค่นี้มีน้ำตาแตกด้วย
"เห้ยร้องไห้ทำไม" ผมเข้าไปกอดมันแล้วเอามือปาดน้ำตาที่แก้ม
"ไม่รักกันแล้วหรอ" มันพูดน้ำเสียงยังสั่นอยู่
"รักสิรักมากด้วย" ผมควรจะเป็นคนร้องไห้ไม่ใช่หรอครับ
"รักแล้วทำไมไม่แคร์กันเลย"
"ไปกินข้าวก่อนนะ แล้วก็เลิกร้องได้แล้ว ฟ่าไม่เคยแคร์ใครไม่เคยรักใครเท่าเตอร์เลยนะ เดี๋ยวค่อยคุยกันนะไปกินข้าวก่อน ทิ้งแขกไว้ข้างนอกมันไม่ดีอ่ะ แล้วไม่ต้องหึงเลยนะ ฟ่ากับพี่เค้าแค่พี่น้องร่วมคณะเท่านั้น" ผมเอามือเช็ดน้ำตาให้มันอีกรอบแล้วหอมไปที่แก้มเบาๆ อาการมันเริ่มดีขึ้นแล้ว เข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำแล้วมากินข้าว
"ไปซะนานเชียวพี่เลยไม่กล้ากินคนเดียวมีอะไรกันรึป่าวครับ" พี่เตอร์คง งง กะพี่น้องคู่นี้นะ
"ไม่มีครับน้องมันหลับอ่ะเลยปลุกกันนานหน่อยขี้เซาอ่ะคับ"
"หนุ่มน้อยมากินข้าวกัน แอบหนีพี่ไปหลับซะงั้นไม่ชวนกันเลย" เดี๋ยวมึงก็โดนเหวี่ยงหรอกพี่เต้ยหาเหาใส่หัวซะงั้น
"ถ้าชวนพี่ผมจะโดนลักหลับมั้ยอ่ะ" มึงพูดตรงเกินไปมั้ยที่รัก
"ใครจะทำเดี๋ยวฟ่าฆ่าพี่แน่" ช่ายกรูฆ่ามรึงทั้งคู่แหละถ้าเกิดขึ้นเจงๆอ่ะ
"นะคิดกันได้นะคับ" ผมตัดบทพวกนี้ก่อนที่มันจะบานปลาย
"อันนี้อร่อยนะครับน้องเตอร์ลองทานดู"
"คับ" แต่มันเขี่ยไว้ริมจานซะงั้น มารยาทดีมากแฟนผม
"อันนี้ของฟ่า " มองค้อนกรูอีกแล้ว ตาจะหลุดออกมาแล้วที่ร๊าก ไอ้พี่เตอร์ก็หางานให้กรูจัง
"ขอบคุณครับทานเลยครับพี่ไม่ต้องเกรงใจสบายๆเลยคับ" มื้อนี้เป็นมื้อที่ผมทานได้น้อยมากไม่อร่อยเลยทั้งๆที่กับข้าวผมชอบทั้งนั้น เราทานอาหารเสร็จพี่เต้ยก็ขอตัวกลับคงจะเข้าใจว่าเจ้าของบ้านอีกคนมันไม่พอใจเหอๆๆๆๆ
"พี่กลับก่อนนะครับขอบคุณมากสำหรับอาหาร วันหลังจะมารบกวนใหม่" อย่ามาเลยครับพี่ผมจะแย่เอา
"ครับฟ่าไม่ส่งนะครับ เดี๋ยวต้องทำงานอีกเช้ามีเรียนเช้าอ่ะครับ"
"ไปพร้อมกันมั้ยครับพรุ่งนี้พี่ก็มีเช้า"
"ไม่ดีกว่าครับต้องไปส่งเตอร์อีก"
"เดี๋ยวเตอร์ไปเองก็ได้ ไปกะพี่เค้าเหอะประหยัดน้ำมันด้วยช่วยโลกร้อน" มึงมารักธรรมชาติอะไรเวลานี้
"ไม่ดีกว่าครับพี่ขอบคุณนะครับหวัดดีคับ" ผมยกมือไหว้พี่เต้ยแล้วปิดประตูห้องพี่เต้ยกลับไปแย้วววววววเหมือนยกภูเขาออกจากอก หายใจทั่วท้องสักทีนึกว่าจะมีวางมวยในห้องซะแล้ว
"อยากให้ฟ่าไปกะเค้านักใช่มั้ยเห็นยัดเยียดฟ่าให้เค้าตลอด"
"อ่าวก็เห็นอยากไปไม่ใช่หรอไม่ต้องแคร์เตอร์หรอกอยากทำไรก็ทำเตอร์มันไม่น่าใส่ใจอยู่แล้ว" อยากหาเรื่องนักใช่มั้ยเดี๋ยวจัดให้ชุดใหญ่เลยที่รัก เครื่องเริ่มร้อนแร้วความอดทนถึงขีดสุดแระ
"เลิกนิสัยเด็กเอาแต่ใจสักทีเถอะขอร้องถ้าคิดจะรักกันอ่ะ" ผมพูดน้ำเสียงนิ่งๆ
"เออเตอร์มันเอาแต่ใจ ไม่มีอะไรดีสู้ไอ้พี่เต้ยก็ไม่ได้ มันเอาใจเก่งใครๆก็คงจะชอบรวมทั้ง...." มันคงจะหลุดปากออกมาแต่เห็นสีหน้าผมโมโหมันเลยชะงัก
"รวมทั้งใคร รวมทั้งฟ่างั้นหรอ ถ้าฟ่าชอบพี่เต้ยจริงฟ่าจะบอกเตอร์ทำไมแล้วคนที่ชวนเค้ามาทานข้าวหน่ะมันคือเตอร์นะไม่ใช่ฟ่า" ผมเริ่มเสียงดังขึ้นแร้ววววว
"แล้วไปไหนกับมันมา ทิ้งเตอร์ไว้ที่โรงเรียน"
"ฟ่าไปซื้อกับข้าวที่ซุปเปอร์พารากอนเจอพี่เค้า เค้าก็ชวนกลับมาด้วย เห็นอยู่ซอยติดกันแล้วอีกอย่างฟ่าไม่ได้ทิ้งเตอร์ไว้ที่โรงเรียน เตอร์เลือกที่จะให้ฟ่าทำแบบนี้เอง"ผมเสียงดังขึ้นอีกหนึ่งเลเวล
"เตอร์ผิดเองใช่มั้ย"
"เตอร์ก็ลองคิดดูเอาเองแล้วกันใครที่ผิด ถ้าเตอร์ไม่อารมณ์เสียใส่ฟ่าตั้งแต่แรกทุกอย่างจะเกิดขึ้นมั้ยพี่เต้ยจะได้มากินข้าวที่นี้มั้ย ถ้าเตอร์ยังนิสัยเด็กๆแบบนี้ฟ่าบอกได้เลยเราสองคนไปกันไม่รอดแน่" เพิ่มอีก1เลเวลอดทนไม่ไหวแล้ว
"ไม่รอดเพราะเตอร์เอาแต่ใจหรือมีคนมาเอาใจฟ่ามากมายกันแน่"ดูมันจิ
"เตอร์....ฟ่าไม่เคยมองใครเพราะฟ่ามีเตอร์อยู่แล้ว ฟ่าไม่ใช่คนที่รักใครไปทั่วฟ่าจริงจังกับเรื่องนี้ อย่าพูดแบบนี้ให้ฟ่าได้ยินอีกนะ" ผมเริ่มมีน้ำตาซึมๆๆแต่ไม่มีทางไหลให้มันเห็นแน่แค่เอามาหล่อเลี้ยงให้ตาเป็นประกายเท่านั้นแหละเชอะ
"รู้สึกว่าเตอร์ทำอะไรก็ไม่ดีไปซะหมดเลยนะ"
"แล้วสิ่งที่เตอร์ทำมันถูกรึป่าวหล่ะ" ผมเอาจานไปล้างไม่อยากทะเลาะกับมันมากไปกว่านี้ปล่อยให้มันนั่งคิดไปก่อนว่ามันควรปรับปรุงรึป่าว ผมล้างจานเสร็จก็มานั่งทำงานต่อที่คอมพิวเตอร์ แต่สงสัยจะไม่ได้ทำ เพราะจิตใจมันคิดแต่เรื่องคนข้างๆๆเนี่ย
"ฟ่ารักเตอร์บ้างมั้ย" มันเริ่มอีกแล้วสงสัยจะไม่เคลียร์
"รัก แล้วก็พยายามจะทำให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด"
"เนี้ยหรอที่สุด ไม่เคยคิดจะง้อเตอร์เลยด้วยซ้ำทั้งๆที่ฟ่าไปสาย" เห้ยเราไม่ได้นัดเวลากันไว้นะ อดทนๆๆๆๆๆๆๆๆไว้น๊าไอ้ฟ่า
"เตอร์ฟังดีดีนะ...ฟ่าไปสายเพราะติดธุระไม่ได้ไปเที่ยวเล่นที่ไหนแล้วอีกอย่างฟ่าก็พูดดีดีกับเตอร์แล้วง้อเตอร์แล้วเพราะว่าฟ่าไปสายแต่เตอร์อารมณ์เสียใส่ฟ่าตลอด รอฟ่าแค่นี้เตอร์ยังโมโหถึงขนาดนี้ ต่อไปต้องรอฟ่านานมากกว่านี้เตอร์จะรอได้หรอ แล้วทำไมฟ่าต้องง้อ ฟ่าผิดหรอ ฟ่าหาเรื่องหรอ ฟ่าพยายามทำให้มันออกมาดีแล้วนะ เตอร์คิดดูดีดีว่าใครกันแน่ที่ทำให้มันออกมาแย่แบบนี้ ลองนั่งคิดดูนะ คิดได้แล้วค่อยมาคุยกันใหม่" ผมพูดจบก็ลุกจากคอมเข้าห้องนอนเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำเผื่อจะอารมณ์เย็นลงมากกว่านี้ ผมจะไม่พูดกับมันอีกจนกว่ามันจะคิดได้แล้วเลิกทำนิสัยแบบนี้กับผมอีก โหมดเผด็จการครับ อิอิ
ผมอาบน้ำไปเรื่อยๆๆในใจก็คิดว่าเราสองคนจะไปกันได้แค่ไหนเชียวเด็กทั้งคู่อารมณ์ก็ร้อนทั้งคู่ผมเองความอดทนก็มีต่ำซะด้วยแต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดก็รักเค้าไปแล้วนี้นาแต่มันจะออกมาเป็นไงก็ช่างก็ผมทำดีที่สุดแล้วผมเปิดน้ำให้รดหัวไปเรื่อยๆคิดโน้นนี้นั้นไปต่างๆนานาแล้วก็จะพยายามอดทนให้มันมากกว่านี้ ผมอาบน้ำออกมาเช็ดตัวเช็ดผมใส่เสื้อผ้าทาครีมแต่ในใจนึกถึงคำพูดที่ผมกับมันเถียงกันตลอด ผมออกไปทำงานที่คอมต่อ แต่ก็ไม่เจอมันแล้วมันออกไปไหนนะ ผมเดินไปรอบๆๆห้องที่ระเบียงก็ไม่มี รองเท้ามันไม่อยู่แล้วครับ หรือว่าผมพูดแรงเกินไป ผมนั่งทำงานไม่ได้แล้วครับ ใจมันไม่อยู่กับตัว เดินไปเอาเเจ็คเกตมาใส่ ออกไปดูมันที่ห้องมันดีกว่า
มันไปไหนอ่า
อยากรู้ป่ะ
อยากรู้ก็ต้องรอ
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
(http://www.pantown.com/data/514/board1/2527-20060831180530.jpg)
-
:z13: :z13:
จิ้ม นุ้งฟ่า
-
:z13:อุ้ย..โดนจิ้ม
:z1:
-
กดฟ่า :oo1:
นู๋เตอร์นี่ หึง ไร้เหตุผล ไม่ฟังนุ้งฟ่าเลย :laugh: งี้นุ้งฟ่าต้องจับนู๋เตอร์กด เชื่อพี่ :z2:
-
ฟ่างานเข้าเพราะพี่เต้ยอ้ะ
แล้วจะใจอ่อนไปเป็นลีดเปล่าเนี่ย
ส่วนหนอนน้อยของฟ่าก้อขี้งอนจริงแฮะ
บวกให้ฟ่าแล้วนะ ขยันอัพจริงๆ
:pig4:
-
ง่ะ ค้างเลย
หวังว่าน้องเตอร์คงจะคิดได้น๊า งอนแป๊บๆ เดี๋ยวคงหายเนอะ
ฟ่าใจเย็นๆนะค้าบ ค่อยๆคุยกะน้องนะ
ไว้เจอแถวสยามแล้วจะปรี่ไปทักน๊า หุหุ :o8:
-
หุหุ งานเข้า อารมณ์แรงเจงๆๆ
หายไวๆเน้อ :D
-
เอ้าทะเลาะกันเฉยเลย :laugh:
-
แบบนี้สิสนุก (เหงคนอื่นทุกข์คือฟามสุขของเรา~ :m20:)
แต่พระเอกขี้งอนนี่หายากนะเนี่ย :laugh:
-
ซวยเลยย
งานเข้าล็อตใหญ่เลยนะเนี่ย
-
เตอร์กลับห้องไปแล้วเด่ะ
-
:z3: :z3: :z3:
ค้างกันจังนะ :เฮ้อ:
-
กำ อารมณ์ร้อนกันทั้งคู่ :z3:
-
เหวี่ยงใส่กันกระจาย :เฮ้อ:
-
มาต่อให้แล้วครับ
จุฟจุฟ
จ๊วฟจ๊วฟ
ห้องมันก็ล็อคครับแล้วมันไปไหนนะหรือว่าไปโดดตึกตายแล้ว
ผมเดินไปถามลุงเพิ่มว่าเห็นมันรึป่าวลุงเพิ่มบอกเห็นเดินไปทางหลังคอนโดอ่ะ
ผมเดินไปตามทางที่ลุงเพิ่มบอกก็ไม่เจอเลยเดินเล่นไปเรื่อยๆทะลุซอยที่พี่เต้ยอยู่
ซอยนี้กลางคืนนักศึกษาจะเยอะมาก อาหารการกินเพียบผมเดินดูโน้นนี้นั้นไปเรื่อย
จนสายตาไปสะดุดกับ เด็กผู้ชายใส่ชุดนักเรียนมัธยมกับแฟนผมยืนคุยกันอยู่ มันไม่เห็นผมหรอกครับ
ผมอยู่ในมุมมืดๆคงเป็นเพื่อนที่โรงเรียนมัน
ผมยืนดูห่างๆๆเด็กคนนั้นออกจะสาวๆด้วยซ้ำ ผมเริ่มจิตใจเต้นเร็วไม่เป็นจังหวะเเล้วครับสองคนนั้นยืนคุยกันสักพักก็เดินตามกันไป
ผมเดินตามมันไปเรื่อยๆๆจนไปหยุดที่หอพักหอหนึ่งในซอยนั้น แฟนผมขึ้นไปกับเด็กคนนั้นครับ
แต่ผมขึ้นไปไม่ได้เพราะเข้าใช้สแกนลายนิ้วมือ
ผมจะทำยังไงดีอ่ะแฟนตัวเองขึ้นไปกับเด็กอีกคนหนึ่งยิ่งเด็กคนนี้มองปุ๊ปเดียวก็รู้ว่าเป็นเกย์
ผมสับสนทำไรไม่ถูกอ่ะไม่รู้จะทำยังไงต่อ กลับห้องเราดีกว่า
เค้าคงไม่อยากอยู่กับเรา ปล่อยเค้าไปเถอะกลับไปนอนร้องไห้ห้องตัวเองดีกว่าตื่นมาแล้วเดี๋ยวก็ดีเอง
ผมกลับห้องระหว่างทางก็คิดไปตลอดว่ามันขึ้นไปทำอะไร
ห้องตัวเองก็มีทำไมไม่นอน ไปทำการบ้านหนังสือสักเล่มก็ไม่มี นี้มันรักผมรึป่าวนะ
ผมล้มตัวนอนบนโซฟาตาก็มองนาฬิกา เที่ยงคืนก็แล้วตีหนึ่งก็แล้วไม่มีวี่แววของมันเลย
ตีสองผ่านไปจนจะตีสาม ผมลุกเข้าไปนอนในห้อง ไม่ได้ล็อคประตูข้างนอกเพราะกลัวมันกลับมา จะเข้าไม่ได้
ผมไม่หลับเลยทำไมเราเป็นได้ขนาดนี้เนี่ย
เด็กคนนี้เพิ่งเข้ามาในชีวิตเรา ถ้าเทียบกับไอ้บีเเล้วระยะเวลามันห่างกันมาก แต่กับบีผมไม่ได้เป็นถึงขนาดนี้
แต่ทำไมกับมันจึงเป็นเยอะขนาดนี้เนี่ย
ยิ่งคิดยิ่งยุ่งยิ่งปวดหัวเดินไปดูให้มันรู้ๆกันไปเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องมานั่งบ้าบอแบบนี้
ผมตัดสินใจเดินไปดูที่หอนั้นอีกรอบ ผมรู้ว่าไปถึงผมก็ขึ้นไปไม่ได้แล้วก็ไม่รู้ว่าห้องไหน
แต่เท้าของผมมันเดินไปแล้วมันไม่ได้ฟังการทัดทานจากความคิดของผมเลย
ผมเดินไปจนถึงหอเด็กคนนั้น จนลืมไปเลยกับคำว่าเหนื่อย ดึกแล้วแต่พอมีคนบ้างแต่ก็น่ากลัวอยู่
ผมถึงที่นั้นแต่สิ่งที่ผมเห็นคือแฟนผมถอดเสื้อใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียว
แล้วเป็นกางเกงที่มันไม่ได้ใส่ในครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นมัน มันยืนอยู่ตรงระเบียงตามองสูงไปที่ท้องฟ้า
มันคงไม่เห็นผมยืนอยู่ความคิดผมเตลิดไปไกล
ทำไมต้องถอดเสื้อ ทำไมใส่กางเกงไม่เหมือนจากที่ออกมาจากห้องแล้ว คนในห้องนั้นเป็นอะไรกลับมัน
ผมยืนดูอยู่สักพักก็มีคนเดินออกมาที่ระเบียง มายืนคุยกับมัน
เด็กคนนั้นแหละครับ ผมเห็นค่อนข้างชัดเพราะมันแค่ชั้นสองเอง ผมยืนแอบตรงมุมมืดกลัวมันจะเห็นผม
เด็กคนนั้นใส่ชุดนอนลายทางสีฟ้าขาวพร้อมกับผ้าเช็ดหัว เหมือนการเพิ่งอาบน้ำมา สองคนนั้นคุยอะไรกันไม่รู้
ผมไม่ได้ยิน แต่ตอนนั้นผมตัดสินไปแล้วว่าสองคนนั้นไม่ใช่เพื่อนกันธรรมดาแน่ มันต้องมากกว่านั้น
ผมจุกที่อกหายใจไม่ทั่วท้อง ตัวผมชาไปหมด มันบอกไม่ถูกอ่า อยากร้องไห้จัง ผมยืนดูไปเรื่อยๆ
สองคนนั้นเอาข้อศอกวางบนระเบียง ตามองบนฟ้าแล้วก็พูดอะไรผมฟังไม่ชัดได้ยินเพียงแต่ว่า
"หายโกรธเรารึยัง เราขอโทษนะ" ผมจับใจความได้เท่านี้เพราะเสียงรบกวนมากเหลือเกิน
สักพักสองคนนั้นก็เดินเข้าไปในห้องผมใจจะขาดแล้วครับ
ไอ้จะขึ้นไปมันก็ขึ้นไม่ได้ทำได้แต่เพียงเดินกลับไปแล้วทำใจให้ได้
สัญชาตญาณผมมันบอกว่า จบลงแล้ว ทุกอย่างจบลงแล้วฟ่า
ผมโดนหลอกผมเดินขึ้นห้องคิดไปก็มีแต่คำว่า พอกันที จบเสียที
อย่าว่าแต่หลับเลยครับ ความง่วงยังไม่มีแม้แต่นิดเดียว
ผมนั่งอยู่ตรงระเบียงมืดๆลมเย็นๆกับความเศร้ามันทำให้ผมอยากร้องไห้เหลือเกิน สักพักน้ำตาก็ไหล
"พอกันที" ผมพูดกับตัวเอง สองแก้ม เปื้อนไปด้วยน้ำตาแห่งความชอกช้ำ
ฟ้าเปิดอาทิตย์ทอแสงส่งสัญญานว่าเช้าแล้ว ผมนั่งรับวิตมินดีสักพักก็ไปอาบน้ำเตรียมตัวไปเรียน
ผมไม่อยากไปเรียนเลย
อยากอยู่เฉยๆแต่นี้มันคือหน้าที่ขอผมนะครับผมต้องไปผมไม่เอารถไป ถ้าเอาไปคงจะไปจิ้มตูดใครเข้าแน่วันนี้
รอบข้างของผมเหมือนอากาศธาตุทุกอย่างสงบเงียบ ทุกอย่างไม่มีผลต่อตัวผมเลย ผมนั่งเรียนไม่รู้เรื่องแม้แต่นิสเดียวเพื่อนๆคงสงสัยว่าผมเป็นอะไร ผมก็ได้แต่บอกว่าไม่สบายเพื่อนๆก็เลยไม่กวน มีแต่ความเป็นห่วงมากกว่า
วันนี้เราเลยไม่คุยเรื่องหลีดกัน ผมขอตัวกลับบ้านก่อน เพื่อนๆไปหาอะไรกินกันต่อ ผมนั่งรถไฟฟ้าไปที่อนุสาวรีย์เดินไปเรื่อยๆจนถึงสวนสันติภาพ เป็นที่ที่ผมชอบไปนั่งเล่นให้อาหารปลา ผมซื้ออาหารปลาที่ร้านแถวนั้นไปนั่งให้อาหารปลา ผมคิดได้แต่เรื่องเดียวว่า ทำไมมันต้องทำแบบนี้กับผม จบแล้วจริงหรอสักพักโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แม่โทรมาครับ
"หวัดดีครับแม่ คุณแม่มีอะไรรึป่าวฮะ" ปกติแม่ผมไม่มีธุระจะไม่โทรมาครับ
"แม่คิดถึงนะลูกเลยโทรมา"
"ฟ่าก็คิดถึงคุณแม่ครับ ฟ่ารักคุณแม่นะครับ"
"จ้ะแม่ก็รักลูกจ้ะแล้วนี้กินข้าวกินปลารึยังลูก"
"ยังครับฟ่ามาเดินเล่นที่สวนสาธารณะอ่ะครับ เดี๋ยวจะกลับแล้วครับ"
"จ้ะ ดูแลตัวเองด้วยนะลูก แม่รักลูกนะจ้ะ"
"ครับแม่ สวัสดีครับ" อย่างน้อยมันก็ทำให้รู้ว่าคนที่รักผมที่สุดทุกเวลาทุกที่คือแม่
แม่คงจะมีเซ้นท์อย่างหนึ่งว่าผมกำลังเศร้าเลยโทรมา ผมนั่งเล่นสักพักก็ไปล้างมือที่ก๊อกน้ำแล้วก็เดินกลับ
ผมไม่อยากกินอะไรเลย เดินไปร้านหนังสือดอกหญ้า ซื้อหนังสือมาเล่มหนึ่งกะว่าจะอ่านให้หายเซ็ง
ผมเดินไปเรื่อยๆขึ้นบีทีเอส กลับคอนโดไม่ถึงห้านาทีก็ถึงแล้วครับ ผมลงจากบีทีเอส ซื้อชานมกินดีกว่า
ระหว่างรอชานมภาพที่ผมเห็นคือแฟนผมกับเด็กคนเมื่อคืน เดินลงมาจากบีทีเอส
ผมรีบหลบมุมมุดไปหลังร้านชานมป้าเจ้าของร้านหัวเราะใหญ่
"ป้าขอฟ่าหลบหน่อยนะ"
"เล่นอะไรกันลูกเป็นเด็กๆเชียวเป็นหนุ่มแล้วเนี่ย"
"เงียบๆสิป้า" ป้าแกก็ทำตามผมยืนชงชานมไปเรื่อยๆ
"ชานมแก้วหนึ่งครับ"เสียงทำไมมันคุ้นจังหว่ะ
"ผมเอาโกโก้ปั่นครับ" เสียงนี้ไม่คุ้นแหะแต่ไอ้เสียงที่คุ้นอ่ะแฟนผมครับคนที่ไม่คุ้นก็คงจะรู้แล้วทำไมต้องมาซื้อตอนนี้เนี่ย
"เดี๋ยวเอ็มเอากระเป๋าไปเก็บก่อนนะแล้วเดี๋ยวไปหาที่ห้อง" เสียงเด็กคนนั้นพูดกับแฟนผม
"อืม" มันตอบสั้นๆ
"ได้แล้วจ้ะ นี้ชานมนี้โกโก้จ้ะ"
"เท่าไรคับ" ไอ้เตอร์ถามป้า
"60บาทจ้ะ"
"ไม่ต้องหรอกเอ็ม เดี๋ยวเตอร์เลี้ยงเอง นี้คับป้า" ทำเป็นเลี้ยงคนอื่นสปอตเลยเกินนะเมิง ชิส์ สักพักผมก็ออกมาจากใต้ร้านป้า เมื่อยดีแหะ ป้าแกขำผมใหญ่หัวยุ่งไปหมด
"แอบใครนะลูก หัวยุ่งไปหมดแล้วเนี่ย"
"แอบเพื่อนนะป้า เดี๋ยวมันชวนไปกินเหล้า ไม่อยากไปอ่ะ" ผมก็แถไปเรื่อยตามประสา
"ไหนอ่ะชานมฟ่า หิวจะแย่แระ ไม่มีใครชงอร่อยเท่าป้าอีกแล้วนะเนี่ย"
"จร้า นี้จ้ะ" ผมจ่ายตังค์ให้ป้าแล้วเดินขึ้นคอนโดไปวันนี้ไม่ได้ทักทายลุงเพิ่มอ่ะ อารมณ์ไม่ดีขี้เกียจเรียกแก นั่งดูดชานมไปคิดเรื่องมันไป ชานมนี้ไม่อร่อยเลยอ่ะสงสัยป้าชงผิดสูตรหรือว่าเพราะผมนอยด์ไปเอง
อยู่แบบนี้ผมคงต้องบ้าแน่ๆไปคุยให้รู้เรื่องรู้ราวเลยดีกว่า ผมตัดสินใจไปที่ห้องมันประตูไม่ได้ล็อคผมเคาะประตู
"ก๊อกๆๆๆ" สักพักก็มีคนมาเปิดแต่คนที่มาเปิดดันเป็นเด็กคนนั้นคนที่ชื่อเอ็ม
"มาหาใครคับ" เด็กคนนั้นถามผม
"เตอร์อยู่รึป่าวคับ"
"อยู่คับ อาบน้ำอยู่จะให้เรียกให้มั้ยครับ"
"ไม่ต้องอ่ะ"ผมเดินกลับมาที่ห้อง เค้าอยู่ด้วยกันนี้ ผมคงไม่เข้าไปจุ้นจ้านแล้วดีกว่า
บอกแล้วไงว่ามันเกินคำว่าเพื่อนแล้วผมอาบน้ำแล้วกินยาแก้แพ้ให้มันง่วงแล้วหลับไป ตื่นมาอีกทีก็เก้าโมงเช้าแล้ว
ผมมีเรียนตอนบ่ายจึงนั่งคิดอะไรไปเรื่อย เดินไปดูที่ห้องมันอีกก็ไม่เจอ ห้องล็อคก็คงไปเรียนกันแน่
ผมแต่งตัวไปเรียนกะว่าจะแวะสยามก่อนเดินเล่นให้อาการทางใจดีขึ้น แล้วค่อยไปเรียนดีกว่า
ผมโทรหามาดามแล้วก็เพื่อนคนอื่นๆ แต่ทุกคนไม่มีใครรับโทรศัพท์เลย สงสัยจะยังไม่ตื่นกัน
ผมเดินเล่นไปเรื่อยๆก็เจอพีเต้ยกับพี่ส้ม
"อ่าวน้องฟ่า ทำไมไม่ไปเรียนค่ะมาเดินเหล่สาวอะไรแถวนี้"
"ฟ่ามีตอนบ่ายครับพี่ส้มเลยมาเดินเล่นก่อน พี่สองคนจะไปไหนกันเนี่ย"
"ก็มาหาหมอทำสวยกันเนี่ยจ้ะ" พี่สองคนมาหาหมอสิวที่สยามครับ
"ต้องทำอีกหรอครับนี้ก็สวยจะแย่แล้ว"
"เด็กสมัยนี้คารมมันดีจิงวุ้ย" พี่เต้ยแอบเเซวผม55555+
"ไปด้วยกันมั้ยฟ่า" พี่ส้มชวน
"ก็ดีเหมือนกันครับฟ่าก็เบื่อๆไม่รู้จะไปไหนดีอ่ะ" ผมไปกับพี่สองคนที่คลินิคแห่งหนึ่งผมนั่งดูโน้นนี้นั้นไปเรื่อย
พี่สองคนเข้าไปหาหมอที่นี้คนไข้เยอะนะครับสงสัยหมอจะหล่อ555+คิดได้เนอะเรา สักพักพี่ส้มกับพี่เต้ยก็ออกมาแล้วไปที่เค้าท์เตอร์ได้ยาแล้วก็ครีมมาทุกใหญ่เอาการ
"ทาหมดนี้เลยหรอพี่ กว่าจะได้นอนคงจะเช้าพอดีอ่ะ"
"ไม่หรอกจร้า พี่ชินแล้วอ่ะ ฟ่าหล่ะใช้ครีมอะไร"
"ฟ่าก็ตามเค้าท์เตอร์ธรรมดาแหละครับ"
"จิงดิ อย่าให้รู้ว่ามีเคล็ดลับไม่บอกพี่บอกเชื้อเชียวนะพี่จะตีก้นเลย" อยู่กับพี่ส้มกับรุ่นพี่ก็เฮฮาดีนะครับผมว่ายิ่งกับเพื่อนด้วยยิ่งสนุกสุดๆไม่เห็นจะต้องแคร์มันเลย
"เที่ยงแล้วส้มไปหาไรกินกัน"พี่เต้ยชวนไปหาไรกิน
"กินไรดีฟ่า"
"ฟูจิ" อยากกินอ่ะไม่รู้เป็นไร
"อืมโอเคพี่ส้มก็อยากมานานแล้วไม่มีกองหนุน แกอ่ะว่าไงเต้ย"
"สองเสียงแล้วนี้นาก็ต้องตามประชาธิปไตยดิ" เราเลยข้ามไปกินฟูจิกัน มื้อนี้ผมไม่ต้องจ่ายรุ่นพี่เลี้ยง อิอิใจดีมั้ยอ่ะรุ่นพี่ผม อิอิ
"อร่อยเนอะของฟรีอ่ะ 5555+ วันหลังขอฟ่าเป็นเจ้ามือบ้างนะ"
"ได้เลยเตรียมกระเป๋าฉีกได้เลยพี่ส้มจะกินแต่แซลมอล"5555555+ เราขึ้นรถไปเรียนกันผมแยกกับพี่สองคนที่คณะแล้วไปเจอเพื่อนๆที่เดิมครับคือกำลังเม้าท์เรื่องชาวบ้านตามคอนเซป
"อ้าวฟ่าเป็นไงมั้งหายดีรึยัง" นุ่นร้องทักผมเมื่อผมเดินไปถึง
"หายดีแล้วขอบใจนะที่เป็นห่วง"
"หายก็ดีแล้วกูไม่อยากเห็นมึงในสภาพอย่างเมื่อวานอ่ะหดหู่บอกไม่ถูกหว่ะ" ไอ้พี
"ก็ผมไม่สบายนี้คร๊าบบจะให้ฉีกยิ้มตลอดเวลาได้ไง"
"กูว่ามึงเหมือนคนอกหักมากกว่านะไอ้ฟ่า" ไอ้แพทมึงจะรู้ดีเกินไปแระนะไอ้นี้
"อกหักจากเรารึป่าวฟ่า บอกแล้วอย่าคิดกับเราเกินคำว่าเพื่อนไง" กุ๊กเธอกินยาหลงตัวเองมานานรึยังเนี่ยสงสัยจะดื้อยาแล้วนะครับ
"ไม่ใช่กุ๊กหรอกที่ทำให้ฟ่าอกหักอ่ะ"
"แล้วใคร" ทุกๆคนพร้อมใจกันเป็นเสียงเดียว
"ไอ้พี"
"ไอ้พีเนี่ยนะ" พร้อมใจอีกครั้ง
"เห้ยกูไปทำมึงอกหักตอนไหน มามุขไหนอีกเนี่ยมึง" ไอ้พีโวยวายใส่ผม
"ก็เมื่อวันก่อนไงที่พี่เต้ยชวนกูไปซื้อหนังสือ แล้วมึงก็แอบชิงพี่เค้าไปจู๋จี๊กันสองคนอ่ะ รู้ทั้งรู้ว่าพี่เต้ยเค้าชอบกูมึงก็ยังแย่งเค้าไป มึงเป็นเพื่อนแบบไหยเนี่ย" ทุกคนรู้ว่าผมแกล้งไอ้พีพากันหัวเราะชอบใจ
"ไอ้เนรคุณ กูอุตส่าห์ช่วยมึงแท้ๆวันหลังอย่ามาขอความช่วยเหลือกูเลยกูงอล"
"โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆเพื่อนแซวเล่นอ่ะ" แล้วผมก็เล่าเรื่องนั้นให้ทุกคนฟังทุกคนก็ลงความเห็นว่าพี่เต้ยเป็นเก้งแล้วกำลังจะจีบผม
"กูว่าพี่เต้ยจะแดกมึงหว่ะไอ้ฟ่า" ไอ้แพทพูดขึ้นมา
"ถูกต้องนุ่นเห็นด้วย"
"แล้วจะทำไงอ่ะ"
"ก็ลองๆไปเหอะมึงอาจจะมันส์ก็ได้" ไอ้พีกรูก็รู้ว่ามันมันส์แต่ไม่ใช่กะพี่เต้ยเว้ย
"กรูยกให้มึงไอ้พี"
"ไม่เอาเว้ยหาเองได้"
"น่าเสียดายเนอะหน้าตาก็ดี เรียนก็เก่งไฉนเป็นเก้งซะได้"
"อารมณ์ไหนเนี่ยกุ๊ก"
"อารมณ์เสียดายค่ะ"
"เป็นเยอะนะมึงวันนี้ ผีเข้ามึงหรอ"นุ่นเริ่มจะลับฝีปากกับกุ๊กอีกแล้ว
"วันนี้จะไม่ตอบโต้มึงค่ะ" ได้เวลาเรียนพวกผมก็ไปเรียนตามปรกติวันนี้เรียนรู้เรื่องขึ้นมาหน่อย
ไม่เหมือนเมื่อวาน พอจบจากเรียนก็มานั่งคุยกันว่าจะเอาไงเรื่องหลีดมติแห่งที่ประชุมก็ออกมาว่าพวกเราจะไปคัดตัวตามที่รุ่นพี่ขอร้องแต่จะไม่ทำเต็มที่จะได้ไม่ต้องผ่านการคัดเลือก ฉลาดมั้ยพวกผมอ่ะ อิอิ
"พี่ๆค่ะพวกหนูจะไปคัดตัวหลีดตามทีพวกพี่ขอร้อง"
"ทุกคนเลยหรอ"
"ค่ะ"
"จ้ะพี่ว่าแล้วว่าพวกเราต้องไม่ทำให้พี่ผิดหวัง เดี๋ยวพี่ส้มเทรนด์ให้เองจ้ะพรุ่งนี้ไปเจอพวกพี่ที่ใต้คณะนะ"
"ค่ะ" พวกผมตกลงกันว่าจะไปกินพิซซ่ากันที่เซ็นทรัลเวิลด์ เพราะวันนี้ไม่มีใครเอารถมา ไปกินไกลๆคงลำบาก เลยหาที่ใกล้ๆนั่งกินกันก็คุยกันไปหนุกดีกินอิ่มก็ไม่รู้จะไปไหนต่อกลับบ้านเร็วมันก็จะแปลกๆๆ55555+
"ไปไหว้พระพิคเนศกับพระตรีมูลติข้างหน้านี้กัน" นุ่นเสนอไอเดีย
"เออๆๆไปดิ"ผมรีบสนับสนุนเพราะตอนนี้ไม่ค่อยสบายใจเท่าไร ทุกคนเห็นด้วยเลยพากันเดินไปที่นั้นแล้วซื้อของไหว้ต่างคนต่างอธิฐาน ทุกคนแลดูตั้งใจมากส่วนใหญืผมจะขอเรื่องเรียนกับครอบครับแล้วก็ไม่ลืมเรื่องความรัก
แต่ไม่ขอบอกนะว่าขอว่าอะไรเราไหว้พระเสร็จก็แยกย้ายต่างคนต่างกลับบ้าน
ผมนั่งแท็กซี่กลับเพราะขี้เกียจเดินไปขึ้นบีทีเอสที่เหลือก็ไปขึ้นบีทีเอสบ้างแท็กซี่บ้าง
ถึงคอนโดผมก็เปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำนอนรู้สึกว่าเพลียมากเพราะผมกินยาแก้แพ้ไปง่วงหลับก็จริง
แต่สมองเหมือนไม่ได้พักผ่อนร่างกายเลยดูอ่อนเพลีย วันนี้วันที่สองแล้วที่ผมผ่านมันมาได้ก็โอเคดีครับพรุ่งนี้คงดีขึ้น ผมไม่คิดจะเดินไปดูที่ห้องมันอีกไม่อยากเห็นภาพคนอื่นเดินมาเปิดประตูกลัวว่าเค้ามาเปิดประตู
แต่แฟนผมนอนเปลือยอยู่บนเตียงมันก็คงเป็นภาพที่สะเทือนใจอยู่ ผมอาจจะเป็นฆาตรกรค่าคนตายสองคนก็ได้
ผมนอนแช่น้ำอุ่นในอ่าง แอบเผลอหลับ ร่างกายผมคงเพลียมากผมตัดสินใจเลิกอาบดีกว่า
เดี๋ยวได้นอนอืดอยูในอ่างเป็นแน่ เลยลุกไปเช็ดตัวเช็ด ผมใส่เสื้อผ้านอนดีกว่า แต่มันนอนไม่หลับอีกแร้ว ผมเดินไปหยิบยามากิน ถ้าไม่นอนผมคงตายแน่เชียว ผมกินยาจะเดินไปนอนปิดไฟก็หน้ามืดล้มลงไป :jul1:
คุณว่าฟ่าจะตายมั้ย??????
ตายกด1 :jul1:
ไม่ตายกด2 :z10:
ผมจะต้องนอนหายใจรวยรินพร้อมกับคราบน้ำตาไปจนสินลมรึป่าว :m15:
ติดตามกันต่อไปนะคับ
-
:z13: :z13:
จิ้มฟ่า อิๆ
กด 2 นะ ไม่ตายชัว อ่านแล้วรู้สึกเหมือนเตอร์กับเอ็มมันจะรู้จักกันมาก่อนฟ่านะ
ท่าทางงานนี้คงอีกยาว :เฮ้อ: :เฮ้อ:
แล้วจะรออ่านยิ่งอ่านยิ่งมันส์ นี่ยังมะรวมเรื่องพีอีกนะ
-
กด 2 ไม่ตายแน่ๆ
มาเล่าต่อดิ๊ :z2:
-
-*- เวร พี่ฟ่าทำค้างอ่าาาาาาาาาา
อ่านแล้วหดหู่ ไม่อยากอ่านหนังสือเลย (ข้ออ้าง เหอะๆ)
อัพเยอะ +ให้อีก1คับ ^^
ปล. กด2 เพราะพี่ฟ่ายังมาเล่าอยู่ หรือว่า กี๊ดดดดดดดดด
ถ้าพี่ฟ่ามะตื่นหม่อนจาจิ้มๆๆๆ :z13:
-
ไม่มีกด 3 ตายทั้งเป็น หรอ
บางทีเตอร์อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่ฟ่าคิดก็ได้ ใช่ป่ะ ดูแล้วเตอร์จริงใจดีอ่ะ ถึงจะนิสัยเด็กๆ ไปหน่อยอ่ะ
................ :L2:..................
-
เป็นเอามากแฮะ
ว่าแต่... เรื่องเตอร์นี่มันยังไงกันแน่หว่า
-
กด2 ไม่ตาย
ขืนตายเรื่องก็ไม่มีต่อสิ
ถ้าเป็นพี่จะยังไม่ยอมตายหรอก ต้องไป ก่อน :beat: :beat: ไม่งั้นไม่หายแค้น
-
ทำไมเตอร์ทำแบบนี้นะ :z6:
-
+1 ใฟ้ฟ่าที่ขยันลงจ้า :L1:
เตอร์นี้ ขอ :fcuk:
-
กด 2 ครับ
พี่ฟ่าไม่ตายง่ายๆหรอก
เรื่องแค่นี้สบายมากใช่มั้ยพี่ :z2:
แต่ขอ :z6: :z6: :z6: :z6: เตอร์ทีเหอะ
-
เจ้าชายจะต้องขี่ม้าขาวมาช่วย
:z2: :z2: :z2:
-
มาต่อเร็วๆๆนะครับ
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
มัย เรื่อง มันกลายเป็นแบบนี้เนี่ย
เครียดซะงั้น
เซ็งจิต
-
กด +1 ตาย เย้ยยยย ตายได้ไง ตัวเอกของเรื่องนี้ อิอิ
กด 2 ไม่ตาย ..... แต่เลี้ยงไม่โต 555 เอ๋า เอาไงเนี่ย
สรุปคือ กด 3 ตามคุณ yunjaelover ตายทั้งเป็น :laugh: โอ๋ๆๆๆๆๆ ล้อเล่งงงงง น้า o18
เข้าสู่สาระดีกว่า เหมือนฟ่า เป็นคนมาทีหลังเนอะ (รึป่าวหว่า) อย่าเครียดดิ พูดไปตามท้องเรื่องที่เขียนไว้น่ะ
แต่ยังไงๆ พี่ก็เชียร์ฟ่านะ ส่วนเจ้า เตอร์ ต้องลากมา :z6: :fire: ทำงี้ได้ไง พฤติกรรมมันบ่งบอกหลายๆอย่าง
เป็นกำลังใจให้ฟ่า นะคับ :กอด1:
-
..ทำไมเวลาแค่วันเดียว ฟ่ากับเตอร์ มันถึงได้ห่างกันได้ไกลขนาดนี้..
..เตอร์ตัดใจจากฟ่าได้แล้วจริงๆๆเหรอ ทำไมเหมือนไม่แคร์เลย..
..ใจจริงๆๆเตอร์เป็นอย่างนั้นจริงเหรอ ไม่น่าเชื่อ มันพลิกผันมากๆๆๆ..
..ฟ่า..กด 2 ไม่ตายหรอก...เจ็บแค่นี้เดี๋ยวก็หาย คงแค่เป็นลม..
...เฮ้อ ไม่เข้าใจ เตอร์ เลยจริงๆๆๆ ทำไมมันตัดกันได้ง่ายๆๆอย่างนี้..
...อยากรู้จัง ณ.เวลานั้นที่เตอร์ทำ เตอร์คิดอะไรอยู่....
..เป็นกำลังใจให้ฟ่า รอตอนต่อไปอยู่นะอยากรู้ว่าเป็นอย่างไร แต่ฟ่าไม่ตายแน่ๆๆ... :กอด1:
-
:z3:
เครียดด้วยคน
-
กด 2 ไม่ตายหรอก คงจะเจ็บ แต่ไม่นาน เดี๋ยวนายเตอร์ ก็กลับมาง้อ
ฟันธง หรือ คอนเฟิมร์ ดี :z2:
-
ทำไมมันกลายเป็นยังงี้อ้ะฟ่า :z3:
มันกลายเป็นเรื่องใหญ่เลย
กด 1ครึ่งแล้วกันนะฟ่า
ตัวไม่ตาย แต่เหมือนหัวใจฟ่าตอนนั้นจะตายไปชั่วขณะแล้น
:sad11:
บวกหนึ่งให้ฟ่าด้วยนะ
-
ไม่เข้าใจเตอร์เลยอ่ะทำไมไม่มาคุยกับฟ่า
-
ทำไมชอบเรื่องนี้ก็ไม่รู้
อ่อ...คนเขียนเก่งนี่เอง
สมกะที่เลือกคณะนี้แล้วหละ
เด๋วพี่ไม่เข้าซอย5ละ จะมุดคอนโด คงจะได้เจอฟ่าบ้าง (จะรู้ไหมเนี่ยะ คนไหน)
ช่วงนี้แต่งเยอะๆนะ หยุดตั้งอาทิตย์นึง...จะรออ่าน
-
อย่าทะเลาะกันเลย ไม่ดีๆ
-
เอ่อ...
ตามทันแย้วค้าบ o7
แล้วทำไมต้องมาทันไอ่ตอนเศร้า ๆ ด้วยเนี้ย :sad4: :sad4:
กด 1 ฟ่าตายครับ
เรื่องเล่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าผีบอก
หึหึ :z2: :z2:
:z13: :z13:
-
ต้องทรมาณแบบนี้ละสนุก โอ๋ๆไปสู่ที่ชอบที่ชอบน้าฟ่า :call:
-
ทำไมชอบเรื่องนี้ก็ไม่รู้
อ่อ...คนเขียนเก่งนี่เอง
สมกะที่เลือกคณะนี้แล้วหละ
เด๋วพี่ไม่เข้าซอย5ละ จะมุดคอนโด คงจะได้เจอฟ่าบ้าง (จะรู้ไหมเนี่ยะ คนไหน)
ช่วงนี้แต่งเยอะๆนะ หยุดตั้งอาทิตย์นึง...จะรออ่าน
รู้ได้ไงนี้
ว่าซอยห้า
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มุดมาให้ถูกน๊านุ่งฟ่าจารอ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
อยากบอกทุกคนว่าเหตุการณ์ที่เล่ามาวันนั้นฟ่าเหมือนตายทั้งเป็น
ฟ่าให้มันหมดใจแต่มันทำกับฟ่าได้สาสมมาก
มันยิ่งกว่าการ้องไห้เสียใจ
มันทรมานจนบอกไม่ถูก
มันน่าตื๊บมั้ยครับไอ้เตอร์อ่ะ
ทำฟ่าร้องไห้ งือๆๆๆๆ
ต่อเลยดีกว่า...
"ปึง...โอ๊ะ" ผมหัวฟาดไปกับพนังห้องแล้วจากนั้นก็ไม่รู้ตัวอีกแล้วอ่า
ผมตื่นมารู้สึกปวดหัวมาก จับไปที่หัวมีปลาสเตอร์ปิดแพลแปะอยู่ ผมนั่งนึกว่าเมื่อคืนเป็นอะไรจำได้ว่าไปปิดไฟจะนอนแล้วก็นึกไม่ออกแล้ว แล้วหัวผมเป็นไรเนี่ย ผมตื่นจะไปกินน้ำก็มีเสียงคนเปิดประตูเข้ามา
"ลุกมาทำไม จะเอาไรเดี๋ยวเตอร์ไปเอาให้" ผมดีใจนะที่ผมตื่นแล้วเจอมันแต่ความโกรธมันมีมากเหลือเกิน ผมล้มตัวนอนหันหลังให้มัน
"ไหนดูสิตัวร้อนอยู่รึป่าว" มันเอามือมาแตะที่หน้าผากผม ผมปัดมือมันออกแล้วหันไปอีกทาง นางเอกอีกแล้วกรู
"กินข้าวนะ เตอร์ซื้อข้าวต้มมาให้" มันเดินออกไปเอาข้าวต้มผมลุกขึ้นทันทีจะไปล็อคประตู ไม่อยากเห็นหน้ามัน แต่พระเจ้าคงเข้าข้างมัน ผ้าห่มพันขาผมล้มลงเข่ากระแทกพื้นเจ็บโคตรอ่ะ ดีหน่อยที่ผ้าห่มยังมารองเข่าไว้ มันหันมามองแล้วมาพยุงผม
"เอ้า....จะเอาอะไรก็บอกสิเดี๋ยวเตอร์ทำให้ เจ็บรึป่าว" มันจับไปที่ขาผม แล้วเป่าเบาๆ
"ไม่ต้องยุ่ง ปล่อย เจ็บเองเดียวก็หายเอง" ผมปัดมือมันออกแล้วลุกเดินเดี้ยงไปที่เตียง ผมคงไม่ได้นอน กินแค่อาหารญี่ปุ่นกับพิซซ่าไม่ถึงชิ้น ตลอดสองวันนี้คงไม่เพียงพอต่อร่างกายจิตใจที่แสนโศกา เหอะๆๆๆเสียใจหว่ะ จิตใจก็ห่อเหี่ยวเลยป่วยสิครับงานนี้ มีคนดูแลไม่ชอบยังไปหาเรื่องเค้าอีก ก็มันน่าป่าวอ่ะต้องสั่งสอนให้เข็ด
"ฟ่า...เตอร์รู้นะฟ่าโกรธเตอร์ แต่ฟ่าอย่าทำร้ายตัวเองได้มั้ย เตอร์ขอร้อง เตอร์คงทนไม่ได้ที่เห็นฟ่าเจ็บ" อย่ามาทำเป็นพูดดี ผมยังคงนิ่งไม่หันไปมองหน้ามัน
"เจ็บตัวเรื่องเล็กเจ็บที่ใจนี้ดิ ฆ่ากันให้ตายดีกว่า" ผมพูดขึ้นอย่าเย็นชา โดยที่ไม่มองหน้ามัน ผมไม่อยากมองหน้ามันจริงๆนะครับ
"กินข้าวก่อนแล้วกินยานะ" มันเดินออกไปเอาข้าวต้มทีนี้ผมค่อยๆลุกกะเพกๆไปล็อคประตู ปึ่ง....สำเร็จแล้ว
"ปังๆๆๆๆอย่าทำอย่างนี้สิฟ่ามีเหตุผลหน่อย เปิดประตูนะเตอร์ขอร้อง" มันยังเคาะประตูอยู่เสียงเคาะเริ่มดังขึ้น แล้วเงียบไปสักพัก พร้อมเสียงคนไขกุญแจ เห้ยมันมีกุญแจได้ไง ผมเปิดลิ้นชักหัวเตียงดูกุญแจสำรองหายไป มันมาหยิบไปตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย
"ทำไมทำแบบนี้" มันจ้องหน้า ผมบอกได้ว่ามันโมโหมาก
"ทำม่ะ" ผมเริ่มจะกวนทีนมันอีกแล้วคับ เมิงจาทามอารัยกรูอ้ายเตอร์
"อย่าทำร้ายตัวเองสิ ยิ่งฟ่าเจ็บเท่าไรเตอร์ก็เจ็บเท่านั้น เรื่องที่ผ่านมาเตอร์ขอโทด เตอร์เจ้าอารมณ์ไปเอง เตอร์หวงฟ่ามากไป แต่ที่เตอร์ทำไป ก็เพราะเตอร์รักฟ่า เตอร์จะเลิกนิสัยแบบนั้นเตอร์สัญญา" มันวางชามข้าวต้มลงที่โต๊ะข้างเตียงแล้วเข้ามากอดผม
"ปล่อย ฟ่าบอกให้ปล่อย ปล่อยฟ่า(เสียงดัง)" มันปล่อยผมแล้วเขยิบไปนั่งก้มหน้าที่ปลายเตียง
"ให้อภัยเตอร์เถอะนะ เตอร์รักฟ่าจริงๆเตอร์จะไม่ทำแบบนั้นอีกเตอร์สัญญา เตอร์จะมีเหตุผลให้มากกว่านี้ อย่าเย็นชากับเตอร์นะ รักเตอร์เหมือนเดิมได้มั้ย" มันทำเสียงสั่นจะร้องไห้
"ให้อภัยหรอ เรื่องที่เตอร์เจ้าอารมณ์ฟ่าไม่เคยโกรธเลย แล้วพร้อมจะให้อภัยเสมอ"
"แล้วทำไมฟ่ายังโกรธเตอร์อยู่"มันหันมามองพร้อมกับน้ำตาคลอแล้วไหลมาที่แก้ม(น้ำตาสั่งได้ดั่ง พี่แหม่ม จินตรา )
"ฟ่าขอถามนะ ยังรักฟ่ารึป่าว"
"รักสิรักมากด้วย" มันเอื้อมมือมาจะจับมือผม ผมชักมือหนีซุกไปในผ้าห่ม
"แล้ววันนั้นหายไปไหนมา" มันเงียบไม่พูดอะไร
"ตอบมาสิ ตอบมา เงียบทำไม" ผมล้มตัวลงนอนน้ำตาก็ไหลออกมาซะงั้นในหัวนึกภาพที่มันมายืนถอดเสื้อที่ระเบียงกับเด็กคนนั้น
"ห้องเพื่อน"
"ห้องเพื่อนหรอ ห้องตัวเองก็มี ไปทำไมห้องคนอื่น" ผมยิ่งพูดน้ำตายิ่งไหล มันเอื้อมมือจะมาเช็ดน้ำตาให้ผม ผมเบนหน้าหนี
"ก็เตอร์เครียด เดินเล่นไปเรื่อยๆ พอดีไปเจอเพื่อนที่โรงเรียน ไม่รู้ว่าเค้าอยู่แถวนี้ด้วย เลยไปเล่นเกมส์ที่ห้องมันอ่ะ"
"หรอเล่นกันถึงใจเลยสินะ ถึงได้ถอดเสื้อเปลี่ยนกางเกงกันขนาดนั้น"
"มันเอาหนมมาให้เตอร์กิน เตอร์ทำหกใส่เสื้อผ้าอ่ะ เลยเอาเสื้อผ้ามันเปลี่ยน เตอร์ไม่มีอะไรมากไปกว่าเพื่อนกับเอ็มจริงๆนะสาบานได้" กรูไม่เชื่อ
"ดูสนิทกันดีนะ ถึงได้พาเค้ามานอนที่ห้องอ่ะ"
"มาทำรายงานอ่ะ"
"ข้ออ้าง"
"แล้วทำไงฟ่าจะเชื่อ"
"พอเถอะ ฟ่าไม่อยากฟังฟ่าอยากนอนเหนื่อยมามากแล้วเหนื่อยจริงๆ...เหนื่อย " ร้องไห้อีกแล้วไอ้ฟ่าเอ้ย ผมล้มตัวลงนอนที่ขายังเจ็บที่หัวก็ปวดแต่ที่ใจเจ็บสุด มันล้มตัวนอนข้างๆผม เอื้อมมือมากอดผม ผมพลิกตัวหนีแล้วเอาหมอนข้างมากั้นไว้ ทำแบบนี้แล้วใจก็เจ็บแต่สมองมันสั่งให้ทำอ่ะ สักพักผมก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ตื่นมาอีกทีก็รู้สึกว่ามีคนมาเช็ดตัวให้ ผมแกล้งหลับมันเช็ดตัวให้ผมแม้กระทั่งที่เท้า มันน่าสงสารอ่ะ ผมเริ่มใจอ่อนแระสิ่งที่มันพูดอาจจะจริงก็ได้ แต่มันจะต้องมีอะไรสักอย่างที่มันปิดบังผม มันไม่ได้มีอะไรกับเด็กคนนั้น ผมเชื่อว่าไม่มีแน่ แต่มันสองคนเป็นเพื่อนกันจริงๆหรอ ผมยังไม่เชื่อ แล้วอีกอย่างประโยคที่ผมได้ยินมันคุยกันที่ระเบียง ยังหาข้ออธิบายไม่ได้เลย แล้วจะให้ผมให้อภัยเนี่ยนะ มันง่ายไปรึป่าว
"ตื่นแล้วหรอ กินข้าวหน่อยนะเตอร์ ซื้อมาตอนที่ฟ่าหลับ เดี๋ยวไปอุ่นมาให้กินนะ"
"ไม่ต้องฟ่าไม่กิน ฟ่าไม่หิว ฟ่าอยากอยู่คนเดียว"
"อย่าทำแบบนี้สิฟ่า เราใช้เหตุผลคุยกันนะ"
"ตอบคำถามฟ่าให้ได้ก่อนแล้วกัน"
"ตกลง ฟ่าไม่พอใจเตอร์เรื่องอะไร" มันไปนั่งที่เก้าอี้ตรงโต๊ะเครื่องแป้งแล้วหันมาคุยกับผม
"วันนั้นเตอร์ออกไปจากห้องทำไม โมโหฟ่ามากเลยหรอถึงได้ไปนอนกับคนอื่น"
"ป่าวไม่ได้โมโห ฟ่าบอกเตอร์เองไม่ใช่หรอ ว่าให้ไปคิดดีดี เตอร์ก็เลยเดินคิดไปเรื่อยๆจนเจอเอ็ม"
"เตอร์กับเอ็มเป็นอะไรกัน ฟ่าขอความจริง"
"เป็นเพื่อนกัน เมื่อก่อนเอ็มเคยชอบเตอร์ แต่เตอร์ไม่ได้ชอบเอ็มแบบแฟน เตอร์รู้สึกกับเอ็มได้แค่เพื่อนเท่านั้น"
"เคยมีอะไรกันมั้ย"
"แค่เคยจูบกันเท่านั้น เตอร์สาบานได้ว่าไม่มีอะไรเกินเลยนอกจากนี้" มันชูสองนิ้วขึ้นมาสาบานความจริงเค้าต้องสามนิ้วไม่ใช่หรอครับ
"เพื่อนที่ไหนจูบกัน"
"ตอนนั้นเตอร์เหงาแล้วก็เมาด้วย"
"แล้วคืนนั้นที่เตอร์ไปห้องเค้ามีอะไรกันรึป่าว" อารมณ์โกรธผมเริ่มลดลง
"ไม่มี เตอร์รักฟ่าเตอร์ มีฟ่าเตอร์จะไปทำอย่างนั้นกับคนอื่นได้ไง เตอร์ไม่ได้เลวขนาดนั้นนะ"
"งั้นแสดงว่าเรื่องที่ขนมหกใส่เสื้อผ้าเตอร์ก็ยืนยันว่าเรื่องจริงสินะ"
"สาบานเลย" มันทำหน้าจริงจังมากครับ ผมเชื่ออ่ะใครจะว่าไงก็ตามแต่ผมเชื่อมัน
"แล้วเค้ามาทำอะไรที่ห้อง ตอนที่เตอร์อาบน้ำอยู่"
"เค้ามาทำรายงานแหละ รายงานกลุ่มอ่ะ เค้ามาใช้อินเตอร์เนตที่ห้อง เราเป็นเพื่อนกันจริงๆไม่มีอะไรมากกว่านั้น"
"แล้วฟ่าจะเชื่อได้ยังไง อะไรอ่ะที่จะบอกว่าเตอร์ไม่ได้หลอกฟ่า"
"เตอร์จะไปตามเค้ามายืนยัน" มันทำท่าจะลุกไปตามเพื่อนมายืนยัน
"ไม่ต้องอ่ะไม่มีประโยชน์หรอก" มันหันมามองหน้าผมอย่าง งงๆ
"ทำไมอ่ะให้เตอร์สาบานก็ได้นะ" ไอ้นี้เอะอะก็สาบาน ผมเชื่อมันคับ
"ไม่ต้องหรอกไม่ต้องสาบาน แค่สัญญาว่าเตอร์จะรักฟ่าคนเดียวก็พอ ได้มั้ย"
"เตอร์สัญญาเตอร์จะรักฟ่าคนเดียวและรักตลอดไปจนกว่าฟ่าจะหมดรักเตอร์"
"ฟ่าไม่มีทางหมดรักเตอร์" น้ำตาผมไหลออกมาอีกแล้ว มันเดินเข้ามานั่งทีเตียงตรงหน้าผม
"จริงนะ เราจะไม่ทะเลาะกันอีกแล้วนะ " มันกระซิบข้างหูผมเบาๆ
"อืม" ผมยื่นนิ้วก้อยให้มันมันเอานิ้วก้อยมาเกี่ยวไว้ แสดงถึงการสัญญาของสองเรา
"หิวแล้วอ่ะ"
"ได้ๆๆๆเดี๋ยวเตอร์ไปเอาข้าวต้มมาให้กินนะ" มันรีบลุกออกไปเอาข้าวต้มมาป้อนผม มันน่ารักมาก ผมจะไม่รักมันได้ไง ชีวิตมันเกิดมามีคนทำให้ทุกอย่าง แต่วันนี้มันทำทุกอย่างให้ผม ผมเชื่อว่ามันไม่เคยเช็ดตัวให้ใครไม่เคยเก็บจานล้างดูจากท่าทางแล้วมันทำพวกนี้ไม่เป็นด้วยซ้ำ แต่มันก็ทำเพื่อผม ผมเริ่มรักมันขึ้นทุกวันๆแล้วครับ
"มาแล้วๆๆๆๆหอมๆเลย เตอร์บอกเค้าไม่เอาผักชีต้นหอม"
"รู้ได้ไงว่าฟ่าไม่กินอ่ะ"
"เตอร์เห็นฟ่าเขี่ยออกทุกครั้งอ่ะถ้าเจอ" มันช่างสังเกตเนอะมันใส่ใจผมมากกว่าที่ผมคิดมากมาย มันเอาหมอนให้ผมผิงหลัง ตอนนี้ผมปวดขามากคงเป็นเพราะแรงกระแทกตอนนี้มันคงอักเสบและบวม ที่หัวก็ดีขึ้นแต่ยังมึนๆอยู่
"ฟ่าขอโทษนะเตอร์ ที่ไม่ฟังเหตุผลจากเตอร์ก่อน"
"ช่างเหอะ เตอร์เองที่ผิดอ่ะ ไม่ยอมคุยให้รู้เรื่องเอาแต่ใจแถมยังจะคอยหาเรื่องประชดประชันอีก เตอร์จะเลิกนิสัยแบบนี้นะเราจะได้ไม่ทะเลาะกัน"
"เตอร์.....ถ้าเราไม่เข้าใจกันอย่าให้มันข้ามวันนะเราต้องคุยกันนะ"
"อืม แล้วเราสองคนจะไม่มีอะไรปิดบังซึ่งกันและกัน"
"อืม แล้วจะกินได้ยังอ่ะหิวแล้วนะเนี่ย"
"อ่ะ...อ้าม" ไม่ใช่เด็กนะเว้ย
"ร้อนอ่ะ กินเองก็ได้ไม่ต้องป้อนหรอก"
"ไม่เอาอ่ะจะป้อน ให้เตอร์ทำอะไรเพื่อฟ่าเถอะนะ มันคือความสุขของเตอร์อ่ะ ให้เตอร์ได้มั้ย" ดูมันดิผมจะไม่รักมันได้ไงอ่ะ
"ก็ด่ะ" ผมรู้สึกเขิลๆๆอ่ะมีคนมาป้อนข้าว
"เดี๋ยวเป่าก่อน อ่ะอ้ามมมมมมม" มันป้อนข้าวผมแต่ผมรู้สึกอิ่มใจมากกว่าอิ่มท้องอีก
"อิ่มแล้วกินเยอะแล้วอ่ะ"
"อีกคำหนึ่งนะ กินไปนิดเดียวเอง นะนะนะ" มันพยายามให้ผมกินอีกผมก็กินอีกสองสามคำก็อิ่ม มันเดินไปเอาน้ำกับยามาให้ผมกิน
"อ่ะกินยาซะ แก้ปวดกับแก้อักเสบ แล้วนี้วิตมิน" มันยื่นยาให้ผมพร้อมน้ำทำไมมันเยอะจังหว่ะเนี่ย
"เยอะเกินไปป่าวเม็ดก็ใหญ่ แล้วรู้ได้ไงอ่ะว่าฟ่าเป็นโรคอะไรถึงให้กินยานี้อ่ะ"
"เตอร์เรียกหมอมาตรวจตอนฟ่าหลับอ่ะ" มันดีกับผมมาก
"แพงอ่าดิ หมดไปเท่าไรอ่ะ"
"หมอเป็นญาติฟ่าเอง อาการงกกำเริบอีกแล้วสิ"
"ง่ะ" รู้ทันอีกแระ
"หมอบอกว่าร่างกายอ่อนเพลีย ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงถ้าอาการดีขึ้นก็ให้ไปเอ็กซเรย์ดูว่าสมองกระทบกระเทือนรึป่าว"
"หรอ ขอบคุณนะขอบคุณสำหรับทุกอย่าง"
"บอกแล้วไงแค่ได้ให้เตอร์ทำอะไรให้ฟ่าบ้าง นั้นแหละคือความสุขของเตอร์"
"อ่ะหมดแล้ว" ผมยื่นแก้วน้ำให้มัน
"กินหมดทุกเม็ดรึป่าว" มันจ้องหน้าผมเหมือนผมทำอะไรผิด
"หมดดิ"
"หรออออออแล้วใต้หมอนนั้นอะไรอ่ะ" มันเห็นได้ไงว่ะ ผมแอบเอาวิตมินซ่อนไว้ใต้หมอน
"หยิบมากินเลย เดี๋ยวไปเอาน้ำมาให้" โหบังคับจัง วิตมินไรเม็ดยังกะไข่ห่านติดคอตายพอดีอ่ะ
"นี้น้ำ.....กินเข้าไปกินให้เห็นเลยด้วย" กินก็กิน
"บังคับจิตใจจัง"
"กินง่ายออก ไม่เห็นจะตายเลย" มันรับแก้วน้ำไปวางไว้ที่โต๊ะแล้วห่มผ้าให้ผมนอน
"ไหนของดูขาหน่อยเป็นไงบ้างเจ็บตัวเพราะเตอร์แท้ๆเลย" มันเปิดผ้าห่มดูที่หัวเข่าผม มันเห็นบวมปูดมีเลือดคั่งก็ตกใจ
"ไปหาหมอมั้ยมันบวมมากเลยนะ"
"เดี๋ยวตื่นมาค่อยไปนะ หนาวอ่ะมากอดหน่อยดิ" ผมอ้อนมัน อิอิ มันล้มตัวลงนอนข้างๆผมแล้วกอดผมจากข้างหลังตอนนั้นผมรู้สึกหนาวจริงๆ แต่ด้วยความเพลียก็เลยหลับไป ตื่นมาอีกทีผมหนาวจนสั่น ตัวร้อนมาก อาการผมหนักเอาการอยู่ ผมปวดหัวจนจะระเบิด ตาผมเริ่มลาย ผมพยายามประคองสติให้รู้สึกตัว นี้คงเป็นแรงเฮือกสุดท้ายของผมแล้วครับ
:monkeysad:คุณว่ากว่าที่คนเราจะเข้าใจกันหลายๆอย่างมันก็เสียหายไปแล้ว ยากเกินที่เราจะแก้ไข เหมือนกับสงครามกว่าที่สองฝ่ายจะเข้าใจแลสงบศึกก็ต้องมีหลายๆชีวิตที่จบลงในสมรภูมิรบ กว่าจะรู้อีกทีก็สูญเสียไปมากแล้ว ตอนนี้บ้านเมืองของเราวุ่นวายเราเป็นคนไทยต้องรักกันนะครับ
:L1:เปรียบเหมือนดั่งความรัก คนสองคนจะรักกันได้นานสักเท่าไรถ้าเรามัวแต่มาทะเลาะกันช่วงเวลาแห่งความสุขก็จะลดน้อยลง บางทีมันอาจจะน้อยมากจนไม่เหลือ มารู้ตัวอีกทีก็เหลือเวลาเพียงน้อยนิดที่จะรักกัน โปรดทำความรักของท่านให้สวยงามให้ได้มากที่สุดแล้วท่านจะมีความสุขกับความรักที่แท้จริงนะครับ
(http://i225.photobucket.com/albums/dd296/ampamp00/000000.jpg)
-
จิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ
มาไมตอนกำลังจะไปนอนเนี้ย
แปะไว้ก่อนนะค้าบ
พรุ่งนี้ค่อยมาอ่าน
:z2: :z2:
ปั่นตอนดึกเหรอครับ ขยันจังนะค้าบ คู่นี้ท่าจะลูกดกแหะ 555+
-
ดีกันแล้ว
:L2:
-
คนละอารมณ์กับตอนก่อนหน้านี่เลย หวานเชียว
เห็นมั๊ย ฟ่าไม่ตาย :laugh:
จะตายต้องอยางมีเกียรติ ต้อง :beat: :beat:เสียก่อน ไม่งั้นตายตาไม่หลับ
ตอนนี้รู้สึกเหมือนเตอร์จะกลายเป็นพี่ฟ่าแล้ว
-
หลายคนคงคิดว่าทำไมให้อภัยง่ายจัง
ณ เวลาตอนนั้นมันรักอ่ะครับแล้วก็ไม่อยากเสียมันไป
ด้วยความรักและความเชื่อใจผมเชื่อว่ามันรักผม แล้วไม่คิดทำผิดต่อผมแน่
ฟ่าเป็นคนรักใครรักเต็มร้อยถ้าหมดรักก็คือหมดไม่มีคำว่าเยื้อใยครับ
อิอิ
ตื่นมาตอนดึก เลยมาอัพให้อีกตอน
ไม่รู้ไมนอนไม่หลับโคตะระหนาวเลย ไม่ได้เปิดแอร์ก็25องศาแล้วอ่ะครับ
ส่วนไอ้ตัวดี ตื่นมานั่งเล่นเกมส์ครับ ฟ่าไม่นอนไม่ก็ไม่ยอมนอน
ไม่รู้เป็นโรคอะไร งง กะมันเจงเชียว
นอนห่มผ้ากันด้วยนะครับทุกคน
มีรักก็ห่มรักน๊า ใครไม่มีรักก็นอนห่มผ้ากอดหมอนไปก่อน
เทคแคร์คร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :t3:
-
ต้องทรมาณแบบนี้ละสนุก โอ๋ๆไปสู่ที่ชอบที่ชอบน้าฟ่า :call:
เชอะมาแช่งให้เค้าตาย :m16:
โป้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
เดี๋ยวให้แอดมินสั่งบล็อคเลยนิ ข้อหาเจตนาฆาตรกรรมผู้เขียน :angry2:
-
:z13: :z13: :z13:
เข้าใจกันแล้ว :L2:
-
ดีกันละ
เตอร์น่ารักดีนะ ช่างเอาใจดี อย่างนี้ คนป่วยคงหายเร็ว
-
ไอ้ตอนไม่เข้าใจกันเนี่ย มันทรมานเนอะ อ่านแล้วหายใจไม่ออก :z3:
แต่พอดีกันได้ ก็โล่งอก
ก็รักเนี่ยเนอะ ยังไงก็ต้องพยายามจนถึงที่สุด
รักกันมากๆน๊า
(แอบถามน้องฟ่านิดนึง เรื่องที่เล่ามามันเกิดขึ้นนานยังอะจ๊ะ)
จุ๊บๆ :o8:
-
เห็นมะ ว่าแล้ว
มารอฉากหวานแล้วทีนี้
-
ไอ้ตอนไม่เข้าใจกันเนี่ย มันทรมานเนอะ อ่านแล้วหายใจไม่ออก :z3:
แต่พอดีกันได้ ก็โล่งอก
ก็รักเนี่ยเนอะ ยังไงก็ต้องพยายามจนถึงที่สุด
รักกันมากๆน๊า
(แอบถามน้องฟ่านิดนึง เรื่องที่เล่ามามันเกิดขึ้นนานยังอะจ๊ะ)
จุ๊บๆ :o8:
ตอนนี้ฟ่าอยู่ปีสองแล้วครับ
เรื่องที่เล่าอยู่ฟ่าอยู่ปีหนึ่งครับ
เรื่องนี้ยังเกิดขึ้นมาไม่ถึงปีครับ
พยายามจะรีบเล่าให้ทันปัจจุบันหน่ะครับ
ยังไงเป็นกำลังใจให้ฟ่าด้วยนะครับ
ติชมกันได้เลยนะครับ
เทคแคร์คร๊าฟฟฟฟฟฟ
-
อ้าว ปี2ละ โห เราคิดว่าเป็นน้องใหม่หน้าใสซะอีก
แล้ว ฟ่า เป็นชื่อในคณะด้วยป่าว จะส่งสายสืบไปหา อิอิ
เตอร์ก็ต้องปี1แล้วดิ ขอเดาว่าวิดวะ ไม่รู้ถูกป่าวววว
-
ชิ สงกาสัยต้องเอาหมุดตอกแย้วคราวหน้า :z13:
-
น่ารักๆๆๆ
ดีกันแล้ว ดีใจๆๆ
ปล รอฉากเสียตัวเหมียนเดิม
-
สิ่งที่ดีที่สุดคือการพูดคุยกัน
แค่คุยกันง่ายๆ กลับช่วยให้เราเข้าใจอะไรได้อีกเยอะ
เข้าใจในแบบที่เราไม่ต้องคิดไปเอง
ดีกันจนได้ ชอบจังเยยยย
ไม่ชอบให้ทะเลาะกันเลยอะ เครียดๆๆ
-
เห็นด้วยนะที่ต่อไปจะไม่ปล่อยให้ปัญหามันคาราคาซังข้ามวันข้ามคืน
เข้าใจกันมากขึ้น ก็รักกัน เอาใจใส่กันให้มากขึ้นเนอะ :n1:
-
:L2:...นี่แหละ..ชีวิตและความรัก...
..ถ้าชีวิตรักมันราบเรียบ..จะไม่รู้หรอกว่า..รักกันแค่ไหน..
..ถ้ารู้ใจตัวเองว่า..เรารักกันแน่นอน..ก็อย่า..ทิถิ..
..เมื่อวานอ่านแล้ว..เศร้า..โกรธเตอร์..
..วันนี้อ่านแล้ว..ยิ้ม..ดีใจกับทั้งสองคนที่..ปรับตัวเข้าหากัน..
...ขอให้เอา..ความรักนำทาง..เรื่องต่างๆๆจะผ่านไปได้เอง... :L2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2:
รักกันๆ น๊า ดีใจจังคืนดีกันได้แล้ว เย้
ตอนแรกคิดว่าเอ็มจะมามีส่วนร่วมมากกว่านี้สะอีกแอบกังวลไปเองนะเนี่ย :เฮ้อ:
-
เตอร์แบบนี้มันน่า...
ปล.เมื่อคืนโดนหนอนน้อยกัด แทะ ดูด !#@%@^#^T$# อ่ะป่าว
:jul3: :jul3:
-
ฟ่าใส่ยาเสน่ห์ปะเนี่ย ชอบอ่านเรื่องนี้อ้ะฟ่า น่ารักดี
ตอนนี้เตอร์ก้อทำให้ฟ่าใจอ่อนได้แล้ว
มันก้อไม่แปลกหรอกที่ฟ่าให้อภัยได้เร็วน่ะ
มันอธิบายยาก แต่มันมีเซนส์มั้ง คนรักกันอ้ะ แล้วที่เตอร์หงุดหงิดตอนแรกก้อเพราะเตอร์รักฟ่านี่นา
ให้กำลังใจฟ่านะ
บอกอีกที ช้อบชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆๆ
:L2:
-
ดีกันแล้ว :3123:
น่าลากทั้งคู่ :really2:
ไม่อยากให้ทะเลาะกันเลยอ่ะ
พออ่านไปแล้วนอนไม่หลับ (เกินไปป่ะเนี่ย :laugh: )
ยังไงก็รักและเข้าใจกันนะคร๊าบ ^^
-
--ฟ่าไม่ได้ใส่ยาเสน่ห์เลย
ใส่ใจต่างหาก
ใส่ใจในคนที่เรารักแค่เรามีเค้าในใจตลอด
อิอิ
ขอบคุณนะครับที่ชอบเรื่องของฟ่า
เป็นกำลังใจให้ฟ่าต่อไปด้วยนะครับ
--เตอร์เรียนเกี่ยวกับดนตรีครับไม่ใช่วิดวะ จะสงสายสืบมสืบหาฟ่าก็ส่งสายสืบหล่อๆมานะคับ เอิ๊กๆๆๆๆๆ
--หนอนน้อยไม่กัดครับ แต่ห้ามแหย่ ถ้าแหย่มีได้เสียแน่ อิอิ
--เดี๋ยวเอ็มมันจะกลับมาแน่ครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ฟ่านะครับ
เป็นกำลังใจให้ฟ่ามากมายจริงๆครับ
ตอนนี้มีความสุขกับบอร์ดนี้มาก
จนคนข้างกายบ่นแล้วว่าจะให้เลิกเล่น
แต่ไม่มีทางหรอกจะเล่นซะอย่าง
อิอิ
-
ดีกันแล้ว :3123:
น่าลากทั้งคู่ :really2:
ไม่อยากให้ทะเลาะกันเลยอ่ะ
พออ่านไปแล้วนอนไม่หลับ (เกินไปป่ะเนี่ย :laugh: )
ยังไงก็รักและเข้าใจกันนะคร๊าบ ^^
จะลากฟ่ากะเตอร์ไปไหนอ่ะครับ
อิอิ
เรื่องทะเลาะมีทุกวันอ่ะครับ
แต่ไม่เอามาใส่ใจ
รักกันๆๆๆๆๆ
มีเรื่องทะเลาะปัญญาอ่อนอีกเยอะแยะอยากเล่าให้ฟัง
อย่าเพิ่งเบื่อกันก่อนนะครับ
-
ลุ้นๆๆ
เอ็มนี่จะมาเป็นปัญหาของชีวิตคู่ม้ายยยย
o18 o18
-
ลุ้นๆๆ
เอ็มนี่จะมาเป็นปัญหาของชีวิตคู่ม้ายยยย
o18 o18
เป็นครับ
เป็นปัญหาหญ่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยด้วย
แล้วเป็นคนเดียวที่ฟ่าไม่อยากเห็นแม้แต่เงาร่าง
-
ต่อให้อีกตอนดีกว่า
กำลังใจเยอะแบบนี้มีแรงเขียนอีกเพียบบบบบบบ :กอด1:
.............................................................................
"ใส่เสื้อใส่กางเกงนะ เดี๋ยวไปหาหมอฟ่าตัวร้อนมากเลย อาจจะช็อคได้อ่ะถ้าปล่อยไว้" มันเอาเสื้อผ้ามาใส่ให้ผม แล้วมันเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์แล้วก็กุญแจรถผมหยิบกระเป๋าตังค์ผมส่งให้มันด้วย
เผื่อต้องใช้บัตรประจำตัวต่างๆ มันเอายัดใส่เป้ของมัน แล้วพยุงผมไปที่รถ
"อ่าว เป็นไรครับเนี่ย มาๆๆเดี๋ยวลุงช่วย" ลุงเพิ่มเข้ามาพยุงผมไปนั่ง
"ฝากฟ่าด้วยนะครับลุงเดี๋ยวผมไปเอารถก่อน" มันรีบวิ่งไปที่ลานจอดรถ มันดูจะห่วงผมมาก แต่ตอนนี้ตาผมลายมองอะไรไม่ชัดแล้ว
"ไหวป่าวไอ้หนู ป่ะๆๆรถมาแล้ว" ลุงเพิ่มพยุงผมขึ้นไปนั่งบนรถ เตอร์มาช่วยพยุงอีกแรง
"ขอบคุณนะครับลุง"
"ขับดีดีนะคับ" มันยกมือไหว้ลุงเพิ่มแล้ววิ่งอ้อมรถมาขับออกไป มันขับรถไวมากผมรู้สึกได่แต่ตอนนั้นตาผมลืมไม่ขึ้นแล้ว ปวดหัวจะระเบิด
"ไหวมั้ยฟ่า อดทนหน่อยนะ จะถึงแล้ว อย่าหลับนะ อย่าหลับนะฟ่า" ผมไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้นไม่สามารถโต้ตอบได้
"อือ" เสียงที่ผ่านลำคอมาเบาๆ สักพักก็มีคนมาอุ้มผมขึ้นเตียง แล้วผมก็ไม่รู้สึกตัวเลยรู้สึกตัวอีกทีก็มีสายน้ำเกลือแล้วก็มีคนมานอนหลับอยู่ที่ข้างเตียง ผมดีขึ้นมาก ยกมือไปลูบหัวมันเบาๆ นอนดูมันหลับแล้วก็คิดถึงเหตุการณ์ทั้งหมดผมจะไม่ยอมเสียมันไปให้ใครอีก
"ตื่นแล้วหรอ หิวมั้ย" อาการงัวเงียของมันแต่สิ่งแรกที่มันทำคือมอบความห่วงใยให้ผม
"ขอน้ำให้ฟ่าหน่อยดิ" คอผมแห้งพูดไม่ค่อยชัดแต่มันก็รู้เรื่อง มันเอาน้ำมาให้ผมกิน
"ฟ่าหลับไปวันหนึ่งเต็มๆเลยนะ เตอร์เป็นห่วงจะแย่ กลัวฟ่าจะเป็นอะไรไปอ่ะ"
"ฟ่าไม่ตายง่ายๆหรอกหน่าเตอร์"
"ทำมาปากดี หมอบอกว่าถ้าฟ่ามาช้ากว่านี้อาจจะช็อคก็ได้ เพราะไข้ฟ่าสูงมาก แล้วร่างกายก็อ่อนแอด้วย"
"ฟ่าเป็นหนักขนาดนั้นเลยหรอ"
"อืม จะเข้าห้องน้ำมั้ย"
"ก็ดีอ่ะ ปวดฉี่" มันพยุงผมไปเข้าห้องน้ำ เข่าผมยังเจ็บอยู่มันเลยต้องพยุงผมไปห้องน้ำอีกมือก็น้ำเกลือเอาสิยุ่งแล้วยืนก็ยืนลำบาก
"มานี้เตอร์ช่วย" มันปลดกางเกงผมแล้วให้ผมนั่งฉี่
"ทำเองก็ได้ออกไปเหอะอายอ่ะ" อายมำไมหว่ะกรู
"อายทำไม ทีทำอย่างอื่นไม่เห็นอาย"
"ไอ้บร้านี้" ผมทำธุระเสร็จ แล้วมันก็ไปเอาผ้ามาชุบน้ำเช็ดตัวให้ผม ขณะที่เช็ดตัวอยู่พยาบาลก็เข้ามา ดีนะที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วว่าแต่ทำไมมึงไม่ล็อคประตูห่ะกรูก็อายเป็นนะโว้ย
"ตื่นแล้วหรอค่ะ เดี๋ยววัดไข้วัดความดันนะคะ"
"เมื่อไรจะกลับบ้านได้อ่ะครับ"
"เบื่อแล้วหรอค่ะ อยู่เป็นเพื่อนกันอีกหน่อยนะค่ะ เดี๋ยวคุณหมอมาตรวจจะเเจ้งให้ทราบค่ะ มีอะไรกดกริ่งได้นะคะ"
"ขอบคุณครับพี่พยาบาลคนสวย" สักพักหมอก็เข้ามาตรวจร่างกายผม
"ไข้ลดแล้วนะครับความดันปรกติแล้วที่หัวเข่าหมอเอ็กซเรย์ดูแล้วแค่ช้ำแล้วก็อักเสบนิดหน่อยไม่น่าเป็นห่วงครับ เดี๋ยวจะส่งไปสแกนสมองนะครับถ้าไม่มีปัญหาอะไรพรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้ครับ"
"ขอบคุณครับหมอ"หมอเดินออกจากห้องไปมันยกเก้าอี้มานั่งข้างๆผม
"ให้เตอร์โทรบอกคุณแม่ให้มั้ย"
"ไม่ต้องอ่ะเดี๋ยวก็เป็นเรื่องใหญ่อีกไม่อยากให่ท่านเป็นห่วงอ่ะ"
"ตอนที่ฟ่าหลับอ่ะมีเพื่อนที่คณะโทรมาอ่ะชื่อนุ่น โทรมาถามว่าทำไมไม่ไปเรียน เตอร์เลยบอกฟ่าไม่สบายมาก อยู่ที่โรงพยาบาลอาการน่าเป็นห่วงห้าสิบห้าสิบ เดี๋ยวคงจะแห่กันมาแหละ"
"ไม่มีไรจะทำรึไงไปหลอกเค้าทำไม"
"ก็ตอนนั้นฟ่าอาการน่ากลัวจริงๆนี้นา"
"แล้วเค้าไม่ถามหรอว่าเตอร์เป็นใครอ่ะ"
"ไม่ได้ถาม คงตกใจด้วยแหละมั้ง" ผมคุยกันไปเรื่อยๆๆมันเอามือผมมาหอมตลอดมันน่ารักป่ะหล่ะผมรู้สึกว่าคนที่อยู่ข้างๆเรา เวลาเราทุกข์คนๆนั้น เค้าเป็นคนที่รักเราจริงๆ ท้องผมร้องดังมาก ผมหิวอ่ะ กินแค่น้ำเกลืออย่างเดียว ตัวบวมหมดแล้วเนี่ย
"555+หิวหรอเดี๋ยวเตอร์ไปซื้ออะไรให้กินนะ"
"มาเร็วๆนะไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ"
"ครับที่รักเดี๋ยวนายเตอร์จะแซงคิวคนอื่นเพื่อที่รักคับ"
"ไม่ต้องอ่ะเดี๋ยวเค้าจะตื๊บเอา" มันเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์แล้วก็เดินออกไปซื้อข้าวข้างนอกให้ผม เพราะผมไม่อยากกินข้าวที่โรงพยาบาลอ่ะ มันเดินไปถามพยาบาลที่ห้องหน่วยว่าผมสามารถกินอะไรได้บ้างห้ามกินอะไรบ้าง มันรอบคอบเห็นป่าวแฟนผมอ่ะน่าร๊ากที่ซู้ดดดด
"ก๊อกๆๆๆๆๆเสียงประตูดัง " ทำไมไวจังว่ะ ไม่ใช่เตอร์ครับแต่เป็นเพื่อนๆผมแล้วก็พี่เต้ยกับพี่ส้ม
"ไงจ้ะเด็กแนว เป็นอะไรเนี่ย" พี่ส้มทักทายผม ผมยกมือไว้พี่สองคนพี่ส้มมานั่งข้างๆผม
"ยังไม่ตายครับ ไกลหัวใจ"
"ก็ดีแล้วจ้ะพี่ไม่อยากเป็นหม้ายตั้งแต่ยังสาว" อิอิ เอาเข้าไปมุกแพรวจริงๆ
"เป็นไงว่ะมึง ไปทำไรมาเนี่ยสภาพ ถึงได้เป็นแบบนี้" ไอ้ต้นถามอาการกรูได้น่าประทับใจมากมึง
"พวกเราเป็นห่วงแทบแย่ โทรไปก็ไม่มีคนรับ กว่าจะรับได้ก็เย็นแล้ว" นุ่นบ่นใส่ผมอย่างจริงจัง
"เตอร์ล้มหัวฟาดไปกับกำแพงอ่ะทีแรกก็ไม่เป็นไรมากดันมาหกล้มเข้ากระแทกพื้นอีกทีนี้สิ ไข้ขึ้นเลยอ่ะอาการก็สลบไปวันหนึ่งเต็มๆอ่ะ" ผมอธิบายให้ทุกคนฟัง
"นี้ๆๆจ้ะพวกเราซื้อของมาเยี่ยม"
"ขอบคุณครับไม่น่าลำบากเลยครับ เกรงใจอ่ะครับ แค่พวกพี่แล้วก็เพื่อนๆมาฟ่าก็ดีใจจะแย่แล้ว"
"เรามันปากหวานอย่างเนี่ยนะสิใครๆถึงได้หลงรัก" พี่ส้มหันไปทางพี่เต้ยแล้วยิ้มแบบมีเลศนัย
"แล้วใครรับโทรศัพท์แกอ่ะฟ่า" กุ๊กถาม สงสัยจิงนะมึง
"อ๋อ น้องฟ่าอ่ะมาเจอฟ่าสลบอยู่พอดีเลยพามาส่งโรงพยาบาล"
"น้องคอปเตอร์อ่ะหรอ" พี่เต้ยถาม
"ครับพี่"
"คอปเตอร์ชื่อเท่ห์ดีอ่ะ หล่อป่ะค่ะพี่เต้ย" กุ๊กตาลุกวาวๆๆๆๆ
"น้อยๆๆหน่อยเถอะคร๊ะนี่ที่สาธารณะนะค่ะไม่ใช่สวนสัตว์เก็บอาการหน่อยมึง" นุ่นจัดการกุ๊กไปหนึ่งกระบี่
"ค่ะก็ดิฉันสวยนี้ค่ะ" เกี่ยวไรกันเนี่ย
"สองคนนี้ทะเลาะกันตลอดเลยพี่สังเกตุ" พี่ส้มหันไปพูดกับสองคนนั้น
"หนูเกิดมาเพื่อสะกดมันค่ะพี่ นี่ขนาดสะกดแล้วนะค่ะมันยังเป็นขนาดนี้" นุนแกคิดได้ไงว่ะ
"ต้องสาบให้มันเป็นใบ้ครับพี่" ไอ้แพทช่วยเสริม
"มาแล้วคร๊าฟฟฟที่........." อ่ะเมิงไอ้คุณแฟนเข้ามาไม่ดูตาม้าตาเรือ
"ที่อะไรค่ะน้อง"
"ที่...ที่....ที่สั่งไว้ได้แล้วคับ ข้าวที่สั่งไว้ได้แล้วครับ แหะๆๆๆ" มันเขิลหน้าแดงเลยเดี๋ยวมรึงต้องโดนแทะโลมจากพวกพี่เค้าอีก
"นี้คอปเตอร์ครับทุกคน" ผมแนะนำมันให้ทุกคนรู้จัก
"สวัสดีครับ" มันยกมือไหว้ทุกๆคนมือเป็นฝักถั่ว
"ฟ่าจ้ะ.....เราคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้แล้วหล่ะ" กุ๊กเธอจะมามุกไหนเนี่ย
"ทำไมอ่ะ"
"เพราะเราสองคนคงเป็นได้แค่พี่สามีกับน้องสะใภ้" ช่างคิดเนอะ
"กล้าพูดนะค่ะคู๊ณ ปล่อยให้น้องเค้ามีอนาคตที่สวยงามเถอะค่ะ" นุ่นตามเดิม
"กินเลยป่าวพี่ฟ่าเดี๋ยวเตอร์เอาไปใส่จานให้" เปลี่ยนสรรพนามได้ไวมาก
"อืมเอาดิหิวอ่ะ"
"เดี๋ยวพี่ช่วยค่ะ" กุ๊กเดินไปช่วยโดยไม่ต้องขออาสา
"อีนี้มันไวจริงๆ" ทุกคนหัวเราะท่าทางกุ๊กมากดูเธอรีบจนลุกลี้ลุกลน
"น้องชายน่ารักนะฟ่า ดูแลพี่อย่างดีเชียวเด็กผู้ชายสมัยนี้หายากนะที่จะทำแบบนี้" พี่ส้มครับมันก็มากกว่าน้องอ่ะ
"ใช่ๆๆๆ น้องนุ่นนะ ไม่เคยอ่ะ ทะเลาะกันทุกวัน"
"แล้วนี้เมื่อไรกลับบ้านได้หว่ะ"
"หมอบอกสแกนสมองก่อนไม่มีไรก็กลับได้ไม่น่าเกินพรุ่งนี้อ่ะ"
"เออดีๆ ไม่มีมึงพวกกรูเงียบไปเยอะ"
"ก็อย่างว่าอ่ะคนหน้าตาดีไม่อยู่พวกมึงก็ดรอปไปเยอะ" 5555+
"เห้อ หลงขั้นเทพ"
"กุ๊ก อย่าลวนลามน้องเค้านะน้องเค้ายังเด็กติดคุกนะมึง" ่ทุกคนหัวเราะไอ้ต้นกันใหญ่ เตอร์เทอาหารใส่จานแล้วเลื่อนมาที่ผม ของที่ผมชอบทั้งนั้นเลยครับ
"เดี๋ยวพี่ป้อนให้จ้ะหนุ่มน้อย" พี่ส้มอาสาจะป้อนผม
"นี้ช้อนครับ"เตอร์ส่งช้อนให้พี่ส้ม
"น่ารักทั้งพี่ทั้งน้องอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนจริงๆเชียว น้องเตอร์ต้องจำพี่ส้มให้ดีดีนะจ้ะ"
"ทำไมน้องเค้าต้องจำพี่ค่ะพี่ส้ม"
"อ่าว ก็พี่เนี่ยอีกต่อไปก็ต้องไปเป็นพี่สะใภ้น้องเค้า เป็นทองแผ่นเดียวกันไงค่ะคุณน้อง" ฮาดีอ่ะพี่ส้ม
"งั้นหนูกับพี่ก็ต้องเป็นดองกันสิค่ะเพราะว่าหนูก็เป็นสะใภ้เล็กบ้านนี้พี่ก็เป็นสะใภ้ใหญ่" กุ๊กเธอนี้นับญาติไวดีเนอะ
"เห้อสงสารลูกชายบ้านนี้จัง " ไอ้พีพูดขึ้นลอยๆ
"ชิส์ เดี๋ยวพี่จะเอาเธอมาเป็นน้อยพี่เดี๋ยวเถอะ" พี่ส้มหันไปชี้หน้าไอ้พี
"ซื้อมาเยอะแยะเชียวฟ่ากินไม่หมดหรอกเตอร์ เตอร์ไปเอาจานมากินด้วยกันป่ะ ยังไม่ได้กินอะไรเลยใช่ม๊ะ"
"เดี๋ยวพี่ป้อนทั้งคู่เลยม่ะ"
"น้อยๆหน่อยนะค่ะพี่ส้มอย่าล้ำเส้นกันค่ะ" กุ๊กเธอเริ่มปีนเกลียวรุ่นพี่แล้วนะ
"ไปดิไม่ต้องเขิลหรอกพี่ๆเค้าแหย่เล่นอ่ะ" มันหิวผมรู้มันซื้อมาจะกินพร้อมผมแต่พวกนี้ดันมาซะก่อน มันเดินไปหยิบจานมานั่งกินข้างๆผม
"แก..พวกเรานอนเฝ้าไอ้ฟ่ากันหมดนี้เลยม๊ะเอาไพ่มาเล่นด้วย"
"ความคิดมึงแต่ละอย่างนะอีนุ่น คราวนี้คนที่ไปเยี่ยมพวกเราแทนคือไอ้ฟ่า แต่ไปเยี่ยมในคุกนะเมิง"
"หนุกๆๆอ่ะเมิง"
"พยาบาลจะมาแหกอกเอาอ่ะสิ ปล่อยให้คนไข้พักบ้างอะไรบ้างเหอะ"
"ฟ่าหายเมื่อไร เตรียมรำพัดสะบัดมือ ตีป๊อกเด้งได้เลยนุ่น" 5555+
"เรียกเจ๊ด้วยนะ แหม๋พูดแล้วคันมือ" ไม่ดีนะครับเยาวชนการพนันผิดกฏหมายเล่นได้แค่คลายเครียดนะครับ
"กินนี้ดิชอบไม่ใช่หรอ" มันเอาช้อนชี้ไปที่ไข่พะโล้
"อืมกินแล้วไม่อร่อยอ่ะสู้ป้าทำไม่ได้"
"หนูขา จะเอาอะไรกะอาหารซื้อค่ะ กินกันตายไปก่อนนะคะลูก" พี่ส้มพูดไปก็ตักไข่พะโล้ยัดปาดผมไป
"ถ้ากุ๊กไม่สบายจะมีผู้ชายคนไหนมาดูแลบ้างมั้ยเนี่ย"
"มึงคงตายแบบไร้ญาติอ่ะ"
"นุ่นมึงคิดงั้นหรอ ชีวิตกูจะตายโดยปราศจากชายข้างกายได้อย่างไร"
"ดูละครให้มันน้อยๆหน่อยนะเมิง"
"เชอะ มิใส่ใจ"
"ฟ่าอิ่มแล้วพี่ส้ม ขอบคุณครับ"
"กินน้ำก่อนจ้ะ" พี่ส้มส่งหลอดให้ดูดน้ำแล้วส่งทิชชูให้เช็ดปาก
"เดี๋ยวเตอร์เก็บเองครับพี่สะใภ้" ดูมันเมื่อกี้ยังอายอยู่เลย นี้เล่นมุขกะขั้นเทพซะแล้ว
"เจ๊อายนะเนี่ย หนูเตอร์ก็....." เตอร์เก็บจานชามไปล้างพร้อมกับมีกุ๊กไปช่วยเป็นเงาตามตัว
"ผมว่าวันนี้น้องผมได้เมียแน่ ดูกุ๊กสิไม่ห่างเร้ย"
"มันก็ได้แต่เห่าไปงั้นแหละฟ่า ไม่กล้ากัดหรอก"
"ไอ้แพทเดี๋ยวกูเนี่ยจะกัดเมิง"
"พี่เต้ยพูดบ้างอะไรบ้างก็ได้นะค่ะน้ำลายบูดหมดแล้วนั้น"
"เออเจงด้วย กรูลืมไปเลยว่ามึงมาด้วย หน้าตามึงดูแย่ๆนะไอ้เต้ย" พี่ส้มหันไปพูดกับพี่เต้ย
"กูเพลียๆนิดหน่อย งานคณะเยอะมึงก็รู้"
"อาการยังกะคนไม่สมหวังนะค่ะพี่เต้ย" นุ่นเมิงพูดตรงไปป่าวเนี่ยเกรงใจพี่เค้ามั้งกูมั้งเหอะ
"น้องนุ่นก็ แซวพี่ทำไมเนี่ย"
"เสร็จแล้วคร๊าทุกคน" เตอร์กับกุ๊กล้างจานเสร็จก็มานั่งคุยกับพวกเรา สักพักมีบุรุษพยาบาลเอารถเข็นมาพาผมไปตรวจสแกนสมอง ทุกคนเดินตามไปที่ห้องตรวจสักพักผมก็ออกมา พยาบาลเข็นกลับไปที่ห้อง ทุกคนถามโน้นนี้นั้นว่าเค้าทำอะไรบ้าง
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า :sad4:..............................................
-
ู^
^
^
แหย่ตูดน้องฟ่า :z13:
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า โอ้ ม้าย..............................................
ในสมองน้องมีแต่สิ่งลามกอนาจารครับ :jul3: :jul3: :jul3:
-
ว่า...........รออยู่นะ :laugh:
-
สมรรถภาพทางเพศเสื่อม
ชิมิ
:jul3: :jul3:
-
ว่า........
ในสมองพี่ฟ่ามีแต่คำว่า รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์
:laugh:
-
ู^
^
^
แหย่ตูดน้องฟ่า :z13:
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า โอ้ ม้าย..............................................
ในสมองน้องมีแต่สิ่งลามกอนาจารครับ :jul3: :jul3: :jul3:
บร้าๆๆๆๆๆๆลามกที่ไหน ใครกันแน่ลามกมาแหย่ตูดฟ่าเนี่ย
เค้ารักของเค้า
เค้าก็ต้องอยากเป็นคนๆเดียวกันจิ
มันเป็นกิจกรรมของคนร๊ากกกกันไม่ใช่เรื่องลาม๊ก เอิ๊กๆๆๆๆ
ว่า...........รออยู่นะ :laugh:
รออีกนิสนุงรอกันอีกนิสนุง
จุฟจุฟ
สมรรถภาพทางเพศเสื่อม
ชิมิ
:jul3: :jul3:
คิดได้เนอะ
บร้าๆๆๆๆๆถ้าเป็นจริงฆ่ากันให้ตายดีกว่า
คริคริ
ว่า........
ในสมองพี่ฟ่ามีแต่คำว่า รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์ รักเตอร์
:laugh:
ช่ายๆๆๆมีแต่เตอร์มีแต่เตอร์
แล้วก็มีทุกๆคนที่นี้ด้วยน๊า
อิอิ
-
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า..........หัวโน
กร้ากกกกกกกกกกกกกกก
:m20:
-
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า โอ้ ม้าย..............................................
[ในสมองน้องมีแต่สิ่งลามกอนาจารครับ :jul3: :jul3: :jul3:
555+ :laugh:
กุ๊กกับนุ่นนี่ไปเล่นตลกได้เลย ตัดมุขกันตลอด
-
ฟ่าเป็นไรป่าวหว่าาาา
ปล ฟ่าขยันมากมายลงวันละหลายรอบ
-
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า..........หัวโน
กร้ากกกกกกกกกกกกกกก
:m20:
งั้นจะไปสแกนสมองทำไมนิ
หัวโนอ่ะ
หรือว่าจะเนื้องอก o18
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า โอ้ ม้าย..............................................
[ในสมองน้องมีแต่สิ่งลามกอนาจารครับ :jul3: :jul3: :jul3:
555+ :laugh:
กุ๊กกับนุ่นนี่ไปเล่นตลกได้เลย ตัดมุขกันตลอด
เราว่าจะรวมตัวกันตั้งคณะลิเกครับ
แต่ถ้าฮาได้ใจผู้ชมคงต้องเปลี่ยนเป็นคณะตลกซะมั้ง
เหมือนฟ้าส่งพวกเรามาเจอกันครับไม่มีใครไม่ทันกันเลย
ต่างคนต่างแพรวพราว
แล้วยังมาเจอรุ่นพี่แบบเดียวกันอีกยิ่งพาไปกันใหญ่
จุฟจุฟ
ฟ่าเป็นไรป่าวหว่าาาา
ปล ฟ่าขยันมากมายลงวันละหลายรอบ
ไม่ดีหรอครับหรือว่ารอบเดียวก็พอต่อวันอ่ะ
-
อัพถี่ๆๆ
ีพี่ชอบบบบบบบบบ
:z1:
-
ผลบอกว่า ปลอดภัย พรุ้งนี้กลับบ้านได้
รีบมาต่อด่วนเลยนะ น้องฟ่า รู้สึกว่าจะมีคนอกหักดัง เปราะ เลยละงานนี้
-
ตอนแรกมากะ :m16: และกะ :m31:
ต่อมาเลย :angry2:เลยเกิดอารมณ์ :fire:
ไปตามหาเลยเจอภาพที่มัน o22
พี่ฟ่าเลย :z3: สลบไป
ตื่นมาอีกวัน กะ :sad4: กัน แต่สุดท้ายแล้วทั้งสองกะ :กอด1: และกลับมา :L1: เหมือนเดิม
พอไปหาหมอ คุณหมอเลยถามว่า :oo1: หนักไปรึเปล่าลูก เข่าบวมเชียว วะฮ่าๆๆๆๆๆๆ
รักพี่ฟ่ามากมาย ขอจุ๊ฟแก้มพี่เตอร์ทีจิ ^^
-
ปรากฎว่าไรอ่าาาาาา...
ค้างง้างๆๆๆๆๆๆๆๆค๊าบบบบบพี่น้อง
ชอบพี่ฟ่ามากมายก่ายกอง
ให้ +1 ไปเลย
ชอบเรื่องนี้มากค๊าบบบบบบ
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ต่ออีก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อาการอยากอ่านกำเริบ
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
สงสัยพี่เต้ยมองออกแล้วแลย
ออิอิอิอิอิ
ขอให้เป็นเรื่องที่น่ารักอีกเรื่องแล้วกัน
-
ดีใจจังกลับมาก็ได้อ่านต่อ น้องฟ่าอัพบ่อยๆน๊า อย่าทิ้งกันไปไหนล่ะ
เล่นเอาพี่ติดงอมแงมแล้วเนี่ย :-[
น้องฟ่าปีสองแล้วเหรอ แล้วน้องเตอร์เรียนที่เดียวกันปะจ๊ะ
อยากรู้ผลสแกนสมองแล้วน๊า รีบๆมานะจ๊ะ
-
พึ่งตามเก็บครบแฮะ
เอ่ออ
ได้ข่าวว่าค้างแหละครับพี่ฟ่า
:z3:
-
นึกว่าจะไม่ดีกันซะแระ :z2:
-
ฟ่าอัพบ่อยมาก ๆๆๆ
ดีๆ ชอบบบบบบบบบบบ
o13
*แอบกระซิบถามฟ่า* น้องเตอร์นี่แบบ เค้าจบมาจาก รร. ชายล้วนเกงน้ำเงินป่าวอ้ะ
เห่อ ๆๆ ๆ
ถ้าใช่นี่แบบบบบ อิจฉาฟ่าอ่ะ
ตอนไปนั่งรอ คงแบบ เห่อ ๆๆ ๆ :z1:
ตี๋ๆ ขาว ๆ ตี๋ๆ ขาวๆ ตึ้มตึ้ม เต็มโรงเรียน :z1: (ไรของกูวะ - -")
ป.ล. ขอฟาสฟอเวิดถามไปถึงตอนที่น้องเอ็มเข้ามาวุ่นวายได้ม้ายยยย ,, แบบน้องเตอร์เค้าเล่นด้วยรึเปล่าอ้ะ
กลัวน้องเตอร์จะกลืนคำพูดตัวเองจัง ห้ามทำฟ่าเศร้านะคอปเตอร์ !!
ฮือ ๆๆ ๆ ไม่อยากให้ถึงตอนเศร้าๆอ้ะ
:serius2:
-
แขยงเอ็มเลย ท่าทางเอ็มกัดไม่ปล่อย
-
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า .....ฟ่าต้องมีแฟนเด็ก....
น้องเตอร์น่ารัก...เพื่อนๆๆฟ่าก็น่ารักกกกกกก..
ตอนนี้ก็สนุกๆๆๆ แต่ชักจะหวั่น..เอ็ม..มาเป็นตัวป่วนละ..สู้ๆๆนะฟ่า :กอด1:
-
น่าอิจฉาจังเลยคร้าบ
ขอบคุณคร้าบสำหรับเรื่องราวดีๆ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ดีนะที่เคลียร์กันได้ ไม่งั้นคนอ่านก็แบบว่า ลุ้นจนเหนื่อย
-
หมอ บอกว่า ขาดเลือด เลือด ฉันต้องการฉากเรียกเลือด :jul1:
-
หมอบอกว่าไรหว่า??
ลุ้นดีจริงแท้!!
o13
-
หมอบอกว่า .... ว่า .... ว่า ... คนอ่านค้าง~เน้อ
-
อ่านทันแล้วคับ เรื่องนี้น่ารักดีคับใสๆเนาะ คนเราจะเห็นว่าเขารักเราแค่ไหนก็ตอนเจ็บไข้ได้ป่วยนี้แหละคับ รักกันก็ให้อภัยกันคับและต้องเชื่อใจกันดีทีสุดเป็นกำลังใจให้ น้องฟ่านะคับผม :กอด1: :L2:
:z13: อีตัวนี้น่ารักจังเลยคับ
-
:angry2: :angry2:
ฟ่า เล่นทิ้งเติ้งกันอย่างนี้เลยหรอ
รีบมาต่อไวๆเลยนะ
-
บวกให้กับความน่ารักของฟ่าอีกแระ มาอัพเร็วๆนะฟ่า อยากอ่านตอนปัจจุบันของฟ่าแล้วจ้า
แล้วพี่เต้ยเค้าดูออกเหรอฟ่า เค้าถึงทำหน้าตาผิดหวังจนโดนแซวแบบนั้นอ้ะ
"เตอร์ล้มหัวฟาดไปกับกำแพงอ่ะทีแรกก็ไม่เป็นไรมากดันมาหกล้มเข้ากระแทกพื้นอีกทีนี้สิ ไข้ขึ้นเลยอ่ะอาการก็สลบไปวันหนึ่งเต็มๆอ่ะ" ผมอธิบายให้ทุกคนฟัง
ตกลงใครหัวฟาดพื้นอ้ะนุ้งฟ่า
สงสัยนุ้งฟ่าอยากให้เตอร์เจ็บบ้าง ฟ่าจะได้ดูแลใช่มิ
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า :sad4:..............................................
ฟ่าน่ารักนะ มาอัพทียาวๆๆ วันละหลายรอบเลย
แต่ตัดจบแบบนี้ :serius2:
ปล.ฝากนุ้งฟ่าบอกหนอนน้อยของฟ่าด้วยนะว่า ให้ฟ่าเล่าต่อเหอะ ตอนนี้มีแต่คนรักฟ่ากะเตอร์แล้นนะ :กอด1:
-
บวกให้กับความน่ารักของฟ่าอีกแระ มาอัพเร็วๆนะฟ่า อยากอ่านตอนปัจจุบันของฟ่าแล้วจ้า
แล้วพี่เต้ยเค้าดูออกเหรอฟ่า เค้าถึงทำหน้าตาผิดหวังจนโดนแซวแบบนั้นอ้ะ
"เตอร์ล้มหัวฟาดไปกับกำแพงอ่ะทีแรกก็ไม่เป็นไรมากดันมาหกล้มเข้ากระแทกพื้นอีกทีนี้สิ ไข้ขึ้นเลยอ่ะอาการก็สลบไปวันหนึ่งเต็มๆอ่ะ" ผมอธิบายให้ทุกคนฟัง
ตกลงใครหัวฟาดพื้นอ้ะนุ้งฟ่า
สงสัยนุ้งฟ่าอยากให้เตอร์เจ็บบ้าง ฟ่าจะได้ดูแลใช่มิ
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า :sad4:..............................................
ฟ่าน่ารักนะ มาอัพทียาวๆๆ วันละหลายรอบเลย
แต่ตัดจบแบบนี้ :serius2:
ปล.ฝากนุ้งฟ่าบอกหนอนน้อยของฟ่าด้วยนะว่า ให้ฟ่าเล่าต่อเหอะ ตอนนี้มีแต่คนรักฟ่ากะเตอร์แล้นนะ :กอด1:
โทษทีนะครับที่พิมพ์ผิดคราวหน้าจะระวังให้มากกว่านี้อ่ะ
ขอโทษครับ
ให้อภัยผมนะครับ
งือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:z13: :z13: :z13:
พี่ฟ่า ยังไม่นอนหรอ
-
บวกให้กับความน่ารักของฟ่าอีกแระ มาอัพเร็วๆนะฟ่า อยากอ่านตอนปัจจุบันของฟ่าแล้วจ้า
แล้วพี่เต้ยเค้าดูออกเหรอฟ่า เค้าถึงทำหน้าตาผิดหวังจนโดนแซวแบบนั้นอ้ะ
"เตอร์ล้มหัวฟาดไปกับกำแพงอ่ะทีแรกก็ไม่เป็นไรมากดันมาหกล้มเข้ากระแทกพื้นอีกทีนี้สิ ไข้ขึ้นเลยอ่ะอาการก็สลบไปวันหนึ่งเต็มๆอ่ะ" ผมอธิบายให้ทุกคนฟัง
ตกลงใครหัวฟาดพื้นอ้ะนุ้งฟ่า
สงสัยนุ้งฟ่าอยากให้เตอร์เจ็บบ้าง ฟ่าจะได้ดูแลใช่มิ
สักพักคุณหมอก็มาบอกผลสแกนสมองปรากฏว่า :sad4:..............................................
ฟ่าน่ารักนะ มาอัพทียาวๆๆ วันละหลายรอบเลย
แต่ตัดจบแบบนี้ :serius2:
ปล.ฝากนุ้งฟ่าบอกหนอนน้อยของฟ่าด้วยนะว่า ให้ฟ่าเล่าต่อเหอะ ตอนนี้มีแต่คนรักฟ่ากะเตอร์แล้นนะ :กอด1:
โทษทีนะครับที่พิมพ์ผิดคราวหน้าจะระวังให้มากกว่านี้อ่ะ
ขอโทษครับ
ให้อภัยผมนะครับ
งือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่สามารถให้อภัยนุ้งฟ่าได้
เพราะ
ไม่ได้โกรธนุ้งฟ่าอ้ะ
ก้อฟ่ามาต่อยาวๆๆๆ แล้วยังอัพบ่อยๆ ก้อมีพลาดกันได้หละ :กอด1:
-
ยังไม่ได้นอนเลยครับ
เพิ่งรีดผ้าให้ไอ้ตัวดีเสร็จอ่ะ
มันไม่ยอมเอาไปส่งร้านซักอ่ะแล้วจะใส่พรุ่งนี้ด้วย
น่าโมโหป่ะหล่ะ
ทะเลาะกันอีกแร้วนะเนี่ย
แต่ก็ดีก็แร้วอ่ะ
ปล.ห่มผ้าด้วยนะครับอากาศหนาว
เดี๋ยวจะไม่สบายฟ่าเป็นห่วงนะครับบบบบ
เทคแคร์คราฟฟฟฟฟ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
-
รีดไปเหอะครับ
มันเป็นหน้าที่ของศรีภรรยาที่ดี
เนอะเตอร์
:jul3: :jul3:
ปล.จะมีต่ออีกตอนรึป่าวครับ
-
เรื่องเน้ เตอร์รุกชิมิ :laugh: ถึงว่า ไปรีดให้เสร็จซะ ผ้าอะ ก่อนจะโดนรีดอย่างอื่น :z1:
-
รีดผ้าตอนตีสองกว่าๆๆๆๆ
ฟ่าขยันเจงๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ใช่แค่ขยันอัพเรื่องนะเนี่ย
ยังงี้เตอร์รักฟ่าแย่เลยอ้ะ
รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะจ๊ะ จุ๊ฟๆๆๆๆ :กอด1:
-
ฝันดีค่ะ
ทำอะไรอยู่คะถึงเพิ่งมารีดผ้า :laugh:
-
รู้สึกว่า มีแต่คนจะเข้าข้างอ้ายเตอร์นะ
นุ้งฟ่เป็นแมวหัวเน่าไปแร้วมั้ง
เห้อๆๆๆๆ
ลำเอียงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อให้นิดเดียวพอดีกว่าอยากเข้าข้างอ้ายเตอร์กันดีนัก ชิ
......................................................................................................................................................
...........................................................................
"คุณปลอดภัยดีนะครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว พรุ่งนี้กลับบ้านได้เเล้วครับ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" คุณหมออธิบายเรื่องการดูแลร่างกาย อิอิ บ่นคนไข้นั้นแหละ
ผมปลอดภัยดีครับ ไม่มีอาการแทรกซ้อนพรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้เเล้ว ผมคุยไปสักพักก็เผลอหลับคงเพราะฤิทธื์ยาทุกคนก็เลยขอตัวกลับเตอร์เดินไปส่งทุกคนข้างนอกแล้วก็กลับมานอนลงที่โซฟา
หมอมาดูอาการผมเรื่อยๆทำให้เตอร์ตื่นเป็นระยะๆจนเช้า อาหารเช้าพร้อมยาก็มาส่ง
มันให้ผมกินข้าวกินยาสักพักหมอก็เดินมาบอกผลตรวจ
หมอบอกผมปลอดภัยดีกลับบ้านได้แล้วให้ทานยาจนครบ แล้วก็บอกอะไรกับเตอร์ไม่รู้คงอธิบายเรื่องยา
"เดี๋ยวเตอร์มานะ"
"ไปไหน"
"ไปเอาเสื้อผ้าในรถมาให้เปลี่ยนไง"
"แล้วเอากระเป๋าตังค์ไปทำไม จะไปจ่ายตังค์ใช่ป่าว"
"ก็ด้วย"
"เอากระเป๋าตังค์ฟ่าไป เอาบัตรแบงค์กรุงเทพอ่ะจ่ายไป"
"เงินใครก็เหมือนกันแหละ"
"เอาของฟ่าไป แค่นี้ก็รักจะแย่แล้ว"
"ของๆเตอร์ก็คือของๆฟ่า การที่เตอร์ได้ทำอะไรให้ฟ่ามันคือความสุขของเตอร์นะจำไม่ได้หรอ"
"นั้นแหละเอาของฟ่าไปอย่าให้ฟ่ารู้สึกไม่ดีเลยนะ ฟ่าหาเงินเองได้แล้วแต่เตอร์ยังต้องขอพ่อกับแม่อยู่เลยเกรงใจท่านอ่ะ"
"ก็ได้ตามใจแล้วกันค๊าบแฟนนนนนน" มันหยิบกระเป๋าผมไปด้วยอีกใบ พยาบาลเดินมาถอดสายน้ำเกลือแล้วก็ให้ผมเซ็นต์เอกสารบางอย่าง
"มาแล้วจร้า"
"อ่ะนี้เสื้อของเตอร์อ่ะพอดีติดอยู่ในรถใส่ไปก่อนนะแล้วนี้กางเกง" ผมรับเเล้วเดินไปเปลี่ยนในห้องน้ำโดยมีมันเดินตามไม่ห่าง
"ไม่ต้องปิดประตูจะปิดทำไม"
"อายเว้ย"
"อายอะไร เห็นมันหมดทุกส่วนแล้ว เห็นทุกรายละเอียด"
"พอๆๆๆเหอะ " มันเดินเข้ามาช่วยผมใส่เสื้อผ้าไอ้นี้มันหน้าด้านเจงๆ เสร็จแล้วผมก็ไปนั่งรอพยาบาลสักพักเธอก็มาอธิบายการทานยาให้ผมฟัง
แต่ดูเหมือนว่าคนที่ตั้งใจฟังจะเป็นไอ้เตอร์มากกว่าผมอีกมันถามโน้นถามนี้ดั่งกับมันจะกินเองยังงั้นอ่ะ
"น้องชายคุณนี้น่ารักนะคะเอาใจใส่พี่ชายดีมากเลย หน้าตาก็น่ารักด้วย" มันยืนยิ้มหน้าจะเป็นจานทรูวิชชั่นแล้ว
"ครับ ขอบคุณคุณพยาบาลคนสวยมากครับฟ่ากลับก่อนนะครับ"
"อย่าลืมทานยาตามที่แพทย์สั่งนะค่ะ สวัสดีค่ะ" มีพนักงานมาช่วยหิ้วของไปที่รถผมเดินได้แล้วมีเจ็บบ้างขัดๆบ้างเล็กน้อย
"กลับบ้านเรากันเถอะ" ผมหลับมาในรถสักพักมันก็ปลุกผมว่าถึงแล้ว
"ตื่นๆๆได้แล้วถึงแล้ว"มันปลุกผมให้ลงจากรถ
"เป็นไงบ้างคับ"ลุงเพิ่มเดินมาทักพวกเราที่รถพร้อมหิ้วของไปส่งที่ห้อง
"ดีขึ้นแล้วครับลุงขอบคุณลุงมากนะครับที่เป็นห่วง"
"ครับ หายไวไวนะคับ"
"ขอบคุณคับลุง" ผมเดินไปขึ้นลิฟท์โดยมีมันเดินตามติดยังกับตังเม มันกลัวผมหล่นหายรึไงเนี่ย ผมล้มตัวลงนอนไปที่โซฟาเหนื่อยมาก นอนมองมันเอาของเข้าเก็บในตู้แล้วเอาเสื้อผ้าผมใส่ตะกร้าแล้วเอาถุงยาออกมาดู
มันดูใส่ใจกับเรื่องยามาก มันแกะยาออกจากฟรอยแล้วมายื่นให้ผมพร้อมกับน้ำ
"กินยา"
"เพิ่งกินไปเองนะ กินอีกแล้วหรอมื้อหน้าได้ป่ะมื้อนี้ข้ามไปก่อน" มันหันมาทำตาโตใส่ผม
"กินเดี๋ยวนี้" กินก็กินหว่ะผมรับยามากินโดยมีมันมองอย่างไม่คาดสายตาคงกลัวผมแอบทิ้งอีก
"ไม่ทิ้งหรอกน๊าจ้องยังกับจะกินไส้"
"เชื่อไม่ได้หรอกเพราะมันเคยมีเหตุการณ์คนเอายาซ้อนใต้หมอนเกิดขึ้นแล้ว" เออซ้ำเติมเข้าป้ะ
"มาหอมหน่อยดิ...คิดถึงอ่ะ" ผมอ้อนมันพร้อมกับเหนี่ยวคอมันมาหอม
"ยังไม่ได้อาบน้ำเลยเหม็นอ่ะ"
"ไม่เหม็นๆๆ ที่รักของฟ่ายังไงก็หอม"
"เค้ารักตะเองนะ" ผมกระซิบข้างหูมันเบาๆมันยิ้มแก้มจะปริ
"เค้าก็รักตะเองเหมือนกัน" มันหอมมาที่แก้มผมแล้วกระซิบเบาๆ
"อยากอาบน้ำอ่ะ"
"เช็ดตัวก็พอ เดี๋ยวเช็ดให้นะ"
"ขี่คอพาไปห้องนอนหน่อย"
"ไม่สบายนี้รู้สึกจะอ้อนเกินไปรึป่าว"
"เดินเองก็ได้" ผมแกล้งลุกจะเดินเอง
"อ่ะๆๆๆขี่ก็ขี่" มันให้ผมขี่คอไปที่เตียงนอนแล้วไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ผมที่จริงผมอาบน้ำได้แล้วแหละแต่มันกลัวผมไข้กลับผมก็เลยอ้อนมันสุดๆๆแต่มันอ่าดิแกล้งผมเช็ดไปที่หนอนชาเขียวของผมอยู่นั้น
"เช็ดที่อื่นมั้งก็ได้"
"อันนี้ต้องเช็ดเยอะๆๆของสำคัญ ว่าแต่ยิ่งเช็ดทำไมตัวมันยิ่งโตขึ้นน๊า"
"ถ้าขืนเช็ดต่อไปอีกมันอาจจะพ่นพิษใส่หน้าก็ได้นะ"
"หรอ ลองพิสูจน์ดีกว่า"
"พอเลยๆ เดี๋ยวอารมณ์ค้าง" มันใส่เสื้อผ้าให้ผมพร้อมกับเอาแป้งมาทาทำอย่างกับว่าผมเป็นลูกมันงั้นอ่ะ
"ลูกพ่อโตไวไวน๊าอย่าดื้อนะลูก" ดูมันดิเอาแป้งมาทาหน้าผมจนขาววอกยังมาหาว่าผมเป็นลูกมันอีก
"พ่อครับพ่อมีหนอนเหมือนผมมั้ยครับ" ผมชี้ไปที่กางเกงตุงๆของมัน
"เพ้อเจ้อ...นอนได้แล้วพักผ่อนเยอะๆจะได้หายไวไว เดี๋ยวเตอร์ไปอาบน้ำแล้วมานอนด้วยนะ"
"แช่น้ำร้อนสิจะได้สบายตัวขึ้น"
"นอนกอดแฟนสบายกว่า ไปแระ" มันไปอาบน้ำแต่ผมก็หลับไปก่อนไม่รู้มันเข้ามานอนตอนไหน ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้วมีมันนอนอยู่ข้างๆ
ผมหันไปมองมันยังหลับปุ๋ยอยู่เลยคงเพลียอ่ะเฝ้าผมมาตั้งหลายวันผมหอมแก้มมันเบาๆแล้วลุกไปฉี่
อาการผมดีขึ้นมากเลยออกไปซื้ออาหารมื้อเช้าเดี๋ยวมันตื่นจะได้กินก่อนไปเรียน
ผมล้างหน้าแปรงฟันใส่เสื้อผ้าแล้วไปซื้อของ
เดินไปซื้อปาท่องโก๋ที่มันชอบกับต้มเลือดหมูไม่เอาไส้แล้วก็ข้าวมันไก่กับหมูปิ้งอีกห้าไม้
ซื้อเสร็จก็เดินกลับห้องเจอมันเดินสวนมาหน้างี้หงิกเชียว
มันมองยังกะจะตบหัวผมให้ทิ่มลงต่อหน้ามันงั้นแหละ
แล้วมันก็บ่นว่า..........เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อให้เน้ออออออ
ฝันดีกันถ้วนหน้า จุฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
กรี๊ดดดด ค้างอีกแระ
สนุกมากใช่มั๊ย กับการทรมาณคนแก่ :fire:
จะรอตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครบอกว่าเข้าข้างเตอร์
พี่อยู่ข้างฟ่านะเนี่ย
อย่าเป็นเลยแมวหัวเน่า นุ้งฟ่าเป็นแมวเปอร์เซียดีกว่า น่าร้ากกกกกกว่าเยอะเลย :jul3:
ขยันอัพสุดๆๆๆๆๆๆ ยกนิ้วให้เลย
แม้จะงอนจนอัพนิดเดียวก้อเหอะ
เห็นปะเข้าข้างฟ่าแล้นนะ
อย่าทำให้ค้างอีกนะนุ้งฟ่า
-
พ่นพิษออกมาเลยฟ่า
เก็บไว้เด๋วมันบูด
:jul3: :jul3:
-
ขยัยสุดยอดเลยน้องฟ่า ชอบๆๆ
รอฉากเสียตัวคงอีกนาน
รอฉากตัวร้ายปรากฏดีก่า
รอตอนต่อไปครับ
-
คนป่วยแอบหนีไปซื้อของ น้องเตอร์คงโกรธเอาอะดิ๊ 555
แล้วตกลงได้นอนกี่โมงละเนี่ย รีดผ้าเอาเวลานั้น
น้องเตอร์ใช้แรงงานฟ่า น่าตีนัก :m16:
-
ฟ่า สู้ๆ :z2:
ขยันจริง จริ๊ง น้องฟ่า
พี่เข้าข้างฟ่าน๊า :กอด1:
-
เข้าข้างฟ่าก็ได้ ตะเอง
น้องเตอร์ :m16: " ห้ามใช้แรงงานคนสูงวัยกว่า เข้าใจไหม "
ต่อว่าให้แล้วนะครับน้องฟ่า ตอนหน้าขอยาว ๆ นะครับ :z2:
-
ฟ่าทำให้น้องงอนอีกแล้ว :laugh:
-
เข้าข้างฟ่าก็ได้ ตะเอง
น้องเตอร์ :m16: " ห้ามใช้แรงงานคนสูงวัยกว่า เข้าใจไหม "
ต่อว่าให้แล้วนะครับน้องฟ่า ตอนหน้าขอยาว ๆ นะครับ :z2:
กฏของที่นี้
ข้อ1 ห้ามใช้คำว่าคนสูงวัย
ข้อ2 ห้ามใช้คำว่าคนแก่
ข้อ3 ห้ามใช้คำว่าเฒ่าหรือชรา
ข้อ4 ห้ามพูดเรื่องอายุ
ข้อ5 ห้ามทำการใดใดทั้งสิ้นที่เป็นการเปรียบเปยถึงเรื่องความสูงต่ำของวัย
5555555+
ห่างกันแค่ปีเดียวเรียกคนสูงวัยเดี๋ยวป๊าดเหนี่ยวววววววว(คอมาจุฟเยย)
คริคริ
อรุณสวัสดิ์ครับทุกคน
-
^
^
^
^
:z13: :z13: :laugh:
-
เชียร์เตอรื รักเตอร์ เป็นกำลังใจไห้เตอร์ อิอิ
อิจฉาจังคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
แหมขี้งอนจิงๆเลยผู้อาวุโสฟ่าเนี่ย :laugh:
-
...เด็กคนนี้มันมีมุมน่ารักอยู่เยอะเนอะฟ่า...
...บางมุมก็ดูเป็นผู้ใหญ่มากๆๆดูแลเอาใจใส่ดีจริงๆๆ...
...กฎที่ห้ามเนี่ยเฉพาะคนในเล้า..
...แต่เด็กข้างกายไม่ห้ามใช่ปล่าว.. :n1:
-
:angry2: :angry2: :angry2:
ไมฟ่าชอบเล่นค้างแบบนี้นะ :เฮ้อ:
-
เหอๆ พี่เตอร์น่ารักจิงเยย
โทษนะคับ เรียนดุริยางค์เป่าอ่าคับผม
ปลลอ. รักษาสุขภาพด้วยนะครับ พุ่งนี้อากาศเปลี่ยนกระทันหันแน่เยย
-
ที่น้องเตอร์ โกรธน้องฟ่า น่าจะเพราะห่วง นั่นแหละ เพิ่งจะฟื้นไข้ออกไปเที่ยวเดินตะลอนๆๆๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
อ่านทันแล้ววววววว :mc4:
น่ารักจังเลยอ่ะ เรื่องนี้
ชอบบบบบบบ
+ 1 ให้กับความน่ารัก ของฟ่ากะเตอร์จ้ะ
-
ค้าง… :fire:
:3125: :m16: :m31:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
น่ารักได้อีก
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:-[ เตอร์น่ารักมั๊กๆรุยง่ะ
อยากจะก๊อปปี้ไว้ที่บ้านสักคน2คน 555+
ว่าแต่เพิ่งจะหายไม่สบายออกไปร่อนมา
เดี๋ยวเจอพายุเตอร์แหง่มๆเลย
เป็นกำลังใจให้น้าจ้ามาต่อไวๆด้วยน้า
-
มาต่อเร็วๆๆนะครับ
-
น้องเตอร์ดูแลฟ่าโคดดีอ้ะ
อิจฉา ๆๆ ๆ ๆๆ ๆ
:serius2:
-
หน้าหงิกเพราะเป็นห่วงแหละ
-
มาดึกไปหน่อยนะครับโทษที
วันนี้ตะลอนๆๆเดินมันห้าห้างสรรพสินค้า
ตั้งแต่มาบุญครอง สยามดิส สยามเซ็นเตอร์ สยามพารากอน เซ็นทรัลเวิลด์
เมื่อยมากไอ้ตัวดีชวนเดินสยามอีกกกกกก
เห้อๆๆๆๆๆฟ่าไม่ได้เดินอ่ะนั่งรอมันในอุบลพันธ์(โอปองแปง)
แล้วผมก็บ่นๆๆๆๆๆมันที่มันซื้อของไม่ยอมต่อราคาเสียช่าเป็นแฟนนุ้งฟ่าหมดอารมณ์เสียยยยยยย
************************************************************
"ไปไหนมาเนี่ยไม่สบายออกไปข้างนอกทำไม เดี๋ยวไข้ก็กลับหรอก ตอนเช้าน้ำค้างมันแรงนะรู้มั้ย แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อแขนยาว ทำไมถึงได้ดื้ออย่างนี้เนี่ย บลาๆๆๆๆๆ"มันเดินบ่นกรอกหูผมมาเรื่อยๆตลอดทางเลยครับ
"อืม...คับ.....แต่ฟ่าหายแล้ว......นี้ไงไม่เห็นเป็นไรเลย" ผมกระโดดโลดเต้นให้มันดูประมาณนางเอกซีรี่ย์เกาหลี่วิ่งเล่นบนหิมะ
"อย่ามาอวดเก่ง" มันเอื้อมมือมาบีบจมูกผม ดุได้ดุดี กัดมั้ยเนี่ย
"เจ็บนะ เป็นไรเนี่ย ดุยังกะกระต่าย"
"มันต้องหมาไม่ใช่หรอ" เอิ๊กๆๆๆรู้ด้วยนี้หว่า
"ก็เอออ่าดิ"
"อย่ามามุข เป็นห่วงนะรู้มั้ยเนี่ย" ถึงมันจะหน้าหงิกแต่ผมก็รักมันแล้วก็อมยิ้มกับคำว่าเป็นห่วงไง
"รู้คร๊าบบบบบ"
"ยิ้มอะไร"
"ฟ่าก็ยิ้มแฟนฟ่าขี้โวยวายอ่ะสิ แต่ยังไงก็รักน๊าพุดเดิ้ลทอยย์"
"ยังไม่สำนึก...เป็นห่วงแทบแย่เตอร์ตื่นมาไม่เจอฟ่านอนอยู่อ่ะ"
"จร้า...ไปกินข้าวกันเหอะเค้าหิวแล้ว" ผมกับมันเดินขึ้นห้อง กันระหว่างในลิฟห์ผมก็สังเกตุเห็นว่ามันใส่บ็อกเซอร์แล้วก็เสื้อกล้าม ลงมาตามผม แต่มันไม่ได้ใส่กางเกงในอ่ะ แล้วหนอนน้อยของมันก็เหวี่ยงไปเหวี่ยงมาเวลาเดินด้วยอ่าจิ ใครต่อใครเห็นมั้งป่าวก็ไม่รู้อ่ะ หวงนะหวง อิอิ
"วันหลังจะลงไปข้างล่างอ่ะดูแลเสื้อผ้าหน้าผมด้วยนะคับคุณ"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็หนอนน้อยของคุณอ่ะมันออกมาอรุณสวัสดิ์เค้าทั่วไปหมด"
"เห้ย...เจงด้วยลืมอ่ะ แต่ช่างมันเหอะเห็นก็เอาไปไม่ได้แถมมันก็มีเจ้าของแล้วด้วย" อายบ้างอะไรบ้างเหอะ
"นะ หนังหน้านี้ทำด้วยอะไรเนี่ยคอนกรีตเสริมเหล็กรึป่าว"
"ชิส์....เตอร์ก็ว่าทำไมน้องผู้หญิงม.ปลายคนนั้นมองเตอร์แล้วก็อายๆๆแอบอมยิ้มดั้ว"
"เค้าคงเห็นหนอนน้อยอ่ะสิ "
"บร้าดิ" มันเขิลรีบเดินไปเปิดประตูห้อง
"อายอะไร....ไหนบอกว่าเห็นก็เอาไปไม่ได้ง่ะ"
"คราวหน้าเดินแก้ผ้าไปเลยม๊ะ" เมิงกล้าก็เอาดิ
"กินข้าวเหอะเลิกเขิลได้แล้ว.... นี้ข้าวมันไก่แล้วก็นี้ ต้มเลือดหมูไม่ใส่ไส้ ใส่ตำลึงเยอะๆ นี้น้ำซุปใส่ฟักเยอะๆๆ"ของโปรดมันแหละครับจืดๆชืดๆแบบนี้
"แฟนผมน่ารักที่ซู้ดดดดดอ่ะขนาดไม่สบายยังเป็นแม่ศรีเรือนที่ดี"
"แล้วมีปาท่องโก๋กับขนมปังด้วยนะแล้วก็หมูปิ้งด้วย กินเยอะๆๆจะได้มีแรงไปเรียน"
"ไม่ไปเค้าไม่ไป เค้าไม่ไป เค้าไม่ปายยยยยยยยยยยยยยยย" เนี่ยแหละคือนิสัยเด็กของมันอ่ะครับ
"ขาดเรียนมาวันหนึ่งแล้วนะ"
"ถ้าเตอร์ไปใครจะดูแลฟ่าอ่ะ"
"หายแล้วไปเรียนเลยไม่ต้องขาดนี้คือคำสั่งโปรดฟังอีกครั้งหนึ่งว่านี้คือคำสั่ง"
"งั้นก็กินยาตามที่จัดไว้ให้ด้วยห้ามทิ้งนี้คือคำสั่ง" ยอกย้อนนักไอ้นี้
"อืมๆๆๆๆ" วันนี้ผมไม่มีเรียนเลยสบายหน่อยได้พักผ่อนคงนอนทั้งวันอ่ะ
"ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วมากินข้าวเหอะเดี๋ยวก็สายหรอก"
"จะเร่งทำไมอ่ะเดี๋ยวล้มหัวแตกพอดีอ่ะ"
"ก็เห็นพูดมากอยู่นั้นอ่ะเดี๋ยวสายก็จะหาเรื่องไม่ไปเรียนอีกแหละ"
"รู้ทันอีกแระ" ข้ออ้างเยอะครับแฟนผมอ่ะมันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มากินข้าว มันกวาดอาหารจนเรียบ
"เดี๋ยวก็ท้องแตกหรอก กินหมดนี้เลยหรอเผลอแป๊ปเดียวเองเนี่ย"
"อิอิ ก็เค้าหิวนี้นาเฝ้าตะเองก็ไม่ค่อยได้กินอะไรอ่ะแล้วไหนจะวันที่ตะเองโกรธเค้าอีกเค้าก็ไม่ค่อยได้กินอะไรอ่ะกินไม่ลง"
"จร้า...ไปเรียนได้แล้วป่ะ" ผมลุกไปหยิบกระเป๋าแล้วส่งให้มันไม่อย่างนั้นมันไม่ยอมไปง่ายๆแน่
"คิดถึงเค้าด้วยนะ ขอหอมทีหนึ่ง" มันหอมมาที่แก้มผมกลิ่นหมูย่างนี้ติดมาที่แก้มเชียว
"หมูย่างเต็มแก้มหมดเนี่ย ไปแปรงฟันก่อนมั้ยก่อนไปเรียนอ่ะ"
"เออลืมเยย" มันวิ่งเข้าไปแปรงฟันทั้งๆที่เป้ก็สะพายอยู่ที่หลังสักพักก็ออกมา
"เสร็จแระ หอมใหม่อีกรอบ"
"ก็หอมไปแร้วไงเอาไรอีกอ่ะ เอ้ยยเออึม" พูดยังไม่ทันจบมันก็จุ๊บมาที่ปากผมแล้วครับ
"ไปแระ" กลิ่นยาสีฟันติดอยู่ที่ปลายจมูกผมเหมือนกับว่าวันนี้มันอยู่กับผมทั้งวันใกล้กันดั่งลมหายใจ
"ไอ้เจ้าเล่ห์ ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"ค๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ" เมื่อมันออกจากห้องไปแล้วผมเอาจานไปเก็บล้าง ที่ขายังตึงๆอยู่แต่ก็ดีขึ้นมากแล้ว เก็บจานเก็บผ้าส่งซักเสร็จผมก็มานั่งอ่านหนังสือที่โซฟาแล้วเผลอหลับไปตื่นมาอีกที่ก็บ่ายสามแล้วเสียงเคาะประตู คงเป็นมันนั้นแหละแต่ทำไมกลับไวจังผมเดินไปเปิดประตูไม่ใช่มันครับ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
-
จิ้มๆ :z13: นุ้งฟ่า
-
:z13:
จิ้มพี่หนึ่งทะลุถึงน้องฟ่า
ใครมาเคาะประตูอ่ะ
-
ใครมาเอ่ย :impress2:
-
ต้องเป็นไอ้พี่เต้ยแน่ มาตอนเจ้าของเค้าไม่อยู่
ฉิ้ว ๆ.....
รออยู่นะน้องฟ่า +1 ให้ด้วยกับความขยัน
ปล. จะมีกฎสัก 1000 ข้อ ก็ไม่ทำให้อะไร ๆ มันเปลี่ยนได้หรอกนะ คนดี :กอด1:
-
บ่ายสามเหรอ ไม่ใช่เตอร์ละมั้ง กลับเร็วไปมั้ย เอ๊ะหรือจะใช่
แต่ถ้าไม่ใช่แล้วเตอร์กลับมาเจอ จะเกิดอะไรขึ้น รอลุ้นต่อไป อิอิ
นุ้งฟ่ามาดึกอีกแล้ว ไปเดินมาซะเหนื่อย แต่ยังมาอัพให้
น่ารักที่ซู๊ดดดดดดด อย่างนี้ต้องให้รางวัล
จ๊วบบบบบบบบบบบบบ :L2:
รักษาสุขภาพด้วยน๊า
-
นอนไม่หลับเอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
นอนดูซีรี่ย์เกาหลีกันอ่ะ
มันหยุดไม่ได้เจงๆๆงอมแงมๆๆๆๆดูไปด้วยอัพไปด้วย
อิอิ
เมื่อตอนดึกลงน้อยไปหน่อยแถมให้อีกติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
"หวัดดีคับน้องฟ่า" พี่เต้ยมาครับ ผมเห็นแววความร้าวฉานของผมกับแฟนอยู่ลางๆแล้วครับ
"คับพี่เต้ยมีธุระอะไรกับฟ่าหรอครับ"
"จะไม่ให้พี่เข้าไปหน่อยหรอครับ"
"เชิญครับพี่ ขอโทดทีครับ"
"พี่มาเยี่ยมอ่ะครับ หายดีรึยังครับ"
"หายดีแล้วครับเหลือทีขายังตึงๆอยู่ครับ"
"ครับ นี้พี่ซื้อผลไม้มาฝากครับ"
"ขอบคุณมากครับพี่วันหลังไม่ต้องก็ได้ครับเกรงใจอ่ะครับ"
"ไม่เป็นไรครับ น้องทั้งคน" ให้มันน้องจริงๆเหอะ
"ขอบคุณครับ" ผมเดินไปเอาน้ำมาให้พี่เตอร์ทาน
"ขอบคุณครับ แล้วนี้คอปเตอร์ไม่อยู่หรอ"
"ไปโรงเรียนครับ เดี๋ยวอีกสักพักคงกลับ" กลับมาฆ่าเมิงอ่ะเพ่เต้ยยยยยย
"อ๋อครับ"
"พี่ดูทีวีไปก่อนนะครับเดี๋ยวฟ่าขอตัวไปทำธุระแปปหนึ่งครับ" ผมเดินไปในห้องนอนจะโทรบอกไอ้ตัวดี กลัวมันกลับมาเจอแล้วเดี๋ยวจะแจ็คพอตอ่ะครับไม่อยากทะเลาะกับมันอีกแล้วครับบบบบไม่ชอบเลย
"หวัดดีคับที่รักกกก คิดถึงเค้าหรอจ้ะ" แฟนผมรับโทรศัพท์ซะหวานเชียวววว
"อืมคิดถึงมากกกกกก ทำไรอยู่อ่ะ"
"กำลังจะเลิกเรียนแล้วส่งรายงานกันอยู่อ่ะ อาจารย์กำลังจะปล่อยแล้ว" สักพักผมก็ได้ยินเสียงนักเรียนบอกทำความเคารพแสดงว่ามันเลิกเรียนแล้ว
"เลิกแล้วใช่ป่ะ"
"ช่าย จะกินอะไรมั้ยเดี๋ยวเค้าซื้อไปให้"
"ไม่อ่ะอยากไปกินข้างนอกมากกว่าแต่มีเรื่องจะบอกอ่ะ"
"เรื่องไรหรอ จะบอกรักเค้ารึไงหึ"
"พอก่อนซีเรียสนะ คือเออคือว่าพี่เต้ยมาที่ห้องอ่ะ"
"ห่ะ!!!!!!!!แค่นี้นะ ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" มันวางสายไปเลยหรือว่ามันด่าผมเป็นตุ๊ดนะเนี่ย ผมกดโทรศัพท์หามันอีกครั้ง
"วางทำไม"
"เดี๋ยวเจอกันนะจะรีบกลับอ่ะ แค่นี้นะ" อะไรของมันเนี่ย งงกะมันเจงๆๆเชียวผมออกไปนั่งคุยกะพี่เต้ยข้างนอก
"โทษทีนะพี่ไปซะนาน "
"ไม่เป็นไรคับ พี่ทานขนมมั้ยคับฟ่ามีขนมในตู้เย็น"
"ไม่ดีกว่า พี่แค่อยากมาดูว่าเราหายดีรึยังอ่ะ เดี๋ยวพี่ก็จะกลับแล้วครับ" กลับไปสักทีจิเดี๋ยวไอ้หมาบ้ามา แงๆๆๆ
"ขอบคุณมากเลยพี่ ผมหายดีแล้วครับ"
"ตอนแรกพี่ส้มก็จะมาด้วยนะ แต่ดันติดธุระซะก่อนอ่ะ"
"คับ ไม่งั้นคงคุยกันสนุกกว่านี้"
"คุยกับพี่ไม่สนุกหรอครับฟ่า" พี่เต้ยเริ่มขยับตัวมานั่งใกล้ๆผมเพิ่มขึ้น
"มันไม่ค่อยมีเรื่องคุยอ่ะสิครับพี่ ถ้าพี่ส้มมาด้วยคงคุยโน้นนี้นั้นมากมายอ่ะ"ผมไม่รู้จะคุยอะไรกับพี่แกแล้วครับก็คุยเรื่อยเปื่อยโน้นนี้นั้นส่วนมากพี่แกจะถามมากกว่า ผมต้องบอกตรงๆเลยว่าอึดอัดมากอ่ะจะพูดอะไรตรงๆไปมันก็ไม่ดีแล้วพี่แกก็นะ ตื้อสุดๆๆๆๆๆไอ้เตอร์ก็ไม่มาสักทีอ่าครึ่งชั่วโมงแล้วนะไหนมันบอกว่ารีบไง
" นี้เราใส่สร้อยอะไรอ่ะขอพี่ดูหน่อยสิสวยดีอ่ะ" พี่เต้ยเอื้อมมือมาหยิบสร้อยที่คอผมแต่ผมล้วงออกมาให้ดูก่อน แกเริ่มถึงเนื้อถึงตัวผมแล้วครับ ปัดป้องไว้ปัดป้องไว้ฟ่าเอ้ยยยย
"สร้อยพระพิฆเนศอ่ะครับ" พี่เต้ยพยายามเข้ามาดูใกล้ๆๆ
"องค์เล็กสวยดีนะครับ เหมาะกับฟ่าดี ตัวฟ่าขาวขับกับสร้อยสวยดีครับ" เออมาชมกรูว่าขาวอะไรตอนนี้เนี่ยยย
"ครับ" จะเหมาะกว่านี้ถ้ามึงจะออกไปห่างๆๆนะไอ้พี่เต้ย มันไม่ยอมปล่อยสร้อยครับ
"กลับมาแล้วครับบบบ" มันทำเสียงเหมือนในการ์ตูนโดเรมอนอ่ะครับมันคงนึกว่ามันเป็นโนบิตะมั้ง แต่ทำไมต้องมาตอนนี้ด้วยนะงานเข้าอีกแล้ว
"อ่าวน้องเตอร์หวัดดีคับ" พีเต้ยปล่อยสร้อยจากคอผมแล้วหันไปทักทายไอ้เตอร์
"หวัดดีฮะ มาบ่อยนะฮะ" ดูมันดิดูมันทักทายแขก
"ซื้อเค้กมาฝาก พี่กินด้วยกันมั้ยครับแต่มันมีแค่ชิ้นเดียวอ่ะครับ" แล้วมึงจะเรียกเค้าทำไมอ่ะไอ้นี้
"ตามสบายเลยครับทานกันสองคนพี่น้องเลยครับพี่เกรงใจครับ"
"ก็ดีครับเพราะผมซื้อมาให้คนป่วยอ่ะ"
"แช่ตู้เย็นไว้ก่อนก็ได้ยังไม่หิวอ่ะ" ผมหันไปบอกมันก่อนที่มันจะเอาเค้กยีหัวพี่เต้ย
"แล้วฟ่ากินยารึยังอ่ะ" ลืมสนิทเลยครับ โอ้ยๆๆๆๆงานเข้าทำไมมันหลายเรื่องจังว้า
"ยังอ่ะฟ่าเพิ่งตื่นมาเมื่อกี้เอง"
"อย่างเนี้ยทุกทีอ่ะแล้วเมื่อไรจะหายอ่ะ แล้วกินข้าวรึยัง"
"ก็ยังไม่ได้กินไง คนหลับอยู่จะกินได้ไงเล่า"
"เออ" มันพูดกระแทกเสียงใส่ผมครับดูมันจิ ไอ้นี้ดุกรูทั้งวันเลยเว้ยเห้ย
"ดูแลกันดีนะครับพี่น้องคู่นี้ เมื่อไรพี่จะมีคนดูแลดีดีแบบนี้บ้างนะครับน้องฟ่า"
"ดูแลยิ่งกว่าพี่น้องอีกครับ เดี๋ยวผมหาให้ไหมครับ" มีเสียงลอยมาจากในครัว มึงไม่บอกให้เค้ารู้หล่ะว่ากูกะเมิงอ่ะเป็นไรกันแล้วเมิงจะหาใครให้เค้า
"ฟ่าคุณหรีดหมดอ่ะ เดี๋ยวเตอร์ลงไปซื้อให้นะ"
"อะไรหรอน้องฟ่าคุณหรีดอ่ะ"
"ข้าวเวฟอ่ะพี่ ซื้อใน7-11อ่ะของคุณหรีดอ่ะครับพวกเราชอบทานอร่อยดี"
"อ๋อ"
"ไม่ต้องก็ได้เดี๋ยวฟ่ากินเค้กแทนจะได้กินยาอ่ะ"
"เอางั้นหรอ"
"อืม" มันเดินเอาเค้กมาให้ผมพร้อมกับน้ำแล้วก็ยา"
"ถ้าพี่มีน้องชายแบบนี้พี่รักตายเลยนะเนี่ย"
"รักแบบไหนหรอครับ" มันทำหน้ากวนตีนสุดๆๆ
"ก็แบบพี่น้องสิคับ" ผมนั่งกินเค้กดีกว่าไม่อยากพูดอะไรปล่อยให้สองคนนี้คุยกันเองดีกว่าจะต่อยกันก็ต่อยเหอะเหนื่อยที่จะลุ้นเเล้ว
"พี่น้องท้องชนหลังไม่ดีนะคับ" อารายของมึงเนี่ย เริ่มหยาบแล้วนะเห้อๆๆๆๆๆๆ
"ไม่หรอกครับน้องเตอร์"
"อย่าไปถือสามันเลยครับมันเพ้อเจ้ออ่ะพี่"
"สนุกดีครับไม่เป็นไรหรอกครับ"
"เค้กติดที่แก้มอ่ะครับน้องฟ่า" พี่เต้ยหันไปหยิบทิชชูมาทำท่าจะเช็ดให้ผม
"ไหนดูดิ" ไอ้เตอร์มันจับหัวผมหันไปทางมันมันจะหักคอผมรึไงเนี่ย
"เบาๆๆดิเดี๋ยวคอก็หักพอดีอ่ะ หัวยุ่งดั้ว" มันเอื้อมไปหยิบทิชชูที่พี่เต้ยมาเช็ดแก้มให้ผม
"สะอาดแระ ระวังหน่อยดิเดี๋ยวมันจะเลอะเทะนะ" มันหันไปยิ้มๆๆเหมือนจะเย้ยพี่เต้ย
"เออ เบาๆๆมือหน่อยก็ได้นะ"
"ครับคุณพี่" มันนั่งดูทีวีข้างๆๆผมพร้อมกับพี่เตอร์ ผมกินเค้กแล้วก็กินยา
"เดี๋ยวฟ่าขอตัวไปนอนก่อนนะพี่ คุยกับเตอร์ไปก่อนนะครับฟ่ารู้สึกปวดหัวอ่ะ"
"ครับๆเดี๋ยวพี่กลับเลยดีกว่า กวนฟ่ามานานแล้ว"
"ดีครับเดี๋ยวเตอร์ไปส่งเองครับ"
"หวัดดีคับพี่ ฟ่าไม่ได้ไลงไปส่งนะครับ"
"ครับเล้วเจอกันครับ"
"เชิญคร๊าบเดี๋ยวเตอร์ไปส่ง"มันเดินไปส่งพี่เต้ยที่รถ สองคนนั้นลงไปแล้วผมก็เข้าห้องนอนรู้สึกเพลียๆไงก็ไม่รู้หรือว่าจะลุ้นมากไป สักพักมันก็ขึ้นมาพร้อมกับชานมสองแก้ว เสียงลูกบิดประตูเปิด
"ไม่ต้องทำเป็นหลับเลยไอ้ตัวดี"
"อะไร..ห่ะ!!!!!!!!!เรียกใครไอ้เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย" ผมพูดคำหยาบได้แต่มันห้ามครับเอิ๊กๆๆๆๆๆ
"ขอโทษคร๊าฟฟฟฟแต่ว่า........อย่าเปลี่ยนเรื่อง" โหมดดุดันกลลับมาอีกแว้วววว
"เปลี่ยนเรื่องอะไร...เป็นเรื่องทำม่ะ อะไรใคร ใครเปลี่ยน"
"ฟ่านั้นแหละ ก็ถ้าเตอร์มาไม่ทันไม่ถอดกางเกงในให้เค้าดูหรอ"
"ไอ้บ้านี้เค้าแค่ขอดูพระที่คอ ก็หยิบให้เค้าดูอ่ะสิ"
"นั้นแหละเหมือนกัน กรณีเดียวกัน"
"ใครจะบร้าถอดกางเกงในให้คนอื่นดู คิดได้เนอะ"
"ก็รู้ว่ามันชอบมาเกาะแกะ แล้วอยู่กับมันทำไมไม่ระวังตัว"
"ก็ระวังแล้วไง ไม่ได้สมยอมเลยถ้าสมยอมอ่ะถึงไหนต่อไหนไปแล้ว"
"ยังทำมาเป็นพูดดีอีก ดูแต่งตัวเข้าสิใส่บ็อกเซอร์ยั่วไอ้หื่นนั้นซะขนาดนี้" โหไรหว่ะผมใส่เสื้อแขนยาวกะบ็อกเซอร์แล้วก็ใส่กางเกงในด้วยนะครับผมยั่วตรงไหนหว่ะเนี่ย
"ก็นอนอยู่อ่ะแล้วก็ไม่ได้ถอดเสื้อซะหน่อยยั่วเย้ออะไร วิตกจริต"
"ไม่รู้อ่ะต้องทำโทษ" กรูไม่ใช่เด็กๆนะเว้ย
"เพ้อเจ้อ หยุเพดได้แล้ว จะนอนแล้วง่วง"
"ซื้อชานมมาให้ไม่กินหรอเดี๋ยวละลายนะ" อ้อนเชียวๆ
"เอามาดิ" ผมลุกขึ้นดูดชานมหมดรวดเดียวแล้วก็ส่งให้มันเพราะผมอยากนอนมาก
"น่ารักเนอะแฟนเตอร์อ่ะ ดูดชานมยังน่ารักเลย"
"เพิ่งรู้หรอ ดูดอย่างอื่นก็น่ารักนะ" ผมพูดจบก็ล้มตัวนอนแล้วเอาผ้าห่มคลุมหัวทันทีไม่น่าไปสะกิดต่อมมันเลย
"นี้แน่"
"เห้ยเจ็บขา" มันล้มตัวลงมากอดผม แต่มันลืมไปว่าขาผมยังเจ็บอยู่
"หรอๆๆๆขอโทดนะ เตอร์ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ เป็นไรป่าว"
"ปวดอ่ะ โอ้ย ขยับไม่ได้อ่ะ"
"ไหนๆๆดูดิ เห้ยบวมเลยอ่ะ ไปหาหมอเถอะ ป่ะ เตอร์ขอโทดนะทำฟ่าเจ็บอีกแล้วอ่ะ"
"แขนขยับไม่ได้อ่ะมันชามาทั้งตัวแล้วอ่ะ ทำไงดีอ่ะ"
"เห้ย" มันลุกจะอุ้มผมไปหาหมอ
"แบร่ๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ แกล้งอ่ะ โหบวมเลยหรอดูยังไงว่าบวมหว่า เอิ๊กๆๆๆๆๆ" สรุปคือมันเวอร์เกินจริงผมไม่ได้เป็นอะไรเลยครับแกล้งมันไปงั้นอ่ะ
"แกล้งหรอแกล้งดีนักใช่มั้ย นี้แนๆๆๆอืมมมมมมส์ เห้อห่ะ" มันหอมแก้มผมอย่างเอาจริงเอาจังไม่ยอมหยุด
"ยอมแล้วๆๆๆเตอร์อ่ะพอแล้วจั๊กกะจี้อ่ะ เห้ยพอๆๆๆ"
"กวนดีนักเค้าใจเสียเลยนะนั้นอ่ะ" มันล้มตัวนอนข้างๆผม
"น้ำก็ไม่อาบเสื้อผ้านักเรียนนี้จะใส่นอนรึไงอ่ะ"
"นอนอะไรตอนนี้ยังไม่มืดเลยแค่อยากอยู่กับแฟนเฉยๆๆแต่ถ้าทำอย่างอื่นก็ว่าไปอย่าง" เอาแระง่ะงานเข้างานเข้า
"อย่ามาทะลึ่ง"
"นะนะนะ" มันเอาจมูกมาชนที่แก้มผมเบาๆๆ
"อะไร เค้าไม่สบายนะเว้ยยย" เล่นตัวบ้างอะไรบ้างเดี๋ยวเค้าจะหาว่าง่ายมันไม่งาม
"แต่..................................."
"แต่อะไรอ่ะ"
"ก็เค้า" ผมหลับตานอนไม่สนใจมันดีกว่าเดี๋ยวเป็นเรื่อง มันเอื้อมมือมาจับที่แก้มผมแล้วเอานิ้วเขี่ยที่จมูกพร้อมกับเอื้อมตัวมาจูบที่ตาผมเบาๆๆ ผมลืมตาขึ้นมาหน้ามันมาจ้องอยู่ที่หน้าผมใกล้มากผมพลิกตัวหนีหน้ามัน มันได้ทีกอดผมทางด้านหลัง
"5555+ได้กอดแล้ว" ผมยังคงหลับตานอนแต่ตอนนี้อารมณ์ผมเริ่มพุ่งสูงขึ้นแล้วครับ มือมันเริ่มอยู่ไม่สุขเริ่มมาสะกิดที่หน้าอกผมใครจะไปทนไหวใช่ป่ะครับ มันเริ่มสอดมือไปใต้เสื้อผ้าผมลูบไปทีท้องของผม มันเอาตัวแนบผมมากขึ้นจนรู้สึกได้ว่าหนอนน้อยของมันเริ่มจะมาสะกิดที่ตัวผมแล้วครับ แล้วมือมันก็สอดเข้าไปในบ็อกเซอร์จนได้
"ทำรักกันนะ" มันกระซิบที่หูผมเบาๆแล้วก็.........
**--++**--++**--++**--++**--++**--++**--++**--++
(http://5.forumer.com/uploads/pinkaholic/post-26-1183553537.jpg)
-
^
^
^
^
^
^
^
จิ้มๆพี่ฟ่า
ค้างอีกแล้วอ่ะพี่ฟ่า
มาต่อเด๋วนี้เลยน่ะ
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มฟ่า อิๆ
เตอร์หื่นได้น่าร๊ากกกกก :m25: :m25: :m25:
-
เตอร์น่ารักจัง หื่นๆแบบเน้ชอบ :z1: และแล้วนุ้งฟ่าก็เสร็จเตอร์ :haun4:
-
ตัดจบได้ดีเนอะ
เตอร์น่ารักจังอ้ะนุ้งฟ่า
บวกให้กับการอัพบ่อยๆ นะจ๊ะ :L2:
-
ฟ่าว่าผ่านฉากเมคเลิฟไปดีกว่าม๊ะเด็กแลเยาวชนอ่านกันเยอะ :z3:
เอิ๊กๆๆๆๆๆ :z1:
ใครคิดว่าควรผ่านยกมือขึ้นนนนนนนนนน :a1:
-
ขอยกมือว่า ไม่ผ่าน คับ
ชิส์ ฉากสำคัญ :z1:
-
เหอะๆ หึงโหดๆๆๆๆ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เตอร์น่ารักจัง หื่นๆแบบเน้ชอบ :z1: และแล้วนุ้งฟ่าก็เสร็จเตอร์ :haun4:
สถานการณ์อาจจะเหนือความคาดหมายก็ได้นะครับคุณเพ่ :z2:
-
เพราะฟ่าจะลุกขึ้นมานั่งแทน :laugh:
-
เพราะฟ่าจะลุกขึ้นมานั่งแทน :laugh:
ท่านั่งคูณคะแนนความยาก3.5แบบนี้ไม่เล่นหรอก :laugh:
เห้อๆๆๆๆประถมๆๆๆเบบี้ๆ
เชอะอย่างนุ้งฟ่าต้องคูณ10
ใช้ท่าหลังกาหลังเข่าคู้ใส่เกลียวสองรอบครึ่งอินเวิร์สอีกครึ่งรอบลงสู่พื้นอย่างมั่นคง :a2:
แบร่ๆๆๆๆๆ :m14:
-
อ๊ากกกกกกกกกกก
น้องฟ่า อย่าดีแต่พูด ต้องปฏิบัติแล้วค่อยเอามาโม้
สรุปแล้ว ท่าไหนเนี่ย ก๊ากกกกกกกกกกกกก
ปล.วันนี้ หยุดนี่นา มาอัพต่อเลยนะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกก
น้องฟ่า อย่าดีแต่พูด ต้องปฏิบัติแล้วค่อยเอามาโม้
สรุปแล้ว ท่าไหนเนี่ย ก๊ากกกกกกกกกกกกก
ปล.วันนี้ หยุดนี่นา มาอัพต่อเลยนะ
เรียนหยุดแต่รักไม่หยุดนะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ้าววว ทำไมวันนี้หยุดง่ะ ?
ไม่มีเรียนเหรอฟ่า ?
น้องเตอร์หื่นนนนนนนน
น่ารักเนอะ
:z1:
เมื่อคืนคุยกับเพื่อนคนหนึ่งที่เรียนที่เดียวกะฟ่า (ใช่ป่ะว่ะ - -")
เห็นมันบ่นว่า ข้อสอบมิดเทอมยากมากกกก วิชาปรัชญาอ่ะ
เห่อ ๆๆ ๆ ฟ่าก็สู้ ๆๆ ๆ นะ
o13
ป.ล. มาต่อฉากต่อไปไวไวเลยยยย ห้ามข้ามด้วยยย :haun4:
-
ค้างๆๆ :z3: ค้างอีกแย้ว ต่อเลยได้ป่าวค่ะ แหม่มเนอะ กำลังร้อยด้ายเข้าเข็มเลยอ่ะ
-
เชอะอย่างนุ้งฟ่าต้องคูณ10
ใช้ท่าหลังกาหลังเข่าคู้ใส่เกลียวสองรอบครึ่งอินเวิร์สอีกครึ่งรอบลงสู่พื้นอย่างมั่นคง
...ฟ่า..อย่าเก่งแต่ปาก....
..ปฎิบัติเดี๋ยวนี้..ถ่ายคลิปมาแจกจ่ายด้วยยยยยยยย... :haun4:
-
ข่มขู่กันชัดๆๆๆ
อ่ะจัดให้
เดี๋ยวจัดทอล์คโชว์เลยดีม๊ะเนี่ย
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆเรื่องคลิปคงต้องขอเอาไว้ก่อนเพราะเราสองคนยังคงแคร์สื่ออยู่แต่สื่อนี้สิช่วยแคร์เราบ้างนะ
คริคริ
จัดไปลังกาหน้าเหยียดตัวตรงสามรอบครึ่งอินเวิร์สพับตัวใส่เกลียวครึ่งรอบจัดไปก่อนชุดแรก
อิอิ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
"อืม" ผมพลิกตัวนอนหงาย มันไม่รอช้า จูบผมทันทีมันลุกขึ้นนั่งค่อมบนตัวผม ไซร้ไปตามซอกคอเป่าลมเข้าหูเบาๆ ผมเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของมันออก มันรีบปลดเสื้อตัวเองออกแล้วเลื่อนตัวลงไป หน้ามันไปจ่อที่หนอนชาเขียวของผมมันใช้ลิ้นสัมผัสผ่านบ็อกเซอร์จนมันดึงบ็อกเซอร์และกางเกงในผมร่นไปที่ข้อเท้าแล้วมันก็จัดการกับหนอนชาเขียวของผมอย่าเมามันแล้วก็ไม่ลืมที่จะทักทายสองใบน้อยๆๆ มันใช้เวลาอยู่ตรงนั้นซักพักจนผมเริ่มที่จะทนไม่ไหว ผมเริ่มมีเสียงครางออกจากลำคอจนมันเงยหน้ามาดูแล้วส่งยิ้มให้ผม แล้วมันก็เลื่อนตัวขึ้นมาจุ๊บผมเบาๆ มันถอดเสื้อให้ผมแล้วยืนขึ้นจะถอดกางเกงนักเรียนสีน้ำเงิน(ที่หลายคนปราถณา)ของมัน ผมลุกขึ้นคุกเข่าสอดมือไปใต้กางเกงนักเรียนสีน้ำเงิน มือผมสัมผัสกับหนอนน้อยของมันมันยืนนิ่งเม้มริมฝีปาก ผมปลดกระดุมรูดซิบกางเกงดึงกางเกงลงมาที่ข้อเท้าเหลือแต่กางเกงในสีขาว ตัวมันขาวมากมีขนอ่อนๆๆที่ใต้สะดือผมเอาปากงับเบาๆๆไปที่หนอนน้อยผ่านกางเกงใน สองมือบีบไปที่ก้นขาวๆของมัน กางเกงในสีขาวเริ่มมีตำหนิด้วยของเหลวซึมผ่านออกมา สักพักผมก็ดึงกางเกงในลงมาที่หัวเข่า หนอนน้อยเด้งหัวทักทายผม ผมไม่รอช้าครอบปากลงไปทันทีผมใช้เวลาตรงนั้นสักพักก็ได้ยินเสียงครางในลำคอของมันมันเอามือดันหัวผมออกคงทนไม่ไหว แล้วมันก็พลักผมนอนลงมันนั่งค่อมบนขาผมจับหนอนน้อยของผมและมันให้ทักทายกัน หนอนน้อยเบียดตัวกันอยู่ในอุ้งมือของมัน มือของผมจิกไปที่ผ้าปูที่นอนแน่น จนผมรู้สึกเริ่มจะทนไม่ไหวผมจับมือมันให้หยุดก่อน ก่อนที่หนอนมันจะปล่อยพิษให้หนอนอีกตัว
"ไม่ไหวแล้วอ่ะ"
"ปล่อยมันพร้อมกันแล้วกันนะ" มันเริ่มสาวมือขึ้นลงช้าๆๆเหมือนเดิมและถี่ขึ้นเรื่อยๆๆจนผมปล่อยพลังออกมาเต็มหน้าท้องแล้วก็มือของมันสักพักมันก็ปล่อยพลังตามมาถึงหน้าอกผมน้ำมันเยอะมากคงกักเก็บมาหลายวันมันล้มตัวมาจูบผมเราสองคนนอนกอดกันอย่างนี้สักพักก็ไปอาบน้ำ แล้วผมก็ต้องเสียน้ำอีกครั้งให้มันในอ่างอาบน้ำเป็นรอบที่สอง
ผมมายืนซับตัวใหแห้งหมาดแล้วทาครีม ผมเป็นคนชอบทาครีมทั้งตัวแล้วเลยไปทาให้มันด้วยแต่มันไม่ชอบเพราะมันบอกว่าเหนอะหนะแต่ผมชอบบังคับก็อยากให้แฟนผิวสวยนี้นาทำไงได้อ่ะคับ เราสองคนพลัดกันทาครีมรอจนตัวแห้งก็ใส่เสื้อผ้านอนผมชอบใส่บ็อกเซอร์นอนถ้าวันไหนหนาวมากก็จะเอาเสื้อเชิ๊ตตัวใหญ่ๆสีขาวมาใส่ผมว่ามันเซ็กซี่ดีอ่ะ ส่วนเตอร์ก็ใส่ กกน.ตัวเดียวนอนถ้ามันจะใส่เสื้อนอนก็จะใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ๆๆซึ่งผมว่ามันไม่เอ็กซ์เลยชอบบังคับให้มันใส่เสื้อเชิ๊ตแบบผม5555+แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมบังคับมัน
"เค้าอยากนอนกอดตัวเองแบบเนื้อแนบเนื้ออ่ะ"
"ไม่เอาอ่ะใส่เหอะนะใส่เสื้อนี้นะนะนะนะนะนะ"
"ใส่ก็ได้แต่ไม่ใส่กางเกงในนะ"
"ไอ้บร้า โรคจิต"
"บังคับจิตใจ"
"ตามใจเค้าหน่อยไม่ได้หรอ"
"ก็ได้เตอร์ทำได้ทุกอย่างเพื่อฟ่าอ่ะ" มันหยิบเสื้อเชิ๊ตสีขาวแล้วก็กางเกงในขาวไปใส่ตามที่ผมต้องการแล้วผมก็เอาบ็อกเซอร์สีขาวกับเสื้อเชิ๊ตมาใส่เช่นกัน เราสองคนนอนกอดกันใต้ผ้าห่ม คืนนี้ช่างเป็นคืนที่อบอุ่นที่สุดสำหรับผมเลยทีเดียว
ผมตื่นขึ้นมาตอนเจ็ดโมงหันไปก็เห็นมันนั่งจ้องมาที่หน้าผม
"เห้ย มาจ้องทำไมเนี่ย โรคจิต"
"เวลาตะเองหลับอ่ะน่ารักที่สุดเลยรู้ป่ะ เค้าแอบหอมไปตั้งหลายทีแหนะ"
"เวลาตื่นไม่น่ารักงั้นสิ ชิส์"
"ไม่ช่ายตื่นก็น่ารักมันคนละแบบกันอ่ะ"
"แล้วชอบแบบไหนมากกว่ากันอ่ะ"
"แบบไหนที่เป็นฟ่าเตอร์ก็ชอบหมดแหละ" เขิลวุ้ย
"ไหนมาหอมแก้มทีหนึ่งสิ" มันโน้มตัวมาหาผมแล้วเอียงแก้มมาให้หอม แก้มมันหอมดีอ่ะมีกลิ่นเจลล้างหน้าอ่อนๆ
"หอมมั้ย"
"หอมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" มันยิ้มแล้วก็หอมมาที่ดวงตาผม ตอนเช้าๆๆท่านก็รู้ว่ามันต้องตื่นมายืนตรงกันทุกคน หนอนน้อยของผมก็เช่นกันมันทักทายพุงไอ้เตอร์ที่โน้มตัวมาหอมผม
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ยิมนาสติกลีลายังไม่จบเพียงเท่านี้รออีกนิสเดี๋ยวมาต่อ ไปธุระแปปอดใจรอหน่อยแค่ช่วงเคี้ยวหมากแหลก แล้วมาดูสิว่าคอปเตอร์หรืออัลฟ่าใครจะได้เป็นสามี..........
เอิ๊กๆๆ.......
ทรมาน คนอ่าน สำราญจิต
ให้หยุดคิด หยุดคาด หยุดวาดฝัน
หยุดอารมณ์ ข่มฤทัย คลายชีวัน
เสียวกระสัน หยุดไว้ ในใจเรา
หยุดหยุดความรัก หยุดกับคนนี้
หยุดอยู่ที่ เด็กชายนาย คอปเตอร์
เรื่องรักรัก ใคร่ใคร่ ฉันกับเธอ
ถูกเสนอ อย่าให้เปลือง เรื่องบนตัว
จะใครรุก ใครรับ ใครจับหนอน
จะใครป้อน ใครกิน ใครรินไหล
จะใครดูด ใครอม ใครสมใจ
จะเป็นใคร ก็ต้องเปลือง เรื่องบนเตียง
คงคาดเดา กันมา ใครสามี
บอกตอนนี้ ง่ายเกินไป ไม่ใช่ผม
เดี๋ยวมาต่อ ให้นะอย่า เสียอารมณ์
เดี๋ยวก็สม ดั่งหมาย ดั่งใจปอง
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยย ฟ่า
ตอนหน้า รู้ผลแล้ว เหรอ ว่าใครจะออกหัว ออกก้อย ใครคว่ำ ใครหงาย
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ลุ้น :impress2:
แต่พี่คาดว่า ฟ่า น่าจะ.... มากกว่า เห็นเล่นยิมนาสติคเก่งนี่นา :-[
-
ไม่กล้าเดา :z1:
-
มานอนรอดู ยิมนาสติกลีลา
ว่าใครจะโดน :haun4:
-
ขอทายว่า…
พี่เตอร์เป็นสามี
พี่ฟ่ารีบมาเฉลยด่วน อยากรู้แล้ว
-
เด็งเกงน้ำเงิน :m10:
เดี๋ยวไปจ้างลุงยามแอบถ่ายดีฟ่า :m24: มะง้อคลิป :a14:
ลุงยามค๊าบบบบบบบบบบบ
-
:haun4:...น้ำตาล + น้ำลาย...
..เต็มทู้เลยวุ้ย..สองคนทำไรกันเนี่ย.. :haun4:
:L2:...วันนี้วันครู สุขสันต์วันครูนะ ครูฟ่า กับ ศิษย์เตอร์ :กอด1:
-
:z3:
ฆ่าชั้นหั้ยตายดีก่า
ค้างอยู่ยอดตึก โปรดส่งหน่วยกู้ภัยไปรับอิชั้นด้วย
เตอร์เป็นสามีแหง่แซะ คอมเฟริม!!!
ฟ่าหรือจะได้เป็นสามี แบร่ๆๆ :z2:
กลอนฮาแตกมากมาย คิดได้โน๊ะ
"ทรมาน คนอ่าน สำราญจิต"
คนอ่านทรมานแต่คนเขียนโรคจิต :laugh:
มาต่อไวๆน้า ไปแค่ช่วงเคี้ยวหมากแหลก
อย่าให้เคี้ยวจนเหลวน้าจ้า
-
ของแบบนี้มานรุ้ๆกันอยุ่ :laugh:
-
บ้วนหมากทิ้งไปสองคำละ
ยังไม่มาอีก
เจ้่บทเจ้ากลอนเหมือนกันนะนี่
-
รอกิจกรรมยิมนาสติกลีลา
:L2: :L2:
-
อัลฟ่ากลับมาน๊า กลับมาให้ไวเลยค่ะ จะแทงกั๊กซักกะหน่อยว่าอัลฟ่าน่ะ...ชัวร์เลย :z2:
-
เอิ๊กกกกกกกก
คัยแต่งกลอนคร้าบเพ่
:m20:
โดนเลยเหอะ
รอดูยิมนาสติกคร้าบ
-
แอบมีคำตอบในใจตั้งนานแล้ว แต่ขอลุ้นคำตอบจากตอนต่อไปดีกว่า เอิ๊กๆ
กลอนนุ้งฟ่าเจ๋งนะเนี่ย แลดูจิตเล็กน้อย ชอบทรมานคนอ่าน 555
มาเร็วๆนะค้าบ คิดถึงแระ :-[
-
มาแร้วววววววววววว
พยายามรีบสุดๆๆๆเลยครับกลับมาเปิดคอมทันที
ไอ้ตัวดีงอล ไม่พูดจา มันบอกว่าที่เร่งให้กลับไวไวเพื่อมาเล่นเนตเนี่ยนะ
เห็นเนตสำคัญกว่าการได้อยู่กันสองคนหรอ(ก็เอออ่าดิ) เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
"โอ๊ะโอ...จะฆ่าแฟนหรอ พกมีดไว้ที่เอวด้วย"
"ไอ้บร้านี้ เขิลนะเว้ย" ผมพลักมันออกแต่มันฝืนตัวไว้ ไม่รู้มันไปหื่นกามมาจากไหน มันนั่งมาบนตัวผมแล้วถอดเสื้อผ้าตัวมันเองรวมทั้งของผม เช้านี้มันรุงแรงกับผมมาก ราวกลับว่าจะกลืนกินผมทั้งตัว โดยเฉพาะไอ้หนอนของผมมันคงคุ้นเคยกัน มันทักทายกันเป็นพิเศษ มันทำเหมือนกับไม่เคยเจอกันอย่างนั้นมันรุนแรงกับหนอนน้อยของผมผิดปรกติ สารพัดวิธีที่มันจะปรนเปรอให้ไอ้หนอนของผม ผมเกร็งจนตัวงอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน มันใช้ลิ้นของมันไปบริเวณหน้าขาของผมมันยกขาผมให้ตั้งขึ้นแล้วก็ชิมรสชาติที่ซาลาเปาใบขาวๆสองใบแล้วเลยไปถึงปากทางสวรรค์ ไม่ต้องบอกอธิบายถึงความรู้สึกของผมเลยครับตอนนั้นขนลุกซู่ไปทั้งตัว สองมือมันจับไปที่พับขาของผมสองข้าง ดันขึ้นไปให้แนบลำตัวแล้วววววมันก็จับหนอนน้อยของมันที่โตเต็มวัยจ่อมาที่ปากทางสวรรค์แล้วววว
"เตอร์.................................................." ผมยอมรับเลยครับว่ากลัว ตอนนั้นกลัวอย่างบอกไม่ถูกมันเป็นครั้งแรกของผม แล้วผมก็ไม่คิดว่ามันจะมีครั้งนี้ด้วย
"หึ" มันเงยหน้ามองผม ที่ตอนนี้สีหน้าผมค่อนข้างที่จะหวั่นกลัว
"ฟ่ากลัวอ่ะ แล้วเราก็ไม่มีถุงด้วยนะ" เสียงของผมสั่นเครือมันปล่อยมือจากขาผมแล้วพลิกตัวมานอนอยู่ข้างๆผม
"ฟ่าไม่ไว้ใจเตอร์ใช่มั้ย" ผมไว้ใจมันนะครับแต่ผมกลัวจริงๆ เราไม่มีแม้แต่เจลถ้าขืนมันยัดเยียดความเป็นสามีให้ผมวันนี้ผมต้องเดินไม่ได้แน่เพราะหนอนมันก็ไม่ใช่ตัวเล็กๆๆ ความกลัวบวกกับความเสียใจที่ทำไมมันถึงพูดกับผมแบบนี้
"ทำไมเตอร์ถามแบบนั้น ถ้าฟ่าไม่ไว้ใจเตอร์อย่าว่าแต่เรื่องนี้เลย แม้แต่จับมือฟ่าก็ไม่ให้" ผมเสียใจนะครับที่เเม้แต่เรื่องแค่นี้มันก็ไม่เข้าใจผม
"แล้วทำไมถึง........"มันไม่พูดต่อพร้อมกับนอนหันหลังให้ผม สมองผมสั่งงานให้น้ำในตาเริ่มผลิตออกมาเอ่อหล่อเลี้ยงดวงตาไว้ เราสองคนต่างคนต่างเงียบความสุขเมื่อครู่กลายเป็นความวังเวงและความเหินห่างผมรู้สึกว่าคนที่ได้นอนสัมผัสเนื้อกับผมเป็นคนที่ห่างไกลผมมากที่สุด ผมพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลแต่เหมือนควาพยายามจะล้มเหลว ยิ่งห้ามมันยิ่งไหล เสียงสะอื้นที่เบามากแต่ภายในห้องก็เงียบสนิท มันได้ยินเสียงผมนอนร้องไห้เบาๆ มันหันมาแล้วก็กอดผมแน่น
"เตอร์ขอโทษ" ผมยิ่งร้องไห้มากขึ้นๆมันก็กอดผมแน่นข้ำเช่นกัน ทำไมคนที่ผมรักถึงไม่รับรู้ความรู้สึกของผมเลย ผมกลัวจนใจจะขาดมันจะรู้บ้างมั้ยคับ
"ฟ่าเข้าใจว่าเตอร์ต้องการ แต่เตอร์ก็ต้องเข้าใจด้วยว่านี้มันครั้งแรกของฟ่า ฟ่าก็ต้องกลัวเป็นของธรรมดา" ผมพูดไปร้องไห้ไป
"เตอร์ขอโทษ ที่ไม่ได้นึกถึงจิตใจฟ่าเอาความต้องการของตัวเองเป็นใหญ่เตอร์รักฟ่านะรักมากที่สุดไม่เคยรักใครเท่านี้เลย สิ่งที่แสดงออกไปก็เกิดจากความรักทั้งนั้น"
"ขอเวลาฟ่าหน่อยนะ ฟ่าให้ได้อยู่แล้วกับคนที่ฟ่ารักอย่างเตอร์ แต่ขอให้เราพร้อมมากกว่านี้ก่อนนะ " ผมไม่ได้รังเกียจเรื่องพวกนี้ผมเข้าใจเสมอ แต่วันนี้ทุกอย่างยังไม่พร้อม ยังไงๆวันหนึ่งมันก็ต้องเกิดขึ้นอยู่ดีผมไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ผมพูดน้ำเสียงยังสั่นอยู่ ตัวผมสั่นอยู่ในอ้อมกอดมันมันเอามือมาปาดน้ำตาแล้วหอมผมเบาๆผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น
"เตอร์ขอโทษนะฟ่าเอาไว้เราพร้อมเมื่อไรค่อยมาปั้มลูกกันนะ ไปกินข้าวกันเถอะเตอร์หิวแล้ว ซื้อกับข้าวมาแล้วด้วย" ผมลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าพร้อมกับมัน ผมรู้สึกผิดอย่างไรก็ไม่รู้ ก็คนมันกลัวนี้นา
"ทำไมไม่ปลุกอ่ะจะได้ไปด้วยกัน"
"ก็เห็นฟ่าหลับสบายนี้นาอยากให้พักผ่อนเยอะๆจะได้หายไวไว แล้วนี้ยังเจ็บขาอยู่มั้ย"
"ไม่แล้วหายร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เกือบเจ็บก้นแล้วแหละ" ผมไม่อยากให้มันรู้สึกไม่ดีเลยหาเรื่องเฮฮาคุยดีกว่า
"งั้นก็ไปทานข้าวกันได้แล้วเดี๋ยวจะได้ไป7-11ไปซื้ออุปกรณ์มาซ่อมกัน"
"ไอ้บร้า" ผมลุกจากที่นอนแล้วแกล้งทำเป็นเจ็บขาล้มลงไป
"โอ้ย"
"เป็นไรๆๆไหนเตอร์ดูสิ" มันรีบวิ่งมาดูผมสีหน้ามันตกใจมากจับขาผมมาดูอย่างจริงจัง
"แบร่ๆๆๆๆ" 5555+
"นี้แกล้งกันหรอแกล้งกันอีกแล้วนะ ขอให้เป็นจริงเหอะ วันหลังอย่าเล่นอย่างนี้นะเตอร์ไม่ชอบเลย"
"อิอิ ตลกดีตลกกระต่ายตื่นตูม"
"แล้วเคยโดนกระต่ายตื่นตูมปล้ำมั้ย" มันทำท่าหื่นกามใส่ผมแล้วผมก็วิ่งหนีออกไปจากห้อง
"ยอมๆๆๆๆแล้วทานข้าวเหอะนะ" ผมกับมันเข้าไปล้างหน้าล้าตาในห้องน้ำ ผมเหม่อมองกระจกเพราะยังรู้สึกผิดอยู่ มันยิ้มผ่านกระจกเหมือนบ่งบอกกับผมว่าอย่าคิดมากนะ แล้วมันก็เดินไปเตรียมอาหารในครัวผมแปรงฟันเสร็จก็เดินออกมา มันนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว โอ้ พะโล้ของโปรดผมทุกอย่างน่าทานมาก ว่าแต่นี้เราอยู่กันสองคนนะเว้ยเห้ย
"ไม่ทราบว่าคุณถูกหวยหรอครับ"
"คนป่วยก็ต้องกินเยอะๆ"
"คนป่วยจะกลายเป็นหมูก็คราวนี้แหละ"
"เอาน๊ากินๆเหอะคนซื้อเค้าจะได้ดีใจ"
"จร้าาาา" เราสองคนนั่งกินข้าวกันไปแหย่กันไป จนผมและมันลืมไปว่าวันนี้มีสอนพิเศษจนป้าต้องโทรมาตาม งืดๆๆๆๆๆๆๆๆ
"หวัดดีครับป้า"
"อยู่ไหนแล้วลูกฟ่า"
"อยู่ไหน อะไร ยังไง ครับป้า ฟ่าก็อยู่คอนโดสิครับ"
"แล้ววันนี้เธอไม่มาสอนหนังสือหรอค่ะคุณหลาน" เสียงสูงผ่านสายโทรศัพท์
"งานเข้าแล้วววววววววววววววว"
"งาน........." มันพูดแทรกเข้ามาผมรีบเอามืออุดปากมันไว้ก่อนที่ป้าจะได้ยินเสียงมันแทรกเข้ามาในโทรศัพท์
"ช่าย งานเข้า รีบแต่งตัวเลยนะยังพอมีเวลาดีนะที่ป้าโทรมาก่อนเวลา"
"ขอโทษครับเดี๋ยวคุณหลานจะรีบไปเลยครับวันนี้ยกเว้นสระผมหนึ่งวันครับ"
"ฉันจะหักค่าตัวเธอ"
"พลีสสสสสสสส"
"เร็วๆนะลูกอย่ามัวชักช้าอยู่ เราอ่ะอาบน้ำนานกว่าเช้าบ้านชาวเมืองเค้า"
"คับๆๆๆๆๆๆ" ผมวางสาย
"ไม่ไปไม่ได้หรออย่านอนกอดตะเองทั้งวันอ่ะ"
"งั้นก็นอนคนเดียวเหอะ ป้าได้มาแหกอกเอาแน่งานเนี้ย" มันทำคอตกแล้วเก็บจานไปล้าง
"ตะเองไปอาบน้ำเหอะเดี๋ยวเค้าเก็บเอง"
"เอางั้นหรอ"
"อืม" มันเดินเอาชามไปล้างผมไปเตรียมเอกสารบางอย่างใส่กระเป๋าแล้วไปอาบน้ำสักพักมันก็เดินตามาในห้องน้ำแล้วนั่งลงบนขอบอ่างน้ำแล้วก็มองผมอาบน้ำ
"มาอาบดินั่งมองอยู่ได้เขิลเป็นนะเว้ย"
"เซ็กซี่ดีเนอะ ขาวจั๊ว"
"แล้วน่าเจี๊ยะม๊ะ" ผมปิดฝักบัวแล้วหันไปหอมแก้มมัน
"เจี๊ยะตอนนี้ได้ป่าวอ่ะอยากเจี๊ยะ"มันเข้ามากอดผม
"รีบอ่ะ เอาไว้ก่อนนะ" เราสองคนช่วยกันอาบน้ำ เพราะถ้าขืนลีลามันจะสายแล้วจะโดนบ่น มันจะไม่ดี สักพักเราสองคนก็อาบน้ำเสร็จแล้วไปแต่งตัวระหว่างนั้นก็ยังแหย่กันไปมาเหมือนปรกติ มันชอบเดินผ่านผมแล้วกัดที่หัวไหล่บางครั้งมันก็กัดเจงๆจนเป็นรอยผมก็เตะตูดมัน เนี่ยแหละคือสาเหตุให้เราไปไหนช้ากวาคนอื่นแต่ก็ไม่สายนะครับ
"เสร็จยังเนี่ย" มันตะโกนเรียกผมจากข้างนอก
"เสร็จแล้ว"
"ไปสอนหนังสือหรือจะไปประกวดมิสยูนิเวิสน์"
"พูดมากหน่ะ" ผมเดินออกไปจากห้อง
"โฉมเอยโฉมงาม อร่ามแท้ แลตะลึงได้เจอครั้งหนึ่ง......บลาๆๆๆๆๆ" มันร้องเพลงขณะผมเดินออกจากห้อง
"ประสาท"
"ไปได้ยังพร้อมแล้วนะเนี่ย"
"ไปบีทีเอสนะเดี๋ยวรถติด"
"เอารถไปดีกว่ามั้ง เผื่อเย็นๆจะได้ไปหาไรกินด้วย"
"ไม่เอาอ่ะ เปลืองน้ำมัน"
"บีทีเอสก็บีทีเอส" เราสองคนเถียงกันทุกวันเรื่องพาหนะในการเดินทางแต่ผมก็ชนะทุกครั้ง
"หวัดดีครับ คุณครูกับลูกศิษย์ไปพร้อมกันเลยนะครับ" ลุงเพิ่มทักเราสองคน
"ครับลุง ไปก่อนนะครับ"
"เดี๋ยวจะซื้อหนมมาฝากนะลุงหรือจะเอาสาวๆๆเตอร์จะได้หิ้วมาฝาก" ลุงเพิ่มหัวเราะออกมาดังลั่น
"เมียลุงได้ตีหัวแตก" เราสองคนยิ้มให้ลุงเพิ่มอีกทีแล้วเดินไปขึ้นบีทีเอส ไม่ถึง20นาทีเราก็ถึงที่สอนพิเศษ
"มาแล้วคร๊าฟฟฟฟฟ"
"จร้า....กว่าจะยุรยาทมาได่พ่อพระเอก"
"แต่ก็ไม่สายนี้ครับ"
"ถ้าไม่โทรตามไม่สายหรอกแต่ไม่มาเลยแหละ"
"โห ป้าก็"
"แล้วเจอพี่เค้าที่ไหนหล่ะเตอร์"
"บีทีเอสครับป้า" ผมชิงตอบก่อน
"กินข้าวก่อนมั้ยลูก หรือว่าจะไปสอนเลย"
"กินมาแล้วครับเดี๋ยวสอนเลยดีกว่า"
"งั้นก็ไปลูก เตอร์ไปเรียนลูก" เราสองคนเดินมาห้องเรียน พร้อมกันหลายสายตาในห้องเรียนก็จับจ้องว่าทำไมสองคนนี้เดินมาพร้อมกัน หรือว่าเค้าจะสงสัยเรานะแต่ไม่หรอกน๊าคิดมาก
ผมทักทายนักเรียนแล้วก็เริ่มสอนต่อไป วันนี้แฟนผมตั้งใจเรียนเป็นพิเศษตอบคำถามได้หมดมีอารมณ์ร่วมมากกว่าครั้งที่แล้วมาก ผมสอนจนครบเวลาแล้วก็ให้ชีทกับนักเรียนแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านผมไปนั่งเล่นที่ห้องป้าโดยมีมันนั่งรออยู่ข้างนอกตรงมุมหนังสือพิมพ์
"ไปไหนต่ออ่ะเรา" ป้าถามผม
"ยังไม่รู้ ไอ้ลูกศิษย์คนโน้นมันให้พาไปซื้อหนังสือแต่ขี้เกียจไปอ่ะ"
"แล้วเราว่างรึป่าวหล่ะ ถ้าว่างก็ไปเป็นเพื่อนน้องหน่อยสิ กลับบ้านก็ไม่ได้ทำไรไม่ใช่หรอ" ส่งเสริมหลานนะเนี่ยส่งเสริมให้หลานเบี่ยงเบน
"ก็ได้คับ แล้วป้ามีไรให้ฟ่าช่วยอีกป่าว"
"ไม่มีแล้วลูกพรุ่งนี้ไม่ต้องมาสอนนะอาจารย์เค้ากลับมาแล้ว"
"หรอครับ"ก็ดีเหมือนกันได้มีเวลาเที่ยวอ่ะ
"งั้นฟ่ากลับนะครับแล้วจะมาเที่ยวบ่อยๆ"
"เดี๋ยวก็หายหัว หายหน้าไม่เรียกไม่มาทั้งๆที่อยู่ใกล่แค่นี้"
"ไปดีกว่าเดี๋ยวงานเข้า"
"ดูแลตัวเองด้วยนะลูก"
"คร๊าบบบบบบ" ผมเดินออกมาโดยมีมันเดินตามมาติดๆเราสองคนเรียกแท็กซี่กลับคอนโด
"ไปสยามครับ"
"เห้ย ไปทำไม"
"ไปเหอะน่ะ" มันดันให้ผมเข้าไปนั่งในรถ
"ตกลงจะไปไหนครับ" แท็กซี่หันมาถาม
"ไปสยามครับ" ผม งงๆ ว่ามันจะไปทำอะไรที่สยามแต่ก็เฉยๆไว้ไม่ได้ถามอะไรทั้งสิ้น ไม่นานก็ถึงสยามวันนี้รถไม่ติดมากเท่าไรแท็กซี่จอดตรงหน้าพารากอนมันพาผมเดินไปฝั่งสยาม
"อยากได้เสื้ออ่ะ ช่วยเลือกหน่อย"
"เสื้อไรอ่ะ"
"เสื้ออะไรก็ได้ที่ใส่แล้วแฟนชอบอ่ะ"
"ไม่มีหรอกเพราะว่าชอบให้ไม่ใส่มากกว่า" ผมหันไปทำหน้าหื่นใส่มัน ผิดปรกติที่มันไม่หื่นกลับเป็นการตอบโต้
"ทะลึ่ง" แล้วมันก็เดินเข้าไปในร้านเสื้อร้านหนึ่งใต้ลิโด้
"ตัวนี้ดีมั้ย"
"สวยดีนะมีสีอื่นป่าวคับ" ผมหันไปถามคนขาย
"มีค่ะมีสีขาวกับสีเขียวแล้วก็แดงค่ะ" ตัวที่มันหยิบเป็นสีดำแต่ผมอยากให้มันใส่ที่มีสีสันมากกว่าเพราะมันจะได้ดูสดใสดี อีกอย่างมันขาวด้วยใส่สีสดน่าจะสวย
"ขอดูสีเขียวหน่อยครับ"คนขายหยิบสีเขียวให้ผมผมเอาทาบกับตัวมัน
"เอาตัวนี้อ่ะครับ แล้วแจ็คเกตนี้มีสีเดียวหรอครับ"
"มีสองสีค่ะขาวกับดำ"
"ลองอันนี้ดิ" ผมส่งเเจ็คเกตสีดำให้มันมันลองใส่ดูน่ารักดี
"เอาตัวนี้ด้วยครับ"แล้วผมก็หยิบเสื้อยืดตัวละ100อีกสามตัวลายมันสวยดีผ้าก็นิ่มดีด้วย
"คิดเงินรวมกันไหมคะ" คนถามหันมาถามผม
"ครับ เท่าไรครับ"
"1550ค่ะ"
"เดี๋ยวเตอร์ออกเอง"
"ไม่ต้องอ่ะ ผมควักตังค์ให้คนขายแล้วรับตังค์ทอน
"ได้ไงนี้เตอร์ชวนมานะ"
"อยากซื้อให้อ่ะมีไรป่ะ"
"ไม่มีใครจะมีปัญหากับของฟรีแบบนี้"
"งั้นไปเลี้ยงไอติมตอบแทนบุญคุณเลย"
"โอเคจัดไปอย่าให้เสีย"
"เรดแมงโก้นะ"
"ได้" เราสองคนเดินไปร้านไอติมได้มาคนละถ้วยแล้วก็เดินกินไปเรื่อยๆจนถึงหน้าร้านบูท
"เดี๋ยวๆๆๆฟ่าของดูครีมอาบน้ำหน่อย"
"อืมไปดิ" เราสองคนเดินเข้าร้านบูท ผมมาที่นี้ทีไร ได้ของกับไปทุกทีคราวนี้ได้ครีมอาบน้ำกลิ่นสตรเบอร์รี่ที่ผมหลงไหลไปอีกแล้วก็โน้นนี้นั้นอีกมากมาย แต่ก็ไปสะดุดกับมุมจำหน่ายถุงยางอนามัย
"เมื่อไรจะได้ใช้อ่ะ" มันกระซิบผมเบาๆๆ
"ใครจะใช้อ่ะ"
"เตอร์ไง"
"ก็ซื้อเองดิ อายอ่ะไม่กล้าซื้อ"
"หยิบรวมๆๆไปเหอะเค้าไม่สังเกตหรอก" ผมคิดใคร่ครวญอยู่นานว่าจะซื้อดีรึเปล่า แต่สักวันมันก็ต้องมาถึงผมจึงตัดสินใจซื้อถุงยางกับเจลหล่อลื่นโดยไม่ได้อ่านรายละเอียดอะไรเพราะแคร์สายตาคนรอบข้างเลยหยิบมาหลายๆอันหลายๆแบบใส่ๆๆตะกร้า ว่าแต่เมิงจะมายืนเบียดกรูทำไมเนี่ยเดี๋ยวเค้าก็รู้หรอกว่าเมิงเอาไปใช้กะกรู
"คิดตังค์เหอะไม่อยากอยู่นี้นานอ่ะ"
"อายหรอ"
"เออ" กูเป็นคนถือตะกร้านะเว้ยไม่ให้อายแล้วจะให้กูตะโกนบอกเค้ารึไงว่ากูซื้อถุงยางแล้วทำไมมึงต้องมายืนซื้อคู่กะกูด้วยเนี่ยคนขายเค้าจะคิดไงเนี้ย
ผมเดินไปจ่ายเงินคนขายก็คิดเงินโน้นนี้นั้น แล้วแอบมีมองหน้าผมแล้วอมยิ้มเล็กน้อยแต่ที่มันน่าตื๊บมากกว่านั้นคือไอ้แฟนผมเนี้ยมันยืนกลั้นหัวเราะอยู่ข้างนอกร้าน ซื้อถุงยางนะเว้ยไมได้ซื้อขายหัวเราะยิ้มอยู่ได้มันตลกมากรึไงไอ้นี้
"ตลกมากหรองั้นเดี๋ยวเอาทิ้งให้หมดเลยดีป่ะ"
"อย่าๆๆๆล้อเล่นอ่ะ ไม่เห็นต้องเขิลเลยเรื่องธรรมชาติอ่ะ"
"วันหลังก็ลองมาซื้อเองมั้งดิ" ผมเดินหิ้วของเดินไปขึ้นบีทีเอสโดยรู้สึกหมันไส้มันนิดหนึ่งทำเป็นปากดีแต่ตัวเองก็อาย
"เห้ยจะไปไหน"
"กลับบ้านดิ"
"จะรีบไปไหน ไปมาบุญครองกัน"
"ไปทำไม ไม่เอาเมื่อยแล้วเว้ย"
"ดูมือถือ"
"พอเหอะที่มีอยู่ก็ไม่ได้เสีย ใช้ได้ก็ใช้ไปก่อนอย่าให้มันฟุ่มเฟือยนัก รู้ว่าบ้านรวยแต่ไม่จำเป็นต้องฟุ่มเฟือยนะ" อีกข้อของมันคือการใช้เงินไม่คิดที่ผมจะต้องแก้ไข
"แค่ดูเฉยๆๆ บ่นซะยาวเชียว ถ้าซื้อนี้ไม่ถึงกะฆ่ากันเลยหรอ"
"ไม่ซื้อแล้วจะดูทำไมให้มันเกิดกิเลศ"
"ไม่ไปก็ได้"
"ก็ดี" เราสองคนเดินไปขึ้นบีทีเอสกลับคอนโดกันโดยมีมันเดินอมยิ้มยั่วประสาทผมอยู่ตลอดเวลา
"เมากัญชารึไง แม่งยิ้มอยู่ได้"
"ป่าว ก็มันหยุดขำไม่ได้อ่ะ"
"เออ..กรูมันตลกมากเลยสินะ"
"ทำไมต้องโมโหอ่ะ แล้วทำไมต้องพูดมึงกูด้วยไม่เพราะเลยนะ"
"แล้วทำมะ"
"เตอร์ไม่ชอบให่ฟ่าพูดจาไม่เพราะนี้นา"
"ไม่ชอบก็ไม่ต้องชอบคนอื่นมีเยอะแยะก็ไปชอบดิ กูมันพูดไม่เพราะไม่ต้องมาชอบ" ผมเหวี่ยงใส่มันซะงั้นอ่ะไม่รู้เหมือนกันทำไมผมต้องโมโหใส่มันขนาดนั้น บีทีเอสถึงสถานีพญาไทเป้าหมายที่เราสองคนจะลงผมเดินไปรอตรงหน้าประตูอยู่แล้วแล้วก็เดินออกโดยไม่ได้หันหลังไปมองมันเลยแม้แต่น้อย
"ฟ่า" เสียงเรียกมาจากด้านหลัง ผมนิ่งแต่ไม่ได้หันไปมองมันเดินตามมาข้างๆ
"เตอร์ขอโทษ อย่าโกรธเตอร์นะ"
"เออ" ผมเดินไปแต่ในใจยังโมโหมันเหมือนเดิม
"ป้าคับเอาชานมเย็นๆๆแก้วหนึ่งครับจะเอาไปให้แฟนคับเค้าจะได้ใจเย็นแล้วหายโกรธผมสักที" มันพูดเสียงดังจงใจให้ผมได้ยิน ผมหันไปมองมันมันยิ้มให้ผมแต่ผมใช้สีหน้าเย็นชาใส่มัน มันยืนรอชานมแต่ผมไม่ได้รอมันเดินขึ้นคอนโดไปก่อน
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะเชียวครับ" ลุงเพิ่มทักทายประจำวัน
"ของใช้นิดหน่อยอ่ะครับลุงฟ่าขอตัวก่อนนะครับปวดท้องครับ"
"คับๆๆๆ" ผมกดลิฟท์ระหว่างทางก็คิดว่านี้เราเป็นอะไรไปเนี่ยทำไมต้องโมโหมันขนาดนี้คนที่ต้องเป็นฝ่ายขอโทษต้องเป็นเราต่างหากแต่มันมาขอโทษเรา เราก็ยังจะโกรธมันอีกแต่ทำไงได้โกรธไปแล้วนี้หว่าจะเลิกกลางคันเดี๋ยวก็จะไม่ดีโกรธต่อแล้วกันเนอะ
ผมเปิดประตูห้องเอาของวางบนโต๊ะแล้วเข้าห้องนอนถอดเสื้อผ้าจะอาบน้ำเสียงมันเปิดประตูเข้ามาพอดี
"เห้ย...โป๊นี้ มานี้มะมากินชานมเย็นๆๆนะหนอนแก้ว"มันทำท่าเอาแก้วไปจ่อที่บ็อกเซอร์ผม
"............." ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่ตากตรงระเบียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำแต่มันคว้ามือเอาไว้
"นี้ฟ่าเป็นอะไรอ่ะ เตอร์ผิดมากเลยหรอฟ่าถึงได้ไม่พูดไม่จากับเตอร์อ่ะ"
"............................." ผมมองหน้ามัน
"จะเงียบทำไมจะพูดอะไรก็พูดมาสิจะด่าอะไรก็ด่ามาเลยเตอร์จะได้รู้ว่าเตอร์ผิดอะไร" ผมสะบัดมือไม่ออกแต่มันกับกำไว้แน่นมากกว่าเดิมนี้มันจะหักแขนผมรึไงเนี่ย
"ฟ่าเจ็บนะเตอร์" มันคลายมืออกแล้วพลิกข้อมือมาดูเป็นรอยแดงๆๆๆ
"เตอร์ขอโทษเตอร์ไม่ได้อยากทำให้ฟ่าเจ็บนะ เตอร์ขอโทษนะ" แววตามันอ่อนโยนมากต่างจากสายตาเมื่อสักครู่ว่าแต่ไอ้นี้อารมณ์มันขึ้นๆลงๆแหะ ผมอ่ะหายโกรธตั้งนานแล้ววววว
"ฟ่าขอโทษที่ไม่มีเหตุผลเอาแต่ใจมากไปหน่อย"
"ฟ่าไม่ผิดหรอกเตอร์ผิดเองอะ กินชานมก่อนนะละลายหมดแล้วอ่ะ" มันเดินไปหยิบชานมที่โต๊ะมาให้ผมดูด
"ขอบใจนะ"
"ขอบใจทำไมเตอร์รักฟ่าเตอร์ทำทุกอย่างด้วยความรักไม่ต้องขอบคุณหรอก"
"ขอบคุณที่เวลาฟ่าเป็นไฟเตอร์ก็เป็นน้ำ ไม่โกรธไม่ถือสาตอนฟ่าไม่มีเหตุผลอ่ะ"
"เราลืมเรื่องนี้เหอะไม่ว่าฟ่าจะเป็นยังไงเตอร์ก็รักฟ่านะ"
"อืม"
"จะอาบน้ำหรอยังหอมอยู่เลยอ่ะ"
"เผื่อมันจะได้ดับอารมณ์ร้อนๆได้ไง ไปอาบน้ำกันเหอะ" ผมชวนมันไปอาบน้ำ มันไม่ปฏิเสธถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผมทันที
"ป่ะ"
"ไม่คิดจะปฏิเสธมั้งหรอ"
"ใครปฏิเสธก็โง่แล้ว" เราสองคนเดินเข้าไปอาบน้ำโดยที่มันเดินไปเปิดน้ำในอ่างแล้วผมยืนเลือกครีมอาบน้ำที่มีอยู่มากมายแบบว่าโรคจิตชอบซื้อครีมอาบน้ำอ่ะ วันนี้ผมใช้ครีมอาบน้ำที่เป็นผงแป้งพอทาตัวแล้วมันจะเป็นสีเทาๆเวลาเราไปแช่น้ำมันจะกลายเป็นสีแดงๆของไวน์แล้วก็มีกลิ่นไวน์องุ่น ผมทาให้มันทั้งตัวมันงงว่าอะไรผมก็ยิ้มๆไม่ได้ตอบมันก็ยืนยิ้มให้ผมทา ถ้าเป็นยาพิษมันก็คงตายด้วยน้ำมือผไมปแร้วมั้ง ขัดขืนมั้งอะไรมั้งเหอะ
"อะไรอ่ะ"
"ไวอากร้าแบบผง"
"เจงดิ ไม่ต้องพึ่งมันก็ได้"
"ไอ้บร้าเชื่อด้วยแหะ"
"ไปแช่น้ำกันเตอร์อยากกอดฟ่าในน้ำอุ่นๆๆๆ" มันยิ้มแก้มจะปริแล้วครับพี่น้อง เมื่อเราก้าวลงอ่างน้ำ น้ำเปลี่ยนสีเป็นสีแดงแบบไวน์ ดูท่าทางมันจะตกใจปนแปลกใจว่านี้อะไรกัน
"เห้ย..เปลี่ยนเป็นสีแดงอ่ะ อะไรอ่ะ ทำได้ไงหว่ะ"
"มันเป็นผงไวน์นั้นแหละเอาไว้แช่ตัวในอ่าง"
"หอมดีเนอะ"
"อืมขอกอดหน่อย" มันนั่งมาที่ตัวผมแล้วเอนตัวมาทับผมโดยที่แขนผมโอบมันไว้
"ฟ่ารักเตอร์ไหม"
"รักสิ แล้วก็รักมากขึ้นกว่าวัยแรกมากมายแล้วด้วย"
"เตอร์รักฟ่ามากกว่า"
"เอาอะไรมาวัดว่ารักฟ่ามากกว่า"
"ก็....ไม่รู้ดิแต่รู้ว่ามากกว่าฮ่ะ"
"ไม่มีหลักฐานมาสนับสนุน"
"งั้นก็สร้างหลักฐานเลยดีกว่า" มันพลิกตัวมาจูบผมโดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัวลิ้นมันชอนไชไปในปากผมแล้ว เราสองคนมือไม่อยู่สุขลูบไล้ไปตามตัวของกันและกันมันไม่ปล่อยมือจากหนอนแก้วของผมเลยโดยที่ปากมันก็ไม่ละออกจากริมฝีปากผมผมเบนหน้าหลบ สงสัยจะเมาไวน์
"เชื่อแล้วหลักฐานมากพอแล้ว"
"น่าจะหาหลักฐานที่มันแนบแน่นกว่านี้นะ"
"อาบน้ำก่อนเหอะเรื่องหลักฐานเดี๋ยวค่อยว่ากันคืนนี้" เราสองคนแช่น้ำอย่างนั้นสักพักแล้วก็ลุกไปอาบน้ำที่ฝักบัวแล้วออกไปเช็ดตัวแต่งตัวกันเสร็จผมจะชวนมันไปกินข้าวในซอยแต่เหมือนว่ามันจะเริ่มไม่เห็นด้วยแล้ว เพราะขณะที่ผมยืนเช็ดผมอยู่มันมายืนด้านหลังหอมมาที่ไหล่ผมแล้วหนอนชาเขียวของมันก็สะกิดที่ก้นผมแสดงให้รู้ว่ามันเริ่มจะเจริญสัมพันธไมตรีกันแล้ว
"หอมจังแฟนใครน๊า"
"แฟนมาริโอ้มั้ง" ผมชอบมาริโอ้แต่มันบอกว่ามันหล่อกว่าเยอะมันเลยทำให้ผมกระอักกระอ่วนทุกครั้งที่ได้ฟัง
"แฟนเตอร์สิคับ"
"ไปกินข้าวกันไปใส่เสื้อผ้าเหอะหิวแล้ว"
"อยากกินอย่าอื่นอ่ะ"
"อยากกินไรอ่ะ" ผมหันไปหามันแล้วเอานิ้วบิดจมูกมันเบาๆๆแล้วเดินไปหยิบบ็อกเซอร์ มันเดินตามมาเอามือดึงบอกเซอร์ไป
"เอามาจะใส่ หิวข้าวแล้ว"
"นะ"
"อะไร"
"นะนะ"
"อะไรอ่ะ"
"ก็......."
"ก็อะไรเล่า"
"ก็มาหาหลักฐานสำคัญกันนะ" วันนี้เมิงหามากี่รอบแล้วเนี่ยยังไม่เจอสักที
"ไอ้หื่น"ผมเอื้อมมือไปหยิบบ็อกเซอรไว้มันเอาชูขึ้น ผมเอื้อมหยับมันดันผมล้มไปที่เตียงแล้วก็จัดการกับหนอนแก้วของผมที่มันเริ่มตื่นตัวสู้กับหนอนน้อยของมันแล้วครับมันไม่ละริมฝีปากเลยสติผมเริ่มกระเจิงไปกับมันแล้วมันดันขาผมขึ้นมาบนเตียงแล้วมันก็นั่งมาบนตัวผมก้มลงมาจูบผมอย่างนุ่มนวลแล้วก็จัดการชิมรสชาติผมทั้งตัว
"ขอนะ" เออ เอาก็เอาว่ะ คงไม่ตายหรอกไม่งั้นเค้าคงตายห่ากันทั้งประเทศแล้ว
"อืม" มันวิ่งออกไปค้นถุงของที่เราซื้อมาแล้วหยิบเอาถุงยางกับเจลมา มันก้มมาทักทายกับหนอนของผมอีกครั้งแล้วก็เอาถุงยางครอบไปที่หนอนของมันพร้อมกับบีบเจลไปทาที่ก้นของผม
"เบาๆๆนะฟ่ากลัวอ่ะ" ผมบอกมันจากใจจริงๆเพราะตอนนั้นผมกลัวมากเรื่องแบบนี้ผมกับมันค่อนข้างจะใหม่ทั้งคู่มีแต่ทฤษฎี แต่มันไปฝึกปฏิบัติกับใครมามั้งป่าวอันนี้ผมไม่รู้อ่ะเพราะดูมันจะเป็นงานทุกอย่างเลยนะ
"คับ" มันก้มมาจูบผมเป็นสัญญาณว่าไม่ต้องกลัวนะ มันบีบเจลใส่หนอนของมันแล้วก็ก้นของผมเพิ่มอีกมันคงกลัวผมเจ็บ ผมเอามือจับขาสองข้างไว้มันดันหนอนน้อยมันเข้าไปช้าๆๆผมรู้สึกเจ็บและจุกแต่มันก็เบาๆๆๆแล้วค่อยๆๆดันตอนนี้หนอนมันเข้าไปอยู่ในตัวผมแล้วมันก้มมากระซิบข้างหูผมว่า
"เราเป็นคนๆเดียวกันแล้วนะ" เออ เอาเหอะรีบๆๆเข้ากรูเจ็บโว้ย มันค่อยๆๆโยกเบาๆๆสีหน้ามันบ่งบอกถึงความสุขมากแต่ผมดิ เห้อๆๆๆเจ็บอ่ะ เกร็งไปทั่วท้องจุกไปถึงอก สักพักผมเริ่มผ่อนคลายมันก็เริ่มเร่งความเร็วแล้วแรงขึ้น ผมเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับมันแต่ความเจ็บก็ยังมีอยู่แต่ความเสียวก็มีเช่นกัน
"ใกล้รึยังอ่ะ ฟ่าไม่ไหวแล้ว" ผมทั้งเหนื่อยทั้งเจ็บทั้งเสียวอย่างบอกไม่ถูก มันเอามือมากระตุ้นหนอนน้อยของผมจนมันพ่นพิษออกมาถึงหน้าอก แล้วมันก็เพิ่มเลเวลในตัวมัน
"อืม อ่าซ์" มันไม่ตอบมีแต่เสียงที่ผ่านลำคอออกมาสักพักมันก็เร่งเครื่องแล้วก็ถอนกองทัพออกจากประตูเมืองผม มันดึงถุงยางออกแล้วพ่นพิษมาที่หน้าท้องผมโอ้วพระเจ้าช่วยนึกว่าเขื่อนแตก มันมองหน้าผมแล้วยิ้มหน้ามันเหนื่อยมากมันล้มตัวมาทับผมแล้วจูบผมเบาๆๆ
"ขอบคุณนะ เตอร์รักฟ่านะ"
"ไม่ต้องขอบคุณหรอกเดี๋ยวก็ทวงบุญคุณแล้ว" ผมหยิบทิชชูมาเช็ดพิษที่มันพ่นไว้แล้วหันไปเช็ดให้มัน
"จะทำอะไรก็เชิญเลยครับที่รัก"ผมหันไปหยิบถุงยางมาใส่แล้วก็เอาเจลมาทาที่หนอนของผมแล้วบีบไปที่ก้นของมันอย่างเยอะมากมายเพราะผมกลัวมันเจ็บอ่ะผมค่อยๆๆบีบเจลไปที่หนอนของมันแล้วเอามือปลุกให้มันตื่นอีกครั้ง มันก็เชื่อฟังตื่นมาแต่โดยดีผมค่อยๆๆดันหนอนของผมไปในตัวมันมันกัดริมฝีปากแน่น ก้นมันบีบรัดหนอนผมจนแน่นความรู้สึกเสียวอย่างบอกไม่ถูกผมค่อยๆๆขยับตัวแล้วโน้มตัวไปหามัน จูบมันไว้ให้ผ่อนคลายแต่หนอนแก้วก็ยังไม่หยุดทำงานผมเร่งเครื่องเพราะมันไม่ไหวแล้ว มันเอามือมาชักให้ตัวเองผมค่อยๆๆเร่งเครื่องไปเรื่อยๆๆๆจนมันมีเสียงครางออกมาแล้วผมก็พบว่าหนอนของมันพ่นพิษรอบสองอีกแล้วผมเลยเร่งเครื่องแล้วเอาหนอนออกมาพ่นพิษใส่หนอนมันบ้าง ท่าทางมันผ่อนคลายแล้วเราสองคนก็พากันไปอาบน้ำล้างตัวอีกรอบแล้วมานอนกอดกัน
"รู้งี้ปล้ำไปตั้งนานแระ"
"ติดใจแล้วสิ ใช่ม๊ะ ไอ้เด็กใจแตก"
"ก็แตกเพราะใครอ่ะ เพราะผู้ใหญ่น่ารักคนนี้อ่ะ"
"อย่ามาปากหวาน" เราสองคนคุยกันจนหลับไปเพราะความเหนื่อยโดยไม่รู้ตัว ตื่นมาอีกทีก็ตีสามแล้วผมจะลุกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็หาอะไรกินด้วยหิวมากมายทีเดียวเชียว
.......................................55555+ครั้งที่สองนี้ไม่ได้ใส่รายละเอียดเยอะกลัวพี่น้องผูอ่านจะคิดมากแล้วหันไปถามคนข้างๆว่าหนอนโตรึยัง
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....................
อากาศหนาว แล้วไมเรา ต้องอยู่เฉย
หอมแก้มเลย คนข้างกาย อย่าได้ฝืน
กอดกันนิด สะกิดแก้ง่วง ช่วงค่ำคืน
อย่าข่มขืน หมอนข้างนะ ฟ่าขอเตือน
555555555555555++++
-
ตาลายไม่ได้ตรวจทาน
ผิดพลาดประการให้ของอภัยด้วยนะครับวันนี้อัพสามเวลาสามตอนนุ้งฟ่าเบลอ
เห้อๆๆๆๆ
งงๆๆๆๆๆ
:call: :call:
-
:pighaun: อ่านจนตาลาย มาแบบยาวโคร่ดๆอ่ะ ไอ้เราก็คิดว่า จะแบ่งหน้าที่ กันทำ ที่แท้ก็ช่วยเหลือกันและกัน ดีเหมือนกันไม่มีใครเสียเปรียบ :laugh:
ปล.อ่านแล้วมีแอบอิจฉา
.............. :3123:.............
-
:pighaun: อ่านจนตาลาย มาแบบยาวโคร่ดๆอ่ะ ไอ้เราก็คิดว่า จะแบ่งหน้าที่ กันทำ ที่แท้ก็ช่วยเหลือกันและกัน ดีเหมือนกันไม่มีใครเสียเปรียบ :laugh:
ปล.อ่านแล้วมีแอบอิจฉา
.............. :3123:.............
คือวัยมันอยากรู้อยากลองทั้งคู่อ่ะครับ
จะไม่ยอมก็กลัวคนรักจะเสียใจ
อะไรที่ทำให้ได้ก็ทำให้หมดอ่ะ
ก็รักนี้ครับ
-
:jul1:
วัยกำลังซน :oo1:
-
:jul1: :jul1:
แอร๊ยยยยยยยย เลือดกำเดาไหลมะหยุด
ไม่นึกเลยว่าจะผลัดกัน
นึกว่าฟ่าจะโดนกดอย่างเดียว 55 :laugh:
-
ว่าจะจิ้ม แต่ไม่ทัน ไม่เป็นไร น้องเตอร์จิ้มไปแล้วก็แล้วกัน :oo1:
สุดท้ายก็เฉลย ที่แท้ก็ถ้อยทีถ้อยอาศัย เสมอ ๆ กันนะตะเอง
วันนี้ ฟ่าขยันนะระวังคนข้าง ๆ งอนเอานะครับ
+1 ให้เป็นการขอบคุณ นะ :กอด1: ทั้งสองคนเลย
-
ว่าจะจิ้ม แต่ไม่ทัน ไม่เป็นไร น้องเตอร์จิ้มไปแล้วก็แล้วกัน :oo1:
สุดท้ายก็เฉลย ที่แท้ก็ถ้อยทีถ้อยอาศัย เสมอ ๆ กันนะตะเอง
วันนี้ ฟ่าขยันนะระวังคนข้าง ๆ งอนเอานะครับ
+1 ให้เป็นการขอบคุณ นะ :กอด1: ทั้งสองคนเลย
มันเล่นเกมส์
ถ้ามันเล่นเกมส์มันก็ลืมฟ่าครับ
ปล่อยมัน
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆเดี๋ยวค่อยไปแหย่มันตอนเล่นเกมส์หนุกดี :jul1: :jul1:
แอร๊ยยยยยยยย เลือดกำเดาไหลมะหยุด
ไม่นึกเลยว่าจะผลัดกัน
นึกว่าฟ่าจะโดนกดอย่างเดียว 55 :laugh:
นุ้งฟ่าก็อยากรู้อยากลองมั้งจิคับ
:jul1:
วัยกำลังซน :oo1:
เลยจัดการคนค้นคน
-
โห :haun4: ผลัดผสมหรอเนี่ย :z10: :z10:
-
ผลัดกัน ๆๆๆ ๆ ๆๆ
:z1:
ป.ล. อยากเห็นมั่งน้ะ ไอ้ขาวจั๊ว ขาวจั๊ว เนี๊ยะ :z1:
-
ว๊าว ผิดคาดซะงั้น
ผลัดกันเฉยเลย :haun4:
ปล.เห็นด้วยกับ ปล.ข้างบนอยากเห็นจัง ไอ้ขาวจั๊ว ขาวจั๊ว เนี๊ยะ :z1:
-
อ๊ากกกกก ไอ้ที่คิดไว้ เป็นจริงวุ้ย :laugh:
วัยรุ่นเนี่ยน๊า น่ารักจริงๆ :impress2: (เกี่ยวมั้ยหว่า)
แกล้งเตอร์ไปเลยนุ้งฟ่า เอาให้ไม่มีสมาธิล่นเกม
-
:haun4:
ถ้อยทีถ้อยอาศัยเจงๆ
บวก1ให้กับความเอื้อเฟื้อซึ่งกันและกัน :-[
นุ้งฟ่าแต่งกลอนเก่งเนอะ :กอด1:
-
ที่่อ่านมาเรื่องกำลังครบ 1 สัปดาห์เอง ช่างมากมายเจงๆ
แล้ววัยคะนองจะทำไรต่อไปเนี่ยะ :o8:
-
ม่ายยยยยยยยยยยยย :serius2:
ต่อไปก็ แส้ เทียน กุญแจมือ มั้ย~ o18
-
เหอะๆ โดนท้างคู่เลย...........อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ต่อไปบางเหตุการณ์ที่มันซ้ำๆเดิมๆฟ่าจะข้ามไปเลยนะครับจะเอาเฉพาะที่มันตื่นเต้นแล้วน่าจดจำน่าแบ่งปันมาเล่าให้ฟังอ่ะ
เดี๋ยวจะงงกันอ่ะเลยต้องบอกไว้ก่อน
ฟ่าจะพยายามทำให้ถึงปัจจุบันให้เร็วที่สุด
อย่าเพิ่งเบื่อฟ่ากะเตอร์นะครับบบบบบบ
:call: :call:
-
:m25: :m25: :m25:
2 ตอนมานี้ หื่นสะใจมาก ฟ่า ขออีกๆๆชอบ
-
:z13: จิ้มนุ้งฟ่า
บอกให้รู้ว่าร้ากกกกกกกก
แล้วจะเบื่อได้ยังไง
ทั้งน่ารัก ทั้งขยันอัพขนาดนี้เนี่ย
:กอด1:
-
แหม๋เหตุการณ์หื่นๆๆมันก็ซ้ำๆๆกันทุกวันแหละนะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
-
แหม๋เหตุการณ์หื่นๆๆมันก็ซ้ำๆๆกันทุกวันแหละนะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
จิงๆๆๆๆๆเหรออออออ
ให้คนอ่านอ่านพิสูจน์หน่อยสินุ้งฟ่า :laugh:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
เลือดหมดตัว ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ถึงเหตุการณ์ จะซ้ำยังไง
ก้อน่ารักอ่ะครับ
รักกัน รักกัน
-
ต่อๆๆๆๆๆๆๆๆ :mc4:
"ไปไหนอ่ะฟ่า"
"ห้องน้ำปวดฉี่อ่ะ"
"เค้าหิวอ่ะ"
"ฟ่าก็หิวเหมือนกัน งั้นไปหาไรเซเว่นกินกัน"
"อืม" ผมเดินเข้าไปห้องน้ำมันลุกไปใส่เสื้อผ้าพร้อมกับเอาเสื้อผ้าไปให้ผมในห้องน้ำ
"อ่ะ" มันยื่นเสื้อกับกางเกงขาสั้นให้ผม
"ไม่เอา ใส่ตัวนี้ไม่หล่อเดี๋ยวแฟนคลับเห็นแต่งตัวโทรม"
"พอเหอะพักบ้างอะไรบ้างนะมีสามีแล้วนะ"
"มีภรรยาต่างหาก" ผมเดินไปใส่กางเกงยีนต์แล้วก็เสื้อยืดแขนยาว
"หล่อตลอดอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ มีไรม๊ะ"
"ไม่มีคร๊าฟฟฟฟ" ผมกับมันเดินลงไปหาอะไรกินที่เซเว่นแต่ว่ามันคงจะเอาไม่อยู่เลยเดินไปเรื่อยๆในซอยหลังคอนโดมีร้านข้าวกับร้านลูกชิ้นปิ้งอยู่สองสามร้านเราซื้อขึ้นมาทานบนห้องแต่ระหว่างทางที่เดินกลับเราเจอเพื่อนของเตอร์ที่ชื่อเอ็ม ที่มันเคยไปห้องเค้าตอนที่ทะเลาะกับผมอ่ะครับ
"ไปไหนมาเตอร์ดึกๆดื่นๆ ไปหาที่ห้องหลายครั้งแล้วแต่ห้องล็อคตลอดเลย"
"ไปหาไรกินมาอ่ะเอ็มอ่ะไปไหนมา" ผมทำตัวเป็นอากาศธาตุไม่สนใจมันสองคน
"ไปร้านเนตมาอ่ะเนตที่ห้องเสียไม่รู้เป็นไร"
"เราไปนอนด้วยได้มั้ยมีเรื่องจะปรึกษาอ่ะ" เห้ยไรของมึงเนี่ยมึงขอไปนอนกับผุชายเนี่ยนะอยากโดนเตะมั้ยครับ
"เออ..จะดีหรอ"
"ถ้าเตอร์ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะ"
"ชวนเพื่อนไปนอนด้วยกันก็ได้เตอร์เดี๋ยวฟ่าออกมานอนที่โซฟาเอง" ผมแอบเป็นนางฟ้าในคราบนางมารครับ
"ไม่รบกวนดีกว่าครับถ้าพี่ต้องลำบากกเพราะผม"
"ครับ..ถ้าน้องสบายใจก็ตามนั้นครับ" ผมจะไม่ยอมยกมันให้ใครง่ายๆอีกต่อไปโดยเฉพาะอีเด็กนรกนี้
"เตอร์ไปก่อนนะเอ็มแล้วไว้คุยกันนะ"
"อืม" มันรีบจับแขนผมให้เดินกลับห้องสงสัยมันจะกลัวผมตื๊บเพื่อนมัน
"รถไฟชนกันดังโครมๆๆๆๆๆๆ"ผมพูดใส่หน้ามันกวนประสาทมันหนุกดีอ่ะ
"รถไฟไรอย่ามาหาเรื่องดิ"
"รู้แกใจ"
"หึงอ่าดิ"
"เออ..แล้วจะทำไมหน้าไม่อายขอมานอนห้องผู้ชาย แรด"
"ผู้ชายนอนกับผู้ชายไม่เห็นเป็นไรเลย"
"ถ้าผู้ชายจริงๆจะไม่หึงเลยเหอะแล้วนี้ยังเป็นถ่านไฟเก่ารอวันรื้อฟื้นอีก"
"เพ้อเจ้อเปลี่ยนเรื่องเลยเดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีกอ่ะ"
"แทงใจดำอ่าดิ"
"ปิดคดีเรืองนี้ได้แล้ว อ่ะนี้กินเข้าไปจะได้ไม่ต้องพูดมาก" มันยื่นลูกชิ้นใส่ปากผม
"เห้ย" ผมรับมาแล้วก็กินอย่าเงียบๆๆๆหยุดพูดโดยปริยาย
"หอมจัง" มันหอมผมครับ
"อายบ้างอะไรบ้างเหอะเดี๋ยวใครมาเห็นเข้า"
"ไม่มีใครเห็นหรอกดูแล้ว"
"นั้นแหละ"
"ก็แก้มมันใสน่าหอมเองนี้นา"
"หื่น" เราสองคนเดินถึงห้องแล้วก็ไปเอาจานมาใส่อาหารกินกัน อิ่มแล้วล้างจานเสร็จก็พระอาทิตย์ขึ้นพอดี
"เช้าแล้วอ่ะวันนี้ไม่ต้องไปสอนใช่ป่ะไปไหนกันดีอ่ะ"
"นอนอยู่ห้องดีสุด"
"ไปอัมพวากัน"
"น่าสน อยากกินขนมรังไรพอดีอ่ะ" เป็นขนมในสมัยร.2ปรากฏอยู่ในกาพท์เห่ชมเครื่องคาวหวานมีขายที่ตลาดน้ำอัทพวามีอยู่ร้านเดียวที่ทำขนมนี้อ่ะ
"ไปไหว้หลวงพ่อบ้านแหลมด้วย"
"โอเคจัดไปอย่าให้เสีย"
"แต่ตอนนี้ง่วงอีกแล้วอ่ะหนังท้องมันตึงอ่ะ"
"ง่วงก็ไปนอนดิ"
"อยากนอนกอดแฟนอ่ะ นะนะ"
"ฟ่าไม่ง่วงนี้"
"ไม่ง่วงก็นอนได้"
"เดี๋ยวฟ่าจะพิมพ์งานอ่ะงานเยอะแยะเลย" ผมเดินไปเอาโน๊ตบุคมาเสียบปลั๊กแล้ววางบนโซฟา มันเดินไปเอาผ้าห่มในห้องนอนมานอนหนุนตักผม
"ถอดกางเกงยีนต์ออกได้ป่าวอ่ะอยากนอนหนุนตักนิ่มๆอ่ะ"
"เรื่องมากอ่ะ" ผมนั่งเฉยไม่ยอมถอดกางเกงมันเอื้อมมือมาปลดกระดุมออก
"เออๆๆก็ได้" ผมถอดกางเกงออกเหลือบ็อกเซอร์มันยิ้มแสดงความดีใจแล้วนอนหนุนตักผมหลับไป ผมนั่งพิมพ์งานสักพักจน 11โมงมันลืมตามามองผม
"เมื่อยป่าวอ่ะ"
"ไม่หรอก นอนหนุนทั้งวันยังได้เลย" แต่ตอนนี้เหน็บกินขากูแล้วมึงรู้ม๊ะ
"น่ารักที่ซู้ดดดดด"
"จะไปไหมอัมพวาอ่ะ"
"ไปดิกี่โมงแล้วอ่ะ"
"จะเที่ยงแล้ว"
"งั้นก็ปิดคอมไปอาบน้ำแต่งตัวกัน"
"ไปอาบก่อนดิเดี๋ยวพิมพ์งานอีกแป๊ปนุง"
"ไม่อาวววววว ต่อไปนี้เราสองคนต้องอาบน้ำพร้อมกันทุกวัน"
"เพ้อเจ้อน่ะ"
"นี้คือกฏที่เจ้าต้องทำอัลฟ่า"
"ติงต๊อง" มันเริ่มอยู่ไม่สุขเอามือมาชอนไชใต้บ็อกเซอร์ผมแล้วครับ
"อย่ามาแหย่จะทำงานเดี๋ยวโดน"
"เอิ๊กๆๆๆ"
"ยังไม่หยุด" ผมรีบเซฟงานแล้วปิดคอม
"ป่ะ"มันรีบลุกขึ้นจูงมือผม
"พอเหอะนะไปอาบน้ำไปเที่ยวเหอะอย่าหมกหมุ่นให้มันมากนัก"
"รอบหนึ่งก่อนไปเที่ยวนะ"
"งั้นก็ไม่ต้องไปแระอัมพะวงอัมพวาอ่ะ"
"โหอ่ะ ใจร้าย" เราสองคนอาบน้ำแล้วมาแต่งตัวต่างคนต่างแข่งกันหล่อสุดขั้วมันชวนผมให้ใส่เสื้อสีเดียวกันผมก็บ้าจี้ทำตามมัน มันไปหยิบเสื้อสีชมพูมาสองตัวเเขนยาวกะเเขนสั้นผมเลือกแขนยาวเพราะเดี๋ยวแดดแรงต้องดำเป็นแน่แท้เราสองคนแต่งตัวกันสักพักก็ออกเดินทางผมเอาขนมใส่เป้แล้วก็ครีมกันแดดแว่นตาแล้วก็ของอีกมากมาย
เดี๋ยวมาต่อให้อีกนะ
***********************************************
ขอเล่าเหตุการณ์วันนี้หน่อยนะ
ไม่มีที่ระบายอ่ะขอระบายที่นี้แล้วกันคับ
มีนักศึกษาในซอยหลังคอนโดเนี่ยคนหนึ่งครับให้นามสมมุติว่า"สนิมสร้อย" มันมาชอบไอ้เตอร์
น่าจะชอบนะถ้าดูจากเหตุการณ์ต่างๆ เห็นว่ารู้จักกันที่ร้านเกมส์
ฟ่าก็เฉยๆ เชื่อใจ ไม่ได้อะไรมาก แต่วันนี้นังสนิมสร้อยเนี่ยโทรมาที่ห้องฟ่า
แล้วถามว่าเตอร์อยู่มั้ย ขอคุยด้วยหน่อย ฟ่าก็ถามว่าใคร
นังหนิมเนี่ยก็บอกว่าจำเป็นต้องบอกด้วยหรอไม่ได้มีธุระกับคุณนะ
ฟ่าก็ตอบว่า เตอร์ดูทีวีอยู่คับ นังหนิมเธอก็บอกว่าเรียกให้หน่อยสิคับ
ฟ่าก็เลยตอบไปว่า ไม่ใช่ธุระของฟ่า ฟ่าไม่เรียกให้หรอก นี้ห้องฟ่าอยากคุยกะเตอร์ก็โทรไปให้เตอร์นะคับแค่นี้คับสวัสดี
เธอก็โทรขึ้นมาอีก ทีนี้ฟ่าก็บอกให้เตอร์รับเอง มันก็เดินมารับแล้วก็คุยกันอยู่นานเชียว
ฟ่าเริ่มไม่พอใจ แต่ก็เก็บอาการไว้ เลยตัดสินใจออกไปข้างนอกดีกว่า
ฟ่าเดินลงมาก็เห็นอีหนิมเนี่ยเดินลงจากบีทีเอส เดินไปคุญโทรศัพท์ไป
ฟ่าก็ไม่อยากใส่ใจอ่ะเครียดป่าวๆ หาไรกินดีกว่า แล้วก็ซื้อไปฝากคนที่ห้องด้วย
กลับมามันไม่อยู่แล้ว ห้องล็อคฟ่าไม่ได้เอากุญแจไปเอาแบงค์ร้อยออกไปสองใบโทรศัพท์ก็ไม่มี
เข้าห้องไม่ได้ นั่งรอสักพักใหญ่ๆมันก็มา
ฟ่าถามว่าไปไหนมาอ่ะ มันก็อ้ำๆอึ้งๆ บอกว่าไปกินข้าวกับเพื่อน
สัญชาตญาณของฟ่าบอกว่าไปก็อีหนิมสร้อยนั้นแน่
ฟ่าเลยเข้าห้องนอนเอาโน๊ตบุ๊คมาเล่นเนตในห้อง
ส่วนมันก็นั่งเล่นเกมส์อยู่ข้างนอกไม่ใส่ใจฟ่าเลยวันนี้อ่ะ
ทั้งๆที่เป็นวันหยุด ฟ่าได้ยินเสียงโทรศัพท์ห้องดังแต่มันไม่เรียกฟ่าไปรับ
แสดงว่าเป็นสายของมัน แต่ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นมันใช้โทรศัพท์ในห้องเลย
ฟ่าควรทำไงอ่ะรู้สึกไม่ดีเลย หดหู่สุดๆๆอ่ะมันจุกๆที่อกไงไม่รุ้อ่ะคับ
แต่ฟ่าขาวกว่าใสกว่า แซ่บกว่า(รึป่าวนะ)
ถ้าถูกอีหนิมสร้อยนั้นแย่งแฟนหล่ะก็ฟ่าคงจะนอยด์ไปตลอดชีวิต
****************************************************************
-
:เฮ้อ:
ฟ่าลองใจเย็น แล้วคุยกะเตอร์กันดีๆ นะ
เปิดใจคุยกัน อย่าเพิ่งคิดมาก เชื่อใจกันไว้นะ แล้วทุกอย่างจะดีเอง
-
คุยกันให้รู้เรื่องไปเลยพี่ (แต่แบบใจเย็นๆน่ะ ^^)
สู้ๆครับ เปนกำลังใจให้ :L2:
-
..ลองใจเย็นๆๆนะ เก็บไว้ก่อนอย่าพึ่งแสดงออก
แล้วดูซิว่า วันนี้ทั้งวันเตอร์จะมีปฎิกริยาอย่างใรบ้าง
แล้วบอกเรื่องทั้งหมดกับฟ่าไม๊ บางทีการที่เค้าไม่พูด
ก็เพราะว่ากลัวเราไม่สบายใจนะ ลองดูเหตุการณ์ก่อน
ถ้าเตอร์ไม่เคียร์ ฟ่าก็ค่อยเคียร์ละกันบอกไปเลยว่าเรา
รับโทรศัทท์ เราเห็นเขาเดินที่บิทีเอส เรารู้ทุกอย่าง
แต่ทำไมเตอร์ ไม่เคียร์ มีอะไรมากกว่านั้นหรือเปล่า
ฟ่า ก็อย่าคิดมากเลย มันจะเครียดนะ รักมากมันก็เป็นอย่างนี้แหละ
แต่เตอร์มันจะรู้ไม๊ว่าการกระทำของเค้าทำให้เราไม่มีความสุข
..ถ้าเตอร์ยังเงียบ ฟ่าก็อย่าเก็บไว้เลยเคียร์ให้รู้เรื่องไม่งั้นมัน
จะอยู่กันแบบไม่มีความสุข อีกฝ่ายเปิดเผยแต่อีกฝ่ายบิดบัง
แต่ต้องให้เวลา เตอร์ด้วยนะ บางที่ความกลัว มันทำให้คนไม่กล้า..
...จะพูดอะไรก็ใช้สตินะฟ่า อย่าใช้อารมณ์..มันจะพังเพราะเด็กด้วยกันทั้งคู่...
...ยังไงก็เอา..ความรักนำทางนะ.. บางที่เพื่อคนที่เรารักเราก็ต้อง..อดทน.. :กอด1:
-
มาให้กำลังใจค่ะ :กอด1:
-
น่ารักดีเรื่องนี้ ^^ แล้วก็ค่อยๆคุยกันก็ได้น่ะครับ บางอย่างมันอาจจะไม่ถึงขั้นที่เราคิดก็ได้น้องฟ่า
แล้วก็บางอย่างพูดไปแล้วกลัวจะเป็นทุกข์ใจก็เลือกจะไม่พูดออกมาแต่ถ้าฟ่าถามตรงๆค่อยๆพูดยังไงก็บอกอยู่แล้ว
เป็นกำลังใจให้ รักมากต้องเชื่อใจมากๆด้วยน้า
PS.รูปดิสฟ่าเหมือนคนจากบอร์ด luna เลยแฮะ
-
ฟ่า ก็ใช้ คำสัญญาที่เคยบอกกันไว้อ่ะ
ในตอนที่โกรธกันอ่ะ
ถ้ามีไรก้อจะไม่ปิดบังกันไม่ใช่เหรอ
ลองใช้ข้อนี้ดู แต่ต้องใช้เหตุผลนะ
อย่าใช้อารมณื
เพราะพี่ก็เคยเป็นแบบนี้ แล้วใช้อารมณ์
มันไม่มีไร ดีขึ้นเลย
กลับทำให้ความรู้สึกแย่ทั้งสองฝ่าย
ผลสุดท้านก้อเลิกกัน เพราะว่าร้อนทั้งคู่
-
คุยกับเตอร์นะค่ะถามเค้า
คนเราถ้าไม่ซื่ออาการจะออก
ฟ่ารักตัวเองให้มากๆนะ
ชีวิตยังต้องเจออะไรอีกมากมาย
ถ้าคิดว่าจะรักกันก้อต้อง
ซื่อสัตย์ ถ้าไม่ซื่อก้อทางใคร
ทางมันเถอะ ฟ่าก้อ1ในตองอูเหมือนกัน อย่าให้ใครมาทำร้ายตัวเราเองนะ
ฟ่า เข้มแข็งนะฟ่า คุยกับเตอร์ให้รู้เรื่อง คุยด้วยสตินะฟ่า สู้ๆ
-
อย่าช้านะครับเรื่องแบบนี้ยิ่งนานไปมันอาจจะแก้ยาก
ต้องตัดไฟแต่ต้นลม อย่าล่อยให้อะไรมาสายเกินแก้
อย่าแรกที่ต้องทำคือ ไปแสดงตัวว่าเตอร์มีเจ้าของแล้ว
ถ้ามันรู้แล้วยังด้านอยู่ ก้อค่อยมาคิดหาทางอีกที
จะทำไรก้อรีบซะนะครับ ฃเมียเราทั้งคนจะปล่อยให้ไปเปนผัวชาวบ้านด้ายงัย
-
อย่าปล่อยให้มันข้ามคืนนะ
จำไม่ได้หย๋อ
สสัยอะไรก็ถามไปตรงๆเถอะ
เชื่อว่าเตอร์ไม่ปิดบังหรอกถ้าฟ่าถามเขาอ่ะ
เตอร์อาจจะไม่ได้คิดอะไรก็ได้
อย่าเก็บไว้คนเดียวน้า
มีอะไรก็มาระบายๆใส่เล้าไว้เน้อ
เป็นกำลังใจให้ฟ่าน้า :L2: อย่าคิดมากล่ะ
ปล.ถ้าเตอร์ประพฤติตัวไม่ดีนำมาประจานเลยนะ
เดี๋ยวทุกคนจะไปช่วยรุมประชาทัน คิคิ
-
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะฟ่า ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
รีบคุย รีบเคลียร์เลยดีกว่านะของแบบนี้ ปล่อยไว้มันไม่ดี
เคลียร์ทันทีแต่อย่าใช้อารมณ์ และก้ออย่าประชดประชันกัน มันจะยิ่งแย่ เดี๋ยวมันลุกลาม
ไหนๆก้อเคยบอกกันไว้ว่ามีอะไรจะไม่ปิดบังกัน แต่การที่เตอร์ไม่พูดก้อไม่รู้ว่าเพราะอะไร
อาจจะไม่อยากให้ฟ่าอารมณ์เสีย หรืออาจจะเพราะเตอร์เองก้อกำลังเคลียร์อยู่
แต่อย่างที่คุณ imon บอก ฟ่าต้องแสดงให้เห็นว่าเตอร์มีฟ่าแล้วนะ
แล้วบอกเตอร์ไปตรงๆเลยว่าฟ่ารู้อะไรๆ ถามกันไปเลย อย่าให้มันลุกลาม
เคลียร์ทุกอย่างซะตอนนี้ มันจะได้กระจ่างเร็วๆ บวกหรือลบให้รู้กันไป
เอาใจช่วยฟ่านะจ๊ะ :กอด1:
-
อ่ะ
ใจเย็นๆนะฟ่า
อาจจะไม่มีไรก็ได้น้ะ
เห่อ ๆๆ ๆ
แต่ถ้าเป็นเรา เราจะเดินไปถามว่า
"ตะเอง กลืนคำพูดที่เคยสัญญาไว้กะเค้าแล้วหรอ ?"
ป.ล. อย่าเครียดดดดดด ,, :กอด1:
-
:a5: :a5: :a5:
อ่านแล้วก็เครียดอ่ะดิ
ก็ต้องคุยกันดีๆๆ แหละคร้าบ
แล้วเปงงัยต่อก็บอกด้วยนะครับ
เปงกำลังใจให้นะครับ
-
ขอบคุณทุกคนนะครับที่เป็นกำลังใจให้ ฟ่าไม่ยอมเสียมันไปง่ายๆหรอก
เหตุการณ์ ณ ปัจจุบัน ยังนิ่งอยู่มันยังคงนิ่งอยู่อ่ะครับ
เล่นแต่เกมส์ทั้งวัน มีเข้ามาดูฟ่าในห้องบ้างว่าทำไร ทำไมไม่หาอะไรให้มันกินหรือว่าทำไมไม่กินอะไรก็ไม่รู้
มันเดินเข้ามาฟ่าก็แกล้งหลับเอิ๊กๆๆๆๆๆๆ มีแอบมาหอมแก้มนิสนุง ก็ยังดีใจชื้นขึ้นมาหน่อย
เดี๋ยวจะเดินออกไปถามมันแระว่าจะเอาไง อีหนิมนี้ใครแน่(เดี๋ยวมารายงาน-ถ้าอยากรู้อ่ะนะ)
เลยมาต่อให้อีกนิสนุง
******************************************
****************************************
*************************************
**********************************
*******************************
****************************
*************************
**********************
*******************
****************
*************
**********
*******
****
**
*
"ฟ่าจะไปอยู่กี่วันอ่ะเราไปแล้วกลับนะ"
"เหลือดีกว่าขาดนะแล้วเราก็ไม่ได้แบกไปด้วย"
"เตอร์ขับเองเพราะเตอร์พักผ่อนเยอะกว่า"
"ตามใจ" ผมยื่นกุญแจรถให้มันแล้วเราสองคนก็ลงไปข้างล่างแต่ก็ไม่พ้นสายตาลุงเพิ่มอีกตามเคย
"ไปงานไหนกันเนี่ยครับสีชมพูทั้งคู่เลย"
"ครับงานเค้าให้ใส่สีชมพูอ่ะครับไปก่อนนะครับลุง" ผมรู้สึกเขิลๆๆไงก็ไม่รู้อ่ะ
"โกหกคนแก่บาปนะฟ่า"
"เหอะน่าเจตนาเราไม่ได้คิดร้ายนี้" เราสองคนขับรถออกจากคอนโดมุ่งสู่อัมพวา
"ร้องเพลงให้โชเฟอร์ฟังหน่อยครับ"
"เอาเพลงไรอ่ะ"
"อยากร้องเพลงไรให้เตอร์อ่ะ"
"งั้นเอาเพลงนี้"
" ฉันเคยเกือบพลาดสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต
หากในวันที่ฉันล้มอยู่ ไม่มีหนึ่งใจของเธอ
ฝันคงจบ หลายสิ่งที่ดีคงหมดทางได้เจอ
หนึ่งกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ ไม่ลืมได้เลย...
ขอบคุณที่รักกัน...
ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
สักวันหนึ่งฉันอาจต้องล้มลงอีก ใครจะรู้
แต่ถ้าเธอไปด้วยกันอยู่ ก็ไม่หวั่นกลัวเท่าไร
เรื่องบางอย่าง ฉันอาจได้เคยพูดบอกเธอออกไป
แต่อีกมุมนึงของหัวใจ ไม่เคยพูดเลย
ขอบคุณที่รักกัน...
ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
ขอบคุณที่รักกัน...
ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
ขอบคุณในความรัก ที่หาไม่ได้จากที่ไหน
จะรักเธอให้มากพอ และขอทำให้ดีที่สุด. "
"จบแล้วนั่งยิ้มอะไรอ่ะ"
"เพราะดีความหมายดีด้วย เตอร์ชอบอ่ะ ขอบคุณนะที่รัดเตอร์"
"เช่นกันอ่ะ เขิลอ่ะ ฮ่าๆๆ"
"เตอร์จะรักฟ่าไปทู้กกกวันนะ"
"อืมมมม ไม่เอาแระง่วงแล้วขอนอนแปปนะ" เขิลอ่ะหาเรื่องนอนซะงั้น
"โอเค หลับให้สบายนะ"
"ไอ้บร้านี้ แล้วบอกจะรักไปทุกวัน แช่งกันซะงั้น"
"ล้อเล่ง" ผมปรับเบาะให้เอนนอนหยิบตุ๊กตามากอดแล้วหลับไปโดยปริยายสักพักมันก็ปลุกผมเมื่อมันจอดรถเติมน้ำมัน
"ที่รักเข้าห้องน้ำไหม"
"หาาาาาาาอืมมมมมมมมอ่าาาาาา" ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
"ก็ดีเหมือนกันเอาหนมป่าวเดี๋ยวไปซื้อให้"
"เอาโค้กซีโร่อย่างเดียวพออ่ะ"
"รอไปพร้อมกันดีกว่า" ผมจ่ายค่าน้ำมันแล้วให้มันขับรถไปจอดหน้าห้องน้ำ
"เข้าห้องน้ำป่าว"
"ไม่อ่ะเตอร์ไม่ชอบห้องน้ำปั้มอ่ะ งั้นไปรอในมินิมาร์ทป่ะเดี๋ยวฟ่าตามไป" ผมไปเข้าห้องน้ำมันเดินไปมินิมาร์ท ผมทำธุระเสร็จเห็นมันยืนดูหนังสืออยู่ที่แผงหนังสือ
"มาแล้ว"
"ทำไมเสื้อเปียกงั้นอ่ะ"
"ก็เค้าล้างหน้ามานี้" มันหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหน้าให้ผม โดยลืมไปว่ายังมีอีกหลายสายตาจ้องมองเราอยู่
"ล้างไปถึงหัวเลยรึไงเนี่ย" มันกดผ้าเช็ดหน้าลงบนหน้าผมเบาๆ
"พอแล้วอายคนอื่นอ่ะ" ผมเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเองแล้วหันไปมองรอบๆๆมีคนอมยิ้มอยู่แล้วมองมาที่ผมสองคน แต่มีคนกลุ่มหนึ่งมีผู้ชายสี่ผู้หญิงสองที่มองมาที่ผมสองคนแล้วหัวเราะหยอกล้อกันในกลุ่มจนออกหน้าออกตา แล้วผู้หญิงคนหนึ่งก็พูดออกมาว่า
"น่าเสียดายเนอะน่ากินทั้งคู่เลยอ่ะ"
"อยากเป็นชู้กะแฟนคนอื่นอ่ะเมิง" คนกลุ่มนั้นพูดให้ผมสองคนได้ยินไอ้เตอร์ก็ของขึ้นดิคับจะเดินไปถามคนกลุ่มนั้น ผมดึงมือมันเอาไว้แล้วกระซิบบอกมันว่า
"อย่าซ่าไอ้หนูเค้าก็แค่อิจฉาที่เรารักกัน" มันอาการดีขึ้นเราสองคนเลยไปหยิบโค้กซีโร่แล้วก็ชาเขียวกับขนมอีกนิดหน่อยแล้วก็ไปจ่ายตังค์
"ฟ่าเอาตังค์มาหน่อยเตอร์ไม่ได้เอากระเป๋าตังค์มา ฟ่าก็ไม่ได้เอามาอ่ะอยู่ในรถเดี๋ยวไปเอาให้เอากุญแจมา" มันยื่นกุญแจให้ผม ผมเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์ที่รถ คนกลุ่มเมื่อครู่กำลังจะขึ้นรถกันแต่เราเขาจอดอยู่ข้างรถผมครับ ผมก็ทำเฉยๆๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"น้องชื่ออะไรครับ" ใครมึงถามใครห่ะ แฟนกรูโหดนะเว้ยเห้ย
" ครับ..ผมหรอครับ"
"ครับน้องนั้นแหละ"
"อัลฟ่าครับ"
"ทะเบียนรถกรุงเทพจะไปเที่ยวไหนกันหรอครับน้องฟ่า"
"อัมพวาครับ ขอโทดนะครับเดี๋ยวผมเอาตังค์ไปจ่ายค่าขนมก่อน"
"อยากเป็นชู้โว้ยยยยยย" ไอ้คนที่ถามชื่อผมตะโกนไล่หลังมาพร้อมกับเสียงหัวเราะของเพื่อนเค้า ไอ้ฟายเอ๊ยเห็นว่าพวกเมิงเยอะหรอกไม่งั้นจะเทศสั่งสอนสักหน่อย
"ไมนานจังอ่ะ" มันถามผมพร้อมกับหยิบกระเป๋าตังค์ไปจ่าย
"นี้ครับ" เรารับของแล้วก็เงินทอนแล้วก็เดินไปที่รถคนกลุ่มนั้นยังไม่ไปครับคงรอผมสองคนแน่เลย
"ไอ้พวกเวรนี้อีกแระ" เบาๆดีเตอร์เดี๋ยวเค้าก็ตื๊บเอาหรอก
"แล้วน้องอีกคนชื่ออะไรครับ" ไอ้คนเดิมครับ
"คอปเตอร์ครับ" ผมตอบแทนมันซึ่งหน้ามันไม่รับแขกแล้วครับ
"น่ารักทั้งคู่เลยนะครับ"
"ขอบคุณครับขอตัวก่อนนะครับ" ผมรีบขึ้นรถ
"อยากเตะปากมันหว่ะ ดูมันทำหน้าทำตาดิหวานเยิ้มเชียวเห็นแล้วจะอ้วก"
"ไปเหอะๆๆๆ"
"มันถามไรเมื่อกี้อ่ะ"
"มันถามว่าน้องอีกคนชื่ออะไรครับ ผมก็ตอบเค้าไปว่าคอปเตอร์ครับแบบนี้อ่ะครับพอใจมั้ยครับ" เหวี่ยงใส่มันอีกแระผมอ่ะ
"ตอนมาหยิบกระเป๋าตังค์เจอพวกมันใช่ป่ะถึงได้ช้าอ่ะ"
"อืม"
"มันทำไร"
"ป่าวแค่ถามชื่ออะ"
"ไปบอกมันทำไม"
"ไม่เห็นจะเสียหายอะไรเลยคนไทยด้วยกันอ่ะเค้าไม่ได้ขอเบอร์ซะหน่อยนี้นา"
"ถ้ามันขอจะบอกมั้ยอ่ะ"
"เตอร์คิดว่าฟ่าเป็นคนแบบนั้นหรอ เปลี่ยนเรื่องเหอะเรามาเที่ยวนะ"
"ก็ผมหวงแฟนนี้คับ"
"เชื่อใจกันบ้าง อ่ะกินน้ำจะได้ใจเย็นๆพ่อคนเลือดร้อน" ผมเปิดโค้กแล้วส่งให้มันดูด
"ชื่นใจจัง หายแระ"
"หมาบ้าอ่ะสิ"
"ก็หมาบ้ามันหวงก้างนี้นา"
"หิวรึยังกินหนมป่ะ"
"ไม่เอาอ่ะ อยากหอมแก้มอ่ะ"
"พอเหอะมากเกิ๊น"
เราสองคนคุยกันไปร้องเพลงกันไปสักพักก็ถึงวัดหลวงพ่อบ้านแหลมเราสองคนเดินเข้าไปไหว้พระพร้อมกับปิดทองแล้วก็เติมน้ำมันตะเกียงเราเข้าไปนั่งข้างในที่ประดิษฐานองค์หลวงพ่อบ้านแหลมเราสองคนก้มกราบพร้อมกับเดินขึ้นไปปิดทององค์หลวงพ่อแล้วมานั่งเสี่ยงช้างทำนาย คือจะมีช้างรูปปั้นให้เราอธิฐานเรื่องที่อยากรู้แล้วให้เอานิ้วก้อยยกขึ้นมาครั้งแรกขอให้ยกไม่ขึ้นพอครั้งที่สองก็อธิฐานเรื่องเดิมแล้วก็เอานิ้วก้อยยกอีกถ้ายกไม่ขึ้นเรื่องที่อธิฐานถามจะเป็นจริง ครั้งแรกผมยกขึ้นครั้งที่สองยกขึ้นเราสองคนเหมือนกันแสดงว่าสิ่งที่อธิฐานจะเป็นจริงมันไม่ยอมบอกว่าอธิฐานว่าอะไรส่วนผมก็.........
"ฟ่าอธิฐานว่าอะไรอ่ะ"
"อธิฐานถามว่าเตอร์จะรักฟ่าจริงรึป่าว ครั้งแรกถ้าจริงขอให้ยกขึ้นครั้งที่สองถามเหมือนเดิมแต่ว่าถ้าจริงขอให้ยกไม่ขึ้น"
"มันก็ออกมาว่าจริง เห็นป่ะพระท่านยังทรายเลยว่าเตอร์อ่ะรักจริง"
"แล้วเตอร์อ่ะอธิฐานว่าอะไร"
"ไม่บอก"
"ขี้โกงนี้หว่า"
"ฮ่าๆๆ"
"ไปตลาดรถไฟมั้ย" ตลาดที่มีรางรถไฟตรงกลางอ่ะครับ
"ไม่อ่ะร้อน ไปตลาดน้ำเลยดีกว่า แต่เดี๋ยวไปซื้อหนมตรงนี้นิดหนึ่ง" ผมกับมันเดินไปซื้อขนมเอาไปกินบนรถแก้หิวเพราะตอนนี้เริ่มหิวกันแล้วครับ
"ร้อนป่าว"
"มากๆๆอ่ะ"
"งั้นก็ไปเหอะ" มันรู้ว่าสภาวะการทนต่อความร้อนผมต่ำ
"อยากเดินต่อก็ได้นะทนได้"
"ไม่ต้องอ่ะไปเหอะ" ผมกับมันเดินไปที่รถ
"เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆน้ำอ้อยที่เตอร์ชอบอ่ะเอาป่าว......... สองขวดครับ "ผมไม่ได้รอคำตอบเดินไปซื้อก่อนแล้วก็แฟนผมชอบนี้ครับ
"รู้ใจเจงๆๆเลยปลื้มอ่ะ"
"อิอิ"
เราสองคนไปที่รถแล้วก็มุ่งตรงสู้ตลาดน้ำอัมพวาผมเป็นคนขับเพราะมันจะได้กินขนมผมเอารถไปจอดแถวๆสถานีตำรวจ
"ระวังโดนจับนะมาจอดตรงนี้อ่ะ"
"โดนจับเรื่องไรอ่ะ"
"ขโมยหัวใจ"
"เน่าได้อีกนะ"
"เอาแว่นกะหมวกมั้ย"
"ไม่เอาอ่ะไม่ร้อนแล้ว เอาถุงผ้าไปด้วยจะได้ลดโลกร้อน กล้องด้วย"
"นางงามที่สุดอ่ะ"มันเอื้อมไปหยิบถุงผ้าหลังรถ
"ไปซื้อขนมรังไรก่อนนะเดี๋ยวหมดอีกอ่ะ"
"โอเค" ผมกะมันมุ่งหน้าไปร้านขนมตรงตีนสะพานแต่ะกว่าจะถึงก็แวะโน้นแวะนี้กัน
"เดี๋ยวต้องเดินกลับมาทางนี้อยู่ดีเดี๋ยวค่อยซื้อก็ได้
"อืม" ถึงแล้วร้านขนมที่รอคอยมานานนนน
"เอาขนมรังไรครับ"
"กล่องสุดท้ายพอดีเลยค่ะ" แม่ค้าหยิบใส่ถุงผมจ่ายตังค์แล้วรับตังค์ทอน
"เกือบไม่ได้ท่านแล้วเห็นมั้ย"
"ไปกินซีฟู้ดฝั่งโน้นดีกว่าโอเคป่าว"
"อืมหิวจะแย่แระ" ผมกับมันไปนั่งกินอาหารทะเลเผาอีกฝั่งหนึ่งลมเย็นๆๆแม่ค้าขายของบนเรือคนเดินไปมาพร้อมกับกุ้งเผาปลาหมึกเผาหอยเผาเราสั่งกันมายังกับว่ากันห้าคน ผมแกะกุ้งให้มันกิน มันเอากล้องมาถ่ายรูปอาหารที่เราจะกินพร้อมกับถ่ายรูปผมแกะกุ้ง
"ป้อนด้วย"
"เป็นง้อยรึไง อายคนอื่นอ่ะกินเองดิแกะให้แล้ว"
"โห"
"อย่าอ้อนขอร้อง"
"หิวน้ำป่ะเดี๋ยวเดินไปซื้อชานมให้"
"หิว.......เอาน้ำเปล่าด้วยนะ" มันลุกไปซื้อน้ำร้านถัดไปอีกสองร้าน ผมนั่งแกะกุ้งพร้อมกับคุยกะแม่ค้าคนขายไปด้วยสักพักก็ได้ยินเสียงมาจากด้านหลัง
"นั่งด้วยคนได้มั้ยครับน้องฟ่า" ใครว่ะ ผมหันไปมองประกฏว่าเป็นไอ้พวกเวรนั้น แล้วไปเตอร์ก็เดินมาพอดี
"ไม่ได้หรอกครับที่ตรงนี้ผมนั่งแล้วตรงโน้นก็ว่างนี้ครับแต่ถ้าจะนั่งตรงนี้ผมสองคนจะได้ลุกไปนั่งที่อื่น" เอาแล้วไงวางมวยกันแน่ไอ้นักเลงโตมันมาแล้ว
"ตรงนี้ยังว่างนั่งได้ค่ะ" แม่ค้าเคลียร์ที่นั่งห่างจากพวกเราไปอีกนิดดีนะแม่ค้ามาช่วยชีวิตไว้ขอบคุณนะป้า
"พูดดีดีกับเขาก็ได้นี้" ผมกระซิบมันเบาๆ
"ไม่" มันหันมาจ้องผมตาโตเชียว เสียงจากผู้หญิงกลุ่มนั้นพูดกับผู้ชายคนนั้นว่า
"หน้าแหกเลยสิมึง สมน้ำหน้านัก" คนอื่นๆพลอยหัวเราะ
"เออขอบใจนะเมิงที่ซ้ำเติม"
"กินกุ้งนะไม่ต้องสนใจคนอื่นมีเราสองคนพอ" ผมพูดกับมันเบาๆๆ
"ก็ดะ" ผมแกะกุ้งป้อนมันจงใจให้ไอ้พวกนั้นเห็นมันจะได้ไม่มายุ่งกะผมสองคนอีก ผมอยากให้มันสบายใจอ่ะ มันหยิบกุ้งกินปลาหมึกกินหอยกินเราสองคนกวาดเรียบ
"กินเก่งนะหนูสองคนเนี่ย" ป้าคนขายพูดกับเรา
"ก็ของป้าอร่อยนี้ครับ" หยอดไปหนึ่งลูก
"จร้า เอาไรอีกมั้ยจ้ะ"
"ไม่เอาแล้วครับป้าเดี๋ยวพุงแตกพอดี คิดตังค์เลยครับ" ผมควักตังค์จ่ายให้ป้า
"ไปเหอะ ไปซื้อหนมหวานตรงโน้นกัน"
"จะกินขนมปังราดชานมเย็นใช่ป่ะหล่ะ"
"อืมๆๆๆๆ" เราสองคนแวะซื้อชมพู่มะเหมี่ยวก่อนจะไปร้านขนม
"ถ่ายรูปกัน" มันจะมีร้านถ่ายรูปเอาไว้ทำโปสการ์ดเราเข้าไปถ่ายกันรอแปปหนึ่งก็ได้แล้ว แวะสอยเสื้อสกรีนว่าอัมพว่มาคนละตัว แถมด้วยปลาทู
"ซื้อปลาทูก่อนที่นี้อร่อยมากนะ"
"แล้วฟ่ารู้ได้ไงว่าอร่อย"
"ดูจากพ่อค้าไงหล่อเชียว" อิอิ พ่อค้าขายปลาทูหล่อนะครับใครไปอย่าลืมไปอุดหนุน
"ไม่ต้องซื้อแระ"
"ล้อเล่นนาาาาาาเนี่ยแหละต้นกำเนิดปลาทูหน้างอคอหัก"
"เอาปลาทูห้าเข่งครับ" มันรับปลาทูไปถือแบบงงๆว่าทำไมต้องหน้างอคอหัก
"เดี๋ยวขอซื้อนี้หน่อย" มันเดินไปซื้อของเล่นสังกะสีครับผมเลยเดินไปซื้อขนมไทยร้านข้างๆๆ
"นี้น่ารักป่าว" มันเอามาอวดครับ
"อืม กินหนมไรป่าว"
"เอาอลัวกะทิสดอ่ะ ขนมชั้นด้วย บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"เอานี้เพิ่มครับแล้วก็จ่ามงกุฏอีก5กล่องครับวุ้นกรอบด้วยครับ"
"ซื้อเยอะจังอ่ะ"
"เอาไปฝากคุณป้ากับคุณแม่อ่ะ เตอร์จะเอาอะไรไปฝากใครมั้ย"
"ไม่อ่ะไม่รู้จะฝากใครไม่มีคนให้ฝาก" ปมด้อยเริ่มกำเนิดขึ้นมาอีกแล้วครับ
"งั้นก็ซื้อไปฝากคุณพ่อกะคุณแม่ฟ่าแทนดีม๊ะ"
"พ่อตาแม่ยายอ่ะหรอ"
"เบาๆจิ" คนขายแอบอมยิ้ม
"เท่านี้แหละครับ" เรารับของพร้อมจ่ายตังค์ตอนนี้ของเต็มไม้เต็มมือแล้วเราก็เดินกันจนทั่วแล้วได้เวลากลับแล้วเราเดินกลับทางเดิมก็ไม่วายที่จะซื้อโน้นนี้นั้นอีกตามเคยส่วนมากจะเป็นขนมแล้วก็ของแฮนด์เมคต่างๆ
"โหยเยอะมาก" มันเปิดรถเอาของไปเก็บแล้วเราสองคนก็เดินเล่นริมน้ำสักพักอากาศเย็นดีลมพัดแรงมันหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายผมแล้วผมก็ถ่ายให้มันแล้วเราก็ถ่ายรูปคู่กัน
"มีความสุขจังถ้าเตอร์ไม่มีฟ่าคงไม่รู้จักความสุขแบบนี้แน่"
"ฟ่าก็เหมือนกัน"
"ไปเหอะจะได้ถึงกรุงเทพไม่ดึกพรุ่งนี้มีเรียนนะ"
"ป่ะ"เราสองคนเดินกลับไปที่รถ แต่ก็ต้องพบกับอมยิ้มอันหนึ่งเหน็บอยู่ตรงที่ปัดน้ำฝน ผมหยิบขึ้นมาดู
"ใครมาเหน็บไว้อ่ะเตอร์"
"นั้นดิ"
"เก็บรักษาหัวใจผมไว้ด้วยนะครับ" เสียงตะโกนมาจากด้านหลังเราสองคนหันไปมองเป็นกลุ่มนั้นอีกแล้วครับ ไอ้เตอร์คว้าเอาอมยิ้มโยนใส่ถังขยะข้างๆ ผมไม่รู้จะทำไงรีบขึ้นรถโดยพลัน ไอ้เตอร์ก็เดินไปสตาร์ทรถแล้วมุ่งตรงกับบ้าน เสี่ยงพวกมันโห่กันเอง
"ไอ้พวกเชี้ยนี้ตื้อไม่เลิกอย่าให้เจอแถวบ้านนะ"
"จะทำไมเค้าอ่ะ"
"จะตื๊บมันอ่าดิ"
"นักเลงเหลือเกิ๊น อารมณ์อะให้มันเย็นๆๆหน่อย เราไปเหวี่ยงใสเค้า เค้าก็ยิ่งตามกวนประสาทเราอ่ะเพราะเค้าลืมเรื่องความเกรงใจไปไง แต่ถ้าเราทำดีพูดดีกับเค้าอย่างน้อยเค้าก็ต้องเกรงใจแล้วก็ไม่ทำแบบนี้กับเรา"
"เรื่องอื่นพอทนได้เรื่องนี้ทนไม่ได้" สงสัยจะดูหนังมาก
"งั้นก็สงบนิ่งได้แระ"
"คับ" สีหน้ามันยังคงกังวลเป็นแน่ไอ้นี้มันขี้หึงเอาเรื่องเหมือนกันนะ แต่ดีผมชอบอ่ะ
"ไปบ้านฟ่ามั้ยเอาขนมไปให้คุณแม่กัน"
"ไปๆๆๆๆๆๆ" สีหน้ามันดีใจเกินเหตุอ่ะ
"ดีใจแต่พองานก็ได้นะ มันดูโอเวอร์แอคติ้งอ่ะ"
"ก็คนมันดีใจนี้นาจะได้ไปบอกคุณแม่ซักทีว่าเตอร์รักลูกเค้ามากแค่ไหน"
"ถ้าอยากเป็นศพอยู่หน้าบ้านก็เชิญ ขอเตือนไว้ก่อนเข้าไปในบ้านเราสองคนแค่เพื่อนกันธรรมดาห้ามส่งสายตาห้ามคลอเคลียห้ามพูดมาก"
"โห...ห้ามโน้นห้ามนี้"
"แล้วจะไปม๊ะ"
"ไปจิคับ"
"ไปก็ทำตามที่บอกอย่างเคร่งครัด" มันหันมามองผมด้วยหางตา
เราขับรถรวดเดียวไม่ได้แวะที่ไหนอีกผมให้มันแวะปั้มมันก็ไม่แวะมันกลัวเจอไอ้พวกนั้นอีก ไม่ได้กลัวเค้าหรอกครับแต่มันหึงผมกลัวไอ้พวกนั้นจะจีบผม มันคิดได้เนอะแล้วในที่สุดก็ถึงบ้านผมหัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลยไม่รู้ว่าทำไม ตื่นเต้นเหมือนขึ้นเวทีประกวดอย่างนั้นเชียว เห็นคุณแม่รดน้ำต้นไม้อยู่ข้างบ้าน ยัยน้องสาวกำลังช่วยคุณพ่อล้างบ่อปลา ประตูบ้านถูกเปิดไว้ผมให้มันขับรถเข้าไปในบ้านตอนนี้สายตาทุกคู่มองมาที่รถคงสงสัยว่าใครกันนะถือวิสาสะขับเข้ามา
คริคริ
-
เอาใจช่วยฟ่าสุดๆ
นึกขึ้นมาได้อ้ะฟ่า ถ้าเตอร์จะปิดบังฟ่า แล้วเตอร์ให้เบอร์ห้องฟ่าทำไมอ้ะ ไมไม่ให้เบอร์มือถือ
อาจจะไม่มีไรเลยก้อได้นะฟ่า ยังไงก้อลุ้นช่วยฟ่านะจ๊ะ :กอด1:
ขอบคุณนะจ๊ะฟ่า ที่มาต่อให้อีกแล้น
:pig4:
-
..อ่านมาก็หลายตอน..รู้เลยถึงความรักที่เตอร์มีให้ฟ่านะ..
..ฟ่าทำให้เตอร์รู้สึกอบอุ่นมันทดแทนสิ่งที่เขาขาดหายไป..
..เตอร์เป็นคนใจร้อนเนอะ พี่ว่าเค้าต้องการคนดูแลนะ..
...บางคนโตขึ้นมาได้ก็จริง แต่..มันไม่สมบูรณ์..
..คนอื่นอาจเป็นแค่..คนที่ผ่านเข้ามา..ก็ได้นะ..ไม่น่ามีอะไร..
..ค่อยๆๆคุยกันนะ มีอะไรก็มาปรึกษาเพื่อนๆๆในเล้านะ..
..เป็นกำลังใจให้จะ.. :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้พี่ฟ่าอีกคนคร๊าบ
:L1:
-
:z13: :z13:
หวานได้อีกนะ เอิ๊กส์
เป็นกำลังใจ ให้ พี่เอลฟ่ากับเบต้าเอ๊ยคอปเตอร์ - -*
-
ค่อยๆพูดค่อยจากันนะคะ
มันอาจจะไม่มีอะไรมากก็ได้
:L2: :L2:
-
อยากให้หวานๆอย่างนี้ตลอดไปจัง
อย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นเลยนะ
-
ถามมันไปแระ
มีปากเสียงนิดหน่อย แต่ก็โอเค
อีหนิมสร้อยเนี่ยไม่ใช่ใครอ่ะ
เป็นรุ่นพี่อีเอ็มเด็กเก่ามันนั้นแหละ เคยรู้จักกันตอนงานกีฬาที่โรงเรียนนานมากแล้ว
ฟ่าก็นอยด์ไปพักใหญ่นะ สงสัยมันจะแทคทีมมาถล่มฟ่า
แต่พอฟังเตอร์พูดว่า"มันมีใครไม่ได้หรอกนอกจากฟ่า ถ้าไม่มีฟ่ามันก็ไม่มีหัวใจไปรักใครแล้ว"
แอบอมยิ้มในใจแต่ยังโมโหอยู่เดินสะบัดก้นเข้าห้องนอน นั่งสวยๆวาดรูปบนเตียง
มันก็เดินตามมานะ ตามมาอธิบาย
"คุยให้เคลียร์ดิ ฟังนะ เตอร์ไปเจอเค้าที่ร้านเกมส์ก็ทักทายกันธรรมดาไม่ได้มีไร ที่เคยบอกอ่ะว่าเจอรุ่นพี่คนหนึ่งที่ร้านเกมส์(แต่ตอนนั้นฟ่ไม่ได้ซักรายละเอียดอะไรมากหรอกแค่รู้ว่าอีหนิมมันมาแอบปลื้ม) เค้าขอเบอร์จะไม่ให้ก็หน้าเกลียดเลยต้องให้เบอร์ห้อง"
ที่ออกไปกินข้าวก็ไปกินมากะอีหนิมจริงๆแต่เพื่อนเตอร์แล้วก็อิเอ็มชวนไม่รู้ว่าจะมีอิหนิมด้วย
ก็ถามว่า"แล้วไมไม่เล่าให้ฟัง " มันบอกว่า"ไม่อยากให้ฟ่าไม่สบายใจ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าอีหนิมจะขนาดนี้"
เพราะมันเคยบอกไปแล้วว่ามีแฟนแล้ว แล้วก็รักมากด้วย ฟ่าก็โวยวายๆๆๆๆใส่มันตามประสาฟ่าแหละ
ฟ่าบอกว่า"ถ้าติดต่อมันอีกฟ่าจะไม่รับรองนะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราสองคน ฟ่าบอกแล้วว่าอิเอ็มฟ่าไม่ปลื้มหน้าก็ไม่อยากจะมองแล้วยิ่งคนของมันด้วยแล้วยิ่งไม่อยากจะรู้จัก"
มันก็บอก"แล้วจะให้ทำไง เอ็มมันก็เพื่อนนะถึงมันจะเคยทำอะไรไม่ดีมาก็เหอะแต่มันก็ยอมรับผิดแล้วไง ทุกวันนี้ก็ไม่ได้ยุ่งกะมันอยู่แล้วที่ไปกินข้าวก็เห็นกับเพื่อนอีกคนหนึ่งอ่ะถึงได้ไป ฟ่าจะให้เตอร์ทำไงหว่ะ"
มันหลุดคำว่าหว่ะออกมาแล้วทำหัวเสีย ชักสีหน้าใส่ฟ่า
"ทำไมต้องหว่ะโว้ยด้วย เสียงดังทำไม" ฟ่าเสียงดังได้คนเดียวมันห้าม
"ขอโทษ" เออดีมากกกกก55555+
ฟ่าเลยบอกว่า"ก็เลือกเอาแล้วกัน" ร้ายกาจม๊ะ แล้วฟ่าก็ทำหน้าเย็นชาเดินออกนอกห้องไปที่อ่างปลาเล่นกะปลาไม่ใส่ใจไม่สนใจมัน มันเดินตามมาติดๆๆ
"เอาแต่ใจรึป่าวลองคิดดูดิ" มันว่าฟ่าว่าเอาแต่ใจ โหก็กรูรักเมิงนิ
"เออฟ่าเอาแต่ใจ ไม่ได้เอาใจเก่งเหมือนคนอื่นหรอก"
"โอเคโอเค ไม่ยุ่งก็ไม่ยุ่ง พอใจรึยัง"
"พอใจ" 55555+ ชนะเท่านี้แหละ ฟ่าก็สบายใจแระ
เตอร์มันก็ไปเล่นเกมส์ของมันอ่ะคงแอบงอลเล็กๆแต่ก็คงทำอะไรไม่ได้ก็แฟนเมิงเอาแต่ใจนี้นา
พอแระเอามือจุ่มอ่างปลาจนเปื่อยหมดแระไปแหย่ไอ้เตอร์ต่อดีกว่า
เดินไปหอมมันซักฟอด แล้วไปทำไรให้มันหม่ำดีกว่าเอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
**********
*********
********
*******
******
*****
****
***
**
*
ขอบคุณทุกคนมากนะครับที่เป็นกำลังใจให้
ไม่งั้นฟ่าคงระเบิดใส่มันไปแล้วแน่เลย
ขอบคุณทุกคนมากมากนะครับ
รักทุกคนจังน้ำตาจะไหล
:monkeysad:
-
ถามๆเคลียร์ๆ กันไปก็ดี เรื่องแบบนี้ปล่อยค้างคาใจไว้นานไม่ได้
กร้ากกกกก
ถ้าไม่เคลียร์
ก็..จัดการ :beat: :z6: ตามใจชอบ
:z1: :z1:
-
คนที่โดนจะเป็นนุ้งฟ่าอ่ะสิ
ตัวกะเปี๊ยกจะไปสู้มันได้ง่ะ
เง้อๆๆๆๆๆ
ปล.ว่าแต่หน้าเวบเพจตอนคอมเม้นท์ของฟ่าทำไมมีชะนีมายืนบิดตูดอยู่ด้วยอ่ะ
ตรงไอคอนแสดงอารมณ์อ่ะ
งงๆๆๆ
-
ตบด้วยปาก กระชากด้วยลิ้น :laugh3:
พี่เตอร์ไม่กล้าหือชัวร์ คอนเฟิร์ม :o
:m22:แม่ลิเดียมา :mc1:
ปล.รักษาสุขภาพด้วยนะคับ รักพี่ฟ่า+พี่เตอร์
-
เดินไปหอมมันซักฟอด แล้วไปทำไรให้มันหม่ำดีกว่าเอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
แหม๊ น้องฟ่าน่ารักจริ๊งงงงงงงงงง
อย่างงี๊ เตอร์จะกล้านอกใจได้ไง :m4:
-
ฟ่าพยายามทำให้ทุกวันสมบูรณ์ที่สุดอ่ะครับ
ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไงอย่างน้อยก็ทำดีที่สุดแล้ว
และเมื่อถ้าเค้าจะไปจากเราจริงๆฟ่าเชื่อว่าเค้าต้องลืมเราไม่ลงแน่นอน
อิอิ
-
...เหอะๆๆ คุณฟ่าขา รู้สึกว่า..จะงอนมากไปแล้วนะค้า..
..แถมเอาแต่ใจตัวเอง มากจริงงงงงงงง รู้ว่าเค้ารักก้เลย...
...งอนซะ ระวัง ไอ้น้องเตอร์ มันจะเอาคืนนนนนนนนนน.. :L2:
..ฟ่า ถามหน่อย เตอร์รู้ปล่าวว่าฟ่าเอาเรื่องมาลงที่บอร์ด...
-
...เหอะๆๆ คุณฟ่าขา รู้สึกว่า..จะงอนมากไปแล้วนะค้า..
..แถมเอาแต่ใจตัวเอง มากจริงงงงงงงง รู้ว่าเค้ารักก้เลย...
...งอนซะ ระวัง ไอ้น้องเตอร์ มันจะเอาคืนนนนนนนนนน.. :L2:
..ฟ่า ถามหน่อย เตอร์รู้ปล่าวว่าฟ่าเอาเรื่องมาลงที่บอร์ด...
รู้แต่มันไม่สนใจอ่ะ
เคยอ่านครั้งหนึ่งมั้งแล้วบอกว่า"เออเตอร์ก็ปัญญาอ่อนดีเนอะน่ารักดีเหมือนกันเวลาอ่านเป็นตัวหนังสือ"ไม่รู้มันคิดได้ไงอ่ะ5555+มันบอกว่าจะมาเขียนบ้างมันบอกฟ่าอ่ะเขียนไม่ครบทุกรายละเอียดตอนที่ตัวเองขี้โมโหขี้บ่นไม่ค่อยมีมีน้อยเกินไปอ่ะ มันจะมาเสนออีกมุมหนึ่ง
ถ้ามันมาลงจริงๆคงอ่านได้ปีละตอนอ่ะ55555+
มีอินเตอร์เนตไว้เล่นเกมส์อย่างเดียว
มันจะใช้คอมทำอยู่สองอย่างคือเล่นเกมส์กับมิกซ์เสียตัดเพลงอัดเพลงทำดนตรีไรพวกเนี้ยคับ
แหม๋.....ฟ่าก็ต้องงอลบ้างดิคับมันจะได้ดูมีค่าง่ายๆๆได้ไงไม่สมราคา55555+ขำขำเวลาที่ฟ่าง้อมันก็มีมันงอลเก่งกว่าฟ่าอีกงอลไม่มีเหตุผลด้วย เรื่องงอลนี้เดี๋ยวคงได้อ่านกันอ่ะแล้วจะรู้ว่ามีแฟนเด็กมันไม่ได้ครื้นเครงเสมอไปนะครับบบบบบบ
-
มีแฟนเด็กก็ลำบากงี้แหล่ะค่ะ
ดีใจที่ฟ่าเคลียร์แล้ว
-
มีแฟนเด็กก็ลำบากงี้แหล่ะค่ะ
ดีใจที่ฟ่าเคลียร์แล้ว
ฟ่าก็เลยต้อทำนิสัยเด็กๆๆไงแต่จริงๆก็เด็กจริงแหละ
จะได้เป็นกระจกสะท้อนตัวมันไง
อิอิ
ฟ่าก็ดีใจที่เคลียร์เรื่องอิหนิมสร้อยได้
ไม่งั้นมีฉากบู้มาเล่าให้ฟังแน่
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
-
น่ารักกันจิงๆคู่นี้ ประคับประคองความรักกันดีๆนะ :กอด1:
-
o13 o13 o13
เป็นปลื้มนะเนี่ย เคลียร์กันได้ อิๆ
แหมแต่แอบอยากให้เตอร์มาเขียนบ้างนะ
-
งอนกันบ้างอะไรบ้างมันก็ดี เป็นน้ำจิ้มชีวิตคู่ แต่ก็ระวังอย่าให้รสชาดมันจัดจ้านมากไปละ
อ่านตอนไปเที่ยวอัมพวาเนี่ย รู้สึกจะหนักไปทางกิน เขียนซะอยากตามเลย
วัยกำลังโตก็แบบนี้และ แถมใช้พลังงานเยอะทุกคืนอีก คริๆ :z1:
......................................
-
Happy แบบนี้เลยอดได้ใช้แส้ฟาดเทียนหยดเลยละสิ :laugh:
-
ดีจายกะน้องฟ่าาาาา :sad11: รักมั่นคง
จะได้ร่าเริงมาแต่งเรื่องให้พี่ๆอ่านต่อ.....
แต่จันทร์นี้ไปเรียนแล้ว ฟ่าจะมีเวลาลงวันละ 3 ตอนนนนนนไหมนี่
ปล.ถามว่าฟ่าเพื่อนรุ่นเดียวกับ อาร์ม กรกันต์ช่ายป่ะ จะได้บอกสายสืบถูก อิอิ....
-
สวัสดีครับทุกคน :m5:
ผมนายคอปเตอร์รูปหล่อครับ :m9:
:z12:ผมจะมาบอกทุกคนว่า"ทุกคนในนี้แย่งความรักของผมไป" :angry2:
หุหุ
แต่ไม่เป็นไรครับเพราะทำให้แฟนผมมีความสุข :m19:
ผมไม่ได้อ่านทุกตอนหรอกครับ
อ่านบ้างไม่อ่านบ้างจะได้อ่านก็ตอนคุณเค้าลุกไปห้องน้ำ
ผมก็เดินมาดูว่าคุณเค้าทำอะไร แอบคุยกะผู้ชายอื่นรึป่าว :pigangry2:
ผมโรคจิตอ่ะครับเป็นโรคกลัวแฟนไม่รัก
เลยได้อ่านผลงานของคุณเค้าบ้างครับ
เรื่องก็โอเคดีนะครับถึงบางตอนจะบอกไม่ครบทุกรายละเอียดก็ตามโดยเฉพาะเรื่องที่ตัวเองขี้บ่น ขี้วีน ขี้งอล
แล้วก็เรื่องที่ชอบยั่วให้ผมหึง :m26: :m26: :m26:
เช่นเรื่องนี้ครับควรเล่าก็ไม่เล่า เรื่องแกล้งเอาโทรศัพท์มาคุยทำเหมือนว่ามีหนุ่มๆโทรมาจีบจะให้ผมหึงทั้งๆที่ไม่มีคนโทรมาหรอก ร้ายมั้ยครับอยู่ดีดีอยากหาเรื่องทะเลาะ
ยังมีเรื่องชอบเถลไถลอีกนะครับ :catrun:เลิกเรียนโน้นแหนะสยามไปได้ทุกวันสิไม่รู้ไปทำไม
อีกอย่างนะ เรื่องเครื่องสำอางค์กะเสื้อผ้าซื้อมันได้ทุกวัน ครีมอาบน้ำยาสระผมซื้อเต็มห้องน้ำไปหมดจนไม่มีที่วางอ่ะ
บนที่พักน้ำชักโครกยังเอาไปวางเลย ที่แบบนี้ไม่บ่นเปลือง ผมจะซื้ออะไรซักอย่างเนี่ยบ่นอยู่นั้นอ่ะเปลืองบ้างไม่จำเป็นบ้างหาเหตุผลร้อยแปดมาหักล้าง แล้วผมก็ต้องยอมทุกครั้งไปก็รักนี้จะให้ทำไง o4
อีกเรื่องนะแถมให้ เรื่องชอบเก็บความรู้สึกแล้วมาระเบิดทีเดียวผมนี้โดนระเบิดลงประจำ แผลเหวอะหว่ะหมดแล้วเตอร์อ่ะคับ :ped151: :ped151: :ped151:
เห็นรึยังว่าเรื่องที่คุณเค้าเล่ามันเสนอเกือบหมดทุกรายละเอียดยกเว้นเรื่องที่ผมกล่าวมา o16
ไม่รู้ว่าหลังจากข้อความนี้สู่สายตาทุกท่านแล้วชีวิตผมจะเป็นอย่างไร :m2:หวังว่าทุกคนคงจะคิดถึงเด็กกุงเกงน้ำเงินที่ชื่อคอปเตอร์บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ :jul1: เห้อๆๆๆๆๆๆ(แต่ตอนนี้ผมเป็นหนุ่มแล้วนะครับ)
ผมถ่ายทอดเรื่องราวไม่เก่งเท่าคุณเค้าหรอกครับ อ่าของคุณเค้าแล้วกัน
พอได้อ่านเรื่องเมื่อเช้าก็ต้องขอบคุณทุกคนนะครับที่ช่วยผมไม่ให้คุณเค้ามาระเบิดลงใส่ผมเรื่องสนิมสร้อยอ่ะครับ(ไม่รู้คิดชื่อนี้ได้ไง) ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมที่นี้ถึงได้ทำให้คุณเค้าสนใจแล้วก็ติดงอมแงม ทุกคนในที่นี้น่ารักนี้เอง
รักแฟนผมเยอะๆนะครับเผื่อมาถึงผมบ้าง :m3: :m3:
ผมสัญญาว่าจะเป็นผู้สร้างเรื่องให้คุณเค้าได้เอามาเขียนให้ทุกคนได้อ่านต่อไปเพราะผมจะรักเค้าตลอดไปครับอย่าเพิ่งเบื่อนะครับ
รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ.................................คอปเตอร์จอมซ่า :m9:
ปล.กว่าจพิมพ์ได้เล่นเอาเหนื่อยผมพิมพ์ไม่เก่งอ่ะครับ
ปล.2 ไว้เจอกันเมื่อมีงานเข้านะครับ
โย่วโย่วววววว
-
เหอๆๆๆ
มาทีอย่างเยอะ น่ารักทั้งคู่เลย รักกันนานๆน่ะ^^
ว่าแต่น้องเตอร์มาแล้ว น้องฟ่าอ่าคับ หายไปไหนหว่า
-
ดีใจด้วยนะคะที่ปรับความเข้าใจกันได้ :n1:
ตอนแรกนึกเห็นใจคุงน้องฟ่า เรื่องเตอร์
แต่พอได้อ่านที่คุงเตอร์มาเล่าแล้ว
เฮ้อ พอๆกันนะคู่นี้ แต่ถ้าเข้าใจกันทุกอย่างมันก็โอเค ใช่มั้ยค่ะ
-
...เออ ..คู่นี้มันน่ารักว่ะ...อ่านไปขำไป
..อ่านของเตอร์แล้วไหงมันต่างที่ฟ่าบอกล่ะ..
..ไหนฟ่า บอกเตอร์ฟุ่มเฟือย ตอนนี้กลายเป็นฟ่า ฟุ่มเฟือย..
..สรุป ฟุ่มเฟือยทั้งคู่ บ้ากันคนละอย่าง..
..แต่เรื่องของฟ่ามีเยอะนะเนี่ย ขำๆๆทั้งนั้นเลย..ทำไปได้..
..เตอร์ว่างๆๆๆ มาแฉฟ่าดีกว่า"ปีละตอนก็เอา"อยากอ่าน
..ฟ่านี่ทำไปได้ ยั่วให้เขาหึง พูดโทรศัพท์คนเดียว..ขำวุ้ย..
...รักฟ่ารักอยู่แล้ว..
....รักเตอร์ด้วย...
...ฟ่ากับเตอร์ก็รักกันมากๆๆด้วย... :กอด1:
-
อ่าค่ะ น้องเตอร์มารายงานตัวแล้ว
หวังว่าหลังจากโพสข้อความจะไม่เกิดระเบิดลง :laugh:
ขอให้รักกันมากๆนะคะ มีปัญหาอะไรกันอยาใช้อารมณ์กันน้า
:L2: :L2:
-
:L2: อัลฟ่า & คอปเตอร์
สวัสดีจ้า ..ดีใจที่มาตามอ่าน ตอนที่ดีกันแล้ว
ไม่งั้น มีเครียดแน่ ๆ งานนี้
มีอะไร ก็คุยกันดีกว่า จะได้เคลียร์กันไป
เป็นกำลังใจ ให้กับสองหนุ่ม ของเรา :L1:
เตอร์ คร๊าบ คนที่นี่คงไม่สามารถแย่งความรักจากฟ่าได้หร๊อก เค้ารัก ของเค้าซะขนาดน๊าน
มีแต่ ที่นี่จะถม ความรักให้กับทั้งสองคน ...แหละจ้า :กอด1:
-
น่ารัก :impress2:
อ่ะคู่นี้ชอบๆๆ
:กอด1:
-
เกิดอะไรขึ้นกับกระทู้ของช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
เรื่องนี้ขำดี o13
-
ดีใจด้วยนะจ๊ะทั้งฟ่าและเตอร์เลยที่เข้าใจกันแล้ว
รักกันก้อคุยกันดีๆนะ :n1:
อยู่ด้วยกันก้อต้องผ่านต้องฟันฝ่าอะไรด้วยกันนี่หละ จะได้รักกันเห็นใจกันมากๆไงจ๊ะ
ฟ่าน่ารัก เตอร์ก้อน่ารักอ้ะ
ต้องรอเจอเตอร์ตอนงานเข้าเลยเหรอจ๊ะ ว่างๆเตอร์ก้อมาคุยบ้างก้อได้นิ รึนุ้งฟ่าว่าไงจ๊ะ
รึว่าฟ่ากลัวว่ารายละเอียดที่ตกหล่นมันจะเพิ่มเติมมาปะจ๊ะ
รักฟ่านะ แล้วก้อรักเตอร์ด้วยอีกคน :กอด1:
-
น่ารักทั้งคู่เลยคับ รักกันนานๆนะคับผิดนิดโกธรหน่อยก็อภัยให้กันมากๆนะคับ :L2:
-
เฮ้ย
น่ารักอ่ะ ชอบๆๆ
ชอบคอปเตอร์
ชอบตรง *คุณเค้า* น่ารักดีนะ น้องเตอร์ ปลื้ม
อ่านแล้วสถานที่แวดล้อมใกล้ตัวเราดีด้วย
55+
ไว้จะแวะไปส่อง
ฟ่า แอบร้ายย อ่านแล้วฮา
แต่ปลื้มคอปเตอร์~
-
ทำไมทุกคนทำกับฟ่าเช่นนี้
ทุกคนเชื่อคำพูดของคุณคนนั้นหรอ
คุณคนนั้นเค้าใส่ร้ายนุ้งฟ่านะ
ฟ่าถูกใส่ร้ายฟ่าถูกใส่ร้าย
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ฮือๆๆๆๆๆๆๆ :o12: :o12: :o12:
**********************************************
**********************************************
**********************************************
คืนนี้ไม่ต่อให้แร้วววววววว
งอล
งอล
งอล
งอล
:a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14:
ฟ่าออกจะเรียบร้อย พูดน้อย อยู่เฉยๆเงียบๆ
ไม่เคยจะบ่น :m16:
ไม่เคยจะวีน :serius2:
ไม่เคยจะขี้งอล :a14:
ไม่เคยจะหาเรื่องให้ใครต้องมาหึงมาหวง
เรื่องหยิบโทรศัพท์มาคุยคนเดียวฟ่ายืนยันได้เลยว่า......เออ...........เออ ทำก็ด่ะ
ก็ฟ่าแค่อยากรู้ว่าคุณคนนั้นเค้ายังรักยังหวงฟ่าเหมือนเดิมรึป่าว ฟ่าผิดด้วยหรอ ฟ่าหาเรื่องให้เราต้องทะเลาะกันหรอ
ดูสิแค่นี้ฟ่าก็เป็นผู้ผิดซะแล้ว :o11:
ทุกคนยังเข้าข้างคุณคนนั้นอีก
ไม่เห็นใจนุ้งฟ่าเลยใช่มั้ย ฟ่าเสียใจฟ่าเสียใจ :o12: :o12: :o12:
ไหนๆๆก็บอกฟ่าชอบระเบิดใส่คุณคนนั้น
งั้นอย่าเล่นเกมส์อย่างสบายใจเร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/813/3813/images/idiot/bomb.jpg)
-
:z13: :z13:
จิ้มพี่ฟ่า
เอิ๊กส์ ข้อหาน้อยใจเกินเหตุ มีโทษ ทั้งปล้ำเเละจับนู้นจับนี้ 5555+
:jul3: :laugh: :m20:
:bye2: :bye2:
-
"คุณเค้า" กับ "คุณคนนั้น" เนี่ย น่ารักทั้งคู่จิงวุ้ย :กอด1:
ชิส์ นุ้งฟ่า อย่ามางอลลลลลล แล้วไม่ต่อเรื่องให้ดิ
ไปงอน "คุณคนนั้น" ดิตะเอง มางอนคนอ่านทำม้ายยยย :z3:
-
เข้ามาให้กำลังใจนักเขียน
อ่า..
รักกัน น่ะ รักกัน
-
ฟังความทั้งสองฝ่ายแล้วก็สรุปว่าเสมอกันไป :laugh:
เพราะน่ารักทั้งคู่ :-[
-
น้องเตอร์มาแล้ววววววววววววว :pig2:
เชื่อว่าเด๋วก็หลงเล้าเป็ดนี่แน่ๆๆ มันเข้ามาแล้วออกไม่ด้ายยย....
เตอร์ก็น่ารักไม่แพ้ฟ่าเลยยย ยอมเป็นคนโง่ที่รู้ทันอีกตะหาก(เพื่อคนที่รัก) สร้างสีสันในชีวิตมากมายยยยย
ไม่เขียนต่อละ อิจฉาาาาาาาา :o8: :impress2: :-[
ปล.แม้เตอร์มา ฟ่าก็น่ารักเช่นเดิมมมม :กอด1: อย่างอลน้า.....ลงเรื่องต่อด้วย อิอิ
-
นับวันน้องฟ่าจะสาวขึ้นทุกวันเลยนะ :เฮ้อ:
-
นับวันน้องฟ่าจะสาวขึ้นทุกวันเลยนะ :เฮ้อ:
55555555+
ก็สาวแค่ในนี้แล้วก็บนเตียงเท่านั้นแหละ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
แหมน่ายินดีๆ จำไว้นะคับเตอร์เวลามีปัญหาใช้ร่างกายตัดสินกานบนเตียงเยย เอาให้หลาบจำ :laugh:
-
แหมน่ายินดีๆ จำไว้นะคับเตอร์เวลามีปัญหาใช้ร่างกายตัดสินกานบนเตียงเยย เอาให้หลาบจำ :laugh:
แหม๋คุณ...เรื่องบางเรื่องมันก็ไม่จบลงบนเตียงเสมอไปหรอกนะครับ
แต่เช้าเชียวนะ
อย่างอื่นบ้างอะไรบ้างนะครับ
55555555+
คริคริ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
-
55555555+
ก็สาวแค่ในนี้แล้วก็บนเตียงเท่านั้นแหละ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
..เอ๊า..ยอมรับแล้วนะเนี่ยว่า...เป็นสาวบนเตียง...
..เปลี่ยนตำแหน่ง..ถาวร..แล้วสิ...
...เลิกอยากรู้อยากเห็นแล้วใช่ปล่าว..
..น้องเตอร์..มันเรียกฟ่า..น่ารักดีเนอะ..คุณเค้า... :กอด1:
-
^ 5555+
น้องฟ่าค้นหาตัวตนพบแล้วสินะ :m20:
-
**********
*********
********
*******
******
*****
****
***
**
*
* *
*********** มาต่อให้แล้วนะครับ หลังจากระเบิดลงเมื่อคืน มีผู้รอดจากเหตุการณ์1คนบาดเจ็บสาหัส
*
*********************************************3
*****************************************2
***********************************************1
**
"อ้าว...ฟ่าลูก นึกว่าลืมบ้านไปแล้วนะเรา" เสียงแม่ดีใจที่เห็นผมแล้วก็เดินไปปิดน้ำแล้วเดินมาที่ผม
"หวัดดีครับแม่หวัดดีครับพ่อ" ผมยกมือไหว้ท่าน คุณพ่อยิ้มให้ผมพร้อมกับมอบหน้าที่ล้างอ่างปลาให้ยัยน้องสาว
"พี่ฟ่าซื้อหนมมาฝากหนูรึป่าว ตุ๊กตาที่ฝากซื้ออ่ะได้ป่าว" ทวงของเชียวนึกว่าจะคิดถึงกันบ้าง
"นี้เตอร์ครับแม่พ่อ เพื่อนฟ่าครับ"
"สวัสดีครับ" มันยกมือไหว้พ่อกับแม่ผมอย่างเรียบร้อยเชียวเพิ่งจะคอยเห็นมุมนี้ของมันอ่ะ
"หวัดดีลูก ป่ะๆๆเข้าบ้านก่อน"
"ฟ่าซื้อขนมมาฝากเพียบเลยครับที่พ่อกับแม่ชอบทั้งนั้นเลยน๊า" ผมเดินไปหยิบขนมที่หลังรถ มันเดินตามมาช่วย
"ซื้ออะไรกันมามากมายลูก วันหลังไม่ต้องนะแม่เค้าทำขนมทุกวัน"
"เตอร์มันซื้ออ่ะ มันบอกจะเอามาฝากพ่อกับแม่" ช่วยๆกันดันดาราหน่อย
"ขอบใจมากนะลูก อุตส่าห์มีน้ำใจ ป่ะๆๆๆเข้าบ้านๆๆเดี๋ยวทานข้าวเย็นกับแม่นะลูก" แม่เดินไปจูงมือมันให้เข้าบ้านโดยมีพ่อกับผมเดินตาม
"นั่งก่อนลูกเตอร์ แล้วไปไหนกันมาเนี่ยลูก ไปกันสองคนเองหรอ"
"เออ......" มันไม่รู้จะตอบยังไงผมเลยชิงตอบคำถามนี้เอง
"ไปกันเยอะเลยพ่อ ไปอัมพวามาครับ แต่พวกนั้นบ้านอยู่คนละทางอ่ะครับ" ของโทษนะครับแด๊ดดที่ต้องโกหก
"อืมๆๆๆ"
"ฟ่าไปเอาน้ำมาให้เพื่อนสิลูก"
"คับ" ผมเดินไปเอาน้ำในตู้เย็นมาให้มัน
"ขับรถมาเหนื่อยๆเดี๋ยวกินน้ำก่อนนะลูกนะ"
"อ่ะ" ผมยื่นน้ำให้มัน
"เดี๋ยวฟ่าแกะขนมให้กินดีกว่า อันนี้ขนมชั้นของโปรดพ่อ อันนี้อลัวของโปรดแม่"
"แหม...ไอ้ลูกคนนี้ประจบจังนะ จะขออะไรรึป่าวเนี่ย"
"ป่าวซะหน่อย" พ่อกับแม่รับขนมไปชิม
"แม่ว่ามันเยอะนะลูกซื้กมาหลายกล่องเลย เดี๋ยวแม่แบ่งเอาไว้ใส่บาตรมั้งดีกว่านะ"
"ดีดีเลยแม่ เห้ย...เตอร์ อ่ะ นี้กินซะนั่งเงียบเลยพ่อกับแม่ฟ่าไม่ดุหรอกนะ พูดได้เว้ย" ผมส่งขนมให้มันที่นั่งเงียบๆเหมือนจะเกร็งๆๆ
"นั้นสิลูกพ่อกับแม่ไม่ดุหรอกนะ หรือเราไปขู่อะไรเพื่อนไว้รึป่าวฟ่า"
"ป่าวนะแม่" งานเข้าแล้วครับอยู่ดีดีไอ้เตอร์ก็น้ำตาไหลซะงั้น เห้ยนี้มันเป็นไรเนี่ย เหตุการณ์นี่เล่นเอาผมอึ้งๆๆๆๆๆแล้วก็งงมากมายอ่ะ แบบเอ๋อรับประทานอ่ะครับ
"ไอ้หนูเป็นไรลูกร้องไห้ทำไม ไหนๆๆบอกพ่อสิ"
"อ่าวเห้ยร้องไห้เลยแม่ มันร้องไห้อ่ะ เห้ยเตอร์เป็นไรป่าว"
"เป็นไรลูก" มันนั่งร้องไห้ซะงั้นอ่ะแม่ผมเข้าไปกอดไหล่มันพร้อมกับเอาทิชชูเช็ดน้ำตาไห้
"เตอร์....เตอร์อยากให้พ่อกับแม่เป็นแบบนี้บ้าง"
"ทำไมหล่ะลูก"
"เตอร์เจอหน้าพ่อกับแม่ปีหนึ่งนับครั้งได้ครับ ทานข้าวด้วยกันปีหนึ่งไม่ถึงสิบครั้ง เตอร์อยากกอดพ่อกับแม่แบบนี้บ้างอ่ะคับ" เสียงมันยังสะอื้นอยู่
"โหไรหว่ะตุ๊ดนี้หว่า อยู่ดีดีก็อยากร้องไห้ไม่รู้ว่าเป็นอะไรรรรร" เอิ๊กๆๆๆๆๆขำไว้ขำไว้
"เดี๋ยวเถอะฟ่าแบบนี้พ่อไม่ชอบเลยลูก"เห็นป่ะว่าผมอ่ะโดนดุอีกแล้ว
"ขอโทษครับบบ"
"เตอร์ไม่โกรธหรอกครับ ต้องขอบใจฟ่าต่างหาก ที่เป็นเพื่อนเตอร์ทำให้เตอร์ไม่เหงาอะคับ เตอร์อิจฉาฟ่าอ่ะคับมีพ่อแม่ที่น่ารักแบบนี้"
"พ่อแม่รักลูกทุกคนแหละจ้ะ ที่พ่อกับแม่เค้าไม่มีเวลาก็เพราะเค้าต้องทำงาน ส่งเสียเราอยากให้เราสบายนะลูกสิ่งที่ท่านทำทุกอย่าง ก็เพื่อนหนู ท่านรักหนูเพียงแต่ท่านไม่ได้แสดงออกแบบที่พ่อกับแม่ปฏิบัติต่อฟ่านะลูก หนูไม่ต้องเสียใจนะคิดซะว่าพ่อกับแม่เป็นพ่อและแม่หนูอีกคนก็แล้วกันลูก"
"อนุญาติให้ยืมกอดได้นะ"
"ขอบคุณครับ" มันยกมือไหว้พ่อกับแม่ผม พ่อเอื้อมมือไปลูบหัวมันเบาๆ
"มันเชื่องพ่อไม่กัด"
"เรานี้มันกวนเพื่อนจริงๆนะ เดี๋ยวเพื่อนไม่คบนะลูกบีก็ไปคนหนึ่งแล้วทนไม่ไหว"
"ทำไมพูดแบบนี้งะ" โหพ่อคร๊าบบบแทงใจดังจึก แต่ทำขำไว้ก่อน
"เลิกกอดได้แล้วไอ้ขี้แยกินหนมนี้อ่ะ"
"กินขนมลูกเลิกร้องๆ ผู้ชายเค้าไม่ร้องไห้กันหรอกลูก" ก็มันไม่ใช่ผู้ชายอ่ะแม่ มันเป็นตุ๊ดดดเอิ๊กๆๆๆ
"แล้วนี้จะค้างบ้านมั้ยลูก" พ่อหันมาถามผม
"ไม่ครับพ่อเดี๋ยวพรุ่งนี้ฟ่ามีเรียนเช้าครับ"
"งั้นเดี๋ยวแม่ไปทำกับข้าวดีกว่าเ ดี๋ยวได้ทานข้าวแล้วกลับเลยจะได้ไม่ต้องขับรถกันดึกๆมันอันตราย"
"ระดับนี้แล้วแม่"
"อย่าประมาทสิลูก แล้วอยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ยเนี่ย"
"กับข้าวแม่พิเศษทุกอย่างแหละครับ"
"อ้อนไม่เลิกลูกคนนี้ เตอร์ละลูกหนูอยากทานอะไรมั้ย" คำก็หนูสองคำก็หนู ไอ้ฟ่าเป็นหมาไปเลย
"เตอร์ทานอะไรก็ได้ครับ"
"ขี้กินม๊ะ"
"เดี๋ยวเหอะฟ่า เรานี้ตั้งแต่เรียนมหาลัยนี้พูดไม่เพราะเลยนะแม่ไม่ชอบนะลูกเดี๋ยวจะโดน"
"โอ๊ย...ไม่เดี๋ยวแล้วแม่" แม่เดินมาหยิกผมก่อนเดินเข้าไปในครัว
"ฮ่าๆ" มันหัวเราะเยาะผม
"สมน้ำหน้า พ่อไปดูปลาก่อนดีกว่าไม่รู้ยัยน้องเราเป็นไงมั้ง"
"เตอร์ขอไปดูด้วยได้มั้ยครับ"
"มาเลยๆๆๆ"มันเดินตามพ่อไปที่อ่างปลา
"ไอ้ฟ่ากลายเป็นหมาหัวเน่าไปเลยทีนี้"
"ก็เรามันดื้อนี้" ดูคุณพ่อผมสิครับเป็นไปกะเค้าด้วย ถ้าพ่อกับแม่รู้ว่าผมกับมันเป็นแฟนกันจะเป็นอย่างไรเนี่ย ไม่อยากจะคิดเร้ยยยย
ผมขึ้นไปที่ห้องนอนผม มันก็ทำให้ผมคิดถึงบีขึ้นมา ไม่รู้ป่านนี้มันจะเป็นอย่างไรบ้างนะสงสัยลืมผมไปแล้วมั้ง มันคงมีความสุขดีมันคงมีคนที่ห่วงใยแล้วขนาดผมยังมีไอ้เตอร์เลยแล้วทำไมมันจะไม่มีใคร เอาน๊าอย่างน้อยเราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ผมนอนมองโน้นมองนี้ในห้องตัวเองซักพักมันก็มาตาม
"ก๊อกๆๆๆๆ"
"เปิดมาเลยครับฟ่าไม่ได้ล็อค"
"ทำไรอ่ะ คุณแม่ให้ตามไปทานข้าว"
"เดี๋ยวไป ไอ้ลูกแง"
"แล้วไมอ่ะลูกแงแล้วงะ"
"ก็ไม่แล้วไง เด็กมีปัญหาๆๆๆๆๆๆๆๆช่วยไม่ได้เลยยย" ผมทำหน้ากวนตรีนใส่มัน เอิ๊กๆๆๆๆ มันเดินมานั่งลงบนเตียงของผม
"เคยมีใครมานอนรึยังตรงนี้อ่ะ" มันเอามือตบเบาๆที่หมอน
"เคย"
"แฟนหรอ"
"ป่าว เพื่อน ถามทำไม"
"เตอร์ป็นคนแรกของฟ่ารึป่าว"
"คงใช่มั้ง"
"หรอ แต่ฟ่าไม่ใช่คนแรกของเตอร์นะ ฟ่าซีเรียสเรื่องนี้รึป่าว" กรูว่าแล้วววววว่าทำไมมรึงถึงได้เชี่ยวชาญงานนัก แต่ผมไม่ได้คิดอะไรนะแต่ก็มีติ้งค์ๆๆในใจจุดดอทพิทนิดหน่อย
"ไม่หรอก ไม่ใช่คนแรก แต่ขอเป็นคนสุดท้ายยยยยยยยยยยย" ร้องเพลงด้วยนะผู้อ่านทุกคนเพื่อสุนทรีย์ในการอ่าน
"ฟ่าจะเป็นคนสุดท้ายที่เตอร์รักและจะอยู่ในใจ จนเตอร์สิ้นลมหายใจนะ" ลิเกมากกกกกกกก
"ขอบคุณที่พูดแบบนี้ออกมามันทำให้ฟ่ารู้ว่าความรักมันมีอยู่จริงอย่าลืมที่เตอร์พูดไว้นะ"
"อืมเตอร์สัญญา" เสียงแม่ตะโกนเรียกให้ลงไปทานข้าวจากด้านล่าง
"ไปกินข้าวเถอะเดี๋ยวแม่คอย" เราสองคนเดินลงไปทานข้าว
"มาทานกันลูก"
"โห....ไข่พะโล้ น้ำพริก แกงส้ม ปลาทอด ยำใหญ่ ทอดมัน กุ้งผัดบล็อคเคอร์รี่ เป็ดพะโล้ นี้คุณแม่จะเลี้ยงพระหรอครับ"
"ถือว่าเลี้ยงต้อนรับลูกชายคนใหม่" ลูกสะใภ้แม่ แม่เรียกผิดแร้ววน๊าจ้ะ เอิ๊กๆๆๆๆๆ
"ขอบคุณนะครับคุณแม่ ของโปรดเตอร์ทั้งนั้นเลย"
"หรอออออออออออออออออออ"
"แล้วยัยลูกสาวไปไหนหล่ะพ่อ"
"หน้าบ้านโน้นแนะแม่ นั่งดูปลาคราฟตัวใหม่อยู่อ่ะ เห็นตั้งชื่อให้มันด้วยนะ นี้ก็อีกคน บ๊องๆเหมือนพี่มันเชียว"
"ชื่ออะไรอ่ะครับ"
"พ่อก็จำไม่ได้หน่ะลูกเดี๋ยวมาก็ถามเอาแล้วกัน กินๆๆๆเลยลูก"
"ฟ่าไปตามน้องมาสิ เดี๋ยวได้กินพร้อมกันลูก"
"เดี๋ยวเตอร์ไปตามให้ครับ" มันลุกออกไปตามน้องของผม รู้งานดีมากกก ประจบออกหน้ามากกก
"จานสุดท้ายมาแล้วจ้า เขียวหวานปลากรายไข่เจียว"
"ยังมีอีกหรอครับ วันนี้แม่ทุ่มสุดตัวเลยนะเนี่ย"
"สงสารหนูเตอร์อ่ะเค้าจะได้รับความอบอุ่นจากพวกเราไปชดเชยส่วนที่เค้าขาดยังไงหล่ะลูกหนูโชคดีกว่าเค้านะที่มีพ่อแม่อยู่ด้วยแบบนี้เวลาพูดอะไรกับเพื่อนก็ถนอมน้ำใจกันหน่อยนะลูก เดี๋ยวเค้าจะน้อยใจเอา"
"คับบบบบบบบ"
"แล้วนี้ไปตามกันถึงไหนเนี่ยยังไม่มากอีก"
"มาแล้วคะ กลิ่นหอมไปถึงหน้าบ้านเชียว"
"กว่าจะมาได้นะคะคุณหนูต้องให้คนไปตาม"
"ก็พี่เตอร์อ่ะสิให้คิดชื่อปลาอีกตัวก็คิดอยู่นั้นอ่ะ" สองคนนั่งลงที่โต๊ะยัยน้องสาวนั่งข้งผมเตอร์ไปนั่งข้างแม่พ่อนั่งหัวโต๊ะ
"สรุปแล้วปลาเราชื่ออะไรมั้งอ่ะ" ผมหันไปถามน้องสาวที่กำลังจะตักข้าวเข้าปาก
"ชื่ออารยา แพนเค้ก พัชราภา รัฐภูมิ ธีรเดช"
"แล้วที่พี่เตอร์ตั้งชื่ออ่ะชื่ออะไร"
"แองเจอรีน่า"
"โอ้ววววอินเตอร์ซะ"
"หนูก็ว่างั้นอ่ะ"
"กินได้แล้วลูก สองคนพี่น้องนี้ไม่เคยเจอกันรึไง"
"ก็พี่หนูเนี่ยไม่ค่อยจะกลับบ้านนี้คะ" มีประชด
"จร้า จะพยายามมาให้บ่อยที่สุดเลยจร้า"
"ดีมาก"
"กินข้าวได้แล้วลูกเตอร์นั่งยิ้มอยู่นั้นอ่ะ สองพี่น้องนี้เค้าก็เพ้อเจ้ออย่างเนี่ยแหละ"
"เตอร์ว่าน่ารักดีครับ เตอร์ไม่มีน้องเลยอยากมีน้องกับเค้าบ้างอ่ะครับ"
"เอาหนูเป็นน้องก็ได้คะ"
"จริงรึป่าว"มันทำท่าดีใจที่น้องผมพูดแบบนั้นแต่มันหารู้ไม่ว่าหายนะกำลังมาเยือน
"เอาไปเลี้ยงเลยลูกพ่อยกให้ พูดมากเลยเกิน"
"คุณพ่ออ่ะ"
"ลองกินนี้เลยลูกเตอร์เขียวหวานปลากรายไข่เค็ม" แม่ตักอาหารให้เตอร์เตอร์ยกมือไหว้ขอบคุณ แหม..แฟนผมนี้มารยาทดีสุดยอด เขียวหวานจานนี้อร่อยมากครับคุณแม่ผมจะเจียวไข่แล้วก็ราดด้วยแกงเขียวหวานปรากรายกินคู่กันอร่อยดี ในไข่เจียวก็จะมีเนื้อปลากรายชิ้นเล็กๆๆปนอยู่
"อร่อยมากๆๆเลยครับเพิ่งเคยทานที่นี้ที่แรกเลยนะเนี่ย" แม่ผมยิ้มจนแก้มจะปริอยู่แล้วครับ
"อร่อยก็มาทานบ่อยๆนะลูก" มือ้อาหารมื้อนี้อบอวลไปด้วยความอบอุ่น มันเข้ากับที่บ้านผมได้ดีเหมือนกับไอ้บีไม่มีผิด เราช่วยกันเก็บจานไปล้างโดยมีน้องสาวของผมคอยช่วยแล้วก็พูดโน้นพูดนี้ให้ฟัง พ่อกับแม่นั่งดูปลาอยู่หน้าบ้านพร้อมกับขนมหวานรอพวกเราอยู่ เรา3คนพากันไปกินขนมหน้าบ้าน กว่าจะกินเสร็จก็เย้นแล้วผมกับมันเลยลาพ่อกับแม่กลับกรุงเทพ
"พ่อแม่ฟ่ากลับนะครับแล้วเดี๋ยวจะมาใหม่"ผมยกมือไหว้แม่กับพ่อ
"เตอร์กลับนะครับ" มันเดินเข้าไปไหว็พ่อกับแม่ แม่เดินเข้ามากอดมัน
"แล้วมาเที่ยวอีกนะลูก"
"ครับคุณแม่"
"ขับรถดีดีนะฟ่าเราอ่ะ อย่าขับให้มันไวมากพ่อหล่ะกลัวจริงๆเลย"
"ครับพ่อ"
"พี่ไปแระ เดี๋ยวครั้งหน้าไม่ลืมตุ๊กตาแน่นอน"
"ให้มันจริงเหอะ"
"โหก็มันแพงนี้หว่า"
"อย่าตามใจน้องมันมากนักฟ่า"
"ยัยหนูไปเปิดประตูลูก" แม่ใช้ให้น้องสาวผมไปเปิดประตู พร้อมกลับกำชับให้ขับรถดีดี ผมเป็นคนขับเองเพราะผมรู้ทางลัดบ้านผมไม่ได้ไกลจากรุงเทพมากแค่lujสิบนาทีก็ถึงแล้ว"
"อิจฉาอ่ะ"
"อิจฉาอะไร"
"อยากให้พ่อกับแม่เตอร์เป็นแบบนี้บ้าง"
"แค่ที่ท่านให้กินให้ใช้ทุกวันนี้ก็ไม่รู้จะตอบแทนยังไงแล้ว ดูเด็กพวกนั้นดิ ไม่มีแม้แต่รองเท้า ไม่สามารถจะเลือกอะไรได้เลย เค้ายังไม่น้อยใจแล้วนังอมทุกข์แบบเตอร์หรอก" ผมชี้ให้มันดูเด็กขายพวงมาลัยไม่ใส่รองเท้า
"ก็จริงอ่ะ"
"งั้นก็เลิกน้อยใจท่านได้แล้ว"
"อืม แต่ฟ่าต้องดูแลเตอร์ให้ความรักเตอร์แทนพ่อกับแม่เตอร์นะ"
"จร้า" อ้อนจังโว้ยยยยยยยยยยย
"งืดๆๆๆๆๆๆๆ งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์เข้า
"ฮัลโหลครับ มีไรครับพี่ส้ม"
"ครับ เช้าครับ ได้ครับ ใต้คณะนะครับ โอเคครับ สวัสดีครับ" พี่ส้มโทรมาให้บอกเพื่อนด้วยว่าตอนเที่ยงให้ไปเจอที่ใต้ตึกแกมีเรื่องจะให้พวกเราช่วยหน่อย
"มีไรหรอ"
"พี่ส้มให้น้องๆไปเจอกันอ่ะจะคุยเรื่องงานไรไม่รู้"
"อืม" สักพักเราสองคนก็ถึงคอนโด มันหลับไปแล้วครับสงสัยจะเหนื่อย
"เตอร์ๆๆๆๆ ถึงแล้วตื่นได้แล้ว" มันทำหน้างงๆ
"ถึงแล้วหรอ เอ้อออออ หลับสบายจังที่รักขับรถนิ้มมมนิ่ม"
"ตื่นมาก็เพ้อเจ้อเชียว ไปหยิบของหลังรถเลยเร็วๆๆ" นี้เจอใช้เลยเมิงงง
"คับบบบบบบบบบบบบคุณ" ผมปล่อยให้มันถือคนเดียวผมเอามาแต่ขนมที่จะซื้อมาฝากลุงเพิ่มเท่านั้น อิอิ สบายเยยยยย สองมือมันเต็มไปหมด
"ลุงคร๊าฟฟฟฟฟ่าซื้อขนมมาฝาก"
"ขอบใจมากขอบใจมากลูก แล้วนั้นคุณเตอร์ซื้ออะไรมาเยอะแยะเชียวครับ เดี๋ยวลุงช่วยถือไปส่ง"
"ไม่ต้องหรอกครับลุงมันไม่ได้หนัก" ผมตอบแทนมัน อยากแกล้งมัน
"เอางั้นหรอครับ"
"ครับ อ่าวไปกดลิฟท์ดิ ยืนมองไรอ่ะ" ลุงเพิ่มแอบหัวเราะเบาๆ
"ครับคุณ"
"มาแระ ให้ฟ่าเข้าก่อนสิเตอร์นี้ยังไงนะ"
"ครับคุณ เชิญครับ"
"เอ้ายืนมองประตูแล้วมันจะเปิดมั้ยครับคุณเตอร์ เอาคีย์การ์ดมาเปิดสิครับ"
"ครับคุณ" มันหาคีย์การ์ดในกระเป๋าสภาพมันทุลักทุเลมาก แต่มันก็น่ารักดีแหะ ประตูถูกเปิดออกมันเดินเอาของไปวางบนโต๊ะ
"เหนื่อยจัง" ผมเดินไปดูของบนโต๊ะแล้วหยิบโปสการ์ดไปนอนเอกเขนกดูที่โซฟา
"เปิดแอร์ให้หน่อยจิร้อนอ่ะ"
"ครับคุณ"มันเดินไปเปิดแอร์โดยดีไม่มีปริปากแต่มันคงงงว่าผมเป็นอะไรกัน
"หิวน้ำอ่ะเอาน้ำเย็นๆให้กินหน่อยดิ"
"ครับคุณ" มันเดินไปเอาน้ำในตู้เย็นมาให้ผม แต่มันแกล้งเดินสะดุดให้น้ำหกรดตัวผม นึกสภาพนางเอกซุ้มซ่ามที่มาจากบ้านนอกแล้วมาเป็นคนใช้สิครับ นั้นแหละมันเล่นบทนั้นอยู่
"ใช้แค่นี้ ต้องแกล้งกันเลยหรอ"
"ผมไม่ได้ตั้งใจครับคุณท่าน อย่าไล่ผมออกนะครับผมขอโทษครับ เดี๋ยวผมเช็ดให้นะครับ" มันเอื้อมไปหยิบทิชชูมาเช็ดเสื้อกับกางเกงให้ผม
"ถอดเลยมั้ยครับเดี๋ยวผมเอาไปซักให้" มันเอื้อมมาถอดเสื้อผมพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์
"เปียกหมดแล้วเนี่ยเ ล่นอะไรก็ไม่รู้" มันถอดดเสื้อผมออกแล้ว.......แล้ว......แล้วก็เอื้อมไปปลดเข็มขัด
"มองอะไรอ่ะ".................................................
******
*****
****
***
**
*
*
*
*
*
*
*
*
เย็นนี้ไม่อยู่เน้ออออทุกท่าน จุฟฟฟฟฟฟฟฟฟจ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
55555555+
ก็สาวแค่ในนี้แล้วก็บนเตียงเท่านั้นแหละ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
..เอ๊า..ยอมรับแล้วนะเนี่ยว่า...เป็นสาวบนเตียง...
..เปลี่ยนตำแหน่ง..ถาวร..แล้วสิ...
...เลิกอยากรู้อยากเห็นแล้วใช่ปล่าว..
..น้องเตอร์..มันเรียกฟ่า..น่ารักดีเนอะ..คุณเค้า... :กอด1:
ยังอยากรู้อยากเห็นเหมือนเดิม
เอิ๊กๆๆๆๆ
อยากเห็นเตอร์สาวมั้ยอ่ะเดี๋ยววันหลังจะเม้าท์ให้ฟัง
อิอิ
^ 5555+
น้องฟ่าค้นหาตัวตนพบแล้วสินะ :m20:
พบแล้วครับ
แต่ไม่ใช่อย่างที่คิดนะ
มันก็แค่สร้างสีสันเฉยๆๆๆๆ
อย่าคิกมากสิวุ้ย
อิอิ
-
รู้สึกฟ่าจะขยันแกล้งเตอร์จริงๆเลย แกล้งมากๆ ฟ่าต้องโดนเตอร์เอาคืนชัวร์
เอาคืนแบบเนี่ยอ่ะ :oo1:
.................. :laugh:
-
^
^
^
^
ฟาร์ขี้แกล้งดีจัง
:L1:
-
มาทำให้ค้างแล้วก็จากไป :o12:
-
จะน่ารัก ไป ถึงไหนเนี่ยยยยยยยยยยยยย
-
:z2: :z2: :z2:
แหมฟ่าค้างฉากสำคัญนะเนี่ย อิๆ
ดูแล้วท่าทางตอนนี้ฟ่าคงเปลี่ยนตำแหน่งถาวรแล้วอะจิ อิๆ
-
ดีแล้วค่ะที่เข้าใจกัน เล็กๆน้อยๆ
ก้อต้องคุยกันให้เข้าใจ
-
มอง..........อะไรอ่ะ :z1:
-
น้องฟ่าเริ่มเป็นงานแระ
ต้องอย่างนั้นสิน้อง
มีแฟนเด็กต้องข่มให้อยู่ใต้อาณัติให้ดี :laugh: :laugh:
น้องเตอร์จะแอบกลับมาอ่านแล้วฆ่าช้านมั๊ยนี่ :m29:
-
รักกันตลอดไปครับ
โย่ว
-
เย้ ดีกันแล้ว :impress3: ทำเอาเราเครียดไปด้วย :เฮ้อ:
-
อ่านทันแล่วๆ นั่งอ่านอยู่สองวัน
:z2: :z2: :z2:
-
....อ่านตอนนี้จบมีความรู้สึกว่า..
...ฟ่า กวน..ชอบแหย่เตอร์...ขนาดต่อหน้าพ่อแม่นะ..
..เศร้าไปกับเตอร์เลย เห็นครอบครัวฟ่าอยู่กันครบ..
..รู้ซึ่งถึงอารมณ์ของคนที่คิดถึงพ่อแม่เลย..
..เฮ้อ..แหย่น้องนัก..ต้องทดแทนให้น้องเยอะๆๆด้วยนะ..
...ตอนสุดท้ายเนี่ย..ถอดให้หมดนะเตอร์ และ...ให้คุ้ม..โดนซะฟ่า..ซ่าส์นัก... :haun4:
-
โอ้ย.....................น่ารักมากมายคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
จะยังติดตามต่อไปเรื่อยๆนะ
สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้นะ
-
เตอร์สาวววววว โอ้....อยากรู้มั๊กๆ มันเป็นงไอ่ะ :z1:
เย็นนี้ไม่ว่างช่ายม่ะ แต่คืนนี้ว่างหน่อยนะ มาลงอีกซักตอน :impress2:
-
โดน ฟ่า แกล้งอีกแล้ว คอปเตอร์ :laugh:
-
แบบนี้ต้องเอาคืน~
-
ฟ่า ช่างแกล้งเตอร์อ่ะ :serius2:
-
อยาก"เห็น"เตอร์สาว จัดมาให้ได้นะ แล้วก็อยากเห็นฟ่าหนุ่มด้วย
ย้ำ เห็นเท่านั้นนะ :z2:
-
ระเบิดอย่าลงบ่อยนะนุ้งฟ่า เด๋วมีคนตายเพิ่ม
ความเสียหายจะตามมา :laugh:
รออ่าน เตอร์สาว ดีกว่า :กอด1:
-
ฟ่าชอบแกล้งน้องอ่ะ
นิสัยยยยยยยยย
:laugh:
ระวังน่ะ น้องเตอร์ที่รัก จะเก็บสะสมความเครียด(??)เอาไว้ แล้ว ตูม !! ระเบิดลูกใหญ่ลงทีเดียว
เดี๋ยวฟ่าไม่ได้หลับได้นอนหรอกนะ
:laugh:
ป.ล. น้องเตอร์กุงเกงน้ำเงินนี่เอง หึหึ ,, เด็กโรงเรียนนี้ นี่มันน่ารัก น่าลากจริงๆๆๆ ๆ :impress2:
-
อัลฟ่าบ้าบอ คอปเตอร์สุดหล่อ
-
น่ารักจัง
พี่ฟ่าเคยฟังเพลง Because you love me ของ Celine มั้ยครับ
เนื้อหาตรงดีจังเลย
ปล.มีแฟนเด็กต้องหมั่นตรวจเชคใครโทรมา อิอิ
-
:3123:....ฮาโหล ฮาโหล..หนุ่มหล่อ บ้านนี้หายไปไหนโม๊ด...
....หายไปสองวันแล้ววววววว กลับมาด่วนนนนนนนน..
......รักมาเคาะประตูแล้ววว..... :3123:
-
:3123:....ฮาโหล ฮาโหล..หนุ่มหล่อ บ้านนี้หายไปไหนโม๊ด...
....หายไปสองวันแล้ววววววว กลับมาด่วนนนนนนนน..
......รักมาเคาะประตูแล้ววว..... :3123:
มาแล้วจร้า
มิสมิส
-
หายไปวันเดียวเองน๊าสองวันที่ไหนอ่า
มิสมิสทุกคนที่ซู้ดดดดดดดดดดดดด
อยากจะคลั่งไม่ได้เล่นบอร์ด
เห้อๆๆๆๆๆๆๆ
เอาความคิดถึงมาฝากเน้อ
จุบจุบ
"มองหนอนในกุงเกงคับ" มันดึงกางเกงผมออกอย่าไม่รอช้าแล้วครอบปากไปที่กางเกงในผม
ผมอ้าขาให้มันจัดการกับหนอนน้อยของผมอย่างเมามัน หนอนน้อนดิ้นออกมานอกกางเกงในแล้วครับ มันเอาลิ้นสัมผัสเบาๆแล้วถอดกางเกงในผมออก มันยืนขึ้นถอดเสื้อตัวเองผมถอดกางเกงมันจนไม่เหลืออะไรสักชิ้นหนอนมันชี้หน้าผม ผมไม่รอช้าเอาปากจัดการมันโดนทันที เสียงมันครางอยู่ในลำคอพร้อมกับจำหัวผมให้รับกับจังหวะที่มันเด้งเข้ามามันเริ่มจะทนไม่ไหวเลยดันหัวผมออกแล้วผลักผมลงไปบนโซฟามันจัดการกับหนอนของผมอีกรอบมันเลื่อนมาจูบปากผมพร้อมกับกระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ
"เตอร์รักฟ่านะ" มันเดินไปหยิบเจลกับถุงยางในห้อง แล้วก็วิ่งโทงเทงออกมา จัดการใส่ถุงยางให้ผมซึ่งนอนโด่เด่อยู่บนโซฟามันเอาเจลทาด้านหลังของมันพร้อมกับชโลมมาที่หนอนน้อยของผมมันไม่รอช้าขึ้นนั่งบนตัวผมแล้วค่อยๆจับหนอนน้อยใส่เข้าไปในตัวมัน มันหลับตาปี๋หนอนของผมเข้าไปอยู่ในตัวมันแล้วความอบอุ่นเริ่มถ่ายทอดมาสู่ตัวผมมันเริ่มขยับเบาๆๆแล้วก็เร่งเครื่องขึ้นในไม่ช้า มันก้มลงมาจูบผมโดยที่ผมยังขยับตัวรับกับบั้นท้ายมัน ผมลุกนั่งเอาขาห้อยกับพื้นโดยที่มันอยู่บนตัวผม แล้วก็ประกบปากผมอยู่ มันเด้งขึ้นลงอย่างเร็วและแรงขึ้น แรงขึ้น แรงงงงงงงขึ้นนนนนน
"เตอร์ไม่ไหวแล้ว อ่าส์ อื้ออออ โอ้ส์" มันปล่อยพลังมาเต็มหน้าท้องผม ผมกระตุกอีกสองสามครั้งก็หลั่งพิษข้างในตัวมันเราสองคนจูบกันอยู่อย่างนั้นสักพักมันลุกขึ้นแล้วจูงมือผมไปอาบน้ำ เราสองคนอาบน้ำกันแล้วมันก็กู้เอกราชคืนจากผมในห้องน้ำทันที สรุปแล้ววันนี้ผมโดนข่มขืนหรือว่าข่มขืนมันกันแน่ผมเริ่ม งงๆ อิอิเราสองคนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เข้านอนด้วยความเพลียไปในที่สุดเอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
"ตี๊ดๆๆๆๆๆๆงืดๆๆๆๆๆๆๆตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆงืดๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์ผมกับมันแข่งกันดังแข่งกันสั่นเลยครับ
"อื้อออออออออ โหลลลล" ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงมารับโดยที่ตายังหลับอยู่
"เห้ยเตอร์ไม่มาเรียนหรอ ใกล้จะเข้าเรียนแล้ว" เสียงเพื่อนมันโทรมาตาม แต่ทั้งนั้นผมหยิบเครื่องผิดมา กดรับอ่ะ
"เออเดี๋ยวเจอกัน" แอ๊บแทนมันหน่อย
"นี้เตอร์ตื่นยังเนี่ย"
"ตื่นแล้ว เดี๋ยวไปแค่นี้นะ"
"เตอร์ๆๆๆงั้นเอ็มรอใต้ตึกนะ" เอ็มอีกแล้วหรอ หล่อนอีกแล้วหรอเนี่ย
"อืม" ผมกดวางโทรศัพท์ผมเองก็มีเรียนเช้าเหมือนกันเราสายกันทั้งคู่ผมรีบปลุกมันจนลืมบอกไปว่ามีคนโทรมาตาม
"เตอร์ๆๆๆตื่นๆๆๆๆสายแล้วไปเรียนได้เเล้ว"
"อืม....กอดหน่อย" มันหลับตาแต่ว่าอ้าแขนให้ผมกอดมัน ผมเอาหมอนปามัน
"ตื่นได้แล้วสายแล้ว"
"โหเว้ย...ใจร้ายหว่ะ"
"งั้นฟ่าไปอาบน้ำแล้วนะ" ผมหยิบผ้าเช็ดตัวเดินไปอาบน้ำ
"รอด้วยยยยยยย" มันรีบลุกหยิบผ้าเช็ดตัวตามผมมา เราสองคนช่วยกันอาบน้ำโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะต่างคนต่างรีบ วันนี้เราไม่ได้ทานอาหารเช้าร่วมกันเพราะสายมากแล้ว
"เตอร์เอารถไปนะ เดี๋ยวเย็นๆๆเตอร์ไปรับฟ่าที่มหาลัยนะ"
"อืม ขับดีดีนะ"
"คร๊าฟฟฟ" มันยื่นแก้มมาหาผมจะให้ผมหอมแก้มมัน
"หอมเชียว" ผมหอมแก้มมันเบาๆกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆๆติดจมูกผมหอมดีอ่ะ มันทำปากจู๋แล้วหันหน้ามาทางผม
"จุฟ" ผมจุฟปากมันเบาๆๆ
"ไปเหอะ หาอะไรทานรองท้องด้วยนะเตอร์" มันได้สิ่งที่มันต้องการแล้วมันก็ชวนผมออกเดินทาง เราสองคนแยกย้ายกันไปเรียน
"จร้าภรรมี" ไอ้นี้กวนประสาท ผมรีบไปเรียนเพราะเพื่อนๆรออยู่
"เห้ยทำไมเพิ่งมาหว่ะ" ไอ้ต้นถามผม
"โทษทีหวะตื่นสายไปหน่อย"
"พวกกูจะไม่รอเมิงแล้วนะเนี่ย"
"เออๆๆอ่ะนี้ของฝาก กูไปอัมพวามา" ผมเอาถุงขนมถุงใหญ่ว่าตรงหน้าพวกมัน
"ไปไม่ชวนกันเลยนะฟ่า ไปกะแฟนอ่าดิ" กุ๊กถามผมด้วยหน้าตาเจ้าเล่ห์
"ป่าวๆๆไปกะที่บ้านอ่ะ"
"มีของฝากอย่างนี้ค่อยให้อภัยได้หน่อย แต่ว่าพวกเราควรไปเรียนได้แล้วนะ"
"ป่ะเดี๋ยวจะโดนชุดใหญ่" ทุกคนเดินขึ้นไปเรียนแล้วก็หยอกล้อกันตามเดิม
"นี้มรึงซื้อเชี้ยไรมาหว่ะ" มันเปิดถุงดู
"ขนมไง"
"กูว่ามันสวยเกินจะกินหว่ะน่าเสียดาย"
"กินๆๆไปเหอะ หรือมึงจะกินหนอนไอ้เชี้ยนี่" นุ่นกะต้นคู่เดิม
พวกผมเข้าเรียน อาจารย์สอนๆๆๆบลาๆๆๆๆๆแล้วก็สั่งงานอีกกองโตเล่นเอาพวกผมนอยด์กันไปเลยทีเดียวเชียว พวกผมเรียนเสร็จก็ไปหาพวกพี่ๆที่นัดพวกเราไว้ใต้ตึกพร้อมกับถุงขนมที่ผทซื้อมาฝากพวกแกด้วยแหละ
"มาแล้วหรอจ้ะว่าที่สามีของพี่" แต้มแรกพี่ส้มเป็นคนเปิดครับ
"หมดนี้เลยหรออีส้มกูว่ามึงไม่ไหวนะ" พี่มดจิดกัดตามเคย
"ส้มรับได้คะเพราะส้มสวย"
"ฟ่าซื้อหนมมาฝากครับพี่ๆ"
"อร้ายยยยยยยยยไหนๆๆขนมของนุ้งฟ่า" พี่มดรับถุงขนมแล้วไปเปิดดู มันเป็นอลัวรูปกุหลาบกับขนมหวานอื่นๆๆอ่ะครับ
"น่ากินมากๆๆเลยคะน่ากินเหมือนหนูเลยนะคะนุ้งฟ่า"
"กินไม่ได้คะเค้ามีเจ้าของแล้ว"
"ใครไม่ทราบย่ะ ถ้าฉันจะเอาใครเป็นเจ้าของฉันก็ไม่สนย่ะอีส้ม"
"พี่คะไม่คิดจะให้ความสนใจพวกหนูบ้างหรอคะ"
"อุ้ยต๊ายขอโทษคะคุณน้องพี่เห็นผู้ชายทีไรลืมตัวทุกทีเลย"
"กูเห็นมึงลืมตัวตลอดเวลาแหละอิมด"
"เออขอบใจมากอิเต้ยที่เคียงข้างกรูเสมอมา"
"เด็กๆๆมานั่งข้างเจ๊นี้มะอย่าไปนั่งทางโน้นเดี๋ยวอิ มดมันสิงเอาจ้ะ" พวกเรานั่งโต๊ะตรงฝั่งพี่ส้มส่วนสาวๆๆนั่งฝั่งพี่มด
"นังส้มหล่อนว่าชั้นเป็นนางฟ้าหรอยะ"
"ผี" พวกเราพร้อมใจกันตอบเป็นเสียงเดียวกันเรียกความฮาไปอีกขั้น
"แซ่บมากคะน้องๆของพี่ส้ม" เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
"เข้าเรื่องกันดีกว่าคับน้องๆๆไร้สาระกับพวกป้าๆๆมามากแล้ว"
"จร้าอีคนมีสาระ"
"คือตอนนี้พี่ๆจะขอความช่วยเหลือน้องๆมาช่วยงานที่ชมรมอ่ะครับคือเห็นว่าพวกเราง่ายๆสบายๆแล้วก็เข้ากับพวกพี่ได้ดีมากเลยอยากขอความช่วยเหลือจากพวกเราหน่ะครับ"
"แล้วพวกหนูต้องทำอะไรอ่ะคะ"
"ง่ายๆเลยครับก็ไปชมรมบ้างเวลาว่างๆเวลามีงานอะไรพวกพี่ๆก็จะขอความช่วยเหลือไปแล้วแต่กรณีอ่ะครับเช่น ละครเวที กินจกรรมการประกวด หรือว่านิทรรศการต่างๆอ่ะครับ"
"ครับ"
"พวกน้องว่าไงกันจ้ะ"
"ไม่มีปัญหาครับพวกเรายินดี"
"ใช่ครับพวกเรายินดี" ทุกๆคนยิ้มรับแสดงความหมายว่าเต็มใจที่จะช่วยเหลือ
"ก็ต้องขอบใจน้องๆมากนะยังไงก็เจอกันได้ที่ชมรมจะได้รู้ว่าที่นี่ทำอะไรกันบ้าง"
"จบรึยังคะอิฉันจะทานขนมที่สามีอิฉันซื้อมาฝากคะ"
"ฝันนะคะยังคงฝันอยู่" พี่ส้มจัดการอีกหนึ่งหมัดใส่พี่มด
"พอกะหล่อนนั้นแหละคะอิส้ม"
"งั้นเดี๋ยวไปทานข้าวกับพวกพี่มั้ยคับ" พี่เต้ยชวนพวกเรา พวกเราต่างมองหน้ากันแล้วปรึกษาว่าจะเอาไงพวกเรามีมติเห็นชอบแล้วว่าตกลงเพราะมื้อนี้เราอาจจะได้ท่านข้าวฟรีนี้คือความเห็นของกุ๊กแต่เพียงผู้เดียวแล้วเราก็น้อมรับด้วยเต็มใจ อิอิ
"โอเคครับ" พวกเราไปทานอาหารกันแถวๆมหาลัยเพราะว่าตอนบ่ายผมมีเรียนกันอีกเลยไม่สามารถไปได้ไกลกว่านี้
"ทานอะไรกันดีคะหนุ่มๆ" พี่ส้มเทคแคร์พวกเราดีมากจนออกหน้าออกตา
"แหม..อิส้มน้องๆผู้หญิงน้องกุ๊กน้องนุ่นเนี่ยเค้าก็กินข้าวเป็นนะเมิงงงงงงง" พี่มดจิดกัดพี่ส้มตามเคยผมว่านี้เป็นสีสันของพวกพี่เค้าเลยนะ
"ใช่คะพวกหนูสองคนเริ่มน้อยใจแล้วนะคะ" นุ่นเสริม
"เกิดเป็นชะนีก็ยังเงี้ยแหละคะคุณน้อง ชะนีจะไม่ได้รับความสนใจจากพวกพี่หรอกคะ ดูแลตัวเองนะคะ"
"พี่คับๆๆช่วยซื้อดอกกุหลาบหน่อยสิคับดอกสุดท้ายแล้วคับ" มีเด็กน้อยมาขายดอกกุหลาบให้ผมคับ
"เท่าไรคับ"
"20บาทครับ" ผมยื่นแบงค์20ให้น้อง
"ไม่ต้องทอนนะคับที่เหลือพี่ให้" น้องมันทำหน้า งงๆแล้วก็เดินจากไปอย่าง งงๆ
"จะซื้อให้พี่มดหรอคะน้องฟ่า"
"เออ........."
"เค้าซื้อให้ฉันยะอิมด" พี่ส้มเริ่มแทรกแซง
"ผมสงสารน้องเค้าอ่ะพี่ ถ้าผมให้ใครคนใดคนหนึ่งมันก็จะลำเอียงใช่ป่ะงั้นเก็บเอาไว้เองแล้วกัน"
"อดทั้งคู่เลย" พี่เต้ยหันไปหัวเราะใส่สองคนนั้น
"อาหารมาแระ กินๆๆๆกันดีกว่า" พวกเราทานอาหาร บทสนทนาก็เฮฮาเหมือนเดิม พวกพี่ๆใจดีกับพวกผมมากพวกเราไม่ต้องเสียตังค์ค่าอาหารอีกแล้ว
อิอิ พวกเราแยกย้ายไปเรียนกนต่อพวกพี่ๆไปที่ชมรมกัน บ่ายๆอย่างนี้อากาศหน้านอน ท้องตึงตาก็เริ่มจะหย่อน ทุกคนตาปรือในขณะที่อาจารย์สอนหนังสองอยู่หน้าห้องโทรศัพท์ของผมก็สั่น เป็นแมสเสจครับ
"วันนี้ไปรับไม่ได้นะมีธุระอ่ะ เจอกันที่บ้านนะ" ไอ้เตอร์ส่งแมสเสจมาว่ามารับผมไม่ได้อ่ะครับ ไม่เป็นไรกลับเองก็ได้มันอาจจะมีธุระจริงๆก็ได้
อาจารย์สอนจบพวกเราก็ไปนั่งเล่นกันใต้คณะจนเริ่มจะเย็นจึงแยกย้ายกันกลับบ้านเพราะการบ้านเยอะมากเลยไม่มีใครอยากไปเที่ยวไหนต่อกันอีก ผมเดินไปร้านมือถือที่มาบุญครอง จะเอาไปลงโปรแกรมใหม่ซะหน่อย ผมรอโทรศัพท์อัพโปรแกรมเสร็จก็ไปเดินซุปเปอร์ท็อปข้างล่างกะว่าจะซื้ออะไรไปทำให้ไอ้เตอร์กินซะหน่อย
"ทำไรดีหว่า" ผมเดินเลือกอาหารสดไปเรื่อยๆ กะว่าจะทำต้มยำกุ้งน้ำใสซะหน่อยอยากกินอ่ะ แล้วก็ปลาหมึกผัดผงกะหรี่ไข่เค็มไอ้เตอร์มันชอบอ่ะ ซี่โครงหมูทอดกระเทียมด้วยดีกว่า แล้วก็ไข่ตุ๋น เริ่มมากแล้วนะเนี่ย ผมมีความสุขกับการได้เดินในซุปเปอร์มาเก็ตมั๊กมากก
"อุ้ย..ขอโทษครับ" มีคนเดินมาชนผมครับ เจ็บเหมือนกันนะเนี่ย
"ไม่เป็นไรครับ"
"เอ......น้องเรียนนิเทดป่ะคับเนี่ย" ใครหว่ะรู้จักกรูด้วย ดังเหมือนกันนะเราเนี่ย อิอิ
"ครับ"
"พี่ชื่อพี่แจ็คครับ เรียนวิดยา พี่ไปหาเพื่อนที่นิเทดบ่อยๆอ่ะครับเห็นน้องอยู่ใต้ตึกบ่อยๆอ่ะ"
"อ่อครับ"
"แล้วน้องชื่อไรครับเนี่ย"
"ชื่อฟ่าครับ"
"อืมๆๆฟีฟ่ารึป่าวชื่อน่ารักนะครับ"
"ไม่ใช่ครับ อัลฟ่าครับ"
"อ่าวหรอ พี่ไปก่อนนะครับวันหลังจะไปนั่งเล่นด้วยที่คณะ"
"ครับ" เออ อะไรของมรึงครับอีพี่ครับเห้อๆๆๆกลับบ้านดีกว่าจ่ายตังค์ๆๆๆๆจะได้กลับไปทำอาหารให้ที่ร๊ากกิน
ผมกลับมาก็เข้าครัวทำอาหารเลยครับ เดี๋ยวมันกลับมาได้กิน ผมมีความสุขกับการทำอาหาร อาหารเริ่มทะยอยเสร็จไปทีละอย่างจนครบทุกอย่างผมเก็บอุปกรณ์ล้างแล้วก็ไปนั่งดูทีวีรอไอเตอร์กลับมาจะได้กินข้าวพร้อมกัน แต่ทำไม่ยังไม่กลับอีกอ่าจะสองทุ่มแล้วนะเนี่ยโทรไปถามหน่อยดีกว่า
"หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แบตหมดหรอ หรือว่าปิดเครื่อง เป็นห่วงอ่ะ
"ก๊อกๆๆๆๆ" มาแล้วววววว แฟนผมมาแล้ว
"ไปไหนม่ะ.......................อ่าวววว" ไม่ใช่มันอ่ะครับ
"ลุงเองครับ"
"มีอะไรหรอครับลุง"
"มีพัสดุส่งมาหน่ะครับ ของคุณเตอร์ครับ ลุงเอาไปให้ที่ห้องแต่ห้องปิดเลยเอามาฝากไว้ดีกว่า เห็นที่กล่องเขียนว่าด้วยหนะครับ"
"ขอบคุณนะครับลุง เดี๋ยวฟ่าเอาให้มันเองครับ" ลุงเพิ่มแกเอาของมาให้ครับว่าแต่ใครส่งอะไรมานะอยากรู้จัง
"เมื่อไรจะมาอ่ะ" ผมพูดกับตัวเอง นอนเล่นบนเตียงพลิกไปพลิกมา คิดถึงมันจัง
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์สั่น
"หวัดดีคับ อ่าวนุ่นว่าไงเพื่อนมีไรแต่เช้าเชียว"
"เช้าไรฟ่านี้มันสิบโมงเเล้วนะเว้ย"
"อ่าวหรอ นุ่นมีไรป่าวอ่า"
"จะรบกวนส่งไฟล์งานเข้าเมลล์นุ่นให้หน่อยอ่ะ แล้วก็รายละเอียดของวิชา บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ได้ๆๆเดี๋ยวจัดการให้ทันทีเลยครับบบบบ บายเน้อ" นุ่นวางสายไปผมลุกขึ้นไปดูนาฬิกา สิบโมงเจงๆด้วยแล้วไอ้เตอร์ไปไหนอ่ะ ผมกดโทรศัพท์หามันก็ยังปิดเครื่องอยู่ผมเริ่มใจไม่ดีแล้วครับ แต่ออกไปส่งเมลล์ให้นุ่นก่อนดีกว่า ไปหน้าคอมทำโน้น นี้นั้นเสร็จก็ไม่รู้จะทำไร เล่นเนตไปเรื่อยรอมันกลับมาอ่ะ.............................
-
:call:
ขอให้ไม่มีอะไรเน้อ
โอมเพี้ยงง สาตุ
-
กลัวว่ามันจะมีเรื่องอีกแล้ว เฮ้อ ไอ้เอ็มแหงเลย คู่ขาเก่า
แล้วจะรออ่านต่อนะฟ่า
-
งานเข้า หึหึ
-
งานเข้าอีกแล้วเตอร์เอ้ย
เฮ้อ หวังว่าจะไม่มีอะไรร้ายแรงมากมาย
รักพี่ฟ่า จุ๊บๆ :m1:
:c4:
-
เตอร์แอบมีกิ๊กป่าวหวา
รอตอนต่อไปค๊าบบบ
-
เตอร์ ไปไหนอีกแล้วเนี่ย
กลัวงานเข้า จริงจริ๊ง :m5:
-
...อ้อ หายไปวันเดียวนี่หว่า เหมือนหายไปนานเลยนึกว่าสองวัน..
....เรื่องบนเตียง เออ ..ถ้อยทีถ้อยอาศัยก็ดีเหมือนกันเนอะ จะได้ไม่มีใครคิดมาก...
:fire:....บรรยากาศมาคุ มาแว้ว..ไม่รู้ใครจะโกรธใคร..
....เตอร์โกรธฟ่า ที่รับโทรฯเอ็มแล้วไม่บอก...
....ฟ่าโกรธเตอร์ ที่หายไป ข้ามคืนใช่ปล่าว ..ชักแม่งๆๆ
.........ระเบิดลง...แหงๆๆ....ตูมมมมมมมมม แล้วจบบนเตียง :haun4:
...ทำไมเตอร์มันมีลับลมคมในฟะ ฟ่าเอาไฮเตอร์ลงให้โปร่งใส่หน่อยจิ..
-
เตอร์หายไปไหนหว่า หรือโดนครายฉุดปาย :serius2: :serius2:
:z3: :z3: :z3:
-
เตอร์นี่แสบเหมือนกันนะ :angry2:
ไปกับเอ็มแน่ๆเลย ถึงแม้ว่าอาจจะไม่ใช่นอกใจแต่เป็นเรื่องงานก็เหอะ
เล่นหายเงียบไปอย่างนี้นี่น่านัก
เป็นใครก็ต้องคิดว่านอกใจ :fire:
ตอนหน้าองค์ลงแน่ๆ o18
-
แล้วงัยต่อเนี่ย :z2:
-
เพ่ๆยังไม่นอนกันหรอ
นุ้งฟ่ามีเรื่องจะปรึกษา
วันนี้มีคนแอดเอ็มนุ้งฟ่ามาอ่ะ ฟ่าถามว่าใครก็ไม่บอกถามว่าแอดมาได้ไงเอาเมลล์มาจากไหนก็ไม่บอก
ฟ่าก็เลย เอาเมลล์ไปเสิชหาในไฮไฟว์อ่ะ สรุปว่าเป็นแฟนเพื่อนนุ้งฟ่าเอง
ไม่รู้แอดมาไม เค้าพยายามถามโน้นนี้นั้นกะฟ่าอ่ะ ฟ่าก็ตอบมั้งไม่ตอบมั้ง
แต่ฟ่าดันทิ้งลูกระเบิดไปลูกหนึ่งอ่าดิว่า
ให้แฟนคุณโทรหาฟ่าด้วยนะมีเรื่องจะคุยอ่ะ
เท่านั้นแหละ ตาเถรยายชีช่วย เค้าทะเลาะกันใหญ่โตเยยอ่ะ
เพื่อนมันก็มานอยด์ใส่นุ้งฟ่า นุ้งฟ่าปรึกษาไอ้เตอร์มันก็บอกว่า
"เรื่องของเค้าสองคนอย่าไปสอด"
ฟ่าก็นอยด์แล้วก็งอลมันซะ แทนที่จะให้ปลอบใจกันมั้งอะไรมั้ง
ฟ่าควรทำไงดีอ่ะกะเพื่อนแล้วก็แฟนอ่ะ
.................................................โหมดทิงนองนอยด์
แอบขโมยมอไซต์เพ่เฟยไปเที่ยวข้างนอกดีก่า
(http://i36.photobucket.com/albums/e34/jaydesperado/V6000400-33.jpg)
-
คงต้องปล่อยให้เค้าคุยกันก่อนแหละ
แล้วเราค่อยเข้าไปคุยด้วย ไม่งั้นคุยกันตอนนี้มีแต่จะเคืองกัน
-
คงต้องปล่อยให้เค้าคุยกันก่อนแหละ
แล้วเราค่อยเข้าไปคุยด้วย ไม่งั้นคุยกันตอนนี้มีแต่จะเคืองกัน
ฟ่าไม่รู้ว่าเค้าขี้หึงมากถึงมากที่สุดอ่ะ
-
งั้นคงคุยกันยากหน่อยอะ
ลองผ่านคนรู้จักดูสิ
-
มาต่อให้ดึกๆๆอ่ะ
ไม่อยากนอนร่วมกับคนไม่มีหัวใจ
เชอะ
ต่อๆๆๆๆๆๆๆๆแก้เครียดแก้เซ็งเดี๋ยวคืนนี้จะอัพยันเช้าเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
"ก๊อกๆๆๆ" ผมรีบวิ่งไปเปิดประตู ไอ้เตอร์จริงๆด้วย ดีใจวุ้ยยยยยยย แล้วมันไปไหนมาหว่า กลับมายังเป็นชุดนักเรียนอยู่เลย แต่ทำไมสภาพมันเยินยังงี้ว่ะเนี่ย
"เตอร์ไปไหนมาอ่ะ ฟ่าเป็นห่วงแทบแย่ เป็นอะไรรึป่าว" ผมเดินไปรับกระเป๋าจากมันมา ท่าทางมันไม่ได้นอนแน่ๆเลย
"ฟ่า............" มันโผเข้ากอดผม
"เป็นไรเตอร์ ไปนั่งก่อนๆ" ผมพามันไปนั่งที่โซฟา เพราะสีหน้ามันไม่ค่อยดีเท่าไร
"ใจเย็นๆนะเตอร์ มีอะไรบอกฟ่าสิ ฟ่าอยู่ข้างเตอร์เสมอนะ" ผมเอาทิชชูมาซับเหงื่อให้มัน
"ที่โรงเรียนจะมีกีฬาสี เตอร์ช่วยเพื่อนๆทำอุปกรณ์เชียร์อ่ะแล้วมันดึก พวกมันไปซื้อเหล้ามากินกันอ่ะมันบังคับให้เตอร์กิน เตอร์ก็เลยเมาหลับไปอ่ะ"
"แค่เนี้ยนะ แล้วทำไมต้องทำสีหน้าแบบนั้นอ่ะ"
"มันไม่แค่นั้นอ่ะสิ พอเตอร์หลับไปเพื่อนเตอร์คนหนึ่งมันก็........................"
"ก็อะไรอ่ะ"
"ฟ่าสัญญานะว่าฟ่าจะไม่ไล่เตอร์ไปที่อื่น สัญญานะว่าจะรักเตอร์เหมือนเดิม"
"อืมสัญญา" ใจผมสั่นระรัว มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี้ย หรือมันโดนข่มขืน ผมคิดอย่างนี้จริงๆนะครับ
"มันก็......ก็......ก็ปลุกเตอร์ให้กลับบ้านได้แล้ว 5555++ แบร่ๆๆๆๆๆ"
"ตลกมากมั้ย ขำเนอะขำมาก" กรูอุตส่าห์เป็นห่วงมึงอดหลับอดนอน นี้เมิงสนุกมากเลยใช่ม๊ะ
"โกรธหรอ" มันหันมาทำหน้าทะเล้นใส่ผม ที่ตอนนี้ผมหน้ายักษ์บอกบุญไม่รับแล้ว ผมโมโหมากอ่ะมากถึงมากที่สุด
"........................................." ผมไม่พูดพร้อมกับเดินเข้าห้องนอน เหนื่อยกับไอ้เด็กไม่รู้จักโตคนนี้เหลือเกิน
"ฟ่าอย่าโกรธดิ เตอร์ล้อเล่นอ่า ขอโทษนะขอโทษนะครับ" มันเดินตามมาในห้องพร้อมกับขอโทษผม
"หยุดพูดเถอะ ออกไปห่างๆฟ่าก่อน ให้ฟ่าอารมณ์เย็นลงกว่านี้ก่อนนะ" ผมพูดจบก็เอาผ้าห่มมาคลุมหัวไว้
"แต่เตอร์................................"
"ออกไปก่อน" ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแฝงไว้ด้วยความหน้ากลัว มันออกไปข้างนอกอาบน้ำสักพักก็เข้ามาแต่งตัวในห้อง ผมยังคงนอนหลับตานิ่งๆในใจยังคุกรุ่นอยู่ มันเอาความห่วงใยของผมมาล้อเล่นงั้นหรอ ผมพยายามนอนสวดมนต์ให้อารมณ์เย็น
"หายยัง" มันพูดเบาๆจากหน้าห้องคงกลัวว่าถ้าผมหลับแล้วจะตื่น
"......................................"ไม่มีเสียงตอบรับของผม
"สงสัยยังแน่เลย หรือว่าหลับ หรือว่าเราจะลักหลับดีนะ" เมิงอย่าฝัน เดี๋ยวเมิงเจอกรู ภาคโหดร้ายแน่ ความซวยกำลังมาเยือนเมิงแล้วไอ้หนู
มันออกไปข้างนอก สงสัยจะเอาอาหารในตู้เย็นมาอุ่นทาน เพราะกลิ่นต้มยำกุ้งลอยเข้ามาเตะจมูกผมในห้องนอน มันน่าเททิ้งมั้ยครับเนี่ย ไม่น่าเก็บไว้ให้กินเร้ย
"โอยยยยอิ่มจังอร้อยยยยอร่อย" มันพยายามพูดเสียงดังๆให้ผมได้ยิน มันน่านักของขึ้นๆๆๆๆๆอยากเตะคนเว้ยยยยย
"อุ๊บบบบบนี้แน่" มันกระโดนอนทับมาบนตัวผม
"โอ๊ย เจ็บนะเล่นอะไรเนี่ย ลงไปเลย"
"หอมๆๆๆๆๆๆหายๆๆๆๆๆๆหอมๆๆๆๆๆหายๆๆๆๆๆๆๆ" มันหอมมาที่แก้มผม
"เห้ย ไม่ขำด้วยหรอกนะแล้วตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาขำขันด้วย" ผมค่อนข้างซีเรียสมากกกกกก
"ก็ขอโทษไงผิดไปแล้วอ่ะ"
"ทำไมไม่เปิดโทรศัพท์"
"แบตหมดคับ"
"ทำไมไม่ชาร์จ"
"เอาที่ไหนชาร์จอ่ะเพื่อนมันใช้โนเกียกันหมดอ่ะ"
"ทำไมไม่โทรมาบอก ไม่นึกว่าฟ่าจะเป็นห่วงเลยหรอ"
"ขอโทษ ก็ว่าจะโทรแล้วอ่ะแต่มันเมาหลับไปก่อน"
"เออดีเนอะ เอาใจฟ่าไปใส่ใจเตอร์บ้างสิ ฟ่าคิดไปต่างต่างนานาว่าเตอร์จะเป็นอะไรรึป่าว รอทั้งคืนจะไปตามก็ไม่รู้จะเริ่มที่ไหน ได้แต่รอแล้วก็รอ คนรอมันกระวนกระวายนะเว้ย" ผมพูดออกไปอย่างโมโห แล้วก็น้อยใจที่มันทำเหมือนผมไม่สำคัญ
"เตอร์ขอโทษ วันหลังเตอร์จะไม่ทำแบบนี้อีกนะ เตอร์ยอมรับผิด"
"เตอร์พูดขอโทษบ่อยเกินไปรึป่าวช่วงนี้อ่ะ"
"หายโกรธเถอะนะฟ่า เตอร์เสียใจ" มันทำท่าจะร้องไห้อีกแระ อะไรกันเนี่ย เอะอะก็บีบน้ำตาบีบน้ำตา ไอ้ผมก็แพ้น้ำตาซะด้วยสิ
"ไม่ต้องร้องเลย" ผมตะวาดใส่มัน
"เออๆๆๆไม่ร้องก็ได้ ไอ้เตอร์มันแย่ ไอ้เตอร์มันเลว ไม่ต้องมารักมันก็ได้" มันร้องไห้แล้วลุกขึ้นวิ่งออกไปจากห้องนอนแล้วใส่เสื้อจะออกไปข้างนอก ผมวิ่งตามออกไป
"ถ้าก้าวออกไปจากห้อง อย่าหาว่าฟ่าใจร้ายนะ" มันหยุดชะงักด้วยอารมณ์เสียนิดๆแล้วเดินมานั่งลงที่โซฟา
"กับข้าวอร่อยมั้ยเตอร์" ผมพูดกับมันด้วยน้ำเสียงปรกติ
"อร่อยๆๆๆ" มันปาดน้ำตาแล้วยิ้มด้วยความดีใจที่ผมหายโกรธ แต่กรูยังไม่หายโกรธมึงนี้มันแค่เริ่มต้นเท่านั้นเว้ย
"ฟ่าไปซื้อมาทำตอนเลิกเรียน ไปเลือกซื้อมาทำเองเลยนะ กะว่าเตอร์คงเหนื่อยจากที่โรงเรียนจะได้กลับมากิน ถึงเตอร์ไปรับฟ่าตามสัญญาไม่ได้ก็ไม่เป็นไรคงติดธุระจริงๆแหละ ฟ่าเลือกทำแต่สิ่งที่เตอร์ชอบ หวังว่ากลับมาคงได้ทานด้วยกัน คิดดูนะว่าอาหารหนึ่งอย่าง บวกกับความตั้งใจทำให้คนที่เรารักทาน มันมีค่าแค่ไหน มันเปี่ยมไปด้วยความหวัง ความรัก รอแล้วรอเล่า ติดต่อก็ไม่ได้ ความตั้งใจบวกกับความรักมันก็เปลี่ยนเป็นความห่วงใยและหวาดกลัว แต่เมื่อคนรักกลับมาเค้ามองสิ่งเหล่านั้นเป็นเรื่องสนุกเรื่องตลก ดูที่ใจฟ่านะว่ามันจะปวดร้าวและชอกช้ำขนาดไหน คำว่าขอโทษกี่ครั้งถึงจะพอแล้วหัวใจฟ่าหล่ะจะต้องชอกช้ำไปแค่ไหนเตอร์ถึงจะพอ โตแล้วนะเราสองคนโตกันแล้วเป็นผู้ใหญ่แล้ว ลองนั่งคิดดีดีนะ แล้วจะเข้าใจว่าทำไมฟ่าต้องโมโหเตอร์ขนาดนี้"
ผมเอามือจับไหล่มันแล้วบีบเบาๆ มันนั่งน้ำตาไหลตลอดขณะที่ผมพูด ผมเดินไปในห้องนอนแล้วล้มตัวลงนอน ผมสบายใจขึ้นแล้วเพราะได้พูดความอึกอัดออกไปบ้าง ผมคงหลับได้แล้วหล่ะ
ไอ้ตัวดีนั่งน้ำตาซึม ง้อยเป็นหมาเหงาอยู่ที่โซฟา ผมเคลิ้มไปใกล้จะหลับมันก็เดินเข้ามาในห้องแล้วซุกตัวไปใต้ผ้าห่มข้างๆผม มันมานอนหนุ่นหมอนใบเดียวกับผมแล้วพูดเบาๆว่า
"ขอโทษนะ เตอร์เสียใจที่ทำให้ฟ่าเป็นห่วงแล้วก็ทำร้ายจิตใจฟ่า เตอร์จะไม่ทำแบบนี้อีก เตอร์จะถนอมดวงใจของฟ่าไม่ให้บอบช้ำเพราะเตอร์อีก รักเตอร์เหมือนเดิมนะคับ"
ผมไม่เคยที่จะหมดรักมันได้เลยมีแต่จะเพิ่มมากขึ้น เหตุการณ์วันนี้ที่ทำไปเพราะอยากให้มันโตเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ มันต้องมีสังคมอีกหลายสังคมไม่ได้มีแต่ผมเพียงคนเดียว มันต้องเข้ากับคนอื่นให้ได้ เพราะไม่มีใครหรอกที่จะเข้าใจมันได้เท่าผม
มันพูดจบก็หอมมาที่แก้มผมเบาๆพร้อมกับความชื้นของน้ำตา มันซุกหน้ามาที่คอผมแล้วกอดผมไว้อย่างนั้นจนเราสองคนหลับไปทั้งคู่
-
งั้นคงคุยกันยากหน่อยอะ
ลองผ่านคนรู้จักดูสิ
ฟ่าว่าฟ่าไม่พยายามแล้วอ่ะครับ
พอดีกว่า
ฟ่าไม่ได้ทำอย่างที่เค้าคิดซะหน่อย
แล้วอีกอย่างเค้าก็แอดเมลล์ฟ่ามาเอง
ฟ่าทำได้แค่ขอโษเค้าเท่านั้นแล้วฟ่าก็ทำไปแล้วอ่ะครับ
ขอบคุณมากนะครับที่มาฟังฟ่าบ่นดึกๆดื่นๆๆๆ
อิอิ
จุฟจุฟ
-
งั้นก็ดีแล้วละ ช่างเค้ามันเป็นเรื่องของเค้า
ปล. อย่าไปงอลเตอร์เลยนะ แอบสงสาร อิๆ
-
.... :กอด1:
อ่านกี่ตอนก็น่ารักได้ตลอดเวลา ...
งอนกันบ้าง โกรธ กันบ้าง ถ้าเรามีความรักเป็นที่ตั้งซะอย่าง ...
ก็ไม่มีอะไร ต้องห่วง ...
อย่างอน เตอร์เลย สงสาร เค้า ... แค่ลงโทษเบาะ งดหอมแก้ม ซัก วันก็ พอแล้วววววววว อิอิ
ส่วนเรื่องเพื่อน ..ถ้าเราขอโทษ เค้าแล้วก็น่าจะจบ
แต่ถ้าแฟนเค้ายังมาหาเราอยู่เรื่อย ก็คงไม่ค่อยเข้าท่า ก็บอกเพือนไปตรง ...
ไม่งั้นคนข้างตัว ..จะงอนบ้างละทีนี้ ..... :bye2:
-
นุ้งฟ่าเป็นค้างคาวเหรอเนี่ย ไม่ยอมหลับยอมนอน
เดี๋ยวตาโหลแล้วไม่สวย เอ๊ยย ไม่หล่อน๊า ...
เรื่องเพื่อนนุ้งฟ่า พี่ว่าถ้าเราบริสุทธิ์ใจ และก็ขอโทษเค้าไปแล้ว ก็โอแล้วล่ะ
ปล่อยเค้าเคลียร์กันเองดีกว่าเนอะ
(ไอ้เรื่องทำกับข้าวแล้วเค้าไม่ยอมกลับมากินเนี่ย มันเศร้าชะมัด คิดแล้วจำไม่ลืม :monkeysad: เฮ้อออ)
นุ้งฟ่ารักษาสุขภาพด้วยน๊า เป็นห่วงค้าบ จุ๊บๆ :กอด1:
-
ไหนนุ้งฟ่าบอกว่าจาอัพถึงเช้าไง
เนี่ยเช้าแล้วนะ สงสัยคนนั้นเค้ามีหัวใจแล้วช่ายมิเลยกลับไปนอนได้อ้ะ
เรื่องแฟนเพื่อนกะเพื่อนน่ะ ถ้าเราทำดีที่สุดแล้วก้อไม่ต้องไปใส่ใจแล้วหละจ้า
ไม่ใช่ว่าให้แล้งน้ำใจกะเพื่อน แต่ว่าถ้าเพื่อนยังไม่ไว้ใจเรามันก้อพูดยากแล้วหละ
และอีกอย่างนึง ถ้าเค้าขอแอดเอ็มเราได้ เค้าก้อขอแอดคนอื่นได้ มันอาจจะเป็นนิสัยเค้าก้อได้มั้งนะ รึเปล่า
บวกให้ฟ่านะ :กอด1:
-
เฮ้อ โล่งอก นึกว่า เตอร์จะไปก่อคดีอะไรไว้กะใครซะอีก :เฮ้อ:
แต่ก็น่าให้ฟ่าโกรธอยู่หรอก ดีๆ ระเบิดลง อย่างนี้ อีกหน่อยจะได้ไม่กล้า
เรื่องเพื่อนกะแฟนเพื่อน นุ้งฟ่าอย่าไปยุ่งกะเค้าเลย งานนี้เชื่อเตอร์เหอะ เดี๋ยวกลายเป็นหาเรื่องปวดหัว :กอด1:
-
เตอร์กลับมาแล้ว :laugh:
-
ขอบคุณครับทุกคน
ฟ่าก็ไม่อยากยุ่งเรื่องนี้แล้วแหละ
อะไรจะเกิดก็เกิดอ่ะ
อิอิ
ต่อดีกว่าเนอะมาต่อเรื่องของเรากันดีกว่า
**************
************
*********
******
***
**
*
*
เช้านี้เราสองคนตื่นขึ้นมาทุกอย่างก็เป็นปรกติ ไม่ได้มีอะไรผิดแปลกไปจกเดิมมากนัก สิ่งที่เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมคือความรัก
และความเข้าใจ แล้วความรู้จักโตของแฟนผมมากขึ้น
"วันนี้ฟ่าไม่ไปเรียนหรอเห็นนั่งดูทีวีตั้งแต่เช้าแล้วอ่ะ" เสียงตะโกนมาจากในครัว
"ไม่มีอ่ะ พรุ่งนี้สอบ"
"แล้วไมไม่อ่านหนังสืออ่ะดูทีวีอยู่ได้"
"ขี้เกียจอ่ะ เบื่อด้วย แล้วไมคุณไม่อาบน้ำไปโรงเรียนหล่ะครับ"
"ขี้เกียจอ่ะเบื่อด้วย" กวนประสาทแต่เช้า เดี๋ยวเหวี่ยงคอขาด
"อืม ลาออกมั้ยเดี๋ยวซื้อควายให้เลี้ยง"
"ไม่อ่ะ เลี้ยงแฟนคนเดียวก็พอแล้ว เดี๋ยวไม่มีเวลาให้มันจะยุ่ง"
"ไปอาบน้ำเหอะเพ้อเจ้ออยู่นั้นอ่ะ"
"เพ้อที่ไหน พูดจากใจเลยนะเนี่ย"
"เดี๋ยวปิดเทอมฟ่าจะกลับไปอยู่บ้านนะ" พูดขึ้นมาทำไมหว่ะเนี่ยกรู
"แล้วเตอร์อ่ะ จะให้เตอร์อยู่คนเดียวหรอไม่เอาหรอกเตอร์ไม่อยู่คนเดียวนะ" มันเดินปรี่เข้ามาหาผมแล้วนั่งลงข้างๆๆเหมือน
ต้องการคำตอบในเรื่องนี้โดยเร็ว
"อะไรอ่ะจ้องหน้าอยู่นั้นแหละ แล้วจะให้ทำไง บ้านช่องไม่กลับแม่ก็บ่นแย่พอดีอ่ะ"
"แล้วเตอร์อ่ะ"
"ก็อยู่นี้ไงหรือจะไปอยู่ด้วยกันที่บ้านอ่ะ"
"ไปด้วย แต่ห้ามทำอะไรฟ่านะ ห้ามมาเกาะแกะมาหอมมากอดก็ห้าม"
"โห ตายดีกว่าถ้างั้นอ่ะ"
"แต่ถ้าพ่อกับแม่รู้ก็ตายทั้งเป็นเหมือนกันแหละ"
"โน้นก็ไม่ได้นี้ก็ไม่ได้ แล้วจะให้ทำไง มองหน้าแล้วนั่งว่าวรึไง" ดูมันดิดูมัน วันๆนึกแต่เรื่องพวกนี้อ่ะ
"อ้าวไม่รู้ ฟ่าอ่ะควบคุมอารมณ์ได้ฟ่ามั่นใจ"
"แต่เตอร์ควบคุมไม่ได้แค่เห็นหน้าฟ่าเตอร์ก็อยากจะหอมแล้วหอมอีกหอมแล้วหอมอีกหอมแล้วหอมอีก"
"พอๆๆๆไปอาบน้ำป่ะ"
"อาบด้วยกันดิจะให้อาบคนเดียวรึไง"
"อืมวันนี้อาบคนเดียวป่ะ เดี๋ยวจะทำธุระ"
"ไม่" มันเดินมาดึงบ็อกเซอรกับถอดเสื้อผมออก"
"เห้ย ไรเนี่ย"
"ไปอาบน้ำไม่งั้นไม่ไปเรียนนะ" เอาแต่ใจม๊ะแฟนผมอ่ะ ถ้าผมไม่อยู่ซักเดือนหนึ่งนี้มันจะเน่ามั้ยเนี่ย
"เออๆๆๆๆๆ" ผมกับมันอาบน้ำกัน แต่วันนี้แหย่ๆกันเล่นให้ชีวิตกระชุ่มกระชวยเท่านั้นเพราะมันสายแล้ว
"เป่าผมให้หน่อย" มันยื่นไดร์ให้ผมหลังจากเราอาบน้ำเสร็จแล้วมานั่งในห้อง
"วันนี้จะกลับกี่โมง"
"เลิกก็กลับไม่ไปเถลไถลที่ไหนแล้ว"
"อืมก็ดี อ่ะเป่าเองเดี๋ยวจะไปทำอะไรให้ทาน" ผมยื่นไดร์ให้มันพร้อมกับเดินออกไปทำอะไรให้มันกินง่ายๆตอนเช้าก่อนไปเรียน
"เร็วน๊าหิวจนจะกินคนได้แล้ววววววว"
"แซนวิชและกันง่ายดี เช้านี้ขี้เกียจอ่ะ" เอิ๊กๆๆๆ ผมเดินไปเอาขนมปัง แฮม ชีส ไส้กรอก แยมสตรอเบอร์รี่ เอาหนมปังไม่มี
ขอบตามที่มันชอบวางชีสกะแฮมแล้วเอาหนมปังอีกอันประกบ อีกอันก็ใส่ไส้กรอกกับชีส แล้วอีกอันก็สตรอเบอร์รี่แล้วเอาเข้าเครื่องทำ
แซนวิช ห้านาทีก็เสร็จเรียบร้อย โกโก้ร้อนอีกแก้วดีกว่าใส่คอนเฟรคด้วยเดี๋ยวแฟนผมจะทานอาหารไม่ครบห้าหมู่
"เตอร์ๆมีบัวลอยเผือกอ่ะจะกินป่าวจะได้เอามาอุ่น" ผมตะโกนถามมันที่ตอนนี้หล่อยู่หน้ากระจก
"เอาก็ได้"
"ไม่เอา เดี๋ยวสาย"
"บัวลอย ไม่ใช่ฟ่า" เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมเอาบัวลอยออกมาอุ่นแต่ว่า ตาก็ต้องไปสะดุดกับสิ่งๆหนึ่งในไมโครเวฟ
"อะไรหว่ะใครเอาไรมาใส่ไมโครเวฟสุดที่รักของเราเนี่ย" ผมหยิบกล่องๆหนึ่งออกมาดู มันเป็นกล่องสีน้ำเงินอ่ะครับพลิกๆดูมี
กระดาษพับแปะไว้ที่กล่องแล้วก็บอกให้เปิดอ่านด้วยเห็นเเวบแรกก็รู้แล้วว่าลายมือของไอ้เตอร์ข้อความเขียนว่า.....แฟนครับ เตอร์ขอโทษที่
เอาแต่ใจมาตลอด แต่สิ่งนี้คืออีกสิ่งที่เตอร์จะเอาแต่ใจ เตอร์อยากให้สิ่งๆนี้อยู่กับแฟนเตอร์ไม่อยากให้มันมาแทนที่สิ่งที่แฟนมีอยู่ แต่เตอร์
อยากให้มันอยู่คู่กับแฟนไม่ว่ามันจะอยู่ตรงไหนก็ตาม รักแฟนคนเดียวนะครับ....คอปเตอร์
"อะไรของมันเนี่ย" แกะๆๆๆๆๆๆๆๆๆผมบรรจงแกะกกระดาษออกแล้วเปิดกล่องด้านในดูมีกล่องกำมะยี่สีน้ำเงินเล็กอยู่ด้านใน
5555+แหวนแน่ๆ แต่ทำไมยังไม่เปิดดูอ่ะไอ้ฟ่าข้างในอาจจะเป็นเพชรหัวใจสมุทรก็ได้นะ รวยเลยเมิงคราวนี้ อิอิ ก็ฟ่าจะเปิดได้ไงอ่ะในเมื่อ
สิ่งที่ผมมีอยู่ในนิ้วนางข้างซ้ายคือแหวนไอ้บีที่ใส่มาตลอดอ่ะ นี้ผมลืมนึกไปเลยนะว่ามันอาจจะทำให้คนที่ผมรักรู้สึกน้อยใจกับแหวนวงนี้
ผมเปิดมันออกดู เป็นแหวนจริงๆครับ มีตัวซีกับตัวเอฟคู่กันอยุ่แล้วก็มีอัญมณีสีขาวใสเม็ดเท่าขี้เเมลงวันติดอยู่(เล็กจริงนะเนี่ยใหญ่กว่านี้
จะดีมั๊กมากกก 55555 แค่ขำขำนะครับ) น้ำตาจะร่วง ปีติในใจอย่างงไม่รู้จะเอ่ย ผมหยิบมันขึ้นมาดูแล้วไม่ลังเลที่จะถอดวงเก่าแล้วใส่วง
ใหม่เข้าไป แต่ผมเอาแหวนวงเก่าเก็บใส่กล่องไว้แล้วเอาแหวนวงใหม่วางไว้ในจานแซนวิช เดี๋ยวเอา บัวลอยเวฟก่อนนะ
ผมเอาบัวลอยเข้าเวฟแล้วเดินเอากล่องแหวนไปเก็บที่ลิ้นชักโต๊ะคอม แล้วก็หยิบกระดาษกับปากกามาเขียน ............ฟ่าจะไม่
ใส่แหวนวงนี้เองถ้าแฟนไม่สวมมันให้ฟ่าด้วยตัวเอง....อัลฟ่า จะเขียนโน๊ตทำไมให้เปลืองกระดาษเนี่ยเดินไปบอกมันก็สิ้นเรื่อง ผมเอาโน๊ต
แปะไว้ที่ขอบจานเเซนวิชแล้วก็เดินไปรดน้ำต้นไม้ ทำโน้นทำนี้
"ฉันหวง ฉันมาทวงของฉันคืนนนนนนนนนน "เสียงร้องเพลงออกมาจากห้องแล้วมันก็เดินออกมาหาผมที่ระเบียง
"ไหนอาหารเช้าของเตอร์หล่ะครับคุณ" โน้นไงเมิงไม่เห็นหรอบนโต๊ะอ่ะ
"ที่โต๊ะไง"
"คุณๆๆๆ"
"หึ"
"คุณมาเช็คหน่อยสิว่าแก้มผมหอมรึยัง" อะไรของมึงอ่ะ
"เช็คทำไม กลัวคนที่โณงเรียนหอมแล้วมันจะเหม็นหรอ"
"คุณอ่ะ ไม่โรแมนติกเลย"
"ไหนดูสิแต่งตัวเรียบร้อยรึยัง เอาสเอใส่ในกางเกงสิ"
"ใส่ไม่ได้อ่ะมันต้องให้คุณใส่ให้"
"ตกลงว่าคุณจะเป็นแฟนหรือเป็นลูกครับคุณเตอร์" ผมสังเกตุได้ว่ามันชำเลืองที่นิ้วมือผมตลอด มันคงอยากจะเห็นแหวน
ของมันอยู่บนนิ้วของผม แต่มันคงแปลกใจว่าบนนิ้วของผมทำไมไม่มีแหวน แต่มันก็ไม่ถามอะไร ผมเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์
"ทำแซนวิชให้กินอ่ะ ไปกินดิมีโกโก้ด้วยไปกินดิเดี๋ยวเย็นหมด" ผมไล่มันให้ไปกินอาหารเช้า มันเดินไปอย่างสงสัยแต่ก็ไม่พูด
และถามอะไร ผมรู้ว่ามันอยากถามแต่คำตอบมันอยู่บนโต๊ะแล้ว มด มด มด งงอ่ะสิอะไร มด มด มด(มันคือมุขทางการแสดงของผู้เขียน
แอน แอ่น แอ๊นนนนนนนนนน 55555 กล้าเล่นนะเนี่ย
"เห้ย" เสียงมันอุทานด้วยความดีใจพร้อมกับรีบเดินมาหาผมด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม
"เป็นไร" ผมเงยหน้าไปมองมันที่ยิ้มปากจะฉีกถึงหูสองมือถือแหวนแล้วมองมาที่ผม
"แต่งงานกันนะ"
"ไปขอกับแม่โน้น"
"งั้นเดี๋ยวขับรถไปเลยนะ"
"ทะลึ่งแระ แล้วจะมายืนมองทำไมเนี่ยไม่กินหรอแซนวิชอ่ะ มายืนยิ้มอยู่ได้ คิดอะไรกะฟ่าป่าวเนี่ย"
"คิด"
"คิดอะไร"
"คิดว่าคนนี้แหละคือแม่ของลูก"
"แต่เสียใจคนๆนี้ไม่มีรังไข่มีแต่ไข่"
"ไม่เป็นไร รักทั้งนั้นอ่ะไม่ว่าจะมีอะไรก็ตาม"
"เอาไงจะทำไรก็ทำดิ"
"เตอร์รักฟ่านะรักมากขึ้นทุกวันแล้วก็จะรักตลอดไป" มันหยิบมือซ้ายผมไป แล้วสวมแหวนมาที่นิ้วนางแล้วหอมมาที่แก้มผม
เบาๆ มันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างจากการหอมทุกครั้ง มันเป็นหอมที่ประทับใจจนหัวใจผมพองโตพองจนจะทะลุออกจากอก ทำไมผมรัก
คนๆนี้มากขนาดนี้นะ ผมว่าหอมครั้งนี้เป็นการหอมแก้มที่บริสุทธิ์จริงๆ ผมหยิบแหวนที่นิ้วขึ้นมาดู
"ขอบคุณนะ ฟ่าก็รักเตอร์ไม่น้อยไปกว่าที่เตอร์รักฟ่าหรอก" ผมหอมไปที่แก้มมันเบาๆเป็นการบ่งบอกให้รู้ว่านี้แหละคือคนที่
ผมรักและเลือกแล้ว
"แต่เพชรมันเล็กจนมองแทบไม่เห็นเลยนะ" ผมแหย่มันขำขำ ถึงจะเป็นแหวนถักจากต้นหญ้าริมทางมันก็มีค่ามากที่สุด
สำหรับผม
"แต่ความรักไม่ได้เท่าขนาดเพชรนะ แต่แข็งแกร่งเท่าเพชรต่างหาก" จ้ะ แค่นี้น้ำตาก็จะไหลแล้วจร้า
"ล้อเล่นนะ สิ่งที่มีค่าที่สุดมีค่ามากกว่าแหวนวงนี้คือคนให้ต่างหาก"
"ป่ะ ป้อนแซนวิชหน่อยเดี๋ยวมือเลอะ" นะ อ้อนเชียว
"โอเคได้" ผมเดินไปป้อนอาหารเช้า(ตกลงเลี้ยงลิงหรือคนเนี้ย) เห้อ
"ดูแลตัวเองด้วยนะ" ผมบอกมันก่อนมันจะออกไปเรียน
"ครับ รักคุณนะ"........................................................................ผมนั่งมองแหวนแล้วอมยิ้มตลอดทั้งวัน ออกไปซื้อให้มันมั้งดีกว่า
อย่างน้อยเพื่อนที่ไม่คิดจะเป็นเพื่อนของมันได้เห็นแหวนจะได้รู้ว่ามันมีเจ้าของแล้ว อารมณ์หวงของเกิดขึ้นมาได้ไงหว่ะเนี่ย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
(http://rantong.tarad.com/shop/r/rantong/img-lib/spd_20080109205153_b.jpg)
-
แหวนวงนี้หรอ
อยากบอกว่าสวยมากอะฟ่า
เห็นแล้วชักอยากได้นะเนี่ย อิๆ
เตอร์น่ารักอีกละ :กอด1:
-
ตอนนี้ได้ใจมั๊กๆ............... :sad4: :sad4:
แหวนก็นะ :o8:
:o12: ไปดีกว่ามีเรียนบ่าย แล้วฟ่าไม่เข้า ม.เหรอ
-
:L2:...เตอร์ โรแมนติกเนอะ มีบางมุมเด็กๆๆสนุกสนาน..
...คุณฟ่า ลมบ่จอย ไม่รับมุขน้องซะงั้น..
...คุณฟ่า แหวนอย่างสวยอะ..เพชรไม่เล็กนะค้า จะบอกให้..
..กำลังเหมาะ..ถ้าใหญ่กว่าเนี่ย ..คนแก่เขาใส่...
...เตอร์ จริงใจ ดีเนอะมันรักฟ่าสุดหัวใจ..อายุยังน้อย..
...หวังสร้างครอบครัว และ.หยุด..หยุดอยู่ที่ฟ่า..คนเดียว.. :L2:
-
ทำตัวได้น่ารักมากคอปเตอร์ o13
-
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่ะ
-
แอรั๊ยยยยยยยยยยยยย หวีทอ่ะ :o8:
เตอร์ น่ารักจัง โรแมนติคซ๊า :3123:
แหวนสวยดี เหมือนแหวนแต่งงานเลย
-
ไปเรียนแล้วน๊า
เดี๋ยวมาต่อตอนเย็นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จุฟๆๆทุกคนค๊าฟฟฟฟ
-
หมั่นเติมความหวานให้กันทุกวันนะ
เตอร์นี่ก้อโรแมนติกเหมือนกันนะ
-
แหวนสวย คนให้น่าร้ากกกกก
คนได้ก้อน่าร้ากกกกกก อะไรมันจะลงตัวขนาดนี้
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เข้ามาอิจฉาตาร้อนผ่าวๆ :กอด1: :-[ น่ารักทนไม่ไหวแล้ววววววววว
-
แวะมา +1 ให้น้องฟ่านะครับ...
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องน้องฟ่า กำลังเร่งตามอ่านให้ทันอยู่ครับ...
ฟ่านี่กวนได้ใจจริงๆ เรื่องก็สนุก+น่ารักดีครับ
:bye2:
-
แวะมา +1 ให้น้องฟ่านะครับ...
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องน้องฟ่า กำลังเร่งตามอ่านให้ทันอยู่ครับ...
ฟ่านี่กวนได้ใจจริงๆ เรื่องก็สนุก+น่ารักดีครับ
:bye2:
ขอบคุณครับบบบบ
แล้วตามมาให้ทันนุ้งฟ่าน๊า
นุ้งฟ่าจะรอ
อิอิ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
^
^
^
จิ้มๆพี่ฟ่า
แหะๆ แหวนสวยดีคับพี่
ปล. ตอนนี้พ่อกะแม่ของทั้งสองฝ่ายรู้เรื่องของพี่ฟ่ากะพี่เตอร์ยังครับ
-
ไม่ได้อ่านตั้งนาน
มีโอกาสมาอ่าน ก็มาตามอ่านทันแล้วนะคับ
เป็นกำลังใจให้นะคับ
-
เฮ้ยยยย
อิจฉา แหวนสวยได้อีกกกก
:impress2:
แต่ว่านะฟ่า ,, มันแค่นั้นจริงเหรอ ?
เตอร์มันเมาหลับไป แค่นั้นจริงเหรอ ,, ไม่เคลียร์อ้ะ ๆๆๆ
มันเหมือนแบบน่าจะมีไรมากกว่านั้นอ้ะ ๆๆๆ ....
:serius2:
หรือเราคิดมากไปเองหว่า :m28:
ป.ล. ดราม่าใกล้มายังงงงง ? จะได้เตรียมตัวถูก :laugh:
-
จะมรมารมาผจญมะเนี่ยยย
+1 ให้น้องฟ่าคนขยันครับบบ
รอตอนต่อไปคับ
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
ตามอ่านทันแล้ว
ม่ายได้อ่านตั้งหลายวัน
ชอบนะครับ
แต่ใจมันกลัวเกิดเรื่องแปลกๆๆๆๆๆๆๆ
-
น่ารักทั้งฟ่า และเตอร์ :-[
แหวนสวยดีอ่ะ :impress3:
ปล. ฟ่าชอบเฮียทักกี้&สึบะสะ เหรอ? :n1:
-
เอ้าหวานกันเข้าไป น้ำตาลขึ้นแล้วม้างน้านอะ.....อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:o8: :-[ :impress2:
:pig4:
:กอด1:
-
แหวนสวยค่า
ฟ่าโดนหมั้นแล้ววว
:o8: :o8:
-
:mc4: เย้ มีเจ้าของแล้ว
-
มีแบบนี้รักตายเลย :impress:
-
โอยยยย หวานนนนนนน มดกัดแล้ววววว :-[
มีแหวนแทนใจกันด้วย พี่ว่าของอย่างนี้มันก็ดีนะ
มันเหมือนเตือนใจเราไปด้วยว่ามีคนที่รักและห่วงเราอยู่ จะได้คิดถึงกันตลอดเวลา :o8:
คืนนี้นุ้งฟ่าจะมาต่อรอบดึกมั้ยน๊อ
รอ ร๊อ รอ...
:pig4:
-
อ่านทันแย้ววววว
ชอบฟ่ากะเตอร์มากๆ อ่านแล้วน่ารักมากเลยทั้งสองคนอิอิ :-[
เล่าเรื่องได้สนุกมากเลยอ่ะ ชอบชอบ :o8:
แต่ฟ่ากะเตอร์ท่าจะเนื้อหอมนะเนี่ย555
ขอให้ดูแลกันและกัน น่ารักๆอย่างนี้ตลอดไปนะ รอต่อจร้า..... :L2:
-
โห...นุ้งฟ่า...อ่านแล้วหยุดไม่ได้เลยจริงๆ
หันไปดูนาฬิกาอีกที ตีหนึ่งแล้วนะเนี่ย
แต่ก็ดีใจที่ได้อ่านเรื่องจนทันแล้ว...จะได้นอนตาหลับในคืนนี้ ( :o8: เฮ้ย ยังไม่ตาย)
แล้วคุณนุ้งฟ่ายังไม่มาลงเรื่องต่อเหรอครับ จะรออ่านน๊า
:L2: ฝากหวัดดี(หรือจะทำอย่างอื่นก็ได้)น้องเตอร์ด้วยนะครับ
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
ฟ่า ไหนบอกว่าจะมาต่อไง อิๆ รออยู่น๊า
-
ฟ่าเข้าบอร์ดไม่ได้อ่ะเข้ามาเเล้วเม้นท์ไม่ได้อ่ะ
กว่าจะได้เล่นเอาดึก
หลับกันหมดยังหว่า
โทษทีนะครับทุกคน
จ๊วฟๆๆๆๆๆ
......................................................................
อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องอ่ะ อ่านได้สองบรรทัดก็ชำเลืองไปมองแหวนแล้วแอบยิ้ม นี้บ้าป่าวหว่ะกรูเป็นเอามากนะเนี่ย เห้อๆๆๆๆๆทำไงดีอ่า ไม่อ่านและแต่งตัวไปเดินห้างหาแหวนแทนใจให้คุณคนนั้นดีกว่า ทำไมต้องใจเต้นดีใจจนออกนอกหน้าขนาดนั้นเนี่ยไปซื้อแหวนนะไม่ใช่ไปประกวดธิดาไร่ส้ม เอารถไปดีกว่าได้ไปรับมันด้วย รถก็ไม่ติด ท่าทางฟ้าฝนจะเป็นใจให้เรารักกัน เอิ๊กๆๆๆว่าไปนั้น
รู้สึกตั้งแต่ได้แหวนมานี้จะเพ้อเจ้อมากขึ้นนะ ถึงแล้วๆๆมาบุญครองแล้วกันร้านกิ๊กเก่าอยู่ที่นั้นเผื่อจะได้ลดราคาพิเศษ ถ้าเราเอาแหวนสั่งทำวันนี้ก็ไม่ได้อ่าจิ หรือจะซื้อเลย แต่มันจะไม่มีชื่อเราอ่าดิเอาไงดีฟ่า ไปดูก่อนแล้วกัน แล้วมันไปเรียนจะใส่แหวนเนี่ยนะ เค้าไม่ห้ามหรอกมั้งโตจนมี........ได้แล้ว อุ้ย เสื้อลดราคา ว้าวๆๆๆๆๆๆๆสอยเสื้อก่อนดีมั้ยน๊าหรือว่าจะ ไปร้านแหวนก่อนดีกว่า
"มองกรูไมหว่ะ" ผมบ่นกับตัวเองเมื่อมีแม่หญิงสองคนมองผมแล้วก็ซุบซิบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หรือว่ากรูลืมรูดซิบวะเนี่ย ไม่นี้ ก็รูดนี้หว่า สงสัยเราหล่อมั้งไปเหอะเป้าหมายร้านแหวน
"เพ่ม่อนหวีดดีค๊าบบบบบ" เสียงหวานๆไว้อ้อนไว้ๆเดี๋ยวได้ของถูก
"อัลฟ่า" ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นหว่ะ
"ไรพี่เรียกซะดังเชียว"
"ดูกระจกดิ ส่องดูหนังกะบาลสินั้น" อ่าวซะงั้นอ่ะ
"เห้ยไรหว่ะพลาดได้ไงเนี่ย อายอ่ะเดินมาทั้งห้างแล้วด้วยถึงว่าทำไมมีแต่คนมอง หมดกันชื่อเสียง" ผมขับรถก็จะเอากิฟท์มาติดผมไว้ไม่ให้มันทิ่มตาแล้วบังทัศนียภาพในการขับรถอ่ะ แต่ดันลืมเอาออกแล้วที่สำคัญดันเป็นสีชมพูคิตตี้ของยัยน้องสาวอ่ะ เศร้าแล้ว คนรู้จักเห็นมั้งป่าวเนี่ย แล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเราจะเอาหน้าไปไว้ไหน แซดที่สุด
"ผมมันทิ่มตาไงตอนขับรถเลยเอามาติดอ่ะแล้วลืมเอาออกอะ"
"แล้วคิตตี้ด้วยนะ"
"ของน้องสาวอ่ะเพ่"
"เรานี้มันโก๊ะเหมือนเดิมนะ แล้วลมอะไรหอมมาหาพี่เนี่ย ปรกตินี้ไม่เคยเลยนะไม่เคยที่จะคิดถึงพี่ถึงเชื้ออ่ะ"
"โห....จะลมอะไรอ่ะก็ลมแห่งความคิดถึงอ่ะสิ" ปากหวานไว้ๆๆๆ เอากิฟท์คิตี้เก็บเข้ากระเป๋าก่อง อายอ่ะ
"อย่าเลย มีไรว่าม่ะไอ้น้องรัก" พี่ม่อนเอามือมาจับหัวเขย่าเบาๆ
"จะมาซื้อแหวน"
"ใครใส่อ่ะ ถ้าใส่เองลดพิเศษแต่ถ้าให้แฟนเพิ่มพิเศษ"
"โหไรฟ่ะน้องนุ่งทั้งคนนะ นึกว่าจะให้ฟรี"
"เพชรนะครับคุณไม่ใช่ก้อนกรวด มาเป็นแฟนคนขายสิเดี๋ยวให้ใส่ทุกนิ้วเลย" จุกเลยกรูดอกนี้เต็มๆๆ
"เป็นน้องอ่ะดีแล้ว"
"จร้าาาาาาาา"
"เลือกๆเลยอย่าช้าเดี๋ยวแฟนพี่มาลดไม่ได้นะเว้ย"
"กลัวแฟนซะแระตกลงนี้ร้านใครอ่ะ"
"ร้านพี่แต่ไม่อยากมีปัญหาอ่ะ"
"โห...น้องเป็นหมาหัวเน่าเลยนะ"
"นะน้องมัน......ไม่ได้โว้ย" คำหยาบอ่ะเติมกันเอาเองนะ
"โหพูดจาขายเพชรหรือขายผักหว่ะเนี่ย"
"สลักชื่อได้ป่าวจะเอาวันนี้อ่ะ"
"ได้เดี๋ยวเอาเลเซอร์ยิงเย็นๆมาเอาได้ป่าวอ่ะ"
"เอาตอนนี้ดิ"
"มะเหงกเนี่ยแหนะ"
"อันนี้มาใหม่พี่เพิ่งไปเอามายังไม่ได้วางหน้าร้านเลย"
"ไหนๆๆๆๆ" พี่ม่อนหยิบแหวนมาให้ผมดูหลายสิบวงสวยๆทั้งนั้นเลยอ่ะ แบบเก๋ดีอ่ะ
"อันนี้สวยนะพี่ว่าฟ่าใส่ออกมาต้องสวยแน่มือขาวๆแบบนี้อ่ะ"
"เออสวยดีแหะ" มันเป็นแหวนทองคำขาวล้วนครับวงไม่ใหญ่มากวัยรุ่นดีมีรูปหัวใจฝังเพชรตรงกลาง
"ลองดิ" ผมหยิบมาใส่ที่นิ้วนางข้างซ้ายเพ่ม่อนดันสังเกตเห็นซะงั้น
"อ่าวๆๆๆพี่เผลอแปปเดียวใครจองไปแล้วเนี่ย ไหนๆๆเอามาดูสิทุ่มทุนสร้างเท่าพี่รึป่าว โหเม็ดกระจิดหนึ่งถ้าเป็นแฟนพี่ตั้งแต่แรกนะได้เม็ดเท่าไข่ห่านไปแล้ววววววว" 5555555+เดี๋ยวเมียมรึงก็มาแหกอกเอาหรอกอิม่อน
"หรอออออออซื้อเองไม่มีใครหมั้นอ่ะ"
"น้ำสวยเชียวไม่ใช่บาทสองบาทนะน้อง บอกมานะพุชายคนไหนซื้อให้พามาให้พี่รู้จักมั้งดิ"
"ซื้อเองๆอน่ามาหลอกถามซะให้ยาก"
"ถ้าเห็นเดินที่ไหนด้วยกันจะเข้าไปจีบเลย"
"เอาเหอะให้มันเจอก่อนเหอะ"
"แล้วจะร้องไห้ขี้มูกโป่ง"
"ชิส์ หยิบวงนั้นให้หน่อยดิสิลุง"
"เดี๋ยวโดนต่อยเรียกลุง"
"จะต่อยน้องเลยหรอ โหแมนมาก ตัวเบ้อเร่อจะต่อยน้องตัวกะเปี้ยก"
"เดี๋ยวจับปล้ำเลยไอ้นี้กวนบาทา"
"เห้ยสวยดีอ่ะพอดีด้วย" แหวนทองคำขาวล้วนมีสลักหัวใจคู่สองดวงอีกดวงหนึ่งฝังเพชกเม็ดเล็กๆสวยดีอ่ะตรงขอบนูนขึ้นมาเป็นลาย
"พี่ว่าเอาวงนี้ดีกว่ามีวงเดียวพี่เขียนแบบเองเหมะกะคู่รักเป็นที่สุด" พี่ม่อนหยิบแวนมาให้ผมดูผมเห็นครั้งแรกก้บอกเลยว่าใช่นี้มันใช่เลยที่ต้องการเป็นแหวนทองคำขาวฝังเพชรริมๆห้าเม็ดเม็ดเล็กๆๆๆๆๆๆๆเหนือเพชรสลักว่า foreverเป็นตัวเขียน สวยอ่ะเอาอันนี้แหละหลวมนิดหน่อยคงพอดีไอ้เตอร์แหละพักนี้มันเริ่มอืดๆด้วย
"เออเอาอันนี้อ่ะ"
"เห็นป่ะบอกแล้วเรามันรสนิยมเดียวกันชอบอะไรเหมือนกัน"
"แต่ไม่ชอบกันเองซะงั้น" 55555+
"เชอะเพ่มันแก่นี้มันจะไปสู้อะรไเด็กๆๆได้"
"เด็กอะไรไม่มีอ่ะใส่เองเหอะอย่ามามั่วเลยเพ่อ่ะ"
"จะพยายามเชื่อนะ"
"วงนี้เท่าไรเนี่ยครับพี่ชายที่แสนดี" ทำตาอ้อนๆไว้ฟ่าอ้อนๆไว้
"แหมๆๆๆๆๆเปลี่ยนเสียงและหน้าเชียวนะ ไอ้ตูด"
"อิอิ"
"วงนี้ราคาเต็มมันแสนห้าลดอีกสามสิบเปอร์เซ็นต์ก็แสนหนึ่งพอดี"
"จะบร้าป่าวงั้นเอาเก็บไปเหอะไม่ซื้อแระเอาเก็บเลยไวเลยนะ เพชรเม็ดเท่าขี้แมงวันแสนห้าขนาดราคาพี่น้องนะเนี่ย"
"ล้อเล่งเว้ย"
"จ่ายเป็นไรการ์ดหรือเงินสด"
"การ์ดดิ"
"เอามะเดือนนี้รู้ปื๊ดๆไปเท่าไรเเล้วเนี่ย เดี๋ยวแม่เราก็บ่นจนหน้ามืดอ่ะ"
"ไม่ได้ใช้เลยเดือนนี้อ่ะ ใช้เองก็จ่ายเองทำงานหลังขดหลังแข็งไม่ได้เกิดมาบนกองเพชรอย่างพี่นี้"
"ก็บอกแล้วเป็นแฟนพี่ก็สบายไปนานแล้วรูดปืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไม่ต้องซีเรียสด้วย"
"โห ยังอ่ะ ยังไม่จบประเด็นนี้อีก เดี๋ยแฟนพี่ก็เอาเล็บรูดปืดๆๆมาที่หน้าหรอก โน้นอ่ะยืนตาเขียวแยู่หลังร้านอ่ะใช่ป่ะ"
"ไหนๆๆๆๆๆว่ะ"
"หลอกกกก" 5555555+
"เดี๋ยวตบกะบาลแยกไอ้น้องนรก"
"โหไรฟ่ะ ทำเป็นซ่า ที่แท้ยากูซ่ากลัวเมีย"
"เอออนะเอาม๊ะการ์ดอ่ะ"
"เท่าไรยังไม่บอกเร้ย แสนห้าวงเงินไม่พอหรอกนะ"
"เออนะๆ" ผมเอาการ์ดให้เพม่อนไป
"อ่ะนี้"
"ห้าพัน" โหถูกจังว่ะ
"จะแหกปากไปทำไมเบาๆดิ เดี๋ยวแม่พี่มาแหกอกพอดี"
"แม่พี่เสียไปแล้วนี้ จะมาแหกอกได้ไง"
"แม่คุณแม่ทูลหัวอ่ะ"
"อ๋อๆๆๆๆๆๆๆเมียดุ"
"เกรงใจเว้ย"
"นะ เอากล่องสวยๆๆๆนะแล้วเอากล่องใหญ่ด้วยจะเอาไปใส่ดินสอ "
"รวยแน่กรูงานนี้ แหวนก็ขาดทุน มันยังขอกล่องอีกแหวนวงเดียวขอกล่องสองใบนะ"
"โหแค่กล่องก็งกแล้วบอกจะให้มาช่วยขายเพชร"
"เออเอาไปเอากี่อันอ่ะ"
"แล้วแต่จะเวทนาลูกนกลูกกา"
"เดี๋ยวจะตื๊บลูกนกซักตัวคงไม่บาปมั้ง" พี่แกก้มไปหยิบกล่องให้ผมอีกสองใบ ใบเบ้อเรอ้จะเอาไปไมหว่ะเนี่ย เอาไปใส่สร้อยเพชรก็ไม่มีกะเค้าเอาไว้ก่อนของฟรีเอาไว้ก่อนนนนนน
"หวัดดีคับ" มีละอ่อนรูปงามน่ารักคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับส่งยิ้มและทักทายผม ไอ้นี้มันใครหว่ะ
"มาแล้วหรอ เป็นไงมั้งกินไรมายังรถติดป่าว" เสียงนุ่มขึ้นมาเชียวนะมึงพี่ม่อน
"ยังเลยหิวอ่ะ" พุชายคนนั้นตอบพี่ม่อนสงสัยเมียแกชัวร์
"นี้น้องฟ่าน้องชายพี่ ส่วนนี้พี่ฟิล์มไอ้ฟ่าไหว้พี่สะใภ้ซะ"
"หวัดดีครับพี่สะใภ้" พี่แกเขิลจนหน้าแดงไม่เห็นจะดุตรงไหนเลยเพ่ม่อนแม่งเวอร์เกิ๊น
"หวัดดีครับ"
"น่ารักมั้ยพี่สะใภ้เราอ่ะ"
"น่ารักน่ารักมากด้วยแต่ไม่เห็นดุโหดแบบที่พี่บอกเลยอ่ะ"
"ไอ้ฟ่า งานเข้ากูแร้วง่ะ" พี่ฟิล์มตบไปที่ไหล่พี่ม่อนดังเพี้ยะ"
"นินทานะนินทานะ"
"จริงๆนะครับเพ่ม่อนบอกแบบนั้นเมื้อกี้เนี่ยแถมยังจะขอเบอร์เพื่อนฟ่าที่น่ารักๆอีกอ่ะ"
"เดี๋ยวโนเตะไอ้นี้"
"เอิ๊กๆๆๆๆๆล้อเล่นอ่ะพี่ชายผมคนเนี่ยรักใครรักจริงไม่ทิ้งขว้างรักใครแล้วดูแลทุกคนให้รถให้บ้านมาเยอะแยะแล้ว"
"กรูว่าเมิงโดนเตะซักทีม๊ะไอ้นี้สร้างความร้าวฉาน"
"น้องมันก็คงพูดตามที่มันเคยเห็นแหละ" อ่าวพี่แกสงสัยเชื่อผม
"ฟ่าพูดเล่นครับพี่ฟิล์ม อย่าซีเรียส พี่ม่อนอ่ะดีที่หนึ่งเลยฟ่าเอาหัวเป็นประกัน"
"ครับบบพี่จะเชื่อน้องฟ่า"
"เอาค่อยน่ารักขึ้นมาหน่อย"
"ไปกินข้าวกะพี่มั้ยน้องฟ่า"
"ไม่ดีกว่าพี่ฟิล์มฟ่าไม่อยากเป็นส่วนเกินอ่ะ"
"ไม่หรอก ป่ะเหอะป่ะไปกินข้าวกัน"
"ไปไอ้ฟ่าพี่สะใภ้เมิงชวนเนี้ยปฏิเสธได้ไง" เออถ้าเค้ารู้ว่าเมิงเคยจีบกรูนะไอ้เพ่ม่อนเค้าแหกอกกรูแน่
"โอเคๆๆๆๆ" เราสองคนเดินไปทานข้าวกันคุยโน้นนี้นั้น ผมจะถามว่าเค้าสองคนเจอกันยังไงรักกันที่ไหนอะไรยังเมื่อไรซะส่วนใหญ่พี่ฟิล์มก็ได้แต่อาย แต่ขำกับผมสองคนพี่น้องมากกว่า พี่ม่อนแม่งตบหัวผมจนบวมหมดแล้วเนี่ยก็ผมไปเล่าเรื่องที่มันทำทุเรศไว้หลายๆอย่างให้พี่ฟิล์มฟังอ่ะสิ
"เมิงนะเมิงไอ้น้องชั่วเอาพี่มาขาย"
"โห ขำขำอะ เนอะพี่ฟิล์มเนอะ" พี่ม่อนเดินกอดคอผมออกมาจากร้านโดยมีพี่ฟิล์มขนาบข้าง
"ดีเนอะเราสามคนเป็น พ่อ แม่ ลูก" เหอะๆๆๆๆๆๆๆ
"ลุกนรกแบบนี้เอาขี้เถ้ายัดปากดีกว่า"
"โหไรฟ่ะ"
"ว่าไงครับแม่ครับเอาขี้เถ้ายัดปากลูกฟ่าป่ะครับ"
"บ้าพอกันพี่น้องคู่นี้" 5555555+ ผมเดินมาเอาของที่ร้านแล้วขอตัวกลับบ้านเพราะเย็นมากแล้วเดี๋ยวต้องไปรับไอ้ตัวดีอีก
"กลับเลยนะพี่ม่อนพี่ฟิล์ม"
"เออ ขับรถดีดีนะเว้ย"
"ครับ"
"เเล้วมาหาพี่สองคนอีกนะฟ่า"
"ครับพี่สะใภ้"
"เลิกเรียกแบบนี้ได้แล้วอายอ่ะ"
"น่ารักดีออก เพ่ม่อนไม่อายมั้งหรอ อายเป็นป่าว"
"เดี๋ยวเหอะเมิงเดี๋ยวได้โดนเตะจนได้อ่ะรับไปเลยป่ะ"
"โหไล่เลย ไปแระบายยยยย" พี่สองคนนนี้น่ารักดีเนอะ พี่ฟิล์มถอดเขี้ยวเสือได้นะเนี่ยพี่ม่อนกลัวหงอเชียว แต่ก็ดีแล้วพี่ม่อนจะได้เลิกเจ้าชู้มาทำมาหากินซะที วีรกรรมพี่ม่อนกับผมนี้อย่างยาวอ่ะ สามปีนี้เล่าไม่ซ้ำอ่ะ เห้อๆๆๆๆๆ
ผมขับรถออกมามุ่งสู่โรงเรียนไอ้เตอร์ โทรไปหามันก่อนดีกว่ามันจะได้ไม่กลับมาก่อน ไม่ดีกว่าเดี๋ยวไม่เซอร์ไพรส์
"ถึงแล้ว" ผมเอารถเข้าจอด เด็กนักเรียนเลิกเรียนแล้ว น่ารักเยอะแยะเลยเดินกันเต็มไปหมดถ้าตอนนั้นโสดอยู่คงตาลายแน่ๆๆ
แต่ตอนนี้แฟนผมสิน่ารักไม่มีใครเท่า เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ ถ้าไม่โทรก็ไม่เจอดิแล้วเอาไงดี ทางออกมีกี่ทางเนี่ยเดินไปเรื่อยๆแล้วกัน เหนื่อยแย้วอ่ะโทรเหอะไม่เซอร์พงเซอรไพรส์แล้ว
"ตื๊ด....................................................ตื๊ด..............................................." ทำไมไม่รับโทรศัพท์อ่ะผมเดินโทรจนถึงที่รถแล้วมันก็ยังไม่รับอีกอ่ะ ไปไหนว่ะเนี่ย เค้ากลับกันหมดแล้วอ่ะ มีแต่เด็กซ้อมกีฬากัน โทรไปที่ห้องก็ไม่มีคนรับ แล้วไปไหนว่ะบอกจะกลับเลยไงไอ้นี้เถลไถลใหญ่แล้วนะ หงุดหงิดนะเนี่ยๆ ไปซื้อกับข้าวดีกว่าไม่ทำและซื้อสำเร็จเอาแล้วกัน อารมณ์เสียผิดแผนหมด
ตาไปสะดุดกับแหวนที่นิ้วก็เหมือนได้คำพูดที่ว่า ใจเย็นๆๆๆๆๆๆ อ่ะใจเย็นแล้วกลับดีกว่าเลี้ยวออกทางนี้
"เห้ยนั้นไอ้เตอร์กับไอ้เอ็มไปไหนกันอ่ะ"............................................
-
:z13: :z13:
จิ้มๆ นุ้งฟ่า ยังไม่หลับจ้า
-
:z13:
จิ้มพี่หนึ่ง อิๆ
เข้าช้าดีกว่าไม่เข้านะเอิ๊กๆ
แหมท่าทาง จะมีเรื่องยุ่งๆอีกละ มี บี เข้ามาเอี่ยวด้วยนี่ แล้วจะรออ่านต่อน๊า
:bye2:
-
งานเข้าอีกหรอเนี่ย เวรกรรม
สงสัยจะมาอีกล็อตนึงแระ
:z2: :z2: :z2:
-
งานเข้าอีกหรอเนี่ย เวรกรรม
สงสัยจะมาอีกล็อตนึงแระ
:z2: :z2: :z2:
นี้ไม่ใหญ่มีใหญ่กว่านี้อีก
ยิ่งกว่าละครแก้วล้อมเพชร
55555+
เทคแคร์คร๊าฟฟฟฟ
:z13:
จิ้มพี่หนึ่ง อิๆ
เข้าช้าดีกว่าไม่เข้านะเอิ๊กๆ
แหมท่าทาง จะมีเรื่องยุ่งๆอีกละ มี บี เข้ามาเอี่ยวด้วยนี่ แล้วจะรออ่านต่อน๊า
:bye2:
อยากบอกว่าบีนี้แหละตัวปัญหา
จิ้มพี่หนึ่งให้รั่วเหมือนนุ้งฟ่าเยย
เอิ๊กๆๆๆๆ
เทคแคร์คราฟ
:z13: :z13:
จิ้มๆ นุ้งฟ่า ยังไม่หลับจ้า
หุหุ
จิ้มจนรั่วหมดแร้ววเนี่ย
อิอิ
เทคแคร์คร๊าฟฟฟฟ
:z2: :z2: :z2: :z2:
ฟ่า ไหนบอกว่าจะมาต่อไง อิๆ รออยู่น๊า
มาต่อให้แย้วน๊าหนีนุ้งฟ่าไปนอนก่อนได้ไง
อิอิ
เทคแคร์นะคับโห...นุ้งฟ่า...อ่านแล้วหยุดไม่ได้เลยจริงๆ
หันไปดูนาฬิกาอีกที ตีหนึ่งแล้วนะเนี่ย
แต่ก็ดีใจที่ได้อ่านเรื่องจนทันแล้ว...จะได้นอนตาหลับในคืนนี้ ( :o8: เฮ้ย ยังไม่ตาย)
แล้วคุณนุ้งฟ่ายังไม่มาลงเรื่องต่อเหรอครับ จะรออ่านน๊า
:L2: ฝากหวัดดี(หรือจะทำอย่างอื่นก็ได้)น้องเตอร์ด้วยนะครับ
หวัดดีคุณคนนั้นให้แล้วครับ
ฝันดีห่มผ้าด้วยนะครับ
เทคแคร์ครับ
อ่านทันแย้ววววว
ชอบฟ่ากะเตอร์มากๆ อ่านแล้วน่ารักมากเลยทั้งสองคนอิอิ :-[
เล่าเรื่องได้สนุกมากเลยอ่ะ ชอบชอบ :o8:
แต่ฟ่ากะเตอร์ท่าจะเนื้อหอมนะเนี่ย555
ขอให้ดูแลกันและกัน น่ารักๆอย่างนี้ตลอดไปนะ รอต่อจร้า..... :L2:
จะทำทุกวันให้ดีที่สุดครับ
ฟ่าเนื้อหอมป่าวไม่รู้ครับต้องถามเตอร์อ่ะ
แต่เตอร์อ่ะห๊อมหอมมมมมม
อิอิ
เทคแคร์นะครับบบบ
โอยยยย หวานนนนนนน มดกัดแล้ววววว :-[
มีแหวนแทนใจกันด้วย พี่ว่าของอย่างนี้มันก็ดีนะ
มันเหมือนเตือนใจเราไปด้วยว่ามีคนที่รักและห่วงเราอยู่ จะได้คิดถึงกันตลอดเวลา :o8:
คืนนี้นุ้งฟ่าจะมาต่อรอบดึกมั้ยน๊อ
รอ ร๊อ รอ...
:pig4:
อย่างน้อยมันก็ทำให้เราคิดถึงเค้าตลอดเวลา
อ่ะครับ
มาต่อให้แล้วนะ
เทคแคร์นะครับ
มีแบบนี้รักตายเลย :impress:
หาให้เอามั้ยพี่ๆเพื่อนๆฟ่านิสัยดีดียังว่างอีกเยอะ
คริคริ
เทคแคร์นะครับ
:mc4: เย้ มีเจ้าของแล้ว
มีเจ้าของแล้ว
ก็อดซ่าเลยนุ้งฟ่าอ่ะ
อิอิ
เทคแคร์นะครับบบบบ
แหวนสวยค่า
ฟ่าโดนหมั้นแล้ววว
:o8: :o8:
รอเค้ายกขันหมากมาขออยู่เนี่ย
อิอิ
เทคแคร์นะครับ
:o8: :-[ :impress2:
:pig4:
:กอด1:
ขอบคุณเช่นกันครับ
เทคแคร์นะครับ
เอ้าหวานกันเข้าไป น้ำตาลขึ้นแล้วม้างน้านอะ.....อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
แหม๋ๆๆๆๆๆช่วงขมๆก็มีครับหวานมากเดี๋ยวเลี่ยน
ชอบขมๆอึดใจรอสักนิสนะ
555++
เทคแคร์นะครับ
-
:z13:
จิ้ม นุ่งฟ่าอีกรอบ อิๆ
ไม่หลับไม่นอนนะเนี่ย :z2: :z2: :z2:
-
^
^
^
จิ้มๆพี่ฟ่า
แหะๆ แหวนสวยดีคับพี่
ปล. ตอนนี้พ่อกะแม่ของทั้งสองฝ่ายรู้เรื่องของพี่ฟ่ากะพี่เตอร์ยังครับ
ขอบคุณครับ
ฝ่ายเตอร์รู้ครับ
ฝ่ายฟ่าไม่รู้ครับ
เทคแคร์นะครับบบบบ
-
:z13:
จิ้ม นุ่งฟ่าอีกรอบ อิๆ
ไม่หลับไม่นอนนะเนี่ย :z2: :z2: :z2:
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:จิ้มกลับ
สัญญาว่ามาก็ต้องมาจิครับ
นอนไปแย้วแต่ตื่นมาอ่ะ
ตอนแรกเข้าบอร์ดไม่ได้อ่ะก็เลยหนีไปนอน
อิอิ
แต่ตื่นมาเพื่อหน้าที่
จุฟๆๆนอนต่อแร้วนะ
เทคแคร์นะครับบบบบบ
-
:z13:นุ้งฟ่าอ้ะ
น่ารักจิงๆ พยายามมาต่อให้จนได้ บวกให้จ้า :กอด1:
อยากเห็นแหวนสองวงเลยอ้ะนุ้งฟ่า บรรยายซะอยากเห็นเลย
ช่วงนี้เตอร์พางานเข้าบ่อยจังเลยนะ
เพิ่มบีมาอีกคน
ปล.ที่นุ้งฟ่าบอกว่าทางบ้านเตอร์รู้แล้ว แล้วบอกได้มั้ยจ๊ะว่าผลตอบรับเป็นยังไงบ้าง
-
โหหหหห นอนไปแล้วก็ยังตื่นมาอัพให้
อย่างนี้ต้องให้สายสะพายพร้อมขันทองคำแล้วมั้งเนี่ย
ไม่บกพร่องในหน้าที่เลยนุ้งฟ่าสุดหล่อ o13
มีเรียนเช้าปะเนี่ย แล้วตื่นไหวเหรอจ๊ะคุณน้อง
รักษาสุขภาพด้วยค้าบบบ เป็นห่วงสุดๆค้าบบบ
(ไม่เห็นน้องเตอร์แวะมาบ้างเลยเนอะ ท่าจะยุ่งเล่นเกมส์ 555)
...
เห็นชื่อบีแล้วมั้ย ฮึ่ยยย :m16: ชื่อนี้มาทีไร หาความสงบสุขให้นุ้งฟ่าของเราไม่ได้ซักที
รอตอนต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น
:pig4:
-
นุ้งฟ่า ขยันสุดๆ น่าร๊ากกกกกกกกกก :กอด1:
แล้วเตอร์ไปไหนกะบีหละเนี่ย จะงานเข้ามั๊ย :เฮ้อ:
-
นุ้งฟ่าขอโทษนุ้งฟ่าพิมพ์ผิดอ่ะไอ้เอ็มไม่ใช่ไอ้บี
ขอโทษนะครับให้อภัยนุ้งฟ่าด้วยนะ
มันดึกมันเพลียพิมพ์ผิดๆถูกๆ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
.....................
.....................โหหหหห นอนไปแล้วก็ยังตื่นมาอัพให้
อย่างนี้ต้องให้สายสะพายพร้อมขันทองคำแล้วมั้งเนี่ย
ไม่บกพร่องในหน้าที่เลยนุ้งฟ่าสุดหล่อ o13
มีเรียนเช้าปะเนี่ย แล้วตื่นไหวเหรอจ๊ะคุณน้อง
รักษาสุขภาพด้วยค้าบบบ เป็นห่วงสุดๆค้าบบบ
(ไม่เห็นน้องเตอร์แวะมาบ้างเลยเนอะ ท่าจะยุ่งเล่นเกมส์ 555)
...
เห็นชื่อบีแล้วมั้ย ฮึ่ยยย :m16: ชื่อนี้มาทีไร หาความสงบสุขให้นุ้งฟ่าของเราไม่ได้ซักที
รอตอนต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น
:pig4:
ขันทองนี้มันยุคคุณยายเลยนะเนี่ย
พอดีที่บ้านนุ้งฟ่ามีคุณยายเป็นนางนพมาศ
อิอิ
ตื่นไปเรียนก็แวะมาเข้าบอร์ดก่อนเลยรู้ว่าตัวเองพิมพ์ผิด
ขอโทษอีกทีนะครับ
ส่วนไอ้ตัวดีก็มิกซ์เสียง ซ้อมดนตรี เล่นเกมส์ เดี๋ยวจะบอกให้ว่าคนในนี้คิดถึง
เทคแคร์ครับ
:z13:นุ้งฟ่าอ้ะ
น่ารักจิงๆ พยายามมาต่อให้จนได้ บวกให้จ้า :กอด1:
อยากเห็นแหวนสองวงเลยอ้ะนุ้งฟ่า บรรยายซะอยากเห็นเลย
ช่วงนี้เตอร์พางานเข้าบ่อยจังเลยนะ
เพิ่มบีมาอีกคน
ปล.ที่นุ้งฟ่าบอกว่าทางบ้านเตอร์รู้แล้ว แล้วบอกได้มั้ยจ๊ะว่าผลตอบรับเป็นยังไงบ้าง
แหวนเดี๋ยวอีกสักพักนะครับเพราะแหวนวงนี้มีประเด็นอีก
บอกตอนนี้จาหนุกหรอ
เดี๋ยวไม่หนุกนะ
-
นุ้งฟ่าขอโทษนุ้งฟ่าพิมพ์ผิดอ่ะไอ้เอ็มไม่ใช่ไอ้บี
ขอโทษนะครับให้อภัยนุ้งฟ่าด้วยนะ
มันดึกมันเพลียพิมพ์ผิดๆถูกๆ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
ข้อความนี้จะถูกลบภายใน24ชั่วโมง.......
ขอโทษนะครับที่ให้รายละเอียดได้เท่านี้
เอาไว้ขออนุญาต์คุณเค้าก่อนแล้วค่อยคุยเรื่องนี้อีกรอบหนึ่งนะ
ขอโทษทำไม แหมนุ้งฟ่าน่ารักมากมาย มาแก้ให้แล้วด้วย
แอบงงเล็กๆเองจ้าว่าบีไมมาเดินกะเตอร์อ้ะ ตอนนี้ไม่งงแล้ว
quote แค่ตรงนี้มา เพราะนุ้งฟ่าบอกว่าข้อความที่เล่ามานี้มันจะอยู่แค่ 24 ชม.นี่นา
ก้ออยากขอบคุณฟ่าที่ตอบข้อซักถามของคนอ่าน
เล่าได้แค่ไหนก้อตามนั้นหละค่ะ อะไรไม่สะดวกเปิดเผยก้อไม่ต้องเอามาลงหรอกนะ เด๋วคุณเค้าจะลำบากใจ
เอาใจช่วยนะคะนุ้งฟ่า นุ้งฟ่าน่ารักมากความคิดก้อดีมากๆเลย
ไม่มีใครเข้าใจเราหมดหรอกนะ แต่แค่ที่เค้าให้มาเท่านี้ก้อถือว่าดีกว่าอีกหลายคนตั้งเยอะเลย
:กอด1: นุ้งฟ่าและคุณเค้าด้วยนะ
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ :L2:
-
...มาเป็นกำลังใจให้นะครับ ติดตามผลงานของน้องมาตลอดแต่ไม่เคยเม็นท์ให้เลย วันนี้เลยขอโอกาสเข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องฟ่านะครับ ...
-
(http://img419.imageshack.us/img419/5058/the2006academyawardsvotershave.jpg)
(http://hilight.kapook.com/admin_hilight/spaw2/imghilight4/variety/golden_globe_01.jpg)
ขันน้ำพานรอง สายสะพาย ไม่เอา
งั้น
ขอมอบสองรางวัลนี้ให้เลย
ขยันคอดๆๆ o13 o13
-
วีรกรรมตอนนี้ได้ใจจิงๆ :laugh:
-
ดีใจที่เช้านี้ได้อ่านเรื่องน้องฟ่าต่อ...+1 ให้แล้วนะครับ
เมื่อคืนสลบไปก่อนน้องฟ่าจะเข้ามาอ่ะครับ
...อิน้องเอ็มนี่มันน่า :z6: :z6: จริงๆ
เห็นด้วยกับน้องฟ่าเลยนะครับ..."คนรักกันทำทุกวันให้มันดีที่สุดพอแล้ว"
เรื่องอื่นๆ ที่เรากำหนดเองไม่ได้ หรือไม่อาจคาดเดาได้ ก็คงต้องปล่อยวางมันไปนะครับ
สิ่งที่สำคัญที่สุดเหนือสิ่งอื่นใดก็คือ "ฟ่ากับเตอร์" 2 คนนะครับ
กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ดูจะต้องฟันฝ่าเรื่องต่างๆ มาด้วยกันเยอะมากเลยนะครับ
ยังไงก็จะเอาใจช่วยและรอตามอ่านเรื่องต่อไปนะครับ (แอบกลัวจะต้องปวดตับจริงๆ o22)
แอบถาม...แล้วตอนนี้บีเป็นยังไงมั่งอ่ะครับ ยังได้คุยกันอีกไหม
-
...เตอร์กับเอ็ม เดินด้วยกัน ต้องดูที่เจตนานะ ว่ามีอะไรแอบแฝงหรือเปล่า..
...เรียนด้วยกัน ใกล้ชิดกัน มันก็ไปไหนด้วยกันบ้าง จะตัดเลยก็ลำบาก..
...เอ็มมันชอบเตอร์อยู่นิ ไม่รู้ว่าเป็นคนแรกของเตอร์หรือเปล่า..
...ส่วนเรื่องทางบ้านเตอร์ ก็สู้ๆๆละกัน...
...ยังไงทางบ้านเตอร์ คงทำอะไรมากไม่ได้หรอก..
...เพราะไม่ค่อยมีเวลาให้เตอร์ เค้าน่าจะเห็นความสำคัญ
ของฟ่าอยู่นะที่ทำให้ลูกเขา มีที่พึ่ง มีเพื่อน และมีความสุข..
...แต่ผู้ใหญ่อาจจะไม่พูดออกมา รอเวลาละกันฟ่า อย่าท้อ..
...เรื่องนี้ เตอร์น่าจะทำความเข้าใจกับพ่อแม่ได้ดีกว่าใครๆๆ..
...ส่วนเรื่องหาชะนีมาให้มันเป็น..หน้าที่..ที่พ่อแม่พึงกระทำ..
...อย่าโกรธเขาเลย มันอยู่ที่..ใจเตอร์..ต่างหาก...
...สุดท้ายถ้าลูกไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้ ..พ่อแม่..ก็จะเห็นกับ..
.............ความสุขของลูกสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด..........
.....รอเวลาฟ่า เป็นกำลังใจให้นะ.. :กอด1:
-
เห้ยยยยยย
อยากไปรับน้องเตอร์ในโรงเรียนมั่งจัง
:laugh:
เห่อ ๆๆ ๆ ... เดินด้วยกันนี่ยังพอว่า ... เพราะอยู่ในโรงเรียน เป็นเพื่อนกันเดินด้วยกัน ไม่เป็นไรๆ
แต่ไม่รับโทสับนี่ดิ ...
หรือว่าน้องเตอร์เค้าตั้งสั่นแล้วอยู่ในกระเป๋านักเรียน เลยไม่รู้เรื่องป่าววว
เอิ้กกกกกกก ไอ้เตอร์ตายแน่ ตายแน่ไอ้เตอร์ ... :laugh:
ป.ล. ตอนหน้า คงได้เห็นนักสืบอัลฟ่า ... ใช่มั้ยยยย 5 55+
-
มีแวว ส่อเค้าว่าระเบิกจากพี่ฟ่า จะลงตู้ม กลางโรงเรียน :fire:
ไอ่เอ็มนี่มันก็น่าจริงๆ :z6:
เป็นกำลังใจให้พี่ฟ่าคับ สู้ๆ :L2:
-
ยังงัยซะมันก้อต้องมีวันของฟ่า
บ้างล่ะนะ เรื่องบางอย่างมันต้อง
ใช้เวลาอดทนหน่อยนะฟ่า
-
นุ้งฟ่าขอโทษนุ้งฟ่าพิมพ์ผิดอ่ะไอ้เอ็มไม่ใช่ไอ้บี
ขอโทษนะครับให้อภัยนุ้งฟ่าด้วยนะ
มันดึกมันเพลียพิมพ์ผิดๆถูกๆ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
ข้อความนี้จะถูกลบภายใน24ชั่วโมง.......
ขอโทษนะครับที่ให้รายละเอียดได้เท่านี้
เอาไว้ขออนุญาต์คุณเค้าก่อนแล้วค่อยคุยเรื่องนี้อีกรอบหนึ่งนะ
ขอโทษทำไม แหมนุ้งฟ่าน่ารักมากมาย มาแก้ให้แล้วด้วย
แอบงงเล็กๆเองจ้าว่าบีไมมาเดินกะเตอร์อ้ะ ตอนนี้ไม่งงแล้ว
quote แค่ตรงนี้มา เพราะนุ้งฟ่าบอกว่าข้อความที่เล่ามานี้มันจะอยู่แค่ 24 ชม.นี่นา
ก้ออยากขอบคุณฟ่าที่ตอบข้อซักถามของคนอ่าน
เล่าได้แค่ไหนก้อตามนั้นหละค่ะ อะไรไม่สะดวกเปิดเผยก้อไม่ต้องเอามาลงหรอกนะ เด๋วคุณเค้าจะลำบากใจ
เอาใจช่วยนะคะนุ้งฟ่า นุ้งฟ่าน่ารักมากความคิดก้อดีมากๆเลย
ไม่มีใครเข้าใจเราหมดหรอกนะ แต่แค่ที่เค้าให้มาเท่านี้ก้อถือว่าดีกว่าอีกหลายคนตั้งเยอะเลย
:กอด1: นุ้งฟ่าและคุณเค้าด้วยนะ
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ :L2:
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟ
จุฟๆๆ
มีแวว ส่อเค้าว่าระเบิกจากพี่ฟ่า จะลงตู้ม กลางโรงเรียน :fire:
ไอ่เอ็มนี่มันก็น่าจริงๆ :z6:
เป็นกำลังใจให้พี่ฟ่าคับ สู้ๆ :L2:
ฟ่าอยากจะเดินไปแหกอกมันหรือไม่ก็ขับรถไปพุ่งชนมันเหมือนนางร้ายในละครจะแย่
แต่ทำไม่ได้เพราะเดี๋ยวชนไอ้เตอร์เข้าอีกคน
เดี๋ยวติดคุกด้วยไม่อยากนึกสภาพตัวเองตอนอยู่ในคุกอ่ะ
555555+
ขอบคุณสำหรับกำลงัใจครับบบบบ
เห้ยยยยยย
อยากไปรับน้องเตอร์ในโรงเรียนมั่งจัง
:laugh:
เห่อ ๆๆ ๆ ... เดินด้วยกันนี่ยังพอว่า ... เพราะอยู่ในโรงเรียน เป็นเพื่อนกันเดินด้วยกัน ไม่เป็นไรๆ
แต่ไม่รับโทสับนี่ดิ ...
หรือว่าน้องเตอร์เค้าตั้งสั่นแล้วอยู่ในกระเป๋านักเรียน เลยไม่รู้เรื่องป่าววว
เอิ้กกกกกกก ไอ้เตอร์ตายแน่ ตายแน่ไอ้เตอร์ ... :laugh:
ป.ล. ตอนหน้า คงได้เห็นนักสืบอัลฟ่า ... ใช่มั้ยยยย 5 55+
ตั้งสั่นหรือไม่สั่นเดี๋ยวเย็นนี้รู้กันครับ
ไอเตอร์ตายไม่ได้ไอ้เอ็มนี้ไม่แน่ครับ
อิอิ
ฟ่าไม่เป็นนักสืบอ่ะ
เป็นได้แต่นักบุญ เอิ๊กๆๆๆๆให้อภัยคิดบวก
แต่ถ้าเดินจับมือกันหรือท่าทางสวีท
ฟ่าจะเป็นนักฆ่าทันที
ฟิ้วววววววววฟิ้วววววว
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ
...เตอร์กับเอ็ม เดินด้วยกัน ต้องดูที่เจตนานะ ว่ามีอะไรแอบแฝงหรือเปล่า..
...เรียนด้วยกัน ใกล้ชิดกัน มันก็ไปไหนด้วยกันบ้าง จะตัดเลยก็ลำบาก..
...เอ็มมันชอบเตอร์อยู่นิ ไม่รู้ว่าเป็นคนแรกของเตอร์หรือเปล่า..
...ส่วนเรื่องทางบ้านเตอร์ ก็สู้ๆๆละกัน...
...ยังไงทางบ้านเตอร์ คงทำอะไรมากไม่ได้หรอก..
...เพราะไม่ค่อยมีเวลาให้เตอร์ เค้าน่าจะเห็นความสำคัญ
ของฟ่าอยู่นะที่ทำให้ลูกเขา มีที่พึ่ง มีเพื่อน และมีความสุข..
...แต่ผู้ใหญ่อาจจะไม่พูดออกมา รอเวลาละกันฟ่า อย่าท้อ..
...เรื่องนี้ เตอร์น่าจะทำความเข้าใจกับพ่อแม่ได้ดีกว่าใครๆๆ..
...ส่วนเรื่องหาชะนีมาให้มันเป็น..หน้าที่..ที่พ่อแม่พึงกระทำ..
...อย่าโกรธเขาเลย มันอยู่ที่..ใจเตอร์..ต่างหาก...
...สุดท้ายถ้าลูกไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้ ..พ่อแม่..ก็จะเห็นกับ..
.............ความสุขของลูกสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด..........
.....รอเวลาฟ่า เป็นกำลังใจให้นะ.. :กอด1:
เรื่องเอ็มมันมีปมครับ
คนของเราใจแข็งมั่นคงก็จริง
แต่น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน
ตัดไฟแต่ต้นลมดีที่สุดครับ
เรื่องครอบครัวแค่นี้ฟ่าก็พอใจแล้วครับ
พ่อแม่ก็ต้องอยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกอยู่แล้ว
ถ้าวันหนึ่งคุณของฟ่าเค้าเลือกชะนี
ฟ่าก็จะดีใจกับเค้าด้วยที่เค้าเลือกแล้ว
ไม่รั้ง ไม่ดึงเค้าไว้แน่นอนเพราะพ่อแม่เค้าเลือกให้แล้วมันต้องดีที่สุด
แต่ถ้าไปแล้วอย่าคิดจะกลับมา
ฟ่าไม่ชอบคนไม่มั่นคง
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับบบบบ
จ๊วฟๆ
วีรกรรมตอนนี้ได้ใจจิงๆ :laugh:
เดี๋ยวมีวีรกรรมบีบหัวใจมากกว่านี้อีก
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ
(http://img419.imageshack.us/img419/5058/the2006academyawardsvotershave.jpg)
(http://hilight.kapook.com/admin_hilight/spaw2/imghilight4/variety/golden_globe_01.jpg)
ขันน้ำพานรอง สายสะพาย ไม่เอา
งั้น
ขอมอบสองรางวัลนี้ให้เลย
ขยันคอดๆๆ
o13 o13
อยากได้มงกุฏด้วยอ่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและสองรางวัลการันตีให้ฟ่านะครับ
จุฟๆๆ
...มาเป็นกำลังใจให้นะครับ ติดตามผลงานของน้องมาตลอดแต่ไม่เคยเม็นท์ให้เลย วันนี้เลยขอโอกาสเข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องฟ่านะครับ ...
เม้นท์ให้ฟ่าฟ่าได้มีกำลังใจต่อให้เยอะๆๆๆนะ
อิอิ
ขอบคุณในการติดตามและกำลังใจนะครับ
ปล.มาม่าขึ้นราคาแล้วนะครับ
อิอิ
ยังงัยซะมันก้อต้องมีวันของฟ่า
บ้างล่ะนะ เรื่องบางอย่างมันต้อง
ใช้เวลาอดทนหน่อยนะฟ่า
ครับ
ที่ได้เท่าทุกวันนี้ก็ถือว่าบุญกุศลมากแล้วครับ
ไม่ขอเรียกร้องอะไรอีกแล้วครับ
เท่าทุกวันนี้ฟ่าก็มีความสุขแล้ว
ฟ่าไม่ชอบอยู่กับความทุกข์นานครับ
ขอบคุณนะครับกำลังใจล้นอย่างนี้มีแรงสู้ต่อแน่นอนครับ
จุฟๆๆ
**********************
**********************
**********************
**********************
เดี๋ยวนุ้งฟ่ามาต่อให้เย็นๆๆนะ
แอบมาเล่น
ไปเรียนก่อนนะครับ
มิสมิสทุกคนฮะ
-
อ่านทันแล้วววววววว เล่นเอาตาลายเลย
ชอบฟ่าแต่งกลอนอ่ะ อ่านแล้วขำดี
แต่งมาอีกนะ ชอบโคตๆๆ
ปล1. อ่านแล้วอยากเตะตูดคุณน้องเอ็มซักป๊าบ(ขอทีเหอะ)
ปล2. รักตัวเองมากๆ นะ อ่านตอนที่ล้มหัวฟาดพื้นไปแล้ว ใจไม่ดีเลย อย่าทำอีกนะคุงฟ่า
ปล3. น้องเตอร์เล่นเกมอะไรครับ? dota ป่ะ
ปล4. รักกันมาก ก็เข้าใจกันมากๆ นะครับ ขอให้มีความสุข
-
แอบฮาพี่ม่อนอ่ะ แต่ละประโยคที่พูดนี่ฮาดี..... :laugh:
แต่ตอนจบนี่..... ต้องลุ้นต่ออ่ะ ทำไมเตอร์ไม่รับโทสับอ่ะ ไม่ได้ยินหรอ
อยากรู้อ่ะ ว่าไงงงต่อออออออ :serius2: รอฮ้าบบบ ตั้งใจเรียนนะ
-
:monkeysad: นุ้งฟ่าไม่ตอบเม้นท์พี่เลย...เศร้า
:กอด1: ล้อเล่นน๊า...ยังไงเรียนเสร็จแล้วอย่าลืมมาลงต่อนะครับ จะรออ่าน
อยากรู้จะแย่แล้วว่าทำไมเตอร์ถึงเดินกับเอ็ม... :m16:
-
:m16:
ไอ้เอ็ม
:z3:
-
มาให้กำลังใจฟ่าคร้าบ :L2: :L2: :L2:
+1 >>> :กอด1:
-
นุ้งฟ่าค้าบ พี่เอาของมาฝาก เห็นบอกอยากได้ >//<
(http://img.photobucket.com/albums/v492/Piggie_O/crown.jpg)
คนเรา ถ้าเป็นคู่กัน จะเกิดอะไรขึ้น มันก็คงได้อยู่ด้วยกัน
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่าน๊า ทำตัวเราให้ดีที่สุดเป็นพอเนอะ
รอนุ้งฟ่ามาต่อว่าจะเกิดอะไรขึ้นหน้ารร.
-
เตอร์นะเตอร์ไปเดินกับเอ็มได้ไง
สงสัยฟ่าต้องบอกให้รู้แล้วล่ะ ว่าไม่ชอบให้ไปด้วย
ต่อให้ไม่มีอะไรแต่ก็ไม่ชอบเสียอย่างนิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ หวังว่าจะได้อยู่คู่กันไปตลอด เหมือนพี่ๆในเล้า
โพสข้างบนมงกุฎสวย อิอิ
-
มันก็น่าคิด นะ โทรไปหาไม่รับ แถมยังมาเจอเดินอยู่ด้วยกันอีก อดคิดไม่ได้หรอก เน๊อะ
แต่ฟ่าก็เป็นผู้ใหญ่ดีนะ ที่ยังใจเย็นอยู่ แต่ตอนหน้าเนี่ย ไม่รู้จะเย็นเปล่าดิ :fire:
-
ขอให้ความรักของนุ้งฟ่า อยู่ตลอดไปนะคะ นานเท่าน๊านนนนนนนนน :man1:
ขอให้น้องเตอร์มั่งคงกับเรานี้ให้นานที่สุดนะคะ :L1:
ในเื่มื่อ ณ ตอนนี้ทั้งสองคือหัวใจของกันและกัน
อย่าทำให้หัวใจของเราต้องเจ็บนะคะ :m15:
ปล. คนที่จะอยู่กับเราไปจนตายคือคู่ชีวิตนะคะ ไม่ใช่พ่อกับแม่ (อ่าาา อย่าว่าเค้าน๊าาา :z10:)
-
มาถึงก็งานเข้าเลยทีเดียว
-
มาเปนกำลังจัยให้น้องฟ่านะคะ
พี่เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องของน้องฟ่า
น้องสองคนน่ารักมาก ๆๆ เลยอ่ะ :กอด1: :กอด1:
มีอะไรคุยก้อกันดี ๆ น๊า
สู้เค้าน๊า ๆๆๆ :L2: :L2:
-
ค่อย ๆ ดูให้ดีก่อน เดี๋ยวจะเสียภาพพจน์นางงามรักเด็กหมด :jul3:
เชื่อในความรักของคุณคนนั้น ที่มีให้
แต่อย่างว่า เอ็มอาศัยความเป็นเพื่อน พยายามให้เตอร์ไปไหนมาไหนด้วยบ่อย ๆ
มันก็เป็นความพยายามที่ไร้ผล ถ้าคนของเราไม่เล่นด้วย
มารอตอนต่อไปดีกว่าว่า เหตุการณ์นี้จะลงเอยยังไง
เป็นกำลังใจให้นะครับ :กอด1:
ปล. +1 ให้ฟ่าด้วยนะตะเอง
-
อืม........มีเค้าว่าจะงานเข้าละเตอร์เอ้ย
จายเย็นๆกันนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
มาแล้ว
พอดีมีงานเข้ามานิดหน่อย
อิอิ
สยามนี้มันไปทีไรเสียตังค์ทุกทีสิเอ้า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
มาสายไปหน่อยมัวเลือกโน้นเลือกนี้กะไอ้ตัวดี
แถมมีเก้งต่างถิ่นมาจิกแฟนเราอีก
มีรึฟ่าจะยอม555555+
อี๋อ๋อแฟนสุดฤทธิ์ ของใครให้มันรู้ซะมั้งอย่ามาแตะเดี๋ยวมีตื๊บบบบบบบ
ส่วนคุณเค้าหรอครับ ซื่อหรอเซ้อก็ไม่รู้เค้าข่มขืนทางสายตายังทำตาแบ๊วๆใสซื่อไม่รู้อีโน่อีเน่
เห้อ...เหนื่อยใจ คนสมัยนี้ก็นะเค้ามีเจ้าของแล้วยังมาทอดสะพาน ทอดดีนักเดี๋ยวพ่อซัดด้วยกระทะทอดสะพานนั้นแหละ
อิอิ...ขำขำประจำวัน***************
**************************************************
ต่อๆๆๆๆมาช้าไปนิสแต่ก็ไม่คิดจะเบี้ยวนะครับบบบบบ
จอดๆๆๆๆๆจอดข้างทางก่อนไอ้ฟ่า
กดๆๆๆๆๆๆกดโทรศัพท์หามันเลยไอ้ฟ่ากดเลยยยย ผมกดโทรศัพท์หาใหม่มืออย่างระวิงอ่ะ
ไอ้เตอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆรับๆๆๆๆๆๆสิ มันไม่รับหรือไม่ได้ยินหว่ะ หงุดหงิดแระนะไอ้นี้เดี๋ยวพ่อเหวี่ยงกระจุย อ่าวจะข้ามถนนกันชิม๊ะ เดี๋ยวพ่อชนกระจายตายห่าทั้งคู่เชียว โทรต่อไปนุ้งฟ่าโทรต่อปายยยยยยย
"โหลที่รัก กำลังกลับบ้านแล้วอดใจรอเค้าหน่อยนะกำลังจะไปขึ้นบีทีเอสแล้ว"
"โทรตั้งหลายครั้งทำไมไม่รับอ่ะทำไรอยู่" ใจเย็นไว้ฟ่า พุทโธ ธัมโม สังโฆ
"ไม่ได้ยินอ่ะพอดีสอบเลยปิดเสียงปิดสั่น" อืมนะปิดเสียงปิดสั่น
"แล้วกำลังจะไปไหนอ่ะ"
"ไปขึ้นบีทีเอสไง"
"กับใครหรอ"
"ถามทำไมก็เพื่อนอ่าดิ"
"หรอ คนไหนอ่ะ"
"พวกไอ้โจไอ้มิ้นท์อ่ะ"
"ไอ้เอ็มด้วยรึเปล่า"
"อื้ม"
"หรอ กลับบ้านดีดีนะ แต่ทางนั้นอ่ะไม่ใช่ทางไปบีทีเอสนะทางไปบีทีเอสอ่ะมันอีกทางจะอ้อมไปไหนหรอ"
"เห้ยรู้ได้ไงอ่ะ"
"ฟ่าอยู่ข้างหลังนี้ไง จำรถแฟนไม่ได้หรอ หรือว่ากลับบีทีเอสมันสนุกกว่า"
"เอ็มเตอร์กลับบ้านก่อนนะฟ่ามารับอ่ะ บาย ตื๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ" มันวางโทรศัพท์แล้ววิ่งมาที่รถผม
"ปึงๆๆๆๆๆเปิดประตูดิ"
".........เฉย..........." ไอ้ฟ่าเฉยไว้นะ
"ฟ่า"
".........เปิดก็เปิด............." มันเข้ามานั่งในรถแล้วครับ หอบแห่กๆเป็นหมาหอมแดดเลย
"คิดถึงจังมารับได้ไงเนี่ยไม่บอกอ่ะ ไม่อ่านหนังสือหรอ"
"ถ้าอ่านคงไม่เห็นอะไรดีดีแบบนี้หรอก" ฟ่ากลับรถออกเดินทางกลับบ้านเดี๋ยวมีไรไปเคลียร์กะพี่ที่บ้านไอ้น้อง
"งอลอีกแระ ทำไรผิดเนี้ย" โหถามมาได้ถามมาได้ไงเนี่ย ผมยังคงเงียบต่อไป บรรยากาศเริ่มตึงเครียดแอร์หนาวจับจิต ไอ้ฟ่าเหยียบคันเร่งมิดเท้า
"เห้ยจะรับไปไหนอ่ะ เดี๋ยวก็ไม่ได้มีลูกกันหรอก" อย่ามาขำกูไม่ฮาไอ้เตอร์ ซักพักก็ถึงคอนโดผมจอดรถเดินขึ้นห้องแหวนอยู่ในลิ้นชักหน้ารถไม่สนใจแล้ว บอกแล้วว่าไม่ชอบๆก็ยังจะทำโกหกติดๆกันหลายครั้งแล้วนะ
"รอด้วยดิ" ผมเปิดประตูห้องถอดรองเท้าถุงเท้าเข้าห้องนอนล็อคประตู
"ปังๆๆๆๆๆๆเป็นไรเนี่ยออกมาพูดกันดิคร๊าบ งอลเรื่องไร" ทำไมผมน้ำตาไหลว่ะร้องไห้เรื่องไรเนี่ย อารมณ์คนตั้งใจอ่ะครับ ตั้งใจจะเอาแหวนมาเซอร์ไพรส์แต่ดันได้เห็นภาพบาดตาบาดใจอารมณ์มันตกวูบ นี้ถ้าเห็นมันเดินจับมือกันผมคงเป็นโรค โบรคเก้นฮาร์ท ซินโดรมไปแล้ว(สภาวะเสียใจอย่างฉับพลัน)ตายในรถนั้นแหละ เช็ดน้ำตาก่อนไอ้ฟ่า เดี๋ยวมันต้องไขประตูเข้ามาแน่
"แคร๊กๆๆๆๆๆแอ๊ดดดดดดดดดดด" มาแระ แหมแทงหวยไม่ถูกเพราะไม่เคยซื้อ55555+
"เป็นอะไรอีกอ่ะเตอร์ทำไรผิดอีก"
"เบื่อ....ฟ่าเบื่อ......เบื่อมาก เรื่องเอ็มเนี่ยเบื่อสุดๆ ไหนไอ้มิ้นท์ไอ้โจ ไหนไปบีทีเอส ถ้าฟ่าไม่ไปจะไปไหนกันต่อถามไหน"
"ก็" เงียบอธิบายไม่ได้อีกแล้วเอาไงอ่ะกรูเอาไวกะมันดีเนี่ย
"ก็อะไรอ่ะ ขอโทษหรอเดือนนี้กี่ครั้งแล้วผิดก็ขอโทษร้องไห้นิดหน่อยคนโง่ๆคนเนี้ยก็ให้อภัย คิดถึงใจฟ่ามั้ย"
"ฟ่า......."ผมเริ่มเสียงดังกับมัน
"ทำไมจะบอกว่าอะไรจะบอกว่าไปส่งมันหน้าปากซอยหรอทั้งๆที่กลับทางเดียวกัน มันเป็นผู้หญิงรึไงมันถึงต้องไปรับไปส่ง"
"ป่าวไปเป็นเพื่อนมันซื้อของ"
"แล้วไงไปซื้อของก็ไปซื้อของดิ โกหกทำไม"
"ก็ไม่อยากให้คิดมากเตอร์รู้ว่าฟ่าชอบคิดมากอ่ะ"
"หรอ นี้เรียกว่าเหตุผลหรือคำแก้ตัวดีหล่ะ"
"เตอร์รู้ใช่ไหมว่าฟ่าไม่ชอบมัน แล้วรู้ใช่ไหมว่ามันชอบเตอร์"
"อืม"
"ถ้าเป็นเกย์หรือเป็นใครคนอื่นฟ่าจะไม่ว่าเลยทำไม ทำไมต้องเป็นมันเนี่ย"
"ฟ่าใจเย็นดิ"
"นี้สุดๆแล้ว ท่ามันร้อนระอุมันตายคาล้อรถไปแล้ว"
"ฟ่าอย่าทำงี้ดิ"
"ห่วงมันหรอ ห่วงมันมากมั้ย เอามันมาอยู่ที่นี้อีกคนมั้ยสามคนผัวเมียดีมั้ย"
"ทำไมพูดแบบนี้อ่ะ"
"อ้าวจะได้ไม่ต้องมาหลบๆซ่อนๆไง"
"ไม่เอาเตอร์รักฟ่าคนเดียว"
"รัก แต่โกหกฟ่าเสมอเรื่องมัน"
"ถ้ายังเป็นแบบนี้ฟ่าก็ไม่ไหวนะ ฟ่าเชื่อใจเตอร์แต่เตอร์เคยมั้ยที่จะแสดงว่าเตอร์กับมันไม่มีอะไรกันทุกครั้งที่มีเรื่องมันเข้ามา เตอร์โกหกฟ่าทุกครั้งแม่แต่เรื่องนี้ซึ่งจะโกหกทำไมเพื่ออะไรไปซื้อของก็ซื้อดิไปกับมันก็ซื้อดิ ถ้าฟ่ารู้ก่อนฟ่าจะเสียใจแบบนี้มั้ย"
"ขอโทษ"
"จำไว้นะเตอร์ ฟ่าไม่ใช่พระอิฐพระปูน ฟ่าเป็นคนมีเสียใจมีร้องไห้ จะทำร้ายหัวใจฟ่าอีกนานมั้ย อย่าให้ฟ่าต้องเย็นชาใส่เตอร์นะ"
"แล้วจะให้เตอร์ทำไงฟ่าถึงจะหาย"
"เดี๋ยวมานะ ฟ่าจะออกไปข้างนอกเผื่ออะไรจะดีขึ้นบ้าง"
"ไม่นะอย่าไปนะเตอร์เป็นห่วง"
"คำว่าเป็นห่วงเข้าใจมันดีแล้วหรอ"
"ฟ่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกแล้วนะเตอร์สัญญา"มันเดินมากอดผม
"ปล่อยเหอะเชื่อฟ่าปล่อยมือนะ"
"ฟ่าไม่รักเตอร์แล้วหรอ"
"รักสิรักมากด้วยถึงได้เป็นไอ้โง่แบบนี้ไง"
"ฟ่าอยู่ในห้องนี้ก็ได้เดี๋ยวเตอร์ไปข้างนอกไม่มากวนใจฟ่านะจนกว่าฟ่าจะอารมณ์ดีขึ้น" มันเดินออกไปข้างนอกห้องผมล้มตัวลงนอนทำไมมันไม่ราบรื่นอย่างที่ผมคิดนะทำไมเนี้ย
"กินอะไรมั้ยเดี๋ยวทำให้กิน" มันแง้มประตูมาถาม
"............................." ผมนั่งกอดเข่ามองแหวนที่นิ้วมือจับหมุนไปหมุนมา
"ก๊อกๆๆๆ"มีคนมาเคาะประตูห้องข้างนอก
"มาทำไมอ่ะมีไรหรอ"
"ว่าแล้วต้องอยู่ที่นี้ไปหาที่ห้องไม่เจออ่ะ เอาหนังสือมาให้อ่ะ เห็นรีบกลับเลยเดินไปซื้อพรุ่งนี้ต้องใช้อ่ะ"
"ขอบใจนะเดี๋ยวไปเอาตังค์ให้" ใครหว่ะห้องมันไม่ได้ล็อคสนิทมันกลัวผมฆ่าตัวตายมั้ง
"ไม่ชวนเอ็มเข้าไปหน่อยหรอ"
"เอางั้นหรอ เข้ามาดิ" ใครหว่ะได้ยินไม่ชัด
"อ่ะนี้ค่าหนังสือ"
"อืม พี่เค้าไปไหนอ่ะ"
"อยู่ในห้องอ่ะ"
"เตอร์ทำรายงานยังอ่ะวิชาเคมีอ่ะ"
"ยังเลยเดี๋ยวให้ฟ่าช่วยทำอ่ะ"
"เอ็มก็ยังเลย ว่าจะมายืมเนตที่ห้องเตอร์อ่ะแต่ว่าประตูปิดเลยมาห้องนี้อ่ะ" มากระตุกนวดเสือเลยหรอมรึงอิเห็ดดิบ
"แล้วรู้ได้ไงอ่ะว่าอยู่ห้องนี้อ่ะ"
"ก็เพื่อนเอ็มที่อยู่คอนโดนี้ไงเค้าเห็นเตอร์บ่อยๆ" ห้องเพื่อนมรึงก็มีมาใช้อินเตอร์เนตห้องแฟนกรูทำไมฟ่ะ
"อืมๆๆๆๆๆ"
"กินข้าวยังอ่ะไปกินข้าวในซอยกัน"
"อ๋อซื้อมาแล้วอ่ะเดี๋ยวกินกะฟ่าอ่ะ"
"หรอ อืมๆๆๆงั้นเอ็มไปก่อนดีกว่า"
"กินด้วยกันก็ได้นะน้อง" ออกมาแล้วครับพ่อพระประจำปี
"ไม่ดีกว่าครับเกรงใจอ่ะ"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกเพื่อนเตอร์ก็เหมือนเพื่อนพี่ตามสบายเลยครับ" เตอร์มองหน้าผมว่าผมทำไปทำไม
"งั้นเอ็มไม่เกรงใจนะครับ" อิหน้าด้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน(ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพเด็กและสตรีมีครรภ์ควรใช้วิจารณญาณ)
"อืม...ทานกันเลยนะเด็กๆพี่ขอไปทำธุระข้างนอกก่อนไม่ต้องรอพี่นะครับ"
"ไปไหน"
"..............." ผมใส่รองเท้าเดินออกไปข้างนอก ถ้าเป็นท่านๆจะตามผมมามั้ย..................................
อิอิ
จุฟฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย ดีใจเจอ อัลฟ่า
ขอ :กอด1: หน่อย .... จ้า
น่ารักมาก ๆ :o8:
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ .... :L2:
-
เทรนสมัย แอบรักคนมีเจ้าของกันเยอะ :laugh: :laugh:
ฟ่าต้องทำใจเน้อ แล้วก้อต้องระวังให้ดี มิงั้นอาจจะโดนฉกไปโดยไม่รู้ตัว
:z2: :z2: :z2:
-
:z3: :z3: :z3:
เครียดจัง นุ่งฟ่า ไมเครียดอย่างนี้เนี่ย
ไอเอ็มนี่มันมารหัวขนจริงๆ :เฮ้อ:
-
:z3: :z3: :z3:
เครียดจัง นุ่งฟ่า ไมเครียดอย่างนี้เนี่ย
ไอเอ็มนี่มันมารหัวขนจริงๆ :เฮ้อ:
ช่ายมารผจญ
เดี๋ยวไปเขาเหลียงซานซักครู่
จะไปยืมกระบี่ปราบมารกะคำภีร์นพเก้ามาจัดการอิเอ็ม
อิอิ
เทคแคร์ครับ
เทรนสมัย แอบรักคนมีเจ้าของกันเยอะ :laugh: :laugh:
ฟ่าต้องทำใจเน้อ แล้วก้อต้องระวังให้ดี มิงั้นอาจจะโดนฉกไปโดยไม่รู้ตัว
:z2: :z2: :z2:
5555+จะระวังครับ
ใครเข้ามาเดี๋ยวฟ่าฉะแหลก
เอิ๊กๆๆๆ
เทคแคร์ครับ
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย ดีใจเจอ อัลฟ่า
ขอ :กอด1: หน่อย .... จ้า
น่ารักมาก ๆ :o8:
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ .... :L2:
ขอบคุณครับ
มาม๊ะมากอดกัน
เทคแคร์นะครับอืม........มีเค้าว่าจะงานเข้าละเตอร์เอ้ย
จายเย็นๆกันนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
งานเข้าแล้ว
ถ้ามันไม่เลิกคบกัน
นี้คือประกาศิตที่เห็นแก่ตัวแต่ก็เป็นประกาศิตแห่งรัก
อิอิ
เทคแคร์ครับ
ค่อย ๆ ดูให้ดีก่อน เดี๋ยวจะเสียภาพพจน์นางงามรักเด็กหมด :jul3:
เชื่อในความรักของคุณคนนั้น ที่มีให้
แต่อย่างว่า เอ็มอาศัยความเป็นเพื่อน พยายามให้เตอร์ไปไหนมาไหนด้วยบ่อย ๆ
มันก็เป็นความพยายามที่ไร้ผล ถ้าคนของเราไม่เล่นด้วย
มารอตอนต่อไปดีกว่าว่า เหตุการณ์นี้จะลงเอยยังไง
เป็นกำลังใจให้นะครับ :กอด1:
ปล. +1 ให้ฟ่าด้วยนะตะเอง
ขอบคุณครับ
แต่ฟ่าก็ยังกลัวอยู่ดี
มันอาจจะเอายาสลบโปะแล้วทำมิดีมิร้าย
ดูละครมากไปมั้ยเนี่ย
อิอิ
เทคแคร์ครับบบบบ
มาเปนกำลังจัยให้น้องฟ่านะคะ
พี่เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องของน้องฟ่า
น้องสองคนน่ารักมาก ๆๆ เลยอ่ะ :กอด1: :กอด1:
มีอะไรคุยก้อกันดี ๆ น๊า
สู้เค้าน๊า ๆๆๆ :L2: :L2:
ขอบคุณครับ
มาลุ้นรักไปกับฟ่านะครับ
เทคแคร์ครับ
มาถึงก็งานเข้าเลยทีเดียว
อิอิ
งานเข้าๆๆๆๆๆ
อิอิ
เทคแคร์ครับบบบบบ
ขอให้ความรักของนุ้งฟ่า อยู่ตลอดไปนะคะ นานเท่าน๊านนนนนนนนน :man1:
ขอให้น้องเตอร์มั่งคงกับเรานี้ให้นานที่สุดนะคะ :L1:
ในเื่มื่อ ณ ตอนนี้ทั้งสองคือหัวใจของกันและกัน
อย่าทำให้หัวใจของเราต้องเจ็บนะคะ :m15:
ปล. คนที่จะอยู่กับเราไปจนตายคือคู่ชีวิตนะคะ ไม่ใช่พ่อกับแม่ (อ่าาา อย่าว่าเค้าน๊าาา :z10:)
ขอบคุณนะครับ
สำหรับกำลังใจ
อนาคตเป็นไงขั่งมัน
ถ้าเค้าทิ้งฟ่าไปก็หาแฟนใหม่ให้ด้วยแล้วกันนะครับ
เทคแคร์ครับบบบบ
มันก็น่าคิด นะ โทรไปหาไม่รับ แถมยังมาเจอเดินอยู่ด้วยกันอีก อดคิดไม่ได้หรอก เน๊อะ
แต่ฟ่าก็เป็นผู้ใหญ่ดีนะ ที่ยังใจเย็นอยู่ แต่ตอนหน้าเนี่ย ไม่รู้จะเย็นเปล่าดิ :fire:
เย็นจนชา
เดี๋ยวมีเฮงานนี้อ่ะ
เทคแคร์ครับ
เตอร์นะเตอร์ไปเดินกับเอ็มได้ไง
สงสัยฟ่าต้องบอกให้รู้แล้วล่ะ ว่าไม่ชอบให้ไปด้วย
ต่อให้ไม่มีอะไรแต่ก็ไม่ชอบเสียอย่างนิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ หวังว่าจะได้อยู่คู่กันไปตลอด เหมือนพี่ๆในเล้า
โพสข้างบนมงกุฎสวย อิอิ
ครับเสียทองท่วมหัวเอาผัวกูไป
เอ๊ยไม่ใช่
เสียทองเป็นแสนอย่าหวังจะได้แฟนกรูไป
อิอิ
ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ
เทคแคร์นะครับ
-
อ่านทันแล้วววววววว เล่นเอาตาลายเลย
ชอบฟ่าแต่งกลอนอ่ะ อ่านแล้วขำดี
แต่งมาอีกนะ ชอบโคตๆๆ
ปล1. อ่านแล้วอยากเตะตูดคุณน้องเอ็มซักป๊าบ(ขอทีเหอะ)
ปล2. รักตัวเองมากๆ นะ อ่านตอนที่ล้มหัวฟาดพื้นไปแล้ว ใจไม่ดีเลย อย่าทำอีกนะคุงฟ่า
ปล3. น้องเตอร์เล่นเกมอะไรครับ? dota ป่ะ
ปล4. รักกันมาก ก็เข้าใจกันมากๆ นะครับ ขอให้มีความสุข
ได้ๆๆๆๆเดี๋ยวจัดให้แบบเต็มสูบ
ตอบปล.1 หนับหนุนๆๆๆๆๆอิอิแตกให้เข็มละสองพัน
2.ครับฟ่าจะรักตัวเองให้มากมากกกกขอบคุณครับ
3.เล่นเกมส์เพลย์ครับไม่ได้เล่นออนไลน์ เมื่อก่อนเล่นแต่เดี๋ยวนี้เลิกแล้วอ่ะเพราะติดเกมส์จนลืมฟ่าฟ่าเลยสั่งเลิก
4.ครับขอให้ความสุขย้อนกลับไปหมื่นเท่าพันทวีนะครับ
แอบฮาพี่ม่อนอ่ะ แต่ละประโยคที่พูดนี่ฮาดี..... :laugh:
แต่ตอนจบนี่..... ต้องลุ้นต่ออ่ะ ทำไมเตอร์ไม่รับโทสับอ่ะ ไม่ได้ยินหรอ
อยากรู้อ่ะ ว่าไงงงต่อออออออ :serius2: รอฮ้าบบบ ตั้งใจเรียนนะ
ครับ
ขอบคุณครับ
มิสมิส
เทคแคร์ครับ
ดีใจที่เช้านี้ได้อ่านเรื่องน้องฟ่าต่อ...+1 ให้แล้วนะครับ
เมื่อคืนสลบไปก่อนน้องฟ่าจะเข้ามาอ่ะครับ
...อิน้องเอ็มนี่มันน่า :z6: :z6: จริงๆ
เห็นด้วยกับน้องฟ่าเลยนะครับ..."คนรักกันทำทุกวันให้มันดีที่สุดพอแล้ว"
เรื่องอื่นๆ ที่เรากำหนดเองไม่ได้ หรือไม่อาจคาดเดาได้ ก็คงต้องปล่อยวางมันไปนะครับ
สิ่งที่สำคัญที่สุดเหนือสิ่งอื่นใดก็คือ "ฟ่ากับเตอร์" 2 คนนะครับ
กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ดูจะต้องฟันฝ่าเรื่องต่างๆ มาด้วยกันเยอะมากเลยนะครับ
ยังไงก็จะเอาใจช่วยและรอตามอ่านเรื่องต่อไปนะครับ (แอบกลัวจะต้องปวดตับจริงๆ o22)
แอบถาม...แล้วตอนนี้บีเป็นยังไงมั่งอ่ะครับ ยังได้คุยกันอีกไหม
บีกับฟ่าเจอหน้าก็ไม่คุยไม่พูดกันครับ
ฟ่าไม่คุยเองจากประเด็นอะไรเดี๋ยวดูกันเร็วๆนี้อ่ะครับ
เอ็มเป็นไงฟ่าไม่รู้อ่ะแต่ถ้าไปไหนกันสองคนฟ่ามีเหวี่ยง
อิอิ
โทดทีอันนี้หนีสายตาไปได้ไง
จุฟๆๆ
:monkeysad: นุ้งฟ่าไม่ตอบเม้นท์พี่เลย...เศร้า
:กอด1: ล้อเล่นน๊า...ยังไงเรียนเสร็จแล้วอย่าลืมมาลงต่อนะครับ จะรออ่าน
อยากรู้จะแย่แล้วว่าทำไมเตอร์ถึงเดินกับเอ็ม... :m16:
นุ้งฟ่าข้ามไปได้ไงอ่า
สงสัยมันจบหน้าพอดีอ่ะครับ
ขอโทษนะครับ
เทคแคร์น๊า
จ๊วฟๆๆๆๆๆๆ
จุฟฟฟฟฟฟฟ
มากกว่าคนอื่นเลยชดเชยที่ฟ่าพลาดไม่เห็นอิอิ
:m16:
ไอ้เอ็ม
:z3:
เตะมันเลยม๊ะ
ช่วยกันรุม
เทคแคร์ครับ
มาให้กำลังใจฟ่าคร้าบ :L2: :L2: :L2:
+1 >>> :กอด1:
ขอบคุณครับ
เทคแคร์นะครับ
จุฟๆๆ
นุ้งฟ่าค้าบ พี่เอาของมาฝาก เห็นบอกอยากได้ >//<
(http://img.photobucket.com/albums/v492/Piggie_O/crown.jpg)
คนเรา ถ้าเป็นคู่กัน จะเกิดอะไรขึ้น มันก็คงได้อยู่ด้วยกัน
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่าน๊า ทำตัวเราให้ดีที่สุดเป็นพอเนอะ
รอนุ้งฟ่ามาต่อว่าจะเกิดอะไรขึ้นหน้ารร.
มงกุฏอันที่18เอิ๊กๆๆๆๆๆ
ขอบคุณครับ
เกิดอะไรดูเอาเน้อ
เกิดโศกนาฏกรรม
เทคแคร์ครับ
-
^
^
^
นุ้งฟ่าน่ารักจังเลย ขยันตอบเมนท์แฟนๆถ้วนหน้า :L2:
บวก 1 ให้ฟ่าไปอีกแระ
"นี้ถ้าเห็นมันเดินจับมือกันผมคงเป็นโรค โบรคเก้นฮาร์ท ซินโดรมไปแล้ว(สภาวะเสียใจอย่างฉับพลัน)"<<<โรคนี้ป้องกันได้นะน้องฟ่า
กำจัดสาเหตุของโรคก่อนเลย กำจัดให้สิ้นซากอย่าให้เหลือ อย่าให้เป็นเชื้อโรคร้ายต่อไป o18
เอาใจช่วยนุ้งฟ่าสุดๆทั้งตอนนี้และในเรื่อง
อ่านแล้วแบบว่าอยากลูบหน้าอิคุณเอ็มด้วยหมัดจิงๆเลย :m31:
ละก้อรอคอยตอนที่นุ้งฟ่าจะมาบอกด้วยนะว่าทำไมไม่คุยกะบี
หูยยยย มีเรื่องให้อยากรู้ ชวนติดตามหลายประเด็นเหลือเกินนะจ๊ะ
รักนุ้งฟ่านะเนี่ย จุ๊ฟๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
ใครเค้าทอดสะพานให้น้องเตอร์ก็ปล่อยเค้าเหอะนุ้งฟ่า
มองได้อย่างเดียว เอาไปไม่ได้(ถ้าน้องเตอร์ไม่เล่นด้วย 555)
เป็นความภูมิใจของเราที่มีแฟนหน้าตาดี เอิ๊กกก
....
นุ้งฟ่าเดินออกจากห้องอย่างั้นก็เข้าทางเอ็มมันอะจิ
น้องเตอร์อุตส่าพูดปฏิเสธไปตั้งเยอะ ว๊า....
นุ้งฟ่าน่าจะทนอีกนิด รอดูว่าเอ็มมันจะด้านไปอีกนานแค่ไหน
แต่.... ฟังคำโกหกบ่อยๆก็เหนื่อยเหมือนกันเนอะ งั้นเข้าข้างนุ้งฟ่าดีกว่า :z2:
-
...ตอนนี้ชือตอน..เมื่ออิเอ็มมาเคาะประตู...
...มันคิดยังไงฟะตามมาถึงห้อง..อ๋อคิด..แย่งเตอร์..
...สุดท้าย..เตอร์วิ่งตามฟ่า แหงๆๆฟันธง..
...มันเครียดเนอะฟ่าเนอะมีแฟนหล่อ..มีแต่คนจะงาบ..
...เป็นกำลังใจให้จ่ะ Fight to.. :กอด1:
-
ทางสามแพร่ง
-
นุ้งฟ่า ร้ายดี ชอบๆ
เหวี่ยงไปก่อนเลย หนับหนุน ให้มันรู้ซะบ้าง ทีหลังอย่าโกหกอีก :serius2:
แล้วอิเอ็ม มันจะเป็นมารอีกนานมั๊ย :angry2:
-
คุยกันดีๆ เน้อออ
เอ็มนี่ก็ช่างกล้าว่ะ
-
เอ่อ..เอาสามคนผัวเมียแบบนุ้งฟ่า ว่าก็ดีเหมือนกันนะ ครึกครื้นดี :laugh:
-
เตอร์ช่วยเอาใจฟ่ามาใส่ใจเตอร์บ้างนะ แคร์ฟ่าให้มากกว่านี้ได้มั๊ย
เอ็มน่ะอยู่ห่างๆมั่งเหอะ
-
เอ็มนี่ก็เพียรตลอดเวลาอ่ะนะ :เฮ้อ:
ขอเดาว่าตามไปชัวร์อ่ะ รึเป่า?
รอต่อฮ้าบบบบบบ :z10:
-
:L2: น้องอัลฟ่าน่ารักที่ซู้ดที่มาตอบเม้นท์ทุกคนเลย
+1 ให้แล้วนะครับจะได้ถึง 100 เร็วๆ :กอด1:
...........................................................
"งั้นเอ็มไม่เกรงใจนะครับ" อิหน้าด้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน(ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพเด็กและสตรีมีครรภ์ควรใช้วิจารณญาณ)
...........................................................
อ่านถึงบรรทัดนี้แล้ว :m31: ปรี๊ดแตกทันที
เป็นผมก็คงจะออกไปนอกห้องทันทีเหมือนกัน
แล้วค่อยแอบลุ้นว่าที่ร้ากจะตามมาง้อเราไหม
...........................................................
"..............." ผมใส่รองเท้าเดินออกไปข้างนอก ถ้าเป็นท่านๆจะตามผมมามั้ย..................................
............................................................
เป็นผม ผมจะตามนะ แฟนเราย่อมสำคัญที่สุดเสมอ
ส่วนเตอร์จะตามหรือเปล่า รอน้องฟ่าเฉลยตอนหน้านะจ๊ะ
:o8: ยังมีอีกข้อข้องใจอ่ะ...ตกลงคืนนั้นที่เตอร์กับเอ็มคุยกันแล้วน้องฟ่าแอบไปได้ยิน มันคืออะไรอ่ะครับ
ถ้าจะมีเฉลยในตอนต่อๆ ไปก็ไม่เป็นไรนะครับ
เทคแคร์นะครับ จุ๊บุ จุ๊บุ :bye2:
-
ตามสิคร๊าบบ ถ้ารักแฟนมากกว่าเพื่อนก็ต้องตามสิครับ ใช่ป๊ะๆๆ :กอด1:
-
รักคือการเข้าใจ และให้โอกาศ
เพราะบางทีเราก็ต้องการโอกาศนั้นเหมือนกัน
แต่คดีอิเอ็ม :z6: จบ
รักษาสุขภาพนะครับ อากาศร้อนแว้ว
พี่ฟ่าอึดอัดแน่เยย
ปล. สวิงกิ้งกะโอนะ น่าลอง :z1:
-
เตอร์ทำไมต้องโกหกฟjาด้วยอ่ะ ไหนรับปากแล้วว่าจะเลิกยุ่ง :m16: :m16:
ฟ่า คร้าบบบบบบบบบบบบบ จัดการเอาให้อยู่หมัดเอ็มแอบแรงนะเนี่ย :beat:
เตอร์ก็เหมือนกัน จะเอายังไงกันแน่ :m31:
ปล. ให้กำลังใจฟ่าคร้าบบบบบบบบบบบบ :L2: :L2:
-
มาต่อเร็วๆๆนะครับ
-
อาว ทิ้งแมวไว้กับปลาย่าง :m28: ฮิ ฮิ ......
ทิ้งปลาย่างไว้กับไอ่หรือ อิ เอ็มดีละ สงสัยต้อง อิเอ็มซินะ
แล้วก็ไม่ต่อ ทำให้ค้างนะ นุ่งฟ่า อย่าช้านะเดี๋ยวมีเฮ รอ รอ รอ ........
ปล. อย่างอนนานนะ มันหนาว :z2:
-
ทำไมเตอร์ทำแบบนี้ล่ะ
เชอะ
-
ฟ่า
:กอด1:
-
:z6: อิเอ็ม
เราโหดไปป่าวหว่า
ปล..วันนี้อารมโหดเข้าแทรก 555
สงสัยว่าเพื่อนไปเยอะ ปากหมานั่นเอง อิอิ
-
อ่านแล้วปรี๊ดแตกเลยยย!
ทำกันได้ :a5:
-
"งั้นเอ็มไม่เกรงใจนะครับ" อิหน้าด้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน(ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพเด็กและสตรีมีครรภ์ควรใช้วิจารณญาณ)
เห็นด้วยกับพี่ฟ่า ที่สุด อิหน้าด้านนนนนนนนนนนนน :fire:
หนอยรู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้วยังจะมาแย่งอีก
อย่าไปยอมมันพี่ฟ่า
อ่านแล้วปริ๊ดดดดดดดดดดดดด :fire:
-
นุ้งฟ่า คืนนี้ยังไม่มาเหรอ
คิดถึงแล้นนนนนนนนนนน
:กอด1:
-
เอ็มนี้มันโคตรหน้าด้านจิงๆ :beat: ส่วนเตอร์นิสัยยังเด็กและก็ติดเพื่อนด้วยก้เลยพูดอะไรไม่ออก(ยิ่งเป็นคนขี้เหงาด้วย) น้องฟ่าก็ต้องใจเย็นๆคับเหมือนเรามีน้องอีกคนคับค่อยพุดค่อยสอนคับ :กอด1:
-
มา นอน รอ นุ่งฟ่า อิๆ
-
นุ้งฟาไม่มาเหรอเนี่ย ว๊า.... คิดถึงๆ :monkeysad:
แล้วน้องเตอร์จะตามนุ้งฟ่าออกไปมั้ย ยังต้องรอต่อไป
จุ๊บๆค้าบบบ :o8:
-
อ๊ะ...เมื่อคืนน้องฟ่าไม่มาลงเหรอครับ :z2: ไม่เป็นไร รอต่อไปครับ
-
รอๆๆ
:z2: :z2:
-
...ประกาศ..หนุ่มหล่อ..หายตัว...
...งอนน้อง เรื่องเอ็ม..แล้วหนีออกจากบ้าน..
...ใครเจอ..ส่งกลับสู่..อ้อมกอดน้องเตอร์..ด่วนนนนนนนน..
...ป๋อล๋อ. มีFCคิดถึงมากกกกกกกกกๆ :เฮ้อ:
-
ปรากฏว่าไอ้เตอร์ นั่งแด๊กข้าวต่อ สบายใจเฉิบบบบ
ฟ่าหนีเก้อ ....
:jul3:
อ่ะ ไม่ใช่จิ ๆๆ ๆๆ
น้องเตอร์ต้องตามอยู่แร้วววววววว
อิ อิ
ป.ล. ฟ่าหายยยยยยยยยยยยย ..... :serius2:
-
ไม่รู้จะเม้นไรอ่ะ แต่เม้นให้กำลังใจคนเขียนดีกว่า ขยันจิงๆเลย ไม่หลับไม่นอน :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ฟ่าหายยยยยยยยยยยยยย :sad4:
รอฟ่านะค้า :m15:
:L2: :L2:
-
เป็นผมจะเดินออกไปซื้อไซยาไนมาเบื่ออิน้องเอ็มครับ
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
เครียดครับ
เซ็งแระ
-
นุ้งฟ่าหายปายหนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คิดถึงจ้า :กอด1:
-
ง่า
เอ็มอีกและงิ
ตามร้าวรานมากมายง่ะ
และฟ่าจิไปไหนอ่านั่น ทนไม่ไหวและหร๋อ
นึกว่าฟ่าจามาเปนพ่อพระนั่งทนอยู่
ที่ไหนได้ ชิ่ง 555+
ดีแล้ว ถ้าม่ายอยากทะเลาะกานก้อต้องออกมาสงบจิต สงบใจก่อน
เพราะเด๋วจาขึ้นหน้า1หนังสือพิมพ์ ฆาตกรรมเด็ก :laugh:
มาต่อไวๆน้าจ้า :z2:
-
มาปูเสื่อรอพี่ฟ่า
มาต่อตอนต่อไป :L2:
คิดถึง :กอด1:
-
55555+
มาแว้วมาแว้ว
โษทีนะครับที่หายไปไม่ได้บอกเมื่อคืณกะมาลงให้แต่ว่ากลับดึกเหนื่อยมากมายสลบไปก่อน
พอดีไปเป็นตากล้องให้เพ่ชายที่งานรับปริญญาอ่ะครับเสร็จแล้วเลยไปกินข้าวกันต่อดึกดื่นไปหน่อย
อิอิ
ขอโทษนะครับที่ทำให้รอ
....................................................
....................................................
....................................................
....................................................
....................................................
....................................................
"เอ็มรอนี้ก่อนนะ ฟ่ารอเตอร์ด้วย" มันวิ่งตามผมออกมา
"ไม่ต้องตามมาหรอก"
"แล้วจะไปไหน เข้าใจกันหน่อยสิ"
"อืมก็เข้าใจไง เลยเปิดโอกาสให้อยู่กันสองคน"
"ไม่ต้องเลย คุยกันดีดีสิฟ่า"
"อยากทำไรก็ทำเถอะฟ่าทำใจได้ แค่ได้รักถึงไม่ได้เป็นเจ้าของก็ไม่เป็นไร"
"ฟ่าพูดอะไรของฟ่าเนี่ย ฟ่าเป็นเจ้าของเตอร์แต่เพียงผู้เดียวนะ"
"หรอ"
"ฟ่า ฟังนะ ฟ่าเป็นที่หนึ่งแล้วก็เป็นผู้เดียวที่เตอร์รัก ไม่มีใครแทนฟ่าได้"
"หรอ"
"ฟ่า เราสองคนรักกันไม่ใช่หรอ แล้วทำไมฟ่าไม่ทำให้ทุกวันมันออกมาดีที่สุดแบบที่เราเคยพูดกันหล่ะ"
"หรอ"
"ฟ่า เตอร์ซีเรียสนะ"
"บางทีเราทำอะไรไปข้างเดียวโดยที่อีกฝ่ายไม่ร่วมมือด้วย นานๆไปมันก็ นานๆไปมันก็หล้า หล้าแล้วมันก็อ่อนแรง สุดท้ายมันก็พัง มันก็ตาย ตายไปจากใจเพราะอีกฝ่ายไม่ทำอย่างที่พูด"
"ฟ่า ฟ่าคิดว่าเตอร์ทำอะไร"
"แล้วเตอร์ทำอะไรอ่ะ ไปขึ้นบีทีเอสงั้นหรอ แล้วทำไมต้องโกหก คนเราอ่ะนะต่อหน้าหรือลับหลังขึ้นชื่อว่าโกหกมันก็โกหก"
"แต่เตอร์ไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดีนะ"
"งั้นหรอ ทั้งๆที่รู้ว่าฟ่าไม่ชอบเค้าเตอร์ก็ยังพยายามที่จะทำ"
"เตอร์ขอโทษแต่เตอร์บริสุทธิ์ใจนะ"
"แล้วอีกฝ่ายหล่ะ"
"เตอร์ไม่รู้"
"ไม่รู้ก็ไม่ต้องตามมา"
"ฟ่า....."
"อย่าตามมานะ" ผมปิดลิฟท์แล้วลงมาด้านล่างเดินเล่นไปเรื่อยๆๆให้อารมณ์เย็นๆผมพยายามทำจิตใจให้ว่างเปล่าไม่คิดโน้นคิดนี้ให้มันมากเกินไปเดี๋ยวจะฟุ้งซ่านไปกันใหญ่
"ฟ่า" มันตามมา
"พูดไม่รู้เรื่องหรอบอกว่าอย่าตามมา"
"ก็เตอร์เป็นห่วงฟ่านิ"
"ถ้าอย่างนั้นก็อย่าตามมา"
"ไม่เอาเตอร์จะคามคามดูฟ่าไปเรื่อยๆจนกว่าฟ่าจะใจเย็นลง"
"ใจเย็นแล้วแล้วก็เย็นจนชา"
"คุยกันดีดีได้มั้ย"
"มีอะไรจะอธิบายก็พูดมาเถอะเผื่อมันจะทำให้เตอร์ได้รู้ว่าคำแก้ตัวมันใช้ไม่ได้เสมอไปหรอก"
"เตอร์ไม่ได้แก้ตัวนะ แต่เตอร์อยากบอกว่าเตอร์จะไปขึ้นบีทีเอสกลับบ้านจริงๆแล้วที่นี้มาเจอเอ็มันหน้าโณงเรียนมันชวนไปซื้อหนังสือ เตอร์ก็เลยเดินไปซื้อด้วยเพราะพร่งนี้ตอ้งใช้ ร้านก็อยู่แค่นี้เอง"
"หรอ แล้วไง"
"แล้วฟ่าก็โทรมาเตอร์เลยบอกว่ากำลังจะกลับกำลังจะไปขึ้นบีทีเอสแล้ว"
"หรอ"
"หมดรึยัง"
"เรื่องก็มีเท่านี้อ่ะ"
"อืม"
"ฟาเข้าใจเตอร์มั้ย"
"เข้าใจสิ.......... คนของเตอร์รออยู่ที่ห้องนะอย่าให้เค้ารอนาน"
"ฟ่า เข้าใจกันหน่อยสิ"
"เข้าใจแล้วไงเข้าใจดีแล้ว"
"แล้วทำไมยังจะพูดประชดเตอร์อยู่นั้นแหละ"
"ไม่ได้ประชด ตราบใดที่เตอร์ยังยุ่งวุ่นวายกับมันอยู่ฟ่าบอกได้เลยว่าเราจะต้องทะเละกันแบบนี้อีกนับครั้งไม่ถ้วน หวังว่าคงเข้าใจความต้องการของฟ่านะ"
ผมเดินกลับคอนโดโดยมีมันเดินตามมาเรื่อยๆๆผมเดินขึ้นห้องไปไอ้เอ็มยังนั่งอยู่หน้าทีวี ผมเดินเข้าไปในห้องนอนดีกว่าเซ็งมากกกกกกกกกกกกกกกกก
"เอ็มกลับไปก่อนเถอะเคอร์ขอร้อง"
"อืมก็ได้แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ"
"อืม"
"งั้นเดี๋ยวมารอหน้าตึกนะได้ไปพร้อมกัน"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวขับรถไปเองดีกว่า โทษทีนะ"
"อืมไม่เป็นไร" ไอ้เอ็มกลับห้องไป มันก็รีบเดินเข้ามาในห้องนอนที่ผมนอนอยู่
"เอ็มไปแล้ว" แล้วมรึงจะมาบอกกรูทำไม
"..........................."
"หายโกรธเตอร์ยังอ่ะ เข้าใจเตอร์หน่อยดิ ไปกินข้าวกัน"มันมาดึงมือผมให้ลุกขึ้นไปกินข้าว
"ปล่อยเหอะ" ผมลุกขึ้นเดินออกไปกินข้าวกับมัน ผมไม่ค่อยอยากกินเท่าไรมีอาหารที่ผมชอบก็จริงแต่อารมณ์ร่วมในการรับประทานอาหารครั้งนี้มันแย่มากเลยทีเดียว
"อิ่มเร็วจังอ่ะ กินไปนิดเดียวเองนะ ไม่สบายป่าว ไหนดูดิ" มันเอื้อมมือมาแตะที่หน้าผากผมเบาๆ ผมลุกขึ้นไปล้างมือในห้องน้ำแล้วมานั่งทำงานเอาโน๊ตบุ๊คมาตั้งบนโซฟา มันอิ่มตามเก็บจานล้างแล้วมานั่งทำการบ้านข้างๆผม ผมเอาหูฟังมาเสียบกับโน๊ตบุ๊ค
แล้วฟังเพลง มันพูดอะไรผมได้ยินแต่ทำเป็นไม่ได้ยินเพราะฟังเพลงอยู่
"หายโกรธเตอร์เถอะนะเตอร์ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย"
"................................................."
"ฟ่าได้ยินป่าวหายโกรธเตอร์เถอะนะ"
"............................................" ได้ยินแต่กรูไม่ตอบ
"ฟ่าๆๆๆๆๆๆๆ" มันเขย่าที่แขนผม ผมให้ไปมองแล้วถอดหูฟังออก
"อย่าทำแบบนี้ได้ไหมอย่าเย็นชาได้ไหม"
"........................................"
"ฟ่าด่าเตอร์ยังดีกว่าตบหน้าเตอร์ก็ได้" มันจับมือผมไปตบหน้ามัน แต่ผมดึงมือกลับมาก่อน ผมถือโน๊ตบุ๊คเข้าไปในห้องนอนขี้เกียจมองหน้ามันมองแล้วหมั่นไส้
"ฟ่าอ่ะ เตอร์ร้องไห้แล้วนะ" เรื่องของมรึงสิ
"................................" ผมหันไปมองชำเรืองนิดหน่อยแล้วเดินเข้าห้องนอนไปอย่างเย็นชา สั่งสอนให้หลาบจำซะบ้างไม่งั้นมันจะเคยตัว
"โถ่โว้ยยยยยยยยยย ปึงงงงงงงงงงงงง" มันตะโกนเสียงดังแล้วเขวี้ยงสมุดในมือไปทางในครัว มันเริ่มคลั่งแล้วครับ สักพักมันคงสงบสติอารมณ์ได้ มันเดินเข้ามาดูผมเป็นระยะ ผมก็ไม่ได้สนใจมันเท่าไรมันล้มตัวนอนอยู่บนโซฟาหน้าทีวี ห้องทั้งห้องเงียบสนิทมีเพียงเสียงรถจากทางด้านนอกเบาๆแทรกเข้ามา ด้วยความเพลียมันเลยเผลอหลับไป ดึกแล้วผมเลยลุกขึ้นอาบน้ำแล้วเตรียมตัวนอนมันได้ยินเสียงผมเปิดประตูก็ตื่นแล้วมันก็ถอดเสื้อผ้าตามผมมาอาบน้ำแต่เสียใจผมล็อคประตูมันไม่มีทางเข้ามาได้แน่เพราะมันไม่มีกุญแจห้องน้ำ
"ฟ่าอาบด้วย"
"...................................."
"ฟ่าอาบน้ำด้วยคนนะ"
".................................."
ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมา มันนั่งจ๋อยอยู่หน้าประตู ผมเข้าไปแต่งตัวเตรียมสวดมนต์นอน มันเข้าไปอาบน้ำสักพักก็เข้ามาแต่งตัวในห้องซึ่งตอนนั้นผมปิดไฟนอนไปแล้วแต่ยังไม่หลับ มันก้มตัวมาหอมแก้มผมเบาๆแล้วแทรกตัวเข้าไปนอนในผ้าห่ม
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
พี่ฟ่า
ครั้งนี้โกดนานวุ้ย
-
เตอร์จะง้อท่าไหนหวา
-
โหมดรมณ์บ่จอย o13
-
อัลฟ่าค่ะ บางครั้งเราก้ออยากให้อัลฟ่าใจเย็น และใช้สติให้มากๆ อย่าทำอะไรที่ต้องประชดเพราะตัวอัลฟ่าจะเจ็บปวดไปด้วย อยากให้ค่อยๆแก้ไขไปทีละเรื่องๆ แต่เราก้อตำหนิเตอร์นะเพราะเตอร์ไม่เด็ดขาดอ่ะ ในเมื่อมันเป็นเรื่องที่เปราะบางต่อความรู้สึกฟ่าทำไมเตอร์ไม่จัดการให้มันหมดเรื่องหมดราวไป เตอร์เคลียร์ได้นี่นาในเมื่อเตอร์รู้ว่าอะไรที่มันทำร้ายความรู้สึกของฟ่าอยู่ อย่าไปแคร์คนอื่นให้มันมากกว่าคนที่เตอร์รักดิ่ เอ็มน่ะมันก้อแค่คนนอกเตอร์ยังจัดการมันไม่ได้แล้วเรื่องใหญ่กว่านี้เตอร์จะทำยังงัย ถึงอยากบอกฟ่างัยให้ใช้สติให้มากๆถ้าเราร้อนไปมันอาจจะมีแต่พังนะ อย่าให้ต้องเข้าทางเอ็มมัน อย่าร้อนทุกครั้งที่มันมากระทุ้ง มีอีกหลายวิธีที่เราไม่จำเป็นต้องลงมือเองนี่นา เรารู้ว่าอัลฟ่าสามารถปราบเอ็มมันได้ เอาใจช่วยจ้ะ
-
อัลฟ่ามาแร้ววววว :กอด1: ดีใจที่ได้ทันอ่านก่อนนอนนะครับ
:เฮ้อ: (แอบ)สงสารน้องเตอร์ แต่ก็เข้าใจอารมณ์ฟ่าล่ะนะ
:m31: และยังคงหมั่นใส้อิน้องเอ็มจอมตื๊อ...จนเขาทะเลาะกันแล้วยังมีหน้ามาแอ๊บขอนัดไปโรงเรียนพร้อมกันตอนเช้าอีก
อย่างนี้มันต้อง :z6: :z3: :z10:
รออ่านต่อและเป็นกำลังใจให้ฟ่านะครับ
-
:angry2:.....ฟ่านากิสสสสสสสสสส....มาแว้ววววววววว....
.....เตอร์......จะแก้เกมส์ยังไงฟะ...รอเฉลยนะ.. :angry2:
:fire:......เอ็ม..นี่มันไร้ซึ่ง...ความรู้สึก..จริงๆๆๆ
ดูไม่ออกเหรอว่าเค้าะทะเลาะกัน ยังเสนอหน้าอยู่ได้... :fire:
-
ไอ้คุณเตอร์ เมิงซวยแย้ววววววววววว
:jul3:
ฟ่าโกรธนานแฮะ คราวนี้
แต่ดีล้ะ ... เด็กจะได้เข็ด (รึเปล่า)
:jul3:
-
แง่ะ
เริ่มสงสารเตอร์แล้วงิ :z3:
เราใจอ่อนไปไหมเนี่ย ฮิฮิ
สงสารเตอร์จริงๆง่ะ
-
โกรธกันได้ใจมากๆเลย
-
ฟ่า ทำแบบนี้อ่ะดีแล้ว ดัดนิสัยเตอร์มั้ง
แต่อย่านานมากนะ เด๊วเตอร์จะพลอยหมดกำลังใจ
เอาแค่ให้จำก้อพอ แต่อย่าให้ถึงกลับกลายเป็นอย่างอื่น
เด๊วมันจะกลายเป็นหนังดราม่า เศร้า เคล้าน้ำตาไปซะก่อน
:z3: :z3: :z3:
-
ผมว่าชีวิตเนี่ยมันมีรสชาดดีนะคร้าบ
โกรธบ้าง งอนบ้าง อ้อนบ้าง น่ารักดีอะคร้าบ เอาให้เข็ดเลยคร้าบฟ่า
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ครั้งนี้เคืองนานจิงๆ
ดูเตอร์หง่อยไปเลยอ่ะ
:z10: อย่านานมากเดี๋ยวเตอร์ช้ำนะ 555
-
ก็สงสารเตอร์อ่ะนะ :sad4:
แต่ไอ้เอ็ม :angry2:
แมร่งยังไม่รู้ตัวอีก :z3:
:เฮ้อ:
-
ฟ่า โหดอะ อ่านแล้วสงสารเตอร์เหมือนกันะเนี่ย
อย่ารังแกเด็กบ่อยเลย สงสาร
-
ได้อ่านตอนดึกๆๆๆ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ฟ่าทำอย่างนี้บ้างก็ดีค่ะ
เตอร์จะได้แคร์ใจฟ่าหน่อย
รู้ว่าเตอร์รักฟ่า แต่ก็อยากให้เข้าใจฟ่าล่ะนะ
แต่มุขนี้อย่าใช้บ่อยนะคะ ไม่ดีๆ
-
มาต่อให้อีกตอนโทษฐานที่เมื่อวานแอบหนีเที่ยว
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
เอาเป็นว่าให้หลับฝันหวานดีกว่าเนอะ
เดี๋ยวจะนอนอารมณ์ค้างไม่ดีๆ
อิอิ
****************
****************
*************
*************
**********
**********
*******
*******
****
****
*
*
เช้าวันนี้ผมตื่นแล้วรีบอาบน้ำแต่งตัวไปสอบโดยที่มันยังหลับอยู่
ผมเบื่อที่จะพูดกับมันผมเย็นชาแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
บางทีอาจจะทำให้เราสองคนคิดอะไรๆได้ดีขึ้นมาบ้าง
เช้านี้ผมสอบผ่านไปได้ด้วยดี ชีวิตดำเนินได้ปรกติ ผมไม่ค่อยคิดอะไรมากมายกับเหตุการณ์ครั้งนี้
หรือว่ามันชินแล้วก็ไม่รู้ผมยังคงพูดล้อเล่นกับเพื่อนได้อย่างสนุกสนานแต่คุณเค้าหน่ะสิไม่รู้ว่าตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง
ได้เวลากลับผมก็ออกจากมหาวิทยาลัยแล้วมุ่งตรงสู่สยามสแควร์ ซื้อของให้หายกลุ้มใจซะหน่อยดีกว่า อิอิ
"เอาคู่นี้อ่ะครับ แล้วอันนี้ข้างเดียวขายป่าวอ่ะพี่"
"ขายครับ"
"งั้นเอาอันนี้ด้วยอ่ะ" ผมแวะซื้อต่างหู555555+
"ไปไหนต่อดีว่ะเนี่ยเรา"
เดินเล่นไปซักพัก ก็ไปสะดุดกับผู้ชายคนหนึ่ง หน้าคุ้นๆแหะ ใครหว่ะเดินผ่านไปแล้วก็ยังคิดอยู่ว่าอันนี้ใครกันหันไปดูอีกที
"น้องฟ่า" อ๋อออออนึกออกแระ
"พี่ฟิล์ม หวัดดีครับ แอบจำไม่ได้ มาคนเดียวหรอพี่"
"มากับพี่ม่อนหน่ะเดินไปเข้าห้องน้ำพี่เลยมาดูของร้านนี้อ่ะครับ แล้วเราหล่ะมาคนเดียวหรอ"
"ครับ"
"ไหนๆๆใส่แหวนที่ซื้อไปรึยัง อวดพี่หน่อยสิเห็นพี่ม่อนบอกว่าใส่แล้วสวย"
"ยังเลยพี่ยังเก็บอยู่ในกล่องเลย" สะอึกเลยผม แทงใจดำดังจึก
"อ้าวซะงั้นอ่ะเรา"
"เดี๋ยววันไหนจะไปเที่ยวที่ร้านจะใส่ไปอวดแล้วกันนะครับ"
"อ้าวฟ่า แอบมาจีบแฟนพี่หรอว่ะ"
"จีบเจิบอะไรอ่ะ ถามซ้อดูดิได้จีบรึป่าว"
"ว่าไงจ้ะที่รักไอ้เด็กนี้แทะโลมเธอรึป่าว"
"ประสาทหน่ะ" เอิ๊กๆๆๆสมน้ำหน้า
"โดนค้อนเลยเป็นง่ะ"
"เมิงนี้เจอทีไรสร้างความร้าวฉานตลอดไปกินข้าวกะพี่ป่าว"
"ไม่อ่ะกลับบ้านไปอ่านหนังสือเดี๋ยวสอบอีก"
"เออ ขยันๆๆนะจะได้ไม่เป็นแบบพี่"
"ช่ายเรียนตั้งเจ็ดปีแหนะถึงได้จบ"
"เดี๋ยวจะโดนเตะ ยอกย้อนนัก"
"ใส่แหวนยังหว่ะไหนดูดิ"
"ยัง"
"เอาให้เด็กไปแล้วแหงๆๆๆๆๆๆ"
"ยัง เด็กที่ไหนเล่า ไปแระไปดีกว่าขี้เกียจเป็นก้างขวางคอ"
"เป็นก้างหรือเก้ง"
"เดี๋ยวเตะไปนู้นเยย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆมาเดะ"
"ไปแร้ว หวัดดีพี่ม่อนพี่ฟิล์ม"
"ครับแล้วไปเที่ยวที่ร้านอีกนะ"
"ครับพี่ เดี๋ยวโทรคุยกันนะครับ"
"ไหนบอกไม่จีบมีเบอร์กันแล้วหรอ"
"น้องมันแหย่ก็บ้าจี้อยู่นนี้อ่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆบ๊ายบาย"
ผมเดินไปขึ้นบีทีเอสกลับบ้าน ตลอดทางก็คิดเรื่องแหวนที่พี่สองคนถาม เอาไงดีหว่ะเรื่องแหวนเนี่ย เราโกรธมันด้วยสาเหตุอะไรอ่ะทำไมไม่พูดจาให้เคลียร์อยู่อย่างนี้มันก็ไม่สนุกเท่าไรนะแล้วจะเอาไงดีอ่ะ ขอโทษมันหรอ เราไม่ผิดนี้หว่า หรือว่าทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอาไงอ่ะ ไม่รู้เว้ยยยยยยยยยยยยยยย
"เอางี้สิอัลฟ่า" เสียงใครพูดขึ้นเนี้ย อ๋อนางฟ้าตัวน้อย
"เอาไง ผมถามเธอ"
"ไปซื้อกับข้าวมาทำให้คอปเตอร์ทานสิจ้ะ เดี๋ยวทุกอย่างก็คลี่คลายเธอเองก็อยากให้ทุกอย่างมันสวยงามอยู่ทุกวันไม่ใช่หรอ"
"โอเคขอบใจเธอมากนะ" ผมเดินไปซื้อกับข้าวจะไปทำให้มันกิน
"หยุดนะแกจะไปไหนไอ้ฟ่า" เสียงซาตานจอมโหดดังก้องในหัว
"ไปซื้อกับข้าวอ่ะดิทำไมหรอ"
"ไปซื้อทำไม ไปห่วงไมทำไมว่ะ มันทำมรึงเจ็บนะโว้ย มันต้องมาง้อมรึงสิ มรึงจะไปง้อมันทำไม"
"แต่ฟ่าเบื่อสภาพแบบนี้นะ"
"เมิงเบื่อ แต่ถ้าเมิงไปทำกับข้าวให้มันกิน มึงเสียฟอร์มนะเว้ย"
"ช่างมันเหอะ"
"แล้วอีกอย่างเมิงจะทำให้มันเคยตัวนะ"
"เออจริงด้วย" งั้นกลับบ้านดีกว่า
"เดี๋ยวก่อนอัลฟ่า ความรักไม่มีคคำว่าเสียฟอร์มหรอกนะเธอโปรดเชื่อฉันเถิะทำตามเสียงหัวใจของเธอ" นี้แหนะไอ้ซานตาน
พลังแห่งความรักและความศรัทธา โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นางฟ้าใช้พลังแห่งความรักฆ่าซาตานตายไปแล้ว
(http://www.sailormoon.it/Anime/Gif/venus/psv4.gif)
สรุปผมเดินไปซื้อกับข้าวมาทำให้มันกินดีกว่าทุกอย่างจะได้ดีขึ้น ผมเดินลงบีทีเอสมุ่งตรงสู้ห้องทักทายลุงเพิ่มนิดหน่อย ไอ้ตัวดีกลับมาแล้ว
"กลับมาแล้วหรอ หิวมั้ย เตอร์ซื้อกับข้าวมาเยอะแยะเลยมากินข้าวกันนะเมื่อคืนก็กินน้อย แล้ววันนี้กินอะไรมารึยังอ่ะ" มันเดินมารับของที่ผมซื้อมาแล้วเอาไปวางบนโต๊ะ
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะเลยอ่ะ ของสดก็มีจะทำกับข้าวหรอ เอาไว้ทำพรุ่งนี้ดีกว่านะ วันนี้เตอร์ซื้อมาเยอะแยะแล้วอ่ะ ฟ่าไม่ต้องพูดกับเตอร์ก็ได้นะถ้าไม่อยากพูด แต่อย่าทำร้ายตัวเองนะ แค่เตอร์ได้อยู่กับฟ่าแค่นี้ก็พอใจแล้ว"
"วันนี้ไปเรียนมารึป่าว" มันยิ้มอย่างดีใจที่ผมพูดกับมัน
"ไปๆสิ"
"แล้วทำไมกลับไวอ่ะ"
"ก็อยากกลับมาเจอฟ่าอ่ะเมื่อเช้าก็ไม่ได้เจอ เดี๋ยวเตอร์ไปอุ่นกับข้าวก่อนนะ จะได้กินกัน"
"เดี๋ยวฟ่าทำเองก็ได้เตอร์ไปทำอย่างอื่นเถอะ"
"งั้นเตอร์ไปช่วยดีกว่าจะได้เสร็จไวไว"
"วันหลังซื้อแค่สามอย่างก็พอมั้ง เราอยู่กันสองคนนะมันเปลืองอ่ะ"
"อืม เตอร์เห็นว่าฟ่ากินข้าวตอนเย็นเมื่อวานน้อยอ่ะก็เลยอยากให้กินเยอะๆ"
"เดี๋ยวฟ่าก็อ้วนพอดีอ่ะ ยิ่งไม่ชอบการออกกำลังกายด้วย" นิสัยที่ไม่ดีนะครับอย่าเอาเยี่ยงอย่าง
"อ้วนก็รัก"
"ทำเป็นพูดดีไปเหอะ"
"จริงๆนะ"
"อื้ม"
"ไม่ว่าฟ่าจะดีจะร้ายยังไงจะเป็นยังไง เตอร์ก็จะรักฟ่า"
"อืมขอบคุณนะ "
"แล้วฟ่าหล่ะ"
"ฟ่าทำไม"
"ฟ่าจะรักเตอร์เหมือนที่เตอร์รักฟ่ารึป่าว"
"รักสิถ้าเตอร์ไม่ไปรักคนอื่น โดยเฉพาะ........."
"เอ็มอ่ะหรอ"
"มั้ง"
"เตอร์พูดกับเค้าแล้วนะว่า เตอร์กับเอ็มมันเป็นได้แค่เพื่อนอย่างอื่นไม่มีทางแน่นอนเตอร์มีคนที่เตอร์รักอยู่แล้วไม่มีใครมาแทนที่เค้าได้ ถ้าอยากเป็นเพื่อนกันอยู่ก็อย่าทำให้แฟนของเตอร์ต้องลำบากใจ" โอ้วน่ารักที่สุด ผมเหมือนนางร้ายไงก็ไม่รู้แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันไม่อยากให้น้ำมันไปใกล้ไฟ
"แล้วเค้าว่าไง"
"มันก็เฉยๆไปไม่ค่อยมาวุ่นวายอ่ะ หรือว่าโกรธก็ไม่รู้นะแต่เตอร์ไม่แคร์หรอกแคร์ฟ่าคนเดียวพอ"
"ฟ่าเห็นแก่ตัวมั้ยเตอร์ที่ให้เตอร์ต้องทำแบบนี้"
"ไม่นี้เตอร์เลือกที่จะทำแบบนี้เอง ฟ่าไม่ได้บอกให้เตอร์ไปทำซะหน่อย" แต่มันก็เหมือนบังคับให้ไปทำแหละ
"เตอร์ไม่เสียใจหรอเพื่อนทั้งคนนะ"
"เพื่อนถ้าเค้าหวังดีเราก็เสียใจแต่ถ้าเค้าคิดไม่ดีตัดไปมันก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย"
"เค้าอาจจะรักเตอร์จริงๆก็ได้นะ" เมิงอารมณ์ไหนเนี่ยไอ้ฟ่าผีเข้าเมิงหรอเดี๋ยวอยากให้เลิกยุ่งเดี๋ยวใจอ่อนอีกแระ
"แต่เตอร์มีฟ่าแล้วนี้ เค้าก็น่าจะรู้"
"ถ้าเตอร์สบายใจฟ่าไม่คิดมากแล้วก็ด่ะ ไปกินข้าวกันเหอะ" ผมยิ้มแก้มจะปริให้มัน
"อย่างนี้สิถึงจะเป็นฟ่าคนเดิม"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็ร่าเริงสดใสเห็นทีไรก็อารมณ์ดีไม่เหมือนคนเมื่อวาน"
"คนเมื่อวานทำไม"
"คนเมื่อวานเย็นชา น่ากลัว แผงไว้ด้วยความเศร้าที่น่าเกรงขาม"
"ดูหนังมากไปป่าวเนี่ย"
"จริงนะ เมื่อวานฟ่าน่ากลัวมากอ่ะ"
"บร้า ไม่ได้เหวี่ยงอะไรเลยนะนั้นอ่ะ"
"ฟ่าโวยวายยังดีกว่าอีกอย่างน้อยก็รู้ว่าคิดอะไร"
"โอเคต่อไปนี้จะโวยวายให้ถึงที่สุด ต่อบเป็นต่อยเตะเป็นเตะถ้าจะเป็นต้องตบก็ตบไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น"
"โห เอางั้นเลยหรอ"
"หรือจะเอาแบบเงียบๆอ่ะ"
"เอาแบบร่าเริงดีกว่านะ แต่ตาฟ่ามันดุมากเลยนะ เตอร์ยังจำภาพที่ฟ่าหันมามองเตอร์แล้วดวงตามันมีอำนาจโคตรๆอ่ะเห็นแล้วหดเหลือนิดเดียวเองอ่ะ"
"อะไรหด"
"ตัวจิ"
" หรอ......ขนาดนั้นเลย กินข้าวเหอะเพ้อเจ้ออยู่นั้นอ่ะ"
"โห ไม่ได้พูดกันมาตั้งวันหนึ่งน้ำลายเตอร์จะบูดแล้วเนี่ย"
"อืม งั้นก็รีบกินๆๆเค้าจะได้รีบพูดๆๆซะ"
"แล้วพรุ่งนี้ไปไหนกันดีอ่ะ ทำโน้นดีป่ะทำนี้ดีป่ะบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ความสุขกลับมาเหมือนเดิมแล้วครับ เราสองคนทำให้มันกลับมาเหมือนเดิมได้สำเร็จแล้ว เห็นป่ะว่าถ้าอยู่บนพื้นฐานแห่งความรักเราก็จะชนะได้ทุกสิ่งทำทุกวันให้ดีที่สุดนะครับ
"อิ่มมากอ่ะ"
"ฟ่าว่าเรากินมื้อเย็นให้น้อยๆดีกว่าม๊ะฟ่ารู้สึกว่าหน้าฟ่าจะบานขึ้นๆแล้วอ่ะ"
"เห้อๆๆๆๆๆคิดมากอ่ะ"
"ตอนเย็นเราไปว่ายน้ำกันม๊ะ"
"จะมีเวลาหรอ"
"ไปตีแบตดีกว่าฟ่าชอบสนุกด้วย"
"เริ่มวันไหนดีอ่ะ ไปตีกับพวกก๊วนๆของฟ่าไง"
"เออช่าย เดี๋ยวไปขุดอุปกรณ์ออกมาก่อนดีกว่า"
"โห ฟิตนะเนี่ย" ผมเดินไปหยิบไม้แบตออกมาดูสภาพยังดีอยู่ทุกอันเลย มันเก็บจานไปล้างผมเข้าไปช่วยมันบอกไม่ต้องให้เตรียมอุปกรณ์ให้ครบแล้วโทรหาพวกเพื่อนๆพี่ก๊วนตีแบต ผมทำตามนั้นแล้วนัดวลากับพวกเค้าแต่เค้าขอให้ผ่านช่วงสอบไปก่อนแล้วค่อยเริ่มกันอีกที
"พี่เค้าว่าไงมั้งอ่ะ"
"เค้าให้ผ่านช่วงสอบไปก่อนแล้วค่อยเริ่ม"
"ก็ดีนะเตอร์ว่า"
"อืมช่าย จัดตารางอ่านหนังสือได้แล้วนะเตอร์อ่ะ"
"อืม"
"จะเรียนไรเนี่ยเคยรู้มั้งป่าวอีกไม่กี่เดือนก็ต้องสอบเข้ามหาลัยแล้วนี้"
"รู้ดิวางแผนไว้แล้ว"
"ไหนเล่าให้ฟังดิ"
"ก็จะสอบเข้าที่เดียวกับแฟนจะได้คอยไปคุมไอ้พวกรุ่นพี่ขี้หลีกะไอ้พวกเฟรชชี่ที่มันคอยจะหลีรุ่นพี่อ่ะ"
"ต๊องเหอะ เอาที่ตัวเองชอบดิ"
"รู้แล้ว"
"หนุนตักหน่อยดิ" อ้อนมันหน่อยไม่ได้อ้อนมานาน
"มาดิ............ เล่นเกมส์ม๊ะ"
"โอเค แต่ถ้าใครแพ้โดนหอมแก้มนะ"
"ไม่แพ้ก็หอม เอาที่มันน่าสนใจกว่านี้ได้ม๊ะ"
"งั้นถ้าใครแพ้ต้องทำทุกอย่างที่อีกคนสั่ง"
"55555+ตกลง" นี้ผมไปท้ามันเล่นเกมส์เลยหรอคิดผิดป่าวว่ะเนี่ย
(http://www.tarad.com/aekabin/img-lib/spd_20070222105651_b.jpg)
-
เอาเข้าจริงๆ ก็สงสารเตอร์อ่ะ
อ่ะนะ ใจแข็งวันเดียวละกันนะฟ่า
-
ฟ่ากลับมาแล้ว
เหนื่อยก้อพักเนอะ แต่แอบเป็นห่วงนิดๆ เห็นหายไป ไปเป็นตากล้องนี่เอง
น่ารักจริงๆมาสองตอนเลย
บวกไปนะจ๊ะ :pig4:
เตอร์รักฟ่า ฟ่ารักเตอร์
แต่เอ็มนี่ดิ มานไม่เข้าใจจริงๆๆๆ หรือว่ามานไม่สามารถเข้าใจอะไรได้อีกแล้ว อยากจะ :beat:
เอาใจช่วยฟ่าทั้งในเรื่องและปัจจุบันนะจ๊ะ :กอด1:
-
:L1:...ลดทิฐิ.. ลงมาหน่อย...
...เส้นขนานสองเส้น...ก็ตีโค้งเป็นวงกลม..
.......ความสุข..ก็กลับมา.....
...แต่..ฟ่า เสร็จแน่ๆๆไปท้าน้องเล่นเกมส์ น้องมันเล่นอยู่ทุกวัน..
... เสียตัว..เอ๊ย..เสียท่า..น้องมันแน่ๆๆ..อิอิ :z3:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ดีนะเนี่ยที่ฟ่าโกรธแค่วันเดียว
เตอร์น่ารักมากทำไรเด็ดขาดดี อิๆ
ต้องอย่างงี้ต่างฝ่ายพยายามปรับเข้าหากันอะไรก็จะง่ายขึ้น
-
:impress2: :impress2: :impress2:
กลับมาคืนดีกันได้ซักที นึกว่าจะต้องนานกว่านี้ซะอีก
ขอให้ความรักจงสถิตย์กับท่าน (เอ๊ะคุ้นๆนะ)
:z2: :z2: :z2:
-
ทุกอย่างคลี่คลายด้วยอัศวินสาวพิทักษ์ความรักนี่เอง :jul3:
ตอนนี้หวานเจี๊ยบเลยนะคะ :o8:
-
นุ้งฟ่ากลับมาแล้วววว :mc4:
เหมือนนุ้งฟ่าจะใจร้ายเนอะ ใจแข็งกะน้องเตอร์ได้ขนาดนั้น
แต่มันก็ดีไปอีกแบบ เพราะถ้าน้องเตอร์ไม่เคลียร์เรื่องเอ็มซะที ดูท่าปัญหามันก็ยังไม่จบ
เข้าใจกันก็ดีแล้วนะ คนรักกัน อยู่ด้วยกัน ต้องคุยกันมากๆ จะได้เข้าใจกันมากๆ
แล้วแหวนล่ะ เมื่อไหร่จะได้ให้น้องเตอร์เนี่ย
รอตอนให้แหวนน๊า น้องเตอร์ต้องดีใจแน่ๆเลย >//<
รักค้าบ จุ๊บๆ ^_^
-
(http://i223.photobucket.com/albums/dd277/akapong/greeting1/29-07-08_greeting04.gif)
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/chinesenewyear/13-01-2009_09K.gif)
-
ว่าแล้ว ความรักอยู่ที่คนสองคนจะเข้าใจกัน
อยู่บนพื้นฐานของความไว้ใจ เชื่อใจ มั่นใจ ห่วงหาอาทร ในกันและกัน
ว่าแต่ว่าตอนต่อไป เล่นเกมส์ จะเหลือเหลอ หรือว่าเป็นแผนของฟ่า ที่จะยอมเสีย ... ให้นายคอปเตอร์ :z2:
-
จะติดตามต่อไปนะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ
-
มอบแหวนได้ยังอ่ะ
-
เข้าใจกันก้อดีแล้ว
ไม่ชอบให้ทะเลาะกันเลยอ่ะ
เตอร้ทำได้ดีมากเคลียชัดเจน
-
แอบใส่ action replay ให้เป็นอมตะ :laugh:
-
ดีกันแล้วววว :L2:
แล้วแหวนอ่ะ จะให้ตอนไหนเอ่ย
เตอร์คงดีจายมากแน่ๆ รอต่อฮ้าบบบบ :z2:
-
เอ้า ดีกันซะแล้วเฮ้อ ขมนิดเดียวเอง หวานอีกแล้ว
อะ เดียวมา มดขี้น หาไบกอน มาฉีดก่อนนะ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ดีแล้วที่ดีกันได้ ถ้ารู้จักรัก ก็ต้องรู้จักกับคำว่า ให้อภัยด้วย
รออ่านตอนให้แหวนอยู่นะ จะให้กันวิธีไหนอ่ะ
....................... :กอด1:.................
-
ดีกันแล้ว :L2: ช่วงนี้รู้สึกว่าทะเลาะกันบ๊อย บ่อย
พี่ฟ่า แล้วจะมีฉากพี่บีอีกมั้ยอ่ะ คิดถึงพี่บีจัง :กอด1:
-
มาต่อให้แว้วเน้อ
ตอนให้แหวนยังไม่ถึงเร็วเกิ๊นไป๊
55555+
อาจจะไม่ได้ให้ก็ได้นะ
หรือว่าไงดี
ทิ้งไว้เป็นปมปริศนา
************
***********
**********
*********
********
*******
******
*****
****
***
**
*
ถ้าใครไม่เข้าใจอารมณ์ของเตอร์ในเวลาที่มันเล่นเกมส์แพ้โปรดดูที่ภาพลายเซ็นต์ของฟ่า มันทำหน้าแบบซึบาสะนั้นแหละ แพ้แล้วพาล555555555+ อยู่ๆๆจระเข้ตายเพราะจมน้ำแท้ๆนึกถึงตอนนั้นยังซะใจไม่หาย
(http://www.famitsu.com/pcent/news/__icsFiles/artimage/2008/01/16/pc_fc_n_pn/sfm0001.jpg)
"เก่งแต่ประมาทมันก็พลาดได้นะ" เยาะเย้ยมันซะหน่อย
"โธ่เว้ย....แพ้ได้ไงฟ่ะ"
"1ครั้งแล้วนะจำไว้1ครั้งต่อ1เรื่อง"
"ได้" ผมเริ่มเกมส์ยกที่2
"เห้ยชนะสองตาติดหรอเนี่ย คุณพระคุณชีช่วยเอิ๊กๆๆๆๆๆๆ"
"ชนะซะสาวแตกเลยนะ"
"2เรื่องแล้วเน้อ เลิกดีกว่าจะไปดูละคร"
"เห้ยได้ไงอ่ะ ขี้โกงนี้หว่า"
"ขี้โกงตรงไหนฟ่าโกงยังไงไม่ทราบ" ทำหน้าแบบผู้ชนะแกล้งสงสัย
"อ้าวเลิกก่อนได้ไงอ่ะ"
"แล้วเราตกลงกันรึป่าวหล่ะว่าห้ามเลิกก่อนอ่ะ"
"ป่าว"
"แล้วมาว่าฟ่าโกงได้ไง" ผมเปิดทีวี 5555+พี่เคนมาพอดีตอนนั้นไม่ใช่ใจร้าวนะเเต่เรื่องไรไม่รู้อ่ะลืม
"พี่เคนมาแร้วววววววววว" มันวางจอยซ์เกมส์แล้ววิ่งมา อีนี้สาวมาก เห็นพี่เคนแล้วสาวแตกเลยนะ
"โห....แพ้พี่เคน สาวแตกเลย กลุ้มนะเนี่ยอนาคตของชาติ" มันเขิลจนหน้าแดง ผมแกล้งมันอ่ะหนุกดีนานๆจะเห็นมันหลุดรั่วทำอะไรขำขำ
"คุณหน่อยคับมานั่งใกล้ๆสามีก็ได้นะ"
"บร้า"
"แหมๆๆๆๆๆๆชอบแบบนี้ก็ไม่บอกจะได้ไปฟิตให้หุ่นล้ำๆ"
"พอเหอะ"
"เขิลหรอออออออออออออออ"
"ป่าว แต่ไม่ชอบล้ำๆ"
"แล้วชอบยังไง"
"ชอบนุ่มๆขาวๆเนียนๆแบบนี้แหละ"
"แล้วเมื่อกี้แมวตัวไหนกรี๊ดพี่เคนธีนะเนี่ย"
"กวนประสาท" มันปาตุ๊กตามาใส่หน้าผม
"มาทำเคนได้ไงคับคุณหน่อย" เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ไม่ดูแล้วววววว" มันเดินเข้าไปในครัว ไปหาหนมกินชัวร์เดี๋ยวละครมามันก็ออกมาดูเชื่อดิ
"พี่เคนมาแล้ววววววววน้องหน่อย"
"ไม่ดู"
"ไม่ดูเจงหรอ"
"เออ"
"แหมๆๆๆๆๆๆๆๆเค้าล้อตะเองเล่นนะหน่อยมานี้มะมาดูข้างๆเค้านี้ม๊ะ"
"ไม่ไป"
"ไม่มาแน่นะ เดี๋ยวเคนให้หน่อยหนุนตักเอาป่าววววว"
"เชอะ"
"นะนะนะมาเร้ววววววว" 55555+ขำสุดๆๆ
"จะมาไหมไม่มาเดี๋ยวไม่ให้คุณอาบน้ำด้วยนะ"55555+
"โอเค" มันรีบวิ่งมาพร้อมขนมเค้กในมือ อีกหน่อยอ้วนแน่เมิง
เรื่องนี้เลยเป็นที่มาให้พวกเราเรียกคุณเค้าคุณคนนั้นตามพี่เคนกะพี่หน่อย เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
"อนาคตเป็นได้สองอย่างเตอร์อ่ะ"
"อะไรอ่ะ"
"เบาหวานกะความดัน"
"เวอร์"
"ไขมันในเส้นเลือดด้วย"
"กินนิดเดียวเองนะ"
"เค้กสองชิ้นนิดเดียวเอง พูดมาได้ไงนี้"
"เดี๋ยวคืนนี้ก็ออกกำลังกายแล้วกลัวอะไรอ่ะ"
"บ้าดึกป่านนี้จะออกไปวิ่งรึไง"
"ป่าว...กีฬาในร่ม"
"คอร์ดปิดแล้วไอ้เพ้อเจ้อ"
"กีฬาบนเตียงอ่ะ สองชิ้นสักสองรอบก็คงเบิร์นได้หมอพอดี"
"หรอ"
"เล่นคนเดียวนะ"
"ไม่ได้มันต้องเล่นเป็นคู่สองคนเล่นได้ที่ไหนอ่ะ"
"งั้นขอบาย ยอมแพ้"
"ไม่เป็นไรอยู่เฉยๆๆเดี๋ยวเล่นคนเดียวเอง"
"อย่ามาทำหน้าหื่นไอ้โรคจิต"
"ไหนๆๆๆดูอุปกรณ์คู่ต่อสู้หน่อยสิ"
"จะดูทีวี"
"หนุนตักนะ"
"อืม"
"ถ้าเตอร์ไม่มีฟ่าเตอร์คงนอนเหงาอยู่บ้านคนเดียวแน่เลย"
"อืม"
"ถ้าเตอร์ไม่มีฟ่าเตอร์คงไม่รู้หรอกว่าความสุขเป็นยังไง"
"หรอ"
"ถ้าฟ่าไม่รักเตอร์ เตอร์คงเสียใจไปตลอดชีวิตแน่"
"อืม"
"ถ้าฟ่าทิ้งเตอร์ไปเตอร์คงตายแน่ๆ"
"อื้มมมม"
"ถ้าฟ่า....."
"ตกลงจะดูหรือจะบ่นอะไรพึมพำๆเนี่ยดูไม่รู้เรื่องเลย"
"งั้นก็เลิกดูไปอาบน้ำเหอะเหนียวตัวจะแย่แระ"
"ก็ไปอาบก่อนดิจะดูทีวีอ่ะ"
"นะไปอาบน้ำเหอะนะ"
"เห้ยไรเนี่ยจะดูทีวี"
"เห้ย เตอร์จั๊กจี้อ่ะจะดูทีวีออกไปไอ้หมาบร้านี้เดี๋ยวเป็นสิว" มันเอาลิ้นมาเลียที่แก้มผมไอ้บร้านี้กวนประสาท
"ไปยังอ่ะอยากอาบน้ำแล้ว เดี๋ยวอัดไว้ก็ได้ไปอาบน้ำเหอะดึกแล้ว"
"ดึกอะไรละครยังไม่จบเลย"
"เหอะนะ"
"ไปเปิดน้ำอุ่นไว้ก่อนป่ะเอาซองสีชมพูๆที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งอ่ะไปเทใส่ในน้ำด้วย"
"ได้ครับที่รัก" มันเป็นผงกุหลาบเอาไว้ผสมในน้ำอุ่นแช่ตัว
"เสร็จแล้วววววววว" ทำไมไวจังอ่ะ อุตส่าห์ให้ทำโน้นทำนี้
"อืมๆๆเดี๋ยวไป"
"เห้ย ไอ้ชีเปลือย" ผมหันไปมันมายืนแก้ผ้าอยู่ข้างผม
"ป่ะ"
"ช่วยอายผีสางเทวดาบ้างเหอะมันไม่ใช่ภาพที่น่าดูเท่าไรหรอกนะ"
"ไม่น่าดูตรงไหน อกจะเอ็กซ์ซะขนาดนี้"
"รีบไปเลยป่ะทุเรศ"
"แล้วเมื่อไรจะเลิกดูอ่ะ" มันเดินไปบังทีวีไว้ ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้วทุเรศอายแทน
"เออๆๆทุเรศชิบเป๋ง" ผมเดินไปถอดเสื้อผ้านุ่งผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไอ้ตัวดีอยู่ในห้องน้ำแล้ว
"ไหนอ่ะสิ่งที่ให้ทำอ่ะ"
"ทำไม่เป็นอ่ะ"
"แล้วบอกเสร็จแล้วได้ง่ะ"
"กูดูนี้ดิซองสีชมพูมีกี่ซองเป็นสิบแล้วจะหยิบถูกม๊ะ ภาษาญี่ปุ่นทั้งน้านนนนอ่าไม่ออกเกิดเอาไวอากร้าใส่เข้าไปคืนนี้ไม่ต้องนอนกันพอดี"
"หรออออออ"
ผมฉีกซองเทใส่ลงไปอ่างที่มันเปิดน้ำอุ่นไว้แล้ว
"เห้ยกลายเป็นสีชมพูเลยอ่ะ หอมด้วย"
"มันเป็นกลิ่นกุหลาบอ่ะ"
"ซื้อที่ไหนมาอ่ะ"
"เพื่อนซื้อมาฝากจากญี่ปุ่น"
"ใครอ่ะ"
"พี่ยุ้ยไงที่เคยมากินข้าวอ่ะ"
"อ๋อๆๆๆๆๆ แล้วทำไงต่ออ่ะ"
"ก็ลงไปแช่ดิ"ผมเอาผ้าเช็ดตัวไปแขวนแล้วลงไปในอ่าง"
"ลงมาดิมองอยู่ได้"
"ฟ่าเหมือนในหนังจีนเลยอ่ะที่เวลาพวกองค์หญิงหรือไทเฮาจะอาบน้ำแล้วถอดเสื้อเห็นแต่แผ่นหลังก้าวลงสระที่มีกลีบดอกไม้โรยอยู่อ่ะ"
"จินตนาการสูงมากเลยนะ"
"เจงๆนะ ปลายเท้าก้าวลงอ่างดุจนางพญาผู้คุมหัวใจฮ่องเต้ ถ่วงท้าสง่างามดั่งหงส์ เรือนร่างผุดผ่องดั่งทองทา แม่นางชางงามจับใจข้ายิ่งนัก"
"ผีหนังจีนเข้าสิงหรอเพ้อเจ้ออยู่นั้นอ่ะ"
"โห มีอารมณ์ร่วมหน่อยดิ"
"อารมณ์ร่วมไม่มีหรอกมีแต่อารมณ์ร่านอ่ะพอไหวมั้ย"
"โอ้วแม่นางช่างพูดได้ถูกใจข้ายิ่งนัก เตี่ยวเสี้ยน" มันก้าวลงมาในอ่างแล้วจูบผมทันที ด้วยริมฝีปากที่เร่าร้อน สองมือที่ลูบคลำผมไปทั้งตัว มันไม่มทีท่าว่าจอถอนริมฝีปากออกเลยแม้แต่นิด
กลับเพิ่มทวีความรุนแรงมากขึ้นด้วยซ้ำ มันดันตัวผมขึ้นนั่งบนขอบอ่างแล้วเปลี่ยนจุดมุ่งหมาย
จากริมฝีปากไปเป็นที่หนอนชาเขียว ความเร่าร้อนและรุนแรงไม่ได้ต่างกันเลย
มันทำเหมือนไม่เคยเจอสิ่งนี้มาก่อน แล้วละริมฝีปากมาสู่หน้าอก
สองมือยังสู้อยู่กับหนอนชาเขียวไม่นานเท่าไรหนอนชาเขียวก็พ่นพิษใส่มือมัน
มันไม่รอช้าขึ้นนังบนขอบอ่างแล้วกดหัวผมไปที่หนอนน้อยของมันที่กำลังโตเต็มวัย
มันคงอยากแก้แค้นผมแน่ถึงได้ชี้หน้าผมขนาดนี้ ความร้อนจากตัวหนอนถ่ายทอดสู่ริมฝีปากผมสลับกับเสียงครางเบาๆและแรงกระตุกจากตัวหนอนน้อยไม่นานนักมันก็พ่นพิษเต็มปากผมโดยไม่มีสัญญาณเตือนภัยแม้แต่น้อย
ผมคายออกนอกอ่าง แล้วบ้วนปาก
"โห บอกกล่าวกันมั้งก็ได้ ไม่มีพ่อแม่ที่ไหนจะกินลูกตัวเองหรอกนะ"
"ฟ่าบร้า เขิลนะ มันกลั้นไม่อยู่อ่ะ" เราสองคนนอนกอดแช่น้ำกันอีกสักพักแล้วก็เข้านอนนนน
พรุ่งนี้ขอลาหยุดหนึ่งวันนะครับ
นุ้งฟ่าจะกลับไปบ้านกะสุดที่รักพาคุณเค้าไปกินขนมเทียนขนมเข่ง
แล้วก็จะไปทัวร์ไหว้พระขอพรด้วยครับ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ซินเจียยู่อีซินนี้ฮวดไช้
เงินทองมากมายไหลมาเต็มกระเป๋า
เรื่องทุกข์ให้หายเรื่องร้ายให้บรรเทา
แสงและเงาคู่กันตราบเท่าเช้าเย็น
ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ
รักกันต่อไปคู่ใครคู่มัน
ทำรักวันนี้ให้ดีทุกวัน
เฮงเฮงรักกัน มีฉันมีเธอ
ขอให้มีความสุขในวันตรุษจีนนะครับ................ เตอร์กะฟ่า
ลืมขออั่งเปาซองแดงๆแต่ขข้างในเป็นแบงค์สีเทาๆ.......อิอิ
-
หวานเจี๊ยบเลยค่ะนุ้งฟ่า
ว่าแต่ตกลงใครสาวกว่ากันคะระหว่างน้องเตอร์กับนุ้งฟ่านี่ :jul3:
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
อ่านแล้วแทบบ้าอะ หวานสุดสูด
แล้วเมื่อไหร่จะให้แหวนละอยากอ่านแล้วน๊า ไ้วันจันทร์จะมารออ่าน
-
จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยคน
ตกลง ใครสาวกว่ากัน
-
น้องเตอร์แก้ผ้า :z1:
ฟ่าบอกเป็นภาพไม่น่าดู
แต่เราว่าน่าดูสุด ๆๆๆ ๆๆๆๆ ๆๆ
:haun4:
พรุ่งนี้จะไม่มา งั้นวันนี้มาอีกตอนนึงเลยยยย
ชดเชยของพรุ่งนี้
:laugh:
-
ไม่น่าดูน้อยไปรึเปล่า
:laugh: :laugh:
ซินเจี๋ยยู้อี๋ ซินนี่ฉวดใช้
ปล.ชอบบตอนที่ไปบ้านแม่ แล้วที่บอกว่า "มันไม่ใช่ผู้ชาย มันเป็นตุ๊ด" ชอบพูดบ่อย ๆ เหมือนกันเลยอ่ะ :z2: :z2:
-
อร๊ายยย บรรยากาศท่ามกลางกลุ่มหอมๆ ช่างหวานจิงๆ
แล้วตกลงได้เผาไขมันจากเค้กไปกี่ยก เอ๊ย! กี่ก้อนอ่ะ คืนนั้น :z1:
เฮง เฮง เฮง ในวันตรุจจีน เงินทองไหลมาเทมา เฮง เฮง เฮง
:mc4:
-
เออ ใช่ ใครสาวกว่ากันคะฟ่า :jul3: :jul3:
สุขสันต์วันตรุษจีนนะคะ :mc4: ทั้งคู่ เตอร์-ฟ่า
-
:mc4:
:L1:
:pig4:
-
โอเคอนุมัติให้ลา แต่ครั้งต่อไปขอ5ตอนรวดนะค่ะ
-
นึกว่าจาต่อรอบสองกันบนเตียง 55555555
-
:z1: เกินคำบรรยาย
-
ขอให้นุ้งฟ่ากะน้องเตอร์เฮงๆ รวยๆ มีความสุขเยอะๆเช่นกันนะจ๊ะ
กลับบ้านแล้วกินหนมเทียน หนมเข่งเผื่อด้วยนะ :mc4:
:กอด1:
แล้วรีบมาเล่าต่อนะค้าบบบบบ
-
สุขสันต์วันตรุษจีน ขอให้มีความสุข สบายๆ มีตังใช้ตลอดทั้งปี แต๊ะเอียได้เยอะๆกันน้า
(แต่เรามะได้มานานแล้ว T^T)
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ฟ่าต๋า เอาหนมเข่งมาฝากมั้งน้า อยากกิน หุหุ
:z13: :z13: :z13:
-
ซินเจียยู่อี่นะครับ...น้องฟ่าน้องเตอร์ :mc4:
มีความสุขมากๆ รักกันมากๆ และเฮงๆๆๆ นะครับ
ขอให้ผลบุญจากการทำบุญไหว้พระส่งผลให้ต่อแต่นี้ไปฟ่ากับเตอร์มีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตนะครับ
อ้อ...ขอบคุณสำหรับเรื่องที่มาลงต่อนะครับ
ดีใจจังที่ฟ่าตัดสินใจเชื่อนางฟ้าโดยยอมดีกับเตอร์ในวันนั้น...
เตอร์เองก็น่ารักมากที่ยอมเคลียร์ขาดกับอิน้องเอ็ม...ว่าแต่อิน้องเอ็มจอมตื๊อจะยอมเพียงแค่นี้อ่ะเหรอ
และขอขำกับคำของเตอร์...""ฟ่าเหมือนในหนังจีนเลยอ่ะที่เวลาพวกองค์หญิงหรือไทเฮาจะอาบน้ำแล้วถอดเสื้อเห็นแต่แผ่นหลังก้าวลงสระที่มีกลีบดอกไม้โรยอยู่อ่ะ"....เห็นภาพเลยทีเดียวเชียว :laugh:
-
พอดีกันได้ก็หวานกันเลยเนอะ อิอิ
รักกันเค้าไว้น๊า คนอ่านช๊อบชอบ
พรุ่งนี้นุ้งฟ่าไม่มาเหรอ ไม่เป็นไร รอได้ค้าบบบบ
ขอให้แฮปปี้กันทั้งครอบครัวน๊า :mc4: :mc4:
-
อ๊ากกก เพิ่งตามอ่านทัน ฮ่าๆๆๆ
ชอบอ่า
ไงเปนกำลังใจไห้น่ะค้าบบ
รอตอนต่อไปค้าบ
-
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
รอลุ้นส้มม ว่าจะได้น้ำเยอะน้ำน้อย อยากได้น้ำเยอะๆ
-
เข้าใจกันอย่างนี้ก็ดีแล้วล่ะ
-
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ มีความสุขมากมายนะคร๊า น้องฟ่า น้องเตอร์
ไม่มีมารมาวุ่นวายเนอะ หุหุ :กอด1:
ว่าแต่ว่า น้องฟ่ากะจะเหวี่ยงด้วยกะทะทอดสะพานจิง ๆ หรอจร๊า
เด๋วพี่ชวย มะ ๆๆ
แล้วเมื่อไหร่น้องฟ่าจะให้แหวนเตอร์หว่า ๆๆ
-
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ นะจ๊ะ อัลฟ่า คอปเตอร์
เงินทองไหลมาเทมา สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์นะค้าบ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
มารอนุ้งฟ่าจ้า
กลับบ้านแล้ว ไปเที่ยวไหนต่ออีกเปล่าจ๊ะ
:กอด1:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆ
เพิ่งมาถึงตัวยังอุ่นๆๆอยู่เลยเนี่ย
เปิดคอมก่อนเลยอ่ะ
พอดีคุณเค้าขอค้างอีกคืน
ขอกินไก่ทอดเกลือฝีมือคุณแม่มื้อเย็นอีกมื้อ
ไม่ใช่อะไรหรอกจะประจบ
555555+
ออกจากบ้านตั้งแต่ตีสี่เพราะเดี๋ยวมีเรียนเช้ากันทั้งคู่
มาช้าไปหน่อยนะครับ
หายไปสองวัยอย่าแอบงอลกันน๊า
มาแล้วๆๆๆๆจร้า
****************
+++++++++++++
****************
+++++++++++++
****************
"เห้ย!!!!!!!!!!!" ผมตกใจสุดๆอ่ะลืมตาตื่นขึ้นมามีใครก็ไม่รู้มายืนจ้องหน้าปลายจมูกจะติดกันอยู่แล้ว
ด้วยความตกใจและปฏิกิริยาตอบสนองสูงเลยใช้เท้าผลักไปที่หน้า
แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าไหวตัวทันเลยพลาดไปโดนหน้าอกแทน
มันล้มลงไปกับพื้นด้วยแรงโน้มถ่วงของโลกหรือแรงผลักจากฝ่าเท้าก็ไม่รู้ได้ ต้องตั้งสมการหาค่ากันอีกที
"โอ๊ยยยยยยจะฆ่ากันรึไงเนี่ย" มันบ่นครับ ผมลุกไปประคองมันขึ้นมานั่งบนเตียง
"เค้าไม่ได้ตั้งใจอ่ะ เจ็บป่าวอ่ะ" ยังงอลอยู่อีก
"เจ็บดิ เต็มๆขนาดนี้ เท้านะไม่ใช่หมอนข้างจะได้ไม่เจ็บอ่ะ"
"ก็คนมันตกใจนี้หว่า อยู่ดีดีมายืนจ้องหน้าจะกินลูกตารึไงหล่ะ ขอโทษนะฟ่าเท้าไวไปหน่อยอ่ะ แหะๆๆๆ"
"ไม่รู้กระดูกจะหักป่าวเนี่ย"
"เจ็บมากเลยหรอ ไปหาหมอมั้ยอ่ะเดี๋ยวเค้าพาไป"
"ไม่ต้องอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ" มันเดินงอลตุ๊บป่องๆออกจากห้องนอนไป
เป็นไรของมันหว่ะเนี่ย แต่มันเดินสะบัดก้นไปได้ขนาดนั้นคงไม่เป็นอะไรมากหรอกมั้ง
"ไม่คิดจะมาดูกันเลยใช่ไหม" เสียงตะโกนออกมาจากข้างนอก เมื่อครู่จะดูไม่ให้ดู อะไรเนี่ย ประสาทแตกแต่เช้าเชียว
"คร๊าบไปแล้วครับ" ผมเดินออกไปดูคุณเค้าด้านนอก
"ไหนเจ็บตรงไหนอ่ะเดี๋ยวฟ่าไปเอายามาทาให้นะ" ผมเดินไปหยิบยาในตู้ยาเป็นยาทาแก้เคล็ดขัดยอก
"ถ้าหัวฟาดพื้นตายไปจะทำไงเนี่ย" เวอร์เกินไปป่ะเนี้ย
"ก็ร้องไห้ไงแล้วก็โทรเรียกรถพยาบาล แต่ถ้าสิ้นลมหายใจแล้วก็โทรไปจองวัดก่อน"
"โห แช่งกันเลยนะ"
"ไม่ได้แช่ง นอนลงไปดิแล้วจะทายังไงอ่ะนั่งอยู่อย่างเนี้ย"
"แล้วจะเสียใจมากมั้ย"
"มากสิ คนรักตายทั้งคนนะ"
"แล้วจะมีคนใหม่มั้ย"
"ไม่รู้ แต่ถ้าแฟนนอกใจจับได้เมื่อไรมีเมื่อนั้นไม่มีคนเดียวด้วยจะมีซักห้าหกคน"
"ไหวหรอ"
"ไม่ไหวก็เลิก คัดทิ้งไปบ้างอ่ะ"
"ถ้าเค้าตายอย่ามีแฟนใหม่ได้ไหม"
"ทำไมอ่ะ แล้วเจ็บตรงไหนอีกเนี่ย"
"ก็เค้าไม่อยากให้ใครได้หอมแก้มนุ่มๆไม่อยากให้ใครได้กอดตะเองอ่ะ"
"ไม่เป็นไรเค้าไม่ถือหรอก"
"แต่เค้าถือ ของของเตอร์ยังไงก็ต้องเป็นของของเตอร์"
"จร้า ตลงเจ็บตรงไหนเนี่ยไม่เห็นจะมีรอยอะไรเลย"
"ก็เอามือเท้าไว้ได้ไงมันเลยไม่เจ็บ"
"เอ้าแล้วให้ทายาทำไม เปลืองนะเนี่ยหลอดหนึ่งไม่ใช่บาทสองบาท"
"โหไรเนี่ย ได้จับก้นขาวๆยังไม่คุ้มอีกหรอ"
"เห้อ....."
"ว่าแต่ทำไมมันเย็นยังงั้นอ่ะ"
"ก็ทาไปเยอะอ่ะกลัวมันจะช้ำ"
"งั้นก็พอเหอะนะรู้สึกว่ามันจะแสบแลัวอ่ะ"
"งั้นก็ไปล้างออก ไม่เป็นอะไรทำมาฟอร์ม"
"แต่ก็คุ้มได้หอมแก้มคนหลับไม่รู้เรื่อง นี้ถ้ามีคนมีลักหลับจะรู้ตัวไม่เนี่ย"
"ก็ต้องดูก่อนอ่ะว่าคนนั้นหล่อรึป่าว ถ้าหล่อก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องแต่ถ้าไม่หล่อก็โดนเเบบเนี้ย"
"งั้นเค้าก็ไม่หล่ออ่ะดิ"
"ก็คงงั้นมั้ง"
"มีตาหามีแววไม่"
"ไปเหอะไปล้างออกเพ้อเจ้ออยู่นั้นอ่ะ แล้วแอคติ้งนี้สุดยอดเลยนะ ทำเป็นเจ็บ"
"ก็อยากให้แฟนดูแลมั้งนี้นา"
"แล้วทุกวันนี้ไม่ดูแลรึไงซักผ้ารีดผ้า หุงข้าวทำกับข้าว กวาดบ้านถูบ้าน ล้างจานโอ้ยยยสาระพัดยังงี้ไม่เรียกดูแลอีกหรอ"
"มันคนละแบบกันนะ ปรนนิบัติอ่ะรู้จักม๊ะ"
"งั้นก็คงต้องไปหาเกอิชาหรือไม่ก็บรรดาเด็กนั่งดริ้งมาแล้วหล่ะ"
"อันนั้นก็เกินไป"
"ทำได้เท่านี้แหละ ที่ทำทุกวันนี้ก็ทำดีที่สุดแล้ว" เริ่มจะเหวี่ยงแล้วนะถ้าไม่หยุดพูดเดี๋ยวพ่อสวดหูดับ
"จ้ะแม่"
"ชิส์" มันเดินเข้าไปล้างยาออกในห้องน้ำสักพักก็ออกมาพล่ามอีก
"ที่รักๆๆๆที่รักว่าเราซื้อหมามาเลี้ยงกันดีป่ะ"
"มันเป็นภาระนะถ้าไปเรียนใครจะเลี้ยงมัน"
"ฝากลุงยามไง"
"เกรงใจเค้าบ้างเหอะเค้ามีงานทำมากมายอยู่แล้วยังจะไปเพิ่มภาระให้เค้าอีก"
"ที่รักๆๆๆงั้นเลี้ยงแฮมสเตอร์ได้ป่ะ"
"จะหิ้วมันไปโรงเรียนด้วยหรอ เค้าไม่ชอบ แล้วมันก็เหม็นด้วยถ้าจะเลี้ยงก็อย่าเอามันมาใกล้เค้าแล้วถ้าจับมันก็อย่ามาโดนตัวเค้าด้วย" ผมก็พูดไปงั้นแหละไม่อยากให้มันเอาสัตว์มาทรมานอ่ะ สงสารมัน
เพราะมันไม่ค่อยดูแลหรอก จะเอาใจใส่ก็ช่วงแรกเท่านั้น ที่เหลือก็ผมนะสิ
เหมือนปลาในตู้เนี่ยมันถ่ายน้ำปลานับครั้งได้เลย
"ที่รักๆๆๆงั้นเลี้ยงแมงป่องได้มั้ย"
"เอาให้มันมากัดคอฟ่าตายก็คงดีเหมือนกันแหละ"
"แล้วที่รักจะให้เค้าเลี้ยงอะไรอ่ะ"
"เลี้ยงปลาในตู้แล้วก็ปลาในอ่างนั้นง่ะ เคยใส่ใจมันบ้างป่ะถามหน่อย"
"โห ก็ให้อาหารมันทุกวัน"
"แล้วเคยให้ความรักกับมันบ้างมั้ย มันก็มีหัวใจเหมือนเรานั้นแหละ"
"ยังไงอ่ะ"
"ก็พูกคุยกับมันบ้างเล่นกับมันบ้าง"
"ปลาเนี้ยนะ"
"ใช่ปลาเนี้ยแหละ ไปดูมันตรงตู้อ่ะมันก็จะวิ่งมาหาเราเคยสังเกตุรึเปล่า"
"ไม่อ่ะ"
"ก็มันไม่ชอบเจ้าของมันง่ะไม่เคยดูแล มันเห็นเตอร์มันเลยว่ายไปที่อื่น"
"โหเวอร์เกิ๊น"
"สรุปแล้วที่รักจะให้เค้าเลี้ยงอะไรอ่ะ"
"เลี้ยงตัวเองให้รอดไปวันๆไง"
"ไรอ่ะ แล้วจะไปไหนอ่ะ"
"ไปทำกับข้าวเลี้ยงแฟน"
"เดี๋ยวช่วยน๊า" เราสองคนช่วยกันทำอาหารเช้าง่ายๆๆ แต่ดูเหมือนจะไม่ง่ายเพราะทำไปทำมาห้าอย่างซะงั้น
ฟ่าทำกับข้าวพอกินได้ เพราะตามคุณยายเข้าครัวแล้วก็คุณแม่ตั้งแต่เด็กเลยรู้วิธีทำทุกอย่าง
เสน่ห์ปลายจวัก แฟนรักจนวันตาย อิอิ โชคดีของคุณเค้าที่ได้ฟ่าเป็นแฟนครบเครื่องทุกเรื่องรัก
อย่าเพิ่งอาเจียนกันเน้อ
"โห...นี้เราจะกินกันหมดป่าวเนี่ย"
"นั้นเดะ แล้วฟ่าไปเรียนทำมาจากที่ไหนอ่ะ"
"ครูพักลักจำ"
"จริงดิ อร่อยขนาดนี้อ่ะนะไม่แพ้คุณแม่เลยนะเนี่ย"
"ยังอีกไกลอ่ะ คุณแม่นั้นระดับเง็กเซียนแล้ว"
"อยากกินแกงเขียวหวานไข่เจียวอีกอ่ะ"
"หรอ อืมๆๆเดี๋ยวทำให้ทานนะแต่ไม่ใช่วันนี้"
"ถ้าทำมาอีกอย่างคงต้องท้องแตกกันแล้วนะเตอร์ว่า"
"กินดิ กินกับเยอะๆข้าวอย่ากินมาก"
"ทำไมอ่ะ"
"เดี๋ยวอิ่มง่ะ"
"นึกว่ามันแพงซะอีก"
"ชิส์"
"แหวนที่นิ้วไปไหนอ่ะ ทำไมไม่ใส่ ถอดทำไมอ่ะ"
"เอาคำตอบไหนก่อนอ่ะ ทีละคำถามได้ม๊ะ"
"อย่ามากวนตอบคำถามมาดิ"
"ทำไมต้องหน้างอหน้าหงิกด้วยอ่ะ"
"แล้วจะไม่ให้หน้างอได้ไง คนอุตส่าห์ซื้อให้แล้วบอกว่าอย่าถอดยังจะถอดอีก"
"ก็ถ้าไม่ถอดทำกับข้าวมันโดนโน้นโดนนี้มันอาจจะบุบก็ได้ กลัวมันเป็นรอยอ่ะ"
"ช่างมันเหอะถ้าเป็นรอยเดี๋ยวซื้อให้ใหม่"
"เจงหรอออออใหญ่กว่าเดิมป่ะ"
"อย่ามาทำเป็นกลบเกลื่อนความผิดไปหยิบมาใส่เลย"
"กินข้าวก่อนดิ"
"ไม่ ไปเดี๋ยวนี้"
"โหไรหว่ะ"
"ไปเลยยังไม่ลุกไปหยิบแหวนมาใส่อีก"
"ไม่ลุก"
"งั้นก็ไม่ต้องมาพูดกัน"
"แน่ใจหรอที่พูดคำนี้"
"แน่ การที่ลุกไปหยิบแหวนแค่นี้ทำให้กันไม่ได้หรอ"
"ทำไมต้องทำทำไมต้องลุกก็มันห้อยอยู่ที่คอนี้ง่ะ" ผมเอาแหวนคล้องไปกับสร้อยที่คอ
"หรอ"
"ก็เอออ่ะสิ ติดตัวไว้ไม่เคยห่าง แล้วก็ไม่ต้องมาพูดกันนะ" ผมนั่งกินข้าวต่อเฉยๆๆกับมันแกล้งมันอ่ะหนุกที่สุดแระ
"โอ๋ๆๆๆๆๆเค้าขอโทษนะเค้าไม่รู้นี้เค้าแค่อยากให้ตะเองใส่ของที่เค้าให้ คนให้อ่ะมันสุขใจนะที่ได้เห็น"
".........................."
"พูดนะๆๆๆๆๆๆ"
"อย่ามาตบหัวแล้วลูบหลังชอบโวยวายขี้โมโห "
"โหก็คนมันรักนี้"
"แล้วคนมันรักเคยโดนแฟนไม่พูดด้วยสามวันมั้ย"
"เคยโดนวันเดียวทรมานจนจะขาดใจแล้ว"
"งั้นลองสักสามวันเอาม๊ะ ชิส์"
"ไม่อาววววววว"
"โวยวายไม่เข้าท่า"
"วันหลังไม่ทำแล้ว"
เราสองคนกินข้าวกันอิ่มก็ช่วยกันเก็นล้าง แล้วไปนั่งเล่นกันที่ระเบียง
"ล้างตู้ปลาให้หน่อยดิ ฟ่านิ้วมีดบาดเบื่อกี้จิดหนึ่งอ่ะเดี๋ยวเชื้อโรคเข้าแผล"
"อืมๆๆๆๆ" มันเดินไปหยิบอุปกรณ์ล้างตู้ปลา
"เอาปราสาทออกมาขัดด้วยนะ"
"จร้าแม่" มันจะมีปราสาทเป็นเซรามิคในตู้ปลา ผมซื้อมามันสวยดีมันจะเป็นมุขเคลือบเวลาเจอแสงไฟตู้ปลาแล้วสวยมากมาย
"เดี๋ยวนั่งให้กำลังใจตรงนี้นะ"
"อืม ว่าแต่เอานิ้วไปวนๆๆในอ่างปลานั้นเชื้อโรคไม่เข้าหรอครับคุณหนูฟ่า"
"คนละข้างกันนี้"
"ช้อนมันเบาๆสิเตอร์เดี๋ยวเกล็ดมันช้ำ"
"ครับคุณ"
"เตอร์ๆๆๆๆชักปลั๊กอ๊อกออกก่อนเอามาใส่ในกะมังที่ใส่ปลาอ่ะ"
"อืม"
"เตอร์ทำไมไม่ดูดน้ำออกก่อนอ่ะ แล้วค่อยเอาพวกหินออกอ่ะ"
"อืม"
"เตอร์ๆๆๆถอดตรงนั้นออกก่อนดิ แล้วค่อยเอาไอ้นั้นออกมาล้าง เตอร์ๆๆๆๆๆเอาอันนั้นออกมาก่อนไอ้นั้นวางไว้ก่อน เตอร์ๆๆๆๆๆอย่าเพิ่ง
ใส่อันนั้นเอาต้นไม้วางไว่ก่อน เตอร์ๆๆๆๆๆๆอย่าวางรวมกันดิเดี๋ยวมันช้ำ เตอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ฟ่าครับ ฟ่าทำเองมั้ย"
"ทำเองได้ทำไปแล้วเนี่ย ใช้แค่เนี้ยทำชักสีหน้า ไม่ยุ่งก็ได้" งอลๆๆดูทีวีดีกว่า
"บ่นจนหูอื้อหมดแล้วเนี่ย เห้ย แหวนใครเนี่ยอยู่ในปราสาทอ่ะ สงสัยคนขายเอาซ่อนเมียซื้อไว้ให้กิ๊กแน่ๆๆเลย" โถ....อ้ายบื้อกรูทำเซอร์ไพรส์เมิงเนี่ย เมิ่งนี้มันซื่อหรือเซ้อเนี่ย
"เห้อ"
"ฟ่าๆๆๆๆดูดิสวยดีอ่ะแต่ไม่ร้ว่าของจริงหรือปลอม เอาไปขายกันม๊ะ" เจริญพระเถอะโยมแฟน เห้ออะไรของมันว่ะเนี่ย
"เอาไปใส่กล่องไว้ดิ เดี๋ยวเอาไปขายกัน ฟ่ามีกล่องอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งอ่ะ"
"เออๆๆดีๆๆ แต่สวยดีเนอะเตอร์ใส่ได้พอดีเลยอ่ะ"
"อืม เตอร์ชอบหรอ"
"ช่ายชอบมากอ่ะ แบบเก๋ดีไม่เคยเห็นมาก่อนเลย"
"อืม..เอาไปเก็บแล้วมาล้างตู้ปลาป่ะจะได้ไปร้านแหวนกัน"
"อืมๆๆๆมีคนซื้อให้มั้งก็ดีอ่ะ" มันเดินบ่นไปขณที่เดินเข้าห้อง บนโต๊ะเครื่องแป้งมีแหวนพร้อมกับการ์ดจากผมวางอยู่
การ์ดเขียนว่า............... "แหวนวงนี้แทนหัวใจของฟ่า
ฟ่าขอฝากมันไว้ที่เตอร์นะ
เก็บรักษาหัวใจฟ่าเอาไว้ด้วย.....รักที่สุดสุดที่รัก"
"กล่องสีน้ำเงินเนี่ยหรอฟ่า"
"เออ"
"การ์ดอะไรอ่ะของฟ่าหรอ"
"ของเตอร์นั้นแหละ"
"ใครส่งมาอ่ะไม่เห็นรู้เรื่องเลย"
"อืม" มันเดินมาพร้อมกล่องแหวนและการ์มาอ่านข้างๆผม
"แหวนวงนี้แทนหัวใจของฟ่า ฟ่าขอฝากมันไว้ที่เตอร์นะ เก็บรักษาหัวใจฟ่าเอาไว้ด้วย.....รักที่สุดสุดที่รัก"
"ให้เตอร์หรอ"
"อืมให้เตอร์สิหรือว่าไม่อยากได้อ่ะ"
"อยากดิ"
"แล้วทำไมทำหน้างั้นอ่ะ"
"ก็......ก็........." ร้องไห้ นี้ไรกันครับ ผมว่าผมสุดๆแล้วนะ อินี้นางเอกกว่าผมอีก
"ได้แหวนรึว่าได้ตำแหน่งธิดาไร่อ้อยเนี่ย"
"ก็มันซึ้งนี้"
"เดี๋ยวฟ่าใส่ให้นะ" มันยื่นแหวนพร้อมยื่นมือซ้ายมาให้ผมใส่แหวน มันดูมีความสุขจนล้นออกมาทางดวงตา
"ขอบคุณครับ" มันเอาแหวนไปจูบเบาๆ
"ถ้าหมดรักเมื่อไรก็เอามาคืนนะไม่ได้ให้เลย"
"ไม่คืนหรอก เพราไม่มีทางหมดรัก"
"ติดตัวไว้ตลอดเหมือนกับวงที่คอฟ่านี้นะ"
"เอามาใส่จิที่นิ้วจิ"
"อืม....ปลามันรออยู่นะไปล้างตู้ปลาก่อนมั้ย"
"เออลืมเลยอะฝากไว้ก่อนนะเดี๋ยวแหวนเลอะเทะ"
"อืม"
"มานั่งให้กำลังใจใกล้ๆหน่อยดิ"
"แล้วเมื่อกี้นี้ใครรำคาญฟ่า"
"โหผิดไปแล้วอ่ะ"
"มาม๊ะ"
---------------------------------------------
---------------------------------------------
---------------------------------------------
เฮงๆๆๆตลอดปี
เฮงการงาน
เฮงความรัก
สุขภาพเเข็งแรงนะครับ
(http://oneart.tarad.com/shop/o/oneart/img-lib/spd_20070623221051_b.jpg)
-
:z13:
:z13:
:z13:
จิ้มฟ่า แหมๆ หวานกันจริ๊ง อิจฉาๆ
แต่รู้สึกว่าเตอร์นี่น่าจะส่งไปเล่นละครนะเนี่ย บทเจ้าน้ำตาน่าจะตีบทแตกเลยอ่ะ
ขอให้มีความสุขยังงี้ทุกวันเน้อ อย่าได้มีปัญหาเข้ามา
เฮงๆ รวยๆ เหมือนกันเน้อ
:z2: :z2: :z2:
-
ผมนายคอปเตอร์คนรูปหล่อสวัสดีทุกๆคนครับ
ในขณะที่คุณเค้าทำอาหารเช้าอยู่นั้น
ขอแอบเข้ามาดูคนบ้านนี้หน่อย
ขอให้มีความสุขตลอดปี
รวยๆๆเฮงๆๆนะครับ
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรที่ให้ฟ่ากับเตอร์นะครับ
ขี้เกียจย้อนไปอ่านตอนหลังๆๆอ่ะมันเยอะอ่ะครับ
อ่านตอนนี้ก็ถ่ายทอดได้ละเอียดเชียว
แต่อยากบอกตอนที่โดนนอนยันจัง
ว่าจุกเสียงดังอึก เตอร์ไปยืนจ้องหน้าคุณเค้าอ่ะ
เห็นแก้มใสๆๆคุณเค้าตอนหลับตา น่ารักครับ
แต่ตอนลืมตานี้โหดโดยเฉพาะตอนทำตาโต
นั้นแหละความน่ากลัวกำลังมาเยือน
อิอิ
มีความสุขกันทุกคนนะครับ
วันนี้ไม่มีไรมาเม้าท์ให้ฟัง
เอาไว้โอกาสหน้าจะมาเล่าเรื่องลับๆของคุณเค้าให้ฟังนะครับ
รีบๆๆดันกระทู้ผมให้ไปหน้าอื่นไวไวนะครับ แหะๆๆๆๆๆ
"กงสี่ฟาฉ่าย หงเปาหนาหลาย"
-
โหหหหหหห นุ้งฟ่า ฟิตนะเนี่ย กลับมาปุ๊บ ก็มาต่อให้ปั๊บ น่ารักที่ซู้ดดดด
แถมน้องเตอร์ยังแวะมาเยี่ยมอีก ขอบคุณนะค้าบบบ
ในที่สุด น้องเตอร์ก็ได้แหวนไปจนได้ นุ้งฟ่าก็ช่างหาวิธีเซอไพรส์เนอะ น่ารักจริงๆ
ต่างคนต่างมีแหวนแทนใจกันแล้ว เก็บรักษาให้ดี ให้สมกับความรักที่มีให้กันนะค้าบ
ปล.เช้านี้นุ้งฟ่าทำไรทานเหรอ ขอแจมมื้อเช้าซักคนได้ปะค้าบ หิวแล้วอะ
วันนี้ไม่มีไรมาเม้าท์ให้ฟัง
เอาไว้โอกาสหน้าจะมาเล่าเรื่องลับๆของคุณเค้าให้ฟังนะครับ
น้องเตอร์สัญญาแล้วน๊า หุหุ (จะโดนนุ้งฟ่าตืบมั้ยเนี่ยเรา 555)
รักทั้งสองคนค้าบบบบ :-[
-
นุ้งฟ่ามาแล้ว คอปเตอร์ก้อมาด้วย
หวัดดีทั้งคู่เลยจ้า
แล้วมาทักทายบ่อยๆนะจ๊ะน้องเตอร์
ทำอาหารกันตอนเช้าตรู่มากๆเลยอ้ะ ยังไม่ได้นอนกันเลยสิเนี่ย
เด๋วไปอ่านก่อนนะจ๊ะ ขอบคุณนะจ๊ะที่รีบมาต่อให้เลย บวก 1 ให้ขอบคุณจ้า :กอด1:
--------------------------
กลับมาเมนท์อีกรอบ
ตอนนี้น่ารักมากๆเลย หวานนะเนี่ย :give2:
เป็นวิธีการส่งมอบแหวนที่น่ารักมากๆ
น้องเตอร์ร้องไห้ด้วยเหรอคะ คงซึ้งมากๆแน่ๆเลย
น่าสงสารเลยเนอะ ที่โดนยันซะเต็มที่
แต่ถ้าแลกกับแก้มใสๆเนี่ยก้อคุ้มนะนั่น
น่ารักๆ กันจิงๆๆๆๆ :กอด1:
-
มีความสุขกันมากๆเน้อ :L1:
-
:z2: เย้ๆ นุ้งฟ่า ให้แหวน นุ้งเตอร์แล้ว
รักกันๆ มากๆนะ :กอด1: :L1:
-
มอบแหวนแล้ววว น่ารักมากมายย
-
...โครม..เสียงไรวะ..
...รถน้ำตาลคว่ำ...
รอนะ น้องเตอร์ รอเรื่องลับ ของอัลฟ่าบ้าบอ เอามาแฉเลย.. :z3:
-
กรีสสสสสสสสสสสสส
น้องเตอร์น่ารักไม่ไหวแร้ววววววว
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากได้ไปเลี้ยงที่บ้านมั่งงงงงง
:impress2:
ป.ล. มาช่วยน้องเตอร์ ๆๆ ๆๆ ๆๆ ดันๆๆๆๆ ๆ ๆ ให้ตกไปหน้าอื่นไวไว 5 55+
-
น้องฟ่ากลับมาแล้วววว น้องเตอร์ก็เข้ามาด้วย :กอด1:
น่ารักจังครับ...ยังไงก็รักกันและดูแลกันไปนานๆๆๆๆ นะครับ
+1 ให้แล้วนะครับ
รออ่านต่อครับ มีความสุขมากๆ นะครับ
-
น่ารักอ่ะ :man1:
-
แหวนในปราสาท น่ารักสุดๆ
แต่ตอนตื่นนอนนี่แอบโหด ทีบเลยอ่ะ
เตอร์ตอนได้แหวนก็น่ารักเชียว ร้องไห้เลย
รักกันตลอดไป :L2:
-
ชอบให้รักกันน่ารักๆแบบนี้แหล่ะ
เตอร์อย่าก่อเรื่องนะ
-
ซินเจียยู่อี่ เป็นหนี้ไม่ต้องใช้ เอ้ย! ซินหนี้ฮวดใช้
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:impress3:
หว๊าน หวาน ขอให้หวานอย่างงี้ตลอดไปน๊ๅ
-
:impress2: :impress2: :impress2:
หวานกันจังนะ แหม เตอร์ เข้ามาโพสต์ด้วยอะเสี่ยดายจิ้มมะทัน อิๆ
-
อู่สี่ อู่ไช่ นะคับ
ขอจิ้มทีจิ :z13:
-
จะน่ารักกันไปไหนคะทั้งคู่ o18
เค้าอิจฉา 555+
รักกันนานๆนะ เป็นกำลังใจค้าบ :3123: :3123:
-
แอบมาอีกแล้วนะ
บอกให้สมัครใหม่ไม่รู้เรื่องรึไง
วันหลังแอบมาเล่นของเค้าอีกจะงดทำการบ้านหนึ่งวัน
ชิส์ :angry2:
-
น่ารักทั้งคู่เลย :กอด1:
อย่าไปว่าเตอร์เลยฟ่า
เตอร์น่ารักออก
-
^
^
^
..โหดจริงๆๆ คนหล่อใจดำ...
..กล้าทำ..กับน้องเตอร์..สุดที่ร๊าก..เหรอจะ.. :z3:
-
วันนี้จะเอาอีกตอนป่าว
ถ้าเอา
ก็ต้องอยู่ข้างนุ้งฟ่านะไม่ใช่ข้างคุณคนนั้น
ชิส์
-
เย้ๆๆๆๆๆ :z10: >> :z13: จิ้มฟ่า
เอาคร้าบบ อยู่ข้างฟ่าคร้าบ อิอิ ^^ :impress2:
-
อีกตอนม่ายเอาค้าบ
จะเอาคอปเตอร์
อิอิ
:z1: :z1: :z1: :z1: :
ปล.ล้อเล่งนะค้าบ :z13: :z13:
-
อีกตอนม่ายเอาค้าบ
จะเอาคอปเตอร์
อิอิ
:z1: :z1: :z1: :z1: :
ปล.ล้อเล่งนะค้าบ :z13: :z13:
เอาไปเลย
อยากได้ก็เอาไปเลย
ลงมาบีทีเอสพญาไทนะ
เดี๋ยวเอาใส่ถุงกระดาษไปวางไว้ให้
เชอะ :a14: :a14: :a14: :a14:
-
...โอ๋ๆๆๆ..คนหล่อหัวล้าน เอ๊ยไม่ช่าย..น้อยจาย...
...อยู่ข้างงงงงงง..ฟ่าสุดที่ร๊ากของเตอร์ก้ได้..
...กระซิบๆๆ รูปที่ดีสเพย์ ใครหว่า... :กอด1:
-
เอาอีกตอนด้วยต้าฟ่า
รูปที่ดิสเพลย์นี่ใช่น็อตที่แสดงMVของป๋าเบิร์ดชิมิ
:z2: :z2: :z2:
-
:z9: :z9: :z9: :z9: :z9:
-
ใจน้อยจังอ่ะ
ขออีกตอนจร้า
:กอด1:
-
รู้ผู้ชายคนขวาใครอ่าคับ
น่าหม่ำ เย้ย น่าฮักขนาด :z1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
โอ๋ๆ นุ่งฟ่าอย่างอลไปเลย
ไงๆก็เข้าข้างนุ่งฟ่าอยู่แล้วนะ ออกจะขยันอัพขนาดนี้ อิๆ
-
โอ๋ ๆๆๆ น้องฟ่า อย่างอลน๊า
เข้าข้างน้องฟ่าอยู่แล่วนะคร่า
หุหุ
:L2: :L2: :L2:
-
อ่า
เตอร์เเอบมึน ??
-
เอาอีกตอนนะน้องฟ่า ยังไงก็เข้าข้างฟ่าเต็มที่อยู่แล้วน๊า :กอด1:
เพียงแต่ก็เอ็นดูน้องเตอร์ด้วยอ่ะ :-[
-
ยังไงก็เข้าข้างนุ้งฟ่าน๊า
(ถึงจะอยากอ่านเรื่องแฉของน้องเตอร์แค่ไหนก็ตาม :impress3:)
อยากไปบีทีเอสพญาไท แล้วเอากลับบ้านสองถุงเลยได้ปะค้าบ ฟ่า1เตอร์1 อิอิ :-[
-
สวัสดี จ้า อัลฟ่า :L1: คอปเตอร์ ...
น่ารักมากมาย
ขอให้รักกัน มั่นคง นะจ๊ะ น้องจ๋า ... :กอด1:
-
(http://www4.pantown.com/data/6922/board7/10-20051222115408.jpg)
หลังจากตู้ปลาเสร็จเรามานั่งดูปลากัน ด้วยมิติแห่งเวลา
" เห็นฝูงปลา แวกว่าย ในธารา
เหล่ามัจฉา เริงร่า อารมณ์ใส
หยอกล้อ ขยับหาง ปลิวพลิ้วไป
สุขฤทัย ได้เห็น เป็นคู่เคียง
กาลเวลา เปลี่ยนผัน วันวานผ่าน
เนิ่นนาน แนบสนิท ยิ่งชิดใกล้
อุปสรรค ก็มิอาจ จะทำลาย
ยังรักใคร่ กันมา โอ้ยาใจ
บนเส้นทาง มัธยม ขมและหวาน
ก็ได้ผ่าน มาครบ จบศึกษา
สอบได้สิ่ง ที่หวังไว้ ได้เวลา
คอปเตอร์มา เป็นเฟรชชี่ ดนตรีการ
ขอรวบรัด ขัดใจ รายละเอียด
ละไมเมียด ข้ามบางส่วน ล้วนเนื้อหา
มาตอนนี้ เรื่องก่อเกิด กำเนิดมา
เตอร์กับฟ่า เข้าสู่รั้ว มหาลัย
ชีวิตของฟ่ากับเตอร์เราสองคนรักกันบ้าง แหย่กันบ้าง แต่เราก็ไม่เคยปล่อยให้เรื่องมันข้ามวัน
เราสองคนพยายามทำทุกวันให้ดีที่สุด ตั้งแต่ได้แหวนไปเตอร์รู้สึกจะโตขึ้นเยอะ ไม่รูคิดไปเองรึป่าว
แต่เราสองคนน้อยมากที่จะทะเลาะกัน ต่างคนต่างมุ่งมั่นที่จะรักกัน จนประคองรักมาจนณะตอนนี้ได้
แต่ก็ว่าชีวิตคนเราใช่จะไม่มีปัญหา ย่อมมีกันทุกคนทุกหนแห่ง แต่เราสองคนสู้กับปัญหาด้วยความรัก
ฟ่าขอรวบรัดมาตอนที่เตอร์สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้เลยแล้วกันนะครับ
ถ้าเล่าละเอียดขนาดนี้คงตามไม่ทันตอนปัจจุบันแน่เชียว ขอตัดตอนมาตอนสำคัญๆๆเลยแล้วกันนครับ
หวังว่าคงไม่ว่ากันนะครับ
วันนี้เราทั้งสอบทราบผลสอบกันแล้ว เตอร์เรียนเกี่ยวกับดนตรีที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ในขณะที่เราสองคนขับรถกลับบ้าน โทรศัพท์เตอร์ก็ดังขึ้น
"ฮัลโหลครับแม่ ครับๆๆๆเตอร์ว่าจะไปพอดีมีข่าวดีจะบอกแม่ด้วยครับ" ท่าทางมันจะดีใจที่แม่มันโทรมาหาซึ่งนับครั้งได้เลยที่ท่านโทรมา
"ระวังเหงือกจะแห้งนะ"
"แม่ให้ไปที่บ้านอ่ะมีเรื่องจะคุย ฟ่าไปกับเตอร์นะ"
"จะดีหรอเตอร์ ฟ่ากลัวอ่ะ"
"กลัวอะไร"
"ไม่รู้สิ ใจมันหวิวๆๆหายใจไม่ทั่วท้องยังไงไม่รู้อ่ะบอกไม่ถูกอ่ะ"
"ไม่มีอะไรมั้งเดี๋ยวไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆไปหาแม่สามีกัน"
"ไอ้บร้าไม่ได้ล้อเล่นนะเป็นจริงๆอ่ะ"
"ไปเหอะนะ เตอร์อยากให้ฟ่าไปอ่ะ"
"แน่ใจนะ ถ้าอะไรจะเกิดมันต้องเกิดนะเตอร์"
"อืม" เราสองคนถึงคอนโดก็เข้าไปอาบน้ำแต่งตัวผมรู้สึกกลัวอยู่ตลอดที่จะต้องไปเจอแม่เตอร์
"ฟ่าเป็นไรรึป่าว"
"ไม่รู้สิ"
"อย่าคิดมากเลยแม่เตอร์ไม่ดุหรอกนะ"
"อืม...หล่อยังอ่ะ"
"หล่อแล้วเชื่อสิแม่เตอร์ต้องหลงลูกสะใภ้คนนี้แน่เตอร์เชื่อแบบนั้น"
"เดี๋ยวก็รู้ว่าใครจะหัวแตก"
"ปากนะนั้นอ่ะ"
"ก็ฟ่ากลัวนี้"
"ไปเหอะเพ้อเจ้ออยู่นั้นอ่ะ" เราสองคนมุ่งตรงสู่บ้านคุณเตอร์ภานในรภค่อนข้างจะเงียบ
มันพูดให้ผมทำใจให้สบายตลอดทาง แต่ตอนนี้มือผมชุ่มไปด้วยเหงื่อ วิตกกังวลต่างต่างนานา
กลัวว่าจะเสียคนรักไป ใช่เเล้วความรู้สึกของผมกลัวจะเสียมันไป
"ถึงแล้ว" ผมเคยมาที่นี้สี่ห้าครั้งเข้ามาเอาของกับมันมีแม่บ้านที่เป็นญาติมันอยู่คนเดียว
แต่ตอนนี้เหมือนจะมีคนมาเพิ่ม เพราะผมเห็นรถที่ค่อนข้างไม่คุ้นตาจอดอยู่หน้าบ้าน
"ไหวมั้ยฟ่า"
"ไหวๆแต่ว่าอยากสลบไปเลยตอนนี้อ่ะ"
"เอ้า ไปเหอะเดี๋ยวแม่รอ" ผมกับมันเดินเข้าไปในบ้าน สายตาทุกคู่จ้องมองมาที่ผม
บ้านหลังใหญ่ กว้างขวาง แต่ทำไมผมรู้สึกอึดอัดเหลือเกินนะเนี่ย
"หวัดดีครับพ่อหวัดดีครับแม่หวัดดีครับป้า สบายดีนะครับ" มันยกมือไหว้ทุกคน
"หวัดดีครับ" ผมยกมือไหว้ตาม
"นี้เพื่อนเตอร์ครับชื่ออัลฟ่า"
"นั่งก่อนลูก" แม่เตอร์เรียกให้ผมนั่ง
"จำทางกลับบ้านได้ด้วยหรอตาหลาน" ป้าแม่บ้านทักทาย
"นั้นสิแม่ก็ว่าอย่างนั้นแหละ เราอ่ะไม่เคยมาที่บ้านเลยสินะป้าเค้าฟ้องแม่เนี่ย"
"กลับมาก็อยู่คนเดียว เหงาจะแย่"
"แล้วที่คอนโดไม่เหงารึไง"
"ก็มีเพื่อนจะเหงาได้ไง ฟ่าอยู่คอนโดเดียวกับเตอร์อ่ะ คิดถึงพ่อที่สุดเลยยยยแม่ด้วยป้าด้วย"
"แล้วนี้ได้ที่เรียนรึยังเราอ่ะ"
"ได้แล้ว"
"ที่ไหนอ่ะ"
"ที่ที่เตอร์อยากเรียนไง"
"ที่ไหนอ่ะแม่ไม่รู้หรอก"
"ก็แม่จะรู้ได้ไงว่าเตอร์อยากเรียนอะไร เพราะแม่ไม่เคยจะถามเตอร์ด้วยซ้ำ"
"เรานี้นะ ขี้งอลไม่เลิกอายเพื่อน มั้งสิลูก"
"แค่แม่จำโรงเรียนเตอร์ได้ว่าชื่ออะไรนี้มันก็ถือว่าดีแล้ว" ภูเขาไฟกำลังครุกรุ่นอยู่รึป่าวนะ
"ตกลงมันที่ไหนหล่ะ พ่อรอฟังอยู่นะเนี่ย"
"ก็ที่.................แหละ เตอร์ได้เรียนดนตรีที่เตอร์อยากเรียน"
"ตั้งใจนะลูก พ่อแม่ก็ได้แค่เป็นกำลังใจแล้วก็ปัจจัยให้ลูกเท่านั้น"
"ต้องขอบใจฟ่าอ่ะ ติวให้เตอร์จนสอบได้แหละฟ่าเค้าเก่ง" เออดีอวยกันแบบนี้ค่อยดีหน่อย
แล้วนี้กรูจะได้พูดบ้างมั้ยเนี่ย
"พากันไปดีแม่ก็โล่งอก อย่าเถลไถลกันนะลูก"
"แล้วหนุ่มเรียนอะไรหล่ะที่เดียวกันรึป่าว" พ่อมันหันมาถามผม
"ป่าวครับฟ่าเรียนที่......................ครับพ่อ" เอ้าเมิงตอบแทนกรู กรูก็ไม่ได้พูดอ่ะสิ
"เก่งๆพ่อก็จบที่นี้มานะ แล้วลูกชายพ่อนี้มีแฟนรึยังเนี้ย หนุ่มเล่าให้พ่อฟังหน่อยสิ" ถามผมทำไมเนี่ย
"ใครจะเอาเตอร์พ่อ เอาแต่ใจขนาดนี้ไม่มีหรอก สู้คนโน้นเค้าไม่ได้าวๆงี้ตอมให้หึ่ง" นะ
"แม่ก็ว่างั้นแหละเอาแต่ใจขี้น้อยใจอีกต่างหาก"
"โหแม่อ่ะ"
"แล้วนี้จะนอนบ้านรึป่าว นอนบ้านบ้างนะ แม่ลางานมาสองอาทิตย์มาอยู่กับแม่ให้หายคิดถึงหน่อย"
"ครับ"
"เดี๋ยวพ่อขอไปพักสายตาซะหน่อยเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" พ่อเตอร์เดินไปนอนข้างบนห้อง
"ป้าก็ไปทำกับข้าวก่อนเดี๋ยวได้ทานกัน" ป้าก็ไปอีกคนเหลือเราสามคน
"มาให้แม่กอดหน่อยสิลูก" มันโผเข้ากอดแม่
"คิดถึงจัง"
"นี้อารมณ์ไหนเนี่ย แม่รู้สึกว่าหนูอ่อนโยนขึ้นนะ"
"ก็ฟ่าบอกเตอร์ว่าทำไมต้องน้อยใจพ่อกับแม่แค่พ่อกับแม่ให้เตอร์ได้เกิดมามันก็มากพอแล้วแถมให้กินอยู่ให้ใช้อย่างสบายจะเอาอะไรอีกที่พ่อกับแม่ไม่เวลาทำแต่งานก็เพื่อเตอร์ เตอร์ขอโทษนะครับที่น้อยใจแม่มาตลอด"
"จ้ะลูก ขอบใจมากนะลูกฟ่า แม่ขอบใจมาก" แม่มันมีน้ำตาคลอเสียงสั่นเครือ ภายนอกหญิงสาวที่ดูแข็งแกร่งดูเหมือนจะดุหน้าเกรงขามแต่จิตใจบอบบางที่สุด ทำเอาผมแอบซึ้งไปด้วย
"เตอร์รักแม่นะครับ"
"แม่ก็รักเตอร์มากนะลูกเตอร์ดวงใจของแม่นะ" สองคนแม่ลูกกอดกัน แล้วไอ้ฟ่ามานั่งเสนอหน้าทำไมตรงนี้เนี่ย
"แล้วนี้จะไปอยู่คอนโดอีกรึป่าวลูกหรือ่าจะไปอยู่ใกล้ๆมหาลัย"
"ก็คงอยู่คอนโดอ่ะ ขับรถไปไม่ไกลเท่าไรอ่ะ"
"ตามใจนะลูก พ่อกับแม่ก็ทำแต่งานหนูก็ดูแลตัวเองด้วยนะลูก"
"อยากได้อะไรก็ซื้อเอานะลูกถ้าเงินไม่พอก็บอกแม่นะลูก" นี้ไงต้นกำเนิดนิสัยที่ทำให้มันฟุ่มเฟือยซื้ออะไรไม่คิด
"ครับแม่ เตอร์มีครบทุกอย่างแล้วไม่ต้องการอะไรแล้วครับ"
"แล้วแฟนหล่ะแม่ไม่เชื่อหรอกว่าลูกแม่จะไม่มีแฟนหล่อขนาดนี้ มีรึป่าวฟ่าเล่าให้แม่ฟังหน่อย"
"มี" เสียงมันพูดออกมาอย่างจริงจัง
"แม่ครับแม่ไม่ว่าเตอร์ใช่มั้ยถ้าเตอร์จะมีแฟน"
"ไม่หรอกลูกหนูรักใครแม่ก็รัก ขอให้เค้าเป็นคนดีก็พอจะรวยจะจนจะขาวจะดำแม่ไม่สนใจอยู่แล้ว"
"เค้าเป็นคนดีมากครับเป็นคนที่ทำให่เตอร์คิดใหม่มีกำลังใจแล้วก็มีความสุขมาก" งานเข้าแล้วมึงจะพูดทำไมเนี่ยผมพยายามจะส่งสายตาว่าอย่าเลยเอาไว้บอกวันหลังเหอะนะ
"พามาให้แม่รู้จักมั้งสิลูกแม่ชักอยากเห็นแล้ว" โอ้ยอยากหายไปจากตรงนี้แล้ว
งานกำลังจะเข้าครับ
เตรียมผ้าเช็ดหน้าหรือบ่าของคนรักมาซับน้ำตากันได้เลยครับ
-
:z13:
จิ้มนุ่งฟ่า อิๆ
ท่าทางตอนหน้าจะเศร้าน่าดูเลยนะนั่น :เฮ้อ:
กลัวจังงะแต่ก็อยากอ่านต่อ
เท่าที่ฟ่าเคยบอกไว้ว่าไม่อยากพูดถึง มาตอนนี้จะได้อ่านแล้ว
เตอร์บอกผ่านให้แล้วละสิเนี่ย
แล้วจะรออ่านนะ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
ขอดิ้นรอไปก่อน อิๆ
-
เจ้าตัวเค้าอนุญาติแล้วครับ
แต่บางคำพูดก็ต้องปรับเปลี่ยนบ้างอ่ะ
จิตใจเค้าเราก็ไม่อยากไปสะกิดมันอีกรอบอ่ะ
ขอบคุณทุกแรงใจนะครับ
-
:L2: :L2: :L2: :L2:
เป็นกำลังใจให้ นุ่งฟ่า กับ คุณเค้านะ
-
ต้องเตรียมใจล่วงหน้าแล้วใช่มั้ยเนี่ย
เค้าลางความเศร้าบีบหัวใจกำลังจะมาเยือน :monkeysad:
:เฮ้อ: ไม่อยากให้มันเศร้าเลย
นุ้งฟ่าเข้มแข็งเนอะ ผ่านมันมาได้
สู้ต่อไปนะค้าบ มั่นใจในรักเข้าไว้ o13
-
มันกำลังจะบีบหัวใจแล้วใช่มั้ยเนี่ย :monkeysad:
เค้าหาบ่าไม่ได้ แต่เตรียมผ้าห่มไว้แระ ผืนใหญ่ด้วยหละนุ้งฟ่า มันจะซับพอมั้ย :sad11:
ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้ฟ่ากะเตอร์ตลอดนะ :กอด1:
นุ้งฟ่าแต่งกลอนเจ๋งหละ ทำให้ไม่ทันรู้สึกตัวเลยอ้ะ ว่าโดนตัดฉับๆ
ดีๆๆ จาได้ตามทันปัจจุบันด้วย
บวก 1 ให้ฟ่านะจ๊ะ :L2:
-
เหอๆ กำลังซึ้งกับครอบครัวเตอร์ไม่ทันไร งานก็จะเข้าแล้ว
เตอร์นะเตอร์
น่าจะดูฤกษ์เสียก่อนว่าควรพูดวันไหน
เตรียมผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาดีกว่า :monkeysad:
-
กรีสสสสสสสสสสส
ยังไม่พร้อมมมมมม !!
:serius2:
ขอฟาสฟอเวิดข้ามไปเลยได้ม้ายยยยยย
กรีสสสสสสสสสสส
ป.ล. เตรียมทิชชู่ให้เค้าด้วยเลยยยยยยยย :m15:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ไม่น้า ตายหละๆ เตรียมตัวแร้ว ฟ่า
เพียงแต่หาได้แต่ผ้าเช็ดหน้าอ่ะ บ่าของคนๆนั้นมิมีอ่ะ
มันหายากเหลือเกิน :o12: :o12:
:z3: :z3: :z3:
-
(http://www.kidsquare.com/cdimages/x3648.jpg)
(http://images.forstudent.com/ib/4black.jpg)
(http://www.fashionht.com/images/p_bigcat.jpg)
เลือกเอานะครับสำหรับคนที่ไม่มีบ่าให้ซับน้ำตา
ขอบอกว่าอึดอัดมากอ่ะที่จะเขียนตอนนี้อ่ะ
รู้สึกอย่างไรบอกไม่ถูกอ่ะทั้งเหงาทั้งเศร้าทั้งๆที่มีคนข้างกายอยู่
กลัวความโดดเดี่ยวจะเกิดกับฟ่าจัง
สู้ๆๆๆๆๆ
-
:z13:
เตีรยมให้พร้อมขนาดนี้คงจะ :monkeysad:น่าดูเลย
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
สู้ สู้ สู้ ครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:3123:
ส่อๆ คร๊าบบ
-
(http://www.kidsquare.com/cdimages/x3648.jpg)
(http://images.forstudent.com/ib/4black.jpg)
(http://www.fashionht.com/images/p_bigcat.jpg)
เลือกเอานะครับสำหรับคนที่ไม่มีบ่าให้ซับน้ำตา
ขอบอกว่าอึดอัดมากอ่ะที่จะเขียนตอนนี้อ่ะ
รู้สึกอย่างไรบอกไม่ถูกอ่ะทั้งเหงาทั้งเศร้าทั้งๆที่มีคนข้างกายอยู่
กลัวความโดดเดี่ยวจะเกิดกับฟ่าจัง
สู้ๆๆๆๆๆ
กลัวว่าผ้า และ ทิชชู่ที่เตรียมให้จะไม่พอซับน้ำตาอะซิ :o12: :o12:
-
สู้ๆ คับ ฟ่า
เป็นกำลังใจให้นะ :L2:
มาบอกว่าเศร้า งี๊ต้องเตรียมผ้าขนหนูไว้ซับน้ำตากันเลยมั๊ยเนี่ย
โอ๋ๆ อย่าเศร้าน๊า :กอด1:
-
ท่าทางจะมีเรื่อง...
-
:กอด1:...เข้มแข็งๆๆๆๆๆๆ..แล้วมันจะผ่านไปเอง...
...มองหน้า...เตอร์ไว้.....
...กำลังใจอยู่ตรงไหน..มองตรงนั้นไว้.. :กอด1:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆ
มาหย่อนการปะทะกันของแม่ยายลูกเขย(แม่ผัวลูกสะใภ้)
แล้วนุ้งฟ่าจะหนีไปเรียน เอิ๊กๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวเย็นๆๆมาแปะฉากเรียกน้ำตา
"นั่งอยู่นั้นไงครับ" โอ้ยเต็มๆๆๆๆ มันมองมาทางผม
"หึ " แม่ก็มองมาทางผม
"อย่ามาตลกนะลูก แม่ไม่ขำเลย" แม่เริ่มหน้าไม่ดีแล้วครับ
"เตอร์พูดจริงๆครับเตอร์เป็นแฟนกับฟ่า แล้วก็เป็นมานานแล้วด้วย" เอาเข้าไปเมิงจะให้แม่ฆ๋ากรูหรอ
"นี้เรื่องจริงใช่มั้ย" คุณแม่เริ่มเสียงดังขึ้น แล้วหันมาถามผม
"ครับ"
"คิดยังไง แล้วแม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง"
"แม่ไหนบอกว่าเตอร์รักใครแม่ก็รักไงครับ" อย่าเสียงดังใส่คุณแม่สิ
"แต่เค้าต้องไม่ใช่พวกตุ๊ดพวกเกย์พวกนี้" ผมควรเดินออกไปมั้ยอ่ะ เกร็งจนสมองจะระเบิดแล้ว
"ไปรอแม่ในห้อง" บอกแล้วๆไม่ให้บอกเป็นไงอ่ะ
"แต่"
"แม่บอกให้ไปรอในห้อง" แม่ขึ้นเสียงกับมัน มันหันมามองหน้าผมอย่างน่าสงสาร
"รอเตอร์ตรงนี้นะ" แล้วมันก็เดินคอตกไปที่ห้อง
แล้วแม่ก็หันมาพูดกับผมว่า
"ฉันอยากให้ลูกฉันเหมือนคนปรกติ หวังว่าเธอคงเข้าใจ ฉันขอร้องให้เธอเลิกติดต่อกับลูกฉัน"
"..............อึ้ง................."
"ส่วนลูกฉัน ฉันจะพูดกับเค้าเอง" คุณแม่เดินไปหาเตอร์ที่รออยู่ในห้องตอนนี้
ผมไม่รูว่าเค้าคุยอะไรกัน ผมขโมยดวงใจลูกเค้ามาหรอเนี่ย
เห้อแล้วรักของผมกับมันจะเอาไงอ่ะ จะไปต่อดีไหม หรือว่าเราสองคนจะต้องจากกันแล้วถึงเวลาแล้วหรอ
ผมรออยู่ตรงนั้นเกือบ20นาที ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงไอ หูอื้อไปหมด สักพักไอ้เตอร์ร้องไห้วิ่งขึ้นบ้านไป
อ้าว...แล้วกรูอ่ะกรูจะทำไงดีเนี่ย แม่มันเดินมาที่ผม เอาแล้วซวยแล้ว
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอสองคนจะรักจะชอบกันแค่ไหน แต่ฉันคนเป็นแม่ ย่อมอยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่ถูกต้องเธอเข้าใจใช่ไหม"
"ครับ"
"ฉันขอให้เธอเลิกยุ่งกับลูกฉัน อย่าติดต่อกันอีก" น้ำเสียงที่เย็นชาน่าเกรงขาม
".........................."
"ฉันรู้ว่ามันยาก แต่เธอต้องตัดใจถ้าเธอรักลูกฉัน" น้ำตาผมจะไหลให้ได้ แต่ผมพยายามที่จะเก็บมันไว้แล้วพยายามทำให้ดีที่สุดที่จะไม่เสียมันไป แม่ก็แม่เหอะหว่ะขอสวดสักบทหนึ่งเถอะ
"คุณแม่ต้องการแบบนั้นหรอครับ"
"ใช่ แล้วฉันก็คิดว่าลูกฉันยังอ่อนต่อโลกไม่ทันคนอื่นหรอก ใครจะหลอกใครจะจูงไปทางไหนเค้าก็คงเชื่อง่ายๆ พวกที่เข้ามาก็หวังเงินกันทั้งนั้นแหละ"
"คุณแม่หมายถึงผมหรอครับ"
".................................." คุณแม่ตอบด้วยสายตาว่าก็เอออ่ะสิ ผมคิดเอาเองนะ
"ผมอยากจะบอกว่าคนที่เข้ามาหาผมคือลูกคุณแม่นะครับ ผมไม่ได้เข้าไปหาลูกคุณแม่ แล้วเรื่องจะหลอกเอาเงินทองก็คงไม่ใช่ผมแล้วครับ เพราะผมมีศักดิ์ศรีพอ ที่บ้านผมก็ไม่ได้ขัดสน ถึงไม่รวยเท่าคุณแม่แต่ก็ไม่ได้ขอใครกินนะครับหวังว่าคุณแม่คงเข้าใจเรื่องนี้เสียใหม่"
"จองหอง"
"คุณแม่บอกว่ารักลูก คุณแม่ให้ความสุขเค้าปีหนึ่งกี่วันครับ คุณแม่ให้ได้แต่เงิน แต่ผมให้ความสุขเค้า แต่ถ้าคุณแม่จะแยกเราสองคนออกจากกันจริงๆ คุณแม่ต้องบอกลูกคุณแม่นะครับไม่ใช่มาบอกผม"
"เอาหล่ะๆเอาเป็นว่าฉันขอให้เธออย่ามาติดต่อกับลูกฉันอีก จบๆกันไปผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป แต่ถ้าอยากได้ค่าเสียเวลาก็บอกมา"
"ให้ผมเลิกผมคงทำตามความประสงค์ของคุณแม่ไม่ได้หรอกครับ คุณแม่ห้ามลูกคุณแม่ให้ได้แล้วกันครับอย่ามาติดต่อผมอีก ส่วนเรื่องเงินผมไม่อยากได้ครับ เงินของคุณแม่ไม่คู่ควรกับผมหรอกครับ"
"อย่างนั้นก็ดี หวังว่าเธอคงไม่ตอแยลูกฉันอีก หวังว่าเราคงไม่ต้องเจอกันอีกนะ"
"ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ผมก้าวร้าว ถึงผมจะทำในสิ่งที่ถูกต้องแต่ท่านก็สูงอายุกว่าผม สวัสดีครับ"
คุณแม่เดินขึ้นชั้นสองโดยไม่หันมามองผมอีก
ผมเดินอย่างไร้ร่องรอย แถบจะหมดแรงผมกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลผมจะไม่มีทางร้องไห้ให้คนที่นี้เห็นเด็ดขาด
(มาคิดๆดูเรานี้เหมือนพจมาน สว่างวงศ์นะ55555+)
"ไอ้หนูๆๆๆๆ" เสียงคนเรียกผมจากทางหน้าบ้าน คุณป้านั้นเองครับ
"ป้าเข้าใจนะหนูไม่ต้องเสียใจหรอกเดี๋ยวป้าพยายามพูดให้ ลูกป้ามันก็เป็นกระเทยตอนแรกป้าก็รับไม่ได้แบบนี้แหละ แต่ผลสุดท้ายคนที่เลี้ยงป้ารักป้าดูแลป้าก็มันเนี่ยแหละ หนูจะเป็นอะไรก็ตามแต่ป้าเชื่อว่าหนูจิตใจดีนะลูก เตอร์เปลี่ยนไปได้มากเลย เค้าเคยเล่าเรื่องหนูให้ป้าฟังเยอะเลยไม่ต้องท้อนะลูก"
"ผมไม่ไหวแล้วครับป้า บางทีมันอาจจะจบจริงๆก็ได้"
"ไม่เอาๆๆลูกไม่คิดมาก"
"จะไปไหน" เสียงดังมาจากในบ้านผมเห็นแฟนผมเดินร้องไห้ท่าทางโมโหร้ายออกมาจากบ้าน
แล้วเสียงที่ตะโกนออกมาคือเสียงของคุณแม่
"กลับมานี้นะ" เสียงคุณแม่ตะโกนตามมาอีก
มันดึงกระชากมือผมให้ตามมันไปขึ้นรถ เจ็บนะเว้ย ป้ามองมาด้วยสายตาที่เป็นห่วงมาก
ขอแก้บางส่วนนิดหนึ่งตอนแรกเขียนไว้ละเอียดตัดไปตัดมา คุณเค้าบอกมันข้ามช๊อตบางช๊อตไปอ่านแล้วงง
อึดอัดสุดๆอ่ะที่เขียนตอนนี้
(http://img.photobucket.com/albums/v519/jrtoo/1LtearsSP_28.jpg)
-
...โห...น้ำตาสีม่วง ท่วมบอร์ดอะ...
...ฟ่า..เข้มแข็ง แอนด์ ปากร้ายว่ะ....
...ป้าดีเนอะ..เพราะแกมีประสบการณ์ดีๆๆจากลูกแกเลยรับได้....
...แต่เป็นเพราะป้าแกเห็นกับ..ความสุข..ของลูกแกด้วยอะ..
...สู้โว๊ย....แต่เตอร์ก็...ได้ใจ..ว่ะ... :กอด1:
-
:m15: ถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียวเมื่อได้อ่านตอนนี้
กระแสความตึงเครียดแผ่กระจายมาถึงคนอ่านเลยครับ
:เฮ้อ: ได้แต่เอาใจช่วยให้สู้ต่อไปนะครับ
สิ่งที่ฟ่าพูดกับแม่เตอร์ไป ผมว่าไม่ก้าวร้าวนะ
จะยอมให้เขาเข้าใจเราผิดๆ ได้ยังไง ถึงจะเป็นแม่แฟนก็เถอะ
เป็นผมเองก็คงต้องพูดเหมือนกัน
รออ่าน (พร้อมถูกบีบหัวใจอีก) ตอนต่อไปนะครับ
-
นี่แค่แม่อ่ะนะ
แล้วถ้าพ่อด้วยนี่.... ไม่อยากจะคิดเล้ยย
สู้ๆ
-
มาต่อเร็วๆๆๆ นะครับ
รอ น้ำตาร่วงอยู่
-
โหยยยยยยยยยยย
มาเลยยยยย เอามาอีกกกกกกกกกก
ไม่อยากค้างๆคาๆ อ้ะ
อยากเครียดรอบเดียวอ้ะ
5 55+
ป.ล. ป้าน้องเตอร์ได้อีกก ๆๆๆ ๆ ... เข้าใจวัยรุ่น(รักกัน)ได้อีกกกกกกกกกก :กอด1:
-
:m15: โอย เศร้าอ่ะ
เห็นเค้าลางของความยุ่งยากแล้วสิ :เฮ้อ:
สู้ๆ นะ นุ้งฟ่า :กอด1:
-
น่าฉงฉานๆ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอละเนอะ...
-
เข้าใจความรู้สึกของทั้ง 2 คนเลย
คงบีบคั้นหัวใจกันมาก
เตอร์เป็นคนที่ซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเอง
สิ่งนี้น่าจะช่วยผ่านอุปสรรคหนักหนาครั้งนี้
รักฟ่า รักเตอร์นะ :กอด1:
-
อดทนนะฟ่า เอาความจริงใจเข้าสู้
มันอาจจะริบหรี่แต่สักวันมันจะ
เห็นผล
-
คุณแม่เค้าเลี้ยงด้วยเงินจริงๆ
เอะอะก็ เงินๆๆๆ ไม่รู้จะอะไรกันนักกันหนา :m16:
เฮ้อ :เฮ้อ: เอาใจช่วยพี่ฟ่าครับ ยังไงก็สู้ต่อไปครับ
รักลูกเค้านิ ไม่ใช่รักแม่เค้า :z2:
-
:o12: :o12: :o12:
อ่านแล้วช้ำทรวงในอะ
อยากบอกว่า นุ่งฟ่านายเด็ดขาดมากมายอะ o13 o13
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
-
นุ้งฟ่าตั้งสติได้ดีมากเลยนะที่คุยกะแม่ไปได้แบบนั้น เข้มแข็งจริงๆ
เอะอะก็ใช้เงิน เฮ้อ (ไม่กล้าออกความเห็นมาก ยังไงก็คุณแม่น้องเตอร์ :เฮ้อ:)
เข็มแข็งเข้าไว้น๊านุ้งฟ่า วันนึง คุณแม่เค้าคงเข้าใจความรักของน้องสองคน
นุ้งฟ่าสู้ๆค้าบบบ
(แต่ตอนต่อไปมันจะบีบหัวใจกันอีกต่อชิมิ :monkeysad:)
-
สวัสดีครับผมนายคอปเตอร์รูปหล่อ
5555+
:m15: :m15: :m15: :m15:
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
****************************************
ได้อ่านกันแล้วใช่ป่ะตอนนี้อ่ะคุณเค้าพยายามหลายวันมากนะ
พยายามหลบคำพูดบางคำที่มันทำร้ายจิตใจผม
แต่ผมก็บอกเค้าว่าเล่าไปตามความจริงนั้นแหละ
แต่พอเตอร์ได้อ่าน คำพูดบางตอนก็ไม่มี มันเป็นคำพูดที่สะเทือนใจเราทั้งคู่
ผมเข้าใจทุกคนนะครับ แม่เลี้ยงผมด้วยเงินจริงๆ ผมเข้าใจและไม่โกรธแม่เลย
ผมกับแม่ทำร้ายคุณเค้าจริงๆวันนั้น
แม่บอกผมว่าคุณเค้าขอเลิกคุณเค้าอยากเป็นผู้ชายปรกติเหมือนคนอื่นแล้วแม่ก็เห็นด้วย
แม่ไม่ได้โกหกผมเพียงแต่แม่อยากให้ผมเป็นเหมือนคนปรกติเลยใช้วิธีแบบนั้นไป
ผมไม่โกรธแม่ผมเข้าใจ ถึงท่านจะเป็นคนที่ทำทุกอย่างให้มันเลวร้ายก็ตาม
แต่ผมสงสารคุณเค้า ที่วันนั้นต้องมารับอารมณ์ของผมโดยที่เค้าไม่รู้เรื่อง
ผมทำร้ายเค้าโดยที่เค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย นี้คือสิ่งที่ติดอยู่ในใจผมเสมอ
ผมนึกขึ้นมากี่ครั้ง ผมก็ได้แต่เสียใจตลอดเวลา
ผมทำคุณเค้าเจ็บทั้งตัวและใจ ข้อมือคุณเค้าระบมจนผมไม่รู้จะด่าตัวเองว่าอย่างไร
หัวเค้าไปโคกกับอะไรบ้างก็ไม่รู้ ไหนจะแรงเหวี่ยงแรงผลัก
ที่ผ่านมาแม้แต่ยุงกัดยังไม่มี พ่อกับแม่คุณเค้าดูแลอย่างดีเหมือนไข่ในหิน
ผมเองก็ทะนุถนอมคุณเค้าเหมือนแก้วตาดวงใจ
แต่วันนั้นผมทำกับคุณเค้าอย่างป่าเถื่อน ผมเอาความแค้นมาแทนที่ความรัก
ผมทำคุณเค้าเจ็บ ผมเสียใจ ผมทำลายทุกอย่างที่เค้ารักเค้าสะสม
มันเป็นตราบาปที่ติดในใจผมจนยากที่จะลบออกไป
คุณเค้าไม่เคยแม้แต่จะหยิบยกเรื่องนี้มาต่อว่าผม แต่ผมก็ลืมมันไม่ได้
ตอนนั้นผมคิดเสมอว่า ผมเสียคุณเค้าไปไม่ได้
นี้เป็นอุปสรรคที่ใหญ่มากสำหรับเราสองคน
วันนี้คุณเค้าถ่ายทอดให้ทุกท่านได้อ่าน มันเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ตอนนั้น
ผมเห็นเค้าเขียนเรื่องราวทุกครั้งด้วยความสุข
แต่ ตอนนี้ เรื่องที่ถูกถ่ายทอดออกมาคุณเค้าดูเศร้า ดูเหงา
จนผมรับรู้ได้ เลยต้องมาอ่าน แล้วมันก็เศร้าจริงๆ
ผมอยากจะบอกว่าผมจะไม่ทำให้คุณเค้าเสียใจอีก
ผมรักคุณเค้ามาก
ผมหวังว่าทุกคนที่มีความรักที่ได้อ่านเรื่องของเราตอนนี้
จงต่อสู้และรักษามันไว้ให้ดี คุณจะได้ไม่ต้องเสียใจกับสิ่งที่คุณทำ
ขอให้รัก นำพามาซึ่งความสุข ขอให้ทำทุกๆวันให้สวยงามนะครับ
ปล. เตอร์รักฟ่านะ เตอร์จะไม่ทำแบบนี้อีก
ปล2.กรุณาช่วยดันกระทู้ผมไปให้ไกลที่สุดเท่าที่ท่านจะทำได้มิฉนั้นผมจะอดทำการบ้านหนึ่งวันท่าก็พอจะรู้ดีว่ามันทรมานแค่ไหนเห็นของอร่อยอยู่ตรงหน้าแล้วไม่ได้หยิบมากิน ถ้าท่านไม่ดันผมจะเข้ามาลบก่อนที่คุณเค้าจะกลับมาจากมหาลัย
.......................................คอปเตอร์จอมซ่า
-
น้องเตอร์มาโปรยไว้แบบนี้ ก็บีบหัวใจจะแย่แล้ว
แล้วถ้าได้อ่านตอนต่อไปของนุ้งฟ่า คนอ่านจะรอดมั้ยเนี่ย :monkeysad:
นุ้งฟ่าบอกว่าเหตุการณ์มันเกิดตอนน้องเตอร์เข้ามหาลัยได้
แสดงว่ามันก็เกิดขึ้นไม่นานมากใช่มั้ย
เหตุการณ์วันนั้นมันคงรู้สึกแย่ด้วยกันทั้งคู่เนอะ
ขอบคุณนุ้งฟ่าล่วงหน้าเลยน๊าที่พยายามเขียนตอนต่อไปให้ได้อ่านกันจนได้
เอ... แล้วจะช่วยให้น้องเตอร์ได้ทำการบ้านดีมั้ยเนี่ย กลัวนุ้งฟ่างอลเอาจัง
แต่ก็แอบอยากช่วยน้องเตอร์ :impress2:
-
ดันให้เต็มแรงเลยครับ
-
อ่านเมนต์พี่เตอร์กะพอเข้าใจว่าตอนต่อไปเป็นไง
เหอๆ หลายอารมร์มาปะทะ กะระเบิดเปนธรรมดา
อ่านแล้วกะอึดอัดแทน หดหู่แบบรู้สึกได้
สู้ๆนะคับ สักวันเค้าต้องเห็นใจเรา
-
..น้องเตอร์ไม่ต้องเสียใจมากหรอก...เก็บไว้เป็นบทเรียน..
..เพราะว่าเตอร์ รับข้อมูลมาไม่ถูกต้อง..
..แล้วก็ไม่ต้องโทษแม่ด้วย นั่นแหละสิ่งแรกที่แม่คิด..
..แม่อาจจะยังไม่ทันได้ตั้งตัว กับเรื่องของฟ่าและเตอร์..
..เลยอาจจะยังไม่ได้ คิดทบทวน สิ่งที่ตัวเองจะทำให้ดี..
..เลยทำทุกอย่างไปแบบนั้นเพื่อ..ดึงลูกกลับมา..แม่ไม่ผิด..
..บางที..อุปสรรค..มันทำให้เตอร์กับฟ่ารักกันมากขึ้น..
..ต่อไปมีปัญหาอะไรทั้งสองจะผ่านมันมาได้อย่างสบาย..
..เพราะปัญหาที่หนักสุดคือ..การผ่านด่านพ่อแม่..นี่แหละ..
..น้องฟ่าเค้าเข้มแข็งดี..ต่อไปก็ดูแล ทนุถนอม กันและกันนะ..
...ส่วนเรื่องดัน ดันให้อยู่แล้ว และ เตอร์ ก็ไป..ดันฟ่า..ต่อนะ อิอิ.. :z3:
-
เพิ่งจะตามอ่านทัน
:m15: :m15: :m15: มันเศร้าอ่ะ ต่างคนต่างมีเหตุผล
ยังไงก็สู้ๆ นะ ฟ่า เตอร์ :L2: :L2: :L2:
-
อ่านที่น้องเตอร์เม้นท์ แล้ว
ท่าทางจะหนักเอาการ
เป็นกำลังใจให้น๊าคับ ทั้งสองคน :L2:
-
:o12: เศร้า
แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ขอเป็นกะลังใจให้ทั้งคู่
ขอให้ความรักของทั้งสองคนคงอยู่ตลอดกาล
เชื่อว่า ถ้าทุ่มทั้งใจ อุปสรรคขนาดไหนก็ผ่านมันไปด้วยดีแน่นอน
เพียงคนสองคนที่เชื่อใจ เข้าใจ ฟันฝ่าไปด้วยกัน มันต้องเจอทางออกที่ดี
สู้ๆนะ :3123: :n1: :3123:
-
แง๊ ๆๆๆๆๆๆ :o12: :o12:
เศร้า :m15: เครียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :serius2:
ให้กำลังใจทั้งคู่ :L2: สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:sad11:
เคยโพสยังไม่แน่ใจ
แต่อ่านตอนนี้ขอโพส
สงสารฟ่าอ่ะ
อ่านแค่น้ ยังเศร้าตามเลย
(เขียนเก่งนะเนี่ย)
เตอร์ก็รักฟ่า ดูแลฟ่า ดีๆนะ
ไม่งั้น โกรธธธธธธธธธธธธธธธธธธธ
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
-
สู้ ๆ ค้าบ
เอาอดีตเป็นบทเรียน
แต่อย่าจมอยู่กับอดีตนะครับ
ปัจจุบันคือความจิงที่เราสามารถกำหนดได้ว่ามันควรจะเป็นอย่างไร
แฮะแฮะ
:L2: :L2: :L2: :L2:
ปล.พิมพ์ไป ไฟดูดไปวุ้ย :sad4:
-
เอาใจช่วยทั้งฟ่าและเตอร์เลยจ้า :L2:
ฟ่ารักเตอร์มากเลยนะ แม้ว่าเตอร์จะทำสิ่งที่เตอร์คิดว่ารุนแรงไว้กับฟ่ามากๆแต่ฟ่าก็ข้ามเรื่องเหล่านั้นไป
จริงๆจะหาคนผิดก้อคงหายาก เพราะคุณแม่เตอร์ก้อทำเพราะรักเตอร์ รักในแบบที่ท่านคิดน่ะ
เตอร์เองเสียใจ ทำไปก้อเพราะกลัวการสูญเสีย
สู้ๆๆๆๆๆๆๆ กันนะจ๊ะ นี่ขนาดยังไม่ได้อ่านตอนที่ฟ่าบอกว่าต้องหลั่งน้ำตา ยังรู้สึกว่ามันเศร้ามากเลย :monkeysad:
แต่คุณป้าท่านใจกว้างนะ ท่านคงพอช่วยพูดได้บ้างหรือเปล่า
ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะจ๊ะ :กอด1:
ปล.ต้องช่วยดันด้วยเหรอ ฟ่าก้อคงรู้หละน่าว่าเตอร์มาเขียนเพราะรักฟ่านะ
แต่ไมเตอร์ไม่สมัครเองบ้างอ้ะ
-
อ่านแล้วเศร้า :sad4:
เอาใจช่วยทั้งพี่ฟ่าและเตอร์ สู้ๆ :L2:
-
สงสารทั้งคู่มากมาย
รักกันมากๆนะ
ปัญหาที่เกิดในอดีตเป็นบทเรียนที่ดีเสมอค่ะ
:L2:
:3123:
:L2:
-
สู้ๆทั้งสองคน :a2:
มันก็ผ่านไปแล้ว :a9:
:กอด1:
เป็นกะลังใจให้จร้า
-
ปกติซุ่มอ่าน แต่วันนี้ขอออกมาช่วยดัน :call:
-
มาช่วยน้องเตอร์ดัน
เป็นกำลังใจให้ทั้ง2คนนะ :L2:
-
มาช่วยดันกันเต็มที่เลยนะ
นุ้งฟ่าเป็นชิสุหัวเน่าแล้วชิม๊ะ
งอล
ไม่ต่อให้แร้วววววว
ปล.ยังไงวันนี้นุ้งฟ่าก็ไม่ทำการบ้านหรอก ชิส์
-
....คนหล่อ....พาล...
....หาเรื่อง...ไม่ทำการบ้านอยู่แล้ว...ชิ :z3:
-
....คนหล่อ....พาล...
....หาเรื่อง...ไม่ทำการบ้านอยู่แล้ว...ชิ :z3:
ไม่ได้พาลนะ เห็นป่ะฟ่าทำไรก็ไม่ดีไปหมด ใช่ซี้ฟ่ามันไม่น่ารักเท่าเตอร์นี้
งอลๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาช่วยน้องเตอร์ดัน
เป็นกำลังใจให้ทั้ง2คนนะ :L2:
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟ จุฟจุฟ
ปกติซุ่มอ่าน แต่วันนี้ขอออกมาช่วยดัน :call:
มาเม้นท์บ่อยๆก็ได้คร๊าฟนุ้งฟ่าได้มีกำลังใจถ่ายทอด
สู้ๆทั้งสองคน :a2:
มันก็ผ่านไปแล้ว :a9:
:กอด1:
เป็นกะลังใจให้จร้า
ขอคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟ จุฟจฟุ
สงสารทั้งคู่มากมาย
รักกันมากๆนะ
ปัญหาที่เกิดในอดีตเป็นบทเรียนที่ดีเสมอค่ะ
:L2:
:3123:
:L2:
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟจุฟจุฟ
อ่านแล้วเศร้า :sad4:
เอาใจช่วยทั้งพี่ฟ่าและเตอร์ สู้ๆ :L2:
ขอบคุณคราฟฟฟฟฟฟจุฟๆๆๆๆเอาใจช่วยทั้งฟ่าและเตอร์เลยจ้า :L2:
ฟ่ารักเตอร์มากเลยนะ แม้ว่าเตอร์จะทำสิ่งที่เตอร์คิดว่ารุนแรงไว้กับฟ่ามากๆแต่ฟ่าก็ข้ามเรื่องเหล่านั้นไป
จริงๆจะหาคนผิดก้อคงหายาก เพราะคุณแม่เตอร์ก้อทำเพราะรักเตอร์ รักในแบบที่ท่านคิดน่ะ
เตอร์เองเสียใจ ทำไปก้อเพราะกลัวการสูญเสีย
สู้ๆๆๆๆๆๆๆ กันนะจ๊ะ นี่ขนาดยังไม่ได้อ่านตอนที่ฟ่าบอกว่าต้องหลั่งน้ำตา ยังรู้สึกว่ามันเศร้ามากเลย :monkeysad:
แต่คุณป้าท่านใจกว้างนะ ท่านคงพอช่วยพูดได้บ้างหรือเปล่า
ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะจ๊ะ :กอด1:
ปล.ต้องช่วยดันด้วยเหรอ ฟ่าก้อคงรู้หละน่าว่าเตอร์มาเขียนเพราะรักฟ่านะ
แต่ไมเตอร์ไม่สมัครเองบ้างอ้ะ
นั้นดิฟ่าก็ไม่เข้าใจอ่ะ แต่รหัสล็อคอินเราสองคนมันเหมือนกันทั้งเมลล์ทั้งเวบอ่ะ
ต่อไปนี้คุณเค้ามาอีกก็ไล่ไปเลยนะ ชิ้วๆๆๆๆสู้ ๆ ค้าบ
เอาอดีตเป็นบทเรียน
แต่อย่าจมอยู่กับอดีตนะครับ
ปัจจุบันคือความจิงที่เราสามารถกำหนดได้ว่ามันควรจะเป็นอย่างไร
แฮะแฮะ
:L2: :L2: :L2: :L2:
ปล.พิมพ์ไป ไฟดูดไปวุ้ย :sad4:
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟฟจุฟจุฟ ระวังไฟดูดนะ เอ...ว่าแต่ทำไมปล่อยให้ดูดนะหรือว่ามันจะเพลิน คริคริ
:sad11:
เคยโพสยังไม่แน่ใจ
แต่อ่านตอนนี้ขอโพส
สงสารฟ่าอ่ะ
อ่านแค่น้ ยังเศร้าตามเลย
(เขียนเก่งนะเนี่ย)
เตอร์ก็รักฟ่า ดูแลฟ่า ดีๆนะ
ไม่งั้น โกรธธธธธธธธธธธธธธธธธธธ
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
ช่ายๆๆๆถ้าไม่ดูแลฟ่าก็มารุมตื๊บได้เลยอนุญาติ อิอิ
ขอบคุณคราฟฟฟฟจุฟๆๆๆๆๆ
-
อ้าว ไหงนุ้งฟ่าทำงี้อะ
โฮฮฮฮฮฮ นุ้งฟ่าอย่างอลเลยน๊า คนอ่านรออยู่นะค้าบบบ
เค้าช่วยกันดันเพราะรักหรอกน๊า รักทั้งนุ้งฟ่า ทั้งคอปเตอร์เลย
โอ๋ๆๆๆๆๆ ไม่งอลน๊า ไม่ทำการบ้านก็ได้ แต่มาต่อตอนต่อไปนะค้าบ
นะๆๆๆๆๆ :sad4: :sad4:
-
คุงฟ่าอย่างอนเลยนะ โอ๋ๆๆๆๆ :กอด1:
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ
:เฮ้อ: อ่านที่เตอร์เขียนเลยได้รู้ว่าเรื่องในตอนนั้นมันร้ายแรงมากจริงๆ จนน่าตกใจ
o13 แต่เตอร์กับฟ่ายอดเยี่ยมที่สุดเลยนะครับที่สามารถฝ่าฟันกันจนมาถึงทุกวันนี้ได้
ถ้ามีปัญหาอื่นๆ เกิดหลังจากนี้ก็คงเป็นเรื่องเล็กน้อยจิ๊บจ๊อยเมื่อเทียบกับเรื่องในตอนนั้นนะครับ
และพลังที่สำคัญที่สุดก็คือความรักของคุณสองคนนั่นแหละนะ
ขอบคุณฟ่าและเตอร์ที่ตัดสินใจมาเล่าถ่ายทอดให้พวกเราได้อ่านกันด้วยนะครับ
-
นุ้งฟ่าไม่ยอมมาต่อ :sad11:
นุ้งฟ่าอ้ะ คนอ่านม่ายผิดนะ มาลงกะเค้าทามมายยยยยย :monkeysad:
อย่างอนนะนุ้งฟ่า โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รีบๆมาต่อเถอะนะจ๊ะ :กอด1:
-
:-[ :-[ :-[
มาช่วยดันอีกแรง ยังก้อผ่านช่วงนั้นมาแล้วเน๊อะ
เอาไว้เป็นบทเรียนเพื่อจะทำให้วันนี้และวันข้างหน้ามีความสุข
จะได้นึกถึงวันก่อนๆที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเน้อ
:L2: :L2: :L2:
-
:L2: :L2:
เปนกำลังใจให้ทั้งฟ่าทั้งเตอร์เลยน๊า
ถึงตอนนั้นมันจะทำให้เรารุ้สึกม่ายดี แต่น้องฟ่ากะน้องเตอร์ก้อผ่านมันมาแล้วนะ ๆๆ
:mc4: :mc4:
อย่างอลเลยน๊า ๆๆๆ มาต่อดีก่าเนอะน้องฟ่าเนอะ
:3123: :3123:
-
มาต่อก็ได้
จะนอนแระเหมือนมีเสียงเรียกแห่งความคิดถึง
ตามกระแสเสียงมา เลยรู้ว่าต้นกำเนิดอยู่ที่นี้เอง
อิอิ
ต่อก็ต่อ
ฟ่าแก้เนื้อหาตอนที่แล้วนิกหน่อยนะครับคุณเค้าไปอ่านเค้าบอกว่า งงอ่ะ
ตอนแรกฟ่าเล่าละเอียดแต่ตัดโน้นตัดนี้ กลัวจะไปกระทบใจใครเข้า
ตัดไปตัดมาเลย งงๆอ่ะ ขอโทษทีนะครับ
ต่อๆๆๆๆๆๆๆ
********
********
********
********
********
********
********
********
********
********
********
********
********
***********
**********
*********
********
*******
******
*****
****
***
**
*
"เข้าไป" มันดันผมเข้าไปขึ้นรถ โดยมีแม่มันยืนมองหน้าบ้าน สีหน้าที่เข้มแข็งแข็งกร้าวจนหน้ากลัว ผมกลัวแม่เตอร์มากครับ ยอมรับเลยว่ากลัวมาก
"เบาๆก็ได้ฟ่าเจ็บนะเตอร์" ผมเจ็บข้อมือจริงนะมันกระชากแรงมาก ถ้าเป็นท่อนไม้คงหักคามือแน่ๆ มันออกตัวล้อฟรีครับ ใจผมนี้ไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้วครับ คุณพระคุณเจ้าลูกยังไม่อยากตายนะ
"มึงจะเลิกกับกูใช่มั้ย" มันหันมาตะคอกใส่ผมในขณะที่รถวิ่งออกมาจากบ้านแล้ว
ผมก็ได้แต่อึ้งสิครับ เกิดมาไม่เคยได้ยิน นึกว่าฝันซะอีกคำว่ามึงจะเลิกกับกูใช่มั้ยวนเวียนไปมาก้องอยู่ในหู
"...................................." ผมเงียบมันไม่เคยใช้คำนี้กับผมเลย ผมรู้สึกว่ามันเริ่มไม่รักผมแล้ว
"กูถามว่ามึงจะเลิกกับกูใช่มั้ย" รถเบรคกระทันหันมันจอดข้างทางแล้วหันมาทางผมจับข้อมือผมไว้แน่น
น้ำตาที่ผมเก็บไว้เมื่อครู่กลับถูกมันทำลายทำนบกั้นซะพังยับเยิน น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย
ผมไม่รู้จะพูดอะไร ทำไมมันทำกับผมแบบนี้ทั้งๆที่มันเลือกที่จะบอกท่านเองแต่ทำไมเรื่องทั้งหมดมาลงที่ผม
ผมผิดหรอ แทนที่มันจะปกป้องผม ผมกลับกลายเป็นจำเลยโดยไร้คำอุทรณ์ซะงั้น
"ทำไมไม่พูด พูดสิว่ามึงจะเลิกพูดมาเลย" มันตะคอกผมดังขึ้นอีก ผมไม่กล้าที่จะหันไปมองหน้ามัน มันหน้ากลัวมาก ผมไม่รู้หรอกว่ามันเข้าใจมาว่าอย่างไร แต่ตอนนี้ผมสับสนไปหมดตกลงนี้ผมผิดใช่มัน ใครช่วยตอบผมที
น้ำตาที่ไหลมาเป็นทางไม่ได้ช่วยให้มันเกิดความสงสารผมบ้างเลยหรอ
ผมตัดสินใจเปิดประตูรถเดินไปดีกว่า อย่างน้อยก็ไม่ต้องมาทนคนที่ผมรักใช้คำหยาบคายเช่นนี้กับผม
"จะไปไหน" มันดึงมืผมไว้ ผมสะบัดมือออกแต่ไม่หลุด ผมร้องไห้หนักขึ้นๆๆจนมันคลายมืออกจากข้อมือ
ผมเลยตัดสินใจว่าจะเปิดประตูแล้ววิ่งให้เร็วที่สุด
"ปึง" เสียงประตูรถปิดลง เป็นการปิดประตูของผมเอง ผมรีบเดินออกมาจากรถให้เร็วที่สุดผมอยู่กับมันไม่ได้แล้ว
ทำไมมันไม่ถามผมสักคำว่าเกิดอะไรขึ้น มันเอารถมาจอดตัดหน้าผม ทำไมไม่ชนไปเลยนะคงสาแก่ใจมึง
"ขึ้นรถ" มันลงมาแล้วเรียกให้ผมขึ้นรถ ผมยังคงเดินต่อไปเพื่อไปขึ้นแท็กซี่
"กูบอกให้ขึ้นรถ" ทำไมมันต้องตะคอกผม ผมเป็นลูกมันรึไงเนี่ย แล้วทำไมผมต้องขึ้นไปบนรถมันด้วยว่ะ
ผมยังคงดื้อรั้นเดินหาแท็กซี่ต่อไป
มันลงมากระชากแขนผมขึ้นรถ เออ..ขึ้นก็ขึ้นว่ะ น้ำตานี้ก็ไม่หยุดสักทีไหลอยู่ได้
คิดถึงแม่จังถ้าเป็นแม่เราคงไม่ทำแบบนี้แน่นอน แล้วถ้าเราโดนแบบนี้พ่อคงไม่ปล่อยมันไว้แน่
นี้หรือคนที่อ่อนโยนกับผมมาตลอด แต่วันนี้ทำไมมันทำแบบนี้กับผมเนี่ย มันไม่รักผมแล้วหรอ
ออกถนนใหญแล้ว ผมค่อยๆเอื้อมมือไปกดล็อคเข็มขัด โดดเป็นโดดเดี๋ยวไฟแดงเมื่อไรกูลงแน่
"ทำอะไรอ่ะ อย่าแม้แต่จะคิดนะ โดด ลงไปเจ็บตัวทำไม แล้วรถอ่ะมันล็อคไม่ต้องคิดจะลงหรอก" โอ้วฝันสลาย
"จอดรถข้างหน้า"
"จะไปไหน"
"ฟ่าจะลง"
"อย่าหวัง" มันขับเร็วขึ้น เอ้า ตายเป็นตาย แต่ขอบวชให้แม่ก่อนได้มั้ยเนี่ย โอ้วคุณพระคุณชีช่วยลูกด้วย
คำอธิฐานของผมเป็นจริงในบัดนาว
มันจอดรถที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งมันเดินมาเปิดประตูแล้วให้ผมไปคุยกับมันตรงม้านั่ง
ตอนนี้ผมไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว ผมรู้สึกไม่ปลอดภัย ผมรู้สึกกลัวมันมากมากจนบอกไม่ถูก
ผมตัดสินใจวิ่งข้ามฝั่งไปเรียกแท็กซี่ มันขึ้นรถขับตามทันที
ผมถึงคอนโดก่อนตัดสินใจเข้าห้องนอนล็อคประตูเอากุญแจสำรองในกระเป๋ามันมา เดี๋ยวมันไขเข้ามาได้
ไม่ถึง15นาที มันก็เดินเข้ามาในห้องแล้วมาเคาะประตูห้องนอน
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"เปิดเดี๋ยวนี้นะฟ่ามาพูดกันให้รู้เรื่องเตอร์บอกให้เปิด" ผมนิ่งมันไปค้นหากุญแจ
เสียงโน้นนี้นั้นหล่นมันคงอาละวาดอยู่ข้างนอกถ้าผมเปิดมันจะเอามีดมาปาดคอผมมั้ยเนี่ย
"จะเปิดไม่เปิด" เรื่องอะไรจะเปิด ในหัวใจผมร้าวไปหมดร้องไห้จนไม่มีน้ำตาทำไมเรื่องพวกนี้ต้องเกิดกับผมเนี่ย
ผมอ่อนแอมากเลยหรอ ทำไมผมต้องปล่อยให้มันอาละวาดใส่ผมแบบนี้
"กลับไปซะเถอฟ่าขอร้อง" ผมตะโกนออกไปด้วยเสียงสะอื้น
"ฟ่าจะให้เตอร์ไปไหน ฟ่าไล่เตอร์ใช่มั้ย" ปัง เสียงทุบมาที่ประตูผมสะดุ้งพร้อมน้ำตาที่ทะลักออกมาอีกระลอก
"ไม่ได้ไล่ แต่ฟ่าไม่อยากให้เตอร์ทำแบบนี้ ฟ่าเจ็บฟ่าเจ็บเข้าใจมั้ย" เสียงที่พูดไปร้องไห้ไปจับใจความไม่ค่อยได้
ข้างนอกเงียบสงบลง ผ่านไปสัก15นาทีเหมือนไม่มีคนอยู่ผมค่อยๆแง้มประตูออกไปดู
ไม่มีคนอยู่จริงๆๆครับ กวาดสายตาไปทั่วก็ไม่มี
"ปึง" มันอยู่ด้านข้างประตู แล้วมันดึงประตูกระชากออกไป
มือผมที่จับอยู่ถูกแรงดึงจากประตูกระชากออกไปกระแทกกับขอบประตูอย่างแรงจนเคล็ดเจ็บไปหมดแร้วววววววว
"อยากเลิกมากใช่มั้ย อยากเลิกมากเลยใช่มั้ย เตอร์ถามว่าอยากเลิกมากเลยใช้ม้ายยยยยยยยย" เสียงดังนี้ตะโกนใส่หน้าผม มือมันบีบมาที่ข้อมือผมสองข้าง ที่ตอนนี้เจ็บจนชา
"ฟ่าเจ็บนะ โอ้ยฟ่าเจ็บ" มันไม่ยอมปล่อมมือ ผมน้ำตาไหลจะเป็นสายเลือดอยู่แล้ว มันผลักผมล้มลงไปที่เตียง
"อยากเห็นเตอร์ตายรึไง ถึงได้ทำแบบนี้" สองมือยังคงกดมาที่ข้อมือ น้ำตาจากมันไหลหยดมาที่แก้มผม
"ฟ่าทำอะไรผิด ทำไมเตอร์ต้องทำฟ่าแบบนี้ ฟ่าเจ็บนะ"
"แม่บอกว่าฟ่าจะเลิกกับเตอร์ ฟ่าบอกแม่ว่าฟ่าจะเลิกกับเตอร์ ใช่มั้ยใช่รึป่าว" ผมผลักมันออกแล้วพยายามลุกขึ้นไปยืนคนละมุมกับมันไม่อย่างนั้นมันฆ่าผมแน่ มันเดินตามมา
"อย่าเข้ามานะ "ผมเริ่มเสียงดังความแรงของมันเริ่มเบาลง
"ทำไมฟ่าพูดกับแม่แบบนั้น เคยนึกบ้างมั้ยเตอร์จะรู้สึกอย่างไร มาทำให้เตอร์รักทำไม"
"ทำไมนะหรอ ก็แม่เตอร์มาบอกฟ่าให้ฟ่าเลิกกับเตอร์ อย่ามายุ่งกับเตอร์อีก ถ้าต้องการเงินท่านจะให้ อย่ามายุ่งกับลูกชายท่านอีก" พูดจบน้ำตาก็ไหลมาอีกระลอก
"ไม่จริง"
"จริง มันเป็นเรื่องจริง ฟ่าก็บอกไปว่าฟ่าทำให้ไม่ได้ แต่ถ้าท่านต้องการฟ่าก็จะไม่ติดต่อเตอร์อีกแต่ถ้าเตอร์มาหาฟ่าเองก็ช่วยไม่ได้ ส่วนเรื่องเงินแม่แต่บาทเดียวฟ่าก็ไม่เคยอยากได้เลย"
"ไม่จริง" สติมันเริ่มแตก
"รู้แล้วก็ออกไปได้แล้ว ออกไปหาแม่เตอร์เถอะท่านคงรออยู่ ฟ่าเหนื่อมามากเหลือเกิน หัวใจฟ่ามันอ่อนล้าเหลือเกิน กลับไปหาแม่เตอร์ซะเถอะ"
"ทำไมไม่บอกแม่ไปว่าเรารักกัน ฟ่าไม่รักเตอร์แล้วใช่มั้ย"
"ฟ่ารักเตอร์เสมอ ฟ่าทำทุกอย่างดีที่สุดแล้วนะ ไม่เคยคิดจะเลิก แม่เตอร์บังคับให้ฟ่าอย่ายุ่งกับเตอร์อีก แล้วจะให้ฟ่าทำยังไง"
"ฟ่าทำร้ายหัวใจเตอร์ฟ่าทำร้ายเตอร์" มันทรุดตัวลงนั่งบนเตียง
"เตอร์นั้นแหละที่ทำร้ายฟ่า ทำฟ่าเจ็บทำฟ่าบอบช้ำ เตอร์ครับฟ่าเป็นคนนะมีจิตใจมีเลือดเนื้อ แค่แม่เตอร์ทำร้ายจิตใจฟ่า ฟ่าก็เจ็บร้าวไปทั้งใจแล้ว นี้ยังมาโดนเตอร์อีก คิดถึงใจฟ่าบ้างว่ามันจะรับได้แค่ไหน ทั้งเจ็บทั้งปวด ฟ่าเป็นคนนะไม่ใช่สัตว์ที่จะให้เตอร์กับแม่มาทำร้ายฟ่าขนาดนี้"
"ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้นะ ทำไม" มันกุมขมับร้องไห้ออกมา
"แม่เตอร์ไม่ชอบฟ่าบอกให้เราเลิกกัน ฟ่าถูกทุบดวงใจอย่างจัง
แทนที่เตอร์จะอยู่ข้างฟ่าคอยปกป้องคอยสู้ไปด้วยกัน
แต่เตอร์กลับเอาเท้ามาขยี้หัวใจฟ่าซ้ำอีก
นี้หรอที่บอกว่ารัก คนรักเค้าทำกันแบบนี้หรอ
ฟ่าผิดอะไร เตอร์เองต่างหากที่เป็นคนบอกกับเเม่เรื่องนี้
เคยปรึกษาฟ่ารึป่าว แล้วเป็นไง สิ่งที่เกิดขึ้นเนี้ย พอใจรึยัง พอใจรึยัง"
"โถ่โว้ย" มันปัดของบนโต๊ะเครื่องแป้งหล่นกระจัดกระจาย ดีนะน้ำหอมไม่แตกไม่งั้นกูฆ่ามึงแน่
"ทำร้ายของๆฟ่าก็เหมือนทำร้ายฟ่า เตอร์กลับไปเถอะ ฟ่าอยากอยู่คนเดียว กลับไปถามแม่เตอร์ดูนะว่าใครกันแน่ที่เป็นคนบอกให้เลิกหรือบอกเลิก"
มันยังคงยืนนิ่ง ผมไม่รู้มันกับแม่พูดอะไรกันแต่ที่ผมรู้ เค้าต้องให้ผมเป็นคนผิดแน่ๆเรื่องนี้มันถึงได้มาใส่กับผมขนาดนี้ ผมทนอยู่ตรงนี้ไม่ได้แล้วทั้งเงียบทั้งน่ากลัว ผมตัดสินใจเดินออกไปดีกว่า
"จะไปไหน ห้ามไปไหน รออยู่นี้นะ" มันกระชากผมให้ไปนอนที่เตียง แล้วเดินออกไป(เหมือนโสรยาเลยฉากนี้)
"มึงไม่ฆ่ากูเลยหล่ะ" ผมตะโกนออกไปเพราะตอนนี้แขนผมบวมมากแล้ว ผมตัดสินใจออกไปที่อื่นดีกว่า
ผมจะไปหาใครได้หล่ะตอนนี้อ่ะ นี้คือปัญหาที่ผมบอกใครไม่ได้ ผมต้องเก็บมันไว้คนเดียวหรอ
อกผมจะแตกเป็นเสี่ยงๆอยู่แล้วนะ ใครก็ได้ช่วยผมที
ผมนั่งร้องไห้เดินไปเดินมาในห้องถ้าผมไม่ออกไปตอนนี้แล้วถ้ามันกลับมาผมต้องตายแน่เลย
มันจะทำอะไรกับผมก็ไม่รู้
ผมเดินเก็บของที่มันทำกระจัดกระจายน้ำตาไหลไม่หยุด
ผมล้างหน้าล้างตาตัดสินใจออกไปจากห้องดีกว่า ดีกว่าให้มันกลับมาย่ำยีหัวใจ
น้ำตาท่วมจอแอลซีดีกันมั้งป่าวอ่ะ
ตอนนั้นน้ำตาฟ่าเป็นโอ่งอ่ะ
คิดแล้วเศร้า สลด หดหู่
แต่ก็ภูมิใจนะที่ผ่านมาได้
ขอบคุณทุกคนนะครับขอบคุณมากจริงๆ
วันใดฟ่าเจอเหตุการณ์แบบนี้ขอมาร้องไห้กับทุกคนที่นี้แล้วกันนะครับ
อย่าเพิ่งทิ้งนุ้งฟ่าไปนะครับบบบ
(http://img.photobucket.com/albums/v519/jrtoo/1LtearsSP_28.jpg)
-
ทำการบ้านวันละนิดจิตแจ่มใส
ขยันทำกันต่อไปไม่หน่ายหนี
ขยันทำทุกวันนั้นว่าดี
ทำถี่ ๆ มีลูกดกซักหกคน
:laugh: :laugh:
ปล.ขี้เกียจทำการบ้านบ่อย ๆ เด๋วสอบตกนะเออ
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ตกใจมากกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปของน้องเตอร์
อยู่ๆใช้มึงกู ถ้าพี่เป็นนุ้งฟ่าตอนนั้นก็คงช็อค
ความโมโหมันทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้จริงๆ
แต่ก็เข้าใจน้องเตอร์นะ เพราะน้องเตอร์รักนุ้งฟ่ามาก พอแม่บอกแบบนั้น ก็เลยโมโหมาก
นุ้งฟ่าจะออกจากห้องเหรอ แล้วถ้าน้องเตอร์กลับมาไม่เจอทำไงล่ะ
อย่าไปไหนเลยน๊า ค่อยๆคุยกันดีกว่า อย่าทะเลาะกันเลย
มั่นคงในรักซะอย่าง ต้องผ่านอุปสรรคกันไปให้ได้จิ เนอะๆๆ
วันใดฟ่าเจอเหตุการณ์แบบนี้ขอมาร้องไห้กับทุกคนที่นี้แล้วกันนะครับ
อย่าเพิ่งทิ้งนุ้งฟ่าไปนะครับบบบ
เหตุการณ์แบบนั้นไม่เกิดขึ้นอีกเป็นดี นุ้งฟ่าจะได้ไม่ต้องร้องไห้แบบนั้นอีก
แต่ถ้าวันไหนเศร้า ก็อย่าลืมคนที่นี่นะค้าบ
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
ทำการบ้านวันละนิดจิตแจ่มใส
ขยันทำกันต่อไปไม่หน่ายหนี
ขยันทำทุกวันนั้นว่าดี
ทำถี่ ๆ มีลูกดกซักหกคน
:laugh: :laugh:
ปล.ขี้เกียจทำการบ้านบ่อย ๆ เด๋วสอบตกนะเออ
ขยันทำ ทุกวันวี่ ไม่มีเหนื่อย
ไม่ว่าเมื่อย ไม่ว่าหล้า ฟ่าไม่สน
อยากจะมี โซ่ทอง คล้องกมล
ทำกี่หน ก็ไม่ท้อง ลองทำดู(กับคู่คุณ)
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ตกใจมากกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปของน้องเตอร์
อยู่ๆใช้มึงกู ถ้าพี่เป็นนุ้งฟ่าตอนนั้นก็คงช็อค
ความโมโหมันทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้จริงๆ
แต่ก็เข้าใจน้องเตอร์นะ เพราะน้องเตอร์รักนุ้งฟ่ามาก พอแม่บอกแบบนั้น ก็เลยโมโหมาก
นุ้งฟ่าจะออกจากห้องเหรอ แล้วถ้าน้องเตอร์กลับมาไม่เจอทำไงล่ะ
อย่าไปไหนเลยน๊า ค่อยๆคุยกันดีกว่า อย่าทะเลาะกันเลย
มั่นคงในรักซะอย่าง ต้องผ่านอุปสรรคกันไปให้ได้จิ เนอะๆๆ
วันใดฟ่าเจอเหตุการณ์แบบนี้ขอมาร้องไห้กับทุกคนที่นี้แล้วกันนะครับ
อย่าเพิ่งทิ้งนุ้งฟ่าไปนะครับบบบ
เหตุการณ์แบบนั้นไม่เกิดขึ้นอีกเป็นดี นุ้งฟ่าจะได้ไม่ต้องร้องไห้แบบนั้นอีก
แต่ถ้าวันไหนเศร้า ก็อย่าลืมคนที่นี่นะค้าบ
:L1: :L1: :L1: :L1:
สาธุอย่าได้มีเกิดขึ้นอีกเลยครับบบบบบ
เทคแคร์นะครับ
จุบุจุบุ
-
เตอร์เปลี่ยนไป
:beat: :z6: :beat: :z6:
-
สงสารนุ้งฟ่า :monkeysad: ผ่านมาแล้วใช่มั้ยเหตุการณ์นี้
-
ขออย่าให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับน้องๆทั้งคู่อีกเลยนะ
แต่ถ้าวันใดมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ฟ่ากะเตอร์ก้อต้องเข้มแข็งและเป็นกำลังใจให้กันและกันนะจ๊ะ :n1:
ความรักมันสวยงามแต่หลายครั้งมันก็สร้างความเจ็บปวดได้ด้วย
รักกันต้องเชื่อใจกัน สู้ไปด้วยกันนะ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้ฟ่ากะเตอร์นะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:o12: :o12: :o12:
ฟ่ารับบทนางเอกโดนตบแต่ไม่ได้โดนจูบเลย
เจ็บแค้นเคืองโกรธ โทษฉันไย ช้านทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น
:z3: :z3: :z3:
-
อืม น่าฉงฉาน ฉุ้ๆนะทำวันนี้ให้ดีที่สุด
-
:กอด1: อัลฟ่า ....
รัก อัลฟ่า ....
เป็นกำลังใจ ให้ อัลฟ่า .... :L2:
-
อ่านแล้วเศร้า แต่เช้าเลย
โอ๋ๆ นุ้งฟ่า มันผ่านไปแล้วเนอะ :กอด1:
-
ยินดีด้วยนะ
ที่สามารถผ่านตรงจุดนั้นมาได้อ่ะ
เป็นเพราะความรักของทั้งคู่นั่นแหละ
ที่ทำให้ผ่านตรงจุดนั้นมา
ลองคิดดูดิ ถ้าใครคนใดคนหนึ่งไม่รัก หรือรักน้อยลง
อะไรจะเกิดขึ้น ก้อต้องจบกันอ่ะดิ
น่าสงสารมากเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :angry2: :angry2: :angry2:
-
มันผ่านไปแล้ว :กอด1:
-
:L2:
-
อยากให้ใจเย็นลงหน่อยแล้วช่วยกันคิดตอนนี้อ่ะมันต้องช่วยกัน
ฝ่าฟันให้มันผ่านไปให้ได้ไม่ใช่
เหรอเตอร์ ฟ่า
-
อ่านแล้ว "อึ้ง" เลยทีเดียว...
เห็นใจฟ่าจริงๆ เจ็บใจจากคำพูดของแม่เตอร์ และเจ็บตัวจากเตอร์อีก
แต่ในอีกมุมนึง...เตอร์เองก็ได้รับข้อมูลผิดๆ มาจากแม่เขานะครับ
และอาจจะด้วยความเป็นเด็กเลยแสดงออกอย่างรุนแรงโดยไม่ถามความจริงให้แน่ชัดก่อน
ได้แต่เอาใจช่วยและลุ้นเหตุการณ์ในตอนต่อไปนะครับ
น้องฟ่า... :L2: ทุกคนในที่นี้พร้อมจะให้กำลังใจน้องฟ่าเสมอนะครับ
แต่ผมเชื่อว่าเหตุการณ์แบบนั้นมันคงไม่เกิดอีกแล้วล่ะครับ...ใช่ไม๊เตอร์
-
เรื่องเลวร้ายผ่านพ้นเมื่อวันก่อน
มันช่วยสอนให้คิดจิตเข้มแข็ง
ยามอ่อนล้าใช้มันนั้นเป็นแรง
สร้างความแกร่งเกราะความรักของสองเรา
:L1: :L1: :L1: :L1:
สู้ ๆ ค้าบ เอ่อ...มันผ่านมาแล้วนี้เนอะ o13
ปล.เมื่อคืนมันยังอยู่ที่หน้า 44 ไหงวันนี้มันกาโดดมาหน้า 88 (ถ้าจำไม่ผิด) งงวุ้ย :m28:
-
ฮือๆ ๆๆ ๆ :m15:
สงสารฟ่า
ลุ้นๆ เตอร์จะกลับมาทันม้ายยยยยยยยยยยยยย
:sad4:
-
สงสารอ่า !! ฮืออ อ
-
:o12: อ่านตอนนี้แล้วมันบีบหัวจายยยย
จิงๆสงสารทั้งคู่นะ เพราะมันเกิดจากความเข้าใจผิด
แต่ฟ่าเจ็บทั้งกายทั้งใจ :monkeysad: แต่ก็อยากให้ทั้งคู่รวมฟันฝ่าไปด้วยกัน
แม้ทางเดินอาจจะยากลำบาก แต่ก็เอาใจช่วยนะ :L2:
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
เศร้ามากมายอะนุ่งฟ่า ฮืออออออออออออออ :sad4: :sad4: :sad4:
จะบอกว่าเข้าใจว่าที่แม่เตอร์ทำก็ได้นะ
แต่ไงๆก็สงสารฟ่า เตอร์น่าจะอาศัยการพูดจามากกว่าใช้กำลังอะ ดูท่ามันจะมีแต่จะแย่ลงไปอีก
แล้วนี่ฟ่าคงต้องหนีกลับบ้านก่อน หรือ ไม่ บีก็คงเป็นอีกทางเลือกที่ดี
คิดตรงกับพี่หนึ่งนะ อยากให้เหตุการณ์นี้ผ่านมานานแล้วจังเลย แต่พอจะเดาได้ว่าไม่น่าจะเกินปีนึงมั่ง?
แล้วจะรออ่านต่อนะเด่วจะเตรียมผ้าไว้ซับน้ำตาต่อ
นุ่งฟ่าเขียนไปเนี่ยน้ำตาไหลเปล่าหว่า :เฮ้อ:
เด่วจะ :กอด1: :กอด1: ซับน้ำตาให้นะ อิๆ
-
สู้ๆ
-
สงสารฟ่า :o12: :o12:
บวก1ให้กำลังฟ่า -เตอร์ :L2:
-
โอย ร้องไห้ เหอๆ
เปนกำลังใจให้นะคับ
อย่างน้อยกะรู้ว่าพี่ทั้งสองยังคงรักกัน แล้วก็ฝ่าฝันมันมาได้
สู้ๆครับผม :a2:
-
:o12: :o12: :o12:
เตอร์ใจร้ายยยย สงสารน้องฟ่าง่า ๆๆๆ
:z3: :z3:
-
ผ่านมาก็ขอให้มันผ่านไป อย่ามัวไปใส่ใจเสียดายเวลา
:กอด1:
-
เราว่าต่างคนก็ต่างเจ็บปวด
แต่จะด้วยเหตุผลหรืออารมณ์คนละอย่างกัน
มาถึงตอนนี้ ถ้าผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ ความรักของฟ่ากับเตอร์น่าจะมากขึ้นไป
และมั่นคงขึ้น ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้นะ
:L2: :L2: :L2:
-
สงสารฟ่า สงสารเตอร์
เข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่นะคะ
อยากให้ได้สิ่งที่ดีที่สุด
แต่สิ่งที่ดีในความคิดของพ่อแม่กับสิ่งที่ดีของลูกบางครั้งมันก็ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน
เตอร์คงจะอึ้งน่าดู เพราะก่อนหน้านี้เพิ่งได้คุยกับพ่อแม่ไปเอง
:L2:เอาใจช่วยให้กับความรักของทั้งคู่ค่ะ
-
...ถามคำเดียว...โกรธแม่มากไม๊ โกรธเตอร์มากไม๊...
...ถ้าคำตอบคือ...โกรธมาก ก็อยากบอกว่า..อย่าโกรธเลย..
...เหตุการณ์นี้มันยังมีข้อดีอยู่มากๆๆเลยนะ..ตามความคิดพี่นะ..
...ฟ่า..เจ็บตัว..แต่ฟ่า..ได้ใจมา 2 ดวงเลยนะ..
...แม่ต้องคิดแล้วว่าตัดสินใจผิดที่ทำแบบนั้นเพราะเห็น..การกระทำของเตอร์
แล้ว การที่จะทำให้เตอร์เลิกคบกับฟ่า..นั้นไม่ง่ายอย่างที่แม่คิด...
...ฟ่าได้เห็นแล้วว่า..เตอร์จริงจัง และจริงใจกับฟ่าแค่ไหนและที่สำคัญ
เค๊ากล้า..พิสูจน์..กลับคนที่น่ากลัว...อย่างแม่..
เรื่องนี้มันเป็นอดีตไปแล้วเนอะ..คิดว่ามันเป็นเรื่องดีๆๆที่เพิ่ม..ความรักให้กันและกัน..ดีกว่า..
อย่างที่เค๊าๆๆๆชอบพูดกัน...เปลี่ยนวิกฤต ให้เป็น..โอกาส..
อีกอย่างน้องมันก็เสียใจมากที่ทำกับฟ่า..เห็นใจมันอยู่..นั่นก็แม่..นั้นก็..เมีย..หรือเปล่าหว่า.. :กอด1:
-
ขอขอบคุณ ทุนหัวใจ ที่มอบให้
ขอขอบใจ ความหวังดี ที่มีค่า
ขอเก็บสิ่ง ที่ได้รับ ประทับตรา
ขอรักษา ตราบชีวา ฟ่าสิ้นลม
เอาความรัก ทักทอได้ ผ้าไหมสวย
เอาทอด้วย ความคิดถึง หนึ่งประสาน
เอามารวม เป็นผ้ารัก จากดวงมาลย์
เอามาต้าน ความหนาวหนัก รักทักทอ
ใจแสนสุข ทุกคอมเม้นท์ ที่ได้อ่าน
ใจเบิกบาน ที่ได้เห็น เย็นค่ำเช้า
ใจของฟ่า ใจของเตอร์ ใจของเรา
ใจขอเอา รักรวมไว้ ให้คุณคืน
ให้คุณพระ จงรักษา ให้มีสุข
ให้หมดทุกข์ หมดโรคภัย ให้สุขสันต์
ให้ทุกคน ทุกคอมเม้นท์ ชื่นชีวัน
ให้รักกัน กายและใจ ได้อวยพร
ทุกลืมตา พาคิดถึง หนึ่งบอร์ดนี้
ทุกนาที ที่เรียบเรียง เสียงเตอร์ฟ่า
ทุกความรัก ที่ได้สู่ คู่สายตา
ทุกคนพา ให้สองเรา เข้าใจกัน
คนรักกัน ทำทุกวัน ให้มันดี
คนหนึ่งมี คนหนึ่งพร่อง ต้องเติมให้
คนหนึ่งร้อน คนหนึ่งเย็น รักเป็นใจ
คนหนึ่งไฟ คนหนึ่งน้ำ รักดำรง
+++ +++
++++++++++
+++++++++++
+++++++++++
++++++++++
++++++++
++++++
+++
+
ผมตัดสินใจด้วยความน้อยใจทิ้งอุดมแต้พานิช(คิคริ)ไว้บนโต๊ะ "มึงมันเลว" ผมรู้สึกมันไม่ยุติธรรมกับผมเลยถามผมสักคำก็ไม่มี
"งืดๆๆ งืดๆๆๆๆๆ" พี่ส้มโทรมา ผมค่อนข้างจะสนิทกับพี่ส้มมากแล้ว พี่ส้มเหมือนพี่สาวแท้ๆผมอีกคน
"หวัดดีครับพี่"
"หวัดดีจร้าหนุ่มน้อย"
"ครับ"
"พี่จะชวนมาหม่ำๆข้าวจ้ะอยู่สยามคนเดียวมันเหงา"
"ครับ"
"เป็นไรรึป่าวน้องพี่ เสียงไม่ดีเลย"
"พี่ส้มฟ่าไม่ไหวแล้วครับ ฟ่า........"
"เป็นไรเป็นไรเดี๋ยวพี่ไปหา โอเคมั้ย"
"ผมไปหาพี่ดีกว่า"
"ได้ๆๆๆๆเจอกันที่ห้องพี่นะเดี๋ยวพี่กลับเลยแล้วกัน"
"ครับ" ผมตัดสินใจเล่าให้พี่ส้มฟังดีกว่า ผมรู้ว่าพี่เค้ารู้ว่าผมเป็นอะไร อย่างน้อยก็เป็นพี่ที่ผมเคารพมากที่สุด
ผมอยู่กับความทุกข์ตรงนี้คนเดียวไม่ได้แล้ว ผมนั่งแท็กซี่ไปห้องพี่ส้มไม่ถึง20นาทีพี่ส้มรออยู่แล้ว
สีหน้าพี่ส้มห่วงผมมาก ผมรับรู้ได้
"ไปขึ้นห้องก่อนมีอะไรเดี๋ยวคุยกัน ตาบวมเลยรูปหล่อ"
"พี่ส้ม"
"จ้ะ"
"พี่รู้ใช่มั้ยว่าผมเป็นอะไร"
"อืม ไปคุยบนห้องดีกว่ายืนคุยตรงนี้เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าพี่บังคับจิตใจเด็กร่วมประเวณี" คิดได้เนอะ
"นั่งก่อน นี้น้ำกินซะจะได้ใจเย็น กินข้าวมารึยัง"
"ยังเลยแต่กินไม่ลงหรอกคับ"
"เรื่องหัวใจใช่มัยเนี่ย"
"ใช่ครับ"
"ผมเป็นเกย์พี่รู้ใช่มั้ย"
"อืมรู้ เราอ่อนโยนเกินกว่าผู้ชายธรรมดาจะทำได้ แต่ที่พี่ลังเลไม่กล้าฟันธงเพราะเราเป็นสุภาพบุรุษที่สาวๆหลายคนอยากได้"
"พี่รู้ได้ไงว่าผมเป็น"
"พี่เต้ยบอกพี่ บอกให้พี่สังเกตุ"
"พี่เต้ย"
"ใช่พี่เต้ย ผีย่อมเห็นผีสิ"
"โหพี่ส้มอ่ะ" พี่ส้มเป็นผู้หญิงที่ถ้าใครอยู่ใกล้แล้วจะมีความสุข หรือตกหลุมรักเธอแทบทุกคน
"แล้วนี้ทะเลาะกับแฟนมาชิม๊ะ"
"ก็ทำนองนั้นอ่ะ"
"เรื่องใหญ่ใช่มั้ย ถึงได้ปริปากบอกพี่เนี่ย คนเข้มแข็งอย่างเรายากนะที่จะให้ใครรับรู้เรื่องทุกข์ของตัวเอง"
"ทำไมพี่รู้จักผมดีจัง"
"ไม่รู้สิพี่ถูกชะตาเรานะ ตั้งแต่แรกแล้ว พี่เองไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่นเลยอยากได้เราเป็นน้องชายมากกว่าพี่ไม่เคยมีน้องชายอ่ะ แต่ไหนมาได้น้องสาวซะเนี่ย" ยังขำอีกนะพี่เนี่ย
"น้องเศร้านะเนี่ย"
"พวกเราเคยเศร้ากันได้นานหรอ เตอร์ใช่มั้ย" จุก จุก จุก
"ใช่"
"พี่ว่าแล้ว มันเกินน้องชายแน่ๆ แล้วมันทำไรให้อีกเนี่ย พี่เชื่อนะน้องพี่ไม่ผิดแน่นอน"
"ขอบคุณนะพี่ พี่เป็นพี่สาวของฟ่านะฟ่าขอ"
"จร้า"
"วันนี้ฟ่ากับมันไปหาแม่มันที่บ้าน ฟ่าไม่คิดว่ามันจะบอกแม่มันว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน
มันบอกไปแม่มันโกรธมากเรียกมันไปคุยสองคน แล้วสักพักแม่มันก็มาขอให้ฟ่าเลิกกับลูกเค้าจะเอาเงินฟาดหัวฟ่า
แล้วไม่ต้องติดต่อกับลูกเค้าอีก ฟ่าก็ไม่รับปากแล้วก็ไม่ทำตามแล้วก็ไม่เอาเงินด้วย
แต่บอกเค้าไปว่า ถ้าอยากให้ลูกเลิกติดต่อกับผม ก็ให้เค้าไปห้ามลูกเค้าเอง"
"แม่เค้าก็รักลูกเค้าอ่ะอย่าไปถือสาเอามาเป็นสรณะเลย แล้วไงต่ออ่ะ แต่ถ้าเป็นพี่นะจะเรียกสักสิบล้าน"
"ค่าตัวฟ่าสูงขนาดนั้นเลยหรอพี่ส้ม ฟ่ากำลังจะกลับ มันก็เดินออกมากระชากฟ่าขึ้นรถ
ขับพาออกไปนอกบ้าน ตะคอกฟ่าตลอดทางมันไม่เคยพูดกูพูดมึงกับฟ่าเลยนะ
มันถามว่ามึงจะเลิกกับกูใช่มั้ย ตอกย้ำฟ่าสาระพัด โยนความผิดให้ฟ่าคนเดียว"
"ทำไมไม่พูดกันดีดีอ่ะ"
"ฟ่าไม่ได้พูดเลยพี่มันใส่ๆๆๆฟ่าอย่างเดียว ฟ่าลงจากรถมันก็กระชากฟ่าขึ้นไปอีกมือฟ่าบวมไปหมดแล้วพี่"
"ไหนๆๆๆ เอาเรื่องอยู่นะเดี๋ยวพี่ไปเอายามาทาให้ดีกว่า" พี่ส้มเดินไปหยิบยามาทาให้
เป็นความรู้สึกของพี่สาวกับน้องชายที่อบอุ่นเหมือนที่แม่ทำให้ผมเลยครับ
"ขอบคุณนะพี่"
"ร้องไห้ทำไมน้องชายไม่เอาๆไม่ร้องผู้ชายเค้าไม่ร้องไห้กันหรอก เออลืมไปไม่ใช่ผู้ชาย" ยังแอบฮาอีก
"พี่ส้มอ่ะ" เริ่มมีเสียงหัวเราะจากผมบ้างแล้วพี่ส้มทำให้ผมดีขึ้นเยอะ
"แล้วไงต่อ"
"ฟ่าจะลงมันก็ล็อครถไว้ไม่ให้ลง พอถึงคอนโดก็โวยวายๆ ทำลายข้าวของที่มือฟ่าบวมก็เพราะมันนั้นแหละ
มันยังคงโทษฟ่าว่า ฟ่าไปบอกแม่มันว่าจะเลิกกัน ฟ่าทำไรไม่ถูกอ่ะ ไม่รู้จะไปทางไหนดี
ฟ่าไม่สามารถปรึกษาใครได้เลยตัดสินใจเป็นพี่ดีกว่าที่จะเล่าให้ฟังอ่ะ"
"แล้วตอนนี้มันไปไหนอ่ะ"
"ไม่รู้ ฟ่าไล่ให้มันไปเคลียร์กับแม่มัน"
"พี่ว่าใจเย็นๆนะ ให้เค้าเคลียร์กันเองดีกว่าเราแค่รอเวลา ถ้าเค้าเลือกแม่เราก็ถอยออกมา"
"ฟ่าบอกไม่ถูกเลยพี่ ฟ่าสับสนนะ ไม่อยากเสียมันไปเลย"
"พี่เข้าใจนะ แต่เราก็ทำได้เท่านี้เรื่องระหว่างแม่ลูกมันละเอียดอ่อนเกินกว่าคนนอกอย่างเราจะเข้าใจ"
"ฟ่าควรอยู่เฉยๆหรอ แต่มันไม่ยุติธรรมกับฟ่าเลยนะ ฟ่าไม่ได้ทำอะไรผิดเลย"
"เค้าคิดว่าเค้ากำลังจะเสียสิ่งที่รักไป มันเลยบ้าอาละวาดแบบนี้ไง"
"งั้นหรอครับ"
"กินหนมดีกว่า กินอะไรลองท้องซักหน่อย อย่างน้อยเราก็จะได้มีร่างกายไว้สู้กับปัญหา"
"ครับ"
"ตอนนี้อยากร้องไห้มั้ย"
"มากๆ"
"ร้องกับพี่ที่นี้เถอะ แล้วออกไปจากห้องต้องไม่ร้องแล้วนะ" พี่ส้มเข้ามากอดผม ผมปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา
มันเป็นกอดของพี่สาวที่อบอุ่นจริงๆๆ
"พอแระ โตแล้วไม่ร้องแล้ว"
"ดีมาก อย่างนี้ค่อยสมเป็นน้องชายพี่หน่อย เดี๋ยวพี่ไปซื้อข้าวข้างล่างมาให้หม่ำดีกว่าเนอะ"
"ครับ ขอบคุณครับ" ผมยกมือไหว้ขอบคุณพี่ส้ม ที่ตอนนี้แอบน้ำตาซึมไปกับผม
"นอนเล่นไปก่อนนะอย่าคิดอะไรมาก" พี่ส้มเอามือมาขยี้หัวผมเบาๆ ผมนอนเล่นจนเผลอหลับไป
ตื่นมาอีกทีก็มีผ้าห่มมาห่มให้ พร้อมกับพี่ส้มพี่สาวของผมที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะคอม
"ตื่นแล้วหรอฟ่า ตรวจดูร่างกายสิว่าสึกหรอรึป่าว ไปล้างหน้าล้างตาแล้วมากินข้าวซะ"
"ถ้าสึกหรอพี่ต้องรับผิดชอบฟ่านะโห ห้าทุ่มแล้วหรอ"
"อืมห้าทุ่มนะสิ แล้วโทรศัพท์เราหน่ะกี่มิสคอลแล้วดูสิ พี่เห็นมันวาบๆๆอยู่ตลอดอ่ะ" ผมปิดเสียงปิดสั่นอ่ะครับ
"ไม่เท่าไรหรอกแค่สองร้อยกว่าๆๆ"
"อกแตกตายไปแล้วมั้งโทรไปหาเค้าหน่อยสิ"
"ไม่อ่ะ ฟ่ายังไม่อยากคุยกับมัน มีแม่ด้วยโทรหาแม่ดีกว่า" ผมกดโทรหาแม่
"แม่ครับมีไรครับ"
"ทำไรลูกไม่รับโทรศัพท์แม่ เจ้าเตอร์โทรมาหาหน่ะนึกว่าเรากลับบ้าน เค้าไม่โทรหาเราหรอลูก"
"ไม่นี้ครับ"
"เดี๋ยวแม่เข้านอนก่อนนะลูกดึกแล้ว"
"ครับแม่ ฟ่ารักแม่นะครับ"
"จร้า"
"มันโทรไปหาแม่อ่ะ"
"ไม่ได้บอกอะไรใช่ป่ะ"
"ป่าวนะไม่เห็นแม่จะว่าอะไรเลย"
"อืมๆๆ"
"แล้วพี่ส้มหม่ำๆข้าวยังอ่ะ"
"เรียบร้อยเป็นสาวเป็นนางอย่างพี่กินดึกๆเดี๋ยวก็ไม่ต้องหาสามีได้กันพอดี"
"อย่างพี่ส้มอ่ะนะมีให้เลือกมากมายหัวบันไดไม่เคยแห้งอ่ะสิ"
"ใช่ บ้านน้ำท่วมหัวบันได้ไม่เคยแห้งเลย" ฮากันไป
"ง่า ไปล้างหน้าดีกว่าหิวแล้วอ่ะ"
"จ้ะ" ผมล้างหน้าล้างตาเสร็จก็ออกมากินข้าวที่พี่ส้มซื้อไว้ให้
"จะค้างนี้มั้ย"
"ไม่ดีกว่าเกรงใจอ่ะแล้วอีกอย่างพี่ส้มเป็นผู้หญิงจะเสียหายด้วย"
"โอ้ยพี่หิ้วผู้ชายมานอนออกบ่อย อีมดไงจ้ะ"
"อ่านะนั้นไม่ใช่ผู้ชายปลอดภัย ทำอะไรไม่เป็นหรอก ขอบคุณนะพี่ ฟ่าสบายใจขึ้นเยอะมากอ่ะ"
"จร้าไอ้น้องชาย" ผมกินข้าวเสร็จก็ขอตัวกลับห้องพี่ส้มเดินมาส่งที่แท็กซี่
ผมอยากให้พี่เค้าเป็นพี่สาวแท้ๆขอผมจังอย่างน้อยผมจะได้ร้องไห้กับเค้าได้บ่อยๆ
ขณะที่รถวิ่งจะถึงคอนโดใจผมจะขาดลงไปเรื่อยๆ ความเศร้าเข้ามาครอบงำอีกครั้งผมไม่อยากแม้แต่จะก้าวลงจากรถ
มันจะอยู่ตรงไหนนะ มันจะตะคอกผมอีกมั้ย ผมควรจะพูดอะไรดี ทำอะไรดี แต่ก็ช่างมันจะเกิดก็ให้มันเกิด จบคือจบ
ห้องเงียบสงัด มีเพียงแสงจากตู้ปลา ผมเปิดไฟไม่เห็นมีใครอยู่ผมล้มตัวลงที่โซฟา แต่นึกขึ้นได้ว่าแปะโน๊ตไว้ที่โต๊ะ เลยลุกไปดู ไม่มีแล้วมันหายไปแล้วแสดงว่ามันกลับมาที่นี้ แล้วมันไปไหน ผมอาบน้ำให้ใจเย็นนอนแช่ตัวสักพัก
ก็แต่งตัวเข้านอนผมกินยาแก้แพ้ให้มันง่วงไม่อย่างนั้นผมไม่หลับแน่นอน ผมหลับไปเมื่อไรไม่รู้ ตื่นมาอีกทีก็สิบโมงเช้าแล้ว
"สิบโมงแล้วหรอเนี่ย เตอร์ไปไหนเนี่ย" ด้วยความเคยชินผมมองหามันก่อนแต่สติก็กลับมา เมื่อวานผมมีมันเคียงข้างแต่วันนี้ผมมองหามันก็ไม่มี หัวใจผมจะเป็นเช่นไรทุกท่านคงรับรู้ได้ อ้างว้าง เหงา ปล่าวเปลี่ยว
"ปวดหัวว่ะ" ผมเดินออกไปหายากินคราวนี้ไม่สลบล้มลงแน่เพราะเมื่อคืนได้กินข้าวไป ผมจะไม่ทำร้ายตัวเองอีก
ผมเดินไปกินยาแก้ปวดก็รู้สึกหิว เลยอาบน้ำไปหาอะไรกินด้านนอกดีกว่า ผมคิดตลอดว่าจะไม่เสียใจกับมันอีก
ผมแค่คนนอกเค้าสองคนเป็นแม่ลูกกัน เค้าก็ต้องเลือกแม่เค้า ผมนี้แหละจะไปเอง
"งืดๆๆๆๆๆๆ"
"หวัดดีครับ"
"หวัดดีจร้าเป็นไงมั้งน้องชายพี่"
"ก็ดีขึ้นแล้วครับ อะไรจะเกิดก็ช่างมันเนอะ พี่ส้มเนอะ"
"ช่ายเข้มแข็งไว้ ทานข้าวทานปลาด้วยนะ"
"ครับ"
"มีไรก็โทรหาพี่นะจ้ะ"
"ครับป๋ม" พี่ส้มวางสายไปผมไปหาอะไรกินในซอย ทุกอย่างดำเนินไปตามปรกติ แม่ค้ายังขายของเหมือนเดิม
ทำไมผมจะอยู่แบบเดิมๆไม่ได้ ไม่มีมันผมก็อยู่ได้นี้ ไม่เห็นจะตายเลยนี้หว่า
"พี่อ้อ หวัดดีครับ เอาบะหมี่ต้มยำกับ ข้าวหมูพริกไทยดำครับ"
"ไม่เจอซะนานเลยนะนึกว่าลืมพี่อ้อไปแล้วเนี่ย"
"ใครจะลืมพี่อ้อคนสวยได้"
"อย่ามาปากหวาน"
"เอาน้ำอ้อยด้วยนะพี่"
"จร้า" วันนี้คนค่อนข้างเยอะมาก พี่อ้อดูยุ่งเป็นพิเศษ ผมทานอาหารเสร็จก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ
ไปร้านหนังสือหาหนังสือมาอ่านดับความเศร้าดีกว่า อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมได้ลืมอะไรบ้างแหละนะ
ในขณะที่ผมเลือกหนังสืออยู่
"อ้าวพี่ฟ่า หวัดดีครับ"
"หวัดดี" ไอ้เอ็มมันทักผมครับหน้ามันระรื่นเชียว
"ซื้อหนังสือหรอครับ" มรึงเห็นกรูซื้อหมูอยู่รึไงอ่ะ
"ครับ"
"เตอร์ไปไหนหล่ะครับ"
"ไม่รู้ครับ"
"หรอครับปรกติเห็นตัวติดกัน"
"ไม่หรอกครับ ติดกันเป็นเวลา ขอตัวก่อนนะ"
"ครับ เกมส์นี้ผมว่าผมชนะ นะครับ" มันพูดทิ้งท้ายขณะที่ผมเดินออกมาจากร้าน
มันหมายถึงอะไรกันนะแล้วทำไมมันต้องพูดแบบนี้
มันชนะผมงั้นหรอเรื่องอะไรอ่ะ ผมกับมันแข่งอะไรกัน ทำไมมันต้องมาตอนที่ผมอ่อนแอนะ
ผมเดินขึ้นห้องเอาหนังสืออกมาอ่าน
แต่ก็คิดถึงแต่คำพูดวันนี้ของไอ้เอ็ม เดินไปหยิบโทรศัพท์มาดูไม่มีแม้แต่มิสคอลเดียว ผมคิดถึงมันทำไม
คิดถึงเวลาที่อยู่ด้วยกัน คิดถึงทุกอริยาบถของมัน นี้เราขาดมันไม่ได้จริงๆหรอเนี่ย น้ำตาเริ่มไหลรินออกมาทีละน้อยๆ
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
มาดึกไปหน่อยโทษทีนะครับ
วันนี้ไปเป็นตากล้องมาอีกหนึ่งวัน
อิอิ
-
:z13: :z13: :z13: นุ้งฟ่านะจ๊ะ
ช่วงนี้ยุ่งมากมายแต่อดแวะมาดูเรื่องของฟ่าไม่ได้เลย ลุ้นกะฟ่าตลอดเลยอ้ะ
ทำยังไงดี เสพติดเรื่องของฟ่าไปซะแล้นนนนนน
คนรักกัน ทำทุกวัน ให้มันดี
คนหนึ่งมี คนหนึ่งพร่อง ต้องเติมให้
คนหนึ่งร้อน คนหนึ่งเย็น รักเป็นใจ
คนหนึ่งไฟ คนหนึ่งน้ำ รักดำรง
ประทับใจกลอนของฟ่าจังเลย โดยเฉพาะบทสุดท้าย :กอด1:
ขอไปอ่านก่อนนะจ๊ะนุ้งฟ่า ขอบคุณนะ :L2:
--------------------------------------------------------
อ่านจบตอนนี้แล้วรู้สึกเหนื่อยใจไปด้วยเลย :monkeysad:
แต่นับว่าฟ่าเข้มแข็งมากนะจ๊ะ ที่ไม่ทำร้ายตัวเอง ยอมกินข้าวกินปลาบ้าง
พี่ส้มของนุ้งฟ่าก้อน่ารักจังเลย เป็นพี่สาวที่น่ารักมากมาย
แต่คำพูดของเอ็มเนี่ยชวนให้คิดเนอะ
จะรอนุ้งฟ่ามาเฉลยตอนต่อไปนะจ๊ะว่าเอ็มมันคิดว่ามันชนะอะไรเหรอ
เป็นกำลังใจให้ฟ่ากะเตอร์นะจ๊ะ :กอด1:
-
เอ็มนี่ กัดไม่เลิกจริงๆนะเนี่ย
มันต้องโดน :beat: :beat: :z6: :z6:
สงสารฟ่าอ่ะ อะไรๆก้อเข้ามาพร้อมกันหมด
ดีมีพี่ส้มคอยเป็นกำลังใจให้
:กอด1: :กอด1: :กอด1::
-
กลอนนุ้งฟ่า หว๊านหวานนนนนนนน
แต่เนื้อเรื่องวันนี้มันบีบหัวใจ :sad11:
มีคนคอยอยู่เป็นเพื่อนตอนเศร้าๆเนี่ย วิเศษสุดๆแล้ว
ได้พี่สาวแสนน่ารักมาอีกหนึ่ง จะได้มีคนคอยให้คำปรึกษาเนอะ
แต่...... ตอนท้ายเรื่องเนี่ย :m16: :m16: :m16: ชื่อเอ็มโผล่มาให้หงุดหงิด :m31:
ยังมะยอมจบใช่มั้ย เด็กคนนี้เนี่ย
รอลุ้นต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น
นุ้งฟ่าเข้มแข็งไว้น๊า เอาใจช่วยค้าบบบบ :L1: :L1:
-
:a9: :a14:
หวัดดีค่ะ อัลฟ่ากับคอปเตอร์
อ่านแล้วชอบจังเลย
เรื่องโดยรวมๆน่ารักมากๆ
ถนอมความรักกันไว้นานๆนะคะ
:m13:
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
:beat: เอ็ม
:z6: เตอร์
:L2: :L1: :3123: พี่ฟ่า
-
หวายความว่าไงนังเอ็ม :m16:
-
ส่งไปโลกหน้าให้หมดจบเรื่อง~ o18
-
เข้าใจแล้วว่าทำไมฟ่าถึงเกลียดอิน้องเอ็มมากมาย...
ขอจับ :beat: และ :z6: และ :z3: ซะหน่อยเหอะ
ส่วนพี่ส้มก็น่ารักได้ใจจริงๆ...ดีที่ในเวลาแบบนั้นฟ่ายังมีใครที่พอให้พึ่งพิงได้บ้าง
รออ่านตอนหน้านะจ๊า...เตอร์กลับมาหาฟ่าเหอะนะ อย่าไปอยู่กะอิเอ็มเลย
-
พี่ส้มน่ารักมากอ่ะคับ
ได้ใจไปเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกก
+ 1 ให้ละกัน ให้พี่ส้มนะ อิอิ
เอ็มคงคิดว่า จะได้เตอร์ไปล่ะสิ
ไม่มีทางงงงงงงงงงงงงงง
เกลียดมันอ่ะ :m31::z6::m31: :beat: :angry2:
-
มองหาเธอคนดีที่เคียงข้าง
แต่อ้างว้างข้างเตียงมีเพียงฉัน
แล้ววันนี้ เธอห่างหาย ไปไหนกัน
หรือหมดวัน รักฉันแล้ว แก้วดวงใจ
ใครทำผิด ใครทำพลาด ใครบกพร่อง
ใครที่ต้อง ขอโทษกัน ฉันงั้นหรือ
ใครกันเล่า ใครกันหนอ รอยข้อมือ
ใครกันดื้อ ใครกันบ้า ใครว่าใคร
เคยถนอม หัวใจ ไม่ให้ช้ำ
ไม่เคยย้ำ ให้อักเสบ เก็บรักษา
แต่วันนี้ ที่เธอทำ ซ้ำอุรา
แสนหนักหนา เท้าเธอนี้ ขยี้ใจ
อุตส่าห์ห่วง อุตส่าห์รัก อุตส่าห์คิด
ว่าเธอผิด ฉันอภัย ไม่ถือสา
เธอหายไป ขอให้ กลับคืนมา
แต่เธอหนา หักหลังกัน ฉันสุดทน
ถ่านไฟเก่า คราวที่แล้ว รอลื้อฟื้น
รอวันคืน ลุกโชน โยนฟืนใส่
รอให้เขา และเธอ เผลอกลับใจ
แล้วทำไม ต้องเป็นมัน ฉันสุดทน
จะเป็นใคร ต่อใคร ฉันไม่ว่า
ต่อให้รวย ล้นท้องฟ้า มาจากไหน
ต่อให้เป็น หน่อเนื้อ เทวาลัย
จะเป็นใคร ใครก็ได้ ไม่ใช่มัน
มันชนะ มันชนะ มันชนะ
แล้วฉันหล่ะ เป็นอะไร ถ้าไม่แพ้
เธอเป็นคน ตัดสิน อย่างไม่แคร์
ฉันคงแค่ คนหมดรัก จากใจเธอ
เอาคืนไป รักของเธอ เอาคืนไป
ฉันขอไม่ เก็บเอาไว้ ทำร้ายจิต
เอาคืนไป ไม่ต้องเหลือ แม้ความคิด
ท้ายชีวิต ใยสวาท เราขาดกัน
นั่งร่ำไห้ ในห้อง ต้องโทรมทรุด
นี้มนุษย์ มีรัก มักไม่สม
ขอรักนี้ ครั้งสุดท้าย ไม่นิยม
จะขอก้ม หัวให้หมด รสพระธรรม
-
ุู^
^
^
ดีใจจัง ทันได้ "จิ้ม" น้องฟ่า (ขออนุญาตวันนึงนะเตอร์)
ตื่นแล้วเหรอครับ วันนี้มีเรียนไหมเอ่ย
ส่งกำลังใจให้เสมอนะครับ
-
ุู^
^
^
ดีใจจัง ทันได้ "จิ้ม" น้องฟ่า (ขออนุญาตวันนึงนะเตอร์)
ตื่นแล้วเหรอครับ วันนี้มีเรียนไหมเอ่ย
ส่งกำลังใจให้เสมอนะครับ
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
นี้แหน่
มาจิ้มนุ้งฟ่าดีนัก
อิอิ
กำลังจะไปเรียนครับ
เดี๋ยวเย็นๆๆมาต่อให้นะ
อิอิ
-
^
^
^
:z13:
จ้มนุ้งฟ่าทีนึง
ไปเรียนเถอะจ้า
-
รออ่านอยู่น๊าอัลฟ่า :m15:
กอดปลอบใจคนเขียนงิงิ :กอด1:
ถอนหายใจสำหรับตอนนี้ เศร้าได้อีก :เฮ้อ:
-
ช่วงนี้คงเป็นช่วงพายุเข้านะนุ้งฟ่า ฟ้าหลังฝนมักจะงดงาม
คนที่รอจะช่วงชิงมักจะเข้ามาช่วงนี้แหละ :เฮ้อ: เหนื่อยใจแทนนุ้งฟ่าจริง ๆ
พี่ส้มก็เป็นพี่สาวที่น่ารักนะ สู้ ๆ เน้อ อย่าไปยอมแพ้อธรรมนะ :laugh:
-
:กอด1:....เฮ้ย...ทำไมกลอนมันเหมือนต่อว่ายังไงไม่รู้...
...มีเรื่องกันอีกแล้วเหรอ เอ็มใช่หรือเปล่า....
...หรือว่าแค่กลอนพาไป คงไม่ใช่กลอนมันจะบ่งบอก
อารมณ์ของคนแต่งด้วย ..ใจเย็นเน้อๆๆๆๆๆฟ่า...
หนักกว่านี้ผ่านมาได้ แค่นี้จิ๊บๆๆ..เอาเท้าเขี่ยๆๆๆ..ก็หลุดวงโคจรแล้ว... :กอด1:
-
คนชื่อเอ็มนี่แกป่วยหรือไม่สบายเป็นไรรึป่าวค่ะ ทำไมอยากได้ของ ของคนอื่นจัง ขาดการอบรมนะเนี่ยะ
เค้าขาดอย่างมากเลย น่าจะไปเข้าค่ายฝึก ร.ด.นะน่าจะได้หาย อืมม มันคงจะช่วยได้ล่ะนะ
-
ยิ้มหัวเราะเริงรื่นชืนคืนสุข
เศร้าโศกทุกข์อาดูรดุจสูญหาย
วัฏจักรความรักเป็นของตาย
หากเข้าใจเรานั้นย่อมสุขจริง
ขอให้รักฟ่ากับเตอร์เจอแต่สุข
หมดเรื่องทุกข์คนรักทั้งชายหญิง
ดูแลกันและกันต่างพึ่งพิง
ได้ทุกสิ่งปรารถนาสมพรเอย
:z13: :z13: :z13: :z13:
-
เอ็ม :beat: :beat: :beat: น่าหมั่นไส้มากกกก
ซักที แล้วเตอร์ก็นะ เหมือนจะไปหาเอ็มรึเป่า?
อ่านแล้วปวดตับ :z10: เป็นกะลังใจให้นุ๋งฟ่า :กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกกก
อินังเอ็มมมมมมมม
:m31:
ชนะอะไรของแกยะ ... ไม่มีใครเค้าลดตัวไปแข่งไรกะแกหรอกย่ะ
เชอะ !!
เดี๋ยวแม่ตบ กบาลแยกกกกกกก
กรีสสสสสสสสสสสส
:m31:
ป.ล. แต่สุดท้ายแล้ว ฟ่าก็ผ่านมันมาได้... อย่างน้อยมันก็เป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดีนะ
ฟ่าสู้ ๆ ... ตอนนี้ฟ่าคงเข้มแข็งมากกว่าตอนนั้นแล้วใช่ม้า
:กอด1:
-
นังเอ็มเนี่ยยังไม่ไปผุดไปเกิดอีกเหรอ
:z6: :z6:
ฟ่าสู้ๆๆๆๆๆนะ :L2:
-
ท่าทางเตอร์ไปหาเอ็มอีกเด่ะ
มีเพื่อนคนเดียว ว่างั้น
ดีกันเร็วๆ เน้อ
-
:angry2:
อินังเอ็ม :fire:
:m31:
:m16:
-
:o12: :o12: :o12:
ชัวเลย เตอร์ต้องไปเล่าเรื่องต่างๆให้เอ็มฟังแน่ๆ :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้ฟ่านะ อย่าคิดมากเลยเรื่องมันผ่านมาแล้วก็ให้มันเป็นบทเรียนที่ดีแก่เรา
ให้มันสอนเราให้รู้จักที่จะพูดคุยกัน ก่อนที่จะใช้กำลังเข้าตัดสิน
บางทีเราก็คิดไปเองฝ่ายเดียว
ต้องเข้าใจนะว่าความรู้สึกอะมันคิดแทนกันไม่ได้
และก็อย่าให้คนอื่นมาคิดแทนด้วย ให้คุยกัน และช่วยกันทำความเข้าใจ
แล้วเรื่องราวร้ายๆก็จะผ่านไป
แล้วจะรออ่านต่อนะฟ่าไม่รู้ว่าวันนี้จะมาดึกดื่นอีกปะเนี่ย แต่ไงๆคืนนี้ก็จะรอน๊า
เป็นกำลังใจให้เสมอ :L2: :L2: :L2:
-
อ่านกลอนฟ่าแล้ว :monkeysad:
:กอด1:นุ้งฟ่านะ
ยังไงมันก้อผ่านมาแล้วนะจ๊ะ
ต่อไปนี้รักกันมากๆนะ :กอด1:
-
เอ๊ม ร้ายโคตร
อย่าเอามันไว้เลย หึหึ
Kill it !! 55
-
ฟ่าเขียนตอนนี้ต่อไม่ได้อ่ะ
นั่งทำใจตั้งแต่เย็นแล้ว
น้ำตามันไหลจนตาฟ่ามองหน้าจอไม่เห็นแล้ว
ขอเวลาฟ่าอีกแปปนะ
เดี๋ยวฟ่ามาลงให้แน่ๆครับ
ทำไมฟ่าต้องร้องไห้ฟ่าไม่เข้าใจทั้งๆที่มันผ่านมาได้แล้ว
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
-
สู้ๆๆๆๆๆๆนะฟ่า :กอด1:
สิ่งเหล่านั้นมันผ่านมาแล้วนะ
นึกถึงสิ่งดีๆที่มีต่อกันระหว่างฟ่ากะเตอร์สิจ๊ะ
นึกถึงความรักที่มีให้กัน
ถ้าฟ่าเล่าไม่ไหวก้อไม่เป็นไรนะ แต่อยากให้ฟ่าเข้มแข็งมากๆจ้า
ความทุกข์มันอยู่ภายในใจ ถ้าทำใจได้มันก้อเป็นแค่บทเรียนและไม่ทำให้เราทุกข์แล้วหละ
รักฟ่า เอาใจช่วยฟ่า เป็นกำลังใจให้ฟ่าเสมอนะจ๊ะ :กอด1:
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆนะจ๊ะอัลฟ่า
-
เศร้าจังเลยค่ะ
ดีที่พี่ส้มน่ารัก มุขกระจายตลอดงาน
หมั่นไส้เอ็ม :beat: :beat:
หลังจากนี้จะยิ่งเศร้าอีกเหรอคะ :o12:ขอผ้าเช็ดตัวเช็ดน้ำตาดีกว่า
-
สองมือน้อย คอยปาด น้ำตาให้
สองแก้มไหล รินหลั่ง ปรางทั้งสอง
มือน้อยๆ มือของฉัน ที่ประคอง
น้ำตานอง รักสลด หมดเวลา
จะจากแล้ว จะจบแล้ว แก้วตาเจ้า
แม้สองเรา จะรักกัน นั้นแค่ไหน
วันนี้เธอ ไม่ใช่หรอ เลือกจะไป
ห้ามตาไว้ ไม่ให้ไหล สายน้ำตา
ก่อนนี้เคย เรียกที่รัก นักเรียนน้อย
วันนี้รอย ร้าวรัก ประจักษ์ยิ่ง
มันจบแล้ว หมดเวลา จบจริงจริง
ทุกทุกสิ่ง มันดิ่งลง ตรงเวลา
ปล่อยมือฉัน แล้วจาก ไปเสียเถิด
รักเลอเลิศ ที่เธอเลือก รอตรงหน้า
มือเคยกุม กอดก่าย หลายเวลา
บัดนี้มา เป็นอดีต เธอขีดเอง
อย่าเหนี่ยงรั้ง ฉุดฉันไว้ ในใจคุก
ไม่สนุก ต้องโศกเศร้า เพราะเราสอง
ทรมาน ฉันจนช้ำ จำเป็นรอง
น้ำตานอง ปล่อยมือกัน ฉันจำลา
บัดนี้ เดินคนเดียว เปลี่ยวใจนัก
ก่อนคนรัก เคียงคู่ อยู่เคียงสอง
โดดเดี่ยว เดียวดาย ให้ร่ำร้อง
ได้แต่มอง คนรักเรา เขาจากลา
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
แสดงว่าเตอร์อยู่กะเอ็มอ่ะดิ
แสดงว่ามันมีรัยกันแล้วแน่เลย
-
เศร้า มาก :sad4:
เข้าใจแล้วว่าทำไมพี่ฟ่าถึงเกลียดเอ็มนักหนา
ขอตบมันซักทีเถอะ :beat:
-
นุ้งฟ่ายังเขียนออกมาไม่ได้ก็ไม่เป็นไรน๊า
เอาไว้ให้รู้สึกดีขึ้นกว่านี้ค่อยเขียนก็ได้ ยังไงก็จะรอค้าบ :กอด1:
ความรู้สึกตอนนั้นมันคงแย่เอามากๆเลยใช่มั้ย มันถึงทำให้วันนี้ของนุ้งฟ่ายังเศร้าได้อยู่
เข้มแข็งไว้นะค้าบ ทุกคนเอาใจช่วยนะ :m1: :m1:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆๆ
มาช้าไปหน่อยอย่าว่ากันน๊า
ไปต่อกันเลยพวก
คริคริ
"ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงโทรศัพท์ห้อง ใครโทรมานะ ผมเอื้อมมือไปรับโทรศัพท์พยายามทำเสียงให้ปรกติที่สุด
"หวัดดีครับ"
"เตอร์อยู่นี้นะครับ ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวเอ็มจะดูแลให้" จุก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดอะไรไม่ออกทุกสิ่งมาจุกอยู่ที่หน้าอกจนจะกระอัก
"ปัง" ผมไม่เคยกระแทกหูโทรศัพท์ใส่ใครเลย เพิ่งรู้ว่าความซะใจที่ได้กระแทกหูโทรศัพท์ใส่คนที่เราเกลียดมันเป็นอย่างไร
"เลว มึงมันเลว มึงมันเลวจริงๆ" ผมเริ่มร้องไห้โวยวายกับตัวเอง
ภายในใจก็คิดว่า ถ้ามรึงจะกลับไปรักกันก็ไม่ต้องทำอะไรขนาดนี้ก็ได้
ทำไมต้องทำร้ายหัวใจกันขนาดนี้ ให้มันมาเยาะเย้ยกันขนาดนี้เลยหรอ มันเจ็บจนแค้น แค้นจนสุดจะบรรยาย
คนอื่นทำเราเราไม่ค่อยจะช้ำเท่าไร นี้คนรักเก่าของคนรักเรามาทำมันสุดๆเลยครับ
ผมเอามือปาดน้ำตา แล้วบอกกับตัวเองว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราจะไม่เสียใจให้กับคนพวกนี้อีก พอกันทีเตอร์พอกันที
แค่แม่เตอร์คนเดียวผมก็จะแย่แล้ว ยังต้องมารับมือกับเห็บหมัดไร้สาระพวกนี้อีก ฟ่าไม่สู้แล้ว อยากได้เอาไป เอาไปเลย
ผมกดโทรศัพท์ โทรหามัน ผมเอาเบอร์ที่ห้องโทรไปกะว่าจะพูดให้รู้เรื่องไปเลยแต่คนที่รับโทรศัพท์หน่ะสิมันไม่ใช่เตอร์
"ฮัลโหล เตอร์หลับอยู่ครับ มีอะไรจะฝากไว้มั้ยครับพี่ฟ่า" อ้าวอีนี้อีกแล้ว
"ขอคุยกับเตอร์หน่อย"
"คงไม่ได้หรอกครับ เอ็มไม่กล้าปลุกอ่ะ" อย่ามาทำเสียงใสซื้อใส่ฟ่านะ เดี๋ยวพ่อเหาะไปตื๊บภายในห้านาที
"อยากได้เค้ามากนักหรอ"
"อืม..ใช้คำว่าไม่อยากเสียเค้าไปดีกว่าครับ เพราะเอ็มมาก่อนพี่" กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนางร้ายเวลาโมโหต้องกรี๊ด ตอนนี้ผมอยากเป็นนางร้ายมาก
"อดีตมันก็คืออดีตนะ"
"แต่ตอนนี้พี่กำลังจะเป็นอดีตนะครับ"
"ไม่ต้องทำขนาดนี้หรอกน้อง พี่ไม่เอาทองไปลู่กระเบื้องอยู่แล้ว คนชั่วสองคนก็เหมาะสมกันดี เอาไปเถอะพี่ยกให้"
ผมตัดสินใจกระแทกหูใส่มันอีกครั้ง ไม่อยากต่อเถียงกับมัน เดี๋ยวมิฉะนั้นได้ออกไปตื๊บคนแน่
ครั้งนี้ไม่มีน้ำตาแล้ว เหลือเพียงแต่ความแค้น ลืมเรื่องแม่เตอร์ไปสนิท ณ ตอนนี้ในสมองมีแต่ อิเอ็ม เท่านั้น
กรูอยากฆ่าเมิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง อิเห็ดดิบ
"ฮังโหล พี่ส้ม"
"ว่าไงจ้ะน้องรัก เสียงเศร้าอีกแล้ว"
"มันไปอยู่ห้องแฟนเก่า"
"อ้าว รู้ได้ไง"
"แฟนเก่ามันโทรมาเย้ยฟ่า"
"จริงดิ"
"อืม ทำไงดีพี่"
"ลุยเลยม๊ะ รู้บ้านมันป่าว"
"มันอยู่หอพัก แต่ไม่รู้ว่าห้องไหนอ่ะ"
"เอาไงดี พี่ติดงานอ่ะ เดี๋ยวเจ๊เสร็จงานลุยเลยม๊ะ เจ๊สั่งลุย"
"โอเค ลุยเป็นลุย"
"พี่แหย่เล่นหน่ะ ปล่อยเค้าไปเถอะถ้าเค้าจะไปก็ปล่อยเค้าไป...เชื่อพี่
เราเองมีดีมากมายทำไมต้องไปแย่งชิงกับคนพวกนั้น
เรามีดีเกินกว่าที่จะไปร่วมแข่งกับคนเลวๆนะ จำไว้ฟ่า จำคำพี่นะ
เราดีเกินกว่าที่จะลดตัวไปเสวนากับคนพวกนั้น"
"โห ของกำลังขึ้นเลยนะเนี่ย"
"ใจเย็นๆๆไปอาบน้ำให้ใจเย็น หาอะไรเย็นๆกินซะหรือไม่ก็เข้าห้องสวดมนต์ อย่าไปตามเกมส์เค้า"
"ครับพี่"
"ท่องไว้นะ เราเป็นนางเอก เราเป็นนางเอก"
"เป็นพระเอกได้มั้ย"
"ไม่ได้ต้องนางเอกเพราะ มันมีนางอิจฉามาแย่งพระเอกไปแล้ว"
"ขอบคุณพี่มากนะฟ่าสบายใจแล้ว"
"จร้า มีไรก็โทรหาพี่นะ อย่าไปลุยคนเดียว"
"คร๊าบบบบบบบบ"
พี่ส้มไม่ให้ลุย แต่ทำไมในใจผมมันสั่งลุยอย่างเดียวหว่ะเนี่ย นั่งคิดว่าจะไปดีไม่ไปดีนะ โทรไปอิเอ็มมันก็รับอีก
คนของเราหล่ะทำไมไม่รับโทรศัพท์ ปวดหัวไปหมดแล้วเนี่ย
ผมปล่อยให้เวลาผ่านไปจนดึกดื่น ป่านนี้เค้านอนกอดกันสบายไปแล้วมั้ง ทำไมเราต้องมานั่งคิดถึงมันด้วยนะ
เค้ามีความสุขกันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
"ลุยเลยฟ่า" ใครอ่ะ ดีวิลน้อยมาอีกแล้วหรอ
"อย่านะ" อ้าวแองเจิ้ลน้อยมากันทำไมเนี่ยอยากอยู่คนเดียว
"ลุยเชื่อกูมึงลุยเลยฟ่า มันแหย่หนวดเสือชัดๆ ของๆเราให้เค้าเอาไปกกได้ไงฟ่ะ" เออก็จริงแหะ
"เชื่อพี่ส้มเถอะ พี่ส้มยังไม่เห็นด้วยเลย เราเป็นนางเอกไงจำไม่ได้หรอ" แต่นางเอกมานั่งทุกข์แบบเนี้ยนะ
"มานั่งทุกข์ทำไมลุยให้มันรู้เรื่องไปเลย กลัวไรหว่ะ" ไม่กลัวแต่ไม่รู้จะไปทำไม
"นั้นสิจะไปทำไม อาบน้ำสวดมนต์เข้านอนเถอะ เช้าตื่นขึ้นมาสิ่งดีๆจะมาสู่เธอเอง" อืม
"รอจนเช้ามันไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว อยากเสียมันไปหรอ" ไม่อยาก แต่ไม่รู้จะไปต่อตีเพื่ออะไร
"เชื่อฉันเถอะอาบน้ำแล้วนอนซะ" อืมก็ได้
"เดี๋ยว แน่ใจหรอ ว่าจะยกให้คนอื่นจริงๆ"
"ซานตาน เธอไม่เข็ดใช่มั้ย นี้แหนะ พลังแห่งความรักและศรัทธา"(http://www.sailormoon.it/Anime/Gif/venus/psv4.gif)
"ฮ่าๆๆๆพลังกระจอก ข้าไม่มีทางแพ้ซ้ำสองหรอก ไฟแห่งความแค้นจงเผามัน"(http://www.sailormoon.it/Anime/Gif/mars/psma2.gif)
"โอ๊ยๆๆๆๆ ฟ่าเชื่อฉันนะเชื่อฉ้านนนนนนนนน"
"ไปได้แล้วฟ่าไปทวงของของนายคืนมา ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ผมตัดสินใจเป็นไงเป็นกันว่ะ อย่าน้อยถ้าจะจบก็ขอปิดคดีมันวันนี้ไปเลย คาราคาซังอยู่ทำไมให้เจ็บ ลุยไอ้เสือฟ่า
ผมเดินออกจากห้องภายในใจมันสั่งลุยแล้ว ไม่เหลือซักเหตุผลที่ฉันจะรักคนอย่างเธอ ปล่อยให้ถ่านไฟเก่ารื้อฟื้นแบบนี้ได้ไง
อิเอ็ม เวทอะมินิท เดี๋ยวกรูไปแน่เมิงเจอกรูแน่ ผมเดินไปหอมันไม่นานก็ถึงหน้าหอแล้วครับ
อ้าว แล้วมันมีคีย์การ์ดจะเข้าไปไงอ่ะ อ้าว แล้วมันอยู่ห้องไหนอ่ะ รู้แต่ว่าชั้นสอง นั่งรอเดินรอแถวนี้แล้วกัน
เดี๋ยวใครเข้าออกค่อยแฝงตัวไป มาแล้วๆๆมีคนเข้าไปแล้ว ผมเดินเนียนไปกับเค้า ยามไม่สังเกตุหรอกมัวแต่อ่านหนังสือพิมพ์นี้เค้าจ้างมาอ่านหนังสือพิมพ์รึไงลุง เห้อ เอาหล่ะสิชั้นสองแล้ว ห้องเยอะแยะไปหมดเคาะทุกห้องถ้าเค้าสแครชกันอยู่จะถูกเตะม่ะเนี้ย เดี๋ยวไปยืนตรงระเบียงดูสถานการณ์ก่อนแล้วกัน.......................
วันนี้เศร้า เพราะเหตุใด ไม่ใคร่รู้
เขียนเขียนอยู่ น้ำตาหลั่ง นั่งร้องไห้
น้ำตาเอ่อ ต่าพร้ามัว กลัวอะไร
หยุดมือไว้ เปลียนมาเช็ด เม็ดน้ำตา
ต้องแข็งใจ อดกลั้น กลั่นเรื่องรัก
ไม่นานนัก ก็สู้ไหว ใจประสาน
ออกมาแล้ว รักครั้งนั้น ครั้งวันวาน
รักที่ผ่าน รักที่มัน นั้นติดตรึง
อยากจะหยุด อยากจะเพียร เลิกเขียนแล้ว
โอ้ผ่องแผ้ว ขึ้นมาได้ ใจไม่หมอง
เพราะคนรัก เคยอยู่ คู่ประคอง
มานั่งมอง สองมือเรา เข้าจับกุม
อย่าหยุดเขียน เพียรทำต่อ หนอที่รัก
อย่าหยุดพัก ให้รักเป็น อุทาหรณ์
บอกเพื่อนพี่ น้องทั้งหลาย ใจอาวรณ์
ไม่ได้สอน แต่รักแท้ แน่มีจริง
-
:angry2: :angry2: :angry2:
บุกไปแหละดีแล้ว นุ่งฟ่า จัดการให้เรื่องอย่าคาราคาซัง
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
เป็นกำลังใจให้เสมอ อย่าท้อละ :L2: :L2: :L2: :L2:
-
นุ้งฟ่าน่าสงสาร :monkeysad: ทำไมนุ้งฟ่าไม่ให้แม่เตอร์ไปจัดการล่ะ แม่เค้าไม่อยากให้เตอร์มีแฟนผะชายนิ :laugh:
แค่บอกไปว่าเลิกกะฟ่าเค้าก็มีคนอื่นที่เป็นผะชายเหมือนกัน ใสไฟหน่อยเสร็จแบบไม่ต้องออกแรง :jul3:
แอร๊ยยยส์ ไมเราดูร้ายจังเลย แต่สมัยนี้นางเอกต้องเป็นแบบอั้ม พัชราภา ต้องแรงค่ะ
-
เอาใจช่วยน้องฟ่า :call:
แอบอ่านมาตั้งแต่ตรุษจีน มาทันเอาตอนงานเข้า :sad4:
อยาก :z6: นังเอ็ม :fire:
-
มา :กอด1: ให้กำลังใจ
อัลฟ่า ...ก่อนนอน ..
สู้ๆน้อง ..ไม่ไหวเรียกเล้า กองหนุนเพียบ :serius2:
-
อืมรอติดตามชมว่าจะเกิดไรขึ้น...
แต่เป็นเราช่างมัน...
-
ใจเด็ดนะนั่น ลุยถึงที่เลย
แล้วจะเกิดไรขึ้นต่อไป รอลุ้น
ฝาก :กอด1:น้องเตอร์ด้วยน๊า ที่เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า เข็นตอนนี้ออกมาจนได้
รักกันให้มากๆน๊า :-[
-
ตัวร้ายในละครหลุดมาเองเลยอ่
ฟ่า เปน เเก้วเกล้าไปสู้มันเลย เพี๊ยงง ชนะชัวร์ ป๊าป !!
-
ตัวร้ายในละครหลุดมาเองเลยอ่
ฟ่า เปน เเก้วเกล้าไปสู้มันเลย เพี๊ยงง ชนะชัวร์ ป๊าป !!
ทำไมไม่ให้ฟ่าเป็นน้ำเพชรอ่ะ แก้วเกล้าปากห้อยไม่เอาอ่ะ อิอิ
เป็นรินลดาก็ได้แบบชมพู่อารยาอ่ะ
อิอิ
เทคแคร์นะครับ
ใจเด็ดนะนั่น ลุยถึงที่เลย
แล้วจะเกิดไรขึ้นต่อไป รอลุ้น
ฝาก :กอด1:น้องเตอร์ด้วยน๊า ที่เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า เข็นตอนนี้ออกมาจนได้
รักกันให้มากๆน๊า :-[
ตอนนั้นคิดว่าจบคือจบ
อยู่ที่ห้องก็รังแต่จะนั่งร้องไห้
ไปลุยดีกว่า
อิอิ
เททคแคร์นะครับ
อืมรอติดตามชมว่าจะเกิดไรขึ้น...
แต่เป็นเราช่างมัน...
ช่างมันได้ไง
แฟนนะไม่ใช่ทิชชู
ไหนๆจะเสียก็ต้องเคลียร์ให้มันจบ
เทคแคร์ครับ
มา :กอด1: ให้กำลังใจ
อัลฟ่า ...ก่อนนอน ..
สู้ๆน้อง ..ไม่ไหวเรียกเล้า กองหนุนเพียบ :serius2:
รู้งี้มาเล่นตั้งนานแระ
ไม่งั้นได้ปิดบัญชิดำไปตั้งนานแร้ววว
อิอิ
เทคแคร์ครับ
เอาใจช่วยน้องฟ่า :call:
แอบอ่านมาตั้งแต่ตรุษจีน มาทันเอาตอนงานเข้า :sad4:
อยาก :z6: นังเอ็ม :fire:
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
แล้วมาลุ้นรักไปกับฟ่านะ
เทคแคร์นะครับ
นุ้งฟ่าน่าสงสาร :monkeysad: ทำไมนุ้งฟ่าไม่ให้แม่เตอร์ไปจัดการล่ะ แม่เค้าไม่อยากให้เตอร์มีแฟนผะชายนิ :laugh:
แค่บอกไปว่าเลิกกะฟ่าเค้าก็มีคนอื่นที่เป็นผะชายเหมือนกัน ใสไฟหน่อยเสร็จแบบไม่ต้องออกแรง :jul3:
แอร๊ยยยส์ ไมเราดูร้ายจังเลย แต่สมัยนี้นางเอกต้องเป็นแบบอั้ม พัชราภา ต้องแรงค่ะ
ทำไมตอนนั้นคิดแบบนี้ไม่ได้นะเรา
โหน่าจะมาไวกว่านี้
ไม่งั้นไม่ต้องเหนื่อยด้วย
อิอิ
เทคแคร์ครับ
:angry2: :angry2: :angry2:
บุกไปแหละดีแล้ว นุ่งฟ่า จัดการให้เรื่องอย่าคาราคาซัง
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
เป็นกำลังใจให้เสมอ อย่าท้อละ :L2: :L2: :L2: :L2:
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
มีทองท่วมหัวไม่ยอมเสียทั้งผัวทั้งทองให้ใคร
เอิ๊กๆๆๆๆ
เทคแคร์นะครับ
-
นอนดึกเนอะ ป่านนี้นุ้งฟ่ายังไม่นอน
:z2: :z2: :z2:
-
อ่านตอนนี้แล้ว :fire:
อยากจา :z6: :z6: :z6: เอ็มเหลือเกิ้นนนนน
ลุ้นไปกับนุ้งฟ่าจริงๆ ขนาดเรื่องผ่านมาแล้วนะเนี่ย
รอตอนต่อไปเอาใจช่วยนุ้งฟ่าสุดๆเลยจ้า :กอด1:
อยากจะหยุด อยากจะเพียร เลิกเขียนแล้ว
โอ้ผ่องแผ้ว ขึ้นมาได้ ใจไม่หมอง
เพราะคนรัก เคยอยู่ คู่ประคอง
มานั่งมอง สองมือเรา เข้าจับกุม
อย่าหยุดเขียน เพียรทำต่อ หนอที่รัก
อย่าหยุดพัก ให้รักเป็น อุทาหรณ์
บอกเพื่อนพี่ น้องทั้งหลาย ใจอาวรณ์
ไม่ได้สอน แต่รักแท้ แน่มีจริง
อ่านกลอนนุ้งฟ่าข้างบนนี้ หมายความว่าเตอร์มาปลอบใจฟ่าอยู่ข้างๆด้วยใช่มั้ยเนี่ย :กอด1:
-
ฟ่าร์
:กอด1:
อินังเอ็ม
:fire:
:angry2:
:fcuk:
-
สงสารฟ่า
แต่ตอนนี้ไม่สงสารเตอร์
มีอยากที่ไหนทิ้งให้ฟ่าเจ็บอยู่คนเดียว
ขอสักหน่อย นี่แหน่ะๆ :beat: :beat:นังเอ็มด้วย :z6: :z6: :z6:
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มข้างบน
อิอิ
ชอบๆๆๆๆๆๆตบให้หัวทิ้มเยย
ยังไม่ได้นอนเยยงานเยอะมากกกกกกกกกกก
แต่แอบนอนไปเมื่อตอนเย็นๆๆแล้ว
อิอิ
-
จะไหวมั้ยนี่
.
.
.
.
เดี๋ยวช่วยอีกแรง นี่แนะ :beat: :beat: :z6: :z6:
สู้ๆจ้า
-
o18 o18 o18
o18 o18 o18
o18 o18 o18
-
ขอชมกลอนฟ่า อ่านแล้วเศร้าสะเทือนตับ
-
จะเกิดไรขึ้นละทีนี้
-
อย่าไปตบมันเล๊ยนังเอ็มอ่ะ (มันเลวเกินไปที่เราจะลดตัวไปสู้รบปรบมือกับมัน)
ตบเตอร์ดีกว่าเย๊อะ (ไอ่นี่ยิ่งเลว ไปหาอิเอ็มทำไม) :beat: :beat: :beat: + :z6: :z6: :z6:
-
ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้ :serius2:
-
:angry2: :angry2: :angry2:
ฆ่ามานนนนน เอาให้หนักทั้งคู่เลยฟ่า
จะหาหน่วยหนับหนุนบอกนะ เด๊วไปด้วย
:beat: :beat: :beat:
-
นุ้งฟ่า มาอัพตอนดึกๆไม่หลับไม่นอน
กลอนที่เขียนแปลว่าเตอร์ให้กำลังใจอยู่ข้างๆใช่มั๊ย
:man1: :man1:
-
เจ้บปวดดีจริงๆด้วย
เป็นเราคงโคตรปรีสว่ะ
โดนเข้าใจผิด ทำร้ายร่างกาย แล้วเจือกไปหากิ๊กเก่าอีก
แมร่งมีจ้างมือปืนอ่ะ
ร้ายนะ น้องเตอร์ เหอะๆ
ดีนะเป็นฟ่า เป็นเค้า มีอันจบ
-
....อ่านจบ...
...แค่อยากรู้...คำตอบจาก..เตอร์...เท่านั้น...
...ไอ้เราก็นึกว่าจะไป..เคียร์กับแม่...
...ไหงกลายเป็นไปซบอก...เอ็มหว่า..
...ถ้าเป็นเรื่องจริง...เป็นเรา...เลิก..อย่างเดี่ยว...
...โดยไม่หาเหตุผล เพราะมีทั้งสัญญา..ความเชื่อใจ...
...ต่อไปนี้...จะเชื่อ...ใจ...กันต่อไปได้หรือ... :เฮ้อ:
-
ก็ดีนะ ลุยให้มันรู้เรื่องกันไปเลย ว่าจะเอายังไงกันแน่ :z6:
:o12: :o12: :o12: ทำไมเตอร์ต้องไปหาเอ็ม ไม่มีที่ไหนไปอีกแล้วเหรอ
-
ฟ่าอนุญาติแระ งั้นขออีกรอบ
นี่แน่ะๆเตอร์ :beat: :beat: :z6: :z6: :z6:
นี่ถ้าปัจจุบันยังทำตัวแบบนี้อีกแนะนำให้เจี๊ยนค่ะ เจี๊ยนสถานเดียวเท่้านั้น
รู้ว่ากลุ้มใจแต่ทำไมต้องไปหานังเอ็มด้วย เพื่อนคนอื่นก็มี ชริ
นังเอ็มก็น่าหมั่นไส้มากๆ น่าแล่เนื้อให้ปลากินจริงๆ :fire:
-
สวัสดีครับผมนายคอปเตอร์รูปหล่อ
มีแต่คนชมผมทั้งน้านเลยเนอะ
หรือว่าด่านะ
แต่ก็ช่าง
มาว่าเตอร์ดีนัก
วันนี้จะกีดกันให้ถึงที่สุด
อย่าได้อ่านกันเลย
คุณเค้าไปช่วยงานบอลด้วย
5555+
กลับมาก็เหนื่อย
อดอ่านกันแน่วันนี้
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ลุย
:beat:
:z6:
:mc4:
-
นี่แน่ :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มๆๆๆๆๆคอปเตอร์
จะกีดกันกันเหรอ มันน่า :z13: นัก
ก็ตอนนั้น น้องเตอร์ทำแบบนั้นทำไมละจ๊ะ นุ้งฟ่าเค้าเสียใจน๊า
ใครๆเลยเข้าข้างนุ้งฟ่ากันหมดอะจิ
แต่ตอนนี้น้องเตอร์น่ารักใช่ม๊า น้องเตอร์ไม่ทำให้นุ้งฟ่าเสียใจใช่ม๊า
งั้นแสดงว่าน้องเตอร์รักนุ้งฟ่าที่ซู๊ดดดดดดดด เนอะ :m1: :m1:
ปล. แต่ถ้านุ้งฟ่ากลับมาจากงานคืนนี้แล้วเหนื่อย ก็พักผ่อนละกันนะค้าบ
ยังไงก็รอได้ :m13: ฝากน้องเตอร์ดูแลนุ้งฟ่าด้วยน๊า :impress:
-
....น้องเตอร์ ทำฟ่าๆไว้เยอะ...
....ก้ให้...ความรัก ความเชื่อใจ ความมั่นคง..
....กลับคืนมาให้ฟ่า เยอะๆนะ.....
....แล้วจะรักเตอร์ตลอดไปเหมือนกับฟ่า...
....พยายามจะเข้าใจว่าตอนทำเป็นอารมณ์ของเด็กๆๆ..
....วิ่งไปหาที่พักใจ..ผิดที่ผิดทางไปหน่อย....
....โอ๊ะโอ๋..ไม่งอลลลนะไม่งอล ให้ฟ่างอลไปคนเดียว..
....เราต้อง...เข้มแข็งงงงงงงงงงงงง เห็นไม๊ว่าให้ ง หลายตัวเลย..
....แข็งมากกกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ... : :z3:
-
กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ฆ่ามันนนนนนนนนนนนนน
:m31:
อินังเอ็มมมมมมมม
:angry2:
มาก่อนมาหลังแล้วไงยะ .... สำคัญที่เตอร์รักใครโว้ยยยยยย
เตอร์รักฟ่า เตอร์รักฟ่า เตอร์รักฟ่า
อิตรู๊ดหน้าด้านถอยปายยยยยยยยยยยยยยยย
ป.ล. อ๊ายยยยย ,, ถ้ากีดกันอีก เดี๋ยวจะโดนนะอ้ายเตอร์ (ความผิดเก่า ชาวเล้ายังไม่เคลียร์นะเออ) 5 55+
-
โดยเตอร์ โหดร้ายอ่ะ :fire: :fire: :fire:
น้องฟ่าอย่าไปยอมน๊า บุกไปเอาคืนมาเลย หุหุ
คนของเรานิ่เนอะ ๆๆๆ
อินังเอ็มนี่ :beat: :beat: :beat: ซักที :beat: :beat:
เปนกำลังใจให้น้องฟ่านะคร๊าา
:L2: :L2:
-
เตอร์อ่ะ ทำไมต้องไปหาอิเอ็ม ซึ่งเป็นหอกข้างแคร่ฟ่าอ่ะ
ฟ่าคงเจ็บปวดน่าดู :beat:
:L2:
-
ชีวิตครบทุกรสชาติจริงๆ เลย
อ่านไปอ่านมา เริ่มชอบเจ๊ส้มมากขึ้น ไม่รู้เพราะอะไร แต่เป็นชะนีที่ฮาได้โล่มากๆ
ปล. ชมจากใจจริงๆ นะ ฟ่ามีพรสวรรค์ในการแต่งร้อยกรองมากๆ เลยนะเนี่ย เก่งมากๆ
ปล๒. ท้อได้แต่อย่าถอยนะ สู้ๆ ๆ FIGHTING !!!
-
นุ้งฟ่าไปช่วยงานบอล กลับมาคงเหนื่อยแน่ๆเลย
พักก่อนแล้วค่อยมาต่อก้อได้นะจ๊ะ :L2:
เราเชียร์อยู่หน้าจอให้ม.เราชนะ แต่ก้อพลาดไป
แต่แข่งขันเพื่อความสามัคคีแพ้ชนะไม่เป็นไรอยู่แล้ว
แต่ว่าฟ่าอย่าไปยอมแพ้ใครๆเด็ดขาดนะเรื่องเตอร์อ้ะ
ยกเว้นว่าเค้าจะไม่รักเราแล้วเท่านั้นหละ
ขอบคุณเตอร์ที่มาส่งข่าวด้วยนะ แต่เตอร์มีโทษผิดติดตัวจากในอดีตอยู่ไม่ใช่เหรอ
ข้อหาทำนุ้งฟ่าที่น่ารักเจ็บปวดกายและใจ แล้วยังจามาข่มขู่แฟนๆอีกนะเนี่ย
เด๋วจาโดน :m16:
จุ๊บๆๆๆๆๆนุ้งฟ่าดีกว่า นุ้งฟ่าน่ารักที่สุด สู้ๆๆๆๆๆนะจ๊ะ :กอด1:
-
ในเมื่อตัดสินใจลุยแล้ว ก็ต้องลุยให้เต็มที่!!!!
เอาให้มันรู้กันไปเลย ว่าไผ๋เป็นไผ๋!!!
:beat: :beat: :beat:
-
นุ้งฟ่าไปช่วยงานบอล
ขอบคุณน้องเตอร์ที่มาบอก
ชอบจังเวลาที่น้องเตอร์เรียกฟ่าว่าคุณเค้า
น่ารักดี :-[
-
เซงบอลแพ้...เนทต่างจังหวัดก็ช้าาาา...
กลับกรุงเทพแล้วจะรีบไปอ่านเรื่องนะน้องฟ่า
-
:o12: อยากฟังเหตุผลเตอร์จัง คิดอะไรอยู่น๊า
:z6: อีโมสำหรับเอ็ม ไม่ชอบเลยอ่ะ พวกระรานชาวบ้านเนี่ย
:กอด1: กอดปลอบใจอัลฟ่านะคะ แต่คงต้องเหนื่อยกับความรักอีกเยอะแน่ๆ ดูท่าแล้ว :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
มาปูเสื่อ นอนรอ พี่ฟ่า :t3:
-
คอปเตอร์ :L1: อัลฟ่า
:กอด1:ทั้งคู่ ..เพื่อความเสมอภาค 55
-
เบื่อพวกมาป่วนบอร์ดจริงๆเชียว
ถึงจะเหนื่อยแค่ไหนนุ้งฟ่าก็ต้องมา
ไม่เบี้ยวแน่
แล้วใครที่คิดจะกีดกันขอโทษทีเดี๋ยวพ่อเหวี่ยงกระจุย
อิอิ
เดี๋ยวจัดหน้าแปปเดี๋ยวมาต่อขอเวลา3นาทีเน้อพี่น้อง :mc4:
-
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยย
นุ้งฟ่ามาจริงๆด้วย
ไม่เหนื่อยเหรอจ๊ะ นุ้งฟ่าจ๋า งานบอลอ้ะเป็นสตาฟด้วยใช่มิ
นุ้งฟ่าน่ารักที่สุดเลย :กอด1:
บวก 1 ให้ฟ่าล่วงหน้าเลย จะได้ครบ 100 :L2:
รอๆๆๆๆๆๆๆ นะ
-
มากรี๊ดรอ
ดีใจที่คนขัดขวางไม่สำเร็จ :m20:
:กอด1:ต้อนรับ
-
ผมเพิ่งสมัครmember อ่ะ
แต่ก็อ่านเรื่องของ พี่ฟ่ากะ พี่เตอร์มานานแล้ว
คู่พี่ น่ารักดีนะค้าบ
-
^
^
:z13: MifA
เจาะไข่ เด็กใหม่แต่อยู่มานานแล้ว
ระหว่างรอนุ้งฟ่านะจ๊ะ :laugh:
-
เปลี่ยนเป็นผมจิ้มพี่เองจะได้ไหมค้าบ :really2: :really2: :really2: :m20:
-
รอนุ้งฟ่าน้าคร่าๆๆๆ :mc4:
ขอให้มาลงดั้ยด้วยเถิ้ดดดดดดดดดดดดดด :z3: :z3:
ม่ายงั้นนะ :z13:
-
เปลี่ยนเป็นผมจิ้มพี่เองจะได้ไหมค้าบ :really2: :really2: :really2: :m20:
อิอิ ใจดีมากมาย :laugh:
มาเมนท์ให้จิ้มแล้วจ้าน้อง MifA
ว่าแต่นุ้งฟ่าจ๋า มันเกิน 3 นาทีมาหลายรอบแล้นน้า :z2: รอ ร้อ รอ นะ
-
นุ้งฟ่าจัดหน้าสามนาที
แต่ทำอย่างอื่นต่ออีกครึ่งชม.
หรือเหนื่อยจนสลบไปแล้วหนอ :m28:
-
นุ้งฟ่ายังม่ายมาเลยยยยยยยยย :m15: :m15: :m15:
รึว่า.... :serius2: :serius2: :serius2: จะโดนคนใจร้ายล่อลวงไปซะแล้วววววววววววววววววว o22 o22 :a5: :a5: :เฮ้อ:
-
อยากบอกทุกคนว่า เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมรู้สึกถึงความไม่แน่นอนของชีวิต
เราไม่ควรยึดมั่นถือมั่นจริงๆ
ตลอดที่ฟ่าถ่ายทอดเรื่องราวตอนนี้เป็นตัวหนังสือ
น้ำตาฟ่าไม่เคยหยุดไหลเลยนะครับ
อยากให้ทุกคนใช้ใจอ่านในตอนนี้ด้วย
มันกลั่นมาด้วยความรู้สึกทั้งน้ำตาจริงๆ
ทั้งรักทั้งแค้นแต่ต้องตัดใจทั้งๆที่อยากกลับมาเหมือนเดิม
และพร้อมจะให้อภัยไม่ว่าเค้าจะทำผิดอะไรก็ตาม
แต่มันก็ต้องตัดใจ ตัดใจในรักที่ไม่หมดรักง่ายๆๆ
ผมคิดถึงภาพครั้งก่อนที่เคยเห็นมันกับอิเอ็มมายืนกันอยู่ตรงนี้ ผมนั่งไปสักพักคิดโน้นนี้นั้นไปเรื่อยๆๆ
ก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตู นั้นไงมันอยู่นั้น อิเอ็มมันอยู่นั้น หลบมุมก่อนเรา
ผมรู้แล้วมันอยู่ห้องนั้น มันอยู่ห้องน้านนนเองงงงง รอให้มันลงไปก่อนเดี๋ยวเมิงตายไอ้แฟนชั่ว
เดี๋ยวเมิงตายคามือกรูแน่ เสียงฝีเท้าคนเดินเงียบไป เสียงสัญญาณการเปิดประตูหอออกไปดังตี๊ด
ผมตัดสินใจไปเคาะประตูห้องนั้น บิดลูกบิดก่อนดีกว่า เห้ยไม่ได้ล็อคแหะ เข้าทางเราแล้ว
เปิดไม่เปิด เปิดไม่เปิด เปิดไปเร้ยยยยยยยย
เอ้า...เปิดก็เปิดฟร่ะ
หน้าชา ชาจนร้อนไปทั้งตัว ภาพที่เห็นคือ..........
แฟนผมนอนใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวบนเตียง เตียงคนอื่นที่ไม่ใช่เตียงผม เตียงของแฟนเก่า แล้วผมจะยืนดูอีกนานมั้ย
ผมเดินไปล็อคประตูห้องก่อนดีกว่า เดี๋ยวมีคนกลับมาผมจะยุ่ง
"กลับเถอะฟ่า" นางฟ้าน้อยยังไม่ตายอีกหรอเนี่ยโดนไฟแห่งความแค้นไปอ่ะ
"กลับไปไม่ได้นะเว้ยจัดการมันสองคนก่อน" ทำไมต้องมาพร้อมกันด้วยเนี่ย
"กลับเถอะปล่อยเค้าไป"
"ลุยเลย"
"ปล่อยเค้าไป"
"กรูบอกให้ลุย นี้แหนะ ไฟแห่งความแค้นนนนนนนนนซุปเปอร์"
"โอ้ยยยยยยยย" นางฟ้าน้อยเธอตายแน่ครั้งนี้
(เอาตอนนี้มาเติมทีหลังจะได้ไม่ต้องเศร้ากัน)
"เตอร์ เตอร์ ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง" เสียงที่สั่นเครือพร้อมจะหลั่งน้ำตาได้ตลอดถ้าสมองสั่ง
ผมเอามือไปเขย่าแขนมันให้ตื่น มันยังคงนิ่ง ในใจผมคิดได้แต่ ฉากในละครที่ต้องเอาน้ำสาดหน้ามัน
ท่านว่าผมทำหรือไม่ทำ คำตอบคือทำ ผมเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาราดที่ตัวมัน
นี้แล้วกันน้ำแร่ออร่ามันจะได้ได้แร่ธาตุ เผื่อจะฉลาดขึ้น
เสียงน้ำไหลไปกระทบกับใบหน้าสาดกระเซ็น วัตถุที่สัมผัสของเหลวใสรู้สึกตัว สะดุ้งเล็กน้อย ลืมตามาเห็นวัตถุอีกสิ่งหนึ่งยืนถือขวดน้ำแร่อยู่ตรงหน้า วัตถุสิ่งนั้นสีหน้าซี๊ดขาว ไม่มีเลือดหล่อเลี้ยง แล้วสายตาก็มองไปรอบๆห้องแล้วมาหยุดที่ตัวเอง จนมาหยุดสายตาอยู่ที่วัตุถุตรงหน้าซึ่งกำลังถือขวดน้ำแร่
"ฟ่า"
"เออ ฟ่าเอง"
"คือ......"
"คืออะไร คือว่าฟ่านี้มันโง่ใช่มั้ย โง่ โง่ที่รักเตอร์หมดหัวใจ ใช่มั้ย ใช่มั้ย(เสียงดังขึ้นเรื่อยๆ)"
"ฟ่าฟังก่อนสิ"มันเอื้อมมาจับมือผม แต่ผมชักมือหลบ
"ฟังคำแก้ตัวงั้นหรอ ฟังมามากพอแล้วนะครับ" พูดเพราะให้มันเกรงใจไม่ขึ้นมึงกูกับผมอีก
"ฟ่าอย่าร้องไห้ได้มั้ย เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าร้องไห้"
"เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าร้องไห้ แต่คนที่ทำฟ่าร้องไห้ทุกครั้งมันคือเตอร์นะ"
"ฟ่า เตอร์ขอโทษ"
"พอเถอะ เราสองคนคงทำบุญมาเท่านี้ เท่านี้จริงๆ"
"ไม่นะฟ่า ไม่ เตอรไม่มีทางเสียฟ่าไปนะ" มันลุกมากอดผม กลิ่นเหล้าเข้ามาเตะจมูกอ่อนๆ มันคงเมาหลับไปแน่
คนเมามักทำอะไรไม่คิด แล้วมันอยู่กันสองต่อสอง มันจะทำไรโดยไม่คิดกันรึเปล่านะ
ผมยืนเฉยร้องไห้ มันค่อยๆๆคลายอ้อมแขนออกจากตัวผมแล้วเอามือมาเช็ดน้ำตาที่แก้ม
ตอนนี้ผมเจ็บเจ็บจนจะขาดใจ ไม่เข้าใจทำไมมันทำแบบนี้กับผมไม่เข้าใจจริงๆ
"อย่ามาโดนตัวฟ่าอีก น้ำตานี้แหละ ฝีมือเตอร์ไง เป็นไงผลงานออกมาดีมั้ยหล่ะ"
"ฟ่า" มันโผจะเข้ากอดผมอีก ผมถอยหนี
"อย่ามาโดนตัวฟ่าอีก แค่ฟ่ามายืนที่นี้ฟ่าก็ขยะแขยงจะแย่อยู่แล้ว"
"ฟ่าเรากลับไปคุยกันที่ห้องเราเถอะนะ" มันเดินไปหาเสื้อผ้า
"ไม่มีคำว่าเราแล้วนะเตอร์ ไม่มีคำว่าเราแล้ว มันจบแล้ว"
"ไม่ เตอร์ไม่จบ เตอร์ไม่มีทางจบแบบนี้แน่" กลับมาอีกแล้วครับ คุณหฤษฎ์จะกลับมาทำร้ายโสรยาอีกแล้ว
"ยอมรับความจริงเถอะนะ ว่าเตอร์เป็นคนให้มันจบแบบนี้เอง"
"ไม่........... กลับห้อง" มันเดินมากระชากข้อมือผมอีกแล้ว น้ำแร่หลุดจากมือ ข้อมือที่มันเคยทำไว้ตอนนี้มันบวมอยู่นะเว้ย
"โอ้ย ปล่อยฟ่านะ"มันเห็นผมร้องด้วยความเจ็บ มันเลยปล่อยมือ หน้าเสียเลยครับมันอ่ะ
"เจ็บหรอ เตอร์ขอโทษนะ" มันเอื้อมมือมาจับข้อมือผมเพื่อไปดูอาการ
"พอเถอะฟ่าไม่ไหวแล้วนะ เราสองคนพอได้แล้ว ฟ่าเจ็บจนจะขาดใจแล้ว ทั้งกายและใจฟ่าเจ็บ เจ็บจริงๆ"
"เตอร์ทำฟ่าเจ็บเตอร์มันเลว มันเลวเหมือนที่ฟ่าบอกจริงๆ โว้ยยยยเว้ย"
มันเหวี่ยงเสื้อทิ้งแล้วเอามือทุบลงไปบนที่นอน ทำไมมรึงไม่ทุบกำแพงอ่ะ โหไม่ใจเลย
ผมจับข้อมือขึ้นมาดู มันช้ำๆเป็นจ้ำๆ มาเจ็บซ้ำมันคงระบม มันเดินมาดูมือผมอีกครั้ง
"ปล่อยมือฟ่าเถอะ ฟ่าไม่เจ็บแล้ว แล้วก็ปล่อยฟ่าไปได้แล้ว
ฟ่าอ่อนแอเกินกว่าจะรับการทรมานจากเตอร์ได้แล้ว
หาของเล่นชิ้นอื่นมาเล่นเถอะนะ ชิ้นนี้ไม่สนุกแล้วหล่ะ"
ผมก้มลงไปหยิบขวดน้ำที่ผมกำลังจะเหยียบอยู่ตรงหน้าแล้วจะก้าวออกไปจากที่นี้
"ฟ่าอย่าทำแบบนี้ได้มั้ย" มันเดินมากอดผมจากข้างหลังที่ตอนนี้ผมจับลูกบิดประตูพร้อมที่จะเดินออกไป
ในใจคิดว่าถ้าผมก้าวออกจากห้องนี้เมื่อไร ทุกอย่างต้องจบลง จบลงแล้วอัลฟ่าเอ๋ย
"ปล่อยเถอะ มันจบแล้ว" ผมหันไปบอกมันเบาๆพร้อมกับแกะมือของมันออกจากเอวผม
ผมไม่ทันบิดลูกบิดประตูก็มีคนบิดมันซะก่อน
"คนของเตอร์มาแล้ว ฟ่าต้องไปแล้วหล่ะ เค้าบอกฟ่ามาทีหลัง ตอนนี้ฟ่าเป็นอดีตไปแล้วนะ "
"ฟ่า"
"คนของเธอมาแล้วนะ......ที่รัก" สิ้นคำว่าที่รัก น้ำตาผมไหลจนจะเป็นสายเลือด
เสียงลูกบิดประตูยังคงดังต่อเนื่องสลับกับเสียงทุบประตู
เอาอีกป่าวต่อเลยมั้ย
เดี๋ยวอารมณ์มันค้างไปถึงเช้า ฟ่าจะบาปหนาไปกว่านี้
อิอิ
-
มาแล้วจริงๆด้วย
จุ๊บๆๆๆๆๆ :กอด1:
ขอบคุณจ้า
เด๋วขอไปอ่านก่อนแล้วจากลับมาเมนท์นะจ๊ะ
ยังไงก้อต้องสู้ๆๆๆๆๆๆนะจ๊ะ :L2:
------------------------------------
ตอนต่อไปจายิ่งเศร้ากว่านี้อีกใช่มั้ยเนี่ย
มันค้างคาจริงๆด้วยจ้าฟ่า
"คนของเธอมาแล้วนะ......ที่รัก"
สงสารฟ่าจังเลยอ้ะ ยิ่งอ่านยิ่งเศร้า :monkeysad:
-
ต่อเลยจ้า เดี๋ยวอารมณ์ขาดตอน กำลังเศร้า :monkeysad:
-
นุ้งฟ่า
กลับมาก๊อนนนนนนนนนนนนนนน :m31: :m31:
มันค้างค้าบบบบบบบบ :angry2:
-
กรี๊ดแค่นี้ก็ค้างแล้วค่ะน้องฟ่า :serius2:
ถ้าต่อไหวก็เอาค่ะ ค้างอยู่แล้วไม่มีอะไรจะเสียแระ
ไม่ได้ดั่งใจเลยเตอร์นี่
ถัดจะนี่จะฉะกับนังเอ็มสินะคะ :fire:
-
เง้อออออออออออออออออ :a5:
อาวววววววววววววววววววววววววววววววววฟ่าๆๆๆๆ
มาต่อเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2: :serius2:
-
ให้แค่นี้เลย :pighaun: :pighaun: :pighaun:
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
เปลี่ยนเป็นผมจิ้มพี่เองจะได้ไหมค้าบ :really2: :really2: :really2: :m20:
อิอิ ใจดีมากมาย :laugh:
มาเมนท์ให้จิ้มแล้วจ้าน้อง MifA
ว่าแต่นุ้งฟ่าจ๋า มันเกิน 3 นาทีมาหลายรอบแล้นน้า :z2: รอ ร้อ รอ นะ
มาจิ้มอะไรกันที่นี้เนี่ย
เดี๋ยวก็เกิดอุบัติเหตุรักมาเคาะประตูอีกคู่หรอก
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
รอนิดรอหน่อยทำมาบ่นกันนะเนี่ย
ต่อสู้กับอุปสรรคที่ขัดขวางอยู่อ่ะสิ
ตอนนี้มันแพ้งอลเป็นตุ๊ดอยู่ในห้องโน้นแหนะ
มาอยู่ในเล้าของเราดีกว่าปล่อยให้มันนอนหงอยคนเดียวนั้นแหละ
โทษฐานป่วนเล้าดีนัก
-
จิ้มตูดดดดดดดดดดดดดดนุ้งฟ่า เย้ๆๆ :mc4: :mc4:
-
นุ้งฟ่าต่อสู้กะอุปสรรคอิท่าไหนเนี่ย
หายเงียบไปเลย :m28:
-
:mc4: :mc4: :mc4: เย้ๆๆๆ จะ 100 หน้าแล้วน้าคร่านุ้งฟ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
มาเลยน้าๆๆๆๆ ฉลอง 100 หน้ากันนนนนนนนนนนนนนนน :L2: :L2:
-
มัวแต่ไปง้อคัยน๊าาา :oo1: :oo1:
-
เข้ามาตอนตีสาม กะว่าจะซุ่มแล้วหนี
:sad4: คงต้องค้างซะแล้วเรา
เจ้าอุปสรรคนี่มันน่าจับตีจริงๆๆ :serius2:
-
ผมคิดถึงภาพครั้งก่อนที่เคยเห็นมันกับอิเอ็มมายืนกันอยู่ตรงนี้ ผมนั่งไปสักพักคิดโน้นนี้นั้นไปเรื่อยๆๆ ก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตู
นั้นไงมันอยู่นั้น อิเอ็มมันอยู่นั้น หลบมุมก่อน
ผมรู้แล้วมันอยู่ห้องนั้น มันอยู่ห้องน้านนนเองงงงง รอให้มันลงไปก่อนเดี๋ยวเมิงตายไอ้แฟนชั่ว เดี๋ยวเมิงตายคามือกรูแน่ เสียงฝีเท้าคนเดินเงียบไป เสียงสัญญาณการเปิดประตูหอออกไปดังตี๊ด ผมตัดสินใจไปเคาะประตูห้องนั้น บิดลูกบิดก่อนดีกว่า เห้ยไม่ได้ล็อคแหะ
เปิดไม่เปิด เปิดไม่เปิด เปิดไปเร้ยยยยยยยย หน้าชา ชาจนร้อนไปทั้งตัว ภาพที่เห็นคือ..........
แฟนผมนอนใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวบนเตียง เตียงคนอื่นที่ไม่ใช่เตียงผม เตียงของแฟนเก่า แล้วผมจะยืนดูอีกนานมั้ย ผมเดินไปล็อคประตูห้อง เดี๋ยวมีคนกลับมาผมจะยุ่ง
"กลับเถอะฟ่า" นางฟ้าน้อยยังไม่ตายอีกหรอเนี่ยโดนไฟแห่งความแค้นไปอ่ะ
"กลับไปไม่ได้นะเว้ยจัดการมันสองคนก่อน" ทำไมต้องมาพร้อมกันด้วยเนี่ย
"กลับเถอะปล่อยเค้าไป"
"ลุยเลย"
"ปล่อยเค้าไป"
"กรูบอกให้ลุย นี้แหนะ ไฟแห่งความแค้นนนนนนนนน"
"โอ้ยยยยยยยย" นางฟ้าน้อยเธอตายแน่ครั้งนี้
"เตอร์ เตอร์ ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง" ผมเอามือไปเขย่าแขนมันให้ตื่น มันยังคงนิ่ง ในใจผมคิดได้แต่ฉากในละครที่ต้องเอาน้ำสาดหน้ามัน
ท่าว่าผมทำไม่ทำ คำตอบคือทำ ผมเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาราดที่ตัวมัน นี้แล้วกันน้ำแร่ออร่าจะได้ได้แร่ธาตุ เผื่อจะฉลาดขึ้น
เสียงน้ำไหลไปกระทบกับใบหน้าสาดกระเซ็น วัตถุที่สัมผัสของเหลวใสรู้สึกตัว สะดุ้งเล็กน้อย ลืมตามาเห็นวัตถุอีกสิ่งหนึ่งยืนถือขวดน้ำแร่อยู่ตรงหน้า วัตถุสิ่งนั้นสีหน้าซี๊ดขาว ไม่มีเลือดหล่อเลี้ยงแล้วมองไปรอบๆห้องแล้วมองมาที่ตัวเอง จนมาหยุดสายตาอยู่ที่วัตุที่ถือขวดน้ำแร่
"ฟ่า"
"เออ ฟ่าเอง"
"คือ......"
"คืออะไร คือว่าฟ่านี้มันโง่ใช่มั้ย โง่ โง่ที่รักเตอร์หมดหัวใจ ใช่มั้ย ใช่มั้ย"
"ฟ่าฟังก่อนสิ"
"ฟังคำแก้ตัวงั้นหรอ ฟังมามากพอแล้วนะครับ" พูดเพราะให้มันเกรงใจไม่ขึ้นมึงกูกับผมอีก
"ฟ่าอย่าร้องไห้ได้มั้ย เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าร้องไห้"
"เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าร้องไห้ แต่คนที่ทำฟ่าร้องไห้ททุกครั้งมันคือเตอร์นะ"
"ฟ่า เตอร์ขอโทษ"
"พอเถอะ เราสองคนคงทำบุญมาเท่านี้ เท่านี้จริงๆ"
"ไม่นะฟ่า ไม่ เตอรไม่มีทางเสียฟ่าไปนะ" มันลุกมากอดผม กลิ่นเหล้าเข้ามเตะจมูก มันคงเมาหลับไปแน่ คนเมามักทำอะไรไม่คิดแล้วมันอยู่กันสองต่อสอง มันจะทำไรโดยไม่คิดกันรึเปล่านะ
ผมยืนเฉยร้องไห้ มันค่อยๆๆคลายอ้อมแขนออกจากตัวผมแล้วเอามือมาเช็ดน้ำตาที่แก้ม
"อย่ามาโดนตัวฟ่าอีก น้ำตานี้แหละ ฝีมือเตอร์ไง เป็นไงผลงานออกมาดีมั้ยหล่ะ"
"ฟ่า" มันโผจะเข้ากอดผมอีก ผมถอยหนี
"อย่ามาโดนตัวฟ่าอีก แค่ฟ่ามายืนที่นี้ฟ่าก็ขยะแขยงจะแย่อยู่แล้ว"
"ฟ่าเรากลับไปคุยกันที่ห้องเราเถอะนะ" มันเดินไปหาเสื้อผ้า
"ไม่มีคำว่าเราแล้วนะเตอร์ ไม่มีคำว่าเราแล้ว มันจบแล้ว"
"ไม่ เตอร์ไม่จบ เตอร์ไม่มีทางจบแบบนี้แน่" กลับมาอีกแล้วครับ คุณหฤษฎ์จะกลับมาทำร้ายโสรยาอีกแล้ว
"ยอมรับความจริงเถอะนะ ว่าเตอร์เป็นคนให้มันจบแบบนี้เอง"
"ไม่ กลับห้อง" มันเดินมากระชากข้อมือผมอีกแล้ว น้ำแร่หลุดจากมือ ข้อมือที่มันเคยทำไว้ตอนนี้มันบวมอยู่นะ
"โอ้ย ปล่อยนะ"มันเห็นผมร้องก้วยความเจ็บ มันเลยปล่อยมือ หน้าเสียเลยครับมันอ่ะ
"เจ็บหรอ เตอร์ขอโทษนะ" มันเอื้อมมือมาจับข้อมือผมเพื่อไปดูอาการ
"พอเถอะฟ่าไม่ไหวแล้วนะ เราสองคนพอได้แล้ว ฟ่าเจ็บจนจะขาดใจแล้ว ทั้งกายและใจฟ่าเจ็บ เจ็บจริงๆ"
"เตอร์ทำฟ่าเจ็บเตอร์มันเลว มันเลวเหมือนที่ฟ่าบอกจริงๆ โว้ยยยยเว้ย"มันเหวี่ยงเสื้อทิ้งแล้วเอามือทุบลงไปบนที่นอน ทำไมมรึงไม่ทุบกำแพงอ่ะ โหไม่ใจเลย ผมจับข้อมือขึ้นมาดู มันช้ำๆเป็นจ้ำๆ มาเจ็บซ้ำมันคงระบม มันเดินมาดูมือผมอีกครั้ง
"ปล่อยมือฟ่าเถอะ ฟ่าไม่เจ็บแล้ว แล้วก็ปล่อยฟ่าไปได้แล้ว ฟ่าอ่อนแอเกินกว่าจะรับการทรมานจากเตอร์ได้แล้ว หาของเล่นชิ้นอื่นมาเล่นเถอะนะ ชิ้นนี้ไม่สนุกแล้วหล่ะ" ผมก้มลงไปหยิบขวดน้ำที่ผมกำลังจะเหยียบอยู่ตรงหน้าแล้วจะก้าวออกไปจากที่นี้
"ฟ่าอย่าทำแบบนี้ได้มั้ย" มันเดินมากอดผมจากข้างหลังที่ตอนนี้ผมจับลูกบิดประตูพร้อมที่จะเดินออกไป ในใจคิดว่าถ้าผมก้าวออกจากห้องนี้เมื่อไร ทุกอย่างต้องจบลง จบลงแล้วอัลฟ่าเอ๋ย
"ปล่อยเถอะ มันจบแล้ว" ผมหันไปบอกมันเบาๆพร้อมกับแกะมือของมันออกจากเอวผม ผมไม่ทันบิดลูกบิดประตูก็มีคนบิดมันซะก่อน
"คนของเตอร์มาแล้ว ฟ่าต้องไปแล้วหล่ะ เค้าบอกฟ่ามาทีหลัง ตอนนี้ฟ่าเป็นอดีตไปแล้ว "
"ฟ่า"
"คนของเธอมาแล้วนะ......ที่รัก" สิ้นคำว่าที่รัก น้ำตาผมไหลจนจะเป็นสายเลือด เสียงลูกบิดประตูยังคงดังต่อเนื่องสลับกับเสียงทุบประตู
********
********
********
********
********
ผมเปิดประตู พร้อมน้ำตาที่อาบสองแก้ม คนข้างนอกคืออิเอ็ม มันมองมาที่ผมถึงกับหน้าเสีย
คงคิดว่าว่าผมมาได้อย่างไร ในมือมันถือถุง7-11 ภายในถุง เท่าที่ตาผมเห็น มีของใช้จำพวกแปรงสีฟัน กางเกงใน ขนม
แต่ที่ผมถึงกับอึ้งคือเจลหล่อลื่นกับถุงยางอนามัย ผมก็ไม่เข้าใจเหตุการณ์ตอนนี้นะว่าทำไมสายตาผมต้องไปมองเห็นของสิ่งนี้หรือเป็นสิ่งที่เบื้องบนกำหนดมาให้สายตาของผมต้องไปเหลือบมองเห็นเข้า เป็นท่าน ท่านจะทำเช่นไร
"รอเตอร์ด้วย" มันเดินตามผมมา โดยมีอิเอ็มเป็นอากาศธาตุ มันจับมาที่แขนให้ผมรอมันด้วย
อิเอ็มที่ตอนนี้ยืนหน้าละห้อยอยู่ระหว่างผมกับเตอร์
"เตอร์แล้วเราหล่ะ" มันพูดขึ้นมาเบาๆ ผมหยุดชะงักแล้วหันไปมองหน้ามันด้วยความแค้น
อย่าจะขยี้มันให้แหลกตรงนี้จริงๆคนอะไรหว่ะหน้าด้านขนาดนี้
"มันเป็นอดีตไปแล้ว แล้วมันก็ไม่เคยเริ่มเลยด้วยซ้ำระหว่างเราอ่ะ มันมีแค่คำว่าเพื่อนนะเอ็ม"
"แล้วเมื่อคืนหล่ะ"
"เตอร์ปล่อยแขนฟ่า" ผมสะบัดมือมันออกแล้วหันไปหาอิเอ็ม "เหมาะกันดีนะ ชายโฉดกับคู่ขาชั่ว เอาของของเธอคืนไป"
"ทำไมฟ่าพูดแบบนี้ เตอร์เป็นของฟ่านะ"
"หรอ งั้นหรอ แต่การกระทมันไม่ใช่นะ"
"เข้ามานี้" มันดึงผมเข้าไปในห้อง เพราะตอนนี้มีคนออกมาดูพวกเราแล้ว
"อยากเลิกกับเตอร์มากใช่มั้ย" มึงจะปิดประตูฆ่ากันใช่มั้ยเนี่ย ตะคอกกันอีกแล้วนะ
"เตอร์ต่างหากที่ทำมันพัง มึงทำมันพัง มึงมันเลว" ผมเริ่มโมโหที่มันตะคอกผม ผมตะวาดมันทั้งน้ำตา
อิเอ็มยืนหน้าเสียอยู่ข้างหลังไอ้เตอร์
"เตอร์ทำมันพังหรอ ทำไมไม่ฟังกันบ้าง"
"จะให้ฟังอะไร คนของเตอร์ยืนอยู่นั้น ฟ่าไม่ใช้ของร่วมกับใคร โดยเฉพาะผัว" ผมหันหน้าไปทางอิเอ็ม ฟ่าขอโทษที่ต้องหยาบคายนะ แต่วันนี้ไม่ไหวจริงๆ ขอเหอะค๊าบ
"เราไม่เคยมีอะไรกันนะ"
อิเอ็มทำท่าจะค้านคำพูดนี้แต่ก็ต้องนิ่งไปเพราะตอนนี้อารมณ์ของเตอร์แรงเกินกว่าที่อิเอ็มจะรับมือไหวแน่
ผมเดินไปที่อิเอ็มคว้าถุง 7-11 แล้วเทลงพื้น มันเป็นถุงยางกับเจลจริงๆด้วย
ของในถุงถูกเท ออก อย่างกระจัดกระจาย ผมก้มลงไปหยิบของขึ้นมาสองสิ่ง
ถุงยางกลิ่นสตรเบอร์รี่ กับเจลดูเร็กซ์หนึ่งกล่องขึ้นมาทั้งน้ำตาที่อาบสองแก้มเปียกไปหมด
ผมพิจรณาของสองสิ่งอย่างช้าๆให้ความเจ็บมันลามไปให้ทั่วหัวใจ มือสั่นอย่างกับเจ้าเข้า
ห้ามไม่ให้สั่นมันก็ไม่ทำตาม ผมเงยหน้ามองคนทั้งสองตรงหน้า
"นี้อะไร"
"..............................." ไม่มีใครตอบผม คนของผมหันไปมองหน้าอิเอ็มที่ตอนนี้ซีดยังกะศพ เมื่อมันสบตาไอ้เตอร์
"ฟ่าถามเตอร์ว่านี้มันอะไร"
"............................" ยังคงเงียบ
"เงียบทำไม กูถามมึงว่านี้อะไร" เสียงที่ดังและน่ากลัว
"............................." สีหน้าคนสองคนข้างหน้าผม
อยากบอกว่าสองคนนั้นคงไม่เคยเห็นผมโมโหขนาดนี้ หน้าถอดสี หน้าเสียจนบอกไม่ถูก
"มึงสองคนซื้อมาทำไม ซื้อมาใส่น้ำปาเล่นกันหรอ
แล้วเจลนี้มึงซื้อมาทำไม มึงซื้อมาใส่ผมงั้นหรอ กูไม่ใช่ควายนะ"
"เตอร์ไม่ได้ทำนะ"
"มึงไม่ได้ทำแต่มันเป็นคนทำใช่มั้ย มันจัดการทุกอย่างมึงนอนเฉยๆ มึงมันหน้าตัวเมีย พวกมึงมันเลวทั้งคู่"
ผมปาของใส่หน้าคนที่ผมรักอย่างแรง เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมตั้งใจที่จะทำร้ายมัน
ผมอยากเดินไปตบคนสองคนนี้ด้วยซ้ำ แต่ผมพยายามห้ามใจไว้ นี้คือสิ่งที่ผมทำได้ในตอนนั้น
แล้วก็ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับผมในวันนี้
ไอ้เตอร์ยืนเฉย น้ำตาไหลออกมา มีเลือดซึมออกตรงหน้าผาก ถลอกๆนิดหน่อยคงโดนมุมกล่องเจล
ใจผมจะขาดให้ได้นี้ผมทำร้ายคนที่ผมรักหรอ ผมทำมันเจ็บหรอ
ถึงมันจะแค่เท่ามดกัดแต่สำหรับคนที่ผมรักถ้าเค้าเจ็บผมก็แทบจะขาดใจ แต่ตอนนี้ความแค้นและทิฐิมันมากกว่า
"เอาเลยฟ่า มาตบมาตีเตอร์เลย ถ้ามันจะทำให้ฟ่าหายแค้นแล้วกลับมารักเตอร์"
"เราอย่าเกี่ยวข้องกันอีกเลย ต่อไปนี้เราสองคนไม่รู้จักกันอีก"
"ฟ่า เตอร์ขอร้องให้โอกาสเตอร์เถอะนะ"
"เค้าไม่รักแล้วก็ปล่อยเค้าไปเถอะ" อ้าวอิเอ็มอินี้ อยากลองดีช่ายม้ายยยย
"มึงอย่ายุ่ง" เสียงของคนรักของผม หันไปตวาดอิเอ็ม มันช่างเป็นเสียงสวรรค์ยิ่งนัก อิเอ็มหน้าเสีย นั่งนิ่งๆอยู่อย่างนั้นแหละมรึง
"ฟ่าให้เตอร์ให้มามากพอแล้ว เตอร์ทำผิดฟ่าให้อภัยจนเคยตัว
แต่ถ้าเป็นฟ่า แม้ไม่ได้ตั้งใจทำผิด เตอร์แทบจะฆ่ากันเชียว ตะคอก ฉุดกระชาก ไร้ความทะนุถนอม
ทำกับฟ่าอย่างสัตว์ตัวหนึ่ง มันยุติธรรมแล้วหรอ"
"ฟ่าเตอร์ผิดไปแล้วเตอร์ขอโทษ"
"ต่อไปเตอร์ไม่ต้องมาขอโทษฟ่าอีกแล้วนะ ทุกอย่างมันจบแล้ว ละครเรื่องนี้จบลงแล้ว"
"มันจะจบแบบนี้ไม่ได้ เตอร์ไม่ยอมนะ"
"ยอมรับเถอะว่าเราสองคนแม้จะเข้ากันได้ทุกเรื่อง
แต่เราสองคนไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กัน บุญของเราสองคนที่ทำร่วมกันมาหมดแล้วนะ"
"ไม่จริง ไม่จริงใช่มั้ย" สายตาละห้อยของเตอร์ที่ตอนนี้บ่งบอกว่าเสียใจสุดๆ
"อย่ายื้อมันไว้เลยถ้าเตอร์ไม่ได้รักฟ่าจริง"
"เตอร์รักฟ่า"
"คนที่รักกันเค้าไม่ทำแบบนี้หรอกนะ"
"ฟ่าฟังเตอร์บ้างนะ"
ผมรีบชิงพูดก่อนที่มันจะอธิบายอะไรให้ผมใจอ่อนอีก การทะเลาะครั้งนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคน
มันมีอีกคนหนึ่งเข้ามา มันคือหนามยอกอก มันคือหอกข้างแคร่ มันเป็นเสี้ยนที่ตำหัวใจผมมาตลอดเวลา
ผมยอมเตอร์ได้ทุกเรื่อง แต่เรื่องบบนี้มันละเอียดอ่อน ผมยอมไม่ได้ การที่เราต้องใช้แฟนร่วมกับคนอื่น
มันเป็นอะไรที่ผมรับไม่ได้ ถึงเค้าจะไม่บริสุทธิ์เมื่อมาเจอผม ผมไม่เคยแคร์เรื่องพวกนี้เลย
แต่ถ้าต้องให้ไปใช้ชีวิตแบบสามคนผัวเมีย ผมไม่มีทางยอมรับได้ ถ้านอกใจผมไปมีอะไรกับคนอื่น
ผมถือว่าหมดรักผมแล้ว ไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม
"เตอร์ เตอร์เห็นแปรงสีฟันอันนั้นมั้ย ถ้ามันเป็นของเตอร์แล้ววันหนึ่งมีคนมาใช้มัน
คนๆนั้นเป็นใครก็ไม่รู้หรือเป็นคนที่เราขยะแขยงรังเกียจฟ่าถามเตอร์หน่อยนะ จะหยิบมันมาใช้อีกมั้ย?"
"ฟ่า มันคนละเรื่องนะ ฟ่าเข้าใจผิดนะ" ผมก้มลงไปหยิบแปรงสีฟัน
"ฟ่ายกแปรงสีฟันอันนี้ให้เธอนะเอ็ม เผื่อมันจะเอาไว้แก้คันที่เหงือกที่ฟันเธอได้ เธอคงชอบนะแปรงสีฟันมือสองหน่ะ"
ผมโยนแปรงสีฟันลงไปตรงหน้าอิเอ็ม ที่ตอนนี้มันคงกลัวผมจะทำร้ายมันแน่ๆ
"...................................." มันนั่งนิ่งไม่โต้เถียงคงเป็นเพราะสายตาของเตอร์ที่มองไปที่มัน ว่าอย่าทำอะไรให้มันเลวร้ายไปกว่านี้
"หมดรักกันแล้วใช่มั้ย"
"รักมากขึ้นต่างหาก แล้วก็คงจะหมดรักยาก แต่มันเจ็บเท่าๆกับรัก เป็นเจ็บที่ทรมาน
เก็บคำถามนี้ไว้ทบทวนกับตัวเตอร์เองเถอะนะ ว่าที่มันเป็นแบบนี้เพราะเตอร์หมดรักหรือว่าฟ่ากันแน่ที่หมดรัก"
"เตอร์มั่นใจว่าฟ่าคือคนที่เตอร์รัก"
"แต่การกระทำมันไม่ใช่ รักกันสามคนฟ่าทำไม่ได้หรอกนะ แล้วฟ่าก็เคยขอร้องเรื่องนี้แล้วไม่ใช่หรอ เตอร์ก็รับปากแล้วก็สัญญา"
"แต่"
"แต่มาวันนี้ คำสัญญามันกลับถูกฉีกไง ฉีกจนมันเหลือชิ้นดี เตอร์ลองคิดกลับกันบ้างสิ
ถ้าฟ่าทำแบบที่เตอร์ทำอยู่ แล้วเตอร์มาตกอยู่ในสถานการณ์แบบฟ่า เตอร์จะเป็นอย่างไร
เตอร์จะมายืนร้องไห้แล้วพูดด้วยถ้อยคำที่จะขาดใจแบบนี้มั้ย
หรือว่าเตอร์จะฆ๋าฟ่าให้ตายคาเตียงแทนที่จะปลุกให้ลุกมาคุยกัน แต่ฟ่าคิดว่ามันคงเป็นอย่างหลังมากกว่า"
"เตอร์ไม่ทำแบบนั้นหรอก เรากลับบ้านของเราเถอะนะ"
"ไม่มีคำว่าเราและบ้านของเราอีกแล้ว มันตายไปแล้วคำว่าเราอ่ะ มันตายไปแล้วจริงจริง"
"ไม่ เตอร์ไม่ยอมนะฟ่า"
"คนของเธออยู่ตรงโน้นแล้วที่รัก นี้เป็นคำสุดท้ายที่เราสองคนจะได้เรียกกันแบบนี้ ทุกอย่างจบลงแล้วนะ"
ผมเดินเข้าไปใกล้ๆมันสองมือจับไปที่แก้ม แก้มที่ผมเคยหอมแก้มที่ผมเคยจูบ แก้มที่มันเคยเป็นของผม
ตอนนี้มันเปื้อนน้ำตา เปื้อนมลทินเพราะคนอื่นแล้ว เจ้าของเค้ามาทวงของเค้าคืนแล้ว ผมต้องเอาคืนให้เค้าแล้ว
"ฟ่า.....ที่รัก" มันสวมกอดผมอย่างแรง เราสองคนกอดกันร้องไห้
เสียงสะเอื้อนในใจของผมยังคงบอกว่ารักมันอยู่ ผมไม่สามารถทำตามสิ่งที่ผมพูดได้หรอก
แต่ต่อไปนี้ผมต้องอยู่คนเดียวแล้ว ผมต้องเดินคนเดียว ผมไม่มีมันแล้วนะ ผมไม่มีมันแล้วจริงๆ
ภาพความสวยงามของเราสองคนตลอดเวลาเกือบปีที่เราอยู่ด้วยกันมันนาน นานเหมือนมากกว่าหนึ่งปีด้วยซ้ำ
มันนาน นานจนเราลืมไปแล้วว่าเราสองคนคบกันมาตั้งแต่เมื่อไร
ภาพของเราออกมาสวยงามมากมาก จนมาวันนี้มีคนมาป้ายสีดำลงไปให้เป็นด่างเป็นรอย
ความสวยงามของภาพความรักของสองเรา มันเปื้อนไปแล้ว มันแก้ไขไม่ได้แล้ว
ผมไม่โทษเค้าทั้งสองหรอก แต่ผมเองนั้นแหละที่ผิด ผิดที่มาเจอมัน ผิดที่ตัดใจจากคนที่รักผม
แม้ว่าตอนนั้นมันเป็นแค่คำว่าเพื่อนสนิท กรรมคงสนองผมแล้ว แต่ทำไมเพิ่งจะมาสนองผมตอนนี้นะ
ปล่อยให้ผมอิ่มกับความสุขแล้วมาทำให้ผมสำลัก มันช่างเป็นอิ่มที่ทรมานเหลือเกิน จิตใจผมจะแหลกเป็นธุลีดินอยู่แล้ว
รักมากก็เจ็บมากแบบที่เค้าว่ากัน มันแบบนี้เอง
"ปล่อยเถอะ เราสองคนหมดเวลาเท่านี้แล้วนะ ฟ่าอยากให้เตอร์จำภาพฟ่าไว้ในใจบ้าง สักนิดก็ยังดี
อย่าเพิ่งลบภาพฟ่าออกไปจากใจจนหมดนะที่รัก" ขอเรียกมันว่าที่รักอีกสักครั้งเถอะนะ
"ไม่จริงใช่มั้ย มันยังไม่จบใช่มั้ย เตอร์ฝันไปใช่มั้ยฟ่า เตอร์ฝันไปใช่มั้ย" น้ำตาของคนที่ผมรักไหลออกมาไม่หยุดเช่นกัน
"อย่าเสียน้ำตาให้กับคนที่เตอร์ไม่ได้รักอย่างฟ่าเลยนะ"
ผมเอามือปาดน้ำตาไปที่แก้มของคนที่ผมรัก แก้มที่เมื่อก่อนผมจะหอมจะจูบมันก็ได้
"เตอร์รักฟ่า เตอร์ขอโทษ"
ผมปล่อยมือจากแก้ม แล้วปาดน้ำตาตัวเอง คนตรงหน้าผมร่างกายแทบจะยืนไม่อยู่
"ลาก่อน"
สิ้นคำว่าลาก่อน แต่ในหัวผมมันยังคงก้องกังวาลเป็นร้อยเที่ยวพันครั้ง ว่าลาก่อนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เตอร์ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น น้ำตาที่ไหลเป็นสาย ผมเหลือบมองเล็กน้อยก่อนที่จะเปิดประตูออกไป
เป็นสัญญาณให้รู้ว่าเมื่อผมก้าวออกจากตรงนี้แล้วทุกสิ่งอย่างจะจบลงทันที แล้วมันก็จบลง ภายในห้องผมไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร
แต่ภายในใจผมมันเจ็บปวดเสียเหลือเกิน ภายในสมองมีแต่เสียงก้องกังวาลคำว่า ลาก่อน
มีแต่ภาพที่ผมปาดน้ำตาให้มันเวียนซ้ำไปซ้ำมา บรรยากาศรอบนอกมืดสลัวเป็นเวลาดึกดื่นแล้ว
แต่ยังมีผู้คนผ่านไปมา ระยะทางจากหอถึงคอนโดทำไมมันถึงได้ไกลแสนไกลนะ น้ำตาไหลโดนไม่ต้องสั่ง
นี้แหละความเสียใจ
ผมรีบเช็ดน้ำตาเพราะกลัวลุงเพิ่มจะเห็น รีบเดินขึ้นห้องไป สิ่งเดียวที่ทำได้คือ นอน
ให้ความเศร้ามันปกคลุมร่างกายให้ทั่ว แอร์ที่เย็นจนหนาวทำให้ผมว้าเหว่ยิ่งนัก
แสงจากพระจันทร์ที่ทอดผ่านม่านประตูช่างบ่งบอกถึงความอ้างว่างเสียจริง
ปลาทองที่เราเลี้ยงด้วยกันแวกว่ายจนน่าอิจฉาที่ต่างก็มีคู่เล่นน้ำ
แล้วคนคนนี้หล่ะวันนี้เค้าต้องนอนคนเดียวที่นี้ ที่ที่เคยรักกัน
ผมตัดสินใจไปยืนรับลมที่ระเบียง มองออกไปกว้างๆเพื่อให้รู้สึกผ่อนคลาย
ฝากน้ำตาไปกับสายลมเอื่อยๆ เสียงรถวิ่งสวนไปมา ผมปล่อยอารมณ์ไปกับบรรยากาศรอบตัว
มองโลกแล้วใจห่อเหี่ยว
เหลือแต่เราคนเดียว
เดินเดี่ยวอยู่ในโลกกว้าง
คนล้นแน่ถนนหนทาง
แต่ฉันเหมือนเดินห่าง
อยู่ในป่าเขาเขียว
มองตึกโตเสียดยอดระฟ้า
เรามันเหมือนกอหญ้า
สบหน้าจูบดินซึมเซา
โลกนี้มันไม่ใช่โลกของเรา
อยู่หนักโลกเสียป่าว
เศร้าไม่มีสิ้นเลย
เศร้ารักเราวิโยคหัวใจ
จะแลจะเหลียวหาใคร
นั้นมาเป็นเพื่อนปลอมขวัญ
เหลือเพียง"เรา"กับ"เงา"เท่านั้น
ที่คอยเป็นเพื่อนกับฉัน
นั่งกินน้ำตากับเรา
มองตึกโตเสียดยอดระฟ้า
เรามันเหมือนคนบ้า
ก้มหน้าร้องไห้กับเงา
เขานั้นไม่ใช่คนรักของเรา
อยู่หนักโลกเสียปล่าว
เศร้าไม่มีสิ้นเลย..........
ร้องไห้อีกแล้ว นุ้งฟ่าร้องไห้อีกแล้วววววววววววววววววววววววววววฮือๆๆๆๆๆๆกระซิกกระซิก
-
^
^
^
^
:z13: อิอิ ไม่ได้มาจิ้มตั้งนาน :laugh:
อ่านแล้วเศร้าจัง แต่อยากถามน้องฟ่า ทำไม เป็นคนไม่ยอมฟังเหตุผล บ้างเลยล่ะ สิ่งที่ตาเห็น ใช่ว่าเป็นสิ่งที่เราคิดเสมอไป อย่างครั้งที่แล้ว เห็นเตอร์กะเอ็มที่สถานีรถไฟฟ้า ฟ่าก็ "หึง" แบบ ไม่ฟังกันเลย
ช่วยไขความกระจ่างหน่อยสิ นะๆๆ อย่าโกรธ หรือ อย่างอน กันเลยนะ :L2:
-
:monkeysad:มันบีบหัวใจจังเลยอ้ะฟ่า
เศร้ามากเหลือเกิน
ฟ่าคงพิมพ์ไปปาดน้ำตาไปมากมายสินะ
ขนาดคนอ่านยังน้ำตาคลอไปด้วยเลย จาว่าอินเกินไปก้อเหอะ
เข้าใจฟ่านะที่รู้สึกได้มากขนาดนั้น เพราะเตอร์เคยสัญญาแล้ว แต่ก้อทำผิดสัญญา
ทำไมเตอร์ต้องเลือกไปหาเอ็มด้วย ในเมื่อมันเป็นคนที่พร้อมจะแยกเตอร์กะฟ่าออกจากกันอยู่แล้ว
อ่านตอนนี้แล้วโคดเคืองเตอร์ย้อนหลังเลยอ้ะ :fire:
เข้มแข็งนะฟ่า เอาใจช่วยฟ่าให้ผ่านความรู้สึกแบบนั้นไปได้อีกนะจ๊ะ :กอด1:
-
ผมไปไหว้พระที่เมืองจีน มา 7-8 วัน เรื่องราวทำไมเกิดเยอะอย่างนี้ละคร้าบ
ถ้าเป็นผมเองแย่แน่เลย เฮ้ิอ....ดีนะคร้าบเนี่ยที่ผ่านกันมาได้
ผมรู้คร้าบว่าความรักมันต้องผ่านอะไรต่ออะไรมากมาย แต่บางอย่างก็หนักหนาเกินไป
รักและเป็นห่วงนะคร้าบ........เอาลุ้นกันต่อ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ฮือ ๆๆๆๆ
เศร้า ๆๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆๆๆ
ตอนที่เตอร์ตื่นขึ้นมานะ ถ้าเป็นเรา เราคงจะแบบตะโกนนำร่องไปก่อนว่า
นี่ เมิงให้กรูโดนแม่เมิงด่าว่าดูถูกสารพัด เพื่อจะให้เมิงมาเสพสุขกะอิตรู๊ด ตื้ด ตื้ด นี่เหรออออออออ !!!!!
อ่ะ ประมาณนี้แน่ๆ 5 55+
สงสารทั้งฟ่า ทั้งเตอร์เลยยยยยยยยยยย
รักกันแต่กลับต้องมาจากกันนนน ....
:m15:
แต่สงสารอินังเอ็มมากกว่านะ 5 55+
คงกะว่าคืนนั้นได้เตอร์สมใจอยากแน่ๆ ดูดิเตรียมพร้อมเสร็จสรรพ 5 55+ (ขอคลายเครียดนิดนึงอ้ะ)
ทั้งสงสารทั้งสังเวชเลยยยย คนอะไร !!
แล้วเตอร์ก้กลืนคำพูดตัวเองจนได้
คนเรานะ ความไว้ใจมันสร้างได้แค่ครั้งเดียวจริงๆ
ป.ล. ถ้ามันอยากได้นักนะ ... เราจะให้มันใช้ไอ้สองอย่างนั้นที่มันซื้อมาต่อหน้าเราเลยอ่ะ ... ดูดิ๊ จะกล้าป่ะ (แล้วถ้ามันกล้าขึ้นมา เราก็คงช้ำเองตามเคย - -")
:laugh:
-
เข้ามาตอนตีสาม กะว่าจะซุ่มแล้วหนี
:sad4: คงต้องค้างซะแล้วเรา
เจ้าอุปสรรคนี่มันน่าจับตีจริงๆๆ :serius2:
ยินดีกับผู้เริ่มต้นที่หน้า100
แต่งกลอนให้ดีกว่า
ดาวประกายแสง แข่งสู้ คู่จันทร์เจ้า
พิศแพรวพราว เพริศแพร้ว แล้วสวยสม
ดาวเคียงเดือน เลื่อนลอยฟ้า ค่าควรชม
รื่นภิรมณ์ โอ้จันทร์เจ้า ขอข้าวแกง
สิ้วนิ้วน้อย ของน้องฟ่า กล้าขอจันทร์
ขอเร็วพลัน นั้นสมพร วอนเถิดหนา
เคยให้แหวน ทองแดง ผูกมือมา
เคยให้ม้า ให้ช้าง ให้ตั่งเตียง
บัดนี้จะ ขอพรชัย ได้ประสงค์
หมายจำนงค์ สิ่งไหน ได้ดั่งหวัง
ร่ำรวยทรัพย์ ประดับตน จนล้นคลัง
สิ่งใดหวัง ตั้งใจ ให้สมพร
ขออำนาจ พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง
ที่ลือเลื่อง ความศักดิ์สิทธิ์ ประสิทธิ์ผล
ขอพรชัย จากพระองค์ ภูวดล
พรมากล้น จนสูงสุด พุทธเทวา
จงคุ้มครอง ป้องเกตุ เขตไหนไหน
ให้ปลอดภัย ให้เมตตา มาทุกที่
ให้ทุกคน รักใคร่ ปราถณาดี
ให้ทุกสิ่ง ที่อยากมี จงสมใจ
ขอให้รัก ครั้งนี้ หรือครั้งไหน
จงยิ่งใหญ่ ไม่ย่อหย่อน อ่อนแรงหลง
ขอให้รัก ชื่นมื่น รื่นกมล
สุขสุดล้น คนอิจฉา ว่าอยากมี
หากมีใคร หมายทำลาย ให้รักร้าว
ขอให้เขา พ่ายแพ้ภัย ไม่สมหวัง
อุปสรรค ใดใดร้าย พ่ายกำลัง
ขอให้ตั้ง ใจรักราว ดาวคู่เดือน
ท้ายสุดก็ ขอขอบคุณ ทุนน้ำใจ
ที่มอบให้ เตอร์ฟ่า มาเสมอ
รักมากน้อย อย่าให้ต้อง ร้องละเมอ
รักฟ่าเตอร์ นานน๊านนาน นานเท่านาน
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
อ่านแล้วเศร้า
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอชคุณสำหรับเรื่องดี ดี
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ฉลองสำหรับการครบ หนึ่งร้อย หน้าครับ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
ทำไมคนอื่นอ่านแล้วเศร้า
แต่...
เราสะใจวะ
กร้ากกกกกกกกกกกกกกก
ถ้าโดนแบบฟ่าเป็นใครก็ต้องทำแบบนี้แหล่ะ
ในเมื่อเตอร์ทำตัวไม่เคลียร์เองช่วยไม่ได้ o16
:กอด1: :L2: ฟ่า ทำดีมากก (กร้ากกก)
:angry2:ส่วนเตอร์ ไปเคลียร์ตัวเองก่อนเหอะ คำว่ารัก 1000 คำก็ไม่พอหรอก ถ้ายังทำตัวแบบนี้
ส่วนอิเอ็ม :z4: ชอบนักใช่ไหมแย่งปั๋วชาวบ้าน :beat: :beat: สั่งสอนให้รู้สำนึก
-
^
^
^
^
:z13: อิอิ ไม่ได้มาจิ้มตั้งนาน :laugh:
อ่านแล้วเศร้าจัง แต่อยากถามน้องฟ่า ทำไม เป็นคนไม่ยอมฟังเหตุผล บ้างเลยล่ะ สิ่งที่ตาเห็น ใช่ว่าเป็นสิ่งที่เราคิดเสมอไป อย่างครั้งที่แล้ว เห็นเตอร์กะเอ็มที่สถานีรถไฟฟ้า ฟ่าก็ "หึง" แบบ ไม่ฟังกันเลย
ช่วยไขความกระจ่างหน่อยสิ นะๆๆ อย่าโกรธ หรือ อย่างอน กันเลยนะ :L2:
หึงไม่ฟังเหตุผล
พูดเหมือนคุณคนนั้นเลย
ชอบว่าฟ่าแบบนี่บ่อยๆๆอ่ะ
ลองคิดตามฟ่านะ ในสถานการณ์ ณ ตอนนั้น ฟ่ามองไม่เห็นเหตุผลหรอกถ้าขืนฟังเหตุผลอาจจะมองเป็นคำแก้ตัวก็ได้
มันมีเรื่องกระทบใจกันอยู่แล้ว แทนที่จะรีบแก้ไข ดันมาเกิดอีกเรื่อง ฟ่าใจเย็นได้เท่านี้อ่ะครับ ถ้าต้องมานั่งรับฟังเหตุผลอีก
ฟ่าคงต้องบ้าแน่แน่ เรื่องนี้ฟ่าผิดเองแหละที่ไม่ฟังเหตุผล อาจเป็นเพราะภาพต่างๆที่เห็นมันทำให้เหตุผลมีน้ำหนักแค่ปุยนุ่นเท่านั้น
เตอร์เคยสัญญากับฟ่าว่าเตอร์จะไม่ยุ่งกับเอ็มอีก แต่ภาพที่นุ้งฟ่าเห็นมันมากกว่ายุ่งนะ คนเรามีปมแบบนี้กันมาก่อน
อาจจะเป็นวัวสันหลังหวะก็ว่าได้ ยังไปนอนห้องเค้าอีก แล้วด้วยพฤติกรรมต่างๆของเจ้าของห้องถ้าบริสุทธิ์ใจก็แล้วไป
แต่นี้ไม่ใช่เค้าพร้อมที่จะผลักเราตกเหวเสมอ ขนาดต่อหน้าเราต่อหน้าแฟนเราเค้ายังพูดจาขนาดนี้
แสดงว่าเค้าต้องการของๆเราจริงจริง นอกจากฟ่าจะเสียใจแล้วมันยังเหนื่อยใจ ขอยอมแพ้ไม่สู้ดีกว่า
แล้วตลอดทั้งคืนที่เค้าอยู่ด้วยกัน คนเมากับคนต้องการ สติสัมปชัญญะไม่มีทั้งคู่ ถึงจะทำเพราะขาดสติฟ่าก็รับเรื่องนี้ไม่ได้
เพราะฟ่าคิดว่า ความรักมันทำให้เรามีสติ ถ้าขาดสติก็ขาดรัก สมมุติว่าเราเมาจนเผลอเลอไปกับใครมันต้องมีสักเสี้ยวหนึ่ง
ของความคิดที่ติงขึ้นมาว่าเรามีคนที่รักรออยู่นะ มันอาจจะเป็นความคิดที่เข้าข้างตัวเอง แต่อย่างน้อยความคิดนี้
ก็ทำให้ฟ่าไม่เคยขาดสติไปกับใครหรืออีกนัยยะหนึ่งก็คือไม่เคยขากรักเตอร์เลย
องค์ประกอบมากมายที่ทำให้ฟ่าต้องตัดใจใช้คำว่า ลาก่อน ฟ่าเดินออกมาทำไมถึงไม่ตามมา นี้ก็อีกเรื่องหนึ่ง
ฟ่าใจอ่อนจะตาย ง้อมากๆหน่อยเดี๋ยวก็หาย ฟ่าให้อภัยเสมอนะ ทุกวันนี้ก็เป็นแบบนั้น แต่บางทีมันมากมากจนเคยตัว
เตอร์ไม่ได้เด็กจนต้องอุ้มขี้คอไปไหนต่อไหน เตอร์กับฟ่าห่างกันไม่ถึงปี เพราะฉะนั้นนิสัยเด็กๆมีบ่อยไปฟ่าก็ไม่ไหว
บางทีฟ่าก็อยากเอาแต่ใจบ้างนะ แต่มันทำไมได้เพราะหน้าที่ที่มีอยู่ หน้าที่ที่ต้องทำรักให้ดีที่สุดทุกวัน
ถ้าทุกคนเป็นฟ่าจะรู้ว่า เตอร์ไม่เคยให้เหตุผลฟ่าก่อนที่ฟ่าจะถามเลย ต้องให้ฟ่าเสียใจก่อนเหตุผลถึงจะตามมา
ครั้งนี้เป็นเรื่องที่ใหญ่ที่สุดแล้วระหว่างเรา ถ้ามีเหตุการณ์นี้ซ้ำอีกคราวนี้เตอร์ฟ่าเป็นตำนานแน่นอน
ถ้าเหตุการณ์ที่สองคนนี้เดินลงมาจากบีทีเอสพร้อมกัน ตอนนั้นฟ่าเพิ่งคบกันนะมันยังมีอารมณ์หวงของมากกว่า
ตอนนี้ก็หวงอยู่นะ เพียงแต่ความชั่งใจความอดทนมันสูงมากขึ้นตามเวลา แต่ก็ยังไม่เท่าเตอร์นะ
หลายๆครั้งที่มีคนเข้ามาหาฟ่า แล้วเตอร์หึง หึงจนมีปัญหา มีบ่อยมากบ่อยจนไม่อยากเล่าเพราะถือว่ามันไม่สำคัญแล้ว
แต่ในทางกลับกันถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดกับเตอร์ ฟ่าจะมองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาก็แฟนเรานี้น่ารักนี้หว่า
หรือไม่ก็มีหึงมีหวงบ้างแต่ไม่เคยพาลแน่นอน ฟ่าจะพาลกับอิเอ็มคนเดียว อิเอ็มคนเดียวที่จะทำให้ฟ่าสติแตก
ครั้งล่าสุดครั้งอิสนิมสร้อยนี้ก็เหมือนกัน มันก็เป็นคนของอิเอ็มอีก ฟ่าทำใจกับคนๆนี้ไม่ได้จริงๆฟ่ายอมรับผิดเรื่องนี้
โอ้วเยอะนะเนี่ย
อึดอัดมานาน
เห้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
........................................
-
นุ้งฟ่ายังไม่นอนอีกเหรอ
มาแต่งกลอนยามจะใกล้รุ่งซะด้วย
ขนาดเศร้าๆยังมีอารมณ์นักกลอนอีกนะเนี่ย ศิลปินจริงๆ
:L1:
ให้กำลังใจนุ้งฟ่าอีกรอบนะจ๊ะ :กอด1:
-
^
^
:z13:
รีฯบนบอกทำไมนุ้งฟ่ายังไม่หลับ?
แล้วรีฯบนหล่ะทำไมยังไม่หลับ?
แล้วเราหล่ะทำไมยังไม่หลับอีก?
แอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:z3: :z3: :z3:
-
^
^
^
:z13: น้องมิ้นท์
ยังไม่หลับ เพราะอยู่เป็นเพื่อนนุ้งฟ่ากันใช่มิ 5555555
ตอนนี้นุ้งฟ่าต้องการกำลังใจจากแฟนๆ :L2:(เหรอออออ คิดไปเองปะ)
(แอบกระซิบน้องมิ้นท์เค้าเพิ่งได้อ่าน "ถึงร้าย...ก็รัก" อ้ะ ตัวดี ตัวร้าย น่ารักเนอะ เด๋วอ่านจบแล้วจาไปเมนท์ให้นะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆๆ)
-
นุ้งฟ่ายังไม่นอนอีกเหรอ
มาแต่งกลอนยามจะใกล้รุ่งซะด้วย
ขนาดเศร้าๆยังมีอารมณ์นักกลอนอีกนะเนี่ย ศิลปินจริงๆ
:L1:
ให้กำลังใจนุ้งฟ่าอีกรอบนะจ๊ะ :กอด1:
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เม้นท์ที่1000
มาแย่งนุ้งฟ่าได้ไงนิ
ว่าจะไปนอนซะหน่อย
แต่งกลอนให้ก่อนดีกว่า
อิอิ
..................
..................
..................
ครบหนึ่งพัน พอดิบดี พี่น้ำตาล
ให้รักนาน เป็นพันปี ไม่มีขม
ขอให้สุข สมหวัง อย่างรื่นรมณ์
รักสุขสม หว๊านหวาน ทุกวันคืน
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่สถิตย์ ทุกแหล่งหล้า
ทั้วทั้งฟ้า เทวาลัย ในเขาเขียว
วันนี้ฟ่า ขอพรหนอ ขอข้อเดียว
โปรดจงเหนี่ยว กิ่งพรให้ ได้สอยชิม
ขอให้สม ปราถณา พี่ยาท่าน
ขอให้งาน การสิ่งใด ในสมอง
ที่ได้คิด ได้กำเนิด เกิดมุมมอง
ล้วนถูกต้อง ครอบครองดั่ง ตั้งเจตนา
คิดสิ่งใด ก็ได้ ดั่งสิ่งนั้น
เป็นพรอัน พลันสยบ ครบทุกสิ่ง
ไม่รู้จะ ขออะไร ให้จริงจริง
โน้มเหนี่ยวกิ่ง พรให้คล้อย ไปสอยเอง
กว่าจะมา ถึงซึ่ง หนึ่งพันเม้นท์
ไม่ใช่เล่น เป็นกำลัง ตั้งใจเขียน
หลายหลายคน ให้ฟ่ามา ต้องพากเพียร
ว่างยามเรียน เข้าเล้า เล่าก่อนนอน
หนึ่งในพัน นั้นหนึ่งคือ ชื่อน้ำตาล
จากวันวาน จวบวันนี้ ที่มอบให้
ขอขอบคุณ จากใจเรา ก้าวต่อไป
หมื่นเมื่อไร ขอเป็นชื่อ คือน้ำตาล
-
ครบหนึ่งพัน พอดิบดี พี่น้ำตาล
ให้รักนาน เป็นพันปี ไม่มีขม
ขอให้สุข สมหวัง อย่างรื่นรมณ์
รักสุขสม หว๊านหวาน ทุกวันคืน
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่สถิตย์ ทุกแหล่งหล้า
ทั้วทั้งฟ้า เทวาลัย ในเขาเขียว
วันนี้ฟ่า ขอพรหนอ ขอข้อเดียว
โปรดจงเหนี่ยว กิ่งพรให้ ได้สอยชิม
ขอให้สม ปราถณา พี่ยาท่าน
ขอให้งาน การสิ่งใด ในสมอง
ที่ได้คิด ได้กำเนิด เกิดมุมมอง
ล้วนถูกต้อง ครอบครองดั่ง ตั้งเจตนา
คิดสิ่งใด ก็ได้ ดั่งสิ่งนั้น
เป็นพรอัน พลันสยบ ครบทุกสิ่ง
ไม่รู้จะ ขออะไร ให้จริงจริง
โน้มเหนี่ยวกิ่ง พรให้คล้อย ไปสอยเอง
กว่าจะมา ถึงซึ่ง หนึ่งพันเม้นท์
ไม่ใช่เล่น เป็นกำลัง ตั้งใจเขียน
หลายหลายคน ให้ฟ่ามา ต้องพากเพียร
ว่างยามเรียน เข้าเล้า เล่าก่อนนอน
หนึ่งในพัน นั้นหนึ่งคือ ชื่อน้ำตาล
จากวันวาน จวบวันนี้ ที่มอบให้
ขอขอบคุณ จากใจเรา ก้าวต่อไป
หมื่นเมื่อไร ขอเป็นชื่อ คือน้ำตาล
แบบว่ารักษาภาพลักษณ์มากๆ
แต่นุ้งฟ่าทำให้เค้า
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
กรี๊ดที่สุดกับกลอนข้างบนอ้ะ นุ้งฟ่าอวยพรอะไรมาก้อขอให้พรนั้นกลับคืนสู่นุ้งฟ่าด้วยเช่นกันนะจ๊ะ
:กอด1:ขอบคุณนุ้งฟ่าผู้น่ารักมากๆเลย
ยังงี้จาทอดทิ้งนุ้งฟ่าไปได้ไง จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:mc4: :mc4:แล้วก้อยินดีกับฟ่าด้วยนะจ๊ะ ที่เลย 1000 เมนท์แล้ว
ขอให้แตะหมื่นไวๆนะ
-
โอ๊ โอ๋ .... ไม่ได้เข้ามาอ่าน หนึ่งอาทิตย์ อ่านกันจนตาลาย
ทำไมเรื่องมันถึงได้เกิดขึ้นมากมายอย่างนั้น แต่ก็ดีไปอย่างที่รู้ว่าสุดท้าย
ทั้งเตอร์และฟ่า ก็ยังอยู่ด้วยกันจนปัจจุบัน ได้ไปกินไก่ผัดเกลือของแม่ฟ่า เมื่อตอนตรุษจีน
เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 ความรัก คือความเสียสละ และอดทน นะครับ ทั้ง เตอร์ :n1: นู๋ฟ่า
+1 เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
ปล. กลอนที่แต่ในเรื่อง อ่านแล้วมันเป็นเหมือนบทสรุปของ ตอนนั้น ๆ ได้เป็นอย่างดี ชอบมากครับ :กอด1:
-
:impress3: อิจฉารีบนๆ มีกลอนเป็นของตัวเองด้วย อยากได้มั่ง >//<
........
ตอนนี้มันบีบหัวใจจังเลยอะนุ้งฟ่า เหตุการณ์แบบนี้ คิดแล้วมันหายใจไม่ออก
แต่สิ่งที่นุ้งฟ่าทำไป น่าจะทำให้น้องเตอร์คิดได้นะ ว่าเค้าทำอะไรเอาไว้บ้าง
แล้ววันที่เค้าคิดได้ เค้าจะรู้ว่าต้องทำอะไรต่อไป เพื่อจะรักษานุ้งฟ่าเอาไว้
ตอนต่อไป ปมเรื่องนี้มันต้องคลายจิ เนอะๆ
นุ้งฟ่าผ่านช่วงเลวร้ายมาได้ นุ้งฟ่าเก่งที่ซู๊ดดดดดด o13 o13
:กอด1:คนเก่ง :L1: :L1:
-
เอากลอนมาฝากนุ้งฟ่าผู้น่ารักบ้างนะจ๊ะ
แทนคำขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่จะยาวนานต่อไปจนครบหมื่นเมนท์ ใช่มิ?????
ไม่ได้แต่งมาตั้งนานมากมาย นุ้งฟ่าเป็นผู้จุดประกายอีกครั้งเลยเนี่ย :laugh:
อ่านกระทู้ของอัลฟ่าน่ารักยิ่ง
ตั้งใจจริงถ่ายทอดงานผ่านอักษร
บอกเรื่องราวเตอร์กับฟ่ารวมบทกลอน
อัลฟ่าสอนด้วยเรื่องเล่าเคล้าน้ำตา
ว่าความรักที่ผ่านล่วงถึงวันนี้
ต้องเผชิญทั้งร้ายดีมากนักหนา
ความรักของน้องทั้งสองเตอร์กับฟ่า
ได้ฟันฝ่าอุปสรรคหลากหลายจริง
ต้องพิสูจน์ความจริงใจในความรัก
ได้ประจักษ์ทุกข์และสุขจากหลายสิ่ง
ต้องช่วยกันนำความรักเป็นหลักอิง
ใช่ทอดทิ้งคำมั่นเคยสัญญา
ใช้ความรักถักประสานเหนี่ยวนำไว้
หลอมดวงใจเป็นหนึ่งเดียวทั้งเตอร์ฟ่า
แม้ต้องช้ำจากถ้อยคำของมารดา
แต่น้องยาผ่านมาได้หลายคืนวัน
ทุกวันนี้ถ่ายทอดมาน้ำตาหลั่ง
น้องฟ่ายังสะเทือนใจไม่ลืมนั่น
น้องเล่าไปเศร้าไปเหตุใดกัน
อดีตนั้นยังสลักฝังร่องรอย
มีคนอ่านมีคนเมนท์เป็นพันแล้ว
หวังน้องแก้วเล่าต่อไปไม่ท้อถอย
แม้เป็นเพียงหนึ่งกำลังใจดวงน้อย
แต่จะคอยเอาใจช่วยด้วยอีกคน
หากน้องฟ่ายังเล่าต่อขอตามอ่าน
พี่น้ำตาลจะตามเมนท์อีกหลายหน
ส่งแรงเชียร์ให้น้องฟ่าได้ยินยล
หวังเพียงผลเตอร์ฟ่าแกร่งเข้มแข็งเอย
:L1:
-
:impress3: อิจฉารีบนๆ มีกลอนเป็นของตัวเองด้วย อยากได้มั่ง >//<
........
ตอนนี้มันบีบหัวใจจังเลยอะนุ้งฟ่า เหตุการณ์แบบนี้ คิดแล้วมันหายใจไม่ออก
แต่สิ่งที่นุ้งฟ่าทำไป น่าจะทำให้น้องเตอร์คิดได้นะ ว่าเค้าทำอะไรเอาไว้บ้าง
แล้ววันที่เค้าคิดได้ เค้าจะรู้ว่าต้องทำอะไรต่อไป เพื่อจะรักษานุ้งฟ่าเอาไว้
ตอนต่อไป ปมเรื่องนี้มันต้องคลายจิ เนอะๆ
นุ้งฟ่าผ่านช่วงเลวร้ายมาได้ นุ้งฟ่าเก่งที่ซู๊ดดดดดด o13 o13
:กอด1:คนเก่ง :L1: :L1:
โอ้พี่แก้ว อย่าอิจฉา ฟ่ามาแล้ว
ใจผ่องแผ้ว ได้แล้วหนา อย่าสงสัย
กลั่นบทกลอน กลั่นจากจิต กลั่นจากใจ
เป็นพรให้ ใจอ่อนหวาน ผ่านสำเนียง
สุขสมหวัง สุขสมเจตน์ จำนงค์หมาย
สุขสบาย สุขกายใจ ได้ประสงค์
สุขสดชื่น รื่นสนุก สุขดำรง
สุขมั่นคง สุขมั่งคั่ง ยั่งยืนนาน
ขอให้พบ รักครั้งใหม่ ไฉไลกว่า
ดุจธารา เย็นใส ไหลระรื่น
ขอให้รัก เคาะประตู คู่มายืน
เช้าหรือคืน กลืนแต่รัก พักผ่อนใจ
ชานชาลา ที่จะปิด คิดเปิดใหม่
แล้วไฉไล ให้ใหม่กว่า คราครั้งเก่า
มีรถไฟ ขนความรัก มาให้เรา
แล้วก็เอา คนขับ ขยับเป็นแฟน
อย่ามัวอยู่ กับอดีต คิดเรื่องเก่า
อย่ามัวเอา ความหลัง มานั่งหงอย
อย่ามัวตรม กับความเศร้า เก่าย้อนรอย
อย่ามัวคอย น้อยใจ ในบุญกรรม
เริ่มได้แล้ว พี่แก้วกลอย ฟ่าคอยอยู่
อย่าอุดอู้ กับครั้งเก่า เอ้าเริ่มใหม่
นุ้งฟ่านี้ จะช่วยเป็น กำลังใจ
อยู่ข้างกาย คอยพิทักษ์ รักชะนี
อิอิ
-
^
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าทีนึง :z13:
ไม่หลับไม่นอนหรือไง
แต่งกลอนเก่งจังค่ะ :L1:
-
จะทิ้งเตอร์ไว้กับเอ็มเหรอ :sad4:
-
เอากลอนมาฝากนุ้งฟ่าผู้น่ารักบ้างนะจ๊ะ
แทนคำขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่จะยาวนานต่อไปจนครบหมื่นเมนท์ ใช่มิ?????
ไม่ได้แต่งมาตั้งนานมากมาย นุ้งฟ่าเป็นผู้จุดประกายอีกครั้งเลยเนี่ย :laugh:
อ่านกระทู้ของอัลฟ่าน่ารักยิ่ง
ตั้งใจจริงถ่ายทอดงานผ่านอักษร
บอกเรื่องราวเตอร์กับฟ่ารวมบทกลอน
อัลฟ่าสอนด้วยเรื่องเล่าเคล้าน้ำตา
ว่าความรักที่ผ่านล่วงถึงวันนี้
ต้องเผชิญทั้งร้ายดีมากนักหนา
ความรักของน้องทั้งสองเตอร์กับฟ่า
ได้ฟันฝ่าอุปสรรคหลากหลายจริง
ต้องพิสูจน์ความจริงใจในความรัก
ได้ประจักษ์ทุกข์และสุขจากหลายสิ่ง
ต้องช่วยกันนำความรักเป็นหลักอิง
ใช่ทอดทิ้งคำมั่นเคยสัญญา
ใช้ความรักถักประสานเหนี่ยวนำไว้
หลอมดวงใจเป็นหนึ่งเดียวทั้งเตอร์ฟ่า
แม้ต้องช้ำจากถ้อยคำของมารดา
แต่น้องยาผ่านมาได้หลายคืนวัน
ทุกวันนี้ถ่ายทอดมาน้ำตาหลั่ง
น้องฟ่ายังสะเทือนใจไม่ลืมนั่น
น้องเล่าไปเศร้าไปเหตุใดกัน
อดีตนั้นยังสลักฝังร่องรอย
มีคนอ่านมีคนเมนท์เป็นพันแล้ว
หวังน้องแก้วเล่าต่อไปไม่ท้อถอย
แม้เป็นเพียงหนึ่งกำลังใจดวงน้อย
แต่จะคอยเอาใจช่วยด้วยอีกคน
หากน้องฟ่ายังเล่าต่อขอตามอ่าน
พี่น้ำตาลจะตามเมนท์อีกหลายหน
ส่งแรงเชียร์ให้น้องฟ่าได้ยินยล
หวังเพียงผลเตอร์ฟ่าแกร่งเข้มแข็งเอย
:L1:
ขอกรี๊ดบ้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปลื้ม
อ่านมาอ่านไปน้ำตาไหลซะงั้น
จี้จุดกลางใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เหมือนพี่น้ำตาลอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลยอ่ะ
..............................................................
ขอกราบกราน กวีหวาน น้ำตาลแก้ว
ได้อ่านแล้ว น้ำในตา พารินไหล
สุดจะปลื้ม สุดจะอิ่ม รอยพิมพ์ใจ
ซึ้งน้ำใจ ในพี่ยา ฟ่าเว้าวอน
จะขอเล่า จะขอทำ ตามรักแท้
จะไม่แพ้ จะไม่ถอย ไม่หงอยเหงา
จะกี่ล้าน อุปสรรค ก็บรรเทา
จะขอเอา กำลังใจ ไว้เป็นทุน
จะขออยู่ คู่เคียงข้าง อย่างวันนี้
จะไม่หนี ไปไกล ให้หน่ายแหนง
จอขอเอา เล้าแห่งนี้ เป็นลายแทง
เสาะแสวง หารักให้ ใจทุกคน
ขอสัญญา ถ้าทุกท่าน ต้องการอยู่
ฟ่าจะคู่ อยู่เล่าเรื่อง ต่อเนื่องติด
จะขอเล่า จนชีพหาย วายชิวิต
จะพิชิต รักแท้ แผ่กระจาย
-
:sad11: :impress3: สู้ๆๆๆๆนะค่ะ เอาใจช่วยยยยยยย :call:
-
^
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าทีนึง :z13:
ไม่หลับไม่นอนหรือไง
แต่งกลอนเก่งจังค่ะ :L1:
นอนไม่หลับถ้ายังไม่ได้จับ......
เอ้ยล้อเล่ง
กลับมาก็นอนไม่หลับอ่า
สงสัยอินไปหน่อย
กู๊ดมอร์นิ่งครับบบบบบบบ
-
จะทิ้งเตอร์ไว้กับเอ็มเหรอ :sad4:
แล้วจะให้ฟ่าทำไงอ่ะ
นอนดูเค้ารักกันงั้นหรอ
เห้อๆๆๆๆๆๆ
ขาดใจตายก่อนพอดี
-
:z13:
พี่ฟ่า
แล้วไปอ่านต่อ
-
^
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าทีนึง :z13:
ไม่หลับไม่นอนหรือไง
แต่งกลอนเก่งจังค่ะ :L1:
นอนไม่หลับถ้ายังไม่ได้จับ......
จับอารายยยยยนุ้งฟ่า :laugh:
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกฟ่านะ
เป็นตัวเองก็ทำแบบนั้นเหมือนกัน
เรื่องแม่ยังไม่เคลียร์เลย
แทนที่จะพูดกับฟ่าให้รู้เรื่องกลับไปอยู่กับเอ็ม :m16:
ไหนยังยังทำฟ่าเจ็บอีก
แต่มันผ่านมาแล้วนะ
เดี๋ยวนี้เข้าใจกันดีแล้ว รักกันมากๆนะ :L1:
ขอสัญญา ถ้าทุกท่าน ต้องการอยู่
ฟ่าจะคู่ อยู่เล่าเรื่อง ต่อเนื่องติด
จะขอเล่า จนชีพหาย วายชิวิต
จะพิชิต รักแท้ แผ่กระจาย
ถ้าฟ่ายังเล่าต่อ ก็ยังอยู่กับฟ่า
-
อ่านแล้วโครตอึกอัดอะ เลิกเลย อิอิ
อินจัด
ปล.พี่ฟ่าว่างๆๆๆ ก็ไปเดินเที่ยวงานกาเสดแฟร์จิ โปรโมทงานที่มอตัวเอง อิอิ
-
หวัดดี นุ้งฟ่า พี่เป็นคนนึง ที่ตามอ่านเรื่องมาตั้งแต่ต้น แต่ไม่ได้เข้ามาให้กำลังใจเลย :o8: :o8:เพราะเป็นนักอ่านเงา มาตลอด แต่วันนี้ไม่ไหวล่ะ อยากให้กำลังใจ สุด สุด แม้วันนั้นจะผ่านมาแล้ว สู้ สู้นะ กับความรู้สึกที่ผ่านมา และวันนี้ ขอให้ความรักที่มีอยู่ เป็นรักที่เข้าใจ รักที่สดสด งดงาม และมั่นคง นะ
ประทับใจ กลอนที่แต่งมาก มาย เลย นี่ก็อีกสาเหตุนึงที่ทำให้เข้ามาเม้นท์ ขอบอกว่า o13 o13 o13 เห็นแล้วคนรุ่นเก่า ปลื้มใจ ที่เห็นเด็กรุ่นใหม่ เก่งขนาดนี้ และ เด็กรุ่นนุ้งฟ่า บางคนเค้าก็ไม่ค่อยใส่ใจกันแล้ว :L2: :L2:
-
อ่านแล้วมันบีบหัวใจมากเลยนุ้งฟ่า บรรยายไม่ถูก เศร้า ทรมาร เจ็บ แค้น รัก :m15:
ไม่เข้าใจเตอร์เหมือนกัน ทำไมต้องกับไปหา นังเอ็ม มันด้วย ทำไม ทำไม ทำไมต้องเป็นนังเอ็ม
ถ้าไม่ใช่ เราว่าคงมีโอกาสให้เตอร์แก้ตัว แต่นี่เป็นเพราะมัน คิดแล้วก็แค้นแทนเหมือนกัน
แต่นุ้งฟ่าก็เก่งนะ ทำได้ขนาดนั้นก็ดีแล้ว ในสถานการณ์อย่างนั้น ถ้าเป็นเรา :beat: :z6:
ให้มันหายแค้น :เฮ้อ:
ปล.เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่านะ แต่งไปร้องไห้ไป ยังไงมันก็ผ่านไปแล้วนะ ขอให้รักกันมากๆ นะ :L2:
-
งานนี้เข้าข้างนุ้งฟ่าสุดฤทธิ์
ความจริงน่าจะอยู่เคลียปัญหา
อ้อนบ่อยๆ นุ้งฟ่าก็ใจอ่อนแล้ว
น่าจะรู้นุ้งฟ่ารักเตอร์ขนาดไหน :z3:
-
เตอร์ทำไรซักอย่างสิ อย่ามัวแต่
คร่ำครวญอยู่ มีสติแล้วเคลียร์
กะเอ็มซะพูดให้มันรู้เรื่องกันไป
เลย เพื่อนมีตั้งเยอะแยะแล้วทำไม
ต้องไปหาเอ็มด้วยนะ ไปหาคนอื่นไม่ได้รึงัยนะเตอร์ คิดหน่อยดิ่
ทำอะไรก้อขอให้มันเด็ดขาดไปเลย
เอ็มน่ะมันไม่อยากเป็นเพื่อนกับ
เตอร์หรอก เอ็มมันจ้องจะงาบเตอร์น่ะ แค่นี้ทำไมคิดไม่ได้รึงัยเตอร์
เพื่อนแบบนี้เตอร์ยังอยากจะให้
ความเป็นเพื่อนอยู่อีกเหรอ
อยู่ให้ห่างไว้จะดีกว่านะ
เคลียร์กะเอ็มเสร็จแล้วก้อหาวิธี
ง้อฟ่าด้วยล่ะ
-
อ่านแล้วเศร้าได้อีก..........
:o12: :o12:
เป็นกำลังใจให้จร้า......
:กอด1:
-
...มันเป็น..อุปสรรค..ที่ต้องฟฝ่าฟัน..
...แต่เห็นด้วยกับความคิด และการตัดสินใจของฟ่าทุกเรื่อง...ณ.ตอนนั้น
...มันเป็น...ความทรงจำที่เตอร์ ต้องจำไว้เป็น..บทเรียนราคาแพงแสนแพง...
...ไม่เช่นนั้น...คำว่า..ครอบครัว..คงไม่เกิดกับเตอร์ฟ่าจนถึงทุกวันนี้..
...ไม่นอยด์นะ..น้องเตอร์สุดหล่อ..ทำก็ต้องรับ..ลูกผู้ชายตัวจริงกระทิ...แด....
...ฟ่านี่มันอารมณ์..ศิลปิน เต็มตัวเลยว่ะ แต่งกลอนได้เก่งมาก...
...อ้อ...แฟน เค้ากำลังเรียนดนตรี ก็จะเป็น..ศิลปินเหมือนกันนี่..
...แต่สุดท้ายที่....กรี๊ดดดดดดดดดดดๆๆๆๆ นี่คุณฟ่าจะบอกสถานะที่แท้จริงใช่ปล่าว.....อิอิ :z3:
-
อ่านแล้วโครตอึกอัดอะ เลิกเลย อิอิ
อินจัด
ปล.พี่ฟ่าว่างๆๆๆ ก็ไปเดินเที่ยวงานกาเสดแฟร์จิ โปรโมทงานที่มอตัวเอง อิอิ
มีแล้วหรอ
รออยู่นะเนี่ย
ทั้งที่กำแพงแสนทั้งที่บางเขนอ่ะ
ไปๆๆๆๆๆ
ไปช็อปต้นไม้กัน
อิอิ
-
หวัดดี นุ้งฟ่า พี่เป็นคนนึง ที่ตามอ่านเรื่องมาตั้งแต่ต้น แต่ไม่ได้เข้ามาให้กำลังใจเลย :o8: :o8:เพราะเป็นนักอ่านเงา มาตลอด แต่วันนี้ไม่ไหวล่ะ อยากให้กำลังใจ สุด สุด แม้วันนั้นจะผ่านมาแล้ว สู้ สู้นะ กับความรู้สึกที่ผ่านมา และวันนี้ ขอให้ความรักที่มีอยู่ เป็นรักที่เข้าใจ รักที่สดสด งดงาม และมั่นคง นะ
ประทับใจ กลอนที่แต่งมาก มาย เลย นี่ก็อีกสาเหตุนึงที่ทำให้เข้ามาเม้นท์ ขอบอกว่า o13 o13 o13 เห็นแล้วคนรุ่นเก่า ปลื้มใจ ที่เห็นเด็กรุ่นใหม่ เก่งขนาดนี้ และ เด็กรุ่นนุ้งฟ่า บางคนเค้าก็ไม่ค่อยใส่ใจกันแล้ว :L2: :L2:
เข้ามาพูดคุยมาเม้นท์กะนุ่งฟ่าบ่อยๆๆจิ
เดี๋ยวนุ้งฟ่าจะแต่งมากกว่ากลอนแปดให้อ่านกัน
เอากาพท์ยานี11
อินทรวิเชียรฉันท์อะไรเงี้ย
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
-
^
^
^
จิ้มๆๆ
พี่ฟ่าเด็ดขาดมาก ดีอย่างงี้เตอร์จะได้เข็ด
-
นายเอกเรื่องนี้กระแดะมากกกกกกกกกก
อารมณ์เกินหญิง
-
กลายเป็นกระทุ้ประชันฝีมือกลอน ต้องตามกรรมการมาตัดสินมั้ยเนี่ย :laugh:
-
:impress3: อิจฉารีบนๆ มีกลอนเป็นของตัวเองด้วย อยากได้มั่ง >//<
........
ตอนนี้มันบีบหัวใจจังเลยอะนุ้งฟ่า เหตุการณ์แบบนี้ คิดแล้วมันหายใจไม่ออก
แต่สิ่งที่นุ้งฟ่าทำไป น่าจะทำให้น้องเตอร์คิดได้นะ ว่าเค้าทำอะไรเอาไว้บ้าง
แล้ววันที่เค้าคิดได้ เค้าจะรู้ว่าต้องทำอะไรต่อไป เพื่อจะรักษานุ้งฟ่าเอาไว้
ตอนต่อไป ปมเรื่องนี้มันต้องคลายจิ เนอะๆ
นุ้งฟ่าผ่านช่วงเลวร้ายมาได้ นุ้งฟ่าเก่งที่ซู๊ดดดดดด o13 o13
:กอด1:คนเก่ง :L1: :L1:
โอ้พี่แก้ว อย่าอิจฉา ฟ่ามาแล้ว
ใจผ่องแผ้ว ได้แล้วหนา อย่าสงสัย
กลั่นบทกลอน กลั่นจากจิต กลั่นจากใจ
เป็นพรให้ ใจอ่อนหวาน ผ่านสำเนียง
สุขสมหวัง สุขสมเจตน์ จำนงค์หมาย
สุขสบาย สุขกายใจ ได้ประสงค์
สุขสดชื่น รื่นสนุก สุขดำรง
สุขมั่นคง สุขมั่งคั่ง ยั่งยืนนาน
ขอให้พบ รักครั้งใหม่ ไฉไลกว่า
ดุจธารา เย็นใส ไหลระรื่น
ขอให้รัก เคาะประตู คู่มายืน
เช้าหรือคืน กลืนแต่รัก พักผ่อนใจ
ชานชาลา ที่จะปิด คิดเปิดใหม่
แล้วไฉไล ให้ใหม่กว่า คราครั้งเก่า
มีรถไฟ ขนความรัก มาให้เรา
แล้วก็เอา คนขับ ขยับเป็นแฟน
อย่ามัวอยู่ กับอดีต คิดเรื่องเก่า
อย่ามัวเอา ความหลัง มานั่งหงอย
อย่ามัวตรม กับความเศร้า เก่าย้อนรอย
อย่ามัวคอย น้อยใจ ในบุญกรรม
เริ่มได้แล้ว พี่แก้วกลอย ฟ่าคอยอยู่
อย่าอุดอู้ กับครั้งเก่า เอ้าเริ่มใหม่
นุ้งฟ่านี้ จะช่วยเป็น กำลังใจ
อยู่ข้างกาย คอยพิทักษ์ รักชะนี
อิอิ
อ๊ากกกกกกกกกกกก :-[ :-[
ได้แล้วๆๆ 5555 มีเป็นของตัวเองแล้ว เหอๆๆ
อยากเอาอย่างน้องน้ำตาล แต่งคืนให้นุ้งฟ่ามั่ง แต่ท่าทางต้องขุดวิชาสมัยละอ่อนมาปัดฝุ่น - -"
ขอบคุณมากน๊านุ้งฟ่า ตอนนี้ปลื้มตัวลอย เกาะเก้าอี้แทบไม่ทันแล้ว
อดทน เข้มแข็ง เชื่อใจ ไว้ใจ รู้ใจ ถนอมน้ำใจ รักกันมากๆน๊านุ้งฟ่า-คอปเตอร์ :m1:
-
:o12: :o12: :o12: :o12:
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกนุ่งฟ่าเลยอะ :sad4: :sad4:
ถ้าไม่เจอกะตัวก็คงมะเข้าใจหรอ
บางทีการทำอย่างนี้อาจทำให้เตอร์มีบทเรียนอยู่ในใจบ้างว่า
จะทำไรอย่าใช้แต่อารมณ์ หรือ ความคิดของตัวเองฝ่ายเดียว
ลองชั่งใจ แล้วคุยกันตรงๆไปเลยจะดีกว่ามาทะเลาะกันเมื่อรู้เรื่องทีหลัง
แต่ดูถ้าคงจะเป็นบทเรียนแคเรื่องเอ็มซะละมั่งเนี่ย :เฮ้อ:
เพราะล่าสุดก็ยังมี นางสนิมสร้อยโผล่เข้ามาด้วยได้นะ
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
สุดท้ายอยากบอกนุ่งฟ่าว่า อ่านแล้วร้องไห้เลยอะ อารมณ์ยูกินขาดมากๆๆๆๆๆ
-
อ่านเรื่องกำลังเศร้าอยู่ดีๆ มานั่งอ่านกลอนยิ้มออกซะงั้นอ่ะ
ดีใจด้วยนะคร้าบที่ผ่านจุดนั้นมาได้ อุปสรรคจะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นนะ
ปล. เกษตรแฟรืมีวันที่ ๓๐ มกรา ถึง ๗ กุมภา นะครับ (แอบโปรโมทงานของมหา'ลัยตัวเองนิสนึง)
-
ฟ่า
มาเกษตรแฟร์ ก็มากินสเต็กเสดสาดด้วยนะ
อิ อิ
:กอด1:
-
น้องฟ้าแต่งกลอนเก่งมากมาย สงสัยแต่ก่อนจะท๊อปภาษาไทย
เข้าใจหัวอกฟ่านะ ก็บอกแล้วว่ามันมีปมกับนังเอ็ม
แล้วก็อย่างที่บอกเพื่อนมีตั้งเยอะทำไมต้องไปหานังเอ็มเวลามีปัญหาด้วย
แต่นับว่าโชคดีมากที่ตัดสินใจไปเคลียร์กันวันนั้น ไม่งั้นนังเอ็มคงได้เสพสุขอีก :fire:
ขออีกสักที :beat: :beat: :z6: :z6:ตบคู่
ถ้าเตอร์เข้ามาอ่านอยากบอกไว้ว่า ในตอนนั้นเตอร์ผิดมาก
ปัญหาและอุปสรรค์ความรักเป็นเรื่องที่ต้องช่วยกันฝ่าฟัน
แล้วการที่ไปหาที่พึ่งเป็นเพื่อนๆมันก็ได้อยู่หรอก
แต่ถ้าคนๆนั้นเป็นคนที่คนรักเราไม่ชอบ มันจะยิ่งแล้วร้ายใหญ่
ถ้าสมมติว่าฟ่าทะเลาะกับเตอร์แล้วหายไปกับบีทั้งคืนเตอร์จะคิดไง
เอาใจเขาใส่ใจเราเข้าไว้จะทำให้ชีวิตคู่อยู่ยืดนะคะ
:L2: :L2: กำลังใจให้กับความรักของทั้งคู่
-
โอ๊ยย น้องฟ่า ตอนนี้อ่านแล้วน้ามตาคลออ่ะ
ถ้าเปนพี่ ม่ายไหวน๊า :sad11:
ขนาดพี่เปนคนอ่านยังกดขนาดเน้
แล้วน้องฟ่าอ่า ๆๆ แต่ม่ายเปนไรเนอะ ๆๆ
ยังไงก้อผ่านมาแล้ว สู้ ๆๆ
ปอลอ. แต่งกลอนกันเก่งจังวุ้ยย :z1: :z1:
-
จิตตก ไปตามระเบียบ
-
อืมมม เข้าใจอารมณ์ตอนนั้นเลยหล่ะ
อ่านแล้วกดดัน เหอๆ
ก็อย่างที่บอกคับ ยังคงดีใจที่พี่ทั้งสองยังคงรักกันอยู่
ปล. พี่ฟ่าอย่าลืมมากิงอาหารที่(เกษตรแฟร์)อก.นะคับ ของเค้าดีจริง
-
เศร้าจังเลยอะ น้ำตาซึมเลย
:sad11: :sad11:
เซงคุณอ็มจิงๆๆๆๆ
-
สงสารทั้งฟ่าเเละเตอร์เลยอะ
ฆ่าเอมมัน
-
โห เศร้าไปมั๊ย นุ้งฟ่า :o12:
นี่ดีนะที่รู้ว่า ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว แต่แค่นี้ ก็เศร้าจะแย่แล้ว :กอด1:
เตอร์อ่ะ ไมทำงี๊หละ ก็รู้อยู่ ว่าฟ่าไม่ชอบ ก็ยังมายุ่งกะเอ็มจนได้ ห่างๆไว้ได้ม๊ายยยยย :m16:
-
กลับจากต่างจังหวัดมาถึงบ้านรีบเปิดเครื่องอ่านเรื่องน้องฟ่าเลย...
ถึงกับอึ้ง+น้ำตาไหลเลยทีเดียว :sad11:
เข้าใจฟ่ามากๆ เลยนะครับ ณ ตอนนั้นคงไม่มีอารมณ์จะมาฟังเหตุผลหรอก
คงได้แต่ประเมินสถานการณ์จากภาพที่เราเห็นแล้วมาปะติดปะต่อกัน
จะรออ่านต่ออย่างใจจดใจจ่อนะครับ ว่าหลังจากนั้นแล้วเคลียร์กันได้ยังไง
ไว้จะหายาฆ่าเห็บให้นะฟ่า...เห็บหมัดอย่างอิเอ็มจะได้ไม่มากวนใจอีก
อ่านแต่ละคำที่มันพูดแล้วจี๊ดถึงสมองเลยทีเดียว มันน่า :beat: :beat: จริงๆ
ยังไงก็ขอให้กำลังใจฟ่ากะเตอร์นะครับ...คำว่ารักต้องคู่กับคำว่าอดทนด้วยนะครับ สู้ๆ ครับ :bye2:
อิ อิ เป็นรีที่ 1040 เลขสวยน๊า
-
น้องฟ่ากว่าจะเขียนได้คงเหนื่อยใจมากแน่เลย
ความเจ็บปวดมันส่งผ่านถึงคนอ่านได้เลยนะ :monkeysad:
:z3: คอปเตอร์ อย่าทำอย่างนี้น้า รู้แล้วใช่มั้ยว่าการเห็นคนที่เรารักเจ็บ เราเจ็บกว่า เหตุการณ์นี้คงทำให้นู๋เตอร์เอาแต่ใจ โตเป็นผู้ใหญ่ซะทีเนอะ (รึป่าว?)
ท้ายสุดขอ กรี๊ดดดดดดดดดด กับกลอน
ขอบคุณน้องฟ่ามากมาย เค้าอยู่มาจนป่านนี้เพิ่งมีคนเขียนกลอนให้ :impress3: :-[
-
:sad4: อ่านแล้วปวดใจหนึบๆ
ยิ่งอ่านตรง"ไม่มีคำว่าเราอีก" มันก็ยิ่งหนึบๆ
แต่จิงๆ ก็เหมือนเห็นบางจุดนะ เหมือนที่มันแย่ลงส่วนหนึ่งเพราะของที่เอ็มซื้อมาด้วย
จิงๆอาจจะไม่มีอะไรก็ได้ เอ็มอาจจะซื้อมาเอง แต่ด้วยเวลานั้นและเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น
มันก็เลยยิ่งทำลายความรู้สึก ยิ่งทำให้เราตัดสินใจที่จะไป ปวดใจ :o12:
อ่านแล้วรู้สึกเลยว่าตอนนั้นความเสียใจขอฟ่ามันมากขนาดไหน :กอด1:
-
อ่านแล้วเศร้ามาก
นึกถึงถ้าเราเป็นพี่ฟ่าในตอนนั้น
คงเสียใจมากแน่ๆ ยิ่งมีเรื่องของเอ็มอยู่แล้วอีก
อีเอ็มก็น่าจบมาก เลวที่สุด :fire:
เป็นกำลังใจให้พี่ฟ่างับ :กอด1:
-
นายเอกเรื่องนี้กระแดะมากกกกกกกกกก
อารมณ์เกินหญิง
อ่านมาทุกคอมเม้นท์มาสะดุดอีอันเนี่ย
คนเราอารมณ์กับความรู้สึกมันวัดกันไม่ได้นะครับ
มันเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน มันใช้แค่ตาเนื้ออ่านไม่รู้เรื่องหรอก
มันต้องใช้ใจผสมเข้าไปด้วย ฟ่าถ่ายทอดความรู้สึกออกมากจากจิตสำนึกที่ติดอยู่กับเหตุการณ์ในอดีต
ขอบคุณที่ติติง แต่ถ้าให้ปรับปรุงเรื่องความรู้สึกฟ่าคงทำให้ยากนะครับ
เพราะนี้มันเป็นสิ่งที่ฟ่าคิดว่าทำได้ดีที่สุดแล้ว แล้วเอามาแบ่งปันกับทุกๆคน
ถ้าเห็นว่ามันกระแดะมันไม่ดี ก็อย่าปฏิบัติตามหรือเอาเป็นเยี่ยงอย่างสิครับ
ขอบคุณที่ให้ความสนใจ
ถึงฟ่าจะทำให้คุณไม่ชอบใจก็ตาม
ขอบคุณทุกๆเม้นท์ด้วยนะครับ
อ่านแล้วมีกำลังอีกเพียบ
งานเกษตรแฟร์เดี๋ยวไปแน่นอนครับ
สเต็กเสดสาดนี้ถ้าไม่ใช้เนื้อวัวเดี๋ยวได้เจอกันแน่ครับ
แล้วที่ อก. เดี๋ยวไปแน่ครับเดี๋ยวล้างท้องไปเลยสองคนเตอร์ฟ่า55555+
เอแล้วรีที่1040นี้สวยยังไงน๊ามีความหมายว่าอะไรหว่า++++++
ขอบคุณทุกความรู้สึกที่มีให้นะครับ
ฟ่ายืนยันว่าจะเล่าต่อไป
ถึงแม่จะมีแค่คนเดียวที่ต้องการอ่าน
ฟ่าก็จะเล่าต่อไปครับ
รักทุกคน
เทคแคร์นะครับบบบบบบบ
-
^
^
^
จิ้มน้องฟ่า...ยังไม่ง่วงเหรอคับ
ให้กำลังใจน้องฟ่านะครับ และผมก็เชื่อว่านอกจากผมก็ยังมีอีกหลายต่อหลายคนในเล้านี้ที่อยากอ่านเรื่องของฟ่า o13
ผมเองก็ไม่คิดว่าฟ่าจะกระแดะเลยสักนิดเดียว สถานการณ์แบบนี้ใครไม่เจอกับตัวเองก็ไม่รู้หรอกนะครับ
อย่าไปใส่ใจเลยฟ่า....
ส่วนรีที่ 1040 ผมก็เวิ่นเว้อไปตามเรื่องแหละ เห็นมันเป็นเลขกลมๆ สวยดีอ่ะ :o8:
คืนนี้จะลงเรื่องต่อไหมอ่ะครับ
-
:o12: :z3: :o12:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L2: :L2: :L2:
-
เดี๋ยวมาลงเน้อ
ขอจัดการกับอุปสรรคที่ขัดขว้างสักแปป o13
-
รีเฟรชรอเลยยยยยยย
-
เจ้าตัวอุปสรรคนี่จับมาตีก้นซะทีดีมั๊ย :jul3:
มาให้กำลังใจน้องฟ่า
เล่าต่อไปเถอะค่ะ ยังอยู่เป็นเพื่อนฟ่าแน่นอน :L1:
-
อ่านแล้วเศร้าเลยคับ สงสารฟ้ามากเลย ถ้าเป็นผมนะคงมีคนตายแล้วคับ 55555555(โหดไปป่าวคับ)
มารออ่านต่อคับ เป็นกำลังใจให้นะคับสู้ๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
นานาจิตตังนะจ๊ะนุ้งฟ่า อย่าไปคิดมาก
แต่พี่มานั่งยัน นอนยัน และยืนยันว่าจะตามอ่านและให้กำลังใจนุ้งฟ่าที่น่ารักต่อไป :กอด1:
ว่าแต่ฟ่าไปจัดการกับตัวอุปสรรคยังไงหนอ อยากรู้จัง :jul3:
-
คนเราความคิดความอ่านไม่เหมือนกัน
มุมมองก็ไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น จะให้รู้สึกเหมือนกันคงจะยาก
เล่าต่อเถอะนุ้งฟ่า มีคนอ่านแน่นอน เนอะๆ
....
อุปสรรคงอแงเหรอเนี่ย เลยยังจัดการไม่เรียบร้อยซะที 555
:z2: รอนุ้งฟ่าต่อไป
-
อ่านแล้วเห็นใจคุณฟ่ามากที่ต้องเจอสถานการณ์แย่ๆจากคนที่เรารักมากๆ
:sad4: :o12: :m15: :monkeysad: :sad11: :m17:
แต่ยังอยากฟังจากปากเตอร์อยู่ดีว่าพูดว่าอะไร :confuse:
รออ่านต่อนะคะ รักอัลฟ่ากับเตอร์ค่ะ :m13:
-
อุปสรรคมันมากมายอ่ะ
กว่าจะฝ่าฟันมาได้เล่นเอาเหนื่อยจนหลับไป
อย่าว่ากันนะ
ที่ปล่อยให้รออ่ะครับ
รู้สึกผิดอย่างไม่น่าให้อภัย :z3:
ขอโทษก๊าบบบบบบ :call:
อ้าวพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว....นั่งเหม่อจนเช้าเลยเรา นี้มันจะไม่มาง้อผมบ้างเลยหรอหรือว่ามันทำอะไรกันอยู่
อาบน้ำนอนดีกว่า อย่างน้อยร่างกายเราก็ได้พักผ่อน ผมตัดสินใจนอนแช่น้ำอุ่นเพื่อนให้มันผ่อนคลายความเหนื่อยล้าลง
ผมให้น้ำจากชาวเวอร์ด้านบนรดหัวไปเรื่อยๆ ผมพยายามทำให้ใจว่างสมองว่าง เพื่อจะได้ลืมเรื่องราวทั้งหมด รวมทั้งลืมมันด้วย เป็นวันแรกในรอบสองเดือนที่ผมอาบน้ำคนเดียว
ผมพยายามเข้าข้างตัวเองว่ามันก็ดีเหมือนกันนะ ช่วงเวลาเก่าๆของเรากลับคืนมาแล้วการที่ได้ใช้ชีวิตกับตัวเอง
ทำเพื่อตัวเอง ผมทำธุระในห้องน้ำเสร็จเดินมาแต่งตัวมองตัวเองในกระจก สภาพเราทำไมมันซีดอย่างกะศพนะ
ตามบวมจนช้ำ ถ้าใครเห็นแล้วเราจะตอบคำถามเค้าได้มั้ยว่าเราไปทำอะไรมา
ทุกอย่างรอบตัวเคยมีคนทำคู่แต่บัดดี้ทำคนเดียวมันรู้สึกใจหายเหมือนกันนะ
แต่เมื่อก่อนอยู่ได้ทำไมตอนนี้จะอยู่ไม่ได้หล่ะ อยู่ได้สิฟ่าเธอเก่งออกจะตายไป สู้เว้ยยยย
ผมล้มตัวลงนอน น้ำตาก็ไหลอีกแล้ว แต่ผมต้องฝืนฝืนมันเอาไว้ให้ได้ แต่ถ้าเรานอนแบบนี้ไม่มีทางหลับแน่
ผมตัดสินใจเอายาแก้แพ้ที่เคยกินมากินแต่ขอเพิ่มอีกหนึ่งเม็ดนะอยากหลับอ่ะ
ตื่นขึ้นมาก็อยู่คนเดียว ไม่อยากรับโทรศัพท์ใครอ่ะ ไม่อยากคุยกะใครด้วย อยากอยู่เฉยๆๆนั่งคิดทบทวนเรื่องราวมากมาย
เห้ย...ลืมกินข้าวเลยแหะ กินนมแล้วกันเค้กอีกสักชิ้นไม่มีอารมณ์จะกินไรทั้งนั้นอ่ะ
ทำไมเค้กชิ้นเดียวมันฝืดคอยังงี้หว่ะเนี่ยฝืนกินหน่อยฟ่าเอ้ยกันตาย
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ใครโทรมา เบอร์แปลก ไม่รับอ่ะขี้เกียจคุย ปล่อยให้สั่นไปงั้นแหละมันส์ดี ตุ๊บ!!!!!!หล่นดีอยากดิ้นดีนักลงไปเลย
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆสั่นต่ออีก ใครโทรมานักเนี่ย บอกว่าไม่รับๆไม่รู้เรื่องไง
"ก๊อกๆๆๆๆ" ใครมา ใครมาตอนนี้หรือว่ามันมาแล้ว ดีใจทำไมเนี่ยเราเลิกกันแล้วนะไอ้ฟ่าดีใจทำไมฟ่ะ
"แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด" อ่าวไม่มีใคร ไปไหนอ่ะ
ใครมาเคาะเด็กที่ไหนมาเล่นเนี่ยเดี๋ยวพ่อเตะเด็กโชว์แมนซะนี้ยิ่งอารมณ์เสียอยู่
มีน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋เเขวนไว้ ที่ประตูจากใครกันนะ ในใจนึกว่าเป็นมันแน่นอนเข้าข้างตัวเองว่ามันต้องมาง้อเราแน่นอนเชียว มีอุดมแต้พานิชติดไว้อีกแล้ว"อย่าทำร้ายตัวเองนะหาอะไรกินบ้าง"
โอ้น้ำตาจะไหลแต่ไฟแค้นยังแน่นทรวง อย่าร้องๆอย่าร้องออกมาอัลฟ่า
"ปุ" ผมเดินเอาน้ำเต้าหู้ของมันไปทิ้งถังขยะ ไม่มีทาง จบแล้วจบเลย อย่างเราคงไม่อาภัพจนไม่มีใครเอาหรอก
แค่คนชั่วคนหนึ่งให้หมามันกินไป เข้าห้องนอนดีกว่า
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สั่นอีกและผมก้มหยิบโทรศัพท์มาดู เมสเสจครับ
"อย่าทำร้ายตัวเองนะ รักตัวเองให้มากมากนะ" ส่งมาฆ่ากันรึไง ทำไมเราใจอ่นอย่างนี้นะเห้อ แต่อย่ามายุ่งกันอีกอย่ามาเกี่ยวข้องกันอีกเลย ผมตอบกลับเมสเสจอย่างเร็วพลัน "ไปให้พ้น" เท่านี้แหละปิดโทรศัพท์อาบน้ำดีกว่า มันก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดตั้งแต่เช้าจรดเย็น ไม่เคยคิดถึงใครนอกจากมัน เย็นแล้วทำไรหม่ำดีอ่ะ
"ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ใครมานี้ มันต้องมาง้อเราแน่ๆๆดีใจวุ้ยยย เห้ยแต่เราเลิกกันแล้วนี้นา สงบสติอารมณ์ซะอัลฟ่าบ้าบอ
"แอดดดดดดดด" ไม่มีคน มีถึงอาหารตามเดิม ผัดไท หอมดีแหะ แต่ไม่คือไม่ จบคือจบ เดินไปที่เดิม
"ปุ" ทิ้งลงที่เดิมแล้วเดินมากินอาหารเวฟคุณหรีดตามยถากรรม จบไงจบ อย่าไปคิดถึงมันอีก
แต่คราวนี้ไม่มีเมสเสจนะเพราะปิดเครื่องไปแล้ว เล่นเกมส์ดีกว่า ผมหยิบเกมส์มาเล่นน้ำตาก็เตรียมจะมา เข้าใจป่ะครับว่าทุกกิจกรรมที่ผมทำต้องมีมันอยู่ข้างๆเสมอ ถ้าจะไม่ให้คิดถึงผมต้องไปอยู่ที่อื่น แล้วผมจะไปอยู่ที่ไหนอ่ะ
บ้านงั้นหรอแม่ต้องรู้แน่ว่าผมเศร้าแล้วผมจะทำเข้มแข็งได้นานแค่ไหนเชียว
ห้องพี่ส้ม พี่ส้มเป็นผู้หญิงนะไม่ได้หรอก ใครดีอ่ะ
ไอ้แพทไอ้แพทมันอยู่คนเดียวห้องกว้างสบายมันเลยมันคนเดียวไอ้เพื่อนเลิฟ
"โหลแพท"
"เมิงไมเอาเบอร์บ้านโทรว่ะ"
"ทำไมอ่ะโทรศัพท์บ้านห้ามโทรหามือถือหรอไง"
"กวนตรีนนะ มีไรให้กรูรับใช้อีกอ่ะ"
"เดี๋ยวกูไปนอนด้วยนะอยู่บ้านเบื่ออ่ะเมิงอยู่คนเดียวใช้ป่ะไปว่าไรใช่ปาวเดี๋ยวเจอกันนะ"
"เอออคือ" ผมวางสายทันที แล้วเก็บเสื้อผ้าของใช้ใส่เป้ มุ่งตรงสู่บ้านไอแพท
ผมเปิดโทรศัพท์สายไม่ได้รับเพียบเมสเสจตรึมไม่อ่านหรอก ลบทิ้งไปเลย
"โหลแพท ห้องเมิงมีที่จอดรถป่ะ"
"ใครให้เมิงมากรูยังไม่ได้อนุญาติเลย"
"เก็บของแล้วนะ"
"เออ มีเอามาจอดได้"
"ใจนะเดี๋ยวเจอกัน" อิอิ มันไม่แร้งน้ำใจกะผมหรอกเชื่อดิ
ไม่นานผมก็ถึงห้องมันผมให้มันลงมารับแล้วมันก็ลงมารับพร้อมกับทำหน้าเบื่อหน่ายที่ผมไปกวนใจมันแต่ผมรู้ว่ามันทำไปงั้นแหละจริงๆแล้วมันมีน้ำใจจะตาย
"ไม่เต็มใจกลับก็ได้นะเว้ย"
"เออ"
"อ้าว"
"ล้อเล่นขึ้นไปดิ แหย่เล่นอ่ะ ดีซะอีกมีเพื่อนเล่นเกมส์ กินไรมายังหว่ะ"
"ยังอ่ะ มีไรกินมั้ง ออกไปกินข้างนอกม๊ะชวนกุ๊กพีนุ่นมาด้วย"
"มันกลับต่างจังหวัดกันหมดกูโทรไปถามแล้ว"
"อ่าวเจงดิแล้วในตู้เย็นมีไรมั้ง"
"เพียบ"
"เออเดี๋ยวทำให้กิน"
"แดกได้หรอหว่ะ"
"แล้วเมิงจะรู้แพทว่าเพื่อนเมิงอ่ะทั้งหล่อทั้งเก่ง"
"ถุย ราคาคุย"
"อย่ามาขอข้าวบ้านกรูกินก็แล้วกัน" เราเดินไปคุยไปจนถึงห้อง ห้องมันเรียบร้อยเกินกว่ามันจะอยู่คนเดียวซึ่งขัดกับบุคลิคมันยิ่งนัก
"สะอาดเรียบร้อยเวอร์อ่ะ"
"ไมว่ะ"
"ใครมาทำให้เนี่ย"
"ทำเองอยู่คนเดียว"
"โกหกแระ สาวที่ไหนมาทำให้หว่ะ"
"กูทำเองหน้าอย่างกูนี้สะอาดไม่ได้หรอหว่ะ"
"คราวที่แล้วมายังกะรังหนู"
"นั้นมันยุ่งอ่ะ ตามสบายนะเว้ย"
"อืมใจหว่ะ"
"แต่ตอนนี้กูหิวตาลายแล้วหว่ะ"
"เออๆๆๆๆมาเป็นลูกมือเลย อยากกินไรหว่ะ"
"มึงไปดูว่ามีไรทำแดกได้มั้งก่อนเหอะในตู้อ่ะ"
"ตู้เสื้อผ้าหรอ"
"เมิงจะเอาลีวายมาต้มยำก็เอาดิ กวนตรีน"
"พูดกะเพื่อนอ่ะเพราะๆหน่อยดิ"
"เพื่อนไม่ใช่แฟนเว้ย"
"เออ เดี๋ยวใส่ยาพิษให้กินเลยนี้มาช่วยกันทำเลยอย่าเอาเปรียบดิ"
"โหให้มาค้างนี้นับว่าบุญคุณแล้วนะ"
"ยังไม่ได้ค้างก็ทวงบุญคุณเลยนะ เดี๋ยวก็เนรคุณแทงไส้ไหลเลยนิ"
"เออๆๆๆว่าแต่เมิงจะทำไรอ่ะให้ช่วยไร"
"บล็อคเคอร์รี่ผัดกุ้ง หมูทอดกระเทียม ไข่เจียว ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ ครีเอทได้เท่านี้อ่ะ บอกกับข้าวเต็มตู้ต้นหอมผักชีเหี่ยวเหมือนหน้าเมิงเลย"
"เมิงนี้นะกัดกูตลอด เออเอาตามนั้น แต่ไม่มีอาหารเผ็ดเลยนะอยากแดกเผ็ดๆอ่ะ"
"พริกป่นไงโรยใส่ข้าวดิ"
"ขอบใจนะ ไปทำได้แล้วหิวแล้วเว้ย"
"เมิงอ่ะมาช่วยกัน" ไอ้แพททำกับข้าวเป็นผมดูออก มันทำเป็นไม่รู้คงจะกลบเกลื่อนความสาววันแน่ผมว่ามันต้องแอ๊บแมนชัวร์ทำไมต้องสงสัยมันด้วยนะเนี่ย ถึงว่าแซวเรื่องพี่เต้ยทำเป็นไม่พอใจ ร้อนตัวสิเมิง
"นี้เมิงทำเป็นทุกอย่างเลยนี้ แอบตุ๊ดป่ะแพท"
"ค๊า สาดหางานให้กูแระไง"
"แน่ใจ๋"
"แล้วเมิงอ่ะทำเป็นทุกอย่างไม่น่าสงสัยเหมือนกันหรอ" เออเจงด้วยลืมมองตัวเอง
"ไม่ๆๆๆ" มันทำให้ผมลืมเรื่องบางเรื่องไปได้ทีเดียว ผมกับมันกินกันจนเกลี้ยง แล้วไปนั่งเล่นเกมส์ไปแพทเห็นผมนั่งเหม่อบ่อยๆๆมันคงสงสัย
"เมิงเป็นไรป่าวหว่ะฟ่ากูเห็เหม่อตั้งแต่กินข้าวแล้ว"
"ป่าวๆๆ"
"แน่ใจนะ"
"แน่ดิ"
"กูไม่เชื่อ ไม่งั้นเมิงไม่มาค้างกับกูหรอก บอกกูได้นะเว้ย"
"ไม่มีเจงๆๆกูแค่เหนื่อยแล้วก็ง่วง"
"งั้นเมิงก็ไปอาบน้ำนอน โน้นผ้าเช็ดตัว"
"เออขอบใจงั้นกูเลิกเล่นแระ"
"เออๆๆ" ผมอาบน้ำนอนมันยังคงเล่นเกมส์อยู่ ผมไม่หลับหรอกแปลกที่อ่ะเลยลุกมากินยาซักหน่อย ไอ้แพทไปอาบน้ำแล้วซักพักมันคงตามมานอน ตื่นมาอีกที่จะเที่ยงแล้ว เมื่อคืนก็นอนดึกกันทั้งคู่ ผมลุกไปอาบน้ำก่อนแล้วมาปลุกมัน
"เห้ยตื่นเว้ย"
"ไรหว่ะ กวนใจเจงเชียว"
"เที่ยงแล้วเมิง"
"เอออ" มันบิดขี้เกียจสองสามทีก็ลุกไปอาบน้ำ ผมไปทำมื้อเที่ยง มีแต่ไข่กะไส้กรอก ต้นหอมกับผักชีเหี่ยวๆกะแตงกวาสามสี่ใบ
"ทำไรกินหว่ะ"
"ข้าวผัดอ่ะ ของในตู้เมิงไม่มีเลยนะ"
"เออ แล้วเมิงจะค้างกักูป่าวคืนนี้อ่ะ"
"ไมเมิงจไล่กรูแล้วไง"
"ป่าว จะได้ไปซื้อกับข้าวกันไง หรือเมิงจะกินน้ำปลา"
"เดี๋ยวค่ำๆกูกลับแล้ว"
"ไรหว่ะ ยังไม่หายคิดถึงเลย"
"อย่ามากวนตรีน เมื่อกี้ไล่กรู"
"ล้อเล่นอ่ะอย่าซีเรียสดิหว่ะ"
"เออวันหลัวมาใหม่ เมิงว่างๆไปค้างกะกูได้นะ"
"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวแฟนเมิงว่า"
"ไม่มีเว้ย"
"กูก็ว่างั้นขี้เหร่อย่างเมิงใครจะเอา"
"เออไอ้โดมปกรณ์ลัม ไอ้พระเอก ถุย"
"เดี๋ยวกูมานะไปข้างล่างแป๊ปหวังว่าขึ้นมาคงได้แดกนะแม่ช้อย"
"เออปากดี"
อยู่กับมันก็ไม่เหงาดีเหมือนกันแต่ก็เกรงใจมันอ่ะไม่อยากให้มันต้องเหลือความส่วนตัวน้อยลง
"เห้ยฟ่า แม่งไม่ดีแล้วหว่ะ"
"ไร"
"ใครไม่รู้เอาถุงน้ำเต้าหู้เขวี้ยงรถเมิงอ่ะ"
"อ่าวงานเข้าแล้ว แล้วรถกูอ่ะ"
"กระจกแตกหว่ะ"
"เห้ยยยยยยยยยยย"
"ล้อเล่ง ไม่เป็นไรแค่เปื้อนเฉยๆทำเป็นหน้าเสียสงสัยใครหมั่นไส้ไปจอดปิดท้ายเค้ารึป่าว"
"ไม่รู้อ่ะก็เห็นมันว่างนี้เมิงไม่บอกหว่ะ"
"อ่ะนี้ปาท่องโก๋ น้อเต้าหู้แตกไปแร้ว"
"เก็บไว้กินเองเหอะ" ผมลงไปดูรถไม่เป็นอะไรจริงๆใครมาทำหว่ะอารมณ์เสียเลย
"ไปกินข้าวเหอะเมิงอ่ะเดี๋ยวกูกลับแระ อารมณ์ไม่ดีหว่ะที่นี่แม่งอันธพาล"
"อ้าวไหงงั้นอ่ะ กินข้าวก่อนดิค่อยกลับแล้วข้าวของบาห้องไม่เอารึไง"
"เออลืม" ผมเดินไปเอาของแล้วลงมา ข้าวไม่กินแล้ว ไม่อยากกินทำรถทำผมดีกว่า
"ขับดีดีนะเว้ย เดี๋ยวว่างๆไปนอนด้วย"
"เออ ใจนะเว้ย"
"ยินดีรับใช้หว่ะเพื่อน"
"ไปแระแพท"
"บายๆๆดาร์ลิ่ง"
"ถุยกรูจะอ้วก"
ผมขับรถออกมาจากไอ้แพท มุ่งสู้ร้านอัดฉีด ใครมาแหย่หนวดเสือนะ ระหว่างรอไปไหนดีหว่ะไม่ไปดีกว่านั่งรอมันนี้แหละ
ผมรอจนรถเสร็จล้างแต่ข้างนอกข้างในไม่ต้องขี้เกียจรออ่ะ มุ่งตรงสู่สยามพารากอนช็อปของถูกในซุปเปอร์ยามค่ำคืนดีกว่า
ผมซื้อโน้นนี้นั้นไปกิน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้กินเพราะไม่มีคำว่าอยากเลย เห้อกลับบ้านดีกว่าบ้านที่มีแต่ความทรงจำเก่าๆๆขับรถถึงคอนโดก็ไม่อยากจะเข้าไปอ่ะบอกไม่ถูกแต่มีความรู้สึกว่ามีคนเข้ามาในห้องนะ แอร์ยังเย็นอยู่เลย มันต้องมาแน่ๆ มันมาทำอะไร มาเก็บของหรอหรือว่ามันมาขอโทษเรา แต่ทุกอย่างมันจบแล้วมันต้องมาเก็บของแน่ๆๆ แต่ทุกอย่างเหมือนเดิมนี้นา เดินไปดูที่ห้องมันดีมั้ยนะไม่เราเลิกกันแล้วท่องไว้เราเลิกกันแล้ว โอ้ยยยยยทำไมต้องคิดถึงมันด้วยฟ่ะออกไปข้างนอกดีกว่า ไปหาหนมปังสังขยกินดีกว่า
ผมเดินไปหลังคอนโดนักศึกษาพลุกพล่านไปหมด สังขยา สังขยา สังขยาาาาาาาาา
"พี่เอาหนมปังชุดหนึ่งครับ ใสุถุงนะ แล้วก็ชานมแก้วหนึ่งไม่หวานนะครับ" สักพักก็ได้แล้วหิ้วมันกลับไปกินที่ห้อง
ให้สดชื่นจิตใจดีกว่า ลั่นล้า สร้างภาพไปงั้นแหละในใจนี้ร้องไห้เป็นเผาเต่า ร้านหนังสืออัพเดทเทรนด์แฟนชั่นซะหน่อยดีกว่า แต่ด้วยความหิวสะสมก็เลยอยากกินแฮมชีสใน7-11แฮมชีสที่รักรอฟ่าก่อนกำลังเดินไปจร้าาาาาาาาา
"พี่แฮมชีสอันหนึ่งแล้วก็ไส้กรอกชีส แล้วเอาหนมจีบปูสองชุดด้วย"
"ค่ะ" ผมเดินดูของระหว่างรอ เอผูชายคนนั้น ทำไมมันคุ้นจังน๊า หันหน้ามาดิ ยังอีก ลุ้นๆๆๆๆใครกัน
(http://i139.photobucket.com/albums/q289/zebracat_album/herofs3ga4.jpg)
-
มันช่างเหมือนกันอะไรเยี่ยงนี้
ภาพทุกภาพมันลอยกลับมาให้เห็น
ทำอะไรก็มีแต่น้ำตา กินอะไรก็ไม่ลง กินยาให้หลับเท่านั้นที่ช่วยได้ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
แต่มันก็ผ่านมาแล้วเนอะ อุปสรรค ทำให้เราเข้มแข็ง ปัญหา มีไว้ให้แก้
นุ้งฟ่าผ่านทุกอย่างมาได้ เก่งสุดๆ o13
ว่าแต่ หนุ่มใน7-11ผู้นั้นคือใคร ลุ้นๆ
(แต่หนุ่มในรูปข้างบน ไม่ต้องลุ้น จำได้ๆ :impress3:)
อุปสรรคมันมากมายอ่ะ
กว่าจะฝ่าฟันมาได้เล่นเอาเหนื่อยจนหลับไป
อืม..... เจ้าอุปสรรคของนุ้งฟ่าเนี่ย ท่าทางปราบยากเนอะ เล่นเอาซะหมดแรง :z1:
-
มันช่างเหมือนกันอะไรเยี่ยงนี้
ภาพทุกภาพมันลอยกลับมาให้เห็น
ทำอะไรก็มีแต่น้ำตา กินอะไรก็ไม่ลง กินยาให้หลับเท่านั้นที่ช่วยได้ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
แต่มันก็ผ่านมาแล้วเนอะ อุปสรรค ทำให้เราเข้มแข็ง ปัญหา มีไว้ให้แก้
นุ้งฟ่าผ่านทุกอย่างมาได้ เก่งสุดๆ o13
ว่าแต่ หนุ่มใน7-11ผู้นั้นคือใคร ลุ้นๆ
(แต่หนุ่มในรูปข้างบน ไม่ต้องลุ้น จำได้ๆ :impress3:)
อุปสรรคมันมากมายอ่ะ
กว่าจะฝ่าฟันมาได้เล่นเอาเหนื่อยจนหลับไป
อืม..... เจ้าอุปสรรคของนุ้งฟ่าเนี่ย ท่าทางปราบยากเนอะ เล่นเอาซะหมดแรง :z1:
ตื่นแต่เช้าหรือยังไม่ได้นอนเนี่ย
นุ้งฟ่าต้องตื่นเพราะหน้าที่ นึกขึ้นได้อ่ะว่าจะมาต่อ
มอร์นิ่งเน้อ
เดี๋ยวไปเตรียมมือเช้าก่อนเน้อ
หนุ่มใน7-11นี้แหละพระเอกขี่ม้าขาว
-
มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ตื่นเช้าเพราะจำได้ว่าต้องมารอนุ้งฟ่าปราบอุปสรรคเสร็จไง อิอิ
ขอแจมมื้อเช้าด้วยคนจิคะ เช้านี้ยังขาดแคลนอาหารอยู่เลย
อัศวินขี่ม้าขาวคนนั้นจะเป็นใครน๊อ .... :m28:
-
กลับจากต่างจังหวัดมาถึงบ้านรีบเปิดเครื่องอ่านเรื่องน้องฟ่าเลย...
ถึงกับอึ้ง+น้ำตาไหลเลยทีเดียว :sad11:
เข้าใจฟ่ามากๆ เลยนะครับ ณ ตอนนั้นคงไม่มีอารมณ์จะมาฟังเหตุผลหรอก
คงได้แต่ประเมินสถานการณ์จากภาพที่เราเห็นแล้วมาปะติดปะต่อกัน
จะรออ่านต่ออย่างใจจดใจจ่อนะครับ ว่าหลังจากนั้นแล้วเคลียร์กันได้ยังไง
ไว้จะหายาฆ่าเห็บให้นะฟ่า...เห็บหมัดอย่างอิเอ็มจะได้ไม่มากวนใจอีก
อ่านแต่ละคำที่มันพูดแล้วจี๊ดถึงสมองเลยทีเดียว มันน่า :beat: :beat: จริงๆ
ยังไงก็ขอให้กำลังใจฟ่ากะเตอร์นะครับ...คำว่ารักต้องคู่กับคำว่าอดทนด้วยนะครับ สู้ๆ ครับ :bye2:
อิ อิ เป็นรีที่ 1040 เลขสวยน๊า
พันสี่สิบ หยิบมาเขียน เปลี่ยนเป็นกลอน
ให้อาวรณ์ นอนคิด พิศสงสัย
มันต้องมี ความหมาย มีความนัย
ซ่อนอะไร เอาไว้ ให้ได้ยิน
นึกไปมา ฟ่าว่าต้อง มองให้เห็น
เป็นเลขเด่น เม้นท์ดี ที่ซ่อนไว้
ซ่อนความรัก ความหวังดี ความห่วงใย
ที่มอบให้ กันมา น่านิยม
หรือเป็นเลข ร้องขอ หรอหรือนี้
เป็นเลขดี ที่ว่าสวย ด้วยใช่มั๊ย
เลยขอกลอน มาต่อเนื่อง เครื่องแทนใจ
หรือว่าไม่ ใช่ดั่งว่า ฟ่าคิดการ
แต่ด้วยเลข ที่ดี ที่ว่าสวย
ฟ่าเห็นด้วย งามยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ในฐานะ เลขเด่น เป็นธงชัย
ฟ่าเลยได้ ขอไหว็ พระให้พร
ขอบารมี ที่สถิตย์ ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
ทุกทุกสิ่ง ในเมืองไทย ในทุกหน
พระทองคำ วัดไตรมิตร รวมใจคน
เทพเบื้องบน ต่างมาให้ ได้คำพร
ขอให้รวย ด้วยทรัพย์ ด้วยปัญญา
เงินไหลมา ทองไหลตาม ความรักสม
สุขภาพ ร่างกาย ไม่ทุกข์ตรม
รักไม่ล่ม งานไปรอด ล้วนปลอดภัย
ปราถณา สิ่งใดใด ขอให้เกิด
แสนเลอเลิศ ชีวิต พิศมัย
พันสี่สิบ ล้านขอให้ รวยสมใจ
มีเงินใช้ ไม่บกพร่อง ต้องคำพร
สิบนิ้วเรียง จดหว่างคิ้ว นิ้วมือนั้น
ที่มาอ่าน ที่มาเม้นท์ เป็นแรงให้
แสนปลาบปลื้ม ลืมทุกข์ สุขดวงใจ
เล่าเรื่องให้ ทดแทนใจ ไหว้ขอบคุณ
-
รออยู่เหมือนกัน นุ้งฟ่า รีบมาเฉลยต่อเลย ว่า หนุ่ม 7 - 11 มีบทบาทอะไร :z2:
-
มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ :laugh:
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย :กอด1:
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ
แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ
ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า o13
-
ค้าง อีกตอนมะได้หรอนุ้งฟ่า :z3:
แล้วเค้าคือใครพระเอกขี้ม้าขาวอะ
-
อยากได้อีกตอนหรอ
เอแล้วนุ้งฟ่าจะเอาอะไรเป็นของแลกเปลี่ยนดี๊น้า :z1:
-
มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ :laugh:
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย :กอด1:
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ
แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ
ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า o13
รักแท้ไม่แพ้ สิ่งใด ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้ ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ ว่าใช่ รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้ ไม่ใช้ ปากดี
รักเราเรื่องนี้ ที่มา นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า คุณค่า แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า อ่อนหล้า ไม่มี
-
อยากได้ไรล่ะ o18 ให้ได้จะให้
-
ฟ่าตื่นมาแต่งโคลงแต่เช้า
หรือยังไม่ได้นอนนี่
อยากรู้เรื่องพระเอกขี่ม้าขาวท่ 7-11 แล้ว o18
-
เตอร์สะกดรอยตามฟ่าแหงม
-
มอร์นิ่ง นุ้งฟ่า :110011:
ว่าแต่ เจอใคร ใน 7-11 ไมแค่คุ้นๆ ต้องไม่ใช่คนคุ้นเคย ใช่มะ
คนนั้น ไม่ควรแค่คุ้นๆนะ
เป็นไอ่พี่เต้ย อีกป่ะเนี่ย :m16:
-
กลับจากต่างจังหวัดมาถึงบ้านรีบเปิดเครื่องอ่านเรื่องน้องฟ่าเลย...
ถึงกับอึ้ง+น้ำตาไหลเลยทีเดียว :sad11:
เข้าใจฟ่ามากๆ เลยนะครับ ณ ตอนนั้นคงไม่มีอารมณ์จะมาฟังเหตุผลหรอก
คงได้แต่ประเมินสถานการณ์จากภาพที่เราเห็นแล้วมาปะติดปะต่อกัน
จะรออ่านต่ออย่างใจจดใจจ่อนะครับ ว่าหลังจากนั้นแล้วเคลียร์กันได้ยังไง
ไว้จะหายาฆ่าเห็บให้นะฟ่า...เห็บหมัดอย่างอิเอ็มจะได้ไม่มากวนใจอีก
อ่านแต่ละคำที่มันพูดแล้วจี๊ดถึงสมองเลยทีเดียว มันน่า :beat: :beat: จริงๆ
ยังไงก็ขอให้กำลังใจฟ่ากะเตอร์นะครับ...คำว่ารักต้องคู่กับคำว่าอดทนด้วยนะครับ สู้ๆ ครับ :bye2:
อิ อิ เป็นรีที่ 1040 เลขสวยน๊า
พันสี่สิบ หยิบมาเขียน เปลี่ยนเป็นกลอน
ให้อาวรณ์ นอนคิด พิศสงสัย
มันต้องมี ความหมาย มีความนัย
ซ่อนอะไร เอาไว้ ให้ได้ยิน
นึกไปมา ฟ่าว่าต้อง มองให้เห็น
เป็นเลขเด่น เม้นท์ดี ที่ซ่อนไว้
ซ่อนความรัก ความหวังดี ความห่วงใย
ที่มอบให้ กันมา น่านิยม
หรือเป็นเลข ร้องขอ หรอหรือนี้
เป็นเลขดี ที่ว่าสวย ด้วยใช่มั๊ย
เลยขอกลอน มาต่อเนื่อง เครื่องแทนใจ
หรือว่าไม่ ใช่ดั่งว่า ฟ่าคิดการ
แต่ด้วยเลข ที่ดี ที่ว่าสวย
ฟ่าเห็นด้วย งามยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ในฐานะ เลขเด่น เป็นธงชัย
ฟ่าเลยได้ ขอไหว็ พระให้พร
ขอบารมี ที่สถิตย์ ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
ทุกทุกสิ่ง ในเมืองไทย ในทุกหน
พระทองคำ วัดไตรมิตร รวมใจคน
เทพเบื้องบน ต่างมาให้ ได้คำพร
ขอให้รวย ด้วยทรัพย์ ด้วยปัญญา
เงินไหลมา ทองไหลตาม ความรักสม
สุขภาพ ร่างกาย ไม่ทุกข์ตรม
รักไม่ล่ม งานไปรอด ล้วนปลอดภัย
ปราถณา สิ่งใดใด ขอให้เกิด
แสนเลอเลิศ ชีวิต พิศมัย
พันสี่สิบ ล้านขอให้ รวยสมใจ
มีเงินใช้ ไม่บกพร่อง ต้องคำพร
สิบนิ้วเรียง จดหว่างคิ้ว นิ้วมือนั้น
ที่มาอ่าน ที่มาเม้นท์ เป็นแรงให้
แสนปลาบปลื้ม ลืมทุกข์ สุขดวงใจ
เล่าเรื่องให้ ทดแทนใจ ไหว้ขอบคุณ
ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ นะครับน้องฟ่า
.....นึกไปมา ฟ่าว่าต้อง มองให้เห็น
เป็นเลขเด่น เม้นท์ดี ที่ซ่อนไว้
ซ่อนความรัก ความหวังดี ความห่วงใย
ที่มอบให้ กันมา น่านิยม.....
^
^
ถูกต้องตามนี้เลยแหละฟ่า...เม้นท์ให้ฟ่าด้วยความห่วงใย ความหวังดี และกำลังใจอย่างเต็มเปี่ยมจริงๆ :กอด1:
ขอให้คุณพระคุ้มครองฟ่าและเตอร์ด้วยเช่นกันนะครับ ขอให้จากนี้ไปมีแต่ความสุขและเรื่องดีๆ ในชีวิตนะครับ :call:
รออ่านต่อนะฟ่า อยากรู้จริงๆ ว่าพระเอกขี่ม้าขาวในเซเว่นคือใครหนอ ?!? :-[
-
เห็นฟ่าเขียน ล้า เป็น หล้า มาตลอดเลย
หล้า = แผ่นดิน โลก นะครับผม
เดี๋ยวนึกอะไรออกมาเมนท์ใหม่ :z2: :z2: ตอนนี้เบลอๆ อ่ะ
-
มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ :laugh:
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย :กอด1:
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ
แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ
ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า o13
รักแท้ไม่แพ้ สิ่งใด ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้ ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ ว่าใช่ รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้ ไม่ใช้ ปากดี
รักเราเรื่องนี้ ที่มา นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า คุณค่า แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า อ่อนหล้า ไม่มี
เทพโคตร นั่นมันกาพย์ยานี 11 เลยนะนั่น
ยิ่งกว่าเรียนอักษร
โคลงสี่สุภาพค้าบ
ผิดอย่างแรง :o12: :o12:
-
นุ้งฟ่ามาต่อตอนเช้าเลยนะ
แล้วผู้ชายคนนั้นคือใครอ่ะ :z3:
o13 แต่กลอนได้เก่งจริง ๆ
-
อัลฟ่าสู้ๆ โซเป็นกำลังใจให้น้า :L2:
:m31: อ๊ากกกกก...หนุ่มในเซเว่นคือครายยยยยยย
ขอ :z6:คอปเตอร์1ที ฐานทำให้ฟ่าร้องไห้ นี่แน่ะ...แถม :beat:
-
ใคร กัน
เฮ้อออออออออออออออ
-
ใคร ??????????????
ค้างอ่ะฟ่า ๆๆ ๆ ๆ
พี่เต้ยเหรอ
:laugh:
-
เค้าเป็นใครหนอ เค้ามาจากไหน
:z2: :z2: :z2:
-
ไม่รู้จะพูดยังไง กับ เรื่องนี้
เคยโดนนอกใจเหมือนกัน
ทรมาร มากๆ
แต่ ฟ่า มา แบ่ง เฟย ไปสักคนม่ะ
เดี๋ยวให้พี่ ซี ก็ได้
คริกๆ
แต่ห้าม เอา เวย์ เคป่ะ
คริกๆๆ
ปล. เฟย มีตั้งหลาย คน เดี๋ยวแบ่ง ให้ จะได้ ไม่ เศร้า
คริกๆ ๆ
ๆ
ๆ
ล้อเล่นเน้อ
-
เป็นอีกเรื่องที่น่าเอาไปส่งให้ช่อง 7 ทำละคร อิอิ
ได้ใจมาก
แร๊ง
-
น้องฟ่า ๆๆๆ ตอนที่แ้วอ่านแล้วก้อบีบจายอย่างแรง
พอมาตอนนี้ ก้อน๊า อ่านแล้วนึกภาพตาม
มันเส้าอ่า อะไรทุกอย่างที่เคยทำดวยกันแล้วต้องทำคนเดียว
แถมพ่อคุณเทอก้อยังเอาน้ามเต้าหู้มาง้ออีก
อ่านแล้วบีบบบบ
แล้วพ่อหนุ่มในเจ็ดสิบเอ็ดนี่ครายยย นั่นแน่ ๆๆๆ
-
ฟ่ามาอัพอีกครั้งตอนตีห้า o22
อืม เตอร์ เล่นน้ำเต้าหู้ใส่รถเลยหรอ ฟ่าต้องทำโทษด้วยนะ เสียค่าล้างเลยเห็นมั๊ย
ตกลงคนใน7/11คือใครกันอยากรู้ๆ
-
มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ :laugh:
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย :กอด1:
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ
แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ
ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า o13
รักแท้ไม่แพ้ สิ่งใด ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้ ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ ว่าใช่ รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้ ไม่ใช้ ปากดี
รักเราเรื่องนี้ ที่มา นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า คุณค่า แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า อ่อนหล้า ไม่มี
เทพโคตร นั่นมันกาพย์ยานี 11 เลยนะนั่น
ยิ่งกว่าเรียนอักษร
อันนี้โคลงสี่สุภาพต่างหาก
บังคับเอกโทสัมผัส
ยากโคตร
-
ไม่รู้จะพูดยังไง กับ เรื่องนี้
เคยโดนนอกใจเหมือนกัน
ทรมาร มากๆ
แต่ ฟ่า มา แบ่ง เฟย ไปสักคนม่ะ
เดี๋ยวให้พี่ ซี ก็ได้
คริกๆ
แต่ห้าม เอา เวย์ เคป่ะ
คริกๆๆ
ปล. เฟย มีตั้งหลาย คน เดี๋ยวแบ่ง ให้ จะได้ ไม่ เศร้า
คริกๆ ๆ
ๆ
ๆ
ล้อเล่นเน้อ
เดี๋ยวเอาขึ้นมาเจงๆๆจะยุ่งนะ
55555+
ฟ่าแอบหลงรักพี่ซีตอนแรกนะเนี่ยจะบอกให้
แต่ทำไมพี่ซีทำร้ายจิตใจฟ่าเพียงนี้
ว่าแต่เวย์นี้ชอบขาวๆๆตัวเล็กๆๆชิม๊ะ ฟ่ามีโอกาสนะเนี่ย
5555555+
ปล.ปลื้มมากเม้นท์นี้คนเขียนที่เราประทับใจมาเม้นท์
อิอิ
-
ใครว่า
:m21:
:confuse:
ต่อด่วนเลยยยยยยยย
:z2: :z2:
-
ฟ่าแต่งกลอนเก่งจังค่ะ ปวดจายยยยยยยยยยยยยยยย :m15:
เนื้อเรื่องก็ชวน :o12: อยู่แล้ว เจอกลอนเข้าไปแล้วแบบเศร้าหนัก เลย
โมโหแทนฟ่ามากๆๆๆเลยอ่ะ :m31:
ให้กำลังใจฟ่านะ :กอด1:
-
มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ :laugh:
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย :กอด1:
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ
แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ
ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า o13
รักแท้ไม่แพ้ สิ่งใด ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้ ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ ว่าใช่ รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้ ไม่ใช้ ปากดี
รักเราเรื่องนี้ ที่มา นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า คุณค่า แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า อ่อนหล้า ไม่มี
#ขอบคุณอัลฟ่าด้วย โคลงคำ คืนนา
ฟ่าแต่งเป็นลำนำ ไม่ด้อย
ฝีมือเด่นเลิศล้ำ ยอดเยี่ยม น้องยา
ควรยิ่งชื่นชมถ้อย เด่นด้วย กานท์กวี
#ชื่นจิตเด็กรุ่นนี้ สานสร้าง สืบมา
อัลฟ่าเป็นตัวอย่าง เด่นได้
กวีน้อยช่วยนำทาง ยอดยิ่ง ยุวชน
คุณค่ายกย่องไว้ แด่น้อง ฟ่าเอย
:L1:
เหอๆๆๆๆๆ เด๋วนี้เข้าเล้าแล้วต้องแวะมาดูทู้ฟ่าก่อนเลย รีเควสอะไรได้สิ่งนั้น o13
ขอบคุณนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
ยังติดใจเรื่องน้ำเต้าหู้อยู่เลยจ้านุ้งฟ่า ทำไมต้องเอาน้ำเต้าหู้ปารถด้วย สงสัยจริงๆ
-
คนๆ นั้นคือ....................ง
คิมแจจุ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :laugh: :laugh: :laugh:
-
^
^
^
อ่ะ!! ถูก!! คิแจจุง555 :m20:
สงสัยสงสัย แต่ฝีมือมือปาน้ำเต้าหูนี่พอรู้แฮะ รอต่อฮ้าบบบ
-
กี๊สสสสสสสสสสสสสส
รูปเทพบุตรของน้อง
ปล.อย่าลืมดูบางจะเกร็งนะครับ อิอิ
-
มาแล้วมาแล้วมาด้วยความคิดถึง
อิอิ
ปลื้มมากมีกลอนจากพี่น้ำตาลขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟ
ต้องยอมรับว่าโครงสี่สุภาพหินมากเดี๋ยวจะเอาอย่างอื่นมาฝากอีกเน้อ
**************
**************
**************
**************
"แฮมชีสได้แล้วค่ะ" พนักงานเรียกผมว่าของที่สั่งได้แล้วพร้อมกับชายผู้นั้นที่หันตามเสียงเรียกของพนักงาน ผมหล่ะสายตาจากชายหนุ่มผู้นั้นไปรับของมาจ่ายเงิน
"ขอบคุณครับ" ผมเดินไปจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยแล้วหันไปที่ผู้ชายคนนั้นอีกทีด้วยความสงสัย
ภาพที่เห็นผู้ชายคนนั้นยืนยิ้มอยู่ด้านหลังของผม เป็นภาพชายวัยรุ่นที่อบอุ่น ที่เหมือนฟ้าส่งเค้ามาหาผมในขณะที่ผมอ่อนแอ
และทุกข์ใจ ผมไม่นึกเลยว่าผมจะเจอเค้าอีกแล้วไม่นึกด้วยซ้ำว่าผมจะเจอเค้าอีก ชายหนุ่มที่แข็งกร้าวแต่แฝงไว้ด้วยความอบอุ่นความอ่อนโยน เป็นคนที่ผมรักเค้ามาก ภาพความอบอุ่นกลับมาอีกครั้ง ผมไม่กลัวอะไรแล้วถ้าผมมีเค้า
น้ำตามันเอ่อมันตื้นตันจนบอกไม่ถูก เหมือนเวลาเราหิวน้ำกลางทะเลทรายแล้วมีคนเอาน้ำเย็นสดชื่นมาให้เราดื่ม
เค้ามาทันเวลาจริงๆ
"เฮีย" เสียงเรียกจากผมที่เอาหลายๆคนในที่นั้นหันมามอง แต่ผมไม่อายแล้วผมคิดถึงเค้ามาก
ผมเข้าไปหาเค้าในใจอยากจะกอด อยากจะโดดขี่คอด้วยซ้ำ แต่มันใน7-11อ่ะ แฮะๆๆ
"ไอ้น้องรัก" มือที่ลูบหัวผมยังเป็นมือที่อบอุ่นเหมือนเดิม มือที่เอื้อมมายามที่ผมไม่มีใคร ผมไม่ได้รู้สึกแบบนี้มาสองสามปีแล้ว
"เฮียไปอยู่ไหนมา เฮียทิ้งฟ่า" น้ำตาผมแทบจะไหล
"ไปคุยที่ห้องเฮียดีกว่า เฮียอายเค้าหว่ะ " ฟ่าก็เริ่มอายเหมือนกันอ่ะ เฮีย
ต้องขอแนะนำคนที่ผมรักอีกคน แล้วเค้าก็มีอิทธิพลต่อชีวิตผมมาก คนที่ผมเรียกเฮีย "เฮียเบนซ์" เป็นลูกชายคนเดียวของลุงผม เฮียกับผมเมื่อก่อนที่ยังอยู่รวมบ้านใหญ่เราสองคนโตมาด้วยกัน เล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆเฮียแก่กว่าผมสามปี
ซึ่งถือว่าใกล้เคียงกันที่สุดแล้วในบรรดาลูกพี่ลูกน้องคนอื่น ผมกับเฮียถูกให้เรียนพิเศษมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก
แต่ด้วยความที่เฮียชอบวาดรูป ร้องเพลงมากกว่าการเรียนวิชาการพวกนี่ แต่เนื่องด้วยพ่อของเฮียอยากให้เฮียเป็นหมอเหมือนกับท่าน จึงบังคับให้เฮียไปเรียนพิเศษทุกเย็น รวมทั้งผมด้วย แต่เฮียไม่เคยไปเลย หนีไปเรียนวาดรูปเรียนร้องเพลงตลอด
แล้วตอนเย็นต้องกลับมาพร้อมกันไม่งั้นลุงจะจับได้ว่าเฮียไม่ไปเรียน เฮียเป็นคนคิดอะไรนอกกรอบที่ลุงวางไว้เสมอ
จนเฮียและลุงเริ่มที่จะเข้ากันไม่ได้เรียกว่าคนละขั้วเลยก็ว่าได้ ลุงไม่ให้เฮียขี่มอไซต์เฮียก็ขี่
ลุงไม่ให้เฮียร่วมวงดนตรีกับเพื่อนร้องเพลงเฮียก็ทำ เฮียทำทุกอย่างที่เฮยชอบเฮียรักซึ่งมันก็เป็นทุกสิ่งที่ลุงห้าม
จนต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยเฮียเองไม่มีทางสอบเข้าคณะแพทย์แน่ ถึงสอบไปก็ไม่ได้เพราะเฮียไม่ชอบวิทยาศาสตร์เอาเลย
เฮียสอบศิลปกรรมได้และก็ได้โควต้าดุริยางคศาสตร์ด้วย เฮียเลือกที่จะเรียนศิลปกรรม ซึ่งลุงไม่มีทางยอมแน่นอน
ลุงให้เฮียพักปีหนึ่งแล้วไปเรียนพิเศษปีหน้าค่อยสอบใหม่ให้ได้แพทย์ ลุงยื่นคำขาด มีหรอเฮียจะยอม
เกิดปากเสียงครั้งใหญ่ เฮียยอมเดินออกจากบ้านไม่ยอมงอให้ลุงเฮียยอมที่จะหัก นิสัยนี้จะเหมือนใครได้ถ้าไม่ใช่ลุง
ลุงเองก็ใช่เล่นซะที่ไหน ลูกทั้งคนไล่ออกจากบ้านได้ไง เฮียไม่เคยทำงานหนักหรอก จะออกไปจะอยู่ได้ไง
อยู่บ้านมีคนทำให้ทุกอย่างแต่ด้วยความที่เฮียทิฐิสูง เดินออกจากบ้านโดยที่วันนั้นแม้กระทั่งผมและพ่อกับแม่ยังไม่ได้ร่ำลาด้วยซ้ำ เด็กผู้ชายจบมอหกใหม่ๆคนหนึ่งเดินออกจากบ้านโดยไม่มีอะไรติดตัว มีเงินสามสี่ร้อยบาท ไม่ติดต่อแม้กระทั่งพี่น้อง
ไม่ขอความช่วยเหลือจากใคร ผมนึกว่าเค้าตายไปแล้วด้วยซ้ำ ได้รับการ์ดเมื่อปีกว่าครั้งหนึ่งตอนปีใหม่ ส่งมาหาผมบอกว่า
"เฮียสบายดี ดูแลตัวเองด้วยนะเฮียรวยเมื่อไรเฮียจะพาไปเที่ยว"
พ่อและแม่ผมดีใจจนร้องไห้ที่เฮียติดต่อมา หลานชายสุดที่รักนี้ครับ
เฮียกับผม เรียนมัธยมที่เดียวกัน จึงไม่แปลกที่ผมและเฮียจะเป็นที่รู้จักในโรงเรียน เพราะเฮียเกเรแต่น้องมันเรียนเก่ง
เฮียมักจะถูกอาจารย์ตำหนิเสมอว่า" ทำไมไม่เอาอย่างน้อง" เฮียมักจะตอบว่า"ทำไมอาจารย์ไม่ไปว่าให้น้องมันเอาอย่างผมมั้งอ่ะ"เอาอย่างเธอเนี่ยนะเหลวไหลหน่ะสิ 5555+ แล้วเฮียก็จะมาว่าผมทุกวันว่าผมทำมันโดนอาจารย์ด่า แต่มันก็ขำขำนะ มันดูแลผมตลอดนะแม้กระทั่งเวลามีเรื่องในโรงเรียน ใครทำน้องกรูมึงอย่าหวังจะได้เรียนในนี้อย่างสบาย 55555+ พ่อผมเป็นใครอ่ะใหญ่จะตาย อิอิ
เฮียไม่เคยกลัวใครนอกจากพ่อผม เฮียจะกลัวพ่อผมไม่พอใจทุกเรื่อง ทีพ่อตัวเองขัดใจทุกเรื่อง
"เฮียมาอยู่ที่นี้ได้ไงอ่ะ"
"มันใกล้ที่ทำงานไงเพิ่งย้ายมาอ่ะได้สามสี่เดือนแล้ว"
"เฮียไม่คิดถึงฟ่าหรอหว่ะ" บ่นด้วยความน้อยใจ
"คิดถึงดิ มากด้วย"
"แต่เฮียหายเงียบไปเนี่ยนะ เฮียไม่สงสารลุงหรอ"
"อืม"
"เฮียกลับบ้านเหอะ"
"ยังอ่ะ"
"ทะไมอ่ะ"
"เปลี่ยนเรื่องเหอะหว่ะ"
"เฮียอยู่ที่นี้หรอ"
"เออดิ เฮียไม่ได้หรูหราเหมือนคุณหนูๆบ้านใหญ่หรอกนะ" คุณตาผมมีลูกเยอะอยู่แบบครอบครัวใหญ่แต่พ่อแต่งงานก็ย้ายออกมากัน ลุงกับพ่อผมมาซื้อบ้านใกล้ๆกัน ส่วนคนที่เหลือก็ยังอยู่บ้านใหญ่กันก็จะมีบรรดาลูกหลานๆเต็มไปหมด เฮียแกไม่ชอบบอกว่าวุ่นวายผมเองก็คิดอย่างนั้นนะ โคตรวุ่นวายอ่ะบางทีกลางนึกทะเลาะกันบ้านแทบแตก พี่น้องคนอื่นก็ต้องลุกขึ้นมาไกล่เกลี่ย
"เฮียไปอยู่กับฟ่าป่าว"
"ไม่อ่ะเดี๋ยวป้ามาเจอไปบอกพ่อว่าเฮียอยู่นี้อีก"
"เมื่อไรเฮียจะกลับบ้านอ่ะ"
"ไม่รู้เว้ย ถามอีทีเดี๋ยวเตะร่วงเลย"
"ไรหว่ะ"
"โหเฮีย ห้องทำไมรกงี้หว่ะ" เฮียเปิดประตูห้องให้ผมเข้าไป รกโคตรอ่ะ
"เอาน่าเฮียงานยุ่งนี้หว่า"
"เฮียทำงานไรอ่ะ"
"เดี๋ยวค่อยเล่าทำเยอะอ่ะหลายอย่าง"
"อืม" ผมหยิบกางเกงออกจากเก้าอี้เพื่อที่จะนั่งกินหนม หิวจะแย่ หยิบเเฮมชีสใส่ปากพร้อมกับไปหยิบไม้กวาดมากวาดตามสัญชาตญาณทนความรกไม่ไหว
"ไม่ต้องทำหรอกน้องเดี๋ยวเช้าเฮียก็ทำรกอีก"
"ก็เฮียคิดอย่างนี้อ่ะดิถึงได้เน่าแบบเนี้ย ไม่เป็นไรฟ่าทำได้"
"เออ แล้วน้องเรียนที่ไหนเนี่ย"
"ใกล้ไไนี้ไงนิเทศด้วยนะ"
"เจงดิ ดีดีแนวร่วม"
"แล้วเฮียอ่ะไปไหนมา ฟ่ายังงอลอยู่เลยนะ"
"งอลไรหว่ะ สงสัยเป็นตุ๊ดป่าวเนี่ย"
"เดี๋ยวโดน"
"ก็ทำทุกอย่างอ่ะ ทำทุกอย่างให้มีกิน เพื่อนที่จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ"
"ทำเป็นพระเอกละครไปได้ คุณหนูในกรงทองผู้ทิ้งสมบัติมาเผชิญชีวิต"
"เออ แล้วนี้ป้าเป็นไงมั้งอ่ะ"
"ป้าไหนอ่ะ "
"ก็นางสาวป้าของเราอ่ะมีหนุ่มๆมาจีบยัง"
"ยังอ่ะ ไปหาดิที่โรงเรียนสอนพิเศษอ่ะ ป้าต้องดีใจมากแน่ๆที่เฮียไปหาอ่ะ"
"อย่าเร้ยเดี๋ยวก็โทรไปบอกพ่อ เฮียขอเวลาอีกแปปหว่ะ"
"ตามใจ งั้นเป็นความลับแล้วกัน แต่เฮียห้ามหายไปไม่บอกฟ่านะ"
"เออ น้องมีแฟนยังเนี่ย เลิกกวาดได้แล้วมาคุยกันดีกว่า"
"ยังหรอก"
"ทำไมหน้าเสียเลยหว่ะ โดนทิ้งมาไง"
"เออดิ"
"อ้าวซะงั้น" เฮียมามาจี้จุดใจดำผม ผมพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้เฮียรู้ถ้าเฮียรู้เฮียต้องรู้แน่ว่าผมเป็นอะไร แต่มันไม่ไหวจริงๆเฮียที่ตอนนี้นอนกินแฮมชีสอีกชิ้นของผม ลุกขึ้นนั่งพร้อมกันถามผมขณะที่แฮมชีสคาปาก
"ใครทำน้องเฮียเล่าให้เฮียฟังดิ"
"เฮีย" ท่าทางความเป็นห่วงเป็นใยของเฮียที่ผมเห็นยังเหมือนเมื่อสองปีก่อน ผมกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้ว ผมคิดว่าเฮียเป็นคนใจกว้างต้องยอมรับเรื่องตรงนี้ได้แน่นอน ผมโผเข้ากอดเฮีย เฮียคงตกใจเพราะเฮียไม่เคยเห็นผมเสียใจขนาดนี้เฮียเห็นแต่ผมร่าเริง เมื่อก่อนคนที่ต้องปลอบใจจะเป็นผมมากกว่าเพราะเฮียจะโดยตีโดนดุมาร้องไห้บ้านผมประจำ
"เห้ย มันหนักขนาดนั้นเลยหรอว่ะ" เฮียเอามือลุบหัวผมพร้อมกับถ่ยทอดความอบอุ่นของพี่ชายที่แสนดี
"มันทำผมเฮียไอ้เลวนั้นมันทำผม"
"ใครทำน้องบอกเฮียดิ เล่นมันเลยได้หายแค้น"
"ฟ่ารักเค้าทำเค้าไม่ลงหรอก"
"เห้ยแล้วจะให้เฮียทำไรบอกมาเลย"
"เฮียใจเย็นดิมันจบแล้วเดี๋ยวฟ่าก็หาย ฟ่ามีเฮียแล้วไง"
"มันแทนกันไม่ได้เฮียเป็นพี่ไม่ใช่แฟน"
"ไหนๆๆเล่าให้เฮียฟังดิ เป็นใครมาจากไหนแล้วรู้จักกันได้ไง"
"ก็....." ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้เฮียฟัง เล่าความสวยงามของความรักทั้งหมด แต่ยังไม่ได้เล่าต้นเหตุแห่งปัญหา
"แฟนน้องเป็นผู้ชายใช่มั้ย" :fire: :fire: :fire: :angry2:
เอาแล้วเฮียรู้แล้วววววววววววววววววววว :o12: :o12: :o12: :o12:
-
:L2:
น้องฟ่า .....ดีใจ คิดถึง ....
อ่านแล้ว ดีใจงะที่ตอนที่รู้สึกแย่ แล้วมีคนที่เรารู้สึกดี ๆมาอยู่ใกล้
แต่ตอนนี้ ฟ่าคงไม่ต้อลกลัวแล้วหละ
เพราะนอกจาก ตัวกวน ข้างกาย แล้ว
ก็ยังมีทุกคนรอบทู้ ที่คอย ..เป็นกองหนุนให้น้องฟ่า
อยู่เสมอ .... :กอด1:
-
:z13: :z13: :z13:
คำถามเฮียตรงมากก
แฟนน้องเปนผุ้ชายใช่มั๊ยย
สงสัยงานนี้เตอร์เละแน่วุ้ยย
น้องฟ่ามีแบ๊คดี หุุหุ
-
จุดพลุต้อนรับเฮียเบนซ์ :mc4:
และแล้วความลับฟ่าก็แตก
รอดูสิเฮียจะทำยังไงกับเตอร์ (ล้างแค้นเพื่อค่าล้างรถด้วยนะเฮีย)
-
ดีใจด้วย
ตอนนี้ฟ่าก็มีเฮียเป็นพวกแล้วสินะ
ยินดีต้อนรับเฮียเบ้นซ์ :3123:
-
นึกว่าจะไม่ได้อ่านก่อนนอนซะแล้ว...ขอบคุณนะฟ่า +1 ให้แล้วนะครับ :กอด1:
หนุ่มปริศนาที่แท้ก็เป็นเฮียที่แสนดีนี่เอง
รออ่านต่อนะ หลังจากนี้อะไรๆ น่าจะเริ่มดีขึ้นแล้วเนอะ
เป็นผมคงไม่ให้เฮียไปลุยเตอร์หรอก...เก็บอิเอ็มตัวดีดีกว่า :z6:
-
เฮียอาจจะมาทำให้ทุกอย่างเลวร้ายก็ได้นะครับทุกคน :z3:
เมฆดูสวยงาม เมื่อยามมองฟ้า ฟ้าดูกว้างใหญ่เหมือนเก่า
เมื่อยังเล็กแหงนดูมือไขว่คว้าเอา สูงจังอยากตัวโตสูง
จ้องมองแสนนาน พี่ชายคงเห็นยิ้มเดินมาใกล้แล้วอุ้ม
ขี่คอจนเกือบสูงทัน จ้องมองบนฟ้านั่น
เอื้อมมือถึงจันทร์ จะเอาเป็นของเรา
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
จวบจนฉันโต พี่ยังคงรักและคอยเป็นห่วงแสนห่วง
เมื่อผิดหวังให้กำลังใจทั้งดวง น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
เมื่อยามท้อใจ จ้องมองบนฟ้านึกตอนเป็นเด็กเล็กนั่น
ขี่คอจนเกือบสูงทัน เอื้อมมือให้ถึงจันทร์
บอกเอาไว้นาน พี่ชายที่แสนดี
-
เห็นฟ่าเขียน ล้า เป็น หล้า มาตลอดเลย
หล้า = แผ่นดิน โลก นะครับผม
เดี๋ยวนึกอะไรออกมาเมนท์ใหม่ :z2: :z2: ตอนนี้เบลอๆ อ่ะ
อันนี้ต้องของคุณอาจารย์แม่เอ๊ยไม่ช่ายยยยยล้อเล่นเน้อ
ขอบคุณมากมากเลยครับบางทีฟ่าไม่ได้ตรวจทานอีกทีอ่ะครับ
ตื่นมาเช้าๆๆมันยังเมาขี้ตาอยู่
มาตรวจให้ฟ่าอีกนะครับฟ่าจะได้ระวังเวลาถึงคำที่มักจะพิมพ์ผิดพวกนี้อ่ะ
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :call: :call: :pig4: :pig4:
แต่หล้าในโครงสี่สุภาพก็ถูกแล้วนี้นาถ้าเป็นคำนี้อ่ะ
งง
-
คงไม่ว่ากันนะคับฟ่านะ เพราะดูแล้วอายุเราก็มิได้จะต่างกานซักเท่าไหร่อ่ะนะ
อื้มนะ ม่ะคิดม่ะฝันเลยอ่ะว่าอ่านแล้วจะต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้
ก็เศร้าเหมือนกานนะ แต่ป๊อปคิดว่าฟ่าก็คงผ่านไปได้ด้วยดีอ่ะแหละนะ :call:
ป๊อปรุ้อยุ่นะว่ามันยากที่ต้องเจอแบบนั้น แต่ปล่อยตัวเองซักพัก รอให้ใจเย็นแล้นค่อยมาคุยกันใหม่นะ
เพราะต่างคนต่างยังรักกันหนิ ชิมิล่ะ?
สุ้ๆล่ะ
-
สูัเค้าคร้าบ....เตอร์
เชียร์เด็กอะคร้าบ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เฮียอาจจะมาทำให้ทุกอย่างเลวร้ายก็ได้นะครับทุกคน :z3:
เมฆดูสวยงาม เมื่อยามมองฟ้า ฟ้าดูกว้างใหญ่เหมือนเก่า
เมื่อยังเล็กแหงนดูมือไขว่คว้าเอา สูงจังอยากตัวโตสูง
จ้องมองแสนนาน พี่ชายคงเห็นยิ้มเดินมาใกล้แล้วอุ้ม
ขี่คอจนเกือบสูงทัน จ้องมองบนฟ้านั่น
เอื้อมมือถึงจันทร์ จะเอาเป็นของเรา
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
จวบจนฉันโต พี่ยังคงรักและคอยเป็นห่วงแสนห่วง
เมื่อผิดหวังให้กำลังใจทั้งดวง น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
เมื่อยามท้อใจ จ้องมองบนฟ้านึกตอนเป็นเด็กเล็กนั่น
ขี่คอจนเกือบสูงทัน เอื้อมมือให้ถึงจันทร์
บอกเอาไว้นาน พี่ชายที่แสนดี
แต่งได้ไงเนี่ย ฟ่า เขียนดีมากเลยอะ
อ่านๆมาแล้วขอเดานะว่า เด่วเฮียต้องแกล้งเป็นแฟนใหม่ฟ่าอะสิ
เฮ้อเหมือนแก้เกมส์กลับยังไงก็มะสู้สิ
แล้วจะรออ่านต่อนะ ถ้าอัพคืนนี้ อิๆ
-
เหอๆ หวังว่าคงไม่เคราะซ้ำกรรมซัดนะเนี่ย
กลัวเฮียแกรับไม่ได้อีกคน แล้วฟ่าจะเศร้ากว่าเดิม
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พระเอกขี่ม้าขาวจิงๆด้วยแหะ
-
อ่าาาาา มีเฮียและ ไม่ต้องสนเตอร์ก็ได้
-
เฮียเบนซ์สมกับเป็นพี่ชายที่แสนดีจริงๆ
นุ้งฟ่าโชคดีมากๆที่ได้เจอกับพี่ชายอีกครั้ง
ว่าแต่เฮียกลับมา แล้วจาทำให้ทุกอย่างเลวร้ายด้วยเหรอ สงสัยเพราะเตอร์เข้าใจผิดอีกดิ :เฮ้อ:
บวก 1 ให้ฟ่านะจ๊ะ ขยันมาต่อให้อีกแล้ว :กอด1:
เมฆดูสวยงาม เมื่อยามมองฟ้า ฟ้าดูกว้างใหญ่เหมือนเก่า
เมื่อยังเล็กแหงนดูมือไขว่คว้าเอา สูงจังอยากตัวโตสูง
จ้องมองแสนนาน พี่ชายคงเห็นยิ้มเดินมาใกล้แล้วอุ้ม
ขี่คอจนเกือบสูงทัน จ้องมองบนฟ้านั่น
เอื้อมมือถึงจันทร์ จะเอาเป็นของเรา
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
จวบจนฉันโต พี่ยังคงรักและคอยเป็นห่วงแสนห่วง
เมื่อผิดหวังให้กำลังใจทั้งดวง น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
เมื่อยามท้อใจ จ้องมองบนฟ้านึกตอนเป็นเด็กเล็กนั่น
ขี่คอจนเกือบสูงทัน เอื้อมมือให้ถึงจันทร์
บอกเอาไว้นาน พี่ชายที่แสนดี
แต่งได้ไงเนี่ย ฟ่า เขียนดีมากเลยอะ
อ่านๆมาแล้วขอเดานะว่า เด่วเฮียต้องแกล้งเป็นแฟนใหม่ฟ่าอะสิ
เฮ้อเหมือนแก้เกมส์กลับยังไงก็มะสู้สิ
แล้วจะรออ่านต่อนะ ถ้าอัพคืนนี้ อิๆ
^
^
อันนี้คือเนื้อเพลง พี่ชายที่แสนดี จ้า
เพลงเก่ามากๆๆๆๆเลย ของ อุ้ย รวิวรรณ จินดา
นุ้งฟ่ารู้จักเพลงนี้ด้วยอ้ะ :o9:
-
เห็นฟ่าเขียน ล้า เป็น หล้า มาตลอดเลย
หล้า = แผ่นดิน โลก นะครับผม
เดี๋ยวนึกอะไรออกมาเมนท์ใหม่ :z2: :z2: ตอนนี้เบลอๆ อ่ะ
อันนี้ต้องของคุณอาจารย์แม่เอ๊ยไม่ช่ายยยยยล้อเล่นเน้อ
ขอบคุณมากมากเลยครับบางทีฟ่าไม่ได้ตรวจทานอีกทีอ่ะครับ
ตื่นมาเช้าๆๆมันยังเมาขี้ตาอยู่
มาตรวจให้ฟ่าอีกนะครับฟ่าจะได้ระวังเวลาถึงคำที่มักจะพิมพ์ผิดพวกนี้อ่ะ
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :call: :call: :pig4: :pig4:
แต่หล้าในโครงสี่สุภาพก็ถูกแล้วนี้นาถ้าเป็นคำนี้อ่ะ
งง
รักแท้ไม่แพ้ สิ่งใด ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้ ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ ว่าใช่ รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้ ไม่ใช้ ปากดี
รักเราเรื่องนี้ ที่มา นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า คุณค่า แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า อ่อนหล้า ไม่มี
ไปๆมาๆ ก็งงเองเหมือนกันแฮะ
อ่อนหล้า ไม่มี >>>> ต้องการจะสื่อว่า ไม่มีอ่อนแรงใช่รึเปล่าครับ ถ้าแบบนี้ ต้องเขียนว่า อ่อนล้า
แต่ อ่อนหล้า นี่ ไม่รุ้อ่ะครับ ว่ามีไหม อ่ะ ต้องรอผู้รู้อีกที
พอๆๆ จบดีกว่า เดี๋ยวกลายเป็นกระทุ้ภาษาไทยในจอไป
เพลงพี่ชายที่แสนดี ผมก็ชอบนะ ฟังทีไร อยากมีพี่ชายซักคนจริงๆ ให้ตายเถอะ
มีแต่น้องสาวตัวแสบอยู่หนึ่งคน
ปล. อยากลงเพลงให้ง่ะ แต่ลงไม่เป็น ทำเป็นแต่อัพแจก - -"
-
ผิดเจงๆด้วย
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
โทษทีนุ้งฟ่าผิดเอง
ขอโต๊ดก๊าบบบบบบบบบบ :m15:
-
คงไม่ว่ากันนะคับฟ่านะ เพราะดูแล้วอายุเราก็มิได้จะต่างกานซักเท่าไหร่อ่ะนะ
อื้มนะ ม่ะคิดม่ะฝันเลยอ่ะว่าอ่านแล้วจะต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้
ก็เศร้าเหมือนกานนะ แต่ป๊อปคิดว่าฟ่าก็คงผ่านไปได้ด้วยดีอ่ะแหละนะ :call:
ป๊อปรุ้อยุ่นะว่ามันยากที่ต้องเจอแบบนั้น แต่ปล่อยตัวเองซักพัก รอให้ใจเย็นแล้นค่อยมาคุยกันใหม่นะ
เพราะต่างคนต่างยังรักกันหนิ ชิมิล่ะ?
สุ้ๆล่ะ
ตอนนี้ฟ่าก็คิดแบบป็อปนะ
แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดไง
มันเลยเป็นแบบนั้นอ่ะ
อิอิ
-
เฮียเบนซ์สมกับเป็นพี่ชายที่แสนดีจริงๆ
นุ้งฟ่าโชคดีมากๆที่ได้เจอกับพี่ชายอีกครั้ง
ว่าแต่เฮียกลับมา แล้วจาทำให้ทุกอย่างเลวร้ายด้วยเหรอ สงสัยเพราะเตอร์เข้าใจผิดอีกดิ :เฮ้อ:
บวก 1 ให้ฟ่านะจ๊ะ ขยันมาต่อให้อีกแล้ว :กอด1:
เมฆดูสวยงาม เมื่อยามมองฟ้า ฟ้าดูกว้างใหญ่เหมือนเก่า
เมื่อยังเล็กแหงนดูมือไขว่คว้าเอา สูงจังอยากตัวโตสูง
จ้องมองแสนนาน พี่ชายคงเห็นยิ้มเดินมาใกล้แล้วอุ้ม
ขี่คอจนเกือบสูงทัน จ้องมองบนฟ้านั่น
เอื้อมมือถึงจันทร์ จะเอาเป็นของเรา
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
จวบจนฉันโต พี่ยังคงรักและคอยเป็นห่วงแสนห่วง
เมื่อผิดหวังให้กำลังใจทั้งดวง น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
เมื่อยามท้อใจ จ้องมองบนฟ้านึกตอนเป็นเด็กเล็กนั่น
ขี่คอจนเกือบสูงทัน เอื้อมมือให้ถึงจันทร์
บอกเอาไว้นาน พี่ชายที่แสนดี
แต่งได้ไงเนี่ย ฟ่า เขียนดีมากเลยอะ
อ่านๆมาแล้วขอเดานะว่า เด่วเฮียต้องแกล้งเป็นแฟนใหม่ฟ่าอะสิ
เฮ้อเหมือนแก้เกมส์กลับยังไงก็มะสู้สิ
แล้วจะรออ่านต่อนะ ถ้าอัพคืนนี้ อิๆ
^
^
อันนี้คือเนื้อเพลง พี่ชายที่แสนดี จ้า
เพลงเก่ามากๆๆๆๆเลย ของ อุ้ย รวิวรรณ จินดา
นุ้งฟ่ารู้จักเพลงนี้ด้วยอ้ะ :o9:
ของน้องฟ่ารุ่วพี่โบว์ต่างหากไม่ใช่พี่อุ้ย
เอพี่น้ำตาลรุ่นพี่อุ้ยชิมิล่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
-
สูัเค้าคร้าบ....เตอร์
เชียร์เด็กอะคร้าบ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
เดี๋ยวเหอะ :angry2:
-
"แฟนน้องเป็นผู้ชายใช่มั้ย"
โหยเฮียถามตรงประเด็นประโยคเดียวบอกทุกอย่างเลยนิ
โดนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:z2: รออ่านตอนต่อไปค๊าพี่อัลฟ่า
ปล.เฮียน่ารักได้จังเลย อยากมีพี่ชายบ้าง :impress2:
-
เฮียคงรู้ตั้งแต่ตอนแรกอ่ะฟ่า
ไปเรียกคู่กรณีว่า ไอ้เลวนั้น ......
เอิ่มมมมมมมม
:m29:
ต่อๆอีกสักตอนมั้ยฟ่า
อยากรู้เฮียจะช่วยไง ....
อยากให้เฮียไปกระทืบอินังเอ็มให้หายแค้นเจง ๆ
:laugh:
-
เฮียคงรู้ตั้งแต่ตอนแรกอ่ะฟ่า
ไปเรียกคู่กรณีว่า ไอ้เลวนั้น ......
เอิ่มมมมมมมม
:m29:
ต่อๆอีกสักตอนมั้ยฟ่า
อยากรู้เฮียจะช่วยไง ....
อยากให้เฮียไปกระทืบอินังเอ็มให้หายแค้นเจง ๆ
:laugh:
คุณได้สิทธิ์นั้นครับ
-
ของน้องฟ่ารุ่วพี่โบว์ต่างหากไม่ใช่พี่อุ้ย
เอพี่น้ำตาลรุ่นพี่อุ้ยชิมิล่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
จุ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่าเอ็ดไปนุ้งฟ่า เด๋วเค้ารู้กันหมด
เค้าก้อรุ่นๆเดียวกะโบนั่นหละ ยังไม่ไปไกลขนาดพี่อุ้ยซะหน่อย :impress:
-
เฮียเบนซ์สมกับเป็นพี่ชายที่แสนดีจริงๆ
นุ้งฟ่าโชคดีมากๆที่ได้เจอกับพี่ชายอีกครั้ง
ว่าแต่เฮียกลับมา แล้วจาทำให้ทุกอย่างเลวร้ายด้วยเหรอ สงสัยเพราะเตอร์เข้าใจผิดอีกดิ :เฮ้อ:
บวก 1 ให้ฟ่านะจ๊ะ ขยันมาต่อให้อีกแล้ว :กอด1:
เมฆดูสวยงาม เมื่อยามมองฟ้า ฟ้าดูกว้างใหญ่เหมือนเก่า
เมื่อยังเล็กแหงนดูมือไขว่คว้าเอา สูงจังอยากตัวโตสูง
จ้องมองแสนนาน พี่ชายคงเห็นยิ้มเดินมาใกล้แล้วอุ้ม
ขี่คอจนเกือบสูงทัน จ้องมองบนฟ้านั่น
เอื้อมมือถึงจันทร์ จะเอาเป็นของเรา
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
ครั้งโดนเขารังแก ร้องงอแงร้องไห้
พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย จับมือจูงน้องไป
มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ฟ้าคงไกลไป ขี่คอพี่สูงเอง
จวบจนฉันโต พี่ยังคงรักและคอยเป็นห่วงแสนห่วง
เมื่อผิดหวังให้กำลังใจทั้งดวง น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
เมื่อยามท้อใจ จ้องมองบนฟ้านึกตอนเป็นเด็กเล็กนั่น
ขี่คอจนเกือบสูงทัน เอื้อมมือให้ถึงจันทร์
บอกเอาไว้นาน พี่ชายที่แสนดี
แต่งได้ไงเนี่ย ฟ่า เขียนดีมากเลยอะ
อ่านๆมาแล้วขอเดานะว่า เด่วเฮียต้องแกล้งเป็นแฟนใหม่ฟ่าอะสิ
เฮ้อเหมือนแก้เกมส์กลับยังไงก็มะสู้สิ
แล้วจะรออ่านต่อนะ ถ้าอัพคืนนี้ อิๆ
^
^
อันนี้คือเนื้อเพลง พี่ชายที่แสนดี จ้า
เพลงเก่ามากๆๆๆๆเลย ของ อุ้ย รวิวรรณ จินดา
นุ้งฟ่ารู้จักเพลงนี้ด้วยอ้ะ :o9:
ของน้องฟ่ารุ่วพี่โบว์ต่างหากไม่ใช่พี่อุ้ย
เอพี่น้ำตาลรุ่นพี่อุ้ยชิมิล่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
โฮะๆแสดงว่าเรานี่รู้เรื่องเพลงน้อยจริงๆด้วย สู้ ฟ่า กับ พี่ตาลมะได้ อิๆ
-
^
^
เอามาให้ฟังแล้วน้า
ขออนุญาตนุ้งฟ่าแปะเพลงด้วยนะจ๊ะ
พออ่านแล้วก้อไปฟัง
ฟังแล้วก้อเพราะ
เพราะแล้วก้ออยากให้ฟังกันอ้ะ :teach:
พี่ชายที่แสนดี เวอร์ชั่นที่โบร้องจ้า
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=1&songID=V2BAEGFAPAD
-
วิชชุมาลาฉันท์ 8
รักเราเก่าไป ถึงได้แปรเปลี่ยน
ช้ำรักวนเวียน คิดถึงแต่เธอ
หลายวันผ่านไป ไม่พบไม่เจอ
ฉันได้แต่เพ้อ ถึงเธอผู้เดียว
กินนอนอ่อนไหว ในใจพันผูก
แม่ไม่ให้ลูก เขานั้นออกมา
ในใจยังฝัน ให้เธอนั้นหนา
คิดถึงสักครา กลับมาที่เดิม
แหงน คอ รอคอย ตาละห้อยหา
อยู่ไหนกานดา นั่งน้ำตาริน
สายบัวรอเก้อ งานนี้เจอหิน
รักคงโบยบิน ฉันคงสิ้นใจ
นกพิราบขาว ทำเราเจ็บแสบ
ส่งข่าวแฟนแอบ แนบเก่าคนก่อน
เจ็บแค้นยิ่งนัก เราโดนรักซ่อน
หักอกเราก่อน นอนฉาวชู้เชย
อย่างไรไหนดี คราวนี้เจ็บปวด
รักเอาแส้หวด หนามลวดทิ่มใจ
หนึ่งเดียวต้องทำ และท่องจำไว้
ชั่วชู้คู่ชาย ตัดใจลาที
ลาแล้วลาก่อน ใจอ่อนไม่มี
ลาแล้วลาที คนที่รักกัน
สิ้นญาติขาดคู่ ห้ามเธออยู่ฉัน
จากกันนิรันดร์ จบกันสักที..........
********************************************************
อึ้งดิ เฮียรู้ได้ไงหว่ะ ก็ดันไปเรียกมันว่าไอ้เลวอ่าเดะ แต่เฮียมักจะรู้ทุกอย่างที่ผมทำเฮีย มองออกว่าผมต้องการอะไร ถ้าถูกเฮียจะเฉยๆๆแต่ถ้าผิดเฮียจะเรียกมาถามว่าทำไมมันเป็นแบบนั้น แบบนี้ไม่ดีกว่าหรอ นี้แหละเฮีย
"เฮีย เฮียไม่ว่าอะไรน้องใช่มั้ย"
"เฮียเข้าใจคนเราบังคับกับได้หรอจิตใจอ่ะ ถ้าบังคับกันได้เฮียจะหนีออกจากบ้านมั้ย ขอแค่น้องเฮียเป็นคนดีจะเป็นอะไรก็เป็นไป เฮียก็ยังรักน้องเฮียเหมือนเดิม" น้ำตาจะไหล เคยเป็นแต่พี่ชาย รู้สึกเลยว่าคนเป็นน้องมันดีแบบนี้เอง
"ขอบคุณนะครับเฮีย"
"แล้วพ่อกับแม่รู้มั้ย"
"ไม่รู้"
"แล้วน้องจะบอกท่านมั้ย แต่พี่เชื่อว่าป้ารับได้นะ แต่ลุงนี้ไม่แน่ใจหว่ะ ส่วนพี่น้องคนอื่นไม่ต้องพูดถึงเค้าด่าน้องลับหลังแน่เฮียรู้สันดานดี"
"เฮียว่าไงอ่ะถ้าเฮียเป็นฟ่าเฮียจะทำไง"
"ถ้าเป็นเฮีย เฮียไม่เคยแคร์ใครอยู่แล้ว เฮียก็เป็นตามแบบเฮีย แต่ถ้าวันใดเค้ารู้ขึ้นมาเฮียก็ยอมรับไม่ปฏิเสธ อะไรจะ
เกิดก็ปล่อยมัน อย่าลืมสิเฮียทิ้งทุกอย่างมาเฮียยังทำมาแล้วเลย เรื่องแค่นี้ไม่ระคายผิวเฮียหรอกมันด้านแล้วหว่ะน้อง"
"เฮีย....เฮียไม่โกรธฟ่าหรอ ที่ฟ่าทำให้เฮียผิดหวังเสียใจอ่ะ"
"น้องฟังเฮียนะเว้ย เฮียจะผิดหวังก็ต่อเมื่อฟ่าเป็นคนเลว แต่นี้ฟ่าไม่ได้เป็นคนเลวเฮียจะต้องมาผิดหวังและเสียใจทำไมเฮียดีใจด้วยซ้ำที่ฟ่าเล่าเรื่องนี้ให้เฮียฟัง แต่เฮียโกรธตัวเองที่ฟ่าน้องมีปัญหาไม่สามารถบอกใครได้เฮียดันไม่ได้อยู่ข้างๆ แต่เฮียไม่ได้มาสายเกินไปใช่มั้ย"
"เฮียมาทันเวลาพอดีเลย" ผมปาดน้ำตาพร้อมกับส่งรอยยิ้มขอบคุณให้เฮีย
"เลิกร้อง.....แล้วทะเลาะกันได้ไงฟังๆดูก็รักกันดีนี้"
"แม่มันไม่ชอบฟ่า ให้เราเลิกกันจ้างฟ่าให้เลิกกับลูกเค้า แล้วบอกลูกเค้าว่าฟ่าขอเลิกฟ่าอยากกลับไปมีชีวิตปรกติ"
"อ้าวทำไมทำงี้อ่ะ เผาบ้านแม่งเลยม๊ะ จะรวยแค่ไหนกันเชียว"
"เฮียเดี๋ยวฟ่าก็ได้ไปเยี่ยมในคุกหรอก"
"เออ ตูดบานพอดีเฮียอ่ะถ้าเข้าไปในคุกอ่ะ"
"พูดจานะเฮีย"
"แล้วไงต่ออ่ะ"
"มันก็เลยมาใส่ๆๆๆๆกะฟ่าแล้วเราก็ทะเลาะกัน มันก็หายไปคืนหนึ่งแล้วแฟนเก่ามันก็โทรมาหาฟ่าบอกว่ามันอยู่กับเค้า ไม่ต้องเป็นห่วง"
"อ่าวแม่งเย้ยกันยังงี้เลยหรอหว่ะ แม่งไม่ใช่เล่นนะคนนี้อ่ะ ชื่อไรหว่ะเดี๋ยวเจอเฮียจะเตะให้ขาดท่อนเลย"
"เอ็ม"
"เอออิเอ็ม"
"ฟ่าก็เลยไปที่ห้องมัน มันนอนอยู่บนเตียง"
"แก้ผ้า" เฮียดูช้ำชองนะเนี่ย อินกะน้องชายมากมาก
"ใส่บ็อกเซอร์ตัวหนึ่ง"
"มันสแครชกันแล้วชัวร์ เชื่อเฮียดิ"
"อะไรสแครช"
"ก็...นั้นแหละ" เฮียใช้สัญลักษณ์มือถ่ายทอดคำนั้น
"ช่างคิดเนอะ"
"แล้วไงๆต่อ"
"เฮียตกลงใครอกหักเนี่ย"
"เออเล่ามาดิว่ะกำลังหนุก"
"โห ทุกข์ของน้องนะนั้น"
"เฮียขอโทษมันลืมตัวอ่ะ"
"ฟ่าก็เลยเอาน้ำสาดมันให้ตื่นมาคุยกัน"
"ต้องงี้ดิหว่ะ ไม่แทงให้ไส้ไหลเป็นเฮียนะเล่นแม่งทั้งหลับงั้นแหละ"
"คุกนะนั้น มันบอกว่าไม่มีไรพยายามอธิบายต่างต่างนานา แต่ฟ่าขี้เกียจฟังอ่ะมันให้เรากลับไปคุยกันที่ห้องขณะจะออกจากห้องอิเอ็มมันก็มาอ่ะ"
"ให้ไม่ได้ยังงี้สิหว่ะ แล้วน้องต่อยหน้ามันป่าว"
"ป่าว ถอดรองเท้าส้นสูงสี่น้วมาตบหน้ามัน "
"ไรนะ"
"ล้อเล่ง"
"แบบนี้ดิถึงเป็นฟ่าน้องเฮียสดใสร่าเริงอย่าไปเครียดเว้ย งั้นเดี๋ยวพาเฮียไปดิ เฮียจะไปเล่นมันเอง"
"พอเหอะเดี๋ยวก็ได้ตูดบานจริงๆหรอก"
"เออๆๆเริ่มหวั่นๆแระ"
"มันออกไปซื้อถุงยางมา ฟ่าโมโหสุดๆเอาของเขวี้ยงหน้ามันสองคนแล้วบอกเลิกมันไป"
"แม่งชั่วทั้งคู่เลย กะจะ....กันอ่ะดิ แล้วมันยังตอแยเราอีกป่าว"
"ไม่หรอกมันรู้ตัวว่ามันผิด แต่มาขอโทษมั้งซื้อไรมาให้กินมั้งแต่ฟ่าก็ไม่อยากเจอมันอ่ะไม่รับของมัน"
"ยังรักเค้าอยู่รึป่าว บอกเฮียมาตรงๆดิ"
"รัก"
"แล้วอยากได้เค้ากลับมาป่าว"
"เออ"
"เฮียถามว่าอยากให้เค้ากลับมาป่าวน้อง" ทำไมเฮียดูจริงจัง จังว่ะ ซึ่งทุกครั้งที่ผมมีปัญหาเฮียจะเป็นแบบนี้เสมอแต่วันนี้เยอะเป็นพิเศษ
"ก็อยากอ่ะ"
"แล้วคิดมั้ยว่าคนอย่างแฟนน้องอ่ะ จะทำเรื่องแบบนั้นได้"
"ไม่คิดอ่ะ แต่ภาพรวมมันฟ้องนี้"
"อาจจะไม่ใช่อย่างที่เห็นก็ได้ หรืออาจจะมากกว่าที่เห็นก้ได้"
"แล้วเฮียจะให้ฟ่าทำไง" ตกลงจะยุหรือจะปลอบ
"ทำตามหัวใจไง"
"น้องยังไม่ได้ฟังเหตุผลเค้าเลยนะ"
"แต่ฟ่าเคยขอร้องให้เค้าเลิกคบกันแล้วนะ"
"เค้าอาจะแค่เพื่อนก็ได้"
"แต่คนของเค้าพูดมามันไม่ใช่เพื่อนนี้ "
"แล้วทำไมน้องไม่มองที่คนของเราไปมองคนอื่นทำไม นี้มันเรื่องของน้องสองคนนะ"
"เฮียน้องเหนื่อยอ่ะไม่อยากเริ่มไม่อยากมีแล้ว"
"แล้วน้องทนอยู่สภาพแบบนี้ได้นานแค่ไหน กว่าจะเลิกเสียใจน้องคบเค้ามากี่ปีน้องก็เอาสิบคูณได้เท่าไหร่นั้นแหละคือเวลาที่น้องจะนึกถึงเค้าแล้วไม่เจ็บ" ทฤษฎีอะไรของเฮียหว่ะ
"น้องกลัวมันจะเกิดขึ้นอีก"
"กลัวอะไรกับอนาคต น้องต้องอยู่กับปัจจุบันดิ เราไม่มองอดีตมองแต่ปัจจุบันทำมันให้ดีที่สุด ไม่รู้ว่าตื่นมาจะได้อยู่รึป่าวอาจจะตายตอนหลับก้ได้ใครจะไปรู้ทำทุกวันให้ดีให้มีความสุขเฮียเคยสอนแล้วนี้" คนๆนี้แหละที่ทำให้ผมคิดว่าทำทุกวันให้ออกมาเพอร์เฟคที่สุดเราจะได้ไม่เสียใจในวันข้างหน้าเพราะเราไม่ได้ทำมัน
"ป่ะเดี๋ยวไปกับเฮีย"
เฮียสั่งลุย
(http://img513.imageshack.us/img513/2937/shunmy8.jpg)
-
^
^
เอามาให้ฟังแล้วน้า
ขออนุญาตนุ้งฟ่าแปะเพลงด้วยนะจ๊ะ
พออ่านแล้วก้อไปฟัง
ฟังแล้วก้อเพราะ
เพราะแล้วก้ออยากให้ฟังกันอ้ะ :teach:
พี่ชายที่แสนดี เวอร์ชั่นที่โบร้องจ้า
ฟังทีไรน้ำตาไหลทุกทีเลยอ่ะ
ตรงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงเฮีย
-
นุ้งฟ่านำหน้าตอนนี้ด้วยวิชชุมาลาฉันท์เลย สุดยอดมากๆๆๆๆๆๆ
เฮียเบนซ์ของนุ้งฟ่าก้อได้ใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
เฮียสั่งลุยแล้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
รอตอนต่อไป คาดว่าจะตื่นเต้น เร้าใจ มีลุ้น มีเฮ
ปล.1 นุ้งฟ่าค้าบบบบบบบบบบบบบบ
นุ้งฟ่า Quote codeเพลง มาด้วยอ้ะ มันจะเปิดเพลงซ้อนกันหละจ้า
ปล. 2 นุ้งฟ่าบอกว่าคิดถึงเฮีย ตอนนี้ชีวิตเฮียเป็นไงบ้างอ้ะ แกกลับไปหาลุงรึยัง
เฮียแกโคดเท่เลย ว่างๆๆๆ นุ้งฟ่าเล่าเรื่องเฮียเบนซ์หน่อยดิ
-
o13 o13 o13
เพลงดพราะมากอะ พี่น้ำตาล
เฮียนี่เฉียบได้ใจจริง
ตอนหน้าอะไรๆก็คงจะเคลียร์กว่านี้แล้วสิเนี่ย
-
:impress2: :impress2: :impress2:.
หน่วยหนับหนุน กองกำลังเสริมมาแล้ว
เฮียยกพลขึ้นบก บุกเลย เชียร์เต็มที่เลย
ไปจัดการมันเลย เอาให้สูญพันธุ์เลย
:z6: :z6: :z6:
-
เฮียยังคงใช้ชีวิตศิลปินเหมือนเดิมครับ
ทำออร์แกไนซ์ อีเว้นท์
นำเข้าสินค้ามาขาย
ร้องเพลง
ทำงานอาร์ต วาดรูป
ทำทุกอย่างที่เฮียรัก
อยู่แถวๆนี้แหละแต่เฮียไม่ว่าง เฮียบอกฟ่าโตแล้วเฮียแก่แล้วฟ่าต้องดูแลเฮีย
เฮียเพิ่ง23เองนะแก่ตรงไหน
อิอิ
วันหลังจะเล่าเรื่องแสบๆของเฮียให้ฟังฮาโคตรอ่ะ
แต่ตอนต่อไปบอกได้ว่า
เฮียเตะสลบ
:fire: :fire: :fire: :z6:
-
เฮียยังคงใช้ชีวิตศิลปินเหมือนเดิมครับ
ทำออร์แกไนซ์ อีเว้นท์
นำเข้าสินค้ามาขาย
ร้องเพลง
ทำงานอาร์ต วาดรูป
ทำทุกอย่างที่เฮียรัก
โอ้วววววว เฮียแกช่างสู้ชีวิต ปลาบปลื้ม อิอิ
เฮียบอกฟ่าโตแล้วเฮียแก่แล้วฟ่าต้องดูแลเฮีย
เฮียเพิ่ง23เองนะแก่ตรงไหน
อิอิ
วันหลังจะเล่าเรื่องแสบๆของเฮียให้ฟังฮาโคตรอ่ะ
บอกเฮียด้วยว่า 23 เอง อย่าเพิ่งรีบแก่ ถ้าอายุอย่างเฮียแก่ คนแถวนี้จาเครียดอีกเยอะ :laugh:
รออ่านวีรกรรมของเฮียนะ
แต่ตอนต่อไปบอกได้ว่า
เฮียเตะสลบ
:fire: :fire: :fire: :z6:
รอกรี๊ดเฮียดีก่า เฮียกำลังจาทำให้สาแก่ใจ
เฮีย ฆ่ามัน!!!
-
เอาเลยลุยเลย
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
...ชอบเฮียจริงๆๆๆเป็น..คนสู้ชีวิต...
...และเป็นคนที่มันเหตุผล คิดอะไรหลายด้านดี..
...น้องเตอร์ ..ยำตรีนเฮีย..อร่อยไม๊...
...แต่ขอโทษคนเจ็บตัวอ่ะ..น้องเตอร์...
...แต่คนที่..ใจจะสลายอะ..น้องฟ่า..จริงปล่าว... :z3:
-
เฮียของฟ่า สุดยอดเลยอ่ะ รออ่านวีรกรรมของเฮียต่อปายยยยยยยยยยยย :a9:
-
เฮียอย่างเท่เลยอ่ะ โดนสุดๆ นี่สิคนสู้ขีวิต
-
เฮียนุ้งฟ่า เนี๊ยะ o13
อายุ 23 แต่คงสู้ชีวิตมาหลากหลาย
คิดแล้วปลื้มแทนนุ้งฟ่า มีเฮียแบบนี้ :กอด1:
-
เฮียสุดยอดไปเลย
-
เอาไปออกรายการคนสู้ชีวิต + +
ว่าแต่จะเรื่องใหญ่มะหว่า :laugh:
-
o13 เฮีย...แมนมากๆ เยี่ยมจริงๆ สมเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาว :monkeysad: ปลื้มแทนฟ่าที่มีพี่ชายดีๆ แบบนี้
"กลัวอะไรกับอนาคต น้องต้องอยู่กับปัจจุบันดิ เราไม่มองอดีตมองแต่ปัจจุบันทำมันให้ดีที่สุด ไม่รู้ว่าตื่นมาจะได้อยู่รึป่าวอาจจะตายตอนหลับก้ได้ใครจะไปรู้ทำทุกวันให้ดีให้มีความสุขเฮียเคยสอนแล้วนี้"
^
^
ประโยคนี้โดนใจที่สุด และถูกต้องที่สุดจริงๆ...ขอคารวะ
o18 เฮียน่าจะเป็น...เนอะ จะได้ขออนุญาตน้องฟ่าจีบเสียหน่อย อิ อิ
ล้อเล่นนะ...จะรออ่านต่อนะฟ่า ตอนหน้าถ้าทางจะมันส์บู๊ล้างผลาญ
-
คิดได้แบบนั้นก็ดีแล้วแหละฟ่า ป๊อปว่าเฮียสอนดีจังอ่ะ
ตอนนี้แฮปปี้และทำให้ทุกวันมันออกมาดีสุดๆก็พอ อนาคตเป็นยังไงก็ช่างมัน เพราะป๊อปเชื่อว่าฟ่ากะเตอร์จะผ่านสิ่งเหล่านั้นไปได้แน่นอน
แต่ตอนนี้ดิ ป๊อปกำลังเศร้าอ่ะ อึดอัดมากๆบอกใครก็ไม่ได้ ป๊อปเข้าใตความรุ้สึกฟ่าตอนนั้นเลยอ่ะ ที่ฟ่าไม่สามารถบอกใครได้อ่ะ
แต่อีกหน่อยป๊อปก็คงหายอ่ะ
-
นุ้งฟ่า มีตัวช่วยแล้ว
เฮียเท่ สุดๆ :impress2:
-
นุ้งฟ่า มีตัวช่วยแล้ว
เฮียเท่ สุดๆ :impress2:
ช่ายๆๆๆๆเฮียเท่ห์ฉุดๆๆเยยยยยย
เทคแคร์ก๊าบ
คิดได้แบบนั้นก็ดีแล้วแหละฟ่า ป๊อปว่าเฮียสอนดีจังอ่ะ
ตอนนี้แฮปปี้และทำให้ทุกวันมันออกมาดีสุดๆก็พอ อนาคตเป็นยังไงก็ช่างมัน เพราะป๊อปเชื่อว่าฟ่ากะเตอร์จะผ่านสิ่งเหล่านั้นไปได้แน่นอน
แต่ตอนนี้ดิ ป๊อปกำลังเศร้าอ่ะ อึดอัดมากๆบอกใครก็ไม่ได้ ป๊อปเข้าใตความรุ้สึกฟ่าตอนนั้นเลยอ่ะ ที่ฟ่าไม่สามารถบอกใครได้อ่ะ
แต่อีกหน่อยป๊อปก็คงหายอ่ะ
ฟ่าว่าป็อปน่าจะคิดแบบที่เฮียสอนนะ
อะไรจะเกิดมันต้องเกิด อยู่กับปัจจุบันอยู่กับความสุข
ทำทุกวันให้เพอร์เฟค ฟ่ารู้ว่ามันทำยากนะแต่ทำได้เมื่อไรป็อปจะมีความสุข
กับสิ่งที่ป็อปเป็นสิ่งที่ป็อปต้องการเหมือนเฮียไง
สู้ๆๆนะเป็นกำลังใจให้
เทคแคร์ก๊าบบบ
o13 เฮีย...แมนมากๆ เยี่ยมจริงๆ สมเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาว :monkeysad: ปลื้มแทนฟ่าที่มีพี่ชายดีๆ แบบนี้
"กลัวอะไรกับอนาคต น้องต้องอยู่กับปัจจุบันดิ เราไม่มองอดีตมองแต่ปัจจุบันทำมันให้ดีที่สุด ไม่รู้ว่าตื่นมาจะได้อยู่รึป่าวอาจจะตายตอนหลับก้ได้ใครจะไปรู้ทำทุกวันให้ดีให้มีความสุขเฮียเคยสอนแล้วนี้"
^
^
ประโยคนี้โดนใจที่สุด และถูกต้องที่สุดจริงๆ...ขอคารวะ
o18 เฮียน่าจะเป็น...เนอะ จะได้ขออนุญาตน้องฟ่าจีบเสียหน่อย อิ อิ
ล้อเล่นนะ...จะรออ่านต่อนะฟ่า ตอนหน้าถ้าทางจะมันส์บู๊ล้างผลาญ
ฟ่าก็ปลื้มที่มีเฮียเป็นพี่ชายที่แสนดี
จะปลื้มมากกว่านี้ถ้าได้พี่เป็นพี่สะใภ้
เอิ๊กๆๆๆๆๆย้อเย่งน๊า
555555+
เทคแคร์ก๊าบบบบบบ
เอาไปออกรายการคนสู้ชีวิต + +
ว่าแต่จะเรื่องใหญ่มะหว่า :laugh:
เรื่องไม่ใหญ่เท่าซานติก้าหรอก
แต่มีคนบาดเจ็บ
อิอิ
เทคแคร์ก๊าบ
เฮียสุดยอดไปเลย
ช่ายๆๆๆสุดยอดไปเลย
เทคแคร์ก๊าบ
เฮียนุ้งฟ่า เนี๊ยะ o13
อายุ 23 แต่คงสู้ชีวิตมาหลากหลาย
คิดแล้วปลื้มแทนนุ้งฟ่า มีเฮียแบบนี้ :กอด1:
ช่ายๆๆๆสู้มามากมาย
แต่เฮียบอกว่าเฮียไม่ได้ลำบากนะ
เพราะหนทางที่เฮียสู้เฮียเลือกสู้ในสิ่งที่เฮียรัก
เฮียเลยมีความสุขกับการต่อสู้
เทคแคร์ก๊าบ
เฮียอย่างเท่เลยอ่ะ โดนสุดๆ นี่สิคนสู้ขีวิต
เฮียของฟ่า สุดยอดเลยอ่ะ รออ่านวีรกรรมของเฮียต่อปายยยยยยยยยยยย :a9:
เดี๋ยวเอามาให้อ่านกันคร๊าฟฟฟฟ
เทคแคร์นะครับ
...ชอบเฮียจริงๆๆๆเป็น..คนสู้ชีวิต...
...และเป็นคนที่มันเหตุผล คิดอะไรหลายด้านดี..
...น้องเตอร์ ..ยำตรีนเฮีย..อร่อยไม๊...
...แต่ขอโทษคนเจ็บตัวอ่ะ..น้องเตอร์...
...แต่คนที่..ใจจะสลายอะ..น้องฟ่า..จริงปล่าว... :z3:
สมนุ้งหน้ามัน
โดนซะมั้ง
อยู่กะฟ่าแม้แต่รอยข่วนยังไม่มี
อิอิ
ฟ่าไม่ใจสลายซะหน่อยซะใจต่างหาก
เทคแคร์ก๊าบ
เอาเลยลุยเลย
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สู้มานนนนนนนนนนนนนนน
555
เทคแคร์ครับ
ขอบคุณทุกๆคนที่รักเฮียฟ่านะครับบบบบบ
-
เฮีย แบบว่า ดุ มากมายอ่ะ
แล้วเตอร์
ไม่ตายเลยเหรอออออออออ
-
อ่านแล้วหลงเฮียเลย
เท่มากๆ เป็นพี่ชายที่เจ๋งสุดๆ
"กลัวอะไรกับอนาคต น้องต้องอยู่กับปัจจุบันดิ เราไม่มองอดีตมองแต่ปัจจุบันทำมันให้ดีที่สุด ไม่รู้ว่าตื่นมาจะได้อยู่รึป่าวอาจจะตายตอนหลับก้ได้ใครจะไปรู้ทำทุกวันให้ดีให้มีความสุขเฮียเคยสอนแล้วนี้"
อ่านประโยคนี้แล้ว คิดถึงตัวเอง ตอนที่รู้ว่า แม่เสียแล้ว ตอนวันที่รู้ มีสอบกลางภาคนอกตาราง ๑ วิชา ก่อนสอบกลางภาค สองอาทิตย์ เสียศูนย์ไปเลย แต่ด้วยความที่เป็นพี่ชาย เลยได้แต่ร้องไห้คนเดียวอยู่หลังฉาก แต่ก็คิดได้นะ ว่าต้องอยู่กัยปัจจุบัน เลยพยายามทำทุกวันให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เห้อออ คิดแล้วก็น้ำตาก็ไหลนะ วันนี้ก็ไปโรงพยาบาลมา แม่เพื่อนเส้นเลือดในสมองแตก ตอนนี้กำลังผ่าตัดอยู่ ถึงกับร้องไห้ตามเลยครับ น่าสงสารมันมาก ทั้งชีวิตมันมีแค่แม่กับน้อง แต่มันก็ยังโชคดีกว่าผมนะ ผมไม่เจอหน้าแม่เป็นเดือนๆ มาเจออีกที ก็เป็นศพแล้ว
เห้อ จบเรื่องเศร้าๆ ดีกว่า เป็นกำลังใจให้ฟ่าเน้อออ
-
มาต่อให้ตอนบ่ายๆๆๆ
ตอนค่ำๆๆคงยุ่งๆๆอ่ะครับ
ยุ่งเรื่องคนข้างๆๆนี้แหละ
:really2: :really2: :really2: :really2:
"ไปไหนอ่ะ"
"ไปเคลียร์กับมันไง"
"ฟ่ายังไม่พร้อม"
"น้องต้องพร้อม ถ้าเป็นน้องเฮีย"
"แต่"
"จะรอให้หมาคาบไปแดกเจงๆหรอไง วันนั้นคนที่เสียใจที่สุดคือน้องนะ"
"จะดีหรอเฮีย"
"จะดีมาก ถ้าใจน้องยังรักเค้าอยู่"
"ให้ฟ่าทำไร"
"ก็ไปเรียกมันมาคุยที่ห้องทั้งสองตัวนั้นแหละ"
"เอาจริงง่ะ"
"เออ" ผมเริ่มหวั่นๆๆในใจยังคิดเสมอว่า เฮียมาก็ดีนะแต่ทำไมเฮียต้องทำแบบนี้อ่ะมันบีบหัวใจน้องนะเว้ย
"ขอทำใจก่อนได้ป่าว"
"ไม่มีเวลาแล้ว เอาโทรศัพท์โทรหามันเลยเร็ว"
"แน่นะเฮีย"
"เดี๋ยวเตะไปโน้นเลย เร็วๆโทรศัพท์" ผมกดโทรศัพท์หามัน มือก็สั่นใจก็หวั่นๆๆเห้อเฮียทำกันได้นะนั้น ไม่ถึงสองตื๊ดมันก็รับจะรับทำไมว๊า เห้อๆๆๆๆ
"ฟ่า" ปลายสายทักทายแบบดีใจสุดๆๆ
"เอามานี้เฮียคุยเอง" เฮียแย่งโทรศัพท์ไปจากมือผม โดยเร็วไว
"โอ้ย" มือฟ่าเจ็บอยู่นะเฮีย เฮียใจร้อนไปป่าวเนี่ยมันแฟนฟ่านะนั้น
"เมิงอยู่ไหน....... แล้วเพื่อนมึงอ่ะ........... มึงไปเจอกูที่ห้องมัน.......... อย่าให้กูรอเกินห้านาที ........ไม่งั้นกูจะไปหามึงเองถึงที่"
เฮียวางสายแล้วหันมาจ้องหน้าผม โคตรน่ากลัวอ่ะ
"มือไปโดนไรมา"
"หกล้มอ่ะไม่มีไร"
"ระวังๆหน่อยดิ" ผมรู้ว่าผมโกหกไม่เก่งแล้วเฮียก็ไม่เชื่อด้วยผมอ่านจากสายตาออกแต่ครั้งนี้แปลกที่เฮียไม่เค้นเอาความจริง
"เฮีย มาเฟียมากๆอ่ะ แล้วเฮียรู้หรอมันอยู่ไหนอ่ะ"
"ไม่รู้แต่น้องก็คงรู้ ขู่มันไว้ดิ น้องไม่ข่มมันไว้ตั้งแต่แรกนี้หว่ามันถึงได้ใจ"
"แล้วเฮียอ่ะมีคนข่มรึยัง"
"ถ้ามีห้องจะรกยังงี้ม๊ะ หาให้มั้งดิเฮียอยากข่มคนอื่น" เฮียหื่นแล้วนะเนี่ย ฟ่าไม่เชื่อหรอกว่าเฮียจะไม่มีซ้อซ่อนไว้
"ถึงว่าแขนสองข้างไม่เท่ากัน"
"เดี๋ยวจะโดนมาทะลึ่งกะเฮีย ไปๆๆๆพร้อมยัง"
"ยัง"
"ไม่พร้อมก็ต้องไป เฮียสั่งลุย" จากแค้นๆเศร้าๆตอนนี้ผมเริ่มสนุกไปกับเฮียแล้วอ่ะ อิอิ
"อย่าทำไรมันนะเฮีย ฟ่าขอร้อง"
"น้องยังห่วงมันอีกหรอ เฮียไม่ฆ่ามันหรอกน้องยู่เฉยๆๆ เดี๋ยวเฮียจัดการเอง ว่าแต่ตัวมันใหญ่ป่าวหว่ะ"
"เท่าฟ่าเนี่ย"
"เท่าลูกหมากระจอก เดี๋ยวเฮียซัดที่เดียวร่วง"
"แต่มันสองนะ"
"แล้วน้องจะปล่อยให้เฮียโดนกระทืบรึไง"
"อืม"
"น่ารักมากน้องสาวเฮีย"
"น้องชายเว้ย"
"เออๆๆๆพูดผิดโทษทีๆ" เฮียหยิบโทรศัพท์โทรหาใครไม่รู้จะเรียกเพื่อนมาช่วยรึป่าวว่ะมันตายแน่งานนี้ ผมพาเฮียไปที่หออิเอ็มไม่รู้ผมทำถูกหรือผิดอ่ะ แต่ที่รู้ๆๆตอนนี้ผมและเฮียเบนซ์อยู่หน้าหออิเอ็มแล้ว
แล้วจะขึ้นไปยังไงเนี่ยแฝงไปก็จะดีหรอวันนี้ยามไม่อ่านหนังสือพิมพ์ด้วยสิ
"เฮียจะขึ้นไปไงอ่ะ" เฮียเดินไปที่ยามคนนั้น ทำไมเฮียกรูเท่ห์จังหว่ะ เอิ๊กๆๆๆ
"พี่ ขอขึ้นไปหน่อย"
"คนนอกเข้าไปไม่ได้น้อง"
"ทำไมอ่ะ" ไปดุเค้าทำไมนี้ เฮียจะรอดมั้ยเนี่ย จะตายก่อนขึ้นไปมั้ง
"ไอ้เป้เมิงเคลียร์ยามให้กูดิ" เฮียตะโกนเรียกผู้ชายที่เดินออกมาจากประตู
"มาทำเชี้ยไรที่นี้หว่ะ คิดถึงกูง่ะเมิง"
"เออ เมิงเซคคิวริตี้เมิงเนี่ยไม่ให้กูเข้าไป"
"สาดดเรียกยามก็ได้ ลุงเพื่อนผมเองเปิดประตูให้มันที แล้วเมิงไม่คิดจะอยู่คุยกะกูหน่อยหรอหว่ะ"
"แล้วมึงก็ช่วยบอกเค้าด้วยนะว่ากูเนี่ยเซเรเนดอพาร์ทเม้นท์นี้ เออเดี๋ยวไปคุยด้วยทำธุระก่อน นี่ฟ่าน้องชายกู"
"หวัดดีครับ" ผมยกมือทักทายเพื่อนเฮีย ดูเหมือนนักเลงแต่หน้าตี๋ๆขัดกับกิริยามาก
"หวัดดีน้อง หล่อกว่าพี่มันเว้ย" มันแน่อยู่แล้ว
"กูหล่อกว่าเห็นๆมึงนี้เมานะท่าทาง เออๆเดี๋ยวแวะไปที่ ห้อง" ยังมีเวลาหลงตัวเองอีกนะ
"เออๆๆดึกๆอ่ะเดี๋ยวกูไปข้างนอกก่อน" ผมไม่รู้ว่าพี่เป้เป็นใครแต่ยามรู้สึกว่าจะกลัวพี่แกเป็นพิเศษไม่มีปริปากสักคำ
"เฮีย"
"ว่าไง"
"เฮียเอาจริงหรอว่ะ"
"น้องนี้ไง ถ้าทนดูไม่ได้ก็โน้นกลับห้องไป"
"เฮีย อย่าให้มันตายนะ"
"ทำไมไม่อยากให้เฮียติดคุกหรอ"
"ป่าว สงสารมันอ่ะ"
"แล้วไม่สงสารเฮียเลย"
"ก็สงสารนะ แต่เฮียอาจจะมีความสุขก็ได้ในนั้นอ่ะ" ผมทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่เฮีย
"สุขยังไง"
"อ้าวสุขจะตายลองดิแล้วจะติดใจ"
"เดี๋ยวยืนยันไปโน้นแหนะ เดี๋ยวถ้าน้องดีกันเฮียจะไปนั่งดูดิว่าสนุกยังไงมันทำยังไงน้องถึงได้ติดใจไม่ลืมมันเนี้ย"
"เฮียทะลึ่งหว่ะ"
"น้องนั้นแหละเริ่ม"
"ว่าแต่เฮียไม่เปลี่ยนใจนะ ยังทันนะ ปล่อยมันไปก็ได้น้องทนได้"
"อย่าทำเสียเรื่อง เดี๋ยวเฮียตบหัวทิ่ม"
"ไมโหดจังหว่ะ"
"ห้องไหนบอกมาดิจะได้ขึ้นไป" ผมบอกเลขห้องกับเฮีย แล้วพยายามดูข้างหลังเผื่อมันมาจะได้ไล่มันกลับไป
"ตามมาดิมองอะไรอยู่นั้นอ่ะน้อง"
"ป่าว"
"เดี๋ยวน้องเคาะประตูให้เฮียด้วย"
"แล้วไมเฮียไม่เคาะเอง"
"น้องต้องคุยกะมันก่อน คุยกะมันเองว่าเรื่องเป็นมายังไงจะเอายังไงต่อไปอย่ามาคาราคาซังแบบนี้ เฮียคนนอกจะจัดการได้ไงมันไม่ใช่เรื่องของเฮียนะ"
"เฮียไม่ใช่คนนอกคนในครอบครัวต่างหาก มันก็เหมือนน้องชายเฮียอีกคนนะ"
"มันก็ใช่ แต่น้องต้องคุยกะมันเอง เปิดประตูไว้เดี๋ยวมันพูดอะไรไม่ดีเฮียเข้าไปสอยมันเอง แล้วอีกอย่างตอนสนุกกันเฮียก็ไม่ได้สนุกด้วยนะ ทีอย่างนี้จะให้เฮียออกหน้า เรื่องของเราเราจัดการได้เอง โตแล้ว" ดูพูดเข้าดิถ้าชวนมาหนุกจะมาม๊ะหล่ะ
"ยังไม่โต"
"โตแล้ว น้องมีเหตุผลขึ้นเยอะ เพียงแต่ตอนนี้อ่อนแอเท่านั้น ถ้าเฮียจัดการให้ฟ่าทุกอย่างแล้วเมื่อไรฟ่าจะโต ถ้าเฮียไม่อยู่ฟ่าจะอยู่ได้หรอ" ทำไมเฮียต้องพูดแบบนี้ด้วย
"แล้วเฮียจะให้ฟ่าเริ่มยังไง"
"อืม เอางี้ถามมันดิ ทำไมมึงทำกับกูแบบนี้ แล้วก็ฟังมันอธิบาย เดี๋ยวเฮียยืนตรงนี้อ่ะ ไม่ต้องให้แม่งมันเห็นเฮียหรอกเดี๋ยวจะกลัวจนไข่หด ไม่กล้าพูดอะไรพอดีอ่ะ"
"เอางั้นไง"
"เออดิ กลัวไรหว่ะเดี๋ยวตัดออกจากกองมรดกเลย"
"เฮียมีมรดกด้วยหรอ"
"อ้าวไอ้นี้พ่อกรูรวยนะเว้ย"
"แต่ตอนนี้เฮียไม่มีพ่อนะ" ผมอยากให้เฮียกลับบ้านจัง
"เออเดี๋ยวก็มี เร็วๆๆเข้าเหอะถ่วงเวลาอยู่นั้นอ่ะ ยังไงวันนี้ไอ้ตี๋แฟนน้องโดนตรีนเฮียแน่ ไปๆๆๆๆๆๆ" ผมพาเฮียไปที่ห้องมันใจเต้นระรัวทำไมผมต้องกลัวมันเจ็บด้วยนะทั้งๆที่มันทำผมเจ็บแทนที่ผมจะซะใจแต่กลับสงสารมันซะงั้น แต่คนข้างๆผมทำไมมันช่างอบอุ่นและแสนเท่ห์ขนาดนี้นะ ทำไมเฮียใจเย็นได้ขนาดนี้ นี่จะมาหาเรื่องนะทำไมเฮียนิ่งและเยือกเย็นจนเดาอารมณ์ไม่ถูก เฮียอย่าฆ่ามันก็พอ....
เอาใจช่วยฟ่า
เอาใจช่วยเตอร์
เอาใจช่วยเฮีย
พี่ๆน้องๆทุกท่านจะเอาใจช่วยใครดีครับ เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เฮียสั่งลุย2
(http://img.photobucket.com/albums/v622/jump2002/blog/07/crow2.jpg)
-
เฮีย แบบว่า ดุ มากมายอ่ะ
แล้วเตอร์
ไม่ตายเลยเหรอออออออออ
ไม่ตายไม่ต้องห่วง
อิอิ
เทคแคร์ครับ
อ่านแล้วหลงเฮียเลย
เท่มากๆ เป็นพี่ชายที่เจ๋งสุดๆ
"กลัวอะไรกับอนาคต น้องต้องอยู่กับปัจจุบันดิ เราไม่มองอดีตมองแต่ปัจจุบันทำมันให้ดีที่สุด ไม่รู้ว่าตื่นมาจะได้อยู่รึป่าวอาจจะตายตอนหลับก้ได้ใครจะไปรู้ทำทุกวันให้ดีให้มีความสุขเฮียเคยสอนแล้วนี้"
อ่านประโยคนี้แล้ว คิดถึงตัวเอง ตอนที่รู้ว่า แม่เสียแล้ว ตอนวันที่รู้ มีสอบกลางภาคนอกตาราง ๑ วิชา ก่อนสอบกลางภาค สองอาทิตย์ เสียศูนย์ไปเลย แต่ด้วยความที่เป็นพี่ชาย เลยได้แต่ร้องไห้คนเดียวอยู่หลังฉาก แต่ก็คิดได้นะ ว่าต้องอยู่กัยปัจจุบัน เลยพยายามทำทุกวันให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เห้อออ คิดแล้วก็น้ำตาก็ไหลนะ วันนี้ก็ไปโรงพยาบาลมา แม่เพื่อนเส้นเลือดในสมองแตก ตอนนี้กำลังผ่าตัดอยู่ ถึงกับร้องไห้ตามเลยครับ น่าสงสารมันมาก ทั้งชีวิตมันมีแค่แม่กับน้อง แต่มันก็ยังโชคดีกว่าผมนะ ผมไม่เจอหน้าแม่เป็นเดือนๆ มาเจออีกที ก็เป็นศพแล้ว
เห้อ จบเรื่องเศร้าๆ ดีกว่า เป็นกำลังใจให้ฟ่าเน้อออ
อย่าคิดมากนะครับ ทำทุกวันให้ดีที่สุด
ฟ่าเสียใจด้วยเรื่องคุณแม่นะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับสู้ๆๆเน้อ
คิดแบบเฮียก็ได้ถึงทำยากหน่อยแต่ก็ไม่เกินความสามารถ"อยู่กับปัจจุบัน"
เทคแคร์นะครับบบบบบบ
-
ขอบคุณนะคร้าบ ปัจจุบัน ถ้าผมไม่บอก ก็ไม่มีใครรู้อ่ะ เจ๋งไหม
จริงๆ แม่ผมนิตั้งแต่เทอมที่แล้วละครับ แต่ขอสารภาพ ว่า ยังทำใจไม่ได้เลยอ่ะ
เรื่องการเรียน ไม่มีอะไรให้ห่วง ได้ 3หน่อยๆ ครับ แต่แทบลากเลือดเหมือนกัน เป็นการอ่านสือสอบกลางภาคที่เหนื่อยที่สุดในชีวิต เพราะต้องรบกับเรื่องในหัวด้วย
ที่เป็นอย่างงี้ก็เพราะกำลังใจจากเพื่อนๆ และครอบครัวนี่แหละ
-
:z1:
เอาใจช่วยเฮียดีกว่า
:กอด1:
-
เอาใจช่วยนุ้งฟ่า นะ กล้า ๆ เข้าไว้ เอาให้รู้เรื่อง :L2: :L2:
ส่วนเตอร์ เอาไหงดีหว่า :laugh:
ส่วนเฮีย ไม่ต้องเอาใจช่วยแล้วมั้ง เพราะเฮียพร้อมลุยเต็มที่
ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกเฮีย เท่ห์ มาก ๆ :-[
-
เอาใจช่วยใครดี :เฮ้อ:
ช่วย อิเอ็มละกัน ให้มันได้ตายสมใจ ก๊ากกกกกกกก :m4:
ยุ่งกะใครไม่ยุ่ง มายุ่งกะเตอร์ของฟ่า น้องชายเฮีย
-
เตอร์จะโดนมั้ยเนี่ย :laugh:
-
ใช้บริการเฮียเสร็จแล้ว ผมขอยืมมาใช้บ้างนะคร้าบ..ดุดีชอบอะคร้าบ
เอ้าลุยให้เละไปเลยนะคร้าบ ลุ้นอยู่เลยเนี่ย อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เอาอีกตอน อยากอ่านตอนเคลียกันอ่ะ
หวังว่าเตอร์คงจะโดนตรีนเฮียสักที 2 ทีนะคับ อิอิ :z2:
ส่วนอิเอ็มนี่ของแบบหนักๆอ่ะ สตอเบอรี่มากมาย
-
ฟ่าก็ปลื้มที่มีเฮียเป็นพี่ชายที่แสนดี
จะปลื้มมากกว่านี้ถ้าได้พี่เป็นพี่สะใภ้
เอิ๊กๆๆๆๆๆย้อเย่งน๊า
555555+
เทคแคร์ก๊าบบบบบบ
^
^
ฟ่าอ่ะ...อย่าล้อเล่นดิ :-[ ยิ่งอ่านยิ่งอยากเป็นพี่สะใภ้จริงๆ นะเนี่ย...เฮียอย่างเท่เลย
:monkeysad: ว่าแต่คืนนี้ฟ่าไม่มาต่อจริงๆ เหรอ มาเถอะนะ ดึกๆ ก็ได้ อยากรู้ต่อแล้วอ่ะครับ
เอาใจช่วยฟ่ากับเตอร์นะครับ ส่วนอิเอ็ม...เชิญเฮีย :beat: :z6: :z3: ได้ตามสบาย
-
ยิ่งอ่าน เฮียยิ่งเท่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
เอาใจช่วยหมดแหละ
เอาใจช่วยให้เฮียได้ตื้บ ให้เตอร์โดนสักตั้บ(จะทำอีกมั้ยเตอร์) และให้นุ้งฟ่าไม่ต้องเสียใจอีก
ส่วนอิเอ็มขอ :beat: และ :z6: ซะด้วย
นุ้งฟ่ารีบมาต่อนะจ๊ะ ลุ้นสุดๆเลยอ้ะตอนนี้
-
เฮียเท่ห์โคด ๆๆ ๆๆ ๆ ๆๆ ๆ :impress2:
ตื่นเต้นนนนนนน
คุณเตอร์จะได้แด๊กตรีนเฮียแย้วววววว
:laugh:
ป.ล. เฮียไฮโซว่ะ เรียกเซคิวริตี้ :laugh:
-
เอาให้หนักๆ เลยเฮีย
ฆ่ามันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
o18 :laugh:
-
ว๊าว เฮีย แมนมาก ลุยเลย :angry2:
ขอให้เฮีย :z6:สั่งสอนเตอร์ซะหน่อยเถอะ
จะได้ไม่ทำให้พี่ฟ่าเสียใจอีก
ถ้าจะให้ดีขอให้ :beat:อิเอ็มด้วยอีกคน
น่ารังเกียจมาก :fire:
พี่ฟ่าสู่ๆ เทคแคร์นะ จุบุจุบุ :really2:
-
เฮียอย่าไปได้กะเอ็มละกานนน
-
เต็มเหนี่ยวเลยเฮีย เอาแค่หยอดน้ำข้าวต้ม ไม่ต้องถึงตายนะ
:m20: :m20: :m20:
-
เอาใจช่วยใครดี :เฮ้อ:
ช่วย อิเอ็มละกัน ให้มันได้ตายสมใจ ก๊ากกกกกกกก :m4:
ยุ่งกะใครไม่ยุ่ง มายุ่งกะเตอร์ของฟ่า น้องชายเฮีย
^
^
้เหนด้วย ๆๆๆ
เต็มที่เลยนะเฮีย หึหึ
-
+1 >> ให้เฮียเท่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:กอด1:>>>กอดฟ่า :beat: เตอร์+อิเอ็ม
เตอร์มันน่านัก ชิร์ อย่างนี้ไม่น่าเอาทำพันธุ์เลยฟ่า จัดการ :z6:
-
เฮียเบนซ์เท่ห์ที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดด
ฟ่าน่าร๊ากกกกกกกก
คอปเตอร์...จะน่วมไหมเนี่ย :sad11:
เฮียอย่าทำไรรุนแรงนะ เค้าสงสารเตอร์ :o12:
-
เคลียร์กันเลยก็ดี
จะได้จบๆ กันไป
-
เฮียสุดยอดดดดด o13
-
เฮียเท่มากกกกๆๆ เฮียสั่งลุยจิงๆ :fire:
เตอร์ตายแน่ แกล้งน้องเฮียขนาดนี้ รอต่อฮ้าบบบบ
:jul3:
-
มอร์นิ่งจ้านุ้งฟ่า
ไปกำจัดอุปสรรคซะเหนื่อยจนหลับไปเลยนะ :laugh:
แต่น่ารักนะมาต่อให้แต่เช้าเลย :กอด1:
พระเอกขี่ม้าขาว ณ 7-11 เนี่ยใครกันหนอ ทำให้ค้างเนอะ
แอบสงสัยอีกนิดนึงคือเรื่องที่รถนุ้งฟ่าโดนปาด้วยน้ำเต้าหู้เนี่ยมีประเด็นแอบแฝงเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าต่อๆไปด้วยปะจ๊ะ
ปล.เห็นบอกว่าต่อไปจะแต่งกาพย์ยานี กับ อินทรวิเชียรฉันท์ ด้วย
รีเควสโคลงสี่สุภาพด้วยนะนุ้งฟ่า จะได้ครบ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เลยจ้า o13
รักแท้ไม่แพ้ สิ่งใด ในหล้า
อัลฟ่าถ่ายทอดให้ ใคร่รู้
คนไหนไม่เชื่อใจ ว่าใช่ รักจริง
ได้เล่ารักเราไว้ ไม่ใช้ ปากดี
รักเราเรื่องนี้ ที่มา นั้นมี
จากเรื่องชีวีพา แกร่งกล้า
ทำรักนี่รู้ว่า คุณค่า แท้จริง
รักนี้ไม่เคยกล้า อ่อนหล้า ไม่มี
เทพโคตร นั่นมันกาพย์ยานี 11 เลยนะนั่น
ยิ่งกว่าเรียนอักษร
อันนี้โคลงสี่สุภาพต่างหาก
บังคับเอกโทสัมผัส
ยากโคตร
ผิดอย่างแรง
โคลงสี่สุภาพ
ไม่ได้แต่งมานานหลายปีแล้ว
ลืมไปเลยว่ามันเรียกโคงสี่สุภาพ
นึกไปถึงกาพย์ซะงั้น
โคลงสี่สุภาพชอบตรงบังคคับเอก โท อ่ะมันเพราะดี
ไว่เด๋วลองแต่ง เคาะสนิมมันก่อน
-
เอาละหวา เมื่อเฮียสั่งลุย แล้ว หนู ( อี ) เอ็ม จะอยู่ยังไง
ส่วนนายค๊อปเตอร์ พอเห็นหน้าเมีย เฮ้ย ไม่ใช่น้า ... พิมพ์ผิด
แก้ตัวใหม่ พอเห็นหน้านุ้งฟ่า ก็โผลเข้ากอด แล้วร้องไห้ กระซิก ๆ
แล้วก็จูงมือกันกลับคอนโด :jul3: พอ ๆ มารอของจริงดีกว่า ว่าเฮียจะทำยังไง
แล้วเรื่องจะลงเอยยังไง :z2:
เป็นกำลังใจให้ นุ้งฟ่า กะ นายเตอร์ +1 ให้นะครับ
-
เมื่ออัศวินขี่ม้าขาว แปลงร่างเป็นเฮียสั่งลุย อะไรจะเกิดขึ้นกะคอปเตอร์ละเนี่ย
เฮียของนุ้งฟ่าเนี่ยเจ๋งสุดๆ เป็นคนที่เรียกสติให้นุ้งฟ่าได้เลยนะ
อารมณ์คนเราณ ตอนนั้น จะรอฟังเหตุผลอยู่ก็เหมือนฟังคำแก้ตัว อะไรๆก็ไม่เข้าหูไปหมด
แต่เฮียสามารถเรียกสติให้นุ้งฟ่าลองฟังคอปเตอร์ดูบ้าง เจ๋งมาก
คิดอะไรคนเดียวในอารมณ์แบบนั้น คงคิดอะไรไม่ออก
แต่ถ้ามีคนมาช่วยคิด ช่วยให้กำลังใจ เราคงมีแรงสู้มันมากขึ้นเนอะ
(เพลงพี่ชายที่แสนดีเนี่ย ความหมายดีมากจริงๆ เป็นหนึ่งในเพลงโปรดเลยล่ะ
ตัวเองไม่มีพี่ชาย แต่มีพี่รหัสที่แสนดีกะเค้าคนนึง รักสุดๆเลย)
ปล.คืนนี้นุ้งฟ่าจะไม่มาจริงๆเหรอ :monkeysad:
-
อ่านแล้วหลงเฮียเลย
เท่มากๆ เป็นพี่ชายที่เจ๋งสุดๆ
"กลัวอะไรกับอนาคต น้องต้องอยู่กับปัจจุบันดิ เราไม่มองอดีตมองแต่ปัจจุบันทำมันให้ดีที่สุด ไม่รู้ว่าตื่นมาจะได้อยู่รึป่าวอาจจะตายตอนหลับก้ได้ใครจะไปรู้ทำทุกวันให้ดีให้มีความสุขเฮียเคยสอนแล้วนี้"
อ่านประโยคนี้แล้ว คิดถึงตัวเอง ตอนที่รู้ว่า แม่เสียแล้ว ตอนวันที่รู้ มีสอบกลางภาคนอกตาราง ๑ วิชา ก่อนสอบกลางภาค สองอาทิตย์ เสียศูนย์ไปเลย แต่ด้วยความที่เป็นพี่ชาย เลยได้แต่ร้องไห้คนเดียวอยู่หลังฉาก แต่ก็คิดได้นะ ว่าต้องอยู่กัยปัจจุบัน เลยพยายามทำทุกวันให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เห้อออ คิดแล้วก็น้ำตาก็ไหลนะ วันนี้ก็ไปโรงพยาบาลมา แม่เพื่อนเส้นเลือดในสมองแตก ตอนนี้กำลังผ่าตัดอยู่ ถึงกับร้องไห้ตามเลยครับ น่าสงสารมันมาก ทั้งชีวิตมันมีแค่แม่กับน้อง แต่มันก็ยังโชคดีกว่าผมนะ ผมไม่เจอหน้าแม่เป็นเดือนๆ มาเจออีกที ก็เป็นศพแล้ว
เห้อ จบเรื่องเศร้าๆ ดีกว่า เป็นกำลังใจให้ฟ่าเน้อออ
ชีวิตคล้ายผมเลยอ่ะ แม่เสียตอนสอบ ไม่ได้เจอหน้ามานาน เจออีกทีเสียซะงั้น
ไม่คิดเลยอ่ะว่าจะมีคนผ่านเรื่องแบบนี้คล้ายผมด้วย
ปล.เฮียสุดยอด
-
เฮียของนุ้งฟ่าเท่ห์สุดๆ
เอาใจช่วยเฮียแล้วกัน
ลุยเลยเฮีย :z2:
-
มาส่งความคิดถึงและกำลังใจให้นุ้งฟ่านะจ๊ะ
:กอด1:
-
ละเมอมาหานุ้งฟ่า
ว๊า..... นุ้งฟ่าไม่มา :z3:
น้ำตาลยังไม่นอนเหรอคะ (เอ๊ะ หรือนอนไปแล้ว ถามเอง งงเอง - -" )
-
^
^
ยังไม่ได้นอนค่ะ myxt (ขอเรียกชื่อเล่นได้มั้ยจ๊ะ ชื่อไรหว่า...)
ตอนนี้กำลังนั่งพิมพ์งานอยู่ค่ะ สลับกับเข้าบอร์ด
และก้อ
กำลังคิดถึง จขกท. หุหุ :impress:
-
น้ำตาลทำงานดึกจังค่ะ โอ๊ะ ไม่ใช่ จะเช้าแล้วนี่นา
พี่ชื่อออมค่ะ
คิดถึงจขกท.เหมือนกัน ป่านนี้หลับปุ๋ยไปแล้วมั้ง
:t3:
-
หวัดดีค่ะ(พี่)ออม ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ :L2:
แหะๆๆๆ ไม่ค่อยแน่ใจ เด๋วจขกท.เค้าจาหาว่าแอ๊บเด็ก หุหุ
น้ำตาลเรียนจบแล้วจ้า ทำงานแล้ว และก้อมาเรียนต่อ
ที่พิมพ์อยู่เนี่ยกำลังทำ thesis อะจ้า
(พี่)ออมก้อนอนสว่างเหมือนกันนะเนี่ย
ปล.จขกท.ไม่อยู่ เรามาป่วนทู้เค้าดีกว่าเนอะ :jul3:
-
1 1 6 5
:-[ ตามมาอ่านทันสะทีคับ :z10: :z10:
:z13: :z13: :z13: :z13: จิ้มๆ ๆ ด้วยคับ อิอิ :impress2: :impress2:
-
มอร์นิ่งนุ้งฟ่า...ยังไม่มาต่อเหรอครับ
รออ่านเฮียสั่งลุยภาค 3 อยู่นะครับ
เทคแคร์นะครับ จุ๊บุ จุ๊บุ :bye2:
-
รอเฮีย สั่งลุย 3 ค้าบบ
-
:z2: :z2: :z2:
โฮะๆโผล่มาอ่าน เจอคนนอนดึกอีกหลายคนนะเนี่ย
ชื่อ นิว นะคราบ พี่น้ำตาล พี่ออม
-
:z2: :z2:
นึกว่าพี่ฟ่ามาต่อแล้ว
รอต่อไปนะคร๊าบบ
4 5 6 7 ไปเที่ยวอ่าส์ คงคิดถึงพี่ฟ่าแน่ๆรุย :L2:
-
^
^
^
อยากได้ 1 1 6 9 อ่ะ :z3: :z3:
ออกไปเที่ยวบ้างล่ะ เด๋วกลับมาอ่านนิยายน้องฟ่า
อ่านไปแล้วติดงอมแงมเลย
ต้องสมัครมาเจาะไข่ที่นิยายน้องฟ่า :z1: :z1:
-
:t3: นุ้งฟ่ายังไม่มา...เดี๋ยวจะไปพารากอน จะเจอฟ่าไหมเนี่ย
คืนนี้จะเข้ามาอ่านอีกทีนะครับ
-
^
^
:z13: จิ้มทะลุไปเจาะไข่เด็กใหม่ Offz@ ซะเลย
:z2: :z2: :z2:
โฮะๆโผล่มาอ่าน เจอคนนอนดึกอีกหลายคนนะเนี่ย
ชื่อ นิว นะคราบ พี่น้ำตาล พี่ออม
หวัดดีจ้าน้องนิว :L2:
อยู่ชมรมคนนอนดึกอีกเช่นกันช่ายม้ายยยยย
คิดถึงนุ้งฟ่านะ นุ้งฟ่าอยู่หนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :m17:
-
:z2: :z2: :z2:
โฮะๆโผล่มาอ่าน เจอคนนอนดึกอีกหลายคนนะเนี่ย
ชื่อ นิว นะคราบ พี่น้ำตาล พี่ออม
หวัดดีค่ะนิว
เจอกันได้ตลอดเวลาแม้ยามดึกดื่น 555
เอ๊ะ นุ้งฟ่าหายไปนานผิดปกติ นุ้งฟ่าอยู่หนายยยย
ตั้งรางวัลนำจับดีมั้ยเนี่ย :m7:
-
มาอ่านตามคำแนะนำของเพื่อน ไม่ผิดหวังเลย หลากหลายอารมณ์ดีจริง
มีทั้ง หวาน เศร้า มีมุขตลก และยังมีเรื่องให้ลุ้นได้อีกว่าจะเป็นยังไงต่อไป
น่ารักทั้งฟ่าและเตอร์เลยนะ
เอาใจช่วยความรักของทั้งคู่นะคะ :L2:
-
เคลียร์ให้รู้เรื่องไปเลยฟ่า คุยมันทั้ง เตอร์กับเอ็มนั่นแหล่ะ คุยกันต่อหน้าเลยจะได้รู้ว่าใครมันตอ
ฟังเตอร์อธิบายก่อน อย่าด่วนสรุปแล้วมานั่งเสียใจอยู่คนเดียว ฟังเตอร์ก่อน แล้วทีนี้ก้อค่อยไปเชือดเอ็มมันเอามันให้ตายไปเลย คนขาดจิตสำนึกที่ดีอย่างเอ็มเราก้อไม่ควรไปสมาคมกับมันอีก เตอร์อ่ะฟังไว้
-
:z2: :z2:
นึกว่าพี่ฟ่ามาต่อแล้ว
รอต่อไปนะคร๊าบบ
4 5 6 7 ไปเที่ยวอ่าส์ คงคิดถึงพี่ฟ่าแน่ๆรุย :L2:
ไปเที่ยวเหมือนกานเลยค้าบบบ ป๊อปไปอัมพวากะหัวหินแหละคับ
ไงก้อเที่ยวให้สนุกนะก๊าบบบบบบบบ :z2:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆๆ
มาช้าๆๆๆๆๆๆ
มาช้าดีกว่าไม่มา
ไอ้คุณเค้าไม่สบายอ่ะครับ
เลยต้องไปเฝ้าไม่รู้ไปวิงเล่นที่ไหนมาอ่ะเป็นไข้เลือดออกซะงั้น
แต่หายดีแล้วดีนะที่แค่เริ่มต้นรักษาได้ทัน
หายแล้วยังปากดีได้เหมือนเดิม
คิดถึงทุกคนใจจะขาดคิดถึงฟ่ามั้งป่าวน๊า.............................
เอาว่ะ เคาะก็เคาะ
"ก๊อกๆๆๆ" ผมเคาะไปเบาๆไม่รู้กลัวคนข้างในได้ยินหรือผมมันไม่มีเรี่ยวแรง
"น้องเคาะอย่างนั้นถ้ามันสแครชกันอยู่มันจะได้ยินม๊ะ" เอาเข้าไปเฮียเอาเข้าไป มันคงไม่หยามน้ำหน้ากันขนาดนั้นหรอกมั้ง ผมได้แต่มองค้อนเฮีย ชิส์ ไม่มีรักให้ทุกข์บ้างแล้วไป
"เออน่ะเคาะแบบผู้ดีเค้าเคาะกันอ่ะ"
"เดี๋ยวพี่ชายผู้ดีจะเอาตรีนถีบประตูให้ดูเอาม๊ะ"
"อยู่เฉยหน่า" ผมเคาะไปอีกครั้ง
"ก๊อกๆๆๆ"
คนที่มมาเปิดไม่ใช่แฟนผม แต่เป็นคนของแฟนผมนั้นคืออิเอ็ม มันทำหน้าเจื่อนๆเหมือนกับรู้ชะตาว่า คราวเคราะห์กำลังมาเยือนเล่นกับใครไม่เล่นดันมาเล่นกับน้องชายเจ้าพ่อ
"ฟ่าผอมไปนะ" เสียงคนที่ผมรักร้องทักขึ้นหน้าตามันบ่งบอกถึงความทุกข์ที่ล้นจนเต็มออก เฮียอยู่ข้างนอกยังสงบนิ่งฟังความอยู่
"ฟ่าอยากคุยให้รู้เรื่องไม่อยากให้มันมีอะไรติดค้าง" น้ำเสียงที่เย็นชาของผมบ่งบอกถึงบรรยากาศในห้องตอนนี้ร้อนระบุเงียบสงัดได้เย็นแต่เสียงแอร์เบาๆ ไม่มีใครพูดอะไรต่อทั้งนั้น
"ตกลงเตอร์จะเอาอย่างไร ถ้าเลิกกันแล้วก็ไม่ต้องมาวุ่นวายกับชีวิตฟ่าอีก ฟ่ารู้นะเตอร์ตามฟ่าไปทุกที่ แม้กระทั่งน้ำเต้าหู้ที่เตอร์เขวี้ยงรถฟ่า เตอร์เป็นคนทำฟ่ารู้"
"..............................................................." ทุกคนยังคงเงียบ
"ฟ่าอยากให้เราจบๆกันไปอย่ามาเกี่ยวข้องกันอีกเลย ให้มันคนละวงจรกันไป ถ้าเป็นไปได้ฟ่าขอร้องให้เตอร์กลับไปอยู่บ้านซะถ้ายังสงสารฟ่าอยู่ อย่ามาวนเวียนในสังคมที่ฟ่าต้องใช้ชีวิต"
"เพราะไอ้ผู้ชายที่โทรมานั้นใช่มั้ย ฟ่าถึงได้คิดอะไรแบบนี้" มันยังไม่รู้อ่ะว่าเฮียอยู่ข้างนอก ผู้ชายคนที่มนึงพูดถึงกำลังจะปลิดชีวิตมรึงในอีกไม่ช้านี้แหละอย่ามาปากดี
"ไม่ใช่หรอก ฟ่าไม่มีทางใช้คนรักร่วมกับใครได้ต่างหากนี้คือเหตุผล"
"แล้วทำไมไม่โทรมาเองทำไมต้องให้ใครก็ไม่รู้โทรมา"
"เค้าคือคนที่ฟ่ารักไง เค้าทนไม่ได้ที่เห็นฟ่าทนทุกข์อยู่แบบนี้"
"ใช้สินะ ของใหม่อะไรมันก็ดีกว่า"
"มันไม่เสมอไปหรอก ตยเลวๆบางคนมันก็กลับไปกินของเก่าๆเน่าๆก็เยอะแยะไป"
"คงเป็นเพราะของใหม่มันไม่มีคุณภาพอ่ะสิ" เสียงอีเอ็มแทรกขึ้นมา ในใจอยากจะถลาเข้าไปยืนยันซะที
"เอ็มกูว่ามรึงอยู่เฉยๆดีกว่าถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกับกรู" เสียงแฟนผมหันไปตวาดอิเอ็ม แต่มันก็ไม่ทำให้ผมดีใจหรอกนะ
"อ่ะเตอร์ ฟ่าคืนให้" ผมเดินเอาแหวนที่นิ้วถอดออกแล้วไปคืนให้มัน
"ขนาดนี้เลยหรอ" มันเงยหน้ามองผม แต่ไม่ยอมรับแหวนจากมือผมไป
"รับไปสิ มันไม่ใช่ของของฟ่าแล้ว"
"เตอร์ไม่เอา"
"อ่ะนี้ของๆเธอ ของที่เธออยากได้แล้วทำทุกทางเพื่อทำลายเรา แล้วมาซึ่งสิ่งนี้ไง อ่ะเอาไปวันนี้เธอชนะแล้ว เอ็ม" ผมเดินไปที่อิเอ็มแล้วยื่นแหวนให้มัน ความเข้มแข็งผมมีมากขึ้นๆจนวันนี้ไม่มีน้ำตาไหลออกมา มีแค่มาหล่อเลี้ยงให้ตามันวาวเป็นประกายเท่านั้น
"หยุดซะทีได้มั้ย" มันความข้อมือที่ผมกำลังยื่นแหวนให้อิเอ็มมาอย่างแรง แขนผมอยู่ในลักษณะที่มันบิดมันเลยเจ็บมาก
"โอ๊ยยย" ซ้ำเข้าไปที่รอยเดิม เฮียได้ยินเสียงผมร้องเลยเข้ามาดู
"อะไรกันว่ะ" เสียงที่เป็นการเปิดตัวเฮียครั้งแรกต่อหน้ามันสองคน รังสีความอำมะหิตแผ่กระจายไปทั่วห้องมันสองคนจะรับรู้บ้างมั้ยนั้น มันปล่อยมือผมแล้วมองมาที่เฮีย
"ไอ้นี้ใช่มั้ย ที่ทำให้ฟ่า บอกเลิกเตอร์ มันใช่มั้ย" มือสองข้างของมันจับมาที่แขนผมแล้วเขย่าเพื่อถามเอาความจริงเรื่องเฮียว่าเฮียคือใครกันแน่
"ไม่ใช่ คนที่ทำให้ฟ่าทำแบบนี้ก็คือเตอร์นั้นแหละปล่อยฟ่าได้แล้วฟ่าจะกลับ เรื่องยุ่งๆระหว่างเราได้จบซะที" ผมสะบัดมือมันออกจากตัวผมแล้วเอาแหวนใส่ไปในกระเป๋าเสื้อมัน แล้วหันหลังกลับไปหาเฮียแล้วพยักหน้าบอกเฮ๊ยว่า กลับเถอะ
"เดี๋ยว" มันคว้ามาที่มือผม มือที่เจ็บอยู่ใจผมจะขาดมันปวดร้าวไปทั้งแขน
"โอ๊ะ" น้ำตาผมไหลเพราะความเจ็บ มันกระชากแขนผมแล้วดึงกลับมา
"ทำไม ทำไม ทำไมทำกันแบบนี้ทำไม ไม่รักกันแล้วทำแบบนี้ทำไม" มันโมโหมาก คงโมโหที่ผมพาเฮียมาด้วยมันเขย่าตัวผมอย่างแรง เฮียเห็นว่าผมคงเจ็บจากข้อมือ ด้วยความใจร้อนของเฮียดึงเสื้อทางด้านหลังของผมกระชากให้ออกมาจากมันอย่างแรง ดีนะเป็นเสื้อยืดถ้าเสื้อเชิ้ตได้ขาดวิ้นแน่
"โครม" เฮียต่อยเข้าไปที่แก้มไอ้เตอร์ล้มลงไปอย่างแรง เฮียคงทนเห็นผมโดนมันฉุดรั้งนานแล้ว อิเอ็มลุกขึ้นมาเมื่อเห็นไอ้เตอร์ถูกต่อย หวังจะช่วยแต่ตัวทำลูกหมาทำมาซ่ากะเฮีย
"โครม" เฮียถีบเข้าที่ยอดอกอีเอ็มกระเด็นไปติดกำแพงห้องน้ำ
"มรึงอย่าเสือก" เสียงเฮียที่ตวาดตามรอยถีบไป ไอ้เตอร์เห็นดังนั้นไม่รอช้ากำมัดเข้ามาจะต่อยเฮีย โถทำเป็นนักเลง เตะหมายังไม่กล้า ดันมาลองดีกับเฮีย ผมดึงเฮียถอยมา ไม่ใช่กลัวเฮียโดนต่อยหรอกสงสารมันอ่ะ
"ถ้าเตอร์คิดจะทำคนๆนี้ ทำฟ่าดีกว่า" ผมขว้างหน้าเฮียไว้
"หลบเฮีย"
"ใจเย็นๆๆดิ" ผมหันไปดุเฮียที่ตอนนี้ร้อนเป็นไฟ
"อ๋อ นี้แค่ไม่กี่วันเจ็บแทนกันได้เลยหรอ ไอ้เชี้ยนี้มันมีไรดีนักหรือว่าลีลามันดีถึงได้ติดใจจนหลังหัวปรักหัวปรำ"
"เพี้ยะ" เสียงฝ่ามือกระทบไปที่แก้มอย่างแรง ผู้ชายคนที่ผมรักดูถูกผมมากเกินไปแล้ว เค้าน่าจะรู้จักผมดีกว่าใครๆแต่ทำไมคนนี้ถึงได้พูดจาแบบนี้ออกมาผมโมโหจนเลือดขึ้นหน้าตอนนี้ไม่สงสารมันแล้วไอ้ปากมอม
อิเอ็มลุกขึ้นมากะจะสมทบช่วยกันรุมผมแน่ๆ แต่ไอ้เตอร์เอามือกันไว้ไม่ให้มันทำอะไรผม
"ถ้ามรึงอยากลองดีก็เข้ามา" เฮียชี้หน้าอีเอ็ม แต่ตอนนี้ผมเริ่มห้ามเฮียไม่ไหวแล้ว นักเลงเหลือเกิ๊น ซ่ามากกก
"เสียแรงที่ฟ่ารักเตอร์นะ เตอร์ดูถูกฟ่ามากเกินไปแล้ว ฟ่าทนเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจ แต่พอดียินคำนี้ความอดทนฟ่าหมดแล้วนะหมดจริงๆ เตอร์จะไม่เหลือความดีไว้ให้ฟ่านึกถึงเลยหรอ จะฝากไว้แต่รอยช้ำที่ข้อมือนี้อย่างเดียวใช่มั้ย" ผมยกข้อมือให้มันดูที่ตอนนี้ทั้งเขียวทั้งช้ำ
"ในเมื่อฟ่าคิดว่าจะเลือกไปกะไอ้เชี้ยนี้ เอาของๆฟ่าคืนไป แล้วที่แขนเดี๋ยวเตอร์จะออกค่ารักษาแล้วค่าทำขวัญให้ ฟ่าชอบนี้เงินอ่ะ แม่คงพูดถูก เตอร์ไม่น่าเข้าใจแม่ผิดไม่เชื่อท่านเลย"
มันจุกอกผมอย่างจัง คนเรายามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน แต่พอนานๆไปหมดรักน้ำตาลยังว่าขม อันนี้มันคงเรื่องจริง มันถอดแหวนเขวี้ยงมาที่หน้าผมอย่างแรง แหวนกระทบมาที่แก้มซ้ายแล้วกระเด็นไปที่พื้น น้ำตาผมร่วง
อย่างเร็วพลัน
ดูมันทำกับผมสิมันเอาแหวนเขวี้ยงหน้าผม
-
^
^
:z13: จิ้มทะลุไปเจาะไข่เด็กใหม่ Offz@ ซะเลย
:z2: :z2: :z2:
โฮะๆโผล่มาอ่าน เจอคนนอนดึกอีกหลายคนนะเนี่ย
ชื่อ นิว นะคราบ พี่น้ำตาล พี่ออม
หวัดดีจ้าน้องนิว :L2:
อยู่ชมรมคนนอนดึกอีกเช่นกันช่ายม้ายยยยย
คิดถึงนุ้งฟ่านะ นุ้งฟ่าอยู่หนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :m17:
พี่น้ำตาลไปจิ้มไข่เค้าได้ไงนิ
งิงิ
ขำอ่ะ
-
^
^
อะนะ นุ้งฟ่า คิดไรเนี่ย :m20:
คิดถึงจังเลยอ้ะนุ้งฟ่าจ๋า
คิดว่างานยุ่ง ที่ไหนได้คนสำคัญป่วยซะเนี่ย
เตอร์ต้องไปนอนโรง'บาลเลยรึเปล่าเนี่ย เป็นโรคฮิตเสียด้วยอ้ะ
ทำไมช่วงที่ผ่านมา เจอคนเป็นไข้เลือดออกหลายรายแล้ว
น้าสาวก้อเป็นต้องนอนโรง'บาลตั้งหลายวันแน่ะ
แล้วตอนนี้เตอร์เป็นไงบ้างจ๊ะ ต้องให้เลือดเลยปะ
ฝากเยี่ยมเตอร์ด้วยจ้า ขอให้น้องเตอร์หายเร็วๆนะ :L2: ใกล้ฤดูกาลสอบกันอีกแล้วด้วย
นุ้งฟ่าเองก้อดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะจ๊ะ รักนะ :กอด1:
-
นุ้งฟ่ามาแว้ววววว
พี่น้ำตาล พี่นิว พี่ออม สมาคมคนนอนดึกหน้าตาดี
ไปไหนกันหมดเนี่ย
อิอิ
คิดเถิงๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนนี้คุณเค้าหายดีแล้ววครับ
หลับปุ๋ยอยู่โน้นแหนะ
หมอบอกว่าแค่อาการเริ่มต้นของไข้เลือดออกอ่ะครับ
หายแว้ววว
ขอบคุณแทนคุณเค้าด้วยนะครับ
จุฟๆๆๆ
คิดถึงๆๆ
-
มารายงานตัวแล้วนะจ๊ะนุ้งฟ่าที่รัก :teach:
โชคดีนะเนี่ยที่เป็นแค่เริ่มต้น
ไปถูกยุงแถวไหนกัดหละเนี่ย ที่คอนโดยุงชุมเหรอนุ้งฟ่า หรือที่ม.อ้ะ
ดูแลตัวเองกันมากๆเน้อน้องๆ
อ่านจบตอนนี้แอบปาดเหงื่อเล็กน้อย และก้อสะใจเล็กๆ ที่เฮียของฟ่าจัดให้อิเอ็มไปบ้าง
แต่ก้อเริ่มสงสารเตอร์นิดนึง ออกแนวใจอ่อนอ้ะ
มันเหมือนเชือกจะยิ่งพันกันยุ่งไงไม่รู้อ้ะฟ่า เข้าใจผิดกันไปใหญ่ ไหนว่าไปเคลียร์กันไง :เฮ้อ:
อ้ะๆๆ ลืมๆ บวก 1 ให้นุ้งฟ่าด้วย
-
โอย ค้างอ่ะค๊าบ จะเป็นไงต่อหว่า ฟ่าสู้เค้านะ
-
ให้กำลังใจฟ่านะคะ ดีแล้วเนอะที่ยังแค่เริ่มต้น ขอบคุณฟ่าที่ส่งข่าวนะคะ ชอบแนวการเล่าเรึ่องของฟ่า มีแทรกอารมณ์ขันเป็นระยะ ฟ่าเป็นคนที่ร่าเริงอารมณ์ดีเนอะ น่ารักอ่ะ วุ่นชอบจังค่ะ^o^ งานเขียนของฟ่า[ยิ้ม]
-
มาแว้วววววววววววว
นึกว่านุ้งฟ่าหายไปไหนมา ที่แท้คอปเตอร์ป่วยซะงั้น
แต่ยังไงก็มีพยาบาลดีเนอะ เลยไม่เป็นอะไรมาก
ฝากเยี่ยมน้องเตอร์ด้วย บอกว่าอย่าดื้อน๊า เดี๋ยวพยาบาลเหนื่อย
นุ้งฟ่าเองก็รักษาสุขภาพด้วยน๊า เดี๋ยวจะไม่สบายไปอีกคนละยุ่งเลย
:กอด1:
....
ท่าทางมันจะยุ่งกันไปใหญ่แล้วอะ เข้าใจผิดกันไปมากกว่าเดิมอีก
แต่ตอนนั้นน้องเตอร์ก็คงโกรธละนะ อยู่ๆเฮียโผล่ไปกะนุ้งฟ่าโดยที่ไม่รู้เป็นใคร
น้องเตอร์เลยเข้าใจผิดหนักไปอีก :เฮ้อ:
ถึงขั้นเอาแหวนขว้างใส่หน้ากันแล้ว โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ แล้วจะเข้าใจกันได้ยังไงละเนี่ย
เฮียช่วยเป็นอัศวินให้นุ้งฟ่าอีกทีน๊า อย่าให้น้องเข้าใจผิดกัยเลย :monkeysad:
-
มาส่ง :L2: ให้กำลังใจคุณคนป่วย หายไวๆ น้า ละก็ :กอด1: ให้กำลังใจคนพยาบาล
นอกจากแต่งกลอนกันเก่งแล้ว ยังนอนดึกกันจังเลยทู้นี้ แต่เค้าเพิ่งตื่นอ่ะ :t3: นอนดึกไม่ไหว
พี่ดารีบตื่นมาลุ้นเฮียสั่งลุยต่อ ว่าจะทำให้คอปเตอร์ตาสว่างขึ้นบ้างม้ายย ปรากฎว่าหนักกว่าเดิมอีก :z3:
-
ปิดคดีนี้ไปเลยม๊ะ
ต่อๆๆให้จบ
เอ้าว่าไงเอาไงกันดี
เดี๋ยวไม่มีใครแสดงความคิดเห็นอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนแระ
อิอิ
-
:z13:
ต่อเลยเหอะนะน้องฟ่า พี่ก็ยังไม่ไปทำงาน รอฟ่าอัพก่อน
-
งานนี้ตามใจนุ้งฟ่าจ้า
นุ้งฟ่าอยากต่อเลยก็ได้น๊า ถ้าอ่านไม่ทันเดี๋ยวกลับมาอ่านตอนเย็นได้
ตั้งใจเรียนนะค่า :m13:
จุ๊บๆ
-
:L2:ฝากดอกไม้เยี่ยมไข้ น้องเตอร์ด้วย ขอให้หายไว ๆ สุขภาพแข้ง แรงดีไม่มีตก :z2:
ตัดฉับแบบนี้ไม่ดีนะ นุ้งฟ่า ไม่ต้องเรียกแล้วเรทติ้งนะ มันกระฉูดพอแล้ว รีบ ว่อง ๆ เลย :กอด1:
+1 ให้ก็ได้ o18
-
:L2: เอาดอกไม้มาเป็นกำลังใจคนป่วย ที่กำลังจะหายดี เพราะมีคนดูแล น่ารัก :กอด1:
อ่านตอนนี้ แล้วเครียดอ่ะ :เฮ้อ:
-
กาพย์ยานี 11
น้ำตาน้ำไหลริน น้ำตาสิ้นชีพวางวาย
หลั่งมาเพราะทุกกาย ใจสลายร่ายบทกลอน
ก้าวเท้าออกจากรัง น้ำตาหลั่งรดอุทร
ร่ำไห้ใจอาวรณ์ คู่เคียงนอนไม่ย้อนเรา
เจอเธอเจออีกที เธออยู่ที่รังถิ่นเก่า
รักเขามาก่อนเรา มือสามเศร้าเรานั้นเอง
คงสนุกสุขสดชื่น คงระรื่นชื่นครื้นเครง
เย้ยฉันอย่างไม่เกรง คิดข่มเหงใจทั้งดวง
เศร้าเศร้าเราคนเดียว รักโดดเดี่ยวเหี่ยวตามรวง
ทุกข์ทนปนช้ำทรวง คนเคยหวงสิ้นห่วงใย
เขาลืมเราแล้วหรือ เคยกุมมือเคยกุมใจ
เขาลืมเราหรือไร ถึงตัดใจไปจากจร
ตัดรัดตัดสัมพันธ์ ตัดเธอฉันตัดเก่าก่อน
ตัดสิ้นตัดอาวรณ์ คู่เคยนอนตัดตอนใจ
อยู่สู้เพียงผู้เดียว อยู่โดดเดี่ยวให้เดียวดาย
ขาดเขาเราไม่ตาย อยู่เดียวได้ใจวันวาน
ดั่งพระประทานพร ดังครั้งก่อนอธิษฐาน
ส่งรักครั้งวันวาน มาสงสารมาปราณี
พี่ชายครั้งก่อนจาก ไปลำบากจากวิถี
พี่ชายที่แสนดี ฟ้าปรานีให้พี่เรา
มาช่วยมาอวยชัย สิ่งใดใดให้บรรเทา
มาช่วยน้องชายเขา คือตัวเราสิ้นเศร้าตรม
น้ำเย็นกระเด็นดับ ช่วยระงับไฟอารมณ์
ทนทุกข์เป็นสุขสม ขื่นขมจมธรณี
น้ำฝนปนน้ำใจ ที่ดับไฟสุมฤดี
รักที่จากรังนี้ รักเคยมีพี่คืนมา
ขอบคุณพี่ชายชาญ แม้เนิ่นนานกาลเวลา
ยังรักยังศรัทธา กาวใจฟ่าข้าเรียก"เฮีย"
-
มาต่อ
ในแฐแนะ
เอ๊ย.....แฐนุ
เอ๊ย.....แฐโนะ
เอ๊ย.....แฐนิ
เอ๊ย.....ฐานะ
เอ๊ย.......................ถูกแล้ว
5555555+
ในฐานะที่หายไปหนึ่งวันคนป่วยหายดีแล้วครับขอบคุณที่เป็นห่วงเป็นใยเราสองคนซึ้งน้ำตาจะไหล
ขอบคุณที่ทำให้โลกไซเบอร์มีคุณค่ามากกว่าหาความสุขไปวันๆ
ขอบคุณจากใจฟ่าและเตอร์ครับ
เอาไปให้เต็มที่
เฮียของผมตอนนี้ประดุจภูเขาไฟที่ร้อนระอุพร้อมที่จะประทุทุกเมื่อ เมื่อเฮียได้เห็นภาพนี้ก็ทนไม่ไหวระเบิดออกมาทันที
"พวกมรึงนี้มันเหี้ยจริงๆ โครม โครม ตุบ ตุบ ปัง" เฮียต่อยไปที่มันทั้งคู่ลงไปกองแล้วไปกระทืบซ้ำไอ้เตอร์ อิเอ็มจะลุกขึ้นมาช่วย เฮียถีบมันถลาไปชนประตูห้องน้ำ ผมก็ได้แต่ห้ามเฮียแต่ก็ไร้ประโยชน์
"เฮียพอ เฮียพอเถอะ ฟ่าขอร้อง" ผมร้องไห้จะเป็นสายเลือด ใจจะขาดเมื่อเห็นเฮียทำร้ายมันผมรีบไปดึงเฮียออกมาไม่งั้นเฮียเอามันตายแน่
"ไปสงสารไอ้เลวพวกนี้ทำไม เอาเลือดมาล้างตรีนน้องดีกว่าเผื่อมันจะหายแค้น" เฮียชี้หน้าไปที่มันสองคนที่ตอนนี้นอนเอามือกุมท้องด้วยความเจ็บปวด เฮียนี้เท้าหนักใช้ได้เร้ยยยยย
"พอเถอะเฮียพอเถอะนะ ฟ่าขอร้อง"
"ไม่ต้องไปรักมันแล้วคนแบบนี้มันไม่คู่ควรกับน้องเฮียเลยสักนิด"
"กูจะแจ้งตำรวจจับมรึงไอ้เชี้ย" เสียงอิเอ็มด่าเฮียขึ้นมา
"มรึงจะไปแจ้งตำรวจในนรกมั้ยหล่ะกูได้สงเคราะห์ให้ ไหนๆมรึงก็ต้องปีนต้นงิ้วอยู่แล้วมรึงได้ไปที เดียว" เฮียทำท่าจะเดินไปกระทืบมันอีก อินั้นก็ปากดีอยากตายรึไงมรึง
"พอเถอะเฮียเดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องใหญ่"
"เป็นแน่กูไม่ยอมหรอก" อิเอ็มยังไม่หยุดปาก แต่ตอนนี้คนที่ผมรักใบหน้าเหมือนจะคิดอะไรอยู่มันคงรู้แล้วว่าผมกับเฮียเป็นพี่น้องกัน
"มรึงคิดว่ามรึงแน่หรอ กูทำแค่นี้ก็ปราณีมรึงมากแล้ว มันยังน้อยไปด้วยซ้ำที่มรึงมาทำกับน้องกรู มึงรู้มั้ยที่นี้ของใคร แล้วมรึงจะเอาหลักฐานที่ไหนมาจับกู มรึงมีกล้องวงจรปิดหรอ มรึงไปขอที่นี้มรึงคิดหรอเค้าจะให้มรึง เค้าบอกกล้องเจ๊งไฟดับนิดหน่อยไม่มีภาพกรูเดินเข้ามา มรึงคิดหรอมรึงจะทำไรกูได้ ถ้ากรูไม่แน่กูไม่มาเหยียบหน้ามรึงหรอก" โหอย่างเท่ห์อ่ะเฮียผม
"มรึงมีไรจะพูดมั้ยไอ้หน้าตี๋" เฮียชี้ไปที่ไอ้เตอร์ ที่ตอนนี้เหมือนแมงป่องโดนเด็ดหางทิ้งไปแล้ว ผมภาวนาอย่าให้มันต่อล้อต่อเถียงกับเฮียเลยแค่นี้ใจผมก็จะขาดแล้ว
"เฮียไปเหอะกลับบ้านเราเหอะ"
"น้องอยู่นิ่งๆเดี๋ยวเฮียจัดการเอง" อิเอ็มทำท่าลุกขึ้นมาจะมาหยิบโทรศัพท์ที่หน้าทีวี เฮียเห็นท่าไม่ดี คว้าโทรศัทพ์มาถอดแบตทิ้งแล้วเขวี้ยงโทรศัพท์ไปที่ตักมันซึ่งตอนนี้หมดอาลัยนั่งทรุดไปกับพื้น มันสองคนสภาพไม่ต่างกับโดนหมาฟัดมาเลยแหะซะใจเหมือนกันนเนี่ย(แต่เฮียฟ่าไม่ใช่หมานะ) เฮียตอนนี้มีเลือดออกที่มุมปาก สงสัยโดนตอนฟัดกะไอ้เตอร์ แต่ไม่ต้องห่วงเท่ห์ดี ส่วนไอ้เตอร์ไม่ต้องบอกหน้างี้แดงช้ำไปหมด สงสารจังอ่ะ
"รู้เบอร์นรกมั้ยมึง ถ้าไม่รู้นั่งเฉยๆๆอีกสักพักเค้าจะส่งคนมารับมรึงเอง" เฮียพูดหลังจากที่โยนโทรศัพท์ไม่มีแบตให้มัน
"เอ้าว่าไงไอ้ตี๋มรึงจะพูดไรกับน้องกูมั้ย" เฮียหันไปตะคอกใส่ไอ้เตอร์อีกครั้ง แม่งเฮียนี้สุดยอดอ่ะเจ้าพ่อโคตร
"เตอร์ขอโทษ" มันขอโทษผมทั้งน้ำตา
"น้องกูเนี่ยกูรักดั่งแก้วตาดวงใจ แม้แต่มดกัดยุงกัดกูยังไม่ปล่อยให้มี แล้วมึงเห็นแขนน้องกรูมั้ย มึงทำน้องกรูได้ไง มึงบอกรักน้องกรูไงไอ้เหี้ย แล้วมึงทำงี้ได้ไง"
"..........................................................."
"มรึงเงียบทำเชี้ยไร มรึงสองตัวขึ้นไปนั่งบนเตียงโน้น แล้วคิดให้ดีดีนะก่อนจะตอบคำถามกู" อิเอ็มทำเมินหน้าหนีไม่สนใจ มันอยากลองดีอยากลองของกระมัง แต่ไอ้เตอร์ลุกไปนั่งโดยดีด้วยอาการสะบักสะบอมมันทำท่าจะล้มผมจะวิ่งเข้าไปประคอง แต่
"อย่าน้อง ให้แม่งมันช่วยตัวเอง" เอ้าคนเค้ารักกันนะนี้ แต่ก็ต้องฟังเฮียคนไรหว่ะบ้าอำนาจ
"แต่"
"ไม่มีแต่ แล้วอีนั้นมรึงจะนั่งรอยมบาล ตรงนั้นรึไง" อิเอ็มเริ่มขยับด้วยอาการไม่พอใจแต่ก็ไม่มีทางเลือก มานั่งบนเตียง เฮียนั่งลงไปที่เก้าอี้คอม
"ไอ้ตี๋ มรึงรักน้องกูมั้ย" เฮียยิงคำถามได้จุกอกมาก แต่ลืมบอกเฮียไม่ชื่อไอ้เตอร์เลิกเรียกไอ้ตี๋ได้แร้ววววววเน้อ
"รักครับ"
"รักแล้วมึงทำเชี้ยๆงี้ได้ไง มรึงเอาอีนี้ทั้งๆที่มีน้องกูอยู่ทั้งคนเนี่ยนะ" ตายๆๆๆๆๆๆฟ่าไปที่อื่นดีกว่า ถามอะไรบัดสี
"คือว่า" ผมจะเดินออกจากนอกห้อง
"น้องไม่ต้องไปไหนมานั่งฟังไอ้เชี้ยนี้มันแก้ตัว มาใกล้ๆๆเฮียนี้" ผมจำต้องก้มหน้าเดินกลับไป
"เฮียคือน้อง" ผมจะบอกเฮียว่าผมไม่อยากอยู่ตรงนี้
"ทนหน่อยเชื่อเฮีย....เอ้าว่าไงมรึง อ้ำๆอึ้งๆอยู่นั้นอ่ะ"
"ผมไม่ได้มีไรกันครับเราแค่เป็นเพื่อนกัน"
"ได้ข่าวว่ามรึงเตรียมถุงยางมาไม่ใช่หรอว่ะ"
"มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะฟ่า ฟ่าฟังเตอร์นะ"
"แต่เตอร์หน่ะต้องฟังเฮียนะ มรึงพูดกะกูอยู่มึงควรจะอธิบายให้กูฟัง" เฮียแม่งได้ทุกบทบาทอ่ะ
"ผมไม่รู้เรื่อง ผมเมา แล้วผมก็มั่นใจว่าไม่ได้ทำอะไรเกินคำว่าเพื่อน" ไอ้เตอร์เริ่มเสียงดังใส่เฮีย เบาๆๆเถอะเดี๋ยวเฮียพิโรธมรึงจะเจ็บตัว ตัวเท่าลูกหมาอย่ามาท้ารบกับราชสีห์เลยนะเว้ยเชื่อกรูเต๊อะ
"มรึงสาบาน โน้นพระ" เฮียให้มันสาบานพร้อมกับชี้มือไปที่หิ้งพระ
"ผมขอสาบานว่าถ้าผมนอกใจคนที่ผมรักคือฟ่า ขอให้ผม........................."
"ตายอย่างหมาข้างถนน"
"พอเถอะเฮีย ฟ่าไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ ฟ่าเหนื่อย" เฮียไม่ฟังแถมหันมาจ้องหน้าผมอีกต่างหาก
"ถ้าผมนอกใจฟ่าขอให้ผมตายอย่างหมาข้างถนน"
"ดี....ส่วนมรึง มึงอยากได้มันเป็นผัวมากเลยหรอว่ะกูถามหน่อย คนที่เค้าโสดๆนี้เมิงไม่ชอบรึไงถึงได้แย่งของเค้าไปทั่วเนี่ย"
"ผมมาก่อน ผมรักกันมาก่อน"
"เอ็มเตอร์ว่าเตอร์อธิบายเรื่องนี้ให้เอ็มเข้าใจนานแล้วนะ เราสองคนไม่เคยมีไรกัน เราสองคนแค่เพื่อนเท่านั้น"
"มรึงได้ยินป่ะหว่ะ ว่าไอ้ตี๋มันบอกว่าแค่เพื่อน" เฮียนี้กวนตรีนได้ใจน้องเจงๆๆๆ
"แล้วเรื่องเมื่อคืนอ่ะเตอร์จะว่าไง"
"เออๆๆเรื่องเมื่อคืนเมิงว่าไง" เฮียนี้เจือกได้ทุกเรื่องอ่ะ ถ้าผมเป็นอิเอ็มนะถีบเฮ๊ยตกเก้าอี้ไปนานแล้ว
"รู้ๆอยู่แก่ใจว่ามันไม่มีไรเกิดขึ้นเตอร์แค่มาขอคำปรึกษาว่าจะง้อฟ่ายังไงดี เอ็มก็อธิบายโน้นนี้นั้นให้เตอร์ฟังแล้วชวนกินเหล้า เตอร์ก็กำลังกลุ้มใจก็เลยกิน ตื่นมาอีกทีก็มาเจอฟ่า แล้วก็เป็นเรื่องอย่างที่เห็น แล้วเอ็มจะมาทวงถามเรื่องอะไรเมื่อวาน"
"เอาว่าไงตกลงมรึงสองตัวนี้ปรี้กันยัง" โอ้วคุณพระคุณชีช่วยคำถามได้จิตมากมาก(ขออภัยในคำไม่สุภาพเด็กควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครองและควรใช้วิจารณญานในการรับชม)
"เฮีย" ผมตบไปที่ขาเฮียเบาๆๆ
"เฉยๆเหอะ"
"ยังครับ"
"เห้ยน้อง โตโตกันแล้วนะ โน้นก็เพื่อนกัน นี้ก็แฟนกัน น้องๆทำไมไม่อยู่กันด้วยสิ่งดีดีว่ะ
น้องเอ็มพี่เค้าใจนะว่าน้องเอ็มรักน้องเตอร์แต่น้องก็ต้องทำใจให้ได้ว่าน้องเตอร์เค้ารักฟ่า
เรื่องของน้องในอดีตเป็นมายังไงพี่ไม่รู้แต่ในปัจจุบันเค้าสองคนรักกัน
แล้วคนกลางอย่างน้องเตอร์เค้าก็ยืนยันแล้วว่าเค้ารักฟ่า
แล้วทำไมหล่ะน้องทำไมน้องต้องทำร้ายเค้าสองคน พี่อาจจะดูไม่ยุติธรรมในสายตาน้องนะ
แต่พี่อยากบอกว่าสิ่งที่น้องทำอยู่มันทำร้ายคนที่เค้ารักกัน มันบาปนะน้องแล้วมันจะบาปติดตัวน้องไปตลอด
พี่ว่าน้องตัดใจจากเพื่อนซะ เผื่อผลบุญมันจะหนุนนำให้น้องได้เจอคนที่รักจริงกับเค้าบ้าง
เราเป็นเมืองพุทธหิริโอตัปปะอ่ะอย่าให้มันหลุดลอยออกจากใจ
เราสามคนเนี่ยยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันและกันได้ มีมิตรไว้ช่วยเหลือกันดีกว่ามิศัตรูไว้ทำร้ายกันนะน้อง" สาธุ
สองคนนั้นฟังเฮียไปน้ำตาก็ไหลไป เฮียผมนี้ก็มีสาระเหมือนกันนะเนี่ย ผิดจากตอนมัธยมที่เล่นๆไปวันๆนี้อาจจะเป็นผลดีที่เฮียหนีออกจากบ้านก็ได้มันทำให้เฮียเข้มแข็งทำให้เฮียได้คิดอะไรหลายๆอย่าง จนเฮียมีวุฒิภาวะที่เกินอายุ
"น้องเอ็มพี่ขอโทษเราด้วยนะที่มาสร้างความวุ่นวายวันนี้ แต่พี่อยากให้ทุกอย่างจบ
แต่ถ้าน้องไม่จบพี่เองก็คงไม่ปล่อยให้จบเช่นกัน พี่หวังว่าพี่คงไม่ต้องมานั่งคุณเรื่องพวกนี้กับน้องอีก
ขอให้จบเพียงแต่เท่านี้ถ้าน้องจะเอาเรื่องพี่ก็เชิญ แต่ขอบอกว่ายากหน่อยนะแต่ถ้าน้องเห็นว่าสิ่งที่พี่ทำนั้นถูกต้อง
พี่ก็ยินดีที่จะช่วยเหลือน้องเสมอตามแรงอัตภาพที่พี่มี แต่ขออย่างเดียวอย่าทำร้ายคนอื่นอีก"
"เฮียกลับเหอะ"
"แล้วน้องจะเอาไอ้ตี๋นี้กลับด้วยป่าว"
"ไม่รู้"
"แล้วแหวนน้องที่นอนแอ้งแม้งอยู่นั้นอ่ะจะเอาม๊ะ"
"น้องให้เค้าไปแล้วน้องไม่เอาคืนหรอกถ้าเค้าอยากจะเก็บไว้เค้าคงเก็บมันไปเอง"
"งั้นเฮียเอาไปขายแดกนะเว้ยไอ้ตี๋ถ้าเมิงไม่เอาอ่ะ" ผมหยิกไปที่ขาเฮีย ที่ตอนนี้อารมณ์เย็นลงมากแล้ว
"ผมขอโทษนะครับเฮียผมจะไม่ทำให้น้องเฮียเสียใจอีก" มันยกมือไว้เฮียด้วยน้ำตา
"เออ แต่จำไว้นะว่ามรึงทำให้น้องกรูเสียใจได้อีกแค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละเพราะวันรุ่งขึ้นมรึงก็ตายแล้ว"
"เอ็มฟ่าขอโทษแทนเฮียด้วยนะ ที่ทำวุ่นวายที่นี้ฟ่าเองก็เช่นกัน ต่อจากนี้เราสองคนต่างคนต่างอยู่เถอะนะ อย่ามาเกี่ยวข้องกันอีกเลย ของๆฟ่า ฟ่าก็รัก เอ็มคงจะเข้าใจ กลับเถอะเฮีย"
"ป่ะ เฮียขอโทษอีกครั้งที่มาทำนักเลงที่นี้ แต่หวังว่าคงเข้าใจที่พี่ชายคนหนึ่งจะปกป้องน้องชาย ถ้ามีอะไรขัดใจก็ขอให้พูดมาตรงนี้ได้เลย" โคตรเท่ห์อ่ะนี้แหละพระเอกตัวจริง
"ผมขอโทษทุกคนนะครับที่ทำให้ทุกคนวุ่นวาย ผมจะไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายกับทุกคนอีก" อิเอ็มพูดด้วยเสียงแผ่วเบา ไม่รู้มันสำนึกหรือมันแค้น
"ขอบใจนะน้องที่เข้าใจเฮียมีอะไรให้เฮียช่วยก็บอกได้ เฮียไปแหละ" เฮ๊ยหันไปพูดกะอีเอ็ม
"หวัดดีครับ" อีเอ็มยกมือไหว้เฮีย แต่ทำไมในใจผมยังหวั่นๆว่าอีนี้มันจะเสแสร้งอยู่นะ
"อืมโชคดีน้อง ป่ะฟ่าเฮียหิวข้าวหว่ะ" สายตาไอ้เตอร์ที่มองมาที่ผม แต่ถูกความเย็นชาสะกัดกั้นไว้ แหวนของผมที่หล่นกระเด็นไปอยู่ตรงมุมห้อง ยังไม่มีใครเข้าไปหยิบผมและเฮียเปิดประตูออกจากห้อง
"ฟ่ารอเตอร์ด้วย"
"เตอร์เอ็มขอคุยอะไรหน่อยสิ"
"เราคงไม่มีอะรต้องคุยกันแล้วมั้ง"
"ขอแค่ห้านาที"
"คุยต่อหน้าทุกคนนี้แหละเตอร์ว่าดีสุดแล้ว"
"ไปเหอะเฮียไม่ใช่เรื่องของเรา"
"แต่เฮียชอบสอดเรื่องชาวบ้านนะ"
"เฮีย"
"ทำไมวันนี้แม่งดุยังกะหมาว่ะน้องกรู" ผมดึงเฮียให้ลงไปข้างล่าง
ผมไม่รู้ว่าสองคนนั้นคุยอะไรกันแต่ไม่ถึงห้านาทีคนรักของผมก็วิ่งตามมา
แต่มาทราบทีหลังเตอร์เล่าให้ฟังว่าเอ็มมันขอโทษมันผิดไปแล้วที่ทำแบบนั้น
ที่อยากได้เตอร์จนลืมไปว่าเตอร์ไม่ได้รักมัน มันขอให้เตอร์เป็นเพื่อนกับมันเหมือนเดิมยาโกรธมันเลย
(แต่ผมไม่เคยไว้ใจมันเลยนะ)มันฝากขอโทษผมด้วยที่มันทำมันผิดไปแล้ว
"ฟ่ารอเตอร์ด้วย"
"เห้อ เฮียคงเป็นหมาหัวเน่าแล้วแน่ๆ"
"ฟ่ารักเฮีย เฮียของฟ่าเจ๋งสุดๆๆไปเลยวันนี้อ่ะ" เฮียมากอดคอผมแล้วเดินไปที่คอนโดผมว่าเฮียผมโตกว่าที่ผมคิดเยอะเฮียมีเหตุผลมากเฮียเป็นคนที่มีวิธีคิดไม่เหมือนคนอื่นแต่ผลที่ออกมาก็ดีไม่แพ้คนอื่นเช่นกัน โดยมีมันเดินตามมาข้างหลัง
"เฮียหมดประโยชน์แล้วต่อไปก็คงถูกทิ้งเป็นไอ้แก่นอนตายอยู่ที่ห้องซะมั้ง"
"เฮียมาอยู่กะฟ่าเหอะนะ"
"ไม่อ่ะเฮียอยุ่คนเดียวจนชินแล้ว น้องอยู่กับคนที่น้องรักมีความสุขกว่าอยู่กับคนแก่ๆอย่างเฮียเชื่อเฮียเถอะ"
"เฮียทำไมพูดแบบนี้ แล้วเฮียของฟ่าก็ยังหล่อจนเด็กๆมัธยมอายเลยน๊า รู้มั้ยแวบแรกที่ฟ่าเห็นเฮียฟ่าดีใจแบบไม่เคยดีใจเท่านี้มาก่อนเลย ฟ่าได้เฮียคืนมาฟ่าไม่ยอมเสียเฮียไปอีกหรอก"
"แล้วอย่างอื่นที่ได้คืนมา ก็อย่าเสียมันไปอีกหล่ะเฮียตามไปเอาคืนมาให้ไม่ได้ทุกครั้งหรอกนะ"
"เฮียไม่ต้องไปเอาคืนมาให้ฟ่าหรอกมันยอากจะไปก็ให้มันไปฟ่ามันหน้าเงิน บ้าเซ็กส์ใครเค้าจะอยากอยู่ด้วยฟ่ามีเฮียก็พอแล้ว"
"ปากให้มันตรงกับใจหน่อยน้องเอ๊ย" เราสองคนพี่น้องเดินคุยกันมาจนถึงคอนโด มันเดินตามเราสองคนคุยกันมาติดๆ
"ถึงแล้วเฮีย นี้เฮียลุงเพิ่ม" เฮียยกมือไหว้ลุงเพิ่ม
"นี้พี่ชายฟ่าครับลุงเพิ่ม"
"หวัดดีครับ หล่อเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ"
"ลุงนี้ตาถึงนะเนี่ย วันหลังจะพาไปโป้งชึ่ง"
"เฮียบ้าทะลึ่งหว่ะ"
"ไม่เอาๆเดี๋ยวยายที่บ้านตีหัวแตก" เราสองคนขำกับท่าทางของลุงแล้วก็เดินไปขึ้นลิฟท์ผมแกล้งกดปิดลิฟท์ไม่ให้มันเข้า
"น้องนี้ยังไง เข้ามาๆดิยืนเป็นหมาหงอยอยู่นั้นอ่ะ นี้แหละผลเก่าที่ได้ทำไว้ " เฮียให้มันเข้ามาไมหว่ะ
"ถึงแล้วเฮ๊ยน่าอยู่ป่าวมาอยู่กับฟ่าเถอะเปลี่ยนใจยังทันนะ"
"แล้วจะให้เฮียนอนไหนอ่ะ"
"นอนในห้องกับฟ่าไง"
"แล้วสามีน้องอ่ะมันจะไปนอนไหน"
"เดี๋ยวเหอะเฮีย"
"ไอ้ทำตาดุยังกะไข่ห่านนี้นึกถึงแม่น้องทุกทีเลย ป้าแกเวลาจะดุหลานๆก็ทำตาแบบเนี้ย"
"แม่คงดีใจมากอ่ะถ้าเจอเฮีย"
"อืมแล้วเฮียจะกลับไปหาท่านเองเมื่อถึงเวลา"
"ตกลงให้เฮ๊ยนอนข้างในแล้วไอ้ตี๋นั้นนอนข้างนอกงั้นหรอ"
"ห้องเค้ามีเฮียเดี๋ยวเค้าก็ไปนอนห้องเค้าเองแหละ"
"ว่าไงไอ้ตี๋เองจะนอนไหนว่ะ"
"เจ้าของห้องเค้าไม่อยากให้ผมนอนด้วยผมไปนอนที่ห้องก็ได้ครับ"
"มรึงนี้ไม่เหมาะกับเป็นน้องเขยกูเร้ยยยย ใจน้อยเป็นตุ๊ดไปได้ เอาลืมไปมรึงกะน้องกรูนี้เป็นตุ๊ดทั้งคู่"
"เฮีย พูดให้เพราะหน่อยกะน้องนุ้งเนี่ย"
"ครับคุณน้องสุดประเสริฐของเฮีย"
"ดีมาก"
"แต่เฮียว่าน้องไปเอายามาทำแผลให้ไอ้ตี๋นี้ก่อนป่ะ เอายาแก้อักเสบมาให้มันแดกด้วย....
อุยๆๆๆจจ้าๆๆๆเอายามาให้น้องเค้ารับประทานด้วย เดี๋ยวจะช้ำในจนเสียชีวิตซะก่อน" ผมหันไปทำตาโตใส่เฮียบ่งบอกว่าพูดเพราะๆหน่อย
"เวอร์ไปเฮียเอาพอดีๆ" ผมเดินไปหยิบยามาทำแผลให้มันพร้อมยาแก้อักเสบกับน้ำ มันท่าทางหนักเอาการอยู่อิเอ็มคงไม่เป็นไรเพราะโดนไม่เยอะ ไม่มีเลือดตกยางออก แต่ไอ้เตอร์สิถ้าจะช้ำในเลือดแห้งติดอยู่มุมปากที่หลังมือถลอกหัวเข่าถลอก
"อ่ะยาใส่เอาเอง"
"น้องอย่าให้มันมากไป มีน้ำใจกะเค้าหน่อยอย่าน้อยเฮียก็ทำเค้าเจ็บ" เฮียดุผมท่าทางจริงจัง
"หันหน้ามาดูดิ" ผมเทยาล้างแผลใส่สำลีที่จริงแบบไม่แสบก็มีแต่แกล้งมันเอาแสบๆแหละดีอยากเจ้าชู้ดีนัก
"โอ้ยยย"
"อะไรหว่ะตกใจหมดร้องเป็นตุ๊ดไปได้" เฮียที่ตอนนี้นอนยาวไปกับโซฟาลุกขึ้นมาดูเราสองคนล้างแผล
"เฮียหิวมั้ยเดี๋ยวน้องไปทำไรให้กิน"
"ยังไม่ต้องอ่ะเฮียของีบสักหน่อยเดี๋ยวจะไปทำงานแล้ว ทำแผลให้มันให้เสร็จๆจะได้ให้มันไปนอนเพราะเดี๋ยวมันต้องระบมอีกเยอะ ให้มันกินยาด้วยนะน้องแก้ปวดแก้อักเสบอ่ะไรต่ออะไรอัดให้มันกินไปเยอะๆๆ"
"แล้วทำไมเฮียต้องทำรุณแรงขนาดนี้ด้วยเนี่ย"
"อ้าวอินี้เนรคุณกันเห็นๆ"
"ป่าวน้องแค่สงสัย"
"ก็อารมณ์ของพี่ที่รักน้องไงมันทนเห็นน้องเจ็บไม่ได้" โอ้ซึ้ง
"ขอบคุณนะเฮีย"
"เออ อย่าให้เฮียต้องเหนื่อยบ่อยๆนะเว้ยมรึงสองตัวอ่ะ"
"ครับบบบบ" สักพักเฮียก็หลับไปคงทั้งเพลียทั้งเหนื่อยมีน้องอย่างผมเฮียต้องเหนื่อยอีกเยอะ อิอิ
มันพูดกับผมด้วยเสียงเบาๆคงกลัวจะไปรบกวนเฮียเพราะตอนนี้เฮียขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์อยู่
"เตอร์ขอโทษนะ"
"อืม"
"ให้อภัยเตอร์นะ"
"อืม"
"หายโกรธเตอร์นะ"
"อืม"
"ใส่แหวนดิ เอานิ้วมาเดี๋ยวเตอร์ใส่ให้"
"เอาวางไว้ตรงนั้นอ่ะนิ้วมันบวมใส่ไม่ได้"
"นี้ของฟ่าที่ให้เตอร์ใส่ให้เตอร์หน่อย"
"ยังไม่ว่างอ่ะทำแผลอยู่" มันทำหน้าหงอยไป ง่ายๆเดี๋ยวมันจะไม่จำ
"แล้วให้เตอร์นอนไหน"
"โซฟา"
"เฮียนอนอยู่"
"ใครให้เรียกเฮีย"
"พี่เค้านอนอยู่"
"แล้วไง"
"ขอนอนกอดฟ่านะ"
"ง่ายไปมั้ง กลิ่นตัวอิเอ็มยังติดอยู่ฟ่านอนด้วยไม่ได้หรอก"
"ไม่ได้มีไรกันนะ กอดก็ไม่ได้กอด"
"แล้วไมไม่กอดอ่ะ"
"ไม่ใช่แฟนกอดกันได้ไง ขอหอมหน่อยนะ" มันโน้มตัวมาหอมแก้มผม
"กรูจะอ้วกโว้ยยยยยยยยยยยยย" อ้าวอิเฮีย ยังไม่หลับหรอเนี่ย
"นึกว่าหลับไปแล้วนะเฮีย"
"จะหลับได้ไง มีหมาสองตัวมาครางอยู่ตรงเนี่ยแล้วทำท่าว่าจะติดเต้งด้วย"
"ไปนอนในห้องป่ะ รำคาญก็"
"กลับห้องเฮียดีกว่า"
"เฮียนอนคุยกะน้องสักคืนเหอะ"
"ไอ้ตี๋นั้นมันไม่ไหวแล้วมั้งท่าทางมันจะอดมาหลายคืน" ไอ้เตอร์แอบอมยิ้มกับคำพูดของเฮีย
"ยิ้มไร" ผมหันไปดุมัน
"ข่มจนมันหนีไปไหนต่อไหน"
"ช่างมัน"
"เฮียไปดีกว่าหมดหน้าที่แล้ว"
"เดี๋ยวน้องไปนอนด้วยนะ"
"ไม่ต้องๆๆๆๆๆอ่ะ ไม่ชอบนอนเบียดกับใคร"
"เฮีย"
"เออนะเฮียยังไม่ตายหรอกเดี๋ยววันหลังค่อยมาคุยกัน"
"เฮียชอบพูดแบบนี้อยู่เรื่อยเลย"
"เออๆๆๆๆเฮียง่วงแล้ว"
"เดี๋ยวผมไปส่งนะครับ"
"ไม่ต้องอ่ะเอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะมรึง"
"เฮียยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"อะไรอีกหว่ะเสียน้องลากยาวอย่างนี้ทีไรเฮียอะขนลุกทุกที เดี๋ยวป๊าดนอนที่นี้จริงๆ อดนะ อดเลยนะคืนนี้อ่ะอดนะเว้ย"
"เฮียอ่ะ"
"อะไรว่าไงว่ามา"
"ฟ่ารักเฮียนะ ขอบคุณนะเฮีย อย่าหนีไปไหนอีกนะ" ผมเดินไปกอดเฮียพร้อมกับยกมือไหว้แล้วน้ำตาไหลออกมา งานนี้ถ้าไม่มีเฮียไม่รู้ว่าเราสองคนจะเป็นยังไง ฟ่าคงจะอยู่กับความทุกข์ไปจนตาย เฮียเป็นพ่อพระที่มาโปรดฟ่าแท้ๆ ผมร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเฮีย
"ไม่ร้องนะ น้องเฮียโตแล้วดูแลตัวเองได้แล้ว รักกันให้มากๆความรักของเราสองคนมันผิดไปจากที่สังคมเค้าวางไว้
แต่มันไม่ได้ผิดหลักของความรักหรอก น้องสองคนต้องเจออุปสรรคอีกเยอะถ้าเราสองคนต่างไม่เข้าใจกัน
อุปสรรคก็จะทำร้ายเราสองคนได้นะ เฮียเองก็ไม่รู้จะแก้ปัญหาให้เราได้ทุกเรื่องรึป่าว
มันอยู่ที่เราสองคนนั้นแหละว่าจะรักกันได้มากแค่ไหน ดูแลซึ่งกันและกันให้ดีดี เฮียเป็นได้แค่ต้นไม้ที่ให้ร่มเงา
ให้ชีวิตให้น้ำให้อาหารเราสองคนไม่ได้ เราสองคนต้องดิ้นรนหามันกันเอง ถนอมน้ำใจซึ่งกันและกันไว้ให้มาก
ทำทุกวันให้มันออกมาดี จำคำที่เฮียสอนไว้นะ เฮียจะอยู่ข้างๆเราสองคนเสมอไม่หนีไปไหนหรอก
มันก็เหมือนที่เราเรียนว่ายน้ำอ่ะ เฮียสอนเทคนิคสอนวิธีการว่ายให้ได้ แต่เฮียก็ว่ายแทนไม่ได้หายใจแทนไม่ได้
มันอยู่ที่เราสองคนนะ รักกันให้มากมาก เฮียไปหล่ะ " ผมน้ำตาอาบแก้ม มันก็เช่นกัน
เฮียอบอุ่นมาก ผมรู้ว่าเฮียแข็งกร้าวแต่ข้างในเฮียอ่อนโยนที่เฮียต้องแข็งกร้าวเพราะกำบังความอ่อนแอข้างใน
ความอบอุ่นที่ถ่ายทอดมาผมเชื่อว่าคนข้างๆผมต้องได้รับ
สำหรับคนที่ไม่มีพี่แบบผมสองคนวันนี้ได้รับความรู้สึกพี่ชายที่แสนดีมันช่างวิเศษเหลือเกินจริงๆรักคนที่คุณรักให้มากมากนะครับ
-
ขอบคุณพี่ชายชาญ แม้เนิ่นนานกาลเวลา
ยังรักยังศรัทธา กาวใจฟ่าข้าเรียก"เฮีย"
นุ้งฟ่าเอากาพย์ยานีมาเสิร์ฟแต่เช้าเลย :L2:
เมื่อกี้แวบไปกินอาหารเช้าพร้อมกะดู "เรื่องเล่าเช้านี้" มา
เค้าเอาข้อมูลและสถิติผู้ที่ป่วยเป็นไข้เลือดออกมาพูดถึงด้วย
อัตราการระบาดมันรุนแรงขึ้น เพราะฉะนั้นน้องเตอร์ของฟ่าเป็นโรคฮิตจริงๆ
นุ้งฟ่าจาปิดคดีเมื่อไรก้อได้ รอเสมอ จุ๊ฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.นุ้งฟ่าค้าบ ตาลายๆ เห็นอยู่ 2 คำค้าบ
อุทร=ท้อง ฟ่าหมายถึงคำนี้ใช่มิ ถ้าใช่ี้ไม่มีตัวทัณฑฆาตไม่ต้องการันต์นะจ๊ะ
"ปรานี" ใช้ น.หนู ไม่ใช่ ปราณี จ้า คำว่า ปราณี มากจากคำว่า ปราณ ที่แปลว่า ชีวิตอ้ะจ้า
-
อาเฮียยอดมาก ได้ใจจริง o13
-
สุดยอดคุณพี่จริงๆ o13
-
โว้ววววววววววววว o13 เจ๋งสุด เฮียช่างเป็นพี่ชายที่แสนประเสริฐ
เฮียอายุเท่าไรนะนุ้งฟ่า 23 หรือ 32 ความคิดไปไกลมากกกกกกกกกกกกก
อ่านตอนนี้จบแล้วอยากจามอบโล่ห์พี่ชายที่แสนดีให้ไปเลย :L2:
"รู้ๆอยู่แก่ใจว่ามันไม่มีไรเกิดขึ้นเตอร์แค่ มาขอคำปรึกษาว่าจะง้อฟ่ายังไงดี เอ็มก็อธิบายโน้นนี้นั้นให้เตอร์ฟังแล้วชวนกินเหล้า เตอร์ก็กำลังกลุ้มใจก็เลยกิน ตื่นมาอีกทีก็มาเจอฟ่า แล้วก็เป็นเรื่องอย่างที่เห็น แล้วเอ็มจะมาทวงถามเรื่องอะไรเมื่อวาน"
อ่านตรงนี้แล้วเคืองคุณน้องเตอร์ย้อนหลังเลยอ้ะ :m16: คิดไงจ๊ะไปขอคำปรึกษาจะหาวิธีคืนดีกับสุดที่รักจากคนที่จ้องจะงาบๆๆตัวเองอ้ะ
มันก้อเข้าทางเอ็มดิ
ครั้งนี้คงเป็นบทเรียนสำหรับน้องคู่เลยสินะ รักกัน เชื่อใจกัน ฟังกัน รักเค้าไม่ต้องมากไม่ต้องน้อย รักเท่ากับรักตัวเองอ้ะ กำลังดี :n1:
:pig4: นุ้งฟ่านะจ๊ะ
-
แอรั๊ยยยยยยยยยยยยยย
เฮียน่ารักมากกกกกกกก :L2:
-
ง้อสำเร็จแล้วเตอร์เอ้ย.....นี่แหละที่เค้าเรียกต้องเอาร่างกายเข้าแรก...อิอิ
รักกันนานๆละคร้าบเที่ยวนี้นะ....อิจฉาจังเยย
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:L2: มาเยี่ยมน้องเตอร์ด้วยคนนะ ขอให้หายเร็ว ๆ พักผ่อนเยอะ ๆ
เฮียของนุ้งฟ่านี่ ได้ใจอีกแล้ว เท่ห์มากๆ ดีใจกับนุ้งฟ่าด้วยที่มีเฮียดีๆ
แบบนี้ รักน้องมาก แถมยังเป็นกาวใจให้นุ้งฟ่าอีก :L2: :L2: :L2:
-
ขอบคุณพี่ชายชาญ แม้เนิ่นนานกาลเวลา
ยังรักยังศรัทธา กาวใจฟ่าข้าเรียก"เฮีย"
นุ้งฟ่าเอากาพย์ยานีมาเสิร์ฟแต่เช้าเลย :L2:
เมื่อกี้แวบไปกินอาหารเช้าพร้อมกะดู "เรื่องเล่าเช้านี้" มา
เค้าเอาข้อมูลและสถิติผู้ที่ป่วยเป็นไข้เลือดออกมาพูดถึงด้วย
อัตราการระบาดมันรุนแรงขึ้น เพราะฉะนั้นน้องเตอร์ของฟ่าเป็นโรคฮิตจริงๆ
นุ้งฟ่าจาปิดคดีเมื่อไรก้อได้ รอเสมอ จุ๊ฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.นุ้งฟ่าค้าบ ตาลายๆ เห็นอยู่ 2 คำค้าบ
อุทร=ท้อง ฟ่าหมายถึงคำนี้ใช่มิ ถ้าใช่ี้ไม่มีตัวทัณฑฆาตไม่ต้องการันต์นะจ๊ะ
"ปรานี" ใช้ น.หนู ไม่ใช่ ปราณี จ้า คำว่า ปราณี มากจากคำว่า ปราณ ที่แปลว่า ชีวิตอ้ะจ้า
คุณครูคนสวยครับ
นุ้งฟ่าแก้เรียบร้อยแล้วครับ
นุ้งฟ่าตาลายคล้ายจะเป็นลมนั่งตรวจคำผิดกลัวถูกตี
เอิ๊กๆๆๆๆ
-
ความวัวยังไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรก
มาบอกแค่นี้แหละไปเรียนดีกว่า
อิอิ
จุฟๆๆๆ
รับสมัครพยาบาลไม่สวยไม่สาวไม่ขาวด้วยดูแลคนป่วยที่ห้องสักคน :3123:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าทีนึง
ยังไม่ได้นอนหรือตื่นเช้านี่
ฝากเยี่ยมคนป่วยด้วยนะคะ ขอให้หายเร็วๆ :L2:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าทีนึง
ยังไม่ได้นอนหรือตื่นเช้านี่
ฝากเยี่ยมคนป่วยด้วยนะคะ ขอให้หายเร็วๆ :L2:
คนป่วยฝากมาจิ้ม
บอกว่าขอบคุณครับผมหายดีแล้วครับ
แต่ไม่ยอมให้ฟ่าไปเรียน
งอแงสงสัยฟ่าต้องเรียเฮ๊ยมาเคลียร์ซะแล้วมั้ง
-
^
จิ้ม
เฮียอย่างเท่ห์อ่ะๆ
ชอบ
ปลื้มที่สุดดดดดดดด
ชอบตรง
"เมิงทำน้องกรูเสียใจได้อีกครั้งเดียว เพราะวันรุ่งขึ้น เมิงก็ตายแล้ว"
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ถ้า อิ เอ็ม มันมาอีก ก้อ
ให้เตอร์จัดการเลยนะ
ถ้าไม่จัด การ เลิกกัน
-
สงสารนุ้งฟ่าสุดสุด
ดีที่เหตุการณ์จบลงด้วยดี
ไม่ค่อยเข้าใจเตอร์เหมือนกัน
ว่าทำไมไปอยู่ห้องเอ็ม
ขนาดทะเลาะกับนุ้งฟ่าแล้ว
ก็ยังอยู่กับเอ็มอีก แทนที่จะกลับไปห้องตัวเอง
+1 ให้นุ้งฟ่านะ
สงสัยไอ้ควายเข้ามาแทรกเนี่ย
มาจากคุณแม่สามีหรือเปล่า
-
:serius2: :serius2: :serius2:
อยากได้พี่ชายแบบเน้มั้งอ่า เฮียออกจะแสนดี
ดีใจที่เรื่องจบลงไปด้วยดี แม้ว่าเตอร์จะช้ำในไปหน่อย
แต่เด๊วคงหาย เพราะมีคนพยาบาลดีแน่ๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ปลื้มเฮียสุดๆ พี่ชายที่แสนดีของจริง o13
-
ตอนนี้บู้ได้ใจ สุดดดดดเลย
แต่ตอนท้ายเล่นเอาน้ำตาซึมเลยน่ะนี่
-
เฮียของฟ่า เท่ห์สุดยอด แถมมีแอบฮา o13
เค้าสงสารเตอร์...โดนซะน่วมเยย :o12:
-
หลังจากอ่านแล้ว
"เฮียโคตรเท่เลยครับ"
:o8: :o8:
-
เฮียทำไมได้ใจงี้ ขอพี่ชายเจ๋งๆแบบนี้สักคน :m4:
หุหุเขามีแต่พี่สาวอ่ะ :m18:
:z7: รักเตอร์ รักอัลฟ่า และเฮียค๊า
:a11:
-
อยากได้เีฮียไปเฝ้าบ้าน เอ๊ยไปคุมร้าน(ข้าวต้ม)ให้หน่อยได้ไหมเนี่ย :13223: เท่ห์ได้ใจเจงๆ ขอให้เ๊ฮียได้กลับไปอยู่บ้านไวๆนะ :L2:
เตอร์หายเร็วๆนะ อย่าอ้อนมากเด๋วนุ้งฟ่าจะพลอยไม่สบายไปด้วย :กอด1:
-
:L2:..เตอร์ฟ่า..รักครบรส..
..เฮียนี่ เป็นคนที่..น่าค้นหา..มีหลายมุมดี...
..เอ็ม..ชื่อนี้ขอเก็บไว้ใน..บัญชีหนังหมา...(เฉพาะเรื่องนี้นะ)
..น้องเตอร์ แข็งงงงงงงแรง ไวๆๆๆนะ :L2:
-
ดีใจด้วยนะครับ คืนดีกันแล้ว :L2:
แต่สงสัยว่าทำไมเตอร์ต้องไปปรึกษาเอ็มละ เพื่อนคนอื่นก็มี ตอนทำไม่คิดก็สมควรเจ็บตัวแล้ว
คนรักกันต้องมีความเชื่อใจกัน ต้องไม่โกหกกันด้วย รับปากอะไรไว้แล้วต้องทำให้ได้ด้วยนะ โตแล้วนะ
ถ้าเตอร์อยู่ ม.1 จะไม่ว่าซักคำเลย
ปล.จริงๆตามอ่านมานานละ แต่ไม่อยาก ment กลัวอดใจไม่ไหวด่าเตอร์มัน
เกลียดเตอร์ :beat: :z6: :fire:
รักฟ่า :กอด1:
-
:L1: อ่านจบแล้ว....ปลาบปลื้มกับเฮียจริงๆ (อยากสมัครเป็นพี่สะใภ้จริงๆ นะฟ่า)
...แต่... o22 เกิดเฮียโมโหแล้วตืบนี่คงช้ำในตายแน่เลย
อีเอ็มยกมือไหว้เฮีย แต่ทำไมในใจผมยังหวั่นๆว่าอีนี้มันจะเสแสร้งอยู่นะ
^
^
เห็นด้วย...อิเอ็มไม่น่าจะสิ้นฤทธิ์ง่ายแบบนี้หรอก เฮียน่าจะลงมือลงเท้าหนักกว่านี้หน่อยนะเนี่ย มันน่านัก
คอปเตอร์...หายเร็วๆ นะครับ
ฟ่า...เทคแคร์นะครับ แล้วคุยกันใหม่นะ :bye2:
-
สุดยอดเลย เฮียของฟ่า
แต่ถ้ามีเรื่องอีกนี่... สงสัย ต้องเรียกมูลนิธิมาเก็บศพแหงๆ
-
คุณครูคนสวยครับ
นุ้งฟ่าแก้เรียบร้อยแล้วครับ
นุ้งฟ่าตาลายคล้ายจะเป็นลมนั่งตรวจคำผิดกลัวถูกตี
เอิ๊กๆๆๆๆ
หุหุ คุณครูคนสวย << ฟ่ารู้ได้ไงเนี่ยยังกะมีตาทิพย์
สวยแล้วก้อใจดีนะ ไม่ตีนุ้งฟ่าหรอก แต่จาหักคะแนนความรักแทน ดีปะ เอิ้กๆๆๆ
รับสมัครพยาบาลไม่สวยไม่สาวไม่ขาวด้วยดูแลคนป่วยที่ห้องสักคน :3123:
สรุปได้ว่า ต้องการพยาบาล
ไม่สวย = หล่อ
ไม่สาว = หนุ่ม
ไม่ขาว = ผิวสีน้ำผึ้ง
Dark Tall Hamsome มั้ง :m1:
เด๋วช่วยหาแล้วให้ไปยื่นใบสมัครกับนุ้งฟ่าดีกว่า รอบตัวมีหลายคนฟ่าเอา level ไหนอ้ะ มีตั้งแต่มัธยมยันอุดมศึกษา
option พิเศษ คือ หาความแมนไม่ได้เลยสักคน :laugh:
-
:bye2: ดีค้าบนุ้งฟ่า เข้ามาใหม่ค้าบ อิ๊ อิ๊
ฝากเยี่ยมเตอร์นะค้าบ ขอให้หายป่วยไว ๆ น้า
อันนี้ฝากไว้ให้ฟ่ากับเตอร์น้า 1+1 = 1 นะค้าบ :n1:
-
มันพูดกับผมด้วยเสียงเบาๆคงกลัวจะไปรบกวนเฮียเพราะตอนนี้เฮียขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์อยู่
"เตอร์ขอโทษนะ"
"อืม"
"ให้อภัยเตอร์นะ"
"อืม"
"หายโกรธเตอร์นะ"
"อืม"
"ใส่แหวนดิ เอานิ้วมาเดี๋ยวเตอร์ใส่ให้"
"เอาวางไว้ตรงนั้นอ่ะนิ้วมันบวมใส่ไม่ได้"
"นี้ของฟ่าที่ให้เตอร์ใส่ให้เตอร์หน่อย"
"ยังไม่ว่างอ่ะทำแผลอยู่" มันทำหน้าหงอยไป ง่ายๆเดี๋ยวมันจะไม่จำ
"แล้วให้เตอร์นอนไหน"
"โซฟา"
"เฮียนอนอยู่"
"ใครให้เรียกเฮีย"
"พี่เค้านอนอยู่"
"แล้วไง"
"ขอนอนกอดฟ่านะ"
"ง่ายไปมั้ง กลิ่นตัวอิเอ็มยังติดอยู่ฟ่านอนด้วยไม่ได้หรอก"
"ไม่ได้มีไรกันนะ กอดก็ไม่ได้กอด"
"แล้วไมไม่กอดอ่ะ"
"ไม่ใช่แฟนกอดกันได้ไง ขอหอมหน่อยนะ" มันโน้มตัวมาหอมแก้มผม
"กรูจะอ้วกโว้ยยยยยยยยยยยยย" อ้าวอิเฮีย ยังไม่หลับหรอเนี่ย
"นึกว่าหลับไปแล้วนะเฮีย"
"จะหลับได้ไง มีหมาสองตัวมาครางอยู่ตรงเนี่ยแล้วทำท่าว่าจะติดเต้งด้วย"
เห็นภาพเลยอ่ะ
เป็นผมก้อนอนไม่หลับ
:jul3: :jul3:
-
ขอให้น้องเตอร์ของผม เอ้ย ของนุ้งฟ่าหายไวไวนะครับ
:L2: :L2:
-
o13 o13 o13
เฮียโครตแมนอะสุดยอดเลย แข็งนอกอ่อนใน นี่แหละคนจริง
ชักอยากจะอ่านวีรกรรมของเฮียแล้วสิว่าเป็นไงมาบ้างอิๆ
บอกตรงอ่านตอนนี้แล้วเฮียจะเป็นพี่ชายที่น่าประทับใจคนหนึ่งเลยละ
ส่วนอีเอ็ม มันก็คงจะเป็นตัวร้ายในสายตาปวงชนชาวโลกที่ระยำจริงๆ
แม้ไม่รู้ว่าที่มันพูดกับเตอร์จะจริง หรือ เสแสร้งก็ตามมันก็คงมีจุดประสงค์เดียวคือ การยังอยากอยู่ใกล้กับเตอร์ต่อไปแน่
ยังไงๆก็ขอเป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า กับเตอร์รักกันตลอดไปน๊า
ปัญหาต่างๆที่จะเกิดหลังจากนี้ก็คงจะเห็นแต่เรื่องของ พ่อแม่ ฟ่า และ
การประคับประคองความรักของกันและกันให้ยาวนานเท่านั้นเอง
แม้ว่าทุกสิ่งทีมีในวันนี้จะไม่ได้มาโดยง่ายดายนักแต่อยากจะบอกว่า การจะรักษามันให้อยู่ต่อไปต่างหากที่เป็นสิ่งสำคัญ
-
ปลื้มเฮียหว่ะ !!
-
เฮียใจมากกกก
:impress2:
:กอด1:
-
:man1: :man1: ชอบเฮีย
ฟ่าเรามาเกี่ยวดองกันเถอะ 555+ :n1: เฮียเท่มากกกกก
เตอร์หายไวๆๆๆๆนะค้า :L2: แต่มีบุรุษพยาบาลดี ให้อ้อนบ่อยๆๆ
+1
ให้ฟ้าคร้า
-
ชอบเฮียอ่ะ
ขอเป็นแฟนได้มะ
-
ในที่สุดเฮียก็เป็นอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยน้องจนเรื่องจบได้ด้วยดี เจ๋งสุดๆ o13
ส่วนเอ็ม :m16: ยังไงคงไว้ใจไม่ได้ไปอีกนาน
แล้วไอ้ความควายที่ว่า จะมาจากไหนอีกน๊อ ตอนต่อไปมีลุ้น ....
......
คนป่วยหายดีแล้ว แต่พยาบาลไม่ได้ไปเรียน อย่างงี้ คนป่วยงอแงนี่นา
:z13: นี่แหนะ ลงโทษน้องเตอร์ :laugh:
ดูแลกันและกันน๊า รักกันๆ :กอด1:
-
อ่อ ๆๆ เตอร์ป่วยนี่เอง หายเร็ว ๆ แล้วกันเนอะ
เอ๊ะ แต่ได้ข่าวว่าหายดีแล้ว แต่มะยอมให้ฟ่าไปเรียน
แนะ ๆๆ :z13: :z13:
:L2: :L2: :L2:
ในที่สุดก้อดีกันแล้วว
เฮียเท่ห์มัก ๆๆๆ o13 o13
แต่ที่จิงน่าจะส่งอิเอ็มลงไปปีนต้นงิ้วเลยนะเฮีย :fire:
-
ก่อนอื่นขอชมก่อน กาพย์ยานี 11
เป็นบทกลอนที่สละสลวย ยิ่งได้บทที่อ่านแล้วไหลลื่นยิ่ง ไพเราะ โอ้ย...เอาเป็นว่าขอบคุณ ๆ ๆ ๆ ๆ
ตอนนี้ เฮียเป็นพระเอกเลย ทั้งสองถือว่าโชคดีที่มีพี่ชายที่เข้าใจ และดูแลน้องได้เป็นอย่างดี
ทำให้อะไร ๆ มันดูเหมือนยาก กลับง่าย จนนึกไม่ถึง ครบทุกบท โหด นุ่มนวน และฮาอีกต่างหาก
ฝาก +1 ให้เฮียด้วยละกัน นะนุ้งฟ่า
ปล. เศร้ามา สองสามตอน สงสัยตอนหน้า NC แหงง ๆ
-
อิ่ม
อกอิ่มใจ หุหุ
-
คุณครูคนสวยครับ
นุ้งฟ่าแก้เรียบร้อยแล้วครับ
นุ้งฟ่าตาลายคล้ายจะเป็นลมนั่งตรวจคำผิดกลัวถูกตี
เอิ๊กๆๆๆๆ
หุหุ คุณครูคนสวย << ฟ่ารู้ได้ไงเนี่ยยังกะมีตาทิพย์
สวยแล้วก้อใจดีนะ ไม่ตีนุ้งฟ่าหรอก แต่จาหักคะแนนความรักแทน ดีปะ เอิ้กๆๆๆ
รับสมัครพยาบาลไม่สวยไม่สาวไม่ขาวด้วยดูแลคนป่วยที่ห้องสักคน :3123:
สรุปได้ว่า ต้องการพยาบาล
ไม่สวย = หล่อ
ไม่สาว = หนุ่ม
ไม่ขาว = ผิวสีน้ำผึ้ง
Dark Tall Hamsome มั้ง :m1:
เด๋วช่วยหาแล้วให้ไปยื่นใบสมัครกับนุ้งฟ่าดีกว่า รอบตัวมีหลายคนฟ่าเอา level ไหนอ้ะ มีตั้งแต่มัธยมยันอุดมศึกษา
option พิเศษ คือ หาความแมนไม่ได้เลยสักคน :laugh:
พี่น้ำตาลนิเค้าหมายถึงพยาบาลผู้หญิงนะ
แต่ข้อเสนอสุดท้ายนี้น่าสนแหะ
เอาแบบขาวตี๋ได้ป่ะ สักมอห้ามอหกไรเงี้ย :haun4:
-
ก่อนที่จะดำเนินเรื่องต่อไป
ขอเปิดประมูลเฮีย
เห็นมีคนแจ้งความประสงค์ต้องการเกี่ยวดองกับน้องฟ่าหลายท่านอยู่
30นาทีนับต่อจากนี้ไปใครให้ราคาเฮียสูงสุดฟ่าจะมอมยาเฮียแล้วส่งมอบให้ท่านแบบสมบูรณ์
เริ่มต้นการประมูล ณ บัดนาว
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มพี่ฟ่า
ประมูลด้วยคน อิอิ
-
เฮีย แมนมาก ชอบโคตะระ o13
ชอบตอนนี้มากเลยคับพี่ฟ่า
ซึ้งมากเลย เฮียพูดมีสาระมาก
อิเอ็มนี่ก็น่าส่งไปปีนต้นงิ้วมาก หน้านี่ทำมาจากปูนซีเมนต์รึไงเนี่ย :fire:
ปล.ร่วมประมูลเฮียด้วยคน ด้วยจำนวนเงินหมดกระเป๋าเลย 5 บาท :z1:
-
ขอเป็นประมูลไปดูแลเตอร์แทนได้ป่าว
:laugh:
เฮียแบบของจริงอ่ะ
เจ๋งโคดดดด
ปลื้มมม !!
:impress2:
-
ขอเตอร์ได้ป่าวอ่ะครับ
ให้ราคาสูงสุด
อิอิ
:jul3: :jul3:
-
ว๊า..... ไอ้เราก็เก็บหอมรอมริบ กะจะยกมรดกให้ใครซักหน่อย
แล้วจะเอาเงินที่ไหนมาประมูลเฮียนุ้งฟ่าละเนี่ย :monkeysad:
นุ้งฟ่าเปิดประมูลตอน 11:24:30 PM ตอนนี้เกิน30 นาทีแล้ว ประมูลตอนนี้ทันมั้ยเนี่ย
พี่สู้เต็มที่ ร้อยนึง :o8:
ใครจะได้เฮียไปน๊อ.... ลุ้นๆ
-
เพ่ออมไม่ต้องประมูลเดี๋ยวเงินหมด
ปิดประมูลดีกว่าไม่ค่อยได้รับความสนใจเท่าที่ควร
ไม่ขายให้แระเก็บเฮียไว้ป้องกันตัวเองดีกว่า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
-
อะไรกันนุ้งฟ่า
ปิดประมูลซะแระ พี่เพิ่งเห็นเอง
ว่าจะประมูลซะหน่อย ไม่ทันแล้ว :jul3:
-
นั่นดิ...เพิ่งเข้ามาเห็นเอง ปิดประมูลไปซะแล้ว
กะว่าจะทุ่มหมดตัวเลยนะเนี่ย :laugh:
รออ่านต่อนะฟ่า
-
โห เพิ่งกลับมาถึงบ้านเอง
ประมูลไม่ทันซะแล้นนนนนน
ว่าแต่ถ้าประมูลได้จะเอาเฮียของนุ้งฟ่ามาทำไรดีหว่า
แบบว่าเด็กเกินไป 555++
เฮียของฟ่า ขาว ตี๋นิ ไม่เป็คอ้ะ ไม่เป็ค
เค้าอยากได้แบบเซอร์ๆอ้ะ ย้ำว่าเซอร์นะ มะช่ายเซ่อ :laugh:
พี่น้ำตาลนิเค้าหมายถึงพยาบาลผู้หญิงนะ
แต่ข้อเสนอสุดท้ายนี้น่าสนแหะ
เอาแบบขาวตี๋ได้ป่ะ สักมอห้ามอหกไรเงี้ย :haun4:
ตามที่นุ้งฟ่ารีเควส หาไม่ยาก เด๋วจัดเด็กในสังกัดให้ o18
ว่าแต่คุณชายเตอร์จาว่าไง เซ็นสัญญาสันติภาพกันมาก่อนดีกว่า
เค้าไม่อยากจาตายก่อนวัยอันควรอ้ะ
:กอด1:นุ้งฟ่า คิดถึงฟ่าทุกวันเลย
-
โหยยยยยย
เปิดประมูลขายเฮียกินซะงั้นอ่ะ
แต่เสียใจ ไม่มีตัง !!!
-
สนใจประมูลค่ะฟ่า ทุ่มไม่อั้น 555
-
:z3: มาช้า นุ้งฟ่าปิดประมูลไปแย้ว เค้าเสียจายยย :sad11:
-
ทนกระแสเรียกร้องไม่ไหวจึงหยิบเฮียขึ้นมาประมูลอีกครั้ง
เริ่มต้นที่100บาทที่พี่ออมประมูลไว้ใครให้มากกว่าเอาเฮียไปเลย
5555555+
เฮียไม่ใช่ขาวตี๋
เฮียขาวแต่ไม่ตี๋ตาโตเหมือนแม่ สุง181หนักเท่าไรไม่รู้แต่น่าจะ70มั้ง
แต่งตัวแล้วแต่อารมณ์ส่วนมากจะเซอๆ บางวันประจำเดือนไม่มาก็จะเป็นเกาหลีมั้งญี่ปุ่นมั้ง
บางวันก็แอ๊บเด็กเป็นพวกเด็กแนว เด็กพังค์ เด็กสยามอะไรของแกไปบ้าๆบอๆ
ค่อนข้างอารมณ์ศิลปินนะ ที่สำคัญโรแมนติกนะครับบบบบบบบ
ข้อเสีย เดาอารมณ์ยากแต่ไม่เป็นพิษเป็นภัย
คิดนอกกรอบแต่ผลลัพท์ออกมาดีเสมอ
ขยันไฮเปอร์อยู่กับที่ไม่ได้
เรื่องบนเตียงไม่รู้ต้องซื้อไปทดลองใช้เอง
อาหารทำเป็นเพราะออกมาสู้ชีวิตเพียงลำพัง
ไปมาแล้วกว่าห้าประเทศ
วาดรูปได้สวยมาก ร้องเพลงเพราะ ครีเอทงานสุดยอด
พ่อมดไอทีแต่ใช้พีซีไม่เป็นใช้เป็นแต่แม็คบุค
เดาอารมณ์ยาก
ใครอยากเป็นส่วนหนึ่งในกิจกรรมของชีวิตเฮียร่วมประมูลได้ ณ บัดนี้ ยันเช้า.............
"เฮียน่ารักเนอะฟ่า" มันมองหน้าผมพร้อมกับส่งยิ้มที่แสนดีใจที่เราสองคนดีกันได้
"ช่าย เฮียดูแลฟ่ามาตั้งแต่เด็ก เฮียค่อนข้างจะนักเลงนะเมื่อก่อนอ่ะแต่เดี๋ยวนี้เฮ๊ยโตขึ้นมาก"
"โตแล้วหรอ ตรีนหนักเป็นบร้า"
"สมแล้วหล่ะ ต่อไปจะได้ไม่กล้าอีก"
"ไม่กล้าแล้วครับ"
"ก็ดี งั้นคืนนี้เตอร์ก็นอนที่โซฟานะไม่งั้นก็ไปนอนห้องตัวเอง"
"ไม่เอา ไม่เอาอ่ะ"
"ตามใจฟ่าจะไปอาบน้ำนอนแล้ว"
"อาบด้วย"
"ไม่ต้องอ่ะฟ่ามาคนเดียวได้ อาบมาตั้งหลายวันแล้ว"
"อาบด้วยนะ นะ นะ นะ"
"ไม่อ่ะ" ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วถอดเสื้อผ้าในห้องนอน
"โอ๊ะ ปล่อยฟ่าเล่นเป็นเด็กไปได้"
"ไม่ได้กอดมาตั้งนาน คิดถึงเนื้อขาวๆเนียนๆจะแย่แล้ว"
"ปล่อยดิ สู้อิเอ็มไม่ได้หรอกปล่อยๆๆๆจะไปอาบน้ำ"
"ขออาบด้วยนะ"
"ไม่" ผมให้ไปจ้องมันตาเขียว
"นะได้โปรดเถอะ ขอร้องหล่ะ"
"เตอร์ทำฟ่าเจ็บจะขาดใจ มันง่ายไปมั้งแค่เนี้ยอ่ะ"
"แต่เตอร์ก็เจ็บจนระบมหมดแล้วนะ"
"เตอร์ทำตัวเตอร์เองนี้"
"แต่ยังไงเตอร์ก็รักฟ่าคนเดียวนะ"
"หรอ ทำไร" มันดึงผมให้ถอยหลังไปนั่งบนตักมันบนเตียงแล้วกอดผมไว้ เอาคงมาเกยที่ไหล่ผม
"ฟ่ารู้มั้ย เตอร์นอนไม่หลับสักคืนเดียว เตอร์นอนร้องไห้ทุกคืนเลย"
"เมาหลับไปกับเอ็มเนี่ยนะน่าจะหมดแรงมากกว่ามั้ง"
"นั้นมันมอมเตอร์ แต่คืนไหนที่เตอร์อยู่ห้องคนเดียวเตอร์ต้องเดินไปดูหน้าห้องฟ่า แล้วนั่งอยู่ตรงนั้นเงียบๆ"
"เวอร์ไปอ่ะ"
"ทุกครั้งที่ฟ่าเดินเอาของไปทิ้งถังขยะน้ำตาเตอร์ร่วงทุกครั้ง"
"แล้วเตอร์มาเอาน้ำเต้าหู้ปารถฟ่าทำไม"
"ก็เตอร์หวงฟ่าทำไมต้องไปนอนกับไอ้นั้นด้วย"
"นั้นมันเพื่อนฟ่านะไอ้แพทอ่ะ"
"ก็นั้นแหละ ห้องเราก็มีทำไมต้องไปอ่ะ"
"ก็ฟ่าอยู่คนเดียวแล้วมันฟุ้งซ่านนี้ ฟ่ากินยาแก้แพ้ให้หลับทุกวันไม่งั้นฟ่าตายแน่ ไม่ได้นอนอ่ะ"
"รู้มั้ยเตอร์อ่ะ คิดถึงฟ่าใจจะขาด"
"คิดถึงฟ่าแล้วไปนอนห้องคนอื่นเนี่ยนะ"
"ก็เตอร์ไม่รู้จะไปหาใครนี้ตอนนั้นมันก็ดึกแล้วแถวนี้ก็มีแต่เอ็มคนเดียวอ่ะเตอร์อยากหาคนปรึกษา อยากหาคนช่วยออกความคิดเห็นว่าจะทำไงเรื่องฟ่าดี"
"ก็เลยไปช่วยกันบนเตียง"
"ฟ่า เตอร์ไม่ได้มีไรกะเอ็มจริงๆนะ"
"จะพยายามเชื่อ"
"กลิ่นหอมๆของตัวฟ่าเตอร์ไม่มีทางลืมได้หรอก"
"เวอร์"
"ฟ่าคิดถึงเตอร์มั้ย"
"คิดสิ ยิ่งคิดยิ่งแค้น อยากจะฉีกร่างออกเป็นชิ้นๆ"
"ต่อไปนี้เตอร์จะไม่ทำให้ฟ่าเสียใจอีกนะ"
"เตอร์ก็ลองทำดิ เฮียไม่เอาไว้แน่"
"เอาเฮียมาาขู่อีกแระ"
"ไม่ได้ขู่เตอร์ก็รู้ว่าเฮียพูดจริงทำจริง"
"เตอร์ไม่ทำให้ฟ่าเสียใจอีกแล้วไม่ใช่เพราะเตอร์กลัวเฮียนะแต่เพราะเตอร์รักฟ่าต่างหาก"
"ทำให้ได้อย่างที่พูดเหอะ"
"สัญญา"
"อืม งั้นก็ปล่อยฟ่า ฟ่าจะไปอาบน้ำแล้ว"
"ไม่ปล่อย"
"เอ๊ะตัวฟ่าเหนี่ยวไปหมดแล้วฟ่าจะไปอาบน้ำ"
"ไม่เหนียวหอมจะตาย เนี่ยๆๆๆห๊อมหอม" มันดมมาที่หัวไหล่ผมหลายๆๆครั้ง
"ปล่อยๆๆๆ"
"ปล่อยก็ได้แต่ขออาบด้วยนะ"
"ไม่ ปล่อยฟ่าดิ"
"ไม่ ใช่มั้ย นี้แหนะ"
"เห้ย" มันพลักผมลงบนนที่นอนแล้วพลิกตัวมาทับผมไว้แล้วมันก็เอาศอกดันที่นอนยกตัวเองขึ้นมา
"เตอร์รักฟ่านะ แล้วเตอร์ก็รู้แล้วว่าเตอร์ขาดฟ่าไม่ได้แม้แต่นาทีเดียวที่รักของเตอร์" มันก้มลงมาหอมที่แก้มผมเบาๆ
"อย่ามาปากหวานเลยปล่อยฟ่าฟ่าจะไปอาบน้ำแล้ว"
"อืม อื้อ อืออออออมส์" มันประกบริมฝีปากมาที่ปากผม พร้อมกับเอาลิ้นเข้าไปสำรวจในปากผม
"เตอร์เจ็บอยู่ไม่ใช่หรอ"
"ไหว" มันไม่เปิดโอกาสให้ผมทัดทานอะไรทั้งสิ้นกลับตอบสนองรุนแรงกว่าเก่าอีก
มือของมันเลื่อนลงไปปลดผ้าเช็ดตัวสีขาวที่ผมใส่อยู่ซึ่งมันเป้นเพียงปราการด่านเดียวที่เหลือไว้
มันละริมฝีปากออกจากริมฝีปากผมเลื่อนไปตามบริเวณซอกคอเหมือนกับตรวจตราดูว่าตลอดระยะเวลาที่มันไม่อยู่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้างหรือเปล่า
ทั้งร่างกายถูกสำรวจไปทั่วด้วยลิ้นนุ่มๆๆและสองมือนิ่มๆมีเพียงเสียงตอบรับเบาๆในลำคอของผมเท่านั้นมันลงไปคุกเข่าข้างล่างปล่อยให้ผมนอนหอยขาที่ปลายเตียงแล้วมันก็จัดการกับหนอนชาเขียว อย่างสมอยาก ความห่างหายจากรสรักที่เคยมีมันทำให้กักเก็บไว้จนเกินจะทนแสดงออกมาด้วยความปรถณาที่แรงกล้า เสียงลิ้นที่บรรจงพรมรอยจูบลงบนหนอนชาเขียวพร้อมกับเสียงดูดปานจะกลืนกินมันยืดตัวขึ้นถอดเสื้อ แล้วปลดกางเกง ร่างขาวๆๆมีรอยแดงเป็นจ้ำๆๆมีรอยช้ำหลายที่ ที่ตอนนี้ลืมความเจ็บปวดไปสิ้นกับมีแรงมหาศาลถาโถมเข้ามาบนตัวผมอีกครั้ง ปากประกบปากสองมือผมลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังที่อ่อนนุ่ม ผมตัดสินใจเป็นฝ่ายพลิกสถานการณ์ขึ้นมาด้านบน แล้วบรรจงจูบอย่างดูดดื่ม แล้วค่อยๆๆสังเกตุรอบบอบช้ำที่เกิดขึ้นจนทั่วใช้ลิ้นสมานแผลรอยช้ำทั้งปวง แล้วไม่ลืมที่จะทักทายน้อยน้อย เสียงเจ้าของหนอนเล็ดลอดออกมาจากลำคอเหมือนระบายความเจ็บปวดที่มี ยิ่งดังผมก็ยิ่งสำรวจ มันเอามือดันหัวผมไว้หมายถึงว่า มันเริ่มทนต่อการกระทำของผมไม่ได้แล้ว มันเลยตัดสินใจ คว้าอุปกรณ์รักมาใส่แล้วนอนอย่างเป็นระเบียบให้ผมจัดการกับมันที่นอนอยู่ตรงหน้าเตรียมพร้อม ผมบีบเจลทาไปที่หนอนน้อยแล้วทาที่ตัวผมแล้วค่อยๆๆรวมตัวเป็นคนๆเดียวกันเริ่มต้นด้วยอัตราความถี่ต่ำ แล้วเพิ่มความเร็วและแรงขึ้นไปเรื่อยๆๆ เสียคนที่นอนอยู่ตรงหน้าดังลั่นผมโน้มตัวไปประกบปากปิดเสียงนั้นไว้ แต่ก็ยังคงมีเสียงเอออาอยู่ในลำคอ ผมละริมฝีปากออกเริ่มทวีความรุนแรงแล้วคนรักผมก็เริ่มออกอาการทนไม่ไหว สองมือจิกไปที่ผ้าปูที่นอนหน้าบิดเบี้ยวไปมาจนสุดท้ายหนอนน้อยก็พ่นพิษออกมา ผมค่อยๆๆขยับเบาๆๆลดแรงถี่ลงสองมือจับที่หนอนชาเขียวของตัวเองแล้วสักพักก็พ่นพิษไปเต็มหน้าท้องคนรักของผม
เราสองคนแยกออกจากกันแล้วพากันไปชำระล้างร่างกายนอนกอดกันแช่น้ำอุ่นแล้วมานอนต่อในห้อง ด้วยความเพลียและนอนไม่พอทำให้เราสองคนหลับสนิท
-
แบบนี้เค้าเรียกว่า ปรับความเข้าใจและคืนดีกันฉบับสมบูรณ์ :z1:
ยิ่งทะเลาะกัน ยิ่งรักกัน
ระวังลูกดกนะนุ้งฟ่า :laugh:
ทนกระแสเรียกร้องไม่ไหวจึงหยิบเฮียขึ้นมาประมูลอีกครั้ง
เริ่มต้นที่100บาทที่พี่ออมประมูลไว้ใครให้มากกว่าเอาเฮียไปเลย
5555555+
เฮียไม่ใช่ขาวตี๋
เฮียขาวแต่ไม่ตี๋ตาโตเหมือนแม่ สุง181หนักเท่าไรไม่รู้แต่น่าจะ70มั้ง
แต่งตัวแล้วแต่อารมณ์ส่วนมากจะเซอๆ บางวันประจำเดือนไม่มาก็จะเป็นเกาหลีมั้งญี่ปุ่นมั้ง
บางวันก็แอ๊บเด็กเป็นพวกเด็กแนว เด็กพังค์ เด็กสยามอะไรของแกไปบ้าๆบอๆ
ค่อนข้างอารมณ์ศิลปินนะ ที่สำคัญโรแมนติกนะครับบบบบบบบ
ข้อเสีย เดาอารมณ์ยากแต่ไม่เป็นพิษเป็นภัย
คิดนอกกรอบแต่ผลลัพท์ออกมาดีเสมอ
ขยันไฮเปอร์อยู่กับที่ไม่ได้
เรื่องบนเตียงไม่รู้ต้องซื้อไปทดลองใช้เอง
อาหารทำเป็นเพราะออกมาสู้ชีวิตเพียงลำพัง
ไปมาแล้วกว่าห้าประเทศ
วาดรูปได้สวยมาก ร้องเพลงเพราะ ครีเอทงานสุดยอด
พ่อมดไอทีแต่ใช้พีซีไม่เป็นใช้เป็นแต่แม็คบุค
เดาอารมณ์ยาก
ใครอยากเป็นส่วนหนึ่งในกิจกรรมของชีวิตเฮียร่วมประมูลได้ ณ บัดนี้ ยันเช้า.............
โห บรรยายสรรพคุณเพิ่มเติมเข้าทางมากมาย :o8:
กำลังจาตัดอกตัดใจอยู่แล้นนนนนน
แถมช่วงนี้กำลังคลั่งแม็คบุคโปร
เอาฟะ เด๋วร่วมด้วยช่วยประมูล
แคะกระปุกก่อนนะ
ต่อพี่ออมเลย 101 ละกัน :laugh:
บวก 1 ใ้ห้นุ้งฟ่าที่ใจป้ำเอาเฮียสุดที่รักมาประมูล :กอด1:
-
:z13: จิ้มนุ้งฟ่า เอิ๊กกกกก
:m25: :m25:
:impress3: คืนดีกันแล้ววววว หวานกันแล้ววว
โอยยยยยย ความรักมันอบอวล ความหวานฟุ้งกระจาย
.....
อ๊ากกกก น้ำตาลมาแว้ววว
งานนี้ขอสู้
นุ้งฟ่า พี่ยื่นที่ 103 :laugh: มากกว่าตั้งสองบาท :z2:
-
:haun4: ตีกันบ่อยๆลูกดกเด้อ :laugh:
-
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
ครับผมมาอ่านใหม่ครับสนุกมากๆเลย
ยังอ่านไม่ทันเพื่อนๆเลยครับ
มาเป็นกำลังใจให้ก่อนคาดว่าอีกไม่กี่วัน
ก็จะอ่านทันเพื่อนๆแล้วครับ เพราะมีเป็น100กว่าหน้า อิอิ
ชอบเตอร์นะครับ การพูดการจาน่ารักดีครับผม ชอบๆๆ
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
-
ยินดีต้อนรับครับ
มาจิ้มๆๆๆๆๆๆเด็กใหม่
อิอิ :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
โห พี่ออมให้ 103 บาท
น้ำตาลให้เพิ่มเป็น 105.75 บาท เลยอ้ะ
เห็นมะเพิ่มมากกว่า ตั้ง สามสลึงแน่ะ :laugh3:
-
ดีกันแล้วววววววว วิธีดีกันเนี่ยะ :haun4:
ทุ่มทุนเลยนะ 109 บาทไปเล้ยยยยย อิ๊อิ๊
-
o18 ให้เฮีย 118 บาทค่ะ
:impress2: 8 ดูเหมือนเป็นจำนวนอินฟินิตี้ดีงุงิ
-
มาดักกอด อัลฟ่า ..รอบดึก ... :กอด1:
เปิดประมูลเฮีย ...น่าสนจัง
ไม่รูจะ ...เอาอะไรประมูลดีน๊า
งั้นเอา .... ความรู้สึกดี ที่ได้จากการอ่านเรื่องนี้ดีกว่า ... :L1:
เพราะ คนอย่างเฮีย ... น่ารักเกิ๊น
เงินทองเราก็มีน้อยนิด
เอาแบบนี้ดีกว่านะจ๊ะ น้องฟ่า 55
แล้ว น้องเตอร์ไม่สบายเป็นงัยมั่งแล้ว
ขอให้หายไว ๆ นะจ๊ะ
ป.ติชโระ ..แต่ถ้าจะให้ออกมเป็นตัวเลขจริง ก็ต้องเป็น 119 ....
อ๊ะอ๊ะ ...อย่าทำเป็นเล่น เพราะเลข 1 กับ 9 มีความหมายกับหลายคนมากมาย
หลงรัก น้องชายสองคน อัลฟ่า คอปเตอร์
-
o (n)___(n)
\\ ( ^__^ )
\\.(@)__(@)
จิ้มฟ่าๆ รักนะ เสนอ111 .25 บาทเพึ่อเฮีย
-
โหยยยยย ตัวเลขวิ่งพรวดๆ
แผนโปรโมทของนุ้งฟ่าได้ผลแฮะ ท่าทางเฮียจะได้คู่แถวนี้ซะแล้ว
สงสัยต้องถอนตัว เดี๋ยวมรดกที่ตั้งใจไว้จะร่อยหรอ ไม่พอยกให้สุดที่รักทั้งสอง
:เฮ้อ:
-
ทุ่มสุดตัว เอาเป็นรับเลี้ยงเฮียตลอดชีวิต คิดเป็นมูลค่ามิได้ 5555 :z2:
-
โหยยยยย ตัวเลขวิ่งพรวดๆ
แผนโปรโมทของนุ้งฟ่าได้ผลแฮะ ท่าทางเฮียจะได้คู่แถวนี้ซะแล้ว
สงสัยต้องถอนตัว เดี๋ยวมรดกที่ตั้งใจไว้จะร่อยหรอ ไม่พอยกให้สุดที่รักทั้งสอง
:เฮ้อ:
ไมอ้ะ พี่ออมถอนตัวซะแระ :serius2:
สุดที่รักทั้งสอง หมายถึงใครเหรอ
คงไม่ใช่ นุ้งฟ่ากะคุณชายเตอร์ใช่มิ
ยอดพุ่งลิ่วๆๆๆๆ
งั้นเค้าเอาเลขนี้แล้วกัน 191
เลขสวยของ NT สุดที่รักของหลายๆคนในบอร์ดนี้
-
โหมีคนสนใจเยอะเหมือนกันแหะเฮียเรา
เอาเป็นว่าใครกันนะให้ราคาสูงสุด
คุณPUKPRAได้ไปเพราะรับเฮียไปเลี้ยงตลอดชีวิต
แต่อย่าปล่อยให้เฮียอดอยากนะไม่งั้นไปทวงคืนเจงๆด้วย
***************
พี่น้ำตาลฟ่ามาทวงขาวตี๋ที่ขอไว้อ่ะ
***************
เพ่ออมไม่ต้องประมูลหรอกมีฟ่ากะเตอร์ก็พอแล้ว
***************
เอางี้ๆๆยุติธรรมสุดเอาไปคนละสองวัน
ใครเอาวันไหนก็บอกมาเดี๋ยวจัดคิวให้
ค่าหักหัวคิวครั้งละ50บาทสองวันก็ร้อยหนึ่ง30วันก็1500
โอเคต่มนี้ให้คนละ2วัน
เอิ๊กๆๆๆๆเฮียรู้จะโดนเตะมั้ยเนี่ย
***********
-
นึกว่านุ้งฟ่าจะมาอีกสักตอน :z10:
-
"ปึงๆๆๆๆ"
"เห้ยทำไรกันวะ"
"ใครอ่ะ" ผมสะลึมสะลือ หันซ้ายหันขวาไอ้เตอร์นอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างๆๆผมก้มไปหอมแก้มมันเบาๆๆกลัวมันจะตื่น
"ปึงๆๆๆๆ เห้ยๆๆๆๆ" เฮียแน่เลยเสียงเนี่ย
"เดี๋ยวนะครับไปแล้ว"ผมเดินออกไปเปิดประตู
"กว่าจะเปิดทำไรกันอยู่อ่ะ"
"หลัยอยู่เฮียมีไรแต่เช้าเนี่ย"
"เช้าบ้าไรนี้มันบ่ายโมงแล้ว"
"ฮะ จริงเดะ"
"ก็เอออ่ะสิ แล้วไอ้ตัวดีไปไหนเนี่ยน้อง"
"นอนอยู่ในห้องอ่ะเฮียมีไรกะมันหรอ"
"ป่าว แค่แวะมาดูน้องสองคนว่าโอเครึยัง แต่คงโอเคแล้วสิท่าทางสบายตัวเชียว"
"อย่ามาทะลึ่งแต่เช้าเลยเฮีย กินไรมายังอ่ะ"
"มื้อเที่ยงอ่ะยังมีไรกินมั้งอ่ะ"
"รอแปปนะเดี๋ยวฟ่าทำให้กิน แล้ววันนี้ไม่ได้ไปทำงานหรอ"
"เพิ่งกลับมาเมื่อเช้าอ่ะ"
"แสดงว่ายังไม่ได้นอนดิเฮียอ่ะ อ่ะนี้กินหนมไปก่อน"
"ยังอ่ะ"
"ทำงานไรดึกๆดื่นๆ"
"พอดีเมื่อคืนมีแขกออฟไปนอนอ่ะทั้งคืนเลย"
"อย่ามาตลก ทำไรไหนว่ามาดิ" ผมไปนั่งคุยกะเฮีย
"ร้องเพลง"
"เฮียเนี่ยนะ"
"เอออ่ะดิ ทำไมว่ะ"
"ป่าวๆๆๆๆแล้วเฮ๊ยทำงานไรมั้งเนี่ย"
"ก็ออร์แกไนซ์อีเว้นท์ ทำกับเพื่อนอ่ะ แล้วก็ส่งยาตามคลินิคอ่ะเฮียเอาเข้ามาเองอ่ะ"
"ยาไรว่ะ"
"ก็พวกวิตมินอ่ะ"
"ถึงว่าเจอกี่ปีก็หล่อขึ้นๆ"
"อืมเฮียก็ว่างั้นแหละ"
"ช่วยถ่อมตัวมั้งเหอะ"
"เมื่อไรจะได้กินว่ะข้าวเนี่ย"
"เฮียไปนอนก่อนป่ะที่โซฟาก็ได้พักผ่อนสักนิดเดี๋ยวตื่นมาเพียบ"
"เออๆๆก็ดีเหมือนกันเดี๋ยวฟ่าไปหยิบหมอนมาให้"
"เดี๋ยวเฮียหยิบเองก็ได้เข้าครัวไปได้แระป่ะ"
"อืมๆๆๆๆๆ" ผมเดินเข้าครัวเฮ๊ยเดินไปหยิบหมอน
"เห้ย ไอ้เวรเอ้ย"
"อะไรเฮีย"
"ก็ไอ้เชี้ยนี้แม่งนอนไม่ใส่เสื้อผ้าอะดิ"
"ไรกันหรอ" ไอเตอร์สะลึมสะลือลุกขึ้นมานั่ง กว่าตาจะปรับโฟกัสได้ผมก็ยืนขำไปไหนต่อไหนส่วนเฮียนี้เดินหนีไปแล้ว
คงทุเรศลูกตาตัวเอง
"แม่งซวยแต่เช้าเชียวเฮียจะฝันร้ายมั้ยเนี่ย"
"แหมเฮียทำเป็นไม่เคยเห็น ไหนๆเอามาให้น้องดูสิว่าโตขึ้นรึยัง"
"เดี๋ยวยันโครมไปโน้น นี่เฮียมรึงนะเว้ยเห้ย"
"แหมๆๆแค่ดูว่ามันจะเก่งเหมือนเฮียรึป่าว"
"ไปหื่นใส่ผัวเมิงโน้นไป๋"
"เอะเฮียนี้ไงผัวเผออะไรเล่า"
"มีไรอ่ะ อ้าวเฮียมาไงเนี่ยครับ" ไอ้เตอร์เดินออกมานุ้งผ้าเช็ดตัวเรียบร้อยแล้ว
"ก็มาตอนที่มรึงนอนชี้หน้าเฮียเนี่ยแหละ" ไอ้เตอร์หน้าแดงเดินเข้าไปใส่เสื้อผ้าในห้อง ผมเดินตามมันไป
"ทำไมไม่ล็อคประตูห้องอ่ะ อายนะเนี่ยแล้วจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนอ่ะ"
"ก็เอาไว้ที่เดิมอ่ะ แล้วนี้หายเจ็บรึยัง"
"ยังอ่ะ ยังรู้สึกระบมอยู่เลยแต่ไม่ปวดแล้ว"
"อืมก็ดีเดี๋ยวกินข้าวกินานะเดี๋ยวฟ่าไปทำกับข้าวก่อน เฮียคงงีบสักพักอย่าเพิ่งไปกวนแกเลยเตอร์นอนต่อก็ได้นะ"
"ไม่อ่ะเดี๋ยวเตอร์ไปช่วยฟ่าดีกว่า"
"อืมแล้วแต่" ผมเดินออกมาทำอาหารโดยมีมันตามมา
"ล้างมือก่อนนะพวกมรึงอ่ะ ก่อนทำกับข้าวให้เฮียกินเนี่ย"
"นอนๆๆไปเหอะน๊า ทำยังกะไม่เคยจับของตัวเองเล่นงั้นแหละ"
"เออ" สักพักเราสองคนก็ทำอาหารเสร็จ เฮียตอนนีสิ้นฤิทธิ์ไปแล้วนอนหมดแรงอยู่ที่โซฟา ผมให้เตอร์ไปเรียกเฮียแต่มันไม่กล้าผมเลยต้องเดินไปเรียกเฮีย
"เฮียๆๆ" ตอนเฮียนอนนี้ก็หล่อเหมือนกันนะเหมือนหมดเขี้ยวเล็บน่ารักแบบใสใสดีแหะ สงสัยต้องหาซ้อให้สักคน
จะเอาใครดีนะ พี่ส้มเลยเป็นงะอิอิ
"เฮียๆๆๆ"
"อืม เอ้ออออ"
"ไปกินข้าวเหอะ เฮียไปล้างหน้าล้างตาก่อนไปเดี๋ยวฟ่าไปหยิบผ้าเช็ดหน้าให้"
"อืมๆๆๆ"เฮียเดินไปในห้องน้ำผมเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กๆให้เฮีย
"อ่ะนี้เฮีย"
"ขอบใจน้อง" เฮียล้างหน้าล้างตาเสร็จก็เดินออกมาที่โต๊ะอาหาร
"เมื่อกี้เฮียฝันหว่ะ"
"ฝันว่าไรเฮีย"
"ฝันเห็นหนอนตัวเล็กๆในห้องน้องอ่ะ"
"5555+กร๊ากๆๆๆๆๆๆ" ไอ้เตอร์นี้สิหน้าแดงอายม้วนไม่กล้าสบตาเฮีย
"เฮียมานั่งกินข้าวเหอะ เตอร์ตักข้าวให้เฮียดิ"
"อ้าวเห้ย จานอยู่นี้ มองจานข้างมั้งดิ" มันคงอายอ่ะเฮียก็นะฉววมันอยู่นั้นอ่ะ
"ครับ"
"นี้ต้มไรเนี่ยน้อง ต้มยำกุ้งสะดุ้งตรีน นี้ก็ผัดผักรักซ้อน โอ้วไข่เจียวเที่ยวห้องคนอื่น โหอันนี้ของโปรดเฮียเลยเนี่ย"
"อะไรอ่ะ"
"ไก่ทอดเกลือ"
"อ่าวไม่มีมุกหรอ"
"ไม่มี๋"
"โถไอ้เราก็รอฟัง คนข้างๆก็เตรียมสะดุ้ง"
"อ่าวเห้ยน้องเขยกินดิหว่ะนั่งก้มหน้าอยู่นั้นอ่ะ"
"ก็เฮียแซวไม่หยุดเตอร์มันจะกล้ากินได้ไงอ่ะ"
"เฮียเเซวเล่นหน่าไอ้น้อง เอ้ากินๆๆๆๆ ไอ้ที่ผ่านแล้วก็ให้ผ่านไป ไอ้ที่เฮียเห็นไปเฮียก็จะลืมๆๆมันไปนะ เอ้ากินๆๆๆ"
"เฮียนี้ เตอร์กินเหอะเฮียแหย่เล่นอ่ะ"
"แล้วหายปวดรึยังอ่ะเราอ่ะ"
"ยังครับแต่ก็ดีขึ้นมากแล้ว"
"เฮียโทษทีนะ ตรีนหนักไปหน่อย"
"ไม่เป็นไรครับเตอร์เข้าใจ"
"เออขอบใจๆที่เข้าใจตรีนเฮียนะ"
"เท้าสิเฮีย"
"เออมันก็ใช้เตะคนเหมือนกันแหละว่ะอย่าทำตัวเหมือนแม่เราเลย"
"ทำไมอ่ะ"
"พูดคำหยาบทีไรโดนหยิกทุกทีเฮียเนี้ยเขียวไปทั้งตัว"
"ขนาดนั้นเลยหรอครับ"
"ช่ายเฮียเนี่ยนะ โดนประจำ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เฮียเล่าเรื่องผมตอนเด็กๆๆให้เตอร์ฟังสองคนนี้ดูท่าจะเข้ากันได้ดี มีหลายสิ่งที่คล้ายๆกันและก็มีหลายๆสิ่งที่ต่างกันสุดขั้ว วันนี้เฮ๊ยดูเหนื่อยๆคงเหนื่อยจากเรื่องผมมาบ้างหลายอย่างในจะงานอีก พักผ่อนก็น้อยแต่เฮียก็ไม่เคยอ่อนแอต่อหน้าผมเลยสักครั้ง เฮียกินข้าวเสร็จก็กลับไปนอนต่อที่ห้องเฮียผมก็ขเตอร์ก็ต่างทำงานของกันและกัน เตอร์เองก็ใกล็เปิดเทอมแล้ว วึ่งเป็นชีวิตในรั้วมหาลัยเทอมแรกของมัน ชีวิตเราสองคนผ่านเรื่องร้ายมาทำให้เรารักกันมากขึ้นจนบางทีผมว่ามันเลี่ยนไปนะ แต่ก็ชอบอ่ะ งั้นผมขอผ่านไปเริ่มตรงที่เตอร์อยู่มหาลัยเลยแล้วกันนะครับ อิอิ
"ไหนๆๆๆดูดิหล่อยัง" เช้าวันแรกในชีวิตมหาลัย ผมดูเสื้อผ้าที่เตอร์ใส่ไปเรียน หล่อเหมือนกันนะเนี่ยแฟนเราดูโตเป็นหนุ่ม
เลย แจ่ยังไงผมก็ยังชอบกางเกงขาสั้นสีน้ำเงินมากกว่า อิอิ
"ไม่ชอบไทด์เลยอ่ะอึดอัด"
"เอาออกก่อนดิไปผูกที่มหาลัยก็ได้"
"ผูกไม่เป็นอ่ะ"
"เอ้า ก็รูดออกดุพอไปถึงก็ดึงตรงนี้นะแล้วก็ดึงเข้าไปเท่านี้แหละ"
"ถ้ามันหลุดอ่ะใครจะผูกให้"
"ให้รุ่นพี่ผูกให้สิ"
"โหไม่รู้จักใครเลยอ่ะ"
"เอ้าก็ดึงให้มันระวังสิอย่าให้หลุด"
"แล้วถ้ามันหลุดหล่ะ"
"ก็ระวังแล้วจะหลุดได้ไง"
"โหย"
"ทำไมเนี่ยงอแงไรอีกอ่ะ"
"ไปด้วยกันดิ"
"ไปทำไม มันร้อนแล้วอีกอย่างบ่ายๆฟ่ามีธุระ"
"วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่หรอ"
"อืม"
"แล้วจะไปไหนอ่ะ"
"ไปซื้อของอ่ะ"
"วันหลังไม่ได้รึไง"
"ก็วันนี้มันว่างนี้ แล้วเตอร์เป็นอะไรเนี่ยมานั่งหน้างอใส่ฟ่าทำไมเนี่ย"
"ไปด้วยกันแค่นี้ไม่ได้หรอ"
"ตกลงใครเรียน"
"นะ ขอร้อง"
"เพื่อ"
"เพื่อจะได้ไม่ต้องคิดถึง แล้วมีคนผูกไทด์ให้เวลามันหลุดอ่ะ"
"ฟังไม่ขึ้น"
"งั้นเตอร์ไม่ไปนะ"
"เรื่องของคุณ"
"นะไปเป็นเพื่อนหน่อยไม่รู้จักใครเลยอ่ะ"
"โตแล้วนะ"
"เดี๋ยวเสร็จเรื่องที่มหาลัยขับรถพาไปซื้อก็ได้นะ"
"ไม่เอานั่งรอเฉยๆเบื่อจะตาย"
"เอาเกมส์ไปเล่นดิเอาไอพอดไปฟังก็ได้หนังสือไงเอาไปอ่านดิซื้อมายังไม่ได้อ่านไม่ใช่หรอ"
"หรอออออออออออออ"
"นะ"
"ก็ได้" ผมไปแต่งตัว ไอ้ตัวดีหน้าบานขึ้นมาหน่อยผมอาสาขับให้เองให้นักศึกษาใหม่นั่งสบายๆๆดีกว่า
"จะให้จอดตรงไหนเนี่ย"
"นั้นก็ได้" ผมเอารถเข้าจอด
"รอนี้นะ"
"ไปส่งที่คณะหน่อย"
" แค่เนี่ยนะเดินไปเองก็ได้"
"โห นะ" หน้างออีกแระ
"อืมๆๆๆๆ" ผมลงรถหยิบแว่นมาใส่เดี๋ยวคนจำได้5555+แดดมันร้อนอ่ะ
"ยังไม่ได้ผูกไทด์เลย" มันเดินมายื่นให้ผมผูกให้ กลางถนนเนี่ยนะ ใครเค้าจะมองว่าไงเนี่ย
"ตรงนี้อ่ะนะ"
"ทำไมอายรึไงอายที่มีแฟนแล้วรึไง"
"นี้มันถิ่นเตอร์เตอร์นั้นแหละที่อาย"
"ไม่ผูกเลยจะจูบปากตรงนี้ก็ไม่อาย"
"บร้า" ผมผูกให้มันอย่างเร็วที่สุด ร้อนก็ร้อนเขิลก็เขิล
"หล่อยัง"
"หล่อแล้วไปเหอะร้อน"
ผมเดินไปส่งมันที่คณะ มันก็ไปทำกิจกรรมบ้าบออะไรของมันไปนั้นแหละ ผมเองไปนั่งผึ่งแอร์เย็นๆในโรงอาหารหาขนมกินแล้วไปหยิบเกมส์กะไอพอดในรถมานั่งฟังในห้องสมุด ผ่านไปสักพักไอ้ตัวดีก็โทรมา
-
นึกว่านุ้งฟ่าจะมาอีกสักตอน :z10:
มาแล้วไงมาแล้ววววววววววววว
มอร์นิ่ง
จุฟฟฟฟ
ทาอาหารเช้าด้วยนะครับ
เทคแคร์
-
อรุณสวัสดิ์นุ้งฟ่า ตื่นแต่เช้ารึยังไม่ได้นอนจ๊ะ
โหมีคนสนใจเยอะเหมือนกันแหะเฮียเรา
เอาเป็นว่าใครกันนะให้ราคาสูงสุด
คุณPUKPRAได้ไปเพราะรับเฮียไปเลี้ยงตลอดชีวิต
แต่อย่าปล่อยให้เฮียอดอยากนะไม่งั้นไปทวงคืนเจงๆด้วย
***************
พี่น้ำตาลฟ่ามาทวงขาวตี๋ที่ขอไว้อ่ะ
***************
เพ่ออมไม่ต้องประมูลหรอกมีฟ่ากะเตอร์ก็พอแล้ว
***************
เอางี้ๆๆยุติธรรมสุดเอาไปคนละสองวัน
ใครเอาวันไหนก็บอกมาเดี๋ยวจัดคิวให้
ค่าหักหัวคิวครั้งละ50บาทสองวันก็ร้อยหนึ่ง30วันก็1500
โอเคต่มนี้ให้คนละ2วัน
เอิ๊กๆๆๆๆเฮียรู้จะโดนเตะมั้ยเนี่ย
***********
:laugh: งั้นยกเฮียให้ คุณPUKPRA ไปเหอะ เก็บ 191 บาทไว้ดีกว่า
กะว่าจะเสียแค่ 191บาทแล้วใ้ห้เฮียมาเป็นฝ่ายเลี้ยงดูอ้ะ เพราะแคะออมสินหมดกระปุกแระ :jul3:
เจอนุ้งฟ่างกอีก จาเก็บหัวคิววันตั้ง 50 บาท เก็บตังค์ไว้ซื้อกับข้าวดีกว่าอ้ะ
ฟ่าๆๆๆๆ ขออีเมล์เฮียหน่อยดิ
นะๆๆๆๆๆ
เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เด๋วจาส่งลิงค์ทู้นี้ไปให้เฮียอ้ะ โดยเฉพาะตอนที่ประมูลกันเนี่ย
คาดว่าเฮียคงดีใจที่เฮียเนื้อหอมมากมาย แถมน้องรักยังรู้จักนำพี่มาหารายได้อีก :laugh3:
ปล. ขาวตี๋ ยังจาเอาอีกเหรอ แล้วพี่จะไม่โดนเตอร์ตื้บแน่น้าาาาาาาา o18
อิอิ ไปอ่านตอนใหม่ก่อนดีกว่า
-
สรุปได้จากตอนนี้ว่า
คอปเตอร์ ขี้อาย และ ขี้อ้อน มากมาย :m12:
ส่วนเฮียมีโหมดน่าัรักกะขี้เล่นด้วยวุ้ย :m3:
-
:z2: :z2: :z2:
สนุกจัง
:z2: :z2: :z2:
-
นึกว่านุ้งฟ่าจะมาอีกสักตอน :z10:
มาแล้วไงมาแล้ววววววววววววว
มอร์นิ่ง
จุฟฟฟฟ
ทาอาหารเช้าด้วยนะครับ
เทคแคร์
นุ้งฟ่าน่ารักจริงๆ :จุ๊บๆ: ขอได้อย่างใจเลย
เตอร์น่ารักขึ้นแระ :impress2:
อยากเห็นหนอนน้อย :z1:
ขอนอนก่อนตื่นมาเดี๋ยวค่อยหม่ำ นุ้งฟ่าก็เทคแคร์นะ :กอด1:
-
น่าเฉียดาย นึกว่าเฮียเห็นแล้วจะชวน 3P :laugh:
-
โหมีคนสนใจเยอะเหมือนกันแหะเฮียเรา
เอาเป็นว่าใครกันนะให้ราคาสูงสุด
คุณPUKPRAได้ไปเพราะรับเฮียไปเลี้ยงตลอดชีวิต
แต่อย่าปล่อยให้เฮียอดอยากนะไม่งั้นไปทวงคืนเจงๆด้วย
***************
ไม่ยอมๆฟ่าเล่นแอบมาประมูลใหม่ตอนดึก :z3: :z3:
ฟ่านอนดึกจัง
เทคแคร์นะจ๊ะ :a14:
-
ดีกันแล้ว เตอร์ ก็ขี้อ้อนขึ้นมาเชียวนะ
น่ารักดี :m4:
-
:mc4: โฮะ โฮะ ดีจายยยยยย ประมูลได้ด้วย อิ๊อิ๊
:กอด1:แหม แหม พอดีกันแย้ว ขี้อ้อนนุ้งฟ่าใหญ่เลยน้านุ้งเตอร์ น่าร๊ากกกกก o13
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
มีความสุขกันซะทีนะนุ้งฟ่า :กอด1:
-
โหมีคนสนใจเยอะเหมือนกันแหะเฮียเรา
เอาเป็นว่าใครกันนะให้ราคาสูงสุด
คุณPUKPRAได้ไปเพราะรับเฮียไปเลี้ยงตลอดชีวิต
แต่อย่าปล่อยให้เฮียอดอยากนะไม่งั้นไปทวงคืนเจงๆด้วย
***************
พี่น้ำตาลฟ่ามาทวงขาวตี๋ที่ขอไว้อ่ะ
***************
เพ่ออมไม่ต้องประมูลหรอกมีฟ่ากะเตอร์ก็พอแล้ว
***************
เอางี้ๆๆยุติธรรมสุดเอาไปคนละสองวัน
ใครเอาวันไหนก็บอกมาเดี๋ยวจัดคิวให้
ค่าหักหัวคิวครั้งละ50บาทสองวันก็ร้อยหนึ่ง30วันก็1500
โอเคต่มนี้ให้คนละ2วัน
เอิ๊กๆๆๆๆเฮียรู้จะโดนเตะมั้ยเนี่ย
***********
คิดถูกนะเนี่ยที่รีบถอนตัว มีคนรับเลี้ยงเฮียไปแล้ว
งั้นพี่ก็มีแค่นุ้งฟ่ากะน้องเตอร์เหมือนเดิมละกัน แค่นี้ก็รักกันล้นแล้ว :กอด1: :กอด1:
เอิ๊กๆๆๆๆเฮียรู้จะโดนเตะมั้ยเนี่ย ----> ตอบ นุ้งฟ่าโดนแน่
แต่หลังจากโดนแตะ เฮียอาจจะชอบ ที่นี่ตัวเลือกเยอะ :laugh:
.....
น้องเตอร์เข้ามหาลัยแล้ว ว๊าวๆๆๆ นักศึกษาหนุ่มของเรา
เปิดวันแรกก็อ้อนกันเลยน๊า อิจฉาๆคนรักกัน
แต่....ชีวิตในรั้วมหาลัย มันจะสร้างความเปลี่ยนแปลงอะไรอีกมั้ยน๊า
โปรดติดตาม ตอนต่อไป :pig4:
-
จริงด้วย
ชอบเกางเกงขาสั้นสีน้ำเงินมากกว่าเนอะ
:laugh:
-
หวัดดีตอนเที่ยงนุ้งฟ่า...นุ้งเตอร์
:mc4: ส่งนักศึกษาใหม่ไปเรียนด้วย น่ารักจัง
เห็นด้วยกะรีบนเหมือนกัน... :-[ ยังไงก็สู้กางเกงขาสั้นน้ำเงินไม่ได้เนอะ (แพ้อย่างแรง อิ อิ)
ส่วนเฮีย..ก็ยังแนวแต่น่ารักอยู่ดี
รออ่านต่อคืนนี้นะฟ่า (จะมารึเปล่าเอ่ย)
-
ไปส่งเด็กในปกครอง :laugh:
-
เฮียอ่ะเป็นพี่ที่ดีจริงๆเลยอ่ะ ซึ้งเนอะ มีเฮียแบบนี้รักตายเลย เตอร์อ่ะเด็ดขาดแบบเฮียบ้างนะ ฟ่าแล้วตอนนี้เอ็มมันยังมาวุ่นวายอะไรกับเตอร์อีกมั๊ย
-
...หลังจากเลือดสาด...
...รถน้ำตาล ก็มาคว่ำ..
...เด็กมันอ้อน...น่ารักจัง...
...เฮีย....ก็น่ารัก...ปล่อยมุขขำดี...
...น้องเฮีย...ก็น่ารัก...ปากดีจริงๆๆ... :L2:
:กอด1:ป๋อล๋อ น้องน้ำตาล 191 ถูกใจที่ซู๊ตตตตตตตตตตตตต :กอด1:
-
:เฮ้อ:
เฮ้อมาไม่ทันประมูลเฮียเสียดายจังงะ เฮียออกจะฮาได้ที่
ลีลาท่าจะใช่เล่นอยู่อิๆ
สรุปพี่ออมได้ไปชะมะเนี่ย
อยากถามหน่อยอะฟ่า ว่าตกลงแม่เตอร์เนี่ยว่ายังไงบ้าง ถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องเล่าก็ได้
ยังไงๆก็แล้วแต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ อิๆ :L2: :L2: :L2:
-
ชีวิตมหาลัยยย มีไรน่าตื่นเต้นแน่ๆ
-
:เฮ้อ:
เฮ้อมาไม่ทันประมูลเฮียเสียดายจังงะ เฮียออกจะฮาได้ที่
ลีลาท่าจะใช่เล่นอยู่อิๆ
สรุปพี่ออมได้ไปชะมะเนี่ย
อยากถามหน่อยอะฟ่า ว่าตกลงแม่เตอร์เนี่ยว่ายังไงบ้าง ถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องเล่าก็ได้
ยังไงๆก็แล้วแต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ อิๆ :L2: :L2: :L2:
แม่เค้ารักลูกเค้าจะตาย
เค้าไม่ว่าอะไรหรอกแต่ก็ไม่ได้สนับสนุนหรือว่ากีดกัน
ฟ่าก็ไม่ได้ไปวุ่นวายชีวิตของเค้าเท่าไรหรอก
เรียกว่าต่างคนต่างอยู่มากกว่า
ก็มีบ่นน้อยใจกับลูกเค้าบ้างว่ามีเราแล้วไม่ค่อยมาสนใจแม่
ทั้งๆที่เมื่อก่อนแม่ทำแต่งานทุกวันนี้ก็ทำแต่งานอยู่เมืองไทยไม่ถึงหนึ่งร้อยวันด้วยซ้ำ
หรือเค้าจะประชดเราก็ไม่รู้นะ
แต่ขอบอกตามตรงฟ่าก็รู้สึกจิ๊ดๆๆนะแต่ไม่ได้เอาเรื่องนี้มาใส่ใจหรอก
แต่พ่อเตอร์รู้แล้วนะแต่เดี๋ยวบอกอีกสองสามตอนว่ารู้ยังไงแล้วเกิดอะไรรึป่าว
-
:กอด1: เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า ทำทุกวันให้มีความสุขก้พอเนอะ
รออ่านอยู่นะ
-
เป็นกำลังใจให้น้องทั้งสองคนเลยนะ
ลูกใคร ใครก้อรัก
เพียงแต่จะแสดงออกความรักนั้นมายังไง
สำคัญที่สุดที่น้องสองคนรักกันนั่นหละ
:n1: จับมือกันไว้ ผูกใจกันไว้ด้วยความรัก ความเข้าใจ ความเชื่อใจ ความเห็นอกเห็นใจ และความซื่อสัตย์ต่อกัน (จะมีอีกหลายความมั้ยเนี่ย)
ฟันฝ่าอุปสรรคทั้งหลายไปด้วยกันนะจ๊ะ
:กอด1:
ปล. นุ้งฟ่าจ๋า พี่ออม ฝากมาดู มาแล เอ๊ย มาดูแลนุ้งฟ่าด้วยอ้ะ
สงสัยนุ้งฟ่าต้องได้มรดกของพี่ออมแน่ๆๆๆๆ :laugh3:
-
อุ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
นักศึกษาใหม่
จะหล่อขนาดไหน
อยากเห็นจังเลยอ่ะ
คงไม่ น่ารักเหมือน ตอนขาสั้นอ่ะดิ
ไม่ได้เห็นขาอ่อนด้วยอ่ะ
-
มาแว้วมาต่อให้แว้วววววววววววววววววว
"อยู่ไหน"
"ห้องสมุด" ผมกระซิบเบาๆตามมารยาท
"เดี๋ยวไปหานะ" มันวางโทรศัพท์และอีกห้านาทีความอายก็มาเยือน
"ฟ่า" โอ๊ยจะแหกปากทำไมเค้ามองกันหมดแล้วเนี่ยมารยาทในห้องสมุดมรึงไม่รู้หรอ
"จุๆๆ" ผมทำท่าทางให้มันเสียงเบาๆ
"เบื่อมั้ย" โอ๊ยกรูอายเค้าาาาาาาาาา ผมตัดสินใจเดินออกจากห้องสมุดมันก็ทำหน้างงว่าทำไมแล้วเดินตามมา
"เด็กสมันนี้นี่ไม่ได้เรื่อง" เสียงอาจารย์ในห้องสมุดบ่นตามหลังมา
"ออกมาทำไมข้างนอกร้อนออก"
"ก็เตอร์เสียงดังทำไมนั้นห้องสมุดนะ"
"ดังตรงไหน"
"ตรงนี้ไง" ผมเอานิ้วไปอุดปากมัน มันทำท่าจะงับ
"หิวมั้ย"
"ไม่อ่ะกินข้าวแล้วกลับได้ยังอ่ะ"
"เดี๋ยวรอเค้าแจกเอกสารอีกแปปก็เสร็จแล้ว"
"อืมๆๆ"
"หอมหน่อยได้ป่าว"
"บร้าหรอ"
"มันคิดถึงอ่ะ"
"แล้วนี้เค้าจะเรียกอีกเมื่อไรอ่ะ
"ตอนบ่ายโมง"
"ไปกินข้าวมั้ยเดี๋ยวไปเป็นเพื่อน หรือว่าจะไปกินกับเพื่อนๆ"
"ไปกับฟ่าดีกว่า อร่อยกว่า"
"เป็นอะไรเนี่ย หวานผิดปรกติ"
"มีเรื่องจะเล่าให้ฟังตอนที่ฟ่าเดินผ่านตรงซุ้มไปอ่ะเพื่อนๆเตอร์ที่นั้งข้างหลังเตอร์อ่ะมันก็ชี้ให้คนอื่นมองมาที่ฟ่า"
"มองเพื่อ"
"ไม่รู้แต่มันบอกว่าน่ารักจัง ใครได้เป็นแฟนนะเราคงอิจฉาไปจนตาย"
"ขนาดนั้นเลย"
"เตอร์ก็เลยภูมิใจอย่างน้อยก็มีคนอิจฉาที่เตอออร์ได้ฟ่าเป็นแฟน"
"เป็นเอามากแล้วถ้าสองคนนั้นรู้ว่าฟ่าเป็นแฟนเตอร์เนี่ยจะรู้สึกไงนะ"
"ก็คงอิจฉาไง"
"ฟ่าว่าไม่ใช่นะ คงจะบอกว่าเสียดาย ผู้ชายแท้เดี๋ยวนี้ไม่มีเหลือแล้วมากกว่า"
"ชีสองคนนั้นคงนอยด์ไปตลอดกาล"
"ไปซื้อข้าวมาเหอะเดี๋ยวฟ่านั่งรอตรงนี้"
"เอาชานมมั้ย"
"ก็ดีนะเดี๋ยวฟ่าไปซื้อเองก็ได้เตอร์ไปซื้อข้าวเถอะ"
"ฟ่านั่งนี้แหละจองโต๊ะไว้เดี๋ยวเตอร์ซื้อเองดีกว่า"
"อืมๆๆ"
"ขอนั่งด้วยคนนะครับ"
"เชิญครับ" ผมยังคงกดเกมส์ต่อไป
"มารอเพื่อนหรอครับ...................คุณครับ"
"ครับ"
"มารอเพื่อนรอครับ"
"ป่าวครับมารอแฟน" มีแฟนแล้วดุยังกะหมาอย่ามายุ่งเว้ย
"หรอครับ"
"ครับ" เด็กคนนั้นคงรุ่นเดียวกะเตอร์อ่ะ เค้าก็กินข้าวต่อไปโดยที่แอบมองผมเป็นระยะๆไปจีบคนอื่นเหอะน้อง
"มาแล้ว นี้ชานมของโปรด"
"กินไรอ่ะ"
"หมูทอดกระเทียม"
"อืม กินๆเข้าจะบ่ายโมงแล้ว"
"อืม"
"แล้วไม่ติดคอหรอแห้งขนาดนี้อ่ะฟ่าไปซื้อต้มจืดหรือก๋วยเตี๋ยวอะไรให้เอามั้ย"
"ไม่เอาอ่ะแค่นี้ก็อร่อยแล้วมีฟ่าอ่ะ"
"เบาๆๆอายเค้า"
"อายทำไมเผื่อมันจะมีพวกแมวขโมยมันจะได้ไม่กล้า"
"แทนที่วันแรกจะหาเพื่อนดันสร้างศัตรู"
"ทะมะ"
"ระวังเสื้อเปื้อนด้วยเตอร์"
"อืมๆๆๆ"
"ทิชชูนี้อ่ะถือไว้"
"ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟ"
"นายๆๆ" ไอ้เด็กคนนั้นเรียกไอ้เตอร์
"นายเรียนคณะไรอ่ะ" ไอ้เตอร์ก็ตอบคำถามเค้าไปกวนๆๆอ่ะตามนิสัยมัน
"เตอร์เดี๋ยวฟ่าไปห้องน้ำก่อนนะเดี๋ยวมา"
"รอไปพร้อมกันดิ"
"ไม่ไหวแล้ว แปปเดียว"
"ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"อืม อย่าแอบเล่นเกมส์นะเดี๋ยวมันตาย"
"เออหน่ะ" ผมเดินไปเข้าห้องน้ำไอ้เตอร์คุยกะเพื่อนใหม่สร้างมิตรไว้มั้งเหอะนะ สักพักผมก็เดินกลับมาที่โณงอาหาร
"นานจังอ่ะ"
"นานที่ไหนแปปเดียวเอง จะไปแล้วหรอจะได้ไปรอที่ห้องสมุด"
"ยังอีกแปปอ่ะ"
"อืม"
"เบื่อมั้ย"
"ไม่อ่ะอยู่ได้ จะไปทำไรก็ไปเหอะ"
"โหสนใจกันมั้งเหอะ"
"อ้าวอยากให้มาเองนี้"
"แล้วเพื่อนายเรียนไหนอ่ะ"
"ฟ่าอ่ะหรอ"
"อืม" มรึงหาเรื่องแล้วไงมาวุ่นวายกะกรูทำไมเนี่ย
"รู้จักกันแล้วหรอ"
"เรียนคณะเดียวกันอ่ะ นี้ฟ่านะ แล้วฟ่าคนนี้ชื่อยุ่ง"
"อืมหวัดดีครับ"
"หวัดดีครับ" ไม่ต้องแนะนำกรูเลยเดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีกอ่ะ เบื่อแก้ปัญหา มันก็คุยกันไปบลาๆๆๆผมก็นั่งกดเกมส์บลาๆๆๆๆๆๆๆจนมันสองคนไปเข้าแถวผมก็ไปกดเกมส์บลาๆๆๆต่อที่ห้องสมุดจนมันโทรมาบอกว่ารอที่รถแล้วนะ
"อืมเดี๋ยวไปรอแปปนุงนะที่ร๊ากกกกก"ผมเดินไปหามันที่รถที่ตอนนี้มันยืนยิ้มแฉ่งอยู่ข้างๆรถ
"มาแล้วหรอนานจังคิดถึงใจจะขาด"
"เวอร์เลี่ยน"
"มาเดี๋ยวเตอร์ขับเอง"
"ไม่ต้องหรอกเหนื่อมาทั้งวันแล้วเดี๋ยวฟ่าขับเองดีกว่านะ"
"งั้นก็ตามใจ"
"หิวมั้ยอ่ะถ้าหิวได้ไปหาไรกินก่อนกลับบ้าน"
"แล้วฟ่าไม่ไปซื้อของแล้วหรอ"
"ไม่ไปอ่ะเย็นแล้วขี้เกียจเดิน"
"ไปดูหนังมั้ย"
"อยากดูหรอ"
"ป่าวอ่ะเห็นฟ่าเบื่อๆเลยอยากชวนไปทำโน้นทำนี้อ่ะ"
"มีอะไรรึป่าวเตอร์ท่าทางดูแปลกๆ"
"ไม่มี แปลกยังไงอ่ะคิดมากไปป่าว"
"แน่นะ"
"แน่ดิ"
"ตกลงจะให้ฟ่าขับไปที่ไหนอ่ะ"
"ขับกลับบ้านเราดีกว่าไปอาบน้ำกัน"
"วันๆคิดอยู่แค่เนี้ย"
"อ้าว ก็คิดแล้วมีความสุขนี้"
"ความหื่นอ่ะสิ"
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โหลครับ อ้าวยุ่งว่าไง" ไอ้นี้สงสัยจะยุ่งจริงๆแหะ
"ถ้าจะยุ่ง" ไอ้ตัวดีหันมามองหน้าผมบ่นเรื่องไอ้ยุ่ง
"ได้ๆๆเจอกันใต้ตึกนะอืมๆๆๆ เคๆๆๆ แค่นี้นะ"
"เนื้อหอมสุดๆๆ"
"เพื่อนอ่ะ อย่าคิดมากดิ" จะไม่ให้คิดมากได้ไงเมื่อกี้ไอ้ยุ่งยังหลี กรูอยู่เร้ยยยยยยย
"ไม่คิดมากหรอก แต่เตอร์อย่าลืมเรื่องอิเอ็มก็แล้วกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง"
"จร้าาาาที่รัก"
"ฟ่าอยากกินซีฟู้ดอ่ะ ไปบางขุนเทียนมั้ย"
"ได้จัดไป แต่ตอนนี้ความหืนมันเริ่มพรุ่งสูงขึ้นแล้วอ่ะเดี๋ยวไฟแดงหน้าจอด ขอนะ"
"ขออะไร"
"ขอนั้นอ่ะ"
"เดี๋ยวไล่ลงจากรถเลย "
"แค่หอมแก้มเนี่ยนะ ถึงกับไล้ลงรถเลยหรอ โหดไปมั้ง"
"สาบานได้มั้ยว่าในใจคิดแค่หอมอ่ะ"
"ง่าส์ ฟอดดดดดดด" มันหอมมาที่แก้มอย่างแรง
"เบาๆก็ได้ ช้ำหมดแล้วเนี่ย"
"วันนี้ใช้ครีมอาบน้ำอะไรอ่ะห๊อมหอม"
"ก็ใช้เหมือนทุกวันอ่ะ"
"ไม่นะหอมกว่าทู๊กวันเลย"
"เป็นอะไรมากป่าววันเนี่ยรู้สึกว่าปากหวานผิดปรกตินะ"
"ก็แค่รู้สึกว่าทำไมเราน่าอิจฉาอย่างนี้นะ มีแฟนมานั่งเฝ้า มีแฟนมานั่งคอยกินข้าวในโรงอาหารแล้วยังมีคนอิจฉาอีก"
"วันนี้วันเดียวเท่านั้นแหละวันอื่นก็ดูแลตัวเองเหอะ"
"โหยไรฟ่ะ เดี๋ยวเอาตารางเรียนมาเทียบกันถ้าใครว่างวันไหนก็ไปเฝ้าอีกคนหนึ่งเรียนดีม๊ะ"
"ไม่ดี"
"ทำไมอ่ะ"
"เอาเวลาไว้พักผ่อนสะสางงานมั้งเหอะมานั่งเฝ้ากันไม่ต้องทำอะไรพอดี"
"โหยยยยขัดใจ"
"เอาแต่ใจอ่ะทำไมไม่คิดมั้งหล่ะ"
"ตลอดอะฟ่าอ่ะ ไม่เคยจะเอาใจกันมั้งหรอก"
"ที่พูดนี้คิดมั้งป่าว ใครไม่เคยเอาใจถามหน่อยเหอะถ้าอย่างนี้ไม่เรียกเอาใจแล้วจะเรียกว่าอะไร"
"ชิส์"
"เถียงไม่ได้อ่ะสิ อย่ามาทำหน้างอใส่ฟ่านะฟ่าไม่ชอบ แล้วอีกอย่างเข้ามหาลัยแล้วก็ควรโตได้แล้วด้วย"
"ชิส์"
"ต่อไปนี้ฟ่าจะไม่ตามง้อตามเอาใจอีกแล้วนะ ถ้านิสัยยังเป็นแบบนี้อยู่อ่ะ ลองทบทวนดูดีดี"
"ชิส์" บรรยากาศในรถเริ่มเงียบลงเรื่อยๆจนเหลือแต่เสียงแอร์ดังระงม
"ไม่กงไม่กินมันแระ กลับบ้านเลยแล้วกัน"
"กินๆๆๆๆๆๆเค้าขอโทษนะต่อไปเค้าจะไม่เอาแต่ใจอีก นะนะนะ"
"อย่าดิจะขับรถ" มันเอาคางมาเกยที่ไหล่ผมแล้วก็เป่าลมเข้าหูเบาๆๆ
"ฮ๋าส์ๆๆๆๆๆ" สักพักพวกเราก็ถึงแล้ว ซีฟู้ดบางขุนเทียน
"ถึงสักทีเมื่อยจะแย่แระ"
"ไม่ออกอ่ะเดี๋ยวเตอร์ได้ขับให้"
"ไม่ต้องหรอกเหนื่อมาทั้งวัน เดี๋ยวกินให้พุงกางเลยนะอยากกินมานานแล้วอ่ะ"
"ได้ๆๆๆๆแต่ระวังเรื่องท้องไส้บ้างนะครับที่รัก ที่รักอ่ะไม่ค่อยถูกกับอาหารทะเลเท่าไรนะ"
"รู้แล้วตอนนั้นมันไม่ค่อยสุกอ่ะเลยปวดท้อง"
"ป่ะเอาป๋าตังค์เตอร์ไปด้วยนะ"
"เดี๋ยวฟ่าเลี้ยงเอง เลี้ยงรับนักศึกษาใหม่"
"งั้นวันนี้จะกินกุ้งมังกร"
"กินทุกวันไม่เบื่อรึไง"
"แต่เตอร์ว่ามันแค่กุ้งแชบ๊วยนะ"
"เชอะอย่ามาชิมก็แล้วกัน" เราสองคนไปนั่งกันริมๆๆเพื่อรับลมสบายๆมากรู้สึกผ่อนคลายจนอยากจะงีบหลับ สั่งมาเพียบเหมือนมาเป็นสิบคนกุ้งหอยปลาหมีกปลาเผาปู มาเพียบ
"เตอร์เอากั้งมั้ย"
"ไม่เอาอ่ะฟ่าก็ไม่ต้องกินหรอก เดี๋ยวปวดท้องอีกแล้วอีกอย่างที่สั่งไปนั้นจะกินหมดรึป่าว"
"ลืมตัวอ่ะ ความอยากมันมีมากกว่าสิตปัญญาแล้วตอนนี้อ่ะ" อาหารมาแล้วววว
"แกะกุ้งให่หน่อย ป้อนด้วยนะ" เวอร์ไปมั้ง
"เป็นง้อยหรอ"
"โหดูคนอื่นเค้ายังแกะป้อนกันเร้ย"
"ไม่อายหรอ"
"อายทำไมแฟนน่ารักขนาดนี้ไม่เห็นต้องอาย"
"งั้นก็ตามใจ" ผมแกะกุ้งป้อนไอ้ตัวดี มันจ้องจะงับนิ้วผมตลอด
"เดี๋ยวเหอะแกะเองเลยไม่แกะให้แล้ว หิวข้าวอ่ะเอาข้าวผัดมั้ย"
"ก็ดีนะเมื่อกลางวันไม่อร่อยเลยอ่ะ" ผมสั่งขาวผัดมาอีกจาน
"ลมเย็นดีเนอะ ว่างๆไปทะเลกันมั้ย"
"ไปๆๆๆๆๆๆแต่ไปแค่สองคนพอนะ"
"ทำไมอ่ะไปกันเยอะๆสนุกดีออก"
"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวไม่ได้สวีท"
"เห้อ พักมั้งเหอะมดจะขึ้นแร้วววววววววววววววว"
"วันไหนดีอ่ะ อาทิตย์หน้าเลยดีมั้ย"
"ว่างหรอ"
"ยังไม่รู้อ่ะ"
"รอให้ช่วงยุ่งๆๆไปก่อนเหอะทะเลมันยังไม่แห้งหรอก"
"ก็ได้ แต่เมื่อไรข้าวจะมานี้หิวไส้จะขาด"
"กินกุ้งก่อนมั้ยหรอจะเอาปู"
"แกะให้ด้วยจิ"
"นี้ฟ่าเป็นแฟนหรือเป็นอีเย็นนางทาสเนี่ย"
"แหมๆๆๆๆๆให้เป็นเมียสิเป็นทาสอะไรกัน"
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" งานเข้าบ่อยเหลือเกินแฟนเรา
"หวัดดีครับแม่ ก็ดีครับ มีแล้วครับ สนุกดีครับ มากินข้าวกับฟ่าอ่ะครับ แถวบางขุนเทียนอ่ะ ฮะ!!!!!ครับได้ครับ"กูว่าแล้วงานเข้าชัวร์
"งานเข้า"
"เดี๋ยวแม่จะมานี้อ่ะ"
"แล้วจะเอาไง จะให้ลูกสะใภ้คนนี้ทำตัวยังไง" เริ่มของขึ้นแล้วครับโมโหเหมือนกันนะแต่คิดไปคิดมาเราเอาแต่ใจนี้หว่านั้นแม่แฟนเรานะ เราต้องใจเย็นๆๆจิ
"ขอโทษนะ ไม่น่าหลุดปากว่าอยู่แถวนี้เลยอ่ะ"
"เอาเหอะไหนๆท่านก็จะมาแล้ว ฟ่าจะพยายามสงบปากสงบคำก็แล้วกันอันไหนเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ได้ก็จะทำ"
"ขอบใจนะ" สักพักแม่เตอร์ก็มา แต่ไม่ได้มาคนเดียวหน่ะสิ พ่อมาด้วย เอาแล้วงานเข้าแล้วงานเข้า
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮัลโหลครับ อยู่ทางซ้ายโต๊ะริมอ่ะครับเดี๋ยวเตอร์เดินไปรับแม่ดีกว่าครับ" มันทิ้งผมไว้ที่โต๊ะแล้วเอาไงกันเนี่ยเรา ตุ้มๆต่อมๆบอกไม่ถูกอ่ะ
"สวัสดีครับ ผมยกมือไหว้พ่อกับแม่เตอร์ เค้าสองคนก็รับไหว็โดยดีแต่แม่จะดูแข็งๆผิดปรกติคงจะวางฟอร์มไว้"
"สบายดีนะลูก" พ่อทักทายผม
"สบายดีครับแล้วคุณพ่อหล่ะครับ"
"ก็ตามประสาคนแก่หน่ะลูก โหกินกันสองคนเยอะแยะเลยท่าทางจะกินเก่งทั้งคู่นะเนี่ย"
"วันนี้ฟ่าเป็นเจ้ามือครับพ่อ เลี้ยงนักศึกษาใหม่ให้เตอร์" เออ อวยกันไว้ไม่รู้เค้าจะหมั่นไส้หรือชื่นชมนะเนี่ย
"คุณพ่อคุณแม่จะสั่งอะไรเพิ่มมั้ยครับ"
"แค่นี้ก็เยอะแล้วนะลูก แต่พ่อว่าพ่อจิบเบียร์สักนิดน่าจะโอเคนะ"
"คุณแม่สั่งอะไรเพิ่มมั้ยครับ"
"ไม่หล่ะจ้ะขอบใจ ฉันไม่ค่อยอยากมาทานเท่าไรหรอกแค่อยากมาดูลูกชายว่าสบายดีรึป่าว"
"ครับ พี่ครับสั่งอาหารหน่อยครับ" พ่อสั่งเบียร์มาดื่ม พร้อมกับอาหารอีกสองอย่างที่ท่านอยากทาน
"ไหนเตอร์มาให้แม่ดูนักศึกษาใหม่หน่อยสิ หล่อเหมือนพ่อตอนหนุ่มๆเลยนะเนี่ย" ทำไมพูดกับเราหน้างี้บอกบุญไม่รับแต่พูดกับลูกตัวเองหน้าสดชื่น เห้ออึดอัดๆๆๆๆๆๆๆ
"ไม่มีไทด์หรอลูก" พ่อหันไปถามเตอร์ที่ตอนนี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับคำชม
"มีในรถครับ เตอร์ผูกไม่เป็นอ่ะเลยให้ฟ่าผูกให้เมื่อเช้าที่มหาลัยฟ่าก็ผูกให้อ่ะ"
"หรอๆๆหนูต้องหัดไว้นะลูก"
"ครับ"
"น่าอายผู้ชายมาผูกไทด์ให้กัน" ผมถึงกับสะอึก ลูกแม่นั้นแหละครับไม่อายผมอ่ะอ๊ายอาย
"คุณก็ เดี๋ยวนี้มันยุคไหนแล้วเมืองนอกเมืองนาเค้าเปิดกว้างกันหมดแล้วคุณอย่าใจแคบให้มันมากเลย"
"นี้คุณ อย่ามาให่ท้ายลูกนะ" แสดงว่าพ่อรู้แล้วสิ แต่วันนี้พ่อคงได้รับแอลกอฮอล์เข้าไปมั้งเลยพูดออกมา แสดงว่าท่านก็รับเรื่องนี้ได้หน่ะสิ เราสองคนแอบส่งยิ้มด้วยความดีใจให้กัน
"คุณพ่อลองทานปูสิครับเดี๋ยวฟ่าแกะให้ เนื้อแน่นมากครับ"
"ดีดีลูกขอบใจๆ" เอาใจซะหน่อยเข้าทางแม่ไม่ได้เข้าทางพ่อก็ได้ฟ่ะ
"แม่กินมั้ยเดี๋ยวเตอร์แกะให้ หรือแม่จะทานข้าวครับ"
"แม่เอาข้าวดีกว่าจ้ะ" เตอร์ตักข้าวให้แม่พร้อมกับต้มยำแล้วก็แกะซีฟู้ดให้ท่าน
"ว่างๆๆก็ไปเที่ยวบ้านบ้างนะหนูสองคนหน่ะลูก"
"ไปเที่ยวหาใครหล่ะครับพ่อกับแม่อยู่รึป่าวเหอะ"
"พ่อต้องทำงานนี้ลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องบินแล้ว"
"แล้วจะมาอีกทีเมื่อไรครับ"
"คงอีกเดือนสองเดือนหน่ะลูก"
"เห็นป่ะฟ่าว่าไปก็ไม่เจอท่าน ฟ่าเคยชวนเตอร์ไปเยี่ยมพ่อกับแม่บ่อยๆๆอ่ะแต่เตอร์บอกไม่อยู่ก็ไม่เชื่อ" ชวนเมื่อไรว่ะ
"ขอบใจนะลูกที่คิดถึงคนแก่ ใช่มั้ยคุณ"
"อืม"
"คุณแม่รับของหวานมั้ยครับเดี๋ยวฟ่าสั่งให้"
"ไม่หรอกจ้ะ ฉันไม่ทานของหวาน" เห้อกำลังใจลดลงอีก40เปอร์เซ็นต์
"เตอร์เอาๆๆฟ่าสั่งให้เตอร์หน่อย" ผมเรียกพนักงานมาสั่งของหวานสั่งมาสองที่เพื่อท่านจะเห็นใจหยิบมาทาน สักพักของหวานก็มา ดูเหมือนคุณแม่จะไม่ค่อยอยากมองหน้าผมเท่าไร ส่วนคุณพ่อยังอบอุ่นใจดีไม่ได้ดุอย่างที่คิด
"แม่ลองกินดิเตอร์ว่าแม่ต้องชอบนะ"
"ลองก็ลอง"คุณแม่หยิบของหวานมากินเห็นป่ะท่านต้องกิน
"เป็นไงคุณถูกใจมั้ย"
"ก็พอทานได้อ่ะ" อร่อยก็บอกมาเหอะหมดถ้วยเลยนั้น
"อิ่มๆๆๆมากมาก หมดเกลี้ยงเลย"
"อืมนี้ก็ดึกแล้วพ่อว่าเราสองคนกลับกันดีกว่า กว่าจะถึงมันอันตรายหน่ะลูก"
"คุณพ่อขับรถไหวหรอครับเดี๋ยวฟ่าขับไปส่งให้มั้ยครับ"
"ไม่ต้องหรอกลูกขอบใจๆเดี๋ยวให้แม่เค้าขับได้ลูก"
"เตอร์ไม่คิดจะไปนอนกับแม่มั้งหรอลูก"
"พรุ่งนี้เตอร์มีเรียนเช้าครับ ครั้งหน้าคุณแม่มาเตอร์ไปนอนด้วยทู๊กคืนเลยสัญญา"
"แม่มันไม่มีใครรักก็อย่างนี้แหละ"
"เตอร์ไงรัก"
"แน่ใจหรอ มีคนอื่นแล้วก็ลืมแม่"
"คุณนี้ทำเป็นเด็กไปได้ น้องๆๆเช็คบิลด้วย"
"คุณพ่อครับฟ่าจัดการเรียบร้อยแล้วครับ" ผมเดินไปจ่ายมาเรียบร้อยแล้วตอนไปเข้าห้องน้ำ
"ได้ไงลูก ไม่เอาๆพ่อจ่ายเองเท่าไรๆ"
"ไม่เป็นไรหรอกครับฟ่าตั้งใจจะมาเลี้ยงเตอร์อยู่แล้ว เอาไว้วันหลังคุณพ่อค่อยเป็นเจ้ามือนะครับ"
"เอางั้นหรอ ก็ได้ๆๆๆ ไปเหอะคุณลูกๆได้กลับบ้านไปนอน"
"แม่ไปนะลูกดูแลตัวเองดีดีด้วย อย่ามัวแต่พากันเถลไถลนะ" เห้อๆๆๆ
"เดี๋ยวเตอร์ไปส่งที่รถนะ" เราสองคนเดินไปส่งพ่อกับแม่ผมเดินคุยกับคุณพ่อไป ดูท่าทางท่านจะสนใจในตัวผมถามโน้นถามนี้อย่างน้อยวันนี้ก็ได้ใจพ่อตามาแล้วหรือพ่อสามีดีเนี่ยเอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
"ขับรถดีดีนะครับแม่"
"จร้าลูก"
"หวัดดีครับ" ผมสองคนส่งท่านขึ้นรถ ผมรู้ว่าคุณแม่ต้องมองกระจกหลัง เลยจัดการกอดคอลูกชายเค้าซะหน่อย แถมหอมให้อีกฟอด
"กลับรังรักเรากันเหอะ"
พี่ออมแอบหนีไปกะกิ๊กแหงๆๆสงสัยจะไปทำบุญเอาฤกษ์เอาชัย
ว่าแต่ไม่อนุมัติให้ลานี้นา
แอบหนีเที่ยวชิส์
พี่น้ำตาลเตอร์ไม่อยู่กลับดึกๆๆเอาขาวตี๋มาส่งเร็วเข้า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
-
ยังดีนะที่คุณพ่อรับได้ :impress2:
แต่ว่านุ้งฟ่าไปทานร้านไหนอะ พี่ไปที่ร้านแฉวง(ไม่ได้ค่าโฆษณาเด้อ :laugh:)บ่อยเมื่อก่อน
:กอด1:
-
ยังดีคุณพ่อเข้าใจ :กอด1:
-
อ่านแล้วคิดถึงกุ้ง หอย ปู ปลา ณ ชายทะเล
ไม่ได้ไปนานแระเนี่ย
ดีใจด้วยนะนุ้งฟ่า อย่างน้อยก้อมีคุณพ่อน้องเตอร์ท่านหนึ่งหละที่ท่านน่าจะยอมรับได้ ใจกว้างจริงๆเลย
รอลุ้นให้คุณแม่ และครอบครัวนุ้งฟ่าโอเคด้วยดีกว่า
:กอด1: บวกให้ฟ่านะจ๊ะ
พี่ออมแอบหนีไปกะกิ๊กแหงๆๆสงสัยจะไปทำบุญเอาฤกษ์เอาชัย
ว่าแต่ไม่อนุมัติให้ลานี้นา
แอบหนีเที่ยวชิส์
พี่น้ำตาลเตอร์ไม่อยู่กลับดึกๆๆเอาขาวตี๋มาส่งเร็วเข้า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
ทวงจังเล้ย ขาวตี๋เนี่ย
เด๋วกาลังจาออกไปเท่วบ้างแระ นัดจาไปกินข้าวเย็นกัน มีขาวตี๋ไปด้วยสามคน
ฟ่าตามไปเลือกดิ เจอกันสยาม ทุ่มครึ่ง ร้านอาหารที่มันเปิด 24 ชม.โลโก้ร้านสีดำ แดง ขาวอ้ะ รู้จักปะ
อยู่ริมถนนใหญ่ตรงข้าม ลานสยามดิสฯเลย อิอิ (กาซิบอีกนิด อยู่ก่อนถึงทรูช็อป ซอย 2 อ้ะ)
เด็กสยามตัวจริิงปะ ถ้าใช่ต้องรู้จักแน่ๆ
สามคนนี้โฉด เอ๊ยโสดทุกคนไปชี้เอาเลย เอาตัว เอ๊ย คนไหน :laugh3:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
คุณพ่อหัวสมัยใหม่ดีจัง
ยังดีที่คุณพ่อเตอร์รับได้จะได้โล่งอกไปเปราะนึง
แล้วจะรออ่านต่อน๊า อ่านแล้วก็ยังนึกเสียดายเฮียจังอะ โดนพี่ออมแย่งประมูลไป :เฮ้อ:
-
อ่านแล้วคิดถึงกุ้ง หอย ปู ปลา ณ ชายทะเล
ไม่ได้ไปนานแระเนี่ย
ดีใจด้วยนะนุ้งฟ่า อย่างน้อยก้อมีคุณพ่อน้องเตอร์ท่านหนึ่งหละที่ท่านน่าจะยอมรับได้ ใจกว้างจริงๆเลย
รอลุ้นให้คุณแม่ และครอบครัวนุ้งฟ่าโอเคด้วยดีกว่า
:กอด1: บวกให้ฟ่านะจ๊ะ
พี่ออมแอบหนีไปกะกิ๊กแหงๆๆสงสัยจะไปทำบุญเอาฤกษ์เอาชัย
ว่าแต่ไม่อนุมัติให้ลานี้นา
แอบหนีเที่ยวชิส์
พี่น้ำตาลเตอร์ไม่อยู่กลับดึกๆๆเอาขาวตี๋มาส่งเร็วเข้า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
ทวงจังเล้ย ขาวตี๋เนี่ย
เด๋วกาลังจาออกไปเท่วบ้างแระ นัดจาไปกินข้าวเย็นกัน มีขาวตี๋ไปด้วยสามคน
ฟ่าตามไปเลือกดิ เจอกันสยาม ทุ่มครึ่ง ร้านอาหารที่มันเปิด 24 ชม.โลโก้ร้านสีดำ แดง ขาวอ้ะ รู้จักปะ
อยู่ริมถนนใหญ่ตรงข้าม ลานสยามดิสฯเลย อิอิ (กาซิบอีกนิด อยู่ก่อนถึงทรูช็อป ซอย 2 อ้ะ)
เด็กสยามตัวจริิงปะ ถ้าใช่ต้องรู้จักแน่ๆ
สามคนนี้โฉด เอ๊ยโสดทุกคนไปชี้เอาเลย เอาตัว เอ๊ย คนไหน :laugh3:
มารีน่าฮ่องกงหรอ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
คุณพ่อหัวสมัยใหม่ดีจัง
ยังดีที่คุณพ่อเตอร์รับได้จะได้โล่งอกไปเปราะนึง
แล้วจะรออ่านต่อน๊า อ่านแล้วก็ยังนึกเสียดายเฮียจังอะ โดนพี่ออมแย่งประมูลไป :เฮ้อ:
พี่ออมไม่เอาแล้ว
ยกให้เอาป่าววววว
ค่าหัวคิววันละ50นะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
-
ยังดีนะที่คุณพ่อรับได้ :impress2:
แต่ว่านุ้งฟ่าไปทานร้านไหนอะ พี่ไปที่ร้านแฉวง(ไม่ได้ค่าโฆษณาเด้อ :laugh:)บ่อยเมื่อก่อน
:กอด1:
ร้านนี้แหละ
แต่เดี๋ยวนี้ไปน้องเนยบ่อยกว่า
อิอิ
-
คุณพ่อน่ารักจัง
:กอด1:
-
คุณพ่อน่ารักจัง
โดนตัดหน้าประมูลเฮียไปซะแล้ววววว งั้นขอกอดฟ่าแทนได้มะคะ อิอิ :man1:
เตอร์ :n1:ฟ่า
-
คิดถึงอาหารทะเล ไม่ได้ไปบางขุนเทียนนานแล้ว ทำทางเสร็จยังเนี่ย
แปลกใจนะ ทำไม พ่อเข้าใจ ยอมรับได้ แต่ก็ดีแล้ว
เหลือแต่เอาใจแม่สามีหน่อยละกันนะนุ้งฟ่า :L2:
-
คุณพ่อใจดีมากมายย
คุณแม่ยังแอบไว้เชิงนิดๆๆ แต่อะไรๆ ก้อน่าจะดีขึ้นเนอะ
-
:กอด1:....เอาใจช่วยฟ่า สู้ๆๆฟ่า.... :L2:
....ตอนนี้ดูแม่เตอร์ก้เปิดใจรับฟ่ามากขึ้นแล้วนะ...แต่ยังมีเขินๆๆอยู่...
....ใช้เวลาที่แม่อยู่กรุงเทพ ไปมาหาสู่บ่อยๆๆๆๆ....ไม่นาน..ฟ่าจะเป็นคนโปรด...
....ไม่มีแม่คนไหนที่จะไม่รักคนที่ทำให้..ลูกของเขามีความสุขหรอก
แม่น่าจะรู้ว่าฟ่า ดูแลเตอร์ดีขนาดไหน....
....คุณพ่อน่ารักที่ซู๊ตตตตตต อย่างน้อยก็คุณพ่อก็เอ็นดูเรา คนนึงแล้ว
ฟ่าให้เวลา กับคุณแม่หน่อย รับรอง...ชนะใจแหงๆๆ ฟ่าทำได้อยู่แล้ว
เป็นกำลังใจให้จ้า...เตอร์ก็น่ารักชงเรื่องดีๆๆไห้ฟ่าตลอด.... :กอด1:
-
คุณพ่อของเตอร์ยอดเยี่ยมมาก อย่างน้อยคุณพ่อของเตอร์ก้อไม่ได้ขัดขวางอะไร ฟ่าอดทนนะซักวันอะไรๆก้อจะดีขึ้น
-
บทจะดีกันก็หวานกันซะ
-
อย่างน้อยก็ผ่านไปอีก หนึ่งด่าน
สู้ต่อไป เทเกชิ ( นุ้งฟ่าผู้น่ารัก )
ปล. มาไม่ทันงานประมูล :z3:
-
คุณพ่อสามีน่ารักมากเลย ดูคุณพ่อใจดีสุดๆ
จิงๆแล้วคุณแม่เตอร์อาจจะหวงลูกมากก็เลยแสดงออกมาอย่างนั้นก็ได้
เค้าว่าแม่หวงลูกชาย พ่อหวงลูกสาว อยากให้ฟ่าสู้ๆ เชื่อว่า
ถ้าเราจิงใจ และ มั่นคงในรัก แสดงให้พวกท่านเห็น กาลเวลาจะทำให้ท่านเข้าใจแน่นอน :กอด1:
ว่าแต่ ประมูลเฮียยังทันม้ายยยยยย :sad4: กาซิกกาซิก เฮียเท่ได้ใจ :-[
-
แอบมากระซิบ..... พี่ออมหนีไปหาเดะปู้ชาย(หลายคนมากกก) ด้วยแหล่ะ หุหุ o18
คุณพ่อน่ารักจังเลยอ่ะ เอาไปเลย รางวัลคุณพ่อดีเด่น o13
-
เป็นคนอ่านที่ดีเลย์มาก มาไม่ทันงานประมูลอีกแย้ววว :serius2:
เด่วคุณพ่อกะคุณแม่ก็ไม่อยู่ละเหลือกันสองคน :really2: เอิ่มแต่รู้สึกตะหงิดๆ กับเพื่อนยุ่งของน้องเตอร์แฮะ จะยุ่งสมชื่ออะป่าวเนี่ย
-
มันก้อต้องมีกันบ้างงงงงงงงงงง
แม่ผัวกับลูกสะใภ้
เป็นเรื่องธรรมดา
แต่พ่อผัวใจดี๊ใจดี
เป็นกำลังใจนะฟ่า
เอาความดีเข้าสู้
ยังไงก้อต้องชนะใจเข้าสักวัน สู้
-
เข้าทางพ่อแทนซะงั้น แปลกดีนะเนี่ย
-
ตามมาอ่านต่อแร้ว :man1:
คุณพ่อเตอร์น่ารักจัง...ดีใจด้วยนะครับ อย่างน้อยก็เป็นสัญญาณที่ดีนะ
จริงๆ แล้วคนไปต่างประเทศบ่อยๆ เห็นโลกมุมกว้างๆ น่าจะรับเรื่องแบบนี้ได้ง่ายขึ้นนะครับ
รออ่านต่อนะฟ่า...ส่งกำลังใจให้ฟ่ากับเตอร์นะครับ :L2: (หายป่วยหรือยังเอ่ย)
-
คุณพ่อเตอร์ใจดี ท่าทางจะรับได้นะ
สู้ๆนุ้งฟ่าอย่างคุณพ่อก็เข้าใจ :z2:
ฟ่าคิดค่าหัวคิวตั้ง50บาท ไม่แพงไปหน่อยเหรอ :laugh:
-
ทางสะดวก หุหุ คุณพ่อเตอร์ดีจังเลยน๊า
น่ารักจัง :กอด1: :กอด1:
มาขอประมูลด้วยทันมั๊นน้องฟ่า
อยากได้เฮียง่ะ ๆๆๆๆ :L2: :L2:
-
กลับมาถึงบ้านแย้วนุ้งฟ่าที่รัก อาบน้ำเสร็จ ออนไลน์ปุ๊บ เข้ามาที่นี่ปั๊บ
ทายร้านถูกด้วย เด็กสยามจริงๆแฮะ
พี่คอยนุ้งฟ่าที่มารีน่าตั้งนานอ้ะ กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กะจะชวนไปเกะด้วยกันซะหน่อย :laugh3:
เอาจริงๆดีกว่า วันนี้พอมากันครบองค์ประชุมอ้ะ เกิดมีคนอยากจากินข้าวไข่ข้นที่ร้านบ้านหญิง
เลยย้ายร้านซะงั้น :m23:
จริงๆชอบกินน้ำแตงโมปั่น กะโจ๊กไข่เยี่ยวม้าที่มาีรีน่า วันนี้เมนูเปลี่ยนเลยอ้ะ
แต่ที่ไม่ยกเลิกคือไปเกะกันมา หนุกหนานมากมาย
เอาฟามสุขมาฝากนุ้งฟ่าก่อนนอนละกัน
จุ๊บๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
มาแว้วมาแว้ว
สงสัยหนีเที่ยวกันหมดแน่เลย
โหพี่น้ำตาลหลอกเราไปมารีน่า
ไม่ไหวๆๆๆๆ
กัรท่านี้หน่าจะเก็บขาวตี๋ไว้เองชิมิหล่ะ
ชิส์ๆๆๆๆ
+
++
+
++
+
++
+
"ฟ่าอย่าคิดมากเรื่องแม่นะ"
"ไม่หรอกฟ่าเข้าใจ ช่างเหอะอย่างน้อยพ่อก็รับได้นี้นา"
"ฟ่าไม่เสียใจใช่มั้ย"
"ฟ่าเลิกเสียใจแล้วหล่ะ"
"ยังไงเตอร์ก็รักฟ่านะ"
"ค๊าบบบบบ" ผมเป็นคนขับ กว่าจะถึงบ้านก็เกือยเที่ยงคืนแล้วเราเลยอาบน้ำเลยเดี๋ยวมันจะดึกเพราะรุ่งนี้เตอร์ต้องไปแต่เช้า ตามธรรมเนียมในห้องน้ำก็พลาดพลังกันไปตามระเบียบ เอิ๊กๆๆๆๆ แต่คราวนี้แค่เบาะๆเพราะต่างคนต่างเหนื่อย
"ไม่มีอะไรสุขเท่าได้นอนกอดคนที่เรารักอีกแล้วเนอะ"
"คงงั้นมั้ง"
"ฟ่ามีความสุขมั้ยอยู่กับเตอร์อ่ะ"
"ถามทำไมเตอร์ก็รู้คำตอบดีนี้นา"
"ก็อยากรู้"
"มีสิมีมากด้วย"
"อย่าทิ้งเตอร์ไปนะ"
"ไม้รู้ถ้าเตอร์ไปแอบกิ๊กคนอื่นฟ่าทิ้งทันที"
"โห..ไม่มีอ่ะ"
"ก็อย่าให้รู้แล้วกัน"
"ทำไมตัวฟ่าหอมจัง"
"มันจะหมดกลิ่นก็เพราะเตอร์ดมมันทั้งวันนั้นแหละ"
"ไม่เจงอ่ะยิ่งดมยิ่งหอมมมมมมมมม"
"เวอร์...หอมเท่าเนื้ออิเอ็มมั้ยอ่ะ"
"ไปพูดถึงเค้าทำไมพูดเรื่องของเราดีกว่านะ"
"ฟ่าง่วงแล้วนอนเหอะเตอร์ต้องไปเรียนแต่เช้าอีกนะ"
"เอางั้นหรอ"
"อืมฟ่าเหนื่อยอ่ะนอนเหอะ นะ"
"โอเคก็ได้" เราสองคนคุยกันไปก็เผลอหลับไปเมื่อไรไม่รู้ รู้เพียงแต่ว่าผมหลับในอ้อมแขนมัน
"เห้ย" ผมรู้สึกว่ามีคนมาวุ่นวายอยู่กับร่างกายเบื้องล่าง
"ตรวจสุขภาพ"
"ไอ้บร้านี้" มันไม่ฟังเสียงทัดทานจากผมเลย บรรจงวางลิ้นไปบนหนอนชาเขียวอย่างเมามัน
นี้มันแต่เช้าเลยหรอว่ะความรุนแรงทวีมากขึ้นเรื่อยๆๆ มันไม่รอช้าเปิดผ้าห่มออกทันที
แล้วขึ้นนั่งบนตัวผมก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากเบาๆก่อนที่จะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆๆลิ้นไม่อยู่สุขชอนไชไปทั่ว
ที่ลำคอผมโดนดูดด้วยความรักที่รุนแรง สองมือถูกตรึงไว้ด้วยมือของมันทั้งสอง
สองตุ่มชูชันบนเนินอกถูกริมฝีปากเม้มไปเบาๆร่างกายทุกอนุถูกลิ้มชิมรสด้วยลิ้นสวาทของอีกฝ่าย
ร่างกายอ่อนปวกเปียกไร้แรงต้านทานเหลือเพียงความเสียวสะท้านไปทั่วร่างกาย
บทรักเริ่มร้อนแรงผมโดนจับให้นอนคว่ำหน้าแล้วถูกไซร้ไปตามต้นคอ ถูกดูดชิมทั่วแผ่นหลัง
ตอนนี้คงแดงเป็นจ้ำไปทั่วตัวแล้วมั้ง ซาลาเปาใบใหญ่ถูกกัดเบาๆๆ สักพักร่างกายผมถูกยกให้เข่าตั้งขึ้น
มีสิ่งลื่นๆเย็นๆๆสัมผัสมาที่ช่องแคบแห่งรัก
เสียงคนรักของผมแกะห่อพลาสติกออกแล้วอีกไม่นานเค้าก็ดันสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในตัวผมช้าๆๆๆ
ความรู้สึกจุกเริ่มมาเยือนหน้าท้องเกร็งไปหมด ได้ยินเสียงอีกฝ่ายร้องครางผ่านลำคอ ความรุนแรงและรวดเร็วเริ่มทวีสูงขึ้น
หัวใจเต้นแรงหายใจถี่หอบอีกฝ่ายไม่มีทีท่าว่าจะหมดแรงลงง่ายๆ ผมรู้สึกเจ็บจี๊ดปนจุกจนผ่อนคลายเป็นความสุข
ความสุขเริ่มทวีมากขึ้นๆจนระเบิดออกมาเต็มผ้าปูที่นอน
คนรักของผมเริ่มเร่งเครื่องจนระเบิดใส่ตัวผม ความสงบเริ่มมาเยือนสองร่างนอนทับกันหายใจเหนื่อยหอบ
"จะไปเรียนไหวป่ะเนี่ย"
"ไหว อีกรอบก็ไหว"
"พอเหอะ ไปอาบน้ำเหอะเดี๋ยวสาย วันนี้เตอร์รุนแรงกับฟ่ามากเลยนะ"
"เจ็บหรอ ขอโทษนะ"
"ป่าว แต่ทีหลังให้ตั้งตัวหน่อยนะ" เราสองคนพากันไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จผมเอาผ้าปที่นอนไปซักเพราะมันเปื้อนรักของเราสองคนซะชุ่ม แล้วไปทำอาหารเช้าให้มันคงเป็นอาหารเวฟอ่ะเพราะมันนั้นแหละทำเสียเวลา
"หล่อยัง"
"หล่อแล้วมากินๆๆเดี๋ยวสายหรอก"
"อืม"
"แล้วจะกลับกี่โมงอ่ะวันนี้"
"คงห้าโมงมั้ง"
"อย่าเถลไถลนะ"
"ครับแม่"
"ทะลึ่งแระ" มันทานอาหารเช้าเรียบร้อยก็มานั่งใส่รองเท้า
"ขับรถดีดีนะอย่าให้มันซิ่งมาก แล้วอีกอย่างอย่าไปแข่งกับใครนะอย่าใจร้อนด้วยแล้วข้าวกลางวันอย่าลืมทานนะ"
"เออคือว่าไปด้วยกันเลยมั้ย"
"เป็นห่วง"
"คร๊าฟฟ อยู่บ้านก็อย่าเอาผู้ชายเข้าบ้านนะแล้วก็ห้ามออกไปอ่อยผู้ชายนอกบ้านด้วย"
"เชอะไม่เคยมีนิสัยแบบนั้นอ่ะ"
"จร้าไปแล้วนะมาหอมก่อน"
"อ่ะ" ผมทำแก้มป่องๆยื่นหน้าไปหามันมันหอมซ้ายขวาหน้าผากจมูกตาปาก
"พอเหอะน้ำลายบร้าเต็มหน้าแล้ว"
"ก็เค้ารักของเค้านี้นา"
"ขับรถดีดีนะดูแลตัวเองด้วย"
"ครับบบบ บ๊ายบายจุบุจุบุ" ผมทำความสะอาดบ้านหลังจากที่ไอ้ตัวดีไปเรียนแล้ว
อีกสองวันมหาลัยผมก็เปิดผมเริ่มจัดเตรียมของ ทำความสะอาดบ้าน วันนี้กะไม่ออกไปไหน อยู่บ้านพักผ่อนดีกว่า ผมนั่งทบทวนวันเวลาที่ผ่านมามีทั้งเศร้าทั้งสุขผมมีความสุขที่ได้รู้จักมันมากมายขอให้มันรักผมตลอดไปเถิด
เดี๋ยวมาต่อให้อีกไปหม่ำข้าวก่อนเน้อ
-
^
^
^
โอ้ย ได้จิ้มด้วยแหละ :z13: :z13: :z13: อิอิ +1 ไปเลย :m1:
ไปแช่น้ำพุร้อนที่ราชบุรีมา เลยไม่ได้เข้ามาอ่านนิยายน้องฟ่าตั้งสองวัน :sad4:
ตอนก่อนไปอ่านค้างไว้ตอนเฮียไปห้อง เอ็ม ค้างคา พอได้มาอ่านต่อสะใจจิงๆ :m11: :m11: :m11:
บู๊ล้างผลาญได้ใจจิงๆ :laugh: :laugh:
-
ไปแช่น้ำพุร้อนฮอนเซน
หนุ่มๆราชบุรีเปลือยกายเหมือนที่ญี่ปุ่นป่าวน๊า
ถึงลืมนุ้งฟ่าไปเลยเนี่ย
-
^
^
^
ลืมดูรีพลายตัวเอง 1 3 1 3
L
U
C
K
Y
N
U
M
B
E
R
o22 o22 o22 o22 o22
-
ไปแช่น้ำพุร้อนฮอนเซน
หนุ่มๆราชบุรีเปลือยกายเหมือนที่ญี่ปุ่นป่าวน๊า
ถึงลืมนุ้งฟ่าไปเลยเนี่ย
ใครจะกล้าลืมน้องฟ่าได้ :z1: :z1:
ปล. หนุ่มญี่ปุ่นไม่มี เจอแต่หนุ่มกะเหรี่ยง :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
....วันนี้กินกาแฟไม่ต้องใส่น้ำตาลวุ้ย....
....ฟ่า..เป็นเมีย.....ถาวรแล้วเหรอ...อิอิ.. :z3:
-
:call: ดีเจ้าคะ
:-[ แบบว่าแอบอ่านมานาน
:o8: จนตามมาทันซักที
:L1: วันนี้เลยได้เวลา มาเม้นให้
:3123: ไม่รู้จาเม้นอารายแค่จะบอกว่านุงฟ่าน่ารักมากๆ :3123:
:z2: แล้วเค้าอยู่สถานีต่อมาจากพญาไทอะ มาเจอกานหน่อยมั้ยยยยยยยยยยยยย :z1:
-
หุ หุ หุ นุ้งฟ่าโดนลักหลัย :-[
หวานกันจริง ๆ :กอด1:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
แหมเตอร์นี่ได้ทั้งวันทั้งคืนเลยนะเนี่ย
ไม่เหนื่อยบ้างเลยรึไงอิ เหนื่อยแทนนะเนี่ย
แต่แหมผ่านเรื่องราวมาก็เยอะแล้วเท่าที่ดูนะตอนนี้อุปสรรคแทยจะหมดละที่มีเหลืออยู่คือ
- เรื่องพ่อแม่ ฟ่า
- เด็กในมอเตอร์มาให้ท่า
- อีเอ็มอยากจะจุดไฟให้ตัวเองอีกครั้ง
- บี โผล่กลับมาหาน้งฟ่าด้วยสาเหตุบางอย่างที่คาดเดาได้แต่ไม่อยากพิมพ์แล้ว อิๆ
- ที่เป็นไปได้น้อยที่สุดก็เห็นจะเป็นอันนี้ละ คือ แม่ของเตอร์เกิดฮึดขึ้นมาอีกครั้งซึ่งคิดว่าคงยาก
ไม่ว่ายังไงก็แล้วแต่ตอนนี้ขอแค่ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่น๊า :L1: :L1: :L1:
ฟ่า กับ เตอร์พยายามประคับประคองกันและกันทั้งไว้ใจและซื่อสัตย์ต่อกันทั้งต่อหน้าและลับหลังแล้วทุกอย่างจะดีเอง
-
:-[ แอรั๊ยยยยย นุ้งเตอร์ จะหื่นไปไหน
-
จิงๆน่าจะจัดการตอนหลับ :laugh:
-
เอาอีกกก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หื่นๆ ชอบบบบบบบบบบ
-
:-[ หวานกันจริงๆ...อิจฉาๆ
หยุดสามวันฟ่าไปเที่ยวไหนรึเปล่าครับ
วันจันทร์อย่าลืมชวนเตอร์ไปทำบุญนะ จะได้มีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตอ่ะครับ
ปล. กำลังดูประกวด KPN Award...ฟ่ารู้จักอาร์ม เด็กนิเทศที่ประกวดไหมอ่ะครับ
-
:-[ :-[ :-[
หวานไม่เกรงใจใครเล๊ย อิจฉานะเนี่ย
แต่หวานบ้างขมบ้างก้อดีเน้อ ชีวิตจะได้มีรสชาด
ไม่น่าเบื่อไปเน๊อะ
:L2: :L2: :L2:
-
:z1:
นุ้งฟ่าโดนลักหลับ
ยังงี้
ต้อง
ต้อง
ต้อง
ต้อง
เอาคืน :laugh:
บวก 1 ให้นุ้งฟ่าแล้นนะ รอตอนต่อไปด้วยอ้ะ :กอด1:
โหพี่น้ำตาลหลอกเราไปมารีน่า
ไม่ไหวๆๆๆๆ
กัรท่านี้หน่าจะเก็บขาวตี๋ไว้เองชิมิหล่ะ
ชิส์ๆๆๆๆ
นะ หลอกที่ไหนล่ะ ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย
เด๋วแก้ตัว เลี้ยงข้าวที่คณะฯ 3 มื้อเลย ข่าวว่าคณะเราอยู่ใกล้กันมากกกกกกกกกกกก :laugh3:
แล้วขาวตี๋อ้ะ ชิส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เอาหรอก บอกแล้วว่าไม่เป็ค ไม่เป็ค
-
:o8: :-[ :impress2: เตอร์น่ารัก
-
เพิ่งอ่านทันอ่า
+1 ให้ฟ่า
-
โดนลักหลับ :z1: ชอบอะโดนบ่อยๆจิ
-
กลับมาหวานกันแล้วชอบๆ :impress2:
-
ต้องขอโทษทีบอกว่าเดี๋ยวจะมาต่อให้ดันหลับเพลินยันเช้า
รู้ตัวอีกทีโดนลักหลับเฮ้ย!!!!ไม่ช่ายรู้ตัวอีกทีว่ายังไม่ได้มาต่อให้นี้หว่า
อิอิ
**********
**********
**************
**************
**********
**********
**************
**************
"กลับมาแล้วครับบบบบบบบบบบ" เย็นแล้วมันก็กลับบ้านน่ารักออก
"ไหนๆๆมาดูสิมีรอยลิปสติกที่ปกเสื้อป่าว"
"แง่ว"
"เอ๊ะ ทำไมน้ำหอมเปลี่ยนกลิ่น ไปอาบน้ำที่ไหนมาเนี่ย บอกมานะ"
"เวอร์"
"5555+หิวมั้ยเดี๋ยวไปกินอะไรในซอยกัน ขี้เกียจทำอะเหนื่อย"
"ไปทำไรมาเหนื่อย"
"งานบ้านหน่ะสิ"
"ไปกินไรอ่ะ"
"ไม่รู้อ่ะเดินดูไปก่อนแล้วกันนะ"
"แปปเดี๋ยวเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน" มันเดินไปเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดา
"ไปยังอ่ะหิวแล้วนะ"
"อืมๆๆๆๆซื้อมากินที่ห้องดีกว่าไม่นั่งกินที่ร้านนะ"
"ทำไมอ่ะ"
"เบื่อคนมองแฟนเตอร์อ่ะดิ"
"หวงว่างั้น"
"ช่ายห๊วงหวง"
"รึว่าจะกลัวเจอใครในซอย"
"ไม่เกี่ยวอย่าหาเรื่องดิ"
"แทงใจดำหล่ะสิท่า"
"เชอะ" เราสองคนแหย่กันแบบนี้แหละเดี๋ยวก็ดีกันอิอิ
"อยากกินน้ำพริกอ่ะซื้อหน่อยดิ"
"แต่ร้านนี้เผ็ดนะฟ่าจะกินได้หรอ"
"เออเจงด้วย ไปร้านโน้นดีป่ะอาจจะไม่เผ็ดก็ได้"
"อืมๆๆๆแล้วฟ่าไม่เอาต้มยำร้านนี้หรอ"
"สั่งแล้วเดี๋ยวค่อยกลับมาเอาอ่ะ เตอร์กินขนมครกมั้ยไม่ได้กินนานแล้วอ่ะ"
"โอเคจัดไป"
"อุ้ย ขอโทษครับเป็นอะไรป่าวครับ"
"ไม่เป็นไรครับ"
"เจ็บป่าวฟ่า"
"ไม่เจ็บอ่ะ"
"ขอโทษอีกทีนะครับผมไม่ทันได้มองอ่ะครับ"
"เห้ยฟ่าเลือดออกอะ ให้เตอร์ดูดิ" เลือดออกที่แขนเพราะผมถูกชนไปโดนแผงเหล็ก
"นิดเดียวเองไม่เป็นไรหรอกคงไปขูดกับเหล็กเข้าอ่ะ"
"ผมขอโทษนะครับ เอาทิชชูเช็ดก่อนดีมั้ยครับ"
"ขอบคุณครับ ฟ่าว่าเราไปซื้อของต่อเหอะ ขอบคุณนะครับผมไม่เป็นไรแล้ว"
"เตอร์ว่าเรากลับห้องเหอะนะเดี๋ยวไปเอาของที่สั่งไว้เเล้วกลับเลยนี้ก็พอแล้วมั้ง"
"เอางั้นหรอ ยังไม่ได้ขนมครกที่เตอร์อยากกินเลยนะ"
"ช่างมันวันหลังก็ได้ไปทำแผลก่อนนะ"
"มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ"
"ไม่เป็นไรครับไม่ต้องกังวลหรอกครับ ผมไม่เป็นไรแล้วครับ" ผมกับเตอร์เดินกลับห้องกันแล้วก็แวะไปเอาต้มยำก่อนกลับ
"ไม่เป็นไรแน่นะฟ่า"
"อืมไม่เป็นแผลนิดเดียวเอง"
"คุณครับๆเดี๋ยวครับ ผมซื้อยากับพลาสเตอร์ให้ อย่างน้อยให้ผมได้แสดงน้ำใจบ้างนะครับ"
"ขอบคุณนะครับ"
"ว่าแต่คุณสองคนชื่ออะไรครับ"
"ผมเตอร์ครับแล้วคนที่นายทำเลือดเนี่ยฟ่าครับ"
"ผมขอโทษอีกทีนะครับผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณสำหรับยานะครับ" เราสองคนเดินขึ้นคอนโดไป
"ไอ้หมอนี้จะอะไรกะเรานักว่ะ"
"เค้าแค่มีน้ำใจอ่ะอย่าคิดมากดิ"
"จะจีบรึป่าวก็ไม่รู้"
"คิดบวกมั้งดิ"
"เรื่องนี้ขอคิดลบ"
"เดี๋ยวเตอร์ทำแผลให้นะ"
"เอาอันโน้นมาล้างไม่เอาอันนี้อันนี้แสบ"
"ทำไมที่เตอร์ฟ่าใช้อันนี้อ่ะ"
"ทำไมอ่ะก็อยากให้เจ็บแสบจะได้จำ"
"โห"
"เบาๆๆดิฟ่าเจ็บนะเนี่ย"
"ครับบบ แผลไม่ใหญ่เนอะแต่ทำไมเลือดเยอะโคตร เดี๋ยวถ้าเป็นแผลเป็นนะไอ้หน้าจืดนั้นตาย"
"ไม่หรอกเดี๋ยวแห้งแล้วก็ตกสะเก็ด"
"กินยาแก้อักเสบมั้ยคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟ"
"สักนิดก็ดีนะ"
"เสร็จแล้ว.......เดี๋ยวไปเอาน้ำมาให้กินยานะ"
"ครับที่ร๊ากกกกกกกกกกกกก" เตอร์เอาน้ำมาให้กินยาแล้วผมก็ไปแกะอาหารใส่จานเพราะตอนนี้หิวมากแล้ว
"เดี๋ยวเตอร์ทำเอง"
"ฟ่าไม่ได้เป็นไรนะเตอร์แค่รอยข่วนอย่าให้มันเวอร์นักสิ"
"คนเค้าเป็นห่วงนี้"
"เตอร์ไปยกข้าวมาทีดิ"
"ครับบบบบ" เราสองคนทานข้าวกันไปคุยกันไปเหมือนปรกติ คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้แล้วมานั่งดูทีวีด้วยกัน
"ฟ่าง่วงแล้วหรอ"
"อืม นิดหน่อยอ่ะ ไปอาบน้ำเหอะจะได้นอนพรุ่งนี้เตอร์เรียนเช้าไม่ใช่หรอ"
"ป่ะ" เตอรเดินไปปิดทีวี ผมเดินไปถอดเสื้อผ้าในห้อง แล้วมันก็เดินตามมา
"ฟ่า"
"ห่ะ"
"รอยแดงๆที่หลังไปโดนไรมาอ่ะ"
"หมามันกัด"
"กัดหรือดูด"
"เดี๋ยวเหอะอย่ามาทะลึ่งนะไอ้หน้าหื่น"
"แฮ่ๆๆๆๆๆงั้นข้าจะหื่นอย่างที่เจ้ากล่าวหา"
"ไอ้บร้านี้ พักมั้งเหอะ รอยเมื่อเช้านี้ยังไม่หายเลยนะ ไปอาบน้ำเหอะ นะนะนะแช่น้ำอุ่นกันนะนะนะ"
"โห" มันเดินคอตกเข้าห้องน้ำไปแร้วครับ เหมือนพวกเด็กกอยากได้ของเล่นแล้วไม่ได้อ่ะครับ
"แช่โฟมมั้ย"
"อืม" ทำเป็นงอลๆ ผมเอาผลิตภัณฑ์อาบน้ำตัวหนึ่งใส่ไปในอ่างแล้วเปิดน้ำอุ่นมันจะมีฟองขึ้นมามากมายหอมด้วย แล้วเติมอโรมาลาเวนเดอร์ลงไปสองหยดเพื่อความผ่อนคลาย อารมณ์คนรักจะได้ดีขึ้น
"พร้อมแล้วๆๆๆๆๆ" มันยังคงเฉยทำยืนดูขวดครีมอันโน้นอันนี้
"......................................"
"งั้นฟ่ากดน้ำทิ้งแล้วนะ แล้วฟ่าก็ไม่อาบแล้วเตอร์อาบคนเดียวเหอะ" ผมทำท่าจะเดินจากห้องน้ำ มันยังคงเฉยนึกว่าผมจะแกล้งแหย่มันธรรมดา แต่เสียใจอย่ามาท้าทายนะ ผมเดินออกจากห้องน้ำดูวิมันจะทำไง
"เห้ย อย่างอลดิ มาอาบเหอะ นะนะนะ"
"ทำมาท่ามาก ชิส์"
"รักกันๆๆนะ" มันลงไปแช่ในิ่างแล้วเรียกให้ผมตามลงไป มันกอดผมไว้แล้วเอาคางมาเกยที่ไหล่ เอาจมูกมาวางไว้ที่แก้มขวาของผม
"ที่มหาลัยเป็นไงมั้งอ่ะ"
"สนุกดี รุ่นพี่ก็น่ารักดี เพื่อนๆก็น่ารักดีนะ มีคนมาจีบเตอร์เต็มเลยรู้ป่าว"
"ขี้โม้อ่าดิ"
"เรื่องจริงทั้งชะนีทั้งเก้งเต็มไปหมด"
"หลงตัวเองอ่าดิ แล่วเก้งนี้รวมไอ้ยุ่งด้วยป่าว"
"อันนั้นเพื่อนเจงๆ"
"ระวังเห้อมันจะยุ่งเหมือนชื่อ ระวังเหอะประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิม"
"ไม่หรอกคราวนี้จะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีกแน่นอน"
"แล้วมีเพื่อนหนิดยังอ่ะ"
"ยังอ่ะ เตอร์ไม่รู้ว่าเค้ายังไงอ่ะเลยไม่ค่อยอะไรเท่าไร"
"แล้วคนที่มาจีบนี้พื่อนในคณะหรอ"
"หึงอ่ะสิ"
"ป่าว"
"ก็เพื่อนในคณะนั้นแหละแล้วก็พวกรุ่นพี่ที่ทำเป็นหยอกเล่นมั้งก็มี"
"เเล้วมีคนที่หน้าสงสัยม๊ะ จะได้ระวังไว้เป็นพิเศษ"
"มี"
"ห่ะ!!!!!!!!!!!!!!!"
"เค้าชื่อพี่แพน มือเอกเปียโน เก่งมาก"
"แพนเค้กหรอ"
"แพนเฉยๆๆ เค้าชอบเข้ามาวุนวายอ่ะเอาน้ำเอาหนมมาให้กิน เพื่อนๆพี่ก็แซวกันอ่ะ"
"แซวว่าไง"
"ก็แซวว่าพี่เค้าจะกินเตอร์อ่ะสิ"
"ไม่ได้แระอีนังแพนเค้กพรุ่งนี้ต้องไปดูหน้ามันซะหน่อย"
"ไปเลยๆๆๆๆดีดีดีดีได้มีคนกินข้าวด้วย"
"เอ้าแล้วไมไม่กินกะเพื่อนๆอ่ะ"
"ก็กินแต่ไม่อร่อยเท่ากินกะฟ่าอ่ะ"
"ฟ่าไม่ไปหรอก"
"ไม่เอาอ่ะพูดแล้วพูดเลยพรุ่งนี้ไปด้วยกันเลย"
"ก็ได้ อุ้ย"
"เป็นไร"
"เตอร์มาโดนแผลฟ่าอ่ะ มันแสบ"
"เจ็บมากป่าว"
"ไม่หรอกมันแค่จี๊ดๆๆอ่ะ ล้างตัวเหอะ นานแล้วเดี๋ยวเปื่อยพอดีอ่ะ"
"แสบตานะ" ผมเอาฟองโปะใส่หน้ามัน
"ตาหลกดีอ่ะ"
"ตลกมากใช่มั้ย นี้ๆๆๆๆๆๆ" มันเอามาใส่หัวผมบ้าง ผมวิ่งออกไปล้างตัวดีกว่า มันวิ่งลุกตามากอดผมใต้ฝักบัว เราสระผมให้กันและกัน แล้วก็เช็ดตัวเตรียมเข้านอน วันนี้ไม่ทำการบ้านนะเพลียทั้งคู่ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆพอหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายทั้งคู่
(http://img515.imageshack.us/img515/9272/poordongwookbp5.jpg)
-
^
^
^
ลืมดูรีพลายตัวเอง 1 3 1 3
L
U
C
K
Y
N
U
M
B
E
R
o22 o22 o22 o22 o22
สิบสาม สิบสาม ตามได้เห็น
เป็นเลขเด่น เลขดี ที่สุขสม
ขอให้สุข สดชื่น รื่นอารมณ์
ความทุกข์ตรม ขมขื่น ไม่ยื่นมา
ให้ถูกหวย รวยรีบ สิบสามล้าน
ให้มีบ้าน เต็มเนื้อที่ สิบสามไร่
ให้มีรถ สิบสามคัน ผันเปลี่ยนไป
คนรับใช้ สิบสามชีวิต ติดตามตัว
:-[ หวานกันจริงๆ...อิจฉาๆ
หยุดสามวันฟ่าไปเที่ยวไหนรึเปล่าครับ
วันจันทร์อย่าลืมชวนเตอร์ไปทำบุญนะ จะได้มีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตอ่ะครับ
ปล. กำลังดูประกวด KPN Award...ฟ่ารู้จักอาร์ม เด็กนิเทศที่ประกวดไหมอ่ะครับ
พี่อาร์ม กรกันต์ ป่าว
-
:call: ดีเจ้าคะ
:-[ แบบว่าแอบอ่านมานาน
:o8: จนตามมาทันซักที
:L1: วันนี้เลยได้เวลา มาเม้นให้
:3123: ไม่รู้จาเม้นอารายแค่จะบอกว่านุงฟ่าน่ารักมากๆ :3123:
:z2: แล้วเค้าอยู่สถานีต่อมาจากพญาไทอะ มาเจอกานหน่อยมั้ยยยยยยยยยยยยย :z1:
ราชเทวีหรืออนุสาวรีย์ชัยสมรภูมวิคทอรี่มอนูเม้นอ่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
-
....วันนี้กินกาแฟไม่ต้องใส่น้ำตาลวุ้ย....
....ฟ่า..เป็นเมีย.....ถาวรแล้วเหรอ...อิอิ.. :z3:
ไม่ได้เป็นเมียถาวร
เอาคืนทุกครั้งแหละแต่ไม่ได้ใส่รายละเอียดลงไปทุกครั้งกลัวคนอ่านจะเส้นเลือดฝอยในจมูกแตก
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
-
คุณนุ้งฟ่าคะ
รูปปลากรอบไมไม่เข้าเลยอ้ะ
มันต้องเป็นรูปคู่ดิ :laugh3:
เรื่องต่อจากตอนนี้น่าจะมีลุ้นอีกแล้วใช่มิ
ทั้งแพนเค้ก ทั้งเวียร์ เอ๊ย มะช่าย หมายถึงคนที่มาชนฟ่าอ้ะ
สองคนนี้ต้องเข้ามาทำให้ชีวิตมีสีสันอีกแน่ๆๆๆๆๆ
แต่ว่าตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยเนี่ย ดูเตอร์จะอ้อนมากขึ้นทู้กทีเลยนะ
:กอด1: นุ้งฟ่า
-
:z1:
นุ้งฟ่าโดนลักหลับ
ยังงี้
ต้อง
ต้อง
ต้อง
ต้อง
เอาคืน :laugh:
บวก 1 ให้นุ้งฟ่าแล้นนะ รอตอนต่อไปด้วยอ้ะ :กอด1:
โหพี่น้ำตาลหลอกเราไปมารีน่า
ไม่ไหวๆๆๆๆ
กัรท่านี้หน่าจะเก็บขาวตี๋ไว้เองชิมิหล่ะ
ชิส์ๆๆๆๆ
นะ หลอกที่ไหนล่ะ ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย
เด๋วแก้ตัว เลี้ยงข้าวที่คณะฯ 3 มื้อเลย ข่าวว่าคณะเราอยู่ใกล้กันมากกกกกกกกกกกก :laugh3:
แล้วขาวตี๋อ้ะ ชิส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เอาหรอก บอกแล้วว่าไม่เป็ค ไม่เป็ค
ข้าวคณะสามมื้อยังไม่ถึงร้อยเลยมั้ง
อย่างพี่น้ำตาลซะอย่างมันต้องโออิชิแกรนด์สามมื้อไรเงี้ยถึงจะสมฐานะ
อิอิ
ไม่เป็คก็เอามาให้น้องนี้
น้องเป็คๆๆๆๆๆ
อิอิ
มีเหลือมั้งป่ะขาวตี๋อ่ะจะหาให้เพื่อนตอนนี้มันกำลังเศร้า :m15:
-
คุณนุ้งฟ่าคะ
รูปปลากรอบไมไม่เข้าเลยอ้ะ
มันต้องเป็นรูปคู่ดิ :laugh3:
เรื่องต่อจากตอนนี้น่าจะมีลุ้นอีกแล้วใช่มิ
ทั้งแพนเค้ก ทั้งเวียร์ เอ๊ย มะช่าย หมายถึงคนที่มาชนฟ่าอ้ะ
สองคนนี้ต้องเข้ามาทำให้ชีวิตมีสีสันอีกแน่ๆๆๆๆๆ
แต่ว่าตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยเนี่ย ดูเตอร์จะอ้อนมากขึ้นทู้กทีเลยนะ
:กอด1: นุ้งฟ่า
นั้นแหละรูปคู่แต่อีกคนอยู่ใต้น้ำ
555555+
ช่ายๆๆๆไม่รู้อ้อนไรนักหรือจะมีอะไนแอบแฝงเลยทำดีกลบเกลื่อน
พี่น้ำตาลหม่ำๆข้าวอ่ะยัง
-
อยู่ใต้น้ำเนี่ยนะ :z1:
อืมระวังจาสำลักน้ำตายนะนั่น
หม่ำแล้วจ้า ทำเองมะกี้
อยากกินก๋วยเตี๋ยวตอนเช้าอ้ะ
เลยทำเส้นหมี่ ใส่คะน้าเยอะๆๆๆๆๆๆ อาหย่อย
แล้วนุ้งฟ่าหม่ำอาไรอ้ะยังจ๊ะ
ข้าวคณะสามมื้อยังไม่ถึงร้อยเลยมั้ง
อย่างพี่น้ำตาลซะอย่างมันต้องโออิชิแกรนด์สามมื้อไรเงี้ยถึงจะสมฐานะ
อิอิ
ไม่เป็คก็เอามาให้น้องนี้
น้องเป็คๆๆๆๆๆ
อิอิ
มีเหลือมั้งป่ะขาวตี๋อ่ะจะหาให้เพื่อนตอนนี้มันกำลังเศร้า :m15:
อย่าไปเลยโออิชิแกรนด์ มันแกรนด์เกินไป :laugh:
เราควรใ้ช้ชีิวิตอย่างพอเพียง
ขยับจากคณะฯ ไปตลาดสามย่านใหม่ดีกว่า
ไปกินสเต็คกัน อิ่ม อร่อยในราคามิตรภาพ
เพิ่มให้เป็น 5 มื้อเลย เห็นมะ ใจป้ำสุดๆๆๆเลยนะเนี่ย
เพื่อนเพิ่งหัวใจอักเสบหรือนุ้งฟ่า
น่าฉงฉานอ้ะ ว่าแต่พูดจริงพูดเล่นเนี่ย
เอาจริงดิ
-
อยู่ใต้น้ำเนี่ยนะ :z1:
อืมระวังจาสำลักน้ำตายนะนั่น
หม่ำแล้วจ้า ทำเองมะกี้
อยากกินก๋วยเตี๋ยวตอนเช้าอ้ะ
เลยทำเส้นหมี่ ใส่คะน้าเยอะๆๆๆๆๆๆ อาหย่อย
แล้วนุ้งฟ่าหม่ำอาไรอ้ะยังจ๊ะ
ข้าวคณะสามมื้อยังไม่ถึงร้อยเลยมั้ง
อย่างพี่น้ำตาลซะอย่างมันต้องโออิชิแกรนด์สามมื้อไรเงี้ยถึงจะสมฐานะ
อิอิ
ไม่เป็คก็เอามาให้น้องนี้
น้องเป็คๆๆๆๆๆ
อิอิ
มีเหลือมั้งป่ะขาวตี๋อ่ะจะหาให้เพื่อนตอนนี้มันกำลังเศร้า :m15:
อย่าไปเลยโออิชิแกรนด์ มันแกรนด์เกินไป :laugh:
เราควรใ้ช้ชีิวิตอย่างพอเพียง
ขยับจากคณะฯ ไปตลาดสามย่านใหม่ดีกว่า
ไปกินสเต็คกัน อิ่ม อร่อยในราคามิตรภาพ
เพิ่มให้เป็น 5 มื้อเลย เห็นมะ ใจป้ำสุดๆๆๆเลยนะเนี่ย
เพื่อนเพิ่งหัวใจอักเสบหรือนุ้งฟ่า
น่าฉงฉานอ้ะ ว่าแต่พูดจริงพูดเล่นเนี่ย
เอาจริงดิ
ของแบบนี้ใครเค้าพูดเล่นกัน
ว่าแต่น่าสนนะสเต็กห้ามื้อ
อืมขอคิดดูก่อน
แต่ตอนนี้อยากกินกุ้ยช่ายในตลาดสามย่านอ่ะ
อร่อยเวอร์
ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเยยรอคุณเค้าแต่งตัวอยู่เดี๋ยวจะออกไปกินในซอยกันอ่ะ
-
ของแบบนี้ใครเค้าพูดเล่นกัน
ว่าแต่น่าสนนะสเต็กห้ามื้อ
อืมขอคิดดูก่อน
แต่ตอนนี้อยากกินกุ้ยช่ายในตลาดสามย่านอ่ะ
อร่อยเวอร์
ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเยยรอคุณเค้าแต่งตัวอยู่เดี๋ยวจะออกไปกินในซอยกันอ่ะ
ตกลงเอาจริงนะ
จามาเปลี่ยนใจทีหลังเปล่าเหอะ
แบบว่าตอนนี้มีเด็กวิดวะกะลังเหงาใจ เด๋วจัดไปเลย :m12:
เรื่องสเต็ค อย่าคิดนานนะ เด๋วโควต้า 5 มื้อมันจะลดนะจาบอกให้
แต่กุ้ยช่ายอร่อยมันร้านไหนอ้ะ ทะมายเราไม่เคยกิน ทะมายเราพลาดไปได้ไง :m28:
-
+1ให้นุ้งฟ่าคนขยัน
วันนี้มาต่อแต่เช้าเลย o13
ไปกินข้าวก่อนเหมือนกัน :bye2:
-
วิถีชีวิตประจำวันอีกครั้ง
-
สวัสดี วันหยดุ จ้า
น้องฟ่า น้องเตอร์
เข้ามาก็เจอ หวานรับอรุณ เลย ...น่ารักจัง
ทั้งสองคนนี่เวลา อยู่ด้วยกัน แล้วงุงิ น่ารัก ...
พอรู้ตัว ...อ่านๆไป
เอ้า ...ยิ้มตามที่ฟ่าเล่าซะแล้ว
ยังงัยก้อ ดูแลกันและกันนะครับ
จะคอยเป็นกำลังใจให้ จ้า .... :L2:
-
ขอหวานๆแบบนี้ตลอดไปเลยนะฟ่า
-
โย่วๆๆ เพิ่งได้มาเริ่มอ่านเรื่องนี้อ่ะ สนุก ซาบซึ้ง ดีคับ ... ท่าทางจะมีแฟนๆอ่านเพียบเลยนะเนี่ย พอดีช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลา พอมีเวลาได้มาอ่านทีก็แบบอ่านไปได้ 1 หน้ามีเพิ่มมาอีก 5 หน้าซะงั้น 555 ตามอ่านไม่ทัน
น่ารักกันทั้งคู่เลยนะคับ อยากได้แบบนี้บ้างจัง หุหุหุ
เป็นกำลังใจให้นะค้าบบ ไปตามอ่านต่อดีก่า
-
หว๊านหวาน :o8:
อ่านตอนนี้แล้วชอบอ่ะค้าบ :impress2:
เป็นอานิสงค์ป่าวไม่รู้
อ่าน ๆ ตอนนี้อยู่ ไอ่คัวเล็กมาหนุนตัก :-[
อ่านไปก้อสุขไป อิอิ
แล้วมันก้อบอกว่า อ่านเสดแล้วไปอาบน้ำด้วยนะ ซะงั้นอ่ะ :sad4:
-
:z13: :z13: :z13:
ฟ่าแล้วจากไป
-
:haun4: หวานกันจริ๊งงงง นุ้งเตอร์อ้อนนุ้งฟ่าใหญ่เลย :z13:
-
อ่ะๆ หวานกันเข้าไป๊ :n1:
ว่าแต่ ทำไมไม่ทำการบ้านล่ะ :z1: พี่ฟ่าอย่าดินพอกหางหมูสิ :3125: เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเลย
-
หวานจิงๆ :-[ ดูเตอร์เป็นห่วงเป็นใยฟ่ามากๆ น่ารักๆ :impress2:
แต่จิงๆก็แองสงสัยยุ่งนะ แต่ไม่มีไรใช่มั๊ย ??
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
เพิ่งว่างมาอ่านนะเนี่ย อิๆ
นุ้งฟ่าระวังคนที่เดินมาชนบ้างละนั้นน่าคิดดูท่าจะติดใจซะด้วยซิ
แต่แหมวันนี้ไม่เห็นมี :z1: ... เลยน๊าเห็นทุกทีมีประนิ อิๆ
แล้วจะรออ่านวันนี้วันหยุดซะด้วย :impress2: :impress2: :impress2:
ขอกอดฟ่าทีนึงก่อนไป :กอด1:
-
:z13:น้องนิว
เตอร์กับฟ่า หวานกันจริง ๆ :-[
-
:-[ :-[ :-[
หวานกันอีกแล้ว อ่อย น้ำตาลในเลือดมันสูงเกินพิกัดหละ
เบาหวานกินเอาแน่ๆเลย
:z2: :z2: :z2:
-
ฮอตกันทั้งคู่เลยยย
รอตัวร้ายโผล่ดี่ก่าเรา
-
ของแบบนี้ใครเค้าพูดเล่นกัน
ว่าแต่น่าสนนะสเต็กห้ามื้อ
อืมขอคิดดูก่อน
แต่ตอนนี้อยากกินกุ้ยช่ายในตลาดสามย่านอ่ะ
อร่อยเวอร์
ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเยยรอคุณเค้าแต่งตัวอยู่เดี๋ยวจะออกไปกินในซอยกันอ่ะ
ตกลงเอาจริงนะ
จามาเปลี่ยนใจทีหลังเปล่าเหอะ
แบบว่าตอนนี้มีเด็กวิดวะกะลังเหงาใจ เด๋วจัดไปเลย :m12:
เรื่องสเต็ค อย่าคิดนานนะ เด๋วโควต้า 5 มื้อมันจะลดนะจาบอกให้
แต่กุ้ยช่ายอร่อยมันร้านไหนอ้ะ ทะมายเราไม่เคยกิน ทะมายเราพลาดไปได้ไง :m28:
อยากกินเหมือนกันอ่า ว่าแต่มันร้านไหนเหรอ เคยซื้อกุ้ยช่ายแถวๆ นั้นกินเหมือนกาน แต่มันไม่อร่อยอ่ะ :seng2ped: :seng2ped:
อ่านเรืองนี้แล้วเข้าถึงสัจจะธรรมการมีแฟนเด็กจริงๆ :laugh: :laugh: อยากมีมั่งจัง
-
น่ารักกกกกกก
สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
สิบล้อขนน้ำตาลคงคว่ำแถวๆ ทู้แน่ๆๆเลย อิอิ หวานซ้า :กอด1:
เตอร์ :n1:ฟ่า
:L2:
-
ของแบบนี้ใครเค้าพูดเล่นกัน
ว่าแต่น่าสนนะสเต็กห้ามื้อ
อืมขอคิดดูก่อน
แต่ตอนนี้อยากกินกุ้ยช่ายในตลาดสามย่านอ่ะ
อร่อยเวอร์
ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเยยรอคุณเค้าแต่งตัวอยู่เดี๋ยวจะออกไปกินในซอยกันอ่ะ
ตกลงเอาจริงนะ
จามาเปลี่ยนใจทีหลังเปล่าเหอะ
แบบว่าตอนนี้มีเด็กวิดวะกะลังเหงาใจ เด๋วจัดไปเลย :m12:
เรื่องสเต็ค อย่าคิดนานนะ เด๋วโควต้า 5 มื้อมันจะลดนะจาบอกให้
แต่กุ้ยช่ายอร่อยมันร้านไหนอ้ะ ทะมายเราไม่เคยกิน ทะมายเราพลาดไปได้ไง :m28:
อยู่ในตลาดชั้นล่างอ่ะ ราคาอันละ10บาทแพงไปหน่อยแต่ไส้นี้เยอะเทพแป้งนุ่มบางน้ำจิ้มเลิศ
จัดมาเลยเด็กวิดวะอ่ะ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
สิบล้อขนน้ำตาลคงคว่ำแถวๆ ทู้แน่ๆๆเลย อิอิ หวานซ้า :กอด1:
เตอร์ :n1:ฟ่า
:L2:
หรือจะเอารถน้ำตามาคว่ำอีกรอบอ่า
ทนๆเลี่ยนไปหน่อยแระกานนะ
รถน้ำตากำลังมาแล้วเดี๋ยวดักยิงล้อให้มันเสียหลักคว่ำในเล้า
อิอิน่ารักกกกกกก
สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณครับที่ชมฟ่า :-[ :-[
ของแบบนี้ใครเค้าพูดเล่นกัน
ว่าแต่น่าสนนะสเต็กห้ามื้อ
อืมขอคิดดูก่อน
แต่ตอนนี้อยากกินกุ้ยช่ายในตลาดสามย่านอ่ะ
อร่อยเวอร์
ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเยยรอคุณเค้าแต่งตัวอยู่เดี๋ยวจะออกไปกินในซอยกันอ่ะ
ตกลงเอาจริงนะ
จามาเปลี่ยนใจทีหลังเปล่าเหอะ
แบบว่าตอนนี้มีเด็กวิดวะกะลังเหงาใจ เด๋วจัดไปเลย :m12:
เรื่องสเต็ค อย่าคิดนานนะ เด๋วโควต้า 5 มื้อมันจะลดนะจาบอกให้
แต่กุ้ยช่ายอร่อยมันร้านไหนอ้ะ ทะมายเราไม่เคยกิน ทะมายเราพลาดไปได้ไง :m28:
อยากกินเหมือนกันอ่า ว่าแต่มันร้านไหนเหรอ เคยซื้อกุ้ยช่ายแถวๆ นั้นกินเหมือนกาน แต่มันไม่อร่อยอ่ะ :seng2ped: :seng2ped:
อ่านเรืองนี้แล้วเข้าถึงสัจจะธรรมการมีแฟนเด็กจริงๆ :laugh: :laugh: อยากมีมั่งจัง
ชั้นล่างตรงกลางๆๆอ่ะลองหาดูบอกพิกัดไม่ถูกอ่า
แฟนเด็กอะไรห่างกันแค่เกือบปีอย่ามาว่าเค้าแก่นะ
ชิส์
ฮอตกันทั้งคู่เลยยย
รอตัวร้ายโผล่ดี่ก่าเรา
ใกล้แล้วๆๆๆมาทีนี้มาหลายตัวด้วย
:-[ :-[ :-[
หวานกันอีกแล้ว อ่อย น้ำตาลในเลือดมันสูงเกินพิกัดหละ
เบาหวานกินเอาแน่ๆเลย
:z2: :z2: :z2:
ทนอีกหน่อยนะ
รสขมกำลังมา
จะได้ดับความเลี่ยนอิอิ
:z13:น้องนิว
เตอร์กับฟ่า หวานกันจริง ๆ :-[
ขมก็มีครับรอเป็นเพื่อนพี่นิวเลยเดี๋ยวรสขมมาแล้ว
อิอิ
:z2: :z2: :z2: :z2:
เพิ่งว่างมาอ่านนะเนี่ย อิๆ
นุ้งฟ่าระวังคนที่เดินมาชนบ้างละนั้นน่าคิดดูท่าจะติดใจซะด้วยซิ
แต่แหมวันนี้ไม่เห็นมี :z1: ... เลยน๊าเห็นทุกทีมีประนิ อิๆ
แล้วจะรออ่านวันนี้วันหยุดซะด้วย :impress2: :impress2: :impress2:
ขอกอดฟ่าทีนึงก่อนไป :กอด1:
เบื่อคนรู้ทันเจงเชียว
วันอื่นก็อ่านได้ไม่ต้องวันหยุดหรอก
เดี๋ยวนุ้งฟ่าคิดถึงคนอ่านแย่เลยยยยยยย
กอดกันๆๆๆ
หวานจิงๆ :-[ ดูเตอร์เป็นห่วงเป็นใยฟ่ามากๆ น่ารักๆ :impress2:
แต่จิงๆก็แองสงสัยยุ่งนะ แต่ไม่มีไรใช่มั๊ย ??
ห่วงหรือหวงก้างก็ไม่รู้อ่า
ไม่รู้ว่ามีไรซ่อนป่าวต้องรอดูกันไป
อิอิอิอิ
อ่ะๆ หวานกันเข้าไป๊ :n1:
ว่าแต่ ทำไมไม่ทำการบ้านล่ะ :z1: พี่ฟ่าอย่าดินพอกหางหมูสิ :3125: เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเลย
ขอเป็นเด็กดื้อวันนุงนะ
ต้องลองหาแฟนแบบนี้ดูแล้วหนูจะรู้ว่าศึดหนักมันเอาเรื่องขนาดไหน
รอให้โตก่อนนะหนูก็จะดินพอกหางหมู
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:
:haun4: หวานกันจริ๊งงงง นุ้งเตอร์อ้อนนุ้งฟ่าใหญ่เลย :z13:
อิอิ
เวลาอ้อนก็ดีหรอก
แต่เวลาดื้อนี้มันก็น่าตื๊บนะครับบบบบ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์เดี๋ยวนุ้งฟ่ามาต่อให้ครั้งนี้ไม่เบี้ยวสัญญา
หม่ำๆๆข้าวกันเต๊อะ
เทคแคร์ครับบบบ
จุฟๆๆๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:z13:
จิ้มฟ่าก่อนไปกินข้าว อิๆ
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
อ่านทันแล้ว
ไม่ได้เข้ามา 2 อาทิตย์
ร้องให้ตามฟ่าเลย
ดีกันก็ดีแล้ว
-
อยู่ในตลาดชั้นล่างอ่ะ ราคาอันละ10บาทแพงไปหน่อยแต่ไส้นี้เยอะเทพแป้งนุ่มบางน้ำจิ้มเลิศ
จัดมาเลยเด็กวิดวะอ่ะ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
ดีรอบดึกค้าบนุ้งฟ่าที่ร้ากกกกกก :กอด1:
ต้องไปหากุ้ยช่ายเจ้านี้มากินให้ได้เลย อร่อยสมคำโฆษณาจิงรึปะ
เพิ่งผ่านตลาดสามย่านมาเมื่อตอนหัวค่ำนี่เองอ้ะ
ตอนแรกกะไปกินกันที่สวนหลวง แต่กลายเป็นก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ที่สวนมะลิซะงั้น
อะเครๆ เด็กวิดวะจัดไป :o9:
ที่ไหน เมื่อไร เ๋ด๋วเดลิเวอรี่ไปให้ (มานจาตื้บช้านม้ายยยยยยย)
-
หรือจะเอารถน้ำตามาคว่ำอีกรอบอ่า
ทนๆเลี่ยนไปหน่อยแระกานนะ
รถน้ำตากำลังมาแล้วเดี๋ยวดักยิงล้อให้มันเสียหลักคว่ำในเล้า
อิอิ
ตกลงมันรถอะไรกันแน่
รถน้ำตาไม่เอานะนุ้งฟ่า
เอารถน้ำตาลอย่างเดียว :impress2:
-
เข้ามาอ่านคับๆ
-
มาแล้วๆๆๆๆๆๆ
อิอิ
"ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงนาฬิกาปลุก
"เตอร์ๆๆตื่นได้แล้ว"
"อืม"
"เดี๋ยวฟ่าไปทำอาหารเช้านะเตอร์ไปอาบน้ำดิ"
"อืม" มันยังคงไม่ไหวติงใดใดทั้งสิ้น ผมเลยเอื้อมหน้าไปจุฟมันหนึ่งที
"ตื่นได้แล้วที่รักสายแล้ว" ผมกระซิบข้างหูเบาๆ
"เห้ย"
"เสร็จแน่" มันแกล้งอ่ะ มันกอดผมไว้แน่นบนตัวมัน
"ปล่อย สายแล้วเลิกเล่นเดี๋ยวไม่ต้องไปเรียนกันพอดีอ่ะ"
"เตอร์ว่าเราสองคนเลิกเรียนกันม๊ะจะได้อย่างว่าทั้งวัน"
"พอเหอะจะกินแกลบรึไง"
"โห ดีออก"
"ดีแต่ไม่มีจะกินเนี่ยนะ คิดได้เนอะ ปล่อยๆๆได้แล้ว"
"หอมก่อน" มันทำแก้มป่องให้ผมหอมแก้มมัน
"ไม่เอา"
"ไม่งั้นไม่ปล่อยนะ"
"อืม" ผมหอมเบาๆๆ มันดีใจเกินเหตุไปป่ะเนี่ยหน้าบานเชียว
"อยากกินข้าวผัดกุ้งอ่ะ ทำให้หน่อยได้ป่ะครับเมีย"
"ได้ครับคุณสามี"
"เอาไข่เจียวหมูสับด้วยนะ ในตู้มีกระดูกหมูตุ๋นใส่มะระอ่ะเอามาอุ่นด้วยดิ"
"เพคะ ใช้ยังกะเค้าเป็นคนรับใช้งั้นแหละ"
"มันเป็นหน้าที่ที่เมียต้องทำนี้ครับ"
"แล้วต้องเป็นโสเภณีบนเตียงด้วยรึป่าวอ่ะ"
"อันนี้ต้องเลย"
"หมกหมุ่น ไปอาบน้ำเดี๋ยวสายนะ"
"ครับบบ" ผมเดินไปในครัว เตอร์ไปอาบน้ำ ในระหว่างที่ผมวุ่นวายกับอาหารเช้า ที่รักผมก็อาบน้ำเสร็จเดินเช็ดหัวมุ่งตรงมาที่ผม
"เสร็จยังอ่ะ"
"ใกล้แล้วไปแต่งตัวเถอะ"
"อืมๆๆ"
"เตอร์ๆๆๆๆฟ่าเอากางเกงในใส่ไว้ที่ตู้ใบใหม่นะชั้นสองอ่ะ"
"ครับบบบบสามี" ตกลงมันจะเป็นอะไรกันแน่ฟ่ะผมทำอาหารเสร็จแล้วเอาไปตั้งโต๊ะเตรียมพร้อมไอ้ตัวดียังไม่ออกมาเลยสงสัยจะยังไม่เสร็จ ผมเค้าไปถอดเสื้อผ้า เอาผ้าเช็ดตัวมาอาบน้ำไอ้ตัวดียังนั่งไดร์ผมอยู่เลย
"ตกลงจะไปเรียนหรือไปหลีหนุ่มๆ"
"ทั้งสองอย่างอ่ะ"
"งั้นฟ่าไม่ไปแระนะเตอร์จะได้หลีได้สะดวกๆ"
"ล้อเล่นอ่ะ ไปเหอะนะ ไปอาบน้ำไป๋มายืนยั่วอยู่นั้นอ่ะเดี๋ยวก็จัดการซะ"
"กลัวที่ไหน" มันทำท่าจะลุกมา ผมรีบวิ่งหนีไปเข้าห้องน้ำ ผมอาบน้ำเสร็จมันมานั่งดูทีวีรอผมกินข้าวแล้ว
"แต่งตัวเร็วๆๆนะไม่ต้องหล่อมากหิวข้าวแล้ว"
"หิวก็กินไปก่อนเลยเดี๋ยวฟ่าเอาไปกินในรถก็ได้นะ"
"ไม่เอาเร็วๆๆเหอะไม่ต้องหล่อมากนะ"
"ทำไมอ่ะที่ตัวเองยังนานเลย"
"เออนะเร็วๆๆเข้าเหอะ"
"อารมณ์เสียใส่ฟ่าอีกแล้วนะ"
"ขอโต๊ดครับบบบบบ" ผมไปแต่งตัวตามที่มันบอก แต่ห้ามอย่างอื่นก็พอได้แต่ห้ามหล่อคงยาก ไอ้เรามันก็มีวิธีแต่งหล่อใสภายในห้านาทีซะด้วยสิ วันนี้แถมให้สำหรับคนเร่งรีบแต่งหล่อ
********* คนหน้าใสไร้สิวริ้วรอยอยู่แล้วไม่ต้องอะไรมาก ทากันแดดก่อนอันดันแรกและเป็นสิ่งที่ห้ามลืม
ลงเบส อันนี้ก็มีหลากหลายยี่ห้อมากมายให้เลือกสรรเพื่อปรับสีผิวและทำให้หน้าใสวิ๊ง แต่ถ้าคนมีสิวผสมรองพื้นจำพวกฟาวเดชั่นลงไป1/3ของจำนวนเบสและเพิ่มปริมาณตามความเหมาะสม
สำหรับคนริ้วรอยสิวชัด ลงคอนซีลเลอร์ แต้มแล้วกดอย่าถูไม่งั้นจะพลาดได้ สำหรับคนไม่มีรอยสิวก็ผ่านขั้นตอนนี้ไป
ลงแป้งฝุ่น โดยใช้แปรงจุ่มลงไปในแป้งฝุ่นแล้วเคาะออกแล้วค่อยมาปัดที่หน้าเบาๆแป้งฝ่นนะไม่ใช่แป้งกระป๋องๆๆ
ทาปากด้วนกลอสแบบไม่มันวาว ไม่งั้นจะเป็นตุ๊ดทันทีเอิ๊กๆๆๆ เท่านี้แหละเด้ง
เอามาสคาร่าใสปัดคิ้วให้เรียงไปในทางเดียวกัน ใครคิ้วบางอนุญาติให้ใช้แบบมีสีได้
ผู้ชายห้ามปัดขนตาเด็ดขาดมันงั้นสาว แต่เขียนขอบตาอ่อนๆๆได้แต่ต้องชำนาญเจงๆนะไม่งั้นโป๊ะแตก
นี้คือเทคนิคง่ายๆสำหรับวันเร่งด่วยแต่ถ้าต้องออกงาน มีละเอียดกว่านี้ ไว้จะนำเสนอตอนต่อไปเน้อ
ส่วนทรงผมก็แล้วแต่เทคนิคใครเทคนิคมัน วันนี้ฟ่าเซตแบบยุ่งๆๆไปก่อนแล้วกันไม่มีเวลามานั่งหนีบนั่งไดร์ เดฟสีดำถูกสวมทับไปบนกางเกงในตามด้วยเข็มขัดร้อยหูกางเกงสีจี๊ดเสื้อยืดแขนยาวสีดำถูดสวมหัวตามด้วยกั๊กมีฮูดท์ลายสก็อตเทาดำนาฬิกาสีเดียวกะเข็มขัดถูกใส่ตามไปรองเท้าผ้าใบหนังสีดำหุ้มข้อขาเกือบครึ่งแข้งถูกวางรอไว้ที่หน้าประตูแล้วก็มีเสียงคนรักตะโกนออกมาว่า
"ไม่ต้องไปแล้ว"
"ทำไม"
"ตกลงจะไปเฝ้าแฟนหรือไปหาสามีใหม่"
"ปากร้าย ไม่ดีหรอคนอื่นเห็นได้อิจฉาไงว่าเตอร์มีแฟนน่ารัก"
"ไม่ดีอ่ะ ไม่ต้องมีคนมองเลยยิ่งดี" เมื่อวานนั้นเมิงไม่พูดแบบนี้นี้หว่า
"แต่งแล้วอ่ะไม่ถอดด้วยแล้วก็จะไปด้วย"
"เตอร์หิวแล้วกินข้าวเหอะ" เราสองคนกินข้าวกันไปมันก็นั่งแซวผมอยู่นั้นอ่ะ ผมก็แต่ธรมดานะ แต่มันนั้นแหละพูดซะเวอร์เราสองคนกว่าจะอิ่มมันก็สายแล้วนะมันแต่เล่นกันอยู่นั้นอ่ะ
"ผูกไทด์ให้หน่อยเอาหลวมๆนะเดี๋ยวค่อยไปดึงขึ้นที่โน้นอ่ะ"
"ชอบหลวมๆหรอนึกว่าชอบฟิตๆ"
"เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปเลยดีมั้ย ฟิตกันที่บ้านนี้แหละ"
"บร้า" ผมผูกไทด์ให้มัน ผมว่าน่ารักดีนะคนที่เป็นแฟนกันแต่งตัวให้กันอ่ะลองทำดิกับที่รักคุณสิสำหรับคนที่ไม่เคย
"ฟ่ารู้ป่าวเวลาฟ่าผูกไทดให้เตอร์อ่ะ ฟ่าดูตั้งใจมากเลยนะ มันดูน่ารักแต่แฝงด้วยความมุ่งมั่นมีเสน่ห์อ่ะ เห็นสายตาปลายจมูก แก้มใสๆแล้วอดใจที่จะหอมไม่ได้สักทีเลย" มันพูดจบก็หอมมาที่แก้มผมฟอดใหญ่ ทำไมครั้งนี้ผมเขิลๆๆๆๆๆๆนะ
"เตอร์ขับนะฟ่าใส่รองเท้าคู่นี้ขับไม่ถนัดอ่ะ"
"อืม แต่ทำไมต้องหน้าแดงด้วยอ่ะ"
"ป่าว"
"เขิลหรอ"
"ป่าว"
"ยอมรับมาเหอะ ฟ่าเขิลอ่ะน่ารักสุดๆๆเลยรู้ป่ะ ไม่อยากไปเรียนแล้วว"
"พอๆๆๆเหอะไปได้แล้ว" พักนี้ไมมันหื่นจัง
เราสองคนเดินไปที่รถ วันนี้ลุงเพิ่มไปไหนเนี่ย แต่ก็ช่างเหอะเดี๋ยวลุงก็แซวผมอีกอ่ะ ไม่นานก็งมหาลัยแต่ก็นานอยู่เหมือนกันนะ แต่ไม่สายครับมาทันเวลาพอดี เตอร์เอารถเข้าจอดแถวๆคณะ
"เดี๋ยวฟ่าไปรอที่ห้องสมุดนะ วันนี้เลิกกี่โมงอ่ะ"
"เที่ยงๆแหละ รอได้ใช่ป่ะ"
"ได้ดิ เดี๋ยวเอาเกมส์ไปนั่งเล่น"
"อืม เดินไปส่งหน่อยดิ"
"ให้คนไม่ชำนาญทางเดินไปส่งแล้วขากลับจะกลับถูกม๊ะเนี่ย"
"นะนะ" ผมเดินไปส่งมันที่คณะ ที่ตอนนี้มีคนนั่งอยู่เต็มไปหมดรวมทั้งเพื่อนๆมันด้วย
"ส่งแค่นี้นะ"
"อืม ดูแลตัวเองด้วยนะฟ่าใครขอเบอร์อย่าให้นะ" มันทำหน้าได้ละห้อยมากเหมือนกับแฟนมันนี้แร๊ดแรดใครมาขอเบอร์ก็ให้เค้าไปทั่ว
"คร๊าฟฟฟฟจะไม่คุยกะผู้ชายแปลกหน้าโดยเด็ดขาด"
"อิอิ" มันเดินไปที่คณะผมเดินเล่นไปเรื่อยๆๆหาน้ำกินแล้วก็ไปที่ห้องสมุดแต่ตรงใต้ตึกนี้ก็น่านั่งนะเงียบดีลมเย็นด้วยเล่นเกมส์ตรงนี้ดีกว่าครับ หูเสียบไอพอดแต่ไม่ได้เปิดเพราะไม่มีแบตลืมชาร์จเสียบเพื่อความเท่ห์และกันคนอื่นรบกวนครับ
"นี้ไงไงคนที่มากับไอ้เตอร์อ่ะ ที่กูว่าน่ารักอ่ะ" เสียงใครว่ะเตอร์เดียวกันป่าวว่ะ ช่างมันทำเป็นไม่ได้ยิน เตอร์เดียวกันดิเพราะพวกมันมองมาที่ผม
"กูว่ามันเป็นแฟนกันแน่เลยว่ะ อย่ายุ่งเลย"
"จีบแฟนมันไม่ได้จีบมันนี้เกี่ยวไรกันอ่ะ"
"งั้นกูเอาคนนี้แล้วมึงเอาไอ้เตอร์ จับมันแยกกัน"
"ก็ว่าอีพี่แพนเอาไปแดกก่อนแน่"
"หล่อนสองตัวนี้ชั่วจริงๆไปทำลายความรักคนอื่น ไปเหอะๆๆเดี๋ยวจารย์มา" แล้วมันสามตัวก็เดินไปจากตรงนั้น ผมฟังก็ขำขำนะมันคิดว่าในละครรึไงอยู่ดีดีจะมาแยกเราสองคนแต่ใจก็หวั่นๆๆอีคนที่จะเอาไอ้เตอร์นะ ลืมหันไปดูหน้าซะด้วยอีนี้แหย่หนวดเสือ
"งืดๆๆๆๆๆๆ"
"ครับ"
"อยู่ไหนหิวแล้ว"
"ใต้ตึกอ่ะ ตึกไรไม่รู้เนี่ยที่มีต้นไม้เยอะๆอ่ะ ลมเย็นๆๆด้วย"
"โหจะรู้ม่ะเนี่ย ไปเจอที่โณงอาหารได้ป่ะ"
"ได้ครับแฟนนนนนนนนนนนน" ผมวางสายแล้วเดินไปที่โรงอาหาร พอถึงโรงอาหารก็เห็นมันยืนยิ้มหน้าบานอยู่ข้างหน้า
"กินที่นี้หรอ หรือจะไปกินข้างนอกอ่ะ"
" กินที่นี้ก่อนพอดีรุ่นพี่จะเรียกตอนบ่ายอ่ะทำไรไม่รู้"
"นานป่าว"
"เห็นเค้าบอกครึ่งชัวโมงอ่ะรอได้ใช่ป่ะ"
"อืมรอได้"
"ฟ่านั่งรอก่อนก็ด้เดี๋ยวเตอร์ไปซื้อให้"
"เตอร์ๆๆๆๆฟ่าๆๆ" อ้าวไอ้ยุ่งเรียกกรูซะสนิทเชียวนะ
"เออ"
"นั่งนี้เน้อ" ผมหันไปก้มห้วเล็กน้อยทักทายมัน ที่ชวนเราไปนั่งด้วย เราสองคนไปซื้อข้าวกับน้ำง่ายๆๆ
"ฟ่ามหาลัยยังไม่เปิดหรอ" ไอ้ยุ่งถามผมไอ้นี้มนุษยสัมพันธ์ดีเวอร์
"ยังครับ"
"วันหลังขอไปเที่ยวที่มหาลัยมั้งนะเค้าว่าที่นั้นคนน่ารักเยอะ"
"ได้ครับ"
"ไอ้ยุ่งกูว่าเมิงให้ฟ่ามันกินข้าวก่อนเหอะถามโน้นนี้นั้นอยู่ได้"
"ก็ชวนคุยธรรมดาอ่ะตามมารยาท"
"ไร้มารยาทมั้งก็ได้นะ" ไอ้เตอร์เหวี่ยงใส่ซะงั้น
"ไม่เป็นไรกับฟ่าสบายๆไม่ต้องซีครับ"
"คับๆๆๆ" ผมนั่งทานกันไปมองหน้ากันไป มีไอ้ยุ่งพูดโน้นนี้ขึ้นมามั้ง
"เห้ยเตอร์นั่งด้วยคนนะ" เสียงนี้ทำไมมันคุ้นจังหวะ เพื่อนไอ้เตอร์สามคนมานั่งร่วมโต๊ะ มันนั่งทางไอ้เตอร์คนหนึ่งแล้วทางผมสองคน ผมเขยิบมาริมๆให้มันนั่งไอ้เตอร์ก็เช่นกัน
(http://i143.photobucket.com/albums/r151/Nutchatony/IMG_3138.jpg)
-
ทำงี้ได้ไงฟ่า มันหิวนะ :m16:
-
:z3: หิวข้าวววว ... ใช่พวกนั้นน่ะความคิดชั่วร้ายมากพวกชอบทำลายความรักของคนอื่น แต่ว่าแพนเนี่ยะจะใช่ตัวปัญหาอีกมั๊ย อย่าเลยนะ
-
ข้าวผัดกุ้งจานนี้เหรอ น่ากินจิงๆๆๆ
เนื้อหอมกันเหลือเกินนะคะคุณน้องทั้งสอง
คราวนี้ศึกมาสองทางพร้อมกันเลยใช่มิ จาทำไงต่อไปน้า
แต่ว่าขั้นตอนการเมคอัพใบหน้าของคุณนุ้งฟ่าเนี่ยแบบเร่งด่วนแล้วเหรอ :m13:
มีเร่งกว่านี้อีกมั้ย
เสื้อผ้า หน้า ผม ที่ว่ามามันเสร็จได้ใน 5 นาทีจิงอ้ะ :m29:
บวก 1 ให้นุ้งฟ่าจ้า :กอด1:
-
^
^
หวัดดีคุณน้ำตาลนะครับ...ผมบิ๊กครับ
...................
:o8: งานกำลังจะเข้าแล้วใช่มะฟ่า...ตัวยุ่งทั้งหลายเริ่มปรากฏตัว
มันน่าจับโบก :beat: เรียงตัวจริงๆ
ดีจัง...ได้อ่านเรื่องแถมเทคนิคหน้าใสอีกต่างหาก...มิน่าฟ่าถึงเนื้อหอมขนาดนี้ :laugh:
คราวหน้าขอเทคนิคทำผมแบบเร็วๆ บ้างสิครับ
..........................
ปล. กำลังดูประกวด KPN Award...ฟ่ารู้จักอาร์ม เด็กนิเทศที่ประกวดไหมอ่ะครับ
พี่อาร์ม กรกันต์ ป่าว
^
^
ใช่เลยฟ่า...อาร์ม กรกันต์ เห็นว่าอยู่นิเทศปีสอง
เชียร์ตั้งแต่ตอนแรกๆ อ่ะครับ จนตอนนี้เข้าห้าคนสุดท้ายแล้ว ผมว่าเขาน่ารักดี
-
:z2: :z2: :z2:
ตูว่าแล้วว่ามันต้องมาอีหรอบนี้ชัวเลยเพื่อนที่มอเตอร์ :เฮ้อ:
แล้วจะรออ่านต่อน๊า ฟ่าสู้ๆ
-
นุ้งฟ่าหน้าใสกิ๊กขอ :กอด1:หน่อยเถอะ พ่อศรีเรือนจริงๆ ข้าวผัดกุ้งน่ากินอ่ะ เสื้อผ้าหน้าผมเพอร์เฟค
โอ๊ย....อิจฉาเตอร์ :z3:
-
o13 นุ้งฟ่ามีแอบบอกเทคนิคการแต่งหน้าด้วย เริ่ดดดค่าคุณน้อง วันหลังมีเทคนิคอะไรเอามาบอกกันบ่อย ๆ น้า
เฮ่ออออ อ่ะนะ คนหล่อ กับคนน่ารัก ไปไหนก็มีแต่คนจ้องจะจีบ แต่งัย ฟ่าก็ต้องคู่กับเตอร์เนอะ เพราะเรานั้นคู่กัน >//< :L1:
-
เดี๋ยวก็งานเข้า
-
สงสัยงานล็อตใหม่จะเข้าแล้วมั้งฟ่า
เหอๆ เตรียมตัวรับงานนี้ได้เลย สงสัยงานใหญ่นะเนี่ย
:z2: :z2: :z2:
-
ปัญหาวิ่งมาอีกแล้วปะเนี่ย แต่มีภูมิกันแล้วนิ น่าจะผ่านไปได้ :z2:
-
^
^
หวัดดีคุณน้ำตาลนะครับ...ผมบิ๊กครับ
...................
:o8: งานกำลังจะเข้าแล้วใช่มะฟ่า...ตัวยุ่งทั้งหลายเริ่มปรากฏตัว
มันน่าจับโบก :beat: เรียงตัวจริงๆ
ดีจัง...ได้อ่านเรื่องแถมเทคนิคหน้าใสอีกต่างหาก...มิน่าฟ่าถึงเนื้อหอมขนาดนี้ :laugh:
คราวหน้าขอเทคนิคทำผมแบบเร็วๆ บ้างสิครับ
..........................
ปล. กำลังดูประกวด KPN Award...ฟ่ารู้จักอาร์ม เด็กนิเทศที่ประกวดไหมอ่ะครับ
พี่อาร์ม กรกันต์ ป่าว
^
^
ใช่เลยฟ่า...อาร์ม กรกันต์ เห็นว่าอยู่นิเทศปีสอง
เชียร์ตั้งแต่ตอนแรกๆ อ่ะครับ จนตอนนี้เข้าห้าคนสุดท้ายแล้ว ผมว่าเขาน่ารักดี
หวัดดีค้าบบิ๊ก บิ๊กเชียร์อาร์มเหรอ
คนไหนหว่า ตัวสูงๆใช่มิ แบบว่าพี่เพิ่งดูครั้งแรกเนี่ย ได้ฟังแค่เพลงที่ ตึก ร้อง "โอ๊ยโอ๊ย"
กับ "One moment in time" อะจ้า
-
ต้องรีบจัดการมัน
:beat:
:z6:
:m16:
-
:z2: แอบเข้ามาตอนเช้ายังไม่ได้อ่านตอนไหม่เลยยยยยยยยยยยยยย
:L1: พี่อยู่อนุสาวรีย์เจ้าคะ ว่างๆแวะมาหาบางเน้อ :pig2: :z1:
-
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์เดี๋ยวนุ้งฟ่ามาต่อให้ครั้งนี้ไม่เบี้ยวสัญญา
หม่ำๆๆข้าวกันเต๊อะ
เทคแคร์ครับบบบ
จุฟๆๆๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
^
^
หลักฐานชัด พยานเพียบ :serius2:
นุ้งฟ่าตกเป็นผู้ต้องหาเรียบร้อยแล้นนน
คอปเตอร์มาประกันตัวด่วน!!!!!!!!!
ชิส์ๆๆๆ ปล่อยให้เค้านั่งรอ นอนรอ ทั้งคืนเลย :monkeysad:
-
ข้าวน่ากินจังเลย :z1:
-
อโววว ตัวร้ายมาเป็นโขลงเลยย 555555555
ว่าแต่ ใครจะเป็นหัวหน้าตัวร้ายยย
ถือซะว่าเป็นกรรมของคนหน้าตาดี 555555
รอตอนต่อไปคร๊าบบบบ
-
ใครฟระะะะะะะะะะะะะะะะะะ
:angry2: :angry2: :angry2:
ระวังตัวด้วยเน้อ
-
ข้าวน่าหม่ำจังนุ้งฟ่า
งานเข้าที่พร้อมกันหลายตัวเลยนะนุ้งฟ่า :beat: :beat: :beat:
:กอด1:
-
โห นุ้งฟ่า ทำข้าวผัด น่ากินมากกกกกกกกกกก
เสน่ห์ปลายจวัก อย่างงี๊ เตอร์รักจนตายแน่ อย่างนี้ จะไปไหนรอด :m4:
-
ตัวร้ายมาพร้อมๆกันเยอะเลย
สู้ๆนุ้งฟ่า :110011: :z7:
-
สงครามครั้งใหม่เริ่มแล้ว :laugh:
-
มาต่อให้ตอนเที่ยงๆๆๆๆ
ไม่ได้ไปทำบุญเยยอ่ะ
ไม่ตื่นซะงั้น หลับทั้งคู่
เศร้า................ขออนุโมทนาบุญกับทุกคนที่ไปทำบุญมาด้วยนะครับบบบบบบ...สาธุ
(http://www.khonkaenview.com/H12/DSC_2242.JPG)
"ขอไอ้ยุ่งโน้นมันจองไว้เราก็เป็นผู้อาศัยเช่นกันว่ะ" ไอ้เตอร์ตอบไปหน้าทะเล้นๆ
"ว่าไงว่ะยุ่ง"
"เออนั่งเหอะพ่อกูไม่ใช่อธิการนะเว้ยจะได้มีสิทธิในโต๊ะเนี่ย"
"อืม แล้วนี้ใครอ่ะ" เอาแล้วไง ยุ่งกะกรูแล้วไง
"เพื่อนเตอร์มันชื่อฟ่าอ่ะ"
"หวัดดีครับฟ่า"
"หวัดดีครับ" ไอ้นี้ไม่ปลอดภัยแล้วนะเตอร์มรึงรู้ตัวมั้งสิ ทั้งสามคนทักทายผมแต่ไอ้เตอร์ยังเฉยๆๆนะมรึงเห็นสายตาพวกมันมั้ยกุ้มกริ่มจะตายมรึงยังเฉยแยู่อีก
"เรียนไหนหรอครับ มอยังไม่เปิดหรอครับ บ้านอย่ไหนกันอ่ะ เรียนคณะไรครับ จบมัธยมจากไหนอ่ะ ชอบกินไอ้นี้หรอครับ" คำถามพวกนี้ถูกป้อนมาใส่ผมจนผมเริ่มรู้สึกอึดอัด จนมาคำถามสุดท้าย
"แล้วฟ่ามีแฟนยังครับเนี่ย"
"เดี๋ยวฟ่าไปห้องน้ำแปปนะครับ" ผมรีบชิ่งดีกว่าอึดอัดอ่ะเดี๋ยวได้ซัดปากคนแน่ทำไม่เพื่อนมันมนุษยสัมพันธ์เป็นเลิศขนาดนี้
"เห้ยเตอร์เพื่อนนายน่ารักหว่มีเบอร์ป่าวหว่ะขอหน่อยดิ" เอาแล้วไงผมยังไม่ทันเดินออกไปสุดประตูไอ้นี้ก็เริ่มกวนตรีนแล้วไงผมต้องงชะงักผมกลัวไอ้เตอร์จะไปต่อยมันอ่ะสิ ผมว่ามันกวนไอ้เตอร์มากกว่าคงอยากรู้ว่ามันเป็นเกย์รึป่าวแน่ๆ
"มรึงชอบผู้ชายหรอหว่ะขอเบอร์ฟ่าอ่ะ ไปขอเค้าเองดิถ้าเค้าไม่เตะมึงก็คงได้อ่ะ" อย่าน้อยมันก็ยังฉลาดตอบและทันเกมส์คนอื่น นึกว่าจะซื่อบื้อให้เค้าโคกสับ
"เห้ยเบาๆดิหว่ะ อายเค้า"
"อายไรทีมรึงจะขอเบอร์เค้าเมิงไม่อาย"
"ตกลงเมิงสองคนเป็นไรกันหว่ะ"
"พี่น้อง"
"อ่าวหรอนึกว่าเพื่อน"
"งั้นกรูจีบพี่มรึงนะเว้ย"
"พี่กรูไม่ชอบผู้ชายหว่ะ"
"ก้างนี้หว่า"
"แล้วแต่จะคิดเว้ย" ผมได้ยินเท่านี้ก็ไม่รู้มันคุยอะไรกันต่อ ผมเดินออกมาเรื่อยขี้เกียจกลับไปมันคงจะรอผมอยู่ข้างในอ่ะผมเลยส่งเมสเสจไปบอกมันว่าไม่ต้องรอนะอยุ่ข้างนอกขี้เกียจกลับไปไม่ชอบพวกเชี้ยนั้น อยู่ห้องสมุดนะ
"เป็นไรป่าว" ไม่ถึงห้านาทีมันก็เดินหอมมาหาผม
"ป่าว"
"อย่าไปถือสาพวกมันเลยนะ"
"อืม ช่างเหอะเอาเกมส์มาจะเล่น" ผมยื่นมือไปขอเกมส์จากมัน
"เดี๋ยวเตอร์ไปหารุ่นพี่ก่อนนะ ฟ่ารอที่นี้นะ"
"อืม"
"อย่าไปเตะใครเข้านะ"
"เออรู้หน่ะ" มันเดินออกไปพร้อมกับหันมายิ้มให้ผม ประมาณ45นาทีถัดมา มันก็เดินมา
"ป่ะกลับบ้านกัน"
"อืม"
"หิวป่าวกินไปนิดเดียวเอง"
"นิดหน่อยอ่ะ
"งั้นไปหาไรกินกันดีกว่า เตอร์อยากกินเอ็มเคอ่ะ"
"ก็ได้นะน่าสนอยู่"
"งั้นเซนปิ่นโอเคป่าว"
"โอเคเลสโก" เราสองคนเดินไปที่รถ
"เห้ยเตอร์ไปกินเหล้ากันป่าว" ไอ้สามตัวนั้นอีกแระ
"ไม่อ่ะ มีธุระหว่ะขอตัว" มันรีบพาผมเดินจากไอ้สามตัวนั้น แล้วเราก็ไปที่รถ ขับออกจากมหาลัยก็เห็นไอ้ยุ่งเดินอยู่ข้างทาง
"นี้มันยุ่งนี้เตอร์จะไปไหนอ่ะ ชวนเค้าไปด้วยกันดิ"
"ยุ่งจะไปไหน ติดรถฟ่าไปป่าว"
"จะไปขึ้นรถตู้ไปเซนปิ่นอ่ะ ไปปซื้อของหน่อย ไม่เป็นไรหรอกขอบใจมากฟ่า"
"ไปด้วยกันดิ กำลังจะไปพอดี"
"เห้ยๆๆขึ้นมาดิยุ่งขึ้นมา" ไอ้ยุ่งทนแรงเชิญชวนไม่ไหวขึ้นมาบนรถ
"รบกวนนายสองคนแล้วนะ"
"รบกวนไรคิดมาก" ไอ้เตอร์พูดกับเพื่อนมันโดยมีผมนั่งฟังเฉยๆๆ รถติดตรงสายใต้ใหม่นิดหน่อยแต่พอขยับได้
"นายสองคนเป็นแฟนกันใช่ป่าวว่ะ โทษนะเว้ยที่ถามแบบนี้"
"มีไรหรอยุ่ง" ผมเริ่มสงสัยกบคำถามเลยหันไป
"ถ้าไม่ได้เป็นก็แล้วไป แต่ถ้าเป็นก็จะบอกว่า ไอ้สามตัวนั้นอ่ะมันจะจีบนายกะเตอร์นะ"
"ก็ช่างมันดิยุ่ง ฟ่าก็ไม่ได้มาที่นี้บ่อยๆหรอก"
"มันให้เรามาขอเบอร์ฟ่ากับเตอร์อ่ะ แต่เราบอกให้มันมาขอเองกลัวโดนไอ้เตอร์เตะ"
"เออดีแล้วที่เมิงพูดว่ะยุ่งไม่งั้นก็อาจจะเตะมึงก็ได้"
"กรูก็ว่างั้นอ่ะ แล้วสรุปนายสองคนเป็นแฟนกันใช่ป่ะ" ผมมองหน้าไอ้เตอร์มันก็หันมาสบตาผมเล็กน้อยผมนิ่งไม่ตอบ ไอ้ยุ่งคงรอคำตอบอยู่แหละ
"เออ....แล้วมรึงก็ช่วยเก็บเงียบไว้ด้วยนะยุ่ง" ไอ้เตอร์ตอบขึ้นมา
"เออกูรู้เตอร์"
"เออขอบใจหว่ะ แล้วมรึงอ่ะ"
"กูทำไมว่ะ"
"มรึงอ่ะเป็นตุ๊ดป่าว"
"เห้ยไม่ได้เป็น"
"แต่เป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายใช่ม๊ะ" ผมหันไปถามมันทำหน้าเจ้าเล่ห์นิดๆ
"เอออคือ"
"ไม่ต้องอายหรอก ฟ่ามองปุ๊ปเดียวก็รู้"
"อืมใช่" เราสองคนหัวเราะไอ้ยุ่งที่มันดูอายๆๆทีถามกรูสองคนเจือกไม่อายไอ้นี้
"แล้วมีแฟนยังเนี่ยถ้าไม่มีจะได้ยัดเยียดเพื่อนๆให้" ผมล้อมันเข้าไปอีกทีนี้มันอายหน้าแดงเลย
"ยัง"
"อายไรว่ะยุ่ง อย่าบอกนะมรึงยังเวอร์จิ้นอ่ะ"
"เออดิ"
"ก็ยังไม่เคยเลยอ่ะดิ"
"เคยไร"
"เคยอย่างว่าอ่ะ"
"ไอ้บร้าทะลึ่งหน่ะ"
"พอเหอะเตอร์ยุ่งหน้าแดงเป็นตูดลิงแล้ว วันหลังพายุ่งไปสยามนะเดี๋ยวจะสอนจีบเด็กๆแถวนั้น"
"หรอ จะจีบเอาเองรึป่าว"
"ทุเรศ"
"ทำไมไม่มีคนชอบเรามั้งนะ เราอยากมีแฟนนะเว้ยเห็นนายสองคนแล้วอิจฉาหว่ะ รักกันมานานยังเนี่ย"
"จะครบปีแล้วนะ"
"ฟ่าว่ายุ่งเปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวทรงผมสักนิดเดี๋ยวหนุ่มตรึมเชื่อดิ" ยุ่งจะออกเป็นเด็กเรียน แต่งตัวเรียบร้อยสบายๆทรงผมรองทรงธรรมดา
"แนะนำหน่อยดิอยากแต่งนะแต่ไม่รู้จะเริ่มไงหว่ะ"
"เริ่มวันนี้เลยดีม๊ะ" ผมเริ่มสนุกกับการละเล่นครั้งนี้แล้ว
"เตอร์เอารถจอดเมเจอร์ดีกว่าขากลับเราได้ไม่ต้องกลับรถไง
"จร้าที่รัก" ไอ้ยุ่งนั่งอมยิ้มกับเราสองคน
"ดูภายนอกฟ่าเฉยๆนิ่งๆนะ แต่พอรู้จักแล้วกับดูร่าเริงสดใส"
"หรอ"
"นั้นไงๆๆว่างๆๆๆเข้าเลยๆๆๆ"
"จร้า"เราสองคนเอารถจอดแล้วมุ่งตรงไปฝั่งเซนปิ่กินเอ็มเคชั้นจี อิอิ
"เห้ยยุ่งไปกินเอ็มเคกัน"
"นายสองคนไปเหอะเราไม่อยากเป็นก้างอ่ะ"
"เห้ยก้างอะไร ไปๆๆกกินด้วยกันเราสองคนสวีทกันทุกวันอยู่แล้วถึงมีนายเราก็สวีทไม่อายหรอก"
"แต่เราอิจฉาหว่ะ"
"ไปเหอะเดี๋ยวได้แฟนนี้วันนี้เชื่อเรา" เราสามคนไปกินเอ็มเคกัน สนุกสนาน คุยว่าจะแปลงโฉมไปยุ่งยังไงให้มันน่าสนใจ ยุ่งเป็นคนขาวอยู่แล้วแต่แต่งตัวได้เชยมากกกกกกกกเท่านี้แหละที่อยากบอก อิอิ
"เราว่านายตัดผมใหม่ดีป่ะยุ่งเดี๋ยวเราพาไป"
"โอเคๆดีเลย" หลังจากเราสามคนอิ่มกันแล้วก็พาไอ้ยุ่งไปตัดผม ผมเป็นคนเลือกแบบผมให้มันโดยมีเตอร์ช่ายอีกแรงเราสองคนสนุกกับตุ๊กตายุ่งตัวนี้มากมาย
"พี่ๆเอาทรงนี้ให้เพื่อนผมนะครับ เอาข้างๆๆแบบนี้นะแล้วข้างหน้านี้เลี้ยงยาวไว้นะครับเอาความยาวเท่าเดิมอ่ะ"
"ค่ะ" พนักงานอมยิ้มพร้อมกับลงมือตัด ฉับๆๆๆ เราสองคนยืนมองอยู่ห่างๆ
"ไปฉี่กันเตอร์ปวดฉี่อ่ะ" เราสองคนไปห้องน้ำ เดินดูโน้นดูนี้ กลับมาอีกทีช่างกำลังเซตผมให้ไอ้ยุ่งอยู่
"เสร็จแล้วค่ะ"
"ขอบคุณครับ" ไอ้ยุ่งเดินไปจ่ายตังค์พร้อมกับรอยยิ้มแล้วเดินมาหาผมสองคนหน้าร้าน
"หล่อเเล้วเว้ย"
"โอเคป่าวหว่ะเตอร์"
"หล่อสุดๆๆอ่ะ"
"แต่ฟ่าว่าากรแต่งตัวมันขัดกะทรงผมมากมายนะ"
"เจงดิ งั้ยนายสองคนไม่รีบไปไหนใช่ป่ะช่วยเลือกหน่อยดิ"
"โอเคสบายมาก" ผมพามันไปซื้อเสื้อผ้าฝั่งโน้นข้างๆเมเจอร์ มันบอกว่ามันมีแต่เสื้อผ้าแนวที่มันใส่เพราะที่บ้านมันต่างจังหวัดมีขายแต่แบบนี้ ผมเลยพามันไปซื้อกางเกงซักสองตัวเป็นเดฟยีนต์กับเดฟดำ แล้วก็เสื้อเชิ้ตเสื้อยืดเก๋ๆแล้วกั๊กตัวหนึ่ง
"ไม่แรงไปหรอฟ่า"
"นี้นะแรง นี้มันพื้นมากเลยนะยุ่ง"
"หรอเรายังไม่ชินอ่ะ"
"วันหลังก็มาซื้อร้านที่ฟ่าพามานะ เค้าครีเอทดี"
"อืมๆๆๆ"
"รองเท้าอ่ะ"
"นี้เสี่ยยุ่งช็อปไปกี่หมื่นแล้วเนี่ย" ไอ้เตอร์แซวไอ้ยุ่งที่จะให้พาไปซื้อรองเท้า
"เอาน่า นานๆได้ช็อป"
"ฟ่าว่าซื้อดีดีไปเลยดีกว่า"
"เราก็ว่างั้นอ่ะ" ผมพามันไปซื้อคอนเวิสทมาคู่หนึ่งสีขาวมันจะได้ใส่ได้ทุกโอกาส
"ที่นี้หล่ะหนุ่มตรึม"
"ขอบใจนายสองคนมากเลยนะขอบใจหว่ะ เด็กบ้านนอกอย่างเราได้เจอคนดีดีอย่างนายถือว่าโชคดีมากอ่ะ"
"ไม่ต้องเกรงใจมีไรให้ช่วยบอกได้เลย"
"เออขอบใจอีกทีหว่ะ"
"งั้นกรูกลับก่อนนะเว้ยยุ่งแล้วพรุ่งนี้เจอกัน"
"เออขับรถดีดีนะเว้ย ขอบใจมากนะฟ่า" เราสองคนกลับบ้านยุ่งไปขึ้นแท็กซี่กลับหอ
"เตอร์ว่าไอ้ยุ่งมีผัวชัวร์"
"บร้า"
"แต่มันดูดีขึ้นเยอะนะ"
"อืม กลัวก็แต่เพื่อนจะไปหลงเสน่ห์เพื่อนอ่ะสิ"
"ไม่มีใครน่าหลงเท่าฟ่าอีกแล้ววว"
"ให้มันจริงเหอะ" เราสองคนขับรถกลับคอนโดรถค่อนข้างติดเพราะมันค่ำแล้ว
"กว่าจะถึง หิวอีกแล้วอ่ะ"
"กินไปตั้งเยอะ"
"ไปกินไรในซอยมั้ย"
"ก็ดีนะ"
"เราสองคนเดินไปในซอยหาขนมกิน" ระหว่างทางที่เดินไปก็เจอกับ
"คุณครับๆแผลหายรึยังครับ"
"หายแล้วครับขอบคุณครับ"
"ให้ผมเลี้ยงข้าวคุณสองคนเป็นการขอโทษนะครับ"
"ไม่เป็นไรหรอกนายขอบใจหว่ะ" ไอ้เตอร์เริ่มชักสีหน้าใส่
"ขอบคุณนะครับฟ่าไม่เป็นไรมากเลยขอบใจในน้ำใจของนายนะครับแต่เราสองคนขอตัวดีกว่าครับ"
"ครับๆขอโทษอีกทีนะครับ"
"แม่งจะจีบชัวร์"
"เค้านิสัยดีออกมีน้ำใจด้วย"
"แล้วไมไม่ไปกินข้าวกะมันอ่ะ"
"อารมณ์เสียใส่ฟ่าอีกแล้วนะ"
"ขอโต็ดก็มันหวงอ่ะเข้าใจป่ะว่ามันหวงๆๆๆๆ"
"อืมรู้แล้วจะแหกปากทำไมเนี่ย" ผมรีบเดินหนีมันไปหาหนมกินโดยมีมันเดินตามมาเราสองคนซื้อไปกินบนห้อง
"เฮีย" ผมเรียกเฮ๊ยกับพี่เป้ที่ตอนนี้เดินมาด้วยกัน
"ว่าไงน้อง ไปไหนกันมาเนี่ย"
"หวัดดีครับพี่เป้" เราสองคนยกมือไหว้เฮียกะพี่เป้ พี่เป้ยกมือรับไหว้
"หาหนมกินมาอ่ะ เฮียอ่ะ"
"เพิ่งกลับจากทำงาน ที่ห้องมีไรกินมั้งว่ะหิวโคตร"
"ไม่มีอ่ะเดินไปกินข้างนอกมาเนี่ย"
"เออเฮียเอาของไปเก็บก่อนอยาปุงปุ้งหว่ะ"
"แล้วมาหาน้องมั้งนะทำยังกะอยู่ไกลกัน"
"ครับคุณน้องบังเกิดเกล้า" เฮียกับพี่เป้เดินเข้าไปในซอยผมเดินกลับคอนโด
"เฮียๆๆๆ" ผมตะโกนเรียกเฮีย
"ไรอีกหว่ะ"
"คิดถึงนะ"
"เออกวนตรีน" คิดถึงก็กวนตรีนไรหว่ะเฮียนี้
"ไปเหอะอยากอาบน้ำแล้วอ่ะ"
"อยากไรกันแน่"
"นะวันนี้ขอสองนะ"
"ให้สามเลย"
"โอเคๆๆๆๆ"
"ไอ้หน้าหื่น" เราสองคนเดินไปขึ้นลิฟท์ มันเอามือมาล้างละเมิดสิทธิผมในลิฟท์ครับ
"โรคจิตหว่ะ" ผมเดินหนี มันรีบเดินตามมา อารมณ์มันคงกระเจิงแล้วไม่งั้นผมโดนข่มขืนในลิฟท์แน่นอนเชียว ผมไขประตูห้องโดยมีมันยืนดันหลังอยู่ ถุงขนมถูกชิงไปวางบนโต๊ะแล้วมันก็ประกบริมฝีปากลงมาที่ปากผมทันทีโดยไม่ทันตั้งตัว
(http://www.danpranipparn.com/cpg/albums/userpics/10001/aaaaa16.jpg)
ค่ำนี้อย่าลืมไปเวียนเทียนนะครับเจอฟ่ากะเตอร์วัดไตรมิตรเน้อ
-
55
วัดไตรมิตร
ไมไม่เจออ่ะ
น่าจะเจอนะเนี่ยยยยยยยยย
ฟ่าไปกะเตอร์เหรอ
เราก้อดูแล้วนะ ไม่เห็นมีผู้ชาย สองคนเดนด้วยกันเรย
อิอิ
-
ไม่มีก้อเพราะว่า
เค้ายังไม่ได้ไปป
ซึ่มซือ เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
...คุณชายฟ่า เครื่องประทินโฉม โบ๊ะหน้ายิ่งกว่าสาวๆๆอีก...
...นี่เป็น BA มาก่อนหรือปล่าวเนี่ย...
...เตอร์หึง โหด หื่น ดีอะ..
...อยากเห็นลุ๊คใหม่ขอ..ยุ่งจัง.. :3123:
-
o13
-
:-[ :-[ :-[
ยุ่งจะได้ผัวหรอเนี่ยตอนแรกคิดว่าจะได้เมียซะอีก o22
-
ข้าวผัดน่ากิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนน หิว... :o12:
สามคนนั้นน่ากลัวมาก ดูรุกเร็วรุกหนัก น่าอยู่ห่างๆเป็นที่สุด
ยุ่งแอบน่ารักแฮะ อ่านไปอ่านมา น่ารักดี อิอิ
ว่าแต่ขั้นตอนแต่งหน้านี่ สุดยอด ฟ่าเขียนตาไงอ่ะ ต้องออกมาน่ารักแน่ๆเลย :impress2:
-
สิบห้าค่ำ เดือนสาม ตามกาลก่อน
เกิดธรรมสอน จากผู้มี พระภาคเจ้า
โอวาทะ- ปาติโมกข์ แด่โลกเรา
เมืองก่อนเก่า แจ้งไว้ชัด วัดเวฬุวัน
ก่อกำเนิด เกิดประวัติ อัศจรรย์
พระสงฆ์นั้น ท่านพร้อมใจ ไม่นัดหมาย
หนึ่งพันสอง ร้อยห้าสิบ มาเรียงราย
ท่านทรงได้ บวชให้สงฆ์ ด้วยองค์เอง
เหล่าพระสงฆ์ องค์เอก พระสัมมา
อภิญญา หกได้ล้วน อรหันต์
ได้เผยแผ่ แท้คำสอน ตามต่อกัน
ทำดีพลัน นั้นละชั่ว ทั่วทุกคน
พุทธองค์ทรงโปรดประโยชน์สุข
บรรเทาทุกข์ เสริมช่วย ด้วยธรรมสอน
ระลึกถึง ศาสดา พร้อมธรรมพร
ตื่นหรือนอน เร่งทำดี หนีอบาย
(http://www.numtan.com/story_2/picupreply/28-2-1057498757.jpg)
-
o13 o13 o13
เยี่ยมมากงะฟ่าแต่งได้ไงเนี่ยสุดยอด
อยากแต่งเก่งๆบ้างจัง จะได้มีวิชาติดตัว
-
จับแต่งตัวหาแฟนซะเลย
อิอิ
มาเปลี่ยนเราบ้างดิ่ 555
-
o13 o13 o13
เหอๆ ยังงี้เด๊วก้อยุ่งสมชื่อหรอก
มีคนเข้ามาจีบเยอะจนสับรางไม่ทัน
:z2: :z2: :z2:
-
เดี๋ยวได้มีเรื่องยุ่งๆตามมาแหงๆ
-
55
วัดไตรมิตร
ไมไม่เจออ่ะ
น่าจะเจอนะเนี่ยยยยยยยยย
ฟ่าไปกะเตอร์เหรอ
เราก้อดูแล้วนะ ไม่เห็นมีผู้ชาย สองคนเดนด้วยกันเรย
อิอิ
ก็ยังไม่ได้ไปจะเจอได้ไงอ่ะ
กิ้วๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่มีก้อเพราะว่า
เค้ายังไม่ได้ไปป
ซึ่มซือ เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
...คุณชายฟ่า เครื่องประทินโฉม โบ๊ะหน้ายิ่งกว่าสาวๆๆอีก...
...นี่เป็น BA มาก่อนหรือปล่าวเนี่ย...
...เตอร์หึง โหด หื่น ดีอะ..
...อยากเห็นลุ๊คใหม่ขอ..ยุ่งจัง.. :3123:
แค่แนะนำเฉยๆๆ
วันไปเรียนธรรมดาก็กันแดดแค่นั้นแหละ
แต่ถ้าวันไหนพิเศษก็นั้นอ่ะอย่างที่กล่าวมา เอิ๊กๆๆๆ
แต่อยากบอกว่าลงเบสสักนิดก่อนออกจากบ้านเพื่อความมั่นใจเถอะ
แล้วท่านจะมีใบหน้าที่ชวนมองขึ้นอีกเยอะเลยคร๊าฟฟฟ
ไม่ได้เป็นบีเออาศัยเรียนวิทยาศาสตร์เยอะแล้วก็ญาติเป็นหมอด้วยครับ
แล้วเราก็เล่นแร่แปรธาตุเก่ง จับครีมโน้นผสมนี้ สารนั้นผสมสารนี้ หน้าแหกมาก็เยอะแล้วครับ เอิ๊กๆๆๆ
อย่างบีบีครีมที่ตอนนี้ฮิตติดลมบน ลองมาแล้วทุกอันอ่ะ
เอามาทดสอบทดลองแล้ว ด้วยกรรมวิธีเฉพาะตัว เห็นปะความงามก็ทำให้เราสนุกสนานได้
อิอิ
วันหลังจะเอามาฝากอีก
ถ้ามีปัญหาไรถามได้นะครับ
ถ้ารู้น้องฟ่าจะตอบทันทีหรือไม่ก็ต้องทดลองก่อน
อิอิ o13
:pig4: :-[ :-[ :-[
ยุ่งจะได้ผัวหรอเนี่ยตอนแรกคิดว่าจะได้เมียซะอีก o22
แซวมันขำขำ
แต่ตอนนี้มีผัวไปแร้ววววววววววววววววววว
เอิกๆๆๆๆๆๆๆข้าวผัดน่ากิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนน หิว... :o12:
สามคนนั้นน่ากลัวมาก ดูรุกเร็วรุกหนัก น่าอยู่ห่างๆเป็นที่สุด
ยุ่งแอบน่ารักแฮะ อ่านไปอ่านมา น่ารักดี อิอิ
ว่าแต่ขั้นตอนแต่งหน้านี่ สุดยอด ฟ่าเขียนตาไงอ่ะ ต้องออกมาน่ารักแน่ๆเลย :impress2:
ไม่เลวทั้งสามคนนะ
แต่นรกก็ส่งมันมาทั้งหมดนั้นแหละ
ไม่ได้เขียนทุกวันนะนอกจากไปงานหรือเที่ยวหรือแอ๊บถ่ายรูปแนวๆๆ
ก็จะเอาอายไลน์เนอร์เขียนขอบตาบนให้เล็กที่สุดคือชิดขนตาด้านในถ้าไม่อยากให้ใครรู้ว่าสาว
อันนี้ใช้เขียนในชีวิตประจำวันค๊าฟฟฟฟฟ
แต่ถ้าจะแอ๊บแนวญี่ปุ่นก็เขียนขอบตาบนด้วยดินสอมันจะได้ความฟุ้งนิดๆๆ ใช้พู่กันหัวตัดแต้มอาชาโดว์
ปัดเบาๆที่ขนตาล่าง เน้นว่าเบาๆๆนะ อ้อแล้วไม่ต้องเขียนปลายงอนขึ้นนะไม่งั้น สาวแตกแน่เขียนแค่พอดีขอบตาครับ
คนที่เริ่มหัดเขียนให้เขียนเป็นเส้นประแล้วค่อยมาต่อติดเหมือนเราคัดไทยตอนอนุบาลอ่ะครับ
พอชำนาญแล้วค่อยลากปรื้ดๆๆๆๆๆ
(http://radio.mcot.net/met107/metUseFile/Image/img08.jpg)
o13 o13 o13
เยี่ยมมากงะฟ่าแต่งได้ไงเนี่ยสุดยอด
อยากแต่งเก่งๆบ้างจัง จะได้มีวิชาติดตัว
ต้องอ่านเยอะๆแต่งบ่อยๆๆ
เดี๋ยวก็เก่ง
ฟ่านี้ห่างหายไปนานมากแล้วมารื้อฟื้นอีกที่ก็ที่นี้แหละครับ
จับแต่งตัวหาแฟนซะเลย
อิอิ
มาเปลี่ยนเราบ้างดิ่ 555
ได้อยู่นะมีไรก็ถามได้
อิอิ
o13 o13 o13
เหอๆ ยังงี้เด๊วก้อยุ่งสมชื่อหรอก
มีคนเข้ามาจีบเยอะจนสับรางไม่ทัน
:z2: :z2: :z2:
เดี๋ยวได้มีเรื่องยุ่งๆตามมาแหงๆ
สองคนนี้นัดกันมายุ่งป่าวเนี่ย
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
เรื่องยุ่งๆๆไม่มีเลยมันจะมันได้ไงเจงป่าว
อิอิ
-
มาเชียร์ยุ่งดีก่า คู่ฟ่ากะเตอร์ ตอนนี้ยังไม่มีเรื่องร้าย
-
ตอนนี้พี่ยุ่งหาแฟนได้ยังอ่ะ
ถ้ายัง ผมยังว่างเน้อส์ :z2:
-
นุ้งฟ่าคนขยัน
นอกจากเก่งโคลงฉันท์กาพย์กลอนครบเครื่อง
ยังเป็นเจ้าแม่บิวตี้อีกด้วย o13 o13
-
โหวววววว
ตัวร้ายเยอะดีแฮะ
:jul3:
-
มาต่อไวจังเน้อ
:กอด1:
-
นุ้งฟ่า เก่งหลายอย่างจัง
ขนาด ยุ่ง ยังจับแปลงโฉม หา สารมีได้เลย o13
-
สวัสดีจ้า น้องฟ่า กับเตอร์
สองคนนี่ จะน่ารักกันไปถึงไหน
ชวนกันไปเวียนเทียนด้วย ..
สาธุ ด้วยคนนะจ๊ะ
ถึงไม่ได้ไปวัดเดียวกัน .. ก็ถือว่าทำบุญด้วยกันนะจ๊ะ ..
อีกอย่าง ว่าจะชมนานและ
เรื่อง แต่งโคงกลอน เนี่ยได้ใจเจ๊ จริงๆ
หายาก งะ ...
ขอยืมมาไว้บ้านซักคืน .. คนบางคนจะยอมมั๊ยเนี่ย 55 :bye2:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
คงไม่ได้อ่านนิยายน้องฟ่าสักระยะนึงนะ
ทำงานยุ่งมากๆ :o12: :o12: :o12:
แล้วจะแวะมาอ่านบ่อยๆ ๆ ๆนะ :3123: :3123:
ปล.ขอบคุณมากๆสำหรับกลอนนะคับน้องฟ่า เงินก็ชอบนะ บ้านก็ชอบ รถก็ชอบนะ ติดตรงคนสิบสามคนนี่แหละ คงหมดตัว
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
สามคนนั้นี่ :angry2: :angry2:
จะมาทำให้ยุ่งป่าวเนี่ย ๆๆ น้องฟ่าระวังไว้น๊า ๆๆๆ
ฟ่าแปลงโฉมเก่งจังอ่า o13 o13
-
ยุ่งจะงานเข้ามั้ย
อิอิ
-
ทำไม3คนนั้นนิสัยไม่ดีเลย
ทั้งๆที่น่าจะเดาได้ว่าเตอร์กะฟ่าน่ะเป็นแฟนกันก้อยังจะมายุ่งอีก
ขาดจิตสำนึกที่ดีมากเลยนะ
-
:call: เอาบุญมาฝากนุ้งฟ่า นุ้งเตอร์ และทุกคนนะค้าบ ไปนั่งสมาธิ ไหว้พระ เวียนเทียนมา แต่มะได้ไปวัดเดียวกะนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์น้า อดเจอเลย :เฮ้อ:
อืมมมมม นุ้งเตอ์นี่ ชอบอาบน้ำจริง ๆ เลย :o8:
-
เพิ่งไปวัดไตรมิตรต่อด้วยวัดมังกรฯ (เล่งเน้ยยี่) มาครับ...วันนี้ร้อนมากๆ แต่ก็ดีที่ได้ไหว้พระทำบุญบ้าง
ฟ่า...ถ้าไอ้สามตัวมันกวนมากๆ ส่งเฮียไปตื้บซักคนละทีสองทีเป็นไงครับ จะได้หายซ่า :z6:
ส่วนยุ่งนี่ไปๆ มาๆ ก็น่ารักดีนะ แถมได้ stylist ขั้นเทพอย่างฟ่าแปลงโฉมให้อีก ต้องน่ารักแน่ๆ เลย :-[ เสียดาย...มีแฟนไปซะแระ
-
ยุ่งมีผัว เอ้ย แฟนซะละ
เสียดาย :z2:
เตอร์หื่นได้จายยยยยยยยยยยย :z1:
ปล.เวียนเทียนไมไม่เจอฟ่ากะเตอร์ ไปเวียนที่วัดปทุมอ่ะ เอิ๊ก ๆ
-
มาอ่านต่อแล้วนะ
เจ้าแม่ เอ๊ยเจ้าพ่อบิวตี้ตัวจริง เอ๊ะ ยังไง
ไม่แน่ใจอ้ะว่านุ้งฟ่าเคยบอกไว้ปะ แต่ว่าเตอร์เรียนอยู่แถวศาลายาใช่มิเนี่ย
ถึงมากินเอ็มเคกันที่เซ็นปิ่น
วันไหนมากินอีกบอกนะ จะไปแอบส่อง วันนี้ก้อเพิ่งไปมา ไปเ็ซ็นปิ่น นะแต่ไม่ได้กินเอ็มเค
นุ้งฟ่าจ๋าขอรายงานตัวไว้ล่วงหน้า
พอดีมีงานด่วนเข้ามา
อาจหายไป 1-2 วันถ้าเคลียร์งานไม่เสร็จ
ใครผ่านไปผ่านมาฝากดูแลนุ้งฟ่าด้วยนะ :L2:
:กอด1:นุ้งฟ่าแน่นๆๆๆๆ จุ๊บุ จุ๊บุ :จุ๊บๆ:
-------------------------
คนข้างล่างเนี่ยว่างงงงงงง ช่ายม้าย เค้าฝากด้วยน้า แล้วแลดู เอ๊ยดูแลกันดีๆล่ะ
พี่ออมกลับมาแระ แต่ยังไม่เห็นมารายงานตัวเลย ได้ข่าวว่ากะลังเศร้า
ฝากน้องนิวดูแลพี่ออมด้วยอีกคนนะ
:กอด1: น้องนิวด้วย
เรียกชื่อตามเดิมเหอะนิวเอ๊ย เรียกแบบนี้แล้ว
อยาก
อยาก
อยาก
: 222222: : 222222: : 222222:
v
v
v
-
:monkeysad:
คิดถึงเจ๊กุ้งอะจะหายไปตั้ง2วันแหนะ
แล้วจะอยู่เฝ้าให้น๊า อิๆ
-
ตัดเงินเดือนพี่น้ำตาล10เปอร์เซ็นต์ :m16:
ตัดความรักของนุ้งฟ่าออก1เปอร์เซ็นต์ :m31:
ตัดจากอนาคตพี่สะใภ้0.5เปอร์เซ็นต์ :fire:
ทิ้งกันได้ไงตั้งสองวัน :angry2:
นุ้งฟ่าคิดถึงน๊า :m15:
-
:z13:
จิ้มนุ่งฟ่า
เด่วจะอยู่เฝ้าฟ่าแทนเจ๊กุ้งเองอิๆ 2 วันให้ชัวนะ
ไม่งั้นมีเคืองชิ
-
ยังอยู่นะ ยังไม่ได้ไป
นุ้งฟ่าที่รัก
ยอมให้ตัดเปอร์เซ็นต์เงินเืดือน
ยอมให้ตัดเปอร์เซ็นต์การเป็นพี่สะใภ้ (แต่ตัดน้อย 0.5 ยังมีโอกาสอีก 99.5 เปอร์เซ็นต์แน่ะ)
แต่นุ้งฟ่าอย่าตัดเปอร์เซ็นต์ความรักของนุ้งฟ่าไปจากพี่เลยนะ 0.000000000001เปอร์เซ็นต์ก้อไม่ยอม
ไม่เอาน้า :impress3:
แล้วน้องนิวจามาเคืองไรเนี่ย
จาพยายามเข้ามาไง แบบว่าแอบแวบอ้ะ แอบแวบ :monkeysad:
-
:laugh: :laugh:
ก็เคืองที่ดึกดื่นยันเช้ามะมีคนให้จิ้มอะสิ
:impress2: :impress2: :impress2:
-
อร้ายยยยยยยยยยยยยย :o8:
อารายกันเนี่ย
ตั้งหน้าตั้งตา ตั้งอกตั้งใจ จาจิ้มๆๆๆๆๆๆๆ กันอย่างเดียวเลยช่ายม้าย
-
ทำไรกันไม่หลับไม่นอน แวะมาบอกว่าไปนอนแระ :laugh:
:จุ๊บๆ: นิว นุ้งฟ่า
-
:o8: แหมมาจุ๊บกันได้
:กอด1:พี่หนึ่งก่อนนอนอิๆ
-
^
^
^
^
^
^
^
^จิ้มเพ่นิว จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆจึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดอกบัวงาม ล้ำค่า หามาไว้
ธูปเทียนใช้ ตามมา พาพร้อมสรรพ
ตั้งจิตใจ จุดธูปเทียน ยิบระยับ
ย่างขยับ สามรอบ พัทธสีมา
รอบที่หนึ่ง เวียนท่อง อิติปิโส
สวาขาโต รอบสอง ต้องตั้งจิต
สุปฏิปัณ นั้นรอบสาม ตามใจคิด
ละความผิด ทำสิ่งชอบ ประกอบธรรม
ศิริมงคล ดลบันดาน สำราญเลิศ
กุศลเกิด กำเนิดก่อ ต่อศาสนา
เวียนเทียนให้ สมาธิ ผลิยอดมา
ดั่งโอวา ทะสอนทำ คำพุทธองค์
เวียนประทีป ธูปหอม พร้อมบุปผา
กุศลมา บุญสนอง ต้องประสงค์
กุศลบุญ แผ่ให้ ดังจำนงค์
น้อมหัวลง พนมไหว้ ให้โมทนา.................
บุญกุศลในการเวียนเทียน ที่วัดไตรมิตร เนื่องในวันมาฆบูชา ครั้งนี้
ขอแผ่กุศลบุญ ให้พี่น้อง ณ ที่นี้ทุกคน
ขอบารมีองค์หลวงพ่อพระทองคำ
จะอำนวยอวยพรให้ทุกคนเจริญด้วยจตุรพิธพรชัยด้วยเทอญ............สาธุ
จตุรพิธพรชัย
อายุ ยืนหมื่นปีเป็นที่ตั้ง
วรรณะ ดั่งเลขาเทพพาฝัน
สุขะ ทิพย์อิ่มจิตนิจนิรันดร์
พละ มั่นแกร่งเข้มเต็มสมบูรณ์
อายุ มั่นขวัญชื่นวันคืนแจ่ม
วรรณะ แอร่มเพริศพราวราวจันทร์สูรย์
สุขะ เพิ่มเติมวัยไร้อาดูร
พละ พูนสิริสวัสดิ์พิพัฒน์พล
อายุ ทอดยาวไกลใจเป็นหนุ่ม
วรรณะ นุ่มนวลใสในกุศล
สุขะ เกิดเทิดบุญคุณมงคล
พละ ยลเยี่ยงกรายชายฉกรรจ์
อายุ ยาวราวปั้นสวรรค์ทิพย์
วรรณะ พริบพราวสวยรวยศรีสรรพ์
สุขะ ยิ่งสุขอื่นเป็นหมื่นพัน
พละ ทันนิพพานสราญเทอญ
-
จิ้มนุ้งฟ่า ตามมาบอกว่า เอาบุญมาฝาก
ไปทำบุญมา 3 วัน เลยไม่ได้เข้ามาทักทาย
ฝากบุญแล้ว ก็รีบออกไปทำงานละ คืนนี่ค่อยเข้ามานะ
รักนายทั้งสอง :กอด1: นุ้งฟ่ากะนายเตอร์
-
สาธุ
ขออนุโมทนาบุญด้วยจ้า
ขอผลบุญนี้ส่งให้อัลฟ่า คอปเตอร์และครอบครัว และเพื่อนๆทุกคน พบแต่สิ่งดีงาม
ผ่านอุปสรรคในชีวิตทุกด้านไปได้อย่างดีนะจ๊ะ :กอด1:
เป็นร้อยกรองที่ไพเราะและความหมายดีมากๆ
นุ้งฟ่ามีพรสวรรค์ด้านนี้จริงๆ เยี่ยมมากจ้ะ :L2:
-
จิ้มนุ้งฟ่า ตามมาบอกว่า เอาบุญมาฝาก
ไปทำบุญมา 3 วัน เลยไม่ได้เข้ามาทักทาย
ฝากบุญแล้ว ก็รีบออกไปทำงานละ คืนนี่ค่อยเข้ามานะ
รักนายทั้งสอง :กอด1: นุ้งฟ่ากะนายเตอร์
อนุโมทนา สาธุ :call:สาธุ
ขออนุโมทนาบุญด้วยจ้า
ขอผลบุญนี้ส่งให้อัลฟ่า คอปเตอร์และครอบครัว และเพื่อนๆทุกคน พบแต่สิ่งดีงาม
ผ่านอุปสรรคในชีวิตทุกด้านไปได้อย่างดีนะจ๊ะ :กอด1:
เป็นร้อยกรองที่ไพเราะและความหมายดีมากๆ
นุ้งฟ่ามีพรสวรรค์ด้านนี้จริงๆ เยี่ยมมากจ้ะ :L2:
อย่าลืมหม่ำข้าวเช้าน๊าพี่น้ำตาล
หรือพี่กุ้งหวานดี
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
อัลฟ่่าตื่นแต่เช้าเลยนะเนี่ย
ขยันจริงๆ
มีเรียนรึเปล่่าจ๊ะวันนี้
กุ้งหวาน อืมมมม กุ้ง + น้ำตาล เข้าท่าวุ้ย o15
ว่าแต่เช้านี้นุ้งฟ่าทำอาไรหม่ำเอ่ย
-
(http://i72.photobucket.com/albums/i181/pksk/Food/DSC_5353.jpg)ข้าวต้มกุ้ง
(http://www.thainetidol.com/webboard/uploads/monthly_10_2008/post-2-1224530090.jpg)ต้มเลือดหมูใบตำลึงเห็ดหอม
(http://i81.photobucket.com/albums/j202/alittlestars/Bild007-2.jpg)ข้าวเหนียวหมูปิ้ง
(http://farm1.static.flickr.com/200/519550576_87f5c40220_o.jpg)ข้าวมันไก่
แล้วก็ตบท้ายด้วย
(http://img146.imageshack.us/img146/4448/pic0919bf0.jpg)น้ำเต้าหู้ปลาท่องโก๋
มาทานด้วยกันนะครับบบบบบบบบบบบบบบบ
-
น่าหม่ำจังเลยนุ้งฟ่า หลายอย่างเชียวนะ
แต่ขอถ้วยแรกถ้วยเดียวก้ออิ่มแล้ว
อิอิแวบไปหม่ำคอนเฟล็กซ์ใส่นมถั่วเหลืองมา
ละก้อทำไข่ลวกด้วย อร่อยมากมาย
ลืมไป มีกล้วยหอมกะน้ำส้มคั้นด้วย
บำรุงตั้งแ่ต่เช้าๆ :laugh3:
-
เอ
บำรุงขนาดนี้
ไม่เสียพลังงานมาจากไหนน๊า
น่าสงสัยน่าสงสัย
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
เง้่ออออออออ
เค้าบำรุงเตรียมลุยงานย่ะ :o
ไม่มีเรื่องอื่นให้เปลืองพลังงาน :try2:
ช่วงนี้คิดเรื่องอื่นไม่ออก งานสุม o19
-
โห...มาเป็นเซต ท้องร้องครืน~~~~~~~
ขออนุโมทนาบุญ :call:
ขอให้ฟ่าและเตอร์ได้พบเจอแต่สิ่งดีๆ เจริญก้าวหน้า
ประสบแต่ความสุข สมหวัง สมปราถนาอย่างที่ตั้งใจไว้ทุกประการ
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มแล้วก็สาธุ
:call: :call:
-
จิ้มฟ่า :z13:
ตอนต่อไป ด่วนค่ะฟ่า รออยู่น้า อิอิ :call:
กอดฟ่า หมั่นเขี้ยวที่น่ารัก :man1: :man1: +1
-
(http://meetjoeblog.net/wp-content/uploads/2008/05/defendius277c663ett5.jpg)
"ถอดรองเท้าก่อน" ผมบอกมันในขณะที่มันไม่ยอมละริมฝีปากออกจากปากผม
ผมใช้ความสามารถส่วนตัวถอดรองเท้าออกด้วยสองเท้านั้นแหละ เสื้อกั๊กถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว
กางเกงเดฟที่ค่อนข้างถอดยากวันนี้ถูกดึงออกอย่างง่ายดายด้วยความเร้าร้อน
กางเกงนักศึกษาถูกปลดออกเสื้อเชิ้ตนักศึกษาสีขาวกับกางเกงในสีขาวช่างเป็นอะไรที่เซ็กซี่สุดๆๆ
ผมเหลือเสื้อยืดแขนยาวสีดำกับกางเกงในสีขาว ผมถูกมันดันเข้าไปติดประตูห้องนอน
มันไม่พักให้ผมหายใจเลย บดขยี้ริมฝีปากไม่หยุดหย่อน
ผมเอื้อมมือไปบิดลูกบิดประตูห้องนอนมันดันผมเข้าไปนอนลงบนเตียง
แล้วถอดเสื้อนักศึกษาตัวเองออกแล้วก้มลงประกบปากทันที
หนอนน้อยที่ตอนนี้เต็มกุงเกงจนเริ่มจะทะลัก ที่ตอนนี้เสียดสีอยู่ที่ต้นขาของผม
เสื้อยืดแขนยาวสีดำตอนนี้กำลังจะหมดความสำคัญถูกดึงออกอย่าช้าๆๆพร้อมเผยให้เห็นเนื้อขาวๆ
:o8:
:-[
:impress2:
:pighaun:
:haun4:
:z1:
:3125:
:m16:
:m31:
:fire:
:angry2:
:serius2:
:sad4:
:pigha2:
:laugh:
:m20:
:jul3:
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
"ปังๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงทุบประตูดังขึ้น ทุกอย่างหยุดชะงักเราสองคนมองหน้ากัน
"ปังๆๆๆๆๆทำไรอยู่ว่ะ" และแล้วสงครามก็ต้องจบลงทั้งที่ไม่อยากให้จบ สีหน้าเซ็งสุดๆๆของแฟนผมมาเยือน เราสองคนใส่เสื้อผ้า ผมไปหยิบขาสั้นมาใส่ไอ้เตอร์ก็ไปเอาเสื้อยืดขาสั้นามาใส่แล้วไปเดินเก็บเสื้อผ้าที่เราเหวี่ยงเอาไว้ด้วยอารมร์หงุดหงิดปนเร่งรีบเพราะคนที่มาเคาะประตูคือเฮีย
"จะพังประตูรึไงเนี่ย"
"ทำไรกันหว่ะช้าโคตร"
"เฮีย ซื้อบะหมี่มาฝาก"
"ขอบคุณครับ"
"แกะให้เฮียด้วยเฮียหิวฉิบ"
"หาแฟนสักทีดิจะได้มีคนหาอะไรรอไว้"
"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวไม่ได้พักกลับมาจากทำงานต้องมาสแคลชกันอีกเหมือนที่น้องสองคนทำเมื่อกี้ไง" พูดเหมือนตาเห็นนะ
"ทำไร พูดอะไรมั่วเสียหายนะเนี่ย"
"แหม๋ๆๆๆๆถุงขนมยังวางอยู่ตรงนั้นเลยอะไรจะรีบร้อนขนาดนั้น"
"ถอดรองเท้ามันลืมไงเผลอวางตรงนั้นอะ"
"แล้วจะชวนเฮียมาอยู่ด้วย ไอ้เตอร์มันไม่ลงแดงพอดีหรอว่ะ" เฮียหัวเราใหญ่ไอ้เตอร์ก็ได้แต่อาย
"กินๆๆเข้าไปพูดมากชะมัด"
"เออ เอาเครื่องปรุงมาด้วยดิ น้ำเนิ้มอะไรเนี่ยเตรียมให้เฮียเหมือนที่เตียมให้ผัวมั้งดิหว่ะ"
"เฮียพูดจาไม่เพราะอีกแระนะ"
"สามีก็ได้"
"แฟนก็พอ"
"เตอร์มากินบะหมี่น้องด้วยมากินพร้อมกัน"
"ครับ"
"อารมณ์ค้างกันอ่ะสิเฮียขอโทษนะเว้ยไม่นึกว่าพวกแกจะขนาดนี้อ่ะอย่างว่านะยังวัยรุ่นทั้งคู่วันละสามรอบหลังอาหารก็ยังธรรมดา"
"ตายห่าพอดีเฮีย สามรอบอ่ะ"
"เออแล้วเอ็งสองคนนี้ใครเป็นผัวว่ะ"
"เอาอีกและเฮียกินๆๆไปเหอะ พูดมาก"
"น้องมีหลานให้เฮียไวไวนะเว้ย"
"ไร้สาระหน่ะเฮีย" ไอ้เตอร์นั่งขำอยู่มันไม่อายบ้างรึไงหว่ะ
พวกเราอิ่มจากบะหมี่ก็มานั่งคุยกันเรื่องก่อนๆตามประสาพี่น้องแต่ตอนนี้มีเพิ่มมาอีกคน ทั้งสองคนเหมือนจะเข้ากันได้ดีเพราะชอบดนตรีทั้งคู่ มันเป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากเลยนะที่คนที่เรารักทั้งสองคนปรองดองกันได้ดีแต่มันต้องคนละสถานะนะ ไม่ใช่แฟนสองคนเข้ากันได้ดีอันนี้ไม่ขอออกความคิดเห็น อิอิ
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์เฮียอ่ะ
"โหล เออๆๆเดี๋ยวกรูไป" เฮียรับโทรศัพท์แล้วพูดสั้นๆๆ
"ไปไหนเฮีย"
"ไอ้เป้อ่ะไม่รู้จะให้ช่วยไร เดี๋ยวไปหามันก่อนแล้วถ้าเฮียจะมาหาน้องเฮียจะโทรมาบอกก่อนนะน้องจะได้ไปต้องหยุดชะงัก"
"รีบไปเลยไป ก่อนที่น้องจะทรพี"
"เออมีไรก็โทรไปนะ แบบว่าผัวไปหาเมียน้อยอ่ะ"
"จ้ะ ชิส์" เฮ๊ยเดินออกไปจากห้องแล้ว เราสองคนก็ขำในตัวเฮีย เฮียอารมณ์ดีได้ตลอดเวลา
"เริ่มใหม่ม๊ะ"
"ไอ้บร้านี้ ไม่เอาจะไปอาบน้ำแล้ว"
"นะ"
"ไม่"
"ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ" เฮ๊ยโผล่หน้าเข้ามาเพราะประตูไม่ได้ล็อค
"เริ่มใหม่ได้นะ ไม่ผิด" แล้วเฮียก็ไป
"อ้ายเฮียนิ" 55555+
(http://pics.storythai.com/user/chocolate_almond/images/storythai-dot-com-2636918.jpg)
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มฟ่า
-
อ่ะ
อ่านฟรีมาเยอะและ
เลย ช่วยเม้น
:pig4:
-
อ๋าย เฮียนี่ ช่างไม่รู้จักเวล่ำเวลาเลย :beat: คนเค้ากำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม :oo1:
แต่เฮีย ก็ยังได้ใจเหมือนเดิมน้า :man1:
-
555
คาดว่าก็ยังไม่ได้ทำไรเลยอ่ะดิ่ อิอิ
-
ขาดตอน เฮียนะเฮียมาขัดจังหวะ ไม่งั้นนุ้งฟ่า คงได้ :pighaun: แน่ ๆ
มารอนายเตอร์ จัดกิจกรรมเข้าจังหวะต่อดีกว่า อย่าช้านะครับ นุ้งฟ่า
+1 ให้ด้วยนะ ตะเอง
-
เฮียมาแบบได้ใจจิงๆ o13
-
เฮียนี่น่ารักเนอะ แต่ขัดจังหวะ
แบบนี้ไม่ดีนะเฮีย
-
:serius2: เฮียอ่ะ...ฟ่ากะเตอร์กะลังจะ :oo1: เข้าด้ายเข้าเข็มกันพอดี
แต่ไม่เป็นไรเนอะ...ให้อภัยเฮียที่น่ารักแบบนี้ได้เสมอ :-[
+1 ให้แล้วนะฟ่า...ว่าแต่ฟ่ากินข้าวเช้าเยอะขนาดนี้ประจำเลยเหรอ
-
เฮียเข้ามาได้จังหวะพอดี :m20:
ดีนะไม่มาช้ากว่านั้นถ้ามาช้ากว่านั้นนะ :haun4:
ท่าจะลุกไปเปิดประตูยากละ :z1:
-
ไม่ได้ตามอ่านเรื่องของฟ่าแค่อาทิตย์กว่าๆ มาอ่านอีกที ตาลายเลย ขยันอัพ ดีจริงๆ
ชีวิตคู่บางครั้งมันก็ต้องมีขรุขระ คงไม่ได้ราบเรียบเสมอ ดีใจด้วยที่ผ่านตรงนั้นมาได้
ประสบการณ์คงสอนอะไรได้เยอะ แต่แหมชอบนิสัยเฮียฟ่าจังเลย วันหลังเอาเรื่องเฮียมาเล่าให้ฟังอีกนะจ๊ะ
...................... :L2:..........................
-
:m20: :m20: :m20:
อ่านแล้วขำอะฟ่า ไมเฮียเล่นงี้หมดอารมณ์เลยดิเนี่ย
แล้วจะรออ่านตอนต่อ โฮะๆชอบเฮียมากๆอะคนไรน่ารักได้ใจ :impress2: :impress2:
-
:laugh:
เฮียพูดถูกใจมาก
มีแฟนแล้วเหนื่อย เพราะต้องกลับมาสแครชกัน
:jul3:
-
:m20: :jul3: :m20:
แหมเฮียก้อมาขัดความสุขน้องๆจริงเลย
ฟ่าทีหลังถ้าเฮียมาเคาะอีก จัด3Pเลย
จะได้ไม่ขัดจังหวะ
:z2: :z2: :z2:
-
:jul3: :m20: :laugh: :pigha2: :jul3: :m20: :laugh: :pigha2:
:oo1: :oo1:
:o8: :-[
-
:serius2: เฮียอ่ะ...ฟ่ากะเตอร์กะลังจะ :oo1: เข้าด้ายเข้าเข็มกันพอดี
แต่ไม่เป็นไรเนอะ...ให้อภัยเฮียที่น่ารักแบบนี้ได้เสมอ :-[
+1 ให้แล้วนะฟ่า...ว่าแต่ฟ่ากินข้าวเช้าเยอะขนาดนี้ประจำเลยเหรอ
ช่ายแย้วมื้อเช้าเราสองคนอัดเต็มที่ครับ
ก็ข้าวต้มกะหมูปิ้งจะเป็นของฟ่าส่วนข้าวมันไก่กะต้มเลือดหมูจะเป็นของเตอร์
ปาท่องโก๋มีวางไว้เพราะบางทีเฮียก็มาแวะกินโกโก้ตอนเช้าอ่ะ
ตอนนี้ไอ้เตอร์ก็เริ่มหน้าบานแล้วนุ้งฟ่าขุนให้มันอ้วนเอาไว้ตรุษจีนหน้าค่อยเชือด
555555555
-
:m20:
กร๊ากขอให้เตอร์อ้วนจริงๆเถอะ
แหมออกจะบริหารกายกันบ่อยซะขนาดนั้นนี่ อิๆ
-
พี่ออมไปไหนอ่ะ
นุ้งฟ่าคิดถึงจะแย่แร้วววววววววววว :m15:
-
:m15: :m15: :m15:
น่านสินะวันนี้ พี่ออม กะเจ๊กุุ้งมะอยู่เหงาๆงะ
-
หนีเที่ยวแน่เลย
งอลแระ
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ครายงอลเราเหรอ
กลับมาแล้วจ้าสุดหล่อ
คิดถึงนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์ใจจะขาด
คิดถึงน้ำตาลกะนิวด้วย :o8:
ต่อไปจะไม่หายไปไหนนานๆแล้ว เพราะมันทรมาน เอิ๊กกกกก
ตอนล่าสุดของนุ้งฟ่าเนี่ย :haun4: เปิดเรื่องได้เร่าร้อนมาก :z1:
แต่.... เฮียสุดหล่อของนุ้งฟ่าไมทำงี้อะ
เดี๋ยว :z13:ซะเลยเนี่ย ขัดจังหวะน้องดีนัก
มื้อเช้าวันนี้ไม่มีอะไรทาน นุ้งฟ่าจ๋า ขอมื้อเช้าที่นึงได้มั้ยคะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:แน่นๆให้หายคิดถึง
(น้ำตาลลลลล กลับมาเร็วๆน๊า ขอให้งานเสร็จไวๆนะจ๊ะ)
-
ได้แร้วอาหารเช้าตามที่ขอมา
นุ้งฟ่าจัดให้
อิอิ
(http://www.med.cmu.ac.th/hospital/opd/health/morfood1.jpg)
-
โห......อาหารเช้านุ้งฟ่าน่ากิน
ระวังอ้วนนา
หรือต้องใช้พลังงานมากจ๊ะ :z2:
นุ้งฟ่าไปโดปอะไรมาอยู่โต้รุ่งทุกคืนเลยเหรอ
-
:a5: เอิ่มมมม เฮียค้า มาผิดเวลาไปอ๊ะป่าวเนี่ยะ โฮะ โฮะ
อาหารการกินของนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์ อุดมสมบูรณ์มาก เห็นแล้วหิวววววววววว
-
:z3:
เฮียอ่าส์ ทำคนอื่นเค้าค้าง
ระวังกรรมจะตามสนองเฮีย
แล้วจะรู้สึก :laugh:
-
ชีวิตของเราสองคนก็ดำเนินมาปรกติอ่ะครับเรื่อยๆๆผ่านมาสองอาทิตย์ การเรียนเตอร์เริ่มเข้าที่เข้าทาง มหาลัยผมก็เปิดแล้ว เทอมนี้เรียนเยอะมากค่อนข้างหนักเอาการ แต่เวลาที่จะเติมรักให้กันมันก็เท่าเดิมนะอาจจะมากขึ้นด้วยซ้ำ 5555+
"รู้ป่าววันนี้วันอะไร" เสียงจากอีกฝ่ายที่โทรศัพท์มาในขณะที่เรียนอยู่
"เห้ย..เรียนอยู่นี้เสียงอาจารย์สอนโทรมาทำไม วางไปเลย"
"ง้นเดี๋ยวโทรไปใหม่นะเรียนก่อน"
"เออ" อะไรของมันนิ แล้ววันนี้มันวันไรว่ะ วันพุธ วันพุธทำไมอ่ะ มีไรว่ะ มีคอนเสริตหรือห้างไหนเซลล์ ผมยังคงคิดอยู่เรื่องนี้ว่าวันนี้วันไร นึกไม่ออกไม่คิดแระปวดหัว กลับบ้านดีกว่าเดี๋ยวแวะซื้อหนังสือซะหน่อยดีกว่าแล้วผมก็เดินเล่นไปเรื่อยจนถึงร้านหนังสือ
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"เลิกเรียนแล้วหรอ"
"อืม..รู้ยังวันนี้วันไร"
"วันพุธไง"
"อันนั้นอ่ะรู้แล้ว แล้วมันสำคัญยังไงอ่ะ"
"ไม่รู้นี้"
"โห งอลแระนะ"
"เอ้าก็ฟ่าไม่รู้นี้ แค่นี้นะฟ่าจะเลือกหนังสือ จะกินไรป่าวเดี๋ยวซื้อใปให้แล้วนี้จะถึงบ้านยังอ่ะ"
"ใกล้แล้ว"
"อืมขับรถดีดีนะ" ผมวางสายก็อดคิดไม่ได้ว่าวันนี้มันวันอะไรกันนะทำไมมันถึงให้ความสำคัญจัง วันเกิดมันก็ไม่ใช่นี้นา
ผมเดินมาถึงร้านหนังสือก็เดินหาโน้นนี้อ่าน ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้เข้าร้านหนังสือ
อาจจะเป็นความใฝ่ฝันอีกอย่างก็ว่าได้ที่ผมอยากมีร้านขายหนังสือหรือร้านเช่าการ์ตูน มันเป็นอีกหนึ่งสุขที่ผมอยากทำและฝันไว้ ผมเดินดูหนังสือทำขนมแล้วนี้ก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ผมอยากทำ อยากมีร้านขายขนมกับชานม เอิ๊กๆๆๆๆ
แล้วก็เป็นอินเตอร์เนตคาเฟ่ ให้เด็กๆมานั่งติวหนังสือนั่งทำการบ้านกัน ทำไงได้ก็ผมรักเด็กนี้นา อิอิ
เดินไปเดินมาไปสะดุดกับหนังสือเล่มหนึ่งสอนทำสอนเพ้นท์เสื้อยืด ซิลสกรีน
เอามาดูดีกว่าเพราะเห็นเฮียชอบนั่งเพ้นท์นั่งทำเสื้อซื้อเล่มนี้ไปฝากเฮียแล้วกันเผื่อมันจะมีเทคนิคอะไรดีดีให้เฮียไว้ใช้
แล้วก็ไปเดินหาหนังสือเกี่ยวกับดนตรีสักเล่มฝากคนทีบ้านแล้วก็หยิบหนังสือทำขนม อีกสักสองเล่ม 555+++
เคยป่ะครับ ที่รู้สึกอิ่ม รู้สึกอยากอยู่เฉยๆนั่งปล่อยอารมณ์ไปเรื่อยๆๆให้สมองว่างๆโดยไม่ต้องคิดอะไร
วันนี้ผมเป็นแบบนั้นเพราะอะไรก็ไม่รู้ จะว่าเศร้าก็ไม่ใช่ เหงาก็ไม่ใช่เสียใจหรือดีใจก็บอกไม่ถูก อารมณ์มันนิ่งๆๆลอยๆๆ เฉื่อยชาแปลกๆๆๆ แต่เดินไปเดินมาได้หนังสือเกี่ยวกับ สุขภาพมาอีกเล่มซะงั้น
หลายเล่มแล้วนะเนี่ยเรา พอก่อนดีกว่าแค่นี้จะมีเวลาอ่านป่าวเนี่ย และก็เป็นธรรมเนียมทุกครั้งที่ผมจะต้องไปนั่งมุมเดิม
มุมที่ผมเคยนั่งมองไปไกลๆๆมุมหนังสือการ์ตูน ใครที่เหงาที่เศร้าใจอยากปล่อยอารมณ์ให้ลอยไปเรื่อยๆๆ
มานั่งมองตึกออลซีซั่นตรงนี้สิครับ มันจะทำให้คุณดีขึ้นเชื่อผมสิ ผมเอาหนังสือวางข้าง
แล้วนั่งสบายอารมณ์ ชิลๆ ไปเรื่อยๆๆการได้มองออกไปไกลๆในเมืองหลวงมันเหมือนเราได้หนีความวุ่นวาย
มันคลายความตรึงเครียดจากสภาวะรอบข้างได้นะครับ ผมนั่งเล่นสัก15นาทีก็จะไปซื้อของกินข้างล่างไปฝากไอ้ตัวดี
แล้วกลับดีกว่าคิดถึงมันจะแย่แล้วแต่ขออีกห้านาทีนะ
"ลุงๆๆๆนั่งด้วยคนนะ"
ใครบังอาจมาเรียกฉันลุงกำลังอารมณ์ดีแท้ๆเดี๋ยวพ่อเตะกระจาย แต่เสียงคุ้นๆแหะ แล้วต้นเสียงอยู่ไหนเนี่ย
ผมมองหารอบๆก็ไม่มีหรือผมหูแว่วนะ แต่ได้ยินจริงๆๆนะ แต่ตรงนี้มีผมคนเดียวนะแล้วใครจะมาขอนั่งอ่ะหูฝาดมั้ง
"พี่ๆๆๆพี่อ่านการ์ตูนป่าว สองเล่มนี้ถ้าเป็นพี่พี่เอาเล่มไหนอ่ะ" เห้ยไอ้เตอร์
มันนั่งลงมาข้างๆผม
แล้วผมก็นึกออกแล้วว่าวันนี้วันอะไร วันที่เราสองคนเจอกันไง แล้วน้ำตามมันก็ซึมออกมา
มันจะได้ด้วยผมเองยังจำไม่ได้เลยแล้วมันทำให้ผมจำได้เหมือนวันที่มันเจอผมวันแรก เราได้รู้จักกันวันนี้
อยากจะเข้าไปโน้มคอมาหอมจริงๆๆเร้ยแต่ก็อ๊ายอายอ่ะกลัวใครมาเห็นเข้า แต่เอาก็เอาหว่ะให้รางวัลซะหน่อย
ผมหันซ้านหันขวามมองว่าไม่มีคนอยู่แถวนี้จุฟไปที่แก้มมันเบาๆ อายจังอายที่สุดเท่าที่เคยทำมาอายโคตร
"ขอบคุณนะที่เตอร์ยังจำได้"
"ทุกสิ่งที่เป็นฟ่ามันก็คือเตอร์"
"แต่ฟ่าลืมเตอร์ไม่โกรธใช่มั้ย"
"ไม่เลย แค่ทุกวันที่ฟ่าทำให้เตอร์มันก็เป็นวันสำคัญที่เตอร์มีความสุขมากๆ ปีหนึ่งแล้วนะที่เรารักกัน"
"ฟ่ามีความสุขทุกวันเลยนะ ถึงมันจะมีปัญหาบ้างก็ตาม แต่ฟ่าก็ไม่เคยเสียใจที่เลือกเตอร์แล้วรักเตอร์มากขนาดนี้"
"ขอบคุณฟ่านะที่ทำให้เตอร์ทุกอย่าง ทำให้รู้ว่าความรักเป็นอย่างไรขอบคุณที่ให้เตอร์ได้พิสูจน์ความรัก"
"อืม ฟ่ารักเตอร์นะ"
"ครับที่รักของเตอร์"
ผมมีความสุขจัง เมื่อก่อนผมเศร้าจะมานั่งคนเดียวตรงนี้ แต่วันนี้มุมนี้กลับเป็นมุมแห่งความสุขแล้วผมก็มีคนอยู่ข้างๆด้วย
มันน่าอิจฉาชิม๊ะ ทำรักของคุณให้น่าอิจฉาแบบนี้สิครับ
อย่าท้อแท้ ท้อถอย น้อยแรงรัก
อุปสรรค ขัดขวาง อย่างน้อยใหญ่
จงเข้มแข็ง แล้วหมั่นเติม เพิ่มแรงใจ
รักกันไว้ ใครทำลาย ก็พ่ายลง
รักของเรา จะเก่าใหม่ ใจเป็นเอก
รักใหญ่เล็ก เด็กหรือโต โก้หรือเก๋
อยู่ที่เรา สองคน เลือกทำเล
สร้างรักเล่ห์ หรือรักแท้ แค่สองเรา
อย่ายึดติด สิ่งเก่าเก่า ที่เราผ่าน
เอาวันวาน มาแก้ไข ในวันนี้
ลืมเรื่องร้าย เริ่มเรื่องรัก ใหม่สักที
แล้ววันนี้ ทำรักให้ ใจเราจอง
อย่าลืมคำ โปรดจำไว้ ขึ้นใจเถิด
รักเลอเลิศ จะเกิดได้ ใจทั้งสอง
ช่วยกันรัก ช่วยประคับ ช่วยประคอง
อย่าลืมลอง ทำทุกวัน ให้มันดี
"กลับรังรักเรากันดีกว่า" มันชวนผมกลับบ้าน
(http://webboard.mahamodo.com/webboard_others/wb/friend_fan/images_upload_answer/Qid_019551_ans064539_25500703_1808.jpg)
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า 5555
:mc4: จุดฉลองให้นุ้งฟ่ากับนุ้งเตอร์ค้าบ :กอด1:
:L1: หมั่นเติมความรัก ความเอาใจใส่ให้กันและกันบ่อยจริง ๆ แถวนี้มดเต็มไปหมดแย้ววววว :man1:
-
วันนี้ได้จิ้ม ^^ นุ้งฟ่าอีกแล้ว น้องเตอร์คงไม่ว่านะครับ เพราะไม่ได้จิ้มจริง ๆ :z2:
รอตอนหวาน ๆ ในห้องดีกว่า :กอด1:
ปล.ไม่ทันแล้ว อดจิ้มเลย
-
:o8:
กลับรังรักไปทำไรกันเหรอ
เอานมป้อนลูก? :m28:
-
Happy Anniversary :L1:
-
:mc4:
เย้ ๆ ดีใจด้วยนะฟ่า ครบ 1 ปีแล้ววววว
เดี๋ยวไปนั่งมั่ง เผื่อเดะๆกุงเกงน้ำเงินมาทักแบบนี้มั่ง
:laugh:
-
บอก ด้าย แค่ ร้ากกก มากมาย รักเธอมากมาย
มีความสุขแบบนี้ตลอดปีและตลอดไปนะครับ
ปล. อาหารที่อก. เป็นไงมั่งครับ ได้ทานผัดฉ่ารึเปล่า
-
นุ้งฟ่ากับคอปเตอร์
ขอให้รักกันมากๆนะคะ
เข้าใจกันและรักกันมากๆขึ้นตามวันเวลาที่ผ่านไป :L1:
-
ขอให้ฟ่ากะเตอร์ได้ฉลองวันครบรอบแบบนี้ด้วยกันไปจนแก่จนเฒ่าเลยนะจ๊ะ
-
มาให้กำลังใจคนขยัน
-
อ๊ากกกกกกกกกก :-[ อ่านแล้ว ไม่รู้ซิ แต่มันดูโรแมนติกมากกก
ทั้งๆที่ไม่มีดอกไม้ ไม่มีเทียน แต่ให้ความรู้สึกหวานๆ
ทุกอย่างมันดูลงตัวที่ฟ่ามา แล้วเตอร์ก็มา เหตุการณ์มันเหมือนย้อนคืน อ่านแล้วแอบกรี๊ด :impress2:
รักกันตลอดไปน้า........................Happy Happy :L2:
-
รักกันไปนานๆ นะ
-
:L2:...1 ปีกับการ..มีอีกคนอยู่เคียงข้าง...
...1 ปีกับการ..ถักทอความรัก...
...1 ปีกับการ..สร้างครอบครัว...
...สิ่งที่ผิดพลาดคือ..บทเรียน...
...ขอให้มีความสุขกับ..คนที่เลือกสรร...แล้ว.. :L2:
-
ขอบคุณครับบบบบบ
จะครบสองปีอีกไม่กี่เดือนนี้แย้วววว
เดี๋ยวมาฉลองกันอีกทีน๊า
หุหุ
ขอให้คำอวพรย้อนคืนกลับร้อยเท่าพันทวี
นะคร๊าบบบบบบบบบ :3123:
-
พบกันหน้าฝนรึเปล่า :L1:
-
:-[ น่ารักจังครับ...ชอบวิธีของเตอร์นะ ไม่บอกฟ่าตรงๆ ว่าเป็นวันอะไร แต่กลับแสดงย้อนให้เห็นถึงวันแรกที่เจอกันเลย o13
+1 ให้แล้วนะฟ่า จะสองปีแล้วเนอะ ขอให้รักกันมากๆ และมีแต่เรื่องดีๆ เข้ามานะครับ :L2:
ปล. ชอบเข้าร้านหนังสือเหมือนกันเลยแฮะ อยู่ได้เป็นวันๆ เลยเหมือนกัน
แล้วก็แวะมันแทบทุกร้านจนบางทีเพื่อนก็โมโหว่าเพิ่งเข้าร้านหนังสือแท้ๆ จะเข้าทำไมอีกฟะ
(ก็มันคนละร้านกันนี่ อาจมีหนังสือที่ไม่ซ้ำกันก็ได้อ่ะ :o8:)
-
นุ้งฟ่า และนัองเตอร์จ๊ะ
ติดตามเรื่องของน้องทั้งสองคนมาตั้งแต่แรกแล้ว ยังไม่เคยออกมาเขียนถึง
แต่คอยเป็นกำลังใจอยู่เสมอ
อยากบอกว่า น้องสองคนน่ารักมากนะ :-[
ขอให้นุ้งฟ่าและน้องเตอร์รักกัน ดูแลใจกัน มั่นคง และอภัยให้กัน :L2:
เรียนรู้ในความผิดพลาด แต่อย่าเอามาเป็นปมในใจ จนบั่นทอนความสุข ความไว้ใจกัน
อยากเห็น อยากได้ยิน นุ้งฟ่าพูดว่า "จะครบ ห้าปี .....สิบปี......ยี่สิบปี......อีกไม่กี่เดือนนี้แย้ววววววววว" นะจ๊ะ :L1:
รักนุ้งฟ่า รักน้องเตอร์ค่ะ
-
:กอด1: :กอด1:กอดฟ่ากะเตอร์
อ่านแล้วมีความสุขจังเลยอะ ครบ 1 ปี เตอร์ยังจำได้
เป็นเราก็ไม่รู้จะพูดไรอะคงน้ำตาไหลขนาดเราเองยังมะเคยมานั่งจำไรแบบนี้เลย
มันซึ้งอะเหมือนเค้าแคร์เราจริงๆไม่ได้สักแต่บอกว่ารักอย่างงู้นอย่างงี้
อ่านแล้วอยากบอกว่า ฟ่า โชคดีนะที่ได้เตอร์มาครอง
อาจมีบางครั้งที่ดูน่าสงสัยบ้าง แต่ขอให้มีคำว่า เชื่อใจ ไว้ใจ
แล้วทุกอย่างจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงดูแลกันรักกันให้เหมือนเป็นวันแรกที่รักกัน
แล้วรักเราจะไม่เบื่อเลย คงมีบ้างแหละบางทีที่รู้สึกเบื่อ รำคาญ หงุดหงิด
ขอให้คิดถึงสิ่งดีๆที่เคยทำให้กันมาสิ แล้วจะพบว่าทุกวันนี้ที่เรามีความสุขได้
ก็เพราะเรามีเค้าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต แล้วเราจะรักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ
ขอให้รักกันไม่มีจืดจางน๊า อิๆ
-
:z13: จิ้มน้องนิว
ครบปีแล้วเหรอ เร็วเนอะ
ครบปีแล้วได้อยู่ในสถานที่ที่เจอกันครั้งแรกด้วย โรแมนติคจัง :o8:
แล้วครบสองปีเมื่อไหร่ มาฉลองกันที่นี่ด้วยน๊านุ้งฟ่า
รักกัน เชื่อใจกัน ถนอมน้ำใจกันให้มากๆนะจ๊ะ
ปล. อาหารเช้านุ้งฟ่าน่าหม่ำที่ซู้ดดดด
พรุ่งนี้ขออีกมื้อนะจ๊ะ :pig4:
-
:z13:
จิ้มพี่ออมคนสวยอิๆ
นั่นสิพรุ่งนี้ฟ่าจะเอาไรมาให้กินน๊า
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
ฉลองครบรอบ 1 ปีด้วยนะคะฟ่า เป็นคู่รักที่น่ารัก ทั้งหวานทั้งฮา รับส่งมุขรู้ทางกันดีจริงๆ จากนี้ก็ขอให้ทั้งคู่รักกันอย่างนี้ตลอดไป ps ซูฮกฟ่าแต่งกลอน (^0^)
-
:z13:
จิ้มพี่ออมคนสวยอิๆ
นั่นสิพรุ่งนี้ฟ่าจะเอาไรมาให้กินน๊า
:z2: :z2: :z2: :z2:
น้องนิวสุดหล่อ มาอวยกันอย่างงี้ อยากหม่ำอะไรมั้ยจ๊ะ เดี๋ยวจัดไปให้ :z2:
-
อยากกินข้าวหน้าไก่กับไข่ดาวงะ อิๆ
-
อยากกินข้าวหน้าไก่กับไข่ดาวงะ อิๆ
งั้นเดี๋ยวพี่ให้นุ้งฟ่าทำให้น๊า :z1:
(แล้วพี่ก็โดนน้องเตอร์กระโดดเตะ ข้อหาใช้แรงงานนุ้งฟ่า) 555
-
^
^
55555555555555555555555 กลับมาแล้น
:z13: จิ้มน้องออม ทะลุไปถึงน้องนิว
ตีลังกาขาคู่ ม้วนไปยังนุ้งฟ่า หอมๆๆๆๆ จุ๊บๆๆๆๆ
ได้ข่าวว่ามีคนแถวนี้คิดถึงเราด้วย
คิดถึงเหมือนกันจ้า ทั้งนุ้งฟ่า น้องนิว และก้อน้องออมด้วย :กอด1:
ตอนนี้ส่งงานไปแล้น รอส่งกลับเพื่อแก้ไข ไว้ค่อยแวบหายไปแก้งานอีกรอบ
ตอนนี้ในเรื่องครบหนึ่งปีแล้น :L1:
ชีวิตจริงคงยังไม่ต้องนับ เพราะว่าเตอร์กะฟ่าจะอยู่กันจนแก่จนเฒ่า :n1:
นุ้งฟ่าเค้ายังไม่ได้นอนเลยนะ เกิน 24 ชม.แระ แต่เค้าก้อยังมาเมนท์ให้นุ้งฟ่านะ
ตอนนี้ตาสว่าง ค่อยนอนตอนเช้าๆๆๆ :laugh3:
-
(http://img61.imageshack.us/img61/5936/67915371cr0.jpg)
"แกงส้มผักรวม" วิตมินสูง ไม่อ้วนด้วย
(http://fulltimehousewife.diaryclub.com/images/20080212_fried%20salted%20fish.JPG)
"ปลาสลิดทอด" ทอดด้วยน้ำมันข้าวโพดหอมอร่อย คอเรสเตอรอลต่ำกว่าปรกติ
(http://www.95mahanakorn.com/forum/richedit/upload/2kf9310b66b7.jpg)
"ทอดมันกุ้งสะดุ้งพุงสามี" อ้วนหน่อยแต่อร่อยช่างมันเต๊อะ เอิ๊กๆๆๆจัดจานด้วยดอกกล้วยไม้ที่ซื้อมาไหว้พระแล้วมันร่วง
(http://i27.photobucket.com/albums/c166/Moodaeng/Kitchen21/phadphaknammanhoykung01.jpg)
"ดอกกุ้ยช่ายผัดกุ้ง" ใส่พริกชี้ฟ้าแดง อันนี้เฮียขอมา
(http://i131.photobucket.com/albums/p294/nusaba1665/Cooking/7-21.jpg)
น้ำพริกหนุ่มกะแคบหมู เฮียซื้อมาฝากจากเชียงใหม่ปู้นนน ไม่ได้ซื้อมาฝากหรอกโทรไปสั่งให้ซื้อ
(http://i145.photobucket.com/albums/r219/riskx_ray/sweet-1.jpg)
"ลอดช่องน้ำกะทิ" ใส่น้ำแข็งกินตบท้ายอาหารความหวานเย็นชื่นใจ
5555555+
ใครยังไม่หม่ำๆๆข้าวเช้าหิวอ่าดิ ชิม๊ะๆๆๆๆๆๆ
วันนี้เฮียมาทานมื้อเช้าด้วย เอาแคบหมูน้ำพริกหนุ่มมาฝาก
ใครยังไม่กินข้าวเช้าจะจับมาตีก้นให้ มื้อนี้สำคัญน๊าอย่าลืมทานอ่ะ
***********************
มารายงานตัวแล้ว ดีมากพี่น้ำตาล
ไม่งั้นจะส่งกุมารไปเรียก55555+
(http://www.ikkitchen.tv/wp-content/uploads/2008/05/menu-1.jpg)
ข้าวหน้าไก่ไข่ดาวของเพ่นิวมาแว้วววว
กินแล้วหนุ่มๆรักกินแล้วเด็กๆหลง เอิ๊กๆๆๆๆ
พี่ออมเงียบเลยนะ
ปล่อยให้เค้าคิดถึง
นุ้งฟ่างอลแระ
โป้ง
มุชิมุชิ
***********
อรุณสวัสดิ์นะครับทุกคน
ของให้วันนี้เป็นวันดีดีของทุกคนนะครับ
ขอบคุณคำอวยพรและกำลังใจ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่ทำให้ฟ่ามีแรงใจเล่าต่อ
ใครที่ไม่เม้นท์แอบอ่านเงียบๆๆนี้แสดงตัวได้แล้วนะเดี๋ยวไม่ให้หม่ำมื้อเช้าน๊า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
รักทุกคนคร๊าฟฟฟฟฟ
จุฟฟฟฟฟฟ
-
บอก ด้าย แค่ ร้ากกก มากมาย รักเธอมากมาย
มีความสุขแบบนี้ตลอดปีและตลอดไปนะครับ
ปล. อาหารที่อก. เป็นไงมั่งครับ ได้ทานผัดฉ่ารึเปล่า
ถ้าฟ่าจะพูดตรงๆๆๆอย่าโกรธกันนะคือว่าเออออออ
อร่อยมากครับบบบบบบบบบบบบ
ไม่เสียชื่อชาวเกษตรเจงๆๆๆๆ
-
:-[ น่ารักจังครับ...ชอบวิธีของเตอร์นะ ไม่บอกฟ่าตรงๆ ว่าเป็นวันอะไร แต่กลับแสดงย้อนให้เห็นถึงวันแรกที่เจอกันเลย o13
+1 ให้แล้วนะฟ่า จะสองปีแล้วเนอะ ขอให้รักกันมากๆ และมีแต่เรื่องดีๆ เข้ามานะครับ :L2:
ปล. ชอบเข้าร้านหนังสือเหมือนกันเลยแฮะ อยู่ได้เป็นวันๆ เลยเหมือนกัน
แล้วก็แวะมันแทบทุกร้านจนบางทีเพื่อนก็โมโหว่าเพิ่งเข้าร้านหนังสือแท้ๆ จะเข้าทำไมอีกฟะ
(ก็มันคนละร้านกันนี่ อาจมีหนังสือที่ไม่ซ้ำกันก็ได้อ่ะ :o8:)
เหมือนกันเยยย
อยากเอาเต้นท์ไปกางนอนในร้านนุ้งสือจาแย่
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
ยิ่งเงียบๆๆยิ่งมีความสุขอ่ะ
ยิ่งถ้าเห็นเด็กตัวเล็กมาอ่านหนังสือนะ
อยากจะเข้าไปหอมแก้ม
เด็ก5-6ขวบนะไม่ใช่เด็กมอห้ามอหก
กลัวเข้าใจผิดอ่ะ
-
นุ้งฟ่า และนัองเตอร์จ๊ะ
ติดตามเรื่องของน้องทั้งสองคนมาตั้งแต่แรกแล้ว ยังไม่เคยออกมาเขียนถึง
แต่คอยเป็นกำลังใจอยู่เสมอ
อยากบอกว่า น้องสองคนน่ารักมากนะ :-[
ขอให้นุ้งฟ่าและน้องเตอร์รักกัน ดูแลใจกัน มั่นคง และอภัยให้กัน :L2:
เรียนรู้ในความผิดพลาด แต่อย่าเอามาเป็นปมในใจ จนบั่นทอนความสุข ความไว้ใจกัน
อยากเห็น อยากได้ยิน นุ้งฟ่าพูดว่า "จะครบ ห้าปี .....สิบปี......ยี่สิบปี......อีกไม่กี่เดือนนี้แย้ววววววววว" นะจ๊ะ :L1:
รักนุ้งฟ่า รักน้องเตอร์ค่ะ
น่าตีนักเชียวมาถ้ำมองเราสองคนแล้วไม่เม้นท์นี้
มีไรมาพูดคุยกันหนุกๆได้ครับ
อย่าแอบซ่อนเลยเดี๋ยวไม่รักน๊า
อิอิ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
มาลุ้นรักกไปกับฟ่าและเตอร์ด้วยกันนะครับ
เทคแคร์ครับบ
-
อยากได้นุ้งฟ่าไปอยู่ด้วยก็เกรงใจคอปเตอร์ เอาเป็นว่าขอมาอยู่กับฟ่าด้วยคนดีกว่านะ..นะ..นะ.. :m5:
นุ้งฟ่าทั้งเก่ง ทั้งน่ารักอย่างนี้ใครจะอดใจไม่รักได้เนอะ เนอะ เนอะ :man1:
-
อยากได้นุ้งฟ่าไปอยู่ด้วยก็เกรงใจคอปเตอร์ เอาเป็นว่าขอมาอยู่กับฟ่าด้วยคนดีกว่านะ..นะ..นะ.. :m5:
นุ้งฟ่าทั้งเก่ง ทั้งน่ารักอย่างนี้ใครจะอดใจไม่รักได้เนอะ เนอะ เนอะ :man1:
ผิดที่เราเจอกันช้าไป
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
เอาเฮียไปแทนได้ป่าว
เฮียทำอาหารอร่อยโครต
ร้องเพลงเพราะ
อบอุ่น
แนว
ติสท์
กวน
เดาใจยาก
รักพี่น้อง เพื่อนฝูง
สู้ชีวิต
แต่ต้องเสียค่าหัวคิวให้น้องฟ่าวันละ50สิบนะ
กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:mc4:
ฉลองครบ 1 ปี
รักกันนานๆนะครับ
ทำการบ้านเยอะๆนะ จะได้ไม่เป็นดินพอกหางหมู :z1:
-
ว่าแต่ของหวานไม่ใช่ ข้าวเหนียวถั่... เหรอ :laugh:
-
พี่ออมเงียบเลยนะ
ปล่อยให้เค้าคิดถึง
นุ้งฟ่างอลแระ
โป้ง
มุชิมุชิ
:m15:
กลับมานุ้งฟ่าก็ไม่รักซะแล้ว :monkeysad:
คนดีจ๋า อย่างอลกันเลยน๊า คิดถึงนุ้งฟ่าจะแย่เหมือนกัน
กอดกันๆ :กอด1: รักกันๆ :L2: นะๆๆๆๆ
(วันนี้เปื่อย อยู่บ้าน ยังเข้ามาหานุ้งฟ่าเลยดูจิ
ยังไม่ได้หม่ำทั้งเช้า ทั้งเที่ยง จะมีใครสนใจมั้ยน๊อ :jul1: )
-
^
^
หายไว ๆ น้า เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วย อย่าลืมพักผ่อนเยอะ ๆ นะคับป๋ม :L2:
ทำการบ้านเยอะๆนะ จะได้ไม่เป็นดินพอกหางหมู
5555555 ถูกจายยยยยย จิ้ม+1 ให้เลยค้าบ
นุ้งฟ่าคับ เห็นกับข้าวแล้ว โห น่ากินมั๊ก มัก
-
น้องฟ่า พี่ว่าดอกกุ๊ยช่ายผัดกุ้งนั่น พี่ว่ามันน่าจะเป็นดอกหอมนะเพราะ ดอกหอมจะกลมๆ อ้วนๆ ดอกกุ๋ยช่าบ จะเล็กๆ และแบนๆ ครับ
อย่าบอกนะว่าหมดนั่นน้องฟ่าทำเอง ถ้าทำได้ขนาดนั้นเตอร์ต้องรีบส่งแม่มาขอด่วนนนนน o13
-
นุ้งฟ่าก็โฆษณาเฮียน่าดู แต่ถ้าจะไม่ไหวเพราะถ้าเพิ่มเอาแต่ใจตัวเองที่สุดแล้วล่ะก็เหมือนตัวเองเลย :a5: เป็นเพื่อนกันจะดีกว่า
แล้วก็อยากได้น่ารักน่ากอดอย่างนุ้งฟ่า :man1: ไม่ใช่น่ารักน่าเตะอย่างเฮีย(ตรูจาโดนเฮียเตะเองก็ม่ายรุ) :o12:
-
...นี่มันแผนสกัดดาว..ไม่ให้รุ่งของฟ่าหรือเปล่า...
...อาหารน่ากินอย่างนี้ เตอร์จะไปไหนรอด...
...อีกอย่างเป็นแผนทำให้เตอร์อ้วนๆๆ..จะได้ไม่มีใครมาชอบใช่ปล่าว..
...สุดยอดอะฟ่า...เตอร์ไม่รักไม่ได้แล้ว... :n1:
-
อย่าท้อแท้ ท้อถอย น้อยแรงรัก
อุปสรรค ขัดขวาง อย่างน้อยใหญ่
จงเข้มแข็ง แล้วหมั่นเติม เพิ่มแรงใจ
รักกันไว้ ใครทำลาย ก็พ่ายลง
รักของเรา จะเก่าใหม่ ใจเป็นเอก
รักใหญ่เล็ก เด็กหรือโต โก้หรือเก๋
อยู่ที่เรา สองคน เลือกทำเล
สร้างรักเล่ห์ หรือรักแท้ แค่สองเรา
อย่ายึดติด สิ่งเก่าเก่า ที่เราผ่าน
เอาวันวาน มาแก้ไข ในวันนี้
ลืมเรื่องร้าย เริ่มเรื่องรัก ใหม่สักที
แล้ววันนี้ ทำรักให้ ใจเราจอง
อย่าลืมคำ โปรดจำไว้ ขึ้นใจเถิด
รักเลอเลิศ จะเกิดได้ ใจทั้งสอง
ช่วยกันรัก ช่วยประคับ ช่วยประคอง
อย่าลืมลอง ทำทุกวัน ให้มันดี
ชอบมากมายยยยยยยยยยยยยยยยย
มากมาย รักมากมาย
ไม่มีหน่วยวัดได้ กับความรักนี้
ดีจังเลยยยยยยยย
วันนี้เป็น วันครบรอบหนึ่งปี ของพี่เหมือนกัน
แต่เราเลิกกันก่อน ตอนปีใหม่อ่ะ
เศร้าใจจังงงงงงงงงงงง :monkeysad:
-
แกงส้มผักรวม กับปลาสลิดทอดกรอบ
เป็นเมนูของเมื่อวานซืนนี้หละ อาหย่อย หุหุ
มะวานนี้ส่งงานเสร็จเลยเดินไปมาบุญครอง ดูซากอารยธรรมที่เค้าตีกันไป แต่ไม่เห็นไรเลยอ้ะ
แล้วไปต่อสยาม กินเค้กที่ร้าน CUB B ชั้น 2 ลิโด้้ นุ้งฟ่าเคยไปปะ เค้กที่นี่รสชาติดีเหมือนกันนะ
ละก้อปิดท้ายด้วยอาหารเย็นที่มารีน่า
แต่จริงๆๆๆคืออาหารค่ำมื้อดึกดื่นเพราะอิ่มเค้กเลยกินอาหารเย็นกันตอนสามทุ่มกว่า
เดินสยามก้อส่องหนุ่มๆไปด้วยคาดว่าหนึ่งในนั้นอาจจะเป็นนุ้งฟ่าก้อได้น้า :oni1:
-
รักกันตลอดไปครับ
เป็นอีกคู่ที่น่ารักมากๆ
-
:mc4:
ฉลองครบ 1 ปี
รักกันนานๆนะครับ
ทำการบ้านเยอะๆนะ จะได้ไม่เป็นดินพอกหางหมู :z1:
ทำทุกวันไม่ต้องห่วงนุ้งฟ่าเป็นเด็กดี
อิอิ
^
^
หายไว ๆ น้า เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วย อย่าลืมพักผ่อนเยอะ ๆ นะคับป๋ม :L2:
ทำการบ้านเยอะๆนะ จะได้ไม่เป็นดินพอกหางหมู
5555555 ถูกจายยยยยย จิ้ม+1 ให้เลยค้าบ
นุ้งฟ่าคับ เห็นกับข้าวแล้ว โห น่ากินมั๊ก มัก
ขอบคุณครับบบบบบ
จุบุจุบุ
น้องฟ่า พี่ว่าดอกกุ๊ยช่ายผัดกุ้งนั่น พี่ว่ามันน่าจะเป็นดอกหอมนะเพราะ ดอกหอมจะกลมๆ อ้วนๆ ดอกกุ๋ยช่าบ จะเล็กๆ และแบนๆ ครับ
อย่าบอกนะว่าหมดนั่นน้องฟ่าทำเอง ถ้าทำได้ขนาดนั้นเตอร์ต้องรีบส่งแม่มาขอด่วนนนนน o13
ส่งแม่มาขอหรือส่งมาฆ่า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวลูกชายเค้า
อูยยยยยเข้าใจผิดมาตั้งแต่เกิด
ไม่ว่าอันไหนก็เรียกดอกกุยช่ายอ่ะ
จะเล็ดจะใหญ่จะเขียวจะขาวเหมารวมหมด
ต่อไปนี้ต้องเข้าใจใหม่ซะแร้วววววววว
เสียชื่อพ่อครัวตัวแสบหมดเร้ยเรา เห้อ
นุ้งฟ่าก็โฆษณาเฮียน่าดู แต่ถ้าจะไม่ไหวเพราะถ้าเพิ่มเอาแต่ใจตัวเองที่สุดแล้วล่ะก็เหมือนตัวเองเลย :a5: เป็นเพื่อนกันจะดีกว่า
แล้วก็อยากได้น่ารักน่ากอดอย่างนุ้งฟ่า :man1: ไม่ใช่น่ารักน่าเตะอย่างเฮีย(ตรูจาโดนเฮียเตะเองก็ม่ายรุ) :o12:
แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังนะ
แล้วจะหาว่าไม่เตือน
...นี่มันแผนสกัดดาว..ไม่ให้รุ่งของฟ่าหรือเปล่า...
...อาหารน่ากินอย่างนี้ เตอร์จะไปไหนรอด...
...อีกอย่างเป็นแผนทำให้เตอร์อ้วนๆๆ..จะได้ไม่มีใครมาชอบใช่ปล่าว..
...สุดยอดอะฟ่า...เตอร์ไม่รักไม่ได้แล้ว... :n1:
เบื่อจังคนรู้ทัน
ก็ทำตามปรกติแต่ฟ่าเป็นคนไม่ค่อยทานข้าวเยอะไง
ส่วนเตอร์มันเน้นทั้งข้าวทั้งกับ
มันเลยแอบบวม ยังไม่อ้วนหรอกเค้าดูแลตัวเองจะตาย
สาวๆหนุ่มๆงี้ตอมกันให้หึ่งๆๆๆๆๆๆ
ชิส์อย่าท้อแท้ ท้อถอย น้อยแรงรัก
อุปสรรค ขัดขวาง อย่างน้อยใหญ่
จงเข้มแข็ง แล้วหมั่นเติม เพิ่มแรงใจ
รักกันไว้ ใครทำลาย ก็พ่ายลง
รักของเรา จะเก่าใหม่ ใจเป็นเอก
รักใหญ่เล็ก เด็กหรือโต โก้หรือเก๋
อยู่ที่เรา สองคน เลือกทำเล
สร้างรักเล่ห์ หรือรักแท้ แค่สองเรา
อย่ายึดติด สิ่งเก่าเก่า ที่เราผ่าน
เอาวันวาน มาแก้ไข ในวันนี้
ลืมเรื่องร้าย เริ่มเรื่องรัก ใหม่สักที
แล้ววันนี้ ทำรักให้ ใจเราจอง
อย่าลืมคำ โปรดจำไว้ ขึ้นใจเถิด
รักเลอเลิศ จะเกิดได้ ใจทั้งสอง
ช่วยกันรัก ช่วยประคับ ช่วยประคอง
อย่าลืมลอง ทำทุกวัน ให้มันดี
ชอบมากมายยยยยยยยยยยยยยยยย
มากมาย รักมากมาย
ไม่มีหน่วยวัดได้ กับความรักนี้
ดีจังเลยยยยยยยย
วันนี้เป็น วันครบรอบหนึ่งปี ของพี่เหมือนกัน
แต่เราเลิกกันก่อน ตอนปีใหม่อ่ะ
เศร้าใจจังงงงงงงงงงงง :monkeysad:
เอาน้า สู้ๆๆๆๆ
รักใหม่กำลังมา
รอตั้งท่าสวยๆๆรับมือได้เลย
o13
เอาเฮียมั้ยค่าหัวคิววันละ50
คริคริ
แกงส้มผักรวม กับปลาสลิดทอดกรอบ
เป็นเมนูของเมื่อวานซืนนี้หละ อาหย่อย หุหุ
มะวานนี้ส่งงานเสร็จเลยเดินไปมาบุญครอง ดูซากอารยธรรมที่เค้าตีกันไป แต่ไม่เห็นไรเลยอ้ะ
แล้วไปต่อสยาม กินเค้กที่ร้าน CUB B ชั้น 2 ลิโด้้ นุ้งฟ่าเคยไปปะ เค้กที่นี่รสชาติดีเหมือนกันนะ
ละก้อปิดท้ายด้วยอาหารเย็นที่มารีน่า
แต่จริงๆๆๆคืออาหารค่ำมื้อดึกดื่นเพราะอิ่มเค้กเลยกินอาหารเย็นกันตอนสามทุ่มกว่า
เดินสยามก้อส่องหนุ่มๆไปด้วยคาดว่าหนึ่งในนั้นอาจจะเป็นนุ้งฟ่าก้อได้น้า :oni1:
อันนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจนเป็นเรื่องที่คนแถวนั้นชาชิน
จนเห็นเป็นเรื่องปรกติไปแล้วแหละ เราต้องระวังตัวเองกันด้วยเน้อ
เคยทานครับแต่นานมากแล้ว
เพราะไม่ชอบบรรยากาศชั้นสองลิโด้เท่าไรเลยไม่ค่อยขึ้นไปอ่ะ
แต่มารีน่านี้ลูกค้าประจำ
ดึกๆๆดื่นๆๆสองคนเธอฉันนี้นั่งกันยันเช้า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
วันนี้เราก็เดินสยามนะ
แวะไปกินโยยเกิร์ตสดรอที่รัก
แล้วก็แวะไปเซย์ฮัลโหลพี่หมอโอ๊คสุดหล่อนิดหน่อย
ต่อด้วยขนมปัง1ชิ้นรองท้องคู่กับชามะนาวที่อุ บน พัน รอคุณเค้าไปหม่ำข้าวเย็นกัน
นั่งกดเกมส์ จึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอยู่นั้นอ่ะ ตาก็มองหาหนุ่มๆๆทำตามพี่น้ำตาลนั้นแหละ
ถ้าใครจะว่าก็ไปโทษพี่น้ำตาลโน้น
เป็นตัวอย่างให้นุ้งฟ่าทำตาม
รักกันตลอดไปครับ
เป็นอีกคู่ที่น่ารักมากๆ
ขอบคุณครับ
บางทีน่าฆ่าก็มีครับ
ไม่ได้น่ารักตลอดเวลาหรอก
เอิ๊กๆๆๆๆ
*****
***
เทคแคร์เน้อ
-
"กลับรังรักเรากันดีกว่า" มันชวนผมกลับบ้าน (ความเดิมตอนที่แล้ว)
*************************
*************************
"เดี๋ยวไปซื้อไรกินก่อน เย็นนี้เรายังไม่มีไรกินกันเลยนะ"
"ข้างล่างดิ"
"อืม หรือเตอร์จะกินไรอ่ะ"
"ซีร็อคโค้มั้ย"
"อย่ามาตลก กินได้ทั้งเดือนเลยนะนั้นอ่ะ"
"ไม่เคยไปหรอกเห็นเค้าบอกว่ามันเหมาะกะการไปสวีท"
"แต่กลับมาอาจจะหมดสวีทอาจจะโดนหวีดสยองเพราะกระเป๋าแหกก็ได้นะ"
"นานๆทีอ่ะ"
"ไม่เอาหรอกเก็บตังค์ไว้ให้ลูกเราเรียนดีกว่านะ"
"เอางั้นหรอแต่เราต้องทำให้เค้าลืมตามาดุโลกให้ได้ก่อนนะเตอร์ว่า"
"ทำไงอ่ะ"
"ก็ทำแบบทุกวันนี้ไง"
"ทำมาปีหนึ่งแล้วนะยังไม่เห็นมีใครท้องสักคน พอเหอะเพ้อเจ้อทั้งคู่อ่ะ ซื้อไรไปทำกินก็ได้พรุ่งนี้ก็วันหยุดนี้"
"อืมเอาเป็นน้ำพริกปลาทู ไข่เจียวปู แล้วก็แกงจืดผักกาดดอง "
"นั้นมันต้องทำเองทั้งนั้นเลยนะ ไหนบอกซื้อไง"
"ก็เดี๋ยวเราไปซื้อน้ำพริกกับปลาทูแล้วก็ผักให้ป้าเค้าตำแบบไม่เผ็ดไงฟ่าได้กินได้ แล้วที่เหลือก็ทำเองง่ะ"
"ผักกาดดองในพารากอนเนี่ยนะ จะหาซื้อที่ไหน มีแต่แบบกระป๋องไม่อร่อยหรอก"
"งั้นเอาเป็นต้มจืดปลาหมึกยัดไส้หมูสับ โอเคม๊ะ"
"อืมก็ได้นะ เตอร์หิวมากมั้ยเนี่ย"
"มากกกกกกกกถามทำไมอ่ะ"
"จะได้กะปริมาณถูกทำเยอะเดี๋ยวเหลือเสียดายอ่ะ"
"เหลือจริงๆฟ่าก็บังคับให้เตอร์กินให้หมดทุกทีอ่ะ ดูเตอร์ดิอ้วนเป็นหมูแล้วเนี่ย เดี๋ยวเตอร์ไม่หล่อน๊า"
"ดีจะได้ไม่ต้องมีคนมายุ่ง"
"โห ดูคนเราดิ ว่างๆไปว่ายน้ำกันมั้งนะรู้สึกเสื้อจะตึงๆๆแระ"
"แบบเนี่ยแหละกำลังดีกำลังหล่อเลย"
"เจงหรอ"
"เจง" บ้ายอเหมือนกันนะเนี่ยแฟนเรา เห้อๆๆๆๆ
เราสองคนเดินไปซุปเปอร์ด้านล่างพารากอนไปสั่งน้ำพริกปลาทูแถมได้แคปหมูมาอีกไม่อ้วนได้ไงแบบนี้
ผมไปเลือกปลาหมึกกับหมูสับแล้วก็ผักโน้นนี้นั้นบางอย่างที่ในตู้ไม่มี แอบชำเลืองไปเห็นปลาเค็มทอดแล้วน่ากินเชียว
หยิบใสตะกร้าอย่างเร็วไว เนื้อปูแกะแล้วแอบแพงอยู่นะ ปรกติไม่ทานหรอกแพง เอิ๊กๆๆๆแต่วันนี้วันพิเศษเอาก็เอาซื้อซะหน่อย โอ้วซาร่านั้นมันกุ้งเผาของโปรดเรานี้หว่า แอบหยิบใส่ตะกร้าเดี๋ยวคนรักเห็น
แต่ก็ไม่เข้าใจทำไมต้องแอบหยิบ ซื้อนะเว้ยไม่ได้ขโมย
"ฟ่าๆๆซื้อหนังสือนี้มาให้เตอร์หรอ" เสียงที่รักผมเดินมาพร้อมชูหนังสือหน้าบานมาเชียว
"อืม แล้วทำไมเตอร์คิดว่าฟ่าซื้อให้เตอร์อ่ะ อาจจะซื้อให้กิ๊กๆๆกั๊กๆๆก็ได้นะ"
"ก็ฟ่าไม่มีทางเห็นใครสำคัญกว่าเตอร์ไง กำลังอยากได้อยู่พอดีเลยขอบคุณนะ ยังงี้ต้องมีรางวัล"
"พักเหอะอายเค้ามั้งเผื่อคนรู้จักเห็น"
"โทษทีความรักมันบังตา" ปากหวานม๊ะแฟนผมอ่ะ
"น้ำเน่า"
"แล้วนี้จะทำขนมขายหรอซื้อเล่มนี้มาอ่ะ"
"ป่าวแค่อยากทำเฉยๆ"
"ก็ทำดิ พรุ่งนี้เราว่างไงทำขนมกันม๊ะ"
"น่าสนนะ แต่ถ้าไม่อร่อยตอร์ต้องกินให้หมดนะ"
"หาาาาาาาาาาาา"
"จะหาอะไรอ่ะ เอาตามนี้แล้วกันเดี๋ยวไปซื้ออุปกรณ์กันเลย" เอาไปอ่านที่บ้านได้มั้ยสนใจกันหน่อย ช่วยถือมั้งอะไรมั้งเหอะ
ผมเริ่มสนุกกับความคิดนี้ขึ้นมามากมาย เดินไปซื้อพวกแป้ง น้ำตาล ส่วนประกอบอื่นๆในการทำขนมตามที่หนังสือบอก อิอิ
มีความสุขจังคนรักรู้ใจ เอิ๊กๆๆๆๆๆ
"ดูฟ่ามีความสุขจัง"
"ออกนอกหน้าขนาดนั้นเลยหรอ"
"อืม"
"แต่ก็ไม่สุขเท่ารักเตอร์หรอก"
"จริงอ๋อ" ผมยักคิ้วให้มัน บ่งบอกว่าจริงสิ
"แล้วนี้หิวยังอ่ะเห็นบอกหิวมาก"
"เอาเหอะเลือกตามสบาย เพื่อความสุขของที่รักเค้าทนได้ แล้วจะทำขนมอะไรอ่ะ"
"ทำทั้งเล่มนี่เลย"
"เห้ยเจงดิ"
"ก็เจงดิ แต่ทำอย่างละนิดอ่ะ "
"แต่ของที่ซื้อนี้มันไม่นิดแล้วนะ"
"เออน๊า ไหนบอกความสุขของที่รักทนได้ง่ะ"
"จร้าๆๆๆ" ผมเลือกซื้อของเสร็จก็ไปจ่ายตังค์กลับบ้านเพิ่งรู้ว่ามันไม่ได้เอารถมา แบกของขึ้นบีทีเอสมีแต่คนมองอีบร้าหอบฟางสองคนนี้ มันซื้ออะไรกันนักหนาเนี่ย เห้อๆๆแต่ก็ขำดีอ่ะ ถึงแย้วววววว
"เหนื่อยป่าว"
"ไม่หรอก"
"ชานมมั้ย" ผมมองหน้ามัน อยากกินก็อยากกินแต่ของมันหนักอ่ะเยอะด้วย
"ไม่เอาอ่ะไปเหอะ" เราสองคนออกจากบีทีเอสเดินผ่านร้านชานม
"ชานมแก้วหนึ่งครับ" มันสั่งชานมให้ผม สักพักก็ได้
"ได้แล้วจร้า" มันเอื้อมมือไปรับแก้วชานมพร้อมกับจ่ายตังค์สองมือพะรุงพะรัง
"เตอร์รู้ฟ่าอยากกิน เตอร์ทำได้ทุกอย่างเพื่อนฟ่ามันไม่ได้หนักอะไรมากหรอก"
"ยังเงี้ยจะไม่ให้รักได้ไงไหวอ่ะ"
"คอนโดอยู่ตรงหน้า หนักป่าวถือไหวมั้ย"
"ไหวจิ ฟ่าไม่ใช่สาวบอบบางร่างเล็ก(แบบป้าออม)นะเตอร์ ฟ่าเป็นผู้ชายแค่นี้สบายมาก"
"ก็ไม่อยากให้เหนื่อยนี้ครับ อยากทะนุถนอมให้ดีที่สุด"
"วันนี้หวานทั้งวันเลยนะ(น่าสงสัย) ขอชานมหน่อยดิอยากกินอ่ะ" มันเป็นแผนของผมเองแหละเพราะผมเห็นอีเอ็มกำลังเดินมาแต่ไกล
ตีงูมันต้องตีให้หลังหัก อย่าเพิ่งตีให้มันตายเดี๋ยวมันไม่ทรมาน โดยเฉพาะงูอย่างอิเอ็มอิงูพิษ แอบร้ายนะเราเนี่ย
"อ้ะนี้" มันยื่นแก้วชานมให้ผม
"แล้วจะกินไงเล่า มือถือไม่ได้เนี่ย ป้อนด้วย"
"ให้อมแล้วป้อนให้รึไง" ทำเป็นแม่นกป้อนหนอนให้ลูกไปได้
"ถือแก้ว แล้วก็หยิบหลอดให้หน่อยจิ" เริ่มมีโมโหแร้วนะเดี๋ยวไม่ทันการ
"ได้ครับแฟนนนนนน"
มันเอาของไปรวมไว้มือเดียวแล้วถือแก้วชานมให้ผมดูด ดูดอย่างช้าๆๆให้อิเอ็มมันมาเห็นภาพบาดตาบาดใจ
เอาให้ตายกันไปเลย เชอะ อุ้ยเหงื่อเจ้ากรรมดันเข้าข้างคนดีอย่างเราซะงั้น หยดมาเข้าตาพอดีเชียว เห้อๆๆๆทำไงดีเนี่ยยย
"โอ๊ะ เหงื่อเข้าตาอ่ะแสบ" มันหยิบผ้าเช็ดหน้าลายสก็อตสีน้ำตาบมาเช็ดเหงื่อให้ผมมันต้องงี้ดิหว่ะที่ร๊ากกกกกกก
"แล้วบอกไม่เหนื่อยไงเหงื่อเต็มเลย" ขอบคุณพระเจ้าที่ให้มันเดินมาพอดี อยากจะทำหน้าเยาะเย้ยแบบนางร้ายได้ทีแกล้งนางเอกสำเร็จแต่ก็ต้องเตือนสติตัวเองว่าเราเป็นนางเอกๆๆๆๆ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
"ขอบคุณครับบบบบบ" ผมปล่อยหลอดชานมแล้วเหลียวหลังไปมองอิเอ็มที่เดินผ่านไป
แล้วมันก็หันมามองเราสองคนพอดี
ซะใจอะไรเยี่ยงนี้ ใครจะว่าฟ่าร้ายก็ตามใจ แต่ทำไปแล้วอ่ะ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
เราสองคนเดินไปขึ้นลิฟท์ ลุงเพิ่มไม่อยู่ลืมนึกถึงแกเลยถ้าแกอยู่แล้วมาเห็นตอนซับหน้าจะว่าไงเนี่ย
แต่แกอาจจะไม่พูดก็ได้เพราะผมก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดแกต้องสงสัยมั้งแหละ
"เห็นไรป่าว"
"อะไรอ่ะ"
"เมื่อกี้นี้ไง"
"อะไร"
"เพื่อนสนิทเธอง่ะ"
"ก็ช่างเค้าดิ"
"ไม่ทักเค้าหรอ"
"ฟ่าก็ทักแทนแล้วไง"
"อะไรไม่ได้ทักคนอย่างฟ่าหรอจะทักมัน"
"สะใจมั้ยอ่ะ เอาเตอร์เป็นตัวแสดงแก้แค้นคนอื่นอ่ะ"
"ไม่พอใจหรองะ"
"ป่าว แค่อยากบอกให้รู้ว่าเตอร์รับรู้ความรู้สึกของฟ่าได้นะ" ขนาดนั้นเลยหรอขนาดเราเป็นนางอิจฉามาตรวัดความรู้สึกมันยังจำได้เลย แล้วต่อไปจะวางยาสามีเอาเงินประกันจะสำเร็จมั้ยเนี่ย
"ฟ่าไม่มีสิทธิหึงหรือว่าหวงเตอร์เลยว่างั้น"
"แต่มันจบไปแล้วไงเข้าใจป่ะว่ามันจบไปแล้ว" อย่ามาทำหงุดหงิดนะเดี๋ยวพ่อเหวี่ยงกระจุย
"เข้าใจแต่อยากจะปิดผนึกให้มันแน่นกว่านี้อ่ะ"
"ก็แล้วแต่ฟ่าแล้วกัน แต่โกรธเขาก็เท่ากับจุดไฟเผาใจเราเองนะ" โหมางี้ฟ่าก็ตายพอดีอ่ะ
"ยอม"
"เห้อ พอเหอะเดี๋ยวทะเลาะกันจนได้อ่ะ"
"โอเค๊(เสียงสูง)"แล้วก็งอลจนได้ไอ้ฟ่า
ค้างไว้เท่านี้แหละซะใจ
กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
(http://images.hunsa.com/Movie/hunsashot_042007/shoompu_mv_parn/004.jpg)
-
:-[ :-[ :-[
หวานกันทุกวัน เบาๆมั้งก้อได้น้าฟ่า
เค้ากลัวจะเป็นเบาหวานกันซะก่อน
:man1: :man1: :man1:
-
ถ้าร้ายเหมือนในภาพได้ดีเลย แรงดี ชอบ
-
นุ้งฟ่า วันหลังเพื่อให้เค้ารู้ว่างอน ต้องพูดว่า ใช่ซี๊.... 555
แรงได้ใจดี :m3:
-
:n1: ดี ๆ กันไว้ มีกันอยู่แค่ 2 คนนะค้าบบบ รักกันก็ต้องทนุถนอมน้ำใจกันน้า :กอด1:
-
ตีงูมันต้องตีให้หลังหัก อย่าเพิ่งตีให้มันตายเดี๋ยวมันไม่ทรมาน
สุภาษิตนี้คิดได้ไงนุ้งฟ่า
แอบร้ายนะนี่ :z13:
รักกันไปนานๆ จะคอยฉลองครบ2ปีกับนุ้งฟ่านะ :L1:
-
เอาอีกฟ่า เอาอีก
เดี๋ยวนี้นางเอกต้องร้ายๆแล้ววว
:jul3:
-
ไม่ยักรู้ว่า อยากเป็นนางอิจฉา
ความรักทำให้คนมีความสุข และไอ้ความรักนี่แหละที่ทำให้คนเป็นบ้า
อยู่ที่ว่าเราจะเลือกเอาอันไหน ใช่มิ นุ้งฟ่า :กอด1:
เป็นกำลังใจให้นะครับ :z2:
-
555 แสบจิงนะฟ่าเนี่ย
หมดลายเลยเตอร์
ม่ายเป็นไรเดียวลายก็ขึ้นใหม่นะเตอร์นะ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ต้องแถมชุดหนังกับแส้ด้วยสินะ...
-
นุ้งฟ่า อย่าคิดว่าตัวเองเป็นนางมาร
บางทีที่นุ้งฟ่าทำแบบนี้ อาจได้บุญก็ได้
ช่วยทำให้เอ็มตัดใจจากเตอร์ได้ไวไว
+1 ให้นุ้งฟ่านะ น่ารักที่สุด :กอด1:
-
แหมนุ้งฟ่าร้ายใช่เล่นนะเนี่
อย่างนี้แหละเรียกว่ารักบังตาแท้ อิๆ
ใจมากสำหรับ ข้าวหน้าไก่ไข่ดาวอร่อยดังใจนึงจริงจรีง
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
-
แม่ศรีเรือนมากๆเลยค่ะฟ่า
เตอร์ถึงได้รักหลงขนาดนี้
เอ่อ รบกวนเมนู จำพวกๆหน่อไม้ด้วยค่ะ พี่ชอบ :o8:
-
นุ้งฟ่าคิดว่าแค่นี้ร้ายเหรอ
ไม่เลย ยังไม่สะใจนะนั่น :beat:
ถึงไม่มีอิเอ็ม เตอร์ทำให้แค่นั้นก้อหวีทนิดๆหน่อยๆเอง
แหมน่าจะมีสวีทกันมากกว่านี้เนอะ หุหุ
บวก 1 ให้ฟ่านะ
ปล 1 ไม่ต้องมาบอกว่าทำตามพี่ :a14:
มะได้ให้ลอกเลียนแบบ ฝีมือขั้นนุ้งฟ่าแล้น มันระดับเทพ เหอๆๆๆๆๆๆๆ
ปล 2 น้องออมหายป่วยเร็วๆน้า นึกว่าคุยกันดึกดื่นจนป่วย ที่แท้ป่วยจริงๆอ้ะ :กอด1: รักษาสุขภาพนะ :L2:
-
:really2:เพิ่งตามอ่านเรื่องนี้ทันอ่ะ..หลังจากใช้เวลาเป็นอาทิตย์
ชอบมากมาย..น่ารักทั้งคู่เลย o13
เตอร์น่ารักออกจะขี้อ้อนดี..ฟ่าก็ยิ่งน่ารัก ทำกับข้าวก็เก่ง
จนอยากบอกว่าอิจฉาง่ะ.. :L3:
ดูแลรักกันให้ดีน๊า..ทำทุกวันให้ดีมีความสุข(เอ๊ะ!..คุ้นๆ) :m23:
แล้วจาแวะมาบ่อยๆ ..:bye2:
ปล.แซวฟ่านิดนุงนะ เจ้าอารมณ์(หญิง)ลดๆลงบ้างน๊า..อิอิ
อย่าโกรธน๊า..+1ให้ด้วยอ๊ะ
-
^
^
ขออนุญาต :z13: แฟนคลับคนใหม่ของนุ้งฟ่า
ต้อนรับสมาชิกเข้าสู่อัลฟ่าแฟนคลับ หุหุ
แล้วคุณจะหลงรักอัลฟ่ากะคอปเตอร์จนถอนใจไม่ได้ :m1:
-
ชอบๆฟ่าปิดผนึกเอ็มไปเลย :laugh:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
เหอๆๆๆๆๆๆ
เหมือนที่เตอร์พูดแหละ
โกรธเขาก็เหมือนจุดไฟเผาใจเราเองนะ
ถามฟ่าว่า ทำแล้ว สบายใจจริงเหรอ
อยากให้ฟ่าเป็นนางเอกนะ
แต่ถ้ามันยังไม่หยุด ............. หยับหนุนเอาให้หนักกว่านี้เลย...........
-
เอามื้อเช้ามาส่งครับบบ
(http://gotoknow.org/file/copdmfaci/Diet%20B.jpg)
อันนี้ข้าวต้มของคนป่วย กินเยอะๆๆน๊าจะได้หายไวไว
***********************************************************
หน่อไม้ที่ท่านรีเควสมาได้แล้วแต่ไม่รู้แบบไหนอ่า
(http://www.pantown.com/data/2444/board8/35-20061006021029.jpg)
อันนี้ทำไม่เป็นหรอกเดี๋ยวเดินไปซื้อในซอยให้เน้อ
(http://i227.photobucket.com/albums/dd72/sangduan_chopov/671ee96e.jpg)
อันนี้ของโปรดฟ่าแต่ใส่พริกได้น้อยสุดๆๆเตอร์บอกกับข้าวเด็กเล็ก
(http://i227.photobucket.com/albums/dd72/sangduan_chopov/3b2a9bce.jpg)
อันนี้ต้มจืด อร่อยโคตรเป็นอีกหนึ่งเมนูที่ใครได้กินแล้วจะต้องบอกว่า เลิศ
(http://i241.photobucket.com/albums/ff306/monniraksn002/Gangpedgai/029-1.jpg)
อันนี้ก็โปรดปรานเป็นที่สุด กินกับหมูทอด โอ้วจอร์ชน้ำย่อยหลั่งอย่างแรง
(http://2.bp.blogspot.com/_73IbmpZq10c/SLIhbBq1WiI/AAAAAAAAAFg/gL2Tx6hKTho/s400/Platoo_07.jpg)
แกงส้มปูไข่หนองไม้ดอง ใครจะฆ่าฟ่าก็เอาอันนี้มาให้กินเลยฟ่าชักตายแน่ เพราะแพ้หน่อไม้ดองออ่ะ
เคยกินเข้าไป เวียนหัวตาลายพร่ามัว คลื่นไส้อาเจียน ปวดหัวอย่างรุนแรง ช็อคจนขาดสติ หวิดตายแต่ยังไม่ตาย5555+
กินให้หมดนะเมนูหน่อไม้เนี่ยไม่งั้นจะจับมาตีก้น
****************************
ส่วนมื่อเช้าวันนี้ได้แก่
(http://lof.anime-forge.net/lofx06-17/lofx06-17-21.jpg)
ขนมปังสังขยา เอามานึ่งใหม่เพราะซื้อมาเมื่อคืนยังอร่อยอยู่
(http://chiangmaitoday.files.wordpress.com/2007/09/clip_6.jpg)
ซื้อในซอยหลังคอนโดเพราะว่าววันนี้ตื่นสายไม่มีเวลาทำ อิอิ
(http://www.tweetsweet.com/blogimages/hot_cocoa.jpg)
โกโก้ร้อนใส่เสน่ห์ แฟนจะได้รักหัวปักหัวปำ
(http://www.pantip.com/cafe/gallery/topic/G6691943/G6691943-0.jpg)
ถ้าเป็นมือเช้าที่รีบๆๆก็จะเป็นพวกเนี้ย
ไส้กรอก แฮม ขนมปัง คอนเฟรค นม ที่มันเวฟแล้กก็กินง่ายๆๆอ่ะ
ขอให้อร่อยกับมื้อเช้านะครับ
ใครคิดจไม่ทานเดี๋ยวจะตีก้นให้ ต้องทานนะครับ
อย่าลืมเสริมวิตมินซี กะเเอนตี้ออกซิแดนซ์ด้วยน๊า
แล้วอย่าลืมทากันแดดกันด้วย
อิอิ
ไปแว้ววววววว
-
^
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า โห เห็นกับข้าวแล้วน้ำลายสอเลย พวกหน่อไม้เนี่ยะของโปรดเลย ชอบผัดหน่อไม้ใส่ลูกชิ้นปลาอ่ะ อร่อยมากกก แต่อันแรกเนี่ยะ ซุปหน่อไม้ แซบอิหลีเด้อ ชอบมาก ๆ :pigha2:
-
^
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า โห เห็นกับข้าวแล้วน้ำลายสอเลย พวกหน่อไม้เนี่ยะของโปรดเลย ชอบผัดหน่อไม้ใส่ลูกชิ้นปลาอ่ะ อร่อยมากกก แต่อันแรกเนี่ยะ ซุปหน่อไม้ แซบอิหลีเด้อ ชอบมาก ๆ :pigha2:
อิอิ
คนกินชอบนุ้งฟ่าก็ดีจายยยยย
:z2: :z2: :z2: :z2:
เหอๆๆๆๆๆๆ
เหมือนที่เตอร์พูดแหละ
โกรธเขาก็เหมือนจุดไฟเผาใจเราเองนะ
ถามฟ่าว่า ทำแล้ว สบายใจจริงเหรอ
อยากให้ฟ่าเป็นนางเอกนะ
แต่ถ้ามันยังไม่หยุด ............. หยับหนุนเอาให้หนักกว่านี้เลย...........
นึกว่าจะมาเป็นนางเอกแบบอิเตอร์อีกคน
ชิส์
ดีนะที่กลับตัวทันไม่งั้นฟ่างอลเจงๆดั้ว
ชอบๆฟ่าปิดผนึกเอ็มไปเลย :laugh:
ดีมาก
น่าร๊ากกกที่สุด
^
^
ขออนุญาต :z13: แฟนคลับคนใหม่ของนุ้งฟ่า
ต้อนรับสมาชิกเข้าสู่อัลฟ่าแฟนคลับ หุหุ
แล้วคุณจะหลงรักอัลฟ่ากะคอปเตอร์จนถอนใจไม่ได้ :m1:
เหมือนที่เพ่น้ำตาลหลงเค้าช่ายยม้ายยยยยยยย :-[
:really2:เพิ่งตามอ่านเรื่องนี้ทันอ่ะ..หลังจากใช้เวลาเป็นอาทิตย์
ชอบมากมาย..น่ารักทั้งคู่เลย o13
เตอร์น่ารักออกจะขี้อ้อนดี..ฟ่าก็ยิ่งน่ารัก ทำกับข้าวก็เก่ง
จนอยากบอกว่าอิจฉาง่ะ.. :L3:
ดูแลรักกันให้ดีน๊า..ทำทุกวันให้ดีมีความสุข(เอ๊ะ!..คุ้นๆ) :m23:
แล้วจาแวะมาบ่อยๆ ..:bye2:
ปล.แซวฟ่านิดนุงนะ เจ้าอารมณ์(หญิง)ลดๆลงบ้างน๊า..อิอิ
อย่าโกรธน๊า..+1ให้ด้วยอ๊ะ
ตามมาไวไวจิ
ใช้ไฮสปีดหน่อย
อิอิ
มาเม้นท์บ่อยๆๆน๊านุ้งฟ่าคิดถึง
จะพยายามลดอารมณ์หญิงลง
ต่อไปนี้ใครพูดไม่ดีเตะขาดสองท่อนเลยดีป่าว
อิอิ
นุ้งฟ่าคิดว่าแค่นี้ร้ายเหรอ
ไม่เลย ยังไม่สะใจนะนั่น :beat:
ถึงไม่มีอิเอ็ม เตอร์ทำให้แค่นั้นก้อหวีทนิดๆหน่อยๆเอง
แหมน่าจะมีสวีทกันมากกว่านี้เนอะ หุหุ
บวก 1 ให้ฟ่านะ
ปล 1 ไม่ต้องมาบอกว่าทำตามพี่ :a14:
มะได้ให้ลอกเลียนแบบ ฝีมือขั้นนุ้งฟ่าแล้น มันระดับเทพ เหอๆๆๆๆๆๆๆ
ปล 2 น้องออมหายป่วยเร็วๆน้า นึกว่าคุยกันดึกดื่นจนป่วย ที่แท้ป่วยจริงๆอ้ะ :กอด1: รักษาสุขภาพนะ :L2:
ดีมั๊กที่หนับหนุนฟ่าเรื่องอิเอ็มยังงี้ถึงรักกันจริง
อิอิ
แหมๆๆเค้าใสซื่อนะเรื่องแบบนี้อ่ะ
ทำตามเพ่กุ้งหวานนั้นแหละ
แม่ศรีเรือนมากๆเลยค่ะฟ่า
เตอร์ถึงได้รักหลงขนาดนี้
เอ่อ รบกวนเมนู จำพวกๆหน่อไม้ด้วยค่ะ พี่ชอบ :o8:
หน่อไม้จัดใหแล้วเน้อ
ทานให้หมดน๊าจะได้น่ารักๆๆๆ
อิอิ
แหมนุ้งฟ่าร้ายใช่เล่นนะเนี่
อย่างนี้แหละเรียกว่ารักบังตาแท้ อิๆ
ใจมากสำหรับ ข้าวหน้าไก่ไข่ดาวอร่อยดังใจนึงจริงจรีง
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
ร้ายเพราะรัก
ที่ร้ายก็เพราะคนรัก
คนรักบังคับให้ร้าย
เข้าใจป่ะ
อย่ามาเข้าข้างอิเตอร์นะเดี๋ยวจะใส่ยาถ่ายในข้าวหน้าไก่เลย
เชอะส์
นุ้งฟ่า อย่าคิดว่าตัวเองเป็นนางมาร
บางทีที่นุ้งฟ่าทำแบบนี้ อาจได้บุญก็ได้
ช่วยทำให้เอ็มตัดใจจากเตอร์ได้ไวไว
+1 ให้นุ้งฟ่านะ น่ารักที่สุด :กอด1:
อิอิ ขอบคุณคร๊าฟที่เข้าใจนุ้งฟ่า
ทำไปเพราะรัก
แต่บางคนเค้าไม่เข้าใจหาว่าฟ่าเป็นนางร้าย
เสียใจที่สุด :m15:
ต้องแถมชุดหนังกับแส้ด้วยสินะ...
เอาเทียนพรรษาอีกสักเล่มมั้ย
โซ่ กะกุญแจมือด้วย
จะได้จุดไฟลน ให้เข็ด
เชอะส์
-
นางมารร้ายยยยยยยยยยยย
ชอบทำร้ายยยยยยยยย
เตอร์อ่ะ รู้ทันฟ่าอีกแระ
ไม่หนุกเลยอ่ะ
เอาอีกฟ่า
เอาให้จมดินนนนนนนนนนน
-
นุ้งฟ่าไม่ใช่นางมารแต่เป็นปีศาจน้อยน่ารักต่างหาก (ไอ้ตัวปีศาจตัวเล็กที่มีเขามีปีกถือสามง่ามหน่ะ) ก็คนมันหวงอะเนอะ :yeb:
กับข้าวแต่ละอย่างน่าหมํ่ามากๆๆๆๆ แล้วก็ต้องอร่อยมากด้วยใช่ไหมคอปเตอร์ นี่จะได้ชิมขนมอีก เสน่ห์ปลายจวักมัดใจเตอร์ o13
-
ตามมาแล้วฟ่า.... :laugh: สะใจที่อิน้องเอ็มได้เห็นภาพสวีทพอดี
ไม่เห็นร้ายตรงไหนเลยฟ่า แฟนก็แฟนของเรา แล้วมันเป็นใคร
เป็นผมก็คงทำแบบเดียวกันแหละ หรือโน้มคอมาจูบด้วยเลยยิ่งดี :-[
................................
วงจรชีวิตเราวนเวียนใกล้ๆ กันเลยนะฟ่า สงสัยน่าจะเคยเดินเฉียดกันไปมาแน่เลย
เพราะผมก็อยู่แถวสยามต่อพารากอนบ้าง เซ็นทรัลเวิลด์บ้าง แค่นั้นแหละครับ
ถ้าในพารากอนก็อยู่คิโนะกับใต้ดินเป็นหลัก บางทีก็แวะนั่งที่สตาร์บัคส์ตรงใต้ดินบ้าง
................................
:L1:พรุ่งนี้วาเลนไทน์ไปฉลองกันที่ไหนเ่อ่ย
ขอตอนพิเศษของวันวาเลนไทน์บ้างก็ดีนะฟ่า เทคแคร์ มีความสุขมากๆ นะครับ :bye2:
-
สวัสดีครับ
ผมนายคอปเตอร์รูปหล่อ คนเดิม
มาป่วนบอร์ดอีกแว้ววววววววววววววววววว
คุณเค้าไม่อยู่ไปเรียน เหลือผมอยู่บ้านคนเดียววววววววว
ครบ1ปีแล้วนะเนี่ย
ไวเหมือนกันแหะ
แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยเขียนเรื่องเอาแต่ใจของตัวเองเลยนะแมวเผือก55555+
งั้นผมคอปเตอร์ขออาสาเขียนเองครับ
เอาเรื่องนี้เลย
ขี้วีน
มีอยู่ว่าวันนั้นแมวเผือกไปอารมณ์เสียเรื่องอะไรมาก็ไม่รู้แต่ก่อนออกจากห้องแมวเผือกให้ผมเอาผ้าไปส่งซัก
แล้วผมก็ลืม ลืมสนิท แล้วมันก็เป็นแบบนี้บ่อยๆๆด้วย
จนแมวเผือกกลับมา
"ทำไมไม่เอาผ้าไปส่งซัก จะแก้ผ้าไปมหาลัยใช่มั้ย เรื่องแค่นี้ลืม แล้วต่อไปไม่ต้องลืมแฟนไว้ตามห้างหรอ
ตะกร้าผ้าก็วางอยู่ตรงหน้า เดินเฉียดไปเฉียดมา มันไม่ทำให้คิดบ้างรึไง
แล้วเกมส์เนี่ยเล่นแล้วทำไมไม่เก็บ(พาลไปเรื่องเกมส์ เมื่อก่อนไม่เห็นบ่นเลย)จะต้องมาตามเก็บตลอดเลยนะ
คอมนี้อีก ไม่ใช้จะเปิดไว้ทำไม มันเปลืองเข้าใจมั้ยเนี่ย ทำเป็นเด็กไปได้โตแล้วนะ
แล้วผ้าเช็ดตัวอีก กองไว้ทำไมตรงนี้ ราวมีโน้นไปแขวนที่นี้ไม่มีอีแจ๋วนะจะได้ตามเก้บตามเช็ด
เบื่อ ทำไมต้องมาบ่นอะไรที่มันไร้สาระก็ไม่รู้เนี่ย เว้ยยยยยย"
"ปัง" แล้วแมวเผือกก็เข้าไปนอน ตลอดเวลาที่แมวเผือกบ่นผมไม่มีโอกาศที่จะได้อ้าปากอธิบายเหตุการณ์อะไรเลย
แล้วแมวเผือกก็ไม่คิดจะหันมามองผมที่ตอนนี้นั่งเอ๋อรับประทานอยู่
แมวเผือกทำไปบ่นไป เก็บไปบ่นไปแล้วเธอก็เดินเข้าห้องนอนเปิดแอร์หลับสบายยยยยย
2ชั่วโมงต่อมา
ผมนั่งทำงานที่คอมพิวเตอร์
แมวเผือกเดินมาเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน(ก็เพิ่งตื่นนั้นแหละ)มานั่งข้างๆๆผมเอาคางเกยที่ไหล่
"ตะเองทำไรอ่ะ(แอ๊บแบ๋ว)หิวยังอ่ะไปหาไรกินกันนะ" ผมทำท่าทีเย็นชา
"คุณฟ่าหิวแล้วนะไปหาไรกินกันเหอะ นะนะนะ" คางที่เกยอยู่ที่ไหล่ขยับขึ้นลงๆ ผมยังคงเฉยและทำไมสนใจ
"วันนี้ใช้ครีมอาบน้ำกลิ่นไรเนี่ยห๊อมหอม" แล้วแมวเผือกก็หอมมาที่แก้มผมเอาจมูกถูแก้มผมไปมา
"ยิ้มหน่อยจิ ยิ้มแล้วหล่อน๊า" แล้วผมก็แพ้ทางแมวเผือกทุกที
อารมณ์คุณเค้าจะขึ้นลง มาแล้วก็บ่นๆๆพอหายแล้วก็จะกลับสู่สภาพเดิม
หรือที่เรียกว่าผีเข้าผีออก
ผมไม่เคยงอลหรอกเพราะรู้ว่าเค้าเหนื่อย มันก็ต้องบ่นกันบ้าง
ผมรักเค้าจะตาย จะงอลได้ไง
แต่ไม่ค่อยวีนคนอื่นนะวีนผมคนเดียวไม่รู้เพราะอะไรอ่ะ
ผมก็งง ถ้าเหตุการณ์ที่ผมเล่ามามีเฮียนั่งอยู่ด้วยนะคุณเค้าจะไม่วีนหรอกเชื่อดิ
เรื่องกับข้าวนี้ต้องยกให้เค้าเลยอร่อยๆๆมากกกกก
แต่แพ้เฮียนะ แต่แพ้กันประมาณ0.001 เพราะเฮียเป็นอาจารย์เรื่องอาหารให้เค้า
เรื่องเอ็มอีกต้องยกให้เป็นขมิ้นกับปูน
หนูกะแมวเจอกันทีไรนี้ต้องมีเชือดเฉือนนะ
แต่ก็ต้องเข้าข้างคุณเค้านะอย่าปริปากอะไรเลยเด็ดขาดไม่งั้นมีเรื่อง
ตอนนี้มีหนุ่มมาจีบ
ถึงคุณเค้าไม่คิดอะไรแต่ไอ้นั้นคิด
แล้วแม่งหล่อซะด้วย ขับเบนซ์สปอร์ต
ผมรู้ว่าคุณเค้าไม่มองแม้แต่หาตาที่พูดคุยด้วยเพราะมารยาท
แต่อยากบอกให้รู้ไว้ว่าผมหึงมากนะไอ้คนนี้อ่ะ
เพราะดูดีดีนิสัยมันตื้อเหมือนผม
แล้วท่าทางมันจะเอาจริง
ขอวอนคนในนี้ช่วยพูดกะคุณเค้าทีว่าอย่าเจรจาก็ไอ้หมอนี้เลย
แค่ผมเห็นนี้หมัดมันจะลอยไปตะบันหน้ามันทุกที
รักมากก็หวงมากกกกกกก
ไปแระเดี๋ยวแมวเผือกกลับมาจะโดนข่วนหน้าแหก
แล้วว่างๆจะมาป่วนใหม่
อิอิ
พี่อะไรไม่รู้อ่าจำไม่ได้วันนั้นคุยเอ็มด้วย
ป้าอะไรไม่รู้อ่ะ ป้าๆๆนี้แหละ
คิดถึงนะค๊าบบบบบบบบ
-
^
^
:z13:
จิ้มคอปเตอร์สุดหล่อ
แมวไม่อยู่หนูร่าเริงเชียวนะ
เรียกคุณเค้าแมวเผือก ระวังเถอะแมวกลับมา :a5:
-
ฟ่า ฟ่าอ่ะนางเอกนะอย่าไปทำอย่างนั้น ให้เตอร์ลงมือทำด้วยตัวเองมั่งฟ่าใช้สงบสยบเตอร์ดีป่ะ
-
....อาการที่น้องเตอร์เล่ามาเนี่ยเค้าเรียก...โมโหง่วงนอน..
....พอนอนตื่นออกมาเห็นไม๊เหมือนคนละคนเลย...
....จากแมวเผือกขี้วีน กลายเป็น...แมวเผือกขี้อ้อน....
....ส่วนหนุ่มที่มาจีบ เตอร์ก็ใช้วิธีเดียวกับที่ฟ่าเค้าทำกับเอ็มสิ...
....คนของเตอร์ก็คือ..คนของเตอร์..ถ้าใครแหยมเข้ามาก็..ตีให้แตก..จบ..
....แต่ฟ่าคงไม่ยุ่งหรอก... ฟ่ารักเตอร์มากๆๆ....เชื่อใจฟ่าเถอะ..
....ว่างๆๆมาคุยกันใหม่นะ..อยากอ่านมุมมองที่เตอร์มองฟ่าบ้าง..
....อีกอย่างที่วีนๆๆนะมัน...อารมณ์ของคนเป็น..แม่บ้าน..น่ะ :z3:
-
o18 น้องเตอร์มา อิ๊ อิ๊ เอาน่า ลิ้นกับฟัน มันก็ต้องกระทบกันบ้างเป็นธรรมดาเนอะ ที่บ่นก็เพราะรักแหล่ะ รักกัน รักกันน้า แต่แหม แหม เสน่ห์แรงทั้งคู่เลยน้าคู่นี้ :-[
-
อิอิ รักมากก็หวงมากครับ ธรรมดา
หนุ่มขับเบนซ์มาติด งานเข้าเลยดิครับ คนของเราไม่เล่นด้วย ไม่เป็นไรอยู่แล้ว เชื่อใจกันไว้นะครับ
พรุ่งนี้แล้วสินะครับ ขอให้มีความสุขนะ วันวาเลนไทน์น่ะ
มอบ :L1: ให้ทั้ง 2 คนครับ
-
:กอด1: กอดเตอร์ให้หายกังวลเด่วจะบอกนุ้งฟ่าให้เรื่องนายคนนั้นอะนะอิๆ
แต่แหมอ่านเรื่องวีน แล้วเด่วกลับมาเจอได้วีนอีกรอบชัว
เผลอดป็นไม่ได้นะเราเนี่ยย่องเข้ามาบ่นแล้วจากไปชิมิ
แล้วจะรอดูว่าจะมาวีนลงในนี้ด้วยอะเปล่า
:z3: :z3: :z3:
-
มีแอบมาเล่าด้วย
:กอด1:
-
อ่านทันแว้ว
14 กุมภาแว้ว
สุขสันต์วันวาเลนไทน์คราบ :L1:
-
สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะ น้องเตอร์และนุ้งฟ่า
ขอให้ความรักของน้องทั้ง 2 งดงามเช่นนี้ตลอดไปนะคะ
:L1: :L1:
-
โอ๊ะ เตอร์มา
-----------------------------
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ ขอให้นมีความสุขมากๆนะคับ รักตัวเอง ครอบครัว เพื่อนพ้องพี่น้องและคนรอบข้างมากๆนะคับ
-
(http://www.up-pic.com/2/pic/1322009-23568-61403.gif) (http://www.up-pic.com)
ขอให้มีความสุขในวันแห่งความรักมากๆนะคราบ
-
ว๊าววว คอปเตอร์แวะมาเยี่ยมด้วยแฮะ ดีใจจัง
มารอบนี้แอบมาเม้าท์นุ้งฟ่าด้วย โฮะๆๆๆ แล้วจะรอดฝ่ามือแมวเผือกมั้ยนั่น 555
คิดถึงคอปเตอร์เช่นกันน๊า ไม่ต้องกังวลเรื่องอิตาขับเบนซ์คนนั้นหรอก
ยังไงนุ้งฟ่าเค้าก็ไม่มีทางใจอ่อนแน่นอน นุ้งฟ่ารักน้องเตอร์จะตายไป
น้องเตอร์ต้องเชื่อใจนุ้งฟ่าให้มากๆน๊า
.......
แล้วน้องนางมารร้ายสุดหล่อของพี่ไปไหนละเนี่ย
แอบฉลองวาเลนไทน์กันอยู่เหรอ
มีความสุขกันมากๆนะคะทั้งสองคน
ขอให้มีวาเลนไทน์อันแสนชื่นมื่นกันไปอีกนานแสนนาน
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
(แอบเห็นว่าโดนพาดพุงอยู่ในเรื่อง เอ๊ะ ...หรือจะตาฝาด :laugh:)
-
:z13:
จิ้มพี่ออม อิๆ
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มน้องนิวกลับ เยอะกว่าด้วย
เอิ๊กกกกกกกก
-
:-[ :-[ :-[
อายจังโดนตั้งหลายทีแน่ะ
ว่าแต่วันนี้นุ้งฟ่าจะมาเล่นบอร์ดไหมเนี่ย หรือว่าจะอินเลิฟอยู่น๊า อิๆ
-
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/v7.gif)
-
เห็นมะ..โดนเม้าท์จนได้555+ :laugh:
ขี้บ่นเป็นคนแก่ไปได้..แต่บ่นไปเก็บไปก็โอเคนะ..น่าร๊ากกก
วันนี้วาเลนไทน์..ขอให้ทุกวันของฟ่ากะเตอร์เป็นวันแห่งความรักนะ.. :L1:
-
Happy valentine day to เตอร์ -ฟ่า นะคะ
-
สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะครับ
รักกันตลอดไปน๊า
-
สุขสันต์วันแห่งความรักนะจ๊ะ :L1:
ไปฉลองวันแห่งความรักกันที่ไหนล่ะสองหนุ่ม ขอให้มีความสุขทุกๆวันเลยนะ
น้องเตอร์แอบมาเมาท์ "แมวเผือก" น่ารักดีนะ
ว่าแต่น้องเตอร์จะมาหาพรรคพวกเหรอ
แบบว่าทู้นี้ นุ้งฟ่าดีหมดอ้ะ ทำอะไรก้อไม่ผิด (กร๊ากๆๆๆๆๆๆ ขืนบอกไม่ดี ไม่ได้อ่านต่อ)
(http://i715.photobucket.com/albums/ww159/namtaansai/valen3.jpg)
-
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/0070/312070/6176e5ae523ec88cc2d25756ed31cd8a_1233917831.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=312070)
:L1: สุขสันต์วันแห่งความรักนะ :L1:
นุ้งฟ่า&คอปเตอร์สุดหล่อ
-
(http://)(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/1914/1914560arybskqvox.gif) (http://www.glitter-graphics.com)
ขอให้นุ้งฟ่ากับเตอร์รักกัน รักกันตลอดไปนะ มีความสุขกันมาก ๆ นะ
-
เช่นกันค้าบ
แฮป (โดน) ปี้ วาเลนไทน์คับป๋ม
:impress2:
:L2: :L2: :L2: :L2:
รอตอนต่อไปอนู่นะค้าบ
ให้ไวนิสิต
:z13:
-
(http://i176.photobucket.com/albums/w186/noonamijung/member_1173273375.gif)
สิบสี่กุมภา เวียนมาอีกครา นภาโอบธรณี
แสงจันทร์ โอบแสงดาว พราวพร่างรุจี
กระต่ายเต้น เล่นอ้อนจันทร์ ทันท่วงที
ตามายายมี ได้ทีตำข้าว เล่าสืบมา
สองคู่ ชูชื่น ระรื่นสุข
แสนสนุก สมหวัง ดังใจหมาย
รักระริน ไหลหลั่ง มิวางวาย
รักมากมาย รักหมดใจ รักนายคนเดียว
ดอกไม้งาม ตามสรรสร้าง ช่างยั่วยุ
น่าทะนุ น่าถนอม น่าตอมไต่
หมู่ภมร บินวนเวียน เพียรสนใจ
อยากจะได้ ลิ้มรสก่อน เกษรเธอ
แม้จะมี หมู่แมลง มาแข่งจีบ
ยอมสิ้นชีพ ดีกว่ายั่ว ตัวเสนอ
ถึงจะสวย แต่ตัวฉัน มันของเธอ
จะโน้มเจอ ดอกจูบ ลูบพื้นดิน
รักน้องแนบสนิทรักพี่ติดตรึงหัวใจ จะรักน้องแม่นางเดียว
พี่จะรักน้องแม่นางเดียว ชาตินี้ไม่เกี่ยวหญิงอื่นใด
ดาวรักฟ้าปลารักน้ำ สู้ความรักพี่ไม่ได้
เหมือนกับจะเด็ดรักจันทรา รักน้องนี้หนามากกว่าใคร
เหมือนกับอิเหนารักบุษบา อยากรู้หนักหนารักจะแค่ไหน
เหมือนพ่อขุนแผนรักวันทอง แต่ตัวน้องไม่สองใจ
เหมือนคุณพ่อรักคุณแม่ นานๆแท้ไม่แปรไป
เหมือนปู่รักย่าตารักยาย...........
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/valentine/10-01-2009_05.gif)
ขอให้ทุกคนมีความสุขกับวันแห่งความรักนะครับ
สำหรับเราสองคนทุกวันคือวันที่ดีที่สุดครับ
ขอให้ทุกคนทำทุกวันให้เป็นวันแห่งความรัก
แล้วคุณจะรู้ว่ารักมีพลังแค่ไหน
ทำทุกวันให้ดีที่สุด
เพื่อ รักของกันและกัน
-
สวัสดี วันแห่งความรัก จ้า
น้องอัลฟ่า คอปเตอร์ ...
แล้วก็ทุกคนในทู้นี้
ขอให้ความรักสดชื่นกันถ้วนหน้า...
แล้ว อยาลืม มอบความรักให้คนใกล้ตัวคุณๆ กันด้วย นะจ๊ะ ...
วาเลนไทน์ ปีนี้ จาขอ :กอด1: น้องฟ่า จาได้มั๊ย น๊า ...อิอิ
(http://i219.photobucket.com/albums/cc243/gettawa_photo/valentine-card-006.gif)
ปอล๊อ ... ชอบกลอนของน้องฟ่า ช่วงนี้มากๆ เลย ..
สองคู่ ชูชื่น ระรื่นสุข
แสนสนุก สมหวัง ดังใจหมาย
รักระริน ไหลหลั่ง มิวางวาย
รักมากมาย รักหมดใจ รักนายคนเดียว
-
Happy Valentine's Day
(http://creativebits.org/files/images/valentine%20card.preview.jpg)
มีความสุขและรักกันมากๆ ทุกๆวัน และตลอดไปนะคะ
รักอัลฟ่ากะคอปเตอร์ที่ซู๊ดดดด
(รักมาก คิดถึงมาก เมื่อเช้าฝันถึงเลยดูดิ๊ ตั้งสามคนแหนะ)
-
กินมากเลยฝันมากอ่ะป้า
เอิ๊กๆๆๆๆ
เราสองคนเป็นผีไปเข้าฝันป้า
55555+
-
:L2:...Happy Valentine's Day...น้องฟ่า+น้องเตอร์... :L2:
...ช่วยกันทำทุกๆๆวันให้เป็นวันแห่งความรักนะ...
-
Happy Valentine :L1:
มีความสุขมากๆนะคะ :L2:
-
สุขสันต์วันวาเลนไทน์อีกรอบนะครับ
ขอให้รักดีดีเกิดขึ้นกับทุกๆคนนะครับ
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรทุกข้อความ
ขอให้กลับคืนสู่ท่านทุกคนนะครับ
(http://kibako4.anime-forge.net/akibakko-119073850400469.jpg)
"โอเคๆๆๆๆๆครับ ฟ่าจะทำไรก็ทำเลยครับเตอร์ไม่ว่าแล้วครับอย่างอลนะครับ" ผมรู้นะว่าผมผิดอ่ะแต่ทำไงได้อ่ะอยากออกรับแทนมันนิ ช่วยไม่ได้ขอเอาแต่ใจมั้งเหอะวันนี้อ่ะ
"ดีมาก" ผมเริ่มมีรอยยิ้มแล้ว แค่รู้ว่ามันแคร์ผมมากกว่าอีเอ็มเท่านี้ก็พอ แค่นี้แหละที่เราต้องการจากคนรักคือเห็นเราสำคัญที่สุดโดยเฉพาะกับแฟนเก่าเราเข้ามาในห้อง เอาของวางบนโต๊ะผมแยกกับข้าวที่จะต้องทำออกมาแล้วเอาเข้าครัวเอาล้างเอาเตรียมพร้อมที่จะทำอาหาร
"ฟ่าเปลี่ยนเสื้อก่อนดีมั้ยเดี๋ยวก็บ่นเสื้อเปื้อนอีกอ่ะ" เสียงมันเดินออกมาจากห้องนอนถอดเสื้อผ้านักศึกษาออกแล้วเหลือบ็อกเซอร์กับเสื้อกล้าม มันเดินมาล้างผักแล้วก็หุงข้าว
"อืมลืมเลย เดี๋ยวไปเปลี่ยนก่อนนะ"
"ไม่ต้องใส่เลยก็ได้เซ้กซี่ดีเอาผ้ากันเปื้อนผืนเดียวพอ"
"บร้า" ผมเอาเสื้อยืดมาใส่
"มาแล้วๆๆๆ ล้างปลาหมึกด้วยดิ แล้วก็เอาไข่มาตีด้วย ปูในถุงอ่ะเอาไปนึ่งให้หน่อยครับ"
"ค๊าบบบบเชฟ" ผมเอากระเทียมกับพริกไทยมาตำหมักใส่ไปในหมูบดเติมผงปรุงรสซีอิ้วโน้นนี้นั้นหมักหมูไว้แล้วเอาไปฟรีซครับ ตั้งน้ำใส่ซุปก้อนกระดูกหมูกระเทียมแล้วก็หัวหอมใหญ่ แครอทหันท่อน เห็หหอม เกลือ รอจนเดือด
"ปลาหมึกได้ยังครับ อาจารย์ยิ่ง"
"ได้แล้วครับหม่อม" 55555+ ผมเอาหมูที่ฟรีซไว้มายัดใส่ปลาหมึก
อันนี้ใช้หมึกตัวโตนะครับเรียกหมึกไรไม่รู้จำไม่ได้อ่ะบั้งห่างๆตามตัวอย่าให้ขาดนะครับ
เอาไม่จิ้มฟันที่ทำจากไม้ไผ่พลาสเจอรไรท์แล้วกลัวให้หัวกับตัวติดกัน
แล้วเอาไปลวกในน้ำเดือดจัดจนสุกแล้วปลาหมึกรัดเนื้อหมูจนตึงปริออกมาตามรอยบั้ง
ก็เอาไปแช่ในน้ำเย็นใส่น้ำแข็งทันที พักให้สะเด็ดน้ำ
"เอาไข่มาตอกสิครับหมึกแดง" ผมให้เตอร์เอาไข่มาตอกที่ตอนนี้มันยืนมองน้ำในหม้อที่ต้มน้ำซุปอยู่เดือด
"ครับเชฟอิ๊ก" มันเอาไข่มาตี ผมหยิบเนื้อปูใส่เข้าไป ตามด้วยนมสดคาร์เนชั่น(ไม่ได้ค่าโฆษณานะ)ตามด้วยเกลือป่นเล็กน่อยบีบมะนาวจี๊ดหนึ่ง พริกไทยนิดหนึ่งแค่หยิบมือไม่ใช้น้ำปลานะครับเดี๋ยวจะคาวปู
"หยิบปลาหมึกให้หน่อย"
"จะใส่ในหม้อหรอ ขอใส่ได้ป่ะ"
"เอาดิระวังกระเด็นนะ ค่อยๆๆอ่ะ" มันหยิบปลาหมึกใส่หม้อน้ำซุปที่เดือดอยู่
"ครับบบ โอ๊ะ ร้อนอ่ะ " ว่าแล้วเชียววว
"เป็นไรป่าวไหนดูดิ"
"ไม่เป็นไรนิดเดียวเอง"
"แล้วร้องซะ"
"แห่ะๆๆๆๆ" รอให้น้ำเดือดก็ปรุงรสด้วยน้ำปลานิดหน่อยพริกไทยนิดนุง ใส่แครอทหันลูกเต้าขึ้นฉ่ายต้นหอมผักชี
แล้วยกลงพร้อมเสิร์ฟ น้ำตาลไม่ต้องนะ หวานจากผักแล้ววว ผมไปตั้งกระทะเจียวไข่
ตั้งน้ำมันให้ร้อนไม่ต้องเยอะนะครับเดี๋ยวอ้วน เอาไข่ที่เตรีมพร้อมไว้แล้วเทลงไปคนไปในทางเดียวกัน
ในขณะที่เทไข่อยู่พอเทจนหมดหยุดคนรอให้ไข่เซตตัวเข้ากันกลับแถบเหลืองทั้งสองด้นแล้วตักพักให้สะเด็ดน้ำมัน
เคล็ดลับน้ำมันต้องร้อน เวลาวนไข่ต้องทางเดียวกันอันนี้เทคนิคนะเนี่ย55555+
"เสร็จแล้ว" เราสองคนตั้งโต๊ะอาหารพร้อมหม่ำๆๆๆๆๆๆ หิวกันแล้วชิม๊า อ่านไปหิวไป55555+
"กว่าจะได้กิน"
"ของอร่ยอต้องใจเย็นดิ"
"ทำไมฟ่าทำอาหารอร่อยอ่ะ"
"แม่สอนไง คุณยายด้วย แล้วก็ใส่ใจลงไปไงคนที่เรารักจะได้หลงเรารักเรา"
"แค่นี้ก็หลงจนหาทางออกไม่เจอแล้ว"
"อย่าคิดแม้แต่จะหาเพราะปิดตาย"
"โอ้ยเจ็บมืออ่ะสงสัยจะกินข้าวเองไม่ได้แล้วมั้ง"
"แต่ที่โดนน้ำร้อนนั้นมันข้างซ้ายนิ"
"มันลามมาข้างขวาอ่ะ"
"โห โรคอะไรเนี่ย โรคอ้อนรึป่าว"
"ป้อนหน่อยนะเมื่อกี้เค้ายังป้อนชานมตะเองเลย"
"อืม นึกซะว่าเลี้ยงอาหารกลางวันเด็ก"
"ง่ะ ยอม" ผมป้อนข้าวมัน โดยที่มันนั่งยิ้มไปกินไปไอ้นี้เริ่มจะเพี้ยนขึ้นทุกวันแล้วเนี่ย
"พอแระกินเองดีกว่าตะเองจะได้กินด้วย"
"เพิ่งรู้หรอ"
(http://www.siamcomic.com/images/scboard/54718_490684.gif)
มาต่อให้ช้าไปหน่อย
ลาหยุดสองวันนะครับไปต่างจังหวัดกันอ่ะ
อิอิ
คิดถึงเราสองคนด้วยน๊าคร๊าฟฟฟฟฟ
-
ขยันโพสต์มากที่สุดเลยน้องฟ่า o13
:L1: สุขสันต์วันแห่งความรักครับ :L1:
ขอให้ทุกคนมีความรักที่ดีกันนะครับ
ปล. ลากเชฟมาหมดเลยนะ หุหุ เที่ยวให้สนุกนะครับ :bye2:
-
คิดถุงจิ
ใครจะไม่คิดถุง น้องฟ่ากะเตอร์
-
หิวเลย
:serius2:
ฟ่ามารับผิดชอบซะดีดีเลย ๆๆ ๆ ๆๆ
ขอจ้างฟ่ามาทำอาหารให้สักมื้อสองได้ป่าวน้อ
:interest:
-
อ่านทันแล้วคราบพี่ฟ่า ซุ่มมานาน
-
ตามมาอ่านแต่ละทีตาลายทุกทีเลย :really2: :really2:
Happy valentine's day นะคับ น้องฟ่า และ น้องเตอร์ :L1: :L1:
ปล. น้องฟ่าไปเดินเซนปิ่นด้วยเหรอ o18 o18 แวะไปซื้อสปาร้านแฟนพี่ด้วยนะ สปาไทยอ่ะ เปิดบู้ตอยู่ชั้น 1 อ่ะ ซื้อเยอะๆ
เลยนะ :laugh: :laugh:
-
โอ๊ย
หวานซะ
แต่รู้สึกว่ามันจะสั้นไปนิดนะพี่ฟ่า :m16:
-
ไปทำรายการอาหารเลยบ่ เชฟทั้งสองคน
สงสัยรายการอาหารที่ทำคงจะหวานอย่างเดียวอ่ะ
ไม่มีรสอื่นแน่ๆ กร๊ากกกกกก
:z2: :z2: :z2:
-
:L1: HapPy VaLeNTinE's DaY :L1:
-
อ่านไปก็หิวไป :เฮ้อ: อยากหม่ำฝีมือนุ้งฟ่าบ้าง
คนอาราย เพอเฟคไปหมด หน้าตาก็ดี ทำกับข้าวก็เก่ง งานบ้านก็เยี่ยม
น่าอิจฉาน้องเตอร์จริงๆ :-[
นุ้งฟ่าจะหายไปสองวัน โฮๆๆๆๆๆ แบบนี้ก็คิดถึงแย่จิ :serius2:
ยังไงก็เที่ยวกันให้สนุกน๊า ดูแลกันดีๆด้วย อย่าซนกันมากนะจ๊ะ
(แค่คิดว่านุ้งฟ่าจะไม่อยู่สองวัน โลกนี้มันช่างมืดมน :sad11:)
-
คาราวะเซฟใหญ่ o13 แค่อ่านก็น่ากินแล้ววววววว
อยู่บ้านมาม่ายังไม่ทำเองเลยให้แม่ทำให้ตลอดอ่ะ
แม่บอกว่าไรพรสวรรค์ในการทำอาหาร กาซิกกาซิก :laugh:
เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกน้า :z2:
-
:impress2: :impress2:
หวานกันจังนะคู่นี้นี่ อิๆ
ขอให้เที่ยวให้สนุกน๊า อย่าลืมซื้อของมาทำอาหารเช้าให้กินด้วยไม่งั้นมีงอล :monkeysad:
แต่ว่าชอบรูปนี้จังงะ น่าร๊ากกกกกก
(http://www.siamcomic.com/images/scboard/54718_490684.gif)
-
ขอบคุณสำหรับเมนูหน่อไม้ค่ะ
ชอบทุกรายการเลย
ตอนนี้เลยกลายเป็นเตอร์ฟ่า พ่อครัวหัวป่าเลยนะคะ 555
ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
-
ไปเที่ยวไหนกันเอ่ย...มีึความสุขกันมากๆ นะครับ
.................
เตอร์เรียกฟ่าแมวเผือกเหรอครับ :laugh:
ส่วนฟ่า...เนื้อหอมมีหนุ่มมาตามจีบอีกแล้ว o18
เตอร์สู้เขา ยังไงก็เชียร์เตอร์คนเดียวนะครับ
-
^
^
:z13: จิ้มบิ๊กนะค้าบบบ
ตอนนี้เมนูอาหารเพียบ
พี่น้ำตาลว่า ทู้ของนุ้งฟ่านอกจากเรื่องเล่าแล้ว
ก้อยังมีสาระความรู้ ในเรื่อง อาหาร และคอสเมติกอีกต่างหาก
ว่างๆๆๆ ช่วงปิดเทอม นุ้งฟ่าจัดอบรมเลยดิ
คอร์สเสริมความงามตามแบบแมวเผือก
และคอร์สปรุงอาหารมัดใจภรรมี :m1:
ปล.นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์ไปตจว.เดินทางปลอดภัยทั้งไปและกลับนะค้าบ
แล้วอย่าลืมนะ ของฝากอ้ะ :กอด1:
-
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:L2: S W E E T :L2:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
เที่ยวให้สนุกนะ
:กอด1:
-
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะ ขอให้สนุกกับการไปเที่ยว(มั้ง) :bye2:
-
ชอบให้หวานๆแบบนี้จัง เอาอีกๆ
ฟ่าทำกับข้าวเก่งจัง
-
หวัดดีคับ
นิวคับ อ่านแบบมีนอหน่อยก็ นีลลลลลลล อิอิ
อ่ายยังมะจบอ่ะ แต่อยากโพส
แบบว่าน่ารักกันจังเลยวุ้ย .... อ่านตอนแรกรู้สึกว่าฟ่าน่าจะโตกว่าเตอร์ซัก 4-5 ปี
อ่านไปอ่านมา .... เด็กทั้งคู่อ่ะ ....แต่หลังๆ เริ่มรู้สึกว่าเตอร์เด็กลงทุ้กกกกวัน แต่ฟ่าโตขึ้นนิสนุง
(จาโดนฟ่าเหยียบมั้ยเนี่ย) อ่ะนะ แต่ผ่านเรื่องใหญ่ๆ ได้ เก่งมั่กเลย
ปายอ่านต่อ :a5:
-
เที่ยวให้สนุกน๊า..
เปลี่ยนสถานที่..เปลี่ยนบรรยากาศ...จุด..จุด..จุด กันเหรอจ๊ะ..อิอิ :eiei1:
-
อ่านแล้วหิวเลยอ่ะ
จะแอบไปหวีทกัน 2 คน อิ๊อิ๊ เที่ยวกันให้หนุกหนานนะค้าบ :กอด1:
-
เย้ ในที่สุดก็ตามอ่านทันจนได้ :D
ฟ่านี่เก่งครบเครื่องเลยแหะ ทั้งอาหาร งานบ้านงานเรือน เก่งทั้งร้องแก้วและร้อยกรอง แถมยังเนื้อหอมอีก อยากพาไปไว้ที่บ้านจัง อิอิ
เตอร์นี่ก็ท่าทางจะขี้อ้อนนะ ท่าทางจะน่าร้ากกกกก มีอยู่ใกล้ๆตัวต้องอบอุ่นไม่มีเหงา แถมหวานโรแมนติกอีกตะหาก หุหุหุ
ส่วนเฮียนี่ก็นะ เซอร์ๆ แนวๆดี เจ๋งๆ คนอยู่ด้วยคงรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย สบายๆ ทำอาหารก็เก่ง บู๊ก็ได้ แถมท่าทางจะต้องเป็นคนรักจริงด้วยน้า เหอะๆๆๆ
โหยยย แค่อ่านไปเรื่อยๆก็เห็นคน 3 แบบ 3 สไตล์ที่อยากจะหาขึ้นมาทันที (ถ้ามีปัญญานะ) โชคร้ายจริงหนอเรา คนไม่มีคู่
ยังมีใครว่างอีกมะ อิอิ :z1:
-
ฟ่าน่ารักดีนะ ผู้หญิงจริงๆเห็นยังอายเลยมั้ง เป็นเตอร์ก็คงไม่คิดจะเปลี่ยนใจไปรักใครแล้วละ
ส่วนเตอร์ก็น่ารักดีนะ มาเขียนตอนคุณเค้าบ่นๆ ยังเขียนออกมาได้น่ารักเลย ที่ฟ่าเค้าเป็นก็เป็นกับเตอร์คนเดียว
น่าภูมิใจออกจะตาย จริงมั้ย
....................Forever Love :L1:.................
-
หวัดดีจ้า นุ้งฟ่า
มาทักทายนุ้งฟ่าเป็นครั้งแรกจ้ะ หลังจากที่ติดตามอ่านมาก็......นานอยู่ แต่เพิ่งจะมาเม้นท์ให้ (ขอโทษน้า :m5:)
อ่านเรื่องที่นุ้งฟ่าเล่าแล้วก็ติดตามมาตลอดจ้า อินตลอดทุกช่วง ทั้งสุข ทั้งเศร้า ยิ่งช่วงหลังๆ นี่หิวบ่อยเชียว อาหารน่าตาน่ากินมากมาย
แล้วจะมาใหม่นะจ๊ะ :bye2:
-
:z13: porazax ทะลุหน้าเลยละกัน
เจาะไข่เด็กใหม่ด้วย
อิอิ ดีใจมีสมาชิกมาเข้าชมรมคนรักอัลฟ่าอีกแล้น
นุ้งฟ่ารีบกลับมาต้อนรับสมาชิกใหม่ด้วยน้าาา :กอด1:
-
สองคนนี้เค้าน่ารักจังเลยอ่ะ
สาธุ ขอให้มีสักคนด้วยเถิด
-
ปัดๆๆ กวาดๆๆ เช็ดๆๆ ถูๆๆ
ทำหน้าที่FCที่ดี :laugh:
เดี๋ยวเจ้าของบ้านกลับมาบ้านไม่สะอาด
-
หวัดดีทะลุไปถึงพี่น้ำตาลนะคับ...นอนหรือยังเอ่ย
ฟ่าไปเที่ยวยังไม่กลับมาเหรอ o18
-
^
^
หวัดดียามค่ำคืนคับน้องบิ๊ก
ยังไม่นอนจ้า
ราตรียังอีกยาวนานเลยน้า :laugh:
-
อยากให้แฟนพี่รักพี่ เหมือนเตอร์รักฟ่า ฟ่ารักเตอร์ บ้างจัง :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
วันแห่งความรัก เลยเปิดเผยชื่อใหม่ นำเสนอโดยนาย คอปเตอร์ :z1:
" แมวเผือก " ไปเที่ยวกลับมา คงมีเรื่องหวาน ๆ มาให้ได้อ่านอีกนะครับ :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หวานๆๆๆๆๆกันนะดีแล้วนะครับ
คนอ่านชอบ
อย่ามีเรื่องรัยอีกเลย
ม่ายอยากมีน้ำตาอ่ะ
-
คิดถึงพี่ฟ่าจังเลย
พรุ่งนี้คงกลับมาแล้วสินะ
ยังรออ่านอยู่นะคร๊าบบบบ :z2:
-
o18 ป่านนี้ไปทำน้ำตาลหกอยู่แถวไหนน้อ :laugh:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆๆ
ยังไม่ได้อ่านคอมเม้นท์เลยแต่ของเม้นท์ก่อน
ว่ากลับมาโดยสวัสดิภาพคร๊าฟฟฟฟฟฟ
แต่แอบชำเลืองตาแลเห็นแว๊บๆๆ
อะไรๆๆๆๆๆๆ :angry2: :angry2: :angry2:"แมวเผือก"
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :m31:
คิดถึงกันมั้งป่าวเนี่ย
เดี๋ยวขอตัวไปจัดการอีหมูแดงก่อนนะ
เชอะส์ :z6:
-
:z13: นุ้งฟ่า
มาทักทายนุ้งฟ่ายามดึก
คิดถึงจร้า
กลับมาเหนื่อยๆ พักผ่อนด้วยนะจ๊ะ
-
ขอแป๊ะไว้ก่อนน๊านุ่งฟ่า
ยังม่ายได้อ่านเลยง่ะ ๆๆ
จะสอบแล้วใช่ป่าวว ไงก้อตั้งจัยอ่านหนังสือน๊า
:L2: :L2:
-
อ่านทันแล้วค้าบบบ
เพิ่งจะทันนะเนี่ย
จากที่อ่านพอจะเดาได้ว่าอยู่ไม่ไกลจากที่ผมอยู่นะ
คอนโดตรงแบงค์กรุงเทพปะคับ
ซอยข้างหลังของกินตรึม ถิ่นเก่าผมเอง
enjoy eating สุดๆ
เรื่องน่ารักดีนะคับน้องฟ่า o13 (เดาจากเรื่องแล้วน่าจะเป็นน้องนะ)
มาต่อเร็วๆ นะ
แล้วก้ รักกันนาน ๆ นะคับ
:bye2:
-
ป่านนี้แมวเผือกคงกำลังฝนเล็บกับหมูแดงอยู่
:laugh: :laugh:
รักกันเยอะๆนะคะ
:L2:
-
แกร๊กแกร๊กแกร๊ก แหวกคมเจ็บ เล็บออก ลับ
กวัดแกว่งจับ จอมโจรเจ้า เข้าบ้านข้า
แอบย่องย่อง เยื้องย่าง กลางสายตา
คนของฟ่า ยังเฮฮา ว่าน่าชม
ข่วนแก้มซ้าย แก้มขวา ข้าเตือนแล้ว
ว่าเจ้าแก้ว ขวัญใจฉัน นั้นอย่าเม้นท์
เอาแมวเผือก มาเผยแผ่ แม่ข่วนกระเด็น
อย่าล้อเล่น กับแมวป่า ฟ่าขอเตือน
อย่ามาท้า มาทำท่า ว่าไม่กลัว
อย่ามายั่ว โมโหข้า นะไอ้หนู
แมวตัวน้อย ของกลอยเจ้า ยอดพธู
ตายแน่หมู ตายแน่แน่ มาแหย่เอง
เจ้าแมวเผือก โจนทะยาน ปานวิหค
จับลูกนก ในกำมือ ถือบีบเล่น
ไอ้หมูแดง ตัวป่วน ตายทั้งเป็น
เอามาเซ่น สังเวยดู เตอร์หมูแดง
(http://www.prd.go.th/files/hugeimg/fd58636171d227be17147ef05f994879.JPG)
อดีตที่ผ่านไปแล้ว
(http://www.skn.ac.th/skl/project/foodp95/new1.3.jpg)
ปัจจุบัน
5555555+
(http://www.thaigoodview.com/library/studentshow/2549/m6-3/no29-39/picture/kitten53.jpg)
-
center]วันนี้นุ้งฟ่าต่อให้ไม่ไหวอ่า
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อให้น๊า
คิดถุงคิดถุงทุ๊กคนเยยเน้อ
จุฟๆๆๆๆ
ราตรีสวีดัส[/center]
-
^
^
^
:z13: :z13: :z13:จิ้มนุ้งฟ่า..
กลับมาก็ดีแล้ว..กะลังคิดถึงพอดีเลย :o8:
แมวเผือกตัวนี้ชอบกิน(เตอร์)หมูแดงเหรอจ๊ะ..
สงสัยฟ่าจะขุนซะจนอ้วนล่ะสิ..แต่อ้วนยังงัยก็รัก..ชิมิ..ชิมิ :bye2:
-
วู้วววววววววววว นุ้งฟ่ากลับมาแล้น
:กอด1: ต้อนรับนุ้งฟ่ากลับกระทู้
มาถึงก้อแต่งกลอนมาฝากเลย
แต่คราวนี้สงสัยเตอร์จะแย่ น่าฉงฉาน :laugh:
แมวเผือกน่ารักดีออกนะ แล้วแมวเผือกอย่าไปกินหมูแดงหมดล่ะ เก็บไว้มื้ออื่นบ้าง :laugh3:
ชอบกลอนนี้นะนุ้งฟ่าฮาดีอ้ะ
บวก 1 ต้อนรับเลย
-
นุ้งฟ่ากลับมาแล้วววว โฮๆๆๆ ดีจายยยย
หมูแดง :laugh: ชอบกินนะ
แต่เตอร์หมูแดงเนี่ย เจ้าใหม่เหรอ ขายแถวคอนโดนุ้งฟ่าชิมิ ไว้วันหลังจาแวะไปชิม :laugh:
พักผ่อนแล้วก็แวะมาน๊า คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ :-[
-
:กอด1: ฟ่ากลับมาแล้ววววว.....พักผ่อนให้หายเหนื่อยแล้วค่อยมาลงเรื่องต่อนะคัฟ
:laugh: หมูแดงกับแมวเผือก...ทำไมนึกถึงอาหารโต๊ะจีนไม่รู้แฮะ (...สงสัยไปปนกับเผือกหิมะ :o8:)
-
:impress2: นุ้งฟ่า กับ นุ้งเตอร์กลับมาแล้วเหรอค้าบบบบ คิดถึงงงงง :กอด1:
-
อยากหมํ่าข้าวหมูแดงซะแล้ว นุ้งฟ่าไม่น่าเอามายั่วกันเลย แถวนี้ยิ่งหากินยากอยู่ ขำกร๊ากกกกับเตอร์หมูแดงอ่ะ :pigha2:
แมวเผือกน้อยอัลฟ่าก็น่ารักน่ากดเอ๊ยน่ากอดมากเลย :z1:
-
:man1:
พี่ฟ่ากลับมาแล้วววววววว
คิดถึงจัง พักผ่อนให้มากๆนะครับ อย่ามัวแต่ทำการบ้านละ :laugh:
-
ใกล้สอบแล้วน้า อ่านหนังสือเยอะๆ ทำการบ้านให้เสร็จ งานไม่ค้าง get A เน้ออออ
ปล. แปะโป้งเรื่องไว้ก่อน จะสอบวันเสาร์นี้แล้ว อ่า
-
เรียกเตอร์ซะน่ารักเลย หมูแดง ฟ่าเอง ก็แมวเผือก
หมูแดง & แมวเผือก ก็น่ารักดีนะ เข้ากันดี
...................................
-
o13 :call: :call:
-
เอ๊ะ..ใครกันน๊าที่บอกว่าจะมาต่อให้อ่ะ.. :z13:
:oni1:ไปวิ่งซนที่ไหนน๊าเจ้าแมวเผือก..จับได้จะตีก้นให้ซักที..
-
:a11:
:a3:
:z2:
-
สวัสดีครับทุกคนฟ่าไม่สบายอ่ะครับ
เป้นไข้อ่า นอนซมมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ
ฟ่าฝากความคิดถึงมาให้ทุกคนนะครับ
เดี๋ยวเตอร์จะดูแลอย่างดีเลย
อาการตอนนี้ดีขึ้นแล้วครับเหลือตัวอุ่นๆๆนิดหน่อยเจ็บคอบ้าง
ไข้น้อยมากแล้วครับ
ขอบคุณทุกคนที่คิดถึงและยังไม่ลืมฟ่านะครับ
เดี๋ยวเตอร์จะดูแลให้ฟ่าหายให้ไวที่สุดจะได้มาแบ่งปันความสุขกันนะครับ
นี้คุณเค้าก็ใช้เตอร์มาโพสนะเนี่ย
วันนี้เค้าอนุญาติคร๊าฟฟฟฟฟ
อ้อ...ให้เอาอาหารมาส่งด้วย
(http://i232.photobucket.com/albums/ee274/akapong99/album26/k2-2.jpg)
-
ไม่สบายยังส่งขนมมาให้อีก ยังงี้จะไม่ให้รักได้ไงล่ะ ฝาก :L2: :L1: :L2:เยี่ยมไข้ก็แล้วกัน
มีหมอดีอยู่ดูแลแล้วนี่นา รักแมวเผือกของน้องหมูแดงจัง :กอด1:
-
:o12: นุ้งฟ่าไม่สบายเหรอคับ ฝากนุ้งเตอร์เยี่ยมไข้ด้วยนะค้าบ เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วย :L2: ขอให้หายไว ๆ นะค้าบ
เห็นของกินแล้วน้ำลายไหลเลย อิ๊ อิ๊ :pigha2:
-
:L2: ฝากดอกไม้เยี่ยมไข้ฟ่าด้วย...พักผ่อนมากๆ และหายเร็วๆ นะครับ
เตอร์...ดูแลฟ่าด้วยนะครับ แล้วอย่าป่วยไปอีกคนนะครับ เทคแคร์ครับ
-
:L2: :L2: :L2:
หายไวๆนะฟ่า มีคนรู้ใจอยู่ข้างๆแล้วนิ อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อนะ
ปล. ขอบคุณสำหรับอาหารที่นำมาฝากนะคับเตอร์น่ากินและอร่อยมากๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:เตอร์ กพ ฟ่าให้หายคิดถึง
-
:L2:
หายไวๆนะครับ
-
นุ้งฟ่าป่วยเหรอ ว๊า..แย่เลย
เป็นไข้อย่างเดียวใช่มั้ย มะได้เป็นอะไรมากใช่มั้ย
นุ้งเตอร์ดูแลนุ้งฟ่าดีๆ เอาใจคนป่วยหน่อยน๊า
ฝาก :กอด1: กะ :L2: เยี่ยมคนป่วยด้วยนะจ๊ะ
หายเร็วๆนะจ๊ะนุ้งฟ่า
น้องเตอร์ก็ดูแลตัวเองด้วยน๊า เดี๋ยวป่วยไปอีกคน
รักกันๆ :L1:
-
แมวเผือกกะหมูแดง :laugh:
หายไข้ไวๆน่า........ :L2:
-
เอา :L2: มาเยี่ยมคนป่วยค่ะ
หายเร็วๆ นะจ๊ะนุ้งฟ่า
น้องเตอร์ดูแลนุ้งฟ่าดีๆ น้า แล้วก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ เดี๋ยวจะป่วยไปอีกคน
-
:L2: :L2: :L2:
เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วยค่ะ
เตอร์ดูแลนุ้งฟ่าดีๆนะ
หายเร็วๆนะจ๊ะนุ้งฟ่า
-
หายเร็วๆนะคับบบ
:L2:
-
นุ้งฟ่าไม่สบายเหรอคะ มิน่าหายไปหลายวัน
เข้ามาเช็คทุกวัน ยังสงสัยว่าทำไมเงียบหายไป
ขอให้หายเร็วๆนะ เอา :L1: มาเยี่ยม
แต่เชื่อว่ามึน้องเตอร์คงดูแลนุ้งฟ่าอย่างดีแล้ว
เตอร์ก็ดูแลสุขภาพตัวเองดีๆด้วยนะคับ
คิดถีงทั้งสองคนเน๊อ.......... :L2:
-
หายป่วยไวๆนะค้าบนุ้งฟ่า :กอด1:
ช่วงสอบด้วยเนี่ย ต้องรักษาสุขภาพหน่อยนะ
ขอบคุณน้องเตอร์ที่มา่ส่งข่าวนะค้าบบบบบ
น้องเตอร์ดูแลนุ้งฟ่าแล้วก้อดูแลตัวเองด้วยน้า
หมูแดงก้ออย่าลืมเสิร์ฟอาหารมีประโยชน์ให้แมวเผือกด้วยนะ :กอด1:
-
:L2:
-
หายป่วยไวๆนะคะ จุ๊บๆ(เตอร์วิ่งมาตบ)
:L2:
-
:z1:อ่ะ..หมอเตอร์รีบฉีดยาด่วน :oo1:..จาได้หายไวไว :eiei1:
-
ฟ่ายังไม่หายเลยอ่ะครับบบ
ห้ามอะไรก็ไม่ฟัง
ให้พักผ่อนก็ไม่เชื่อ
อ่านแต่หนังสืออ่ะ
ไอ้ค๊อกไอแค๊กไอกระด๊อดกะแด๊กอยู่นั้นอ่า
นี้เตอร์โดนดุด้วยสายตามาแล้วเนี่ย
นั้นก็นอนหลับคากองหนังสือไปแล้วอ่า
ทำไงดีๆๆๆๆๆๆๆ
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์ค้าบ
นุ้งฟ่าค้าบ ไม่สบายก็ต้องพักผ่อนใช่มั้ยคับ นุ้งเตอร์เค้าเป็นห่วงน้า อยากให้น้องฟ่าหายไว ๆ เพราะงั้นต้องเชื่อฟังคนที่เป็นห่วงเรานะคับ พักผ่อนเยอะ ๆ ดูแลตัวเองดี ๆ จะได้หายไว ๆ นะคับ :กอด1:
โอมเพี้ยง..ง..ง ขอให้น้องฟ่าหายไว ๆ :กอด1:
-
...น้องเตอร์..ช่วงนี้มันลำบาก...เป็นฤดูการแห่งการ..เตรียมตัวสอบ...
...ประคบประหงบ ไปก่อนเถอะ...นอนไปอ่านหนังสือไปก็ยังดี...
...กินน้ำอุ่นเยอะๆๆๆอาการไอ จะค่อยๆๆหายไปพร้อมกินยา...
...ถ้าไม่อ่านหนังสือไปด้วยนอนอย่างเดียวมันก็หายอยู่หรอกแต่อาจ..สอบตก...
...เห็นใจ..คุณพี่เขาหน่อย...หายไวๆๆๆ นะฟ่าสอบเสร็จได้หยุดยาว ทนๆๆหน่อย...
...น้องเตอร์ก็เฝ้าคนป่วยไปด้วย ก็อ่านหนังสือ ไปด้วยละ..ไม่ใช่..นั่งมองหน้าพี่เขาอย่างเดียว..อิอิ.. :กอด1:
-
:o8: เตอร์ฉีดยาให้ฟ่าซักเข็มดีไหม...จะได้หายเร็วๆ
ฟ่า...อ่านหนังสือแล้วต้องพักผ่อนด้วยนะจ๊ะ
-
DEEจ้า นุ้งฟ่า นุ้งเตอร์.................
วุ่ม่านมาสองวัน ตามทันซ้าที ....ชอบฟ่ามากมาย ยกหั้ยเปนmy idol เลย
ฟ่าไม่สบาย เตอร์ฉีดยาให้ฟ่าซักเข็มดีไหม...จะได้หายเร็วๆ
:pighaun:
ชอบบบบบบบ.........ฟ่า เตอร์......
แต่..............................
..........................................................
อยากด้ายเฮียยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย o22
-
คอปเตอร์ค้าบ เหนื่อยหน่อยน๊าช่วงนี้
เข้าใจอะนะว่านุ้งฟ่าต้องสอบ เลยไม่ยอมพักผ่อนให้เต็มที่
นุ้งฟ่าต้องทานยาให้ครบนะคะ น้องเตอร์ก็ดูแลตัวเองด้วยน๊า
เป็นห่วง+คิดถึงทั้งคู่นะจ๊ะ
:กอด1: คนป่วยกะพยาบาลพิเศษแน่นๆ
-
ช่วงนี้ใกล้สอบกันแล้วนี่เนอะ นุ้งฟ่าเองป่วยก็ยังต้องลุกขึ้นมาอ่านหนังสือ แต่ว่าก็ต้องทานยาให้ครบแล้วก็พักผ่อนบ้างนะจ๊ะ ไม่งั้นถ้านานหายก็จะยิ่งแย่น้า
หายป่วยไวไวนะคะ :L2:
ส่วนน้องเตอร์ก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
-
ขอบคุณค้าบเตอร์ที่มา่ส่งข่าวอีกแล้ว
ส่งใจไปให้ทั้งคู่เลยน้า
แต่อย่างที่รู้กัน ช่วงนี้ช่วงสอบก้อเลยแย่หน่อย
ยังไงก้อแบ่งเวลา พักบ้าง อ่านบ้างนะจ๊ะนุ้งฟ่า
หักโหมอ่านมากไปก้อจะแย่นะ
ยิ่งถ้ากินยาแบบที่ทำให้พักผ่อนมันจะยิ่งง่วงหนักขึ้นไปอีก
แล้วถ้าฝืนสังขารมันจะยิ่งแย่นา
ตัดใจพักเต็มๆสักวันจะดีมั้ย แล้วมาลุยต่ออีกที
คิดถึงนะค้าบ :กอด1:
-
ขออนุญาต :z13: คุณน้ำตาล
หาโอกาสมาหลายวันแล้ว มาไม่เคยทันคุณน้ำตาลเลย
ขอบคุณที่มาต้อนรับเราเข้าสู่ชมรมคนรักนุ้งฟ่าค่า
+1 ให้สำหรับความใจดี
-
ุ^
^
แซนวิช porazax
มารอนุ้งฟ่าด้วยกันเนอะ
ว่าแต่ชื่อไรจ๊ะ
-
กำลังจะไปนอนพอดี แวะมาตอบก่อนค่ะ
ชื่อ ปุ๊กกี้ ค่า
-
ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ ปุ๊กกี้
นอนหลับ ฝันดีนะจ๊ะ :กอด1:
-
:z13:
มากระซวกรีบนอิๆ
-
แอบตื่นมาอ่านหนังสือตอนดึก
เมื่อกี้หมอมาฉีดยาตอนนี้พาไปนอนหลับปุ๋ยไปแล้วววว
คริคริ นุ้งฟ่านี้ทะลึ่งเนอะ
ขอบคุณทุกคนมากมายเลยนะครับ
สำหรับความเป็นห่วงเป็นใยอ่านแล้วน้ำตาคลอ
มันเป็นความรู้สึกที่ถึงแม่เราจะไม่รู้จักกันมาก่อนแต่มันก็รับรู้ได้ถึงความห่วงใย
ขอตอนรับสมาชิกใหม่หลายๆๆท่านนะครับ
ดีใจจังนุ้งฟ่าไม่สบายสองสามวันมีคนมาใหม่เยอะแยะเลย
อย่าเพิ่งทิ้งเราสองคนไปนะครับบบบมาลุ้นรักกับพวกเราไปพร้อมๆๆกันเน้อ
คิดถึงทุกคนที่ซู้ดไม่รู้มีใครคิดถึงนุ้งฟ่าบ้างป่าวน๊า
อีหมูแดงมาป่วนกระทู้เค้าอีกแระ
ตอนแรกโมโหนิดหน่อยแต่ตอนนี้ไม่แล้วก็หมูแดงมันห่วงเค้านี้นา เนอะๆๆๆๆๆๆ
น่ารักเจงๆๆเร้ยแฟนใครไม่รู้ยิ่งดูยิ่งน่ารักกกกกก อิอิ
ไม่ได้มาหลายวันใจจะขาดดดดดดด
ต่อไปจะไม่ป่วยแล้วสัญญา อิอิ
ว่าแต่ไม่อยู่สองสามวันนี้มีคนจิ้มกันเยอะเลยน๊า
จิ้มกันไปจิ้มกันมาระวังจะ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณอีกครั้งนะครับสำหรับความห่วงใยที่มีให้คนป่วย
ร๊ากทุกคนเยยย
จุ๊บๆๆๆๆจ๊วฟฟฟฟฟ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
เย้ :z13:
ได้จิ้มพี่ฟ่าด้วย คิคิ
หายไวๆนะครับ :กอด1:
-
เย้ :z13:
ได้จิ้มพี่ฟ่าด้วย คิคิ
หายไวๆนะครับ :กอด1:
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มกลับ
หายแล้วครับขอบคุณครับบบบบบ
-
หายเเล้วก็อย่าลืม
บำรุงนะครับ โรคภัยไข้เจ็บมันไม่เข้าใครออกใครนะครับ
มันเหมือนกับ งาน ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ
:เฮ้อ: :กอด1:
-
มาต่อให้แล้ว
เขียนตอนไม่สบายเบื่อๆๆแอบหมอส่วนตัวเขียน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
อาหารมื้อนี้ก็จบลงด้วยความสุขอีกตามเคย คงไม่เลี่ยนกันนะครับ ทนๆเอาหน่อยสำหรับใครที่ชอบฉากน้ำตา55555+
"อิ่มมากๆๆๆๆอ่ะฟ่านี้ทำเตอร์อ้วนมากแล้วนะเนี่ย"
"เตอร์ไม่ต้องกินก็ได้นะฟ่าไม่ว่าฟ่าจะได้ทำให้หมาใต้คอนโดนี้กิน"
"โห...ไรเนี่ย งอลหรอ"
"คนเค้าอุตส่าห์ทำให้กินด้วยใจ ยังจะมาบ่นอีก ใครๆก็น้อยใจทั้งนั้นแหละ"
"โอ๋ๆๆๆๆมาม๊ะ มาให้เสี่ยหอมทีเดี๋ยวเสี่ยดาวน์รถให้นะ"
"จริงหรอเสี่ย นุ้งฟ่าเอาเบนซ์สปอร์ตนะเดี๋ยวพรุ่งนี้เสี่ยไปดาวน์ให้เลยนะแล้วผ่อนให้ด้วย"
"เดี๋ยวเสี่ยไปดูเงินในกระปุกก่อนว่าพอรึป่าวนะ"
"ชิส์" ผมเดินไปจะอาบน้ำมันก็ตามมาติดๆๆ
"รอเสี่ยด้วย"
"เสี่ยจะไปไหน ฟ่าจะอาบน้ำ"
"ก็เสี่ยจะอาบกะหนูไง"
"เสียตังค์นะเสี่ย เดี๋ยวนี้ใครเค้าอาบน้ำฟรีกัน"
"เท่าไร เสี่ยจ่ายไม่อั้น"
"5000ต่อชั่วโมง"
"อืมเสี่ยมี500ที่เหลือติดไว้ก่อนได้ป่ะ"
"งั้นเสี่ยเอาไปห้านาทีพอห้าร้อยอ่ะ"
"โหไม่พอหรอก แค่เสี่ยหอมหนูก็หมดเวลาแล้ว"
"งั้นเสี่ยก็ไปหาอีก4500มาแล้วกัน"
"หนูอย่าใจร้ายกับเสี่ยสิจ้ะ" ผมเดินเข้าห้องนอนถอดเสื้อผ้าโดยมรอีเสี่ยบ้ากามนี้เดินมาติดๆๆ
"เสี่ยพูดไม่รู้เรื่องไง"
"นะนะนะ"
"ไม่ เหนื่อย"
"งั้นเอางี้"
"เอาไง" ผมยังคงทำหน้าตากวนประสาทมันต่อไปผมรู้ว่ามันอยากจะ จึ๊กๆๆๆผม
"เสี่ยไม่ทำอะไรหนูก็ได้แต่ให้หนูทพเสี่ยแทน ดีม๊ะ"
"เสี่ยแน่ใจหรอ"
"แน่"
"เสี่ยไปพบหมอมั้งนะ เสี่ยเริ่มเป็นโรคขาดเซ็กส์ไม่ได้ระยะที่สองแล้ว"
"ก็เพราะใครหล่ะ"
"จะไปรู้หรอ"
"ก็เพราะคนตรงหน้านี้ไง"
"เกี่ยวไรกัน"
"แล้วใครให้น่าอื้มมมมมมส์ขนาดนี้อ่ะ"
"ช่วยไม่ได้ คนมันเกิดมาเซ็กส์แอพเพียลสูง" อย่าเพิ่งอ้วกนะครับผมแหย่กันขำขำตามประสาคนรักกัน
"งั้นอย่าอยู่เลย"
"ไอ้บร้านี้" มันเอื้อมมือมาดึงผ้าเช็ดตัวผมออกแต่เสียใจเรามีกางเกงในอีกตัว นึกหรอว่ากรูจะอาย 5555+
"มีอีกชั้น สงสัยต้องปลด"
"อย่ามาทำทะลึ่งเดี๋ยวเหนี่ยวไปโน้น"
"จะทำร้ายกันหรอ"
"เออ"
"เออกับใคร"
"ก็กับเตอร์นั้นหละ อยู่กันสองคนจะเออกับใครอ่ะ"
"เดี๋ยวนี้เอาใหญ่แล้วนะ"
"เออๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจาทามมายยยยยย"
"เดี๋ยวก็รู้" มันยืนขึ้นทอดเสื้อผ้าตัวเองออก
"เริ่มจะเยอะขึ้นทุกวันแระนะ"
"จะยอมไม่ยอม"
"ไม่ยอมเว้ย"
"งั้นปล้ำนะ"
"อย่านะกลัวแล้วอ่าอย่านะๆๆๆๆๆๆ"ผมนั่งลงบนเตียงทำท่าจะยอมมันง่ายๆมันเดินเข้ามานั่งข้างๆแล้วโน้มคอผมมาหอม
"นี้แน" 5555+ผมพลักมันนอนลงแล้วขึ้นนั่งทับตัวมันทันที
"เจ้าเล่ห์นักนะที่รัก"
มันทำปากจู๋ ผมก้มลงจุฟปากมันทันที มันไม่ช้าใยรีบเอาลิ้นเข้ามาในปากผมทันที ผมตอบสนองมันเช่นกันวันนี้ผมจะคุมเกมส์เอง
ผมเริ่มละริมฝีปากออกแล้วเลื่อนมาที่ซอกคอ สองมือผมกดมือมันไว้ ผมเป่าลมเข้าหูมันเบาๆๆเสียงซี๊ดจากมันเริ่มหลุดออกมา
ผมไม่รอช้าเลื่อนไปที่ตุ่มบนหน้าอกสองข้าง ใช้ลิ้นละเลงจนหนำใจ มันเอามือมาจับไว้ที่หัวผมแล้วลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเพื่อคลายความซี๊ดลง อิอิ มันกลัวผมหงายหลังตกเตียงไปมันเลยขยับตัวขึ้นไปบนหัวเตียงแล้วดึงผมตามมา
มันไม่รอช้าใช้โอกาสนี้กู้สถานการณ์คืนมา
มันพลิกตัวข้นทับผมทันที ปากประกบปาก มันเลื่อนไปจุฟที่หนอนน้อยผมซึ่งตอนนี้โตเต็มที่แล้วอยู่ในกางเกงใน
กางเกงในผมถูกดึงออกแล้วมันก็ดึงของตัวเองออกด้วย ตอนนี้เราสองคนไร้ซึ่งพันธนาการใดใด
มันไม่รอช้าครอบปากลงไปที่หนอนน้อยทันที ความกระสันพุ่งแตะเพดานสูงสุด
หนอนน้อยถูกสัมผัสด้วยไออุ่นจากลิ้นจนตัวแข็งทื่อ สองมือผมกำผ้าปูที่นอนแน่น
ที่รักผมไม่สนใจอะไรแล้วนอกจากสิ่งที่อยู่ในปาก โอ้วไม่อยากจะบรรยาย มันรีบกลับตัวใหหนอนน้อยมันมาชี้หน้าผมแล้วมันก็ครอบปากไปที่หนอนของผมอีกครั้งหนึ่งขณะนี้สองเราพยายามแข่งกันลิ้มชิมรสหนอนของกันแล้วกัน จนมันทนไม่ไหวดึงหนอนน้อยออกจากปากผมทันทีแล้วเอื้อมไปหยิบอุปกรณ์ทำรักที่ลิ้นชักข้างเตียง พร้อมกับยื่นให้ผมแล้วทำสายตาเจ้าเล่ห์ มันจุฟลงมาที่ปากผมเบาๆๆส่งสัญญาณให้รู้ว่าเมียพร้อมแล้ว
มันนอนลงไปด้วยอาการที่เหนื่อยหอบพร้อมกับท่าทางที่เตรียมพร้อมจะเป็นเมียผมในวันนี้
แต่ผมคงทำอะไรชักช้าไม่ทันใจมันกระมังมันเลยลุกขึ้นนั่งแล้วฉีกซองถุงยางใส่ให้หนอนผมทันที
"อะไรจะใจร้อนขนาดนั้น วันนี้ได้เป็นเมียพี่แน่น้อง"
"ทะลึ่ง" อ้าวแล้วที่ทำอยู่นี้ไม่ทะลึ่งหรอไง
มันจัดการกับนอนของผมเสร็จก็จุฟผมมาเบาๆพร้อมกับโน้มตัวผมให้นอนลงไปทับบนตัวมันอย่างช้าๆ ช้า...........ช้า
ผมถอนริมฝีปากออกพร้อมกับบีบเจลสื่อรักใส่มือแล้วทาไปบนบริเวณที่ต้องการทำรักครั้งนี้แล้วค่อยๆๆยัดเยียดความเป็นสามีให้มันอย่างช้าๆหนอนน้อยถูกวนเวียนอยู่หน้าทางเข้าก่อนที่มันจะหายเข้าไปอย่างรวดเร็ว
"อุบส์" เสียงจากคนรักของผมที่ดังขึ้นพร้อมกับกัดริมฝีปากแน่น5555+ อยากทำร้ายเราบ่อยๆดีนักวันนี้ขอเอาคืน
ผมคาไว้อย่างนั้นให้อีกฝ่ายผ่อนคลายพร้อมกับก้มตัวไปจุ๊บที่ปากเบาๆๆเมื่อที่รักผมมีทีท่าผ่อนคลายผมเริ่มขยับตัวช้าๆบรรจงละเมียดยัดเยียดความเป็นสามีอย่างมีศิลปะ แล้วไม่นานความป่าเถื่อนก็มาถึงความเร็วและแรงเริ่มทวีคูณมากขึ้นๆจนฝ่ายรับกลั้นเสียงแห่งความสุข
ไว้ไม่ไหว ปลดปล่อยออกมาเป็ระยะๆ สองมือลูบไล้ไปที่สะโพกผมเลยไปทั่วแผ่นหลัง ผมค่อยๆลดอัตราเร่งลงแล้วกระซิบข้างหูเตอร์ว่า
"รักมากนะรู้มั้ย"
"รู้แล้วก็รักมากเช่นกัน" เสียงแผ่วเบาตอบกลับมาที่ข้างหูผมพร้อมกับสองมือที่โอบรัดไว้แน่น หนอนน้อยยังคงอยู่ที่เดิมอย่างนั้น มันพยายามดันตัวเองขึ้นแล้วให้ผมนอนลงอย่างระวังกลัวว่าหนอนน้อยจะหลุดออกมา มันไม่รอช้าเร่งเครื่องทันที สองมือผมตอนนี้จิกไปที่ผ้าปูที่นอนอย่างแน่น หลับตาไม่สามารถลืมตามองสิ่งใดได้ กรามที่ถูกกัดแน่นบ่งบอกถึงอารมณ์ได้ถูกความเร็วและแรงเริ่มทวีมากขึ้น ผมเริ่มอดกลั้นไว้ ร่างบนตัวผมหยุดเร่งเครื่องด้วยความเหนื่อยหอบพร้อมกับกลับตัวหันหลังให้ผมแล้วหันหน้ามามองส่งสัญาณว่าให้ลุกตามมัน มันก้มลงไปคุกเข่ามือเท้าไปที่หมอน ผมลุกขึ้นชันเข่าได้ที่ก็เริ่มเร่งเครื่อง สองมือล้วงไปสัมผัสกับหนอนเตอร์น้อยพร้อมกับสะโพกที่ขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะน้ำกำลังปร่จะล้นเขื่อน ผมเริ่มเร่งและแรงขึ้นจนมีเสียงออกมาว่า
"เตอร์ไม่ไหวแล้วววว" หนอนน้อยพ่นพิษออกมาเลอะสองมือผม ผมไม่รอช้าเร่งเครื่องทันทีก่อนที่จะเอาน้อยหนอนออกมาพ่นพิษใส่ก้นมัน เอาคืน อิอิ
"ไปอาบน้ำเหอะมันเลอะเทะหมดแล้วอ่ะ"
"เตอร์อยากนอนกอดฟ่าแบบเลอะๆอ่ะ"
"ไม่เอาไปอาบน้ำเหอะนะ" ผมลุกขึ้นโดยมันดึงมือไว้ ผมฉุดให้มันลุกขึ้นมันยังทำหน้าอ้อนจะนอนกอดผม
"ไปแช่น้ำกันนะ" ผมยื่นข้อเสนอนี้มันทำทีสนใจแล้วลุกตามมา ผมเปิดน้ำอุ่นในอ่างใส่ผงแช่ตัวลงไปนิดหน่อยพอหอมๆๆ
เราสองคนนอนกอดกันพร้อมกับคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ที่ผ่านมาในรอบ1ปี ผมว่ามันดีมากเลยนะมีเรื่องดีดีมากกว่าเรื่องร้ายที่ผมสองคนไม่เอ่ยถึง เราวางแผนในอนาคตว่าจะทำโน้นทำนี้กันเพราะไม่อยากเป็นลูกจ้างใครเพราะกลัวไปด่าไปเตะเจ้านายด้วยกันทั้งคู่ อิอิ เราคุยกันนานมากในอ้อมกอดของมันมีผม ซึ่งผมอยากให้คนที่กอดผมคือมันตลอดไป.......
(http://www.pantown.com/data/514/board1/2420-20060303072857.jpg)
-
:z1: :pighaun:
เรียกเลือดตอนกลางคืนนะครับเนี่ย
น่ารักมากๆในอ่างอืม...จามีอะไรในกอไผ่มั้ยน๊า
:กอด1:
-
แหมๆ..พอหายดีแล้ว..ก็ส่งบทรักอันร้อนแรงมาให้คนแถวนี้หูร้อน :z1:ตาร้อนผ่าวเชียวนะ..
แต่ไม่ถึงขั้นไม่สบายหรอก..เพราะไม่มีคนดูแลน่ารักๆอย่างใครบางคนหรอก..ชิส์ :a14:
งัยก็พักผ่อนเยอะๆนะ..หนังสือ อ่านน่ะอ่านได้ แต่อย่าหักโหมมากไป..
ช่วงนี้เตอร์ต้องดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษหน่อยนะ..อย่าเพิ่งท้อหล่ะ..สู้สู้ :yeb:
-
อะไรกันเนี่ย คนป่วย ไปวางยาคุณหมอไว้ แล้วแอบมาเหรอ
แอบตื่นมาอ่านหนังสือนี่หายดีแล้วเหรอนุ้งฟ่า มันน่าตีนัก :serius2:
มาโหมอ่านตอนดึก แล้วถ้ามันทรุดไปอีกจะทำไง :เฮ้อ:
อยากให้นุ้งฟ่าหายไวๆน๊า กลัวเป็นอะไรมากกว่านี้ :monkeysad:
แต่...... ตอนล่าสุดที่มาต่อเนี่ย :haun4: สมกะที่รอคอย
รักกันมากๆ ดูแลกันดีๆ กอดกันและกันตลอดไปน๊า
:L1:
นุ้งฟ่าพักผ่อนเยอะๆนะจ๊ะ หายสนิทเมื่อไหร่ ก็กลับมาเต็มตัวนะ
คิดถึงจะแย่แล้ว
ทำข้อสอบให้ได้เยอะๆน๊า :bye2:
-
โอ้ทรามวัย นี้ไง บทพิสูจน์
ทุกคำพูด ในอดีต เธอขีดไว้
ว่ารักฉัน จะดูแล จะห่วงใย
ทั้งหัวใจ ทั้งร่างกาย ฉันให้เธอ
ยามเจ็บป่วย ไม่สบาย กายบอบช้ำ
เธอก็ทำ ทุกทุกสิ่ง ดั่งฉันหวัง
คอยป้อนข้าว คอยป้อนยา เติมกำลัง
ทำตามสั่ง คอยเอาใจ ไม่ไกลตา
เราก็รู้ ว่าตัวเรา เอาแต่ใจ
ไม่สบาย โมโหร้าย โวยวายบ้า
เธออดทน ดูแลกัน ทุกเวลา
จะกินยา จะนอนหลับ ประทับใจ
จะรักเธอ จะอยู่เคียง เพียงแต่เธอ
กว่าจะเจอ เธอที่รัก ยากหนักหนา
กราบพระพรหม ที่ลิขิต วิจิตรา
มอบรักมา ให้รู้แน่ รักแท้......มีจริง
(http://blog.mthai.com/home/blog_data/120/3120/images/n3126-1450.jpg)
http://media.imeem.com/m/WAxzbBiVnf
-
อะไรกันเนี่ย คนป่วย ไปวางยาคุณหมอไว้ แล้วแอบมาเหรอ
แอบตื่นมาอ่านหนังสือนี่หายดีแล้วเหรอนุ้งฟ่า มันน่าตีนัก :serius2:
มาโหมอ่านตอนดึก แล้วถ้ามันทรุดไปอีกจะทำไง :เฮ้อ:
อยากให้นุ้งฟ่าหายไวๆน๊า กลัวเป็นอะไรมากกว่านี้ :monkeysad:
แต่...... ตอนล่าสุดที่มาต่อเนี่ย :haun4: สมกะที่รอคอย
รักกันมากๆ ดูแลกันดีๆ กอดกันและกันตลอดไปน๊า
:L1:
นุ้งฟ่าพักผ่อนเยอะๆนะจ๊ะ หายสนิทเมื่อไหร่ ก็กลับมาเต็มตัวนะ
คิดถึงจะแย่แล้ว
ทำข้อสอบให้ได้เยอะๆน๊า :bye2:
อยากป่วยแบบนี้บ่อยๆๆๆจะได้เอาแต่ใจมีคนมาเอาใจ
เอิ๊กๆๆๆๆ
อิอิ
ก็มันนอนไม่หลับนี้นานอนทั้งวันแย้ว
คิดถึงทุกคนในนี้ด้วยอ่า
อิอิ
หนีมาแต่ต้องไปแล้วเดี๋ยวตื่นมาไม่เจอหมอจะดุเอา
อิอิ
-
:กอด1: นุ้งฟ่านะจ๊ะ
มาต่อแบบเรียกเลือดกันเลยนะ
พอค่อยยังชั่วก้อคึกคักเลยทีเดว
ว่าแต่ขอตีสิบทีได้มั้ยเนี่ย
เพิ่งจาดีขึ้นก้อมาต่อซะดึกดื่น
ไมไม่พักผ่อนเยอะๆๆๆๆน้า
คิดถึงนะ แต่รักษาสุขภาพด้วยสิจ๊ะ
ปล โห เพลงนี้เลย ขอให้นุ้งฟ่ากะเตอร์เป็นดั่งเพลงที่เอามาลงนะจ๊ะ :L1:
บวก 1 ให้กับความหวาน หุหุ
-
ดีแล้ว นุ้งฟ่ารีบกลับไปนอนน๊า
ถ้าน้องเตอร์จะดุ ก็เพราะห่วงนั่นแหละ ใครอยากให้สุดที่รักไม่สบายบ้างล่ะ
กลอนนุ้งฟ่าหวานมากกกกกก น้องเตอร์คงปลื้มเนอะ :-[
คิดถึงนะค้าบบบบ
จุ๊บๆ
..........
พี่น้ำตาลลลล
งานเป็นไงบ้าง
สู้ๆนะคะ
:impress3:
-
http://media.imeem.com/m/WAxzbBiVnf
-
คิดหรอว่าจะกลัว
ไม่กลัวหรอกเดี๋ยวจะฉีดยาหมอให้ดู
555555+
พี่ออมกะพี่น้ำตาลก็เหมือนกันน๊าดูแลสุขภาพด้วย
นะครับบบบ
รักนะจุบุจุบุ
-
อ๊ากกกกกกกกก
ชอบเพลงนี้อะนุ้งฟ่า
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกก
(ไหนว่าจะไปนอนละจ๊ะคนดี)
ฉีดกันไป ฉีดกันมา เอิ๊กกกกกกกกกกกกก ชอบๆ 555
นุ้งฟ่าเองก็รักษาตัวด้วยน๊า เป็นห่วงจริงๆ
รักนะจุบุจุบุ ...ด้วยจ้า :o8:
(เออ นุ้งฟ่าไม่เปลี่ยนชื่อตอน กะเวลาอัพเหรอ)
-
ท่าทางจะหายดีในไม่ช้าจริงๆ
เพราะซ่ามากเลยค้าบนุ้งฟ่า :laugh:
ป่วยคราวนี้ได้หมอดีเลยหละสิ
เมื่อกี้เห็นเขียนไว้ว่าสัญญาจะไม่ป่วยอีก
งั้นก้อต้องพักเยอะๆ ดูแลตัวเองดีๆนะค้าบ
ส่วนเรื่องสอบก้อ เก็ต A หลายๆตัวเลยนะ
ถึงออมค้าบ
เครียดค้าบออม มึนมากมาย ภาวนาให้มันผ่านซะที
สลับมาอ่านเรื่องในเล้าเนี่ยแหละช่วยได้เยอะ
ขอบคุณนะค้าบออม บวก 1 ให้เลย :กอด1:
-
พี่น้ำตาลสู้ๆ พี่น้ำตาลสู้ตาย :z2:
อย่าเครียดมากน๊า ค่อยๆทำ เดี๋ยวก็เสร็จค้าบ
พักมาสมองมาอ่านนิยายดีกว่าเนอะ
:กอด1:แน่นๆ ส่งกำลังใจ :L2:
-
ขอบคุณออมมากๆๆๆค้าบ
:กอด1:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
:haun4: :haun4: :haun4:
-
นอนไม่หลับทำกับข้าวดีกว่า
อิอิ
(http://ads.dailynews.co.th/column/images/2007/food/9/8/45417_43002.jpg)
น้ำพริกปลาทูสูตรคุณยาย ใช้กุ้งต้มเกลือผึ่งให้สะเด็ดน้ำโคลกแทนกะปิอร่อยสุดยอด
(http://topicstock.pantip.com/food/topicstock/2008/09/D6997480/D6997480-13.jpg)
ต้มจืดผักกาดดองกระดูกหมูอ่อน เลือกผักกาดดองที่อมเปรี้ยวล้างให้สะอาด ตั้งไฟจนกระดูกหมูเปื่อยใส่กระเทียมเจียวเล็กน้อย อร่อยโคตะระ
(http://img258.imageshack.us/img258/350/dsc05993pp9.jpg)
ปลาราดพริก สุดเด็ด แต่เผ็ดไม่ได้มากเพราะสามีไม่ทานเผ็ดค๊าบบบบบ ปลาต้องกรอบน้ำมันต้องร้อนอย่าเสียดายน้ำมัน
ผัดพริกแกงให้หอม ใช้น้ำตาลปึกจะหอมหวานกล่อมกล่อมกว่าน้ำตาลทราย อิอิ
(http://img292.imageshack.us/img292/7646/pic5va8.jpg)
หมูทอดตะไคร้สูตรชาววังของคุณยาย อร่อยหอมทานกับข้าวสวยร้อนๆๆหรือจะแกล้มน้ำพริกก็อร่อยเหาะ
(http://img224.imageshack.us/img224/2988/91sb8.jpg)
แกงบวดฟักทองล้างปากสักถ้วย หวานน้อยๆๆเพราะน้ำตาลทำให้ผิวเหี่ยวหรือแก่ไวรู้ป่าว อิอิ
เอาอาหารเช้ามาส่ง
กินให้หมดน๊าเดี๋ยวมีหลักฐานว่าไม่ยอมนอน
อิอิ
(http://www.siamcomic.com/images/scboard/54718_490684.gif)
-
55555555
นุ้งฟ่าเป็นเอามากนะเนี่ย สงสัยเพราะนอนมาเยอะกะไม่ได้เข้าเล้าหลายวันแน่ๆ
มาส่งอาหารเช้ายั่วน้ำลายแต่เ้ช้ามืดเลย
ว่าแต่สูตรน้ำพริกที่ใช้กุ้งต้มเกลือแทนกะปิเนี่ย เครื่องอย่างอื่นเหมือนกะเวลาเราทำน้ำพริกกะปิเลยใช่ปะนุ้งฟ่า
เห็นแล้วน้ำลายไหลเลย
เย็นนี้คาดว่าจะได้ตำน้ำพริกหละวุ้ย
-
อาหารเช้าชุดนี้ ถ้าซัดหมด คงอ้วนหน้าดู เลยนะนุ้งฟ่า
ตอนนี้เรียก :pighaun: ได้จมเลย ถ้าคุณหมอเตอร์ตืนมาไม่โกรธแย่เหรอ
แอบมาลงแต่ดึก รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ช่วงนี้กำลังสอบไม่ใช่หรือ
ขอให้ทำข้อสอบได้ ทั้งนุ้งฟ่าแลน้องเตอร์ด้วยนะครับ :กอด1:
-
อุเม่ ชอบตอนนี้จัง ฟ่าพักผ่อน
เยอะๆนะอย่านอนดึกล่ะ จะได้หายเร็วๆ
-
อาเสี่ยกลายเป็นอิเจ๊ไปซะแล้ว o22
-
:z1:
ใครใช้ให้อืมมมมมมมส์ล่ะ
คือไร ฟ่า คือไร
:haun4:
-
:jul1: :jul1:
มาเรียกเลือดเหรอครับ :o8:
:bye2: :bye2:
-
:o8: นุ้งฟ่ามีคุณหมอส่วนตัวดีอย่างนี้นี่เองถึงได้หายไว :z1:
ขอให้สอบได้คะแนนดี ๆ ทั้งคู่นะค้า ทั้งน้องฟ่าและน้องเตอร์จ้า โชคดีค้าบ :กอด1:
-
ฟ่ามาแล้ว :กอด1:
อยากกินหมูทอดตะไคร้อ่ะ o18
โชคดีในการสอบนะครับฟ่าและเตอร์ :bye2:
-
เห็นอาหารเช้าแล้วตกหลุมรักนุ้งฟ่าอีกแล้ว นี่ตื่นมาทำตั้งแต่กี่โมงกันเนี่ย
นุ้งฟ่าคงกินไม่เท่าไหร่ แต่นายเตอร์นี่ 3 จานขึ้นแหงๆ อร่อยไหมคอปเตอร์
ชอบเพลงพรหมลิขิตนี้มากฟังไปเกือบ 10 รอบแล้ว ขอบคุณนุ้งฟ่า จุ๊บ..จุ๊บ..จุ๊บ
ทำข้อสอบได้ลื่นไหล ให้ได้เกียรตินิยมอันดับ1ทั้งสองคนน่ะ
-
:pighaun: hotทั้งสะมี ภริยา :jul1: เลือดหมดตัว
ขำมุขเสี่ย คิดได้อ่ะ ฮามาก :laugh:
หมูทองตะไคร้น่ากินโคตรๆอ่ะ เห็นแล้วหิวววววววววว :serius2:
-
ร้อนแรงงง
ได้อีกกกกกกกกกก
-
....หยอกเย้า กระเส้าแหย่ กันน่ารักดี...
....แต่เสี่ย ต้องอ้วนแหงๆๆงานนี้ เจ่เจ๊ทำอาหารด้วยใจ...น่ากินทุกอย่าง...
....อ่านจบเอ๊ะ..มันพรหมลิขิต ตรงไหนวะ..อ้อ..ตรงเพลง..บอกอายุคนฟัง นี่เอง..
....หายป่วยก็เอาฉากนี้มาลงเลย...คิดไรอยู่ปล่าวบอก..เตอร์....ได้น๊า...เตอร์ช่วยเต็มที่... :z3:
-
คู่นี้น่ารัดจัง
พิมพ์ผิด......... น่ารักจัง
:กอด1:
-
อาหารเช้าเยอะจุใจจริงๆอะฟ่า
ท่าทางจะหายจริงๆละ
พยายบาลส่วนตัวออกจะขนาดน้าน อิๆ
:impress2: :impress2: :impress2:
น่าอจฉาจังไมเราไม่โชดอย่างนี้บ้างน๊า :z6:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
หายเร็วๆเน้อฟ่า ดูแลตัวเองดีๆ
เด๊วคนข้างๆจะเป็นห่วง
:L2: :L2: :L2:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
หายเร็วๆเน้อฟ่า ดูแลตัวเองดีๆ
เด๊วคนข้างๆจะเป็นห่วง
:L2: :L2: :L2:
-ขอบคุณคร๊าฟฟฟจะพยายามดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้ครับจะไม่หายไปนานอิอิ
ดูแลสุขภาพเช่นกันนะครับคนอ่านหายเดี๋ยวคนเขียนคิดถึงอาหารเช้าเยอะจุใจจริงๆอะฟ่า
ท่าทางจะหายจริงๆละ
พยายบาลส่วนตัวออกจะขนาดน้าน อิๆ
:impress2: :impress2: :impress2:
น่าอจฉาจังไมเราไม่โชดอย่างนี้บ้างน๊า :z6:
พรหมลิขิตบันดาลชักพาอิอิ อดใจรรอหน่อยครับพระเจ้ากำลังส่งเค้ามาแล้วรออีกนิสนุงน๊า
ใจเย็นๆๆๆถ้ารอไม่ไหวเอาเฮียไปก่อนป่าวอ่ะ ทำอาหารอร่อยโคตะระแต่ค่าหัวคิววันละห้าสิบนะ
คริคริคู่นี้น่ารัดจัง
พิมพ์ผิด......... น่ารักจัง
:กอด1:
รัดเดี๋ยวหายใจไม่ออกน๊าคนเขียนน่ารักคนอ่านก็ต้องน่ารัก
ชิม๊ะๆๆๆๆๆ
อิอิ....หยอกเย้า กระเส้าแหย่ กันน่ารักดี...
....แต่เสี่ย ต้องอ้วนแหงๆๆงานนี้ เจ่เจ๊ทำอาหารด้วยใจ...น่ากินทุกอย่าง...
....อ่านจบเอ๊ะ..มันพรหมลิขิต ตรงไหนวะ..อ้อ..ตรงเพลง..บอกอายุคนฟัง นี่เอง..
....หายป่วยก็เอาฉากนี้มาลงเลย...คิดไรอยู่ปล่าวบอก..เตอร์....ได้น๊า...เตอร์ช่วยเต็มที่... :z3:
ต้องทำให้อ้วนอ่ะดีจะได้ไม่มีใครมาแย่ง
เบื่อปวดหัวกับปัญหาพวกนี้แล้วววววว
บอกอายุคนฟังอะไรครับ เดี๋ยวเหอะพูดจาไม่เพราะเลย
ทีแรกนุ้งฟ่าจะเอาเวอร์ชั่นพี่โป้งโยคีมาแต่มันไม่เหมาะกะความสวีทอ่ะ
ชิชิ
แหม๋ๆๆๆเรื่องแบบนี้เค้าไม่บอกกันหรอกมันเป็นหน้าที่ ที่พึงกระทำ
คริคริร้อนแรงงง
ได้อีกกกกกกกกกก
แล้วชอบป่าวอ่ะ
ถ้าไม่ชอบจะได้ตัดซีนพวกนี้ทิ้งไปอีกกกกกกกกกกกกกกก
555555+ :pighaun: hotทั้งสะมี ภริยา :jul1: เลือดหมดตัว
ขำมุขเสี่ย คิดได้อ่ะ ฮามาก :laugh:
หมูทองตะไคร้น่ากินโคตรๆอ่ะ เห็นแล้วหิวววววววววว :serius2:
ก็ด้วยความกวนของเราสองคนนี้แหละมันเป็นสันดานชอบหาโน้นหานี้มาสร้างสีสัน
หรือประชดประชันกันเสมอๆ
อร่อยมากๆๆเลยนะหมูทอดอ่าทานกับข้าวสวยหอมมะลิร้อนๆๆๆๆๆหรือไม่ก็ข้าวเหนี่ยวนุ่มๆหุงกับน้ำใบเตย
โอ้ไม่อยากจะยั่ว อร่อยมั๊ก เห็นอาหารเช้าแล้วตกหลุมรักนุ้งฟ่าอีกแล้ว นี่ตื่นมาทำตั้งแต่กี่โมงกันเนี่ย
นุ้งฟ่าคงกินไม่เท่าไหร่ แต่นายเตอร์นี่ 3 จานขึ้นแหงๆ อร่อยไหมคอปเตอร์
ชอบเพลงพรหมลิขิตนี้มากฟังไปเกือบ 10 รอบแล้ว ขอบคุณนุ้งฟ่า จุ๊บ..จุ๊บ..จุ๊บ
ทำข้อสอบได้ลื่นไหล ให้ได้เกียรตินิยมอันดับ1ทั้งสองคนน่ะ
เตอร์ทานเก่งแต่ไม่อ้วนหรอกครับเพราะเค้าทานเป็นมื้อๆอ่ะจะไม่ทานจุกจิกน้ำอัดลมนี้ถ้าไม่จำเป็นไม่ดื่มเลย
ฟ่าจะกินน้อยแต่ชอบกินหนมจุกจิกอ่า มันเลยสมดุล อิอิ ฟ่าชอบทำอาหารเยอะๆแต่ว่าทำน้อยๆอ่ะมันได้หลากหลาย
ฟ่าก็ชอบนะ ชอบมากอ่ะมันบอกได้ถึงความรักแบบไม่ต้องอะไรมาก ยิ่งฟังยิ่งอยากหอมแก้มคนข้างๆๆ
สาธุสมพรปากเถอะ สาธุๆๆๆๆเกียรตินิยมๆๆๆๆๆฟ่ามาแล้ว :กอด1:
อยากกินหมูทอดตะไคร้อ่ะ o18
โชคดีในการสอบนะครับฟ่าและเตอร์ :bye2:
อิอิ ลองทำทานดูสิครับไม่ยากเลยอร่อยมากกกกกกกก
ขอสูตรหลังไมค์ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ขอบคุณคราฟฟฟฟฟ :o8: นุ้งฟ่ามีคุณหมอส่วนตัวดีอย่างนี้นี่เองถึงได้หายไว :z1:
ขอให้สอบได้คะแนนดี ๆ ทั้งคู่นะค้า ทั้งน้องฟ่าและน้องเตอร์จ้า โชคดีค้าบ :กอด1:
ขอบคุณครับบบบบบบ
เอแล้วคุงเพ่มีคุณหมอส่วนตัวยังน๊า
อิอิ :jul1: :jul1:
มาเรียกเลือดเหรอครับ :o8:
:bye2: :bye2:
ฮ่าๆๆๆๆๆ
แค่ให้เลือดสูบฉีดยังไม่ถึงกะพุ่งปรี๊ดดดดด
คริคริ
-
มองไม่เห็นด้วยตา ถ้าจะรับรู้ต้องด้วยใจ
ถามว่ารักเธอเท่าไหร่ จะนับยังไงดี
ต่อให้เก็บดวงดาวมาหมดฟ้า เอาน้ำมาหมดโลกนี้
คูณเม็ดทรายที่มี มันก็ยังดูน้อยไป
ไม่รู้จะต้องทำสักเท่าไหร่ ทำให้เธอรู้
คำที่สวยที่หรู มันเทียบกับใจไม่ได้
บอกได้แค่รักมากมาย รักเธอมากมาย
ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้
ที่อยู่ในใจมันมากมาย ล้นอกซ้ายที่ฉันมี
ถึงเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่จะรักทุกนาที...ที่ยังหายใจ
มองให้ลึกเข้าไปข้างในตาคู่นี้ทุกวัน
เธอจะเห็นรักร้อยเรียงกัน แค่ไหนนับดูสิ
ถ้าหากฉันคิดถึงเธอหนึ่งครั้ง แล้วกดโทรไปหนึ่งที
เธอคงรับไม่ไหว เพราะคงมีเป็นหมื่น Miss Call
ไม่รู้จะต้องทำสักเท่าไหร่ ทำให้เธอรู้
คำที่สวยที่หรู มันเทียบกับใจไม่ได้
บอกได้แค่รักมากมาย รักเธอมากมาย
ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้
ที่อยู่ในใจมันมากมายล้นอกซ้ายที่ฉันมี
ถึงเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่จะรักทุกนาที...
I love you (ไอ-เลิฟ-ยู)
Wo ai ni (หว่อ-อ้าย-หนี่)
Ich lieber dich (อิคซ์-ลิเบอะ-ดิกซ์)
Je t’aime (เฌอ-แตม)
ก็จะให้พูดยังไง ให้เท่าหัวใจที่มี
Ti amo (ติ-เอ-โม)
Te quiero (เตอ-เควีย-โร)
Sarang Hae yo (ซา-รัง-แฮ-โย)
จะบอกว่ารักกี่ภาษา ก็ฟังไม่ง่ายทุกที
Kimi wo aishiteru(คิ-มิ-โอ-ไอ-ชิ-เต-รุ)
Chit pa de (จิต-พา-เด)
Bon sro lanh oon (บอง-สะ-รัน-โอน)
ไม่ว่าจะพูดยังไง ก็ไม่เท่าหัวใจที่มี
Amo-te (อะ-โม-เท)
Jag a Lskar dig (ย็อก-แอลสการ์-เด)
Ya vas Liubliu (ยาวาส-ลุยบลิ-อู)
จะบอกว่ารักกี่ภาษา ไม่ได้ครึ่งที่อัดแน่นในนี้
บอกได้แค่รักมากมาย รักเธอมากมาย
ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้
ที่อยู่ในใจมันมากมาย ล้นอกซ้ายที่ฉันมี
ถึงเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่จะรักทุกนาที...ที่ยังหายใจ
http://<div style="width:300px;"><object width="300" height="110"><param name="movie" value="http://media.imeem.com/m/uqa63pZkUc/aus=false/"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://media.imeem.com/m/uqa63pZkUc/aus=false/" type="application/x-shockwave-flash" width="300" height="110" wmode="transparent"></embed></object><div style="background-color:#E6E6E6;padding:1px;"><div style="float:left;padding:4px 4px 0 0;"><a href="http://www.imeem.com/"><img src="http://www.imeem.com/embedsearch/E6E6E6/" border="0" /></a></div><form method="post" action="http://www.imeem.com/embedsearch/" style="margin:0;padding:0;"><input type="text" name="EmbedSearchBox" /><input type="submit" value="Search" style="font-size:12px;" /><div style="padding-top:3px;"><a href="http://ads.imeem.com/ads/banneradclick.ashx?ep=0&ek=uqa63pZkUc"><img src="http://ads.imeem.com/ads/bannerad/152/10/" border="0" /></a><a href="http://ads.imeem.com/ads/banneradclick.ashx?ep=1&ek=uqa63pZkUc"><img src="http://ads.imeem.com/ads/bannerad/153/10/" border="0" /></a><a href="http://ads.imeem.com/ads/banneradclick.ashx?ep=2&ek=uqa63pZkUc"><img src="http://ads.imeem.com/ads/bannerad/154/10/" border="0" /></a><a href="http://ads.imeem.com/ads/banneradclick.ashx?ep=3&ek=uqa63pZkUc"><img src="http://ads.imeem.com/ads/bannerad/155/10/uqa63pZkUc/" border="0" /></a></div></form></div></div><br/><a href="http://www.imeem.com/people/yGTvxPD/music/Bh2rQ-9D/the_star/">มากมาย - บี้ The Star</a>
-
:z1:
ใครใช้ให้อืมมมมมมมส์ล่ะ
คือไร ฟ่า คือไร
:haun4:
คิดเอาเองนุ้งฟ่าไม่บอกมันต้องใช้จินตนาการรรรรรรร
มองไม่เห็นด้วยตา ถ้าจะรับรู้ต้องด้วยใจ
ถามว่ารักเธอเท่าไหร่ จะนับยังไงดี
ต่อให้เก็บดวงดาวมาหมดฟ้า เอาน้ำมาหมดโลกนี้
คูณเม็ดทรายที่มี มันก็ยังดูน้อยไป
ไม่รู้จะต้องทำสักเท่าไหร่ ทำให้เธอรู้
คำที่สวยที่หรู มันเทียบกับใจไม่ได้
บอกได้แค่รักมากมาย รักเธอมากมาย
ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้
ที่อยู่ในใจมันมากมาย ล้นอกซ้ายที่ฉันมี
ถึงเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่จะรักทุกนาที...ที่ยังหายใจ
มองให้ลึกเข้าไปข้างในตาคู่นี้ทุกวัน
เธอจะเห็นรักร้อยเรียงกัน แค่ไหนนับดูสิ
ถ้าหากฉันคิดถึงเธอหนึ่งครั้ง แล้วกดโทรไปหนึ่งที
เธอคงรับไม่ไหว เพราะคงมีเป็นหมื่น Miss Call
ไม่รู้จะต้องทำสักเท่าไหร่ ทำให้เธอรู้
คำที่สวยที่หรู มันเทียบกับใจไม่ได้
บอกได้แค่รักมากมาย รักเธอมากมาย
ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้
ที่อยู่ในใจมันมากมายล้นอกซ้ายที่ฉันมี
ถึงเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่จะรักทุกนาที...
I love you (ไอ-เลิฟ-ยู)
Wo ai ni (หว่อ-อ้าย-หนี่)
Ich lieber dich (อิคซ์-ลิเบอะ-ดิกซ์)
Je t’aime (เฌอ-แตม)
ก็จะให้พูดยังไง ให้เท่าหัวใจที่มี
Ti amo (ติ-เอ-โม)
Te quiero (เตอ-เควีย-โร)
Sarang Hae yo (ซา-รัง-แฮ-โย)
จะบอกว่ารักกี่ภาษา ก็ฟังไม่ง่ายทุกที
Kimi wo aishiteru(คิ-มิ-โอ-ไอ-ชิ-เต-รุ)
Chit pa de (จิต-พา-เด)
Bon sro lanh oon (บอง-สะ-รัน-โอน)
ไม่ว่าจะพูดยังไง ก็ไม่เท่าหัวใจที่มี
Amo-te (อะ-โม-เท)
Jag a Lskar dig (ย็อก-แอลสการ์-เด)
Ya vas Liubliu (ยาวาส-ลุยบลิ-อู)
จะบอกว่ารักกี่ภาษา ไม่ได้ครึ่งที่อัดแน่นในนี้
บอกได้แค่รักมากมาย รักเธอมากมาย
ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้
ที่อยู่ในใจมันมากมาย ล้นอกซ้ายที่ฉันมี
ถึงเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่จะรักทุกนาที...ที่ยังหายใจ
อยากจะกรี๊ดใส่เพลงนี้ชอบ
เอิ๊กๆๆๆๆ
เมื่อวันวาเลนไทน์ที่รักร้องเพลงนี้ให้ด้วยแหละ
อิจฉาชิม๊าๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอิ๊กๆๆๆ
กับรักแท้มีอยู่จริงอีกเพลง
-
ไมมันฟังไม่ได้อ่ะ งง
http://<object width="300" height="110"><param name="movie" value="http://media.imeem.com/m/uqa63pZkUc"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://media.imeem.com/m/uqa63pZkUc" type="application/x-shockwave-flash" width="300" height="110" wmode="transparent"></embed></object><a href="http://thai-songs.blogspot.com" title="ฟังเพลง">ฟังเพลง</a><a href="http://thai-songs.blogspot.com/2009/01/star.html" title="เพลง มากมาย">เพลง มากมาย</a>
-
ไมมันฟังไม่ได้อ่ะ งง
http://media.imeem.com/m/uqa63pZkUc
-
http://<object width="300" height="110"><param name="movie" value="http://media.imeem.com/m/kD1dVRsrsf"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://media.imeem.com/m/kD1dVRsrsf" type="application/x-shockwave-flash" width="300" height="110" wmode="transparent"></embed><a href="http://thai-songs.blogspot.com/2008/06/blog-post_1073.html">MV และ เพลงรักแท้มีอยู่จริง - บี้ The Star</a></object>
ซ่อนตัวเองมานานเท่าไร จะไปกลัวทำไมความรัก
สิ่งที่เธอไม่เคยรู้จักเลยสักครั้ง หากจะลองมองมาให้ดี
ฉันมีเธอในใจเท่านั้น แค่เพียงเธอเข้ามาใกล้กันก็จะเข้าใจ
* อาจไม่ดีราวกับเจ้าชาย อาจไม่คล้ายกับคนในฝัน
แต่ก็พร้อมร้อนหนาวแทนเธอได้เสมอ
จะกุ้มมือเวลาร้องไห้ เช็ดน้ำตานี้ให้กับเธอ
อยู่ปลอบใจไม่ยอมห่างไกลให้เธอได้รู้
รักแท้ยังมีอยู่จริง
** หนึ่งดวงใจของฉันอาจดูว่าไม่เท่าไร
ถึงแม้ว่ามันไม่ยิ่งใหญ่พอให้เชื่อในรัก
หนึ่งดวงใจดวงเดียวจากฉันขอทำให้เธอรู้จัก
เพียงเธอจะเชื่อเหมือนกันกับฉัน รักแท้ยังมีอยู่จริง
-
ใส่โค๊ดซ้อนกันในหน้าเดียวมันจะเจ๊งอ่า ลบนะลบ
เอาเหลือหน้าละเพลงพอจร้า
จุฟฟฟฟฟ
ตะเองต้องแก้โค๊ดด้วยจิ
อย่าเอามาแปะเฉยๆๆๆๆ
-
ค๊าบบบบบบบบ
คุณน้องฟ่า
-
http://media.imeem.com/m/kD1dVRsrsf
ซ่อนตัวเองมานานเท่าไร จะไปกลัวทำไมความรัก
สิ่งที่เธอไม่เคยรู้จักเลยสักครั้ง หากจะลองมองมาให้ดี
ฉันมีเธอในใจเท่านั้น แค่เพียงเธอเข้ามาใกล้กันก็จะเข้าใจ
* อาจไม่ดีราวกับเจ้าชาย อาจไม่คล้ายกับคนในฝัน
แต่ก็พร้อมร้อนหนาวแทนเธอได้เสมอ
จะกุ้มมือเวลาร้องไห้ เช็ดน้ำตานี้ให้กับเธอ
อยู่ปลอบใจไม่ยอมห่างไกลให้เธอได้รู้
รักแท้ยังมีอยู่จริง
** หนึ่งดวงใจของฉันอาจดูว่าไม่เท่าไร
ถึงแม้ว่ามันไม่ยิ่งใหญ่พอให้เชื่อในรัก
หนึ่งดวงใจดวงเดียวจากฉันขอทำให้เธอรู้จัก
เพียงเธอจะเชื่อเหมือนกันกับฉัน รักแท้ยังมีอยู่จริง
ฟ่าแก้ให้แล้วแต่พี่ต้องไปลบอันที่พี่โพสออกด้วยยนะครับไม่งั้นพี่บี้จะไม่ได้มาแหกปากที่นี้
ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
เพลงเพราะมากมายเลย อิ๊อิ๊ หวานได้อีก :o8:
-
:z1: :pighaun:
เรียกเลือดตอนกลางคืนนะครับเนี่ย
น่ารักมากๆในอ่างอืม...จามีอะไรในกอไผ่มั้ยน๊า
:กอด1:
อะไรในกอไผ่นี้อะไรอ่ะ
งิงิ แหมๆ..พอหายดีแล้ว..ก็ส่งบทรักอันร้อนแรงมาให้คนแถวนี้หูร้อน ตาร้อนผ่าวเชียวนะ..
แต่ไม่ถึงขั้นไม่สบายหรอก..เพราะไม่มีคนดูแลน่ารักๆอย่างใครบางคนหรอก..ชิส์
งัยก็พักผ่อนเยอะๆนะ..หนังสือ อ่านน่ะอ่านได้ แต่อย่าหักโหมมากไป..
ช่วงนี้เตอร์ต้องดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษหน่อยนะ..อย่าเพิ่งท้อหล่ะ..สู้สู้
ขอบคุณคราฟ
ยังงานเรื่องการบ้านอย่าขี้เกียจนะครับ
เดี๋ยวจะดินพอกหางหมู :haun4:
อะไรกันเนี่ย คนป่วย ไปวางยาคุณหมอไว้ แล้วแอบมาเหรอ
แอบตื่นมาอ่านหนังสือนี่หายดีแล้วเหรอนุ้งฟ่า มันน่าตีนัก
มาโหมอ่านตอนดึก แล้วถ้ามันทรุดไปอีกจะทำไง
อยากให้นุ้งฟ่าหายไวๆน๊า กลัวเป็นอะไรมากกว่านี้
แต่...... ตอนล่าสุดที่มาต่อเนี่ย สมกะที่รอคอย
รักกันมากๆ ดูแลกันดีๆ กอดกันและกันตลอดไปน๊า
นุ้งฟ่าพักผ่อนเยอะๆนะจ๊ะ หายสนิทเมื่อไหร่ ก็กลับมาเต็มตัวนะ
คิดถึงจะแย่แล้ว
ทำข้อสอบให้ได้เยอะๆน๊า
คร๊าฟคนสวย
นุ้งฟ่าจะดูแลตัวเองดีดีเน้อ
จุฟๆๆๆๆนุ้งฟ่านะจ๊ะ
มาต่อแบบเรียกเลือดกันเลยนะ
พอค่อยยังชั่วก้อคึกคักเลยทีเดว
ว่าแต่ขอตีสิบทีได้มั้ยเนี่ย
เพิ่งจาดีขึ้นก้อมาต่อซะดึกดื่น
ไมไม่พักผ่อนเยอะๆๆๆๆน้า
คิดถึงนะ แต่รักษาสุขภาพด้วยสิจ๊ะ
ปล โห เพลงนี้เลย ขอให้นุ้งฟ่ากะเตอร์เป็นดั่งเพลงที่เอามาลงนะจ๊ะ
บวก 1 ให้กับความหวาน หุหุ
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟพี่คนสวย55555555
นุ้งฟ่าเป็นเอามากนะเนี่ย สงสัยเพราะนอนมาเยอะกะไม่ได้เข้าเล้าหลายวันแน่ๆ
มาส่งอาหารเช้ายั่วน้ำลายแต่เ้ช้ามืดเลย
ว่าแต่สูตรน้ำพริกที่ใช้กุ้งต้มเกลือแทนกะปิเนี่ย เครื่องอย่างอื่นเหมือนกะเวลาเราทำน้ำพริกกะปิเลยใช่ปะนุ้งฟ่า
เห็นแล้วน้ำลายไหลเลย
เย็นนี้คาดว่าจะได้ตำน้ำพริกหละวุ้ย
ช่ายแล้วใส่ทุกอย่างเหมือนเดิมเพียงงแต่เปลี่ยนจากกะปิเป็นกุ้งเท่านั้นเองคร๊าฟฟป๋ม
อาหารเช้าชุดนี้ ถ้าซัดหมด คงอ้วนหน้าดู เลยนะนุ้งฟ่า
ตอนนี้เรียก ได้จมเลย ถ้าคุณหมอเตอร์ตืนมาไม่โกรธแย่เหรอ
แอบมาลงแต่ดึก รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ช่วงนี้กำลังสอบไม่ใช่หรือ
ขอให้ทำข้อสอบได้ ทั้งนุ้งฟ่าแลน้องเตอร์ด้วยนะครับ
ไม่กล้าโกรธหรอกลองโกรธดิจะไม่สั่งการบ้านเลยคอยดู
อิอิ
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟอุเม่ ชอบตอนนี้จัง ฟ่าพักผ่อน
เยอะๆนะอย่านอนดึกล่ะ จะได้หายเร็วๆ
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟ
+อาเสี่ยกลายเป็นอิเจ๊ไปซะแล้ว
เสี่ยก็อยากโดนเสียเหมือนกัน
อุ้ยพูดอะไรออกไป
ไม่สุภาพเยย
55555+
-
มาแล้ว
มาตอกย้ำความหวานด้วยเมนูหวานๆๆๆๆๆ
อิอิ
วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่น่าสนุกสำหรับฟ่า ด้วยความเพลียเมื่อคืนหัวถึงหมอนก็หลับสนิทกันทั้งคู่ฟ่าตื่นมาตั้งแต่ตีสี่ มานั่งดูหนังสือทำอาหาร
แล้วก็มากะปริมาณที่จะทำในแต่ละอย่าง จะได้ชั่งตวงไว้ถูก อิอิ ตื่นเต้นจัง แล้วเราจะทำทั้งเล่มนี้เจงหรอว่ะเนี่ย ก็มันอยากทำนี้นา
"ฟ่า อัลฟ่า" เสียที่รักตะโกนมาจากห้องนอน ผีเข้ามันมั้ง ตะโกนแหกปากอยู่ได้ ปล่อยให้มันตะโกนไปงั้นแหละเหนื่อยเดี๋ยวก็หยุดเองแหละ
"ฟ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ไอ้บ้านี้ ผมรู้ว่ามันหงุดหงิดที่ตื่นมาไม่เจอผม มันกลัวผมหนีเที่ยวตอนกลางคืนหรือว่าแอบไปหาชู้ตอนตีสี่เนี่ยนะ ไอ้นี้ชักจะเยอะขึ้นทุกวัน แล้วคนอย่างเราจะทำไรได้นอกจากยั่วโมโห
ผมตัดสินใจเอากระดาษมาเขียนแล้วแปะวางไว้ที่โต๊ะ "ไปธุระกับพี่เต้ยด่วน พี่ส้มไม่สบายหนัก หาอะไรกินเองไปก่อนะที่รัก" เอิ๊กๆๆๆๆ เดี๋ยวรอสักแปปดิเดี๋ยวมีงานเข้า คริคริ
"ฟ่า" มันเดินหาผมทั้งในห้องน้ำหน้าระเบียงเดินจนทั่ว แล้วก็ไปหยุดอยู่ที่โต๊ะ นั้นแหละเข้าทางโจร มันหยิบขึ้นมาอ่านแบบอาการง่วงๆ มันมักจะเป็นแบบนี้ถ้าวันไหนเป็นวันหยุดที่เราสองคนไม่ต้องไปไหนมันตื่นมาถ้าไม่เจอผมมันจะชอบอารมณ์เสียเสมอ
"อะไรเนี่ย จะไปไหนทำไมไม่บอกกันมั้งเห็นเตอร์เป็นอะไรกัน" เห็นเป็นภรรมีจร้าาาาา ผมนั่งขำอยู่ใต้โต๊ะ มันรับกดโทรศัพท์บ้านหาผม
"หนึ่งดวงใจของฉันอาจดูว่าไม่เท่าไร แม้มันไม่ยิ่งใหญ่พอให้เชื่อในรักกกกกกกก" เสียงโทรศัพท์ดังมากจากในห้อง
"โทรศัพท์ก็ไม่เอาไป ไปทำอะไรกันแน่" เห็นป่ะว่ามันไม่เคยเชื่อใจผมเลยสักตี๊ดเดียว
"กลับมาหล่ะน่าดู" เออเดี๋ยวเมิงอ่ะน่าดู เมื่อยจังตะคริวเริ่มจะกินแล้วเนี่ย
"ปึง โอ๊ะ" อุ้ยยยหัวไปโขกกับโต๊ะค้าอ่าดิ เจ็บนะเนี่ย มันจะได้ยินป่าวน๊า มันไม่ได้ยินหรอกเบาจะตาย แล้วเราจะออกไปได้ยังอ่า เมื่อยนะเนี่ย คิดปคิดมาทำไปเพื่อไรว่ะหาเรื่องทะเลาะซะงั้น
"ไม่เมื่อยรึไง" อูยยยยยยยย เมื่อยมากแต่ว่ามันรู้แล้วนี้แล้วไมนั่งเฉย
"แฮ่ๆๆๆๆๆเมื่อยจิ"
"สนุกมั้ยนั้นอ่ะ ลงไปนั่งทำไมใต้โต๊ะ"
"หาของ ของมันหล่นอ่ะ"
"ต่างหูหล่นไปรึป่าว"
"ช่ายๆๆๆๆต่างหูหล่น"
"แล้วเจอมั้ย"
"ไม่เจอเลยเนี่ยไม่รู้จะหล่นไปตรงไหน"
"หัวเตียงโน้นก็เมื่อคืนถิดออกไม่ได้ใส่"
"ตึ่งๆโป๊ะ" งานเข้าแล้วทำโมโหไว้ก่อนโมโหไว้เว้ยยย
"แล้วทำไมจะต้องโวยวาย วายวายเพื่ออะไร โมโหทำไมบอกแล้วไงไม่ชอบนิสัยนี้"
"ก็เตอร์ตื่นมาไม่เห็นฟ่านี้"
"แล้วง่ะคิดว่าฟ่าหนีตามชู้ไปรึไง"
"ป่าว แต่ถ้าเป็นไงจริงจะตามไปตื๊บให้"
"ตื๊บใคร"
"ตื๊บชู้ดิ"
"แล้วไป ไว้ใจกันมั้งสิ ฟ่าเนี่ยนะจะไปทำอะไรกับพี่เต้ย มีสติหน่อยเชื่อใจกันหน่อย"
"ขอโทษครับ แต่อย่าเล่นแบบนี้อีกนะเตอร์ใจไม่ดีอ่า กลัวตื่นมาไม่เจอฟ่าอ่ะ"
"ตื่นมาเจอคนอื่นอาจจะดีใจกว่าตื่นมาเจอฟ่าก็ได้มั้ง"
"ไม่เจงหรอก ตื่นมาเห็นหน้าฟ่าอ่ะสดชื่นที่สุดเลย" มันเดินมาหอมแก้มผมที่ตอนนี้ยืนส่องหัวอยู่ที่กระจกสงสัยจะแตกมั้งเนี่ย
"คิดงั้นได้ก็ดี๊"
"เป็นไรป่าว ไหนเค้าดูดิ เพี้ยงๆๆๆๆหายๆๆๆๆๆ" ไอ้บร้ากรูไม่ช่ายเด็กอนุบาลนะเว้ยยย
"หายหรือจะตายก็ไม่รู้ ไปแปรงก่อนไป" มันเอาปากเป่าลมมาทั้งผม ไอ้นี้นิเริ่มโสขึ้นทุกวัน แต่จริงๆแล้วไม่มีกลิ่นหรอกเพราะ
เรามีของดีที่ยาสีฟันยี่ห้อดังๆ ณ ปัจจุบันยังชิดซ้าย แต่แกล้งทำเป็นเหม็นหน่อยเดี๋ยวไม่รับมุก
"แอบไปกินหนูเน่ามารึไงเนี่ย"
"เหม็นเจงดิ ไม่นะ" มันเริ่มไม่มั่นใจในตัวเองมุ่งหน้าสู่ห้องน้ำเพื่อแปรงฟัน
ผมไปจัดการกับขนมที่จะทำดีกว่า เสียเวลากับเด็กปัญญาอ่อนมามากแล้ว
"ที่รัก หอมแล้ว ไม่ดมดิ"
"จะบร้ารึไง โรคจิต"
"นะนะนะ"
"ไม่"
"นี้ๆๆๆๆๆ" มันมาจุฟผมตรงจมูกแล้วเอาลิ้นเลียๆๆจมูกผมแบบสุนัขที่บ้านผมเลยเหอะ
"เอ้า จะกินรึไง เล่นบร้าอะไรเนี่ยเดี๋ยวเป็นสิวจะเอามีดเฉาะหัวให้"
"โหใจร้ายยยย แล้วนี้ทำไรเนี่ย แต่เช้าเลยหรอ ไม่ทำรักกันก่อนหรอ"
"อยากเสียตัวรึไง"
"อืม ติดใจเมื่อคืน"
"อย่ามาทะลึ่งจะทำขนมถอยไปไกลๆๆเลยไปนอนต่อก็ได้ป่ะ"
"ไม่เอาอ่ะ เค้าจะช่วย"
"งั้นก็ช่วยระงับความหื่นลงด้วย เพราะนี้ขนมหวานไม่ใช่ไวอากร้า"
"ครับเมีย แล้ววันนี้เมียจะทำไรมั้งอ่ะ"
"เตอร์ว่าฟ่าทำเบเกอร์รี่หรือว่าขนมไทยก่อนดีอ่ะ"
"ไหนดูดิ" มันหยิบหนังสือไปเปิดอ่านดูแล้วเปรยบเทียบ
"ว่าไงอ่ะ รอคำตอบอยู่นะเนี่ย"
"เราไม่มีเตาอบนี้มีแต่ไมโครเวฟใช้แทนกันได้หรอ"
"เออช่ายลืมเลยอ่ะ มันก็แทนได้แหละแต่บางอย่างมันแทนไม่ได้ไง"
"งั้นก็ทำขนมไทยดีกว่าเตอร์อยากกินด้วยอ่ะ"
"โอเคงั้นเตอร์เาอส่วนผสมที่ต้องใช้ของขนมไทยอ่ะแยกออกมาดิ"
"เดี๋ยวฟ่าจะเคี่ยวน้ำเชื่อม"
"เราจะเริ่มจากอะไรอ่ะ"
"บัวลอย"
"โอเค แต่เอาไข่หวานด้วยนะ" สายตาเจ้าเล่ห์ของมันมองมาที่เป้ากางเกงผม
"เดี๋ยวเตะไปโน้นเลอะ"
ส่วนผสม
แป้งข้าวเหนียว 50 กรัม
น้ำเปล่า (สำหรับผสมตัวแป้ง) 1 ช้อนโต๊ะ
น้ำคั้นใบเตย 1 ช้อนโต๊ะ
น้ำตาลทราย 250 กรัม
น้ำเปล่า 1 ถ้วยตวง
หัวกะทิคั้นข้นๆ 1/2 ถ้วยตวง
เกลือป่น 1/4 ถ้วยตวง
ไข่ไก่ 3 ฟอง
วิธีทำ
1. ผสมน้ำเปล่ากับน้ำตาลทรายให้เข้ากัน ใส่กระทะตั้งไฟพอเดือด เบาไฟอ่อนๆ รอจนน้ำเชื่อมเป็นยางมะตูม
2. ผสมแป้งข้าวเหนียว 25 กรัมกับน้ำเปล่า และผสมแป้งที่เหลือกับน้ำคั้นใบเตย นวดจนเนียน ปั้นเป็นเม็ดกลมเล็ก
-ตั้งน้ำให้เดือดใส่ก้อนแป้งลงต้มจนแป้งสุกใสและลอยขึ้นเอาแช่น้ำเย็นไว้
- ตอกไข่ไก่ลงไปต้มในน้ำเชื่อม จนไข่สุกลอยขึ้น
3. ตั้งกะทิให้เดือด ใส่เกลือป่นคนจนละลาย ใครจะแอบใส่เนื้อมะพร้าวกับน้ำมะพร้าวน้ำหอมลงไปก็ได้น๊า
4. ตักบัวลอยใส่หม้อกะทิ ปิดไฟ เติ่มไข่หวานกับน้ำเชื่อม ชิมรสชาติที่ต้องการ
ถ้าอยากมีลูกบัวลอยสีอื่นๆก็ใช้น้ำคั้นจากผัก-ผลไม้ที่มีสีสันก็ได้นะครับหรือใส่เผือกก็อร่อยนวดไปกับแป้งอ่ะครับ
"เราอยู่แค่สองคนนะที่รัก"
"รู้แล้วนา"
"เดี๋ยวฟ่านวดแป้งแล้วเตอร์ปั้นเป็นลูกบัวลอยกลมๆเล็กๆอ่ะ ทำได้ป่าว"
"ทำได้จิไม่เห็นจะยากเร้ยยยยย"
"เตอร์เอาไข่กี่ฟอง"
"มีอยู่แล้วสองเอาของฟ่าอีกสองเป็นสี่ไม่เอาแล้วหล่ะมีตั้งสี่แล้ว"
"เยอะไปแระนะ"
"ขอโต๊ดค๊าฟ เอาสองฟอง"
"โอเค" ผมไปทำไข่หวานรอไว้ให้เตอร์ปั้นลูกบัวลอยหันมาอีกที
"นี้ลูกชิ้นปูเด๋อหรอ ทำไมใหญ่ยังงี้อ่าเดี๋ยวมันก็ลวกไม่สุกหรอกเอาเท่านี้" ผมกะขนาดให้มันดูมันท่าทางตั้งใจมาก โอเคคะแนนความตั้งใจพอให้อภัยได้อยู่
"ยากเหมือนกันเนอะ"
"ใส่ใจลงไปดิมันจะสนุกเองอ่ะเหมือนเวลาที่เตอร์จับก็ต้าร์แล้วมีความสุขนั้นแหละ"
"ครับ ที่รัก ไม่เสียใจเลยที่ได้มาเป็นเมีย"
"จร้า"ผมเดินไปเอามะพร้าวอ่อนในตู้เย็น
"มะพร้าวหายอ่ะ"
"กินไปแล้วเหลือแต่เนื้ออยู่ตรงโน้นอ่ะ แห่ะๆๆ"
"เอ้า เนื้อก็เนื้อ" ผมเอาช้อนขูดมะพร้าวเตรียมไว้
"มีมะพร้าวเผาไงที่เราซื้อมาอ่ะยังไม่ได้กินเลยใช้แทนกันได้ป่าว"
"อืมเนื้ออ่ะมันแข็งไปแต่น้ำน่าจะได้"
"แล้วกะทิอ่ะ"
"เอาแบบกล่องไปก่อนนะ แบบสดๆๆต้องไปตลาดอ่ะในซุปเปอร์ไม่มีหรอก"
"แล้วจะอร่อยเหมือนกันหรอ"
"เอาน๊าพอแทนได้ เดี๋ยวคราวหน้าแก้ตัวใหม่"
"แล้วเช้านี้เราจะไม่ทานข้าวหรอ"
"เออ ลืมเลยอ่ะ เอาไง"
"เดี๋ยวไปซื้อเอาก็ได้"
"โทดทีน๊าฟ่าลืมสนิทเลยอ่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกแค่ให้กินข้าวกับเกลือแต่มีฟ่าอยู่ข้างๆก็พอแล้ว"
"บร้าเขิลนะ"
ผมตั้งน้ำต้มเม็ดบัวลอยให้ลอยขึ้นแล้วช้อนแช่น้ำเย็นไว้ แล้วเอากะทิตั้งไฟใส่เกลือพอเดือดใส่น้ำมะพร้าวพร้อมเนื้อใส่เม็ดบัวลอย
ปิดไฟทันทีเติ่มน้ำเชื่อมกับไข่หวาน อิอิ กินได้แว้วค๊าบบบบ
"เสร็จแล้ว เตอร์ชิมดิ"
"ร้อนอ่ะ"
"เป่าก่อนดิ"
"เป่าให้หน่อย" อ้อนจริงๆเร้ยยยลูกคนนี้ เอ้ยแฟนคนนี้ ผมเป่าบัวลอยป้อนมัน
"อร่อยอ่ะ เอาอีก"
"กินเองดิ"
"ป้อนนะ นะนะ ป้อนนะ"
"จะได้ทำอย่างอื่นไง"
"ไม่เอาป้อนก่อนหมดถ้วยนี้ก่อน"
"เค" ผมป้อนมันจนหมดถ้วย แล้วมันลงไปซื้อข้าวมื้อเช้า ผมเตรียมทำขนมอย่างต่อไป
(http://fulltimehousewife.diaryclub.com/images/20080509_IMGP2669.JPG)
-
^
^
นุ้งฟ่าเอาของหวานมายั่วตอนดึกๆนี่นะ
เห็นแล้วหิว
-
หวานกันจังเลย :o8:
หวานทั้งบัวลอยไข่หวาน
หวานทั้งเตอร์กะฟ่า
จาหวานอาไรกันมากมายเนี่ย
มดขึ้นทู้แล้นนุ้งฟ่า
นุ้งฟ่าหายดีแล้วใช่มิ
สอบไปกี่ตัวแล้วจ๊ะ
ขอให้ทำคะแนนได้เยอะๆน้า :กอด1:
บวก 1 ให้แล้วค้าบบบบบ
-
ลงทุนทำเองเลยนะนั่นสมเป็นแม่ศรีเรือนจิงๆ o13
-
:L2:...โอ้โฮเฮ้ย..นี่มันทำกันเป็นล่ำเป็นสันเลย...
...ตั้งใจทำกันจริงๆๆ..ไอ้เม็ดเล็กๆๆๆใหญ่ๆๆนั่น..ฝีมือเตอร์แหงๆๆๆ...
...ยกสองมือยอมแพ้..พ่อบ้านแม่บ้านอายุน้อย..บ้านนี้เลย..
...เปิดร้านอาหารดีกว่าไม๊...สามีเล่นดนตรี..ภรรยา..คุมเรื่องอาหาร.. :L2:
-
+1 ให้นุ้งฟ่าก่อนเลย สำหรับเพลงเพราะๆ กับความหวาน แล้วก็สูตรบัวลอยด้วย (ไว้ว่างๆ จะเอาไปลองทำมั่งนะจ้ะ) ว่าแต่ ชอบเมนูหมูทอดตะไคร้อ่ะจ้ะ ขอสูตรจากนุ้งฟ่าได้ไหมจ๊ะเนี่ย น่าตาน่ากินจริงๆ
หายป่วยกลับมาก็ลงให้อ่านซะจุใจเลย น่ารักจริงๆ จุ๊บๆ แถมอ่านไปๆ ก็ :pighaun:
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ แล้วก็เรื่องสอบก็ขอให้ได้ A ทุกตัว ทั้งนุ้งฟ่าและนุ้งเตอร์เลยน้า
:กอด1:
-
:กอด1:ฟ่าน่ารักจริงๆ ไม่ทันหายป่วยดีมาลงเรื่องต่อแล้ว
ตอนนี้จะทำขนมขุนเตอร์ตั้งตอนเลยนะ ตั้งแต่ตีสี่ เห่อมากๆเลยฟ่า
ขำเตอร์ มาช่วยหรือมากวนนั่น (แต่ก็น่ารักดี)
-
เห็นแล้วอยากกิน ฟ่าไม่น่าเอามาล่อตอนดึกๆเลย
ถ้ากินเนี่ยสงสัยน้ำหนักขึ้นไปลงแน่ๆเลย
ที่เป็นอยู่ก้อแทบจะไม่ลงแล้ว
:z3: :z3: :z3:
-
ปกติไม่ชอบบัวลอย
รู้สึกหยึยๆไงไม่รู้
แต่ถ้าได้คนป้อนเป็นฟ่า ... หมดหม้อยังไหวอ่ะ
:laugh:
ป.ล. ฟ่ากะเตอร์ขยันดีเนอะ ตื่นกันตั้งแต่ตีสี่ตีห้า ... ทำได้ไง สุดยอดดด o13
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
มีความสุขจัง
ขอบคุณครับ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
ชักสงสัยแล้ว ว่า บอร์ดนี้เป็นของหมึกแดงหรือเปล่า :m18:
กินแล้วรีบหาทางรีด....( ไขมันนะ ) นะน้องเตอร์ ไม่งั้น เดี๋ยวมันจะมา :z2:
-
เรียนจบแล้ว
ก็เปิดร้าน ทำขนมหวาน เอิ๊กๆๆๆ
-
อไม่มวนวันนี้ แล้วจะอ้วนวันหนายยย
กินกันตลอดอ่ะ
-
^
^
นุ้งฟ่าเอาของหวานมายั่วตอนดึกๆนี่นะ
เห็นแล้วหิว
มาเพิ่มคลอเลสเตอรอลกันเร้วววววววว
อิอิ
อไม่มวนวันนี้ แล้วจะอ้วนวันหนายยย
กินกันตลอดอ่ะ
มองข้ามข้อจำกัดบางอย่างเพื่อความสุขของครอบครัว
อย่าซีเรียสสิ
อิอิ
เรียนจบแล้ว
ก็เปิดร้าน ทำขนมหวาน เอิ๊กๆๆๆ
อันนี้ว่าจะทำอยู่
อย่าลืมมาอุดหนุนน๊า
อิอิ
ชักสงสัยแล้ว ว่า บอร์ดนี้เป็นของหมึกแดงหรือเปล่า :m18:
กินแล้วรีบหาทางรีด....( ไขมันนะ ) นะน้องเตอร์ ไม่งั้น เดี๋ยวมันจะมา :z2:
ไม่ช่ายหมึกแดงแต่เป็นอาจารย์ยิ่งต่างหาก
เอิ๊กๆๆๆๆใช่มั่ยท่านผู้โชมมมมมม
คริคริ
ให้มันอ้วนไปเยยได้ไม่มีใครจ้องจะงาบบบบ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
มีความสุขจัง
ขอบคุณครับ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
ขอบคุณเช่นกันที่มีความสุขกับเราครับ
ปกติไม่ชอบบัวลอย
รู้สึกหยึยๆไงไม่รู้
แต่ถ้าได้คนป้อนเป็นฟ่า ... หมดหม้อยังไหวอ่ะ
:laugh:
ป.ล. ฟ่ากะเตอร์ขยันดีเนอะ ตื่นกันตั้งแต่ตีสี่ตีห้า ... ทำได้ไง สุดยอดดด o13
ให้ฟ่าป้อนต้องถามไอ้หมูแดงนะยอมป่าว
ส่วนฟ่าไม่มีปัญญหาสบายมาก
ฟ่าตื่นเช้าแต่เตอร์ไม่เช้าหรอกสายทุกวัน
แต่ถ้าวันไหนวันหยุดสัญชาตญาณควานหาตัวฟ่าไม่เจอมันจะตื่นมาโวยวาย
นี้แหละครับ ไอ้หมูแดง เห้อออออ
เห็นแล้วอยากกิน ฟ่าไม่น่าเอามาล่อตอนดึกๆเลย
ถ้ากินเนี่ยสงสัยน้ำหนักขึ้นไปลงแน่ๆเลย
ที่เป็นอยู่ก้อแทบจะไม่ลงแล้ว
:z3: :z3: :z3:
อ่านะ
กินเหอะไม่ต้องห่วง
ฟ่ามีของดี
เพิ่มได้มันก็ต้องลดได้
ไม่งั้นเราสองคนไม่กินกันแหลกลานแบบนี้หรอก
อิอิ
:กอด1:ฟ่าน่ารักจริงๆ ไม่ทันหายป่วยดีมาลงเรื่องต่อแล้ว
ตอนนี้จะทำขนมขุนเตอร์ตั้งตอนเลยนะ ตั้งแต่ตีสี่ เห่อมากๆเลยฟ่า
ขำเตอร์ มาช่วยหรือมากวนนั่น (แต่ก็น่ารักดี)
มากวนซะส่วนใหญ่แต่ถ้าให้ทำอะไรก็ทำได้ดีนะ
ตอนนี้ฟ่าเริ่มปล่อยให้ทำมื้อเช้าแล้วเปลี่ยนกัน
อิอิ
+1 ให้นุ้งฟ่าก่อนเลย สำหรับเพลงเพราะๆ กับความหวาน แล้วก็สูตรบัวลอยด้วย (ไว้ว่างๆ จะเอาไปลองทำมั่งนะจ้ะ) ว่าแต่ ชอบเมนูหมูทอดตะไคร้อ่ะจ้ะ ขอสูตรจากนุ้งฟ่าได้ไหมจ๊ะเนี่ย น่าตาน่ากินจริงๆ
หายป่วยกลับมาก็ลงให้อ่านซะจุใจเลย น่ารักจริงๆ จุ๊บๆ แถมอ่านไปๆ ก็ :pighaun:
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ แล้วก็เรื่องสอบก็ขอให้ได้ A ทุกตัว ทั้งนุ้งฟ่าและนุ้งเตอร์เลยน้า
:กอด1:
โอเคเดี๋ยวจัดให้เลยสูตรหมูทอดตะไคร้
สาธุขอให้ได้เอสมพรปากเถิดดดดด
:L2:...โอ้โฮเฮ้ย..นี่มันทำกันเป็นล่ำเป็นสันเลย...
...ตั้งใจทำกันจริงๆๆ..ไอ้เม็ดเล็กๆๆๆใหญ่ๆๆนั่น..ฝีมือเตอร์แหงๆๆๆ...
...ยกสองมือยอมแพ้..พ่อบ้านแม่บ้านอายุน้อย..บ้านนี้เลย..
...เปิดร้านอาหารดีกว่าไม๊...สามีเล่นดนตรี..ภรรยา..คุมเรื่องอาหาร.. :L2:
น่าสน
เป็นไอเดียวที่เก๋มาก
แต่กลัวแขกมาติดนักร้องอ่าสิ
เดี๋ยวพ่อครัวต้องมาร่อนจานร่อนกะมังหน้าเวทีอีก
เห้อๆๆๆๆๆ
ลงทุนทำเองเลยนะนั่นสมเป็นแม่ศรีเรือนจิงๆ o13
อิอิ
เสน่ห์ปลายจวักผัวรักจนวันตายยยยยย
คริคริๆๆๆๆ
-
:L2:...โอ้โฮเฮ้ย..นี่มันทำกันเป็นล่ำเป็นสันเลย...
...ตั้งใจทำกันจริงๆๆ..ไอ้เม็ดเล็กๆๆๆใหญ่ๆๆนั่น..ฝีมือเตอร์แหงๆๆๆ...
...ยกสองมือยอมแพ้..พ่อบ้านแม่บ้านอายุน้อย..บ้านนี้เลย..
...เปิดร้านอาหารดีกว่าไม๊...สามีเล่นดนตรี..ภรรยา..คุมเรื่องอาหาร.. :L2:
น่าสน
เป็นไอเดียวที่เก๋มาก
แต่กลัวแขกมาติดนักร้องอ่าสิ
เดี๋ยวพ่อครัวต้องมาร่อนจานร่อนกะมังหน้าเวทีอีก
เห้อๆๆๆๆๆ
....ขำฟ่า งั้นล้มเลิกความคิด เปิดร้านอาหาร...ดีกว่า..
....เดี่ยวจะกลายเป็น..โรงเรียนสอนกายกรรมเปียงยาง หรือ..มวยไทยไป... :เฮ้อ:
....เตอร์..ฟังไว้นะว่า..ฟ่ารักเตอร์ขนาดไหน... :กอด1:
-
น่าทานจังนุ้งฟ่า
สมกับเป็นแม่ศรีเรือนจริงๆ
แล้วคืนนี้จะเป็นสามี หรือภรรยาดีคะ
-
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน............................ม้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มะใช่บัวลอยนะ.....
แต่เป็นฟ่ากะเตอร์อะ .... :o8:
-
ชอบกินบัวลอยไข่หวานอะ
นุ้งฟ่ามีแบบเดลิเวอรี่มะ ให้คอปเตอร์บึ่งมอเตอร์ไซค์มา
หรือทำแล้วแขวนไว้ที่บันไดบีทีเอสแถวคอนโดก็ได้ เดี๋ยวไปเอาเอง
ฝากติดชื่อด้วยนะ เดี๋ยวหาย :laugh:
อ่านหนังสือด้วยน๊าคนเก่ง
ฟื้นไข้มาใหม่ๆอย่าฟิตนัก เดี๋ยวทรุดอีกรอบ
เป็นห๊วงเป็นห่วงที่ซู้ดดดดด
:กอด1: :กอด1: :กอด1:แน่นๆ แก้คิดถึง
-
"งั้นก็ช่วยระงับความหื่นลงด้วย เพราะนี้ขนมหวานไม่ใช่ไวอากร้า"
ขำอ่ะ :m20: เตอร์หื่นตลอดดดดดดดด :laugh:
ช่วยกันทำอาหารแบบนี้น่ารักดีอ่ะ อย่างนี้บัวลอยไม่หวานเจี๊ยบรึนี่ :z1:
ฟ่านี่ทำอาหารเก่งนะ ขอคาราวะเลยยยยยย :L2:
-
ตะกี้ก็พึ่งกินมา...........
:กอด1:
-
คุณน้องค้า นึกว่าทำขนมไวอากร้า เพราะเสี่ยเล่นหื่นตลอด :laugh:
เห็นแล้วน้ำลายไหลเลย หิว หิว เดี๋ยวไปขโมยแถวคอนโด o18
-
อัลฟ่าเค้าอยากกินบัวลอย แหม่มๆๆๆอ่านเรื่องของฟ่าแล้วเราอ้วนแน่ๆ อ่านเสร็จไปหาของกิน เอิ้กๆๆ
-
เห็นแล้วอยากกินเลย หน้าตาน่ากินจริงๆ
นุ้งฟ่า เก่งมากๆ :m4:
-
+1 ให้นุ้งฟ่าก่อนเลย สำหรับเพลงเพราะๆ กับความหวาน แล้วก็สูตรบัวลอยด้วย (ไว้ว่างๆ จะเอาไปลองทำมั่งนะจ้ะ) ว่าแต่ ชอบเมนูหมูทอดตะไคร้อ่ะจ้ะ ขอสูตรจากนุ้งฟ่าได้ไหมจ๊ะเนี่ย น่าตาน่ากินจริงๆ
หายป่วยกลับมาก็ลงให้อ่านซะจุใจเลย น่ารักจริงๆ จุ๊บๆ แถมอ่านไปๆ ก็ :pighaun:
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ แล้วก็เรื่องสอบก็ขอให้ได้ A ทุกตัว ทั้งนุ้งฟ่าและนุ้งเตอร์เลยน้า
:กอด1:
โอเคเดี๋ยวจัดให้เลยสูตรหมูทอดตะไคร้
สาธุขอให้ได้เอสมพรปากเถิดดดดด
ขอบคุณนุ้งฟ่าจ้า น่ารักที่ซู้ดดดดดด
ขอ :กอด1: คนน่ารักที
-
อยากมีแฟนยังงี้บ้างจัง :bye2:
-
แม่ค้าขนมหวานเจ้านี้
หวานจ๋อย หวานหยดเลยทีเดว
เอาอาหารมาเสิร์ฟตลอด
สงสัยแฟนทู้นี้จะต้องระวังน้ำหนักซะแล้น
:กอด1: นุ้งฟ่านะค้าบ
-
หมูทอดตะไคร้
เครื่องปรุง
หมู ตะไคร้ กระเทียม พริกไทย แป้งสาลี น้ำปลา น้ำมันหอย หรือ ผงปรุงรส
วิธีทำ
โขลกกระเทียม พริกไทย ตะไคร้ ให้ละเอียด
หั่นหมูเป็นเส้นๆ แล้วหมักกับเครื่องที่ตำไว้ ใส่เครื่องปรุงรส เติมแป้งสาลีเพื่อให้เครื่องเกาะเนื้อหมูได้ดี
จากนั้นก็ทอดด้วยไฟอ่อน น้ำมันท่วม
ไม่ต้องตวงหรอก กะเอา ตามใจ
-
:L2: น่ารักมากมาย 2 คนนี้ ...
หวานกันได้ตลอด ..
ขอ สนับสนุน ความคิด เปิดร้านขนมหวาน ..
ลูกค้าคงตรึม .... อิอิ :mc4:
-
จะลองทำดูนะคร๊าบบ
-
แม่ช้อยนางรำจริงๆ เจ้าของกระทู้นี้อ่ะ
หรือไม่ก้อ เจ้าของรายการชูรักชูรส
หรืออาจจะเป็น ดาราหนังอีโรติก
อิอิ ล้อเล่นนะ อย่าว่ากัน
น่ารักทั้งคู่เลย
-
ฟ่าไม่สบายอีกแว้ววววค๊าบ
ฝากขอโทษทุกคนด้วยครับ
:o12: :o12:
คอปเตอร์
-
เอาแล้วไง ไม่สบายอีกแล้ว :เฮ้อ:
ขอดุได้มั้ยเนี่ย :m16: ก็ว่าอยู่ว่ายังไม่หายดีแน่ๆ แต่นอนก็ดึก พักผ่อนก็ไม่พัก
ทำไมดื้อแบบนี้เนี่ย :serius2:
แล้วเนี่ยยังสอบไม่เสร็จใช่มั้ย ไม่สบายอีกแล้ว แล้วจะอ่านหนังสือได้เต็มที่ยังไง
:angry2: นี่ถ้าอยู่ใกล้ๆ นุ้งฟ่าโดนตีแน่ๆ :m16:
เฮ้ออออออ ทีบ่นไปเนี่ย เพราะเป็นห่วงจริงๆน๊า :monkeysad:
อยากให้น้องแข็งแรง จะได้มีแรงเรียนหนังสือ มีแรงทำกับข้าว มีแรงทำทุกอย่างที่นุ้งฟ่ารัก
บ่นมากไปก็อย่าเคืองกันเลยนะ รักและเป็นห่วงจริงๆนะคะ
คอปเตอร์จ๋า พี่มั่นใจว่าเตอร์ดูแลนุ้งฟ่าได้ดี แต่อย่าตามใจมากน๊า อย่าใจอ่อนกะลูกอ้อน 555
ช่วงนี้เหนื่อยหน่อยน๊า แต่มั่นใจว่าคอปเตอร์เต็มใจทำใช่มั้ยจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะจ๊ะ
อัลฟ่าหายเร็วๆนะคะคนเก่ง :L2: :กอด1:
คิดถึงค้าบบบบ :L1:
-
:sad4:
อีกแร้ววววว
ยังไงก็เปนกำลังใจให้นะคร๊าบบบ
:L2: :3123: :L1:
หายไวๆนะ พี่เตอร์ดูแลพี่ฟ่าดีๆด้วยล่ะ +1 ให้ จะได้หายไวๆ
-
:เฮ้อ:นั่นไง..ที่เค้าบอกๆเตือนๆกันนี่ไม่เชื่อกันเล๊ยยยยย.. :z3:
เตอร์ก็ดูแลเอาใจใส่ให้มากๆนะ..แต่อย่าตามใจให้มากหล่ะ(ดุซะบ้างก็ดี)
-
น่างกิงมากมายเลยอ่ะครับ
อิอิ หวานๆๆๆๆๆ
หายไวๆนะคับพี่ฟ่า รักษาสุขภาพด้วยครับผม
-
ไม่สบายอีกแย้ว :sad4:
หายเร็วๆน้า....... :L2:
ขอบคุณสำหรับสูตรหมูตะไคร้น้า :3123:
-
:L2: เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วยค่า ไม่สบายอีกแล้วนะคนเก่ง น้องฟ่าพักผ่อน แล้วก็ดูแลสุขภาพตัวเองดี ๆ น้า ช่วงนี้อยู่ในช่วงสอบกันด้วย ขอให้หายไว ๆ นะจ๊ะ ฝากน้องเตอร์ดูแลคนป่วยด้วยนะจ๊ะ แล้วอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยเน้อ
ปล อาการป่วยถึงขั้นต้องฉีดยามะคับเตอร์ :z1:
-
เห็นอาหารแต่ละอย่างน่ากินทั้งนั้นเลย อิจฉาเตอร์เลยนะ ไม่แปลกใจเลยที่ฟ่าเรียกเตอร์ว่าหมูแดงนะ
ขอให้น้องฟ่าหายป่วยไวๆนะจ๊ะ แต่ว่ามียาดีอยู่แล้ว คงไม่น่าเป็นห่วงเท่าไหร่ จริงป่ะ .... :L2:....
-
อ้าวววว นุ้งฟ่า กลับไปไม่สบายอีกแล้วเหรอจ๊ะ
ดูแลตัวเอง พักผ่อนเยอะๆ ทานยาให้ครบน๊า แล้วก็อย่าดื้อ กะ"คุณหมอใกล้ตัว"
เป็นห่วงนะค๊าบ ยิ่งอยู่ในช่วงสอบด้วย :L2:
น้องเตอร์ก็เหมือนกัน ดูแลคนไข้ แล้วก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ กำลังสอบเหมือนกัน
เป็นห่วงนะค๊าบบบ
หายเรีวๆๆ น๊า คิดถึง :L1:
-
หมูทอดตะไคร้
เครื่องปรุง
หมู ตะไคร้ กระเทียม พริกไทย แป้งสาลี น้ำปลา น้ำมันหอย หรือ ผงปรุงรส
วิธีทำ
โขลกกระเทียม พริกไทย ตะไคร้ ให้ละเอียด
หั่นหมูเป็นเส้นๆ แล้วหมักกับเครื่องที่ตำไว้ ใส่เครื่องปรุงรส เติมแป้งสาลีเพื่อให้เครื่องเกาะเนื้อหมูได้ดี
จากนั้นก็ทอดด้วยไฟอ่อน น้ำมันท่วม
ไม่ต้องตวงหรอก กะเอา ตามใจ
ขอบคุณนุ้งฟ่าจ้า น่ารักที่สุด ไม่สบายก็ยังเอาสูตรมาให้ แล้วจะเอาไปลองทำตามดูนะจ๊ะ
นุ้งฟ่ากลับไปไม่สบายอีกแล้ว เพิ่งจะหายแท้ๆ แสดงว่าพอหายแล้วก็ไม่ยอมพักผ่อนให้เพียงพอแน่ๆ เลย
เพราะงั้นคราวนี้ ต้องดูแลตัวเอง ทานยาให้ครบ แล้วก็พักผ่อนด้วยนะจ๊ะ
เป็นห่วงนะคะ
ฝากน้องเตอร์ดูแลนุ้งฟ่าด้วย แล้วก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ เดี๋ยวไม่สบายไปอีกคนจะแย่ไปกันใหญ่
-
สามวันดี สี่วันไข้ พักให้เต็มที่หน่อยนะอัลฟ่า
แสดงว่าที่มาซ่าเนี่ย ยังไม่ทันหายป่วยดีสินะ
คิดถึงทู้ คิดถึงทุกคน แต่ก้อแบ่งเวลาพักบ้าง เตรียมตัวเตรียมใจสอบบ้างนะจ๊ะ
พอสอบเสร็จ และก้อหายป่วยแล้วก้อเต็มที่ได้นิ
:กอด1: หายไวๆนะนุ้งฟ่า
ขอบคุณจ้าคอปเตอร์ที่มาแจ้งข่าว รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะจ๊ะ
-
หวัดดีรอบดึกครับพี่น้ำตาล...
อ่านอาหารแต่ละอย่างของฟ่าแล้วน่าทานทั้งนั้นเลยเนอะ
แต่ผมชอบอาหารคาวมากกว่าของหวานอ่ะ...ขอบคุณสูตรหมูตะไคร้นะฟ่า ไว้จะลองทำดูแต่คงอร่อยสู้ฟ่าไม่ได้หรอก
ฟ่าป่วยอีกแล้ว...พักผ่อนเยอะๆ หายเร็วๆ นะครับ :L2:
คอปเตอร์...ดูแลคุณฟ่าด้วยนะครับ เทคแคร์ครับ
-
แม่ศรีเรือน
o13
-
ไม่สบายอีกแล้ว เป็นห่วงนะ ไปหาหมอหรือเปล่าอย่ามัวแต่ซื้อยาทานเองนะ หาหมอดีๆหน่อย แล้วทานยาให้ครบตามเวลา
พักผ่อนให้เต็มที่จะได้หายไวๆ อย่าให้เตอร์ห่วงมากเดี๋ยวจะพาลไม่สบายไปอีกคน หายแล้วจะได้ทำกับข้าวอร่อยๆให้นุ้งฟ่าแฟนคลับ
หมํ่ากันไง
-
:confuse: :confuse:
วันนี้อาการนุ้งฟ่าเป็นไงบ้างน๊อ ดีขึ้นบ้างมั้ยเอ่ย
เป็นห่วงนะจ๊ะ :กอด1:
-
มาอ่านแล้วนะคับ
-
มาเยี่ยมนุ้งฟ่าจ้า
อาการดีขึ้นหรือยังเอ่ย พักผ่อนเยอะๆนะจ๊ะ
ขอบคุณคนดูแลด้วยนะ :L2:
:กอด1:นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์
-
^
^
จิ้ม ทักทายคุณน้ำตาล ^_^
มาเยี่ยมคนป่วยจ้า :L2:
อาการเป็นไงมั่งคะ พักผ่อนเยอะๆ หายไวไวน้า
-
:L2: :L2:หายป่วยเร็วๆนะคะ
พักผ่อนเยอะๆ เชื่อพยาบาลส่วนตัวหน่อยนะนุ้งฟ่า
-
นุ้งฟ่าป่วยอีกแล้ว...พักผ่อนเยอะๆ หายเร็วๆ นะคร้า
คอปเตอร์...ดูแลด้วยนะค้า................ :L2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2:
คนป่วยเป็นยังไงบ้างคะ อาการดีขึ้นบ้างมั้ย
นุ้งฟ่าหายเร็วๆนะคะ
คิดถึงๆ
:กอด1:
-
หายแว้วหายแว้ว
แต่หมอหมูแดงบอกฟ่ายังไม่หาย
สั่งห้ามเล่นคอม
นี้หมอออกไปซื้อข้าวครับบบบ
แอบมาเล่นอ่ะ
เดี๋ยวดึกๆๆนุ้งฟ่าหนีมาต่อเรื่องให้นะ
มือไม้สั่นอยากกดแป้นพิมพ์ใจจะขาด
ขอบคุณทุกคนมากมากนะครับที่ห่วงใยนุ้งฟ่า
อ่านทุกเม้นท์แล้วน้ำตาไหลเลย
ดีใจแล้วก็ซึ้งใจมั๊กมากอ่ะ
แต่ต้องไปก่อนนะเดี๋ยวหมอมานุ้งฟ่าจะโดนบ่นอ่ะ
เอาแต่ใจมากเหมือนคราวที่แล้วก็ไม่ได้เราทำผิดนี้นา
เห้อ
เศร้า :o12:
-
^
^
นุ้งฟ่า........หายดีแล้วเหรอคะ
ไม่สบายยังจะมาเล่นคอมอีก
เดี๋ยวคุณหมอกลับมาก็โดนดุอีกหรอก
พักผ่อนเยอะๆนะ เป็นห่วงจ้ะ :L2: :L2:
V
V
จิ้มคนข้างล่าง :laugh:
-
^
^
จิ้มคนข้างบนมั่ง o18
:mc4: นุ้งฟ่ากลับมาแล้วววววว คิดถึง :man1:
ยังไม่หายขาดยังงัยก็ต้องดูแลตัวเองดี ๆ น้า เดี๋ยวจาโดนหมอหมูแดงฉีดยาเอาน้า :laugh:
-
:man1:
คิดถึงพี่ฟ่ามากมาย
ที่หายดีเพราะพี่เตอร์ฉีดยาให้ป่ะเนี่ย :z1:
รออ่านอยู่นะคัฟ
-
:mc4: เย้เย้ หายแล้ว :L2:
รอต่อน้า..............
-
ดีใจที่หายแล้วค่ะ
:L2:
แต่ช่วงนี้ก็เชื่อๆคุณพยาบาลไปก่อนนะคะ เด๋วป่วยขึ้นมากอีกจะแย่เอา
-
ดีใจที่เห็นนุ้งฟ่ามาบอกเล่าอาการนะคะ
แต่เชื่อคุณหมอดีกว่าน้า
รู้ตัวใช่ม้า ว่าตัวเองดื้อจนกลับไปป่วยอีกรอบ
เพราะงั้น อย่าดื้อกับคุณหมอน้า
:กอด1: นุ้งฟ่า
-
:L2: ดีใจที่ฟ่าหายแล้ว...รออ่านเรื่องต่อนะครับ
-
:m26:ไม่อยากจะเชื่อว่าหายแล้วจริงๆ..
แต่งัยก็ดูแลสุขภาพให้ดีดีน๊า..อย่าป่วยอีกหล่ะ
เอ๊.. o18ที่ป่วยบ่อยเนี่ยะ อยากอ้อนหมอเตอร์อ่ะป่าวจ๊ะ..
วันหลังมุขนี้ไม่เอาแล้วนะ..สงสารคนอ่านบ้างอะไรบ้างนะจ๊ะ :man1:
-
นุ้งฟ่าต้องพักผ่อนให้มากนะ อย่านอนให้มันดึกนัก ร่างกายจะทรุดโทรมเร็วมันส่งผลเวลาเราอายุมากขึ้น
อย่าคิดว่าไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อยก็อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ ถ้าร่างกายเราอ่อนแอลง เข้าใจว่านุ้งฟ่าเป็นคน
active แต่ก็ต้องแบ่งเวลาดำเนินชีวิตให้เหมาะสมนะ วันนี้มาโหมดคนแก่ขี้บ่นแต่บ่นเพราะรักนุ้งฟ่านั้นแหละ
-
:110011: :z7: :110011:
เข้ามาช่วยดัน..ดัน..ดัน
จะหล่นไปอยู่หน้า2 อยู่แล้วเนี่ยะ..
กลับมาต่อเร็วๆน๊า.. :3123:
-
:L2: ฟ่าเอาให้หายแบบสนิทก่อนก้อได้นะค่ะ ไข้จะได้ไม่กลับมาอีก พักผ่อนเยอะๆนะค่ะ
-
:m22:
:m7:
:m32:
มาแอบย่องเข้าบ้าน อุอุ
:ped149: มาให้กะลังใจคนป่วย กะคุณหมอหมูแดง ขอให้สอบได้เกรด A ทุกตัวนะค้าบ และก็ขอให้คนป่วยหายไว ๆ น้า จุ๊บ จุ๊บ >//<
-
มาให้กำลังใจคร๊าบบบบ
เอาไว้หายดีจริงๆ ค่อยมาต่อดีกว่า
เชื่อคุณหมอดีกว่าเน๊อะ :3123:
-
หายไปสอบมาสองสามวัน ตอนนี้สอบเสร็จแระ
กลับมาส่งกำลังใจให้นุ้งฟ่าและคอปเตอร์เหมือนเดิมนะค้าบ :กอด1:
แล้วนุ้งฟ่าเป็นไงบ้างเนี่ย ทั้งสุขภาพ และการสอบ??? สู้ๆนะ
-
:sad2: :sad2:
เหนื่อยจัง งานการทับหัวทับตัว จะตายแล้ววว (มาปุ๊บ บ่นปั๊บเลย :เฮ้อ:)
อัลฟ่าหายดีแล้วแน่น๊า ไม่ใช่โผล่มาลั๊ลลาได้วันสองวัน แล้วคุณหมอหมูแดงก็มาฟ้องว่าป่วยอีกน๊า
ทุกคนเป็นห่วงนะคะนุ้งฟ่า รักษาสุขภาพมากๆน๊า
แล้วนี่สอบเสร็จรึยัง ขอให้ทำข้อสอบได้เยอะๆ ได้เกรดงามๆอย่างที่ตั้งใจนะจ๊ะ :a1:
คิดถึงๆๆๆ (ทั้งนุ้งฟ่า ทั้งคุณหมอหมูแดงของนุ้งฟ่าเลยน๊า)
...........
พี่น้ำตาล
ดีใจด้วยนะคะสำหรับการสอบ
สู้ๆต่อไปน๊า เป็นกำลังใจให้ค่ะ :ped149:
คิดถึงน๊า
-
YOU KNOW I STILL LOVE YOU BABY
AND IT WILL NEVER CHANGE
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
nan darun saramun shirho niga animyon shirho
난 다른 사람은 싫어 니가 아니면 싫어
I WANT NOBODY NOBODY NOBODY NOBODY
nan shirhunde wae nal mironaeryogo hani
난 싫은데 왜 날 밀어내려고 하니
jakku naemarun dutji anko
자꾸 내말은 듣지 않고
wae iroke darun namjaege
왜 이렇게 다른 남자에게
nal bonaeryo hani ottoke ironi
날 보내려 하니 어떻게 이러니
nal wihae gurotan gu mal
날 위해 그렇단 그 말
non bujokhadanun gu mal
넌 부족하다는 그 말
ijen gumanhae non
이젠 그만해 넌
narul aljanha wae
나를 알잖아 왜
wonhajido annungol gangyohae
원하지도 않는걸 강요해
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
nan darun saramun shirho niga animyon shirho
난 다른 사람은 싫어 니가 아니면 싫어
I WANT NOBODY NOBODY NOBODY NOBODY
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
nan darun saramun shirho niga animyon shirho
난 다른 사람은 싫어 니가 아니면 싫어
I WANT NOBODY NOBODY NOBODY NOBODY
nan johunde nan haengbokhande
난 좋은데 난 행복한데
noman issumyon dwae do baralge omnunde
너만 있으면 돼 더 바랄게 없는데
nugul mannaso haengbokharan goya
누굴 만나서 행복하란 거야
nan nol tonaso haengbokhal su obso
난 널 떠나서 행복할 수 없어
nal wihae gurotan gu mal
날 위해 그렇단 그 말
non bujokhadanun gu mal
넌 부족하다는 그 말
mari an doenun mariran gol wae molla
말이 안 되는 말이란 걸 왜 몰라
niga obshi ottoke haengbokhae
니가 없이 어떻게 행복해
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
nan darun saramun shirho niga animyon shirho
난 다른 사람은 싫어 니가 아니면 싫어
I WANT NOBODY NOBODY NOBODY NOBODY
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
nan darun saramun shirho niga animyon shirho
난 다른 사람은 싫어 니가 아니면 싫어
I WANT NOBODY NOBODY NOBODY NOBODY
I DON'T WANT NOBODY BODY BODY
I DON'T WANT NOBODY BODY BODY
nanun jongmal niga animyon
나는 정말 니가 아니면
niga animyon shirtan mallya ah~
니가 아니면 싫단 말야 ah~
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
nan darun saramun shirho niga animyon shirho
난 다른 사람은 싫어 니가 아니면 싫어
I WANT NOBODY NOBODY NOBODY NOBODY
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
I WANT NOBODY NOBODY BUT YOU
nan darun saramun shirho niga animyon shirho
난 다른 사람은 싫어 니가 아니면 싫어
I WANT NOBODY NOBODY NOBODY NOBODY
BACK TO THE DAYS WHEN WE WERE
SO YOUNG AND WILD AND FREE
modunge nomuna kumman gatatdon guttaero
모든게 너무나 꿈만 같았던 그때로
doragago shipunde
돌아가고 싶은데
wae jakku narul mironaeryo hae
왜 자꾸 나를 밀어내려 해
WHY DO YOU PUSH ME AWAY
I DON'T WANT NOBODY NOBODY
NOBODY NOBODY BUT YOU
http://media.imeem.com/m/0_GKt423HF
-
อิอิ
มาเต้นโนบอดี้กันเย้วววทู๊กคนนนน
คิดถึงทุกคนมั๊กมากกกกคราวนี้นุ้งฟ่าอาการค่อนข้างหนักหน่อย แหะๆๆๆ :m29:
คือทั้งสอบทั้งไม่สบายพักผ่อนน้อยมากอ่ะ
ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้วครับบ เริ่มฟื้นฟูตัวเองแล้ว
ขอบคุณทุกคนที่คอยห่วงใยนะครับฟ่าจะไม่ลืมเลย
ขอโทษด้วยนะครับที่หายไปนานอ่ะ :m5:
ขอโต๊ดก๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆ
เห้อ :o11:ไม่รู้จะมีใครคิดถึงนุ้งฟ่ามั้งป่าวน๊า
ลืมกันไปแล้วมั้ง
แต่ฟ่าคิดถึงทุกๆคนนะครับ
:m26:ต่อไปนี้ฟ่าคงมาดึกๆไม่ได้แล้วอ่ะ โดนคนที่บ้านบ่น
นี้เค้าไม่อยู่อ่ะฟ่าแอบมาเล่น ทนคิดถึงไม่ไหวอ่ะ โดนสั่งห้ามจนกว่าจะหายขาด
ใครจะไปเชื่อคิดถึงคนในนี้จะตาย แต่ไม่ต้องเป็นห่วงฟ่าหายแล้ว
อิอิ
:mc2: :mc2: :mc2: :mc3: :mc3: :mc3:
-
:z13: นุ้งฟ่าค้าบ
มาเต้นตอนดึกเลยนะ
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงนุ้งฟ่าจังเลย
:กอด1: นุ้งฟ่าแน่นๆๆๆ
หายดีแล้วจริงเหรอ เอาชัวร์ๆก่อนดีกว่านะ
มาดึกไม่ได้ ก้อมาตอนอื่นนะจ๊ะ
ยังไงพี่น้ำตาลก้อจามาส่งกำลังใจนะ
อิอิ อาทิตย์ที่แล้วเดินผ่านคณะฯแทบทุกวัน ส่งกำลังใจไปให้ได้รับปะ :L2:
ตอนนี้สอบเสร็จหรือยังจ๊ะ สู้ๆๆนะ
-
หายไวๆนะฟ่า แต่ความคิดถึงมันห้ามกันได้หรอ ชิมิๆ
แต่Nobodyเนี่ย ทั้งท่าเต้น ทั้งคำร้อง แม่นแล้วหละ ฟังตั้งแต่มันมาแรกๆเลยอ่ะ
จนตอนนี้มันใกล้จะบูดหละ ฟังหลายรอบจัด
:z2: :z2: :z2:
-
ดีใจด้วยนะ หายซะที คราวหน้าก็อย่าดื้อกะหมอมากหล่ะ หายดีก่อนแล้วค่อยมาอัพก็ได้นะคับ :)
-
เห้อ ไม่รู้จะมีใครคิดถึงนุ้งฟ่ามั้งป่าวน๊า
ลืมกันไปแล้วมั้ง
แต่ฟ่าคิดถึงทุกๆคนนะครับ
แล้วที่วิ่งเข้าวิ่งออกทู้อยู่บ่อยๆเนี่ย ไม่เรียกว่าคิดถึงนุ้งฟ่าเลยใช่มั้ย
มันน่าน้อยใจมั้ยเนี่ย :monkeysad:
นุ้งฟ่าพักผ่อนให้เต็มที่ เอาให้หายสนิทจริงๆน๊า
เห็นด้วยกะคอปเตอร์ว่านุ้งฟ่าควรจะพักผ่อนมากกว่านี้ อย่าอยู่ดึกๆเลยน๊า
รักษาสุขภาพหน่อยคนเก่ง :กอด1: เป็นห่วงจริงๆ
บอกคิดถึง ก็แปลว่า คิดถึง
บอกว่ารัก ก็แปลว่า รัก
:L1:
-
:really2: :really2: :really2:
ดีใจ..ดีใจ..นุ้งฟ่ากลับมาแล้ว
หายดีแล้วใช่มั้ยจ๊ะ..ถึงได้มาชวนกันเต้นน่ะ
คิดถึง..คิดถึงน๊า :bye2:
-
หายดีแล้วเหรอจ๊ะนุ้งฟ่า กลับมาก็มาชวนกันแด๊นซ์เลย
หายดีแล้วจริงๆ เหรอ เอาให้หายสนิทก่อนค่อยมาต่อดีกว่านะ
ดูแลตัวเองดีๆ น้า หายดีแล้วค่อยมาก็ได้
ที่คุณหมอข้างตัวเค้าห้ามก็ถูกแล้วนี่นา ไม่งั้นก็ไม่หายอ่ะจิ
แล้วก็ที่น้องเตอร์ไม่ให้อยู่ดึกอ่ะ ก็ถูกของเค้านะจ๊ะ ไม่งั้นร่างกายมันก็จะไม่ได้พักผ่อนเต็มที่
เพราะงั้นพักผ่อนเยอะๆ ให้แข็งแรง แล้วก็สอบเสร็จก่อนค่อยมาต่อก็ได้นะจ๊ะ
คิดถึงนุ้งฟ่าน้า
กอดนุ้งฟ่าแน่นๆ เลย :กอด1:
-
:man1: :man1: เข้ามากอดฟ่า ก่อนเลย คิดถึงมากๆๆๆๆ
ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ :L2: :L2: +1
-
ฟัง เพลง Nobody แล้วลัลล้า ดีจัง ขอบใจนะจ๊ะ
ขอให้ฟ่าหายป่วยไวๆ นะจะ สุขภาพแข็งแรงเร็วๆ ไม่ได้เห็นเมนูอาหาร ที่หน้าตาน่าทานนานแล้ว
................ :L2:.................
-
เข้ามาส่งกำลังใจรายวันให้นุ้งฟ่าจ้า
:กอด1: นุ้งฟ่าแน่นๆๆๆๆ
-
พักผ่อนก่อนดีกว่าเนอะ
ฟ่าสอบเสร็จยังงงงงง
ทำได้ป่าวววว
:กอด1:
-
:m24: แอบเข้ามาถ่ายรูปนุ้งฟ่าตอนเต้น nobody :laugh:
คิดถึงนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์นะค้า สอบเสร็จกันยังเอ่ย ขอให้คะแนนออกมาเริ่ด ๆ นะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้จ้า อย่าลืมรักษาสุขภาพทั้งคู่น้า
เอ...คงหายแล้วมั้งเนอะ คุณหมอคงฉีดยาให้หายไข้แล้วเนอะ คริ คริ :m3:
-
คิดถึงจังขอกอด(รัด)แรงๆแล้วจุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ต้องรีบนะ ตั้งใจสอบ ตั้งใจรักษาตัว
แล้วค่อยมาต่อก็ได้ คอยได้เสมอเข้ามาเยี่ยมทุกวันไม่ต้องห่วง (เว้นวันอาทิตย์จะไม่มีเนทให้เล่น)
คอปเตอร์ก็เหมือนกัน รักทั้งสองคนนะ
-
รักษาสุขภาพ พักผ่อนมากๆ หายสนิทแล้วค่อยมาต่อก็ได้
ส่วนเรื่องสอบ ขอให้โชคดีในการสอบA++++ :L2:
-
:กอด1: นุ้งฟ่า
รักษาสุขภาพนะค้าบ
-
:m7: :m32:
มายกเค้าดีมั้ย เจ้าของบ้านไม่อยู่เนี่ย
คิดถึงแล้วน๊า :m18:
-
ก่อนอื่นน้องฟ่าต้องขอกราบบนอกงามๆ
ขอโทษทุกคนด้วยยที่หายไปนานมาก
เนื่องจากไม่สบายแล้วยังอยู่ในช่วงสอบอีก
ครั้นจะแอบมาเล่นก็มียามคอยเฝ้าคอมพิวเตอร์อยู่ไม่ละสายตา
ตอนนี้พร้อมเดินเครื่องอีกครั้งแล้วครับ
คิดถึงมากมาย
ต่อๆๆๆกันเลย เลสสาโกเด้อ
ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"รอหน้า7-11นะ" ตื๊ดๆๆๆๆๆๆๆสายตัดไปแล้ว ใครรอใครอะไรอย่างไงทำไม ผมโทรศัพท์หามันทันที
"ตื๊ด.........................." มันไม่รับครับ ผมโทรอีกทีมันถึงรับ
"อยู่ไหน"
"ในซอยเนี่ยซื้อข้าวอยู่ครับ"
"แล้วนัดใครไว้หน้า7-11"
"ไม่ได้นัด ไม่มีเจงๆ" มันโกหกผมจับน้ำเสียงได้
"อืม รีบๆกลับนะหิวแล้ว"
"ครับแฟน" ผมวางขนมทุกอย่าง ไม่ทำมันแล้ว เดินตรงไป7-11ทันที แล้วมันเซเว่นไหนว่ะเนี่ยมีตั้งเยอะไปมันทุกอันเลยแล้วกัน สวรรค์คงไม่เข้าข้างคนผิดหรอกเชื่อดิ ผมเดินไปยอบรับในใจกลัวอ่ะกลัวว่ามันจะมีคนอื่นกลัวจริงๆนะ
หรือว่าเราจะกลับดี ไม่กล้าไปต่อแล้วอ่ะ แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดจริงๆ ภาพที่ผมเห็นคือมันยืนคุยกะใครไม่รู้หันหลังให้ผม
แต่ผมเห็นมันแล้ว ผมเลยเดินทำเป็นไม่เห็นมันเข้า7-11ไป ไม่ใช่อีเอ็มนี้นาแล้วนั้นใครอ่ะมันคุยกับใครทำไมมันต้องโกหกผมด้วย
ผมเดินดูของใน7-11 หยิบโน้นหยิบนี้ไปเรื่อยแล้วก็ไปจ่ายตังค์มันมองมาที่ผมตลอด หน้ามันซีดมาก มันคงรู้ชะตาในอนาคตแน่ๆ
เพราะตอนนี้ผมเองหน้าบอกบุญไม่รับเช่นกัน ผมตัดสินใจเดินกลับห้องดีกว่า
"ฟ่า " ผมไม่หันไปมองดีกว่าเดี๋ยวอดฆ่าคนไม่ได้อ่ะ
"ฟ่าๆ"เสียงเรียกมาอีกครั้ง ผมไม่หยุดเดิน
"หยุดก่อน" มันดึงมือผมให้หยุด
"มีไร"
"ฟ่าเป็นไรอีกเนี่ย"
"ป่าว"
"แล้วทำไมทำหน้าแบบนี้"
"เบื่อไง เบื่อเรื่องโกหกตอแหลเต็มที แล้วก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วด้วย"
"ฟ่ามันไม่มีอะไรจริงๆนะ"
"อืม ไม่มีอะไรหรอกฟ่าเข้าใจผิดไปเองไอ้ที่เห็นคือภาพลวงตาทั้งนั้นแหละ"
"ฟ่าไม่เอาหน่า"
"อืม ปล่อยมือฟ่าจะไปทำขนมต่อ"
"ป่ะทำขนมกัน"
"ทำธุระต่อเถอะเดี๋ยวเค้าจะรอ"
"แล้วใครจะชิมขนมหล่ะ"
"ฟ่าจะให้หมาชิมอ่ะว่าจะทำให้หมามันกิน"
"ฟ่ายังโกรธอยู่ใช่มั้ย"
"ป่าวเลยแค่เหนื่อยๆๆอ่ะ"
"คุยกันดีดีดิ"
"อย่าเลยทุกอย่างก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ฟ่ารู้ว่ามันต้องออกมาเป็นแบบนี้ ไปทำธุระเถอะ" ผมจับมือมันออกจากแขนผมแล้วเดินไปจากมัน อยากร้องไห้นะแต่มันร้องมามากแล้วอ่ะไม่รู้จะร้องไปทำไมแค่นี้พอแล้วเหอะ ไปทำขนมดีกว่าเนอะอย่างน้อยมันก็ไม่โกหกเราหรอกเชื่อผมดิ
ผมเข้าห้องนอนดีกว่าไม่ทำแล้วขนม มือไม้มันไม่มีแรง ผมล้มตัวลงยังไม่ทันหัวถึงหมอนเสียงมันก็เข้ามาในห้องนอน
"ฟ่า ฟ่าเป็นอะไร เตอร์แค่คุยกะเพื่อนนะ"
"หรอ ไม่ได้นัดกันหน้าเซเว่นหรอ"
"ก็......"
"ก็อะไรอ่ะ ก็เป็นอย่างนี้ทุกที"
"คือ......"
"พอเหอะ ขี้เกียจฟังอ่ะไม่อยากทะเลาะด้วยขอฟ่าหลับสักแป๊ปนะ"
"แต่"
"ขอเถอะอย่ากวนฟ่าเลย" ผมหลับตานอนโดยที่มันล้มตัวลงกอดผม ผมให้มันนอนกอดแบบนั้นไป เผื่อมันจะได้คิดอะไรต่ออะไรได้บ้าง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมันไม่อยมลุกไปรับผมทำท่าจะลุกไปรับมันเลยลุกไปรับเอง
"หวัดดีครับ อืมมีไร อ๋อ ได้ อยู่ครับ เออ คือ ไรว่ะ" มันทำท่าหัวเสียผมทำเป็นไม่สนใจ
"เดี๋ยวเตอร์ไปธุระข้างล่างนะ"
".............................." ผมเฉย มันยืนรอคำตอบแล้วจ้องหน้าผม ผมหลับตาไม่อยากมองหน้ามัน
"ฟ่าอย่าเป็นแบบนี้ดิ"
"..............................."
"ฟ่าอ่ะ" มันเขย่าตัวผม มันเริ่มเป็นแบบเดิมอีกแล้ว
"เจ็บนะเตอร์" ผมบ่นมัน
"แล้วฟ่าเป็นอะไรทำไมไม่พูด"
"เหนื่อยไงฟ่าเหนื่อย"
"รู้มั้ยว่าเตอร์ไม่ชอบท่าทางฟ่าแบบนี้"
"ไม่ชอบก็อย่าทำแบบนี้สิ"
"ทำอะไร"
"ทำแบบที่ทำอยู่เนี่ย"
"อะไรอ่ะ"
"โกหกไง"
"เรื่อง"
"ปังๆๆๆ" มีคนมาเคาะประตู เราสองคนหยุดการโต้เถียง มันเดินไปเปิดประตู
"รอตั้งนานอ่ะ ก็เลยเดินตามคนอื่นขึ้นมา"
"เออคืออ"
"ขอเข้าไปหน่อยนะ โห ห้องใหญ่ดีอ่ะอยู่คนเดียวหรอ มาอยู่ด้วยดิ"
มันหันมามองผมในห้องนอน เด็กคนนั้นมองตามมา
"อ้าวมีคนอยู่ด้วยหรอ ไม่รู้อ่าโทดที แล้วใครอ่ะ"
"พี่อ่ะ"
"แล้วแตมมากวนป่าวเนี่ย แต่ขี้เกียจรอข้างล่างอ่ะมันวังเวง"
"ไม่หรอก"
"แตมเบื่อๆอ่ะไม่รู้จะไปไหนเลยมาหาเตอร์ดีกว่า แล้วกินไรยังอ่ะ"
"ยังอ่ะ"
"หรองั้นไปหาไรกินกัน ชวนพี่เค้าไปด้วยดิ"
"คือเตอร์ซื้อกับข้าวมาแล้วอ่ะ"
"หรอแย่จัง"
"ก็ทานด้วยกันสิครับ"
"หวัดดีครับ"
"หวัดดี พี่ชื่อฟ่าครับเป็นพี่ชายของเตอร์" ผมเน้นคำว่าพี่ให้มันรู้ว่าผมไม่พอใจ
"ผมชื่อแตมครับ"
"ครับเดี๋ยวทานข้าวด้วยกันนะครับ แล้วลองชิมขนมฝีมือฟ่านะแล้วช่วยติหน่อยว่าอร่อยป่าว"
"โหพี่ฟ่าทำเองหรอครับ"
"อืม"
"เก่งจังใครได้เป็นแฟนคงน่าอิจฉามั๊กมากอ่ะ"
"หรอ เค้าอาจจะเบื่อก็ได้นะ"
"ไม่หรอกพี่น่ารักจะตายทำอาหารได้อีก"
"บางทีคุณค่าบางอย่างเราก็ถูกมองข้ามนะน้อง มาทานข้าวเหอะพี่หิวแล้ว"
"งั้นแตมขอรบกวนมื้อนี้เลยนะครับ"
"ตามสบายเลยเต็มที่ เตอร์ไปเอาจานมาใส่อาหารดิเดี๋ยวน้องหิว"
"เดี๋ยวแตมช่วยนะเตอร์"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวเตอร์จัดการเอง"
"ได้ๆๆๆ"
มื้อนี้ดูน้องแตมมีความสุขดีนะเหมือนเตอร์เมื่อก่อนเลยช่างคุยร่าเริง ผมว่าคงถูกใจเตอร์แหละอีกอย่างเด็กคนนี้ก็น่ารักซะด้วย
"พี่ฟ่า ทำขนมขายหรือทำเฉยๆๆอ่ะ"
"ก็อยากทำอ่ะครับเลยลองทำดู"
"อืมวันหลังสอนแตมมั้งนะ"
"เอาให้เก่งก่อนแล้วจะสอนให้ครับ"
"ขอบคุณครับ พี่ฟ่าน่ารักดีเนอะน่าอิจฉาพี่เตอร์มีพี่ชายน่ารักแตมอ่ะนะไม่มีพี่น้องเร้ยลูกคนเดียวอ่ะเหงาจะแย่"
"เพื่อนหล่ะ"
"ก็เพิ่งเข้ามหาลัยไม่ค่อยมีเพื่อนอ่ะ"
"คณะเดียวกะเตอร์หรอ"
"ครับ"
"แล้วบ้านเราอยู่ไหนอ่ะ"
"อ๋อ บางรักเนี่ยครับ"
"อืม ไม่ไกลนี้มาเที่ยวนี้ก็ได้ถ้าเหงานะ"
"ขอบคุณนะพี่ฟ่า แล้วเตอร์ทำไมไม่ค่อยพูดเลยอ่ะ"
"สงสัยจะอายมั้งเพื่อนมาบ้านอ่ะ"
"อายอะไรอ่ะเตอร์แตมชิลๆๆนะ"
"ป่าวๆๆเตอร์แค่ปวดหัวอ่ะเดี๋ยวขอตัวไปนอนก่อนนะ แตมตามสบายนะ"
"เคๆๆๆ งั้นเดี๋ยวแตมกลับบ้านเลยดีกว่า"
"เดี๋ยวเอาขนมไปฝากคุณแม่น้องด้วยนะ บอกว่ามือใหม่หัดทำ"
"ขอบคุณครับ"
ผมเอาขนมใส่ถุงให้แตมกลับบ้าน น้องมันลากลับผมมานั่งเก็บของใส่ตู้แล้วก็มานั่งอ่านหนังสือขนมต่อ ตอนนี้ใจเย็นลงเยอะ
แต่ก็ยังสงสัยอะไรหลายๆอย่างอ่ะ ผมล้มตัวลงนอนบนโซฟามือกอดหนังสือแล้วเผลอหลับไปเมื่อไรไม่รู้อ่ะ
ตื่นมาอีกทีมีคนเอาผ้ามาห่มให้ ผมลุกนั่งมองไปรอบๆไอ้ตัวดีนั่งทำงานที่คอมพิวเตอร์
"ตื่นแล้วหรอ"
"อืม"
"ดีขึ้นนรึยัง"
"อืม" ผมเดินไปกินน้ำแล้วเข้าห้องนอนไปถอดเสื้อผ้าแล้วจะไปอาบน้ำ
"อาบน้ำไปไหน"
"ข้างนอก"
"ไปทำไม"
"ไม่รู้อ่ะ อยากออกไปที่โล่งๆเผื่อมันจะหายใจสะดวกกว่านี้"
"ยังโกรธอยู่หรอ"
"ไม่โกรธหรอกแต่ยากจะอธิบาย" ผมอาบน้ำแต่งตัวไปเดินสยาม มันเฉยๆไม่ร้องตามผมก็อยากไปคนเดียวด้วยแหละ
ผมเดินเล่นในสยามแต่ดันไปเจออีน้องแตมนั้นเข้าให้ ไมมันไม่กลับบ้านหว่ะ
"พี่ฟ่า"
"อ่าวแตมยังไม่ถึงบ้านหรอ"
"ถึงแล้วออกมาอีกอ่ะเบื่อบ้าน"
"หรอมาทำไรอ่ะ"
"ดูหนัง ไปดูหนังกันป่าวพี่ฟ่า"
"เออ"
"นะดูเป็นเพื่อนหน่อย"
"ได้ๆๆเดี๋ยวโทรไปชวนเตอร์ก่อน"
"แตมโทรไปแล้วเตอร์ไม่มา"
"หรอ"
"อืมดูเรื่องนี้นะ"
"ได้ๆๆตามใจ"
"เดี๋ยวพี่ไปซื้อน้ำก่อนนะแตมเอาไรป่าว เอาป็อปคอร์นกับโค้ก"
"อืม"
ผมเดินไปซื้อน้ำแตมซื้อตั๋ว แล้วก็เข้าไปดูหนังกัน ทำไมผมไปกะน้องมันง่ายจังหว่ะเนี่ยถ้าไอ้ตัวดีรู้ผมตายแน่
หนังจบเราสองคนก็เดินคุยกันมาเรื่องหนังนั้นแหละ น้องมันชวนผมไปกินข้าวต่อผมก็หิวๆนะ
"เดี๋ยวพี่โทรชวนเตอร์ก่อน"
"เดี๋ยวแตมโทรเอง โหล เตอร์ มากินข้าวกัน ไรว่ะ"
"ว่าไง"
"มันบอกไม่หิวแล้วสายก็ตัดอ่ะเสียงดังไม่ค่อยได้ยินด้วย ไปเหอะพี่เดี๋ยวเตอร์ก้โทรมาเองแหละ"
"เอางั้นหรอ"
"เอางี้ดิ" แตมมันพาผมไปกินข้าว แล้วเราก็ต่างคนต่างกลับบ้านเพราะผมขอตัวกลับก่อนห่วงไอ้ตัวดีขึ้นมาซะงั้นอ่ะ
ผมถึงห้องก็เห็นไอ้ตัวดีนั่งอยู่ที่เดิม
"สนุกมั้ย"
"อืม"
"หายรึยัง"
"ซื้อข้าวมาฝากอ่ะ เดี๋ยวอาบน้ำนอนก่อนนะปวดหัวอ่ะ"
"มาถึงบ้านก็ปวดหัวเลยนะไม่เหมือนไปเที่ยวเลย" นี้มันหาเรื่องผมอยู่นี้หว่า
"อืม"
"จะเปลี่ยนแฟนใหม่เมื่อไรก็บอกนะจะได้ไสหัวไปที่อื่น"
"หาเรื่องเหอะ"
"แล้วไปไหนกับใครมา"
"ไปคนเดียวแต่ไปเจอแตมก็เลยไปดูหนังกินข้าวกัน"
"ไม่อย่างอื่นด้วยอ่ะ"
"อะไรอ่ะอย่างอื่น"
"ไปนอนบ้านมันไง บ้านมันใหญ่นะคงนอนสบาย"
"หรอไม่บอกก่อนหล่ะ คงจะมีความสุขหน้าดู" ผมโกรธแล้วนะเนี่ย
"เอาดิ เดี๋ยวบอกมันให้"
"หึงหรอ"
"ก็หึงอ่าสิ"
"ไม่มั้ง กลัวเสียเด็กใหม่ให้แฟนเก่ามากกว่า"
"ฟ่า"
"ใครแฟนเก่า"
"ฟ่าไงแฟนเก่า"
"อ๋อ จะทิ้งเตอร์ใช่มั้ย"
"ป่าว แค่เบื่อพฤติกรรมเก่าๆ" ผมเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วอ่ะ
"เออเบื่อกันแล้ว เลิกกันมั้ย" น้ำตาผมจะร่วงอ่ะ ทำไมมันกล้าพูดคำนี้อ่ะ
"ทำไมะดคำนี้ออกมา สงสารฟ่าบ้างมั้ย"
"ไม่ สงสารตัวเองมากกว่า"
"งั้นโน้นประตู ไปซะ"
"เออไม่ต้องไล่"
"ผมเดินเข้าห้องน้ำปิดประตูเปิดน้ำในอ่างให้ท่วมตัวในใจก็คิดไม่ถึงว่าคนรักจะพูดแบบนี้
นี้มันบอกเลิกผมเรื่องอะไรอ่ะ เรื่องผมไปดูหนังกินข้าวกะเพื่อนมันหรอ อ้าวนี่ผมผิดใช่มั้ย เซ็งห่าน
ผมตัดสินใจเลิกอาบน้ำเปิดประตูออกไป มันยังคงนั่งที่เดิม เห้อแอบดีใจนึกว่าไปแล้ว
"ตกลงฟ่าจะเอายังไง"
"เรื่องอะไร"
"ฟ่าจะเลิกกับเตอร์จริงๆใช่มั้ย"
"เตอร์เป็นคนพูดคำนี้ออกมาเองนะ แล้วเคยคิดถึงใจฟ่าบ้างมั้ยว่าจะรู้สึกยังไง ทำไมเตอร์ถึงกล้าพูดคำนี้ออกมาทั้งๆที่เรื่องมันนิดเดียวถ้าเทียบกับสิ่งที่มันผ่านมา เตอร์มีคนใหม่เตอร์ก็บอกฟ่าได้นะ ฟ่าเสียใจวันนี้ดีกว่าเสียใจวันข้างหน้า"
"เตอร์ไม่ได้มีใคร"
"แล้วเตอร์มาหาเรื่องฟ่าทำไม"
"ใครหาเรื่อง"
"ใครหล่ะ"
"ฟ่านั้นแหละเริ่มก่อน"
"ฟ่าผิดงั้นสิ"
"ก็แล้วแต่จะคิด"
"งั้นก็ไม่ต้องมาพูดกัน"
ผมเดินเข้าห้องนอนเป่าผมแต่งตัวนอน แต่ไม่หลับอ่ะอยากจะออกไปโวยวายมันอ่ะ ไม่พอใจมันมากมากไม่รู้เพราะอะไรอ่ะนิสัยนี้แก้ไม่หายสักที เสียงคนเปิดประตูผมแกล้งหลับตามันเดินมาดูว่าผมหลับรึยัง มันจะก้มมาหอมแก้มผม
"ไม่ต้องมาหอมแก้มฟ่า แก้มไอ้คนชอบหาเรื่องมันไม่หอมหรอก" ผมนอนหันหลังให้มัน
"มันคงไม่หอมเหมือนแก้มไอ้แตมใช่มั้ยหล่ะ"
"ไม่รู้สิไม่เคยหอม"
"ก็คงหอมแหละถึงได้ยอมไปกินข้าวดูหนังกับมันอ่ะ"
"ไปอย่างบริสุทธิ์ใจแล้วก็ไปในที่สาธารณะด้วย ไม่ได้ไปในที่ลับตาคนแล้วก็ไม่ได้เปลือยกาย"
"ตอนนี้ยังสิ ต่อไปอ่ะคงเปลือยแน่"
"ฟ่ามองเตอร์ผิดไปเยอะนะ เตอร์ดูถูกฟ่ามากเกินไปแล้วฟ่าไม่ได้ใจง่ายขนาดเจอกันครั้งสองครั้งแล้วให้เค้าเอาง่ายๆหรอกนะ เตอร์จะเสียใจที่หลุดคำพูดนี้ออกมา"
ผมน้ำตาไหลรดหมอนอีกแล้ว เห้อทำไมต้องร้ไห้ด้วยเนี่ย วันนี้มันวันอะไรอ่ะเมื่อเช้ายังหวานอยู่เลยทำไมต้องออกมาเป็นแบบนี้ด้วยเนี่ยไม่เข้าใจเลยครับพี่น้องครับ มันเห็นผมร้องไห้อารมณ์ที่รุนแรงของมันลดนิ่งลง มันนั่งลงปลายเตียง เอามือมาจับขาผม
"เตอร์ขอโทษนะ"
"จะไปไหนก็ไป ฟ่าอยากอยู่คนเดียว"
"ครับ" ผมยิ่งร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ มันปรับตัวไม่ทันอ่ะเมื่อเช้ายังสุขอยู่เลยตอนนี้กลับทุกข์หนักอ่ะ
ผมตัดสินใจเดินออกจากห้องนอนออกมามันไม่อยู่แล้ว ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นอยากออกไปสูดอากาศโล่งๆเผื่ออาการจะดีขึ้น
ผมเดินลงไปข้างล่างกะว่าจะไปซื้ออะไรเย็นๆกินดับร้อนในใจซะหน่อย แต่ต้องไปสะดุดตากับไอ้แตม มันมาอีกแล้วมาทำไมแถวนี้อ่ะ
มันเดินมาที่คอนโดผม ผมจึงหลบหลังรถที่จอดอยู่มันนั่งรอที่ข้างหน้าแล้วมันก็เข้าไปตามคนที่กำลังเปิดประตู มันแฝงเข้าไป
ผมตัดสินใจตามไปดีกว่า มันคงไม่ไปห้องผมหรอกแต่ในใจผมตัดสินไปแล้วว่ามันไปหาไอ้เตอร์ผมรอลิฟท์ให้มันขึ้นไปก่อนลิฟท์หยุดที่ชั้นไอ้เตอร์จริงๆด้วย ใจผมไม่ดีแล้วอ่ะ คราวนี้แรงสันนิษฐานมันหนักกว่าทุกครั้งอ่ะ
ผมหยุดที่ห้องตัวเองก่อนเข้าไปเอากุญแจห้องเตอร์ อยากรู้จังว่ามันจะทรยศผมรึป่าว ความลนลานบวกกับความเสียใจผมค้นหากุญแจกระจุยกระจายแต่สุดท้ายมันก็เจอจนได้ผมรวบรวมแรงใจอีกครั้งหนึ่งเพื่อไปที่ห้องมัน เมื่อถึงหน้าห้อง มีคนอยู่ในนั้นจริงๆ เอาไงดีไขหรือไม่ไข แต่สุดท้ายผมตัดสินใจไขประตู
-
ยังไม่ได้อ่าน แต่ขอทักทายก่อน
มาเดินเครื่องดึกๆดื่นๆ แปลว่าสอบเสร็จแล้ว ? หายป่วยแล้ว? O_O
ถ้าโอเคแล้วทั้งสองอย่างก็ดีใจด้วยนะจ๊ะ
คิดถึงนุ้งฟ่ามากมายที่ซู้ดดดด
ขอ :กอด1: แน่นๆ แก้คิดถึง
.......
อ่านแล้วเรียบร้อย
:เฮ้อ: นุ้งฟ่ากลัวคนอ่านเบาหวานขึ้นเหรอ เลยเอาเรื่องเจ็บจี๊ดๆแบบนี้มาต่อให้
ก็หวานกันอยู่ดีๆ แล้วทำไมจะเกิดเรื่องอีกแล้วละเนี่ย
ถ้ามองดีๆ เหมือนผิดทั้งคู่เลยน๊า
คนนึงก็อ้ำอึ้ง ไม่พูดให้เคลียร์ คนนึงก็ใจร้อนไปนิด
คุยกันดีๆก่อนไม่ดีเหรอจ๊ะคนเก่ง
(แล้วใครบ้างอยู่ในห้อง ปล่อยให้ลุ้นอีกแล้ว :z3: )
-
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
วันหนึ่งหนึ่ง คิดถึงล้น คนในนี้
นั่งก็คิด นอนก็คิด คิดทุกที
คิดทุกที่ คิดทุกครา หลับตานอน
ร่างกายแพ้ อ่อนแอลง คงต้องพัก
เรียนก็หนัก แต่รักเรา เขาส่งเสริม
ถึงจะเหนื่อย ถึงจะหนัก รักคงเดิม
แถมยังเพิ่ม คอยดูแล เทคแคร์ใจ
หายไปนาน ให้รอคอย ละห้อยหา
คงไม่ว่า ด่าทอกัน นั้นหรอกหนอ
ที่เงียบไป รักษากาย หายคอยรอ
กลับมาต่อ เรื่องราวรัก ถักฝันใจ
อย่าเพิ่งหนี หน้าหาย หรือส่ายหัว
หันเหตัว หลีกไป ไกลจากฉัน
กลับมาเติม แรงใจ ให้กันและกัน
มาทำฝัน สรรสร้าง ทางรักเรา
(http://i191.photobucket.com/albums/z156/puzziipatt_photo/6554549854545854.jpg)
-
:monkeysad:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ทำมัยทำอย่างนี้ๆๆๆๆๆ เตอร์น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก ฟ่าสู้ๆๆๆๆๆo13
-
หายแล้วๆๆๆจร้าพี่ออมนุ้งฟ่าหายแล้วววว
อิอิ
แต่มีข่าวจะบอกพี่ออมอ่ะว่าในนี้มีหนุ่มๆแท้ๆแอบมาแฝงตัวอยู่ด้วย
เอ้าชะนีอย่างป้ามีความหวังแล้ววววว
เอิ๊กๆๆๆล้อเล่งอ่าล้อเล่ง
ห้ามใครจีบป้าออมของนุ้งฟ่านะ หวง(สมบัติ)555555+
*********
ตอบเรื่องบีบีครีมของหนุ่มท่านหนึ่งในนี้
อิอิ
บีบีครีมเอาเข้าใจง่ายๆๆเลยนะมันก็คือเบสผสมรองพื้นอ่ะ
ช่วยปรับสีผิวให้เสมอแล้วก็ปกปิดริ้วรอยแต่ไม่หนาเวอร์แต่การปกปิดก็ยังสู้รองพื้นไม่ได้อ่ะครับ
ช่วยลดเวลาในการแต่งหน้าสำหรับคนไม่มีเวลาได้ดีเลยทีเดียว
แต่ต้องเลือกตัวที่เหมาะสมนะเพราะถ้าไม่ดีหน้าอาจจะดำลงหรือไม่ก็ขาววอก
สุภาพบุรุษใช้ โดยไม่ได้ทดลองก่อนอาจจะกลายเป็นเก้งในสายตาประชาชีทันที
หนุ่มคนที่ถามเรื่องบีบีครีม เค้ากระซิบมาว่าแอบหน้ามัน
ดังนั้นควรระวังอย่างยิ่ง หน้ามันนี้ต้องเลือกบีบีที่ไม่มันวาว ไม่งั้นจะเยิ้มเป็นไข่เจียวอมน้ำมันทีเดียวเชียว
แนะนำอันนี้อ่ะ
(http://upic.me/i/so/caviar.jpg)
เป็นยี่ห้อที่ฮิตที่สุดในเกาหลีแล้ว
ไม่มันวาวแอบผสมไข่ปลาเข้าไปด้วยปิกปิดในระดับหนึ่ง
เหมาะกับคนไม่มีรอยสิวหรือมีนิดหน่อย
(http://upic.me/i/de/super.jpg)
อันนี้เป็นตัวท็อปของฮันสกินปกปิดดีมากหน้าเนียนสุดๆ
แต่ราคาก็พุ่งตามแต่ถือว่าคุ้มมีกันแดดด้วย
แต่ที่อยากแนะนำให้หนุ่มๆที่ห่วงหล่อแล้วหน้ามันใช้ก็คือ
เบสตัวนี้
(http://www.tarad.com/happy-heart/img-lib/spd_2008011113518_b.jpg)
คือเบสคิส ที่โด่งดัง
คุมมันเริ่ดมาก หน้าใสสุดๆๆยิ่งเหงื่ออกหน้ายิ่งใส
มีสองเบอร์คือหนึ่งกะสอง
ใช้เบอร์สองดีกว่าอย่าแอบใช้หนึ่งถ้าคุณไม่ขาวขั้นเทพจริงๆๆ
ตามด้วยแป้งฝุ่นที่มีหรือจะให้แนะนำก็ของป้าลอร่าเมอซิเอ่อ
หรือแป้งฝุ่นของคิสก็ได้
ส่วนตัวฟ่าเองไม่ค่อยปลื้มเครื่องสำอางค์เกาหลีนะ
รู้สึกว่าเฉยๆๆอ่ะ ชอบของญี่ปุ่นมากกว่า ประทับใจเกือบทุกตัวที่ได้ลองอ่ะ
ส่วนลำดับการใช้ก็คือทาครีมบำรุง
แล้วก็กันแดด ตามด้วยเบสคิสหรือบีบีครีม
แต่ฟ่าชอบผสมกันแดดกับเบสหรือบีบีครีมเข้ากันก่อนค่อยทาอ่ะ
แล้วตามด้วยแป้งฝุ่น ใช้แปรงแตะแป้งฝุ่นแล้วเคาะออกแล้วค่อยมาปัดที่หน้า
ฉีดน้ำแร่หรือจะเอาน้ำเปล่าใส่ฟอกกี้ฉีดก็ได้ ประหยัดกว่า
แล้วเอาทิชชูกดทับลงบนหน้าเบาๆห้าถูกนะ
แล้วก็ปัดแป้งอีกทีบางๆด้วยแปรง
เท่านี้ก็หล่อเด้งแล้ว
ส่วนหนุ่มที่คิ้วบางอาจจะเขียนคิ้วด้วยที่เขียนคิ้วแบบฝุ่นก็ได้แล้วปัดคิ้วด้วย
มาสคาร่าใสไปในแนวเดียวกันอ่ะ
ทาปากด้วยลิปมัน
แต่สิ่งที่สำคัญคือตอนล้างต้องเช็ดด้วยที่เช็ดเครื่องสำอางค์ก่อนแล้วค่อยล้างด้วยโฟมหรือเจลล้างหน้าปรกติ
ถ้าล้างไม่สะอาดสิวตามมาแน่นอน คอนเฟริม
-
OMG
นุ้งฟ่าคิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :กอด1:
กลับมาแว้ว หายดีจริงๆๆๆนะ
เมนท์เนื้อเรื่องก่อน ตอนนี้น่าตีทั้งคู่เลย
แต่เตอร์ทำไมต้องปิดๆบังๆด้วยอ้ะ ไม่เข้าใจเลย
ส่วนแตมนี่จะเข้ามาก่อเรื่องอะไรแบบเอ็มรึเปล่า ทำไีมชีวิตรักนุ้งฟ่าถึงมีตัวแปรแทรกเยอะจิงวุ้ย
แต่ยังไงก้อฟันฝ่ามาได้เนอะ ถึงได้มีวันนี้ที่มีคุณหมอเตอร์ดูแลอยู่ใกล้ๆๆๆ
เมนท์เรื่องแต่งหน้าหน่อยนะจ๊ะ
สุดๆแล้วเนี่ยนุ้งฟ่า เกินหน้าเกินตาพี่นะเี่นี่ย เหอๆๆ
คุณพี่ยังไม่รู้เรื่องเยอะขนาดนี้เลย แค่เดย์ครีม ไนท์ครีม อายครีม ซีรั่ม ทั้งหลายเนี่ยก้อยุ่งยากแระนะ
เจอนุ้งฟ่าบรรยายความ ยกนิ้วให้เลยค้าบ o13
บอกแล้วว่าให้จัดอบรมซะเลย อิอิ
บวก 1 ไปเลยจ้า :L2:
-
เยี่ยม ค่ะฟ่า กลายเป็นที่ปรึกษาทางด้านความงามไปซะแล้ว อิอิ ขอบคุณมากน้า ค้าอ่านแล้วได้ประโยชน์สำหรับคนที่ไม่ค่อยทราบเรื่องเครื่องสำอาง เท่าไหร่ ให้กำลังฟ่าเช่นเคยค่ะ
-
ไหนๆ ใครบอกว่าเราจะมีความหวัง
ไม่มี๊.... เค้าเลิกหวังไปนานแล้วน๊านุ้งฟ่า
ตอนนี้เป็นชะนีแกร่ง ยืนด้วยลำแข้ง(บึกบึน)ของตัวเองได้ ซำบายมาก o13
:m16:อุตส่าห์ดีใจ นึกว่านุ้งฟ่าหวงเรา
ที่แท้ก็หวงสมบัติ :o12: มันน่าน้อยใจชะมัด เดี๋ยวยกให้คอปเตอร์หมดเลยนี่ :z2:
......
คอร์สเสริมหล่อนี้ นุ้งฟ่าจัดให้เอง
แต่งแล้วไม่หล่อให้มันรู้ไป :3123:
(เจ้าของคำถามส่งข่าวด้วยก็ดีนะคะ จะได้ปรับนุ้งฟ่าถูก ถ้าออกมาไม่หล่อจริง อิอิ)
-
เค้าหวงและห่วงพี่ออมต่างหาก
เค้าไม่อยากให้ใครมาเอาเปรียบคุณป้าคนสวยของเค้านี้นา
เค้าก็ต้องคุมเข้มเป็นพิเศษ
ไอ้เรื่องสมบงสมบัติมันก็แค่ของนอกกาย ยังไงป้านุ้งฟ่าก็ต้องสำคัญกว่าอยู่แล้ว
จะยกให้ใครก็เหมือนกันอ่ะจะฟ่าหรือเตอร์ อิอิ
คิดถุ๊งงคิดถุง
จ๊วฟฟฟฟฟ
*******************
Ak@tsuKII
ขอบคุณมากมากครับ
มาเป็นกำลังใจให้ฟ่าอีกน๊า
อิอิ
จ๊วฟๆๆ
*******************
พี่น้ำตาล
มีตัวแปรอีกหลายตัวเลยพี่
นี้แหละกรรมของคนมีแฟนที่เป็นที่หมายปองของใครหลายๆคน
ต้องหึงต้องหวงต้องระแวง
ไหนจะต้องสู้รบกับอีพวกอยากได้ของๆคนอื่น
เห้อเหนื่อยก็ต้องทน ก็รักเค้าไปแล้วนี้นา
ส่วนเรื่องความสวยงามนี้มันชอบอ่ะ
อยากให้คนอื่นได้มีความสุขเหมือนที่ตัวเองสุข
มันอาจจะดูแล้วลุ่มหลงในรูปกายนะ
แต่ความชอบส่วนตัวอ่ะห้ามยาก
อิอิ
คิดถึงมากมายยยยยยเยย
จ๊วฟๆๆๆๆๆๆๆ
-
พี่น้ำตาล
มีตัวแปรอีกหลายตัวเลยพี่
นี้แหละกรรมของคนมีแฟนที่เป็นที่หมายปองของใครหลายๆคน
ต้องหึงต้องหวงต้องระแวง
ไหนจะต้องสู้รบกับอีพวกอยากได้ของๆคนอื่น
เห้อเหนื่อยก็ต้องทน ก็รักเค้าไปแล้วนี้นา
ส่วนเรื่องความสวยงามนี้มันชอบอ่ะ
อยากให้คนอื่นได้มีความสุขเหมือนที่ตัวเองสุข
มันอาจจะดูแล้วลุ่มหลงในรูปกายนะ
แต่ความชอบส่วนตัวอ่ะห้ามยาก
อิอิ
คิดถึงมากมายยยยยยเยย
จ๊วฟๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ว่าเนื้อหอมทั้งคู่เลยนะ ต่างคนต่างก้อรักกัน และต่างคนต่างก้อหวงกันนั่นแหละ
แต่จริงๆมองมุมกลับก้อดีน้า ต่างฝ่ายต่างมีคุณค่าต่อกันและกันไง
เพียงแต่ต้องซื่อสัตย์ จริงใจต่อกันเสมอ
เพราะถ้าไม่รัก ไม่เห็นคุณค่า จาหึึงจาหวงเหรอ ช่ายปะ
เรื่องดูแลผิวเนี่ย มีน้องคนนึงนอกเล้าบอกว่า
ถ้าจะใช้ ให้ใช้ kiss + เบส สาเก skinfood kiss คุมมัน สาเก หน้าผ่อง
จาบอกว่ามะเคยใช้ skinfood เลย นุ้งฟ่าเคยใช้ปะ มันเป็นไงอะค้าบ
-
เนื้อเรื่องช่วงนี้ ฟ่างานเด๊วดีเด๊วร้ายเน๊อะ
งานเข้าเป็นระยะอีกหละ อุตส่าผ่านอุปสรรคมาอันนึง
ดันมาเจออีกอันนึงหละ เฮ้อ เหนื่อยใจแทน
:z3: :z3: :z3:
:L2: :L2:ดีใจที่หายป่วย+สอบเสร็จแล้วเน้อ
-
ไม่มีอะไรหรอก(มั้ง)
อ๊ากกกกกกก พยายามบอกตัวเอง ...
เตอร์ไม่ทำหรอกกกกก (ทำไรว่ะ - -")
:serius2:
มีแฟนหล่อ ต้องทำใจเนอะ ... :กอด1:
-
:L2: เอาดอกไม้ มาเยี่ยมนุ่งฟ่า ไม่รู้ว่าป่วย เพราะไม่ได้เข้าบอร์ดหลายวันแล้ว นึกว่าติดสอบเฉย ๆ
เปิดเรื่องมา งานก็เข้าเลยนะ ว่าไปก็พอ ๆ กันหละ ขิงก็รา ข่าก็แรง
มารอตอนต่อไปดีกว่าว่า นุ่งฟ่า กะ นายเตอร์ จะผ่านเรื่องนี้ไปยังไง
คงไม่ต้องให้ ฮีโร่... เฮีย มาเคลียร์อีกละมั่ง +1 เป็นกำลังใจให้นะครับ
ปล. จะยึกอาชีพ เมคอัพอาร์ติสอีกอาชีพหรือครับ นุ่งฟ่า :m18:
-
ชีวิตมันมีรส...มีสีสัน ก็เพราะเรื่องแบบนี้แหละคร้าบ
เห็นอกเห็นใจกันต่อไปนะคร้าบ
สอบสร็จแล้ว...ดีใจด้วยนะรักกันมากๆละ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เฮ้อออออออออออออออออออออ
คู่นี้นะ
ไม่เว้นแต่ละวัน
หาเรื่องทะเลาะกัน
มือที่สามก้อมีมาตลอด
เหนื่อยใจจริง
สู้ๆๆๆๆ ผ่านมันไปให้ได้
-
ขอให้สุขภาพดีวันดีคืนเน้อ :mc4:
-
:mc4: นุ้งฟ่ากลับมาแล้วววววว ดีใจ อิ๊ อิ๊
เฮ่ออออ เป็นคนน่ารักทั้งคู่นี่ต้องทำใจ ตัวแปรเข้ามาเยอะจริง ๆ เนอะ
-
เตอร์คิดอะไรอยู่ ตอนเอ็มก็แบบนี้ นี่ก็ทำเหมือนเดิมอีก รักฟ่าแต่ก็กลัวเพื่อนรู้หรือไง
มันแปลกๆ คิดยังไงทำไมไม่พูด ไม่พูดก็ยิ่งไม่เข้าใจกันสิ
หน้ามันมากๆๆๆๆๆๆๆ หน้าหยาบกร้านแถมมีสิวเสี้ยน ใช้อะไรดีนุ้งฟ่าคนเก่ง เอาตั้งแต่ล้างหน้าเลยนะ
ใช้มาหลายอย่างไม่ได้ผลเลย
รักนุ้งฟ่าจ๊ะ (ตอนนี้ไม่รักคอปเตอร์..งอลลลแทนฟ่า)
-
มาต่อแล้ว
............................. :กอด1:
-
:z3: ก่อนจะทักทายอย่างอื่น...ฟ่ามาลงต่อเหอะ ปล่อยค้างคาแบบนี้ไม่ดีนะคร้าบ
.....................................................
:L2: ดีใจที่หายป่วยแล้วนะฟ่า
แต่ก็อดกลุ้มกับเรื่องที่อ่านไม่ได้ :เฮ้อ: ตอนเช้ายังดีๆ อยู่เลยเนอะ สุดท้ายกลายเป็นวุ่นวายจนได้
เอาใจช่วยแล้วกันนะครับ ยังไงถ้่าฟ่ากับเตอร์รักกันและหนักแน่นพอซะอย่าง คนอื่นก็แทรกเข้ามาไม่ได้หรอกครับ
ส่วนครีมต่างๆ ที่ฟ่าแนะนำมานี่หาซื้อที่ไหนเหรอครับ (แบบว่าโง่มากเรื่องแบบนี้อ่ะ)
-
นุ้งฟ่าจ๋า มาไขประตูเร็ววววววว :serius2:
-
พี่น้ำตาล
มีตัวแปรอีกหลายตัวเลยพี่
นี้แหละกรรมของคนมีแฟนที่เป็นที่หมายปองของใครหลายๆคน
ต้องหึงต้องหวงต้องระแวง
ไหนจะต้องสู้รบกับอีพวกอยากได้ของๆคนอื่น
เห้อเหนื่อยก็ต้องทน ก็รักเค้าไปแล้วนี้นา
ส่วนเรื่องความสวยงามนี้มันชอบอ่ะ
อยากให้คนอื่นได้มีความสุขเหมือนที่ตัวเองสุข
มันอาจจะดูแล้วลุ่มหลงในรูปกายนะ
แต่ความชอบส่วนตัวอ่ะห้ามยาก
อิอิ
คิดถึงมากมายยยยยยเยย
จ๊วฟๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ว่าเนื้อหอมทั้งคู่เลยนะ ต่างคนต่างก้อรักกัน และต่างคนต่างก้อหวงกันนั่นแหละ
แต่จริงๆมองมุมกลับก้อดีน้า ต่างฝ่ายต่างมีคุณค่าต่อกันและกันไง
เพียงแต่ต้องซื่อสัตย์ จริงใจต่อกันเสมอ
เพราะถ้าไม่รัก ไม่เห็นคุณค่า จาหึึงจาหวงเหรอ ช่ายปะ
เรื่องดูแลผิวเนี่ย มีน้องคนนึงนอกเล้าบอกว่า
ถ้าจะใช้ ให้ใช้ kiss + เบส สาเก skinfood kiss คุมมัน สาเก หน้าผ่อง
จาบอกว่ามะเคยใช้ skinfood เลย นุ้งฟ่าเคยใช้ปะ มันเป็นไงอะค้าบ
ของสกินฟู้ดก็แบรนด์เกาหลีครับ
แต่สำหรับฟ่าดีกว่าอีตุ้ดดี้มากมาย
แต่เรื่องปกปิดเฉยๆนะครับ
ผสมกันอ่ะเริ่ดครับทำได้เลย เบสองุ่นก็ดีครับคุมมันด้วย
แต่ถ้าเป็นสูตรฟ่าฟ่าใช้เบสลอร่าเมอซีเอ่อผสมกับเบสคิสครับ
ถ้าวันไหนออกงานตอนกลางคืนผู้ใหญ่เยอะๆก็ผสมรองพื้นไปอีกสักเศษหนึ่งส่วนสามครับ
อาจจะปัดแป้งฝุ่นที่ผสมกลิตเตอร์ไปด้วยเพื่อประกายท่โดเด่น
งิงิ
ฟ่าว่าจะเขียนบล็อคเพื่อความงามนี้ทุกคนว่าเป็นไงกันมั้งครับ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
รักพี่น้ำตาลเสมออออจ๊วฟฟฟฟฟ
-
เตอร์คิดอะไรอยู่ ตอนเอ็มก็แบบนี้ นี่ก็ทำเหมือนเดิมอีก รักฟ่าแต่ก็กลัวเพื่อนรู้หรือไง
มันแปลกๆ คิดยังไงทำไมไม่พูด ไม่พูดก็ยิ่งไม่เข้าใจกันสิ
หน้ามันมากๆๆๆๆๆๆๆ หน้าหยาบกร้านแถมมีสิวเสี้ยน ใช้อะไรดีนุ้งฟ่าคนเก่ง เอาตั้งแต่ล้างหน้าเลยนะ
ใช้มาหลายอย่างไม่ได้ผลเลย
รักนุ้งฟ่าจ๊ะ (ตอนนี้ไม่รักคอปเตอร์..งอลลลแทนฟ่า)
เอาสูตรเด็ดไปเลยนะครับ
มิลค์ออฟแมคนีเซียม ที่เป็นยาระบายอ่ะครับตามร้านขายยามากมายเชียว
เอาขององค์การก็ได้ถูกดีครับ เอาแบบธรรมดานะครับไม่ต้องแบบเติมผลไม้
เขย่าให้เข้ากันนะครับเอาสำลีชุบแล้วมาทาหน้าทิ้งไว้10-15นาที
แล้วล้างออก ทำทุกวันสักหนึ่งอาทอตย์นะครับสำหรับคนหน้ามันมาก
แล้วค่อยวันเว้นวัน แต่จะทำทุกวันก็ได้เพราะมันไม่ได้อันตรายครับ
ถ้าหน้าดีขึ้นแล้วให้ใช้แบบน้ำใสใสด้านบนไม่ต้องเขย่าขวดมาทาแทน
ทำไมถึงใช้ตัวนี้คงสงสัยใช่ป่ะ
เพราะมิลค์แมกนีเซียมตัวนี้เป็นสารตั้งต้นในการผลิตมาร์คที่เอาไว้มาร์คควบคุมความมัน
เป็นเคล็ดลับและสารสำคัญของเครื่องสำอางค์คุมมันราคาแสนแพงหลายๆตัว
ไม่มีอันตรายเพราะกะเพาะเรายังกินเข้าไปได้เลยเอามาทาหน้านี้สบายมากก
เห็นป่าวว่าสวย-หล่อแบบประหยัดมีเยอะแยะไม่จำเป็นต้องแพงเสมอไปเลย
จุบุจุบุ
-
:z3: ก่อนจะทักทายอย่างอื่น...ฟ่ามาลงต่อเหอะ ปล่อยค้างคาแบบนี้ไม่ดีนะคร้าบ
.....................................................
:L2: ดีใจที่หายป่วยแล้วนะฟ่า
แต่ก็อดกลุ้มกับเรื่องที่อ่านไม่ได้ :เฮ้อ: ตอนเช้ายังดีๆ อยู่เลยเนอะ สุดท้ายกลายเป็นวุ่นวายจนได้
เอาใจช่วยแล้วกันนะครับ ยังไงถ้่าฟ่ากับเตอร์รักกันและหนักแน่นพอซะอย่าง คนอื่นก็แทรกเข้ามาไม่ได้หรอกครับ
ส่วนครีมต่างๆ ที่ฟ่าแนะนำมานี่หาซื้อที่ไหนเหรอครับ (แบบว่าโง่มากเรื่องแบบนี้อ่ะ)
หาซื้อได้ตามเวบครับ
หรือไม่ก็ในสยามครับ
จะมีร้านที่ขายเครื่องสำอางค์เกาหลียี่ปุ่นอ่ะครับ
ที่แพลตตินั่มก็มีนะเคยเห็น
หรือนุ้งฟ่าจะให้แอร์หิ้วมาแล้วมาเปิดเวบขายดีเนี่ยสงสัยคงจะรวย :z1:
เอิ๊กๆๆๆๆ
เอาเป็นว่าครั้งหน้านุ้งฟ่าไปต่างประเทศจะหิ้วมาฝากแฟนคลับนะครับบบบบบ
-
ไม่มีใครมาไขประตูทั้งนั้น :m31:
ตราบใดที่ฟ่ายังไม่หายดีผมจะไม่ให้ใช้คอมเครื่องนี้เด็ดขาด :m16:
:fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
ขอให้ฟ่าพักผ่อนเต็มที่อีกวันสองวันนะครับเตอร์จะให้คุณเค้ามาต่อให้นะ
นี้ก็เพิ่งทะเลาะกันไปอ่ะงอลตุ๊ป่องๆเข้าห้องปิดประตูเงียบไปแร้วครับ
อย่าโกรธเตอร์นะครับ ไม่งั้นก็ไม่หายสักทีอ่ะ
ไม่ได้ใจร้ายแต่ไม่อยากให้เมียตายโประดเข้าใจผมนะครับ
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
ขอบคุณนุ้งฟ่าเด๋วต้องหาซื้อมาแล้ว สนับสนุนเปิดเป็นบล๊อกแนะนำพร้อมขายสินค้าไปด้วยเลยก็ดี
ยังไม่ทันโพสโดนคอปเตอร์เข้ามาดุแล้วไง รักษาตัวให้หายดีก่อนนะคนดี อย่างอนเตอร์เลย
ห้ามก็เพราะรักเพราะห่วงนุ้งฟ่านี่นา หายแล้วค่อยเจอกันนะ จุบุ จุบุ
-
:z3:
ถ้าพี่ฟ่ายังไม่หายดี ก็พักรักษาตัวก่อนก็ได้ครับ
ยังไง FC ก็ยังรออ่านอยู่เหมือนเดิมแหล่ะ :L2:
-
ฟ่ายังไม่หาย ก็อย่าเพิ่งมาเลยจ๊ะ ดูแลสุขภาพตัวเองก่อนดีกว่า เหมือนเตอร์บอก หายเมื่อไหร่ค่อยเจอกัน รักษาสุขภาพด้วยนะจะ หายไวๆ นะ :L2:
-
นู๋ฟ่ายังไม่หาย พักก่อน หายสนิทแล้วค่อยมาต่อนะ :L2:
ว่าแต่หลังประตู จะเกิดดดดดไรขึ้นนะ ลุ้นจิงๆ ไม่มีไรน้า......
เบสตัวที่2น่าใช้อ่ะ แต่เบสคิสนี่ดีจิง มีแต่คนบอก
ส่วนใครที่ไม่รู้จะซื้อที่ไหนก็ http://www.weloveshopping.com/search/
เวปนี้ขายตรึมรับรอง searchดูนะ kiss หรือ เบส หรือชื่อยี่ห้อ major ไรก็ว่าไปมีหลายร้านหลายราคาดูๆ อย่าซื้อถูกเกินอย่างปกติขาย400กว่า แต่กลับมาขาย190 ถ้าไม่ใช่testerหรือรุ่นทดลอง ระวังของปลอมนิสนึง
-
อ้าว นุ้งฟ่า ยังไม่หายดีเหรอคะ ถ้างั้นพักผ่อน รักษาสุขภาพให้หายจริงๆก่อนดีกว่าน๊า :L2:
เป็นห่วงนะ และเชื่อว่าทุกคนรอได้
ฟ่าอย่าโกรธ อย่างอนเตอร์เลยน๊า เพราะรัก เพราะห่วงมากถึงได้ห้าม
หายดีแล้ว เตอร์ก็ไม่ห้ามหรอก เห็นตามใจ "คุณเค๊า" ตลอด :impress2:
เตอร์ ค๊าบ ไม่โกรธเตอร์หรอก เข้าใจว่ารักและห่วงถึงห้าม
ดูแลฟ่าดีๆ และก็ใจเย็นๆ น๊า คนป่วยก็งอแง อย่างงี้แหล่ะ
แต่ชอบประโยคนี้จัง "ไม่ได้ใจร้ายแต่ไม่อยากให้เมียตายโประดเข้าใจผมนะครับ" อิอิ
-
ฟ่าอ่ะตอนนี้มันบีบใจจัง
ทำไมนะเตอร์มีอะไรทำไมไม่พูด
เรื่องจริง ใจเย็นๆนะทั้ง2คนเลย
คุยกันสิฟ่าคุยกันสิเตอร์
-
ของสกินฟู้ดก็แบรนด์เกาหลีครับ
แต่สำหรับฟ่าดีกว่าอีตุ้ดดี้มากมาย
แต่เรื่องปกปิดเฉยๆนะครับ
ผสมกันอ่ะเริ่ดครับทำได้เลย เบสองุ่นก็ดีครับคุมมันด้วย
แต่ถ้าเป็นสูตรฟ่าฟ่าใช้เบสลอร่าเมอซีเอ่อผสมกับเบสคิสครับ
ถ้าวันไหนออกงานตอนกลางคืนผู้ใหญ่เยอะๆก็ผสมรองพื้นไปอีกสักเศษหนึ่งส่วนสามครับ
อาจจะปัดแป้งฝุ่นที่ผสมกลิตเตอร์ไปด้วยเพื่อประกายท่โดเด่น
งิงิ
ฟ่าว่าจะเขียนบล็อคเพื่อความงามนี้ทุกคนว่าเป็นไงกันมั้งครับ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
รักพี่น้ำตาลเสมออออจ๊วฟฟฟฟฟ
รักนุ้งฟ่าเช่นกันค้าบบบบบบ จุ๊บุ จุ๊บุ :กอด1:
แต่นุ้งฟ่าหายดีก่อนน้าค่อยมาคุย มาต่อเรื่องใหม่ อย่าทำให้คนที่รักเราเป็นห่วงและลำบากใจนะค้าบ นุ้งฟ่าที่น่ารัก
ขอบคุณน้องเตอร์ด้วยนะค้าบที่ดูแลนุ้งฟ่า และมาส่งข่าว ท่าทางจาเจอคนดื้อเพราะคิดถึงแฟนๆนะเนี่ย
บวก 1 นี้ส่งไปให้เตอร์ค้าบ
ขอบคุณนุ้งฟ่าสำหรับข้อมูลความงาม อิอิ
นุ้งฟ่าเปิดบล็อครีวิวเครื่องประทินผิวทั้งหลายเหอะ พี่ว่าเจ๋งแน่ๆ ไม่ก้อเปิดเว็บขายออนไลน์อย่างที่ว่าเลย ลูกค้าตรึมแน่ๆ
เพราะไม่เีพียงแต่ขาย ยังให้คำปรึกษาได้ด้วย สุดยอดมากค้าบ
เบสตัวที่2น่าใช้อ่ะ แต่เบสคิสนี่ดีจิง มีแต่คนบอก
ส่วนใครที่ไม่รู้จะซื้อที่ไหนก็ http://www.weloveshopping.com/search/
เวปนี้ขายตรึมรับรอง searchดูนะ kiss หรือ เบส หรือชื่อยี่ห้อ major ไรก็ว่าไปมีหลายร้านหลายราคาดูๆ
อย่าซื้อถูกเกินอย่างปกติขาย400กว่า แต่กลับมาขาย190 ถ้าไม่ใช่testerหรือรุ่นทดลอง ระวังของปลอมนิสนึง
ขอบคุณข้อมูลของ LIZZ จ้า บวก 1 ให้น้า
-
d]กลายเป็นทู้เสริมความงามซะแระ
:jul3:
ชอบประโยคสุดท้ายของเตอร์โคดดดดดด
:jul3:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก โอเค ๆ เข้าใจๆ ไม่อยากให้เมียตาย ๆๆ ๆ
5 55 555 555 555 +
-
ไหนว่าหายแล้วไงจ๊ะนุ้งฟ่า
แฟนใครหว่า ดื้อได้ใจจริงๆ 555
ในที่สุดอัลฟ่าก็โดนคอปเตอร์ลากตัวกลับไปจนได้
คราวนี้เอาให้อยู่หมัดน๊าคอปเตอร์ อย่าให้งอแงได้อีก
เดี๋ยวก็ไม่หายขาดกันพอดี
กลับมาเรื่องสนับสนุนก่อน
เห็นด้วยมากมายถ้านุ้งฟ่าจะเปิดบล๊อกรีวิวเรื่องความงาม
ขอสมัครเป็นสมาชิกล่วงหน้าเลยนะ งานนี้ไม่สวยให้มันรู้ไป :m13:
นุ้งฟ่าพักผ่อนก่อนนะจ๊ะ
รู้ว่าคิดถึงทุกคนที่นี่ แต่ยังไงก็ต้องดูแลตัวเองด้วยน๊า
แค่นี้รอกันได้อยู่แล้ว
รักค้าบบบ :m1:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
:m4:ถูกใจ..คำพูดของเตอร์จริงๆ
ดื้ออย่างนี้ต้องปราบให้อยู่นะเตอร์.. :impress2:(เข้าข้างเตอร์)
ไว้ฟ่ากลับมาเมื่อไหร่ค่อยว่ากันนะ..อิอิ :m23:
-
:o8: อ้าว...ตกลงฟ่ายังไม่หายดีเหรอ...งั้นพักผ่อนให้หายดีจริงๆ ก่อนแล้วค่อยเปิด blog บิวตี้กันนะครับ
อ้อ...อย่าโกรธเตอร์เลยนะฟ่า ที่ทำไปเพราะเตอร์รักและเป็นห่วงฟ่านะครับ ดีๆ กันนะ :กอด1:
-
เข้ามากอด ฟ่า :กอด1: :กอด1: อย่าพึ่งดื้อน้าคร้าบ
ให้หายดีก่อน รอฟ่าได้เสมอนะ
อย่างอนเตอร์ล่ะ เพราะรักถึงทำแบบนี้น้า :impress2: อิอิ
รักฟ่าจุ๊บๆ^^ +1 หายเร็วๆๆน้า
-
อ่านแล้วรู้สึกว่า ถ้าเป็นเรานะ นายเตอร์โดนเตะซักป้าบสองป้าบและถีบส่งแน่ๆ เสียความรู้สึกมากๆ ทั้งๆที่เราไม่ได้ปิดบังอะไร เห้อออออ
ส่วนเรื่องสาระพัดครีม และสูตรทาหน้า ขอบคุณมากๆ เลยน้าคร้าบ จะไปลองใช้ดู ได้ผลยังไง จะมารายงาน :กอด1: :กอด1:
แบบว่าหนังหน้าอย่างตัวเองคงต้องบูรณะกันนาน ปล่อยเนื้อปล่อยตัวมานาน ง่ะนะ แต่ด้วย ความทนทานของหนังหน้า ที่ไม่แพ้อะไรเลย (เคยลองทาครีมอันนึง มือที่ใช้ป้ายลอกกระจุยกระจาย แต่หน้าไม่เป็นไรเลย ฮ่าๆๆๆ) มีสูตรอะไร ช่วยกรุณา มาเอามาปล่อย เอามาแนะนำกันมั่งเน้อ ขอขอบพระคุณล่วงหน้าเลย
สุดท้าย โชคดีในการสอบ สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆ นะครับ
-
มาส่งกำลังใจไปให้นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์นะค้าบ
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดถึงๆ
พักผ่อนเยอะๆน้านุ้งฟ่า :กอด1:
-
:L2: ส่งกำลังใจให้คน(เกือบหาย)ป่วยกะคนดูแล :L2:
นุ้งฟ่าสู้ๆ คอปเตอร์สู้ตาย :ped149:
:m9:
-
:L2: เอาดอกไม้มาให้เป็นกำลังใจนุ้งฟ่าและนุ้งเตอร์ค้าบ ขอให้สอบได้คะแนนดี ๆ นะจ๊ะ แล้วก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงไว ๆ เน้อ
ว่าแต่เรื่องความสวยความงามเนี่ยะ นุ้งฟ่าส์ สุดยอดมั๊ก มัก ขอซูฮก เนื่องจากตัวเองมะได้เรื่องเล้ยเรื่องนี้ :laugh: แล้วจาตามมาอ่านสูตรเรื่อย ๆ นะค้าบ
-
เข้ามาส่งกำลังใจและดันกระทู้ให้นุ้งฟ่านะจ๊ะ
:กอด1:
-
เตอร์มาเองเลยงานนี้ ฟ่าเอาให้หายชัวร์ๆก่อนก็ได้เนอะ อย่าดื้อกับเตอร์นะฟ่า เตอร์เค้าเป็นห่วง
อ่ะเอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วย :L2: :L2: :L2:
-
เดี๋ยวทู้ตกหน้าแรก ดันไว้ก่อน
นุ้งฟ่าเป็นไงบ้างน้า :กอด1:
-
:จุ๊บๆ: คิดถึงคนเก่งของป้าจังเลย :จุ๊บๆ:
อาการเป็นไงบ้างน๊า
สู้ๆนะค้าบ :yeb:
-
ขอบคุณฟ่ามากนะครับที่เอาเรื่องดีๆน่ารู้แบบนี้มาแชร์กัน :-) ได้ความรู้ความเข้าใจเรื่อง BB Cream + กรรมวิธีทำหน้าใสให้คนรักคนหลงอีกจม เอิ๊กๆๆๆ อ่ะนะ หน้าตาผมก็ธรรมดาๆหวังว่าคงจะสามารถเอาอะไรไปปรับใช้เพิ่มความหล่อได้นะ อิอิ
ผมเคยได้ลองใช้ Serum สาเก/Peach ของ Skinfood จะบอกว่าดีมาก ชอบมาก (ตามความคิดและสภาพหนังหน้าผมนะ :p) ใช้แล้วนะผมก็ตามด้วยครีมบำรุง+กันแดด ปรากฎว่าหน้าไม่มันเลย แถมช่วยทำให้หน้าไม่มันได้อีกตั้งนานแหนะ (ย้ำอีกที ตามสภาพหนังหน้าผมนะ)
ส่วนเรื่องเบส แป้ง รองพื้น BB cream เนี่ยยังไม่เคยใช้ 555 แต่พอได้มาอ่านได้รู้จักจากในนี้ก็นะ อืมม ไว้จะลองไปศึกษาซะหน่อย
ว่าแต่ เบสกะรองพื้นเนี่ยต่างกันไงอ่ะ 555 แอบโง่
ผมนี่ก็เพิ่งรู้ไม่นานเท่าไหร่ถึงเรื่องขั้นตอนการดูแลผิว+ผลิตภัณฑ์แต่ละขั้น ... แบบว่า โอ้แม่เจ้า มันเยอะงี้เลยเหรอ มิน่าสาวๆถึงต้องใช้เวลาในการแต่งหน้า+ดูแลผิวกันน้านนาน พอดีได้ไปอ่านนิตยสาร DHC ของคุณน้องสาว รู้สึกว่าได้ความรู้ดีเลยอยากจะมาแชร์กันบ้าง แต่พอดีอ่านนานและ อาจมีตกหล่นบ้างก็มาแก้กันได้นะครับ
มาดูกันเลย กับขั้นตอนต่างๆในการดูแลผิวหน้า
1.ล้างหน้า
1.1.เช็ด/ล้างเครื่องสำอางค์/กันแดด
- อันนี้จำเป็นมากสำหรับคนที่แต่งหน้าหรือใช้กันแดดแรงๆเช่นแบบกันน้ำได้ เพราะถ้าไม่ล้างออกหรือล้างออกไม่หมดก็อาจจะเกิดปัญหารูขุมขนอุดตัน เป็นสิวได้ ก็ต้องใช้ผลิตภัณฑ์โดยเฉพาะไป เช่น ครีมหรือออยล์ล้างเครื่องสำอางค์ ที่ได้ยินเยอะๆว่าดีก็ Cleansing Oil ของ DHC อ่ะ ส่วนผมไม่ได้ใช้อ่ะ เพราะ 1) ไม่ได้แต่งหน้าเลยคิดว่าไม่ต้องใช้ กะ 2) เคยลองหยิบ Oil Fancl ของน้องมาใช้แล้วเหมือนจะสิวขึ้น (แต่ขอย้ำนะครับ ว่าอะไรที่ผมใช้แล้วดีหรือไม่ดี คนอื่นอาจจะได้ผลไม่เหมือนกันก็ได้นะครับ เดี๋ยวจะกลายเป็นทำให้คนอื่นขายของไม่ได้ เหอะๆๆ)
1.2.ล้างหน้า
- ก็ใช้หลังจากจัดการพวกเครื่องสำอางค์ที่ล้างยากออกไปหมดแล้ว ก็พวกครีม โฟม เจลล้างหน้าที่ทุกคนใช้กันนั่นแหละคับ
2.บำรุงผิว
2.1.เติมความชุ่มชื้นให้ผิวหน้า
- ก็พวก Toner, Water, Lotion นั่นนี่ แล้วแต่ว่าแต่ละยี่ห้อจะเรียกไร เค้าว่ากันว่า ขั้นตอนนี้มีไว้เพื่อเติมความชุ่มชื้นหลังจากล้างหน้า เพื่อที่เตรียมสภาพผิวหน้าให้สามารถดูดซึมคุณประโยชน์ของพวกครีมบำรุงต่างๆได้ดีขึ้น
2.2.บำรุงเข้มข้น
- พวก Serum, extract ทั้งหลาย ก็ใช้กันแค่นิดเดียวพอ เพราะแพงมีน้อย 555 ไม่ช่าย เพราะว่ามันเข้มข้นซึมซาบได้ลึกกว่า (เห็นว่ากันนะ) ที่เคยลองแล้วชอบก็ เซรั่มสาเกกับพีช ของ Skinfood อ่ะ สำหรับคนหน้ามันด้วยนะ อ้อ แล้วก็ได้ยินเพื่อนบอกมาว่าแม่เค้าใช้ Miracle Water (เรียกงี้ป่าวหว่า) ของ SKII แล้ว work มาก แบบว่าอายุ 50+ แล้วแต่หน้ายังใสเด้งมากๆๆๆ ดูเด็กกว่าอายุจริงเป็นสิบๆปี แต่อันนี้แม่เค้าใช้มานานและ คือมันต้องใช้ไปเรื่อยๆอ่ะแต่เห็นผลแน่นอนในระยะยาว แต่ก็คิดว่าระยะสั้นก็น่าจะ work เหมือนกันนะ อยากลองเหมือนกัน อิอิ อยากหน้าหล่อใส(?)ตลอดกาล
2.3.บำรุงแบบธรรมดาอีกนิด
- ก็หลังจากบำรุงล้ำลึกไปแล้ว ก็ต้องมาใช้ Milk หรือ Cream บำรุงต่อ แต่เอ๊ะ เราใช้ extract ไปแล้ว แล้วทำไมยังต้องมาใช้ครีมอีก อันนี้เค้าบอกว่า พวก serum หรือ extract เนี่ย มันจะบำรุงเข้มข้นหรือเฉพาะจุดแบบล้ำลึกอ่ะ ทีนี้เราก็ต้องใช้ครีมอีกเพื่อสนับสนุนการทำงานด้านในและบำรุงด้านนอกอ่ะคับ
3.กันแดด
3.1.อันนี้เป็นสิ่งจำเป็นมาก โดยเฉพาะในปัจจุบัน เพราะนอกจากจะทำให้หน้าไม่ด่างดำแล้ว ยังช่วยให้ริ้วรอยต่างๆไม่มาเยือน(อย่างเร็วกว่าเดิม)อีกด้วย เพราะมีผลการวิจัยหลายๆแห่งบอกมาแล้วว่า ปัจจัยเรื่องแสงแดด มีผลต่อเรื่องริ้วรอยบนใบหน้ามากกว่าปัจจัยเรื่องอายุนะครับ เพราฉะนั้น ใครที่กล้วแก่ หรือกล้วแก่ก่อน/กว่าวัย ก็อย่าลืมใช้กันแดดก่อนออกจากบ้านทุกครั้งนะครับ
4.บำรุงพิเศษอื่นๆ
- เช่น รักษาสิว อายครีม สครับ มาค์ส รักษาจุดด่างดำรอยแผลเป็น .... อันก็แทรกๆไปอ่ะคับ อย่างอาย หรือสิวเนี่ยก็รู้สึกจะแทรกไปแถวๆ 2.2 ส่วน scrub เนี่ยก็น่าจะแทนพวกโฟมล้างหน้า(อันนี้ผมทำนะ ที่ถูกไงไม่รู้อ่ะ) ใช้ซักอาทิตย์ละ 2-3 ครั้งขึ้นกับสภาพผิว ส่วนพวก Mask หรือ โปะๆพวกแตงกวา โยเกิร์ต ไข่ขาวไรเนี่ย ก็น่าจะทำแยกมาเลยมั๊งคับ
ก็ประมาณนี้มั๊งคับที่ได้รู้มา ก็ต้องขอขอบคุณหนังสือของ DHC ของคุณน้องสาวผมนะครับ ที่ทำให้ได้รู้เรื่องพวกนี้ ... ตอนอ่านครั้งแรกนี่แบบ ...โอ้... ไม่ต้องทำไรกันเลยช่ายม๊ายยย บำรุงหน้า 10 ขั้นตอนไรเงี้ย เมื่อก่อนคิดว่าล้างหน้าทาครีมเป็นอันจบ ตอนนี้เหรอ ผมเพิ่มมาอีกนิด ล้างหน้า อายครีม (เนื่องจากติดนอนดึก ใต้ตาเลยอาจจะโหลๆคล้ำๆอ่ะ เลยใช้ซะหน่อย) เซรั่ม/ครีม กันแดด แค่นี้ตอนนี้ก็รู้สึกว่าใช้เวลานานและ เหอะๆๆๆ ตอนนี้ได้ความรู้จากฟ่าเพิ่มเติมก็เป็นความรู้ดีครับ ได้ยินเรื่อง BB Cream มานาน ได้รู้ซะที่เป็นไง
มีอะไรผิดพลาดก็ขออภัย อ่านมาหลายเดือนและ แก้ไขหรือเพิ่มเติมได้นะครับ
-
นุ้งฟ่ามาแล้ววววครับ
ก่อนอื่นต้องกราบขออภัยทุกๆท่านที่หายไปนานด้วยนะครับ
ตอนนี้หายดีแล้วหายแน่นอน ชัวร์ป๊าป
กลับมาเป็นอัลฟ่าบ้าบอคนเดิมแล้วครับ
อยากจะบอกว่าคิดถึงทุกคนที่นี้มากมาย
ขอบคุณทุกความห่วงใยนะครับ ขอบคุณจากใจดวงน้อยๆของฟ่าจริงๆ
ทะเลาะกันไปหลายยกเลยทีเดียวเชียวเรื่องที่เตอร์ห้ามฟ่าเล่นคอมเนี่ยอยากบอกว่าไม่พูดกันหลายวันเลยแหละ
ฟ่าอาจจะเอาแต่ใจ แต่รู้ว่าห่วงนะแต่บางทีมันก็มากเกินไปอ่ะ แอบงอล อิอิ
แต่ยังไงก็ต้องขอขอบคุณความห่วงใยทุกความห่วงใยนะครับ
งั้นเรามาต่อกันเลยดีกว่า มาลุ้นรักไปกับฟ่า
กลับมาแล้ว แก้วตาจ๋า ฟ่าหายป่วย
กลับมาด้วย แรงใจ ในความฝัน
ขอบคุณ ทุกความรัก มอบให้กัน
จะเก็บมัน ไว้ในใจ ไม่มีลืม
จะขอมอบ สิ่งดีดี ให้พี่น้อง
จะขอร้อง เรื่องใดใด ให้เสมอ
ขอให้บอก ขอให้ถาม จะตอบเธอ
จะเสนอ จากใจจริง สิ่งคู่ควร
-
^
^
:z13: นุ้งฟ่าหน่อย หุหุ
กะลังจะมาดันทู้ตอนเช้าๆ เจอนุ้งฟ่าพอดีเลย คิดถึงงงงงงงง
:mc4: ดีใจ ๆๆๆๆ นุ้งฟ่าหายป่วย
หายดีแล้วแน่ๆเลยนะ :กอด1: นุ้งฟ่าแน่นๆเลย
แต่ว่าเตอร์กะฟ่าอย่าทะเลาะ อย่างอนกันเลยนะ ก้อเพราะรักนั่่นแหละถึงมีความห่วงใยขนาดนี้
ปล เห็นเมนท์คุณ BlueWizard แล้วมีอึ้ง บวก 1 ให้เลย :L2:
-
ฟ่าว่าพี่บลูวิซาจนี้ตัวแม่กว่าฟ่าอีกนะ
คิดถึงพี่น้ำตาลจัง
มานี้เลยมา :กอด1:หน่อย
-
:กอด1: กันงี้ อบอุ่นมากกกกกก
แล้วนุ้งฟ่าสอบเสร็จแล้วช่ายปล่าวค้าบ เป็นไงมั่งเอ่ย
สอบด้วยป่วยด้วย ลุ้น A ได้มั้ยเนี่ย (เด็กเค้าเก่งไม่ต้องลุ้่นหรอกเนอะ)
-
มาต่อเลยดีกว่า
"เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน"
"พี่ฟ่า"
"แตม"
"เออคือว่า"
"เตอร์อยู่ไหน"
"เออออออ"
"เตอร์อยู่ไหน ฟ่าถามว่าเตอร์อยู่ไหน" ผมตะคอกใส่แตมอย่างหน้ากลัว แตมหน้าเสียทำอะไรไม่ถูก
"อาบน้ำครับ"
"มีไรหรอแตม" ไอ้เตอร์เดินออกมาจากห้องน้ำ ใส่กางเกงในตัวเดียวพร้อมกับผ้าเช็ดหัวเดินออกมา
"ฟ่า"
ทันทีที่ผมเห็นปากสั่นมือไม้สั่นทำไมมันทำแบบนี้กับผมอีกแล้ว อีเอ็มก็ทททีหนึ่งแล้วนี้ยังไม่แตมอีกตกลงมันรักผมรึป่าวเนี่ย
"เลว ไม่รู้ว่าฟ่ารักคนเลวๆแบบนี้ได้ไง"
"ฟ่าฟังก่อนดิ"
"คือว่า"
"คือว่า คือว่าพวกเมิงเนี่ยกำลังจะมั่วกัน ทำไมทุกวันนี้มีฟ่าคนเดียวมันไม่ซะใจหรือไง ห่ะ มันไม่ซะใจหรือไง"
"พี่ฟ่า ไม่ใช่งั้นนะครับ"
"พอเหอะแตม ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าเพื่อนจะเดินโทงๆต่อหน้าเพื่อน มันไม่หยามกันไปหน่อยหรอเตอร์จะไปทำชั่วที่ไหนกันก็ไปสิแต่ทำไมต้องที่นี้ มันคงจบอย่างที่เตอร์อยากให้จบแล้วแหละ"
"ฟ่าเข้าใจผิดนะฟังก่อน"
"ใช่เมื่อเช้าอ่ะฟ่าเข้าใจผิด แต่ตอนนี้ฟ่าเข้าใจถูกแล้ว เข้าใจว่าทำไมเตอร์ถึงพูดคำว่าเลิกกัน"
"ฟ่าฟังก่อนนะ"
"จะให้ฟังอะไรอีก"
"คือเตอร์จะให้ไอ้ยุ่งอ่ะมันสักที่หลังกับขาให้ แต่แตมมันรู้มันเลยขอมาดู แล้วไอ้ยุ่งมันก็ยังไม่มาด้วย"
"ความลับหรอ"
"ไม่"
"แล้วทำไมไม่บอกกันก่อน เรื่องนี้บอกฟ่าไม่ได้ใช่มั้ยฟ่ามันคนอื่นรึไง ถึงได้เป็นไอ้โง่อยู่อย่างนี้"
"ก็ฟ่าบอกฟ่าไม่ชอบ"
"แล้วเตอร์ก็ยังทำ แล้วคิดว่าชาตินี้จะไม่แก้ผ้าต่อหน้าฟ่ารึไง"
"ก็...."
"ก็อธิบายไม่ได้อีกตามเคย"
"แล้วทำไมต้องเดินอออกมาในสภาพนี้ถามหน่อยเหอะ"
"ก็ไม่ได้คิดไรนึกว่าไอ้ยุ่งมาแล้วเดี๋ยวไงก็ต้องถอดอ่ะ เพื่อนกันไม่เห็นมีไรเลย"
"คนอื่นอาจจะคิดก็ได้" ผมหันไปมองหน้าแตมด้วยความดุดันจนมันต้องหลบสายตา
"ฟ่าอย่าคิดมากดิ"
"แล้วเมื่อเช้าไปซื้อข้าว นัดใครไว้หน้า7-11 ฟ่าถามเตอร์บอกไม่ได้นัดแต่มีคนโทรมาที่ห้องบอกว่ารอหน้า7-11นะ จะอธิบายว่าไง"
"เออ"
"อธิบายไม่ได้ตามเคย ทำอะไรส่อพิรุธตลอดแล้วจะให้ฟ่าไว้ใจได้ไง"
"ก็แตมมันจะมาหา เตอร์กลัวฟ่าโกรธเลยนัดมันให้ไปคุยกันให้รู้เรื่องก่อนอ่ะ"
"งั้นหรอ"
"เชื่อเตอร์นะ เตอร์สาบานก็ได้"
"อย่าเร้ยเดี๋ยวฟ้าจะผ่าตายก่อนที่จะได้บวช"
"ฟ่าไม่เชื่อหรอ"
"เชื่อ แต่คงจะพอกันสักทีเหนื่อยเลยเกิน"
"ฟ่าใจเย็นๆดิ"
"เรื่องแค่นิดเดียวเอง"
"นิดเดียวแต่บอกเลิกกันเนี่ยนะ"
"ฟ่ามีเหตุผลหน่อยตอนนี้ฟ่ากำลังใจร้อนกลับไปนอนให้ใจเย็นก่อนนะ"
"ไม่ต้องมาไล่หรอกฟ่าไปอยู่แล้วจะสักจะสอดอะไรกันก็ตามสบายเหอะ ฟ่าจะไม่มาเหยียบที่นี้อีก สัญญา"
ผมเดินออกจากห้อง ผมไม่เชื่อคำที่มันพูดเลยเพราะเหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นบ่อยมากเหตุการณ์ที่มันไม่เคยบอกอะไรผมตรงๆเลยต้องให้ผมจับได้จนเป็นเรื่องแล้วค่อยสารภาพ ผมก็ไม่รู้หรอกอันไหนจริงอันไหนเท็จ ก็เชื่อมันทุกครั้งจนมาครั้งนี้ผมคิดว่ามันคงพอกันทีผมขี้เกียจมานั่งเสียประสาทกับมันซะที ผมคิดว่าอยู่ห่างๆกันสักพักให้ต่างคนต่างได้คิดต่อไปๆอะไรมันดีขึ้นค่อยมาเจอกันใหม่
"ฟ่าอย่าทำแบบนี้ ฟ่าเตอร์บอกให้หยุด ฟ่า" ผมไม่หยุดเปิดประตูออกจากห้องมันรีบวิ่งมาคว้ามือผมไว้
"ปล่อยเหอะ เราห่างกันสักพักให้ต่างคนต่างได้คิดทบทวนเรื่องราวต่างๆว่าที่ผ่านมารักหรือว่าหลงกันแน่แล้วถึงเวลานั้นเวลาที่หัวใจเราคิดได้แล้วว่าจะเอายังไงเราค่อยมาเจอกันอีกทีดีกว่านะ"
"ไม่นะ เตอร์ขาดฟ่าไม่ได้"
"แต่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้มันถูกกำหนดให้เป็นแบบนี้ ปล่อยฟ่าเถอะถ้าสงสารฟ่า"
"ไม่เอาอ่ะเตอร์ไม่ปล่อย"
"บางทีคนอื่นอาจจะดีกว่าฟ่าก็ได้ เปิดใจมองคนอื่นได้ฟ่าไม่ว่าหรอก ปล่อยเหอะ"
"ไม่เอา เตอร์คือของของฟ่าแล้วฟ่าก็คือของของเตอร์"
"ไม่มีใครเป็นของใครแล้ว นั้นมันคืออดีตไปแล้ว"
"ไม่เอาอ่ะไม่เอานะ" มันทรุดตัวลงกอดขาผมแล้วร้องไห้ แตมมองหน้าผมสองคนแล้วน้ำตาไหลออกมา
"พี่ฟ่าครับ มันไม่ได้เป็นอย่างที่พี่คิดนะครับเราสองคนไม่มีอะไรกันจริงๆ ผมขอโทษผมไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ทะเลาะกันนะครับ แล้วผมกับเตอร์ก็แค่เพื่อนกันจริงๆครับ"
"อืมขอบคุณนะที่พยายามอธิบาย แต่มันสายไปแล้วหล่ะ"
"แต่"
"ไม่ต้องพยายามหรอกแตม แตมคิดยังไงกับเตอร์ทำไมฟ่าจะไม่รู้ มันเกินกว่าคำว่าเพื่อนอยู่แล้วหรือแตมว่าไม่ใช่"
"พี่เข้าใจผิดนะครับ"
"ไม่เอาไม่เป็นแบบนี้ไม่เป็นแบบนี้นะ เตอรรักฟ่า เตอร์ไม่ได้รักแตม อ่ะเตอร์รักฟ่า"
"หยุดโวยวายได้แล้ว เราแยกกันอยู่แต่เรายังไม่ได้เลิกกัน แต่ตอนนี้เราควรแยกกันอยู่"
ผมแกะมือมันออกมันพยายามฝืนไว้แต่สุดท้ายมันก็ปล่อยมือ ผมเดินกลับคอนโดแล้วล้มตัวนอนบนโซฟา เสียงคนเปิดประตูตามมาเป็นมันนั้นแหละตอนนี้ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว
"เตอร์ขอโทษ เตอร์ผิดไปแล้วเตอร์เมาเตอร์ทำไปโดยไม่รู้ตัวอ่ะเตอร์ขอโทษนะ"
นี้มันทำไรไปอ่ะทำไมมันถึงพูดแบบนี้
"มีอะไรจะอธิบายมั้ยก่อนที่จะไม่มีโอกาส"
"มีๆๆๆ ก็เตอร์เมาอ่ะวันนั้นเป็นวันรับน้องวันสุดท้าย เตอร์ก็ไม่ค่อยรู้ตัวอ่ะรุ่นพี่เค้าให้จับคู่กันเล่นเกมส์ เตอร์ก็คู่กะแตมแล้วสุดท้ายเตอร์ก็เมาจนหลับไปอ่ะ แต่ไอ้ยุ่งบอกว่าเตอร์อ่ะไปพูดแซวแตมมันแล้วก็หอมแก้มมันด้วย เตอร์ก็เลยนัดมันมาเคลียร์ให้รู้เรื่องอ่ะเพราะมันก็อยู่แถวนี้ ไม่อยากให้มันคิดไปไกลเพราะเตอร์มีฟ่าอยู่แล้ว มันก็เข้าใจไม่ได้คิดอะไรอ่ะ"
"หรอ"
"เชื่อเตอร์นะเราไม่มีอะไรกันจริงๆเราเป็นเพื่อนกันจริงๆอ่ะ"
"ทำผิดที่ไรอ้างว่าเมาทุกที ถ้าฟ่าเมาแล้วไปกอดพี่เต้ยก็คงได้รับการอภัยใช่มั้ย"
"ฟ่าเตอร์ขอโทษนะ"
"อืม ฟ่าขอกลับไปทำใจให้มันสงบที่บ้านสักสองสามวันนะ จะสักอะไรกันก็แล้วแต่คำพูดฟ่าไม่มีน้ำหนักแม้แต่จะรับรู้ว่าแฟนตัวเองทำอะไรด้วยซ้ำ"
"ฟ่าเตอร์ขอโทษอย่ากลับบ้านนะเตอร์ขอร้อง "
"โกหกยกเมฆปั้นน้ำเป็นตัว เลิกสักทีเถอะนนิสัยแบบนี้อ่ะ ฟ่าเอียนเต็มทีแระ"
"ฟ่าครับ ที่เตอร์ทำไปเพราะไม่อยากให้ฟ่าคิดมากนะ"
"แต่ผลที่ออกมามันคิดมากคิดซะจนอยากจะกลับไปใช้ชีวิตคนเดียวด้วยซ้ำ"
"ฟ่าอยากเลิกมากเลยหรอ ถึงได้ย้ำคำนี้หลายรอบแล้ว"
"ไม่รู้สิรู้แต่ว่าเหนื่อยอ่ะเหนื่อยกับเรื่องพวกนี้แล้ว"
"หมดรักกันแล้วใช่มั้ย"
"รักมากขึ้นทุกวันๆ แต่รู้ว่ารักไปก็เท่านั้นเพราะสิ่งที่เตอร์ทำกับฟ่ามันเหมือนคนอื่น"
"เตอร์ไม่มีทางปล่อยฟ่าไปหรอก เตอร์รักฟ่า"
"คำว่ารักพูดแล้วหัดทำให้ได้ด้วยนะ"
"ฟ่าเตอร์ขอโทษให้โอกาสเตอร์อีกครั้งนะเตอร์สัญญามีอะไรเตอร์จะบอกฟ่าทุกเรื่อง"
"ขอฟ่ากลับบ้านไปคิดอะไรต่ออะไรสักหน่อยนะแล้วเดี๋ยวเราค่อยมาคุยกันใหม่"
ผมเดินไปหยิบกุญแจรถแล้วหยิบของใช้ใส่เป้สองสามอย่างแล้วเดินออกจากห้องมันทำท่าจะเดินตามไปด้วย
"ไม่ต้องตามมานะ ขอร้องถ้าไม่อยากให้ทุกอย่างมันเลวร้ายไปกว่านี้"
"ดูแลตัวเองด้วยนะฟ่า"
"อืม ไปดูแลเพื่อนเถอะ "
"แล้วเดี๋ยวเตอร์โทรหานะ"
"ไม่ต้องหรอกฟ่าอยากอยู่เงียบๆ"
"ขับรถดีดีนะ"
"อืม"
-
:z3: เข้าโหมดนี้อีกแล้ว
ทำไมเป็นแบบนี้ คอปเตอร์ กี่ครั้งแล้วไม่พูดตรงๆ
กลัวว่าพูดแล้วทำให้คนรักไม่สบายใจ แต่ผลออกมาแย่หนักกว่าการไม่สบายใจเสียอีก :เฮ้อ:
กว่าจะมาถึงวันนี้ นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์ผ่านซีนอารมณ์มาเยอะจริงๆเลยอ้ะ
อย่าให้เจอแบบนี้กันอีกเลยนะค้าบบบบ รักกั๊น รักกัน โปร่งใสไว้ก่อนดีกว่านะ
บวก 1 ให้ด้วยน้า
-
ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้ :sad4:
-
นุ้งฟ่ามาแล้ว มาให้จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆให้หายคิดถึงหน่อย หายแล้วแน่นะ
เดี๋ยวคอปเตอร์มาโวยวายอีก แต่คิดถึงมากๆเลย
แยกกันสักพัก ถอยออกมาสำรวจตัวเองสักหน่อย ฟ่าทำดีแล้วล่ะ
เตอร์คิดให้ออกนะว่าควรทำอย่างไร อยากรู้ความคิดของเตอร์ว่าคิดยังไง
รักนุ้งฟ่าผู้บ้าบอแบบเริ่ดๆจ๊ะ คอปเตอร์ด้วยนะ
-
:m3: มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นุ้งฟ่ามาแว้วววววววว
โหยยยยย ดีใจที่ซู้ดดดดด
กลับมารอบนี้หายสนิทแล้วแน่ๆน๊า ไม่ใช่คอปเตอร์มาอุ้มกลับไปอีกนะ 555
ว่าแต่นุ้งฟ่าอย่างอลคอปเตอร์ไปเลยน๊า
คนใกล้ชิดนุ้งฟ่าที่สุดตอนนี้ก็คอปเตอร์ คนเค้ารัก เค้าห่วง เค้าหวง เค้าย่อมร้อนใจเป็นธรรมดาเวลาที่นุ้งฟ่าเป็นอะไรไป
ครั้งนี้ต้องขอบคุณน้องเตอร์จริงๆที่ดูแลจนนุ้งฟ่าหายสนิท กลับมาหาพวกเราได้อีกครั้ง :pig4:
.........
เรื่องตอนล่าสุด
เอาแล้วไง เป็นเรื่องอีกแล้ว
ไอ้การปิดบังเพียงเพื่อคิดว่าจะเป็นความสบายใจของอีกฝ่ายเนี่ย มันสร้างความร้าวฉานทีหลังมานักต่อนักแล้ว
ไม่บอก เพราะกลัวไม่สบายใจ แต่พอทุกอย่างมันแดงขึ้นมา คิดมั้ยว่าจะไม่สบายใจยิ่งกว่า :เฮ้อ:
เห็นด้วยกับการตัดสินใจของนุ้งฟ่าครั้งนี้นะ
ห่างๆกันดูนิดนึง เผื่อเค้าจะคิดอะไรได้ และเราอาจจะคิดอะไรได้เหมือนกัน
คนเรารักกันอยู่ ยังไงก็ตัดไม่ขาดหรอกเนอะ
.....
ลงท้ายด้วยการขอแจก +1 นะค้าบ
คุณ BlueWizard ....ขอบคุณมากมายค่ะสำหรับความรู้เรื่องความงาม สาระแน่นปึ้กมั่กมาก ^_^
พี่น้ำตาล .... เป็นกำลังใจให้อยู่นะคะ งานเสร็จสมบูรณ์เมื่อไหร่ มีฉลอง เนอะๆๆ :m4:
คอปเตอร์ ... ขอบคุณน้องเตอร์ที่ซู้ด ที่ดูแลนุ้งฟ่าจอมดื้อจนหายสนิท เหนื่อยมั้ยค้าบคนเก่ง ^^
นุ้งฟ่า ... ขอบคุณที่รักกัน :m1: กลับมาหาพวกเราแล้ว ก็ต้องดูแลตัวเองมากๆนะจ๊ะ
อย่าป่วยอีกน๊าคนเก่ง คนเป็นห่วงใจคอไม่ดีน๊า รู้มั้ย :m17:
(ตกลงนุ้งฟ่าได้ไป +2 มั้ยเนี่ย เพราะนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์เป็นคนๆเดียวกัน กร๊ากกกกกกก)
-
หายป่วยแล้วแต่ก็ต้องดูแลสุขภาพเหมือนเดิมนะ
อ่านตอนนี้แล้วเศร้าจัง :o12:
-
งานเข้าอีกแล้ว เตอร์นะเตอร์ ทำแบบนี้อีกหละ
รู้ว่าโกหกเพื่อไม่ให้ฟ่าลำบากใจ แต่ฟ่ามารู้เองแบบนี้
มันจะหนักก่าเตอร์บอกนะเนี่ย
:z3: :z3: :z3:
-
รักอย่างเดียวไม่พอนะเตอร์
ต้องซื่อสัตย์และจริงใจด้วย
ถึงจะไปกันรอดอ่ะคับ
-
ซีนนี้ อารมณ์นางเอกมากมาย นะคะนู๋ฟ่า
-
ทุกครั้งที่เตอร์โกหกให้เตอร์รู้ไว้เถอะว่าความเชื่อใจมันก็ลดน้อยลงตามจำนวนที่เตอร์โกหก แล้วต่อไปคำพูดเราจะกลายเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อแม้แต่คำว่า เตอร์รักฟ่า แล้วทุกอย่างมันจะสายไปนะเตอร์ / เย้ๆ ฟ่ามาแล้วกอดฟ่าให้หายคิดถึง
-
เตอร์เอ๊ยเตอร์มีอะไรก้อเปิดเผยไป
เลยอย่ามัวแต่ปิดบัง ฟ่ามีอะไรก้อขอให้ฟังเตอร์บอกก่อนขอให้ฟัง
อย่างมีสติ อย่าเพิ่งโกรธไปก่อน
ช่วงนี้อาจเป็นช่วงปรับตัวเข้าหา
กันลองใจเย็นๆก่อนนะ
-
(http://i80.photobucket.com/albums/j184/moonlight_muay/-888.jpg)
(http://i111.photobucket.com/albums/n135/nitichet/PIC058.jpg)
(http://i111.photobucket.com/albums/n135/nitichet/PIC059.jpg)
(http://www.seasignsdiving.com/imgUpload/forum21741_551000005302202.JPEG.jpg)
เอาไอติมดับร้อนมาส่งคร๊าฟฟฟฟฟฟ
อากาศร้อนอย่าใจร้อนนะ
ต้องยิ้มเข้าไว้รู้ป่าววววว
-
ซีนนี้ อารมณ์นางเอกมากมาย นะคะนู๋ฟ่า
(http://www.igossipy.com/imagelib/022009/f0b417f5b2a762f_450x450.png)
ก็..อรเป็นนางเอกนี่คะคุณพี่
กร๊ากๆๆๆๆ :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
ซีนนี้ อารมณ์นางเอกมากมาย นะคะนู๋ฟ่า
(http://www.igossipy.com/imagelib/022009/f0b417f5b2a762f_450x450.png)
ก็..อรเป็นนางเอกนี่คะคุณพี่
กร๊ากๆๆๆๆ :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
ชอบๆๆๆๆๆ
:m4: :m4: :m4:
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
อยากจะร้อง กรี๊ดดดดดดด ดังๆ พี่เพิ่งตามนุ้งฟ่าทันอ่ะ ดีใจมากมาย
นั่งอ่านมาสามวัน 90 หน้า o2
เข้าใจเตอร์นะ ที่เค้าชอบปิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ก็เพราะกลัวว่าฟ่ารู้แล้วจะไม่สบายใจ
แต่ก็นั่นแหละ เค้าก็คงลืมนึกไปว่า ถ้านุ้งฟ่ามารู้ทีหลัง จะยิ่งไม่สบายใจมากกว่า
แต่ยังไงตอนนี้ทั้งคู่ก็ยังประคับประคองรักไปได้ ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าทั้งคู่รักกันมากจิงๆ
แม้ว่าอีกคนจะเอาแต่ใจ หรือทำผิด อีกฝ่ายก็พร้อมจะให้อภัยเสมอ ยังไงก็ขอให้รักกันตลอดไปนะจ๊ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
อยากจะร้อง กรี๊ดดดดดดด ดังๆ พี่เพิ่งตามนุ้งฟ่าทันอ่ะ ดีใจมากมาย
นั่งอ่านมาสามวัน 90 หน้า o2
เข้าใจเตอร์นะ ที่เค้าชอบปิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ก็เพราะกลัวว่าฟ่ารู้แล้วจะไม่สบายใจ
แต่ก็นั่นแหละ เค้าก็คงลืมนึกไปว่า ถ้านุ้งฟ่ามารู้ทีหลัง จะยิ่งไม่สบายใจมากกว่า
แต่ยังไงตอนนี้ทั้งคู่ก็ยังประคับประคองรักไปได้ ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าทั้งคู่รักกันมากจิงๆ
แม้ว่าอีกคนจะเอาแต่ใจ หรือทำผิด อีกฝ่ายก็พร้อมจะให้อภัยเสมอ ยังไงก็ขอให้รักกันตลอดไปนะจ๊ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ยินดีต้อนรับ
แล้วเดินไปพร้อมๆกันนะครับบ
จุฟจ๊วฟ
-
ไม่เม้นท์นะครับ
:เฮ้อ:
-
:L2: :กอด1:
พี่ฟ่ากลับมาแล้วววว
-
+1 ฟ่าค่า :L2: :L2: อืมเห็นไอศครีมแล้วอยากกิน อากาศร้อนๆ
คุณอร(ฟ่า) เริ่ดมาก o13 คิคิ
:man1:กอดฟ่าๆๆ
-
**เห็นไอติมแล้วก็อยากกิน เป็นรสที่ชอบด้วยซิ **
อ่านแล้ว คิดว่าตอนนี้ เตอร์คงโตเป็นผู้ชายที่ดีของฟ่า แล้วละ ผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ ประสบการณ์คงสอนอะไรได้มาก
รักและเข้าใจกัน มีอะไรก็คุยกัน ให้เป็นคู่ที่น่าอิจฉาแบบนี้ตลอดไปนะจ๊ะ
...................... :L2:....................
-
เม้นอะไรดีละ
ให้กำลังใจดีกว่า
-
มามะนุ่งฟ่า มาให้ :กอด1: ซะดี ๆ คิดถึงมากมาย
เป็นกำลังใจให้นะครับ รักษาสุขภาพด้วย อากาศร้อนจนตับแลบ
นี่ถ้าไม่รู้ว่ายังรักกันดีอยู่ คืนนี้คงนอนหลับไม่สนิทแน่ ๆ
เป็นทุกครั้งที่อ่านเรื่องเล่าทั้งพระเอกและนายเอกมีเรื่องไม่เข้าใจกัน
เหมือนจะแยกจากกันอย่างนี้ +1 ให้เป็นของเยี่ยมนุ่งฟ่านะครับ
ฝากน้องเตอร์ดูแล คนข้าง ๆ ให้ดี ๆ นะครับ :m18:
-
เฮ้อ ทะเลาะกันอีกแล้ววววว :เฮ้อ:
-
เค้าเป้นฟ่า เค้าก็โกรธว่ะ
คงไม่ทนอ่ะ
หลายรอบเกิ้นนนนนนนน
แต่ฟ่าคงรักเตอร์มากอ่ะ
เก่งๆๆ
-
ฟ่ามาแว้วววววว :L2:
อ่านตอนนี้แล้ว :sad4:
ม่ายยน้า....... ดีกัน อย่าทะเลาะกานนนเลย
มันอาจจะไม่มีไรจิงๆก็ได้น้า.... :z3:
-
หน้าร้อน เลยแวะมากินไอติมตอนเช้ามืด :laugh:
ขอบคุณนะค้าบนุ้งฟ่าที่เอาไอติมมาให้คลายร้อน
-
:z13: พี่น้ำตาล
มากินติมแต่เช้า ไม่ชวนกันเล้ย :z2:
ร้อนๆๆๆๆๆๆๆ
ตื่นมาก็ร้อนเลย :เฮ้อ: อากาศช่วงนี้พาให้ขี้เกียจจริงๆ
ไอติมที่นุ้งฟ่าขนมาเสิร์ฟเนี่ย จะพอดับร้อนมั้ยน๊า
ขออีกได้ปะ ท่าทางแค่นั้นจะน้อยไป (โลภจริงๆ ยัยป้าคนนี้ :laugh:)
คิดถึงค้าบ :กอด1:
-
เอามื้อเช้ามาส่ง
(http://1.3qdc.com/old/sakid/2006/12/pork.jpg)
โจ๊กหมูเด้งง
(http://www.kruaklaibaan.com/forum/uploads/post-33-1201300285.jpg)
ข้าวผัดกุ้ง
(http://i4.photobucket.com/albums/y129/lamb_chan/Blog/2007_07_22%20chine/chine12.jpg)
ซุปเยื่อไผ่
(http://woman.impaqserver.com/imagelib/022008/d98fe90429a5508.jpg)
อย่าลืมทานมือเช้ากันนะครับ
ขอให้วันนี้เป็นวันดีดีของทุกคนนะครับ
อิอิ
-
มาต่อให้ตอนเช้าที่อากาศแสนจะร้อน เผื่อใครอารมณ์ค้างอยากจะตื๊บไอ้หมูแดง
งิงิ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับบบ
หนาแน่เหมือนเดิม
ใครที่แอบอ่านซุ่มอยู่หลังเล้านี้ก็เข้ามาได้แล้วนะครับบบบบนุ้งฟ่ารอเม้นท์จากท่านอยู่
อิอิ
ผมขับรถจากคอนโดแล้วมุงตรงสู่บ้านของผม ผมคิดถึงแม่จัง ตลอดทางก็คิดถึงคำอธิบายต่างๆนานของมันผมจับได้คาหนังคาเข้ามันยังโกหกเรื่องสักโน้นสักนี้ มันทำแบบนี้เพื่ออะไรเห็นผมเป็นความหรือไงเนี่ยสักพักผมก็ถึงบ้าน
"เหนื่อยมั้ยลูกขับรถ มาให้แม่หอมทีสิ"
"แม่รู้ได้ไงว่าฟ่าจะมาอ่ะครับ"
"เตอร์เค้าโทรมาฟ้องอ่ะว่าเราไม่ให้เค้าตามมา"
"หรอครับ พ่อหล่ะครับแม่"
"ยังไม่กลับเลยลูก"
"น้องสาวคนสวยฟ่าหล่ะครับ"
"นั้นไง นั่งเล่นกะหมาอยู่ตรงข้างบ้านนั้นอ่ะ ยัยหนูพี่ชายเรามาแล้วลูก"
"พี่ฟ่า โหคิดถึงจังเร้ยยย"
"เจงป่าว ไหนแม่เล่าให้ฟังว่าทำกับข้าวเก่งแล้วไหนไปเจียวไข่ให้พี่หน่อยดิหิวไส้จะขาดแล้วเนี่ย"
"ได้เร้ย เอาสองฟองพอป่าว"
"ขอสามเลยแล้วกันหิวมั๊กมาก"
"โอเคจัดไปอย่าให้เสีย"
"เร็วๆน๊าหิว"
"อ้าวยังไม่ได้กินข้าวมาหรอกลูก แม่ก็ไม่ได้ทำอะไรเลยพ่อเค้าไปงานเลี้ยงแม่เลยออกไปกินข้างนอกกันมาอ่ะเดี๋ยวแม่ทำอย่างอื่นให้ดีกว่า"
"ไม่ต้องหรอกครับไข่เจียวก็พอแล้ว แม่ฟ่าขอนอนหนุนตักหน่อยสิ"
"อ้อนอะไรเนี่ยมีอะไรรึป่าวคุยกับแม่ได้นะ"
"ไม่มีไรครับ"
"แต่ตาเราอ่ะมันเศร้านะลูก แม่เลี้ยงเรามาทำไมจะไม่รู้"
"เบื่อคนรู้ทัน"
"จะเล่าก็เล่านะลูกแม่ยินดีรับฟังแต่ถ้าหนูยังไม่พร้อมก็ยังไม่ต้องเล่าหรอกลูก"
"แม่ไม่ชอบคนโกหกใช่มั้ย"
"ใช่"
"แล้วถ้าแม่เจอคนๆเดิมโกหกแม่ซ้ำแล้วซ้ำอีกแม่จะทำยังไงครับ"
"แม่ก็ต้องดูเหตุผลที่เค้าโกหกเราด้วยนะว่าที่ทำไปเพราะเรารึเปล่า"
"แต่ถ้าการกระทำมันไม่ได้สื่อว่าเค้าทำเพื่อเราหล่ะครับ"
"แม่ก็คงอยู่ห่างๆเค้ามั้ง"
"แต่ถ้าเค้ามาขอโอกาสแม่อีกครั้งแม่จะให้เค้ามั้ย"
"ให้ ถ้าแม่รักเค้ามาก แตาครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย"
"ครับ"
"บางทีหัวใจก็มาก่อนความถูกต้องนะลูก"
"แม่ครับ ถ้าฟ่าทำอะไรให้แม่เสียใจแม่อย่าไล่ฟ่าไปไหนนะ แม่อย่าไม่พูดกับฟ่าด้วยนะ"
"ไม่มีแม่คนไหนตัดลูกได้หรอกนะ ถึงหนูจะผิดจะเลวแค่ไหนยังไงหนูก็คือลูกแม่ลูกที่แม่รักเข้าใจมั้ยลูก"
"ขอบคุณครับ"
ผมหลับตาในตักอุ่นๆของแม่ พร้อมกับมือนิ่มๆที่ลูบหัวผมไปมา
"มาแล้วคร๊า ไข่เจียวสูตรคุณหนูคนสวยแห่งบ้านหลังนี้"
"เพ้อเจ้ออีกแล้วไหนมาดูดิน่ากินป่าว"
"นี้"
"หน้าตาดูดีนะครับแม่แต่ไม่รู้จะท้องเสียรึป่าว"
"ลองกินดูก่อนก่อนที่จะตำหนิ"
"แม่ว่าเดี๋ยวแม่โ?รไปเรียกรถพยาบาลก่อนดีกว่าพ่อไม่อยู่ด้วย"
"โห แม่อ่ะอย่างงี้ทุกทีทำหนูหมดความมั่นใจท๊กที"
"ฮ่าาาาาา อร่อยนี้นา โหไม่น่าเชื่ออร่อยไม่แพ้แม่เลยนะเนี่ย"
"เห็นม๊ะบอกแล้วว่าฝีมือ"
"จร้าได้ทีอ่ะโม้เชียวนะ"
"อิอิ"
ผมนั่งกินไข่เจียวจนอิ่มรอพ่อกลับมาแต่สงสัยจะดึกแม่เห็นว่าผมหาวแล้วหาวอีกเลยไล่ไปนอนผมล้มตัวลงนอนไม่อยากเปิดโทรศัพท์เลยแต่ก็เปิดสักหน่อยดีกว่าเนอะ
"ตี๊ดๆๆๆ" เมสเสจมาอย่างเพียบ มันนั้นแหละโทรมาเห้อไรเนี่ย
"ตื๊ดๆๆๆๆๆๆๆงืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ครับ"
"ทำไมไม่เปิดโทรศัพท์อ่ะเตอร์คิดถึงนะ"
"มีไรมั้ยฟ่าง่วงแล้ว"
"กลับห้องเหอะนะเตอร์ไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ"
"ยังอ่ะ แค่นี้นะจะอาบน้ำนอนแล้ว"
"เดี๋ยว เตอร์ขอโทษนะ"
"แค่นี้นะ" ผมวางโทรศัพท์แล้วเดินไปอาบน้ำ ปิดเสียงปิดสั่นไปก่อนดีกว่า ขี้เกียจเดี๋ยวแม่ได้ยินโดนดุอีกว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์อ่ะ
"ฟ่าๆๆลูก"
"ครับแม่"
"โทรศัพท์อ่ะลูก"
"บอกว่าฟ่าหลับแล้วขี้เกียจคุยอ่ะเดี๋ยวเช้าโทรไป"
"จร้า"
"ขอบคุณครับแม่"
ผมอาบน้ำเสร็จแต่งตัวเตรียมจะนอนกดดูโอ้ว มิสคอลเป็นร้อยเลยแหะ อ้าวมีเมสเสจด้วย
"อย่าทรมานเตอร์แบบนี้เลยเตอร์เหงาเตอร์ใจจะขาดแล้วเตอร์คิดถึงฟ่านะรีบกลับมาห้องเราเถอะนะครับที่รัก"
"ไม่มีทางกลับง่ายๆหรอก" ผมพูดกลับโทรศัพท์ได้ด้วยแหะ
"ตี๊ดๆๆ" มีเมสเสจมาอีกแล้ว
"ฝันดีนะครับ" ผมปิดเสียงและปิดสั่นอีกรอบ นอนดีกว่าเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว แต่พอหลับตาก็เห็นแต่หน้ามันซะงั้นอ่ะ
เช้าแล้ว...แสงอาทิตย์แยงสายตา วันนี้เราตื่นมาโดยไม่มีคนข้างกายมันอาจจะดูเหงาๆแต่มันก็ไม่รู้สึกกเจ็บเท่ากับมีคนข้างกายคอยทำร้ายอยู่เสมอๆ หรือเราจะกลับมาใช้ชีวิตโสดอีกครั้งนะ บางทีการอยู่คนเดียวมันก็ดีเหมือนกันปัญหาต่างๆจะได้ไม่มารบกวนจิตใจด้วย
"พี่ฟ่าๆๆๆ"
"ครับบบ"
"เปิดประตูให้หนูหน่อย"
"รอเดี๋ยวนะ"
"ไปตลาดกันมั้ย"
"อืมก็ดีนะรอแปปนะพี่ล้างหน้าก่อน"
"หนูไปรอข้างล่างนะ"
"อืม"
ผมไปล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าไปตลาดกับน้องสาวแม่คงใช้ไปซื้อของแหละหรือไม่ยัยตัวดีก็อยากไปเที่ยว
"จะไปไหนกันสองคนพี่น้อง"
"ตลาดครับแม่จะเอาไรมั้ยอ่ะ"
"เอากับข้าวมื้อเย็นอ่ะลูกอยากกินไรก็ซื้อมาแล้วกันเดี๋ยวแม่ทำให้เย็นนี้"
"ครับ"
"แล้วมื้อเที่ยงก็หาทานกันเอาเองนะลูกเดี๋ยวแม่กับพ่อต้องไปธุระอ่ะบ่ายๆถึงจะกลับ"
"ครับแม่"
"ขับรถดีดีนะลูก"
"ครับบบ"
ผมไปที่รถยัยตัวดีนั่งรออยู่แล้วสงสัยแม่ไม่ค่อยให้ออกไปเที่ยว ฮ่าๆๆๆๆ
"พร้อมยังเนี่ยหนูรอนานแล้วนะ"
"จร้าแม่สาวใจร้อนว่าแต่จะไปซื้ออะไรเนี่ยเรา"
"ยังไม่รู้อ่ะอยากได้เยอะแยะเลย"
"มีตังค์รึป่าว"
"ไม่มีอ่ะ"
"เอ้า"
"โหมาก็พี่ชายทำไมต้องพกตังค์เจงป่ะ"
"นะคนเรา"
ผมเดินซื้อของกับน้องสาวมันเป็นความสุขที่ปลอดภัยนะผมว่า มันเป็นความสุขที่ผมลืมไปนานแล้ว ความสุขที่ไม่ต้องการอะไรความสุขที่เกิดจากคนที่รักกันด้วยสายเลือดไม่ต้องหึงหวงไม่ต้องระแวง
"กลับเถอะเมื่อกี้แม่โทรตามแล้ว"
"อืม แต่ขอไปซื้อปลาคราฟอีกสองตัวได้ป่ะตรงโน้นอ่ะ"
"โอเคแล้วแม่จะบ่นพี่มั้ยเนี่ย"
"ไม่หรอกน๊า"
"แน่ใจ"
"แน่มั้ง"
"ทุกทีอ่ะ"
ผมพาน้องสาวไปซื้อปลาแล้วเราก็กลับบ้านกันตลอดเวลาโทรศัพท์เข้าตลอดแต่ผมปิดเสียงไว้ถ้าเป็นเบอร์มันโทรมาจะไม่มีเสียง
"พี่ฟ่า "
"หึ"
"เมื่อเช้าพี่เตอร์โทรมาด้วยถามว่าพี่ฟ่ตื่นยังอ่ะ"
"หรอแล้วตอบไปว่าไงอ่ะ"
"ก็ตอบว่ายังอ่ะ"
"แค่เนี้ย"
"อืม ทะเลาะไรกันหรอ"
"ป้าวนี้ทำไมคิดว่าพี่ทะเลาะกันอ่ะ"
"ก็ดูพี่เตอร์เสียงเศร้าๆนี้พี่ฟ่าเองก็แลไม่ค่อยร่าเริงเท่าไรอ่ะ"
"คิดสงสัยคิดไปเองมั้ง"
"อืม"
"แล้วพี่ฟ่ากลับวันไหนอ่ะ"
"ยังไม่รู้อ่ะไมหรอเบื่อพี่แล้วไง"
"ป่าวอยากให้อยู่นานๆต่างหาก"
"จร้า"
ผมขับรถถึงบ้านแม่ออกมายืนหน้าบึ้งอยู่หน้าบ้านแย้ว
"ไปไหนกันมาเนี่ยเย็นเเล้วเห็นมั้ย"
"โน้นเลยแม่ครับยัยตัวดีอ่ะซื้อโน้นซื้อนี้"
"แล้วซื้ออะไรมาเนี่ยลูกมากมายเชียว"
"ของคุณหนูเค้าทั้งนั้นแหละครับแม่"
"เราอ่ะตามใจน้องไม่เข้าท่าเลยฟ่า"
"ฟ่าผิดอีก"
"เดี๋ยวจะหยิกให้เนื้อเขียวทั้งคู่นั้นแหละ"
"ไปดีกว่าเดี๋ยวโดนไม่ใช่น้อย"
"เดี๋ยว ยัยตัวเล็กซื้อปลามาอีกแล้วใช่มั้ยแม่เห็นนะ มันเต็มไปหมดแล้วนะลูก"
"แค่สองตัวเองคะ"
"ต่อไปนี้ห้ามนะลูกเข้าใจรึป่าว"
"คะ"
"ไหนๆๆซื้อปลาไรมาให้พ่อดูสิ โหสวยนี้หว่าเข้าใจเลือกด้วย"
"พี่ฟ่าเลือกอะพ่อ"
"หรอ"
"คุณก็อย่างนี้ทุกทีต่อไปแม่สั่งห้ามนะแค่นี้พอแล้ว"
"โดนกันถ้วยหน้าเดี๋ยวฟ่าไปทำกับข้าวนะครับ"
"เดี๋ยวแม่ตามไปนะลูกของบิดเนื้อขาวๆให้เป็นสีเขียวของยัยน้องสาวเราสักหน่อย"
"คุณหน่ะไม่เอาหน่าลูกมันซื้อมาแล้ว"
"จร้าปกป้องกันจริงเชียวเย็นนี้ก็กินปลาแทนข้าวนะคะ"
พ่อกับแม่ผมแบบนี้แหละครับแต่เดี๋ยวก็ดีกัน ผมช่วยแม่ทำกับข้าวแล้วไปจัดโ๖ะเตรียมทานข้วกันแต่มีรถมาบีบแตรอยู่หน้าบ้าน
"เดี๋ยวฟ่าไปเปิดเองครับแม่"
"จ้ะ"
"คุณลุงสวัสดีครับ บี" ผมดีใจที่ได้เจอบีนะ แต่ไม่รู้ว่าบีจะดีใจรึป่าวที่เจอผม
"โหโตเป็นหนุ่มแล้วนะเรา"
"บีเป็นไงไหนบอกคิดถึงเพื่อนมัวแต่ยืนเก็กอยู่นั้นอ่ะ"
"ฟ่า บีคิดถึงฟ่ามากมายเป็นไงมั้งเนี่ย"
"สบายดีแล้วบีอ่ะสบายดีป่าว"
"ก็เรื่อยๆอ่ะเรียนหนักหน่อยงานที่บ้านก็ยุ่งๆด้วย"
"เข้าบ้านดีกว่าไปทานข้าวกันครับคุณลุง"
"ฟ่ามีแฟนยังเนี่ย" บีกระซิบผมเบาๆหลังจากที่ลุงเดินเข้าบ้านไปแล้ว
"แล้วบีอ่ะ"
"เดี๋ยวคุยกันคืนนี้"
-
น้องฟ่าคับ ต่ออีกหน่อยจิคับ แหะๆ
อยากเชียร์บีเหมือนกันนะเนี่ย คริคริ
รอดูว่าบีจะเป็นตัวเชื่อมรอยร้าวรึเปล่า :t2:
-
ในที่สุด บี ก็กลับมา :man1:
บีจามีแฟนยังน้อ ถ้ายังผมยังว่างอยู่นะครับ
เอิ๊กๆๆ (ว่างไว้ก่อน :laugh:)
-
บีรีเทิร์น ตายๆ เตอร์รู้ไม่งานเข้าครั้งใหญ่หรอเนี่ย
ยังไม่เคลียร์เรื่องก่อนกันเลย เรื่องใหม่เข้ามาอีกหละ
:z3: :z3: :z3:
-
:bye2: ดีจ้านุ้งฟ่า นุ้งเตอร์
นุ้งฟ่า หายดีแล้ว ดีใจจังเลย สอบเสร็จแล้วใช่ป่าวเอ่ย ยังงัยก็ต้องดูแลสุขภาพเยอะ ๆ น้า อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เดี๋ยวไม่สบายเอา
:เฮ้อ: เป็นช่วงเวลาที่ให้เวลากับตัวเองและอีกคน เวลาที่เราห่างกัน มันก็ทำให้เราเห็นอะไรหลาย ๆ อย่างชัดขึ้นเนอะ
:L2:ให้นุ้งฟ่าและนุ้งเตอร์จ้า
-
ฟ่าหายป่วยแล้ว... :กอด1: ต้อนรับกลับมานะฟ่า
........................
เรื่องเตอร์ก็ยังไม่ทันเคลียร์ บีก็กลับมาอีกแล้ว
ชุลมุนได้อีกนะเนี่ย :o8:
รอลุ้นตอนต่อไป
........................
ฟ่าสอบเสร็จยังเอ่ย วางแผนจะไปเที่ยวไหนมั่งไหมครับเนี่ย
-
บีมาแล้ว
เด๋วผมดูแลเตอร์ให้นะ
:z1: :z1:
-
หันมาเชียร์ บี แทนดีไหมเนี่ย :laugh: :laugh: :laugh:
ค้างอ่ะ ค้าง อยากอ่านต่อแล้ววว
-
:z2:
-
โห บีมาเวลานี้ ช่างเหมาะเจาะเสียนี่กระไร :laugh:
แบบนี้เรียกว่าเตอร์งานเข้าปล่าวหว่า
รออ่านต่อนะค้าบนุ้งฟ่า
บวก 1 ให้ฟ่าด้วยจ้า :กอด1:
-
+1 ฟ่าคร้าบบบบบบบบบ :man1: :man1:
ชอบโพสต์รูปเรียกน้ำย่อยจริงๆ น่าทานน่ะ :z1:
ส่วนบี อืมๆๆ... กลับมาไมเนี่ย หายไปซะนานไม่ส่งข่าว :เฮ้อ:
:L2: ให้กำลังใจเตอร์ฟ่าเช่นเคยจ้า
-
นึกถึงบี บีก็มา :laugh:
ว่าจะถามนุ้งฟ่าอยู่หลายตอนแระว่าบีเป็นไงบ้าง หายเงียบไปเลย
คอปเตอร์ทำตัวไม่น่ารักแบบนี้ ประจวบเหมาะกับบีกลับมา เหอๆๆ แล้วอะไรจะเกิดขึ้นละงานนี้
(อยากกินไข่เจียวฝีมือน้องสาวคนสวยของนุ้งฟ่า :impress3:)
-
โอ๊ะ โอออออ
บีมา
มอบโชคให้ฟ่าอีกแระ
5555
ทำไงดี
-
งานนี้มีสองทาง หนึ่ง. บีเป็นคนประสานให้กลับมาเหมือนเดิม
สอง. นุ้งฟ่าทำสวมรอยให้เตอร์ ปวดตับ
มารอลุ้นกันดีกว่าว่าจะเป็นไปทางไหน +1 ให้นุ้งฟ่าคนแสนงอนด้วย :jul3:
-
เอาล่ะสิเตอร์ม้ามืดมาแล้ว
บีมีแฟนแล้วแน่เลยอ่ะ
ฟ่าให้โอกาสเตอร์เถอะนะ
เตอร์น่ะคงไม่ได้ทำอะไรหรอกนะ
-
ค้างได้อีก
:z3:
-
ชีวิตวุ่นวาย จังอะคร้าบ
ส่งใจให้ทุกคนนะคร้าบ...
:oni2: :oni2: :oni2:
-
บีกฃับมา
แล้วไงต่ออะ :m16:
-
ถ้าถามถึงตอนนั้นนะ
ฟ่าไม่ได้รักบีแล้วอ่ะเป็นแค่เพื่อนจริงๆ
เพราะความรักทั้งหมดมันให้กับเตอร์ไปแล้วอ่ะ
เรื่องที่จะไปรักกับบีนั้นฟ่าไม่เคยคิดเลย
คิดว่าจะเลิกกับเตอร์ยังไม่มีด้วยซ้ำ
เพียงแต่อยากอยู่เฉยๆสักพักเผื่ออะไรมันจะดีขึ้น
สอบเสร็จแล้วครับ
โครงการไปเที่ยวตอนนี้ยังไม่มีเลย
อยากหาอะไรเรียนคอร์สสั้นๆแต่ยังไม่รู้ว่าจะเรียนอะไรอ่ะ
ใครมีอะไรแนะนำหน่อยก็ดีนะครับ
อิอิ
แต่ปิดเทอมนี้คงมีหมูเพิ่มมาอีกสองตัวอ่ะเพราะวันๆทำแต่ของกินกินกัน
แต่เราสองคนอยากไปญี่ปุ่นแต่มันติดอยู่นิดเดียว นิดเดียวเองนะ
ติดที่ไม่มีตังค์อ่ะ 55555+
อากาศร้อนมากมายไม่อยากออกไปไหนเท่าไรเร้ยยยย
อยากให้หนาวๆๆๆทั้งปีอ่ะชอบบบบบบ
*********
*********
*********
*********
ผมพาบีกับลุงพ่อของบีไปที่โต๊ะอาหาร
"สวัสดีครับพี่ สบายดีนะครับ"
"หวัดดีๆๆๆๆนั่งก่อนๆๆๆทานข้าวกันไปไงมาไงเนี่ยไม่บอกล่วงหน้า" บียกมือไว้พ่อกับแม่ผม
"ก็แวะมาทำธุระที่กรุงเทพเนี่ยแหละครับพี่ตอนแรกจะมาคนเดียวเพราะมาแค่สองวันเจ้านี้มันร้องตามมาด้วยบอกคิดถึงเจ้าฟ่าอ่ะครับ"
"โตเป็นหนุ่มแล้วเจ้าบีลืมพ่อกับแม่ไปแลล้วมั้งเนี่ยไม่ค่อยโทรมาเลย"
"บีไม่ลืมหรอกครับคิดถึงจะแย่โดยเฉพาะอาหารอร่อยๆของแม่อ่ะครับ แต่พ่อบีใช้งานหนักไปหน่อยอ่ะ"
"เอาพ่อมาอ้างเราอ่ะดีแต่เที่ยว ติดเพื่อนอ่ะครับ"
"ติดเพื่อนหรือติดสาวกันแน่ลูก"
"ป่าวซะหน่อย อื้มยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย"
"ประจบเก่งเหมือนเดิมอ่ะ"
"บีพูดจริงนะฟ่า"
"หรอ"
"เดี๋ยวค้างที่นี้เลยนะได้ไม่ต้องไปค้างโณงแรม"
"ผมต้องไปครับเพราะมีประชุมเตรียมงานพรุ่งนี้อีกฝากเจ้าตัวดีไว้แล้วกันนะครับ รบกวนหน่อย"
"รบกงรบกวนอะไรคนกันเอง"
ในวงข้าวค่อนข้างจะมีความสุขเสียงพูดคุยถามสารทุกข์สุขดิบจะมีมาเรื่อยๆๆมากกว่าเสียงการทานอาหารซะอีก บีแอบมองผมเป็นระยะเหมือนอยากจะบอกอะไรซักอย่าง แต่ก็เหอะยังไม่ถึงเวลามั้งผมก็อยากบอกบีนะว่าผมมีมันอยู่แล้ว
ทุกคนอิ่มกันหมดแล้วแยกย้ายไปดูทีวีพ่อบีขอตัวไปทำงาน ผมสองคนก็ขึ้นห้องเพราะดึกมากแล้วพ่อกับแม่ก็มีงานเช้าเลยแยกย้ายกันไปนอน ผมยื่นผ้าเช็ดตัวให้บีไปอาบน้ำแล้วผมก็มานั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ
"ฟ่าไปอาบน้ำดิเดี๋ยวบีมีไรจะคุยด้วยอ่ะ"
"อืม"
"อย่าทำผ้าเช็ดตัวหลุดนะ"
"ไอ้บ้านี้"
ผมอาบน้ำเสร็จมันก็นอนรออยู่ที่เตียงแล้ว ผมรู้สึกว่ามันแปลกๆไงไม่รู้หรือว่าผมกำลังนอกใจมันแต่ผมรู้ว่าผมไม่อยากนอนกับมันอ่ะ
"บีมีไรจะคุยกะฟ่าอ่ะ"
"แต่งตัวให้เสร็จก่อนเหอะแล้วมานอนคุยกันนะ"
"คุยเลยฟ่าอยากรู้"
"ไม่เอา"
"เออไม่ต้องเล่าแระไม่อยากรู้เเล้ว"
"อย่างี้ดิฟ่าแต่งตัวก่อนเลย"
"เออ"
ผมแต่งตัวเสร็จก็มานั่งที่เตียงมันจับให้ผมนอนลงแล้วมันก็เดินไปปิดไฟเหลือแต่เพียงไฟหัวเตียง
"เรื่องมากจังหว่ะ"
"ฟ่ามีแฟนยังอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ถามดูตอบมาก่อนดิ"
"มีแล้วทำไมอ่ะ"
"หรอ แล้วบีอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"แล้วเอาบีไปไว้ไหนอ่ะ"
"บีก็เป็นเพื่อนที่ฟ่ารักที่สุดไง"
"แค่เพื่อนหรอ"
"ทำไมอ่ะบีอยากเป็นไรถ้าไม่เป็นเพื่อนอ่ะ"
"บีล้อเล่นอ่ะฟ่า"
"บีก็มีแฟนแล้วใช่มั้ย"
"อืม"
"ฟ่าว่าแล้ว ว่าทำไมบีไม่โทรหาฟ่าเลย"
"แฟนบีขี้หึงมากอ่ะ"
"ดีนะที่ฟ่าไม่รอบี"
"บีขอโทษนะ แต่เรายังเป็นเพื่อนรักกันใช่มั้ย"
"อืมใช่สิ"
"ฟ่ามีไรฟ่าต้องบอกบีนะมีไรให้บีช่วยฟ่าบอกมาได้เลยัยังไงบีก็ยังรักฟ่าเหมือนเดิมนะ"
"ขอบใจนะบี"
"เห้อแหวนบีคงสู้แหวนเพชรวงนี้ไม่ได้มั้ง" มันหยิบมือผมขึ้นมาดู
"ก็บีไม่ลงทุนนี้หน่า ฟ่าเลยรับหมั้นคนอื่นแทน"
"บีมันจนนี้ ว่าแต่ผู้โชคดีคนนี้เค้าดีกับฟ่ามั้ย"
"ฟ่าก็ไม่รู้หรอกบี แต่เราก็คบกันมาปีหนึ่งแล้วอ่ะ"
"ฟ่าดูเศร้าๆนะ มีปัญหาอะไรกันรึป่าวเล่าให้บีฟังได้นะ"
"ฟ่าไม่รู้จะเริ่มยังไงอ่ะ แต่ฟ่าเริ่มเหนื่อยกบเค้าแล้วนะ"
"เจ้าชู้หรอ"
"ไม่รู้สิ แต่เค้าอธิบายเหตุการณ์ต่างๆไม่ได้เลยอ่ะ เค้าโกหกฟ่าเพื่อให้ฟ่าสบายใจแต่ฟ่ามองมันเป็นการแก้ตัวมากกว่า"
"แต่ฟ่ารักเค้ามากใช่มั้ย"
"อืม"
"คนเราไม่มีใครดีร้อยเปอร์เซ็ต์หรอกนะ มันต้องมีข้อเสียกันบ้าง บางทีเรามองข้ามมันไปก็ได้นะถ้ามันทำให้เรามีความสุขอ่ะ"
"ฟ่าจะพยายามนะบี"
"แล้วนี้ทะเลาะกันมาหรอบีเห็นฟ่าเหม่อตลอดเลย"
"ก็นิดหน่อยอ่ะ ฟ่าจับได้ว่าเค้าโกหกอีกแล้วอ่ะ" เค้าก็อ้างว่าไม่อยากให่ฟ่าไม่สบายใจอ่ะ"
"ลองให้โอกาสเค้าอีกครั้งสิแล้วก็คุยกันว่าฟ่าไม่ชอบแบบนี้อย่าทำอีก"
"ฟ่าไม่รู้อ่ะว่าจะทำไรดี เริ่มเบื่อๆแล้ว ว่าแต่บีอ่ะเป็นไงมั้งกับแฟนอ่ะ"
"ก็ดีนะไม่ดีตรงที่เค้าขี้หึงมากมากอ่ะ"
"ของฟ่าก็เหมือนกัน"
"แต่เรารักกันก็พอแล้ว เชื่อสิ "
"อืม"
"นานแล้วเนอะที่เราไม่ได้นอนคุยกัน ต่างคนต่างมีคนเคียงข้างแล้ว แต่ยังไงบีก็รักฟ่าเหมือนเดิมนะฟ่าคือเพื่อนที่บีรักที่สุดนะ"
"อืมขอบใจนะบีที่ทำให้ฟ่ารู้สึกดีขึ้น"
"แล้ววันหลังบีจะพาเค้าให้มารู้จักฟ่าบีเล่าเรื่องฟ่าให้เค้าฟังเสมอแหละเค้าก็อยากเจอฟ่านะ"
"หรอเค้าจะมาหึงฟ่ารึป่าว"
"ไม่หรอกบีบอกเค้าแล้วว่าฟ่าคือเพื่อนที่ดีที่สุดของบี"
เราสองคนนอนคุยกันในเรื่องอดีตที่ผ่านมาจนหลับไปทั้งคู่ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้ว
(http://img161.imageshack.us/img161/940/31ff6.jpg)
-
นั่นๆ เห็นมะ
บีมาช่วยประสานรอยร้าวอย่างที่คิดจริงๆด้วย อิอิ
-
ปิดเทอมแล้วก็ยังตื่นเช้าเหมือนเดิมน๊าคนเก่ง
(ตื่นมาเตรียมมื้อเช้าให้ป้าเหรอคะ 555 โมเมได้อีกเรา)
แล้วคอปเตอร์ปิดเทอมแล้วรึยังเอ่ย
นุ้งฟ่าอยากไปเที่ยวเหรอ ป้าขายสมบัติให้ก่อนมั้ย จะได้มีเงินไปเที่ยวกัน :laugh:
อยากหาอะไรเรียนก็ดีน๊า นุ้งฟ่าอยากเรียนอะไรก็ลุยเลย ใช้เวลาปิดเทอมให้มีประโยขน์
....
บีกลับมาคราวนี้ ก็เหมือนได้มิตรภาพดีๆกลับมาอีกครั้งเนอะ
คนเคยรู้สึกดีๆต่อกัน ยังไงก็ตัดกันไม่ขาด เราห่วงเค้า เค้าห่วงเรา น่าร๊ากกกก
(แต่... คอปเตอร์มาตามนุ้งฟ่ากลับทีเหอะ นุ้งฟ่านอนคนเดียว เดี๋ยวไม่อุ่น :o8:)
.....
คิดถึงนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์จังวุ้ย :z3:
-
^
^
:z13: น้องออม :กอด1:
นุ้งฟ่ามาต่อเรื่องแต่เช้าเลยยยยยยยยยยย บวก 1 ให้ก่อนจ้า
ทำไมมีแต่คนรู้จักอยากไปญี่ปุ่นกัน เพื่อนบางคนก้อไปถึงญี่ปุ่นแล้ว มาเจอนุ้งฟ่าก้ออยากไปญี่ปุ่นอีก
สงสัยจริงๆ ดินแดนซากุระมีอะไรดึงดูดใจน้าาาาา
ว่าแต่ที่อยากเรียนนุ้งฟ่าอยากเรียนอะไรล่ะ
ภาษา ดนตรี ศิลปะ คหกรรม คอมพิวเตอร์ มันมีอะไรโดนบ้างจ๊ะ
เมนท์เนื้อเรื่องหน่อย
บีเป็นเพื่อนที่ดีจังเลยนะ นุ้งฟ่าโชคดีมากอ้ะ อย่างน้อยก้อมีเพื่อนสนิท เืพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งในชีวิต
หายากนะเพื่อนที่จริงใจ ยังไงก้อไม่ลืมกันเนี่ย :กอด1:
อีกนิดนึง ขอให้รักษามิตรภาพแบบนี้ให้ยืนยาวนะจ๊ะ
มาจิ้มรีล่าง เว้ยยยยยย ดวงจาสมพงษ์อะไรกันนักหนา น้องวันเล่นของอีกแล้นนน :laugh:
บวก 1 คืนให้ด้วยหละ :กอด1:
V
V
V
-
:z1:^^
^^
ต่อท้ายก้นพี่น้ำตาลอีกแล้ว สงสัยบุพเพ ฯ วันนี้ +1 ให้พี่น้ำตาลด้วยดีกว่า
เมมถูกใจ คิดเหมือนกัน เอาเป็นว่า เมมเหมือนพี่เค้านะครับ นุ้งฟ่า หายดีแล้วขยันจริง ๆ
ระวังนายเตอร์ :a14: นะตะเอง +1 ให้นุ้งฟ่าด้วย ครับ
-
เพื่อนที่ดีที่สุดจริงๆ ดีใจที่ฟ่ามีเพื่อนดีๆแบบบี
อย่างน้อยตอนนี้ก็มีคนที่เข้าใจเราแล้วคนนึงหละ
เราจะได้ไม่ต้องเก็บอะไรๆไว้คนเดียวหละ มีคนให้ระบายออกมาบ้างเน๊อะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
บีเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ :impress2:
ปล. รู้สึกว่ามันสั้นๆไงไม่รู้ ปกติพี่ฟ่าไม่เคยมาต่อสั้นแบบนี้นิ
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
Good Friend nevery says Good Bye
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
มีเพื่อนดีจริงๆ o13
-
นุ้งฟ่าโชคดีนะที่มีเพื่อนที่ดี o13
ว่าแต่ นุ้งเตอร์เป็นงัยมั่งเนี่ยะ เป็นห่วง เป็นห่วง
-
นี่น้องฟ่าละเมอ มานั่งพิมพ์ใช่ป่ะ
ตอนโพสต์ นี่ เพิ่งตื่น หรือว่ายังไม่นอน
คิดมากไรป่าวเนี่ย
สอบเสร็จก้อมาเที่ยวเชียงใหม่ดิ
สั้นๆ ง่ายๆ รอเล่นสงกรานต์ที่นี่เลย
ดีป่าว สนุกนะ หนุ่มเหนือ เค้าหน้าตาดีกันทุกคน
ยกเว้นพี่นี่หละ เฮ้อกลุ้ม
-
บีน่ารักจัง...สมเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดจริงๆ
ฟ่า ไปเข้าคอร์สบิวตี้ดีไหม ( :o8: เอ๊ะ เค้ามีสำหรับผู้ชายหรือเปล่าหว่า)
-
o13
เพื่อนตาย
-
ใช่ฟ่าให้โอกาสเตอร์อีกครั้งนะถึงแม้ฟ่าจะคิดว่าเป็นการแก้ตัว แต่ฟ่าก้อรักเตอร์นี่นา ลองให้โอกาสดูอีกครั้งคุยกันด้วยเหตุผลนะ
-
มีคนต่อว่า"สั้นเกินไป"
ก็ไม่สั้นนะอย่างนี้ก็มาตรฐานชายไทยนะ :z1:
อิอิ
มาต่อให้อีกนิสนุงก็ด๊ะ
*************************ใช่ฟ่าให้โอกาสเตอร์อีกครั้งนะถึงแม้ฟ่าจะคิดว่าเป็นการแก้ตัว แต่ฟ่าก้อรักเตอร์นี่นา ลองให้โอกาสดูอีกครั้งคุยกันด้วยเหตุผลนะ
ก็คงให้อ่ะจะผิดอีกครั้งก็คงให้แต่ถ้ามันมากไปก็ตัดมันทิ้งไปซะสิ้นเรื่อง o18 o13
เพื่อนตาย
ยังไม่ตาย
อิอิบีน่ารักจัง...สมเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดจริงๆ
ฟ่า ไปเข้าคอร์สบิวตี้ดีไหม ( :o8: เอ๊ะ เค้ามีสำหรับผู้ชายหรือเปล่าหว่า)
ที่ไหนอย่างไรจัดมา
คริคริ
นี่น้องฟ่าละเมอ มานั่งพิมพ์ใช่ป่ะ
ตอนโพสต์ นี่ เพิ่งตื่น หรือว่ายังไม่นอน
คิดมากไรป่าวเนี่ย
สอบเสร็จก้อมาเที่ยวเชียงใหม่ดิ
สั้นๆ ง่ายๆ รอเล่นสงกรานต์ที่นี่เลย
ดีป่าว สนุกนะ หนุ่มเหนือ เค้าหน้าตาดีกันทุกคน
ยกเว้นพี่นี่หละ เฮ้อกลุ้ม
ตื่นเช้าตังหากหล่ะ
ก็อีหมูแดงมันไม่ให้เล่นตอนดึกๆอ่ะ
เซ็งห่านนนนน
ละอ่อนเจียงใหม่น่าฮัก
ขาวปะล่ำปะเหลือขาวน่ากินขนาดนัก
เอิ๊กๆๆๆๆ
ไม่เล่นสงกรานต์ครับ
กลัวดำ
นุ้งฟ่าโชคดีนะที่มีเพื่อนที่ดี o13
ว่าแต่ นุ้งเตอร์เป็นงัยมั่งเนี่ยะ เป็นห่วง เป็นห่วง
สบายดีครับ
เอาแต่ใจเหมือนเดิม
แต่พอฟ่าทำท่าไม่พอใจ
ก็ลดดีกรีความเอาแต่ใจลงบ้างครับ
รายนี้ไม่ค่อยป่วยอ่ะเพราะเค้ากินวิตมินทุกวัน
กินจนอ้วนเป็นหมูแล้ว
555555+
มีเพื่อนดีจริงๆ o13
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
Good Friend nevery says Good Bye
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
บีเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ :impress2:
ปล. รู้สึกว่ามันสั้นๆไงไม่รู้ ปกติพี่ฟ่าไม่เคยมาต่อสั้นแบบนี้นิ
ช่ายบีเป็นเพื่อนที่ดีมั๊กมากกกอ่ะ
แต่แฟนขี้หึงไปนิสสสสสสสสสสส
ไม่สั้นนะยาวอยู่ :haun4:
เพื่อนที่ดีที่สุดจริงๆ ดีใจที่ฟ่ามีเพื่อนดีๆแบบบี
อย่างน้อยตอนนี้ก็มีคนที่เข้าใจเราแล้วคนนึงหละ
เราจะได้ไม่ต้องเก็บอะไรๆไว้คนเดียวหละ มีคนให้ระบายออกมาบ้างเน๊อะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
แต่เค้าก็ต้องดูแลแฟนเค้าแหละ
นานๆจะคุยกันที
อยากหนีปัญหาก็ไปหาบีอ่ะได้พักผ่อนด้วย
อิอิ
:z1:^^
^^
ต่อท้ายก้นพี่น้ำตาลอีกแล้ว สงสัยบุพเพ ฯ วันนี้ +1 ให้พี่น้ำตาลด้วยดีกว่า
เมมถูกใจ คิดเหมือนกัน เอาเป็นว่า เมมเหมือนพี่เค้านะครับ นุ้งฟ่า หายดีแล้วขยันจริง ๆ
ระวังนายเตอร์ :a14: นะตะเอง +1 ให้นุ้งฟ่าด้วย ครับ
นะ
เม้นท์เหมืนกัน
จิ้มกันไปจิ้มกันมา
งิงิ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
^
^
น้องออม
นุ้งฟ่ามาต่อเรื่องแต่เช้าเลยยยยยยยยยยย บวก 1 ให้ก่อนจ้า
ทำไมมีแต่คนรู้จักอยากไปญี่ปุ่นกัน เพื่อนบางคนก้อไปถึงญี่ปุ่นแล้ว มาเจอนุ้งฟ่าก้ออยากไปญี่ปุ่นอีก
สงสัยจริงๆ ดินแดนซากุระมีอะไรดึงดูดใจน้าาาาา
ว่าแต่ที่อยากเรียนนุ้งฟ่าอยากเรียนอะไรล่ะ
ภาษา ดนตรี ศิลปะ คหกรรม คอมพิวเตอร์ มันมีอะไรโดนบ้างจ๊ะ
เมนท์เนื้อเรื่องหน่อย
บีเป็นเพื่อนที่ดีจังเลยนะ นุ้งฟ่าโชคดีมากอ้ะ อย่างน้อยก้อมีเพื่อนสนิท เืพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งในชีวิต
หายากนะเพื่อนที่จริงใจ ยังไงก้อไม่ลืมกันเนี่ย
อีกนิดนึง ขอให้รักษามิตรภาพแบบนี้ให้ยืนยาวนะจ๊ะ
มาจิ้มรีล่าง เว้ยยยยยย ดวงจาสมพงษ์อะไรกันนักหนา น้องวันเล่นของอีกแล้นนน
บวก 1 คืนให้ด้วยหละ
V
V
V
อยากเรียนศิลปะอ่า
แล้วก็คอมพิวเตอร์ด้วย
อยากเรียนทำเค้กด้วยแหละ
อิอิ
ญี่ปุ่นผู้ชายหล่อ เท่านี้แหละเหตุผลที่อยากไป
อิอิแล้วก็อยากไปช็อปเครื่องสำอางค์ด้วยอ่ะ
(http://ปิดเทอมแล้วก็ยังตื่นเช้าเหมือนเดิมน๊าคนเก่ง(ตื่นมาเตรียมมื้อเช้าให้ป้าเหรอคะ 555 โมเมได้อีกเรา)แล้วคอปเตอร์ปิดเทอมแล้วรึยังเอ่ยนุ้งฟ่าอยากไปเที่ยวเหรอ ป้าขายสมบัติให้ก่อนมั้ย จะได้มีเงินไปเที่ยวกัน อยากหาอะไรเรียนก็ดีน๊า นุ้งฟ่าอยากเรียนอะไรก็ลุยเลย ใช้เวลาปิดเทอมให้มีประโยขน์....บีกลับมาคราวนี้ ก็เหมือนได้มิตรภาพดีๆกลับมาอีกครั้งเนอะคนเคยรู้สึกดีๆต่อกัน ยังไงก็ตัดกันไม่ขาด เราห่วงเค้า เค้าห่วงเรา น่าร๊ากกกก(แต่... คอปเตอร์มาตามนุ้งฟ่ากลับทีเหอะ นุ้งฟ่านอนคนเดียว เดี๋ยวไม่อุ่น ).....คิดถึงนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์จังวุ้ย)
ตื่นมาทำอาหารเช้าให้ป้าแหละ
แต่ไอ้ตัวดีของป้าออกไปซื้อมาแล้วอ่ะ
ไม่ต้องกะขายสมบัติหรอกป้านุ้งฟ่าไปญี่ปุ่นดินแดงแทนก็ได้ อิอิ
คิดถึงป้ามากมายยยย
ปิดเทอมแล้วทั้งคู่นอนอืดอยู่บ้านกันสองคนเนี่ยแหละ
นั่นๆ เห็นมะ
บีมาช่วยประสานรอยร้าวอย่างที่คิดจริงๆด้วย อิอิ
เห็นๆๆๆ
อิอิ
:กอด1:
-
มานั่งรอน้องฟ่าอัพเรื่องต่อคับผม
จะมาอีกเปล่าคับ :impress2:
-
^
^
มาจิ้มทะลุไปหานุ้งฟ่า ด้วยความคิดถึง :กอด1:
นุ้งฟ่าบ่นว่ากัวจาอ้วนๆๆๆๆๆ แต่อยากเีรียนทำเค้ก เรียนไป ทำไป ชิมไป เหอๆๆๆๆๆๆ ไม่อยากจะคิดถึงหุ่น
ว่าแต่จาไปดูปู้จายญี่ปุ่นถึงบ้านเค้าเลย ลงทุนสูงไปปล่าวววววววว
หุ หุ ชอบเวลาเมนท์ของรีบนอ้ะ 05:05:55 PM
กำ อยู่คนละหน้า :serius2:
-
ยังดีนะ ที่บีมา อย่างน้อยก็ไม่ทำให้ฟ่า คิดมากหรือต้องเครียดอยู่คนเดียว
แต่ก็เห็นด้วยกับสิ่งที่บีพูดมานะ มองข้ามบ้างก็ได้ เพื่อความสบาย
แต่บ่อยๆ มันก็ไม่ดีเหมือนกัน อะเน๊อะ :เฮ้อ:
.............. :L2:..................
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ไม่ได้อ่านหลายวันเลย..คิดถึ๊ง..คิดถึง :impress2:
มีเพื่อนดีก็ดีนะ..แล้วถ้าเพื่อนชอบคนคนเดียวกะเราอ่ะทำงัย..เฮ้อกำ :เฮ้อ:
-
(http://img91.imageshack.us/img91/5928/dsc2421hk1.jpg)
(http://img229.imageshack.us/img229/1750/1200675199os4.jpg)
(http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A7546294/A7546294-0.jpg)
(http://g1.buildboard.com/images/attachpic/g1/B234/B234F2958T5568_5e07b0d39897b74e0ae0ca516165c030.jpg)
(http://www.horapa.com/webboard/photo/horapa20071017_194702.jpg)
(http://i72.photobucket.com/albums/i181/pksk/Food/DSC_5353.jpg)
เอามื้อเช้ามาส่ง
มีหมูทอด ไก้ทอด ต้มเลือดหมูใบตำลึง นมร้อน แซนวิช ข้าวต้มกุ้ง
อิอิ
เลือกทานกันเลยนะคร๊าฟฟฟฟ
Have a nice day
-
หวังว่าคราวนี้คงไม่สั้นนะ
อิอิ
"พี่ฟ่าๆๆๆตื่นๆๆพี่เตอร์มา"
"อืม"
"พี่ฟ่าตื่นๆๆๆๆ"
"อืมรู้แล้วมีไร" ผมเดินไปเปิดประตู"
"พี่เตอร์มาอ่ะ"
"อยู่ไหน" ถ้ามันขึ้นมาตายแน่ไอ้บีก็หลับบนเตียง
"หน้าบ้านดูปลาอยู่"
"เออเดี๋ยวพี่ลงไปล้างหน้าก่อน"
"จ้ะ"
ผมล้างหน้าล้างตาแล้วลงไปข้างล่างอ่ะ มันยื่นยิ้มอยู่หน้าทีวี
"มาทำไม"
"มารับ" มันพูดแบบไม่มีเสียงคงกลัวแม่ได้ยิน
"เตอร์ทานข้าวมายังลูก"
"ยังเลยครับ"
"ดีเลยเดี๋ยวทานด้วยกันนะลูก"
"ครับแม่"
ผมนั่งลงตาก็มองมัน มันก็ได้แต่ยิ้มๆมันไม่รู้มั้งว่าผมโกรธมันอยู่อ่ะ
"เจอพ่อรึยัง"
"เจอแล้วดูต้นไม้อยู่อ่ะ ฟ่ากลับห้องเหอะนะ"
"ไม่อ่ะ ยังไม่อยากกลับ"
"ทำไมอ่ะ"
"ไม่มีเหตุผลอ่ะ"
"ตเอร์ไปซื้อที่ไหนมาเนี่ยลูกพันธ์นี้พ่อหามานานแล้วเนี่ยลูก"
"ที่สวนหนะครับเห็นสวยดีเลยนึกถึงพ่ออ่ะครับ"
"ขอบใจมากลูก ถูกใจพ่อจริงๆกล้วยไม้ต้นนี้"
"ครับพ่อชอบเตอร์ก็ดีใจครับ"
"เดี๋ยวทานข้าวกับพ่อนะพ่อไปล้างไม้ล้างมือก่อน"
"ครับพ่อ"
"ฟ่าเราจะกลับวันนี้ป่าวลูกพ่อได้ฝากไปซื้อของหน่อย"
"กลับครับเดี๋ยวฟ่ากลับพร้อมเตอร์ครับ พ่อจะซื้อไรครับเดี๋ยวได้ไปช่วยฟ่าเลือกครับ"
"อ๋อเดี๋ยวพ่อไปเอาหนังสือมาให้ดูลูก"
ผมเดินเข้าไปในครัว อยู่ตรงนี้เดี๋ยวมีเฮ
"แม่ทำอะไรทานครับเช้านี้เดี๋ยวฟ่าช่วยนะ"
"ไม่นั่งคุยกับเตอร์อ่ะลูก"
"ไม่อ่ะเบื่อ"
"ทะเลาะกัยหรอลูก"
"ป่าวอ่ะ"
"แน่ใจนะ"
"ครับ"
"โกหกแม่มันบาปนะลูก"
"แม่อ่ะ"
"อ่ะไม่อยากเล่าก็ไม่เล่า"
"ไม่มีไรครับแค่เรื่องเล็กน้อยอ่ะ"
"อย่าทิฐิสูงให้มันมากนักลูกคนเราทำผิดกันได้ทั้งนั้นแหละ"
"แม่เข้าข้างคนอื่นอีกแล้วทั้งๆที่ยังไม่รู้สาเหตุ"
"แม่พูดรวมๆเราอ่ะมันคิดมาก ใครจะเห็นคนอื่นดีกว่าลูกตัวเองหล่ะจริงมั้ย"
"ค๊าบบ"
"แล้วนี้บีตื่นยัง"
"เออลืมไปเลยอ่ะครับเดี๋ยวฟ่าไปตามมันก่อน"
"ใช่น้องไปสิ"
"น้องๆๆไปตามพี่บีมาทานข้าวป่ะ"
"ค่ะ"
"เอาหนมนี้ไปให้พี่เตอร์ด้วย"
"ได้คะ"
"เดี๋ยวนี้น้องสาวฟ่าทำไมใช้ง่ายจังอ่ะครับแม่"
"ตั้งแต่ไปเข้าต่ายจริยธรรมกลับมาก็ว่านอนสอนง่ายขึ้นเยอะแม่ก็แปลกใจเหมือนกันนะ"
"สงสัยกลัวบาป"
เสียงบีเดินคุยมากับน้องสาวผมคงตื่นนานแล้วอ่ะ แว่าแต่สองคนนี้เจอกันจะมีไรป่ะเนี่ยลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยอ่ะ
"ฟ่าเอานี้ไปที่โต๊ะเลยลูก"
"ครับแม่" เอ้าไปนั่งด้วยกันอีกแต่มีพ่ออยู่คงไม่ฆ่ากันหรอกมั้ง
"มากินข้าวกันได้แล้วจร้าหนุ่มๆๆๆ"
ทุกคนมารวมตัวกันที่โต๊ะเป็นวันแรกที่โต๊ะทานข้าวในใช้งานอย่างเต็มราคาที่ซื้อมา
"เตอร์กับบีรู้จักกันแล้วนะลูก"
"ครับ"
"วันนี้มีแต่หนุ่มหล่อไเนอะแม่บ้านเราอ่ะแต่หนูว่าพี่ชายหนูหล่อสุดอ่ะ"
"ประจบจะฝากซื้อไรอีกอ่ะ"
"ชมจากใจเลย"
"แล้วพี่บีกะพี่เตอร์ใครหล่อกว่ากันอ่ะ" ผมยุให้เค้าตีกันซะงั้นอ่ะ
"ในสายตาหนูนะ พี่บีก็น่ารักดีขาวคม พี่เตอร์ขาวหล่อใสเกาหลีๆ อืมเลือกยากอ่ะ"
"เรานี้มันแก่แดดจริงเชียว"
"ก็พี่เค้าถามหนูนี้คะแม่"
"ทำมาเป็นรู้ดีนะ"
"หนูรู้ทุกเรื่องแม่ก็รู้นี้นา"
"จร้า"ทุกคนสนุกสนานมื้อนี้มีความสุขดี แต่เตอร์กับบีก็ยังคงแอบมองผมอยู่เรื่อยๆ พวกเรามานั่งทานขนมกันที่สระน้ำต่อพ่อกับแม่ขอตัวไปทำงาน ยัยน้องสาวผมก็ไปเล่นเกมส์บนห้องเหลือผมกับเตอร์แล้วก็บี ผมนั่งเอาเท้าแช่ไปในบ่อปลาตีน้ำเล่นสนุกดี สองคนนั้นสายตาจับจ้องมาที่ผม ผมรู้ว่าทั้งสองคนอยากพูดอะไรกับผมสักอย่าง
"ฟ่า" บีเรียกผมแล้วเดินเข้ามานั่งข้างๆแล้วกระซิบข้างหูผมเบาๆ
"คนนี้ใช้มั้ยแฟนฟ่าอ่ะ"
"อื้มใช่" ผมอบไปเสียงเบาๆเช่นกัน เตอร์คงสงสัยว่าผมสองคนคุยอะไรกัน
"เค้ามาง้อแล้วอย่าเล่นตัวเยอะนักดิ"
"บีไม่รู้ไรอยู่เฉยๆเหอะ" ผมบอกให้บีอย่ายุ่งแล้วผมก็กอดคอมัน จริงๆแล้วผมอยากแกกล้งไอ้เตอร์นั้นแหละซะใจดี
"เดี๋ยวเค้าก็ถีบบีตกบ่อปลาหรอกฟ่า ปล่อยเลย"
"อยู่เฉยเหอะน๊า"
"ยังอีก"
"ฟ่า เตอร์กลับแล้วนะ" มันคงโมโหตามนิสัยมันแหละเดินสะบัดตูดจะไปขึ้นรถ
"ช่วยรักษามารยาทด้วยนะ ช่วยเสียเกียรติเดินไปลาพ่อกับแม่ฟ่าด้วย" มันหันมามองผมตาจะหลุดออกจากเบ้าแล้วนั้น
"ฟ่า คุยกันดีดีดิ บีว่ามันเรื่องนิดเดียวนะ"
"บีเงียบปากนะ" ผมไม่อยากให้บีเข้ามายุ่งเรื่องนี้อ่ะ
"ครับ"
มันเดินเข้าไปในบ้านแล้วคุยอะไรกับน้องสาวผมไม่รู้คงถามแหละว่าพ่อกับแม่ผมอยู่ห้องไหน ยัยน้องสาวผมก็พาไปนะ มันคงจะกลับจริงๆแหละ คงทนสภาพที่ผมเย็นชากับมันไม่ไหวมั้ง ดีสมน้ำหน้ามัน ผมเดินเข้าบ้านขึ้นห้องนอนดีกว่า ผมมองผ่านหน้าต่างเห็นบีคุยอะไรกับเตอร์ก็ไม่รู้
"ฟ่าๆๆ"
"ครับแม่"
"ทำไมปล่อยให้เพื่อนนั่งกันอยู่สองคนหล่ะลูกไม่ไปคุยกะเพื่อนหล่ะ"
"ฟ่าปวดหัวอ่ะครับเลยมาหายากินอ่ะ"
"ไหนแม่ดูสิ"
"ตัวก็ไม่ร้อนนี้นา"
"มันมึนๆอ่ะครับสงสัยนอนดึกไปหน่อย"
"แล้วนี้จะขับรถกลับไหวหรอลูก"
"น่าจะไหวนะ แต่ฟ่ายังไม่กลับทำไมแม่รีบไล่ฟ่าอ่ะครับ"
"ก็เห็นพ่อบอกเราจะกลับวันนี้พ่อเลยจะฝากซื้อของอ่ะลูก"
"กลับก็ได้"
"เรานี้ยังไง กลับพร้อมเตอร์สิลูกเอารถทิ้งไว้นี้"
"ไม่เอาอ่ะแม่เผื่อจะใช้รถไปซื้อของให้พ่ออ่ะ"
"แต่เราอ่ะขับไหวแน่นะ"
"แน่สิครับ ระดับมือโปรขนาดนี้"
"จ้ะ เดี๋ยวแม่ไปทำงานก่อนนะลูกดูแลแขกบ้างสิเป็นเจ้าบ้านที่ดีหน่อย"
"คนกันเองทั้งนั้นอ่ะครับ"
"อืมๆๆ"
แม่เดินออกไปจากห้องผม ผมล้มตัวลงนอนสักพักก็มีคนเดินขึ้นมา เป็นบีครับบีเปิดเข้ามาพร้อมกับมีคนเดินตามมาอีกคน
"ฟ่า หลับป่ะนั้นอ่ะ"
"ป่าว บีมีไร"
"บีอ่ะไม่มีแต่ คนโฯ้นอ่ะมี"
"บีอย่าเห็นคนอื่นดีกว่าเพื่อนตัวเองนะ"
"แต่คนอื่นของบีมันคือคนพิเศษของฟ่านะ"
"เดี๋ยวบีอ่ะจะถูกลดตำแหน่งกลายเป็นคนอื่น"
"ฟ่าอย่าพาลดิ พูดไรกันก็พูดเหอะบีไม่แอบฟังหรอกเดี๋ยวบีไปเล่นเกมส์กับน้องก่อนนะ"
"ไม่ต้องไปอ่ะนั่งอยู่นี้แหละเค้ามีไรจะพูดก็ให้เค้าพูดมา"
"จะดีหรอ"
"ดีที่สุด"
"โอกาสของนายมาแล้วนะเตอร์" ไอ้บีหันไปพูดกับเตอร์แล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตรงมุมหน้าต่าง
"ฟ่า เตอร์ขอโทษ ให้เตอร์ทำอะไรก็ได้ที่ให้ฟ่าไปเป็นเหมือนเดิมอ่ะ"
"ไม่บ่อยเกินไปรึป่าวคำขอโทษอ่ะ"
"เตอร์สัญญาต่อไปเตอร์จะไม่ปิดบังอะไรฟ่าอีก"
"เดี๋ยวมันก็เป็นแบบเดิมอีกในไม่ช้า"
"ให้โอกาสนะขอโอกาสเตอร์อีกครั้งรับรองไม่มีแบบนี้อีกแน่นอน"
"หรอแน่ใจนะที่พูดมาอ่ะ"
"สัญญา"
"สาบาน โน้นพระ" มันเดินไปที่หิ้งพระตรงโต๊ะหนังสือ
"สวสัดีครับพระ ผมขอสาบานว่าจะไม่โกหกฟ่าอีกจะไม่ปิดบังฟ่าอีก ถ้าผมไม่ทำตามสัญญาขอให้"
"ขอให้คนรักของผมหมดรักผมจริงๆ พูดสิ"
"ขอให้คนรักของผมหมดรักผมจริงๆ"
"ฟ่าบีว่าฟ่าเยอะไปป่าวอ่ะ"
"อยู่เฉยๆๆหน่า"
"สบายใจรึยัง งั้นกลับห้องเรากันนะฟ่า"
"กลับไปก่อนเดี๋ยวฟ่าต้องไปส่งบีที่สนามบินก่อน"
"ให้เตอร์ไปด้วยนะ เอารถฟ่าจอดไว้บ้านแหละเอารถเตอร์ไปนะ"
"ดอเคตามนี้บีไปอาบน้ำก่อนดีกว่า"
"ฟ่ายังไม่ได้ตกลงนะบี บีนี้รู้สึกนับวันจะเห็นคุณค่าของคนอื่นมากขึ้นๆแต่กับฟ่านี้น้อยลงๆนะ"
"ฟ่าคิดมากไปอ่าอย่าซีเรียสดิบีแค่อยากเห็นฟ่ามีความสุขอ่ะกลับไปจะได้ไม่ต้องห่วง"
"หรอ"
บีเดินเข้าห้องน้ำไป ไอ้เตอร์มานั่งบนเตียงข้างๆผม แล้วโน้มตัวจะหอมแก้มผม
"ทำไร" ผมหันหน้าหนี
"คิดถึงอ่ะ"
"ออกไปห่างๆเลย"
"ทำไมอ่ะ"
"ต่อไปนี้ห้ามกินเหล้ากินทีไรได้เสียตัวทุกทีอ่ะ"
"รุ่นพี่มันบังคับอ่ะ"
"บอกไปเลยว่าแพ้แอลกอฮอล์"
"ครับถ้าแฟนต้องการ แล้วหอมได้ยังอ่ะ"
"งดสัมผัสสามเดือนเป็นการลงโทษ"
"โห ไม่เอาอ่ะลงโทษอย่างอื่นไม่ได้หรอ"
"ไม่มีการต่อรองไม่งั้นฟ่าไม่กลับนะ"
"ก็ได้" มันนั่งหน้าเป็นหมาเหงาอยู่ข้างๆผม สักพักบีก็อาบน้ำเสร็จแล้วเดินมาแต่งตัว
"เอ้ามานั่งจ้องกันอย่างนี้บีเขิลนะเว้ยไม่เคยเห็นคนแต่งตัวรึไง"
"บีที่หลังนั้นรอยอะไรอ่ะแดงๆอ่ะ"
"ไหน ไม่มีอ่ะ"
"นั้นไงรอยจ้ำๆๆอ่ะเหมือนรอยถูกดูดอย่างแรงอ่ะ"
"บร้าทะลึ่ง"
เดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ คุยกันดีดีนะไม่ต้องแอบจูบกันอ่ะ
"อย่ามาชี้โพรงนะ"
"บีจะแย่งของเพื่อนได้ลงหรอ"
"มันก็ไม่แน่ ของของเพื่อนน่า............."
"น่าอะไร"
"น่ากลัวอ่าดิ ตกลงเค้ามีอารมณ์ขันมั้ยเนี่ย"
"ช่างเหอะ มันเก๊กอ่ะ"
"ไปเหอะเดี๋ยวสายฟ่ายิ่งอาบน้ำไม่เหมือนชาวบ้านเค้าอยู่"
"เออ"
ผมไม่รู้เค้าสองคนคุยอะไรกันหรอกแต่ที่รู้เค้าสองคนก็เข้ากันได้ดีแหละเห็นหัวเราะกันร่วนเลยสงสัยนินทาผมแน่แน่เลยอ่ะ
"นานมากนี้อาบน้ำหรือว่าควักไส้ออกมาล้างครับ"
"ชิ"
"ฟ่าอาบน้ำนานแบบนี้แหละเตอร์อ่ะรอประจำ"
"รอไม่ไหวก็ไม่ต้องรอสิ"
"ฟ่าทำไมชอบหาเรื่องตลอดเลย"
"บีทำไมเข้าข้างเตอร์ตลอดเลยอ่ะ"
"หาเรื่อง"
"นั้นแหละนิสัยเค้าแหละ"
"ทนหน่อยนะเตอร์ บีว่าอะไรที่ทนได้ก็ทนไป"
"ถ้ามันต้องทนมากนักก็อย่าเลย"
"ทนครับ"
"ก็ดี"
"ตามใจเค้าหน่อย"
"เดี๋ยวเป่าผมให้นะ"
"ไม่ต้องอ่ะนั่งเฉยๆแหละดีแล้ว ไม่ก็ถ้าอยากเป่าก็ไปเป่ากบาลไอ้บีโน้น รักกันมากนิ"
"บีเกี่ยวไรด้วยอ่ะ"
พวกเราแต่งตัวเสร็จก็ลงไปข้างล่างพ่อรออยู่แล้ว ส่วนแม่ออกไปทำธุระข้างนอก ผม บี เตอร์กราบลาพ่อ พ่อสั่งซื้อของอีกสองสามอย่าง ยัยตัวเล็กก็ฝากซื้อโน้นนี้นั้นตามประสา ผมเลือกที่จะเอารถไปเองเพราะเดี๋ยวเพื่อต้องใช้เตอร์ก็เอารถไปเรียนทุกวันขี้เกียจมาแย่งกันอีก รถค่อนข้างติดกว่าจะถึงก็สายแล้ว พ่อบีรออยู่แล้ว
"รถติดหรอลูก ฟ่า"
"ครับ นี้เตอร์เพื่อนฟ่าครับ เตอร์นี้คุณพ่อบี"
"สวัสดีครับ"
"เดี๋ยวลุงกลับก่อนนะฟ่า เมื่อไรจะไปเที่ยวบ้านลุงบ้างหึ ชวนพ่อกับแม่ไปด้วยนะลูก เราด้วยนะเตอร์"
"เอาไว้ให้ปิดยาวๆก่อนครับพ่อกับแม่ค่อนข้างยุ่งอ่ะครับ"
"แล้วลุงจะรอนะ ลุงกลับก่อนนะเป็นเด็กดีนะลูก"
"ครับคุณลุงสวัสดีครับ"
"บีไปก่อนนะฟ่าเดี๋ยวปิดเทอมนี้บีมาแน่พาเพื่อนมาด้วยนะ"
"อืม ดูแลตัวเองด้วยนะบี โ?รหาฟ่าบ้างก็ได้นะ"
"โอเคจะพยายามนะ ดูแลฟ่าด้วยนะเตอร์ ฟ่าคือแก้วตาของบี อย่าทำให้ให้เค้าเสียใจนะไม่งั้นบีเอาตายแน่"
"ครับ"
"บีไปก่อนนะขอกอดหน่อยนะ"
"มาดิ โชคดีนะบีแล้วเดี๋ยวว่างๆฟ่าจะไปเยี่ยม"
"บายๆๆ" บีเดินตามพ่อไป เหลือผมกับมันเราสองคนมองหน้ากันผมแลบลิ้นใส่มัน แล้วเราสองคนก็กลับคอนโด
"งืดๆๆๆๆ" มันโทรมาระหว่างที่ผมขับรถอยู่
"มีไร"
"อย่าขับเร็วดิมันอันตราย"
"ร้อยยี่เนี่ยนะเร็ว บนทางด่วนจะให้ขับหกสิบรึไง"
"เหอะน๊ามันอันตราย"
"อืม" ผมกดวางโทรศัพท์ เบื่อคนแก่ขี้บ่นมันยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ผมแกล้งขับเร็ววันนี้รถน้อยอ่ะ
"งืดๆๆๆๆ"
"พูดไม่รู้เรื่องรึไงให้ขับช้าๆอ่ะ"
"ทำไมต้องตะคอกด้วยเนี่ย"
"นิสัยเด็กอ่ะให้มันน้อยๆหน่อยนะ ขับช้าๆ"
"ชิ"
ในที่สุดก็ถึงสักที เห้อเหนื่อย ขึ้นห้องนอนดีกว่าไอ้เต่านั้นยังไม่มาเย้ย ผมขับหนีมันเองอ่ะ
"มีไรกินมั้งเนี่ยในตู้เย็น" ผมเข้าห้องแล้วหาอะไรเย็นๆในตู้เย็นกิน
"เยลลี่ สุดยอดมากมาย" ผมเอาเยลลี่มานั่งกินหน้าทีวี
"ปึง" เสียงประตูเปืดอย่างแรง จะกระแทกทำไมไม่เข้าใจคนเรา
"เดี๋ยวมันพังออกค่าซ่อมเองเลยนะ"
"ทำไมฟ่าขับรถเร็วขนาดนั้น ห้ามก็ไม่ฟังยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ" ผมยังคงอร่อยกับเยลลี้แล้วเงยหน้าไปมองมันในขณะที่เยลลี่ยังคาปาก แต่ก็ไม่พูดอะไร
"เชื่อกันบ้างสิ"
"..........................." เงยหน้ามองเหมือนเดิม
"ไม่ต้องกินมันแล้ว" มันเอาเยลลี่ผมออกจากมือแล้วไปวางบนโต๊ะ แล้วมันก็มาจับที่ไหล่ผม
"ถ้าฟ่าเป็นอะไรไปเตอร์จะอยู่ยังไง" แล้วมันก็กอดผมไว้นี้มันอารมณ์ไหนของมันเนี่ย งงอ่ะ เอ้าร้องไห้อีกเห้ยนี้กรูยังไม่ตายนะกรูแค่ขับรถเร็วเมิงเป็นไรเนี่ย มันยิ่งรัดผมแน่นขึ้น อ้อมกอดแห่งความห่วงใย
"ขอโทษ วันหลังฟ่าจะไม่ขับบรถเร็วแล้ว สัญญา"
"จริงนะ"
"อืม" มันเอามือปาดน้ำตาแล้วนั่งพิงไปกับโซฟา
"เยลลี่อ่ะ เอามาคืนด้วย"
"ยังห่วงกินอีกนะ"
"เอ้า ก็คนมันหิวนี้"
"เตอร์คิดถึงฟ่าจะแย่ รู้บ้างมั้ย โทรไปก็ไม่รับ"
"วันหลังถ้าทำอีกฟ่าจะหนีไปไกลๆไม่ให้ตามเจอเลยอ่ะ"
"ไม่มีอีกแล้วรับรอง"
"ดีมาก"
"อาบน้ำกัน"
"ยังไม่อาบ"
"อาบเหอะฟ่าเหม็นแล้วนะรู้ป่าว"
"เจงดิ ไหนๆ ไม่เห็นเหม็นเลย หรือฟ่าไม่ได้กลิ่น อาบก็ได้" ผมเดินไปถอดเสื้อผ้าอาบน้ำโดยที่มีมันตามมาติดๆ
"ตามมาไมจะอาบคนเดียว"
"ไม่เอาอาบด้วย"
"สามเดือนจำไม่ได้หรอ"
"โห"
"ยังอีก" มันเดินคอตกไปล้มตัวนอนบนเตียง ผมเอาผ้าเช็ดตัวมานุ่งเตรียมจะไปอาบน้ำแต่แวะแกล้งมันหน่อย เดินไปยั่วโดยใช้ผิวขาวๆ ให้เหยื่อจิตแตกจะดีกว่า
"อุ๊ย" ผมแกล้งทำผ้าเช็ดตัวหลุด(แร๊ดแรดเนอะ มาคิดทีหลังทำไปได้ไงเนี่ย)
"บร้า หน้าไม่อาย" มันทำหน้าแดงๆสงสัยเขิล ว่าแต่จะเขิลทำไมเห็นทุกซอกทุกมุม ผมมาส่องกระจกหมุนไปหมนมา
"เห้ย"
"ไม่ไหวแล้วอ่ะ ขอนะ"
มันปลดผ้าเช็ดตัวผมออก แล้วดันผมให้นอนลงบนเตียงทันที มันไม่รอช้าล้มตัวตามลงมา
"ไหนบอกว่าเหม็นไง"
"แกล้งอ่ะอยากอาบน้ำด้วยเท่านั้นแหละ"
"ปล่อยเลยจะไปอาบน้ำ"
"ใครปล่อยก็โง่แล้ว คิดถึงจะแย่"
(http://www.ruk-d.com/mylife/files/_20080222185318.jpg)
(http://widget.sanook.com/static_content/full/text/a477220def93029e1d891a408f4b05f3_1207027585.gif)(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/text_1/1090/76090/de3014572abe58ed0b6b24e1f78f516c_1214622093.gif)
-
ทำไปได้นะนุ้งฟ่า
อ่อยเหยือแบบนี้เจ้าเตอร์ก็รีบฮุบเหยื่อเลยดิ
-
แอบฮาเตอร์ตอนสวัสดีคุณพระ 5555 ฟ่ามีแอบยั่วแกล้งทำผ้าหลุด อะจึ๋ยๆ คิคิ กอดๆฟ่า จ้า น่ารักเตอร์ก็น่ารัก บีก็น่ารัก อาหารเช้ายั่วน้ำลายอีกแล้ว หิว!
-
5555555555555+
พูดไปได้ "สวัสดีคุณพระ"
พี่ฟ่ายังเขียนไม่จบน๊า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/sang.gif) ค้างอย่างงี้ทุกที
-
อาหารเช้าน่าหม่ำที่ซู้ดเลยนุ้งฟ่า
เช้่านี้ป้าขอข้าวต้มกุ้งอย่างเดียวละกันน๊า (แต่ขอเบิ้ลได้ปะ 555)
....
ในที่สุด น้องเตอร์ก็มาตามเจ้าหญิงกลับวัง :laugh:
บีเนี่ย เป็นตัวช่วยแสนน่ารักจริงๆ :pig4:น้องบีสุดหล่อ
นุ้งฟ่าัขับรถเร็วแกล้งคอปเตอร์เฉยๆใช่มะ ไม่ได้ขับเร็วเป็นนิจใช่ป่าว
อย่าขับเร็วมากน๊า มันอันตรายจริงๆ เป็นห่วงนะค้าบ
ปล.คอปเตอร์ รีบจัดการเหยื่อเล้ย แหมๆ มาทำผ้าหลุดต่อหน้าเค้า แล้วจะรอดเร้อ :z2:
-
โถ ๆ ๆ ทำไปได้ นึกว่าเป็นนางแมวยั่วสวาทซะอีก
นุ้งฟ่าก็น่ารักอย่างงี้จะให้นายเตอร์ทนได้ไง
แต่ว่า บทจะโกรธก็ดูน่ากลัวนะนายเตอร์นี่ เอาเป็นว่ามาลุ้นกันต่อในตอนหน้าว่า
เตอร์จะคิดดอกเบี้ยทบต้นหรือเปล่า :z1: เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะครับ
+1 ให้ และขอ :กอด1: ทั้งสองนั้นแหละ
-
:m20: สวัสดีครับพระ อ่านไปขำเลย เตอร์ได้โล่ 555
แหม แหม นุ้งฟ่าไปแกล้งยั่วนุ้งเตอร์ขนาดนั้น จะรอดเรอะ อิ๊อิ๊
ดีใจที่ดีกันแล้ว อย่าทะเลาะกันบ่อยน้า :จุ๊บๆ:
บีเป็นเพื่อนที่น่ารักจริง ๆ สุดยอดดดด o13 ว่าแต่ 2 คนหน่ะเค้าไปแอบคุยอะไรลับหลังนุ้งฟ่าเนี่ยะ อิ๊อิ๊
-
เข้ากระทู้นี้แล้วหิวอ่า อยากกินต้มเลือดหมูจังเล้ยยยย
เหมือนรีบนนเลยอ่ะ กำลังกินน้ำอยู่ สำลักน้ำเลย ดีนะไฟไม่ช็อต คิดได้ไง สวัสดีครับพระ
อีกอย่างบี น่ารักมากๆ เป็นตัวช่วยที่ดีจริงๆ มาถูกเวลามากๆ
อย่าทะเลาะกันบ่อยนักล่ะ
-
บีไปจับมือเป็นพันธมิตรกับคอปเตอร์ซะงั้น อ่านตอนฟ่ายั่วนํ้าลาย เอ๊ย..ยั่วยวนแล้ว
คิดถึงเพลง cherry pink ไงก็ไม่รู้
ปิดเทอมเรียนเต้นรำก็ดีนะ หุ่นก็ดี ท่าทางการทรงตัวก็ดี เรียนทำอาหารญี่ปุ่นเพื่อสุขภาพก็ไม่เลว
เรียนจัดสวนถาด อะไรทำนองนั้น แต่อย่างนุ้งฟ่าไม่ต้องเรียนแล้วมั๊ง ถ้าจะไปเที่ยวญี่ปุ่นไปตอนเมษา
ซากุระบาน อากาศดีมากๆ (ถ้าไม่เจอฝน) ที่บอกมาเป็นความชอบส่วนตัวน่ะนะ
รูปตอนท้ายทำไมน้องมินทำหน้าหงอยยังง้านนน หรือจะรู้ว่าหนูฮยอกไปเป็นกิ๊กกะพี่บอม
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
http://media.imeem.com/m/KyQxKPovbW
-
^
^
โฮะ โฮะ มาถึงก็ "ยั่ว" กันเรยเรอะนุ้งฟ่า :z1:
ขอท่าเต้นประกอบด้วยนะนุ้งฟ่า
+1 เพลงถูกจายยยย
นุ้งเตอร์ท่าจะชอบ :laugh:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
เข้ามาเขิลเฉยๆๆหรอ
งิงิ
บีไปจับมือเป็นพันธมิตรกับคอปเตอร์ซะงั้น อ่านตอนฟ่ายั่วนํ้าลาย เอ๊ย..ยั่วยวนแล้ว
คิดถึงเพลง cherry pink ไงก็ไม่รู้
ปิดเทอมเรียนเต้นรำก็ดีนะ หุ่นก็ดี ท่าทางการทรงตัวก็ดี เรียนทำอาหารญี่ปุ่นเพื่อสุขภาพก็ไม่เลว
เรียนจัดสวนถาด อะไรทำนองนั้น แต่อย่างนุ้งฟ่าไม่ต้องเรียนแล้วมั๊ง ถ้าจะไปเที่ยวญี่ปุ่นไปตอนเมษา
ซากุระบาน อากาศดีมากๆ (ถ้าไม่เจอฝน) ที่บอกมาเป็นความชอบส่วนตัวน่ะนะ
รูปตอนท้ายทำไมน้องมินทำหน้าหงอยยังง้านนน หรือจะรู้ว่าหนูฮยอกไปเป็นกิ๊กกะพี่บอม
แฟนตัวจริงเอสเจเลยนะเนี่ย โฮะๆๆๆๆ
พี่บอมของนุ้งฟ่าใครห้ามยุ่ง
55555+
เต้นรำคงไม่เหมาะกะฟ่าอ่ะอย่างฟ่านี้ต้องฮิบฮอพ งิงิ
อาหารญี่ปุ่นทำเป็นบ้างแล้วสวนถาดก็เรียนแล้วที่มอกาเสดอ่ะ ให้เพื่อนสอนให้
สรุปนอนอ้ดอยู่บ้าน งิงิ
เข้ากระทู้นี้แล้วหิวอ่า อยากกินต้มเลือดหมูจังเล้ยยยย
เหมือนรีบนนเลยอ่ะ กำลังกินน้ำอยู่ สำลักน้ำเลย ดีนะไฟไม่ช็อต คิดได้ไง สวัสดีครับพระ
อีกอย่างบี น่ารักมากๆ เป็นตัวช่วยที่ดีจริงๆ มาถูกเวลามากๆ
อย่าทะเลาะกันบ่อยนักล่ะ
เด็กโตมาจากเมืองนอกเมืองนาก็เงี้ยแหละครับ
นี้พูดภาษาคนรู้เรื่องก็ดีเท่าไรแล้ววววว
555555+
ระวังไปช็อตน๊า เข้ามาช๊อตๆเข้ามาช๊อตหน่อยยยยย
:m20: สวัสดีครับพระ อ่านไปขำเลย เตอร์ได้โล่ 555
แหม แหม นุ้งฟ่าไปแกล้งยั่วนุ้งเตอร์ขนาดนั้น จะรอดเรอะ อิ๊อิ๊
ดีใจที่ดีกันแล้ว อย่าทะเลาะกันบ่อยน้า :จุ๊บๆ:
บีเป็นเพื่อนที่น่ารักจริง ๆ สุดยอดดดด o13 ว่าแต่ 2 คนหน่ะเค้าไปแอบคุยอะไรลับหลังนุ้งฟ่าเนี่ยะ อิ๊อิ๊
ไม่รู้ว่าเค้าไปคุยไรกันอ่ะ
ถ้าสองคนนี้แอบกิ๊กกันนะ
ฟ่านี้แหละจะตัดยกขั้วทั้งคู่ด้วยมือของฟ่าเอง
พี่ออมคุณป้าน้องฟ่าเตรียมหาเงินประกันตัวนุ้งฟ่าด้วยนะถ้าเป็นเรื่องจริงงงง
โถ ๆ ๆ ทำไปได้ นึกว่าเป็นนางแมวยั่วสวาทซะอีก
นุ้งฟ่าก็น่ารักอย่างงี้จะให้นายเตอร์ทนได้ไง
แต่ว่า บทจะโกรธก็ดูน่ากลัวนะนายเตอร์นี่ เอาเป็นว่ามาลุ้นกันต่อในตอนหน้าว่า
เตอร์จะคิดดอกเบี้ยทบต้นหรือเปล่า :z1: เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะครับ
+1 ให้ และขอ :กอด1: ทั้งสองนั้นแหละ
ฟ่าต่างหากที่ต้องคิดทั้งต้นทั้งดอกกก :haun4:
อาหารเช้าน่าหม่ำที่ซู้ดเลยนุ้งฟ่า
เช้่านี้ป้าขอข้าวต้มกุ้งอย่างเดียวละกันน๊า (แต่ขอเบิ้ลได้ปะ 555)
....
ในที่สุด น้องเตอร์ก็มาตามเจ้าหญิงกลับวัง :laugh:
บีเนี่ย เป็นตัวช่วยแสนน่ารักจริงๆ :pig4:น้องบีสุดหล่อ
นุ้งฟ่าัขับรถเร็วแกล้งคอปเตอร์เฉยๆใช่มะ ไม่ได้ขับเร็วเป็นนิจใช่ป่าว
อย่าขับเร็วมากน๊า มันอันตรายจริงๆ เป็นห่วงนะค้าบ
ปล.คอปเตอร์ รีบจัดการเหยื่อเล้ย แหมๆ มาทำผ้าหลุดต่อหน้าเค้า แล้วจะรอดเร้อ :z2:
ไม่ได้ต้องกินทุกอย่าง
ฟ่าเป็นคนขับรถเร็วครับ
เพราะฟ่าไม่ชอบอยู่บนรถนานๆอ่ะมันอึดอัดไม่รู้เพราะอะไรอ่ะ
แต่ไม่ต้องกลัวระดับนี้แล้ว
มืออาชีพยังอาย
ขอบคุณครับที่เป็นห่วง o13
นึกถึงวันนั้นก็เขิลทุกทีอ่ะไม่รู้ทำไปได้ไง แรงส์
5555555555555+
พูดไปได้ "สวัสดีคุณพระ"
พี่ฟ่ายังเขียนไม่จบน๊า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/sang.gif) ค้างอย่างงี้ทุกที
เอ้าถ้าเค้าไม่ค้างตะเองจะกลับไปคิดถึงเค้าหรอ
อิอิ :z2:แอบฮาเตอร์ตอนสวัสดีคุณพระ 5555 ฟ่ามีแอบยั่วแกล้งทำผ้าหลุด อะจึ๋ยๆ คิคิ กอดๆฟ่า จ้า น่ารักเตอร์ก็น่ารัก บีก็น่ารัก อาหารเช้ายั่วน้ำลายอีกแล้ว หิว!
งั้นต้องทานอาหารเช้าทุกวันนะครับบบบบ อิอิ
ทำไปได้นะนุ้งฟ่า
อ่อยเหยือแบบนี้เจ้าเตอร์ก็รีบฮุบเหยื่อเลยดิ
นั้นแหละจุดประสงค์ :z1:
พี่น้ำตาลไปไหน
มารายงานตัวด่วยเลยนะ :m31:
-
:z13:สอยก้นนุ้งฟ่ารอบ 2
-
สอยกลับ :z13: :z13: :m14:
^
^
โฮะ โฮะ มาถึงก็ "ยั่ว" กันเรยเรอะนุ้งฟ่า :z1:
ขอท่าเต้นประกอบด้วยนะนุ้งฟ่า
+1 เพลงถูกจายยยย
นุ้งเตอร์ท่าจะชอบ :laugh:
(http://upload.meemodel.com/UploadedFiles/244/jpx641220334007241824.gif)
(http://upic.me/i/5e/f0047243_48bc87999e989.gif)
(http://upic.me/i/x4/f0047243_48bc878ec5a05.gif)
-
"อุ๊ย" ผมแกล้งทำผ้าเช็ดตัวหลุด(แร๊ดแรดเนอะ มาคิดทีหลังทำไปได้ไงเนี่ย)
ช่ายยยย
:laugh:
-
"อุ๊ย" ผมแกล้งทำผ้าเช็ดตัวหลุด(แร๊ดแรดเนอะ มาคิดทีหลังทำไปได้ไงเนี่ย)
ช่ายยยย
:laugh:
:a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14:
-
+1 ให้กับ cherry pink version นี้มันส์มาก :z2:
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงง
มากมาย นะ ฟ่าเนี่ย
อยู่ด้วยกันคงสนุกนะสองคนเราอ่ะ
ฟ่ากะเตอร์เหมือนเพื่อนกันมากกว่า เพราะว่า
ในบางมุม ก้อยังเล่นยังสามารถทำไรที่ คู่รักอื่นๆไม่สามารถทำได้อ่ะ
น่าร๊ากกกก เจงๆๆๆ เลย
-
:laugh: :laugh: :laugh:
แหมฟ่าเนี่ย มียั่วเตอร์ด้วยนะเนี่ย
สุดท้ายเตอร์ก็ตบะแตกจนได้จริงๆ
สงสัยคงต้องโดนเตอร์ทำโทษอีกนานเลยนะเนี่ย
:m20: :m20: :m20:
-
พี่น้ำตาลมารายงานตัวแล้วค้าบนุ้งฟ่า
:กอด1: นุ้งฟ่าหน่อย คิดถึงงงงงงงงงงง
วันนี้งานเข้าตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า (เวลานอนของวันนี้นะนั่น) เด๋วขอหายตัวไปสักวันสองวันนะฟ่าจ๋า
แบบว่าจน เครียด กินเหล้า อ้ะมะช่ายยยย แบบว่างานเข้า จิตตก มรสุมชีวิต พายุอารมณ์ ทอร์นาโดกระหน่ำความรู้สึก
เด๋วเคลียร์อะไรต่างๆเสร็จแล้ว เจอกันวันศุกร์หรือเสาร์นะค้าบ
อ่านตอนนี้แล้วขำบีเนอะ กลายเป็นคนห้ามทัพ ที่จะพลอยโดนหางเลข
แหมมมมมมม เพิ่งรู้จักเตอร์ก้อเหมือนจะเข้าพวกกันไปซะแล้ว
แต่แอบเขิิลลลลล นุ้งฟ่าอ้ะมีบทผ้าหลุดด้วยเหรอ
ฟังเพลงไปด้วยเนี่ย ยั่วชะมัดจริงๆเลย :-[
บวก 1 ให้กับแมวเผือกยั่วสวาทนะค้าบบบบบบ :z1:
-
:o8:+1 krub
-
คืนดีกันได้แล้วดีจัง รักกันน่ะดีแล้ว ไม่งอนกันอีกแล้วนะ
ฟ่าก้อนะเชื่อเตอร์มั่งเตอร์เค้า
ห่วงฟ่านะ
-
ดีกันแล้วๆ :-[
อย่าทะเลาะกันอีกนะฟ่า+เตอร์ ดูแลกันดีๆ นะครับ
ขอปรบมือดังๆ กับมุขนี้ของฟ่า
"อุ๊ย" ผมแกล้งทำผ้าเช็ดตัวหลุด(แร๊ดแรดเนอะ มาคิดทีหลังทำไปได้ไงเนี่ย)
:o8: นั่นดิ ทำไปได้นะคนเรา
-
มารอนุ้งฟ่ารายงานผลการอ่อยเหยื่อ
ผ้าหลุดแล้วเกิดอะไรขึ้นต่ออะ อยากรู้ๆ :m3:
วันนี้สงสัยจะอดมื้อเช้า ก็นุ้งฟ่าเล่นไม่ตื่นมาทำให้ป้า
ต้องไม่มีแรงทำงานทำการแน่เลย o9
.............
พี่น้ำตาลค้าบ
เอาใจช่วยนะค้าบ
ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีน๊า
สู้ๆค้าบ เอาใจช่วยสุดใจขาดดิ้น o15 o15
-
นึกว่ามาต่อ แต่ไม่เป็นไรฟังเพลงแล้ว คึกคักดี :z2:
ปล. ฝากผ่านไปยังพี่น้ำตาล เป็นกำลังใจให้นะครับ ทำใจให้สบาย
เดี๋ยวอะไร ๆ มันก็ผ่านไปเอง ค่อย ๆ ใช้สติ ในการแก้ปัญหานะครับ :กอด1:
-
มาช้าไปหน่อย :3130:
โทษทีน๊าค๊าบบบ :m5:
เห้อ :เฮ้อ: เมื่อยเนื้อเมื่อตัวไปหมด :dont2:
ทำการบ้านแต่เช้าเร้ยยยยย เหนื่อยๆๆๆ :m23:
งั้นเอาของง่ายๆๆไปกินรองท้องก่อนนะเดี๋ยวมื้อเย็นมาอย่างเทพ
(http://www.med.cmu.ac.th/hospital/opd/health/morfood1.jpg)
-
มารับอาหารเช้าจากนุ้งฟ่า
หิ้วท้องรอตั้งนาน หิวจะแย่ล่ะครับ
v
v
v
วัยรุ่นก็งี้ล่ะครับ ต้องทำการบ้านตอนเช้าๆ
เมื่อคืนก็ทำ แต่ยังไปเสร็จล่ะมั้งการบ้านเยอะอ่ะเนอะ
:m12:เลยตื่นมาทำต่อตอนเช้าไง
-
แค่ครัวซองไม่กี่ชิ้นจาอิ่มได้ยางงายยยย :z3:
แล้วกลางคืนทำอะไรกัน ทำไมต้องมาทำการบ้านเอาตอนเช้า
แล้วทำการบ้านวิชาอะไรถึงได้ เมื่อยเนื้อปวดตัว แปลกแฮะ
ไม่มีอะไรแค่สงสัยเฉยๆ
-
:o8: มาทานข้าวเช้า วันนี้แบบเบา ๆ เพราะคนทำมะว่าง มัวแต่ทำการบ้านแต่เช้า กิ้ว กิ้ว :laugh:
-
เมื่อคืนก็ทำการบ้านเสร็จไปวิชาหนึ่งแล้ว
เช้าเลยทำอีกวิชาหนึ่งอ่ะ
อย่าว่ากันเลยนะ
คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก
กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
********************
พี่น้ำตาลหนีไปไหนอีกแล้ว
เดี๋ยวจะงอลแล้วนะ :m15:
********************
เอาอาหารมาเพิ่มลืมไปว่ามีคนทานหลายคนโดยเฉพาะป้า กินเยอะ
555555+
**********************
(http://www.pantown.com/data/1926/board5/86-20060113234625.jpg)(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/119/6119/images/hen.jpg)(http://www.pantown.com/data/11499/board5/1-20050527222455.jpg)(http://farm2.static.flickr.com/1180/1392658062_2eca0d7958_o.jpg)(http://www.ailin.net/wp-content/uploads/2008/09/e0b980e0b8a2e0b987e0b899e0b895e0b8b2e0b982e0b89f.jpg)(http://i167.photobucket.com/albums/u128/athita/Thai%20Foods/IMG_1333-1.jpg)(http://www.moph.go.th/ops/iprg/news_pic/ผลไม้2.jpg)
***************
เตอร์เลื่อนตัวขึ้นมาหอมแก้มผมเบาๆ แล้วเอาจมูกคาไว้ที่แก้ม มือกอด ขาก่าย
"ปล่อยจะไปอาบน้ำแล้ว"
"เดี๋ยวยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ จะรีบไปไหนอ่ะ"
"อยากช้าเองนิ อดเหอะ"
"ชอบแบบรวดเร็วร้อนแรงก็ไม่บอก"
"ไอ้ทะลึ่ง ปล่อยดิ จะไปอาบอะอาบบบบบอึมมมมม" ยังไม่ได้พูดคำว่าน้ำ ก็มีหนึ่งลิ้นเข้ามาในปากผมอย่างเร็วพลัน แล้วซอกซอนเข้าไปสำรวจภสยในช่องปาก หนอนน้อยของผมถูกละเมิดด้วยมืออุ่นๆ ร่างกายถูกทับด้วยร่างของชายผู้หนึ่งที่คุ้นเคยเสื้อผ้าทำให้เนื้อไม่ได้สัมผัสเนื้อ ผมจึงดันตัวคนรักของผมขึ้นแล้วถอดเสื้อออก เสื้อถูกเหวี่ยงไปข้างเตียง เตอร์ยืนคุกเข่าแล้วปลดเข็มขัดออกกระดุมกางเกงถูกปลดอย่างช้าๆ กางเกงเลื่อนลงมาเผยให้เห็นกางเกงในสีขาวที่ตอนนี้ตุงจนแถบจะปริออก เตอร์โน้มตัวลงมาจัดการกับตุ่มสองตุ่มที่อยู่บนหน้าอกของผม ผมเลื่อมือไปดึงกางเกงออก กางเกงในสีขาวที่กักขังหนอนชาเขียวไว้เสียดสีกับหนอนน้อยของผม มันคงอยากจะทักทายกันใจจะขาด จากหน้ออกเลื่อนขึ้นไปที่ซอกคอ เสียงริมฝีปากดูดที่ซอกคออย่างร้อนแรงนี้มันคงเก็บมาหลายวัน วันนี้มันถึงรุนแรงเหลือเกิน
"เดี๋ยวเป็นรอยนะ"
"เตอร์ขอโทษมันคิดถึงอ่ะ" มันเงยหน้าขึ้นมาขอโทษผมแล้วจูบมาที่แก้มผมเบาๆ
ได้ทีผมแล้วผมจัดการพลิกตัวให้มาอยู่ด้านบน แล้วทำทุกอย่างแบบที่มันทำกับผม แต่มันไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปนานมันจัดการยึดอิสรภาพคืนจากผมทันที ผมถอดกางเกงในเตอร์ออก มันกลับหัวทันทีแล้วจัดการงับหนอนน้อยทันที ผมก็จัดการหนอนชาเขียวมันอ่าดิ ก็มันมาชี้หน้าผมนี้นา ผมรู้สึกกระสันอย่างบอกไม่ถูก ลิ้นอุ่นๆกับริมฝีปาดบางๆสัมผัสไปทุกส่วน มันทำให้ผมเริ่มทนไม่ไหวผมพยายามเอียงตัวให้มันรู้ว่าผมทนไม่ไหว แต่มันเหมือนจะแกล้งผมยิ่งผมหนีมันยิ่งตามติดแล้วเพิ่มความรุนแรงขึ้น สองมอของผมจิกกับขาของมัน ตอนนี้ผมไม่สามารถที่จะจัดการหนอนชาเขียวของมันไดแล้วมันกลับตัวแล้วเลื่อตัวไปที่หนอนน้อยของผมแล้วจัดการแบบเดิม
"เตอร์ฟ่าไม่ไหวแล้วอ่ะ" ไม่มีเสียงตอบรับใดใดทั้งสิ้น ยังไม่มีการหยุดกระทำใดใดทั้งสิ้นซ้ำยังเพิ่มความถี่แล้วความแรงมากกว่าเดิม สองมือจิกผ้าห่มไว้ จนความอดทนหมดแล้ว ผมเลื่อนตัวขึ้นจะเอาหนอนน้อยออกจากปากมันแต่มันก็ไล่งับตามมาทันที มันจะกินลูกผม
"อ่าส์" หนอนน้อยพ่นพิษเต็มปากมันเลย มันยังคงไม่หยุดจนผมต้องลุกขึ้นดันหัวมันออก
"ไปคายทิ้งดิ" มันเดินไปเข้าห้องน้ำบ้วนปาก ผมรู้สึกผิดมากอ่ะ แต่ช่วยไม่ได้นี้มันอยากไม่หยุดเองอ่ะ มันกลับมาเดินยิ้มร่ามาเชียว แต่ผมอ่าดิมันรู้สึกไม่ค่อยดีอ่ะ
"ขอโทษนะเตอร์ฟ่าทนไม่ไหวจริงๆอ่ะ"
"ขอโทษทำไมเตอร์อยากให้มันออกมาเป็นแบบนี้เอง"
"เพื่อไรอ่ะ"
"ไม่รู้ดิเห็นในหนังมันทำอ่ะ"
"โรคจิต"
"แต่ก็กับฟ่าคนเดียวเท่านั้นแหละ"
"ก็ลองกับคนอื่นดิ "ด้หัวแตกแน่"
"แต่ตอนนี้เตอร์ต้องแตกบ้างแล้วแหละ"
มันเดินไปหยิบอุปกรณ์ทำรักจัดการใส่อย่างเรียบร้อยแล้วขึ้นคร่อมผมทันที จับมาที่ป่กผมอย่างแรงแล้วมันก็บีบเจลใส่มือทามาที่ผมแล้วก็ทาหนอนชาเขียของมัน มันเริ่มจะเอาทูตมาเจริญสัมพันธไมตรีกับผมในไม่ช้าสองเมืองก็เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ความจุกเริ่มครอบงำแล้วแทนที่มาด้วยความสุขสนุกแทน สีหน้าแฟนผมมีความสุขมากความเร็วและแรงเริ่มมากขึนตามลำดับมันโน้มตัวมาหาผมแล้วเอามือสอดไปด้านหลังดึงผมขึ้นมาให้นั่งบนตัวมัน ผมจัดท่าทางให้ดีแล้วสนองคุณมันด้วยความแรงและเร็ว สักพักผ่านไปมันให้ผมนอนคว่ำแล้วคุกเข่าขึ้นแล้วมันก็พังประตูเมืองผมอีกครั้ง ความกระสันเสียวมากกว่าท่าแรกแต่มันเริ่มเร่งเครื่องสงสัยจะทนไม่ไหว แล้วในไม่ช้าพายุก็สงบลงผมทรุดตัวลงนอน มันนอนทับมาบนตัวผมโดยที่ไม่เอาหนอนชาเขียวออกไปเรานอกนกอดกันด้วยความเหนื่อยจนเผลอหลับไป
-
แหะๆ นุ้งฟ่าช่างรู้ใจ o13
พี่กำลังอยากกินข้าวมันไก่อยู่พอดี
ไม่ได้กินนานล่ะ (กำลังลดพุงอ่ะ)
แถมยังมาอธิบายการบ้านให้ฟังด้วย
เดี๋ยวเย็นนี้กลับไปทำการบ้านบ้างดีกว่า
ทำแต่งานไม่ค่อยมีเวลาทำการบ้าน เหอๆ :o8:
+1 แต้ม สำหรับข้าวมันไก่
-
:haun4:
โอ๊ย เสียเลือดไปเย๊อะเลย
o13
-
:-[ :-[ :-[
ง้อกันแบบนี้ กินข้าวเที่ยงไม่ลงเลย
แบบว่า อยากกินอย่างอื่นแทน
:m20: :m20: :m20:
-
เมื่อคืนก็ทำการบ้านเสร็จไปวิชาหนึ่งแล้ว
เช้าเลยทำอีกวิชาหนึ่งอ่ะ
อย่าว่ากันเลยนะ
คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก
กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
:z3: :z3: :z3:
ข้าวเที่ยงมะต้องกินละ อ่านจบปุ๊ป อิ่มจนจุก เอิ๊กกกกก :m25:
-
...อ๊ะ อ๊ะ..เดี๋ยวนี้เก่งนะ..บรรรยายซะละเอียดเชียว...
...ได้บรรยากาศ ดีจัง เหมือนแอบอยู่ข้างเตียงเลย...
...อะ ล้อเล่น หน้าแดงทำมายยยยยยยยยยยย... :z3:
-
ชอบบบบบบบบบบมากกกกกกกกกกกกก........
:haun4:มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มีอารมณ์ทำงานต่อและ 5555555
thanksจ้านุ้งฟ่า สำหรับตอนนี้ เหอะเหอะเหอะ :z1:
-
ก้อเตอร์เก็บกดมาหลายวัน
ฟ่าก้อเข้าใจเตอร์หน่อยนะ
-
ไม่ได้เข้ามาพักเดียว แมวเผือกนุ้งฟ่าอัพสกิลขึ้น
เขียนฉากนี่เลือดโนว์เกือบหมดตัว
-
:pighaun: :haun4:
คนทำการบ้านเสร็จไปสองสามวิชาเนี่ย เค้าแรงดีไม่มีตกเลยเนอะ :z1:
....
นุ้งฟ่าเสิร์ฟอาหารเช้าสายไปนิด ป้าเลยต้องเปลี่ยนเป็นกินเที่ยงแทนเลย
ผัดไทเนี่ย ของโปรดสุดๆ :impress3: แถมผลไม้อีกกระจาดบิ๊กเบิ้ม ขอเหมาเลยละกัน :pig4:
ปล. งงชื่อตอนล่าสุดนุ้งฟ่านิดนึง ตกลงนุ้งฟ่า ทนไหว หรือ ทนไม่ไหว อะค้าบ :-[
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน น้องฟ่าอยู่แถวบีทีเอส พญาไท เร๋อ เพ่ก้ออยู่ซอยด้านหลังนี่แหละ
กำลังรีบๆอ่านอยู่ อ่านไปมีทั้งยิ้ม หัวเราะ และน้ำตาคลอ ว่ะ น้อง
ว่าแต่ เดินๆ อยู่ในซอย อาจเคยเดินสวนกันก้อได้นะ ว่าปะ อิอิ
เจอกันทักกันบ้างเน้อออออ :z2:
-
ไอ้เราก้นึกว่าทนไม่ไหวเรื่องไร
:o8:
-
เออเนอะ..คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก..ท่าจะจริง o18
แล้วไอ้ทำการบ้านเนี่ยะเป็นไงเหยอ :m28:(แบ๊ว..ได้อีก) :-[
-
และแล้วก็เสียอิสระภาพให้แก่เตอร์ อีกครั้ง จาก " มันทนไม่ไหวแล้วอ่ะ " :haun4:
ถ้ามีลูกได้ คงหัวปีท้ายปี :jul3:
มารอตอนต่อไปดีกว่า มามะ :กอด1: +1 ให้ด้วยนะครับ
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน น้องฟ่าอยู่แถวบีทีเอส พญาไท เร๋อ เพ่ก้ออยู่ซอยด้านหลังนี่แหละ
กำลังรีบๆอ่านอยู่ อ่านไปมีทั้งยิ้ม หัวเราะ และน้ำตาคลอ ว่ะ น้อง
ว่าแต่ เดินๆ อยู่ในซอย อาจเคยเดินสวนกันก้อได้นะ ว่าปะ อิอิ
เจอกันทักกันบ้างเน้อออออ :z2:
แล้วนุ้งฟ่าจะรู้ได้ไงอ่ะว่าคนไหน
ไม่ต้องเดินทักท่วซอยเลยรึไง
555555+
ยินดีต้อนรับสู้เล้านุ้งฟ่าเข้าแล้วห้ามออก
อิอิ
***********************
แหมๆๆๆเจอฉากเรียกเลือดแค่นี้ทำเป็นทนไม่ไหว
555555
มื้อเช้ากำลังจะมาเตรียมช้อนได้แร้ววววจร้าหนูๆๆ
-
(http://i256.photobucket.com/albums/hh172/pumorg/mp048.jpg)
หมูปิ้งร้อนๆๆๆของโปรดของคุณเค้าแหละ
(http://i36.photobucket.com/albums/e25/poomai/My%20Kitchen_3/DSCN3375.jpg)
ข้าวเหนียวหมูเส้นอร่อยแบบหวานอาหารจานด่วน
(http://img154.imageshack.us/img154/8379/69013118ma1.jpg)
ก๋วยเตี๋ยวลุยสวน อาหารสำหรับคนรักษาหุ่น
(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/environment/5/14/163768_75291.jpg)
ซาลาเปา สำหรับคนชอบขาวๆอวบๆ
(http://i27.photobucket.com/albums/c166/Moodaeng/Kitchen8/khanomjeebthai01.jpg)ขนมจีบไทยไส้ไก่ อาหารเช้าที่หาทานไม่ง่ายนัก ถ้าอยากได้สูตรเด็ดก็ขอกันมาเน้อ
(http://mblog.manager.co.th/uploads/512/images/Late%20Art2.jpg)
ตบท้ายด้วยโกโก้ร้อนเพิ่มกำลังก่อนไปทำงาน
มื้อเช้าสำคํญนะครับทานกันด้วยเน้ออย่ามัวแต่รีบจนลืมรักตัวเองนะครับบบบ
-
อ๊ากกก เกือบมาทานไม่ทัน กะลังจะออกจากบ้านแล้วนะเนี่ย
แว้บมาก่อน เผื่อมีอะไรหม่ำ
ป้าชอบขาวอวบๆค้าบ ขอหม่ำซาเปากะซดโกโก้ร้อนน๊า
แค่นี้ก็ชื่นใจ อิ่มแปล้ เพราะนุ้งฟ่าจัดมาให้ :กอด1:
คิดถึงๆๆๆ นอนเล่นอยู่บ้านเผื่อป้าด้วยน๊า
:เฮ้อ: ขี้เกียจทำงาน
ขอ :กอด1:นุ้งฟ่าเป้นกำลังใจหน่อย
-
อย่างว่าอ่ะโกรธกันแล้วมาดีกันมันก็รักกันมากกว่าเดิม โบราณเขาว่าไว้ไม่มีผิดยิ่งทะเลาะลูกยิ่งดก 5555+ แต่คู่เรานี้มีลูกไม่ได้เพราะไม่มีลูกมด งิงิ เอิ๊กๆๆๆๆๆ
ชีวิตก็ดำเนินมากปรกติอ่ะครับส่วนมากก็จะงอลๆกันซะส่วนใหญ่ แต่ไม่เกิรครึ่งชั่วโมงเดี๋ยวก็ดีกันส่วนมากเตอร์จะง้อฟฟ่าซะมากกว่าอ่ะครับ การเรียนพวกเราทั้งคู่ก็ไปได้ด้วยดี เตอร์เริ่มมีสังคมมากขึ้นเริ่มมีเพื่อนมากขึ้นก็เป็นธรรมดาแหละครับ ชีวิตในรั้วมหาลัยใครๆก็ต้องมีเพื่อน ชิม๊ะ แต่เวลาของเราสองคนก็เหมือนเดิมนะ เย็นก็ทานข้าวพร้อมกันเช้าก็ทานข้าวพร้อมกัน ตัวป่วนทั้งหลายก็เริ่มแพ้ภัยตัวเอง ไม่มีอะไรมาทำลายความรักของสองเราได้เท่าไรอ่ะ แปลกแต่ตรงที่ทำไมมันมีตัวป่วนมาอยู่เรื่อยเลย อิอิ
เฮีย ตอนนี้งานยุ่งมาก โน้นนี้นั้นเต็มไปหมด แต่สิ่งที่เฮียไม่ลืมเลยก็คือดูแลน้องคนนี้อย่างดี รวมทั้งคนรักของน้องด้วย แต่น่าสงสารหน่อยที่เฮียตอนนี้ไม่มีคนรู้ใจไม่รู้เพราะอะไรอ่ะ หรือว่าเฮียจะเป็นอีแอบหว่า เพราะแนะนำเพื่อนให้รู้จักทีไรเฮียก็เฉยๆทุกทีอะ มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนผู้หญิงฟ่าคนหนึ่ง ไม่ขอเอ่ยนาม น่ารักนะขาวหมวย เรียกว่าสวยเลยแหละ เห็นเฮียมาส่งฟ่าที่มหาลัยก็ปลื้มสุดๆเรียกกันว่าทอดสะพานสุดๆฟ่าก็นะ เห็นแก่ความรักของเพื่อนและอยากให้เฮียมีความสุข ก็เลยให้ไป นังชะนีเพื่อนฟ่านี้ก็ใจกล้านะ โทรไปจีบเฮียซะงั้นอ่ะ แรงส์ ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่ก็ต้องหน้าแหกกลับมาเพราะเฮ๊ยบอกว่า" มีธุระอะไรรึป่าวครับผมจะทำงานเสียเวลากับคุณมามากแล้ว" แป่วๆๆๆ เช้ามานี้ชะนีผู้ร่าเริงหงอยเป็นไก่กะรี้ลงเลยทีเดียว ด้วยความที่เป็นคนตรง ณ บัดดี้เฮียเลยใช้ชีวีอยู่เพียงลำพังแต่ก็ดีเหมือนกันแหละจะได้ดูแลน้องไปอีกนานแสนนาน
ณ ขณะนี้แขกขาประจำสำหรับคอนโดเราสองคนคือ แตมกะยุ่ง สองคนนี้กิ๊กกันอยู่ อิอิ ด้วยฝีมือนุ้งฟ่ากะเตอร์แหละ แตมกับผมก็เข้าใจกันดีแล้วว่าวันนั้นไม่มีอะไรจริงๆ ผมก็เลยยุยงส่งเสริมให้ไอ้ยุ่งรวบหัวรวบหางแตมซะ 5555+แล้วมันก็ได้ผล
แล้ววันเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆๆจนมาวันหนึ่ง
"กลับมาแล้วหรอ" เตอร์ถามผมหลังจากที่ผมเดินเข้ามาในห้อง
"อืม"
"เหนื่อยป่าว"
"เฉยๆ"
"กินไรมายังอ่ะ"
"อืม"
"เป็นไรป่าว"
"......................................" ปึง ผมปิดประตูห้องนอนแล้วก็ล้มตัวนอนหลับไป
สักพักก็มีมืออุ่นๆมาสัมผัสที่หน้าผากแล้วก็แก้มเบาๆๆ เสียงรีโมทแอร์ถูกกดเพื่อลดระดับความเย็นลง เพราะเปิดไว้ 19 องศา5555+แล้วเค้าคนนั้นก็เดินออกไปจากห้อง เวลาผ่านไปผมตื่นขึ้นมา หิวจังไปหาไรกินดีกว่า
"ตื่นแล้วหรอ"
"อืม"
"หิวอ่ะสิ"
"อืม"
"เตอร์ทำข้าวต้มกุ้งไว้อ่ะเดี๋ยวเอามาให้กินนะ"
"ไม่ต้องอ่ะอยากกินเกี๋ยวน้ำ" ผมเดินออกจากห้องไปกินเกี๋ยวน้ำหน้าปากซอย มันเดินตามมา
"รอด้วยดิ ฟ่าเป็นไรป่าว ไม่สบายหรอไปหาหมอมั้ย"
"ไม่อะ" ผมเดินเร่งฝีเท้าเพราะม่อยากตอบคำถามมันให้มากความ
"ฟ่าจะกินที่นี้หรือจะกินที่ห้อง"
"ห้อง"
"ซ้อเกี๋ยวน้ำสองถุงบะหมี่แห้งหนึ่งครับ" เราได้บะหมี่ก็เดินกลับห้อง เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงผมก็ดังขึ้น
"ฮัลโหลครับ เรียบร้อยดีครับ ครับ ตามนั้นครับ ทานแล้วครับ ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วง เช่นกันครับ กู๊ดไนท์ครับ"
ผมวางสายแล้วก็เดินขึ้นคอนโดโดยมีมันเดินตามมาแล้วมองอย่างสงสัย หน้ามันเริ่มบอกบุญไม่รับแล้วครับ ผมหล่ะเบื่อสีหน้าแบบนี้ที่สุด เมื่อไรจะเลิกชักสีหน้าแบบนี้ก็ไม่รู้ให้ตายเหอะ
มันแกะเกี๋ยวน้ำกะบะหมี่มาให้ผมแล้วมานั่งกินกัน ผมทานไปสักพักมันก็ถามว่า
"ใครโ?รมาอ่ะเมื่อกี้นี้"
"เพื่อนอ่ะ"
"หวานดีเนอะ"
"เรื่องส่วนตัวฟ่านะ"
"เตอร์ไม่มีสิทธิรู้หรอ"
"เข้าใจคำว่าเรื่องส่วนตัวมั้ย"
"มันส่วนตัวจนเตอร์รู้ไม่ได้เลยหรอ"
"รู้ได้ แล้วก็เต็มใจจะให้รู้แต่ไม่ชอบคนขี้สงสัยยแล้วก็ขี้ระแวง ไม่กินแล้ว เซ็ง"
ผมเดินไปกินน้ำแล้วก็เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ ล็อคประตูห้องน้ำไม่ให้มันเข้ามา ผมอาบน้ำเสร็จเจ้าตัวดีก็นั่งกอดออกที่โซฟาจ้องมาที่ผมตาจะหลุดออกจากเบ้าถ้ามันกินผมได้มันคงกระโดงับคอดูดเลือดแล้วฉีกเนื้อผมกินแล้วแน่ๆเลย ผมไม่สนใจเข้าห้องเป่าผมแต่งตัว หล่อสุดๆๆ
"จะไปไหนนี้มันดึกแล้วนะ" มันเดินเข้ามาหาผมในขณะที่ผมกำลังแต่งตัวอยู่
"เที่ยว"
"ที่ไหน"
"ไม่รู้"
"กับใคร"
"เพื่อน"
"แล้วจะไปไหนทำไมไม่รู้ งั้นเตอร์ไปด้วย"
"ไปกับเตอร์ที่มหาลัยเตอร์จะไปทำไม"
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ฮัลโหล เสร็จแล้ว มารับฟ่าด้วยดิไม่อยากเอารถไปอ่ะ เออๆๆๆ เดี๋ยวเจอกันเสร็จแล้วออกมาเลยก็ได้ แค่นี้นะครับ ขับรถดีดีนะ"
"เตอร์ไม่ให้ไป"
"เหตุผลอ่ะ"
"ไม่มี"
"งั้นฟ่าก็จะไป"
"ปัง" มันเดินไปล็อคประตูขังผมเอาไว้ ดูมันดิร้ายม๊ะ ผมฉลาดกว่าวิ่งออกทางห้องน้ำ
"ไม่สำเร็จหรอกถ้าฟ่าจะไปซะอย่าง แล้วไม่ต้องมาโวยวายด้วยนะถ้าไม่อยากมีปัญหา"
"ฟ่าเปลี่ยนไปนะรู้ตัวรึป่าว"
"หรอ มันคงมีอะไรมาทำให้ฟ่าเปลี่ยนมั้งซึ่งมันอาจจะเป็นสิ่งที่ดีกว่าก็ได้"
"หมายความว่าไง"
"ป่าว พูดไปลอยๆ"
ผมเดินออกจากห้องมันโทรมาผมเลยตัดสายใส่มันซะ 5555+ ของเก่าก็เงี้ยจะสู้ของใหม่ได้ไงเนอะ น่าเบื่อเอาแต่ใจสักพักมีโทรศัพท์เข้ามา พื่อนผมแหละ
"พร้อมแล้ว อยู่ไหนอ่ะ ใต้ตึกหรอเออเดี๋ยวเดินออกไป"
"เป็นไง โอเคป่าว"
"เรียบร้อย อ่ะนี้ของที่สั่ง"
"ดีดี เดี๋ยวไปร้านนี้เป็นเพื่อนฟ่าหน่อยนะ"
"โอเค เฮียอ่ะอยู่ไหน"
"เฮียหรอ ไม่ต้องห่วงเรียบร้อยแล้วรายนั้นอ่ะ"
สองคนนั้นพาผมไปบีทีเอสเพื่อจะได้รถไม่ติด สักพักเราก็ถึงร้านที่เราจะไปกัน
"หวัดดีครับ"
"หวัดดีจร้าฟ่า ไม่มานานแล้วนะครับ นี้จ้ะของที่สั่งไว้"
"ขอบคุณครับพี่ รบกวนพี่มากเลยอ่ะครับ"
"ไม่เป็นไรจร้าน้องรัก"
"เท่าไรครับ"
"พันห้าจ้ะ"
"นี้ครับ ขอบคุณนะครับเเล้วจะมาอุดหนุนบ่อยๆนะครับ"
"ถือระวังๆหน่อยนะ คนมันพลุกพล่านอ่ะ"
"ครับพี่" ผมออกจากที่นั้นแล้วส่งของให้เพื่อนอีกสองคน
"เดี๋ยวฟ่าตามไปนะ" ผมให้สองคนนั้นล่วงหน้าไปก่อน แล้วผมแวะไปทำธุระอีกที่หนึ่งอ่ะ
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้เตอร์โทรมา
"เมื่อไรจะกลับ"
"อีกสักพักอ่ะกำลังสนุกเลยแค่นี้นะ" ผมวางสายใส่มันมันโทรมาอีกผมก็ไม่รับ อิอิ เวลาผ่านไปสักพัก มันโทรมาอีก
"นี้มันเที่ยงคืนแล้วนะ เมื่อไรจะกลับถ้าไม่กลับจะไปตามแล้วนะ แล้วก็จะรู้ใช่มั้ยว่าอะไรจะเกิดขึ้น"
"กลัวจัง"
"ตื๊ดๆๆๆๆ" เสียงโทรศัพท์ถูกกดวาง แล้วผชปิดเครื่อง
มันคงโกรธมากแหละเลยโทรไปหาเฮีย
"ฮัลโหล เฮียครับ"
"เออว่าไงเตอร์"
"ฟ่ายังไม่กลับเลยอ่ะไปไหนไม่รู้อ่ะ"
"อ่าวแล้วไมไม่ไปด้วยกันอ่ะ"
"เค้าไม่ให้เตอร์ไปด้วย"
"เออๆๆๆเดี๋ยวเฮ๊ยไปดูให้ เออเตอร์เฮียยืมกีตาร์หน่อยดิเดี๋ยวเฮียแวะไปเอาตอนนี้เลยนะ เอาตัวที่วันนั้นเอามาให้เฮ๊ยดูอ่ะ"
"ครับๆๆๆ ตามฟ่าให้ด้วยนะเฮีย"
"เออ เมียมรึงไม่มีผัวใหม่หรอกนะ ถ้ามีก็แล้วไป"
"เอ้า"
"เออไปหยิบกีตาร์ให้เฮียหน่อย"
"ครับ"
มันเดินไปหยิบกีตาร์ให้เฮีย ทันใดที่ประตูเปิดขึ้น
ทุกคนนั่งกันอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา มีเฮีย มีแตม มีไอ้ยุ่ง แล้วก็ผม มีเเสงไฟจากเทียนที่สะท้อนในตาของผมกับมัน
"HAPPY BIRTH DAY TO YOU...................แฮบ....ปี้.........เบิร์ท...............เดย์" งงอ่ะสิงงกันใช่ม๊า
"สุขสันต์วันเกิดนะที่รัก เป่าเค้กจิ" มันเดินมาหอมแก้มผมทีตอนนี้มันกำลังร้องไห้
"อธิฐานก่อนดิ"
"ขอให้ทุกคนสุขภาพแข็งแรงแล้วขอให้คนที่ผมรัก มั่นคงและรักผมตลอดไป แล้วผมก็จะรักเค้าเพียงคนเดียว"
เทียนถูกเป่าลง เสียงเฮของทุกคนก็ดังขึ้นไฟในห้องถูกเปิด
"มีความสุขมากๆนะที่รัก"
"แกล้งกันนี้นา เตอร์กลุ้มใจจะเเย่แล้วรู้มั้ย โกรธแล้วด้วย"
"เอาน๊า คนเค้าอยากสะใภ้"
"เซอร์ไพรส์" แตมกะไอ้ยุ่งรับมุขเฮีย
"เออ ตัดเค้กได้แล้วน้องพรุ่งนี้เช้าเฮียมีงานแล้วเฮียก็หิวด้วย"
"วันเกิดน้องสะใภ้ทั้งทีเฮียลางานไม่ได้หรอ" อ้อนมันก่อน
"ไม่ได้เว้ย เงินนะ"
"เงินสำคัญกว่าน้องเขยหรอ"
"เออ แล้วตกลงทุกวันนี้เมิงสองตัวยังไม่รู้ใช่มั้ยว่าใครผัวใครเมีย แล้วไป้สองตัวนี้อีกคู่หนึ่งรู้ยังว่าใครผัวใครเมีย" แตมกะไอ้ยุ่งเขิลจนหน้าแดง
"เห็นแก่เงิน งก"
"เงินใช้หนี้ได้ตามกฏหมายน้องเขยน้องสะใภ้อะไรก็แล้วแต่ ใช้หนี้ไม่ได้เว้ย"
"เอาตัวขัดดอกก็ได้"
"โน้นไปขัดกะไอ้เตอร์โน้นป่ะ"
"โหเฮียอ่ะ แล้วไหนของขวัญอ่ะ"
"ไม่มี มาร่วมงานนี้ก็ถือว่าเป็นเกียรติมากแล้วนะเว้ยเห้ย เจ้าของวันเกิดยังไม่ทวงเร้ย"
"โห ขี้เหนียว"
"นี้ของขวัญของเรากะยุ่งนะเตอร์" แตมยื่นของขวัญให้มัน
"ขอบใจเน้อแตมขอบใจนะ ว่าแต่กล่องเท่านี้เลยหรอ"
"ของเธออ่ะที่รัก" มันแบมือแล้วมองหน้าผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
"เดี๋ยวให้คืนนี้"
"พอๆๆๆๆเมิงสองตัวนี้พาขึ้นเตียงอีกแระเฮียจะได้กินเค้กมั้ยเนี่ย"
"55555+" แตมกับยุ่งหัวเราะชอบใจ
"อ่ะอันนี้ของเฮีย ถือเสมือนพ่อของเราอีกคนหนึ่ง"
"เดี๋ยวโดนเตะ"
"จร้าไม่ยอมแก่ว่างั้น"
"อ่ะอันนี้ของที่รัก"
"ป้อนด้วย"
"กรูจะอ้วกหว่ะ"
"ตกลงของแตมกะยุ่งไม่มีใช่ป่ะครับเค้กอ่ะ"
"โทดทีๆๆลืมไปเลยอ่ะ"
อิอิ คืนนี้เป็นคืนแห่งความสุขเรานั่งพูดคุยกันแล้วก็ทานอาหารที่วันนี้ผมทำสุดฝีมือเลยแหละ แล้วสักพักเฮ๊ยก็ขอตัวกลับเพราะพรุ่งนี้ต้องไปทำงานเช้า เราสี่คนเลยนั่งคุยนั่งกินกันยันเช้า
(http://rapee.exteen.com/images/mainiji/HBD.jpg)
-
:HBD5: น้องเตอร์ย้อนหลังไปณ วันนั้น
นุ้งฟ่าก็ช่างร้ายกาจ ทำเอาคอปเตอร์ใจเสียหมด
โอ๋ๆๆๆๆ คอปเตอร์ไม่ตกใจนะค้าบ เดี๋ยวป้าให้จัดการนุ้งฟ่าได้ตามสบาย เอิ๊กกก
(อ๊ากกก ไม่เอาดีกว่า ป้าเปลี่ยนใจแล้วน้องเตอร์ อย่าทำอะไรนุ้งฟ่าน๊า เดี๋ยวนุ้งฟ่าไม่รักป้า :monkeysad:)
...
ไปทำงานแว้ว วันนี้สายสุดๆ :o12:
-
:HBD2: พี่เตอร์
:m20:
แล้วตกลงคืนนั้นพี่ฟ่าได้ให้ของขวัญพี่เตอร์ป๊ะ :z1:
-
:HBD4:
Happy BIRTHDAY น้องเตอร์ด้วยคนจ้า
-
:b: มา Happy birthday ย้อนหลังให้นุ้งเตอร์นะค้าบ
ตกใจหมดเลยตอนแรกที่อ่าน ทะไมนุ้งฟ่าดูแปลก ๆ ไป 5555 ที่แท้ก็แอบเซอร์ไพร้ส์วันเกิดที่รักนี่เอง
แหม หวานกันได้สม่ำ เสมอทีเดียวนะจ๊ะ อิจฉา ๆ
เฮียขา มะคิดจามีคู่จริง ๆ เหรอ :o8:
-
ของขวัญที่ฟ่าให้เตอร์นี่
คงไม่ใช่ฟ่าผูกโบว์นะ
:laugh: :laugh:
-
อาหารเช้าวันนี้ถูกใจทุกอย่าง กินหมดเลยน้าาา morning จุ๊บนุ้งฟ่าผู้น่ารัก
รายการสะใภ้(เลียนแบบเฮีย) ทำคอปเตอร์ใจหายใจควํ่าหมดอยู่ดีๆ นุ้งฟ่าก็เปี๋ยนไป
ฝากกอดรัดด้วยความคิดถึงเฮียแรงๆ ห้ามหาแฟนให้นะ "หวง" แล้วที่เฮียยังไม่สนใจใคร
คงอยากสร้างหลักฐานให้มั่นคง ให้เป็นที่ยอมรับของครอบครัวของเฮียก่อน ใครจะเป็นแฟนเฮีย
ต้องอดทนเพราะดูท่าจะสวีทไม่เป็น มีรุ่นพี่คนหนึ่งคบกับแฟนมาเป็น 10 ปีกว่าจะแต่งงาน
เป็นแฟนมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย แต่พี่เขาบอกว่ายังมีภาระเรียนจบทำงานส่งเสียน้องอีก 2 คน
แล้วเก็บเงินปลูกบ้านได้แล้วถึงแต่งงานได้ แฟนก็เข้าใจรอกัน ตอนนี้แต่งงานมีลูก 2 คนแล้ว การงาน
ก็ก้าวหน้าผู้ใหญ่สนับสนุน
รักนุ้งฟ่า จูบุ จูบุ
-
ต้มเลือดหมู กินร้านเดียวกะเพ่ป่าววะ ที่มีลุกกะป้าขายอะ ติดกับร้านเกมส์อะ อร่อยเน๊อะ เพ่กินเกือบทุกวันเลยอะ
อ๋อๆ ถ้าจะเอากะทิสดอะ ไม่ต้องไปตลาดหรอก ในซอยก้อมี ในตรอกข้างร้านข้าวมันไก่อะ เพ่เคยเห็น
ว่างๆ แบ่งอาหารอร่อยๆ ให้กินมั่งจิ 555+ ล้อเล่น
:laugh: :laugh: :laugh:
:z2:
-
เตอร์คงตกใจน่าดู ฟ่าเปลี่ยนไป
สุดท้ายกลายเป็นเซอร์ไพรซ์
สุขสันต์วันเกิดเตอร์
รอดูซิฟ่าจะให้อะไร
-
ฟ่าอ่ะตกใจหมดเลย กลัวเลยอ่ะ เฮ้อ แต่ก้อผ่านไปได้ด้วยดี เตอร์คงเครียดปนดีใจใช่มั๊ยล่ะเนี่ยะ
-
ฟ่านะฟ่า :m16:...
ตอนที่แล้วก็ทำเราเสียเลือดเกือบหมดตัว
มาตอนนี้ก็ทำเอาใจเสีย นึกว่าฟ่าเปลี่ยนไปจริงๆ ซะแล้ว
... o18 งั้นฟ่าต้องไถ่โทษด้วยการยกเฮียให้ซะดีๆ ไหนๆ เฮียก็ยังไม่ตกลงปลงใจกับใครไม่ใช่เหรอ
-
แหมหลงเข้าใจผิดจริงๆไปเลย นึกว่าฟ่าเปลี่ยนไป แอบมีเซอร์ไพร์ส นี่เอง
แบบนี้ ยุให้เตอร์เอาคืนฟ่าทั้งคืนเลยนิ มาหลอกกันได้ ชิส์ :z10:
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
อัลฟ่าแกล้งคอปเตอร์อีกแล้วนะ เด๋วเค้าก็หัวใจวายกันพอดี เหอะๆๆ
น่ารักนะเนี่ย คู่เนี้ย :-[ :o8: :-[ :o8: :-[ :o8: :-[
-
ไปเป็นนักแสดงเหอะ ฟ่า
เนียน คอดๆๆๆ อ่ะ
ทำเอาเราตกใจ
เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
เฮ้ออออออออออออออออออออ
-
ไปเที่ยวมาสามวันฟ่าอัพไปหลายตอนเลยยยย อ่านมันส์เลยทีเดียว
แอบขำตอนฟ่าแกล้งทำผ้าตก ฮิฮิ แต่ดีกันก็ดีแล้ว โล่งงง :เฮ้อ: :L2:
อยากรู้จัง ของขวัญคือไรอ่ะ :z1:
HAPPY BD ย้อนหลังด้วยยยยย มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง รักกันมากๆๆๆๆๆๆ นะทั้งคู่ :L1:
-
เล่นมุขนี้ ทำเอาหงอยเลย ทั้งเตอร์ ทั้งคนอ่านในทู้นี้
มามะ นุ้งฟ่า มาให้ :z13:ซะดี ๆ ทีหน้าทีหลังจะได้ ( แอบ ) ไม่ทำหยั่งนี้อีก
เป็นกำลังใจให้เตอร์จัดการนุ้งฟ่าให้สาสม รอผลอยู่นะครับเตอร์
รายงานด้วย ถ้าเตอร์ไม่ว่า นุ้งฟ่าเป็นคนรายงานแทนก็ได้ ไม่ขัดข้อง :z2:
+1 ให้ก่อนเลย
-
โธ่ ต้มกันซะเปื่อยเลย นึกว่าจะใจร้ายกับเตอร์ได้ลงคอ ที่ไหนได้เซอร์ไพรส์ นี่เอง
แต่เซอร์ไพรส์กันแบบนี้บ่อย อาจเครียดได้นะ :laugh: :laugh:
-
มาแว้วววววววววว มารายงานตัวจ้า
อิอิ กลับมาเจอนุ้งฟ่าขยันอัพ แถมมีอาหารเสิร์ฟเพียบเลย หุหุ
นุ้งฟ่าน่าร้ากกกกกกกก จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1: ละก้อกดบวกไปเลย
อวยพรวันเกิดน้องเตอร์ด้วยจ้า เอาเป็นว่ามีคนอวยพรย้อนหลังแล้ว
งั้นพี่อวยพรล่วงหน้า อิอิ :HBD5:
ขอให้น้องเตอร์มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง เรียนได้เกรดงามๆ รักแฟนมากๆ
ละก้อขอให้แฟนน้องเตอร์รักน้องเตอร์มากๆ ด้วยเหมือนกานนนนนนน :กอด1:
เมื่อคืนก็ทำการบ้านเสร็จไปวิชาหนึ่งแล้ว
เช้าเลยทำอีกวิชาหนึ่งอ่ะ
อย่าว่ากันเลยนะ
คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก
กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
นุ้งฟ่าขยันจังเลย ทำการบ้านทั้งการคืนและตอนเช้า คุณครูต้องให้ A แน่ๆ :laugh:
********************
พี่น้ำตาลหนีไปไหนอีกแล้ว
เดี๋ยวจะงอลแล้วนะ :m15:
********************
งอลอีกแระ เอะอะก้อจะงอลลลลลลล :เฮ้อ:
บอกแล้วว่างานเข้า ไม่ได้หนีไปไหนซะหน่อย :impress3:
อย่างอลลลลลลลน้าคนงาม เอ๊ยคนสวย เอ๊ยคนหล่อ โอ๊ยชมไม่ถูกอ้ะ
.............
พี่น้ำตาลค้าบ
เอาใจช่วยนะค้าบ
ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีน๊า
สู้ๆค้าบ เอาใจช่วยสุดใจขาดดิ้น o15 o15
ปล. ฝากผ่านไปยังพี่น้ำตาล เป็นกำลังใจให้นะครับ ทำใจให้สบาย
เดี๋ยวอะไร ๆ มันก็ผ่านไปเอง ค่อย ๆ ใช้สติ ในการแก้ปัญหานะครับ :กอด1:
ขอบคุณน้องออมกับน้องวันมากๆๆๆๆๆๆๆจ้า
ช่วงนี้งานเข้าๆ ออกๆ ทำใจแล้วค้าบบบบบบ หนีไปเคลียร์อ้ะ เสร็จแล้วก้อกลับมา
บวก 1 ให้สำหรับกำลังใจด้วยนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆ :กอด1:
-
เย้ ในที่สุดก็อ่านทันจนได้ 1วันเต็มๆอิอิ
+1 หั้ยพี่นู๋ฟ่าค๊ะ
ชอบที่พี่ฟ่าอัพรูป อิอิ เห็นแล้วน่ากินไปหมด
ปล.ทีหลังมาเดินเซ็นจูรี่บ่อยๆน่ะค่ะ
:L2: :L2:
รักกัลๆ กอดกัลๆ จุ๊บกัลๆ
-
:o8:
น่ารักกดีคร้าบบบ
ยังอ่านไม่ทันเลยย
เร่งเครื่องตามอยู่คร้าบบบ
-
หวานกันจริงเชียวคู่นี้.. :impress3:
ประมาณว่า..โลกนี้มีเรา(เตอร์กะฟ่า)เพียงสองคนงั้นน่ะ..ชิส์(อิจฉา) :fire:
-
ฟ่าทำเตอร์ซะตกอกตกใจ งี้ต้องโดนลงโทษ หึหึ ฟ่าน่าร้ากกก
-
ประกาศฉุกเฉินถึงนุ้งฟ่าผู้น่ารักและคุณแฟนคอปเตอร์ :m1:
เย็นนี้สี่โมง พี่น้ำตาลนัดกะป้าออมไว้ที่สยาม
จะไปกินติ่มซำ น้ำแตงโมปั่น โจ๊กไข่เยี่ยวม้า โกยซีหมี่ ละก้อ ข้าวเหนียวมะม่วง ที่มารีน่า HK
ถ้านุ้งฟ่าและคุณแฟนยังต้องการดำรงตำแหน่งทายาทของป้าออม ให้เดินทางไปเป็นเจ้ามือมื้อนี้ด้วย :laugh3:
โปรดอ่านอีกครั้งหนึ่ง :laugh:
-
:-[
-
มะได้แวะมาตั้งนาน งิงิ
-
นุ้งฟ่าหายไปหนายยยยยยยยยยยยยยยย
หิวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o22
วันนี้วันหยุด นุ้งฟ่าไม่มาเตรียมอาหารเช้า งี้ก็ต้องหาหม่ำเองอะจิ :serius2:
(แต่ได้ข่าว เที่ยงแล้ว อิป้ายังโวยวายหาอาหารเช้าอยู่ - -" )
-
^
^
:กอด1: ออม
นั่นจิ นุ้งฟ่าไปไหน ไม่มาส่งข่าว
คิดถึงและเป็นห่วงน้าาา :undecided:
-
ฟ่าว่าพี่บลูวิซาจนี้ตัวแม่กว่าฟ่าอีกนะ
คิดถึงพี่น้ำตาลจัง
มานี้เลยมา :กอด1:หน่อย
555 ไม่ได้ตัวแม่ไรหรอกค้าบ ก็เอามาจากในหนังสือของ DHC ที่เค้าแจกๆอ่ะ เลยเพิ่งได้รู้มาเหมือนกัน ไอ้ขั้นตอนต่างๆนั่นอ่ะ แล้วเห็นว่าน่าจะมีประโยชน์ก็เลยนำมาเผยแพร่ซ้า ...
แต่จิงๆแล้วก็รู้แต่ภาคทฤษฎีจากในหนังสือนั้นเท่านั้นเอง ยังไม่ค่อยได้ลองใช้ไรมากมายหรอก แต่แบบว่าอยากหาความรู้ไง เผื่อจะได้หล่อๆ มีคนรักคนหลงแบบฟ่าบ้าง อิอิ ... อย่างเรื่อง BB Cream ก็เห็นเค้าฮิตๆกันก็อยากรู้ขึ้นมาบ้าง ก็ได้มารู้จากฟ่า (ตัวแม่ตัวจริง :D ) ดีเลยๆ
มาเม้นท์ก่อนหล่ะ แล้วค่อยไปอ่าน แว้บบบบบบ
-
แจ้งความดีมั้ยเนี่ย เจ้าของบ้านหายไปไหน
แอบหนีเที่ยวไม่ยอมชวนรึเปล่า
เอ๊ะ หรือไม่สบายไปอีกแล้ว
:m17: อย่าเงียบไปดื้อๆงี้จิ เป็นห่วงน๊า
คิดถึงด้วย :monkeysad:
-
:monkeysad: อัลฟ่าหายไปไหน...เป็นอะไรหรือเปล่าเอ่ย
เป็นห่วงและคิดถึงนะครับ
-
อัลฟ่า หาย ไป หนายยยยยยยยยยยย
หนีไปฮันนีมูน?
ไม่สบาย?
มาส่งข่าวมั่งนะ
เป็นห่วงและคิดถึง
-
มาแล้วๆๆๆๆๆ
มาถึงสดๆร้อนๆ
ก็ไอ้หมูแดงอ่าสิอยากไปต่างจังหวัดอยู่ดีดีก็ฉุดนุ้งฟ่าขึ้นรถไปเฉยเลยอ่ะไม่บอกไม่กล่าว
มานบอกว่าเบื่อบ้าน(หรือเบื่อคนที่บ้านแต่ถ้าเบื่อคนที่บ้านคงไม่เอาไปด้วยหรอกชิม๊ะ)
ต้องขอโทษนะครับที่หายไปไม่บอกไม่กล่าว
แล้วก็ทำให้ทุกคนเป็นห่วงด้วย
ขอโท๊ะค๊าบบบบบ :m15:
-
:กอด1:ฟ่า คิดถึงจ้าา
จุดพลุประเดิมหน้า99 :mc4: ก่อนดีกว่า
ไว้ขึ้นอีกหน้าค่อยจุดอีกที อิอิ
-
:a5: :a5: :a5:
เพิ่งได้มาอ่าน
เด็กใหม่ก๊าบ
....
-
:really2: :really2: :really2:
กลับมาแล้ววววววว..
ขออยู่หน้า 99 ด้วยคน..
-
นุ้งฟ่ากลับมาแว้ว
มามะมาให้กอดหน่อย :กอด1:
กลับมาปลอดภัยก้อดีแล้วค้าบ
สงสัยเตอร์อยากหลบร้อนจากกทม.ม้างงง
แล้วไปเท่วไหนมา หนุกเปล่า มาเล่าสู่กันฟังบ้างจิ ^^
-
:z13: จิ้มพี่น้ำตาล เอิ๊กๆๆๆ
พี่น้ำตาลดูน้องชายคนดีของพี่นะ เค้าหนีไปเที่ยวมาจริงๆด้วย :a14:
งอลแระ
-
^
^
ป้าออมงอลลลลลลลลแระนะนุ้งฟ่า
อิอิ รีบจัดหาอาหารมาเสิร์ฟให้ถูกใจป้าเค้านะน้อง
เด๋วจาชวดสมบัติ :o9:
-
:กอด1: พี่น้ำตาลยามเช้า
เปลี่ยนใจแระพี่น้ำตาล ไม่งอลนุ้งฟ่าดีกว่า
เดี๋ยวนุ้งฟ่างอลกลับ เกิดไม่รักป้าขึ้นมา งานเข้าแน่ๆ :monkeysad:
(นุ้งฟ่าบอกว่าไปรักอิป้าเมื่อไหร่เหรอ :laugh:)
ตอนนี้หายงอล แต่ก็ยังอยากหม่ำมื้อเช้าอยู่น๊า
แต่ดูท่าทางนุ้งฟ่าคงเหนื่อย ไม่มีแรงตื่นมาหาให้ป้าหม่ำแน่เลย
ไม่เป็นไรค้าบ นุ้งฟ่าพักผ่อนไปน๊า เที่ยวมาเหนื่อยๆ
รักค้าบ :กอด1:
........
พี่น้ำตาลฮับ
งานเป็นไงบ้่างเอ่ย
สู้ๆน๊า (ช่วยไรไม่ได้ :z2: เชียร์อย่างเดียว 555)
:L2:
-
:bye2: นุ้งฟ่ากลับมาแว้ววววววว อิ๊ อิ๊ นุ้งเตอร์ดักฉุดพาหนีเที่ยวเหรอจ๊ะ แหม ๆ เอาใจคุณหมูแดงเค้าหน่อย ไปเที่ยวมาสนุกป่าวเอ่ย...
-
ชะเง้อรอคอยาวขึ้นมาอีก2มิล นุ้งฟ่าโดนเตอร์ หมูแดงอุ้มไปเที่ยวนี่เอง
ทำเอาเป็นห่วงนึกว่านุ้งฟ่าไข้ขึ้นอีก ลมฟ้าอากาศยิ่งแปรปรวนอยู่
คิดถึงนุ้งฟ่ามากๆเลย กอดจุ๊บ กอดจุ๊บ กอดจุ๊บ....
-
พี่ฟ่ากลับมาแล้ว
ไปเที่ยวเป็นไงบ้างครับ
สนุกป๊าว?
-
มาแล้วๆๆๆๆ
ไปเที่ยวก็หนุกดีอ่ะแต่กลัวดำเลยระแวงๆอยู่ตลอดเพราะไม่ได้เอาครีมไรไปเลยแต่ก็ดีเหมือนกันอ่ะเที่ยวแบบนี้
ก็ไปเรื่อยๆๆอ่ะแวะตรงไหนก็เที่ยวตรงนั้น
ไปเขาใหญ่มา
อิอิ
มีบ้านเพื่อนอยู่ที่นั้นอ่ะแล้วก็เเวะกินตามทางไปเรื่อยแหละ
ขอโทษอีกครั้งที่หายไปโดยไม่บอกกล่าว
อิอิ
โทษไอ้หมูแดงเลย
55555+
มางงมางอลอ่ะไรพี่น้ำตาลกะพี่ออม
เดี๋ยวงอลกลับหนีไปสามเดือนเลย
โทษไอ้หมูแดงคนดีของพี่โน้นอยากไปไม่บอกไม่กล่าวนี้นา
ห้ามงอล555555+
:a5: :a5: :a5:
เพิ่งได้มาอ่าน
เด็กใหม่ก๊าบ
....
ยินดีต้อนรับเด็กใหม่กันหน่อยพวกเรา
เย้ๆๆๆๆๆ
มีคนหลงเข้ามาอีกแล้ว
วี๊ดวิ้ววววว
เย้ๆๆๆดีวจดีใจยินดีต้อนรับค๊าบบบ
เม้นท์กันบ่อยๆๆน๊า
******************
คิดถึงทุกคนมั้กมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
มาต่อกันเร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมขอตัวกลับห้องสามคนนั้นยังนั่งคุยกนอยู่ ผมมาทำกับข้าวอ่ะมันจะได้เอาไปใส่บาตรตอนเช้า
"ฟ่าทำไมมานาจังอ่ะสองคนนั้นหลับไปแล้วอ่ะ"
"ฟ่ามาทำกับข้าวนี้ไงเดี๋ยวเราได้ไปใส่บาตรกันอ่ะ"
"ซื้อเอาก็ได้"
"ทำแหละดีแล้ว พระท่านคงเบื่ออาหารถุงแล้วอ่ะ"
"ขอบคุณนะ"
"ขอบคุณทำไม มันเป็นหน้าที่ของฟ่าอยู่แล้ว เตอร์มีความสุขฟ่าก็มีความสุขนะเห็นป่ะฟ่าทำเพื่อตัวเองด้วย"
"ฟ่ารู้มั้ยว่าวันนี้แม้แต่พ่อกับแม่เตอร์เค้ายังลืมเลยอ่ะ"
"ท่านคงงานยุ่งหน่ะ"
"ไม่หรอก"
"อย่าคิดมากดิ"
"ก็ได้ แค่เตอร์มีฟ่าแบบนี้มันก็เพียงพอแล้ว"
"หรอ"
"อืม จริงๆนะ"
"งั้นเราไปใส่บาตรกันเดี๋ยวเตอร์ไปตามสองคนนั้นนะ"
"ไม่ต้องตามหรอกไปใส่กันสองคนดีกว่า"
"เอางั้นหรอ"
"อืม สองคนนั้นหลับไปแล้วปล่อยเค้านอนกอดกันนั้นแหละดีแล้วอย่าไปขัดความสุขเค้าเลย"
"อืมก็ได้ งั้นเตอร์ไปหยิบพวงมาลัยในตู้เย็นให้ฟ่าหน่อยดิแล้วก็น้ำมาสองแก้วด้วย"
"แล้วเดี๋ยวเรากลับมานอนบ่ายๆก็ไปถวายสังฆทานไหว้พระกัน"
"จร้า ขอให้บุญครั้งนี้เกิดมากี่ชาต์ขอให้เราสองคนเป็นคู่รักกันทุกชาติไปนะ"
"แล้วอย่าลืมอธิฐานด้วยหล่ะว่าไม่ให้อีเอ็มมันตามไปด้วยในชาติหน้าอ่ะ"
"เอาเชีย"
ผมพามันไปใส่บาตรแล้วก็กรวดน้ำตามหลักการ แล้วก็เดินกลับคอนโดกันสองคน
"ฟ่ารู้มั้ย ว่าตั้งแต่เตอร์เป็นแฟนกับฟ่า ชีวิตเตอร์ได้ทำอะไรแปลกๆใหม่ๆอีกเยอะแยะเลยเตอร์ได้รู้จักคำว่ารักมากขึ้น
เตอร์ได้รู้ว่าความสุขมันเป็นไง"
"ขนาดนั้นเชียว"
"ช่าย......ขอบใจนะ"
มันโน้มคอผมมาหอมตรงลานจอดรถทางขึ้นคอนโด
"เห้ย เดี๋ยวใครเห็นอ่ะ อายเค้า"
"อายไม คนรักกัน"
"นั้นแหละ หน้าเนี่ยมียางอายมั้งนะหน้าอ่ะ"
"โห"
เราสองคนเดินขึ้นห้องไปก็หยอกล้อกันไป วันนี้มันดูมีความสุขเป็นพิเศษทั้งๆที่มันยังไม่ได้นอนเลยอ่ะ
"ฟ่าง่วงแล้วก็เหนื่อยมากด้วยอ่ะไปนอนกันเถอะ"
"ขอสองนะ"
"ขอนอนเฉยๆๆเหนื่อยจะแย่อยู่แล้วจะให้ตายคาอกรึไงอ่ะ"
"วันเกิดทั้งที"
"เดี๋ยวไว้รอคืนนี้นะจ้ะที่รัก"
"อย่ามายั่ว"
"ไปนอนกันเถอะ เดี๋ยวได้ตื่นไปวัดกันนะ"
"จร้า"
เราสองคนไปนอนกัน แล้วก็นอนกอดกันหลับไปเพราะทั้งต่างคนก็ต่างง่วงอ่ะ แต่ก็ไม่ลืมที่จะบอกรักกันนะ
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆ ตี๊ดีดิ ตี๊ดีดิด" เสียงมือถือปลุกเวลาแห่งการนอนว่าหมดลงแล้ว โอ้วคุณพระคุณชีช่วยเวลาแห่งการ
นอนมันช่างหมดไปไวจริงๆเลยเชียวให้ตายห่าเหอะ แก้มใสใสคนข้างๆเตียงน่าหอมจังหอสักฟอดดีกว่าเนอะ อิอิ
"อื้มมม" หอมจัง มันทำท่างัวเงียแล้วมองมาที่ผมแล้วส่งยิ้มให้แล้วก็หลับตาต่อ
"ตื่นเถอะไปไหว้พระกันนะ"
"หึ"
"จะไปป่าวหรือจะนอนต่อ"
"ไปดิ"
"ไปก็ลุกไปอาบน้ำดิ"
"อื้มมมมม"
"ลุกดิ"
"ขอหอมทีหนึ่งก่อน"
"อ่ะ มันผงกหัวมาหอมแก้มผม แต่แรงเป็นพิเศษ
"เดี๋ยวแก้มฟ่าก็หลุกติดจมูกไปหรอก ช้ำหมดแล้วเนี่ย ไปอาบน้ำดิ โ?รปลุกสองคนนั้นด้วยนะ"
"คร๊าฟฟเมีย"
"เดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ"
"ไม่เอาอาบพร้อมกันดิ"
"งั้นเตอร์ก็ลุกสักทีดินี้มันจะบ่ายโฒงแล้วนะ"
"อืมๆๆๆๆๆๆ"
เราสองคนลุกไปอาบน้ำแล้วเตอร์ก็โทรปลุกสองคนนั้น
"เห้ยตื่น หนักเลยดิเมื่อคืนอ่ะ เเหม๋ๆๆไม่ต้องเขิลหรอกเดี๋ยวต่อไปก็ติดใจเองแหละ เดี๋ยวไปไหว้พระกันเว้ยอาบน้ำแต่ง
ตัวได้แล้วเสื้อผ้าในตู้อ่ะหาใส่เอาเร็วๆๆนะเว้ย" ดูมันยังไปแซวเค้าอีก
"มาแล้วจร้า" ผมตกใจทุกทีมันชอบวิ่งเข้ามาตอนที่ผมอาบน้ำอยู่เสมอๆ
"โทรปลุกสองคนนั้นยังอ่ะ"
"เรียบร้อยแล้ว มาสระผมให้"
"เอาขวดสีเขียวอ่ะ"
"ขอบคุณนะ"
"เรื่องไร"
"เรื่องวันเกิดปีนี้ไง มันวิเศษมากมากเลยซาร่า"
"โอ้วจอร์ช ฉันรักคุณคะฉันเลยทำให้คุณ" (โปรดใช้เสียงในการอ่านแบบรายการขายสินค้าตอนดึกๆเพื่ออารมณ์ร่วม)
"ผมนิ่มจัง"
"ก็ฟ่าสระทุกวันนี้"
"ผมนี้ของเตอณืนะจะตัดต้องขออนุญาติก่อน"
"อะไร มั่วแร้วววววว"
"จองแล้ว ตาก็ของเตอร์จมูกก็ของเตอร์ปากก็ของเตอร์ทั้งตัวเนี้ยของเตอร์ทั้งน้าน"
"หรออออ"
"แล้วมีไรของฟ่าบ้าง"
"ก็เตอร์นี้ง่ะทั้งตัวเนี่ยของฟ่าหมดเลย"
"ไม่เอาได้ม๊ะ"
"ไม่ได้ๆๆๆๆๆๆ" มันยีหัวผม
"โอ๊ยเข้าตาอ่ะ แสบๆๆๆๆ"
"ขอโทษค๊าบบบ ล้างๆก่อนนะไหนมาดูดิ" มันล้างหน้าให้ผมแล้วมาดูที่ตา
"ตานี้ก็ของเตอร์ เลยทำเจ็บได้งั้นสิ เชอะ"
"เตอร์ขอโทษไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"พอแล้วไม่สระแล้ว"
"โกรธหรอ"
"ป่าว"
"ยังไม่ได้นวดผมเลยนะ"
"ช่างเหอะไม่ต้องสระแล้ว"
"งอลอีกแล้ว ฟ่าอ่ะขี้งอลรู้มั้ย"
"หรอออออ"
"อืม"
"แล้วจาทามายยยยยยยยยย"
"ไม่ทำไมหรอก จะงอลยังไงก็รัก มานวดผมดิเดี๋ยวนวดให้รับรองไม่เข้าตาแน่นอนสัญญา"
"เอากลิ่นสตรอเบอร์รี่นะ ขวดสีชมพูอ่ะ"
"ได้ครับที่รัก"
"เตอร์"
"หึ"
"เตอร์ว่าเราจะรักกันไปอีกนานแค่ไหนอ่ะ"
"จนตาย"
"ฟ่ากลัว"
"กลัวไร"
"กลัวว่าวันหนึ่งถ้าเราต้องเลิกกันฟ่าจะอยู่ยังไงอ่ะสิ"
"ไม่มีทางหรอก เตอร์ไม่มีทางทิ้งฟ่าหรอก"
"ถ้ามีคนที่ดีกว่าน่ารักกว่าฟ่าหล่ะ"
"ก็ช่างเค้าสิ เตอร์รักฟ่าที่ฟ่าเป็นแบบนี้"
"สัญญาได้มั้ยว่าจะไม่ทิ้งฟ่าไป"
"ได้สิ เตอร์สัญญาว่าเตอร์จะไม่ทอ้งฟ่าไปไหน แม้วันข้างหน้าฟ่าจะไม่ต้องการเตอร์ก็ตาม"
"คงไม่มีวันนั้นหรอก" ผมเอนตัวไปข้างหลัง แล้วพิงไปที่ตัวมันมันโอบกอดผมไว้
"ฟ่ารู้มั้ย เตอร์ไม่เคยรักใครเท่าฟ่าเลยนะ ทุกครั้งที่ฟ่าโมโห ทุกครั้งที่ฟ่าไม่พอใจเตอร์ ใจเตอร์แถบจะสลาย ทุกครั้งที่
ฟ่าร้องไห้ เตอร์อยากจะชกหน้าตัวเองที่ทำให้ฟ่าต้องเสียใจ ฟ่ารู้มั้ย ถ้าวันนี้ฟ่าทิ้งเตอร์ไปจริงๆเย็นชาต่อเตอร์จริงๆ เตอร์คงจะไม่มี
ชีวิตอยู่ต่อไปได้หรอก เตอร์อยู่โดยไม่มีฟ่าไม่ได้"
"ทุกครั้งที่ฟ่าร้องไห้ เพราะฟ่าเสียใจที่เตอร์ไม่รักฟ่าแล้วตั่งหากเล่า"
"ไม่มีสักครั้งที่เตอร์ไม่รักฟ่า"
"ก็ดี"
"ล้างผมเหอะ"
"เดี๋ยวฟ่าสระให้เตอร์บ้าง"
ผมสระผมให้เตอร์แล้วก็อาบน้ำกัน อาบน้ำเสร็จก็ออกจากห้องน้ำไปแต่งตัว
"ปังๆๆๆ" เสียงคนเคาะประตู
"สองคนนั้นแน่เลยเตอร์ไปเปิดดิ" เตอร์เดินไปเปิดประตูผมเดินเข้าห้องนอนไปแต่งตัว
"โห เคาะจนมือจะหักทำไรกันอยู่เนี่ย โทรไปก็ไม่รับ" ยุ่งบ่นยืนหน้าหงิกอยู่หน้าห้องสงสัยเคาะนานแล้ว
"อาบน้ำอ่ะ"
"โหเพิ่งอาบเสร็จหรอ ทำไรกันแน่ นานขนาดเนี่ย เราสองคนอาบเสร็จตั้งนานแล้วเนี่ย"
"เอ้า แล้วอาบด้วยกันป่าวอ่ะ"
"บ้าหรอ ต่างคนต่างอาบดิ"
"นั้นง่ะมันเลยไม่นานไง แตมทำไมต้องหน้าแดงด้วยอ่ะเตอร์แค่เเซวขำขำนะ"
"ป่าว อาบน้ำอุ่นมาหน้ามันก็แดงแบบเนี้ยแหละ"
"หรอเตอร์ก็อาบไงไม่ยยักกะแดงแหะ"
"รีบไไปแต่งตัวเหอะเตอร์"
"ครับ จู๋จี๋ กันไปก่อนนะแต่อย่าไปจี๋จู๋เข้าหล่ะเดี๋ยวจะเป็นเรื่อง" ฮ่าๆๆๆๆ ผมนั่งขำมันสามคนอยูาในห้องเนี่ย
"มาแล้วที่ร๊ากก"
"แซวสองคนนั้นทำไม เดี๋ยวก็เขิลแย่หรอก"
"มันจะได้ไม่อายไง รักกันทำมาอายอยู่ได้"
"เอาน๊าเค้าเพิ่งจะเริ่มต้น"
"ฟ่าว่าเมื่อคืนมันสแครชกันม๊ะ"
"บร้าทะลึ่ง"
"เอ้าก็เตอร์สงสัยนิ"
"งั้นคืนนี้เราไปเก็บหลักฐานกัน"
"เอาเชีย"
"เอ้าเตอร์อยากรู้ไม่ใช่หรอฟ่าก็ไม่อยากขัดนี้ก็เลยหนับหนุน มานั่งนี้เดี๋ยวเป่าผมให้"
"ครับ"
"เดี๋ยวมานะ"
"ไปไหน"
"ไปบอกสองคนนั้นให้หยิบขนมในตู้เย็นมากินรองท้องไปก่อน"
"กางเกงในตัวเดียวเนี่ยนะ"
"แค่โผล่หน้าไปเฉยๆๆ"
"ไม่เอาใส่ผ้าเช็ดตัวก่อน"
"เพื่อนกันคิดไรมาก"
"นั้นแหละ"
"อืมๆๆๆๆ"
ผมเดินไปโผล่หน้าตรงประตู
"แตมกะยุ่ง เอาขนมในตู้เย็นมาทานรองท้องก่อนนะเดี๋ยวฟ่าของแต่งตัวแปปนุง"
"อืม ไม่ต้องหล่อมากนะแค่นี้ก็เหยียบเราสองคนจมดินแระ"
"ยุ่งก็เวอร์ไป จะเอาไรก็หาเอาเองเลยนะตามสบายถ้าหาไม่เจอก็ตะโกนเรียกได้เลยนะ"
"อยากเข้าไปดูข้างในอ่ะว่าทำไรกันแน่"
"ทะลึ่งแล้วไอ้ยุ่ง" เสียงเตอร์ตะโกนออกมา
"รู้แล้วใช่ป่ะว่าอนุญาติหรือไม่อนุญาติ"
"อืม ล้อเล่นอ่ะไม่นึกว่าหมามันจะหวงก้าง"
"ตามสบายนะ" ผมไปเป่าผมให้เตอร์ต่อพร้อมกับเซตผมให้ด้วย
"ถอดผ้าเช็ดตัวออกได้แล้ว"
"ถอดทำไมอ่ะ"
"อยู่กันสองคนจะใส่ทำไม"
"เอ้า"
"เดี๋ยวไม่เอ็กซ์"
"โรคหื่นกำเริบอีกแระ"
ผมเดินไปใส่เสื้อผ้าพร้อมกับหยิบเสื้อผ้าของมันมาเตรียมไว้ด้วย
"เอาเสื้อสีเดียวกันนะ"
"เอางั้นหรอ"
"ทำไมฟ่าอายหรอที่ต้องใส่เสื้อสีเดียวกับเตอร์อ่ะ"
"ป่าว"
"แต่มันจะแรงไปป่าว"
"ไม่หรอกเชื่อเตอร์"
"โอเค"
เราสองคนใส่เสื้อผ้เสร็จเปิดประตูออกมาเห็นสองคนนั้นนั่งดูทีวีกัน
"เอ้าไม่นั่งตักกันเลยอ่ะ โซฟาตั้งกว้างนั่งเบียดกันอยู่ได้" เอ้าไอ้นี้ไปแซวเค้าอีก สองคนนั้นรีบแยกออกจากกันด้วยความ
เขิล
"ระวังเหอะไปแยกคู่รักเค้าออกจากกันจะกรรมตามสนอง"
"แหม๋ๆๆไม่ต้องเขิลหรอก คนกันเอง"
"ไอ้เตอร์แซวอยู่ได้คนเขิลเป็นนะเว้ย"
"แตมวันนี้ดูพูดน้อยลงนะ"
"ฟ่าอีกคน แตมเขิลเป็นเหมือนกันนะ" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"ว่าแต่ฟ่ากะเตอร์นี้จะไปเดินแบบที่ไหนหล่อเกินไปป่าว"
"ธรรมดาแล้วนะ"
"กล้าพูดนะฟ่า แตมว่าแตมกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านดีกว่า"
"เห้ยเสียเวลา เสื้อผ้าฟ่าก็ได้เยอะแยะ ตามมาเดี๋ยวหาให้"
"ไม่ต้องหรอกแซวเล่นอ่ะแค่นี้ก็พอแล้ว"
"เห้ยๆๆไม่ต้องเกรงใจ เข้ามาๆ" ผมดึงมือแตมกะยุ่งเข้ามาในห้อง
"นี้ไงเจอแล้ว เปลี่ยนๆๆเลย"
"จะดีหรอฟ่า"
"ดีสิแตม ดีมั้ยเตอร์"
"ดีมาก"
"โอเคมั้ยยุ่ง"
"ก็โอเคนะ แต่แตมโอเคใช่ป่ะ"
"อืม"
"งั้นก็ไป เดินทางกันได้แล้วเพื่อน"
เขียนผิดไปขออภัยด้วยนะครับพักนี้ไม่ค่อยได้ตรวจทานอ่ะ
(http://glitter.postjung.com/data2/2009031719/49bf916f154ab.gif)
-
:z13: :z13: :z13:
เข้ามาจิ้มนุ้งฟ่า อิๆ ไม่ได้มาอ่านนานเลยเด่วไปอ่านก่อนน๊า
:กอด1: :กอด1: :กอด1: กอดด้วยความคิดถึง
-
:impress2: :impress2: :impress2:
น่ารักจังเลยครับ
:impress2: :impress2: :impress2:
-
^
^
:z13: Black Angel ทะลุไปหาที่ร้ากกกก ทะลวงไปหานุ้งฟ่า
โหยยย งอลลลลก้อไม่ได้วุ้ย มีห้ามงอน ซะด้วย
เค้าเลิกงอนกันแล้วคุณน้อง
ตกลงเป็นความผิดของพ่อตัวดีเหรอ 55555
มาๆๆ :กอด1: นุ้งฟ่าทีสิ
เอาน่า น้องเตอร์ก้อคงอยากได้ไปพักผ่อนส่วนตัวนอกสถานที่กันบ้างแหละ
ไปเที่ยวมีความสุขก้อดีแล้ว จะได้สดชื่นแจ่มใสเตรียมเผชิญอากาศร้อนต่อไปนะ
แล้วเลือกได้ยังอ้ะนุ้งฟ่า ว่าปิดเทอมนี้จะเรียนอะไร หรือเปลี่ยนใจแล้ว
ตอนนี้หวานชื่นใจจังนะ อ้อนกันไปหวานกันมา เขิลลลลลล :-[
หวานกันแบบนี้ดีแล้ว อย่าขมเลยนะ เครียดเปล่าๆ
บวก 1 ให้ฟ่าจ้า
-
ว่าจะจิ้มนุ้งฟ่า
แต่ไม่ทันอะ :m16:
:z13:
จิ้มคนข้างบนแทนล่ะกาน :z13:
โดนใครกะมะรู้ :laugh:
-
สองคู่ชูชื่น ไปทำบุญด้วยกัน
จะหวานกันไปไหน สงสารคนไม่มีคู่แถวเน้ม้างงงง
:-[ :-[ :-[
-
:z2: :z2: :z2:
เอิ้ก เอิ้ก หนุกดี
จะพยายามตามให้ทัน
คืนนี้ไม่ต้องนอนไปเลย
น้องฟ่า น่ารักมั๊กมัก
:impress2: :impress2:
-
:z2:
-
:mc4: :mc4:หน้า100
ฟ่ายังคงความหวาน
แต่งตัวเก่ง ทำอาหารอร่อย คอยดูแล
หมูแดงจะไปหลงใครได้
-
:mc4:ฉลองหน้าที่ 100 ให้นุ้งฟ่า กะ นุ้งเตอร์
ตอนกลับมาจากวัด คงได้คิดดอกทบต้นแน่ ๆ เลย รออยู่นะครับ นุ้งฟ่า :z2:
-
ไปฮันนีมูนกันมานี่เองงงงงงงง
ตอนใหม่ แบบว่า ทำให้น้ำตาลในเลือดพุ่งสูงอย่างมาก มดขึ้นคอมแล้วเนี่ย :laugh:
แอบมาเนียน ขออยู่ในหน้า ๑๐๐ ด้วยคนน้า
-
:mc4: ฟ่ากลับมาแล้ว...
ดีแล้วล่ะที่ได้ไปเที่ยวกับเตอร์...จะได้เปลี่ยนบรรยากาศบ้างเนอะ อิจฉา อิจฉา o18
รออ่านตอนต่อไป...สองคู่ชู้ชื่นไปทำบุญกัน
-
:z13:
-
คิคิ พี่ฟ่าน่ารักอีกแล้ว หวานกันจิงๆ
-
:music:
+1 หั้ยกะความน่ารักง...... อิอิ
-
ฟ่ากลับมาแล้ว คิดถึงเหมาะสำหรับคนน้ำตาลในเลือดต่ำ
-
เกือบลืม...ขอฉลองหน้าที่ 100 ให้ฟ่ากะเตอร์ด้วยนะคร้าบ :mc4:
-
คู่แตมกะยุ่งน่ารักดีอ่ะ
โดนฟ่ากะเตอร์แซวซะเขิลลลลลลเลย :laugh:
:mc4: 100..................
-
มีความสุขๆรักกันๆแบบนี้ตลอดไป
เลยนะ รักฟ่าจัง :กอด1:
-
ขอให้โดนเอาคืน...
-
นุ้งฟ่ากลับมาแล้ว :m4:
คิดถึงจังเลยหายไปนานเลยนะจ๊ะ
กลับมาก็มาหวานกันให้คนอื่นอิจฉาอีกนะเนี่ย :o8:
-
:-[น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
-
(http://www.lks.ac.th/pitsinee/1463354557_9988c08108.jpg)
(http://fasaithai.com/image/Cognac%20shark's%20fin%20soup%20หูฉลามบรั่นดี.jpg)
(http://fasaithai.com/image/Steamed%20crab%20and%20glass%20noodle%20in%20clay%20pot%20%e0%b8%9b%e0%b8%b9%e0%b8%ad%e0%b8%9a%e0%b8%a7%e0%b8%b8%e0%b9%89%e0%b8%99%e0%b9%80%e0%b8%aa%e0%b9%89%e0%b8%99.JPG)
ปูอบวุ้นเส้น สูตรอาม่า
(http://fasaithai.com/image/Sweet%20Yellow%20Nut%20with%20Taro%20Paste%20โอวนี้แปะก๊วย.jpg)โอวนี้แปะก๊วยมะพร้าวอ่อน
(http://fasaithai.com/image/Stir%20fried%20hong%20kong%20noodle%20%e0%b8%9c%e0%b8%b1%e0%b8%94%e0%b8%ab%e0%b8%a1%e0%b8%b5%e0%b9%88%e0%b8%ae%e0%b9%88%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%81%e0%b8%87.jpg)ผัดหมี่ฮ่องกง
(http://fasaithai.com/image/Thai%20fresh%20spring%20roll%20ปอเปี๊ยะสด.jpg)
ปอเปี๊ยะสด
เอาอาหารเช้ามาส่งของโปรดนุ้งฟ่าทั้งน้านเลยยยยยยยยยยยยย
อิอิ
หิวจัง
อย่าลืมหม่ำอาหารเช้าเน้อ
วันดีดีกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วเมื่อคุณก้าวผ่านประตูบ้านออกไป
อิอิ
ร๊ากทุกคนจร้า
-
,ต่อกันเร้ยยยยยยยยย
เราสี่คนออกเดินทางตอนบ่ายสอง มุ่งหน้าสู้วัดระฆังเป็นวัดที่ฟ่าชอบมากชอบเสียงระฆังอ่ะ แล้วก็มีปลาให้ปล่อยด้วย ลมพัดเย็นสบายเหมาะแก่การไปนั่งสมาธิมากมาก แล้วต่อด้วยวัดพระแก้ว เราสองคนต่างขอพรไหว้พระทุกคนดูเหมือนมีความสุขมากแต่ที่รักผมอ่ะสิเหมือนมีอะไรอยู่ในใจ ผมว่าต้องเป็นเรื่องพ่อกับแม่มันแน่เลยที่ลืมวันเกิดมันอ่ะ
"เดี๋ยวฟ่ามานะไปซื้อน้ำตรงโน้นก่อน"
"เดี๋ยวเตอร์ไปด้วย"
"ไม่ต้องหรอกฟ่าไปแป๊ปเดียวเองนั่งนี้แหละ"
"เอางั้นหรอ"
"อื้ม"
ผมกดโทรศัพท์หาพ่อเตอร์
"สวัสดีครับคุณพ่อ"
"ฟ่าหรอลูกมีอะไรรึป่าวลูก สบายดีนะ"
"สบายดีครับ ฟ่าอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณพ่อหน่อยหน่ะครับ"
"มีอะไรลูกว่ามาเลย"มีอะไรหรอคุณ(เสียงคุณแม่แทรกออกมา)
"คือว่าวันนี้วันเกิดเตอร์หน่ะครับคุณพ่อจำได้รึป่าว"
"เออใช่สิพ่อลืมสนิทเลยลูก"
"คือคุณพ่อครับ ฟ่าอยากให้คุณพ่อโทรมาอวยพรเตอร์หน่อยได้มั้ยครับ แต่อย่าบอกว่าฟ่าโทรมาบอกคุณพ่อนะครับคือว่าฟ่าคิดว่าเตอร์เค้ากำลังรอโทรศัพท์จากคุณพ่ออยู่หน่ะครับ"
"ขอบใจมากนะลูกขอบใจมากๆ"
"งั้นแค่นี้นะครับเดี๋ยวเตอร์สงสัยฟ่าแอบออกมาโทรอ่ะครับ"
"ขอบใจอีกทีนะลูก"
"ครับ สวัสดีครับ"
ผมวางโทรศัพท์แล้วเดินไปซื้อน้ำ แล้วก็เพลินเดินดูปลาโน้นปลานี้ กลับไปอีกทีสามคนนั้นก็นั่งรอกันอยู่
"ไหนน้ำอ่ะ หิวจะแย่แล้วเนี่ย"
"อูยซ์ ลืมอ่ะ เลยไปเข้าห้องน้ำมาเลยลืมซื้ออ่ะ"
"โหไอ้เราก็รอ"
"ป่ะๆๆๆไปปล่อยปลากันแล้วเดี๋ยวไปหาอะไรกินกัน" สองคนนั้นเดินนำหน้าไปแล้วเตอร์ก็อมยิ้มแล้วหันมาหาผม
"ยิ้มอะไร"
"เมื่อกี้พ่อกับแม่โทรมาอวยพรด้วยแหละ"
"หรอๆๆๆเห็นมั้ยท่านไม่ลืมหรอก เตอร์อ่ะคิดมาก"
"อืม สงสัยเตอร์คงคิดมากไปเองแหละ ท่านยังบอกคิดถึงฟ่าเลยนะ"
"หรอ"
"ถึงว่าหน้าบานเป็นจานทรูเชียว"
"โหก็คนมันดีใจนี้นา"
"อืมๆๆๆงั้นก็เอาตังค์มาเยอะๆเลยเสี่ยเหมาปลาทั้งวัดเลยดีม๊ะ"
"มีเท่านี้อ่ะ"
"เท่านี้ก็เท่านี้ ทำบุญมันอยู่ที่ใจใช่กำลังทรัพย์เนอะ" เราสองคนไปซื้อปลากันแล้วก็ไปล่อยที่ท่าน้ำ
"ว่ายไปไกลๆเลยนะอย่ามาแถวนี้อีกเดี๋ยวเค้าจับไปขังอีกนะ"
"คิดได้ไงเนี่ย"
"ก็เจงอ่ะ"
"มันคงดีใจเนอะฟ่า ที่มันได้อิสรภาพอ่ะ"
"อืม ใครบ้างอยากถูกกักขัง"
"เตอร์ไง อยากถูกขังใจใจฟ่าตลอดไป"
"เห้อจะอ้วกหว่ะแตม ยุ่งว่ายุ่งต้องไปตรวจเบาหวานแล้วแหละอยู่กะสองคนนี้บ่อยๆอ่ะ"
"เบื่อคนขี้อิจฉาเนอะฟ่าเนอะ"
"เดี๋ยวต่อไปเค้าก็เป็นแบบเราเนี่ยแหละ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
เราสี่คนปล่อยปลาแล้วก็มุ่งหน้าไปหาของกินแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
"ถึงแล้วบ้านของเรา"
"อิ่มอ่ะ"
"เตอร์ก็อิ่ม ไม่เคยกินเยอะขนาดนี้เลยอ่ะ ไปเที่ยวหลายๆคนก็หนุกดีเหมือนกันเนอะ"
"อืม"
"ไหนของขวัญอ่ะยังไม่เห็นเลย"
"ของขวัญไร"
"ของขวัญวันเกิดเตอร์ไง"
"ก็ฟ่านี้ไง"
"โห งก"
"ไม่เอาก็ได้นะ"
"เอาๆๆๆๆๆ"
"เชอะ เดี๋ยวไปหยิบให้"
"มีด้วยหรอ"
"มีดิ"
ผมเดินไปหยิบกล่องของขวัญให้มัน
"อ่ะ"
"ขอบคุณนะ อยากรู้จังว่าฟ่าจะให้ไรเตอร์ แกะๆๆๆๆๆ"
"ไม่รู้ว่าจะชอบป่าวนะ"
"ชอบดิชอบทุกอย่างแหละที่เป็นฟ่าอ่ะ"
"จร้า"
"นาฬิกา อยากได้มากอ่ะเรือนนี้ รู้ได้ไงอ่ะ"
"ก็เห็นดูแม็กกาซีนอยู่หลายวันแล้วอ่ะ"
"แต่ไม่ต้องซื้อก็ได้นะเปลืองตังค์ป่าวๆ"
"งั้นก็เอาคืนมา"
"ให้แล้วให้เลยดิ มาม๊ะมาหอมเป็นการขอบคุณหน่อย"
"มีงี้ด้วยหรอ"
"เร็ว" ผมยื่นแก้มไปให้มันหอมมันโน้มคอมผมมากอดไว้พร้อมกับใส่นาฬิกา
"ไปอาบน้ำเหอะ เดี๋ยวมีของขวัญชิ้นใหญ่รออยู่"
"ไรหรอ"
"เดี๋ยวก็รู้"
"ขอสองนะ"
"ให้สามเลย"
"โอเค" เราสองคนไปอาบน้ำกันแล้วก็.......................
อาบน้ำเสร็จแล้วก็มาแต่งตัวเตรียมนอน ฟ่าก็กำลังเป่าผมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งแหละแล้วมันก็มากอดด้านหลัง
"จะฆ่ากันหรอ"
"กอดเนี่ยนะ"
"แล้วเอาไรมาแทงหลังเนี่ย"
"หื่น"
"เห้ยใครกันแน่หื่น"
"หอมจัง ผมหอมอ่ะ"
"เป่าให้หน่อย แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าอ่ะ"
"ใส่ทำไมเดี๋ยวก็ต้องถอด"
"วันนี้งดกิจกรรมไงจำไม่ได้หรอ"
"บอกตอนไหนไม่เห็นรู้เรื่องเลยอย่ามามั่ว"
"เอ้า แก่แล้วนี้หลงๆลืมๆ"
"ได้ยินแต่ว่าให้สามด้วยนะวันนี้อ่ะ"
"หรอฟ่าพูดเมื่อไรอ่ะ"
"เมื่อกี้ไงก่อนอาบน้ำอ่ะ" ผมยังคงกวนประสาทมันไปเรื่อย
"แล้วบอกรึป่าวว่าวันนี้ใครเป็นเมีย"
"ป่าวนี้"
"งั้นวันนี้เตอร์เป็นเมียนะ"
"ได้อยู่แล้วขอให้คนๆนั้นเป็นฟ่าเตอร์เป็นไรก็ได้"
"เจงอ่ะ"
"อื้ม"
"งั้นฟ่าเป็นนางมารร้ายเอาป่ะชอบม๊ะ"
"ถึงร้ายก็รัก"
"จาอ้วก"
"ท้องแล้วหรอบอกแล้วให้กินยาคุมกินยาคุมไม่เคยเชื่อเราสองคนก็ยังเรียนอยู่นะแล้วใครจะเลี้ยงลูก"
"เอาออกมั้ย"
"บร้าหรอนี้ลูกเรานะ"
"งั้นเอาไปให้พ่อกะแม่เลี้ยง"
"อืมก็ดีนะ เผื่อท่านจะได้รักลูกสะใถ้คนนี้"
"บร้าเค้าเป็นลูกเขยต่างหาก"
"ลูกเขยอะไรท้อง"
"เออเจง"
"เพ้อเจ้อ" มันเอาไดร์มาเขกหัวผม
"เจ็บนะเว้ย"
"แค่เบาๆเอง"
"เบาอะไรเนี่ยเลือดซิบเลยอ่ะ" ผมเริ่มโวยวาย
"เจงป่าวไหนดูดิ"
"เนี่ย"
"เห้ยขอโทษไม่ได้ตั้งใจอ่ะมันคงโดนตรงมุมพอดีอ่ะเตอร์ขอโทษนะเตอร์ไม่ได้ตั้งใจอ่ะอย่าโกรธนะเตอร์ไม่คิดจะทำร้ายฟ่าเลยแม้แต่ครั้งเดียว"
"พอเหอะพอเลิกโวยวายได้แล้วฟ่าไม่ได้เจ็บหรอกแกล้งเฉยๆอ่ะ"
"ไม่เจ็บได้ไงแผลถลอกเลยอ่ะ ไปหาหมอมั้ย"
"อย่าเวอร์เลยนะ"
"ไปเหอะไปหาหมอฉ๊ดยากันบาดทะยักก็ยังดีนะ"
"เดี๋ยวให้หมอเตอร์ฉีดให้ก็ได้นะ ไม่ต้องไปหรอก"
"อย่าทำเป็นเล่นแต่งตัวไปหาหมอ"
"เตอร์อย่าเวอร์เลยนอนเหอะง่วงแล้ว" ผมจูงมือมันไปนอน เดี๋ยวก่อนที่มันจะบร้าไปมากกว่านี้เอะอะก็หาหมอเห้อ
"เอางั้นหรอ"
"หรือจะไม่เอา"
"เอา" หน้าตาเจ้าเล่ห์มาแทนหน้าตาที่กังวล
ผมนอนหนุนแขนมันภายใต้ผ้าห่มมันเอามือจับผมพร้อมกับดูที่แผลมันกลัวผมตายมั้ง ผมพลิกตัวไปกอดมันแล้วเอาหน้าซบบนหน้าอกขาวๆ มันหอมมาที่หน้าผาก
"ฟ่าร็มั้ยเตอร์รักฟ่ามากแค่ไหน"
"แค่ไหนอ่ะ"
"เท่าที่คนๆหนึ่งจะรักคนๆหนึ่งได้อ่ะ"
"แล้วมันเท่าไหนอ่ะ"
"มันบอกเป็นจำนวนไม่ได้เพราะมันไม่มีที่สิ้นสุด"
"ฟ่าก็รักเตอร์อินฟินิตี้เช่นกันแหละ"
"สัญญาได้มั้ย"
"สัญญาไร"
"สัญญาว่าถ้าเรามีอะไรไม่เข้าใจกันเราต้องคุยกันด้วยเหตุและผลไม่ใช่อารมณ์แบบที่ผ่านมา"
"ก็เตอร์ทำไรไม่เคลัยร์เองนี้นา"
"แต่ฟ่าก็ขี้น้อยใจนี้"
"เป็นใครก็ต้องรู้สึกกันทั้งนั้นแหละ เตอร์ไม่เป็นฟ่าเตอร์ไม่รู้หรอกฟ่าเจ็บแค่ไหนที่เห็นคนรักไปกับคนอื่นนอนกับคนอื่น"
"ก็ฟ่าลืมมองเหตุผลไง"
"แล้วถ้าเตอร์เป็นฟ่าเตอร์จะทำไง"
"ก็....ก็คงเดินไปเตะมันให้ตายไปเลย"
"เห็นม๊ะ"
"งั้นต่อไปนี้เราสองคนมีอะไรต้องคุยกันนะอย่าคิดไปเองอีก"
"ฟ่าก็คิดตามสิ่งที่ฟ่าเห็นแหละ"
"ยังดื้ออีก"
"ก็จิงนี้"
"เอาแต่ใจอ่ะสิ"
"ฬครกันแน่"
"ฟ่านั้นแหละ"
"เออฟ่าเอาแต่ใจ" ผมหันหน้าออกจากอกมันแล้วนอนหันหลังให้มัน
"เห็นป่ะ พูดยังไม่ทันขาดคำ"
"ชิ" ผมบ่นกะตัวเองเบาๆๆ มันกอดผมจากข้างหลังแล้วก็หอมมาที่หลังเบาๆ
"แต่ยังไงคนที่เตอร์รักมากที่สุดก็คือคนเอาแต่ใจคนนี้นะ"
"ไม่ต้องมาพูดเลย"
"โอ๊ย เจ็บนะเว้ย" มันมุดไปใต้ผ้าห่มกัดที่ก้นผม
"ต่อไปจะได้ไม่ดื้อ"
"ถ้าเป็นรอยโดนแน่" มันขึ้นมานอนทับบนตัวผมแล้วจ้องมาที่หน้าผม ผมหลบสายตาเบนหน้าหนีมันหอมเบาๆที่แก้มแล้วเลื่อลงไปที่คอแล้วก็วนเวียนอยู่ที่หน้าอก ความร้อนผ่าวเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นแล้วในไม่ช้ามันก็เหวี่ยงผ้าห่มออก ริมฝีปากบางๆของมันสนทนาอยู่กับหนอนน้อยของผมซะแล้ว ร่างกายเกร็งไปทั่วตัว สันหลังเสียววูบ มันหยิบอุปกรณ์ทำรักขึ้นมาสวมใส่ให้ผมแล้วนั่งลงอย่าบรรจงช้าๆๆขาผมถูกบังคับให้เหยียดตรง เตอร์ก้มมาจูบผมเบาแล้วเริ่มเดินครื่อง จนถึงวินาทีสุดท้ายผมพลักให้มันออกไปแล้วหยิบอุปกรณ์ทำรักมาใส่ให้มันเช่นกัน แล้วทำแบบเดียวกับที่มันทำกับผมเมื่อครู่นี้
"เตอร์เริ่มทนไม่ไหวแล้วอ่ะฟ่า"
"แล้วจะเอาไงที่รัก"
มันดันให้ผมนอนลงแล้วมันก็จัดการเร่งความแรงจนหนอนพ่นพิษในตัวผม แล้วมันก็ไม่ลืมที่จะทำร้ายหนอนน้อยของผมให้พ่นพิษจนเต็มหน้าท้องผมไปหมดด้วยมือบางๆของมัน เราสองคนไปล้างตัวแล้วก็มานอนกอดกันจนหลับไป
"โอ๊ย"
ผมรู้สึกจุกและเจ็บจิ๊ดๆๆผมลืมตามาก็เห็นคนรักของผมกำลังสอดใส่หนอนน้อยเข้าไปในตัวผมแล้ว
"ข่มขืนหรอ"
"ป่าวลักหลับ"
มันเร่งเครื่องแรงและเร็วขึ้นจนผมเกร็งไปหมดทั้งตัวแล้วสองมือจิกไปที่ไหล่มันสองข้าง
"ฮ่าส์อึมมมมม" ในที่สุดมันก็ถึงสวรรค์ แล้วมันก็จัดการเอาริมฝีปากประกบหนอนน้อยผมจนหนอนน้อยต้องเสียน้ำตาเปื้อนหน้าท้องเป็นรอบสองในตอนเช้าาาา
"ขอโทษนะ"
"เรื่องไร"
"ที่ไม่ขอก่อนอ่ะ"
"อย่าคิดมากดิ"
"ก็เตอร์เห็นฟ่าเวลาหลับแล้วมันน่ารักอ่ะ นอนขดตัวไม่มีเสื้อผ้ามันเอ็กซ์ดีอ่ะเลยอดใจไม่ไหว แต่ก็ไม่อยากปลุกด้วยอ่ะเลยค่อยๆๆ
"เนี่ยนะค่อย หนักจะตาย"
"ขอโทษค๊าบ"
"ไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยววันนี้ทำหนมให้กิน"
"แต่ไม่ทะเลาะกันแล้วนะ"
"ม่แน่ถ้ามีตัวแปรเกิดขึ้น"
"ทั้งปีอ่ะ"
"ป่ะอาบน้ำเหอะ"
เราสองคนไปอาบน้ำกัน
(http://203.144.194.118/_definst_/d1/2N/49/0000031436_2008012120365457889446860784334590010_fcp_01.jpg)
-
2000
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:mc4: :mc4: ฉลอง 2001 ด้วยคน
มากินอาหารเช้าของนุ้งฟ่า วันนี้มีแต่หนักๆนะตะเอง
ไปอ่านก่อน
อูย....หวานเกิ้น เบาหวานจะกินตามไปอีกคน หุหุหุ :laugh3:
-
2002 :mc4: :mc4:
จิ้ม ฟ่า ไม่ทัน ง่า ๆ ๆ
:seng2ped: :seng2ped:
-
:mc4: มาฉลองด้วยคน
โอยยยย ช่วงนี้เบาหวานขึ้น นุ้งฟ่ากะหมูแดง หวานกันจริ๊ง เค้าอิจฉา :impress3:
-
นุ้งฟ่า คอปเตอร์น่้ารักกันเกินไปแล้ว นาฬิกาที่ใส่คู่กันนั่นใช่ไหมของขวัญวันเกิด
นุ้งฟ่ากับคอปเตอร์ทำอะไรกันแบบนั้นล่ะ เห็นแล้วมันเขี้ยวจริงๆเลย
เข้ามาเห็นอาหารเช้าตอนอิ่มพอดี ขอเก็บไว้ตอนกลางวันก็แล้วกัน ของโปรดทุก
รายการเหมือนนุ้งฟ่าเลย
-
มาไม่ทัน 2000....เป็น Re ที่ 2005 ก็ได้ :mc4:
........
ขออาหารเช้าที่ฟ่าเอามาฝากเป็นมื้อกลางวันแทนแล้วกันเน้อ
ฝนตกขี้เกียจเดินไปหาของทานจังเลย :เฮ้อ:
-
เตอร์ลักหลับ ว้ายว้าย หื่นจิงๆ :z1:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ร่วมฉลอง หน้าที่ 100 เกิน 2000 เมนท์แล้ว
นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์ว้าน หวานอ้ะ
สงสารแตมกะยุ่งเนอะ อยู่ใกล้ๆ น้องสองคน เบาหวานขึ้นแล้วมั้ง :m1:
บวก 1 ให้นุ้งฟ่าเช่นเคยนะจ๊ะ จุ๊บๆๆ :กอด1:
-
เหอะๆๆๆ น่ารักเนอะ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:really2:ขอเป็นรีที่ 2009 แล้วกันนะเลขสวยดี..
คู่นี้จะน่ารักไปถึงไหนเนี่ยะ..หวานเกิ๊นนนน :impress2:
-
คู่นี้ทำไมน่ารักเยี่ยงนี้
-
อ๊ากกกกกกก.....เข้ามาแล้ว ออกม่ายด้าย :sad4:
ติดกับดัก....ความน่ารัก
หลงรักฟ่า :m3:
หลงรักเตอร์ :m1:
แหม๊....น่าหลง น่ารัก ทั้งสองคนเลย
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
:pig4:ขอบคุณครับ ฟ่า&เตอร์
ป้อล่อ....อ่านมาราธอน 4 วัน กว่าจะตามทัน ทำให้นอนก็ไม่ได้กิน กินก็ไม่ได้นอน ฮี่ฮี่ :t2: +1 ให้กับความน่ารักคร้าบบบบ
-
มาดันกระทู้ อึ้บๆๆ นุ้งฟ่าคนน่ารักหายไปอีกแล้ว :serius2:
-
ฉลองๆ :mc4: (ติดกันสามหน้าแล้ว)
ตอนนี้ก็ยังคงหวานเช่นเดิม
แกะของขวัญกันเรียนร้อย อิอิ
-
หนีเที่ยว :m32: :m7:
อิอิ
เดี๋ยวตอนเย็นๆค่ำๆมาต่อให้นะครับ :m5:
อย่างอลน๊า :oni3: :oni3: :oni3:
เดี๋ยวนุ้งฟ่าซื้อหนมมาฝาก :oni1: :oni1: :oni1:
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ :m11: :m11: :m11:
-
^
^
จิ้มตรู๊ดดดดด เดะหนีเที่ยว :laugh:
-
หนีเที่ยวอีกแร๊ะ :m16:
มาให้ :z13: ซะดีๆ
ปล.เอาขนมมาฝากเย๊อะๆน๊า
-
เหอะๆๆ รอกินขนมข้ามคืนแล้นนนนนุ้งฟ่า
ไปเที่ยวไหนกันเอ่ย :กอด1:
-
สงสัยพี่ฟ่าหมายถึง ตอนเย็นของวันนี้มั้ง
:m31: ขนมของผ๊มมมมมมม
-
:m16:
เย็นไหนเนี่ยะ
:a14: ชริ งอลลลลลลล หนีเที่ยวข้ามวันข้ามคืน
-
^
^
กระซวกรีบน :laugh: :laugh:
นุ้งฟ่าจ๋า.....คิดถึงนะ
-
ห้ามงอลใครงอลมีเรื่อง
ฮ่าๆๆๆๆๆ
มันเพลียอ่ะเลยมาต่อไม่ไหว
ขอโต๊ดก๊าบบบบบบ
(http://www.pingbook.com/archive/1209640511jp2h1nfscoh0pcnp.jpg)
"ฟ่าๆๆๆๆ"
"หึ"
"ฟ่าว่าเตอร์ไปตัดผมดีม๊ะ"
"นี้ก็หล่อดีแล้วนี้"
"หรอ"
"อืม"
"ฟ่าๆๆๆๆๆๆ"
"หึ"
"ฟ่าว่าเตอร์เอาผมตรงนี้ออกหน่อยหนึ่งดีมั้ย"
"มันจะเอ๋ออ่ะดิ"
"หรอ"
"อืม"
"ฟ่าๆๆๆๆๆ"
"หึ อะไร"
"ฟ่าว่าทำสีดีมั้ย"
"เพิ่งทำไปนี้เดี๋ยวผมก็เสียหรอก"
"หรอ"
"เออออออ"
"ฟ่าๆๆๆๆๆ"
"ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นอ่ะดีแล้วหล่อแล้ว"
"จร้าเมีย"
"แล้วนี้จะอาบมั้ยน้ำอ่ะฟ่าจะเลิกแล้วนะหนาวแล้ว"
"อาบดิ"
"งั้นก็เดินมาเลิกส่องได้แล้วกระจกอะ"
"จร้าเมีย"
"เออ"
"ถูสะบื่อให้หน่อย"
"สบู่"
"เออนั้นแหละ"
"เอาอันนี้นะ ฟ่าชอบกลิ่นนี้" ผมถูครีมอาบน้ำให้มันทั้งตัว
"ตรงนี้ๆ ตรงนี้ด้วย ตรงนี้อีกๆ ตรงนี้อ่ะ"
"นี้อาบเองเลยป่ะกวนประสาท"
"ขอโต๊ดก๊าบบบบ"
"อุบส์" มันจูบปากผมโดยไม่ได้ตั้งตัว
"ปล่อยๆๆเป็นบ้าอะไรเนี่ย"
"รัก"
"ปากจะแตกเนี่ยนะรัก"
"อยากจะกลืนจะกินทั้งตัวเลยคนอะไรก็ไม่รู้น่ากินนนน"
"ทะลึ่งไอ้หน้าหื่น"
"ไปไหน"
"หนาวไม่อาบแล้วพอแล้วซีดหมดแล้วเนี่ย"
"ยังไม่ได้"
"พอเหอะนะ ไม่ไหวแล้วเนี่ยยืนจะไม่ไหวแล้วเนี่ย"
"นิดหนึ่ง"
"พักบ้างอะไรบ้างนะอย่าให้มันเสพติด"
"หรอ" คอตกเชียว
"จร้าเมียยยยยย"
"งั้นขอหอมทีหนึ่ง"
"อ่ะ"
"ห๊อมมมมมหอม นี้แหน่"
"เห้ยเดี๋ยวลื่น" มันดันผมไปติดกำแพงห้องน้ำแล้วทำหน้าหื่นใส่ผม
"เสร็จแน่"
"ไม่นะเดี๋ยวร้องให้คนช่วยนะ"
"ไม่มีใครได้ยินหรอกที่นี้มันเซฟเฮ้าส์ของข้า"
"ยอมก็ยอมว่ะ" ผมเริ่มสัมผัสไปที่หนอนชาเขียวของมันแล้วกำไว้อย่าแน่น
"โอ๊ย"
"จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด ปล่อยเราไปเดี๋ยวนี้ไม่งั้นข้าจะหักคอหนอนตัวนี้ซะ"
"ปล่อยๆๆแล้วคร๊าฟปล่อยแล้ววว"
"อย่าคิดมาลองดีไอ้หนู"
"ฝากไว้ก่อนเหอะไอ้แมว"
"อย่าให้ดอกมันทบต้นนะ" ผมเดินออกจากห้องน้ำแล้วไปแต่งตัว เตอร์ยังคงล้างตัวอยู่ในห้องน้ำ
"อย่านะ อย่าแม้แต่จะคิดเลิกเล่นได้แล้วฟ่าไม่ไหวแล้วนะเหนื่อยจะไปทำขนมด้วย"
"ขอก่อนทีหนึ่งนะ"
"เตอร์มากขนาดนั้นเลยหรอ"
"ถ้าไม่ใช่ฟ่าก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอก"
"แสดงว่ากับคนอื่นก็เคยอ่าดิ"
"บร้าหรออย่ามาหาเรื่อง"
"ร้อนตัวอ่าดิ"
"เดี๋ยวโดน"
"กล้าหรอ"
"กล้าดิ
"มาดิจะเป่าให้พองเลย" ผมเอาไดร์จ่อไปที่หนอนชาเขียวของมัน
"เล่นอะไรเดี๋ยวไฟดูด"
"เสียวดีนะ"
"เดี๋ยวสูญพันธ์"
"ดี"
"แล้วจะเสียใจ"
"ไม่เลย"
"แน่ใจ๋"
"แน่ดิ"
"แล้วอย่ามาสะกิดนะตอนดึกๆอ่ะ"
"เออ"
"เป่าผมให้หน่อย"
"มานั่งดีดีแล้วก็เลิกแหย่ฟ่าได้แล้วนะถ้าฟ่าโมโหเตอร์ก็รู้ว่ามันจะเป็นอย่างไร"
"จร้าเมีย"
"นวดผมรึป่าว"
"หึ"
"ผมแข็งเห็นมั้ย"
"ก็ฟ่าไม่นวดให้เค้านี้"
"แล้วตะเองกวนประสาทเค้าทำไมหล่ะ"
"แง่ว"
"ทาครีมด้วยนะ แล้วนี้เสื้อผ้า"
"จร้าเมีย"
"เดี๋ยวฟ่าไปทำขนมนะถ้าเตอร์จะช่วยก็จามมาแต่ถ้าจะทำงานก็ทำไป"
"เดี๋ยวไปช่วย ไม่มีงาน เมียต้องมาก่อนเสมอ"
"ก็ดี"
"ทำไรอ่ะ"
"ขนมจีบไทย"
"ยังไง"
"ที่เตอร์ชอบอ่ะ"
"อ๋อ"
"อย่าลืมทาครีมนะ"
"ครับบบบบ" ผมเดินออกมาเตียมส่วนผสมไอตัวดีก็นั้นแหละหน้ากระจกส่องเป็นชั่วโมง
"เตอร์"
"จ๋าแม่"
"ทำไรอ่ะ"
"แปปหนึ่ง"
"นานเกินแล้วนะอยู่บ้านนะ"
"จร้า" ผมตะโกนเรียกมันซึ่งนานเกินไปแระที่จะอยู่ในห้องนอน
แต่ตอนนี้เรามาดูส่วนผสมของขนมวันนี้กันดีกว่าเนอะ ไม่รอมันแระเซ็งอุตส่าห์จะทำให้กินนะเนี่ย
วันนี้นุ้งฟ่าพ่อครัวหัวใส
เต็มใจนำเสนอ.................ขนมจีบไส้ไก่
เครื่องปรุงตัวแป้ง
- แป้งข้าวจ้าว ๑ ๑/๒ ถ้วยตวง
- แป้งข้าวเหนียว ๓ ช้อนโต๊ะ
-แป้งเท้ายายม่อม ๑ ช้อนโต๊ะ
-น้ำ ๑ ๑/๒ ถ้วยตวง
- น้ำมันพืช ๒ ช้อนโต๊ะ
เครื่องปรุงไส้ไก่
-เนื้อไก่บด ๕๐๐ กรัม
-กระเทียม ๕ กลีบ
-หอมใหญ่สับหยาบ ๑ ถ้วย
-รากผักชีหั่น ๑ ช้อนโต๊ะ
-พริกไทยป่น ๑/๒ ช้อนชา
-น้ำตาลทราย ๓ ช้อนโต๊ะ
-น้ำปลา ๓ ช้อนโต๊ะ
-น้ำมันพืช ๑/๔ ถ้วย
วิธีทำ
ทำไส้ไก่
โดยโขลกรากผักชี กระเทียม พริกไทยให้ละเอียด ผัดกับน้ำมันด้วยไฟกลางให้หอม ใส่หอมใหญ่ ใส่ไก่บด ผัดพอสุก ปรุงรสด้วยน้ำปลา น้ำตาล ผัดให้เข้ากัน ยกลง
**ผสมแป้งทั้ง ๓ ชนิดเข้าด้วยกัน ใส่น้ำและน้ำมัน นวดให้เข้ากัน เทใส่กระทะ ตั้งไฟกลาง กวนจนแป้งร่อนออกจากกระทะ ยกลง ทิ้งไว้ให้อุ่น ใส่แป้งมันและแป้งข้าวจ้าวอย่างละ ๒ ช้อนโต๊ะ นวดจนเข้ากัน คลุมด้วยผ้าขาวบางชุบน้ำหมาดๆ
**แบ่งแป้งออกเป็นก้อนเล็กๆ เส้นผ่าศูนย์กลาง ๑ นิ้ว แผ่ให้บางเป็นลักษณะเหมือนเบ้า ตักไส้ไก่ใส่ จับแป้งรวมเข้าหากัน บีบให้แน่น ใช้แหนบจุ่มแป้งหนีบแป้งให้เป็นริ้วด้านข้างให้รอบ เรียงใส่ลังถึงที่ปูด้วยใบตองทาน้ำมัน ทำจนเต็มลังถึง นำไปนึ่งในน้ำเดือดไฟแรง ๑๐ นาที ยกลง
** จัดขนมจีบใส่จาน โรยกระเทียมเจียว เสริฟกับผักสด
**รับประทานกับผักกาดหอม ผักชี พริกขี้หนูสวน
ต่อด้วยอีกหนึ่งเมนู
ทับทิมกรอบแตงโม
สูตรดัดแปลง แต่สูตรนี้ทำแล้วต้องทานเลย เก็บไว้ไม่ได้
เครื่องปรุง
* แตงโม หั่นเป็นสี่เหลี่ยมลูกเต๋าเล็ก
*น้ำตาลทราย ๑ ถ้วย
* น้ำเปล่า ๑ ถ้วย
* กะทิ
* แป้งมัน
วิธีทำ
* เอาหม้อขึ้นตั้งไฟแล้วเติมน้ำลงไป ปล่อยให้เดือด ทำน้ำเชื่อมโดยการเอาน้ำตาลกับน้ำลงต้มผสมกัน
* นำกะทิใส่หม้อแล้วเอาไปตั้งไฟ ให้กะทิแตกมัน
* เอาแตงโมที่เราหั่นแล้วมาคลุกกับแป้งมัน น้ำเดือดแล้วก็เอาแตงโมลงไปต้มในน้ำเดือด เอาชามใบใหญ่หน่อยมาเติมน้ำเย็นจัดรอไว้แช่แตงโม ถ้าแตงโมลอยขึ้นมาจากก้นหม้อแล้ว ก็แสดงว่าแป้งสุกแล้วให้ตักขึ้นแล้วเอาลงในชามที่มีน้ำเย็นจัด
* ตักขึ้นใส่ถ้วย ราดด้วยกะทิกับน้ำเชื่อม แล้วเอาน้ำแข็งบดมาใส่ลงไปก่อนทาน เพื่อความกรอบควรทานทันทีที่ทำเสร็จ
ไหนๆก็ไหนแล้วเอาไปอีกสูตร
ตะโก้แห้ว
ส่วนผสม
แห้วต้มหั่นสี่เหลี่ยมเล็ก 1 ถ้วยตวง
แป้งข้าวเจ้า 1 ถ้วยตวง
น้ำตาลทราย 1 ถ้วยตวง
น้ำดอกไม้ 2 ถ้วยตวง
แป้งข้าวเจ้า 1/2 ถ้วยตวง
หัวกะทิ 2 ถ้วยตวง
น้ำตาลทราย 2 ช้อนโต๊ะ
เกลือป่น 1 ช้อนชา
วิธีทำ
ใส่น้ำลอยดอกไม้ในแป้งข้าวเจ้าทีละน้อยนวดจนแป้งนุ่ม แล้วใส่น้ำลอยดอกไม้ลงไป ให้แป้งละลายหมด จนเข้ากันดี
ใส่แป้งที่ละลายไว้ลงในกระทะทอง ใส่น้ำตาลทราย ตั้งไฟกวนจน แป้งสุกข้น
ใส่แห้วทีหั่นไว้ลงกวนให้เข้ากัน
ทำหน้าขนมดดยละลายแป้งข้าวเจ้ากับหัวกะทิใส่น้ำตาลทรายลงคนให้เข้ากันกวนด้วยไฟอ่อน พอแป้งสุกยกลง
ตักตัวขนมใส่กระทงหรือถาดแล้วหยอดหน้าขนมลงไปขณะที่หน้าขนมยังร้อนอย่ปล่อยพักไว้ให้เย็น แล้วจัดใส่ภาชนะ
ได้สูตรไปแล้วว่างๆก็อย่าลืมทำให้คนที่คุณรักทานนะครับบบบ
(http://i27.photobucket.com/albums/c166/Moodaeng/Kitchen8/khanomjeebthai01.jpg)
ขนมจีบไส้ไก่
(http://picdb.thaimisc.com/p/polsombut/585.jpg)
ทับทิมกรอบ
(http://farm4.static.flickr.com/3277/2415782280_2a23bc3d96.jpg?v=0)
ตะโก้แห้ว
เอาขนมมาฝากแล้วนะ
ห้ามงอลด้วยใครงอลนุ้งฟ่านุ้งฟ่าก็จะงอลกลับ
เชอะ :o12:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า :laugh:
เห็นของกินแล้วหิวอ่ะ เดี๋ยวต้องเอาไปลองทำซะแล้ว
ว่าแต่หมูแดงเนี่ยะ ....ตลอดเวลาเลยเนอะ อิ๊อิ๊ ก็อย่างว่าแฟนเค้าน่ารักอ่ะเนอะ
V
V
โดนนุ้งฟ่าสวนซะงั้น 5555
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มกลับ
ฮ๋าๆๆๆๆๆ
-
อาหารน่ากินมาก
-
อาหารน่ากินเช่นเดิมเลยนุ้งฟ่า
อร๊ายย พี่น้ำลายไหล
-
ที่เพลีย เนี่ย
เป็นเพราะอะไรหรอพี่ฟ่า
เพลาๆ มั่งเน้อส์ :z1:
:laugh:
-
^
ll
ll
kk
เข้ามาจิ้มตูดรียนด้วยความคิดถึง
ปล.. แอบจดสูตรอาหาร ยิกๆๆๆๆๆๆ :z2:
-
:z13: :z13: :z13:
^
^
^
^
:laugh:
-
ฟ่าไม่เอาเค้ายังไม่อยากอ้วน
:z3:
-
ไม่เคยกินขนมจีบแบบนี้เลย อ๊ะ หรือเคยหว่า??
แต่อยากกินทับทิมกรอบแตงโมอ่ะ น่ากินที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด :z1:
-
ตามมาแอบดูฟ่ากะเตอร์เข้าครัวจ้า................
หนมจีบไทยน่ากินมากกกกกกอะ......
แอบจดสูตรแล้วด้วย อิอิ :really2:
-
ระวังหมึกแดงจะลุย ยิ่งศักดิ์จะกรีดใส่ นะ นุ้งฟ่า
มารอตอนต่อไปดีกว่า ไม่งอน แต่รอคนน่ารักของ หนูเตอร์อยู่
อย่าช้านะ ตะเอง :กอด1:
-
อ่านแล้วอยากกิน น้ำยายไหย o18
-
นุ้งฟ่าพ่อครัวหน้าใส น่ากินทั้งขนมทั้งของว่าง แต่ที่น่ากินที่สุด
คงจะเป็นตัวพ่อครัวเองนั่นแหละ จริงป่ะหมูแดง
คิดถึงนุ้งฟ่ามากๆเลย
-
เป็นแม่ศรีเรือนจิงๆ (ซื้อเอาดีกว่าขี้เกียจ)
-
เข้ามาฝากตัวอ่านเรื่องน้องฟ่าด้วยคน :-[ :กอด1:
-
โอ้ยยยย
เข้ามาอ่านตอนเที่ยงคืน เหนละหิวเลย
-
น่ากินชะมัดเลยอ่ะพี่ฟ่า
รูปไบรอันก้น่ารัก เอิ๊กๆ
เขินๆ พี่ฟ่าพี่เตอร์ น่ารักทั้งคู่เลย คิคิ
-
โห แต่ละอย่างน่ากินแท้ๆ
บวก 1 ไปให้กะเชฟคนเก่ง
แต่แหมมม น้องเตอร์เนี่ย คำก้อเมีย สองคำก้อเมีย เผลอเรียกแม่อีก
วู้ยยยย นุ้งฟ่าได้ทั้งสะมี ได้ทั้งลูกเลยเหรอ :laugh:
-
จิ้มตรูดพี่น้ำตาล :z13: :z13: :z13:
5555555
ว่าแต่คุณหญิงป้าของนุ้งฟ่าหายไปไหนเนี่ยอุตส่าห์เอาขนมมาล่อแล้วนะเนี่ยยยย
-
^
^
:z13: นุ้งฟ่าคืน แล้ว :กอด1: แน่นๆๆๆ
มีคนถามหาหญิงป้าสองคนแล้วเนี่ย ทั้งในทู้ ทั้งในเอ็ม
เริ่มเป็นห่วงแระ ไม่ได้คุยกันหลายวัน
เดี๋ยววันนี้โทรหาดีกว่า บอกว่านุ้งฟ่าคิดถึงแล้นนนนน รายงานตัวด่วน
-
มาต่อให้ตอนเช้าตรู่
อรุณสวัสดิ์คร๊าฟฟทุกคน
วันนี้มีงานคอมมาร์ทอย่าลืมไปอัพเดทไอทีเทคโนโลยีกันนะครับพี่น้องคร๊าฟฟฟฟฟ
เข้าเรื่องต่อ
"มาแล้วๆๆๆๆ"
"โหนานมากอ่ะฟ่าทำจพเสร็จแล้วเนี่ย"
"แล้วทำไมหน้ามันเลอะเทะขนาดนั้นอ่ะ"
"ก็เมื่อกี้ฟ่าแกะถุงแป้งแล้วมันกระจายอ่ะ"
"หรอ เดี๋ยวเตอร์ปัดให้เดี๋ยวเป็นสิวแล้วไม่สวยน๊า"
"แล้วรักป่าวหล่ะ"
"ต่อให้เป้นสิวก็ร๊ากเหมือนเดิมจร้า"
"หอมๆๆๆๆ"
"มาแอบหอมแก้มเค้าได้ง่ะ"
"ทำไมอ่ะก็ของๆเค้านี้นา"
"เตอร์เอาถาดใบเล็กๆๆในตู้อ่ะหยิบมาให้หน่อยเดี๋ยวฟ่าจะทำตะโก้ด้วยแล้วก็เอาแห้วในตู้เย็นอ่ะมาล้างแล้วก็หั่นเป็นชิ้นเล็กๆให้ฟ่าหน่อย"
"คร๊าฟฟฟ"
"แล้วก็...."
"เดี๋ยวเอาทีละอย่างได้ป่ะ เออๆๆเราทำไปฝากแม่มั้ยไปบ้านฟ่ากัน"
"จะดีหรอเดี๋ยวมันจะน่าสงสัยนะ"
"งั้นเอาไปฝากอาจารย์ป้า"
"ฟ่าไปคนเดียวดีกว่าเหอะ"
"เดี๋ยวเตอร์ตามไปทำเป็นบังเอิญไปเจอกัน"
"เอางั้นหรอ"
"อืมเอางี้แหละแล้วเดี๋ยวเราก็ไปเดินเจเจกันต่อ"
"โอเค อยากช็อปมานานแระคันไม้คันมือ"
"ดีใจออกนอกหน้าเกินไปแระนะเตอร์ว่า"
"หรอ ฟ่าก็ปรกตินะ"
"ไม่ได้รู้ตัวเร้ย คนเรา"
"แล้วจาทามม่ะ"
"ไม่ทำไม"
"งั้นก็ไปหยิบแตงโมมาให้หน่อยแล้วก็ปลอกมันเป็นชิ้นสี่เหลี่ยมลูกเต๋าแล้วก็เอาไปแช่ในตู้เย็นให้ด้ววยเข้าใจม๊ะ"
"ครับท่าน"
เราสองคนตั้งหน้าตั้งตาทำขนม ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมาจาสุดท้ายมันก็เสร็จจนได้ แล้วนำขนมมาทานกันแล้วก็แบ่งส่วนหนึ่งเอาไปฝากคุณป้า แล้วก็คนรู้จักแถวๆนี้อ่ะแล้วก็ชวนสองคนแตมกะยุ่งมาทานด้วยกันแต่สองคนนั้นดันแอบหนีไปเดินเจเจกันไม่บอกเราเลย ยามมีความสุขก็เงี้ยเพื่อนฝูงลืมหมด
"เห้ยยุ่งวันนี้ฟ่าทำขนมเมิงมากินดิ"
"อยู่เจเจกะแตมอ่ะ ซื้อของกันอยู่"
"โหไม่มีชวนอ่ะ มีความสุขแล้วลืมเพื่อนทุกทีอ่ะ"
"เห้ยไม่ได้ตั้งใจมากะมาดูหมาแถวนี้แตมมันอยากเลี้ยงอ่ะ"
"นั้นแหละกรูงอลแระ"
เตอร์วางโทรศัพท์จากยุ่ง แล้วหันมาบ่นๆๆกับผมว่าไอ้ยุ่งไม่ชวน
"ไอ้ยุ่งไม่มีชวนอ่ะหนีไปเดินเจเจกันสองคนซะงั้น"
"เค้าก็อยากสวีทกันมั้งดิ"
"โหไรฟ่ะ"
"จะไปเป็นก้างรึไงไอ้หมู"
"เคยโดนหมูปล้ำม๊ะ"
"หมูหื่น"
"หรือจะเอา อย่ามาท้าทายนะ"
"พอๆๆๆไปเอาขนมในตู้เย็นใส่ถุงเหอะแล้วไปแต่งตัวไปหาป้ากัน ฟ่าอยากช็อปปิ้งแระ"
"ทั้งปีอ่ะเห็นช็อปปิ้งทีไรลืมเตอร์ทุกที"
"อย่ามาบ่นเดี๋ยวคืนนี้อดนะ"
"โอเคๆๆๆจะถือของให้ไม่บ่นซักคำเลยครับ"
"ดีมากกก"
เราสองคนมุ่งหน้าไปหาป้าโดยเตอร์ไปมอไซต์วิน5555+ ผมให้เตอร์ไปก่อนแล้วผมขับรถตามไปทีหลัง
"อ้าวตาหลานนึกว่าหายสาปสูญไปแล้วนะ ยังจำป้าคนนี้ได้หรอมันน่าตัดจากกองมรดกนัก"
"มาก็บ่นเชียว ว่าแต่ป้านี้ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะไม่รู้กินยาอะไรยิ่งนานวันยิ่งสวย"
"จะมาอ้อนขออะไรอีกหล่ะ"
"โหเห็นฟ่าเป็นคนยังไงเนี่ย"
"คนงกอ่ะสิ โน้นตาเตอร์ก็มาคุยกะครูแอนอยู่นั้นอ่ะ "
"อ่าวหรอ ช่างเหอะคุยกะป้าดีกว่าคิดถึ๊งคิดถึง ขอหอมทีนะ"
ผมเดินเข้าไปหอมแก้มป้า
"อย่ามาประจบเลยเราอ่ะมาหาป้าเดือนหนึ่งนับครั้งได้"
"ก็เตอร์เรียนหนักนี้นา"
"ทุกวันเลยรึไง"
"ป่าวแต่มันก็มีกิจกรรมไง"
"หรือว่าแอบซุกแฟนไว้ที่ห้อง"
"ไม่มีอ่ะอย่ามาใส่ร้ายกันน๊า"
"แล้วนี้ซื้อมาจากไหยเนี่ยขนมอ่ะ"
"ทำเอง"
"เจงดิ เดี๋ยวนี้หัดทำขนมเป็นแม่บ้านหรอย่ะ"
"ป่าวแค่อยากทำเฉยๆๆอ่ะนึกสนุกแต่มันออกมาอร่อยใช่มั้ยหล่ะ"
"ก็พอกินได้อ่ะ"
"ฟ่า"
"ไงเตอร์ สบายดีหรอ"
"สบายดี กินหนมมั้ยแต่ฟ่าเอามาฝากป้านะจะกินก็กินได้นะ"
"พูดแบบนี้เค้าจะกล้ากินย่ะ มากินขนมกะครูมาลูก ทนกินหน่อยนะ"
"โหป้าอ่ะ ชมหลานแค่เนี่ยมันลำบากมากเลยหรออ"
"ขอบคุณครับแต่เตอร์กลัวท้องเสียอ่ะ"
"รุมกันเลยนะ"
"แล้วนี้เราจะไปไหนอ่ะแต่งตัวซะหล่อหรือแค่มาหาป้า"
"จะไปเจเจด้วย ป้าไปป่าวไปช็อปปิ้งกัน"
"งานเต็มมือขนาดนี้ไปได้ไง แล้วมันก็ร้อนด้วยป้าไม่ปลื้ม เตอร์ไปกับพี่เค้าดิเห็นเมื่อกี้บ่นว่าจะไปไม่ใช่หรอ"
"ไม่รู้เค้าจะให้ไปป่าว"
"ให้ดิ ครูสั่งซะอย่าง"
"เปลืองน้ำมัน งั้นครูก็ออกค่าน้ำมันให้หลานคนนี้ด้วยนะ"
"อ่ะเอาไปๆๆ ให้ไปช็อปปิ้ง"
"ขอบคุณค๊าฟฟฟฟฟฟ"
ป้าให้เงินไปซื้อของแล้ว
"รู้งี้ทำขนมมาให้กินทุกวันดีกว่า ได้เยอะขนาดนี้ต่อไปรวยแน่"
"มันงกไม่เปลี่ยน ขับรถขับราให้ระวังๆหน่อยนะลูก แม่เราเค้าบ่นให้ป้าดุเราเรื่องรถเนี่ย"
"คร๊าฟ"
"เดี๋ยวเค้ายึดรถคืนอย่ามาร้องไห้ที่นี้นะ"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวป้าก็ซื้อให้ฟ่าใหม่ไง"
"ฝัน"
"โหเงินตั้งเยอะจะเอาไปไหน หลานตาดำๆอยู่ตรงนี้เนี่ย"
"ใครเลี้ยงฉันตอนแก่ฉันให้คนนั้นแหละ"
"แล้วตอนสาวๆเนี่ยไม่เห็นจะมีใครมาเอาอกเอาใจนอกจากฟ่า เฮียเบนซ์ก็เคยมางั้นสิ"
"นั้นสิไปไหนก็ไม่รู้รายนี้ เจอตัวจะตีให้ก้นลายเลย"
"เนอะไม่ห่วงป้าเลยเนอะ ยิ่งคนอื่นๆนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ลืมป้ากันไปหมดแล้ว"
"แหมดิสเครดิตหลานคนอื่นสุดๆๆ เรานี้มันร้าย"
"ฟ่าก็พูดไปขำขำ ต่อให้ป้าไม่ให้ฟ่าซักบาทฟ่าก็ต้องดูแลป้าเหมือนที่ฟ่าดูแลพ่อกับแม่นั้นแหละ ก็ฟ่ามีป้าคนเดียวนี้นาแล้วที่สำคัญแฟนก็ไม่มีลูกก็ไม่มี"
"อย่ามาแซวฉันนะยะจะไปไหนก็ไปเลยป่ะ เตอร์ยิ้มทำไมเดี๋ยวเถอะ"
"ป่าวครับแค่อิจฉาป้าหลานเฉยๆๆ"
"ไปเลยๆๆสองคนนี้นิ แล้วอย่าเถลไถลนะกลับบ้านให้มันตรงเวลามั้งอย่าให้มันดึกดื่น"
"ครับ ฟ่าไปนะป่า เดี๋ยวว่างๆมาใหม่"
"มาให้มันได้ทุกอาทิตย์หน่อยสิเราอ่ะ"
"คร๊าฟไปดีกว่า หวัดดีครับบบ"
เราสองคนลาคุณป้าแล้วก็ไปขึ้นรถ เตอร์ขับฟ่านั่ง ฮ่าๆๆๆๆๆ
"คุณพระคุณเจ้าลูกช้างไม่ได้ตั้งใจจะโกหกป้าเรื่องเตอร์อย่าลงโทษลูกช้างเลยนะครับสาธุ"
"เป็นเอามากนะ"
"ชิ
อาหารเช้าทานไรดีน๊า
เอานี้แล้วกันง่ายๆๆๆ
(http://byfiles.storage.live.com/y1pftZroT8NDOi9SUxL8hzEXtkuijEGi9JfYc42CBv1YjucJFiQ8OpiRRj0QYglJ26bRBhZppv3KU0)
(http://www.kruaklaibaan.com/forum/uploads/post-33-1201300285.jpg)
ข้าวผัดกุ้ง
(http://www.thaisecondhand.com/view/productpic/08/04/p6418970n1.jpg)
เครปเย็น
-
มารายงานตัวไวไวเลยนะป้าออม
มิฉะนั้นจะตัดจากการเป็นผู้ให้มรดก
555555+
:กอด1:กอดพี่น้ำตาลกอดทุกคน อิอิ
เข้ามาฝากตัวอ่านเรื่องน้องฟ่าด้วยคน :-[ :กอด1:
ยินดีต้อนรับเลยครับ
แล้วต้องมาเม้นท์กันบ่อยๆนะครับ
ไม่งั้นไม่ทำอาหารเผื่อ
5555+
อิอิ
แล้วก็ต้องขอยินดีต้อนรับผู้ที่หลงเข้ามาใหม่ทุกคนด้วยนะครับ
รายงานตัวให้รู้ว่ามาใหม่ก็ดีนะครับ อิอิ
อาจจะไม่ถูกใจใครหลายๆคนแต่นุ้งฟ่าก็ถ่ายทอดจากใจจริงนะครับ
ติดตามให้กำลังใจกันต่อไปด้วยนะครับ
รักน้องฟ่าน้อยๆแต่ขอให้นานๆๆๆๆๆนะครับ(พระเอกลิเกมั๊กมาก"
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ไม่เอาอ้ะนุ้งฟ่า ไม่รักน้อยอ้ะ ขอรักเยอะๆ และรักนานๆ ไ้ด้ปะ หุหุ :-[
สงสารคุณป้าจังเลย หลานฟ่าปิดบังไม่เท่าไร
แต่มีการขอค่าน้ำมันอีกแน่ะ ร้ายจริงๆเลย
เตอร์ก้อเนียนเนอะ แสบพอกันเลยคู่นี้
แต่นะ แสบยังไงก้อร้ากกกกกกก
เพิ่งกดบวกให้ไป งั้นขอกอดแน่นๆ อีกสิบทีนะจ๊ะ :กอด1:
-
^^
^^
ได้จิ้มอีกแล้ว เสร็จโก๋ :z1:
จากนั้นก็กลับไปอ่านเรื่องของนุ้งฟ่ากับนายเตอร์ต่อ เห็นว่าจะไปเจเจ
+1 ให้เป็นค่ารถไฟฟ้านะครับ นุ้งฟ่า
-
^
^
วู้ยยยย ไม่รอจิ้มแล้น
ขอแซนด์วิชน้องวันเลยละกันคราวนี้ :laugh:
ไปตามจิ้มเค้าแต่เช้าๆ หลายทู้เลยนะเนี่ย
-
:กอด1:
ขยันมาลงแต่เช้าเลยวุ้ย
-
^
^
^
^
^
^
จิ้มทะลุไปเลย
o18 o18 o18
เล่นซะหิวเลย
เอิ้ก เอิ้ก
:o12: :o12: :o12:
-
น้องฟ่าน่ารัก
สมกับเป็นแม่ศรีเรือนจริงๆ
ขอกอดหน่อยนะคะ :กอด1:
-
เมื่อไหร่จะเจอคนที่รักเราอย่างนี้มั้ง
อิจฉาจังสงสัยต้องทำบุญเยอะๆ
-
so...WoW.
-
^
^
^
^
^
^
จิ้มทะลุไปเลย
o18 o18 o18
เล่นซะหิวเลย
เอิ้ก เอิ้ก
:o12: :o12: :o12:
:z2:
-
ฟ่านี่ขาช็อปตัวจริงเลยใช่ป่ะ
แต่คุณป้าฟ่าน่ารักเนอะ
-
"คุณพระคุณเจ้าลูกช้างไม่ได้ตั้งใจจะโกหกป้าเรื่องเตอร์อย่าลงโทษลูกช้างเลยนะครับสาธุ"
ไม่ต้องกลัวหรอก นุ้งฟ่า ไม่มีโทษใดๆทั้งสิ้น
เพราะ....แม้แต่คุณพระคุณเจ้า ก็ไม่รู้ว่าโกหกเหรอเปล่า
ก็.....เล่นตีบทแตก เนียนกันซะขนาดนี้ ทั้งฟ่า ทั้งเตอร์ น่านแหละเนียนซะ ฮ่าฮ่า
:t2:
***ยังน่ารักทั้งคู่ เหมียนเดิม อัลฟ่า&คอปเตอร์
:pig4:ขอบคุณ +1คับ นุ้งฟ่า :L1:
-
คิดถึงคุณป้าของนุ้งฟ่าอยู่เหมือนกัน
คุณป้าน่ารักไม่เปลี่ยนเลย
(ส่วนน้องสองคนก็หวานไม่เปลี่ยนเช่นกัน)
ไหนดุสิ ไปเจเจ จะไปช๊อปอะไรบ้าง
ฟ่าจะเสียทรัพย์ไปเท่าไหร่กับเจเจ
-
ป้าฟ่ายังน่ารักเหมือนเดิม มรดกอะไม่หนีไปไหนไกลหรอกฟ่า
ป้าออกจะรักออกจะกัดฟ่าขนาดน้านนนน
:z2: :z2: :z2:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
วันนี้อยากไปล่อนบ้างจังงะ เพิ่งกลับมาบ้านนี่ละ
รีบอ่านแล้วเม้นท์ให้นุ้งฟ่าซะหน่อยไม่ได้เม้นท์นานมากละ
นั่งอ่านตั้งเกือบ 10 ตอนแหนะกว่าจะตามทัน
อยากบอกว่าขอให้สองคนร๊ากกกกกกกกันนานๆน๊า อิๆ
-
ฟ่าขี้อ้อน อ้อนคุณป้าใหญ่เลยยย น่ารักดี :impress2:
ข้าวผัดกุ้งก็น่ากินดีเหมือนกานนนนน หิวหิว
-
อาหารมันไฮโซ จังนะ หิวๆ :z2:
-
แอบเนียน
-
เมื่อวานที่บ้านไฟดับที่แรกดับครึ่งเดียว ก็ตามช่างไฟมาดูทำไปทำมา
ดับทั้งหลังเลย ต้องตามช่างมาอีกชุด หาทั่วบ้าน ตอนแรกคิดว่าไฟนอกบ้าน
ช๊อต หาแล้วไม่มี สุดท้ายขึ้นฝ้าเพดานเจอเลยต้องเปลี่ยนสายเมนใหม่
กว่าจะเสร็จคําพอดี
วันนี้รีบตึ่นมาคิดถึงนุ้งฟ่า อ้าว..หนีไปเที่ยวเจเจซะแล้ว
ซื้ออะไรมาฝากบ้างหนอ นุ้งฟ่าเวลาทำขนมให้หมูแดงกินไม่
ต้องใส่นําตาลเยอะ ให้หมูแดงกินไปมองหน้าฟ่าไปก็หวานพอแล้วล่ะ
-
คุณป้าน่ารักเนอะ :กอด1: ฟ่า :กอด1: เตอร์ น่ารักทั้งคู่ คิคิ
-
มาอ่านเรื่องของเตอร์ที่ไร นอกจะได้ความน่ารัก ความหวานของคู่นี้แล้ว ยังได้อิ่มกับไปอีก อาหารหน้าตาน่ากินไปหมด
อยากกินฝีมือเตอร์ด้วยคน จังเลย คริๆ ขอบใจนะจ๊ะ
........... :L2:............
-
เอ้ยยยยยยย
อยากกินทับทิมกรอบแตงโมอ้ะ ๆๆ ๆ
:impress2:
ฟ่าทำอาหารเก่งจริง ๆๆ
ถ้าตกงานมาสมัครเป็นแม่ครัวที่บ้านได้นะ
:laugh:
-
:monkeysad: คิดถึงนุ้งฟ่าจัง
คิดถึงพี่น้ำตาลด้วย
ช่วงนี้ชีวิตเจอมรสุม เมื่อไหร่จะจบสิ้นก็ไม่รู้ :เฮ้อ:
:m15:
-
ฟ่านี่เก่งทั้งเรื่องอาหารและเรื่องความงามจริงๆ o13...อย่างนี้เตอร์จะไปไหนได้ล่ะเนี่ย
เทีี่ยวเจเจเป็นไงบ้าง มาเล่าต่อด้วยนะครับ จะรออ่านต่อครับ
-
^
^
:z13: น้องบิ๊ก :กอด1: แน่นๆ ไปถึงน้องออมเลย
น้องออมสู้ๆๆๆๆนะ
พอฝนซาเดี๋ยวฟ้าก้อใสจ้า
เป็นกำลังใจให้เสมอเลยนะจ๊ะ :กอด1:
เบื่อๆก้อเข้ามาที่นี่นะจ๊ะออม ชิมอาหารอร่อยๆ จากนุ้งฟ่าไปเพลินๆ ดีกว่า
-
หวัดดีตอนเช้าค่านุ้งฟ่า หมูแดง พี่น้ำตาล ป้าออม(ผ่านมรสุมไว ๆ น้า :bye2:)
วุ้ย แอบเนียนนะเนี่ยะนุ้งฟ่า 555 ท่าทางป้าจะรักจะหลงหลานคนนี้นะเนี่ยะ :จุ๊บๆ:
-
(http://i114.photobucket.com/albums/n275/mroatani/another/02%20monkey/yoyo75.gif)
พี่ฟ่าอยู่ไหนเอ่ย
เงียบอีกแร๊ะ
-
:oni1:
มาิวิ่งเล่นรอนุ้งฟ่า
หวัดดีจ้าน้องpukpra
ขอเรียกชื่อเล่นได้ปล่าวววว :m13:
-
:bye2: ค่าพี่น้ำตาล ชื่ออิ๋มค่า มา :oni1: แถวนี้บ่อย ๆ ค่า
นุ้งฟ่ากะหมูแดงหายไปอีกแล้ว หนีเที่ยวอีกป่าวเนี่ยะ :catrun:
-
ดีจ้าน้องอิ๋ม
มาเยี่ยมนุ้งฟ่าบ่อยๆ เหมือนกันเลย
สงสัยสองหนุ่มจะหนี่เที่ยวแน่ๆ :laugh:
-
ดีครับ...พี่น้ำตาล
ไปเที่ยวไหนมาบ้างเอ่ย แล้วเห็นฟ่ากับเตอร์บ้างไหมครับ หลงไปไหนแล้วไม่รู้เนี่ย :serius2:
-
มารายงานตัวครับ
พอดีคอมพิวเตอร์นุ้งฟ่าทั้งสองเครื่องเกิดอุบัติเหตุขึ้น
เศร้า :m15:
สงสัยไฟฟ้ามันจะจ่ายไฟเกินหรือไม่ก็ยูพีเอสนุ้งฟามีปัญหา
ทำให้คอมพิวเตอร์ช็อตๆๆๆๆๆแหงกๆๆๆๆๆๆๆๆ :o211:
ครั้นจะมานั่งเล่นที่ร้านเนตแฟรเราก็ไม่เหมือนเช้าบ้านเค้าตามมานั่งหึงนั่งหวง
คนอื่นก็ห้ามมอง กลัวจะโดนบาทาเด็กในร้านเค้าก็เลยไม่ไปดีกว่า
ตอนนี้คอมส่งซ่อมอย่กลัวมากมยกลัวฮาร์ดดิสจะมีปัญหา
ครวนี้แหละงานเข้าของจริง
ทุกสิ่งอย่างไม่มีแบ็คอัพไว้เลย เวรกรมของนุ้งฟ่าจริงจริงเชียว
เห้อ.... :sad4: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :serius2: :serius2:
คิดถึงทุกคนมากมากนะครับ
คอมเสร็จแล้วนุ้งฟ่าจะรีบมารายงานตัวนะครับ
ใครอยากให้เสร็จไวไวช่วยไปด่าอีศูนย์แมคแอบเปิ้ลที่พันทิพย์หน่อยดิซ่อมช้ามากมากฮ่าๆๆๆๆๆๆ :angry2: :angry2:
คิดถึงนุ้งฟ่าบ้างนะครับทุกคน
ร๊ากทุกๆคนมากมาย
http://media.imeem.com/m/L_5hfgSM4Q
-
^
^
:กอด1:
เรื่องยาวเลยนะนุ้งฟ่าถ้าไม่ได้สำรองข้อมูลไว้บ้างน่ะ
เอาใจช่วย ให้คอมฯหายเจ็บหายไข้ ใช้ได้เป็นปกติไวๆนะจ๊ะ
ว่าแต่น้องเตอร์หึงโหดขนาดนั้นเลยเหรอ อืมมมมมมมมม แสดงว่ารักนุ้งฟ่ามากไง
ยังไงก้อรอนุ้งฟ่าที่ทู้นี้นะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอกอดอีกที :กอด1:
หวัดดีน้องบิ๊กด้วยนะค้าบบบ
-
นุ้งฟ่าจะบร้าตายอยู่แย้วพี่น้ำตาล
งานทั้งน้านไม่นึกว่ามันจะมาเสียพร้อมๆกันอ่ะ
แงๆๆๆๆๆๆๆๆ :o12: :o12: :o12:
-
แล้วมันเสียพร้อมกันสองเครื่องในเวลาเดียวกันเป๊ะเลยเนี่ย
เปิดเครื่องไว้พร้อมกันเปล่า จะเกิดจากกระแสไฟงั้นเหรอ
ยิ่งฟ่าบอกว่ามีUPSด้วย มันไม่น่าเลยนะ
ลุ้นแทน เพราะพี่มีโน้ตบุ๊คสองเครื่อง ตอนที่อีกเครื่องมันเจ๊งอ้ะ เซ็งระเบิด
ได้แต่มองแง่ดีว่าเครื่องนั้นส่วนใหญ่เป็นรูปสารพัดที่ถ่ายไว้หลายงานมาก (แต่โคดเสียดาย)
ส่วนไฟล์งานทำใจอย่างเดียวเลยน้องเอ๋ย (ไม่ได้พูดให้ใจเสียเน้อ)
-
:bye2:ดีค้าบ พี่น้ำตาล นุ้งฟ่า คุณบิ๊กค้าบ
:man1: โอ๋ ๆๆๆ มาปลอบนุ้งฟ่า น้องคอมเจ๊งเป็นเรื่องปกติไปแล้วสำหรับเรา :z3:
ขอให้น้องคอมหายไว ๆ น้า เอาใจช่วย :call: ขออย่าให้ข้อมูลของนุ้งฟ่าหายเลยค้าบ
-
หวัดดีทุกคนนะคร้าบ... :mc4:
เห็นใจฟ่าจริงๆ เอาใจช่วยแล้วกันนะครับ :L2:
-
สงสารนุ้งฟ่า :monkeysad: ที่บ้านก็มีปัญหาเรื่องไฟฟ้าเลยใช้
ปลั๊กพ่วงที่มีฟิวส์และสวิทธ์ปิดเปิด เลือกที่ดีๆหน่อยช่วยได้มากเลย อย่าลืมปิดสวิทธ์
ก็แล้วกัน คิดถึงนุ้งฟ่าจัง
-
คิดถึงฟ่าจัง เอาใจช่วยให้ช่างซ่อมเสร็จๆนะฟ่านะ
-
ขอให้ข้อมูลอย่าเป็นอะไร ซ่อมรอดปลอดภัยกลับมาน้า..... :call:
-
:sad11: :sad11:
จะรอนะ :call: :call:
-
มาเต้นรอนุ้งฟ่า :z2:
-
เป็นเพราะคอมฯมีปัญหานี่เอง นุ้งฟ่าถึงได้เงียบหายไป
ตอนแรกยังนึกว่า นุ้งฟ่าไปฮันนีมูน เอ๊ยไปเที่ยวกะหมูแดงซะอีก
เข้าใจเลยเวลาที่คอมฯมีปัญหาเนี่ยมันเครียดยังงัย :z3:
โดยเฉพาะถ้ามีงานหรือเก็บ data ไว้เยอะๆ รันทดไปเลย
ขอเอาใจช่วยให้ซ่อมเสร็จเร็วๆ และไม่เสียข้อมูลไปนะ :L2:
แล้วก็อย่าไปโกรธ อย่างอนเตอร์เลยน๊า
เค๊ารัก เค๊าหวงของเค๊าน่ะ :-[
ก็นุ้งฟ่าน่ารักเกิ๊นทามมายยยย
ส่งข่าวคราวมาบ้างน๊า คิดถึงทั้งสองคนจ๊า
-
:sad4:
คอมฯเสียสะงั้นอ่า
แต่ม๊ะเป็นไร ยังไงผมก็รอ
-
มา :oni1: พร้อมปัดกวาดเช็ดถูบ้านให้นุ้งฟ่าและหมูแดง
:oni3: โอมมม น้องคอมจงหายเจ๊ง :pigwrite:
-
^
^
:z13:
ไม่มีอะไรทำ มาจิ้มคนข้างบนเล่นระหว่างรอนุ้งฟ่า :laugh:
-
^
^
:angry2: จิ้มเค้าอ่ะ เดี๋ยวก่อนเหอะ รอเวลาก่อน(เพราะจิ้มะได้ )เดี๋ยวเค้าจิ้มคืน o18
จิ้มได้ละ ซาบายจายยยย :pigha2:
-
^
^
:กอด1: น้องอิ๋มค้าบบบบบ
แวะมาเยี่ยมบ้านและดันทู้ให้จ้า คิดถึงน้าาาาา
-
^
^
ดีคร้าบพี่น้ำตาล....
ใจตรงกันเลยครับ กะจะเข้ามาดันกระทู้ให้ฟ่าพอดีเลย
ฟ่า...คอมซ่อมเสร็จยังเอ่ย คิดถึงนะครับ :กอด1:
-
:bye2: ดีค่าพี่น้ำตาล บิ๊กด้วยค่า
มารอนุ้งฟ่ากะหมูแดง คอมหายเมื่อไหร่ อย่าลืมมาทักทายกันน้า :กอด1:
-
มาให้กำลังใจน้องฟ่า และดันกระทู้
คอมหายป่วยเร็วๆนะคะ หวังว่าข้อมูลจะอยู่ครบ
:L2:
-
ซ่อมคอมเสร็จไวๆนะคะคนเก่ง
คิดถึงจะแย่แล้วน๊า :เฮ้อ:
-
------เอิ้ก------------อ่านตามทันแว้ว----------เล่นซะ :really2: :really2: :really2:เลย-------
-----------------------------------เด๋วไปแอบทำขนมจีบมั่งดีฟ่า--------------------------------------
-
นุ้งฟ่ามาแว้วววว
คอมซ่อมเสร็จแล้วครับ
แต่เรื่องที่เขียนไว้หายหมดเยยอ่า
แต่จะพยายามเอามาให้ไวที่สุดนะคร๊าฟฟ
ฮาร์ดดิสกู้คืนไม่ได้อ่ะ
ขอไปนอนร้องไห้ก่อนนะ
แงๆๆๆๆๆๆๆ :o12: :o12: :o12: :o12:
-
:z13: นุ้งฟ่า คิดถึงค้าบบ :man1:
น้องคอมหายเจ๊งแล้ว :mc4:
ฮาร์ดดิสกู้คืนมะได้ o22
โอ๋ ๆๆๆ ไม่ร้องน้า :กอด1:
-
เอาเป็นว่าไปเจเจกันเลยดีกว่านะ
ฉากทะเลาะบนรถไม่เอาตัดไปเดี๋ยวคนดูจะร้องไห้
อิอิ
****************
"ไม่น่าเอารถมาเร้ยยยย"
"ไม่เอารถมาแล้วจัเดินมารึไง"
"มารถไฟฟ้าไงเห็นป่ะว่ามันติดเนี่ยคุณหนูฟ่า"
"มีหน้าที่ขับก็ขับไปเหอะอย่ามาเรื่องมาก"
"ครับคุณหนู แอร์เย็นมั้ยครับ"
"ก็เย็นนะ แต่ใจคนบางคนมันร้อนมันเลยทำให้แอร์เย็นน้อยลง"
"หรออออออ"
"เออ"
ใจเต้นระรี้ระริก ถึงแล้วเจเจ ถึงแล้วเจเจ สวรรคของนักช็อปอย่างนุ้งฟ่าเอิ๊กๆๆๆคิดแล้วมีความสุขทุกทีที่ไปเจเจ
"หน้าระรื่นเชียว" เสียงประชดประชันมากระทบโสตประสาทหลังจากที่จอดรถเรียบร้อยแล้ว
"ไม่ใส่ใจ"
"ช่วยสนใจแฟนบ้างอะไรบ้างนะ"
"จะให้เอาโซ่มาล่ามเเล้วจูงรึไง ก็เดินตามมาดิ"
"หมานะไม่ใช่คน"
"คนนะไม่ใช่หมา ..........มุกเถื่อนมาก"
"ชิ"
"เลิกหน้างอซักทีได้มั้ยมาเที่ยวกับฟ่านี้มันทุกข์มากเลยหรอ"
"สุขต่างหากแต่มันร้อนอ่ะ"
"ทนเพื่อฟ่าหน่อยไม่ได้หรอ" ผมทำหน้าอ้อนมันสุดๆ ส่งสายตาวิบๆๆๆๆวับๆๆๆๆๆ
"อ้อนยังเงี้ยทุกทีไอ้แมว" มันเอานิ้วมาจิ้มแก้มผม
"แล้วหมูไม่รักแมวหรอ"
"รักสิ"
"รัก...ก็ต้องอดทนเพื่อเค้าหน่อยนะ"
"จร้า"
อิอิ ว่าง่ายป่าวอ่ะแฟนผมอ่ะ อิอิ
"เตอร์ๆๆๆมานี้ดิ" ผมเรียกมันมาลองเสื้อ
"ไร"
"สวยป่าว ทาบดิใส่ได้ป่าว"
"สีเขียวเนี่ยนะ"
"ก็ฟ่าชอบนี้นา"
"ก็ใส่เองดิ"
"เอ้าก็อยากซื้อให้อ่ะ"
"ไม่เอา"
"งั้นฟ่างอลแล้วนะ"
"งอลทำไมอ่ะ"
"ทำร้ายน้ำใจ"
"ตรงไหน"
"เดี๋ยวนี้บอกไม่เอาไม่ชอบเมื่อก่อนอ่ะอะไรก็ชอบ" บทสนทนาแบบกระซิบระหว่างเราสองคนเพราะกลัวคนขายได้ยิน
"อย่ามาหาเรื่องเลย เอ้าจะเดินไปไหนอ่ะ เอาตัวเนี่ยครับพี่ใส่ถุงเลย"
"เตอร์ๆๆๆๆกินไปติมะพร้าวกันนะฟ่าอยากกินอ่ะ"
"เอ้า ทำไมหายง่ายจังว่ะ"
"กินป่าว"
"กินครับ ไม่กินก็เดี๋ยวงอลอีกอ่ะ"
"ดีมาก"
เราสองคนนั่งกินไปติมกันตรงร้านหนังสือมือสองอร่อยดีมากินทุกครั้งเลยถ้าไม่ได้กินมันเหมือนขาดอะไรไปอย่างอ่ะ
"เตอร์ว่าเค้าเอาอะไรใส่ลงไปในนี้" ผมชี้ไปที่ไอติม
"มะพร้าวไง"
"ผิด"
"แล้วอะไรอ่ะ"
"หัวใจไง มันถึงได้ออกมาอร่อยแบบนี้"
"คิดได้ไงเนี่ย"
"ทำไมอ่ะ"
"น้ำเน่า"
"เจงๆนะถ้าคนทำอาหารไม่ใส่ใจลงไปทำให้ตายก็ไม่อร่อย"
"เหมือนที่ฟ่าใส่ใจลงไปทุกเช้าใช่ม๊ะ"
"ช่าย ถึงได้มีหมูอ้วนมานั่งตรงนี้ไง"
"ทาลึ่ง"
"อิอิ"
เราสองคนกินไปติมเสร็จก็เดินซื้อของไปเรื่อยจนไปหยุดอยู่ที่ร้านเสื้อร้านหนึ่ง
"เดี๋ยวเตอร์ขอดูกระเป๋าร้านข้างๆนี้นะ"
"อืม"
"เอาของมาให้เตอร์ฟ่าจะได้เลือกได้สะดวกๆ"
"รู้ใจ"
ผมสนุกสนานกะการจับจ่ายใช้สอยจนลืมที่รักไปเลย ซื้อเสร็จหันกลับไปมองที่ร้านกระเป๋ามันยืนคุยกะใครไม่รู้อ่ะ
"มาแล้ว"
"ไปก่อนนะครับ" มันบอกกะคนนั้น
"ใครหรอ"
"ไม่รู้เค้ามาขอเบอร์"
"แล้วให้ป่าว"
"ป่าว ถ้าให้เดี๋ยวแมวข่วนหน้าแหก"
"นายเดี๋ยวดิ" มันเรียกแฟนผมต่อหน้าผมเนี่ยนะ ไม่เคยตายซะแล้ว
"มีไรครับ"
"เบอร์อ่ะ"
"จะเอาไปทำไร" ผมรีบพูดแทรกขึ้นหมาไอ้หมอนี้ทำหน้า งง
"อยากคุยด้วย"
ผมหันหน้าไปมองแฟนผมที่ตอนนี้ยืนแข็งทื่อ แล้วผมก็พูดว่า
อยากรู้ใช่ม๊ะว่าพูดไร
เดี๋ยวมาต่อดึกๆๆดีกว่า ทรมานดี
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า :กอด1:กลับมาแล้วเย้ๆ
กำของคนหล่อจริงๆนะฟ่า มารเยอะจริงๆ
มีการทำให้ค้างเล่นด้วย
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
กอดฟ่าหายไปนานนะเนี่ย
รออ่านอยู่ รีบมาลงเลย
ทำร้ายกันได้ลงคอ :z3: :z3: :z3:
-
พี่ฟ่าอ่ะแกล้งกันอีกแล้ว o9
แต่ก็ดีใจที่พี่ฟ่ากลับมา :กอด1:
-
เอ้ามันค้างคา รอกันให้ตายไปข้างนึง อิอิ
พูดว่าอะไรหว่า
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:serius2: โว้กกกก ค้างไว้ให้ปวดดดดดจายยยยยย
กลับมาต่อด่วนนนนนน :z3:
-
:serius2: ฟ่าจะพูดว่าอะไร
คืนนี้คงได้ฟังน่ะ นุ้งฟ่า
ระวังน่ะนุ้งฟ่า ทำให้คนอื่นเค้า....ค้างมากๆ
มันจะย้อนกลับเข้าหานุ้งฟ่า ม่ายรู้น๊า หุหุ
:จุ๊บๆ:จุ๊บนุ้งฟ่า
:z4: เตรียมเชือดเจ้าเตอร์ ฮ่าฮ่า
-
:z3: :z3: :z3:
ค้างคา มากมาย
ว้ากกกกกก!!!!!
:m31: :m31: :m31:
-
:เฮ้อ: กู้ข้อมูลไม่ได้ก็เศร้าเลยอะจิ เคยเจอแบบนี้ด้วย เข้าใจความรู้สึกนุ้งฟ่าเลย :sad11:
....
มาลงไว้ค้างๆคาๆ กลายเป็นเด็กร้ายกาจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะคนเก่ง :m28:
รีบมาต่อไวๆเลยนะ ไม่งั้นมีเคาะประตูบ้านแน่ หึหึ
ว่าแต่... เหมือนมีแต่เรื่องคนจะเข้าหาคอปเตอร์เนอะ
สงสัยวันหลังต้องถามน้องเตอร์ ให้แอบมาขายนุ้งฟ่าบ้างดีกว่า
ท่าทางคงจะมีหนุ่มมาแอบขายขนมจีบไม่น้อยทีเดียวละเนอะ :m12:
....
คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง
:กอด1:
-
ฟ่ากลับมาแล้วววว... :กอด1:
ดีใจด้วยนะครับที่คอมหายแล้ว
จากในเรื่อง...ใครนะช่างกล้ามาขอเบอร์เตอร์...อย่างนี้มันต้องโดน :z6: :z3: :z10: สถานเดียว
-
เตอร์น่ะไปคุยกับคนแปลกหน้าทำไม
ฟ่าจัดการเลยทั้ง2คนนั่นแหล่ะ
-
ไปนอนล่ะนะ นุ้งฟ่า
:t3: คร่อกกก....ฟี้
ป้อล่อ...เด๋วพรุ่งนี้เข้ามาใหม่แระกาน งั่ม งั่ม :a12:
-
กลับมาแล้วเหรอออออออ คิดถึงงงงงงงงงง :กอด1:
เกิดอะไรขึ้นที่เจเจอีกเนี่ย เนื้อหอมกันเหลือเกินนะ
รอๆๆๆ อ่านต่อๆ
บวก 1 ต้อนรับการกลับมาของนุ้งฟ่านะค้าบบบบบบ
-
(http://byfiles.storage.live.com/y1plPdWJH3KZDHVF3hMDigvNvXiIwPrG7hWDb8ZASP-F26xOi-oCrKmQIOrRbtZ1O_mKD7K43uIXyY)
ก๋วยจั๊บ อร่อยปลื้มมมมม
(http://4.bp.blogspot.com/_QqPe0LvK4Po/SLIATLCrYkI/AAAAAAAAAMA/s4yeMicQ84E/s320/%E0%B9%84%E0%B8%81%E0%B9%88%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%94.JPG)
ไก่ทอดรสเจ้มจ้น...งิงิ
(http://pics.manager.co.th/Images/551000005630402.JPEG)
ข้าวเหนียวหมูเจ็ดอย่างร้านเจ๊อ้อย
****************มื้อเช้ามาแล้วจร้า
ตั้งใจทำงานกันเน้อ
หนูๆที่ปิดเทอมก็อย่านอนตื่นสายช่วยพ่อแม่ทำงานกันด้วยนะจ้ะ
อิอิ
-
^
^
^
^
จิ้มๆ :z13:
อาหารน่ากินจังเลย :impress2:
-
นุ้งฟ่าตื่นแต่เช้า
ขยันมากๆๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับอาหารเช้านะจ๊ะ :กอด1:
-
ปล่อยให้ค้างซะนาน
ซะใจวุ้ย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงทุกคนมากมากเลยนะครับ
คิดถึงแบบวันๆไม่เป็นอันทำอะไร
คิดถึงได้ยินป่าวววววววววววววววววววววววววววววววววว :z3:
"ทิ้งกูมรึงตาย" แล้วผมก็หันไปมองหน้าไอ้หมอนั้นแบบเยาะเย้ย น่อยแหนะ มาแหย่หนวดเสือเดี๋ยวแม่
ข่วนหน้าแหก
"รู้แล้วใช่ป่ะครับว่าทำไมผมถึงไม่ให้เบอร์ ไปก่อนนะครับ"
"คุยอะไรกันอีก หรืออยากจะมีเรื่อง"
"แค่บอกเค้าไปว่าฟ่าเป็นเมียเตอร์ เมียดุมากด้วย"
"เออ ดุพอจะฆ่าได้ทั้งชู้ทั้งผัว ด้วยสองมือเปล่าเนี่ยแหละ"
"จร้าแม่เสือสาวกลัวแล้วจร้า"
"ป่ะ"
"ไปไหน"
"ช็อปปิ้งต่อไง"
"หิวแล้วอ่ะกินไรก่อนได้ป่าว"
"กินหนมไปก่อนดิเดี๋ยวค่อยไปหาร้านอร่อยๆกินกัน"
"ก็ด่ะ"
"ดีมากไอ้หมูแดงงงงงงงงง"
"ทั้งปีอ่ะ ผีช็อปปิ้งเข้าร่างทีไรเป็นเงี้ยทุกที ไม่สนใจกันเลย"
"ถ้าไม่สนใจจะรู้ได้ไงว่าใครมาขอเบอร์"
"วกมาเรื่องนี้อีกแระเหอะ"
"เอ้า มันก็ต้องตอย้ำกันหน่อยเดี๋ยวจะลืม"
"ฟ่า"
"ใครเรียก เอ้าแตม ยุ่ง เเหมมาไม่ชวนกันเลยนะกะจะมาหวีทกันสองคนอ่าดิ"
"ป่าวเลย แค่มาซื้อของนิดหน่อยอ่ะ แล้วไอ้หมอนั้นเป็นไรอ่ะหน้าบอกบุญไม่รับเชียว"
"มันหิว" ผมกระซิบเบาๆบอกสองคนนั้น
"เห้ยโมโหหิวหรอหว่ะ"
"อย่ามาพูดเลยยุ่ง พอได้กันแล้วก็ลืมเพื่อนเลยนะ"
"ได้เด้ยอะไรเตอร์พูดหน้าเกลียด"
"แหมแตมไม่ต้องเขินหรอกแรกๆก็เงี้ย"
"ต่อไปก็จะด้านเหมือนเตอร์ใช่ม๊ะ"
"ปากดีใหญ่แล้วนะไอ้ยุ่งเมิงนี้"
สองคนนนี้ก็แบบเนี้ยประชดประชันกันตลอด แตมก็ได้แต่เขิน
"ฟ่าสนใจเพื่อนๆบ้างก็ได้นะ" แตมเริ่มแซวผม
"อืมๆๆๆ"มีหรอจะสนใจ
"อย่าไปยุ่งกะเค้า เค้ากำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความสุข"
"อ่ะถือหน่อย"
"ไม่มีมือจะถือแล้วนะเนี่ย"
"ปากไงคาบไว้หรือเตอร์จะให้ฟ่าถือเองแล้วฟ่าจะเลือกของถนัดได้ไงอ่ะ"
"โหยังงี้ทุกทีอ่ะ"
"เบื่อหรอ"
"หาแฟนใหม่เลยเตอร์" ไอ้ยุ่งเริ่มสร้างความร้าวฉษนแล้วนะ
"เมิงคิดหรอว่ากรูจะกล้า"
"ป๊อดนี้หว่า"
"เมิงก็ลองไปขอเบอร์ไอ้คนนั้นดิ เมิงกล้าม๊ะ" แตมหันมามองตาเขียว ยัยนี้ท่าทางจะขี้หึงไม่แพ้ผมนะเนี่ย
"เมิงคิดหรอว่ากรูจะกล้า"
"ป๊อดทั้งคู่แหละฟ่าว่า"
"อย่ามาท้านะ" ไอ้เตอร์เริ่มกวนโมโหซะแล้ว มาท้าทายอำนาจมืดซะงั้น
"ก็ลองดิ จะเตะให้ล้มทั้งยืนเลย ลองไปขอดูดิ"
"ฮ่าๆๆๆสรุปแล้วเมิงป๊อดกว่าหว่ะไอ้เตอร์"
"ยังมาหน้ารื่นอีก" แตมหันไปดุไอ้ยุ่งที่ตอนนี้หน้าเหลือสองนิ้ว
"ไม่อกก็รู้ว่าอนาคตเมิงต้องกลัวเมียชัวร์ไอ้ยุ่ง"
"ก็กรูดำเนินรอยตามเมิงง่ะ"
"เออดี คนกลัวเมียอ่ะเจริญทุกคน"
เราสี่คนเดินซื้อของไปแซวกันไปโน้นนี้นั้นสารพัด ก็สนุกไปอีกแบบนะ มันส์ดีแต่ร้อนไปหน่อย
"ฟ่า ซื้อต้นไม้ไปฝากพ่อมั้ยเดี๋ยวเสาร์อาทิตย์นี้เอาไปให้ท่านกัน"
"ก็ดีนะ แตมกะยุ่งไปด้วยกันดิ เดี๋ยวพาไปเที่ยว"
"ยุ่งโอเคแตมอ่ะว่าไง"
"น่าสนนะ"
"แล้วค่อยโทรนัดอีกทีแล้วกัน"
"เห็นพ่อบอกอยากได้กล้วยไม้สีเหลืองนี้"
"บอกเมื่อไร"
"ตอนที่เตอร์คุยกับท่านไง"
"แต่ตอนนี้เราไม่มีมือถือของกันแล้วนะเอาไว้ซื้อที่บางบัวทองดีกว่าเลยไปหน่อย"
"ก็ดีนะ หิวแล้วอ่ะกลับกันเหอะไปหาไรกินกัน"
"อืมๆๆ แตม ยุ่งไปกินข้าวกัน หมูหิวแล้ว"
"ที่ไหนอ่ะ"
"ว่าไงหมูจะกินไร"
"ไรก็ได้"
"ซิลเล่อร์มั้ย ไปเมเจอร์รัชโยก็ได้"
"โอเคตามนั้น"
(http://farm1.static.flickr.com/126/357015429_baf3bf2788.jpg)
-
อรุณ ภาวิไล เอ๊ยอรูณสวัสดิ์ครับทุกคน
ทานอาหารเช้ากันด้วยนะครับ
แล้วขอให้วันนี้เรื่องดีดีจงเกิดกับคุณตลอดวันนะครับ
อิอิ
รักนะ
-
อรุณสวัสดิ์ครับ
พี่ฟ่าตื่นเช้าวุ้ย
ขอบคุณนะครับที่แกล้งคนอ่าน :o12: หึหึ
-
นุ้งฟ่าขาช้อปนี่เอง
งานนี้น้องเตอร์ปาดเหงื่อ เพราะต้องเอาใจนักช้อปตัวฉกาจ
แต่หลายตอนมาเนี่ย
ท่าทางพี่จะได้น้องเขยเป็นแน่แท้ หาใช่น้องสะใภ้แล้วหละ :laugh:
-
ฟ่าตื่นเช้าจริง ๆ
นุ้งเตอร์งานเข้ามิมีหยุดหย่อน
:laugh:
ก้เนอะ ... คนมันหล่อทำไงได้ 5 55+
ป.ล. +1 ให้กำลังใจฟ่า
:กอด1:
-
หวัดดีตอนใกล้เที่ยงครับฟ่า พี่น้ำตาล และทุกๆ คน
ทานมื้อกลางวันกันให้อร่อยนะครับ
o18 2 คู่ชู้ชื่นช้อปกันเพลินเลยน๊า
-
และแล้วเตอร์หมูแดงก็กลายเป็นเตอร์หมูอ้วนไปนะบัดนาว5555
คราวหน้าเอากระเป๋าลากไปด้วยไว้ใส่ของจะได้ไม่ต้องหิ้ว (แบบถุงมีซิบข้างบน
จะได้ใส่ของง่าย)
คิดถึงนุ้งฟ่ามากๆ กอดจุ๊บ กอดจุ๊บจ๊ะ
-
เชอะ...ช่างประชดประชันกันนักนะ
นุ้งฟ่าก็แค่อยู่แต่ในบ้านในครัวไม่ได้เงยหน้ามองผู้คน
ทำงานบ้าน งกๆๆๆๆๆๆ
นานๆได้ช็อปทีมันก็ต้องมีบ้างแหละ
ชิ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
เค้าเรียกวิญญาณนักช๊อปเข้าสิงอ่าจะนุ้งฟ่า
พวกแม่บ้านมักจะเป็นกัน
55
-
ตกลงไปกิน ซิสเลอร์ หรือว่ากินที่โครงการ 8 กันแน่ นุ้งฟ่า
มารอตอนต่อไปว่า หมู กับ แมว ใครจะแสบกว่ากัน :z2:
+1 เป็นกำลังใจให้นะครับ
ปล. ตอนหน้าไปเยี่ยมพ่อตาใช่เปล่า น้องเตอร์ :m3:
-
ฟ่าช้อปเพลิน
เตอร์เดินตาม
จะน่ารักกันไปถึงไหน
คู่รัก 2 ม.
หมู กลัว แมว
:กอด1:นุ้งฟ่า :กอด1:น้องเตอร์ +1 จ๊ะ
-
:กอด1:
:pig4:
-
เข้ามาบอกว่า...
กฏข้อที่ 2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณถูกแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกัน
การแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน
แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่น
ช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆ
ก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเอง
เพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
***ส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์
ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย
ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่ห้องอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ***
ต่อไปนี้จะเป็นการปฏิบัติหน้าที่ของดิฉันในฐานะโมฯ นะคะ
เพื่อธำรงไว้ซึ่งกฏระเบียบของเล้าฯ ไม่ได้ทำไปเพราะสาเหตุส่วนตัวใดๆ ทั้งสิ้น
ถ้าใครไม่สบายใจได้การปฏิบัติหน้าของดิฉัน เชิญตั้งกระทู้เพื่อสอบถามได้ที่ "ห้องพูดคุยทั่วไป" นะคะ
เพราะห้องนั้นเรามีไว้ให้พูดคุย ซักถาม แสดงความคิดเห็น-คิดถึง ต่อกันได้อย่างอิสระ
ผิดจากห้องนี้ซึ่งเป็นห้องนิยายที่เปรียบไปก็คล้ายกับห้องสมุดกลายๆ
ดังนั้นหากต้องการจะพูดคุย-ไต่ถามกันก็เชิญได้ที่ห้องพูดคุยนะคะ
แล้วดิฉันจะได้เรียนชี้แจงเป็นรายบุคคล และถี่ถ้วนนะคะ
หวังว่าจะได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี ทั้งจากผู้อ่าน แฟนคลับ นักโพสต์ และนักเขียน นะคะ
เราเตือนคุณแล้วนะคะ
เจ้สอง กะเทยอาวุโส อิอิ :bye2:
-
เค้าแนะนำให้ใช้กระเป๋าลากเพราะสงสารนุ้งฟ่าเหนื่อยกับการช้อปปิ้ง แล้วยังต้อง
มาหิ้วของหนักอีกต่างหาก ไม่ได้ประชดประชันนะ เค้าก็ใช้แบบนี้เหมือนกันจริงๆนะ
เริ่มมาจากไปช้อปที่สิงค์โปรเมื่อนานนนมาแล้ว ซื้อกระหนํ่าจนกระเป๋าไม่พอ เลยซื้อ
กระเป๋าลากของจีนแบบเป็นถุงอีกใบขนาดกลางๆไม่ใหญ่นัก(เอาขึ้นแท๊กซี่ได้)
ซื้อเสร็จเอาของใส่กระเป๋า เออสบายซื้อได้อีก ถึงที่พักเพื่อนสิงค์โปรถามว่าซื้อกระเป๋า
ใหม่เหรอ ตอบไปว่านี่คือ my shopping bag (โว้ย) ตั้งแต่นั้นถ้าจะ
ช้อปปิ้งเยอะๆจะเอากระเป๋าลากไปด้วย ก็เราตัวคนเดียวไม่มีคนช่วยหิ้วนิ..
นุ้งฟ่าอย่างอนนะคนดี :กอด1: เค้าแนะนำด้วยความเป็นห่วงจริงๆ
-
^
ll
ll
ตัวอย่างที่ดีของการเม้นต์คะ
-
555 ฟ่าดูลัลล้ามากเลยตอนไปเจเจเนี่ย
ท่าทางดูมีความสุขในการช็อปสุดๆเลยนะ :impress2:
-
งั้นหนูฟาก็ห้ามเอาอาหารเช้ามาเสิร์ฟอ่าสิ รึป่าว :really2: :really2:
-
ตกลงแล้วไปกินซิสเลอร์ที่เมเจอร์รัชโย
หลัวจากจบมื้ออาหารแล้ววิญญาณนักช็อปก็เข้าสิงนุ้งฟ่าอีกรอบ เดินตรงข้างๆเมเจอร์อ่ะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ได้ของมานิดหน่อย อิอิ ก็มันไม่ได้มาซะนานนี้นาอยู่แต่สยามน่าเบื่อจะตาย อิอิ
เราสองคู่แยกกันกลับบ้านหลังจากจบมีตติ้งที่เมเจอร์ ยุ่งกะแตมไปด้วยกัน เตอร์กับฟ่าก็ต้องไปด้วยกัน ไม่งั้นมันจะไม่เป็นคู่ อิอิ
"รถติดอ่ะ"
"อืม เหนื่อยป่าวเดินทั้งวันเลยอ่ะ ไหนจะถือของให้ฟ่าอีกขอบคุณนะ มาม๊ะมาหอมทีสิไอ้รูปหล่อ" มันทำเป็นเฉยไม่สนใจ
"จะหอมก็หอมดิรออยู่"
"เอ้าก็เห็นเฉยนี้นานึกว่าไม่อยากให้หอมอ่าดิ"
"ใครบ้างจะไม่อยากให้หอม มีแต่คนอยากให้หอมกันทั่วบ้านทั่วเมืองหล่ะไม่ว่า"
"ทำไงได้ก็คนมันน่ารักนี้หว่า"
"น่ารักแต่มีเจ้าของแล้ว ห้ามใครหอม แม้แต่จะหอมด้วยสายตาก็ตาม"
"คิดได้ไงเนี่ย โรคจิต"
"อ่ะ" มันทำแก้มป่องๆยื่นหน้ามาที่ผม เอ้ารถติดแล้วคันข้างๆเค้าจะแอบดูมั้ยนั้น แต่ทำไมต้องแคร์เจงป่ะก็แฟนเรานี้นา
"ห๊อมหอม" ผมหอมแก้มมันแล้วเอาจมูกขยี้ๆวันนี้มันน่ารักมาก เดินถือของทั้งวันเลย
"เดี๋ยวจมูกก็ทะลุเข้าไปในแก้มหรอก"
"ก็แก้มมันน่าหอมนี้"
"ขอหอมมั้งดิ"
"ไม่เอา ไฟเขียวแล้ว"
เราสองคนก็หยอกล้อกันตลอดทางแหละ หวานกันซะให้พอ อิอิ
"ถึงแล้ว ฟ่า ฟ่า ฟ่าครับถึงบ้านเราแล้วครับ"
"ฮึ ถึงแล้วหรอ อื้มๆๆๆๆอืมมมมส์ เอ้ออ เมื่อยอ่ะ"
"หลับมาตลอดทางทำไมจะไม่เมื่อยอ่ะ ขึ้นไปนอนบนห้องต่อดดีกว่านะ เดี๋ยวของเตอร์ถือไปเอง"
"เยอะแยะจะถือไงหมด ช่วยกันถือนี้แหละ ฟ่าไม่ง่วงแล้ว"
"ส่งมา เอามาอีกก็ได้ แหม..ไม่ต้องโชว์แมนหรอกหน่า"
มันเดินนำหน้าผมไป แล้วไปกดลิฟท์
"เตอร์หิวป่าวเดี๋ยวฟ่าได้ทำไรให้กิน"
"ยังอิ่มอยู่เลยอ่ะ ลิฟท์มาแล้ว"
"เห้ย..โอ๊ย" มีคนออกมาจากลิฟท์ไม่รู้มันจะรีบไปไหนเดี๋ยวพ่อเตะคว่ำเลยนี้มาชนตรูทำไมเนี่ย
"เป็นไรป่าวฟ่า"
"ไม่เป็นไรอ่ะ จะรีบไปไหนเนี่ยพี่ โห"
"โทดทีน้อง พี่ไม่ได้ดูอ่ะว่ามีคนรออยู่หน้าประตู เป็นไรรึป่าวครับ"
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ"
"พี่ขอโทษอีกทีนะครับ"
"ครับ"
ดีนะเนี่ยที่หล่อพอให้อภัยได้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"ไม่เป็นไรแน่นะ"
"อืม ไม่เป็น ไปเหอะอยากนอนจะแย่แล้วอ่ะง่วงมากกก"
"ไม่อาบน้ำรึไง"
"ถ้าอาบคงไม่ต้องนอนพอดีอ่ะคงสลบคาอ่างแน่"
เราสองคนถึงห้องก็เอาของวางผมถอดเสื้อผ้าเหลือแต่บ็อกเซอร์ตัวเดียวแล้วเข้าไปนอน
ทำไมวันนี้มันง่วงจังหรือว่าผมเหนื่อยสะสมมาหลายวันก็ไม่รู้นะแถมวันนี้ยังช็อปทั้งวัน
"เตอร์ๆๆ"
"จ๋า ว่าไงจ้ะ"
"มานอนกอดหน่อยนอนไม่หลับอ่ะ อยากหลับในอ้อมแขนที่รัก"
"ผิดปรกตินะเนี่ย"
"งั้นจะไปไหนก็ไปเหอะไม่ง้อก็ได้"
"โอ๋ๆๆๆๆๆๆมาม๊ะมาหนุนแขนพี่นี้ม่ะ"มันล้มตัวลงนอนข้างๆผมโดยที่มันนั่งพิงหัวเตียงไว้แล้วให้ผมซับไปที่อกอุ่นๆ
สักพักมันคงเมื่อยอ่ะเลื่อนตัวลงในอนให้ผมหนุนแขนแทน
"ฟ่า"
"ฮึ"
"เตอร์รักฟ่านะ"
"อืมรู้แล้ว"
"แล้วฟ่าอ่ะ"
"ไม่เห็นต้องถาม รักจะตาย"
"ขอบคุณนะที่ทำให้เตอร์มีความสุขทุกทีที่เตอร์มีฟ่า คือเตอร์มีความสุขทุกวินาทีเพราะทุกวินาทีเตอร์มีแต่ฟ่าคนเดียว"
"อืม แล้วที่รักไม่นอนหรออ่านอะไรอ่ะ"
"หนังสือเกี่ยวกับกีต้าร์อ่ะ"
"งืม...ไปอาบน้ำดีกว่า นอนไม่หลับอ่ะ ตัวมันไม่หอมเลยนอนไม่หลับ"
"เป็นเอามากนะ"
"อาบป่าว"
"อยากอ่านนี้ก่อนอ่ะ"
"งั้นฟ่าไปอาบคนเดียวนะ ไม่โกรธนะ"
"อืม..เดี๋ยวเตอร์รอนะ"
ผมเดินไปอาบน้ำในห้องน้ำสักพักก็ออกมา ที่รักผมยังคงอ่านหนังสืออยู่สงสัยจัสนใจเป็นพิเศษ
"ขอดูมั้งดิ" ผมนั่งไปข้างๆมันที่ตอนนี้นั่งพิงหัวเตียงอยู่
"เช็ดหัวให้แห้งดิ เดี๋ยวไม่สบายหรอกวันนี้ไปเจอแดดร้อนๆทั้งวันแล้วยังมานั่งหัวเปียกอยู่อีก"
"อยากได้หรอ"
"ป่าวแค่อยากรู้ว่าเค้าเลือกซื้อกันยังไงอ่ะ"
"แล้วมันต่างกันยังไง ศึกษาวิธีเลือกซื้อ ก็ต้องไปซื้อก็แสดงว่าอยากได้อ่ะดิ ไหนๆๆอยากได้อันไหนอ่ะ"
"มีตั้งเยอะแล้วแค่อยากรู้ว่าเมื่อก่อนที่เตอร์ซื้ออ่ะ เลือกมาถูกรึป่าว"
"ตอนซื้อไม่เห็นจะเลือกเลย เดินๆดูแล้วก็ซื้อไม่เห็นจะลองดีดีด้วยซ้ำ"
"ก็นึกว่ามันเหมือนกันทุกตัวนี้ แล้วนี้เมื่อไรจะเช็ดผม"
"แล้วเลือกอย่างไหนถึงจะดีกว่ากันอ่ะ ตัวนี้สวยดี แล้วเสียงดีป่าว"
"ธรรมดานะ"
"หรอ"
"อืม มานี้หันหลังมา"
มันจับตัวผมหันแล้วเช็ดผมให้ มือที่รักผมเบามาก แต่ตอนนี้ผมสนใจสิ่งที่เมื่อครู่มันสนใจอยู่แล้วอ่ะ
"กีต้าร์พี่แอ๊ด"
"อืม"
"อยากได้ป่าวเดี๋ยวไปขอให้"
"รู้จักหรอ"
"ไม่รู้จักอ่ะแต่หน้าด้าน เชื่อดิเค้าต้องให้แน่เลย"
"ทำไมอ่ะ"
"ทนความหน้าด้านไม่ไหว"
"เพ้อเจ้อ"
"เอ้า ไม่ลองไม่รู้นะ"
ผมพิงตัวไปที่มัน
"นั่งดีดีดิ จะเช็ดยังไงหล่ะนั่งแบบนี้อ่ะ"
"ไม่ต้องเช็ดแล้วพอแล้ว อยากให้กอดมากกว่าอ่ะ"
"อ้อนอีกแระ"
มันเอื้อมมือสอดใต้แขนมากอดผม แล้วเอาคางมาวางตรงไหล่
"จบแระ"
"ไวจังอ่ะ"
"ก็ดูแต่ภาพนี้นา"
"ฟ่ารู้มั้ย ทำไมวันแรกที่เราเจอกันเตอร์ถึงเข้าไปคุยกะฟ่า"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็เตอร์เห็นฟ่าเหงาๆเหม่อๆ เหมือนรออะไรบางอย่าง"
"ขนาดนั้นเลยหรอ"
"อืม แล้วเตอร์ก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าสงสัยคงจะรอเนื้อคู่อย่างเราแน่ๆ"
"คิดได้เนอะ"
"เตอร์ก็เลยตัดสินใจ รวบรวมความกล้าคววามหน้าด้านเข้าไปจีบอ่ะ"
"ทำไมไม่จีบคนอื่นอ่ะมีตั้งเยอะแยะเพื่อนที่โณงเรียนก็มีมาจีบฟ่าทำไม"
"เอ้าไม่งั้นเค้าจะเรียกพรหมลิขิตหรอ"
"มันก็มีส่วนนะ แล้วรู้ป่าวว่าจริงๆแล้วฟ่าไปนั่งทำไมตรงนั้น"
"ทำไมอ่ะ"
"ทุกครั้งท่ฟ่าไม่สบายใจหรือเหงาๆฟาจะไปนั่งตรงนั้นแล้วมองไปไกลๆมันจะรู้สึกดีขึ้นหล่ะ"
"หรอ"
"แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะได้คู่ชีวิตที่นั้นที่ๆเราเอาความเหงาไปทิ้ง"
"ขอบคุณนะที่วันนั้นไม่ปฏิเสธเตอร์"
"ก็เตอร์ตื้อนี้นา ใครจะไปทนไหว"
"เพราะเตอร์หล่อใช่มั้ยหล่ะ"
"แหวะ หลงตัวเอง"
"ฟ่ารู้ป่ะ พอเตอร์เห็นฟ่านะ โหใช่เลยอ่ะคนนี้แหละใช่เลย"
"ใช่อะไร"
"ใช่คนที่จะอยู่กับเราไปจนตายไง"
"เวอร์แค่เห็นยังไม่รู้นิสัยซะหน่อย"
"มันเป็นความรู้สึกที่เกินอธิบายอ่ะ"
"หรอแล้วรักมั้ย"
"รักมาก"
"แค่ไหน"
"อินฟินิตี้"
"เจงนะ"
"อืม"
"ห้ามทำฟ่าเสียใจอีกนะ"
"จร้า นอนเถอะ ตาปรือแล้วนั้น"
"อยากนอนอยู่ในอ้อมกอดแบบนี้แล้วหลับไปอ่ะ"
"อืม งั้นก็นอน จะใส่เสื้อมั้ยแอร์เย็นอ่ะเดี๋ยวไม่สบาย"
"มีอกอุ่นๆก็พอแล้ว"
"ไอ้ดื้อเอ๊ย"
"ง่ะ"
มันนอนกอดจนผมหลับไป มันเป็นความสุขที่อยากจะให้ทุกคนได้รับรู้ว่ามันสุขจริงๆ
สำหรับความอบอุ่นจากคนรักที่ถ่ายทอดมา คำหวานๆๆที่พร่ำพูดอยากให้ทุกคนทำมันบ่อยๆ
อย่าเขิลอายที่จะบอกรัก หมั่นเติมความหวานทุกวัน อย่าเย็นชาต่อคนรักอยากทำให้เค้าเบื่อหรือน้อยใจ
หมั่นอ้อน หมั่นเอาใจซ่งกันและกัน แล้วคุณจะมีความสุขกับรักทุกๆวันเหมือนที่ฟ่าสุขอยู่ ณ วันนี้
ฟ่าการันตี ทำแล้วสุขไม่ต้องเขิล อิอิ
-
:z13:โห ไม่ได้จิ้มนุ้งฟ่านานนนนนนนนนนนนนนเลยอ่ะ
ไปอ่านก่อน
-
หวานจัดเลยนุ้งฟ่า หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
รักแบบอินฟินิตี้ด้วย อร้ายยยยยยยยย :-[
รักกัน หวานกันบ่อยๆนะจ๊ะ ชอบๆ
บวก 1 ไปก่อนนะจ๊ะ แบบว่ามดไต่มาเยอะ พิมพ์ไม่ถูกแล้วเนี่ยกลัวโดนมดกัด
:กอด1:นุ้งฟ่าก่อน เผื่อจะมีหวานๆแบบนี้บ้าง หุหุ
-
อยากได้แบบนี้บ้างอ่ะ
อยากได้น้องคนนั้นคืนนนน
คิดถึงความรักแบนี้นะ
-
+1 ให้นุ้งฟ่า
การได้รักกับคนที่เรารัก เป็นความสุขที่หาคำบรรยายไม่ได้จริงๆ
ขอกอดนุ้งฟ่านะ :กอด1:
-
ฟ่านะฟ่า หวานไม่เกรงใจคนอ่าน(ขี้อิจฉาตาร้อน)บ้างเลย
อาหารเช้าเป็นมื้อสำคัญ ต้องเสริฟได้สิไม่มีอาหารเช้า เด่วทำงาน
ไม่ไหวนะ
ได้ข่าวว่ากรุงเทพฝนตก นุ้งฟ่า+คอปเตอร์รักษาสุขภาพด้วย :L1:
-
หวานอ่ะ น่ารักดี
เห็นด้วยกะบทความสุดท้ายอ่ะ
ปล.ฝนตกบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะคร๊าบ :L2:
-
:-[ หวานนนน...ได้อีกนะ ฟ่า & เตอร์
น่ารักจริงๆ +1 ให้กับความหวานแล้วนะครับ
รักกันไปนานๆ และขออย่าให้มีมารมาผจญอีกนะครับ
-
ตอนนี้หวานมากกกกกก
ฟ่ากลายเป็นคนขี้อ้อนไปแล้ววว
นุ้งเตอร์ก้แมนซ่ะ ... รู้สึกเหมือนเป็นผู้ใหญ่ขึ้นด้วย
:man1:
ชอบ ๆๆๆๆ อยากให้หวานกันไปแบบนี้เรื่อย ๆๆ
จะเอาใจช่วยละกันนะ
:กอด1:
-
เรื่องของน้องฟ่าก็ยังคงหวานเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ(มีบู้บ้างเป็นบางครั้ง)
แต่ตอนนี้ แมวเผือกอ้อนแฮะ
ปรกติเห็นแต่หมูแดงอ้อน
แต่ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
ป.ล. เสริฟอาหารในกระทู้พี่ว่าคงไม่เป็นไรมั้ง หายไปก็รู้สึกแปลกๆอ่ะ เอกลักษณ์ด้วย
-
ฟ่าอ้อนให้กอดน่ารักเชียว ขี้อ้อนจิงๆ แต่น่ารักนะ :impress2:
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกถึงบรรยากาศหวานๆลอยอบอวลเลย :-[
-
ฟ่าอันนี้เป็นเคล็ดลับการใช้
ชีวิตคู่ใช่ป่ะ แต่บอกรักบ่อยๆ
นี่ก้อดีนะ ชีวิตรักจะได้อบอุ่น
ขึ้น
-
:o8: :o8:
หวานซะ
อิจฉาน
เอิ้ก ๆ
:m16: :m16:
-
เป็นคู่รัก...ที่น่ารักดีครับ
:m1:
:pig4:ขอบคุณ นุ้งฟ่า...น้องเตอร์ด้วย
-
:impress2:
-
o13 o13 o13
อ่านตอนนี้แล้วชอบ ท่อนนี้มากเลยอะฟ่าชอบสุดๆ
อย่าเขิลอายที่จะบอกรัก...
หมั่นเติมความหวานทุกวัน...
อย่าเย็นชาต่อคนรักอยากทำให้เค้าเบื่อหรือน้อยใจ...
อาจจะดูธรรมดา แตก็ คือเรื่องจริงไม่มีใครใช้ชีวิตเป็นหุ่นไม้ไร้ความรู้สึกได้หรอก
ทุกคนล้วนต้องการความใส่ใจ ยิ่งเป็นเขาคนนั้น เรายิ่งต้องแสดงออกถึงความใส่ใจ
อย่าได้ละเลย มองข้ามความรู้สึกทีี่อีกฝ่ายแสดงออกมา
พูดคุยกันทำความเข้าใจในเรื่องที่ไม่ลงตัวให้เข้าใจ
อาจมีหลายเรื่องที่คุยกันไม่ลงสักที ก็อย่านำมันมาทำร้ายกัน
ใช้ความเข้าใจในกันและกันมาช่วยคุยกันจะดีซะกว่า แล้วทุกอย่างจะดีเอง
นิว
-
:z13:
จิ้มเพ่นิว
อยากจะบอกว่า
"โอ้ว...เลิศมาก"
:3123: :3123: :3123: :3123:
-
:กอด1: ฟ่าาาาาาา....
ดีใจ มาจิ้มฟ่าทัน
ฟ่าเป็นไงบ้างครับ
วันนี้ฝนตกรถติดสุดๆ เพิ่งจะชับรถถึงบ้านเอง
คืนนี้จะเขียนลงต่อไหมเอ่ย
-
:z13:จิ้มก่อนเม้าท์
คืออยากจะบอกว่าฟ้าร้องดังมากกกกกก
ฟ่านี้ตกใจเลยอ่ะโคตะระกลัวเยยอ่ะ
เห้อๆๆๆๆๆ
อิอิ
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าบ้าง หุหุ
ทำไมวันนี้นุ้งฟ่ามาตอนดึกได้ หมูแดงไม่ห้ามแล้วเหรอ
แอบมาปะเนี่ย
ไม่ใช่แอบมาออนแล้วโดนจับได้นะ
งานนี้เดี๋ยวมีเฮอีกหรอก :กอด1:
-
^^
^^
จิ้มพี่น้ำตาล รับอรุณสวัสดิ์
หายไปนาน กลับมาทีน้ำตาลขี้นเกิน 200 แล้ว นุ้งฟ่า
แต่ก็จริงนะ หมั่นเติมคำหวาน เอาอกเอาใจกันบ่อย ๆ แล้วความสุขจะไปไหนเสีย
เห็นด้วย เห็นด้วย +1 ให้กับความหวานโดยไม่ต้องลงทุนมากมาย :กอด1:
-
พักนี้เงียบๆๆหายๆๆไปไหนกันหมดน๊า
หรือว่าเบื่อนุ้งฟ่ากันแล้ว
ป้าออมนี้หายไปเลยนุ้งฟ่าคิดถึงจะแย่
คนอื่นๆๆอีกหายไปก่อนสงกรานต์อีกนะเนี่ย
น้อยใจแระ :o12:
มาต่อกันแบบน้อยๆๆใจเลยแล้วกันเนอะ
"ตื่นได้แล้วไอ้แมว"
"ฮะ อืม หอมหน่อย" ผมทำแก้มป่องๆให้มันหอม
"ทำไมมันอ้อนจังว่ะ"
"ไม่หอมก็อย่าหอม" ผมเอาผ้าห่มมาคลุมไว้
"หอมๆๆๆๆ" เตอร์เปิดผ้าห่มแล้วหอมมาที่แก้มของผม ผมทำเป็นไม่สนใจ
"ใช่ซี้ แก้มมันเก่าแล้วนี้"
"ยิ่งเก่ามันก็ยิ่งหอม นานวันมันยิ่งมีค่านะ"
"หรออออออออ"
"ป่ะ"
"ไปไหน"
"ไปหาคุณพ่อฟ่ากัน"
"พ่อไม่อยู่โทรไปถามแล้วไปสัมนากับแม่ที่ต่างจังหวัด แต่ที่จริงคือไปเที่ยวนั้นแหละ"
"แล้วน้องอยู่กับใครเด็กผู้หญิงอยู่บ้านคนเดียวอันตรายนะไปอยู่เป็นเพื่อนน้องกัน"
"น้องไปเข้าค่ายไม่มีใคอยู่บ้านเลย"
"อ่าวหรอ"
"มีแต่หมาจะไปมั้ยอ่ะ"
"โหอุตส่าห์จะไปเอาใจพ่อตาซะหน่อย"
"อย่ามาพูดดี เดี๋ยวเค้ารู้ว่าลูกเขยเป็นผู้ชายหล่ะ โป้งเดียวไม่ต้องเรียกรถพยาบาลแน่"
"เตอร์ไม่กลัวหรอกเตอร์ว่ายังไงพ่อเค้าก็ต้องรักเตอร์"
"มั่นใจไปเหอะ"
"ก็เจงนี้นา"
"แล้ววันนี้ไปอาบน้ำทำไมไม่เรียกฟ่าอ่ะ อ๋อเดี๋ยวนี้อยากอาบคนเดียวแล้วไม่ต้องมีฟ่าแล้วว่างั้น"
"หาเรื่องอีกแระ"
"เชอะ"
"ก็เตอร์เห็นฟ่าหลับสบายก็เลยไม่อยากกวนอ่ะแล้วอีกอย่างเตอร์ฉี่รถที่นอนด้วยเลยไปล้างตัวอ่ะ"
"เห้ยเจงดิไหนอ่ะ" ผมลุกขึ้นดูที่นอนอันเป็นที่รักยิ่งว่ามันเปียกรึป่าว
"ล้อเล่น บ้าหรอโตแล้วนะ"
"เห้อ โล่งอก"
"เป็นเอามากนะเราอ่ะ"
"ไปอาบน้ำดิ เดี๋ยวไปหาไรกินข้างนอกกัน"
"กินไรอ่ะ"
"ยังไม่รู้อ่ะ"
"อยู่บ้านเหอะ ออกไปเดี๋ยวก็เสียตังค์อีก"
"เอางั้นหรอ"
"แล้วแต่อ่ะ เตอร์อยากไปไหนเป็นพิเศษป่าวอ่ะ"
"ก็อยากอ่ะ อยากไปซื้อหนังสืออ่ะ"
"แล้วแต่นะ แต่ฟ่าขี้เกียจอ่ะเหมือนจะไม่สบายไงไม่รู้อ่ะ"
"เตอร์ไม่ไปก็ได้นะ ก็ขี้เกียจเหมือนกันอ่ะ"
"เดี๋ยวฟ่าไปเป็นเพื่อนก็ได้ เดี๋ยวกินยากันไว้นะเดี๋ยวไปอาบน้ำก่อน"
"ไม่ต้องหรอกอยู่บ้านทำลูกกันดีกว่า"
"ชิ"
ผมเดินไปอาบน้ำเตอร์ล้มตัวลงนอนบนเตียงแลล้วยิ้มมาให้ผม แต่เหมือนทีไรอยู่ในใจวันนี้ดูแปลกๆอ่ะ
ผมอาบน้ำเสร็จก็ย่องๆมาหาเตอร์ เตอร์หลับอยู่อิอิ
"แบร่" ผมจะแกล้งมันแต่มันดังแกล้งผม
"เห้ย ตกใจหมด"
"ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว ฮ๋าๆๆๆ"
"ตกใจจริงๆนะเนี่ย"
ผมไปนั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเป่าผมให้แห้ง
"หลังไปโดนไรมาอ่ะ"
"ก็เมื่อกี้ฟ่าก้มลงไปหยิบขวดแชมพูใต้อ่างล้างหน้าอ่ะแล้วหลังมันก็ไปขูดกับขอบอ่างอ่ะ"
"ไหนดูดิ เป็นไรมากป่าว"
"ป่าวไม่เป็นไรไม่เจ็บเลย"
"แน่นะ"
"แน่ดิ นอนเหอะ ไม่สบายรึป่าวเตอร์อ่ะ มีไรไม่สบายใจรึป่าว"
"ไม่นี้"
"แต่ฟ่าว่าเตอร์แปลกๆนะวันนี้อ่ะ หรือแอบมีกิ๊กใช่มั้ย"
"บร้าหรอ "
"หิวข้าวรึยังเดี๋ยวฟ่าไปทำให้กิน"
"ไปซื้อข้างนอกดีกว่า ฟ่าไม่ค่อยสบายนี้"
"ทำได้เพื่อที่รักทำได้อยู่แร้น"
"เอาเหอะแต่งตัวเร็วๆเข้าเดี๋ยวเตอร์ไปซื้อเองดีกว่ากลับมาฟ่าก็แต่งตัวเสร็จพอดีจะได้กินเลย"
"ไม่เอาไปด้วย"
"ร้อนนะ"
"จะไปอ่ะ อยู่นี้แหละไปแป๊ปเดี๋ยว"
"ก็ได้ เร็วๆนะเดี๋ยวเค้าคิดเถิงอ่ะ"
"จร้า"
เตอร์เดินลงไปซื้อข้าว ผมนั่งแต่งตัวต่อไป ฮ๋าๆๆๆๆแล้วก็ออกไปเตรียมจานเตรียมช้อนเตรียมน้ำ
"ทำไมยังไม่มาอีกน๊า โทรศัพท์ก็ไม่เอาไป"
ผมนั่งรอมันสักพักจนรอไม่ไหวแล้วอ่ะมันไปนานเกินแล้ว ร้านข้าวแค่นี้เองไปซะนานเชียว
ทำไมรู้สึกเป็นห่วงเตอร์อย่างบอกไม่ถูกก็ไม่รู้อ่ะ ใจมันหวิวๆยังไงพิกลแหะ
เห้อๆๆๆเดินเป็นหนูติดจั่นแล้วเนี่ย ลงไปดูดีกว่า ผมตัดสินใจลงไปข้างล่าง
ตุ้มๆต่อมๆ จิตใจเต้น
"ลุงคร๊าฟเห็นเตอร์ป่าว"
"เห็นออกไปทางข้างหน้าเนี่ย"
"ขอบคุณคร๊าฟ"
ผมเดินไปดูด้านหน้าคอนโด
"ไปไหนของเค้าว่ะเนี่ย"
ร้อนจัง หิวด้วย ที่รักเราไปไหนเนี่ยรู้มั้ยเค้าเป็นห่วงเนี่ย เห้อๆๆๆๆ
กินชามะนาวดีกว่า แล้วป้าคนขายไปไหนเนี่ยเห้อๆๆๆ
"ป้าครับชามะนาวแก้วหนึ่งครับ"
"จ้ะ โทษทีนะให้ยืนรอซะนานเลย"
"เพิ่งมาอ่ะครับ"
"อ๋อ พอดีป้าไปดูมอไซต์มันชนคนข้างล่างเนี่ย แหม๋มันชั่วจริงๆชนแล้วก็ขี่หนีไปเลย เสียดายป้าไปไม่ทันไม่งั้นจะด่าซะหน่อย"
"ขนาดนั้นเลยหรอป้า"
"มันต้องด่าคนพวกนี้ เอาแก้วเดียวหรอวันนี้"
"ครับ"
"นี้จ้ะได้แล้ว"
"ขอบคุณครับบบ"
ผมจ่ายตังค์แล้วก็เดินตามหาเตอร์ต่อไประหว่างทางก็เห็นถุงอาหารแตกอยู่ตามพื้นริมถนน
ทำไมผมต้องใจเต้นขนาดนี้ด้วยเนี้ย ไม่ใช่เตอร์ คนที่โดนรถชนไม่ใช่เตอร์แน่ ไม่ใชาแน่
แต่ทำไมผมใจเต้นแรงขนาดนี้เนี่ย ทำไมผมหายใจถี่หอบขนาดนี้ผมเดินไปใกล้ๆสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า
ใครเป็นเจ้าของถุงอาหารที่แตกกระจัดกระจายตามพื้นนี้กันนะ ผมเดินไปถามพี่ๆมอไซต์วิน
"พี่ครับ คนที่โดนรถชนเมื่อกี่ผูหญิงผู้ชายครับ"
"ผู้ชายน้องยังเด็กอยู่เลยรุ่นน้องเนี่ยมั้ง สลบไปเลยอ่ะ"
"หน้าตาไงอ่ะครับ"
"ก็ขาวๆ สูงๆ คิ้วดำๆอ่ะ"
"ใส่เสื้อสีไรพี่"
"เอออถ้าจำไม่ผิดน่าจะสีดำนะ ใส่เกงขาสั้นอ่ะ"
"เตอร์" มันไม่ใช่เตอร์มันไม่ใช่
"เพื่อนน้องหรอ เออๆๆไปดูรองเท้าดิที่ร้านป้านั้นอ่ะเค้าเก็บไว้"
"ขอบคุณครับ" บ่อน้ำตาผมเริ่มผลิตออกมาอีกแล้วมันเริ่มล้นออกมาจากตาแล้วผมไปขอดูรองเท้าที่ร้านป้า
ร้องเท้าเตอร์จริงๆด้วยนี้แฟนผมโดนรถชนหรอเนี่ย น้ำตาไหลโดยไม่ต้องเรียก
"ป้าเค้าพาคนที่ถูกรถชนไปโรงพยาบาลไหนอ่ะครับ"
"พญาไทนี้ไง"
"ขอบคุณครับป้า"
"พี่ๆๆไปโรงพยาบาลพญาไทครับ"
ผมเรียกมอไซต์คันที่ผมไปถามเมื่อครู่นี้แหละ เค้าคงรู้ว่าผมรีบอ่ะนะขับยังกับจะบิน แต่ตอนนั้นมันช้ายิ่งกว่าเต่าอีก
(http://www.o2blog.com/upload/akira2010/upload-Slceb06.jpg)
-
เวรกรรม เหมือนเป็นลางบอกเหตุหรือเปล่าเนี่ยฟ่า
มันตะหงิดๆใจใช่ปะ เลยดูแปลกๆ
:sad11: :sad11:
-
ดีค้าบนุ่งฟ่า :bye2: เพิ่งผ่านมรสุมงานมาหมาด ๆ
หมูแดงเป็นอะไร เหมือนมีลางบอกเหตุเลยเนอะ :m15:
คิดถึงนุ้งฟ่ากะหมูแดงนะค้าบ
-
อย่าเป็นอะไรเลยนะ :m15: :m15:
:กอด1: ฟ่า คิดถึงนะคะ +1 น้า
เป็นกำลังใจเหมือนเดิมให้กับทั้งฟ่าและเตอร์คร้าบบบบบบบบ :L2:
-
แง งานเข้าอีกแล้ว :m15: :m15: :m15:
-
เตอร์อย่าเป็นอะไรนะ
:m15:
ฟ่าสู้ ๆๆๆ ๆ
:L2:
-
:m15:
:เฮ้อ:
-
แล้วสรุปว่าตอนนี้เป็นไงครับ ปลอดภัยดีมั้ย
-
เตอร์เป็นอะไรมากรึป่าวอ่ะ ฟ่าใจเย็นๆนะ ถึงมือคุณหมอแล้วเตอร์ไม่เป็นไรแล้วล่ะ
-
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นนานแล้วใช่มั๊ยนุ้งฟ่า ตอนนี้เตอร์ปลอดภัยดีใช่มั๊ย
ขอให้เป็นยังงั้นเหอะ
-
เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นนานแล้วใช่ไหม
เป็นกำลังใจให้ :L2:
-
คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
:L2: เป็นกำลังใจให้
-
เตอร์ ....อย่าเปนไรมากนะ ...
:L2: เปนกำลังใจหั้ยเตอร์ กะฟ่า
-
นุ้งฟ่า อย่าช้า ต่อเร็วๆหน่อย อย่า ทำให้ตื่นแต้ว ใจเสียอะ เหอๆๆๆๆ :serius2:
-
ซุ่มอ่านอยู่ นาน
แต่ตอนนี้ออกมาเป็นกำลังใจให้ค๊าบ
:3123:
รอมาต่ออยู่น๊า ~^^
-
คนที่ใจผูกกันอยู่ มันจะมีอะไรที่สื่อถึงกันได้นะ
ตอนนั้นนุ้งฟ่าคงตกใจมากเลยสินะ เข้าใจความรู้สึกเลย
หวังว่าน้องเตอร์คงไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ย
(พี่วินมอไซค์ซิ่งไปขนาดนั้น กลัวนุ้งฟ่าจะเป็นอะไรไปอีกคน - -" )
.......
คิดถึงนุ้งฟ่าตลอดเวลา
ไม่หายไปไหนนานหรอกฮับ ^_^
รักษาสุขภาพน๊า :L2:
-
โอ๋ๆๆๆ นุ้งฟ่า อย่าเพิ่งงอน อย่าน้อยใจน๊า
ไม่ได้เบื่อนุ้งฟ่าเลย สารภาพว่าไม่ได้เข้ามาอ่าน 4-5 วัน :3123:
เพราะงานยุ่งมากกกกก แถมไม่สบายด้วย
แต่คิดถึงนุ้งฟ่ากะน้องเตอร์เสมอ
อ่านตอนล่าสุดเรื่องเตอร์ถูกรถชน
ตอนแรกตกใจมาก แต่มาคิดได้ว่าน่าจะเป็นเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้ว
ค่อยโล่งใจหน่อย
ตอนนั้นฟ่าคงตกใจมากซินะ แต่มันก็ผ่านไปแล้ว
แล้วน้องเตอร์เป็นอะไรมากมั๊ย เป็นห่วงค่ะ :m15:
ขอให้ปลอดภัย
ส่วนนุ้งฟ่า พี่ส่งกำลังใจมากับกอดนี้นะค้า :กอด1:
คอยฟ้งข่าวจากฟ่าอยู่จ๊า :L2:
-
นุ้งฟ่าทิ้งค้างไว้แบบนี้เลย
สงสัยที่เตอร์ดูไม่ค่อยสบายใจคงเป็นลางสังหรณ์เป็นแน่แท้
นุ้งฟ่าก้อด้วย เลยมีความกังวลในใจ
รีบๆมา่ต่อตอนต่อไปนะค้าบนุ้งฟ่า
ลุ้นๆๆ น้องเตอร์ไม่เป็นไรมากใช่ป่าว
:กอด1: นุ้งฟ่า และบวก 1 ค้าบ
ปล ที่นุ้งฟ่าถามว่าเอาอาหารเช้ามาเสิร์ฟได้ป่าว
คิดเอาเองว่าน่าจะได้ เพราะมันเป็นเอกลักษณ์เรื่องเล่าของนุ้งฟ่าไปแล้ว ไม่ใช่แค่การพูดคุยกันน่ะ
เรื่องของนุ้งฟ่า ต้องเป็นนุ้งฟ่า น้องเตอร์ ร้อยกรอง อาหาร และความงามนิน่า ถึงจะครบสูตร
เพื่อนๆคนอื่นว่าไง หรือนุ้งฟ่าจะถามโมฯเลย
-
:m15:
:m15:
:m15:
:m15:
อย่าเป็นรัยน่า
...
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เตอร์จะเป็นไรไหมเนี่ย เป็นห่วงจังเลย
นุ้งฟ่าไม่ต้องห่วงน๊า ไงๆ พี่ ก็อยู่ด้วยแน่นอน สงกรานต์ไม่ได้ไปไหน
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มเพ่นิว
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
จิ้มๆๆๆๆ
อิอิ
สงกรานต์ก็ไม่ได้ไปไหนกันหรอกอยู่บ้านฟ่าแหละฟ่าต้องกลับไปกราบพ่อแม่แล้วก็คุณยายทุกปีอ่ะไปรดน้ำดำหัวท่าน
แต่ปีนี้มีไอ้ตัวดีตามไปด้วยอ่ะ
อิอิ
ก็เตอร์ฝกมาบอกว่าให้หลอกทุกคนว่าเตอร์ตายแล้วก็ค้างไว้สักเดือนแล้วค่อยมาเฉลย
มันใจร้ายเกินไปเนอะ นุ้งฟ่าไม่ทำหรอก
ฮ๋าๆๆๆๆๆแต่ก็แอบคิดแว๊บๆๆนะ
อิอิ
เดี๋ยวตอนเย็นมาต่อให้นะครับ
เอาโทรศัพท์ไปลงโปรแกรมก่อน
โทรศัพท์ไอ้หมูนั้นแหละวุ่นวานมากเดี๋ยวจะซื้อ3310ให้ใช้แระจะได้ไม่ต้องวุ่นวายน่าเบื่อ
ฝนตกรถติดเลอะเทะมากไม่ชอบเลยอ่า
ทุกๆคนก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับบบพี่น้องคร๊าฟ
รักทุกคนนะคร๊าฟฟฟฟ
จุบุจุบุ
-
:z13: :z13: จิ้มฟ่า
เตอร์อ่ะใจร้ายยยยยยยยยย :o211: นี่แหนะ :z6:
ดีนะไม่หลอกกันให้จิตตก :sad11: ฟ่าใจดี เตอร์ใจร้าย 555+ :m14:
กอดฟ่า เพราะฟ่าน่ารักกกกกกกก :man1: :man1: +1 นะคะ
ให้กำลังใจทั้งคู่เหมือนเดิม เตอร์ :n1: ฟ่า
-
โธ่เตอร์...อย่าหลอกกันแบบนี้เลย พี่ๆ ในนี้เป็นห่วงกันนะครับ ใจหายหมด
ส่วนฟ่าก็อย่างอนเลยน๊า...ยังไงผมก็คนนึงแหละที่แวะเวียนเข้ามาอ่านทุกวันไม่หายไปไหน
สงกรานต์ไปกราบผู้ใหญ่แบบนี้เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดเลยนะครับ ปรบมือให้ดังๆ :L2:
-
นุ้งฟ่ากับคอปเตอร์จะแกล้งคนอ่านเหรอ
-
คอปเตอร์จะใจร้ายไปมั้ยคะนุ้งฟ่า
ฝาก :z13: ซักทีดีมั้ยเนี่ย
รักษาสุขภาพเช่นกันนะจ๊ะ
รักๆ :bye2:
-
^
^
:กอด1: น้องออม
เป็นความคิดที่ใจร้ายมากกกกกกกกก เลยน้องเตอร์
โหดร้าย ทารุณจิตใจคนที่รัก แค่คิดก้อไม่ดีแล้วน้า
โชคดีที่นุ้งฟ่าน่ารักไม่ทำร้ายจิตใจคนอ่าน
:กอด1: นุ้งฟ่า จุ๊บๆๆๆๆๆ
-
:L1:....เข้าใจความรู้สึกของฟ่าณ. วันนั้นเลย...
....เกิดภาวะ...ใจเกือบสลาย... กลัวการสูญเสีย....
....อยู่ด้วยกันทะเลาะกันวันละ 100 ครั้งก็ยังเห็นหน้ากันอยู่...
....แต่พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้... ความกลัว... มันทำให้สับสน...
....ฟ่ามี... สติ... ดีมากๆๆ ครองสติอยู่และตามเตอร์ไป....
....คนแรกที่เตอร์ตื่นขึ้นแล้วเห็นคือ ฟ่า.. สภาพจิตใจก็จะดีขึ้น.. สภาพกายเป็นหน้าที่หมอ...
....คนเราผ่านเป็นผ่านตาย... จะรักกันมากขึ้น...พร้อมจะฝ่าฟันไปด้วยกัน...
....แต่เอ๊ะ...เอามือถือไปทำให้ที่รัก นานไปแล้วไม๊ ร้านเค้าปิดจนเค้าเปิดแล้วไม๊...
....บอกมาตามตรงดีกว่า....ทำไรกันอยู่....ฮิ้วๆๆๆๆ :haun4:
....เห็นบ่นๆๆว่าคนอ่านหายไปไหนหมด ไม่ได้หายแอบอ่าน แต่ไม่ได้เม้นเป็น NTfc ก็มีภาระกิจ
บ้างอะไรบ้าง เลยนิสัยเสียแว๊บไปแว๊บมา ไปเป็นทัพหลังบ้างอะไรเงี้ย ตอนนี้ก็ภาระกิจ จบ
ก็ออกมาเหนอหน้าได้แล้วไม๊ ไม่ว่ากันนิ....
-
........อ่านอยุ่นะ........
แต่ช่วงนี้ไม่ได้เข้าเลยขอโทษด้วยนะ...
หลังจากหายไปนานกลับมาอ่านแล้วคับ......
poom_โอ๋ :เฮ้อ:
-
มาแว้วววววววววค๊าบป๋ม
โทสศัพท์ซ่อมนานไปหน่อยคนซ่อมหล่อ
อิอิ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จิ้มๆๆๆๆทะลุทุกรี :z13: :z13:
*********************************
อย่าเป็นอะไรนะที่รัก รอฟ่าก่อน อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ ในใจผมก็ได้แต่พูดว่าอย่าเป็นอะไรนะอน่าเป็นอะไรนะ
ผมถึงโรงพยาบาลแล้วก็รีบวิ่งไปห้องฉุกเฉิน แล้วก็ถามพยาบาลว่าเตอร์อยู่ที่ไหน พยาบาลก็ให้ผมกรอกโน้นนี้นั้นอะไรก็ไม่รู้
มือผมสั่นจนเขียนอะไรไม่รู้เรื่องจนพี่พยาบาลเค้าให้ผมบอกแล้วเค้าก็เขียนให้
"คุณหมอมาแล้วคะน้อง"
"เตอร์ไม่เป็นไรใช่มั้ยครับหมอ"
"ไม่เป็นไรครับ แค่ถลอกนิดหน่อย แล้วก็มีช้ำๆบ้าง อาจจะปวดบริเวณที่โดนชนแต่หมอให้ยาแก้ปวดแล้วครับ เดี๋ยวผลเช็คสมองออกมาว่าไม่เป็นไรพรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วครับ"
"ขอบคุณครับฟ่าเข้าไปได้ไหมครับ"
"ได้ครับ"
"ขอบคุณครับคุณหมอ"
ผมรีบเดินเข้าไปหาเตอร์ แต่ก็ยังเป็นห่วงอยู่ดีถึงคุณหมอจะบอกว่าปลอดภัยแล้วก็ตามแต่ผมก็ต้องเห้นด้วยตาตัวเอง
ภาพที่เห็นเตอร์นอนนิ่งอยู่บนเตียงมีผ้าปิดแผลแปะตรงข้อศอกแล้วก็ขาข้างซ้าย หน้าขาวซีด ผมเดินเข้าไปหาพร้อมทั้งน้ำตา
"ร้องไห้ทำไมไม่เป็นไรแล้ว"
"เตอร์อย่าเป็นไรนะ ไม่มีเตอร์ฟ่าะจะอยู่ไงอ่ะ"
"ร้องทำไมอายเค้า"
"เจ็บมากป่าวอ่ะ เจ็บตรงไหนบ้างไหนดูดิ"
"ที่แขนถลอกนิดหน่อยตอนล้มอ่ะแล้วก็ที่ขาโดนเหล็กที่ล้อรถขูดอ่ะ"
"เตอร์ห้ามเป็นอะไรนะ"
"ไม่เป็นไรแล้วเลิกร้องได้แล้วไอ้ขี้แย"
"น้องคะเดี๋ยวพี่จะย้ายคนไข้ไปห้องพิเศษนะคะ"
"ครับ"
มีพยาบาลกับพนักงานมาเข็นเตียงเตอร์ไปที่ห้องพักคนไข้ แล้วผมก็เดินตามไปพี่พยาบาลให้เซ็นเอกสารนิดหน่อย
แต่เค้ามองหน้าผมแล้วก็แอบอมยิ้มตลอดเลย ไม่รู้ทำไมอ่ะ
"ขอบคุณคะ น่ารักทั้งคู่เลยนะคะ"
"ฮะ ครับ" ผมก็งงๆกะแกนะ แต่ก็ช่างได้ยินว่าน่ารักก็พอใจแระ อิอิ
เตอร์หลับ คงเพราะฤิทธิ์ยาด้วย ผมเลยออกไปซื้ออะไรมาเตรียมไว้เดี๋ยวพอเตอร์ตื่นมาจะได้กิน
ผมเปิดประตูเบาๆกลัวมันจะตื่นอ่ะ
หลุบปุ้ยเลยสงสัยยาจะแรงคนไข้หลับไม่รู้เรื่องเลยนิ
มันน่ารักจริงๆนะเวลาหลับอ่ะเหมือนเสือสิ้นฤิทธิ์ ปรกติหน้าตาจะยียงนอยู่ตลอดอ่ะท้าทายอำนาจฟ่าอยู่ตลอดเวลา
แต่เวลาหลับนี้ อย่างสงบอ่ะ ผมเอาอาหารไปวางบนโต๊ะแล้วก็เช็คข้าวของในตู้เย็นซะหน่อย
อืม...ก็ดีนะแล้วก็หันไปดูที่รักตอนหลับมันมีเสน่ห์จริงๆนะ เดี๋ยวจะหาว่าโม้ อิอิ
ผมยกเก้าอี้มานั่งข้างๆๆนั่งมองหน้ามัน จนลืมเวลาไปเลย เอ้าหลับซะงั้นเรา ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"ฟ่า ทำไมมานอนตรงนี้"
ความงัวเงียยังคงอยู่ผมค่อยๆลืมตามอง มือนุ่มๆลูบมาที่หัวผมเบาๆ
"ตื่นแล้วหรอ"
"อืม ตื่นมาเฝ้าคนเฝ้าไข้"
"ไปนอนที่โซฟาสินอนตรงนี้ก็ปวดหลังแย่พอดีเตอร์ไม่เป็นไรแล้ว"
"แน่นะ ไหนดูสิ"
"โอีย อย่าจับตรงนั้นดิ แกล้งกันนี้หว่า"
"เอ้าก็บอกว่าหายนี้เลยอยากรู้ว่าแผลมันใหญ่ขนาดไหน หิวรึยังฟ่าซื้อข้าวต้มมาอ่ะแล้วก็ข้าวผัดข้าวหมูแดงเตอร์จะกินไรอ่ะฟ่าไม่รู้ว่าหมอห้ามกินไรอ่ะเลยซื้อมาหลายๆอย่างเลย"
"เอาข้าวหมูแดงดีกว่า แล้วฟ่าทานข้าวรึงยัง"
"ยังอ่ะ"
"เมื่อเช้าก็ไม่ได้ทานนี้ อย่างนี้อีกแล้วนะเดี๋ยวก็ปวดท้องอีกอ่ะ"
"อืมช่างเหอะ เดี๋ยวฟ่าไปเอามาให้นะ"
ผมเดินไปเทข้าวใส่จานเบื่อมันชอบบ่นเรื่องผมไม่ค่อยชอบกินข้าวอ่ะ
"มาแล้วไม่รู้อร่อยป่าวอ่ะ กินๆไปก่อนนะ อ่ะ"
"ป้อนด้วยย"
"เจ็บขานี้ไม่ได้เจ็บมือนะ"
"มันก็เคล็ดๆอ่ะถือช้อนไม่ไหวหรอก"
"เวอร์เกิ๊น"
"ป้อนไม่ได้รึไง"
"ได้ครับ"
"โอ๊ย"
"เป็นไรอ่ะ"
"อะไรเข้าตาไม่รู้อ่ะดูให้หน่อยดิ แสบๆๆอ่ะ"
"ไหนๆๆๆให้ฟ่าดูดิ"
"อืมมมส์ อ่าส์ ชื่นใจ"
"ไอ้บร้านี้ ที่นี้มันโรงพยาบาลนะ"
"แล้วไงอะโรงพยาบาลเค้าห้ามหอมกันหรอ"
"พอเลยจะกินมั้ยข้าวอ่ะ"
"กินครับ"
ผมป้อนข้าวเสร็จเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น คุณหมอรูปหล่อกับพี่พยาบาลคนเดิมก็เข้ามา
"เป็นอย่างไรบ้างคับ"
"ก็ดีครับหายปวดแล้ว"
"งั้นเดี๋ยวหมอขอดูแผลหน่อยนะครับ ผลสมองไม่มีปัญหาอะไรนะครับปรกติดี"
"แน่ใจหรอครับผมว่าเค้าดูจะต๊องๆมากกว่าเดิมนะครับ"
"แน่สิครับปรกติดีครับ แผลก็โอเคนะครับ พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วครับ ยังปวดแผลอยู่ไหมครับ"
"ไม่ครับมันแค่ตึงๆอ่ะครับ"
"ครับยังเด็กอยู่แผลเลยหายไวพยายามอย่าให้โดนน้ำนะครับเช็ดตัวไปก่อนอย่าเพิ่งอาบน้ำนะครับ"
"ครับคุณหมอ"
"เดี๋ยวพี่ทำแผลให้นะคะ"
พี่พยาบาลมาทำแผลให้เตอร์ แล้วคุณหมอก็เขียนอะไรไม่รู้ยิกๆๆๆในแฟ้มแล้วท่านก็ออกไป
"เป็นไรฟ่า"
"เสียว"
"แค่แผลแค่นี้กลัวไร"
"แสบหน่อยนะคะ"
"โอ้วววววไม่หน่อยแล้วมั้งครับ"
"เอาเยอะๆเลยครับได้สะอาดๆ"
"อย่านะพี่พอแล้ว"
"เสร็จแล้วคะ อย่าโดนน้ำนะคะแล้วก็ถ้ามีอะไรกดกริ่งเรียกพี่ได้เลยนะคะ"
"ขอบคุณครับ สวยแล้วยังใจดีอีก"
พี่พยาบาลหันมายิ้มแก้มจะปริ
"ขอบคุณนะครับพี่คนสวย" ผมยิงอีกหนึ่งดอก พี่แกแถบเดินกลับห้องไม่ถูกเลยที่เดียว ฮ๋าๆๆๆๆ
"ไปกินข้าวเลยไอ้แมวไม่ต้องมายิ้ม"
"เชอะ"
"เดี๋ยวๆๆๆๆ"
"เอาไรหรอ"
"หอมทีหนึ่งแก้ปวด"
"ชิ"
"นะนะนะนะนะ" มันทำแก้มป่องๆให้ผมหอม
"อ่ะหายยัง"
"หายยังกับปลิดทิ้ง"
"งั้นวันหลังโดนรถชนก็ไม่ต้องมาโณงพยาบาลนะนอนรออยู่ข้างถนนแหละเดี๋ยวจะวิ่งไปหอม"
"ตายกันพอดีอ่ะ นี้เค้าเรียกว่ายาใจ"
"เอายาพิษม๊ะ"
"จะฆ๋าผัวเอาประกันรึไง"
"เออก็ดีนะ อืมน่าคิด"
"โป้งงงงงง ไปกินข้าวเลยอย่ามาเฉไฉ"
"ก็ชวนคุยทำไมอ่ะ"
ผมเอาข้าวมาทานข้างๆเตอร์ เตอร์ก็ทานด้วยอีกอ่ะ มันบอกหิว เห้อๆๆๆๆๆ
"เดี๋ยวฟ่ากลับไปเอาเสื้อผ้าก่อนนะเตอร์อยู่คนเดียวได้มั้ย"
"ไม่ได้ เรียกคุณหมอมาอยู่เปนเพื่อนหน่อย"
"เออ"
"ทำไมง่ายจังไม่หึงหรอ"
"ไม่อ่ะแต่เตอร์ก็นอนนี้ไปตลอดเลยนะไม่ต้องกลับห้องนะ"
"ใจร้าย"
"ใครร้ายก่อนหล่ะ"
"รีบกลับมานะเค้าคิดถึง"
"อืม"
"นัางแท็กซี่นะไม่ต้องนั่งมอไซต์มันอันตราย"
"อืม"
"ห้ามนั่งนะ"
"อืมรู้แล้วโตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ"
ใครจะนั่งให้ตายเหอะแค่นี้นั่งแท็กซี่กว่าจะไปกลับรถติดตาแหกพอดีอ่ะ
ผมกลับไปเอาเสื้อผ้าแล้วก็อาบน้ำเรียบร้อยเอาเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไปตากอากาศที่โณงพยาบาล ฮ๋าๆๆๆๆๆ
(http://i4.photobucket.com/albums/y135/hussoshi/h-k1.jpg)
-
โล่งอกเตอร์ไม่เป็นไรแล้วเนอะ
ทีนี้ก้อดูแลกันและกันให้ดีๆนะ
อย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นอีกเลย
-
*********************************
"งั้นวันหลังโดนรถชนก็ไม่ต้องมาโณงพยาบาลนะนอนรออยู่ข้างถนนแหละเดี๋ยวจะวิ่งไปหอม"
(http://i4.photobucket.com/albums/y135/hussoshi/h-k1.jpg)
ชอบอ่ะมุขนี้
-
ดีที่ไม่เป็นอะไรมาก มียาใจแบบนุ้งฟ่า หายไวแน่นอน
-
o13
o13
-
:เฮ้อ: โล่ง อก
ยาใจช่วยได้
-
....เล่าหน่อยสิ ฟ่า ว่าเตอร์ทำท่าไหน ถึงโดนชนแล้วพวกเลวก็หนีตามระเบียบเนี่ย...
....เตอร์ โชคดีมากที่ไม่เป็นอะไรมาก แต่ถึงกับ สลบ ก็น่าตกใจมากๆๆ....
....เหอะๆๆ มือซ้าย ตามรูป คนหนึ่งคงเคลิ้ม คนหนึ่งคงหลับฝันดี.... :L1:
-
ดีที่เตอร์ไม่เป็นไรมาก โล่งอก...
ขำตอนที่ฟ่าแซวพยาบาลอ่ะ เดินกลับไม่ถูกเลยเชียวหรอ555 :laugh:
-
มาดีใจด้วยอีกคนที่เตอร์ไม่เป็นอะไรมาก
ฟ่าก็ดูแลเตอร์ดีๆ น๊า...ว่าแต่หมอหล่อจริงรึเปล่าครับเนี่ย จะได้แกล้งป่วยมั่ง o18
-
:yeb: ดีนะ ที่เตอร์ไม่เป็นอะไรมาก
:110011: :z7:
ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า
-
ดีนะที่เตอร์ไม่เป็นไรมาก
ฟ่าดูแลคนป่วย(สุดหล่อ)ดีดีนะ
:impress2:
-
ว้าก
ตื่นมาเฝ้าคนเฝ้าไข้
อ้ากกกกกกก
ชอบอ่า
น่ารัก
-
จะฮาไปไหนเนี่ยคู่รักคู่นี้ ไปเปิดคณะตลกดีไหมเนี่ย :m20: เป็นกำลังใจเหมือนเดิมเตอร์&ฟ่า :mc3:
-
:impress2:
-
:o8: :o8: :o8:
แหมนุ้งฟ่า รูปนี่ดูเข้ากับเหตุการณ์ดีจังเนาะ อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อ ดีใจที่เตอร์ไม่เป็นอะไรมาก
-
ขนาดเจ็บ นอนโรงพยาบาล ยังหวานได้อีก
มารอนุ้งฟ่า มาต่ออยู่นะครับ :กอด1:
+1 ให้ด้วย เกือบลืม
-
ท่าทางคอปเตอร์คงไม่เป็นอะไรมากแล้วม้างงงง
พยาบาลพิเศษเล่นเอาใจกันซะขนาดน้านนน :o8:
ระวังมดขึ้นรพ.เค้านะจ๊ะสุดหล่อทั้งสอง
คิดถึงอัลฟ่ากะคอปเตอร์ค้าบบบบ :กอด1:
-
^
^
:กอด1: น้องออม คิดถึงจัง
ดีนะที่น้องเตอร์เจ็บไม่มาก และก้อยังหล่อและมีเสน่ห์เหมือนเดิม (โดยเฉพาะเวลาหลับใ่ช่ปะฟ่า สิ้นฤทธิ์ 555)
สมชื่อหมูแดงเนอะ ท่าทางเตอร์จะชอบข้าวหมูแดง
ชอบรูปประกอบจังเลยนุ้งฟ่า เข้ากะเรื่องเล่าดีนะ
บวก 1 ให้นุ้งฟ่า่เช่นเคยจ้า :กอด1:นุ้งฟ่าและน้องเตอร์
-
ดีใจด้วยนะคับที่เตอร์ปลอดภัยแล้ว
-
...มัวแต่นอนกอด..เตอร์เพลิน..ใช่ม๊ะ...
....ไม่มีไร ดึงทู้..แค่เนี๊ยะ..... :กอด1:
-
เหตุการณ์นะวันนั้น
เตอร์เดินอยู่บนทางเท้านั้นแหละเดินซื้อของริมทางแต่มอไซตืมันดันวิ่งบนทางเท้าสงสัยมันจะรีบไปไหนของมันไม่รู้สิก็เลยชนเอาเตอร์เข้า รถเสียหลักนิดหน่อยแต่ไม่ล้มแล้วมันก็ไปเลย เตอร์โดน น่าจะเป็นเหล็กที่พักเท้าขูดที่ขาอ่ะแล้วก็ล้มเข้ากระแทกพื้นแล้วข้อศอกก็ไปกระกับขอบปูน นั้นแหละเห้อๆๆๆๆ แต่ไอ้ที่สลบไปนี้คงเป็นการใส่สีตีไข่ของผู้พบเห็น เลือดออกเยอะมากอ่ะ
น่ากลัวแต่แผลก็ไม่เล็กนะเย็บเป็นสิบเหมือนกันแต่ที่เข่ากับศอกแค่เล็กน้อยครับ ไม่เป็นไรมากหรอกครับเค้าแข็งแรง หัวโขกพื้นนิดหน่อย กับข้าวเสียหายอย่างไม่สามารถนำกลับมารียูสได้อีก ไม่สามารแบ่งแยกประเภทได้ด้วยฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ รองเท้าถูกดูแลโดยแม่ค้าแถวนั้นเป็นอย่างดี ......
ร๊ากทุกคนเน้อ
ขอบคุณที่เป็นห่วงกันและกันนะครับ
ขอให้ความห่วงใยจงบังเกิดขึ้นกับคุณทุกคน
ขอให้ภัยอันตรายใดใดไม่สามารถทำลายได้
ขอคุณพระ คุณเทวดาคุ้มครองให้ปลอดโรคปลอดภันกันถ้วนหน้าทุกคนนะครับ
จุบุจุบ
-
มาต่อค๊าบบบบบบบ
"เห้ยยยยยยยย" ผมรู้สึกตัวตื่นอย่างตกใจนี้มันสองทุ่มแล้วนี้นา ไอ้หมูแดงบ่นปากฉีกถึงหูแล้วมั้งเนี่ย
ผมรีบเอาของใส่กระเป่าแล้วรีบขับรถออกไปโรงพยาบาล โดนบ่นอีกแน่เลย แล้วมิหนำซ้ำคงมีงอลอีกแน่แหละงานเนี่ยอ่ะ
โอ๊ยๆๆๆๆรถก็ติด ที่รักผมจะหิวมั้ยเนี่ย อยู่คนเดียวเดี๋ยวก็งอลอีกอ่ะ โอ๊ยๆๆๆทำไงดีทำไงดีเนี่ย
"ก๊อกๆๆๆ มาแล้ววว" มันนอนหันหลังให้ประตูเมื่อผมเคาะประตูเตอร์ก็เหลือบมามองนิดหน่อยแล้วก็กลับไปนอนท่าเดิม
เอาแล้วสิ ไอ้ฟ่าเอ๊ย งานเข้าแล้ว
"หิวมั้ย"
ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
"ปวดหัวป่าว"
ผมเอื้อมมือไปแตะหน้าผากเตอร์เบาๆ แต่ถูกการปัดออกอย่างรุนแรง อดทนไว้ฟ่าๆๆๆๆ
"ก๊อกๆๆๆ" พี่พยาบาลคนสวยเข้ามา
"ทานยาก่อนนอนด้วยนะคะ"
"ขอบคุณครับ" พี่พยาบาลคนสวยเอายามาให้พร้อมกับรอยยิ้มแล้วชีก็จากไป
"เตอร์กินยาก่อนดิเดี๋ยวคนนอน ดี๋ยวฟ่าเช็ดตัวให้นะจะได้นอนหลับสบายอ่ะ"
"ไม่กินปล่อยให้มันตายไปเหอะไม่ต้องมาสนใจหรอก"
"ทำไมพูดงั้นอ่ะ เตอร์ตายไปฟ่าจะอยู่กับใครอ่ะ"
"สนใจกันด้วยหรอ" มันยังคงไม่หันหน้ามามองผม
"ฟ่าขอโทษ ฟ่าไปเตรียมของใช้เเล้วก็เสื้อผ้าที่เตอร์จะใส่กลับพรุ่งนี้ด้วยแต่มันเผลอหลับไปอ่ะ"
"หรอ" เสียงที่ประชดประชันที่สุด ผมโคตรเกลียดเสียงนี้เลยให้ตายสิ
"ฟ่าขอโทษฟ่าผิดเองแหละที่เหนื่อย จนเผลอหลับไป"
"..............."
"ถ้าเตอร์จะทำร้ายตัวเองโดยไม่กินยาเพราะฟ่าเป็นต้นเหตุ ฟ่าอยากบอกว่าเตอร์อย่าต้องมาตายเพราะคนไม่ดีอย่างฟ่าเลย เสียดายชีวิตเปล่าๆ ฟ่ามัน
เลวมากที่เหนื่อยจนหลับไป เหนื่อยเพราะเป็นห่วงคนที่ฟ่ารักมากเกินไป"
"..............." เตอร์เริ่มหันมามองหน้าผม
"นี้ยานะฟ่าวางไว้ตรงนี้ กินเถอะฟ่าขอร้อง อย่าต้องมาทำร้ายตัวเองเพราะคนเลวอย่างฟ่าเลย เตอร์ไม่มีฟ่าเตอร์คงมีความสุขมากกว่านี้มั้ง"
ผมทำท่าเดินออกจากห้อง แผนนี้ได้ผลทุกครั้งแหละ "แผนพระเอกเจ้าน้ำตาปราบภรรยาหมูพยศ"
"ไปไหน" น้ำเสียงที่อ่อนนุ่มลงเรียกผม
"ไม่มีฟ่าก็ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"อย่าไปนะ เตอร์กินยาก็ได้ เตอร์ขอโทษ เตอร์แค่อยากให้ฟ่าเอาใจตอนที่เตอร์ไม่สบายอยากให้ฟ่าอยู่ใกล้ๆคอยดูแลก็เท่านั้น เตอร์ขอโทษที่เอาแต่ใจ
นะ"
"ฟ่าขอโทษฟ่าเพลียจริงๆมันหลับไปได้ไงไม่รู้"
"ช่างมันเหอะนะ"
"เตอร์หิวมั้ยเดี๋ยวฟ่าเดินไปซื้ออะไรให้กิน"
"ไม่หิวขอเตอร์กอดหน่อยได้มั้ย"
เตอร์ลุกขึ้นนั้งพร้อมอ้าแขนให้ผมเข้าไปกอด
"อ้อนเชียว"
ผมเดินเข้าไปกอด มันเป็นกอดของคนเหงาที่รัดแน่นตัวผม มันอบอ่นจนบอกไม่ถูก
"อย่าไปไหนนานๆอีกนะ เตอร์ว้าเหว่อย่าบอกไม่ถูก เข้าใจความรู้สึกเตอร์หน่อยนะ"
"เข้าใจสิ ตอนที่เตอร์หายไปซื้อข้าว ฟ่าก็กระวนกระวายอย่าบอกไม่ถูก ทั้งห่วงและกลัว กลัวว่าคนที่ฟ่ารักจะเป็นอะไรไปรึป่าว"
"จ๊อกกกกกกกกก" เสียงท้องร้อง(ไม่รู้ว่ามันเสียงยังไงอธิบายเป็นภาษาเขียนไม่ถูก ฮ่าๆๆๆๆ)
"ไหนบอกไม่หิวไง" เราสองคนคลายออกจากอ้อมกอดซึ่งกันและกัน
"ก็มันคิดถึงมากกว่านี้นา"
"เดี๋ยวฟ่าไปซื้ออะไรให้กินนะ"
"อย่าไปนานนะ"
"อื้ม"
"สิบนาทีพอ"
"แล้วถ้าร้านเค้าทำนานอ่ะ"
"ห้ามเกิน20นาที โอเค๊"
"ก็ได้"
ผมเดินไปซื้อบะหมี่กับราดหน้าร้านแถวๆหน้าโรงพยาบาลนั้นแหละ ไปเร็วมาเร็วเดี๋ยวที่รักจะรอ
ความจริงเราสองคนก็โตแล้วนะ ทำเป็นเด็ฏไปได้ แล้วทำไมผมต้องทำเป็นเด็กตามมันด้วยเนี่ยไม่เข้าใจเลย
"มาแล้วครับ"
"ไปนานจังอ่ะ"
"คนรอคิวเยอะอ่ะ กินเลยนะเดี๋ยวฟ่าใส่ชามให้"
"เตอร์กินเองก็ได้เหมือนฟ่าเหนื่อยๆนะ"
"ไม่เป็นไรไม่เหนื่อยหรอก"
"ไม่จริงหรอกแล้วทำไมต้องหอบด้วย เอาใส่ชามมาเดี๋ยวเตอร์กินเอง แล้วฟ่าอ่ะกินอะไรรึยัง ยังใช่มั้ย"
"กินแล้ว"
"กินตอนไหน"
"ก็กินแล้วไง ถามเป็นทนายไปได้"
"ยังไม่ได้กินใช่มั้ย"
"กินแล้ว"
"แน่ใจ"
"อืม"
"ยังไม่ได้กินใช่มั้ย"
"อะไร พูดไรอ่ะ วกวนบอกกินแล้วก็กินแล้วดิ"
"งั้นมองตาสิ"
"มองทำไม เล่นเป็นเด็กๆไปได้"
"มองตาเดี๋ยวนี้"
"อ่ะมองแล้วมีไรไหม"
"ฟ่าโกหกไม่เก่งหรอก ฟ่ายังไม่ได้กิน"
"เออๆๆๆๆไม่ได้กินก็ไม่ได้กิน"
"ไปเอาใส่ชามมากินข้างๆเตอร์นี้"
"ตกลงใครป่วยกันแน่รู้แล้วน่ะ โตแล้วนะเนี่ย"
"แต่ชอบทำนิสัยที่เด็กๆเค้าทำกัน"
"เออๆๆๆๆๆ"
"อย่ามาทำเป็นอารมณ์เสีย ฟ่าก็งี้ทุกทีอ่ะทำไมต้องให้บ่นเรื่องกินข้าวทุกวันเลยนะไม่เข้าใจเลยอ่ะ"
"จร้า"
"อย่ามาประชด ด้วยน้ำเสียงแบบนี้นะ" ก็เหมือนคำว่า"หรอ"ของแกนั้นแหละ
"ครับ"
ผมเทบะหมี่กับราดหน้ามา
"เตอร์เอาอะไร"
"อะไรก็ได้ฟ่าอยากกินอันไหนก็กินเหอะเตอร์กินอันไหนก็ได้"
"ฟ่าอยากกินทั้งสองอันเลยอ่ะ"
"งั้นเตอร์ไม่กินก็ได้เดี๋ยวกินนมก็อิ่มแล้ว"
"ล้อเล่นน่ะ ฟ่ากินบะหมี่แล้วกัน เดี๋ยวฟ่าป้อนนะ"
"ฟ่ากินเถอะ เดี๋ยวเตอร์กินเองวันนี้กินอะไรรึยัง"
"ยัง"
"ถ้าวันหลังเป็นอย่างนี้อีกจะไม่พูดด้วยแล้วนะ"
"อดทนไหวหรอ"
"ไม่ไหวแต่ก็ต้องพยายามเพราะ คนที่เรารักจะได้ทานข้าวเป็นเวลา"
"จร้าาาา"
"อยากกินหมูแดงมั้งอ่ะ"
ผมตักใส่ชามให้เตอร์
"ป้อนดิ"
"อืมมม อาหย่อยจัง"
"เอาอีกมั้ย"
"ไม่เอาแล้ว ฟ่านั้นแหละกินเยอะๆนี้ทำท่าจะอิ่มอีกแล้วใช่มั้ย"
"ก็มันอิ่มจริงๆนี้ มันเหนื่อยแล้วมันกินได้ไม่เยอะอ่ะ"
"ฝืนๆหน่อยให้หมดชามนี้ก็ยังดีนะ"
"โห"
"เพื่อเตอร์"
"อืมก็ได้"
"กินข้าวนะ ทำหน้ายังกับหมาป่วย"
"กินข้าวนี้ไม่ได้ดูตลก"
"อะๆๆๆกินเหอะไอ้ดื้อ"
"ชิ"
มื้ออาหารเล็กๆยามดึกจบลง ผมเอาชามไปล้างแล้วก็เอาน้ำให้เตอร์กินยาพร้อมกับเอาผ้ามาเช็ดตัว
"เขินอ่ะ"
"เขินไร"
"ก็เขินที่ฟ่าเช็ดตัวให้เนี่ย"
"บร้าป่าว ทำเป็นไม่เคยแก้ผ้าต่อหน้าฟ่างั้นแหละ"
"ก็คิดอยู่อ่ะว่าจะอายทำไม แต่มันก็ยังอายแบบไม่มีสาเหตุอ่ะ"
"นี้ขนาดอายนะ"
"อาบน้ำม๊ะหมอไม่รู้หรอก"
"อย่าเลย เดี๋ยวแผลเปียกขึ้นมาทีนี้แหละโป๊ะ"
"อืมๆๆๆสแครชในโรงพยาบาลได้มั้ย"
"ทะลึ่ง ความอายเมื่อครู่นี้หยิบเอามาใช้ด้วยนะ"
"เชอะ แล้วมาเช็ดของเค้าทำไม"
"หรือจะปล่อยให้มันเน่า"
"อืม"
"งั้นเลิกเช็ดแล้วนะ"
"เห้ยๆๆล้อเล่นอ่ะ"
"หรือจะให้พยาบาลมาเช็ดให้"
"ไม่เอาอ่ะ โคตรเขินเลยถ้างั้นอ่ะ แต่ถ้าเป็นคุณหมอรูปหล่อท่านนั้นก็ไม่แน่นะ"
"โอเคเดี๋ยวไปตามให้"
"อ่ะๆๆๆล้อเล่นอะไรไม่ได้เลยนะคิดเป็นจริงเป็นจังลอดเชียว"
"ชิ....ยกแขนขึ้นดิ"
"อึ๊บ"
"เอาลงได้แล้ววว"
"เห้ออออ....แปะ"
"อุ้ย ไอ้บร้านี้มาตีก้นฟ่าทำไมเจ็บนะเว้ย"
"หมันเขี้ยว"
"พักบ้างอะไรบ้างนะ"
ผมเอาน้ำไปทิ้งในห้องน้ำแล้วกลับมาทาแป้งใส่เสื้อให้เตอร์ เหมือนมีลูกเลยนะเนี่ย ไม่คิดจะทำอะไรเองเร้ยคนเรา
"นอนได้แล้ว เดี๋ยวฟ่าจะไปอาบน้ำก่อน"
"ครับ"
ผมเดินไปอาบน้ำเตรียมตัวนอน เหนื่อยมากมายวันนี้
"เสร็จแล้วหรอ มานอนตรงนี้ม่ะ"
"บร้าหรอเดี๋ยวฟ่านอนโน้น บนเตียงเค้าห้ามนอนสองคน"
"งั้นเตอร์ไปนอนกับฟ่า"
"นอนนั้นแหละ อย่าวุ่นวาย"
"มันนอนไม่หลับอ่ะไม่ได้กอดฟ่าอ่ะ"
"นอนเลยนี้มันดึกแล้ว แล้วเมื่อกี้ก็เห็นแอบหาว นอนเลยๆ"
"ใจร้าย"
ผมเดินไปห่มผ้าให้เตอร์แล้วเดินไปหรี่ไฟให้อ่อนลง
"นอนพักผ่อนนะครับที่รักพรุ่งนี้ก็กลับบ้านเราได้แล้ว"
"ค๊าบบบ"
"ทำแก้มป่องทำไม"
"หอมไง"
ผมก้มลงไปหอมแก้มคนป่วยขี้อ้อนเบาๆ แล้วก็ไปนอนที่โซฟา................
(http://i112.photobucket.com/albums/n174/mumpuku/stepbystep21.jpg)
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า
สมพรปากน๊า อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อ สู้ๆ
-
รักเฮลิคอปเตอร์ ก่ะ บีต้า :laugh:
:L2: :L2:
-
จะจิ้มเพ่นิวซะหน่อยไม่ทัน ฮ๋าๆๆๆๆๆ
งั้นจิ้มB_O_M แทน ฮ่าๆๆๆๆๆ :z13:
จิ้มทะลุไปทึงเพ่นิว
งิงิ
-
จิ้ม บีต้ากลับ :z13:
งิงิ
-
จิ้ม บีต้ากลับ :z13:
งิงิ
เชอะ
:a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14:
-
จิ้ม บีต้ากลับ :z13:
งิงิ
เชอะ
:a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14:
งั้นเปลี่ยนจาก บีต้าเป็น เบต้า ก็ได้
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
จิ้ม บีต้ากลับ :z13:
งิงิ
เชอะ
:a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14: :a14:
งั้นเปลี่ยนจาก บีต้าเป็น เบต้า ก็ได้
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
เค้าชื่ออัลฟ่าย่ะ
:m14: :a14: :fcuk:
-
โอ๊ยหวาน เกล็ดน้ำตาลกระเด็นเข้าตา
-
"อืมๆๆๆสแครชในโรงพยาบาลได้มั้ย"
"ทะลึ่ง ความอายเมื่อครู่นี้หยิบเอามาใช้ด้วยนะ"
"เชอะ แล้วมาเช็ดของเค้าทำไม"
"หรือจะปล่อยให้มันเน่า"
"อืม"
:laugh:
นี่ขนาดในโรงพยาบาลนะเนี่ย
-
ตกลง หมูแดงยอมเป็นภรรยาแล้วเหรอ :m28:
มารอตอนต่อไป แต่ก็โล่งอก ขนาดป่วยยังคิดจะ สแครชกันอีก :jul3:
ความหวานตอนนี้ ให้ 8 นะครับ ถ้ามี..... ด้วยสงสัย เต็ม 10
+1 ให้กับความทะเล้นของนายเตอร์นะ ห้ามงอนนะ นุ้งฟ่า
-
:laugh: วะฮ่ะฺฮ่าฮ่า...ฉลองหน้า 111 เลขสวย
+1 ให้ฟ่า+เตอร์นะครับ หวานกันได้อีกนะเนี่ย :-[
ยังไงก็ขออวยพรกลับไปที่ฟ่าและเตอร์ให้ปลอดภัยและแคล้วคลาดจากอุบัติเหตุต่างๆ เช่นกันนะครับ
-
มาดูคนเขาออดอ้อนกันให้อิจฉาเล่น อยากทานทั้งบะหมี่ทั้งราดหน้า
ก็ผลัดกันป้อนสิ นุ้งฟ่าป้อนบะหมี่คอปเตอร์ คอปเตอร์ก็ป้อนราดหน้านุ้งฟ่า
เห็นไหมได้ทานทั้งสองอย่างเลย
หอบบุญมาฝากไปทำบุญขึ้นบ้านใหม่กับถวายพระประธานให้วัดแถวบ้านมาจ๊ะ
-
นึกว่าจะมีฉากแสครชชชชในโรงบาลซะอีก
:z1:
+1 ให้ฟ่า ... โทษฐานหวานกันเกินไปทำให้เราอิจฉา เอิ้ก ๆๆๆ ๆๆ ๆ
:man1:
-
:m1: :m1:
น่ารักหม่ำเหมอ...
ตอนหน้ากลับบ้านมี :oo1: ให้อ่านป่ะ
:-[
:pig4:ขอบคุณคับ +1 ให้นุ้งฟ่า&น้องเตอร์
-
อิ๊อิ๊ หมูแดงเอ้ย ขนาดไม่สบายยังอ้อนซะขนาดนี้ อย่างนี้นุ้งฟ่ามะรักได้งัยเนอะ :man1:
-
ว๊ายยยย :impress2: มดขึ้นโรงพยาบาลลลเลยยย กิ้วกิ้ว
-
อร้ายยยย ดีน่ะเนี่ยะที่เตียงนอนได้ท่านเดียววว เอิ๊กๆๆๆ
ถ้านอนได้สองนี่ มัลุ้นเลยยยย :z1:
ขอบคุณคุงฟ่ามาต่อให้น๊า มาต่ออีกยาวววๆๆๆเลยน่ะ อิอิ :call:
-
ต้องเปลี่ยนเตียงนะนี่ รพ. นี้ใช้เตียงไม่ได้มาตรฐาน นอนได้แค่คนเดียว :z2:
-
น่ารักจริงๆเลยอ้อนกันซ้า
ชอบให้ฟ่าดูแลเตอร์อ่ะ
น่ารักดี
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีจังเลยจ๊ะนุ้งฟ่า
ต่างฝ่ายต่างห่วงกัน
ต่างฝ่ายต่างสำคัญในความรู้สึกของกันและกัน เป็นส่วนสำคัญของความสุขในชีวิต
อาจเพราะความประมาท ความเมาหรืออะไรก้อแล้วแต่ นับว่าน้องเตอร์ยังไม่โชคร้ายมากนักที่่ผ่านอุบัติเหตุครั้งนั้นมาได้แล้วเจ็บแค่นี้
แต่พอมีแรงก้ออยากสแคลชเลยเชียวนะ อะไรมันจะขนาดนั้น
บวก 1 ให้กำลังใจนุ้งฟ่าเช่นเคยจ้า :กอด1:
-
ท่าไม้ตาย มารยาร้อยเล่มเกวียน + +
-
:-[
:-[
น่ารักเชียว
เอิ้ก ๆ
-
น่ารักจัง
มีการใช้มารยาด้วย
ว่าแต่..หมูแดงกลายเป็นภรรยาพยศได้ไง 55
-
5555+ น่ารักๆ ทั้งฟ่าและเตอร์ เลย :กอด1: +1 นะคะ
ปล. แอบฮาชื่อตอน o17
ปล. ฟ่า มารยา 500 เล่มเกวียน คึคึ o3
-
ใครห้าร้อยเล่มเกวียนไม่ทราบย่ะ :angry2: :laugh: :laugh:
เชอะ :a14:
ห้าร้อยรถบรรทุกต่างหากก :เหอะ1:
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m18: :m18:
**********************************
**********************************
แอบเอาอาหารมาส่งตอนเช้ามืดแอดมินคงไม่เห็นหรอก
:m7: :m32:อย่ากินกันเสียงดังนะ :call:
(http://ads.dailynews.co.th/column/images/2009/food/1/16/68491_63843.jpg)
(http://ads.dailynews.co.th/column/images/2009/food/1/16/68491_63838.jpg)
(http://ads.dailynews.co.th/column/images/2009/food/1/16/68491_63845.jpg)
(http://ads.dailynews.co.th/column/images/2009/food/1/16/68491_63839.jpg)
(http://i260.photobucket.com/albums/ii4/Pupae63/lee16.jpg)ข้าวผัดปู
ปิดท้ายด้วยของหวานดับอารมณ์ร้อนๆในช่วงบ้านเมืองวุ่นวาย
(http://lh3.ggpht.com/_6oXoBUhAREI/Sa4BIYjDbfI/AAAAAAAAAOM/eVUz5KcvQHQ/s800/111(17).jpg)
-
มาต่อตอนเช้าตรู่
บ้านเมืองไม่สงบ
แต่เราต้องทำใจให้สงบนะครับ
ดูแลตัวเองกันด้วยนะครับ
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นจงยึดมั่นในความดีความถูกต้องตามพระศาสดาที่ท่านนับถือ
ขอให้คุณพระคุ้มครองทุกคนให้ผ่านเรื่องร้ายๆไปได้โดยเร็วนะครับ
รักและเป็นห่วงทุกคนเสมอเน้อ(บ้านนอกหน่อยนะคำพูดนี้แต่จริงใจโครต)
*************************************************
ตอนเช้าคุณหมอก็มาตรวจร่างกายแต่เช้าเชียว แล้วก็ให้กลับบ้านได้ผมจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายกับยาเล็กน้อย
คนป่วยก็นอนรออยู่ในห้อง
"มาแล้ว ทำไมยังไม่แต่งตัวอีกอ่ะไม่อยากกลับบ้านรึไง"
"แต่งให้หน่อยดิ"
"ตกลงนี้เป็นอัมพาต"
"ก็มันไม่ถนัดอ่ะ"
ผมเดินไปแต่งตัวให้ลูก เอ๊ยให้แฟน น่าอารมณ์เสียเหมือนกันนะ ไอ้เรานี้วิ่งวุ่นทั้งโรงพยาบาลนี้นอนเล่นเกมส์
เห้อๆๆๆๆๆๆ
"วางก่อนได้มั้ยเกมส์อ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"มันไม่ถนัด แล้วก็ช่วยให้ความร่วมมือด้วยนะ"
"ไปกินรังแตนที่ไหนมาอีกอ่ะอารมณ์บูดอีกแระ"
".............." เหลือบตามองเล็กน้อยเพื่อแสดงแสนยานุภาพ
"เลิกก็ได้"
"ยกแขนขึ้นหน่อยครับ"
"ทำไมไม่เอาเสื้อยืดมาอ่ะ"
"เสื้อเชิ๊ตแหละดีแล้ว ใส่ง่าย เสื้อยืดต้องสวมหัวมันจะลำบากอ่ะ"
"ล็อคประตูยัง"
"ล็อคทำไม"
"เดี๋ยวพยาบาลเข้ามาอายเค้าอ่ะ"
"ยืนได้ป่าว จะได้ถอดกางเกง"
"ล็อคประตูยัง"
"ล็อคแล้ว ต่อมความอายแตกขึ้นมาเชียวนะ"
"กางเกงขาสั้นกะเสื้อเชิ๊ตเข้ากันมากเลยนะ"
"เตอร์จะไปเดินสยามหรือว่าจะไปแคทวอร์คที่ไหนหรอ"
"โห คนเยอะแยะมันก็ต้องหล่อกันหน่อยดิ"
"งั้นรอแป๊ปนะเดี๋ยวฟ่ากลับไปเอาเดฟฟิตๆกะเสื้อยืดแล้วก็แจ็กเก็ตที่บ้านให้"
"โอเคๆๆๆๆชุนี้ก็ชุดนี้ ทำเป็นซีเรียสไปได้"
"ยกขาสิครับ"
"โอ๊ย"
"ร้องทำไมยังไม่โดนเลยนะแผลอ่ะ"
"ร้องไว้ก่อนอ่ะ"
"บร้ารึไง"
"ติดกระดุมเสื้อให้ด้วยดิ"
"ฟอดดดดดด หอมชื่นใจ" มันหอมผมเหมือนจะดูดเอาแก้มเข้าไปในจมูก
"อืม"
"เตอร์เคยบอกใช่ป่ะเวลาฟ่าติดกระดุมเสื้อให้ทุกครั้งฟ่าน่ารักมากอ่ะ มันเหมือนเด็กที่ตั้งใจทำอะไรอย่างจริงจัง
อ่ะ"
"อืม"
"เป็นไรป่ะเนี่ยวันนี้ชมก็ไม่ยิ้ม"
"ป่าว"
"แน่นะ"
"อืม"
"โกหกอีกแระมีไรบอกมาดิ"
"แต่เตอร์ต้องสัญญานัว่าห้ามโวยวายอ่ะ"
"อืมสัญญา"
"หมอบอกว่าขาเตอร์ติดเชื้อต้องตัดทิ้งอ่ะ"
"อย่ามาหลอกมันไม่เนียน"
"มีเรื่องไรว่ามา"
"คือ"
"คือไรอ่ะ"
"คือว่าเมื่อคืนนี้อ่ะ ฟ่าออกไปสูดอากาศข้างนอกแล้วก็เจอ"
"เจออะไร"
"เจอแตมมากับใครไม่รู้อ่ะ"
"เอ้า...แล้วไมไม่เดินไปดูอ่ะ"
"ก็เดินไปแล้ว"
"แล้วไง"
"ตามไม่ทัน"
"โห"
"แต่ก็เดินไปเรื่อยก็เจอเค้ายืนคุยกันอ่ะ จับมือกันด้วย"
"เอ้า ไอ้ยุ่งรึป่าว"
"ไม่ใช่อ่ะ เราควรบอกยุ่งมั้ย"
"อย่าเพิ่งเลยเค้าอาจจะเพื่อนกันก็ได้นะ"
"แล้วจะทำไงอ่ะไม่น่าไปเห็นเลยไม่สบายใจเลยอ่ะ"
"เอาแค่พอดีๆนะนั้นมันเรื่องของเค้า เขาเป็นเพื่อนเราก็จริงแต่บางเรื่องเราก็ไม่ควรก้าวก่าย"
"แน่ใจหรอ"
"แล้วอย่ามาขอความช่วยเหลือที่หลังนะ"
"ไปเหอะกลับบ้านเราดีกว่า อยากจะแย่แระ"
"ให้หายก่อนเหอะเดี๋ยวให้ทั้งวันเลย"
"เจงป่าว หายแล้วเนี่ยเดี๋ยววิ่งกลับบ้านเลย"
"อย่ามาอวดเก่ง เดินไหวป่าวเหอะ"
"ไหวดิ"
"เอารถเข็นไหม"
"ไม่อ่ะให้ฟ่าจูงไปดีกว่า"
"อ่ะเต็มที่"
เราสองคนเดินขึ้นรถกลับคอนโด วิ้ววววววเดี๋ยวเดียวก็ถึงแล้ว
"คิดถึงบ้านจะแย่"
"หิวมั้ยเดี๋ยวฟ่าทำไรให้กิน"
"มากมายอ่ะแต่ว่าสั่งมากินก็ได้นะ อยากกินเคเอฟซีอ่ะ"
"เอางั้นหรอ"
"อืมฟ่าอ่ะเหนื่อยมาทั้งวันแล้วไปอาบน้ำเหอะเตอร์รู้ว่าฟ่าคิดถึงอ่างอาบน้ำใจจะขาด"
"อิอิ"
"งั้นเดี๋ยวโทรสั่งให้แล้วฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ"
"จร้า"
"อืมมียาก่อนอาหารด้วยนะเดี๋ยวไปหยิบมาให้กิน"
"ครับบบบ"
ผมไปอาบน้ำแต่ไม่ได้นอนแช่หรอกเป็นห่วงเตอร์
"ฟ่า"
"ค๊าบ"
"เดี๋ยวเตอร์ลงไปเอาเคเอฟซีก่อนนะ"
"เดี๋ยวฟ่าไปเอาเอง"
"อาบน้ำไปเหอะเตอร์ไปไหว"
"โทรให้ลุงเปิดประตูให้เค้าดิ"
"ไม่ต้องหรอกเกรงใจแกอ่ะ"
"ดูแลตัวเองด้วยนะ"
ผมรีบอาบน้ำเช็ดตัวแล้วก็แต่งตัวตามลงไปแต่พอจะไปที่ลิฟท์เตอร์ก็ขึ้นมาแล้ว
"ไปไหน"
"ไปดูเตอร์แหละ"
"บอกแล้วว่าไปได้ ดูดิหัวเปียกโชกขนาดนั้นยังจะลงไปอีกนะ ไปเช็ดหัวเลยเดี๋ยวไม่สบาย"
"มาถือให้"
ผมเดินไปเช็ดหัวแล้วก็มานั่งข้างๆมันอ้อนให้มันเช็ดให้
"เช็ดให้หน่อยดิ"
"ใช้คนป่วยเนี้ยนะ"
"ลืมไปอ่ะ"
"ม๊ะ"
"เดี๋ยวไปเป่าดีกว่า กินไปก่อนเลยไม่ต้องรอ"
"ไม่เอาอ่ะ"
"โอเคๆๆ" ผมเป่าผมเสร็จก็มากินไก่กันสองคน อิอิ
"เดี๋ยวแกะให้"
"ป้อนด้วยดิเค้าป่วยอยู่นะ"
"อ่ะค๊าบ"
"หอมหน่อย"
"ปากมันขนาดนั้นอ่ะนะเดี๋ยวแฟนเป็นสิวนะ"
"ง่ะ"
มื้ออาหารจบลง คนป่วยก็ยังคงอ้อนเหมือนเดิมแถมมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
"แปรงฟังแล้วหอมได้ยัง"
"ได้"
"ง่วงอ่ะไปนอนเหอะ"
"กินยาก่อน"
"ค๊าบบบบ" มันกินยาง่ายครับไม่เรื่องมากเหมือนฟ่า ฮ่าๆๆๆๆ
"นอนซะนะลูก" ผมห่มผ้าให้มัน"
"ไปไหนอ่ะทำไมไม่นอนด้วยกัน"
"งานบ้านมากมายนะค๊าบคุณ"
"ไม่ต้องทำหรอกหยุดวันหนึ่งนะเห็นแก่คนพิการนะ"
"อ่ะ ก็ได้"
เป็นวันแรกในรอบปีที่ผมนอนตั้งแต่ห้าโมงเย็น
"ขอหนุนแขนหน่อย"
เตอร์ยกหัวมาหนุนแขนผมแล้วก็เอามือมาวางไว้ที่พุงผมเนี่ย ฮ๋าๆๆๆ
"ถ้าไม่มีฟ่าเตอร์คงไม่มีความสุขแบบนี้หรอกเนอะ"
"งั้นเลย"
"อื้ม"
"อาจจะมีความสุขมากกว่านี้ก็ได้อาจจะเจอคนที่ดีกว่าฟ่าก็ได้"
"ไม่หรอก ฟ่าคือสิ่งที่ดีที่สุดในชิวิตเตอร์แล้ว"
"ขนาดนั้นเชียว"
"อืม"
"ตัวหอมด้วย"
"อ่ะเอาเชียว"
"เมือ่ยป่าว"
"นิดหน่อยอ่ะ"
มันเอาหัวออกจากแขนผมไปหนุนหมอน แล้วนอนหันหลังให้ผม แล้วมันก็หันมามองเมื่อผมยังเฉย
แล้วมันก็จับมือผมให้ไปกอดมัน ไอ้นี้มันอ้อนโคตรๆๆอ่ะ
พอซักพักมันก็หันมามองผม ไหนบอกว่าง่วงไง นี้มันยังไม่หาวเลยสักนิด
"มองทำไม ไม่ง่วงแล้วหรอ"
"อยามองจะได้เอาไปฝัน"
"โอ๊ะ"
มันจูบผมอย่างรุนแรง แล้วค่อยๆลดความแรงลง จนเหลือแค่สัมผัสของริมฝีปากเบาๆ
แล้วก็หลับตาลง ทุกอย่างก็สงบลงโดยดี
ผมรู้ว่ามันยังไม่หลับ แล้วมันก็มีความต้องการเรื่องอย่างว่า แล้วจะทำไงอ่ะก็ขามันเจ็บนี้หว่า
ไหนๆๆก็ไหนๆแล้วลองพิสูจน์หนอนน้อยของมันสิตื่นหรือหลับ
โอ้วคุณชีช่วย....ตื่นตั้งเด่เลยทีเดียวเชียว
"ทำไงดีหว่าหนอนมันตื่น"
"นอนก็ได้นะเตอร์ทนได้"
"โอเค"
"นอนเจงหรอ"
สองมือผมเริ่มสัมผัสกับหนอนตัวเบ้อเริ่มภายใต้บ็อกเซอร์บางๆของคนข้างกาย
ผ้าห่มถูกเปิดขึ้น กระดุมเสื้อถูกปลดออกอย่างรวดเร็ว ตุ่มสองตุ่มบนอกถูกครอบด้วยริมฝีปากของผมทีละข้าง
หน้าท้องขาวๆถูกลูบไล้ด้วยมือของผมแล้วสอดเข้าไปในบ็อกเซอร์เพื่อจัดการกับเจ้าหนอนตัวร้าย
ริมฝีปากถูกเลื่อนลงๆไปเรื่อยจนเจอสิ่งที่ต้องการ ในไม่ช้าสองสิ่งก็ประสานเข้ากันหนอนน้อยถูกสัมผัสด้วยริมฝีปากบางๆ
เสียงกัดฟันแน่น สองสหายของหนอนน้อยถูกจัดการด้วยลิ้นอุ่นๆๆ
"ไม่ไหวแล้วฟ่า"
ผมจัดการใช้มือสาวให้เร็วและแรงที่สุดในไม่ช้าหนอนก็พ่นพิษ
"เหนื่อย แกล้งคนป่วยนี้นา"
"ไม่ชอบหรอ"
"ชอบมาก"
"ก็เห็นอดทนอดกลั้นเลยไม่อยากให้เก็บกดอ่ะ ที่นี้ก็นอนได้แล้วใช่ป่ะ"
"อืม"
"เดี๋ยวฟ่าไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้ จะได้ทาแป้ง จะได้ไม่เหนี่ยวตัว ได้หลับสบายนะ"
"ครับ"
ผมเช็ดตัวให้เตอร์อีกครั้งอย่างละเอียดเพราะเพิ่งผ่านสมรภูมิรักมามาดๆ หนอนนอนสลบไปแล้ว
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"นอนได้แล้ว"
"ค๊าบ ขอบคุณนะที่รัก"
"อืม"
"กู๊ดไนท์ครับ"
"หอมแก้มทีหนึ่ง"
"อ่ะ"
"นอนเยอะๆจะได้หายเร็วๆ"
"ครับ"
การหอมแก้มก่อนนอนหรือก่อนออกจากบ้านก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ควรทำเป็นแระจำนะครับ
อย่าเขิลอายไปเลย มันเป็นการเติมรักให้เต็มอยู่ทุกวันด้วยวิธีง่ายๆ ลองทำดแล้วจะรู้ว่ามันวิเศษแค่ไหน
อิอิ
***************************************
(http://images.siamzone.com:2081/board/upload/574/574236.jpg)
-
ท่าไม้ตาย มารยาร้อยเล่มเกวียน + +
เชอะ
วันหน้าอย่ามาขอเคล็ดลับวิชาจากฟ่าก็แล้วกัน
จะให้คุกเข้าหน้าสำนักให้เข่าด้านเชียว
ชิชิชิชิ :m16: :m16: :m16:
-
^
^
^
จิ้มพี่ฟ่า
หายไปนานคิดถึงอ่า :man1:
-
จิ้มกลับ
:z13:
ด้วยความคิดถึงเช่นกานนนครับบบบบบบบบบ
-
P' Alpha and P'Ter are very cute :-[
I bet P'Pha must be studying at CU hahaha
-
ไอ่เราเห็นชื่อตอน...ก็ตกใจ
ฟ่า....อึดอัดอะไร กับเตอร์เหรอ????
ที่ไหนได้ เตอร์....อึดอัด
เอ๊ย ม่ายช่าย....
หนอนน้อยเตอร์ ต่างหาก หุหุ
o13 เข้าใจเล่นน่ะ นุ้งฟ่า เอิ้ก เอิ้ก
:pig4:ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า น้องเตอร์ด้วย +1 คับ กับชื่อตอนที่นุ้งฟ่าทำให้เรา งง ได้สำเร็จ ฮ่าฮ่า :L1:
-
หวัดดีตอนเช้าวันวุ่นวาย...
+1 ให้แล้วนะฟ่า ขอบคุณที่มาลงเรื่องต่อครับ :กอด1:
โอว...ส่งอาหารซีฟู้ดชุดใหญ่แต่เช้าเลยนะเนี่ย ทานแล้วอิ่มไปทั้งวันแน่เลย o18
-
นุ้งฟ่าช่างเป็นภรรมีที่ช่างปรนนิบัติดูแลเหลือเกิน
สมควรที่น้องเตอร์จะอ้อนเป็นอย่างยิ่ง
แต่ว่านุ้งฟ่าไปเจอแตมแบบนั้น งานจะเข้าเพื่อนยุ่งป่าวหนอ
เห็นด้วยว่านะที่ว่านุ้งฟ่าตั้งชื่อตอนได้เก๋ไก๋มาก อิอิ
บวก 1 ให้กับนุ้งฟ่าเช่นเคยจ้า กอดๆๆ หอมๆๆ จุ๊บๆๆ ไม่ค่อยไ้ด้เจอกันเลยน้า คิดถึงๆๆๆๆๆ
-
:jul1: ฟ่าทำได้ดีมาก เตอร์ก้ออ้อนซ้า แต่อ้อนแบบนี้ล่ะดีแล้วชอบให้เตอร์อ้อนฟ่าบ่อยๆน่ารักดี
-
ขยันหวานกันจริงๆ เล้ย น้ำตาลหกเต้มละเนี่ย
โชคดีแล้วที่ไม่เป็นอะไรเน้อ
ปล. เข้ามากระทู้นี้ทีไร หิวทุกทีเล้ย เฮ้อออ
-
น่ารักจังเนอะ คริคริ
-
อยากเห็นมารยาพันเล่มเกวียน :laugh:
หมูแดงขี้อ้อนจริง จิ๊ง น่ารักทั้งคนโดนอ้อน กะคนอ้อนเลย
เห็นด้วยกะนุ้งฟ่า การแสดงความรักต่อกันประจำน่ารักดีออกมันแสดงให้เค้ารู้ว่าเรารู้สึกดีกับเค้า เพราะงั้น นุ้งฟ่ากะหมูแดงต้องแสดงความรักบ่อย ๆ :z1: น้า
สุขสันต์วันสงกรานต์ล่วงหน้าจ้า
-
...น่ารักดีคู่นี้ ยิ่งอ่านไปเรื่อยๆๆก็ยิ่งเห็นความน่ารักของทั้งคู่ มันเป็นความลงตัวเนอะ
...เห็นความเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ใช้คำพูดคำจากันแบบตรงๆๆไม่สร้างภาพ
...ฟ่าน่ารักเนอะดูแลเตอร์อย่างดีเลย เป็นแม่บ้าน เป็นพยาบาล เป็นคนรัก หายากมากๆๆๆ
...ถ้าพี่เป็นพ่อแม่เตอร์คงต้องขอบคุณฟ่าอย่างมากๆๆอะ
...ที่ดูแลเตอร์ขนาดนี้ ฟ่ามาช่วยเติมเต็มชิวิตให้เตอร์เนอะ
...พี่มีความรู้สึกว่าเตอร์เค้ามีความสุขจริงๆๆๆตามที่เค้าพูดเลยนะตอนที่เค้าอยู่กับฟ่า
...รักกันดูแลกัน เติมเต็มให้กันตลอดไปนะ
...เตอร์ ก็เป็นสิ่งเติมเต็มให้ ฟ่าเหมือนกันเนอะ
...เป็นน้อง เป็นคนรัก บางทีเป็นลูก บางครั้งเป็นตลก สรุปว่าน่ารักทั้งคู่อะ :L1:
-
ท่าไม้ตาย มารยาร้อยเล่มเกวียน + +
เชอะ
วันหน้าอย่ามาขอเคล็ดลับวิชาจากฟ่าก็แล้วกัน
จะให้คุกเข้าหน้าสำนักให้เข่าด้านเชียว
ชิชิชิชิ :m16: :m16: :m16:
ข้าน้อยมิบังอาจไปเยือนสำนักของท่านดอก
-
:-[
:pig4:
-
+1 ฟ่านะคะ น่ารักจริงๆคู่นี้ :กอด1:
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
พักนี้บ่อยจังเลยนะฟ่ากับฉาก ... ในโรงพยาบาลเนี่ย อิๆ
-
:-[
:-[
น่ารักมากมาย
ดูแลกันจิง ๆ
:z2:
:z2:
-
มาต่อตอนเช้าวันหยุดที่จะได้พักผ่อนกันยาววววววววว
ขอข้ามบางเหตุการณ์ไปบ้างนะครับเล่าละเอียดคงเหมือนเดิมๆเดี๋ยวจะเบื่อกันก่อน
เราก็ต่างคนต่างดูแลกันเติมรักให้กันเติมให้มันล้นทุกวัน มีงอนมีง้อเป็นปรกติแต่ก็ไม่ข้ามวันเดี๋ยวก็ดีกันแล้วก็รักกันมากกว่าเดิม
เรื่องรักไปได้สวย เรื่องเรียนไปได้โอเค เรื่องเพื่อนก็เฮฮา ปัญหามีมาเรื่อยๆจะเรื่องอะไรอ่ะก็เรื่องหึงหวงกันนี้แหละ เห้อๆๆๆๆๆ
เหตุการณืดำเนินมาเป็นปรกติขอเล่าอย่างรวดเร็วด้วยคำที่ว่า
หลายเดือนผ่านไป(ไม่ได้อู้นะแต่มันไม่มีอะไรหวือหวาอ่ะจะซ้ำๆกันทุกวันกลัวคนอ่านจะเบื่อ)
วันลอยกระทง(ที่ผ่านมา2551)
"เย็นนี้ไปลอยกระทงกับเตอร์นะ"
"ฟ่าจะกลับไปลอยกับที่บ้าน เตอร์ไม่ไปกับฟ่าหรอ"
"นัดเพื่อนๆไว้แล้วอ่ะ"
"แล้วแต่เตอร์แล้วกันฟ่าลอยกับที่บ้านทุกปีอ่ะ"
"หรอ เอาไงดีอ่ะ"
"เตอร์ไปลอยกับเพื่อนก็ได้"
"แต่"
"แล้วแต่เตอร์แล้วกัน ฟ่ายังไงก็ได้"
"ฟ่าไม่ว่าไรเตอร์นะ"
"ฟ่าเข้าใจหน่ะ"
"งืม"
ตอนเย็นแล้วค๊าบ
"ฟ่ากลับบ้านก่อนนะ"
"ขับรถดีดีนะ เดี๋ยวเตอร์เดินไปส่ง"
"ไม่ต้องหรอกแต่งตัวเหอะ แค่กลับบ้านคืนเดียว"
"จร้า"
"แล้วก็อย่าไปนอนที่ไหนอ่ะกลับห้องด้วยนะเดี๋ยวจะโทรเช็ค"
"จ้ะ"
"แล้วอย่าให้รู้นะว่าไปลอยกระทงกับผู้ชายอื่น"
"ค๊าบบบบบ"
"แล้วก็ดูแลตัวเองด้วยนะฟ่าไปแระ"
"หอมก่อน"
"วันนี้แก้มเตอร์กลิ่นแปลกๆนะ"
"แปลกยังไง"
"แปลกเหมือนกลิ่นพิรุธอ่ะ"
"บร้าใส่ร้าย"
"ไปแระ"
ผมขับรถกลับบ้าน ที่บ้านเตรียมกระทงไว้ให้แล้วสวยเชียว อิอิ สงสัยมาม๊าให้เด็กที่โรงเรียนทำแน่เร้ยยย
"โหใครทำเนี่ยสวยมากมาย"
"หนูทำ"
"จริงดิ เราทำได้ขนาดนี้เลยหรอคุณน้องสาว"
"ช่ายแล้วคุณพี่ชาย"
"แล้วของพี่อ่ะ"
"โน้น"
"โหสวยกว่าอีก"
"เด็กที่โรงเรียนฝากมาให้นะจ้ะ"
"ฝากให้ฟ่า"
"ใครอ่ะครับแม่"
"ก็เจ้าหนูนัทไง ที่หน้าตาน่ารักๆอ่ะ"
"อ๋อน้องนัท โตเป็นสาวแล้วสิเนอะ"
"ช่ายปีหน้าก็เข้ามหาลัยแล้วหล่ะ แต่ว่า"
"ว่าอะไร"
"คนที่ทำคือพี่ชายเค้า"
"โอ้วซาร่า พี่ชายทำได้ขนาดนี้ไม่ธรรมดานะเนี่ย"
"ช่ายแล้วจอร์จ" ยัยน้องสาวตัวดีมันรับมุกได้ดีจริงเชียว
"แต่ว่าตอนนี้คุณแม่มีอะไรให้ลูกหม่ำๆมั้งครับ หิวจะแย่"
"ไม่มีจ๊ะ"
"เอ้าไฉนถึงเป็นเช่นนั้นอ่ะ"
"ยัยหนูไปทอดไข่เจียวให้พี่ชายสุดที่รักของเราหน่อยสิป่ะ พอดีแม่จะไปกินที่ร้านป้าตุ๊กกันเย็นนี้อ่ะเลยไม่ทำกับข้าว"
"ป้าตุ๊ก แม่น้องนัทเจ้าของกระทงเนี่ยนะ"
"อืม"
"ดุยังกะเสือไปกินร้านอื่นเหอะฟ่าว่า"
"แม่มีธุระกับเค้าด้วย เราอย่าเรื่องเยอะนักสิลูก"
"เดี๋ยวก็ ลูกฟ่าหนูแต่งตัวไม่เรียบร้อยเลยนะลูก ลูกฟ่าหนูทานข้าวไม่เรียบร้อยเลยนะลูก ลูกฟ่าาาาาา"
"พอๆๆเรามันก็เกินจริงโอเวอร์แอคติ้ง"
"โห ศัพท์เด็กแนวซะดั้ว"
"จำเด็กมันมา"
"ป๋าจะกลับกี่โมงอ่ะ"
"เราอ่ะไปอาบน้ำอาบท่าเถอะพ่อกลับมาได้ไปเลย"
"เดี๋ยวหม่ำๆข้าวก่อนเน้อครับ"
"อืมๆๆๆๆ"
"มาแล้วเจ้า ไข่เจียวสูตรเด็ดของแม่หญิงละอ่อนที่งามแต้แต้งามตี้สุ้ดในหมู่บ้านน่ะเจ้า"
"ยะอ่ะหยังถึงได้ช้านัก"
"โหของอร่อยต้องใจเย็นๆดิ"
"จ้ะขอบใจนะ"
"พี่ฟ่าๆๆๆๆ"
"ไร"
"มีเรื่องจะเม้าท์แหละ"
"ว่ามา"
"พี่น๊อตพี่ชายพี่นัทที่ทำกระทงให้พี่ฟ่าอ่ะ"
"เออแล้วไง"
"เค้าเป็นเกย์"
"ก็ว่าอยู่"
"ไม่ตกใจหรอ"
"ตกใจทำไม เค้าไม่ได้เป็นหมาป่านี้จะได้ตกใจ"
"งั้นเอาอีกเรื่องตกใจแน่ทีนี้"
"เค้าชอบพี่ฟ่า"
"อืม ก็คนมันหล่อทำไงได้"
"ไม่ตกใจหรอ"
"ตกใจทำไม ความหล่อมันเข้าใครออกใครที่ไหนชินแล้วแหละเรื่องคนแอบปลื้มอ่ะ"
"หลงตัวเองได้ดีนะ ที่หนึ่งเลยเนี่ย งั้นเอาอีกเรื่องนะ"
"ขอแบบตกใจจนร้องกรี๊ดเลยนะ"
"คืนนี้เค้าจะไปลอยกระทงกับเราด้วย"
"คุณพระประชันนนนนนนน" ทำเสียงเหมือนรายการคุณพระช่วยด้วยนะ อิอิ
"คุณพระช่วย"
"เออๆๆคุณพระช่วย ใครชวนเค้าไปกับเราหรอ"
"แม่หน่ะสิ สงสัยอยากได้ลูกสะใภ้มั้ง"
"เค้าก็หน้าตาดีคงมีแฟนแล้วแหละอย่ามายุ่งกะพี่อ่ะดีแล้ว"
"นัทก็บอกนะ ว่าวันนี้แฟนเค้าจะมาลอยกระทงด้วย แล้วเค้าจะบอกกับป้าตุ๊กว่าเค้าเป็นเกย์อ่ะ"
"ป้าตุ๊กได้ชักตาตั้งแน่งานนี้"
"นั้นดิหนูก็ว่างั้นแหละ"
"ไข่เจียวอร่อยนะ ทำอย่างอื่นเป็นมั้งป่ะเนี่ย"
"เป็นแม่สอนเยอะแยะเลย แม่บอกว่าถ้าอนาคตไม่มีงานทำได้ไปขายข้าวแกง"
"เออก็ดี"
"แต่หนูอยากเเปิดร้านเสื้อมากกว่า"
"ใครจะมาซื้อเจ้าของร้านเชยบัดซบขนาดนี้"
"เชอะไปดีกว่า อาบน้ำแระเดี๋ยวจะรู้ว่าหนูสวยแค่ไหน ผู้ชายจะต้องหันมามองกันทั้งงาน"
"จร้า มั่นเนอะมั่นมากกกกกกกกกกก"
"ชิ"
ทุกคนไปเตรียมตัวกับการลอยกระทง แต่ทำไมผมมันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องนะ วิงๆๆเวียนๆๆหัวอย่างบอกไม่ถูก
"ฟ่าๆๆเสร็จรึยังลูก"
"ค๊าบลงไปแล้วค๊าบ"
"ลอยกระทงนะลูก ลอยกระทงเฟสติวัลไม่ใช่แอลแฟชั่นวีค"
"เดี๋ยวสู้น้องสาวไม่ได้ เค้าบอกวันนี้เต็มที่"
"อ่ะๆๆๆเดี๋ยวป้าตุ๊กบ่นหชาแหละ"
"เอาไว้บ่นลูกตัวเองดีกว่าวันนี้อ่ะมีงานเข้าแต่ค่ะ"
"งานอะไรยัยหนู"
"เดี๋ยวแม่ก็รู้หน่ะ"
"แม่ขอเตือนเราสองคนนะอย่าไปกวนโมโหป้าแกเข้าใจใช่มั้ย"
"ครับบบบบ"
"งั้นก็ไปกันได้แล้วสองเสือ"
"พ่อคะเดี๋ยวแวะบ้านพี่ตุ๊กก่อนนะ"
"แวะทำไมอ่ะทำไมแม่ไม่ให้เขาไปรอที่งานเลยอ่ะ"
"เค้าให้แม่แวะไปเอาของอ่ะ"
"อืมมมม"
เรามุ่งหน้าไปบ้านป้าตุ๊ก
"พี่ตุ๊กหวัดดีคะ" แม่ผมยกมือไหว้ทักทาย
"จ้ะ เด็กๆมากันครบมั้ย"
"ครบคะพี่"
"เดี๋ยวเอารถจอดทางนี้นะเดี๋ยวไปรถพี่"
"คะพี่"
แม่ให้พ่อไปจอดรถตรงที่ป้าตุ๊กบอกแล้วพวกผมก็ลงมาสวัสดีท่านตามธรรมเนียม
"สวัสดีครับคุณป้า"
"หวัดดีจ้ะ โตเป็นหนุ่มแล้วนะตาฟ่า ไม่เจอซะนาน เรื่องเรียนเป็นไงบ้าง"
"ก็ดีครับ"
"เรานี้มันวัยรุ่นเกินไปรึป่าวเนี่ย เด็กๆๆแต่งตัวเรียบร้อยๆน่ารักกว่าอีกลูกเกาหลังเกาหลีญี่ปุ่นอ่ะไรไม่รู้อึดอัด ผมนี้ยุ่งเหยิง" ว่าแล้วว่าต้องโดนแม่
แอบยืนยิ้ม
"มันเป็นกระแสอ่ะครับ"
"ข้ออ้างหล่ะสิเรา พี่น๊อตกะน้องนัทเค้าทำกระทงให้เราอ่ะชอบมั้ยลูก"
"ชอบครับสวยมากมาย"
"พอดีป้าบอกว่าวันนี้ครอบครัวฟ่าจะมาลอยกระทงด้วยเลยให้เค้าทำให้อ่ะ"
"ขอบคุณครับ สวยมากเลยครับ"
พี่น๊อตกับน้องนัทเดินมาสมทบ
"หวัดดีครับคุณน้า"
"หวัดดีลูก"
"หวัดดีครับพี่น๊อต"
"หวัดดีคะพี่น๊อต" เราสองคนพี่น้องหวัดดีทักทายพี่น๊อตกับน้องนัท
"หวัดดีฟ่า"
"ขอบคุณนะพี่กระทงสวยมากครับ"
"อ๋อ ไม่เป็นไรสบายมาก"
"ไปกันได้แล้วมั้ง น๊อตไปเรียกลงมาสิลูกบอกเราจะไปกันแล้ว"
"ครับแม่"
"พี่น๊อตนี้แต่งตัวเรียบร้อยนะครับ ผมชี้เชียว" ผมพูดเบาๆกับยัยน้องสาวแต่แม่ได้ยินเดินมาหยิกเราสองคน
มุ่งหน้าสู่ลอยกระทงเฟสติวัล พวกเราเดินดูของกันไปเรื่อยๆๆจนได้เวลาลอยกระทง ผมกับน้องลอยคนละอันแม่กับพ่อลอยด้วยกัน
ป้าตุ๊กลอยคนเดียวเพราะป้าเป็นแม่หม้าย ฮ๋าๆๆๆๆ น้องนัทก็ลอยคนเดียว พี่น๊อตไปไหนไม่รู้ ในคณะที่เรากำลังจุดธูปเทียนกันอยู่
"นัทพี่น๊อตไปไหนลูก"
"บอกว่าจะไปรับเพื่อนอ่ะคะเห็นว่าจะมาลอยกระทงด้วย"
"แฟนพี่น๊อตหรอนัท"
"อย่าแก่แดดให้มันมากนักยัยหนู" แม่ดุน้องสาว แต่ผมนี้อยากจะบอกน้องว่าถูกใจพี่มาก ฮ๋าๆๆๆๆ
"หงอยเลยดิเรา แม่ครับวันนี้เรามาเที่ยวนะอย่าดุน้องเลยนะ"
"ให้ท้ายกันจังนะ"
"งั้นเดี่ญวพี่รอลอยพร้อมตาน๊อตดีกว่าเธอลอยกันก่อนได้เลยนะ"
"มาโน้นแล้วค่ะแม่"
"พี่ฟ่า" ยัยน้องสาวเรียกผมอย่างตกใจ ในขณะที่ผมกำลังบริกรรมคาถาอธิฐานก่อนลอยกระทง
"อะไรจะขอพร"
"พี่เตอร์"
"พี่เตอร์ไหน"
"ก็พี่เตอร์เพื่อนพี่ฟ่าอ่ะ" ผมแอบดีใจที่มันมาลอยกระทงกับผม แต่ดีใจได้ไม่ถึงหนึ่งวินาทีใบหน้าผมหันไปมองพร้อมกับความดีใจแต่ก็ต้องสะอึก
เมื่อคนที่เดินมากับเตอร์คือพี่น๊อต
(http://www.siamdara.com/_images/200711240007.jpg)
-
ขอลาหยุดสี่วันนะครับ
คิดถึงกันบ้างนะครับ
รักทุกคนเน้อ
จุบๆๆๆๆๆ
-
^^
^^
^^
จิ้มให้ทะลุถึงไหนต่อไหน ทำอย่างงี้ได้ไง ค้างอะ รู้ไหมว่าค้าง
แล้วยังลา 4 วัน ทำได้หนอ นุ้งฟ่า ฮิ ฮิ......
งานเข้าแน่นายเตอร์ แต่ลึก ๆ รู้สึกว่า น้องเตอร์คงไม่รู้เรื่องหรอก คงเป็นการสวมรอยมากกว่า
รีบมาเฉลยต่อดีกว่า นุ้งฟ่า จะคอยดูคนวีนนนนนนนน...... :jul3:
+1 พร้อมกับน้ำขันใหญ่ ๆ ลอยด้วยดอกมะลิซ้อนดอกอวบ ๆ เต็มขันให้ นุ้งฟ่า กะ นุ้งเตอร์
มีความสุขในวันสงกรานต์นะครับ
-
น้งฟ่า :pighaun: เล่นทิ้งไว้ยังงี้ตั้ง 4 วันนี่นะ ไจร้ายที่สุด :serius2:
-
โอ้ว แม่จ้าว
พี่เตอร์นัดกะเพื่อนไว้ o22
โลกกลมดี เน๊อะ ว่าม๊ะ
พี่ฟ่ารีบมาเฉลยดีกว่า ค้างมากมาย :fire:
-
โลกมันกลมเนอะ แต่หวังว่าคอปเตอร์คงบริสุทธิ์ใจ
หวังว่านุ้งฟ่าจะใจเย็นๆ ฟังเหตุผลก่อน
แต่ถ้าฟังแล้วเหตุผลไม่ผ่าน ก็เล่นน้องเตอร์เลย :laugh: (มารร้ายจริงเล้ยช้าน)
นุ้งฟ่าลาไปตั้งสี่วัน ในขณะที่พี่ว่างอีกตั้งสี่วัน - -"
อย่างงี้ก็คิดถึงกันแย่ดิ นานๆจะว่างแบบนี้ซักที :monkeysad:
แฮปปี้ๆละกันนะคะ
คิดถึงน๊าคนเก่ง :กอด1:
..
(วันลอยกระทง หึหึ เป็นอีกวันในอดีตที่จำจนตายและไม่คิดจะลอยกระทงอีกเลย)
-
นุ้งฟ่าทิ้งระเบิดไว้ลูกใหญ่เลยอ่ะ กระซิกๆ
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
พระเจ้ามากมายอะนุ้งฟ่าทำค้างอย่างแรงแล้วหนีหายไป
-
:serius2:
:serius2:
o22
o22
ค้างอย่างแรง
ต่อด่วนนนน
งานเข้าแร้ววว
....
-
:a6: :a6:
ค้างงงงงงงงงงงงงงง
ตัดฉับได้ใจมากค่ะฟ่า :beat: แล้วเตอร์มากะใครละนั่น
ปล. โลกกลมจริงๆ o13
ปล. :L2:
-
เข้ามาดูความเคลอื่นไหวคะ อิอิ
เจ้สอง :bye2:
-
ฮ่าๆๆๆๆ :m20: :m20: :m20: :m20:
เข้ามาบอกว่าซะใจ
ก่อนกลับบ้าน
อิอิ
ขอให้มีความสุขกับวันสงกรานต์ที่ไม่รู้จะร้อนหรือจะฝนตกดีนะครับ
ร๊ากทุกคน
อิอิ
-
ฮ่าๆๆๆๆ :m20: :m20: :m20: :m20:
เข้ามาบอกว่าซะใจ
ก่อนกลับบ้าน
อิอิ
ขอให้มีความสุขกับวันสงกรานต์ที่ไม่รู้จะร้อนหรือจะฝนตกดีนะครับ
ร๊ากทุกคน
อิอิ
:angry2: :angry2: :angry2:
:m16: :m16: :m16:
ใจร้ายมากมายอะนุ้งฟ่า
-
:z3: :z3: :z3:
ใจร้ายอ่ะ นุ้งฟ่า
ม่ายร้ากฟ่าแล้ว
:pig4:ขอบจายนะ นุ้งฟ่า ขอบจายมากกกกก ให้ค้างตั้ง 4 วัน อ่ะ! +1 ให้ฟ่า(เผื่อจะใจดีมาต่อให้เร็วกว่าเดิม) :L1:
-
:z3: เฮ้ยยยยยย ค้างงงงงงงงง
เข้ามาต่อก่อนไปเล่นน้ำน้า.......... ม่ายยยยยยยย
หวังว่าคงไม่มีไรนะ ขอให้เป็นแค่ เตอร์ช่วยน็อตเฉยๆ :call:
-
ขอลาหยุดสี่วันนะครับ
คิดถึงกันบ้างนะครับ
รักทุกคนเน้อ
จุบๆๆๆๆๆ
^
^
^
^
กลับมาก่อน อย่า เพิ่ง ไปปปปปปปปปปปปปปปป
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค้าง แบบบ สุดๆๆ อ่า
-
เอ้ยพี่ฟ่า า *
กลับมาก๊อนนน น
อย่าเพิ่งไปนะ แง๊ :sad4:
ค้างมากอ่ะ มากมาก .
ครบ 4 วันแล้วมาต่อเร็ว ๆ น๊า
จะมานั่งรอ .. . สวัสดีปีใหม่ไทยค๊าบ : )) '
-
...โลกมันกลม..แล้วหัวกลมๆๆจะแตกไม๊...
...รอติดตามตอนต่อไป หลังสงกรานต์...
...คนแต่งขอไปเล่นน้ำสงกรานต์กับหนุ่มๆๆก่อน... :z3:
-
:a5:
:a5:
o22 o22 o22
:serius2:
o9
:dont2:
:dont2:
-
ครอบครัวน้องฟ่าน่ารักจังเนอะ
ค้างมากมายเลยอ่ะน้องฟ่า แง่ม
ป.ล. ทำไมน้องเตอร์ถึงมาลอยกระทงกับพี่น๊อตได้ละ รออ่านอยู่น้า
-
ฮ่าๆๆๆๆ :m20: :m20: :m20: :m20:
เข้ามาบอกว่าซะใจ
ก่อนกลับบ้าน
อิอิ
ขอให้มีความสุขกับวันสงกรานต์ที่ไม่รู้จะร้อนหรือจะฝนตกดีนะครับ
ร๊ากทุกคน
อิอิ
โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห....
อะไรกานเนี่ยนุ้งฟ่า........
ค้างงงงงงงงมากกกกกกกกกก.....
แถมต้องค้างไปอีกสี่วันแหนะ :serius2:
-
นุ้งฟ่าทำไมทำเยี่ยงนี้ ล้อกันเล่นป่าวววว
หายไปสี่วัน ค้างเติ่งเลยอ้ะ :serius2:
หวังว่าตอนหน้าจะได้คำตอบดีๆจากเตอร์ แต่ว่าพี่น้อตนี่ดิยังไงกัน หรือรู้อะไรๆเรื่องของฟ่ากะเตอร์ป่าว
รอคอยตอนต่อไป บวก 1 ด้วย ขอให้สี่วันผ่านไปอย่างเร็วๆ
สุขสันต์เทศกาลสงกรานต์ทั้งนุ้งฟ่าคอปเตอร์และครอบครัว รวมถึงคนอ่านทุกคนนะจ๊ะ :กอด1:
-
ฟ่าใจร้ายมากๆใจร้ายที่สุด
โอยมันไม่จริงมันไม่จริงใช่มั๊ย
เตอร์แค่จะเซอร์ไพรส์ฟ่าใช่ป่ะ
-
:seng2ped:
-
อะไรกันนี่
ทำไมมาด้วยกันไดหละเนี่ยยยย
:m31:
-
สวัสดีค่ะพี่ฟ่า เพิ่งมาอ่านนิยายของพี่เป็นครั้งแรก ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค๊า :L2:
ชอบเรื่องของพี่ฟ่ามากๆเลยค่ะ จากที่เคยอ่านมาหลายเรื่อง ขอยกให้เรื่องของพี่ฟ่าเป็นที่1ในใจเลยค่ะ o13
พี่ฟ่าเล่าเรื่องได้น่ารักมากๆ แถมตอบทุกคอมเมนต์ซะด้วย (บางทีก็เอารูปของกินมาให้ด้วย :z1:)
จะขอสมัครเป็นแฟนคลับพี่ฟ่ากะเตอร์นะคะ (มีคนก่อตั้งรึยังคะ ถ้าไม่มีหนูขอเป็นประธานเองค่ะ 555+)
เห็นพี่ฟ่าสวีทกะเตอร์แล้วอิจฉามากมายค่ะ :fire: :fire:
เพราะยังหาของตัวเองมะได้ หุหุ
จริงๆ แอบสนใจเฮียของพี่ฟ่าด้วยล่ะ แต่สงสัยเฮียจะอยากเป็นโสดดดดด :z3:
พี่ฟ่ามาลงเรื่องต่อเร็วๆนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ :impress2:
เล่นน้ำให้สนุกนะคะ :bye2:
ป.ล.ตอนนี้พี่ฟ่าเรียนอยู่ปีไรแล้วคะ
ป.ล.2 อยากคุยMกะพี่ฟ่าด้วยจัง
-
:m31: ฟ่าใจร้ายๆๆๆ...
จะหายตั้งสื่วัน แถมทิ้งเรื่องค้างไว้ตรงจุดไคลแม็กซ์อีกตะหาก
ว่าแต่... :o8: โลกกลมไปไหมเนี่ย...เตอร์มากับอีตาพี่น็อตได้ยังไงอ่ะ
แต่หวังว่าคงไม่มีอะไรมากนะครับ
ยังไงก็บวกหนึ่งให้ฟ่ารับวันสงกรานต์แล้วนะครับ :bye2:
-
สวัสดีปีใหม่ไทยนะจ๊ะ ขอให้เที่ยวสงกรานต์ให้สนุก เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ
รู้สึกเตอร์จะงานเข้าแล้วหรือเปล่า ฟ่าจะจัดการเตอร์แบบไหนเนี่ย โลกมันกลมจริงๆ
-
......แวบมาแอบดุแอบอ่าน......
ฝากตัวด้วยนะคับบบบบบ
poom_โอ๋
-
นุ้งฟ่า...............
ผู้อ่านอนุญาตให้ลา 4 วัน บนข้อแม้ที่ว่า
ต้องกลับมาลงให้วันละ 4 ตอน
เป็นจำนวน 4 วัน
นะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:กอด1:
-
สวัสดีปีใหม่ไทยนะ...นุ้งฟ่ากับเตอร์
เที่ยวให้สนุก เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ :L2:
-
มาปะแป้งกะสาดน้ำนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์ค้าบ
เล่นน้ำเยอะๆ รักษาสุขภาพกันด้วยน๊า
สุขสันต์วันสงกรานต์+สวัสดีปีใหม่ไทยค้าบ
คิดถึงๆ :กอด1:
-
:L2: :L2: :L2: :L2:
สุขสันต์วันสงกรานต์ มาสาดน้ำให้มีความสุขกันเถอะ อิๆ
-
น้องใหม่เพิ่งเข้ามาเม้นท์ :o8:
ขอแวะมาปะแป้งฟ่ากะเตอร์ด้วยคน อิอิ
สุขสันต์วันสงกานต์เน้ออออออ :bye2:
-
ค้างอะ o22
เข้ามาสาดน้ำวันสงกรานต์ :-[
-
น้องฟ่า ๆๆ
ค้างอย่างแรงอะ
เล่นสงกานหนุกหนานน๊าา
-
ครบสี่วันรึยังเนี่ย
แก่แล้วค้าบ นับเลขไม่ค่อยถูก :z2:
คิดถึงแล้วน๊าสุดหล่อ :sad4:
-
กลับกันมาเหรอยางงงงงง
หมูแดง กะ แมวเผือก
รออยู่น๊า.....น่าร๊ากกกก
รอดูฉาก...หมูแดงถูกแมวดุเชือด จะม่ายหวายแว้ว หุหุ
:3123:คิดถึงน่ะ ฟ่า&เตอร์ :L1:
-
เมื่อไหร่ จะมา อ่า
เข้ามาดันๆๆๆ หลายรอบ แล้วนร้าๆๆๆ :z3: :z3: :z3:
-
มาดันทู้รอฟ่า...จะมาหรือยังอ่ะครับ
:เฮ้อ: ค้างเติ่ง...
-
ยังไม่มาอีกเหรอออออออ
อยากเห็นปฏิบัติการณ์แมวเผือกปราบหมูแดงแล้วอ่ะ :laugh:
คิดถึ๊ง คิดถึง กลับมาเหอะ นะนะนะนะนะ
-
:monkeysad: คิดถึงนุ้งฟ่ากะหมูแดงนะค้าบ หายไปเที่ยวสงกรานต์ กลับมากันอ๊ะยางงง
-
กาซิกๆๆๆๆ
เมื่อไหร่จะ มา :m15:
-
นุ้งฟ่า กลับมาวันไหน
คิดถึงมากมายแล้นนนนนนนนนนนนนนน
-
พากันไปเล่นสงกรานต์ถึงไหนกันหนอ นุ้งฟ่าใจร้าย
ไม่มาส่งอาหารคาวหวาน หิวนุ้งฟ่าจังเลยยยยยยยย
-
เหอะๆ ตายแน่นายเตอร์ สงสัยคงคิดอะไรแปลกๆแน่นอน
อ้อเกือบลืม............สวัสดีปีใหม่ไทยทุกๆคนนะคร้าบ
-
มาแล้วๆๆๆๆ
ต้องกราบขแทษทุกคนด้วยนะครับ
ที่บอกจะไปสี่วัน
อิอิ
พอดีกรุงเทพวุ่นวายนิดหน่อยผูใหญ่หลายๆท่านก็เป็นห่วงไม่อยากให้กลับกรุงเทพตอนนี้
เลยอยู่ต่ออีกสองวันอ่ะ
ไม่ว่ากันนะครับ
วันนี้มาต่อให้แล้ววววววว
คิดถึงทุกคนมากมาย
สวัสดีปีใหม่ไทยนะครับทุกคน
*************************************
*************************************
[วันเวียน เปลี่ยนผัน อดีตผ่าน
วันวาน ทำดี ล้วนมีผล
อนาคต ปัจจุบัน รู้ทันตน
ไม่ว่าฝน ร้อนหนาว เรารักกัน
สวัสดี ปีใหม่ไทย ให้สดชื่น
ให้ร่มรื่น ชื่นใจ ให้สุขสันต์
คิดสิ่งใด ขอให้ได้ โดนเร็วพลัน
ทุกสิ่งนั้น บังเกิด ประเสริฐพร
น้ำใสใส สาดกระเซ็น เป็นเส้นสาย
ดับร้อนกาย หายกังวล ทุกคนหนอ
เราคนไทย ต้องรักกัน มั่นใจพอ
ถวายพ่อ ของปวงไทย ด้วยใจสามัคคี
จงพยุง ประเทศไทย ด้วยใจรัก
ร่วมมือพลัก ปัญหาให้ ได้ถอยหนี
รวมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย ด้วยความดี
สงกรานต์นี้ รวมเป็นหนึ่ง ซึ่งคือไทย
***************************************************
-
มารอคนแรกเลยคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:z13: จิ้มฟ่า
เปลี่ยนความคิดใหม่แล้วอ่ะ นุ้งฟ่า
เตอร์...ไม่น่าจะทำอะไรอย่างนั้น แน่ๆๆๆๆๆๆๆๆ
เตอร์จอมวางแผน ต้องตั้งใจมาลอยกระทงกับฟ่า อยู่แล้ว
แบบให้ฟ่า surprise ช่ายป่ะ
:L1:ฟ่า&เตอร์ :L1:
-
สวัสดีค่ะพี่ฟ่า เพิ่งมาอ่านนิยายของพี่เป็นครั้งแรก ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค๊า :L2:
ชอบเรื่องของพี่ฟ่ามากๆเลยค่ะ จากที่เคยอ่านมาหลายเรื่อง ขอยกให้เรื่องของพี่ฟ่าเป็นที่1ในใจเลยค่ะ o13
พี่ฟ่าเล่าเรื่องได้น่ารักมากๆ แถมตอบทุกคอมเมนต์ซะด้วย (บางทีก็เอารูปของกินมาให้ด้วย :z1:)
จะขอสมัครเป็นแฟนคลับพี่ฟ่ากะเตอร์นะคะ (มีคนก่อตั้งรึยังคะ ถ้าไม่มีหนูขอเป็นประธานเองค่ะ 555+)
เห็นพี่ฟ่าสวีทกะเตอร์แล้วอิจฉามากมายค่ะ :fire: :fire:
เพราะยังหาของตัวเองมะได้ หุหุ
จริงๆ แอบสนใจเฮียของพี่ฟ่าด้วยล่ะ แต่สงสัยเฮียจะอยากเป็นโสดดดดด :z3:
พี่ฟ่ามาลงเรื่องต่อเร็วๆนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ :impress2:
เล่นน้ำให้สนุกนะคะ :bye2:
ป.ล.ตอนนี้พี่ฟ่าเรียนอยู่ปีไรแล้วคะ
ป.ล.2 อยากคุยMกะพี่ฟ่าด้วยจัง
หวัดดีครับ
ยินดีต้อนรับนะครับ
ดีใจมากมายเลยที่มีคนชอบเรื่องของเราสองคนนะครับ
ติดตามต่อไปนะครับอย่าเพิ่งหนีกันไปก่อน
ถ้าสนใจเฮ๊ยหลังไมค์นะครับ
ถ้าใครที่เป็นแฟนคลับเฮียจะรู้ว่าควรทำอย่างไร
ต้องโดนหักหัวคิว
ฮ่าๆๆๆๆๆล้อเล่นน๊า
ยังไงก็ถ้าสนใจจริงๆหลังไมค์เลย
หุหุ ส่วนเอ็มเอสเอ็นก็ขอหลังไมค์เช่นกันเน้อ
ยินดีต้อนรับอีกครั้งนะครับ
เทคแคร์ค๊าฟฟฟฟฟ
-
......แวบมาแอบดุแอบอ่าน......
ฝากตัวด้วยนะคับบบบบบ
poom_โอ๋
แล้วต้องแวะมาทุกวันนะครับ
ยินดีต้อนรับครับ
เทคแคร์ค๊าฟฟฟ
หุหุ
น้องใหม่เพิ่งเข้ามาเม้นท์ :o8:
ขอแวะมาปะแป้งฟ่ากะเตอร์ด้วยคน อิอิ
สุขสันต์วันสงกานต์เน้ออออออ :bye2:
ยินดีต้อนรับน้องใหม่
อิอิ
แล้วมาเม้นท์บ่อยๆเม้นท์ทุกวันยิ่งดี
จะรักมากมาย
ฮ่าๆๆๆ
เทคแคร์ครับบบบบ
-
มาแว้ววววววววว
ขอคุณสำหรับพรวันสงกรานต์นะครับ
รักทุกคนมากมาย
แล้วคุณป้าของนุ้งฟ่าไปไหนเนี่ยไอ้หมูแดงมันแกล้งนุ้งฟ่าอีกแล้ววันนี้อ่ะ
มันไม่ยอมดูก้านกล้วย แงๆๆๆ นุ้งฟ่าอยากดูก้านกล้วย
พี่น้ำตาลจ๋า สงกรานต์นี้มีหนุ่มๆมาปะแป้งที่แก้มใสๆเยอะอ่ะป่าว หุหุ
พี่นิวอ่ะเปียกน้ำมั้ยสงกรานต์นี้
แล้วคนอื่นๆๆนี้ไปไหนกันมาบ้าง ใครได้แฟนตอนสงกรานต์มาเล่าให้ฟังด่วน
อิอิ
พี่broke-back นุ้งฟ่าอยากบอกว่าตอนนี้เซอร์ไพรส์มากมาก จนอาจจะช็อคซีนีม่าได้ทีเดียวเชียว
ร๊ากทึกคนเน้อออออออออ
พี่สปีดบอยมาไวจังยังไม่นอนอีกหรอ
หุหุ
-
***************************************
"พี่เตอร์ มาลอยกระทงกะใครอ่ะ" น้องสาวผมทักมัน แล้วมันก็ยิ้มให้ แล้วก็ยกมือสวัสดีพ่อกับแม่ผมพร้อมกับหันมามองผมแล้วยิ้มอย่างเศร้าเพราะมันคงรู้ตัวว่าความซวยเริ่มมาเยือนมันถึงประตูบ้านแล้ว ผมนิ่งแล้วก็นิ่งแล้วก็เฉยชา
"อ่าวรู้จักกันหรอ" เสียงพี่น๊อตที่รู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง
"เตอร์เป็นเพื่อนกับฟ่าหน่ะน๊อต มาเที่ยวบ้านป้าบ่อย เตอร์ๆๆมาลอยกระทงกับแม่สิลูก"
"ครับ"
"ลอยกับน๊อตก็ได้ครับคุณน้า คุณน้าทั้งสองจะได้ลอยด้วยกันไง"
"เอางั้นหรอจ้ะ"
"เอางี้แหละครับ เตอร์ๆๆมาลอยกับพี่น๊อตก็ได้นะ"
"เดี๋ยวเตอร์ลอยกับฟ่าดีกว่าครับ"
"ฟ่าจะลอยคนเดียว"
"ลอยกะหนูก็ได้คะ"
สุดท้ายมันก็ต้องลอยกับน้องสาวผมแล้วมันก็มานั่งแทรกกลางระหว่างน้องกับผม แล้วมันก็แอบมาเกาะกรงทงผมตอนผมอธิฐาน แต่ที่ร้านกาจไปกว่านั้นอีพี่น๊อตเนี่ยสิมันวักน้ำให้กระทงมันลอยมาทางกระทงของน้องสาวผมกับเตอร์ สงสัยเค้าคงอยากจะไปคู่กันมั้งให้ตายซิซาร่า
"เป็นไร" เสียงกระซิบเบาๆที่พยายามจะถามผมว่าหน้าบอกบุญไม่รับแบบเนี้ยมีสาเหตุมาจากอะไร
"เซ็ง"
"ทำไมอ่ะ"
"ไม่รู้"
"แล้วเป็นไรแน่"
"เริ่มเหนื่อยมั้ง"
"เหนื่อยเรื่องไร"
"เหนื่อยกับคำโกหก"
"อย่าเข้าใจผิดดิเตอร์อธิบายได้นะ" มันเริ่มเสียงดังผมกลัวนอื่นได้ยินเลยตอบมันกลับไปว่า
"มีไรไปเคลียร์กันที่บ้าน" แล้วผมก็เดินไปกะน้องสาวกอดคอช็อปปิ้ง
"แม่ครับเดี๋ยวฟ่าไปเดินดูของกับน้องนะ"
"จร้า แล้วดูน้องด้วยนะลูก แล้วเดี๋ยวอีกหนึ่งชั่วโมงไปเจอกันที่รถแล้วไปทานข้าวกัน"
"นัทไปด้วยนะพี่ฟ่า"
"คับ"
"พี่น๊อตไปด้วยกันป่าว"
"ไม่อ่ะพีเมื่อยแล้วเราไปเถอะ ฟ่าฝากนัทด้วยนะ"
"ครับพี่"
"เตอร์หล่ะลูกจะไปกับฟ่าหรือจะไปกับแม่"
"เตอร์ไปกับพี่น๊อตหน่อยดิ จะให้ไปช่วยเลือกของหน่อยอ่ะ"
"คับๆๆ"
"งั้นอีกหนึ่งชั่วโมงเจอกันที่รถนะลูกแล้วอย่าไปมีเรื่องมีราวกับใครอ่ะ"
"ครับแม่ ป่ะสาวๆไปกับพี่ฟ่า"
เราสามคนเดินออก ไปหาซื้อของอร่อยๆแล้วก็ของเล่นแปลกๆตามงานวัดกัน บางทีเราเที่ยวกะเด็กๆก็มีความสุขไปอีกแบบรู้สึกว่าตัวเองกลับไปเป็นเด็กมัธยมอีกครั้งยังไงก็ไม่รู้อ่ะ
"นัท นัทรู้จักพี่เตอร์นานยังอ่ะ" น้องสาวผมถามน้องนัท
"ยังเลยเพิ่งรู้จักวันนี้แหละ ทำไมหรอ"
"ป่าวอ่ะถามเฉยๆ"
"พี่ฟ่า ช้อนปลากันป่าว"
"เอาดิ นัทว่าไงสู้ป่าว"
"สู้ค๊า"
เราไปเล่นช้อนปลากัน ส่วนมากผมจะได้ สาวๆสองคนไม่ค่อยได้อ่ะใจร้อน ผมช้อนให้น้องสองคนแบ่งๆกันไปเลี้ยง
"ขอบคุณคะพี่ฟ่าหนูไม่เคยช้อนได้เลยนะคะเนี่ย มากับพี่น๊อตเค้าก็ไม่เล่นอะไรแบบนี้กับหนูหรอกเค้าบอกว่าเด็กๆเค้าเล่นกัน"
"อยากทำอะไรอยากเล่นอะไรก็ทำไปเถอะน้องนัท อย่าทำให้ใครเดือดร้อนก็พอ"
"จริงด้วยหนูก็ว่างั้นแหละแต่พี่หนูไม่รู้ทำไมไม่คิดแบบพี่ฟ่าบ้าง"
"เค้าอาจจะมีเหตุผลของเค้าก็ได้นะ"
"คะ
เราสามคนเดินไปเดินมาในงานนั้นแหละอยากบอกว่าสนุกดีอ่ะ สาวๆสองคนเริ่มหิวน้ำเราจึงไปกินน้ำปั่นกันคนละถุงก็ได้เห็นเค้าสองคนยืนซื้อน้ำปั่นอยู่แล้ว ที่ต้องกว้างร้านค้ามากมายทำไมต้องมาร้านนี้ด้วยหว่ะกรู
"อ้าวพี่น๊อตไม่เห็นมีไรเลยไหนบอกจะซื้อของไง"
"ก็ไม่มีที่ถูกใจอ่าดิ"
สายตาของเตอร์มองมาที่ผมเป็นระยะๆ ผมยังคงตีสีหน้าเย็นชาใส่มันต่อไป
"ฟ่าดูไม่ค่อยสนุกเลยนะไม่ชอบงานแบบนี้หรอ"
"ชอบครับสนุกดี แต่มันร้อนนิดหน่อยอ่ะ"
"อ๋อ สาวๆได้อะไรกันมาบ้างให้พี่น๊อตดูสิ"
"ปลา เราไปช้อนปลากันมาหรอ กล้าเนอะคนเยอะแยะนั่งช้อนกันเนี่ย"
"สนุกดีออกคะทำไมหรอคะพี่น๊อต เค้าห้ามเล่นหรอคะ" น้องสาวผมนี้มันรู้ใจจริงๆพูดได้ตรงใจมาก
"ป่าวอ่ะพี่ว่ามันดูเด็กๆๆอ่ะ"
"ก็พวกหนูยังเด็กนี้คะ"
"แต่"
"แต่อะไรคะ"
"ป่าวจ้ะไปกันเถอะป่านนนี้ผู้ใหญ่รอแย่แล้ว"
พวกเราเดินกลับรถโดยสองสาวเดินคุยกับผมไปตลอดทางพี่น๊อตก็ชวนเตอร์คุญโน้นนี้นั้นไปตลอดเช่นกัน พี่น้องแลดูมีความสุขมากมายแต่เตอร์นี้เหมือนจะอึดอัดบอกไม่ถูก มันพยยามแอบมาคุยกับผมตอนที่ทุกคนดูของที่ตัวเองสนใจ
"ฟ่า เป็นไรป่าว"
"เป็น"
"ไม่สบายใจไรก็บอกมาดิอย่าทำหน้าแบบนี้ดิเห็นแล้วใจไม่ดีอ่ะ"
"ถ้าฟ่าไม่มาเตอร์คงเที่ยวที่นี้สนุกกว่านี้นะ "
"ฟ่า"
"มีไรไปคุยที่บ้านเหอะฟ่าอยากสนุกกับน้องไม่อยากต้องมาหงุดหงิดเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง"
"แต่ฟ่ากำลังจะทำเรื่องไม่เป็นเรื่องให้มันเป็นเรื่องนะ"
ผมหันไปมองมันด้วยสายตาที่บ่งบอกว่า เมิงกำลังด่ากรูอยู่หรอไอ้เตอร์ แล้วผมก็เดินไปโดยไม่สนใจมันอีกแล้ว
เราทั้งหมดถึงที่รถผู้ใหญ่ก็นั่งรอในรถได้สักครู่หนึ่งแล้ว
"เตอร์เดี๋ยวไปทานข้าวกับแม่ก่อนกลับบ้านนะลูก"
"ครับแม่"
"แล้วเราเอารถมาหรือว่าไงลูก"
"ครับเดี๋ยวผมขับตามไปครับ"
"ฟ่าหนูรู้จักร้านไปกับเตอร์ไปลูกจะได้ไม่หลง"
"แต่ฟ่าไม่ได้เป็นคนพาเตอร์มานะแม่ พี่น๊อตพามาก็ให้พี่น๊อตไปดิครับ"
"เรานี้มันยังไง"
"เดี๋ยวน๊อตไปเองครับคุณน้า"
"ขอบใจนะลูก ฟ่านี้ดื้อจริงเชียวเดี๋ยวกลับบ้านแม่จะต้องคุยให้เรื่องนี้ซะหน่อยนะ"
"ทำไมวันนี้แม่ดุพวกเราบ่อยจังนะพี่ฟ่า" ยัยน้องสาวผมกระซิบที่ข้างหูผม
"นั้นดิ"
"สงสัยแม่จะใจดีกับพวกเรามากเกินไปแล้วมั้ง"
"คุณนี้ พาลูกๆมาเที่ยวนะอย่าทำให้มันเสียบรรยากาศสิ"
"เรามันก็ตามใจลูกตลอดแหละ ถึงได้ไม่ค่อยจะเชื่อฟังกัน" ป้าตุ๊กดุพ่อผมอีกนั้น พ่อนะพ่อต้องมาซวยเพราะผมแท้ๆ แม่หันมามองผมที่กำลังจะอ้าปากเถียงแทนพ่อแต่ก็ต้องสงบด้วยสายตาของแม่ บรรยากาศในรถตอนนี้มีป้าผมคุยกับแม่สองคนคนอื่นๆเงียบหมด
"พี่ฟ่าๆเมื่อวานหนูเจอพี่โดมด้วยแหละ"
"หรอ"
"ช่ายหล่อมากขาวจั้ว พี่ฟ่าน่าจะตัดผมทรงพี่โดมนะจะได้เปลี่ยนแนวจากผมยาวอ่ะ"
"แล้วจะเก็บไว้พิจรณานะ"
"ป้าว่า ฟ่าแต่งตัวเรียบร้อยๆน่ารักกว่านะลูกแต่งตามสมัยแต่งตามพวกนักร้องสมัยนี้ไม่ไหว อะไรก็ไม่รู้ไม่เห็นจะดีเลย"
"ครับ"
"ผมเราอ่ะตัดรองทรงก็น่ารักดีนะป้าว่าทรงญี่ปงญี่ปุ่นอะไรก็ไม่รู้ทิ่มหูทิ่มตา"
"แล้วพี่ฟ่าจะรับไว้พิจรณาไหม " ยัยน้องสาวนี้มันกวนอารมณืได้โล่ห์เนอะ แอบอมยิ้มนิดหน่อยยิ้มมากไม่ได้เดี๋ยวทะเลาะกับแม่แน่งานนี้
"ยัยหนู " พ่อหันมาดุเหมือนบอกว่าอย่าหาเรื่องใส่ตัวเดี๋ยวจะซวยพ่อช่วยไม่ได้นะ
"แต่พี่น๊อตเค้าก็ตัดผมคล้ายๆพี่ฟ่านะคะ"
"จุจุ" ผมเอามือปิดปากน้องสาวไว้ก่อนที่น้องผมจะโดนหยิกชุดใหญ่
ถึงแล้วร้านอาหารบ้านป้าตุ๊กที่ทรมานเหมือนกับคุก เป็นไปได้จะไม่มาที่นี้อีกเป็นแน่แท้ทุกคนสั่งอาหารสิบนาทีต่อมาเตอร์กับพี่น๊อตก็ตามมาสมทบ
มื้ออาหารวันนี้คนที่มีความสุขคงเป็นพี่น๊อตกับป้าตุ๊ก แล้วก็แม่ผม ส่วนคนที่ทุกข์คือผม เห้อๆๆๆมีแฟนหล่อนี้มันกลุ้มเนอะ ใครๆก็หมายปองสงสัยต้องเอาป้ายแขวนคอ"ดูได้แต่ห้ามแตะ"ซะแล้วมั้ง มื้ออาหารจบลงทุกคนแยกย้ายกันกลับ
"ฟ่าลูกจะกลับเลยหรือว่านอนบ้าน" พ่อถามผมเพราะแม่ท่าทางจะงอน
"สงสัยคงต้องกลับอ่ะครับเพราะคงจะมีคนที่ไม่อยากให้ค้าง"
"อย่าไปถือสาแม่เค้าเลย เค้าโดนลัทธิป้าตุ๊กครอบงำอ่ะ"
"ช่าย" น้องสาวสนับสนุนอย่างแรง
"ฟ่า แม่ไม่ชอบเลยนะลูกที่หนูดื้อแบบนี้"
"ดื้อยังไง"
"ทำไมหนูไม่ทำตามที่แม่บอกทำไมต้องโบ้ยไปทางพี่น๊อตทั้งๆที่เตอร์ก็เป็นเพื่อนเรา"
"แม่ครับเตอร์มากับพี่น๊อตนะไม่ได้มากับฟ่า"
"แต่แม่ใช้ฟ่าทำไมฟ่าต้องไปใช้คนอื่น"
"ฟ่าขอโทษครับถ้าแม่คิดว่าฟ่าผิด แต่ฟ่าไม่ได้มีเจตนาจะดื้อกับแม่เลยนะครับ"
"แล้วเราอีกยัยตัวเล็กทำไมต้องคอยต่อล้อต่อเถียงป้าตุ๊กเค้าตลอดเลยแม่ได้ยินนะ"
"เอาจริงๆเลยป่ะคะคุณแม่"
"จริงๆอะไร"
"จริงๆที่ว่าป้าตุ๊กอ่ะดีแต่ว่าคนอื่นไม่ดูลูกตัวเอง ทีลูกตัวเองอ่ะแต่งตัวยังกะออกมาจากแม็กกาซีนเกาหลีไม่ดุไม่ว่าไม่บ่นแต่กับพี่ฟ่ากับหนูนี้อะไรนักก็ไม่รู้ "
"ฮ่าๆๆๆๆ" พ่อหัวเราะชอบใจแม่ก็แอบอมยิ้ม
"คุณนี้ยังไงให้ท้ายลูกนะยังจามาหัวเราะอีก"
"พ่อว่าที่ลูกพูดก็ถูกนะถูกที่สุดด้วย"
"คะ แล้วอีกอย่างนะคะ หนูก็ไม่เห็นด้วยกับผมรองทรงเลยแม่แต่นิดเดียว"
"พอๆๆๆเอาเป็นว่าตรั้งหน้าถ้าแม่จะมาเจอป้าตุ๊กเราสองคนไม่ต้องมา"
"นี้แหละคะทางออกที่ถูกต้อง พี่ฟ่าเป็นเราป่าวเงียบเลย"
"ป่าว แค่ไม่รู้จะพูดอะไรอ่ะ พี่ว่าพี่ทำดีที่สุดยังไงป้าตุ๊กก็ยังหาจุดบกพร่องได้อยู่ดี"
"น้อยใจแม่รึป่าวฟ่า"
"ไม่ครับฟ่าเข้าใจแม่นะแต่ไม่เข้าใจป้าตุ๊ก"
"เอาหน่ะนึกว่ามาฟังอบรบจากอาจารย์ฝ่ายปกครอง"
"อืม"
ถึงบ้านแล้วผมอาบน้ำนอน แล้วก่อนนอก็มีคนโทรมา มันนั้นแหละจะใครซะอีกอ่ะ
"เมื่อไรจะถึง"
"นอนบ้าน"
"ทำไมไม่บอกกันมั้งอ่ะอุตส่าห์นั่งรอ"
"ถ้ามันลำบากมากนักก็ไม่ต้องรอก็ได้นะ" ผมเริ่มเหวี่ยงใส่มัน อิอิ
"งั้นเดี๋ยวไปนอนด้วยที่บ้าน"
"อย่าเลย ดึกแล้ว"
"ไม่"
"อย่าหาเรื่อง"
"แล้วฟ่าเป็นไรทำไมไม่บอกเตอร์อ่ะ"
"เตอร์น่าจะรู้นะ เตอร์บอกกับว่าไง จะไปลอยกระทงกับเพื่อน พี่น๊อตเนี่ยนะเพื่อน แล้วไปกันสองคนเนี่ยนะ"
"ฟ่าเข้าใจผิดเตอร์ไปกันหลายคนแต่พวกมันกลับไปก่อนแล้ว"
"หรอฟ่าจะพยายามเชื่อนะ"
"ฟ่าก็ยังงี้ทุกทีอ่ะ"
"เตอร์ไม่เป็นฟ่าเตอร์ไม่รู้หรอก แทนที่เตอร์จะมาลอยกระทงกับฟ่าเตอร์กับไปลอยกับพี่น๊อต ฟ่าป็นใครพี่น๊อตเป็นใคร ใครสำคัญกว่าใคร"
"ฟ่าร้องไห้ทำไม เตอร์ขอโทษ"
"ฟ่าก็เบื่อตัวเองเหมือนกันไม่รู้ต้องร้องไห้ทำไม ทั้งๆที่เค้าไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย"
"ฟ่าเตอร์ขอโทษ แต่เตอร์ไปกับเพื่อนอีกหลายคนจริงๆนะ"
"ฟ่าคงจะไม่สำคัญมากพอเท่าเพื่อนเหล่านั้นของเตอร์หรอกนะ ต่อไปฟ่าจะเป็นจะตายจะโดนทำร้ายยังไงถ้าเตอร์มีธุระกับเพื่อนฟ่าคงต้องโดเดี่ยวอยู่คนเดียวใช่มั้ย"
"ฟ่า ฟ่าสำคัญกว่าใครใคร ฟ่าคือคนที่เตอร์รักเตอร์จะทำอย่างนั้นได้ไง"
"นั้นสินะ เตอร์เลยไปลอยกระทงกับพี่น๊อตไง"
"ฟ่าไม่เอาหน่า คุยกันด้วยเหตุผลสิฟ่าคุยด้วยอารมณ์อีกแล้วนะ ไม่ร้องไห้นะคนดี เลิกร้องนะ"
"มันละเอียดอ่อนกับฟ่ามากนะเตอร์ มันเหมือนวันสำคัญที่เราต้องการให้คนที่เรารักอยู่กับเราแต่เค้าไปอยู่กับคนอื่น"
"ฟ่า คนเรามันต้องมีช่องว่างระหว่างกันบ้างนะไม่มีใครอยู่ด้วยกันได้ตลอดเวลาหรอกนะสักวันเราก็ต้องตายจากกัน แต่สิ่งหนึ่งที่จะอยู่กันตลอดไปคือหัวใจของเตอร์ไงมันจะอยู่คู่หัวใจของฟ่าตลอดไป"
"เตอร์จำคำว่าช่องว่างระหว่างกันไว้ให้ดีนะแล้ววันข้างหน้าอย่ามาทำลายช่องว่างของเราสองคนก็แล้วกัน"
"ฟ่าอ่ะ เอางี้ฟ่าพักผ่อนเถอะ แล้วค่อยคุยกันอีกทีตอนตื่นนอนฟ่าจะอารมณ์ดีขึ้นเราอาจจะคุยกันรู้เรื่องก็ได้นะ"
"อืม"
ผมวางสายใส่มันไม่มีแม้แต่คำร่ำลา มันส่งข้อความว่า"ฝันดีนะรักเธอคนเดียวที่รักของเตอร์"มาให้ผมผมนอนพลิกไปพลิกมาก็หลับตืนมาอีกทีก็สายแล้วน้องสาวมาปลุกให้ไปทานข้าว แล้วผมก็ลาพ่อกับแม่กลับเมื่อมื้ออาหารจบลงพาอฝากซื้อของนิดหน่อยแม่ก็เช่นกัน ผมขับรถกลับด้วยใจที่มันไม่ค่อยสบายเท่าไรรู้สึกว่ามันจะห่อเหี่ยวไร้เรี่ยวแรง แต่ในที่สุดมันก็ถึง ณ ที่หมาย ผมเดินขึ้นห้องอย่างเบื่อๆ ผมเอากับข้าวที่บ้านกลับมาด้วยเอามาฝากมันกลัวมันหิวเพราะมันไม่ไปหาอะไรกินถ้ามันอยู่คนเดียวแล้วในตู้เย็นก็ไม่มีไรเลย ผมไขประตูเข้าไปทันใดนั้นสายตาก็ไปสะดุดเข้ากับรองเท้าแปลกตาคู่หนึ่ง คุณชีช่วยนี้มันรองเท้าใครกันนะ
อิอิ
-
เฮ้ออออออออออออออ...... :เฮ้อ:
อ่านเสร็จแล้ว มันอึดอัด เหมือนจะหายใจไม่ค่อยออกอ่ะ นุ้งฟ่า
ทำกันยังงี้ ผูกคอตายซะเลยดีกว่ามั้ย ฟ่า
:m15: :m15: :m15:
เฮ้อออออออออออออ....... :m16:
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ขอโต๊ดนะนุ้งฟ่า
เม้นท์ไม่ออกจริงๆง่ะ ตอนนี้
***จุดอ่อนของฉาน อยู่ตรงที่หัวจายยยย ฮือฮือ แงแง
:o12:
ป้อล่อ...+1 ให้นุ้งฟ่า ฮึก ฮึก ซู๊ดดดดดดดดดดด...
-
เอาอีกแล้วววววววววววววว
เหนื่อยมั้ยนุ้งฟ่า
-
เค้ามาหาอยู่ทุกวัน หายไปแป๊บเดียว โดนโวยซะแล้ว เศร้าๆ :monkeysad:
อ่านตอนนี้แล้วไม่รู้จะเข้าข้างใครดีแฮะ
เหตุผลคอปเตอร์ก็พอฟังได้ แต่มันก็ไม่ค่อยเคลียร์เนอะ
นุ้งฟ่าก็มีสิทธิ์น้อยใจ แต่ก็นะ ... :เฮ้อ:
แล้วนี่จบค้างๆคาๆชักจะบ่อยขึ้นเนอะคนเก่ง :serius2:
(คอปเตอร์ไม่ดูก้านกล้วยด้วย งั้นสนใจให้ป้ารับเลี้ยงตลอดงานมั้ยละคะสุดหล่อ ^_^)
-
^__^ หวัดดีคับ มาเม้นครั้งแรกเลย ชอบเรื่องของฟ่ากะเตอร์นะคับ น่ารักดี อิจฉาๆ :m15:ยังไงก็รักกันดีๆนะคับ ดูๆๆแล้วกัวฟ่าแทนเตอร์จังเลย อิอิ :z1: ขอสมัครเป็นfcฟ่ากะเตอร์ด้วยคนนะ ขอบคุณคับ :pig4:
-
^
^
:กอด1: น้องออม
ไปทำงานหรือยังจ๊ะ หยุดหลายวัน เล่นน้ำที่ไหนมาบ้าง
นุ้งฟ่าจ๋า หนุ่มๆมาปะแป้งไม่เท่าไรหรอก แต่ไปปะแป้งหนุ่มๆนี่สิ ละ่อ่อนแก้มใสจิงๆน้า 555
ไปเล่นน้ำ ปะแป้งที่สีลมมา ตั้งแต่บ่ายยันดึก สะใจดีแท้ๆ เล่นทั้งทีเย็นฉ่ำเลย
แต่นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์ไม่ยอมมาให้พี่สาดน้ำปะแป้งเลยอ้ะ แอบเซ็ง อิอิ
เตอร์มีอะไรมาให้นุ้งฟ่าขัดเคืองใจอยู่เรื่อยเลย แล้วคราวนี้รองเท้าใีครอีก
คงไม่ใช่ใครที่จะทำให้ฟ่าเซ็งดับเบิ้ลหรอกนะ กล้าให้มาที่ห้องเชียวเหรอ
บวก 1 แต้ม แล้วรอนุ้งฟ่ามาต่อแบบลุ้นๆ
ปล. ขอเจาะไข่น้องใหม่ hipolymer หน่อยนะ อิอิ
-
^
^
^
ขออนุญาตจิ้มพี่น้ำตาลหน่อยนะคับ
:z13: คิกๆๆ >///<
-
ไม่มีคำบรรยาย แต่ก็ :L2: :L2: :L2: :L2: :กอด1: :กอด1:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
+1 ให้นุ้งฟ่า อิๆ
เปียกน้ำอะหรอ เปียกแค่วันเดียวอะวันนั้นพอดีไปข้าวสารนะ
จะบอกว่าไม่ได้ไปไหนเลยอยู่แต่กรุงเทพฯอยากไปก็ไม่มีคนอยู่บ้านต้องเฝ้าบ้านเซ็ง
แต่ก็มีเรื่องดีๆเกิดตามาละ ได้ดูหนังสามเรื่องในช่วงสงกรานดูด้วยความบ้าพลัง
ตั้งแต่
มอนสเตอร์ วิสาด เอเลี่ยน
Shinjuku Incident
Antique
เลยพอทำใจได้กับสงกรานต์อะนะ
อ่านตอนนี้แล้วไม่อยากจะคิดมากับเตอร์เลยแต่ทำไมชอบทำให้คิดอยู่เรื่อย
ถ้าเป็นนุ้งฟ่าร้องไห้ทั้งวันแน่เลย เพราะจะกี่ครั้งก็มาอีแบบนี้ตลอดอะ
แต่ยังไงๆก็จะเป็นกำลังใจให้น๊า :L2: :L2: :L2:
:กอด1:กอดก่อนไป อิๆ
-
:z13: :z13: :z13:
รักเด็ก
โดนใจมากชื่อนี้
อิอิ
รักเด็กมอหกมอห้า
ฮ่าๆๆๆๆๆ
รักเด็กกุงเกงน้ำเงิน
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
******************
ยินดีต้อนรับไฮโพลิเมอร์ครับ
ยินดีมากมาย
เทคแคร์ค๊าฟฟฟ
มาเม้นท์บ่อยๆนะ
อิอิ
หุหุ
*****************
อยากให้ทุกคนรู้สึกถึงความอัดอั้นที่มันไม่สามารถไประบายกับใครได้
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆเลนต้องจบแบบค้างคา
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
ซะใจ
เจอแบบนี้บ่อยๆเหนื่อยนะครับ
แต่มันรักไปแล้วอ่ะเลิกไม่ได้
แต่ยังไงก็ยังคงเข้าข้างตัวเองเสมอว่าเราเป็นที่หนึ่งของเค้า
เซ็งดับเบิ้ลเลยเรื่องนี้ อิอิ
คุณป้าจำไว้เยยนะว่าฟ่าไม่มีทางผิด เตอร์ผิดได้คนเดียวเท่านั้น
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆเพราะฉะนั้นห้ามเข้าข้างเตอร์
พี่น้ำตาลได้ปะแป้งละอ่อนแก้มใสด้วยหรอ
อิจฉาจัง ไอ้เรานี้อย่าว่าแต่จะปะแป้งเร้ย
แค่คิดจะไปซื้อแป้งมาเล่นนี้ก็ผิดแล้วได้แต่ยืนฉีดปืนฉีดน้ำ
ฉีดหนุ่มๆก็ไม่ได้ สรุปแล้วคือไม่ได้เล่นอะไรกะเค้าเลย
มีคนมาปะแป้งแฟนก็หวงไอ้เราก็กลัวมีเรื่องเลยกลับบ้านดีกว่า
เห้ออออจะดูก้านกล้วยนี้มันก็ยังไม่ตามใจเลย
หรือว่าเรามันเก่าแล้ว เห้อเค้าถึงว่าแรกรักน้ำต้มผักก็ยังหวาน แต่พอนานๆน้ำตาลก็ยังขม เนอะพี่น้ำตาลเนอะ
************
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ฟ่าร้องไห้ตลอดเลยเพ่นิว
กลายเป็นคนขี้แยไปเลยตั้งแต่คบกะมานเนี่ย
เพราะมันแพ้น้ำตา เห็นแล้วมันจะใจอ่อน
แต่ไม่ได้เสแสร้งร้องนะ มันอึดอัดบอกไม่ถูกอ่ะเลยต้องร้องออกมา
มันชอบทำอะไรแบบเนี่ยไม่เคลียร์
ฟ่าไปก็เหมือนไม่ไป
นึกว่าไปงานสัปดาห์วิทยาศาสตร์เหอะได้แต่ดูๆมองๆเค้าสาดน้ำกัน
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
อึดอัดจัง ตอนนี้ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
มันเหนื่อยเนอะฟ่า :beat: ระบายเครียด
:กอด1: ฟ่าแน่นๆๆๆๆ แต่จบค้างได้อีก แอร๊ยยยยยย :z3:
+ 1 สุดหล่อ คึคึคึ อย่าให้ค้างนาน มาต่อเร็วๆๆๆนะ :z2:
-
เอ้า ไม่ผิดก็ไม่ผิด
นุ้งฟ่าของป้าถูกที่ซู้ดดดดอยู่แล้ว เนอะๆ
(รักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้วเนี่ย :impress3: เข้าข้างกันสุดๆ ฮึ่ย)
น่าสงสารเนอะ คนแฟนหวงเนี่ย เล่นน้ำไม่ได้ หมดสนุกเลย
แต่ได้ไปกะคอปเตอร์ ยังไงก็สนุก+มีความสุขอยู่แล้วไม่ใช่เหรอฮับ
(รอดูแผ่นเหอะ ก้านกล้วยอะ 555)
-
:serius2:
ค้างอีกแย๊ะ
รองเท้าคู่นั้นเป็นของใครอ่ะ o22
ของอิพี่น็อตแหงๆ :beat:
สงกรานต์พี่ฟ่าไม่ต้องเสียใจหรอกที่ไม่ได้เล่น
ขนาดผมยังไม่เล่นเลย ปีนี้ชักเบื่อๆ เซ็งๆ
-
เอ้ามาแก้เรื่องให้จบก่อน โอ้ยค้างคากันใหญ่แล้วนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เตอร์เรื่องแบบนี้เป์นใครๆก้อต้องคิด เตอร์คิดก่อนทำดีมั๊ย
แล้วนี่ยังเอาใครเข้ามาในบ้านอีก
อีตาน๊อตชัวร์คงไม่ได้ค้างนะ
-
:m16: หมูแดง ทำให้นุ้งฟ่าร้องไห้อีกแล้ว เดี๋ยวปั๊ด กอดจูบ กอดจูบ :o8:
ว่าแต่ นุ้งฟ่าค้าบ มันค้างงงง รองเท้าใครอ่ะ :m28:
-
เฮอะๆๆๆๆ
ค้าง กว่า ตอนที่แล้วอีกกกกกกกกก :z3: :z3: :z3:
-
:serius2:
:serius2:
ค้างอีกแล้ววว
-
อ๊า ค ค ค ค ค ค
ทำไมมันค้างอย่างนี้อ่ะพี่ฟ่า
รองเท้านั่น รองเท้าใคร ? อย่าให้เป็นพี่น๊อตนะ
-
รองเท้าพี่น๊อต
จะได้หายสงสัย
ค้างคาใจกันซะที
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
ไปดูก้านกล้วยดีฟ่า :z2: :z2: :z2: :z2:
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่าให้ดิ้น
โฮะๆมาบอกคำตอบแต่ไม่ลงนะ
พอรู้ว่าเป็นพี่น๊อต ยิ่งรู้สึกแย่อะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
แล้วจะรออ่านต่อ
-
รองเท้าพี่น๊อต
จะได้หายสงสัย
ค้างคาใจกันซะที
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
ไปดูก้านกล้วยดีฟ่า
อ้าวคนเก่ง มาบอกกันง่ายๆอย่างงี้ แล้วหนีไปดูหนังเนี่ยนะ
มันน่า... มั้ยเนี่ย
เดี๋ยวนี้ชักกวนน๊าคนเรา
หึหึ เดี๋ยวเหอะ จะจับ :z13:
:laugh:
-
โอ๊ย เตอร์อ่ะชอบเป็นบบเนี๊ยะอยู่เรื่อยเลย
แต่ก้อนะ ฟ่าก้อเป็นที่หนึ่งซำเหมอ ชิมิชิมิ
เชียร์ทั้งคู่เน้อ :impress3:
ปอล๊อ โอ๊ย ยิ่งบอกว่าเป็นของพี่น๊อต ยิ่ง :a5:
-
ค้างขั้นเทพ
:z3: :z3:
-
อุ๊ย ลืมบอก ก้านกล้วย 2
ต้นอ้อกะกอแก้ว น่าร้ากกกกกกกกจิงๆ
(ลูกๆของก้านกล้วย)
ต้องไปดูนะน้องฟ่า :bye2:
-
ค้างยิ่งกว่าเดิม เมื่อพี่ฟ่าบอกว่า เป็นรองเท้าพี่น๊อต
:z3:
-
:z13: :z13: :z13:
แอบมาจิ้มๆๆๆ
อิอิ
อ่านมานานแล้วคับ
เพิ่งได้มาเม้น
เหอๆๆๆ
พี่ฟ่าไปดูก้านกล้วยหรอ
วันนี้ก้อเพิ่งปายดู
อิอิ
เหมือนกลับไปเปนเดกอีกครั้งเลย
555+
รีบมาต่อเร็วเน้อออออ
หายไปหลายวัน
คิดถึงที่ซุ้ดดดดด
-
............. เพิ่งจะสมัครสมาชิกแล้วมาเม้นท์ครั้งแรก .....เพราะไม่ไหวแล้ว......
..............เตอร์นี่ก้อแปลกเนาะ....ชอบหาเรื่องให้ฟ่าไม่สบายใจทุ๊กที...........
.............เป็นเรา..เราก็รู้สึก.แบบฟ่าอ่ะ..........เคยจำม้างไม๊...อ้ายหมูแดง.... :seng2ped:
-
:z3: ไรเนี่ยยยยยยยยยย
บุกมาถึงห้องเลยหรอออออ เอาเลยฟ่า
ลุยยย อย่างนี้ต้องให้รู้ว่าไผ๋เป็นไผ๋ :m31:
-
ถ้าเป็นไปได้ตอนนี้ขอ :fcuk:นายเตอร์ซะที โทษฐานที่รู้ว่านุ้งฟ่า กำลังไม่พอใจพี่น๊อตอยู่
แล้วยังให้พี่น๊อตมาถึงห้อง จะด้วยเหตุผลกลใดก็ช่าง มันทำร้ายจิตใจกันเกินไป
จากนั้น ก็หันมา :กอด1: นุ้งฟ่าเป็นการปลอบใจ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเรื่องมันผ่านมาแล้วก็ตาม
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่าคนดีของนายเตอร์ และรอตอนต่อไปว่า นายเตอร์จะมีคำอธิบายกับเรื่องนี้
ยังไง รออยู่น้า +1 ให้อีก ใจดีอะเปล่า
-
รองเท้าพี่น๊อต
จะได้หายสงสัย
ค้างคาใจกันซะที
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
ไปดูก้านกล้วยดีฟ่า :z2: :z2: :z2: :z2:
มาบอกกันแค่เนี๊ยะ ฮึกฮึก :o12:
DDT อยู่หนายยยยย เอามากินแก้เครียดหน่อยเด๊
:m16: ฮึ่ม...เตอร์ทำกับฟ่าถึงขนาดนี้เลยเหรอ
:beat: :z6: :13223: :โป้ก1: :ped151:
ป้อล่อ... สุดท้ายแล้วเตอร์ก็ยอมฟ่าอยู่ดีนั่นแหละ ที่รักพาไปดูก้านกล้วยแว้ว
งั้นคืนนี้ฟ่าก็อารมณ์ดีแล้วซิ เล่าต่อนะ นะฟ่านะ :3123:
ป้อล่อ2... ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ :L1:
-
+1 ให้แล้วนะฟ่า...
รอลุ้นต่อไปว่าพี่น็อตมาทำอะไร...แล้วตกลงเค้ารู้จักกับเตอร์ได้ยังไงล่ะครับ
ปล. ช่วงวันสองวันนี้ฟ่ากับเตอร์ไปเซ็นทรัลเวิลด์มั่งหรือเปล่าอ่ะครับ
พอดีเห็นคนน่ารักคู่นึงเลยสงสัยว่าจะใช่ฟ่าหรือเปล่า :-[
-
อ่านะ เตอร์นี่ก็ชอบทำให้ฟ่าปวดหัวอีกล่ะ แต่ฟ่าก็รักไปแล้วนี่เนอะ ไม่เปงไรหรอก ความรักชนะทุกสิ่ง o13 ฟ่าสู้ๆ ไฟท์ติ้งๆๆๆ
-
หิวมั้ยค๊าฟฟฟฟฟฟ
(http://www.tutoronline.co.th/lifestyle/images/news/813547101.jpg)
สำหรับคนที่รีบไปทำงาน
(http://ronakorn.files.wordpress.com/2009/01/coffee-tea-bakery.jpg)
(http://www.cmhipmag.com/images/column/show_jpg.php?w=550&h=600&img=1181117637_cafejune071big.jpg)
อิอิ
หม่ำๆข้าวเช้าสู้งานวันแรกหลังลิงวีคเอ็นที่แสนห่วย
ฮ๋าๆๆๆๆ
ร๊ากทู๊กคน
-
มาต่อเดี๋ยวจะค้างกันนานเกินไป
แง่วๆๆ
(http://i150.photobucket.com/albums/s111/tookaataa/mini-519841.jpg)
*******************************************************
"พี่น๊อต"
"อ้าวฟ่ากลับมาแล้วหรอ ขอโทษด้วยนะที่มารบกวนโดยไม่ได้บอกล่วงหน้าอ่ะ"
"ตามสบายครับ" ผมโมโหมากแต่ต้องเก็บอาการไว้เดินเข้าห้องไม่อยากมองหน้าพี่น๊อตอีกถ้ามองเดี๋ยวมีเฮแน่งานนี้
ภาพที่ผมเห็นคือแฟนผมนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงหลับอย่างสงบ อุ้ย...เหมือนตายเลยเปรียบซะ คือมันหลับอย่างสบายอารมณ์อ่ะไม่รูเหนื่อยเพราะทำกิจกามกับอีพี่น๊อตรึป่าว ตอนนั้นผมคิดแบบนั้นจริงๆนะ ผมกระชากผ้าห่มออกเพื่อจะให้มันตื่นแต่ก็ต้องตกกะใจอีกรอบเมื่อมันนอนไม่ใส่อะไรเลย
"ฟ่า มาแล้วหรอ" มันทำท่างัวเงียวแล้วลุกขึ้นมากอดผมให้ลงไปนอนกับมัน
"ปล่อย" ผมพลักมันออกมันล้มตัวนอนไปบนเตียง
"พี่น๊อตมาทำไรที่นี้แล้วนอนคนเดียวทำไมสภาพเป็นแบบนี้"
"ฟังก่อนดิ"
"ไม่ฟังแล้วเว้ย" ผมเอากระเป๋าเป้ทุ่มใส่มันแล้วก็ออกไปข้างนอก
"อ้าวฟ่าไปไหนไอ้แสบ เห้ยน้องไปไหนว่ะ" เฮียเดินสวนกับผมหน้าลิฟท์
"เฮียมีไรป่าว ฟ่าจะไปสงบจิตใจสักครู่"
"เออๆๆไม่มีไร แล้วดูแลตัวเองด้วยนะ สงสัยผัวไม่ทำการบ้านแน่ๆ" เฮียมันคง งง กับผมอ่ะว่าไอ้นี้เป็นไรอีกเนี่ย ว่าแต่เฮียมาที่นี้มีไรฟ่ะสงสัยมาหาข้าวกิน
ผมเดินเล่นไปเรื่องสงบสติอารมณ์สักพักมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิดก็ได้ มันรักผมผมต้องเชื่อใจมันสิผมคิดได้แบบนี้ลเยตัดสินใจกลับห้องดีกว่าแต่พอกลับมาถึงห้องอีตาพี่น๊อตนี้ก็นั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่หน้าทีวี อีเฮียตัวดีก็คุยกันเข้าขาเชียวนะ เซ้งห่านเซ็งไดโนเสาร์ที่สุด
"ไงไอ้ตัวแสบหายบ้ารึยัง"
"บ้าเบ้ออะไร อยากจะแกตายม๊ะ"
"อ่าวไอ้นี้พาลเฮียซะงั้น"
"ใครอย่าเข้ามานะเว้ย จะนอน"
"เอ้า...หิวกะง่วงเท่านั้นแหละที่จะทำมันอารมณ์เสีย"
"พูดมากหน่ะเฮีย"
"มานี้ๆๆ ฟ่าจำพี่คนนี้ได้ป่าว"
"พี่น๊อตอ่ะหรอ"
"เออ แล้วไม่ทักทายพี่เค้าหน่อยหรอ เราอ่ะมารยาทอ่ะหยิบมาต้มแดกมั้งนะ"
"เออ เห็นขี้ดีกว่าไส้"
"มานี้ๆก่อน" ทำเสียงดุกรูอีกแระนะไอ้เฮีย
"มีร่ะ"
"เมิงหลงกลเค้าแล้วไอ้น้อง"
"หลงกลไร"
"โง่แล้วยังจะโวยวาย"
"โวยวายไร"
"ยังจะมาแถอีกนะ"
"ฟ่าชอบใจร้อน เตอร์บอกตั้งหลายครั้งแล้วให้ใจเย็นๆอ่ะ"
"หุบปากไปเลย"
"พาลนะเนี่ย" พี่น๊อตแซวกรูหรอเมิงไม่เคยตายอ่าดิ
"พี่น๊อตต้องการอะไรกันแน่ พี่บอกมาตรงๆเลยดีกว่าฟ่าอึดอัดกับพฤติกรรมพี่เต็มทีแล้ว"
"เห้ยๆๆๆฟ่าๆๆๆใจเย้นเว้ยน้อง"
"ฟ่าาาาาา"
"จะเรียกกันทำไมนัก มีไรก็พูดมาดิ อมภูมิอยู่นั้นอ่ะ เตอร์มึงอยู่ข้างใครกันแน่" เดือดแล้วเว้ยยยยย อยากให้ผู้อ่านเห็นหน้าอีพี่น๊อตตอนนี้จัง มันทำเป็นยิ้มมุมปากเหมือนมันแน่ซะเต็มประดา
"หึงเตอร์หรอฟ่า" พี่น๊อตถามผมแล้วก็อมยิ้ม
"เออ หึง"
"อ้าวไหนบอกไม่ได้เป็นเกย์ไง แล้วมาหึงเตอร์ทำไม"
"พี่ก็รู้ดีนะว่าทำไม"
"แต่เราไม่ยอมรับนี้ แล้วทีพี่จีบทำไมไม่สนใจพี่เลย"
"ผมมีมันอยู่นี้ไง คือเหตุผลที่ผมไม่รักพี่เหตุผลนี้มากพอที่จะปฏเสธรึยังครับ"
"ก็บอกกันตามตรงสิว่ามีแฟนแล้ว"
"พี่ครับคนเรามันต้องมีการป้องกันตัวเองบ้างถ้าพ่อแม่ผมรู้ผมจะทำยังไง ก็เหมือนพี่นั้นแหละถ้าป้าตุ๊กรู้พี่คิดหรอว่าท่านจะดีใจและภาคภูมิใจในตัวพี่"
"พี่ก็ไม่ได้จะเอาเรื่องของเราไปบอกพ่อกับแม่ซะหน่อย"
"งั้นผมก็ต้องประกาศให้ทุกคนที่เข้ามาจีบรู้งั้นสิว่าผมเป็น"
"ฟ่า มันก็ไม่ใช่อย่างนั้น พี่ก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล"
"แต่ผมก็ต้องรักตัวเองแล้วก็คนรอบข้างผมด้วย"
"เอาหล่ะๆๆเฮียว่า จบตรงนี้ดีกว่านะ ยังไงๆเราก็คนกันเองทั้งนั้น"
"จบง่ายไปป่าวเฮีย พี่น๊อตทำแบบนีพี่ต้องการอะไรกันแน่"
"พี่ก็แค่อยากรู้ว่าเราเป็นรึป่าว"
"พี่รู้แล้วชีวิตพี่เป็นไงบ้าง ดีขึ้นไหม ประเทศชาติก้าวหน้ามากกว่าเดิมรึป่าวครับ"
"ฟ่าใจเย็นดิ เตอร์ว่าฟ่าเอาอารมณ์มาเป็นที่ตั้งนะ"
"หุบปากเลย เดี๋ยวเตอร์อ่ะรายต่อไป"
"เห้ยฟ่าพี่ไม่ได้คิดไรจริงๆนะเว้ย พี่ก็แค่แหย่เราเล่น ไม่นึกว่าเราจะโกรธขนาดนี้"
"ผมไม่เคยคิดจะโกรธพี่ด้วยซ้ำ ถ้าคนที่อยู่ใกล้ตัวผมที่สุดไม่ร่วมมือกับพี่หักหลังผม"
"ไปกันใหญ่แล้วน้อง เตอร์ไม่ได้ร่วมมือกับพี่เลย พี่ทำทุกอย่างคนเดียวเตอร์มันแค่เกรงใจพี่"
"เกรงใจพี่จนต้องไปลอยกระทงกับพี่จนทิ้งผมเนี่ยนะ"
"มันไปกับเพื่อนมัน แล้วพี่เห็นมันเดินเล่นคนเดียวพี่เลยชวนมันไปลอยกระทงด้วย"
"ผมจะพยายามเชื่อที่พี่พูดนะครับ แล้วพี่มาที่นี้ทำไม"
"พี่มาตามคำเชิญของเฮียน้องไง"
"เออเฮียชวนพี่เค้ามาเอง เฮียจะคุยเรื่องธุรกิจกับน๊อตอ่ะ"
"ห้องเฮียไม่มีรึไง"
"มีแต่มันรก แล้วอีกอย่างน๊อตก็เป็นรุ่นพี่เตอร์ที่มหาลัยด้วยมาที่นี้ก็ไม่เห็นเสียหาย"
"หรอไม่เสียหายเลย มันถึงได้นอนแก้ผ้าอยู่ในห้องนั้นอ่ะเฮียว่าไม่เสียหายได้ไงเฮียอยู่กับเค้าสองคนตลอด24เลยรึไง"
"ไม่ใช่แล้วน้อง บ้าไปใหญ่แล้ว เฮียไปรับน๊อตมาเอง ส่วนเตอร์เนี่ยเฮียไม่รู้ใครแก้ผ้ามัน"
"เฮีย เฮียไม่เป็นฟ่าเฮียไม่รู้หรอกเมื่อคืนเค้าสองคนสวีทกันแค่ไหน"
"อันนี้เฮียไม่เกี่ยวเว้ย น๊อตว่าไงอ่ะ"
"เห้ยพี่ขอโทษฟ่าพี่ขอโทษจริงๆ พี่แค่แหย่เราเล่นทำนั้น อย่าโกรธพี่เลยนะ"
"โอเคพี่ ฟ่าเคลียร์แล้ว แล้วเรื่องนี้จบแค่นี้ โอเคมั้ย"
"โอเคแต่ยังไงพี่ก็ต้องขอโทษเราอีกครั้งนะ"
"ครับ ผมก็ขอโทษที่พูดแรงกับพี่เกินไป ขอโทษครับ เฮียฟ่าขอโทษนะ" ผมยกมือไหว้เค้าสองคน
"แล้วเค้าอ่ะ" ไอ้เตอร์หันมายิ้มกว้างใส่ผม
"เดี๋ยวมรึงตาย"
"ซวยแล้วน้องเขย"
"โหไรฟ่ะ" ผมเดินเข้าห้องนอน เฮียกับพี่น๊อตหัวเราะไอ้เตอร์ที่เดินตามผมมาแต่ต้องผิดหวังเพราะผมล็อคประตู
***************
*********************
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ทุกท่านนะครับ
พักนี้มามาเยอะมากยินดีต้อนรับมากมาย
อยากให้มาวันละร้อยสองร้อยคน
อิอิ
ร๊ากทุกคนนะครับ
ขอบคุณสำหรับแรงใจกำลังศรัทธา
รักกันนานๆนะครับ
จุบุจุบุ
-
มีอะไรจะสารภาพอ่ะ
ตอนที่แล้วตั้งชื่อตอนผิด
มันต้องเป็นวันลอยกรงทง สงสัยงานจะเข้า
ฮ่าๆๆๆๆ
อินปัจจุบันไปหน่อย
-
ตอบนุ้งฟ่า่ก่อนค่อยเมนท์ ข้อความนี้มันจี๊ดดดดดด
หรือว่าเรามันเก่าแล้ว เห้อเค้าถึงว่าแรกรักน้ำต้มผักก็ยังหวาน แต่พอนานๆน้ำตาลก็ยังขม เนอะพี่น้ำตาลเนอะ
ถ้ารักกันอ้ะ รักต้องไม่มีวันเก่า ไม่มีหมดอายุดิ
แบบเตอร์เนี่ย เค้าข่ายยิ่งรักยิ่งหวงป่าวเหอะ
ขนาดเล่นน้ำสงกรานต์ยังเหมือนไปงานวันวิทยาศาสต์มะใช่เหรอ ฮาจริงๆที่นุ้งฟ่าเปรียบเทียบเนี่ย
----------------------
พี่น้อตร้ายอ้ะ
แต่สมน้ำหน้าเตอร์หละ ผิดตั้งกะไม่มาลอยกระทงกะนุ้งฟ่าแล้นนน
แถมยังมาร่วมมือกะคนอื่นอีกถึงจะเพราะเกรงใจก้อเหอะ ทำงี้ไม่ชอบอ้ะ
บวกอีก 1 แต้มให้นุ้งฟ่านะค้าบ :กอด1:
ปล ชื่อตอนผิดเหรอนุ้งฟ่า เราก้อคิดว่าอินเทรนด์เทศกาลอ้ะ ไม่บอก ไม่รู้นะนั่น
น่ารักแท้ๆ มาสารภาพอีก จุ๊บๆๆๆ
-
:z13: :z13:
แวะมาจิ้มตามเคย
อิอิ
พี่ฟ่าโหดร้ายอ่า
555
มาต่อไวๆน้า
-
o22 o22 o22
ฟ่าน่ากลัว วีนแตก
อ้ากกกกกก
เตอร์เดินคอตกเลย
คริคริ
:laugh: :laugh:
-
ตอนที่แล้วตั้งชื่อตอนผิด อินปัจจุบันไปหน่อย
+1 ให้นุ้งฟ่าที่ร๊าก อิๆ
มีอะไรหรือเปล่าฟ่าใจเย็นๆอย่าใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาน๊าค่อยๆคิด แล้วทุกอย่างจะดีเอง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
เป็นกำลังใจให้น๊า
-
เม้นท์ตามความรู้สึกนะ นุ้งฟ่า....
อย่าเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น
ตัวเองสนุก แต่คนอื่นเค้าไม่สนุกด้วยหรอกนะ
ลองคิดดูเล่นๆก็ได้นะ ถ้าตัวเองโดนมั่ง
จะสนุกมั้ยอ่ะ ไอ่พี่น๊อต
น้องเตอร์เกรงใจคนอื่น แต่ลืมแคร์แฟนตัวเอง
ถ้าฟ่าทำแบบเตอร์มั่ง จะใจเย็นได้อย่างที่บอกฟ่า เหรอเปล่า หุหุ
ที่เม้นท์แบบนี้ก็เพราะไม่ชอบให้คนอื่นมาเล่นกับความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน
จะไม่แค่วีนแตกอย่างเดียว อย่างอื่นก็จะแตก ละเอียดเป็นแถบๆ เหอเหอ ลองดูดิ
อารมณ์อย่างนั้น คำว่าเหตุผล อ่านไม่ออก เขียนไม่เป็น ใครใจเย็นได้จริง ข่อยขอคารวะ นับถือๆๆๆๆๆ
:pig4:ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า 2 ตอนล่าสุดนี่ ทำเอาองศาเดือดต้อนรับเทศกาลสงกรานต์หน้าร้อน เจรงเจรง แหะแหะ :o8:
:L1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ +1 คับ :กอด1:
-
^
^
^
คิดเหมือนกะรีบนอ่ะ เจอแบบนี้ แบบว่าแสบๆคันๆ ตามมือตามไม้ o18
-
ถ้าฟ่าไม่รักเตอร์ ก็คงไม่รู้สึกแบบนี้หรอก ยิ่งรักมากก็ต้องรู้สึกมากเป็นธรรมดา เตอร์นะ น่าจะดีใจนะ แต่ทำแบบนี้กับฟ่า บ่อยๆ ก็ไม่ดีเหมือนกัน
ปล.เค้กน่าทานนะ โดยเฉพาะช็อกโกแลต น่ากิ๊น น่ากิน
-
กรี๊ดดดดดดดดด.............
ขอกรี๊ดระบายความอึดอัดนิดนึงค่ะ(อินกะอารมณ์พี่ฟ่ามากมาย :m31:)
หนูพอจะเข้าใจอารมณ์พี่ฟ่าค่ะ ถึงแม้ว่าบางทีอาจดดูว่าเป็นการด่วนตัดสินใจ หรืออาจถูกมองว่าเป็นคนเจ้าอารมณ์ก็ตาม
ก็อารมณ์นั้นมันเห็นจะจะคาตานี่คะ :m16:
เรื่องความรักหนูว่าไม่มีใครผิดใครถูกหรอกค่ะพี่ฟ่า หนูว่าอยู่ที่ว่าเราจะสามารถสื่อสารหรือทำความเข้าใจกับคนที่เรารักได้อย่างถูกต้องรึเปล่า
ส่วนที่พี่ฟ่าบอกว่า >>เห้อเค้าถึงว่าแรกรักน้ำต้มผักก็ยังหวาน แต่พอนานๆน้ำตาลก็ยังขม
พี่ฟ่าขา....น้ำตาลมันก็คือน้ำตาลล่ะค่ะ(ออกจะหว๊านหวานกันซะขนาดนั้น :impress2:)
จริงๆคือเมื่อเรากินน้ำตาลไปทุกๆวันก็ต้องมีซักวันที่รู้สึกว่าน้ำตาลนั้นมันหวานน้อยลง เพราะร่างกายเราปรับตัวให้ชินกับรสชาตินั้นไงคะ
ถ้ามองจากมุมมองของคนภายนอกก็น่าจะเห็นได้ชัดกว่านะคะ
กินน้ำตาลทุกวันเดี๋ยวก็เป็นเบาหวานพอดีค่ะ ชีวิตคนเราต้องมีหลายรสชาตินะคะ o13
หนูยังแอบอิจฉาพี่ฟ่าเลยที่หาเตอร์เจอ (ของหนูยังหาไม่ได้เลยนะเนี่ย :z3:)
เมื่อหาเจอแล้วก็ถนอมรักไว้ให้ดีๆนะคะ :L1:
-
:เฮ้อ: ที่แท้เรื่องก็เป็นอย่างนี้นี่เอง...พี่น็อตนี่ก็ร้ายใช่เล่นนะเนี่ย
ตกลงพี่น็อตเป็นรุ่นพี่เตอร์ที่มหา'ลัยหรอกเหรอครับ
:o8: ยังเหลืออีกเรื่อง...แล้วเตอร์แก้ผ้าทำไมล่ะเนี่ย
-
คอปเตอร์เรื่องหัวใจไม่ใช่เรื่องล้อกันเล่นได้นะ มีบทเรียนแล้วอย่าทำอีก
มีอะไรต้องบอกกันก่อน ฟ่าไม่ใช่เป็นคนไม่มีเหตุผลนี่ อย่าคิดแค่ว่าก็เราไม่ได้มีอะไรนี่
บางอย่างเห็นแค่ภาพและการกระทำบางส่วน ก็ทำให้ทุกอย่างพังหมดได้แล้ว ในเล้าก็มี
ให้เห็นที่เกือบต้องสูญเสียคนที่เรารักโชคยังดีที่ยังช่วยไว้ทัน ที่เขียนมานี่เพราะทั้งคอปเตอร์
และนุ้งฟ่ายังเพิ่งเริ่มต้นยังต้องพบปะผู้คนอีกมากมายตามรายทาง ความรักอย่างเดียว
ยังไม่พอหรอก แต่จะต้องใช้อะไรบ้างนั้นเป็นเรื่องของทั้งสองคนที่ต้องค้นหาให้เจอ
สงกรานต์ได้แต่นอนอืดอยู่บ้าน นุ้งฟ่าเอาขนมเค้กมาเสริฟคงยิ่งอืดหนักเข้าไปอีก
รีบกินด้วยความคิดถึงนุ้งฟ่าสุดหัวใจ(แหวะ..นํ้าเน่าได้อีกตูรรร)
-
เตอร์สม
:laugh:
-
โชคดีจัง ที่มีเฮียคอยอธิบาย คนรักกันก็ต้องเชื่อใจกันนะครับ :กอด1:
-
โชคดีจัง ที่มีเฮียคอยอธิบาย คนรักกันก็ต้องเชื่อใจกันนะครับ :กอด1:
ฮ๋าๆๆๆๆๆ
ไม่มีเฮียคงมีเลือด
เตอร์สม
:laugh:
ช่ายสม สมน้ำหน้ามันเนอะ เห็นคนอื่นดีกว่าเรา ไม่ด่าให้ร้องไห้ก็บุญแล้ว ชิมะชิมะ
คอปเตอร์เรื่องหัวใจไม่ใช่เรื่องล้อกันเล่นได้นะ มีบทเรียนแล้วอย่าทำอีก
มีอะไรต้องบอกกันก่อน ฟ่าไม่ใช่เป็นคนไม่มีเหตุผลนี่ อย่าคิดแค่ว่าก็เราไม่ได้มีอะไรนี่
บางอย่างเห็นแค่ภาพและการกระทำบางส่วน ก็ทำให้ทุกอย่างพังหมดได้แล้ว ในเล้าก็มี
ให้เห็นที่เกือบต้องสูญเสียคนที่เรารักโชคยังดีที่ยังช่วยไว้ทัน ที่เขียนมานี่เพราะทั้งคอปเตอร์
และนุ้งฟ่ายังเพิ่งเริ่มต้นยังต้องพบปะผู้คนอีกมากมายตามรายทาง ความรักอย่างเดียว
ยังไม่พอหรอก แต่จะต้องใช้อะไรบ้างนั้นเป็นเรื่องของทั้งสองคนที่ต้องค้นหาให้เจอ
สงกรานต์ได้แต่นอนอืดอยู่บ้าน นุ้งฟ่าเอาขนมเค้กมาเสริฟคงยิ่งอืดหนักเข้าไปอีก
รีบกินด้วยความคิดถึงนุ้งฟ่าสุดหัวใจ(แหวะ..นํ้าเน่าได้อีกตูรรร)
ช่ายๆๆๆๆเห็นด้วยทุกอย่างเยย มันชอบคิดว่าจิตบริสุทธิ์แต่ฟ่าอ่ะกำลังจะจิตแตกมันไม่เข้าใจอารมณ์คนที่เค้าต้องเจออะไรที่ซ้ำๆเดิมๆแล้วแถมยังคลุมเครืออีก คนจะโดนแย่งของรักยังจะมาทำเป็นบริสุทธิ์ ที่ตัวเองอ่ะหึงแล้วก็โวยวายโดยที่ยังไม่มีสาเหตุด้วยซ้ำไม่ฟังเหตุผลอีกต่างหากขอระบายหน่อยอิอิ
กินขนมเค้กแล้วอย่าลืมออกกำลังกายหรือทานพวกอาหารเสริมที่มันเร่งเผาผลาญหรือไม่ก็ดักแป้งดึงน้ำตาลผลาญไขมันนะค๊าบบบ อิอิ
:เฮ้อ: ที่แท้เรื่องก็เป็นอย่างนี้นี่เอง...พี่น็อตนี่ก็ร้ายใช่เล่นนะเนี่ย
ตกลงพี่น็อตเป็นรุ่นพี่เตอร์ที่มหา'ลัยหรอกเหรอครับ
:o8: ยังเหลืออีกเรื่อง...แล้วเตอร์แก้ผ้าทำไมล่ะเนี่ย
เตอร์ไม่ชอบใส่อะไรนอนอ่ะครับ เอิ๊กๆๆๆๆเอ็กซ์ๆๆๆ
เรื่องความรักหนูว่าไม่มีใครผิดใครถูกหรอกค่ะพี่ฟ่า หนูว่าอยู่ที่ว่าเราจะสามารถสื่อสารหรือทำความเข้าใจกับคนที่เรารักได้อย่างถูกต้องรึเปล่า
หนูยังแอบอิจฉาพี่ฟ่าเลยที่หาเตอร์เจอ (ของหนูยังหาไม่ได้เลยนะเนี่ย :z3:)
เมื่อหาเจอแล้วก็ถนอมรักไว้ให้ดีๆนะคะ :L1:
เรื่องความรักขอเพ่ ป้าออมน่าจะรู้ดีนะครับว่าคนที่ถูกมีเพียงคนเดียวคือฟ่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ชอบแบบไหนหล่ะน้องนัทเดี๋ยวเพ่ฟ่าจะช่วยหาให้ อิอิ
ถ้าฟ่าไม่รักเตอร์ ก็คงไม่รู้สึกแบบนี้หรอก ยิ่งรักมากก็ต้องรู้สึกมากเป็นธรรมดา เตอร์นะ น่าจะดีใจนะ แต่ทำแบบนี้กับฟ่า บ่อยๆ ก็ไม่ดีเหมือนกัน
ปล.เค้กน่าทานนะ โดยเฉพาะช็อกโกแลต น่ากิ๊น น่ากิน
ช่าย ไม่รักหรือจะวีน ชิมะๆๆๆๆๆ
ฟ่าก็ชอบช็อคโกแลต ถ้าเอามาดิพกับสตรเบอร์รี่นี่ยิ่งเด็ด อิอิ
^
^
^
คิดเหมือนกะรีบนอ่ะ เจอแบบนี้ แบบว่าแสบๆคันๆ ตามมือตามไม้ o18
ถ้าวันนั้นไม่มีเฮียห้ามทัพอยู่นะ บอกได้ว่า มีตบ
ฮ่าๆๆๆๆๆ
เม้นท์ตามความรู้สึกนะ นุ้งฟ่า....
อย่าเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น
ตัวเองสนุก แต่คนอื่นเค้าไม่สนุกด้วยหรอกนะ
ลองคิดดูเล่นๆก็ได้นะ ถ้าตัวเองโดนมั่ง
จะสนุกมั้ยอ่ะ ไอ่พี่น๊อต
น้องเตอร์เกรงใจคนอื่น แต่ลืมแคร์แฟนตัวเอง
ถ้าฟ่าทำแบบเตอร์มั่ง จะใจเย็นได้อย่างที่บอกฟ่า เหรอเปล่า หุหุ
ที่เม้นท์แบบนี้ก็เพราะไม่ชอบให้คนอื่นมาเล่นกับความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน
จะไม่แค่วีนแตกอย่างเดียว อย่างอื่นก็จะแตก ละเอียดเป็นแถบๆ เหอเหอ ลองดูดิ
อารมณ์อย่างนั้น คำว่าเหตุผล อ่านไม่ออก เขียนไม่เป็น ใครใจเย็นได้จริง ข่อยขอคารวะ นับถือๆๆๆๆๆ
:pig4:ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า 2 ตอนล่าสุดนี่ ทำเอาองศาเดือดต้อนรับเทศกาลสงกรานต์หน้าร้อน เจรงเจรง แหะแหะ :o8:
:L1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ +1 คับ :กอด1:
ช่ายๆๆๆๆเห็นด้วยทุกประการ
อย่าเอาความรู้สึกนุ้งฟ่ามาล้อเล่นไม่งั้นแม่จะวีน แต่ไม่ทำของแตกหรอกทำหัวแตกดีก่า ซะใจ เอาเลือดมาล้างมือซะหน่อย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนที่แล้วตั้งชื่อตอนผิด อินปัจจุบันไปหน่อย
+1 ให้นุ้งฟ่าที่ร๊าก อิๆ
มีอะไรหรือเปล่าฟ่าใจเย็นๆอย่าใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาน๊าค่อยๆคิด แล้วทุกอย่างจะดีเอง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
เป็นกำลังใจให้น๊า
ใจเย็นสุดๆแล้วเพ่นิว
ถ้าไม่เย็นนะ
มีเลือดแน่งานนี้อ่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
o22 o22 o22
ฟ่าน่ากลัว วีนแตก
อ้ากกกกกก
เตอร์เดินคอตกเลย
คริคริ
:laugh: :laugh:
ไม่น่ากลัวนะ
แค่น่าโหด ณ ตอนนั้น
เอิ๊กๆๆๆๆ
:z13: :z13:
แวะมาจิ้มตามเคย
อิอิ
พี่ฟ่าโหดร้ายอ่า
555
มาต่อไวๆน้า
ไม่ได้โหดแค่เขียนเสือให้วัวกลัว
อิอิ
ตอบนุ้งฟ่า่ก่อนค่อยเมนท์ ข้อความนี้มันจี๊ดดดดดด
หรือว่าเรามันเก่าแล้ว เห้อเค้าถึงว่าแรกรักน้ำต้มผักก็ยังหวาน แต่พอนานๆน้ำตาลก็ยังขม เนอะพี่น้ำตาลเนอะ
ถ้ารักกันอ้ะ รักต้องไม่มีวันเก่า ไม่มีหมดอายุดิ
แบบเตอร์เนี่ย เค้าข่ายยิ่งรักยิ่งหวงป่าวเหอะ
ขนาดเล่นน้ำสงกรานต์ยังเหมือนไปงานวันวิทยาศาสต์มะใช่เหรอ ฮาจริงๆที่นุ้งฟ่าเปรียบเทียบเนี่ย
----------------------
พี่น้อตร้ายอ้ะ
แต่สมน้ำหน้าเตอร์หละ ผิดตั้งกะไม่มาลอยกระทงกะนุ้งฟ่าแล้นนน
แถมยังมาร่วมมือกะคนอื่นอีกถึงจะเพราะเกรงใจก้อเหอะ ทำงี้ไม่ชอบอ้ะ
บวกอีก 1 แต้มให้นุ้งฟ่านะค้าบ :กอด1:
ปล ชื่อตอนผิดเหรอนุ้งฟ่า เราก้อคิดว่าอินเทรนด์เทศกาลอ้ะ ไม่บอก ไม่รู้นะนั่น
น่ารักแท้ๆ มาสารภาพอีก จุ๊บๆๆๆ
ช่ายผิดตั้งแต่มันคิดที่จะเดินไปลอยกระทงกะเค้าแล้ว
มีแฟนอยู่แล้วไม่มีสิทธิที่จะคิดไปลอยกระทงกะใครนอกจากพ่อกับแม่เท่านั้นรู้มั้ยยยยยยยย
แต่เม้นท์นี้เพ่น้ำตาลแก้ตัวให้เตอร์อีกแระนะ
เข้าข้างกันชิม๊ะ
เชอะ
-
+1 ให้แล้วนะฟ่า...
รอลุ้นต่อไปว่าพี่น็อตมาทำอะไร...แล้วตกลงเค้ารู้จักกับเตอร์ได้ยังไงล่ะครับ
ปล. ช่วงวันสองวันนี้ฟ่ากับเตอร์ไปเซ็นทรัลเวิลด์มั่งหรือเปล่าอ่ะครับ
พอดีเห็นคนน่ารักคู่นึงเลยสงสัยว่าจะใช่ฟ่าหรือเปล่า :-[
ไปมาทุกวันเลยครับ
อิอิ
ไปไหว้พระธาตุด้วยครับ แนะนำให้ทุกคนไปไหว้กันนะครับ อยู่ชั้นเจ็ด
แล้วมีพระพิฆเนศวร์ด้วยนะครับ ไปไหว้เพื่อความเป็นศิริมงคลกันเน้อ
ส่วนใช่ฟ่าหรือไม่ใช่ก็ดูว่า อีกคนหนึ่งน่ารักมากกว่าอีก
ฮ๋าๆๆๆๆๆ
ปล.วันหลังเป็นปาปารัซซี่ดิแอบถ่าย
............. เพิ่งจะสมัครสมาชิกแล้วมาเม้นท์ครั้งแรก .....เพราะไม่ไหวแล้ว......
..............เตอร์นี่ก้อแปลกเนาะ....ชอบหาเรื่องให้ฟ่าไม่สบายใจทุ๊กที...........
.............เป็นเรา..เราก็รู้สึก.แบบฟ่าอ่ะ..........เคยจำม้างไม๊...อ้ายหมูแดง.... :seng2ped:
ยินดีต้อนรับนะครับ
ดีใจจังเม้นท์แรกเป็นของเรา หุหุ
แต่ต้องทำตามกฏของที่นี้นะครับ
คือ เข้าแล้วห้ามออก เข้าแล้วต้องเม้นท์ ห้ามวิจารณ์ผู้เขียนว่าเป็นคนผิดในกรณีที่เกิดเหตุการณ์ทะเลาะกันขึ้น คิดถึงนุ้งฟ่าทุกวัน วันละนิดวันละหน่อย อิอิ
-
^
^
:z13: จิ้มๆๆๆ อัลฟ่า :laugh:
หวัดดีตอนเย็นนะครับ...ทานข้าวหรือยังเอ่ย
คืนนี้จะมาลงต่อไหมครับ...รออ่านนะครับ
:o8: ที่ชั้น 7 มีพระธาตุด้วยเหรอครับ...ผมก็ไปแทบทุกวันไม่รู้เรื่องเลยนะเนี่ย แย่จัง
ถามต่อๆ...แล้วฟ่ากับเตอร์นั่งสตาร์บัคตอนคืนวันเสาร์หรือเปล่าอ่ะครับ
ถ้าใช่ก็ชัวร์แน่ๆ เลย (เท่าที่ผมเห็น ก็ดูน่ารักทั้ง 2 คนเลยนะครับ แต่ให้อีกคนน่ารักกว่าอีกคนก็ได้ อิ อิ :really2:)
v
v
+1 ให้แล้วนะฟ่า...
รอลุ้นต่อไปว่าพี่น็อตมาทำอะไร...แล้วตกลงเค้ารู้จักกับเตอร์ได้ยังไงล่ะครับ
ปล. ช่วงวันสองวันนี้ฟ่ากับเตอร์ไปเซ็นทรัลเวิลด์มั่งหรือเปล่าอ่ะครับ
พอดีเห็นคนน่ารักคู่นึงเลยสงสัยว่าจะใช่ฟ่าหรือเปล่า :-[
ไปมาทุกวันเลยครับ
อิอิ
ไปไหว้พระธาตุด้วยครับ แนะนำให้ทุกคนไปไหว้กันนะครับ อยู่ชั้นเจ็ด
แล้วมีพระพิฆเนศวร์ด้วยนะครับ ไปไหว้เพื่อความเป็นศิริมงคลกันเน้อ
ส่วนใช่ฟ่าหรือไม่ใช่ก็ดูว่า อีกคนหนึ่งน่ารักมากกว่าอีก
ฮ๋าๆๆๆๆๆ
ปล.วันหลังเป็นปาปารัซซี่ดิแอบถ่าย
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่บอก
ไม่รู้
ไม่ชี้
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
เดี๋ยวคืนนี้มาต่อให้จร้า
แต่ว่าตอนนี้หนีเที่ยวก่อนน๊า
อิอิ
คิดถึงทุกคนเน้อ
ป้าออม ไปแซวเด็กมัดยมกุงเกงน้ำเงินกันป่าว
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
ใครจาไปยกมือขึ้น
คริคริ
-
ชอบอ่ะ ฟ่านี่แรงได้ใจ แรงแบบสร้างสรรค์ดีอ่ะ
ก็ถูกนะ ใครมันจะบ้าประกาศให้คนอื่นรู้ด้วยวะ รู้แล้วได้เงินล้านรึไง ไม่เข้าเรื่องเลยจริงๆ
น่าเอาตีนตบ โบกหน้าซักที ให้ตายเหอะ
เป็นเรา เราก็ระเบิดลงล่ะ
ปล. มันต้องแบบนี้แหละถึงจะคุมภรรยาหมูอยู่ :laugh: :laugh:
-
แน่ะ ๆๆ หนีเที่ยวนะจร้า
:L2: :L2:
-
เป็นใครๆก้อต้องเดือดอย่าล้อเล่น
กับความรู้สึกของคน
-
ชอบคนที่ยังไม่มีเจ้าของ+คนที่ชอบผู้หญิงค่ะพี่ฟ่า(ซึ่งไม่รู้จะเหลืออยู่กี่รายเนอะ555+)
เมื่อก่อนเคยตั้งสเป๊ค แต่เดี่ยวนี้ประชากรชายเหลือน้อยเลยไม่อยากเลือกค่ะ :o8:
ขอแค่อย่างเดี๋ยวคือให้เป็นคนที่รักเดียวใจเดียวก็พอค่ะ(หน้าตาไม่เกี่ยง) o13
ป.ล.มาปูเสื่อรออ่านตอนต่อไปค่ะ...เมื่อไหร่จะมาน๊า.... :L2:
-
ไม่มีไรก็ดีแย้ววววว
แต่แหม จะมาทดสอบอารายยยยย ว่าเป็นไม่เป็น เง็งกะเค้าจิงๆ
ไปเที่ยวให้สนุกน้า ขนมเค้กน่ากินโคตรๆ :impress2:
-
^
^
:z13: เจาะไข่ PeaNutBuTTeR +1 นะคร้าบบ
ขอต้อนรับเข้าสู่อาณาจักรหมูแดง กะ แมวเผือก อิอิ
รออ่านตอน หมูแดง.......แตก ดีก่า
แต่ไม่ขอเดานะคับว่าอะไร ใคร ยังไง.....แตก ฮ่าฮ่า เอิ้กส์ :t2:
:กอด1:ฟ่า&เตอร์
-
:laugh: หมูแดงเอ้ย จารอดฝ่ามือแมวเผือกป่ะเนี่ยะ เล่นกะความรู้สึกของคนที่รักเนี่ยะ มันมะสนุกหรอกนะหมูแดงเอ้ย
ว่าแต่นุ้งฟ่าจะไปแซวเดะกุงเกงน้ำเงินเนี่ยะ พกมาฝากด้วยน้า :o8:
-
นุ้งฟ่าวีได้ใจจิงๆ
o13
-
ถึงนุ้งฟ่าจะใจร้อนไปหน่อย จะโวยวายไปนิด
แต่คอปเตอร์ก็(มีส่วน)ผิดเนอะ มัวแต่เกรงใจคนอื่น หลงลืมความรู้สึกคนที่ตัวเองรัก
พี่น็อตก็นะ.. จะอยากรู้อะไรขนาดนั้น เกือบสร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวเค้าแล้วมั้ยล่ะ
สรุปแล้ว งานนี้ นุ้งฟ่าไม่ผิดค้าบบบบ โย่วๆๆ
(ตอบผิดไปจากนี้คงไม่ได้มั้ง o22 )
.....
คำตอบข้างบน ยืนยันประโยคนี้พอม๊ายยย
เรื่องความรักขอเพ่ ป้าออมน่าจะรู้ดีนะครับว่าคนที่ถูกมีเพียงคนเดียวคือฟ่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
:laugh:
นุ้งฟ่าชวนป้าไปแซวเด็ก แต่ไม่ยอมรอกันก่อน ตามไปไม่ทันแว้ว
นี่ตั้งใจชวนแล้วเหรอเนี่ย :serius2:
-
มีอะไรจะสารภาพอ่ะ
ตอนที่แล้วตั้งชื่อตอนผิด
มันต้องเป็นวันลอยกรงทง สงสัยงานจะเข้า
ฮ่าๆๆๆๆ
อินปัจจุบันไปหน่อย
>>>.< ฟ่าคะ ฮาได้อีก มันอารมณ์มันปรี๊ดดดดดดดดดชิมิ :laugh: :laugh: เลยอินไปหน่อย
:กอด1: ฟ่า น่ารักมากกกกกกก วีนได้สุดๆๆๆไปเลย :fire:
-
พี่น๊อต กะ พี่เตอร์ เล่นแรงได้อีกก เล่นแบบนี้ เป็นใครก็ไม่สนุกด้วยหรอกก
แล้วทำไมพี่เตอร์ ต้อง นอนเปลือยด้วยอ่ะ 5555
:laugh:
-
มาดึกไปหน่อยมัวแต่ทำการบ้านอยู่
55555+
:-[ :-[ :-[ :-[
*********************
***************
"ตื่นแล้วหรอทำไมไวจัง" ผมเดินออกมาจากห้องนอนไอ้เตอร์ก็รีบถามเชียว
"สงสัยไม่มีคนก่ายเลยนอนไม่หลับหรอน้องสาว" ไอ้เฮียปากหมาอีกแระเนี่ย
"ตื่นมาทำกับข้าวไปเลี้ยงหมาข้างล่างคอนโด"
"เออ เอ๊ยก็หิวๆแล้วหว่ะน้อง ทำไรให้กินหน่อยดิ"
"โน"
"นะนะคนดีของเฮีย"
"คนดีของเฮียก็โน้นไงใช้มันดิ"
"พี่น๊อตไม่น่าทำเรื่องเร้ยไม่งั้นได้กินของอร่อยๆไปแล้วเนี่ย"
"นั้นดิความซวยเลยมาเยือนผมเลย พี่อ่ะทำไรไม่ปรึกษา"
"โทษทีเตอร์พี่แค่นึกสนุกๆอ่ะ ฟ่ามันน่ารักหน้าตามันแบ๊วๆเจ้าเล่ห์ๆเวลาโกรธนี้น่ากลัวเหมือนกันเนอะ"
"มากมายอ่ะ แต่เวลาหลับน่ารักโคตร"
"ปากหวานกันเชียวจะใช้งานฟ่าอ่ะ"
"ป่ะๆๆไปทำรให้เฮียกินหน่อยไป"
"เคๆๆๆ"ผมเดินไปทำกับข้าว
"มันบ้ายอ ชมๆมันหน่อย"
"เฮียฟ่าได้ยินนะเว้ย เดี๋ยวก็ต้มมาม่าให้กินเลยนี้"
"โห มุขอ่ะมันเป็นมุข"
"เดี๋ยวก็โดนหมัดนี้อ่ะ มุขอ่ะ"
"ดูมันดุยังเสือ"
เฮียนัง่คุยงานกะพี่น๊อตโดยมีเตอร์คอยก่อกวนแสดงความเห็น และผมที่หัวยุ่งอยู่ในครัว
สักพักอาหารก็เสร็จ ทุกคนนั่งกินข้าวกันอย่างเฮฮาสนุกสนานพี่น๊อตยังคงขอโทษผมเป็นระยะๆ
มื้อนี้จบลงเฮียไปส่งพี่น๊อตแล้วเราสองคนก็เปิดศึกใส่กันทันที
"เค้าขอโทษนะตะเอง"
"เอาของเตอร์กองไว้ตรงนั้นแหละ"
"อย่างอลเค้าน๊า"
"ไม่ตลกนะ ไม่ขำด้วย แล้วจะบอกให้นะ ถ้าเรื่องนี้ถึงหูป้าตุ๊กก็จะถึงหูแม่แล้วคราวนี้ ต่อให้เทวดาหน้าไหนก็ช่วยไม่ได้"
"ก็ดี แม่จะได้รู้ว่าเค้าเป็นลูกเขย"
"แล้วก็จะรู้ว่าการถูกกีดกันจะเป็นเช่นไร"
"เค้าจะเฝ้าอยู่หน้าบ้านทุกวัน"
"ความพลัดพรากกำลังมาเยือนคุณในไม่ช้านี้แหละรู้ตัวไว้ด้วย"
"ไม่เอาไม่เอาอ่า"
"ผลของการกระทำเตอร์ปฏิเสธไม่ได้หรอกนะ"
"ฟ่าคิดมากไปป่าว"
"ถ้าคิดน้อยๆก็จะทำอะไรโง่ๆแบบที่เตอร์ทำไง"
"โห"
"แล้วถ้าเค้าหลอกให้มาฆ่าฟ่าเตอร์ก็คงทำตามเค้างั้นสิ"
"เตอร์ขอโทษ"
"ฟ่าไม่เคยโกรธหรอกนะแต่อยากบอกให้รู้ว่าถ้าปัญหามันเกิด คนที่เสียใจที่สุดก็คือเตอร์นั้นแหละ"
"ครับ" หน้าละห้อยเลยแฟนผม
"แล้วจะบอกเอาไว้ด้วยนะพี่น๊อตอ่ะมันตามจีบฟ่ามาก่อน ชักศึกเข้าบ้านชัดๆ"
"พี่เค้าไม่ใช่คนอย่างนั้นหรอก"
"อย่าไว้ใจให้มันมาก ระวังจะเสียของรักโดยไม่รู้ตัว"
"ฟ่าไม่ทำอย่างนั้นหรอกเตอร์รู้จักฟ่าดี"
"ถ้าเขาเข้ามาขืนใจหล่ะ"
"เตอร์จะฆ่ามัน"
"เหอะ ติดคุกไปก็สบายเลย มีแฟนใหม่เลยที่นี้"
"อยากมีมากนักหรอก"
"ไม่รุ้"
"มีตอนนี้เลยมั้ย"
"มีได้หรอ" ผมทำหน้าตากวนๆใส่มัน
"จะมีเมื่อไรก็บอกแล้วกันเตอร์จะได้ไปตามทางของเตอร์"
"อืม"
"เตอร์มันเลวนี้"
"อย่ามาหาเรื่องเลยเตอร์ เตอร์ก็รู้ว่าฟ่าคิดยังไง มีใครตอใครมากมายเข้ามาฟ่าเคยมองรึป่าว ปฏิเสธทุกครั้ง ไม่เคยเอาคนเหล่านั้นมาสร้างปัญหาใน
ครอบครัวของเราเลย เตอร์เคยทำแบบนี้บ้างรึป่าว"
"ก็"
"ถ้าเตอร์ทำแบบที่ฟ่าทำ จะไม่เกิดปัญหาแบบที่ผ่านมาเลย"
"เตอร์ไม่มีอะไรดีเลย"
"มี.....เตอร์มีดีมากมาย ไม่งั้นฟ่าไม่รักเตอร์หรอก แต่เตอร์หัดถนอมหัวใจดวงนี้ ดวงที่มันมีแต่เตอร์บ้างเถอะ"
"เตอร์รักฟ่านะ"
"ฟ่ารู้ แต่ช่วยแสดงออกว่ารักบ้างนะ นอกจากเรื่องบนเตียงแล้วก็คำพูด"
"ต่อไปเตอร์จะทำอะไรก็ตามจะนึกถึงฟ่าคนแรกเลยนะ"
"อืมแล้วจะคอยดู"
(http://www.todayexpress.in.th/upload_pic/0-a38.1.jpg)
แล้วก็มีโทรศัพท์เข้า
สายมรณะกำลังมาเยือนในตอนหน้าไม่ควรพลาดดดดดดด
-
แอมมาจิ้มฟ่า
:z13: :z13: :z13:
:laugh:
ไปดีกว่า....
-
เย้ๆๆ ฟ่ามาแว้ว เกือบได้จิ้มฟ่าแล้วอ่ะ :m16: มาเม้นก่อนเด๋วไปอ่าน อิอิ
-
โทรศัพท์ใครสายมรณะด้วย
ง่า เมื่อไหร่นุ้งเตอร์จะโตเป็นสามีที่ดีซะทีหนอ
-
คิดว่าเฮียจะบอกฟ่าว่่า
....นี่ พี่น้อตแฟนเฮีย .... ซะอีก
กร้ากกกกกกกกกกกก
-
อ่านตอนนี้แล้วสะใจ นายเตอร์มาก ทำอะไรไม่ค่อยคิด
แต่น้องเตอร์ก็น่ารักใช่เปล่า นุ้งฟ่า
แต่ไอ้ที่สปอยไว้นะ มันอะไร รีบมาต่อด่วนเลยนะครับ
+1 เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่าเช่นเคย :กอด1:
-
^
^
จิ้มน้องวันบ้างนะ สามจี๊กเลย อิอิ
นุ้งฟ่าคับ เหตุการณ์ครั้งนี้พี่น้อตจะพางานเข้าฟ่ากะเตอร์ปะเนี่ย
สปอยล์แบบนี้ ใครโทรมา บ้านฟาป่าว หูยลุ้นอ้ะ
:กอด1: นุ้งฟ่า มาไวๆเลยค้าบบบ
-
:z13: :z13:
แวะมาจิ้มๆๆๆ
อิอิ
ว่าแต่ใครโรมาหว่า
อย่าโหดมากนะพี่ฟ่า
คิคิ
:a5: :a5:
-
โฮะ โฮะ หมูแดงโดนนุ้งฟ่าดุเลย คนรักกัน ต้องรักและถนอมน้ำใจกันและกันนะค้า เอาใจช่วยความรักของนุ้งฟ่าและนุ้งเตอร์เสมอจ้า
ว่าแต่ ใครโทรม๊า :a5:
-
^
^
เข้ามาจิ้มนุ้งฟ่า
จริงๆด้วยคนรักกันต้องถนอมน้ำใจกัน...ถนอมน้ำใจดวงที่มีแต่เตอร์ :man1:
แต่โทรศัพท์สายมรณะนี่มันอะไร
รอนะจ๊ะนุ้งฟ่า
ปล.จิ้มรีข้างบนที่นึง...คิดถึงนะตะเอง :z2:
-
โห ๆ ๆ ๆ
เป็นชุด
เอิ้ก ๆๆ
เตอร์คอตกรอบสอง :jul3: :jul3:
ฟ่ายังอยู่โหมด น่ากลัว!!!! :sad4: :sad4:
-
ฟ่าเนียโหดจิงๆๆ
รออยู่นาน :-[
-
ชอบคำพูดของฟ่าอะที่บอกว่า
ขออย่าแสดงความรักแต่เรื่องบนเตียงกับคำพูด
ให้มันแสดงออกจากทางอื่นบ้าง
เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องจำเป็นและควรจะใส่ใจ
ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็เข้าใจว่ารักกัน เพียงแต่เหมือนไม่รู้่าต้องทำยังไง
และต่างฝ่ายยังต้องการคำว่า ระยะห่างระหว่างกันเพราะเราไม่ได้เป็นคนๆเดียวกัน
ทีนี้พอรู้แล้วก็ขอให้ทำได้อย่างพูด อ่านมา แล้วก็สงสารนุ้งฟ่าอะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
สำหรับตอนหน้า
ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก
ใครกันนะที่โทรมา หนุ่มที่ไหน ฮึๆ แล้วจะรออ่านน๊านุ้งฟ่า
-
นุ้งฟ่าโหดอ่ะ ดุเตอร์ซะหงอเลย :m15:
แต่ยังงัยเค้าก้อเข้าข้างนุ้งฟ่านะตะเองงงงงงง :กอด1:
ที่บอกกะเตอร์ก้อดีนะ ต่อไปเตอร์จะทำไรจะได้คิดก่อน
ว่าแต่ตอนหน้า :serius2: :serius2: :serius2:
-
โทรศัพท์สายมรณะ ????
ถ้าเป็นสายจากบ้านฟ่า.....หูยยยย เลิกคบไปได้เลย ไอ่พี่น๊อต มันรับปากแล้วไม่ใช่เหรอ
ใช้ปาก...พูด กับใช้ตูด...ตด สำหรับมันไม่ต่างกันเล๊ยยยย ไอ่ปากเน่า
แต่ถ้าเป็นบุคคลที่สาม เหอเหอ ไม่เดาดีกว่าคร้าบ นุ้งฟ่า แบบว่าอ่อนไหวทางอารมณ์เป็นพิเศษอ่ะ :-[
น้องเตอร์...ขยันจริ๊งงงงง เรื่องยังงี้ :seng2ped:
:pig4: ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า +1 ให้เตรียมพร้อมรับมือโทรศัพท์สายมรณะ
:L1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ :กอด1:
-
เตอร์โดนฟ่าดุเลย สม อิอิ แต่มันเป็นเรื่องเมื่อก่อนใช่ป่ะ คิดว่าตอนนี้เตอร์คงไม่เป็นแบบนี้แล้ว
ตอนนั้นเตอร์เค้าไม่รู้มั้งว่าควรทำแบบไหน แต่ได้แฟนดีช่วยบอกอย่างฟ่า คงหายแล้วล่ะ
-
:serius2: ค้างอีกล่ะฟ่า...
สายมรณะ...ใครอีกล่ะเนี่ย :เฮ้อ:
รออ่านต่อนะครับ
-
น้องเตอร์โดนเลย หุหุ
แล้ว ใครโทเข้ามาอีกหว่า ๆๆ
รึว่า..อิเพ่น๊อตโทมาอิกล่ะ ๆๆ
-
ค้างงงง !! :monkeysad:
โทรศัพท์มรณะ ของใครเนี่ยย
พี่ฟ่า ใจดี มาอัพแล้วว
:))
-
ค้างอย่างแรง :serius2:
:m31: :m31:
-
โทรสับใครจะโทมาอ่ะ
ท่าจะไม่ธรรมดา งานเข้าแน่เตอร์(อ๊ะ หรือเข้าอยู่??) o22
-
...น้องเตอร์นะ เป็น..คนคงเส้นคงวา.. มากๆๆ
...เคยอ่านเม้นน้องเตอร์บอกว่า..จะคอยสร้างเรื่อง..
...เพื่อให้ฟ่า มีเรื่องมาเล่าให้ชาวเล้าฟังแล้วเตอร์ก็ทำจริงๆๆ
...แต่ฟ่า คงปวดหัว...เนอะสร้างเรื่องแบบนี้ แล้วฟ่าโปรยไว้
...แบบนี้ก็อยากรู้จิ ว่าเตอร์จะสร้างเรื่องอะไรเซอร์ไพส์อีก
...ยังไงฟ่าก็สู้ๆๆเนอะ...รักนี้ต้องสู้..เนอะเป็นกำลังใจให้จ้า
...ฟ่า ฟ่าน่าจะลุ้นเฮียคู่กับพี่น๊อตเนอะ เหมือนกับเรากำจัดคู่ต่อสู้ไง
...เออ พูดแล้วคิดถึงโย่งกับ แตม เค้าเป็นไงกันบ้าง หลังๆๆเห็นไม่ค่อยดีอะ :กอด1:
-
น้องฟ่างานเข้าตลอดเลย
จริงอย่างที่น้องพูดเดะ ว่าน้องเตอร์ ไม่ปฏิเสธคนให้ชัดเจน ปัญหามันเลยมา
(ทีแรกก็สงสัยว่าทำไมเตอร์มีแต่คนมาตอม ของฟ่าไม่เห็นกล่าวถึง ที่แท้น้องฟ่าก็เคลียรไปหมดแล้วนี่เอง)
น้องเตอร์ ถ้าอ่านอยู่ อย่าทำอย่างนี้อีกนะ
ถ้าเจออย่างนี้บ่อยๆมันก็ท้อกันได้นะคะ
-
:z13:
มาจิ้มพี่ฟ่าค่ะ
เมื่อวานรออ่านมะไหวเลยมาอ่านวันนี้แทนค่ะ
แต่...แอบสั้นง่ะพี่ฟ่า
ในรูปนั่นลูกใครอ่ะ ลูกพี่ฟ่ากะเตอร์อ๊ะเปล่า :z1:
จะรอตอนต่อไปค่ะ o13
ฝันดีนะค๊า :bye2:
ป.ล.พี่ฟ่ายังไม่ยอมแอดMหนูเลยอ่ะ :m15:
-
จิตตกเลยทีนี้งานเข้าอีกแล้ว
เอาใจช่วยให้ทุกอย่างราบรื่นนะฟ่า
-
มาแล้วๆๆๆๆมาตอนดึกๆๆเพราะแอบหลับไปตั้งแต่ตอนเย็นอิอิ
ไม่รู้หลับกันหมดยังน๊า
***************************
***************************
***************************
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"หวัดดีครับ ใครอ่ะ จำไม่ได้ครับ อยู่กับแฟนครับ ตกลงคุณเป็นใครครับ ถ้าไม่บอกแค่นี้นะ" มีคนโทรหาเตอร์ครับ อารมณืโมโหเริ่มก่อตัวอย่างช้าๆ
"ใครอ่ะ" ต่อมอยากรู้มันเริ่มพุ่งสูงขึ้นมากมาย
"ไม่รู้ ไม่ยอมบอกอ่ะครับ"
"แล้วเค้าโทรมาทำไม"
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เบอร์เดิมยังคงโทรมาอีก
"ว่าไงครับ ผมมีแฟนแล้ว ไม่ได้โกหก จะคุยกับเค้ามั้ย ไม่ต้องโทรมาอีกนะครับ หวัดดีครับ"
"กิ๊กรึป่าว"
"กิ๊กอะไร ไม่มีอ่ะ ใครก็ไม่รู้" ทำไมต้องเสียงดังด้วยไม่มีก็ไม่มีสิ ทำเป็นร้อนตัว
"ลองนึกดีดีดิ เคยไปจีบใครไว้รึป่าว"
"ไม่มีอ่ะ"
"แน่"
"แน่ มั่นใจ"
"อย่าให้รู้"
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอ้างานเข้าเราบ้างแล้วงานนี้ครับพี่น้องครับ
ทีนี้โทรศัพท์ฟ่าดังแทน
"หวัดดีครับ อัลฟ่าครับ ใครเนี้ย"
(เสียงจากปลายสาย// หน้าด้านนะ แย่งผัวชาวบ้านเค้าไปกก ความละอายมีบ้างมั้ย หน้าตาก็ดี แต่การกระทำนี้ต่ำเลยเกิน)เป็นชุดเลยอ่ะ งงเลยตรู
"โทรผิดรึป่าว"
(ไม่ผิด ถูกตัวแล้ว เมิงนั้นแหละอิตัวดี แย่งผัวคนอื่น) เอ้า กรรมของเราจริงๆเร้ย
" ใครแย่งใคร ผัวคุณใครหล่ะที่ว่าผมแย่งมาหน่ะ เค้าไม่รักคุณแล้วคุณมาโวยวายทำไม แพ้ก็รู้จักแพ้สิครับ " ด่าใครไม่ด่า
(ไอ้เตอร์ไง ก็นายมันมารยาเก่ง ทำเป็นใสซื่อ หว่านเสน่ห์ไปทั่ว ร่านจนผัวคนอื่นเค้าหลงกล) สรุปนี่ตรูแรดมากเลยใช่มั้ยเนี่นยัดเยียดกันขนาดนี้
"คนมันมีเสน่ห์นี้ครับช่วยไม่ได้ คุณเองเสน่ห์ไม่มี ผัวตัวเองก็เลยตีจาก ก็สันดานต่ำแบบนี้นั้นแหละคนเค้าถึงได้รังเกียจ"
(ไอ้.........อี.........) อันนี้ไม่ขอเปิดเผยแต่หยาบคายมาก
"พอเลยไม่ต้องไปคุยกะมันแล้ว ถ้าไม่อยากเดือนร้อนอย่าโทรมากวนประสาทอีกนะ ไอ้....." เตอร์แย่งโทรศัพท์ไปคุย เพิ่งเคยเห็นมันด่าคนเเบบจริงจังก็วันนี้นะเนี่ย ค่อยรู้สึกอบอุ่นหน่อยเหมือนมีคนปกป้องเวลาโดนทำร้ายเลย อิอิ
"กำลังมันเลย"
"คุยให้เสียประสาท"
"แล้วมันใครกันแน่อ่ะ"
"ไม่รู้"
"ไม่รู้ได้ไง ให้เบอร์ใครจำไม่ได้รึไง"
"ไม่ได้ให้"
"เออดีเนอะ ให้เบอร์ใครไปให้เค้าโทรมาด่าแฟนตัวเอง"
"อย่าอารมณ์เสียดิ"
"จะให้ยิ้มรึไงโดนด่าอ่ะ"
"อย่าคิดมากดิ"
"คิด"
"อาบน้ำให้ใจเย็นเหอะ ป่ะอาบน้ำนอนกันเถอะนะที่ร๊ากกกก"
"ไม่อาบ"
"อย่าดื้อดิ"
"ไม่อาบเว้ย"
"เดี๋ยวนี้พูดไม่เพราะเลยนะ"
"ก็คนมันไม่พอใจมีไรมั้ย"
"ไม่มี ก็พูดเพราะมันน่ารักกว่าอ่ะ"
"งั้นก็ไม่ต้องมารัก"
"ทำไมพูดแบบนี้อ่ะ"
"ทำไม ไม่พอใจรึไง"
"ไม่มีสิทธิหรอก" งอลๆๆๆๆเดินงอลเป็นตุ๊ดเข้าห้องนอนไปแล้วววววววว
ผมเดินไปสงบสติอารมณ์อีกครั้ง แต่คราวนี้ไปนั่งเล่นตรงอ่างปลาแทน เอามือวนๆในอ่างปลา คิดโน้นคิดนี้ไปเรื่อย คิดว่าเราก็ทำทุกอย่างดีแล้วนะทำไมยังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อีกเราไปทำกรรมอะไรไว้กับคนพวกนี้น๊า เห้อ เหนื่อยจังเร้ยอัลฟ่า อยากหนีไปที่ไหนไกลๆอยู่คนเดียวได้ไม่ต้องรักไม่ต้องหวงไม่ต้องห่วงใครอีก อยากทไให้สมองมันโล่งๆเหลือเกิน
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอาอีกแล้วโทรศัพท์เข้าอีกแล้วครับ ผมเดินไปรับโทรศัพท์ เบอร์02แหะ
"หวัดดีครับ"
(อีโน้นอีนี้อีนั้นมากมายก่ายกองศูนย์รวมสัตว์นานาชนิด มาอยู่ที่หูเนี่ย) น้ำตาค่อยๆรินไหล ระบบหายใจเริ่มปั่นป่วน มือสั่น เข่าและขาอ่อนแรง ผมเปิดสปคเกอร์โฟนแล้วเอาวางไว้บนโต๊ะแล้วกลับไปนั่งที่เดิม บุคคลปลายสายยังคงด่าไม่หยุด แถมยังท้าทายผมอีก ผมสับสนนะไม่รู้จะทำเช่นไรอ่ะ
เตอร์เปิดประตูออกมาแล้วยืนฟังที่โทรศัพท์แล้วก็หยิบขึ้นมาคุย
"เมิงเป็นใคร เมิงต้องการอะไร เมิงไม่เคยตายใช่มั้ยไอ้เลวเอ้ย"
ผมนั่งเอาคางเกยเข่าอยู่ตรงระเบียง อย่างนี้นี่เองที่เค้าเรียกกันว่าน้ำตาเช็ดหัวเข่า
(http://www.diarythai.com/v2/zoo/images/20090303_29-sad_and_lonely-sepia.jpg)
เห้อๆๆๆๆ มันยังคงทำเป็นงอลผมไม่พูดกับผมไม่เดินมาดูผมด้วยซ้ำผมเอามือเช็ดน้ำตามันยืนดูอยู่ห่างๆ แล้วมันก็เดินเข้ามาหาผม
"ร้องไห้ทำไม" เตอร์นั่งลงข้างๆผมแล้วเอามือจับหัวผมให้มาซบตรงหน้าอก มันกอดผมแน่นขึ้น น้ำตาของผมยิ่งไหล ผมลุกขึ้นจะเดินไปหยิบยามากินรู้สึกปวดหัวมากมาย
"จะไปไหน" เตอร์จับมอผมให้หยุดตอบคำถาม ผมมองหน้ามันแล้วร้องไห้ มันยืนขึ้นมองหน้าผม
"ฟ่าไม่ไหวแล้วนะ เหนื่อยเหลือเกิน" มันดึงมือผมให้เข้าไปหามันแล้วโอบกอดผมไว้มันเป็นกอดที่อบอุ่น กอดที่บ่งบอกว่ารักและจะคอยปกป้อง
"นี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฟ่าจะต้องร้องไห้เพราะเตอร์" ผมได้ฟังแบบนั้นยิ่งร้องหนักกว่าเดิมอีก เรายืนกอดกันค่อนข้างนานมากกอดโดยไม่มีเสียงพูดจาแต่เราใช้เสียงของหัวใจสื่อถึงกันว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราสองคนจะรักกันตลอดไป
"เลิกร้องได้แล้วครับที่รักเดี๋ยวไม่สบายนะครับ" มันเอามือปาดน้ำตาที่แก้มให้ผมแล้วก็ส่งยิ้มที่อบอุ่น
"ขอพาราสองเม็ดได้มั้ย"
"เดี๋ยวเตอร์ไปหยิบให้นะ" เตอร์เดินไปหยิบยากับน้ำให้ผม ผมรับยามากิน
"ฟ่าขอโทษนะที่อ่อนแอเกินไป"
"เตอร์ต่างหากที่ต้องขอโทษเตอร์สัญญาว่าฟ่าจะไม่ต้องเสียน้ำตาอีก ไปนอนนะเดี๋ยวตื่นมาทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม"
เตอร์พาผมมานอน มันห่มผ้าให้ผม แต่วันนี้แปลกมากที่มันไม่นอนกอดผมเหมือนเดิม
"ไม่นอนหรอ"
"อืมนอนสิอยากกอดจะแย่แต่เดี๋ยวต้องเอาของไปให้เฮียก่อนอ่ะ ลืมเลยเดี๋ยวโดนด่าจะซวยเอา"
"อืมๆๆรีบมานะ"
"ครับ....ไม่ต้องคิดมากนะ ไม่มีใครแทนที่ฟ่าได้ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ตาม"
"อื้ม"
"เตอร์รักฟ่านะ" มันหอมมาที่ตาของผม บ่งบอกว่าหลับได้แล้วพักผ่อนนะ แล้วเตอร์ก็เดินออกจากห้องนอนไป ผมหลับพร้อมกับความอบอุ่นหลับโดยไม่ต้องกังวลใจ เพราะคนรักของผมบอกว่า ไม่มีใครแทนที่ผมได้
**********
****************
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นขอให้คุณรักกันก็พอ
อัลฟ่าขอสนับสนุนให้คนไทยรักกัน
อิอิ
(http://urmysea.exteen.com/images/JaeChun/jaechun1-1.jpg)
อิอิ
คิดถึงน้อยๆแต่คิดถึงบ่อยๆๆนะครับบบบ
*******
ปล.หนูนัทจ๋า..แอดพี่ฟ่าไปเลยจร้าไม่ค่อยได้เล่นอ่ะครับ
ถ้าจะเล่นก็ต้องเล่นพร้อมกันสองคนอยู่คนเดียวก็เล่นไม่ได้ แฟนหวงจร้า ฮ๋าๆๆๆ
เฮียกับพี่น๊อตไม่ต้องลุ้นไม่มีทาง อิอิ บอกไว้ก่อนเดี๋ยวจะแอบลุ้นเก้อ ตอนนี้เฮียโสดจับจองกันได้จร้า
เฮียชอบ ขาว หวาน ยิ้มเก่ง ฮ๋าๆๆๆๆ
แตมกะยุ่งยังรักกันดี มีแอบงอลกันบ้าง แต่ก็ยังรักกันมากมายคร๊าฟฟฟ
:pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4:
-
ฟ้าดินนี่ทำไมชอบส่งบทพิสูจน์รักมาให้นุ้่งฟ่ากับน้องเตอร์บ่อยจริงๆเลย
คราวนี้อะไรกันอีกเนี่ย
แต่เตอร์ให้สัญญาขนาดนี้แล้ว ทุกอย่างจะเป็นยังไงต่อก้อจาต้องรออ่านแล้วหละ
หมดสิทธิ์ลุ้นเฮียกะพี่น้อตเหรอ ดีแระ เฮียจะได้อยู่เป็นหน้าเป็นตาให้นุ้งฟ่าต่อ อิอิ
ดีใจกะแตมและยุ่งด้วยนะที่ยังรักกันดี น่าอิจฉาเจงๆ
บวก 1 ให้นุ้งฟ่านะ เป็นกะลังใจให้หนูด้วย :กอด1:
-
ครั้งนี้เตอร์ต้องเคลียร์ให้ได้นะ พิสูจน์ตัวเองหน่อยว่าปกป้องฟ่าได้จริงไม่ได้ดีแต่พูด
แล้วใครโทรล่ะเนี่ย
-
:L2: ให้กำลังใจฟ่าและเตอร์...สู้ๆ นะครับ หนักแน่นกันเข้าไว้
-
ฮึ่ย... อ่านไม่ทันวุ้ย ขยันเหลือเกินคนเก่ง
เรื่องพี่น็อต ถึงจะวุ่ยวายนิดหน่อย แต่ก็จยด้วยกับข้าวฝีมือนุ้งฟ่า
เอิ๊กกกก อยากหม่ำบ้าง
แล้วเนี่ยใครโทรมาก่อกวนอีกล่ะ น่าเหนื่อยใจเนอะ
แต่คอปเตอร์ให้ความมั่นใจกับนุ้งฟ่าแล้ว ก็สบายใจได้น๊า
ป้ามั่นใจว่าคอปเตอร์พูดจริง ทำจริง o13
แต่.... น้องเตอร์จะออกไปข้างนอก
อืม.......ระหวางเตอร์ไม่อยู่ คงไม่มีเรื่องใช่ม้ายยย แอบห่วงนุ้งฟ่าอะ :-[
(นี่เฮียยังว่างอยู่เหรอนุ้งฟ่า ว๊า...แย่จัง เรามันไม่ตรงคุณสมบัติสเป็คเฮียอะจิ - -" )
-
:z13: :z13: :z13:
มาจิ้มตามเคย
สู้ๆน้าคร้าบพี่ฟ่า
ง่าแล้วครายโทรมาหว่า
อย่าให้รุนะ!!!
อิอิ
:z6:
-
^
^
เจอะไข่ คริ คริ
นุ้งฟ่า เดี๋ยวพี่จะเป็นองครักษ์ผู้พิทักษ์นุ้งฟ่าเอง
ครายมานบังอาจมาทำให้นุ้งฟ่าเสียน้ำตา :z6:
สู้ ๆ นะค้าบคนเก่ง o13
-
เตอร์เคลียร์เลยจัดการอะไรให้มัน
เด็ดขาดหน่อย
-
เตอร์บอกว่าเอาของไปให้เฮีย ไปจริงเปล่าหรือว่า ไปเคลียร์เรื่องนี้ให้ฟ่า เปล่าเนี้ย แต่ว่าเน๊อะ คนที่โทรมาว่าฟ่าเนี้ยะ ถ้าจะจิตไม่ปกติเปล่า ทางที่ดีไม่ใส่ใจดีกว่าเน๊อะ
-
เน่ ตอนนี้น้องเตอร์เท่ห์มาก
:man1:
พูดแล้วทำให้ได้ตามที่พูดนะน้องเตอร์
-
...บางทีการมีเรื่องบ่อยๆๆมันก็มีผลดีเหมือนกันนะฟ่า สำหรับ..คนมีรักมั่นคง..
...ฟ่าถึงจะ..ร้องไห้..จากเรื่องที่เกิด แต่ฟ่าก็ได้รับรู้..ความจริงใจ ความรู้สึกดีๆ
...ความรัก.. การปกป้อง จากเตอร์ทำให้ฟ่ามีความสุข มันชดเชยกันได้อย่างดี
...การที่ได้เห็น...คนที่ตัวเองรัก..ร้องไห้ เสียใจบ่อยๆๆมันก็บีบคั้นมากๆๆสำหรับคนรักกัน
...เตอร์ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น..พี่ว่าเตอร์กับฟ่า รักกันมากขึ้นเห็นใจกันมากขึ้นกว่าเดิมนะ
...โดยเฉพาะเตอร์ เริ่มเห็นภาวะ..การเป็นผู้นำ...บางอย่างมันต้องใช้..เวลา..เนอะ
...แล้วขอบคุณที่ตอบเรื่องของแตม...โย่ง ดีใจด้วยที่ยังรักกันอยู่ :กอด1:
-
"ครับ....ไม่ต้องคิดมากนะ ไม่มีใครแทนที่ฟ่าได้ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ตาม"
ประโยคเด็ด โดนใจ o13 เท่ห์มาก น้องเตอร์
น้องเตอร์คงพอจะรู้แล้วล่ะว่าคราย แรกๆอาจจะยังจำเสียงไม่ได้ แต่ตอนที่เปิดspeaker phone คงจะจำน้ำเสียงได้แล้ว
ไม่อยากจะเดาเลยว่าเป็น............ไอ่ต้น
เล่นมีทั้งเบอร์นุ้งฟ่า น้องเตอร์ แล้วยังเบอร์ 02 อีกด้วย คนไม่รู้จักทำได้ยากอ่ะ
ตอนหน้า น้องเตอร์ one man show ไปเล๊ยยยย กำจัดมารร้ายให้สิ้นซาก :a2:
ส่วนนุ้งฟ่า ขอให้ตื่นขึ้นมาก็จะเจอแต่สิ่งดีๆ อย่างที่น้องเตอร์บอก :กอด1:
:pig4:ขอบคุณคับ +1 นุ้งฟ่า
:L1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ :จุ๊บๆ:
-
ถึงจะมีปัญหาอะไรเข้ามา
แต่แค่มีคนที่รักแล้วก้อเข้าใจเราอยู่ข้าง ๆ ก็พอเนอะ
เตอร์แมนมากกก หุหุ
:L1: :L1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
นุ้งฟ่าสู้ๆน๊า เจอแบบนี้เข้าไปอาจทำใจยอมรับไม่ได้ในทันที แต่อย่างน้อยๆก็ยังมีเตอร์อยู่ข้างๆ
รักษาความรักแบบนี้เอาไว้ให้ดีน๊า จะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นไม่ว่าจะต้องเจออะไร
อาจจะมีอุปสรรคมากมายผ่านเข้ามา แม้จะเป็นเวลาไม่นานทีคบกันแต่เจออะไรมาเยอะ
มันจะเป็นเครื่องยืนยันในความรักได้ว่า ถึงจะเลวร้ายอย่างไร เราทั้งคู่ก็ผ่านมันมาได้ด้วยกัน
ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวแล้วผ่านมาอย่างเจ็บปวด เชื่อใจกันให้มากๆแล้วทุกอย่างจะดีเอง
:L2: :L2: :L2:
นิว
-
สู้ๆ ฟ่า กะ เตอร์
รักกันมากกกกกกกก
:L1:
-
แวะเข้ามาเยี่ยมมาเยียนคะ
เจ้สอง :bye2:
-
:fire:แอร๊ยยยย เกิดอาการงง
นังสาวคนนี้มาจากไหน เธอหลงละเมอไปเองรึเปล่า อยู่ๆก็มาด่าเอาๆ
ดีที่น้องเตอร์จัดการไปนะนี่
-
ยัยนั้นเป็นใครอ่ะ :m16: โทรมาด่าๆ โรคจิตเป่าเนี่ยยยยยยยย
มาส่งกะลังใจให้ฟ่ากะเตอร์ :L2:
อย่าสนใจยัยประสาทนั้นนะ
-
:monkeysad: มาอ่านแล้วแอบน้ำตาซึม
โอ๋ๆๆๆ มามะพี่ฟ่าเดี๋ยวหนูกอดปลอบให้ :กอด1: :กอด1: :กอด1:(ห้ามหึงนะเตอร์^^)
รู้สีกว่าชีวิตรักของพี่ฟ่าจะมีอุปสรรคเยอะจังเลยนะคะ
แต่ยังไงหนูก็ขอชื่นชมพี่ฟ่าอย่างนึงนะคะ ที่ไม่ด่าแบบหยาบคายกลับไปในสถานการณ์แบบนั้น
มันทำให้คนๆนั้นที่โทรมาดูต่ำไปเลยค่ะ :laugh:
แต่เคยได่ยินมาความอุปสรรคเป็นตัวชี้วัดความมั่นคงในรักนะคะ(ยิ่งมีอุปสรรคก็ยิ่งรักมั่นค่ะ :impress2:)
ยังไงก็ขอให้รักกันรักกันตลอดไปนะคะ :L1:
ป.ล.ถ้าเฮียพี่ฟ่าสนใจจะหาแฟนเมื่อไหร่พี่ฟ่าช่วยเชียร์หนูให้เฮียด้วยนะค๊า.... :bye2:
-
ใคร ใคร โทรมา อ่ะ เลวสุดๆ เลย
น่าจับไปฆ่า o18
พี่ฟ่า สู้ ๆ อย่าออนแอน้า ต้องเข้มแข็ง
-
ใครกันช่างบังอาจ เจอตอกกลับหน้าไม่หงายไปเลยเหรอ
รีบมาไข ให้กระจ่างนะนุ้งฟ่า ว่าใครบังอาจโทร ฯ มาก่อกวน
+1 เป็นกำลังใจให้ต่อไป อัลฟ่า :กอด1: คอปเตอร์
-
มาดูอีกทีตอนดึกๆ
ขอเดาว่าเสียงในสายนั้นเป็น สนิมสร้อย ค่ะ(ไม่รู้ว่าใช่รึเปล่าน๊อออ...)
-
เค้าผู้นั้นเปงคัยยยยย
:beat: :beat: :fire:
-
ทำไมต้องมีเรื่องเข้ามาอยู่เรื่อยเลยเนาะ สงสารฟ่าจังฟ่าทำไรผิดต้องมาโดนแบบนี้ใช่มะ :monkeysad: ได้แต่ทัมใจแอสไพริน ดันมีแฟนหน้าตาดี ไม่รู้ว่าโชคดีรึโชคร้ายเนอะ ฮ่าๆ ฟ่าสู้ๆนะ :กอด1:ถ้าเราคิดดีเรื่องร้ายๆก็จะหมดไปเองล่ะ เตอร์น่ะ :m16:ทำอะไรบ้างนะดูดิมีใครที่ไหนมะรุ้มาทำให้ฟ่าร้องไห้ เปงกำลังใจให้ทั้งคู่นะค้าบบ :L1: :L2:
-
เวลาพวกโรคจิตแบบนี้โทร.มาตั้งสติให้ดี แล้วเราต้องโรคจิตให้ยิ่งกว่า
ไปโกรธโวยวายเข้าทางมันเลย เราต้องจีบปากจีบคอแบบนางร้ายในเมียหลวง
ถามว่าทำยังไงให้ผัวหนีมาหาเราได้ สงสัยจะจืดชืดเหมือนแกงจืดค้างหม้อ
จะบอกให้เอาบุญว่าต้องแบบนี้สิ แล้วก็ใส่ไข่ละเลงสีเอาช๊อตเด็ดมาเม้าท์ให้เว่อร์ไว้
อย่าให้มันมีโอกาสแทรกได้นะ ดูซิใครจะจิตกว่ากัน เซ็กโฟนให้ฟังไปเลยยิ่งดี
เพื่อนเคยโดนโทร.มาด่าที่บ้าน พอมันตั้งสติได้แล้วมันใส่เลย สุดท้ายก็บอกว่าเอา
ปัญญาไปคิดวิธีมัดใจผัวให้อยู่จะดีกว่า ตอนนั้นแฟนมันก็อยู่ เขาก็รู้ว่าใครก็เคลียร์
กันเลย เสร็จแล้วจูงมือไปแจ้งความถูกข่มขู่ทำร้าย แต่จากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
ตอนนี้แต่งงานกันไปแล้ว มาคุยกันทีหลังขำๆกันว่าถ้าไม่มีคนโทร.มาวันนั้นมันคง
ยังไม่ได้แต่งงานเป็นแน่แท้ ของดีใครก็อยากได้เนอะ
คอปเตอร์ต้องเคลียร์ให้หมดจดน่ะ เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า รักนุ้งฟ่าตลอดไป
-
ค้างงงงงงงงงงงงงง อ่ะ นุ้งฟ่า
อย่างแรง ต่อเห๊อะ
Come on, babe.
:3123:
-
แว๊กกกกกกกก... ตกไปหน้า 2 แว้ว
คืนนี้นุ้งฟ่ามาลงเรื่องต่อเหอะน๊ะ
เหลือง-แดง ขอร้อง (เอามาหมดอ่ะ เยอะดี) :t2:
-
:L1:...ฟ่า..เตอร์..คิดถึงมากๆๆๆ.. :L1:
-
ฟ่า เตอร์ ไปเที่ยวไหนกันเอ่ย
รออ่านต่อนะครับ :กอด1:
-
:a9: วิ๊งงงงงง....แปลงร่างเป็นจิ้งจกเกาะมอนิเตอร์
เกาะติดขอบจอ สอดส่ายสายตาหา นุ้งฟ่า
:L1:
-
คำพูดฟังดูเป็นยังงัยไม่รู้นะ
คิดมากไปเองหรือเปล่ากไม่รู้
:z2: :z2:
:z3: :z3:
-
*****************************
*****************************
*****************************
ผมต้องตื่นลืมตาอีกครั้งด้วยเสียงของโทรศัพท์บ้าน ผมลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ก็โนด่าอีกเป็นชุดสรุปแล้วนี้มันอะไรกันวะเนี่ยงงไปหมอแล้วอ่ะ แล้วใครกัน
มาด่าเราเนี่ย เอ้าปล่อยให้มันด่าไป ผมเอาโทรศัพท์วางไว้ข้างนอกให้มันพล่ามไปคนเดียวนั้นแหละ แล้วนี้เตอร์ไปไหนอ่ะ ผมหลับไปตั้งนานแล้ว
ทำไมยังไม่มาอีกตกลงไปไหนเนี่ย ผมค่อนข้างหงุดหงิดถ้าตื่นมาแล้วไม่เจอหน้ามันอยู่ข้างๆเตียง เพราะปรกติแล้วถ้าใครตื่นก่อน ก็จะมาหอมแก้มอีก
คนมาแหย่โน้นแหย่นี้ให้ตื่น มันเลยเหมือนขาดหายอะไรไปบางอย่าง แต่ก็นะแอบคิดไม่ได้ว่าตกลงมันไปไหนกันแน่เนี่ย อารมณ์เสีย
เสียงคนเปิดประตูเข้ามาแร้ววววววว
"ไปไหนมาอ่ะ" ผมทำหน้าละห้อยเหมือนคนรอคอยความห่วงใย
"ไปจัดการไอ้คนที่มาป่วนเรานี้ไง แล้วมานั่งเศร้าอะไรตรงนี้ทำไมไม่นอนอ่ะ"
"ก็ตื่นมารับโทสับอ่ะ มีคนโทรมาด่าอ่ะแหละ"
"แล้วไปฟังทำไมเสียสุขภาพจิตป่าวๆ"
"ไม่ได้ฟังแค่รับแล้วก็วางไว้ แล้วใครอ่ะที่ทำเรื่องพวกนี้"
"ใครก็ไม่รู้อ่ะ"
เสียงเคาะประตูที่หน้าประตูห้อง เตอร์เดินไปเปิด
"เห้ยเข้ามาก่อนๆ" แตมกะยุ่งมาครับ
"อะไรกันหรอเตอร์โทรไปตกอกตกใจหมด"
"ใครไม่รู้อ่ะโทรมาด่าพวกเราทั้งวันเลยด่าฟ่าว่าไปแย่งผัวมัน"
"ผัวมันก็คือเมิงใช่ม๊ะ"
"เออดิ"
"อ่าวแล้วมันเป็นใครเมิงไม่รู้หรอ"
"กรูจะรู้ได้ไงยุ่งถ้ากรูรู้กรูจะโทรไปถามมรึงหรอ"
"ฟ่าไปไม่เป็นไรนะ"
"อืมไม่เป็นไรหรอกแตม สู้ๆ"
"แต่หน้าฟ่ามันไม่สู้เลยนะ"
"ฟ่าเจออะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกันอ่ะแตม มันก็เลยล้าบ้างอ่อนเพลียบ้างเป็นเรื่องธรรมดาอ่ะ"
"สงสัยโดนเยอะแน่คราวนี้ เมิงทำอะไรอีกอ่ะเตอร์"
"กรูผิดเองแหละ พี่น๊อตอ่าดิวันนั้นที่พวกเมิงกลับกันไปแล้วอ่ะกรูก็เดินเล่นในงานดันไปเจอพี่น๊อตเค้าชวนกรูไปลอยกระทงด้วยกรูก็ปฏิเสธ ก็บังคับกรู
อีกกรูก็เลยต้องไป พอไปแม่งเอ๊ยพี่น๊อตกะฟ่าดันรู้จักกันมาด้วยกัน งานเข้าเลยเมิง ยุ่งเมิงเชื่อป่ะพี่น๊อตแม่งยังแกล้งสวีทกะกรูให้ฟ่าเห็นอีก"
"แล้วเมิงก็เล่นไปกะเค้า สมควรแล้ว"
"โหไม่ได้เล่น เค้ารุกกรูขนาดนั้นกรูต้องจำใจหว่ะ"
"แล้วเค้าทำเพื่อไร" แตมถามขึ้นมา
"ก็อยากรู้ว่าฟ่าเป็นรึป่าวไง เพราะเค้าเคยจีบฟ่าแล้วฟ่าปฏิเสธเค้า บอกว่าไม่ได้ชอบผู้ชายอ่ะ"
"อ๋อ ร้ายใช่เล่นแล้วเรื่องโทรมาด่านี้พี่แกรึป่าว"
"ไม่น่าใช่นะเพราะโทรไปถามเฮียเบนซ์เฮียบอกว่าอยู่กะพี่น๊อตทั้งวันไม่เห็นไปโทรด่าใครเลย แล้วพี่น๊อตเค้าก็มีแฟนแล้วด้วยเค้าจะโทรมาด่าฟ่า
ทำไม"
"นั้นดิแล้วใครหว่ะ"
"แตมกะยุ่งกินอะไรมารึยัง เดี๋ยวกินข้าวด้วยกันนะ เดี๋ยวฟ่าไปทำกับข้าวก่อน"
"เดี๋ยวแตมช่วยนะฟ่า" ฟ่ากะแตมไปทำกับข้าวกันแล้วก็คุยปรึกษากันโน้นนี้นั้น
"แตมว่าฟ่าอย่าคิดมากเลย คงเป็นพวกโณคจิตมากกว่า"
"หวังว่าคงเป็นเช่นนั้นนะ ถ้าเป็นคนของเตอร์ฟ่าคงต้องแย่แน่เลย"
"เตอร์มันรักฟ่าจะตายมันไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก"
"น้อยไปสิ มันเคยทำมาแล้ว"
"เจงหรอเวอร์น่ะ แตมไม่เคยเห็นมันมองใครเลยนะที่มหาลัยอ่ะ"
"เรื่องมันมีอยู่ว่า.......(ผมเล่าเรื่องอีเอ็มให้แตมฟัง)"
"โห คนชื่อเอ็มนี้ร้ายมากถ้าไม่ได้เฮ๊ยนี้ไม่รู้จะเแนไงเลยเนอะ"
"อืม ดีนะที่เฮียมาทันเวลาพอดี"
เราเตรียมอาหารกันสองคนนั้นนั่งคุยอะไรกันไม่รู้ท่าทางเครียด สักพักโทรศัพท์เจ้ากรรมนั้นก็โทรมาอีก ทุกคนไปสุมหัวฟังว่าเป็นเสียงใครกัน ผมฟัง
เท่าไรก็ไม่คุ้นหู
"อีนิก มรึงใช่มั้ย กรูว่าอีนิกว่ะเตอร์" แตมตะโกนผ่านสายโทรศัพท์ ปลายสายรีบวางทันที
"เออ อีนิกแน่เลย" เตอร์รีบเดินไปหยิบโทรศัพท์หาใครไม่รู้คงเป็นคนชื่อนิกนั้นแหละ
"ใครหรอแตม"
"มันมาขอเบอร์เตอร์ เตอร์ไม่ให้มันก็มาขอจากพวกแตม แตมก็ไม่ให้อีกสุดท้ายมันเอามาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วมันก็โทรมาจีบโทรมากวนทั้งวันจนเตอร์
ต้องไปด่ามันนั้นแหละ แล้วมันเอาเบอร์ฟ่ามาจากไหนอ่ะ ก็คงจากคนในนั้นแหละ"
"หรอแต่เค้าจะทำเพื่ออะไรอ่ะ"
"เห้ย..แต่วันนั้นกรูคุยรู้เรื่องแล้วนะ นิกมันก็บอกว่าเออจบ เป็นแค่เพื่อนกัน กรูมีแฟนแล้วมันก็ไม่ยุ่ง"
"มรึงเชื่อมันหรอ"
"แตมก็ว่านิกมันดูเจ้าเล่ห์นะ"
"ใช้จ้ะที่รัก"
"เออๆๆหยุดหวานบนปัญหาของเพื่อนสักวันได้ม๊ะ" ฮ่าๆๆๆๆ ทุกคนเริ่มมีรอยยิ้มเกิดขึ้น
"งั้นไปหาอีนิกกันเตอร์"
"ยุ่ง ฟ่าว่าอย่าเลย อาจจะไม่ใช่เค้าก็ได้ พวกเราก็ไมได้บาดเจ็บอ่ะไรมันก็ได้แค่โทรมาด่าเท่านั้นแหละเดี๋ยวเค้าก็เหนื่อยไปเองแหละ"
"นางฟ้าชัดๆ" ดูที่รักผมพูดสิ มันไม่ได้ชมนะ มันประชด
"เตอร์ คิดดูดีดีนะถ้าไม่ใช้นิกขึ้นมา ก็เท่ากับเราไปใส่ร้ายเค้านะ แล้วเค้าจะรู้สึกยังไง"
"พอเหอะฟ่าก็ยังงี้ทุกทีอ่ะ" เริ่มเหวี่ยงแล้วไงแฟนผมอ่ะ
"เตอร์มรึงมันก็นิสัยแบบนี้ทุกทีอ่ะ ใจร้อนเกินไปป่าว"
"เออกรูมันไม่ดี" แล้วมันก็เดินไปกินข้าวซะงั้น ไม่เรียกใครด้วย
"แตมกะยุ่งไปกินข้าวกันเถอะอย่าไปสนใจมันเลยฟ่าชินซะแล้วหล่ะ"
"จริงๆแล้วเตอร์มันไม่มีอะไรหรอกฟ่ามันก็โซยวายไปงั้นแหละ ปากมันไม่ค่อยดีอ่ะ"
"แต่บางทีฟ่าก็ไม่ไหวนะแตม ฟ่าก็เสียใจเป็น ถ้ามันบ่อยเกินฟ่าก็ต้องเสียใจน้อยใจบ้าง ฟ่าเองคำน้อยคำหนักไม่เคยจะทำให้เสียใจแต่อีกคนพูดให้
เสียใจทุกวันคนอย่างฟ่ามันก็ต้องเสียใจบ้างแหละ ช่างเหอะๆกินข้าวดีกว่าซีเรียสทำไมเนอะเรื่องแค่นี้"
"ยุ่งว่าเตอร์เสียใจมากนะแต่อดทนไว้ไม่พูด" สองคนนั้นกระซิบคุยกันขณะเดินตามผมมากินข้าว
"ขณะที่ผมเดินไปถึง มันก็อิ่มแล้วลุกเดินเอาจานข้าวไปล้าง" ผมยอมรับนะว่าน้ำตาแทบร่วงแต่ก็ต้องอดกลั้นไว้กลัวเพื่อนสองคนจะไม่สนุก
"เห้ยอิ่มแล้วหรอว่ะ ไวจัง"
"กินไม่ลง ตามสบายนะเว้ยเดี๋ยวกรูมา" สองคนนั้นมองหน้าผม
"ช่างเหอะ กินข้าวเถอะแตมยุ่ง"
"ฟ่าไม่เป็นไรนะ"
"สบายมากแตม ชินแล้วไง"
สองคนนั้นพยายามทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารสนุกสนานแต่ผมก็ทำมันพังไม่เป็นท่า ในขณะที่ผมจับช้อนกะซ้อมเขี่ยข้าวไปมาน้ำตาก็ไหลร่วงริน
สองแก้ม เตอร์กะเเตมเห็นก็นิ่ง มองมาที่ผมด้วยสีหน้าตกใจ แต่ด้วยที่สองคนนี้รู้สาเหตุที่มาของการร้องไห้เลยไม่ได้ซักถาม ได้แต่มองด้วยความสงสาร
"ฟ่าไหวมั้ย"
"ไหวดิ" ผมเอามือปาดน้ำตา แล้วฝืนยิ้มให้สองคนนั้น แตมเอามือมาตบที่ไหล่ผมเบาๆ
"ถ้าไม่ไหวก็ร้องเถอะ อย่าเก็บไว้เลย" แตมพูดจบน้ำตาผมไหลทันที ผมเดินไปนั่งตรงระเบียงที่เดิมเอามือไล่จับปลาเหมือนเดิมร้องไห้เหมือนเดิม
แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือตอนนี้มีเพื่อนสองคนนั่งมองผมอยู่ใกล้ๆๆ
"เห้อ...โอเคแระ"
"ดีขึ้นแล้วใช่มั้ยฟ่า"
"อืม.ไปเที่ยวกันดีกว่า"
"แล้วเตอร์หล่ะ"
"ปล่อยมันเหอะ ฟ่าจะไม่รองรับอารมณ์ไม่แล้วมันจะทำไรก็ช่างไปเที่ยวกันดีกว่าช็อปปิ้งดับทุกข์" (ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างนะครับเพราะมันเปลืองทำ
ได้แต่อย่าบ่อย ฮ๋าๆๆๆ)
"โอเคจัดไปอย่าให้เสีย"
ผมไปอาบน้ำแต่งตัว สอนคนนั้นแค่ล้างหน้าล้างตัวเพราะแต่งสวยหล่อกันมาแล้ว
"ว่าแต่เราจะไปไหนกันอ่ะ"
"สยามนี้แหละใกล้ๆ"
"อืมมมม"
"ฟ่า วันนั้นที่บอกว่าเบสยี่ห้อไรนะที่เลิศๆๆอ่ะ"
"นี้ไงลองดิลองเลยอ่ะๆๆ"
"อ่ะยุ่งอันนี้ของยุ่งทาซะ"
"ยุ่งไม่ชอบทาอ่ะไม่เอาหรอก"
"ทาเหอะ คนเราต้องดูแลตัวเองมั้ง"
"ไม่เอา"
"เดี๋ยวแตมจัดการเองฟ่า ฟ่าแต่งตัวเหอะเดี๋ยวเวลาช็อปเราจะน้อยลง"
"โอเค จัดไปอย่าให้พร่อง"
เมื่อพวกเราพร้อมแล้วก็เดินลงข้างล่างเป้าหมายไปสยามโดยบีทีเอส แต่ก็ไปสวนมันที่หน้าล็อบบี้
"เห้ยเตอร์ไปสยามกัน"
"ไม่ไป"
"เห้ยไรว่ะ ไปดิ"
"พวกมึงไปเหอะ กูไม่เหมาะจะไปกะพวกมึงหรอกกูมันคนไม่ดี"
"เอ้าไอ้นี้กวนตรีนแล้วไงเมิงเป็นไรว่ะ" แตมมองหน้าผมที่ตอนนี้ตาแดงอีกแล้ว แตมเดินมาจับมือผมเบาๆบ่งบอกว่าอดทนไว้นะ
"ไปเหอะยุ่ง แล้วเค้าจะรู้ว่าสิ่งที่เค้าทำมันทำลายคำสัญญาที่เค้าให้ไว้เมื่อเช้านี้หมดลงแล้ว"
ผมเดินไปขึ้นบีทีเอสสองคนนั้นหันซ้ายหันขวาแล้วก็เดินตามผมมา
"ฟ่าจะดีหรอทำแบบนี้อ่ะ"
"แตม..เตอร์อ่ะถูกตามใจตั้งแต่เด็กยิ่งเราตามใจ เค้าจะยิ่งชอบใจและได้ใจขึ้นไปอีก เชื่อฟ่าเราทำแบบนี้ถูกแล้ว"
"เออยุ่งเห็นด้วยปล่อยให้ไอ้บร้านั้นมันอยู่คนเดียวสักพักเผื่อมันจะคิดอะไรได้เรื่องนิดเดียวทำให้เป็นเรื่องใหญ่"
"ยุ่งอ่ะแทนที่จะให้เค้าดีกันกลับยุยงส่งเสริม"
"อย่าดุยุ่งเลยแตม ฟ่าว่าเราทำดีที่สุดแล้ว"
เราสามคนถึงสยามแล้ว ได้เวลาผีเข้าอีกรอบ ฮ่าๆๆๆ โอ้ยพระเจ้าหนุ่มๆเต็มไปหมดเอีญไม่ใช่เสื้อผ้ารองเท้ากระเป๋าเต็มไปหมด พวกเราซื้อโน้นซื้อนี้
กันสนุกสนานดี
"เหนื่อยเหมือนกันเนอะ หิวแล้วด้วย กินไรดีอ่ะแตมยุ่ง"
"ฟูจิม๊ะ"
"น่าสนอยู่"
"งั้นฟูจิจัดไปอย่าให้เสีย"
"เรียกเตอร์มากินด้วยดีมั้ยฟ่า"
"โทรไปดิถ้าไม่อยากโดนมันด่ากระแทกแดกดันกลับมา"
"เอาไงอ่ะยุ่ง" แตมให้ไปถามยุ่งที่ทำท่าว่ไม่ต้องโทรหรอก
"ไม่ต้องหรอกไอ้หมาบ้านั้นอ่ะปล่อยให้มันอยู่กับตัวเองสักพัก"
"จะดีหรอ"
"ดีแตม เชื่อฟ่าเถอะว่าดีแล้ว"
"โอเคดีก็ดี"
เราสามคนมุ่งตรงสู้ฟูจุ เอ๊ยฟูจะ เอ๊ยฟูจา เอ๊ยฟูจู เอ๊ยฟูจิ เอ๊ย ถูกแล้ว55555+
เมื่อมื้ออาหารจบลงเราสามคนก็กลับกัน ฟ่าชวนให้สองคนนั้นค้างด้วยกันที่คอนโดเพราะว่าจะทำขนมกัน อิอิ
"เดี๋ยวใส่เสื้อผ้าฟ่าก็ได้"
"แล้วไอ้หมาบ้านั้นอ่ะ"
"ช่างเหอะนี้มันห้องฟ่านะ"
"โอเคแต่กลัวพวกเราจะโดนกัดไปด้วยอ่าดิ"
"ไม่หรอกทำเป็นงอลเอาไว้เดี๋ยวมันก็หงอย"
"แน่นะ"
"ฟ่าใช้บ่อยได้ผลทุกครั้งยิ่งเรียกน้ำตาได้ยิ่งมั่นใจได้เลยว่าสำเร็จ"
"ร้ายเหมือนกันนะฟ่าเนี่ย"
"อยู่กับคนอารมณ์ร้ายก็ต้องแบบนี้แหละ"
พวกเราสามคนถึงห้องก็เปิดประเอาของวางแล้วก็นั่งชมของที่ซื้อมากัน คุญโน้นคุยนี้สนุกสนานไอ้ตัวดีสงสัยนอนหลับอยู่ในห้องอ่ะ
แล้วสักพักมันก็ออกมา
"เห้ยไปฟัดกะหมาที่ไหนมาว่ะ"ผมเงยหน้าไปมอง หน้ามันแดงเป็นจ้ำปากเจ่อเชียว
"หมาเชี้ยไรอ่ะ"
"เตอรเป็นไรอ่ะใครทำ เตอร์ไปโดนไรมา เจ็บมั้ยอ่ะ แล้วทำไมไม่โทรไปบอก เตอร์เจ็บตรงไหนอีก ไปหาหมอมั้ย"
"แล้วจะให้เตอร์ตอบคำถามไหนอ่ะ"
"ฟ่า" ยุ่งเรียกผม
"อะไรยุ่ง"
"โกรธกันอยู่ไม่ใช่หรอ เมื่อกี้ยังบอกให้งอลเอาไว้เลย"
"โห..ยุ่งนี้ก็มันห่วงมากกว่าไง"
"เจ็บมั้ยอ่ะ"
"เจ็บดิ"
"เดี๋ยวฟ่าทายาให้นะหรือจจะไปหาหมอ"
"ทายาดีกว่า หมูขอโทษแมวนะที่อารมณ์เสียใย่แมวแล้วยังพูดจาไม่ดีอีก"
"เพิ่งคิดได้ตอนโนตรีนเนี่ยหรอเมิง"
"เรื่องของครอบครัวว่ะ อย่ายุ่งเลยไอ้ยุ่ง"
"เออ เรื่องของผัวเมียเค้า เราไปหาที่เงียบๆทำอะไรดังๆกันเหอะที่รัก"
"ทะลึ่ง ไอ้บ้า" แตมหันไปค้อนตาเขียว
ผมเดินไปหยิบยามาทาให้ สองคนนั้นั่งมองแล้วก็อมยิ้มกันสองคน
"ยิ้มอะไรกันสองคนนี้อ่ะ"
"ก็มันน่ารักดีนะห่วงใยกัน ไม่เหมือนเมื่อกี้อ่ะหน้าฆ๋าทิ้ง"
"คนรักกันมันก็แบบนี้แหละยุ่ง ทะเลาะก็ไม่เกินวันหรอก ยังไงมันก็ตัดไม่ขาด"
"ถ้าเค้าเป็นไรแตมอย่าลืมทายาให้แบบฟ่าทาให้เตอร์นะ"
"อืม"
"งั้นเอาเลยมั้ยเดี๋ยวตื๊บให้"
"ไม่เอาเว้ยคนเค้าจะสวีทยุ่งน่ะเมิงอ่ะ"
"ปากเจ่อแล้วยังจะซ่าส์อีกนะ"
"เบาๆดิฟ่าเจ็บนะเนี่ย"
"แล้วไปทำไรมาแน่เนี่ยถามก็ไม่ตอบ"
"ตกบันได"
"หรอ"
"อืม"
"แน่นะ"
"แน่"
"ให้โอกาสอีกครั้ง"
"เอออออืม"
"นี้แหน่" ผมเอาสำลีชุบแอลกอฮอล์แล้วก็กดไปที่แผลมัน"
"โอ๊ยยยยจะฆ่าผัวรึไง"
"แล้วโกหกทำไม"
"รู้ได้ไงว่าโกหก"
"คนอย่างเตอร์หรอจะขึ้นลงบันได เราไม่ได้อยู่ชั้น1ที่รักกกกก" ผมหยิกไปที่แขนของมัน
"โอ๊ยยยยเจ็บ เออยอมรับก็ได้"
"แล้วไปโดนอะไรมา"
"ไปต่อยคนมา"
"หาาาาาาาาาาาาาา" เราสามคนอุทานพร้อมกัน
"ไม่ต้องหาหรอกนั่งอยู่เนี่ย"
"ต่อยใคร ไปมีเรื่องได้ไงไหรเล่ามาสิ"
"ก็ไปต่อยไอ้คนที่โทรมาด่าเราไง"
"แล้วรู้ได้ไงว่าเป็นใคร"
"ก็ให้คนช่วยเช็คเบอร์ที่โทรมาอ่ะว่ามันที่ไหน"
"แล้วใครอ่ะ"
"เพื่อนฟ่า"
"ใคร" ผมตกใจจ้องหน้ามัน
"ไอ้ต้น"
****************************************************
****************************************************
ขอโทษนะครับที่หายไปไม่ลา
มีภารกิจรักนิดหน่อย
เที่ยวนั้นแหละครับ
รักทุกคนมากมาย
ตอนนี้เพิ่งกลับมาถึงง่วงมาก
ขอไปนอนก่อนเน้อ
รักนะผู้ใหญ่ฉลาด
อิอิ :L2: :L2: :L2: :L2:
-
คิดถึงนุ้งฟ่านะครับ
แหม ครั้งนี้เตอร์โชว์แมนอีกล่ะ
แต่เตอร์นี่มีอะไรไม่เคยบอกฟ่ารึปรึกษาฟ่าเลย ชอบพยายามแก้ปัญหาคนเดียวทุกที แก้ได้บ้างไม่ได้บ้าง บานปลายบ้าง เฮ้อ
เด็กมันกำลังจะโตอ่ะนะ อิอิ
-
โย่วๆๆ เย่ๆๆ :z2: :z2:
ฟ่ามาต่อละ ๆๆ
+1 น้า ขอไปอ่านก่อน เดี๋ยวมา อีดิทเม้น
-
:pig4:
-
เตอรืก็คงอยากโชว์ว่าจัดการให้ฟ่าได้สินะ
แต่ก็ทำให้ฟ่าเป็นห่วงล่ะเจ็บตัวมานี่
ว่าแต่ต้นนี่มันใครแล้ว :undecided:
-
แม่เจ้า
เดา ผิดคน o22
-
o22 ง่ะ! ทำไมเป็นต้นไปได้ล่ะ เห็นด่าอย่างนี้นึกว่าเป็นชะนีซะอีกนะเนี่ย
ต้นไปกินยาบ้ามาเหรอ :serius2:
พี่ฟ่าน่าสงสารอีกแล้ว โอ๋ๆๆ :กอด1: :กอด1:
แอบสงสัยเตอร์แกล้งทำเป็นไม่พอใจเพื่อที่จะได้ไปจัดการกะต้นรึเปล่าน๊อ...
ป.ล.ไปเที่ยวมาสนุกไหมคะพี่ฟ่า
ป.ล.2เมื่อวานหนูเกือบตกน้ำตอนขึ้นเรือด่วยเจ้าพระยาแหน่ะ คนขับมันบ้าจอดเรือไม่ชิด แล้วช่างเครื่องก็ไม่คล่อง ทำไปทำมาต้องขึ้นเรือใสสภาพเรือตั้งฉาก 90 องศากับท่าเรือ(ได้เป็นไอ้แมงมุมกันเลยทีเดียว :fire:) แถมตอนขึ้นยังเป็นตอนกลางคืนอีก ถ้าตกลงไปในน้ำคงจะไม่ได้โผล่ขึ้นมาอีกเพราะน้ำไหลเชี่ยวมาก-*-
พี่ฟ่าขึ้นรถขึ้นเรือก็ระวังตัวด้วยนะคะ เป็นห่วงค่ะ :กอด1: แล้วจะรอตอนต่อไปค่า :bye2:
-
แต่ทำไมเราอ่านแล้ว คิดว่าเตอร์มันเป็นผู้ใหญ่แล้วหว่า
เพราะผู้ใหญ่มักจะชอบทำมากกว่าพูดอ่ะ
เจอมาก็เยอะนะ คนลักษณะแบบนี้ ไม่ค่อยชอบพูดแต่ลงมือทำเลย
ส่วนตัวชอบน่ะ บุคลิกเข้มแข็ง แมนดี
กดให้คะแนน ตื๊ดดดดดดดด...ตื๊ดดดดดดด เตอร์ เอาไปเลย A o13
นุ้งฟ่า ไม่ต้องน้อยใจนะ อย่างฟ่าอ่ะ ความน่ารักไม่ต้องกดให้คะแนนหรอก เพราะ A อยู่แล้นนน :impress3:
:pig4:ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า +1 ช่วยไล่พายุกลับไป ไม่ต้องเข้ามา ชิ้วชิ้ว :กอด1:
:L1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ เบ่เบ๋ น่าร้ากกกกก :จุ๊บๆ:
ป้อล่อ...รู้สึกว่าตอนนี้ นุ้งฟ่าจะพิมพ์ตกๆหล่นๆ หลายที่เลยนะ
..ไปเที่ยวกะเตอร์มาจริงง่ะ เหรอว่าง่วง เพลียเพราะ :pighaun: รึเปล่า ฮ่าฮ่า :t2:
-
ไม่ได้อ่านหลายวัน
คิดถึงพี่ฟ่าจังเลย
ว่าแต่เพื่อนคนนั้น ชั่งกล้า คบกันมาตั้งหลายปี อย่างงี้ต้องให้ผม :oo1: สั่งสอนซักหน่อย
:laugh:
-
กลายเป็น คนรู้จักไปซะได้ เอิ้กกกกกกก
ด่าซะไฟแลบ นึกว่าใคร
:beat:
:L2: :L2: ให้ฟ่ากะเตอร์ คนละช่อ
-
เตอร์แมนได้อีกกกกกกกกกกกกกกก
:impress2:
-
...เห็นม้ายยยยยย..เตอร์เผยภาวะการเป็นผู้นำ....แล้ว
...เมียข้า...ใครอย่าด่า
...แต่ไหงเป็น..เพื่อนฟ่า...หว่าที่มาด่า
...หรือว่าเพื่อนฟ่า...แอบรักปั๋วเขา
...ไปตจว กันมาเหรอจ๊ะ กทม. สุดฮ๊อนๆๆๆ :กอด1:
-
เอิ้กๆๆ
เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดไปแล้วว
ฟ่า สู้ๆ อย่ายอมแพ้น้า :teach:
-
เพื่อนกันทำไมถึงทำกันแบบนี้
ล่ะ ฟ่าอย่าไปคบคนแบบนั้นเป็น
เพื่อนเลยนะ
-
:-[ แอบปันใจจากอัลฟ่ากับคอปเตอร์ ตอนนี้กำลังปลื้มแตมกะยุ่งค่ะ
:กอด1: ฟ่างานเข้าตลอดเลย เอาใจช่วยในการประคับประคองชีวิตคู่นะคะ
:pig4: ขอบคุณค๊า
(อิอิ มีคนบอกว่าอ่านแล้วให้เมนท์ด้วย แหะๆๆ)
-
คนที่ชื่อนิกร้ายจัง
ขนาดเคลียกันแล้วยังไม่ยอมเลิกโทรมากวนอีก แย่แย่
มาส่งกำลังใจให้หมูกะแมว :L2:
-
พี่ฟ่ากับพี่เตอร์ยังอยู๋ที่คอนโดแถวพญาไทอยู๋ป่ะค่ะ :m28:
มันแถวบ้านหนูอ่ะ
แสดงว่าหนูต้องเคยเหนพี่ชัว :laugh5:
แต่ไม่รุคนไหน
555
อันล๊อกอินเพื่อนไว้จะมาเม้นบ่อยๆๆ
พี่มาซอย5 บ่อยๆๆน่ะจ๊ะ
เผื่อเจอ
-
ดีกัแระ :mc4: :mc4:
-
เรื่องในเล้านี่ผู้ร้ายชื่อต้นหลายคนเนอะ
ฆ่าม้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :fire: :fire:
-
อ้าว ไหงเปงงั้นหล่ะเนียะ กำ
อย่างนี้ต้อง :z6:
-
:o8: อ้าว นึกว่าใคร กลายเป็นต้นโทรมาซะงั้น
ฟ่างานเข้าซะแล้วดิ :เฮ้อ:
-
พยายามเร่งตามอ่านมาหลายวันแล้วครับ
เพิ่งผ่านช่วงครึ่งกระทู้มาเอง
(เท่าที่จะมีเวลาอ่าน)
ขอบคุณพี่ฟ่ากับเตอร์ ที่มีเรื่องดีๆ แบบนี้มาให้รู้จักกัน
จะไล่อ่านต่อไป o13
-
โหคนเรา หนีไปเที่ยวมา ชริ งอล :a14:
ต้นเป็นใคร ทำแบบนี้ทำไม
นุ้งฟ่าตื่นมาเคลียร์กันก่อนจิ๊ ตื่นๆๆๆๆ :m11:
คิดถึงนุ้งฟ่า-คอปเตอร์ค้าบ
-
ต้นคือเพื่อนที่มหาลัยที่ครั้งหนึ่งฟ่าทะเลาะกะเตอร์แล้วหนีไปอยู่กะมันอ่ะจำไม่ได้หยอออออ
เดี๋ยวเย็นๆมาต่อให้นะ
ไปทำธุระก่อน
คุณยายจะโอนที่ดินให้คืบหนึ่ง
5555+ล้อเล่ง
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
o22 o22 o22
ไม่นึกไม่ฝันว่าคนนั้น คือ ต้น :เฮ้อ:
ให้มันได้อย่างนี้สิ แล้วจะรออ่านต่อน๊านุ้งฟ่า
-
ต้นคือเพื่อนที่มหาลัยที่ครั้งหนึ่งฟ่าทะเลาะกะเตอร์แล้วหนีไปอยู่กะมันอ่ะจำไม่ได้หยอออออ
อ๋อ จำด้ายยยย อิอิ
จำได้ตอนนุ้งฟ่าบอกเนี่ยแหละ เอิ๊กกกก :laugh:
-
รออยู่นะขะร้าบ นุ้งฟ่า
:L1: ลัฟยู เบ่เบ๋ ฟ่า&เตอร์ :จุ๊บๆ:
"แล้วใครอ่ะ"
"เพื่อนฟ่า"
"ใคร" ผมตกใจจ้องหน้ามัน
"ไอ้ต้น"
ไอ้ต้นมันเป็นเพื่อนเตอร์ ม่ายช่ายเหรอ นุ้งฟ่า
แล้วไปรับมันเป็นเพื่อนตอนไหน เมื่อไหร่อ่ะ กิ้วกิ้ว :m21:
-
ในที่สุดก็ตามมาทันจนหน้าสุด อ่านเฉพาะเรื่องกินเวลาไปเกือบ 2 วัน :really2:
มารายงานตัวให้กำลังใจค่ะ
แต่เพื่อนที่ฟ่าเล่าว่าไปค้างด้วยรอบที่รถโดนน้ำเต้าหู้ปา ชื่อ แพทไม่ใช่เหรอ
ตอนนี้ระบบความจำลิบหรี่มากมาย
:L2:
-
โห เตอร์แมนมาก ลุยเดี่ยวเลยเหรอ
แล้วต้นมาด่าฟ่าทำไมอ้ะ งงได้อีก
รอนุ้งฟ่ามาเฉลยน้า
(ว่าแต่ต้นอยู่ตอนไหนอ้ะ เค้าจำไม่ได้จิงๆ แหะๆๆ)
บวก 1 แต้มให้ฟ่าจ้า :กอด1:
-
^
^
จิ้มพี่สาวคนงาม
คิดถึงจัง :กอด1:
นุ้งฟ่ารับโอนที่ดินนานเนอะ ป่านนี้ไม่มาซะที :z2:
-
ไหง๋ต้นมาด่านุ้งฟ่าหล่ะ แอบงง :m21: แต่เตอร์แมนมากกกกกก ลุยเดี่ยวไปจัดการเลย +10 ให้เตอร์เลย หุหุ
-
คิดถึงนุ้งฟ่า ไปโอนที่ที่ไหนไม่รู้จะนานเหมือนที่เชียงใหม่หรือเปล่าไปตั้งแต่10โมงเช้า
กว่าจะเสร็จเกือบ 5โมงเย็น นี่ขนาดเป็นอำเภอรอบนอกแถมมีคนรู้จักนะ (โอนที่เสร็จประมาณ
บ่าย3 แล้วทำเรื่องแบ่งโฉนดต่อ) เป็นการคอยที่ทั้งร้อนและน่าเบื่อมากจริงๆ
ไอ้ต้นกล้าต่อยคอปเตอร์เหรอ แล้วเตอร์ตื้บมันไปกี่ทีล่ะ
รักนุ้งฟ่านะ จุ๊บ จุ๊บ
-
สงสัยนุ้งฟ่าจะเล่าข้ามช๊อตมากไปหน่อยทุกคนเลยพา งง กันไปใหญ่ แต่อย่าเพิ่งคิดอะไรไปไกลมันไม่มีอะไรในกอไผ่หรอก
เอิ๊กๆๆๆๆ
-
^
^
:z13: babe
-
สับสนนิดหน่อย
เห้อๆๆพอดีต้นฉบับหายไปกับคอมตัวเก่าเลยงงว่าข้ามตอนไหนอะไรยังไงไปบ้างอ่ะครับ
ขอโทษด้วยครับที่พิมพ์ตกๆหล่นๆเพราะตอนนี้ งงๆ ฮ่าๆๆๆ มันงานเข้าเยอะมากอ่ะครับ
งั้นมาต่อกันเลยดีกว่าครับถ้าสับสนตรงไหนก็ถามนะครับ
ต่อไปนี้จะไม่เล่าข้ามไปให้มันเยอะนักแต่ก็จะพยายามให้มันปัจจุบันนะครับ
****************************************************
****************************************************
"มะเหงกแหนะ ไอ้ต้นไม่ทำงี้หรอก"
"ล้อเล่ง"
"ปัญญาอ่อนมันใช่เวลาล้อเล่นรึไงอ่ะ"
"แล้วตกลงใครว่ะกรูก็ลุ้นจนฉี่จะปริบอยู่แล้วเนี่ย"
"ก็ใครอ่ะ ก็อีนิกนั้นแหละ"
"เอ้า แล้วบอกเพื่อนฟ่าทำไม"
"ก็แหย่เล่นเฉยๆ"
"มันใช้เวลาพูดเล่นหรอ ไม่ทำให้แล้วทำเองเลย เล่นบร้าอะไรไม่เข้าเรื่อง" เตอร์หันไปมองหน้าแตมกะยุ่งให้ช่วยพูดกับผมให้หน่อย
"สมน้ำหน้า" ไอ้ยุ่งไม่ช่วยแถมด่าอีก แตมก็หันหน้าหนี
"โหให้มันได้อย่างนี้สิว่ะเพื่อนอ่ะ ฟ่าๆๆๆเตอร์ขอโทษนะ ขอโทษค๊าบ"
"พอเลย เลิกพูดเรื่องนี้ไปเลยมันจะเป็นใครก็ช่าง ไม่สนใจแล้ว"
"โหฟ่าา เตอร์ขอโทษนะ ไม่พูดเล่นแระ เอาจริงๆแระ"
"เตอร์ฟังฟ่านะ มันไม่ใช่เวลามาพูดเล่น มันเครียดนะเว้ย นี่ฟ่าอดทนสุดๆแล้วนะเตอร์มองมันสนุกมากรึไง มีความสุขหรอกับการต้องมาอดทนอยู่กับสภาวะแบบนี้อ่ะ มันเหนื่อยนะเว้ยเหนื่อยจะแย่แล้ว" ผมเรื่องเสียงดัง
"ขอโทษไม่นึกว่าฟ่าจะโกรธขนาดนี้"
"ไม่นึก ไม่นึก เอะอะก็ไม่นึก เคยเอาใจฟ่าไปใส่ใจเตอร์บ้างมั้ยอ่ะ เตอร์เอาแต่ใจ แต่ฟ่ากับอดทนให้เตอร์ทำร้ายหัวใจคิดดูเอาแล้วกันใครมันจะสนุกกว่าใคร"
"ฟ่า ใจเย็นๆก่อนก็ได้ เตอร์ขอโทษ สัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว"
"สัญญาอีกแล้วหรอ เมื่อวานก็สัญญา วันต่อมาก็ผิดสัญญา ถ้ารู้ว่าทำไม่ได้ไม่ต้องพูดพล่อยๆออกมาเลย"
"ใจเย็นๆก่อนมั้ยฟ่าเดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องใหญ่" ยุ่งเริ่มเรียกสติผมคืนมา
"ฟ่าให้โอกาสเตอร์อีกรอบนะ แตมว่าเตอร์ไม่ได้อยากให้มันออกมาเป็นแบบนี้หรอก"
"ฟ่ารู้นะว่าแตมกะยุ่งรู้สึกอย่างไรแต่ถ้าแตมมาอยู่ตรงที่ฟ่าอยู่จะรู้ว่าทุกๆวันฟ่าต้องอดทนกับคนเอาแต่ใจคนนี้แค่ไหน"
"ถือว่าอีกครั้งนะ ให้โอกาสมาได้ตั้งหลายครั้งแล้วอีกครั้งหนึ่งจะเป็นไร"
"นะฟ่า แตมขอร้อง"
"อืมก็ได้"
"เย้ๆๆ ก็ ไอ้นิกนั้นแหละ"
"กรูว่าแล้ว อีนี้ชัวร์ เดี๋ยวแม่จะตบให้หน้าแหกเชียว"
"ยุ่ง สาวเลยนะ แรดนะดูแรดนะนั้น" แตมน่ารักดีอ่ะเหมือนดุสามีว่าอย่าแรด 5555+
"อุ้ยลืมตัว" ฮ่าๆๆๆๆ
"แล้วเมิงสองตัวนี้ตกลงใครเป็นผัว"
"กรูดิ" ไอ้ยุ่งยกมือ
"แต่ฟ่าว่าบางทียุ่งก็เป็นเมียด้วยรึป่าวอ่ะ"
"บร้า ฟ่านี้พูดไรก็ไม่รู้"
"เห้ยลองดิยุ่ง สนุกนะเว้ย"
"เมิงอย่ามาล้างสมองกรู"
"พูดไรกันเนี่ย" แตมเขิลซะหน้าแดงเชียว
"เรื่องธรรมชาติหน่ะแตมไม่ต้องอายหรอก"
"ฟ่าก็ เลิกๆๆพูดเรื่องนี้จะเอาไงกะอีนิกเนี่ย"
"ไม่รู้ เพื่อนพวกนายสามคนนี้ฟ่าจะไปเกี่ยวไรด้วยอ่ะ"
"เอ้า ก็สั่งมาเลยจะเอาแค่ไหน ปางตาย หน้าแหก หรือะว่าแดกข้าวต้มไม่ได้"
"ไม่ต้องทำไรปล่อยเค้าไปเหอะ แค่เตอร์หน้าแหกมาแบบนี้เค้าก็คงเจ็บไม่ธรรมดาแล้วมั้ง"
"เออลืม เตอร์เมิงไปทำไรเค้าว่ะ"
"กรูก็ไปที่หอมันอ่าดิแล้วก็ไปถามๆๆๆมัน มันก็ไม่ยอมรับมันบอกว่ามันไม่ได้ทำแต่กรูดูเบอร์ที่โทรออกมีเบอร์ฟ่าด้วย แล้วบนโต๊ะก็มีกระดาษโน๊ตเบอร์ฟ่าทั้งมือถือทั้งเบอร์คอนโดอยู่อ่ะ กรูก็เลยใส่เลย แต่เพื่อนมันเข้ามาช่วยกรูเลยหน้าแหกมานี้ไงเมิง"
"เอ้า เมิงนะ จะไปตื๊บคนอื่นเจือกไปคนเดียวมรึงคิดว่ามรึงเป็นเฉินหลง จาพนม หรือว่าจีจ้ารึไงว่ะ"
"ใครจะไปรู้ว่าเพื่อนมันจะเข้ามาช่วยอ่ะ"
"ซวยของมรึง"
"แล้วต่อไปจะมองหน้ากันติดมั้ยเนี่ย"
"แล้วยุ่งจะไปมองหน้ามันทำไม มันทำขนาดนี้ เลิกคบได้เลิกคบไปเลยคนแบบนี้"
"จ้ะเมีย"
"เค้าอาจะจะชอบเตอร์จริงๆก็ได้แตม บอกเค้ามาเจรจากะฟ่านี้ถ้าอยากได้จริงๆอ่ะ"
"ทำไมฟ่าจะยกเตอร์ให้เค้าหรอไง น้อยใจนะ"
"อืม ช่าย แต่ถ้าเค้าทนเตอร์ได้ถึงสามวันฟ่าจะยกให้ แต่ฟ่าเชื่อไงว่าไม่มีใครหน้าไหนทนได้หรอก"
"เค้าไม่ไปเค้าจะอยู่กะตะเอง"
"เหออออ"
"ยุ่งว่าชาตินี้ฟ่าคงแกะมันไม่ออกหรอกเกาะเป็นปลิงขนาดนี้"
"ทำไงได้อ่ะยุ่ง รักเค้าไปแล้วนี้"
"ฮ่าๆๆๆๆไอ้ยุ่งเห็นม๊ะว่าคนเค้ารักกันเมิงทำให้เค้าแยกกันไม่สำเร็จหรอกไอ้ผี"
"กุไม่ได้แยกเร้ย เมิงนี้มันเนรคุณนะเมื่อกี้กุยังช่วยเมิงอยู่เลย"
"ทวงบุญคุณรึไง"
"ป่าว แค่ให้รู้ไว้ว่ากุมีบุญคุณกะเมิงนะ"
"แล้วเตอร์ได้ถามนิกป่าวว่าทำไปทำไม"
"ถาม มันบอกว่ามันชอบเตอร์ ชอบมานานแล้วด้วยตั้งแต่รับน้อง"
"เอ้าแต่เราก็เคยเคลียร์เรื่องนี้กันแล้วนี้"
"มันก็บอกว่าช่ายแต่มันห้ามใจไม่ได้ยิ่งอยู่ใกล้มันยิ่งรู้สึกดีด้วย"
"โหน้ำเน่า"
"ก็ภามมันว่าทำไปทำไมทำไมต้องมาทำฟ่า มันก็บอกว่าเพื่อนมันแนะนำให้ทำแบบนี้ถ้าอยากได้ต้องแย่ง"
"เพื่อนเฮงซวย อีสองตัวนั้นแน่เชียว"
"ก็อย่างว่าแหละแตม คนมันหว่านเสน่ห์ไปทั่ว"
"ไม่เคยเลยนะเค้าไม่เคยนอกใจตะเองเลยนะ" มันล้มตัวลงมานอนตักผมแล้วก็เล่าต่อ
"เออๆๆแล้วไงต่อว่ะ"
"ก็ไม่ไงกุขอให้จบอย่างมายุ่งกะกุกะแฟนกุอีก มันบอกว่ามันทำไม่ได้หรอกมันรักกูมันก็เข้ามากอดกูกูก็ถีบมันออกไปแล้วก็ใส่เลยที่นี้ แล้วเพื่อนๆมันก็เข้ามาดึงกุออกไป อินิกมันก็ร้องไห้แล้วเพื่อนมันมาจากไหนอีกสองตัวไม่รู้จับกูล็อคแล้วใส่กรูเต็มๆเลย ก็ก็ไม่ยอมนะเว้ยสู้มันแล้วพวกมันก็ห้ามๆกันให้พออ่ะ พอดีพวกเพื่อนเรามันได้ข่าวยังไงไม่รู้ว่ะมาโคตรไวเลย มาช่วยกุไว้ไอ้พวกนั้นมันเลยไม่ค่อยกล้าอ่ะ แล้วเสียงมันก็เริ่มดังแล้วด้วยกลัวพวกรุ่นพี่จะรู้อ่ะ เลยจบๆกันไป กุก็ชี้หน้ามันก่อนกลับว่าถ้ายังมาวุ่นวายอีก กุไม่ปล่อยมันไว้แน่"
"พระเอกมากมาก"
"โอ๊ย เจ็บนะเว้ย" มันหันมากัดพุงผมอ่ะ แซวไม่ได้เลยไอ้นี้
"พรุ่งนี้เมิงดังแน่"
"ช่างเหอะกุชินแล้วกับชื่อเสียง"
"สในด้านไหนหว่ะ ลบ หรือ บวก"
"บวกดิ"
"เลือดบวกอ่ะดิ เคยไปจิ้มเค้าไว้รึป่าวถึงได้ติดใจขนาดนั้นอ่ะ"
"บร้ารึไง ฟ่าก็รู้ว่าเตอร์จิ้มฟ่าอยู่คนเดียว"
"ใครจะไปรู้เตอร์ไปมหาวิทยาละยฟ่าได้ตามไปด้วยหรอ"
"งั้นลาออกไม่เรียนแล้ว ออกมาตามเมียดีมั้ย"
"ปัญยาอ่อนแระ" มันทำท่าเอ๋อๆแล้วก็มาหอมแก้มผม
"อายกันบ้างดิเพื่อนนั่งอยู่สองคนนะเนี่ย"
"อายทำไมก็ทำมั้งดิ ทำตามกุเนี่ย"
"หน้าเนียหยิกเจ็บมั้ยห่ะ"
"โอ๊ยยยยยยเจ็บดิ"
"เอาเป็นว่าเรื่องนี้จบลงอย่างสวยงามคงไม่ต้องมางอลมาทะเลาะกันอีกแล้วนะ"
"ก็คงงั้นมั้งแตม ถ้าไม่มีคนก่อเรื่อง"
"ครับผมจะไม่ก่อเรื่องอีกแล้วครับ"
"จะพยายามเชื่อนะ"
"หิวอ่ะ กินไปนิดเดียวเอง"
"ไม่มีไรกินแล้วเทให้หมากินไปหมดแล้ว"
"ใจร้าย เจียวไข่ให้หน่อยดิ"
"รอแปป ยุ่งกะแตมหิวมั้ย"
"นิดหน่อยอ่ะ"
"อะไรยุ่งเราเพิ่งกินมานะ"
"ก็ยุ่งหิวนี้"
"เอางี้ออกไปกินข้างนอกกันโอเคมั้ย"
"โอเคคคค เลสสะโก"
**************
**************
**************
**************
(http://images.siamzone.com:2081/board/upload/894/894753.jpg)
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า อิๆ
:กอด1: ให้หายคิดถึง
อ่านตอนนี้แล้วแอบโล่งใจไปเปราะหนึ่งที่อย่างน้อยๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น
ส่วนตอนหน้า เตอร์จะทำอะไรอีกคงต้องรอดูต่อไป
นุ้งฟ่าสู้ตายน๊า :L2:
นิว
-
:z13: :z13:
จิ้มเพ่นิวด้วยความคิดถึงเช่นกานนน
งิงิ
-
ขอจิ้มนุ้มฟ่าด้วยคน :กอด1:
เด๋วเวบไปอ่านก่อน
-
:serius2:
จิ้มพี่ฟ่าไม่ทรัน
-
เคลียร์กันได้ซะที นุ้งฟ่า น้องเตอร์
:เฮ้อ: ลุ้นซะตั้งนาน
น้องเตอร์ไม่แอบมีกิ๊กอยู่ชัวร์
นุ้งฟ่าล่ะ กิ๊กอ่ะมีมั้ย คริคริ
:pig4:ขอบคุณ นุ้งฟ่า :L1: +1ให้เตอร์น่ะ พระเอกปากเจ่อ :z1:
-
:impress2: ดีใจด้วยครับ...จบลงได้ด้วยดี
+1 ให้กำลังใจฟ่าและเตอร์นะครับ
-
ตอนนี้เตอร์แมนมั่กมากค่ะ :-[
มีแฟนเนื้อหอมก็ต้องมาคอยรับมือกับพวกชอบแย่งแฟนชาวบ้านอย่างนี้แหละค่ะ :sad4:
พี่ฟ่ามาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ
จะรออ่านค่ะ :bye2:
-
เพิ่งฌพสแป๊ปๆๆจะเอาตอนใหม่อีกแย้วหรอ
พอดีฟ่าไม่ต้องทำการบ้านกันพอดีอ่ะ
นี้ก็หลายวันแล้วที่ไม่ได้ทำมัวแต่เที่ยว :haun4: :haun4:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า ละก้อ :กอด1:
เตอร์อยากฮา อยากอำแต่ไม่เลือกเวลาซะนิ เลยเกือบงานเข้า
จาว่าไป หลายงานแล้วนะ ที่เตอร์พามาให้นุ้งฟ่าเนี่ย
นุ้งฟ่าก้อช่างแสนดี และอดทนมากๆ เพราะรักเตอร์มากใช่มั้ยล่ะ
เตอร์ก้อรักฟ่ามากเช่นกันหละ ไม่งั้นไม่เจ็บตัวมาขนาดนี้หรอก
รักกันแล้วก้อช่วยกันประคองความรักเนอะ
อย่างที่นุ้งฟ่าบอก อย่าสัญญาถ้าคิดว่าทำไม่ได้
สิ่งที่พิสูจน์ดีที่สุดคือลงมือกระทำเลยดีกว่า
รักและคิดถึงนุ้งฟ่าน้า
ยังบวกอีกแต้มมะได้ ขอ :กอด1: นุ้งฟ่า อีกทีค้าบ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ่า..อ้างแบบนี้ใครจะกล้าทวงละนี่
ปล.ระวังเพลียจากการทำการบ้าน 5555
-
งั้นรอให้ฟ่าไปทำการบ้านก่อนเนอะ
:o8:
เตอร์เล่นไม่ดูเวลาเลยอ้ะ ... คนเค้าเครียดกัน -*-
แต่ก้ดีแล้วล่ะ ที่ไม่ใช่ต้นเพื่อนฟ่า เห่อ ๆๆ
รอ ๆๆๆๆๆๆๆ
:-[
-
ยังไม่ทวงๆ
ให้ฟ่าไปทำการบ้านก่อนดีก่า
:z1:
-
เฮ้ออ โล่งใจไป
ที่ไม่ใช่เพื่อนฟ่า
แต่ขอให้มันจบๆๆอ่ะเนาะ
อย่าให้คุณนิกมาอีกเร้ยยย
-
อ่านไปอ่านมา แตมกะยุ่งคู่นี้น่ารักดี ยิ่งอ่านยิ่งชอบนะเนี่ย :laugh:
ว่าแต่ ทำการบ้านวิชาไรอ่ะ :z1: เค้าไม่ยู้เจิงๆๆๆๆๆๆๆๆ :haun4:
-
คนที่ทำนี่ขาดจิตสำนึกมากๆ
ก่อกวนคนอื่นแถมยังคิดจะแย่งของๆคนอื่นอีก เตอร์เคลียให้จบเด็ดขาดน่ะดีแล้วฟ่าจะได้สบายใจ
-
กลับมาดีกันแล้ว ค่อยยังชั่วหน่อย :กอด1:
มาปุ๊ป จะรีบไปทำการบ้านซะแระ เป็นเด็กขยันเรียนจริง ๆ o18
-
นานๆ เข้ามาตามน้องฟ่ากะน้องเตอร์ที เก็บรวดเดียวตั้งแต่เมื่อวาน ใจหายใจคว่ำงานเข้ากระหน่ำมากๆ น้องเตอร์เอ๋ย
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคะ
ปล. ชอบเมนท์ คุณน้ำตาลที่ส่งความห่วงใยให้ฟ่ากับเตอร์ตลอดจัง รู้สึกเหมือนมีความอบอุ่น ส่งผ่านออกมาด้วยเลยล่ะ
-
เป็นกำลังใจให้
:กอด1:
-
เตอร์บุกเดี่ยวเลยงานนี้
ดีจัง
แต่อินิกนี่ ใช้ไม่ได้อย่างแรง
แบบเน้ต้อง :beat: :z6:
สู้เค้าน๊าน้องฟ่าน้องเตอร์ :L2:
-
มาสมัครใหม่งับ.......
อ่านมาสองวันเต็มๆจนตามทันแล้วงับ........
5555++.........
ปล...ถ้านนท์เปงพี่ฟ่าันะงับ.........นนท์จากลายร่างเปงผีตานี(ผีชนิดนี้จะทำเรื่องอย่างว่าจนคู่นอนตาย)....5555++
ปล2....ขอประมูลเฮียอีกคนได้ป่าวงับ........100,000..บาท...........5555++++..เอาแบบตลอดชีพนะงับ
ปล3....อยากตบอิเอ็ม..อินิก..อิสนิมสร้อย...... :fire:
-
เคาะที่หนึ่งแสนบาท
เอาไปเร้ยยยจร้า
ขอชื่อที่อยู่เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ฟ่าจะแพ็คใส่ห่อส่งอีเอ็มเอสไปให้นะจ้ะ
เย้ๆๆๆๆ
รวยเละ
-
อ้าว เคาะกันง่ายๆงี้เลยเหรอ
ไรอะนุ้งฟ่า ไอ้เราขอตั้งนาน มะยอมยกให้
โฮๆๆๆ ไม่มีเงินนี่มันเศร้าอย่างงี้เองเนอะ :m15:
-
พี่ฟ่านี้งกอย่างที่พี่เตอร์พูดเลยอะ....
5555+++++ :z2: :z2:
บ้านนนท์อยู่แถว4จังหวัดชายแดนภาคใต้นะงับ..........555++
อิอิ
-
:beat: :beat: :beat:
:z6: :z6: :z6:
:z13: :z13: :z13:
-
สงสารนายเตอร์นะ ถูกเคาะที่ หนึ่งแสน 555.....
+1 ให้นุ้งฟ่าอีกทั้งเป็นกำลังใจให้นะครับ
ว่าแต่ว่าเคาะจริงเปล่า แล้วจะเสียใจ น้า....... :z2:
-
แสนเดียวไม่ได้นะนุ้งฟ่า อย่างเฮียต้องราคาสูงกว่านี่สิ เพราะเป็นของหายากไม่
มีขายในท้องตลาดทั่วไปน่ะนะ
ยุ่งกับแตมก็น่ารัก แต่......นุ้งฟ่าของเค้าน่ารักที่ซู้ดดดดดดดด
-
100,000 กับอีก 1 บาท
ให้ได้เท่านี้แหละ เฮีย :m30:
แต่ถ้าเป็นนุ้งฟ่า ทุ่มไม่อั้น หมดตัว!!!!
:z2:
เจ้าเตอร์ ม่ายประมูล ขี้เกียจเอาไปปวดหัว ฟ่าเอาไว้ปวดหัวเองเหอะ ฮ่าฮ่า
:serius2:
ล้อเล่งงงงง.... รู้อยู่ว่า ยังไงนุ้งฟ่าก็ไม่ยอมเอาที่รักมาประมูล ช่ายม๊ายยยยยย เบ่เบ๋ :z1:
:L1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์
-
อ่าว มีการเปิดประมูลเฮียอีกแล้วหรอนุ้งฟ่า
แสดงว่าช่วงนี้ชอปหนักสินะ อิอิ
ตอนใหม่นี้พี่ชอบแฮะ มิตรภาพของเพื่อนๆ
-
อยากบอกว่าแต่งกลอนไว้แล้วโพสเซิฟเวอร์เจ้งพอดี
พระเจ้าจำไม่ได้ด้วย
เซ็งห่านมากมาย
เห้อ
เอาเป็นว่าร๊ากทุกคน
ขอบคุณนะครับสำหรับแรงใจที่มีให้กัน
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ทุกท่าน
อิอิ
รักอ่ะไม่รู้จะพูดอ่ะไร
งิงิ
*************
ปอลอ ใครจะเอาเฮียเอาตังค์มาจ่ายด้วยนะ
งิงิ
*************
**************
มื้ออาหารนอกบ้านก็ครึกครื้นตามประสาคนมีความรักอ่ะนะ แล้วนี้ก็สองเด้งอีกตั้งหาสองคู่ชูชื่น น่าอิจฉาใช่มั้ยหล่ะ แล้วทำไมไม่หาคู่เคียงกายกันหล่ะครับอิอิ
ว่าแต่มือนี้ใครจะจ่าย เอิ๊กๆๆๆๆให้เตอร์ดิตัวก่อเรื่อง
เมื่อมื้ออาหารจบลงเราสองคู่แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน
ระหว่างทางเดินเข้าห้องนั้นเอง เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
คุณพระคุณชีช่วย อะไรกันนี้
"ลืมอ่ะ"
"ลืมไร"
"ลืมซื้อชานม"
"ไว้กินวันหลังก็ได้"
"ไม่เอาอ่ะก็เค้าอยากกินนี้"
"โอเคๆๆๆๆ"
"ป่ะ"
"เบื่อเจงๆเลยมีเมียเอาแต่ใจ"
"ก็หาเมียใหม่สิ"
"เดี๋ยวหาจริงแล้วจะนอนน้ำตาตก"
"มีได้คนเดียวรึไง"
"ลองมีดูดิ"
"เอ้า เมื่อกี้เตอร์ยังบอกจะมีเมียใหม่เร้ย"
"เตอร์มีได้แต่ฟ่าห้าม"
"อะไรว่ะ"
"เพราะยังไงถึงมีโอกาสเตอร์ก็ไม่มองใครไม่จีบใครอยู่แล้ว ฟ่านั้นแหละตัวดี"
"ตัวดียังไง แล้วเรื่องที่ผ่านมานี้มันใครฮะไอ้อ้วนนนนนน" ผมรัดคอมันแน่น
"โอ๊ยหายใจไม่ออก"
"นักเลงรึไง"
"ทำมะ"
"เดี๋ยวจะจูบนักเลงโชว์ลุงเพิ่มซะหน่อย"
"ไอ้บร้า"
ถึงแล้วร้านชานม แล้วก็ถึงซึ่งเป้าหมาย
"ป้าครับชานมแก้วหนึ่งแล้วก็ชามะนาวแก้วหนึ่งครับ" ห้านาทีผ่านไป
"ได้แล้วจ้ะ"
"จ่ายตังค์ดิครับ"
"ครับบบ"
เราเดินดูดกัน เอ๊ยเดินดูดชานมกันไปคุยกันไป
"ไปเดินเล่นกัน"
"ตอนนี้อ่ะนะ"
"อืม"
"ดึกแล้วอันตราย"
"ไปเหอะนะ ลมเย็นๆอ่ะอากาศดีออก"
"ไปไหน"
"เดินไปเรื่อยๆเหนื่อยก็กลับ"
"อ่ะๆๆตามใจนะเนี่ย"
"ก็ดี ทำผืดมาเยอะนี้เราอ่ะ"
"จร้า"
"เตอร์ว่าสองคนนั้นอ่ะคนไหนเป็นเมีย" ผมชี้ให้เตอร์ดูผู้ชายสองคนที่เดินน้ำหน้าเรา
"คนเสื้อขาว"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็ดูดิก้นบิดขนาดนั้น"
"อาจจะเป็น สส. ก็ได้"
"อะไร สส."
"สาวเสียบง่ะ"
"อืมนะ"
"เค้าอาจจะเป็นเหมือนเราก็ได้ แบ่งกันเป็น"
"ไอ้บร้าทาลึ่ง"
"ทะลึ่งตั้งแต่ฟ่าเริ่มเรื่องนี้แล้วนะ"
"ง่าส์"
"หมดแล้วอ่ะ"
"เอาของฟ่ามั้ย ชานมอ่ะลองกินดิ"
"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวไว้ดูดที่เดียวคืนนี้"
"เชอะ"
"เดี๋ยวเราเดินไปทางซอย7แล้วออกซอย5 โอเคป่าว"
"เตอร์เมื่อยแล้วหรอ"
"ป่าวแต่มันดึกแล้วอันตราย คนสวยๆสองคนมาเดินเล่นแบบนี้เกิดใครฉุดไปทำมิดีมิร้ายจะทำไงอ่ะ"
"กล้าพูดนะว่าสวยอ่ะ เริ่มแรดขึ้นทุกวันๆแล้วนะเตอร์อ่ะ"
"เชอะ"
"เออที่ล้างหน้าหมดฟ่าซื้อรึยังเดี๋ยวก็บ่นอีกอ่ะ"
"เออเดี๋ยวเดินไปเลยดีก่า เอาตังค์มาป่าวอ่ะ"
"เอามาดิมีเมียเป็นขาช็อปไม่พกตังค์ได้ไง"
"ดีมากกกกกก"
"อ่าวฟ่า ไปไหนกันเนี่ย"
"มาซื้อเจลล้างหน้าอ่ะพี่พอดีมันหมด"
"กินไรกันมายัง"
"กินแล้วครับ เอแล้วนั้นใครน๊า"
"อย่ามาเเซวเว้ยเขิล"
"แหม๋ๆๆๆไม่บอกน้องบอกนุ้งเลยนะ"
"ก็น้องไม่สนใจพี่พี่ก็ต้องหาคนอื่นอ่ะสิ"
"เป็นพี่น้องอ่ะดีกว่าเยอะ เอ ไม่หันหน้ามาซักทีอยากเห็นจังจะเอาไปเม้าท์ให้พี่ส้มฟัง"
"ขานั้นรู้แล้วรู้เมื่อวานเนี้ย เดี๋ยวคงเม้าท์ให้เราฟังหรอก"
"ชื่อไรอ่ะพี่"
"ตอก"
"ชื่อตอก แปลกดี จะแนะนำให้น้องรู้จักป่าวเนี่ย ถ้าไม่แนะนำน้องจะได้ไป"
"โอเคๆๆ ตอกๆๆ ทางนี้หน่อย"
"มีไร"
"นี้น้องฟ่าน้องเตอร์ เราสองคนนี้พี่ตอก"
"ไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้ เดี๋ยวแก่"
"หวัดดีครับ"
"หวัดดีครับ น่ารักทั้งคู่เลยนะ แฟนกันป่ะเนี่ย"
"ใช่ครับ" ไอ้เตอร์รีบตอบ เงียบมาตั้งนานทะลึ่งตอบอย่างไวเชียวนะ
"อืมน่ารักดี"
"ฟ่าไปก่อนนะครับ แล้วว่างๆไปทานข้าวกันนะ"
"ได้ครับ"
ผมส่งยิ้มให้ก่อนที่จะเดินออกมา ไอ้ตัวดีอ่ะหรอไม่ชอบพี่เค้าอยู่เป็นทุนอยู่แล้ว แต่เดี๋ยวนี้ก็ดีขึ้นแล้วไม่ค่อยพาล
"หน้าบานเชียวนะ"
"เตอร์จะให้ฟ่าหน้าหงิกแบบเตอร์รึไง"
"หงิกตรงไหน"
"ก็ตรงนี้ไง พี่เค้ามีแฟนอ่ะดีแล้วจะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายกะฟ่า หึงไม่เข้าเรื่อง"
"เออ ต่อไปจะไม่หึงแล้ว"
"เอาตังค์มาจะซื้อของ"
"อ่ะ"
"แล้วไม่ให้ไปด้วยรึไงจะแอบซื้ออะไรอ่ะ"
"จะแอบซื้อยาคุมมั้ง จะตามมาก็มา"
ผมซื้อของเสร็จก็เดินกลับห้องกันสองคนก็หยิกกันไปหยอกกันมาอาจมีกัดกันบ้างเป็นเรื่องปรกติ
"ถึงซักทีเมื่อจะแย่"
"เดี๋ยวเตอร์นวดให้มั้ย"
"ไม่เอา นวดทีไรเสียตัวทุกที"
"ไม่นวดก็เสีย ยังไงคืนนี้มีเบิ้ล"
"กลัวที่ไหนหล่ะ"
"เห้ยเบาๆดิ"
เตอร์จูบมาที่ปากผมอย่างรุนแรง เหมือนไม่เคยเจอกันมาเป็นปี เสื้อผ้าถูกปลดออกทีละชิ้น จนไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว สองมือลูบไล้ไปทั้วร่างกายซึ่งกันและกัน เตอร์ดันผมให้ไปติดประตูห้อง แล้วซุกไซร้ไปทั่วซอกคอ สองมือจับสะโพกแล้วดึงให้ตัวเราสองคนแนบติดกันให้มากที่สุด
"เตอร์"
"ฟ่ามีแระจำเดือน"
"บร้า"
"ฮ๋าๆๆๆๆๆไปอาบน้ำก่อนนะ นะๆๆๆๆๆอาบน้ำกัน"
"อืมก็ได้"เราสองคนอาบน้ำกันสระผมให้กันเหมือนปรกติแต่จะเร็วกว่าปรกติเพราะเรามีภาระกิจรออยู่ ฮ่าๆๆๆและแล้วเราสองคนก็อาบน้ำเสร็จ ผมเดินไปเช็ดตัวในห้องนอน เตอร์เดินตามมาทีหลัง ผมยื่นผ้าเช็ดตัวให้เช็ดหัวให้แห้ง
"เช็ดผมก่อนดิเด๋ยวไม่สบาย"
"ครับบ"
"ที่รักของเตอร์หอมจัง"
"หอมสู้คนอื่นได้ป่าวอ่ะ"
"หอมที่หนึ่งเลยแหละ"
ผมเดินไปใส่เสื้อผ้าเตรียมตัวนอน
"ใส่เสื้อผ้าทำไมอ่ะ"
"นอนไงง่วงจะแย่แล้ว"
"ทำไมทะงี้อ่ะ"
"เอ้าแล้วจะให้เดินแบบรึไงไม่นอนอ่ะ"
"ไม่.....ห้ามใส่นะ"
"บร้าแล้วนั้น"
"อย่ามายั่วนะ"
"ง่วงแล้ว"
"เห็นใจกันมั้งดิ"
"ไหนเช็คดิ ว่าน่าเห็นใจขนาดไหน โอ้ววตื่นเต็มตัวแล้ว"
"ทะลึ่งจะนอนแล้วมาจับของเค้าทำไม"
"อ่ะๆๆนอนก็นอน...เห้ย"
"ยั่วนักใช่มั้ย"
มันกระตุกผ้าเช็ดตัวที่ผมนุ้งอยู่แล้วดันผมให้นอนลงบนเตียงแล้วก็ขึ้นคร่อม(เอาแล้วเสียตัวอีกแล้ว)รอยจูบเริ่มประพรมไปบนเรือนร่างของผม อุณหภูมิในร่างกายเริ่มร้อนวูบวาบเนื้อขาวๆๆถูกแรงดูดจนแดงไปทั่ว ไม่นานนักอุปกรณ์ทำรักก็ถูกหยิบมาใส่ เจลใสๆถูกชโลมไปตรงจุดสำคัญในไม่ช้ามีแรงดันหนึ่งดันวัตถุไม่ประหลาดเข้าไปในตัวผม ความจุกบวกเสียวกระสันเข้ามาครอบงำ เสียงที่เล็ดรอดออกมาจากปากสาเหตุจากความอดทนเริ่มน้อยลงดังเป็นระยะๆผมถูกช้อนหลังให้ลุกขึ้นนั่งบนตัวของคู่รัก ความเจ็บเริ่มหายไป กลับกลายเป็นความถี่และแรงมาแทน ที่รักของผมมองสบตาแล้วก็ดันให้ผมนอนลง แล้วยกขาสองขอขึ้นแล้วเร่งเครื่องด้วยความแรงและเร็ว ในไม่ช้าเขื่อนก็แตกในตัวผมซะงั้น
"เอาคืนมั้ย"
"ติดไว้ก่อนได้ป่ะ ระบมไปหมดแล้วเนี่ย"
"งั้นเดี๋ยวจัดการรีดพิษให้นะ"
พอสิ้นเสียงพูดริมฝีปาดบางๆก็ครอบมาที่น้อยชาเขียว ลิ้นตวัดไปมา สำรวจรายละเอียดจนทั่ว ความรุนแรงเริ่มทวีคูณ
"ไม่ไหวแล้ว"
ผมดันหัวมันให้ออกไปจากตรงนั้นแต่มันไม่ยอม ต้านแรงดันไว้แล้วครอบริมฝีปากลงไปอีก
"โอ๊ยยส์อืมมมส์" หนอนชาเขียวพ่นพิษใส่ปากที่รักผมไปแล้ว
"ไปล้างปากก่อน"มันวิ่งเข้าห้องน้ำไปล้างปากแล้วกลับมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม หน้าบานเป็นจานทรูวิชั่นเชียว
"ยิ้มอะไร ทำไมไม่ให้เอาออกจากปากอ่ะ"
"ไม่รู้ดิ อยากเก็บทุกอย่างที่เป็นฟ่าไว้ อยากรู้จักทุกรายละเอียด มันรักจนล้นอ่ะ บอกไม่ถูกไม่รู้ทำไม"
"ขอบคุณนะ"
"ขอบคุณเรื่องไร"
"ขอบคุณที่รักกันไง"
"เราจะมีกันและกันตลอดไปนะ สัญญษจริงๆ"
"อืมมสัญญา จริงๆ"
"แต่หนอนเตอร์ตื่นอีกแล้วอ่ะ"
"พอแล้วไอ้หื่น"
แล้วเราสองคนก็อีกรอบ เอ๊ยไม่ช่ายยยยย หลับไปในอ้อนกอดของกันและกัน....อิอิ
**************
**************
*****************
-
จิ้มรีล่างไว้ก่อนก่อนที่จะโดนจิ้ม
:z13: :z13: :z13:
V
V
V
V
V
V
V
V
V
-
^
^
ชริ นึกหรือว่าจะรอด
นี่แหนะ :z13: :z13: :z13:
จิ้มทีหลัง ยังทันค้าบคนเก่ง :laugh:
ฟ้าหลังฝนเนี่ย หวานเนอะ
-
^
^
มาๆๆๆ มาช่วยจิ้ม
จิ้มน้องออมทะลุทะลวงไปถึงนุ้งฟ่าเลย อิอิ
รอบนี้หวานจ๋อยเลย
น้องเตอร์หมดศัตรูหัวใจไปอีกคนแล้วสิเนี่ย พี่ตอกมาช่วยชีวิต หุหุ
ชานมหวานสู้ความหวานจากนุ้งฟ่ากะน้องเตอร์ไม่ได้เลยนะเนี่ย
บวก 1 แต้มสำหรับความหวานครั้งนี้ค้าบบบบบบ :กอด1:
ลป เด๋วเ้น้นุ้งฟ่า เอาเฮียมาประมูลทอดตลาดแล้วเหรอ ทำไมไม่เก็บไว้เก็งกำไรระยะยาวหละเนี่ย หุหุ
นานๆ เข้ามาตามน้องฟ่ากะน้องเตอร์ที เก็บรวดเดียวตั้งแต่เมื่อวาน ใจหายใจคว่ำงานเข้ากระหน่ำมากๆ น้องเตอร์เอ๋ย
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคะ
ปล. ชอบเมนท์ คุณน้ำตาลที่ส่งความห่วงใยให้ฟ่ากับเตอร์ตลอดจัง รู้สึกเหมือนมีความอบอุ่น ส่งผ่านออกมาด้วยเลยล่ะ
^
^
ขอบคุณมากค้าบบบบบบบ
ก้อเรารักเค้าไปแล้วนี่เนอะ เลยต้องมาส่งความรักบ่อยๆ
บวก 1 แต้ม แก้เขิน สำหรับคำชมค้าบ อุอุ
-
คือว่าถ้าวัดระดับความหื่นของพี่ทั้งสองคน
แบบว่านะ.....ทะลุสเกล......555++
ชอบๆๆๆๆๆๆ.......เลือดไหลหมดตัวเลย........555++
-
^
^
^
เห็นด้วยๆ
----------------------------
:n1: สัญญากันแล้ว จะมีเรื่องให้ปวดหัวอีกมั้ยน๊า
-
น่ารัก & ฮา
:กอด1:
:L2: เป็นกำลังใจให้ ฟ่า เตอร์ เหมือนเดิมจ้า
หวานมั่กมากกกกกกก ฮาที่เตอร์บอกว่าสาวสวยสองคนอ่ะ :pigha2:
รอตอนต่อไปน้า .......+1 .ให้คนสวย เอ้ย! คนน่าร้ากกกกกกกกกกกก :man1:
-
ที่ว่าสาวสวยสองคนนั้น..............
นนท์รู้สึกว่า.........ช่วงนี้......เตอร์กะฟ่าก็เริ่มออกจะสาวสวยด้วยแล้วเหมือนกันนะงับ.....555++
:m20: :m20:
-
พอไม่ทะเลาะกันแล้วก็หวานกันซ้า เอิ๊กกกกกกก :o8:
-
และแล้วก็กลายเป็นสส.กันหมด :laugh:
-
:m25: :m25: :m25:
นุ้งฟ่าตอนนี้หื่นมาเชียวนะ
อ่านแล้วประทับใจช่วงท้ายตอนที่ว่า
"เราจะมีกันและกันตลอดไปนะ สัญญาจริงๆ"
"อืมมสัญญา จริงๆ"
แล้วเราสองคนก็ หลับไปในอ้อนกอดของกันและกัน
คำสัญญาที่มีให้แก่กัน ความมาดมั่นที่ฝากเอาไว้
ความเชื่อใจที่แฝงด้วยความอบอุ่น
ผ่านเรื่องราวมาด้วยกันก็หลายอย่างก็ขอให้สัญญาที่ผูกไว้นี้มีผลยืนยาวละ
แต่ ไม่มีชีวิตใดในโลกนี้ที่จะห่างพ้นจากอุปสรรค มารผจญ ไปได้ตลอดหรอก
หากแค่เราต้องอดทนและยึดกันและกันเข้าไว้อย่าปล่อยให้มารมาเข้าแทรกมาแยกเราทั้งคู่ออกไป
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่าน๊า
นิว (วันนี้ดูจะเพ้อๆแฮะ)
-
นุ้งฟ่าเจอกับพี่?? ใครอ๊ะ แฟนพี่ตอก(ชื่อพิลึก)
แล้วหมูแดงจะสาวแข่งนุ้งฟ่าไหวแน่เหรอ นุ้งฟ่าดูแลเสื้อผ้าหน้าผม
ให้คอปเตอร์หรือเปล่า
จะบอกว่า รักนุ้งฟ่าที่ซู๊ดดดดดดดด
-
หวานได้อีก...ฟ่า+เตอร์ :-[
รักกันแบบนี้ไปนานๆ นะครับ
สุดท้ายพวกที่คิดร้ายก็จะแพ้ภัยตัวเองไปในที่สุด
:L2:
-
ที่มาของชื่อพี่ตอก
มาจาก"ข้าวตอก(ดอกไม้)"อ่ะ
พี่สาวคนกลางพี่เค้าชื่อพี่ข้าวตู
พี่ชายคนโตชื่อพี่ข้าวตัง
น่ารักป่าวอ่ะน่ารักเนอะใครมีลูกให้ชื่อแบบนี้นะอิอิ
เค้าไม่สาวนะจะสาวเฉพาะอยู่กันสองคน
อยู่ข้างนอกนี้ไม่มีใครรู้เยย 55555+
เสียภาพพจน์หมด แก้ข่าวด่วน
พี่นิวมาทีไรมาพร้อมคติสอนใจดีดีทุกครั้งขอบคุณคร๊าฟฟฟฟจะจำไว้เน้อ
อย่ามาบอกว่าเราสองคนหื่นนะ คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก งั้นต่อไปนี้จะไม่พูดถึงตอนรีดเลือด ดีม๊ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เรื่องเฮียก็ขอตั้งราคาไว้ที่1แสนภายใน1เดือนไม่มีใครให้มากกว่านี้เราก็จะเคาะที่ราคา1แสนบาท เย้ๆๆๆๆๆๆ
พี่น้ำตาล ป้าออม สนใจร่วมประมูลมั้ย อสังหาริมทรพย์ก็เอามาประมูลได้เน้อ งิงิ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ
รักนะทู๊กคนนนนนนน
ปล.ขอเม้าท์หน่อยวันนี้นายกอพิ๊สิดมาที่ตึกพญาไทพลาซ่า โหคนมุงเต็มเลยมีสียงกรี๊ดด้วย
ไอ้เราก็นึกว่า บี้เดอะสตาร์ซะอีก แต่อย่าบอกว่า"หล๊อหล่อ" อิอิ
พอนายยกจะกลับมีคนตะโกนว่า" สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้" ตกลงนี้นายากมา หรือว่าเดอะสตาร์ห้าเนี่ย
งิงิ
-
49999
[/glow]
-
คนแรกเลย
50000 ขาดตัวจ้า
-
อยากให้ราบรื่นสงบแบบนี้ตลอดไป
จัง
-
พี่นิว........ช้าไปแล้วงับ..........
นนท์ให้ไป 100,000 แล้วงับ
55555+++.........นี้ต้องขายบ้านพร้อมตัวเลยอะ....ถึงจาได้เงินมา 1 แสนอะ....555++
-
พี่นิว........ช้าไปแล้วงับ..........
นนท์ให้ไป 100,000 แล้วงับ
55555+++.........นี้ต้องขายบ้านพร้อมตัวเลยอะ....ถึงจาได้เงินมา 1 แสนอะ....555++
แต่พี่ 100,001 แล้วนะ :laugh:
แล้วจะรออ่านต่อนะคราบฟ่า (แอบเนียน)
-
การประมูลเฮียนี้น่าสนใจมากๆ
น้องนิวให้เพิ่มมาตั้ง บาทนึง
เป็นพี่จะน้อยหน้าน้องได้ไง
งั้นเอาเลขสวยไป 100,013 บาท
(กร๊ากกกก ถ้าประมูลได้ ตอนเน้เอาไป 13 บาทก่อนนะ หุหุ)
ลป สองคนเน้จาสาวรึป่าว ยังไงก้อรักกั๊น รักกันเนอะ ใช่มิ 555++
-
มีเปิดบอร์ดประมูลเฮียกันเลยหรอ น่าสนนะ แต่ว่าขอไปอ่านเรื่องเตอร์อีกรอบดีกว่า อ่านไปอ่านมาไม่ค่อยเข้า รีดพิษอะไรหรอ แบบว่า เค้าร้ายเดียงสาอ่ะ
-
ล้นจริงๆๆๆๆๆ
ล้นออกปาก เลยยยยยยยยย
-
หุหุ
รีดกันจนล้น ทุกวันป่าวเนี่ย
เอิ้ ก ๆ ๆ ๆๆ
-
:jul1: :jul1:
:L1: จนล้นเลย
-
แอบอิจฉาพี่ฟ่าอีกและ :m31:
อยากมีSomeoneมาสวีทวี๊ดวิ่วเหมือนพี่ฟ่ากะเตอร์บ้างจัง(แต่ยังหาไม่ได้ซักที :เฮ้อ:)
ขอเช่ายืมเฮียของพี่ฟ่ามะเป็นแฟนชั่วคราวก่อนไหมคะ(แต่หนุไม่มีเงินประมูลน๊า...พี่ฟ่าเห็นใจเด็กตาดำๆหน่อยเต๊อะ :monkeysad:)
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ(แต่ถ้าไม่ว่างเพราะสวีทกะเตอร์อยู่ก็ไม่เป็นไรค่ะ)
ฝันดีค่ะพี่ฟ่า
ป.ล.วันนี้ไปกินโอโคโนมิยากิที่ร้านKizahashiแถวๆสุขุมวิท 26 กับเพื่อนมาค่ะ สนุกสนานเฮฮากันมาก กินเสร็จก็ไปต่อด้วยไอติมที่ร้านTuscanini บุฟเฟ่ต์ไอติม 99 บาท กินได้ไม่อั้นภายใน 30 นาที
นัทกินไปได้ทั้งหมด 25ลูกค่ะ(พุงยื่นกันเลยทีเดียว) ว่างๆพี่ฟ่าลองชวนเตอร์ไปทานดูนะคะ^^
-
ถ้าเอาอสังหาริมทรัพย์ไปประมูลเฮีย
มรดกที่ตั้งใจเก็บไว้ให้ก็จะหายไปส่วนนึงน๊า ยอมเหรอจ๊ะคนเก่ง
สงสัยงานนี้ต้องขอบายล่ะ สู้ราคาไม่ไหวจริงๆ :เฮ้อ:
คิดถึงนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์จัง :monkeysad:
-
อ่า......อ่านแล้วสบายใจ โฮะ โฮะ
:m11:
คืนนี้หลับฝันดีแระ งั่ม งั่ม
:t3:
:L1:ขอบคุณคับ ฟ่า&เตอร์ :กอด1:
-
เรื่องนี้ ถ้างานไม่เข้า
เค้ามีแต่ ความหวานนนนนนนนนอย่างเดียวเลย
น่ารักมาก
หวานจนมดไต่
:L2:รักฟ่า&เตอร์
-
หวานซ๊าาา
:L2: :L2:
-
พี่ฟ่านนท์ไม่ยอมมมมม............
ต้แงประมูลเฮียให้ได้งับ............(ชายในฝัน)อิอิ...........
ให้ 100,020 บาท....5555++
พี่ฟ่านนท์ว่า......นนท์จาเริ่มประมูลพี่ตอร์ด้วยได้ป่าวงับ.....อิอิ
เปิดประมูลพี่เตอร์ดด้วยนะงับ.....555++
-
น่ารักกันจัง
:L1:
-
ใครจะประมูลเตอร์
เอาชีวิตกะความตายมาประมูลได้เลย :m31: :m16: :fire: :angry2: :beat: :z6:
เชอะ
-
...เจอตอนหวานๆๆ เข้าไปเม้นไม่ออกอะน้องฟ่า
...ออกมาเม้นให้เห็นว่าอ่านอยู่นะ
...นั่นไงว่าแล้ว มีคนอยากจะประมูล..น้องเตอร์
...คุณชายฟ่า..ลมออกหูแล้ว...อิอิ :กอด1:
-
งั้นต่อไปนี้จะไม่พูดถึงตอนรีดเลือด ดีม๊ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ม่ายดีม่ายดี อย่าเอาออกน้า :sad4: แต่น่าจะเพิ่มเข้าไป :z1:
ประมูลเฮียราคาสูงจิงๆ ไม่ไหวๆ ขอฟรีเลยได้มั๊ย แลกด้วยการดูแลอย่างดี :laugh:
ขำตอนเตอร์พูดว่าคนสวยสองคนอ่ะ ฮา.. เตอร์สวยจิงอ่ะ :impress2:555
-
ใครจะประมูลเตอร์
เอาชีวิตกะความตายมาประมูลได้เลย :m31: :m16: :fire: :angry2: :beat: :z6:
เชอะ
ม่ายประมูลหรอก กลัวเลี้ยงไม่ไหว ให้ฟ่าเลี้ยงน่ะแหละ
มานั่งไล่อ่าน ละยังหวานเหมือนเดิม เลย ฮุๆๆๆ
-
...........กร๊ากกกกกกกกกกก...............
คือว่าถ้าจะประมูลพี่เตอร์...ต้องรวมพี่ฟ่าด้วยชิมิ.....555+++
ไม่เปงไร....ไม่ประมูลแหละ....แต่จะดักฉุดเลย.....555++...ระวังนะ...
จาส่งสายสืบไป....อิอิ(ผู้มีอิทธิพล)อิอิ........
:man1: :man1:
-
ขอกิ๊กกะเฮียแค่เพียงในฝันก็พอแล้วครับ :o8:
ส่วนฟ่ากะเตอร์ ขอให้มีความสุขเพิ่มมากขึ้น ทุกวันนะครับ :L1:
ปล.เตอร์ทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวที่ดีป่าวครับ???
-
ทำไมวันนี้โหดจัง ใครจะกล้าประมูลละทีนี้
เอาน้องเตอร์ไว้ก่อกวนหัวใจนุ้งฟ่าดีกว่า จะได้มีเรื่องมาเล่าให้พี่น้องผองเพื่อนฟังไง
+1 ให้เป็นกำลังใจเสมอนะครับ
-
:m31: :m31: :m31: :m31:
ผมข๋อย !!!!! (แปล ๆ ๆ : ข๋อย = อิจฉา)
-
มาแล้ววววววว
**************
**************
*****************
ลมอุ่นๆสัมผัสมาที่แก้มแล้วตามมาด้วยสัมผัสของปลายจมูก นี้คือสิ่งที่คุ้นเคยที่มาปลุกผมตื่นจากการหลับใหลเกือบทุกเช้า ผมยังคงนิ่งดูปฏิกิริยาของ
ฝ่ายตรงข้าม ปลายจมูกแตะมาที่แก้มอีกครั้งพร้อมเขี่ยไปมา ผมยังคงนิ่งดูปฏิกิริยาอีกครั้งหนึ่ง ปลายจมูกกดทับมาที่แก้มด้วยความแรง
"โอ๊ย..แก้มช้ำหมดแล้วเนี่ย"
"ใครใช้ให้นอนขี้เซาอ่ะ"
"เอ้า คนมันเหนื่อยมันก็ต้องนอนดิ"
"ไปอาบน้ำกัน หิวอ่ะ"
"เอ้า เกี่ยวไรกันอ่ะปากติดกันรึไง" ยังไม่ทันสิ้นเสียงริมฝีปากถูกประกบด้วยริมฝีปากผมร้องโวยวายแต่ก็ถูกปิดปากไว้ด้วยปวก เอิ๊กๆๆๆ
"อุ้ยย อึมมมมมม เอืยยยยยสสสสส์ เห้ยย ไอ้บร้านี้ เจ็บนะ"
"ที่นี้ปากก็ติดกันแล้ว ไปอาบน้ำทำกับข้าวได้แล้วผัวหิว"
"ไม่ใช่ทาส"
"แล้วจะลองเป็นมั้ย"
"ไม่"
"ทาสอารมณ์อ่ะ"
"ไอ้โรคจิต" ผมเอาหมอนมาปิดหัวไว้ จะนอนต่อ
"โรคจิตใช่มั้ยยยยยยย นี้แหนะ นี้แหนะ นี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ยอมๆๆๆๆๆโอเคๆๆๆไปแล้ว"
"แต่เตอร์เปลี่ยนใจไม่หิวข้าวแล้ว"
"แล้วหิวอะไร"
"หิวฟ่า"
"นี้แหนะ ไอ้หื่น" ผมเอาหมอนเขวี้ยงไปที่หน้ามันแล้วก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำ
"หยุด"
"ทำไม"
"มานี้หน่อย"
"ทำไมมีไร ไม่หิวหรอไง"
"มานี้ก่อน นะนะนะนะนะ"
"ทำไม"
"ดูตรงแก้มให้หน่อยเจ็บๆอ่ะ สิวหรือว่าอะไรกัด"
"ไหนอ่ะ"
"มดูใกล้ๆดิ โห ไม่ห่วงกันเลยรึไง"
"สิวนะไม่ใช่ระเบิด เป็นแล้วไม่ตายหรอก"
"เออๆๆๆได้รู้ไว้ ห่วงใยสนใจบ้างอะไรบ้างไม่มีอ่ะ"
"ไหนๆๆๆๆมาดูดิ" ผมเดินเข้าไปดูหน้าให้มันไม่เห็นเป็นไรเลย โรคสำออย
"นี้แหน่"
"ขี้โกงนี้หว่า"
"ไม่แคร์"
"ปล่อยดิเลิกเล่นได้แล้ว อุย" ผมโดนทับอยู่บนเตียงสองมือถูกกดไปกับที่นอนลำตัวถูกนั่งทับประมาณนางเอกจะโดนข่มขืน ริมฝีปากถูกปิดด้วย
อีกริมฝีปาก สักพักเริ่มมีสิ่งล่วงล้ำเข้ามาในปากของผมแล้วจักการสำรวจช่องปาก ผ้าเช้ดตัวถูกปลดโดยไม่รู้ตัว สองมือที่ถูกพันธนาการถูกคลายออก
เบาๆเปลี่ยนมาจับไว้ที่สองแก้ม ริมฝีปากแยกออกจากกันแล้วเลื่อนไปที่ลำคอผมจัดการพลิกตัวขึ้นไปอยู่ด้านบนพร้อมกับประกบริมฝีปากทันที บุคคลที่
เป็นผู้กระชากผมลงมานอนเมื่อสักครู่ตอนนี้เรี่ยวแรงอ่อนลง ผมจึงตัดสินใจกระโดดออกจากเตียง คว้าผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งออกนอกห้องนอน
"ไอ้หนู เอ็งกะข้ามันคนละรุ่นกันเว้ยยย ฮ่าๆๆๆๆ"ซะใจ แต่อด เอิ๊กๆๆไม่เป็นไรของอยู่กะตัวจะมีเมื่อไรก็ได้วันนี้ขอเอาความซะใจมากก่อน
ผมวิ่งเข้าห้องน้ำล็อคประตูซ้ายขวา นอนแช่น้ำอุ่นสบายใจมากมายยยย
"ปึงๆๆๆๆ"
"อะไรเคาะทำไม"
"อาบด้วย"
"รอก่อนยังอาบไม่เสร็จ"
"อาบด้วยนะ นะนะ"
"ไม่"
"พลีสสสสสสส"
"โน"
"เดี๋ยวงอลนะ"
"หรอออออ"
"เออจำไว้ เดี๋ยวโดนลักหลับแน่"
"จ้ะ ยินดี"
"โกเว้ยไม่น่าเร้ยยยย"
ผมแอบขำ มันตลกดีอ่ะ ผมอาบน้ำเสร็จออกมามันยืนทำกับข้าวอยู่ สงสัยหิวจริง แต่ดูชุดพ่อครัวดิ บ็อกเซอร์บางๆกะผ้ากันเปื้อนคล้องคอ โอ้วคุณชีช่วย
เอ๊กซ์ซะ
"ทำไรอ่ะ"
"ไม่ต้องมาถาม"
"ทำไรกินหรอ"
"ไม่รู้"
"ขอกินมั้งนะ"
"ชิ"
"งอลเป็นตุ๊ดเชียว"
ผมเดินเข้าไปแต่งตัว หอมฉุยออกมาแข่งกับกลิ่นอาหารที่ตอนนี้กำลังลำเลียงมาวางบนโต๊ะ เดี๋ยวอ้อนหน่อยคนมันงอลเดี๋ยวเค้าจะน้อยใจไปมากกว่านี้
"หอมจัง หิ๊วหิวอ่ะ"
"คงไม่อร่อยหรอกนะ"
"กินได้ที่รักทำอ่ะอะไรก็อร่อยยหมดแหละ"
"อืม"
เตอร์ตักข้าวส่งให้ผมแล้วก็เดินไปอาบน้ำ
"อ้าวไม่กินด้วยกันหรอ"
"กินเถอะจะอาบน้ำ"
"กินก่อนก็ได้นี้"
"กินก่อนเหอะไม่มีเตอร์มันคงจะอร่อยขึ้น"
"งั้นเค้าก็ไม่กิน"
ผมเดินลุกออกไปนั่งดูทีวีดีกว่ารอที่รักอาบน้ำเสร็จก่อน
"ตามใจแต่ถ้าหิวก็กินก่อนได้เลยนะไม่ต้องสนใจเค้า"
ผมนั่งเฉยรอจนมันอาบน้ำเสร็จ แต่หิวมากมายเลยอ่ะ เห้อๆๆๆๆทำไมวันนี้อาบช้าจังหว่ะเนี่ย มันเดินออกมาแล้วเดินเข้าห้องนอนไปแต่งตัว
เดินตามไปหน่อยเดี๋ยวมันจะพาลไปมากกว่านี้
"เดี๋ยวเช็ดผมให้นะ" ยังคงเฉย ผมเอาผ้ามาเช็ดผมให้
"พอเหอะแห้งแล้ว"
"ทาครีมด้วยดิเดี๋ยวทาให้นะ"
"อืม" ผมทาครีมที่หน้าให้
"ป่ะกินข้าวกัน"
"กินเหอะปวดหัวจะนอนอ่ะ"
"เป็นไรอ่ะ กินข้าวกินยาก่อนนะเดี๋ยวค่อยนอนนะ กินข้าวต้มมั้ยเดี๋ยวทำให้นะรอแปปเดี๋ยวได้กินยานะ"
"ไม่ต้องอ่ะ ไปกินข้าวเหอะ ไม่เป็นไรมากหรอก"
"ไม่เอาอ่ะ จะปล่อยให้เป็นมากรึไง เดี๋ยวกินยานะ ไหนตัวร้อนป่าวดูดิ"
"ไม่ต้องยุ่ง" มันปัดมือผมออก เอ้าทำกันขนาดนี้เร้ยแฟนผม สู้เว้ย
"มือฟ่ามันสกปรกมากเลยหรอ ถึงมันจะสกปรกมันก็มีความห่วงใยที่หาที่ไหนไม่ได้นะ" ทำหน้าตาคลอ บอกกับสีหน้าที่จะร้องไห้และน้อยใจ
ฮ่าๆๆๆมันน่ะหรอก็อึ้งอ่ะสิเห็นผมจะร้องไห้อ่ะ ความเงียบเข้าครอบงำแต่น้ำตานี้สิเรียกไม่ค่อยจะมาสงสัยต้องไปเรียนกับพี่แหม่มจินตราพี่แอนทอง
ประสมซะแล้ว ผมหันหลังเดินออกช้าๆทำเป็นปาดน้ำตา (ทุกท่านอาจจะคิดว่าผมร้ายแต่จรืงๆแล้วผมร้ายยิ่งกว่านี้อีก ฮ่าๆๆๆ)
"ฟ่าเตอร์ขอ...."
"ช่างเหอะฟ่าคงเป็นห่วงเตอร์มากไปมั้ง ยัดเยียดความห่วงใยให้เค้าแต่ไม่ได้คิดเลยว่าเค้าจะต้องการรึป่าว"
"เตอร์ขอโทษ เตอร์น้อยใจอ่ะ ขอโทษนะ"
"เตอร์ไปกินข้าวเถอะเดี๋ยวได้กินยา"
"แล้วฟ่าอ่ะ"
"ฟ่าไม่กินแล้วไม่หิวแล้ว"
"เมื่อกี้ยังหิวเลย"
"แต่ตอนนี้มันไม่แล้วนี้"
"เดี๋ยวไม่สบายนะ ไปกินข้าวนะ เตอร์ขอโทษอย่าโกรธนะ"
"ไม่ได้โกรธหรอก" หิวจะตายยังมาฟอร์ม
"งั้นไปกินข้าวกับเตอร์นะครับที่รักเตอร์ทำกับข้าวที่ฟ่าชอบทั้งนั้นเลยนะเดี๋ยวกับข้าวมันน้อยใจนะครับ"
"อืม" เห็นป่ะทุกอย่างเป็นอันเรียบร้อย ปราบม้าพยศอย่าใช้เชือกใช้แซ้ ใช้หญ่าอ่อนๆน้ำเย็นๆๆ เท่านี้แหละเสร็จทุกราย จำไว้นะจ้ะบรรดาเมียๆ
เอิ๊กๆๆๆๆ
"อร่อยมั้ย"
"อร่อยดิเตอร์ทำอร่อยทั้งนั้นแหละ"
"งั้นก็กินเยอะๆนะจะได้อวบๆ แล้วก็หายโกรธเตอร์ยังอ่ะ"
"ไม่ได้โกรธเลย อวบไม่เอาอ่ะอย่าเลยยอยากมีเมียพะโล้หรอไง"
"อืม อุ่นดี"
"ตัวเองอ่ะจะเป็นพะโล้แล้วไปว่ายน้ำมั้งไป๋"
"ไปด้วยกันดิ"
"ถ้าว่างนะ"
"แต่ออกกำลังกายบนเตียงก็เหนื่อยนะหนุกด้วย"
"หื่น"
"ก็คนมันรัก"
"จร้า"
"แล้ววันนี้จะกลับกี่โมง"
"คงเย็นๆๆอ่ะทำไมมีไรหรอ"
"ป่าวอ่ะจะบอกว่าให้ไปรับด้วย"
"ที่มหาลัยอ่ะนะ ไกลจะตายทำไมไม่เอารถไปเองอ่ะ"
"ก็อยากจะโชว์แฟนนี้มีไรมั้ยอ่ะ"
"อืม รอได้ก็รอ ให้ไปรับตรงไหนอ่ะ"
"ห้องซ้อมอ่ะ "
"เดี๋ยวก็โดนแซวอีกอ่ะ ปากแต่ละคน"
"มันอิจฉามันก็แซวอ่าดิอย่าคิดมากคนมันน่ารักใครๆก็อยากได้"
"อย่ามาปากหวาน"
"จริงๆนะแฟนเตอร์อ่ะที่สุดอยู่แล้วที่สุดแห่งดาว"
"พอเหอะจะอ้วก"
"ไปแต่งตัวเหอะฟ่าอ่ะเดี๋ยวก็สายกว่าจะทำโน้นทำนี้"
"ซักยกมั้ยก่อนไปมหาลัย"
"ดีๆๆๆๆๆๆๆ"
"ไอ้บร้า โหเมื่อกี้ยังค้างอยู่เลยนะ"
"พอๆๆๆๆเดี๋ยวไปแต่งตัวแล้วนะ แล้วเอากุญแจรถมาด้วยหาไม่เจอไม่รู้อยู่ไหน"
"หัวเตียงไง"
"หาเสื้อผ้าให้ด้วยนะเดี๋ยวล้างจานก่อน"
"อืม...แล้วไปจ่ายค่าโทรศัพท์รึยังอ่ะ ถ้ายังก็เอาบิลมาเดี๋ยวไปจ่ายให้"
"อืมในกระเป๋าอ่ะ"
ผมมาแต่งตัว เตอร์ล้างจานผมเตรียมเสื้อผ้าให้แล้ว สักพักเตอร์ก็เดินเข้ามาจะหอมแก้มผม
"แปรงฟันยัง"
"ยัง"
"แล้วจะให้กลิ่นผักบุ่งไฟแดงมาติดที่แก้มหอมๆนี้รึไงครับ"
"ก็จะเดินมาหยิบยาสีฟัน มันหมดอ่ะ แต่กลิ่นแก้มหอมๆมันมาเตะจมูกซะก่อน"
"ตลอดอะ"
แล้วมันก็กลับมาอีกครั้งหลังจากแปรงฟันเสร็จ ยิ้มปากกว้างมาเลย
"หอมได้ยัง"
"ไปเช็ดหน้าแต่งตัวเหอะ หมกหมุ่นอยู่แต่เรื่องเนี้ย"
"เอ้า หรือจะให้ไปหมกหมุ่นกะคนอื่น"
"อยากจะถ้าความตายก็เอาสิ"
"ฮ่าๆๆๆไม่กล้าหรอกครับ"
"ไปแต่งตัวโน้นเสื้อผ้าหล่อสุดๆอ่ะ อ๋อบ็อกเซอร์ที่ซื้อมาเมื่อวานซักแล้วนะอยู่ในตู้"
"ครับ"
"ไปก่อนนะเดี๋ยวสาย"
"อะไร11โมงไม่ใช่หรออีกตั้งชั่วโมงหนึ่ง"
"เดี๋ยวไปจ่ายค่าโทรศัพท์อีกอ่ะ"
"โหเย็นๆก็ได้"
"แล้วจะให้อยู่ทำไร ใส่เสื้อผ้าให้รึไง"
"อืม แต่งตัวให้หน่อยดิ"
"โตแล้วนะ"
"เดี๋ยวทำผมให้โอเคป่ะ"
"โอเค"
ผมทำผมให้มันเสร็จก็เตรียมตัวออกจากบ้านกัน
"เดี๋ยว"
"ไรอีกอ่ะเนี่ยสายเเล้วแน่นอน"
"หอมก่อน"
"อื้ม"
"อีกข้างหนึ่ง"
"หน้าผากด้วยมั้ย"
"ดี"
"โอเคมั้ย"
"โอเคแล้วไม่คิดจะหอมเตอร์บ้างหรอ"
"เอียงแก้มมาดิ"
"อื่มมมมมหอมมากกกกกกกกกกกกกกก"
"ป่ะสายแล้ว"
การหอมทำได้ทุกวันนะครับ คนรักกันบางทีอีกฝ่ายต้องเป็นหยินถ้าอีกฝ่ายเป็นหยาง เอาน้ำเย็นเข้าลูบ นะครับ
หอมแก้มกันบ่อยๆเพื่อยืนยันว่าคุณรักเค้า หมั่นเติ่มรักให้เต็มทุกวันนะครับ
แต่สงสัยแฟนผมจะเป็นโรคหัวใจรั่ว เติมรักทุกวันก็ไม่เห็นจะเต็มสักที
อิอิ
**********
*********
************************
จิ้มคนขี้ข๋อย :z13:
ไม่รู้จะพูดไร
นอกจาก
ร๊ากทุกคนครับ
อิอิ
-
ู^
^
ได้จิ้มนุ้งฟ่าอีกแล้นนนนนนนนน
มาต่อตอนตีสามกว่า แม่เจ้า ช่างขยันจริงๆ
"หญ้าอ่อนๆ น้ำเย็นๆ" เรียบร้อยโรงเรียนนุ้งฟ่าเลย หุหุ
บวก 1 แต้ม จัดไปให้ความหวานมากๆ
:กอด1:
-
มีการแนะ เคล็ดลับ การปราบ สามีขี้งอน อีก o13 o13
น่ารักดี หวานฮาจริงๆ คู่นี้ ชอบ :impress2:
บวกหนึ่ง ฟ่าคร้าบบบบบบ ให้กำลังใจเหมือนเดิม :กอด1:
-
มดขึ้นจออ่ะพี่ฟ่า
สงสัยกลิ่นความหวานแถวนี้มันแรง
+1 ให้สำหรับความหวานของคู่นี้ครับ o13
-
ภรรเมียทั้งหลาย อย่าลืมเอาวิธีของนุ้งฟ่าไปปราบสามีที่บ้านหล่ะ :laugh:
-
บางทีพี่ว่า ฟ่าไม่ตั้งชื่อตอนก็ดีนะ
ดูมันเป็นนิยายไปอ่ะ
มันเป็นเหมือนไดอารี่ของเตอร์กะฟ่า
อ่านแล้วยังไงก้อ น่ารัก ไม่เห็นต้องมีชื่อตอนเลย
มันทำให้เหมือนกันเราอ่านนิยายอยู่อ่ะ
แต่มันเป็นเรื่องเล่าใช่ป่ะ
-
ว้าวๆ พี่ฟ่ามาต่อแล้ววว
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพี่อภรรเมีย สำหรับปราบคุณสามีขี้งอลนะคะ นัทคิดว่าอาจได้ใช้ในอนาคต(รึเปล่า!?--ถ้าหาสามีได้นะคะ)
ขอยืมตัวเฮียไม่ได้เหรอคะพี่ฟ่า :monkeysad:
-
ฟ่าครับ อยากอ่านตอนที่เตอร์หึงฟ่าบ้างอ่ะ (เพราะรักจึงหวง จิงป่ะ) มีป่าวครับ ?
เตอร์ :n1:ฟ่า
-
เหอะๆ
ดูเดะ ฟ่า
มดกัดเปนจ้ำๆหมดแล้ววเนี่ย
หวานกันซะ
-
:กอด1:
หมั่นดูแลความรู้สึกกันและกัน
รักกันตลอดไปนะคะ :L1:
-
:z13:
จิ้มป้าสุดที่เลิฟฟฟฟ
-
หวานกันซะให้พอนะจ้ะ
เดี๋ยวพายุใหญ่ฮานามิกำลังจะมาแว้วววววว
เปลี่ยนมากินของขมๆน้ำตาท่วมจอกันมั้งดีก่า
เร็วๆๆนี้มันกำลังจะมาโดยไม่รู้ตัว
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
พายุอะไรอีกละเนี่ย
งานเข้าบ่อยจัง :serius2:
-
:กอด1: หวานกันจริง เตอร์เจอหญ้าอ่อน ๆ น้าเย็น ๆ เข้าไป เสร็จนุ้งฟ่าทุกรอบเลย หายงอลเป็นปลิดทิ้ง :laugh:
ช่วงนี้หวานจนน้ำตาลขึ้นเลย อิ้วววว แต่นุ้งฟ่ามาบอกว่าจาเศร้าอีกแล้ว :a5: มะอาวววววววววว รักกัน รักกันน้า
-
ง่ะ..... o22
เตอร์ไปทำอะไรไว้อีกง่ะ :sad4: จับเชือดซะดีไหมเนี่ย o18
จะเรียกน้ำตากันอีกแว้ว :fire: :fire: :fire:
-
ปัญหาจะใหญ่แค่ไหน
ขอให้ใจเรารักกัน
...แค่นั้นก็พอ...
:L1:
ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า +1 ตุนเอาไว้สู้กับปัญหา
:กอด1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์
-
o13 o13 o13
สุดยอดมากมายอะนุ้งฟ่า ยูนี่มารยาโดนใจมากๆ
มากอดที :กอด1: :กอด1: เผื่อจะซึมซับมาบ้าง คิๆ
-
พี่ฟ่้าาาาาาาาาาาาาาา....................
ขอประมูลด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน..................
อยากได้พี่เตอร์อะ............... :haun4: :haun4:
อิอิ...........นะนะงับ............กะน้องกะนุ้ง............
555555555++++++...........(พี่ฟ่าคงพูดว่า...อินนท์เมิงเตรียมโลงไว้ก่อนเดี๋ยวจะเริ่มประมูล)55555+++
ปล.รักและคิดถึงพี่เตอร์และพี่ฟ่ามากๆนะงับ... :L1:
-
พายุอะร๊ายยยยยย
:serius2:
แง่ม ๆ ... นึกว่าจะไม่เจอพายุไรพวกนี้อีกแล้วนะเนี่ย
ขอเป็นพายุบนเตียงแทนได้มั้ยอ่ะ
5 55+
-
พายุอาร๊ายยยย
ตอนนี้ยังน่ารักอยู่เลย
หยอกกันน่ารักดี555
แต่ต่อไปจะเกิดไรขึ้นอ่ะ หวังว่าคงไม่ไรนะ :serius2:
-
ผลัดกันงอนผลัดกันง้อตลอดแร่ะ
คู่เนี้ยะ น่ารักเชียว
-
+1 ให้แล้วนะฟ่า...
สึนามิจะมาจริงๆ เหรอ :serius2: เตรียมตัวเตรียมใจรออ่านนะครับ
-
งานจะเข้าอีกแล้วหรอคะ
พายุลูกใหญ่ หรือว่าเกี่ยวกับที่บ้านกัน :serius2:
เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นไปด้วยดี ชอบตอนหวานๆมากกว่าเครียดอ่ะ
-
พายุไรละเนี่ย ฮานามิ ชื่อน่ากินเชียว
พัดมาเมื่อไหร่ เดี๋ยวช่วยจับกิน
จะได้ไม่พัดมาถล่มความรักของหลานสุดที่เลิฟทั้งสอง :z2:
รักๆ จุ๊บๆ :กอด1:
-
หมูแดงจะไปก่อคดีอะไรอีกเหรอ ไม่อยากให้นุ้งฟ่าต้องเสียใจอีก
แล้วอย่างนุ้งฟ่าต้องอั้ม พัชราภาสิ นุ้งฟ่าออกจะเซ็กซี่
-
กำลังหวาน ๆ อยู่เล่นสปอยอย่างงี้ ก็อึ้งละเซ่
นุ้งฟ่า เล่นอะไรอยู่จ๊ะ
จากนั้นก็คงต้องรอ เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
ฟ่าเนี่ย ไม่ใช่เล่นนะ ทำเตอร์งอนไม่ได้เลย เคล็ดลับวิชานี้น่านำไปใช้จริงๆ
-
เหอะๆ
จัดมาเลยคร้าบบบ
เตรียมผ้าเช็ดน้ำตาละ
แหะๆ ล้อเล่นๆ
รักกันไว้จิ พี่เตอร์ พี่ฟ่า
ใช้เหตุผลคุยกันๆๆ
ปล.รอติดตามต่อไปคร้าบบบบ
-
น้องฟ่านี่ใช่ย่อยนะเนี่ย หุหุ
ว่าแต่ จะมีพายุจิงอ่ะ :serius2:
-
พี่ฟ่าคร๊าบบบบบบบบบบบ.........
มาต่อด่วนเลยงับ.........เตรียมผ้าอย่างหนาเพื่อรอตอนต่อไปแล้วงาบบบบบ
5555++ :L1:
-
เตรียมตัวดื่มน้ำไว้เยอะๆๆๆๆๆๆๆ
พร้อมจะระบาย ไหลออกทางตา
:sad4: ม่ายนะ นุ้งฟ่า
-
อ่านทันแระ 5555+
+1 ให้ฟ่าจ้า (^^)*
จะเกิดอะไรขึ้นกันวะคะเนี่ย ?? :serius2:
-
:pighaun:
:haun4:
:m25:
:z1:
หวัดดีค่ะ เข้ามาฝากเนื้อฝากตัวนะคะพี่ฟ่า
หลังจากที่แอบซุ่มอ่านให้ทันอยู่เป็นเวลานานแสนนาน อิอิ
พี่ฟ่ากะเตอร์เป็นคู่ที่น่ารักมากๆเลยนะคะ
คอยลุ้น คอยเชียร์ อยู่ตลอดเลย รักกันไปนานๆนะคะ
แต่ขอฝากไว้ว่า อย่างอน อยา่าโกรธกัน ให้มันบ่อยไปนะคะ
เอาให้แค่ชีวิตมีสีสันก้อพอค่ะ กลัวค่ะ กลัวแทน
พี่ฟ่าก้ออย่างอนมากนะคะ ฝากบอกเตอร์ด้วยว่าอย่าใจร้อนและเอาแต่ใจมากไป
เอาแค่พอดีๆค่ะ อย่าโกรธกันเลยนะคะที่พูดแบบนี้
เพราะว่ารักและหวังดีนะคะ คอยให้กำลังใจอยู่ค่ะ
อยากให้รักกันตลอดไป :กอด1: :กอด1: :กอด1:พี่ฟ่านะคะ
แล้วจะแอบเข้ามาอ่านและเมนต์อีกนะคะ
ปล.จาก ผู้หญิงที่สนับสนุนให้ผู้ชายรักกัน อิอิ
-
มารอคนน่ารักจ้า
:o8:
:call: ตอนต่อไป
-
หลานรักขา......
ป้าคิดถึงแย้ววววว :กอด1:
แอบหนีเที่ยวไหนอีกเนี่ย
นี่แหนะ :z13: ซะเลย
-
^
^
จิ้มน้องออม อิอิ
ขุดหลุมหลบพายุอยู่ป่าวนุ้งฟ่า
รอ ร้อ รอจ้า
-
พี่ฟ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา........................
มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......................
อยากอ่านมากกกกกกกกกกกกกกก..................ตอนนี้...................
ติดอย่างแรงงงงงงงงงงงงงง.............. :call: :call:
-
น้องฟ่าหายไปไหนตั้งหลายวันแล้ว
คิดถึงๆ มาต่อเร็วๆนะ
:กอด1:
-
มาแล้วค๊าบบบบบ
ขอโทษทุกๆคนด้วยนะครับที่หายไปหลายวัน
พอดีติดภาระกิจรักนิดหน่อยครับ
อิอิ
พอดีหนีร้อนไปพึ่งเย็นกันที่เสม็ดมาอ่าครับ หุหุ
*************
*************
มาต่อกันเลยดีกว่าเนอะๆๆ
ลืมบอก..คิดถึงทุกคนมากมาย
**********
*********
************************
อย่างว่าแหละคนเรารักกันมันก็เหมือนลิ้นกับฟันจะให้หวายหยดทุกวันมันก็ใช่ที่ มันต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้าง
อยู่ที่ว่าใครจะประครองรักไปได้ตลอดรอดฝั่งเท่านั้นแหละ ชีวิตของเราสองคนก็เช่นกันมันก็ดำเนินมาตามปรกติสุข
มีเศร้ามีทุกข์ปะปนไป แต่สิ่งที่เราสองคนมีให้กันเสมอคือความรัก เราไม่คิดว่าเราสองคนจะมีวันเลิกกันเพราะเราคู่กัน อิอิ
ชีวิตเราสองคนก็ดำเนินมาแบบปรกติสุขมีงอนง้อกันบ้าง จนวันที่31/12/2551เป็นวันสิ้นปี เราสองคนไปฉลองปีใหม่กับเพื่อนๆที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
พวกเราตกลงกันว่าจะไม่ไปเซ็นทรัลเวิลด์เพราะคนมันจะเยอะมากมาย มีแตม มียุ่ง มีเพื่อนเตอร์อีกคน มีเพื่อนฟ่าอีกสามคน ก็ไอ้ต้นไอ้แพทไอ้พีนั้นแหละส่วนสาวๆเค้ากลับต่างจังหวัดกัน ส่วนเฮียไม่อยู่บอกว่าร้องเพลงเสร็จจะตามมาแต่มันก็ไม่มา มีพี่เต้ยกะพี่ตอกแล้วก็พี่ส้มแวะมาชนแก้วแล้วก็ไปที่อื่นต่อ เย็นๆผมกับเตอร์ก็แต่งตัวไปรอเพื่อนๆที่สยามตอนเย็นๆกว่จะครบองค์ก็เล่นเอาดึกเหมือนกัน ผมเดินเล่นกับเตอร์เพราะเค้าปิดถนนตั้งแต่สยามพารากอนไปจนถึงเซ็นทรัลเวิลด์ ถ่ายรูปกันสองคนผัวเมีย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
"ไปเดินเล่นกันเถอะขี้เกียจรอพวกนั้นตรงนี้อ่ะยังไม่มีใครมาเลยนะ"
"คนเยอะเดี๋ยวฟ่าก็บ่นอีกอ่ะ"
"ไม่บ่นสัญญา"
"โอเคๆๆๆๆ" ผมเดินไปได้สักพักก็บ่น อิอิ
"ร้อนอ่ะ"
"บอกแล้วให้นั่งในร้านเย็นๆก็ไม่เชื่อดูสิเหงื่อเต็มหน้าเลย"
"เช็ดให้หน่อยดิ"
"ไม่อายคนอื่นหรอ อายทำไม แค่เราสองคนเดินถ่ายรูปกันนี้เค้าก็คิดกันไปต่างต่างนานาแล้ว หรือว่าเตอร์อายถ้าเตอร์อายฟ่าเช็ดเองก็ได้หยิบทิชชูในกระเป๋าให้ด้วย"
"ไม่ได้อายอยากจะเช็ดใจจะขาดเตอร์อยากบอกให้คนที่นี้รู้ด้วยซ้ำว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกันอ่ะ"
"งั้นเดี๋ยวเราไปยืมใหม่ที่เวทีเซนเวิลด์มั้ย"
"เลอะเทอะหน่ะ ดูสิผมเปียกหมดเดี๋ยวเจลไหลมาโดนหน้าเป็นสิวก็จะมาบ่นอีกอ่ะ"
"ง่ะ ขี้บ่นจังลุง"
"เห้ยดูไอ้นั้นดิมันแอบถ่ายรูปเราสองคน อย่างเพิ่งหันไปนะเดี๋ยวมันรู้ตัว ค่อยๆหันไปแล้วชูสองนิ้วแอ๊บสุดๆเลยนะ 1 2 3"
"แบร่ๆๆ"
ไอ้หมอนั้นถึงกะสะดุ้งแล้วยิ้มด้วยอาการตกใจพร้อมหลบสายตาผมสองคนมองแล้วก็ขำดีนะ อิอิ
"ปาปารัซซี่เราสองคนดังแล้วเตอร์"
"เค้ามาถ่ายคู่หูคู่แปลกมั้ง"
"แปลกไปคนเดียวเหอะ"
"ไม่น่าเชื่อเลยเนอะตรงนี้ตอนกลางวันรถเยอะแยะแต่ตอนนี้เรามาเดินเล่นกันได้"
"อืมช่ายยยยย"
"โทรศัพท์ดังอ่ะ"
"สงสัยไอ้พวกนั้นโทรมาตามแล้วมั้ง" ผมรับโทรศัพท์
"เอออยู่ไหนกันเนี่ย โหเร็วหน่อยดิ โทรตามคนอื่นด้วยนะ จิกพี่ส้มกะพี่เต้ยด้วย เออๆๆแค่นี้แหละถึงแล้วโทรมานะเว้ยฟ่าเดินเล่นอยู่แถวนี้แหละ"
"ใครอ่ะ"
"แพทกะพีบอกว่ารถติดแต่ใกล้ถึงแล้ว เข้าไปในเซนเวิลด์กัน"
"อืม หาที่เย็นๆใช่มั้ยอ่ะ"
"ช่ายๆๆๆหิวน้ำด้วย"
"เห้ยเตอร์"
"อ้าว ฉลองไหนกันว่ะ"
"เนี่ยลานเบียร์ไปด้วยกันดิหว่ะ"
"ไม่อ่ะกรูนัดเพื่อนไว้ทางโน้นอีกอ่ะ โทดทีหว่ะ ไปก่อนนะเว้ย"
"เออๆๆแล้วนั้นแฟนหรอหว่ะแนะนำให้พวกกรูรู้จักมั้งดิ"
"กรูว่าอย่าเลยหว่ะ กรูไม่อยากให้อิพวกไม่หวังดีไปกวนเค้าแบบที่ผ่านมา ไปก่อนนะเว้ย แล้วเจอกันที่มหาลัย หวัดดีปีใหม่นะเว้ย"
"เออๆๆๆ"
ในนั้นมีอินิกด้วย แล้วก็เพื่อนมันที่คอยยุยงให้อินิกแย่งเตอร์ไปจากฟ่า แต่เตอร์เหน็บแนมได้ซะใจฟ่าจริงๆเลย
"น่าร๊ากที่สุดเร้ยยยยยย"
"เป็นไรเนี่ยมายืนจับแก้มกันตรงนี้คนเยอะแยะอายเค้ามั้งเหอะ" ปรกติมันไม่เคยอายใครเลยนะนั้น ยังเคยขโมยหอมแก้มฟ่าในร้านหนังสือคนเยอะๆเลย อายโคตรๆอ่ะ
"ทำมาอายที่หอมแก้มฟ่าที่คิโน๊ะอ่ะทำไมไม่อาย"
"แล้วตกลงเป็นไร"
"ก็ปลื้มที่เตอร์บอกว่าไม่อยากให้พวกไม่หวังดีมากวนฟ่าไง"
"แค่เนี้ยนะ มันเป็นหน้าที่ที่เตอร์ต้องปกป้งฟ่าไง"
"ขอบคุณคร๊าฟเมีย"
"ผัวที่รับได้"
"ผัวที่รักสิจ้ะ"
"ไปเหอะหิวน้ำไม่ใช่หรอยืนเพ้ออยู่เนี่ยแหละ"
"อะเคแค่นี้ก็เป็นของขวัญปีใหม่ที่สดชื่นแล้ววว"
"ค๊าบบบบ"
พวกเราเดินไปถึงร้านน้ำเเย้วววววระหว่างทางก็เดินดูโน้นดูนี้มากมาย
"สตรอเบอร์รี่สมูทตี้โยเกิตครับแล้วก็ชามะนาวครับ"
"รู้ได้ไงเตอร์จะกินชามะนาว"
"ก็ดูเมนูอ่ะไม่มีอันไหนเลยที่เตอร์กิน แล้วฟ่าก็อยากกินชามะนาวด้วยอ่ะ"
"แล้วทำไมไม่สั่งของตัวเองอ่ะ"
"ก็อยากกินสองอย่างนี้มีปัญหารึไง"
"จร้าไม่มีหรอกไม่กล้ามีด้วย"
"ชิ"
"โทรศัพท์สั่นอีกแล้ว"
"รับเลย"
"ฮัลโหลครับ เตอร์ครับไม่ใช่ฟ่า ถึงแล้วหรอครับขึ้นไปได้เลยครับจองโต๊ะไว้แล้ว ครับ ชื่ออัลฟ่าครับบอกพนักงานได้เลยครับ มีอีกห้าคนครับ เซ็นทรัลเวิลด์ครับ ครับๆๆ"
"ใครอ่ะ"
"ต้น"
"อืม โทรหาแตมกะยุ่งดิถึงไหนแล้ว"
"ไม่ต้องโทรดูโน้นดิ"
"ได้แล้วค่ะ" น้ำที่สั่งได้แล้ว
"ไหนอ่ะ โห สองคนนี้ชอบแอบมาสวีทกันเนอะ โทรไปทำเป็นไม่รับ"
"แกล้งมันไงดีอ่ะ"
"แกล้งเค้าทำไม"
"เดินไปหามันกัน"
"จัดไป" ผมเดินไปที่สองคนนั้นซึ่งยืนดูของกันกระหนุงกระหนิง
"เบื่อพวกรักหลบๆซ่อนๆเนอะฟ่า"
"อืม"
"เห้ย มาได้ไง ยังไม่มีใครมาหรอ"
"แหม๋แตมเปลี่ยนเรื่องไวไปป่าว ไหนบอกยังไม่ถึงไง มาสวีทกันสองคนนะ"
"มาถึงได้สักพักแล้วรถแท็กซี่มันเข้ามาไม่ได้เลยเดินลงมาทางนี้แล้วจะไปที่ร้านอ่ะ"
"กุไม่เชื่อเมิงสองตัวหรอก กุว่าแล้วโทรมาเสียงเหมือนในห้าง แอบมาสวีทกันตั้งแต่เย็นแล้วใช่มั้ย"
"ใช่มั้ยแตม" ผมเสริม
"ไม่รู้ถามยุ่งโน้น แตมไม่รู้เรื่อง"
"ทั้งปีอ่ะแอบสวีทกันไม่บอกไม่กล่าว"
"คนเรามันก็ต้องมีเวลาส่วนตัวมั้งดิ เวลาเมิงสแครชกันเคยโทรบอกกุป่าวอ่ะ"
"ไอ้นี้ แรงส์"
"ไปร้านกันเหอะพวกนั้นรอแล้วมั้งแล้วเพื่อนยุ่งอีกคนอ่ะมายัง"
"อ๋อมาแล้วรอที่ร้านแล้วแต่มันรอข้างล่างอ่ะไม่ไม่ยอมขึ้นไปคนเดียว"
"เอ้างั้นเรารีบไปกันเหอะเดี๋ยวเค้าเหงา"
"อ่ะจ้ะที่รักเห็นพุชายไม่ได้เลยนะ"
"ไอ้บร้านี้ มีเธอคนเดียวฟ่าก็ปวดหัวจะแย่แล้ว"
"เออยุ่งก็ว่า ใครได้ไปปวดกบาลทั้งวันอ่ะ"
"หรอออออออ เมิงเคยถามแตมมั้ยว่าเค้าปวดกบาลกะเมิงรึป่าว"
"เคยป่ะจ้ะ"
"ทุกวันอ่ะ"
"55555555+"
พวกเราสี่คนถึงที่ร้านก็มีเพื่อนเตอร์แตมยุ่งรออยู่ หน้าตาเซ้งมากคงจะรอนาน ชื่อบรีส
"เห้ยบรีสนานป่าวหว่ะโทดทีหว่ะ นี้ฟ่า"
"หวัดดีครับฟ่า นานโ๕ตรอ่ะยุงกัดกุด้วยเนี้ย"
"เดี๋ยวแตมทายาให้มั้ยบรีส"
"ไม่ต้องอ่ะ มือคนไม่โสดมันไม่นิ่ม"
"มานี้เลย"
"เอ้าหึงกันซะงั้น ขึ้นไปข้างบนดีกว่า สงสัยพวกนั้นคงบ่นอุบแล้ว "
"ฟ่าเดี๋ยวเตอร์มานะ"
"ไปไหน"
"เดี๋ยวมาแป๊ปเดียว"
"ความลับหรอ"
"ป่าว"
"แล้วไง"
"โอเคๆไม่ไปก็ได้"
"จะไปไหนก็ไปทำมามีพิรุธแล้วชักสีหน้านี้ยังไม่เลิกซักทีนะ"
"เห้ยๆๆไรกันหว่ะ ปีใหม่นะกัดกันอีกแระ เมิงก็ไรหว่ะเตอร์ ฟ่าๆๆขึ้นไปกับแตมป่ะเดี๋ยวยุ่งไปกะมันเองไม่ต้องห่วงฝากบรีสด้วยนะ"
"อืม" ผมเดินขึ้นร้านไปจริงๆก็ไม่ได้อะไรหรอกแค่เป็นห่วงแต่มันนี้ดิทำมาแสดงความไม่พอใจ ใจเย็นไว่ฟ่าใจเย็นไว้
"ฟ่า ปีใหม่ อย่าขุ่นมัว"
"จร้า โทดทีนะแตมทำให้บรรยากาศแย่"
"ช่างเหอะไม่ซีเรียส"
"เห้ยฟ่ากว่าจะมานะเมิง ไปไหนมาหว่ะ"
"เออหยุดบ่นได้แล้ว นี้แตมกะบรีสเพื่อนฟ่า"
"หวัดดีคร๊าฟฟฟฟฟ" ทุกคนทักทายกัน ที่โต๊ะมีต้นแพทพี
"สั่งไรกันไปยังอ่ะ"
"บ้างแล้วแต่ไม่เยอะนะฟ่าสั่งอีกได้" ต้นยื่นเมนูให้ผม
"บรีสสั่งเลยอร่อยทุกอย่าง"
"ขอบคุณครับ"
ผมกะแตมสั่งอาหารเสร็จ ก็คุยกันเสียงดังจอแจแข่งกับเสียงเพลงของร้าน สามตัวนั้นสั่งเบียร์มาก่อนล่วงหน้าแล้ว
"สองคนนั้นไปนานจัง" ผมกระซิบถามแตม
"ไม่มีไรหรอกสนุกดีกว่าเม้าท์ๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวฟ่าลงไปดูหน่อยดีกว่า"
"เอางั้นหรอ"
"อืมมม เดี๋ยวไปห้องน้ำก่อนนะเว้ย"
"เออรีบๆมานะเมิงเบียร์ยังอยู่อีกเพียบ"
"ไอ้พวกขี้เมา"
"เออเมารักหว่ะ"
ห้าคนนั้นดูจะเข้ากันได้ดี คุยกันสนุกสนานเชียว ยิงมุกส่งมุกกันกระจาย
"ยุ่งไปไหนกันอ่ะนานจังอยู่ไหนเนี่ย" ผมโทรถามยุ่ง
"เออเดี๋ยวไปแล้วแป๊ปหนึ่ง"
"ทำไรกันอ่ะ" ผมพูดไม่ทันจบยุ่งก็วางสายไปแล้ว
"นุ้งฟ่าจ๋า" พี่ส้มส่งเสียงมาแต่ไกลโพ้นนน
"พี่ส้มหวัดดี พี่เต้ยพี่ตอกหวัดดี โหหน้าแดงเชียวไปเมาที่ไหนกันมาเนี่ย"
"แถวนี้แหละจ้ะวันนี้พี่คงต้องไปค้างบ้าน้องๆนะจ้ะมีใครโสดบ้านว่างมั้ง"
"เพียบข้างบนอ่ะ"
"อ่าเลิศ"
"พี่ตอกสบายดีนะครับ"
"สบายดีครับแล้วฟ่าหล่ะ"
"สบายดีครับพี่"
"แล้วจะเดินไปไหนเนี่ยนุ้งฟ่า เออเมื่อกี้พี่เห็นไอ้ตัวดียืนทำไรตรงโน้นอ่ะไม่รู้ใช่ป่าวพี่มึนตามันมัว"
"ครับๆๆไปข้างบนดีกว่าพี่ เดี๋ยวฟ่าไปซื้อของตรงนี้แป๊ปเดี๋ยวตามขึ้นไปเม้าท์ด้วย"
"เร็วๆนะจ้ะพี่คิดถึง"
"ครับบบ"
ผมเดินไปตามทางที่พี่ส้มบอก จะเชื่อได้มั้ยเนี่ยคนเมาอ่ะ
************
*********
*********
***********
*******
อย่าบอกว่าร๊ากกกกกทุกคนมากมายมากมาย
อิอิ
-
อาหารเช้ามาส่งงงงงง
(http://blog.sanook.com/PortalPics/_obento/images/default/141114291_46a488a207.jpg)
เอาข้าวกล่องไปทานที่ทำงานนะ
อิอิ
(http://seedang.com/files/entries/5/52703/images/1_original.jpg)
(http://www.travelyouthailand.com/adminweb/images/Japan_44_kodomo.jpg)
(http://lh5.ggpht.com/_Xhlcxbe9Nzc/ScxP9Om8vpI/AAAAAAAAEQQ/4ztddIws2P8/s800/g1.jpg)
(http://lh3.ggpht.com/_Xhlcxbe9Nzc/ScxQCIfePaI/AAAAAAAAERI/CNN0SKw41uQ/s800/g8.jpg)
(http://lh4.ggpht.com/_Xhlcxbe9Nzc/ScxQD-5gceI/AAAAAAAAERY/saVsRWOoMIA/s800/g10.jpg)
ทานให้อร่อยนะครับ
แบ่งเพื่อนข้างได้นะ
เผื่อจะได้เนื้อคู่
อิอิ
ร๊ากทุกคนคร๊าฟฟฟแล้วทุกคนอ่ะรักฟ่ามั้งป่าววววว :L3:
-
เข้ามาให้กำลังใจคับผม
-
โอ๊ย เห็นอาหารเช้าที่นุ้งฟ่าเอามาส่ง แล้วหิ๊ววววววววววหิวอ่ะ ใกล้เที่ยงพอดีด้วย หุหุ
ท่าทางหมูแดงเตอร์ จะงานเข้าซะแล้นนนนนน :เฮ้อ:
เอาใจช่วยนุ้งฟ่านะ สู้สู้ เยสสสส!!!!!
ปอลอ นุ้งฟ่าน่าร๊ากกกกขนาด ไม่รักได้งัยไหว อิอิ :man1:
-
หิวเลย
:z3:
-
ฟ่าใจร่มๆนะ เตอร์น่ะอาจจะไปทำอะไรมาเซอร์ไพร์สฟ่าก้อได้นะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด.............
จะมีงานเข้ามั้ยเนี่ย............
พี่ฟ่าใจร่มๆก่อนนะ............
พี่เตอร์ทำอะไรเน้อ............
อิอิ............ :เฮ้อ:
-
นุ้งฟ่าจะไปเจออะไรอีกหนอ
ตาเตอร์นี่แกไม่เคยเข็ดเลยนะ ฮึ่มมม
(เตรียมอารมณ์ขึ้นไว้รอ เหอๆ)
-
นายคอปเตอร์ยังไม่เข็ด ชอบทำมีลับลมคมใน ยุ่งก็เข้าไปเอี่ยวกับเขาด้วย
อาหารแต่ละอย่างของโปรดทั้งนั้น นุ้งฟ่าช่างรู้ใจ มามะมาให้กอดแล้วก็จุ๊บ จุ๊บ
ให้สมกับความน่ารัก ฉวยโอกาสตอนหมูแดงไม่อยู่นี่แหละ อิ..อิ..
ใครจะไม่รักนุ้งฟ่าได้ลงหละ ทั้งรักทั้งหลงเลยนะไม่ว่า รักนุ้งฟ่า จุบุ จุบุ
-
เตอร์นี่ชอบหางาน ให้ฟ่าจริงๆๆ
"ขอบคุณคร๊าฟเมีย"
"ผัวที่รับได้"
+1 :laugh: คู่นี้คุยกัน น่ารักดี ฮามากมาย แอร๊ยยยยยย
:กอด1: ด้วยความคิดถุงงงงงงงงงงงงง
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
เข้ามากอดนุ้งฟ่าให้หายคิดถึง อิๆ
อ่านจบแล้วก็ไม่เชื่อเหมือนกันว่าเมาอะ 555+
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
-
เห็นชื่อเรื่องแล้ว เป็นพายุจริงๆ แต่เตอร์คงไม่ได้ตั้งใจละมั้ง รออ่านว่าจะมารูปแบบไหนอีก
แต่ทะเลาะกันแบบนี้เห็นหลายคู่แล้ว อยู่กันนานยืดเลย
-
หุ หุ หุ เตอร์จะงานเข้าอีกซะแล้วมั๊ง o22
แอบไปทำอะไรเอ่ย...รออ่านต่อนะฟ่า
-
มียุ่งอยู่ด้วยทั้งคน คงไม่มีไรหรอก
หรือว่าสองคนนั้นจะ… :เฮ้อ:
รอ ตอนเฉลยจากพี่ฟ่าคร๊าบ
รีบๆมาต่อน๊ะครัฟ :z2:
-
นุ้งฟ่ามาแล้ววว คิดถึงงงงง :man1:
แอบไปหวีดกันที่เสม็ดนี่เอง น่าอิจฉาความหวานของนุ้งเตอร์กะนุ้งฟ่าจริง ๆ :o8:
จะงานเข้าอีกรอบมั้ยเนี่ยะ ลุ้น ๆ ขอให้ดึกันเถอะ สาธุ :m5:
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า หายไปหลายวันเลยนะครับ
แล้วก็ อยากกินไอ้ที่เอามาเสริฟอะ คงอร่อยน่าดู
-
เหอะๆ
คุณสามีทั้งสองคน (เตอร์กะยุ่ง)
มีลับนมคมใน เอ๊ยยย มีลับลมคมใน
รอตอนต่อไปคร้าบบบบ
-
อาหารน่ากินมาก
พี่ว่าตอนนี้คงไม่มีอะไร
เตอร์กับยุ่งคงอยากจะเซอไพรซ์คุณแฟนมากกว่า
แต่ถ้ามีก็ตบเลยน้อง
-
นี่ใช่มั้ย ฮานามิที่ว่า ไม่เห็นน่ากินเลยแฮะ
ปีใหม่ทั้งที แฮปปี้กันหน่อยดิ พายุอย่าเข้าเล้ย
........
มามะ ขอ :กอด1: คนหนีไปเที่ยวหน่อยจิ๊
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ๊าย ข้าวกล่องน่ากินมากค่ะพี่ฟ่า เห็นแล้วหิววววว :-[
ที่ว่างานเข้านี่เพราะไปเจอเตอร์อยู่กะคนอื่นเหรอค๊า...
มาต่อไวๆน๊า หนูจะรอ
ป.ล.คนที่ชื่อบรีสนี่เป็นผู้ชายแท้ๆรึเปล่าคะ
-
เห็นอาหารแระ
หิวววววววววว
-
เตอร์ก็ชอบทำแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว
.
.
.
เซอร์ไพรซ์แต่สิ่งดีๆๆๆๆๆๆ นะเตอร์ นุ้งฟ่าจะได้ Happy Happy
:กอด1: ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า +1 รอ Surprise จากน้องเตอร์ :L2:
-
ม่ายยยยยยยยยยย
เราเชื่อใจน้องเตอร์ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องเตอร์กะลังไปเตรียมเซอร์ไพร์สมากกว่าม้างงงงงง
:impress2:
-
หมูแดง งานเข้าอีกแย้ว
งานเข้าหมูแดงบ่อยจริงๆ เลยอ่า
อุตส่ากำลังสวีทจนมดอ้วนเชียว
ฮุๆๆๆๆ
-
เข้ามาดานนนนน..........อิอิ
ก่อนไปนอน........ปละกอดพี่นุงฟ่า..........5555++
:กอด1: :กอด1:
-
ดัน รอด้วยๆ :call:
-
ไปเจอใครอีกแล้วววววเนี่ยยยยย
โอ๊ยยยยยย เตอร์นี่น้า :serius2:
หวังว่าคงไม่มีไรนะ
-
:serius2:โอยหัวใจจะวาย
อย่าทะเลาะกันบ่อยเลยนะ
ลุ้นแทน ขอหวานๆได้มั้ยอ่ะ
เศร้ามาเราก้อร้องไห้ตามอ่ะ
ตาบวมแล้วเนี่ยพี่ฟ่า
นะๆๆๆๆ ดีกันๆๆ :กอด1:
-
อิอิ...............มาดานให้.........................อิอิ
:z10: :z10:
-
นุ้งฟ่า :กอด1:
คิดถึงจังเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขอเดานะว่า น้องเตอร์กำลังหาอะไรมาเซอร์ไพร์สนิวเยียร์นุ้งฟ่าช่ายป่าว
ไม่งั้นยุ่งคงไม่รีบวางสายอ้ะ
คงไม่ทำให้บรรยากาศดีๆเสียไปหรอกนะ
ลุ้นๆละกัน
บวก 1 แต้มจ้า แทนความคิดถึงและขอบคุณนะจ๊ะ
-
:เฮ้อ:
-
..ปีใหม่นี้ น้องเตอร์ สร้างเรื่องอะไรให้น้องฟ่า ปวดหัวอีกหว่า
..นิวเยียร์คงไม่นิวเมียมั้ง เตอร์มันรักฟ่าจะตาย แต่คงมี..นิวกิ๊ก..มั้ง..อะล้อเล่น
..รอฟ่ามาเฉลย แต่งานนี้มีโย่งร่วมด้วย..จะพากัน..หัวแตกรับปีใหม่ไหม.. :กอด1:
-
มาดานนนนนก่อนไปนอน........อิอิ............ :z10: :z10: :กอด1:
-
อูยยย จะมีอะไรอีกป่าวน้อ เหอๆๆๆ คิดถึงๆๆ :L1: ไม่ได้เข้ามานานเลยคับ :เฮ้อ:เวลาแห่งความสุขกะลังจะหมดไป ไม่อยากเปิดเทอมเล้ยยยยยยย :serius2:
-
หายตัวอีกตามเคยนะคะอัลฟ่า
ไปรอรับน้องใหม่อยู่เหรอคนเก่ง
อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว อย่าให้ลุ้นนานสิคะ
รักๆ จุ๊บๆ
:กอด1: :L2:
-
:serius2: อ๊ากกกกกกมาต่อด้วยนะครับลุ้นๆๆ
-
มาม๊ะ... :z4: หมูแดง มาให้แมวเผือกเจื๋อนซะดีๆๆๆๆ
เอ...เหรอว่า นุ้งฟ่าจะถูกหมูแดงเจื๋อนหว่า :pigangry2:
:oo1: :pighaun: เลยมาลงเรื่องต่อม่ายหวาย
:L1:ลัฟยู เบ่เบ๋ ฟ่า&เตอร์
-
มาแล้วๆๆๆ
อย่าบ่นๆๆๆๆ
อิอิอิอิ
หายไปหลายวันไม่ใช่อะไรหรอกหรีเที่ยว เอ๊ย มีงานนิดหน่อยอ่ะค๊าบยุ้งงงยุ่ง
งิงิ
ยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับที่ให้รอกัน
ยังรักเหมือนเดิมเน้อ
แต่ทุกๆคนอ่ะยังรักกันอยู่อ่ะป่าววววว
************
*********
*********
***********
*******
เอ้า..นั้นใคร อะไร ทำอะไรกัน มันมืดอ่ะมองไม่ชัดแต่เห็นไอ้ยุ่งแล้วแหละ ผมตัดสินใจเข้าไปดูให้มันชัดแจ้งเห็นจริงไปเลยว่าตกลง
มันทำอะไรกันแน่ทำไมมันเหมือนมีความลับอะไรกันเช่นนั้น
"เห้ยยุ่ง" ผมตะโกนเรียกไอ้ยุ่งเบาๆเพราะมันยืนห่างจากสี่คนนั้น
"ฟ่า มาทำไม"
"ทำไมอ่ะ"
"เออๆๆๆๆกลับไปก่อน ไปรอที่ร้านไป" ไอ้ยุ่งรีบดันผมให้เดินกลับร้านไป
"ไรว่ะยุ่ง เตอร์มันคุยไรกะพวกนั้นอ่ะ แล้วมีไรกันอ่ะ บอกมาดิ"
"เออๆๆกลับไปก่อนไปเดี๋ยวเล่าให้ฟัง"
"ไม่กลับ บอกมาก่อน"
"อย่าดื้อดิฟ่า"
"ฟ่าจะเดินไปดูเตอร์ดิมันทำไรกันแน่"
"เห้ยฟ่า เชื่อยุ่งดิ"
"ปล่อยเลยยุ่ง เดี๋ยวแกจะโดนข้อหาสมรู้ร่วมคิด"
"เห้ยฟ่า"
"ปล่อยๆๆๆๆ" ผมเดินไปหาเตอร์ที่ตอนนี้ยืนคุยอยู่กับคนอีกสามคน
"เตอร์"
"มาทำไมกลับร้านไป" มันหันมาตวามผมเสียงดัง นี้มันผิดมากเลยหรอว่ะเนี่ยที่กรูเป็นห่วงเมิงอ่ะ
"ทำไมต้องตวาดอ่ะ ฟ่าแค่เป็นห่วงเลยเดินมาดูก็เท่านั้น"
"คนเนี้ยนะหรอแฟนเธอ" ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้ามันพูดขึ้น
"ไม่ใช่ นี้เพื่อนผม"
"ฟ่ากลับเหอะ" ไอ้ยุ่งเดินมาดึงแขนผม ผมสะบัดมือไอ้ยุ่งออก ตอนนั้นโฒโหมากที่มันบอกคนๆนั้นไปว่าผมเป็นแค่เพื่อนมัน ถ้าเป็นคนอื่นผมจะไม่ว่า
เลย แต่คนตรงหน้ามันนั้นเค้าก็คงรู้ว่ามันเป็นเกย์แต่ทำไมมันต้องโกหกเค้าว่าผมเป็นเพื่อนมันด้วย
"ปล่อยฟ่ายุ่ง ฟ่าจะคุยกะมันให้รู้เรื่อง"
"ฟ่าเชื่อยุ่งดิอย่าหาเรื่องเลย"
"ใครหาเรื่อง" ผมหันไปจ้องหน้าไอ้ยุ่ง ไอ้ยุ่งหลยสายตาแล้วก็ปล่อยมือออกจากแขนผม
"ตกลงเค้าไม่ใช่แฟนเธอหรอเตอร์" ผู้ชายคนนั้นยังคงถามย้ำรอบสอง
"กรูเป็นผัวมันมรึงมีอะไสงสัยอีกมั้ย" ผมเดินเข้าไปหาคนสามคนนั้น
"ตกลงเธอนี้เองแฟนเตอร์ ถึงว่าเตอร์ถึงได้หลงขนาดนี้ ไหนๆเจอตัวแล้วก็ขอพูดเลยแล้วกันนะ"
"ไอ้ยุ่งพาฟ่ากลับบ้าน" เตอร์หันไปตวาดไอ้ยุ่งให้พาผมกลับบ้าน ไอ้ยุ่งเดินเข้ามาจุบมือผม
"ปล่อยยุ่ง ฟ่าไม่กลับ มีอะไรก็ว่ามา"
"ฉันจะขอเตอร์จากเธอ"
"มันเป็นคนไม่ใช่สิ่งของฟ่าไม่ใช่เจ้าชีวิตมัน ก็ถามมันเอาเองสิ ว่ามันจะไปมั้ย ถ้ามันตอบว่าไป ฟ่าก็ไม่มีสิทธิไปห้ามได้ แต่ถ้ามันเป็นของของฟ่า
แล้วคุณมาขอกันหน้าด้านๆอย่างนี้ก็อย่าหวังเลยว่าจะได้"
"ตกลงเธอไม่ให้"
"ถ้าเค้าตอบตกลงว่าจะไป ฟ่าจะไม่ห้าม"
"โอเค...เตอร์เรารักเธอนะ เราอยากได้เธอเป็นแฟน เธอบอกเลิกกับแฟนเธอซะสิ" ผมหันไปมองหน้ามัน มันมองหน้าผม แล้วเข้ามาจับที่ไหล่ผม
"ทำไมต้องสร้งปัญหาด้วยฮะ ทำไมไม่เชื่อกันบ้าง" มันเขย่าตัวผมอย่างแรงพร้อมตะคอกใส่หน้าผม น้ำตาผมไหลยังกับสั่งได้ทันที
"เห้ยเมิงทำไรเตอร์ ฟ่ามันเจ็บนะเว้ย ทำแรงไปป่าวว่ะ" มันพลักไอ้ยุ่งที่เข้ามาห้ามแล้วไอ้ยุ่งก็ล้มมาทางผม ทำให้ผมล้มลงไปด้วย เป็นโดมิโน้เลย
ครับพี่น้องครับ
"ฟ่า" มันเอื้อมมือมาจะดึงผมลุกขึ้น ผมปัดมือมันทิ้ง
"ฟ่าเป็นไรป่าว"
"ไม่เป็นไรยุ่งกลับเหอะ ฟ่ารู้แล้วว่าฟ่าควรทำไงต่อไป" ผมเอามือปาดน้ำตาพร้อมกับเอามือยันพื้นดินลุกขึ้ยยืนเดินกลับไปที่รถ มันไม่คิดจะเดินตาม
ผมมาแม้แต่นิดเดียวผมล้มลงไป
"ฟ่าใจเย็นก่อนเดี๋ยวยุ่งอธิบายให้ฟัง"
"ยังก่อนยุ่ง ฟ่ายังไม่พร้อมจะรับรู้อะไรทั้งนั้น ยุ่งขึ้นไปที่ร้านนะแล้วทำทุกอย่างให้เป็นปรกติอย่าให้ใครสงสัย ถ้าใครถามถึงฟ่าบอกไปว่าน้องสาวฟ่า
ไม่สบายแม่โทรให้กลับบ้าน ทำตามที่ฟ่าบอกนะยุ่งฟ่าขอร้อง"
"เอางั้นหรอ แล้วฟ่าจะไปไหนยุ่งถามจริงๆ"
"กลับบ้านแหละ ไม่ต้องห่วงหรอกยุ่งฟ่าไม่ทำอะไรโ.ๆเพื่อผู้ชายเลวๆคนหนึ่งหรอก"
"แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นนะฟ่า"
"เอาเหอะยุ่ง ฟ่าพร้อมเมื่อไรจะโทรมาให้ยุ่งอธิบายแล้วกัน ทำตามที่ฟ่าบอกนะถ้ายังเห็นฟ่าเป็นเพื่อนยุ่งอยู่ ฟ่าขอร้อง"
"โหฟ่า"
"นะยุ่ง"
"ก็ได้ ฟ่าดูแลตัวเองด้วยนะ"
"อืม แล้วเจอกันยุ่ง" ผมตัดสินใจกลับคอนโด ไปเก็บเสื้อผ้ากะว่าจะไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัดนานๆๆ แต่ก็ลืมไปว่าเราต้องเรียนหนังสือนี้หว่า และแล้ว
ก็ต้องไปนั่งที่เดิมที่ระเบียงเอามือวนๆเล่นในอ่างปลา คิดโน้นคิดนี้แล้วก็ร้องไห้ตามเคย เห้อชีวิตคนเรานะมันช่างวนเวียนเหมือนน้ำในอ่างซะจริงๆเชียว
"เลิก"คำเดียวที่ผมจะคิดได้ในตอนนั้น
ผมตัดสินใจเก็บเสื้อผ้าของใช้ของมันซึ่งก็ไม่มีเท่าไรหรอกมีแต่เสื้อผ้ากับอุปกรณ์การเรียน แต่ก็เยอะใช้ได้นะ ใส่ถุงใส่กล่องใส่ลังใส่กระเป๋าส่ทุกอย่างที่มี
เอาขึ้นไปเก็บบนห้องของมัน พอกันที เบื่อแล้วกับคำว่าเสียใจกับผู้ชายคนนี้
ล็อคๆๆๆ ล็อคสามชั้น ไม่ให้มันเข้า เยกหูโทรศัพท์ออก ปิดมือถือ แล้วผมก็อาบน้ำกินยา นอน แต่ก็อดคิดไม่ได้อยู่ดีกว่าฤิทธิ์ยาแก้แพ้อากาศของผมจะออก มันก็ทำให้น้ำตาผมหมดไปหลายหยดอยู่เหมือนกัน อย่างนี้นี่เองที่เค้าเรียกว่า "หลับทั้งน้ำตา"
ตื่นเช้ามาผมตัดสินใจไปต่างจังหวัดเพราะมันเป็นวันหยุดยาว ผมโทรไปชวนพ่อกับแม่ไปต่างจังหวัดกัน ท่านก็ตกลงเราเลือกที่จะไปบ่านคุณตาคุณยายเพราะถ้าผมอยู่บ้านมันต้องตามมาแน่นอน ผมเก็บของใช้ใส่กระเป๋าแล้วออกจากห้อง
"เอ๊ย อือ เออออ" ผมดันประตูแต่มันหนักๆอ่ะ ดันไม่ออก
"ฟ่า"
"เห้ย" มันมานอนพิงประตูอยู่อ่ะ ไอ้เราก็ดันซะแรงเลยมันจะเจ็บมั้ยเนี่ย(แอบห่วงมันอีกนะเนี่ย)
"ฟ่าคือออออ" ผมรีบปิดประตู มันเอามือมาดึงไว้แล้วเอาอีกมือวางขัดไว้ตรงรูลูกบิด ถ้าผมปิดคือหนีบมือมัน
"ปล่อยประตู"
"ไม่ปล่อยฟังก่อนดิฟงเตอร์ก่อน"
"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ" เราสองคนยื้อประตูกันไปมาผมไม่กล้าปิดเดี๋ยวหนีบมือมัน
"ไม่ ปิดดิ เอาให้มือขาดไปเลย เอาเล้ยยย"
"อย่าท้านะ ปล่อยประตู ฟ่าบอกให้ปล่อย ฟ่าบอกให้ปล่อยไง ฟ่าบอกให้ปล่อยย ปล่อยดิ ฮือๆๆๆ" ผมทรุดตัวลงพร้อมร้องไห้โห นี้ผมทำมันไม่ได้ ผมทำกับคนที่ทำผมเจ็บไม่ได้หรอ ผมไม่เด็ดขาดเลย ผมปล่อยประตูแล้วก้มหน้าเอาแต่ร้องไห้
"ฟ่าอย่าร้องไห้ดิ" มันเดินมากอดผม กลิ่นเหล้าคลุ้งไปหมด สงสัยมันเมามาก
"ไม่ต้องมาโดนฟ่า"
"ฟ่าฟังก่อน"มันเข้ามากอดผมแน่นขึ้น
"ออกไป" ผมเอาหน้าวุกไปกับตัวไม่ให้มันเห็นหน้าผมแล้วไม่ให้มันมาหอมผมด้วย
"มองหน้าเตอร์บ้างสิ ผลักเตอร์แบบที่เตอร์ผลักฟ่าก็ได้"
"ฟ่าไม่ทำให้คนที่ฟ่ารักเจ็บหรอกฟ่าไม่มีสันดานแบบนั้น ออกไปได้แล้ว ออกไปจากห้องฟ่าได้แล้ว"
"ไม่ไป"
"งั้นฟ่าไปเอง" ผมลุกเดินออกจากห้องมันคว้ามืออย่างไว ผมสะบัดมือออก มันไม่ยอมดึงมือไว้อีกแล้วกระชากผมเข้าไปกอดไว้แน่น
"ฟังเตอร์บ้างสิ นะ เตอร์ขอร้อง"
"ปล่อย ปล่อยฟ่า ปล่อย กูบอกให้ปล่อยไง"
"ฟ่า" มันคลายมืออกพร้อมน้ำตาคลอแล้วก็ไหล ยืนร้องไห้ต่อหน้าผม ผมเอามือชี้หน้ามัน
"มรึงจำไว้นะเตอร์ เมื่อคืนมึงทำกูเจ็บมาก มึงเห็นคนอื่นดีกว่ากู มึงทำร้ายกูเพราะใครก็ไม่รู้ ถ้ามึงยังจะตามกูมาอีกมึงจะไม่ได้เห็นกูอีกตลอดชีวิต"
ผมด่ามันทั้งน้ำตา ด่ามันทั้งที่ไม่เคยคิดจะมีคำพูดพวกนี้ แต่มันต้องทำ ผมอยากจบถ้าไม่จบผมก็ต้องเจ็บแบบนี้อีก คิดดูสิมีคนมาขอแฟนตัวเองต่อหน้าแต่แฟนตัวเองกลับไม่ปฏิเสธให้ชื่นใจแม้แต่น้อยซ้ำร้ายยังหันมาดุด่าเราอีก แล้วมันจะหมายความเป็นอย่างอื่นได้ไงถ้าไม่หมายความว่ามันไม่รักผมแล้ว
"ฟ่าไปไหน"
"อย่าตามมาก็พอ"
ผมเดินออกจากห้องมันยืนมองผมอยู่หน้าห้องแล้วร้องไห้
"ฮัลโหลยุ่ง ไปดูเตอร์ให้หน่อยดิอยู่ที่คอนโดอ่ะ ฟ่าทะเลาะกับมันอ่ะ ไปดูมันหน่อยนะ" ผมโทรไปหายุ่งให้ไปดูเตอร์ให้หน่อย ยุ่งอยู่ที่ห้องเตอร์แล้วเมื่อคืนเตอร์เมายุ่งกะแตมเลยมาส่งแล้วก็เลยค้างเพราะเข้าห้องผมไม่ได้ สองคนนั้นก็เป็นห่วงเตอร์ด้วยปล่อยให้อยู่คนเดียวคงจะไม่ไหว
เตอร์โทรมาผมเลยปิดเสียงปิดสั่น เวลาผ่านไปซักพักก็มีข้อความส่งเข้ามา
"1ชั่วโมงแล้วนะที่เราเข้าใจกันผิด"
แล้วก็มีมาอีกเรื่อยๆๆๆๆๆ
"2ชั่วโมงแล้วนะที่เค้าร้องไห้คิดถึงตัวเอง" ผมถึงบ้านก็เห็นทุกคนกำลังเตรียมข้าวของไปบ้านคุณยายกัน
"โห นี้จะไปกันกี่ปีเนี่ย"
"อย่ามาแซว แม่เก็บของให้ฟ่าแล้วนะลูก เดี๋ยวฟ่าไปกินข้าวก่อนแล้วเดี๋ยวเราไปบ้านคุณยายกันเลย"
"ครับ หิวจะแย่แล้วเนี่ย"
"ตาแดงๆนะลูก โดนอะไรมารึป่าว"
"ยาสระผมอ่ะแม่มันเข้าตา"
"อืมๆๆเดี๋ยวกินยาแก้อักเสบซะนะลูก"
"ครับ"
แมสเสจมาอีกแล้วววว
"3ชั่วโมงแล้วนะที่เราห่างกัน"
ผมไปทานข้าวในครัวแล้วก็ออกเดินทางไปบ้านคุณยายกัน อิอิ ชั่วโมงกว่าๆก็ถึงบ้านคุณยายแล้วครับบบ คุณยายนั่งรอเราอยู่หน้าบ้านพร้อมกับเจ้าตูบสองตัวแล้วก็บรดาหลานๆของคุณยาย ก็น้องๆของผมันั้นแหละ
"คุณยายหวัดดีครับบบ" ผมกับน้องสาวแย่งกันเข้าไปกอดคุณยาย
"ไอ้ตัวแสบมาแล้วหรอ"
"คุณยายอ่ะกอดแต่หลายชายหนูไม่กอดมั้งเลยนะ"
"มาม๊ะมาให้ยายกอดหน่อย เรานี้มันขี้น้อยใจไปได้"
"ขี้อิจฉาต่างหากอ่ะครับ"
"เรานี้แหย่น้องตั้งแต่เด็กจนเป็นหนุ่มนะ"
"สม"
"ยังเงี้ยแหละค่ะแม่ ทะเลาะกันทุกวัน พอไม่ได้อยู่ด้วยกันก็บ่นคิดถึงกันพอเจอก็แบบเนี้ย"
"แล้วนี้กินข้าวกินปลากันมายัง แม่เตรียมกับข้าวไว้แล้วเดี๋ยวจะได้ไปทำกินกันเลย"
"เดี๋ยวหนูทำเองแม่ เล่นกับหลานๆไปเถอะ"
"เออๆๆจะเอาอะไรก็เรียกหลานๆมันนะลูก"
"ค่ะแม่"
"เจ้าฟ่า"
"ครับคุณยาย"
"ไม่สบายรึป่าวลูกตัวรุมๆ"
"ไม่อ่ะครับ สงสัยนอนน้อย คุณยายมะม่วงลูกใหญ่ยังอ่ะอยากไปสอย"
"ไม่ทันยัยตัวเล็กแล้ว โน้น" น้องสาวผมกำลังสอยมะม่วงอย่างสนุกสนาน
"เห้ย ไม่เรียกเลยนะ"
"ในตู้เยอะแยะลูก สอยมาแล้วไม่กินกันเสียดาย"
"อยากกินเปรี้ยวๆอ่ะ"
"น้นหลังบ้านเลยลูก มะม่วงแรด ห่ามๆอร่อยดี"
"งั้นฟ่าขอเด็ดสามใบนะครับ"
"เอาเลยลูก เรียกเด็กๆมันมากินกันสิลูก ไปไหนกันหมดแล้วไม่รู้"
"ก็โน้นไงครับเข้าแก๊งค์ "
"ทะโมนทั้งนั้นเชียว"
"โทรศัพท์ดังหน่ะลูก"
"ข้อความหน่ะครับ"
"4ชั่วโมงแล้วนะ ที่เราโกรธกัน"
ผมเดินไปสอยมะม่วงหลังบ้านมาจิ้มพริกกะเกลืออร่อยเวอร์ อิอิ คุณแม่ทำอาหารเย็นเสร็จพอดี เรามารวมวงกินข้าวกัน เป็นมื้ออาหารที่วงใหญ่มากมีคุณยายคุณพ่อคุณแม่ ป้าน้าอาลุง หลานๆๆ กินกันสนุกสนานสุดๆๆ แต่ผมก็อดคิดถึงมันไม่ได้ มีเมสเสจมาทุกชั่วโมง
"5ชั่วโมงแล้วนะที่ฟ่าไม่รับโทรศัพท์"
"6ชั่วโมงแล้วนะที่เตอร์นอนร้องไห้"
"7ชั่วโมงแล้วนะที่เตอร์ต้องนอนคนเดียว"
"8ชั่วโมงแล้วนะที่เตอร์ไม่มีฟ่าอยู่เคียงข้าง"
"9ชั่วโมงแล้วนะที่เตอร์นั่งมองประตูห้อง"
"10ชั่วโมงแล้วนะ ที่เตอร์รอคอยฟ่ากลับมา จนมืด"
"11ชั่วโมงแล้วนะที่เตอร์แทบจะเป็นบ้า"
"12ชั่วโมงแล้วนะที่คำว่าทรมานมาอยู่กับเตอร์"
"เมื่อไรจะกลับมาหาผมซักที"
ผมตัดสินใจส่งเมสเสจกลับไป
"12ชั่วโมงที่ทรมาน มันเทียบไม่ได้กับความเจ็บทีเธอทำไม่กี่นาทีหรอก"
แล้วผมก็ปิดเครื่อง
ผมใช้ชีวิตอยู่บ้านคุณยายสองคืนกะอีกสามวัน แล้วเราก้กลับบ้านกัน ผมอยู่บ้านต่ออีกหนึ่งวันแล้วจึงตัดสินใจกลับไปที่คอนโด มีแมสเสจมาทุกชั่วโมงเหมือนเดิม มันไม่ยอมไปไหนไม่ยอมกินไม่ยอมนอน ยุ่งกับแตมเป็นห่วงมากแต่ผมก็ให้สองคนนั้นดูแลมัน สองคนนั้นก็แสนจะดีหลอกล่อให้มันกินโน้นกินนี้ให้มันนอน ตองขอบคุณเพื่อนที่แสนดีสองคนนี้มากมาย
***************
*****************
*************************
************************************
***********************************************
-
กี๊ดดดดดดดดดดด
สงสารเตอร์อ่ะ ... ถ้าเดาไม่ผิดนะ
ที่เตอร์บอกไปว่าฟ่าเป็นเพื่อน ก็เพราะไม่อยากให้อินั่น(ใครอ่ะ นิกป่าวอะ?)มาทำร้าย มาก่อกวนฟ่าอ่ะ ...
แค่อินิกที่โทรมาก่อกวนก้แย่แล้ว ... ถ้ามีอีก ฟ่าคงแย่แน่ ๆ
แล้วเตอร์ก้กำลังปกป้องฟ่าอยู่(ด้วยวิธีที่ทำให้ฟ่าเข้าใจผิดซะงั้น) :sad4:
ที่เตอร์เขย่าๆฟ่าแบบนั้น เพราะคงหงุดหงิดนะแหละม้างงงงง ... ให้อภัยเตอร์เหอะนะ ๆๆๆ
:really2:
แล้วอินั้นนนนนน ... พูดเหมือนผู้ดี แต่การกระทำนี่ไพร่ชัด ๆ !
ฉันๆ เธอๆ ... แหมมมมม แต่มาขอแฟนคนอื่นเค้าด้านๆแบบนี้เนี่ยนะ :z6:
น่าเกลียดมากกกกกกกกกกก ... อยากตบแทนฟ่า 5 55+ (ตายละ เริ่มรู้สึกไพร่ตามอินั่น 5 55+)
-
อะไรกันเนี่ียคอปเตอร์มาแนวนี้ตลอดเลย
มีอะไรยังไงน่าจะคุยกันไว้บ้างสิ
ปล่อยให้ฟ่าต้องคิดมาก เจ็บปวดใจอีกแล้ว
ยุ่งกะแตมก้อเป็นเพื่อนที่ดีนะ เวลาแบบนี้ก้อยังอาศัยไหว้วานได้หน่อย
แต่อยากรู้หละว่าเกิดอะไรขึ้น
รู้ว่านุ้งฟ่าปวดใจแต่น่าจะฟังไว้ก่อนเลยนะ ว่าเตอร์กะพวกนั้นทำอะไรกัน
อย่างน้อยจะได้มีข้อมูลไว้ที่ตัวก่อนไงจ๊ะ
รอลุ้นว่าเกิดอะไรขึ้น
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าค้าบ :กอด1:
คิดถึงนุ้งฟ่านะค้าบบบ
-
คิดว่าครั้งนี้ เตอร์คงมีเหตุผลที่ดีมาอธิบาย
เง้อ กลายเป็นฟ่า ไม่ยอมฟังอะไรทั้งนั้นจากเตอร์
แต่เข้าใจฟ่าที่พอโดนแบบนี้เข้า เลยกลายเป็นไม่อยากรับรู้
ไม่อยากฟังคำแก้ตัวอะไรจากเค้าอีก
:z3:
หวังว่าตอนหน้า คงปรับความเข้าใจกันได้นะ :กอด1:
-
อ่านแล้วสงสารเตอร์จังเลยอะครับ
-
อ๊ะ... มาแล้วเหรอ
ต๊ะไว้ก่อนน๊า รีบอะ - -"
เดี๋ยวตอนเย็นมาอ่านค้าบคนเก่ง
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รักๆๆๆๆๆๆๆๆ
จุ๊บๆๆๆๆๆ
:กอด1: :L2: :L1:
-
น่าสงสารทั้งคู่เลย :o7:
แต่เพื่อนเตอร์นี่น่า :beat: แอ่นด์ :z6: จัง
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่น๊า :กอด1:
-
จะสมน้ำหน้าดีมั้ยเนี่ย
เมื่อไหร่เตอร์จะปรับปรุงตัวซะที
ทำตัวแบบนี้ตลอด
ทำเป็นลึกๆลับๆ ไม่เคลียร์อ่ะ
ไม่รู้จักโตซะที
แบบนี้นุ้งฟ่าเหนื่อยแย่เลยอ่ะ
เหนื่อยทั้งกายและใจ
ที่ไม่ยอมฟังอะไรก็เพราะรู้ตัวแน่เลย
ว่าจะต้องใจอ่อนทันที
:เฮ้อ:
:กอด1:
-
+1 ให้กำลังใจนะฟ่า...
เชื่อว่าเตอร์ต้องมีเหตุผลที่ทำไปแบบนั้น
รออ่านต่อตอนที่จะได้เคลียร์ปัญหากันนะครับ
อยากรู้เหมือนกันว่าเรื่องมันเป็นยังไงมายังไง แล้ว(อิ)นังนั่นคือใคร
-
โห หายไปนาน ตามอ่านจนทันแล้ว
เตอร์ อ่ะ ไมมีแต่เรื่องตลอดเลย เสน่ห์แรงเกิ๊น :เฮ้อ:
:L2: อันนี้ ให้นุ้งฟ่า
-
เตอร์อาจจะทำไปเพราะอยากช่วยฟ่าหรือเปล่า แต่วิธีที่แสดงออกอาจจะไม่ถูกต้อง แต่ยังไงก็เชื่อว่าเตอร์น่ะ รัก ฟ่ามากเลยนะ
รออ่านตอนต่อไป ว่าเตอร์จะทำไงให้ฟ่าหายโกรธ
-
ยังไม่ตื่นเหรอคับ
น้องฟ่า
เป็นห่วงนะเนี่ย
-
กรี๊ดดดดดดด...............
สงสารพี่เตอร์อะ...............
นนท์บอกพี่ฟ่าแล้ว.......มิเชื่อ.......ให้ประมูลพี่เตอร์เลย........
พี่ฟ่าจะได้ไม่ร้องไห้อีก.........อิอิ :z2: :z2:
-
สงสารนุ้งฟ่าอะ แต่ก็เห็นใจเตอร์
แล้วอีนั้นมันใครเหรอ ของแม่ :beat: ล้างน้ำหน่อยเหอะ (ลืมตัวไปซะงั้น)
ยังไงก็สู้ ๆ นะ เค้าว่าทะเลาะกันแบบนี้ลูกจะดก
แต่ไม่รู้ว่าเตอร์หรือฟ่าใครจะท้องอะ สับสบเหลือเกิน
-
:m15:พี่ฟ่าให้อภัยเตอร์เถอะนะ
ที่เตอร์ทำไปคงเพราะมีเหตุผลอ่ะแหล่ะ
ปานว่านะ อีพวกนั้นมันต้องขู่อะไรซักอย่างแน่เลย
เตอร์ถึงไม่ยอมให้พี่ฟ่ามาเห็นน่ะ
อ่านไปได้นิดเดียว บ่อนำ้ตาแตกเลยอ่ะ
รักกันนานๆนะ อย่าทะเลาะกันอีเลย
อยากได้ยินว่าพี่ฟ่า กับ เตอร์ครบกันมาครบรอบ 10...20...30ปี ไปเรื่อยๆน่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:พี่ฟ่ากับเตอร์
-
ต่างคน...ต่างเหตุผล
เหตุผลของเค้า...เราไม่เข้าใจ
เหตุผลของเรา...เค้าก็ไม่เข้าใจ
:monkeysad:
เค้าและเรา...เลยไม่เข้าใจกันมากมาย
:L1: ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า ลัฟยู เบ่เบ๋ +1 ฟ่า&เตอร์ :กอด1:
-
:L2:
-
:m15:
ค่อย ๆ คุยกันน๊า
-
:L2:
เตอร์เขาคงอยากปกป้องฟ่า ในวิธีของเขาที่เขาคิดว่าถูกแล้ว
คุยกันดีๆๆๆๆ น้า พบกันครึ่งทาง แล้วกลับมารักกันเหมือนเดิม
:กอด1: :กอด1:
-
คนที่มาจีบเตอร์นี่
เพื่อนเหรอปล่าวอ่ะครับ
มันน่าเอา ส้ น ต รี น บรรจงยัดลงไปในปากจริงๆเลย
คิดแล้วก็หมั่นไส้เว่ยยยย
เค้าเป็นแฟนกันอยู่แล้ว
ยังมาแยกคนรักกันอีก
*- -
สงสารเตอร์อ่ะ รอฟ่าตลอดเลยยยย
สงสารฟ่าด้วย โดนทำร้ายจิตใจ
ฟ่าเข้มแข็งมากเลยนะ ที่อดทนเตอร์เพราะความรักมาได้
ข้าน้อยขอคารวะพะยะค่ะ o1
-
:sad4: คนนั้นมันเป็นใครรรรรรรร :m31:
แรงมากๆ ถึงขนาดพูดกับฟ่าแบบนั้น!!!
แล้วเตอร์ก็ดูอารมณ์หงุดหงิดมากกกก
ตกลงมันเป็นใคร??!!!
-
เง้ออออ.... มาอ่านตอนนี้แล้วจะร้องไห้ สงสารพี่ฟ่าอ่ะ
โป้งเตอร์แล้ว :fire: มีอะไรไม่ยอมเล่าให้พี่ฟ่าฟังก่อน ต้องรอให้พี่ฟ่าเสียใจก่อนทุกทีเลย เชอะๆๆๆๆ :m16:
อ่านตอนนี้แล้วนึกถึงละครน้ำเน่าช่อง 3 ช่อง 7 เลยอ่ะพี่ฟ่า (สงสัยจะจริงที่เค้าว้าละครน้ำเน่าเอามาจากชีวิตจริง)
ก็รู้อยู่หรอกว่าเตอร์พยายามจะปกป้องพี่ฟ่าในแบบของเตอร์ แต่ก็ยังอดขัดใจไม่ได้
เตอร์น่าจะรู้ว่าพี่ฟ่าอาจเข้มแข็งกว่าที่เตอร์คิด ถ้าทั้งสองคนช่วยกันฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน
รักมากก็เจ็บมาก...เพราะบางทีเราคิดมากเกินไปนะ
ยังไงก็ขอให้ทั้งคู่อยู่ฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน และครองรักกันตลอดไปนะคะ :L1:
-
น่าสงสารจังงงง
-
เกิดเรื่องนี้ขึ้นเพราะอารมณ์ทั้งนั้น
แต่เชื่อว่าเป็นอารมณ์แห่งความรัก และปกป้องคนที่ตัวเองรัก
มารออยู่นะครับ +1 เป็นกำลังใจให้ทั้งนุ้งฟ่ากับน้องเตอร์นะครับ :กอด1:
-
:m15: มะเอาน้า อย่าทะเลาะกันอีกเลย เศร้าอ่ะ
เจ็บปวดทั้งคู่ มีอะไรก็หันหน้าเข้าหากัน คุยกันจิ
ดีกันไว ๆ น้า
+1 ให้คนเก่ง :กอด1:
-
:กอด1:..เหนื่อยเนอะ...รักคนหล่อ
..แต่รู้ไหมนั่น เตอร์...ปกป้อง..ฟ่า อยู่นะ
..แต่กว่าจะ..เข้าใจ ใจ2ดวงก็ช้ำๆๆ.. ไปแล้ว
..ฟ่า ผู้อดทน..รักแล้วต้องทนๆๆๆๆๆและหนักแน่น
..แต่ชอบวิธีง้อของเตอร์นะส่งมันทุกๆๆชั่วโมง :กอด1:
-
มาแอบดันให้พี่ฟ่า...............
เผื่อพี่ฟ่าจะยอมยกพี่เตอร์ให้............อิอิ :z2: :z2:
-
ฟ่าใจเย็นๆก่อนนะฟังเตอร์ก่อน
เตอร์ต้องมีเหตุผลแน่ๆ
-
ใจร้อนไปเป่าคร้าบหนูฟ่า เย็นๆนะคร้าบ
ห่วงนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อยากรู้เรื่องราวต่อไปจัง จะเป็นไงต่อเนี่ย
อยากฟังเหตุผลของเตอร์ด้วย
อยากรู้ว่าเตอร์ทำกับฟ่า แบบนี้ทำไม
ถ้าเป็นเรา คงเสียใจเหมือนกัน :o12:
:fire: :fire: :fire:
-
ตามอ่านมานานมากกก
และก้ออ่านมาถึงปัจจุบันแล้ววว
๕๕๕๕
เปนแฟนคลับพี่ฟ่า พี่ฟ่าน่ารักกก กร๊ากกกก
พี่เตอร์ ชั่ย ac122 ปะคะ?
คิดถึงๆๆ นะคะ ^^
-
กรี๊ดดดดดดดดดด..........
มีคนรู้จักพี่เตอร์ด้วยอะ............
พาไปดักฉุดหน่อยตะ...........555++
พี่ฟ่าได้ไม่ต้องเสียใจบ่อยๆ..........ยกให้นนท์เลย............อิอิ............ :z2: :z2:
-
คอปเตอร์เอ๋ยคอปเตอร์...เข้าใจนะว่าคอปเตอร์อยากจะปกป้องฟ่าทั้งกายและใจ ไม่สงสัยว่าคอปเตอร์รักอัลฟ่ามากมาย
แค่ไหน พอมีปัณหาหรืออุปสรรค(งานเข้า)อย่าแบกรับเพียงคนเดียว แต่ปิดบังไว้ไม่ช้าก็เร็วฟ่าก็ต้องรู้ เพราะคนที่ฟ่ารักและ
ใส่ใจที่สุดก็คือเตอร์ มีอะไรผิดปกติฟ่าก็จะรับรู้ได้เสมอ ทำแบบนี้จะยิ่งทำให้ฟ่ากังวล คิดมากและเสียใจยิ่งขึ้นไปอีกนะ
หยุดตั้งแต่วันที่ 1 ถึงวันที 11 (ลา 3 วัน) ว่าจะไปเที่ยวไปๆมาๆไม่ได้ไปไหนเลย นอนจนขึ้นอืด
ไปแล้ว มาทำงานเปิดคอมฯทำไมมันช้าวะ เข้าinboxได้ความว่า ระบบคอมฯที่ทำงานโดนไวรัสโจมตี ดีว่าเราไม่อยู่เลยไม่โดน
โดนแต่effect หลังการแก้ไขนิดหน่อย
คิดถึงนุ้งฟ่าแสนน่ารักมากๆเลย อยากกอดนุ้งฟ่าอยากรู้ว่าจะนิ่มสักแค่ไหน(มองซ้ายขวาระวังบาทาคอปเตอร์)
-
ดันรอๆ :กอด1: :L2:
-
มารอนุ้งฟ่าเล่าเรื่อง พร้อมกับเสริฟอาหารเช้าแระกัน คร้าบบบบ
:n1:
-
ใครกันน๊าใดว่าac122
ฮ่าๆๆๆๆ
ผิด
ถูกCตัวเดียว
เอิ๊กๆๆๆ :really2:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าและก้อ จุ๊บๆๆๆ
:กอด1:
มาตอนนี้อีกแล้ว ตื่นเช้าจริงๆเลยค้าบ
-
ก็ความคิดถึงของพี่น้ำตาลมันไปปลุกนุ้งฟ่าอ่ะสิครับบบบบ
จุบจุบุจุบุ :กอด1:
-
^^
^^
^^
จิ้มเมียนายเตอร์ ทะลุถึงพี่น้ำตาล
รออยู่นะครับ นุ้งฟ่า :กอด1:
-
มาต่อกันเลยดีกว่าอย่าช้าเดี๋ยวอารมณ์ต่อเนื่องมันจะหมดไปซะก่อนนนนน
**เธอทำให้ฉันรักเธอก่อนไม่อาจถอน
หัวใจมันคอยแอบๆมองแบบซึ้งๆ
เธอทำให้ฉันหลงใจอ่อน นอนกอดหมอน..ทุกคืน
จะทนได้นานซักเท่าไร หากคิดถึง.......
ผมขับรถมาถึงคอนโดขณะที่เอารถจอดได้ยินเสียงคนดูคอนเสริตป้าคิ้มกับเบนชลาทิศร้องเพลงโอ๊ยๆ คุณพระคุณชีช่วย น้ำตานี้ร่วงพลูต้องกลับมานั่งร้องไห้ในรถต่อ เห้อทำไมต้องเป็นแบบนี้นะ ชีวิตเราสองคนดูเหมือนจะมีความสุขมากมายแต่ใครจะรู้สิ่งที่หลายๆคนอิจฉามันจะมีเรื่องที่น่าทรมานแบบนี้
ผมนั่งอยู่ในรถสักระยะหนึ่งจนตั้งสติได้ เลยกดโทรศัพท์หายุ่งว่าเตอร์อยู่บนห้องรึป่าว ยุ่งบอกว่าไม่อยู่ออกไปตามหาฟ่าทีมหาลัยเพราะวันนี้ผมต้องไปมหาลัยตอนเย็นๆ ผมจึงเดินขึ้นคอนโดไป นั่งเล่นสักพักก็ตัดสินใจโทรไปหาต้น
"ต้น ฝากเช็คชื่อด้วยนะเว้ย จะไปต่างจังหวัดอาทิตย์หนึ่งอ่ะ"
"ไปไหนว่ะ "
"ธุระนิดหน่อยมรึง ไม่มีสอบไม่ใช่หรอทิตย์เนี้ยอ่ะ"
"เออๆๆๆอย่าไปนานนะเว้ยคิดเถิงง"
"อย่ากรูจะอ้วก เมิงรู้ใช้ป่ะต้นว่าควรจะทำไงบ้าง"
"เออ งานทุกอย่างที่มหาลัยขี้ข้าคนนี้จะจัดการให้เองคร๊าบพี่น้อง"
"ดีมากเดี๋ยวซื้อหนมมาฝาก"
"เปลี่ยนเป็นเงินได้ม๊ะ"
"กุว่าเปลี่ยนเป็นพุชายสักคนจะดีกว่ามั้ย"
"ทะลึ่ง"
"เออ แค่นี้นะเว้ย"
"เออ แล้วโทรไปอ่ะรับบ้างนะเมิง หนีเที่ยวทีไรตัดจากเพื่อนฝูงทุกที"
"เออ ไอ้นี้เพื่อนหรือพ่อฟร่ะ"
"เออ"
ผมโทรไปจองตั๋วกับพี่สาวคนหนึ่งที่สนิทกันจะไปเชียงใหม่ เอาไวสุดด่วนสุด ฮ่าๆๆๆๆแล้วก็ได้ไปเชียงใหม่สมใจ ผมเดินไปขึ้นแท็กซี่หลังจากเก็บของใช้ส่วนตัวเสร็จแล้ว ระหว่างรอเครื่องออก ผมก็เดินดูโน้นดูนี้ เเมสเสจก็ส่งมา
"อยู่ไหนเนี่ย อกเค้าจะแตกตายอยู่แล้วนะ ไม่รักเค้าแล้วหรอ เค้ารักตะเองคนเดียวนะ"
อ่านแล้วถึงกับน้ำตาซึม แต่ถ้าครั้งนี้ง่ายกว่าทุกครั้งมันก็จะกลับมาเป็นแบบนี้อีก เราเบื่อที่จะร้องไห้ซ้ำซากเพราะเรื่องแบบเดิมๆจะแย่แล้ว ผมตัดสินใจปิดโทรศัพท์แล้วก็เดินไปหาหนังสืออ่า สองสามเล่ม แล้วก็นั่งกินชานม ขนมปังจนได้เวลาออกเดินทาง สู่มหานครเชียงใหม่
นกเหล็กเหิน กลางเวหา เมฆากว้าง
การเดินทาง ช่างโดดเดี่ยว ปล่าวเปลี่ยวนัก
ห่างกันได้ ห่างกันไว้ ห่างสักพัก
ห่างที่รัก ทำมักง่าย เริ่มหน่ายทรวง
เคยไปไหน ไปด้วยกัน ฉันและเธอ
ใกล้เสมอ คอยดูแล ไม่ห่างหาย
หิวมั้ยจ้ะ ร้อนมั้ยจ้ะ ข้างเคียงกาย
ต้องเดียวดาย ตอนนี้ ไม่มีเรา
หลังพิงเบาะ ตาฝืนหลับ นับคำนึง
แสนคิดถึง คนรักกัน ฉันจากหนี
น้ำตาไหล สองแก้มหยาด ปาดทันที
กลัวคนที่ นั่งข้างข้าง ต่างหันมอง
โบราณว่า ที่ยิ่งสูง ก็ยิ่งหนาว
แต่ถึงคราว ยิ่งห่างไกล ใจยิ่งหม่น
ใจยิ่งทุกข์ ใจยิ่งเศร้า สุดจะทน
ใจสับสน ต้องฝืนไว้ ใจจากมา
นั่งบนเครื่องแทบจะไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลยคิดแต่เรื่องเมื่อคืน ทำไมมันต้องทำแบบนั้น แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ทำไมมันไม่อธิบายให้เราเข้าใจอะไรมากกว่านี้ ทำไมมันมีปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก มันไม่เหนื่อยรึไงคิดวนไปวนมามันก็พาลจะร้องไห้ตามเคย ต้องรีบเอามือมาปาดน้ำตาก่อนที่คนข้างๆจะสงสัยเอา เครื่องถึงน้ำตาก็สามถังกว่าได้ คนข้างๆคงสงสัยแหละไอ้เด็กบร้านี้มานั่งร้องไห้อยู่ได้ เครื่องถึงแล้วววววว
"ฮัลโหล บี บีอยู่ไหน ไม่ยุ่งใช่ป่าว มารับหน่อย สนามบินอ่ะ อืม เร็วๆๆนะ เดี๋ยวค่อยเล่าได้ป่าว งืม"
ผมโทรหาบีให้มารับ ระหว่างผมกับบีมันเป็นเพื่อน เราเป็นเพื่อนกันจริงๆคำว่าแฟนมันหายไปนานแล้วเรามีความห่วงใยให้กันมากกว่ามันเหมือนพี่น้องไปแล้วตอนนี้ ผมรอบีประมาณครึ่งชั่วโมงมันก็มารับผมแล้ว
"โหล อยู่ตรงเนี้ย ร้านกาแฟอ่ะ เดินตรงมาอ่ะเห็นยัง หล่อๆยืนอยู่เนี่ย เออๆๆๆ"
"ทะเลาะกันมาอ่ะสิ ไหนดูสิ" มันถอดแว่นตาที่ผมใส่อยู่ออก
"เห้ยถอดไม"
"นั้นไงว่าแล้วเชียว หนีปัญหานี้หว่า"
"เอามานี้ กลับก็ได้หว่ะ"
"เห้ยๆๆไรเนี่ย ไหนๆก็มาแล้วนะมาให้นอนกอดสักคืนก็ยังดี"
"ฝันไปเถอะเดี๋ยวเมียบีมาแหกอกฟ่าแน่"
"ล้อเล่นหน่ะมีไรไปคุยกันที่บ้าน ป่ะ หิวมั้ยเนี่ยไอ้ตูด แค่นี้ก็งอลเก็บของหนี เห้อนิสัยเดิมไม่เปลี่ยน เอาแต่ใจ"
"จะเพ้ออีกนานมั้ย ถ้ายังไม่หยุดไปพักที่อื่นก็ได้นะ"
"โอ๋ๆๆๆๆๆใจน้อยไปได้ โตแล้วนะ"
"จะไปได้ยัง"
"ครับบบบ"
บีพาผมไปขึ้นรถแล้วไปที่บ้านมัน
"ถึงแล้ว"
"สวยดีเนอะ ต้นไม้เต็มเลยอ่ะ แล้วพ่ออยู่ป่าว"
"อยู่ๆๆทำงานยุ่งเลย อย่าไปสนใจเลย เรื่องปรกติ ให้อยู่เฉยๆก็ไม่ยอมหรอก"
"แล้วไมไม่ช่วยท่านบ้างอ่ะ"
"ช่วยแล้ว ช่วยจนไม่มีเวลาพักแล้ว"
"แล้วไปรับฟ่าได้ไงอ่ะ"
"ก็ฟ่าสำคัญกว่างานไง"
"เวอร์ ไหนพ่ออ่ะไปสวัสดีท่านหน่อยเผื่อจะมาของานทำ"
"งั้นก็ไป"
บีพาผมเดินดูโน้นดูนี้แล้วพาไปหาพ่อบี ท่านดีใจมากที่ผมมาแล้วชวนให้อยู่หลายๆวันให้อยู่ห้องสวีททด้วยนะ แต่ว่าจะไปสวีทกะใครอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆเราไปทานข้าวกันพ่อเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้ฟังแล้วก็ให้บีพาผมไปที่โน้นที่นี้ การมาเชียงใหม่ครั้งนี้อบอุ่นมากกว่าทุกครั้งถึงแม้ว่าผมจะมาคนเดียวก็ตาม
"ตามสบายเลยนะลูกเดี๋ยวพ่อไปทำงานก่อน จะเอาอะไรสั่งเด็กได้เลยนะพ่อบอกเด็กไว้เเล้วว่าลูกชายพ่ออีกคน ต้องดูแลเต็มที่"
"โหไรเนี่ย แบ่งสมบัติเลยมั้ย"
"ขี้อิจฉาอ่ะสิบีอ่ะ พ่อรักฟ่ามากกว่าบีเป็นหมาหัวเน่าแน่"
"เอองั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้กลับเลยนะ"
"เรานี้ไงบี นานๆฟ่าจะมา เราไปอยู่บ้านเค้าเป็นปีปี"
"ล้อเล่นหน่ะพ่อว๊เรียสไปได้ ว่าแต่บีนี้ทำไรก็ผิดหมดเลยเนอะ ลูกฟ่าของพ่อมาเนี่ย"
"ฮ่าๆๆหมาหัวเน่าขี้อิจฉา" พ่อเดินไปทำงานต่อ
"มองหน้าทำไม"
"เล่ามาสิเกิดไรขึ้น"
"ไม่มีไร"
"เร็วๆๆ"
"เดี๋ยวร้องไห้นะไม่เล่าตอนนี้คืนนี้ค่อยเล่า แฟนไปไหนอ่ะ"
"บ้านเค้าดิ อย่าเปลี่ยนเรื่อง"
"ก็มีปัญหานิดหน่อย" ผมทำท่าจะร้องไห้
"พอๆๆๆคืนนี้ก็คืนนี้ ไอ้ขี้แงเอ๊ย กินๆเข้าไปจะได้เลิกร้อง" ผมเงยหน้าส่งยิ้มให้บี พร้อมกับหยดน้ำตาที่กำลังจะไหล
"นางเอกจริงๆเพื่อนกรู"
พอผมกินข้าวอิ่มบีก็พาไปดูโน้นดูนี้ทั่วไปหมด ก็สนุกดีนะมีอะไรให้ทำเยอะดี เรียนจบมาทำงานที่นี้คงดีเหมือนกัน บางทีชีวิตคนโสดมันก็น่าอิจฉาแบบนี้นี่เอง
ตะวันกำลังจะตกดินแล้ว ผมนั่งเล่นอยู่ที่สระน้ำ ไอ้บีมันก็
"โครม" มันพลักผมลงน้ำ
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"ไอ้บีไอ้เลว เปียกหมดเลยเนี่ย"
"จะได้ล้างความเศร้าออกไปไง โอ๋ๆๆๆอย่างอลนะ นี้ๆๆพาคนมาให้รู้จัก นี้วิว"
"หวัดดีฟ่า"
"หวัดดีครับวิว คิดยังไงตาถั่วมาเลือกไอ้นี้เนี้ย"
"ปากนะนั้น"
"แล้วจะขึ้นตรงไหนเนี่ย ดึงขึ้นไปหน่อยดิ"
"อย่ามามุขนี้ โน้นบันได จะดึงลงไปใช่มั้ยอ่ะ ไม่โง่หรอกน่ะ"
"เออไอ้ฉลาดดดดด"
ผมเดินขึ้นมาจากสระ เปียกเป็นลูกหมาเลย ไอ้บีให้พนักงานเอาเสื้อคุมกับผ้าเช็ดหัวมาให้ผมแล้วไล่ให้ผมไปอาบน้ำแล้วเดี๋ยวไปเที่ยวกัน สองคนนี้ก็ดูรักกันดีนะกระหนุงกระหนิงเชียว สงสัยพ่อจะอนุญาติแล้วมั้ง
"อ้าวฟ่าไปเล่นน้ำมาหรอลูก"
"ป่าวครับพ่อ บีมันพลักฟ่าตกน้ำอ่ะ"
"เล่นอะไรไม่รู้เรื่องเลยเกิดขาแข้งหักไปทำไงเนี่ย"
"ไม่เป็นไรหรอกครับพ่อ นิดหน่อยเดี๋ยวค่อยเอาคืนทีเดียว"
"สระผมด้วยนะลูกเดี๋ยวไม่สบาย"
"ครับพ่อ"
ผมเดินไปอาบน้ำบนห้องแล้วก็แต่งตัวด้วยความที่แต่งตัวนานเกินสองคนนั้นเลยเดินขึ้นมาตามผมอ่ะ
"ก๊อกๆๆๆ"
"คุณชายครับ เอาไส้ออกมาล้างด้วยหรอครับ"
"เข้ามาดิ เสร็จแล้ว"
"โห.....นี้จะไปเดินแบบที่ไหน"
"เอ้าใครจะไปรู้ หล่อไว้ก่อน เผื่อได้อะไรติดไม้ติดมือกลับมาบ้านบ้าง"
"เหอะๆเดี๋ยวไอ้ตัวที่บ้านได้อาละวาดเชียงใหม่แตกแน่"
"ไม่ใส่ใจ"
"หล่อมั้ยวิว เพื่อนบีอ่ะ"
"หล่อน่ารักด้วย"
"กับบีใครหล่อกว่ากัน"
"ฟ่าหล่อกว่าเยอะ"
"บีโชคดีนะเนี่ยที่ได้แฟนเป็นคนพูดจาน่าเชื่อถือ"
"งอลแระ"
"งอลเหอะอย่าไปง้อมันนะวิว บีมันทนอยู่คนเดียวไม่ได้หรอก"
"จริงหรอ"
"อืม"
"เออๆๆเสร็จยังอ่ะจะไปมั้ยเนี่ย รอนานแล้วนะเดี๋ยวก็ปล่อยให้นอนร้องไห้อยู่ที่นี้คนเดียวเลยนิ"
"ก็ลองดูดิ ฟ้องพ่อน๊า เมื่อกี้พ่อรู้ว่าบีพลักฟ่าตกน้ำยังจะเดินมาดุเลย ดีนะฟ่าห้ามไว้"
"เส้นใหญ่หรอฟ่ะ"
"ไม่ใช่เส้นใหญ่ธรรมดาด้วยนะเว้ย ใหญ่เบ้อเริ้มเทิ้ม"
"เชอะ"
เราสามคนออกเดินทางไปตลาดไนท์บาร์ซาร์ สนุกดี ละอ่อนเยอะแยะไปหมด เข้าทางเลยทีเดียวเชียวฮ่าๆๆๆๆ ของขายเต็มไปหมดแต่คนก็เต็มไปหมดเช่นกัน
"ตัวเท่าไรอ่ะครับ"
"ร้อยห้าสิบครับ"
"เอาสองตัวนี้ ลดให้ชื่นใจหน่อยนะครับบบบ"
"เอาไปสองแปดแล้วกันครับ"
"อีกนิดนุงนะ"
"โห ลดไม่ได้เเล้วครับน้อง ถ้าจะให้ลดอีกต้องแลกกับเบอร์โทรนะครับ"
"อูยยยยส์แรง งั้นเอาไปสามร้อยไม่ต้องทอนนะ"
"ล้อเล่นหน่ะน้อง อ่ะสองห้าขาดตัวเห็นว่าน่ารักนะเนี่ย"
"เอาเชียวพี่ เพื่อนผมนะ"
"อ้าวไอ้บี "
"สองร้อยก็พอ เอาไปๆๆสองร้อยๆขาดตัว"
"เมิงนี้มาทีไรกรูขาดทุนทุกที"
"บีให้พี่เค้าไปเหอะของซื้อของขาย"
"เฉยๆเหอะ พี่แกรวยจะตายลดเท่านี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก" พี่เค้าจะพูดภาษาเหนือนะครับ ผมแปลเป็นซับไทยให้แล้ว อิอิ
"มีเพื่อนน่ารักเก็บเงียบเชียววนะ"
"แฟนมันดุยังกะหมา จีบมั้ยอ่ะ"
"อย่ามากั๊กเด็กแกเองอ่ะสิ"
"เบาๆดิพี่เดี๋ยวรายนั้นได้ยินก็หูแหกพอดีอ่ะผม ไปดีกว่า"
"เออๆๆรีบไปๆเลยบังหน้าร้าน แต่น้องอยู่ตลอดไปเลยก็ได้นะครับ"
เราสามคนก็ซื้อโน้นซื้อนี้กัน แต่มีผมคนเดียวที่ได้ของมั้งเนี่ยเต็มไม้เต็มมือไปหมดก็จะอะไรซะอีกอ่ะก็ซื้อไปฝากมันนั้นแหละ ทำไมต้องซื้อไปให้มันด้วยก็ไม่เข้าใจ อาจจะต้องเลิกกันงานนี้ก็ได้นะ เห้อๆๆๆๆๆๆ
"นี้ฟ่า ไม่เคยซื้อของหรอ เต็มรถไปหมดเนี่ย"
"..............."
"สงสัยของที่นี้ที่กรุงเทพไม่มีมั้ง ใช่มั้ยฟ่า"
"..............."
"ฟ่า"
"ฮ่ะ มีไรหรอ"
"นั่งเหม่ออยู่นั้นอ่ะ ถามก็ไม่ตอบ"
"ถามไร"
"ไม่ถามแล้ว คิดถึงมันอ่ะดิ"
"ป่าว มองวิวข้างถนนสวยดี"
"อย่ามาแอ๊บ"
"เออๆๆๆคิดก็คิดพอใจยังเนี่ย"
"เหวี่ยงๆๆๆอีกแระนั้น วิวจะนอนไหนคืนนี้อ่ะ "
"นอนบ้านดิ ไม่ได้บอกแม่ไว้ป่านนี้รอแย่แล้ว"
"งั้นเดี๋ยวบีเลยไปส่งเลยนะ หรือว่าจะไปหาอะไรกินก่อน"
"ไปบ้านเลยดีกว่า เผื่อแม่รอกินข้าว ฟ่าทานข้าวบ้านวิวมั้ย"
"ทาน"
"เห้ยเกรงใจเค้ามั้งดิเพิ่งรู้จักกันนะ"
"ต่อไปก็ต้องรู้จักมากกว่านี้อ่ะสนิทไปวันนี้เลยไม่ดีกว่าหรอ"
"บีมันก็เงี้ยแหละชอบแกล้ง"
"ช่ายสันดานแย่ วิวต้องทนๆหน่อยนะเป็นแฟนมั้นอ่ะ"
"หรอ แล้วอย่ามาร้องไห้ขี้มูกโป่งให้ไอ้คนสันดานแส่คนนี้มันช่วยนะ"
"ทำไม ทวงบุญคุณรึไง"
"ป่าว พูดลอยๆๆ"
"พอเหอะบี ฟ่าดูไม่ค่อยสบายใจนะบีเลิกแกล้งฟ่าได้แล้วเหอะ"
เราสามคนทานข้าวที่บ้านวิวกัน แม่วิวนอนไปตั้งนานแว้วว อิอิ แล้วผมกับบีก็กลับ พอถึงห้องผมก็อาบน้ำล้มตัวลงนอนได้สักพัก บีก็เข้ามา
"นอนด้วยคนนะ ไม่ได้กอดตัวนิ่มๆมานานแระคิดถึ๊งคิดถึง"
"อย่ามามั่ว คนเค้ามีลูกมีผัวแล้วนะย่ะหล่อน"
"เชอะ ไหนๆๆเล่ามาสิเล่ามาสิเกิดอะไรกันขึ้น อ่ะนี้กล่องทิชชูเอาไปทั้งกล่องเลย นอนคุยดีกว่า"
"ก็ ไปฉลองปีใหม่ด้วยกัน แล้วมันก็ขอตัวไปทำธุระที่ไหนไม่รู้มีลับลมคมใน ฟ่าก็สงสัยเลยตามไปดู ที่นี้ก็ไปเจอมันยืนคุยกะใครก็ไม่รู้ฟ่าเลยเดินเข้า
ไป"
"แล้วไงต่อ"
"ทีนี้มันก็หันมาตวาดฟ่าว่ามาทำไม แล้วคนที่ยืนคุยกะมันอยู่ก็ถามว่าฟ่าเป็นแฟนมันหรอโน้นนี้นั้น แต่เตอร์มันตอบว่าฟ่าเป็นเพื่อน ฟ่าก็โมโหบอกคนนั้นไปว่าเป็นผัว แล้วสุดท้ายมันก็ขอเตอร์กับฟ่า"
"ขอแฟนคนอื่นอ่ะนะ"
"อืม"
"หน้าด้านฉิบหาย"
"คนนั้นมันบังคับให้เตอร์บอกเลิกกับฟ่า เตอร์มันเดินมาเขย่าตัวฟ่าแล้วด่าฟ่าว่าชอบสร้างปัญหาแล้วมั้นก็พลักฟ่าล้มลงอ่ะ"
"อ้าวทำไมทำเยี่ยงนี้เล่า"
"มันคงไม่ได้ตั้งใจพลักหรอกมันจะพลักไอ้ยุ่งออกไปมากกว่าแต่มันดันมาชนฟ่าล้มลงอ่าดิ"
"สรุปแล้วยังไม่ได้คุยกันถึงสาเหตุเรื่องนี้ใช่ป่ะ"
"อืม ไม่ไหวที่จะฟัง"
"ฟ่าก็เงี้ยทุกทีอ่ะ เอาแต่ใจไม่ฟังเหตุผล เอะอ่ะก็หนีปัญหา เตอร์มันอาจจะไม่อยากให้คนๆนั้นมาวุ่นวายกับฟ่าก็ได้ อีนั้นมันอาจจะมีอิทธิพลอะไรเงี้ยเตอร์มันกลัวฟ่าถูกทำร้ายก็ได้นะ"
"มันละครเกินไปรึป่าว"
"ไม่หรอกเตอร์ดูมันรักฟ่ามากนะ แล้วอีนั้นมันหน้าตาเป็นไง"
"ก็ขาวๆตาคมๆๆ ออกสาว"
"เตอร์มันไม่ชอบหรอกแบบนั้นอ่ะ มันชอบขาวๆๆเผือกๆหมวยๆอย่างนี้มากกว่า"
"อย่ามาเข้าข้างกันเหอะ ฟ่าว่าจะเลิกกับมันแล้วก็พอทีกับความรัก"
"อย่าๆๆมาทำเป็นพูดดีเดี๋ยวจะอดคิดถึงเค้าเช้าบ่ายดึก ชัวร์"
"แล้วจะให้ทำไง"
"ก็ไปคุยกันให้รู้เรื่อง"
"ไม่อยากคุยอ่ะมันยังโมโหอยู่"
"งั้นก็เที่ยวให้หายโมโหก่อนแล้วกลับไปเคลียร์กันให้รู้เรื่อง"
"เออๆๆรู้แล้วน่ะ"
"หาแฟนใหม่ดีม๊ะ"
"หาได้ดีเท่ามันรึป่าวอ่ะ หาให้มันรักเราได้เท่ากับที่เรารักมันให้ได้เหอะแล้วค่อยมาคิดเรื่องนี้"
"เบื่อโว้ยยยยยยยย"
"คิดไปก็ไร้ประโยชน์เดี๋ยวรพรุ่งนี้ก็ดีกัน"
"ยาก เดือนหนึ่งแหละคราวนี้อ่ะ"
"หรอ แล้วจะคอยดู"
"นอนแล้วหยุดเพ้อได้แล้ว"
"นอนๆๆๆๆๆๆ"
"กู๊ดไนท์นะ"
"ไนท์ทูมีทยูจ้ะ"
"ไอ้บร้า"
ร๊ากทุกคน
อิอิ
ขอบคุณสมาชิกใหม่ทุกท่านด้วยนะครับที่เข้ามาให้กำลังใจกัน
ขอบคุณทุกคนที่ทำให้ฟ่ารู้ว่าในอินเตอร์เนตก็มีความอบอุ่นความห่วงใยซ่อนอยู่
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ทุกความคิดเห็นทุกความห่วงใย
ขอบคุณที่เคียงข้างกันมานะครับ
รักเสมอและรักตลอดไป
มีอะไรสงสัยถามหลังไมค์ได้นะครับ
บางทีฟ่าก็รั่วๆหลงๆลืมๆไปบ้าง
เขียนผิดขออภัยด้วยนะครับเพราะพักนี้ไม่มีเวลาตรวจทานเลย
รักนะจุบุจุบุ
-
(http://www.thaiclinic.com/boardimg/Dr.Suntiparb_Chaiw-bbSam_Shook_147_resize.jpg)
ข้าวต้มสำหรับคนตื่นเช้า
อิอิ :man1:
-
(http://mblog.manager.co.th/uploads/165/images/hishi02_1367-web.jpg)
ก่อนไปทำงานซูชิสักคำสองคำดีมั้ย
(http://img63.imageshack.us/img63/138/35686823182d60ee854fk9.jpg)
หรือจะเอาไปทานตอนรถติดก็เลิศอยู่นา
(http://byfiles.storage.live.com/y1pfCrYjaKjB0BqRuFTjgbb2uatLSm7A1t5IyTdbiYgxvkSUGKMfQpBhd_Lv-mN0VJ2YagtbssrNXE)
อันเนี้ยของปลื้มของนุ้งฟ่า อิอิ
(http://farm3.static.flickr.com/2244/1822940584_edf70e3ce7_o.jpg)
อันนี้ก็เลิศ
(http://farm3.static.flickr.com/2153/1899615109_bfb4f5911d_o.jpg)
เลือกทานตามอัธยาศัย
อิอิ
ขอให้วันนี้เป็นวันดีดีอีกวันของทุกคนนะครับบบ
-
มามะ มากินข้าวต้มกุ้งด้วยกัน นุ้งฟ่า ตามด้วย ซาเซมิ
อิ่มแล้ว ไปทำงานก่อนนะครับ แล้วเจอกันใหม่นะจ๊ะ :กอด1:
-
คุยก็ไม่คุยกัน แล้วจะรู้เรื่องได้ไงเนี่ยนุ้งฟ่า
เอานะ แต่เรื่องแบบนี้ ให้เวลากันหน่อย
เที่ยวเสร็จแล้ว กลับไปกทม.ก็เคลียร์กันซะน๊า
คนรักกัน ต้องคุยกันเยอะๆ เนอะๆๆๆๆๆ
ข้าวต้มกุ้งของโปรด ขอเบิ้ลนะคะ อิอิ
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (แต่แอบงอลเล็กๆ :เฮ้อ: )
-
กลับไปก็คุยกันนะยิ่งปล่อยไว้นานไม่ดี
-
ดีมากคร้าบ ใจเย็นลงแล้ว อิอิ
ค่อยๆคุยกันนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
พี่ฟ่ากลับไปคุยกะพี่เตอร์ให้ดีๆ..........
ไม่ยอมคุยกันก่อนอะ.........
งั้นยึดพี่เตอร์ดีก่า.........555++
ปล.ไม่กล้ากินซูชิอะ.....สวยเกินไป....555++ :really2: :really2:
-
หายโกรธเร็วๆ แล้วไปเคลียร์กันน๊า นุ้งฟ่า
อย่าทิ้งไว้นาน สงสารเตอร์อ่ะ
-
พี่ฟ่า นึกไม่ออก ทำไมถูกแค่ C ตัวเดียวววว
แง้ๆๆ
ที่จิง มีอยู่ 2 รร.ที่คิดดอยู่นะ !!!
แต่มันเป็นกางเกงดำ 5555
อีกที่ ก็ มันไม่มีC แต่ชื่อเต็มมี
ใบ้ให้หน่อยได้ป่าวว
5555
พี่ฟ่า อาหารเช้า น่ากินนมากกก
แต่ไม่มีคนทำหั้ยกิน
ขอยืมตัวพี่ฟ่า มาจากพี่เตอร์ มาทำให้กินหน่อยได้ป่าววว
ฮี่ๆๆๆๆๆ
คิดถึงๆๆน้า
พี่บีเป็นเพื่อนที่ดีมากก รักพี่บีอ่ะ 55
พี่ฟ่ารีบกลับไปฟังเหตุผลพี่เตอร์นะคะ
รักและห่งใย
กร๊ากๆๆ
-
นุ้งฟ่าใจแข็งมากเลย โชคดีที่มียุ่งกับแตมช่วยดูแลคอปเตอร์ให้ นุ้งฟ่าก็มี
เพื่อนรักอย่างบีคอยเป็นกำลังใจ มีเพื่อนดีๆมันก็ดีอย่างนี้แหละ
อยากกินข้าวต้มกุ้ง ชอบอาหารญี่ปุ่นแต่ไม่ชอบปลาดิบ
อยากกอดๆๆนุ้งฟ่าทุกวันเลย
-
น้องบีเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ
คิดว่าน้องเตอร์คงมีเหตุผลที่ดี
ถึงไม่อยากให้ฟ่าเข้ามารับรู้เรื่องนี้
แต่ความจริงน่าจะบอกกับฟ่าตรงๆ
เพราะก็เคยคุยกันแล้วนิว่า มีอะไรจะบอกกัน ไม่ปิดบังกัน
ส่วนน้องฟ่า พี่ก็เข้าใจความรู้สึกนะ
ว่ามีอะไรทำไมต้องปิดบัง
แต่ก็อยากให้น้องฟ่าใจเย็นลงกว่านี้นิดนึง
แล้วก็เชื่อใจเตอร์มากกว่านี้อีกหน่อยนึงด้วย
ถ้าน้องฟ่ายอมยืนดูอยู่ห่างๆอยู่กับน้องยุ่ง
อาจจะได้รู้ตอนนั้นแล้วก็ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ประมาณว่าประเมินสถานการณ์ก่อน แล้วจะได้หาวิธีตั้งรับถูก
คืนดีกันไวๆน้า
:กอด1:
-
ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจกัน :เฮ้อ:
:กอด1: :กอด1: เป็นกำลังใจเหมือนเดิม
-
ฟ่ากลับไปคุยกันเถอะนะ
สงสารเตอร์อ่ะ
-
ฟ่าไม่อยากรู้เหตุผลของเตอร์เหรอ
กลับ กทม. ไปคุยกับเตอร์เหอะ
แต่พี่อยากรู้อ่ะ :o8:
-
สงสารทั้งคู่แหล่ะ
คุยๆกันให้รู้เรื่องก็ดีนะ :3123:
-
นุ้งฟ่าแอบหนีไปเที่ยวเชียงใหม่เลย
ไปเที่ยวแล้ว ก็รีบกลับมาแก้ปัญหานะค้า มะอยากให้คาราคาซังกัน เดี๋ยวจะเป็นเรื่องใหญ่กว่านี้
ดี ๆ กันน้า
รักแมวเผือกกะหมูอ้วนน้า :กอด1:
-
ฟ่า ก็งี้ทุกทีอ่ะ
ไม่ฟังเหตุผล หรือให้อธิบาย
ไม่เชื่อใจเตอร์เหรอ
ที่พูดเนี่ยไม่ได้ว่าฟ่านะ
แต่อย่างน้อยเค้าเป็นคนที่เรารัก และ เค้าก็รักเรา
ก็น่าจะให้อภัย ให้ใจได้คุยกันบ้าง
แล้ว จะทำไงต่อไป ฟ่าก็เจอปัญหามาตั้งกี่ครั้ง
ฟ่าก็ผ่านมาได้
เพราะอะไรอ่ะ
ก็เพราะฟ่าเชื่อใจเตอร์ไง
ลองคิดดูอีกครั้งนะ ตัดสินใจให้ดี
ก่อนจะทำไรลงไปอ่ะ เหมือนที่ บีพูด
ถ้าจะหาใหม่ หาคนที่รักเราให้มากกว่าที่เตอร์รัก
แล้วก็มากกว่าที่เรารักเตอร์ด้วย
แล้วจะหาได้มั๊ยอ่ะ
มันยากนะ กว่าจะ รักกันได้มากขนาดนี้อ่ะ
มันต้องเจออุปสรรค มากมาย
ถึงทำให้เตอร์กะฟ่า รักกันมาก
ยังไงก็ขอให้คุยกัน ดีๆ ละกันนะ
ไม่ได้เม้นนาน เม้นซะ
รัก นุ้งฟ่า นะคับ
-
ว้าววววว....เห็นรูปช้าวต้มกุ้งแล้วหิววววว :impress2:
อยากกินข้าวต้มกุ้งฝีมือพี่ฟ่าจังค่ะ
อ่านตอนนี้แล้วอยากไปแอ่วเหนือบ้างง่ะ
ป.ล.ช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆ พี่ฟ่ารักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะคะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอา
-
เที่ยวเสร็จแล้ว กลับไปเคลียร์กันซะน๊า
-
มาแอบดันให้พี่ฟ่า............อิอิ.............ก่อนไปนอน..........
:z10: :z10:
-
เที่ยวกะบีให้สบายใจก่อนแล้วก็กลับไปคุยกะเตอร์ให้รู้เรื่องเนอะ ๆๆ
-
แยกกันจนพอใจแล้ว
ก้อหันหน้าเข้าหากัน คุยกันให้รู้เรื่องใช่ป่าวค้าบ
ตอนนี้บีน่ารักจัง ค่อยแหย่นุ้งฟ่า ไม่ให้นุ้งฟ่าคิดมากนะเนี่ย
วันนี้เพิ่งกินข้าวต้มกุ้งไป หุหุ มาเจอข้าวต้มกุ้งของนุ้งฟ่ายามค่ำคืน อยากหม่ำอีกแย้วค้าบ :กอด1:
บวก 1 แต้มสำหรับนุ้งฟ่า ขอบคุณค้าบบบบบบ
-
เห็นกุ้งตัวโต ๆๆๆๆๆ แล้วหิวข้าวเลยยยยยย
อ๊ากกกกก อยากกินซูชิอ้ะ ๆๆๆๆ
:serius2:
ป.ล. เราก้คิดเหมือนกันนะว่า เตอร์ น่าจะเอซี ... แต่ อ้าววว ไม่ใช่เหรอ :m28:
แต่ตอนนี้ ... อยากรู้เหตุผลของเตอร์แว้วววววว
:3123:
-
ฟ่าหนีไปเหนือซะแระ เตอร์ตามมาง้อด่วน!
ดีกัน อย่าทะเลาะกันนะ :z10:
-
งืมๆๆๆ อยากบอกว่าให้ห่างกัน นานๆๆ หน่อย แต่อย่านานมากมาย
เดี่ยวแอบไปมีจู้ขึ้นมาจิงๆ จะแย่ จะได้รู้ถึงความสำคัญของเรา
เวลาไม่มีเราอยู่แล้วจะเป็นยังไง แต่เท่าที่อ่านๆ มานี่คาดว่าจะไม่นานนะ
เหะๆๆ ...ใช่เป่าอ่ะ ?.... งั้นรอล้นตอนต่อไปดีกว่า
-
ฟังกันก่อนดีกว่าม้างงงง
ถ้ามันยากจะให้อภัยก้ค่อยจัดการ งี้ไม่ดีเลยนะนุ้งฟ่า :z13:
-
พี่ฟ่า...............
แอบไปอู้อีกแหละนะงับ............อิอิ........... :call: :call:
-
ไม่ได้อู้แต่ฝนตกอากาศแบบนี้มันก็ต้องหมั่นทำการบ้าน
อากาศทำให้สมองแล่น เหมาะแก่การทำการบ้านยิ่งนัก :haun4: :haun4:
5555555+
มาแล้วๆๆๆๆ
รักทุกคนเหมือนเดิมช่วงนี้ยุ่งนิดหน่อย
แต่ก็จะไม่ค้างไว้นานนะครับ
อย่าว่ากันนะ
จุบุจุบ
****************
****************
****************
****************
****************
เช้าแล้วววว ผมตื่นมาเหมือนมีคนมากอดอยู่สักพักก็กลายเป็นหอมแก้ม
เอางานเข้าแล้วไอ้ฟ่าเอ๊ย ไอ้บีทำไมเมิงทำแบบนี้อ่ะ
ผมไม่กล้าแม้จะลืมตาดู แกล้งนอนนิ่งๆต่อไปแต่ใจนี้เต้นยังกะกลองสะบัดชัย
เอาว่ะ ผมพยายามลืมตาดูคนข้างๆ
เห้ย......ไอ้เตอร์
"ปล่อยเลย"
"คิดถึงอ่ะ"
"พอกันที ในเมื่อเลือกมันกรูเป็นแค่เพื่อนเมิงกับกรูก็จบกันทีเตอร์" ไอ้บีเดินเข้ามา
"ว่าแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ใจเย็นๆดีฟ่า"
"เมิงอีกตัวนะบี เมิงเห็นคนอื่นดีกว่าฟ่า" ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์กับกระเป๋าตังค์ เสื้อผ้าไม่เอาแล้วโมโหสุดๆอ่ะ แม่งทำกันได้นะไอ้บี
"บีขอโทษ เห้ยเดี๋ยวก่อนดิฟ่า เห้ยไปไหนอ่ะ"
"ฟ่าฟังเตอร์ก่อนดิ"
ผมเดินออกจากห้องลงลิฟท์ไม่ฟังเสียงใครทั้งนั้น เรียกรถโณงแรมไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้
"พี่ๆๆๆ"
"ไปไหนครับคุณฟ่า"
"ออกรถเลยพี่ไปทำธุระหน่อยซิ่งเลยนะ"
"โอเคจัดให้"
"ผมให้พี่ไปส่งที่ท่ารถทัวร์เพราะยังไงมันสองคนคงไม่คิดหรอกว่าผมจะมารถทัวร์"
"ขอบคุณนะพี่ อ่ะนี้พี่ แล้วไม่ต้องบอกใครนะว่ามาส่งผมที่นี้"
"ครับ" ผมให้เงินเป็นค่าตอบแทนที่เค้ามีน้ำใจแต่จริงๆแล้วมันเป็นบริการของที่นี้แหละ โทรศัพท์ก็สั่นตลอดไม่หยุด ผมมานั่งคอิดแล้วทีนี้ผมจะไปไหนดีอ่ะ มีข้อความส่งมาเป็นระยะแต่ผมไม่คิดจะอ่านด้วยซ้ำ ไปไหนดีนะได้แต่คิดว่าจะไปไหนดี
"ที่ที่อันตรายคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด" ผมคิดได้แบบนี้ ณ ตอนนั้น ผมเลยนั่งรถเล่นในเชียงใหม่นั้นแหละ แต่สภาพเสื้อผ้ามันไม่เอื้ออำนวยเท่าไรเดี๋ยวหาซื้อเปลี่ยนเเล้วกัน ผมเรียกรถให้ไปส่งในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง แล้วก็หาเสื้อผ้าเปลี่ยนซื้อแปรงสีฟันยาสีฟันมาทำความสะอาดซะหน่อย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว สปา สักหน่อยจะเป็นไรไป ฮ่าๆๆๆๆ ช่างมีความสุขซะยิ่งกระไรเชียววววววว
บ่ายแล้วหิวแล้วหาอะไรทานซักหน่อยเติมพลังเดี๋ยวจะต้องสู้รบกับมันอีก โทรหาไอ้บีดีกว่า
"โหล" ยังไม่ทันพูดอะไรไอ้นั้นก็ถามเป็นชุด
"บีไม่ต้องรู้หรอกฟ่าอยู่ไหน ตกลงเป็นเพื่อนมันใช่มั้ย โอเค จำไว้เลยนะทำแบบนีอ่ะ แล้วมันกลับไปยัง อย่ามาโกหกนะ รู้ใช่มั้ยถ้าโกหกอะไรจะเกิดขึ้น เออดี ไม่บอกเว้ยจะอยู่ไหนก็ช่างเหอะ แค่นี้นะ " ผมวางสายใส่มัน ก็จับใจความได้ว่าไอ้เตอร์ออกไปไหนไม่รู้ ออกมาตามผมเอารถบีออกมา ส่งเมสเสจซะหน่อย
"ไม่ต้องตามยิ่งตามยิ่งห่างไกลออกไป..จากเพื่อนคนหนึ่ง" กดส่งไปหาท่านชายเตอร์ นี้แหละความซะใจของคนถูกรังแก(หลายคนที่ว่าฟ่าใจร้าย ห้ามว่าด้วย เดี๋ยวงอลนะ)
ในขณทะที่ผมนั่งทานอาหารในฟาสฟู้ด
"น้องครับ"
"ครับ"
"ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ"
"ตามสบายครับ" มีผู้ชายคนหนึ่งมาขอนั่งด้วย ขาวเชียว
"ชื่อไรครับ"
"ถามผมหรอครับ"
"ครับน้องนั้นแหละ"
"ชื่อฟ่าครับ"
"พี่ชื่อมิวนะครับ"
"อ๋อครับ"
"มาคนเดียวหรอน้อง"
"พี่เห็นผมนั่งอยู่สองคนหรอ"
"โห นักเลงนะเรา"
"ก็ไม่เท่าไรหรอกแค่ไม่กลัวใครเท่านั้นเองอ่ะ ว่าแต่พี่ไม่กินหรอมานั่งสอบสวนผมอยู่เนี่ย คิดอะไรรึป่าว"
"ป่าว ก็อยากชวนคุยเฉยๆๆตามมารยาทอ่ะ"
"แต่มารยาทที่ดีโต๊ะว่าเยอะแยะพี่ไม่น่าจะมานั่งตรงนี้นะ"
"งั้นพี่ย้ายโต๊ะก็ได้ครับ"
"ล้อเล่นน่ะ ซีเรียสไปได้"
"เรียนมอชอหรอ"
"ป่าว เรียนที่กรุงเทพ แต่มาเที่ยว"
"คนเดียวเนี่ยนะ"
"อืม"
"แล้วมีไกด์พาทัวร์รึยัง"
"ยังอ่ะ"
"แล้วพักที่ไหนพี่เป็นไกด์ให้ป่าว พอดีสองวันนี้ไม่มีเรียนด้วย"
"จะดีหรอ เกรงใจอ่ะ"
"ดีดิ จะได้มีเพื่อนเป็นคนเมิงกะเค้ามั้ง"
"ปรกติพี่ไม่มีคนคบหรอ"
"มีดิ"
"เรามากกว่ามั้งที่ไม่มีคนคบอ่ะ"
"สงสัย งั้นมั้ง"
"ดูเศร้าๆนะ อกหักมาป่าว"
"เรื่องส่วนตัวผมไม่ตอบนะพี่"
"ขอโทษๆๆๆๆ อ่ะให้แทนคำขอโทษ"
"ผมไม่กินของคนอื่นอ่ะ ขี้เกียจมาทดแทนบุญคุณเอาคืนไปเหอะ"
"น้องนี้ตรงไปตรงมาดีเนอะ"
"อืม"
"มีแฟนรึยังอ่ะ"
"มีแล้ว"
"ว้า งั้นขอเป็นพี่ชายแล้วกันไหนๆก็เป็นแฟนไม่ได้แล้ว"
"ถ้าคิดจะจีบนี้ไปนั่งโน้นเลยป่ะ"
"น้องก็น้อง"
"เพื่อนร่วมโลกก็พอ"
"โอเคๆๆๆๆ"
"เอ้า มานั่งมองอยู่ได้คนกินเขิลนะเว้ย"
"น่ารักดีก็เลยมอง แต่ตัวแค่นี้ทำไมกินเยอะจังอ่ะพี่คงเลี้ยงไม่ไหวแน่"
"มาเลี้ยงผมทำไม บ้านผมรวยเลี้ยงตัวเองได้"
"แล้วจะไปไหนต่อเนี่ย"
"ยังไม่รู้"
"ไปบ้านพี่มั้ย สวนส้มสนป่าว"
"ไม่อ่ะ ไม่ปลอดภัย"
"พี่ไม่ทำไรหรอก ซีเรียสไปป่าว"
"พี่เคยเห็นโจรเวลามันจะปล้นมันจะส่งแมสเสจมาบอกก่อนป่าวอ่ะ"
"มองโลกในแง่ร้ายไปป่าว"
"ผมแค่ป้องกันตัวเอง"
"แล้วจะไปไหนอ่ะถามจริง"
"กลับกรุงเทพมั้ง"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งที่ท่ารถ"
"ผมว่าจะจองตั๋วก่อนอ่ะ ซื้อแต่ตั๋วมาไม่ได้ซื้อกลับ ถ้าได้วันนี้ก็กลับเลย"
"ให้พี่สาวพี่จองให้มั้ยเค้าทำงานที่นั้น"
"ไม่ดีกว่า ขี้เกียจเป็นหนี้บุญคุณพี่อีก ผมไปก่อนนะอิ่มแล้ว ขอบคุณที่มอบไมตรีดีดีให้ แต่ผมมีแฟนแล้วครับ โชคดีนะครับพี่"
"ไปเลยหรอ อืมโชคดีนะน้อง มีไรโทรหาพี่ได้นี้นามบัตร"
"ขอบคุณนะครับ โอ้วเป็นเจ้าด้วยเว้ย ทรงอยู่ศาลไหนอ่ะ"
"ตลกแระ"
"ไปแล้วพี่ ถ้าโชคดีคงได้เจอกันนะ"
"โชคดีครับน้อง"
ผมเดินห้างเล่นอีกแปป โทรไปให้พี่ที่รู้จักช่วยจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินให้ รอเขาโทรกลับมาว่าได้เรื่องไงบ้าง แต่จริงๆแล้วรำคาญไอ้นั้นด้วยแหละถามโน้นถามนี้น่าเบื่ออยากอยู่เงียบๆคนเดียวนะนั้น
"อ้าวน้องฟ่ายังไม่กลับอีกหรอครับ"
"พี่อีกแล้วหรอ"
"อ้าวทำไมอ่ะ"
"พี่ตามผมมาใช่ป่ะ"
"ป่าวนี้ บังเอิญ"
"อืมมมม งั้นผมกลับจริงๆและคราวนี้"
"ไม่ให้พี่ไปส่งจริงๆหรอน้อง"
"ไม่ครับ บายพี่"
"บาย"
ผมเดินออกมาจากหน้าห้างเรียกรถกลับโรงแรม ผมเดินเข้าโณงแรมก็เจอพ่อกับบีนั่งคุยกันอยู่ที่ล็อปบี้ พ่อคงสงสัยอะไรแน่ๆเลย
"อ้าวฟ่าไปไหนมากลูก ทำไมไม่ให้บีไปด้วยเดี๋ยวหลงไปแย่เลยนะลูก"
"แค่ไปเดินห้างมาอ่ะครับ เห็นบีทำงานฟ่าเลยไม่อยากกวนครับพ่อ ฟ่าสบายมากพ่อไม่ต้องเป็นห่วงครับ แค่ให้ที่พักนี้ก็เกรงใจจะแย่แล้ว"
"เกรงขงเกรงใจอะไรกันลูก ฟ่าก็เหมือนลูกพ่อคนหนึ่งนะ"
"ขอบคุณนะครับพ่อ"
"แล้วนี้กินอะไรมารึยังฟ่า เดี๋ยวไปกินกับบีป่าว"
"ไม่อ่ะ อิ่มมากมาย เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวฟ่าลงมาฝึกงานกับพ่อดีกว่าเผื่อเรียนจบจะได้มาเป็นลูกจ้างที่นี้"
"เอาเลยลูก"
"เดี๋ยวๆๆรอด้วย" บีวิ่งตามผมมา
"หายโกรธยังอ่ะ"
"ยัง"
"ให้ทำไง"
"ไม่ต้องทำไรทั้งนั้นแหละ เพื่อนะเพื่อน"
"โห อย่าพูดงี้ดิขอโทษไง"
"พอเหอะไม่อยากฟังหว่ะ"
"ง้อๆๆๆๆๆ"
"มะเหงกนี้แหนะ"
"นะ ต่อไปไม่ทำแล้ว"
"แล้วกรุณาบอกมันไปด้วยนะว่าฟ่ากลับกรุงเทพไปแล้ว แค่นี้ทำได้ใช่มั้ย"
"ทำได้ครับผม"
"ฟ่าจะอาบน้ำบีจะไปไหนก็ไปป่ะ รำคาญลูกตา"
"เออ บีมันเลว"
"ช่าย"
"ไปก็ได้"
"เชิญญญญ"
ผมอาบน้ำแต่งตัวมานั่งเช็ดผมที่เตียงสักพักไอ้บีก็มาอีกแระ
"มาแว้วววเค้กอร่อยๆ"
"ไม่สำเร็จหรอก"
"กินหน่อยนะ เค้าเอามาง้อ"
"อารมณ์ดีเมื่อไรจะกินวางไว้ตรงนั้นแหละ"
"งั้นก็จะนั่งเฝ้าจนกว่าจะกิน"
"ตามใจ เดี๋ยวจะไปช่วยงานพ่อข้างล่างนะ"
"ไม่ต้องไปหรอกคุยกันดีกว่านะนานๆจะได้มีโอกาสแบบนี้"
"ไม่"
"ไรว่ะ ง้ออยากจัง"
ผมเดินลงไปช่วยงานพ่อด้านล่างก็สนุกไปอีกแบบ ได้รู้โน้นรู้นี้มากมาย ก็สนุกไปอีกแบบ แต่วันนี้ดูไอ้บีแปลกๆนะไม่รู้ทำไมผมเลยเดินเข้าไปหามัน
"มีไรป่าวเนี่ย มีพิรุธนะ"
"ป่าวไม่มีไร คิดมากน่ะ"
"อย่าให้รู้นะว่าทำผิดซ้ำสอง"
"เออน่ะ"
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"โทรศัพท์สั่น
"หวัดดีครับ"
"ให้อภัยเค้าเถอะนะ เค้าไม่ไหวแล้ว"
"มันง่ายเกินไปรึป่าว" ผมวางงานตรงหน้าแล้วเดินขึ้นห้องไป
"แล้วจะให้ทำไง จะให้เค้าเดินให้รถชนตายต่อหน้ามั้ยหรือจะให้โดดลงมาจากดาดฟ้า"
"มันไม่ใช่ทางออกหรอก แล้วมันก็ไม่ใช่ลูกไม้ที่จะทำให้ใจอ่อนด้วย"
"ขอโทษ เมื่อไรจะยอมฟังเหตุผลของเค้าสักที"
"แล้วปัญหาแบบนี้มันซ้ำแล้วซ้ำอีกมากี่รอบแล้ว สัญญาแต่ก็ทำแล้วทำอีก"
"กลับบ้านเราเถอะนะ คุยกันดีดี ยังไงก็ต้องไปเรียนอยู่ดี อย่าให้เค้ามาทำร้ายอนาคตตะเองสิ"
"อันนั้นฟ่ารู้ว่าควรทำไง เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็กลับ เตอร์ก็กลับไปอยู่ห้องเตอร์ซะ เราแยกกันอยู่สักพัก ถ้าเตอร์ยังปรับปรุงตัวเองไม่ได้เราก็เลิกพูดกัน"
"ไม่มีทางที่ดีกว่านี้หรอ"
"นี้คือทางที่ดีที่สุดแล้ว"
"แล้วคืนนี้เตอร์นอนด้วยได้มั้ย"
"ได้ แต่ไม่ใช่ร่วมเตียง"
"ครับ"
"กลับมาที่โรงแรมได้แล้ว แล้วก็นั่งคิดทบทวนให้ดี เอาใจฟ่าไปใส่ใจเตอร์บ้างนะ"
"เคลียร์กันแล้วหรอ ใจแอร์ๆไว้นะ" ไอ้บีมายืนฟังตั้งแต่เมื่อรไนี้
"ไม่ขำ"
"ให้อภัยมันเหอะ หน้ามันนี้เศร้ายังกับโลกจะแตก"
"อยู่ข้างใคร"
"ข้างตะเองก็ได้ ยิ้มดิยิ้มสิ ให้อภัยกันเถอะเอาแค่สั่งสอนนิดหน่อยก็พอแร้วนะกลับไปเรียนนุ้งสือได้แล้ว"
"หุบปาก"
"ใจร้ายจัง"
"เดี๋ยวโดน"
"แง่ววววว"
"บีไม่ใช่ฟ่าบีไม่รู้หรอกนะ ว่าการที่เราโดนคนที่เรารักบอกต่อหน้าคนที่มาจีบว่าเราเป็นแค่เพื่อนมันเจ็บปวดแค่ไหน แล้วการที่เราโดนทำร้ายต่อหน้าศัตรูจากคนที่เรารักมันปวดร้าวแค่ไหน"
"ร้องไห้เลยหรอ เห้ยฟ่า บีไม่ได้ตั้งใจนะบีอยากให้ฟ่าสบายใจ"
"มันอึดอัดนะบี" ผมพูดไปร้องไห้ไป ความทุกข์ที่มันอัดแน่นมันเริ่มจะปริออกมาจากอก
"ร้องมาให้หมดก็ได้ แล้วสัยยษนะว่าจะไม่ร้องอีก"
"มันซ้ำๆซากๆมากปัญหานี้อ่ะ ฟ่าเบื่อจะแย่อยู่แล้วต้องมาสู้รบกับใครก็ไม่รู้ คนของเราก็ทำอะไรในมุมมืดไม่เคยทำให้ฟ่าสบายใจเลย เหตุผลก็ไม่บอก บอกแค่ว่ารักแต่การกระทำทุกครั้งเราต้องเสียใจก่อนงั้นหรอ เค้าถึงจะบอกเหตุผลที่แท้จริง"
"เค้ารักเราไงเค้าไม่อยากให้เราเสียใจ"
"รู้ว่ารักแต่ไม่ชอบการแสดงออกแบบนี้ ลองฟ่าทำแบบนี้มั้งดิ มันจะโวยวายแทบจะฆ่าฟ่ามาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว"
"เค้ารักเค้าก็ต้องหวง"
"มันไม่ชอบให้ฟ่าทำแบบนี้แบบนั้นแต่มันเองก็ทำทุกอย่าง มันยุติธรรมมั้ย ฟ่าทำทุกอย่างออกมาให้มันดีนะบี พยายามทำคำว่าครอบครัวให้มันมีความสุขทุกวัน คำน้อยคำหนักไม่เคยที่จะทำให้เสียใจ ดูแลทุกอย่างดูแลมากกว่าพ่อกับแม่อีก แต่มันแค่ทำให้ฟ่าสบายใจแค่เนี่ยทำไม่ได้ มันรับปากมาเป็นร้อยครั้งแล้ว มันไม่เคยปฏิเสธคนที่เข้ามาอย่างเด็ดขาดเลย"
"ฟ่าใจเย็นก่อน เดี๋ยวก็ไม่สบายอีกอ่ะ ไม่เอาไม่ร้องแล้วคนดีของบีนะ ไม่ร้องแล้วนะ"
"บางทีมันก็ทำให้ฟ่าเบื่อ เบื่อกับความสุขที่มันไม่ยั่งยืนนะ"
"คนเรามันต้องสุขทุกข์ปนกันไปสิ อย่าคิดมากนะเราจะหาคนที่รักเราแบบนี้มันยากนะฟ่า"
"ฟ่าอาจจะเหนื่อยเกินไปก็ได้"
"เหนื่อยก็พัก นอนก่อนมั้ย ฟ่าลองคิดดูนะ ถ้าจะเลิกรักเค้าทำได้รึป่าว"
"ทำไม่ได้หรอก"
"นั้นไง แล้วจะมานั่งคิดให้ปวดหัวทำไมในเมื่อเราก็รักเค้า หาทางออกที่ดีที่สุดดีกว่าอย่ามาทรมานตัวเองแบบนี้เลย"
"ขอฟ่านอนพักก่อนนะตื่นมาอาจจะคิดอะไรออกก็ได้"
"อย่าคิดมากนะเดี๋ยวบีไปปิดไฟให้ แล้วเดี๋ยวตื่นมาไปกินขนมอร่อยๆกัน"
"อืม ขอบใจนะบี"
"เช็ดน้ำตาซะไอ้เพื่อนเลิฟฟฟ ไอ้ขี้แยเอ๊ย" มันเอามือมายีหัวผม แล้วมันก็เดินไปปิดไฟ ผมหลับไปด้วยความเหนื่อย
ในขณะหลับผมฝัน ฝันว่ามีเด็กตัวเล็กๆมายืนร้องไห้ตรงหน้าผม ผมก็เอาอมยิ้มให้เด็กคนนั้น
เด็กคนนั้นก็ยืนร้องไห้ไม่ยอมหยิบอมยิ้มไปกิน ผมเอามือลูบหัวเด็กคนนั้นเบาๆแล้วก็อุ้มเค้ามานั่งข้างๆผมแล้วเด็กคนนั้นก็หอมแก้มผมเบาๆๆ
"ปิ๊ง" ไม่รู้จะใช้เสียงอะไรแทนอ่ะเอาเสียงปิ๊งเนี่ยแหละ
หยดน้ำตาหนุ่งหยด หยดลงบนหน้าผมแล้วตามมาด้วยรอบจูบเบาๆมาที่แก้ม ทำให้ผมรู้สึกตัวตื่น
ผมค่อยๆลืมตาจากความงัวเงียที่เพิ่งได้หลับไปเมื่อครู่
คนตรงหน้าผมตกใจที่เห็นผมลืมตารีบเอามือปาดน้ำตาน้ำมูกวุ่นวายไปหมดแล้วเดินหันหลังออกไป
"ไปไหน"
"ขอโทษ เค้าจะไม่ทำให้ตะเองต้องเศร้าอีก เค้าจะอยู่ห่างๆตะเองแบบที่ตะเองต้องการ"
"ไม่ไปได้มั้ย" ผมดันตัวลุกขึ้นนั่ง เตอร์หันมามองผมพร้อมกับรอยน้ำตา
"แต่"
"ไม่ไปนะ ฟ่าอยู่คนเดียวโดยไม่มีเตอร์ไม่ได้"
"ฟ่า" เตอร์วิ่งเข้ามากอดผมแล้วร้องไห้ ผมค่อยๆยืนขึ้นกอดกับเตอร์ มันเป็นกอดที่โหยหามานาน ถึงมันจะห่างกันซักพักแต่มันก็ทำให้เรารักกันมากขึ้น
บีให้เตอร์อยู่ในห้องนี้ตั้งแต่แรกเพื่อนจะได้รับรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของผม ขอบใจนะบี อิอิ
-
ฝนตกออกไปซื้อมื้อช้าวไม่ได้ มีกุ้งกะหมูกันกันง่ายๆไปก่อนนครับวันนี้
(http://www.kruaklaibaan.com/forum/uploads/post-33-1201300285.jpg)
ข้าวผัดกุ้ง สะดุ้งรัก
(http://i27.photobucket.com/albums/c166/Moodaeng/Kitchen7/mootod14.jpg)
สุกรทอด กอดเกี่ยว
อิอิ
ทานมือเช้าแล้วออกไปสู้กับโลกภายนอกนะครับบบบ
สู้เว้ย
ยืดอกพกร่ม
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
เข้าใจกันแล้ว :กอด1:
-
มารับอาหารเช้าและ +1 ให้ฟ่ารับวันฝนตก (และรถติดโคตรๆ) :กอด1:
บีนี่น่ารักสมเป็นเพื่อนแสนดีอันดับ 1 จริงๆ นะฟ่า
สุดท้ายฟ่าก็รู้ว่าอยู่โดยไม่มีเตอร์ไม่ได้
รออ่านต่อนะครับว่าตกลงแล้วเรื่องคืนนั้นมันเป็นยังไงมายังไงกันแน่
แต่เชื่อว่าเตอร์ต้องมีเหตุผลแน่ๆ ที่ทำไปแบบนั้น
-
ตอนหน้าคงได้รู้เหตุผลของนายเตอร์ล่ะนะ
ดูซิจะสมเหตุสมผลรึเปล่า o18
นุ้งฟ่าทำถูกแล้วครับ
ถ้ามีคราวหน้าเอาให้หนักกว่านี้อีกนะ :m31:
-
เย้ ดีกันแล้ว
เตอร์ก็อย่าทำอย่างงี้อีกนะ คุยกันเคลียร์กันซะน๊า :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดด.... :กอด1: :กอด1:.....พี่ฟ่า......อิอิ
ชอบตอนนี้จังเลยอะ........ :เฮ้อ:.........
ปล.อาหารเช้ามันหนักเหมือนอาหารเที่ยงเลยนะงับ......อิอิ
-
เย้ๆๆ ดีกันแล้ว
บีเป็นเพื่อนที่น่ารักมากๆเลย
รอฟังเหตุผลของเตอร์ดีกว่า
:กอด1:
-
อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึมเลยค่ะพี่ฟ่า :monkeysad:
ดีนะที่พี่ฟ่าไม่ประชดรักด้วยการไปควงหนุ่มอื่น ไม่งั้นคงจะเคลียร์กันได้ยากกว่านี้อีก
ยังไงๆก็ขอให้ชีวิตคู่ของพี่ฟ่ากะเตอร์ราบรื่นนะคะ :กอด1:
ป.ล.พี่ฟ่าช่วยคิดเมนูให้หนูหน่อยสิคะ พอดีเมื่อวานซื้อไก้มาทำข้าวแกงกะหรี่ญี่ปุ่นแล้วมันเหลืออยู่
ไม่รู้จะเอาไปทำเมนูไหนดีอ่ะค่ะ
-
เข้ามา :กอด1: สองหนุ่ม ....
ไม่ได้ เข้ามานานมากกกกกก
ตามอ่าน .. ก็มีหลายอารมณ์เกิ๊น
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ...
รักยืนยงน้องงงงงงงงงง :L2:
-
แทงหวยทำไมไม่ถูกแบบนี้นะ ว่าบีต้องบอกให้เตอร์ตามมาแน่ๆ นุ้งฟ่าวางตัวได้เหมาะสมมากขอชมเชย
(ที่จริงอยากเชยชมมากกว่านะ) โชคดีของคอปเตอร์แล้วน่ะ
ชอบชื่อเมนูวันนี้จังขออนุญาตเอาไปใช้มั่งนะ เผื่อจะมัดใจใครได้บ้าง
ฝนตกอย่างนี้รักษาสุขภาพด้วย รักนุ้งฟ่าน้าาาา จูบุ จูบุ
-
คุยกันน่ะดีแล้ว คุยกันอย่างมีสติ ทีนี้ก้อเคลียร์กันให้เข้าใจ
-
ไหนๆๆๆๆๆใครมีไก่เหลือๆๆๆๆๆเอามาทำคานาเป้กัน อิอิ
เมนูไก่ม้วน
ส่วนผสม
1.อกไก่ 2 ชิ้น
2.(รากผักชี กระเทียม พริกไทยเม็ด)ตำแหลก 4 ชต.
3.ซีอิ้วขาว 5-6 ชต.
4.ซีอิ้วดำ 2 ชช.
5.น้ำมันงา 2 ชช.(ไม่มีก็ไม่ต้องใส่ ไม่ต้องไปหาซื้อเปลือง)
6.แครอทหั่นยาว ลวก
7.ข้าวโพดอ่อนหั่นยาวลวก
8.ผักกวางตุ้งเด็ดเป็นใบๆลวก
9.ผักกะหล่ำสีม่วงซอยเส้นลวก
10.ลูกเกดดำ
11.แป้งข้าวโพด 2 ชต.
* ผักทั้งหมดตามความชอบ มีผักอะไรในตู้ก็เอามาเหอะอย่าซีเรียส
วิธีทำ
1.อกไก่แล่บางพอประมาทุบๆให้แบน
2.หมักไก่กับกระเทียมพริกไทยรากผักชี ซีอิ้วขาว ซีอิ้วดำ น้ำมันงาไว้อย่างต่ำ 45 นาที
3.เอาอกไก่มาแผ่ไว้ วางแครอท ข้าวโพดอ่อน ผัก กะหล่ำม่วง ลูกเกด พอประมาณ
4.ค่อยๆม้วนเนื้อไก่แน่นๆ เมื่อใกล้ม้วนจบ เอาแป้งข้าวโพดแตะๆที่เนื้อไก่เพื่อให้เนื้อไก่ประสานกัน ทำจนหมด
5.จัดวางใส่จานทนความร้อนเอาด้านเรียบๆขึ้น เอากระเทียมพริกไทยรากผักชีที่หมักไก่มาโป๊ะๆบนไก่ที่ม้วนแล้ว
6.เอาเข้าเตาอบ/ไมโครเวฟ(ความร้อนสูงสุด3-5นาที) อบจนไก่สุกดี
7.ตั้งกระทะ ใส่น้ำมันนิดหน่อยเอาไก่ลงไปทอดพลิกไปพลิกมาเหมือนย่างอ่ะกับน้ำหมักไก่ให้สีสวย
8.ทอดไก่จนน้ำในกระทะแห้งก็เอาไก่ขึ้นมาวาง ตัดเป็นชิ้นๆ จัดใส่จานเสิร์ฟ
******************
2.ไก่นมข้น
ส่วนผสม
1. ไก่ 80 กรัม
2. น้ำมัน 1 ช้อนโต๊ะ
3. นมข้นหวาน 1 ช้อนโต๊ะ
4. พริกไทย ¼ ช้อนชา
5. เกลือ ½ ช้อนชา
วิธีการทำ
1. ตั้งน้ำให้เดือด แล้วนำไก่ลงไปต้ม
2. เมื่อไก่สุกแล้วนำมาฉีกเป็นเส้นเล็กๆ
3. ตั้งกระทะใส่น้ำมันเล็กน้อย แล้วนำไก่ลงไปคั่ว
4. ปรุงรสด้วยเกลือ และ พริกไทย
5. ใส่นมข้นหวานลงไปแล้วคั่วให้เข้ากัน
*********************
3.ไก่ตะไคร้
ส่วนผสม
เนื้ออกไก่ สับละเอียด 2 อก
ตะไคร้ สับละเอียด 1/4 ต้น หรือประมาณ 6 กรัม
ใบมะกรูด สับละเอียด 8 ใบ หรือประมาณ 4 กรัม
พริกชี้ฟ้า นำเม็ดออกและสับละเอียด 1 เม็ด หรือประมาณ 30 กรัม
ผักชี สับละเอียด 6 กรัม
กระเทียม สับละเอียด 2 กลีบ
แป้งมัน 1 ช้อนโต๊ะ
ไข่ไก่ 1 ฟอง
น้ำปลา 2 ช้อนโต๊ะ
ซีอิ๊วขาว 1 ช้อนโต๊ะ
น้ำตาลทรายแดง 2 ช้อนชา
มะนาว 1 ช้อนชา
พริกไทย 1/2 ช้อนชา
*ก้านตะไคร้ 12 ก้าน หั่นให้ยาวประมาณ 8 ซม.
วิธีทำ
1. นำทุกอย่างมาสับให้ละเอียด และคลุกในชามผสม
2. เติมแป้งมันและไข่ไก่ ปรุงรสด้วยน้ำปลา ซีอิ๊วขาว น้ำตาลทรายแดง มะนาว และพริกไทย คลุกเคล้าให้เข้ากัน จนเนื้อไก่เริ่มเหนียว
3. นำไก่ที่หมักมาปั่นเป็นก้อนกลม เสียบด้วยก้านตะไคร้ นำลงทอดในน้ำมันประมาณ 1 ช้อนโต๊ะ จนสุก
4. เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มซีฟู้ดหรืออาจาด
ขอให้อร่อยกับเมนูไก่นะครับบบบ
-
^
^
^
จิ้มๆ พี่ฟ่า
โหย ตอนนี้ร้องไห้ตามเลยอ่ะ
:o12:
-
โล่งอก ดีกันซะที
:n1:
-
ไมบทจะยอมก้ยอมง่ายงั้นหละนุ้งฟ่าาาาาา :z3:
-
:เฮ้อ:
คืนดีกันซะที
รอฟังเหตุผลเตอร์ตอนหน้า :impress3:
:กอด1:ฟ่า ขอบคุณสำหรับสูตรนะ อิอิ
-
พี่ฟ่า มีเมนู ที่เป็นแซนวิชที่ไส้มันเป็นพวกส่วนผสมของสมุนไพรไม๊
อยากได้อ่า ฮิๆ
รักกกพี่ฟ่า
-
ดีกันแล้นนนนนนนน :mc4: :mc4: :mc4:
ชอบ ชอบ รักกัน รักกัน เนอะเนอะเนอะ :z12:
-
love...together
:L1:
ถ้าขาดฟ่า...เตอร์ขาดใจ
ฟ่าไม่รักใคร...รักแต่เตอร์
:กอด1:
:pig4:ขอบคุณคับ ลัฟยู เบ่เบ๋ ฟ่า&เตอร์ +1 ให้เตอร์ในความพยายามยอดเยี่ยม
-
+1 ให้นุ้งฟ่า :monkeysad:
อ่านไปน้ำตาปริ่มไป ดีกันซะที ลุ้นแทบตาย กลัวนุ้งฟ่าไม่ให้อภัยนุ้งเตอร์
คนรักกัน มีอะไรก็ต้องคุยกันน้า :n1: รักกัน รักกัน
มีสูตรอาหารให้ด้วย วู้ววว สมกะเป็นนุ้งฟ่า เริ่ดดดดด
-
เตอร์ซ่อนตัวอยู่รึนี่ บีนี่ช่างคิดจิงๆ
แต่ก็ทำให้เข้าใจกันแล้วอ่ะนะ :เฮ้อ:
แต่ก็ยังไม่เคลียตรงที่ ไอ่นั้นเป็นใคร เจ้าตัวเจ้าปัญหานั้นน่ะ
แต่อะไรไม่รู้ แต่ที่แน่ๆคือ หมูทอดน่ากิน แฮะๆ
-
:กอด1:..ความรัก..ทำให้..ฟ่า..ใจอ่อน
..แต่คราวนี้สงสัย เตอร์..ตัดใจอยู่ห่างๆๆจริงเนอะ
..เตอร์ คงอยากให้ ฟ่า..มีความสุข
..ดีแล้วหละ..ฟ่า..ถ้ารู้ว่า..ใจ..เราต้องการอะไร
..ไม่ต้องอาย ไม่ต้องมีศักดิ์ศรึ..ความสุข.. มันก็จะกลับมาหาฟ่าอีกครั้ง
..บี ยังคงเป็นเพื่อนที่ดี ของฟ่าเสมอเลยเนอะ..หายากมากๆๆ :กอด1:
-
+1ให้นุ่งฟ่า
ตอนนี้แอบดื้อนะคะ เข้าใจว่ามันสะสม
แต่คนหน้าตาดีนี่นะ ไปเชียงใหม่แป๊บเดียวก็มีคนมาจีบแล้ว
แต่นุ่งฟ่าไม่นอกใจ เพราะนุ้งฟ่าชอบแต่หมูแดง
อิอิ
-
เย้ เย้ เย้ ดีกันแล้วคร้าบท่านผู้ชม อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
งานนี้ให้เครดิตบีเต็มที่เลย
ช่วยประสานใจให้นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์อย่างแรง
แต่ยังไม่รู้เลยว่าทำไมน้องเตอร์ต้องทำอะไรแบบที่ทำลงไปแล้วด้วย ยังไม่รู้เหตุผลเลยเนี่ย
บวก 1 แต้ม ขอบคุณสำหรับอาหารและสูตรอาหารด้วยนะค้าบนุ้งฟ่า :กอด1:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
55555+ :laugh: :laugh: :laugh:
พายุยังไม่สงบลงง่ายๆหรอก
:z3: :z3: o18
-
55555+ :laugh: :laugh: :laugh:
พายุยังไม่สงบลงง่ายๆหรอก
:z3: :z3: o18
นุ้งฟ่า พายุรุนแรงขั้นไหน ถึงขนาดขั้น 5 เลยเหรอเปล่า
เผื่อว่าจะได้ทำจายยยยยยยย เยอะๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:ฟ่า&เตอร์
-
เอาเป็น นากีส เรยพี่บีต้า
เอาให้เค้ารู้ว่าเรานะเจ็บแค่ไหน
-
เออ--------------->พายุยังไม่สงบลงง่ายๆหรอก
แบบว่ายังมีไรอกง่ะ อ่านตอนนีแล้วรู้สึกว่าเตอร์แคร์ฟ่า นะ
แต่แบบว่าการกระทำกับคำพูดมัน สวนๆๆ กันอยู่อ่ะ o22
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
:laugh:พายุที่ว่าเนี่ยะ พายุอารมณ์..ป่าวนุ้งฟ่า :z1:
-
อยากกินข้าวผัดกุ้ง สะดุ้งรัก น่ากิน อ่ะ ฟ่าทำเองใช่เปล่า
แล้วช่วงนี้ฝนตกบ่อย ไม่ต้องขยันทำการบ้านมาก ก็ได้ เดี๋ยวได้เกียรตินิยมนะ
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
-
สงสัยจะไม่ใช่เกียรตินิยมธรรมดา
อันดับหนึ่งเหรียญทองซะด้วยสิ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ :haun4:
-
ต่อๆๆๆๆๆ
"พอๆๆๆๆเดี๋ยวก็มีลูกวันนี้แหละ" มาขัดจังหวะอีกแระ
"ตาบวมหมดแล้วฟ่า" ผมเอามือปาดน้พตาแล้วยิ้มให้บี
"ขอบใจนะบี มาหอมทีสิ"
"อ่ะ สามีเธอก็จะแหกอกฉันเอาอ่ะสิ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"ไปกินข้าวกันป่ะ ป๋ารออยู่"
"เดี๋ยวขอฟ่าล้างหน้าล้างตาก่อนนะ เดี๋ยวพ่อสงสัยจะยุ่งอีก"
"เออ ช่าย"
"งั้นเตอร์ลงไปพร้อมบีก่อน ไปทำความรู้จักป๋าบีซักหน่อย"
"เอางั้นหรอ"
"เอางี้แหละคุณชายฟ่าอีกนานแหละ คงรู้นิถ้าลองได้เข้าห้องน้ำนี้ไม่ต้องคิดมากไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงไม่ว่าจะอึจะฉี่"
"เม้าท์ ชิ"
ผมเดินไปห้องน้ำสองคนนั้นไปห้องอาหาร พ่อบีคงรออยู่แล้ว ผมรีบล้างหน้าล้างตาทาครีมภายใน10นาทีเดี๋ยวสองคนนั้นเม้าท์เอาอีก
"มาแล้วครับ"
"ฟ่าๆมาทานข้าวลูกวันนี้พ่อครัวเค้าทำเมนูใหม่ลองมาชิมสิลูก"
"เมื่อกี้พ่อไม่เห็นชวนบีกินแบบนี้เลยอ่ะ"
"เรามันคิดมาก"
"ไม่หรอกขี้อิจฉาต่างหาก ใช่ป่ะไอ้หมาหัวเน่า"
"หัวเราะไรเตอร์"
"เตอร์กินลูก ไม่ต้องเกรงใจ"
"อื้มม อร่อยมากมาย"
"เดี๋ยวมีของหวานด้วยนะ ของโปรดฟ่าเลย บีสั่งให้เค้าเก็บไว้ให้"
"อะไรอ่ะ"
"ไอติมกะทิ มีเนื้อขนุนด้วย มีดอกมะลิด้วยเน้อ"
"อ่าเจงดิ กินไอติมก่อนได้ป่ะ"
"กินข้าวก่อนเหอะ"
"เตอร์ไม่เห็นคุยไรเลยลูก หรือว่าสองคนนี้ แย่งพูดหมด"
"พ่อว่าบีพูดมากอ่ะ"
"บีว่าพ่อว่าฟ่านะ เพราะบีก็พูดปรกติพ่อยังไม่เคยว่าเลย แต่พอฟ่ามานี้สิ"
"สองคนนี้ไม่ว่าที่ไหนก็ทะเลาะกันยังเงี้ย เดี๋ยวพอฟ่ากลับไปนะ บีนี้บ่นคิดถึงฟ่าอยากไปกรุงเทพทุกวัน"
"เจงหรอ แหมๆๆคิดถึงเค้าก็ไม่บอกฮ่าๆๆๆๆ แต่ไม่เคยเห็นโทรไปซักครั้ง"
"พ่อใช้งานหนัก"
"อย่ามาพูดดี เราอ่ะนะทำงานยังไม่ได้ครึ่งของพ่อเลย"
"นั้นดิ ฟ่ามานี้ ยังไม่เห็นบีทำไรเร้ย"
"นั้นดิงานตัวเองไม่ทำยุ่งแต่เรื่องคนอื่น"
"งอลอีกแระ"
"เตอร์ลองกินนี้ดิ อร่อยนะขึ้นชื่อของที่นี้เลย"
"ฟ่าอยากกินมั้งอ่ะบี"
"ตักเอง"
"โหไรฟ่ะ"
"อ่ะเด็กๆๆกินไปก่อนนะลูกพ่อมีนัดลูกค้าทัวร์"
"แต่พ่อยังกินไม่หมดเลยนะครับ"
"พ่ออิ่มแล้วลูก ดูแลตัวเองเลยนะตามสบายเลยจะเอาไรก็เรียกพนักงานนะ"
"ครับบบบบ"
"บีดูแลพ่อหน่อยดิเรื่องการกินอยู่อ่ะพาท่านไปตรวจร่างกายมั้งนะอย่าทำเป็นเล่นไป"
"เออน่ารู้แล้ว ฟ่าก็รู้พ่อดื้อจะตาย"
"พยายามหน่อยดิเดี๋ยวช่วยพูด"
"อืม"
"อ้าวน้องฟ่า ยังไม่กลับหรอครับ" ความวัวยังไม่ทันหายฟ้าประทานความควายมาให้กุอีกแล้ววววววว
"ยังครับ"
"เพื่อนๆหรอครับ น่ารักทุกคนเลย"
"ผัวครับไม่ใช่เพื่อน อุ้ย หยิกทำไมเนี่ย" ไอ้เตอร์มันหยิกผมอ่ะ
"ทำไมพูดแบบนี้" มันกระซิบเบาๆ
"ทำไมหรือจะให้บอกเป็นเพื่อน มันจะได้เข้ามาจีบกูงั้นหรอ" ผมกระซิบตอบมัน แต่ไอ้บีคงได้ยินแหละมันแอบหัวเราะ
"ทานข้าวด้วยกันมั้ยครับ" ผมเชิญเค้าทานข้าวตามมารยาท
"ได้หรอครับ"
"ได้ครับแต่มื้อนี้มันฟรี แต่ถ้าพี่สั่งอย่างอื่นต้องจ่ายตังค์นะครับ เพราะนี้ห้องอาหารโณงแรมไม่ใช่โรงทาน"
"งั้นพี่ขอนั่งทานด้วยแล้วกันนะครับเพราะจะมาทานที่นี่พอดี แต่ขอสั่งแบบเสียตังค์ดีกว่าเกรงใจอ่ะครับ"
"ก็ดีครับ"
พี่แกก็นะ ดันมานั่งร่วมโต๊ะอีก เห้อกุประชดนะนั้น ผมกระซิบข้างหูเตอร์ว่า
"พอใจรึยัง"
"เห้ยๆๆเมิงสองตัวเอาอีกแล้วนะเพิ่งจะดีกันกัดกันอีกแล้ว" แล้วมึงจะกระซิบทำไมพี่เค้านั่งตรงหน้ายังไงก็ได้ยิน
"ชื่ออะไรกันบ้างครับเนี่ย"
"คนนี้เตอร์ครับ คนนี้บี "
"อืม ครับพี่ชื่อพี่มิวนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน"
"ครับบบ"
"แล้วคนไหนครับแฟนน้องฟ่า"
"ไม่มีหรอกครับ ผมแค่แหย่พี่เล่น สองคนนี้เพื่อนผมทั้งคู่"
"อ้าวงั้นเราก็โสดอ่ะสิ"
"ไม่รู้ครับว่าโสดป่าวผมเองก็สับสนอยู่ ถามเตอร์แล้วกันครับว่าโสดไม่โสด ขอตัวก่อนนะครับ ปวดขี้"
"สงสัยพี่จะทำให้บรรยากาศเสียนะครับ"
"ไม่หรอกครับพี่อย่าคิดมาก พี่ๆๆเอาเมนูมาหน่อย นี้ครับเมนู จะทานอะไรก็สั่งได้เลยนะครับ"
"ขอบคุณครับน้องบี ที่นี้อะไรอร่อยครับ"
"อร่อยทุกอย่างครับ"
"จริงรึป่าวครับน้องเตอร์"
"ครับอร่อยทุกอย่าง ขอตัวก่อนนะครับจะไปดูเมียซะหน่อยไปเข้าห้องน้ำเป็นไรรึป่าว"
"เตอร์ เอาไอ้ติมกะทิไปง้อมัน บอกพี่คนโฯ้นอ่ะให้หยิบให้"
"อืม ขอบใจนะ"
"เลยเหลือเราสองคนเลย"
"ครับ พี่ๆๆมาเก็บจานไปเลยครับแล้วมาเช็ดโต๊ะให้ลูกค้าด้วยแล้วก็เดี๋ยวพิเศษของหวานเพิ่มให้พี่เค้าด้วยนะ" พนักงานรับคำสั่ง
"น้องบีเป็นเจ้าของที่นี้หรอครับ"
"ป่าวครับเป็นลูกจ้าง เดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับต้องทำงานอีกเยอะ ตามสบายนะครับเรียกเด็กได้ตลอด"
"ขอบคุณนะครับ ขอโทษด้วยพวกน้องเลยหมดสนุกกันเลย"
"ไม่หรอกครับ มันเป็นแบบนี้บ่อยๆอย่าคิดมากเลยครับ ตามสบายนะครับ"
"ครับ"
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/350/4350/images/exit5098.jpg)
ร๊ากทุกคนเด้อครับ
-
ของกินแต่ละอย่าง อืม น้ำยายยัย รู้มั้ย ว่าฟ่า ทำพี่อ้วนแล้วนะ
ร้ากกกกกก มากมาย เหมือนกัน
-
สงสารมิวอะคร้าบ แสบจริงนะน้องเตอร์เนี่ย
:oni2: :oni2: :oni2:
-
กันท่าสุดๆๆ
-
จิ้ม+1ให้นุ้งฟ่า
ไอติมกะทิน่ากินมากค่ะ
ปรกติไม่ค่อยชอบไอติมกะทิแบบใส่อย่างอื่นลงผสมเท่าไหร่ มันแปลกๆเวลาเคี้ยวเจอเนื้อ
แต่ของนุ้งฟ่าน่ากินดีจัง
อุ๊ย ควรเม้นต์นิยายสินะ ไม่ใช่ของกิน
ตอนนี้ก็เริ่มหวานอีกแล้ว
พี่มิวยังมาเจอได้อีก เชื่อเลย โลกกลมจริงๆ
-
และแล้วก็ยังไม่รู้เหตุผลอยู่ดี
-
ยังเคลียร์กัน...ไม่ลงตัว ซักกะที
เตอร์ง้อ...เล่นตัวใหญ่เลยนะ นุ้งฟ่า
พยายามต่อปายยยยย....เตอร์เอ๊ยยย
ตอนหน้า เตอร์ช่วยอธิบายให้ฟ่าเข้าใจชัดเจนไปเลยนะ
อย่าให้ฟ่าได้ค้างคาอะไรในใจอีก บ่อยๆ เด๋วความรักมันจะคลอนแคลน
:กอด1:นุ้งฟ่า&น้องเตอร์ +1 ให้ฟ่าหายงอนเตอร์ไวๆๆๆๆๆ
-
พี่คนนี้แกก้อท๊นทนเนอะ
โดนขนาดนี้แกยังกล้า
-
...จ๊าก น้องฟ่า..น้องเตอร์ ได้ใจ..ผัวครับไม่ใช่เพื่อน
....ไปดูเมียซะหน่อยไปเข้าห้องน้ำเป็นไรรึป่าว"
.....ผัว..เมีย...พอๆๆกัน
.....จะตัดให้ขาด ต้องใช้วิธีนี้ สุดยอดดดดดดดดด
....ถ้ายังตื้ออยู่ ก็..ด้านนนนนนเต็มที่ อิอิ :L2:
-
จ๊ากกก แร๊ง ทั้งนุ้งฟ่า กะนุ้งเตอร์ :laugh:
นุ้งเตอร์รีบเอาไอติมกะทิไปง้อคนงอลเร็ว อย่าให้งอลนาน เดี๋ยวง้อยากน้า
:กอด1:คนน่ารักขี้งอล
-
ง่า.....เพิ่งจะคืนดีกันหยกๆก็มาทะเลาะกันซะแล้ววววว :sad4:
พี่ฟ่าต้องใจเย็นๆเข้าไว้นะคะ จะได้อยู่กันยืดๆ
ป.ล.เมื่อวานเอาไก่ไปชุบแป้งทอดกินแล้วค่ะ(เพราะมันทำงานสุดแล้ว :o8:) ดีนะที่ทำออกมาแล้วอร่อย(พูดยังกับต้องใช้ฝีมือมากมายเนอะ555+)
ป.ล.2มาชวนพี่ฟ่าไปกินบุฟเฟ่ต์Bug&Beeที่มาบุญครองค่ะ ราคา 229 บาทรวมเครื่องดื่มและขนมหวาน(ภายใน 90 นาที)
ให้เวลามากกว่าshabushiอีกนะเนี่ย ไปทาด้วยกันไหมคะพี่ฟ่า :z2:
-
ง่า.....เพิ่งจะคืนดีกันหยกๆก็มาทะเลาะกันซะแล้ววววว :sad4:
พี่ฟ่าต้องใจเย็นๆเข้าไว้นะคะ จะได้อยู่กันยืดๆ
ป.ล.เมื่อวานเอาไก่ไปชุบแป้งทอดกินแล้วค่ะ(เพราะมันทำงานสุดแล้ว :o8:) ดีนะที่ทำออกมาแล้วอร่อย(พูดยังกับต้องใช้ฝีมือมากมายเนอะ555+)
ป.ล.2มาชวนพี่ฟ่าไปกินบุฟเฟ่ต์Bug&Beeที่มาบุญครองค่ะ ราคา 229 บาทรวมเครื่องดื่มและขนมหวาน(ภายใน 90 นาที)
ให้เวลามากกว่าshabushiอีกนะเนี่ย ไปทาด้วยกันไหมคะพี่ฟ่า :z2:
เลี้ยงป่าวถ้าเลี้ยงไป
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
ชุบแป้งทอดมีเทคนิคนิดหน่อย
เวลาผสมแป้งอย่าให้มันตั้งใจมากคือแค่คนๆๆสองสามทีพออย่าให้แป้งเป็นเนื้อเดียวกัน
แค่ผสมๆๆคลุกให้มีฟองอากาศบ้างมีเม็ดแป้งบ้าง
ใช้โซดาแทนน้ำ จะทำให้กรอบนาน ทางที่ดีควรเอาไปแช่เย็นก่อนชุบทอดหรือไม่ก็เอาโซดาแช่เย็นไว้ก่อน
ถ้าใครไม่มีโซดาก็เอาน้ำเย็นธรรมดาเนี่ยแหละแต่เอาไปฟรีซซักห้านาทีก่อนเอามาชุบทอดจร้า
อย่าขี้เหนียวน้ำมัน ใช่ไฟอ่อน แต่น้ำมันต้องร้อนจัด อย่ากลับไปกลับมาพลิกไปพลิกมาบ่อยๆเพราะมันจะอมน้ำมัน
ซับด้วยทิชชูเมื่อสุกเหลืองได้ที่ อย่าให้เหลือพอดีในกะทะ เอาแค่สุกแล้วมาเหลืองข้างนอกนะเจ้าคับ
อิอิ
จ๊ากกก แร๊ง ทั้งนุ้งฟ่า กะนุ้งเตอร์ :laugh:
นุ้งเตอร์รีบเอาไอติมกะทิไปง้อคนงอลเร็ว อย่าให้งอลนาน เดี๋ยวง้อยากน้า
:กอด1:คนน่ารักขี้งอล
ชอบคำนี้ คนน่ารักขี้งอล อิอิ
...จ๊าก น้องฟ่า..น้องเตอร์ ได้ใจ..ผัวครับไม่ใช่เพื่อน
....ไปดูเมียซะหน่อยไปเข้าห้องน้ำเป็นไรรึป่าว"
.....ผัว..เมีย...พอๆๆกัน
.....จะตัดให้ขาด ต้องใช้วิธีนี้ สุดยอดดดดดดดดด
....ถ้ายังตื้ออยู่ ก็..ด้านนนนนนเต็มที่ อิอิ :L2:
ฮ่าๆๆๆๆคิดไปคิดมาก็อายนะนั้น
พี่คนนี้แกก้อท๊นทนเนอะ
โดนขนาดนี้แกยังกล้า
ทนมาก พี่แกยังมิวายจะสร้างปัญหาอีกนะติดตามกันต่อไป
ยังเคลียร์กัน...ไม่ลงตัว ซักกะที
เตอร์ง้อ...เล่นตัวใหญ่เลยนะ นุ้งฟ่า
พยายามต่อปายยยยย....เตอร์เอ๊ยยย
ตอนหน้า เตอร์ช่วยอธิบายให้ฟ่าเข้าใจชัดเจนไปเลยนะ
อย่าให้ฟ่าได้ค้างคาอะไรในใจอีก บ่อยๆ เด๋วความรักมันจะคลอนแคลน
:กอด1:นุ้งฟ่า&น้องเตอร์ +1 ให้ฟ่าหายงอนเตอร์ไวๆๆๆๆๆ
เล่นตัวที่ไหน
โมโหจริง
มันไม่เด็ดขาดนิ
อารมณ์เสีย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ยิ่งงอลลูกยิ่งดก
คริคริ
และแล้วก็ยังไม่รู้เหตุผลอยู่ดี
เดี๋ยวรู้ ใจเย็นๆๆๆๆๆ
อิอิ
จิ้ม+1ให้นุ้งฟ่า
ไอติมกะทิน่ากินมากค่ะ
ปรกติไม่ค่อยชอบไอติมกะทิแบบใส่อย่างอื่นลงผสมเท่าไหร่ มันแปลกๆเวลาเคี้ยวเจอเนื้อ
แต่ของนุ้งฟ่าน่ากินดีจัง
อุ๊ย ควรเม้นต์นิยายสินะ ไม่ใช่ของกิน
ตอนนี้ก็เริ่มหวานอีกแล้ว
พี่มิวยังมาเจอได้อีก เชื่อเลย โลกกลมจริงๆ
นุ้งฟ่าปลื้มไอติมกะทิ กะไอติมเชอเบด
ชอบทุกไอติมแหละ แต่ไม่ค่อยปลื้มไอติมกาแฟไรเงี้ยที่มันขมๆอ่ะนอกนั้นกินได้หมด
ฮ่าๆๆๆๆ
เพ่มิวมันพยายามทำให้โลกกลม
งิงิ
กันท่าสุดๆๆ
นั้นดิ
เคยมีเด็กมัดยมมอห้าเองมาจีบด้วยเมื่อเร็วๆนี้อ่ะ
น่ารักมากมา มากมายมากมาย
มันนะโทรไปด่าเค้าใหญ่เลย อารมณ์เสียมากไอ้เราก็รักเหมือนน้องเหมือนนุ้ง
เห้อเซ็งห่าน
สงสารมิวอะคร้าบ แสบจริงนะน้องเตอร์เนี่ย
:oni2: :oni2: :oni2:
ต่อไปจะสงสารฟ่า
ด่าเตอร์
ตื๊บไอ้มิว
เชื่อดิ
ของกินแต่ละอย่าง อืม น้ำยายยัย รู้มั้ย ว่าฟ่า ทำพี่อ้วนแล้วนะ
ร้ากกกกกก มากมาย เหมือนกัน
ฮ่าๆๆๆๆ
อ้วนเหมือนไอ้หมูแดง
งิงิ
ถ้าจะเอาตัวช่วยลดความอ้วนก็หลังไมค์เดี๋ยวจัดสูตรเด็ดให้
คริคริ
***********************
รักทุกคน :กอด1: :กอด1:
-
ู
^
^
จิ้มฟ่า คร้าบบบบบบ :z13: บวกหนึ่งนะ
:z3: :z3:
ยังไม่เข้าใจกันอีกเหรอ ง้อต่อไปนายคอปเตอร์
นุ้งก็ฟ่าอย่างอนนะ เดี๋ยวไม่สวย
EDit ****
ฮาอ่ะ :laugh: ไปขี้ซะกลางวง เลยนะฟ่า อิอิ
:laugh:
-
ดูท่าทางเรื่องมันจะยุ่งๆ ไม่จบง่ายๆ นะเนี่ย
อะไรๆ มันยังไม่เฉลยเลย ท่าทางความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรกได้อีก
แต่ว่าที่ดีที่สุด คือ ท่าทางไอติมจาอร่อย ชอบด้วยอ้ะไอติมกะทิที่มีเนื้อขนุนเนี่ย หุหุ
รอลุ้นเป็นกำลังใจย้อนหลังให้นุ้งฟ่า และบวก 1 แต้มเช่นเคยค้าบบบบ จุ๊บๆๆๆ :กอด1:
-
โอ๊ะ โอ๋ สวัสดี พี่น้ำตาล ฝากซัก ^^^ สามก็พอ สบายดี บ่ ครับ
วันไหนไม่มีงานเข้า วันนั้น นุ้งฟ่ากะนายเตอร์คงกินข้าวไม่อร่อย
รักนะครับ เป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันไปด้วยกัน มั่นคงในความรักและเข้าใจนะครับ
-
แวะมา +1 ให้ฟ่านะครับ เกือบ 300 แล้วนะเนี่ย :กอด1:
รออ่านต่อนะครับ...ยังสงสัยอยู่ดีว่าตกลงเรื่องคืนนั้นมันเป็นยังไงกันแน่
-
อย่างนี้ซิแรงงงงงงงงงส์ ทั้งฟ่า ทั้งเตอร์เลย ช้อบชอบ อิอิ :m11: :m11:
รออ่านต่อนะ เรื่องที่หมูแดงทำไว้นะ ยังมิลืม.....
-
ยังง้องอนกันอยู่ :-[
แอรั๊ยยยยยย อยากกินไอติมกะทิ
-
ดีกันเร็ว ๆๆๆๆๆๆๆๆ หุหุ
อยากกินไอติมอ่ะนุ้งฟ่า
-
นุ้งฟ่าก็แรง คอปเตอร์ก็ว่าแรง นี่ไอ้พี่มิวจะแรงกว่าอีกเหรอ ไม่เป็นไรมันอยู่ที่ไหน
จะไปช่วยตื้บให้
ชอบกินไอติมเหมือนกันแต่ต้องหักห้ามใจ เพราะมีคนชมว่าน่ารักเหมือนปลาพะยูน
มันควรจะดีใจไหมเนี่ย :z3:
-
อู้....แรงส์ :z3:
-
เมื่อไหร่จะเข้าใจกันละค้าบบบบบ
รักกันๆน๊า
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:
-
:z2: :z2: :z2:
งอลเก่งขึ้นทุกวันนะเรา 555+
-
อยากกินไอติมมมมมม.........
:z2: :z2:
-
เรื่องเก่ายังไม่ได้เคลียร์
เรื่องหม่มาอีกแระ
555555555555
-
:m19:คิดว่า...วันนี้เปิดเข้ามา...
จะได้เจอ แมวเผือก กะ หมูแดง ซะอีก
:กอด1:คิดถึงน่ะ ฟ่า&เตอร์
-
*********************
*********************
*********************
"แก๊กๆๆๆก๊อกๆๆๆ"
"ฟ่าๆๆเปิดประตูให้เตอร์หน่อย" ผมเงียบเริ่มเบื่อมันเต็มทนแระ เซ็ง
"ปึงๆๆๆ"เสียงเคาะดังขึ้นนเรื่อยๆๆแล้วก็เงียบไปสักพัก
"ก๊อกแก๊กๆๆๆ" มันเอากุญแจจากไหนมาไขก็ไม่รู้สงสัยไอ้บีให้มาแน่
"มาแว้ววว อ่ะโหน่งมาแว้ว" แอบขำในใจ แต่นั่งหันหลังหันมันไว้เดี๋ยวมันจับได้
"ไอติมกะทิมาแล้วครับบบบบบ สำหรับคนน่ารัก ที่รักของป๋ม"
"อยากอยู่คนเดียว"
"ก็ได้ครับ แต่ไอติมกะทิอยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวละลายหมด อย่าทำให้เตอร์เป็นสาเหตุให้ฟ่าต้องอดทานของอร่อยๆนะ" แล้วมันก็เดินจากไป วันนี้มาแปลกเว้ย
ผมค่อยๆหันไปดูว่ามันไปรึยัง เหลือบไปเห็นไอติมกะทิก็น่ากินอยู่นะ กินก็ได้ว่ะ
"อันแหน่ ฮ่าๆๆๆๆ" ไอ้นี้ตกใจหมด
"อ่าร่ะ"
"ที่แท้ก็อยากกินทำเป็นฟอร์มจัด"
"ไม่กินก็ได้" ผมวางถ้วยไอติมลง
"โอ๋ๆๆๆๆขี้งอลไปได้" มันมองหน้าผมแล้วก็ยิ้ม
"มองร่ะเพื่อน"
"ใครเพื่อน ผัวเว้ย"
"ถ้าต่อไปนี้ยังจะอายที่จะบอกว่าเราเป็นไรกันต่อหน้าคนที่มาจีบเราสองคนอีกหล่ะก็มรึงได้เป็นเพื่อนสมใจอยากแน่"
"ค๊าบบบบบบ"
"ยิ้มไรไม่เคยเห็นคนกินไอติมง่ะ"
"ไม่ว่าเวลาไหน จะเกิดอะไรขึ้น ฟ่าก็พร้อมจะให้อภัยเตอร์เสมอเลยเนอะ"
"ต่อไปนี้คงยากหน่อยแล้วหล่ะ"
"แต่ยังไงฟ่าก็ไม่มีทางเลิกรักเตอร์ใช่ป่ะ"
"ไม่รุ้"
"แต่ที่รู้เตอร์ไม่มีทางหมดรักฟ่าแน่นอน"
"ดีแต่พูด กินป่าว"
"กินเหอะ"
"กินคนเดียวแล้วยังมานั่งจ้องอีก เขิลอ่ะ"
"อ่ะกิน อามมมมม"
"อื้อ ปล่อยช้อนดิทำเป็นเด็กไปได้"
"โอ๊ย"
"เป็นไรอ่ะ"
"อะไรเข้าตาไม่รู้ โอ๊ยๆๆแสบๆๆอ่า"
"ไหนให้ฟ่าดูดิ เอามืออกดิค่อยๆลืมตานะ"
"นี้แหน่ อื้มมมมมมฮ่าส์ ชื่นใจไม่ได้หอมมาหลายวัน"
"ปล่อยเลย จะกินติม"
"หน้าเเดงไมเนี่ย ทำยังกะไม่เคย"
"หน้าไม่ได้ด้านนี้ อายเป็นนะเว้ย ปล่อย เดี๋ยวไอติมละลาย"
"ก็หยิบมากินดิเตอร์ก็กอดอยู่แบบนี้แหละ ไม่ได้จับมือซะหน่อย"
"เตอร์"
"ฮึ"
"เตอร์อายหรอที่มีฟ่าเป็นแฟนอ่ะ"
"ไม่เคยอายเลย อยากจะประกาศให้โลกรู้ด้วยว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน"
"แล้วทำไมเตอร์บอกอินั้นว่าฟ่าเป็นเพื่อนอ่ะ"
"คนๆนั้นเค้าค่อนข้างจะกว้างขวางพ่อเขาค่อนข้างจะใหญ่โต แล้วเค้าก็ตามตื้อเตอร์ทุกวัน เค้าเคยเห็นฟ่าไปกับเตอร์ที่มหาลัย เค้าเคยพูดว่าถ้าเตอร์มีแฟนก็จะทำทุกทางให้เลิกกัน เตอร์กลัวเค้าจะมาทำร้ายฟ่า ก็เลยบอกฟ่าเป็นเพื่อน"
"แล้วไมวันนั้นต้องไปคุยไรกะมันด้วยอ่ะ" พูดจบก็ตักไอติมเข้าปาก งั่มๆๆๆๆ
"ก็เค้าจะไปที่ร้าน ไปฉลองกับพวกเรา เตอร์ไม่อยากให้คนอื่นหมดสนุก แล้วก็อยากจะเคลียร์ให้มันจบๆไปด้วย"
"แต่วันนั้นมันไม่ใช่งั้นนี้ งั่มๆๆๆๆ"
"ก็เตอร์โมโหที่ฟ่าไม่ฟังเตอร์ จะมาทำไมก็ไม่รู้ ทีนี้เค้ารู้แล้วว่าฟ่าเป็นแฟนเตอร์มันจะอันตรายกับฟ่า ถ้าเค้าไม่ยอมจบอะไรง่ายๆ"
"ไม่เห็นจะกลัวเลย"
"ไอ้กลัวอ่ะไม่กลัวหรอก แต่ถ้าหลีกเลี่ยงได้มันก็ดี เตอร์ไม่อยากให้ฟ่าเจ็บแม้แต่ปลายก้อย"
"ลิเกเชียว"
"จริง"
"ไม่อยากให้เจ็บแม้แต่ปลายก้อย แต่ผลักกระเด็นแบบนั้นอ่ะนะ"
"ไม่ได้ตังค์ใจ ขอโทษนะ แค่จะให้ไปอ้ยุ่งมันออกไปไกลๆไม่ได้ตั้งใจเลย ใครจะกล้าทำแฟนสุดที่รัก"
"ทำตั้งหลายครั้งแล้ว"
"สถานการณ์มันพาไปอ่ะครับบบ อื้มส์ อ่าส์ หอมจัง"
"เมื่อยอ่ะ ไอติมหมดแล้วด้วย หยิบขวดน้ำตรงนั้นให้หน่อยดิ"
"อ่ะเดี๋ยวป้อน"
"ไม่เอาเดี๋ยวสำลัก กินเองก็ได้"
"มาที่เดิมเลย มาให้กอดเหมือนเมื่อกี้เลย"
"เมื่อยอ่ะ นอนหนุนตักแทนได้ป่าว"
"อ่ะเคได้" เตอร์เอามือลูบหัวผมเบาๆ อีกมือก็จับมือผมไว้
"แล้วถ้าฟ่าหนีไปไกลแสนไกลจะตามมั้ย"
"ตามสิ"
"ถ้าไม่เจออ่ะ"
"ต้องเจอดิ ยังไงก็ต้องหาจนเจออ่ะ"
"แล้วถ้าคนๆนั้นเค้ามาพรากเราสองคนออกจากกันจริงๆอ่ะ"
"เตอร์ไม่มีทางยอมหรอก เตอร์ต้องทำทุกทางเพื่อให้เราสองคนอยู่ด้วยกัน"
"แล้วถ้าเค้ามาฆ่าฟ่าอ่ะ"
"เตอร์ก็จะฆ่ามัน แล้วก็จะไปบวชถ่ายบาปให้ฟ่าตลอดชีวิต"
"แล้วถ้าฟ่าเป็นผี แล้วมีผีหนุ่มๆมาจีบอ่ะ"
"เตอร์ก็จะเสกน้ำมนต์ไล่ผีอ่าดิ หรือไม่ก็จับมันไปถ่วงน้ำ"
"พระทำได้หรอ"
"ไม่รู้ ฟ่าอ่ะเพ้อเจ้อ"
"แล้ว แล้ว แล้วถ้า"
"พอเหอะเลิกแล้วถ้าซักที"
"โหไรฟร่ะ"
"แหวนไปไหน" เสียงดังเชียว ดุกุอีกแระ
"นี้ที่คอนี้เอาใส่สร้อยไว้"
"แล้วไม่ไม่ใส่ที่นิ้วอ่ะ"
"ก็ไปปลูกกล้วยไม้ที่สวนข้างโรงแรมอ่ะกลัวมันเปื้อน"
"แล้วไป"
"ทำไม จะฆ่ากันรึไง"
"ก็ป่าว ก็แค่น้อยใจ"
"เรื่องแค่นี้ก็น้อยใจทีตะเองทำเรื่องใหญ่โตเค้าเคยมั้ยที่จะโวยวาย"
"ไม่โวยวายแต่ก็งอล แล้วก็งอแง"
"ชิ" ผมลุกขึ้นนั่ง
"เห็นม๊ะ มานอนที่เดิมเลย"
"ไม่"
"จะมาดีดีหรือจะมาด้วยน้ำตา"
"กล้าหรอ"
"น้ำตาเตอร์เนี่ย"
"ดี"
"นะนะขอกอดหน่อยคิดถึงจะแย่"
"ดัดนิสัย"
"ไม่ทำอีกแล้ว"
"ถ้าครั้งหน้าทำอีกอย่าว่าแต่หอมเลย ตัวก็ไม่ต้องโดน"
"ครับไม่ทำแล้วครับ นะ มากอดหน่อย"
"ไม่เอาเมื่อย"
"หรือจะต้องปล้ำ"
"ทะลึ่ง"
"นอนกอดกันนะ ง่วงอ่ะ วันนี้เหนื่อยทั้งวันแล้ว"
"นี้มันกี่โมงจะบร้าไง ง่วงก็ไปนอนดิ"
"ใจร้าย" งอลเดินไปนอนแล้วครับคลุมโปงด้วย ผมแกล้งเฉย มันก็นิ่ง นานนะเนี่ยผมเลยไปดู ค่อยๆๆเปิดผ้าห่มออก
มันดึงผ้าห่มไว้แน่นไม่ให้ผมเปิดออก ผมก็ไม่สนใจไปวิ่งเล่นข้างล่างดีกว่า
"โอ๊ะ" มันดึงเสื้อผมจากข้างหลังหงายท้องไปล้มบนตัวมันอ่ะ
"พยศนักใช่มั้ย"
"เจ็บนะเนี่ย"
"ก็อยากดื้อกับพี่ทำไมอ่ะน้อง"
"ปล่อยเดี๋ยวผมยุ่ง"
"นี้แหน่ะะ" มันเอามือขยี้หัวผม
"นิสัย"
"อย่าดิ้นนะ กอดแค่นี้ทำเป็นฉุน" ผมแกล้งเอามือปาดน้ำตา
"เป็นไรร้องไห้ไม" มันลุกขึ้นนั่งแล้วจับไหล่ผมให้หันหน้ามาหามัน
"แบร่" ผมพลักมันแล้วลุกขึ้นยืนโดดลงจากเตียง แต่ยังไม่ทันจะโดก็โดนคว้าไว้ก่อน
"ไว้ใจไม่ได้เลย " มันกดไหล่ผมให้นอนลงแล้วขึ้นนั่งบนตัวผม แล้วก็ก้มมาจูบผมเบาๆๆ
"ปึงๆๆๆ"
"เห้ยทำไรกันหว่ะกลางวันแสกๆๆ เปิดประตูหน่อยดิ เอาหนมมาให้"
"555+ระฆังดังบอกว่าหมดยก" ผมยิ้มเยาะมัน เตอร์เดินไปเปืดประตู
"ช้าจังอ่ะ ทำไรกันเนี่ย อาะป๊าให้เอาหนมมาให้ อย่าให้มันหักโหมนักอุปกงอุปกรณ์ก็ไม่มี เดี๋ยวไปเอามาให้นะ"
"ไอ้บีไอ้ชั่ว" ผมตะโกนด่ามัน
"ไปและจะทำอะไรก็ทำกันต่อได้นะ แต่กินเค้กเพิ่มพลังก่อนจะได้อึดๆ"
"อย่าคิดว่าคนอื่นเป็นเหมือนตัวเองสิ"
"จร้า ไม่เป็นดูสิหัวยุ่งเชียว"
"รีบไปเลยป่ะ"
"หมดประโยชน์แล้วนี้ หมาหัวเน่าเเล้วนี้ไอ้บีอ่ะ"
"เออ"
"ขอบใจนะบี"
"อืม ดูแลเมียดีดีอ่ะเดี๋ยวจะไปกัดแขกคนอื่นเข้า"
"เดี๋ยวโดน"
บีออกไปจากห้องเตอร์ก็เอาขนมไปใส่ตู้เย็นแล้วมองหน้าผมอย่าเจ้าเล่ห์
"มองไร กินขนมดีกว่า"
"ไปไหน มานี้ ต่อ"
"ต่อไร อุบ อุยอืออออออออออ" ริมฝีปาก มาประกอบอย่างรวดเร็วเอวของผมถูกโอบรัดด้วยสองมือ กางเกงถูกดึงเลื่อนต่ำลง จนลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า เหลือกางเกงในสีขาวที่ยังเป็นปราการด่านสุดท้ายลำคอของผมถูกดูดดมอย่างรุนแรงกระดุมเสื้อของผมถูกปลดออกอย่างรวดเร็ว แล้วมันก็ถูกถอดออกอย่างง่ายดายเช่นกันตัวของผมถูกดันพร้อมกับแรงจูบให้นอนลงไปที่เตียงนุ่มๆสีขาว ชายหนุ่มตรงหน้าถอเสื้อและกางเกงออกอย่างเร็วพลันเหลือแต่กางเกงในสีขาวเช่นกัน แล้วค่อยๆโน้มตัวลงมานอนทับบนร่างของผมแล้วจูบมาที่หน้าผากผมเอามือกอดเอวเตอร์ไว้ หนอนน้อยในกุงเกงสองตัวมันเริ่มเจริญสัมพันธไมตรีใส่กันแล้ว เตอร์เลื่อนตัวลงไปด้านล่างแล้วดึงกางเกงในผมออก แล้วก็ไม่ปล่อยให้หนอนน้อยของผม ต้องยืนนิ่ง ริมฝีปากสัมผัสลงไปทันที ครั้งนี้สัมผัสได้ว่ารุนแรงกว่าทุกครั้งคงเพราะห่างกันหลายวัน ผมพลิกตัวขึ้นคร่อมเตอร์บ้างแล้วปลดกางเกงในออกเช่นกันแล้วก็ทำเหมือนที่ผมโดนกระทำเมื่อครู่ เสียงร้องดังออกมาเป็นระยะๆ ผมเอื้อมไปจูบปากเบาๆ เตอร์พลิกตัวแล้วกระซิลข้างหูผมทันที
"ขอนะ"
"เราไม่มีถุงนะ"
"เตอร์มี"
"เอามาจากไหน"
"บีให้มาเมื่อกี้"
"รู้ใจกันจังนะ"เตอร์เดินไปหยิบถุงยางมาอย่างเร็ว เเล้วก็ใส่อย่างเร็วเช่นกัน ขาสองข้างผมถูกยกขึ้นแล้วหนอนชาเขียวก็ค่อยๆดันหัวเข้าไปในตัวผมอย่างไม่รีรอ แล้วก็เริ่มเดินเครื่อง สองมือของผมต้องจิกผ้าห่มไว้แน่น ความจุกปนจี๊ดๆๆๆเริ่มมาเยือน เตอร์เดินเครื่องได้สักพักก็ค่อยๆเบาลงแล้วหยุดช้อนตัวผมขึ้นนั่งบนตัวเตอร์ เตอร์พิงหลังไปที่หัวเตียง แล้วโน้มคอผมเข้าหาาตัวแล้วจูบผมอย่าดูดดื่ม พร้อมกับขยับสะโพกไปมา ริมฝีปากสองเราไม่ยอมแยกออกจากกัน
"ฟ่าไม่ไหวแล้วอ่ะ"
"ปล่อยเลย บนตัวเตอร์เนี่ยแหละ" เตอร์เร่งเครื่องอีกครั้งแรงกว่าเก่า ผมเริ่มทนไม่ไหวจึงคายพิษไปเต็มหน้าท้องเลยไปที่หน้าอก เตอร์เองก็กระตุกคายพิษในตัวผม ผมเอื้อมไปหยิบทิชชูมาเช็ดให้เตอร์ แล้วถอนสมอ ออก แล้วก็พากันไปอาบน้ำล้างชำระร่างกายยยย
**********************************
**********************************
ขอโทษนะครับมาช้าไปหน่อย
เมื่อวานเข้าบอร์ดไม่ได้อ่ะครับ
งิงิ
คิดถึงน๊าครับบบ
รักมากมาย รักมากมาย ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้
อิอิ
(http://img479.imageshack.us/img479/6851/sj1300ia7.jpg)
-
ไม่ได้ตั้งชื่อตอน ก็ไม่เป็นไร...นุ้งฟ่า
ให้ความรู้สึกมันบอกเองก็ได้ ครึครึ
:m4:
:m11:
:m1:
:m10: :m30: :eiei1:
:กอด1:ขอบคุณคับ ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ บวก 1 = 300 คร้าบบบ
-
เย้ๆ ในที่สุดก็เคลียร์ ดีกันจริงๆซะที
นายบีนี่เป็นเพื่อนที่แสนดีและรู้ใจเป็นที่สุด
-
:pighaun: :z1: :m10:
แล้วก็
:m2: Haleluya
ตอนนี้จบไม่สวย แต่เสียวแทน
เอิ้กๆๆๆๆๆ
-
ยินดีด้วยนะคะ ในที่สุดก็เคลียร์กันได้ซะที :L1:
ตอนนี้ทำเอาหนูเลือดจางไปเลยทีเดียว :haun4:
ป.ล.มีบุฟเฟต์มานำเสนออีกที่ค่า เป็นบุฟเฟ่ต์อาหารนานาชาติ 199 บาทรวมน้ำและขนม ชื่อร้าน กอนโดล่าค่ะ
ป.ล.2พี่ฟ่าบอกว่าจะไปกินBug&Beeด้วยกันถ้าหนูเลี้ยงใช่ไหมคะ แต่ว่าหนูทรัพย์จางง่ะ จะเลี้ยงตัวเองรอดรึเปล่าก็ไม่รุ
พี่ฟ่าลองไปกินกะเตอร์แล้วมาบอกหนูนะว่าอร่อยคุ้มค่ารึเปล่า
-
ยินดีด้วยนะคะ ในที่สุดก็เคลียร์กันได้ซะที :L1:
ตอนนี้ทำเอาหนูเลือดจางไปเลยทีเดียว :haun4:
ป.ล.มีบุฟเฟต์มานำเสนออีกที่ค่า เป็นบุฟเฟ่ต์อาหารนานาชาติ 199 บาทรวมน้ำและขนม ชื่อร้าน กอนโดล่าค่ะ
ป.ล.2พี่ฟ่าบอกว่าจะไปกินBug&Beeด้วยกันถ้าหนูเลี้ยงใช่ไหมคะ แต่ว่าหนูทรัพย์จางง่ะ จะเลี้ยงตัวเองรอดรึเปล่าก็ไม่รุ
พี่ฟ่าลองไปกินกะเตอร์แล้วมาบอกหนูนะว่าอร่อยคุ้มค่ารึเปล่า
พี่นุ้งฟ่าอยู่ในช่วงไดเอทให้สามีจ้ะ
กะว่าปีหน้าจะส่งเข้าประกวดมิสทิฟฟานี่(เห็นได้รางวัลเยอะดี)
คงไปกินไม่ได้
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
-
พี่นุ้งฟ่าอยู่ในช่วงไดเอทให้สามีจ้ะ
กะว่าปีหน้าจะส่งเข้าประกวดมิสทิฟฟานี่(เห็นได้รางวัลเยอะดี)
คงไปกินไม่ได้
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
:m20: ฮาอ่ะ
:m4: คืนดีกันซะที แล้วก็จบทีความหื่น :m10:
รักกันๆๆๆ
-
คราวนี้มาแนวหื่นนะเนี่ย นุ้งฟ่า :z1:
-
คืนดีกันแล้ว พร้อมเหตุผล
แต่ว่าบอกกันบ้างก่อนก้อดีนะเตอร์
รักและห่วง แต่แบบนี้เจ็บไปตามๆกัน
บวก 1 ให้นุ้งฟ่า และกอดแน่นๆค้าบ :กอด1:
-
ดีกันซะที..............เคลียแบบหื่นๆ :jul1:
-
คู่รัก คู่ทรหด ไม่มีเจ็บตัว เป็นไม่มี
+1 ให้นุ้งฟ่า เอาไว้เป็นกำลังใจในการต่อสู้เพื่อ สามี :กอด1:
-
พอดีกันแล้ว :oo1: ทุกทีเรย
อยากบอกว่า ผมชอบบบบบบบบ :haun4:
ร๊ากกันจริง จริ๊ง
-
คืนดีกันแล้ว :mc4:
ง้อกันแบบนี้ลูกหัวปีท้ายปีแน่เลย 5555
+1 ให้คนน่ารักที่ซู้ด :man1:
-
เหอะๆ
หุหุ
คืนดีกันแล้ว
ฟ่ากับเตอร์ขยันปั๊มลูกจังเลย
ถ้ามีแล้วเอาลูกมาให้เชยชมด้วยนะคร้าบบบบ
-
+1 ให้นะฟ่า...ในที่สุดก็รู้เหตุผลของเตอร์ซะที
สรุปที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะรักและเป็นห่วงฟ่านั่นเอง
ฟ่าก็อย่างอนเตอร์เลยนะครับ
...........
ดีกันทีไร ได้มีเสียเลือดทุกทีเลยเนอะ อิ อิ :m25:
-
เวลาทะเลาะกันเนี่ย พายุเข้าเชียว แต่เวลาหวานกัน เนี่ย ก็หวานได้ใจสุดๆ นะ
อ๋อ ชอบที่ ฟ่าเอารูปน้องมิ้น กิ๊กพี่มาลงด้วย ขอบใจนะจ๊ะ
-
ดีกันแล้วววววว
:man1:
-
เตอร์เตรียมพร้อมเสอที่จะกินฟ่า :z1:
-
เวลาทะเลาะกันเนี่ย พายุเข้าเชียว แต่เวลาหวานกัน เนี่ย ก็หวานได้ใจสุดๆ นะ
อ๋อ ชอบที่ ฟ่าเอารูปน้องมิ้น กิ๊กพี่มาลงด้วย ขอบใจนะจ๊ะ
กิ๊กพี่หรอครับ :fox2:
คุณชีช่วย เมื่อวานยังบอกรักนุ้งฟ่าอยู่เร้ยยยยยยย :laugh:
ยังไงกันล่ะเนี่ยเห็นบ่นๆว่าเบื่อคนมาตื้อด้วย o22 :pigha2:
55555+
http://img144.imageshack.us/img144/2441/simcinxt2zb81qx0.gif
(http://img144.imageshack.us/img144/2441/simcinxt2zb81qx0.gif)
แต่ฟ่าชอบภาพนี้อ่ะ
เหมือนตัวเองเวลาอ่านนุ้งสือสอบก็จะนอนท่าเนี่ย
อิหมูแดงมันไม่ยอมนอนคนเดียว ก็จะเป็นแบบเนี่ยอ่ะ
งิงิ
-
น่ารักซะ
แมวเผือก กะ หมูแดง
:m3:
-
:กอด1:...เข้าใจ เตอร์นะว่าต้องการ...ปกป้อง..ฟ่า
...บางที่..คนรักกัน..ก็ต้องการที่จะ..
...จับมือกัน..แล้ว..สู้..ไปด้วยกันมากกว่า..
...โดยเฉพาะ..ฟ่า..คนที่รักเตอร์อย่างมากๆๆ :กอด1:
-
o13 ดีกันซะที เนี่ย :mc4: :mc4: :mc4:
-
แหมๆๆๆ ดีกันแล้วก็หวานหยดเชียวน๊าคนเก่ง
เข้าใจกันซะทีเนอะ
ว่าแต่ เจอเรื่องแบบนี้บ่อยๆเข้า บางครั้งมันก็เหนื่อยอยู่นา
มีอะไรก็พูดก็บอกกันบ้าง เกิดเรื่องแล้วค่อยมาอธิบาย บางทีมันอาจจะสายไป(ในบางกรณี 555)
คิดถึงอัลฟ่ากะคอปเตอร์น๊า :กอด1:
-
กว่าจะได้ดีกัน :เฮ้อ:
รักกันนานๆนะน้อง
หวังว่างานคงไม่เข้าอีก
:กอด1:
-
พี่คนนั้นดูจะชอบฟ่าอย่างจิงจังเลยนะ
อุส่าตามมาทักถึงที่ หายงอลเตอร์แล้วก็ดีแล้วอ่ะ
โดยเฉพาะตอนจบนี่ดีสุดๆอ่ะ :z1:
-
มาดุนกระทู้ให้แมวเผือก กะ หมูแดง เค้าซักกะหน่อย
คงจะไม่มีพายุลูกใหม่...เหรอว่าลูกไหนๆ
ที่จะพัดเข้ามาทำลายความรักของนุ้งฟ่า&น้องเตอร์ ได้
ยิ่งตอนนี้เปิดใจและเข้าใจกันมากขึ้น ความรักก็ยิ่งแน่นหนา
:L1: นุ้งฟ่า&น้องเตอร์
-
พี่ฟ่า คู่นั้นอ่า ฮิฮิ ชอบมากกกกกอ่า
รักวอน แต่ชอบหั้ยวอน สวีท กะเจ๊ 55
โรคจิดดอ่ะ กร๊ากๆๆ
คิดถึง พี่ฟ่า อ่า
-
ในที่สุดก้อเข้าใจกันแล้วน๊า
:haun4: :haun4:
บีนี่น่ารักจิง ๆ เตรียมให้พร้อม ^^
-
พี่ฟ่าคิดถึงนะ
รีบๆกลับมานะ
รออยู่อ่ะ
-
เย้ดีกันแล้วรักกันให้เกินสองวันนะคร้าบอย่ารีบโกรธกันอีกละ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
นุ้งฟ่าหายไปนานเลย
คิดถึงแล้วค้าบ :กอด1:
-
แง้.............. พี่ฟ่าหายไปไหนอ่ะ คิดถึงพี่ฟ่าจะแย่แล้ววว :sad4:
อยากอ่านตอนต่อไปจัง :impress2:
รีบๆกลับมาต่อไวๆนะค๊า :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ประกาศจับนุ้งฟ่าดีกว่า
นุ้งฟ่าหายไป ไม่ยอมมาต่อเรื่อง
คนอ่านเค้าคิดถึงน๊า อยากอ่านต่อแล้วค้าบ
มาเร็วๆนะคนเก่ง
:กอด1: คิดถึงๆ จ๊บๆ :L1:
-
ว๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆคุณพระคุณเจ้าช่วยกล้วยแขก
ยุ่งมากลืมมาต่อเรื่องได้ไงเนี่ยยยยย
ขอประทานโทษทุกท่าน ณ ที่นี้ด้วย เห้อๆๆๆๆๆที่มหาวิทยาลัยยุ่งมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เดี๋ยวเย็นนี้มาต่อให้แน่นอนสัญญา จากคนน่ารัก
ถ้าผิดสัญญาจะยกเฮียให้ไปครองห้าวัน ฟรีไม่คิดค่าหัวคิว
*********************
*********************
*********************
เอาขนมมาขอโทษที่ปล่อยให้รอ
น่าตีจริงๆๆนุ้งฟ่าคนนี้นะ
(http://www.thaigoodview.com/files/u1292/kaopeenong06.jpg)
(http://www.fotothing.com/photos/021/0215dd596195a355d26b9fbd5c5466da.jpg)
(http://www.school.net.th/admin_file/images/editor/kaopeenong04(2).jpg)
(http://www.foodmodelshop.com/images/1181747015/1195052303.JPG)
(http://seedang.com/files/entries/3/31481/images/1_original.jpg)
ขอให้มีความสุขกะมื้อเช้านะครับ
ขอให้วันนี้เป็นวันดีดีของทุกคนนะครับ
ใครโสดขอให้เจอคู่
ใครกระเป๋าแห้งอยู่ขอให้เงินเข้า
ใครรักร้าวขอให้คืนดี
ใครสามีหายขอให้ได้คืน
ใครไม่สดชื่นขอให้สดใส
ใครป่วยไข้ขอให้หายดี
สาธุ
รักเหมือนเดิมจร้า
-
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆๆ......พี่ฟ่า.........555++
ลืมพวกเราจนได้......
อยากกินสตอเบอรี่อะ.........555++ :กอด1: :กอด1:
-
จะรออ่านนะฟ่า...ของน่าทานทั้งนั้นเลย :-[
-
วู้วู้ มาทักทายจ้า อ่านมาสองวันทันแระ (กระซิบๆ อู้งานมาอ่านนะจะบอก)
ขอบอกว่าน่ารักมากๆ เลยนะคู่นี้
ทั้งนุ้งฟ่า และนุ้งเตอร์ (แต่นุ้งฟ่าน่ารักกว่านิดส์นึงนะ 555 )
เรื่องที่เล่าก็ทำเอาใจหายใจคว่ำอยู่หลายรอบ
แต่สุดท้าย ความรักก็ชนะทุกอย่าง แหละเนอะ
อาหารที่มาเสิร์ฟก็น่ารับทานมากมายจ้า
แล้วจะ(พยายาม)แวะเข้ามารับอาหารเช้าทุกเช้า
เพราะมื้อเช้าสำคัญชิมิ ชิมิ พ่อคนตื่นเช้า (มว๊ากกกกกกก)
รออ่านตอนต่อไป (อย่างใจจดจ่อ) นะจ๊ะ
ฝากเนื้อฝากตัวเป็นพี่ (หรือจะป้า) ด้วยคนเน้อ
:L2: :L2:
ปล. สนใจสูตรลดน้ำหนัก เดี๋ยวจะหลังไมค์ไปนะ 555555
-
:z13:
:z13:
:z13:
:z13:
จิ้มตรูดสมาชิกใหม่
ยินดีต้อนรับค๊าบบบบบบ
แล้วมาบ่อยๆนะอย่าเหมือนพวกป้าๆที่นานๆมาทีแล้วพอนุ้งฟ่าหายก็มาบ่น
ชิชิ
อิอิ
:pig2:จุดพลุฉลองให้สมาชิกใหม่ :mc4: :mc4:
-
มาต่อกันเลยครับหลังจากห่างหายไปหลายวันด้วยภารกิจที่ไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้
ดีใจปีนี้ได้เป็นสปายด้วย
ฮ่าๆๆๆๆๆ
ต่อๆๆๆมัวแต่เม้าท์
**********************************
**********************************
เตอร์นั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง โดยมีผมยืนเช็ดหัวให้อยู่ แล้วมันก็หันตัวมาหาผม เอาแก้มซบมาที่ท้องแล้วก็เอามือโอบตัวผมไว้
"หอมจัง" มันมาหอมที่ท้องผมเบาๆ
"จั๊กจี้อ่ะ นั่งดีดีดิ จะเช็ดผม"
"รักเตอร์มั้ย"
"ถามทำไม รู้ก็รู้ว่าต้องตอบว่ารัก"
"เตอร์กลัวฟ่ารักเตอร์น้อยลง"
"ไม่หรอก ต่อให้เตอร์มีคนอื่นฟ่าก็รักเตอร์เหมือนเดิม เพียงแต่เราก็ต้องเปลี่ยนสถนะของเราสองคนเท่านั้นเอง"
"เตอร์ไม่มีทางมีคนอื่นเด็ดขาด"
"แล้วถ้าฟ่ามีคนอื่นอ่ะ"
"ก็ลองดิ จะกัดให้เจี้ยวขาดเลย" มันทำเป็นกัดที่ท้องผมเบาๆๆ
"จั๊กจี้ไอ้บร้านี้ไม่เช็ดให้แล้วเช็ดเองเลยฟ่าจะแต่งตัว"
"เช็ดให้ก่อน นะ นะนะ กำลังหอมเลยนุ่มด้วย"
"งั้นก็นั่งดีดี"
"อยากอยู่แบบเนี่ยทั้งวันทั้งคืน ไม่อยากไปไหนอ่ะอยากให้มีแค่เราสองคนจัง"
"ไม่ดีหรอกเดี๋ยวชีวิตไม่หนุกหนาน"
"อืม แต่เตอร์อยากให้ฟ่ารู้ว่าเตอร์รักฟ่ามากมากกว่าตัวเตอร์เองซะอีก"
"ขอบใจนะที่รักกัน" มันเงยหน้ามามองหน้าผมเเล้วยิ้มหว๊านหวานหนึ่งที
"ก๊อกๆๆๆๆๆ"
"ฟ่าบีเอง"
"รอแป๊ปนะ" ผมจะเดินไปเปิดประตูให้บี
"เดี๋ยวฟ่า" เตอร์เรียกไว้
"ไร"
"ใส่เสื้อก่อนบ็อกเซอร์ตัวเดียวไม่อายรึไง"
"อายไรเพื่อนกัน"
"นั้นแหละ เตอร์หวงมาใส่เสื้อกับกางเกงก่อน"
"อืมๆๆๆๆ"ทีมันใส่ผ้าเช็ดตัวตัวเดียวทำไมไม่อายมั้งอ่ะ ไม่อยากจะพูดเดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีกอ่ะ ผใเดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วไปเปิดประตู
"ทำไรนานจังเนี่ยยืนจนขาแข็งแล้วเนี่ย"
"แต่งตัวอยู่"
"เพิ่งเสร็จภารกิจว่างั้น"
"อาบน้ำเว้ย"
"หรอออออ"
"อย่ามาทำเสียงกวนประสาทแบบนี้นะบี มีไรเนี่ย"
"ก็จะมาบอกว่าไปเที่ยวกัน ไปหาไรกินกันพรุ่งนี้เช้าจะกลับแล้วไม่ใช่หรอ"
"อืมน่าสน แต่บีเลี้ยงใช่มั้ย"
"แน่นอนอยู่แล้วเสี่ยบีซะอย่าง"
"งั้นจะกินให้จนเลยแหละ"
"จัดไป เร็วๆนะไม่ต้องหล่อมากมีผัวมีเมียกันเเล้ว เดี๋ยวบีไปรับแฟนบีก่อนแล้วเจอกันข้างล่างเน้อ"
"จร้า"
"ไม่มีเสื้อผ้านะ"
"ใส่ของฟ่าไง เมื่อวานฟ่าก็ซื้อมาอีกลองดิใส่ได้ป่าว กางเกงในตัวใหม่ก็มีนะ"
"อยากใส่ตัวเก่าของฟ่าอ่ะ"
"ไอ้โณคจิตนี้ เเต่งตัวได้แล้วอย่าให้คนอื่นรอมันไม่ดีรู้มั้ย"
"ให้ใส่ตัวไหนอ่ะหยิบให้หน่อยดิ"
"เป็นง้อยไปเลยสามีอิฉันวันนี้"
"ใส่สีเดียวกันนะ นั้นอ่ะสองตัวนั้นแหละ"
"อืม เรื่องเยอะนะ"
"จะได้ไม่มีใครมาจีบไง"
"หรออออออออออออออออ"
"จ้ะ" ผมชอบรอยยิ้มแบบนี้ของมันที่สุดเลยอ่ะมันดูเจ้าเล่ห์แต่ว่ารักจริงดี เห็นป่ะเวลามันทำตัวดีอ่ะมันน่ารักขนาดไหน อิอิ ผมสองคนแต่งตัวเสร็จก็ลงไปข้างล่างที่บีกับแฟนนั่งรออยู่บนรถแล้วสองคนนั้นแอบซุบซิบอะไรกันไม่รู้ตอนที่ผมสองคนเดินลงมา
"เม้าท์อะไรกันอ่ะสองคนเนี้ย"
"ก็แค่อยากรู้ว่าทำไมต้องใส่สีเดียวกัน กลัวคนเค้าไม่รู้รึไงว่าเป็นตุ๊ดอ่ะ"
"คนใส่เสื้อสีเดียวกันผิดด้วยหรอบี"
"ไม่ผิดแต่ไม่.....รู้ดิ ช่างเหอะ"
"ว่าแต่วันนี้เสี่ยจะพาพวกหนูๆเนี่ยไปเลี้ยงที่ไหนดี"
"เอาเป็นร้านอาหารที่ดังที่สุดในย่านนี้แล้วกัน"
"แล้วพาไปช็อปต่อด้วยนะวันนั้นยังไม่ซะใจเลยอ่ะ"
"ได้จัดไป"
"ที่นี้น่าอยู่มั้ยเตอร์" วิวถามเตอร์ แล้วหันมายิ้มให้เราสองคนน
"น่าอยู่ครับ"
"แล้วรู้จักเค้ายังอ่ะคุยกะเค้านั้น"
"ไม่รู้อ่ะ"
"เค้าชื่อวิว เป็นแฟนบีแต่ไม่รู้ว่าทำหน้าที่สามีหรือภรรยา วิวนี้เตอร์ ภรรมีฟ่า" วิวยิ้มแบบอายๆๆ ผมหันไปมองไปอ้บีก็แอบยิ้ม
"บีเล่าให้วิวฟงบ่อยๆเรื่องฟ่าอ่ะ"
"หรอๆๆๆเล่าว่าไงมั้งอ่ะ"
"ก็บอกฟ่าน่ารักเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของบีอะไรประมาณเนี่ย"
"ดีหน่อยนึกว่าแอบนินทา"
"ก็มีมั้งอ่ะ"
"จริงป่าวบี"
"ไม่รู้จะขับรถเดี๋ยวเสียสมาธิ"
"มาอยู่ที่นี้ด้วยกันมั้ยเตอร์" บีมันคิดอะไรของมัน
"แล้วแต่ฟ่าอ่ะ"
"ฟ่าไม่มาหรอกเบื่อขี้หน้าบี"
"แล้วอย่าร้องไห้ขี้มูกโป่งมาทีนี้อีกนะ"
"ไม่มีทาง"
"แล้วจะคอยดู ถึงแล้ว หิวมากมายไปหาอะไรอร่อยถ่วงท้องกันดีกว่า"
เราสี่คนลงไปทานอาหาร ที่นี้อาหารอร่อยบรรยากาศดีทำให้ความรักของสองคู่ดูน่าอิจฉาอย่างบอกไม่ถูก ที่นี้มีดนตรีสดอยู่เบาๆฟังสบายหูไม่ต้องตะโกนคุยกัน เห้อมีความสุขจังได้อยู่กะคนรักแล้วก็เพื่อนที่รู้ใจ น่าอิจฉาเป็นที่สุด
"เดี๋ยวเตอร์ไปห้องน้ำก่อนนะ"
"อื้ม เดินดีดีนะอย่าไปต่อยเค้าหล่ะ"
"บร้าหรอ"
"อย่าไปตกหลุมรักใครเข้าหล่ะเตอร์ บีขี้เกียจตามแก้ปัญหา"
"เออเจงด้วยงั้นฟ่าไปด้วยดีกว่า"
"ไม่ต้องหรอกเตอร์ไปเองได้ หยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าให้เตอร์หน่อย"
"ไปห้องน้ำเอาไปทำไม"
"เอาไปเล่นเกมส์ จะไปแฟกซ์"
"อืมๆๆๆมีพิรุธอีกแล้วนะเราอ่ะ"
"คิดมากอีกแระ"
"โอเคๆไปเร็วมาเร็วนะ"
"จร้าเคลมเร็มด้วย"
เราสามคนก็นั่งคุยกันต่อ คุยถึงเพื่อนคนอื่นๆตอนมัธยมอ่ะ คิดกันว่าจะนัดรวมตัวกันที่นี่ อิอิ
แล้วเพลงนี้ก็ดังขึ้น
ห่างไปเพียงวันเดียว ไปได้ยินอะไร
เมื่อสบตาเธอทำไมมันเศร้าอย่างนี้
มองแล้วมันสะดุดอีกแล้ว เริ่มใจไม่ดี
รู้ว่าคงต้องมีบางอย่างทำใจเธอวุ่นวาย
ไม่อยากให้ฟังใครๆ ฟังหัวใจตัวเอง
จะปากใครๆ บรรเลงไม่ต้องใส่ใจ
เราสองคนก็คุยกันแล้ว แค่เธอมั่นใจ
ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าเลือกถูกแล้ว
เธอก็รู้ว่าฉันแคร์เธอคนเดียวเท่านั้น
อยากจะทำให้เธอนั้นสบายใจ
อยู่ที่ฉันอยู่ที่เธอ ไม่ใช่ใครที่ไหน
แค่เพียงสบตาก็รู้หัวใจ (ว่าเรานั้นรักกัน) บ่อน้ำตาจะแตกซะให้ได้อ่ะทำไงดีกลั้นไว้
ก็อยากจะเป็นคนดี คนที่เธอภูมิใจ
ไม่อยากจะทำอะไรให้เธอผิดหวัง
เพียงแค่เธออย่าไปหวั่นไหวเรื่องราวทุกอย่าง
ฉันจะทำให้ดีที่สุด ฉันพูดจากใจ
ไม่อยากให้ฟังใครๆ ฟังหัวใจตัวเอง
จะปากใครๆ บรรเลงไม่ต้องใส่ใจ
เราสองคนก็คุยกันแล้ว แค่เธอมั่นใจ
ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าเลือกถูกแล้ว
เธอก็รู้ว่าฉันแคร์เธอคนเดียวเท่านั้น
อยากจะทำให้เธอนั้นสบายใจ
อยู่ที่ฉันอยู่ที่เธอ ไม่ใช่ใครที่ไหน
แค่เพียงสบตาก็รู้หัวใจ (ว่าเรานั้นรักกัน)
อย่าไปฟังใครๆ ฟังหัวใจตัวเอง
จะปากใครๆ บรรเลงไม่ต้องใส่ใจ
เราสองคนก็คุยกันแล้ว แค่เธอมั่นใจ
ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าเลือกถูกแล้ว
ฉันจะทำให้เธอรู้สึก..เธอเลือกถูกแล้ว
เสียงแขกที่มาปรบมือให้
"ผมอยากจะบอกคนๆหนึ่งว่าที่เค้ารักผม เค้าเลือกถูกแล้วครับ แล้วผมก็ดีใจมากที่ผมเลือกเค้า" เสียงคนปรบมือกันดังมากพร้อมเสียงโห่แซว
"เป็นไงบี ทำเป็นมั้งมั้นเนี่ย วิวอยากได้แบบนี้บ้าง"
"หน้าบานเชียวนะฟ่า"
"อย่ามาแซวดิเดี๋ยวร้องไห้"
"ฮ่าๆๆๆๆ" เตอร์เดินมาที่โต๊ะแล้วยิ้มให้ผม
"ชอบมั้ย"
"ชอบ"
"เพราะมั้ย"
"เพราะดิ"
"เตอร์อยากให้ฟ่ามั่นใจว่า เลือกถูกแล้วนะ"
"อื้ม เขิลอ่ะ" ผมทำไรไม่ถูกเลยโคตรเขิลอ่ะ
"อิจฉาจัง" วิวหันไปพูดกับบี
"เดี๋ยวเคยนี้พี่ร้องให้ฟังทั้งคืนเลยน้อง"
"บร้า"
เราจบมื้อเย็นไว้ที่นี้เเล้วก็ไปช็อปปิ้งกันต่อที่ไนท์บาซาร์ ที่นี้หนุ่มๆเยอะ น่ากิน ฮ่าๆๆๆๆๆพวกเราซื้อของโน้นนี้นั้นกันมากมายเตอร์ก็รับตำแหน่งเดิม ฝ่ายดูแลทรัพย์สินที่เมียซื้อมา ฮ๋าๆๆๆๆ สนุกที่สุดเลยยยยย
"ฟ่าเยอะแล้วนะ"
"นานๆมาทีอ่ะ"
"ทั้งปีอ่ะ"
"ยังไม่ได้ซื้อของฝากอีกนะเนี่ย"
"อ่ะตามใจแม่เถอะจ้ะ"
"ดีมากกกก"
เราเดินเล่นกันไปสักพักก็....
"ดูผู้ชายสองคนนั้นสิเมิงว่าเป็นมั้ย" นินทาได้เสียงดังมาก ผมสองคนหันมายิ้มให้กัน
"พี่น้องกันมั้งหน้าคล้สยๆกันนะ"
"ใส่เสื้อเหมือนกันเนี่ยนะ"
"กูอยากได้ว่ะ"
"บาปนะอินี่แยกผัวเมียเค้าอ่ะ"
"พี่น้องเมิงเชื่อกูดิ"
ผมเลยตัดสินใจหันไปมองแหล่งที่มาของเสียง เป็นเสียงแม่ค้าเก้งสาวแอ๊บท่าทางแต่ไม่แอ๊บคำพูดและกิริยา แล้วก็ยิ้มให้หนึ่งทีก่อนที่จะหยิบหลอดในขวดน้ำป้อนให้สามีดูด
"กินน้ำป่าว"
"ชื่นใจจัง หอมแก้มได้หอมไปแล้วนะเนี่ย"
"แค่นี้ก็โดนเม้าท์แล้วนะ ไปเหอะ"
กลุ่มนั้นก็ยังคงมองตามโดยไม่ละสายตา
"ไปไหนกันมาเนี่ย ตกลงสองคนนี้จะเหมาที่นี้รึไง"
"นานๆมาทีอ่ะบี จะบ่นทำไมว่ะเนี่ย ช่วยหิ้วของไปใส่รถดิ"
"คร๊าบคุณนาย"
"วิวเราไปเดินดูของสวยๆกันเหอะ"
"อย่าให้มันแรดมากนักนะสองสาว"
"ไม่ต้องห่วงบี ไม่พาวิวไปหาสามีใหม่แน่รับรอง"
"เออ"
ผมกับวิวเดินดูของแถวนั้นแหละรอหนุ่มๆเอาของไปเก็บที่รถ
"เห้ยวิว มากะใครอ่ะ" เสียงเพื่อนวิวร้องทัก
"เพื่อนอ่ะมาจากกรุงเทพ"
"มีแฟนยัง"
"อยากตายก็ไปจีบดิแฟนหวงมากอาจจะฆ่าเธอได้แค่กระพริบตาเดียว"
"วิวๆๆ อ่าวววววว"
"นี้เพื่อนวิวฟ่า ชื่อนัท"
"หวัดดีครับ"
"หวัดดีครับนัท"
"ให้ผมเป็นไกด์พาทัวร์ที่นี้มั้ยครับ"
"ไม่ต้องหรอกครับ พวกเรามีขาเดินได้" ไอ้เตอร์มาไวจังว่ะ ยังงี้ทุกทีบทนางเอกเขิลอายเมื่อถูกชายจีบไม่ได้เล่นสักที
"เตอร์ อย่าทำเสียเรื่อง "ผมกระซิบเบาๆ
"นัทๆๆๆงั้นวิวไปก่อนนะไว้เจอกัน"
"อืมๆๆๆ"
พวกเราเดินแยกออกมาไปดูโน้นดูนี้ต่อ
"เพื่อนวิวเค้าเตอร์เสียมารยาทนะขอโทษวิวเลย"
"ไม่เป็นไรฟ่า ไอ้นี้มันก็ขี้หลีแบบนี้แหละโดนไปแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน"
"เตอร์ขอโทษนะวิวว"
"ไม่เป็นไรอย่าคิดมาก"
"กลับไปนั่งเม้าท์ที่ริมสระน้ำโรงแรมดีกว่า กลับๆๆๆๆ"
พวกเรานั่งคุยกันต่อที่ริมสระน้ำหลังจากช็อปปิ้งจบ
(http://www.thelittlespace.com/PublicImages_V2/2009-04-10/4B-1B-7F-27-37-35-CC-B2-CE-33-70-F8-04-01-46-F4.jpeg)
http://media.imeem.com/m/uTR56ijxza
http://media.imeem.com/m/Rp47nlX2KT
-
:z13:
:z13:
จิ้มนุ๊งฟ่า มาดึกจังวุ้ย
บอกได้คำเดียว
หวานอ่ะ :o8:
-
หูย มีความสุขจริงจริ๊งงงงง
-
น่ารักอะ :L1:
-
คนน่ารัก ไปไหนก็มีแต่คนมอง คนอยากได้
เกิดเป็นนุ้งฟ่าเนี่ย มันน่าหนักใจเนอะ อิอิ
คอปเตอร์แอบมีสะไปร้ด้วย 555 ช่างกล้า แต่ก็น่าปลื้มนะนั่น o13
........
ใครน๊อ บอกว่าจะมาเย็นๆค่ำๆ
นาฬิกาบ้านเราก็ไม่ได้เสียนี่นา :z2:
:เฮ้อ: มาเกือบทุกวัน เค้ายังว่าไม่ค่อยมา มันน่าน้อยใจจริงจริ๊งงงง
รักๆ จุ๊บๆ เหมือนเดิมทุกวัน ทุกเวลา
:กอด1:
-
เลือกถูกแล้ว แต่งานเกือบเข้า
สนุกมากตอนนี้ นุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้นะครับ
งานที่มหาลัยนะ ยุ่งได้ แต่ห้ามลืมทู้ตัวเองซิ เดี๋ยว :a14: 5555.....
-
อรุณสวัสดิ์จ้า
:pig4: :pig4:
ขอบคุณสำหรับพลุต้อนรับ
ชอบ ชอบ
มาอ่านต่อแระ
อยากไปเชียงใหม่บ้างอ่ะ
ไม่ได้ไปมาสองปีแล้วเอย
ว่าแต่วันนี้ไม่มีอาหารเช้ามาเสิร์ฟเหรอ
อุตส่าห์ไม่หม่ำมาจากบ้านนะเนี่ย
555555
ปล. เราก็ว่าเราเช้าแล้วนะ แต่ก็ไม่ทันรีบนๆ ตื่นเช้ากันจังเลยค่ะ หรือยังไม่ได้นอนคะเนี่ย
-
นะ รักกันอ่ะดีแล้วฟ่า
ดีกว่าตายไปแล้วเกลียดกัน
-
+1 ให้แล้วนะฟ่า...
ดีจัง กลับมามีความสุขกันอีกครั้ง :กอด1:
-
:L1:...โอ ไม่รู้จะเม้นไงดี..จมกอง..ความสุข..ไปกับเค้าด้วย
...น้องเตอร์ ร้องเพลงให้ด้วย กล้าพูด กล้าแสดงความจริงใจ :L1:
"ผมอยากจะบอกคนๆหนึ่งว่าที่เค้ารักผม เค้าเลือกถูกแล้วครับ แล้วผมก็ดีใจมากที่ผมเลือกเค้า"
..แค่ประโยคเดียว แต่มันมีความหมายมากมาย..สมควรอย่างยิ่งที่ฟ่าจะรัก หวง ห่วง หึง ต่อไป
...น่ารักเนอะฟ่าเนอะ แฟนใครไม่รู้..ยิ่งดูยิ่งน่ารัก..
-
อู๊ยยยยยคอปเตอร์หวานก็เป็นด้วย น้องฟ่าต้องให้รางวัลแล้วแบบนี้ พูดอะไรออกมาก็ต้องรักษาคำพูด
ด้วยนะ ดูแลใส่ใจซึ่งกันและกันให้สมํ่าเสมอ อวยพรให้คู่ของบีด้วยรักกันตลอดไป
ฝนตกอีกแล้วรักษาสุขภาพกันด้วย :กอด1:
-
ใช่เลือกถูกแล้ว ฟ่าเลือกถูกต้องที่ซู้ด ชอบให้รักกันแบบนี้อ่ะน่ารักมากกก
-
:z2: :z2: :z2:
เลือกถูกไม่ถูก ไม่รู้หรอก แต่อยากบอกว่า ณ ตอนนี้มีความสุข อิๆ
ช่วงนี้มีแต่เรื่องยุ่งๆ แล้วจะรออ่านต่อน๊านุ้งฟ่าผู้น่ารัก
-
:m3: รักกัน รักกัน นุ้งฟ่า&น้องเตอร์
ฟ่าน่ารักขนาดนี้...ไม่รักได้ไง เน๊อะ เตอร์ เน๊อะ
-
ดีมากดุได้จายเลยนายเตอร์ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
น่ารักทั้งคู่เลย
อิอิ
รออยู่นะคร้าาบ
:really2: :really2: :really2:
-
มีขึ้นไปร้องเพลงให้ด้วย วิ้ววิ้ว~~~~~~
แหม น่ารักจิงๆ เพลงก็เพราะ เคลิมๆ :impress2:
-
แหมๆๆๆๆ หวานกันใหญ่เชียววววว เห็นแล้วอิจฉาคนมีคู่จังค่ะ :fire: ขอยืมเฮียมาควงหน่อยสิคะ 555+ :mc4:
พี่ฟ่าเปิดเทอมเมื่อไหร่คะ แล้วนี่พี่ฟ่าขึ้นปี3รึเปล่าคะ(เอ๊ะ....หรือว่าปี4)
ป.ล.พี่ฟ่าได้ไปดู Night at Museum 2รึยังคะ
-
เลือกถูกแล้วละจ๊ะ น้องเตอร์ น้องฟ่า มีรักดีกว่าไม่มีนะ
แม้บางครั้งอาจไม่ได้อย่างที่หวัง แต่ก็ดีกว่าเหงาคนเดียวแบบป้านะ :serius2: :serius2:
-
ตามอ่านทันซะที แบบว่า เยอะจัด :laugh3: :laugh3: ขอสมัครเป็นแฟนคลับอีกคนนะครับ
ชอบเรื่องนี้จังเลย อ่านแล้วได้หลายอารมณ์มาก 3วันดี 4วันไข้ :laugh3: เดี๋ยวหวาน เดี๋ยวบ้านแตก ไม่เป็นไร ถือว่า ชีวิตจะได้มีรสชาติ
แต่เค้าชอบตอนล่าสุดจังเลย น่าร๊ากมาก อ่านไปยิ้มไปเลย เลือกคู่ชีวิตถูกแล้วสินะ รักกันมากๆนะครับ
เป็นกำลังใจให้น้า :L2: :L2: :L2: จะติดตามตลอดเลย
-
พี่เตอร์น่ารักมากกกกกกกกกกก............
:กอด1: :กอด1: :impress2:
-
อูยยย
มดกัดทั่วตัวแล้วเนี่ย
พี่ฟ่า หายาหม่องมาให้ด้วยจิ
คันเนื้อคันตัวไปหมดละ
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน ได้อีกคับ
-
:mc4: ความหวานมันล้นทะลักออกมานอกจอคอม อิอิ
นุ้งเตอร์เนี่ยะ โรแมนติคจังเลย แอบมีเซอไพร์ให้นุ้งฟ่าด้วย
อย่างนี้มะให้รักได้งัยเนอะ :o8:
-
. .เม้นให้ค่ะ ยังไม่ได้ตามอ่านตอนล้าสุดเลย แต่อยากให้อัพเยอะๆ นะคะ . . .
-
แล้วจะมีใครเลือกผมใหมเนี่ยรออยู่
-
คัน
มดกัดตา
อยากมีคนมาร้องเพลงให้บ้าง
:-[
-
:กอด1:
คิดถึงนุ้งฟ่าค้าบบบ
แค่นี้แหละ อิอิ
-
โอยๆๆๆๆ หวานมากกกกกกกกกก น่ารักจริงๆคู่นี้ :o8:
น้องเตอร์โรแมนติกจัง ทั้งร้องเพลง ทั้งกล้าบอกความรู้สึกต่อหน้าคนมากมาย
ยอดมากน้อง เข้าใจเลยว่าทำไมนุ้งฟ่าถึงเกือบน้ำตาไหล :impress3:
ชอบๆๆๆที่เตอร์ต้องคอยคุมนุ้งฟ่า
ก็น่ารักขนาดเนี๊ย พวกเหลือบไรชอบตอม
อ่านตอนนี้แล้ว หุบยิ้มไม่ลง :L1:
นุ้งฟ่า น้องเตอร์ กำล้งเปิดเทอมใหม่กัน คงยุ่งๆกัน
แต่อย่าทิ้งไปนานน๊า คิดถึงจ๊า
-
นุ้งฟ่าหายไปไหนอ่ะเนี่ย
คิดถึงแล้วเน้ออออออ.......
-
ทำไมอิจฉาอย่างงี้อ่ะ เตอร์เนี่ย น่ารักดีนะ ทำหวานแบบนี้ได้ไง ถ้าเป็นฟ่าเนี่ยคงไปรักคนอื่นไม่ได้อีกแล้วมั้ง แล้วถ้าเป็นฟ่าจะร้องเพลงอะไรให้เตอร์ดีละ
ขอบคุณคะ
-
นุ้งฟ่า หายไปหนายยยยยย
คิดถุงๆ :กอด1:
-
นุ้งฟ่า
ไอ มิส ยู โซ มาชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชช
-
^
^
รีบนค้าบ
ไอมิสยูโซมาชชชชเหมือนกันค้าบบบ
นุ้งฟ่าที่รักของป้า
งานเยอะเหรอฮับ หายไปเลย
กลับมาไวๆน๊า คิดถึงๆ จุ๊บๆค้าบ
:กอด1:
-
จิ้มตรูดป้า
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
มาแว้วมาแว้ว
ช่วงนี้ยุ่งจริงๆๆๆอ่ะ
แต่ความคิดถึงมันมากมากมายกว่าเดิมเยอะแยะ
อิอิ
ร๊ากทุกคนเหมือนเดิม
แล้วจะขยันให้มากกว่านี้แม้จะยุ่งขนาดไหนก็ตาม
รักนะเด็กโข่ง
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
**************************
**********************
**********************
**********************
**********************
หลังจากพวกเรานั่งเม้าท์กันจนเที่ยงคืนที่ริมสระน้ำก็แยกย้ายกัเข้านอน เพราะะรุ่งนี้เช้าผมกับเตอร์ต้องกลับกรุงเทพแล้ว
"เฮ้อไม่อยากกลับเลยอ่ะ" ผมคุยกะเตอร์ระหว่างที่เดินกลับห้อง
"เดี๋ยววันหลังมาอีกก็ได้นี้"
"สัญญา"
"อืม"
"โคตรเหนื่อยเลยอ่ะวันนี้ปวดขามากมาย"
"เตอร์แขนจะหักมากกว่าแบกทุกสิ่งอย่างที่เมียซื้อ"
"ลำบากมากมั้ย"
"ไม่เลย"
"แล้วจะบ่นเพื่อ"
"เพื่อให้รู้ว่ารัก"
"จ้ะ"
"เอ้อออออออ"มันล้มตัวนอนลงบนเตียงสงสัยจะเหนื่อยจริงๆแหะ
"เหนื่อนหรอ"
"ไม่หรอก สบายมาก"
"เมื่อยมากมั้ยเดี๋ยวนวดให้"
"จริงหรอ" มันเด้งตัวลุกขึ้นทำตาโต
"อืม จริงดิ เมื่อยมากอ่ะตรงนี้ๆๆๆๆ"
"หันหลังมา" ผมนวดหลังกับแขนให้มันเบาๆ
"สบายดีจัง"
"ถือเป็นการตอบแทนที่วันนี้ถือของให้"
"ไม่ต้องหรอกแล้วก็เลิกคิดแบบนี้เลยนะเตอร์ไม่ชอบ"
"ทำไมอ่ะ งั้นไม่นวดแล้ว"
"นวดๆๆๆๆ เพียงแต่อยากให้ฟ่าคิดว่ารักไม่ต้องการอะไรตอบแทนทั้งนั้นเตอร์ทำให้ด้วยใจทำให้เพราะรักฟ่า รู้ไว้ด้วย" มันหันมาบีบจมูกผมไปมา
"โอ๊ยเจ็บนะเนี่ย"
"บีบจมูกแต่ทำไมหน้าแดง"
"มันลามไปทั่วหน้าไง"
"อย่ามามั่ว เขิลหรอ"
"เขิลอะไรไม่ได้เขิล"
"แน่ใจนะ"
"แล้วจะคาดคั้นเอาอะไรอ่ะ ไม่นวดเเระ" ผมล้มตัวนอนลงไปกับเตียง
"โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆ " มันล้มตัวลงมานอนทับตรงท้องผม แล้วก็นอนิ่งไปสักพักก่อนที่จะเรียดชื่อผม
"ฟ่า"
"อารายยยย"
"หลับป่าวนั้นเงียบเลย"
"จะหลับได้ไงหมีนอนทับอยู่เนี่ย"
"แล้วคิดไรอยู่อ่ะ"
"ไม่ได้คิด ทำไมอ่ะ"
"ฟ่า รักเตอร์ป่ะ"
"รักสิ ไม่น่าถามนะ"
"ถ้าวันหนึ่งเตอร์ไม่อยู่ฟ่าจะคิดถึงเตอร์มั้ย"
"คิดสิ มากด้วย"
"แล้วจะตามหามั้ย"
"ตามสิ จะตามจนกว่าจะเจอ"
"แล้วถ้าเจอแล้ว เตอร์อยู่กับแฟนคนใหม่อ่ะ"
"ฟ่าก็กลับบ้านฟ่าสิ"
"ไม่คิดจะไปแย่งเตอร์มาจากคนนั้นมั้งหรอ"
"ถ้าในทางกลับกันฟ่าเป็นเตอร์ แล้วเตอร์จะแย่งฟ่ามาจากคนนั้นงั้นหรอ"
"ช่ายยยยย"
"แต่ฟ่าไม่ทำแบบเตอร์แน่นอน"
"ทำไมอ่ะ"
"ในเมื่อวันนั้นเตอร์มีคนใหม่แล้วหนีไปจากฟ่าก็เท่ากับหมดรักกันแล้ว ฟ่าจะไปยื้อแย่งมามันก็ไร้ประโยชน์อาจจะได้ตัวเค้ามา แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเอามาทำไมถ้ามันไม่ได้ใจเค้ามาด้วย ถ้าคนของฟ่ามีใจกับคนๆนั้น เรื่องจะไปตบตีแย่งกับคนอื่นฟ่าไม่ทำหรอก เพราะว่า มันต่ำเกินไป ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"
"แต่เตอร์มันประเภทหวงก้างอ่ะ ฉันไม่ได้คนอื่นก็ต้องไม่ได้"
"ได้ไปแล้วนะให้คนอื่นเค้าได้มั้งเหอะ"
"ไม่มีทาง ฟ่าจะรักคนอื่นไม่ได้นอกจากผู้ชายชื่อเตอร์คนนี้คนเดียวเท่านั้น"
"ฟ่าจะรักคนอื่นก็ต่อเมื่อเตอร์ทรยศต่อคำพูดของตัวเองวันนี้"
"เตอร์สัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน"
"พักนี้สัญญาบ่อยนะ แล้วก็ผิดสัญญาบ่อยด้วย"
"แป่ววววววว ขอโทษ เตอร์รักฟ่ามากเกินไป ไม่อยากให้ใครมารังแก แม้เพียงแต่ความรู้สึกก็ไม่อยากให้ใครมาทำลาย"
"ก็เลยทำลายซะเอง"
"ก็ผิดไปแล้วนะ ให้อภัยนะ นะๆๆ" เตอร์ยื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้าผม
"ฟ่าเคยโกรธเตอร์บ่อยๆ แต่ไม่เคยหมดรักเลยแม้แต่ครั้งเดียวนะ" ผมเอื้อมนิ้วก้อยไปเกี่ยวไว้
"เตอร์โชคดีจังที่เกิดมาเจอฟ่า แล้วได้เป็นแฟนกับฟ่า ฟ่าดีกับเตอร์มาก ดีแบบที่เตอร์ยังอิจฉาตัวเองเลย ว่าทำไมเราโชคดีจัง ถ้าวันนี้ไม่มีฟ่า เตอร์คงนั่งเบื่ออยู่ที่บ้านแน่ๆคงเป็นเด็กมีปัญหาใช้แต่เงินซื้อความสุขจอมปลอมไปวันๆ กินข้าวคนเดียวทำอะไรๆคนเดียว คงไม่มีความสุขแบบนี้"
"............."
"เงียบอีกแล้วหลับหรอ" ผมแกล้งหลับ
"ฟ่า"
"ฟ่าค๊าบบบ"
"ฟ่าที่ร๊ากกกก" ผมยังเงียบมันลุกขึ้นพลิกตัวมาจ้องหน้าผม
"ไอ้เรานะก็อุตส่าห์หวานซะ ดันมาหลับ อารมณ์เซ็งเลยนะนั้น" เตอร์นอนคว่ำแล้วเอาคางมาเกยที่หน้าอกผม แล้วก็มองจ้องหน้า
ผมค่อยๆลืมตาดูว่ามันทำไรหลับรึป่าว
"อุ้ย" ผมรีบหลับตาเพราะมันจ้องหน้าผมอยู่
"อันแหน่ แกล้งนี้หน้า ไอ้เเมวเจ้าเล่ห์" มันลุกขึ้นหอมแก้มผม
"ง่ะ ลักหลับหรอ"
"ยัง เพราะฟ่ายังไม่หลับ"
"บร้า....ขอหนุนตักหน่อยดิ"
"มาดิ" ผมขยับตัวไปนอนหนุนตักเตอร์ตักอุ่นๆที่น่าหนุนนอน เตอร์เอามือเสยผมให้ สงสัยอยากเห็นหน้าชัดๆมั้งฮ่าๆๆๆๆ
"หน้าผากนี้ของเตอร์จมูกนี้ของเตอร์ปากนี้ของเตอร์แก้มนี้ของเตอร์ตานี้ของเตอร์"
"มีอะไรบ้างมั้ยที่ไม่ใช่ของเตอร์อ่ะ"
"ไม่มี ฟ่าเป็นของเตอร์ทั้งหมดเลย"
"ไปขอแม่เค้ารึยัง มาขี้ตู่ไม่ได้นะ"
"งั้นเดี๋ยวไปขอเลยพรุ่งนี้"
"สินสอดแพงนะ"
"แพงแค่ไหนก็สู้"
"แน่นะ เดี๋ยวจะให้แม่เรียกสักร้อยล้าน"
"อืมคงต้องขายบ้าน ขายที่ขายทุกอย่างอ่ะ"
"แล้วจะขายมั้ยอ่ะ"
"ขายเพื่อเมีย"
"ฮ๋าๆๆๆ ไม่ต้องหรอก แค่รู้ว่ารักเงินกี่ร้อยกี่พันล้านมันก็ไม่มีค่าหรอก"
"งั้นฟรีใช่มั้ย"
"ไม่ เข้าใจไรผิดป่าว สิบล้านก็ได้ลดให้"
"อืม ยังงกอยู่ว่างั้น"
"ยังไม่หมดเครื่องเพชรอีก ชุดหนึ่ง เอาเป้งๆๆเลยนะแล้วก็รถคัน คอนโดใจกลางเมืองสองห้องนอนสามห้องน้ำ "
"โอเคมั้ย เดี๋ยวเรียนจบทำงานผ่อนให้นะ"
"จ้ะแล้วฟ่าจะอยู่บ้านทำงานบ้านรอสามีกลับมาจากทำงานนะจ้ะ"
"จร้า เตอร์จะเลี้ยงดูฟ่าเองนะ"
"โอเคตามนั้น กอดหน่อย" ผมเอามือไปกอดเตอร์ที่ตอนนี้มีความสุขจนไม่อยากจะอธิบาย กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆพร้อมกับกลิ่นเหงื่อ ทำให้ผมเหมือนจะเผลอหลับไป
"ไปอาบน้ำกันเถอะแมว เดี๋ยวก็หลับอ่ะ"
"อืม กำลังเคลิ้มเลย "
"ป่ะอาบน้ำจะได้นอนสบายๆ"
"อุ้มไปหน่อย"
"ไม่ใช่เด็กนะ"
"ขี่คอก็ได้ นะ"
"งั้นถอดเสื้อผ้าก่อน"
"ถอดให้หน่อย นะนะ" ทำไมผมอ้อนอย่างนี้เนี่ย อิอิ แต่มันเป็นอะไรที่น่ารักนะลองทำกะที่รักของคุณสิ
"มีเมียหรือมีลูกกันแน่เนี่ย"
"ไหนบอกทำได้เพราะรักไง"
"จร้า" เตอร์ถอดเสื้อให้ผมพร้อมกับกางเกง
"ยืนขึ้นดิฟ่า เตอร์จะถอดไงอ่ะกางเกงอ่ะ" ผมยืนขึ้นบนเตียง เตอร์ค่อยๆปลดเข็มขัดออกแล้วก็กระดุมกางเกง ทีละเม็ดๆ ทีละเม็ด ทีละเม็ด แล้วก็ดึงกางเกงลงเหลือแต่กางเกงใน
ฮ่าๆๆๆๆคิดอะไรกันอยู่รู้นะ อ่านไปจินตนาการไปชิม๊ะ อิอิ
เตอร์หันไปจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองโดยให้ผมยืนรออยู่
"ม่ะ ขี้หลัง อ้อนจิงวุ้ยวันนี้"
"ดีดีนะเดี๋ยวล้มไปหน้าแหก เดี๋ยวไม่สวย"
"ครับบบตัวหนักนะเราเนี่ย วันนี้กินไปมากมายเลยดิ"
"อืม" ผมเอามือไปเขี่ยนมมัน อิอิ
"เห้ยอย่าซนเดี๋ยวหล่นนะ ถึงแล้วห้องน้ำ"
"เปิดน้ำในอ่างดิ" ผมยังไม่ยอมลง
"ลงก่อนเดี๋ยวลื่นหัวแตกแล้วเดี๋ยวไม่สวยนะ"
"งืมมม" เตอร์เปิดน้ำอุ่นในอ่างแล้วหันมามองผมที่ตอนนี้ยืนส่องกระจกอยู่สวยๆ
"มองไร" ผมมองมันผ่านกระจก
"ป่าว มองว่าน่ารักดี"
"พูดเพราะนะ พูดจาน่าเชื่อถือนะเราอ่ะ"
"อ่ะ" เตอร์ยืนขึ้นกอดผมจากทางด้านหลังแล้วมองผมผ่านกระจก
"ฟ่าคือดวงใจของเตอร์นะ" ผมหันไปมองหน้ามันที่เอาคางเกยอยู่ที่ไหล่ผมแล้วหอมแก้มเบาๆ
เตอร์จับผมให้หันหน้าเข้าหากัน แล้วก็จูบมาที่ปากอย่างนุ่มนวล พร้อมกับสิ่งๆหนึ่งที่กำลังจะเข้าไปสำรวจในปากของผม ร่างกายผมถูกโอบกอดรัดด้วยสองมือของเตอร์จนไม่สามารถหันตัวไปทางไหนได้ ริมฝีปากถูกบดขยี้ทวีความรุนแรงขึ้น...........
*************
*************
*************
*************
(http://zele-quel.exteen.com/images/akamekiss1pa7.jpg)
-
ถ้ามีให้โหวตตัวละครในดวงใจนี่ อยากโหวต ให้ บี เลยอ่ะ
เหมือนเป็นยาใจช่วยสมานความสัมพันธ์ระหว่างสองคนมากๆ
เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ
-
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนเลี้ยนได้อีกคับ
พี่ฟ่า กับพี่เตอร์รักกันไปนานนนนนนนนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้า เป็นกำลังใจให้เสมอนะคร้าบบบบบ
-
อ๊ายยยยย หวานได้อีกค่ะพี่ฟ่า อิจฉาๆๆๆๆๆ :serius2:
ช่วงนี้เปิดเทอมแล้ว กลับบ้านเย็นทุกวันเลยค่ะพี่ฟ่า เหนื่อยมั่กมากกกกก
เดี่ยวพรุ่งนี้ก็ต้องไปค่ายรับน้องแระ คงจะไม่ได้นอนอีก :z3:
พี่ฟ่าไม่มาต่อเรื่องหลายวันคิดถึงมากมายค่ะ :กอด1: ยังไงหลังจากนี้ก็ช่วยมาบ่อยๆนะคะ แล้วจะรอค่ะ :bye2:
-
มาแบบหวานๆๆๆ
-
อร๊ายยยย
:กอด1: :กอด1:
นุ้งฟ่าหายไปหลายวัน
กลับมาทีน้ำตาลเกลื่อนเลยเน้
หว๊าน หวานนะตอนนี้
รักกันนานนะจ๊ะ
-
เธอคือดวงใจของฉัน
นุ้งฟ่าคือดวงใจของน้องเตอร์
และน้องเตอร์ก็คือดวงใจของนุ้งฟ่าด้วย
หุหุ หวานจับจิตจับใจจริงๆ
บวก 1 แต้ม คิดถึงๆๆๆๆนะนุ้งฟ่า :กอด1:
-
อะจึ๋ย!!! มดขึ้นบอร์ดแล้วคร้าบบพี่น้อง
หวานนนนกันซะ :L1: :L1:
-
:o8: อิอิ มาแบบหวาน ๆ กันได้อีก เวลาอ้อนนี่ได้โล่เลยน้านุ้งฟ่า น่าร๊ากกกกก :จุ๊บๆ:
-
หวานกันแบบนี้ไปตลอดเลยน๊า
อย่าให้มีพวกเห็บหมัดมาก่อกวน
อีกเลย เพี้ยง
-
หวานซ๊าาา
น่ารักจังวุ้ยยย
:o8: :o8:
-
ขอความรักตอนนี้มาใส่โกโก้เย็นหน่อยจิ
น้ำตาลที่บ้านท่าทางคงหวานไม่พอแล้วค้าบ :-[
.........
เป็นดวงใจของกันและกันตลอดไปนะคะคนเก่งทั้งสอง
รักๆ จุ๊บๆ
:กอด1:
-
จิ้มตรูดปากอีกแว้วววว
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ :z13:
ขอบคุณทุกคนนะครับที่มีกำลังใจให้เสมอมา
เนื่อเรื่องใกล์ถึงปัจจุบันแล้วยังไงจะพยายามไม่หายไปบ่อยนะครับบบบ
อิอิ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าบ้างจิ
สัญญาแล้วน้าว่าจะไม่หายไปนานๆ หุหุ :กอด1:
-
หวานซะ :haun4:
-
วันนี้หวานกันเกิ้น อิอิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:L1: หวานได้โล่จริงๆ...+1 ให้แล้วนะฟ่า
ดีจัง เรื่องใกล้ถึงปัจจุบันแล้ว
-
:beat: ด้วยความอิจฉา o18
:o8: หวานเจรงๆๆ
take care ka :L2:
-
:L2:...ฟ้าหลังฝน มันมี..ความสุข..อย่างนี้เอง
...น้องเตอร์ หวานนนนนนนนนนนซะ
...สองปี ผ่านเหตุการณ์ดี ร้าย มาด้วยกัน
...มันเข้าใจกันมากขึ้น ก็รักกันมากขึ้น
...น้องเตอร์ เค้าพูดถูก ฟ่าทำให้ชีวิตเค้า..ไม่เงียบเหงา และมีความสุข :L2:
-
อ่านแล้ว...สำลักน้ำเชื่อม อั้ก..อั้ก
โอ๊ยยยย....นุ้งฟ่า น้องเตอร์
หวานนนนน...กันไม่บันยะบันยัง เลยอ่ะ o13
:กอด1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ :L1: +1 เพิ่มคุณค่าความหวาน หุหุ
ป้อล่อ...เตอร์ แต่งแต้มสีสันชีวิตให้นุ้งฟ่า ครึครึ :z2:
-
เนื่อเรื่องใกล์ถึงปัจจุบันแล้วยังไงจะพยายามไม่หายไปบ่อยนะครับบบบ
หายไปไม่บ่อย แต่หายไปที น๊านนาน 555
(วอนโดนงอลอีกแว้วช้าน)
คิดถึงๆ จุ๊บๆ
:กอด1:
-
"เตอร์โชคดีจังที่เกิดมาเจอฟ่า แล้วได้เป็นแฟนกับฟ่า ฟ่าดีกับเตอร์มาก ดีแบบที่เตอร์ยังอิจฉาตัวเองเลย ว่าทำไมเราโชคดีจัง ถ้าวันนี้ไม่มีฟ่า เตอร์คงนั่งเบื่ออยู่ที่บ้านแน่ๆคงเป็นเด็กมีปัญหาใช้แต่เงินซื้อความสุขจอมปลอมไปวันๆ กินข้าวคนเดียวทำอะไรๆคนเดียว คงไม่มีความสุขแบบนี้"
อ่านตรงนี้แล้วก็แอบหมั่นไส้เตอร์นะเนี่ย คนอะไรมีอิจฉาตัวเองด้วย แสดงว่าเตอร์เค้ารักฟ่ามากๆ แล้วฟ่าก็เป็นคนดีน่ารักมากๆ ขอให้รักกันนานๆ หวานกันเยอะๆ แบบนี้ตลอดไปนะจ๊ะ
-
ถึงว่ารับน้องไป จามไปทั้งวัน
มีคนแก่แอบบ่นนี้เอง
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวหมดช่วงรับน้องแล้วจามาให้มัน เช้า บ่าย ดึกเลยแล้วตามมาเม้นท์กันด้วยนะ ชิชิ
มาต่อๆๆกันใหหวานสำลักไปเลยเนอะ
ยังไม่มีพายุเข้าอ่ะเริ่มไม่ค่อยมีเรื่องให้ลุ้นกันเท่าไร
หรือว่า วันนี้ฟ่าจะหาเรื่องเตอร์ดีนะ
ไปจีบรุ่นน้องตี๋ๆปีหนึ่งดีกว่า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดถึงแล้วน้ำลายจะหก คริคริ
คิดถึงทุกคนนะครับ
มากมากด้วย
อิอิ
แล้วคิดถึงนุ้งฟ่ากันมั้งมั้ยเนี่ย
มารายงานตัวกันมั้งดีกว่า
มีใครชื่ออะไรยังไงกันบ้างจะได้รู้ว่ามีอยู่กี่คนน๊าในบ้านหลังนี้
จะได้เรียกชื่อถูก อิอิ
**************
**************
**************
*************
*************
*************
*************
ผมต้องดันตัวมันออกจากผม ผมรู้สึกว่ามันรุนแรงเกินไปแล้วอ่ะอีกอย่างเดี๋ยวจะลื่นกันหัวแตกแน่
"เตอร์ฟ่าเจ็บอ่ะ"
"เจ็บตรงไหนอ่ะ เตอร์ขอโทษนะไหนๆให้เตอร์ดูดิ"
"ปากอ่าดิ ช่างเหอะไม่ได้เป็นไรมาก อาบน้ำดีกว่านะ ง่วงแล้วอ่ะ นะนะนะ"
"ก็ได้" มันทำเป็นเดินคอตกก้าวลงอ่างไป สงสัยจะงอล ฮ่าๆๆๆๆ ผมแกล้งยืนอาบไม่ไปลงอ่างกะมัน อิอิ
"ฟ่าอาบเสร็จแล้วนะเตอร์ฟ่าไปแต่งตัวก่อนนะ เตอร์อย่าแช่นานอ่ะสระผมด้วยนะเดี๋ยวไม่สบาย"
"อืม" สงสัยงอลจริงๆอ่ะ
ผมเช็ดตัวเป่าผมทาครีมเรียบร้อยแล้วมันก็ยังไม่ออกมา สงสัยจะงอลจริงหละนั้น เห็นป่ะว่าเรื่องเซ็กส์เป็นเรื่องสำคัญสำหรับชีวิตคู่
แต่ก็นะอย่าหมกหมุ่นจนเกินคำว่าพอดี คริคริ แล้วจะง้อยังไงหล่ะที่นี้ พอตัวแห้งแล้วก็ทาน้ำหอมนิดหน่อย นอนดีกว่า อ่ะไม่หลับหรอกไม่ต้องห่วง
ผมนอนเป็นชีเปลือยอยู่ใต้ผ้าห่ม แอร์เย็นๆตัวหอมๆๆๆๆเสร็จทุกรายเชื่อสิ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ออกมาแล้วๆๆๆๆ
ผมแกล้งหลับ เตอร์เดินไปปิดไฟเหลือเพียงแต่ดวงที่โต๊ะเครื่องแป้งเพราะเตอร์รู้ว่าผมนอนต้องปิดไฟ
เตอร์นั่งเช็ดหัวเป่าผมให้แห้ง มองมาที่เตียงเป็นระยะๆ ตาละห้อยเชียว
นี่แหละข้อดีของคนอยู่ในมุมมืดจะมองเห็นคนในมุมสว่างชัดเเจ๋ว
เตอร์เดินไปหยิบบ็อกเซอร์มาใส่ แล้วเดินเข้ามาหอมที่หน้าผากผมเบาๆที่หนึ่งก่อนที่จะซุกตัวไปใต้ผ้าห่มข้างๆผม
ผมยังคงนิ่งอยู่ ดูท่าทีของคู่ต่อสู้ก่อน ฮ๋าๆๆๆๆๆ ผมรู้สึกได้ว่ามันหันมามองหน้าผมเป็นระยะๆ มันนอนหงานมือวางอยู่บนหน้าอก
ผมแกล้งพลิกตัวให้ผ้าห่มหลุดออกจากตัวผม เพื่อ เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวๆที่กระทบกับแสงไฟสลัวๆ
แกล้งคนนี้มันมีความสุขอย่างนี้นี่เอง ฮ๋าๆๆ
เตอร์ดึงผ้าห่มมาห่มให้ผม คงกลัวว่าผมจะหนาวเดี๋ยวจะไม่สบาย อะไรมันจะพระเอกอย่างนี้เนี่ยอุตส่าห์ยั่วแล้วนะนั้น
ขณะที่เตอร์ดึงผ้าห่มมาห่มให้ผม ผมแกล้งพลิกตัวนอนหงายทับแขนที่เตอร์ยันไว้กับที่นอน ตอนนี้แหละทำหน้าให้แอ๊บแบ๋วที่สุด
เตอร์ค่อยๆชักมืออกกลัวผมจะตื่น ผมแกล้งลืมตาทำเป็นไม่รู้เรื่องเกิดไรขึ้นหรอเนี่ย อิอิ
นึกถึงวันนั้นแล้วทำไมตัวเองแร๊ดแรดจัง ฮ๋าๆๆๆๆ
" อืม อาาาา สระผมป่าวอ่ะ"
"สระ นอนเหอะ ง่วงไม่ใช่หรอ" เตอร์นอนลงแล้วทำเป็นไม่สนใจ ของสวยๆอยู่ตรงหน้ายังมาหยิ่ง เชอะ
ผมลุกขึ้นนั่งแล้วเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มาตั้งเลาปลุกไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้ขึ้นเครื่องไม่ทัน
แต่จริงๆอ่ะแผนมันคือการ ยั่วยวน ด้วยแผ่นหลังขาวเนียนและสะโพกโค้งมน ฮ่าๆๆๆ เอาไปใช้กันนะ
ยังมีอีกหลายพันเล่มเกวียน ค่อยๆจดจำนะ อิอิ
ผมวางโทรศัพท์ไว้บนหัวเตียง แล้วล้มตัวนอนให้ผ้าห่มปิดอยู่แค่เอว ผมนอนตะแคงหันหน้าไปทางเตอร์
แล้วทำหน้าให้น่าเอ็นดูที่สุดขณะที่หลับ อยากรู้นักมันจะใจแข็งได้นานแค่ไหน
ผมนอนนิ่งไปสักพัก ฝ่ายตรงข้ามยังคงนอนเฉย แต่มั่นใจได้ว่าไม่หลับ
"โอ๊ะ" ผมแกล้งทำเป็นอะไรกัดหลังแล้วเอื้อมมือไปเกาหลัง
"เป็นไรฟ่า"
"อะไรกัดหลังฟ่าม่รู้อ่ะเตอร์"
"ไหนเตอร์ดูสิตรงไหนอ่ะ" ผมนอนคว่ำให้เตอร์ดูที่หลัง เตอร์เอื้อมมือไปเปิดไฟหัวเตียง เอาหล่ะที่นี้ภาพจะได้ชัดขึ้น
แผ่นหลังขาวๆสะท้อนกับไฟโคตรจะเอ็กซ์
"ตรงนั้นอ่ะ ไม่ใช่ตรงเอวอ่ะ ลงไปอีก" เตอร์ดึงผ้าห่มให้เลื่อนต่ำลง
"ตรงไหนอ่ะ ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่มีแม่แต่รอยแดง"
"สงสัยแพ้ผ้าปูที่นอนมั้ง คันอ่ะเกาให้หน่อยดิ ตรงนั้นแหละ ตรงนั้นอ่ะ ลงไปอีก"
"โอเคมั้ย"
"อื้ม"
"แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อผ้านอนอ่ะ"
"ใส่ทำไมอ่ะ"
"เอ้า"
"หายแล้วพอเหอะ อื้มส์ อ่า" ผมหอมแก้มมันทีหนึ่งก่อนที่จะนอนต่อ แล้วก็แกล้งพลิกตัวไปนอนเบียดๆๆมัน
ผมพลิกตัวตะแคงหันหน้าไปทางเตอร์แล้วเอามือวางไว้ตรงหัวไหล่ แต่ตายังหลับอยู่นะห้ามสบตาเค้าแล้วทำตาเยิ้มเด็ดขาด
มันจะเหมือนการเชื้อเชิญมากเกินไป ขยับหน้าไปใกล้ๆเอาลมหายใจอุ่นๆไปสัมผัสร่างกายฝ่ายตรงข้ามให้ได้
แกล้งทำเป็นขยับขาพลิกตัวเหมือนหลับไม่สบายเค้าจะได้รู้ว่าเรายังไม่หลับ อิอิ
แต่ทำไมวันนี้มันเฉยจังว่ะเนี่ย หรือว่าเราจะไม่เอ็กซ์พอ ผมตัดสินใจแกล้งทำเป็นร้อนและคันตัวจากผ้าห่มเลยพลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้เตอร์แล้วสลัดผ้าห่มออกแล้วเอาหมอนข้างมากอดไว้ เอาซี้.....ทนไหวให้มันรู้ไป เปิดผ้าขนาดนี้แล้ว
นับ 1 2 3 4 5 6 7 8
"เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก ห่มผ้าไว้" อะไรว่ะเนี่ย เอาผ้ามาห่มให้กรูทำไม เห้อๆๆๆๆๆๆ
"ไม่เอา มันคันอ่ะ" ผมทำเป็นงัวเงียแล้วก็งอแงนิดๆๆ แล้วก็สลัดผ้าห่มออกรอบที่สอง จริงๆแล้วผ้าห่มอ่ะออกจานุ่มนอนสบาย แต่บางทีเราก็ต้องออกจากความจริงบ้าง อิอิ
"งั้นเตอร์กอดไว้นะจะได้ไม่หนาว เดี๋ยวไม่สบาย" อย่ามาทำฟอร์ม ไอ้นี้ เตอร์หอมมาที่หัวไหล่ผมแล้วล้มตัวนอนข้างๆผมแล้วกอดผมไว้จากด้านหลัง เสร็จเรา ฮ่าๆๆๆๆ เปิดผ้าขนาดนี้ทนไหวให้มันรู้ไปสิ
มือไม้เริ่มอยู่ไม่สุขแล้วนะไอ้เตอร์ เริ่มมาวนๆเวียนๆตามพุงผมเนี่ย
"จั๊กจี้อ่ะ นอนดิ อย่ามาแกล้ง" มันกอดผมแน่นขึ้นแล้วหอมไปที่แผ้นหลัง ความรู้สึกว่าหนอนน้อยของมันเริ่มจะสะกิดผมแล้ว
มือที่โอบกอดผมตอนนี้เริ่มซุกซนลูบไล้ไปทั่วร่างกาย แล้วก็เริ่มเลื่อนต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนถึงที่หมาย มันจับหนอนน้อยผมเป็นตัวประกันไว้แน่น ผมรู้ว่าจะต้องเสียงเอกราชแน่ถ้ายังคงนอนนิ่งเลยพลิกตัวนอนหงาย หมายจะขัดขืนเป็นพิธีเล็กน้อย
"ทำไร เมื่อกี้ทำเป็นเฉย นอนดิ ง่วงนี้นอนดิ ง่วงม่ายช่ายยยหรอ"
"ไม่ง่วงแล้ว .....มากกว่า"
"ไอ้ทะลึ่ง อื้ออ เอ้ยย เบาๆก็ได้ ไม่หนีไปไหนหรอก"
มันลุกขึ้นนั่งคร่อมบนตัวผมแล้วพรมจูบมาที่หน้าแล้วต่ำไปที่คอ แล้วแวะเล่นอยู่ที่หน้าอกผมสักพัก จนเลื่อต่ำลงไปจัดการกับหนอนน้อยของผม
ผมลุกขึ้นนั่ง มันยังคงอิมเอมกับหนอนตัวโปรด ผมพลิกตัวกลับทิศไปอยู่ใต้หว่างขอเตอร์เช่นกัน แต่เตอร์ก็ยังไม่ละริมฝีปากออกจากหนอนตัวน้อยของผม
ผมผงกหัวขึ้นงับหนอนน้อยของมันบ้างผ่านบ็อกเซอร์ตัวบางๆๆ เตอร์สะดุ้งถอยหนี ผมคว้าเอวไว้แล้วรูดบ็อกเซอร์ออกทันทีจัดการหนอนชาเขียวของมันเหมือนที่มันทำกับหนอนน้อยของผม
ผมเริ่มทนไม่ไหวชักริมฝีปากออกแล้วดันท้องเตอร์ออก
"ฟ่าจะไม่ไหวแล้วอ่ะเตอร์" เตอร์กลับตัวแล้วมานั่งคร่อมผมไว้ แล้วเตอร์ก็เลื่อนตัวลงไป จับหนอนน้อยของเราคู่กันด้วยฝ่ามือเดียวของเตอร์ แล้วก็กระทำกิจกรรมเข้าจังหวะ เสื้ออื้ออ่าส์ เริ่มริรอดออกมาจากทั้งสองฝ่ายจนในที่สุดหนอนของผมก็พ่อนพิษตามมาติดๆด้วยหนอนของเตอร์ พิษของเราสองคนเต็มหน้าท้องผมแล้วเต็มมือของเตอร์
เตอร์ก้มมาจูบผมแล้วให้ผมกอดคอแล้วเอาขาเกี่ยวเอวไว้แล้วก็อุ้มผมไปล้างตัวในห้องน้ำ เรายืนจูบกันในห้องน้ำ ใต้ฝักบัวอีกสักพักใหญ่ๆก่อนที่จะมาเช็ดตัวเช็ดหัวแล้วเข้านอนภายใต้อ้อมกอดของกันและกัน......
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
รู้นะว่าอ่านจบแล้วจะไปไหนกัน
:z1: :haun4: :haun4: :haun4:
-
(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/4/16/160925_73659.jpg)
(http://4.bp.blogspot.com/_QqPe0LvK4Po/SLIATLCrYkI/AAAAAAAAAMA/s4yeMicQ84E/s320/%E0%B9%84%E0%B8%81%E0%B9%88%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%94.JPG)
(http://img91.imageshack.us/img91/5928/dsc2421hk1.jpg)
(http://img150.imageshack.us/img150/3805/13xe0.jpg)
(http://i434.photobucket.com/albums/qq64/talayraksaimork/KBB0218.jpg)
(http://koratcattle.com/board/photo/32623262.jpg)
มาส่งอาหารเช้าหลังจากไม่ได้ส่งมาซะนาน
อิอิ
ขอให้มีความสุขกับวันเริ่มต้นสัปดาห์นะครับบบบ
-
:z13: :z13:
อรุณสวัสดิ์นุ้งฟ่าที่น่าร๊ากกกกกกก
มารับอาหารเช้าจ้า
เพิ่งถึงออฟฟิศเลยเอย
อ่านจบแล้ววววววว
:-[ :-[
แมวน้อยทำอะไรลงไปเนี่ย
มาแบบนี้แต่เช้า
แล้วจะเอาสมาธิที่ไหนไปทำงานกันล่ะเนี่ย
555555555
คิดถึงนุ้งฟ่านะจ๊ะ
:L2: :L2:
-
เอ่อ น้องเตอร์ครับ ใจทำด้วยอะไรน่ะ โดนยั่วขนาดนี้ ทำกันแค่ข้างนอก จะพอเหรอครับ ไม่ได้นะครับ ต้องทวงหนี้พร้อมดอกมากกว่านี้
-
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^ :z13:
อุปกรณ์มันไม่เอื้อจ้ะ
ไม่งั้นเตอร์มันคงไม่ทำแค่นี้หรอ :haun4: :oo1:
ชิชิ
55555+
:laugh: :laugh:
-
ดีมากคร้าบฟ่า...............ทำให้เด็กเตอร์จายแตกปายเลย อิอิ
อยากมีคนให้ยั่วอย่างนี้บ้างอะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:z13:
ถ้าไม่มีคนยั่วก็ยั่วคนอื่นสิครับ
เอาให้จิตแตกกระจายไปเร้ยยย :z1:
af_LOVE_ct
-
:กอด1:...น้องเตอร์ ได้เข้ามาอ่านบ้างไหมเนี่ย
...จะได้รู้ฤทธิ์ นางแมวยั่วสวาท..
...มันเป็นวิธี ง้อ ที่ให้ความสุขทั้งสองคน ทำไปเถอะ
...ส่วนไอ้เรื่องที่น้องฟ่าจะไปยั่วเด็กปีหนึ่ง ให้เตอร์หึง อย่าแม้แต่จะคิด
...เดี๋ยว พี่ก็เม้นไม่ออก พอทะเลาะกัน อยู่อย่างนี้ดีแล้ว หวานๆๆไปเรื่อยๆๆ :กอด1:
-
หวัดดีฟ่า...+1 คะแนนที่ 315 ให้แล้วนะครับ
ผมว่าไม่มีเรื่องก็ดีแล้วน๊า พอมีเรื่องแล้วมันปวดหัวปวดตับไปหมด
แต่จะว่าไป...รุ่นน้องตี๋ๆ ก็น่ารักน่าลุ้นอยู่นะเนี่ย อิอิ o18
ปล. ผมบิ๊กนะครับ เป็นสมาชิกเรื่องนี้ของฟ่าตั้งแต่ยุคเริ่มแรกเลย
-
ช่างเป็นการลงทุนที่คุ้มค่า เจรง เจรง ฮ่าฮ่า
ลงทุนต่ำ....ผลตอบแทนสูง เหอเหอ :laugh:
จัดปาย...ตามนั้น...เน๊อะเตอร์เน๊อะ คริคริ
:L1: ลัฟยู ฟ่า&เตอร์ :กอด1: ขอกอดมั่งดิ กร๊ากกกก
-
โอ้ น้องฟ่า :-[ :-[
-
คนเค้าคิดถึงหรอกนะ เค้าถึงบ่นถึงน่ะ :m16:
แล้วตอนนี้มันอาร๊ายยย
นุ้งฟ่าเนี่ย ร้ายกาจเอาเรื่องน๊า เล่นเอาคอปเตอร์ทนไม่ไหว
แต่กว่านางแมวจะออกฤทธิ์สำเร็จ เหนื่อยมั้ยละนั่น 555
อาหารเช้าน่าหม่ำจัง ทานเช้าไม่ทัน ขอทานค่ำละกันนะคะคนเก่ง
ปล. หวานๆกันน่ะดีแล้ว อย่าหอบพายุที่ไหนมาอีกเลยน๊านุ้งฟ่า
รักๆจุ๊บๆ
:กอด1:
-
:pighaun: :pighaun::jul1: :jul1:
เลือดจะหมดตัวแล้วค่ะพี่ ช่วงหลังๆนี่หวานกันจนหนูเลือดจางแล้วนะคะ ฮิๆ :really2:
เห็นรูปไข่ตุ๋นแล้วหิวจางงงงงค่ะ
แอบสงสัยว่ารูปสุดท้ายคืออะไรคะ สีเหมือนลูกกวาดเลย เห็นแล้วอยากกินนนนนนนนนนน:impress2:
ป.ล.กลับมาจากค่ายรับน้องแล้วเกือบหมดสภาพค่ะ เพิ่งกลับมาเมื่อวาน นอนเป็นศพเลยทีเดียว ไปมา3วัน2คืน ได้นอนตี4ครึ่งตื่น7-8โมง :sad4: เหนื่อยมากกกก แต่สนุกดีค่ะ น้องๆน่ารักดี
-
เป็นแบบนี้บ่อยๆนะคนอ่านชอบบบ :z1: ฟ่านี่มารยาหลายร้อยเล่มจริงๆ ยั่วเตอร์ซ้า
-
แหมๆๆ เน้นว่าแบบนางเอกซะด้วยนะครับนุ้งฟ่า
-
เด็กมันยั่ว แต่ในกรณีนี้ต้องบอก
ผู้ใหญ่(กว่าเตอร์)มันยั่ว คึคึ :z2: :z1:
-
ฟ่าหื่นอะ :oo1:
-
:o12:พี่ฟ่าอ่ะ
ทำไมทำเยี่ยงนี้ แค่นี้เองหรอ
ค้างเลยอ่ะ คืนนั้นไม่น่ารอดเลยนะ
แต่ไม่เป็นไร
ยังไงก้อต้องเสียเอกราชวันอื่นอยู่แล้ว แหะๆ
:กอด1:พี่ฟ่ากะเตอร์แน่นๆ
-
นางแมวเผือกยั่วสวาท ได้ใจเหลือเกิน
ยั่วมากมายเลยนะนั่น
อุปกรณ์ไม่พร้อมนี่เอง นายเตอร์ถึงได้หยุดแค่นั้น
บวก 1 แต้มไป ช่วงนี้รับน้อง มีน้องหน้่าใสให้นุ้งฟ่าเพลินตาเพลินใจด้วยใช่ป่าวค้าบ
คิดถึงเน้อ :กอด1:
-
ไม่ค่อยเลยนุ้งฟ่า ถึงว่าเตอร์ไปไหนไม่รอด เพราะ แบบนี้นี่เอง คริๆ
ขอบคุณนะค่ะ
-
ร้ายกาจ ร้ายกาจ การยั่วยวนของนางแมวป่า ช่างร้ายการ ขอซูฮกเลยทีเดียว เอิ๊กกกกกก :haun4:
-
แหม่ๆๆๆๆ นางแมวจิงนะ :haun4: :pighaun:
ไอตอนอ่านก็ว่าน้ำลายไหลแล้วนะ
อิโพสหลังนี้ดิ น้ำลายหกเลย ดูแล้วขวนให้อยาก :pigha2:
-
โห ตอนนี้ฟ่าสุดๆอ่ะ o13
ต้องเรียนรู้จากท่านอาจารย์บ้างซะแล้ว
ข้าน้อยยังอ่อนนัก ท่านอาจารย์โปรดชี้แนะในตอนต่อๆไปด้วย :impress2:
-
มาขออาหารเช้านางแมวหม่ำ
ว๊า ..... ไม่มีเหรอ หิ๊วหิว...
ขอให้วันนี้ของนุ้งฟ่าเป็นวันที่สดใสนะคะ
:กอด1:
-
เสียงคนมีอายุที่ไหนมาบ่นขออาหารเช้านะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แก่แต่ก้อรักนะ เลิฟๆๆๆๆ
อิอิ
มาส่งอาหารเช้าก่อนไปมหาลัย ละอ่อนน้อยๆๆมากมายอยากไปมหาลัยทู๊กวันนนนนนนเร้ยยยยยยยย
เดี๋ยวเย็นๆๆมาต่อให้เอาให้เลือดหมดตัวเลยเป็นไง ดีป่ะ อิอิ
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Hainanese_Chicken_Rice.jpg/800px-Hainanese_Chicken_Rice.jpg)
(http://seedlife.htc.ac.th/board/modules/activeshow_mod/images/picture/1238816902.jpg)
(http://www4.pantown.com/data/5495/board25/27-20070514033835.jpg)
(http://www.allthaifood.com/images/kangJued-tang-kaaw27112550231639.jpg)
(http://i164.photobucket.com/albums/u28/worra/RIMG0138.jpg)
(http://ua.popcornfor2.com/show/73Oa7265.jpg)
ไม่แปลกใจเร้ยว่าทำไมไอ้หมูแดงมันอ้วนเอ๊าอ้วนเอา
เห้อ ก็มันกวาดแบบนี้ซะเรียบทุกเช้าอ่ะ
เห้อๆๆๆๆ
อ้วนก็รักนะไอ้หมูแดง
อิอิ
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มนางแมวยั่วสวาท น่ารักน่าฟัดมากนะเรา อิจฉาเจ้าหมูแดงที่ซู๊ดดดด
-
:z13: จิ้มนุ้งฟ่า
แหม ๆ ปากก็ว่า ว่าหมูอ้วน กินซะเรียบ แต่งัยก็รักใช่ม้า
:จุ๊บๆ: นุ้งฟ่าค้าบ
-
อ่ะนะ
รักกัน รักกัน
-
ยั่วได้อย่างน่ารัก
:-[
-
โหย อาหารเช้าน่าหม่ำที่ซู้ดดดด
อ้วนกว่านี้ก็ยอมอะ ถ้านุ้งฟ่าเป็นคนจัดมา :o8:
เดี๋ยวเย็นๆๆมาต่อให้เอาให้เลือดหมดตัวเลยเป็นไง ดีป่ะ อิอิ
ดีมากที่ซู้ดดดดด
(ว่าแต่ .... นาฬิกาบ้านเราตรงกันป่าวหว่า
เย็นๆของนุ้งฟ่าเนี่ย เข็มยาวกะเข็มสั้นมันต้องอยู่ตรงไหนเหรอ ) :z2:
-
ว้า.......... เมื่อเช้ามาไม่ทันอาหารเช้าเลย
ตอนนี้ได้แต่นั่งมอง 555555
ว่าแต่ เย็นๆ ของนุ้งฟ่านี่ต้องเย็นแค่ไหนอ่ะ
ช่วงนี้ร้อนนะ สงสัยจะอดละมั้งวันนี้
5555555555
-
นุ้งฟ่าบอกว่าเย็นของวันนี้
ไม่ใช่เย็นของเมื่อวาน
เลอะเลือนนะเนี่ย
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
เอาอาหารเช้ามาส่ง เย็นวันนี้เเน่นอน
อิอิ
ปอลอ.แอบคิดในใจคนเดียว (พอดีเมื่อวานกลับดึกไปหน่อยอ่ะครับ แล้วกลับมาก็ต้องดูแลสามีอันเป็นที่รักอีก ไม่ทำห่าอะไรเลยกลับมานุ้งฟ่าต้องทำคนเดียวโนนี้นั้นร้อยแปด เหนื่อยมากกกกกกกกกก อยากจะหาเรื่องมันแต่ก็ไม่ดีกว่า ปล่อยไปก่อน ต่อไปนี้จะไม่จ้างร้านซักรีดแล้วจาให้ไอ้หมูแดงมันได้ทำเองซะบ้าง ขนาดเดินไปร้านซักรีดแค่นี้ยังไม่ทำ นุ้งฟ่าต้องมานั่งทำเองเพื่อไรเนี่ย อารมณ์เซ็ง อุยยยยยยลืมตัวบ่นซะยาวเชียว ฮ๋าๆๆๆๆๆ)
วันนี้ไถ่โทษด้วยการเอาขนมหวานมาเสริฟพร้อมด้วยมื้อเช้านะครับ
************************************************
(http://farm4.static.flickr.com/3138/3081993630_ef5ec0de36.jpg)
สปาเก็ตตี้ทะเล
(http://www.fareedaspices.com/thai/images/menu/chicken_spaghetti.jpg)
สปาเก็ตตี้ไก่ผัดผงกระหรี่
(http://www.ailin.net/wp-content/uploads/2008/09/e0b8a5e0b8b2e0b88be0b8b2e0b899e0b88de0b988e0b8b2e0b980e0b899e0b8b7e0b989e0b8ade0b89ae0b894.jpg)
ลาซานยาย เอ๊ย ลาซานญ่า
(http://www.horapa.com/webboard/photo/horapa20090329_201441.jpg)
ขนมปังกระเทียม
(http://www.allthaifood.com/images/Kao_Tom_Goong15122551101124.jpg)
ข้าวต้มกุ้ง สำหรับคนที่ไม่ชอบอาหารสไตล์อิทาเลี่ยน
(http://farm1.static.flickr.com/80/269748030_9317e3136b.jpg)
ข้าวหมูกรอบ ง่ายๆๆไม่ยุ่งยากสำหรับตอนเช้าที่เร่งรีบบบบ
(http://topicstock.pantip.com/food/topicstock/2008/05/D6568092/D6568092-17.jpg)
ต้มเลือดหมูใบตำลึง ซดร้อนๆคล่องคอดี
(http://pics.manager.co.th/Images/551000005630402.JPEG)
อันนี้ไว้กินบนรถขณะรถติดไฟแดง
(http://pirun.ku.ac.th/~b5008053/images/1.jpg)
ล้างปากด้วยของหวาน หรือจะเอาไว้กินตอนเที่ยงที่ทำงานขณะนั่งเม้าท์เจ้านายกับเพื่อนร่วมงานก็เก๋ไปอีกแบบ
(http://www.bsnnews.com/sponsor/webmaster/images/Picture-09022704191632.jpg)
สำหรับคนที่รีบมากมาย นมสักกล่องรองท้อง นะครับ
อาบน้ำไปมหาลัยดีกว่าหนุ่มๆๆรออยู่
อิอิ
:z1: :m32: :m32: :duck1:
-
^
^
นี่แหนะ :z13: :z13: :z13:
กะแล้วว่าต้องไม่ใช่ตอนเย็นแบบปกติ
แต่จะเย็นไหนก็รอได้จ้านุ้งฟ่าที่รัก
มารอบนี้แอบบ่นคอปเตอร์อีกนะ เป็นแม่บ้านขี้บ่นตั้งแต่เมื่อไหร่จ๊ะคนเก่ง
อาหารเช้านุ้งฟ่าเยี่ยงดินเนอร์ ป้าขอข้าวต้มกุ้งของโปรดอย่างเดียวละกันน๊า
อ๊ะ ... แอบจิ๊กลูกชุบไปด้วยดีกว่า ของโปรดเหมือนกัน ><
รีบออกไปหาหนุ่มๆที่มหาลัย เดี๋ยวหนุ่มหล่อที่บ้านก็งอนเอาหรอกค้าบ 555
have a nice day นะคะคนเก่ง
คิดถึงค้าบ :กอด1:
-
ตั้งใจยั่วได้ยั่วดี นะครับนุ้งฟ่า
แต่ก็สำเร็จ :haun4:
รอนางแมวยั่วสวาทอยู่นะครับ
+1 เป็นกำลังใจให้เสมอ
-
อรุณสวัสดิ์จ้านุ้งฟ่า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
น่าสงสารนุ้งฟ่าต้องทำงานโน่นนี่คนเดียว
เอาน่า เป็นแม่ศรีเรือนก็ต้องทำหน้าที่ต่อไปนะจ๊ะ
ปล. อาหารเช้าวันนี้รุนแรงมากกกกกกกกกกกอ่ะ
-
:mc4: :mc4:
เข้ามาอ่านเรื่องนี้ด้วยคนนะครับ
o13 o13 o13
เรื่องน่าอ่านดีครับ
จะพยายามอ่านให้ทันนะครับ ( :m23:ยังอ่านไม่ทันขอเม้นก่อนนะ)
ให้ฟ่ากับเตอร์รักกันมาก มาก นะ o14
:bye2:
-
อาหารมื้อนี้ของโปรดทั้งนั้นเลย
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆ
หมูแดงนี้แอบขี้เกียจนะเนี่ย เดินเอาผ้าไปส่งยังไม่ไปเลยหรอออออ
อย่างนี้ต้องให้งานให้หนักแล้วฟ่า จะได้ชิน555
-
อะแฮ่มๆๆๆ
ใครน้า.......บอกว่าเย็นนี้แน่นอน
นี่มัน 10 โมงเย็นแล้วน้า
ยังมิมาอีกเหรอจ๊ะ
ป้าตาจิปิดแล้วเอยยย
ไปนอนก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่
ฝันดีน้า
:กอด1: :กอด1:
-
อุ้ยๆๆๆๆๆ
นาฬิกาสงกาสัยมันจาเสีย
ทำไมน๊าราคาก็ไม่ถูกทำไมของเราเพิ่งสี่โมงเย็น
แล้วงี้ใครจะผิดนะ แก็ซโซฮอล์ผิดแระกันเนอะๆๆๆๆๆๆ
ฮ่าๆๆๆๆๆ
*************************
***************
ในความสุขแห่งการนิทราก็ต้องลืมตาขึ้นเมื่อริมฝีปางบางๆถูกบรรจงวางมาที่แก้มซ้ายของผม ผมค่อยปรับความคมชัดของดวงตา แล้วมองไปตรงเจ้า
ของริมฝีปางเบาบางเมื่อครู่ แล้วก็เอ่ยวาจาเบาๆไปว่า
"ลักหลับหรอ" สามคำที่คิดได้ตอนนั้น ฮ๋าๆๆๆ
"หมกหมุ่นแต่เช้านะ เมื่อคืนสงสัยค้างอ่าดิ"
"ไอ้บร้า" ผมลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ มันนะหรออาบเสร็จตั้งนานแล้ว
"ปึงๆๆๆ" มีคนมาเคาะประตูห้องน้ำจะเป็นใครหล่ะ ก็สามีอิฉันน่ะสิ
"ฟ่าร่ายคาถาอยู่รึไง ให้มันเร็วๆหน่อยอาบน้ำอ่ะ"
"เออ"
"พูดเพราะๆหน่อยสิครับ"
"เออครับ พอใจมั้ยว่ะ ครับ"
"เดี๋ยวออกมาจะโดนไม่ใช่น้อย"
"กลัวมากเลยคร๊าบบบบบบบบบ"
"อย่ามัวแต่เล่นนะอาบเร็วไเลยเดี๋ยวสาย คุณพ่อบีเค้ารอทานข้าวอยู่"
"หิวก็ไปกินดิ มาเพ้อเจ้ออะไรอยู่หน้าห้องน้ำเนี่ย น่าเบื่อเป็นที่สุดที่สุด"
"เห้อ"
"อย่ามาถอนหายใจนะ เมียไม่ปลื้ม"
เเล้วเสียงบ่นของคนน่าเบื่อก็หายไป ผมอาบน้ำอีกสักพักก็ออกมา คุณชายขี้บ่นก็นั่งอ่านหนังสือรออยู่บนเตียง แล้วชำเลืองมองผมด้วยหางตาเมื่อผมก้าว
ออกมาจากห้องน้ำ
"ล้าลาล่า ลันลา ใจของฉันมันเป็นของเธอไม่ว่านานเท่าไรรรรรรรรรร หืมหื้มมหืมมมมมมม"
"อารมณ์ดีจังนะปล่อยให้ผู้ฬหญ่รออ่ะมันไม่ดี"
"ก็ไม่ได้นัดล่วงหน้านี้ครับ แล้วก็ไม่มีใครแจ้งให้ผมทราบล่วงหน้าด้วย ผมก็ดำเนินชีวิตตามปรกติสิครับ"
"แล้วเมื่อไรคุณหนูจะแต่งตัวครับ"
"มันเรื่องของฉัน"
งืดดดดดดดดดด งืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"หยิบโทรศัพท์ให้หน่อย"
"พูดเพราะๆ"
"ได้โปรดเมตตาและกรุณาหยิบโทรศัพท์ให้ผมด้วยเถอะครับ"
"ไม่หยิบถ้ายังจะประชด"
"ไร้น้ำใจ หยิบเองก็ได้ โหล ว่าไงบี เออ แล้วป๋ามายังอ่ะ หรอ เออดีดีจะได้ไม่ต้องรีบ เพราะมีคนมันเร่งแล้วเร่งอีกน่ารำคาญ อืมๆๆเดี๋ยวลงไป
เออๆๆๆๆ อย่ามาบ่นอีกคนนะเซ็ง" ผมปิดโทรศัพท์ฝาพับแบบนางเอกละครเวลาไม่พอใจอ่ะแล้วก็โยนไปที่เตียงกะองศาให้ตรงผ้าห่มนุ่มๆพอดีเครื่อง
จะได้ไม่กระเทือน
"ไม่พอใจอะไรรึไงทำมาเหวี่ยง"
"ชิ"
ผมก็เดินไปเดินมา แต่งตัวทาแป้งหวีผมอย่าสบายอารมณ์ ใส่างเกงใน ใส่กางเกงยีนต์แล้วก็ไม่ยืนทาครีมหน้าโต๊ะเครื่องแป้งแล้วก็ทำผม
"สบายใจเจงนะ"
"แล้วเตอร์จะเร่งฟ่าทำไมนักเนี่ย บีมันก็บอกแล้วว่าป๋ายังไม่มาไม่มา ไม่รู้เรื่องรึไง"
"ทำไมต้องอารมณ์เสีย"
"ไม่ได้อารมณ์เสีย แค่อธิบายให้ฟังเฉยๆๆๆๆๆ"
"แน่ใจ"
"แน่"
"เอาแต่ใจหล่ะสิไม่ว่า"
"แล้วไงอ่ะ"
"ก็ไม่ว่าไง แค่อยากบอกให้รู้ว่ามันไม่น่ารักเท่าไรหรอกนิสัยแบบนี้อ่ะ"
"เออจะได้รู้ไว้ ถ้ามันทนไม่ไหว ก็ไม่ต้องรักมารักไอ้คนไม่น่ารักคนนี้"ผมเดินไปใส่เสื้อสวนเเจ็คเก็ตเเว่นตาดำหยิบกระเป๋าเดินออกจากห้องทันที ร้าย
ไม่หล่ะ(ห้ามตอบว่าร้ายนะคิดในใจก็ห้ามไม่งั้นจะงอลแล้วไม่มาเล่าให้ฟังอีกสามเดือนด้วย)
"ฟ่าหยุดเดี๋ยวนี้นะ ทำแบบนี้อีกแล้ว ชอบรึไงอยู่แบบทะเลาะกันเนี่ย"
"..........." ถอดแว่นตาออกเอาขามันมาอมไว้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"มานี้ก่อนมาคุยกันให้รู้เรื่อง"
"มีไรก็ว่ามาดิ เดี๋ยวป๋ารอ"
"มานี้มาใกล้ๆ"
"อืมม" ผมเดินไปใกล้ๆๆมันแต่ไม่ใกล้มากเดี๋ยวมันกัดเอา
มันเอื้อมตัวมาดึงมือผมไปใกล้ๆมันอีก เตอร์นั่งห้อยข้างอยู่บนเตียงแล้วดึงผมไปใกล้ๆๆ
"มานั่งตักเตอร์นี้ เป็นอะไรครับคนดี อารมณ์บูดเดี๋ยวไม่สวยนะ ยิ้มสิ ยิ้มนะครับบบ แก้มก็หอมแต่หน้าบูดอย่านี้ไม่เข้ากันเลยน๊า"แล้วมันก็กอดผมไว้
"อืม"
"วันนี้เมียผมห๊อมหอม ไปกันดีกว่านะมันเอาไม่ทะเลาะกันแล้วนะครับ ต่อไม่นี้เราจะรักกันอย่างเดียวนะ"
"อืม" เขิลอ่ะไม่ใช่ไรหรอก อยากบอกว่าโคตรจะเขิล ฮ่าๆๆๆๆๆ
"เดี๋ยวถือเป๋าเองนะที่ร๊ากเดินสวยๆไปก็พอจ้ะ"
"ช่วยกันก็ได้"
"ไม่ต้องหรอกถือคนเดียวได้สบายมาก แมนๆๆๆ"
"ตามใจ"
เราสองคนเดินไปที่ล็อบบี้ ป๋าก็มาพอดี บีนั่งรออยู่ที่ห้องอาหารแล้วพวกเราเลยเดินไปพร้อมป๋า ป๋าสั่งให้พนักงานเอากระเป๋าไปใส่รถ เป็นเจ้าของ
โรงแรมนี้มันดียังงี้นี้เอง
"โห...กว่าจะมาได้นะคุณชาย"
"คุณป๋าดูมันดิ คอยเหน็บแนมฟ่าตลอด ไล่มันออกไปเลยครับ แล้วบอกด้วยว่าฟ่าเป็นหุ้นส่วนคนใหม่ของที่นี้ถือหุ้น40เปอร์เซ็น"
"ฮ่าๆๆๆ" ป๋าหัวเราะชอบใจใหญ่
"เอา40เลยหรอฟ่าเตอร์ว่าเอาสัก55ก็พอนะ จะได้นั่งแท่นผู้บริหาร"
"พอกันทั้งคู่อ่ะ อย่าว่าแต่40เลย0.4ก็อย่าหวัง"
"คุณป๋าว่าไงครับ"
"ฟ่าต้องมาช่วยป๋าทำงานดิเดี๋ยวป๋าให้ก่อนเลย20"
"งั้นไม่กลับแระอยู่นี้ดีกว่า"
"รีบกลับไปเลยป่ะ"
"งกอ่ะสิบีอ่ะ"
"ช่าย งกสิ ของของบีจะให้ฟ่าได้ไง"
"เพื่อนกันนะยังงกอีก"
"ล้อเล่นนาาาแค่ให้พักฟรีอยู่ฟรีแบบนี้ยังไม่สปอรตพออีกหรอ"
"ทวงบุญคุณอ่าดิ"
"เอ้าๆๆๆเถียงกันอยู่นั้นอ่ะ ทานข้าวลูกเดี๋ยวตกเครื่องได้อยู่ที่นี่สมใจแน่เรา"
"กลับไปฟ่าคงคิดถึงคุณป๋ามากมายเลย"
"แล้วบีอ่ะ"
"ไม่คิดถึงหรอกคนงกๆแบบนี้"
"เออจำไว้"
"แล้วเมื่อไรคุณป๋าจะไปเที่ยวกรุงเทพอ่ะ"
"อืมเดี๋ยวว่างๆไปแน่ลูก คิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่เราเหมือนกันว่าจะหาเวลาไปเยี่ยมนานๆซักหน่อยไปทีไรไม่ได้คุยกันสักที"
"ก็ให้บีทำงานแทนดิครับแล้วเราก็ไปเที่ยวกัน"
"คงจะยอมหรอก"
"ช่ายไม่ยอม"
"คนเรานะ"
"เตอร์ๆๆกินนี้สิลูก ทนๆหน่อยนะ ไม่ได้พูดเลยสองคนนี้แย่งพูดหมด เค้าไม่ให้พูดก็กินอย่างเดียวไปเลยลูกกินให้หมดสองตัวนี้ได้กินไม่ทัน"
"ขอบคุณครับ ปล่อยเค้าเพ้อเจ้อกันไปเตอร์เก็ยสะเบียงก่อน"
"ไม่มีที่ไหนอร่อยเท่าที่นี้เเล้วนะเตอร์กินเยอะๆบีเลี้ยงเอง"
"ป๋าเลี้ยงมากกว่ามั้ง"
"ขัดตลอดแหละฟ่าอ่ะ"
"อ่ะๆๆๆๆเดี๋ยวฟ่าเอาของฝากไปให้พ่อกับแม่ด้วยนะลูก ป๋าแพคไว้เรียบร้อยแล้ว"
"ครับ ขอบคุณครับอย่างนี้แม่ก็รู้ดิผมหนีเที่ยวเนี่ย"
"เอ้าเราไม่ได้บอกแม่หรอ"
"ป่าวอ่ะ"
"ตายหล่ะ ป๋าเพิ่งโทรคุยเมื่อคืนนี้เอง"
"งานเข้า"
"ช่ายงานเข้าแล้วฟ่าเมิง"
"ป๋ามอบโชคให้ฟ่าแล้วเนี่ย"
"แต่แม่เค้าไม่ได้ว่าอะไรนะ แค่บอกอย่าตามใจเรามากใช้งานให้เยอะๆเลยอะไรประมาณเนี่ย"
"เนี่ยแหละสิ่งที่น่ากลัวที่สุด ไม่พูดกะเงียบทำเป็นเฉยให้สำนึกผิดอ่ะ"
"เดี๋ยวป๋าพูดให้เองไม่เป็นไร"
"ครับ"
"เป็นไงหงอยเลยดิอัลฟ่า ฮ่าๆๆๆ กรรมมีจริงบีบอกแล้ว"
"จำไว้เลย"
มื้ออาหารจบลง ป๋าขับรถไปส่งพวกเราแล้วก็บีถึงสนามบินก็ร่ำลากันตามประสา แล้วเราสองคนก็เดินขึ้นเครื่องไปแล้วเรื่องบนเครื่องก็เกิดขึ้น
"ทำไมสจ๊วตคนนี้มันชอบมาเดินตรงฟ่าจังเตอร์ไม่เข้าใจ"
"คิดมากหน่ะ"
"รับน้ำเพิ่มไม่ครับ"
"ไม่ครับ จะนอนครับ"
"ฟ่าจะเอาอ่ะ เอาครับพี่ฟ่าขอได้เอทโค้กครับบ"
"รอสักครู่นะครับ"
"อ่อยใหญ่เลยนะรู้ว่าเค้าสนใจ"
"ประสาทหน่ะ ไหนบอกจะไม่ทะเลาะไง"
"ก็ด้ะ"
"ได้แล้วครับ"
"ขอบคุณนะครับ"
"มีอะไรเรียกได้ตลอดเลยนะครับ ยินดีให้บริการ"
"ไปบริการถึงบ้านเลยมั้ย" มันพูดเสียงเบาๆหันหน้าไปทางอื่น
"ไม่มีไรครับมันเพ้อเจ้ออ่ะ อย่าใส่ใจเลยทำงานต่อเถอะครับขอบคุณนะครับ"
"ใช่ซี้มันหล่อนี้ การงานก็ดี ดูอบอุ่น"
"เลอะเทอะแล้วเตอร์ถ้าแค่นี้ทำให้ฟ่าหวั่นไหว ไม่ต้องพี่คนนี้หรอก เตอร์ไปตั้งนานแล้วตั้งแต่พี่เต้ยแล้ว ไม่เคยมาเหน็บแนมประชดประชันด้วย ฟ่าเริ่มจะเครียดแล้วนะ"
"เตอร์ขอโทษ ก็คนมันหวงอ่ะ"
"เป็นแบบนี้ทุกทีอ่ะ ชักใบให้เรือเสียอยู่เรื่อย"
"ขอโทษค๊าบบบ " แล้วมันก็หลัยไปจนถึงกรุงเทพ ไอ้นี้มันหวงก้งแบบนี้แหละหึงทุกคนไม่ไว้หน้า
พวกเราเรียกแท็กซี่กลับบ้าน เหนื่อยอ่ะ ฟ่าขึ้นเครื่องทีไรหูจะอื้อมาก
"เหนื่อยอ่ะ เดี๋ยวฟ่าขอนอนแป๊ปนะเตอร์เตอร์นอนป่าว"
"ไม่อ่ะไม่ง่วงเล่นเกมดีกว่า"
"งั้นเย็นๆปลุกฟ่าด้วยนะฟ่าจะกลับบ้านเอาของไปให้แม่"
"ไปด้วยดิ"
"อืมเอาไปอยู่แล้วลูกเขยแม่อ่ะ"
"อิอิ"
"นอนแระนะมึนๆไงไม่รู้"
"กินยาป่าว"
"ไม่อ่ะ"
"ไหนดูดิตัวร้อนป่าวสงสัยต้องฉีดยา"
"ไอ้ทะลึ่ง"
"ไปนอนป่ะ เสื้อผ้าอ่ะเอาออกก่อน เยอะไปนะนั้นอ่ะ"
"อืมรู้แล้ว ถ้าหิวก็ซื้อไรมากินนะ ดูแลตัวเองนะ"
"จร้าไม่ต้องห่วงเค้าหรอกพักผ่อนเหอะ"
ผมเข้าห้องนอนไปมันก็คงทำโน้นทำนี้ไปเรื่อยอ่ะ
"ฟ่าๆๆๆๆตื่นได้แล้วเย็นแล้ว"
"หรอกี่โมงแล้วอ่ะ"
"หก"
"อื้มมมม"
"หายปวดหัวยัง"
"หายแล้ว"
"งั้นไปหามาม๊ากันเก็บของเรียบร้อยแล้ว"
"หรอ อืมๆๆเดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ"
"ค๊าบ เร็วๆนะ"
"อืมๆๆๆๆ"
ดูมันจะเห่อกว่าผมอีกนะ และแล้วพวกเราก็มุ่งตรงสู้บ้านผม อิอิ
แถมอาหารมื้อดึกไถ่โทษ
(http://www.thaimtb.com/webboard/231/115751-34.jpg)
-
^
^
^
^
ในที่สุด เราก็ได้จิ้มเจ้าของกระทู้แล้ว เอิ๊กๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:
ว่าจะนอนละ แต่มีลางสังหรณ์ว่าจะมีคนโพส จริงด้วย
คู่นี้ประชดกันน่ารักจัง หยอกนิด หยอกหน่อย อิจฉาเจงๆ :impress2: :impress2:
หลับฝันดีนะคับ :bye2: :bye2: :bye2:
-
นุ้งฟ่ามาดึกดื่น
แต่คนอ่านมาใกล้เช้าเลย
มากอดทีสินุ้งฟ่า คิดถึงนะเนี่ย :กอด1:
บวก 1 แต้มไปแล้วนะจอมหาเรื่อง 555
-
^
^
พี่สาวรีบนฮับ
คิดถึงๆ :กอด1:
.........
ทุกทีอะนุ้งฟ่า นาฬิกาบ้านเราไม่เคยตรงกันหรอก
ปล่อยแก้สโซฮอลมันผิดไปนั่นแหละ ดีแล้ว :angry2:
ขอแอบชมเตอร์ตอนนี้หน่อย ตอนเกือบทะเลาะกันก่อนออกจะรร.อะ
เตอร์ความอดทนเป็นเยี่ยมมาก พลิกสถานะการณ์กลับมาทำให้นุ้งฟ่าแอบเขินได้ 555
ยังไงก็รักนะจ๊ะ จอมหาเรื่องคนเก่ง
:กอด1:
-
นายฟ่าเนี่ยเหวี่ยง..........ได้ทุกเวลาเลยนะคร้าบ
แสบได้ใจจริงๆนะคร้าบ.........น่ารักดีคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อรุณสวัสดิ์จ้านุ้งฟ่า
:กอด1: :กอด1:
ขอกอดจอมหาเรื่องหน่อยเร้วววววว
ถึงจะเหวี่ยงแค่ไหนก็น่าร๊ากกกกกกก (เนอะ)
-
Morning นะฟ่า...+1 ให้แล้วครับ
งอนกันนิดๆ หน่อยๆ ก็น่ารักดีนะครับ แต่อย่าโกรธทะเลาะกันจริงจังอีกเลยดีกว่าเนอะ
-
o13 นุ้งเตอร์ เยี่ยมมมมม เดี๋ยวนี้ ดูอดทนขึ้น ชอบตอนที่เกือบจะทะเลาะกันอยู่แล้ว แต่ก็พลิกสถานะการณ์ให้นุ้งฟ่าเขิลได้ เริ่ดค่านุ้งเตอร์ อิอิ
-
หาเรื่องได้ตลอดดดดดดดดด
ทั้งคู่
-
มาต่อซักทีนะคะพี่ฟ่า
พี่ฟ่าอ่ะ ชอบเอารูปของกินมายั่วนัทเรื่อยเลย เห็นแล้วหิวววววว ช่วงนี้ยิ่งกำลังไดเอทอยู่ :z3:
รูสึกว่าพี่ฟ่ากะเตอร์จะทะเลาะกับบ่อยนะเนี่ย แต่ได้ยินว่ายิ่งทะเลาะยิ่งลูกดกจริงมั้ยคะ :-[
-
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
:จอมหาเรื่องไม่ได้หมายถึงนุ้งฟ่าซะหน่อยทำไมทุกคนต้องคิดว่าเป็นนุ้งฟ่าด้วยหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหา
:m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16:
-
เข้ามาแย่งหมูแดงกอดนุ้งฟ่า โกรธหมูแดงแล้วทำให้นุ้งฟ่าต้อง
เหนื่อย เรียนเหนื่อยแล้วยังต้องมาทำงานบ้านเหนื่อยอีก หมูแดงอ่ะ
ช่วยอะไรได้ก็ต้องช่วยกัน ไม่เคยทำก็ต้องหัดไว้ เราอยู่กันสองคน
ก็ต้องช่วยกันสิ
อ่านตอนนี้แล้วไม่รู้ใครหื่นกันแน่ แต่น่าอิจฉามากเลย อาหารก็ของ
โปรดทั้งนั้นเลย หิวตาลายเลย
โอ๋..โอ๋..นุ้งฟ่าอย่าน้อยใจนะ
-
โวยวายซะดัง
เจ็บคอมั้ยคะนุ้งฟ่าที่รัก
ตกลงใครหาเรื่องใครเหรอ
จำอะไรไม่ได้แล้ว :really2:
ความจำเสื่อมชั่วขณะ
-
อ้าววววว....เป็นเตอร์หรอกเหรอ ที่ชอบหาเรื่อง อ่ะ :z1:
กลับไปอ่านใหม่ดีก่า คริคริ
:กอด1: กอดนุ้งฟ่าซะ จะได้หายงอน
:L2: เตอร์ ทนุถนอมที่รักให้มากๆๆๆๆ เลยนะ ถ้าทำได้ให้ +1 กิ๊ว กิ๊ว
-
:จอมหาเรื่องไม่ได้หมายถึงนุ้งฟ่าซะหน่อยทำไมทุกคนต้องคิดว่าเป็นนุ้งฟ่าด้วยหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหา
อ้าววววววววววววววววว
เข้าใจผิดหรอกหรือนี่
ป้าแก่แล้วเลยมึนๆ
โอ๋ โอ๋ โอ๋
ก็ด่ะ ก็ด่ะ ให้เตอร์เป็นจอมหาเรื่องก็ด่ะ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:jul3:
อิอิ
ดูท่าพี่ฟ่าเริ่มฉุนแฮะ
หุหุ
เข้ามาดันด้วยคนฮับ
-
คนโบรานว่าทะเลาะกันบ่อยลูกตก
-
เตอร์นี่ขี้หึงเสมอต้นเสมอปลายดีจิงๆ
แต่ก็ทำให้รู้ว่า เตอร์รักฟ่ามากๆไง :impress2:
-
ยอมให้เตอร์เป็นจอมหาเรื่องก็ได้ แต่ฟ่าเนี่ยก็เป็นจอมยั่วให้เรื่องมาหาเหมือนกันนะ คริๆ (แซวเล่นนะจ๊ะ)
-
ไม่มีอาหารเช้าหม่ำอีกแล้ว :sad11:
นุ้งฟ่าหายไปหนายยยยยย
โอยยย หิวโซ .... ผอมขึ้นมาทำไงเนี่ย นุ้งฟ่ารับผิดชอบด้วยน๊า :z2:
คิดถึงๆ :กอด1:
-
พอ ๆ กันละไม่ว่า แต่ก็นะ วันละนิดจิตแจ่มใส ( หรือเปล่าวา )
+1 ให้นุ้งฟ่านะจ๊ะ อย่างอนดิ
-
เข้ามานั่งรอตอนต่อ ไป
-
ผลัดกันหาแล้วก้อผลัดกันง้อแล้วกันนะฟ่านะ งอนง่ายหายเร็ว
-
มาต่อให้แล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบ
อิอิ
หายไปแปปนุงอ่ะ หนีเที่ยว งิงิ
*******************
*******************
*******************
"ฟ่าๆๆๆๆๆๆเสร็จยังอ่ะเดี๋ยวค่ำมืดดึกดื่นมันจะอันตราย ขับรถอ่ะ"
"เออเสร็จแล้ว" ผมเปิดประตูห้องน้ำออกไป
"แต่งตัวเร็วๆนะ"
"เป็นไรมากป่ะเนี่ย ทำกะยังไม่เคยไปอ่ะ"
"เออน่ะ เร็วๆเข้าเหอะเดี๋ยวรถติดห้ามบ่นนะ"
"พิลึกคน"
"ฟ่าาาาาาาาาาา"
"อะไรอีกอ่ะ"
"ไมม่ต้องหล่อมากหรอกนะ เร็วๆ ไปบ้านไม่ได้ไปเดินแบบ"
"ถ้ารีบมากก็ไปก่อนเลยป่ะ"
"เหวี่ยงอีกแล้วนะ"
"ก็เอออ่าดิ"
"แล้วอย่าลืมเอานิสัยแบบนี้ไปเล่าให้พี่ๆในบอร์ดเข้าอ่านด้วยนะ"
"ไม่ เขียนแต่ด้านบวกเท่านั้น ด้านลบไม่เขียนจ้ะ"
"นิสัยอ่ะ ไปแต่งตัวซักทีดิ"
"สักยกก่อนไปมั้ย หอมๆเลยเนี่ยเพิ่งออกมาจากห้องน้ำเลย กลิ่นครีมอาบน้ำหอมๆเนื้อนุ่มๆเนียนๆสักรอบก่อนไปมั้ย"
"ไม่ เร็วๆๆให้เวลา10นาที"
"จะบร้าหรอ 30"
"คนละครึ่งทาง15"
"ไม่นะ ไม่ได้อะไรเลย ขาดทุนนะเนี่ยให้ไม่ได้หรอก 20"
"เออ เร็วดิฟ่า"
"เออๆๆๆรำคาญจริงวุ้ย"
ผมเข้าไปแต่งตัว ห็เอ้อระเหย ตามปรกติ หมุนตัวสำรวจตัวเองบรรจงทาครีมทาแป้งแต่งตัวเป่าผม ช่างมีความสุขจริ๊งจริง
"ฟ่า" มันเปิดประตูห้องพร้อมยืนกอดอกอยู่หน้าประตู
"จ๋าที่รักกกกกกกก"
"เร็วหน่อยได้ไหม เตอร์รู้ว่าฟ่าแกล้งช้า"
"ป่าวไม่ได้แกล้ง ทำตัวปรกติเลย แต่ใจคนอ่ะมันร้อนไปเอง"
"จะทาอีกนานไหมครีมอ่ะ ไปทาบนรถก็ได้บนรถก็มีอีกขวด"
"เออๆๆเสร็จแล้วสามี ใจเย็นๆนะจ้ะเดี๋ยวคืนนี้เมียให้สอง"
"ไม่เอา เร็วๆเลย อย่ามากะล่อน"
"อ๊ะๆๆๆ พูดเองนะว่าไม่เอาแล้วอย่ามาสะกิดนะคืนนี้อ่ะพ่อจะดีดให้ตกเตียงเชียว"
"เร็วๆๆหน่อยได้มั้ยค๊าบบบบบ"
"โอเคเสร็จแล้ว ไหนของที่จะเอาไปฝากคุณแม่อ่ะเตรียมรึยัง"
"เอาไปใส่รถเรียบร้อยแล้ว แล้วก็โทรไปบอกแม่เรียบร้อยแล้วด้วยว่าจะไปกินข้าวเย็นด้วย"
"หรอ แม่บ่นป่าว" ผมเริ่มวิตกกังวลเรื่องที่ไปเชียงใหม่ไม่บอกท่าน
"ไม่นิ ยังบอกให้ขับรถดีดีเลย"
"หรอ ค่อยหายใจทั่วท้องหน่อย"
"ป่ะเชิญเด็จได้แร้วเพคะสนมหยาง"
"ไม่ใช่ ฉันคือบูเช็คเทียน"
"พอไปได้แล้ว"
เราสองคนเดินไปที่รถพร้อมออกเดินทาง คนขับคือเตอร์รู้สึกจะรีบร้อนเกินไปแล้วนะ
"เตอร์ รถมันติดเตอร์ก็เห็นจะอารมณ์เสียทำไมเนี่ย มันไปทางอื่นไม่ได้แล้วได้ทางนี้ทางเดียว ใจเย็นๆๆหน่อยเดี๋ยวขึ้นทางด่วนมันก็ดีขึ้นแล้ว"
"อืม"
"ยังอีก เลิกทำคิ้วเป็นเชือกผูกรองเท้าซักทีได้ม๊ะเห็นแล้วหงุดหงิด อื้มส์.....หายหงุดหงิดยัง" ผมหอมไปที่แก้มมันแล้วเอาจมูกขยี้ๆๆๆๆๆๆ
"หายจากหงุดหงิดเป็นหงุดเงี้ยวแทนแล้วเนี่ย"
"ไอ้บร้า"
"เตอร์ไปเซเว่นมาตอนฟ่าอาบน้ำอ่ะซื้อหนมมาให้ ในถุงข้างหลังอ่ะหยิบมากินดิ"
"เดี๋ยวกินข้าวฝีมือแม่ไม่ได้ กินแต่น้ำพอ เอามั้ย"
"เอาเป็ปซี่แม็กซ์ ในกระติกอ่ะ"
"อืม ดูดดิ ไฟเขียวแร้วววววว" เราสองคนขึ้นทางด่วนตรงอนุสาวรีย์แล้วในไม่ช้าก็ถึงบ้านผมแล้วคร๊าบบบบบ
ภาพแรกที่เห็นยัยน้องสาวอยู่ในอ่างปลาเหมือนเดิมกะพ่อคอยคุมอยู่ขอบอ่างแล้วมีคุณแม่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ตรงม้านั่งหน้าบ้าน
"พี่เตอร์พี่ฟ่ามาแล้วแม่"
"พ่อหวัดดีครับแม่หวัดดีครับ"เตอร์ยกมือไหว้ตามผมพ่อยกมือรับไหว้ผมและเตอร์ แต่แม่สิเย็นชามากแล้วหันไปยิ้มให้เตอร์
"ทานข้าวมัารึยังลูก ไปทานข้าวกันแะ แม่เค้าทำเสร็จนานแล้วรอเราสองคนอยู่น่ะ ยัยหนุไปล้างมือลูก"
"ค่ะ..พี่ฟ่าหนูมีเรื่องจะเม้าท์เพียบเลยแหละ"
"หรอๆๆเออไปล้างมือก่อนไป"
"แม่สบายดีนะครับ" เอาแระไอ้เตอร์เริ่มประจบแล้ว
"สบายดีลูก"
"เตอร์กับฟ่าซื้อของมาฝากเพียบเลยนะครับ แล้วอันนี้คุณพ่อของบีฝากมาให้ครับ"
"ขอบใจๆมากลูก วันหลังไม่ต้องสิ้นเปลืองนะลูกเก็บเงินไว้ดีกว่าที่นี่ของกินเยอะแยะ"
"แต่ผ้าไหมที่นี่ไม่มีนี้ครับ" มันแอบไปซื้อตอนไหนว่ะ
"ขอบใจมากขอบใจมากลูก ไปทานข้าวกันเถอะป่ะ"แล้วแม่ไม่คิดจะพูดกับลูกตัวเองมั้งหรอไงเนี่ย
"นี่ๆพี่ฟ่า" น้องสาวผมเดินมาแล้วดึงให้ผมหยุดก่อนไม่ต้องเดินตามเตอร์กับแม่ไป
"อะไร ทำไมต้องกระซิบขนาดนี้"
"ก็แม่หน่ะสิโกรธพี่ฟ่าใหญ่เลย"
"เรื่องไรอ่ะ"
"เรื่องไปเชียงใหม่ไม่บอกอ่ะ บ่นตั้งแต่เช้าแล้วบอกถ้ามาถึงนะจะหยิกให้เนื้อเขียวเลย"
"ให้แม่หยิกพี่ยังดีกว่าเฉยแบบนี้นะ"
"แต่หนูว่าเฉยดีกว่านะเพราะหนูอ่ะเขียวไปทั้งตัวแล้ว"
"ก็เรามันดื้อนี้" ผมกอดคอน้องสาวเดินไปที่โต๊ะอาหารกัน
"สองคนพี่น้องคุยอะไรกันลูก ยัยหนูฝากพี่เค้าซื้ออะไรอีกอ่ะ"
"ป่าวค่ะพ่อ แค่ถามสารทุกข์สุขดิบ"
"กินข้าวๆลูก"ทุกคนดูมีความสุข แต่แม่ไม่ยอมพูดกับผมเนี่ยสิผมเลยกินอะไรไม่ค่อยได้เลย รู้สึกมันไม่สบายใจเลยอ่ะ
"เตอร์สนุกไหมลูกเชียงใหม่อ่ะ" แม่ถามเตอร์พร้อมหางตาที่มองมาที่ผม
"สนุกครับ สนุกมากเลยที่นั้นสวยมากครับ อาหารหร่อมด้วยแต่ยังไงก็สู้แม่ไม่ได้อยู่ดี"
"มาชมคนแก่ให้ดีใจ แต่ก็อย่าเห็นคนแก่คนนี้เป็นหัวหลักหัวตอนะลูก" เอาแล้วงานเข้าแล้ว
"งานเข้าแล้วพี่ฟ่า" เออรู้แล้วไม่ต้องมากระซิบหรอก
"ไม่หรอกครับคุณแม่ เตอร์ไม่ทำอย่างนั้นหรอก" เอาเข้าไปเมิง
"ดีแล้วลูก คนเราอ่ะมันไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกยังมีคนที่เขาเป็นห่วงอีกเยอะแยะถ้าเป็นอะไรไปแล้วมันจะทำยังไง"
"ครับคุณแม่ เตอร์สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรแบบนั้นแน่นอน" มรึงนั้นแหละไอ้ตัวก่อเรื่องไอ้ทุเรศเอาดีเข้าตัว คุณพ่อมองหน้าผมประมาณจะสื่อว่าอย่า
ไปคิดมากเลยแม่เค้าก็บ่นเป็นเรื่องธรรมดาแหละ
"ดีแล้วเตอร์ คนเป็นแม่จะได้นอนตาหลับ"
"คุณแม่ต้องรักษาสุขภาพนะครับพักผ่อนเยอะๆ อย่าเครียด เดี๋ยวแก่ไวนะครับ"
"จะแก่ไวก็เพราะต้องมานั่งห่วงคนที่เค้าไม่คิดถึงเราน่ะสิ"
"แม่ครับฟ่า...."
"เดี๋ยวแม่ไปเอาขนมมาให้ทานนะเตอร์"
"ครับ....เห็นไหมฟ่าแม่ไม่เห็นดุเลย คิดมากไปนะเราอ่ะ"
"หรอ"
"เนี่ยแหละยิ่งกว่าดุอีกพี่เตอร์"
"อ่าวหรอเจงดิพี่ไม่รู้นี้"
"ไม่ต้องคิดมากหรอกลูกฟ่าเดี๋ยวแม่เค้าก็หาย กินข้าวเถอะลูก"
"ครับพ่อ ฟ่าอิ่มดีกว่าเดี๋ยวฟ่าไปดูทีวีนะครับ"
"อิมแน่หรอลูกกินไปนิดเดียวเอง"
"อิ่มครับ"
"เดี๋ยวหนูไปคุยกับพี่ฟ่าดีกว่า"
"ฟ่าเค้าเป็นอย่างนี้แหละ ห่วงใยความรู้สึกทุกคน แล้วก็ขี้ใจน้อยด้วย"
"เตอร์ก็ว่างั้นแหละครับพ่อ" แม่ยกขนมมาจากในครัว
"ยัยหนูจะกินไหมลูกขนมอ่ะ"
"กินคร๊าาาาาา พี่ฟ่าไปกินหนมกัน"
"ไปกินเหอะพี่ไม่ค่อยหิวอ่ะเดี๋ยวดูข่าวนี้แปปหนึ่ง"
"แน่ใจนะ"
"เออแน่ใจ"ผมนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆแม่ไม่คิดจะเรียกผมกินขนมมั้งหรอครับ ผมอยากกินนะแล้วในที่สุดนางเอกสายเลือดเดียวกะสุวนันท์ แอนทองประสม
ก็บ่อน้ำตาแตก ผมเอามือปาดน้ำตากลัวคนอื่นเห็นทำไมผมต้องร้องไห้นะไม่เข้าใจเลยยิ่งห้ามมันก็ยิ่งร้อง ผมตัดสินใจเดินออกไปข้างนอกไปนั่งดูปลาดี
กว่า ทุกคนยังคงหัวเราะสนุกกันที่โต๊ะอาหาร ความรู้สึกถูกทอดทิ้งมันเป็นแบบนี้นี่เอง
"แพนเค้กเดี๋ยวฟ่าเป็นสิวนะ นั่งเฉยๆๆ" หมาโกลเด้นท์ตัวยังกะยักษ์ของฟ่ามันมาเลียหน้า มันยังคงเล่นกับผม แต่มันชอบเลียหน้าผมเนี่ยแหละ
"แพนเค้ก หงิงๆๆๆๆๆๆๆ"ผมดุมันเสียงดังมันเลยมุดไปอยู่ใต้เก้าอี้ ร้องหงิงๆๆๆๆๆๆๆๆ
"พี่ฟ่า เป็นไร" น้องสาวผมวิ่งมาดูนึกว่าผมฆ๋าอิแพนรึไง
"ป่าว แพนเค้กอะดิเลียหน้าพี่เนี่ยเหม็นไปหมดแล้วอ่ะ"
"ปรกติมันก็เล่นกับพี่แบบนี้นะ"
"ใช่....แต่ไม่ใช่ตอนนี้ "ผมเดินเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ ผมเดินไปที่โต๊ะอาหารหลักจากล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้ว
"พ่อครับแม่ครับ ฟ่ากลับก่อนนะครับพรุ่งนี้มีเรียนเช้า"
"ทำไมรีบกลับอ่ะเดี๋ยวดิอีกแปปนะ"
"งั้นก็ขึ้นแท็กซี่กลับเองแล้วกัน"
"แต่นั้นมันรถเตอร์นะครับคุณฟ่า"
"เออ" ผมยกมือไหว้พ่อกับแม่แล้วเดินไปหยิบกระเป๋า
"เดี๋ยวก่อนลูก ไปนั่งที่โต๊ะแม่มีเรื่องจะคุยด้วย" ผมไปนั่งรอแม่ที่หน้าทีวี แล้วทุกคนก็เดินตามมา
"โดนเเน่" ไอ้เตอร์ยังคงกวนประสาท
"ฟ่ารู้ใช่มั้ยลูกว่าฟ่าผิด ฟ่าขอโทษแม่รึยังลูก"
"ขอโทษครับ ฟ่าสัญญาว่าจะไม่ทำอีก"
"ใช่ๆๆต้องไม่ทำอีกรู้มั้ย" ไอ้เตอร์เดี่ยวเมิงโดนไอ้นี้
"ฟ่ารู้มั้ยว่าถ้ามันเกิดอะไรขึ้นแม่จะทำยังไง แม่จะไปตามฟ่าที่ไหน แค่โทรมาบอกแม่แค่นี้มันไม่ลำบากเลยลูก"
"ครับ"
"แม่มีลูกแค่สองคน สองคนคือดวงใจของพ่อกับแม่ ถ้าเป็นอะไรไปสักคนแม่อยู่ไม่ได้แน่นอนฟ่าเข้าใจใช่มั้ยลูก"
"ครับ"
"เข้าใจใช่มั้ยฟ่า" ไอ้เตอร์เมิงไม่ได้ตายดีแน่คืนนี้อ่ะ
"มาให้แม่กอดทีซิลูก ไอ้ขี้เเยลูกแม่แค่นี้ก็ร้องไห้" ผมเข้าไปกอดแม่
"ไม่ได้ร้องซะหน่อย"
"แล้วใครนะนั่งปาดน้ำตาหน้าทีวีอ่ะ แล้วยังจะพาลหมาอีก"
"หืมมมแม่อ่ะ" ฮ่าๆๆทุกคนพากันหัวเราะผม
"ขอกอดมั้งดิ"
"กอดใคร"
"กอดแม่ดิ"
"ไม่ให้เว้ย "
"กอดอิแพนเค้กแทนมั้ยค่ะพี่เตอร์"
"กอดหนูแทนได้มั้ย"
"ไม่ได้ค่ะหนูเป็นสาวแล้ว"
"จร้า"
"ไปหยิบขนมมาให้พี่ฟ่าสิป่ะที่แม่แบ่งไว้อ่ะ ท้องร้องแล้วเนี่ย"
"ก็ฟ้าไม่ยอมกินไรเลยครับวันเนี่ยรอมากินฝีมือแม่อ่ะเตอร์ให้กินหนมก่อนก็ไม่กิน"
"โอ๋ๆๆลูกแม่ แม่ขอโทษนะลูกหยอกแรงไปหน่อยน้ำหูน้ำตาออกเลย"
"งอลแล้วด้วย งอลแล้วเดี๋ยวขอตังค์นะ"
"เอ้าตัวใครตัวมันนะแม่ พ่อไม่เกี่ยวไปดูกล้วยไม้ดีกว่า"
"แล้วนี้คุณพ่อบีสบายดีมั้ยลูก"
"สบายดีครับยังชวนแม่ไปเที่ยวเลยบอกให้ฟ่าพามาให้ได้นะ แล้วก็ว่างๆจะมาค้างบ้านเราครับ"
"ดีดีงั้นซัมเมอร์นี้สงสัยต้องไปซะแล้ว"
"ดีเลยค่ะ หนุจะได้ไปตามหาศิลามณีด้วย"
"บ้าละครอีกแระ"
"เดี๋ยวพี่เตอร์ซื้อให้มั้ย"
"ศิลามณีอ่ะหรอคะ"
"ป่าวจ้ะ ศิลาเฉยๆ"
"งั้นเก็บไว้เถอะ หนูไม่เอาหรอก"
เรานั่งคุยกันจนสามทุ่มก็ขอตัวกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้ต้องไปมหาลัยกันวันนี้ก็เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้วเตอร์ยังไม่ได้นอนเลยผมเลยขับรถกลับเอง และแม่ก็
ไม่ลืมที่จะกำชับให้ผมขับรถช้าๆ แต่ผมก็ขับปรกติ
"ฟ่าขับช้าๆก็ได้ คอนโดมันไม่หายหรอก"
"นั่งเฉยๆเหอะ"
"เราสองคนยังไม่มีลูกนะ ขับช้าๆหน่อย"
"ถามหน่อยตั้งแต่ซื้อรถมาเนี่ยเคยเหยืยบถึงแปดสิบมั้ย"
"เอาน่ะ ก็เค้าเป็นห่วงคนที่เค้ารักนี้นา"
"อ่ะจ้ะ"
เมื่อถึงคอนโดผมก็ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำอาบท่า แล้วก็มีคนเดินเปลื้องผ้าตามเข้ามา กอดผมจากทางด้านหลัง
"คืนนี้งดละครหลังข่าว"
"ไหนบอกจะให้สองไง"
"พฤติกรรมไม่ดีแม้แต่ครึ่งทีก็อดเถอะย่ะ"
"งั้นปล้ำ"
"ลองดิฝาดด้วยขวดครีมอาบน้ำเนี่ย"
"ใจร้าย สระผมให้หน่อยนะไอ้ขี้แย"
"อืมๆๆนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆปากดีนัก" ผมเอายาสระผมเทใส่มือแล้วขยี้ที่หัวมันแรงๆ
"โอ๊ยเดี๋ยวหนังหัวก็หลุดหรอก เบาๆดิ"
"ก็ทำเองสิ" ผมขยับตัวหนีไปเปิดน้ำในอางแล้วเทผงแช่ตัวลงไป แล้วกลับมาล้างตัวอีกรอบ แล้วก็ลงไปแช่น้ำในอ่าง
"อาบด้วยนะอย่างอลนะเค้าก็แค่แกล้งเล่นอ่ะไม่นึกว่าจะร้องไห้อ่ะ"
"อืม ผ่านแล้วผ่านไปไม่อยากรื้อฟื้นทีใครทีมัน"มันล้มตัวมานอนทับผม
"เดี๋ยวหัวแตกนะ เล่นอะไรเนี่ย"
"ก็เค้ารักของเค้านี้ อืมๆๆๆๆๆๆๆๆจุฟๆๆๆๆๆๆ"มันหอมผมเหมือนอิแพนเค้กอ่ะ
"จั๊กกะจี้อ่ะ เดี๋ยวหัวโขกอ่าง เตอร์เลิกเล่นแบบนี้ โอ๊ยย" ผมแกล้งหัวโขกอ่าง ฮ่าๆๆๆ
"เป็นไรป่าวอ่ะ เตอร์ขอโทษ ฟ่าเป็นไรป่าว"
"เจ็บอะดิ สมองจะกระเทือนรึป่าวก็ไม่รู้เนี่ย"
"งั้นไปหาหมอนะ"
"ไม่ไปเปลือง"
"เดี๋ยวออกตังค์เอง นะ ฟ่าเจ็บตรงไหนขอเตอร์ดูหน่อย"
"นี้ไง โนรึป่าวก็ไม่รู้"
"โอมเพี้ยงๆๆๆหายไวไวนะ"
"บร้าติงต๊อง" ผมลุกออกไปล้างตัวหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่งแล้วเดินไปในห้องนอน
"อ้าวหายแล้วหรอเห้ยรอด้วยดิ"
ผมนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งพร้อมกับเป่าผมไปด้วย เตอร์เดินตามเข้ามาพร้อมกับตัวที่เปียกอยู่
"ไปเช็ดตัวให้แห้งก่อนเลยเตอร์พื้นเปียกหมดแล้วนะนั้นอ่ะ"
"หาผ้าไม่เจออ่ะ"ผมเดินไปหยิบให้ในขณะที่มันยืนสั่นอยู่บนพรมเช็ดเท้า
"อ่ะไอ้ชีเปลือย"
"ขอบคุณค๊าบบบบ"
"มานั่งนี้เดี๋ยวเป่าผมให้"
"อิอิ" ผมยืนเป่าผมให้มันมันได้แต่มองผมในกระจกแล้วยิ้ม สงสัยบ้า
"ยิ้มอะไร ประสาท"
"ยิ้มทะลึ่งๆอ่ะ"
"ทำไม ขมขืนทางสายตาหรอ"
"อืม"
"ละลดเลิดมั้งนะ"
"ไม่มีทางอ่ะมีแต่จะเพิ่มขึ้น แบบนี้ไง"
"แบบนี้อ่ะสิ" ผมเอาไดร์เป่าหนอนมัน มันคงไม่ร้อนมากมั้งมีผ้าเช็ดตัวบังไว้
"ร้อนนะเนี่ย เดี๋ยวใช้งานไม่ได้ยุ่งเลย ปิดเลย ไม่ต้องเป่าแล้วไปนั่งโน้นเลย" มันโวยวายใหญ่เลยอ่ะแล้วทำไมผมต้องเชื่อมันไปนั่งที่เตียงด้วยวะนั้น
มันเดินมาที่ผมแล้วเปิดผ้าเช็ดตัวออก
"เป่าเลยนะเดี๋ยวพองขึ้นมายุ่งเลย"
"บร้า" ผมเดินจะเดินไปใส่เสื้อผ้าแต่โดนเตอร์ดึงไว้แล้วก็พรมจูบมาที่หน้าผมแล้วเตอร์ก็ปลดผ้าเช็ดตัวผมแล้วตัวมันเองแล้วก๋ดันผมให้นอนลงอย่า
ช้าๆ ริมฝีปากถูกประกบผมหลับตาลง แล้วก็มีเสียงกระซิบที่หูว่า "รักนะครับดวงใจของผม"
*********
*********
*********
*********
พักนี้รีบไม่ค่อยได้ตรวจทาน ถ้าผิดพลาดในการพิมพ์ประการใดขออภัยด้วยนะครับ
จุฟๆๆๆๆๆคิดถึงทุกคนคร๊าฟฟฟฟฟ
-
^
^
^
:z13: :z13: :z13: :z13:
นี่ๆๆๆๆๆๆๆ จิ้มเด็กหนีเที่ยว ปล่อยให้เราคิดถึง
.....
นุ้งฟ่าโดนคุณแม่แกล้ง อิอิ น่าสงสารจางงงง
ก็เล่นหนีไปแบบนั้น เป็นใคร ใครก็ห่วงละน๊า(ป้าก็ห่วงด้วย :o8:)
ดีใจที่นุ้งฟ่ามีคอปเตอร์ดูแล ^_^
.........
มีพรายมากระซิบว่านุ้งฟ่าจะมา เลยรีบมาปาด 555
คิดถึงนุ้งฟ่าจังเลยจ้า
:กอด1:
V
V
V
-
มาจิ้มแต่เช้าเยยนะ
ฮ่าๆๆๆๆ
จุฟฟฟฟฟ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
(http://www.cmhipmag.com/images/column/show_jpg.php?w=550&h=600&img=1175490435_pub_L.jpg)
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/477/15477/images/tour/DSC08621.JPG)หยิบกันไปคนละลูกนะ
(http://news.nipa.co.th/image/manager/other/0458_552000006224101.JPEG)
(http://gotoknow.org/file/thaiphyto/japanfood032.jpg)
(http://www.bloggang.com/data/banthaifood/picture/1209321413.jpg)
(http://www.siaminfobiz.com/mambo/images/stories/Franchise/14crap1.jpg)
(http://www.showded.com/users/Zeedy/images/8943.jpg)
(http://new.goosiam.com/news2/admin/my_documents/my_pictures/%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A71.jpg)
ขอให้วันนี้เป็นวันดีดีของทุกคนนะครับบบบบบ
อิอิ
เลิฟๆๆๆๆๆๆ
-
ร้ายกาจมากนะป้า
จิ้มล่างจิ้มบ่น
เห้อๆๆๆ
ฮ่าๆๆๆๆ
-
ขอบ๊ะจ่าง 2 ลูกได้ปะคะ แล้วจะไม่เอาอย่างอื่นเลย :m17:
ขอให้วันนี้และทุกๆวัน เป็นวันดีๆของนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์เช่นกันนะคะ
รักๆจุ๊บๆคิดถึ๊งคิดถึง
:กอด1: :กอด1:
(ร้ายกาจแล้วไม่รักเหรอ :give2:)
-
ว้าว ว วว ว วว
เหง แล้ว หิว
-
ตื่นแต่เช้าเชียว
หนีไปเที่ยวไหนมาเนี่ย หลายวันเลยน้า
นุ้งฟ่าโดนคุณแม่ทำบ่อน้ำตาแตกซะงั้น
น่าฉงฉานจริงๆ
กินบะจ่าง (ฝีมือตัวเอง) มาสามวันแล้วเอย
วันนี้ขอรับแต่ของหวานละกันนะ
555555555555
:man1: :man1:
-
:laugh: นุ้งฟ่าโดนคุณแม่หยอก ร้องไห้เลยเนอะ โอ๋ ๆๆๆ :กอด1:
แอบไปหนี่เที่ยวมาหลายวัน สนุกป่าวจ๊ะ นี่ไปฮันนีมูนกันรอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ยะ อิอิ
-
คิดถึงฟ่าจัง...ไปเที่ยวไหนกันมาเอ่ย o18
+1 ให้แล้วนะครับ...งอน+หยอกกันไปมา สุดท้ายก็... :m25: อิอิ
-
รักนะ ดวงใจของผมมมมมมมมมมมมมมมมมม
-
มาจิ้มพี่ฟ่า2จึ๊ก <<
แหย่กันได้น่ารักดีค่ะ พี่ฟ่าก็เซ้นซิทีฟมากเลย
ช่วงนี้ชีวิตราบรื่นดีมั้ยคะพี่ฟ่า
ช่วงนี้หนูกำลังอยากจีบหนุ่มไต้หวันล่ะ :-[
เห็นรูปของกินที่พี่ฟ่าเอามาฝากแล้วหิวววเลย :z3: แต่มีบะจ่างกินแล้วเพราะอาม่าทำไหว้เองล่ะค่ะ o13
ป.ล.คิดถึงพี่ฟ่านะคะ :กอด1: :กอด1:
-
รักที่บริสุทธิคือ...... แม่ จริง ๆ
ไม่หวังผลตอบแทน +1 ให้คุณแม่นุ้งฟ่า ครับ
-
เข้าใจเลย ความรู้สึกที่โดนทิ้งอ่ะ
เพราะป๋มก็เคย
มันเศร้าสุดๆเลย :o12:
แต่ที่แน่ๆตอนนี้.....หิว
พี่ฟ่าเล่นเอาของน่ากินมาปิดท้าย
เลยนอนไม่หลับ
อยากกินขนมที่แปะสตอเบอรี่อ่า..............อยากกินนนนนน :serius2:
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ยั่ว........................................ :z1:
หิวเลยง่า.... อ้วนอีกแระ เพราะ นุ้งฟ่าคนเดียวเลยนะเนี่ย :z1:
-
ฟ่าไม่ไหวนะ อาหารแต่ละอย่างที่นำเสอนน่ะ มันเรียกน้ำย่อยได้ดีเหลือเกิน เราจะอ้วนก้อเพราะฟ่าเนี่ยะแหล่ะ โอย หิวววว
-
คุณแม่เป็นห่วง เลยน้อยใจนุ้งฟ่า
พอคุณแม่แกล้งงอน นุ้งฟ่าเลยน้อยใจแทน
รักใดไม่เท่าแม่รักจริงๆนะ
บวก 1 ค้าบนุ้งฟุ่า :กอด1:
-
________________________-
แหมมมมม เตอร์ เอาใจแม่ยายสุดริดเลยนะ
ทำฟ่าร้องเลยอ่ะ โอ๋ๆฟ่า แม่เค้าเป็นห่วงอ่ะนะ :L1:
แต่แพนเค้กก็น่าสงสารเหมือนกันนิ ฮึๆ
-
มาบอกว่าคิดถึงงงงงงงงง
:กอด1: :กอด1:
-
เย่ๆๆโย่วๆๆๆ ในที่สุดก้อตามอ่านจนทัน ดีจัยๆๆๆ :impress3: :impress3:
-
อ่านยังม่ะจบเยย เว้ยยย
แอบมา จิ้ม ก่อน
หนุกหนาน หวานแหวว
ป่ะล่ะ...รอต่อปายยย
-
ครอบครัวสุขสันต์ :L2: น่ารักจริงๆ
บะจ่างน่ากินมาก นุ้งฟ่าทำเป็นเปล่ามาสอนทำบ้าง
อยู่บ้านนอกหากินยากมากเลย
-
คิดถึงเน้อ...
:กอด1:
อยากอ่านต่อแว้วววววว :z2:
-
คิดถึงเหมือนกันทั้งคนเขียน และรีบนเลยจ้า จุ๊บๆๆๆ
:กอด1:
-
:monkeysad: :monkeysad:
นุ้งฟ่าไปไหนอ่า
คิดถึง คิดถึง คิดถึง แล้ววววววววว
-
นุ้งฟ่าไปไหนอ่า ไปเที่ยวป่าวหว่า
-
มาแว้วๆๆๆๆๆเหนื่อยโคตรๆๆๆๆๆ
แต่ก็คิดถึงโคตรๆๆๆเช่นกัน
ก็อ้ายหมูบร้าอ่าดิ เอาแต่ใจอีกแระ นั่งเถียงกันตั้งแต่เย็นแร้วเนี่ยยยยยยยยยยย
แต่ดีกันแว้ววน๊า
อิอิ
*********
*********
*********
*********
คงไม่ต้องบอกชิม๊ะชิม๊ะ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผลจากคืนนั้นก็เสมอกันหนึ่งประตูต่อหนึ่งโดยที่ผมพลาดพลั้งเสียทีไปก่อนแต่มาตีเสมอได้ใน15นาทีสุดท้ยทำให้ผลออกมสเสมอหนึ่งประตูต่อหนึ่ง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ผมตื่นมาทำอาหารเช้าตอนเจ็ดโมงกว่าๆ เตอร์ยังนอนหลับนิ่งอยู่ ผมยังคงสนุกกับการทำอาหารเช้า เมื่ออาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยก็เปิดประตูไปดูที่รักซะหน่อยว่าหลับรึยัง สรุปว่า ยัง ผมเลยไปอาบน้ำแล้วก็ออกมาแต่งตัวก็ยังไม่ตื่น ผมเอาหลังมือไปแตะศรีษะเบาๆเป็นไข้รึป่าวนะ ป่านนี้ยังไม่ตื่นอีก ตัวก็ไม่ร้อนนี้หว่า แล้วทำไมยังนอนนิ่งอยู่เนี้ย ผมแกล้งโทรศัพท์เข้าเครื่องเตอร์ เอ้าดันอยู่ข้างนอกอีกแล้วมันจะตื่นมั้ยเนี่ยวันนี้อ่ะ ผมจะไปมหาลัยแล้วด้วยเดี๋ยวก็ไม่ได้กินมื้อเช้าพร้อมกันอีกอ่ะ ปลุกก็ปลุกว่ะ
"เตอร์ เตอร์ครับ สายแล้วนะไม่หิวหรอ" ผมตบไปที่แก้มเบาๆ
"ฮึ ตื่นแล้วหรอ อื้มม เออ เอ้ยยยยยยย" มันบิดขี้เกียจครับ
"ตื่นตั้งนานแล้ว ฟ่าทำกับข้าวไว้แล้วนะ เตอร์อาบน้ำแล้วไปกินข้าวดิ เดี๋ยวฟ่าจะไปมหาลัยแล้ว"
"ทำไมรีบไปจังอ่ะ"
"นี้มันเก้าโมงครึ่งแล้วนะเตอร์"
"อ่าวหรอ"
"นอนจนตะวันส่องก้นแล้วนั้นอ่ะ วันนี้ไม่ไปไหนใช่ป่ะ"
"อืม"
"อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายเข้าใจม๊ะ"
"แล้วจะกลับกี่โมงอ่ะวันนี้"
"คงจะสี่โมงเย็นมั้ง"
"ให้ไปรับป่าว"
"ไม่ต้องอ่ะแค่นี้เองเปลืองน้ำมัน"
"แล้วจะกินข้าวเช้าป่ะเนี่ยวันเนี้ย"
"ถ้าเตอร์ยังนอนอยู่แบบนี้ แล้วถ้าฟ่าแต่งตัวเสร็จเตอร์ยังไม่อยู่ที่โต๊ะอาหารฟ่าก็จะไปเลยไม่กิน"
"เคๆๆๆๆๆ" เตอร์รีบลุกไปแต่งตัวแปรงฟันล้างหน้าแล้วมันก็ไปนั่งยิ้มรออยู่ที่โต๊ะอาหาร พร้อมจานช้อน น้ำเรียบร้อย
"เตอร์ๆๆเห็นโทรศัพท์ฟ่ามั้ยอ่ะ"
"โต๊ะเครื่องแป้งไงเอาไปโทรปลุกเตอร์ไม่ใช่หรอ"
"เออ เจงด้วย" ผมเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์ "เห้ยแล้วเตอร์รู้ได้ไงอ่ะ แสดงว่าตื่นตั้งนานแล้วอ่าดิ"
"อืม ก็อยากให้แฟนมาหอมแก้มปลุกให้ตื่นมั้งอ่าดิ"
"ก็ปลุกแล้วไง"
"ตบๆๆๆๆๆๆหน้าอ่านะ โหยไม่โรแมนติกเร้ย"
"หมดโปรแล้วย่ะ"
"แต่เตอร์ไม่หมดโปรง่ายๆหรอก วันแรกรักมากแค่ไหนวันนี้ก็มากกว่าวันแรกเป็นร้อยเท่าพันเท่า"
"พักนี้ดูแปลกๆนะหวานเกินไปรึป่าว"
"ก็มานั่งคิดดูที่ผ่านๆมาสร้างแต่ปัญหา ต่อไปนี้จะรักและดูแลหัวใจไม่ทำให้ที่รักเสียใจอีก"
"จ้ะ ทานข้าวเถอะนะ พ่อกวีฝีปากคม" เตอร์ตักข้าวให้ผม
"เอานิดเดียวพอนั้นมันเยอะไปแร้ว"
"กินให้หมดนี้แหละมื้อเช้าสำคัญนะ"
"แต่มันกินไม่หมดไง เสียดาย"
"แล้วทำกับข้าวบร้าบรอมากเลยนะจะเอาไปเลี้ยงพระหรอคู๊ณณณณเยอะซะ"
"เดี๋ยวโทรชวนแตมกะยุ่งมาจัดการดิ อยู่คนเดียวจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน เราก็ไม่ได้คุยกะสองคนนั้นเลยนะตั้งแต่มีเรื่องอ่ะ"
"เออเนอะ อ่ะนี้ กินเข้าไปมั้งหมูอ่ะ วันๆเห็นกินแต่ผัก"
"ก็คนมันไม่ปลื้มนี้"
"เข้าใจคำว่าครบห้าหมู่มั้ย"
"เข้าใจ ครบห้าหมู่อ่ะสิถึงได้เป็นหมูแบบเตอร์อ่ะ"
"หมูอะไรจะหล่อขนาดนี้ แค่บวมน้ำเฉย"
"โกหกตัวเองได้อีก"
"อ้วนแล้วงะ"
"อ้วนก็ร๊ากกกจร้าไอ้หมูแดงน้อย"
"ไม่น้อยนะ โดนทุกวันยังมาบอกว่าน้อยอีก"
"ทะลึ่ง"
"อะไรอิ่มแล้วหรอ กินไปนิดเดียวเอง แล้วทำไมต้องรีบขนาดนั้นอ่ะ"
"ก็มันสายแล้วอ่ะ ฝากเก็บจานด้วยนะ อ้อแล้วเอาผ้าไปส่งซักด้วยนะ แล้วอีกอย่างล้างห้องน้ำด้วยนะอย่าลืม ดูดฝุ่นถูบ้านถ่ายน้ำปลาด้วยนะถ้ามีเวลาอ่ะ อีกอย่างนะผ้าม่านอ่ะถอดออกมาซักด้วยดิ"
"เหนื่อยมั้ย"
"ไม่นิ"
"สั่งทีละอย่างช้าๆก็ได้ นี้ผัวนะไม่ใช่คนใช้"
"หรือจะให้ฟ่าทำเองอ่ะ ฟ่าทำคนเดียวหมดนี้ยังไม่บ่นซักคำนะ"
"รู้แล้วครับบบบบ"
"ไปแระนะจ้ะที่รักมาหอมทีสิ" ผมโน้มคอมมันมาหอมในขณะที่ข้าวเต็มปาก มันก็เงี้ยไม่โต ยังมีนิสัยเด็กๆอยู่
"ดูแลตัวเองด้วยนะ แล้วอย่าไปจีบเด็กๆอ่ะ"
"เชอะ"
"ฟ่าซื้อนมกินอีกกล่องก็ดีนะ"
"ครับบบไปแร้ว บาย"
ผมเดินไปขึ้นบีทีเอสแล้วก็นั่งรถเข้ามหาลัย ไปก็เพื่อนๆรวมตัวนั่งเม้าท์ชาวบ้านกันอยู่แร้ว
"มานี้เลยพ่อตัวดีมานี้เดี๋ยวนี้" กุ๊กเพื่อนสาวของผมเรียกเสียงดัง
"อะไรกันแพนเค้ก กลับบ้านนอกมาคิดถึงฟ่าขนาดนี้เลยหรอ"
"ถ้าไม่มีคำว่าแพนเค้กหล่อนโนตบไปแล้วนะยะ"
"เป็นไงฟ่า คืนนั้นเป็นไงหายไปก่อนใครเลยนะ"
"ฟ่าไม่ค่อยสบายอ่ะต้น โทษที แล้วเป็นไงมั้งวันไหนหนุกหนานกันมั้ย"
"ก็ดีนะ แต่ถ้าสองสาวนี้อยู่ด้วยคงสนุกกว่านี้"
"ก็แกไม่บอกฉันนี้ยะว่ามีหนุ่มๆมาจากที่อื่นด้วย ไม่งั้นฉันคงไม่กลับบ้านหรอก"
"แรดไม่เลิกนะคะไม่ว่าจะปีใหม่ปีเก่า"
"อินุ่นเฉยๆอย่างหล่อนอ่ะสิจ้ะถึงได้ไม่มีชายใดมาเหลียวตาแล"
"หรอออออหรือว่าหล่อนมีย่ะนังกุ๊ก"
"สรุปก็คือไม่มีทั้งคู่"
"น่าสงสารเนอะ เกิดมาเป็นชะนีทั้งทีดันไม่มีสามีไว้เชยชม" ไอ้แพทแรงนะแซวได้แรงมาก
"คุณแม่ขอร้องให้ตั้งใจเรียนย่ะ"
"งั้นพวกเราควรจะไปเรียนกันได้แล้วมั้งนี้มันได้เวลาแล้ว"
"เออๆๆๆไปๆๆๆ"
มีแมสเสจเข้ามา(ที่รักครับ กินนมอีกกล่องนะเค้าขอร้อง จะได้มีแรงเรียนนุ้งสือ นะนะนะนะ รักมากมายจากชายรูปหล่อ)
"เดี๋ยวฟ่าขอซื้อนมกล่องหนึ่งนะหิวอ่ะ"
"เดี๋ยวรอหน้าลิฟท์นะฟ่า"
"ครับป๋ม" ผมเดินไปซื้อนมมาหนึ่งกล่อง แล้วเดินดูดมาพร้อมด้วยหัวใจที่เบิกบานพร้อมกับกดเเมสเสจ จึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
(ดื่มนมแล้วครับกำลังจะขึ้นเรียน รักมากกว่ามากมายจากชายน่ารัก) ผมกดส่งข้อความแล้วก็ขึ้นเรียน อย่างตั้งใจ
เมื่อเรียนจบ ผมก็นั่งคุยกะเพื่อนๆพี่ๆสักแป๊ปแล้วก็โทรหาที่รัก
"เตอร์ เอาไรป่าว จะกินไรมั้ยเดี๋ยวฟ่าซื้อไปให้"
"ตามใจฟ่าอ่ะ เอาไรก็ได้"
"แล้วเตอร์ทำไรอ่ะ แตมยุ่งมาป่าว"
"ไม่มาอ่ะ ไปเที่ยวไหนกันไม่รู้อ่ะ"
"เดี๋ยวเจอกันนะ"
ผมวางสายแล้วก็เดินเที่ยวเล่นที่สยามแปปนุง แล้วก็ไปซื้อกับข้าวที่ซุปเปอร์พารากอนสถานที่ที่ผมมีความสุขมากและแล้วก็มีคนโทรมาตาม
"นานไปไหม ระยะเวลาในการเดินทางกลับเนี่ย"
"ซื้อของอยู่อ่ะ"
"กับใคร"
"คนเดียวครับ"
"รีบๆกลับนะคิดถึง"
"ครับบบบบ"
ผมวางสายแล้วก็เอาของไปจ่ายตังค์กำลังมมีความสุขเลยอ่ะ พระเจ้าจอร์จ พะรุงพะรังบ้าหอบฟางอีกแระอินุ้งฟ่า กลับีทีเอสตอนนี้คนก็เยอะของก็แยะ แต่จะทำไงได้อ่ะ ไม่มีทางเลือกนี้หว่า แต่ในที่สุดก็ถึงแว้วววววว
"ป้าเอาครับเอาชานมแก้วหนึ่งไม่ต้องหวานนะครับ"
"จ้ะ ซื้ออะไรมาเยอะแยะเชียว"
"ของใช้อ่ะครับพอดีมันหมดพร้อมกันอ่ะ"
"วันนี้เอาแก้วเดียวหรอจ้ะ"
"ครับป้า ไม่มีมือถือแล้วเนี่ย นี้ครับ สามสิบใช่ป่ะ"
"จร้า"
ผมรับชานมมาดูดๆๆแล้วก็เดินถือของขึ้นห้อง เห้อๆๆๆเหนื่อยนะเนี่ยรู้งี้เอาที่รักไปช่วยถือดีก่า อิอิ
"ก๊อกๆๆๆ กลับมาแล้วครับ"
"ซื้ออะไรมาอ่ะมากมายเนี่ย"
"อ่ะช่วยหน่อย"
"เหนื่อยอ่าดิ"
"อืม"
"มีไรกินมั้งอ่ะหิ๊วหิว"
"มีขนมอ่ะ กินข้าวมั้ยเดี๋ยวได้ทำ"
"ไม่ต้องหรอกมั้งเตอร์เอาอาหารเมื่อเช้าฟรีซไว้แล้วอ่ะเดี๋ยวเอามาเวฟกินก็ได้มั้ง"
"ดีมาก ประหยัดดี ผ้าม่านไปไหนอ่ะ"
"ก็ฟ่าสั่งให้เอาไปซักไม่ใช่หรอ"
"โห ทำตามคำสั่งได้ด้วยเว้ยเห้ย ล้างตู้ปลาด้วย อย่าบอกนะว่าขัดห้องน้ำอีกดูดฝุ่นถูบ้านด้วยหรอ โห น่าร๊ากที่ซู้ดดด"
"แล้วมีรางวัลให้ป่าว"
"เดี๋ยวให้คืนนี้ แต่วันหลังไม่สั่งก็ทำได้นะงานพวกนี้อ่ะ ที่นี้มันก็บ้านเตอร์เหมือนกัน"
"ครับ บ่นอีกแระ เดี๋ยวเตอร์ไปเวฟกับข้าวก่อน ฟ่าไปอาบน้ำป่ะเตอร์รู้ฟ่าอยากจะอาบน้ำชิม๊ะ"
"รู้ใจยิ่งนักที่รักของช้านนนนนนน"
ผมไปอาบน้ำเตอร์เตรียมอาหารมื้อเย็น แล้วก็เอาของที่ซื้อมาเข้าตู้ วันนี้มันขยันจังหว่ะเนี่ยทำตัวดีมีพิรุธนะน่าสงสัยผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมาทานข้าวพร้อมที่รักอาหารบนโต๊ะมันเหมือนเมื่อเช้าเนอะจะไม่ให้เหมือนได้ไงอ่ะก็มันอาหารเมื่อเช้านี้นา ฮ่าๆๆๆๆ
"เตอร์"
"คับ"
"เป็นไรป่าววันเนี่ย มีไรในใจรึป่าว"
"ไม่มีนี้ ทำไมหรอกหน้าเตอร์มันมีอะไรในใจมากรึไง"
"ป่าวอ่ะ ก็น่ารักผิดปรกติ ให้ทำไรก็ทำ"
"ก็อย่างที่บอกอ่ะ อยากให้ฟ่ามีความสุข"
"ขอบใจนะ"
"ไม่ต้องหรอกมันเป็นหน้าที่ของสามีที่ดี"
"อ่ะจร้า" มื้ออาหารจบลง
"เตอร์เดี๋ยวฟ่าล้างเองเตอร์ไปอาบน้ำเหอะ"
"อืม"
"ยาสีฟันหมดนะเตอร์ หยิบไปใหม่ด้วย แล้ววันนี้ห้องน้พสะอาดอาบแล้วมีความสุขโคตรๆ"
"จ้ะ"
"ผ้าเช็ดตัวแขวนอยู่ในห้องน้ำนะ"
"อืม"
ผมล้างจานทำโน้นทำนี้เสร็จก็เอาน๊ตบุคมาตั้งบนโซฟาแล้วก็นั่งพิมพ์งานไปเรื่อยๆ ส่วนเตอร์ก็อาบน้ำร้องเพลงอยู่ในห้องน้ำแหละแล้วก็เดินมาแกล้งผมแล้วก็เข้าไปแต่งตัว
"เดี๋ยวเปียกคอม"
"แบร่" มันมาสะบัดหัวเปียกๆของมันใส่ผม ทำเป็นอิแพนเค้กไปได้
"เดี๋ยวไฟดูดเมียตายนะเปียกๆเนี่ย"
"สม" ดูมันดิ
เเล้วมันก็เดินไปแต่งตัว แล้วก็เดินออกมาพร้อมหน้าขาวๆกลิ่นแป้งหอมๆกางเกงขาสั้นหนึ่งตัวไม่ใส่เสื้อ
"ทำไรอ่ะ" เตอร์มานั่งข้างหลังผมแล้วก็เอาคางมาเกยที่ไหล่
"รายงายอ่ะ เยอะแยะเลย เตอร์ไปเล่นเกมส์ก่อนป่ะ จะใช้คอมป่าว ถ้าใช้ไปใช้เครื่องโน้นก่อนนะ อันนี้ยืมก่อน" คอมของมันอ่ะเครื่องนี้
"ไม่ใช้ ไม่เห็นต้องยืมเลย ของเตอร์ก็เหมือนของฟ่าของฟ่าก็คือของเตอร์"
"เจงดิน่ารักจัง"
"พี่เอสพีอยู่ไหนอ่ะ"
"หัวเตียงอ่ะ"
"ไอพอดอ่ะ"
"อยู่ในกระเป๋าฟ่าอ่ะ" เตอร์เดินไปหยิบสองสิ่งนั้นมานั่งเล่นบนโซฟาข้างๆผม เตอร์รู้ว่าเวลาผมทำงานจะไม่ชอบเปิดเพลงเพราะมันรบกวนก็เลยไปเอาไอพอดมาฟังมั้ง กดเกมส์จึกๆๆๆๆนั้นแหละ งานไม่เอามาทำถ้ารีบส่งนี้มาให้ช่วยทุกทีเรื่องนี้อีกเรื่องที่ยังไม่ได้บ่นนะ
"หาวรอบที่ทำไรแล้วนั้น เตอร์ไปนอนก่อนก็ได้นะมานั่งทรมานอยู่ได้"
"ไม่เอาไม่ง่วง"
"แน่ใจนะ"
"อืม" มันคงทนไม่ไหวซักพักก็วางเกมส์แล้วเดินเข้าห้อง
"นอนแล้วหรอ"
"อืม" เตอร์เดินเข้าห้องนอนไปแล้วก็เดินออกมา พร้อมหมอนและผ้าห่ม วางหมอนลงข้างตัวผมแล้วก็นอนลงห่มผ้าข้างตัวผมเนี่ย
"เตอร์ไมไม่นอนในห้องอ่ะมานอนทำไม่ตรงนี้"
"ก็ไม่อยากนอนคนเดียวอ่ะมันไม่ชิน"
"ตามใจ" เตอร์เอามือมาวางไว้ตรงขาผม ขอให้ได้แตะนิดหนึ่งก็ยังดี สงสัยจะโรคจิตนะนั้น แล้วก็หลับไปสงสัยวันนี้จะเหนื่อยทั้งวัน ก็จะไม่เหนื่อยได้ไง เมียเล่นใช้ทำงานบ้านมากมาย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
สุดท้ายผมก็ต้องปลุกให้ไปนอนในห้องแล้ววก็กอดกันหลับไปนั้นแหละ
*********
*********
*********
(http://images.siamzone.com:2083/board/upload/0632/632332.jpg)
-
นุ้งเตอร์สุดยอดคนขยันแห่งปี อย่างนี้ นุ้งฟ่าต้องให้รางวัลอย่างงามกะนุ้งเตอร์นะจ๊ะ :o8:
-
ว้า คนขยันยังไม่ได้รางวัลเลย :serius2: :serius2:
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ตอนนี้น้องเตอร์น่ารักได้ใจ
แบบนี้นุ้งฟ่าเลยสงสัยนิดนึง ทำตัวน่ารักกว่าปกติ 555
น้องเตอร์คงอยากชดเชยกับสิ่งที่ทำให้นุ้งฟ่าต้องเสียใจมาสินะ
แบบนี้บวก 1 ให้นุ้งฟ่าเผื่อน้องเตอร์ด้วยเลยจ้า
จุ๊บๆๆๆ เปิดเทอมใหม่ นานๆมาที คิดถึงนะนุ้งฟ่า :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1:
นุ้งฟ่ามาแล้ววววว
ตอนนี้น้องเตอร์ทำให้ทุกอย่างที่สั่งเลยเน้
น่ารักจริงๆ (คนสั่งก็น่าร๊ากกกกก)
เรียนหนัก (ชิมิ) อย่าลืมรักษาสุขภาพนะจ๊ะทั้งสองคน
-
เอาไปเลยรางวัล สามีดีเด่นคร้าบ อิอิ น่ารักจังเยย
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เตอร์น่ารักจริง :impress2:...ทำตามคำสั่งฟ่าอย่างเคร่งครัด
ฟ่าต้องให้รางวัลหน่อยแล้วล่ะมั๊ง อิอิ
-
รางวัลๆๆๆ ของพี่เตอร์ละ
-
พอจะรู้สึกหายเหนื่อย...เมื่อพายุสงบ
นุ้งฟ่า กะ น้องเตอร์...ก็ต้องมาเหนื่อยกันอีก
เหนื่อยจากสงคราม....สร้างลูกสร้างหลานกัน อิอิ
:pighaun:
:กอด1:ขอบคุณครับ ฟ่า&เตอร์
-
น่ารักจริงๆเลยคู่นี้
โดยเฉพาะเวลาที่ไม่ทะเลาะกันนะจ้ะ
รักกันตลอดไปนะจ้ะ
:L2:
-
:L2:..สิ่งที่เห็นว่าเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างแน่นอนคือ..การปรับตัวของน้องเตอร์
..พยามยามที่จะไม่เอา..ไฟ..เข้าบ้าน...ความสุข ก็จะตามมาเค้าเรียกว่า..เป็นคนมีจิตสำนึกที่ดี
..รักแล้ว อยากอยู่ด้วยกัน อะไรที่ทำแล้ว อีกคนมีความสุข ถึงไม่ชอบ ก็ช่วยกันทำเถอะ
..อีกอย่าง เตอร์ ก็คงไม่อยากเห็น..คนที่เขารัก..เหนื่อยอยู่คนเดียวหรอก เนอะฟ่าเนอะ:L2:
-
น่ารัก คอดๆๆๆๆ
เลย อ่ะ
-
ดีแล้วเตอร์ทำตัวได้น่ารักมาก
มิเสียแรงเชียร์
-
โอ้ยยยยยยยยยย มดกัด :z3:
จะหวานกันก็เกรงใจคนแก่แถวนี้บ้างน๊านุ้งฟ่า
แบบว่ามันอิจฉาง่ะ :impress3:
....
คิดถึงๆ
มา :กอด1:ทีดิ๊
-
ตอนนี้ก็หวานได้อีก ขอให้หวานตลอดไปนะจ๊ะ นุ้งฟ่า
+1 ให้กับความหวานของตอนนี้
-
ดีแล้วเตอร์ทำตัวได้น่ารักมาก
มิเสียแรงเชียร์
เชียร์อิเตอร์หรอ :fire:
เชอะ :m16:
มิใส่ใจ
-
^
^
:z13: :z13: จิ้มเด็กขี้งอล เอ๊ะ หรือจอมเหวี่ยง ดีน๊อ
(แล้วจะโดนไปกะเค้ามั้ยเนี่ยตรู )
คิดถึงนุ้งฟ่าน๊า
(บอกแล้วบอกอีกมันอยู่นี่แหละ บอกจนกว่าจะมีคนสนใจ :z2:)
:L1:
-
เตอร์นี่เวลาน่ารักนี่ก็ดีเหมือนกันเนอะ
เอาไปเลย รางวัลสามีดีเด่น อิอิ :impress2: :impress2:
-
ได้ข่าวว่ามีคนแก่คิดถึงๆ :กอด1:
-
เห็นก้นแว่บๆ จัดการ :กอด1:
-
หวานได้อีกนะคะพี่ฟ่า อิจฉาจริงจริ๊งงง :serius2:
มานั่งปูเสื่อรอตอนต่อไปค่ะ
-
หวานมั่กมาก :-[
:3123: ให้กำลังใจ ฟ่าเตอร์เหมือนเดิมจ้า
-
อ่านไปเขินไป :-[
ทำตัวดีฟ่าน่าจะมีรางวัลหน่อยนะครับ
ปล.หวังว่าเตอร์จอมซ่าจะไม่หาเรื่องต้องทำให้ฟ่าเสียใจอีกนะ :กอด1:
-
คอปเตอร์ทำตัวดีขึ้นก็ดีแล้ว นุ้งฟ่าจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก อยู่ด้วยกันก็ต้องช่วยกัน
ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันถึงจะเป็นครอบครัวที่อบอุ่น
แวะมาบอกว่ารักทั้งสองคนเลย :กอด1:
-
ดีค่ะ...
ในที่สุดก้อตามอ่านทันอ่ะ...
ชอบฟ่ากะเตอร์มากมาย...
รักกันมากๆนะค่ะ...
^^
ปล.ฝันดีนะค่ะ^^
-
ช่วงนี้สงสัยนุ้งฟ่าจะยุ่งๆหละสิ
หายไปทีละหลายวัน :กอด1:
-
^
^
จิ้มๆพี่น้ำตาล :z13:
:กอด1:
นุ้งฟ่าอยู่หนายยยยยย
หิวข้าวววววว
คิดถึงด้วยยยยยยย
:L1:
-
ดีตอนเที่งค่ะ นุ้งฟ่า^^
-
หายไปไหนเนี่ย
คิดถึงแล้ววววววน้า
-
อิอิ
ไม่ได้แอบมาส่งข้าวส่งน้ำหลายวันคิดถึงใจจะขาดดดดด
รักทู๊กคนจร้า อิอิ
************************************************************
*********
*********
*********
ผมหอมแก้มชายคนหนึ่งตรงหน้าที่ตอนนี้นอนหลับใหลเหมือนเด็กไร้เดียงสา แต่ถ้าเวลาที่มันลืมตาตื่นมันโคตรจะกวนตรีน ฮ่าๆๆๆๆๆ ไม่ตื่นงั้นก็หอมซ้ำไปอีกที สองที ก็ยังไม่ตื่นแต่ผมรู้ว่ามันแกล้งเพราะมันแอบอมยิ้ม
"งั้นก็ไม่ปลุกแล้วนะ"
"โห นึกว่าจะโดนลักหลับซะอีก"
"ระดับนี้ต้องลักหลับใครด้วยหรอ ถามหน่อยเหอะ"
"ก็ลักหลับเตอร์ไง"
"ไม่จำเป็นมั้งอย่างเตอร์อ่ะมันก็แค่ลูกแมวขี้อ้อนตัวหนึ่งเท่านั้นแหละ"
"ลูกเสื้อเว้ย"
"ลูกเสือสำรองหรอมีสองนิ้วอ่ะ"
"โดนทุกวันยังเดาขนาดผิดอีกหรอ สองหรือเจ็ดให้พูดอีกที"
"ไอ้ขี้โม้"
"จะไปไหนอ่ะ เห้ยไปไหน"
"ทำกับข้าว สายแล้วด้วยเนี่ย เดี๋ยวไปมหาลัยไม่ทันนะ เตอร์ไปอาบน้ำได้แล้ว"
"ไปกินข้างนอกก็ได้ไม่ต้องทำหรอก เดี๋ยวหัวเหม็นนะ"
"ก็กะว่าจะทำไรง่ายๆให้กินอ่ะ หนมปังปิ้งไส้กรอกที่เวฟเอาได้ไง เอาไงอ่ะ"
"ไปกินต้มเลือดหมูก็ได้"
"ฟ่าว่าฟ่าไปซื้อมากินบนห้องดีกว่าอ่ะ ไม่ชอบกินที่ร้านอ่ะ"
"เหตุผลอ่ะ"
"มันร้อน ฝุ่น เสียงรถดัง"
"เห้อ คุณหนูไฮโซ"
"งั้นก็เชิญพ่อคุณชายโลว์โซไปทานคนเดียวเถอะ"
"งอลอีกแระ"
"ไม่ได้งอล แต่ถ้ายังไม่ไปอาบน้ำอาจจะมีงอลจนถึงขั้นโมโหได้นะ"
"อ่ะเคๆๆๆๆๆ" มันเดิมมาเอามือขยี้ไปที่หัวผม
"เดี๋ยวผมยุ่งไอ้นี้นิ กวนแต่เช้า"
"แบร่"
"เดี๋ยวจะเอายาพิษใส่ต้มเลือดหมูให้กิน"
"อ๋อ จะฆ๋าผัวเอาประกันหรอ"
"เออ"
"เสียใจตายยาก"
"ไปได้แล้ว เตอร์รู้มั้ยกว่าเตอร์จะไปมหาลัยได้แต่ละวันฟ่าเหนื่อยขนาดไหน ปากจะฉีกไปถึงหูแล้วเนี่ย"
"พอ เลิกบ่น โอเค๊ ไปแระ"
"กวนประสาท"
ผมเดินไปซื้ออาหารมื้อเช้า
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์เข้า
"ว่าไงเตอร์"
"ป่าวคิดถึงเฉยๆๆ"
"บร้ารึไง รวยมากหรอโทรศัพท์มากวนประสาทอ่ะ"
"ก็โทรฟรีอ่ะ จะได้เช็คด้วยว่าแฟนแอบไปจีบหนุ่มๆรึป่าว"
"ฟ่าไม่ได้แรดขนาดนั้นนะเตอร์"
"แล้วซื้อไรอยู่อ่ะ ยาฆ่าแมลง"
"เอามาทำไรอ่ะ ห้องเราไม่มีแมลงไรนิ"
"เอาไปใส่ต้าเลือดหมูไง"
"ใจร้าย"
"อาบน้ำได้แล้วนะเตอร์"
"ส่งแฟกซ์อยู่"
"อืมๆๆๆแค่นี้นะจะเอาไรไหม"
"เอาลิ้นจี่อ่ะอยากกินแล้วก็ส้มด้วย"
"ส้มในตู้เย็นมีนี้นา"
"หมดไปแล้วเมื่อวานอ่ะ"
"อืมแค่นี้ใช่ป่ะกับข้าวอ่ะเอาไรมั้ย"
"อืมมมมไม่เอาแล้ว"
"อืมแค่นี้นะ ร้อนอ่ะ"
"ครับ จุบุจุบุ"
ผมซื้ออาหารเสร็จก็เดินกลับแต่ทำไมมันหนักจังหว่ะเนี่ย 5555+ กลับมาพ่อตัวดียังอาบน้ำอยู่เลย มันน่าเบื่อมากตกลงมีแฟนหรือมีลูกแน่เนี่ย เห้ออัลฟ่าเอ๊ย
"เตอร์ สายแล้วนะเตอร์อ่ะ "
"รู้แล้ว"
สักพักมันก็ออกมาครับ
"มีไรกินมั้งอ่ะ หิวจะแย่แล้วเนี่ย โหกินไม่รอกันเลยนะ"
"รอไม่ไหวหรอกฟ่ามีเรียนเช้ากว่านะเตอร์"
"ไม่รู้แหละต้องมานั่งรอเตอร์กินอิ่มอ่ะ"
"ฟ่าจะไปแต่งตัวแล้วนะ เตอร์รีบๆกินเหอะ"
"แล้วใครจะกินเป็นเพื่อนอ่ะคนเดียวไม่กินหรอกถ้างั้นอ่ะ"
"ตามใจแล้วกัน โอ้เอ้เองนี้นา" ผมเดินเข้าห้องน้ำแปรงฟันอีกรอบ น้ำอาบตุ้งแต่เช้าแล้ว แล้วก็เดินเข้าห้องไปแต่งตัว มันยังคงนั่งหน้าหงิกอยู่ที่โต๊ะอาหาร
"ใจคอจะให้เตอร์กินข้าวคนเดียวใช่ป่ะ" มันเปิดประตูมาต่อว่าผม
"อื้มส์ แล้วจะให้ฟ่าทำไง ให้ไปนั่งรอเตอร์กินข้าว แล้วก็ไปเรียนสายงั้นหรอ ถ้าเตอร์เป็นง่อยอ่ะฟ่าจะไปนั่งป้อนให้"
"ใจร้าย"
"เตอร์เองก็ สายแล้วนะ กว่าจะฟ่ารถติดไปอีก ฟ่าว่ารีบไปกินๆแทนที่จะมายืนพร่ำอะไรที่มันไร้สาระดีกว่าป่ะ" ผมหันไปทำหน้ากวนๆใส่มัน
"งั้นเตอร์ไม่ไปเรียนแล้ว"
"แน่ใจหรอ ตามใจแล้วกัน อนาคตของเธอ แล้วก็ไม่ต้องมาพูดกับฟ่านะถ้าวันนี้ไม่ไปเรียนอ่ะ" ผมเดินไปใส่เสื้อแล้วหยิบของใส่กระเป๋าแล้วไปใส่ถุงเท้ารองเท้า
"ไม่เคยเข้าใจกันเร้ยยยยยเว้ย"
"เตอร์อ่ะเข้าใจตัวเองรึยัง ฟ่าไปก่อนนะสายแล้ว" ผมหอมแก้มมันหนึ่งทีแล้วก็ออกไปเรียน สักพักผมแกล้งโทรเข้าห้องดูสิจะมีคนรับรึป่าว สรุปว่าไม่มี แสดงว่ามันได้ไปเรียนเรียร้อยแล้ว ผมเลยส่งข้อความไปหา(ขับรถดีดีนะครับที่รัก เมียเป็นห่วง)สักพักก็มีข้อความกลับมาว่า"(อิเมียใจร้าย)"เอ้านี้มันยังไม่หายงอลอีกหรอเนี่ย แค่ไม่ไปนั่งกินข้าวด้วยอ่ะนะ แล้วนี้ ผมต้องเป็นคนงอลหรือมันต้องงอลผม เห้อ...สับสนๆ
พอเรียนจบ ผมก็กลับบ้านวันนี้ไม่ได้ไปเดินสยามหรอกเหนื่อยๆไงไม่รู้เลยกลับบ้านดีกว่าเหมือนจะเป็นไข้เลยอ่ะ ปวดหัว มึนๆไงไม่รู้กลับมาเจ้าตัวดีก็ยังไม่มาผมเลยล้มตัวลงนอนที่โซฟาแล้วก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้อ่ะ มาตื่นอีกทีตอนที่มีเสียงคนเปิดประตูห้องเข้ามา
"กลับมาแล้วหรอ หิวมั้ยฟ่ายังไม่ได้ทำกับข้าวเลยอ่ะเผลอหลับไป"
"ไม่ต้องทำหรอกไม่อยากกิน"
"กินข้างนอกมาแล้วหรอ"
"........"
"งั้นเดี๋ยวฟ่าอาบน้ำนะ อาบมั้ย"
"........" ไรของมันฟร่ะ ไม่ง้ออ่ะวันนี้ไม่มีอารมณ์ปวดกบาลอย่างแรง ผมอาบน้ำอาบท่าเสร็จก็แต่งตัวเข้านอน มันก็นั่งเล่นคอมอะไรไปเรื่อยเปื่อยสายตาไม่มองผมด้วย เห้อ เช้าคงดีขึ้นเองแหละคงไม่หนีออกจากบ้านมั้ง ผมเข้านอนเปิดแอร์ห่มผ้าแต่มันปวดหัวอ่ะนอนไม่หลับหรอกพลิกไปพลิกมาก็ไม่หลับทำไงดีว๊า อุ๊ยมันดินเข้ามา มาหยิบผ้าเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าสงสัยจะไปอาบน้ำมั้ง มันเดินมาที่ผม แกล้งหลับตาไว้ฟ่า อิอิ
มือนุ่มๆมาสัมผัสที่หน้าผากแล้วก็แก้มของผม ถ่ายทอดความรู้สึกอบอุ่นแห่งความห่วงใย ผมแกล้งทำเป็นตื่น
"หิวรึป่าว"
"ฟ่าตัวร้อนจังอ่ะ ปวดหัวหรอ"
"อืม มันเวียนหัวอ่ะ มึนๆๆ"
"แล้วเปิดแอร์ซะเย็นเชียว เดี๋ยวเตอร์ไปเอายามาให้กินนะ"
"กินแล้ว"
"โกหก กินตอนไหน"
"ไม่เห็นต้องดุเลย กินเมื่อวาน"
"เดี๋ยวโดน ไอ้ดื้อ" เตอร์ไปเอายาข้างนอกกับน้ำมาให้ผม
"เห้ยไมมันเยอะจังอ่ะ ยาแก้ปวดเนี่ยนะสี่ห้าเม็ดอะไรเนี่ย"
"โวยวายทุกครั้งที่กินยา ให้ตายสิ นี้แก้ปวดลดไข้สองเม็ด แล้วนี้วิตมินเสริมช่วยขยายหลอดเลือดแล้วก็บำรุงสมองแล้วนี้ก็ยาแก้แพ้"
"เอาแก้ปวดอย่างเดียว"
"ไม่ได้"
"ต้องได้"
"ถ้าฟ่าเป็นไรไปแล้วเตอร์จะอยู่กับใคร ทำไมไม่ดูแลตัวเอง ไม่รักเตอร์แล้วใช่มั้ยจะทิ้งกันไปอ่ะ"
"ส่งน้ำมา ก่อนที่มันจะบานปลายด้วยเหตุผลทั้ง108ประการ" ผมรับน้ำมากินยาโดยที่มีมันยืนจ้องไม่คาดสายตา
"ดีมากไหนดูง่านิ้วสิ ซ่อนยาไว้ป่าว"
"อ่ะ ดูให้เต็มตามีมั้ย"
"เก่งมากเด็กน้อย เดี๋ยวนอนซะนะเดี๋ยวเตอร์ไปอาบน้ำแล้วจะมานอนกอด" สักพักผมก็หลับไม่รู้เรื่องแล้ว รู้สึกตัวนิดหน่อยตอนมีคนมานอนใกล้ๆแต่ก็หลับต่อไป
"ตื่นแล้วหรอ เตอร์ซื้อข้าวต้มกุ้งมาอ่ะร้อนเลยกินเลยป่ะเดี๋ยวเอามาป้อน"
"กินข้างนอกก็ได้ฟ่าไม่ได้เป้นไรมากซะหน่อย" ผมลุกขึ้นแล้วก็ทำเป็นแกล้งล้มเหมือนจะเป็นลม
"นั้นไงทำเป็นอวดเก่ง นอนเลย"
"แบร่ หลอกเล่นเฉยๆๆ"
"ไม่ต้องทำมาฟอร์มเลย นอนๆๆเดี๋ยวเอามาป้อน"
"งานเข้าเลยกุ"
"มาแล้วๆๆๆๆข้าวต้มร้อนๆ"
"กินเองก็ได้ ไม่ได้เป็นไรจริงๆ"
"อย่าดื้อสิครับที่รัก อ้ามๆๆๆๆๆ"
"ควันโขมงแบบนี้ปากแหกพอดีอ่ะ"
"เป่าก่อนก็ได้" มันเป่าๆๆแล้วก็ป้อนผม
"อิ่มแล้ว จะไปอาบน้ำอ่ะ"
"ไม่ต้องอาบหรอกตัวยังอุ่นๆอยู่เลยเดี๋ยวเตอร์เช็ดตัวให้แทนแล้วกัน"
"ฟ่าไม่ได้เป็นไรนะเตอร์อาบน้ำได้ นะนะนะนะ"
"โอเคแต่เตอร์จะเข้าไปนั่งเฝ้า"
"บร้าหรอ ไม่ต้องหรอก"
"ไม่ได้" ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวถอดเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำโดยที่มีมันเดินมาเฝ้า
"จะแฟกซ์จะเข้ามาทำไม"
"งั้นเสร็จแล้วเรียกนะเดี๋ยวอาบน้ำหกล้มไปเตอร์คงไม่ให้อภัยตัวเองแน่" ใครช่วยเอาพระเอกช่องเจ็ดไปไกลๆห้องน้ำทีเถอะครับ
"จ้ะ"
"ฟ่าๆๆๆเสร็จยังอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ถ้าจะอาบน้ำเรียกเตอร์นะ"
"เออ" ผมค่อยๆเปิดน้ำในอ่างเบาๆแล้วนอนแช่ในอ่าง ขืนไปอาบฝักบัวมันได้ยินเสียงก็โวยวายอีกอ่ะ สักพักมันก็มาเรียกอีก
"ฟ่าๆๆนานไปป่าวอ่ะ ตอบหน่อยเป็นไรป่าว"
"ไม่ได้เป็นไร"
"จะอาบน้ำเรียกนะ"
"อื้ม" ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกไป
"ไปไหนอ่ะไม่อาบน้ำแล้วหรอ"
"ไม่อาบแล้วขี้เกียจง่วงนอน"
"เดี๋ยวเตอร์เช็ดตัวให้มั้ย"
"ไม่ต้องหรอก"
"อยากกินไรเป็นพิเศษป่าวเดี๋ยวกลางวันทำให้ เอ๊ะเดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆทำไมตัวหอม ไหนมาดูสิแอบอาบน้ำแล้วนี้!!!!!ทำไมฟ่าทำแบบนี้อ่ะ"
"ทำไร"
"ก็อาบน้ำไงถ้าหกล้มขึ้นไปจะทำยังไง"
"จะหกล้มได้ไงฟ่าแช่น้ำในอ่าง"
"นั้นแหละลื่นล้มในอ่างจะทำไง"
"ก็ไม่ได้ลื่นล้มนี้ เตอร์คิดมากไปป่าวฟ่าหายแล้วไม่ได้เป็นไรเลย ไม่เชื่อจับดูดิเห็นป่ะตัวไม่ร้อนเลย"ผมจับมือเตอร์มาอังที่หน้าผาก
"ทำไมดื้ออย่างนี้ไม่คิดมั้งหรอว่าเตอร์ห่วงฟ่าขนาดไหนเอาใจเค้ามาใส่ใจเรามั้งดิ แล้วถ้าฟ่าเป็น...อื้อออืมมมมม" ผมโน้มคอมันมาจูบ
"หยุดบ่นซะทีเถอะ"ผมเดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วก็มานอนต่อ อันที่จริงยังมึนๆนิดหน่อยไม่รู้ว่ามึนเพราะไม่สบายหรือว่ามึนคำบ่นของมันก็ไม่รู้แหะ
"ยังงี้ทุกทีอ่ะ เดี๋ยวเอายามาให้กินนะ"
"ยาอีกแล้ว"
"ช่ายยาอีกแล้ว"
"เบื่อ" เตอร์เดินไปเอายาแบบเดิมแหละมาให้ผมทานแล้วก็น้ำ
"อ่ะกินซะจะได้หายไวไวจะได้ทำลูกกัน"
"ไม่กินแต่ทำเลยได้ป่ะ"
"ไม่ได้"
"นะนะนะให้สองเลย"
"ไม่สำเร็จหรอกกินเดี๋ยวนี้"
"ดูนั้นดิมาริโอ้แก้ผ้า" ผมชี้ให้มันมองไปทางอื่น
"ไม่สำเร็จหรอก เร็วๆๆอย่าลีลา"
"เซ็งห่าน" ผมรับยามากินแล้วก็กินน้ำตามแล้วก็ล้มตวนอนหันหลังให้มัน งอล
"ที่รักครับเดี๋ยวแฟนนอนกอดนะ"
"........" เตอร์แทรกตัวมานอนในผ้าห่มแล้วโอบกอดผมไว้ลมหายใจรดมาที่ต้นคอ
"เตอร์"
"ถ้าฟ่าเป็นอะไรไปจริงๆเตอร์จะมีแฟนใหม่ไหม"
"ไร้สาระน่ะ ฟ่า"
"ถามจริงๆ"
"ไม่หรอกถ้าฟ่าเป็นอะไรไปเตอร์คงมีทางเลือกอยู่สองทาง"
"อะไรมั้ง" ผมพลิกตัวนอนหงายเตอร์ดันตัวขึ้นให้ผมนอนหนุนแขน
"บวชกะตาย"
"เตอร์สัญญานะว่าเตอร์ต้องมีชีวิตต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเจอคนที่ดีเท่าฟ่าหรือดีกว่าฟ่าเตอร์ก็รักเค้าเถอะ"
"เตอร์รักใครแบบที่เตอร์รักฟ่าไม่ได้แล้ว คนเรามันสุขแบบสุดๆแล้วมันไม่สามารถมีอะไรมาแทนที่ได้หรอก"
"แล้วถ้าวันหนึ่งฟ่ามีคนใหม่อ่ะ"
"มันก็มีทางเลือกให้อยู่สองทางเช่นกัน"
"ไรอ่ะ"
"ชู้ตายกะชู้พิการ"
"แล้วฟ่าอ่ะ"
"เคยดูจำเลยรักป่ะถูกขังล่ามโซ่ในกระท่อมอ่ะ"
"แล้วจะตบจูบป่ะ"
"จูบแต่ไม่ตบ"
"เอาจริงๆดิถ้าฟ่ามีคนอื่นเตอร์จะทำไง"
"ก็คงไม่มีใครตลอดชีวิตแล้วก็คงเฝ้าดูฟ่ามีความสุขกะคนอื่น แล้วถ้าเตอร์มีคนอื่นอ่ะฟ่าจะทำไง"
"ตัดให้เป็ดกิน"
"โหดร้าย"
"จะตัดแล้วก็สับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"เง้อ แล้วถ้าเตอร์ตายอ่ะ"
"ก็คงไม่มีใครอ่ะ คงทำบุญไปเรื่อยๆอุทิศส่วนกุศลให้เตอร์จนกว่าฟ่าจะหมดบุญตามเตอร์ไปมั้ง"
"น่ารักจัง ฟ่ารู้ป่ะว่าฟ่าสำคัญกะเตอร์แค่ไหน"
"แค่ไหนอ่ะ"
"มันอธิบายยากนะ มันเป้นอะไรที่ต้องห่วงใย ใส่ใจ คิดถึงตลอดเวลา เค้าเจ็บเราก็เจ็บยิ่งกว่า คิดถึง หวง ห่วง ทุกอย่างอ่ะ"
"สงสัยไอ้หวงอ่ะจะเยอะสุดนะ"
"คนเรามีของที่เรารักมากมากเราก็ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับของของเรานะ"
"ถ้าวันหนึ่งฟ่าไร้เหตุผล โกรธเตอร์แบบไร้สาระ เตอร์ต้องง้อฟ่านะ อย่าปล่อยให้ฟ่าโมโหจนทำอะไรต่ออะไรให้เราสองคนต้องจากกันนะ เตอร์ต้องรีบง้อนะสัญญาได้มั้ย"
"สัญญา เตอร์ไม่มีทางให้ฟ่าไปเป็นของใครอีกนอกจากเตอร์คนเดียว"
"เตอร์ก็ห้ามงอลฟ่านานด้วย เตอร์ก็รู้นิสัยฟ่าดีว่าไม่ชอบง้อใคร เพราะฉะนั้นเตอร์ห้ามงอลนะ"
"ฟ่าเป็นคนยุติธรรมมากเลยนะ ฟ่ารู้ตัวปาะ"
"แค่นี้เตอร์ทำให้ฟ่าไม่ได้หรอ"
"ได้ครับ เตรียมตัวจะงอลอีกแระ"
"ฮ่าๆๆๆๆ" ผมเงยหน้าไปมองหน้าเตอร์แล้วยิ้มหวานๆหนึ่งที ด้วยฤิทธิ์ของยาที่ทานเข้าไปเมื่อครู่ทำให้ผมเริ่มมีอาการง่วงนอนขึ้นมานิดนุง
"ฟ่านอนเถอะ เดี๋ยวตื่นมาถ้ายังไม่หายเดี๋ยวไปหาหมอกัน"
"ถ้าหายแล้วอ่ะ"
"เดี๋ยวพาไปช็อปปิ้ง"
"โอเค หายชัวร์"
ผมนอนนิ่งอยุ่ภายใต้อ้อมกอดคนที่ผมรักเป็นอ้อมกอดแห่งความอบอุ่น เสียงหัวใจเต้นที่สัมผัสมาที่แผ่นหลังและลมหายใจเบาๆสัมผัสมาที่ศีรษะทำให้ผมเคลิ้มหลับไปในที่สุด
*******
*******
*************
*************
*******
*******
*************
*************
*******
*******
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ทุกท่านนะครับ
แล้วก็ขอบคุณหลังไมค์ที่ส่งความห่วงใยความคิดถึงมาเสมอๆนะครับ
ช่วงนี้ฝนตกทุกวันรักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ด้วยความปรา๔ณาดีจากนุ้งฟ่าผู้น่าร๊ากกกกกกกกก
อิอิ
-
:z13:แล้วก็ :man1:นุ้งฟ่าด้วยความคิดถึงยิ่ง
ชมอยู่แหมบๆคอปเตอร์งอนไม่มีเหตุผลอีกแล้วไง แต่ก็นะ
เข้าใจก็มันอยากอ้อนนี่เนอะ
รักนุ้งฟ่ามากกว่าคอปเตอร์จี๊ดดดดดดดนึง
-
มาหวานกันแต่หัววันเลยเน้
อีปร้า อิจฉาตาร้อนผ่าวๆๆๆ เลยนุ้งฟ่าเอ๊ยย
v
v
vv
vv
จิ้มกลับด้วยความร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เอามาเลยเหอะ หวานๆ เนี่ย
ชีวิตอีปร้าขาดน้ำตาลมานานแระ
5555 จะรอแบบหวานกว่านี้นะจ๊ะนุ้งฟ้าที่น่าร๊ากกก
-
^
^
^
^
^
:z13:
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คริคริ
มีหวานกว่านี้อีกเอาให้น้ำตาลในเลือดสูงมดกัดแก้มกันเลยตอนต่อไป
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
^
^
^
จิ้มคนเขียนข้างบน
พี่ฟ่ารู้ป่ะ ตอนนี้กำลังทำร้ายคนอ่านทางอ้อม ทำเค้าเป็นเบาหวานตาย :laugh: :laugh:
คู่นี้น่ารักกันจริงๆ เป็นกำลังใจให้นะครับ :L2:
-
+1 ให้นุ้งฟ่า คิดถึงงงงงงง
ชอบ sms ที่ส่งหากันจัง น่ารักมากมาย
อ่านแล้วก็นุ้งเตอร์ดูแลนุ้งฟ่าดีมาก ๆ ดูแลกันและกันดี ๆ นะจ๊ะ เอาใจช่วยเสมอ :man1:
-
เย้ เย้....มาต่อล่ะ...
ขอบคุณคับบบบบบบบ
-
คู่นี้อีกแระ
น่ารักอีกแระนะ
จะน่ารักไปถึงไหน
-
ก้อขี้งอลกันทั้งคู่น่ะแหล่ะ
แต่ผลัดกันง้อได้อย่างน่ารัก
-
หวานมาก น่ารักสุดๆเลยคู่นี้
:กอด1:
-
หวานมากมายอ่ะ...
คนอ่านยิ้มตามแก้มแทบแตกแล้วเนี้ย^^
-
:L2:...รักและเข้าใจกัน ไม่เอา..ไฟ..เข้าบ้านมันก็...อบอุ่น มีความสุข..กันทุกวันเนอะ
...คนอ่านก็มีความสุข ไปกับเค้าด้วย...ความรัก..มันเป็น..สิ่งที่ดี..จริงๆๆๆ :n1:
-
เดี๋ยวก็งอนแล้วก็ดีกัน
น่ารักไปไหนเนี่ย :-[
-
^
^
^
^
^
^
มาจิ้มพี่ฟ่าหลายๆจึ๊ก 555+
มาต่อแล้ววว หวานได้อีกนะคะเนี่ย o13
ช่วงนี้ฝนตกแล้วเซงมากมายค่ะ ยิ่งมีคนเป็นไข้หวัดที่มหาลัยกันหลายคนอยู่ด้วย เสียวเป็นไข้หวัด 2009 จังค่ะ
พี่ฟ่าก้รัหษาสุขภาพด้วยนะคะ :กอด1:
-
หวานจน... แต่ก็ยินดีนะครับ
+1 เป็นกำลังใจให้ นุ้งฟ่ากับนายเตอร์ นะครับ
-
รักกันๆ กอดกันๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
คนเค้าจะหวานกัน อะไรก็ฉุดไม่อยู่เนอะ :-[
แต่หวานกันมากๆแบบนี้แอบน่ากลัวอะ
ตอนต่อไปคงไม่ขมซะก่อนน๊า (ไม่อยากเห็นน้องทะเลาะกันเล้ยยยย)
คิดถึงอัลฟ่ากะคอปเตอร์นะจ๊ะ
:L1:
-
เดี๋ยวก็ขม รออีกแปปปปป
5555555+
มาต่อให้ตอนเย็นๆวันนี้ว่าง ใครว่างมาเม้าท์เอ็มกันได้น๊าคร๊าฟฟฟฟฟฟ
จุบุจุบุ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
"อ้อมกอดอุ่น นอนหนุนแขน แสนจะสุข
ลืมเรื่องทุกข์ เรื่องเบื่อหน่าย มลายสิ้น
รู้สึกถึง ความปลอดภัย ในชีวิน
แอบได้ยิน เสียงหัวใจ ในอุรา
เต้นตึกตัก บอกว่ารัก รักรักรัก
เต้นหนักนัก ล้นใจ ให้ถวิล
ลมหายใจ เบาเบา เป่าลมปลิว
เนื้อแนบผิว กายแนบชิด สนิทนอน"
ผมลืมตาตื่น แต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในอ้อมกอดของคนรักซะแล้ว สายตาของผมสอดส่องไปทั่วห้อง ไม่มีแม้แต่เงาของชายผู้เป็นเจ้าของอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นเมื่อคืนนี้ ผมลุกออกจากเตียงเพื่อไปหาน้ำดื่มดับกระหาย ผมหยิบน้ำในตู้เย็นแล้วเดินไปที่ระเบียงช่างเป็นอากาศยามเช้าวันอาทิตย์ที่แสนจะสดชื่น ผมยืนทอดสายตาไปเรื่อยๆก็มีคนมาโอบกอดผมจากทางด้านหลัง
"ตื่นแล้วหรอ"
"เตอร์ไปไหนมาอ่ะทิ้งฟ่าให้นอนอยู่คนเดียว"
"ไปซื้อกับข้าวมาไง ตัวไม่ร้อนแล้วนี้นา หายปวดหัวรึยัง"
"หายแล้ว"
"ฟ่าตัวหอมจัง นี้เป็นอีกอย่างหนึ่งนะที่เตอร์หลงจนหัวปักหัวปำ"
"ถ้าตัวไม่หอมก็ไม่หลงอ่าสิ"
"หลง เพียงแต่มันหอมบ่งบอกได้เลยว่านี้คือฟ่าอ่ะ"
"เวอร์ไป ฟ่าไม่ใช่แม่นางผิวหอมนะ"
"เค้ามีแต่แม่นางผมหอมไม่ใช่หรอ"
"คล้ายๆกันแหละหน่ะ"
"ร้อนแล้วเข้าข้างในเหอะ ตัวเย็นออกมาจากห้องแอร์มาตากลมตากแดดแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่สบายอีกอ่ะ"
"ครับคุณหมอ"
"กินข้าวเลยป่ะเดี๋ยวได้อุ่นใส่จาน"
"เดี๋ยวฟ่าทำเองก็ได้เตอร์เดินไปซื้อมาร้อนๆนั่งเฉยๆเหอะ"
"ช่วยกันแหละดีแล้ว เตอร์เอาเปรียบฟ่ามามากแล้วเมื่อก่อนอ่ะดีแต่ใช้ฟ่าทำโน้นทำนี้เป็นอิแจ๋วเลย"
"เพราะรักไง ถึงได้ทำ ไม่ได้คิดว่าใครเอาเปรียบใครหรอก ที่ฟ่าทำทุกอย่างให้เตอร์เพราะฟ่ารักเตอร์"
"งั้นก็ขอให้เตอร์ได้ทำอะไรให้ฟ่ามั้งนะ"
"แค่เตอร์รักฟ่าคนเดียวมันก็วิเศษมากแล้ว ฟ่าไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่เตอร์อย่าทำให้ฟ่าเสียใจก็พอ"
"เตอร์จะรักฟ่าจนวันสุดท้ายของชีวิตเตอร์นะ"
"ถ้าวันหนึ่งฟ่ากลายเป็นอิแก่ อิอ้วน ดูไม่ได้ เตอร์จะรักฟ่ามั้ย"
"ไม่ว่าฟ่าจะเป็นอะไรจะหูหนวกตาบอดจะแก่จะเหี่ยวยังไงเตอร์ก็ยังรักฟ่า เพราะเตอร์รักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากฟ่า"
"จริงนะ"
"จริงดิ"
"ถ้าวันข้างหน้าฟ่าเป็นอิแร้งทึ้งจริงๆฟ่าอนุญาติให้มีเมียน้อยได้"
"ไม่มี มีฟ่าคนเดียวก็พอแล้วไม่มีใครแทนที่ฟ่าได้หรอก ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้อ่ะ"
"อันไม่เท่าแขนนนนนนนทำแทนไม่ได้......."(โปรดร้องเป็นเพลง)
"คนกำลังซึ้ง เล่นยังงี้ก็ตายอ่าดิ"
"ไข่พะโล้(ทำเสียงสูงเหมือนคนเจอทองคำตกอยู่บนพื้น)"
"ไม่เห็นต้องดีใจขนาดนั้นเลยอ่ะ"
"ฟ่าดีใจออกนอกหน้าเกินไปหรอ"
"อืม นึกว่าตัวเองได้มงกุฏมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์สรึไงอ่ะ"
"บร้า"
"เดี๋ยววันนี้ไปซื้อวิตมินแถวศิริราชกัน เตอร์รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ฟ่าป่วยง่ายเกิน ต้องบำรุงหน่อยแล้ว"
"แสนจะเบื่อ" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ
"บ่นอะไร ทำไมฟ่ากินยายากขนาดนี้เตอร์ไม่เข้าใจ"
"ก็เข้าใจไว้ซะนะว่าคนมันไม่ชอบไม่ชอบไม่ชอบเข้าใจไหมว่าไม่ชอบอ่ะ"
"แต่มันดีต่อฟ่าเองนะ"
"แล้วตอนนี้ไม่ดีตรงไหน ออกจะน่ารักขนาดนี้"
"น่ารักแต่ป่วยบ่อยแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ ยิ่งป่วยมันจะยิ่งโทรม"
"เท่าที่กินอยู่ทุกวันนี้ตับก็จะแหกอยู่แล้วนะ"
"ก็มันหมดต้องซื้อมาเติมสิ แล้วเตอร์ก็รู้ด้วยว่าฟ่าอ่ะกินมั้งไม่กินมั้ง"
"โอเคๆๆๆๆๆกินก็กิน เชิยกินข้าวได้แล้ว"
"ยังงี้ตลอดอ่ะเอาแต่ใจ"
"อืมแล้วไงอ่ะ แล้วรักรึป่าวอ่ะ"
"รักสิครับ ยังไงก็รักรักรัก"
"ดีมั๊ก"
เราทานอาหารเช้ากันไปก็หยอกกันไปเหมือนปรกติอ่ะ ผมเก็บจานไปล้างโดนมีเตอร์เป็นคนเก็บกวดเช็ดถูโต๊ะ
"เตอร์ช่วยล้างนะ"
"ช่วยให้ช้าป่ะเนี่ยทำไมต้องมาจับมือฟ่าด้วยเนี่ย" เตอร์ยืนทางด้านหลังผม แล้วก็จับมือผมสองข้างล้างจาน
"โรแมนติกดีออก"
"จานมันแตกมันจะโรแมนติกไม่ลงอ่ะสิ ปล่อยเหอะจะได้เสร็จไวไวแล้วไปอาบน้ำกัน"
"โอเค๊"เราช่วยกันล้างจานจนเสร็จแล้วก็ไปนั่งหน้าทีวี ให้อาหารย่อย
"เล่นเกมส์กัน" เตอร์ชวนผมเล่นเกมส์"
"เกมส์ไรอ่ะ"
"ฟ่าอยากเล่นเกมส์ไรอ่ะ"
"เล่นอันไหนฟ่าก็แพ้เตอร์ทุกทีอ่ะ"
"งั้นเล่นเทคเคน ใครแพ้ทำไรดีนะ"
"แพ้เป็นเมีย"
"แน่ใจหรอ"
"แน่แพ้ถอดทีละชิ้นด้วย"
"เหมือนจะมั่นใจว่าชนะเลยนะ"
"ฟ่ามั่นใจว่าเกมส์นี้ฟ่าต้องชนะแน่นอน"
"งั้นก็จัดไปอย่าให้เสีย"
เราสองคนเล่นเกมส์เพลย์กันอ่ะ
"เตอร์แพ้หว่ะ ถอดเดี๋ยวนี้" เตอร์ถอดเสื้อออกเห็นพุงขาวๆแล้ว
"เตอร์อ่อยให้ฟ่าต่างหากอ่ะ"
"อย่ามาโม้" เกมส์ที่สองเริ่มขึ้นฟ่าชนะอีกแล้ววววววว
"ถอดกุงเกงซะ อย่าให้ต้องพูดมาก"
"เออๆๆๆๆๆๆๆ" ขณะนนี้เหลือ กกน.สีขาวตัวเดียว ฮ่าๆๆๆๆๆๆไอ้หน้าด้านเอ๊ย แต่เกมส์ที่สามผมดันแพ้ซะนี้
"ถอดเลยฟ่าอย่ามาทำเนียน"
"ฟ่าไม่สบายนะ"
"อย่าๆๆๆๆถอดๆๆๆๆๆๆๆ" ผมถอดเสื้อออกเหลือแต่บ็อกเซอร์ตัวเดียว กกน.ก็ไม่ได้ใส่ก็เพิ่งตื่นจากชุดนอนนี้หว่า เกมส์นี้แหละจะตัดสินว่าใครจะเป็นเมียในวันนี้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"เหนือฟ้ายังมีฟ่าเหนือเทวดายังมีเมียเทวดา ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ" ฟ่าชนะครับพี่น้องครับ
"เป็นไปได้ไงว่ะ"
"เป็นไปแล้วอ่ะ ถอดต้องถอดต้องถอดแค่มองข้างนอกไม่รู้มันต้องดูถึงข้างใน"ฮ่าๆๆๆๆๆๆซะใจมากมายมากมาย
"อาบน้ำเหอะนะ"
"เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆถอดก่อนดีไหม สัญาต้องเป็นสัญญา สัญญาว่าถอดต้องถอดดดดดด" มันลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังให้ผมแล้วค่อยๆถอด กกน. ออกก้นขาวๆอยู่ตรงหน้าผมเนี่ยฮ่าๆๆๆ
"พอใจยัง"
"รับซาลาเปาเพิ่มมั้ยค่ะ ฮ่าๆๆๆ"
"ตาหลกเนอะ มีความสุขบนความทุกข์ของสามี"
"ไม่ใช่ๆวันนี้เตอร์เป็นเมียนะจ้ะเข้าใจไรผิดรึป่าวครับพี่น้องครับ"
"งั้นเมียจะปล้ำผัวแล้วนะ"
เตอร์ดันผมนอนลงกับพื้นแล้วขึ้นค่อมทันที แล้วโน้มตัวมาจูบผมอย่าว่องไว ผมเอามือดันอกเตอร์ไว้
"อาบน้ำก่อนนะ ฟ่าเจ็บหลังนะเนี่ย"
"ครับบบ"เตอร์ลุกออกจากตัวผมแล้วยื่นมือมาให้ผมจับแล้วดึงขึ้นเราสองคนไปอาบน้ำกันคงไม่ต้องบอกใช่ป่ะว่าทำไรกันมั้งในห้องน้ำฮ่าๆๆๆๆๆๆเราสองคนอาบน้ำเสร็จก็นุ่งผ้าเช็ดตัวมาเช็ดผมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
"เตอร์ทาครีมที่หลังให้หน่อย" ผมยื่นครีมกะยืนให้เตอร์ทาครีมที่หลังให้ เตอร์เทครีมใส่มือแล้วลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังแล้ว ในไม่ช้ามือที่ซุกซนก็สอดไปที่ใต้ผ้าเช็ดตัวแล้วปลดออก เตอร์จับผมหันหน้าเข้าหาแล้วจูบผม ลิ้นเริ่มล่วงล้ำเข้ามาในปากผมสองมือบีบจับไปที่ก้นสองข้าง ผมเอื้อมมือไปปลดผ้าเช็ดตัวเตอร์ออก เตอร์ดันผมให้นอนลงบนที่นอนแล้วก็ใส่อุปกรณ์ไปที่หนอนน้อยของผมแล้วชโลมเจลใส่หนอนน้อยของผม แล้วก็นั่งทับมาบนตัวผมช้าๆ จนหนอนน้อยของผมหายเข้าไปในตัวเตอร์ แรงกระแทกเริ่มแรงขึ้นๆจนผมต้องเอามือจิกไว้กับผ้าห่ม ผมเด้งรับแรงกระแทกที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นเตอร์เบาเครื่องลงในไม่ช้าแล้วโน้มตัวมาจูบผม ผมจับให้เตอร์คุกเข่าแล้วโน้มตัวไปข้างหนามือจับขอบเตียงไว้ ผมไม่รอช้าเอาหนอนน้อยที่พ่อให้มาบรรจงล่วงละเมิดเข้าไปในตัวของเตอร์แล้วจัดการเร่งเครื่องทันที เสียงซี๊ดครวญครางออกมาจากเราสองคน ผมล้างมือไปข้างใต้สัมผัสเซย์ไฮกับหนอนชาเขียว เตอร์พลิกตัวนอนหงาย แล้วเอาขามาเกี่ยวไว้ที่บั้นเอวผม ผมไม่รอช้าจัดการเร่งเครื่องแล้วพ่นพิษทันที หนอนชาเขียวยังตื่นตัวอยู่บ่งบอกว่าอยากพ่นพิแล้วผมจึงจัดการเอาริมฝีปากประกบไปที่หนอนน้อย แล้วจัดการจนมันพ่นพิษมาเต็มปากผมเนี่ยแหละ ผมวิ่งไปคายพิษรักออกแล้วเตอร์ก็เดินตามมาเราสองคนเลยต้องอาบน้ำกันอีกเป็นรอบที่สอง.........
********
********
********
********
แอบเอาขนมมาส่งคนอวบตอนค่ำๆๆๆ
(http://openil.files.wordpress.com/2008/05/cake.jpg)
-
เบาหวานกำเริบ
ทั้งขนม ทั้งเตอร์ฟ่า :m25:
-
สงสัยเตอร์จะเห็นว่าฟ่าป่วยอยู่
เลยแกล้งแพ้แน่เลย :-[
-
ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย เตอร์เป้นเมียแล้ว
เดี๋ยวเตอร์สาวแตก ทำไง
เจ็บป่าวเตอร์
-
มันเป็นเมียมาตั้งนานแว้วเพิ่งรู้เหรอ
เชอะ
-
เตอร์ยอมได้งัยยยย
-
เข้าโหมด NC แล้ววว
ช่วงนี้ยิ่งเลือดจางอยู่ :jul1:
ในที่สุดก็ได้คุยmกะพี่ฟ่าซักทีนะคะ
ป.ล.อยากกินเค้กง่ะ :impress2:
-
สลับกัน เป็นความสุขของชีวิต :z2:
เป็นกำลังใจให้เช่นปกตินะครับ นุ้งฟ่า แต่...+ ไม่ได้ :z1:
-
เริ่มอ่านก็หวานดีอยู่หรอก อ่านไปๆๆ เลือกเริ่มหมดตัว อิอิ :jul1:
-
เจอบทหวาน ๆ แถมเอาหนมมาล่ออีก โอยยยย น้ำตาลขึ้นเลย :-[
-
งั้นข้ามไปตอนขมๆเลยมั้ย
อิอิ :laugh:
-
เหอะๆ ตื่นมาก็...............กันเลยนะคร้าบ
อิจฉาอะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
หวานจริงตามที่บอกเลยแฮะ
ขมๆ อ่ะ มิเอาหรอก หวานๆ แบบนี้ดีกว่าน้า
ขนมน่ากินจ้า แต่ดึกแระ ไว้พรุ่งนี้ละกัน
ฝันดีน้า นุ้งฟ่าผู้น่ารัก
:กอด1: :กอด1:
-
จะขมอีกแล้วเหรอ อ่านตอนขมละมันบาดจิตบาดใจ
ตอนหวานก็หวานจนมัดกัด
เพราะฉะนั้นเลือกตอนหวานดีกว่า
ปล. อ้วนแน่ถ้าเข้ากระทู้นี้บ่อยๆ ของกินยั่วใจมาก
-
จัดขมมาด่วนเลย หวานมากไปละ อิจฉา (ล้อเล่นนะตะเอง)
แล้วมาต่ออีกนะครับ :bye2: :bye2:
-
:pighaun: :haun4: :m25: :z1: :jul1:
ก้ากกกกกกกกกกกๆๆๆๆ
ถอดทีละชิ้น...จิ้นเลือดกระจายเลย^^
-
หวานแต่เช้า
หวานแล้วก็เรียกเลือดได้อีก เหอๆๆ
อย่าเพิ่งขมสิจ๊ะนุ้งฟ่า ขอหวานๆ นานๆ ดีกว่าจ้า
จุ๊บๆๆๆ บวก 1 แต้มนะจ๊ะ
-
:haun4:
ไม่เป็นอันทำงานแต่เช้าเลย
อย่าเพิ่งขมเลยนะน้องฟ่าจ๋า
-
:กอด1:...คู่นี้เค้าน่ารักแล้วก็...เสมอภาค ผลัดกันเป็นสามี ภรรยา
...นี่ถึงปัจจุบันแล้วไม่ใช่เหรอน้องฟ่า ยังมี.ขม.อีกเหรอ
...แต่ก็ปกติเนอะ..เตอร์เคยบอกว่า..จะหาเรื่องไว้ให้ฟ่าเล่าเยอะๆ
...สรุปไม่รู้ดี หรือไม่ดีหว่า ไอ้ทำเรื่องไว้ให้เล่าเนี่ย
...โบราณว่า..ทะเลาะกัน..ยิ่งรักกัน ลูกยิ่งดก ไม่รู้จริงปล่าว :กอด1:
-
:z1:
คู่นี้ตลอด
:bye2:
-
:z1:
-
ขอฝากขอนุ้งฟ่า แต่ละอย่างนี้ อยากมาก :z1:
-
เดิมพันเค้าน่ารักกันดีเนอะ
อย่างนี้น่าจะไปเป็นกองเชียร์อยู่ข้างๆ :-[
แล้วไอ้ตอนขมๆที่ว่าอะ อยากรู้จริง
มันจะขมเพราะเตอร์หรือฟ่าก่อเรื่องน๊า
(หรือเพราะอัลฟ่าทำอะไรก็ไม่ผิดน๊อ เลยไม่เคยก่อเรื่อง..... 555 (วอนอีกแล้วตรู))
:กอด1:
-
เตอร์น่ารักดีนะ ตอนเป็นห่วงฟ่าอ่ะ ดูใส่ใจมากมาย น่ารักมากๆ^^
แล้วก็หวานกันซ้า มะเกรงจายเราเลยย อิอิ เฮ้ออ สงสัยต้องรีบหาบ้าง555
ช่วงนี้คนเป็นไข้หวัดกันเยอะ ระวังสุขภาพดีๆนะ :กอด1: กินวิตามินเยอะๆ
-
หายไปอีกแระนุ้งฟ่า
อย่าลืมมาต่อน้า
ฝันดีจ้า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อิจฉาความหวานของทั้งคู่จริงๆ กุ๊กกิ๊ก ง๊องแง๊ง กันดี
แต่ดูไปเนี่ยก็เหมือนเตอร์มีลูกอีกคนเหมือนกันนะ ถ้าฟ่าจะงอแงกว่าเตอร์อีก
-
เธออยู่หนายยยยยยยยย
ฉันอยู่นี่ ที่รักจ๋า................
นุ้งฟ่าไปทำบุญมาป่าวเอ่ย
:L2:
-
นุ้งฟ่าไปทำบุญค๊าบสองวันแล้วยังไม่กลับบ้านเยย
คิดถึงใจจะขาดง่ะ
กลับบ้านโทรศัพท์ก็ไม่ค่อยจารับรู้บ้างป่ะว่าแฟนคิดถึงอ่ะ
เง้อๆๆๆๆ :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
วันนี้ผมอยู่คนเดียวครับ
สวัสดีครับผมนายคอปเตอร์รูปหล่อคนเดิม
นานๆมาทีคงจะจำผมได้นะครับ
พอมาอ่านรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนนิสัยไม่ค่อยดีเท่าไรอ่ะ
รู้สึกผิดจัง แต่อยากเข้ามาบ่นว่าทำไม่บางเรื่องคุณเค้าถึงไม่เล่าอ่ะ
อาทิเช่น
มีอยู่วันหนึ่งเตอร์มีงานที่คณะอาจจะค้างบ้านเพื่อนก็เลยโทรมาบอกฟ่าไว้ก่อนคุณเธอก็หนีเที่ยวอ่ะสิไปทองหล่อกับพี่ๆที่คณะแล้วก็เพื่อนอีกจำนวนหนึ่งมั้ง ไอ้เรานะก็อุตส่าห์คิดถึงรีบขับรถกลับบ้านตอนตีสามเพื่อจะมานอนกอดแฟน แต่ก็เหมือนโชคจะเข้าข้างคุณเค้ามากกว่าเข้าข้างผมนะ คุณเค้ามาถึงบ้านก่อนหน้าผมไม่ถึงห้านาทีได้มั้ง คุณเค้ารีบนอนทั้งๆที่ถุงเท้ายังไม่ถอด แต่งตัวหล่อเต็มยศแล้วแกล้งเป็นหลับ ไอ้ผมก็ทำเป็นเนียนไม่รู้เรื่อง ทำเป็นเข้าไปหอมเหงื่อยังซกอยู่เลย สงสัยจะรีบวิ่งเข้ามานอน ก้เลยถามว่าไปไหนมา รีบตอบเลยว่าป่าวๆๆๆๆๆทั้งที่หลับอยู่นะ คนเราอ่ะมันมีพิรุธ ไอ้ผมจะโมโหจะโกรธเดี๋ยวก็ร้องไห้ไอ้ผมมันก็คนใจอ่อนด้วย แล้วมีเมียขี้อ้อนบีบน้ำตาก็เก่ง แล้วผมจะโกรธเค้าลงได้ไง ลองเป็นผมดิ ตายสถานเดียวให้ตายเหอะพระเจ้า ดั่งคำนิยามที่ว่า"ถูกเสมอ(ฟ่า) ผิดตลอด(ไอ้เตอร์นี้แหละ)" แจะทำไงได้รักเค้ามากนี้นา เนอะ
แต่ที่ผมปลื้มเค้ามากมากคือเค้าเป็นคนที่ดูแลทุกคนได้ดีมากห่วงใยผม พ่อแม่ผม ทุกคนที่ผมรักเค้าจะเป็นห่วงเป็นใยเสมอ อาหารการกิน ไม่สบาย เค้าดูแลหมด การเงินการเรียนจัดการวางเเผนให้ตลอด เสื้อผ้าทุกอย่าง คุณเค้ามีคนมาจีบเยอะมาก ไม่ว่าจะไฮโซลูกเศรษฐี เสี่ยแก่ๆมีหมด แต่เค้าจะบอกเสมอว่าเค้ามีผมอยู่แล้วเค้ารักใครไม่ได้อีก เค้าน่ารักใช่มั้ยอ่ะ อิอิ
แต่ก็มีบางเรื่องนะที่ไม่ค่อยน่ารักคือเวลา หิว ร้อน ชอบบ่นๆๆๆๆๆๆหงุดหงิด แล้วก็ชอบทำตาดุใส่ผมด้วย ชอบร้องไห้อีก เวลาเจออะไรสะเทือนใจนิดหน่อยนี้ ตาบวมแดงจมูกแดง น้ำตาคลอแล้ว เค้าเป็นคนเข้มแข็งแต่เป็นคนขี้สงสารคนจนเกินเหตุมักจะทำให้ตัวเองเดือดร้อนเสมอๆ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นที่กล่าวมาเพราะว่าคิดถึงเค้าใจจะขาดเมื่อไรจะกลับมาอ่ะค๊าบบบที่รัก
อิอิ
เข้ามาบ่นเฉยๆๆไปแระ
เทคแคร์นะครับทุกคน
55555+
-
โอวววววววววว
น้องเตอร์คร้าบบ
ที่พูดมาทั้งหมดเนี่ย
นุ้งฟ่าน่าร้ากกกกที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สุโค่ย!!!
น้องเตอร์บ่นคิดถึงนุ้งฟ่า พี่ก็คิดถึงนุ้งฟ่าเหมือนกันครับ งุงิ :-[
-
เฮ่อ มาอ่านแล้วก็อิจฉา เมื่อไหร่เราจะเจอคนที่ทั้งเค้าและเราพร้อมจะหยุดที่กันและกันบ้างน้อออ
รออ่านตอนต่อไปคับ
ป.ล. ฟ่าคับ เฮียอายุเท่าไหร่คับ เกิน 28 มั้ย มีเค้าหน้าลิงมั้ย ถ้ามีครบสองอย่าง ขอลงชื่อใน waiting list เฮียได้มั้ยคับ โครตจะชอบนิสัยเฮีย หุหุ
-
เฮ่อ มาอ่านแล้วก็อิจฉา เมื่อไหร่เราจะเจอคนที่ทั้งเค้าและเราพร้อมจะหยุดที่กันและกันบ้างน้อออ
รออ่านตอนต่อไปคับ
ป.ล. ฟ่าคับ เฮียอายุเท่าไหร่คับ เกิน 28 มั้ย มีเค้าหน้าลิงมั้ย ถ้ามีครบสองอย่าง ขอลงชื่อใน waiting list เฮียได้มั้ยคับ โครตจะชอบนิสัยเฮีย หุหุ
เดี๋ยวเตอร์ตอบแทนแล้วกันนะครับ
เฮีย 24 เองครับ
หน้าไม่เหมือนลิง หน้าเหมือนพี่โต๋ศักดิ์สิทธิ์รวมกับพระรองเอฟโฟ จีฮุ่น
จัดว่าดูดีมีชาติตระกูล แต่หล่อน้อยกว่าเตอร์เยอะ555555+
นิสัยดีมากรักพี่น้องเพื่อนฝูง ยอมหักไม่ยอมงอ เก่งหลายด้าน
บางครั้งก็แอบโรแมนติกนะ เหล้าไม่กิน(กินเวลาเข้าสังคม) บุหรี่ไม่สูบ การพนันไม่เล่น(เล่นกับน้องๆเท่านั้น)
พร้อมจะปกป้องคนที่เฮียรักเสมอ ทำอาหารอร่อยเหมือนนุ้งฟ่าเลยอร่อยกว่านิดนุงด้วย แต่ไม่ค่อยทำ
ใครได้กินถือว่าเฮงๆๆๆ ร้องเพลงเพราะ รักหมา แต่งตัวแนวมากแล้วได้หลายแนวด้วยตั้งแต่เซอร์ไปยันไฮโซ
แล้วที่สำคัญตอนนี้ โสดดดดดดดดดดดดดดดด
ปล.ถ้าสนใจติดต่อนุ้งฟ่าหลังไมค์ได้ครับ
ไปแระ รอเมียต่อเมื่อไรจะมาก็ไม่รุ้น๊านานแระเนี่ยยยยยยย
-
^
^
^
จิ้มพี่เตอร์
:z2: :z2:
-
"ถูกเสมอ(ฟ่า) ผิดตลอด(ไอ้เตอร์นี้แหละ)" :laugh: :laugh: :laugh:
ท่าจะจริงนะ (ล้อเล่น ฟ่าอย่าโกรธนะ ) แบบนี้เตอร์ต้องเข้ามาแก้ตัวบ่อยนะ
ปล.ฟ่าไปบุญเหรอครับ แล้วทำไมเตอร์ไม่ได้ด้วยกันละ
-
มา ment ถึ่ไปหน่อยมั้ยนี่ หุหุ
เตอร์ อย่าเคืองผมน้า เพราะอ่านทีไร ผมอยู่ข้างฟ่าตลอดเลยอะ คือแบบ อารมณ์เดียวกัน อะไรก็ได้ แต่อย่ามามีลับลมคมใน ถึงเจตนาดี แต่ผลลัพธ์ ไม่เคยดีซักทีเลย กะผมเนี่ย
เข้าใจคับว่ารักฟ่าเค้า แต่อย่าลืมอย่างนึงนะ เรากะเค้าโตมาในสภาพแวดล้อมต่างกัน สิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุดแล้วเนี่ย อาจจะเป็นสิ่งที่เค้าต้องการน้อยที่สุดก็ได้
ก็อยากให้ลองคิดๆดูนะคับ ไม่อยากให้ความหวังดีมาทำลายความรักของเตอร์กะฟ่าเน้อ
ป.ล. อ่าว เฮียอายุเท่าผมซะงั้น เหอะๆ ไม่เป็นไร นิสัยเฮีย ตัวท็อปขนาดนั้น ไม่ใช่ปัญหา เด๋วรอฟ่ามา เด๋วจะหลังไมค์ไปนะขอรับ
-
มาปูเสื่อนั่งรอนุ้งฟ่าเป็นเพื่อนเตอร์
5555
รีบๆ กลับมาเน้อ คนรอเต็มกระทู้แล้วจ้า
-
มาแว้วๆๆๆๆๆไม่อยู่แปปเดียวขโมยขึ้นบ้านเลยเป็นง่ะ
แอบนินทาอีกตังหาก
แล้วก็มีคนเป็นหูเป็นตาให้โจรร้ายเพียบเลยนะ
ชิชิชิ งอลแระ
สาเหตุที่ไม่เอาเตอร์ไปด้วยเพราะเราไปบ้านคุณปู่คุณย่าคุณยายด้วย
ขี้เกียจตอบคำถามท่านด้วยว่าเอาลูกใครเค้ามา แล้วเดี๋ยวมาหอมแก้มกันผู้ใหญ่เห็นเข้าอาจจช็อคได้
แล้วอีกอย่างเตอร์ก็ไม่ว่างด้วยนี้วันที่ฟ่าจะไปอ่ะ อย่ามาเรียกร้องขอความสงสารใดใดทั้งสิ้น
ขอแก้ข่าวนิดนุงเรื่องหนีเที่ยว ก็พอดีวันเกิดเพื่อนเค้าชสนไว้นานแล้วแต่ดันลืม
ประจวบเหมาะกับเตอร์ไม่อยู่พอดี ถ้าโทรไปบอกมีหรือจะได้ไป รับปากเพื่อนไว้แล้วไม่ไปก็หน้าเกลียด
ไปแปปเดียวเองเหล้าก็ไม่ได้กินด้วย หนุ่มๆก็ไม่ได้มองเอาของขวัญไปให้เฉยๆแล้วก็กลับ
เพราะฉะนั้นฟ่าไม่ผิดเพราะฟ่าไม่ได้ทำไรเสียหาย ทำไมต้องเรา ณ จุดๆนี้ด้วย
ฉันไม่ผิดเพราะฉันถูกเสมอเธออ่ะผิดตลอดย่ะ ชิ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอาบุญมาฝากทุกคนด้วยนะครับบบบบบบ************************************************************************* o13
********
********
********
********
เราสองคนนอนเล่นกันจนบ่ายๆก็ออกไปข้างนอกกัน
"ไปดูหนังกันนะ"
"อื้มไปดิ ลุกแต่งตัว"
"เตอร์"
"คับ"
"ป่าวเรียกไปงั้นอ่ะ"
"เป็นไรป่ะเนี่ยเรียกเเล้วก็ยิ้มเป็นไรมากมั้ยไอ้แมว" เตอร์เอามือมาบีบจมูกผม
"อื้ม.. เจ็บนะชอบเล่นแรงๆอยู่เรื่อยเลย"
"โอ๋ๆๆๆๆมามะเดี๋ยวเป่าให้"
"ไม่ต้องเลย ไปแต่งตัวดิ อยากช็อปปิ้งแล้ว ใครน๊าบอกว่าจะพาไป"
"ตกลงอยากดูหนังหรือว่าอยากช้อปกันแน่อ่ะ"
"อย่างหลังมากกว่า"
"สงสัยต้องไปเล่นเวทฟิตกล้ามแขนให้บึ้กๆแล้วมั้งมีแฟนช้อปปิ้งเก่งแบบเนี่ย"
"ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย"
"ทำไมจะไม่เกี่ยวก็ฟ่าซื้อของทีไรลืมตัวทุกที"
"ลืมตัวยังไง"
"ก็ซื้อจนลืมคนหิ้วอ่ะสิ"
"ชิ ไปแต่งตัวแระ เบื่อจะฟัง"
"เลือกเสื้อผ้าให้เตอร์ด้วยนะเดี๋ยวเตอร์ไปแฟกซ์ก่อน"
"อื้ม"
เราสองคนอาบน้ำแต่งตัวออกไปดูหนังกัน ก็แถวๆสยามอ่ะแหละไม่ได้ไปไหนกัน
"เอารถไปเถอะเดี๋ยวก็หิ้วของเป็นอิบร้าอีกอ่ะไม่เอารถไปอ่ะ"
"ทำไมเตอร์ขี้บ่นเป็นคนนแก่ไปได้ฮะ"
"จ้ะ"
"งั้นก็ขับฟ่าจะนั่งสบายๆ"
"จร้า"
"เดี๋ยวฟ่าไป7-11แปปนะเตอร์ไปถอยรถออกมารอได้เลย" ผมเดินไปซื้อน้ำกะขนมนิดหน่อยใน7-11
"มาแล้วรอนานป่าว"
"ไม่นานหรอกทั้งชีวิตก็รอได้"
"ลิเก หมากฝรั่งมั้ย"
"ไม่เอาอ่ะ มีไรมั้ง"
"เอาอมยิ้มอ่ะ"
"อืม"
"แกะให้ด้วยสิครับภรรมี"
"จร้า สารยา"
เราสองคนมุ่งตรงสู่สยามสแควร์บ้านหลังที่สามของพวกเรา ฮ่าๆๆๆๆ แล้วก็มุ่งตรงสู่โรงหนังสยามพารากอน เตอร์ไปซื้อตั๋วส่วนผมไปซื้อข้าวตอกแตก(ป็อปคอร์น)กะน้ำ แล้วเตอร์มันก็เดินมาพอดี
"เตอร์เอารสอะไร"
"บีเอ็มซีรี่ย์ห้า"
"ฟ่าหมายถึงป็อปคอร์นะอ่ะ" พนักงานแอบอมยิ้ม
"ชีสกับหวาน แค่นี้จำไม่ได้หรอ"
"จำได้แต่เห็นมันซ้ำๆกันทุกครั้งเผื่อจะอยากเปลี่ยนไง"
"เอาแก้วอันนี้นะ"
"อืม โค้กซีโร่นะ"
"อืม" เราสองคนนั่งรอแปปนุงก็เดินขึ้นไปดูหนัง แต่ขณะที่นั่งรอผมเห็นแล้วหล่ะว่ามีคนแอบมองเราสองคนอยู่เป็นระยะๆแต่ไม่รู้ว่าเจาะจงมาที่ใครคนใดคนหนึ่งรึป่าว แต่พวกเราก็ไม่ได้สนใจเท่าไร
"ป่ะได้เวลาแล้ว"
"เตอร์เดี๋ยวฟ่าเข้าห้องน้ำก่อนนะ เตอร์ถือของก่อน เตอร์จะเข้าห้องน้ำป่าว"
"ไม่อ่ะ"
"รอตรงนี้นะอย่าแอบไปมองใครนะ แม่รู้แม่จะตบให้หน้าแหกเชียว"
"จร้า วันนี้มัยมันหึงจังว่ะ" ผมเดินไปเข้าห้องน้ำก็เจอคนที่แอบมาพวกเรามันก็ยืนอยู่หน้ากระจกแล้วอมยิ้ม สงสัยแม่งจะไม่เต็ม
"มาแล้ว รอนานป่าว ขอเบอร์ใครป่ะเนี่ย"
"ตาหลกแระ ป่ะหนังไปครึ่งเรื่องแล้วมั้งเนี่ย"
"เวอร์" เรสองคนเดินไปดูหนัง มีคนนั่งติดกับผมคนหนึ่งแถบเตอร์ว่างที่หนึ่ง เตอร์เอาที่วางน้ำวางแขนระหว่างเราขึ้น
"ฟ่า"
"ไร"
"แลกที่กัน"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็ดูไอ้หมอนั่นดิแม่งมองฟ่าตาเยิ้มเชียว"
"บร้าหรอมืดแบบนี้รู้ได้ไงว่าเค้าตาเยิ้ม"
"เออนะ"
"หึงไม่เข้าเรื่อง มาดิจะแลกก็แลก" ยังเป็นช่วงหนังตัวอย่างอยู่เราเลยคุยกันเบาๆเราสองคนแลกที่นั่งกัน เตอร์มันดูแปลก จับมือ มากระซิบข้างหูผมอะ ทั้งๆที่มันเป็นคนชอบดูหนังแล้วจะไม่วอกแวกเด็ดขาดวันนี้เป็นไรเนี่ย มียกน้ำให้ดูดโน้นนี้นั้น
นังจบพวกเราเตรียมตัวเดินออก แต่ไอ้คนข้างๆเตอร์มันยังนั่งอยู่ไม่ยอมลุก
"ไปทางโน้นก็ได้" ผมเดินออกอีกทางไอ้หมอนั้นเดินลุกตามเราสองคนมา ไอ้นี้กวนตรีนเนอะแล้วมันก็เดินแซงพวกผมไปตรงทางออก
"ไอ้นี้ถ้าจะโรคจิต"
"เห็นป่ะแล้วจะไม่ให้เตอร์แลกที่ได้ไง"
"จร้า"
"หิวยังอ่ะ"
"นิดหน่อยอ่ะก็เตอร์เล่นเหมาป็อปคอร์นคนเดียวนี้นา"
"ไปห้องน้ำก่อนเตอร์ปวดฉ๊ ฟ่าอ่ะไปป่าว"
"ไปดิ"
"ไม่ค่อยสนุกเลยเนอะฟ่าว่าป่ะ"
"หนุกดีนะเตอร์ไม่ได้ดูมากกว่ามัวแต่ระแวงคนอื่น"
"นั้นดิ"ผมเข้าห้องน้ำไปฉี่ เตอร์ยืนฉี่ที่โถฉี่ ผมเดินไปล้างมือไอ้หมอนั้นก็ออกมาจากห้องน้ำมายืนล้างมือตรงอ่างล้างหน้าข้างๆผมแล้วมันก็อมยิ้มผ่านกระจกอีก ไอ้นี้ไงว่ะเนี่ย
"ฟ่า กดที่ล้างมือให้เตอร์หน่อย" ฮ่าๆๆให้รู้ซะมั้งว่ากรูมีสามีแล้วอย่ามามอง เตอร์เดินมาล้างมืออ่างเดียวกะผม ให้หมอนั้นแอบขำปนแห้วแดก
"แก้วน้ำอ่ะ"
"ทิ้งไปแล้ว"
"ทิ้งทำไมฟ่าจะเอาฝามัน เตอร์อ่ะ"
"เตอร์ลืมเตอร์ขอโทษ เดี๋ยวไปซื้อให้ใหม่นะ"
"ไม่ต้องอ่ะเปลืองช่างมันเหอะ ไปเช็ดมือได้แล้วไอ้หมู" เตอร์เดินไปเช็ดมือ ผมเดินอออกไปรอข้างนอก เตอร์ก็เดินตามมา
"นี้ครับเอาของผมก็ได้" ไอ้หมอนั้นยื่นฝาแก้วน้ำให้ผม มันดันฝาแก้วมาที่หน้าอก แล้วมันยัดใส่มือผมอ่ะแล้วมันก็ยิ้มทีหนึ่งแล้วก็เดินไป ไอ้หมอนี้ยิ้มสวยนะ แต่แอบดูไฮโซคุณหนูไปหน่อย แฟชั่นนิสต์สุดๆๆ
"เอามานี้" นางอิจฉามาแว้ววววววว ในขณะที่หมอนั้นเดินไปลงบันไดเลื่อนไอ้เตอร์ก็เดินตามไปโดยมีผมทำหน้าสำนึกผิดที่เอาของเค้ามาโดยไม่รู้ตัว ตามไปติดๆ เตอร์มองหน้าหมอนั้นแล้วทำหน้ากวนๆเอาฝาแก้วทิ้งถังขยะต่อหน้ามัน โอ้วช่างแมนมากกกกกกก
"มานี้" มันดึงมือผมไปที่เค้าท์เตอร์น้ำ
"เดี๋ยวเตอร์ซื้อให้ใหม่นะ"
"ไม่เอาเปลือง ไม่โมโหหรอแปลกจังอ่ะวันเนี่ย"
"ก็ฟ่าไม่ได้ไปขอมันนี้นาทำไมเตอร์ต้องโมโหอ่ะ"
"เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ น่ารักที่สุด"
"แล้วตกลงจะเอามั้ยเนี่ย"
"ไม่เอาแล้ว เอาแหวนเพชรแทนได้ป่ะ เอาน้ำงามๆสักกะรัตอ่ะ"
"เอาเพชรลิเกแล้วกันเดี๋ยวไปสำเพ็งกันเลย"
"ใจร้าย"
"กินไรดีอ่ะ เตอร์อยากกินเอ็มเคกะฟูจิ ฟ่าอ่ะ"
"ฟูจิ"
"โอเคไม่น่าจะถามเลยเนอะ"
"แล้วเเต่เตอร์ก็ได้นะ"
"เตอร์ก็อยากกินไปเหอะป่ะ"
"เอ้า ซะงั้นอ่ะ อยากกินไรแน่"
"ฟูจิไง แล้วฟ่าอ่ะอยากกินป่ะ"
"อยากจะกลืนกินเธอทั้งตัวไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น"
"ไอ้บร้า" เราสองคนไปกินฟูจิกัน ไม่เจอไอ้หมอนั้นหรอกโลกคงไม่กลม บังเอิญคงไม่เกิดอีกหรอกมั้ง เราก็สั่งโน้นสั่งนี้กินกันแหละ โลกนี้มีเพียงเราสองคนเท่านั้น ผมชอบฟูจินะมันดูเป็นส่วนตัวดีอ่ะ อีกอย่างที่ไหนที่มีคนที่เรารักที่นั้นก็สุขเสมออ่ะ อิอิ
"ฟ่าคับ"
"ค๊าบบบบ"
"ฟ่ารักเตอร์มั้ย"
"มากมายอ่ะ อยู่ดีดีก็ถามมีไรป่าว"
"ป่าว เตอร์กลัวว่าฟ่าจะเบื่อเตอร์"
"ฟ่าไม่มีวันเบื่อเตอร์หรอก ถ้า...."
"ถ้าอะไร"
"ถ้าไม่เจอผู้ชายหล่อๆรวยๆ"
"โป้งแระ"
"อ่ะล้อเล่งน๊า ต่อให้พี่โดมมาแก้ผ้าอยู่ตรงหน้า ฟ่าก็ไม่สนใจหรอก เตอร์คือที่หนึ่งสำหรับฟ่านะรู้ไว้ด้วย"
"ดีใจจัง"
"เขิลอ่ะพูดไปได้ไงว่ะเนี่ย"
"เวลาเขิลอ่ะน่ารักโครตๆ กลับบ้านเหอะอยากกลับบ้านไปทำลูกแล้ว"
"ไอ้หน้าหื่น พอเยยยังไม่ได้ช็อปอะไรซักอย่างเครื่องเพชรที่จะซื้อให้ก็ยังไม่ได้ไปดู"
"ใครจะซื้อบร้าหรอเครื่องพงเครื่องเพชรไรขี้ตู่"
"เชอะเดี๋ยวให้เสี่ยซื้อให้ก็ได้"
"เสี่ยไรฮะ" มันทำหน้าตาจริงจังมากเหมือนจะเอาเรื่อง
"ก็เสี่ยสมศักดิ์ไง" พ่อเตอร์ชื่อสมศักดิ์ครับ(กราบขออภัยด้วยนะครับพ่อสามีที่เอามาเอ่ยอ้าง แต่ด้วยเนื้อเรื่องแล้วจำเป็นต้องอ้างถึง รักพ่อนะครับ อิอิ)
"เดี๋ยวเค้ากลับมาไปขอเลยนะ ขอเผื่อด้วย กล้าป่ะเหอะ"
"ไม่กล้าอ่ะดิ"
"เดี๋ยวจะโทรไปเล่าให้ป๊าฟังว่า ฟ่าพูดแบบนี้"
"อย่านะไอ้บร้านิ ถ้าโทรไปจริงๆนะอดทำการบ้านสามเดือน"
"โห สามเดือนเลยหรอ ตายดีกว่าถ้างั้นอ่ะ"
"ตายไปเลย"
"โอเคๆไม่โทรก็ม่ายยยโทร"
"ชิ"
"หน้าบึ้งอีกแระเดี๋ยวไม่สวยนะ หน้าเย็นชาอีกขอร้องอย่าทำบ่อยมันหน้ากลัว"
"ไม่รับปากมีไรม๊ะ"
"งั้นให้แหวนเพชรวงหนึ่ง"
"งั้นต่อไปนี้จะไม่ทำอีกแล้วสัญญา"
"ตาเป็นประกายเลยนะ"
"อ่าวหรอ ว๊าลืมตัวซะงั้น"
"กินเลอะเทอะเเล้วนั้น่อะ มานี้เตอร์เช็ดให้"เตอร์หยิบทิชชูมาเช็ดปากให้ผม น่ารักชิมิล่ะแฟนผมอ่ะ แล้วพนักงานเสริฟก็เดินมาเติมชาแล้วแอบอมยิ้ม
"เตอร์สั่งไรเพิ่มป่าว อิ่มป่ะนั้นอ่ะ"
"โคตรจาอิ่มเหอะ"
"ยิงฟันซิ"
"ไม่มีไรติดโอเคผ่าน"
"งั้นจ่ายตังค์แล้วไปช็อปปิ้งกันเดี๋ยววันนี้ป๋าจ่ายให้ทู๊กอย่าง"
"งั้นเดี๋ยวคืนนี้หนูจะบริการป๋าอย่างเต็มที่เลยนะ"
"บร้าเขิลนะ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" เราสองคนออกจากฟูจิก็เดินดดูของกันต่อซื้อโน้นซื้อนี้เลือกโน้นเลือกนี้ให้กัน เตอร์ได้เสื้อขาวใส่ไปเรียนอีกสองตัวผมว่ามันเท่ห์ดีนะ แอบแหกกฏมหาลัยนิดหน่อย แล้วก็ไปเลือกครีมกันหมดหลายอันเลย
"ฟ่า....เตอร์ หิวน้ำ"
"อืม จะไปซื้อตรงไหนอ่ะ"
"เดี๋ยวเตอร์ไปซื้อที่สตร์บัค ฟ่ารอที่นี่นะ"
"เดี๋ยวฟ่าเดินไปซาร่านะเตอร์เดินตามไปได้ป่าว"
"โอเคๆๆๆๆ"
เตอร์เดินไปหาซื้อน้ำ ผมเดินไปซาร่าไปดูของนิดหน่อย อิอิ มีความสุขมากมายมากมาย
"หวัดดีครับ....หวัดดีนายนั้นแหละครับ ไม่ต้องมองคนอื่นหรอก" ไอ้หมอนั้นเดินมาทักผมในขณะที่ผมเพลิดเพลินกับการเลือกเสื้อ
"เราไม่รู้จักกันนี้ครับ มีธุระอะไรกับผมรึป่าว"
"ผมอยากรู้จักนายอ่ะครับ นายน่ารักดี"
"ร้จักผมในฐานะอะไรอ่ะครับ เพื่อนหรือว่าแฟน ถ้าจะจีบผมก็บอกไว้ก่อนนะครับว่าเสียเวลป่าวผมมีแฟนแล้วครับ แต่ถ้าจะคบหากันแบบเพื่อนผมก็ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"นายเล่นตัดโอกาสผมกลางอากาศเลยนะครับ"
"เอ้า ก็ผมมีแฟนแล้วนี้ครับคุณ จะให้ผมมองคนอื่นได้ไง"
"ถ้าเมื่อใดคุณไม่เหลือใครต้องการคนอยู่ข้างๆก็ขอให้พิจรณาผมบ้างนะครับ"
"เอ้า นายนี้ยังไง ผมไม่เลิกรักใครง่ายๆหรอกครับ นายอย่ารอเลยเสียเวลาปล่าว ผมรักใครไม่ได้อีกแล้วครับ"
"นายจะไม่เปิดใจบ้างหรอ"
"ผมเปิดใจสำหรับตำแหน่งเพื่อน แต่ตำแหน่งแฟนผมปิดตายไปแล้วครับ หวังว่าจะเข้าใจนะครับ"
"งั้นผมขอเป็นเพื่อนกับนายนะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"แล้วมีเบอร์มั้ยครับแลกกัน" เอาไงดีอ่ะเนี่ย เตอร์มาพอดี
"ขอกับแฟนผมแล้วกันครับเค้ามาโน้นแล้ว"
"มีไรหรอที่รัก"
"ก็คุณคนนี้เค้าจะขอเบอร์ฟ่าเค้าบอกอยากเป็นเพื่อน ฟ่าเลยบอกว่าให้ขอกะเตอร์อ่ะสิ" ไอ้หมอนั้นหน้าซีดเหงื่อตก
"อยากเป็นเพื่อนกะพวกเราหรอครับหรือว่าเป็นเพื่อนกับแฟนผมคนเดียว"
"ก็คุณสองคนแหละครับ"
"อ่ะ กดเบอร์นายแล้วโทรออก" เตอร์ยื่นโทรศัพท์ให้หมอนั้น หมอนั้นก็หน้าด้านนะรับไปกดอีก
"ขอบคุณครับ"
"มีไรให้ช่วยก็บอกได้นะครับถ้าว่างหรือช่วยได้จะช่วย"
"ครับ ผมโอ๊คครับ"
"ผมเตอร์ครับแล้วคนที่นายขอเบอร์นี่ก็แฟนผมชื่อฟ่าครับ"
"ครับๆงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ มีโอกาสคงได้พบกันอีก"
"ครับ บาย" เตอร์หันมามองหน้าผมทำหน้าเหมือนจะโวยวายอารมณืเสีย
"เป็นไรอ่ะ" ผมทำสายตาเศร้าๆ
"ไอ้ตูดเอ๊ย" มันเอามือมายีหัวผมแล้วก็ยิ้ม
"ไอ้บร้านี้ ชอบกวนประสาท "
"เตอร์ได้ยินที่ฟ่าพูดกับมันแล้ว ใครจะไปโมโหหล่ะมีแต่จะรักเพิ่มขึ้นอ่ะสิ"
"ไปเหอะ"
"เอ้าไม่ซื้อหรอตัวนี้สวยนะ"
"ไม่เอาแพง รอมันเซลล์ก่อนค่อยซื้อ"
"เดี๋ยวป๋าซื้อให้"
"ไม่เอา เซลล์ค่อยซื้อ เงินอ่ะใช้ให้มันประหยัดหน่อยนะอีป๋า น้ำเนี่ยวันหลังอย่ากินให้เห็นนะ แพงเกินน้ำเปล่า"
"จร้าคุณนายปาหยัด แล้วมาเหวี่ยงเตอร์ทามมัยนิ"
"แล้วจะทำไม"
"ไม่ทำไม พอๆๆๆๆๆๆๆ"
"แบร่"
"ไปร้านหนังสือกันนะ"
"ให้ซื้อได้เล่มเดียวพอนะเพราะที่ซื้อไปเตอร์ยังไม่ได้อ่านเลย"
"ครับผม"
เราสองคนเดินไปร้านหนังสือกัน ในขณะที่ลงบันได้เลื่อน เตอร์เจอเพื่อนคนหนึ่งงงงงงง
****************************************************************************
(http://glitter.212cafe.com/glittered/20-01-09/1232427045-8.gif)
-
เฮ่อ มาอ่านแล้วก็อิจฉา เมื่อไหร่เราจะเจอคนที่ทั้งเค้าและเราพร้อมจะหยุดที่กันและกันบ้างน้อออ
รออ่านตอนต่อไปคับ
ป.ล. ฟ่าคับ เฮียอายุเท่าไหร่คับ เกิน 28 มั้ย มีเค้าหน้าลิงมั้ย ถ้ามีครบสองอย่าง ขอลงชื่อใน waiting list เฮียได้มั้ยคับ โครตจะชอบนิสัยเฮีย หุหุ
ตามที่เตอร์บอกทุกประการรรรรรรรร :impress2:
-
มา ment ถึ่ไปหน่อยมั้ยนี่ หุหุ
เตอร์ อย่าเคืองผมน้า เพราะอ่านทีไร ผมอยู่ข้างฟ่าตลอดเลยอะ คือแบบ อารมณ์เดียวกัน อะไรก็ได้ แต่อย่ามามีลับลมคมใน ถึงเจตนาดี แต่ผลลัพธ์ ไม่เคยดีซักทีเลย กะผมเนี่ย
เข้าใจคับว่ารักฟ่าเค้า แต่อย่าลืมอย่างนึงนะ เรากะเค้าโตมาในสภาพแวดล้อมต่างกัน สิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุดแล้วเนี่ย อาจจะเป็นสิ่งที่เค้าต้องการน้อยที่สุดก็ได้
ก็อยากให้ลองคิดๆดูนะคับ ไม่อยากให้ความหวังดีมาทำลายความรักของเตอร์กะฟ่าเน้อ
ป.ล. อ่าว เฮียอายุเท่าผมซะงั้น เหอะๆ ไม่เป็นไร นิสัยเฮีย ตัวท็อปขนาดนั้น ไม่ใช่ปัญหา เด๋วรอฟ่ามา เด๋วจะหลังไมค์ไปนะขอรับ
มาเม้นท์ทุกวันวันละ10รอบยังได้เลยครับ
นุ้งฟ่าจะร๊ากกกกกมากเป็นที่ซู้ดดดดดดดดด
ถูกต้องแล้วที่อยู่ข้างนุ้งฟ่าเพราะนุ้งฟ่าถูกเสมอออออออ
ได้เฮียไปรับรองไม่ผิดหวังคอนเฟิร์มมมมมมม
แต่อาจจะปวดกบาลกะความติสท์นิดนุงนะ
แต่เฮียน่าร๊ากกกเจงๆทำอาหารอร่อย ร้องเพลงเพราะ โรแมนติกแมน ใจบุญ
มีธรรมะประจำใจ แต่รักคนอื่นมากกว่าตัวเองไม่ค่อยเวิคในสายตานุ้งฟ่านะ
ฮ่าๆๆๆๆ เอาเฮียมานินทาซะงั้น
งิงิ
5555555
จำไว้นะค๊าบเราต้องถูกเสมอเค้าอ่ะผิดตาหลอดดดดดดดดดดด
-
"ถูกเสมอ(ฟ่า) ผิดตลอด(ไอ้เตอร์นี้แหละ)" :laugh: :laugh: :laugh:
ท่าจะจริงนะ (ล้อเล่น ฟ่าอย่าโกรธนะ ) แบบนี้เตอร์ต้องเข้ามาแก้ตัวบ่อยนะ
ปล.ฟ่าไปบุญเหรอครับ แล้วทำไมเตอร์ไม่ได้ด้วยกันละ
ไม่เอาไปหรอกเดี๋ยวไม่ได้เล็งหนุ่มๆๆๆ
-
เดิมพันเค้าน่ารักกันดีเนอะ
อย่างนี้น่าจะไปเป็นกองเชียร์อยู่ข้างๆ :-[
แล้วไอ้ตอนขมๆที่ว่าอะ อยากรู้จริง
มันจะขมเพราะเตอร์หรือฟ่าก่อเรื่องน๊า
(หรือเพราะอัลฟ่าทำอะไรก็ไม่ผิดน๊อ เลยไม่เคยก่อเรื่อง..... 555 (วอนอีกแล้วตรู))
:กอด1:
ป้านี้เข้าข้างอิเตอร์ตลอดเลยนะ
เชอะ :m16:
-
โอวววววววววว
น้องเตอร์คร้าบบ
ที่พูดมาทั้งหมดเนี่ย
นุ้งฟ่าน่าร้ากกกกที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สุโค่ย!!!
น้องเตอร์บ่นคิดถึงนุ้งฟ่า พี่ก็คิดถึงนุ้งฟ่าเหมือนกันครับ งุงิ :-[
เคยมีคนบอกพี่มั้ยอ่ะว่าเป็นคนที่พูดจาน่าเชื่อถือมากกกกก
นุ้งฟ่าน่าร๊ากกกที่สุด
อิอิ
คริคริ
-
^
^
^
จิ้มพี่เตอร์
:z2: :z2:
จิ้มอะไรจิ้มใครก็ระวังหน่อยนะย่ะ :m31:
:m20: :m20: :m20: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
จิ้มนุ้งฟ่า3จึ๊คด้วยความคิดถึง
หยุดยาวทั้งทีไม่ได้ไปเที่ยว(ญาติๆมาเยี่ยมฝนก็ตกทุกวัน)
แถมเนตใช้ไม่ได้อีก กว่าจะใช้ได้6วันเต็มๆ โทร.ตามแล้วก็ตามอีก
เซ็งจริงๆ
ตอนนุ้งฟ่ากลับมา สิ่งแรกที่คอปเตอร์ทำคืออะไรอยากรู้อ่ะ
ไม่ต้องงอนว่าเตอร์เข้ามาคุยนะ อ่านแล้วก็สงสาร เตอร์ท่าจะ
คิดถึงนุ้งฟ่ามากๆ การได้มาคุยเรื่องของคนที่เรารักทำให้มีความ
สุขหายคิดถึงไปได้บ้าง
-
หุหุ นุ้งฟ่าก็ยังทำตัวรักษา concept ตลอดเวลาเหมือนเดิม (ต้องบอกมั้ยเนี่ยว่า concept อะไร?)
ค้าบบ ก็อยู่ฝั่งฟ่าอะแหละ คือยังไงอะ ผมจะง้องแง้ง งอแง ก็แค่กะแฟนผมอะนะ ซึ่งก็แปลว่าเค้าอะ สำคัญกว่าใครทั้งหมด ไม่งั้นเราจะไปอ้อนเค้าเพื่อ
ฉะนั้นเตอร์ก็ต้องเข้าใจแหละเนอะ หุหุ
ป.ล. เรื่องเฮีย เด๋ว PS ไปดีก่า พิมพ์แถวนี้ เขินนนน :-[
-
อยากเป็นเตอร์อะคร้าบ
จะได้มีฟ่าอยู่ข้างๆ
น่าอิจฉาพิลึก หาเรื่องโดนเตอร์เตะแล้วมั่งเนี่ยเรา อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อนุโมทนาบุญกับนุ้งฟ่า แล้วก็นำบุญจากทางไกลมาฝากนุ้งฟ่าและทุกคนด้วยเช่นกันจ้า
อ่านตอนนี้แล้วถูกใจที่สุด
หวานๆแบบนี้ ชอบๆๆๆๆ
จะสงสารน้องเตอร์ดีมั้ยเนี่ย "ผิดตลอด"
ชอบจังเลยคำนี้ ชัดเจนสุดๆอ้ะ
(http://glitter.212cafe.com/glittered/20-01-09/1232427045-8.gif)
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าด้วยจ้า
-
^
^
^
จิ้มพี่เตอร์
:z2: :z2:
จิ้มอะไรจิ้มใครก็ระวังหน่อยนะย่ะ :m31:
:m20: :m20: :m20: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
เค้ายังไม่ได้เอามือไปแตะเลยนะ
ไม่ได้เข้าใกล้เลย ไม่มีๆๆๆๆ
แค่ใช้ไม้เขี่ยๆเฉยๆๆ
พี่ฟ่าร้าย แต่ก้อน่า LUv เป็นที่สุด
-
ว้าววว วันนี้เข้ามาอ่านเรื่องแล้วแอบสะดุดกะข้อความที่เตอร์มาแอบโพสต์
คุ่นี้น่ารักกันจริงจริ๊ง เตอร์ก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นแล้วนะ(ประเมิณจากเนื้อเรื่องที่ผ่านๆมา)
ยังไงก็ขอให้รักกันตลอดไปนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ :กอด1: :กอด1:
ถ้าวันไหนเตอ์กล้านอกใจพี่ฟ่าเดี่ยวจะไปช่วยจัดการเตอร์ให้ 555+
เมื่อไหร่จะเจอพี่ฟ่าออนเอ็มอีกอ่ะ รู้สึกว่าพี่ฟ่าไม่ค่อยได้ออนเอ็มเลย คิดถึงง :กอด1:
ป.ล.ถ้าเฮียเปิดรับสมัครแฟนจะขอเข้าสมัครเป็นคนแรกเลยค่ะ (ผู้ชายอย่างเฮียจะหาได้ยากมากกกกกค่ะ)
ป.ล.2รักษาสุขภาพด้วยนะคะ มหาลัยนัทคนเป็นไข้หวัด2009กันหลายคนแล้วค่ะ(แต่ไม่เคยปิดมหาลัยเลยเหอะ)โรงพยาบาลแถวบ้านก็รถเต็มตั้งแต่เช้ายันเย็นเลยค่ะ (น่ากลัวชะมัด>.<)
-
จิ้มนุ้งฟ่า3จึ๊คด้วยความคิดถึง
หยุดยาวทั้งทีไม่ได้ไปเที่ยว(ญาติๆมาเยี่ยมฝนก็ตกทุกวัน)
แถมเนตใช้ไม่ได้อีก กว่าจะใช้ได้6วันเต็มๆ โทร.ตามแล้วก็ตามอีก
เซ็งจริงๆ
ตอนนุ้งฟ่ากลับมา สิ่งแรกที่คอปเตอร์ทำคืออะไรอยากรู้อ่ะ
ไม่ต้องงอนว่าเตอร์เข้ามาคุยนะ อ่านแล้วก็สงสาร เตอร์ท่าจะ
คิดถึงนุ้งฟ่ามากๆ การได้มาคุยเรื่องของคนที่เรารักทำให้มีความ
สุขหายคิดถึงไปได้บ้าง
คำพูดแรกที่ได้ยินขณะเปิดประตูห้องคือ"กลับมาแล้วหรอไม่เคยคิดถึงกันเลยใช่ม๊ะ เออใช่สิไอ้เรามันไม่สำคัญนิ"
นุ้งฟ่าเดินไปหอมแก้มนุงทีแล้วบอกว่า"แมวคิดถึงหมูจะแย่ แม่ฝากขนมมาให้ดั้ว กินเลยป่ะเดี๋ยวเค้าป้อนน๊า"
มันตอบว่า"หรอๆๆๆแม่ฝากมาให้จริงๆหรอ ไหนๆดูดิ กินๆๆๆๆๆๆๆๆ" ลืมตัวไปเลยว่ามันโกรธอยู่ 5555+
แล้วมันก็กินๆๆขนมที่แม่นุ้งฟ่าฝากมาจนเรียบ แล้วก็มาคลอเคลียอยู่ข้างๆบอกรักบอกคิดถึงตามประสาคนขี้อ้อนนั้นแหละ
แล้วต่อจากนั้นก็เล่าไม่ได้แว้ว เดี๋ยวโดนป้าเบียบรัดดุเอา 555555+
-
ชอบคอนเส็ปจริง ๆ ฟ่าถูกเสมอ เตอร์ผิดตลอด :laugh:
อ่านแล้วยิ้ม ยังน่ารักเหมือนเดิม :o8: (เตอร์นะ) :jul3:
-
อ่านแล้วชอบบบบบบบบ
คู่รักหวานแว๋ว ของบอร์ดนี้
:กอด1: นุ้งฟ่า น่ารักหม่ำเหมอ
:กอด1: น้องเตอร์ น่ารักขึ้นทู๊กกกกวัน
+1 ให้ฟ่า ขอบคุณคับ
-
หุหุ นุ้งฟ่าก็ยังทำตัวรักษา concept ตลอดเวลาเหมือนเดิม (ต้องบอกมั้ยเนี่ยว่า concept อะไร?)
ค้าบบ ก็อยู่ฝั่งฟ่าอะแหละ คือยังไงอะ ผมจะง้องแง้ง งอแง ก็แค่กะแฟนผมอะนะ ซึ่งก็แปลว่าเค้าอะ สำคัญกว่าใครทั้งหมด ไม่งั้นเราจะไปอ้อนเค้าเพื่อ
ฉะนั้นเตอร์ก็ต้องเข้าใจแหละเนอะ หุหุ
ป.ล. เรื่องเฮีย เด๋ว PS ไปดีก่า พิมพ์แถวนี้ เขินนนน :-[
conceptอารัยอ่ะ งงจังพี่สะใภ้
คอนเซปน่าร๊ากเสมอ สดใสตาหลอดอ่าหรอ
งิงิ
นุ้งนัทจ๋า ไข้หวัด2009พี่ฟ่าไม่เป็นหรอกมันแพง
เอาแค่สองร้อยได้ป่ะ ฮ๋าๆๆๆๆ เทคแคร์เช่นกันจร้า
^
^
^
จิ้มพี่เตอร์
:z2: :z2:
จิ้มอะไรจิ้มใครก็ระวังหน่อยนะย่ะ :m31:
:m20: :m20: :m20: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
เค้ายังไม่ได้เอามือไปแตะเลยนะ
ไม่ได้เข้าใกล้เลย ไม่มีๆๆๆๆ
แค่ใช้ไม้เขี่ยๆเฉยๆๆ
พี่ฟ่าร้าย แต่ก้อน่า LUv เป็นที่สุด
เอาไม่เขี่ยๆแฟนเค้าเหมือนแฟนเค้าเป็นก้อน..อ่ารัยเลยนะ
แง่วๆๆๆๆๆ
นี้แค่จิ๊บๆๆมีร้ายกว่านี้อีก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
อนุโมทนาบุญกับนุ้งฟ่า แล้วก็นำบุญจากทางไกลมาฝากนุ้งฟ่าและทุกคนด้วยเช่นกันจ้า
อ่านตอนนี้แล้วถูกใจที่สุด
หวานๆแบบนี้ ชอบๆๆๆๆ
จะสงสารน้องเตอร์ดีมั้ยเนี่ย "ผิดตลอด"
ชอบจังเลยคำนี้ ชัดเจนสุดๆอ้ะ
(http://glitter.212cafe.com/glittered/20-01-09/1232427045-8.gif)
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าด้วยจ้า
อนุโมทนาสาธุ๊สาธุ ขอให้ผลบุญกลับไปร้อยเท่าพันททวีเลยนะคร๊าฟฟฟฟฟฟ
จุบุจุบุ
อยากเป็นเตอร์อะคร้าบ
จะได้มีฟ่าอยู่ข้างๆ
น่าอิจฉาพิลึก หาเรื่องโดนเตอร์เตะแล้วมั่งเนี่ยเรา อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
อย่าเป็นเตอร์เลยไม่หล่อ
เป็นฟ่าดีก่าหล่อกว่า
ฮ่าๆๆๆๆ
ชอบคอนเส็ปจริง ๆ ฟ่าถูกเสมอ เตอร์ผิดตลอด :laugh:
อ่านแล้วยิ้ม ยังน่ารักเหมือนเดิม :o8: (เตอร์นะ) :jul3:
ใช่ซี้ฟ่ามันไม่น่ารักนิ
เชอะ
อ่านแล้วชอบบบบบบบบ
คู่รักหวานแว๋ว ของบอร์ดนี้
:กอด1: นุ้งฟ่า น่ารักหม่ำเหมอ
:กอด1: น้องเตอร์ น่ารักขึ้นทู๊กกกกวัน
+1 ให้ฟ่า ขอบคุณคับ
คนอ่านก็น่าร๊ากมากมายมากมายยยยยยยยยย
อิอิ
สรุปพวกเราน่าร๊ากกันหมดเยย
คริคริ
-
ได้สโลแกนใหม่สำหรับนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์แล้วเนอะ ชัดเจนสุดๆ :laugh:
อยากได้แบบนุ้งฟ่าซักคน อิจฉานุ้งเตอร์อ่ะ :impress2:
โอ๊ยยยยย หมันเขี้ยวเว้ยยยย ไอ้เด็กพวกนี้
-
ได้สโลแกนใหม่สำหรับนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์แล้วเนอะ ชัดเจนสุดๆ :laugh:
อยากได้แบบนุ้งฟ่าซักคน อิจฉานุ้งเตอร์อ่ะ :impress2:
โอ๊ยยยยย หมันเขี้ยวเว้ยยยย ไอ้เด็กพวกนี้
ฮันแหน่ๆๆๆๆๆๆ
อยากมีกะเค้าสักคนชิมิล๊า
เอาไสยศาสตร์เข้าช่วยเยย
ไปไหว้พระกฤษณะขอพรจากท่านสิ
อิอิ
หรือไม่ก็ลองทำอะไรใหม่ๆหาชมรมหากิจกรรมที่ต้องพบปะคนเยอะๆกินข้าวดูหนังออกเที่ยว
อาจจะเจอรักแท้ก็ได้นะใครจะไปรู้ ลองไปนั่งตรงร้านหนังสือคิโน๊ะที่พารากอนตรงมุมหนังสือการ์ตูนแล้วมองไปทางเซนทรัลเวิลด์ดูสิเนื้อคู่อาจมานั่งอยู่ข้างๆก็ได้น๊า
ขอความรักจงมีแด่ท่านนนนนนน
โอมเพี้ยง :L1:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า และ กอดๆๆๆ
ไม่ได้จิ้มนุ้งฟ่าตั้งนานแล้วนะเนี่ย
มีการบอกเคล็ดไม่ลับของการมีคู่ด้วยเหรอ
แล้วนุ้งฟ่าได้ไปไหว้ขอพรมาก่อนเจอน้องเตอร์ด้วยปะจ๊ะ หุหุ
-
เอ่อ.....นุ้งฟ่าครับ o8
พอดีพี่ก็มีของพี่อยู่คนนึงอ่ะนะ
แต่แบบว่าคนเรามักไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีไงครับ แหะๆ :m20:
แต่พี่ก็รักของพี่นะ ฮุฮุ (แอบหยอดไว้ก่อน เผื่อมันเข้ามาอ่านเดี๋ยวจะงานเข้า) :z1:
-
เอ่อ.....นุ้งฟ่าครับ o8
พอดีพี่ก็มีของพี่อยู่คนนึงอ่ะนะ
แต่แบบว่าคนเรามักไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีไงครับ แหะๆ :m20:
แต่พี่ก็รักของพี่นะ ฮุฮุ (แอบหยอดไว้ก่อน เผื่อมันเข้ามาอ่านเดี๋ยวจะงานเข้า) :z1:
โถ.....เอ๊ยมีของตัวเองแล้วยังมาบ่น
อ้อนเยอะๆยั่วบ่อยๆ
ขยันๆทำการบ้าน
นี้แหละเลิศศศศศศ
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า และ กอดๆๆๆ
ไม่ได้จิ้มนุ้งฟ่าตั้งนานแล้วนะเนี่ย
มีการบอกเคล็ดไม่ลับของการมีคู่ด้วยเหรอ
แล้วนุ้งฟ่าได้ไปไหว้ขอพรมาก่อนเจอน้องเตอร์ด้วยปะจ๊ะ หุหุ
อันนี้ต้องลองทำดู
ไม่เชื่ออย่าลบหลู่
จุบๆๆ
55555555+
-
^
^
หุหุ :z13: จิ้มๆ เขี่ยๆ (เขี่ยด้วยปากน๊า :o8: )
ฝากสวัสดีคอปเตอร์กลับไปหน้านู้นนนนด้วยฮับ
ความคิดถึงเนี่ย มันรุนแรงดีเนอะ ทำให้เตอร์มาอวดครวญถึงนี่ได้ 555
ทุกอย่างเป็นไปตามคาด นุ้งฟ่าถูกเสมอ :laugh:
แต่ถึงใครจะถูก ใครจะผิด ตราบใดที่น้องสองคนยังรักกัน เชื่อใจกัน ถูกผิดก็ไม่มีความหมายเนอะ
คิดถึงนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์ฮับ
:กอด1:
(ใกล้สอบรึยัง อ่านหนังสือเยอะน๊า ^^)
-
ตัดสัมพันธ์ได้ทันใจ ไม่งั้นงานเข้าแน่ นุ้งฟ่า
+1 ให้กับความน่ารัก รักเดียวใจเดียว แต่แอบเหล่หนุ่ม ๆ :z2:
คิดถึงนุ้งฟ่าที่สุดดดดดด....
-
โอ้ววววววว
กลับมาก็มาลั้ลลาในกระทู้เลยเน้
หายไปซะน๊านนนนน นาน คิดถึงจะแย่
:กอด1: :กอด1:
อ่านตอนนี้แล้วน่ารักจังเลยจ้า
นุ้งฟ่าทำถูกต้องแระ เก่งมากกกกกกกกกกกก
ส่วนน้องเตอร์ก็น่ารักเหมือนกัน มีเหตุมีผล ไม่อาละวาด
รักกันแบบนี้ตลอดไปน้า
-
ฟ่านี่น่ารักเนอะตอบได้ดีมาก อย่างนี้เข้าข้างฟ่าเต็มที่เลย แต่เพื่อนเตอร์ใครอีกอ่ะ
-
สวัสดีครับ
ได้เข้ามาอ่านเรื่องของ เตอร์ กะ ฟ่า นะครับ ตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้จบแล้ววว ... อัลฟ่าเขียนเล่าเรื่องได้เก่ง และตอบเม้นท์ได้น่ารักจังครับ o13
ช่วงแรก ๆ ความรักดูน่ารัก ใสๆ ดีครับ ... หลัง ๆ มุมมองความรัก การดูแลกันและกัน เข้าใจกัน สุดยอด ... เป็นคู่รักในฝันเลย อิอิ อิจฉาอยากมีมั้ง :m1:
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดี ๆ นะครับ :กอด1:
-
ลั๊ล ลา ~~ลั๊ล ลา~~ :z2: :z2:
-
สวัสดีครับ
ได้เข้ามาอ่านเรื่องของ เตอร์ กะ ฟ่า นะครับ ตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้จบแล้ววว ... อัลฟ่าเขียนเล่าเรื่องได้เก่ง และตอบเม้นท์ได้น่ารักจังครับ o13
ช่วงแรก ๆ ความรักดูน่ารัก ใสๆ ดีครับ ... หลัง ๆ มุมมองความรัก การดูแลกันและกัน เข้าใจกัน สุดยอด ... เป็นคู่รักในฝันเลย อิอิ อิจฉาอยากมีมั้ง :m1:
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดี ๆ นะครับ :กอด1:
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับคำชมยิ้มไม่หุบแล้วเนี่ย
มันเป็นกำลังใจที่ดีมากมากเลยครับบบบ
ขอให้ได้เจอรักแท้รักที่แน่นอนรักที่ไม่มีตอนจบนะครับบบบ
แล้วมาเม้นทุกวันเม้นหากันบ่อยๆนะครับ
จุบุจุบุ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
กอดนุ้งฟ่าให้หายคิดถึง
ไม่ได้มาอ่านนานตั้งสองเดือนมั้ง 555+
วันนี้ว่างๆเลยมานั่งอ่านยาวเลย
อ่านถึงตอนล่าสุดแล้วแอบยิ้มกับความน่ารักของนุ้งจริงๆ
แรงได้ใจมากมาย แอบเป็นปลื้มแทนเตอร์
แล้วจะมาบ่อยๆน๊านุ้งฟ่า เท่าที่เวลาจะอำนวย
นิว
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
กอดนุ้งฟ่าให้หายคิดถึง
ไม่ได้มาอ่านนานตั้งสองเดือนมั้ง 555+
วันนี้ว่างๆเลยมานั่งอ่านยาวเลย
อ่านถึงตอนล่าสุดแล้วแอบยิ้มกับความน่ารักของนุ้งจริงๆ
แรงได้ใจมากมาย แอบเป็นปลื้มแทนเตอร์
แล้วจะมาบ่อยๆน๊านุ้งฟ่า เท่าที่เวลาจะอำนวย
นิว
เมื่อกี้อ่านเม้นท์ย้อนหลังไปเจอเม้นท์เพ่นิวยังบ่นกะเตอร์อยู่เลยว่าเพ่นิวหายไปไหนเนี่ย
คิดเถิงจะแย่แระ
คิดถึงปุ๊ปมาปั๊ป
ดูแลสุขภาพด้วยน๊าค๊าฟฟฟฟป๋ม
-
อยากมีแฟนแบบนุ้งฟ่าจัง...
รักเดียวจัยเดียว^^ o13
-
เอามายั่วคนลดน้ำหนัก ณ จุดจุดนี้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
(http://learners.in.th/file/doraemon_mai/5-6.jpg)
เอาให้ตบะแตกซ่านนนนน
(http://www.mat.or.th/file/23Feb2008-Limages-cakeekekekeke.jpg)
อยากกินชิมิล่ะ
(http://www.cmhipmag.com/images/column/show_jpg.php?w=550&h=600&img=1236223947_mont-blanc-DSC_0088_b.jpg)
ขนมเค้กหนึ่งชิ้นกะคนสองคนป้อนกันไปป้อนกันมาน่าร๊ากกกที่สุด
(http://news.impaqmsn.com/imagelib/022009/3dd63387433e06c.jpg)
เจอชิ้นนี้ไม่ไปหยิบช้อนให้มันรู้ไป
(http://www.cakesbangkok.com/images/S006.jpg)
และแล้วเบาหวานก็เข้าครอมงำ
(http://www.cakesbangkok.com/images/S004.jpg)
วันนี้วันหยุดอย่าลืมชวนคนรักไปหาอะไรทานกันนะครับบบบบบ
ส่วนคนที่ไม่มีก็ไปหาเอาข้างหน้า พยายามทำโต๊ะให้ว่างไว้ ขอให้มีใครมาขอนั่งด้วยเถิด...สาธุเพี้ยง
-
:z1: นั่งทำงานไป น้ำลายก็หกไป นุ้งฟ่าใจร้ายยยยยยย
-
เสียใจไสเจีย บังเอิญเค้าแพ้สตอเบอรี่เลยยั่วไม่ขึ้น o16
แต่นุ้งฟ่าไม่ต้องเสียใจนะ เค้าเพิ่งซัดทาร์ตไข่ไป 2 ชิ้นง่ะ :m23:
เข้ามากอดจุ๊บ กอดจุ๊บนุ้งฟ่ารับวันใหม่สดใสเบิกบาน :5555:
-
มื้อเช้านุ้งฟ่ามันแปลกไปเนอะ ไร้ซึ่งของคาว มีแต่ของหวานล้วนๆ
นี่ละน๊า คนเค้ากำลังอินเลิฟอย่างหวานหยด
มองไปทางไหนก็มีแต่ความหวาน
เอาเหอะๆ นุ้งฟ่าอุตส่าหหอบมาฝากแต่เช้า งั้นป้าขอจิ๊กไปซักชิ้นละกัน
หุหุ ชิ้นเดียวจริงๆน๊า เชื่อกันมั้ยเนี่ย :o8:
-
โอ้ยจะลงรูปขนมทามมายเนี่ย อยากกินคร้าบ
ออกไปหากินเลยดีกว่า อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
โอ้ ...........
เปิดมาเจอขนมเอาเวลานี้
เก็บไปกินในฝันละกันนะ
น้ำหนักจะได้คงที่
5555555
คิดถึงน้า
:กอด1: :กอด1:
-
อ่านตั้งนานกว่าจะมาถึงตอนนี้
ฟ่า สู้ สู้ นะคับ เปนกำลังใจให้ฟ่าเสมอ
รักฟ่า :กอด1: ฟ่า :z13: ฟ่า
สำหรับเตอร์มีทั้ง :กอด1: เตอร์ :beat: :z6:เตอร์
และมีอาหารมาฝากคับ ผมทำเอง
<a href="http://www.hi5.com/friend/photos/displayPhotoUser.do?photoId=2989722571&ownerId=180148391&albumId=263242057"><img src="http://photos2.hi5.com/0067/552/569/7H6zk3552569-02.jpg"/></a>
อร่อยเหมือนกันนะคับ
-
มาแก้รูปให้
(http://photos2.hi5.com/0067/552/569/7H6zk3552569-02.jpg)
หรือว่าจะเป็นแผนโปรโมตฮิห้าเนี่ย
อิอิ ที่นี้คนโสดเยอะน๊า
หุหุ
-
^
^
:z13: จิ้มนุ้งฟ่า
วันนี้ไม่ไปชอปปิ้งเหรอจ๊ะคนเก่ง
คิดถึงๆ :กอด1:
-
^
^
:z13: จิ้มนุ้งฟ่า
วันนี้ไม่ไปชอปปิ้งเหรอจ๊ะคนเก่ง
คิดถึงๆ :กอด1:
ไม่ได้ไปไหนอ่ะครับ
ต้องดูแลสามีที่ป่วยอยู่ แค่ข้อเท้าแพลงนิดเดียวอ้อนยังก็ขาหักทำยังกะเป็นง้อย
โบราณถึงว่ามีลูกกวนตัวมีผัวกวนใจ
คิดถึงป้านะวันนี้เนตเเย่โคตรเล่นไรไม่ได้เลยอ่ะพรุ่งนี้ค่อยมาต่อเรื่องให้น๊าๆๆๆๆ
จุฟฟฟรักทู๊กคน
-
คอปเตอร์ไปซนที่ไหนมาละนั่นถึงได้ข้อเท้าแพลง
ฝาก :L2:เยี่ยมคนป่วยด้วยน๊า
ป้ารู้ว่านุ้งฟ่าบ่นไปงั้นแหละ ยังไงก็เต็มใจให้ที่รักเค้ากวนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ ยังไงก็รอได้จ้า
:กอด1:นุ้งฟ่าแน่นๆ (แต่ก็ยังไม่หายคิดถึงอยู่ดี :sad11:)
-
มาปูเสื่อรอ คนที่บอกว่าจะมาต่อเรื่องเน้
จะมาตามสัญญารึเปล่าน้า
ฝากบอกนุ้งเตอร์หายไวไวเน้อ
:กอด1: :กอด1:
-
ไม่ได้มาอ่านนานเรย
คิดถึงจะแย่
ยังน่ารักเหมื๊อนนนนนนนนนน เดิม
-
ชอบเรื่องรักใสๆน่ารักดี
-
:L2: ฝากดอกไม้เียี่ยมคนขาแผลงด้วยนะจ๊ะนุ้งฟ่า
หายเร็วๆนะจ๊ะคอปเตอร์
อาหารข้างบนหน้าตาดีมากๆ น่ากินจังเลยอ้ะ
ยิ่งดูเวลานี้ หิวๆๆๆ
-
^
^
:z13: จิ้มพี่สาว1จึ่ก คิดถึงๆ :กอด1:
แวะมาถามข่าวคนป่วยฮับ
คอปเตอร์เป็นไงบ้างจ๊ะนุ้งฟ่า อาการดีขึ้นรึยัง
ฝากบอกว่าอย่าอ้อนมากนักน๊า เดี๋ยวนุ้งฟ่าของป้าจะเหนื่อยเกินไป 555
หายเร็วๆนะคะ
:L2:
-
:L2: :L2: เอามมาเยี่ยมคนป่วยค่ะ
-
มาแย้วๆ นุ้งฟ่า อ่านมาสามวันแล้วยางอ่านไม่จบซะที
นี่เม้นให้นุ้งฟ่าเป็นคนแรกเลยนะ
จิงๆอ่านไปหลายเรื่องแต่ขี้เกียจเม้นอ่า
พออ่านของนุ้งฟ่า แบบว่าเม้นให้คนนี้ดีกว่า
คนอื่นจะน้อยใจเราม่ะอ่า :serius2:
เดียวไปอ่านต่อละกานยางอ่านไม่จบเลยได้ ร้อยหน้าเอง
-
^
^
+ 1 จัดไปโลด
มาให้กำลังใจนุ้งฟ่าบ่อยๆนะคะ o13
นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์เป็นไงบ้าง
คิดถึงค่ะ :กอด1:
-
หมูแดงขาหายหรือยัง อย่าอ้อนนุ้งฟ่ามากเดี๋ยวจะเหนื่อย
จนไม่สบายไปอีกคน เวลาคนเขารักกันอ่านแล้วก็สบายใจนั่ง
ยิ้มไปก็ยิ้มมา แต่..อิจฉาม๊ากกกกกกกกก o3
-
^
^
+ 1 จัดไปโลด
มาให้กำลังใจนุ้งฟ่าบ่อยๆนะคะ o13
นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์เป็นไงบ้าง
คิดถึงค่ะ :กอด1:
ง่ะ มาถึงก็จิ้มเราเลยเหรอ?
อ่าแน่นอนๆจะพยายามมาให้กะลังใจบ่อยๆ ถ้า internet จะเอื้ออำนวยให้เข้าเล่นได้ :z2:
-
:L2: ส่งดอกไม้ ^__^ หายไวไวนะครับคอปเตอร์~!
อ้อนนิดอ้อนหน่อย ให้ได้แสดงความรักต่อกัน น่ารักดีครับ :-[
-
นุ้งฟ่า...
คิดถึงจังเลย...
เอาของมาล่อแบบนี้...
หิวเลยอ่ะ^^
-
อ่าๆๆๆๆๆ ยังมิมาเหรอนุ้งฟ่าที่น่ารัก
ดูแลคนป่วยอยู่ล่ะสิ
รีบๆ มาน้า คิดถึงจะแย่แล้ววววววววว
:กอด1: :กอด1:
-
ยังไม่ต่อเหรอครับ ดูแลเตอร์อยู่แน่เลย
คิดถึงฟ่าจัง
ขอให้เตอร์หายไวๆนะครับ
-
o22 อ่านตั้งสามวัน :L3:
o22 ซึ้งม๊าก มาย :L3:
-
^
^
+1 ฉลองให้โพสแรกค่ะ ^_^
นุ้งฟ่าอยู่หนายยยยยยยยยยยย :serius2:
-
ว่าจะเมนท์แค่ตอนละครั้ง แต่รอบนี้นุ้งฟ่าหายนาน ชักเป็นห่วง+คิดถึงและ กะเตอร์ ไม่กล้าคิดถึงมาก เด๋วโดนคนแถวนี้เล่นเอา หุหุ
รีบมาต่อนะค้าบบ รออ่านตอนต่อไปอยู่
-
นุ้งฟ่าหายไปไหนอ่าเนี้ย :serius2: :z3:
รีบๆ มาน๊า คิดฮ๊อตเด้อ
-
อ้าว เตอร์ข้อเท้าแพลง ไปโดนไรมาคับ ระวังๆต้วด้วยเน้อ
รู้หรอกว่านุ้งฟ่าทำบ่นไปยังงั้นเอง :serius2:
จริงๆก็ทั้งรักทั้งห่วงเจ้าหมูแดงแหล่ะ
น่า....ให้เค๊าอ้อนเราอ่ะดีแล้ว เพราะเค๊ารักเราซิ ถึงอยากให้เราเอาใจ
ฝากเยี่ยมคนป่วยด้วย ขอให้หายเร็วๆนะคับ :L2:
คิดถึงนุ้งฟ่ากะเตอร์จ๊า
-
ฟ่าเนื้อหอมจิงๆ ทั้งที่โรงหนังทั้งที่ร้าน เตอร์ต้องคอยตามดีๆนะ :m12:
แต่คิดว่าคงตามตลอดไม่ห่างอยู่แล้วล่ะจิ555
แต่ขำคนที่อยู่ที่ร้านนะ ยังอุส่าให้เบอร์อีก55 เค้ามึนอยู่เป่า
:jul3:
PS: เตอร์หายเร็วๆนะ ฟ่าก็ระวังสุขภาพด้วย รักษาสุขภาพดีๆทั้งคู่นะ
-
ประกาศจับนายอัลฟ่า
ใครพบเห็น กรุณาส่งตัวกลับเล้าด่วน
กะลังมีคนจะขาดใจเพราะคิดถึงนุ้งฟ่าแล้วน๊า :m17:
(คอปเตอร์หายยังค้าบ หายเร็วๆนะคะคนเก่ง :กอด1:)
-
คิดถึงนุ้งฟ่าจังเลยจ้า
หายไปหลายวันแล้วน้า
สบายดีใช่รึเปล่าเอ่ย
น้องเตอร์หายรึยังเนี่ย
มาส่งข่าวคราวบ้างอะไรบ้างเน้อ
-
ฟ่ายังเสน่ห์แรงอย่างสม่ำเสมอ คึคึ
มีหนุ่มตามจีบ อิอิ :z2:
เตอร์ก็ยังเป็นจงอางหวงไข่เหมือนเดิม กันหนุ่มๆๆที่เข้าใกล้ฟ่าอย่างสุดฤทธิ์
รักกัน ร้ากกกกกกกัน
น่ารักดี ........
เตอร์นี่ น้อยใจงอนฟ่าไม่เคยได้นานเลย แพ้ทางนายเอกตลอด 555+ :laugh:
ให้กำลังใจฟ่ากะเตอร์เหมือนเดิมนะ :กอด1:
:L2: เยี่ยมเตอร์ด้วย หายไวๆๆนะ
[/b]
-
นุ้งฟ่า
แว อา ยู้วววววววววว
:m11:
คิดถึงๆ
-
^
^
:กอด1: น้องสาว
คนมีแฟนแล้วหายไปไหนเนี่ย
หายไปนานเลย สงสัยจะติดสอบ
สอบได้คะแนนดีๆนะจ๊ะ
-
^
^
:กอด1: พี่สาวกลับ ><
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่าละกันน๊า
สู้ๆจ้า :L2:
-
ดันรอก่อน
-
นุ้งฟ่า
คิดถึงงง
-
ช่วงนี้สอบหรอค่ะ...
ไม่เห็นมาอัพเลย...
สอบเสดของแบบ speacial น๊า^^
-
คิดถึงนุ้งฟ่า :sad4:
ยางสอบไม่เสร็จอีกเหรอ?
เรายางไม่เริ่มสอบเลย หึหึ :o8:
รีบๆ มานะ เดียวว่าจะไปดูละครคณะนิเทศที่จุฬานะ
จะไปแอบดุนุ้งฟ่า ด้วย อิอิ
-
:o10: :o10: ฟ่า ไปไหนหว่า หายไปนานเลย ส่งข่าวบ้านเน้อ
-
ตามทันแล้ว เอิ๊กก ก ก กว่าจะทันเล่นเอาซะเกือบเช้าหลายวัน อ่านแล้วนึกถึงตัวเองไงไม่รู้ นิสัยช่างเหมือนกันอะไรเช่นนี้
เพียงแต่ว่าหน้าตาคงไม่ดีเท่ากับฟ่าเท่านั้นเอง :เฮ้อ: (คิดแล้วเศร้าไม่มีใครเอา)
เวลาทะเลาะบางเรื่องก็คิดว่าฟ่าใจร้อน ไม่ฟังเหตุผลนะ แต่พอนึกถึงตัวเองอยู่ในสถานการณ์นั้นก็ทำแบบนี้ละ
อย่างตอนที่ฟ่าไปรับเตอร์ที่โรงเรียน แล้วเห็นเตอร์เดินอยู่กับอิเอ็ม ฟ่าโทรไปเตอร์บอกว่ากำลังจะไป BTS ถ้าเป็นเพียวก็คงตอบแบบนั้นอ่ะ
ยิ่งประโยคนี้นะ แบบว่าเหมือนเป็นประโยคที่เพียวพูดออกมาเองเลยอ่ะ ตรงใจเปะ ๆๆ o13
"ในเมื่อวันนั้นเตอร์มีคนใหม่แล้วหนีไปจากฟ่า ก็เท่ากับหมดรักกันแล้ว ฟ่าจะไปยื้อแย่งมามันก็ไร้ประโยชน์อาจจะได้ตัวเค้ามา แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเอามาทำไมถ้ามันไม่ได้ใจเค้ามาด้วย ถ้าคนของฟ่ามีใจกับคนๆนั้น เรื่องจะไปตบตีแย่งกับคนอื่นฟ่าไม่ทำหรอก เพราะว่า มันต่ำเกินไป ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เฮีย ๆๆๆ ชอบเฮีย เท่ห์มากกกกกกกกก
แต่ไม่กล้าจีบหรอก ขนาดผู้หญิงโทรมายังโดนซะขนาดนั้น :laugh:
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด (อีกรอบ) เฮียเหมือน จีฮู (ฮยอนจุง)
ปล.ฟ่าหายไปไหนหว่าาา ไม่มาซ๊ากที เอาตอนที่มีเฮียมาด้วยนะ :-[
-
นุ้งฟ่าหายตัวไป โฮๆๆๆๆๆๆๆ
ใครลักพาตัวนุ้งฟ่าไปเนี่ย
เอามาส่งคืนเล้าเดี๋ยวนี้น๊า :serius2:
-
โชคดี A++++ :L2:
-
นุ้งฟ่าหายตัวไป :serius2:
สอบอยู่เหรอ get A นะครับ
-
ขอโทษนะครับทุกคนที่ฟ่าหายไปนาน
ยุ่งเรื่องเรียนด้วยแล้วก็เนตที่ห้องยังมาพังอีก ไวร์เลศก็พังพร้อมกันอีก
(ใครมีไวร์เลศยูเอสบี ดีดี แนะนำนุ้งฟ่าหน่อยของสถานที่ซื้อด้วยตอนนี้ไม่มีเวลาไปเดินดูเลยคร๊าฟฟฟ)
ขอโทษนะครับที่ทิ้งไปไม่ได้บอกสาเหตุซะนาน
ช่วงนี้ขอซ่อมอินเตอร์เนตก่อนอ่ะ
แต่รับรองไม่หายไปแน่นอนคร๊าฟจนกว่าจะมีม็อบมาไล่
อิอิ
คิดถึงทุกคนมากมายมากมากอ่ะ
สวัสดีคนที่หลงเข้ามาใหม่ด้วยนะครับมาครั้งแรกนุ้งฟ่าก็ขาดความรับผิดชอบหายไปซะนาน
ขอประทานโทษด้วยคับป๋ม ยินดีต้อนรับนะครับบบบบบ
เนตก็ไม่ดีงั้นเอาตอนหวานๆๆๆไปดีกว่าตอนขมๆๆอย่าเอาเลยบั่นทอนสุขภาพจิตช่วงชีวิตเศรษฐกิจตกต่ำซ้ำหวัด2009ยังกระหน่ำซ้ำเติม
ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับนุ้งฟ่าสายตาอ่อนล้ามากขณะที่พิมพ์
รักนะรักที่สุดรักทุกคนคร๊าฟฟฟฟฟฟฟ
*******
*******
*******
*******
"อ้าวเตอร์ มาทำไรบายดีป่าว"
"สบายดี กั๊กอ่ะเป็นไงมั้ง"
"สบายดี หวัดดีครับ" หมอนั้นหันมาทักทายผม
"หวัดดีครับ"
"ใครอ่ะเตอร์"
"อ๋อ นี้ฟ่า แฟนเตอร์อ่ะ"
"น่ารักจัง" ผมส่งยิ้มให้หมอนั้นโทษฐานที่พูดจาน่าเชื่อถือ
"แล้วกั๊กมาทำไร มาคนเดียวหรอ"
"อื้มมาคนเดียวดิคนไม่มีแฟนกะเค้านิ ก็มาเดินซื้อของอ่ะ"
"เดินด้วยกันป่าว"
"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวแฟนเตอร์ว่าเอา"
"ว่าไงฟ่า"
"ได้ครับยินดีครับ"
"งั้นก็ขอเดินด้วยคนนะ เหงาๆอ่ะเบื่อๆด้วยพักนี้"
"เรากำลังจะไปร้านหนังสือกัน"
"โอเค งั้นไปเลย" สองคนนั้นเดินคุยกันโดยมีผมเดินคู่มาข้างเตอร์แต่ไม่ได้พูดอะไรเท่าไร กั๊กชวนเตอร์คุยโน้นนี้นั้น เตอร์มองหน้าผมแล้วสบตาบ่อยๆ
ผมเดินดูหนังสือไปเรื่อยๆโดยมีเตอร์มองมาไม่ขาดระยะ กั๊กตามติดเตอร์ คุยกันท่าทางจะสนุกดี เค้าเป็นเพื่อนกันอย่าคิดมากน๊า
"ฟ่าๆๆ เตอร์เอาเล่มนี้นะ" เตอร์เดินมาหาผมพร้อมกับหยิบหนังสือส่งให้ดู
"อื้ม"
"ฟ่าอ่ะซื้อไรป่าว"
"เดี๋ยวขอฟ่าดูอีกแปปนะ"
"เป็นไรป่าว"
"ไม่นิ"
"แน่นะ"
"อื้ม"
"จิงอ่ะ"
"นิดหน่อย"
"อันแน่ หึงอ่าดิ"
"ไม่นะ แต่มันรู้สึกยังไงไม่รู้อ่ะบอกไม่ถูก"
"นั้นแหละหึง"
"ไม่นะมันแค่มีลางสังเห่าแปลกๆ"
"หรณ์"
"งืม"
"ยังเล่นมุกได้อีกนะ"
"เตอร์ๆๆเอาเล่มไหนดีอ่ะ"
"ถามฟ่าดีกว่าถ้าเรื่องเกี๋ยวกะสุขภาพอ่ะ"
"ฟ่าว่าไงเอาเล่มไหนดีอ่ะ" ผมหยิบหนังสือมาดูสักพักก็ส่งคืน
"เอาเล่มนี้ดีกว่าละเอียกกว่า"
"ขอบใจน๊า" ผมเดินไปดูหนังสือ
"ครับบบ" ผมเดินไปดูหนังสือของผมไปเรื่อยไอ้เตอร์ก็เดินตามหานั้นแหละ สงสัยมันจะรู้ว่าผมนอยด์
"ฟ่า"
"ไร"
"ฟ่าไม่เป็นไรแน่นะ"
"ไม่นิ"
"แน่"
"แน่ดิ ไม่ต้องห่วงฟ่าหรอกนานๆได้เจอเพื่อน"
"อยากกลับบ้านก็บอกนะไม่ต้องเกรงใจเพื่อนเตอร์หรอก"
"อืมรู้แล้ว" ดูสองคนนั้นจะสนิทกันดีเนอะ สงสัยจะเป็นเพื่อนเลิฟกันมาก่อน ผมเอาหนังสือไปจ่ายตังค์แล้วก็ไปนั่งรอที่ร้านกาแฟ สักพักสองคนนั้นก็เดินตามมา
"แอบมาหลบอยู่นี้เองที่รัก"
"ไม่ได้หลบซะหน่อย"
"ไปไหนกันต่อดีอ่ะ"
"ตามใจดิ"
"เตอร์ต้องตามใจฟ่าดิ"
"งั้นฟ่าขอไปเดินสยามฝั่งโน้นหน่อยนะ อยากกินไอติมด้วยเรดแมงโก้โอเคป่าว"
"โอเคจัดให้ กั๊กสนใจป่าว"
"ได้ๆๆๆๆ" เราสามคน ทำไมต้องเราสามคนด้วยนะ เห้อ ผมนี้ทำไมเป็นคนใจแคบจังว่ะ ผมเอาของไปเก็บที่รถเเล้วเราสามคนก็มุ่งตรงสู่เรดแมงโก้ฝั่งสยามสแควร์ ผมไม่นั่งกินที่ร้านอ่ะจาเดินดูของด้วยเลยสั่งแบบถ้วยกลับบ้าน สองคนนั้นก็ทำตาม สรุปเราสามคนเดินถือไอ้ติมพร้อมเดินดูของ อยากให้แตมกะยุ่งมาจังรู้สึกเหมือนผมเป็นส่วนเกินไงก็ไม่รู้อ่ะ
"เห้ยไอ้หนูน้อย ไม่ไปเยี่ยมพี่มั้งเลยนะ" พี่ม่อนคร๊าฟฟฟฟเจอพี่ม่อน จำพี่ม่อนกันได้ป่าวเจ้าของร้านเพชรที่ฟ่าไปซื้อแหวนให้เตอร์อ่ะ
"หวัดดีครับบบพี่ม่อนพี่ฟิล์ม ไม่เจอไรพี่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็เจอกันนิเดินกะนักศึกษาหน้าตี๋อ่ะ"
"เดี๋ยวโดนเตะหาเรื่องให้กรูแระไงไอ้เด็กเวรนิ"
"ล้อเล่งน๊า พี่ฟิล์มคิดถึงจัง"
"อย่ามาพูดเลยฟ่า มีหนุ่มหล่อน่ารักข้างกายคงลืมพี่สองคนไมแล้วมั้ง"
"โห พี่ฟิล์มอ่ะ"
"ไหนๆคนไหนกันน้องเขยพี่อ่ะ"
"เออคนไหนว่ะ" พี่ม่อนแม่งเสียงดังอายเค้านะนั้น
"คนที่ยืนยิ้มหน้าบานนั้นหน่ะแหละ"
"เห้ยนั้นมาแฟนเก่าพี่นี้หว่า เคยได้กันสามครั้งแล้วก็แยกทาง"
"จริงหรอพี่ม่อน"
"ไม่จริง"
"นิสัยอ่ะ"
"น่ารักมากมาก" พี่ฟิล์มชมไอ้เตอร์
"หวัดดีครับ" เตอร์ยกมือไหว่พี่สองคน
"นี้พี่ม่อนกะพี่ฟิล์มพี่ชายกะพี่สะใภ้ฟ่า" ผมแนะนำให้เตอร์รู้จักสองคนนี้
"แล้วน้องคนโน้นอ่ะ" พี่ฟิล์มถาม
"เพื่อนเตอร์ครับ พอดีเดินเจอกันในห้างเลยชวนมาเดินเที่ยวกัน"
"ป่ะๆๆทั้งสามคนอ่ะไปกินข้าวกะเฮีย เดี๋ยวเฮียม่อนเลี้ยงเองวันนี้"
"เพิ่งจะอิ่มมาเนี่ย แต่ก็กินได้ของฟรีซะอย่าง"
"ไอ้ตูดเอ๊ย" พี่ม่อนเดินมากอดคอผมแล้วพาเดินไปร้านอาหาร
เรามาถึงก็สั่งอาหารกันแล้วก็นั่งคุยกันแหละนานๆจะเจอกันทั้งๆที่ใกล้กันแค่นี้อ่ะนะ
"ทำยังไงนะถึงได้พิชิตใจไอ้ตัวแสบได้เนี่ย" พี่ม่อนหันไปถามไอ้เตอร์
"ก็ตื้อทุกวันอ่ะครับ หาเรื่องก่อนแล้วก็ค่อยๆใกล้ชิด"
"ถามน้องมันทำไมจะเอาไปจีบใครรึไง"
"ป่าวอยากรู้อ่ะ ขนาดเค้าหยอดน้องมันทุกวันเมื่อก่อนยังไม่สำเร็จเร้ย"
"คนเจ้าชู้อย่างพี่ใครเค้าจะไว้ใจ นอกจากจะเจอคนที่ถอดเขี้ยวเล็บได้"
"ไรบร้าเพ้อเจ้อนะ"
"ไม่น่าเชื่อว่าพี่ฟิล์มจะปราบเสือจนกลายเป็นแมวเชื่องๆอ่ะ"
"พี่ก็เป็นแบบที่พี่เป็นเนี่ยแหละ ถ้าจับได้เมื่อไรก็เลิก แต่ก่อนเลิกจะตัดให้เตียนเลย"
"งานเข้าแล้วพี่ม่อน"
"นั้นดิหว่ะเตอร์ ฟ่ามันดุแบบนี้ป่าวอ่ะ"
"ยิ่งกว่า"
"เจงดิ"
"เคยอาละวาดผมจบช้ำไปทั้งตัวอ่ะให้เฮียเบนซ์มาตื๊บผมอีกอ่ะ"
"เจงดิ ฟ่าหนูตามเฮีบเบนซ์มาตื๊บเลยหรอว่ะ โหรอดมาได้ก็บุญแล้วนะนั้น เตอร์ถือว่าโชคดีนะเฮียเบนซ์แกไม่ค่อยตื๊บใครง่ายๆนะถ้าไม่จำเป็น โชคดีๆๆๆ"
"โชคดีอะไรครับพี่โชกเลือดอ่ะดิ"
"พี่ว่าเราสี่คนให้น้องกั๊กพูดมั้งดีกว่ามั้ยเราเงียบฟังเค้ามั้ง" โดนเฮียม่อนเเซวเยย
"ผมเด็กใหม่ยังไม่มีเรื่องคุยหรอกครับ"
"แล้วฟงแฟนมีกะเค้ามั้งยังอ่ะเราอ่ะ"
"ก็ตั้งแต่เลิกกับเตอร์ไปก็ไม่ได้มีใครอ่ะครับ ยังไม่อยากมีอ่ะ แต่เห็นพี่สองคนแล้วอยากมีแฟนมั้งจัง" ผมถึงกับสะอึกนี้เค้าสองคนเคยคบกันหรอ พี่ม่อนมองหน้าผมตามด้วยพี่ฟิล์ม
"เดี๋ยวพี่หาให้ เอาแบบไหนอ่ะ ตี๋แขก แบกแดด อะไรมีหมดอ่ะ"
"เจงป่าว"
"เจงดิ กินๆๆกันดีกว่าอาหารมาแล้ว" พี่ม่อนเอาเท้าสะกิดผมใต้โต๊ะเหมือนจะถามว่าโอเคป่าวตอนนี้ ผมส่งยิ้มให้
"ฟ่ากินเยอะๆผอมไปป่าวเนี่ยที่พี่เจอคราวที่แล้วอ้วนกว่านี้นะ"
"ไม่นี่พี่ฟิล์มฟ่าก็เท่าเดิมนะ"
"มีแฟนแล้วไม่ต้องไปไดเอตมันมากหรอกดูไอ้อ้วนของพี่ดิไม่คิดจะลดเลย"
"ไม่ได้หรอกพี่ เดี๋ยวไม่หล่อแฟนจะไปมีกิ๊กเอาได้ พักนี้แมวขโมยมันเยอะ"
"แมวขโมยพี่ไม่กลัวหรอกพี่กลัวแมวพี่จะไป....แมวตัวอื่นอ่ะสิ"
"อยู่ดีดีไฉนงานเข้ากรูได้ว่ะเนี่ย" สายตาพี่ม่อนมันคงไปสะดุดกะแหวนที่นิ้วเตอร์เข้ามันเลยแซวขึ้นมา
"อันแน่...ไหนบอกซื้อให้ตัวเองไฉนเล่าแหวนวงนี้มาอยู่บนนิ้วของคนๆนี้" พี่ม่อนเอาซ่อมชี้ไปที่เตอร์
"ไร ลุงพูดไรเนี่ย" ผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"แสดงว่ารักเค้าจนหมดใจแล้วใช่ป่ะไอ้ตัวแสบ"
"อารัยเนี่ยรายการวู้ดดี้รึไงถามอยู่ได้"
"เราอ่ะถ้าไม่รักเค้าไม่คบกันมาเป็นปีสองปีหรอกพี่รู้"
"รู้ดีจิงนะพี่อ่ะ"
"แล้วเราอ่ะเตอร์รักน้องายพี่แค่ไหน"
"น้องชายเว้ย"
"เออๆๆน้องชายก็น้องชาย"
"รักมากอ่ะครับไม่เคยรักใครเท่าเค้ามาก่อนเลย"
"วันใดทิ้งน้องพี่ พี่จะไปตามเฮียเบนซ์อีกคนไปตื๊บ"
"ใครทิ้งก็โง่แล้วครับ ทั้งน่ารักทั้งแสนดีขนาดนี้"
"พี่ก็ว่างั้นอ่ะ"
"ฟ่าอิ่มแล้วหรอเอาของหวานมั้ย" พี่ฟิล์มถามผม
"ไม่อ่ะครับฟ่าอิ่มแว้ว กั๊กอ่ะเอาของหวานป่าว"
"ไม่อ่ะครับแค่นี้ก็จะเป็นเบาหวานแล้วสองคู่ชู้ชื่น ผมนี้หงิกรับประทานเลย คนโสดอย่างผม"
"เดี๋ยวก็ไม่โสดแล้วถ้าพี่แนะนำ"
"ฮ่าๆๆๆ"แนะนำให้ฟ่ามั้งดิ เอาเจ้าของร้านเพชรรวยๆอ่ะรวยกว่าพี่ซักสิบยี่สิบเท่า"
"รวยกว่าอ่ะมีแต่หล่อกว่าคงไม่มี"
"เสียดายอาหารมื้อนี่นะไม่งั้นวิ่งไปอ้วกแระ"
"พี่ไปด้วยสิฟ่าจาอ้วกเหมือนกัน"
"ทำไมอิเมียผัวไม่หล่อตรงไหน"
"ตรงหน้านี้ไง"
"ฮ่าๆๆๆๆ" เราสามคนหัวเราะชอบใจพี่ฟิล์มเป็นที่สุด
"แล้วรักไอ้ขี้เหร่คนนี้ป่าวอ่ะ"
"ร๊ากจ้ะ"
มื้ออาหารจบลงเราก็แยกย้ายผมกับเตอร์ก็กลับไปที่จอดรถแล้วกลับบ้าน พี่สองคนกลับไปที่ร้าน ส่วนกั๊กก็นั่งบีทีเอสกลับบ้านไปขณะที่ผมสองคนขับรถกลับบ้านพี่ม่อนก็โทรมา
"ว่าไงครับแยกไม่ถึงสิบนาทีคิดถึงน้องคนนี้อีกแล้วหรออออ"
"ซีเรียสเว้ย"
"มีไรอ่ะพี่"
"ระวังไอ้กั๊กให้ดีนะ เดี๋ยวมันจะเอาผัวเมิงไปกิน"
"ฮ่าๆๆๆคิดมากไปป่าวพี่"
"ไม่มากหรอกเมิงเชื่อพี่นะฟ่า"
"โอเค ขอบคุณนะครับหล่อแล้วยังจะใจดีอีก"
"อย่ามาปากหวานพี่ดูๆแล้วแฟนเอ็งมันปฏิเสธคนไม่เป็น แต่มันไม่มีไรหรอก แต่มันแค่ไว้ใจเพื่อนมากเกินไป"
"แม่นนะเนี่ย"
"อย่ามาทะเล้น อย่าลืมที่พี่บอกนะเว้ย"
"คร๊าฟฟฟฟ"
"รักนะจุบุจุบุ"
"เออ" เมื่อกี้ยังโหดอยู่เร้ยไฉนมันมา จุบุจุบุได้ว่ะอ้ายพี่ม่อนนิ
"มีไรหรอฟ่า พี่ม่อนว่าไงมั้ง"
"เค้าบอกว่าให้ระวังไอ้กั๊กไว้มันจะขโมยปลาย่างไปกิน"
"บร้า ทำไมพี่เค้าคิดงั้นอ่ะ"
"ก็เพราะเค้ามีประสบการณ์มาก่อนไง"
"แล้วเชื่อพี่เค้าป่าว"
"เชื่อดิทำไมจะไม่เชื่ออ่ะ"
"ไม่ไว้ใจเตอร์หรอ"
"ไว้ใจเธอแต่ไม่เชื่อใจเขา"
"มั่นใจในเตอร์นะ"
"อืมมั่น มากด้วย"
"เลิกระแวงเลยนะ"
"ไม่รู้แหละครั้งนี้ถ้าทำอะไรมีลับลมคมในอีก แม่จะตัดทิ้งเลยคอยดูสิ"
"ตัดทิ้งได้แต่อย่าตัดรักเค้านะ"
"ตัดหมดแหละ แล้วจะหนีกลับบ้านด้วยจะบอกให่พ่อเอาปืนยิงไล่ไปด้วย ถ้ายังมาวอแวอีกจะหนีไปให้ไกลไม่ให้หาเจอเลยแหละ"
"ต่อให้ไกลแค่ไหนก็หนีใจตัวเองไม่พ้น"
"แต่ก็หนีหน้าคนเจ้าชู้ได้แล้วกัน"
"งั้นเตอร์ให้พ่อยิงให้ตายดีกว่า"
"พ่อฟ่าก็ติดคุกอ่าดิ"
"ถ้างั้นก็อย่าหนีซิ"
"ถ้าเตอร์ไม่ทำอย่างนั้นฟ่าจะหนีมั้ย"
"ไม่"
"แล้วควรทำไง"
"ไม่มีลับลมคมใน"
"ช่าย"
"มีกั๊กกะเตอร์ที่ใดต้องมีฟ่าที่นั้น"
"ครับ"
"แล้วไปเรื่องมาหอมมากอดกันเนี่ยอย่าให้เห็นเชียวนะ ฟ่าไม่ใช่ฟ่าคนเก่าแล้วนะ"
"ทำไมหรอ"
"แม่จะตบให้หัวทิ่มทั้งคู่เชียว"
"ดีเค้าชอบให้หึง"
"ต่อไปนี้ถ้าเตอร์ทำผิดอีกฟ่าจะงดการมีเพศสัมพันธ์กับเตอร์หนึ่งสัปดาห์เป็นอย่างต่ำ"
"ไม่เอาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ช่ายไม่เอาเลย"
"ไม่เอาวิธีนี้"
"ไม่รู้แหละ"
"โห" แล้วเราก็ถึงบ้าน เราสองคนช่วยกันเอาของขึ้นห้องครับ เตอร์ดูหน้าหงอยๆนะเมื่อเจอกฏเหล็กข้อใหม่ข้อนี้เข้าไป
"อ๋อ อีกอย่างนะเตอร์ ถ้าเตอร์ทนไม่ไหวแล้วไปมีอะไรกับคนอื่น เตอร์รู้ใช่มั้ยว่าฟ่าจะทำอะไร"
"รู้ครับ"
"ดีมาก ฟ่าเคยบอกแล้วนะว่าไม่ใช้ของร่วมกะใครเด็ดขาด"
"ครับ"
"ดีดี งั้นเอาของใส่ตู้นะ เดี๋ยวฟ่าจะนั่งชื่นชมของที่ซื้อมาซะหน่อย"
"ครับ"
"เตอร์เป็นไรเนี่ย ฟ่ายังไม่ได้ทำไรเลยนะเนี่ยดูทำหน้าเข้าดิ"
"มันโหดเกินไป เกินที่ผู้ชายคนนี้จะรับได้"
"ยังไง"
"คิดดูนะถ้าเตอร์ทำผิดแล้วอดสักเดือนหนึ่งเตอร์คงคลั่ง"
"แล้วตอนไม่มีฟ่าทำไง"
"มันคนละแบบ ก็ตอนนี้ฟ่ามาทำให้เตอร์เคยตัวนี้นา"
"ช่วยไม่ได้"
"แล้วหอมได้มั้ย"
"ไม่ได้ แยกห้องนอนเลย"
"เกินไปอ่ะ อย่างน้อยได้นอนมองหน้าก็ยังดี ข้อนี้ไม่ยอมหรอก"
"นอนมองหน้า เตอร์ก็ได้ปล้ำฟ่าอ่ะสิ โถ ไอ้เจ้าเล่ห์"
"ไม่เอาอ่ะไม่แยกห้องนอนยังไงก็ไม่ยอมหัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอม"
"ไม่รู้ไม่ชี้"
"โถเว้ยยยยยยย" มันเอามือขยี้หัวตัวเองแล้วตะโกนเสียงดัง
"ไอ้บร้านิ" เเล้วมันก็สงบสติอารมณ์ได้เอาของเรียงเข้าตู้แล้วมานั่งดูทีวี
"เตอร์ๆๆๆ"
"ฮึ"
"เตอร์ลองเสื้อตัวนี้ดิฟ่าซื้อมาอ่ะไม่รู้เตอร์ใส่ได้ป่าว" เตอร์ถอดเสื้อออกแล้วกางแขนเหมือนจะให้ผมใส่ให้
"ไปซื้อมาตอนไหนอ่ะ"
"ก็ตอนเตอร์ไปซื้อน้ำแหละ เฉยๆสิ " ผมติดกระดุมให้ทีละเม็ด โดยมีเตอร์มองหน้าอยู่
"น่ารัก"
"อะไร"
"ฟ่าน่ารัก อยากให้เเต่งตัวให้ทุกเช้าเลยเตอร์ชอบมองเวลาฟ่าตั้งใจติดกระดุมเสื้อให้เตอร์อ่ะ"
"แล้วตอนอื่นไม่น่ารักหรอ"
"น่ารักทุกตอนแหละโดยเฉพาะตอน..."มันทำหน้าหื่น
"เดี๋ยวเหอะ ไอ้บร้านิ นิสัย "
"ล้อเล่ง"
"ไหนหมุนตัวดิ พอดีเลยอ่ะ โคตรหล่อเลยแฟนใครว่ะเนี่ย"
"แฟนเก่าไอ้กั๊ก"
"แค่นี้นะ เซ็ง เซ็งมากมาก ถอดเลยเอาคืนมาเลย ถอดๆๆๆ"
"ล้อเล่งนะ"
"ไม่ขำเลย"
"ขอโทษนะ นะนะนะ"
"คิดถึงมันมากรึไง"
"ป่าว แค่อยากให้หึง หึงแบบเนี่ย"
"โรคจิต"
"ยิ้มสิๆๆที่รักยิ้มนานๆๆๆๆ"
"ไม่ยิ้ม"
"ยิ้มมมมม" มันเอานิ้วชี้สองข้างมาจิ้มมุมปากผม
"เล่นเป็นเด็กไปได้ ฟ่าซื้อ กกน.มาให้ด้วยนะ"
"ต้องลองป่าว" มันถอดกางเกงออกอย่างรวเร็ว
"จะลองเพื่อ"
"อยากให้ฟ่าใส่ให้"
"บ้ากาม"
"แล้วตัวนี้ของของใครอ่ะ"
"ของเตอร์แหละเอาไว้ใส่ไปเรียนไง" ผมซื้อเสื้อสีขาวมาสองตัว
"แล้วเกงนี้อ่ะ"
"ของฟ่า"
"ลีวาย"
"อืม"
"ยุติธรรมมาก ของผัวนี้เซลล์ ของตัวเองนี้เต็มสตรีม"
"ทำไมอ่ะ แค่นี้ให้ฟ่าไม่ได้หรอ" เสร็จทุกรายถ้าเจอลูกอ้อน
"ให้ได้ครับ ไหนใส่ให้ดูสิ" มันทำท่าจะมาใส่ให้ผม
"ไม่ต้องอ่ะฟ่าใส่เองได้" เราก็ลองโน้นลองนี้กันอ่ะก็มีความสุขไปอีกแบบแหละ
"เห้ยแล้วนี้ไรอ่ะอ่ะเสื้อเชิ๊ตทำไมมันอย่างใหญ่ขนาดนี้"
"มันเป็นชุดนอน ฟ่าเคยเห็นนางเอกกะพระเอกเกาหลีมันใส่นอนน่ารักดีอ่ะ"
"งั้นคืนนี้เราใส่นอนกัน"
"โอเค"
"งั้นป่ะอาบน้ำ นอนกัน"
"จะบร้าหรอละครคุณแดงยังไม่เล่นเลยนะ"
"อยากนอนอ่ะ"
"อยากนอนก็ไปนอนดิ"
"ไม่ใช่นอนแบบนั้นอ่ะ"
"แล้วนอนแบบไหน"
"ก็แบบนั้นอ่ะ"
"แบบไหนเล่า"
"ก็อ่ะ"
"พูดจาสับสน สับสนทางเพศยังไม่พอ"
"ไม่ได้สับสรทางเพศนะ เป็นผู้ชายแต่ดันมาชอบผู้ชายคนนี้อ่ะ"
"อ่ะๆๆๆอย่ามาทำเนียนหอมแก้มเค้าน๊า"
"หอมไม่ได้หรอ"
"ได้แต่ไม่ใช่ตอนนี้"
"ทำไมอ่ะ"
"เดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องใหญ่ ไม่กินไรแล้วนะ ฟ่ายังอิ่มอยู่เลยเตอร์อ่ะหิวป่าว ถ้าหิวเดี๋ยวฟ่าออกไปซื้อบะหมี่ให้"
"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวถ้าเตอร์หิวเตอรืไปซื้อเอง เดี๋ยวฟ่าออกไปซื้อมีคนจีบเตอร์หวง"
"แล้วเตอร์ออกไปอ่ะ ฟ่ากลัวว่าเตอร์จะไปแวะที่โน้นที่นี่ที่นั้นอ่ะสิ"
"งั้นก็กินมาม่าไง ง่ายดี"
"เอาไส้กรอกมั้ยหรือว่าเอาแฮมเดี๋ยวฟ่าทำให้"
"เตอร์ยังไม่ได้หิวเลยนะ อิ่มอยู่เลย วันหลังเราไปหาพี่ม่อนบ่อยๆไหมประหยัดค่าข้าวมื้อเย็นด้วย"
"บร้า คิดได้เนอะ"
"แหวนวงนี้ซื้อร้านพี่ม่อนหรอ" เตอร์ดูแหวนในนิ้วนางซ้ายของตัวเองพร้อมกับอมยิ้ม
"ช่ายยยยย พี่ม่อนออกแบบเองนะ"
"และเราจะมีกันตลอดไปใช่มั้ย"
"ใช่ถ้าเตอร์ไม่ทรยศฟ่า"
"เอาอีกแระ โหดร้ายอีกแล้ว ทำหน้าแบบนี้ไม่สวยเลยเหมือนนางยักษ์"
"จริงหรอ เหมือนนางยักษ์จริงๆๆหรอ"
"อืม"
"ไม่ทำแระ"
"ฮ๋าๆๆๆๆ มาหอมหน่อยดิ"
"เดี๋ยวถอดกางเกงก่อนของใหม่ยังไม่ได้ซักเดี๋ยวคัน" ขณะที่ผมถอดกางเกงออกมันก็ดึงผมเข้าไปกอด
"เห้ยเดี๋ยวหัวทิ่ม" ผมล้มลงไปนั่งบนตักเตอร์ เตอร์กอดผมไว้แน่น
"เตอร์รักฟ่านะ"
"เป็นไรป่ะเนี่ย"
"ป่าว แค่รู้สึกว่าถ้าวันหนึ่งไม่มีฟ่าเตอร์คงอยู่ไม่ได้อ่ะ"
"แล้วเกี๋ยวไรกะกอดอ่ะ หายใจไม่ออกนะเนี่ย" เตอร์คลายมือออกผมลุกขึ้นยืน แล้วยื่นมือไปให้เตอณ์ เตอร์ส่งมือมาจับมือผมไว้ ผมดึงเตอร์ให้ไปนั่งที่ระเบียง เตอร์นั่งลงที่เก้าอี้แล้วเอนหลัง ผมนั่งข้างล่างเอามือเล่นวนๆไปในอ่างปลาที่เวลาผมเศร้าผมต้องมาเล่นกับมันแต่วันนี้ผมมีความสุขมากผมเลยคิดว่าอยากถ่ายทอดความสุขให้มันบ้างเพราะทุกๆครั้งผมได้แต่ถ่ายทอดความทุกข์ให้มันมาโดยตลอด
"พับแขนเสื้อสิฟ่าเดี๋ยวเปียกน้ำ" เราสองคนใส่เสื้อให้ทั้งคู่ ที่ลองกันเมื่อครู่นี้แหละอารมณ์เห่อ ฮ่าๆๆๆๆ
"พับให้หน่อยมือเปียก"
"ไปแกล้งปลา มันเวียนหัวนะนั้นอ่ะ" เตอร์พับเเขนเสื้อให้ผม
"งั้นไม่เล่นแระ"
"งั้นก็มานั่งนี่ "
"ตัวเองนอนให้เค้านั่งอ่ะนะ"
"งั้นมานอนด้วยกัน" ตรงนี้เป็นเก้าอี้สีขาวเหมือนชายหาดอ่ะเอาไว้เอนนอนได้ เตอร์พลิกตัวตะแคงแล้ววางแขนให้ผมหนุนแขน ผมนอนหงานหนุนแขสบายมากกกก
"วันนี้ใส่น้ำหอมไรอ่ะ หอม"
"INCANTO"
"ทำไมใส่เหมือนฟ่าอ่ะ"
"พอใครได้กลิ่นเค้าจะได้รู้ไงว่าเราใช้น้ำหอมขวดเดียวกัน แสดงว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน"
"ละเอียดนะ"
"ระเบียงหน้าจะกว้างๆๆกว่านี้เนอะ"
"อืม"
"ขายห้องเตอร์แล้วไปซื้อบ้านกันม๊ะ"
"มันเดินทางลำบากแล้วอีกอย่างเราแค่สองคน ลูกก็คงไม่มีหรอกเพราะไม่รู้ใครจะท้อง บ้านหลังเบ้อเริ่ม วังเวงอ่ะ"
"มันก็จริง"
"เตอร์ว่าถ้าเราสองคนแก่ตัวไปจะเป็นไงอ่ะ"
"ฟ่ายอมแก่ด้วยหรอ"
"แหม คนเรามันก็ต้องมีแก่มีตายกันได้"
"ก็คงเหมือนตากะยายบนดวงจันทร์ไง แต่วันนี้ฟ้ามืดตากะยายสงสัยปิดไฟสแครชกันแน่เลอะ"
"ไอ้บร้าคิดได้เนอะ ว่าแต่เตอร์ร้เรื่องตากะยายบนดวงจันทร์ด้วยหรอ"
"ก็ฟ่าเคยพูดนี้"
"หรอ"
"อืม"
"เตอร์"
"ครับ"
"สัญญาได้มั้ย ว่าเตอร์จะไม่ทิ้งฟ่าไป"
"สัญญา"
"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เตอร์อย่าเอาคนอื่นมาแทนที่ฟ่านะ"
"ไม่มีใครแทนที่ฟ่าได้หรอก เตอร์สัญญา"
"ฟ่ากลัวอ่ะ กลัวว่าวันแบบนี้จะไม่มีอีก"
"เตอร์จะไม่ทำให้ความกลัวของฟ่าเกิดขึ้นจริง"
"สัญญานะ" ผมพลิกตัวแล้วหันหน้าไปหาเตอร์พร้อมกับชูนิ้วก้อยขึ้น
"สัญญา" เตอร์เอานิ้วก้อยมาเกี่ยวแล้วก็พิงหลังนอนไปกับเก้าอี้ ผมนอนคว่ำเอาคางเกยอยู่บนอกเตอร์ แล้วก็เปลี่ยนมาเป็นเอาแก้มแนบไปกับอกฟังเสียงหัวใจเต้น แล้วก็ได้ยินเสียงว่า
"มีความสุขจัง"
"เห็นป่ะว่าไม่ต้องมีไรกันแค่เข้าใจกันมันก็มีความสุขแล้ว เพระาฉะนั้นบทลงโทษงดทำการบ้านมันก็ไม่เห็นจะหนักตรงไหนเลยยยย"
"ก็นั้นสินะ"
"ถูกต้อง"
"ได้นอนดมผมหอมๆแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว"
"กลิ่นอะไรให้ทาย"
"ดอกซากุระ"
"รู้ได้ไง"
"ก็เราอาบน้ำด้วยกันนะ"
"เออเจงด้วยดิ ฉลาดนะเนี่ย" ผมลุกขึ้นจะไปเอาเกมส์มาเล่น
"ไปไหนฟ่า"
"ไปเอาเกมส์มาเล่น"
"ไม่ต้องอะเดี๋ยวก็สนใจเกมส์มากกว่าเตอร์ ไปอาบน้ำนอนเหอะนะ เตอร์ง่วงแล้ว"
"ง่วงเจงอ่ะ"
"อืม" เตอร์ลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจ
"แน่น๊า"
"ไม่แน่"
"อ่ะ" ผมยื่นมือให้เตอร์จับ เตอร์จับมือแล้วยืนขึ้น กอดคอผมแล้วเดินไปเตรียมตัวอาบน้ำกัน วันนี้เราสองคนสระผมให้กันอาบน้ำให้กันเหมือนเคยก่อนที่จะเข้านอนก็มานั่งเป่าผมทาครีมให้กัน วันนี้ไม่ได้มีอะไรกันจริงๆนะ รู้สึกว่าการได้นอนกอดกันมันก็สุขมากมาย การได้หลับภายใต้อ้อมกอดของคนที่เรารักมันช่างมีความสุขเสียยิ่งกระไร ทั้งอบอุ่น ทั้งรู้สึกได้ถึงความปลอดภัย ผมควรจะอิจฉาตัวเองใช่มั้ยครับ
ขอความกรุณาทุกคนด้วยนะครับ
นุ้งฟ่าจะทำไงถ้าต้องการต่อเนตโดยไม่ต้องใช้โทรศัพท์ที่คอนโด
เอาแบบไวไฟร์ ไวร์เลศไรเงี้ยครับ จะเอามาแก้ขัดก่อนที่เนตอันนี้จะซ่อมเสร็จอ่ะ เพราะไวร์เลศจากโน๊ตบุคมันก็มาเจ้งพร้อมกันอีก
ซวยกำลังสอง
เฮ้อชีวิตที่ขาดอินเตอร์เนตมันเศร้าเนอะเหมือนกินข้าวไม่ได้ดื่มน้ำ
เซงๆๆๆๆๆๆๆๆวุ้ยยยยย
-
ยาวได้ใจ อิอิ แต่ว่าลางร้ายเริ่มมาอีกละ
ถ้าเตอร์ปฏิเสธได้อย่างที่ฟ่าปฏิเสธคนอื่นก็คงดีสินะ :เฮ้อ:
ถ้าใครมาวุ่นวายอีกจับถ่วงน้ำเลยดีมะฟ่า เพียวช่วยท่องคาถา :jul3:
แหะ ๆๆ อธิบายไม่เข้าใจอ่ะเรื่องเน็ตเลยไม่รู้จะให้คำตอบยังไง :laugh:
งั้นขอถามที่คอนโดมีเน็ตทั้งแบบสายกับแบบไวเลสให้ใช้ใช่มะ
หรือว่าคอนโดบริการไวเลส แต่ เน็ตสายเราติดตั้งเอง
ถ้ามีสัญญาณไวเลสก็ซื้อ adepter wireless แบบ USB แบบที่ฟ่าจะซื้อนั่นหละมาใช้
ราคาก็แล้วแต่คุณภาพของผลิตภัณฑ์อ่ะ เริ่มต้นก็ประมาณ 500 บาท จนถึงหลักพัน
(เอาถูก ๆ นี่หละ เราไม่รู้สึกถึงความแตกต่างหรอกเวลาใช้อ่ะ)
หาได้ที่พันติ๊บนั่นหละ ฟ่าอยู่ใกล้นี่ แล้วก็เอาความน่ารักต่อรองราคาได้ลดอีก (เพียวทำบ่อย :o8:)
ยี่ห้อที่คนส่วนมากเค้าใช้กันก็มี D-Link, Zyxel แล้วก็ TP-Link อ่ะคับ
(http://img108.imageshack.us/img108/8463/dlink02iw1.jpg)
(http://www.leader.co.th/media/catalog/product/cache/1/image/5e06319eda06f020e43594a9c230972d/f/i/file_6_114.jpg)
(http://www.dclstore.co.uk/images/products/tp-link-54m-wireless-usb-adapter-tl-wn321g-l.jpg)
(http://www.thaisecondhand.com/view/productpic/08/05/p6490515n1.jpg)
-
:z13:
จิ้มเด็กเพียว อิๆ
:กอด1: นุ้งฟ่า หายไปนานไม่เป็นไรแต่อย่าหาขาดละกัน
เรื่องไวเลดไม่มีความรู้อะ มีคนซื้อให้ใช้ คึคึ
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกกลัว แบบมันเหมือนมีรมณ์แฝงว่าไงๆก็เกิดเรื่องแน่ๆ
:เฮ้อ: แล้วจะรออ่านต่อไปน๊า
นิว
-
:กอด1: คิดถึงนุ้งฟ่า ตอนนี้ยาวได้ใจ เข้าใจความรู้สึกฟ่าทที่ตั้งกฎแบบนี้เลยล่ะ
-
นุ้งฟ่ามาแล้ว มิสๆ มากมายจร้า o13
หายไปนานแต่อ้าย อภัย โอเคป่ะ หึหึ :z2:
-
โหย นุ้งฟ่า มาได้ซะที
หายไปซะนาน ที่แท้ เนตเจ๊งนี่เอง
เดี๋ยวไว้หาความรู้ได้ จะมาช่วยเรื่องไวเลสนะค้าบ
ตอนนี้ยาวสะใจ แต่คนชื่อกั๊กเนี่ย ไม่น่าไว้ใจอีกแระ
นุ้งฟ่าเอาตอนหวานๆมาล่อ แล้วจะกลายเป็นตอนขมอีกมั้ยเนี่ย
คอปเตอร์หายดียังเอ่ย ที่ข้อเท้าแพลงน่ะ
คิดถึงทั้งสองคนนะจ๊ะ
จุ๊บๆ :กอด1:
-
นุ้งฟ่ามาแล้ว
คิดถึงๆ :กอด1:
คู่นี่น่ารักอีกแล้ว
-
นุ้งฟ่ามาแล้ววว
หายไปนานเลยเน้
นึกว่าไม่สบายซะอีก ที่แท้ก็เน็ตพังนี่เอง
มาตอนนี้หวานจริงจังเลยนะจ๊ะ
มีอะไรก็คุยกันแบบนี้ดีแล้วน้า
คิดถึงคิดถึง เน้
-
นุ้งฟ่ามาแล้ว คิดถึง ๆๆๆ :man1:
โห ตอนนี้มาหวานกันได้อีก น่ารักจริง ๆ :o8:
เคยเห็นมีเพื่อนที่ใช้เป็น D Link อ่ะนุ้งฟ่า ความรู้เรื่องนี้แทบมะมี เล่นอย่างเดียว เหอเหอ
-
ก่อนอื่นขอกอดและจุ๊บๆๆๆๆให้สมกับความคิดถึงก่อน :man1:
พี่ม่อน พี่ฟิล์ม เป็นคู่น่ารักอีกคู่ สมเป็นผู้มีประสพการณ์มองปั๊บก็รู้เลย
นี่เจ้ากั๊กนี่จะเป็นชนวนให้เกิดพายุใหญ่อีกหรือเปล่า คอปเตอร์เป็นคนไม่ระมัดระวัง
ตัวเท่าไหร่ด้วย
-
เตอร์ :m12: อยู่ชมรมเกลียมัว แหงๆ
-
คู่นี้น่ารักมากมายอ่ะ...
เห็นด้วยกะนุ้งฟ่า...ชีวิตนี้ขาดเน็ตก้อเหมือนขาดจัย ^^
-
:z13:
จิ้มเด็กเพียว อิๆ
เค้าเปลี่ยนชื่อแล้วยังจำได้อีก :จุ๊บๆ:
แอบเข้ามาดูก่อนไปสอบ แบบว่าเซรงมากมาย อ่านผิดวิชา :serius2:
-
อบอุ่นในรัก
:L1:
ขอบคุณครับ นุ้งฟ่า
ขอกอด :กอด1: ทั้งฟ่า :กอด1: ทั้งเตอร์ อิอิ
-
กั๊กจะจบมั๊ยกลัวมันไม่จบจริงๆ
เลย เตอร์ก้อเด็ดขาดไว้ละกัน
เลือกเอาจะเกรงใจคนอื่นหรือ
เลือกที่จะทำให้ฟ่าสบายใจ
ปล.ต่อเน็ตกับมือถือก่อนได้ป่าว
ค่ะ
-
:กอด1: นุ้งฟ่า
บวก 1 แต้มเป็นกำลังใจก่อนจ้า
ไม่รู้จะให้คำแนะนำยังไง เพราะไม่มีความรู้เรื่องนี้
แต่ขอให้นุ้งฟ่าแก้ปัญหาได้เร็วๆนะจ๊ะ
ลองถามเพื่อนๆที่คณะฯดูบ้างยัง
ตอนนี้หวานจริงๆ เห็นเกี่ยวก้อยสัญญา "สัญญาใจ" เลยดีมั้ย
-
หั่นแน่ จิ้มน้องสาวก่อน บอกแล้วเราต้องเจอกันในบอร์ด 555......
ตอนนี้ถือเป็นตอนสัญญา ก็ว่าได้ ว่าแต่เตอร์จะรักษาสัญญาได้แค่ไหน
ยิ่งเป็นคนไม่ขัดใจใครแบบนี้ มารอลุ้นกันต่อดีกว่า ว่าจะมีวันที่นุ้งฟ่า
ตัดต่อ ไม่เหลือโคนหรือเปล่า
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคน พิสูจน์ว่า " รักแท้มีอยู่จริง " ตามที่ขี้นหัวเอาไว้นะครับ
-
ขอกระโดดหอมแก้มทุกคน คนละสองฟ้อดดดดดดดดดด :impress2:
แค่คำว่าคิดถึงที่ทุกคนมีให้นุ้งฟ่าก็มีความสุขมากมายแว้วววววววววววว :pig4:
อดทนคิดถึงไม่ไว้เลยจัดการหยิบมือถือที่มีสรรพคุณเพียบแต่ใช้แค่โทรออกแล้วก็รับสายวันนี้ได้ใช้มันต่อเนตแล้ว
ถือว่าคุ้มค่ากับราคามากขึ้นอีกนิสนุง o22
แล้วก็ขอเสียงปรบมือให้กับ"เพียวเพียว"ด้วยเรื่องข้อมูลไวร์เลสสสส เเน่นปึก
เดี๋ยวใช้เตอร์ไปซื้อ พอดีใช้ไวร์เลสที่มันมากับโน๊ตบุคอ่ะเลยไม่เคยซื้อแบบนี้
เน็ตที่ห้องมีทั้งสายแล้วก็แชร์ไวร์เลส แต่เรื่องของเรื่องมันดันมาเสียพร้อมกันนี้สิ :z3:อารมณ์เซ็งไดโนเสาร์เลยอ่ะ
อาทิตย์นี้น่าจะเสร็จนะ ไม่งั้นจะไปวีนแระ :angry2: ฮ่าๆๆๆๆๆ
เตอร์หายดีแล้วครับป้า หายตั้งนานแล้วแต่โรคสำออยยังเป็นอยู่ อิอิ
:3123: :L1: :3123: :L1: :3123: :L1: :3123: :L1: :3123: :L1: :3123:
************************************************************
เช้าแล้ว
เช้าแล้ว
แล้วก็เช้าแล้ว
วันนี้เราสองคนมีเรียนทั้งคู่แต่ไม่เช้ามากเลยนอนกันจนตะวันส่องก้นทั้งคู่อ่ะ ลืมบอกไปเมื่อคืนเราใส่ชุดนอนที่ซื้อมาใหม่ ฮ่าๆๆๆๆ เราใส่เสื้อเชิ๊ตสีขาวตัวใหญ่ๆที่เป็นเหมือนชุดนอนอ่ะพร้อมกับ กกน.สีขาว ฮ่าๆๆๆลองไปหาซื้อมาใส่กะที่รักของทุกคนนะครับ มันน่ารักจริงๆๆน๊า
เด็กหนุ่มสองคนในชุดนอนเชิ๊ตสีขาวถูกปลุกให้ตื่นด้วยนาฬิกาปลุกเสียงโดเรมอน แต่อีกคนไม่ตื่น ใครอ่ะก็เตอร์อ่ะสิที่ไม่ตื่น แต่คนที่ตื่นกลับถูกพันธนาการไว้ด้วยอ้อมกอดเสียงนาฬิกาปลุกหยุดลง ผมยังคงนอนนิ่งอยู่ภายใต้อ้อมกอดอุ่นๆ ผมหันหน้าไปมองใบหน้าที่หลับใหล เหมือนเด็กน้อยไร้เดียงสา มองแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ นึกถึงเวลาาที่เค้าตื่น "ทำไมมันกวนตรีนจังหว่ะ" ผมเเอบอมยิ้มอยู่คนเดียวก็หันหน้ากลับ อ้อมกอดนั้นรัดแน่นขึ้นเมื่อมันรู้สึกว่าคนในอ้อมกอดขยับตัว ผมนอนคิดอะไรเพลินๆจนรู้สึกว่าควรจะลุกไปทำอาหารเช้าได้แล้ว ผมค่อยๆคลายมือตรงเอวออก เพื่อที่จะปลดพันธนาการนั้นไปทำอาหารเช้า
"ไปไหน" เสียงที่ผมได้ยินขณะที่ผมปลดมือที่กอดผมอยู่ออก
"ฟ่าจะไปทำกับข้าว"
"ไม่ต้องทำหรอกเดี๋ยวไปซื้อเอา"
"เดี๋ยวก็บ่นว่าไม่อะไรอีกอ่ะ เบื่อมั้งอ่ะ"
"ถ้าแลกกับการได้นอนกอดคนรักก็ยอม" ดูมันพูดสิแล้วผมจะไปทำอาหารเช้าได้ไงอ่ะ ก็ต้องนอนให้เค้ากอดต่อไปอ่าสิ ใจง่ายนะเนี่ยเรา
"คนปากหวานอ่ะเจ้าชู้ทุกคนนะ แม่บอกมา"
"แล้วแม่บอกรึป่าวว่า ยกเว้นเตอร์คนหนึ่งอ่ะ"
"ป่าว"
"แสดงว่าแม่ลืม"
"ไม่เบื่อหรอกอดฟ่าอ่ะ"
"ไม่เบื่อหรอก กอดจนตายก็ไม่เบื่อ"
"น่ารัก"
"อะไรน่ารัก"
"เตอร์ไงน่ารักที่สุด"
"แล้วอย่าไปรักคนอื่นนะ"
"จะไปรักคนอื่นได้ไง มีคนน่ารักแบบนี้อยู่กะตัวให้เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอมอ่ะ"
"เงินสดร้อยล้านยอมมั้ย"
"ยอมตั้งแต่สิบล้านเเล้ว"
"เออจำไว้เลยเห็นเงินดีกว่าแฟนตัวเอง"
"ล้อเล่งน๊า ต่อให้เอาของที่มีค่าที่สุดในโลกแพงที่สุดใหญ่ที่สุดฟ่าก็ไม่เอาหรอก"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็เตอร์มีค่ามากกว่าสิ่งของพวกนั้นไง มูลค่าหาที่สุดมิได้อ่ะรู้จักม๊ะ"
"นี้แหน่ นี้ๆๆๆๆๆๆๆๆอื้มๆๆๆๆๆ" เตอร์ขยี้จมูกมาที่แก้มผมแล้วก็ไปที่ท้องอีก
"โอ๊ยจุกนะ จั๊กจี้อ่ะ ไอ้บร้านี้" ผมเอาหมอนตีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไปที่หัวมัน ฮ่าๆๆๆๆๆแก้แค้น
"โอ๊ยๆๆๆยอมแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ผมเอาหมอนไปพาดที่หัวเตียงแล้วก็เอาหลังพิงเหนียดขานั่งพักเหนื่อย ฮ่าๆๆๆๆ เตอร์ไม่รอช้าล้มตัวมานอนหนุนตักผมทันที
"เจ็บป่าว"
"ไม่หรอก สนุกดีแกล้งฟ่าอ่ะสนุกที่สุด"
"นิสัยอ่ะ แกล้งมากมากฟ่าทนไม่ไหวหนีไปอยู่กับแม่นะ"
"งั้นไม่แกล้งแระ"
"แล้วเตอร์อ่ะ ไม่คิดถึงคุณแม่เตอร์มั้งหรอ"
"คิดถึงสิ"
"แต่ไม่เคยโทรหาเลยอ่ะนะ"
"ก็ไม่ว่างนี้นา"
"แต่แม่เค้าบ่นคิดถึงเตอร์นะ"
"ค่าโทรศัพท์แพงจะตายเมืองนอกอ่ะ"
"แต่คุณแม่เค้าก็จ่ายให้อยู่แล้วนี้นาทุกวันเนี่ย"
"อืมๆๆเดี๋ยววันนี้โทร ว่าแต่รู้ได้ไงว่าแม่บ่นคิดถึง"
"ก็เดาๆไปงั้นแหละ"
"โม้..บอกมาเลย เวลาฟ่าโกหกอ่ะมีพิรุธทุกครั้งแหละ"
"ก็ฟ่าโทรไปหาท่านอ่ะสิ"
"เดี๋ยวนี้เอาใจแม่เตอร์ขนาดโทรไปเลยหรอ สงสัยเตอร์คงเป็นหมาหัวเน่าแล้วมั้ง"
"ตอนแรกก็โทรไปหาพ่อแต่คุณแม่เตอร์ขอคุยอ่ะ ท่านก็ถามว่าฟ่าเป็นไงเตอร์เป็นไง ดื้อรึป่าว ฝากเตอร์ด้วยนะอย่าชวนกันเกเรนะลูก โน้นนี้นั้นมากมายแล้วก็บอกว่าเดี๋ยวจะซื้อของมาฝาก"
"เยอะนะเนี่ยถึงว่าทำไมค่าโทรศัพท์พักนี้เยอะผิดปรกติ"
"นึกว่าคุยกะกิ๊กรึไง"
"มีด้วยหรอ" ทำเสียงดังปรี๊ดขึ้นมาเลย
"จะบร้าหรอ ไม่มีอย่ามาหาเรื่องดิ"
"แล้วพ่อว่าไงมั้ง"
"ก็ถามว่าสบายดีมั้ย ใหเตอร์โทรไปหามั้ง รับโทณศัพท์มั้ง ไม่ใช่โทรหาแค่อาทิตย์ละครั้ง หรือสองอาทิตย์ครั้ง หรือไม่ใช่เดือนละครั้งเหมือนทุกวันนี้"
"นี้บ่นเองรึป่าวเนี่ย"
"ป่าวนะ"
"แน่ใจ"
"แน่มากกกกกกกกกก"
"ในที่สุดแม่ก็ยอมรับสะใภ้คนนี้ซะที แล้วเมื่อไรเราจะแต่งงานกันอ่ะ แต่งโรงแรมไรดีอ่ะ แล้วเราจะเชิญใครมั้งอ่ะ"
"แล้วใครจะใส่ชุดเจ้าสาวอ่ะ ไอ้เพ้อเจ้อ ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว"
"โห คนเราดับฝันกันซะงั้นอ่ะ"
"จะกินไรมื้อเช้าอ่ะ"
"ครัวกรุงเทพ สิบโมงค่อยไปกิน"
"นี้มันเก้าโมงแล้วนะกว่าเตอร์จะอาบน้ำแต่งตัวทำผม เตอร์มีเรียนสิบเอ็ดโมงครึ่งกว่าจะผ่าวิกฤตรถติดเมืองไทยไปได้อีก สายแน่"
"สายก็สายดิวันนี้ชิลๆไม่ได้เช็คชื่อ"
"จะเช็คหรือไม่เช็คมันก็เรียน ตั้งใจหน่อยถ้าเรียนไม่จบมีหวังแม่ให้เราเลิกคบกันแน่ มีแฟนแล้วเรียนไม่จบอ่ะ"
"ไมเห็นจะเกี่ยว ไม่มีอ่ะสิจะไม่เรียนเลยแหละ"
"คิดแบบเด็กๆๆหน่ะไปอาบน้ำได้แล้วไอ้หมู"
"ทำไมเค้าอ้วนมากเลยหรอ เอว26หน้าอก35แบบเนี่ยนะอ้วน"
"เอว35หน้า26อ่ะสิ"
"อย่ามาใส่ร้ายนะกางเกงเอว32ยังหลุกตรูดเลย"
"แต่หน้าอ่ะมันบานกวานจานทรูวิชชั่นแล้วนะ"
"เชอะ สะบัดบ๊อบใส่"
"แรดแต่เช้าเชีย"
"ไปอาบน้ำดีกว่า เดี๋ยวหนูตามเฮียมานะเฮียจะนอนแช่น้ำรอ อย่าช้าหล่ะเดี๋ยวเฮียโมโห"
"ไอ้บร้า ไม่ขาดก็เกิน มีวันไหนที่มันพอดีบ้างมั้ย" มันส่ายหน้าแล้วก็ออกจากห้องไปเข้าห้องน้ำ ผมไปเตรียมเสื้อผ้าของผมและเตอร์แล้วก็อุปกรณ์การเรียนต่างๆเอาไว้ สักพักก็มีเสียงตะโกนออกมาจากห้องน้ำ
"ฟ่าค๊าบบบบบแฟนรออยู่นะครับ"
"รออะไร"
"รอเธอมารัก"
"ติ๊งต๊อง"
"มาอาบน้ำพร้อมกันดิอาบรอจนตัวจัะเปื่อยแล้วเนี่ย"
"แปปๆๆ"
"เร็วๆน๊า"
"เออ" ผมจัดของเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำ เตอร์ยืนสระผมอยู่แล้วก็ลืมตามามองผม
"โอ๊ยๆๆๆๆแสบๆๆๆๆๆๆ" เตอร์เปิดฟักบัวล้างหน้าตัวเอง
"ทำเป็นเด็กไปได้"
"ก็จะดูนินาว่าใครเข้ามา"
"แล้วในห้องนี้มันมีคนอยู่หลายคนรึไง ประสาท"
"พูดเพราะๆหน่อยสิครับไม่น่ารักเลยนะ"
"ครับไม่น่ารักก็ไปรักคนอื่นโน้นครับ"
"ไม่เอาครับรักคนนี้คนเดียว หยิบครีมนวดผมให้หน่อยสิครับที่รัก"
"เอาอันนี้นะ หอมดี"
"เมื่อวานฟ่าก็ใช้อันนี้นิ"
"ก็ใช่ไง ห๊อมหอมอ่ะจะได้ไม่เป็นหมาหัวเน่านะ"
"ง่ะ"
"อุ้ยลืมไปสุนัขศีรษะเน่า"
"ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้มั้ง นวดให้ด้วยดิ"
"หันหลังมาดิ"
"ไม่เอาจะหันหน้าอยากมองหน้าด้วยอ่ะ"
"เรื่องเยอะนะเราอ่ะ"
"ช่ายเยอะ"
"อื้มมมมมเดี่ยวสายนะ เดี๋ยวลื่นล้ม" เตอร์กอดเอวผมแล้วจูมมาที่ริมฝีปากผมดันหน้าอกออกแต่เตอร์ก็ไม่ยอมฝืนแรงผมไว้แล้ว เตอร์ดันตัวผมให้ไปติดกับขอบอ่างล้างหน้าแล้วอ้มผมขึ้นนั่งบนนั้นทันทีแล้วในไม่ช้าหนอนชาเขียวของผมก็อยู่ในปากเตอร์เรียบร้อยแล้ว ร่างกายที่เปียกปอนในสภาพที่เปลือยกายในไม่ช้าหนอนชาเขียวของผมก็เตรียมจะพ่นพิษ ผมดันหัวเตอร์ออกเตอร์ยืนขึ้นจูบปากผมพร้อมกับจับหนอนน้อยของตัวเองพ่นพิษใส่ตัวผมส่วนหนอนชาเขียวของผมก็พ่นพิษใส่ตัวมัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"น่ารักจังเวลาหัวเปียกเนี่ย เอ็กซ์ด้วย"
"ไอ้บร้านิ เขิลนะเว้ย"
"เอ้า อาบน้ำก่อนดิจะไปไหนตัวเปื้อนรักขนาดนั้นอ่ะ"
"เออลืม"
"มัวแต่เขิลอยู่นั้นแหละ เดี๋ยวเตอร์สระผมให้น๊า"
"งืม"
เราสองคนจัดการอาบน้ำแล้วก็ไปแต่งตัวไปหาอะไรทานกันแล้วก็แยกย้ายไปเรียน
"อิ่มจัง ฟ่าอ่ะอิ่มป่าวเตอร์เห็นฟ่ากินนิดเดียวเอง"
"ไม่ค่อยหิวอ่ะ"
"ไม่สบายรึป่าววไหนดูสิ ตัวก็ไม่ร้อนนี้นา"
"ไม่ได้เป็นไรมันไม่ค่อยหิวอ่ะ ไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวฟ่าไป บีทีเอส"
"ให้เตอร์ขับรถไปส่งป่าว"
"ไม่ต้องอ่ะจะอ้อมไปทำไมเปลืองน้ำมัน"
"ไปแระนะตอนเย็นเจอกัน"
"ให้ไปรับป่าว"
"อืมเดี๋ยวค่อยโทรคุยกันดีกว่า ตอนนี้ยังคิดไม่ออก"
"หอมทีนุงดิ"
"จะบร้าหรอนี้มันในห้องหรอคนมากมายเนี่ย ไปเลยป่ะเดี๋ยวสาย อย่าแอบไปหลีใครนะ แม่รู้จะตบให้หน้าแหกเชียว"
"จ้ะ พักนี้พูดบ่อยนะคำเนี่ย"
"แล้วทำไม ไปแระนะ "
"ถ้าหิวก็หาอะไรกินด้วยนะอย่าปล่อยจนปวดท้องอ่ะ"
"ค๊าบบบบ" ผมโบกมือบ๊ายบายให้เตอร์แล้วก็ขึ้นบันไดเลื่อนบีทีเอสไป ในขณะรอรถก็กดแมสเสจพิมพ์ไว้ส่งหาเตอร์ดีกว่า(ที่รักค๊าบขับรถดีดีนะเค้าเป็นห่วง รักตะเองคนเดียวน๊า จุบุจุบุ)
ถึงมหาลัยแล้วผมก็กดส่งเเมสเสจทันทีก่อนที่จะไปสมาคมนินทาบุคคลที่เดินผ่านไปผ่านมา ก็กลุ่มเพื่อนๆนั้นแหละสักพักก็มีเเมสเสจตอบกลบัมา(เค้าก็รักตะเองคนเดียวค๊าบบบ คิดถึงเค้าด้วยนะอย่ามองหนุ่มๆนะรักนะรักมากมาย จุบุจุบุจ๊วฟ)
"นั่งยิ้มอ่ะไรฟ่า" นุ่นสาวสวยตะโกนถามมาแต่ไกล
"ก็ยิ้มนุ่นอ่ะสิวันนี้สวยผิดปรกติ มีแฟนป่ะเนี่ยไม่บอกไม่กล่าว" ที่จริงฟ่ายิ้มกะเเมสเสจต่างหาก
"บร้าไม่มี นุ่นก็สวยของนุ่นมาตั้งแต่เกิดฟ่ายังไม่ชินอีกหรอ"
"โถๆๆๆๆๆๆที่บ้านไม่มีกระจกหรอจ่ะอินุ่น"
"เอาอีกแระสองคนนี้"
"ไปเรียนกันเถอะอย่าไปสนใจเสียงนกเสียงกาเลยฟ่า คนตาต่ำ" นุ่นดึงมือผมให้ลุกไปเรียน คู่นี้แบบนี้แหละครับ
เรียนเสร็จก็ไปหาอะไรกินกันตามระเบียบก่อนจะแยกย้ายบ้านใครบ้านมัน โทรศัพท์สั่น
"แฟนโทรมาอ่าดิฟ่า"
"ป่าว เพื่อนอ่ะ"
"แหม๋ๆๆๆๆๆๆๆๆอย่าเลยถ้าเพื่อนก็คุยตรงนี้ต่อหน้าพวกเรานี้"
"ได้ดิ โหลว่าไง"
"ให้เค้าไปรับป่าว"
"แล้วตอนนี้อยู่ไหน"
"พารากอน"
"แล้วจะพูดเพื่อไรมิทราบ งั้นเดี๋ยวฟ่าไปเองอยู่ร้านไหนอ่ะ"
"อยู่สตาร์บัค"
"ได้ๆๆๆเดี๋ยวเจอกันนะ" ผมวางสาย ทุกคนต่างมองหน้าผมทั้งสิ้น
"ฟ่านุ่นถามอะไรจริงๆนะอยากรู้มานานแล้ว"
"ถามมาดิ"
"ไม่โกรธนะ"
"ไม่หรอกมีไรอ่ะ"
"ใครหรอ"
"เตอร์ไง คนที่เจอที่โรงพยาบาลตอนฟ่าไม่สบายอ่ะ"
"ที่มาส่งบ่อยๆนั้นด้วยชิม๊ะ"
"เห็นด้วยหรอ"
"ให้แซดเหอะ เค้าลือกันให้หึ่งๆๆๆๆว่าหล่อน่ารัก"
"แล้วไงอ่ะก็น้องเค้าหล่อจริงๆนิ"
"นั้นมันไม่ใช่ประเด็นประเด็นคือว่า"
"ว่าไร"
"แฟนกันรึป่าว"
"ไม่รู้แล้วแต่จะคิดไปแระ บาย....พรุ่งนี้เจอกันนะ ต้นแพทพีกุ๊ก บ๊ายบาย"
"เดี๋ยว..ทำไมทำไมคนที่ฉันรักสองคนต้องหักหลังฉันแบบนี้ น้องเตอร์ฉันหมายปองส่วนฟ่าก็เอาไว้แทะโลม ทำไม ทำไม ทำไมสองคนนี้ทำกับฉันแบบนี้"
"กุ๊กมรึง นี้ไม่ใช่วิชาแอคติ้งนะเพื่อน หักห้ามใจซะนะ"
"แล้วมรึงหล่ะอิต้น จะทำกับกรูเหมือนคนอื่นรึป่าว"
"เพ้อเจ้อหน่ะ ไปเหอะพวกเราปล่อยอิบร้านี้มันบร้าไปคนเดียว แล้วไว้เจอกันนะฟ่า"
"บาย" เราแยกกันแบบฮาๆๆ แต่ผมรู้พวกนี้ไม่หยุดแค่นี้หรอกมันต้องมีอีก ผมสังเห่าใจยังไงไม่รู้
ในที่สุดผมก็ถึงพารากอนซะที
"มาแล้ว"
"เหงื่อตกเชียวร้อนอ่าดิอย่าบอกนะเดินมาอ่ะ"
"อืมเดินมาดิ"
"กินไรก่อนป่าว"
"ไม่เอาอ่ะไม่อยากกิน ค้ากำไรเกินควรแพงจะตายห่าบอกกี่ครั้งแล้วอย่ามากินให้เห็น"
"คิดมากไปป่ะเนี่ย ใช้บัตรนี้ไง แม่เติมตังค์ให้บัตรสตาร์บัคอ่ะ"
"นั้นแหละ"
"อย่ากินซูกิชิอ่ะไปกินกันนะ ต่อด้วยเรดแมงโก้ โอเคป่ะ"
"ฟ่าไม่ได้กินอะไรอีกเลยใช่ม๊ะตั้งแต่เมื่อเช้าอ่ะ"
"กิน เค้กชิ้นหนึ่ง"
"ถึงได้หิวเป็นแมวบร้ายังงี้อ่าดิ"
"ไปเหอะหิวแล้ว"
เราสองคนเดินไปซูกิชิสยามเซนเตอร์
"มีคนเดินตามเราฟ่า"
"ใครอ่ะ"
"อย่าเพิ่งหันไปดูนะเดี๋ยวไก่ตื่น เตอร์ว่าน่าจะเป็นเพื่อนฟ่านะ หน้าคุ้นๆๆ เดี๋ยวเราเดินผ่านตรงร้านข้างหน้านี้นะฟ่ามองผ่านกระจกนะอยู่งตรงข้ามอ่ะ"
"ได้ๆๆๆเดี๋ยวเอาโทรศัพท์โทรหาพวกมันด้วยดีกว่า"
ผมหยุดมอง ทำเป็นดูนาฬิกาแต่ที่ไหนได้มองสะท้อนกระจก แล้วก็โทรหานุ่นดีกว่าเสียงโทรศัพท์ดังดี ฮ่าๆๆๆๆๆ พวกนั้นลนลานกันใหญ่เมื่อเห็นโทรศัพท์ผม เสียงดังมาจากด้านหลังผมจริงๆๆ ผมรีบหันไปมองแล้วทำปากจุ๊ๆๆให้พวกมันเงียบๆๆๆๆ แล้วผมก็เดินไปหา
"ไม่กลับบ้านกลับซ่องกันหรอ"
"ช่อง"
"แหม๋พร้อมเพียงกันครบองค์เลยนะ"
"ตามมาทำไม"
"ใครตามใครตาม โหมาเดินเที่ยวกัน ตามที่ไหน" แพท
"ไอ้แพทอย่ามามั่วยอมรับมาเลย ฟ่าเห้นเดินตามมาตั้งแต่เดินเข้าห้างมาแล้ว"
"อะไรที่สาธารณะใครๆก็เดินได้" แพท
"สาบาน"
"โน้นๆๆๆให้นุ่นสาบาน" แพท
"ไรว่ะโยนขี้มาหน้าบ้านกูเนี่ย" นุ่น
"ไอ้พีในฐานะที่แกน่าเชื่อถือที่สุดแกตามฟ่ามาทำไม"
"ไม่รู้ไอ้พวกนี้มันลากมาก็เลยมา" พี
"อ้าวววไอ้นี้เอาตัวรอด" แพท
"กุ๊กหล่ะ"
"อินุ่นเลยมันบังคับ" กุ๊ก
"อ้าวอินี่ขี้เต็มหน้าบ้านกูแล้ว" นุ่น
"ไอ้ต้นอ่ะ"
"นุ่นเหมือนกัน" ต้น
"แหม๋อีต้น มรึงนั้นแหละตัวแสดงความคิดเห็นหนับหนุน" นุ่น
"เอาหล่ะแล้วใครจะอธิบายเรื่องนี้" ผมทำหน้าโมโหแล้วก็แอบเสียงเเข็งเล็กน้อย
"ใครอ่ะไม่รู้ ไปแระต้องรีบไปซื้อน้ำปลา" แพท
"กรูก็ต้องไปกินเตี๋ยวเรือ" ต้น
"หยุด จะไปไหน ไปกินซูกิชิด้วยกันป่ะเดี๋ยวเลี้ยงเองมื้อนี้อ่ะ"
"ฟ่าจะเลี้ยงจริงๆหรอ ไม่เสียแรงที่สะกดรอยตาม"
"ยอมรับแล้วดิ"
"แหม๋ก็มันอยากรู้อ่ะ เป็นห่วงเพื่อนด้วยกลัวโดนเค้าหลอก"
"แล้วมันแปลกใจหรอว่าแฟนฟ่าเป็นผู้ชายเนี่ย"
"โห โลกเค้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว มัวมารังเกียจรังงอนก็บร้าแระ แค่อดเสียดายไม่ได้เท่านั้นเอง ว่าแต่พูดได้ป่าวอ่ะหรือว่ายิ้มได้อย่างเดียว"
"พูดได้ครับ งั้นมื้อนี้เตอร์เป็นเจ้ามือเองโอเคมั้ย"
"โอเคจ้ะ"
"โตไวเนอะตอนนั้นเห็นที่โรงพยาบบาลยังเด็กๆอยู่เลย ตอนนี้โตทันพวกเราซะและ รู้งี้แย่งฟ่ากินตั้งแต่เด็กๆดีกว่า"
"บร้าคิดอะไรเนี่ย"
พวกเราพากันไปกินอาหารแล้วผมก็เล่าเรื่องผมสองคนให้พวกนี้ฟังพวกนี้ได้แต่อิจฉาแล้วบอกจะไปนั่งที่ร้านหนังสือมั้งเผื่อได้เนื้อคู่
*********
*********
*********
*********
*********
อยากบอกว่าคิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ู^
^
จิ้มนุ้งฟ่าเลย ไม่ได้จิ้มมานานละ
กำลังว่าจะไปนอน มาเจอนุ้งฟ่าอัพเรื่องเวลานี้
ขยันจริงๆ ขนาดเน็ตมีปัญหานะเนี่ย
ความลับแตกซะแล้ว แต่ก็ได้รู้ว่า ความรักที่เพื่อนๆมีให้เรา เค้าก็ยอมรับในสิ่งที่เราทำได้
ตอนนี้ก็หวานอีกตอนแล้วเนอะ บวก 1 ให้กับความหวานอีกตอนจ้านุ้งฟ่า
ปล นุ้งฟ่าไปครัวกรุงเทพบ่อยปะเนี่ย เราเคยเจอกันที่นั่นบ้้างป่าวนะ
พี่ไปบ๊อย บ่อย เจอกันทักกันบ้างนะจ๊ะ
เสาร์หน้าช่วงทไวไลท์ก็มีนัดที่ครัวกรุงเทพ ไปให้ส่องได้นะนุ้งฟ่า หุหุ
-
วันนี้ได้ ^^ น้องสาวอีกแล้ว ฮิ ฮิ ฮื .....ฮิ้วววววว.....
ความลับไม่มีในโลก แต่ถ้าโลกของเพื่อน ๆ ที่รักเรา ก็ปล่อยออกมาเถอะ ความลับนะ
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขนะ นุ้งฟ่า เพราะอะไร ๆ ที่ต้องปิดเพื่อนก็ไม่ต้องปิดแล้ว
+1 ให้กับเจ้ามือมื้อใหญ่ รอตอนต่อไปอยู่นะครับ
-
ไปแอบเล็งมุมร้านหนังสือนั้นไว้แล้ว
ว่างๆต้องไปนั่งซะหน่อย เผื่อเจอแบบนุ้งฟ่ากะน้องเตอร์บ้าง
:L2:
-
สุนัขศีรษะเน่า
หูย นุ้งฟ่าพูดเพราะจัง
-
หวานกันจริงคู่นี้
มดเต็มบอร์ดเลยเนี่ย
-
โฮกกกกกกกกกกกกกกก....หวานขึ้น ตา...
น่ารักว่ะ....หูยยยยย.....ช๊อบชอบ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อิจฉา
-
มาตอนนี้ก็หวานนนนนอีกแล้ว
ดีจัง ชอบชอบ
หวานกันไปเรื่อยๆ เลยน้า
ถึงความลับจะแตก แต่เพื่อนก็ยังเหมือนเดิมเน้
อาจจะมีอิจฉาบ้างอะไรบ้าง ตามประสา
5555
คิดถึงนุ้งฟ่าน้า
:กอด1: :กอด1:
-
:L2:...สำลักความสุขไปกับทั้งสองคนด้วย
...แต่เพื่อนๆๆ อย่างฮา กันเลย น่ารักดี
...อยู่กันแบบ เข้าใจกัน ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
...ไม่ต้องให้มันเลิศหรู อลังการอะไร แค่นี้ก็มีความสุขแล้วเนอะ :n1:
-
เพื่อน ๆ นี่น่ารักกันดีจิง ๆ :laugh:
แล้วถ้าวันหลังเพียวแอบเดินตามแบบนี้บาง ฟ่าจะเลี้ยงซูกิชิมะเนี่ย (ถ้าเลี้ยง เด๋วจะเดินตามทุกวัน)
ปกติไม่ค่อยมีคนเรียก เพียวเพียวนะเนี่ย เคยมี แค่ 2 คนเอง
ส่วนมากเรียกเพียวจัง :m20:
-
:z13:
น่ารัก จังเลยคู่นี้อะ
:impress2: :impress2:
รอตอนต่อไปคับ แล้วมาต่อนะ :กอด1: :กอด1:
-
ยังคงความหวานกันเสมอต้นเสมอปลาย แอบขำที่ดุเรื่องกินกาแฟแพงๆ อ่ะ 555
น่ารักกันได้อีกนะจ๊ะ
-
น่ารักวุ้ย ^^
-
"แล้วเตอร์ออกไปอ่ะ ฟ่ากลัวว่าเตอร์จะไปแวะที่โน้นที่นี่ที่นั้นอ่ะสิ"
555ประโยคนี้โดนมากๆ
"ในที่สุดแม่ก็ยอมรับสะใภ้คนนี้ซะที แล้วเมื่อไรเราจะแต่งงานกันอ่ะ แต่งโรงแรมไรดีอ่ะ แล้วเราจะเชิญใครมั้งอ่ะ"
อืม... แสดงว่าคุณแม่ยอมรับแล้วจิงๆ นู๋ฟ่าน่ารักขนาดนี้นินะ^^
แต่เพื่อนๆฟ่าฮามาก อ่านแล้วขำมากอ่ะ :laugh:
-
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนน หยด :impress3:
รักกันๆ แถมเพื่อนก็เข้าใจ
อะไรจะสุขปานนั้นเนอะนุ้งฟ่า
คิดถึงนะคะ
:กอด1:
-
น่ารักจริงๆคู่นี้ เพื่อนๆฟ่านี่ก็ฮามากเหมือนกัน :m20:
ฟ่าคงสบายใจขึ้นมากแล้วนะ ที่ในที่สุดก็ไม่ต้องคอยปิด
เพื่อนแท้ย่อมเข้าใจ และยินดีกับเพื่อน
ถ้าสิ่งใด หรือใครทำให้เพื่อนเรามีความสุข
เราก็ควรยอมรับ รักคนที่ทำให้เพื่อนเรามึความสุขด้วย
ดีใจกับฟ่าที่มีคนรักน่ารัก มึครอบครัวที่เข้าใจ
คุณพ่อ คุณแม่ของคนรักก็รักและยอมรับฟ่า
เพื่อนที่รักและรับเราได้
ทั้งสองคนก็รัก ดูแลกัน มีไรก็คุยกันด้วยเหตุผลนะ
คนในบอร์ดก็รักนุ้งฟ่ากะน้องเตอร์จ๊ะ :กอด1:
-
หวานๆ น่าร้ากกันซ้าา :impress2:
-
ฮ่าๆ เพื่อนฟ่าน่ารักดีจัง ช่ายๆเด๋วจะไปนั่งอ่านหนังสือที่ร้านหนังสือบ้าง อิอิ
-
เพื่อนพี่ฟ่าฮากระจาย 55++
-
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
ความรักกระจายไปทั่วกระทู้แล้ว นุ้งฟ่า....น้องเตอร์
เพื่อนๆนุ้งฟ่า น่ารักทุกคนเลย ฮาด้วย
:กอด1: ขอกอดทีนุง ฟ่า&เตอร์ +1 ให้ดัวะ
-
เพื่อนฟ่าแต่ละคนฮามากน่ารักดี
-
โอย กว่าจะอ่านทัน ตาช้ำหมดแล้วคร้าบบบบ = w =
สนุกจังเยยอ่า ชอบเมนูที่พี่ฟ่าเอามาลงด้วยอ่ะ
แบบว่ารักสตรอเบอร์รี่เข้าเส้นเลือด เห็นแล้ว
เกิดอาการอยาก เขมือบขึ้นมาทันที
มีอันไหนเด็ดๆเอามาฝากอีกนะครับ จาคอยตามจด 5555+
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆครับ ^^
:pig4:
-
:-[ :impress2: :o8: o13
-
"ยุติธรรมมาก ของผัวนี้เซลล์ ของตัวเองนี้เต็มสตรีม" :m20: :m20: ฮาประโยคนี้ของเตอร์มาก
ต่างคนต่างหวงกันและกัน อิๆ :o8:
ให้กำลังใจนะคะ :L2:
-
เพื่อนฟ่า แต่ละคนฮามากอะ
5 555555555+
เพื่อนรู้แล้วววว ทีนี้ละ สวีทกันไม่ต้องเกรงใจใครไปเร้ยยยยยย
:-[
-
มาร่วมลงนาม ว่าติดตามอ่านเรื่องนี้ครับ
ใช้เวลา 3 วันเลย กว่าจะตามอ่านจบ
น่ารักดีคู่นี้ o18
-
กำแตกจนได้
มีความสุขกันมากๆนะคราบบ :L1: :L1:
-
คิดถึงนุ้งฟ่าค้าบบบบบบบ
:กอด1:
:impress3:
-
นุ้งฟ่าเป็นไงบ้างค่ะ
เป็นกำลังใจให้สำหรับทุกเรื่องที่นุ้งฟ่าต้องทำน๊า
รักค้าบบบบ :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อ่านจบแล้ว :m11: :m11:
สนุกอะ ไม่อยากจะบอกเลยว่าอ่านเพลินจนลืมอ่านหนังสือสอบ :m15:
แต่ยังโชคดีนะที่มาอ่านทันก่อนเข้าห้องสอบ ไม่รู้จะโทษใครดี
เอาเป็นว่าโทษ ฟ่า กะ เตอร์ แล้วกันนะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
โทษฐานที่ทำให้ติดงอมแงม o13
รักกัน รักกัน :n1:
ปล . สนใจในตัวเฮีย :-[
-
มาต่อให้นะครับ
ขอโทษที่หายไปนานเนตยังไม่ได้ซ่อมเยยอ่ะ
ไม่มีเวลามากมาก เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีและยินดีต้อนรับบุคคลน่ารักที่หลงเข้ามาใหม่ด้วยนะครับ
คิดถึงทุกคนมากมากถ้าเนตหายป่วยแล้วจะดำเนินการเปิดประมูลเฮียทันที
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
จุบุจุบุ
เอ็มไม่ได้ออน บอร์ดไม่ได้แตะ ถ้าใครรักและคิดถึง ขอให้ยิ้มหนึ่งที :3123: :3123: :3123: :3123:
ในขณะที่เราสองคนขับรถกลับบ้านเตอร์ก็ได้แต่นั่งยิ้มคนเดียว
"เตอร์เป็นไรป่ะเนี่ย"
"เพื่อนฟ่าน่ารักทุกคนเลยเนอะ"
"สนใจคนไหนหล่ะ"
"สนใจอะไร"
"อยากได้คนไหนมานั่งหน้ารถแทนฟ่าอ่ะ"
"บร้า"
"ก็นึกว่าอยากได้เห็นนั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว"เสียงโทรศัพท์เตอร์ดังอยู่ในกระเป๋าหลังรถผมเอื้อมมือไปหยิบแล้วส่งให้ แต่ตอนนี้มันขับรถอยู่นี้หว่า
"ฟ่ารับเลย"
"เอางั้นหรอ"
"อืม"
"หวัดดีครับ ฟ่าครับเตอร์ขับถอยู่ มีอะไรด่วนรึป่าวครับ เดี๋ยวฟ่าบอกให้ ครับๆๆ แล้วเดี๋ยวเตอร์ถึงบ้านแล้วจะให้โทรกลับนะครับ หวัดดีครับ"
"ใครอ่ะ"
"ก็เมมไว้ว่าบรีสนิ"
"อ๋อไอ้บรีสมันว่าไงอ่ะ"
"ก็ไม่ได้ว่าไรนิ คงความลับหล่ะมั้งเลยบอกฟ่าไม่ได้อ่ะ"
"เอาเชียวกำลังจะหาเรื่องใช่ม๊ะ"
"ใครกันแน่ตัวเองนั้นแหละที่ตอนนี้หาเรื่องเค้าอยู่อ่ะ"
"มีอะไรไม่เคลียร์รึป่าวนั่งหน้าหงิกเป็นหมาหงอยเลย"
"ไม่มี"
"ให้โอกาสสักถามตามสบายนะ"
"สนิทกันมากมั้ย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆไหนบอกเคลียร์ไง ก็สนิทระดับหนึ่งเรียนห้องเดียวกันอ่ะแต่ไม่สนิทเท่าแตมกะยุ่ง"
"เค้าเป็นป่าว"
"เป็น"
"เค้าแอบชอบเตอร์รึป่าว"
"ไม่นะมันยังให้ช่วยหาแฟนให้เลย "
"แน่ใจนะ"
"แน่ดิเพื่อนกันนา"
"ควรระแวงป่าว"
"แล้วแต่ แต่เตอร์ไม่มีทางแน่นอนเชื่อดิสาบานก็ได้อ่ะ"
"ก็ดี๊"
"สบายใจรึยัง"
"ระดับหนึ่งแระ"
"ฟ่ามันคิดมากไม่เข้าท่าไอ้ตูดเอ๊ย" มันเอามือมาขยี้หัวผม
"ไอ้บร้านิเดี๋ยวผมยุ่งไม่หล่อนะเว้ย"
"นี่มันจะเข้านอนแล้วแม่คู๊ณณณณณณณ"
"แม้แต่ยามหลับก็ต้องหล่อเข้าใจมั้ยพ่อมึง"
"จร้าแม่มึง"
"ถถึงซะทีไม่รู้จะติดอะไรกันนักกันหนาให้ตายสิ เบื่อมาก"
"บ่นทู๊กวัน" เราสองคนถึงห้องก็อาบน้ำอาบท่านั่งทำงานของใครของมันไป ผมก็ที่เดิมโซฟาวางโน๊ตบุ๊คแล้วนั่งกะพื้นเตอร์โต๊ะคอม
"ฟ่าๆๆๆๆๆ"
"ไร"
"เตอร์หิวอ่ะ"
"แล้วฟ่ากินได้รึไงมาเรียกเนี่ย"
"ก็เค้าหิวนิ"
"ไม่ใช่7-11นะจะได้หิวเมื่อไรก็แวะมา"
"หิวๆๆๆๆๆ"
"อะไรในนตู้เย็นมีเตอร์ก็ไปเอามากินก่อนดิ"
"ไปกินไรข้างนอกกัน"
"ไม่เอาอาบน้ำแล้วเดี๋ยวเหงื่อออก"
"ใจร้าย"
"เดินไป7-11ป่ะ ไปหาคุณหรีดโน้นป่ะ"
"ในตู้เย็นไม่มีเลยหรอ"
"ไม่รู้จำไม่ได้ไปค้นเอง"
"เป็นแม่บ้านยังไงของในตู้เย็นหมดไม่รู้"
"แม่บ้านนิจ้ะไม่ใช้ผู้รักษาประตูตู้เย็น"
"นี้แหนะ" มันเอากระดาษขย้ำๆปาหัวผม
"เจ็บนะเว้ย" ผมปิดโน็ตบุคแล้วถือมันเข้าห้องนอนปิดประตูล็อค ห้ามเข้า งอลนะเนี่ย 3นาทีก็แล้ว5นาทีก็แล้ว10นาทีก็แล้วมันก็ไม่มาเคาะนะ สงสัยไป7-11 ด้วยความอ่อนหล้าจากการทำงานและเรียนมาทั้งวันผมจึงเผลอหลับไปในที่สุดเอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
"ก๊อกๆๆๆๆๆ เปิดหน่อย" ผมค่อยๆลืมตาแล้วเดินไปเปิดประตู
"ไปไหนมาอ่ะ"
"เดินเล่น"
"ตอนนี้อ่ะนะ"
"อื้ม"
"สนุกมั้ยอ่ะ เจออิเอ็มหรือป่าวหล่ะ"
"หาเรื่องทั้งปีอ่ะ"
"แล้วไปเดินเล่นตอนดึกๆอ่ะนะ เตอร์ไม่สามารถไปเดินคนเดียวได้หรอกฟ่ารู้จักเตอร์ดี"
"แล้วฟ่าคิดว่าเตอร์ไปไหนมา"
"ไม่ทราบ"
"ไม่ทราบแล้วก็มาใส่ร้ายเตอร์อ่ะนะ"
"ไม่ได้ใส่ร้าย ก็แค่เขียนเสือให้วัวกลัวเท่านั้นแหละ"
"เตอร์ไปหาไรกินมาเฉยๆๆอ่ะ"
"แล้วเตอร์ไปกินไรมาอ่ะ ข้าวเหนียวมะม่วงหรือว่าข้าวเหนียวถั่วดำ"
"ไปกินเกี๊ยวน้ำปูหมูแดง ข้าวนงข้าวเหนียวอ่ะไรอ่ะ"
"หรอ"
"ทำไมต้องหรอเสียงสูงด้วยอ่ะประชดอีกแระ"
"แล้วไม่คิดจะซื้อมาฝากฟ่ามั้งหรอ"
"ซื้อมาก็ไม่กินนิ"
"แต่ปรกติเตอร์จะต้องซื้อทุกครั้ง วันนี้เตอร์มีพิรุธนะฟ่าว่า"
"คิดมากหน่ะ เดี๋ยวเตอร์ไปอาบน้ำอีกรอบดีกว่าเดี๋ยวไปนอนกอดนะใจเย็นๆๆนะไม่มีไรหรอกที่ร๊ากกกก"
"ไม่ค่อยมั่นใจให้ตายสิ"
"โอเคๆๆๆๆเตอร์ไปกินเกี๊ยวน้ำมาแต่เจอเอ็ม เค้าเข้ามาทักเตอร์ก็เลยชวนเค้ากินด้วยกัน"
ผมได้แต่มองหน้ามัน แต่น้ำตามันก็ดันคลอออกมาซะงั้นอ่ะสิครับ ไม่ได้เสียใจที่มันไปนั่งกินข้าวกับอดีตกิ๊กเก่านะแต่มันเสียใจที่มันปกปิดผมอีกแล้ว มันโกหกเพื่อให้ผมสบายใจแต่ทุกครั้งที่มันทำแบบนี้ผมกลับเสียใจทุกครั้งไม่เคยสบายใจเลยแม้แต่นิดเดียว ผมเดินเข้าห้องไปแล้วก็ปิดคอมล้มตัวนอนไม่ทำมันแล้วรยงานอะไรเนี่ย อยู่ดีดีน้ำตาก็ไหลซะงั้นอ่ะ ผมพยายามไม่ร้องแต่มันทำไม่ได้ผมว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่เท่าไรนะแต่ทำไมมันทำให้ผมจุกที่อกแล้วร้องไห้ได้ก็ไม่รู้
"ฟ่าเป็นไรป่าว ร้องไห้ทำไมอ่ะ เตอร์ขอโทษนะ"
"เตอร์ไปอาบน้ำป่ะ ฟ่าของอยู่คนเดียวให้ใจเย็นนแปปนหึ่งนะ เดี๋ยวเราค่อยมาคุยกัน"
"ไม่เอาอ่ะ เตอร์ไม่อยากทิ้งให้ฟ่าอยู่คนเดียวในสภาพแบบนี้ เตอร์รั.........."
"ฟ่าขอร้อง เตอร์ไปอาบน้ำเถอะ" เตอร์เดินไปอาบน้ำแต่โดยดีผมลุกขึ้นนั่งเอาหลังพิงหัวเตียงแล้วก็หลับตา มันทำให้ผมมีสติมากขึ้น ผมไม่โกรธนะครั้งนี้ไม่ได้มีความโกรธอยู่เลยแม้แต่น้อยมีแต่ความเสียใจ มันก็รู้ว่าปัญหาทุกครั้งมักเกิดจากรูปแบบแบบนี้ แต่มันก็ยังทำแบบนี้ทุกครั้ง มันโกหกไม่เก่งผมจับพิรุธไดเทุกครั้งเราสองคนเรียกว่าไม่เคยโกหกกันเพราะถ้าโกหกอีกฝ่ายจะจับได้ทุกที
"ตึ๊กๆโป๊ะ" แมสเสจโทรศัพท์เตอร์ดังขึ้น...............
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่าแล้วกอดด้วยความคิดถึง อิๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
เฮ้องานเข้าเพราะกิ๊กเก่าอีกแล้ว ฟ่านี่แอบทายแม่นนะเนี่ยเรื่องนายเอ็ม
อยากรู้จริงว่าข้อความเข้าเขียนไรไว้บ้าง แล้วจะรออ่านต่อน๊า
นิว
-
:z13:
ด้วยคน
เอ็มยังไม่หายไปจากโลกนี้อีกเหรอ
เจอที่ไรมีปัญหาทุกทีให้ดิ้นตาย :fire: :fire:
รักฟ่ากะเตอร์นะ :man1:
-
^
^
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆๆๆ
^
^
จิ้มทะลุทะลวงงงงงงงงง
ฮ่าๆๆๆๆๆ
คิดถุงเพ่นิวเหมือนกานนนนนนนนมั๊กมาก
อิเอ็มมันคงตายยาก ให้แดนซ์ตายเหอะ อินี่มันฆ่าไม่ตาย
เตอร์กะฟ่าก็ร๊ากทุกคนคร๊าฟฟฟฟฟ
พี่น้ำตาลหวาน นุ้งฟ่าไปครัวกรุงเทพทุกอาทิตย์แหละค๊าบ
ส่วนมากมีเฮียไปด้วยเฮียมันชอบ ชอบกินเก็กฮวยที่นี่สิบบาทเติมกันให้ขาดใจไปข้างหนึ่งเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:
-
:z13:
กำลังลุ้นอยู่เลยว่ากั๊กจะมาป่วงเหมือนที่พี่ม่อนเตือนไว้รีป่าว
เป็นเอ็มไปซะง้าน สวีทกันได้แปปๆ เตอร์ทำงานเข้าอีกแล้ววววว :beat:
-
อีกแระ
มันน่าเจงๆ
เตอร์เนี่ยยยยยยยยยยย
-
สร้างความเสียใจจากความปรารถนาดีในรูปแบบเดิมๆอีกแล้วคอปเตอร์
ความหวังดีที่เหมือนยาพิษเมื่อมันมาพร้อมคำโกหกคนที่รัก แม้จะทำเพราะกลัวเสียใจก็ตามเหอะ
:กอด1: นุ้งฟ่า ปัจจุบันน้องเตอร์เลิกเป็นแบบนี้หรือยังเนี่ย :serius2:
ยิ้มหวานๆ แล้ว บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่า
ปล นุ้งฟ่าที่่รัก เสาร์ที่ 8 นี้ เจอกันได้ห้าโมงเย็น ครัวกรุงเทพ นะจ๊ะ จุ๊บๆ
โต๊ะที่คนเยอะๆ เสียงดังๆ รบกวนชาวบ้านเค้านั่นหละ อิอิ
-
เตอร์อันไหนที่เลี่ยงได้ก้อควร
เลี่ยงนะ หัดเอาใจฟ่ามาคิดมั่ง
-
งานเข้าอีกแล้ว นายเตอร์เอ้ย...
เอานุ้งฟ่าสู้ ๆ ( แต่สู้กับอะไรหว่า )
รักนายสองคน :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
คิดถึงนุ้งฟ่า
ใจเย็นๆ กันเน้
คุยกันให้เข้าใจนะจ๊ะ
-
:เฮ้อ:
:เฮ้อ:
:เฮ้อ:
-
ชื่อนี้ยังตามมาหลอนอยู่ :seng2ped:
นุ้งฟ่าก็ฟังเหตุผลของเตอร์หน่อยน้า เค้าก็ไม่อยากให้เราเสียใจ คิดมาก คนรักกัน ต้องมีเหตุผล อยู่กันด้วยความเข้าใจ ความรักนะจ๊ะ โอ๋ ๆๆๆ ไม่ร้องน้า หอบดอกไม้มาให้นุ้งฟ่าจ้า :L2:
-
งานเข้าๆๆ ตะลึงตึงโป้ะ :oni1:
-
เอิ่มม ข้อความมหาภัยป่าวหว่าา :a5:
-
งานเข้าอีกแระ นายเตอร์เนี่ยไม่เข็ดซักทีนะ :z3:
-
เอาอีกแล้ว :เฮ้อ:
-
...สร้างความร้าวฉาน..คืองานของ..เอ็ม
...น้องฟ่าดูก่อนนะ ว่าตบมือข้างเดียวหรือ..ช่วยกันตบ
...ถ้าช่วยกันตบ...เจ๊สั่ง.......ลุย.. :fire:
-
อย่าน้อยใจไปเลย
คิดถึงความสุขไว้ก่อนนะคับ
:z2: :z2:
-
ถ้ามองในแง่ดี คือเตอร์ไม่อยากให้ฟ่าคิดมากจิงๆเลยไม่อยากบอกเพราะมันไม่มีอะไร
แต่ก็อย่างว่า พอมีอะไรเหมือนลับลมคมใน มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่กังวล
บอกตามความจิงก็ทำให้สบายใจทั้งสองฝ่ายอ่ะนะ :กอด1:
-
มันคงไม่มีอะไรจริงๆ เพราะเตอร์ไม่ได้คิดอะไร
แบบว่า...เตอร์บริสุทธิ์ใจน่ะ ก็เลยไม่คิดมากกับคนอื่น
บางสถานการณ์ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยง ทำตัวลำบาก
โดยเฉพาะคนขี้เกรงใจอย่างเตอร์ ที่ไม่ค่อยปฏิเสธใคร หรือปฏิเสธใครไม่เป็น
ใจเย็นๆดีกว่า นุ้งฟ่า เชื่อใจน้องเตอร์เหอะ
ส่วนคนอื่นเราคงไปห้ามไม่ให้เค้าคิดอะไรกับคนรักของเราไม่ได้
น้องเตอร์ มั่นคงซะอย่าง นุ้งฟ่าจะไปกลัวทำไม เน๊อะ
:L1: นุ้งฟ่า&น้องเตอร์ ....รักกัน รักกัน...ท่องเอาไว้
-
งานเข้าเตอร์แล้ว...
แต่เราเข้าจัยฟ่านะ...
มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องระแวง...
เพราะเตอร์เคยทามนิ...
จัยเย็นๆกันนะ...นึกถึงสิ่งดีๆๆเอาไว้...
รักกัน รักกัน^^
-
เอาอีกแล้ว ชื่อนี้มาทีไร มีเรื่องทุกที
ตายยากตายเย็นนิแม่คุณ :z6:
เตอร์เอ๊ย....บทเรียนที่เคยได้มาจากเรื่องแบบนี้ ทำไมไม่จำ
ปิดบังเค๊าเพราะคิดว่าจะทำให้เค๊าสบายใจ
แต่มันกลับทำให้เกิดการระแวงกัน
เตอร์อาจไม่ทันคิดอะไรมาก แต่มันไปสะกิดแผลในใจฟ่านะ
มีไรก็บอก ก็พูดกันตรงๆดีกว่า เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจของเราด้วย
นุ้งฟ่า...โอ๋ๆๆอย่าร้องไห้นะ เดี๋ยวไม่สบาย :sad11:
ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งคิดมากนะ อาจไม่มีอะไรจริงๆ
พี่เข้าใจค่ะว่าแค่ได้ยินชื่อนี้ มันก็ทำให้ใจเราปวดจิ๊ดขึ้นมาได้
แต่อยากให้ฟังเตอร์อธิบายก่อน ใจนิ่งๆแล้วตัดสินด้วยเหตุผล
และไม่อยากให้ประชดกันนะ
ถ้าเตอร์ผิดจริง นุ้งฟ่าก็จัดการได้เลย
ถ้าเตอร์ไม่มีไร เราก็คงต้องจัดการกับนังตัวต้นเหตุนั่น :beat:
คิดถึงเวลาที่รักกัน มีความสุขกันมากๆนะ
รักนุ้งฟ่ากะ น้องเตอร์นะ มากอดกันๆ :กอด1:
-
อะไรเนี่ย ไหงเป็นงี้อะ
ก็พยายามจะเข้าใจเตอร์นะว่าไม่อยากบอกเพราะกลัวนุ้งฟ่าไม่สบายใจ
แต่มันกี่ครั้งแล้วที่ไม่บอก แล้วเรื่องมันเลวร้ายแบบนี้
แล้วข้อความที่เข้ามาอีกละนั่น จะเกิดเรื่องอะไรอีกล่ะ
เฮ้อ........ นุ้งฟ่าจะต้องเหนื่อยใจไปอีกนานมั้ยเนี่ย
คิดถึงๆ เอาใจช่วยนุ้งฟ่านะค๊า
:กอด1:
-
o13
-
เจอแบบนี้บ่อยๆก็ไม่ไหวนะ :m16:
นุ้งฟ่าใจเย็นๆนะ :กอด1:
-
คอปเตอร์เอ๋ยคอปเตอร์ ไม่รู้จะบอกว่าอะไรแล้ว ต่อไปนี้ต้องท่องไว้ให้ขึ้นใจนะ
เวลาเป็นเรื่องขึ้นมาก็ไม่สบายใจกันทั้งสองฝ่าย แล้วบางเรื่องเราก็ต้องพยายามหลีกเลี่ยง
เราไม่คิดแต่อีกฝ่ายเขาคิดนี่ ถ้ารักกันก็ต้องเรียนรู้การรักษานํ้าใจซึ่งกันและกันนะ
รักนุ้งฟ่าผู้น่ารัก รักคอปเตอร์นิดหน่อย(งอนแทนนุ้งฟ่า) แต่รักเฮียที่ซู๊ดดดดดดด :oni1:
ปล.นุ้งฟ่าอย่าเพิ่งประมูลเฮียเลย โปรโหมดบ่อยๆโก่งค่าตัวไปอีกสักระยะ :o9:
-
อ๊ากกกกกกกก
อยากอ่านต่อจังเลยยยยย
ต่อเร็วนิสนึงนะคราบบบบ
ขอบคุนกาบบ
-
มาต่อให้แล้วจร้า
ผมรู้แล้วแหละว่ามันต้องเป็นแมสเสจให้เกิดเรื่องผมมีลางสังหรณ์แบบนั้นจริงๆนะแต่ไม่อ่านดีกว่า
แต่จะทนไหวหรอ
ฉันไม่อ่านนะอ่านแล้วเดี๋ยวก็โมโห
อ่านเถอะอาจจะเป็นโหลดริงโทนก็ได้ อยากรู้ไม่ใช่หรออ่านดิ
ไม่อ่าน
ถ้าเป็นอิเอ็มอ่ะถ้าเค้านัดทำอะไรกันอ่ะเธออยากโดนสวมเขาหรอ
เอออ่านก็อ่าน
ผมเหมือนคนบ้านะตอนนี้ภายในสมองได้แต่เถียงกันไปเถียงกันมา แต่สุดท้ายผมก็ตัดสินใจเปิดอ่าน ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะ
ผมเปิดอ่านทันที(ขอบคุณนะสำหรับบะหมี่ เอ็มไม่ขอเป็นเจ้าของเตอร์หรอกแต่ขอให้มีเอ็มในสายตาบ้างก็พอ) มือไม้สั่นอย่างบอกไม่ถูกอาการจุกที่อกเริ่มมาอีกครั้ง
ผมตัดสินใจกดแมสเสจส่งกลับไป(อีหน้าด้าน)ผมกดส่งทันที แล้วก็กลับมานอนต่อ เอาโทรศัพท์ไว้ที่หัวเตียง สักพักโทรศัพท์เตอร์ก็ดังผมกดปิดแล้วโทรศัพท์บ้านก็ดังขึ้นอีกก็ดังขึ้น เตอร์อาบน้ำเสร็จพอดี เลยเดินไปรับ ผมไม่รู้ว่าเค้าคุยอะไรกัน แต่ผมก็เดินออกไปดู
เตอร์เห็นผมเดินออกมาก็ส่งยิ้มให้
"เรียกมันมาคุยข้างล่างนิ ถามสิมันจะเอาไง"
"อะไรฟ่า ไอ้ยุ่งมันโทรมา"
"แล้วทำไมไม่โทรเข้ามือถือฮะไอ้ยุ่ง" ผมเดินไปแย่งโทรศัพท์จากมือเตอร์มา
ผมทักทายปลายสายแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ
"มันวางไปแล้ว"
"ไม่ใช่ไอ้ยุ่งใช่มั้ย"
"อื้ม"
"ทำไมเตอร์ต้องโกหกฟ่าด้วยฟ่าไม่เข้าใจเตอร์เลยนะ"
"เดี๋ยวฟ่าก็โวยวายอีกอ่ะ ฟ่าอย่าไปวิ่งตามเค้าดิ ยิ่งฟ่าโกรธเค้าก็ยิ่งแกล้งยิ่งมีความสุขเราไม่ยุ่งกับเค้าก็พอ"
"ฟ่าไม่เคยคิดจะยุ่งเลย เตอร์ต่างหากที่ชักศึกเข้าบ้าน" ผมเดินเข้าห้องนอน
"ฟ่า ไหนฟ่าบอกว่าเตอร์อาบน้ำแล้วฟ่าจะใจเย็นไง เช็ดหัวให้หน่อยน๊า นะนะนะ" เตอร์เดินเข้ามาพร้อมส่งผ้าเช็ดหัวให้ผมเช็ดให้ ผมหันหลังให้ไม่เช็ดให้มันหรอก คนนิสัยไม่ดี
แล้วโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นแต่เป็นพี่ส้ม คนสวย อิอิ
"หวัดดีเจ้"
"งอลแระ"
"มางอลไรฟ่าเนี่ย"
"วันนี้วันอะไรย่ะ"
"ไม่รู้ลืม"
"วันเกิดเจ้ คุณน้องลืมได้ไงมิทราบ มาด่วยเลย ทองหล่อที่เดิมไม่มาเจ้โกรธคร๊า"
"มันพรุ่งนี้ไม่ใช่หรอวันเกิดเจ้อ่ะ"
"วันนี้วันฉลองพรุ่งนี้เกิดจริงแต่ต้องไปทำบุญ กินเหล้าไม่ได้เดี๋ยวบาปเลยต้องเมาวันนี้ก่อน จะมามั้ยเนี่ยไม่มาเจ้โกรธจริงๆนะ"
"เออออ"
"ไม่ต้องเอาแล้วเจ้จะรอนะจ้ะ" แล้วสายก็ตัดไป ความวัวไม่ทันหายนี้เราจะออกไปหาความควายอีกรึป่าวเนี่ย เอาไงดีว่ะ
"ใครโทรมาอ่ะ"
"ไอ้ยุ่งมั้ง"ยังมิวายจะประชดอีก
"ดีดีดิใครโทรมา"
"พี่ส้ม วันนี้วันเกิดพี่เค้าฟ่าลืมอ่ะ เค้าชวนไปข้างนอก"
"แล้วจะไปมั้ย"
"พี่แกบอกว่าถ้าไม่ไปจะโกรธ"
"งั้นแสดงว่าจะไป"
"อืม"
"แต่เตอร์ไม่ให้ไป"
"ขอเหตุผลด้วย"
"เตอร์ไม่ชอบให้ฟ่าเที่ยวกลางคืน เสือสิงห์มันเยอะ"
"แต่ฟ่าว่ามันคงไม่เยอะเท่าแรดที่ร้านบะหมี่หรอกมั้ง"
"ไม่รู้แหละเตอร์ไม่ให้ไป"
"แต่ฟ่าจำเป็นต้องไป พี่ส้มเค้าดีกับฟ่ามากนะ"
"พรุ่งนี้ไปซื้อของขวัญให้เค้าแล้วพาเค้าไปเลี้ยงข้าวก็ได้"
"ฟ่าจะไปคืนนี้"
"ถ้าฟ่าไปเตอร์จะไปนอนห้องคนอื่น"
"เชิญจะไปได้เสียกันที่ไหนก็เชิญของมันเคยๆกันนิ" ผมลุกขึ้นไปแต่งตัวหยิบเสื้อผ้าออกมาแขวนไว้แล้วไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ
"นี้แหนะๆๆๆๆๆ" มันเอาเสื้อผมมาขยี้ๆๆๆให้ยับ มันท้าทายนะไอ้นี้มันท้าทาย
"ทำอะไรอ่ะ งั้นฟ่าจะแก้ผ้าไป" ผมหยิบกางเกงยีนต์มาใส่ ตอนนี้ใส่เสื้อกล้ามสีขาวอยู่เดินมันไปทั้งอย่างนั้นแหละเปรี้ยวดี ไม่ได้แน่จริงหรอกในรถมีเสื้ออีกเพียบไม่กลัวหรอก แต่ผมยุ่งไปหน่อย แต่ก็ไม่วอรี่เดี๋ยวขย้ำๆๆให้มันยุ่งๆๆเป็นเกาหลีก็ได้ ผมหยิบกุญแจรถกระเป๋าตังค์โทรศัพท์เดินไปที่ลิฟท์แล้วก็ไปที่ลานจอดรถถอยรถออกมาไอ้เตอร์ก็มาขว้างหน้ารถไว้ ผมบีบแตรใส่มัน มันเปิดประตูเข้ามานั่ง
"ลงไปเลย"
"ไม่ จะไปด้วย นี้เสื้อใส่เลยเดี๋ยวไม่สบาย"
"ฟ่าจะใส่เสื้อกล้ามไป เตอร์มาทำเสื้อฟ่ายับทำไมอ่ะ"
"ถ้าฟ่าไม่ใส่เสื้อตัวนี้รับรองฟ่าไม่ได้ไปแน่"
"เผด็จการ"ผมรับเสื้อมาใส่
"ขับช้า แล้วก็ห้ามกินเหล้าด้วย ห้ามออกไปเต้น แล้วก็ห้ามมองใคร"
"............." ผมไม่ตอบอะไรทั้งนั้นอ่ะปล่อยให้มันเพ้อเจ้อไปเรื่อยๆๆ แล้วเตอร์ก็หยิบโ?รศัพท์ตัวเองขึ้นมา
"อ่าวเครื่องปิดไปตั้งแตเมื่อไรอ่ะ"
"ปิดไปตั้งแต่ที่มีคนส่งแมสเสจมาว่า ขอบคุณนะสำหรับบะหมี่ เอ็มไม่ขอเป็นเจ้าของเตอร์หรอกแต่ขอให้มีเอ็มในสายตาบ้างก็พอ เชอะ จะอ้วก" โปรดอ่านด้วยน้ำเสียงประชดประชัน แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เตอร์ไม่รับ
"รับสิไม่มีอะไรกันก็รับสิ บริสุทธิ์ใจไม่ใช่หรอ รับสิ"
"ฟ่าจะหาเรื่องทำไมเนี่ย"
"รับเดี๋ยวนี้"
"โหล เอ็มมีไร"
"เตอร์ส่งแมสเสจด่าเอ็มว่าหน้าด้านหรอ"
"ไม่ได้ส่ง"
"แฟนเตอร์ส่งหรอ"
"ใช่" ผมตะโกนใส่ไปในโทรศัพท์ นี้ขับรถอยู่นะถ้าไม่ขับรถแม่จะกระชากโทรศัพท์มาด่าเองเลย
"เอ็มเลิกทำแบบนี้ได้แล้วนะเตอร์มีฟ่าอยู่แล้วเอ็มก็รู้ เอ็มจะมาก่อกวนพวกเราทำไม เราสองคนมันเป็นอย่างอื่นไม่ได้หรอก ถ้าเอ็มยังทำแบบนี้เตอร์ว่าต่อไปคำว่าเพื่อนเตอร์ก็คงไม่มีให้เอ็มนะ แค่นี้นะ" ชื่นใจเมียที่สุด แต่ยังไม่ให้อภัยทำหน้างอแบบเก่า
"โอเคมั้ย"
"โอเคเรื่องหล่ะ"
"เรื่องคำพูดไง"
"ไม่รู้"
"แล้วจะยิ้มได้ยังอ่ะ หน้างอแบบนี้เตอร์ใจไม่ดีเลยอ่ะ"
"เตอร์ก็รู้ใช่ป่ะว่าเหตุการณ์แบบนี้ทำเราทะเลาะกันมากี่ครั้งแล้ว เตอร์ก็ยังพยายามที่จะทำมันเรื่อย สนุกรึไงทะเลาะกับฟ่าเนี่ย ฮะ"
"ไม่หนุก"
"แล้วทำ ทำไมอ่ะ"
"ก็ไม่อยากให้ฟ่าคิดมากอ่ะ"
"แล้วเป็นไงอ่ะคิดมากมากกว่าเดิมมากมากด้วย ถ้าทำให้คิดมากอีกฟ่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่"
"เปลี่ยนแปลงยังไงอ่ะ"
"เที่ยวกลางคืน ดื่มสุรา สูบบุหรี่ ทอดสะพาน หว่านเสน่ห์"
"โอเคต่อไปไม่ทำแล้ว หายโกรธยังอ่ะ"
"กำลังพยายามอยู่" ผมเลี้ยวรถเข้าไปจอดในที่จอดของร้าน ผมส่องกระจกเช็คสภาพหนังหน้า คนข้างๆยังนั่งหน้าเศร้าอยู่
"ไม่ต้องหล่อมากก็ได้" น้ำเสียงอ่อยๆพูดกับผม
"จะไปด้วยกันป่าว"
"ไม่อ่ะ สภาพยังงี้อ่ะนะ ผมก็ยังกะลูกหมา กางเกงขาสั่นรองเท้าแตะ ไม่ต้องมาแกล้งชวนหรอก"
"ถ้าจะไปเสื้อผ้าหลังรถก็มีรองเท้าก็มี อย่ามามองเจตนาดีเป็นประสงค์ร้ายดีกว่า"
"ไม่ไปหรอก เดี๋ยวเตอร์รอในรถอ่ะ อย่ากินเหล้านะ อย่าให้ใครจีบด้วยนะ" ทำหน้าละห้อยเชียว ผมก็แพ้กับสีหน้าแบบนี้ทุกทีอ่ะ
"อื้ม ถ้าเบื่อก็กลับบ้านไปก่อนก็ได้"
"ไม่อ่ะจะรอ"
"อืม เกมส์อยู่ในกล่องเบาะหลังอ่ะเอามาเล่นดิ"
"อืมเที่ยวให้สนุกเหอะไม่ต้องห่วงเตอร์หรอกเตอร์อยู่ได้" ผมเดินไป7-11แถวนั้นไปซื้อขนมกับน้ำมาให้มัน กลัวมันหิวแล้วก็เดินกลับมาหามันที่รถ
"ก๊อกๆๆๆ" ผมเคาะกระจกเห็นมันนั่งกดเกมส์อยู่
"อ่าวไวจังอ่ะ"
"ฟ่าไปซื้อน้ำมาให้อ่ะกลัวจะหิว"
"ขอบคุณนะ อย่ากินเหล้านะอย่าให้ใครมาจีบด้วยนะ ขอร้อง"
"อืม สัญญา" ผมยื่นนิ้วก้อยให้มันเกี่ยวแล้วก็เดินขึ้นไปหาพี่ส้ม
ราตรีนี้ช่างนานแสนนาน ทำไมผมเอาแต่เป็นห่วงมันก็ไม่รู้สิเนี่ย แต่ในที่สุดมันก็จบลงแล้ว
"ฟ่ากลับยังไงจ้ะ"
"มากับเตอร์ครับ"
"อ้าวทำไมไม่พาขึ้นไปด้วยกัน งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งที่รถนะ"
"ครับบบบ" ระหว่างทางที่พี่ส้มเดินมาส่งผมที่รถก็คุยโน้นนี้กันไปเรื่อย
"เจ้"
"ว่าไงน้องชาย"
"พรุ่งนี้ใครพาไปทำไมอ่ะ"
"คนเดียวแต่ว่าจะชวนพี่เต้ยไม่รู้มันว่าไงเดี๋ยวตอนมันไปส่งบ้านค่อยถามอ่ะ"
"ฟ่าอาสาเอง เตอร์มันออกความคิด คือว่าวันนี้มันจะไม่ให้ฟ่ามาอ่ะมันบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้อาสาพาพี่ส้มไปทำบุญก้ได้ แต่ฟ่าก็รั้นที่จะมา"
"จริงหรอ โอเคตามนี้ไปรับพี่ที่หอได้เลยจร้าโทรมาปลุกเจ้ด้วยนะตอนที่เราตื่นอ่ะ อย่างนี้ก็แสดงว่าเตอร์ไม่ชอบให้ฟ่าเที่ยวอ่ะสิ"
"ก็ประมาณนั้นแหละ"
"ห้ามดื่มด้วยชิมิ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ก๊อกๆๆๆๆ"พี่ส้มเคาะกระจก เตอร์เลื่อกระจกดู
"พาคนของเธอมาส่งแล้วจ้ะพ่อหนุ่มน้อย"
"หวัดดีครับ HBDครับ" เตอร์ยกมือไหว้พี่ส้ม
"ขอบใจจร้าทำไมไม่ขึ้นไปด้วยกันอ่ะ"
"ฟ่าไม่ให้ไป"
"ทำไมอ่ะฟ่า"
"อย่าไปฟังมันพี่ มันไม่พร้อมเองต่างหาก"
"งั้นพี่ส่งแค่นี้นะน้องพรุ่งนี้เจอกัน อย่าลืมโทรไปปลุกเจ้นะแจ๊ะ"
"นะจ้ะ"
"ฮ่าๆๆๆบ๊ายบาย ขับรถดีดีนะจ้ะหนุ่มน้อย"
"ครับหวัดดีครับพี่ส้มคนสวย"
"พูดเพราะน่าจับไปทำสามี ไปแร้ววววจุบุจุบุ"
"พี่ส้มน่ารักดีเนอะ"
"ช่าย"
"อ้าปากสิ"มันก้มมาดมปากผม ว่ามีกลิ่นเหล้าป่าว
"ไอ้บร้าโรคจิต"
"ก๊อกๆๆๆๆๆ" พี่ส้มมาอีกรอบเห็นมันก้มมาสำรวจแอลกอฮอล์ผมพอดี อายโคตรๆ ผมเลื่อกระจกลง
"นี่ๆๆๆหนูๆๆอายฟ้าดินอายสถานที่มั้งค่ะคนแก่อิจฉา"
"มีไรอ่ะครับ"
"พรุ่งนี้เจ้ขอเช้าๆหน่อยนะอยากถวายอาหารเพลพระด้วยอ่ะ"
"จร้า ให้ตื่นเถอะเจ้อ่ะ"
"ตื่นแน่นอน เจ้ไปแระอดใจไปทำที่บ้านนะเดี๋ยวโดนแอบถ่าย"
"บร้าน่ะพี่ส้มมันไม่ได้เป็นอย่างที่พี่เห็นนะ"
"เจ้เชื่อสายตาตัวเองค่ะ"
"เมาแล้วมันก็เลอะเลือนหน่ะ"
"เชอะ" แล้วชีก็เดินสะบัดแฮร์ไปในที่สุด
"อายไหมเนี่ย"
"อายทำไมคนกันเอง"
"แต่ฟ่าอาย"
"อายที่เป็นแฟนเตอร์หรอ"
"อายที่เตอร์มาดมปากฟ่าหน่ะสิ"
"ไม่เห็นหน้าอายตรงไหน"
"ใช่สิวันหลังก็สแครชกันหน้าร้านเลยมั้ย"
"ลองป่ะหล่ะคงตื่นเต้นดีนะมีคนมามุงดูอ่ะ"
"กลัวเค้าจะเอาน้ำร้อนมาสาดอ่ะสิ"
"คนนะไม่ใช่แม๊วววววว"
"ออกรถได้แล้วง่วงจะแย่แล้ว พรุ่งนี้จะพาพี่ส้มไปทำบุญนะแล้วเตอร์ก็ต้องเป็นคนขับรถ"
"โอเค"
"มีคนมาจีบป่ะเนี่ย"
"มันก็มีบ้างแหละธรรมดาของคนน่ารัก"
"แล้วให้เบอร์เค้าไปป่าว"
"เตอร์เห็นฟ่าเป็นคนยังไง ทุกครั้งที่มีคนมาจีบฟ่าบอกไปทุกครั้งว่าฟ่ามีแฟนแล้ว แต่ถ้าคนไหนมันไม่ค่อยสุภาพเข้ามาแบบจู่โจมฟ่าก็จะบอกว่ามีผัวแล้วและมันก็โหดมากด้วย"
"เออดี"
"ช่ายดีไม่มีอะไรปิดบังหรือให้ระแวง"
"ประชดป่ะเนี่ย"
"แล้วแต่จะคิด"
"เปลี่ยนเรื่องดีกว่า เดี๋วยวร้องเพลงให้ฟังดีกว่า ใจของฉันมันเป็นของเธอไม่ว่านานเท่าไรรรรรรรรรรรร" มันก็ร้องเพลงของมันไปเรื่อย ผมนี่ดิ แอบหลับ ฮ่าๆๆๆๆๆ
"ถึงแล้วครับบบบบ ฟ่าๆๆๆตื่นๆๆๆมีเรื่องแล้ว"
"ถึงแล้วหรอ"
"ครับผม"
"เอาของหลังรถขึ้นไปด้วยนะ"
"ของไร"
"ของที่ซื้อมาอ่ะ"
"เราไม่ได้ไปช็อปปิ้งนะเราไปงานวันเกิดพี่ส้มจะมีของได้ไง"
"อ่าวหรอ"
"อืม สงสัยจะฝันว่าไปช็อปปิ้งมาแน่เลย" ผมเดินขึ้นห้องโดยมีมันเดินตามมา ผมยืนรอมันหน้าห้องให้มันไขประตูห้อง
"ไม่อาบน้ำนะนอนแระ" ผมถอดกางเกงยีนต์ออกถอดเสื้อออกกลับสู่สภาวะบ็อกเซอร์เสื้อกล้ามเหมือนเดิม แล้วก็ซุกตัวในผ้าห่มนอนนนนน
"ซกมก แต่นี้มันก็ดึกแล้วอ่ะให้อภัยได้"
"อืมตั้งนาฬิกาปลุกหกโมงด้วยนะ"
"จร้า"
"แล้วเตอร์ก็นอนได้แล้ว" ผมพูดเสียงงัวเงียแล้วก็หลับไปในบัดดลโดยมีแขนอุ่นๆมากอดผมไว้
พิมพ์ผิดบ้างอะไรบ้างขออภัยด้วยครับ
เดี๋ยวมาเม้าท์ใหม่ไปใส่บาตรก่อน
-
ปวดตับกับคอปเตอร์จริงๆ
ทำไมชอบโกหกเพื่อความสบายใจเนี่ย
โกหกเรื่องเอ็มไปแป๊บๆ โกหกเรื่องยุ่งโทรมาอีก ซ้ำซากๆ
ยังมีแบบนี้อีกมั้ยเนี่ย
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่านะจ๊ะ ก็เข้าใจนะว่ารักมาก แต่แบบนี้จะยิ่งทำให้เราคิดมากเข้าไปอีก
นุ้งฟ่าก็ใจอ่อนอีกแล้วสิ ไม่มีมาตรการเด็ดขาดบ้างเหรอ (เหอๆๆๆ เหมือนยุ)
วันนี้วันแม่ นุ้งฟ่าไปกราบคุณแม่หรือเปล่าจ๊ะ
บวก 1 แต้มนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆ :กอด1:
-
นุ้งฟ่าแรงง่ะ
-
นุ้งฟ่าแรงจริงๆ
ก็เข้าใจอ่ะน้า
แต่ถ้าใจเย็นๆ กว่านี้หน่อยนึง
ก็จะได้ไม่ทะเลาะกันเน้
สุขสันต์วันแม่นะจ๊ะนุ้งฟ่า
-
:L2:...ดีๆๆ น้องฟ่า เด็ดขาดดี
...ไม่ได้ทำให้น้องเตอร์กลัว นะแต่แค่...เกรงๆๆจาย :L2:
-
แร๊งส์............อิอิ
ขอบคุณ และ ขอบคุณ
สั้นๆ แต่จิงจัย....อิอิ
-
ปวดตับจริง =*= เมื่อไหร่เตอร์จะหายเป็นแบบนี้น้า มันทำให้เป็นเรื่องกันทุกทีซิ
หวังว่าคงไม่มีเหตุการณ์ร้าย ๆ เกิดขึ้นน้า อยากเห็นทั้งคู่หวานชื่นตลอด อิอิ :man1:
-
รวมผืนฟ้า พสุธา มหานที
รวมทุกที่ ล้วนยิ่งใหญ่ แผ่ไพศาล
รวมเงินทอง ของล้ำค่า กว่าจักรวาล
รวมศฤงคาร ก็ไม่เทียบ เปรียบพระคุณ
พระคุณแม่ พระคุณใคร ก็ไม่เท่า
ช่วยบรรเทา ทุกข์ใดใด ให้มีสุข
ปกป้องภัย ให้ร่มเย็น เป็นสนุก
จะกี่ยุค กี่สมัย ให้เรามา
กลั่นโลหิต ประดิษฐ์ร่าง สร้างน้ำนม
ปรุงอารมณ์ กล่อมบุตร สุดหรรษา
ไกว่สายเปล ผูกสายใย ทอใจมา
ห่อกายา ลูกน้อย เจ้ากลอยใจ
น้อมวันทา มาประจบ นบแทบเท้า
แม่ของเรา ยิ่งใหญ่ ในใจข้า
ไม่ว่าใคร หน้าไหน จะตีตรา
แม่ของข้า หนึ่งเดียวให้ ในกมล
รักแม่มากมากนะครับก่อนที่จะไม่มีแม่ให้รัก
สุขสันต์วันแม่ครับ
ขอให้คุณแม่ทุกท่านจงมีสุขภาพแข็งแรง ปลอดโรคปลอดภัย
และขอให้ลูกๆทุกคนจงมีแต่ความสุขความเจริญตลอดไป
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
(http://www.sns.ac.th/www512/414/01a.jpg)
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า อิๆ
วันนี้กลับบ้านมากอดแม่ และราบแม่ไปละมีความสุขมากๆ
หลังจากไม่ได้กลับบ้านนานมา่ก อะนะ
อ่านตอนล่าแล้วคิดเลยว่า เตอร์เมื่อไหร่จะตัดรอนติ่งเนื้อร้ายที่ชื่อว่า เอ็ม ออกไปเสียที
ต่อให้พูดแรงกับมันยังไงเดี๋ยวมันก็กลับมาในคราบผู้ดีมาตามหลอกหลอนอยู่ดีอะแหละ
ไงๆนุ้งฟ่าก็สู้ๆน๊า รักแม่ให้มากๆเช่นกันน๊า (อย่าลืม งดเหล้าเข้าวันแม่ 555+)
:กอด1: :กอด1: :กอด1: ฝากกอดเตอร์ด้วย(อยากวานให้ขยี้หัวแรงๆหนึ่งที :laugh:)
นิว
-
เหอๆ
ดูน่ารำคาญ ๆ นะ
อีเอ็มเนี่ย เด๋วปัดเก็บซะ
= =
ชิเชอะ ๆ
สุขสันต์วันแม่คร้าบบบ
-
เอ็มยังไม่สิ้นฤทธิ์ อย่างนี้ต้องเท้าคู่เท่านั้น :angry2:
จะว่าไปถ้าเราลืมเอ็มไปซะคิดว่ามันเป็นอากาศธาตุก็คงไม่ต้องทะเลาะกัน
แอบชอบวิธีการตรวจเช็คแอลกอฮอล์นะเนี้ยะ :-[ :-[
คิดถึงนุงฟ่า กะ คอปเตอร์ มากมาย :n1:
-
เตอร์คร้าบผมว่ามีกิ๊กบ้างอะดี
เวลาฟ่าโกรธน่ารักดี ง้อกันชีวิตจะได้มีรสชาด อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
สปีชี่นี้ตายยาก เจอเข้าไปแบบนี้ คงไม่กล้าแล้วละ หรือเปล่า
จากว่าจะ :beat: น้องเตอร์ เลยกลายเป็น o13 ซะ
+1 ให้นุ้งฟ่ากับตอนสนุก ๆ แบบเกือบงานเข้า และก็กลอนวันแม่
ขอให้แม่ทุกคน ในโลกกลม ๆ ใบนี้มีความสุขมาก ๆ นะครับ :กอด1:
-
โห ฟ่าคะ กลอนเพราะมากๆๆ หนึ่งบวกไปเลย o13
นายคอปเตอร์เอาอีกแล้ว นี่เพิ่งโกหกฟ่าไปหยกๆ :z3:มาโกหกเรื่องยุ่งอีกละ
บอกแล้วว่ายิ่งโกหก ยิ่งทำให้ไม่สบายใจมากขึ้น :beat:
-
ใจเย็นๆนะฟ่านะ เตอร์ก็เด็ดขาด
กับคนที่ควรจะตัดขาดซะมั่งสิ
เรื่องจะได้ไม่เกิด
-
เหมือนคอปเตอร์ลงโทษตัวเองเลยเนอะ นั่งรอนุ้งฟ่าเที่ยวจนเสร็จ 555
ถ้าเตอร์เคลียร์เรื่องเอ็มดีๆ คงไม่ต้องมานั่งทรมานอย่างนี้หรอก
หวังว่าตอนต่อๆไป ชื่อนี้คงไม่ตามมาหลอนอีกนะจ๊ะ
กลอนของนุ้งฟ่าเพราะจับจิต เก่งจริงเล้ย แฟนใครเนี่ย
ปล.1 ตกลงเนตนุ้งฟ่าใช้ได้แล้วเหรอจ๊ะ
ปล.2 นุ้งฟ่าไม่ได้เสิร์ฟอาหารเช้าเลยน๊า กลัวผอมจัง ><
-
myxt
เนตนุ้งฟ่าใช้ได้แล้วจร้าคุณป้า แต่ยังไม่เสถียรเท่าเก่า
อาหารอยากเสริฟแต่กลัวทุกคนจะเป็นตุ่มอ่าสิ อันนี้ลดยากเพราะคนใกล้ตัวเป็นอยู่ :เฮ้อ:
HydrA
ฟ่าใจเย็นจนติดลบไม่รู้กี่องศาเเล้วววววว
แต่คนของเราสิตัดไม่ได้
สงสัยฟ่าต้องตัดเองซะมั้งงานนี้
Ak@tsuKII
รีบแต่งไปหน่อยมาดูอีกทีผิดวรรณยุกต์ไปหน่อย แต่มีคนชมว่าเพราะก็ปลื้มแล้ววววววว
คนโกหกไม่ควรได้รับการให้อภัยยยยยยย
ชิมิชิมิ
wan
สปีชี่นี้มันต้องเอาใส่ชักโครกแล้วกดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถ้าอีกครั้งหนึ่งคงมี ตบ
speedboy
ถ้ามีกิ๊กฟ่าไม่โกรธหรอกครับ
แค่เลิกกันก็เท่านั้นแหละ
เบาะๆๆๆ
ไม่ต้องง้อไม่ต้องงอล
ถ้ามาง้อมางอล
เมิงตาย
:fire:
I_Jal2m
ต้องโดดเท้าคู่ใส่เกลียวสองรอบครึ่งลงพื้นอย่างสวยงาม ชิมิ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
แหม๋ๆๆๆๆแล้วมีคนตรวจแอลกอฮอล์ให้อ่ะยังอ่ะ แอบเอาไปใช้ได้นะ เขิลวุ้ย :z1:
นุ้งฟ่าก็คิดถึงเหมือนกันค๊าบบบบบ
หอยทาก
อีนี่มันต้องเอาไปฝังทั้งเป็น
พูดถึงมันแล้วจี๊ด
เดี๋ยวเดินไปตบซะเลยดีม๊ะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
[N]€ẃÿ{k}uñĢ
ขยี้หัวแรงๆๆไม่พอหรอกมันต้องเขกหัวด้วยเอาให้โนเลย
สอนไม่จำ
คิดถุงเพ่นิวนะจ้ะ
หุหุ
pukpra
ต้องเตะให้เจ็บตับ
ฮ๋าๆๆๆๆ
-
^
^
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า จุ๊บๆๆๆ ไม่ได้จิ้มนานแล้วนะเนี่ย
-
:เฮ้อ: ใจเย็นๆนะฟ่านะ
:z13: น้องฟ่า คนน่ารัก
:กอด1: น้องเตอร์ สุดหล่อ
:z2: :z2:
-
น่ารักทั้งคู่
เหมือนเดิมมมมมมมมมม
สุดๆ
-
เอ็มนี่ไม่มีเลิกเลยจิงๆ
ตื้อสุดๆเลยแฮะ
เตอร์ก็น่าตีอยู่นะเนี่ย
บอกๆไปก็จบแล้ววววววว :z10:
-
เฮ้อออ มันไม่จบซักทีกะอิเอ็มเนี่ย
-
เซ็งเอ็มมากกกกกกกกกกกกกกก
-
ดูMVของเอิร์นเพลง "เชื่อใจเธอ แต่ไม่ไว้ใจเขา" แล้วคิดถึงน้องฟ่ากับคอปเตอร์ขึ้นมาเลย
ตอนจบมิวสิคฯ พระเอกเดินถือช่อดอกไม้มาหา นางเอกกับสาวที่พยายามจะเป็นมือที่สาม
พระเอกยืนจ้องหน้าสาวคนนั้น นางเอกก็นําตาร่วง พระเอกก็พูดว่าปลายปีว่างไหมพี่จะเชิญมา
งานแต่งงานของพี่กับเอิร์น นี่มันต้องชัดเจนแบบนี้นะคอปเตอร์
หมูแดงอ้วน น้องฟ่าก็ต้องทำเมนูสุขภาพแล้วก็ออกกำลังกันเยอะๆหน่อย
:man1:น้องฟ่า
-
นุ้งฟ่าคะ ขอบคุณที่ตอบ PM ดีใจมากๆเลย
เตอร์หัดเด็ดขาดซะมั่งนะน้อง พูดแรงๆ ตรงๆบ้างก็ได้
ไม่ได้หมายถึงให้ด่าทอกัน แต่แสดงความเด็ดขาดให้รู้สึกกันไปเลย o13
จะได้ไม่ต้องมามีเรื่องให้โกรธ ไม่สบายใจกับคนที่เรารัก
บาง species เอ่อ บางคนสุภาพด้วย หรือเกรงใจด้วย
ก็จะเกาะติดแน่นอยู่อย่างนั้น เอายาเส้นรมควันยังไม่หลุดเลย
อีกอย่างการไม่กล้าบอกความจริงเพราะกลัวฟ่าไม่สบายใจ
ยิ่งทำให้เรื่องไปกันใหญ่นะ พูดกันตรงๆดีกว่า
นุ้งฟ่าใจเย็นนะ จะจัดการกับสายพันธ์แบบนั้น
ต้องสุขุมนิดนึง อย่าให้เขาเห็นจุดอ่อนของเรา แล้วทีเดียวเอาให้เงียบเลย :z6:
รักกันมากๆน๊า มีไรก็คุยกันนะคะ
รักนุ้งฟ่ากะน้องเตอร์จ๊า ส่งกอดมาให้ :กอด1:
จะพยายามเข้าเล้าฯให้ได้และจะ PM มาหาค่ะ
-
:z2:
แดนซ์ รอ
-
:กอด1: นุ้งฟ่า
เช้านี้ไม่มีอาหารเช่นเคย
เอิ๊กก ผอมแน่ช้าน :laugh:
คิดถึงค่า >.<
-
มาต่อให้เเว้วววววว :mc4: :mc4:
สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังนะครับบบบบบ
และแล้วนาฬิกาก็ปลุกบอกเวลาหกโมงเช้า
"โอ๊ยเตอร์ตั้งนาฬิกาทำไมอ่ะ"
"ฮะไร" เตอร์ตื่นมาจากคำโวยวายของผมที่ตอนนี้นอนคลุมโปงอยู่
"ก็เตอร์อ่ะตั้งนาฬิกาปลุกทำไม"
"ก็ฟ่าบอกอ่ะ"
"บอกตอนไหน เมาป่ะเนี่ย"
"ผิดอีกกรู ลองคิดดีดีดิว่าฟ่าจะทำไรป่าวถึงได้ให้ปลุกหกโมงอ่ะ"
"ไม่รู้ไม่นึก" เหวี่ยงๆๆๆๆๆ
"แล้ววันนี้จะพาพี่ส้มไปทำบุญกี่โมง"
"ทำบุญไร"
"วันเกิดพี่ส้มไง"
"วันเกิดพี่ส้ม เออช่ายวันเกิดพี่ส้ม"
"จำได้แล้วสิ" ผมออกจากผ้าห่มส่งยิ้มหนึ่งทีจุ๊ฟหน้าผากหนึ่งที
"จำได้แล้ว!!!!เดี๋ยวฟ่าโทรปลุกพี่ส้มก่อนนะ เตอร์ไปอาบน้ำเลยเดี๋ยวฟ่าจะพาพี่ส้มไปใส่บาตรวัดเบญ คงทำกับข้าวเองไม่ทันแล้วอ่ะเดี๋ยวไปซื้อเอาดีกว่าเตอร์ว่าไง"
"อืม" เตอร์เดินไปอาบน้ำผมโทรปลุกพี่ส้มที่ตอนนี้แกกำลังอยู่ในฝันอันแสนหวานแต่ก็ต้องตื่นเพราะผม ฮ่าๆๆๆๆๆ ผมมาเตรียมเสื้อผ้าเสื้อเชิ๊ตสีขาวสองตัวถุงเท้า กางเกงในบ็อกเซอร์กางเกงยีนต์สีซีดให้เตอร์ผมใส่กางเกงผ้าสีครีมเดฟ แล้วก็ไปหยิบของใส่กระเป๋าโทรศัพท์ กระเป๋าตังค์ของใช้ต่างๆของผมและเตอร์ใส่กระเป๋าเป้ใบเดียวกันไว้ แล้วก็เลยไปเลือกรองเท้า แล้วก็ไปอาบน้ำ
"มาแล้ว" ผมหยิบแปรงสีฟันที่เตอร์บีบยาสีฟันไว้แล้วมาแปรงฟัน แล้วก็อาบน้ำ
"เดี๋ยวเราไปซื้อกับข้าวแล้วก็ดอกไม้ด้วยนะอย่าลืมเตือน เดี๋ยวฟ่าเดินไปซื้อไว้ก่อนดีกว่าเพราะรถมันจอดไม่ได้อ่ะแล้วเตอร์ขับตามมารับฟ่านะ ฟ่าถือไว่ไหวหรอก23ชุดอ่ะ"
"ทำไมต้อง23อ่ะ"
"ก็เท่าอายุพี่ส้มไง"
"จะมีพระพอหรอฟ่า"
"มีดิวัดเบญอ่ะมากมายเลย"
เราสองคนรีบแต่งตัวให้เสร็จโดยไวส่วนหน้าผมเอาไว้ไปจัดการบนรถ
"เตอร์ฟ่าไปซื้อกับข้าวก่อนนะเดี๋ยวเตอร์ขับตามมานะ เดี๋ยวฟ่าโทรบอก"
"โอเค เอาโทรศัพท์กับตังค์ไปด้วยนะที่รัก" ถ้ามันไม่เตื่อนผมก็ลืมอ่ะ
"จร้า"
ผมเดินไปซื้อาหารสำหรับใส่บาตร
"ซื้อเสร็จแล้วออกมาได้เลย"
"อืม นึกดีดีนะไม่ลืมอะไรแล้วนะ"
"ไม่ลืมมั้ง"
"ฟ่ามั้งทีไรเตอร์อ่ะเป็นห่วงทุกทีอ่ะ"
"ไม่ลืมหรอกมั่นใจ"
เตอร์ขับรถมารับผมในไม่ช้า
"ร้อนอ่าดิเหงื่อท่วมเชียว"
"นิดหน่อยเตอร์เอาผ้าขนหนูเช็ดหน้ามาอ่ะแขวนอยู่หลังรถ โทรบอกพี่ส้มดิว่าอีกห้านาทีเราจะถึง"
"โอเค"ผมโทรหาพี่ส้มว่าเราสองคนกำลังจะไปถึง สวยเสร็จรึยัง
ผมเช็คาภาพหนังหน้าตัวเอง แล้วก็สภาพทรงผม ในไม่ช้าเราก็ถึงหอพี่ส้ม พี่ส้มเปิดประตูขึ้นมาบนรถ เราสองคนทักทาย
"หวัดดีครับพี่ส้ม"
"หวัดดีจ้ะสองหนุ่มอะไรเนี่ยเยอะแยะเลย"
"ของใส่บาตรไงพี่เดี๋ยวจะพาไปใส่บาตรวัดเบญ ว่าแต่ปีนี้23ชิมิ"
"อย่าเอ็ดไปสิ วันหลังใครถามพี่จะบอกว่าแค่20นะเป็นที่รู้กัน"
"แล้วนี้ข้าวของมากมายซื้อมาเท่าไรคิดเงินมาด่วน"
"ไม่ต้องหรอกพี่อยากทำให้"
"ไม่เอาๆๆๆเท่าไรว่ามา"
"ไม่เอาหรอกถือว่าทำบุญร่วมกันชาติหน้าจะได้เกิดมาเป็นพี่น้องกันอีก"
"เอางั้นหรอ"
"เอางี้แหละ"
"งั้นเจ้ขอแต่งหน้าก่อนนะ หนูๆ"
"พี่ส้มทานอะไรยังอ่ะครับ"
"ยังเลยจ้ะนุ้งเตอร์ก็แฟนหนูโทรมาซะเช้าแค่อาบน้ำทันก็ดีเท่าไรแล้วเนี่ย"
"ฟ่าซื้อขนมแล้วก็นมมาเผื่อแล้วพี่ในถุงเซเว่นอ่ะ"
"โอเคจร้ะเดี๋ยวเจ้จัดการเองไม่ต้องห่วง"
"เตอร์หิวมั้ยเดี๋ยวฟ่าแกะให้"
"ก็ดีนะ"
"เตอร์ปรกติขับรถช้าแบบนี้ป่าว"
"ไม่ครับเห็นพี่เขียนขอบตากลัวจะทิ่มตาอ่ะเลยช้าๆหน่อย"
"ไม่ต้องห่วงเจ้เลยขับได้ปรกติ"
"ปรกติมันก็เร็วกว่านี้อีกนิดหน่อยไม่สามารถวัดค่าความเปลี่ยนแปลงได้หรอก"
"ใครจะไปเร็วจี๋เหมือนเราหล่ะ พี่นั่งไปด้วยทีไรหัวใจจะวายเอา กลัวจะไม่ได้มีสามีอ่ะค่ะ"
"ไอ้เราก็นึกว่ากลัวรถชน"
"อันนั้นไม่ค่อยกลัวกลัวไม่ได้มีสามีมากกว่า"
"อ่านะ เตอร์เอาแฮมชีสหรือคัสตาร์ด"
"คัสตาร์ดดีกว่า"
เราสามคนก็เดินทางถึงวัดในเร็วไว ดีจังวันนี้รถไม่ค่อยติด
"โหนี้พระเค้ามีม็อบอะไรกันรึป่าวเนี่ยค่ะคุณน้อง"
"ไม่มี พี่ก็พูดเข้า" เราสามคนลงไปใส่บาตรโดยมีผมกับเตอร์ถือของให้พี่ส้มใส่ พวกเรารับพรพระก็ไปกรวดน้ำกัน เตอร์อาสาเอาน้ำไปเทใต้ต้นไม้
"สบายใจจัง ขอบใจเราสองคนมากนะ พี่ไม่เคยใส่บาตรพระเยอะขนาดนี้เลย"
"งั้นทุกๆปีเราจะพาพี่ส้มมาใส่บาตรดีมั้ยครับ"
"ดีมากจ้ะไอ้น้องเขย"
"รู้ได้ไงมันเป็นน้องเขยมันอาจจะเป็นน้องสะใภ้ก็ได้"
"จากที่เห็น ไม่มีทางคลาดเคลื่อนแน่"
"อ่ะจร้าเข้ากันดีจิงนะ"
"อย่าทะเลาะกันนะเราสองคนอ่ะเดี๋ยวจะมีคนร้องไห้ขี้มูกโป่งไปหาพี่อีก"
"เห้ย..พี่ส้มอย่ามาเผานะ ห้ามเล่าเลยหยุดๆๆๆๆๆๆๆ"
"ฟ่าร้องไห้ไปหาพี่ส้มตอนไหนอ่ะ ฟ่าเป็นไรทำไมเตอร์ไม่รู้อ่ะ"
"ไปสืบกันเอาเองแล้วกันแต่ตอนนี้พี่หิวแล้วอ่ะ"
"ห้างก็ยังไม่เปิดด้วยกินไรดีอ่ะ"
"ขนมในรถไง"
"เออนั้นสิฟ่าซื้อมาเยอะแยะเลย แล้วเราจะไปไหนกันต่อรึป่าว"
"ไปสิเดี๋ยววันนี้ฟ่าจะพาทัวร์ไหว้พระดีไหม"
"ดีดี มีวัดไหนไหว้แล้วได้สามีดีดีมั้งอ่ะ"
"ถ้าเนื้อคู่ต้องไหว้พระตรีมูลติวันพฤหัสตอนสามทุ่มครึ่ง หรือไม่ก็ไหว้พระกฤษณะ"
"แล้วฟ่าไปขอเตอร์จากสองที่นี้รึป่าว"
"ไม่ได้ขอเลยพระพรหมท่านลิขิตมาให้ หรือเพราะความน่ารักของฟ่าก็ไม่รู้ที่ทำให้ไปเตะตาใครเข้าอ่ะ"
"ว่าไงเตอร์ พี่ส่มอยากรู้ว่าเราจีบฟ่าได้ไง ขี้บ่นจะตาย"
"ก็ตอนแรกไม่นึกว่าจะขี้บ่นขนาดนี้อ่ะ"
"เอ้า ถ้ารู้จะไม่จีบงั้นสิ"
"จีบ"
"ยังไงเนี่ยเจ้ งง"
"ก็เค้าน่ารักจะตาย เห็นครั้งแรกดูเหงาๆน่าค้นหาแต่พอได้คุยด้วยเค้าม่เสน่ห์มากกว่าที่เห็นครั้งแรกอ่ะ แล้วยิ่งมาได้อยู่ด้วยกันยิ่งรู้ว่าเค้าเป็นคนที่เราเลือกไม่ผิด"
"พี่ตาร้อนอีกแระสงสัยแก้ไม่หายโรคอิจฉาตาร้อนเนี่ย"
"แต่เตอร์เป็นโรคหึงหวงเกินพิกัดอ่ะรักาไม่หายเหมือนกัน"
"ก็ของเค้าน่าหวงนินา ใช่มัยฟ่าเงียบเชียวเดินอมยิ้มอยู่นั้นแหละ"
"ไปขึ้นรถกันได้แล้ว หิวไม่ใช่หรอพี่ส้มอ่ะ"
"พอได้เม้าท์แล้วมันก็หายหิวเลยอ่ะ"
"ทุกทีอ่ะพี่อ่ะ เตอร์เอากุญแจามาเดี๋ยวฟ่าขับเอง"
"พี่ยังไม่มีสามีนะน้อง"
"มือระดับนี้แล้วไม่ต้องห่วง"
"พี่จะมั่นใจในตัวน้องจ้ะ"
"คร๊าบบบบบบบบ"
เราสามคนไปขึ้นรถขับรถไปทำบุญตามสถานที่ต่างๆ วันระฆังฯ วัดอรุณฯ วัดกัลยาณมิตรฯ วันพระแก้วฯ ศาลหลักเมือง ศาลเจ้าพ่อเสือ
"ฟ่าขอพรอะไรอ่ะเตอร์อยากรู้เห็นนานเชียว"
"ขอให้ตัวเองเป็นคนดีขอให้ผู้มีพระคุณสุขภาพแข็งแรง"
"แค่เนี้ยหรอ"
"อีกเยอะแยะอ่ะทำไมอ่ะ"
"ไม่มีเกี่ยวกะเตอร์มั้งหรอ"
"มีสิ"
"ว่าไงอ่ะ"
"ไม่บอก"
"บอกเหอะนะๆๆๆๆๆเตอร์อยากรู้อ่ะ"
"ก็ขอให้เตอร์สุขภาพแข็งแรงปลอดภัย คุณพระรักษาเทวดาคุ้มครอง แล้วก็ขอให้รักฟ่ามากมากด้วย"
"ไม่ต้องขอพระเตอร์ก็รักมากมายอยู่แล้ว"
"มีอีก ถ้าเตอร์นอกใจฟ่าขอให้พระท่านเตือนสติให้ด้วย"
"ทำไงอ่ะ"
"เคาะกบาลมั้ง"
"เห้ย"
"จะไปรู้ได้ไงอ่ะแล้วแต่วิธีของท่านสิ"
"มีงี้ด้วย"
"แล้วเตอร์อ่ะขออะไร"
"ขอให้ฟ่ารักเตอร์คนเดียวแล้วอย่ามีใครมาจีบ"
"แค่เนี่ย"
"ที่เหลือก็ขอคล้ายๆฟ่านั้นแหละ "
"พี่มาแล้วจร้าหนุ่มๆนี้ซื้อน้ำมาฝาก"
"ไปห้องน้ำแค่เนี่ยน๊านนาน แอบไปบนอะไรพระท่านมาคนเดียวรึป่าวเนี่ย"
"เชอะ"
"เงียบแสดงว่าบนจริง"
"หิวๆๆๆไปหาไรกินกันดีกว่า"
"จัดไป ว่าแต่พี่ส้มอยากทานไร"
"พี่หรออออออออืมมมมมม ฟูจิ"
"โอเค"
"เตอร์อ่ะว่าไงฟูจิเหมือนพี่มั้ย"
"มีอยู่สามเสียงคนหนึ่งเสนอคนหนึ่งโอเคเเล้วเตอร์จะสู้ได้ไงอ่ะ"
"งั้นก็ฟูจิเนอะ พี่ส้มเนอะ"
"ดูก็รู้ว่าใครกลัวใคร ใครเป็นคนคุมบังเหียน ใครเป็นหงส์เหนือมังกร"
"ใครหล่ะ" ผมแอบอมยิ้มไม่ได้
"เธอนั้นแหละย่ะ"
บ่ายกว่าๆๆพวกเราก็มุ่งหน้าสู่สยามฐานที่ตั้งของพวกเรา ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"เตอร์หยิบน้ำให้หน่อยหิว"
"พี่เห็นเราสองคนมาตลอดทั้งวันทำไมมันดูร๊ากกันขนาดนี้อ่ะนี้กี่ปี่แล้วเนี่ย"
"สองปีแล้ว"
"ไม่เบื่อกันมั้งหรอ แล้วปรกติหวานกันแบบนี้แะหรือว่าหวานเฉพาะหน้าสังคม"
"หวานยิ่งกว่านี้อีกครับนี้ยังเกรงใจพี่ส้มนะ"
"หรองั้นก็แสดงว่าที่เค้าพูดกันว่าเกย์รักง่ายหน่ายเร็ว มั่วกันไปมั่วกันมาก็ไม่จริงอ่ะดิ เพราะเท่าที่พี่รู้จักฟ่ามา มีคนมาจีบมากมายฟ่าไม่เคยใส่ใจทั้งๆที่บางคนพี่เห็นแล้วน้ำลายจะไหล"
"ใครมาจีบพี่ ต่อไปพี่ต้องบอกเตอร์นะ"
"เอาเชียวเลือกเวลาหึงมั้งนะ....มันไม่จริงหรอกพี่ส้มที่เกย์ทุกคนจะมั่วแล้วจะต้องรักง่ายหน่ายเร็ว ผู้หญิงผู้ชายทอมดี้ก็มั่วได้ พฤติกรรมการแสดงออกว่าดีหรือชั่วของคนเราไม่ได้วัดกันที่เพศแต่วันกันที่จิตใจและการกระทำต่างหาก"
"แต่พี่เคยได้ยินคนพูดนะว่าเกย์อ่ะเวลามีไรกันแล้วก็แยกทางได้ง่ายเพราะมันไม่มีอะไรผูกพัน"
"แล้วชายหญิงมีอะไรผูกพันหรอพี่"
"มีลูกไง"
"ไม่จริงเสมอไปหรอก คนไม่มีลูกเค้าก็เลิกกันได้ ผู้ชายฟันแล้วทิ้งก็เยอะแยะไป แถมผู้หญิงมีปัญหาทำแท้งกันอีก"
"มันก็ใช่อ่ะนะ"
"พี่ลองคิดดูนะ ว่าจริงๆแล้วที่คนมันรักง่ายหน่ายเร็ว ฟันแล้วทิ้ง มั่วไปมั่วมา มันเกิดจากอะไร"
"สันดาน"
"ใช่สันดานไม่ใช่เพศ"
"เพราะฉะนั้นคนจะดีจะชั่วมันอยู่ที่การกระทำ คนเป็นเกย์ดีดีมีมากมายเลวๆก็มีไม่น้อย ชายหญิงก็เหมือนกันมีทั้งดีและเลว"
"ถูกต้อง"
"ฟ่าอยากให้ใครหลายๆคนมองคนอื่นที่จิตใจมากกว่าที่จะมองกันด้วยเพศแล้วก็สรุปไปเองว่าคนๆนั้นไม่ดี"
"น่าส่งประกวดนางงามนะเนี่ยเรา"
"จ้ะที่รักเดี๋ยวฟ่าขับรถไปยันฮีเลยนะ"
"ไปทำไร"
"ก็ดูชื่อโรงพยาบบาลสิว่าเค้าไปทำไรชื่อมันก็บอก"
"แต่พี่เห็นเกย์เพื่อนพี่หลายๆคนไม่ค่อยประสบความสำเร็จในความรักเท่าไรนะ เพิ่งเห็นเราสองคนเนี่ยแหละที่คบกันนาน"
"แล้วพี่รู้จักคนทั้งประเทศหรออาจจะมีอีกหลายๆคู่ก็ได้ที่เค้ารักกันแต่เราไม่รู้จัก"
"นั้นสิเนอะ"
"คนเป็นเกย์ก็แค่ผู้ชายที่รักกัน มันไม่ได้เป็นโรคร้ายนะพี่ ต่อไปสังคมคงจะเข้าใจเองแหละ"
"อย่างน้อยวันนี้พี่คนหนึ่งแหละที่เข้าใจ ถ้าเกิดเป็นผู้ชายนะจะเป็นเกย์แม่งเลย"
"ถ้าจะอินกับเราสองคนมากนะพี่ส้มอ่ะ"
"ไม่ได้อิน แค่อิจฉา"
"แต่พี่เห็นเกย์หล่อๆบางคนนะหลอกฟันเด็กๆมัธยมหรือไม่ก็เฟรชชี่วันหนึ่งไม่ซ้ำหน้า"
"ใครหรอพี่"
"ก็คนๆนั้นแหละที่พี่เคยเม้าท์ให้ฟังอ่ะ"
"คนที่โดนพี่ด่าไปตอนมาจีบฟ่าอ่ะนะ"
"แม่นแล้ว"
"คนๆนั้นเค้าจะไม่มีทางรู้เลยว่าความรักที่แท้จริงมันเป็นยังไง วันนี้เค้ายังไม่หยุดถ้าวันใดที่เค้าคิดจะหยุดเค้าจะไม่เหลือคนที่รักเค้าเลย เค้ายิ่งไขว่คว้ามันก็จะยิ่งห่างออกไป"
"คมนะเนี่ย"
"คมพอเฉือนทิ้งได้มั้ย"
"ซวยเลยน้อง"
"คนเค้ากำลังคุยเป็นการเป็นงาน"
"ได้ไม่เครียดไง"
"แต่พี่ว่าหล่อๆยังเค้าก็อยากมีคนมารักนะ"
"ไม่มีใครทนอยู่กับเค้าอย่างเจ็บช้ำน้ำใจได้หรอก ทนเจ็บเพราะความหล่ออะหรอฟ่าคนหนึ่งแหละไม่เอาด้วยอ่ะ" ไอ้เตอร์แอบอมยิ้ม
"ยิ้มไรเตอร์"
"ยิ้มที่แฟนผมน่ารักไง ต่อไปนี้ผมก็ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาจีบฟ่าแล้วเพราะผมมั่นใจว่าเค้ารักผม"
"อย่านิ่งนอนใจไปทฤษฎีมันหักล้างกันได้วันไหนทำผิดตัดทันที"
"จร้า"
"แต่พี่ว่าไอ้หมอนั้นมันอาจจะโดนทีนได้นะเพราะมันฟันแล้วทิ้งเค้าไปทั่ว"
"มันก็กรรมของเค้าอ่ะพี่ ต่อไปเค้าจะรู้ว่าความสนุกไม่ได้มีความสุขเท่ากับความรัก และความหล่อมันก็มีร่วงโรยมันไม่เบิกบานเท่าความรักหรอก ความหล่อมันเป็นสังขารเป้นวัตุที่นับวันจะเสื่อมสภาพ แต่ความรักเราใส่ปุ๋ยหัวใจรดด้วยน้ำห่วงใยแล้วก็ดูแลด้วยความรักนับวันมันจะยิ่งเติบโต สุดท้ายคนเราก็ต้องตายคนเดียว แต่จะเลือกที่จะตายในอ้อมกอดแห่งรักหรือตายอย่างโดดเดี่ยวเท่านั้นเอง"
"สาธุ" เตอร์กับพี่ส้มสาธุพร้อมกันเล่นเอาฮาสนั่น
"เอวังก็มีด้วยประการ ฉะนี้"
"วันนี้เรามีสาระกันมากเลยนะพี่ว่า"
"นั้นสิ หมดสาระเเล้วก็หิวเลยนะเนี่ยรถก็จะติดไปถึงไหนเนี่ย"
"ใจเย็นดิ"
"พี่ส้มไม่โทรชวนคนอื่นมาด้วยอ่ะ"
"ไม่เอาอ่ะตอนแรกก็กะว่าจะโทรนะแต่พี่อยากอยู่กับเราสองคนมากกว่า"
"หลงเสน่ห์เราแล้วสิ"
"พี่าพี่แก่ตัวไปถ้าขึ้นคานจริงๆพี่ขอมากวนพวกเราบ่อยๆนะ"
"ยินดีเลยพี่ แต่สวยๆอย่างพี่เซ้กซี่แบบนี้ไม่เกินสี่วันจะหายจ้อยลืมน้องๆแล้ว"
"แหม๋ไม่มีอ่ะ มีแต่น้องอ่ะซี้รักกันจนลืมพี่"
"ไม่ได้ลืมมันยุ่ง"
"เอาเหอะเห็นรักกันแบบนี้พี่ก็มีความสุข"
"แล้วพี่ไม่อยากมีความสุขมั้งหรอ"
"อยากสิแต่ครั้งนี้ขอเลือกแบบให้มันดีไปเลยอ่ะ"
"เฮียไงฟ่า"
"เฮียอ่ะหรอ อืมคือว่า พี่ยังไม่แน่ใจเลยว่าาาาาาา"
"ว่าเฮียเป็นรึป่าวชิมิ"
"ช่าย"
"เป็น"
"จริงดิ"
"ทำไม ทำไม๊ ทำไมพี่ต้องอกหักในวันเกิดตัวเองด้วย"
"พีแอบชอบเฮียหรอ"
"แอบปลื้มอ่ะ อบอุ่นดี ดูเฉยๆๆแต่มันก็น่าค้นหา อยู่ใกล้แล้วรู้สึกว่าปลอดภัย โอ๊ยๆๆๆพูดแล้วจะคลั่ง"
"ไม่บอกตั้งแต่แรกไม่งั้นจะมอมเหล้าให้รวบหัวรวบหางไปแล้ว"
"นั้นสิคืนนี้เลยมั้ย"
"เอาจริงหรอ"
"บร้าพี่ล้อเล่นรักคนที่เค้ารักเราดีกว่า หล่อมันกินไม่ได้"
"เยสสสสสส"
ในที่สุดเราก็ถึงซักที ผมหาที่จอดรถวันนี้หายากนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้เกินความสามารถอะไรเท่าไร
"ไปกันถึงเด็กๆเจ้หิวไส้จะขาด" พวกเรามุ่งตรงสู่ฟูจิ
"เตอร์ไปกับพี่ส้มก่อนนะเดี๋ยวฟ่าเข้าห้องน้ำก่อน"
"เดี๋ยวเตอร์รอก็ได้ ดีมั้ยพี่ส้ม"
"เดี๋ยวพี่รอก็ได้จ้ะ"
"ไปก่อนเลยพี่ ฟ่าหิวเหมือนกัน พี่ไปสั่งไว้ก่อนเลย ไหนจะต้องรอคิวอีกจะได้ไม่เสียเวลาไง เตอร์ไปกะพี่ส้มแหละเดี๋ยวมีคนมารุมจีบพี่ส้มจะได้จัดคิวให้"
"อย่างพี่เรียงตับเข้ามาเลยจ้ะรับไหว"
"ไปได้แล้วฟ่าจะไปฉี่"
"จร้าๆ ไปกันเถอะเตอร์"
"อย่าแอบไปส่งสายตาให้ใครอ่ะ"
"ไอ้บร้านี้"
ป้ามาก็ทวงอาหารเชียว
เดี๋ยวเฮียนุ้งฟ่าเปิดร้านอย่าลืมไปอุดหนุนน๊า
ตอนนี้ทานฝีมือนุ้งฟ่าไปก่อน5555+
ขอให้พี่หน่อยเดินทางปลอดภัยนะครับบบบบบบ
แล้วนุ้งฟ่าจะรอของฝากเป็นพุชายต่างชาติน๊า555555+
เอริน เดอะสตาร์จุดประกายมากเลยนะนั้น
จะให้เตอร์เดินไปชวนอีเอ็มมาดูเราสองคนทำไรกัน ดีม๊ะครับบบบ
เซ้งอีเอ็มากมาย
ตลอดชีวิตนี้ชีไม่คิดจะมีผัวคนอื่นเลยหรอ
ให้แดนซ์ตายสิ
เตอร์ไม่สมควรถูกล่ามขังไว้ในห้อง
ว่าป่ะ
นุ้งฟ่าคิดถึงทุกคนนะครับบบบ
จิ้มๆๆๆๆๆจิ้มทะลุถึงพี่น้ำตาล
ร๊ากทุกคนน๊า
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
^
^
:z13:
งั้นยังไม่อ่าน ขอจิ้มๆๆๆ นุ้งฟ่าอีกรอบก่อน
แวบไปอ่าน เดี๋ยวกลับมาเมนท์นะจ๊ะน้องรัก
-
^
^
:z13:
งั้นยังไม่อ่าน ขอจิ้มๆๆๆ นุ้งฟ่าอีกรอบก่อน
แวบไปอ่าน เดี๋ยวกลับมาเมนท์นะจ๊ะน้องรัก
จิ้มกลับ
อิอิ
ยังไม่นอนอีกน๊า
นอนดึกแก่ไวนะจะบอกให้
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
เลิฟๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
^
^
:z13: จิ้มเบาๆๆ ไปอ่านก่อนละ เดี๋ยวมาดิทเม้น
เห็นด้วยคนมันจะดีจะเลว มันอยู่ที่ ...จิตใจ.... ไม่ได้อยู่ที่เพศ
ทุกคนบนโลกใบนี้ "เท่าเทียมค่ะ" ทุกคนเกิดมาพร้อมกับคุณค่าความเป็นมนุษย์เหมือนกัน o13
เกย์ชั่ว ชายชั่ว หญิงชั่ว ทอมชั่ว ดี้ชั่ว กะเทยชั่ว ฯลฯ ก็พบเจอมาแล้วทั้งนั้น
ดีเลวมีทุกเพศในสังคม
:กอด1: ให้กำลังใจทั้งคู่เหมือนเดิมนะ
-
เมนท์ๆๆๆๆ
ตอนนี้สาระเยอะมากจริงๆน้า
วาทะคำคมเพียบ โดนใจจริงๆเลย
พฤติกรรมการแสดงออกว่าดีหรือชั่วของคนเราไม่ได้วัดกันที่เพศแต่วันกันที่จิตใจและการกระทำต่างหาก
ฟ่าอยากให้ใครหลายๆคนมองคนอื่นที่จิตใจมากกว่าที่จะมองกันด้วยเพศแล้วก็สรุปไปเองว่าคนๆนั้นไม่ดี
คนเป็นเกย์ก็แค่ผู้ชายที่รักกัน มันไม่ได้เป็นโรคร้ายนะพี่ ต่อไปสังคมคงจะเข้าใจเองแหละ
คนๆนั้นเค้าจะไม่มีทางรู้เลยว่าความรักที่แท้ จริงมันเป็นยังไง วันนี้เค้ายังไม่หยุดถ้าวันใดที่เค้าคิดจะหยุดเค้าจะไม่เหลือคนที่รักเค้าเลย
เค้ายิ่งไขว่คว้ามันก็จะยิ่งห่างออกไป
ต่อไปเค้าจะรู้ว่าความสนุกไม่ได้มีความสุขเท่า กับความรัก และความหล่อมันก็มีร่วงโรยมันไม่เบิกบานเท่าความรักหรอก
ความหล่อมันเป็นสังขารเป้นวัตุที่นับวันจะเสื่อมสภาพ แต่ความรักเราใส่ปุ๋ยหัวใจรดด้วยน้ำห่วงใยแล้วก็ดูแลด้วยความรักนับวันมันจะยิ่งเติบโต
สุดท้ายคนเราก็ต้องตายคนเดียว แต่จะเลือกที่จะตายในอ้อมกอดแห่งรักหรือตายอย่างโดดเดี่ยวเท่านั้นเอง
บวก 1 แต้มจ้า เหอๆๆคืนนี้อยากบวกให้สิบเลยถ้าทำได้ โดนมากๆนุ้งฟ่า :กอด1:
ปล เฮียเป็นจริงๆเหรอนุ้งฟ่า กรี๊ดๆๆๆๆ :m3: แล้วตกลงเฮียมีแฟนยังอ้ะเนี่ย
-
มา :z13: น้องฟ่า ด้วยคน
o13 o13 ดีมากเลย
แต่อย่าให้ รอ นาน นาน นะคับ
:z2: :z2:
-
^
^
จิ้มทะลุไปถึงพี่น้ำตาล 555
คิดถึงนะค้าบ เมื่อไหร่ได้เจอเนี่ย T^T
อ่านตอนนี้แล้วอิจฉาพี่ส้มของนุ้งฟ่าชะมัดเลย
ได้อยู่ท่ามกลางความรักของน้องสองคน >< อยากไปอยู่ตรงนั้นบ้างจัง
ตอนนี้บอกอะไรได้หลายอย่างเนอะ
คนเรา จะดีจะชั่ว อยู่ที่การกระทำและความคิดทั้งนั้น
ไม่ได้อยู่ที่ใครจะเป็นอะไรแบบไหนซะหน่อย
ปล. เฮียนุ้งฟ่าเปิดร้านเมื่อไหร่ รีบมาโฆษณาด่วนเลยน๊า
จะผันตัวเองไปเป็นลูกค้าประจำทันที
แต่ตอนนี้...... ไหนละจ๊ะ ฝีมือนุ้งฟ่า จะได้หม่ำมั้ยเนี่ย :laugh:
-
ยาวดีอ่ะ หนุกมากๆเลยคร้าบ
พี่ส้มก็น่ารักดีนะเนี่ย
ทำไมยังไม่มีแฟนซะทีน้า
เชียร์เฮียได้มั้ยเนี่ย อิอิ
^^
ขอบคุณที่มาต่อนะครับ
:กอด1:
-
รักฟ่ามากมาย...
เตอร์อย่าว่ากันนะ...
ขอเป็น FC ฟ่าจ้า^^
-
ชอบตอนนี้จริง ๆ อ่านแล้วชวนให้คิด อยากให้พวกมีอคติ กับ ชายรักชายมาอ่านจัง
+1 ให้นุ้งฟ่า เป็นการขอบคุณ รอตอนต่อไปอยู่นะครับ :กอด1:
-
ตอนนี้หวาน
น้องฟ่ากะเตอรืก็น่ารัก
-
ตามอานมานานแล้วค่ะ ตอนนี้อดใจไม่ไหวขอ :กอด1: นุ้งฟ่าแรงทีนึง
น้องเอตร์คงไม่ว่ากันเน้อ :bye2:
-
คู่ฟ่าน่ารักมากมายมีสีสันดีครบทุกรส แต่ฟ่าน่ารักนะชักเข้าใจเตอร์ซะแล้วสิว่าทำไมหวงฟ่านัก
-
น่าร้ากกันเหมือนเดิม :m18:
-
:L2: :L2:
รักกันรักๆๆๆกัน
-
+1 แต้มให้นุ้งฟ่าเลย อิๆ
อ่านตอนนี้แล้วได้มากกว่าเรื่องเล่าแต่ได้แง่ มุมการมองชีวิตให้มันเป็นชีวิตจริงๆมากขึ้น
ชอบท่อนที่ฟ่าเขียนว่า
"คนๆนั้นเค้าจะไม่มีทางรู้เลยว่าความรักที่แท้ จริงมันเป็นยังไง วันนี้เค้ายังไม่หยุดถ้าวันใดที่เค้าคิดจะหยุดเค้าจะไม่เหลือคนที่รักเค้า เลย เค้ายิ่งไขว่คว้ามันก็จะยิ่งห่างออกไป"
อ่านแล้วโดนยังไงๆอยู่ชอบอะ แล้วจะมารออ่านต่อน๊า
นิว
-
ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะ ตามอ่านมานานแล้ว แต่เพิ่มเป็นสมาชิกเล้าเป็ด จะติมตามต่อไปนะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ :pig4:
-
ตอนนี้เต็มไปด้วยข้อคิดมากมาย
แต่มาสะดุดตรงว่า "เฮียเป็น" นี่แหละ
อกหักเลยเรา :impress3:
:กอด1:
กอดนุ้งฟ่ากับน้องเตอร์
-
อิจฉาจริงๆให้ดิ้นตาย :serius2: :serius2:
สงสัยชาตินี้เราจะแห้งเหี่ยว ไปอยู่ชมรมเดียวกะเจ๊ส้มดีก่า
สรุปเฮียเป็น ผู้ชายที่รักผู้ชาย เหรอ
ถ้าอย่างนั้นก็น่าสนใจนะสิ เค้าต้องการคนอย่างเฮีย เค้าจะเอา เค้าจะเอา เค้าจะเอา o9 o9
นุงฟ่า กะ นุงเตอร์ รักกันนานๆนะ :n1:
-
น่ารักทุ๊กกกกกกกกกกกกกกวัน
-
รักกัน รักกัน
ทำบุญร่วมกันด้วย
น่ารักเสมอเลยน้า
-
หุๆๆ หวานซะ :impress2: :impress2:
-
:กอด1: นุ้งฟ่า
ขอให้เริ่มต้นสัปดาห์ใหม่ด้วยความสดใสนะคะ
:L1:
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของฟ่า ตั้งนาน คิดถึงมากๆ อ่ะ
พออ่านแล้วก็ยิ่งชอบฟ่ามากๆ ชอบความคิดของฟ่าอ่ะ
แถมฟ่ายังเล่าเรื่องใช้คำพูด การเขียนได้น่ารัก มากๆ เลย
ขอบคุณนะจ๊ะ :กอด1:
-
มาแว้วๆๆๆๆๆ
มาดึกไปหน่อยยยย
เห้อต้องไปทำกับข้าวให้สามีอีกมันหิวตอนดึกเดี๋ยวมาเม้าท์ใหม่
อิอิ
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ ผ่านกระจกก็แอบเช็คหน้าผมนิดหน่อย แล้วก็เดินออกมาสองคนนั้นเดินไปแล้ว ผมเดินไปดูของขวัญให้พี่ส้มแหละ แล้วก็ลงไปซื้อเค้กปอนด์เล็กๆน่ารักๆ เอาสีส้มเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่ตอนนี้ต้องทำเวลาอย่างด่วนเดี๋ยว สองคนนั้นสงสัย
"ซื้อไรดีนะ" บ่นกะตัวเอง ฮ่าๆๆๆ ตุ๊กตาพี่แกก็มากมายแล้วอีกอย่างโตแล้วด้วย ปากาสมุดดินสอไดอารี่มันก็ธรรมดาเกินไป เดินไปเดินมาวนไปวนมาเอาไงดีหว่า
"เห้ยเจอแล้ว" บ่นกับตัวเองในใจอีกรอบ สร้อยข้อมือห้อยจี้ ออกแบบได้เก๋มาก เป็นรูปหัวใจแล้วก็มีคริสตัลฝังเป็นรูปหัวใจ
"ขอดูชิ้นนี้หน่อยครับ"
"มีกล่องมั้ยอ่ะครับ"
"มีค่ะ เป็นกล่องของตัวร้อยโยเฉพาะค่ะ"
"ห่อของขวัญด้วยได้ป่ะครับ"
"ได้ค่ะ"
"งั้นฟ่าเอาเส้นนี้ครับ เออพี่ครับ"
"ค่ะ"
"ลองใส่ให้ดูหน่อยได้ป่ะครับ พี่สาวผมคงข้อมือเท่าพี่อ่ะครับ"
"อ๋อได้ค่ะ"
"สวยจัง" พนักงานขายได้แต่ยิ้ม
"พี่อ่ะครับไม่ใช่สร้อย" ฮ่าๆๆๆตายไปเลยหยอดไปหนึ่งมุก พี่แกยิ้มแก้มปริแล้ว คริคริ
"งั้นรบกวนห่อให้ด้วยนะครับ เอาสวยๆนะ ไม่เอากระดาษพารากอนนะ"แล้วก็ส่งสายตาขอความสงสารมันเป็นกลยุทธ์อย่างหนึ่งที่รับจะได้รับบริการพิเศษแบบไม่เสียตัง กล่องนิดเดียวต้องซื้อกระดาษใหม่ทำไมสิ้นเปลือง ขอเขาเนี่ยแหละสวยแบบประหยัด เอิ๊กๆๆๆ
"เชิญที่เค้าท์เตอร์ค่ะ" ผมหยิบกระเป๋าตังค์จะจ่ายเงินแต่เเล้วก็
"พี่ครับ เอาไปห่อก่อนเลยได้ป่ะลืมเป๋าตังค์ไว้ในรถอ่ะเดี๋ยวให็เพื่อนเอามาให้"
"ได้ค่ะสักครู่นะคะ" ผมโทรหาเตอร์
"ฮัลโหลเตอร์ เอออย่าเพิงถามเตอร์อย่าเพิ่งพูดอะไรด้วย ออกมาหาฟ่าที่ทูบีเทรนด์หน่อย ฟ่าซื้อของขวัญให้พี่ส้มแต่ลืมเอากระเป๋าตังค์มาอ่ะ มาจ่ายตังค์ให้หน่อย อย่าให้พี่ส้มรู้นะ เร็วๆๆนะ" ไม่ถึงห้านาทีแฟนผมก็มา ต้องให้ได้อย่างนี้สิ
"ทั้งปีอ่ะไปไหนไม่ชอบพกตังค์"
"ก็ปรกติเตอร์ก็จะถือไว้นิ"
"เร็วๆเอามา" ผมแบมือขอเงินมันก่อน
"ตัดการ์ดนะ"
"อืม" เตอร์หยิบการ์ดของมันให้ผม
"ผิดใบแระ นี้มันของเตอร์"
"ใช้ๆไปเหอะของเตอร์ก็เหมือนของฟ่า"
"ไม่เอาเอาของฟ่ามา"
"ทำไมต้องทำหน้าโหดด้วยอ่ะไม่สวยเลย"
"เตอร์หาเงินได้เองแล้วหรอเงินพ่อแม่ทั้งนั้น"
"ให้ลูกสะใภ้ใช้นิดหน่อยเค้าไม่ว่าหรอก"
"เร็วๆอย่าพูดมากเอาของฟ่ามา"
"คิดมากไปป่ะ"
"เร็วๆ" ผมเอาบัตรของผมมาแล้วเดินไปให้พนักงานคนเมื่อสักครู่
"นี่ครับ"
"ได้แล้วค่ะ นี่ค่ะของ" ผมรับสลิปมาเซ็น
"ขอบคุณนะครับ"
"ขอบคุณค่ะ"ผมเดินไปหาเตอร์ที่ตอนนี้มองดูอยูที่ตู้แหวนกับสร้อยที่ผมดูอยู่เมื่อครู่นี้แหละ
"เรียบร้อยเเล้ว"
"ฟ่าซื้อไรอ่ะ"
"คล้ายๆเส้นนี้อ่ะแต่คนละแบบ"
"สวยดีเนอะ แบบแปลกตาทุกเส้นเลยอ่ะ"
"เค้าออกแบบเองมั้งราคาเลยออกมาตามใจตัวเองด้วย"
"แต่ของเค้าสวยจริงๆนะ"
"เห้ยเตอร์ ไปซื้อเค้กได้แล้ว เดี๋ยวพี่ส้มสงสัย"
"ป่ะ"
"เตอร์ๆๆๆฟ่ายังไม่ได้ฉี่เลยอ่ะ เตอร์ลงไปเลือกก่อนป่ะเอาเค้กสีส้มนะ แล้วก็ขอเทียเค้ามาด้วย"
"รอไปพร้อมกันก็ได้"
"นี่เรามากันนานมากแล้วเดี๋ยวพี่ส้มสงสัย" ผมเดินไปเข้าห้องน้ำเตอร์ลงไปชั้นล่าง แล้วผมก็เดินไปหาเตอร์เมื่อทำธุระเสร็จ
"มาแล้วเลือกได้ยังอ่ะ"
"ได้แล้วแต่ยังไม่ได้สั่งอ่ะรอฟ่าก่อน"
"อันไหนอ่ะ"
"อันนี้ โอเคป่ะ เดี๋ยวเราให้เค้าเพิ่มช็อคโกแลตรูปส้มแบบนั้นใส่เข้าไปเยอะๆอ่ะ"
"โอเคเลย"
"พี่ครับ เอาอันนี้อ่ะ แต่เอาส้มแบบอันนั้นมาใส่ออันนี้ได้ป่ะครับ"
"ได้ค่ะ"
"แล้วก็เอาเทียนด้วยนะครับ" พวกเราจัดการจ่ายตังค์ทำโน้นทำนี้ให้เรียบร้อย พอไปถึงหน้าร้านก็ให้พนักงานเอาเค้กไปจุดให้หน่อย
"พี่ครับเดี๋ยวรบกวนอีกชั่วโมงหนึ่งพี่เอาเค้กไปให้หน่อยนะครับจุดให้ด้วยนะ"
"อ๋อได้ค่ะ"
"ของขวัญด้วยครับ"
"ค่ะ"
"ขอบคุณนะครับ" พวกเราเดินไปหาพี่ส้มแล้วทำทุกอย่างให้เป็นปรกติที่สุด
"นี้หล่อนสองคนไปไหนกันมาย่ะฉันรอจนจะขึ้นคานแล้วนะ"
"โหแสดงว่านานจริง"
"สั่งอะไรไปมั้งแล้วอ่ะพี่"
"ของพี่ก็เดิมๆแหละส่วนของเธอแฟนเธอก็จัดการสั่งให้แล้วอยากกินไรเพิ่มป่าวอ่ะ วันนี้เจ้เลี้ยงเองเต็มที่เลยย"
"โห งั้นต้องสั่งเพิ่มซะแล้วววว" ผมสั่งอาหารเพิ่มสองอย่าง
"พี่ครับสั่งอาหารหน่อย เอาอันนี้ครับ"
"เตอร์สั่งไปแล้ว"
"งั้นเอาอันนี้ครับ"
"เตอร์สั่งแล้ว"
"เห้ยไรว่ะ งั้นเอาอันนี้ครับ สั่งรึยัง"
"ยัง"
"แล้วก็ อันนี้" ผมมองหน้ามันก่อนว่าสั่งไปรึยัง
"ตกลงหล่อนสองคนไปไหนกันมา"ก็จะเดินไปจ่ายค่าโทรศัพท์แต่ลืมเอากระเป๋าตังค์ไปเลยเรียกเตอร์ไปช่วยหน่อย
"โก๊ะตลอดอ่ะเราอ่ะ"
"ก็ไม่ค่อยได้เดินห้างคนเดียวนี้ ปรกติจะมีคนคอยถือของให้"
"จร้าแม่คุณนาย"
"แล้วเราสองคนนี้ใช้เงินกันยังไงอ่ะ"
"ก็เงินใครเงินมันดิพี่"
"นึกว่ากระเป๋าเดียวกัน"
"เตอร์พยายามจะให้มันเป็นงั้นแหละครับแต่ฟ่าไม่ยอม"
"ทำไมอ่ะฟ่า"
"ไม่รู้ดิ ก็แบบว่า มันก็เหมือนกระเป๋าเดียวกันแหละอย่างพวกเรื่องกินอย่างเนี้ยก็พลัดกันจ่าย ส่วนพวกค่าโทรศัพท์ก็จ่ายกันเองอ่ะ"
"แล้วถ้าไปช็อปปิ้งกันอ่ะ"
"ฟ่าก็ซื้อด้วยเงินตัวเองดิ แต่บางทีก็ซื้อให้เตอร์ด้วย หรือไม่เตอร์ก็ซื้อให้อ่ะ มันก็เหมือนกระเป๋าเดียวกันนั้นแหละ"
"พี่ก็ว่างั้นนะ"
"ใช่ แต่ไอ้นี้มันบร้า มันชอบทำป๋า จะจ่ายให้ทุกอย่างอ่ะ บิลอะไรมาเก็บตังค์นี้กวาดไปจ่ายเรียบ"
"มันไม่ใช่งั้นนะฟ่า ไม่ได้ทำป๋า ที่เตอร์ทำแบบนี้เพราะคิดว่าเตอร์รักลูกเค้าเอาลูกเค้ามาครอง นานๆจะปล่อยให้กลับบ้านทีก็ต้องดูแลลูกเค้าให้ดีที่สุดเหมือนที่พ่อกับแม่เค้าดูแล"
"น่ารักจัง"
"ก็ดูแลตัวเองได้เหมือนกันนิ พี่ส้มอย่าไปฟังมันมากเพ้อเจ้ออ่ะ"
"เค้าออกจะน่ารักขนาดนี้เพ้อเจ้ออะไร"
"พี่ส้มลองคิดดูนะ ถ้าสมมุติว่า วันหนึ่งพ่อกับแม่เค้าเห็นเงินที่ลูกเค้าใช้ไปแต่ละเดือนมันเพิ่มขึ้นเท่าตัวจากเมื่อก่อนเค้าจะรู้สึกยังไง เค้าก็ต้องคิดว่าเตอร์เอาไปทำอะไร แล้วถ้ารู้ว่าเอามาจ่ายโน้นจ่ายนี้ให้ฟ่า แล้วเค้าจะมองฟ่ายังไง ไม่มองว่าฟ่าเกาะลูกเค้ากินหรือไม่ก็หลอกแด๊กลูกเค้าหรอพี่ ฟ่าไม่อยากมีปัฐหากับพ่อตาแม่ยายอ่ะ"
"ตกลงใครเป็นสามีเนี่ยพี่งง"
"เออช่างเหอะต่อไปเดี๋ยวพี่ก็หายงงเองแหละ"
"แต่ความคิดฟ่าก็โอเคนะเตอร์...พี่ว่า"
"เตอร์ก็ยังไม่เห็นด้วยอยู่ดี "
"ทำไมอ่ะ"
"ก็ฟ่าดูแลเตอร์ทุกอย่าง เสื้อผ้าหน้าผมอาหารปัจจัยสี่ทุกประการเจ็บไข้ได้ป่วยก็ดูแล เตอร์ก็อยากให้ฟ่าบ้าง"
"พูดต่อไปเดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก กินๆเหอะ"
"เห็นป่ะพี่ส้มฟ่าอารมณ์เสียอีกแระ แล้วทุกอย่างก็ยังไม่เคลียร์ เตอร์พยายามจะให้ฟ่าเข้าใจแต่ฟ่าอ่ะไม่เข้าใจซักที" พี่ส้มมองหน้าเราสองคนที่ตอนนี้พายุเริ่มก่อตัวเล็กน้อย
"แต่ว่าพี่เข้าใจฟ่านะ"
"พี่เข้าใจหรอ เตอร์พยายามทำความเข้าใจมานานมากแล้วยังไม่เข้าใจเลย" ผมได้แต่นิ่งไว้
"เตอร์ฟังฟ่านะ คนเราถ้าคิดจะรักกันการที่เราทำอะไรให้กันไม่ว่าจะดูแลห่วงใย มันเป็นสิ่งที่เราตั้งใจและเต็มใจทำ ไม่ได้หวังอะไรตอบแทน ฟ่าไม่ใช่แม่บ้านหรือพยาบาลที่เวลาทำงานจะได้มีค่าตอบแทน แต่ฟ่าเป็นแฟนเตอร์ฟ่าอยากทำให้คนที่ฟ่ารักมีความสุขมากที่สุด สิ่งตอบแทนใดใดฟ่าไม่ต้องการ
สิ่งที่ฟ่าต้องการคือความรักของเตอร์"
"แต่คนที่เค้าเป็นหัวหน้าครอบครัวเค้าก็ต้องอยากดูแล"
"ที่เตอร์เป็นเตอร์ทุกวันนี้มันก็ดีมากแล้วเตอร์ไม่จำเป็นต้องมาออกค่าใช้จ่ายให้ฟ่าหรอก ฟ่าไม่ใช่เด็กเสี่ยนะ"
"เตอร์ไม่เคยคิดงั้นเลย"
"พอๆๆๆเราสองคนอ่ะพอก่อน เตอร์ฟังพี่นะเว้ยการที่เรารักเค้าเราแสดงออกได้หลายวิธี เราสามารถดูแลเค้าได้มากมายแต่เราไม่สามารดูแลเค้าได้ทุกเรื่อง คนเราต้องมีช่องว่างระหว่างกันเสมอ ที่ฟ่าทำพี่ว่าถูกแล้วนะ เค้าไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่เตอร์ให้แต่ในทางกลับกันเค้าก็ไม่ได้รับมันร้อยเปอร์เซ็น"
"แต่เตอร์อยากดูแลฟ่าทุกเรื่อง"
"พี่ส้มพอเถอะไม่ต้องอธิบายหรอกเราเคยเถียงเรื่องนี้กันมาหลายครั้งแล้ว เอางี้ถ้าเตอร์เรียบจบเมื่อไรมีงานทำฟ่าจะให้เตอร์ออกทุกอย่างเลยค่าบ้านค่าน้ำมันค่าโทรศัพท์ค่ากินอยู่เตอร์ต้องออกทั้งหมดเลยโอเคมั้ย ส่วนเงินเดือนฟ่าจะเก็บไว้ให้ลูกของเราแล้วเงินเดือนเตอร์ฟ่าจะดูแลเองแล้วให้เตอร์ใช้วันละ50บาทโอเคมั้ย"
"เป็นไงอ่ะเตอร์ จ๋อยไปเลยสิ"
"โอเค"
"อืมเอาตามนี้นะ จบเรื่องนี้เคลียร์เเล้วนะ"
"ยัง"
"อะไรอีกอ่ะ" พี่ส้มหัวเราะที่ผมทำตาโตใส่มัน
"แล้วปัจจุบันอ่ะ"
"ก็ใช้จ่ายตามปรกติ อะไรที่ทำด้วยกันก็ช่วยกันออก อะไรที่ส่วนตัวก็ออกเอง อะไรที่อยากซื้อให้กันก็เงินใครเงินมัน ก็เหมือนที่เราทำทุกวันนี้ไง จูนกน่อยไหม อ่ะจูนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมเอามือไปจูนที่ขมับเตอร์ พี่ส้มได้แต่อมยิ้ม
"เอาหล่ะเอาเป็นว่าเข้าใจกันแล้วนะ กินได้แล้วอาหารเริ่มทยอยมาแล้ว"
"อืม"
"แล้วฟ่าหายโกรธยัง"
"ยังไม่ได้โกรธเลยแต่จะโกรธถ้าเตอร์ยังไม่หยุดเรื่องนี้"
"เตอร์นี้มันเข้าใจอะไรยากเนอะฟ่า"
"มากมากอ่ะ"
"ก็ผมอยากให้เค้ารักผมนิ"
"แค่นี้ก็รักจนจะล้นออกมาทางปากแล้วจ้ะ"
"อิอิ" มันได้แต่ยิ้ม แล้วเราส่ามคนก็ช่วยกันจัดการอาหารทั้งหมด หนึ่งชั่วโมงผ่านไปพนักงานก็นำเค้กมา
"อะไรกันเนี่ยเด็กๆๆ" พี่ส้มน้ำตาคลอเมื่อเห็นเค้ก พวกเราร้องเพลงเบิร์ทเดย์ให้
"อธิฐานก่อนนะครับ"
"ขอหนูให้สวยรวยเฮงค่ะ แล้วก็ขอให้น้องสองคนรักกันตราบนานแสนนานชั่วฟ้าดินสลาย พ่วงงงงงงงง" พี่ส้มเป่าเค้ก
"เย้ๆๆๆๆๆๆ นี้ของขวัญของเตอร์กับฟ่าครับ"
"ขอบใจมากจ้ะ ขอบใจมากมาก"
"ฟ่าอยากกินเค้กแล้วอ่ะ"
"ได้ๆๆๆๆโอ๊ยๆๆซึ่งน้ำตาไหล" พี่ส้มหยิบทิชชูมาเช็ดน้ำตา แล้วก็ตัดเค้กส่งให้ผม
"ขอบคุณครับ"
"สองคนกินด้วยกันแหละน่ารักดี แล้วนี้ที่กันไปนี้เเอบไปซื้อเค้กมาชิมิ"
"ช่าย"
"ร้ายกาจมาก เนียนสุดๆ"
"พี่ส้มแกะของขวัญดิ"
"ได้ๆๆๆๆ"พี่ส้มบรรจงแกะของขวัญอย่างถนอม
"ลุ้นแทนนะเนี่ย"
"กล่องไฮโซมาก เห้ย น่ารักอ่ะสวยมาก ชอบๆๆๆๆใส่เลยนะ"
"เดี๋ยวฟ่าใส่ให้" พี่ส้มยื่นข้อมือมาให้ผมใส่
"เห้ยน่ารักอ่ะสวยมากเลย ขอบใจมากใครเลือกเนี่ย"
"เตอร์ก็เพิ่งเห็นพร้อมพี่นี่แหละ"
"ที่บอกไปจ่ายค่าโทรศัพท์แล้วลืมตังค์นี้ไปซื้อสร้อยมาชิมิ"
"ถูก"
"ขอบใจน๊า ถูกใจพี่มากกกก"
"ครับ พี่ชอบผมก็ดีใจแล้ว"
"แค่เราสองคนน่ารักกับพี่ไม่ต้องซื้อของให้พี่ก็ขอบใจมากมากแล้ว"
"งั้นพี่ทำพินัยกรรมยกสมบัติให้เราสองคนเลยนะ"
"จร้า" "ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราสามคนจัดการอาหารแล้วก็เค้กจนเรียบ
"น้องค่ะคิดเงินด้วยค่ะ"
"เสียใจด้วยนะเราสองคนจ่ายเเล้ว"
"เห้ยไม่ได้ๆๆๆๆมากไปแล้ว"
"เราสองคนเลี้ยงวัดเกิดพี่ไง"
"ไม่เอาๆๆๆ"
"แล้วพี่จะทำไง"
"เอาตังค์ไป" พี่ส้มยื่นเงินให้
"ไม่เอา" เราสองคนกอด อกพร้อมกัน ไม่รับครับบบ
"ดื้อจริงวุ้ยเด็กสองคนนี้"
"อย่าคิดมากนะเรามีพี่สาวกะเค้าคนหนึ่งก็ต้องดูแลสิ "
"จร้าไอ้น้องชาย"
"ป่ะ เดินช็อปปิ้งให้อาหารมันย่อย"
"โอเค" พวกเราเดินซื้อของกันสักพักก็แยกย้ายกันกลับ พี่ส้มท่าทางจะมีความสุขมากมากนะวันนี้ อิอิ
****************
-
^
^
:z13: รีบจิ้มก่อน
แว้บไปอ่าน เดี๋ยวมาน๊า
.....
ตอนนี้ บอกได้คำเดียว
อยากเป็นน้องส้มมมมมมมมม อิจฉาๆๆๆ :serius2:
แม่ครัวฟ่า ทำอาหารมื้อดึกเสร็จรึยังคะ
-
อ่าๆๆๆ ฟลุคจริงๆ
มาเจอนุ้งฟ่าอัพได้เนี่ย
มาแป๊บๆ ก็หนีไปเป็นแม่ศรีเรือนซะแล้ว
อยากกินฟูจิๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
555555
-
ว้าว อัพแล้วๆ เอิ้กๆ ^^
พี่ส้มน่ารักจังเลยอ่ะ
ฟ่า นี่ออกแนวผู้ใหญ่มากๆ
ส่วนเตอร์นี่ก็พอเข้าใจอ่ะนะว่าอยากช่วย
โอ้ย ปวดหัวจังแต่เอาเหอะ เอาเป็นว่า
happy อิอิ
:o8:
-
อิจฉาพี่ส้มมม :m20:
-
อิจฉาพนักงานที่นุงฟ่าชมว่าสวย :m13:
อิจฉาเจ๊ส้มที่มีน้องน่ารัก :mc2:
อิจฉาเตอร์ที่มีคนมาทำกับข้าวให้กินกลางดึก เค้าหิวข้าว กาซิก กาซิก :m17: :m17:
สรุป ช้านอิจฉาทูกกกกกกกกกกกกคน
LOVE อัลฟ่า กะ คอปเตอร์ :oni2: :oni2:
-
นุ้งฟ่ากะน้องเตอร์เป็นน้องที่น่ารักจริงๆ
แบบนี้พี่ส้มไม่ประทับใจได้ยังไงกัน
แต่น้องเตอร์ก็คิดตามประสาคนที่อยากดูแลคนที่ตัวเองรักสินะ
รอให้เรียนจบ ทำงานหาเงินได้เองก่อน ถึงตอนนั้นถ้าไม่ให้นุ้งฟ่าบริหารเงินแล้วค่อยจัดการ o18
บวก 1 แต้มนะจ๊ะนุ้งฟ่า จุ๊บๆๆๆๆๆจ้าน้องชาย :กอด1:
-
ฟ่า กับ เตอร์ ทำได้น่ารักมากเลย
อิจฉาพี่ส้มจังเลย มีน้องชายที่น่ารัก 2 คน
:z2: :z2:
-
o13 o13 o13
รักกัน มันต้องให้ได้อย่างนี้ละ อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
-
อ่านแล้วมีความสุข
-
ซึ้งนะเนี่ยะ ใครอยู่ใกล้ๆฟ่าก้อ
ต้องมีความสุขทุกคนนั่นแหล่ะ
-
อิจฉา
ไม่รู้จะอิจฉาใครดีแล้วเนี่ยยยยยย
อิจฉาเตอร์ อิจฉาพี่ส้ม ๆๆๆ
ฟ่าทำไมน่ารักงี้เนี่ยยยยยย
เราเป็นพี่ส้มนี่ ปลื้มตายไปเลยอ้ะ
:man1:
-
ตอนนี้อยากเป็นพี่ส้มแทบขาดใจ 555 มีน้องที่น่ารักทั้งคู่อย่างนี้ รักตายเลย :o8:
ชอบเวลานุ้งฟ่าเขียนแล้วมักมีคำพูดที่โดน ๆ ตลอดเวลาเลย น่าร๊ากกกก
ปล. ร้านเฮียเปิดเมื่อไหร่บอกด้วยน้า จะไปอุดหนุน อิอิ
-
:impress3:
คนน่ารัก
มักจะทำอะไรให้คนอื่นได้เสมอ
:n1: คนน่ารัก 2 คน เดินเกี่ยวก้อยไปด้วยกันเสมอ ...... ขอบคุณครับ นุ้งฟ่า&น้องเตอร์
-
เหตุผลของแต่ละคน ก็ฟังขึ้นนะ แต่ที่นุ้งฟ่าทำนะถูกต้องที่สุด
ไว้รอตอนทำงานแล้ว นุ้งเตอร์จะรู้ว่า นรกมีจริง วันละ 50 บาท :z2:
+1 ให้กับความรักของน้องทั้งสองนะครับ ( ไปแบ่งกันเองนะครับ )
-
มารอฟ่าาาาาา วันนี้จะมาลงมั้ยยยยยยยยย
ยังงี้เฮียเป็น มีโอกาสอ่ะดิ เปิดประมูลใหม่ดีปะฟ่า :laugh:
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
ทำไมมีแต่คนอิจฉาพี่ส้มน๊า
พี่ส้มบอกว่าปวดกบาลมีน้องแบบนี้ หาเรื่องมาให้ได้ทุกวันสิน่า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มารอฟ่าาาาาา วันนี้จะมาลงมั้ยยยยยยยยย
ยังงี้เฮียเป็น มีโอกาสอ่ะดิ เปิดประมูลใหม่ดีปะฟ่า :laugh:
ไม่เปิดประมูลแระเบื่อ ใครจะเอาก็พีเอ็มที่อยู่มาแระกันเดี๋ยวให้เฟดเอ็กซ์ไปส่งให้ที่บ้าน
วันนี้วันไหนไม่รู้อ่ะแต่ดึกๆเดี๋ยวลงให้จร้า
เหตุผลของแต่ละคน ก็ฟังขึ้นนะ แต่ที่นุ้งฟ่าทำนะถูกต้องที่สุด
ไว้รอตอนทำงานแล้ว นุ้งเตอร์จะรู้ว่า นรกมีจริง วันละ 50 บาท :z2:
+1 ให้กับความรักของน้องทั้งสองนะครับ ( ไปแบ่งกันเองนะครับ )
ไม่แบ่งอ่ะนุ้งฟ่าจะเอาคนเดียวววววววววววววววววว
วันละสิบที่เหลือเอาไปช็อปปิ้ง สบายมีสามีแบบนี้สบ๊ายสบายยยยยย
ปล.อยากให้มันเข้ามาอ่านจัง
:impress3:
คนน่ารัก
มักจะทำอะไรให้คนอื่นได้เสมอ
:n1: คนน่ารัก 2 คน เดินเกี่ยวก้อยไปด้วยกันเสมอ ...... ขอบคุณครับ นุ้งฟ่า&น้องเตอร์
คนน่ารักสองคนที่ไหน
คนเดียวต่างหากอีกคนมันคนน่าเตะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณเช่นกันครับบบบบที่ติดตามตามติดมาโดยตรอดๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้อยากเป็นพี่ส้มแทบขาดใจ 555 มีน้องที่น่ารักทั้งคู่อย่างนี้ รักตายเลย :o8:
ชอบเวลานุ้งฟ่าเขียนแล้วมักมีคำพูดที่โดน ๆ ตลอดเวลาเลย น่าร๊ากกกก
ปล. ร้านเฮียเปิดเมื่อไหร่บอกด้วยน้า จะไปอุดหนุน อิอิ
ไม่รู้มันเหมือนกันจะเปิดเมื่อไรเห็นหาทำเลอยู่อ่ะ
ระดมทุนแล้ว ทุกอย่างพร้อมเหลือทำเล ช่วยๆกันหาก็ดีน๊า อิอิ
คำพูดโดนๆๆวันหลังก็อปมาบอกด้วยน๊า ไม่รู้ตัวเยยอ่ะ คริคริ
อิจฉา
ไม่รู้จะอิจฉาใครดีแล้วเนี่ยยยยยย
อิจฉาเตอร์ อิจฉาพี่ส้ม ๆๆๆ
ฟ่าทำไมน่ารักงี้เนี่ยยยยยย
เราเป็นพี่ส้มนี่ ปลื้มตายไปเลยอ้ะ
:man1:
ไม่รู้จะอิจฉาใครก็อิจฉาตัวเองสิครับ
ที่เกิดมาน่ารักซะขนาดนี้
อิอิ
ซึ้งนะเนี่ยะ ใครอยู่ใกล้ๆฟ่าก้อ
ต้องมีความสุขทุกคนนั่นแหล่ะ
ไม่จริงเสมอไปหรอกครับ
รับรองอิเอ็มไม่มีความสุขแน่ถ้ามาใกล้ฟ่า
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆแม่จะตบให้สิ
คริคริ แอบร้ายนิดนุงนะ
อ่านแล้วมีความสุข
คนเขียนก็มีความสุขค๊าบบบบบบบบบ
o13 o13 o13
รักกัน มันต้องให้ได้อย่างนี้ละ อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
ครับป๋ม
รักกันรักกันน๊า
ฟ่า กับ เตอร์ ทำได้น่ารักมากเลย
อิจฉาพี่ส้มจังเลย มีน้องชายที่น่ารัก 2 คน
:z2: :z2:
แต่บางทีก็น่าสงสารพี่ส้มนะ
เพราะน้องสองคนสร้างปัญหามาอย่างสม่ำเสมอ
คริคริ
-
อิจฉาพี่ส้มอ่ะ
มีน้องแบบนี้
รักตายเรยยยยยยยยยยยย
-
:L2:...จริงๆๆ เรื่องเงินเนี่ยนะ ถ้าฟ่าคิดว่าตรงส่วนไหนที่สามารถ ให้น้องเตอร์ ช่วยเหลือได้บ้าง
...พี่ก็ว่าน่าจะให้น้องช่วยนะ อย่างน้อยน้องก็จะได้..ภูมิใจ..ว่าได้มีส่วนช่วยบ้าง
...เพื่อความสบายใจของน้อง น้องก็อยาก..ดูแล ฟ่าด้วยนะ
...การมีส่วนร่วม ในทุกๆๆเรื่อง มันเหมือน เป็นครอบครัวเดียวกัน
...อีกอย่าง พี่ไม่คิดว่า..พ่อแม่น้อง จะตำหนิหรอก
...เพราะสิ่งที่ฟ่าทำให้น้อง...มันมีค่า...มากกว่า..เงิน :L2:
-
ปลื้มแทนพี่ส้ม ^^
รักกานมั่กมากน๊า^^
-
มาแร้วๆๆๆมาตามคำสัญญา
"เมื่อแดดร่ม ลมแรง
จะสิ้นแสง สุรีย์
เหมือนดวงประทีป ริบรี่
หมดรัศมี โชติช่วง
นี้รักมาหาย ดั่งสายน้ำ
เขาลืมคำ เคยนัด
ที่เคยสบถ เขาคงสะบัด
เหมือนไม้ที่พลัด ใบร่วง
คงเหมือนข้าว ค้างปี
ที่ยังไม่มี คนเกี่ยว
ฝนก็แล้ง แห้งเหี่ยว
ถึงใครจะเกี่ยว ก็หวง
ต้องเหมือนข้าวคอยเคียว ที่ปล่อยให้เหี่ยว คา รวง......."
**************************************************เอามาฝากคนที่รอคอย
"เห้อถึงบ้านสักที โคตรจะเมื่อย" เตอร์บ่นเสียงดังพร้อมล้มตัวนอนที่โซฟา
"ขอบใจนะ"
"เรื่องอะไรอ่ะ"
"เรื่องที่วันนี้เตอร์ทำตัวน่ารักพาฟ่ากับพี่ส้มไปทำบุญอ่ะ"
"มันเป็นหน้าที่ไง แค่เตอร์ได้เห็นฟ่ามีความสุขมันก็พอแล้ว"
"ขอบคุณนะ"
"มากอดหน่อยสิวันนี้ยังไม่ได้กอดเลย" ผมล้มตัวทับลงไปบนตัวเตอร์
"เตอร์"
"ไร"
"ถ้าวันหนึ่งไม่มีฟ่าเตอร์จะทำไง"
"ก็จะตามราวีฟ่ากับแฟนใหม่ให้ถึงที่สุดอ่ะสิ ในเมื่อฉันไม่ได้คนอื่นก็อย่าได้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
"นางร้าย...มากมาก"
"ยอม"
"ไม่ได้หมายความแบบนั้นหมายความว่าถ้าฟ่าเป็นอะไรไปไม่อยู่บนโลกนี้แล้วอ่ะ"
"บร้า ไร้สาระหน่ะ"
"อยากรู้จริงๆ"
"ตอบยากอ่ะตอบไม่ได้ เตอร์คงจะอยู่กับความทุกข์ไปตลอดชีวิต"
"เตอร์มีคนใหม่ได้นะฟ่าไม่ว่าหรอก แต่ตอนที่ฟ่ามีชีวิตอยู่ห้ามมี"
"ฟ่าพูดเรื่องไรเนี่ย เตอร์ไม่ชอบเลยนะ"
"ก็แค่อยากรู้เฉยๆ"
"วันหลังอย่าพูดแบบนี้นะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็เตอร์ไม่ชอบนิ"
"ฮัดเช่ยยยยยยยยย" ผมจามออกมา
"ตัวอุ่นๆนะเนี่ย" เตอร์เอามือมาคลำที่หน้าผาก
"ไม่เป็นไรแค่คัดจมูกเฉยๆๆ"
"เดี๋ยวก่อนนอน กินยาลดไข้ด้วยนะ"
"เดี๋ยวก็หายแล้วไม่ต้องกินหรอก"
"ดื้อ"
"ดูซีรี่ย์กันที่ดูค้างไว้อ่ะอยากดู"
"งั้นไปอาบน้ำก่อนแล้วมานอนดูกันโอเค๊"
"โอ๊ะเค" เราสองคนไปอาบน้ำเพื่อจะมานอนดูซีรี่ย์กัน อิอิ
"ฟ่ามาเช็ดผมให้เเห้งก่อนค่อยไปนอนดูเมื่อกี้ตัวอุ่นๆเดี๋ยวไม่สบายนะ"
"เช็ดไปดูไปก็ได้นิ เดี๋ยวใส่ชุดนี้นะ"
"ตัวนี้อีกแล้วหรอรู้สึกจะชอบมากเลยนะ" ชุดนอนที่เป็นเชิ๊ตสีขาวตัวใหญ่ๆอ่ะ
"เตอร์ไม่ชอบหรอ" ทำหน้าแอบผิดหวังเล็กน้อย
"ชอบสิ"
"งั้นก็ใส่"
"ฟ่าอ่ะมานั่งนี้เดี๋ยวเตอร์เป่าผมให้"
"ครับบบบบบที่รัก" เตอร์เป่าหัวให้ผมแล้วก็ไปเตรียมซีรี่ย์แล้วก็ที่นอนหน้าทีวีของพวกเราไว้ แล้วก็ไม่ลืมยาลดไข้
"เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งนอน"
"อะไรอีกอ่ะ"
"กินยา"
"โหเซ็ง"
"เร็ว"
"เบื่อๆๆๆๆๆ"ผมรับยามากินแล้วก็นอนดูซีรี่ย์
"เดี๋ยวเตอร์ไปเอาผ้าห่มกะหมอนก่อนนะ"
"งืม"
"อย่าเพิ่งดูนะรอดูพร้อมกัน"
"อื้มมมม" เตอร์เดินเข้าไปในห้องนอนไปเอาหมอนผ้าห่มตุ๊กตาออกมา ไม่รู้มันจะเอาออกมาทำไม
"มาแว้ว"
"เอามาทำไมมากมายเนี่ย"
"ก็เอามานอนอ่าดิ"
"แล้วหมอนฟ่าอ่ะ"
"ก็นี่ไง" มันยกแขนเบ่งกล้ามให้ผมดู
"เดี๋ยวก็เมื่อยแย่หรอก" ผมเอื้อมไปหยิบหมอนที่โซฟามาหนุน
"หนุนแขนเตอร์ดิ"
"อ่ะหนุนก็หนุน" ผมนอนหนุนแขนเตอร์ดูซี่รี่ย์ยังไม่ถึงครึ่งแผ่นเลยผมก็หลับ แล้วก็ต้องตื่นด้วยเสียงทีวีเพราะนางเอกแหกปากดังมาก
"ถึงไหนเเล้วเนี่ย"
"นางเอกมาเป็นสาวใช้บ้านพระเอกแล้ว"
"ขี้โกงนิ"
"ขี้โกงเรื่องไร"
"เริ่มตอนนี้ใหม่เลย ไหนบอกจะดูด้วยกันไง"
"เอ้า ตัวเองหลับไปเองนิ"
"งั้นไม่ดูแล้ว"
"นิสัยเหมือนนางเอกไม่มีผิด"
"ชิ"
"โอเคๆๆๆๆเริ่มใหม่ก็ได้"
"อิอิ"
"แต่เตอร์ว่าฟ่าไปนอนดีกว่านะพรุ่งนี้เราค่อยดูกันใหม่เดี๋ยวไปเรียนสายด้วย"
"ฟ่าก็ง่วงๆเหมือนกันอ่ะเหมือนจะไม่สบายไงไม่รู้อ่ะ"
"ไหน โหตัวร้อนนะเนี่ย"
"กินไรอีกอ่ะไม่กินแล้ว" ผมหยิบผ้าห่มหมอนจะเข้านอนไม่งั้นโดนกินยาอีกแน่ แต่มันก็หน้ามืดกะทันหันสงสัยลุกเร็วไปหน่อย
"ฟ่าๆเป็นไร"
"หน้ามืดอ่ะสงสัยลุกเร็วไปหน่อย"
"เตอร์ว่าฟ่าอาการไม่ค่อยดีแล้วนะ ไปหาหมอมั้ย"
"เดี๋ยวก็เช้าแล้วไม่ดีขึ้นค่อยไปนะไปนอนกันเหอะ ได้ซุกอกอุ่นๆคงดีขึ้น"
"จร้า"
"แต่เดินไม่ไหวอ่ะขี่คอหน่อย นะนะ"
"ไม่เอาหรอกหนักจะตาย"
"ไม่เป็นไรเดินไปก็ได้ไม่รักกันแล้วใช่ม๊า" อ้อนๆไว้สิ
"ทำหน้ายังงี้ทีไรใจอ่อนทุกทีอ่ะ มาดิขี่หลัง"
"อึ๊ยส์ หนักเหมือนกันนะเราเนี่ย"
"เห้ยๆๆเดินดีดีดิเดี๋ยวหัวชนประตูย่อหน่อยดิ"
"เบาๆดิหูดับไปแล้วมั้งเนี่ย"
"ลงได้แล้วถึงเเล้ว""
"อยากอยู่อย่างนี้นานๆจัง"
"ไม่ได้ลงไปเลยหนักมาก"
"ชิ" ผมลงจากหลังเตอร์แล้วขึ้นเตียงนอนแต่หมอน ผ้าห่มอยู่ข้างนอกอ่าดิ
"เดี๋ยวเตอร์ไปเอาผ้าห่มกะหมอนมาให้นะ"
"ดีมั๊ก" เตอร์เดินออกไปเอาผ้าห่มกะหมอนด้านนอก ผมได้แต่นั่งรอ
"นอนซะ"
"อ้าวแล้วเตอร์ไม่นอนหรอ"
"เตอร์ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะฟ่านอนก่อนเหอะ"
"งั้นยังไม่นอน รอนอนพร้อมกันดีกว่า"
"นอนเล่นไปก่อนก็ได้"
"ไม่เอาอ่ะจะรอ"
"งั้นก็ตามใจนะ"
"อย่าทำร้ายตัวเองนะ"
"บร้า" เตอร์ไปเข้าห้องน้ำผมหยิบหนังสือมาอ่านรอเตอร์ สักพักเตอร์ก็มาผมแกล้งทำเป็นนอนหลับไปแล้ว เตอร์เดินไปปิดไฟในห้องแล้วเดินมาที่ผม
"โห ไหนบอกจะรอนอนพร้อมกัน หลับไปแล้ว เจ้าชายจอมดื้อเอ๊ย เตอร์รักฟ่านะ" เตอร์ดึงผ้าห่มมาห่มให้ผมแล้วก็หอมมาที่แก้ม ก่อนที่จมูกจะชนแก้มนั้น
"แหน่ะ" เตอร์ตกใจถึงขั้นสะดุ้ง
"ตกใจหมดเลย"
"สะดุ้งเลยหรอมาแอบหอมเค้าได้ไงเนี่ย"
"แอบหลับหรอฮะ"
"เอ้า...ถ้าไม่แอบหลับก็ไม่ได้ยินคนบอกรักอ่าสิ"
"เจ้าเล่ห์เสมอ"
"มานอนได้แล้ว"เตอร์เข้ามานอนแล้วก็ไม่ลืมที่จะกอดผมไว้ในอ้อมกอดของเค้า
"ฟ่า"
"ฮืมมมมม"
"ฟ่าสัญญาได้ไหม ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอย่าหนีไปไหน อย่าทิ้งเตอร์ไป ฟ่าต้องมั่นใจในเตอร์นะ"
"อืมฟ่าสัญญา"
"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฟ่าต้องจำไว้เสมอนะว่าเตอร์จะไม่ไปรักใครอีกนอกจากฟ่าคนเดียว"
"วันนี้ทำไมดูน้ำเน่าจังดูละครมากไปป่าวเนี่ย"
"ทำไมอะ"
"ป่าว"
"มันอาจฟังดูเลี่ยนๆนะแต่มันก็ออกมาจากใจ"
"อืมงั้นฟ่าจะไม่ไปไหน สัญญาด้วยเกียรติของงงงงเอออของงงงงง ของเจ้าชายจอมดื้อ"
"ฮ่าๆๆๆสัญญาแล้วนะเจ้าชาย"
"อื้มมมมนอนเถอะ" เราสองคนก็หลับไปในอ้อมกอดของกันและกันอีกคืนหนึ่ง
(http://board.bodinzone.com/fileattach/reply/10793-WbS6s.jpg)
-
ความรักจริง ๆ มันต้องสวยงามแบบเตอร์กับฟ่าอะ
ดีใจนะครับที่ได้อ่านเรื่องแบบนี้อะ
แล้วก็อยากให้สองคนอยู่ด้วยกันตลอดไปอะ
ใครจะมาพรากสองคนนี้ บอกนะครับ เด๋วไปลุยให้เองคร้าบ
เอิ้กๆๆๆๆ
รักกันมาก ๆ นะครับ ขอให้รักกันตลอดไป
-
^
^
^
มาทัน :z13:
ไม่รู้รูปใครแต่อยากเอากายเข้าไปซุกแล้วไซร้ :-[ (พูดอะไรออกไป อร๊ายย ฮ้วย !! เขิล)
ยิ่งอ่านตายิ่งร้อน ไม่ไหว ไม่ไหว
เล่นกันอย่างนี้มาฆ่ากันให้ตายซะดีก่า <<< อิจฉาคนมีคู่
L..O..V..E อัลฟ่า กะ คอปเตอร์ :m3:
-
หวานชื่นรื่นรมณ์
อารมณ์น้ำตาลทรายแดง(ไม่ฟอกสี)
มากๆเลยคร้าบ(เกี่ยวไรฟะ)
แต่ก็นะ น่ารักมากๆเยยอ่า
อ่านไปยิ้มไป ขอให้มีความสุขมากๆน้า
รักกันๆ เอิ้กๆ ขอขอบคุณ
น้องเฮลิคอปเตอร์ กับ คุณพี่อัลฟาฟา(หญ้าเลี้ยงกระต่าย)
สำหรับเรื่องน่ารักๆครับ
:กอด1:
-
หวานชื่นรื่นรมณ์
อารมณ์น้ำตาลทรายแดง(ไม่ฟอกสี)
มากๆเลยคร้าบ(เกี่ยวไรฟะ)
แต่ก็นะ น่ารักมากๆเยยอ่า
อ่านไปยิ้มไป ขอให้มีความสุขมากๆน้า
รักกันๆ เอิ้กๆ ขอขอบคุณ
น้องเฮลิคอปเตอร์ กับ คุณพี่อัลฟาฟา(หญ้าเลี้ยงกระต่าย)
สำหรับเรื่องน่ารักๆครับ
:กอด1:
เรียกเตอร์น้อง แต่เรียกฟ่าพี่อ่ะนะ
เชอะๆๆๆงอลๆๆๆๆๆๆ เราห่างกันไม่ถึงปีเลย
หมายความว่าไงเนี่ย
ชิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
^
^
^
มาทัน :z13:
ไม่รู้รูปใครแต่อยากเอากายเข้าไปซุกแล้วไซร้ :-[ (พูดอะไรออกไป อร๊ายย ฮ้วย !! เขิล)
ยิ่งอ่านตายิ่งร้อน ไม่ไหว ไม่ไหว
เล่นกันอย่างนี้มาฆ่ากันให้ตายซะดีก่า <<< อิจฉาคนมีคู่
L..O..V..E อัลฟ่า กะ คอปเตอร์ :m3:
รูปคิบอม ณ เอสเจ ค๊าบบบบบบบ
ถ้าไม่มีอกอ่นๆให้ซุกเอาอกอุ่นๆของเฮียป่ะหล่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
จุบุจุบุ
อย่าเพิ่งอิจฉาเลยครับ
เดี๋ยวพระเจ้าก็ประทานคู่มาให้ในไม่ช้านี้แหละ
ฟันธงงงงงงงง
ความรักจริง ๆ มันต้องสวยงามแบบเตอร์กับฟ่าอะ
ดีใจนะครับที่ได้อ่านเรื่องแบบนี้อะ
แล้วก็อยากให้สองคนอยู่ด้วยกันตลอดไปอะ
ใครจะมาพรากสองคนนี้ บอกนะครับ เด๋วไปลุยให้เองคร้าบ
เอิ้กๆๆๆๆ
รักกันมาก ๆ นะครับ ขอให้รักกันตลอดไป
แน่ใจนะว่าพร้อมลุย
งั้นเดี๋ยวได้ลุยแน่
มันต้องถอนรากถอนโคน
ลุยยยยยยย
ขอบคุณครับบบบบ
แล้วความปราถณาดีจะนำรักแท้มาสู่คุณเพ่
คริคริ
ปลื้มแทนพี่ส้ม ^^
รักกานมั่กมากน๊า^^
จะรักกันให้ตราบนานเท่านาน
ครับ
:L2:...จริงๆๆ เรื่องเงินเนี่ยนะ ถ้าฟ่าคิดว่าตรงส่วนไหนที่สามารถ ให้น้องเตอร์ ช่วยเหลือได้บ้าง
...พี่ก็ว่าน่าจะให้น้องช่วยนะ อย่างน้อยน้องก็จะได้..ภูมิใจ..ว่าได้มีส่วนช่วยบ้าง
...เพื่อความสบายใจของน้อง น้องก็อยาก..ดูแล ฟ่าด้วยนะ
...การมีส่วนร่วม ในทุกๆๆเรื่อง มันเหมือน เป็นครอบครัวเดียวกัน
...อีกอย่าง พี่ไม่คิดว่า..พ่อแม่น้อง จะตำหนิหรอก
...เพราะสิ่งที่ฟ่าทำให้น้อง...มันมีค่า...มากกว่า..เงิน :L2:
เข้าข้างกันอีกแระ
เชอะ
มันไม่ใช่ว่าจะไม่ให้ออกอะไรนะครับ
มันก็แบ่งๆกันออก ค่าน้ำค่าไฟใครเจอก่อนก็ออก ค่าข้าวแล้วแต่ใครซื้อใครก็ออก
แต่ความต้องการของเตอร์คือมันจะออกเองทุกอย่าง ฟ่าว่ามันมากเกินไปอ่ะ
ตอนนี้เวลาไปกินอะไรกันถ้าฟ่าควักตังค์ออกมาจ่ายมันจะงอลแล้วก็โมโหมาก
มันบอกมันเป็นสุภาพบุรุษมันต้องออก(ตกลงฟ่าเป็นสุภาพสตรีชิมิเนี่ย)
คือฟ่าเข้าใจอารมณ์เตอร์นะว่าอยากดูแลอยากเป็นหัวหน้าครอบครับ
แค่เราสองคนยังขอเงินพ่อแม่อยู่เลย มันมากเกินไปเอาแค่พอดีๆๆก็ได้
แต่ไม่แน่นะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะขอรถขอคอนโดขอเรือยอร์ช
ดีป่ะ
คริคริอิจฉาพี่ส้มอ่ะ
มีน้องแบบนี้
รักตายเรยยยยยยยยยยยย
รักจิงป่าวเดี๋ยวสมัครเป็นน้องชาย
เอิ๊กๆๆๆ
แจ๊ตจิ้งแกร๊ตๆๆๆๆๆ
-
หวานมาหลายตอนแล้ว น่ากลัวจัง
กลัวว่า จะมีการ งอน ขั้นรุนแรงอีกหรือป่าว
มารอลุ้นอยู่นะคับ
:z2: :z2:
-
จะส่งเฮียมาให้หรอออ ไม่เอา fed-X ได้ป่าว อยากได้ DHL Express
แบบเนี้ย... :haun4:
http://www.youtube.com/v/kquiJR3j_5w&hl=en&fs=1&
ไปอ่านตอนใหม่ก่อน :o8:
------------------------------------------------------------------------
อ่านละ แต่ว่าอ่านทีไรก็อิจฉาทู๊กกกที
ปล.หนังที่ดูนี่ Boys Over flower ปะ คิคิ
-
รัก กับคนบางคนอาจเป็นได้อย่างมากแค่คำพูด
แต่กับคนบางคนมัน คือ ส่วนหนึ่งของชีวิต หมายรวมถึงความสุข ทุกข์ ต่างๆกันไป
ทั้งคำพูด และการกระทำของ เตอร์ กับนุ้งฟ่า
เป็นเครื่องยืนยันได้นะว่าต่างฝ่ายต่างต้องการช่วยกันประคับประคองความรักที่มีอยู่
อาจจะมีบางเวลาที่ไม่เข้าใจด้วยเรื่องเดิม เรื่องที่ดูแล้วไม่น่าจะไม่น่าจะเกิดขึ้นอีก
แต่เราก็ต้องเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องเดิมๆ ที่เกิดจากความเคยชิน
อาจบอกว่าแล้วทำไมไม่รู้จักปรับตัวเข้าหาเราบางละ
แก้ไขในสิ่งที่มันซ้ำซาก ให้มันไม่เกิดอีกละ
คำตอบมันชัดเจน เพราะเค้า คือ ตัวเค้า และเรา คือตัวเรา
แม้จะปรับตัวเข้าหากันแล้ว ก็ยังคงมีอยู่บ้างละ
ในเมื่อขอบเขตของชีวิต ไม่ได้มีแต่คำว่ารักนี่ ก็รักเป็นแค่ส่วนเติมเต็ม ใช่ไหม...
แล้วจะรออ่านต่อถนอมความรู้สึก ความเข้าใจ ความเป็นตัวของตัวเองอย่างนี้ตลอดไป
:กอด1:นุ้งฟ่าพานไปถึงเตอร์ด้วย
นิว
-
^
^
รักนะ รีฯบน
บวก 1 แต้มให้กับคอมเมนต์จ้า
หมั่นเติมความหวานให้ความรักวันละนิดวันละหน่อย
ด้วยความเอาใจใส่ ห่วงใยซึ่งกันและกัน
:กอด1: นุ้งฟ่ากะน้องเตอร์จ้า
บวก 1 แต้มนะจ๊ะนุ้งฟ่า
-
แอบเข้ามาเม้นต์ หลังจากอ่านมาซักพัก อิ อิ....
แบบว่าอ่านของตอนที่แล้วรู้สึกเหมือนหลายๆคน เลย อิจฉาพี่ส้ม ที่มีน้องน่ารักๆ แบบฟ่า...แล้วก็ชอบสิ่งที่ฟ่าเขียนออกมาในตอนที่แล้วมาก มาก....ส่วนตอนนี้ก็นะ....หวาน + น่ารัก จริงๆ.....
เป็นกำลังใจให้ ฟ่า กับ เตอร์ นะจ๊ะ ..... :3123:
-
หวานกันจริงๆนะสองคนนี้น่ะ
อ่านไปมดขึ้นคอมแล้วเอย
รักกันห่วงกันแบบนี้ตลอดไปนะจ๊ะ
ว่าแต่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนเป็นมาดึกๆ แล้วเหรอ
แล้วอาหารเช้าล่ะนุ้งฟ่า
5555555
คิดถึงนะจ๊ะ
-
ขอบคุณครับสำหรับเรื่องดีดี
o13
-
+1 แต้มให้คนขยัน อ่านแล้วยิ้มกับความน่ารัก ความเอาใจใส่กันและกัน หมั่นคอยดูแลกันและกันของนุ้งฟ่า กับเตอร์
โอยยยย น้ำตาลมันหวานทะลัก :o8:
-
...แหมๆๆๆๆๆๆ หาว่าพี่เข้าข้างน้อง ไม่ได้..เข้าข้างน้อยๆๆๆๆๆซะ..หน่อย
...ตอนนี้...อึกๆอึกๆ..สำลัก...ความหวาน....เห็นน้องๆๆสุขก็พลอย.สุขด้วย เกี่ยวไม๊
...ดูแล ซึ่งกันและกัน ตลอดไปนะจ๊ะ อยู่กันสองคนก็ดีเหมือนกันเนอะ..กุ๊กกิ๊ก กันได้ตลอดน่ารักดี
:n1:
-
ฟ่าอ่ะ..ชอบพูดแบบนี้จัง
รู้มั้ยคนฟังจัยไม่ดีเลย...
-
ห่วงกันบ่อยๆๆๆๆอ่ะดีแลัว
แต่งอลกันบ่อยๆๆไม่ดี..ใจหายหมด.. :L2: :L2:
-
รักกัน.......รักกัน
-
น่ารักจริงๆเลย ชอบให้เตอร์เอาใจฟ่า
มันดูอบอุ่นดี
-
:L1:
ยิ่งครองรักกันนานวัน
ฉันก็ยิ่งรักเธอ
นุ้งฟ่า&น้องเตอร์
เต็ม...เปี่ยม...รัก
ขอบคุณครับ +1 :กอด1: คู่รัก...น้ำตาลท่วมเตียง คริคริ
-
^
^
^
มาทัน :z13:
ไม่รู้รูปใครแต่อยากเอากายเข้าไปซุกแล้วไซร้ :-[ (พูดอะไรออกไป อร๊ายย ฮ้วย !! เขิล)
ยิ่งอ่านตายิ่งร้อน ไม่ไหว ไม่ไหว
เล่นกันอย่างนี้มาฆ่ากันให้ตายซะดีก่า <<< อิจฉาคนมีคู่
L..O..V..E อัลฟ่า กะ คอปเตอร์ :m3:
รูปคิบอม ณ เอสเจ ค๊าบบบบบบบ
ถ้าไม่มีอกอ่นๆให้ซุกเอาอกอุ่นๆของเฮียป่ะหล่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
จุบุจุบุ
อย่าเพิ่งอิจฉาเลยครับ
เดี๋ยวพระเจ้าก็ประทานคู่มาให้ในไม่ช้านี้แหละ
ฟันธงงงงงงงง
^
^
^
นุงฟ่าจะยกเฮียให้เค้าเหรอ
ถ้าอย่างนั้นเค้าจะเริ่มหยอดกระปุก & ฝัดไพ่ เพื่อเก็บตังค์ไปสู้ขอเฮีย :a2:
งานนี้เค้าทุ้มมะอัน เรียกสินสอดมาได้เลย กร๊ากกกกกกกกกก :-[ อกอุ่นๆของเฮีย
จ๊วบ จ๊วบ นุงฟ่า & ด๊วบ ด๊วบ นุงเตอร์ :oni1:
-
รีบนค๊าบบบ งั้นเราต้องมาแข่งกันเก็บตังค์หน่อยละค๊าบบ
เปิดศึกชิงตัวเฮียนะบัดนี้ :laugh:
แต่ เอ๊ะ !!! วันนี้ฟ่าไปไหนไม่เอาข้าวเอาน้ำมาส่ง
-
ไม่อยากทะเลาะก็เปิดบัญชีไว้เป็นทุนของสองคนสิ ในส่วนที่ตกลงไม่ได้ว่าใครจะจ่าย
คนไหนจ่ายอีกคนก็เอาเงินเข้าบัญชีแทนไป ครบปีก็เอาเงินไปเที่ยว ไปทำบุญ ไปซื้อของหรือ
ทำอะไรที่อยากจะทำร่วมกัน หรือเป็นเงินเก็บไปเรื่อยๆก็ดีนะ :L1:
เฮียจะเปิดร้านอาหารแบบไหนล่ะ เสียดายว่าเค้าอยู่เชียงใหม่ไม่งั้นจะผูกปิ่นโตร้านเฮียทุกวันเลย
-
ไม่อยากทะเลาะก็เปิดบัญชีไว้เป็นทุนของสองคนสิ ในส่วนที่ตกลงไม่ได้ว่าใครจะจ่าย
คนไหนจ่ายอีกคนก็เอาเงินเข้าบัญชีแทนไป ครบปีก็เอาเงินไปเที่ยว ไปทำบุญ ไปซื้อของหรือ
ทำอะไรที่อยากจะทำร่วมกัน หรือเป็นเงินเก็บไปเรื่อยๆก็ดีนะ :L1:
เฮียจะเปิดร้านอาหารแบบไหนล่ะ เสียดายว่าเค้าอยู่เชียงใหม่ไม่งั้นจะผูกปิ่นโตร้านเฮียทุกวันเลย
ส่วนมากจะเก็บเป็นพวกกองทุน หรือไม่ก็ทอง สลากออมสิน อะไรยังเงี้ยครับ
แต่ไอเดียนี่เลิศมาก จะเอาเข้าที่ประชุมอย่างเร่งด่วนค๊าบบบบบบบบ
อิอิ อยากไปญี่ปุ่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เฮียจะเปิดร้าน นม+อาหารน่ารักๆมีเน็ตคาเฟ่ เอาไว้ให้คนมานั่งคุยงานกันขำขำ ขายเบเกอร์รี่นิดหน่อย อะไรประมาณเนี่ยครับ อิอ
******
รีบนค๊าบบบ งั้นเราต้องมาแข่งกันเก็บตังค์หน่อยละค๊าบบ
เปิดศึกชิงตัวเฮียนะบัดนี้ :laugh:
แต่ เอ๊ะ !!! วันนี้ฟ่าไปไหนไม่เอาข้าวเอาน้ำมาส่ง
การแข่งขันเริ่มดุเดือดขึ้นทุกขณะ
ใครจะได้ตั่วเฮียไป
ใครจะได้อกอุ่นๆๆ
ใครจะเป็นผู้มีชัยในการแข่งขันนี้
โปรดติดตามต่อไป
ไฟท์ติ้งๆ
**************
^
^
^
มาทัน :z13:
ไม่รู้รูปใครแต่อยากเอากายเข้าไปซุกแล้วไซร้ :-[ (พูดอะไรออกไป อร๊ายย ฮ้วย !! เขิล)
ยิ่งอ่านตายิ่งร้อน ไม่ไหว ไม่ไหว
เล่นกันอย่างนี้มาฆ่ากันให้ตายซะดีก่า <<< อิจฉาคนมีคู่
L..O..V..E อัลฟ่า กะ คอปเตอร์ :m3:
รูปคิบอม ณ เอสเจ ค๊าบบบบบบบ
ถ้าไม่มีอกอ่นๆให้ซุกเอาอกอุ่นๆของเฮียป่ะหล่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
จุบุจุบุ
อย่าเพิ่งอิจฉาเลยครับ
เดี๋ยวพระเจ้าก็ประทานคู่มาให้ในไม่ช้านี้แหละ
ฟันธงงงงงงงง
^
^
^
นุงฟ่าจะยกเฮียให้เค้าเหรอ
ถ้าอย่างนั้นเค้าจะเริ่มหยอดกระปุก & ฝัดไพ่ เพื่อเก็บตังค์ไปสู้ขอเฮีย :a2:
งานนี้เค้าทุ้มมะอัน เรียกสินสอดมาได้เลย กร๊ากกกกกกกกกก :-[ อกอุ่นๆของเฮีย
จ๊วบ จ๊วบ นุงฟ่า & ด๊วบ ด๊วบ นุงเตอร์ :oni1:
สู้ๆนะครับ
เป็นกำลังใจให้
ขอให้ป๊อกเก้าสามเด้ง ตองคิงเป็นระยะๆ ฮ่าๆๆๆๆ
ในฐานะที่นุ้งฟ่าเป็นคนกลางในการแข่งขันครั้งนี้
นุ้งฟ่าไม่ใช่คนหน้าเงิน
ไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน
แต่ใครให้เงินเยอะกว่านุ้งฟ่าจะสนับสนุนคนนั้นครับ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
***************************
ว่าแล้วก็มาต่อเรื่องของเราดีกว่า
*************************
*************************
*************************
ผมรู้สึกตัวตื่นอีกทีเมื่อมีอะไรเย็นๆๆมาสัมผัสที่หัว คูลแพ็คนั้นเอง
"อื้มมมเย็นอ่ะ"
"ตื่นแล้วหรอฟ่าตัวร้อนมากเลยนะปวดหัวรึป่าว"
"นิดหน่อยอ่ะ เตอร์หิวยัง"
"จะไปไหน"
"จะไปทำกับข้าวอ่าดิ"
"นี้ๆๆๆนอนเลยฟ่าตัวร้อนมากเลยนะ"
"ไหวไม่เป็นไรหรอกน๊า"
"อย่าอวดเก่งนอนเลย"
"ไม่เป็นไรเจงๆๆเห็นป่ะเนี่ย"ผมดันตัวขึ้นนั่ง แต่ทีนี่ทำไมห้องมันหมุนวะเนี่ย อาการปวดหัวจะระเบิดเริ่มขึ้นผมเวียนหัวอย่างบอกไม่ถูก
"ฟ่าๆๆๆเป็นไรอ่ะ"
"บ้านหมุนอ่ะเตอร์หยิบถังขยะให้ฟ่าหน่อยฟ่าจะอ้วก" แล้วผมก็อาเจียนออกมา
"เอาน้ำนี่ล้างปากนะ"
"อืม"
"ฟ่าไหวมั้ย พอลุกขึ้นแต่งตัวไหวป่าว เดี๋ยวเราไปหาหมอกันนะ"
"ขอนอนพักอีกแปปนะเดี๋ยวก็ดีขึ้น"
"ไปหาหมอดีกว่า"
"เอางั้นหรอ"
"อืม" เตอร์ให้ผมนอนพัก แต่ผมยิ่งปวดหัวหนักแต่พยายามข่มตาให้หลับ เตอร์เช็ดตัวให้ผมตลอดแต่ผมก็ปวดหัวหนักหนาวสั่น
"ฟ่า ฟ่า ฟ่า ฟ่าได้ยินเตอร์ไหม" ผมได้ยินเพียงเท่านี้ พอมารู้สึกตัวอีกทีก็อยู่โรงพยาบาลแล้ว
ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่พยาบาลยืนมองผมอยู่
"ตื่นแล้วหรอค่ะเดี๋ยวพี่ขอวัดไข้หน่อยนะค่ะ"
"เห้ย...เตอร์ ตื่นๆๆๆๆ" มันมานอนกุมมือผมอยู่เนี่ย ผมว่ามันต้องดูละครมากเกินไปแน่ๆเลยอ่ะ
"ไร คนกำลังหลับสบาย ตื่นแล้วหรอ"
"พี่เค้าจะวัดไข้ถอยไปไกลๆเลย" อายจัง
"เชิญครับ"
"เป็นยังไงบ้างค่ะยังปวดหัวอยู่ไหม"
"ไม่ปวดแล้วครับ แค่มึนหัวนิดหน่อย ว่าแต่ผมเป็นไรครับ"
"น้องมีไข้สูงมากค่ะ ร่างกายอ่อนแอต้องพักผ่อนเยอะๆนะคะ แล้วก็ทานอาหารเยอะๆนะคะ ดีนะคะเนี่ยที่มาถึงโรงพยาบาลทันเวลาถ้ามาช้าอีกนิดน้องอาจจะช็อคได้ค่ะ"
"มันหนักขนาดนั้นเลยหรอครับพี่พูดให้มันน่ากลัวไปป่าว"
"ป่าวคะ ตอนน้องมาตอนแรกคุณหมอยังตกใจเลยว่าทนอยู่ได้ยังไง"
"ก็คนมันดื้อนิครับ" ไอ้เตอร์พูดแทรกเข้ามาอย่างรวดเร็ว
"ยุ่งหน่ะ"
"อืม..ไข้ลดลงแล้วนะค่ะพรุ่งนี้ก็คงกลับบ้านได้แล้วคะ"
"ขอบคุณครับ"
"อย่าลืมทานยาก่อนอาหารนะคะ"
"ครับ"
"จะนอนกุมมือกันต่อก็ได้นะคะพี่ไม่บอกใครหรอกคะ แต่พยาบาลที่หวอดนี้แล้วก็คุณหมอก็เห็นกันทุกคนแล้วค่ะ"
"เห้ยจริงดิ"
"มีอะไรกดกริ่งเรียกนะคะ"
"ครับ"
"เตอร์ "
"ไร ทำไมมองงั้นอ่ะ"
"เค้าเห็นกันหมดแล้วเนี่ย"
"ก็ช่างเค้าดิ"
"ไม่อายหรอ"
"อายเรื่องไรไม่เห็นจะอายเลยอายทำไมอ่ะ"
"เห้อเหนื่อยจะพูด"
"งั้นก็นอน แต่กินยาก่อนนะ จะกินไรป่าวหรือจะกินข้าวของโรงพยาบาล"
"ไม่กิน"
"เป็นไรอีกเนี่ย เห้อ เอาแต่ใจสุดๆ งั้นเตอร์จะออกไปซื้ออะไรมาให้กินนะอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม"
"ได้ จะไปไหนก็ไปเลยกวนประสาท"
"งั้นเดี๋ยวจะไปจีบหมอหล่อๆสักคนแล้วอย่าโทรตามนะ"
"เออ ครึ่งชั่วโมงยังไม่มามรึงตาย"
"แล้วบอกจะไปไหนก็ไปไงอ่ะ"
"ไม่เคยตายชิม๊ะ"
"โอเคๆๆๆๆนอนๆๆๆ" เตอร์ออกไปซื้อของข้างนอกมาให้ผมกิน สักพักพี่พยาบาลคนเดิมก็มาเปลี่ยนน้ำเกลือ อายจัง
"กินยาแล้วใช่มั้ยค่ะแอบทิ้งรึป่าว"
"ป่าวครับ"
"เห็นน้องอีกคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่าทานยายากมากชอบแอบทิ้ง"
"พี่อย่าไปเชื่อมันดิมันเพ้อเจ้ออ่ะ"
"เดี๋ยวพี่เปลี่ยนน้ำเกลือให้นะคะ ขวดสุดท้ายแล้ว"
"ไม่เอาได้ป่ะมันบวมอ่ะ"
"ไม่ได้ค่ะ แล้วนี้ยาหลังอาหารนะคะเดี๋ยวสักครู่อาหารจะมาคะ "
"ขอบคุณครับ"
"อย่าแอบเอายาทิ้งนะคะ"
"โหพี่ผมโตแล้วนะ"
"จร้า มีอะไรกดกริ่งเรียกนะคะ"
"ครับ เออพี่ๆๆๆๆๆๆอย่าเพิ่งไปครับ"
"มีไรค่ะ"
"พี่ช่วยไรผมหน่อยได้มั้ยคับ คือว่า................"
"จะดีหรอคะ คุณหมอรู้พี่โดนดุแน่ "
"นะนะนะนะไม่มีใครรู้หรอกความลับของเราสองคน โอเคป่ะ"
"แต่"
"นะนะนะ" ทำหน้าอ้อนไว้อ้อนไว้
"โอเคตามนี้มันมาแล้ววววว"
"น้องค่ะ"
"อ่าวพี่พยาบาลคนสวย ทานข้าวด้วยกันมั้ยครับ คนป่วยดื้อรึป่าวพี่"
"คือว่าาาาา"
"มีไรครับ"
"ตอนที่น้องไม่อยู่ คนไข้ช็อคอาการทรุดหนักเส้นประสาทได้รับการกระทบกระเทือนอาจจะเดินไม่ได้จนกว่าจะได้รับการฟื้นฟูคะ"
"แล้วนี้เค้าทราบรึยังครับ"
"ยังคะตอนนี้คุณหมอให้ยานอนหลับไว้"
"แล้วเค้าจะเป็นอะไรมากรึป่าวครับ"
"อาการอย่างอื่นก็คงปรกติอาจจะมีแค่เดินไม่ได้ต้องกายภาพคะ"
"แค่ผมออกไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเนี่ยนะ"
"พี่เสียใจด้วยนะคะพี่ทำสุดความสามารถแล้ว"
"เตอร์"
"พี่...ฟ่าฟื้นแล้ว"
"ไปไหนมาเนี่ยนานจังฟ่าหิวนะเนี่ย แต่ทำไมฟ่ามึนหัวจังหว่า"
"ฟ่านอนมากไปไง เดี๋ยวกินไรก่อนนะ"
"พาฟ่าไปห้องน้ำหน่อย"
"อืม"
"ขาฟ่า เห้ยเตอร์ทำไมขาฟ่าขยับไม่ได้อ่ะ พี่พยาบบาลครับขาฟ่าอ่ะ"
"ตะคริวกินมั้งเดี๋ยวเตอร์อุ้มไปเองนะ" เตอร์เเสดงสีหน้าพิรุธออกมา ผมเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าชีวิตจริงก็ละครน้ำเน่าดีดีนี้เอง ขำดีอ่ะ
"ไม่ใช่อ่ะ บอกฟ่ามานะขาฟ่าเป็นไร เตอร์ร้องไห้ทำไม พี่พยาบบาลขาฟ่าเป็นไรครับ"
"เออคือว่า"
"ว่าอะไรอ่ะพี่ บอกมาดิครับ"
"ฟ่าใจเย็นนะ ไม่ต้องกลัวไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเตอร์จะอยู่ข้างฟ่าเสมอนะ เตอร์จะเป็นขาให้ฟ่าเองนะ"
"ไม่จริง ไม่จริง ไม่จริงใช่ไหม มันไม่จริงมันไม่จริง"
"พี่ไม่เล่นด้วยแล้วสงสารน้องเตอร์"
"เห้ยพี่ทำไมทำงี้อ่ะ"
"ไม่รู้ๆพี่ไปแล้วนะคะ เคลียร์กันเองนะ" พี่พยาบาลแกถูกบังคับตั้งแต่แรกอ่ะ ตอนแรกแกคงทนลูกตื้อผมไม่ไหวแต่แกคงจะผิดจรรณยาบรรณของแก แกกลับใจได้เลยชิ่งหนีไปซะงั้น กรรมก็มาตกที่อิฉันนี่สิ สายตาพิฆาตมองมาอย่างน่าสะพรึงกลัว เสียงแอร์ดัง ความเงียบเข้าครอบงำอุณหภูมิลดต่ำลงแต่เหงื่อแตกซิกๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมหันไปสบสายตาคู่นั้น
"อูยซ์ ทำไมมองเค้างั้นอ่ะ หิวจังมีไรกินมั้งหรอ"
"สนุกมากหรอ สนุกมากมั้ยอยากเห็นเตอร์ขาดใจตายไปตรงหน้าหรอไง"
"ทำไมต้องตะคอกด้วยอ่ะ เบาๆดิอยู่กันแค่สองคนนะ" อย่าไปหือกะเค้า เราผิดนะเว้ยยยยยยบีบน้ำตาไว้ๆ
"มันไม่ขำเลยนะเอาความเป็นความตายมาล้อเล่นอ่ะ"
"ไม่ขำหรอกร้องไห้น้ำตาท่วมเลย" มันจ้องผมทำตายังกะไข่ห่าน
"นี้เกี๋ยวน้ำกะข้าวต้มกุ้งจะกินไร" เสียงห้วนได้ไจมาก
"เอาข้าวต้มกุ้ง" เตอร์เดินไปแกะข้าวต้มใส่ชามแล้วเอามาให้ผม
"อ่ะ" หน้ามันยังคงงออยู่ เออๆๆกรูผิดนิอย่าพูดไรมากเราหาเหาใส่หัวเอง
"ให้กินเองหรอ สายน้ำกงน้ำเกลือเยอะแยะจะพันคอตายอยู่แล้วกินไม่ถนัดหรอก แขนก็ไม่มีแรงด้วยเนี่ย"
"อ่ะนี่" มันส่งหลอดให้ผม
"ให้เอามาดูดข้าวต้มเนี่ยนะ กินเองก็ได้" ผมตักข้าวต้มมากินเองทำเป็นบีบน้ำตานิดหน่อย
"มานี่" มันดึงเอาช้อนไปแล้วก็ตักข้าวต้มป้อนผม มันแพ้มารยาหลายพันเล่มเกวียนของผมเสมอนี่หยิบมาใช้แค่เล่มสองเล่มนะ
"ร้อนอ่ะ...เป่าด้วยดิ เอากุ้งด้วยนะ...ผักชีไม่เอา"
"เตอร์จะไมพูดอะไรเลยหรอ มันวังเวงนะเนี้ย เงียบแบบนี้อ่ะ"
"ก็ดีแล้วไง"
"ฟ่าขอโทษ"
"ช่างเหอะมันก็แค่ล้อเล่นสนุกๆบนความรู้สึกของเตอร์"
"ฟ่าขอโทษ งั้นฟ่าอิ่มแล้ว กินข้าวแล้วต้องมามองหน้าแฟนตัวเองยังกะยักษ์ฟ่ากินไม่ลงหรอก เก็บไปเหอะ" งอลมั้งดิ
"กินให้หมดนี่"
"เตอร์ก็ยิ้มก่อนดิ กว้างๆ กว้างกว่านั้น" อ้อนไว้ดิ
"พอใจยัง"
"โอเค"
"แอนแอ๊นนนนนน ว่าไงจ้ะหนุ่มน้อย"
"พี่ส้ม"
"จร้าเจ้มาเยี่ยม ไม่ได้มาคนเดียวน๊ายังมี"
"นุ่นวี1 กุ๊กวี2 แพทวี3 ต้นวี4 พีวี5 แล้วก็พี่เต้ยวี6" ต่างคนต่างโพสท่าของแต่ละคน
"พี่เต้ยก็เป็นไปกะเค้าด้วยนะนั้นอ่ะ"
"พวกนี้มันบังคับพี่อ่ะ"
"เป็นไงมั้งแกความจริงแล้วอ่ะฉันก็ไม่ได้อยากมาเยี่ยมแกเท่าไรหรอกแต่ที่ฉันอยากมาคืออยากมาเจอน้องเตอร์ของฉัน"
"ก็อยู่นี่ไงแทะโลมให้เต็มที่เลย" มันเดินมาลวนลามเตอร์ทันที อินี้ไม่ไหว
"เป็นไงมั้งเนี่ยน้องชายเป็นไรไปอีกคราวนี้" พี่ส้มเอามามือแตะที่หน้าผาก รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
"หายแล้วพร้อมลุย"
"แต่ไม่ยอมกินข้าวครับ" เตอร์ฟ้องพี่ส้มทันที
"เตอร์ส่งช้อนมาให้พี่จ้ะเดี๋ยวพี่จัดการเอง"
"แล้วเมื่อกี้ยังร่วมมือกับพยาบบาลแกล้งเตอร์อีกด้วย"
"โถไอ้ขี้ฟ้อง"
"แกล้งไรกันว่ะฟ่า"
"ก็กรูแกล้งเป็นอัมพาตอ่าดิ"
"เมิงแรงนะ"
"ไม่งั้นจะได้เห็นอะไรดีดีหรอ"
"ยังไม่สำนึกอีกนะคุณน้อง อ่ะอ้าปาก"
"เตอร์ต้องรู้ให้ทันฟ่านะเพราะฟ่าอ่ะขึ้นชื่อเรื่องแกล้งคนอื่นทำพวกเราเสียน้ำตากันมามากแล้ว"
"ตกลงมาเยี่ยมใครเนี่ย รุมฟ่ากันทุกคนเลยนะ"
"นี่แกฉันมี หมูปิ้งๆๆๆๆๆ"
"เห้ยส่งมาเลย"
"หมอเค้าให้กินได้หรอฟ่า"
"เค้าไม่ได้งดอาหารนี้"
"ซื้อมาฝากเตอร์ด้วยนะ"
"ขอบคุณครับ"
"อ่ะให้อันหนึ่ง"
"ไม่กิน"
"ทำมางอล....เชอะ"
"งั้นเตอร์ฝากฟ่าด้วยนะครับเดี๋ยวเตอร์กลับไปที่คอนโดก่อนจะไปเอาของอ่ะครับพรุ่งนี้หมอให้กลับบ้านได้เเล้ว"
"จร้า ไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวพี่ดูแลให้"
"หวังว่าคงไม่ร่วมมือกันเล่นอะไรกันอีกนะครับ"
"แหม เห็นพวกพี่เป็นคนยังไงกันจ้ะ"
"ให้เวลาแค่ชั่วโมงเดียวเท่านั้นนะ หวังว่าเหตุการณ์คงไม่ซ้ำรอยนะ"
"ครับบบบบ"
"ขับรถดีดีนะ"
"อืม"
"เตอร์ๆๆๆๆ"
"ไร"
"เอาเกมส์มาด้วยนะ"
"อืม"เตอร์กลับไปเอาของที่บ้าน พวกพี่แกก็ได้แต่ถามว่าผมแกล้งอะไรให้เล่าให้ฟังให้ละเอียด ผมก็เล่าพวกพี่แกก็ขำกันใหญ่
"ถ้าฉันป่วยมั้งจะมีคนมาดูแลกะเค้ามั้งป่าวว่ะเนี่ย"
"เดี๋ยวกูดูเอง"
"โรงพยาบาลคงระเบิดอ่ะ"
"เห้อคิดๆแล้วอยากมีคู่กะเค้ามั้ง"
"ก็นี่ไง ต้นกะนุ่น กุ๊กกะแพท แล้วพีมากะพี่ส้มนี่"
"จะดีหรอสปีชี่ส์เดียวกันลูกออกมาจะปัญญาอ่อนมั้ยเนี่ย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" พวกเราก็คุยโน้นคุยนี่กันสนุกสนานจนเตอร์มา อาบน้ำแต่งตัวมาซะหล่อเชียวนี้จะมานอนเฝ้าไข้หรือว่จะมาเดินแบบ คุณชีช่วยหล่อซะ
"กลับมาแล้วครับบบบบ" เตอร์
"โอ้ววววววววว" เสียงทุกคนพร้อมใจกันตกใจ
"ที่นี่โรงพยาบาลนะคะไม่ใช่แคทวอร์ค" พี่ส้ม
"มีอะไรหรอครับ" เตอร์
"ตกลงหนูจะมาเฝ้าไข้หรือเดินแบบค่ะลูก" พี่ส้ม
"มันก็ปรกติของผมนะครับ คนมันหล่ออ่ะครับจะให้ทำขี้เหร่มันก็ยากอยู่" เตอร์
"ของเค้าดีก็ไปว่าเค้าไม่ได้ซะด้วยนะ" พี่ส้ม
"หนูว่าคู่นี้เหมาะกันนะค่ะพี่ส้มหลงตัวเองพอกัน"
"อ่าวนุ่นฟ่ายังไม่ได้พูดไรเลยนะเนี่ย"
"รู้กันอยู่ฟ่า เธอก็ไม่เบาหรอกเรื่องนี่อ่ะ"
"แต่พี่ว่าเป็นกันทั้งกลุ่มนะ" พี่เต้ยเงียบอยู่นาน พูดได้แล้ว
"นานๆพูดทีตายทั้งกลุ่มเลย"
"แต่พี่ว่าพวกเรากลับกันได้แล้วมั้งคนป่วยได้พักผ่อน พรุ่งนี้กลับบ้านแล้วใช่ป่ะ"
"ครับ"
"งั้นพวกพี่กลับกันดีกว่าจะได้ไม่รบกวนเวลาสวีท"
"ป่วยอยู่จะมาสวีทอะไรอ่ะ นี่ดีนะที่พวกพี่มาทันเวลา ห้ามทัพพอดี"
"อย่าทะเลาะกันซิลูกมีกันอยู่แค่สองคน"
"สงสัยต้องมีสามคนแล้วมั้งจะได้ไม่ทะเลาะกัน"
"เรามันก็ยังเงี้ยแหละฟ่า หาเรื่องตลอด"
"เห็นพี่ตอกในซอยบ่อยๆเดี๋ยวเดินผ่านคอนโดเมื่อไรจะจีบมาเป็นคนที่สามเลย"
"อย่านะฟ่าให้มันรู้มั้งของใคร"
"แหม๋อิเต้ยที่นี้หล่ะพูดได้เชียวนะ"
"ไปดีกว่าขืนอยู่เดี๋ยวตกเป็นจำเลยสังคม"
"พวกพี่ไปก่อนนะจ้ะ หายไวไวนะ"
"ขอบคุณทุกคนนะครับ"
"จร้าาาา เตอร์ดูแลคนป่วยดีดีนะตามใจเค้าหน่อยคนป่วยมักจะเอาแต่ใจ"
"ผมจะพยายามครับพี่ส้ม"
"ดีมากจ้ะ พี่ไปแระ"
"หวัดดีครับบ" ทุกคนพร้อมใจกันบ๊ายบาย เหลือแต่นุ่นที่ยังคงนั่งอยู่
"อินุ่นออกมา"
"ฉันจะนอนเฝ้าฟ่าเป็นเพื่อนน้องเตอร์"
"อย่าสาระแนอิชะนีออกมาเลยน้องเตอร์เค้าจะขยะแขยงหล่อนอ่ะสิ"
"เชอะ"
"บ๊ายบายครับ"
"บ๊ายบายยจ้ะ"
ทุกคนกลับกันไปหมดแล้วโรงพยาบาลก็เงียบลงอย่าน่าอัศจรรย์ใจ
ติดตามต่อไป
ฝากติดตามคู่รักหักเหลี่ยมโหด(เฮีย)อีกเรื่องในกระทู้นี้ ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ระหว่าง
มุมชมพู ~NeMeSiS_PURE~
มุมเขียว I_Jal2m
ผลจะออกมาเป็นอย่างไร ส่งเอสเอ็มเอสมาโหวดเป็นกำลังใจให้พวกเค้าได้ที่ 488488
ทุกเสียงโหวดของท่านจะตัดสินชะตาชีวิตของเค้าสองคนนี้...........
-
^^
^^
^^
จิ้มนุ้งฟ่า แทนน้องเตอร์ ฮิ ฮิ ...สบายไป
อ่านแล้วไม่ชอบเลย อำกันแบบนี้ ถึงจะฮา แต่ความรู้สึก ณ. ขณะนั้น
มันบอกไม่ถูกนะ เคยโดยเหมือนกัน ทำเอาเกือบทะเลอะกันจริง ๆ เลย
แต่ก็เป็นกำลังใจให้ สองหนุ่มนะครับ มีเรื่องเล่าให้ได้อมยิ้มกันเป็นประจำเลย
สุขใจเมื่อได้อ่าน ยิ้มหวานเมื่อนึกถึง
+1 คะแนนนี้ฝากให้น้องเตอร์ ผู้น่าสงสาร ( โดนภรรเมียแกล้ง )
-
:a5:
โรงบาลไหนเนี่ย
พี่พยาบาลน่ากัวง่ะ
-
เนี่ย ถ้ากลับกัน เตอร์แกล้งอำฟ่าเล่นแบบนี้
เห่อ ๆ คาดว่า เตอร์อาจจะไม่เหลือซากศพให้นุ่นเชยชมแล้วก็เป็นได้อะ
5 555555+
อิจฉาฟ่านะเนี่ย มีคนหล่อๆคอยดูแล
อิ อิ
:-[
-
น้องเพียวไปเกี่ยวไรกะเรื่องนี้เนี่ยยยยยยยยยยยยย
-
โห ฟ่าแกล้งเตอร์แรงไปไหม :z3: โหยยยย น่าสงสารเตอร์มาก :sad4:
:3123:
-
โถๆๆๆๆๆๆๆ..น่าสงสารเตอร์..บนสะใจ :m20: :m20:
-
Monk & Nun ช่วย ตอนนี้มีการเปิดศึกแย่งชิ่งคุณเฮียซะแล้วรึนี้ :a5: :a5:
ระหว่างข้าพเจ้านุงจาม มุมเขียว กะ นู๋ PURE มุมชมพู กร๊ากกกกกกกกกกก :serius2:
ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก แต่อย่างไรก็จะพยายาม :a2:
ตอนนี้ก็พยายามฟัดไพ่อยู่ เล่นมา 3 วันแล้วยังไม่รวยเลย (ได้ข่าวว่าตาละ 2 บาท คงจะรวยในเร็ววันหรอก :z3:)
คุณเฮียต้องเป็นของเรา :-[
...................................................................
นุงฟ่าคุณเฮียจะเปิดร้านที่ไหนอิฉันจะไปประเดิม เจิม & ตัดริบบิ้น (ได้ข่าวว่าเค้าไม่เชิญหล่อนนะ o22)
ปล . โป้งนุงฟ่า ชอบแกล้ง นุงเตอร์นัก
ปล. 2 แต่ยังไงก็รักเหมือนเดิมนะจร้า นุงฟ่า กะ นุงเตอร์ ด๊วบ ด๊วบ :bye2: :bye2:
-
แต่ก็ได้รู้ว่าเตอร์รักมากแค่ไหนนน
อ๊ากกฟ่าอ่ะ ทำไมเพียวอยู่สีชมพูอ่ะ หวานมาแต่ไกลเลยยยยย :a5:
สู้ ๆ เพื่ออนาคตสามี :laugh:
มีอ๊อบชั่นมาเสนอ เพียวทำอาหารเป็น อยู่ร้านที่เฮียเปิดได้นะ สนใจมะเฮีย o3
-
คู่นี้หวานกันอีกแระ
ฟ่าก็ช่างคิดนะ
ไปแกล้งเค้าซะงั้น
แต่ก็นะ ได้เห็นความรักที่เตอร์มีให้แล้วใช่มั้ยล่ะ
รักกันตลอดไปนะจ๊ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เตอร์เค้าเป็นห่วงฟ่าจริงๆนะเนี่ยะ
น่ารักกันจริงๆคู่นี้
-
นุ้งฟ่าจ๋า ไปแกล้งนุ้งเตอร์แรงขนาดนั้น คอยดูเหอะ เดี่ยวนุ้งเตอร์จะเอาคืนแบบให้ลุกมะขึ้นน้า :laugh:
-
โอ้วววววO///O
เรื่องของเฮีย^^
-
นุ้งฟ่าอยากลองใจหรืออยากแกล้งน้องเตอร์กันหละเนี่ย
แต่เล่นเอาจุกเลยเนอะแบบนี้
ดีนะมีกรรมการมาช่วย เหอะๆๆๆ
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าสำหรับตอนนี้จ้า
ปล จะโหวตใครดี ต้องชี้แจงคุณสมบัติผู้เข้าชิงทั้งสองคนก่อนโหวตหรือเปล่า
จะได้เลือกถูกไง :laugh:
-
แหงะ อํลฟาฟ่าคุงโหดไปมั้ยอ่ะ
แกล้งอย่างงี้ แอบฉงฉานน้องเฮลิคอปเตอร์ 555+
(เด๋วอัลฟาฟ่าคุงงอนอีกแน่เยยอ่ะ เอิ้กๆ)
น่ารักมากมายครับ เอา 1 บวก
^^
:กอด1:
-
ฟ่าชอบแกล้งเตอร์อะ
-
มีทั้งหวาน และ ก้อความหนุกหนานดี
มาต่อเร็วนะคับ
:z2: :z2:
-
:m16:
งอนแทนเตอร์อ่ะ.....ชิส์
ฟ่าอยากแกล้งเตอร์ดีนัก :m14:
:กอด1: โอ๊ะ...โอ๋....เตอร์ ทำหล่อเข้าไว้ไอ่น้องชาย จิตใจฟ่าจะได้ปั่นป่วนมั่ง ฮ่าฮ่า
-
วันนี้งานหนักมาก เฮ้อวันอาทิตย์
ได้อ่านคู่นี้แล้วมีความสุขจังเลยคร้าบ
เวลาเค้าสุขเราก็แอบยิ้มไปด้วย รักกันมากๆนะคร้าบ
ขอบคุณคร้าบสำหรับเรื่องราวดีๆคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ฟ่าแกล้งเตอร์จนร้องให้เลย น่าสงสารจัง
เดี๋ยวเจอเตอร์เอาคืนแน่ๆ :haun4:
-
:z2: :z2: :z2:
แหมตอนนี้นุ้งฟ่าเล่นแรงนะเนี่ย แรงจนน่ากลัวเลย 555+
แล้วจะรออ่านต่อทั้งเรื่องนี้ กับเรื่องของเฮียไม่รู้เพียวจะสู้ไหวไหมเนี่ย
-
...พยาบาล กับหมอ เป็นอะไรที่น่าเชื่อถือที่สุดแหละในโรงพยาบาล
...เพราะฉนั้น ถ้าเป็นพี่อยู่ในสถานะการนั้นคงเป็นเหมือนน้องเตอร์แหละ
...แต่ชอบจัง...เตอร์จะเป็น..ขา..ให้ฟ่า ซึ้งเปล่าเนี่ย น้องฟ่า
...เล่นเอาน้อง เสียน้ำตาเลยนะ ..น่าจับมาตีก้นจัง :กอด1:ทั้งสองคน :กอด1:
-
โอ้ จะเชียร์ คู่ไหนดีละเนี่ย :laugh: :laugh: :laugh:
-
น้องฟ่าอ่า...แกล้งน้องเตอร์แรงไปป่าว...แอบสงสารน้องเตอร์ อิ อิ
เป็นกำลังใจให้น้องฟ่า จ้า..... :3123:
-
รอตอนใหม่ เก็บตัวฝึกซ้อมสำหรับการแข่งขันครั้งนี้ เฮียต้องเป็นของเรา :o8:
-
มีแต่คนมารุมต่อว่าฟ่ากันทั้งน้านนนนน
ใช่ซี้ฟ่ามันชอบแกล้งเตอร์ ฟ่ามันนิสัยไม่ดี
งือๆๆๆๆๆๆๆ
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
เชอะ
งอล
ตอนต่อไปให้เตอร์มาเล่าเองเลยแล้วกันรักกันดีนักนิ
ชิชิชิชิ :m16:
*******************************
"กินผลไม้ป่าวเดี๋ยวเตอร์ปลอกให้"
".........."หันหลังให้ กรูจานอนนอน
"เป็นไรอีกอ่ะ"
"ป่าว"
"กินส้มป่ะหรือจะเอาแอปเปิ้ล ยาคูลท์ ขนม ป็อกกี้ "
"ก๊อกๆๆๆ"
"เป็นอย่างไรบ้างค่ะหนุ่มน้อย ยังปวดหัวอยู่รึป่าว เดี๋ยววัดไข้หน่อยนะคะ"
"ตกลงคนไข้ไม่ได้เป็นอัมพาตใช่ป่ะครับ" เตอร์ถามพยาบาลแล้วทำสีหน้ากวนๆ
"อะไรค่ะพี่ไม่รู้คุยกันเองพี่ไม่เกี่ยว จุ๊ๆๆๆๆๆ" แล้วคุณหมอก็เดินตามมาตรวจอาการ
"เป็นอย่างไรบ้างครับปวดหัวอยู่มั้ย"
"ไม่แล้วครับ"
"ไข้ไม่มีแล้วนะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้คุณหมอขอดูอาการอีกทีถ้าปรกติก็ให้กลับบ้านได้แล้วนะครับ"
"ครับ" คุณหมอก็เดินจากไป
"ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็กดกริ่งเรียกได้นะค่ะ"
"ขอบคุณครับ" แล้วพี่พยาบาลก็จากไปอีกคน
"ตกลงฟ่าจะกินอะไรอ่ะ"
"ส้ม"
"เรายังมีเกี๋ยวน้ำอีกถุงนะฟ่าจะกินป่าวเดี๋ยวเตอร์เอาไปอุ่นให้"
"อืม"
"เตอร์เอาเกมส์มาให้ฟ่าป่าว"
"เอามา" เตอร์เดินไปหยิบเกมส์ในเป้ออกมาให้ผม
"เมื่อเย็นไปไหนมาตั้งสองชั่วโมง"
"ก็อาบน้ำไง เตอร์เห็นฟ่าคุยกะเพื่อนๆสนุกก็เลยไม่ได้รีบอะไรอย่างน้อยก็มีคนอยู่เป็นเพื่อน"
"เพื่อนจะเหมือนแฟนได้ไง" ปากก็พูดมือก็กดเกมส์ หงิกๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ขอโทษ รับรองต่อไปจะไม่อยู่นอกสายตาเลย"
"ดี"
"อ่ะ"
"เห้ย!เอามาจะเล่น"
"กินก่อนเดี๋ยวค่อยเล่น"
"ฟ่าให้เตอร์เอาไปอุ่นกินเองต่างหาก เตอร์ยังไม่ได้กินอะไรเลยใช่มั้ยฟ่ารู้นะ"
"กินแล้ว"
"กินไรมา"
"อืมมมมมมก็แบบนี้แหละ"
"กินตอนไหน"
"ก็ตอนไปซื้อไง"
"เมื่อไร"
"โอเคๆๆๆๆยังไม่ได้กิน"
"ก็กินซะสิแล้วก็ส่งเกมส์มา"
"ก็ได้"
"เห้ยแล้วไมต้องมากินตรงเตียงฟ่าด้วยอ่ะ"
"แล้วกินไม่ได้รึไงอ่ะ"
"เอาเกมส์มา" มันยังคงทำเฉยแล้วก็กินต่อไป น้ำซุปกระเด็นมาโดนหน้าผมแล้วเนี่ยแต่ทำไมมันห๊อมหอม
"อ่ะ" ผมก็นั่งกดเกมส์ต่อหงิกๆๆๆๆๆ
"หอมอ่ะ กินมั้งดิ"
"อ่ะอ้ามมมมมม"
"เป่ายังอ่ะ"
"เป่าแล้ว ตาช่วยดูช้อนด้วยเดี๋ยวก็เข้าจมูกหรอก"
"อร่อยป่าว"
"ก็อร่อยอ่ะแต่ทำไมมันจืดเป็นก๋วยเตี๋ยวเด็กขนาดนี้อ่ะ"
"ก็ไม่ได้เติมอะไรนิ"
"แล้วทำไมเตอร์ไม่กินอ่ะ นั่งมองฟ่าอยู่ได้"
"เตอร์ดูแลฟ่าได้ดีมั้ย"
"ทำไมอ่ะถามทำไม"
"ก็อยากรู้อ่ะ ตอนที่เตอร์ไม่สบายฟ่าดูแลเตอร์ดีมาก คนป่วยอ่ะเวลามีคนดูแลดีดีมันจะมีความสุขมากเลยนะโดยเฉพาะถ้าคนๆนั้นเป็นคนที่เรารัก"
"ดีสิ ดีมากเลยด้วย" ผมเอาเกมส์วางบนโต๊ะ
"เอาช้อนมานี้"
"เดี๋ยวเตอร์ป้อนก็ได้"
"อ่ะอ้าปาก"
"เห้ยเตอร์กินเองไม่ต้องป้อน มีที่ไหนให้คนป่วยป้อน"
"ก็ฟ่าเห็นเตอร์ไม่กินสักคำเห็นแล้วรำคาญ"
"โอเคๆๆกินเองได้น่ะ"
"มีไรกินอีกป่ะไม่เอาผลไม้อ่ะ"
"มีเค้กแล้วก็ไส้กรอก7-11 มีผัดไทด้วย"
"จัดมาให้หมดเลย"
"เอางั้นเลยหรอ"
"เออนะ " เตอร์เดินไปเทอาหารใส่จาน
"เตอร์ชิมผัดไทดิเผ็ดป่าว"
"ไม่นิ ไม่ได้ให้เค้าใส่พริกซะหน่อย"
"แต่ฟ่าว่ามันเผ็ดนะ"
"ไม่เห็นเผ็ดเลย"
"เผ็ดอ่ะฟ่าไม่กินแล้วเตอร์กินให้หมดนะเสียดายเดี๋ยวฟ่ากินเค้กดีกว่า"
"งั้นฟ่าก็กินไส้กรอกนี้ให้หมด"
"โหมากมายขนาดนี้ไม่เอาหรอกเอาอันเดียวพอ"
"ฟ่ากินเยอะๆดิ"
"อืม....เดี๋ยวฟ่าป้อนเตอร์ดีกว่า"
"เห้ยไม่ต้อง"
"ไม่รักฟ่าหรอ" ทำหน้าอ้อนไว้
"รัก"
"รักก็กินดิ อ้ามมมมมมมม"
"ตลอดอ่ะ" ในที่สุดเตอร์ก็จัดการจนเรียบ มันชอบห่วงผมจนตัวเองไม่กินอะไรเสมออ่ะ เหมือนเด็กๆเลยเนอะต้องหลอกให้กินข้าว เตอร์เก็บจานชามไปล้าง
"แล้วเค้กนี้อ่ะ ฟ่ากินไปคำเดียวเองนะ"
"ก็มันไม่อร่อยนิ"
"แต่มันก็เป็นร้านโปรดของฟ่านะจะไม่อร่อยได้ไง"
"สงสัยฟ่าไม่สบายมั้งเลยไม่อร่อย วานเตอร์จัดการด้วยแล้วกัน ฟ่าจะไปอาบน้ำแระ"
"เห้ยๆๆๆเดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆ อาบได้ไงเดี๋ยวไข้กลับหรอกเช็ดตัวเอาก็พอ"
"เวอร์หน่ะเมื่อกี้ฟ่าถามพี่พยาบาลแล้วเค้าบอกอาบได้"
"แต่นี้มันดึกแล้ว แอร์ก็เย็นด้วย"
"โหนิดเดียวอาบแปปเดียว"
"ไม่ต้องอ่ะ เดี๋ยวเตอร์เช็ดตัวให้"
"งั้นขอล้างหน้าอย่างเดียว โอเคป่ะ"
"ก๊อกๆๆๆๆ"
"ทำไมยังไม่นอนกันอีกค่ะเนี่ยหนุ่มๆ"
"นอนมาทั้งวันแล้วอ่ะครับเลยยังไม่ค่อยง่วง"
"น้ำเกลือใกล้หมดแล้ว เบื่อน้ำเกลือรึยังค่ะ"
"ฟ่าจะเค็มไปทั้งตัวแล้วเนี่ย"
"อ่ะงั้นเดี๋ยวพี่เอาออกให้แล้วฉีดยาเข็มสุดท้าย ก็เป็นอิสระเเล้วค่ะ"
"ฉีดยา"
"ค่ะฉีดยา"
"รอบสะดือรึป่าวครับ" ไอ้เตอร์เอาอีกแล้วนะ
"ไม่ได้เป็นบร้านะเว้ย"
"ท่าทางจะให้แล้วนะเนี่ย ดูสดใสแล้ว"
"แล้วำไม่นอนหรอครับดึกแล้วนะ"
"เวรพี่นี่ค่ะจะนอนได้ไง ต้องดูแลคนไข้ด้วย"
"พี่...ฟ่าอาบน้ำได้ยัง"
"ดึกแล้วนะคะ เช็ดตัวเอาดีกว่า"
"เห็นป่ะ"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณหมอเช็คอีกทีก็กลับบ้านได้แล้วค่ะ"
"ผมคงคิดถึงพี่แย่เลย เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆ"
"อะไรค่ะ"
"พี่ทำไรเนี่ย"
"ฉีดยาสิคะ"
"ตอนนี้อ่ะนะเห้ยๆๆๆๆๆๆๆทำใจก่อนดิ"
"ปวดนิดเดียวค่ะ"
"เสร็จแล้วหรอ"
"ค่ะ ทีนี้ก็เอาออกได้แล้ว"
"ขอบคุณค๊าฟฟฟ"
"นอนได้แล้วค่ะพักผ่อนเยอะๆจะได้หายไวไว "
"ขอบคุณครับบบ" พี่พยาบาลก็ออกไปแต่มีแอบยิ้ม
"ไปไหน"
"ห้องน้ำ"
"ห้ามอาบน้ำนะ"
"อืมรู้แล้วน่ะ โตแล้วนะเว้ย" อยากอาบน้ำโคตรๆทำไงดีหว่า ผมเปิดน้ำในอ่างล้างหน้าให้เต็มแล้วค่อยๆเอามารูปตัว
"ฟ่า"
"อะไร"
"ทำไรอ่ะ"
"ล้างหน้าไง"
"เปิดประตูดิ๊" ผมเอื้อมมือไปเปิดประตู
"ไม่เคยเห็นคนล้างหน้ารึไง"
"ถอดเสื้อทำไมอ่ะ"
"เดี๋ยวมันเปียก"
"แล้วผมเผ้าทำไมไม่รวบไปอ่ะ"
"เออช่างเหอะ เอาเจลล้างหน้ามาให้ป่าว"
"เอามารอแป๊ป อ่ะนี้ยางมัดผมมัดซะ"
"มัดให้หน่อยดิ"
"หันหลังมา ความจริงเตอร์เช็ดตัวให้ก็ได้นะ เนี่ยหัวเปียกแบบเนี่ยไม่มีไดร์ด้วยเดี๋ยวไข้กลับอดกลับบ้านแน่"
"เดี๋ยวก็เช็ดให้แห้งดิเตอร์ซีเรียสไปป่ะเนี่ย"ผมล้างหน้าล้างตัวนี่มันก็เหมือนอาบน้ำแล้วเนี่ย ฮ๋าๆๆๆๆ
"อ่ะนี้ผ้าเช็ดตัว"
"ออกไปได้แล้วจะล้างท่อนล้าง"
"ทำไมต้องออกไปอ่ะยืนดูไม่ได้รึไง"
"ออกไปเหอะขอร้องอย่าถามเหตุผลมากมายได้ป่ะ"
"โอเคๆๆๆรู้สึกวันนี้จะอารมณ์บูดง่ายเหลือเกินนะ"
"ก็จะไม่ให้บูดได้ไงมาจ้องจับผิดอยู่นั้นแหละ" ผมล็อคประตูถอดกางเกงไหนๆก็ถอดเสื้อผ้าเเล้วอาบเลยแล้วกันแค่ไม่อาบส่วนหัวเท่านั้นแหละ
"ฟ่าๆๆๆๆเปิดฝักบัวทำไม"
"ซักผ้ามั้งถามได้"
"ฟ่าอย่าดื้อได้ไหม"
"ดื้ออะไรแค่เปิดมันล้างขาเนี่ยนะ เตอร์จะให้ฟ่าเอาขาขึ้นมาล้างบนอ่างล้างหน้ารึไง"
"แน่นะ"
"เออสิว่ะ" ฮ่าๆๆอาบอย่ามีความสุขที่สุดเช็ดตัวให้แห้งอาบแค่พอประมาณเดี๋ยวโดนจับได้
"ฟ่าๆๆๆ"
"ไร" ขยันเรียกจริงวุ้ย
"ทำไมเสียงเงียบไป"
"ก็ใส่กางเกงอ่ะจะให้แหกปากไปเพื่ออะไรอ่ะ" ผมเช็ดตัวเสร็จแล้วก็ออกมาข้างนอก
"แอบอาบน้ำใช่มั้ย"
"ป่าว"
"เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยนั้นมันชื้นหมดแล้วอ่ะ อาบก็ยอมรับมาเลยว่าอาบ แกะยางมัดผมออกด้วยเดี๋ยวเตอร์เช็ดผมให้ ไปนั่งที่โซฟา"
"กางเกงโรงพยาบาลสวยดีเนอะ" มันมองด้วยหางตาแล้วไม่พูดอะไรตอบ
"นั่ง" ผมนั่งลงให้มันเช็ดหัวให้
"เอาแป้งมาป่าว"
"........." มันไม่ตอบอะไรเดินไปหยิบเป้มาให้ผม
"เตรียมพร้อมมั๊กมากแฟนใครหว่าน่าร๊ากกกจัง" ผมทาแป้งตามตัวแล้วก็ที่หน้า
"อยู่เฉยๆสิ"
"ทาแป้งที่หลังให้หน่อย"
"ฟ่า"
"ฮะ"
"ฟ่ารู้มั้ยว่าตอนที่ฟ่าหมดสติไปเตอร์ตกใจแค่ไหน อาการมันไม่ได้ธรรมดาอย่างที่ฟ่าคิดนะ"
"แล้วไงอ่ะ"
"ฟ่าตัวร้อนมาก หน้าแดงเหงื่อท่วมทั้งตัว เรียกก็ไม่ตอบ"
"แล้ว"
"แล้วฟ่ายังมาทำเป็นเล่นอีกหรอ ฟ่าไม่คิดมั้งหรอว่าเตอร์เป็นห่วง ถ้าฟ่าเป็นอะไรไปเตอร์จะอยู่ยังไง"
"ก็ไม่เป็นไรเเล้วนิหน่า ไม่เห็นต้องซีเลย" ความรู้สึกผิดเริ่มมายืน
"เห็นแก่ตัว"
"อะไรนะ"
"ฟ่ามันเห็นแก่ตัวไง ไม่เคยคิดถึงเตอร์หรอกว่ามันห่วงฟ่ามากแค่ไหน"
"ฟ่าขอโทษ แต่บางทีมันก็เกินไปแค่อาบน้ำแค่เนี่ยนะไม่ได้สระผมด้วยเตอร์ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปรึป่าว"
"ฟ่านั้นแหละอย่าดื้อให้มันมากนัก"
"ดื้อ"
"อืมดื้อ"
"โอเคๆๆๆๆฟ่าผิด พอใจอ่ะยัง"
"ไม่ต้องมาประชด"
"โอเคๆๆๆฟ่าขอโทษ นะๆๆๆๆ ไหนมาหอมทีนุงดิ๊" ผมหันหลังไปหอมแก้มเตอร์
"ฮึ ไอ้ต๊อง" มันแอบยิ้มแถมกลั้นหัวเราะอีก
"หัวเราะไรอ่ะ"
"ดูหน้าตัวเองดิ ยังกะผีจูออน" ผมหยิบกระจกขึ้นมาดู โอ้วพ่อเจ้า ขาวมั๊กมาก
"ขาวดีออก เหมือนเด็กอนุบาลเวลากินนมนอนเลยแหละ "
"ผมแห้งแล้วไปนอนได้เเล้วคนป่วย เกมส์ไม่เล่นแล้วครับเอามานี้ นอนๆๆๆๆๆห้องอื่นเค้านอนกันหมดแล้ว"
"จร้า เราต้องไม่ดื้อเราต้องไม่ดื้อ"
"ต๊องขึ้นทุกวัน" ผมเดินขึ้นเตียงไปนอนเตอร์เดินมาห่มผ้าให้
"ราตรีสวัสดิ์ งดราตรีสวาทนะ"
"จ้ะ" เตอร์หอมมาที่ดวงตา แล้วก็เดินไปปิดไฟ ก่อนที่จะมานอนที่โซฟา เราสองคนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วกลางดึกคืนนั้นเองผมก็ฝันว่าไปเที่ยวที่ไหนก็ไม่รู้ ผมวิ่งหนีอะไรซักอย่างอ่ะในฝันเหนื่อยมาก
"ฟ่าๆๆ" ผมสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงคนเรียก ผมค่อยๆลืมตา
"เตอร์ ฟ่าปวดหัวอ่ะ"
"ฟ่าพูดอะไรก็ไม่รู้เมื่อกี้อ่ะ ฝันร้ายหรอ ปวดมากป่าวเตอร์เรียกพยาบาลไปแล้วนะ"
"ก๊อกๆๆๆ" มาทันใจมาก
"มีอะไรค่ะ"
"คนไข้ตัวร้อนมากเลยอ่ะครับ"
"ปวดหัวมั้ยค่ะ"
"ปวดครับแต่ไม่มากเท่าไร"
"ร้อนหรอค่ะเหงื่อท่วมเลย"
"เมื่อกี้พูดอะไรก็ไม่รู้อ่ะครับตอนหลับอ่ะ"
"สงสัยเพราะมีไข้เดี๋ยวพี่ไปเอายามาให้ทานนะคะ"
"ขอบคุณครับ"พยาบาลเดินไปเอายามาให้ผมแล้วก็ให้นอนพักถ้าไม่หายให้เรียกพี่เค้าทันที คงเป็นเพราะผมดื้อไปอาบน้ำนั้นแหละ
"ฟ่าขอโทษนะเตอร์ที่ไม่เชื่อเตอร์อ่ะ ไข้เลยกลับมาเลย"
"อย่าคิดมากนอนซะนะ เดี๋ยวเตอร์จะอยู่ข้างๆ เดี๋ยวยาออกฤิทธิ์ก็หายเเล้ว"
"อย่าไปไหนนะฟ่ากลัวอ่ะ"
"อืม ต่อให้ไล่ก็ไม่ไป" ผมหลับตาลงพร้อมไออุ่นจากมือคนรักที่กุมมือผมไว้ ผมคงหลับด้วยฤิทธิ์ของยาตื่นมาอีกทีก็แปดโมงแล้ว เพราะคุณหมอเข้ามาดูอาการ คุณหมอคุยอะไรกับเตอร์ก็ไม่รู้เสียงคุยเลยทำให้ผมตื่น
"คุณหมอคนไข้ตื่นแล้วค่ะ"
"อ้าว อรุณสวัสดิ์ครับหนุ่มน้อย"
"ครับ"
"เมื่อคืนมีไข้แต่ไม่ได้สูงมาก แอบไปอาบน้ำมารึป่าวนะ"
"เดี๋ยวขอพี่วัดไข้หน่อยนะคะ"
"ผลตรวจสมองไม่มีปัญหาอะไรนะครับ อย่างอื่นก็ปรกติ อาจจะพักผ่อนน้อยร่างกายเลยอ่อนแอเดี๋ยวหมอให้ยาบำรุงไปด้วยนะครับ ทานให้หมดนะ ยังปวดหัวอยู่รึป่าวครับ"
"ไม่แล้วครับ"
"นอนอีกซักคืนมั้ย"
"ไม่ดีกว่าคิดถึงบ้านแล้วครับ"
"งั้นก็กลับบ้านได้ครับ"
"ขอบคุณนะครับ"
"ครับ" คุณหมอก็ออกไป
"เดี๋ยวน้องมาฟังพี่นะคะ" พี่พยาบบาลเรียกเตอร์มาที่ผม แล้วก็หยิบถุงยามาอธิบายโน้นนี้นั้น
"ครับ"
"เดี๋ยวอีก20นาทีพี่ให้คนมาช่วยถือของนะคะ"
"ขอบคุณครับ" ผมเข้าไปล้งาหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้า เตอร์เก็บของอยู่ข้างนอก
"เตอร์ไปจ่ายตังค์มาตอนไหนอ่ะ"
"ตอนที่ฟ่าหลับอยู่นั้นแหละเตอร์ให้พี่พยาบบาลเค้าช่วยพาไปอ่ะขี้เกียจให้ฟ่าไปนั่งรอ"
"อืม เท่าไรอ่ะ"
"ไม่รู้ลืม"
"ก๊อกๆๆ"
"พร้อมรึยังครับ"
"ครับ" พวกเราก็กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ว่าแต่
ว่าที่พี่สะใภ้ทั้งสองเตรียมตัวไปถึงไหนแล้ว
พร้อมรึยัง
ไฟท์ติ้งๆๆๆๆๆๆ
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
-
^
^
^
^
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า
ดื้อจริงๆแล้วชอบว่าเตอร์ด้วย
-
เห็นด้วยๆๆๆ
ฟ่าดื้ออ่ะ ไข้กลับเลยดูดิ
สงสารเตอร์บ้างเน้ เค้าเป็นห่วงนะจ๊ะ
อย่าดื้อ อย่าดื้อ ท่องไว้ ท่องไว้
มาซะเช้าเชียวน้าวันนี้
คิดถึงทั้งสองคนเน้อออออ
อีดิทโตะ ..........
ตะกี๊ลืมมม
กลับตัวมาชมนุ้งฟ่าหน่อย เดี๋ยวมีงอน
นุ้งฟ่าแอบน่ารักน้า
อุตส่าห์หลอกล่อให้น้องเตอร์กินโน่นนี่นั่น
จริงๆ ก็ห่วง ก็รักเค้ามากนะเนี่ย
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกจริงๆ เล้ยยยยย
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ปล. ชื่นชมนุ้งฟ่าแล้ว ห้ามงอนเด็ดขาด!
-
^
:z13: จึ๊ก ๆ คนข้างบน อิอิ
แอบมีหลอกให้นุ้งเตอร์กินข้าวซะด้วย น่ารักเชียว เป็นห่วง เป็นใยกันดีมาก ๆ จ้า น่ารักที่สุดในสามโลกกกก
แต่คนแอบไปอาบน้ำเนี่ยะ ไม่ดื้เลยเนอะนุ้งเตอร์เนอะ :laugh:
+1 ให้คนไม่ดื้อ 555
-
ใช่ซี้ๆๆๆๆๆๆๆ
ซ้ำเติมกันเข้าไป
งอลโว้ยยยยยยยยยยยย :m16:
-
แต่ ช้า แต่ !! ไม่งอลนะนุงฟ่า
ยังไงเค้าก็จะอยู่ข้างตะเองเสมอ
ใครว่านุงฟ่าเด๋วแม่จับโบกด้วยงวง :angry2:
ปล. ที่กระทำไปทั้งหมดเพียงเพื่อหวังทำดีให้นุงฟ่าตายใจแล้วยกเฮียให้เพียงเท่านั้น กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh:
>>>รักนุงฟ่า กะ นุงเตอร์ all day all time. :man1:
Think of เฮีย แทบขาดใจ o9 o9
-
:L2:...อยากเห็นหน้า..เด็กดื้อ ไว้ผมยาวด้วยเหรอ ต้องมัดจุกอะ
...อยู่ด้วยกันไม่ทะเลาะกัน ดูแลเอาใจใส่กัน ก็..น่ารักเนอะ :L2:
-
เตอร์เค้าห่วงฟ่ามากเลยเพราะงั้นนะ
ฟ่าคนดีอย่าดื้อกับเตอร์นะ
-
นุ้งฟ่าจาดื้ออออออออออออออ
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
ปล.เพราะดื้อที่ไรเสียตัวทู้กทีฮ่าๆๆๆๆๆ
เตอร์เค้าห่วงฟ่ามากเลยเพราะงั้นนะ
ฟ่าคนดีอย่าดื้อกับเตอร์นะ
จะดื้อ
ชิ
เข้าข้างกัน
:L2:...อยากเห็นหน้า..เด็กดื้อ ไว้ผมยาวด้วยเหรอ ต้องมัดจุกอะ
...อยู่ด้วยกันไม่ทะเลาะกัน ดูแลเอาใจใส่กัน ก็..น่ารักเนอะ :L2:
ก็ยาวๆๆเกาหลีเนี่ยแหละแต่อยากตัดสั้นแระแต่เตอร์ไม่ยอมอ่ะมันชอบนอนเล่นผม บอกว่าหอมดีนิ่มด้วย
มีมากกว่านี้แต่บอกไม่ได้ฮ่าๆๆๆๆๆ อ่ะบอกนิดนุง มันบอกว่าเวลาหัวเปียกแล้วหน้าเอ็กซ์มากกกกกก :-[
แต่ ช้า แต่ !! ไม่งอลนะนุงฟ่า
ยังไงเค้าก็จะอยู่ข้างตะเองเสมอ
ใครว่านุงฟ่าเด๋วแม่จับโบกด้วยงวง :angry2:
ปล. ที่กระทำไปทั้งหมดเพียงเพื่อหวังทำดีให้นุงฟ่าตายใจแล้วยกเฮียให้เพียงเท่านั้น กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh:
>>>รักนุงฟ่า กะ นุงเตอร์ all day all time. :man1:
Think of เฮีย แทบขาดใจ o9 o9
ในที่สุดก็เผยธาตุแท้ออกมา
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สงสัยจะต้องลำเอียงซะแล้วมั้งเรา
เชอะ
อย่ามาคิดเป็นศัตรูกะฉันนะ :laugh: :laugh: :laugh:
ฟ่าดื้อ แต่ยังน่ารักจ้า
มีหลอกให้กินข้าวด้วยเหมือนเด็กน้อยเลย :oni1:
อันนี้ให้อภัยที่มีคำว่าน่าร๊ากกกกกกก
เตอร์มันยังเงี้ยเวลาจะทำอะไรมักจะลืมนึกถึงตัวเอง
มันดื้อกว่าเห็นป่ะ
เนอะๆๆๆๆๆๆ
^
:z13: จึ๊ก ๆ คนข้างบน อิอิ
แอบมีหลอกให้นุ้งเตอร์กินข้าวซะด้วย น่ารักเชียว เป็นห่วง เป็นใยกันดีมาก ๆ จ้า น่ารักที่สุดในสามโลกกกก
แต่คนแอบไปอาบน้ำเนี่ยะ ไม่ดื้เลยเนอะนุ้งเตอร์เนอะ :laugh:
+1 ให้คนไม่ดื้อ 555
เข้าข้างกัน
เชอะ
เห็นด้วยๆๆๆ
ฟ่าดื้ออ่ะ ไข้กลับเลยดูดิ
สงสารเตอร์บ้างเน้ เค้าเป็นห่วงนะจ๊ะ
อย่าดื้อ อย่าดื้อ ท่องไว้ ท่องไว้
มาซะเช้าเชียวน้าวันนี้
คิดถึงทั้งสองคนเน้อออออ
อีดิทโตะ ..........
ตะกี๊ลืมมม
กลับตัวมาชมนุ้งฟ่าหน่อย เดี๋ยวมีงอน
นุ้งฟ่าแอบน่ารักน้า
อุตส่าห์หลอกล่อให้น้องเตอร์กินโน่นนี่นั่น
จริงๆ ก็ห่วง ก็รักเค้ามากนะเนี่ย
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกจริงๆ เล้ยยยยย
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ปล. ชื่นชมนุ้งฟ่าแล้ว ห้ามงอนเด็ดขาด!
แหม๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตบหัวทิ่มเลยนะแล้วจะมาลูบหลังเค้าหรอ
เชอะเสียใจ
งอลด้วย
งอลๆๆๆๆๆๆ
^
^
^
^
^
^
จิ้มนุ้งฟ่า
ดื้อจริงๆแล้วชอบว่าเตอร์ด้วย
คนนี้งอลมาก
เชอะ
งอลลลลลลลลลลลลลลล
โป้ง
-
^
^
:กอด1:
อ่ะนะ~! ดื้อประมาณนี้ น่ารักดีครับ
รักและดูแลกันอย่างนี้ ... ผมคนอ่าน อ่านแล้วมีความสุขจัง ^___^
ขอบคุณนะครับ
-
:กอด1: น้องฟ่า เด็กดื้อ
:z13:น้องเต้อร์ ครดูแลเด็กดื้อ
:z2: :z2:
-
:man1: รักนุ้งฟ่าร์ที่ซู้ดดดดดดด โอ๋ ๆ มะดื้อ มะงอลน้า รักนะจุ๊บๆๆๆๆ :จุ๊บๆ:
-
:z2: :z2: :z2:
ฟ่าดื้อมากระวังนะ เตอร์จะแอบเคือง อิๆ
ยิ่งอ่านเตอร์ยิ่งน่ารักอะอยากได้มาไว้เป็นแฟนบ้างจัง หึหึ
นิว
-
^
l
l
l
l
ได้ข่าวที่บ้านก็มีอยู่ หรือว่าเค้าไม่รักแล้ว คิคิ
ห่วงใยกันดีจัง ยิ่งอ่านยิ่งอิจฉาา รักกันให้มาก ๆๆ น้าาา
แต่ไม่เป็นไรถ้าเฮียไม่สบายเพียวก็จะดูแลเฮียอย่างนี้เหมือนกัน :o8:
-
หูยยยยยยยยยยย
ดื้อจริงๆด้วย!
แบบนี้ต้องให้เตอร์จับตีก้นบ่อยๆ
:z1:
-
ก็ยาวๆๆเกาหลีเนี่ยแหละแต่อยากตัดสั้นแระแต่เตอร์ไม่ยอมอ่ะมันชอบนอนเล่นผม บอกว่าหอมดีนิ่มด้วย
มีมากกว่านี้แต่บอกไม่ได้ฮ่าๆๆๆๆๆ อ่ะบอกนิดนุง มันบอกว่าเวลาหัวเปียกแล้วหน้าเอ็กซ์มากกกกกก :-[
เค้าอยากเห็นตอนตะเองหัวเปียกนะ
เค้าอยากรู้ว่าตะเองจะเซะซี่ขนาดไหน :z1:
>>> ด๊วบ ด๊วบ นุงฟ่า กะ นุงเตอร์ ชายผู้ซึ่งเป็นที่หมายปองของเก้ง กวาง บ่าง ชะนี :laugh:
-
แหม น้องอัลฟาฟ่าอย่างอนน้า
เอาไปบวกนึง เผื่อจะหายงอน อิอิ
ว่าแต่ หน้าน้องอัลฟาฟ่าเหมือนเด็กอนุบาลจิงอ่ะ
เอ๋อมากๆเลยอ่ะดิเนี่ย 5555+
-
ถึงนุ้งฟ่าจะดื้อยังไงแต่นุ้งฟ่าก็ห่วงใยน้องเตอร์มากมาย
ขนาดตัวเองป่วยยังต้องล่อหลอกให้คนไม่ป่วยกินอาหารเลย
น้องเตอร์ก็เป็นห่วงเป็นใยดูแลนุ้งฟ่าอย่างดีเลย
น่ารักกันจริงๆ
บวก 1 แต้มด้วยจ้า จุ๊บๆๆๆ :กอด1:
-
ดื้อออออออออออออออออ
เจงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
โอ๋ โอ๋ โอ๋...น้องฟ่าอย่างอลลล เลยนะ....แต่ก็จริงๆอะแหละ แอบดื้อเหมือนกันนะเนี่ย อิ อิ
เป็นกำลังใจให้น้องฟ่านะจ๊ะ.... :3123:
-
มิน่าน้องฟ่าชอบดื้อกับคอปเตอร์ เพราะชอบเสียตัวนี่เอง งั้นก็ดื้อบ่อยๆเถอะ
(อันนี้พูดแทนคอปเตอร์นะ) สรุปแล้วดื้อพอกันทั้งคู่เลยมั้งเนี่ย
โอ้โห..ศึกชิงเฮียเริ่มเข้มข้น แล้วนี่เฮียแกรู้ตัวแล้วหรือยังเนี่ยว่าตัวเองHOTขนาดไหน
ยิ่งกว่าศึกแดงเดือดเลยล่ะ
:man1:น้องฟ่า อยากเห็นนุ้งฟ่าตอนมัดจุกอ่ะ
-
o22
ถึงน้องฟ่าดื้อแต่ก็ยังน่ารักนะ
(รีบเข้ามาชมเดี๋ยวไม่ได้อ่านในเร็ววัน )
:beat:
:beat:
:beat:
ขอทำโทษตัวเอง
-
^
l
l
l
l
ได้ข่าวที่บ้านก็มีอยู่ หรือว่าเค้าไม่รักแล้ว คิคิ
ห่วงใยกันดีจัง ยิ่งอ่านยิ่งอิจฉาา รักกันให้มาก ๆๆ น้าาา
แต่ไม่เป็นไรถ้าเฮียไม่สบายเพียวก็จะดูแลเฮียอย่างนี้เหมือนกัน :o8:
^
l
l
l
l
ได้ข่าวที่บ้านก็มีอยู่ หรือว่าเค้าไม่รักแล้ว คิคิ
ห่วงใยกันดีจัง ยิ่งอ่านยิ่งอิจฉาา รักกันให้มาก ๆๆ น้าาา
แต่ไม่เป็นไรถ้าเฮียไม่สบายเพียวก็จะดูแลเฮียอย่างนี้เหมือนกัน :o8:
เอาไปสิบเต็ม
-
^
^
จิ้มพุงนุ้งฟ่า ปุ้งงงงงง :laugh:
-
อ๊าาาาาากกกกกกกกก คะแนนนำแล้ว :a2:
-
ถึงจะดื้อ แต่ก็ห่วงใยกันและกัน ให้อภัยได้
+1 ให้นุ้งฟ่า สำหรับความห่วงใยที่มีให้กัน :n1:
-
,ต่อกันเลยครับบบบบบบบบบ
หายงอลแระ
อิอิ
สวัสดีพี่น้องทุกท่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
"คิดถึงบ้านจะแย่แล้ววววววววว ในที่สุดก็ได้กลบมานอนที่นอนนุ่มๆซะที"
"แล้วที่โรงพยาบาลไม่นุ่มหรอ"
"นุ่มกะผีไร แข็งจะตาย"
"วันหลังก็อย่าดื้อให้มันมากนักสิ จะได้ไม่ต้องไปอีก"
"ชิ ไปอาบน้ำดีกว่าแช่น้ำอุ่นมีความสุขสดชื่อ"
"พักเลย อาบอย่างเดียวก็พอ"
"ไรว่ะ"
"อย่ามาขึ้นว่ะโว้ย เดี๋ยวนี่เอาใหญ่แล้วนะพูดจาอ่ะ"
"ทำม่ะ"
"นิสัยอ่ะ"
"นิสัยทามมัยยยยย"
"ไม่น่ารักอ่ะสิ"
"แล้วรักป่ะอ่ะ"
"รัก"
"ก็เท่านั้นอ่ะ" แล้วผมก็เดินไปอาบน้ำลันล้า
"แค่อาบเท่านั้นนะฟ่าไม่ต้องแช่"
"ไม่อาบด้วยกันหรอ"
"เก็บของก่อน"
"รอได้" เราสองคนก็อาบน้ำพร้อมกันอีกแระ
"ฟ่าจะสระผมทำไม"
"โหไม่สระได้ไง เหม็นกลิ่นยาเนี่ยไม่เอาหรอกไม่ต้องมาห้ามเลย"
"ไม่ได้ห้ามแต่ให้มันเร็วๆหน่อย สระผมไปเดี๋ยวเตอร์ถูตัวให้"
"จะรีบไปไหนเนี่ย"
"เดี๋ยวปอดชื้นอยู่ในห้องน้ำนานๆเนี่ย"
"เอาตำราที่ไหนมา"
"เออนะ"
"ตรงนั้นไม่ต้องยุ่งเลย"
"ทามมัยหรอออออออ" หน้าตามันเจ้าเล่ห์มาก
"ไม่สบายนะเว้ย"
"พูดไม่เพราะอีกแระ"
"ผมไม่สบายนะครับคุณ"
"โอเค" เราสองคนอาบน้ำเสร็จก็ออกมานั่งเช็ดตัว
"เป็นการอาบน้ำที่เร็วที่สุดในชีวิต"
"อย่าบ่นมากเลยหันหลังมาเดี๋ยวเป่าผมให้"
"เบาๆดิเจ็บนะเนี่ย"
"ครับ"
"โอ๊ย แกล้งกันป่ะเนี่ย" มันทำไดร์เคาะหัวผม
"ขอโทษไม่ได้ตั้งใจอ่ะ เจ็บป่าว"
"เจ็บดิ เป่าเพี้ยงเลยด้วย"
"โอ๋ๆๆๆๆเพี้ยงหายนะ"
"เฮ้อๆๆๆ"
"นับวันเริ่มจะปัญ....เอ๊ยต๊องขึ้นทุกวัน"
"จะด่าว่าปัญญาอ่อนชิมิ หลุดปัญมาคำหนึ่งแล้วนิ"
"หูเพี้ยนป่าว"
"แหม๋ๆๆๆๆๆๆไปได้นะน้ำใสแจ๋วนั้นอ่ะ"
"ผมยาวแล้วนะ"
"ตัดสั้นๆๆๆๆๆๆๆๆไปตัดผมกันโอเคม๊ะ"
"ไม่ผมยาวดีกว่าห้ามตัด"
"โหมันร้อน ตัดทรงหัวเห็ดแบบดงบังอ่ะ นะนะนะนะนะนะ"
"ไม่ บอกว่าไม่ก็ไม่สิ"
"กักกันเสรีภาพกันมากไปแล้ว"
"ไม่มีสิทธิหรอ"
"มี"
"หิวมั้ย"
"นิดหน่อย เสร็จยังเนี่ยเป่านานแล้วนะ"
"โอเคๆๆๆๆๆแห้งสนิทแล้ว"
"ไหนเสื้อผ้าอ่ะ"
"ยังไม่ได้หยิบ"
"โหไม่รู้จักเตรียมเร้ยเป็นเมียยังไงเนี่ย"
"ปรกติฟ่าเตรียมนะไม่ใช่เตอร์"
"เอ้าๆๆๆแล้วๆๆๆๆๆๆก็วันนี่ฟ่าเป็นคนป่วยนิจะให้คนป่วยทำรึไง"
"โอเค๊ๆๆๆๆแล้วจะเอาชุดไหนอ่ะ"
"กกน. เสื้อยืดสีฟ้าอืมมมมมมมมเอากางเกงบอลด้วย เดี๋ยวๆๆๆๆเอาโอเว่นมาทั้งชุดดีกว่าสีฟ้าไม่เอาแล้ว"
"งั้นเตอร์เป็นอาเบคแฮ้ม"
"ว่าแต่เราสองคนจะไปเตะบอลที่ไหนกันหรอ"
"เตะกันเองมั้ย"
"กล้าหรอ"
"นี่ไง" มันเตะมาที่ก้นผม
"เห้ยเดี๋ยวนี่ทำร้ายร่างกายเมียใช่มั้ย งั้นไปเจอกันที่เขต"
"จะหย่าหรอ"
"ป่าว จะไปจดทะเบียน"
"ต๊อง"
"ทำไมไม่อยากจดทะเบียนกะเค้ารึไง"
"เดี๋ยวเตอร์โทรไปร้านท่อแป๊ปนะ"
"โทรไปทำไมอ่ะ"
"ให้เอาฟ่าไปอ๊อก รู้สึกจะรั่ว"
"ถุยแหนะ ไปทำกับข้าวให้กินเลยไชป่ะหิวแร้ว"
"ค๊าบคุณผู้หญิง" เตอร์ไปทำกับข้าว
"เตอร์เอาไข่เจียวก็พอนะ อย่าอลังการมาก"
"อืมๆๆๆๆ" ผมนั่งดูทีวีระหว่างที่รออาหารแต่ทำไมมันนานจังหว่ะ
"เตอร์ฟ่าไปซื้อชานมแป๊ปนะ หิวอ่ะ"
"อื้มๆๆๆอย่าเดินออกแดแนะเดี๋ยวไม่สบาย"
"อืม เตอร์จะเอาไรม๊ะ"
"ชะมะนาวก็ได้"
"ฟ่า"
"ไรอ่ะ"
"ตังค์ไม่เอาไปหรอ"
"แหะๆๆๆๆลืม"
"ทั้งปีอ่ะ"
ผมเดินไปซื้อชากลับมาก็ เอ๊ะทำไมมีกลิ่นกระเทียมลอยมา ทอดไข่อย่างเดียวอ่ะนะ
"พ่อครัวอินดี้ครับ ไข่เจียวทำไมมีกลิ่นกระเทียมพริกไท"
"ก็กินไข่อย่างเดียวไม่อร่อยอ่ะเลยทำหมูทอดกระเทียมกะต้มจืดเต้าหูด้วย"
"ทำเกินคำสั่งนะ อ่ะนี่ชามะนาวแอบชิมไปนิดนุง"
"ไปนั่งที่โต๊ะป่ะ"
"มียากินป่าวก่อนอาหารอ่ะ"
"โอ้วพระเจ้าคุณหนูฟ่าถามเรื่องยา"
"ทามไม"
"ไม่มีครับ"
"ถากถาง"
"มาแล้วแกงจืดร้อนๆ"
"หอมเชียว ขอบคุณนะ มันทำให้ฟ่ามันใจว่าไม่ว่าฟ่าจะเป็นอะไรฟ่าจะไม่มีทางอยู่คนเดียวโดยลำพังแน่นอน"
"ผมให้สิทธินั้นกับคุณ"
"ทานข้าวเหอะมานั่งจ้องหน้าทำหน้าอ้อนอยู่ได้เดี๋ยวก็ไม่ให้กินข้าวเลย"
"แล้วเตอร์จะให้ฟ่ากินอะไรอ่ะ"
"กินหนอนชาเขียวนี่ง่ะ"
"ไอ้ทะลึ่ง"
"นานแล้วน๊าที่ไม่ได้กินอ่ะ หิ๊วหิว"
"กินข้าวนี่ก่อนอาหารหวานเดี๋ยวค่อยว่ากันนะ"
"น่ารักมั๊ก"
เราสองคนนั่งทานข้าวกันจนอิ่มก็มานั่งดูทีวี เตอร์ล้มตัวนอนหนุยตักผมแล้วก็ต้องมาที่หน้าผม
"มีไร"
"ฟ่า ถ้าเตอร์ไม่สบายแบบนี้ฟ่าจะดูแลเตอร์มั้ย"
"แล้วที่ผ่านมาฟ่าดูแลรึป่าวอ่ะ"
"ดูแล"
"แล้วถามทำไม"
"ก็แค่อยากมั่นใจว่าตอนที่เตอร์ไม่สบายเตอร์จะไม่โดดเดี่ยว" คุ้นๆแหะ
"อ้อนอะไรอีกอ่ะ จะเอาไร"
"จะเอาฟ่าอ่ะ"
"ทะลึ่ง" ผมผลักหัวมันออกจากตักแล้วเดินเข้าห้องนอนไป แล้วก็โผล่หน้าออกมาจากห้องนอนเห็นมันนั่งซึมอยู่ตรงโซฟา หน้าเศร้ายังกะหมาตายงั้นแหละ
"เอ้า จะนั่งอยู่ทำไมอ่ะ จะกินไหมขนมอ่ะจะกินก็รีบๆเข้ามา"
"กินๆๆๆๆๆๆๆ" มันรีบวิ่งมาอย่างกับจะเหาะ มันถอดเสื้อของตัวเองออกเหลือแต่กางเกงบอลมันดันตัวผมไปชิดกำแพงแล้วจูบไปที่ซอกคอพร้อมกับมือที่ล่วงล้ำลงไปในกางเกงของผม มันจูบผมอย่างดูดดื่มแล้วดันตัวผมให้ล้มลงบนเตียงพร้อมกับดึงกางเกงของผมออก มันเริ่มจัดการกับส่วนล่างอย่างว่องไวผมส่งเสียงร้องเบาๆพร้อมกัดริมฝีปากแน่น เตอร์เลื่อนตัวขึ้นมาจูบผมอีกครั้งพร้อมกับถอดเสื้อผมออกแล้วก็ดึงกางเกงของตัวเองออก แล้วจูบที่แก้มผมเบาๆๆแล้วกระซอบว่า"
"เตอร์รักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากฟ่านะ"ผมได้แต่อมยิ้ม แต่ในใจพองโตยิ่งกว่าอะไร ผมโน้มคอมันมาจูบแล้วก็กระซิบข้างหูว่า
"ฟ่าก็เป็นของใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากเตอร์คนเดียว" เตอร์ซุกไซร้มาที่ซอกคอกผมเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ แล้วในไม่ช้ามันก็ยัดเยียดความเป็นสามีให้ผม อาจจะเก็บกดมาหลายวันเลยทำให้ความรุนแรงมันมากเป็นพิเศษ วันนี้มันคงรู้ว่าร่างกายผมยังไม่แข็งแรงพอ มันเลยไม่เปียงยางมากมายให้ผมนอนเฉยๆๆ สีหน้าเตอร์มีความสุขมาก เตอร์โน้มตัวมาจูบผมในขณะที่มันยังคงเดินเครื่องไปเรื่อยๆๆ ผมกอดมันไว้แน่นทั้งมือทั้งขาแล้วก็กระซิบเบาๆๆ
"ฟ่าไม่ไหวแล้วอ่ะ อืออื้มส์เอ้อออออออ" ผมพ่นพิษใส่ตัวมันและผมพร้อมกับเตอร์ที่พ่นพิษรักในตัวผมเช่นกัน ผมคลายขาและมือที่กอดเตอร์ไว้ออก แล้วเราสองคนก็ไปล้างตัวผมใส่บ็อกเซอรแล้วก็เอาผ้าเช็ดตัวมานั่งเช็ดผมหน้าตู้ปลา เล่นกับปลาไปด้วยเเล้วเตอร์ก็เดินออกมาพร้อมกับยื่นเสื้อให้ผมใส่
"เดี๋ยวไม่สบายใส่ก่อน" ผมรับเสื้อมาใส่แล้วก็นั่งเล่นกับปลาต่อเตอร์มานั่งข้างๆผมเอาคางเกยไปที่พนักพิงโซฟา
"เช็ดให้หน่อยดิ" ผมยื่นผ้าให้เตอร์เช็ดหัวให้
"ถ้าเราสองคนเป็นปลา ฟ่าว่าตู้นี่คงไม่พอใส่ลูกของเราแน่เลยเนอะ"
"เราคงต้องเอาลูกเราไปทำน้ำปลาบ้างปลาร้าบ้างอ่ะ"
"ใจร้ายนั้นลูกเรานะ"
"ฟ่าอยากมีลูกหรอ"
"ก็อยากมีนะแต่คิดว่ามันคงเป็นไปไม่ได้หรอก เอาไว้เลี้ยงหลานก็ได้ แล้วอีกอย่างฟ่าอยู่กะเด็กนานๆไม่ได้หรอก"
"ถ้าเราสองคนมีลูกใครจะเป็นคนท้องอ่ะ"
"เตอร์ไง"
"ทำไมอะ"
"ก็เตอร์เพ้อเจ้อนิ"
"ฟ่า" เตอร์เรียกผมน้ำเสียงจริงจังพร้อมกะแววตาเศร้าๆ
"ฮึ"
"เตอร์ต้องไป.................."
ไปไหน เตอร์ต้องไปไหนกัน แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับสองคนนี้อีก รักของเค้าสองคนจะเป็นเช่นไร
โปรดติดตามตอนต่อไป เร็วๆๆนี้
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
(http://img376.imageshack.us/img376/3764/2733135508043003404011lu2.jpg)
-
:z13: :z13:
จิ้มนุ้งฟ่า คนน่ารัก
วันนี้มาเสิร์ฟแต่เช้าเลยเน้
มีหลายอารมณ์จริงๆ เช้านี้
ทั้งหวาน ทั้งหื่น แถมมีค้างคา
ตกลงว่าเตอร์จะไปไหนอ่า
อยากรู้แล้ววววววววววววววววววว
มาให้ไวนะสุดหล่อ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
"ไม่มีสิทธิหรอ"
"มี"
อิอิ ชอบ ๆๆๆ แล้วเตอร์จะไปไหนนนน เรื่องดี เรื่องร้ายฟระนั่น
ขอให้มันเป็นมุขของเตอร์เถอะ :กอด1:
-
น้องเตอร์ต้องไปไหนอ่ะ
มาต่อไวๆนะนุ้งฟ่า
:กอด1:
-
อ้าว! ฟ่าอ่ะ ทำไมทำแบบนี้ มันอยากรุ้นะเนียะๆๆๆๆๆๆ
-
สงสัยคอปเตอร์จะขอไปห้องนําก่อนมั้ง :laugh:
:man1:น้องฟ่า ขนมน้อยไปอ่ะ
-
:a5: นุ้งเตอร์จาไปไหนอ่า หรือว่า...ห้องน้ำ :laugh:
ขอกอดหน่อย เหมือนหายไปหลายวัน :man1: มามะนุ้งเตอร์ :จุ๊บๆ: อิอิ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :serius2:
ฉันพลาด ไม่เห็นซะงั้นว่านุงฟ่ามาต่อแล้ว
ช่วงนี้อันตัวข้าเป็นอะไรนะเบลอได้ถ้วยจริงๆ :really2: สงัสยต้องไปจูนบ้างแล้วหล่ะ เฮ้อ!!!
... แล้วนี้อะไรยังไง นุงเตอร์ ที่รักยิ่ง (แต่น้อยกว่าคุณเฮีย) จะไป ณ แห่งหนตำบลใด???
ขอให้เป็นเรื่องดีด้วยเถิด ขอให้เป็นมุขของนุงฟ่า (ที่มักมีความสุขกับการกลั่นแกล้งผู้อื่นที่ไม่มีทางสู้ :m15:)
ปล . L..O..V..E นุงฟ่า > นุงเตอร์ :give2:
-
:z3: :z3: :z3: จะไปไหนหรอ
-
เง้ออออออออออออออ
ค้างเลยแบบนี้
แล้วน้องเตอร์จะไปไหนหละเนี่ย นุ้งฟ่า
ล้อกันเล่นใช่มินั่น
อยากรู้ๆๆๆ รีบมาต่อนะนุ้งฟ่า จุ๊บๆๆๆๆ :กอด1:
บวก 1 แต้มด้วยจ้า
-
เตอร์ จะไปไหนเนี่ยยยยย
ไปจดทะเบียน ใช่มะ ?
อิ อิ
:-[
-
ค้างจังเลยยยยยยยย
-
ค้างนิดหน่อยก็ทำมาบ่นกันนะ
จะได้มารอติดตามกันไงงงงงง
ต้องขอโทษด้วยครับลืมอัพเดทชื่อตอนเลยทำให้หลายๆท่านไม่มาแวะบ้านนุ้งฟ่า
อิอิ
"เตอร์ต้องไปค่ายของมหาลัยห้าวันอ่ะ ฟ่าอยู่คนเดียวได้มั้ย"
"เมื่อไรอ่ะ"
"เดือนหน้าอ่ะ"
"ได้ดิ ไม่ต้องห่วงหรอกเตอร์เที่ยวให้สนุกเหอะ เมื่อก่อนฟ่าก็อยู่คนเดียวน๊า อาจจะเหงาแต่เราก็โทรหากันได้นินา"
"เตอร์กลัวฟ่าจะไม่สบายแบบวันนั้นอีก เดี๋ยวไม่มีใครดูแล "
"ตอนที่เตอร์ไม่อยู่ เดี๋ยวฟ่าไปนอนที่บ้านก็ได้ หรือไม่ก็ให้ใครมานอนเป็นเพื่อนก็ได้"
"เรื่องให้คนอื่นมานอนตัดทิ้งไปได้เลยเตอร์ไม่ยอมเด็ดขาด ยกเว้นพี่ส้มคนเดียว"
"พี่ส้มเค้าเป็นผู้หญิงนะเว้ย ยังไม่ทันไปเลยนะคิดมากไปได้ไอ้ตูดลิงแค่ห้าวันเองนิ"
"ก็คนมันเป็นห่วงนิ "
"เตอร์โทรศัพท์"เตอร์เดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วยื่นให้ผม
"ทำไมไม่คุยเองอ่ะมายื่นให้ฟ่าทำไม"
"คุยให้หน่อย"
"ค๊าบ ฟ่าเอง หรอ เออๆๆๆได้ๆๆเดี๋ยวลงไปรับ แตมกะยุ่งมาอ่ะให้ลงไปรับข้างล่างหน่อย"
"เดี๋ยวเตอร์ลงไปเอง ฟ่าไปใส่กางเกงตัวอื่นป่ะอันนี้มันเอ็กซ์ไป"
"คนกันเองทั้งนั้นอ่ะ แบบนี้ก็สบายดีออก"
"ไม่ได้ยังไงไอ้ยุ่งมันก็เป็นผู้ชาย"
"โอเคๆๆๆๆๆ ว่าแต่แตมมันก็เป็นผู้ชายนะ"
"มันไม่เหมือนกันอ่ะ อย่าถามมากได้ป่ะให้ไปใส่ก็ไปดิ"
"ไรของมัน" ผมเดินไปใส่กางเกงออกมาสามคนนั้นก็เข้ามาพอดี
"ฟ่าเป็นไงมั้งโทดทีไม่ได้ไปเยี่ยม มีสอบอ่ะ"
"อ่าวแล้วเตอร์อ่ะ ทำไมไม่ไปสอบ บอกฟ่ามาเดี๋ยวนี่นะเตอร์เหลวไหลอีกแล้วใช่มั้ยฮ่ะ" ผมเริ่มไม่พอใจที่เตอร์เหลวไหลในเรื่องการเรียน
"ก็วันนั้นฟ่าไม่สบายนิจะให้เตอร์ทิ้งฟ่าไปได้ไง ฟ่าสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดอยู่แล้ว เตอร์ไม่มีทางทิ้งไปหรอก" แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ผมรักมันได้ไงอ่ะ ดุไม่ลงเลยเรา
"ไม่ต้องห่วงเว้ยกูจัดการให้แล้วบอกอาจารย์ว่า แม่มรึงป่วยมากไม่มีคนดูแล แล้วมันก็ไม่ได้สำคัญอ่ะไรมากแค่เก็บคะแนนธรรมดาอาจารย์ให้เมิงไปสอบทีหลังได้"
"แล้วทำไมต้องแม่กรูป่วยด้วยว่ะ"
"ก็แม่ทูนหัวของมรึงนี่ง่ะ"
"เออ"
"แล้วสองคนนี่กินอะไรกันมารึยังอ่ะ เดี๋ยวฟ่าทำอะไรให้กินนะ รอแป๊ปๆๆๆ"
"ไม่ต้องหรอกฟ่า พวกเราซื้อมาแล้ว ไหนอ่ะยุ่งของอ่ะ"
"ในรถไง"
"เอ้า....แล้วไมยุ่งไม่หิ้วมาอ่ะ"
"ลืม.ก็แตมไม่สั่งอ่ะ"
"แล้วควรทำไงเนี้ย"
"แตมดุจัง เดี๋ยวยุ่งมันก็หนีไปมีใหม่หรอก"
"ไม่กล้าหรอก ลองทำสิ จะเฉือดให้ไม่เหลือโคนเชียว"
"ฟ่าไม่รู้จะช่วยไงนะยุ่ง เรื่องในครอบครัวอ่ะ แค่เห็นใจแล้วหันนะ"
"ไอ้ยุ่งกลัวเมีย ก๊ากๆๆๆๆ" เตอร์หัวเราะเยาะยุ่ง
"หรือมรึงไม่กลัวไอ้เตอร์"
"กลัว"
"พอกันแหละ" ยุ่งเดินออกไปจากห้องเพื่อไปหยิบของ
"เตอร์ไปช่วยยุ่งหิ้วมาดิ"
"โอ๊ยยุ่งคนเดียวสบายอยู่แล้ว"
"น้ำใจอ่ะมีมั้ย"
"โหยยยดุจังสงสัยอยู่ใกล้อิแตมมากไปแน่เลย"
"เดี๋ยวเหอะ" เตอร์เดินลงไปข้างล่าง แล้วก็ขึ้นมาพร้อมของฝากมากมาย ผมก็เดินไปเอาน้ำมาให้แตม
"เห้ยซื้อไรกันมาเยอะแยะเนี่ย"
"ของเยี่ยมคนป่วยไงคุณนายนั้นเค้าไปซื้อมา ยุ่งก็ซื้อมาชนกันอย่างไม่ได้นัดหมาย"
"ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นอ่ะนะ ฟ่าว่ากินไปสามวันจะหมดรึป่าวเหอะ"
"คนป่วยก็ต้องบำรุงกันหน่อยสิฟ่า"
"อ้วนพอดี"
"อย่างฟ่าอ่ะได้อีกเยอะ " เราสี่คนนั่งกินขนมพร้อมคุยกันอย่างสนุกสนาน โน้นนี่นั้น จนมาถึงหัวข้อที่ว่า
"สามวันว่างเว้นดีดสีอักขระนีเนิ่นช้า สามวันจากนารีเป็นอื่นนะ" อยู่ๆไอ้ยุ่งก็พุดขึ้นมา
"อะไรของยุ่ง พาไปอ๊อก ซิเตอร์"
"ก็พวกเราไปค่ายตั้งห้าวันฟ่าอยู่ทางนี่จะมีใครมาจีบรึป่าวน๊า"
"ยุ่งก็...หาเรื่อง รู้ก็รู้ว่าไอ้นั้นมันบร้า"
"ยุ่งกูจะขออาจารย์ให้ฟ่าไปด้วยดีป่ะวะ เมิงว่าอาจารย์จะให้มั้ย"
"อย่าเวอร์เตอร์ ฟ่าก็ต้องเรียนของฟ่านะจะไปกับเตอร์ได้ไง"
"ก็เตอร์กลัวคนอื่นจะมาวุ่นวายกับฟ่านิ"
"เป็นไงยุ่ง หาเรื่องให้ฟ่าแล้วนะ อยู่ดีไม่ว่าดีเดี๋ยวเหอะ"
"เดี๋ยวแตมจัดการเองฟ่า"
"ตบให้หัวทิ่มเลยแตมไอ้ยุ่งอ่ะกวนติง คนยิ่งคิกมากอยู่นะเว้ย "
"เมิงก็คิดมากไปได้ เมิงไม่ไว้ใจแฟนตัวเองรึไง คนรักกันต้องไว้ใจกันเว้ย"
"ไว้ใจแต่กูไม่ไว้ใจคนอื่น"
"ตบมือข้างเดียวมันดังซะที่ไหน อย่าวิตกจริต"
"เออก็รู้ๆๆแต่มันทำใจยากนี่หว่า"
"เชื่อใจฟ่า ต่อให้เตอร์ไปห้าปีหรือว่าร้อยปีฟ่าก็จะรอ"
"จริงนะ"
"อื้ม"
"เห้อเห็นเค้าสวีทกันเเล้วอยากกลับบ้านจัง"
"กลับไปทำไรยุ่ง"
"ก็กลับไปสวีทกันมั้งอ่าดิ"
"ห้องกูโน้นเดินขึ้นไปเอาให้เต็มที่เลยนะ แล้วก็ค้างนี่เลยพรุ่งนี่ไปเรียนพร้อมกัน"
"บ้านะ" แตมได้แต่นั่งเขิลหน้าแดง
"แตมไม่ต้องเขิลหรอก ค้างนี่เถอะนะ ห้องเตอร์ก็มี เราสองคนไม่ไปกวนแตมกะยุ่งหรอก" ผมช่วยพูดให้ยุ่งอีกแรง สองคนนี่ไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวันแบบผมสองคน ยุ่งอยู่หอส่วนแตมอยู่กะที่บ้าน ผมว่าเค้าคงอยากจะอ่ะจึ้ยๆกันมั้งแหละแต่ไม่มีโอกาส คริคริ
"ว่าไงแตมยุ่งมันรอคำตอบอยู่เนี่ย"
"ก็ได้ เดี๋ยวแตมโทรบอกแม่ก่อน" แตมเดินออกไปโทรหาแม่
"ไอ้ยุ่งหน้าบานเชียวนะเมิง ถามเจงๆเหอะเมิงสองคนเคยได้กันยังเนี่ย"
"บร้าเตอร์ถามไร"
"ทำไมอ่ะฟ่าก็เตอร์อยากรู้นิ"
"ว่าไงยุ่งฟ่าก็อยากรู้" เป็นไปกะเค้าด้วย
"ก็มีบ้างอ่ะ แต่ไม่ได้ลึกซึ้งอ่ะ" ยุ่งตอบแบเขิลๆๆๆ
"แล้วเป็นไงมั้งติดใจอ่ะดิ"
"ไม่ตอบแล้ว สองคนนี่นิอะไรก็ไม่รู้"
"มีอะไรกันหรอ" แตมเดินเข้ามาด้วยหน้าตา งงๆ
"แม่ว่าไงมั้งแตม"
"อ๋อ ไม่ได้ว่าอะไรขอให้แค่โทรบอกอ่ะ"
"เลิศศศศศศศศศศ" อิเตอร์ยืนขึ้นแล้วทำท่าเลิศได้สตรอมากกกกก
"พรุ่งนี่ฟ่าว่าจะพาเตอร์ไปทำนมนะ นับวันจะแรดขึ้นทุกวัน"
"เอาใหญ่ๆนะคะหนูชอบใหญ๋ๆ" มันยังไม่หยุด
"อมิตตาพุดดดดดดดดด"
"งั้นเราออกไปข้างนอกกันดีกว่า ฉลองที่คืนนี้จะมีคนสแครชกัน"
"ไอ้บร้าดูดิเค้านั่งเงียบไม่พูดอะไรเเล้วเนี่ย"
"เดี๋ยวฟ่าไปแต่งตัวก่อนนะ เตอร์ไปแต่งตัว ให้เค้าสองคนได้นัดแนะท่าทางคืนนี้กันเราคนนอกอย่างยุ่ง"
"ฟ่าเนี่ยมันนางร้ายในคราบนางเอกจริงๆๆ" ไอ้ยุ่งแซวผม
"ก็ยุ่งมีนางเอกอยู่แล้วนิ" ผมกับเตอร์เดินเข้าไปแต่งตัว แต่เราก็แอบมองสองคนนั้นจากปนะตูนั่งเขิลไม่พูดอะไรกันเลย อิอิน่ารักดีอ่ะ คู่ผมนี่ไม่ต้องอายกันแล้วมันแก่เกินจะอายอายุงานมันมากแล้ว ฮ๋าๆๆๆๆๆ
ผมสองคนแต่งตัวเสร็จก็ออกมา สองคนนี้ยังคงนั่งท่าเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
"ทำไมเงียบจัง คุยกันมั้งป่ะเนี่ย"
"คุยดิ"
"ยุ่งแตม ฟังฟ่านะความรักบางทีมันก็ต้องมีองค์ประกอบอื่นๆอีกเรื่องแบบนี้ก็เช่นกัน ไม่อาจจะไม่ใช่ที่หนึ่งของการรักกันแต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้เช่นกัน มีอะไรก็พูดกันได้เรื่องแบบนี่ไม่ต้องมามัวเขิลอายชอบแบบไหนอยากได้แบบไหนก็คุยกันมันจะได้ไม่เป็นปัญหาสะสมนะ รู้มั้ย"
"อื้มมมม"
"เลิกเขิลได้แร้ว พวกฟ่าก็แหย่ไปงั้นแหละ คนเราเคยๆกันนะ ป่ะทำใจให้สบายเดี๋ยวคืนนี้ก็สบายตัวแล้ว ไปเที่ยวกันเลสสาโก" เตอร์ลงไปปถอยรถข้างล่างแล้วสองคนนั้นดูผ่อนคลายแล้วก็เดินตามผมมาติดติด
สวัสดีตอนเช้ามืดหลานคนคงคิดว่านุ้งฟ่านอนดึกอีกแล้วชิมิ
แต่มิช่ายเลยยยยนุ้งฟ่าทนคิดถึงเตอร์ไม่ไหวอ่ะนอนไม่หลับบบบบ
เตอร์ไปค้างกับคุณแม่เค้าที่บ้านนุ้งฟ่าเลยต้องนอนคนเดียว
คิดถึงก็คิดถึงแต่ไม่กล้าโทรหาเดี๋ยวคุณแม่เค้าจะว่าเอา
:z3: :z3: :z3:แงๆๆๆๆงอแงงอแงเป็นเด็กๆๆอีกแล้ว
:L3:งือๆๆๆๆๆๆ
ทำกับข้าวดีก่า
(http://www.bloggang.com/data/toytokyo/picture/1185323776.jpg)
(http://lh6.ggpht.com/personal.skyexits/SM6CsYvOuAI/AAAAAAABFFI/6rGAh6q6UzY/s400/%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%B0%E0%B8%9B%E0%B8%B4%2B%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%97%E0%B8%B9%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%94.jpg)
(http://www.bloggang.com/data/toytokyo/picture/1185601566.jpg)
(http://www.bigechothailand.com/images/food/%E0%B8%A2%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%97%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A5.jpg)
(http://i237.photobucket.com/albums/ff261/pitarn07/14-3.jpg)
(http://www.lum-lum.com/resgal/%C3%D1%A7%B9%A1%CD%B9%D8%CA%D2%C3/3.jpg)
อิอิขอให้อร่อยกับอาหารวันหยุดนะครับ
ส่วนนุ้งฟ่าก็นั่งคอยคอยแล้วก็ได้แต่คอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กระซิก :impress3:กระซิก :impress3:
-
^
^
^จิ้มๆๆๆๆก่อน เด๋วค่อยอ่าน ต่อนเก่าค้างมาก ตอนนี้คงไม่ค้างอีกนะพี่ฟ่า
ฝันดีนะครับ :bye2: :bye2:
-
หิววววววววววววววววววววว..............
อยาก หม่ำ ไข่พะโล้......................แว่
จิ้มๆ เพ่ฟ่า ค่ะ.....สู้ๆ........ลั่นล่า ตอน เพ่เตอร์ ม่ะอยุ่ ดิ...แนะนำ.....แหะๆ
-
ให้นั่งลุ้นว่า เตอร์จะไปไหนไกล เฮ้อ... ไปค่าย
คู่นุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์นะเจนสนาม แต่คู่ยุ่งกะแตมนะยังใหม่อยู่ ก็คงมีอาการบ้าง
เป็นกำลังใจให้นะครับ นุ้งฟ่าสู้ ๆ แต่ทำไมต้องกระซิก กระซิกละ เดี๋ยวนุ้งเตอร์ก็กลับมา
ให้กลับไปกินนมที่บ้านมั่ง แม่เค้าจะได้ไม่ว่าเอา +1 เป็นของฝากละกัน
-
โอ๋ๆฟ่าไม่เหงานะไม่เหงาเดี๋ยว
เตอร์ก้อกลับมานะ ป่ะไปเดินเล่น
รึอ่านหนังสือคอยเตอร์นะ
อีกอึดใจเตอร์ก้อจะเอาหน้าหล่อๆ
กลับมาให้ฟ่าเห็นแร่ะนะ
-
ตอนนี้น่ารักทั้งคู่เลย
นุ้งฟ่าไม่กล้าโทรก็sms ดิ
-
สวัสดีตอนเช้าคร้าบ
นอนคนเดียวเหงาอะดิ
ผมอ่านไปก็นั่งยิ้มคนเดียวแต่เช้า หายเหงาไปเยอะเลย
ขอบคุณนะคร้าบสำหรับความรู้สึกหวานๆ อิิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:กอด1: หวาน &รั่ว จริงๆๆคู่นี้
ชอบๆ :man1:
:man1:กอดๆๆฟ่า โอ๋ๆๆ ไม่เหงานะ
-
....คุยกันน่ารักดีเนอะ ต่อล้อต่อเถียง ทันกันดี
....ยุ่งกับแตม ก็น่ารัก แต่แตมดูดุ แต่ขี้อายหรือเปล่าหว่า
....น้องฟ่า แล้วทำไมไม่ไปนอนกับคุณแม่ซะมี ด้วยล่ะ :L2:
-
ขำฟ่ากะเตอร์อ่ะ ต่อบทกันแบบไม่มีสดุด :m18:
-
โถโถโถ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
น่าสงสารนอนคนเดียวเหงาน่าดูเน้
เดี๋ยวเตอร์ก็กลับมาน้า
ปล. ไข่พะโล้ น่ากินอ่ะฟ่า 5555
-
นุงฟ่า ไม่เอา ไม่งอแง นะ :man1: :man1:
เด๋วนุงเตอร์ก็กลับมา
ถ้าเหงามาก เด๋วเค้าไปนอนเป็นเพื่อนตัวเองกะได้
แต่ต้องทำไข่พะโล้ให้เค้ากินด้วย เพราะเค้าหิวข้าวมากมาย :laugh:
ปล . เค้าอยากยุ่งเรื่อง "ยุ่ง กะ แตม" อะ อย่าลืมมาอัพบ่อยๆนะ o13
-
ไม่รู้จะเม้นไรแล้วอ่า ตอนนี้มัน อิจฉาาาาาาาา :z2:
แต่ก็คิดถึงเฮียเหมือนเดิม o3
-
:กอด1:กอด ๆ นุ้งฟ่า ไม่กี่วันเอง เดี๋ยวนุ้งเตอร์ก็กลับ รายนี้ติดนุ้งฟ่าจะแย่ เดี๋ยวเสร็จจากภารกิจ ขี้คร้านจะรีบวิ่งแจ้นกลับมาอ้อนนุ้งฟ่าน้า อิอิ
ว่าแต่ แตมเนี่ยะ คล้าย ๆ นุ้งฟ่าเลยเนอะ :laugh:
-
หูยยยยยยยยยย
พุงปลิ้นแล้วอะ อาหารแต่ละอย่างงงงง
อิ อิ
เตอร์ติดฟ่าจะตายยย เดี๋ยวก้กลับมาเนอะ
:กอด1:
-
:mc4: :mc4:เตอร์กลับมาแว้ววววววววว
นุ้งฟ่าโทรไปอ้อน :m15:บอกว่าฝนตกฟ้าร้องไปม่กล้าอยู่คนเดียวอ่ะกลัวๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:
แล้วก็ทำเสียงสั่นเครือนิดหน่อย :sad11: ประจวบกับคุณแม่เตอร์ไปบ้านญาติที่ ตจว. ด้วย ฮ๋าๆๆๆๆๆ o13
เอิ๊กๆๆๆๆๆ อารมณ์ดีสามีกลับมาแว้ววววว :laugh: :laugh:
:z2:ลันล้า :z2:
-
ดีใจด้วยนะ เตอร์กลับแล้ว :กอด1:
ฝนตกหนักแบบนี้ มีเตอร์อยู่ด้วยน่าจะดี
ถ้าไฟดับจะได้มีคนกอดปลอบ
-
ดีใจด้วยนะ เตอร์กลับแล้ว :กอด1:
ฝนตกหนักแบบนี้ มีเตอร์อยู่ด้วยน่าจะดี
ถ้าไฟดับจะได้มีคนกอดปลอบ
ไฟไม่ดับก็กอด
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
อากาศเหมาะแก่การเสียตัวยิ่งนัก
เอิ๊กๆๆๆๆ
คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก
กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z2: :z2: :z2:
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า
แล้วก็กอดให้หายคิดถึง :กอด1: ให้หายเหงาด้วย
แหมคืนนี้เตอร์กลับมาแล้วมั้งเนี่ย อิๆ
อ่านแล้วลัลล๊าดี คู่ยุ่งกับแตมยังใหม่ๆมั้งเนี่ยดูเด็กๆดีอะไม่ประสีประสา 555+
ฟ่าพูดถูกนะความรักมันต้องการหลายๆองค์ประกอบบางอย่างมันก็ขาดไม่ได้
แล้วจะรออ่านต่อคราบ
นิว
-
นุงฟ่าแรงมาก o18
แต่ถ้าเค้าได้ตัวคุณเฮียมาเค้าก็จะรู้ว่าคนที่เค้ามีคู่เค้ารู้สึกกันยังไง กร๊ากกกกกกกกกกกกก :laugh:
สรุป บรรยากาศแบบนี้นุงฟ่าเสีย....อะเปล่าจ๊ะ :-[
-
:L2: แวะมาส่งกำลังใจให้น้องฟ่าครับ
:z2: :z2:
-
โหววว เห็นอาหารที่นุ้งฟ่าจัดมาแล้ว
ทั้งไข่พะโล้ น้ำพริกผักจิ้ม ยำทะเล กุ้งเผา แ่ต่ละอย่าง น้ำลายสอเลย
ตอนนี้ซะมีกลับมาแล้ว นุ้งฟ่าก็ไม่เหงาแล้วดิ
ยังไงก็ขอ :กอด1: นุ้งฟ่าหน่อยนะจ๊ะ
ว่าแต่ช่วงนี้ ป้าออมของนุ้งฟ่าหายไปไหนอ้ะ
เห็นว่ายุ่งๆ เป็นห่วงเหมือนกันนะเนี่ย
-
โหววว เห็นอาหารที่นุ้งฟ่าจัดมาแล้ว
ทั้งไข่พะโล้ น้ำพริกผักจิ้ม ยำทะเล กุ้งเผา แ่ต่ละอย่าง น้ำลายสอเลย
ตอนนี้ซะมีกลับมาแล้ว นุ้งฟ่าก็ไม่เหงาแล้วดิ
ยังไงก็ขอ :กอด1: นุ้งฟ่าหน่อยนะจ๊ะ
ว่าแต่ช่วงนี้ ป้าออมของนุ้งฟ่าหายไปไหนอ้ะ
เห็นว่ายุ่งๆ เป็นห่วงเหมือนกันนะเนี่ย
ป้าออมแกก็อย่างเนี่ยอ่ะ ตาหรอดอ่ะตาหรอดดดดดด
พอนุ้งฟ่าหายก็มาบ่นๆๆๆเป็นหมีกินผึ้ง
แต่พอตัวเองหายเนี่ยสิ ทำเนียน เชอะๆๆๆๆๆๆ
เตอร์กลับมาแล้วคับไม่เหงาแล้วแต่อาจจะอย่างอื่นแทน
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
:L2: แวะมาส่งกำลังใจให้น้องฟ่าครับ
:z2: :z2:
ขอบคุณคร๊าฟฟฟฟฟฟฟ
ส่งกำลังใจกลับคืนเช่นกาน
จุบุจุบุ
นุงฟ่าแรงมาก o18
แต่ถ้าเค้าได้ตัวคุณเฮียมาเค้าก็จะรู้ว่าคนที่เค้ามีคู่เค้ารู้สึกกันยังไง กร๊ากกกกกกกกกกกกก :laugh:
สรุป บรรยากาศแบบนี้นุงฟ่าเสีย....อะเปล่าจ๊ะ :-[
ถ้าถามว่าเสียตัวรึป่าวตอบว่า....ไม่รู้....ถ้าอยากรู้ก็ลองไปอยู่กะเฮียดิว่าจะเสียตัวรึป่าว
ถ้าเสีย
คืนนี้นุ้งฟ่าก็เสียเหมือนที่คุณพี่สะใภ้โดนเฮียกระทำนั้นแหละ
ฮ๋าๆๆๆๆๆ
บอกว่าไม่มีคู่แต่รูปประจำตัวนี่มันบ่งบอกว่าโกหกชัดๆๆๆๆๆ
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า
แล้วก็กอดให้หายคิดถึง :กอด1: ให้หายเหงาด้วย
แหมคืนนี้เตอร์กลับมาแล้วมั้งเนี่ย อิๆ
อ่านแล้วลัลล๊าดี คู่ยุ่งกับแตมยังใหม่ๆมั้งเนี่ยดูเด็กๆดีอะไม่ประสีประสา 555+
ฟ่าพูดถูกนะความรักมันต้องการหลายๆองค์ประกอบบางอย่างมันก็ขาดไม่ได้
แล้วจะรออ่านต่อคราบ
นิว
แล้วความรักเพ่นิวนี่ขาดอะไรบ้างป่าวน๊า
อิอิ
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า
แล้วก็กอดให้หายคิดถึง :กอด1: ให้หายเหงาด้วย
แหมคืนนี้เตอร์กลับมาแล้วมั้งเนี่ย อิๆ
อ่านแล้วลัลล๊าดี คู่ยุ่งกับแตมยังใหม่ๆมั้งเนี่ยดูเด็กๆดีอะไม่ประสีประสา 555+
ฟ่าพูดถูกนะความรักมันต้องการหลายๆองค์ประกอบบางอย่างมันก็ขาดไม่ได้
แล้วจะรออ่านต่อคราบ
นิว
แล้วความรักเพ่นิวนี่ขาดอะไรบ้างป่าวน๊า
อิอิ
รู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะขาดนี่สิ เหอะๆ
จะบอกว่าพี่ออมวันนั้นคุยเห็นบ่นๆนิดหน่อยแต่สบายดีน๊า
-
คิดถึงนุ้งฟ่ามากมาย
ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาอ่านเลย ทำแต่โปรเจ็คจบอยู่
แต่คำพูดนุ้งฟ่าตอนสุดท้ายนางร้ายมากมาย
"คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก"
หึหึ ทำให้คนเราอิจฉาไปเลยนะเนี้ย :z3:
-
:mc1:เอาปิ่นโตมาส่งจ้า
หนุ่มออฟฟิศสาวออฟฟิศ
พี่น้องนิสิตนักศึกษา พ่อค้าประชาชน ที่เป็นแฟนคลับนุ้งฟ่าทุกท่านโปรดทราบ
อาหารเช้าเป็นสิ่งสำคัญอย่าได้ลืม อย่าได้งด อย่าได้อดเป็นเด็ดขาด
กิน กิน :oni3: :oni3:แล้วก็กิน โอเค๊ะ
*******************************
(http://i298.photobucket.com/albums/mm265/a_onzon/tn_IMG_1313jpg_.jpg)
(http://img91.imageshack.us/img91/5928/dsc2421hk1.jpg)
(http://jdmlp.files.wordpress.com/2008/10/enkai.jpg)
(http://img2.f0nt.com/18/bd1ec5251e1fe61da60b8ec1b509b5a7.jpg)
(http://i27.photobucket.com/albums/c166/Moodaeng/Kitchen9/kungobwoonsen16.jpg)
(http://i80.photobucket.com/albums/j190/beamerfamily_usa/food/mycook002.jpg)
อิอิ
ไปแระไปเรียนนุ้งสือ
อย่าลืมหม่ำๆๆน๊า
-
ตามมาหม่ำอาหารเช้า
ที่คนน่ารักเอามาเสิร์ฟฟฟฟฟฟ
(โอยยย ชมมากไปมั้ยเนี่ย 555)
ตั้งใจเรียนเน้
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
หายไปไหนกันหมดนิ
-
:z1:
แหม.....นุ้งฟ่า ร้องหาเพื่อนๆๆๆๆ
มีเตอร์อยู่ด้วยทั้งคน....ยังเหงาอีกเหรอ
ชวนเตอร์เล่นเกม :oo1: นี่ซิ
จะได้ไม่เหงา ฮ่าฮ่า
อ่ะ....เข้ามากระฉูดดดด :pighaun: เป็นเพื่อนนุ้งฟ่า หุหุ
-
ไม่ได้หายไปไหนแต่เข้ามาโพสreplyไม่ได้ เครือช่ายคอมพิวเตอร์ของที่ทำงานไรเซ้นท์ของแมคอาฟี่หมดอายุ
ต้องเปลี่ยนใหม่มีปัญหาเนทติดต่อภายนอกช้ามากๆ วันนี้ก็ยังเป็นแต่ดีขึ้นหน่อยนั่งลุ้นว่าจะโพสได้หรือเปล่าอยู่เนี่ย
อ้อ..เมื่อวานก่อนเลิกงานเล้าก็น่าจะล่มเหมือนกันนะเข้าไม่ได้เลย
คิดถึงนุ้งฟ่ามากๆเลย :man1: อาหารเช้าของโปรดทั้งนั้นเลย :pig4:
-
นุ้งฟ่า หายไปไหนนี่
หายไปหลายวันเลย
คิดถึง คิดถึง
มาต่อเรื่องได้แว้ว
-
ไม่มาต่อให้หรอกดูซิอาหารเหลือเยอะแยะ
ชิชิ
งอลๆๆๆๆๆๆๆ
-
กินแล้วๆๆ หิวๆๆๆ เหลืออารายให้กินบ้างเนียะ :กอด1: นี่แน่ะยังไม่มาต่ออีกหรอ คิดถึงฟ่านา ช่วงนี้เรียนหนักป่าว พักผ่อนๆๆๆด้วยนะ แอบมาดุว่ามายัง ต้องไปอ่านหนังสือสอบต่อแล้วว
-
ฮัดชิ่วๆๆๆ จามเอาหนัก ท่าทางมีคนบ่นถึงแฮะ 555
นุ้งฟ่าที่ร๊ากกกกก ป้ากลับมาแว้วววววว
อาหารนุ้งฟ่าจะไม่เหลืออีกต่อไป เพราะป้าจะกวาดเรียบ :laugh:
หายหน้าหายตาหายหัวหายตัวไปสามชาติ
แอบเห็นว่านุ้งฟ่ามีอ้อนเรียกตัวเตอร์กลับรังด้วยเหรอ น่ารักนะนั่น
นานๆจะเห็นนุ้งฟ่าโหมดนี้ซะที อ้อนบ่อยๆจิ น่ารักดีออก
กลับมารอบนี้ หวังเอาเองว่าคงไม่มีเหตุทำให้ต้องหายไปอีก
จะต้องอยู่เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่าตลอดไปให้ได้ fighting !!!!!
:กอด1:นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์
-
มาแล้วๆๆๆ
ต้องให้งอลไม่รู้เป็นไรสิน่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆย้อเย่นน๊า
ไม่ได้หายไปไหนหรอกเข้ามาดูทุกวันแหละ
แต่เห็นคนอ่านน้อยมากไม่มีเม้นท์เยยนุ้งฟ่าก็เลยยังไม่ต่อเรื่องให้
เพราะแอบมีคนมาบ่นข้างหลังว่าตามอ่านไม่ทัน อิอิ
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
งันไปต่อกันเยยน๊า
"เออฟ่าเดี๋ยวพาแตมไปซื้อของหน่อยดิ"
"ซื้อไร" แตมขยิบตาให้ผมรู้ว่าความลับ ไม่อยากให้ยุ่งได้ยิน อิอิ
"ครีมอ่ะ"
"ได้ๆๆๆๆๆ"
เตอร์เอารถมาจอดรอพวกเราอยู่แล้วหน้าตึก เตอร์เปิดกระจกลงมา
"ฟ่าลืมไรป่าว หยิบกระเป๋าตังค์มายังอ่ะ"
"หยิบแล้ว"
"แน่นะ"
"เออ" ผมเข้าไปนั่งในรถ พร้อมด้วยแตมกะยุ่งด้านหลัง
"ฟ่าแน่ใจนะว่าหยิบ"
"อืมในเป้ไง"
"หรอ"
"แต่เตอร์หยิบมา ตอนแรกมันวางอยู่หัวเตียงนะ"
"ก็รู้แล้วไง ทำไมอ่ะ ก็เตอร์หยิบมาง่ะ ทำไมมีไร มีปัญหาหรือว่าไง"
"ทั้งปีอ่ะ"
"ทั้งปีอะไร เบื่อหรอ เบื่อฟ่าว่างั้น ทำไม เบื่อกันแร้ว"
"หาเรื่อง"
"ไม่มีอะไรดีเลย ฟ่าคนนี้มันไม่มีไรดีเลยงั้นสิ"
"ฟ่าๆๆๆ"
"มีไรยุ่ง"
"เออคือว่าเตอร์มันพูดนิดนุง ฟ่านี่เยอะแยะอ่ะ"
"ทำไมเข้ากันหรอ ฮึ"
"ป่าวๆๆๆไม่ยุ่งแระ"
"ดีมากอยู่เฉยๆๆอ่ะดี"
"เตอร์ยังไม่ได้ว่าไรเลยแค่ถามว่าลืมกระเป๋าตังค์รึป่าวแค่นั้นแหละ"
"ก็เตอร์ทำไมต้องมาหาข้อจำผิดโน้นนี่นั้นฟ่าด้วย ไม่เข้าใจอ่ะ คนมันขี้ลืมแล้วไงอ่ะแต่มันก็ไม่เคยลืมหรอกว่ามันรักใคร แล้วมันก็ไม่เคยลืมตัวไปเลย
เถิดที่ไหนกับใครด้วย โดยเฉพาะกิ๊กเก่า"
"ฟ่าอย่าทำให้มันเป็นเรื่องดิ เตอร์แค่แหย่ฟ่าขำขำนะ"
"แต่ฟ่าไม่ขำนะ"
"โอเคๆเตอร์ขอโทษ นะ อย่าโกรธเตอร์นะ นะนะนะ ขอร้องหล่อ"
"อืม" ผมหันหน้ามองออกไปนอกรถ ในใจนี้ขำกร๊าก ผมก็แกล้งมันไปงั้นแหละสนุกดี
"ฟ่าเป็นไรป่าว ทำไมไม่มองหน้าเตอร์อ่ะ"
"ก็ฟ่าไม่อยากมองอ่ะ"
"ฟ่า แตมว่าฟ่าใจเย็นๆดีกว่านะ เรามาเที่ยวกันนะ"
"ใจเย็นแล้วแตม" บรรยากาศในรถเงียบมากเงียบสนิท เงียบจนได้ยินเสียงแอร์สองคนหลังต่างมองหน้ากันและกัน ผมมองออกไปทางหน้าต่างโดยที่มี
เตอร์มองมาด้วยความห่วงใยเป็นระยะๆ ผมนี่มันจอมหาเรื่องจริงๆๆ
"อื้มมมมเบื่อแระไม่เล่นแล้ววววววววววว เตอร์ๆๆๆฟ่าอยากกินเครปเย็นที่มาบุญครองอ่ะ เดินไปซื้อให้หน่อยดิ นะนะนะเค้าอยากกินอ่ะแต่เดินไม่ไหว
อ่ะไกล"
"เดี๋ยวนี่ตามอารมณ์ไม่ทันแล้วนะ"
"ตามอารมณ์ไรอ่ะ ก็ซ้อมแอคติ้งไง ซ้อมแอคติ้ง"
"เตอร์ไม่....."
"เตอร์ไม่ชอบเลยนะ" ผมพุดแทรกก่อนที่มันจะพูด
"รูแล้วว่าเตอร์ไม่ชอบ แต่คนเรามันต้องมีสีสันกันมั้งดิ ว่าเเต่เตอร์จะไปซื้อให้ป่ะเนี่ย"
"เดี่ยวเราไปจอดที่นั้นก็ได้"
"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวก็ซื้อของที่นี่ เตอร์ไปซื้อให้ฟ่าไม่ได้หรอจากสยามเดินไปมาบุญแค่นี่เองนะ"
"เดี๋ยวยุ่งไปซื้อให้ก็ได้ฟ่า อยากไปดูโทรศัพท์เหมือนกัน"
"งั้นยุ่งไปกะเตอร์แล้วกันนะ เดี๋ยวฟ่ากะแตมจะไปนั่งรอที่ทรู"
"ให้ยุ่งไปคนเดียวดิ"
"ตั้งสองอันยุ่งมันจะถือยังไง เตอร์ไม่รักฟ่าเลยใช่มั้ย"
"รักอ่ะรักแต่เตอร์ไม่อยากให้ฟ่าเดินคนเดียวเดี๋ยวมีคนมาขอเบอร์อีกอ่ะ"
"ก็ไปกะแตมนี่ไง ไม่มีหรอกน๊า"
"ก็ได้ๆๆๆๆๆ รอที่ทรูนะไม่ต้องไปไหนนะ"
"จร้า" สองคนนั้นเดินไปซื้อเครบให้เราสาวน้อยร้อยชั่งสองคน อิอิ
"อ่ะแตมว่ามาว่าแตมจะไปซื้ออะไร เห็นมีลับลมคมใน"
"ก็แตมอ่ะเห็นฟ่ากะเตอร์มีแหวนที่นิ้วของกันและกัน แตมอยากซื้อให้ยุ่งมั้งอ่ะ"
"แหวน เห้ยตายห่าแล้ว"
"อะไรฟ่า"
"ก็ตอนวันดเกิดพี่ส้มอ่ะฟ่าไปซื้อสร้อยข้อมือให้พี่ส้ม แล้วฟ่าก็แอบซื้อสร้อยคอเอาไว้สองเส้นอ่ะ ยังไม่ได้ให้เตอร์เลย"
"เก็บจนลืมนะนั้น"
"มันช่วงไม่สบายพอดีไง งั้นเราไปดูร้านนั้นแล้วกันของเค้าเก๋ดีนะ"
"อืมๆๆๆๆ" เราสองคนเดินไปคุยไปแต่ก็ต้องทำเวลาด้วยเดี๋ยวสองหนุ่มนั้นสงสัยเอาอ่ะ
"ฟ่าๆๆแบบนี้โอเคมั้ยอ่ะ เก๋ดีนะ"
"ก็สวยนะแต่ลองดูอันนั้นดิ มันเรียบแต่เท่ห์นะไม่เอ้าท์ง่ายๆด้วย"
"อืมมมมก็น่าสนนะเลือกไม่ถูกอ่ะ"
"เอาที่ใจเราชอบเถอะแตม ยังไงยุ่งก็ต้องชอบอยู่แล้วของที่แฟนซื้อให้อ่ะ"
"อืมมงั้นแตมเอาอันนี้นะ"
"อื้มมมเดี๋ยวฟ่าจัดการเอง"
"พี่คนสวยครับ ของดูแหวนอันนี้หน่อยครับ"
"อ๋อน้องวันนั้นก็มาซื้อนี่คะเป็นไงค่ะพี่สาวชอบรึป่าว"
"ชอบครับว่าแต่วันนี้พี่จะลดให้เราได้อีกป่าวน๊า"
"ได้สิคะแน่นอนอยู่แล้ว ลองใส่ดูก่อนนะคะ"
"แล้วแตมรู้หรอว่ายุ่งใส่ไซต์อ่ะไร"
"รู้ๆๆๆเราใส่ได้เท่ากันเลย"
"อืมม"
"งั้นแตมเอาอันนี้อ่ะ"
"งั้นพี่คนสวยห่อให้ด้วยนะครับ"
"รอสักครู่นะคะ"
"ขอบใจนะฟ่า รบกวนอยู่เรื่อยเลย"
"สบายมากเรื่องเล็กน้อยอ่ะว่าแต่เราจะเอาเจ้านี่ไว้ไหนเหอะ"
"นั้นดิ"
"เอางี้เดี๋ยวเราช็อปปิ้งเสื้อผ้านิดหน่อยแล้วก็เอามันหมกๆไปในถุงเดียวกัน"
"งืมๆๆๆๆๆ"
"ได้แล้วค่ะ"
"ขอบคุณครับ"
"โอกาสหน้ามาใหม่นะคะ"
"แล้วจะมาอุดหนุนอีกครับ"
"พี่เค้าน่ารักเนอะ ยิ้มเก่งดีบริการดีด้วย"
"ก็เพราะเราพูดกับเค้าดีดีไง คนทุกคนชอบคำหวานชอบคำเพราะทั้งนั้นเราให้เค้าเค้าก็จะให้เราตอบไง แตมกะยุ่งก็เหมือนกันพูดหวานๆกันไว้นะมันจะ
เป็นเหมือนสิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจ แล้วจะทำให้เราเกรงใจกัน ดูเตอร์ดิเวลาพูดกับยุ่งมันก็กูมรึงแต่กับฟ่าจะไม่มีกูมรึงหรอก น้องจากจะเล่นกันอ่ะ มันจะทำ
ให้เราเกรงใจกันเวลาที่เราทะเลาะหรือเถียงกันมันจะดูไม่รุนแรง เพราะมันไม่มีคำว่าหยาบมากระตุ้นโมหะอ่ะ"
"อื้มอย่างนี้นี่เอง เวลาฟังเตอร์กับฟ่าทะเลาะกันถึงดูไม่ค่อยรุนแรงเท่ากับเวลาต่างฝ่ายต่างเงียบ"
"ฮ๋าๆๆแตมก็ตอนโมโหจัดก็มีเหมือนกันอ่ะ"
"แต่เตอร์ไม่ใช่คนเจ้าชู้นะฟ่า ที่มหาลัยนี้ไม่เคยไปเจ๊าะแจ๊ะกะใครเลย"
"ฟ่ารู้ แต่คนที่มันด้านเกินทนมันมีไง"
"อันนี้เราก็ต้องปกป้องของๆเรานะฟ่า แบบผัวข้าใครอย่าแตะอ่ะ"
"โอเคต่อไปนี้ห้ามใครแตะผัวกรู"
"ฮ๋าๆๆๆๆรีบไปเหอะเดี๋ยววัวบร้าสองตัวมันจะเล่นงานพวกเรา"
"อืม" พอเราสองคนหย่อยก้นนั่งได้ไม่ถึงนาที สองคนนั้นก็เดินมา
"มาแล้ววววววว" เดชะบุญมาก่อนมันแปปหนึ่ง
"อืมนานนะเนี่ยรอนานมากกก"
"ก็ไอ้ยุ่งอ่าดิเดินดูไรก็ไม่รู้ แล้วนั้นถุงไรอ่ะ"
"ถุงเสื้อ พอดีเห็นมันสวยอ่ะเลยสอยมา"
"ตลอดอ่ะ แล้วอร่อยมั้ยที่เตอร์เดินไปซื้อให้เนี่ย"
"อร่อยมากมากครับขอบคุณแฟนมากนะครับ"
"งืม"
"จะให้จูบโชว์ตรงนี้แทนคำขอบคุณมั้ยครับ"
"เอาๆๆๆๆ"
"อายบ้างอะไรบ้างเหอะเมิงไอ้เตอร์"
"เตอร์กินป่าวฟ่าป้อน"
"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวฟ่าไม่อิ่ม"
"ไม่ใช่ไม่อิ่มแต่กินไม่หมดต่างหาก"
"กินเข้าไปเยอะๆเหอะ ดูหนังกันป่ะเตอร์อยากดูหนังอ่ะ"
"โอเคจัดไป"
"แต่อยากร้องเกะนะไม่ได้ร้องนานแล้ว โยนโบว์อีก"
"เอาซะอย่างมั้ย"
"แตมอะอยากทำไร"
"แตมหรอโยนโบว์"
"ยุ่งอ่ะ"
"โยนโบว์เหมือนกัน"
"เตอร์แพ้นะ"
"ไม่เป็นไรเตอร์ทำไรก็ได้ที่มีฟ่าอยู่ด้วย"
"ป่ะกลับห้องเหอะ" ผมส่งสายตาเยิ้มๆๆให้มันพร้อมลุกขึ้นเหมือนจะไปที่รถ
"พักบ้างอะไรบ้างนะ เรามาเที่ยวกันนะ"
"เมิงอิจฉาอ่าดิไอ้ยุ่ง"
"อิจฉษทำไมยุ่งเดี๋ยวคืนนี้ก็ได้เเล้ว"
"บ้าหน่ะฟ่า" แตมตีมาที่ขาผมเบาๆกลบอาการเขิลอาย
"อายอ่าดิ อายทำไมเรื่องธรรมชาติ ว่าแต่เราไปเดินเที่ยวกันเหอะ แล้วต่อด้วยโยนโบว"
"โอเค เลสซาโก"
เราสี่คนก็เดินดุโน้นดูนี่ในสยามอ่ะ แล้วก็หาหนมกินบ้างอะไรบ้างแล้วก็ข้ามไปโยนโบว์ที่บลูโอ้สยามพารากอน เราจับคู่กันโยน เตอร์คู่กะฟ่าแตมก็ต้อง
คู่กะยุ่งแหละ แล้วก็มีสิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้นอีกแหละ จะทำไงได้อ่ะคนมันสวย เอิ๊กๆๆๆมันก็ต้องมีพุชายมาดอมดมบ้างเป็นของธรรมดา ฮ่าๆ(หลงตัวเอง
ชะมัดอินี้)แล้วคนที่ามาจีบก็ไม่ใช่ใคร พนักงานในนั้นแหละ ว่าแต่หล่อจัง อิอิ เคลิ้มๆๆๆๆๆ สามีก็มาด้วยยังแอบจะแรดอีกนะเรา
"ผมว่าไซต์นี่ก็พอมั้งครับ อันไหนใหญ่ไป" อิพนักงานมันเข้ามาบอกผมระหว่างที่ผมกำลังเลือกลูกโบว์อยู่
"อ๋อครับ แต่ผมถนัดไซต์นี้อ่ะครับ"
"มาโยนบ่อยป่ะครับ ไม่ค่อยเห็นหน้าเลย"
"ไม่ค่อยเห็นนห้าแล้วมันจะบ่อยได้ไง"
"แล้วมาคนเดียวหรอครับ"
"มากับแฟนแล้วก็เพื่อนอีกสองคนครับ" โทษทีนะกุมีสามีแล้ว โอ้ตัดใจๆๆๆๆ
"อ๋อครับ" จ๋อยไปเลยหล่ะสิมรึง แล้วผมก็หันหลังกลับไป โอ้วพระเจ้ายอดมันจ็อดมาก สามียืนตาเขียวตาโตเท่าลูกโบว์เยยยยย เห็นมั้ยมอบโชคให้กุ
อีกแระนะ
"คุยไรกะมัน"
"เค้าก็ถามว่าหาไซต์ไหนอยู่มีอะไรให้ช่วยมั้ย"
"มันหน้าที่ของมันหรอที่จะต้องมายุ่งอ่ะ"
"เอ้าก็เค้าบริการลูกค้า เตอร์เป็นไรเนี่ย"
"บริการอะไรตาหวานเยิ้มเชียว"
"แล้วมาลงอะไรกะฟ่าเนี่ย เมื่อกี้ไม่เข้าไปต่อยมันอ่ะ"
"เอองั้นรอเดี๋ยว"
"จะไปไหน"
"ไปต่อยมันอ่ะสิ"
"ถ้าวันนี้เตอร์ทำร้ายใครที่นี้ เราไม่ต้องมาพูดกันอีก"
"มีไรกันฟ่า" แตมเดินเข้ามา แต่อิยุ่งนี้กำลังเพลิดเพลินจนไม่รู้ว่าเค้ามีเรื่องอะไรกันมั้ง
"ไม่มีอะไรหรอกแตมเล่นต่อเหอะ หมาบ้ามันอาละวาดนิดหน่อยอ่ะ"
"เห้ยฟ่า ตาฟ่าแล้ว" ไอ้ยุ่งตะโกนเรียก
"เดี๋ยวจะสไตรท์ให้ดูเป็นขวัญตา" ผมพยายามทำให้บรรยากาศดีขึ้น
"เตอร์เป็นไร มีไรกัน" แตมยังคงเห็นสีหน้าเตอร์ไม่ดี เลยเข้าไปถาม ในขณะที่เตอร์นั่งกินๆๆๆๆๆดับความโมโหอยู่ที่โต๊ะ
"เมือ่กี้มีคนมาจีบฟ่าอะดิ เตอร์จะไปต่อยมัน ฟ่าดันมาว่าเตอร์ถ้าไปทำมันไม่ตต้องมาพูดกัน เห็นคนอื่นดีกว่าผัวตัวเอง"
"เห้ย..เตอร์แกคิดดีดีนะเว้ย ถ้ามีเรื่องมีราวขึ้นมามันจะใหญ่โตนะ ปัญหาตามมาอีกเยอะ แล้วอีกอย่างเตอร์ก็ไม่ได้ยินเค้าสองคนคุยอะไรกันไม่ใช้
หรอ"
"ก็เพราะไม่ได้ยินนี่แหละ"
"แล้วเตอร์จะโมโหทำไม เตอร์ไม่ไว้ใจฟ่าเลยนิ เตอร์คิดว่าฟ่าจะไปกับคนอื่นง่ายขนาดนั้นเลยหรอ"
"แต่ไอ้นั้นมันเข้ามาจีบฟ่านะแตม"
"เตอร์..แกห้ามคนทั้งโลกนี้ไม่ให้มาจีบฟ่าไม่ได้หรอก แกควรจะหนักแน่นแล้วก็เชื่อใจฟ่ามากกว่านี้ เราแนะนำได้แค่นี่แหละ"
"สไตร์ททททททท" เสียงผมตะโกนเสียงดังบ้าบอกะไอ้ยุ่นสองคนอ่ะ
"สองคนนั้นอ่ะไม่เล่นรึไง คุยไรกันอ่ะไม่เคยคุยกันรึไง"ไอ้ยุ่งเริ่มสงสัย
"คิดดูดีดีนะแก" แตมตบไหล่เตอร์เบาๆแล้วเข้ามาโยนต่อ ผมเดินเข้ามากินน้ำแต่ไม่ได้สบตามันและไม่มองหน้ามันด้วย
"ฟ่าเตอร์ขอโทษ"
"อืม.."
"ยิ้มให้เตอร์หน่ายสิ นะ ยิ้มให้อภัยอ่ะ"
"อืม" ผมยิ้มให้มันทีนุง
"ไม่จริงใจเลยอ่ะ เตอร์ขอโทษนะที่วู่วามอ่ะ ก็เตอร์รักของเตอร์อ่ะเตอร์ก็ต้องหวงของของเตอร์เป็นธรรมดา"
"เตอร์เคยคิดมั้ยว่าถ้าไปต่อยเขาอะไรจะตามมา"
"เตอร์คิดได้แล้ว เตอร์ขอโทษ"
"แล้วเตอร์ก็ไม่เคยไว้ใจฟ่าเลย"
"ขอโทษครับหายโกรธนะคนดี เดี๋ยวซื้อแหวนเพชรให้วงหนึ่ง"
"คิดจะเอาของมาฟาดหัวฉันหรอ เชอะ เอาสองกะรัตนะ"
"ไม่มีตังค์เอาแหวนพระแทนได้ป่ะ"
"ก็ได้ ไปโยนป่ะ เอาให้ชนะด้วยนะ มื้อนี้เราจะได้ไม่ต้องจ่าย จะได้เก็บตังค์ไว้ให้ลูกเรา"
"โอเค สู้เพื่อลูก"
เราสี่คนเล่นจนเหนื่อย ผลออกมาคือเตอร์กกะฟ่าชนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
"เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย แต่หิวแล้วอ่ะ กินไรกันดีหว่า"
"ฟ่าว่าเรากลับไปทำสุกี้กินที่ห้องดีม๊ะ"
"จัดไปเลยเตอร์อยากกินมานานแล้ว แต่ขอแถมซีฟู้ดด้วยได้ป่ะ"
"เออๆอยากกินเหมือนกัน" ยุ่งเริ่มสนับสนุน
"งั้นพวกเราก็มุ่งตรงสู่ชั้นล่างโดยเร็วพลัน" พวกเราเดินลงไปเลือกซื้อของที่จะทำสุกี้กัน อิอิ
อิอิ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
^
^
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า จึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: ๆๆๆๆๆๆๆ อย่าน้อยใจนะนุ้งฟ่า
น้อยใจบ่อยจริงๆ หัวไม่ได้ล้านซะหน่อย
น้องเตอร์หึงได้ตลอดเลยเนอะ
คนขี้หึงจะยังไงก็หึงอยู่วันยังค่ำ ให้เลิกหึงคงยากอ้ะ
กระซิบถามถึงแตมกะยุ่ง คู่นี้ก็น่ารัก ตอนนี้ยังสวีทกันอยู่ป่าวจ๊ะ
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าด้วย จุ๊บๆๆๆ
-
นุงฟ่าแอบแรงอะ มีการซ้อมแอคติ้งซะด้วย
และที่สำคัญหลงตัวเองอีกตะหาก กร๊ากกกกกกกกกกกกกก :laugh: :laugh:
ปล . วันนี้นั่งรถผ่านครัวกรุงเทพ แอบหวังเล็กๆว่าจะได้ยลนุงฟ่ากะนุงเตอร์
ปล 2. คิดฮอดคุณเฮียขนาด :-[
ปล 3. นุงฟ่าเค้าสงสัยอะว่าเรื่องที่เขียนนี้ อดีต หรือ ปัจจุบัน อะ (ช่วงนี้สารระบบของข้าพเจ้าร่วนเร)
LOVE นุงเตอร์ (จอมซ่า) กะ นุงฟ่า (บ้าบอ) :m1: :m1:
-
:man1: น้องฟ่า สองคู่ชู้ชื่นน่ารักมากๆเลย
คอปเตอร์ต้องทำใจนะก็แฟนเสน่ห์แรงนี่นา อย่าเอาแต่หึงอย่างเดียว
มันเหมือนไม่ไว้ใจกันนะ
-
:z13: :z13:
น้องฟ่า กับ น้องเตอร์
:z2: :z2:
-
:z2: :z2: :z2:
มาอารมณ์แบบนี้ทุกทีเลยนะ
ความรัก ไม่ใช่การครอบครอง แต่ความรัก คือ ความเข้าใจ กับความผูกพันธ์ที่ลึกซึ้ง
มากกว่าความสัมพันธ์แบบอื่น นั่นหมายความว่า
การที่คนสองคนจะอยู่ด้วยกันด้วยรักได้ ต้องยอมรับความจริงอย่างจริงใจว่า
เรามอบใจเราให้กับเค้าแล้ว เราต้องเชื่อมั่นในความคิด เชื่อใจ และหนักแน่น พอที่จะไม่รู้สึกไม่ดี
เวลามีคนที่ไม่พึงประสงค์เข้ามาหาเค้า เพราะรายล้อมรอบตัวล้วนแล้วแต่
มีทั้งคนที่มุ่งหวัง และไม่มุ่งหวังทั้งสิ้น ...
ถึงจะพูดอะไรไปมากมาย แต่โดยพื้นฐานแล้วเตอร์ทำทุกอย่างเพราะว่ารักฟ่า
เพราะรักจึงหึงหวง เป็นธรรมดาของคนปกติทั่วไป
เขียนมากมายอยากบอกว่า ไว้ใจกันหน่อยนะเตอร์ 555+
กอดนุ้งฟ่าให้หายคิดถึงหายไปหลายวันเลยน๊า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
แล้วตอนหน้าจะรออ่านต่อ
นิว (LOVEis)
-
:z2: :z2: :z2:
มาอารมณ์แบบนี้ทุกทีเลยนะ
ความรัก ไม่ใช่การครอบครอง แต่ความรัก คือ ความเข้าใจ กับความผูกพันธ์ที่ลึกซึ้ง
มากกว่าความสัมพันธ์แบบอื่น นั่นหมายความว่า
การที่คนสองคนจะอยู่ด้วยกันด้วยรักได้ ต้องยอมรับความจริงอย่างจริงใจว่า
เรามอบใจเราให้กับเค้าแล้ว เราต้องเชื่อมั่นในความคิด เชื่อใจ และหนักแน่น พอที่จะไม่รู้สึกไม่ดี
เวลามีคนที่ไม่พึงประสงค์เข้ามาหาเค้า เพราะรายล้อมรอบตัวล้วนแล้วแต่
มีทั้งคนที่มุ่งหวัง และไม่มุ่งหวังทั้งสิ้น ...
ถึงจะพูดอะไรไปมากมาย แต่โดยพื้นฐานแล้วเตอร์ทำทุกอย่างเพราะว่ารักฟ่า
เพราะรักจึงหึงหวง เป็นธรรมดาของคนปกติทั่วไป
เขียนมากมายอยากบอกว่า ไว้ใจกันหน่อยนะเตอร์ 555+
กอดนุ้งฟ่าให้หายคิดถึงหายไปหลายวันเลยน๊า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
แล้วตอนหน้าจะรออ่านต่อ
นิว (LOVEis)
กอดเพ่นิว กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
ตบท้ายได้ดีมาก"ไว้ใจกันหน่อยนะเตอร์" อิอิ เพ่นิวเลิฟๆๆๆ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วนุ้งฟ่าจะรอเม้นท์จากเพ่นิว
งิงิ
^
^
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า จึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: ๆๆๆๆๆๆๆ อย่าน้อยใจนะนุ้งฟ่า
น้อยใจบ่อยจริงๆ หัวไม่ได้ล้านซะหน่อย
น้องเตอร์หึงได้ตลอดเลยเนอะ
คนขี้หึงจะยังไงก็หึงอยู่วันยังค่ำ ให้เลิกหึงคงยากอ้ะ
กระซิบถามถึงแตมกะยุ่ง คู่นี้ก็น่ารัก ตอนนี้ยังสวีทกันอยู่ป่าวจ๊ะ
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าด้วย จุ๊บๆๆๆ
กอดๆๆๆๆๆๆเพ่น้ำตาล :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ตอนนี้แตมกะยุ่งยังร๊ากกันดีค๊าบบบบบบ
ยุ่งค่อนข้างจะไม่มีปากเสียง เฉยๆๆ เงียบๆๆ
แต่เเตมจะเป็นคนจัดกรทุกอยาง
เรียกง่ายๆอิยุ่งกลัวเมีย
ฮ๋าๆๆๆๆๆ
นุงฟ่าแอบแรงอะ มีการซ้อมแอคติ้งซะด้วย
และที่สำคัญหลงตัวเองอีกตะหาก กร๊ากกกกกกกกกกกกกก :laugh: :laugh:
ปล . วันนี้นั่งรถผ่านครัวกรุงเทพ แอบหวังเล็กๆว่าจะได้ยลนุงฟ่ากะนุงเตอร์
ปล 2. คิดฮอดคุณเฮียขนาด :-[
ปล 3. นุงฟ่าเค้าสงสัยอะว่าเรื่องที่เขียนนี้ อดีต หรือ ปัจจุบัน อะ (ช่วงนี้สารระบบของข้าพเจ้าร่วนเร)
LOVE นุงเตอร์ (จอมซ่า) กะ นุงฟ่า (บ้าบอ) :m1: :m1:
ว่าเค้าหลงตัวเองเดี๋ยวเค้าก็ไม่ยกเฮียให้หรอก
เค้าไม่ได้มีนิสัยหลงตัวเองซะหน่อยเค้าแค่มีสันดานหลงตัวเองก็แค่นั้น
โปรดเข้าใจซะใหม่ดั้ว ฮ๋าๆๆๆๆ :m31: :m31:
**แค่นั่งรถผ่านอ่านะ วันหลังก็เค้ามาหม่ำๆดิเห็นสองคนสามีภรรยาตัวขาวๆผมสั้นคนนุงผมยาวคนนุง ตาตี่คนนุงตาโตคนนุง สูงพอๆกัน แต่คนผมยาวหล่อกว่ามาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ชอบนั่งตรงโต๊ะหลบมุมเสาตรงริมๆกระจกอ่ะ เข้ามาเลยเดี๋ยวเลี้ยงยี่สิบเข่ง
**คิดฮอดเฮียเอาเบอร์โทรไปบอกเองมั้ย
**เรื่องที่เขียนนี้เป็นอดีตก๊าบ แต่ยังอยู่ในปีเดียวกะปัจจุบัน กำลังจะไล่ตามให้ทันแต่คงไม่ทันแย้วมั้งเพราะนี่ยังไม่ถึงวาเลนไทน์เยยก็จะสิ้นปีนี้อีกแว้ว แต่ถ้ามีคนมาเม้นท์ให้กำลังใจเยอะๆๆก็คงทัน ไม่ใช่หายไปจนลืมเค้าแบบนี่ กาซิกๆๆๆๆ
:man1: น้องฟ่า สองคู่ชู้ชื่นน่ารักมากๆเลย
คอปเตอร์ต้องทำใจนะก็แฟนเสน่ห์แรงนี่นา อย่าเอาแต่หึงอย่างเดียว
มันเหมือนไม่ไว้ใจกันนะ
ช่ายมีแฟนสวยขน๊าด สวยจ๊าดนัก ก็ต้องทำใจเนอะๆๆๆๆๆๆๆ
จะมาหึงหวงทำไม คนมันสวยก็ต้องมีมั้งอ่ะ
เอิ๊กๆๆๆช่างกล้าพูดเนอะ
เขิ้ลเขิล
อิอิ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
:z13: :z13:
น้องฟ่า กับ น้องเตอร์
:z2: :z2:
มาจิ้มเค้ามัยเนี่ย ง่ะๆๆๆ
:L2: :L2: :L2:
ฮัดชิ่วๆๆๆ จามเอาหนัก ท่าทางมีคนบ่นถึงแฮะ 555
นุ้งฟ่าที่ร๊ากกกกก ป้ากลับมาแว้วววววว
อาหารนุ้งฟ่าจะไม่เหลืออีกต่อไป เพราะป้าจะกวาดเรียบ :laugh:
หายหน้าหายตาหายหัวหายตัวไปสามชาติ
แอบเห็นว่านุ้งฟ่ามีอ้อนเรียกตัวเตอร์กลับรังด้วยเหรอ น่ารักนะนั่น
นานๆจะเห็นนุ้งฟ่าโหมดนี้ซะที อ้อนบ่อยๆจิ น่ารักดีออก
กลับมารอบนี้ หวังเอาเองว่าคงไม่มีเหตุทำให้ต้องหายไปอีก
จะต้องอยู่เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่าตลอดไปให้ได้ fighting !!!!!
:กอด1:นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์
หายบ่อยๆไม่ดีนะเดี๋ยวเค้าคิดเถิงงงงงงงง
จุบจุบุ
ไฟท์ติ้งตามสัญญานะป้า
ไฟท์ติ้งๆๆๆๆๆ
กินแล้วๆๆ หิวๆๆๆ เหลืออารายให้กินบ้างเนียะ :กอด1: นี่แน่ะยังไม่มาต่ออีกหรอ คิดถึงฟ่านา ช่วงนี้เรียนหนักป่าว พักผ่อนๆๆๆด้วยนะ แอบมาดุว่ามายัง ต้องไปอ่านหนังสือสอบต่อแล้วว
ขอให้สอบผ่านนะค๊าบ
ขอให้เต็มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สู้ๆๆ
ไฟท์ติ้งๆๆๆๆ :a5:
นุ้งฟ่า หายไปไหนนี่
หายไปหลายวันเลย
คิดถึง คิดถึง
มาต่อเรื่องได้แว้ว
หายไปเพราะน้อยใจคนบางคน
ชิชิ :o12:
-
เราควบคุมปัจจัยภายนอกไม่ได้หรอก
สิ่งที่เราทำได้ก็คือจิตใจเรา เชื่อใจคนของเรา
ถ้ารักกันมากพอ จะไม่มีทางทำให้อีกฝ่ายเสียใจหรอก
:กอด1:นุ้งฟ่า+น้องเตอร์
-
มีแฟนน่ารักแบบฟ่า เตอรต้องทำใจนะ :laugh:
-
ฟ่าตลอดแร่ะแกล้งเตอร์ตลอด
แต่คนมันแพ้ทางกันเห็นๆเนอะฟ่า
-
พี่ฟ่า เสน่ห์ แรงอ่ะ
พี่เตอร์ไม่เคยชนะพี่ฟ่าเลยย ยอมตลอด
-
เมื่อวานไปดู วิมานมายา มาแหละ อิ อิ
สนุกดีอะ ชอบพี่เอี๊ยมที่เป็นเล่น วิภา อะ น่ารักมาก ๆๆๆ
:-[
คุณเกรียงไกรก้หล่อดี แต่เสียงแปลก ๆ
แล้วอาร์มร้องเพลงเพราะมาก ๆๆๆๆ
นักแสดง แสดงกันเก่งมาก ๆๆๆ สรุปคุ้มค่ามาก ๆๆ
o13
ป.ล. นั่นสิ เตอร์ไม่เคยชนะฟ่าได้เลยอะ ... ดีแล้ว คนสวยต้องเป็นใหญ่ ! :laugh:
-
เมื่อวานไปดู วิมานมายา มาแหละ อิ อิ
สนุกดีอะ ชอบพี่เอี๊ยมที่เป็นเล่น วิภา อะ น่ารักมาก ๆๆๆ
:-[
คุณเกรียงไกรก้หล่อดี แต่เสียงแปลก ๆ
แล้วอาร์มร้องเพลงเพราะมาก ๆๆๆๆ
นักแสดง แสดงกันเก่งมาก ๆๆๆ สรุปคุ้มค่ามาก ๆๆ
o13
ป.ล. นั่นสิ เตอร์ไม่เคยชนะฟ่าได้เลยอะ ... ดีแล้ว คนสวยต้องเป็นใหญ่ ! :laugh:
ช่ายๆๆๆๆๆพี่อามร้องเพลงเพราะมากกกกพี่อามของช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :กอด1:
เวลาที่เตอรืมันชนะแล้วฟ่าต้องยอมมันก็มีเยอะไป ยอมจนน้ำตาเช็ดหัวเข่า กาซิกๆ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
พี่ฟ่า เสน่ห์ แรงอ่ะ
พี่เตอร์ไม่เคยชนะพี่ฟ่าเลยย ยอมตลอด
พูดแบบนี้หมายความว่าไงย่ะ
ยอมตลอดอ่ะ
ท่องไว่นะถ้าจะมีแฟน
กรูถูกเสมอ เมิงอ่ะผิดตาหลอดดดดดดด ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ฟ่าตลอดแร่ะแกล้งเตอร์ตลอด
แต่คนมันแพ้ทางกันเห็นๆเนอะฟ่า
เข้าข้างกันอีกแระ
เชอะ
ใครแกล้งใคร เค้าแกล้งเพราะเค้ารักของเค้านะ
อิอิ
มีแฟนน่ารักแบบฟ่า เตอรต้องทำใจนะ :laugh:
ช่ายๆๆต้องทำใจทำไงได้ก็หนูเกิดมาสวยนิ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
อิบร้าหลงตัวเอง :-[
เราควบคุมปัจจัยภายนอกไม่ได้หรอก
สิ่งที่เราทำได้ก็คือจิตใจเรา เชื่อใจคนของเรา
ถ้ารักกันมากพอ จะไม่มีทางทำให้อีกฝ่ายเสียใจหรอก
:กอด1:นุ้งฟ่า+น้องเตอร์
ช่าย
เชื่อฉํนอย่าหลงไปเชื่อใคร
รักจะตายใครจะไปมีชู้เนอะ :z3:
ถ้าหล่อก็ค่อยคิดอีกที
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
จ๊วฟๆๆ
-
เย้...ๆๆ....อ่านทันแล้ว...( ตาแทบปลิ้น-*-)
น้องฟ่ากะน้องเตอร์น่ารักมากมาย หลงรักแล้วสิ :impress2:
สงสัยต้องสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคน อิ๊ อิ๊...
+1 ให้คู่ที่น่ารักที่สุด :กอด1:
-
เย้...ๆๆ....อ่านทันแล้ว...( ตาแทบปลิ้น-*-)
น้องฟ่ากะน้องเตอร์น่ารักมากมาย หลงรักแล้วสิ :impress2:
สงสัยต้องสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคน อิ๊ อิ๊...
+1 ให้คู่ที่น่ารักที่สุด :กอด1:
มีคนหลงเข้ามาอีกคนแร้ววววว
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยินดีต้อนรับค๊าบบบบ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :pig2: :pig2: :pig2:
-
:z13: :z13: :z13:
นุงฟ่าเค้าหิวข้าว
ไปกินข้าวกันปะ
มาคุยแบบนี้เค้าจะว่าเราอะเปล่า
:bye2: :bye2:
-
อ่านเรื่องนุ้งฟ่าทีไร ชอบคำพูดน่ารัก ๆ ของนุ้งฟ่าจัง :man1:
นุ้งฟ่าว่าป่ะ ให้รู้ซะบ้าง บ้านนี้ใครหย่ายยยยยยยย :laugh:
-
:z13: :z13: :z13:
นุงฟ่าเค้าหิวข้าว
ไปกินข้าวกันปะ
มาคุยแบบนี้เค้าจะว่าเราอะเปล่า
:bye2: :bye2:
ไปดิกินที่ไหนอ่ะเดี๋ยวโทรชวนเฮียด้วยอ่านเรื่องนุ้งฟ่าทีไร ชอบคำพูดน่ารัก ๆ ของนุ้งฟ่าจัง :man1:
นุ้งฟ่าว่าป่ะ ให้รู้ซะบ้าง บ้านนี้ใครหย่ายยยยยยยย :laugh:
อิอิ
ให้รู้ซะมั้งซอยนี้ใครคุม
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
จ๊วฟ
-
:z13:
จิ้มก้นรีบนให้พรุนอิๆ
ไม่หลับไม่นอนจริงๆนะเนี่ย
เตอร์ไม่อยู่หรอปล่อยให้มาเล่นได้เนี่ย หือ
รออ่านต่อน๊าว่าเจ๊ใหญ่บ้านนี้จะใหญ่ได้นานแค่ไหน คิคิ
นิว(LOVEis)
-
:z13:
จิ้มก้นรีบนให้พรุนอิๆ
ไม่หลับไม่นอนจริงๆนะเนี่ย
เตอร์ไม่อยู่หรอปล่อยให้มาเล่นได้เนี่ย หือ
รออ่านต่อน๊าว่าเจ๊ใหญ่บ้านนี้จะใหญ่ได้นานแค่ไหน คิคิ
นิว(LOVEis)
กำลังจะนอนมีลางสังเห่าว่าใครมาจิ้มก้นจึกๆๆๆๆๆๆๆ
เพ่นิวนี่เอง
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เตอร์มันเล่นเกมส์
อิอิ
กอดๆๆๆเพ่นิว :กอด1: :กอด1: :กอด1:ก่อนนอน
-
^
^
:z13: นุ้งฟ่าด้วยอีกคน
ไม่หลับไม่นอน ช่วงนี้มาบ่อย ผิดปกติเปล่า
ซะมียังไม่กลับมาเหรอ
ถ้างั้นมาเล่าเรื่องต่อเลยดีกว่ามั้ง
จุ๊บๆๆๆๆๆ
-
^
^
:z13: จิ้มพี่สาวข้างบนมั่ง 555
คิดถึงค้าบ
....
แถวนี้นุ้งฟ่าหย่ายยยย นุ้งฟ่าคุม นุ้งฟ่าเริ่ด
ไม่กล้าแตะแล้วค้าบบบบบ ดุจัง แฟนเตอร์เนี่ย
เด็กๆหน้าตาดีสี่คนไปเที่ยวกัน อิอิ น่าไปแอบดูเนอะ คงแฮปปี้ใช่น้อย :-[
วันหลังบอกล่วงหน้านะนุ้งฟ่าว่าจะไปไหน เดี๋ยวป้าจะไปทำตัวลับๆล่อๆแถวนั้น
:กอด1: คิดถึงนะคะ
-
ตลอดอะคู่นี้ แต่ก็น่ารัก น่ากอด :กอด1: น้องเตอร์กอดน้องฟ่านะ ไม่งั้น งานเข้า
+1 ให้กับตอนนี้ คืนนี้หลังจากกินสุกี้ อะไรจะเกิดขึ้น ตามติด ๆ 55......
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านเรื่องเตอร์กับฟ่าแล้วสนุกตลอดเลยนะ
เถียงกันไปมาได้ตลอดเวลา
มาสะดุดก็ตรง "คนมันสวย"
อืม อืม
รับทราบและจะจำไว้ว่า นุ้งฟ่า "สวยยยยยยยยยยยยยย"
555555555555
อย่างอน อย่าน้อยใจเน้
ยังไงก็ร๊ากกกกกกกกก เสมอ
+1 ให้ด้วยความคิดถึงงงงงงเน้
-
...คุณชาย.ฟ่า..เช็คเรตติ้ง ตัวเองตลอดนะ
...แต่ไอ้คนอยู่ข้างๆๆ น่ะ..ควันออกหูตลอดเหมือนกัน :laugh:
-
ขอบคุณนะจ๊ะ สำหรับการเขียนเรื่องได้น่ารัก น่าอ่าน แถมน่าหมั่นไส้ นิดนึงส์
ฟ่าเนี่ย ใกล้เคียงกับ คำว่า "อาร์ตตัวแม่" เลยนะ
แล้วเห็นว่าจะไปตัดผม ไปตัดมาหรือยัง ทรงเห็ดก็น่ารักดีนะ
หรือจะตัดทรงเดียวกับแจตอนนี้ก็ได้นะ ไม่ว่ากันจ๊ะ
-
ขอบคุณนะจ๊ะ สำหรับการเขียนเรื่องได้น่ารัก น่าอ่าน แถมน่าหมั่นไส้ นิดนึงส์
ฟ่าเนี่ย ใกล้เคียงกับ คำว่า "อาร์ตตัวแม่" เลยนะ
แล้วเห็นว่าจะไปตัดผม ไปตัดมาหรือยัง ทรงเห็ดก็น่ารักดีนะ
หรือจะตัดทรงเดียวกับแจตอนนี้ก็ได้นะ ไม่ว่ากันจ๊ะ
ฟ่าก็เริ่มหมั่นไส้ตัวเองขึ้นมาตะหงิดๆแนะ ฮ๋าส์ๆๆๆๆ
อาร์ตตัวป้อได้ป่าว ไม่เอาตัวแม่ งิงิ
อยากตัดใจจะขาดแต่ไอ้หมาบร้านั้นมันไม่ให้ตัดอ่ะ แต่ต้องหนีไปตัดให้ได้ ไฟท์ติ้งๆๆ
แต่อยากตัดผมสั้นเหมือนจีฮุนในบอยโอเวอร์ฟลาวเวอร์อ่ะ น่าร๊ากมั๊ก
มี๋แจเค้าก็ร๊ากนะ ก็อยากตัดทรงนี้ด้วย แต่ผมสั้นทุกคนเยยไอ้เตอร์มันคงจะงอลไปหลายวัน แต่เพื่อนเคป็อปเราต้องยอม
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จ๊วฟๆๆ
...คุณชาย.ฟ่า..เช็คเรตติ้ง ตัวเองตลอดนะ
...แต่ไอ้คนอยู่ข้างๆๆ น่ะ..ควันออกหูตลอดเหมือนกัน :laugh:
เช็ดเรตติ้งอ่ายายหยอม่ายรู้จัก
"ไม่ได้ตั้งใจจะเจ้าชู้ แต่หน้าตาที่มีอยู่มันบังคับ"
คริคริ
ก็ดีนะมันหึงมากมากเดี๋ยวมันก็เบื่อ เลิกหึงไปเองอ่ะแต่นี้ก็สองปีกว่าแล้วนะอย่าว่าแต่เลิกเลย ลดลงก็ไม่มี
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านเรื่องเตอร์กับฟ่าแล้วสนุกตลอดเลยนะ
เถียงกันไปมาได้ตลอดเวลา
มาสะดุดก็ตรง "คนมันสวย"
อืม อืม
รับทราบและจะจำไว้ว่า นุ้งฟ่า "สวยยยยยยยยยยยยยย"
555555555555
อย่างอน อย่าน้อยใจเน้
ยังไงก็ร๊ากกกกกกกกก เสมอ
+1 ให้ด้วยความคิดถึงงงงงงเน้
เค้าไม่ได้สวยเค้าน่าร๊ากเฉยๆๆๆ
มันเป็นมุขการแสดงง
เดี๋ยวคนอื่นไม่เข้าใจจะมาหาว่านุ้งฟ่าแอบแร๊ด
อิอิ
เราสองคนถ้าไปข้างนอกก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าเป็นเก้ง
แต่ถ้ายืนสวีทกันเมื่อไรอ่ะรู้ทันที
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:ด้วยความรักและคิดฮอดดดด
ตลอดอะคู่นี้ แต่ก็น่ารัก น่ากอด :กอด1: น้องเตอร์กอดน้องฟ่านะ ไม่งั้น งานเข้า
+1 ให้กับตอนนี้ คืนนี้หลังจากกินสุกี้ อะไรจะเกิดขึ้น ตามติด ๆ 55......
ตาหรอกอ่ะตาหรอดอิสองคนนิชิมิ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
คืนนี้ก็มีได้เสียอ่ะสิ
ติดตามได้
คืนนี้
ที่นี่ที่เดียว
จุฟๆๆ
^
^
:z13: จิ้มพี่สาวข้างบนมั่ง 555
คิดถึงค้าบ
....
แถวนี้นุ้งฟ่าหย่ายยยย นุ้งฟ่าคุม นุ้งฟ่าเริ่ด
ไม่กล้าแตะแล้วค้าบบบบบ ดุจัง แฟนเตอร์เนี่ย
เด็กๆหน้าตาดีสี่คนไปเที่ยวกัน อิอิ น่าไปแอบดูเนอะ คงแฮปปี้ใช่น้อย :-[
วันหลังบอกล่วงหน้านะนุ้งฟ่าว่าจะไปไหน เดี๋ยวป้าจะไปทำตัวลับๆล่อๆแถวนั้น
:กอด1: คิดถึงนะคะ
วันหลังไปด้วยกันก็ได้ไม่ต้องล่อนที่ลับๆ เอ๊ย ลับในที่ล่อๆๆ
เอ๊ยล่อๆลับๆ เอ๊ย ลับๆล่อๆ เอ๊ย ถูกแล้ว 555555+
เค้าดุทีไหนเค้าใจดีจะตาย
ไม่เชื่อถามเม้นข้างล่างดิ
จิงป่ะ
^
^
:z13: นุ้งฟ่าด้วยอีกคน
ไม่หลับไม่นอน ช่วงนี้มาบ่อย ผิดปกติเปล่า
ซะมียังไม่กลับมาเหรอ
ถ้างั้นมาเล่าเรื่องต่อเลยดีกว่ามั้ง
จุ๊บๆๆๆๆๆ
สามีกลับมาตั้งนานแย้ว
เค้ามาบ่อยก็ว่าเค้าไม่มาก็บ่น
เชอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก็เค้าคิดถึงเค้าก็มาบ่อยอ่ะสิ
จ๊วฟๆๆๆๆๆ
*********************
เม้นท์ข้างล่างน่ารักมากกกกกกกกก
v
v
v
v
v
v
v
-
:-[ :-[ :-[
ขอบคุณที่ชมน๊านุ้งฟ่า อิๆ
พักนี้มาบ่อย มาถี่ มาได้ทุกวี่ทุกวันจริงๆ
ยังไม่ได้เม้นถึงคู่ของยุ่งกับ แตมเลย คู่นี้ออกจะน่ารักเสียแต่ขี้อายกันไปหน่อย
ไม่งั้นโลกนี้คงมีแต่สีชมพูไปนานละ เนาะเตอร์เนาะ 555+
แล้วเมื่อไหร่จะได้อ่านต่อน๊าาาาาาาาา
-
มาต่อให้แล้วครับบบบบบบบบบบ
ดึกไปหน่อยวันนี้ไปกินข้าวโลตุสกะเตอร์สองคนอิ่มพุงจาแตก งิงิ
(http://www.matichon.co.th/online/2009/04/12395952221239606463l.jpg)
เราสี่คนก็มาถึงแล้วซุปเปอร์พารากอน ฮ่าๆๆๆๆสวรรค์ของช้านนนนน
"เมิงสองตัวเอารถเข็นไปนะไปซื้ออะไรกันก็ไปป่ะ แล้วเดี๋ยวไปเจอกันที่โซนอาหารสด กูกะฟ่าจะไปเลือกของใช้ส่วนตัวกัน เราสองคนจะสวีทกันอ่ะไม่อยากให้คนนอกเข้ามายุ่ง เข้าใจป่ะ โอเค๊ตามนี้นะ" ดูมันทำดิ แต่ก็ดีนะเค้าก็อยากสวีทกะตะเองมั้งอ่ะ วันนี้ไม่ได้สวีทกันสองต่อสองเยย
"ก็เดินซื้อไปด้วยกันก็ได้นิ"
"ไม่ได้" เตอร์หันมาดุผม เอ้ามาดุกุทำไมเนี่ยยไหนว่าจะสวีทไง
"เออๆๆยังงี้แหละคนเรา เพื่อนสุดท้ายก็หมาหัวเน่าทั้งปีอ่ะ" ยุ่งมีตัดพ้อ แต่เรารู้น๊าว่ายุ่งก็อยากสวีทกะแตมสองต่อสองอ่ะ
"เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสสิยุ่ง ยุ่งก็ได้สวีทกะแตมไง"
"อย่าไปสนใจมันสองตัวเลยฟ่า ทำมาอยากเดินกะพวกเราเดี๋ยวคืนนี้ดูสิมันจะเรียกพวกเราไปนอนด้วยมั้ย" แล้วเตอร์ก็เอารถเข็นดันก้นผมให้เดินๆๆไม่ต้องสนใจสองคนนี้
"เบาๆดีฟ่าเจ็บนะ เดี๋ยวตรูดช้ำไปทำไง ต้องพักงานหลายวันเลยนะ"
"โอ๋ๆๆๆๆๆขอโต๊ดก๊าบให้พักงานยอมตายดีกว่า"
"เตอร์ๆทิชชูหมดแล้วชิมิ ฟ่าว่ามันเเข็งเกินไปนะอันที่หมดไปอ่ะ"
"คิดมากไปป่าว แล้วจะรู้ได้ไงว่าอันไหนมันนุ่มอ่ะ แกะไม่ได้นิ แล้วอีกอย่างอันที่แล้วมันก็ไม่เป็นขุยด้วย"
"งั้นเราก็เอาไปหลายๆยี่ห้อดิ "
"ตามใจดิ กินน้ำป่าวเดี๋ยวเตอร์เดินไปซื้อให้"
"เตอร์หิวหรอ"
"อืม"
"ฟ่าไม่หิวอ่ะเดี๋ยวขอดูดขอเตอร์นิสนุง"
"ตรงนี้เลยหรอ อายเค้านะ"
"หยุดคิดซักห้านาทีนะเรื่องใต้สะดืออ่ะ"
"ไม่ได้มันอยู่ในสายเลือด" แล้วมันก็เดินไปซื้อน้ำพร้อมกับเดินกลับมาด้วยรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์
"เอาสองอันนี้นะ"
"ตามใจไงบอกแล้วนิ อ่ะดูดเลยมั้ยพร้อมแล้ว"
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นอ่ะทุเรศ เหมือนพวกโรคจิตอ่ะ เห็นหน้าเมื่อกี้แล้วมันยึ้ยๆๆอ่ะ" เตอร์ส่งขวดน้ำให้ผม ผมจะรับมาดื่มแต่
"อะไรของฟ่ายึ้ยๆๆ ไม่ต้องจับเดี๋ยวป้อน อ่ะดูดดิ" มันจับหลอดให้ผมดูด กลางห้างอ่านะ คนเต็มเยย แต่จะแคร์ทำไมก็เรารักกันนิ เนอะ
"ชื่นใจที่สุด น้ำสามีเนี่ย"แล้วเราสองคนก็เข็นรถกันต่อไป จนถึงชั้นยาสระผม ผมก็หยุดทันที
"หยุดเลยที่ห้องเยอะมากเเล้วนะที่ยังไม่ได้ใช้อ่ะ จะดูทำไมอีก บลาๆๆๆๆๆๆๆ"
"ก็ดูว่ามันมีอะไรออกมาใหม่ป่าวไง ดูเฉยๆๆไม่ซื้อหรอก"
"เตอร์ดมอันนี้ดิ เตอร์ว่ามันหอมมั้ย ฟ่าชอบอ่ะหอมดี" ผมส่งให้เตอร์ดมแล้วก็แกล้งบีบออกมาให้เปื้อนจมูกมัน
"โอ๊ะ แกล้งกันนิ อย่างงี้ต้องเช็ดที่แก้มนะ เอียงแก้มมาเยย"
"เห้ยๆๆๆทิชชูในกะเป๋าโน้นเดี๋ยวเป็นสิวนะ เดี๋ยวเค้าไม่น่ารักน๊าเป็นสิวอ่ะ"
"ไม่สนอ่ะฟ่าอยากมาแกล้งเตอร์ก่อนนิ"
"เบาๆๆดิอายเค้า โอเคๆๆฟ่าเช็ดให้ หยุดๆๆๆๆ"
"เช็ดดเลยเดี๋ยวหมูกเค้าเป้นสิวเดี๋ยวเค้าไม่หล่อนะ"
"เออ...ตอนนี้ก็ไม่หล่ออยู่ร้ว แต่ไม่หล่อก็รักนะ" ตอนนี้เราสองคนไม่ได้แคร์สายตาใครเท่าไร แต่คนที่เดินผ่านไปมาเค้าก็มีแอบอมยิ้มนะ แต่วันนี้คนน้อยถ้าคนเยอะคงไม่กล้าพออ่ะ
"เจงอ่ะ"
"เจงดิ" ได้ทีมันมองไปทางอื่นหยิบยาสระผมใส่รถเข็นก่อน ทำเนียนเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นทั้งสิ้น
"เตอร์ๆๆเอาผ้าอนามัยมั้ย"
"เอามาทำบร้าอะไรอ่ะ"
"ไม่รู้ดิ หรือจะเอาผ้าอ้อมผู้ใหญ่"
"ติงต๊องว่ะฟ่าอ่ะ"
"ก็เค้าอยากเอาใจที่รักนิจะว่าเค้าติงต๊องเค้าก็ยอม"
"ป่ะกลับบ้านเหอะ ทำหน้าแบบนี้ทีไรเตอร์หวั่นไหวทุกทีเลย สุกงสุกี้ไม่ต้องกินมันแล้ว"
"หื่น"
"ก็เค้ารักของเค้านินา"
"เลียนแบบนิหว่า ขอฟ่าเข็นมั้งดิ"
"มาดิ" ผมจับรถเข็นจะเข็นมันก็หลีกทางให้ เมื่อสองมือผมจับไปที่จับ มันก็เข้ามาข้างหลังจับทับลงไปบนมือผมอีก คราวนี้แหละกุอายเค้าจริงๆนะ
"ปล่อยดิ อายเค้า"
"อายทำไม เราไม่ได้ไปขอข้าวเค้ากินซะหน่อย"
"ยังไงที่นี่ก็เมืองไทยนะเฟ้ยเห้ย"
"อายที่มีเตอร์เป็นแฟนหรอ"
"ป่าวเตอร์อารมณ์เสียอีกแล้วนะ ฟ่าไม่ได้อายอยากจะเอาป้ายแขวนคอตัวเองด้วยซ้ำว่ามีใครเป็นแฟน แต่นี้มันเขิลอ่ะ นะปล่อยนะ"
"เออก็ได้ เตอร์มันน่ารังเกียจนิ"
"เตอร์ก็ยังงี้ทุกทีอ่ะ อย่าให้ฟ่าโมโหนะเตอร์"
"ชิ" มันโมโหแล้วก็เดินตรูดบิดไปโน้นแล้ว งอลอย่างนี้ทุกทีอ่ะ ผมก็ต้องง้อใช่มั้ยเนี่ย เข็นไปชนตรูดมันมั้ง
"เตอร์ๆๆเดี๋ยวฟ่าทำวุ้นให้กินเอาป่าวววว หรือจะกินบัวลอยดีค๊าบ" เรามาถึงชั้นพวกอุปกรณ์ทำขนม แต่มันก็ยังคงเฉย
"ใส่มะพร้าวอ่อนด้วย โอเคป่าว ของโปรดเตอร์ไง กินมั้ยอ่ะ" มันยังคงเฉย
"อุ้ย" แตมกะยุ่งเข็นรถมาชนตรูดผมอีกแล้ว
"สองคนนี้นิ มาชนท้ายทำไมเนี่ยเดี๋ยวเสียการทรงตัวนะเว้ย ไหนๆๆได้อะไรมามั้ง"
"เยอะแยะเลย ถึงว่า..เวลาฟ่าพูดถึงที่นี่ทีไรตาเป็นประกายทุกที มันมีของแปลกๆเยอะแยะไปหมดเลย"
"บอกแล้วไง ว่าที่นี่ใครๆก็ติดใจ ซื้อกันครบแล้วใช่ป่ะงั้นเราไปเลือกของทำสุกี้กันเถอะ เดี๋ยวฟ่าซื้อน้ำจิ้มสุกี้ไปแล้วเดี๋ยวเอาไปปรุงใหม่อีกรอบ"
"อืมๆๆๆแล้วไอ้หมอนั้นเป็นไรอ่ะยืนทำมิวสิคอยู่นั้นอ่ะ"
"มันงอล"
"งอลกันอีกแระวันนี้กี่รอบแล้วเนี่ยไหนบอกจะมาสวีทกันไง"
"ไม่รู้มันดิ "
"อยู่ที่มหาลัยไม่เห็นขี้งอลขี้โมโหอะไรแบบนี้เลย นิสัยผู้หญิงอะไรแบบนี้ไม่มีด้วยซ้ำ"
"ใครไม่เป็นฟ่าไม่รู้หรอก" ผมกระซิบเบาๆกะสองคนนี้เดี๋ยวมันได้ยินจะเป็นเรื่องอีก ผมทำเป็นเข็นไปไม่สนใจมัน
"แล้วไม่ทำแล้วหรือไง บัวลอยอ่ะ" ฮ่าๆๆๆในที่สุดคนงอลมันก็ทนไม่ไหว
"ที่รักอยากกินป่าวอ่ะ เค้าเห็นที่รักเงียบนิเค้าก็นึกว่าไม่อยากกินของเค้าซะอีก"
"อยากกินดิ" ผมแอบยิ้ม สองคนนั้นก็แอบยิ้มในการฟอร์มจัดท่ามากของมัน แต่ก็ต้องแพ้ลูกอ้อนของผมเสมอ จำไว้น๊าอีกคนเป็นไฟอีกคนก็ต้องเป็นน้ำ
"งั้นที่รักมาหยิบแป้งอันนี้ให้เค้าหน่อย แล้วก็ลูกเกดด้วยเอาสีเหลืองดิ อืมๆๆๆ ขอบคุณนะ ตัวเองมาเข็นให้เค้าหน่อยเค้าเมื่อยแล้ว"
"พั้วะ"เสียงไอ้ยุ่งตบหัวเตอร์ ซะใจจริงวุ้ย
"ทำเป็นท่ามาก งอลมากๆฟ่ามันไม่ง้อเมิงอ่ะจะหง๋อยจำไว้"
"เล่นแรงนะเมิงเดี๋ยวหัวกูยุ่งหมด เมิงสองตัวอ่ะซื้อไรมามั้งถุงยางซื้อรึยังเดี๋ยวคืนนี้ต้องใช้นะ กูไม่ให้ยืมนะเว้ยมันแพง"
"ไอ้เลว คิดได้เนอะ" ผมกับแตมได้แต่อมยิ้ม
"ฟ่าๆๆๆๆๆ"
"ฮึ ไร"
"น้ำแดง เอาป่าว"
"เออๆๆๆช่ายเอาดิ"
"บางทีมันไม่ใจร้อนมันก็น่ารักดีนะไอ้เตอร์อ่ะ"
"ฟ่าก็ว่างั้นอ่ะแตม"
"นินทาอะไรกัน"
"ป่าวจร้า ไปเหอะไปเลือกซื้อสิ่งที่เราเป้าตั้ง เอ๊ยตั้งเป้าไว้ได้แระ"
"ตาหลกตลอดอ่ะแฟนผม"
"แล้วไม่ชอบหรอ""
"ชอบครับบบบบบ"
"สองคนนี้เวลาไม่ทะเลาะกันก็หวานซะ"
"เจือกคนเค้าจะสวีท"
"เอ้า...เตอร์นิสัยนะ เข็นรถตามมา"
"จร้า"
เราสี่คนก็เลือกผักที่ตัวเองอยากกินแล้วก็เนื้อสัตว์ตามใจที่ตัวเองอยากกินอีกเช่นกัน ผมรู้ว่าแฟนผมชอบกินอะไรผมก็จัดการหยิบทุกสิ่งที่มันชอบ
"เตอร์ไม่มาช่วยกันเลือกอ่ะ ของที่แกอยากกินอ่ะ" แตมเรียกให้เตอร์มาช่วยกันเลือก
"ไม่ต้องหรอกที่รักกูจัดการแล้วแตม ดูดิที่เค้าหยินนะของโปรดกุทั้งน้านแตม เมิงอ่ะเอาอย่างเค้ารู้มั้ย รู้รึป่าวว่าไอ้ยุ่งมันใส่กุงเกงในไซส์อะไร"
"ไม่รู้อ่ะ"
"เห็นป่ะ บกพร่องในหน้าที่ภรรเมียนะ เรียนรู้จากฟ่าเค้าซะมั้ง"
"เพ้อเจ้อนะเตอร์ จะเอาไรเพิ่มป่าวเห็ดเข็มทองแค่นี่พอป่าว"
"พอจ้ะ"
"ฟ่าจำได้แม้กระทั่งไซต์ กกน. เลยหรอ"
"อืม ทำไมอ่ะมันแปลกหรอแตม"
"ป่าวอ่ะแค่อยากรู้อ่ะว่าสิ่งเหล่านี้เราต้องจำด้วยหรอ"
"จำสิ การที่เรารักใครสักคนอ่ะนะ เราต้องใส่ใจในตัวเค้า ต้องรู้ว่าเค้าเฉยเค้ารู้สึกยังไง เค้าสีหน้าแบบนี้เค้าอารมณ์แบบไหน เรื่องรายละเอียดอย่างอื่นก็เหมือนกัน เราคิดจะใช้ชีวิตกะใครซักคนเราก็ต้องรู้ว่าชีวิตประจำวัน เค้าใช้อะไรชอบอะไรไม่กินอะไรประมาณเนี่ยมันต้องค่อยๆเรียนรู้ไป"
"น่าอิจฉาเตอร์เนอะ"
"ไปอิจฉาเตอร์ทำไม แตมก็ต้องทำให้ยุ่งเป็นคนที่น่าอิจฉาอีกคนสิ คนเรารักกันไม่มีใครได้เปรียบหรือว่าเสียเปรียบหรอกมีแต่ว่าเราจะทำอะไรให้กันและกันดี"
"ไม่น่าเชื่อเนอะว่าไอ้คนขี้โวยวายอย่างมันจะมีคนที่รักมันได้ขนาดนี้และทนมันได้ขนาดนี้"
"เค้ามีดีมากกว่าที่หลายๆคนเห็น ไม่งั้นฟ่าไม่รักจนโงหัวไม่ขึ้นหรอก"
"ก็ใช่นะเตอร์มันเป็นคนรักเพื่อนมากนะ แตมคิดว่าแฟนก็คงมากกว่าหลายเท่าก็ไม่แปลกกหรอกที่ฟ่าจะรักมัน"
"อื้ม แล้วแตมอ่ะรักยุ่งเหมือนที่ฟ่ารักเตอร์รึป่าว"
"เหมือนรึป่าวไม่รู้อ่ะแต่ก็รักมันเพิ่มขึ้นทุกวันอ่ะ"
"ฟ่าๆๆ" เตอร์แหกปากมาแต่ไกลพร้อมด้วยกุ้งที่ฟรีชไว้
"ทำไมไม่เอาสดๆอ่ะ นั้นมันกุ้งฟรีซนะมันจะกินกรุบๆ เตอร์จะเอาแบบนั้นหรอ"
"อื้มมม แล้วนี่หมึกด่างของโปรดฟ่าแล้วก็เต้าหู้"
"ขอบคุณคร๊าบที่รัก แล้วยุ่งอ่ะไปไหน"
"คุยกะหนุ่มๆอยู่ตรงโน้นอ่ะ"
"เดี๋ยวเถอะเมิง แจกโชคกูอีกแล้ว แตมนี่ฟองเต้าหู้ของโปรดที่รัก"
"ที่รงที่รักอะไรไอ้ประสาทแตก"
"ก็ไอ้เตอร์มันสอนนิ เมิงอะสอนไรไม่เห็นได้ผลโดนด่าเลย"
"เออน๊า พยายามบ่อยๆคนฟังอ่ะเค้าชอบทั้งนั้นแหละ เค้าด่าพราะรักเชื่อกุดิ"
"ช่าย ไม่งั้นแตมไม่เขิลจนหน้าแดงหรอก"
"แซวกันเข้าไป เขิลนะเว้ย" แตมเขิลแล้วก็เดินไปหาของอย่างอื่นแล้ว พวกเราสามคนได้แต่ยืนขำ จนผมต้องเดินตามไป
"ไม่เห็นหน้าอายเลยแตม น่ารักออก"
"มันยังไม่ชินมั้ง"
"เห็นป่าว ยุ่งยังจำได้เลยว่าแตมชอบฟองเต้าหู้"
"อื้ม"
"ถ้าเรารักใครซักคนเราไม่ต้องอายที่จะบอกรักเค้าหรอก"
"อื้มมม"
"เลิกเขิลได้เเล้ว แล้วก็มองหาของที่ ที่รักแตมชอบสิ"
"อื้ม"
"งั้นฟ่าไม่กวนแระไปหาของให้ไอ้หมาเตอร์ดีกว่า" อิอิ ผมเดินออกมาพร้อมกับทำหน้ากวนประสาทแตมเล็กน้อยคนมันเขิลอ่ะนะ เวลาแกล้งนี้มีความสุขโคตรๆๆอ่ะ
"ฟ่าค๊าบ กลับกันยังอ่ะเค้าหิวแล้ว"
"แป๊ปหนึ่งสิแตมเค้ากำลังหาของให้ที่รักเคาอยู่ งั้นเราไปหาขนมตรงโน้นกินแก้หิวก่อนป่าวเอารถเข็นไว้ตรงนี้แหละ"
"ยุ่งๆๆกูฝากรถด้วยนะไม่ได้ล็อคนะเว้ย อย่าให้ใครมาชนท้ายอ่ะ"
"จะไปไหนกันว่ะ"
"ห้องน้ำว่ะทนไม่ไหวแล้ว"
"ไอ้บร้านิ" ผมสองคนเดินออกมาหาของกินแก้หิว
"กล้วยแขกมั้ย"
"ไม่เอาอ่ะ เครปเย็นดีกว่า ฟ่าเอาป่าว"
"ไม่เอาอ่ะ ไม่หิวเท่าไร อยากกินกล้วยแขกมากกว่า"
"ไฮโซเกิน กล้วยแขกพารากอน"
"ทามมัยอ่ะ"
"ป่าว" ผมเดินไปซื้อกล้วยแขกไฮโซ อิอิ แล้วมันก็ยืนรอเครปของมันนั้นแหละ
"ได้ยังอ่ะของเตอร์อ่ะ ได้แล้วแต่ไม่มีตังค์ เอาตังค์มาหน่อย"
"แล้วเอาตังค์ไหน"
"ในรถเข็น"
"ถ้าหายขึ้นมาอ่ะ"
"ซวยไง"
"ทั้งปีอ่ะ"
"ยุ่นมันดูอยู่ไม่หายหรอก"
"แล้วไม่ต้องมาโอดครวญให้ได้ยินเลยนะ"
"ครับบบบบ" เราสองคนรีบเดินไปที่รถแต่ก็มียุ่งคุมท้ายรถอยู่เลยหมดกังวล ฮ่าๆๆๆ
"สองคนนี้เรียบร้อยยังได้ไปจ่ายตังค์กัน"
"อื้มเรียบร้อยแล้ว"
เราสี่คนไปจ่ายตังค์แล้วก็เอาของใส่รถกลับบ้านนนนนนนนนนนนนนนน
เม้นท์ล่างน่ากลัววววววววววววววววววว
-
^
^
^
^
นุงฟ่าช่วงนี้มาถี่แฮะ :m12:
แหมๆแอบไปสวีทกันที่พารากอน สองคู่ชู้ชื่นเลยนะ
อิจฉานะเนี้ย (เมื่อไหร่ตูจะได้ไปสวีทกับเค้าบ้างเนี้ยคิดแล้วอนาต :z3:)
นุงฟ่าแอบน่ารักอะใส่ใจทุกรายละเอียดของที่รัก แม้กระทั่งไซต์ กกน. (แต่ว่าคุณเฮียใส่ไซต์อะไรอะ กร๊ากกกก)
อย่างนี้สิถึงจะเป็นแม่บ้านตัวจริง o13 o13
ปล . หิวข้าวโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :m31:
ร๊าก นุงฟ่า (บ้าบอ) กะ นุงเตอร์ (จอมซ่า)
------------------------------------------------
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :serius2: ไม่ได้หน้ากลัวนะ แต่ เค้าน่ารักตะหากหล่ะ
งอล เด๋วไม่มาเม้นท์ซะเลย ฮึม ฮึม (เพิ่งเห็นไอตัวเคลื่อน สงสัยตาจะบอดเพราะความรักซะแล้วสิเรา :-[)
-
:z13:
จิ้มทะลวงรีบนถึงนุ้งฟ่า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
มาบ่อยมาไม่บันยะบันยังเลยนะชอบแบบนี้ที่สุดมีใหห้อ่านต่อเนื่อง
อ่านแล้วแบบฟ่าพูดถูกนะ คนเราคบกันต้องค่อยเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
ง่ายๆ คืิอ เรียนรู้ที่จะปรับตัวเข้าหาเค้า ยอมรับกับอะไรที่เค้าเป็น
ค่อยๆจด และจำรายละเอียดถึงสิ่งต่างๆที่เค้าชอบ มีความสุขไปกับเค้า
ความรักจะอยู่ได้ไม่ใช่เราปรับตัวฝ่ายเดียวแต่ต่างฝ่ายต่างต้องรู้วซึ่งกันและกันว่า
อะไรเป็นอะไร เข้าใจว่าตอนนี้อยู่ ณ จุดไหน
ที่ฟ่าบอกว่าขนาดเราต้องรุ้ เค้าใช้อะไร ชอบอะไร ไม่กินอะไร เป็นที่สุดแล้วละ
แต่ขนาดรู้ไซซ์กางเกงในนี่ 555+ นับถือละ
บางทีความสุขมันก็มากับเรื่องง่ายๆ และหายไปกับอะไรง่ายๆด้วยเช่นกัน
"ความรักคือที่มาของความสุข และรักก็เอามันคือไป..."
ท่อนหนึ่งในเพลง คนธรรมดา ที่ชอบมาก
แหมๆแอบงอลกันเพราะเรื่องเขินๆเนี่ยน่ารักดีนะคู่นี้
แต่งอลบ่อยมากมายอะ งอลกันทั้งวันระวังเถอะลูกจะเต็มบ้านไม่รู้ตัว 555+
นิว(LOVEis)
-
อยากกินสุกี้ด้วยจัง
:z2: :z2:
-
^
^
^
^
นุงฟ่าช่วงนี้มาถี่แฮะ :m12:
แหมๆแอบไปสวีทกันที่พารากอน สองคู่ชู้ชื่นเลยนะ
อิจฉานะเนี้ย (เมื่อไหร่ตูจะได้ไปสวีทกับเค้าบ้างเนี้ยคิดแล้วอนาต :z3:)
นุงฟ่าแอบน่ารักอะใส่ใจทุกรายละเอียดของที่รัก แม้กระทั่งไซต์ กกน. (แต่ว่าคุณเฮียใส่ไซต์อะไรอะ กร๊ากกกก)
อย่างนี้สิถึงจะเป็นแม่บ้านตัวจริง o13 o13
ปล . หิวข้าวโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :m31:
ร๊าก นุงฟ่า (บ้าบอ) กะ นุงเตอร์ (จอมซ่า)
ร๊ากนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์ม่ายรักเฮียนุ้งฟ่าหรอออออออก๊าบบบบ
เฮียใส่ไซต์อะไรหว่า ขอคำนวนก่อน ไซต์เอ็มนะ ประเมินตอนปรกกตินะ ถ้าตอนตื่นตัวไม่รู้ต้องไปเรียนรู้กันเอาเอง :haun4:
เฮียก็ชอบเดินซุปเปอร์นะ ทำอาหารอร่อยด้วย น่าพาไปอวดคนแถวพารากอนมี๊กมากกกกก
ต่อไปจะมาเดือนละหนจะได้ไม่มีคนบ่น :m16:
:z13:
จิ้มทะลวงรีบนถึงนุ้งฟ่า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
มาบ่อยมาไม่บันยะบันยังเลยนะชอบแบบนี้ที่สุดมีใหห้อ่านต่อเนื่อง
อ่านแล้วแบบฟ่าพูดถูกนะ คนเราคบกันต้องค่อยเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
ง่ายๆ คืิอ เรียนรู้ที่จะปรับตัวเข้าหาเค้า ยอมรับกับอะไรที่เค้าเป็น
ค่อยๆจด และจำรายละเอียดถึงสิ่งต่างๆที่เค้าชอบ มีความสุขไปกับเค้า
ความรักจะอยู่ได้ไม่ใช่เราปรับตัวฝ่ายเดียวแต่ต่างฝ่ายต่างต้องรู้วซึ่งกันและกันว่า
อะไรเป็นอะไร เข้าใจว่าตอนนี้อยู่ ณ จุดไหน
ที่ฟ่าบอกว่าขนาดเราต้องรุ้ เค้าใช้อะไร ชอบอะไร ไม่กินอะไร เป็นที่สุดแล้วละ
แต่ขนาดรู้ไซซ์กางเกงในนี่ 555+ นับถือละ
บางทีความสุขมันก็มากับเรื่องง่ายๆ และหายไปกับอะไรง่ายๆด้วยเช่นกัน
"ความรักคือที่มาของความสุข และรักก็เอามันคือไป..."
ท่อนหนึ่งในเพลง คนธรรมดา ที่ชอบมาก
แหมๆแอบงอลกันเพราะเรื่องเขินๆเนี่ยน่ารักดีนะคู่นี้
แต่งอลบ่อยมากมายอะ งอลกันทั้งวันระวังเถอะลูกจะเต็มบ้านไม่รู้ตัว 555+
นิว(LOVEis)
สรุปว่ามาบ่อยนี้ดีหรือไม่ดีอ่ะ
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
ความรักคือที่มาของความสุข แต่เราก็ต้องฉุดรั้งความสุขไว้ไม่ให้มันมาเอาคืนไปดิ
ฮ๋าๆๆๆๆๆแต่ทุกอย่างย่อมมีดับสลายเมื่อเกิดมา
แต่อยู่ที่ว่าใครจะเลือกอะไรมาดับสลายมัน
ถ้าเป็นไปได้เราสองคนของเลือกความตายมาดับสลายความสุขที่มันมีพันธนาการมาจากความรักแล้วกัน
อิอิ
งอลทุกวันทำลูกกันทุกวันยังไม่มีสักคนเยย
สงสัยเตอร์ไม่มีน้ำยา
หรือฟ่าก็ไม่มีแกงไตปลา แกงเขียวหวาน อารัยเทือกนี้
หุหุ
อยากกินสุกี้ด้วยจัง
:z2: :z2:
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆกินกะนุ้งฟ่าไม่อร่อยหรอก
กินกะคนรักอร่อยกว่าเยอะ
ไม่เชื่อลองดิ
ฮิฮฺ
-
แจ่มแจ๋ว หรรษา เริงร่า หวานแหววกันสุดๆอ้ะ
หมั่นเติมความหวาน เติมใจให้กันวันละนิดวันละน้อย แต่ทำบ่อยๆ ไม่มีลด มีแต่เพิ่ม
ถ้้าแตมกับยุ่งไม่เขินไม่อายก็คงหวานทันคู่ของนุ้งฟ่ากับเตอร์นะ
นุ้งฟ่าแนะนำเพื่อนได้ดีมาก ชีิวิตคู่ต้องหมั่นเติมเต็ม เอาใจใส่ซึ่งกันและกัน
ไม่ใช่มัวแต่คำนึงถึงความได้เปรียบเสียเปรียบ
บวก 1 แต้มใุห้นุ้งฟ่าจ้า :กอด1:
ปล มาบ่อยๆ ไม่ได้ว่าเลยนะ มาบ่อยๆก็ดีสิจ๊ะ
แต่งงที่นุ้งฟ่ามาตอนดึกๆด้วยไง ยิ่งบอกว่าซะมีอยู่ แล้วมาดึกๆ เตอร์ไม่บ่นแล้วเหรอ???
-
^^
^^
จิ้มน้องสาวผ่านทะลุประกาศบอร์ด ฮิ ฮิ ฮิ....
เตรียมพร้อมกับสุกี้ ไฮโซ คำนวนดูหม้อนี้ถ้าไปกินที่ร้าน จะเท่าไหร่
รอตอนหลังจากอิ่มสุกี้แล้ว นุ้งฟ่าจัดมา :กอด1:
-
+1 ให้คนขยัน
-
แจ้งรปภ. ด่วนนนนนนนนนนนน!
ซุปเปอร์พารากอนมดขึ้นแล้ว
หวานไม่เกรงใจคนเดินซื้อกับข้าวแถวนั้นเลยน้า
จะไปหวานกันอีกเมื่อไหร่บอกด้วยเน้
จะตามไปกำจัดมดให้
555555555
มาบ่อยๆ อ่ะดีแล้วว อย่าเดือนละครั้งเลยนะ
เดี๋ยวคิดถึงแย่เลย
อยากตัดผมเหมือนกันอ่ะ
แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะตัดยังไงดี
มีร้านแนะนำมั้ยจ๊ะ
เอาแบบวัยรุ่นเคป๊อบเลยนะ
จะกระชากวัย 555
ปล. อวาตาร์ น่ารักนะเนี่ย
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
มาบ่อยๆดีแล้วครับ คนอ่านคิดถึง
น่าอิจฉาเตอร์ มีคนรักดูแลเอาใจใส่ดีมาก :L1:
-
+1 ให้คนน่ารักมากมาย
:จุ๊บๆ: จุ๊บ ๆ นุ้งฟ่า ช่วงนี้มาบ่อย อิอิ
ไปหวีดหวานกันที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตพารากอนกันเลยทีเดียว ขำนุ้งเตอร์ งอลนุ้งฟ่าได้มะนานเจอนุ้งฟ่าเข้าไปแป๊ปเดียวหายงอลเลย นุ้งฟ่าสุดยอดดดดดดด ชอบที่นุ้งฟ่าสอนแตมอ่ะ น่ารักจัง อย่างนี้จะไม่ให้นุ้งเตอร์รัก นุ้งเตอร์หลงได้งัยก็ ก็คนมันน่ารักที่สุดในโลกกกกกกกกกกกกกกกก ^_______________^
-
ฟ่า จะว่าไรมั้ยอ่ะ ถ้าพี่จะบอกว่า
เตอร์น่ารักอ่ะ :laugh: :laugh: :laugh:
ล้อเล่นนนนนนนนน นุ้งฟ่าก้อน่ารักจ้า แต่ชอบแกล้งคนอื่นนะเนี่ย
มาบ่อยๆอย่างนี้อ่ะ ดีแล้ว คิดถึงคิดถึง
ปลปล อวาตาร์ใหม่น่ารักดี
-
:L2:....คู่นี้แหละ เขาเรียกว่า..รักกันจริง
....ดูแลเอาใจใส่ ซึ่งกันและกันตลอด
....แถมด้วย งอนๆๆง้อ สร้างสีสรร ให้ชีวิตรัก
....จนบางครั้งเดือดปุดๆๆกันเลยที่เดียว :L2:
-
คู่นี้หวานตลอดศก แอร๊ยยยย มดเดินขบวน :L1:
ให้กำลังใจนะคะ :กอด1:
-
หูยยยยยยยยยยยยย
วันไหนไปกันอีก กรุณาบอกด้วย
จะไปปาปารัสซี่ ๆๆๆๆๆๆๆๆ
:laugh:
-
ดูดกันกลางพารากอนเลยอะ.........
:jul1:
-
หูยยยยย หวานกันซะ
สงสัยวันหลังต้องไปส่องที่พารากอนบ่อยๆซะล่ะ :z1:
-
รู้สึกว่าความรักของสองคู่นี้นะมันเพิ่มขึ้นทุกวันเลยนะคร้าบ
ให้มันรักกันอย่างนี้ตลอดนะคร้าบ ผมจะได้อ่านไปยิ้มไปตลอด
น่ารักกันจัง อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ฟ่านี่สมกับเป็นศรีภรรยาสุดๆ
เป็นแม่บ้านตัวฉกาจอีกตางหาก
เตอร์นี่โชคดีจริงวุ้ย
-
วันที่เก้า เดือนเก้า สองพันเก้า
ตามไทยเรา เลขมงคล ผลส่งเสริม
อำนวยให้ ทุกทุกท่าน รวยกว่าเดิม
สิ่งเพิ่มเติม คือรักเรา ที่ก้าวไป
ขออำนาจ ของคุณพระ เทวดา
จงลงมา ประทานพร แกว่งกรให้
ทุกทุกท่าน ร่ำรวยเงิน เป็นหลักชัย
สุขภาพให้ ใจแข็งแรง แกร่งกายา
*****************
วันนี้วันที่เก้าเดือนเก้าปีสองพันเก้า ขอให้ทุกคนมีชีวิตที่ก้าวหน้าไปสู้สิ่งที่ดีกว่าไม่จบสิ้น
ขอให้คุณพระรักษาคุณเทวดาคุ้มครอง มีเงินฝากมากกว่าเก้าหลัก
ขอให้เฮงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่งกลอนได้ทำนี้เองมีคนคอยกวนสมาธิอ่ะ
เง้อๆๆๆๆๆ
เก้าเก้าเก้า
เฮงๆๆๆๆๆ
อย่าลืมไปไหว้พระขอพรนะครับบบบบบบ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แวะมาจ๊ะเอ๋ :m22: นุงฟ่า
9-9-09 ต้องไปดู 5 แพร่งเท่านั้น กร๊ากกกกกกกกกก ช้านอย่างได้น้องเก้า :-[
สรุปคือ แวะมาGOODNIGHT นุงฟ่า (ที่รัก) กะ นุงเตอร์ (ที่รักยิ่ง) จร้า :a12:
-
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แวะมาจ๊ะเอ๋ :m22: นุงฟ่า
9-9-09 ต้องไปดู 5 แพร่งเท่านั้น กร๊ากกกกกกกกกก ช้านอย่างได้น้องเก้า :-[
สรุปคือ แวะมาGOODNIGHT นุงฟ่า (ที่รัก) กะ นุงเตอร์ (ที่รักยิ่ง) จร้า :a12:
ฝันดีจ้ะพี่สะใภ้
-
:z13:
จิ้มตูดนุ้งฟ่า อิๆ(ฝากคนข้างๆจิ้มด้วย หึหึ)
กะ่ว่าวันนี้ตอนเย็นจะไปดู 5 แพร่ง ช่วงนี้ขอบ้าน้องเก้าให้หายก่อน
อยากมากไรมากช่วงนี้ อิๆ เห็นนุ้งฟ่ามาคิดว่ามาต่อเรื่อง 555+
ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ น๊า อ่านแล้วรู้สึกดี
สิ่งดีๆที่ฟ่าทำไว้ขออำนวยอวยพรให้นุ้งฟ่า เตอร์ และครอบครัว
จงพบแต่ความสุข ความเจริญ สมหวังดังใจมุ่ง
ผ่านพ้นทุกการณ์ที่จะย่างก้าวเข้ามาได้ด้วยดี
นิว(LOVEis)
-
ขอให้พรที่นุ้งฟ่าอวยพรมา ย้อนกลับไปหาตัวนุ้งฟ่า นุ้งเตอร์ และคนที่รักทุกคนด้วยนะจ๊ะ :L1: :L1:
-
เห็นด้วยกะนุ้งฟ่าว่าซุปเปอร์ที่พารากอนน่าเดินจริงๆ
ดูดเงินในกระเป๋าไปได้หลายอยู่ 555
แต่จะให้ดี คงต้องเดินไปสวีทไปอย่างนุ้งฟ่ากะเตอร์
:เฮ้อ: น่าอิจฉา ไอ้เราต้องเดิน คนเดียว เหี่ยวแห้ง :z3:
ภูมิใจในความรักอันมั่นคงของน้องทั้งสองคนนะคะ
ขอให้รักกันมากๆ มีความสุขกันมากๆ
ดูแลกันตลอดไปนะคะ
:กอด1:แน่นๆ
(ไม่มีมื้อเช้าหม่ำอะ ทำไงดี - -" )
-
ได้ยินเสียงท้องร้องของคุณป้าสุดที่เลิฟ
เลยต้องตื่นจากอ้อมกอดของสามีอันเป็นที่รัก
เพื่อมาทำอาหารเช้า
อิอิ
จัดไปเบาๆ
(http://www.pixnice.com/upload/files/kdyt5ymuzzotgwinkztj.jpg)
(http://www.bloggang.com/data/times/picture/1116024618.jpg)
(http://www.thai-tour.com/wb/upload/1214981679.jpg)
(http://farm3.static.flickr.com/2240/3531467820_690f3ec3ff_o.jpg)
(http://upload.blueforces.net/img/d2da20418371a02dc1a76c23ba1baa6d/22815.jpg)
(http://farm4.static.flickr.com/3165/2822272650_c199aa1fac_o.jpg)
ที่ขาดไม่ได้คือพริกน้ำปลา
สามีบอกว่าเทออ่ะชอบทานเค็มเดี๋ยวก็เป็นโรคไต
เราก็ตอบไปว่าไม่มีทางหรอก เพราะหัวใจที่ฉันตามหามันเจอแล้วฉีนจะเป็นโรคไตได้ไง
สามีก็ งง อ่ะสิ เธอพูดอะไรของเธอ
ก็ไตหาหัวจาม ตามหาหัวใจไงจ้ะที่รัก
คริคริ
ทานอาหารเช้าให้อร่อยนะครับ
แล้วสู้ๆกับวันนี้
ทำวันนี้ให้มีคความสุข เพราะเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีรึป่าว
รักนะ จุบุจุบุ
-
หิวง่ะ
ไปกินข้าวดีก่า
:oni1:
-
นุงฟ่ามาส่งมื้อเย็นด้วย
:oni1: :oni1:
ปล . อยากกินน้ำแข็งขูด ice - monster
-
อ่ะจัดให้
(http://lof.anime-forge.net/lofsp-va1/lofsp-va1-2.jpg)
เค้าไม่ได้ใช้น้ำแข็งขูดซะหน่อย
ถ้าขูดต้องแบบนี้
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/283/1283/images/ice001.JPG)
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
:z3: :z3: :z3:
กล้าเล่นกันเนอะ สองคนนี่ 555+
เห็น น้ำแข็งใสแล้วอยากไปกินจัง เอิ๊กๆ
เหงาๆชั้นนั่งเหงาอยู่คนเดียว เปล่าเปลี่ยวหัวใจเสียเหลือเกิน
เลยมาขอทวงตอนใหม่จากนุ้งฟ่า(มันเกี่ยวกันไหม)
นิว(LOVEis)
-
มาแว้วจร้าเพ่นิวและทู๊กคน
น้ำแข็งขูดละลายหมดแล้วนะพี่ซาภ้ายยยยย
ตอนใหม่มาแว้ว
"เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย" แตมบ่นขณะที่เราออกจากลิฟท์เพื่อนเข้าห้อง พร้อมกับของที่มากมายเต็มสองมือของทั้งสี่คน
"เตอร์ยืนเฉยทำไมครับ เปิดประตูสิ เค้าหนักนะเนี่ย"
"กุญแจอยู่ที่เตอร์หรอ กุญแจอยู่ที่ฟ่าต่างหาก"
"ไม่มีนิฟ่าให้เตอร์ไปแล้ว ล้วงดูในกระเป๋าหลังกางเกงดิ๊"
"จะล้วงยังไงอ่ะ ให้เอาปากคาบของไว้รึไงเล่า"
"แตมฟ่าฝากของหน่อย เรื่องมากจริงวุ้ย หันหลังมา" ผมล้วงไปไม่เจอกุญแจอะไรทั้งสิ้น ก็เมื่อกี้ยังเห็นมันถืออยู่เลยอันนี้กวนประสาท
"ดูข้างหน้าดิ๊ ล้วงดีดีนะเดี๋ยวลูกชายเราตื่น"
"อายมั้งเหอะ นี้ไง เตอร์อ่ะรู้ทั้งรู้ว่ามันอยู่ในกระเป๋า ลีลามากจริง"
"แค่นี้ก็ต้องอารมณ์บูดดั้ว"
"กูดูสิว่าคนอื่นเค้าถือของหนักขนาดไหนยังมาเล่นอีก ให้มันรู้เวลามั้งเหอะนะ ไปหยิบหม้อสุกี้ออกมาเดี๋ยวนี้แล้วก็ชามช้อนแก้ว ได้ยินมั้ยครับที่รัก"
"รับแซ่บ ครับมาดาม"
"ไอ้นี้ดุดุไปมันก็ปัญญาอ่อนนะ"
"มากมากเลยแหละยุ่ง"
"เดี๋ยวยุ่งไปช่วยมันแล้วกัน"
"งั้นแตม เอาผักไปล้างกัน"
"อื้มได้"
"ฟ่า...เตอร์ว่าเราไปกินร้านจะถูกกว่านี้นะ แล้วก็ไม่ต้องมาล้างด้วย"
"แต่ความรู้สึกมันคนละแบบนี้"
"ว่าไงก็ว่าตามกัน ว่าแต่ฝาหม้อสุกี้ไปไหนอ่ะ"
"ก็เตอร์เอาไปทำเป็นแบบวงกลมวาดกระดาษอะไรของเตอร์อ่ะ เอาไว้ไหนอ่ะ"
"เออช่าย อยู่ในตู้โน้น โอเค ขอบคุณมาก"
"รั่วมั้ยแตม ไอ้เตอร์อ่ะ"
"ต้องผ่าไปอ๊อกด่วน แต่ก็ไม่เคยเห็นมันในมุมนี้มากเท่าไรนะ พอมันอยู่กับฟ่ามันกลายเป็นเด็กไปเลยอ่ะ แตมว่าแบบนี้น่ารักดีนะไม่เหมือนที่มหาลัย มันดูเก็กๆๆไงก็ไม่รู้ ทั้งที่มันอ่ะติงต๊องจะตายไป"
"ฟ่าชักอยากจะเห็นมุมนั้นของมันบ้างแล้วสิ"
"วันหลังไปแอบดูสิ"
"ถ้ามันรู้นะเอาฟ่าตายแน่ เดี๋ยวแตมล้างไปคนเดียวก่อนนะฟ่าจะปรุงน้ำจิ้มสุดกี้ใหม่"
"ได้ๆๆ"
"ยุ่งๆทำไรอ่ะ"
"ยืนให้กำลังใจมันอ่ะ มันไม่ให้ช่วยทำไรเลยมันบอกให้ยืนหายใจเฉยๆเหอะ"
"งั้นยุ่งมาช่วยแตมล้างผักดีกว่านะ"
"โอเคเลยเบื่อขี้หน้ามันจะแย่แระ"
"ไปไกลๆทีนกุเลยป่ะ" ในระหว่างที่ผมวุ่นวายกับการหาของในตู้เย็น สองคนนั้นก็ล้างผักกันไป เตอร์ก็เอาปลั๊กมาต่อเอาไว้เสียบหม้อสุกี้แล้วก็เตรียมภาชนะทั้งหมดแล้วทำไมมันต้องไปกินตรงโซฟาด้วย ถ้าหกรดโซฟาของช้านนะแกตาย เดี๋ยวเอาน้ำแดงโวดาไปให้ที่รักดีกว่า ผมก็จัดการผสมโซดากันน้ำแดงแล้วก็แจกจ่ายให้ทั่ว
"ที่รัก น้ำแดง"
"ขอบคุณครับ ทำน้ำจิ้มเสร็จแล้วหรอ"
"ยังไม่ได้ทำอ่ะไม่มีคนบีบมะนาวให้"
"แล้วไง"
"ที่รักไปบีบให้เค้าหน่อยดิ ตรงนี้ก็เสร็จแล้วนิ"
"ทำไมไม่บีบเอง"
"ก็ดูคู่โน้นเค้าช่วยกันล้างผักเลย ให้เค้าบีบมะนาวคนเดียวเค้าวังเวงนะ"
"อ้อนแบบเนี้ยมันต้องมีแผนอะไรซักอย่าง"
"ไม่มี๊ ไม่มีเลย ดูหน้าดิหน้าเชื่อถือจะตาย ไม่มี๊จริ๊งจริงงงง"
"ปฏิเสธซ้อนปฏิเสธเป็นไม่ปฏิเสธ บอกมานะมีแผนร้ายอะไรในใจ"
"การที่เค้าอยากจู๋จี๋กะคนรักเนี่ยมันเป็นแผนร้ายเลยหรอ งั้นเค้าทำคนเดียวก็ได้" ทำหน้าจ๋อยผิดหวัง แล้วก็เดินคอตกกลับไปในครัวเหมือนเดิม วันนี้ไม่มีแผนจริงๆนะ ทำไมต้องคิดว่าเรามีแผนร้าย เราดูร้ายกาจขนาดนั้นเชียวหรือขนาดคนรักยังไม่ไว้ใจ ไม่จริงใช่มั้ย ม่ายจริ๊งงงงงงงงง
"สองคนนี้ล้างผักกันไปถึงไหนเเล้วเนี่ย มัวแต่จับมือกันอยู่นั้นอ่ะผักจะล้างเสร็จมั้ยเนี่ย ชิ" อ่าวมีเหวี่ยง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ขำขำ
"สามีไม่ทำการบ้านหรอฟ่า"
"อะไรๆอิแตม กุทำทุกวัน"
"กูไม่รู้นิเห็นเมียแก มาเหวี่ยงฉันนิ"
"ที่รักไหนมาดูสิมีไรให้เค้าช่วยมั้ง"
"ไม่ต้องมาพูดดีเลย เมื่อกี้เค้าขอให้ช่วยทำเรื่องเยอะ"
"โอ๋ๆๆๆง้อๆๆๆๆๆๆ"
"ไม่รู้ไม่ชี้"
"เดี๋ยวเตอร์เอาพริกมาปั่นเองดีกว่าคราวที่แล้วเข้าตาฟ่า หูตาแดงไปหมด"
"งืม"
"มาเห็นวันนี้ไม่แปลกเลยเนอะว่าทำไมถึงมีคนพลันเปลี่ยนกันมาขายขนมจีบไอ้เตอร์หัวบันไดไม่แห้ง"
"อะไรนะยุ่ง ใครมาขายอะไรหัวบันไดไม่แห้ง ไม่ต้องมาขยิบตาเลยเตอร์ ยุงเล่ามาเลยไม่ต้องกลัวมัน"
"ป่าวไม่มีไร ยุ่งก็แกล้งมันขำขำ"
"แต่ฟ่าไม่ขำนิ เตอร์จะเล่าเองมั้ย"
"อย่าไปฟังมันเลยฟ่า ไอ้ยุ่งมันจะทำให้เราสองคนทะเลาะกัน อันนี้มันร้ายจะตาย ไม่เชื่อถามแตมดิ มีที่ไหนอย่างเตอร์ใครจะมาจีบ"
"ว่าไงอ่ะแตม"
"ไม่มีหรอกปากไม่ดียังงี้ใครเค้าจะกล้า"
"เห็นป่ะ"
"ไม่เห็น อย่าให้รู้แล้วกัน ฟ่าจะตัดแล้วเอามาปั่นรวมกะพริกเนี่ยแหละ"
"อย่าเลยฟ่า เดี๋ยวฟ่าจะเสียใจนะเราขอเตือน"
"ทำไม"
"พอตัดไปแล้วอ่ะ เดี๋ยวดึกๆๆฟ่าจะเหงานะ"
"ไอ้บร้าทะลึ่ง" เมื่อทุกอย่างเสร็จพวกเราก็ไปนั่งกินกันที่โซฟา
ของทุกอย่างถูกโยนใส่ลงหม้อแล้วก็รอให้เดือด 1 2 3 ปิ๊งเหมือนเเร้งลงเลย ตายอดตายอยากกันมาจากไหนว่ะเนี่ย
"ฟ่า เตอร์อยากกินหมูนุ่มชุบไข่"
"จ้ะ" ผมเอาไข่มาตอกใส่ถ้วยแล้วก็ตี แล้วเอาหมู่นุ่มลงไปชุบไข่แล้วก็ใส่หม้อรอสุก เท่านี้แหละครับ สามีเค้าชอบ
"ป้อนด้วย" ผมคีบหมูใส่ปากเตอร์ สองคนนั้นนั่งมองแล้วก็แอบอมยิ้ม ไม่กล้าทำอ่าเด้ โถๆๆมัวแต่เขิลกันอยู่นั้นอ่ะ
"เอ้ามองกันทำไมเนี่ย แตม ลองป้อนยุ่งแบบที่ฟ่าทำมั้งดิ โห ไม่ต้องเขิลหรอกโตโตกันแล้วโตจนเลียตูดหมาไม่ถึงแล้ว"
"หมาเลียตูดไม่ถึงจ้ะ"
"หืมมม ถ้าไม่ได้ที่รักไม่ฮานะเนี่ย"
"เห้ยแตม ป้อนดิว่ะ มองอยู่นั้นอ่ะ ป้อนเลยไอ้ยุ่งไม่รอจนขากรรไกรจะค้างแล้วนั้นอ่ะ"
"เอาไรอ่ะ"
"เอาไรก็ได้ แตมป้อนอ่ะยุ่งกินทั้งนั้นแหละ"
"แตม"
"มีไรฟ่า"
"เป่าด้วยสิมันร้อนนะ" แตมเอาเห็ดที่อยู่ในช้อนไปเป่า แบบเขิลๆๆ ท่าทางเธอนางเอกมากเลยยัยแตม ฉันขอบอก
"อ่ะ" แตมค่อยยๆบรรจงป้อนยุ่ง เป็นภาพที่สวยงามมั๊กมากกกกก
"อร่อยมั้ยยุ่ง"
"มากมากอ่ะฟ่า"
"กุบอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรอร่อยเท่าฝีมือคนรัก"
"จ้า ทำพูดดีไปเถอะ ถ้าแอบไปกินหมี่เเกี๋ยวกะที่รักอีกคนหนึ่งนะ แม่เห็นแม่จะเตะให้ะเกียบชามช้อนลอยเลยไปคนละทางสองทางเลย" ผมเอามือไปหยิกที่แก้มมัน หมี่นเขี้ยวจริงๆๆๆๆๆ
"โอ๊ยๆๆๆๆๆไม่กล้าหรอกจ้า ชอบรื้อฟื้นจริ๊ง"
"ไม่ได้รื้อฟื้นเค้าเรียกว่าคอยเตือนสติเป็นระยะๆ"
"เตอร์แอบเจ้าชู้ด้วยหรอแก"
"สุดๆอ่ะแตมเผลอไม่ได้อ่ะ จะทำไงได้ถ่านไฟเก่าเค้าอยู่แค่เอื้อม"
"พอเลยๆๆเลิกพูดเรื่องนี้เลยเดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีกอ่ะ"
"แต่กุอยากรู้ว่ะเตอร์ ฟ่าเล่าให้ฟังหน่อยดิ"
"ก็เตอร์อ่ะมันแอบไปกินหมีเกี๋ยวกะแฟนเก่าแล้วไม่บอกฟ่า"
"โห มันน่านะ"
"ไอ้ยุ่งเมิงนิชอบเห็นครอบครัวเค้าแตกแยกหรอ"
"มากมากอ่ะ"
"เออเดี๋ยวทีเมิงนะกูจะเอาให้แตมมันมีคนใหม่ให้ได้เลย"
"เมิงต้องพยายามมากมากเลยนะ เพราะมันคงยากอ่ะ"
"มั่นไว้เถอะ กุเห็นมีคนมาขอเบอร์เยอะอยู่นะพักนี้อ่ะ"
"เอ้า เตอร์ทำไมแกพูดแบบนั้นอ่ะ โยนขี้มาหน้าบ้านฉันเลยนะแก"
"ซวยแล้วไงยุ่ง โบราณเค้าว่า เมียมีชู้ชาวบ้านต้องรู้ก่อนผัวนะ"
"ดีมากจ้ะที่รักที่ช่วยเสริม"
"เข้าขากันดีเหลือเกินนะ เออไอ้ยุ่งมันหัวเดียวกระเทียมลีบ"
"ยังมีแตมอีกคนไง"
"แหม๋ยิ้มไม่หุบเชียวนะยุ่ง ปากจะฉ๊กถึงหูแระ นึกถึงตอนที่เราพายุ่งมันไปรีไซเคิงใหม่เนอะ"
"รีไซเคิลเลยหรอมันเหมือนขยะเลยนะ"
"เออใช่ๆๆ ตอนนั้นนะ โคตรจะเชยอ่ะ โอทอปมากมากอ่ะ เหมือนหนังเรื่องบุญชูอ่ะทำนองนั้นเลย"
"เหรอๆๆๆๆ เล่าๆๆๆเลยเรื่องนี้แตมอยากรู้"
"ก็พวกราอ่ะพายุ่งไปเปลี่ยนแปลงตัวใหม่ก่อนจะไปจีบแตมนั้นแหละ"
"หรอ"
"พาไปทำผมซื้อเสื้อผ้า ทำหน้าใส หัวจรดเท้าอ่ะ"
"เจงดิ"
"จนมาเป็นคุณยุ่งทุกวันนี้จากเมื่อก่อนคือไอ้ยุ่ง"
"ช่วยกันเผาเลยนะสองคนผัวเมีย"
"แหม๋ ก็มันนึกขึ้นมาได้ก็ต้องเล่าดิ เราเหมือนคนแก่เลยเนอะคุยยเรื่องเก่าๆ"
"เออนั้นดิ" เราคุยกันไปกินกันไป จนอิ่มมากๆๆๆอ่ะ ทั้งเล่าเรื่องสมัยมัธยม เรื่องแฟนเก่า วีรกรรมตอนมัธยมนี้อย่างฮาเลยอ่ะ
"ฟ่าเราเรื่องฟ่าก็เฮียให้สองคนนี้ฟังดิ ตอนมัธยมอ่ะ ที่เอาข้าวหมูแดงไปกินในห้องอ่ะ"
"เล่าเลยๆๆหนักนะนั้นแค่ขนมนี้ก็เยอะแล้วนะนี้เล่นข้าวเลยหรอ"
"เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นอ่ะเป็นวิชาสังคม เพื่อนฟ่าอ่ะบ้านมันขายข้าวหมูแดงหมูกรอบมันไก่อะไรทำนองเนี่ย แล้วบ้านมันก็มีปัญหาเรื่องเงินอ่ะฟ่าก็เลย เออช่วยมันดีกว่า ถึงได้นิดหน่อยก็ยังดี ก็เลยให้มันอ่ะเอาข้าวที่ร้านมันอ่ะมา50ห่อแล้วก็ช่วยมันขายในโรงเรียน ไอ้จะไปเดินเร่ขายมันก็จะถูกอาจารย์เรียกไปนั่งในห้องแอร์เย็นๆแต่เหงื่อแต่ซิกๆๆได้นะ"
"ห้องไรอ่ะ"
"ห้องปกครองไง"
"ทำไมต้องเหงื่อแตกทั้งที่แอร์เย็น"
"แล้วห้องปกครองคนไม่มีคดีจะเข้าไปนั่งทำไมนิ"
"เออๆๆเล่าต่อๆ"
"ก็ในห้องมีกันอยู่ประมาณสี่สิบกว่าคนใช่ป่ะก็ซื้อกันประมาณยี่สิบห่อได้ แล้วอีกสามสิบห่อจะเอาไปปล่อยที่ไหนดีหว่า พอดีเฮียมาเรียนห้องข้างๆพอดีเลย ให้เฮียเอาไปปล่อยอีกสามสิบห่อ หมดเกลี้ยง เฮียมันไปขายอาจารย์ห้องอื่นที่มันสนิทด้วยแล้วเพื่อนๆมันนี้ยังกะปอดสิงห์คนละสองห่อทั้งนั้น ทุกคนในห้องก็มีของอยู่ในมือแล้วใช่ป่ะ เอาละสิที่นี้ นั่งดมข้าวกันไป ไม่เที่ยงซักที หิวก็หิว ฟ่าเลยเริ่มคนแรกเลยเปิดโต๊ะขึ้น โต๊ะมันจะเป็นเปิดยกขึ้นได้อ่ะก็แกะข้าวแล้วก็กินอาจารญืก็หันหลังเขียนกระดาน เราก็กินอย่างเอร็ดอร่อยสิ"
"สุดยอด"
"แล้วไอ้เฮียแม่งกวนเดินมาหน้าห้องแล้วตะโกนว่า ฟ่าเมิงทำไรอ่ะเเล้วมันก็วิ่งหนีไป ฟ่านี้ผักชียังติดอยุ่ที่มุมปากเลยเอาโต๊ะลงแทบไม่ทัน เมื่อเพื่อนๆเห็นดั่งนั้น ก็ทำตามอ่าดิ ทุกคนนี้ปากมันเเผล่บ แล้วมาพักหลังๆเริ่มเบื่อข้าวหมูแดงเลยให้มันทำผัดกะเพรามาแทนแล้วความหายนะก็มาเยือน"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็กลิ่นมันแรงอ่าดิ"
"ซวยเลย"
"อาจารย์เขียนกระดานอยู่ หันมาถามว่า ใครเอาข้าวมากินรึป่าว เธอทำหกรึป่าวเนี่ยกลิ่นผัดกะเพราคลุ้งไปทั้งห้องแล้ว"
"ฮาหว่ะ"
"อีหัวหน้าห้องนะ ปากยังมันอยู่เลย มันตอบอาจารย์ว่า คงเป็นกลิ่นที่โรงอาหารมั้งค่ะอาจารย์พวกหนู่ไม่มีใครเอาข้าวมากินนี้คะ ฟ่นี้กลั้นหัวเราะแทบไม่ไหวอ่ะ ก็ปากชีนี้มันมากมากอ่ะยังจะกล้าพูด อาจารย์เลยบอกว่า งั้นวันนี้ไว้แค่นี้นะ แต่ครูว่าปากเธอมันมากๆเลยนะรสริน แล้วอาจารย์ก็เดินออกจากห้องไป"
"แสดงว่าอาจารย์รู้อ่าดิ"
"ก็น่าจะรู้อ่ะ ก็เพราะรสรินนั้นแหละ ตั้งแต่นั้นอาจารย์ก็แซวตลอดเลยอ่ะว่ารสริน เธอไม่ทาลิบมันกลิ่นกะเพราหรอวันนี้"
"อย่างฮาอ่ะ อาจารย์ก็ฮานะ"
"ช่ายๆๆแต่อาจารย์ทำหน้าตายมากอ่ะ"
"แล้วเฮียอ่ะกินทุกวันป่าว"
"ก็กินได้เป็นเดือนเหมือนกันนะแล้วก็ซาๆลงอ่ะ ประจวบกับที่บ้านเพื่อนมันดีขึ้นด้วยแหละมันเลยไม่ต้องช่วยที่บ้านมันโดยการเอาข้าวมาขายในห้องเรียนอีก"
"จะไม่ดีได้ไงวันละห้าสิบหอเข้าไปแล้วห่อละเท่าไรอ่ะตอนนั้น"
"25บาท แต่อย่างเยอะอ่ะ"
"ก็เยอะแล้วนะวันละห้าสิบห่อขายตามข้างทางจะได้รึป่าวเหอะ"
"ทุกวันนี้พอเจออาจารย์ท่านนี้ท่านยังแซวเรื่องนี้อยู่เลย"
"ก็น่าจดจำอยู่หรอก เค้ามีแต่ซ่อนหนังสือการ์ตูนไว้ใต้โต๊ะ ขนมลูกอม นี้เล่นข้าวเลย ดีนะไม่มีก๋วยเตี๋ยว"
"คนนี้เค้าวีรกรรมเยอะเห็นภายนอกดูใจดีไม่มีพิษภัยนะ ตอนเรียนนี้ตัวแสบเลย"
"เตอร์รู้ได้ไง ไม่ได้เรียนี่เดียวกันซะหน่อย"
"เฮียเล่าให้ฟัง"
"เฮียมันก็โม้ไป มันนั้นแหละตัวดี" ในขณะที่ผมนั่งพิงมันอยู่ อยู่ดีดีมันก็ลุกไปซะงั้นหัวแทบทิ่ม
"ลุกก็ไม่บอกเห้ยไอ้นิ ไปไหนอ่ะ"
"ไปฉี่"
(http://i27.photobucket.com/albums/c166/Moodaeng/Kitchen26/sukiyaki78.jpg)
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่าให้หายเซี่ยน 555+
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก อยากกินสุกี้
พรุ่งนี้จะไปกิน อยากกินๆ แหมอ่านตอนนี้แล้วแอบฮา กัดกันไปกัดกันมาน่ารักดี
+1 ให้เลยน๊าเรียกปุ๊ปมาอัพให้อ่านปั๊ป อิๆ
เด็กๆพอโตขึ้นมาหน่อยไม่มีอะไรจะคุยก็คุยเรื่องเก่าๆ ของเพื่อน
ผู้ใหญ่พอแก่หน่อยก็จะคุยเรื่องของเด็กๆ ลูกหลาน
นี่ละมั้งที่เป็นข้อแตกต่างหรือเปล่าแล้วจะรออ่านต่อ
นิว(LOVEis)
-
หิวข้าว โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z3:
คุณเฮียของเค้าได้ออกโรงแล้ว ดีใจจริง ไม่ได้เจอตั้งนาน :mc4:
ฟ่าแอบแสบอะ เห็นนิ่งๆแต่ร้ายลึกนะเรา แอบกินข้าวในห้อง
แต่เราก็เคยแอบกินนะ ตอนประถมอะ รู้สึกว่าวันนั้นจะเป็นข้าวไข่ดาวกะปูอัดทอด
พอคุณครูมาทิ้งแทบไม่ทัน น้ำปลาดันหกใส่สมุดอีกเหม็นคาวคละคลุ้ง ปูอัดนี้ร่วงหล่น
เป็นทาง คิดแล้วอยากกลับไปเป็นเด็ก เป็นวัยรุ่นนี้มันเหนื่อยจริงๆ (แกยังเป็นวัยรุ่นอีกเหรอ กร๊ากกกกกกก เค้ายังไม่แก่นะ o22)
ชอบคู่แตม กะ ยุ่ง อะ (แอบสงสัยว่าปัจจุบันเค้ายังสวีวี่วีกันอยู่มั้ยอะ)
ปล . เห็นน้ำแข็งขูด ICE - MONSTER แล้วน้ำลายสอเหมือนหมาบ้า (ช้านจะต้องไปกินให้ได้)
ปล . นุงฟ่าว่าง ว่าง มาทำกับข้าวให้เค้ากินบ้างนะ
ปล . ไปต้มมาม่าดีก่า (เดือนนี้ทั้งเดือนเค้าบริโภคได้แต่มาม่าเท่านั้น เพราะเงินหมดแล้ว คุณแม่ช่วยเค้าด้วย กาซิก กาซิก)
>>> ชีวิตเพื่อ "ฟ่า" หัวใจเพื่อ "เตอร์"
เค้าจะเอาคุณเฮีย เค้าจะเอา เค้าจะเอา o9
-
o12
หิวอ่า
เสิร์ฟเช้าเย็นเงี้ย
นน. ขึ้นไม๊เนี่ย
-
อย่าไปฉี่นานน้านุ้งเตอร์ อิอิ
รอนุ้งฟ่ามาเล่าวีรกรรมตอนเด็ก ๆ ต่อ
ชอบจัง ลิบมันรสกระเพรา :laugh:
-
ตอนนี้หวานปนฮา
ยุ่งกับแตมน่ารัก เขินๆ กันดีนะ
แตมคงจะค่อนข้างขี้อายไม่น้อยเลยใช่ป่าวจ๊ะนุ้งฟ่า
แต่นุ้งฟ่ากับเฮียและเพื่อนๆมีน้ำใจดีมากๆ หาทางช่วยเหลือเพื่อนในเวลาลำบาก
อาจารย์ก็คงพอรู้เรื่องบ้างหละ แต่ใจดีมากมาย ยังมีแซวเรื่องลิปกลิ่นกะเพราอีก สุดยอด :laugh:
วันนี้ไม่มีแผนจริงๆนะ ทำไมต้องคิดว่าเรามีแผนร้าย เราดูร้ายกาจขนาดนั้นเชียวหรือขนาดคนรักยังไม่ไว้ใจ << แสดงว่าวันอื่นๆ มีแผนเหรอนุ้งฟ่า o18
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่า แล้วก็ จุ๊บๆๆๆๆ :กอด1:
-
^^
^^
จิ้มน้องสาวอีกแล้ว
อ่านตอนนี้แล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กมัธยม เคยทำวีรกรรมไว้เช่นกัน
อ่านไปก็ฮาไป นึกภาพตาม แต่ไม่ถึงขนาดข้าวนะ แค่ขนมก็ลุ้นกันแทบแย่แล้ว
+1 ให้นุ้งฟ่า เป็นการขอบคุณที่ทำให้นึกถึง ความดื้อของตัวเอง :z2:
-
โอย อ่านแล้วหิว
ฝนตกๆ อากาศเย็นๆ ได้สุกี้ร้อนๆซักหม้อ ท่าจะเริ่ด
ครอบครัวหรรษากันจริงๆ อ่านแล้วหิว แถมตาร้อนอีก 555
การเล่าเรื่องอดีตบ่งบอกอะไรได้หลายอย่าง :laugh:
(ไอซ์ม้อนสะเต้อของนุ้งฟ่าทำให้ป้าต้องไปหามากินอีกแล้ว)
:กอด1:
-
พี่หนุ่ม กรรชัย เค้าจะให้ค่าโฆษณาน้ำแข็งขูดกะเรามั้ยนะ อยากรู้จัง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ไม่ค่อย.......น่าอิจฉาเลยอ่ะน้องฟ่า o12
ถ่ายรูปมาให้ดูด้วยอ่ะ รู้ป่ะ อยาก......กินอย่างแรงส์เลย
-
:serius2: อ่านไปหิวไป อยาก กินสุกี้ อะ
:z2: :z2:
-
โอย อยากกินสุกี้อ่ะ เฮ้ย ฟ่าเป็นคนดีด้วยหรอเนียะ น่ารักมากเลย ไม่คิดมาก่อนเลยนะเนียะ ฮ่าๆๆๆ
-
หิวววววววว
อยากกินอ่ะพี่ฟ่า
อิจฉาเตอร์เน๊อะ
-
เป็นมื้อสุกี้ที่หรรษามากมาย
ทำกินเองสนุกจะตายเนอะฟ่าเนอะ
คิดถึงเน้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: :กอด1:
-
โอย อยากกินสุกี้อ่ะ เฮ้ย ฟ่าเป็นคนดีด้วยหรอเนียะ น่ารักมากเลย ไม่คิดมาก่อนเลยนะเนียะ ฮ่าๆๆๆ
หมายความว่ายังงัยย่ะ ฉันเป็นคนดีด้วยหรอ?????????
มาอธิบายด่วน ไม่งั้นงอลนะ :m16:
-
:L2:...แอบอ่านอยู่ แต่บางทีก็เม้นไม่ออก
...แต่ขอบอกว่าชอบจัง..จิกๆๆกัดๆๆกันเนี่ย เป็นธรรมชาติดี
...รูปโต๊ะนั่นสถานที่จริงหรือจ๊ะ น้องฟ่า..ชักจะกลายร่างเป็น..สาวน้อยแล้วนะ รู้ตัวเปล่า
...น่านะ อยู่กันสองคน อีกคนเป็นชาย อีกคนก็ใกล้เป็นหญิงละว้า..น่ารักดีออกเนอะๆๆๆ :กอด1:
-
ตามมาอ่านได้และนะนุ้งฟ่า
แอบกินทันได้ไงอ่าอ่ะนุ้งฟ่า ตอนเรียนเคยอยากลองแต่ กลัวเก็บไม่ทัน 555+
-
ฟ่านี่เซี้ยวมากๆแต่เตอร์รั่วมากจริงๆนะเวลาอยู่กันฟ่าน่ะ เหมือนเตอร์เค้าได้เป็นตัวของตัวเองประมาณนั้น
-
น่ารักได้อีกกกกกกกกกกกกกกก
สุดๆอ่ะ
-
ฮาดีจิงๆ แตมนี่น่าจะมาเข้าคอร์สดุแลสามีกะนุ้งฟ่านะเนี่ย
ชนะเลิศศศศศศศศ :t2:
-
สงสัยจะแก่กันแล้วจริงๆ
เริ่มเล่าอดีตกันแล้วนิคร้าบ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อ่านแล้วอยากกินนุ้งฟ่าจิ้มจุ่มคงแซ่บจี๊ดจ๊าดดีหรือว่าไงคอปเตอร์ เอ๊ะ เขากินสุกี้นี่นา
แตมคงต้องเรียนรู้จากนุ้งฟ่าอีกเยอะน่ะนะ
:man1:นุ้งฟ่า คนอะไรน่ารักได้ตลอด :man1:
-
โอย อยากกินสุกี้อ่ะ เฮ้ย ฟ่าเป็นคนดีด้วยหรอเนียะ น่ารักมากเลย ไม่คิดมาก่อนเลยนะเนียะ ฮ่าๆๆๆ
หมายความว่ายังงัยย่ะ ฉันเป็นคนดีด้วยหรอ?????????
มาอธิบายด่วน ไม่งั้นงอลนะ :m16:
:laugh: โอ๋ๆ อย่างอลเค้านะ ใคร๊จะว่าฟ่าได้อ่ะ นี่ทั้งน่ารักแล้วก็มีน้ำใจอีก ไม่ขี้วีน ไม่ขี้งอล ไม่ขี้หลงขี้ลืม ใครอยู่ใกล้นะไม่รักฟ่าก็บร้าแล้วเนอะๆๆ อิอิ
แอบเอานิ้วไขว้หลังอยู่
-
^
^
แอบ +1 ให้รีบน 555
แฮปปี้วีคเอนนะคะนุ้งฟ่า :L2:
-
คิดถึงๆ นุ้งฟ่า :z2:
-
หายไปแบบนี้ ฟ่าหนีไปสวีทกับเตอร์แน่เลย
-
เค้ากลับบ้านตังหาก ไปนอนกอดมาม๊า ไมได้ไปสวีทกะเตอร์เลยยยยย
เจงๆๆนะ :m15:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m11:
นุงฟ่ามาแล้ว
อยากกลับบ้านไปกอดแม่บ้างจัง
เค้าคิดถึงแม่ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮอ :m15:
เค้าอยากกลับบ้าน เค้าอยากกลับบ้าน o9
-
:m16: ฟ่าทำงี้ได้ไงสงสารเตอร์ ต้องนอนคนเดียวไม่รู้เหงาหรือเปล่า
แถวๆนั้นยิ่งมีตัวฉกอยู่ใกล้ๆอีก เดี๋ยวจะไปเฝ้าหน้าห้องให้นะเตอร์
"ตัวอักษร"ตัวใดโผล่มาที่ห้องจะได้ :z6: หึหึ
นิว(LOVEis)
-
^
^
รีบนรู้ได้ไงเหรอว่าเตอร์ต้องนอนคนเดียว อิอิ
นุ้งฟ่ามีกาดคนใหม่แล้วนะเนี่ย งานนี้นิวอาสาเองเลย แถมโหดอีกด้วย หุหุ
กลับไปบ้านอดสวีท นุ้งฟ่าก็กลับมาสวีทกะเตอร์ที่คอนโดละกันนะ
:z2:ชดเชยส่วนที่ขาดหาย
:กอด1: กอดรับขวัญกันหน่อย
-
^
^
รีบนรู้ได้ไงเหรอว่าเตอร์ต้องนอนคนเดียว อิอิ
ป้าหมายความว่าไง
มันพาใครมานอน
ป้ามาอธบายเลยม่ายงั้นครอบครัวเราจะร้าวฉาน
เย็นนี้เมิงตายไอ้เตอร์ :z6:
-
มาต่อให้แว้วววครับบบบ
รักทุกคนน๊าจุบุจุบุ
เตอร์เดินไปฉี่ ผมก็เลยเดินตามไปฉี่มั้งแต่ขอแวะเข้าห้องนอนแปป แล้วก็เปิดประตูห้องน้ำอีกทางไอ้เตอร์สะดุ้ง
"ตกใจหมด"
"ทำไมอ่ะ กลัวใครเค้าจะมาทำมิดีมิร้ายหรอ"
"ก็เอออ่าดิ ยิ่งมีแฟนดุอยู่ด้วย แล้วเข้ามาทำไมคนจะฉี่"
"ก็มาดูไง เผื่อหาไม่เจอ"
"หาไรไม่เจอ"
"ก็หา......"
"โรคจิต อันเบ้อเริ่มเทิ่มจะหาไม่เจอได้ไง"
"ขี้คุย ออกไปเลยเค้าจะฉี่มั้ง"
"ได้ไงอ่ะ เอาเปรียบนี้หว่า ที่เตอร์ฉี่ฟ่ามายืนดูได้ไง"
"ไม่ได้ดูเลย บร้าไม่ได้โรคจิตขนาดนั้นนะเว้ย"
"ไม่เอาอ่ะไม่ไป"
"ออกไป ฉี่ไม่ออก"
"ไรว่ะ" ผมดันหลังมันให้มันออกไปแล้วผมก็ล้อคประตู ผมทำธุระเสร็จก็เดินตามออกไป สามคนนั้นจ้องมองมาที่ผม ด้วยสายตาที่น่าสงสัย
"มองไรกันอ่ะ กุงเกงไม่มีซิปไม่ลืมรูดหรอก "ผมจะนั่งลงข้างๆเเตอร์ แต่เตอร์จับมือผมให้ไปนั่งตัก
"มานั่งนี่"
"อะไรไม่เอาอึดอัด เป็นไรเนี่ย แล้วมองฟ่าทำไมกัน แตมบอกมานะเว้ย เห้ย ทำไมอ่ะอมยิ้มทำไมมีไรกัน บอกมาเลย เตอร์มีไรอ่ะ"
"ไม่มี แกล้งไปงั้นอ่ะ รู้ว่าฟ่าเป็นคนแบบนี้ไง บ้าจี้ตามคนอื่น บ้าจี้ตามแรงกดดัน"
"ประสาทกันทั้งสามคนอ่ะ แล้วนี้อิ่มกันแล้วหรอ"
"ไม่อิ่มก็ต้องอิ่มอ่ะฟ่า ดูดิเรียบแม้แต่รากผักชียังไม่เหลือ"
"เอาบัวลอยซักถ้วยมั้ย แต่เป็นบัวลอยเวฟนะ มีอยู่สองสามถ้วยอ่ะเดี๋ยวฟ่าไปจัดการให้"
"ไม่อ่ะ ถ้ากินเข้าไปมีหวังได้อาเจียนเต็มห้องแน่"
"แต่ยุ่งยังได้นะฟ่า"
"เดี๋ยวฟ่าไปทำให้ รอแปป เตอร์ปล่อย"
"ไอ้ยุ่ง เมิงใช้แฟนกุมากไปแล้วนะ"
"ไม่เป็นไรเตอร์ บร้าน่ะทำไมพูดยังงั้นฟ่าเต็มใจ แตมมาช่วยฟ่าดีกว่าเดี๋ยวเราให้สองคนนี้เก็บปฏิมากรรมที่พวกเราทำกันเอาไว้"
"ได้เลย แลกกะบัวลอย"
"เตอร์เอาป่าวบัวลอยอ่ะ"
"ก็ดีนะ"
"ว่าแต่คนอื่นนะเมิง ตั้งแต่ก็รู้จักเมิงกะฟ่าอ่ะกูเห็นเมิงอ่ะใช้เค้ายิ่งกว่ากูอีก"
"ก็กูมีสิทธิ แต่เมิงมันไม่มี ใช้แฟนเมิงโน้น"
"สองคนนี้อะไรก็ไม่รู้" ผมกับแตมเดินไปในครัว แล้วผมก็ไปค้นหาบัวลอยที่ซื้อมา นี้ไงเจอแว้ววววววว
"แตม" ผมเรียกแตมเบาๆๆในขณะที่สองคนนั้นต่อล่อต่อเถียงกันอยู่หน้าทีวี
"ฮึ"
"แตมคิดออกยังจะให้แหวนยุ่งมันยังไงอ่ะ"
"ยังอ่ะเดี๋ยวก็ให้เฉยๆเนี่ยแหละลืมไปแล้วนะเนี่ย"
"เห้ยได้ไงไม่โรแมนซ์เลยอ่ะ"
"ต้องโรแมนซ์ด้วยหรอ"
"อื้มมม"
"เอางี้เดี๋ยวใส่ไปในบัวลอยนี้แหละ"ผมเอาบัวลอยเข้าเวฟ
"เดี๋ยวยุ่งมันจะติดคอรึป่าว"
"แหวนวงเบ้อเริ่มเทิ่ม จะติดได้ไง นั้นมันในหนังแล้ว" ผมยังคงพูดเสียงเบาๆๆเหมือนเดิม แล้วเสียงไมโครเวฟก็ดังขึ้น ปิ๊งงงงงงงง ผมจัดการเทมันใส่ถ้วยที่เตรียมไว้ สวยกว่า เหมาะแก่การบอกรัก สองคนนั้นเดินเข้ามา เอาจานชามหม้อไหมาวางไว้ตรงที่ล้างจาน
"เหนื่อยไหมครับที่รัก"
"ไม่จ้ะ"
"เดี๋ยวเตอร์ไปนั่งรอบัวลอยตรงระเบียงก็ได้ เดี๋ยวฟ่าเอาไปให้ จะเอาขนมอย่างอื่นอีกป่าว"
"ไม่อ่ะ อิ่มมาก"
"ปิ๊งงงงงง" เสียงไม่โครเวฟบอกว่าบัวลอยถ้วยที่สองเรียบร้อยแล้ว
"แตมม ป่ะ " แตมยังคงเขิลๆๆอยู่อ่ะ เห้อคนเราโตๆกันแล้วทำไม่ขี้อายจังนิ
"ดีแน่นะฟ่า"
"เออน๊า"
"โอเค ไฟท์ติ้งๆ"
"มาแล้ว นั่งเถียงไรกันเนี่ยสองคนนี้ อ่ะเตอร์บัวลอยของที่รัก"
"ไหนดูดิถ้หนน่ากินกว่ากัน ไม่เอาอ่ะเตอร์จะเอาถ้วยโน้น" เอ้าไอ้นี้ จะทำแผนกูพังซะเเล้ว
"เห้ยนั้นมันของยุ่ แตมเค้าทำให้ยุ่ง เตอร์ไม่อยากกินของฟ่าหรอ"
"แตมทำไรเตอร์เห็นฟ่าแกะเข้าเวฟอยู่คนเดียวอ่ะ"
"เทใส่ถ้วยไง เตอร์จะเอาถ้วยโฯ้นก็เอาไปเลยนะแต่ถ้วยเนี่ยมันใส่ความรักของฟ่าลงไป ให้ยุ่งมันกินไปก็ได้"
"เรื่องไร ไม่เอาหรอก ถ้วยนี้แหละแฟนทำอะไรที่สุดดดด"กุทำที่ไหนกุซื้อมา
"ดีมาก"
"ยุ่งงกินดิ อร่อยนะเจ้าเนี่ย ฟ่าซื้อกับมือเลย" ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
"อ่านะ ซื้อกับมือฟังดูดีเนอะ"
"เดี๋ยวไปเอากีต้าร์มาเล่นดีกว่า" เตอร์พูดจบก็ลุกออกไปหยิบกีต้าร์ แตมยังคงนั่งลุ้นต่อไป ไอ้ยุ่งก็ค่อยๆกินทีละคำๆคนรอเค้าใจร้อนนะเว้ยเห้ย กินให้มันเร็วๆหน่อย
"มาแล้วจร้าาาาาาาา" มันกลับมานั่งที่เดิมแล้วก็ไม่ลืมท่จะแกล้งผมโดยการถือกีต้าร์มาให้โดนหัวผม"
"อุ้ย ขอโทษๆๆๆๆไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"เออ ถ้าหัวฟ่าแตกไป คืนนี้อด"
"โอ๋ๆๆๆๆพ่วงๆๆๆๆๆหายๆๆๆๆๆ" มันเอาหัวผมไปเป่าๆๆๆๆน้ำลายเต็มหัวแล้วมั้งเนี่ย
"ไม่ต้องเลย"
"งั้นเพลงแรกในวันนี้ขอมอบให้กับที่รักของผมนะครับ" ตรึ๊งๆๆๆๆๆๆ เสียงดีดกีตาร์เพื่อเปิดการเเสดงงงงงง
เหมือนรางวัลที่แสนยิ่งใหย่
ที่ชั้นได้เทอเข้ามาในชีวิด
เทอเลือกมาเกิดอยู่ข้างเคียงกัน
อย่างฝันที่มันมาใกล้อย่างจัยคิด
แระชั้นก้รู้ว่ายังไม่มีอะไรเหมาะสมดีพอ
แต่ชั้นจะทำชีวิตให้ดีกว่าเดิมให้สมที่เทอร๊ากก ก
จะไม่ให้คัยคิดว่าชั้นไม่คู่ควร
ชั้นจะทำให้คนเข้าใจว่าเทอเลือกถูกแล้ว
จะทำทุกอย่างให้มันดีกว่านี้ ไม่ให้เทอผิดหวัง
จะไม่ให้คัยบอกเทอเลือกคนผิด ด ด
(มันมองตาผมที่ตอนนี้มันส่องประกาย ด้วยแสงไฟสะท้อนมาส่องดวงตาที่เคลอบล่อเลี้ยงไปด้วยน้ำตา นี่เป็นครั้งแรกที่มันร้แงเพลงอย่างจริงจังให้ผม ต่อหน้าเพื่อนมันอีกองคนด้วย สองคนนั้นร้องตามไปด้วยเบาๆๆ)
ชั้นภูมิใจที่ได้มีเธอ และชั้นก็ซึ้งที่เทอวางใจชั้น
ถึงแม้ชั้นเองมีหลายแง่มุมไม่พร้อม
และดูไม่ดีอย่างเทอคิดฝัน
จะไม่ให้คัยคิดว่าชั้นไม่คู่ควร ฉันจะทำให้คนเข้าใจ
ว่าเทอเลือกถูกแล้ว
จะทำทุกอย่างให้มันดีกว่านี้ ไม่ให้เทอผิดหวัง
จะไม่ให้มีใครบอกเทอ (เสียงกีตาร์หยุดลงชัวขณะพร้อมกับคำพูดของเตอร์ว่า"เตอร์เลือกคนไม่ผิด เตอร์ก็จะทำให้ฟ่าเลือกคนไม่ผิดเช่นกันนะ" จบประโยคนี้ น้ำตามันก็ไหลอย่างไม่รู้ตัว อย่างนี้นี่เองที่เค้าเรียกน้ำตาเปื้อนรอยยิ้ม ทำไมไม่น่ารักอย่างนี้เนี่ย อยากจะโน้มคอมันมาหอมให้แก้มทะลุเจงๆๆๆๆเร้ยยยยย)แล้วเตอร์ก็ร้องเพลงท่อนสุดท้ายยยย ทุกคนปรบมือให้กับเสียงเพลงนี้
จะไม่ให้มีใครว่าเทอเลือกคนผิด......
"ทำไมเลือกเพลงนี้อ่ะ"
"กก็ความหมายมันดี เตอร์อยากให้ฟ่ามั่นใจในตัวเตอร์ แล้วอีกอย่างฟ่าก็คลั่งพี่โดมจนออกหน้าออกตา"
"ซักคนเหอะนะเค้าก็แค่ไอดอลคนหนึ่ง"
"รางวัลอ่ะ"
"บัวลอยนี้ไง"
"บัวลอยนี่มันรางวัลของการเก็บชาม รางวัลของการร้องเพลงอ่ะ"
"เอียงแก้มมา" ผมหอมแก้มมันเบาๆๆ มันนี้ยิ้มแก้มปริ
"มีความสุขที่ซู้ดดดดด"
"เห้ยอิจฉาเว้ย" ยุ่งตะโกนขึ้นมาพร้อมกับตักบัวลอยเข้าปาก คำที่หนึ่งไม่เกิดอะไรขึ้น ฟ่ากะแตมนั่งลุ้นจนฉ๊จะราดเเล้วเนี่ย คำที่สองก็แล้วคำที่สามก็แล้ว จนมาคำที่สี่
"โอ๊ย"
"เป็นไรยุ่ง"
"บัวลอยไรว่ะฟ่ามีกระดูกอะไรด้วยเนี่ย หืมฟันแถบหัก "
"ไหนคายอกมาดิ"
"นี่ไง เห้ย แหวน ฟ่าแกทำแหวนตกลงไปหรอ แหวนใครอ่ะ"
"ไม่รู้แหวนฟ่ายังอยู่"
"ไม่ใช่ของแฟนกูแน่ ก็จำได้"
"สงสัยกุจะโชคดีหว่ะ แม่ค้าสงสัยทำหล่นมาแน่" ดูความโง่ของมันนะ เห้อไอ้ยุ่งนะไอ้ยุ่ง แตมก็นั่งบิดอยู่นั้นอ่ะจะพูดไรก็ไม่พูด
"อยากรู้ป่ะว่าแหวนใคร"
"แหวนใครอ่ะ"
"ก็ดูที่กระเป๋าเสื้อแตมดิว่ามันมีอีกวงรึป่าว" ยุ่งหันไปมองแตมแล้วแตมก็หยิบแหวนออกมาอีกวง มันจึงหยิบแหวนขึ้นมาดู มันเป็นแหวนที่ต่อกันได้ มันเพิ่งจะถึงบางอ้อ ต่างคนต่างจ้องมองกันด้วยความอาย ผมกระซิบข้างหูเตอร์เบาๆๆให้มันร้องเพลงมันก็บรรเลงกีตาร์แล้วก็
"แต่เราก็หากันจนเจอ
มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา
รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า
เมื่อมีใครสักคนข้างกาย
เกิดมาเพื่อหาใครคนหนึ่ง
เป็นคนที่ฟ้าสร้างมาตรงใจ
เราต่างรู้โลกมันแสนกว้างใหญ่
แต่มันคงไม่ยากเกินไป
ที่ฉันจะพบเธอ"
"สวมให้แตมดิยุ่ง" ยุ่งสวมแหวนให้แตม
"แตมนั่งเฉยทำไมสวยให้ยุ่งมันมั้งดิ"
"เอานิ้วมาดิ" เห้อเมื่อไรเมิงจะเลิกเขิลว่ะแตมให้ตายสิไม่ได้ดั่งใจเยยยยย
"ไอ้ยุ่งเมิงจะรับนางสาวแตมเป็นภรรยาหรือไม่"
"รับครับ"
"นางสาวแตมหล่อนจะรับไอ้ยุ่งเป็นผัวรึมั้ย"
"ไอ้บร้าเตอร์ เขิลนะเว้ย"
"รับหรือไม่รับ"
"รับ"
"ก็เท่านั้นอ่ะ รับแล้วต้องหอม หอมเลย หอมเลย หอมเลย"เราสองคนนี้มันเข้าขากันดีแท้เนอะเตอร์เนอะ ฮ่าๆๆๆๆ นี้แหละที่เลือกอวาตาร์รูปนี้ เวลาเราสองคนรวมหัวกันแกล้งใครนี้มันจะเหมือนในรูไม่มีผิด
ยุ่งโน้มคอแตมมาหอม แล้วทั้งสองก็ได้เสียเป็นเมียผัวกัน เห้ยยย ยังไม่ได้ อิอิล้อเล่ง
"ไอ้ตัวแสบ เป็นคนคิดใช่มั้ยแผนเนี่ย"
"รู้ได้ไง"
"ก็เธอมันจอมวางแผนนิ"มันวางกีตาร์ลง แล้วมันก็ดึงผมเข้าไปกอด แตมกับยุ่งยังคงนั่งเอาไหล่พิงกัน ยังเงี้ยแหละมันยังไม่ด้านเท่าผมสองคนเลยยังไม่กล้สที่จะกอดจะหอมกันต่อหน้าคนอื่น อิอิ
"ยุ่ง" เตอร์เรียกยุ่งแต่ตามองขึ้นไปบนฟ้า
"ไรว่ะ"
"เมิงรู้มั้ยว่าการที่เราจะมีคนที่เค้ารักเราโดยไม่มีข้อแม้อ่ะมันยากแค่ไหน"
"เออแล้วไง"
"นั้นอ่ะยากแล้ว แต่การที่เราจะทำให้เค้าไว้ใจเราและเชื่อใจเราอ่ะมันยากกว่านะเว้ย วันนี้เมิงทำให้เค้ารักเมิงได้แล้ว เมิงก็ต้องทำให้เค้าไว้ใจและเชื่อใจ ถ้ามรึงทำได้ มรึงจะมีความสุขแบบที่ไม่สามารถอธิบายได้เลยหว่ะว่ามันสุขแค่ไหน" ผมอยู่ในอ้อมกอดของมันฟังที่มันพูด ผมรู้สึกได้เลยว่า ผมเลือกคนไม่ผิดจริงๆ
"แตม" เตอร์เรียกแตม
"หะ"
"ชีวิตคนเรามันไม่ได้ยาวมากนะเว้ย คนเราเฉลี่ยๆเกิดมากหกสิบเจ็บสิบก็ตาย วันนี้พวกเราก็ปาไปยี่สิบแล้ว อีกแค่ไม่กี่ปีเองเดี๋ยวก็ตาย ถ้าวันนี้เรายังไม่ได้ทำให้ตัวเองแล้วก็คนที่เรารักมีความสุข เราจะทำเมื่อไร มันเป็นช่วงที่เราเก็บเกี่ยวความสุขจากความรักได้ รีบเก็บเกี่ยวนะ ก่อนที่เวลามันจะน้อยลงขึ้นทุกวัน"
"มีสาระมั๊กมากกกวันนี้ เมาป่ะเนี่ย"
"อย่าชักเรือให้ใบเสียดิ"
"ชักใบให้เรือเสีย"
"ขอบใจนะ ไม่งั้นไม่ฮานะเนี่ย"
"แตมกะยุ่ง การที่เราจะได้มารักกันอ่ะมันไม่ได้ง่ายนะ จำวันดีดีแบบนี้ไว้ วันข้างหน้าเราจะต้องเจอปัญหาก็ให้นึกถึงวันดีดีแบบนี้นะ ลืมคำว่าเลิกกัน แล้วจำคำว่าเราต้องผ่านมันไปให้ได้จนขึ้นใจ ยุ่งกะแตมต้องเติมความรักให้กันทุกวันนะ โกรธกันได้นะแต่อย่าให้มันข้ามวัน มีไรต้องคุยกันนะ เราเกิดมาแบบนี้มันผิดธรรมชาติปฏิบัติอยู่แล้ว แต่เราจะต้องไม่รักแบบผิดๆรู้มั้ย เราต้องทำให้ได้ว่า ความรักไม่เลือกชนชั้นและสถานะรูปแบบใดใดทั้งสิ้น ทั้งหมดอยู่ที่ใจ"
"น่ารักจริงโว้ยยยแฟนใครว๊าาาา" ไอ้เตอร์เอามือมาหยิกแก้มผมอย่างแรงอ่ะ
"ไอ้บ้าเจ็บ"
"ป่ะเดี๋ยวกูสองคนพาไปส่งห้องหอนะ"
"เห้ยบร้าไปเองก็ได้ไม่ต้องหรอกเคยมาแล้ว "
"แต่ยังไม่เคย...."
"ทะลึ่งว่ะแก"
"แตมไม่ต้องเขิลหรอก เรื่องธรรมชาติ ฮ่าๆๆๆ เดี๋ยวฟ่าไปหยิบของใช้ให้ดีกว่า" ผมเดินไปหยิบพวกเสื้อผ้าแล้วก็แปรงสีฟัน โน้นนี้นั้นให้สองคนนี้ เตอร์เดินเข้ามาในห้องนอน แล้วก็มาที่ลิ้นชัดหยิบอุปกรณ์ทำรักยื่นให้ผม
"ให้สองคนนี้หรอเดี๋ยวมันก็อายแย่หรอก"
"เอาซุกๆๆไปในเสื้อผ้านั้นแหละเดี๋ยวมันก็รู้งานเองอ่ะ"
"โอเค"
ผมเอาของไปยื่นให้สองคนนั้น สองคนนั้นบอกไม่ต้องไปส่งหรอก สงสัยจะเขิลอ่ะ เราก็ไม่ไปก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้เราก็อยู่กันสองคนแล้ว ผมเดินจะไปล้างจานชามกองโต เตอร์ก็เดินมา
"เดี๋ยวเตอร์ล้างเองฟ่า"
"ช่วยกันก็ได้"
"อิ่มเนอะ"
"อืมฟ่ามีความสุขจังวันนี้อ่ะ ได้ฟังเพลงจากคนรักด้วย แล้วก็ได้รู้ว่าวันนี้เราเลือกคนไม่ผิดจริงๆ ขอบคุณนะที่ทำให้ฟ่ามีความสุข"
"มันเป็นหน้าที่ไม่ใช่สิ มันเป็นสิ่งที่เตอร์อยากทำไปชั่วชีวิต" ผมส่งยิ้มหวานๆๆให้หนึ่งที แฟนใครว่ะ เดี๋ยวก็หอมซะเลยนิ อิอิเราสองคนช่วยกันล้างจานจนเวสร็จก็ไปอาบน้ำ แต่ก็แอบง่วงด้วยแหละ อาบน้ำเส็รจก็มานั่งเป่าผมให้แห้งแล้วก็เตรียมตัวนอน
แต่................................ :z3: :z3: :z3:
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
(http://i113.photobucket.com/albums/n208/kasamahotaru/1-9.jpg)
-
^
^
:z13: จิ้มพุงนุ้งฟ่า
ตอนนี้ทั้งโรแมนติก ทั้งฮา ฮากับการบอกบทของฟ่ากะเตอร์หละ
ยุยง ส่งเสริม สนับสนุน ส่วนแตมก็เขินได้เขินดี น่าร้ากกกกกกก
นุ้งฟ่ากับน้องเตอร์ได้บุญมากๆนะเนี่ย ช่วยให้เพื่อนให้แสดงออกความรัก ช่วยให้เพื่อนมีความสุข
มามะขอจุ๊บๆหน่อยสินุ้งฟ่า จุ๊บๆๆๆ
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าด้วยจ้า :กอด1:
ปล อวาตาร์นี้เข้ามากๆ เหมือนเป็นสองจอมวางแผนเลยนะ
-
นุงฟ่าตอนนี้มันช่างโรแมนติกเสียนี้กะไร :-[
อ่านไปบิดไป กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก (อยากมีกับเค้าบ้างจัง เฮ้อ!!)
นุงฟ่าแต่...............................อะไรอะ (เค้าไม่อยากเติมคำในช่องว่างเลย :z1:)
อย่าลืมมารายงานความเคลื่อนไหวหลังพิธีการเข้าหอของ "ยุ่ง กะ แตม" ด้วยนะ
เอาแบบยิกๆๆๆๆๆๆๆๆให้เหมือนกับว่านอนอยู่ใต้เตียง อุคังคัง
ปล . แล้วนุงฟ่ากะนุงเตอร์ เลือกรึยังว่าใครจะเป็น ชายปาร์ค กะ จุนซู
นุงฟ่านุงเตอร์เลือกคนไม่ผิด o13 o13
-
หวานซะ น่าอิจฉาอีกแล้ว!!!! :z3:
-
โอ๊ยยยยยยย
อ่านไปมดกัดไป
:L1:
-
:L1:
--- หนึ่งในไม่กี่ล้าน ---
ดีใจที่ได้อ่านเจอ....คู่แท้....อีกคู่หนึ่ง
ฟ่า กะ เตอร์....รักกันมั่นคงตลอดไปน่ะครับ
:L1:
-
อ่านแล้วเป็นโรคเบาหวาน ฟ่าต้องรับผิดชอบนะ :-[
ขอให้รักกันตลอดไปนะครับ :L1:
-
^
^
รีบนรู้ได้ไงเหรอว่าเตอร์ต้องนอนคนเดียว อิอิ
ป้าหมายความว่าไง
มันพาใครมานอน
ป้ามาอธบายเลยม่ายงั้นครอบครัวเราจะร้าวฉาน
เย็นนี้เมิงตายไอ้เตอร์ :z6:
หยึย เค้าไม่ได้ตั้งใจสร้างความร้าวฉานน๊า โอ๋ๆๆๆๆ
อย่างเตอร์รึจะกล้า ออกจะเกรงใจคุณอัลฟ่าเค้าขนาดน้านน
ขอโทษคอปเตอร์ด้วยค้าบ งานจะเข้าเพราะอิป้าแถวนี้ซะแล้ว o22
....
กามเทพน้อยทั้งสองเนี่ยเก่งจริงๆ
แตมกะยุ่งคงแฮปปี้แน่ๆเลยเนอะคืนนี้ :-[
ว่าแต่... คู่กามเทพเองละจ๊ะ ที่ทิ้งท้ายไว้น่ะ
จุดๆไว้แบบนั้น ป้าขอจิ้นต่อเองเลยละกันเน้อ :impress2:
-
คิวปิดสื่อรักทั้งคู่เนี่ยะ น่ารักจังเลยจ้านุ้งเตอร์ นุ้งฟ่าร์ อ่านแล้วยิ้มแก้มแตก หวานกันจริง ๆ เลย
ส่งเพื่อนเข้าห้องหอเนี่ยะ ว่าแต่คู่คิวปิดจะเป็นงัยน้า :o8:
-
แค่มาบอกก่อนนอนว่า ตอนต่อไปทุกคนอาจจะเสียน้ำตาเเบบไม่คาดคิด
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
ราตรีสวีท
อิอิ
-
ไมเข้ามาบอกเยี่ยงนี้ เตรียมซื้อกระสอบทรายสร้างเขื่อนกันน้ำตาก่อน :o12:
ปล.แอบหายไป เพราะชีวิตวุ่นวาย งานเข้า แล้วเฮียของเราจะโดนเอาไปกินยังเนี่ย
-
:z13:
จิ้มคุณน้องรีบนเคอะ หึหึ
วันนี้เตอร์เปลี่ยนไปนะ มีมุมมองในแง้ของความรักมากขึ้น
เหมือนกับโตขึ้นมาอีกขั้นหนึ่ง ความรักมักทำให้เกิดความแปลกใหม่
(ไม่ใช่ความหฤหรรษ์นะ :o8: 555+)
มันทำให้คนเราที่ไม่ได้อะไรกันเลย มามีเอี่ยวสัมพันธ์กันได้ภายใต้ชื่อสั้นๆ รัก
หลังๆมานี้ แนวทางการเขียนของนุ้งฟ่าก็เปลี่ยนไป
เน้นเดินเรื่องเหมือนเป็นต่อ หิหิ แบบเล่นๆแล้วตบท้ายด้วยข้อคิดดีๆ
วันนี้เลย +1 ให้น๊า :กอด1:นุ้งฟ่าก่อนจบ
นิว(LOVEis)
-
^
^
:z13: จิ้มๆนิว
มอร์นิ่งจ้า :กอด1:
แค่มาบอกก่อนนอนว่า ตอนต่อไปทุกคนอาจจะเสียน้ำตาเเบบไม่คาดคิด
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
ราตรีสวีท
อิอิ
นุ้งฟ่าฮับ
ป้าจะเอาเสียน้ำตาแบบขำกลิ้ง หรือไม่ก็แบบซาบซึ้งนะคะ
แบบรันทดชีช้ำกะหล่ำดอกเนี่ย ป้าไม่เอานะคะนุ้งฟ่าที่รัก
แฮปปี้ๆนะคะคนเก่ง :กอด1:
-
อ่านตอนนี้แล้วนึกภาพตาม มันมีความรักความห่วงใยและอบอุ่น
อยู่เต็มห้อง หมั่นเติมความรักให้กันและกันนะครับ
+1 ให้นุ้งฟ่าแบ่งให้นุ้งเตอร์ด้วยนะครับ
ปล. ไอ้สปอยไว้นะ เครียดเลยนะขอบอก :z2:
-
^
^
^
^
จิ้มพุงสาวๆๆๆๆ
:z13:
เอาอาหารเช้ามาส่ง
อิอิ
(http://pirun.ku.ac.th/~b4910121/04.jpg)
แกงเขียวหวานนนนน
(http://food-recipes.vzazaa.com/wp-content/uploads/2009/06/e0b984e0b882e0b988e0b980e0b888e0b8b5e0b8a2e0b8a7e0b895e0b989e0b8a1e0b8a2e0b8b3.jpg)
แกงเขียวหวานต้องกินกะไข่เจียวร้อนๆๆๆๆ
(http://www.yutt.com/blog/media/blogs/2007/20070303-BaanKhunTa-002.jpg)
หรือจะกินกะขนมจีน อ่ะแบ่งๆกันคนละจับสองจับ
(http://www.ailin.net/wp-content/uploads/2008/09/e0b897e0b8ade0b894e0b8a1e0b8b1e0b899e0b8abe0b8a1e0b8b9.jpg)
ขนมจีนทอดมัน ก็ใช่เล่น อร่อยโคตรรรรร
(http://i474.photobucket.com/albums/rr103/sweeta_8/DSC06702_resize-1.jpg)
แต่ถ้าจะกินขนมจีนน้ำยา หรือแกงเขียวหวาน ลองทานเคียงกับหมูสามชั้นเจียวจนกรอบหรือไม่ก็หนังไก่ทอด อร่อยเหาะ
(http://board.trekkingthai.com/board/upload/photo/2009-07/0e7e9b3ce4fc8663f0432dd857adaee6.jpg)
แต่นุ้งฟ่าชอบกินขนมจีนกะอันนิ
(http://www.aromdee.net/pic_upload/Feb09/p6188_12.jpg)
ล้างปากด้วยไอติมโคนอันเล็กๆซักอัน
ขอให้มีความสุขกะวันอังคารที่สดใสน๊าครับ
ขอให้เจอแต่เรื่องดีดีตลอดทั้งวันน๊า
จุบจุบุ
-
ขอบคุณ
สำหรับอาหารเช้า
น่ากิ๊น น่ากิน
o13
-
ป้ากลับมาหม่ำข้าวเช้าก่อนอย่าเพิ่งไปทำงานนะ :angry2: :angry2: :angry2:
มาเลยๆๆกำลังร้อนๆๆๆๆๆ :z12:
-
มาหม่ำอาหารเช้าของนุ้งฟ่า เห็นแล้วหิวเลย อิอิ
ว่าแต่มาสปอยตอนหน้าจะเสียน้ำตาแบบไม่คาดคิดเนี่ยะ จริงเหรอ
งั้นไปเตรียมทิชชู่ก่อนน้า งือออออ
-
:L2:..เห็นมะ น้องฟ่า คนที่เลือกอะ..มีสาระมากมาย..ไม่ได้เข้าข้างนะไม่ได้เข้าข้าง หรือเปล่า
..ตอนหน้า เตรียมฟองน้ำไว้ซับน้ำตาละ ปล่อยมาเลย คู่ยุ่งกะแตม น่ารักดีเนอะ
..แต่ว่า ส่งตัวเข้าหอ แล้วเค้าเป็นไงกันบ้าง เจ้าสาวมันอายขนาดนั้นนะ อยากรู้เรื่องเค้าอีกนะ :L2:
-
:man1: น้องฟ่า อ่านไปยิ้มไปมีความสุขมาก คอปเตอร์ก็รู้จักพูดมีสาระเหมือนกันนี่
ตอนนุ้งฟ่ากับคอปเตอร์พูดกับยุ่งกะแตม เหมือนตอนให้โอวาทก่อนส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอเลย o13
ชอบกินแกงเผ็ดแกงเขียวหวานกับปลาเค็มหั่นลูกเต๋าคั่วให้กรอบมากกว่า ข้าวหมดหม้อไม่รู้ตัวเลย :m3:
-
แต่............... แล้วหายไปหมายความว่าอะไรหือ????
เดี๋ยวไปขนซื้อทิชชี่ กะ ผ้าเช็ดหน้าไว้ก่อนนะ
จะเอามารอซับน้ำตา (จากความฮา ชิมิ ชิมิ) จากนุ้งฟ่า
มาตอนนี้อาหารที่ส่งมากลายเป็นมื้อบ่ายแทนละกันนะจ๊ะ
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ทั้งสองคนเลยน้า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
+1 ให้กามเทพที่น่ารักด้วยจ้า
-
อ่านจบภายในสองวัน :z3: ตอนแรกจะจบเร้วกว่านี้หรอกแต่เมื่อสองวานดันไม่ได้นอน เมื่อวานเลย
นอนทั้งคืนนน ๕๕๕ ที่อยู่โรงเรียน มือถือมีก็อ่านมันซะ :laugh:
นั่นๆรักพี่ฟ่า พี่ฟ่าน่ารัก :o8: ส่วนอีกคน ๕๕๕ ขอไม่พูดแล้วกันเนาะๆ
แล้วตอนต่อไปเสียน้ำตา T^T เสียอะเสียได้ แต่อย่าให้ค้างนาน เดี๋ยวน้ำตาหมดตัว
ถ้ามันมีเรื่ิองแย่ๆต้องรีบแก้ เพราะจะเสียใจ :z1: :z3:
-
มาสปอยตอนหน้าแบบนี้ หมายความว่าไงอะ :o12:
โอ้ย เครียด :serius2:
-
กามเทพน้อยสองคนมาอยู่นี่เอง อิอิ :give2:
ฮาตอนที่เตอร์จะเอาบัวลอยถ้วยสวยอ่ะ น่ารักจัง เกือบผิดแผนซะแล้วไม๊ละ :haun5:
-
เตอร์นี่ก้อฮาตลอดแร่ะ
อยากให้อยู่เฮฮากันแบบนี้ไป
ตลอดเลยล่ะ แต่เดี๋ยวเตอร์ก้อจะ
ไปค่ายแล้วอ่ะจิ่ฟ่าจะหนีเที่ยว
มั๊ยเนี่ยะ
-
หาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตื่นมาแต่เช้า เมียมีสอบตอนเช้าต้องตื่นมาทำอาหารให้กิน เห้อๆๆๆๆๆ
เลยเอามื้อเช้ามาส่งแต่เช้าตรู่
(http://img360.imageshack.us/img360/812/kangkuasabparod01wx6.jpg)
แกงสับปะรด ต้องใช้สับปะรดอมเปรี้ยวแกงะกุ้งก็อร่อยแต่แกงกะปลาทูเค็มจะอร่อยมากกกกก
(http://www.annefriday.com/index.php/?ACT=25&fid=11&aid=925_ovPYpPccO2GSyhSPwtLK&board_id=1)
กินคู่กะปลาเค็ม
(http://www.bloggang.com/data/numai-mai/picture/1182648093.jpg)
ต้มจืดมะระยัดไส้ ของโปรดนุ้งฟ่าเลยแหละ
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/853/5853/images/rice44.jpg)
สำหรับคนไม่ทานเนื้อสัตว์
(http://www.bloggang.com/data/mai-mee/picture/1221110831.jpg)
ไก่ทอดกระเทียม อร่อยมากกกกทานกับข้าวสวยหอมมะลิร้อนๆๆๆๆ ตอนหุงข้าวสวยหอมมะลิแอบหยิบข้าวเหนียวใส่ไปด้วย1กำมือ อร่อยอย่าบอกใครเชียว อิอิ
(http://img78.imageshack.us/img78/2292/grapejuice2xt0.jpg)
ล้างปากด้วยน้ำลูกเกด ใส่น้ำเเข็.เย็นๆๆซักถ้วย เลิศศสแมนแตรน อิอิ
ไปแระนอนต่อออออออออ :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3:
-
:seng2ped:
ไม่มีคนทำให้มั่ง :sad11:
-
เช้านี้นุ้งฟ่ารับบทพ่อบ้านเหรอจ๊ะ :o8:
วันนี้หม่ำอาหารเช้านุ้งฟ่าทันด้วยวุ้ย ดีใจๆ
ของโปรดทั้งน้าน เหอๆๆๆ พุงกาง
ขอบคุณนะค๊า :กอด1:
-
อาหารฝีมือนุ้งฟ่า อร๊อย อร่อย อิอิ
นุ้งเตอร์สอบเหรอ ขอให้สอบได้เกรดเริ่ด ๆ นะค้า :จุ๊บๆ:
-
อาหารของนุงฟ่าแต่ละสิ่งอย่างช่างเริศล้ำใน
ปฐพี ถ้าจะให้ดีช่วยมาส่งอาหารเย็นและต่อเรื่อง
ด้วยนะ ที่รัก ของนุงเตอร์ :m14: :m14:
-
ฮ่าาาาาาาาาาา อ่านตามทันซ้ากที
หลงเข้ามาแล้วหาทางออกไม่ได้อ่ะ หลงพี่ฟ่า & พี่เตอร์ แล้วก็อาหารเช้าของทุก ๆ วัน
แล้วจะรอเสียน้ำตาตอนต่อไปนะครับ อิอิ
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์
-
:sad11:
เตอร์จะไปพลาดท่าเสียทีใครอีกล่ะ
ออกค่ายงานนี้...เตอร์จะมีงานเข้าอีกเหรอไง
:เฮ้อ: เตอร์....อย่าร้ายแรงเกินแก้ไขนะ
เอาใจช่วย....ฟ่า อย่าเสียใจมาก
:L1: เลิฟเบ่เบ๊....ฟ่า&เตอร์
-
อ๊ากกกกกกกกก เฮียเค้าน่าร๊ากกกกกกกกก :m3: มีแอบมาแซวน้องด้วยย
แต่ของเพียวนี่ จะเป็นมะดันสด เพื่อนคนนึงบ้านมันเป็นสวน มันก็เอามาทุกวันพร้อมเกลือ
แล้วก็นั่งแอบ ตาหยี่ ซี๊ดซาดกัน เพราะเปรี้ยวมากก ยิ่งเวลาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เวลาจารย์หันมานี่ฮามากก
กล้วยแขกพารากอน เห็นทีไรไม่กล้าซื้อกินซักที ไฮโซเกิ๊นนนนน
ตอนสุดท้ายย อ่านแล้วก็สงสัยว่ายุ่งกะแตมจะไปทำไรกันต่อ ซึ่งฟ่ากะเตอร์คงไม่ต้องสงสัยแล้ว :laugh:
-
ใกล้สอบแล้ววววว
อ่านหนังสือเยอะๆนะฟ่า
อิ อิ
:กอด1:
-
:m23: คิดถึงเตอร์
:o ม่ายคิดถึงฟ่า
:laugh5: ฮ่าฮ่า
---- ไม่ยอมมาต่อซักที ----
-
:m23: คิดถึงเตอร์
:o ม่ายคิดถึงฟ่า
:laugh5: ฮ่าฮ่า
---- ไม่ยอมมาต่อซักที ----
เชอะ :a14:
ใกล้สอบแล้ววววว
อ่านหนังสือเยอะๆนะฟ่า
อิ อิ
:กอด1:
คร๊าบ กำลังเร่งอ่านอยู่เนี่ยยยยยย
เห้อๆๆๆๆๆๆๆ
จุฟๆๆๆ
อ๊ากกกกกกกกก เฮียเค้าน่าร๊ากกกกกกกกก :m3: มีแอบมาแซวน้องด้วยย
แต่ของเพียวนี่ จะเป็นมะดันสด เพื่อนคนนึงบ้านมันเป็นสวน มันก็เอามาทุกวันพร้อมเกลือ
แล้วก็นั่งแอบ ตาหยี่ ซี๊ดซาดกัน เพราะเปรี้ยวมากก ยิ่งเวลาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เวลาจารย์หันมานี่ฮามากก
กล้วยแขกพารากอน เห็นทีไรไม่กล้าซื้อกินซักที ไฮโซเกิ๊นนนนน
ตอนสุดท้ายย อ่านแล้วก็สงสัยว่ายุ่งกะแตมจะไปทำไรกันต่อ ซึ่งฟ่ากะเตอร์คงไม่ต้องสงสัยแล้ว :laugh:
มะดันนี้เคยแต่ปีนไปเก็บกันหลังโรงเรียน แต่ก็นะ เปรี้ยวโคตร
กล้วยแขกพารากอน อร่อยดี ลองชิมดิ ไม่ได้แพงอย่างที่เราคิดหรอก แต่ก็ไม่ควรกินบ่อยๆ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้ฟ่าก็ยังสงสัยว่ามันทำไรกันมั้ง ถามทีไรก็ไม่ยอมตอบ งั้นพวกเราก็จิ้นตนาการเอาเองแล้วกันเนอะพี่สะใภ้
อิอิ
:sad11:
เตอร์จะไปพลาดท่าเสียทีใครอีกล่ะ
ออกค่ายงานนี้...เตอร์จะมีงานเข้าอีกเหรอไง
:เฮ้อ: เตอร์....อย่าร้ายแรงเกินแก้ไขนะ
เอาใจช่วย....ฟ่า อย่าเสียใจมาก
:L1: เลิฟเบ่เบ๊....ฟ่า&เตอร์
อย่าเพิ่งตีโพยตีพายไปขนาดนั้น
แต่ว่าถึงขั้นบอกเลิกกันเลยแหละงานนี้อ่ะ
เตรียมทิชชี่ไว้สามหลังได้เร้ยยยยยย
เอิ๊กๆๆๆๆ
ฮ่าาาาาาาาาาา อ่านตามทันซ้ากที
หลงเข้ามาแล้วหาทางออกไม่ได้อ่ะ หลงพี่ฟ่า & พี่เตอร์ แล้วก็อาหารเช้าของทุก ๆ วัน
แล้วจะรอเสียน้ำตาตอนต่อไปนะครับ อิอิ
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์
อิอิมีคนหลงมาอีกแร้วววว
อย่าหลงไปที่อื่นอีกนะมาที่นี้แหละถูกทางเเว้ววววว
ยินดีต้อนรับสู้โลกแห่งความรักที่เราสร้างได้ครับ
จ๊วฟๆๆๆๆๆ
อาหารของนุงฟ่าแต่ละสิ่งอย่างช่างเริศล้ำใน
ปฐพี ถ้าจะให้ดีช่วยมาส่งอาหารเย็นและต่อเรื่อง
ด้วยนะ ที่รัก ของนุงเตอร์ :m14: :m14:
ส่งทั้งเย็นทั้งเช้าเดี๋ยวจะเปนหมูกันได้นะ
มื้อเย็นทานสลัดเบาๆท้องดีกว่าเนอะ
เดี๋ยวอ้วน ไม่สวย พุชายไม่มองน๊า
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
อาหารฝีมือนุ้งฟ่า อร๊อย อร่อย อิอิ
นุ้งเตอร์สอบเหรอ ขอให้สอบได้เกรดเริ่ด ๆ นะค้า :จุ๊บๆ:
วันหลังจะทำใส่กล่องส่งไปให้ที่บ้าน
จะได้รู้ว่าอร่อยของจริงเป็นยังไง
อิอิ
เตอร์ฝากขอบคุณสำหรับคำอวยพรด้วยครับ
เช้านี้นุ้งฟ่ารับบทพ่อบ้านเหรอจ๊ะ :o8:
วันนี้หม่ำอาหารเช้านุ้งฟ่าทันด้วยวุ้ย ดีใจๆ
ของโปรดทั้งน้าน เหอๆๆๆ พุงกาง
ขอบคุณนะค๊า :กอด1:
ระวังอ้วนนะป้า
เอิ๊กๆๆๆๆ
จ๊วฟๆๆๆๆ
:seng2ped:
ไม่มีคนทำให้มั่ง :sad11:
เฮียทำอาหารอร่อยนะ
รับไปทำให้กินที่บ้านป่าวอ่ะ
ขายไม่แพงหรอก
คริคริ
-
มาแล้วครับบบบบบบบบบบบ
มาต่อให้แล้วววว
ช่วงสอบมาอีกแว้ว
ใครสอบอยู่หรือจะสอบขอให้ได้เอกันทุกคนนะครับบบบบบ
จ๊วฟๆๆๆๆ :จุ๊บๆ:
เสียงไดร์เป่าผมหยุดลงพร้อมเสียงเเข็งๆของคำถามที่ถูกถาม ขึ้นว่า
"สร้อยอะไรอ่ะ"
"ไร" ผมยังคงแอบยิ้มในใจ
"หันมาดิ สร้อยอะไรเนี่ยซื้อมาเมื่อไร ใครซื้อให้"
"สวยมั้ยอ่ะ"
"ใครให้"
"ผู้ชาย"
"ถอดเดี๋ยวนี้เลยนะ" มันเอื้อมมือจะมาถอดผมวิ่งหนีไปอีกทางของเตียง
"ถอดทำไมอ่ะสวยจะตาย คนซื้อก็หล่อ"
"ฟ่า อยากเห็นเตอร์ตายต่อหน้ารึไง เตอร์บอกให้ถอด"
"ถอดผ้าเช็ดตัวออกดีกว่าม๊า"
"ไม่ขำ เดี๋ยวนี้ มานี้ เร็วๆๆ"
"สวยดีออก เตอร์จะมาบังคับให้ฟ่าถอดได้ไงนี้มันสิทธิของฟ่านะ"
"แต่เตอร์เป็นเผด็จการ ถอดออกเดี๋ยว เตอร์ไม่เล่นแล้วนะฟ่า"ผมเดินไปหามันอย่างช้าๆๆ มันหยิบสร้อยนั้นดูอีกทีผมกลัวมันจะดึงออกเลยรีบจับมือมันออกแล้วก็จูบมันเบาๆๆ
"ก็แค่สร้อยที่คนอื่นให้มามันไม่ได้มีความหมายเท่าเตอร์เลยแม้แต่นิดนุงอ่ะ"
"งั้นก็ถอดได้มั้ยอ่ะ" มันทำหน้าสร้อยปนข้อร้อง
"มันก็แค่วัตถุ ทีฟ่าซื้อกางเกงในมาทำไมเตอร์ให้ใส่อ่ะ"
"มันคนละเรื่องนะฟ่าอย่าเอามาเป็นเหตุผล นี้มันของคนอื่น ใส่ไปเดี๋ยวมันเห็นว่าฟ่าใส่มันก็ต้องคิดว่าฟ่ามีใจให้มัน" มองการณ์ไกลนะเนี่ย
"ก็แค่ใส่ขำขำเดี๋ยวก็ถอดแล้ว"
"ถอดได้มั้ยเตอร์ใจจะขาดแล้วนะ ถ้าเตอร์ไม่กลัวฟ่าเจ็บเตอร์ดึงขาดไปแล้วเนี้ยยยยย อื้มๆอึมอื้อองื้มม" ผมจูบมันในขณะที่มันพร่ำบน มือของผมกระตุกผ้าเช็ดตัวให้หลุดออกทั้งของผมและมัน สองร่างเปลือยเปล่า ผมดันให้มันนอนลงบนเตียงแล้วผมก็ทับร่างของผมบนตัวมันแล้วก็หอมไปที่แก้มมันแล้วก็เอื้อมไปหยิบสร้อยอีกเส้นที่หัวเตียงแล้วก็ใส่ให้มัน
"ฟ่าซื้อมาให้เตอร์ต่างหาก ไม่มีใครให้มาซะหน่อย" เตอร์ยิ้มแล้วก็หอมผมตอบเบาๆๆแล้วก็ดันตัวผมให้อยู่ด้านล่างแล้วมันก็สำเร็จโทษผมเป็นการขอบคุณที่ให้สร้อยมัน แล้วผมก็ไม่ลืมที่จะตอบโต้กลับไปอีกยก อิอิ
ผมตื่นมาทำอาหารเช้าแต่เช้า วันนี้เรามีแขกเพิ่มอีกสองคนคือแตมกะยุ่ง ผมเลยทำข้าวต้มกุ้ง เพราะมีกุ้งเหลือจากมื้อสุกี้เมื่อคืนนี้ ฮ่าๆๆอิอิ แอบงก แล้วก็มีไข่เจียว กะหมูทอด เผื่อสามีอันเป็นที่รักจะอยากทานข้าวสวยขึ้นมา แต่ตอนนี้เค้านอนหลับใหลอย่างไม่ได้สติด้วยร่างกายเปลือยเปล่าบนเตียง
"เตอร์ ตื่น เดี๋ยวสายนะ เห้ย" มันดึงผมล้มลงไปนอนบนเตียงในขณะที่ผมยืนเขย่าหัวมันให้ตื่น
"ฮ่าๆๆๆ"
"ปล่อย ไม่ต้องมาหอมเหม็นเหงื่อ ฟ่าเพิ่งทำกับข้าวเสร็จ ปล่อยนะเว้ย" ผมเริ่มโวยวายกับความรุนแรงของมัน
"เหม็นที่ไหนหอมจะตายเนี่ยๆๆๆๆๆ" มันยังคงหอมไม่หยุด
"ปล่อย แล้วก็โทรไปเรียกสองคนนั้นมาทานข้าวเช้าด้วย"
"โห ป่านนี้มันได้นอนรึยังเหอะ ฟ้าเหลืองไปแล้วมั้ง"
"ไม่มีใครเค้าหื่นเหมือนตัวเองหรอก"
"มี"
"ใคร"
"ฟ่าไง"
"ชิ เร็วๆนะเตอร์ ฟ่าไม่มาเรียกแล้วนะ ฟ่าจะออกไปซื้อน้ำเต้าหู้ เตอร์จะเอาไรมั้ย"
"ไปด้วยดิ"
"สภาพอย่างนี้อ่ะนะ ไม่ต้องอ่ะ ขี้เกียจรอ อาบน้ำเลยนะเเเล้วอย่าลืมโทรไปบอกสองคนนั้นให้มาทานข้าวนะ"
"จร้าแม่"
ผมเดินไปซื้อน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ แล้วก็โน้นนี้นั้นอีกอ่ะ แต่ระหว่างที่เดินไปซื้อของผ่านร้านดอกไม้ ขอซื้อกุหลาบซักหน่อยดีกว่า เอาไปใส่แจกันตั้งโต๊ะเพราะวันนี้ยุ่งกะแตมคงจะอินเลิฟกันสุดๆๆ แฟนผมอ่ะชอบกุหลาบขาวแต่มันไม่มี ฮ๋าๆๆๆๆๆ เดินไปเดดินมาทำไมมันยิ่งเยอะว่ะเนี่ยกลับดีกว่าเดี๋ยวจะบานปลาย ก็เดินกลับแหละแต่ก็ต้องผมกับคนที่ไม่ค่อยอยากจะเจอเท่าไร แต่ก็เชิ่ดไว้ท่องไว้มันไม่มีตัวตนมันไม่มีตัวตน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมหงุดหงิดเท่าไร ใส่บาตรดีกว่าใจจะได้เป็นกุศลแล้วก็อโหสิกรรมให้มันไป...สาธุ
ผมเดินขึ้นห้อง ไอ้ตัวดีอยู่ในห้องน้ำเสียงร้องเพลงดังไปถึงสยามแล้วไม่รู้มันจะแหกปากไปทำไม สงสัยจะมีความสุขเป็นพิเศษ ที่มันจะได้ไปเข้าค่ายมั้งจะได้ไม่ต้องมีคนมานั่งบ่นนั่งให้มันรำคาญใจ เออไปกันให้หมดทิ้งกุไว้นี่คนเดียวแหละ ชิชิ
"เตอร์ๆๆๆๆ"
"หะ"
"โทรเรียกสองคนนั้นยัง"
"แล้ว ฟ่าไม่อาบน้ำหรอ"
"อาบ"
"มาดิเตอร์รอ" ผมเอาของไปวางบนโต๊ะแล้วก็ไปอาบน้ำกะเตอร์ ในขณะที่มันสระผมให้ผมอยู่ ผมก็สงสัยในความอารมณ์ดีจนออกนอกหน้าของมัน
"ทำไมดูอารมณ์ดีจังเตอร์"
"หล่อนก็ดูที่คอฉันสิย่ะว่ามันมีอะไรห้อยอยู่"
"สร้อยนะไม่ใช่กัญชา ใส่แล้วจะได้เพ้อแบบนี้"
"หล่อนไม่รู้หรอกว่ามันมีค่าสำหรับฉันมากแค่ไหน"
"แค่ไหนอ่ะ"
"อะไรก็ตามที่มันเป็นของหล่อนมันมีค่าสำหรับฉันเสมอ"
"ก็แค่วัตถุ"
"หล่อนอาจจะคิดว่ามันแค่วัตถุ แต่สำหรับเดี๊ยนแล้วมันคือสิ่งแทนคำว่ารัก หล่อนมันไม่เซนซิทีฟ เพราหล่อนไม่ใช่ดาวมหาลัยยยยย"
"อิแรด โอ๊ย เดี๋ยวเข้าตาฟ่านะ" มันเอาฝักบัวมาฉีดหน้าผม
"หล่อนมันปากร้ายนิย่ะก็ต้องโดนแบบนี้แหละ"
"ผีชะนีเข้าสิงห์เธอรึงัย"
"ก็เมื่อคืนฉันโดนขืนใจนิค่ะเช้าตื่นมากลายเป็นชะนีเลย"
"ปวดหัวมีผัวเป็นตุ๊ด"
"งั้นโดนผัวตุ๊ดสำเร็จโทษในห้องน้ำมั้ย"
"พักบ้างอะไรบ้างนะ"
เราสองคนอาบน้ำกันเสร็จก็ได้ยินเสียงเคาะประตูสงสัยสองคนนั้นจะมาแล้วเตอร์ไปเปิดประตูในขณะที่ผมอยู่ในห้องนอนนั่งเป่าผมอยู่ วันนี้ผมมีเรียนตอนบ่ายเลยหาอะไรง่ายๆใส่ไปก่อนก็เกงขาสั้นเสื้อยืดอ่ะ แล้วก็เดินไปเตรียมชุดของเตอร์แขวนไว้
"เตอร์เสื้อแขวนหน้าตู้นะ แตมยุ่งกินได้เลย มีน้ำเต้าหู้ด้วยนะแล้วก็ข้าวต้ม จัดการเองเลย เดี๋ยวฟ่าต้องแต่งตัวให้ลูกไปโรงเรียนก่อน" สองคนนั้นต้องแวะไปที่หอก่อนเข้ามหาลัยเพราะไม่ได้เอาเสื้อผามา
"ยังไม่ค่อยหิวเท่าไรเลยฟ่าเดี๋ยวรอกินพร้อมกันดีกว่า"
"สงสัยจะหนักอ่ะสิแตมเมื่อคืนอ่ะ"
"บร้า" ผมนั่งไดร์ผมให้เตอร์แล้วก็ให้มันแต่งตัวออกไปทานข้าวเพราะสองคนนั้นรออยู่
ผมเดินไปหยิบแก้วมาให้สองคนนั้นใส่น้ำเต้าหู้แล้วก็ยกหม้อข้าวต้มมา
"แตม ยุ่ง มาทานข้าว เร็วๆ"
"หืม หอมมาก"
"ข้าวสวยก็มีนะ แต่ว่ามีกับแค่หมูทอดกะไข่เจียวอ่ะ"
"แตมเอาข้าวต้มดีกว่ายุ่งอ่ะเอาไร"
"เหมือนแตมอ่ะ"
"อะไรจะขนาดนั้น เมิง แดกอะไรก็ต้องเหมือนกัน" มันออกมาจากห้องนอนก็กัดคนอื่นเลย
"พูดจาไม่เพราะเลยเตอร์ มาดงมาแดกอะไรแถวนี้"
"ไม่รู้จักหรอ แดกอ่ะ ที่แปลว่ากินอ่ะ"
"เดี๋ยวจะโดน"
"โห ข้าวต้ม กินสามหม้อยังไม่อิ่มเลย"
"ฟ่านึกแล้วเตอร์ต้องพูดแบบนี้ มีข้าวสวย แต่ฟ่าทอดไข่เจียวกะหมูทอดให้แค่นั้นนะ เตอร์จะกินไรอีกป่าวเดี๋ยวฟ่าได้ทำให้"
"ทำไมเมิงมันเรื่องมากจังว่ะ ข้าวต้มเนี่ยอร่อยจะตาย ต้องให้คนอื่นเค้ามาเหนื่อยเพราะตัณหาของตัวเอง"
"คนอื่นที่ไหน เมียกูนะเนี่ย"
"นั้นแหละต้องทำให้เมียตัวเองลำบากแทนที่จะได้มานั่งทานพร้อมกัน เมิงไม่มีสามัญสำนึกหรอว่ะ" พูดได้ดีมากยุ่ง ดีมากมาก
"ไม่เป็นไรหรอกยุ่งเรื่องแค่นี้เอง" เราต้องเป็นนางเอก ฮ่าๆๆๆๆๆ ทำหน้าตาซึมเข้าไว้
"เมิงพูดซะกุเลวมากเลยนะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ เตอร์จะเอาไรป่าวฟ่าถามจริงๆบอกแล้วไงเพื่อคนที่เรารักไม่มีคำว่าลำบาก"
"เห็นป่ะไอ้ยุ่ง"
"แต่มันควรจะมีคำว่าเกรงใจ"
"พอๆๆๆสองคนนี้นิ ตลอดอ่ะ ฟ่าไม่ต้องทำหรอกแตมว่าฟ่ามานั่งกินด้วยกันเถอะ"
"เอาเลยแตมอย่าไปสนใจสองคนนั้นเลย เถียงกันเป็นเด็กๆ เดี๋ยวฟ่าต้มจืดเต้าหู้หมูสับให้อีกอย่างแล้วกันนะ จะรอมั้ย"
"รอจ้ะ" ผมไปทำแกงจืดมาอีกชาม หมูสับมีอยู่แล้วเต้าหู้ก็มีอย่แล้ว ใส่แครอทกะหอมใหญ่ด้วย ต้นหอมผักชีขึ้นฉ่าย แถมลูกชิ้นที่เหลือจากสุกี้เมื่อคืนอีก5ลูก ไวจะตายไม่เหนื่อยเลยเพื่อที่รักทำได้อยู่แล้วไม่ถึงสิบห้านาทีแกงจืดชามนี้ก็เสร็จ แต่ไอ้ตัวดีมันกินข้าวต้มรอไปด้วย มันจะไม่อ้วนได้ไงเนี่ย เห้อๆๆๆๆๆ
"มาแล้ววววว"
"โห ไวมากน่ากินด้วย เตอร์กุขอกินด้วยคนนะ"
"เมื่อกี้เมิงยังด่ากุอยู่เลยนะ"
"แตมสนใจมั้ย"
"ไม่อ่ะเดียวแตมกินน้ำเต้าหู้ก็คงอิ่มมากมากอ่ะ เดี๋ยวกระเพาะครากพอดีอ่ะ"
"เหมือนสองคนนี้ชิมิ"
"ถูก"
เราสี่คนทานอาหารเช้าพร้อมกันอีกหนึ่งมื้อก่อนที่สามคนนี้จะแยกไปเรียน ก็จะเหลือผมอยู่ที่ห้องคนเดียว ผมก็เตรียมแต่งตัวเช่นกัน
"ขับรถดีดีนะเตอร์ ฟ่าไม่เดินไปส่งนะ สายแล้ว"
"จร้า ดูแลตัวเองด้วยนะ มาหอมทีดิ๊"
"บ๊ายบายแตม ยุ่ง แล้วมาทานข้าวที่นี่บ่อยๆนะ"
"แล้วจะมารบกวนบ่อยๆ"
"บ๊ายบายยยยย" เราสามคนร่ำลากันเรียบร้อย ผมเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแล้วก็มานั่งเป่าผม ก็นั่งคิดโน้นนี้นั้นไปเรื่อยๆ หลายคนคงงสัยเรื่องแตมกะยุ่งชิมิล่ะ ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้เหมือนกันอ่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้นเอาเป็นว่า เค้าสองคนก็แฮบปี้ๆๆๆๆๆกันไปก็แล้วกัน จินตนาการเอาเองน๊า
ไปเรียนแล้ว รถไฟฟ้าดีกว่าวันนี้รู้สึกเหนื่อยอ่ะ
(http://c.static.fsanook.com/shopping/uploaded/large/2009/08/28/74/QW76U1251454114-1.jpg)
(http://www.siamonlineshop.com/picpost/ShopBigPicture42663.jpg)
-
:z13:
จิ่มนุ้งฟ่า
มาซะดึกเลยวันนี้
ไม่อ่านหนังสือสอบเหรอ
-
:o8: แฟนใครเนี่ยะ มีแอบเซอไพรส์ซื้อสร้อยให้กันด้วย น่ารักที่ซู้ด :man1:
อย่างนี้ไม่ให้เตอร์รัก เตอร์หลงได้งัยเนอะนุ้งฟ่าคนน่ารัก :จุ๊บๆ:
-
อ๊ายยยยยย.....เพ่เตอร์ สาวแตกอ่า....
( ช่วงหลังมานิ สาวบ่อยขึ้นน๊า )........
แต่งัย ก้อ น่ารักดั้ยอีก.....เพ่ฟ่า......วู้ๆ...เย้...
-
อ๊ายยยยยย.....เพ่เตอร์ สาวแตกอ่า....
( ช่วงหลังมานิ สาวบ่อยขึ้นน๊า )........
แต่งัย ก้อ น่ารักดั้ยอีก.....เพ่ฟ่า......วู้ๆ...เย้...
ฮ่าๆๆๆๆนี้แหละธาตุแท้ของนางโชว์อย่างมัน
นี้ยังไม่ฟีนาเร่นะ
ถ้าฟีนาเร่นี้ออกอากาศไม่ได้เลย
ฮ่าๆๆๆ แรดเกิน
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่เฉพาะเวลาที่อยู่ด้วยกันสองคนนะต่อหน้าสาธารณชนไม่ทำคับบบบบ
หุหุ
:o8: แฟนใครเนี่ยะ มีแอบเซอไพรส์ซื้อสร้อยให้กันด้วย น่ารักที่ซู้ด :man1:
อย่างนี้ไม่ให้เตอร์รัก เตอร์หลงได้งัยเนอะนุ้งฟ่าคนน่ารัก :จุ๊บๆ:
เอาไว้ล่ามมัน มันจะได้ไม่ไปเถลไถลที่อื่น ฮ่าๆๆๆ
แถวบ้านฟ่าถ้าอยากให้คนรักกลับบ้านทุกวันเค้าให้เอากระพรวนแขวนไว้ที่ประตู ตอนแขวนให้กลั้ยหายใจแล้วคิดถึงคนที่เรารัก
สร้อยก็เหมือนกัน เป็นเครื่องเตือนให้เค้ารู้ว่า มีเจ้าของแล้วนะ อิอิ
ลองเอาไปทำดูเนอะคนน่ารัก
คริคริ
:z13:
จิ่มนุ้งฟ่า
มาซะดึกเลยวันนี้
ไม่อ่านหนังสือสอบเหรอ
อ่านอยู่ค๊าบบบบบ
อ่านไปดูเอเอฟไปเล่นเนตไป แหย่กะเตอร์ไป
ทำหลายอย่างมาก
ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วจะสอบได้ไหมเนี่ยออิอิ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:z13: :z13:
จิ้มนุ้งฟ่าคนน่ารัก (อวยสุดฤทธิ์ 555)
ทำหลายอย่างนะคุณหนูฟ่า
ขอให้สอบได้สอบได้นะจ๊ะ
ทั้งฟ่า ทั้งเตอร์เลยน้า
แอบเห็นด้วยว่า เตอร์สาวแตกกกกกกกกกกก
แต่ก็น่ารักกันดีน้า
อยากกินแกงจืดเต้าหู้หมูสับด้วยคน
-
ง่า ไม่ทันจิ้มฟ่าเลย อยากกินกับข้าวฝีมือฟ่าบ้างจัง อยากอ้วนๆ ดูเอเอฟเหมือนกานในมือก็ถือหนังสือ โอ้ยจะสอบยังไงล่ะทีนี้ ฟ่าชอบใครอ่ะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :a5:
เค้ามีต่อบทนางโชว์กันด้วย
น่ารักกันอีกแล้ว น่ารักไม่เกรงใจใคร
เฮ้อ !!! พวกเราก็ได้แต่อิจฉากันไป :m8:
-
แวะมาเป็นกำลังใจให้ น้องฟ่า และ น้องเตอร์ ครับ
จะสอบแล้วพยายามเข้านะ ตั้งใจหน่อย
:z2: :z2:
-
แฟนใครไม่รู้ยิ่งดูยิ่งน่ารัก
ที่แท้แฟนน้องเตอร์นี่เอง
น่ารักมากๆ หวานเหลือเกิน :-[
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่านะจ๊ัะ :กอด1:
-
^
^
:z13: หุหุ จิ้มกันรอบดึก
ชอบความรู้สึกตอนที่เตอร์พยายามจะให้นุ้งฟ่าถอดสร้อยออก
ใจจะขาดเนี่ย มันชวนหายใจไม่ออกจริงๆนะ
ถ้านุ้งฟ่าไม่รีบเฉลย เตอร์คงแย่ 555
รักกันๆ เอิ๊กกกกกก น้องรักกัน ไม่รู้จะพูดอะไร รู้แต่มีความสุข :impress2:
-
แหม!!!!!~ สาวแตกเชียว อิอิ
-
:z2: :z2: :z2:
โผล่มาอ่านตอนนี้ยามดึกๆใกล้จะสว่าง หึหึ
เจอเตอร์ผีตุ๊ดเข้าสิง แรงได้ใจจริง
สร้อยสวยดีน๊า น่ารักจริงแม่คนนี้นิทำไรก็แกล้งผัวได้หมด 555+
ไหนตอนที่แล้วว่าคนอ่านอ่านแล้วจะเศร้าไง ไหงกลายเป็นฉะนี้ไปได้
แล้วจะรออ่านต่อนะ :กอด1:กอดนุ้งฟ้า(คนแกล้งสามี) + :จุ๊บๆ:น้องเตอร์(สามีตุ๊ดแตก)
นิว(งามอย่างผู้ดี)
-
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า อวาตาร์พี่นิวร้ายกาจมาก ร้ายที่สุด ขอว่านราคะสองแง่งดิจะเอามาทำเสน่ห์สามี
:z2: :z2: :z2:
โผล่มาอ่านตอนนี้ยามดึกๆใกล้จะสว่าง หึหึ
เจเตอร์ผีตุ๊ดเข้าสิง แรงได้ใจจริง
สร้อยสวยดีน๊า น่ารักจริงแม่คนนี้นิทำไรก็แกล้งผัวได้หมด 555+
ไหนตอนที่แล้วว่าคนอ่านอ่านแล้วจะเศร้าไง ไหงกลายเป็นฉะนี้ไปได้
แล้วจะรออ่านต่อนะ :กอด1:กอดนุ้งฟ้า(คนแกล้งสามี) + :จุ๊บๆ:น้องเตอร์(สามีตุ๊ดแตก)
นิว(งามอย่างผู้ดี)
จ้าแม่คนงามอย่างผู้ดี อวาตาร์ร้ายมากขอย้ำ
แหม!!!!!~ สาวแตกเชี่ยว อิอิ
เสียวแต่ชาววววหรือเสียวแต่เช้าหรือสาวแต่เชี่ยว
งง
อิอิ
^
^
:z13: หุหุ จิ้มกันรอบดึก
ชอบความรู้สึกตอนที่เตอร์พยายามจะให้นุ้งฟ่าถอดสร้อยออก
ใจจะขาดเนี่ย มันชวนหายใจไม่ออกจริงๆนะ
ถ้านุ้งฟ่าไม่รีบเฉลย เตอร์คงแย่ 555
รักกันๆ เอิ๊กกกกกก น้องรักกัน ไม่รู้จะพูดอะไร รู้แต่มีความสุข :impress2:
น้องรักกันต้องหนับหนุน
ประเพณีไทยเรียก รับไหว้
ป้าเอาเครื่องเพชรมารับไหว้นุ้งฟ่ากะเตอร์ซักชุดสองชุดสิ
ส่งเสริมให้น้องรักกัน
กร๊ากๆๆๆๆๆๆ
แฟนใครไม่รู้ยิ่งดูยิ่งน่ารัก
ที่แท้แฟนน้องเตอร์นี่เอง
น่ารักมากๆ หวานเหลือเกิน :-[
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่านะจ๊ัะ :กอด1:
พี่ใครไม่รู้
ยิ่งดูยิ่งน่าร๊ากกกก
พี่น้ำตาลนี้เอง
คริคริ
จ๊วฟๆๆๆๆๆ
แวะมาเป็นกำลังใจให้ น้องฟ่า และ น้องเตอร์ ครับ
จะสอบแล้วพยายามเข้านะ ตั้งใจหน่อย
:z2: :z2:
ครับ
พยายามอยู่ครับ
พยายามจะไม่ขี้เกียจ
ฮ่าๆๆๆๆ
จ๊วฟๆๆ
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :a5:
เค้ามีต่อบทนางโชว์กันด้วย
น่ารักกันอีกแล้ว น่ารักไม่เกรงใจใคร
เฮ้อ !!! พวกเราก็ได้แต่อิจฉากันไป :m8:
อย่าอิจฉาเลยครับ
แค่เปลี่ยนทัศนคติต่อคู่รัก
อย่าเขิลอายอย่าเขิลอาย
เพราะที่นี่ไม่มีคำว่าเขิลอาย
รักก็ต้องแสดงออกนะครับ
จุฟๆๆ
ง่า ไม่ทันจิ้มฟ่าเลย อยากกินกับข้าวฝีมือฟ่าบ้างจัง อยากอ้วนๆ ดูเอเอฟเหมือนกานในมือก็ถือหนังสือ โอ้ยจะสอบยังไงล่ะทีนี้ ฟ่าชอบใครอ่ะ
อยากอ้วนง่ายมาก
กิน
กิน
แล้วก็กินอย่างมีความสุข
เช่น เตอร์และเฮีย
ตอนนี้ทั้งคู่บวมมาก กำลังไดเอทอยู่โดยการควบคุมของนุ้งฟ่า
ปล.ตอนแรกเชียร์อ๊อฟกะซานิ ต่อมาออฟตกเลยเชียร์ซานิคนเดียว
แต่ชอบเพลงทุกเพลงที่แอนร้องนะ
แล้วก็ชอบตอนที่อ๊อฟกะแมคแต่งเป็นสาวอ่ะ น่ารักดี
สรุป ชอบซานิ
:z13: :z13:
จิ้มนุ้งฟ่าคนน่ารัก (อวยสุดฤทธิ์ 555)
ทำหลายอย่างนะคุณหนูฟ่า
ขอให้สอบได้สอบได้นะจ๊ะ
ทั้งฟ่า ทั้งเตอร์เลยน้า
แอบเห็นด้วยว่า เตอร์สาวแตกกกกกกกกกกก
แต่ก็น่ารักกันดีน้า
อยากกินแกงจืดเต้าหู้หมูสับด้วยคน
เตอร์สาวแตกต่อหน้าฟ่าเท่านั้นแหละนี้เจ้าตัวยังไม่ได้มาอ่านนะ
ถ้าอ่านสงสัยมีมาบ่นแน่เลย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
แกงจืดเต้าหู้หมูสับสูตรนุ้งฟ่าอร่อยมากๆๆการันตี
อันดับแรกเขี้ยวน้ำต้มกระดูกหมูแต่เราใช้ซุปก้อนแทนเพราะเราคือพ่อครัวสมัยใหม่
ใส่หอมใหญ่ไปหนึ่งหัว หั่นแครอทลงต้มเป็นท่อนๆๆ ใส่เก๋ากี๋ เติมเกลือ งานนี้ไม่ใช่น้ำปลานะ
พอน้ำเดือดเอาหมูบดหรือหมูสับที่ผสมด้วยรากผักชีพริกไทซีอิ๋วขาวตำละเอียด
อาจจะเติมวุ้นเส้นไปด้วยในหมูก็ได้ ปั้นเป็นก้อนพอคำตักใส่หม้อตอนน้ำเดือดพล่าน
เบาไฟให้อ่อนที่สุด พอเดือดอีกทีใส่แครอทหั่นบางๆรูปหัวใจ แล้วก็หอมใหญ่หั่นลูกเต๋าแล้วใส่เต้าหู้อ่อนลงไป
พอเดือดอีกครั้งใส่ตำลึง ต้นหอม ผักชี ขึ้นช่าย ปิดไฟ พร้อมเสริฟ โรยพริกไทยป่นเล็กน้อย
เท่านี้แหละ เลิศศศศศศศศศ
-
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า อวาตาร์พี่นิวร้ายกาจมาก ร้ายที่สุด ขอว่านราคะสองแง่งดิจะเอามาทำเสน่ห์สามี
:z2: :z2: :z2:
โผล่มาอ่านตอนนี้ยามดึกๆใกล้จะสว่าง หึหึ
เจเตอร์ผีตุ๊ดเข้าสิง แรงได้ใจจริง
สร้อยสวยดีน๊า น่ารักจริงแม่คนนี้นิทำไรก็แกล้งผัวได้หมด 555+
ไหนตอนที่แล้วว่าคนอ่านอ่านแล้วจะเศร้าไง ไหงกลายเป็นฉะนี้ไปได้
แล้วจะรออ่านต่อนะ :กอด1:กอดนุ้งฟ้า(คนแกล้งสามี) + :จุ๊บๆ:น้องเตอร์(สามีตุ๊ดแตก)
นิว(งามอย่างผู้ดี)
จ้าแม่คนงามอย่างผู้ดี อวาตาร์ร้ายมากขอย้ำ
ว่านราคะหมดไปแล้วล่ะ ใช้กับสามีไปหยกๆ หึหึ
ร้ายอะไรกันนุ้งฟ่าออกจะหน้ารักสามีหล่อ 555+
แต่ยังไงก็รักนุ้งฟ่าเหมือนเดิมน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:จุ๊บๆ: :กอด1:
นิว(งามอย่างผู้ดี)
-
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า อวาตาร์พี่นิวร้ายกาจมาก ร้ายที่สุด ขอว่านราคะสองแง่งดิจะเอามาทำเสน่ห์สามี
:z2: :z2: :z2:
โผล่มาอ่านตอนนี้ยามดึกๆใกล้จะสว่าง หึหึ
เจเตอร์ผีตุ๊ดเข้าสิง แรงได้ใจจริง
สร้อยสวยดีน๊า น่ารักจริงแม่คนนี้นิทำไรก็แกล้งผัวได้หมด 555+
ไหนตอนที่แล้วว่าคนอ่านอ่านแล้วจะเศร้าไง ไหงกลายเป็นฉะนี้ไปได้
แล้วจะรออ่านต่อนะ :กอด1:กอดนุ้งฟ้า(คนแกล้งสามี) + :จุ๊บๆ:น้องเตอร์(สามีตุ๊ดแตก)
นิว(งามอย่างผู้ดี)
จ้าแม่คนงามอย่างผู้ดี อวาตาร์ร้ายมากขอย้ำ
ว่านราคะหมดไปแล้วล่ะ ใช้กับสามีไปหยกๆ หึหึ
ร้ายอะไรกันนุ้งฟ่าออกจะหน้ารักสามีหล่อ 555+
แต่ยังไงก็รักนุ้งฟ่าเหมือนเดิมน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:จุ๊บๆ: :กอด1:
นิว(งามอย่างผู้ดี)
ว๊ายๆๆๆๆๆๆสามีหล่อ
จาแย่งๆๆๆๆๆ
แต่ความจริงพี่นิวไม่ต้องใช้ว่านราคะสยบสามีก็ได้นะ
แค่ความงามอย่าผู้ดีของพี่นิวก็น่าจะสยบลงได้
เหมือนลูกไก่ในกำมืออะไรประมาณนั้น
นุ้งฟ่า(น่ารักและงามอย่างราชนิกูล)
เอิ๊กๆๆๆๆ
ไม่หลับไม่นอนท่องตำรา
สู้เว้ยยยยยย
-
ฟ่านี่แม่ศรีเรือนตัวจริง
ทำกับข้าวเก่งอย่างนี้งัย
เตอร์ถึงได้อ้วนเอ๊ะเตอร์อ้วนป่าว
-
เมืื่อคืนเสร็จมั๊ย :z1:
-
แวะมาเม้นก่อนแล้วค่อยอ่าน :z1:
ง่าๆๆๆ กำลังจะตามอ่านทันละ แต่ขอเวลาแป๊บนึงนะจ๊ะ
จะสอบยังน้อ อย่าลืมอ่านหนังสือเน้อ (อันนี้บอกตัวเอง เหอๆ)
ดูแลตัวเองดีๆนะคะ จุ๊บๆๆๆๆ :impress2:
-
ฟ่าน่ารักมากมาย สร้อยสวยอ่ะ :impress2:
-
อ๊ากกกกกก พี่เตอร์ทำไมสาววววววววววซะ :sad4:
ตอนแรกที่อ่าน นึกว่าพี่ฟ่าพิมพ์ผิด ที่ไหนได้ พี่เตอร์ร์ร์ร์ สาวแตก ซะงั้นอ่ะ :laugh:
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์ + พี่แตม & พี่ยุ่ง
-
แหม่ๆๆๆ น่าอิจฉาเนอะๆๆๆ :-[ :-[ :-[ :-[ o13
-
กี๊ดดดดดดดดดดดดดด
น้องเตอร์เป็นสาวไปแล่ววววววว
:jul3:
อยากเห็นฟินาเร่ของน้องเตอร์จัง
:jul3:
-
ตั้งใจอ่านหนังสือมากๆนะ ถ้าว่างก็มาเล่าเรื่องตอนต่อไปนะครับ
get A ทุกวิชาครับ
-
น่ารักอ่ะ ติดตามตลอดค่ะ รักกันรักกันน้าาาาา
พี่ว่าเราต้องเคยเจอกันบางแหละในซอยอ่ะ ก็มองๆอยู่นะแต่ไม่แน่ใจ (ถ้าแอบสงสัยว่ามัยป้าคนนี้จ้องจัง ก็ป้าเองแหละค้า)
:กอด1: :man1:
-
โอ้ว๊าววว นุ้งฟ่าสอบเหรอ สู้ๆ Get A
เอริ่ม น้องเตอร์สาววววววววมาก
หุหุ คู่นี้ก็น่ารักตลอดอ่า อิจฉา 55+
+1 ให้เป็นกำลังใจคนจะสอบ
-
ไม่หมดอ่ะครับ ไม่หมดๆๆๆๆๆๆๆ อ่านมานานละยังอ่านไม่หมดซะที
ผมเริ่มอ่านตอนแปดโมงเช้า จนนี่ 18:05 น. แล้ว
มาได้แค่ 107 หน้าเองอ่ะครับ ปวดตาสุดๆแล้ว :a5:
ขอพักก่อนนะครับ แต่ว่าสนุกและน่าอิจฉาจริงๆ
เดี๋ยวยังไงจะรีบตามอ่านให้ทันนะครับ
ปกติไม่ค่อยเม้นใครครับ(ดูโพสต์ได้ครับโพสต์น้อยอ่ะ)
แต่เรื่องนี้ชอบจริงๆ ทนไม่ไหวเลยมาขอเป็นกำลังใจให้นะครับ o13
ขอบคุณมากนะครับ ที่นำเรื่องดีๆมาทำให้ผมตาแฉะได้เป็น 10 ชั่วโมงติดเลย ฮ่าๆๆๆ
-
ไม่หมดอ่ะครับ ไม่หมดๆๆๆๆๆๆๆ อ่านมานานละยังอ่านไม่หมดซะที
ผมเริ่มอ่านตอนแปดโมงเช้า จนนี่ 18:05 น. แล้ว
มาได้แค่ 107 หน้าเองอ่ะครับ ปวดตาสุดๆแล้ว :a5:
ขอพักก่อนนะครับ แต่ว่าสนุกและน่าอิจฉาจริงๆ
เดี๋ยวยังไงจะรีบตามอ่านให้ทันนะครับ
ปกติไม่ค่อยเม้นใครครับ(ดูโพสต์ได้ครับโพสต์น้อยอ่ะ)
แต่เรื่องนี้ชอบจริงๆ ทนไม่ไหวเลยมาขอเป็นกำลังใจให้นะครับ o13
ขอบคุณมากนะครับ ที่นำเรื่องดีๆมาทำให้ผมตาแฉะได้เป็น 10 ชั่วโมงติดเลย ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณนะครับ
แล้วก็ยินดีต้อนรับด้วยครับ
คุณทำให้ฟ่ากับเตอร์นั่งขำกับคอมเม้นท์นี้มากๆๆ
ออกแนวมาบ่นเล็กน้อยแต่ฉันก็เต็มใจที่จะอ่าน
อิอิ
เทคแคร์ครับบบบบบบบ
เป็นกำลังใจให้เราสองคนต่อไปด้วยน๊า
อิอิ :กอด1: :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้ฟ่า ด้วยการ +1 จ๊ะ
-
เป็นกำลังใจให้ฟ่า ด้วยการ +1 จ๊ะ
ขอบคุณครับบบบบบบบบบบ
แค่มาเม้นท์พูดคุยกันบ่อยๆนุ้งฟ่าก็ดีใจมากมายแว้วครับบบบ
จ๊วฟๆๆๆๆ
โอ้ว๊าววว นุ้งฟ่าสอบเหรอ สู้ๆ Get A
เอริ่ม น้องเตอร์สาววววววววมาก
หุหุ คู่นี้ก็น่ารักตลอดอ่า อิจฉา 55+
+1 ให้เป็นกำลังใจคนจะสอบ
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆมันสาวมาตั้งนานแล้วแต่ไม่แสดงออก เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับคำชมที่มีให้คนบ้ายอ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
อิอิ
น่ารักอ่ะ ติดตามตลอดค่ะ รักกันรักกันน้าาาาา
พี่ว่าเราต้องเคยเจอกันบางแหละในซอยอ่ะ ก็มองๆอยู่นะแต่ไม่แน่ใจ (ถ้าแอบสงสัยว่ามัยป้าคนนี้จ้องจัง ก็ป้าเองแหละค้า)
:กอด1: :man1:
วันหลังเอามือถือถ่ายรูปมาแฉกันในนี้ได้เลยนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
เจอก็ทักก็ได้ครับหรือไม่ก็เต้นไก่ย่างสามรอบนุ้งฟ่าจะได้รู้ว่า ฮ๋ออันนี้คุณป้านี่เอง
คริคริ
ตั้งใจอ่านหนังสือมากๆนะ ถ้าว่างก็มาเล่าเรื่องตอนต่อไปนะครับ
get A ทุกวิชาครับ
กำลังพยายามอ่านหนังสืออยู่คร๊าฟฟฟ
สาธุๆๆๆๆๆ เอ จงมา เอ จงมา :a5:
กี๊ดดดดดดดดดดดดดด
น้องเตอร์เป็นสาวไปแล่ววววววว
:jul3:
อยากเห็นฟินาเร่ของน้องเตอร์จัง
:jul3:
เดี๋ยววันหลังเราจะทำดีวีดีการแสดงของเตอร์ให้ได้ติดตามกันนะครับ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
คณะผักบุ้งโชว์นี้ชิดซ้ายไปเลยยยยย
แหม่ๆๆๆ น่าอิจฉาเนอะๆๆๆ :-[ :-[ :-[ :-[ o13
อิอิ
ไม่ต้องอิจฉาหรอก
เพราะมันเป็นสิ่งที่ใครๆก็ทำได้
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
จุบุจุบุ
อ๊ากกกกกก พี่เตอร์ทำไมสาววววววววววซะ :sad4:
ตอนแรกที่อ่าน นึกว่าพี่ฟ่าพิมพ์ผิด ที่ไหนได้ พี่เตอร์ร์ร์ร์ สาวแตก ซะงั้นอ่ะ :laugh:
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์ + พี่แตม & พี่ยุ่ง
สำหรับหนูอาจจะยังไม่ชิน
แต่สำหรับพี่ชินจนชาแล้วจ้ะ
อิอิ
ห้ามแบ่งความรักของพี่สองคนไปให้อิแตมกะอิยุ่งเด็ดขาดไม่งั้นงอล
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟ่าน่ารักมากมาย สร้อยสวยอ่ะ :impress2:
ขอบคุณครับบบบบบบบ
จ๊วฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
วันหลังต้องเม้นท์ว่าฟ่าน่ารักมากมายมากกว่าเตอร์ด้วย อิอิ
แวะมาเม้นก่อนแล้วค่อยอ่าน :z1:
ง่าๆๆๆ กำลังจะตามอ่านทันละ แต่ขอเวลาแป๊บนึงนะจ๊ะ
จะสอบยังน้อ อย่าลืมอ่านหนังสือเน้อ (อันนี้บอกตัวเอง เหอๆ)
ดูแลตัวเองดีๆนะคะ จุ๊บๆๆๆๆ :impress2:
เป็นกำลังใจในการสอบซึ่งกันและกันเนอะ
สู้ๆๆครับบบบบบ
อิอิ
-
^
^
^
:z13: ไม่มีอะไรทำมาจิ้มคนเล่นๆ อิอิ
จะสอบอีกแล้วหรือนี้
มีความรู้สึกว่ายังไม่มีอะไรในหมองเลยนะ
เฮ้อ !! เบื่อจัง (กับการสอบ) :z3:
ตั้งใจอ่านหนังสือนะ นุงฟ่า กะ นุงเตอร์ o13
-
เมืื่อคืนเสร็จมั๊ย :z1:
เสร็จ
55555+ :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2:
-
^
^
^
:z13: ไม่มีอะไรทำมาจิ้มคนเล่นๆ อิอิ
จะสอบอีกแล้วหรือนี้
มีความรู้สึกว่ายังไม่มีอะไรในหมองเลยนะ
เฮ้อ !! เบื่อจัง (กับการสอบ) :z3:
ตั้งใจอ่านหนังสือนะ นุงฟ่า กะ นุงเตอร์ o13
จิ้มกันไปจิ้มกันมาหนังสือขี้เกียจอ่าน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จาสอบได้มั้ยเนี่ย
งิงิ
-
^
^
^
:z13:
พรุ่งนี้สอบแล้ว รู้สึกว่าในหัวกล๊วง กลวง :laugh:
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์
-
ไม่หมดอ่ะครับ ไม่หมดๆๆๆๆๆๆๆ อ่านมานานละยังอ่านไม่หมดซะที
ผมเริ่มอ่านตอนแปดโมงเช้า จนนี่ 18:05 น. แล้ว
มาได้แค่ 107 หน้าเองอ่ะครับ ปวดตาสุดๆแล้ว :a5:
ขอพักก่อนนะครับ แต่ว่าสนุกและน่าอิจฉาจริงๆ
เดี๋ยวยังไงจะรีบตามอ่านให้ทันนะครับ
ปกติไม่ค่อยเม้นใครครับ(ดูโพสต์ได้ครับโพสต์น้อยอ่ะ)
แต่เรื่องนี้ชอบจริงๆ ทนไม่ไหวเลยมาขอเป็นกำลังใจให้นะครับ o13
ขอบคุณมากนะครับ ที่นำเรื่องดีๆมาทำให้ผมตาแฉะได้เป็น 10 ชั่วโมงติดเลย ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณนะครับ
แล้วก็ยินดีต้อนรับด้วยครับ
คุณทำให้ฟ่ากับเตอร์นั่งขำกับคอมเม้นท์นี้มากๆๆ
ออกแนวมาบ่นเล็กน้อยแต่ฉันก็เต็มใจที่จะอ่าน
อิอิ
เทคแคร์ครับบบบบบบบ
เป็นกำลังใจให้เราสองคนต่อไปด้วยน๊า
อิอิ :กอด1: :กอด1:
ขอบคุณฟ่ากะเตอร์มากนะครับที่ตอบคอมเม้นท์ของผม
ทำให้ได้รู้ว่าทำไมเจ้าของบ้านหลังนี้มีคนรักและชอบมากขนาดนี้
ก็แจนแค่เม้นท์ไปเมื่อเย็นๆนี่เอง นี่ออกไปเมามาแล้วเข้ามาลองเช็คดู
เจ้าของบ้านเข้ามาตอบเม้นท์เราละ ดีใจจริงๆอ่ะครับ :sad4:
แต่ค่อนข้างไม่ไหวละครับ กลางวันนั่งเกรงอ่านมาเยอะอ่ะครับตอนนี้ถึงหน้า 112 ละ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านต่อนะครับ จุบุจุบุ
ปล.1 เจ้าของบ้านตื่นที่มาอ่านเม้นท์นี้ขอให้โชคดีไป 7 วันคร้าบ คร้าบ คร้าบ ฮ่าๆๆๆ
ปล.2 ผมชื่อแจนนะครับ ชื่อเหมือนผู้หญิงแต่แมนนะคร้าบ(หล่อด้วยคอนเฟิรม์ครับ) o13 แหะๆ
-
^
^
^
:z13:
พรุ่งนี้สอบแล้ว รู้สึกว่าในหัวกล๊วง กลวง :laugh:
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์
เอ รู้สึกว่าคนที่มาจิ้มๆๆกันนี้ จะขี้เกียจอ่านหนังสือกันทั้งน้านเลยน๊า
ฮ่าๆๆๆๆๆ ฟ่าขี้เกียจมั๊กมากกกกกขอบยอมรับ ณ จุดๆนี้
สู้เว้ยยยยยยย :a5:
ขอบคุณฟ่ากะเตอร์มากนะครับที่ตอบคอมเม้นท์ของผม
ทำให้ได้รู้ว่าทำไมเจ้าของบ้านหลังนี้มีคนรักและชอบมากขนาดนี้
ก็แจนแค่เม้นท์ไปเมื่อเย็นๆนี่เอง นี่ออกไปเมามาแล้วเข้ามาลองเช็คดู
เจ้าของบ้านเข้ามาตอบเม้นท์เราละ ดีใจจริงๆอ่ะครับ :sad4:
แต่ค่อนข้างไม่ไหวละครับ กลางวันนั่งเกรงอ่านมาเยอะอ่ะครับตอนนี้ถึงหน้า 112 ละ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านต่อนะครับ จุบุจุบุ
ปล.1 เจ้าของบ้านตื่นที่มาอ่านเม้นท์นี้ขอให้โชคดีไป 7 วันคร้าบ คร้าบ คร้าบ ฮ่าๆๆๆ
ปล.2 ผมชื่อแจนนะครับ ชื่อเหมือนผู้หญิงแต่แมนนะคร้าบ(หล่อด้วยคอนเฟิรม์ครับ) o13 แหะๆ
ฮ่าๆๆๆๆๆเราจะต้องโชคดีไปเจ็ดวัน เย้ๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีครับแจนนี่ งิงิ :pighaun:
ทั้งแมนทั้งหล่อ แล้วมีแฟนยังอ่ะครับ คนแก่ๆในนี้ เอ๊ย คนในนี้ยังโสดอีกเพียบนะครับบบบ
หรือจะรับเฮียนุ้งฟ่าไปกินเล่นที่บ้านซักโลสองโลมั้ยครับบบบบ(แบ่งๆกันน๊าคนอื่นๆ)
คริคริ :z1:
ยินดีที่ได้รู้จักครับแจนนี่ :pig2:
ขอตำหนินิดนุง ไปเมาได้ไงยังไม่ออกพรรษาเลย เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวครั้งหน้าทำอีกจะโดนดุนะ :m16:
-
^
^
:z13:
ขอจิ้มนุ้งฟ่าหน่อย
จุ๊บๆๆๆๆๆ
นอนดึกอีกละ หรือว่าเพิ่งตื่นจ๊ะ
:กอด1:
-
นุงฟ่าเค้าแอบเห็นนะว่าจะแบ่งคุณเฮีย (ที่รักของเค้า) ให้ใคร o22
ปล . เราจะกลายเป็นสมาคมคนขี้เกียจไปแล้วรึเปล่า เพราะเราก็ขี้เกียจเหลือเกิน :m28:
-
:call: :call:
ขอบคุณสำหรับสูตร (ลับ) แกงจืดแสนอร่อย
(แต่ยังไม่ได้ลองทำนะ 555)
เห็นบ่นๆ กันว่าขี้เกียจอ่านหนังสือสอบ
:z1: :z1: :z1:
เลยวัยมาแระ ไม่ต้องอ่าน 55555555
งั้นอวยพรให้สอบได้โดยไม่ต้องอ่านกันถ้วนหน้า
รอบๆ กระทู้เลยนะค้า
:call: :call: :call:
-
ตอนนี้เตอร์ฮามากอ่ะ
แรดจิงๆ (แบบน่ารักนะ)
นุ้งฟ่าจะแนะนำเฮียให้คนใหม่(แจน) งั้นคนเก่าๆก้อมีคู่แข่งเพิ่มอีกแล้วซิ :z3:
อย่างนี้ต้องเปิดประมูลเฮียใหม่แล้วนะเนี่ย
ปลปล จะสอบกันทั้งนั้นเลย งั้นอวยพรให้ทุกๆคน get A นะจ๊ะ
-
อ่านทันแล้วคร้าบ นั่งอ่านเช้านี้อ่ะ เกือบ 6 ชั่วโมงแน่ะ กว่าจะทันฮ่าๆๆๆ
ภูมิใจตัวเองจริงๆเลย ไม่คิดว่าจะตามอ่านทันจากเริ่มต้นในเวลา 30 ชั่วโมง 45 นาทีอ่ะ
สถิติใหม่ได้ถูกบัญญัติขึ้นแล้ว ณ ที่นี้นะครับ ใครทำลายได้เชิญครับ ฮ่าๆๆๆ
สนุกดีครับ ชอบๆ เจ้าบ้านก็เป็นกันเองจะเข้ามาติดตามตลอดไปนะครับ
ส่วนที่โดนตำหนิว่าไปดื่มมาก็พอดีไปดูบอลกะน้องอ่ะครับ ปกติไม่ดื่มเร้ยยยยยยย เจงๆ
ว่าจะไปดูความพ่ายแพ้ของแมนยูซะหน่อย กลายเป็นแมทช์ในความทรงจำซะงั้น
เชียร์แมนซิตี้อยู่ดีๆกรรมการโกงเวลาช่วยแมนยูซะงั้น ม่ายจายยยยยเรย เซ็งDuck
เค้าไม่เม้นท์ให้ใครแระ จะเม้นท์ให้อัลฟ่ากะคอปเตอร์เท่าน้านๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ บ้าแระ
ตั้งใจเรียนนะครับ บะบรายนด์งับ<<<(ออกเสียงแบบตุ๊กตาบลายนะแต่แอบเติมRเยอะๆนะคร๊าฟ) จุ๊ฟๆ
ตอนนี้เตอร์ฮามากอ่ะ
แรดจิงๆ (แบบน่ารักนะ)
นุ้งฟ่าจะแนะนำเฮียให้คนใหม่(แจน) งั้นคนเก่าๆก้อมีคู่แข่งเพิ่มอีกแล้วซิ :z3:
อย่างนี้ต้องเปิดประมูลเฮียใหม่แล้วนะเนี่ย
แจนมันคนมาใหม่ครับ ให้ไปแข่งกะคนที่เค้ามาก่อนมันก็ทำคะแนนไม่ทันแล้ว สู้ไม่ได้หรอกครับ ฮ่าๆๆๆ
แต่ยังเปิดรับสมัครคนรู้ใจอยู่นะครับ รับเด็กๆเท่าน้าน แฮะๆ ไอละ คุก คุก คุก ใครจะเอาเมิงฟระ (-*-)a
-
ตามทันแล้วจ้า
อ่านแล้วก็มองตัวเอง เราใส่ใจคนข้างตัวเราได้สักครึ่งของน้องฟ่าหรือเปล่า
คำตอมคือเปล่า แล้วยิ่งโดนตอกย้ำด้วยเมนูอาหารของน้องฟ่า
ที่คนข้างตัวมาเห็นพร้อมกับคำพูดที่ว่า ทำแบบนี้ให้ป๊าบ้างสิครับ
คงต้องถึงเวลาคิดใหม่ทำใหม่แล้วหละ
-
ตามทันแล้วจ้า
อ่านแล้วก็มองตัวเอง เราใส่ใจคนข้างตัวเราได้สักครึ่งของน้องฟ่าหรือเปล่า
คำตอมคือเปล่า แล้วยิ่งโดนตอกย้ำด้วยเมนูอาหารของน้องฟ่า
ที่คนข้างตัวมาเห็นพร้อมกับคำพูดที่ว่า ทำแบบนี้ให้ป๊าบ้างสิครับ
คงต้องถึงเวลาคิดใหม่ทำใหม่แล้วหละ
วันนี้มีคนตามทันเยอะแล้วสงสัยต้องวิ่งหนี ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
การใส่ใจคนรักเป็นความสุขอย่างหนึ่งนะครับเราต้องคิดให้ได้แบบนี้
เวลาเค้าจำว่าเราชอบกินอะไรชอบสีอะไรได้เราจะมีความสุขชิมิ เค้าก็เช่นกันแหละ อกเค้าอกเรา
เรื่องเมนูอาหาร ให้นุ้งฟ่าเป็นที่ปรึกษาได้นะครับ ยินดีมากมากกกกกกกก
เชื่อเลยว่าจะอร่อยหรือไม่อร่อยถ้าเราใส่ใจลงไปคนทานเค้าก็มีความสุขแล้วอ่ะ
แล้วป๊าจะพูดว่า "ขอบคุณนะสำหรับอาหารที่ทำให้ป๊ามีความสุขขจนอ้วน" เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
อ่านทันแล้วคร้าบ นั่งอ่านเช้านี้อ่ะ เกือบ 6 ชั่วโมงแน่ะ กว่าจะทันฮ่าๆๆๆ
ภูมิใจตัวเองจริงๆเลย ไม่คิดว่าจะตามอ่านทันจากเริ่มต้นในเวลา 30 ชั่วโมง 45 นาทีอ่ะ
สถิติใหม่ได้ถูกบัญญัติขึ้นแล้ว ณ ที่นี้นะครับ ใครทำลายได้เชิญครับ ฮ่าๆๆๆ
สนุกดีครับ ชอบๆ เจ้าบ้านก็เป็นกันเองจะเข้ามาติดตามตลอดไปนะครับ
ส่วนที่โดนตำหนิว่าไปดื่มมาก็พอดีไปดูบอลกะน้องอ่ะครับ ปกติไม่ดื่มเร้ยยยยยยย เจงๆ
ว่าจะไปดูความพ่ายแพ้ของแมนยูซะหน่อย กลายเป็นแมทช์ในความทรงจำซะงั้น
เชียร์แมนซิตี้อยู่ดีๆกรรมการโกงเวลาช่วยแมนยูซะงั้น ม่ายจายยยยยเรย เซ็งDuck
เค้าไม่เม้นท์ให้ใครแระ จะเม้นท์ให้อัลฟ่ากะคอปเตอร์เท่าน้านๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ บ้าแระ
ตั้งใจเรียนนะครับ บะบรายนด์งับ<<<(ออกเสียงแบบตุ๊กตาบลายนะแต่แอบเติมRเยอะๆนะคร๊าฟ) จุ๊ฟๆ
ตอนนี้เตอร์ฮามากอ่ะ
แรดจิงๆ (แบบน่ารักนะ)
นุ้งฟ่าจะแนะนำเฮียให้คนใหม่(แจน) งั้นคนเก่าๆก้อมีคู่แข่งเพิ่มอีกแล้วซิ :z3:
อย่างนี้ต้องเปิดประมูลเฮียใหม่แล้วนะเนี่ย
แจนมันคนมาใหม่ครับ ให้ไปแข่งกะคนที่เค้ามาก่อนมันก็ทำคะแนนไม่ทันแล้ว สู้ไม่ได้หรอกครับ ฮ่าๆๆๆ
แต่ยังเปิดรับสมัครคนรู้ใจอยู่นะครับ รับเด็กๆเท่าน้าน แฮะๆ ไอละ คุก คุก คุก ใครจะเอาเมิงฟระ (-*-)a
เอาเด็กอนุบาล ประถม มัธยม หรือปีหนึ่งอ่ะ
ในนี้อ่ะเพียบบบบบบ
มีแบบโกอินเตอร์ก็มีนะแต่ไม่รู้เด็กป่าว
สาวแก่แม่ม่ายหนุ่มใหญ่พ่อม่ายเมียหนีก็มีหมด
ฮ่าๆๆๆๆ
ชอบใครรักใครก็เอาค้อนทุบแล้วลากกลับบ้านไปเลยจร้า
แต่อย่าเอามาคืนนะ
คริคริ
แล้วมาเม้นท์เค้าทุกวันนะเดี๋ยวเค้าหาเด็กให้
ขอหัวคิว30เปอร์นะ
งิงิ
เฮ๊ยเค้าไม่เด็กแล้วอ่าดิ แต่รับรองหน้าเด็ก
เด็กมหาลัยยังอายเลยยยยยยย
เคยไปรับนุ้งฟ่าที่มหาวิทยาลัย มีเด็กๆในมหาวิทยาลัยถามว่า "น้องครับอยู่คณะอะไรหรอ"
ฮ่าๆๆๆๆ ทำให้เฮียโม้เรื่องนี้ทุกครั้งที่สนทนามาจนวันนี้
แต่ไม่เอาไม่ว่าเพราะเราไม่ง้อลูกค้าของเราดีซะอย่าง
งิงิตอนนี้เตอร์ฮามากอ่ะ
แรดจิงๆ (แบบน่ารักนะ)
นุ้งฟ่าจะแนะนำเฮียให้คนใหม่(แจน) งั้นคนเก่าๆก้อมีคู่แข่งเพิ่มอีกแล้วซิ :z3:
อย่างนี้ต้องเปิดประมูลเฮียใหม่แล้วนะเนี่ย
ปลปล จะสอบกันทั้งนั้นเลย งั้นอวยพรให้ทุกๆคน get A นะจ๊ะ
มีแต่คนจาเอาจาเอาไม่เห็นใครเอาจริงซักคน เดี๋ยว มคปด หมาคาบเฮ๊ยไปดมแล้วนุ้งฟ่าไม่รู้จะช่วยไงน๊า
เราก็อดเป็นทองแผ่นเดียวกันเลยแหละที่นี้อ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
สาธุๆๆเอ จงมาๆๆๆๆๆๆๆๆ
:call: :call:
ขอบคุณสำหรับสูตร (ลับ) แกงจืดแสนอร่อย
(แต่ยังไม่ได้ลองทำนะ 555)
เห็นบ่นๆ กันว่าขี้เกียจอ่านหนังสือสอบ
:z1: :z1: :z1:
เลยวัยมาแระ ไม่ต้องอ่าน 55555555
งั้นอวยพรให้สอบได้โดยไม่ต้องอ่านกันถ้วนหน้า
รอบๆ กระทู้เลยนะค้า
:call: :call: :call:
สาธุๆๆๆๆๆ
เอ จงมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รีบทำแกงจืดแล้วมารายงานผลให้ครูทราบด้วยนะนักเรียน
นุงฟ่าเค้าแอบเห็นนะว่าจะแบ่งคุณเฮีย (ที่รักของเค้า) ให้ใคร o22
ปล . เราจะกลายเป็นสมาคมคนขี้เกียจไปแล้วรึเปล่า เพราะเราก็ขี้เกียจเหลือเกิน :m28:
ถ้าไม่มาขอจะยกเฮ๊ยให้คนอื่นแล้วนะ
ชักช้าเจงเชีย
ฟ่าว่าเป็นสมาคมคนน่ารักดีก่า ขี้เกียจไม่เอา อิอิ
^
^
:z13:
ขอจิ้มนุ้งฟ่าหน่อย
จุ๊บๆๆๆๆๆ
นอนดึกอีกละ หรือว่าเพิ่งตื่นจ๊ะ
:กอด1:
อิอิ
คิดถึงพี่น้ำตาลเป็นพิเศษ
จ๊วฟๆๆ
:3123:เดี๋ยวดึกๆขี้เกียจอ่านนุ้งสือจะมาต่อเรื่องให้นะก๊าบพี่น้องก๊าบบบบ :3123:
-
^
^
:z13:
เย้ๆๆๆ ได้จิ้มนุ้งฟ่าอีกแล้วหละ
อ่านหนังสือให้จบก่อนแล้วค่อยมาต่อเรื่องดีกว่านะ
อย่าขี้เกียจดิ
จุ๊บๆๆๆๆ นุ้งฟ่าสิบที
-
นุ้งฟ่าอ่ะ เฮียนุ่งฟ่าหน้าเด็กจริงป่ะ ไม่เกิน 25 ก็okอ่ะครับ
เดี๋ยวผมเอาจริงแล้วจะยุ่งนา ฮ่าๆๆๆ ปกติชอบ 14-17 อ่ะ ไม่แอบแรงครับ แรงส์ด้านๆเลย
หรือ ม.ปลายนี่แจ่มเลย แหะๆ คิดถึงจังมะไหร่จะมาต่อซะทีน้อ
ถ้า...มาเม้นท์ทุกวันจะโกรธไหมอ่ะ
ถ้า...เข้ามาติดตามทุกวันจะโกรธไหมอ่ะ
ถ้า...เข้ามารอทุกวันจะโกรธไหมอ่ะ
ถ้า...ถ้า...ถ้า...พอแระ ฮ่าๆๆๆ คิดถึงนะครับ
ตั้งใจเรียนนะครับ อย่ามัวเที่ยวจนลืมการเรียนนะครับ(เตอร์ด้วยนะ)
แล้วจะเข้ามาตามบ่อยๆนะครับ(ทุกวันแหละเมิงอ่ะ)
ปล.เดี๋ยวเจอเมนูแจนมั่งจะหนาว ฮ่าๆๆๆ
Such as ต้มส้มขากุ้งมังกร ผัดกาบมะพร้าวใส่ใส้เดือน ก๋วยเตี๋ยวหลอดพลาสติกในถุงน้ำส้ม-*-
พอละแค่นี้ก่อนฮ่าๆๆๆๆๆ (จะฮาไปไหนนี่)<<<<<<<<<เสร่อเลย แหะๆๆๆ
-
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงง
นุ้งฟ่ากับนุ้งเตอร์
อยากจะทำอยู่นะแกงจืดน่ะ
แต่เผอิญว่า....
มีคนทำให้กินทุกวันเลยอ่ะ
ยังไม่มีโอกาสสำแดงฝีมือ 55555
เมนูของรีบน แอบน่ากลัวนะค้า
(แซวๆๆๆๆ )
-
เข้ามา :a14: เชอะ :a14: เชอะ ด้วยความอิจฉาตาเหลือก ทำได้แค่นี้แหละ
รักเขาไปแล้วนี่เรา
อิ่มข้าวแล้วขอ :man1:แล้วก็ :จุ๊บๆ:น้องฟ่าสักสามฟอดก่อนไปทำงานต่อ
-
สวัสดีครับผมนายคอปเตอร์รูปหล่อ
รักและคิดถึงทุกคนเหมือนเดิมแต่ที่เพิ่มเติมคือความห่วงใย
รักคอปเตอร์น้อยๆแต่ขอให้รักนานๆๆ
ฝากคอปเตอร์ไว้ในห้วงห้องหัวใจของคนที่รักฟ่าด้วยนะครับ
ขอให้เตอร์ได้อิงแอบแนขชิดแม้เพียงพื้นที่นิดเดียวก็พอ
:oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak:
จะมาส่งข่าวว่า
คุณเค้าอ่านหนังสือ ปิดห้องเงียบไปแล้ว
ไม่รู้จะออกมาเมื่อไร
อ่านหนังสือหรือฝึกกำลังภายในก็ไม่รู้ห้ามรบกวนด้วยอ่า :a12:
งั้นวันนี้คอปเตอร์จะมาเล่า ตอนพิเศษ ตอนวีรกรรมเมียใจเด็ด
มีอยู่วันหนึ่งคุณหนูฟ่าผู้น่ารัก เธอได้รับแมสเสจกวนใจจากบรรดาแฟนคลับของผม ด้วยเนื้อหาแล้วค่อนข้างหยาบคายไม่สามารถที่จะออกอากาศได้ ในจุดๆนี้
"เตอร์ อะไรเนี่ย" พร้อมกับยื่นโทรศัพท์มาที่ใบหน้าใสซื่อของผม
"อะไรหล่ะจ้ะแม่ ก็โทรศัพท์อ่ะสิไม่รู้จักหรอ"
"อย่ามากวนทรีน" แต่จริงๆเธอพูดด้วย ต. เต่า
"เป็นไรอ่ะ" ผมวางจอยซ์เกมส์ลง แล้วหยิบโทรศัพท์มาดู ถึงได้รู้ว่าทำไมคุณเค้าถึงได้โมโหขนาดนั้น ข้อความด่าทอสารพัด อันเป็นสิ่งไม่พึงปราถณามาก่อน ผมกดโทรไปเบอร์นั้นแต่ไม่มีคนรับ เลยหันมาพูดกับเมียรักว่า
"เค้าอาจจะส่งผิดคนก็ได้ ฟ่าเคยไปแย่งผัวใครเหรอ"
"เตอร์ อ่านดีดีมันลงชื่อฟ่าเห็นมั้ย เตอร์อะไปทำชั่วที่ไหนไว้อีกหล่ะ" งานเข้าเลยเห็นป่ะ
"อ่าวทำไมพูดงั้นอ่ะ มันความผิดของเตอร์หรอไง"
"ปัง" เสียงปิดประตู เข้าห้องนอนร้องไห้ ตามตำรับนางเอกละครไทย ผมมันสุภาพบุรุษนิก็ต้องง้อทั้งๆที่ไม่ได้ทำไรผิด เห็นใจผมบ้างซี้ท่านผู้ชม ผมเดินเข้าห้องนอนตามไป ไฟในห้องปิด คุณเค้านั่งกอดเข่าอยู่มุมเตียงร้องไห้เจงๆด้วย เหมือนผีจูออนมากหน้าขาวสะท้อนกะแสงไฟนอกห้อง ผมยืนอยู่ปลายเตียงแล้วดึงเค้าเข้ามากอด
"ร้องไห้ทำไมครับ ไหนๆๆๆบอกเตอร์สิ ที่รักร้องไห้ทำไม" ผมปาดน้ำตาของเด็กไร้เดียงสาคนนี้ ที่ปรกติดูเข้มแข็งจัดการได้ทุกอย่างแต่วันนี้เธอดูบอบบางและอ่อนหล้าเต็มที เสียงสะอื้นในอกยังคงสั่นเครือ
"ทำไมเค้าต้องด่าฟ่าด้วย ฟ่าไปทำไรให้มันอ่ะ " ต้องเข้าใจหน่อยอ่ะเพราะที่บ้านเค้าพูดกันเพราะมากกกกก คุณฟ่านี้จัดว่าหยาบคายที่สุดในบ้านแล้วนะ เจอคนด่าเข้าไปเลยปรับตัวไม่ทัน
"เค้าก็แค่อิจฉาที่เรารักกัน ฟ่าฟังเตอร์นะ เตอร์ไม่ได้ไปทำอะไรเสียหายหรือคิดนอกใจฟ่าเลย "
"ฟ่าขอโทษ ฟ่าโดนมาตั้งแต่เช้าแล้วมันส่งมาทั้งวัน ฟ่าก็อดทนแล้วแต่มันไม่ไหวจริงๆ ฟ่าขอโทษที่เอาอารมณ์ไม่ดีไปใส่เตอร์" อ่าวร้องไห้อีกแล้ว
"ร้องไห้ทำไมอีกอ่ะ"
"ฟ่าเสียใจ ที่ทำร้ายความรู้สึกเตอร์"
"ฟ่าไม่เคยทำร้ายความรู้สึกเตอร์เลยนะอย่าคิดมากดิ ป่ะทำลูกกันเหอะแก้เครียด"
"ไอ้บร้านิ" ผมจูงมือให้เค้าลุกออกจากเตียง มานั่งเล่นข้างนอก อารมณ์แบบนี้ดับทุกข์ได้ด้วยไอติมเท่านั้น ผมเดินไปเอาไอติมในตู้เย็นมายื่นให้
"ไม่กิน กินไม่ลง"
"แน่ใจนะ มีกล่องเดียวนะ เหลือกล่องสุดท้ายแล้วด้วย"
"เออ กินก็ได้" เมื่ออณูของน้ำแข็งที่เปลี่ยนแปลงมาเป็นไอติมแตะถึงประสาทสัมผัสรับรสที่ปลายลิ้น ค่าอารณ์ดีพุ่งสูงขึ้นทันทีอย่างน่าใจหาย ค่าของประกายระยิบระยับในดวงตาดีดตัวสูงขึ้น
ปากสีแดงสัมผัสช้อนไอติมแล้วคาบคาไว้บ่งบอกว่า "มันหายเเล้ว"
"ลบแมสเสจในมือถือสิ๊" สั่งๆๆๆๆๆๆๆ
"อืม"
"จดเบอร์มันไว้ด้วยนะ"
"จะเอาไปทำไร"
"จะโทรไปร้องเพลงให้มันฟังมั้ง ก็จะโทรไปด่ามันอ่ะสิถามได้"
"ด่าเป็นหรอ"
"เดี๋ยวก็เป็น เดี๋ยวให้พี่ส้มด่าให้"
"อย่าไปต่อความยาวสาวความยืดเลย ก็แค่พวกแอบรักผัวชาวบ้าน"
"เตอร์พูดเหมือนรู้เลยว่าใคร"
"ไม่รู้"
"มีพิรุธ"
"ไม่มี"
"แน่ใจ"
"เเน่"
"แล้วไป เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปมหาลัยด้วยนะ" จะถามว่าไปทำไมก็ไม่ได้เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีก เออ ออ ไปก่อน
"อื้ม"
"ไม่ถามหรอว่าไปทำไม"
"จะเล่าก็เล่ามาดิ"
"ไปเฝ้าผัว" ตามอารมณ์เค้าทันกันมั้ยหล่ะ ปรับอารมณ์ตามไม่ทันแล้วเนี่ย แล้วไอติมถ้วยเบ้อเริ่มเทิ่มไม่คิดจะเรียกผัวกินซักคำเลยหรอท่าน
"เกมส์เปิดไว้ทำไม ไม่เล่นก็ปิด เปลืองป่ะนั้นอ่ะ ประหยัดมั้งดิ เงินมันหายากนะ" เอ้า ยังงี้เรียกพาลป่าวเนี่ย ก็เมื่อกี้ผมเค้าไปปลอบเค้านะนั้นอ่ะ
"งืด งืด "แมสเสจเข้าอีกแล้ววววววววววว
"ผัวมึงกูขอ" ผมกดอ่าน อยากจะรีบลบมากกกกกก แต่
"เอามานี้ เห็นมั้ยมันไม่ยอมเลิก เอาเบอร์เตอร์โทรไปดิ๊"
"เดี๋ยวมันก็เบื่อไปเองหละ"
"อย่าช้า" ผมก็ต้องกดให้เค้าอ่ะ คนกำลังโมโห ไอ้ผมจะทำไงได้อ่ะ ดันเกิดมาหล่อซะด้วย เห้อๆๆๆๆ อยากขี้เหร่ๆๆๆๆๆๆๆ(ห้ามอาเจียนนะ)
"อ่ะติดแล้ว"
"ฮัลโหล ก็คนที่คุณส่งแมสเสจมาด่าไงครับ มีปัญหาอะไรกับผมมากนักหรอ ผมไปแย่งผัวคุณมาเมื่อไร" เสียงเงียบฟังปลายสาย สงสัยจะด่าเค้าไม่ทันแน่ๆๆ สมน้ำหน้าอยากหาเรื่องโดนด่า
"แน่จริงอย่าวางนะ แล้วก็ฟังด้วย ผมไม่รู้ว่าพี่ใหญ่มากจากไหนหรอก แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าลูกใคร แต่ถ้ายังไม่หยุดก่อกวนผมอีก พี่จะรู้ว่าพ่อพี่อ่ะ มันก็แค่ขี้ฝุ่นของคุณพ่อผมเท่านั้นแหละ(พ่อใหญ่ซะด้วย) ถ้าอยากได้ของๆผม พรุ่งนี้ที่มหาลัย เดินเข้ามาเอาเลยถ้าแน่พอ" โอ้ววววววว ตั้งแต่ได้เสียเป็นเมียผัวกันมา เพิ่งเคยเห็นซีนนี้เป็นครั้งแรก ส่วนมากถ้อนคำพวกนี้จะมาจากเฮียนะ ถึงว่าทำไมสองคนนี้ถึงเป็นพี่น้องกันได้ มันเหมือนๆกันนี้เอง
"อยู่ดีดีหาเรื่องใส่ตัว"
"หุบปาก....ปัง" เข้าห้องนอนไปอีกแล้ว ไอติมหมดแล้ว ให้ทายว่าร้องไห้มั้ย ไม่ต้องคิดนานหรอก เค้าไม่ร้องเค้าเข้าไปเลือกว่าพรุ่งนี่จะใส่ชุดอะไรให้เลิศที่สุดสยบทุกสายตาข่มคู่ต่อสู้ให้ตายไปตั้งแต่แรกเห็น ผมนั่งทำอะไรต่ออะไรข้างนอกปล่อยให้แมวบ้ามันหายคลั่งก่อนค่อยไปคุยอีกที แต่ไอติมหมดเกลี้ยงจริงๆนะ
เดฟผ้ามันดำซุปเปอร์แบล็ค เสื้อกล้ามสีแดง แจ็คเกตยีนต์ซิปเฉลียงปกทรงสูท สีอ่อน ถูกแขวนอยู่หน้าตู้
"พรุ่งนี้จะไปร้องเพลงหรือว่าเต้นโคฟเวอร์ดองบังที่ไหนหรอจ้ะ"
"อ่าอูดอากกอออ้ออง" เสียงพูดไม่ชัดของอย่าพูดมากขอร้อง เพราตอนนี้ชีนอนมาร์คหน้าด้วยแผ่นมาร์คหน้าของอะไรไม่รู้จำไม่ได้
"ที่รักจะไปเจงๆหรอ"
"มีปัญหาหรอไง ไปด้วยแค่เนี่ย" ชีพุ่งขึ้นนั่งพร้อมสะบัดแผ่นมาร์คหน้าออก แล้วหันมาทำตาขวางใส่ผม
"ป่าว นอนเถอะเดี๋ยวหน้าไม่ใสนะ นอนนะนอนๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมกดหน้าผากคุณเค้าให้นอนลง แล้วผมผ้า สงบสติอารมณ์ซะ แล้วผมก็แทรกตัวไปในผ้าห่ม นอนระแวงว่าเธอจะสะดุ้งขึ้นมาอีกเมื่อไร จนเผลอหลับไป
เช้าวันที่น่าสะพรึงกลัว การแต่งตัวจบสิ้นลงแล้วเราก็ออกเดินทางเมื่อร้องเท้าไฮท็อปสีดำ ถูกสวมใส่
"เตอร์หิวมั้ย ฟ่าซื้อขนมปังมาให้รองท้องอ่ะ ปาท่องโก๋ด้วย" เมียผมคนเดิมกลับมาแล้วนะครับ
"เอาขนมปังดีกว่า พักนี้อ้วนขึ้นอ่ะ ไม่อยากกินมันๆๆแล้ว"
"ขนมปังมันก็แป้งอยู่ดีอ่ะ มีโฮลวีทเอาป่าวอ่ะแต่ไม่มีแยมอ่าดี"
"เอาอะไรก็ได้แต่ต้องป้อนด้วยนะ"
"อันนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว"
"หมูทอดป่าว ข้าวเหนียวก็มี"
"แอบไปซื้อตอนไหนมาเนี่ย"
"ตอนที่เตอร์นอนหลับอ่าดิ"
"ใส่บาตรมาหรอ"
"อื้ม"
"ขอพรป่าว"
"ขอดิ ขอให้วันนี้ชนะความชั่วทั้งปวง"
"แล้วขอให้รักเตอร์มากมากป่าว"
"ป่าว ขอแต่ให้เตอร์รักฟ่ามากมากอ่ะ"
"ก็โอเค เอาหมูอีกอ่ะ อร่อยมีน้ำไรกินมั้งอ่ะ"
"มีนมวัวแดง กับหล่อฮั่งก้วย แล้วก็โออิชิ"
"เอาหล่อฮังก้วย"
"จัดไป อิ่มแล้วหรอ"
"ยัง" เราก็คุยกันตามปรกติอ่ะครับ จีบกันไปแหย่กันมาหอมกันมั้งยามรถติด จนถึงมหาวิทยาลัย ผมจอดรถเสร็จก็พากันเดินไปที่ใต้ตึกเรียนซึงยุ่งกะแตมนั่งรออยู่สองคน เพราะเพื่อนๆคนอื่นๆๆเค้าขึ้นไปกันหมดแล้ว
"โอ้วววววนึกว่านิชคันมาด้วยที่แท้ก็ฟ่านี่เอง"
"นิชคุณเว้ย"
"ว่าแต่วันนี้มาได้ไงเนี่ย"
"มาจัดการแมวขโมยอ่ะสิ"
"มีเรื่องไรกันอีกหรอฟ่า" อิแตมไม่รู้สักเรื่องได้มั้ยเมิง
"ก็มีคนส่งแมสเสจมาขอเตอร์กับฟ่าหน่ะสิ วันนี้ก็เลยนัดส่งของกัน"
"ใครอ่ะเตอร์"
"แล้วกุจะรู้มั้ย"
"นัดเค้าในถิ่นของเค้าอ่ะนะ แล้วรู้ได้ไงว่าเป็นคนที่นี่"
"ก็มันบอกว่าตอนอยู่มหาวิทยาลัยมันเป็นเมียเตอร์ใครเค้าก็รู้กันทั้งนั้น แตมกะยุ่งไม่รู้หรอ"
"ไม่รู้ มันมั่วแล้ว แล้วถ้าเค้ามาจริงๆจะทำไง อันตรายนะฟ่า อย่าให้มันแก่นแก้วแสนซนมากเกินไปนะ"
"กูห้ามก็ไม่ฟัง"
"ก็อยากรู้เห็นมันคุยว่าพ่อมันใหญ่เหลือเกิน ไม่ต้องกลัวหรอกไปเรียนกันเหอะฟ่าอยู่คนเดียวได้ ฟ่าโทรบอกเฮียแล้ว แล้วเฮียก็โทรบอกเพื่อนเฮียที่นี้แล้ว ถ้ามีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้นก็แค่แมวข่วน"
"ไม่เอาไปนั่งเรียนด้วยกันเลย" ผมไม่อยากให้ฟ่านั่งอยู่คนเดียว
"จะบร้าหรอเตอร์ ชุดนี้อ่ะนะ อาจารญ์ไม่ไล่ออกมาให้รู้ไปสิ เดี๋ยวฟ่าเอาเกมสไปนั่งเล่นที่ห้องสมุดเหมือนเดิมก็ได้" จะโดนตบแล้วยังนิ่งนอนใจอีก
"แตม เมิงโทรหาน้องนัทดิ๊ ถามเค้าว่ามีเรียนป่าว ถ้าไม่มีมาอยู่เป็นเพื่อนฟ่าหน่อย "
"เออๆๆได้ นัทมันไม่มีเรียนหรอก" นัทเป็นรุ่นน้องผมซึ่งเป็นญาติกับแตม ตัวเล็กๆๆน่ารักพูดเก่งมากกกกกก สักพักน้องนัดก็มาด้วยชุดสีชมพูอ่อน นัททักทายทุกคนแล้วมองไปที่ฟ่า
"สวัสดีคะหนูชื่อนัทค่ะ"
"ดีครับพี่ชื่อพี่ฟ่าครับ"
"พี่ฟ่าเป็นเพื่อนพวกพี่ เดี๋ยวนัทนั่งคุยเป็นเพื่อนพี่เค้าหน่อยนะ แล้วเดี๋ยวพวกพี่เรียนเสร็จจะลงมาพาไปเลี้ยงไอติม"
"จัดให้ รับรองได้ค่ะ ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม"
"งั้นพี่รบกวนหน่อยนะครับนัท"
"ได้ค่ะพี่เตอร์หนูคิดไม่แพงหรอกคะ"
"จ้ายัยตัวแสบ ฟ่าพี่ฟ่าด้วยนะ"
"ค่ะ" ผม แตมและยุ่งไปเรียน ฟ่านั่งคุยอยู่กับนัท ไม่รู้หรอกว่าเค้าคุยไรกันมั้ง แต่ที่นัทมาเล่าให้ผมฟังที่หลังก็มีถามว่ามีใครมาจีบผมบ้างมั้ย ดูเมียผมสิ หึงอ่ะ ชอบบบบบบบบบบบ ผมเรียนเสร็จก็รับมาที่สองคนนี้ด้วยความเป็นห่วง แต่สองคนนั้นหายไปแล้ว ผมโทรไปหาก็สายไม่ว่าง ผมกวาดสายตาไปมองก็เห็นยืนคุยโทรศัพท์อยู่มีน้องนัทยืนกินขนมอย่ข้างๆสงสัยเดินไปซื้อขนมกันมาแน่นอนเลย
"ไปไหนมารู้มั้ยว่าเป็นห่วง"
"ไปซื้อขนม"
"เมื่อกี้คุยกะใคร"
"องครักษ์"
"เฮียหรอ"
"อืม"
"ว่าไงอ่ะ"
"โทรมาถามว่าโดรทีนรึยัง"
"ห่วงน้องมากกกกก ไงนัท กินไม่พูดไม่จาเลยนะ"
"ของฟรีใครไม่ชอบ พวกพี่อ่ะเคยซื้อแบบนี้ให้หนูกินมั้งป่ะเหอะ อ้างว่าแพงๆๆๆๆๆตาหรอด ดูพี่ฟ่าดิใจดีซื้อให้ทุกอย่าง ใจก็ดีหล่อกว่าพวกพี่อีกด้วย"
"เด็กคนนี้โตไปต้องเป็นคนที่น่าเชื่อถือมากมากเลยนะเนี้ย" ไม่เคยที่จะถ่อมตัวเลยอ่ะเมียผมเนี้ย
"มันก็เห็นแก่กินชมไปงั้นแหละ"
"หนูพูดจริงนะ"
"แล้วกินเยอะขนาดนี้จะไปกินข้าวกะพวกพี่ไหวหรอ"
"สบายมาก พวกพี่ไม่รู้หรอว่าหนูมีสี่กระเพาะ"
"ป่ะๆๆๆๆๆก่อนที่เมียกูจะโดนตบ"
"ปากหรอนั้นอ่ะ"
พวกเราไปทานข้าวกันมื้อนี้ก็ห้าคนรวมยัยนัทตัวแสบมาอีกหนึ่งเด็กอะไรกินเก่งมากตัวก็จี๊ดเดียว แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
"แล้วถ้าวันนี้โดนทำร้ายขึ้นมาจริงๆจะทำไง" ผมพูดในขณะที่กำลังถอดเสื้อออก
"ก็เจ็บดิถามได้"
"แล้วคิดมั้ยว่าเตอร์จะเจ็บแค่ไหน"
"คิด"
"แล้วก็ยังทำ"
"ก็ทำไปแล้วอ่ะจะให้ทำไงอ่ะ"
"ฟ่าไม่ได้มีแค่ตัวฟ่าคนเดียวนะ ถ้าเป็นอะไรไปคนที่เค้ารักฟ่าจะเสียใจแค่ไหน"
"..................." ไม่มีเสียงตอบรับใดใดทั้งสิ้นยังคงนั่งหล่อยู่ที่โซฟา
"ทำอะไรไม่คิด เอาแต่อารมณ์เป็นใหญ่"
"ใครเค้าจะกล้ามามีเรื่องในมหาวิทยาลัย เตอร์อ่ะคิดมาก" ฟ่าล้มตัวนอนราบไปกับโซฟา คงจะสำนึกผิด
"ผิดแล้วยังไม่ยอมรับผิด"
"เออฟ่าขอโทษ เตอร์ไม่เป็นฟ่าเตอร์ไม่รู้หรอก ที่ทำไปทั้งหมดวันนี้ก็เพราะว่ามันรัก มันหวง เข้าใจมั้ย" ความเครียมเริ่มปะทุขึ้นอีกครั้ง
"ผิดแล้วอย่ามาพาล"
"ไม่ได้พาล ฟ่าก็แค่อยากปกป้องของของฟ่า มันผิดจนให้อภัยไม่ได้เลยหรอ" เริ่มมีน้ำตา ทุกที เป็นแบบนี้ทุกที ผมก็ใจอ่อนทุกที ก่อนเลือกแฟนควรถามด้วยนะเค้าเรียนคณะไหน ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมลืมไปตั้งแต่แรก 55555+
"โอเคๆๆๆๆๆเราจะไม่พูดเรื่องความผืดของฟ่าครั้งนี้กันอีก" ยังไงก็ขอเหน็บซักนิดเหอะ
"เออฟ่ามันชั่วมาก" งอล ลุกไปจะเดินเข้าห้อง อยากจะทุบกำแพงทิ้งจริ๊ง ผมดึงมือไว้ วันนี้มันน่ารักจริงๆวุ้ยแฟนผมเนี่ย
"นั่งก่อน"
"จะด่าอะไรอีกอ่ะ"
"จะบอกว่าวันนี้ฟ่าน่ารักมากเลยรู้ป่าว"
"ไม่ต้องมาชมเลย" ท่าทางงอลๆของเค้ามีน้ำตาซึมๆที่หางตาเล็กน้อย มันน่ารักจนอดใจไม่ไหว ผมเลยหอมไปที่แก้มเบาๆๆแล้วก็ดันตัวคุณเค้าให้นอนไปกับโซฟา.............
คัท
อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไรต่อไปถามผู้ถูกระทำเองเองแล้วกันน๊า
วันนี้คอปเตอร์รูปหล่อคนนี้ต้องกราบลาทุกท่านไปอ่านหนังสือบ้างแล้ว
ขอให้มิตรรักแฟนคลับเราทั้งสอง
จงร่ำรวยด้วยพรชัยทั้งปวง
สุขภาพแข็งแรง
แล้วคอปเตอร์จอมซ่า แต่แพ้ยากูซ่าเมียรักผู้นี้
จะกลับมาก่อกวน ให้ป่วนใจกันในโอกาสหน้า
ขอบคุณทุกท่านที่คิดถึงผม
คุณเค้าจะเล่าให้ฟังตลอดว่าใครเม้นท์ถึงผมว่าอะไรบ้าง
ขอบคุณมากมากครับ
สำหรับวันนี้
:กอด1:สวัสดี :กอด1:
-
เข้าใจหล่ะทำไมสองคนนี้ถึงร๊ากกกกกกกกกันมาก
อารมณ์ติสตัวพ่อทั้งสองคนจริงๆ o3
นุงฟ่าเด็ดขาดมาก อย่างนี้สิเสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสีย...ให้ใคร :interest:
ปล . คุณเฮียเท่คาดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :oni1:
ตั้งใจอ่านหนังสือนะเจ้าพ่อวงการติสทั้งสอง (เค้าก็พยายามอ่านอยู่เหมือนกัน :a2:)
-
ขอบคุณครับ ที่มาลงให้อ่านกัน ฮ่าๆๆๆ
นุ้งฟ่าแรงส์เจง ฮ่าๆๆๆ สะใจซะ
คอปเตอร์ก็เบาๆมั่งนะครับเรื่องหว่านเสน่ห์อ่ะ
ไอ้เรื่องหว่านเสน่ห์อ่ะพอดีๆนะครับตามเชิงชาย
แต่เฮ้ย หรือว่าอยู่เฉยๆมันมาเองนี่ก็ยากจะห้ามนะครับเจอเหมือนกัน แหะๆ(ฮาซะ)
รักกันๆน้า อย่าทะเลาะกันบ่อยนะครับ 2-3 วันครั้งพอ ให้พอเอามาเล่า ฮ่าๆๆๆ
ไปละเดี๋ยวโดนวัยรุ่น(Teen) จุบุจุบุ
-
วันนี้น้องเตอร์มาเองเลยน้า
(ฟ่าเห็นยังเนี่ย ว่าเตอร์มาเล่าน่ะ)
นุ้งฟ่าหวงเตอร์
น่ารักจริงๆ เล้ยยยยยยยยยย
เอาใจช่วยให้สอบได้สอบได้ทั้งคู่นะจ๊ะ
-
o7 ในที่สุดก็อ่านทัน o2
ปอลอ..ขอให้พี่ฟ่า+พี่เตอร์มีความสุขมากๆเจ้าค่า :impress2:
:กอด1:
-
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
ใครปล่อยมันเข้ามา
:m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16:
-
555555 ขอขำยาวๆ (แล้วก็โดนนุ้งฟ่าเคือง เหอๆ)
คอปเตอร์เด็ดมากที่กล้าเล่าวีรกรรมนุ้งฟ่า
แต่เล่าค้างคาแบบนั้นมันไม่ดีน้า แหม น่าจะเล่าให้จบเลยเนอะ
จะได้ไม่ต้องจินตนาการต่อเอง เอิ๊กกกกกกก
ทุกอย่างที่ทำไปเพราะรักเนอะ
ดูแลกันและกันไปตลอดนะคะ
:กอด1:
-
^
^
กอดน้องสาว คืนนี้นอนดึกเลยเนอะ
กอดนุ้งฟ่าด้วย ใจเย็นนะจ๊ะหนู
งานนี้คอปเตอร์มาเล่าซะยาวเลย วีรกรรมของภรรเมียสุดที่รัก 5555555555
ที่ทำไปก็เพราะรักใช่ปะนุ้งฟ่า
ไม่รักจะตามไปแสดงตนเหรอ
บวก 1 แต้มนี้สำหรับวีรกรรมทำเพื่อเตอร์ หุหุ :กอด1:
-
กร๊าก เตอร์กลายร่างเป็นดาวมหาลัยแล้วเหรอ ฮ่าๆ ฮามากทำไปได้เนอะเตอร์เนอะ คงปลื้มสร้อยน่าดู55 คู่ยุ่งกะแตมก็น่ารัก อิอิ แตมนี่ขี้อายเนอะน่ารักดี ส่วนฟ่าก็สาวมั่น555 ทำกับข้าวเก่งเป็นภรรเมียที่ดีมาก ชอบ ประโยคนี้ของเตอร์ เตอร์เลือกคนไม่ผิด เตอร์ก็จะจำให้ฟ่าเลือกคนไม่ผิดเช่นกัน
-
โอ้... วันนี้น้องเตอร์เข้ามาแฉเมียรัก
ก็อย่างว่าละ เป็นใครก็อยู่ไม่เป็น ก็เล่นขอกันขนาดนี้
มารอนุ้งฟ่ามาเล่าต่อว่าหลังจาก คัท นะ เป็นยังไง
+1 ให้น้องเตอร์นะครับวันนี้ แต่นุ้งฟ่าจะแบ่งบ้างก็ไม่ว่ากัน ก็ :n1: ใช่ปะ
-
นุ้งฟ่าอ่านหนังสือรึแอบเข้าไปหลับนะ :t3:
เห็นไหมล่ามคอปเตอร์ไว้ไม่ดี อิอิ
หลุดเข้ามาเลย ฮ่าๆๆๆๆ
เข้ามาอีกนะครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นเลย
อ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่หรือครับ หรือว่าอยู่ในช่วงสอบครับ
ยังไงก็ขอให้ทำให้ได้ดีนะครับ จุ๊บๆ
-
:impress2:
น้องเตอร์เข้ามาเองวันนี้
-
ฮ่าๆๆ ขอบคุณมากเลยเฮลิคอปเตอร์ ฟ่าน่ากัวมากอ่ะ ฮ่าๆๆ เฮลิคอปเตอร์ก็ช่างกล้ามาเม้าท์ตั้งยาวคราวนี้ ไม่ใช่โดนฟ่าจัดการไปแล้วหรอเนียะ ฟ่าอ่ะระวังตัวหน่อยนะน่ากัวเกิน คนไม่ดีอย่าไปยุ่งกะมาน แผ่เมตตาๆๆๆ AAA นะทั้งเฮลิคอปเตอร์ กะ alpha radiation สู้ๆปิดเทอมเด๋วไปเที่ยว ไปล่ะอ่านหนังสือต่อก่อน
-
ขอบคุณนะเตอร์ ครั้งหน้าเข้ามาเล่าอีกนะ เข้ามาเลาความเซี้ยวของฟ่าให้พวกเราฟังอีก อยากฟังๆๆ
ฟ่าโดนก่อกวนบ่อยเลยอ่ะ ครั้งต่อไปถ้ามีใครมันมาหาเรื่องฟ่าอีก ฟ่าเอาเชลท๊อกซไปฉีดมันเลยเนอะ พวกปลวกนี่ มาตู่ว่าเป็นแฟนเตอร์ได้งัย
คนพวกนี้ไม่กลัวบาปกรรมเลย รู้ว่าเตอร์เค้าคบกับฟ่าอยู่แล้วยังจะไปก่อกวนเค้าอีก ต้องจับไปปีนต้นงิ้วซะให้เข็ด
-
น้องเตอร์มาเล่าเองเลย นุ้งฟ่าก้อนะ เซี้ยวจริงๆ ยากูซ่าตัวจริงมาเอง 55555
แล้วคอปเตอร์จอมซ่า แต่แพ้ยากูซ่าเมียรักผู้นี้
^
^
ชอบ ชอบอ่ะ
-
ถูกใจจริงๆเลยคอปเตอร์ เผากันจะๆเผากันเห็นๆ แต่สงสัยป่านนี้คง
โดนยากูซ่าอัลฟ่าซ้อมน่วมไปแล้ว :laugh: :laugh: :laugh:
-
ดันรอฟ่าก่อน
-
เผากันสดๆ ยิ่งกว่าแฉแต่เช้า :fire: แต่เค้าชอบนะ :laugh:
อยากให้มีเผาภาค2อีกอ่ะ รับรองเรตติ้งเตอร์กระฉูดแน่ :laugh:
-
คิดถึงนุ้งฟ่า นุ้งเตอร์
ไม่มาส่งอาหารเช้า เรตติ้งตกไปไหนแล้ววววววว
ดัน ดัน ดัน
-
ช่วยดันๆๆๆๆ ฮึบๆๆๆๆๆ
-
นุ้งเตอร์ กับนุ้งฟ่า สอบเสร็จกันยังจ๊ะ สู้ ๆ น่า เอาใจช่วย
แล้วมาเล่าวีรกรรมคนงามให้ฟังต่อนะจ๊ะ น้องเตอร์สุดหล่อ :o8:
-
นุ้งฟ่าสอบเสร็จหรือยัง
สู้ๆจ้า
:กอด1:
-
5555!!!!!~ ..
-
ฟ่าหายเงียบเลย คิดถึงนะครับ :กอด1:
-
เผาสุดๆ
พี่ฟ่าสุดยอดเลย
ทั้งรัก ทั้งหวง :z1:
ใครโดน ใครก็อึดอัดเนาะ !!!
ทำไมสองคนนี้มัน...ตลอดเวลา T^T
-
คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า คิดถึงฟ่า
เปงไงจามบ้างป่ะ
-
สอบเสร็จรึยังจ๊ะ นุ้งฟ่า
ผ่านฉิวฉิว เลยชิมิ คิดถึงนะจ๊ะ :man1:
สู้สู้
-
มาแล้วครับบบบบบบ
สอบเสร็จแว้ววววววว
แต่ที่หายไปเพราะเข้าบอร์ดไม่ได้อ่ะ ไม่รู้ทำไมอ่ะ
เพิ่งจะเข้าได้เนี่ยดีใจยิ่งกว่าได้มงกุฏมิสยูนิเวิร์ส
บอกได้สามคำว่า "โคตรคิดถึง"
เท่านั้นแหละ
ขอบคุณทุกคนนะครับที่มาให้กำลังใจกันแล้วก็ไม่ลืมนุ้งฟ่า
หวังว่าคงไม่ไปรักคนอื่นที่มันชอบแอบเข้ามาจนหมดหัวใจไม่หลงเหลือให้นุ้งฟ่าผู้น่าสงสารคนนี้ซะแล้ว
ถึงวาจาไม่น้ำเน่าเท่าคนนั้น แต่ก็จะพยายาม
ฮ๋าๆๆๆๆ
รักฟ่ามากมาก มากกว่าใครๆ รักฟ่าหมดใจ รักให้นานแสนนานนนนนนน
อิอิ
"กลับมาแล้วครับบบบบบ" ผมกลับมาถึงห้องก็เห็นไอ้ตัวดีนั่งจัดกระเป๋า ของเต็มบ้านไปหมดแต่ส่วนมากจะเป็นของเล่นของมันนะ นี้มันจะไปไหนกันแน่เนี่ยย หาาาาาาาาาาาาาา
"มาก็ดีแล้ว รอนานแล้วเนี่ย หิวเเล้วด้วย ของก็ยังจัดไม่เสร็จ" แล้วเกี่ยวอะไรกะกุหล่ะ
"เอ้า..หิวก็ไม่หาอะไรกินอ่ะปากติดกันรึ แล้วของอ่ะก็จัดเองก็ได้ โตแล้ว" บ่นซะหน่อย แล้วผมก็ไปค้นในตู้เย็นหาขนมเค้กมานั่งกิน สวยๆ
"ก็เตอร์รอฟ่า จะได้กินพร้อมกันไง ปากไม่ได้ติดกันหรอกแต่ใจอ่ะมันติดกัน" มันเริ่มโมโห นี่มันไปกินรังแตนที่ไหนมาเนี่ย
"คมซะด้วย" ยังคงกวนทรีนมันต่อไป พร้อมกับเค้กในมือใส่ปาก สวยๆ
"ไม่จงไม่จัดมันแล้ว ไม่ไปแล้วเว้ย" มันเริ่มโวยวาย แล้วก็เดินลุยข้าวของแหวกออกไปเข้าห้องนอน ผมอ่ะเกลียดคนนิสัยแบบนี้ที่สุดอ่ะ ทำล้ายข้าวของถึงแม้มันจะไม่พังก็ตามเถอะ ผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นอะไร แต่ทีรู้ๆผมไม่พอใจมันมากๆที่มันแสดงอาการแบบนี้ แต่ถ้าผมทำให้มันเป็นเรื่องขึ้นมานี้มันก็จะไปห้าวันเลยนะ ถ้าไม่ได้พูดกันผมคงตายแน่ ผมเลยนั่งสงบสติอารมณ์สักพักแล้วก็มานั่งเก็บของที่มันกระจัดกระจายให้เป็นระเบียบ ไอพอด เกมส์ กล้อง แล้วก็สายชาร์จแบตต่างต่างนานา น้ำหอม ตุ๊กตา เสื้อผ้าที่กองรวมๆไว้ยับยู่ยี่ นี่ตกลงมันไปค่ายหรือว่ามันไปตากอากาศผมยังไม่เห็นของใช้ที่มันจำเป็นเวลาฉุกเฉินสักอย่าง สงสัยอินี้ไม่ได้เรียนลูกเสือมาแน่ๆเลย ผมเริ่มอารมณ์ดีขึ้นเริ่มสนุกกับการนั่งจัดเสื้อผ้าที่มันเอามากองๆรวมไว้ ผมเลือกที่จะเอาเสื้อเชิ๊ตออก เพราะมันคงจะยับง่าย เปลี่ยนเป็นเสื้อยืดที่มีปกเป็นเชิ๊ตเหมือนใส่เสื้อสองตัวดีกว่า เพื่อต้องเอาไว้ในโอกาสที่เป็นพิธีการ ไม่เห็นมีชั้นในเลยอ่ะ หรือว่ามันจะไม่ใส่ แต่ถ้าเดินไปเอาในห้องตอนนี้มันต้องรู้แน่ว่าผมจัดกระเป๋าให้มันอยู่ แต่อย่าทิฐิมากสินั้นมันคนรักของเรานะนั้นอ่ะ ผมเดินไปเอากางเกงในกะเสื้อกล้ามในห้องนอนมันดันเปิดประตูออกมาพอดี ผมก็เดินสวนมันเข้าไปไม่มองหน้า นี้ขนาดลดทิฐิลงแล้วนะ อิอิ
ในขณะที่ผมยืนเลือกเสื้อผ้าในตู้เพิ่มนั้น มันก็เดินเข้ามากอดผมจากทางด้านหลัง
"ขอโทษนะ เตอร์ไม่อยากไปอ่ะไม่อยากจัดกระเป๋าไม่อยากทำอะไรที่เกี่ยวกับค่ายทั้งนั้นอ่ะ มันเลยหงุดหงิดมากไปหน่อย ขอโทษนะที่มาลงกับฟ่าอ่ะ"ผมก็ตอบสั้นๆไปว่า
"ช่างเหอะ ชินแล้ว" แล้วก็เดินออกไปจัดของต่อ พร้อมกับหยิบไอพอดที่เจ้าของมันเดินเตะเมื่อกี้มาใส่หูไว้แต่ไม่ได้เปิดเพลงหรอก กันไอ้บ้านั้นมันมาพูดอะไรเซ้าซี้ แล้วมันก็เดินออกมาจริงจริง แล้วก็มานั่งมองผมจัดของ ผมเริ่มอึดอัดกับการไม่พูดจากัน เลยต้องลดทิฐิ(อีกแล้ว)พูดกับมันก่อน
"ฟ่าเอากางเกงในใส่ไปให้สิบตัว เตอร์พอใส่หรือเปล่า"
"พอๆๆๆๆ"
"มันคงไม่มีที่ให้ตากที่ให้ซักนะ เตอร์ไม่ต้องใส่มันอาบน้ำนะ " นิสัยเตอร์คือเวลาอาบน้ำเนี่ยมันจะระแวงคนแอบดู ซึ่งไม่รู้ว่าทำไมแต่ถ้าอยู่กับผมสองคนหรือมีผมอยู่ไหนด้วยมันจะไม่อาย แก้ผ้าเดินรอบห้องได้ แต่ถ้าไปในลักษณะนี้มันจะอาย เวลาอาบน้ำก็ใส่ กกน. อาบด้วยแล้วมันก็จะชอบเอาใส่ถุงไว้ ถ้าเป็นวันเดียวก็ว่าไปอย่างแต่นี้มันห้าวัน ไม่อยากจะนึก เน่า
"จ้ะ" มันนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่ผมพูดกับมัน
"เตอร์ไปหยิบกล่องยามา แล้วก็เอาตลับยาของฟ่าบนหลังตู้เย็นมาด้วย"
"ได้จ้ะ" ให้มันว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิคนเรา
"แล้วเตอร์ก็เอายาแก้ปวด ยาแก้ท้องเสีย ยาแก้อาหารเป็นพิษ ยาแก้แพ้ อ่ะใส่ตลับยาไป ถ้าไม่พอก็ไปหยิบตลับยาในตู้มาอีกอัน"
"อืม ที่ค่ายเค้าก็มีหน่วยพยาบาลนะ"
"แต่เค้าไม่มียาที่เราต้องการทุกอย่างหรอกเชื่อดิ เอายาทากันยุงไปด้วยนะ" ผมนั่งพับผ้าไปด้วยในขณะที่กำลังพร่ำบ่น
"เห้ยๆๆตุ๊กตาเอาไปด้วยดิจะเอาออกทำไม" ผมหยิบตุ๊กตาหมีตัวเล็กๆที่มันซื้อให้ผม เพราะมันบอกว่าหน้าเหมือนผมเวลาขี้แย
"เอาไปทำไม จะเอาไปนั่งเล่นรึไง ฟ่าว่าเอาบาร์บี้ไปนั่งหวีผมเล่นดีกว่ามั้ย"
"เอาไปเหอะเวลาคิดถึงฟ่าจะได้เอามาหอมๆ มันมีกลิ่นฟ่าติดอยู่ไม่เชื่อดมดิ"
"บ้าไง ติงต๊อง ไปหยิบรองเท้าในตู้รองเท้าให้หน่อยดิที่ฟ่าซื้อมาเมื่อวานอ่ะ" แล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำ พร้อมกับถุงซิปล็อคที่มันกันของหกในกระเป๋า ไปหยิบพวกอุปกรณ์การอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน แล้วก็เดินเข้าไปหยิบครีมกันเเดดในห้องนอน แล้วก็ยินคิดนิดหน่อยว่าจะลืมอะไรรึเปล่า แล้วผมก็มานั่งเทพวกครีมต่างๆใส่ขวดแบ่งจะได้พกพาสะดวก
"เตอร์ไม่เคยทำแบบนี้เวลาไปค่ายเลยนะ ปรกติก็ลืมอ่ะแล้วก็ยืมเพื่อนเอา หรือไม่ก็ไปหาซื้อเอาข้างหน้า โดยเฉพาะแปรงสีฟันนี้ทุกครั้งเลย"
"พร้อมไว้ก่อนอ่ะดี ถ้าคนอื่นเค้าลืมเหมือนเราแล้วเราจะทำไงอ่ะ"
"อยากให้ฟ่าไปด้วยจัง"
"เลิกคิดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้เถอะ"
"โห แค่คิดก็กีดกัน"
"หิวรึป่าว"
"หิว"
"ครัวกรุงเทพมั้ย"
"โอเค"
"รอแปปนะ ฟ่าจัดของจะเสร็จแล้ว"
"อื้มมมมรอได้นานแค่ไหนก็รอได้" แต่มันเริ่มเลื้อยไปนอนบนโซฟาแล้วหันหัวมาทางผมที่ตอนนี้นั่งอยู่กับพื้นหลังพิงโซฟาอยู่
"มานอนดมหัวฟ่าอยู่นี้แหละ โรคจิตป่าวเนี่ย"
"ก็มันหอมนิ"
"ฟ่า" มันเรียกผมเบาๆ ผมให้ไปมอง แก้มใสๆของผมก็ต้องปะทะกับจมูกโด่งๆของมัน โป๊ะเชะ
"อ่าาาาาาา ชื่นใจ" มันฟังดูโรแมนติกชิมิ แต่ผมมองมันดูโรคจิตยังไงไม่รู้อ่ะ เริ่มกลัวๆๆระแวงต้นคอตัวเองแล้วอ่ะ
"ฟ่าเริ่มกลัวเตอร์ขึ้นมาหน่อยๆแระ"
"ทำไมอ่ะ"
"ดูจิตมากมากอ่ะ"
"เจงดิ"
"จริง"
"ก็กะฟ่าคนเดียวแหละ ฟ่ารู้ป่ะว่าบางคนอ่ะฉีดน้ำหอมอ่ะมันจะฉุนมากมากทั้งๆที่เป็นกลิ่นที่เราชอบอ่ะ แต่ทำไมฟ่ามันหอมเรื่อยๆๆๆอ่ะ หอมอ่อนๆๆๆมาเป็นระยะๆเหมือนลอยมาตามคลื่นลมอ่ะ"
"ช่างจินตนาการนะ ก็ฉีดตามจุดชีพจรไง"
"ที่ให้เตอร์ทำอะหรอ"
"ช่าย คนเราอ่ะอุณหภูมิในร่างกายก็ต่างกัน น้ำหอมขวดเดียวกันฉีดออกมายังกลิ่นต่างกันเลย"
"งั้นเตอร์ก็โชคดีที่มีเมียตัวหอมมมมม"
"แต่ฟ่าชอบกลิ่นของสบู่มากกว่านะ แต่ว่ามันติดไม่นานแค่นั้นเอง เวลาอาบน้ำเสร็จใหม่ๆนะเช็ดตัวให้แก้งอ่ะตัวหอมดีฟ่าชอบ"
"งั้นอาบน้ำกันเถอะ"
"ไม่หิวข้าวแล้วหรอ"
"หิวอย่างอื่นมากกว่าแล้วววว โหห้าวันจะทำไงเนี่ยยยยยยย"
"ให้ไอ้ยุ่งมันช่วยสิ" ฮ๋าๆๆๆๆขำหว่ะ แต่ถ้ามันช่วยกันจริงๆจะขำออกมั้ยเนี่ย
"ทำมาตลก ไม่เอาหรอก ไม่มีใครแทนที่ได้ "
"ให้มันอย่างนี้ตลอดไปเถอะนะ ป่ะ เสร็จแล้วกินข้าวกัน อยากกินติ่มซำมากมากกก"
"โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆ" อยู่ดีดีมันก็ร้องตะโกนออกมาไอ้นี้ถ้าจะเป็นเอามาก
"เป็นบ้าอะไร ไปดิ ไม่ไปหรอ งั้นฟ่าไปกินคนเดียวนะ ไม่รอแล้วลีลาเยอะ"
"ดึงหน่อย"
"เร็วๆๆอย่าดื้อดิเดี๋ยวไม่รักนะ"
"คับๆๆๆ" เราสองคนเดินไปกินติ่มซำ คงไม่ต้องบอกใช่ป่ะว่าที่ไหน ใครเป็นแฟนพันธ์แท้ก็คงรู้ อิอิ
"เป็นอะไรมากป่ะเนี่ย" ผมหันหน้าไปถามมันในขณะที่เราเดินทางไปกินติ่มซำข้างๆคอนโดเนี่ย ที่มันอยู่ดีดีก็เอามือมากอดคอผมแล้วก็เอาหัวมาวางที่ไหล่
"ก็คนมันรักง่ะ"
"โอ๊ยยยยยยยยร้อนจะตายห่า " ผมเอามือผลักหัวมันออกไป รำคาญจริงๆนะเนี่ย
"ทำมาเป็นผลักเดี๋ยวพรุ่งนี้นอนร้องไห้ขี้มูกโป่งเถอะจะรู้สึก"
"โถๆๆๆๆๆไมม่มีทางอ่ะ ใครกันแน่"
"เออแล้วจะคอยดู"
เราสองคนเดินไแถึงแล้ววร้านติ่มซำเจ้าประจำ แล้วพวกเราก็จัดการสั่งของที่ชอบมาอย่างละลานตา เวลาหิวทีไรความยับยั้งชั่งใจมันจะเป็นศูนย์ตลอดๆ ณ จุดๆนี้ก็ขอแนะนำให้มีสติตอนสั่งอาหารเวลาหิว ฮ่าๆๆๆๆๆ
"อ้าปากหน่อยค๊าบที่รัก" มันคีบฮะเก๋ามาจะใส่ปากผม
"อ้ามมมมมม"
"อร่อยป่าว"
"อร่อยแต่ช่วยอายมั้งอะไรมั้งก็ได้นะ"
"อายทำไมคนเยอะแยะ" ไอ้หน้าด้านนนนนนนนน
หลังจากที่เราจัดการของบนโต๊ะจบเรียบราบ ก็เดินกลับคอนโดแต่เมื่อถึงหน้าคอนโด
"ไปเดินเล่นกันเถอะ"
"ตอนนี้อ่ะนะ"
"ขอร้อง" วันนี้ไอ้นี้มันเป็นอะไรมากป่ะเนี่ย แปลกๆวุ้ย
"เตอร์ไม่สบายรึป่าวอ่ะ" ผมเอามือไปแตะที่หน้าผากมันเบาๆ แล้วทำหน้าเเบ๋วๆ อิอิ
"ป่าวแค่กังวล"
"กังวลอะไร"
"ไม่ร้ดิ "
"เอ้า"
"ขอร้องอะไรอย่างหนึ่งได้ป่าว"
"ได้ ให้สิบอย่างเลย" มันเอามือมาจับมอผมแล้วเราก็เดินไปด้วยกัน โดยที่ผมกำลังตั้งใจฟังว่ามันจะพูดว่าอะไร มันอยู่อยู่ที่รางรถไฟ เอ้ากูกลัวนะเนี่ย
"ฟ่า"
"หยุดทำไมตรงนี้อ่ะ เดี๋ยวรถไฟมาก็ตายห่ากันทั้งคู่หรอก ไม่เอาฟ่าไม่ยืนตรงนี้" ผมดึงมันให้เดินผ่านรถไฟไป
"ฟ่า"
"อื้มมม"
"ถ้าเตอร์ทำอะไรผิด ฟ่าจะดุจะว่าจะทำอะไรเตอร์ก็ได้นะเตอร์ยอม แต่อย่าบอกเลิกเตอร์ได้มั้ย"
"เป็นไรป่ะเนี่ย สงสัยจะไข้ขึ้น ตัวก็ไม่ร้อนนี้หว่า"
"ฟ่า"
"อ่ารายยยยย ไหนบอกชวนมาเดินเล่น เพ้อเจ้ออยู่ได้"
"ได้มั้ย"
"ได้อะไรอ่ะ ได้กันอยู่ทุกคืนยังไม่พออีกหรอ"
"อย่ามาตลก ได้รึป่าว"
"ได้"
"สัญญา" มันยกมืออีกข้างหนึ่งที่ไม่ได้จับมือผมยกนิ้วก้อยขึ้นให้ผมเกี่ยวก้อยสัญญากับมัน
"อื้ม สัญญา"
"เห้ออออค่อยสบายใจหน่อย"
"ท่าจะบ๊อง กลับยังอ่ะเมื่อยแล้ว มันถึงสาวรีย์แล้วนะ"
"งั้นไปช็อปปิ้งตรงโน้นป่ะ" ไอ้เรามันได้ยินคำนี้ไม่ได้ซะด้วยสิ อาการเมื่อยหล้าหายเป็นปลิดทิ้งทีเดียวเชียว
"โอเค๊" เราสองคนขึ้นบันไดเลื่อนบีทีเอสแล้วเดินตามทางไปลงตรงที่ขายก๋วยจั๊บแล้วก็มีของขายเยอะๆๆอ่ะ แล้วก็เดินดูโน้นดูนี้แต่ไม่ได้อะไรอ่ะ สงสัยไม่ใช่แนวของพวกเรา แต่ก็เดินไปดูไปก็สนุกอีกแบบหนึ่ง เดินเรื่อยไปจนถึงเซนเตอร์วัน ก็ใกล้จะปิดแล้วเพราะนี้มันก็ดึกมากแล้ว ผมเลยชวนเตอร์กลับ
"กลับเหอะ ร้อนอ่ะ เมื่อยด้วย "
"เเปลกเนอะวันนี้ไม่ได้ของ"
"อย่ามาแซว เดี๋ยวซื้อนะ"
"โอเคๆๆๆกลับๆๆๆขืนอยู่เปลืองแน่"
เราสองคนก็กลับห้องโดยบีทีเอส แต่ไอ้นี้มันไม่อยากกลับซะงั้น สงสัยเป็นเอามาก แน่ๆผมเริ่มสงสัยแล้วว่ามันเป็นอะไรถึงไม่อยากกลับห้องนัก
"ไปเดินสยามป่าว ของขายพอดีเลยตอนเนี่ย คนไม่แน่นแล้วด้วย"
"เตอร์ มองหน้าฟ่าดิ เป็นไรป่าวเนี่ย"
"ป่าวๆๆเตอร์แค่อยากได้เสื้อยืดสวยๆไปใส่ที่ค่ายเท่านั้นเอง"
"แน่นะ"
"แน่"
"โอเค ไปก็ไป แต่วันนี้ เราโทรมมากเลยนะ เดี๋ยวแฟนคลับเห็นเค้าจะว่าเอามั้ย"
"เธอมีแฟนคลับตั้งแต่เมื่อไร"
"สมมุติเอาดิว่ามี"
"ช่างเหอะ เราจะได้มีภาพหลุดให้ปาปารัซซี่ไปส่งแหล่งข่าวไง"
"จ้ะ"
เราสองคนก็ลงบีทีเอส สถานีสยาม แล้วก็ลงสู่ลานสินค้าที่สยามสแควร์ มาที่นี้ทีไรกระเป๋าเบาตลอดๆๆๆๆๆๆ ระรานตามากมาก
"ฟ่าๆๆๆเก็บอาการหน่อย ตาฟ่าอ่ะเป็นประกายมาก"
"หรอ ฟ่าออกอาการขนาดนั้นเลยหรอ"
"อื้ม"
"ไม่แคร์สื่อ"
"อื้มทราบจ้ะว่าไม่แคร์สื้อ เพราะสื่อต้องแคร์เธอ"
"ถูก" ปรกติผมมาที่นี้ผมจะต้องเดินสองรอบเป็นอย่างต่ำแล้วร้านที่ผมชอบมากที่สุดคือร้านรองเท้ามือสองแถวๆธนาคารกรุงเทพ แล้วก็ร้านกางเกงยีนต์มือสอง ซึ่งทุกครั้งผมจะต้องได้ของจากร้านนี้เสมอๆๆ ผมเคยได้กางเกงยีนต์ซีเอ็นจีตัวละสองหมื่นที่นี่ในราคา800บาทเท่านั้น อิอิ อย่างว่าแหละตาดีได้ตาร้ายเสียยยย
"เตอร์ๆๆๆเสื้อร้านนี้ก็สวยนะ ถูกด้วย ลองมั้ย"
"ฟ่าเลือกให้เตอร์เหอะเตอร์ใส่ได้หมดแหละ"
"ดูเหมือนเตอร์ไม่อยากได้จริงๆเลยนะ หลอกฟ่ามาทำไมเนี่ย"
"ป่าว แค่คนมันเยอะอ่ะ ฟ่าเลือกเหอะ"
"เตอร์รู้ป่ะทำไมฟ่าถึงชอบที่นี้"
"ทำไม"
"คนขายที่นี่อ่ะหล่อๆทั้งน้านนนนนนนน" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆเรื่องจริงนะหรือใครจะเถียง
"งั้นต่อไปเตอร์จะไม่ให้ฟ่ามาที่นี้อีกแล้ว"
"ล้อเล่นน๊า" พูดจริงๆนะ ที่นี้คนขายหล่อเพียบ
เราสองคนเดินซื้อโน้นนี้นั้นมากมายแล้วก็ได้เวลากลับผมชวนเตอร์ขึ้นรถตุ๊กตุ๊ก อิอิ แล้วให้เค้าขับอ้อมเพื่อดูโน้นดูนี้ตอนกลางคืน แล้วเราก็ถึงห้องซะที ด้วย
ร่างกายที่อ่อนหล้าเต็มที ผมเดินถึงห้องก็ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ แล้วเตอร์ก็ตามเข้ามา
"แช่น้ำอุ่นกัน" เตอร์ชวนผมแช่น้ำอุ่นพร้อมทั้งเดินไปเปิดน้ำแล้วเอาอณมาหยดลงไปในอ่าง แต่ตอนนี้ผมตาจะปิดอยู่แล้วแต่ก็ไม่อยากขัดใจอ่ะ เอ้าแช่ก็แช่ จะได้ถามด้วยว่าวันนี้มันเป็นอะไรกันแน่
"เตอร์" ผมเรียกเตอร์เบาๆในขณะที่ผมนั่งซ้อนอยู่บนตัวของมัน
"ฮึ"
"เตอร์เป็นไรป่าววันเนี่ยดูแปลกๆๆ"
"แปลกยังไง"
"ก็ดูเหม่อๆทำอะไรแปลกๆ มีอะไรเล่าให้ฟ่าฟังได้นะ"
"เตอร์เคยมีอะไรปิดบังฟ่าที่ไหนอ่ะ มีอะไรก็เล่าให้ฟังทุกเรื่อง"
"แต่วันนี้เตอร์ดูแปลกๆนิ"
"หรอ แต่เตอร์ไม่ได้มีอะไรปิดบังฟ่าจริงๆนะ"
"แล้วเป็นไรอ่ะ"
"สงสัยคงคิดมากไปอ่ะ ว่าห้าวันที่เตอร์ไม่อยู่ ฟ่าจะเป็นยังไง"
"กลัวว่าฟ่ามีคนอื่นหรอ"
"เรื่องฟ่าจะมีคนอื่นอ่ะเตอร์ไม่กลัวหรอก เพียงแต่เป็นห่วงอ่ะถ้าฟ่าต้องอยู่คนเดียว กลัวไอ้โน้นจะเกิดไอ้นี้จะเกิด"
"ไอ้บ๊องเอ๊ย ฟ่าอยู่คนเดียวมาก่อนที่จะมีเตอร์นะ"
"ก็รู้แต่มันก็อดห่วงไม่ได้นิ กลัวคนเข้ามาข่มขืนฟ่าด้วย"
"ไอ้บร้า ฟ่าเป็นผู้ชายนะใครจะมาข่มขืน"
"ใครจะไปรู้อ่ะ เดี๋ยวนี้คนเรามันรู้หน้าไม่รู้ใจ ดูไอ้พี่หน้าโหดคนนั้นดิ ที่ร้านขนมจีนอ่ะ ใครจะไปรู้ว่ามันเป็นตุ๊ด" เราเคยเจอพี่คนหนึ่งในร้านอาหารแห่งหนึ่งหน้าตาเค้าหน้าสงครามมากมาก ไม่มีแววจะเป็นตุ๊ดเลย อารมณ์ประมาณดาวร้ายสมัยก่อนหนวดงี้เฟิ้ม แต่พอเพื่อนแกมาเท่านั้นแหละหลุดแต๋วเลย เราสองคนนี้ งง มากกกกกกก ไม่กล้าฮาเสียงดังกลัวพี่แกเดินมาปาดคอเอา
"ฟ่าคงไม่ซวยขนาดนั้นมั้ง แล้วอีกอย่างฟ่าก็ไม่ใช่คนที่อ่อยใครเค้าไปทั่วแบบเตอร์ซะหน่อย"
"เอ้า ไหงมาว่าเตอร์แบบนั้นอ่ะ ใครอ่อย ไม่เคยอ่ะ"
"หรอออออออออ"
"ทำเสียงยังงี้อีกแระ"
"แล้วจาทำไม ขึ้นเหอะ เดี๋ยวไม่สบาย"
"อยากไม่สบายจังจะได้ไม่ต้องไปค่าย"
"คิดตื้นๆหน่ะ ป่ะขึ้นได้แล้ว" ผมเดินออกจากอ่างแล้วดึงมันขึ้นมา เราสองคนไปอาบน้ำเย็นอีกสักพักก็ไปแต่งตัว เตรียมนอน
"นอนซะนะวันนี้ครูไม่ให้การบ้านนะ" ผมเอาผ้าห่มมาห่มให้มันหลังจากที่ผมทาครีมเสร็จ ซึ่งมันนอนมองผมอยู่บนเตียง แล้วผมก็เดินไปปิดไฟแล้วก็มาไหว้พระเตรีมที่จะนอน เมื่อสวดมนต์เสร็จผมก็นอน ในขณะที่ผมกำลังจะหลับมีมืออุ่นๆมาจับมือผมแล้วเอาไปนาบไว้ที่อกข้างซ้าย แต่ด้วยมือขวาของผมมันขัดๆๆทำให้ไม่ถนัด ผมจึงนอนตะแคงแล้วเปลี่ยนอีกมือหนึ่งมาทาบไว้ที่อกเดิม แล้วผมก็หลับไป พร้อมกับเสียงของหัวใจ ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ
(http://www.dektube.com/files/articles/cfa5301358b9fcbL.jpg)
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่า แล้ว :กอด1: คิดถึงตะเองจังเลยอะหายไปนานมาก กอดๆ
อ่านจบแล้วรู้สึกดีที่ฟ่า ลดทิฐิ ทำตัวให้เย็นลง อะไรๆจะได้ไม่เป็นเรื่อง
แต่อ่านไปเรื่อยๆแล้วแอบเป็นกังวลว่าทำไมวันนี้เตอร์มาแปลกๆ
มันส่อซึ่งพิรุธ แม้ว่าจะไม่มีอะไรปากบอกว่ากังวลเรื่องฟ่าอยู่คนเดียว
แต่มันก็แปลกๆอยู่ดี ไม่รู้เหมือนกันสินะ ได้แต่หวังว่าความกังวลที่เกิดจะเป็นอย่างที่พูดจริงๆ
หลายๆครั้งในชีวิตมันสอนให้รู้จักระแวง ด้วยความบังเอิญที่มันสะกิดใจ
มันมักจะเกิดขึ้นจริงๆได้ และความบังเอิญมันไม่เคยเกิดแค่ครั้งเดียวนะ
แปลกไหมล่ะ กำลังจะหายไป 5 วัน พอกลับมาก็มาอาละวาด แล้วยังชวนให้คิดมากอีก
แต่หลายๆครั้งมันก็สอนให้รู้จักทำใจให้โล่ง อย่าคิดมากเพราะบางทีมันอาจไม่มีอะไรเลยจริงๆ
ทุกอย่างมันก็แค่ความฟุ้งซ่านชั่วครั้งชั่วคราวก็เท่านั้น
แล้วจะรออ่านต่อ ฝากกอดเตอร์ด้วยนะคิดถึงทั้งคู่เลย :กอด1:
นิว(กว้่างๆอย่างชนิดที่เตอร์เรียกว่า เธอไม่แคร์สื่อ แต่สื่อต้องแคร์เธอ :laugh:)
:z13:
ขอกอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดให้หายคิดถึงเลยคนดีหุหุ
กลัวโดนสามีใครสักคนมาตบจังว่ะ 555+
+1 ให้เลยทำตัวน่ากอดขนาดนี้ ไม่หอมคืนนะ แต่จะ :จุ๊บๆ:
-
^
^
จึ๊กๆๆๆๆๆๆ
จิ้มตอนดึก คิดถึงมากมาย
จ๊วฟฟฟฟ
อยากโน้มคอมาหอมฟ๊อดใหญ่ๆๆๆ
อิอิ :กอด1:
-
^
^
จิ้มนุ้งฟ่าด้วย จึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
บวก 1 แต้มให้ก่อนเลย ลงยาวๆอีกแล้ว จุใจๆ สมกับที่ไม่ได้เจอกันนาน
นุ้งฟ่าเข้าเล้าไม่ได้หลายวันไม่แปลกจ้า เพราะหลายคนก็เข้าไม่ได้
นุ้งฟ่าใช้เน็ตของ แมกเน็ตปะล่ะ ถ้าใช่ก็คงเพราะกรณีเดียวกัน คือโดน cat บล็อกเนื่องจากมีคอมฯของเด็กเล้าฯที่ติดไวรัส
แต่ตอนนี้แก้ไขเรียบร้อยแล้วจ้า
เข้าเรื่องๆ ตอนนี้เตอร์คงไม่อยากห่างนุ้งฟ่าจริงๆหละ
แล้วที่เตอร์ให้นุ้งฟ่าสัญญาแบบนั้นก็คงเพราะเตอร์อาจจะมีอะไรค้างคาใจอยู่
เช่น มีใครมาหลงเสน่ห์เตอร์อีกแล้วเปล่า คาดเดาไปก่อน รอนุ้งฟ่าคนน่ารักมาเฉลย
แก้คำผิดหน่อยนะจ๊ะ ละลานตา ใช้ ล ลิง จ้า
ปล ไปกินติ่มซำที่ครัวกรุงเทพใช่มิล่ะ
อิจฉาอ้ะ อยู่ใกล้ๆ ไปได้บ่อยๆ เลยสิ
ว่าแล้วก็อยากกินฮะเก๋า กล้วยหอมทอด และอื่นๆอีกมากมาย
-
สบายอ่ะดิสอบเส็ดแล้ว ทำได้ป่าวอ่ะ เฮ้อ อ่านเรื่องนี้ทีไร เซงทุกที อิจฉาคนรักกัน จะน่ารักกันไปไหนนเนียะคู่นี้ :กอด1:
-
คิดถึงนุ้งฟ่าคนเก่งจังเลย สอบเสร็จแล้วใช่ป่าวคะ ขอให้เกรดออกมาได้เอทุกวิชาน้า
เอ..นุ้งเตอร์อ้อนนุ้งฟ่าจังเนี่ยะ ส่วนนุ้งฟ่าร์พูดถึงคำว่าชอปปิ้งมะได้เลยเนอะ 555
-
น่ารักตลอดดดดคู่นี้อะ
อิจฉาได้ทุกตอนจริง ๆ อิ อิ
:กอด1:
ห่างกัน 5 วันเตอร์ยังแปลกขนาดนี้ เหมือนฟ่ามีลูกเลยอ่ะ 5 55+
ถ้าห่างกันนานกว่านี้จะเป็นยังไงเนี่ยยย
+1 ให้เป็นกำลังใจฟ่า
:L2:
-
ทำไมเตอร์ดูเศร้า ๆ อะ มีเรื่องรัยในใจป่าวนะ
:z2: :z2:
-
...5 วันเนอะ จะต้องจากกัน มันก็อย่างนี้แหละ
...กังวล ห่วงหา อาทรณ์ เลยกลายเป็นเหมือนผิดปกติ
...แต่อย่างนึงนะที่ชอบน้องฟ่า มากๆๆทำอะไรก็มี..สติ ลดทิฐิ เหมาะที่จะอยู่กับเตอร์มากๆๆ
...น้องเตอร์เหมือนจะเป็นคนอารมณ์ร้อนๆๆ ต้องการคนดูแล ห่างกันแค่ปีเดียวเอง
...ความคิดความอ่านต่างกันมากๆๆ..อย่างที่เคยบอก..ทั้งสองเป็นสิ่งเติมเต็มของกันและกัน
...ชอบที่น้องเตอร์ เอาน้องฟ่า มาแฉนะ พึ่งได้อ่านเขียนได้ดีนะ อ้อนมากๆๆ
...เชิญมาแฉบ่อยๆๆนะ...อยากเห็นมุม..น่ารักแปลกๆๆ ของน้องฟ่าบ้าง :n1:
-
นุงฟ่าหายไปนานรู้มั้ยเค้าไม่มีกำลังใจจะสอบเลยนะ :monkeysad:
แต่ตอนนี้นุงฟ่ากลับมาแล้ว กำลังใจในการสอบของเค้าก็กลับมาด้วยเช่นกัน (อิจฉาคนสอบเสร็จแล้วจัง)
-
-
เฮ้อ!! นุงเตอร์เป็นอะไรรึเปล่านะหรืออาจจะเป็นห่วงนุงฟ่าจนคิดสาระตะมากมาย
หรือว่านุงเตอร์จะกลัว 5 วันจากชาตรีเป็นอื่น กร๊ากกกกกกกกกกก
รำลึง นุงฟ่า กะ นุงเตอร์ ยิ่งชีพ :m1:
-
อ๊ากกก
คิดถึงพี่ฟ่า (หึหึ)
พี่เตอร์เป็นไรอีกละ
มีแต่ให้คิดมาก T^T อะซิก อะซิก
-
มาต่อแล้ว ดีใจจัง
เตอร์ต้องมีอะไรแน่ๆเลย แต่ไม่กล้าบอก
หายไปนานมาก มาต่อบ่อยๆนะ คิดถึง
-
ฟ่าน่ารักมากกกก ใจเย็นแบบนี้สิน่ารักสุดๆ แต่เตอร์มันแปลกๆยังงัยชอบกล นี่เตอร์นายไม่ได้ไปทำความผิดอะไรมาอีกใช่มั๊ย หวั่นยังงัยก้อไม่รู้
หรือว่าตอนเตอร์ไม่อยู่จะมีใครมาราวีฟ่าอ่ะ คนพวกนี้นี่น่าจับเอาไปขายที่ตะเข็บชายแดนจริงๆชอบทำร้ายคนสวยอยู่เรื่อยเลย ฟ่าทางที่ดีนะฟ่าไปเรียนยูโดมาเถอะเอาไว้สู้กับเหล่ามารร้าย แต่อย่าไปเรียนชกมวยนะเดี๋ยวกล้ามขึ้นหมดสวยกันพอดี :jul3:
-
ดีใจด้วยที่สอบเสร็จนะจ๊ะ o13 o13 o13 o13
เด๋ว ไปอ่านเรื่องก่อน :bye2: :bye2:
-
สามวันจากสามีเป็นอื่น
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณทุกคนนะครับทึยังคิดถึงนุ้งฟ่าอยู่
ครูพี่น้ำตาลนุ้งฟ่าแก้คำผิดแว้ววน๊า เขิลๆๆๆๆอายจัง
นุ้งฟ่าก็คิดถึงทุกคนเช่นกันน๊า
"สามีเปรียบดั่งทองหมายปองกัน
โน้นของฉัน นี้ของเธอ ต่างเพ้อหา
แต่บางคน มักไม่สน ของเอ็งข้า
มีราคา ก็ไขว่คว้า อยากจับจอง
คนหนึ่งแย่ง แก่งชิง อีกคนเสีย
คนเป็นเมีย เสียผัวไป ใจโหยหา
คนขโมย ก็สุข ทุกเวลา
แต่คุณค่า ความเป็นไท ไฉนเมิน
เที่ยวท่องบิน ลักของกิน ขโมยกิน
น้ำตาริน ของคนรัก มักไม่เห็น
ได้ไปแล้ว ฆ่าอีกคน อย่างเยือกเย็น
เลือดกระเด็น จากดวงตา ข้าอุทรณ์
อยากฝากไว้ ในพื้น พระธรณี
ดินแห่งนี้ รู้ไว้ ในคำสอน
ทำลายรัก ของคนอื่น ดั่งคำกลอน
นั่งยืนนอน ธรณี สูบชีวีตน........
-
:z13:
จิ้มนุ้งฟ่าแล้ว :กอด1: ขยันแต่งกลอนจังเลยนะ
อ่านแล้วก็จริงอย่าวว่าแย่งของเขากินมันจะไปมีความสุขจริงๆได้ยังไง
ว่างจริงนะเนี่ยถ้าว่างขนาดนี้มานั่งแต่งเรื่องให้อ่านต่อเถอะ เอาช่วงที่อยู่คนเดียวก็ได้ ชอบๆ
นิว(ความเหงามักกินใจคน แต่ความสัปดนหาได้กินใจเรา)
-
:L2:
คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง.....นุ้งฟ่า
เตอร์....คงแค่คิดถึงและเป็นห่วงที่รัก
--- ก็สองคนนี้ ใจติดกันนี่นา ----
จริงมั๊ย :L1:
ขอบคุณครับ นุ้งฟ่า&น้องเตอร์ +1 ณ ขณะคิดถึง :กอด1:
-
เหมือนฝนกำลังตั้งเคล้ามายังไงก็ไม่รู้เนอะ
ดูอึมครึมมาก ๆๆๆๆ
เด๋วพายุมันต้องลงแน่ ๆๆๆๆ
นุ้งฟ่ามางี้ที่ไร เป็นไต้ฝุ่นถล่มฟิลิปินส์ทุกที
-
ไต้ฝุ่นกฤษณา จะพัดมาบ่านฟ่ากับเตอร์นี่เอง :try2:
-
ดูเตอร์แปลกๆ นะเนี่ย
มีไรเปล่าหว่า
รอลุ้นกันต่อไปจ้า
-
แล้วตอนนี้พี่เตอร์กลับมาจากค่ายยังอ่ะครับพี่ฟ่า
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์
-
คิดถึงมากมาย.... :กอด1:
เริ่มได้กลิ่นลางไม่ดี ไม่เอานะ :z3:
-
อื้ม ดีใจจังเยย นึกว่าจะไม่ได้อ่านซะแล้วอ่ะครับ
คนรักกันมันดีอย่างนี้นี่เอง เดี๋ยวต้องไปรีบคว้ามาไว้ข้างกายซักคนละ(คนเดิมนะ)
ถึงแม้จะเหงาแต่ถ้าไม่ใช่เขา(เธอ)เราก็รักไม่ได้ รักนะเด็กโง่ ฮ่าๆๆๆ
รอตอนต่อไปอยู่นะครับ จุ๊บๆ
-
ฟ่าฟ่า ไปเที่ยวปิดเทอมหรอ ไปเที่ยวไหนป่าว แน่ะๆๆแอบไปสวีวี่วีกันสองคน หึยยย อิจฉาคนรักกัน ชิชิ อย่าให้มีบ้างนะ
-
:กอด1:กอดกันหน่อย ห่างหายกันไปนาน
นุ้งฟ่าจัดกระเป๋าให้เองเลยด้วย น่ารักจริงๆ
เตอร์ไม่อยู่ตั้งหลายวัน คงเป็นห่วงนุ้งฟ่าสินะ
คนอยู่ด้วยกันทุกวัน ห่างกันอย่างนี้ คงรู้สึกเหงาๆเนอะ
ปิดเทอมนี้นุ้งฟ่าเที่ยวไหนปะเอ่ย เที่ยวเผื่อด้วยน๊า
คิดถึงค่ะ
-
:กอด1: เข้ามาบอกว่า.....คิดถึง
และ.....และ.....และ
ยังรออ่านตอนหน้าอยู่
---- ด้วยใจจดจ่อ ----
**** ไม่เอานะ เตอร์......ไม่อยากให้นุ้งฟ่าเศร้าอีก (มันจะเยอะเกินไปแล้วนะ ไอ่หมูแดง) ****
-
รอคอยนุ้งฟ้า
อย่ามัวแต่เที่ยวดิ
มาเล่นต่อเร็ว ๆ นะ
-
มาแว้วมาแว้วววว
แอบไปสวีทกันมาสองวัน
กลับไปเฝ้าบ้านให้ผู้ใหญ่เค้าไปทอดกฐินกันมาคร๊าบบบ
ไอ้ตัวดีไปด้วยตามเคย
อยู่บ้านกันทั้งวันเยยไม่ได้ไปไหนกินกะนอน
ว่าจะหาเรื่องเที่ยวกันอยู่แต่ฝนฟ้ายังไม่ค่อยเป็นใจ
เลยทำลูกอยู่บ้านดีกว่าไม่เปลืองด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงทุกคนนะครับ
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ทุกท่านทั้งหลังไมค์และหน้าเวที
อิอิ
รักนุ้งฟ่ามากและนานๆๆ ฮ๋าๆๆๆๆๆ
ส่วนเตอร์รักมันน้อยๆๆๆไม่ต้องบ่อยนัก
อิอิ
มาต่อกันเลยคร๊าบบบบ
แรงปะทะของจมูกมาที่แก้มซ้ายของผมซึ่งนอนหลับสนิทอยู่บนหมอนนุ่มๆสีขาว แรงหอมที่กดใบหน้าของผมให้ยุบตามหมอนใบนุ่ม จนผมต้องลืมตาหาที่มาของปลายจมูกนั้น หยดน้ำจากศรีษะแล้วก็กลิ่นหอมของสบู่อ่อนๆเตะมาที่จมูกของผม ผมบิดตัวนอนหงายแล้วส่งยิ้มให้กับเจ้าของหอมเมื่อสักครู่นี้ ผมได้แต่นอนมองคนรักของผมยืนเช็ดหัวแล้วก็มองมาที่ผมเป็นระยะ ๆ ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี มันอาจจะเหมือนเด็กๆที่งอแงไม่อยากจากพ่อแม่ไปไหน ผมอยากจะลงไปดิ้น ชัก แหงกๆๆๆๆๆที่พื้นไม่ให้มันไปค่ายครั้งนี้ แล้วผมก็คิดว่าผมต้องทำสำเร็จด้วย
ทั้งนี้ทั้งนั้น เราสองคนโตแล้วต้องทำหน้าที่ของแต่ละคนให้สมบูรณ์ ผมเอื้อมไปหยิบบ็อกเซอร์ข้างเตียงมาใส่ แต่ก่อนที่มือผมจะคว้าบ็อกเซอร์นั้น มีอีกมือมาจับที่ข้อมือผมไว้ ซื้งจะเป็นมือใครไปไม่ได้นอกจากมือของที่รักของผม ผมถูกแรงดึงจากมือนั้น ให้ลุกขึ้นผมยืนด้วยเข่าทั้งสองบนเตียงแล้วร่างกายของผมก็ถูกโอบรัดด้วยอีกร่างกายหนึ่งตรงหน้าอย่างแน่น ผมไม่สามารถกระดุกกระดิกตัวได้ แม้แต่หายใจยังลำบาก
"เตอร์ ฟ่าหายใจไม่ออกอ่ะ กระดูกจะป่นเเล้วเนี่ย" เตอร์ค่อยๆคลายมือออก
"เจ็บมั้ย เตอร์ขอโทษนะ ดูดิแดงหมดเลยอ่ะ"
"เจ็บดิ เตอร์รักฟ่ารุนแรงแต่เช้าเลยนะ หรือว่าชอบแนวดิบเถื่อน" ผมทำให้บรรยากาศมันไม่ตึงเครียดจนเกินไป ผมคว้าบ็อกเซอร์มาใส่ก่อนแล้วก็ซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มเหมือนเดิม เตอร์นั่งลงข้างๆผม
"ไม่อยากไปเลยอ่ะ"
"ทำเป็นเด็กไปได้โตจน........เบ้อเริ้มเทิ่มแล้วนะ"
"ทะลึ่งอย่ามากวนมันเดี๋ยวมันตื่น"
"ไปแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวสายนะ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"อยู่คนเดียวได้แน่นะ เตอร์รู้สึกห่วงฟ่ายังไงไม่รู้อ่ะ"
"คิดมากไปป่าว ได้สิ สบายมาก"
"เรียนเสร็จแล้วไม่ต้องไปเดินเที่ยวที่ไหนนะ ขอห้าวันเอง ได้ป่าว"
"ได้ สัญญา"
"มาจุ๊ฟหน่อย" มันดึงมือให้ผมลุกขึ้น แล้วเตอร์ก็ค่อยๆบรรจงจูบผมเบาๆแบบมีศิลปะ ชอบการจูบแบบนี้ที่สุด
"เตอร์ไม่ต้องกังวลนะ ฟ่าจะดูแลตัวเองดีดี รอเตอร์กลับมา เชื่อใจฟ่านะ"
"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ฟ่าคือดวงใจของเตอร์เสมอนะ"
"เตอร์ก็คือดวงใจของฟ่าเช่นกัน ไปแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวฟ่าไปทำออะไรให้ทานนะ"
"ขอกอดอีกห้านาทีนะ ห้านาทีเท่านั้น"
"อื้มมมม สร้างทายาทก็ได้นะ ห้านาทีก็พอ"
"ไม่เอา อยากกอดอย่างเดียว" มาแปลกวุ้ยวันนี้ ให้ท่าขนาดนี้ยังเมิน อ่ะกอดก็กอด
5นาทีผ่านไป เหน็บกินขาแล้วเนี่ย
"พอได้แล้วไอ้ลูกแหง่"
"เห้อ....................."เสียงถอนหายใจยาวๆ
"เดี๋ยวฟ่าไปทำกับข้าวนะ เตอร์ได้แต่งตัว อื้มแล้วจะไปไงอ่ะให้ฟ่าไปส่งหรือจะไปแท็กซี่"
"ไปแท็กซี่ดีกว่าฟ่าขับรถกลับคนเดียวมันอันตรายอ่ะ"
"เตอร์นั่งคิดไปด้วยนะว่าลืมของใช้จำเป็นอะไรรึป่าว"
"อื้ม"
"ร่าเริงหน่อยสิเตอร์ได้โอกาสไปซุกซนข้างนอกแล้วนะไม่ดีใจหรอ"
"น่าดีใจตายแหละ"
"ฟ่าไม่เข้าใจเตอร์เร้ยว่าเตอร์กังวลอะไรกันแน่"
"เตอร์ก็บอกตัวเองไม่ได้อ่ะว่าเรื่องอะไร รู้แต่ว่าห่วง ไม่อยากไป เราไม่เคยจากันห้าวันเลยนะ"
"ทุกคนต้องมีช่องว่างระหว่างกันเสมอแหละ ไม่มีใครติดกันได้ตลอดเวลา ไม่มีใครเข้าใจกันและกันทุกเรื่อง มันเป็นสัจธรรม"
"เวลานี้เตอร์ไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้นแหละ"
"งั้นฟ่าไปทำกับข้าวดีกว่า"
"เอาหมูทอดกระเทียมกะไข่ดาวก็พอนะ "
"จร้า" เดี๋ยวจะแถมซุปสาหร่ายร้อนๆให้อีกถ้วยด้วย
สักพักพ่อตัวดีก็เดินหน้าละห้อยออกมาเมื่อเเต่งตัวเรียบร้อยแล้ว แล้วก็มานั่งที่โต๊ะทานข้าว มองมาที่ผมทำหน้ายังกะหมาป่วย
"มาแล้ว ร้อนๆเลย" ผมยกอาหารมาให้มัน
"บอกเอาแค่หมูกระเทียมกะไข่ดาวไง ซุปอะไรเนี่ยนอกเหนือคำสั่ง" เอ้าผิดอีกกู
"ฟ่าเห็นมันแห้งๆอ่ะเลยทำเพิ่มจะได้มีอะไรซดคล่องๆคอไง"
"ไม่ได้สั่งนิ"
"เตอร์นี้พาลนะ"
"ก็คนมันไม่อยากไปนิ"
"ไม่เอาไม่พูดเรื่องนี้แล้ว เตอรเริ่มไม่มีเหตุผลแล้ว"
"ชิ" ผมเดินไปเตรียมของให้เตอร์ จะได้ไม่หลงๆลืมๆอีก
"ทำไมไม่มากินด้วยกันอ่ะ อยากให้ไปมากนักหรอไง" อ่ะดูมัน หาเรื่องอีก
"เตอร์ นึกถึงภาพที่ดึงฟ่ามากอดในห้องเมื่อกี้นะแล้วนึกถึงภาพตัวเองตอนนี้แล้วเอามาเปรียบเทียบกัน อย่าให้ฟ่าพูดอะไรมากกว่านี้เลย"
"ขอโทษนะ" แล้วมันก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป แล้วก็เข้าห้องน้ำไปแปรงฟัน หรือไปแอบร้องไห้ก็ไม่รู้ ออกมาตาแดงๆ
"เตอร์ไม่ลืมอะไรเเล้วนะ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"ขอกอดหน่อย" ผมอ้าแขนให้มัน มันรีบโผเข้ากอด
"ดูแลตัวเองด้วยนะ เรียนเสร็จแล้วกลับห้องเลยนะ อย่าเอาโทรศัพท์ไว้ไกลตัวนะ ไม่ต้องไปหาอะไรกินในซอยนะ เข้าใจป่าว"
"อื้ม ไว้ใจและเชื่อใจกันบ้าง ณ ตอนนี้ต่อให้พี่โดมมาแก้ผ้าต่อหน้าฟ่า ฟ่ายังไม่หวั่นไหวเลย เพราะฟ่ามีเตอร์" กุโกหกเมิง แค่พี่โดมโชว์ขาอ่อนก็ลมจับแล้ว
"ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"คร๊าบบบบ" ผมโทรลงไปข้างล่างให้เค้าเรียกแท็กซี่ให้หน่อยแล้วผมก็หิ้วกระเป๋าไปส่งมันที่รถข้างล่าง สายตาเศร้าๆที่ส่งมาให้ผมจากภายในรถแท็กซี่ จนรถออกไปในที่สุด มันช่างติดตาผมอย่างบอกไม่ถูก ผมขึ้นห้องไปทำโน้นทำนี้ แล้วก็อาบน้ำแต่งตัวไปเรียน ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกอย่างก็เป็นปรกติ แต่มีหรือที่ผมเลิกเรียนแล้วจะกลับบ้านเลย ขอแว๊บไปซุปเปอร์พารากอนซักหน่อยซื้อของตุนไว้ทำกินให้ได้ห้าวันเพราะสามีสั่งไว้ห้ามไปกินข้าวในซอย เห้อ ทำไมต้องเชื่อมันด้วยว่ะเนี่ย
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮัลโหล เตอร์ถึงแล้วหรอ เป็นไงมั้งสนุกป่าว "
"ไม่เลยอ่ะ ก็เฉยๆอ่ะ ฟ่าทำไรอยู่ไหนอ่ะ"
"อยู่พารากอน"
"เตอร์บอกว่าไงให้กลับห้องเลยไม่ใช่หรอ"
"ก็ฟ่ามาซื้อของตุนไว้ทำกับข้าวให้ได้ห้าวันอ่ะ ก็เตอร์ห้ามฟ่าไม่ให้ไปกินข้าวในซอยนิ"
"รีบๆซื้อแล้วก็รีบๆกลับ เค้าเรียกแล้วเดี๋ยวเตอร์โทรไปใหม่นะ" มาไวไปไว โว้ยยยยยยยย เราก็ซื้อๆๆสวยๆเชิ่ดๆต่อไป ผมก็ซื้อของจนเสร็จก็กลับห้อง เอาของวางพ่อตัวดีก็โทรมาพอดี
"อยู่ไหน"
"ห้องจิ"
"กลับมานานแล้วหรอ"
"นานมากแล้วเตอร์โทรมาก่อนหน้านี้ฟ่าก็ซื้อเสร็จแล้ว" มุสาอีกแล้วกรู
"ก็แค่โทรมาเช็คเฉยๆว่าถึงบ้านรึยังเดี๋ยวดึกๆโทรมาใหม่นะ แค่นี่นะ จุฟๆ"
"เออ............ตื๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สรุปไม่ฟังกันเลยแค่อยากจะบอกว่าดูแลตัวเองด้วยเท่านั้นแหละ เง้อ เย็นแล้วท้องก็ร้องทำไรกินดีกว่า จานหมูกระเทียมของสามีเมื่อเช้ายังไม่ได้ล้างเลยเดี๋ยวทำกินอีกดีกว่าแต่ไฮโซอย่าเราต้องกุ้งกระเทียมเท่านั้น ฮ่าๆๆๆๆ ขอไข่เจียวใส่ผักเยอะๆอีกสองฟองด้วยดีกว่า ผมก็เริ่มทำอาหารมื้อเย็นในขณะที่ตาก็หันไปมองโทรศัพท์อยู่ตลอดเวลาจนไข่เกือบจะไหม้ ทำอาหารเสร็จแล้วก็ยังไม่โทรมาอีกแหละ เห้อ ผมเอาข้าวไปนั่งทานที่โซฟามองออกไปที่ระเบียง รู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูกอ่ะ ปรกติต้องมีคนมากวนประสาทอยู่ข้างๆตลอด มันไม่เหมือนเวลาที่ผมหนีมันกลับไปนอนที่บ้านยังมีพ่อกับแม่แล้วก็น้องสาวที่คอยมาป่วนผมอีกคน แต่ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวนะ มองไปทางไหนก็ไม่มีใคร ตัดสินใจก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป ไม่อร่อยเลยอ่ะถ้าซื้อมาไม่ได้ทำเองจะเดินไปด่าแม่ค้าแล้วเนี่ย เห้อๆๆๆๆๆไม่นึกเลยว่าตัวเองจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ เมื่อไรจะโทรมาซักทีว่ะ กุคิดเถงเมิงน๊า
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรมาแว้วๆๆๆๆๆๆๆ
"ทำไรอยู่จ้ะที่รัก"
"กินข้าว เตอร์อ่ะทำไรอยู่"
"ก็เค้าปล่อยให้พักอาบน้ำอาบท่าอ่ะ เตอร์เพิ่งกินข้าวเสร็จ ไม่อร่อยเลยอ่ะ รสชาติฮ่วยแตกมาก สู้ฝีมือฟ่าก็ไม่ได้ซักนิด แล้วนี้นะอิแตมกะไอ้ยุ่งนะออกไปเดินสวีทกันโน้นแหนะทิ้งเตอร์ไว้คนเดียวอ่ะ หมั่นไส้มันสองคนจริงๆเลย แล้วเตอร์อ่ะคิดถึงฟ่ามากเลยรู้ป่ะ เมื่อไรจะให้กลับบ้านซักทีก็ไม่รู้ แล้วคืนนี้อ่ะเตอร์จะนอนหลับรึป่าวก็ไม่รู้ไม่มีคนให้กอดอ่ะ"
"เออเตอร์"
"จ๋า"
"ขอฟ่าพูดมั้งดิ"
"ก็พูดดิใครห้ามอ่ะ"
"ก็เตอร์เล่นพูดคนเดียวเลยนิ"
"อ่าวหรอ"
"เอออ่าดิ แล้วตอนนี้คนอื่นเค้าทำอะไรกันอ่ะ"
"คนมีแฟนเค้าก็เดินดูโน้นนี้นั้นกัน บางส่วนก็อาบน้ำบางส่วนก็นั่งนินทาคนอื่น"
"แล้วเตอร์ไม่ไปสนุกกะเพื่อนอ่ะ"
"ไม่เอาอ่ะคิดถึงฟ่ามากกว่า ไม่รู้ตอนนอนจะคุยโทรศัพท์ได้ป่าวเลย"
"ส่งแมสเสจแทนก็ได้นิ ไม่ต้องห่วงฟ่าหรอกฟ่าอยู่ได้ นี่ฟ่าก็กำลังกินข้าวน๊า"
"หรอทำอะไรกินอ่ะ"
"กุ้งทอดกระเทียมใส่พริกไทยมากมายกะไข่เจียวใส่ผักอ่ะ"
"อร่อยไหม"
"ไม่เลย ไม่มีเตอร์กินด้วยจะอร่อยได้ไง"
"ปากหวานจริงเชียว ฟ่าอ่ะชอบทำให้เตอร์คิดเถิง แล้วนอนคนเดียวได้ใช่ไหม"
"ถ้าไม่ได้แล้วจะทำไงอ่ะ หาเด็กมัธยมมานอนด้วยหรอไง"
"อย่ายั่วโมโหขอร้อง ชอบทำให้คิดมากอยู่เรื่อยเลย"
"ล้อเล่นน๊า เด็กๆไม่เป็นงานหรอกสู้เตอร์ไม่ได้รู้งาน"
"ยังอีก ทำไมชอบพูดแบบนี้ให้ตัวเองดูไม่ดีหาาาาาา"
"ก็พูดกับเตอร์คนเดียวแหละ"
"ต่อไปนี้ห้ามพูดเข้าใจมั้ย"
"จร้า"
"กินข้าวหมดยัง"
"ยัง เดี๋ยวค่อยกินคุยกับเตอร์ตุนไว้ก่อน เดี๋ยวคืนนี้ไม่ได้นอนคุยกันต้องตุนไว้เยอะๆ"
"แหม๋ห่างกันไม่ได้เลยนะ" เสียงคนแทรกเข้ามา ผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นเสียงยุ่งนะ
"เจือก ไปไกลทีนเลย แอบไปจี๋จู๋กันไม่แคร์เพือ่นเลยนะ"
"คนไม่มีคู่มาก็สมน้ำหน้าดิ"
"เออไปไกลทีนเลย โหลๆๆฟ่า"
"อื้ม ใครอ่า"
"ไอ้ยุ่งอ่าดิ กวนประสาท ต่อๆๆเรื่องของเราดีกว่า"
"แล้วจะไปอาบน้ำตอนไหน อย่าเอากุงเกงในเปียกใส่ถุงไว้นะมันจาเน่า"
"จร้า"
"แล้วอย่าลืมกินวิตมินด้วยนะรู้ป่าว อากาศเย็นมั้ยอ่ะ"
"เย็นดิ"
"เดี๋ยวก่อนนอนกินยาแก้แพ้อากาศด้วยนะ"
"ครับบบบ"
"ดีมากแล้วแอบมองผู้ชายรึป่าววันนี้อ่ะ"
"ป่าว ไม่ได้มองใครเลยในสมองมีแต่ฟ่า ฟ่า แล้วก็ฟ่าคนเดียวเยยย" มันทำเสียงอ้อนแบบสุดๆๆ
"อ่าวเตอร์มายืนทำไรคนเดียวตรงนี้ "
"คุยกะแฟนครับ"
"หว้า ว่าจะมานั่งด้วยซะหน่อยงั้นพี่ไม่กวนแล้วตามบายตามบาย"
"โดนแซวอีกแล้ว"
"ก็เตอร์เล่นปลีกตัวมาคนเดียวนิ เป็นจุดสนใจไง"
"งั้นเดี๋ยวเตอร์ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าคนอื่นเค้าอาบกันหมดแล้วอ่ะเดี๋ยวดึกเกินเตอร์กลัวอ่ะ เดี๋ยวเตอร์โทรไปใหม่นะ ฟ่ากินข้าวแล้วก็อาบน้ำเดี๋ยวจะได้นอนคุยกะเตอร์นะ"
"อื้ม ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"ครับบบบบ รักนะครับ"
"รักเหมือนกันครับ"
ผมนั่งกินข้าวที่เหลือด้วยความอร่อยจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือ ฮ่าๆๆๆๆ เมื่อจัดการอาหารในจานเรียบร้อยจัดการงานบ้านเรียบร้อยผมก็ไปอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวนอนรอโทรศัพท์แค่เพียงช่วงอึดใจเดียวที่ล้มตัวนอนรอก็โทรมาพอดี
"ที่ร๊ากๆๆๆๆๆๆ"
"ครับ"
"ทำไร"
"นอนรอโทรศัพท์"
"อาบน้ำยัง"
"อาบแล้วไม่ได้กลิ่นหรอ"
"ถึงว่าอะไรหอมๆๆ ฟ่ารู้ป่ะเตอร์เอาเสื้อกล้ามที่ฟ่าใส่นอนเมื่อวานโน้นอ่ะมาด้วย"
"ยังไม่ได้ซกนิเอาไปใส่ได้ไง"
"ป่าวเอามานอนกอดเอามานอนหอมต่างหาก"
"ออกแนวจิตนะนั้นอ่ะ"
"กลิ่นหอมจากตัวฟ่ายังติดอยู่เลยนะ"
"เห้อๆๆๆเป็นเอามากนะ เดี๋ยวฟ่าไปหยิบกางเกงในเตอร์ในตะกร้ามาดมมั้งดีมั้ย"
"อันนั้นอ่ะจิตของแท้นะนั้นอ่ะ"
"แล้วเตอร์อ่ะอยู่บนเตียงนอนรึยัง"
"นอนเรียงกันเป็นตับเนี่ย"
"แล้วคุยโทรศัพท์เค้าไม่ด่าเอาหรอ"
"เตอร์ออกมาคุยข้างนอก หลายๆคนเค้าก็ออกมาคุย"
"อื้ม คุยอีกซักพักก็ไปนอนได้แล้วเดี๋ยวน้ำค้างลงจะไม่สบายเอา"
"ไม่เอาๆๆๆยังไม่ไป"
"เดี๋ยวเช้าก็ไม่ไหวหรอก"
"ไหวจิ อิสองตัวนี้มาอีกแหละ"
"ใคร"
"อิยุ่งอ่าดิ มาไมพวกเมิง"
"ก็มาดูคนคิดถึงแฟนจนนอนไม่หลับอ่าสิ"
"ฟ่าคิดถึงเตอร์อ่าดิ หาคนมานอนด้วยนิจะได้ไม่เหงา"
"กวนทีนแล้วไงพวกเมิง"
"ฟ่าอย่าไปฟังพวกมันนะ ไปเลยไปชิ้ว" เสียงเตอร์ไล่พวกไหนให้ไปไกลๆ
"โหลฟ่า"
"อื้ม"
"ไล่พวกมันไปแล้ว คุยต่อ"
"ดึกแล้วเตอร์ไปนอนเหอะ ฟ่าง่วงแล้ว"
"โห ขออีก10นาทีนะ "
"อื้ม" เราคุยกันต่อจนครบชั่วโมงไม่ใช่สิบนาทีแล้วอ่ะ มันทดเวลาบาดเจ็บตลอดเลยกว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืนโน้นแหนะ ผมต้องไล่มันไปนอนอ่ะ ไอนี้ถ้าจะเป็นเอามาก แต่ผมก็เป็นเอามากเช่นกันแหละคืนนั้นกว่าจะหลับก็ตีสามตีสี่นอนพลิกไปพลิกมา คิดถึงแต่คนทางโน้นอ่ะ จนเพลียหลับไปเอง เห้อเมื่อไรจะกลับมาซะที่น๊าที่ร๊ากกกกกก
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" อะไรมาสั่นอยู่ข้างหูว่ะเนี่ย โหยแต่เช้าเลยยยยย
พายุยังไม่เข้ารออีกนิสนุงกำลังก่อตัว อิอิ
นอนหลับฝันดีราตรีสวีทนะคร๊บบบบบบบบ
-
^
^
^
^
^
^
หลังจากอ่านมานานในที่สุดก็ได้จิ้มนุ้งฟ้าสักที หุหุ ดีจาย :z2:
-
:o8:
น่ารักทั้งคู่เลย
-
ฮาอ้ะ >> กุโกหกเมิง แค่พี่โดมโชว์ขาอ่อนก็ลมจับแล้ว << :m20:
แต่ทิ้งท้ายให้เครียดนะเนี่ย พายุอะไรกัน
นี่แึ้ึิ่ค่วันแรก เหลืออีกสี่วัน พายุอะไร
บวก 1 ให้นุ้งฟ่า แหมๆๆๆ ขนาดเฝ้าบ้านให้ผู้ใหญ่ยังผลิตทายาทกันอีก จะหวานไปถึงไหน
รักนุ้งฟ่า แล้วรักคอปเตอร์ด้วยได้ป่าว อิอิ จุ๊บๆๆๆนะจ๊ะ :กอด1:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
สวี่วี่วี กันจริๆเลย ทำเอาผู้อ่านแทบคลั่งตาย
ได้ยินแว่วๆว่า พายุกำลังก่อตัว หวังว่าคงเป็นแค่ลูกเล็กๆนะ
อย่าได้เป็นพายุที่มีประสิทธิภาพทำลายล้างเลยนะ
คิดถึง นุงฟ่า กะ นุงเตอร์ :t3: :t3:
-
พายุกำลังก่อตัว
ทิ้งท้ายดั้ย....ปวดจิตอ่ะ.....หวังว่า มันจะ พัดมา แค่ผ่านๆ....อย่าโดนเต็มๆล่ะ
สงสาร พี่ฟ่า....
รัก พี่ฟ่า ยุ่ง แตม....พี่เตอร์ด้วยก่ะดั้ย....กิกิ
-
พายุอะไรอ่า นุ้งฟ่า
เอาแค่ปลายๆ ก็พอนะ
อย่ามาเยอะเลย คนอ่านไม่ไว้ใจเล้ยยยจริงๆ
คิดถึงนะค้า
:กอด1: :กอด1:
-
พายุอะไรๆๆๆๆๆๆ แต่ถ้าให้เดานะครับ(แบบมั่วๆนะ)
มันต้องเป็น มันต้องเป็น มันต้องเป็น....
พายุร้ากกกกกกกกกกก ระหว่างเตอร์กะฟ่าแน่ๆเยย ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วฟ่าก็บอกเตอร์ว่าถึงแม่ตัวจะห่างไกลแต่ความรักเราอยู่ใกล้กัน :n1: จุ๊บๆ ฮ่าๆๆๆ
-
:haun4:
โทรหาแต่เช้า
๕๕๕
-
ดูท่า ต้องลงหลุมหลบภัยแล้วแหละ
พายุลูกนี้ท่าจะแรง :เฮ้อ:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
จะเกิดอะไรขึ้นหรอครับ
:z2: :z2: :z2:
-
พายุอะไรๆๆๆๆๆๆ แต่ถ้าให้เดานะครับ(แบบมั่วๆนะ)
มันต้องเป็น มันต้องเป็น มันต้องเป็น....
พายุร้ากกกกกกกกกกก ระหว่างเตอร์กะฟ่าแน่ๆเยย ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วฟ่าก็บอกเตอร์ว่าถึงแม่ตัวจะห่างไกลแต่ความรักเราอยู่ใกล้กัน :n1: จุ๊บๆ ฮ่าๆๆๆ
^
คิดเหมือนกับ Flirter_kung ----- พายุรัก ของฟ่ากะเตอร์
:L2: มีแต่สิ่งดีๆ มาให้ :L2:
:จุ๊บๆ: จุ๊บ ฟ่า&เตอร์ ซู๊ดดดดด..ด ฮ่าฮ่า
-
ทำไมสปอยไว้แบบนั้นละ นุ้งฟ่า
รีบจัดมาอย่าช้า คำพูดซ่อนเงื่อนไว้หลายข้อเลย อย่าช้า ๆ
+1 ให้นุ้งฟ่าเช่นเคยครับ
-
หวานจริง ๆ เลยน้า ขนาดนุ้งเตอร์ไม่อยู่ยังโทรหากันตลอด น่ารักที่ซู้ดดด
-
พายุไรกันอะ
ไม่เอาได้มั้ยยยยยย
:serius2:
-
มาทิ้งท้ายแบบนี้ :serius2:
ขอให้เป็นพายุดีเปรสชั่นพอนะ อย่าเป็นพายุไต้ฝุ่นเลย
มาต่อเร็วๆนะ คิดถึงฟ่าคนน่ารัก
-
กลัวจริงๆนะ กลัวคนไม่ประสงค์ดี
จะมาก่อกวนฟ่าอ่ะ
-
พายุยังไม่เข้ารออีกนิสนุงกำลังก่อตัว อิอิ
นอนหลับฝันดีราตรีสวีทนะคร๊บบบบบบบบ
พายุรายอ่ะดูน่ากลัวจัง คริคริ
-
(http://www.bloggang.com/data/greencolour/picture/1209973757.jpg)
(http://blog.hunsa.com/user/milkychocola/upload/kati.jpg)
(http://4.bp.blogspot.com/_pYmmpLDAZnE/R7ZOSPyDGOI/AAAAAAAAACY/W4TxpqakVBs/s400/Iiq420071209211140.jpg)
(http://campus.sanook.com/story_picture/b/04520_002.jpg)
(http://www.cmw.ac.th/elibrary/fileselibrary/Zstudentcmw/sdWTno/sdWT005/Image/16358_601562.jpg)
เอาของหวานมาส่งงงงงงงง
อิอิ
-
(http://www.bloggang.com/data/greencolour/picture/1209973757.jpg)
(http://blog.hunsa.com/user/milkychocola/upload/kati.jpg)
(http://4.bp.blogspot.com/_pYmmpLDAZnE/R7ZOSPyDGOI/AAAAAAAAACY/W4TxpqakVBs/s400/Iiq420071209211140.jpg)
(http://campus.sanook.com/story_picture/b/04520_002.jpg)
(http://www.cmw.ac.th/elibrary/fileselibrary/Zstudentcmw/sdWTno/sdWT005/Image/16358_601562.jpg)
เอาของหวานมาส่งงงงงงงง
อิอิ
เพิ่งตื่นพอมาเห็นของกินแล้ว
น้ำลายใหลเลยเห่อๆ :z1:
-
สายลมแรง แข่งกันพัด สะบัดโบก
ฝนกรรโชก ขู่ท้องฟ้า ด่าทอเถียง
เมฆโมโห ลมโทสา ว่าสำเนียง
ฟ้าผ่าเปรี้ยง ดั่งไฟแตก แหลกกระจุย
ผีเสื้อน้อย บินระเริง เถิดเทิงสนุก
พายุทุกข์ พัดเข้าหา มาฉลุย
หลบทางซ้าย พระพายมา ข้ากระจุย
แหลกเป็นผุย ผงธุลี ผีเสื้อซน
ดั่งตัวฉัน ระเริงรัก มักไม่คิด
รักสนิท เชื่อใจกาย ไม่ฉงน
ปล่อยให้เค้า เอารักไป ง่ายเหลือทน
สุดท้านตน ไม่พ้นเจ้า ผีเสื้อเอย
ปีกแสนสวย คนหมายปอง จองตัวเจ้า
แต่ตัวเขา เอาไป ไม่ถนอม
เป็นของง่าย หน่ายเร็ว คล้ายของปลอม
สุดจะตรอม สุดจะตรม ขมขืนใจ....
(http://lolipopworld.212cafe.com/user_blog/lolipopworld/f_butterfly2m_2f14cc8.jpg)
"โหล๋"
"ยังไม่ตื่นอีกหรอๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟ่าฟังนี้ดิได้ยินเสียงนกร้องป่าว ฟังดิๆๆๆ" นกร้องบร้าอะไรเล่าคนจะนอน โทรมาให้กรูฟังเสียงนกอ่ะนะ พ่อกุก็เลี้ยงฟังตั้งแต่เด็กยันโต
"อื้ม"
"ฟังป่าวเนี่ย อากาศสดชื่นมากเลยนะ ฟ่าฟังดินกเพียบเลยนะที่นี่อ่ะ มีนกยูงที่ฟ่าชอบด้วย ฟ่าๆๆๆฟังป่าวเนี่ย"
"ฟังอยู่" สงสัยคงจะนอนต่อไม่ได้แล้วมันบอกให้ผมฟังเสียงนกแต่มันอ่ะพูดยังไม่หยุดเลย
"อากาศเย็นมากเลยฟ่ามีหมอกด้วยนกอ่ะนะเต็มเลยแหละสวยๆทั้งนั้นเลย ใบไม้อ่ะนะเขียวชะอุ่มเลยแหละอยากให้ฟ่าอยู่ตรงนี้ด้วยจังจะได้ยืนกอดกันดูนก"
"อื้มมมมม" กูง่วงจะแย่แว้วววววว
"แหม๋ห่างกันบ้างก็ได้ตื่นปุ๊ปก็โทรหากันปั๊ปเลยน๊า แนะนำให้พี่รู้จักมั้งนะกลับไปเนี่ย อยากรู้จริ๊งจะน่ารักแค่ไหน น้องเตอร์ของพี่ถึงได้โทรเช้าโทรเย็นขนาดนี้" อ่าวโดนแซวแล้วเมิงงงงงงง
"พี่ตี๋อย่ามาแซว อย่ามารบกวนด้วย"
"เออๆๆไม่แซว เเต่รีบไปล้างหน้าล้างตาเค้าไปกินข้าวกันหมดแล้ว"
"ค๊าบเดี๋ยวตามไป"
"เตอร์ยังไม่ได้ล้างหน้าหรอ"
"ยังอ่ะ ฟ่าๆเอาลูกนกยูงไปเลี้ยงที่บ้านป่าวเดี๋ยวเตอร์ซื้อไปฝาก"
"หาเรื่องเข้าคุกรึไง มันเป็นสัตว์สงวนต้องขออนุญาติ คิดได้ไงเนี่ย ไปล้างหน้าล้างตาป่ะเเล้วก็ไปกินข้าว แล้วก็อย่าลืมกินวิตมินด้วยนะ แล้วเมื่อคืนหลับสบายป่าวอ่ะ"
"เต็มใจคุยรึป่าวเนี่ย เสียงเหมือนคนง่วงอยู่เลย ถ้าไม่เต็มใจคุยเตอร์จะได้วาง" อ่าว มาเหวี่ยงกูอีก
"เต็มใจดิ ไม่งั้นคงกดทิ้งไปไม่รับตั้งแต่แรกหรอก แล้วถ้าคิดว่าจะวางก็วางไปเถอะ"
"ไม่เอาๆไม่ทะเลาะๆ นี่ๆๆเมื่อคืนนี่อ่ะนะเตอร์อ่ะนอนกอดเสื้อฟ่าหลับสบายมากมากเลยแหละ เตอร์แอบเห็นแตมกะยุ่งนอนจับมือกันด้วยแหละ"
"ก็เค้าเป็นแฟนกันนิ"
"ถ้าฟ่ามาด้วยเตอร์ไม่แค่จับมือหรอก"
"หื่นอ่าสิ แล้วเมื่อคืนแอบไปจับคนข้างๆรึป่าว"
"ป่าวเลย เตอร์นอนติดกำแพงอ่ะ"
"อย่าให้รู้เชียวนะ ฟ่าอ่ะส่งสายลับเข้าไปในค่ายด้วยนะคอยรายงานพฤติกรรมเตอร์ทุกห้านาที"
"จร้า สายรับฟ่าไม่ได้ทำงานแน่เพราะเตอร์พฤติกรรมโปร่งใส"
"เชอะ เตอร์ไปทานข้าวเถอะ อย่าลืมกินวิตมินนะ ทานข้าวเสร็จแล้วโทรมาด้วยนะ"
"ครับบบบ"
"คิดถึงนะ"
"คิดถึงมากกว่า"
"คิดถึงมากที่สุด"
"เง้อ"
"ไปได้แร้ววววววว"
"ค๊าบบจุฟ ๆๆ"
เห้อออออง่วงก็ง่วงคิดถึงก็คิดถึง ขอนอนต่ออีกนิดนะ แต่ถ้านอนต่อเราจะไม่ตื่นแน่เลยงั้นไปอาบน้ำเตรียมตัวไปเรียนดีกว่า ว่าแต่โคตะระจะขี้เกียจมากมายผมอาบน้ำอาบท่าเสร็จหาอะไรง่ายๆกินแล้วก็มานั่งรอโทรศัพท์แต่ก็ยังไม่โทรมา สงสัยจะยุ่ง แล้วผมก็ได้เวลาที่จะแต่งตัวไปเรียนแล้ว และแล้วก็แต่งตัวเสร็จ โทรศัพท์ก็ยังไม่โทรมาสงสัยแบตหมดมั้ง ไปเรียนดีกว่า ระหว่างเรียนก็นั่งหาวแล้วหาวอีกอย่างว่าแต่สามหาวเลย นี่เป็นสิบหาวแล้ว เห้อแอร์ก็เย็นน่านอนซะยิ่งกระไร แล้วเวลาแห่งการศึกษาก็จบลง
"ฟ่า กินไรกันดีว่ะ" เสียงไอ้แพท พร้อมกับฝ่ามือตบมาที่ไหล่ผมอย่าเบาๆ
"ฮะ ไร ไม่กิน กลับบ้าน ง่วง"
"เห้ยได้ไง วันนี้เป็นไรป่าวว่ะเนี่ย ปรกตินี้ตัวหาเรื่องเลยนะ"
"วันนี้ง่วงเว้ยยยยย"
"นุ่นว่าฟ่าต้องมีใครรออยู่ที่บ้านแน่เลยมั้ง"
"ป่าว มันไม่อยู่หรอก"
"อ้าวไปไหนอ่ะ"
"ค่ายอ่ะ"
"สบายเลย แมวไม่อยู่ หนูน่ารักอย่างพวกเราก็ร่าเริงให้เต็มที่สิ แต่แกเหมือนจะไม่สบายเลยนะฟ่า"
"ทำไมอ่ะ"
"ไม่ทำไมหรอกสงสัยจะตรอมใจ"
"อย่ามาแซว จะไปไหนก็ว่ามาเลยม๊ะ"
"มันต้องอย่างงี้ดิว่ะฟ่าเพื่อนเลิฟฟฟ" ไอ้ต้นเข้ามากอดคอผม ท่าทางดีใจเกิดเหตุ อันนี้มันน่าสงสัยนะถึงเนื้อถึงตัวตลอด แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก
"กุ๊กว่าไง พร้อมลุยมั้ย"
"ยังไม่พร้อมเดี๋ยวขอไปเติมแป้งก่อน"
"ตาหรอดอ่ะตาหรอดดดดดดดด ต่อให้เอาแป้งที่ดีที่สุดมาทามันก็เท่านั้นแหละว่ะ"
"เอออีต้นถ้าวันไหนฉันสวยขึ้นมาแกนั้นแหละคนแรกที่ฉันจะหักอก เชอะ" แล้วเธอก็เดินออกไปเข้าห้องน้ำ เราหกคนพร้อมลุย ก็ไปหาอะไรกินกันนั้นแหละ รวมตัวกันได้ก็ไม่พ้นเรื่องกิน วันนี้เราตัดสินใจแล้วว่าจะไปกินเอ็มเค ตรงสยาม เพราะกลับบ้านง่ายเดินทางสะดวก แล้วทุกคนก็โหยหาเอ็มเคกันมาเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว แต่ผมยังมีกลิ่นสุกี้ติดอยู่ที่ปลายจมูกเลย ฮ่าๆๆๆๆ
ในขณะที่วุ่นวายอยู่กับการจับผักลงหม้อ ผมเฝ้าแต่มองดูโทรศัพท์ที่ตอนนี้ไม่โทรมาซะที จนมื้ออาหารจบลงก็คงยังไม่โทรมา พวกเราเดินดูของกันต่ออีกสักพัก ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ระหว่างที่รอบีทีเอสผมเลยกดโทรศัพท์ไปหามัน
"หวัดดีครับ" นี้เสียงคนรับไม่ใช่แฟนผมนิ แล้วมันใครอ่ะ โทรผิดป่าววะกรู ผมดูที่หน้าจอโรศัพท์ ก็โทรถูกนี้หว่า
"ครับ เตอร์อ่ะครับ"
"อ๋อน้องเตอร์ทำกิจกรรมอยู่อ่ะครับ มีไรฝากไว้ได้นะครับ"
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ"
"เอ..แล้วจะให้พี่บอกเตอร์ว่าใครโทรมาครับ"
"ไม่ต้องบอกอะไรทั้งนั้นอ่ะครับ ขอบคุณที่เป็นธุระให้ครับ เดี๋ยวผมโทรไปใหม่เองดีกว่าครับ"
"เอางั้นหรอครับ"
"ครับ หวัดดีครับ" ก็แค่คนที่มันฝากโทรศัพท์ไว้ แต่ทำไมผมต้องรู้สึกแบบนี้ด้วยนะ ตัวร้อนวูบ ใจเต้นแรง อารมณ์หงุดหงิดเข้าแทรก นี้ผมเป็นอะไรไปเนี่ย แล้วผมก็คุ้นกับเสียงนี้จัง
ผมเดินคิดนั่งคิดยืนคิดมาตลอดทางกว่าจะถึงห้อง ผมล้มตัวนอนลงบนโซฟา รอโทรศัพท์แล้วก็หลับไป ตื่นมาอีกทีก็สี่ทุ่มแล้ว มีมิสคอลล์แล้วววผมรีบกดดูแต่ก็ไม่ใช่มัน แต่เป็นคุณแม่ ผมกดโทรหาคุณแม่ก็คุยกันตามประสาแม่ลูก แล้วท่านก็เข้านอน ต้องเกิดอะไรกับผมแน่แน่ แม่ถึงได้โทรมาบอกว่าห่วงผม ผมตัดสินใจโทรไปอีกครั้ง
"หวัดดีครับ" เสียงคนเดิมอีกแล้วนี้อะไรกันอ่ะ
"เตอร์อ่ะครับพี่"
"ไปอาบน้ำครับ น้องคนเมื่อเย็นรึป่าว"
"ครับ" มันก็น่าจะจำได้ เพราะเตอร์มันเมมชื่อว่า ที่รัก ยังจะถามอีก ความอคติเริ่มเข้าตาผมแล้ว
"ทีนี้มีอะไรจะฝากพี่บอกเตอร์มั้ยครับ"
"งั้นรบกวนพี่ช่วยให้เค้าโทรหาผมด้วยนะครับ"
"ได้ครับแล้วพี่จะบอกให้ครับ น้องชื่อฟ่าป่ะครับ"
"ใช่ครับขอบคุณครับ" ผมก็วางสาย แล้วก็มานั่งคิดว่าเค้ารู้ชื่อเราได้ไง ในเมื่อเตอร์มันเมมเบอร์ว่าที่รัก ผมเริ่มสับสน และเชื่อในลางสังเห่า ของตัวเองว่าคนๆนี้ไม่ธรรมดา ตัดสินใจโทรหาอิยุ่ง
"ว่าไงจ้ะ"
"ยุ่ง เตอร์อ่ะ"
"ไม่เห็นนะ เห็นเดินไปกะพวกรุ่นพี่อ่ะ"
"นี่มันสี่ห้าทุ่มแล้วนะ"
"นั้นดิ เออๆเดี๋ยวยุ่งไปดูให้เน้อ"
"ไม่ต้องหรอกยุ่งนอนเหอะ ขอบใจนะเดี๋ยวฟ่าก็จะนอนแล้วอ่ะ ฝันดีนะยุ่ง อย่าแอบจับมือแตมตอนดึกๆอ่ะ"
"แหม๋ ข่าวไวจังนะ"
"ฮ่าๆๆๆแค่นี้นะ "
"จ้า" ตกลงอะไรกันเนี่ย พุทโธ ธัมโม สังโฆ ใจเย็นๆไว้ฟ่า แกอย่าฟุ้งซ่าน ไม่มีอะไรทั้งนั้นแกอย่าฟุ้งซ่านนนนนนนนน ผมเลยตัดสินใจอาบน้ำแล้วก็มานั่งดูทีวีรอโทรศัพท์ รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มา
"งืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"เตอร์" มันโทรมาผมรีบรับรีบเรียก ติดถึงอ่ะ
"จ๋า คิดถึงฟ่าจะแย่วันนี้ทำกิจกรรมทั้งวันเลย ไม่ได้คุยกันเลย ฟ่าโทรหาเตอร์บ้างป่าวพอดีโทรศัพท์เตอร์แบตหมดอ่ะเลยชาร์จทิ้งไว้ อย่าโกรธเค้าน๊าเค้าอ่ะคิดถึงตะเองมั๊กมาก นี่ก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จอ่า"
"หรอ" ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อดีอ่ะ มันยังไงอ่ะ งง ใครโกหกใคร แบตหมดทำไมมีคนรับ แล้วก็คนคนเดียวรับถึงสองหน แล้วพี่คนนั้นทำไมไม่บอกเตอร์ว่าผมโทรมา
"ฟ่าอ่ะคิดถึงเตอร์ป่าว วันนี้เลิกเรียนแล้วกลับบ้านเลยรึป่าว"
"ป่าว ไปหาอะไรกินกะเพื่อนๆแล้วก็กลับ"
"ไม่เป็นไรๆ เหงาอ่ะสิรอเตอร์ใช่ม๊า เตอร์อ่ะนะอยากโทรหาฟ่าใจจะขาด"
"แล้วไมเตอร์ไม่โทรอ่ะ"
"ก็แบตหมดไงแล้วมันก็ต้องไปทำกิจกรรมด้วยเลยไม่ได้เอาไปด้วยอ่ะ"
"หรอ"
"อื้ม แล้วนี้ฟ่ากินไรยังอ่ะ"
"กินแล้ว เตอร์อ่ะ"
"เรียบร้อยแล้วอิ่มมาก วันนี้พี่ๆเค้าซื้อหนมมาให้กินแล้วก็อะไรเยอะแยะไปหมดอ่ะ"
"ฟังดูเตอร์มีความสุขนะ ค่ายคงสนุกมากอ่ะสิ"
"ทำไมน้ำเสียงที่รักของเตอร์มันดูเรียบๆน่ากลัวๆหว่า โกรธเค้าป่าวที่วันนี้เค้าไม่โทรหาอ่ะ"
ไป่าวไม่ได้เป็นไรฟ่าแค่ง่วงนิดหน่อยอ่ะ เตอร์อ่ะไม่มีไรจะเล่าให้ฟ่าฟังหรอ"
"มีดิเยอะแยะเลยวันนี้นะอยากจะโทรไปเล่าอะไรให้ฟังเยอะแยะเลยแหละ เตอร์อ่ะเจอเด็กคนหนึ่งน่ารักมากเลยสองขวบได้มั้ง แก้มเป็นลูกมะเขือเทศเลย ถ่ายรูปไว้แล้วเดี๋ยวเอาไว้ให้ฟ่าดู อ้อ แล้วก็วันนี้เค้าทำอะไรให้กินไม่รู้อ่ะน่าตาแปลกๆมันยึ้ยๆๆอ่ะ"
"เตอร์"
"จ๋า"
"อาบน้ำยัง"
"ยัง" เมื่อครู่มันบอกผมว่าอาบน้ำเพิ่งเสร็จ น่าสงสัยป่าวอ่ะ
"ทำไรอยู่อ่ะยังไม่อาบอีก"
" ก็ทำกิจกรรมเพิ่งเสร็จ ขอคุยกะฟ่าก่อนค่อยไปอาบ"
"เตอร์ไปอาบก่อนดีกว่ามั้ยอาบดึกๆเดี๋ยวไม่สบาย เดี๋ยวฟ่ารอนะ"
"เอางั้นหรอ"
"อื้ม เอาแบบนี้แหละ"
"โอเค อย่าเพิ่งนอนนะ"
"ครับบบบ" ผมนั่งทบทวนคำพูดหลายๆอย่าง ผมน่าจะไปอยู่พวกกรมสืบสวนสอบสวนอะไรพวกนี้นะ เพราะผมเก็บเอาทุกคำพูดของมันมาคิดอ่าสิให้ตายเหอะจอร์จ
-
พายุเริ่มก่อตัวอย่างช้าๆ
แล้วมาต่ออีกนะค้าบ
เอาใจช่วยฟ่าอ่ะ :impress:
ไอ่คนนั้นมันเป็นใคร o12
-
อ่านะ สถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจ(อีกแล้ว) :serius2:
หวังว่าคงไมมีไรเกิดขึ้นนะ ไม่งั้น ลุ้นกันอีกยาว เอิ๊กๆ :laugh:
เป็นกำลัวใจให้พี่ฟ่าน้า :L2:
ปล.ต่ออีกๆ อิอิ
-
เอาอีกแล้วไม่ยอมพูดความจริงอีกแล้ว นุ้งเตอร์ เดี๋ยวก็เกิดเรื่องอีกจนได้
คนยิ่งคิดมา เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า จัดการกับปัญหาที่จะเกิดได้เรียบร้อย :จุ๊บๆ:
+ ยังไม่ได้นะ เพิ่ง + เมื่อเช้าเอง :z2:
-
โอ๊ยย
จะเกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย
-
อีกละะ :z3:
เสียงรุ่นพี่ที่ว่าคุ้นๆ อาจเป็นเสียงไอ้พี่ที่มันแซวก็ได้ o22
บ่อยเว่ยยยย จิตตกแทนละเนี่ย
-
...โรคระแวง...ล่วงหน้า...เริ่มเกาะกินหัวใจน้องฟ่า
...คิดไปก่อน ทุกข์ไปก่อน...คิดทีหลัง..ก็อาจจะ..มคปด
...น้องฟ่าบอก แล้วพี่จะให้...ตรูทำไงฟะ...ม่ายรู้คิดเอาเองสิ อยากมีแฟนหล่ออิอิ... :z2:
-
:เฮ้อ: อีกละ...ตรู
จิตตกล่วงหน้าไปไกลแล้วหลายไมล์ :sad4:
เตอร์ครับ.......อย่าทำยังงั้น เหมือนที่เคยอีกเลย
บ่อยไป ฟ่าจะรับไม่ไหว.....เกินทนนะ
อวยให้ไม่มีอะไรร้ายแรงดีกว่า......ราบรื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
นะโมๆๆ โอมมมม...ม จงเป็นจริง
:กอด1: กอดนุ้งฟ่า&น้องเตอร์ +1 ให้ทั้ง 2 คน เผื่อจะราบรื่นตามที่อวยไว้
-
วิเคราะห์ ๆ
เตอร์พูดความจริง
แต่อีพี่คนนั้น มัน.........(กรุณาเติมคำเองนะ มันไม่สุภาพอะ)
นุ้งฟ่าอย่าคิดมาก ว่าง ๆ แล้วตั้งกองสืบสวนสามีกันมั้ย
เอิ้กๆๆ รับรอง โกหกไม่ได้แน่
-
เฮ้อออออ
คิดมากไปก่อน ขาดทุนเปล่า ๆ
แต่ก้นะ ... ตอนนี้จิตตกแทนฟ่าแล้วววววว
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
เกิดไรขึ้น ???????
เซงน้องเตอร์ว่ะ (ผิดถูกไม่รู้แระ 5 55+)
ห้ามอมพะนำเด้ มีไรบอกฟ่าไปให้หมดไอ่น้องง งง ง งง
:m31:
มันต้องไม่มีไรเด่ะ ๆๆๆ ๆ
เตอร์ไม่นอกใจฟ่าหรอก ใช่มั้ยยยย
:เฮ้อ:
แล้วกลอนอ่ะ อ่านแล้วกี๊ด จิตตกกว่าเดิม :serius2:
ฟ่ามาต่อตอนต่อไปไวไวเลยยยย
ทำคนเค้านอนไม่หลับเลยเนี่ยยยย
5 555+
-
อีกแล้ว...คอปเตอร์
:m16:
-
ไม่รู้จะบอกทุกคนยังไงดีอ่ะตอนนี้ขนาดนุ้งฟ่าเองยังน้ำตาซึมเลยยยยยยย
นี่ขนาดผ่านมาได้แล้วนะ ยังต้องเสียน้ำตาทุกครั้งที่นึกถึง
เห้ออออออ
แล้วจะนอนหลับกันป่าวเนี่ย
หรือว่าจะต่ออีกนิดหนึ่งดีน๊า
เอ เอาไง ดีหว่า
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ต่อเลย
นุ้งฟ่าทำให้อารมค้าง
ไม่พุ่งถึงขีดสุด :fire:
-
ต่อเลยๆนุ้งฟ่าสุดหล่อ
:L2:
-
สื่อถึงอารมณ์ผิดหวังได้ตั้งแต่อ่านกลอนแล้ว
ทำให้หม่นหมองไปเลยจริงๆ
เตอร์เอ๊ยเตอร์
จะเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ
-
พายุมันกำลังจามา 55555+
-
คอปเตอร์เป็นยังงี้ตลอดเลยนะ
ถึงแม้รู้ว่าเรื่องนี้มันเป็นอดีตไปแล้ว
แต่เหมือนมันจะเกิดขึ้นซ้ำๆซากๆอยู่แบบนี้
นุ้งฟ่าเข้มแข็งมากเลย ที่อดทนและผ่านเรื่องแบบเดิมๆมาได้หลายหน
เชื่อแล้วว่ารักมากจริงๆ
ยังไม่รู้เรื่องตอนนี้ทั้งหมด
แต่หวังว่านี่มันจะเป็นครั้งสุดท้าย (หรือว่าจะมีอีกหว่า)
กอดนุ้งฟ่าแน่นๆ :กอด1: ขอให้น้องอย่าได้เจอเรื่องแบบนี้จากคนที่รักอีกจ้า
บวก 1 แต้มนะจ๊ะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก มีมารมาผจญนุ้งฟ่าอีกแล้ว
ครายมานบังอาจซะเหลือเกิน :fire:
-
เช้าแล้ว
พี่ฟ่าจามาต่อไม๊เนี่ย
รออยู่ค้าบ :impress:
-
:เฮ้อ: งานจะเข้าน้องฟ่าอีกมั้ยเนี่ย
-
น้องเตอร์ โกหกอีกแล้ว อยากโดน :z6: :beat: อีกแบ้วใช่ป่าว
:z2: :z2: :z2:
-
:เฮ้อ: เค้าพายุมาแต่ไกล
นุ้งเตอร์ตาหลอดดดดด เลย เป็นงี้ทุกที มีไรก็ไม่บอกตรง ๆ
อ่านแล้วเครียดแทนนุ้งฟ่าคนงามเลย
+1 ให้กำลังใจคนเริ่ด ๆ อย่างนุ้งฟ่า
มามะ ขอ :จุ๊บๆ: (นุ้งเตอร์) หน่อย อิอิ
-
ต่อเลยครับ รออยู่ครับ
พายุรักแน่ๆ เมื่อต่างคนต่างคิดถึง
มันต้องเป็นพายุรัก พายุแห่งความคิดถึงที่ทำให้น้ำตาตกแน่ๆ(รึเปล่า)
อิอิ
-
สงสารนุ้งฟ่าจริงๆ มันน่าทุบนายคอปเตอร์นักก่อนไปทำจะเป็นจะตาย
ไปได้แค่วันเดียวออกลายแล้วไหมล่ะ สงสารฟ่าอ่ะ :เศร้า2:
:man1:รักนุ้งฟ่าจ๊ะ
-
ต่อเลยคร้าบบบบบ
อารมณ์กำลังพลุ่งพล่านมาก ๆ
เตอร์.. อีกแล้วนะเตอร์ กรณีเดิมเลย
:fire:
เอาใจช่วยพี่ฟ่า :กอด1:
-
เฮ้อ เป็นเรื่องธรรมดาของความรักที่ต้องมีบททดสอบว่ารักของใครแกร่งจริง แต่ถึงอย่างนั้นก็เหอะ ทำไมมาเรื่อยเลยยย เหอๆๆๆ เตอร์ทำไรอีกอ่ะป่าว เตอร์นี่อยู่เรื่อยเลย ตลอดๆๆ ฟ่าต้องมาสเยใจได้เรื่อยเชียว :angry2: ฟ่าเข้มแข็งๆๆ คนสวยต้องอดทนนะ :กอด1:
-
ตอนนี้ฟ่าก็ยังสงสัยว่ามันทำไรกันมั้ง ถามทีไรก็ไม่ยอมตอบ งั้นพวกเราก็จิ้นตนาการเอาเองแล้วกันเนอะพี่สะใภ้
อิอิ
อ่าววว ได้รับตำแหน่งแล้ว (ได้ข่าว เฮียยังไม่รู้เรื่อง :laugh:)
ได้ยินข่าวแว่ว ๆ มีการแบ่งฮงแบ่งเฮียไรกันไม่ยอมนะ
พี่(น้อง)แจนอ่ะไม่ยอมนะ ไม่แบ่งเฮีย แต่ว่าเพียวก็มีเพื่อนคนนึงอ่ะชื่อ"แจง"เข้ากันดีนะ เอาปะ ๆ อิอิ
นี่ก็หายไปนาน อิอิ แบบว่าช่วงนี้กิจกรรมเยอะ ซ้อมเต้นกลับดึกทุกวัน
ใครเห็นไปเต้นแร้งเต้นกาอยู่แถวสยามอย่าทักนะ อายยยย :o8:
เข้ามาก็เจอตอนปัญหาเลยย ลุ้น ๆ ว่าเตอร์จะทำไรอีก เด๋วจะเสียน้ำตาด้วยคน เหอ ๆๆ
ปล.วันนี้คนที่โรงหนังพารากอนเยอะมากมาย ดีนะเราซื้อบัตรไว้เลยเร็ว
-
มาต่อให้นะครับบบ
อาจจะมาดึกไปหน่อย
แต่ก็มานะ
อิอิ
อิจฉาคนได้ไปดูพี่เคนวันนี้จิง.....รถไฟฟ้าคนแน่นจังนะเธอ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ผมนั่งรอ นอนรอ รอจนน้ำตามันเริ่มจะซึมๆที่ปลายหางตา แค่ไม่นานช่วงเคี้ยวหมากแหลก โทรศัพท์ก็ดังขึ้นนน
"มาแล้วจร้า รอนานป่าว"
"ไม่นานหรอกให้รอทั้งชีวิตก็รอได้" ผมพยายามปรับโทนเสียงให้ปรกติที่สุด
"ปากหวานยังเงี้ยเตอร์จะไปไหนรอด"
"ไม่รู้สิ ทำดีที่สุดแล้วอ่ะ ถ้าเค้ายังจะไปอีกก็คงต้องยอม"
"ฟ่าเป็นไรป่าวเนี่ย"
"ป่าว"
"เตอร์ไม่เชื่อ ฟ่ามีไร รึป่าว"
"ป่าว...... สงสัยคิดถึงเตอร์มากไปมั้ง"
"ฟ่าก็ยังงี้ทุกทีอ่ะ เตอร์อ่ะนะคิดถึงฟ่าจะแย่เเร้ววววววว อยากจะอยู่กับฟ่าตลอดเวลา"
"แต่เตอร์ก็ต้องเรียนหนังสือนิ เตอร์ก็ได้มีเวลาอยู่กันคนอื่นบ้าง"
"พูดอะไรอ่ะ ฟังดูเหมือนจะเข้าใจแต่ไม่เข้าใจ ฟ่างอนเตอร์รึป่าวที่วันนี้เตอร์ไม่โทรหาอ่ะ"
"ป่าว บอกว่าไม่ได้งอนก็ไม่ได้งอนสิ"
"ทำไมต้องดุด้วยอ่ะ"
"แล้วพรุ่งนี้เตอร์จะโทรหาฟ่าได้มั้ย จะลืมชาร์จแบตโทรศัพท์รึป่าว"
"ไม่แล้วสัญญาเลย ถ้าไม่โทรหานะให้หอมแก้มสามทีเลย"
"เอาเป็นไม่ต้องมาหอมแก้มฟ่าสามเดือนจะดีกว่า" ใจเย็นฟ่า มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้ อย่าหาเรื่อง
"ไม่เอาอ่ะตายพอดี"
"แล้วเตอร์จะนอนกี่โฒงอ่ะ"
"อะไรอ่ะจะไล่ไปนอนแล้วหรอ เตอร์ยังไม่หายคิดถึงฟ่าเลยนะ"
"ฟ่านึกว่าเตอร์มีคนอื่นให้คิดถึงมากกว่าฟ่าซะอีก"
"เตอร์ว่าฟ่าต้องมีอะไรแน่แน่เลยอ่ะ"
"ไม่รู้ เตอร์น่าจะรู้ดีกว่าฟ่านะ แล้ววันนี้ทำไรมั้งอ่ะ"
"ก็ทำกิจกรรมนั้นแหละ เตอร์เริ่มไม่สบายใจแล้วนะ"
"เตอร์จะไม่สบายใจเรื่องไร เตอร์ทำดีเตอร์จะต้องมากลัวความผิดทำไม"
"นั้นสิ เตอร์ไม่ผิด ฟ่าอย่ามาใส่ร้ายไม่ได้นะ"
"ฟ่าใส่ร้ายหรอ ฟ่าใส่ร้ายหรือว่าฟ่าจับได้กันแน่"
"ฟ่ามีอะไรรก็พูดมาสิ"
"อยากฟังจริงๆหรอ"
"อื้ม"
"พร้อมฟังนะ"
"พร้อม"
"เตอร์ เตอร์บอกโทรศัพท์แบตหมดใช่ป่ะ"
"ใช่"
"แต่ฟ่าโทรไปหาเตอร์ติดนะ"
"หรอ"
"แล้วก็มีคนรับด้วย"
"บร้า ผีเเร้ว"
"คนเนี่ยแหละ สองรอบ แล้วฟ่ายังฝากให้เค้าบอกเตอร์เลย"
"แล้วเค้าชื่อไร"
"ไม่รู้รู้แต่รุ่นพี่ เตอร์บอกแบตหมด แล้วโทรศัพท์อยู่กับพี่คนนั้นได้ไง แล้วเค้าก็รับทั้งสองรอบ ฟ่าโทรไปหายุ่ง ยุ่งบอกเตอร์ไปไหนกะรุ่นพี่ไม่รู้ เตอร์ เตอร์เป็นแบบเดิมอีกแล้วนะ" ทำไมเวลาที่ผมจะด่ามันผมจะต้องน้ำเสียงสั่นเครือป่นร้องไห้อยู่ตลอดด้วยเนี่ย
"เตอร์ไม่รู้จริงๆนะ พี่เค้าเอาโทรศัพท์เตอร์ไปได้ไงไม่รู้ เตอร์เสียบชาร์จไว้ในห้องจริงๆ"
"พี่เค้าสนิทกะเตอร์จนขนาดรับโทรศัพท์แทนเลยหรอ ฟ่าเองยังไม่ถือวิสาสะขนาดนั้นเลยนะเตอร์"
"เตอร์ผิดเองที่วางโทรศัพท์ไว้ไม่ระวัง"
"เตอร์อย่ามาประชดฟ่า"
"แล้วจะให้เตอร์ทำไงอ่ะฟ่าถึงจะหายโกรธ"
"ฟ่าไม่ได้โกรธนะ แต่ฟ่าอยากให้เตอร์เลิกนิสัยปิดบังแล้วก็ระวังตัวให้มันมากมากหน่อย เดี๋ยวก็เหมือนกรณีอีเอ็มหรอก เพื่อนกันไม่มีไร เพื่อนกันไปเพื่อนกันมาเดี๋ยวก็ไปแก้ผ้านอนกับเค้า"
"ฟ่าเห็นเตอร์เป็นคนแบบนั้นหรอ"
"แล้วมันเคยเกิดขึ้นรึป่าวอ่ะ ไม่ต้องกินเหล้านะ เสือสิงห์กระทิงแรดมันเยอะ ของๆใครใครก็หวงทั้งนั้น ถ้าเค้ามารับโทรศัพท์อีกที ฟ่าจะลุยให้ค่ายแตกเชียว"
"ฮ่าๆๆๆ"
"หัวเราะอะไร"
"ดีใจเมียหึงอ่ะ"
"ฟ่าพูดจริงทำจริงนะ ถ้าทำฟ่าร้องไห้อีกที ฟ่าจะหนีไปบวชจริงๆด้วย"
"เตอร์ก็จะตามไปสึก"
"ถ้าหาฟ่าเจอก็เอาซี้"
"เง้อๆๆ เตอร์ขอโทษนะๆๆๆดีกันนะๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"อื้ม อย่าทำให้ฟ่าคิดมากดิเตอร์เมื่อกี้ฟ่านอนร้องไห้นะ"
"เตอร์ขอโทษ เตอร์รักฟ่าคนเดียวฟ่าจำไว้นะ"
"อื้ม"
"หาแล้วน๊า"
"อื้มมมม"
"เห้อออ อยากกลับไปทำการบ้านกะฟ่าจังเว้ยยยยย อดมาหลายวันแล้วเนี่ย"
"อีกสองคืนเอง เดี๋ยวกลับมาให้เบิ้ล"
"ของเป็นทริปเปิ้ลได้ป่ะ"
"อ่ะก็ได้"
"เมื่อไรจะได้กลับบ้านน๊า"
"นั้นดิ เมื่อไรจะกลัยมาน๊า"
"พรุ่งนี้เช้ามีเรียนเช้านิ งั้นเอาแค่เที่ยงคืนพอนะ" เตอร์เล่าโฯ้นเล่านี้ให้ผมฟังมากมายผมดีขึ้นไม่ติดใจอะไรแล้วแต่ในใจมันยังหวั่นๆยังไงบอกไม่ถูกอ่ะ เราสองคนก็แยกย้ายไปนอนกว่าผมจะนอนได้ก็นอนคิดอะไรไปเรื่อย ทำไมผมมันเป็นคนคิดมากแบบนี้นะ แล้วคนทางโน้นจะหลับรึยังน๊า เค้าเหนื่อยมาทั้งวันอย่าไปกวนเค้าเลย การยึดมั่นถือมั่นมันไม่ดีแบบนี้นี่เอง โปรดปลงสังขารวันละ10นาที ว่ามีเกิดมีดับ มีรักต้องมีพรากกกกกกกกกสาธุ ธรรมะราตรีสวัสดิ์
เรื่องนี้จบลงง่ายขนาดนี่เลยหรอ????????????? o22
-
ู^
^
นั่นจิ เรื่องนี้จบลงง่ายขนาดนี่เลยหรอ?????????????
มีพิรุจน์นะเนี่ย เตอร์ คึคึ ทำไมถึงปล่อยให้คนอื่นรับโทรศัพท์ถึงสองครั้ง อืม คนที่รับคงปิ๊งๆเตอร์รึเปล่า
แต่เสียมารยาทนะ ไม่ใช่มือถือตัวเอง
ลุ้นต่อไป อิอิ คิดว่ามันจบง่าายเกินไป ???? จะมีอะไรมาทำให้หนักใจอีกรึเปล่า
หนึ่งบวกจ้า ให้กำลังใจเหมือนเดิม
-
เตอร์ไม่รู้เรื่องจริงๆหรือป่าว
เริ่มไม่น่าไว้ใจแฮะ
พูดยาก อดีตเยอะ
รออ่านต่อ อยากรู้จริงๆเลย รุ่นพี่คนนั้นคือใครหว่า นุ้งฟ่าคุ้นๆด้วยใช่ิมิ
บวกอีก 1 แต้มจ้า :กอด1:
ปล
ชื่อตอนมันผิดป่าวนุ้งฟ่าจ๋า
ตอน..เชื่อใจเธอแต่ไม่ไหวใจเขา
-
จองที่ไว้ก่อนนะ วันนี้ไม่ไหวแล้ววววว :a12:
—-----------------------------------------------------------
อดรนทนไม่ไหวต้องไปหยิบโทรศัพท์มานอนอ่าน คิคิ
เตอร์อาจจะไม่รู้จริง ๆ ก็ได้มั้ง คนนั้นอาจจะแอบชอบเตอร์ก็ได้มั้ง
แต่รับโทรศัพท์คนอื่นนี่เสียมารยาทมากมาย แถมรู้ชื่อฟ่าด้วย
มีอะไรเตอร์ก็บอกฟ่าไปตามความจริงซะนะ จะได้ไม่เกิดเรื่อง
ไม่ต้องมาเสียน้ำตา เสียวันเวลาที่มีความสุขไป
แตมกะยุ่งก็ดูแลเพื่อนด้วยจิ เตอร์มันยิ่ง popular อยู่ด้วย
-
อืมมมมม....อย่างงี้..ต้องตามไปดู...เอาให้รู้กันไปเลย... o18 o18
-
ยังไม่เคลียร์เลยอ่ะ นุ้งฟ่า เหมือนยังต้องมีไรซักอย่างแน่เลย ใช่ป่ะ
เอาใจช่วยนะจ๊ะ ขจัดมารทั้งหลายให้หายไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ธรรมะสวัสดี :กอด1:
-
เตอร์จากลับมีเป็นแบบเดิมอีกแล่ว :o12:
ลุ้นๆๆๆๆ.......ช่วยพี่ฟ่า : 222222:
-
มันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรอ :z3:
แต่ว่าครั้งนี้อาจทิ้งโทรศัพท์ไว้จริงๆก็ได้ :เฮ้อ:
-
นั่นอะดิ...แค่นี้จิงๆหรอ....??
ขนาดทำให้น้องฟ่าพิมพ์ไปน้ำตาซึมไป น่าจะไม่ใช่แค่นี้น้าาา....
-
o22
เง้ออออออออ
มันจะเกิดอะไรขึ้นต่อเนี่ย ?
ให้แตมกะยุ่งสืบด่วนเลยฟ่า
ต้องตัดไฟแต่ต้นลม
ฮึ่มมมมม
-
:m16: เตอร์มานั่งนี่สิ นั่งลงและสำรวมอย่างคนสำนึกผิดด้วยนะ :angry2: เตอร์อ่ะไม่โปร่งใสนี่หว่า ทำอะไรให้ดูเคลียร์ๆหน่อยดิ่ คิดถึงความรู้สึกของคนที่เตอร์รักบ้าง ปากก้อบอกว่ารักฟ่า รักฟ่า แต่การกระทำน่ะเอาให้มันไปในทางเดียวกันหน่อย ข่อยล่ะเบื่อเหลือเกินพวกที่ไม่เด็ดขาดอ่ะ เรื่องของตัวเองเงี้ยะไม่เคยเด้ดขาดเล้ย อุเม่ คิดถึงใจฟ่าบ้างดิ่ตัวก้ออยู่ห่างกันแล้วยังต้องมานั่งระแวงอีกแล้วคนมันจะอยู่เป็นสุขได้ยังงัย ข่อยก้อเข้าข้างเตอร์อยู่อ่ะนะแต่แหม่มนะ
เตอร์ไม่ได้ดั่งใจข่อยเลยอ่ะ เอาใหม่นะเตอร์นะ อย่าทำให้ฟ่าต้องเสียน้ำตาอีก
-
...งานนี้ต้องไปถามไอ้รุ่นพี่แล้วละว่าทำไปทำไม..แอบรักผัวเขาหรือเปล่า
...น้องมันก็ทำกิจกรรมทั้งวัน เสียบชาร์ตแบตไว้ ใครจะมาหยิบเอาไป..สร้างความร้าวฉานก็ได้
...ดูจากความห่วงใจ ที่คุยกันดูแล้วน้องมัน ก็ไม่ได้คิดนอกใจ หรือเสแสร้ง ไม่ได้เข้าข้างนะ
...น้องฟ่า..ก็ดีแล้วที่มีอะไรก็คุยกันให้รู้เรื่องไปเลย อย่าเก็บไว้แล้วคิดไปคนเดียว
...แต่ว่าตอนนี้รู้หรือยังว่า ไอ้รุ่นพี่ ที่จะเป็นแมวมาขโมยปลาย่างหล่อๆๆเนี่ย มันเป็นใคร :L2:
-
:กอด1:
ที่ใดมีรัก
ที่นั่นมีรัก
ที่ใดมีฟ่า
ที่นั่นมีเตอร์
:L1: รักนะสวัสดี :L1: ฟ่า&เตอร์
-
เป็นกำลังใจให้น้องฟ่า กลับมานี่ต้อง..เอา ให้อยู่หมัดแบบโงไม่ขึ้น
อย่าคิดมากนะ ฟ่า เตอร์คงเป็นคนที่ไม่คิดอะไร ทำให้ลืมระวังตัว แล้วจิตใจอ่อนโยนด้วยน่ะ
-
ใจเย็นๆ น้านุ้งฟ่า ต้องเชื่อใจกันมากๆ เน้
:กอด1: :กอด1:
คิดถึงนุ้งฟ่าม๊ากกกกมาก
-
เรื่องมันไม่จบง่ายๆอย่างที่ทุกคนเข้าใจอ่ะถูกแล้ว
คืนที่สองผ่านไปเราเข้าใจกันมากขึ้น แต่ฟ่าก็ยังติดใจอยู่นิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้เก็บเอามาคิดอีก ไอ้ความที่ไม่เอามาคิดอีกนี้แหละมันจึงเกิดเรื่อง คืนที่สามผ่านไปอย่างปรกติ ไม่มีอะไรให้หวาดระแวง คืนที่สี่ก็มาถึง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"อาบน้ำเสร็จแล้วววววว พรุ่งนี้ได้กลับบ้านแล้วอ่ะ ดีใจโคตรๆๆๆๆ"
"อาบน้ำกะใครมาอ่ะ"
"คนเดียวดิ ทำไมถามงั้นอ่ะ ฟ่าหาว่าเตอร์ไปอาบกะใครรึไง ไว้ใจกันมั้งดิ" อารมณ์เสียขึ้นมาทันที มันมีพิรุธ แต่ผมดันไม่สังเกตุเห็น พึ่งมานึกออกทีหลังนี้แหละ บางทีคนที่ฉลาดๆเจอความรักบังต่ก็กลายเป็นคนโง่ได้นะ คนโง่ๆอย่างฟ่าโดนความรักบังตาเข้าไปอีก อันนี้จะเรียกอะไร
"ฟ่าไม่ได้คิดงั้นเลยนะเตอร์ ฟ่าแค่คิดว่าไปอาบกะยุ่งกะแตมหรืออะไรงี้ ฟ่าไม่เคยคิดว่าเตอร์จะไปมั่วกับใครด้วยซ้ำอ่ะ"
"หรอ แฮะๆๆๆๆ"
"แล้วทำไมต้องโมโหด้วยไม่เข้าใจเลย"
"ขอโทษครับ ไม่เอาเปลี่ยนเรื่องดีกว่า พรุ่งนี้น้องพลับกลับบ้านขอสามนะครับ"
"ประจำเดือนมาอ่ะ เลื่อนไปก่อนนะ"
"ใจร้าย"
"ฮ่าๆๆๆ คนอื่นเค้านอนกันหมดแล้วหรอ "
"ยังเลยเค้านั่งเล่นกีตาร์ร้องเพลงกันอ่ะ "
"แล้วเตอร์ไม่ไปหนุกกะเค้าหรอ"
"ไม่อ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ไม่ชอบบรรยกาศไม่มีฟ่าเตอร์ทำไรไม่หนุกทั้งนั้นอ่ะ"
"เตอร์มันก็ปากดียังงี้ตลอดอ่ะ ไม่ต้องกินเหล้านะ ขอร้องอ่ะ"
"จร้า ค่าย กินเหล้าได้ไงอ่ะ"
เราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆจนเที่ยงคืนก็ไม่มีอะไรผิดสังเกตหรอกเพราะตอนนั้นผมมันไม่สังเกตอ่ะ เห้อๆๆๆ
ผมตื่นเช้ากะว่าวันนี้จะไปรับสุดที่รักที่มหาวิทยาลัยซะหน่อย เดี๋ยวไปรอดีกว่า กำหนดการคงจะถึงประมาณบ่ายโมงอ่ะ ผมออกจากห้องตอน11โมง แล้วก็แวะหาอะไรทานที่ห้างสรรพสินค้า เดินดูของจนเที่ยงก็ขับรถไปมหาวิทยาลัยเตอร์ ผมซื้อขนม นม เนย น้ำ เต็มหลังรถไปหมด กะว่ามันจะต้องหิวแน่ๆๆ ดีใจจังได้เจอมันแล้วจะหอมให้แก้มหลุดติดจมูกมาเลยอ่ะ ผมมองหาที่จอดรถแล้วก็โทรหาแตม เตอร์จะได้เซอไพรส์ซะหน่อย ผมหยิบน้ำอัดลมกับเบอร์กอร์ไปสองชิ้นเผื่อเตอร์จะหิ้ว
"แตม ถึงกันยังอ่ะ"
"ถึงแล้วจร้า เอ ทำไมฟ่าไม่โทรหาเตอร์อ่ะ"
"เดี๋ยวไม่เซอไพรส์อ่ะ"
"ตลอดเลยนะคู่นี้อ่ะ แล้วฟ่าอยู่ไหนอ่ะ"
"ตรงโรงอาหารเนี่ย ลานจอดรถอ่ะ"
"อ๋อๆเดี๋ยวปั่นจักรยานไปรับ เตอร์มันอยู่บนห้องกะยุ่งอ่ะ"
"อื้มมม" ผมเปิดรถหยิบขนมลงมาเผื่อสองคนนั้นด้วย รอไม่ถึงห้านาที สาวน้อยวัยใสมาพร้อมกับจักรยานสีเหลืองแอร่มแจ่มมาก ฮ๋าๆๆๆๆ
"มาแล้วจร้าาาาาา ขึ้นเลยน้อง"
"สีรถเจ็บตับมาก"
"รถไอ้ยุ่งมัน" แตมพาผมซิ่งลัดทางโน้นเลี้ยวทางนี้ ก็หนุกดีไปอีกแบบ พูดแล้วอยากไปขี่จักรยานเล่นที่สวนรถไฟ อิอิ
"ถึงแล้ววววว"
"สนุกดีเนอะวันหลังเราไปขี่จักรยานที่สวนรถไฟกันมั้งดีกว่า"
"ม่เอาเดี๋ยวน่องโป่งให้ไอ้ยุ่งปั่นเดี๋ยวแตมซ้อน"
"กลัวขาไม่เรียนหรอไง"
"ประมาณนั้น ตามมาๆๆๆมันเจอฟ่าคงกระโดนหอมแน่เลย"
"งั้นฟ่าชิงหอมมันก่อนดีมั้ย เดี๋ยวเราไปหาไรกินกันดีกว่า"
"ไปทำไรกินกันอีกก็ดีนะแตมชอบ"
"ได้ดิพรุ่งนี้ไม่มีเรียนนิ ไปค้างห้องฟ่านะแตม"
"เดี๋ยวถามยุ่งก่อนแต่แตมอ่ะโอเค"
"ดีมาก" แตมหยุดที่หน้าประตู แล้วก็เปิดประตูเข้าไป
"แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆ" แตมตะโกนเสียงดังกะจะทำให้สองคนนั้นตกใจ แต่เจอแต่ยุ่งคนเดียว เตอร์ไม่อยู่ ไอ้ยุ่งสะดุ้งสุดตัวพร้อมหัวเสียนิดหน่อยเพระมันกำลังโทรศัพท์อยู่ สงสัยปลายสายจะไม่รับมั้ง
"ตกใจหมด อ่าวฟ่า มาไงเนี่ย"
"จักรยานสีเหลือง"
"นั่งก่อนๆๆ รกหน่อยนะ"
"ไม่หน่อยมั้ง" แตมมองหน้ายุ่งแบบกวนๆๆ
"ก็มาทำให้มั้งดิ วันๆดีแต่เที่ยว"
"ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยม๊ะ"
"ดี"
"นี้ก็เหมือนย้ายเเล้วมั้งอาทิย์หนึ่งนอนบ้านสามวัน แม่บ่นหูจะฉีดแล้วเนี่ย"
"ฟ่าว่าแตมก็อยากมาอยู่นี้ด้วยมั้ง"
"แซวนะ เตอร์อ่ะยุ่ง"
"บอกจะไปห้องพี่เก่งอ่ะ นานแล้วโทรไปแม่งก็ไม่รับ กระเป๋าตังค์ฝากมันไว้อ่าดิ หิวจะตายห่าแล้วเนี่ย"
"กินหนมนี้ก่อนดิยุ่ง ใจเย็นน๊า อย่าโมโหหิวน๊า หรือจะให้ฟ่าไปข้างนอกจะได้กินอย่างอื่น"
"กินไรอ่ะ"
"แตมง่ะ"
"บร้าเขิลนะ ยุ่งเตอร์อยู่ห้องพี่เก่งใช่ป่ะ เดี๋ยวแตมไปตามเอง"
"เออๆๆเอาเป่าตังค์มาให้ด้วยนะ"
ไแล้วมันไปทำไมของมันว่ะ"
"ไม่รู้มันดิ รู้ก็รู้ว่าไอ้พี่เก่งมัน..."
"ยุ่งเอาหนมไปกินป่ะ" แตมเอาถุงขนมที่ผมส่งให้ยุ่ง เหมือนจะไม่ให้ยุ่งพูดอะไรออกมา ผมหยิบเป็ปซี่มาเปิด(แบบขวดพลาสติก17บาท)
"รอนี้นะฟ่า"
"อื้ม" ผมคิดได้ว่า ไปกะแตมดีกว่าเลยเดินตามไป
"เห้ย แตมฟ่าไปด้วย"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวก็มาชั้นบนเนี่ยเอง"
"ไปด้วย อยู่กะไอ้ยุ่งสองคนเดี๋ยวมันปล้ำเอา"
"ช่ายๆๆยิ่งหิวๆอยู่" ผมเดินตามแตมออกไป แตมดูมีสีหน้ากังวลอย่างบอกไม่ถูก หรือผมคิดมากไป แตมเดินนำหน้าผมโดยมีผมตามหลังห่างๆผมเดินดูดน้นดูนี้สบายใจ ลันลา แตมเคาะประตูห้องแต่ไม่มีคนมาเปิด แตมเคาะประตูห้องอีกครั้งก็ไม่มีคนเปิด
"สงสัยไม่อยู่มั้ง เอาไงอ่ะฟ่า" ผมเดินเข้าไปหาแตม
"แตมสนิทกะพี่เค้าแค่ไหนอ่ะ"
"ก็มากอยู่งั้นก็บิดลูกบิดเข้าไปดิ เอ๊ยๆๆโทรหาาเตอร์มันก่อนดีกว่าแล้วเดี๋ยวเราฟังดูว่าเสียงโทรศัพท์เตอร์มันดังออกมาจากห้องนี้ป่าว"
"เออๆๆๆ" แตมกดโทรศัพท์หาเตอร์ แล้วก็มีเสียงดังจากห้องนี้จริงๆ แตมกดตัดสายโทรศัพท์ แล้วกำลังเอื้อมมือไปจับลูกบิด ผมไปยืนข้างๆแอบอยู่กะให้เตอร์มันเซอรไพรส์ แตมค่อยๆเปิดประตู ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะค่อยๆทำไม
"ปัง" แตมรีบปิดประตูทันทีด้วยสีหน้าที่ตกใจสุดขีด
"เป็นไรแตม"
"ป่าวๆๆๆๆไม่มีไร ไม่มีคนอยู่อ่ะ ไปเหอะ"
"แน่ใจหรอ"
"........................" แตมเงียบด้วยสีหน้าที่ยังคงตกใจอยู่ ผมตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป ใครจะคิดว่ามันเสียมารยาทก็ตามเหอะ แต่เสียงโทรศัพท์แฟนผมมาจากห้องนี้นิ มารยาทเอาเก็บไว้ก่อนแล้วกัน
มือซ้ายถือน้ำ มือขวาบิดประตู เสียงประตูที่ฝืดด้วยอายุการใช้งานที่นาน ค่อยๆแย้มออก อาการชาที่มือ ที่เท้า แล้วก็ชาตามตัวมายืนผมอีกครั้งหลังจากผมไม่ได้เจอะเจอกับมันมานานมากแล้ว อาการร้อนวูบวาบไปทั้งตัว โดยเฉพาะใบหน้า นี้รึป่าวที่เค้าเรียกกันว่า โกรธจนเลือดขึ้นหน้า
"ฟ่าใจเย็นนะ"ผมหันไปมองหน้าแตมที่ตอนนี้คงเข้าใจอารมณ์ของผมสุดๆแล้วแหละ ผมน้ำตาไหลโดยไม่ต้องสั่งแอคชั่นแตมจับแขนผมไว้ ผมจับมือของแตมออกจากแขนแล้วเดินเข้าไปในห้อง
ภาพที่ผมเห็นคือชายสองคนนอนกันอยู่บนเตียงไม่ได้ใส่เสื้อมีผ้าห่มคลุมมาถึงหน้าอก ผมกวาดสายตามองไปรอบๆก็ไปสะดุดตากับสร้อยเส้นหนึ่งแล้วก็นาฬิกา ที่มันเป็นของแฟนผม ถอดวางอยู่บนโต๊ะ แตมวิ่งลงไปข้างล่าง โดยที่สองคนนั้นยังคงนอนหลับกันอย่างมีความสุข
ผมหยิบสร้อยที่วางบนโต๊ะที่ผมเคยใส่ให้มัน มาใส่ที่คอตัวเองผมตัดสินใจดึงผ้าห่มที่สองคนนั้นห่มออก
"ฟ่า" เสียงแตมกะยุ่งตะโกนพร้อมกัน สิ่งที่เราสามคนเห็นคือสองคนที่นอนอยู่ตรองหน้าผม ใส่เครื่องนุ่งห่มกันคนละชิ้น คือกางเกงใน
พี่คนที่นอนอยู่ข้างร่างกายของคนที่ผมเคยโอบอิง แนบกาย ชิดใกล้ กอดหอม ได้ลืมตาตื่นขึ้นด้วยอาการมึนงง แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นผมยืนอยู่ตรงหน้า
ผมเปิดฝาขวดน้ำอัดลมในมือ แล้วเทราดไปที่กางเกงในสีขาวของคนที่ผมรัก แล้วผมก็ปาขวกไปที่หน้ามัน ผมวิ่งออกจากห้องนั้น แตมวิ่งตามผมมา ผมได้ยินเสียงดังมาจากในห้องเป็นเสียงของยุ่ง
"มึงมันเหี้ย" ขอกราบประทานอภัยทุกๆท่านที่ใช้วาจาไม่สุภาพนะครับ
ผมนั่งลงที่ห้องของยุ่งโดยมีแตมวิ่งตามมาติดๆๆ แตมได้แต่ยืนมองแตมคงอยากพูดอะไรกับผมบ้างแต่ตอนนี้แตมก็ดันมาร้องไห้กับผมซะงั้น ผมพยายามฝืนยิ้มที่เห็นแตมร้องไห้ผมปาดน้ำตาแล้วก็เดินไปหาแตม
"แตมฟ่ากลับก่อนนะ"
"ฟ่าแตมขอโทษ แตมไม่น่าพาฟ่าไปห้องนั้นเลย"
"ฟ่าต้องขอบใจแตมมากกว่า ที่ทำให้ตาสว่างซะที มันคงจบลงแล้วแหละ"
"ใจเย็นๆก่อนดิฟ่า มันอาจจะมีอะไรที่เราคาดไม่ถึงก็ได้นะ"
"ปฏิหาริย์ไม่ได้มีบ่อยๆหรอกนะแตม ยังไงเราสองคนก็คือเพื่อนกันนะ ขอบคุณมากเพื่อนรัก" ผมตบไหล่แตมเบาๆแล้วเดินออกจากห้องไป ผมเดินอย่างคนไร้ร่องลอย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะไปไหนดี ผมเดินโดยที่ไม่ได้ใส่ใจใครทั้งนั้น ผมเปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่ง น้ำตามันยิ่งไหลทวีมากขึ้นเรื่อยๆ ผมตัดสินใจออกรถ แต่จักรยานสีเหลืองเมื่อครู่ที่ผมซ้อนไปด้วยจิตใจที่เบิกบานก็มาขวางไว้ แตมจอดจักรยานแล้วเปิดประตูเข้ามานั่งข้างๆผม
"แตมนั่งไปเป็นเพื่อนนะ ฟ่าไปคนเดียวอันตราย"
"ฟ่าไปได้แตมสบายมาก แตมพักผ่อนเถอะไปค่ายมาก็เหนื่อยมากพอแล้ว"
"ขอแตมนั่งไปด้วยนะ เห็นแก่ความเป็นเพื่อนของเราขอแตมไปด้วยนะ"
"ขอบใจนะที่เป็นห่วงฟ่า" แตมยิ้มให้ผม ผมขับรถออกจากที่นี้แล้วไม่คิดจะมาที่นี้อีกแตมกดโทรศัพท์หายุ่ง
"อยู่กะฟ่าแล้ว เออๆๆ ไหวๆๆ ไม่ต้องห่วงอ่ะ เออๆๆๆรู้แล้ว อื้มๆๆๆๆ"
"ฟ่าไหวนะ"
"ไหวสิ ครั้งที่สองแล้ว"
"อะไรนะ"
"อื้มเจอจังๆแบบนี้สองครั้งแล้ว"
"มีโอกาสให้มันเหลืออีกรึป่าว"
"แตมว่าไงอ่ะ"
"แตมว่ามันไม่ใช่คนแบบนั้นอ่ะ ทั้งที่แตมก็เห็นเหมือนที่ฟ่าเห็น แต่แตมก็ยั่งเชื่อว่ามันไม่ใช่คนแบบนั้น"
"แล้วถ้าเป็นแตม แตมจะทำไง"
"ตอบยากอ่ะ ไม่แสดงความคิดเห็นแล้วกันนะ"
"ตอบง่ายจะตายแต่แตมไม่ตอบ เลิกไงแตมนี้คือคำตอบ"
"คิดดีดีนะ ฟ่ากะเตอร์รักกันมากนะ"
"คนรักกันเค้าทำกันแบบนี้หรอ แฟนไม่ใช่ปากกานะแตมจะได้ยืนกันมาเขียนมาเขี่ยได้"
"แล้วฟ่าจะทำไงต่อไปอ่ะ"
"ก็ต้องดำเนินชีวิตไปตามปรกติแหละฟ่ายังมีหน้าที่ลูกที่ดีที่ต้องทำอีกนะ ในเมื่อฐานะแฟนที่ดีฟ่าทำไม่ได้ฟ่าก็จะเลิกทำ ฟ่ายังมีคนที่ฟ่ารักแล้วเค้าก็ไม่ทรยศฟ่าอีกตั้งหลายคน"
"ฟ่าคิดว่าเตอร์มันทำยังงั้นจริงหรอ"
"ฟ่าไม่อยากเชื่อหรอกแตม แต่แตมก็เห็นเหมือนที่ฟ่าเห็นนิ"
"เห้อ"
"ถอนหายใจทำไมแตม ไม่ต้องเครียดกับฟ่าหรอกเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ฟ่าไม่ร้องไห้แล้ว" ผมเอาทิชชูมาซับน้ำตา
"ฟ่ายังมีแตมกะยุ่งนะ"
"อื้ม ฟ่าไม่ทำไรโง่หรอก แตมขนมหลังรถอ่ะหยิบมากิน หิวนินา"
"กินไม่ลงหรอก"
"เอามากินเหอะเดี๋ยวปวดท้อง หยิบมาอย่าดื้อ" ผมพยายามทำให้ดูเข้มแข็งมากที่สุดทั้งๆที่ใจผมมันแหลกสลายไปแล้ว เสียงโทรศัทพ์ดังขึ้นผมเหลือบไปมองรู้ว่าเป็นเตอร์ก็ไม่รับ แตมมองหน้าผมพ้อมกับขนมปังที่คาปากอยู่ ผมหยิบโทรศัพท์มากดปิด ผมรู้ว่ามันผิดที่ไม่ฟังเหตุผลมัน แล้วผมก็รู้ด้วยว่ามันต้องมีเหตุผลดีดีมาให้ผม แต่ถ้าผมฟังผมก็ต้องมานั่งเสียใจแบบนี้อีกตลอด อาการเหมือนคนที่วิ่งรอบสนามฟุตบอลสอบรอบแล้วใจมันจะขาเ นี้แหละคือสิ่งที่ผมกำลังเป็นอยู่ ขับรถไปฝืนไม่ให้ร้องไห้ แต่ก็มีบ่อยครั้งที่มันไหลแต่ห้ามไม่ทัน
เสียงโทรศัพท์แตมดังขึ้น ผมรู้ว่าเป็นมัน แตมมองหน้าผม ผมยิ้มให้แตมรับเถอะ
"โทรมาไม เออ ไม่รู้ แกคิดหรอว่าฟ่าจะบอก หน้าเมิงอะเค้ายังไม่อยากมองเลย เมิงมันกี่ครั้งแล้วเค้าให้โอกาสเมิงมากี่ครั้งแล้ว" ผมยิ่งได้ยินที่แตมด่าเตอร์ผมยิ่งร้องไห้ออกมา มันแทนคำพูดที่ผมอยากพูดได้ทั้งหมด ผมตัดสินใจจอดรถข้างทาง เพราะคงฝืนขับตอไปไม่ไหวแน่
"เออ รู้แล้ว กูว่าเมิงอย่ามาเจอเค้าตอนนี้เลย เค้าบอบช้ำเกินกว่าที่จะมองหน้ามึงด้วยซ้ำเตอร์ กูดูแลเค้าได้ มึงอ่ะอยู่กะไอ้ยุ่งนั้นแหละแล้วก็ทบทวนให้ดีนะว่ามึงจะทำไงต่อไป นี่ดีนะเป็นฟ่า ถ้ากูเป็นฟ่านะ เมิงไม่ได้ยืนเยี่ยวแน่ แค่นี้นะ"
ผมหันไปมองหน้าแตม
"ซะใจมั้ย ด่าได้ซะใจมาก ขอบใจนะ"
"ฟ่าไหวมั้ย"
"ไหว" ผมตัดสินใจออกรถ ไม่กี่อึดใจผมก็ถึงห้อง ผมพยายามอดทนให้เดินถึงห้องให้ได้
"แตมตามสบายเลยนะ หิวก็ตู้เย็นทำไรกินได้เลย คอมก็เปิดเล่นได้เลย ตามสบายเลยนะ เดี๋ยวฟ่าอาบน้ำล้างสิ่งไม่ดีออกไปจากตัวซะหน่อย" ผมเดินไปหยิบน้ำมนต์แล้วก็เปิดน้ำในอ่างให้เต็มรอจนน้ำในอ่างเต็มผมก็อาราธนาขอบารมีน้ำมนต์เพื่อล้างสิ่งไม่ดีในร่างกายแล้วก็เทใส่อ่าง แช่น้ำมนต์ล้างซวย
ผมใช้เวลาให้น้ำล้างใจไปเรื่อยๆๆ จนได้ยินเสียงคนเคาะประตูห้องน้ำ
"ฟ่า เป็นไรรึป่าว"
"ไม่ได้เป็นไร แตม ฟ่าแช่น้ำอยู่อ่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก หิวก็หาไรกินเองนะ"
"อย่าแช่นานนะเดี๋ยวไม่สบาย"
"จร้า" ผมอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัว แตมยืนทำกับข้าวอยู่ในครัว
"แต่งตัวเสร็จแล้วมากินข้าวนะฟ่า มาดูฝีมือแตมมั้งว่าสู้ฟ่าได้ยัง"
"โอเคๆ" ผมนั่งหวีผม เป่าผมเช็ดผม เช็ดตัว ร้องไห้ตลอด ภาพติดตาอ่ะล้างยังไงก็ไม่ออก เตียงที่นอนด้วยกันนุ่มกว่า สะอาดกว่า หอมกว่า แต่มันก็เลือกที่จะไปนอนเตียงเล็กๆ มอมแมม เตียงนั้น
"ก๊อกๆๆ"
"เปิดเลยไม่ได้ล็อค"
"กินข้าวกัน หิวแร้ว"
"กินก่อนได้เลย"
"ไม่เอาอ่ะรอกินพร้อมกันดีกว่า"
"เข้ามาดิ เหงาอ่ะสิไม่มีเพื่อนเม้าท์อ่ะ" แตมเดินมานั่งที่ปลายเตียง
"ฟ่า อยากร้องก็ร้องนะ" ผมวางหวีลงแล้วก็หยิบตุ๊กตามากอดแล้วก็ร้องไห้
"ฟ่าไม่ไหวแล้วแตม" ผมปล่อยโฮ อย่างสะอึกสะอื้น
"เดี๋ยวมันก็ผ่านไปไง ร้องเถอะแต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายนะ ร้องให้มันหมด" ผมได้แต่นั่งร้องไห้ โดยมีแตมนั่งอยู่ข้างๆด้วยสีหน้าเป็นห่วง
"มันทำกับฟ่ายังงี้ได้ไงอ่ะ ฟ่าทำให้มันรักฟ่าไม่ได้เลยหรอ ความรักมันเคยมีให้ฟ่ามัง้มั้ย" ผมได้แต่ฟูมฟาย
"เราต้องอยู่ต่อไปนะฟ่า อะไรจะเกิดช่างมัน" ผมนั่งร้องไห้อีกสักพัก
"อื้ม ไม่ร้องแล้วพอแล้ว" แต่ก็ยังคงร้องอยู่
มีเสียงคนไขกุญแจเข้ามา
"มันมาแล้ว"
"เอาไงอ่ะฟ่า"
"ฟ่าจะไม่ร้องไห้แตม เราไปกินข้าวกัน มันอยากอยู่ที่นี้ก็ให้มันอยู่ มันจะไม่มีตัวตนสำหรับฟ่าอีก"
"ใจเย็นๆนะ คุยกันด้วยเหตุผลดิ "
"ฟ่าเลือกที่จะจบ เพราะคนที่ยื่นข้อเสนอให้จบคือมัน ฟ่าคิดดีแล้วแตม ป่ะเราไปทานข้าวกันนะ" ผมจูงมือแตมให้ไปทานข้าว ผมรู้ว่าแตมไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจครั้งนี้ แต่ก็ห้ามไม่ได้
ผมเปิดประตูห้องเจอมันนั่งกุมขมับอยู่ที่โซฟา ทันทีที่ประตูเปิดออกมันมองหน้าผมแล้วก็ทำตาแดงๆ ผมเมินสายตาคู่นั้นแล้วไปนั่งทานข้าว
"เมิงมากินข้าวดิหิวป่าว" แตมดึงเตอร์ให้มากินข้าวด้วยกัน ผมนั่งทานข้าวต่อไป โดยที่บรรยากาศเงียบจนได้ยินเสียงแอร์ ผมกินไปได้นิดเดียวก็อิ่ม
ผมเอาจาไปเก็บแล้วเดินไปที่ตู้ยาหยิบยาแก้แพ้มากินให้มันง่วงๆๆหลับไป
"แตมเดี๋ยวฟ่านอนก่อนนะ ปวดหัวอ่ะ แตมตามสบายเลยนะ มีไรก็เรียกได้นะ"
"อื้มๆฝันดีนะ"
"ฟ่าก็อยากฝันดีเหมือนคนอื่นเค้านะ หลังจากที่ฝันร้ายมาทั้งชีวิต"
ผมเดินเข้าห้องนอน พรอ้มกับน้ำตา ทุกครั้งที่ผมพูดกระแทกแดกดันหรือส่อเสียดมันที่ไร มันเหมือนมีดที่มาทิ่มแทงใจผมเองทุกครั้ง ผมไม่ได้รู้สึกซะใจ แต่รู้สึกเจ็บทุกครั้ง ผมล้มต้วลงนอนเอาหัวที่หนักอึ้งทิ่งลงไปที่หมอน น้ำตายงคงไหลรินมาเปียกที่หมอนผมหลับตาลงโดยที่สายน้ำตายังไม่หยุดไหล สักพักก็มีคนมานั่งข้างๆผม มีมือมาปาดน้ำตาที่แก้มผมเบาๆ มันยิ่งทำให้ผมร้องไห้มากขึ้น ผมเริ่มแสบจมูก คงเพราะร้องไห้หนักมากเกินไป มีมือที่ผมคุ้นเคยสองมือช้อนตัวผมแล้วดึงเข้าไปโอบกอด ผมค่อยๆลืมตา มันคือคนที่ผมคิดไว้ ที่รักของผม
"ทำไมเตอร์ทำกับฟ่าแบบนี้ ทำไม ทำไมอ่ะ ฮือๆๆๆๆๆๆ" ผมพูดจบประโยคน้ำตาก็พรั่งพรูออกมา เลือดกำเดาที่จมูกเริ่มซึมออกมาที่ละน้อย
"เตอร์ขอโทษ" มันคล้ายอ้อมกอดออก แล้วกำลังจะพูดอะไรกับผม แต่มันเห็นเลือดที่จมูกผมก็ตกใจ มันจะอุ้มผมไปหาหมอ
"ปล่อยฟ่าลง"
"แต่ฟ่าเลือดออกนะ"
"แค่เลือดกำเดาไม่ตายหรอก ฟ่าอยากนอน เตอร์ออกไปเถอะ ปล่อยฟ่าได้แล้ว " ผมแกะมือมันออกแล้วหยิบทิชชูที่โต๊ะมาเช็ดเลือดกำเดาแล้วล้ามตัวนอนต่อ
"ฟ่าอย่าทำแบบนี้เลยไปหาหมอเถอะ"
"ฟ่าบอกให้ออกไปไงเตอร์ ออกไปเถอะฟ่าขอร้อง ถ้าเตอร์ยังอยู่ตรงนี้ มันยิ่งทำร้ายฟ่าขึ้นไปอีก"
"ฟ่า"
"ออกไป"
"เตอร์รักฟ่านะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเตอร์จะรักฟ่าคนเดียว" คำพูดที่มันพูดก่อนไปค่ายมันกลับเอามาพูดอีกครั้ง แล้วมันก็เดินออกไป ก่อนที่มันจะปิดประตูผมพูดกับมันว่า
"ขอให้การสนทนาของเราสองคนวันนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ เราสองคนจะไม่รู้จักกันอีก " ผมพูดจบก็นอนหันหลังหันมัน จนได้ยินเสียงมันปิดประตูผมก็ปล่อยโฮออกมาเป็นรอบที่เท่าไรไม่รู้
สายพิรุณ โปรยปราย สายน้ำตา
ร้องไห้ลา จากกัน วันเก่าก่อน
คนเคยรัก เคยคู่เตียง คู่เคียงนอน
อุทาหรณ์ รักร้าง ต่างต้องลา
ภาพที่เห็น อยากให้เป็น แค่ภาพลวง
ระกำทรวง สุดชอกช้ำ ทำได้หนา
ความเสียใจ เป็นสายเลือด ปนน้ำตา
ที่ผ่านมา คือรักข้า ที่หลอกลวง
เข่าอ่อนแรง มืออ่อนหล้า ตาริบรี่
ดวงชีวี จะดับดิ้น สิ้นตรงหน้า
ใจจะขาด แล้วที่รัก จำบอกลา
สายน้ำตา ลมหายใจ ได้อ่อนลง
จบลงแล้ว รักครั้งเก่า สองเรานี้
สิ้นเสียที ดวงใจข้า อวสาน
รวยระริน แผ่วเบาสนิท ปลิดวิญญาณ
ปิดตำนาน เตอร์ฟ่าหนอ ขอสวัสดี
-
:z8: :เศร้า2: :sad12:
:man1:โถนุ้งฟ่า คอปเตอร์มันน่า :beat: จริงๆเลย โอ๊ยยยเจ็บใจจริงๆ
-
เห้ออออ
ไม่ไหวที่จะเคลียร์อ่อนเพลียไม่อยากจะเซด
ตลอดเว..อ่ะไอ้เตอร์อ่ะ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
ไม่อยากจะพูดคำนี้ แต่มันตรงกับใจที่สุดว่า "นั่นไง กรูว่าแล้ว"
>>ผมรู้ว่ามันผิดที่ไม่ฟังเหตุผลมัน แล้วผมก็รู้ด้วยว่ามันต้องมีเหตุผลดีดีมาให้ผม แต่ถ้าผมฟังผมก็ต้องมานั่งเสียใจแบบนี้อีกตลอด
ไม่มีเหตุผลไหนดีพอที่จะมาอธิบายสาเหตุของการนอกกายนอกใจเลยนะนุ้งฟ่า
ไม่ว่าจะทำไปเพราะสงสาร เห็นใจ ชั่วครั้งชั่วคราว หรืออะไรก็แล้วแต่ คนรักเราต้องมาที่หนึ่งเสมอ
ไม่มีเหตุผลใดๆทั้งสิ้น
ไม่รู้ว่านุ้งฟ่าผ่านเรื่องนี้มาได้ยังไงแต่รู้ว่ามันต้องเจ็บปวดมากถึงมากที่สุด
โดนคนรักทำร้ายมันสาหัสกว่าคนทั้งโลกกระทำย่ำยีเราอีกนะ
อย่าว่าพี่อินจัดเลยนะ แต่อยากบอกว่าพี่เข้าใจความรู้สึกนุ้งฟ่านะ :กอด1:
ไม่เคยสักครั้งตั้งแต่เมนท์มา แต่ขออนุญาตนุ้งฟ่าที่รัก :beat: และ :z6: คอปเตอร์ย้อนหลังหน่อยเหอะ
บ่อยไปแล้วสุดจะทน
-
อีกแล้วไง
มันกลับมาอีกแล้ววววว
มือไม้สั่นไปหมดเลย
เฮ้อออออออ
แต่ขอเชื่อเหมือนแตมได้มั้ยยยย ... ยังอยากเชื่อใจเตอร์อยู่อ้ะ
เหตุผลดีดี บางทีก็ทำร้ายกัน
คำว่า รัก นี่มันเหมือนเป็นสัญลักษณ์ของคำขอโทษเนอะ
:เฮ้อ:
ขอรอบ 3 ได้มั้ยฟ่า
อึดอัดใจง่ะ อยากฟัง"เหตุผลดีดี" ที่เตอร์เค้าจะเอามาบอกกล่าวง่ะ
:m31:
-
"ฟ่าจะไม่ร้องไห้แตม เราไปกินข้าวกัน มันอยากอยู่ที่นี้ก็ให้มันอยู่ มันจะไม่มีตัวตนสำหรับฟ่าอีก" --> ไอ้คำว่า ..ไม่มีตัวตน.. เนี่ย เจ็บปวดมากพี่ฟ่า
"เตอร์รักฟ่านะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเตอร์จะรักฟ่าคนเดียว" --> พูดอย่างนี้ทำไมครับ ในเมื่อการกระทำกับคำพูดของพี่มันสวนทางกัน คนที่จะยิ่งเจ็บเนี่ยคือพี่ฟ่า
:fire: :fire: :fire:
:กอด1: พี่ฟ่า
-
กำลังพยายามคิดในแง่ดีว่า มันจะมีเหตุผลหรือสาเหตุอะไร ที่ฟังขึ้นและเชื่อได้ว่าที่เตอร์ ไปนอนแก้ผ้า(อย่างเดียวรึเปล่า)กับใครก็ไม่รู้นั้น เป็นเหตุที่เตอร์ทำไปโดยมีความจำเป็น... คิดยังไงก็คิดไม่ออกว่ะ หรือว่าแค่นอกกายไม่ได้นอกใจ (คิดในแง่ดีสุดๆแล้วเนี้ย)
-
..."มึงมันเหี้ย"....ขอบคุณยุ่งมากครับที่พูดคำนี้
...เคยได้ยินป่าวเตอร์..."รักแท้ดูแลไม่ได้"
...นุ้งฟ่าเข้มแข็งๆน่ะ o13
-
โทรศัพท์ก็โทรหาทุกวัน
แค่ 5 วัน ยังเป็นได้
ทำไปได้ไง :z3:
กี่รอบ ไอ้เราก็ว่าแล้วว ไม่งั้นคงไม่เล่าขนาดนี้หรอก :sad4:
อ่านไป เจ็บไป
"เธอเจ็บ ฉันก็เจ็บ" นะพี่ฟ่า :o12:
บอกว่ารัก แต่ว่าทำอย่างงี้มันน่าให้รักมั๊ย :z3:
↓↓↓
อ่านเม้นท์ของพี่ broke-back แล้วฉุกคิดได้อย่างรุนแรง ๕๕๕
ทุกอย่างเป็นไปได้ อันนี่ตูไม่รู้ T^T
แต่ขอคิดอีกรอบ (หลังจากด่าๆ บ่นๆได้ด้านบน)
คือมันน่าจะจำ น่าจะเข็ด
เพียงแต่มันไม่ระวังตัว ? รึเปล่า ??
โอเค ปล่อยเป็นปริศนาในตอนต่อไป :z3:
-
เซ็งห่านนนนเตอร์ :seng2ped
ไม่ว่ามันจะมีเบื้องหลังอะไรก็ตามแต่ คือมันมาแนวเดิมๆ เลยไง ไมาเคยเปลี่ยน นิสัยเดิม
แล้วอีกอย่างคือมีพิรุธ ตอนที่ถามว่าอาบน้ำกับใคร หรืออีกหลายๆ อย่าง
:z6:
-
:sad11: ตอนแรกที่อ่านเสร็จใหม่ๆ ก็เศร้าไปกับฟ่าด้วย
แต่พออารมณ์นั้นลดลง ก็ฉุกใจกับบางเหตุการณ์ นะนุ้งฟ่า
- เตอร์จะขึ้นไปหาไอ่พี่เก่งให้เสียเวลาทำไม ถ้าสองคนนี้คิดจะไปทำเรื่องอย่างว่ากันจริง
หลังจากกลับมาจากค่าย เตอร์น่าจะออกจากมหาลัยแล้วกลับห้องพร้อมกับไอ่พี่เก่งด้วยกันเลย
ทำไมต้องเสียเวลามาแวะอยู่ที่ห้องยุ่งกะแตมด้วย น่าสงสัยอยู่ว่าไอ่พี่เก่งน่าจะวางแผนโทร.หาเตอร์ หลอกให้มาหาที่ห้อง
- เตอร์น่าจะรับโทรศัพท์นะ ไม่ว่าจะเป็นทั้งสายจากฟ่า ยุ่งหรือแตม ไม่ใช้ปล่อยให้สายว่างแล้วตัดไปเอง
แสดงว่าเตอร์ไม่อยู่ในสถานะที่จะรับโทรศัพท์ได้ เตอร์โดนวางยาแหงๆๆๆๆๆ
- ตอนที่ฟ่าไปเห็นสองคนนอนอยู่บนเตียง ทำไมไอ่พี่เก่งรู้สึกตัวตื่นอยู่คนเดียว แถมแอ๊บหลับได้เนียนอีก
เตอร์ทำไมไม่รู้สึกตัว ขนาดโดนน้ำอัดลมซ่าๆ ราดเป้าก็ยังไม่ตื่น มันน่าสงสัยมั้ยล่ะ
- ที่ยุ่งด่าว่า "มรึงมันเหี้ย" ก็ด่าไอ่เก่งนั่นแหละ
- สุดท้าย ยังเชื่อว่าที่เตอร์บอก ย้ำกับฟ่าว่า "เตอร์รักฟ่านะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเตอร์จะรักฟ่าคนเดียว" เป็นความจริง
:sad11: ถ้าเป็นยังงี้จริง เตอร์.....ก็น่าสงสารน่ะ
จัดให้ไอ่พี่เก่ง เอาไปเลย.....เอาไปซักสามตรีน :z6: :z6: :z6: พอมั้ยมรึง....ไอ่เจรี้ยเอ๊ยยยย
:กอด1: รักกัน+กอดกันนะ ฟ่า&เตอร์ :L1: +1 ให้ฟ่า แล้วขอร้องฟ่าให้อภัยเตอร์.....อีกซักครั้ง
-
เห็นด้วยกับข้างบนอย่างแรงงงงงงง
:monkeysad:
-
อ่านไป น้ำตาไหลไป
แต่ยังสงสัย ว่ามีไรแปลกๆ
-
พี่ฟ่า อย่าไปแคร์ เลิกเลยๆ :fire:
พี่เตอร์ทามอารัยไม่เคยแคร์พี่ฟ่าเลย :m16:
-
สุดบรรยายครับ บอกไม่ถูกจริงๆ เพราะยังไม่รู้เหตุผล
แต่สำหรับแจนยังไงก็ขอให้ได้เหตุผลจะจริงแท้แน่ชัด เชื่อได้หรือเฟคก็ว่ากันอีกที
เพราฉะนั้น.....
อีกซักครั้ง(แค่ซักครั้ง) ฉันอยากจะขอแค่ซักครั้ง อยากให้เธอนั้น มาอยู่กับฉันให้นาน~~~นาน
ตามนั้นครับ แต่ฝากบอกว่ารักมันสวยงามนะครับ คราวหน้าจะทำไรคิดเยอะๆ ระวังเยอะๆนะครับ เชีร์ทั้งคู่อยู่ตลอดนะครับ
รักกันให้ดีๆ โว้ว~~~~เย
-
:fire: :fire:
เตอร์ ต้องเจอ กับ เฮีย อีกครั้ง
:z2: :z2: :z2:
-
เตอร์ก็นะ ปากบอกว่ารักฟ่า แต่ไปนอนกับคนอื่น มันก็ไม่ไหวเหมือนกัน :beat:
แต่คิดว่ามันคงมีเบื้องลึก เบื้องหลัง อีกนะ
แตมกับยุ่งก็คงรู้เรื่องเตอร์กับไอ้พี่เก่งในระดับนึงละ
อย่างเช่น เตอร์ถูกบังคับให้อยู่ในสภาวะจำยอม โดยไอ้พี่เก่งขู่ว่าถ้าเตอร์ไม่ยอมจะทำร้ายฟ่า ประมาณนี้อ่ะ เตอร์ก็เลยยอมนะ - -' (มุขนี้เคยอ่านในนิยายเรื่องอื่น)
แต่ไม่ชอบที่เตอร์มีอะไร ก็ไม่ยอมปรึกษาฟ่านะ
คนเป็นปั๋วเมียกัน ก็เหมือนคนคนเดียวกัน เตอร์น่าจะคิดอะไรให้รอบคอบกว่านี้
ถ้าเบิร์ดกะโหลก แล้วทำให้เตอร์ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมได้นะ ก็อยากจะ :z6: ซักหลายๆครั้ง
เมื่อไหร่หนอเตอร์จะเลิกทำให้ฟ้าต้องเสียน้ำตา ต้องรอให้น้ำในทะเลแห้งหมดก่อนไหมหนอ
เครียดมามากละ
ขอเสนอเรื่อง ฮาๆ ละกัน
เจ้าอุปกรณ์ชิ้นนี้มีชื่อว่า "อุปกรณ์ล็อค คนเจ้าชู้" ฟ่าซื้อมาให้เตอร์ซักอันนะ
(http://fwmail.teenee.com/cute/img8/m74621.jpg)
รับรองไม่มีนอกลู่นอกทาง กันไว้ดีกว่าแก้ :laugh:
-
...ตามอ่านมาได้พักแล้ว ...จริง ๆ ทันตั้งแต่น้องเตอร์ไปเข้าค่าย แต่แหม่ง ๆ ตั้งแต่ก่อนจะไปที่เตอร์เหมือนจะพูดอะไรแปลก ๆ แล้วบอกทำนอง ถ้าทำอะไรผิดก็ให้ด่าแต่อย่าเลิก
พี่ก็เลย ...หยุดอ่านก่อน แบบว่า ...ขอเวลาทำใจ
...
พอมาเห็นชื่อ post เลยเข้ามาดู เลยได้อ่านรวดเดียว
...อืมมมมม
ไม่ว่า น้องสองคนตอนนี้จะยังไง ก็อยากบอกไว้ในฐานะคนเคยมีแฟน กำลังมีแฟน และเคยชอบคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนมากกว่าแฟน
ความรักควรเป็นสิงดี ๆ ที่เข้ามาทำให้ชีวิตยิ้มได้มากขึ้น สุขได้มากขึ้น ...ทุกข์ได้มากขึ้น ไม่ว่าอารมณ์ใด ๆ ...มันทำให้ชีวิตมัน 'passionate' มากขึ้น
และ ...ไม่ว่า จะได้ยินเรื่องรักแท้ของใครมากี่คน อย่างนึงที่บอกได้เสมอคือ:
คนเราเจอรักแท้ได้ และจะโชคดีมากหากได้เจอ
แต่ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถเรียนรู้ที่จะรักษามันเอาไว้ได้
...
หลายคนห่วงฟ่า ...พี่ก็ห่วงนะ
แต่คนอย่างฟ่าน่ะ ...ครั้งนี้อาจดีกันอีก อาจมีครั้งแต่ ๆ ไป
แต่เชื่อเหอะ ...จากคนที่ทั้งเคยรักเค้าข้างเดียว มีคนมารัก เค้ารักเราเรารักเค้า เค้ารักเราเราไม่ได้รักเค้าแบบนั้น ...ถ้าวันนึงที่ฟ่าตัดสินใจเดินจากไปจริง ๆ ฟ่าจะ 'เสียใจ' แต่ไม่ 'เสียดาย' เลย
ไม่ว่าเตอร์คนนี้จะมีข้อดีเหลืออยู่บ้างขนาดไหนก็ตาม
...วันนึงถ้ามันเกิดขึ้น (เพราะน้องสองคนก็อายุแค่เนี้ย ...ไม่ตายหรอกน่า 555)
พี่ก็เชื่อว่า ฟ่าจะยืนได้ใหม่และเข้มแข็งกับความรักครั้งต่อไปได้มากขึ้น
...ยิ่งเตอร์ทำอะไร 'เหี้ย' เท่าไหร่ ...ฟ่าก็จะ มีอะไรติดค้างน้อยเท่านั้น
...
แต่ที่กังวลน่ะ เจ้าเตอร์เด็กน้อยที่ใคร ๆ หรือแม้แต่ตัวเองก็หลงคิดว่า ตัวเองเข้าใจความรัก ตัวเองเป็นผู้ใหญ่ นั่นมากกว่า
...ด้วยนิสัยของน้องเตอร์ พี่ก็ ...จริง ๆ ฟ่า หรือใคร ๆ ชอบบอกว่า เตอร์ เป็นคนไว้ใจคน เชื่อใจคน
แต่อีกอย่างที่มองคือ ...เตอร์เป็นเด็กต้องการความรักนะ
เพราะต้องการ ...มี demand ...แถมคนแบบเตอร์มี supply ได้จากทุกที่
จะรักแบบไหน ...เตอร์ยังเห็นแก่ตัวเกินกว่าที่จะแยกแยะได้ว่า รักที่ใคร ๆ เข้ามาให้ บางทีมันแอบแฝงด้วยอะไรหลายอย่าง
ในหลายครั้ง ...เตอร์อาจต้องถามตัวเอง และยอมรับกับตัวเองตรง ๆ ไปซะทีว่า ที่เตอร์บอกว่า คนนี้เพื่อน คนนั้นพี่ ไม่ได้คิดอะไรน่ะ ...เตอร์เป็นคนเชื่อใจคน หรือเตอร์ไม่อยากเสีย 'ความรัก' ของใครไปเลย ...มากกว่า ?
...
...ครั้งนี้ ถ้ากลับมาคบกัน ก็ดีใจด้วยว่ะ
แล้วจริง ๆ พี่ว่า สองคนก็คงกลับมาคบกันแหละนะ
แต่ถ้าเตอร์ยังเป็น 'คนดี' อย่างงี้ไปเรื่อย ๆ ...พี่ก็ไม่เห็นว่า น้องจะคบกันไปรอดได้ยังไง
ในเมื่อ ...แค่ 5 วันเองนะน้องเอ้ย
น้องไม่มีทางที่ตัวจะติดกันไปได้ตลอดเวลาหรอก ...วันนึงพอเรียนจบ ก็ต้องมีคนไปเรียนต่อ หรือไม่ก็แยกกันทำงาน
พอถึงตอนนั้นแล้ว ...ถามจริง ...มันจะรอดได้ยังไง ?
...กะอีแค่ 5 วัน ยังไม่รอดอ่ะ ?
...
จริง ๆ อ่านแล้วพี่ว่า มันมีอะไรแหม่ง ๆ แล้วก็เชื่อเหมือนกันว่า มันคงมีเหตุผล 'ฟังขึ้น' อยู่อ่ะนะ
แต่ ...ที่แก้ตัวไม่ได้เลย คือ ...เตอร์ไม่มีทางไม่รู้หรอกว่า พี่คนนั้นคิดยังไง ? ...คนรอบตัวคิดยังไง ?
น้องเอ็มแฟนเก่าก็ที
นี่คงพี่เก่งอะไรนี่ด้วย
...ทั้ง ๆ ที่รู้ ...แต่ก็ 'โง่' ตามไปกับเค้าเนี่ย ...น้องเอย ...ความรักไม่ใช่สิ่งที่หายไปไม่ได้นะ
ทำไมหนอเตอร์จึงเพียรพยายามที่จะทดสอบความรักแท้ ๆ ที่ตัวเองมีบ่อยนัก ?
จะบอกว่า เพราะเตอร์ไม่ได้คิดอะไร ...ก็คงไม่มีอะไร
หึ หึ หึ ...โตมาแบบไหนวะเนี่ย ? ...แล้วอายุเท่าไหร่แล้วฤ ?
แล้วที่พูดก่อนไปค่ายน่ะ ...จริง ๆ พี่ว่า เตอร์ 'รู้' นะ จะรู้มากน้อย ...แต่ไม่สะกิดใจเลย ...ก็โง่เกินไปล่ะน้อง
...ทั้ง ๆ ที่รู้ ก็ยังทำ ...เตอร์คิดว่า ไอ้การ์ตูนด้ายแดงผูกนิ้วคนสองคนเอาไว้น่ะ ...ถ้าหยิบกรรไกรไปตัด มันจะไม่ขาดเหรอวะ ?
...เตือนเอาไว้นะเตอร์ ...อย่างคนที่เคยเห็นมาแล้วว่า คนเราอาจรักใครได้อีกมากมาย
แต่หากรักที่สำคัญ คนที่สำคัญหายไปแล้ว ...น้องจะไม่มีวันเข้าใจคำว่า 'ความอิ่มใจ' ได้อีก
...
เด็กจริง ๆ ว่ะเตอร์เอ้ย
โตขึ้นเร็ว ๆ นะน้องชาย
...
สำหรับฟ่า ...บอกไว้ก่อน เพราะพี่ว่า ถ้ากลับมารักกัน 'คนดี' ของน้องที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะไม่ทำให้น้องต้องเสียน้ำตาอีกมาหลายครั้งแล้วเนี่ย
ก็คงมีเรื่องมาให้ฟ่าปวดกบาลอีกตามเคย ...ถ้านิสัยดีกับใครไปทั่วนี่ยังแก้ไม่หาย ...ก็คงมีมาบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ แหละ
ถ้าวันนึงต้องเลิกกัน ...อย่าไปเกลืยดเตอร์ หรือ พยายามลืมอะไรมันเลยนะ
...เพราะวันนึง ที่ฟ่าจะจำได้ คือสิ่งดี ๆ ที่เคยทำให้ชีวิตช่วงนึงมีความสุข
...ถ้ามันเกิดขึ้น ...ถ้ามันหายไป
เลือกเก็บสิ่งดี ๆ เอาไว้เป็นรอยยิ้มเมื่อนึกถึง
มันอาจจะยาก ...แต่พี่เชื่อว่า ฟ่าคนนี้เข้มแข็งพอที่จะทำได้
...
เอาใจช่วยว่ะน้อง :กอด1:
-
สงสารพี่ฟ่า :m15:
-
+1 ให้คุณ here เขียนได้ใจเราจริง ๆ....ขอเป็นกำลังใจให้ฟ่าจ้า..อยาก :z6:เตอร์
-
คำว่ารักของพี่เตอร์
ทำให้น้ำตาจาไหล :monkeysad:
ไม่ระวังตัวเล้ย
ปล่อยให้คนอื่นหลอกล่อเอาจนได้
:กอด1:ให้กำลังใจพี่ฟ่า :impress3:
-
แล้วคืนนี้เราจะนอนหลับมั๊ยเนี่ยะ น้ำตาซึมเลย เตอร์น่ะทำไมนะทำไม ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะ ซื่อสัตย์น่ะคำนี้นายรู้จักมั๊ย
ขนาดเราแค่คนอ่านยังเกินจะรับไหวเลย แล้วฟ่าล่ะ เฮ้อ รักกันน่ะมันง่ายนะเตอร์แต่จะประครองชีวิตคู่ให้มันยาวนานน่ะมันยาก
ลึกๆแล้วเราคิดว่ามันอาจจะมีอะไรที่มากกว่านั้น แต่เตอร์นายโตแล้วนายอ่านเกมล์ไม่ออกเหรอใครเข้ามาหานายต้องการอะไรจากนาย นายดูไม่ออกเหรอ
ถึงแม้เหตุการณ์นี้จะผ่านไปแล้ว แล้วเตอร์กับฟ่าก้อรักกันเหมือนเดิม แต่เตอร์เอ๊ยถ้านายยังเป็นแบบเดิมอยู่เชื่อได้เลยว่ามันต้องมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก
แล้วนายจะต้อวให้ฟ่าเสียใจอีกเท่าไหร่ถึงจะพอ ฟ่ามานี่มาโอ๋ๆๆ :กอด1: อ่านตอนนี้แล้วมันจุกอ่ะ เฮ้อ เครียด นอนไม่หลับแน่ๆเลย
-
เข้ามากด + ให้คุณพี่ here
ถูกใจอ่ะ อิ อิ
คิดเหมือนกันตรงที่บอกว่า เตอร์ จะไม่สะกิดใจเลยเหรอ เรื่องพี่เก่งเนี่ย
เฮ่ออออออ มันมีกรณีของเอ็มเกิดขึ้นครั้งนึงแล้ว เตอร์น่าจะทันคนมากขึ้นนะ
แต่ก็นั่นแหละ
รอตอนต่อไป ฟ่ามาไวไวนะ
เดี๋ยวคนอื่นๆเค้านอนไม่หลับกันนะ
:กอด1:
-
ฟ่าเข้มแข็งไว้นะครับ
อยากรู้จังความรักของเตอร์คืออะไร คนรักกันเค้าไม่ทำแบบนี้หรอก
มาต่อรอบ 3 ได้มั้ยครับฟ่า please :monkeysad:
-
:m31: เอาอีกแล้ว เวรกรรมจริงชั้นตามอ่านทันตอนแบบนี้ทุกที คราว E Mก็ทีนึงละ
สงสารน้องฟ่าที่สุด มีแฟนอย่างเธอ อิน้องเตอร์เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยแบบนี้เหอะ :beat: เหอะ หัวคิดนะมีมั่งมั้ยทุกทีอ่ะ
ฟ่าร้องไห้จนเลือดกำเดาไหล :serius2: เฮียอยู่ไหน มาช่วยฟ่าด้วย (เวลาฟ่าเจ็บเรานึกถึงเฮียอย่างเดียวเลยอ่ะ)
ปล. อ่านเมนท์บน ๆมีเหตุผล พยักหน้าหงึก ๆถูกต้องนะค้าบ แต่ขอด่าเตอร์เอามันก่อนเหอะ ไม่ไหวล่ะ
-
เตอร์ทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :beat:
-
สุดสุดเลย เกินความคาดหมาย เหตุผลที่พยายามจะคิดกัน ถ้าเราจะทำไงดี
อ่านจบตอนปั๊บอยากบอกน้องฟ่า แต่คุณHere พูดอยากที่อยากพูด มากกว่าที่อยากบอกฟ่าด้วย
อยากกดบวกให้
ยังไงก็ยังอยสกบอกอีกครั้งนะฟ่า เสียใจได้ แต่อย่าเสียดาย
-
...พี่ก็ยังคงอยากรู้..เหตุ และ ผล อยู่ดีว่าเกิดอะไรขึ้น...ทำทุกอย่างด้วยใจ หรือ เหตุผลใด
...รอคำตอบจากเตอร์ ถ้าทำด้วยใจ แต่มาแสดงด้วยคำพูดกับฟ่าแบบนั้นมันก็..ใจร้าย..เกินไปแล้ว
...อย่าบอกว่าเช็คเรตติ้งนะ เช็คอย่างนี้ ..สมควร..ตาย แต่ถ้ามีเหตุผลอื่นก็ขอฟังหน่อยละกัน ว่าฟังขึ้นไหม
...นางเอกตรู เสียน้ำตาตลอดเลยวุ้ย บ่อยๆๆเข้า..ความไว้วางใจ..มันจะลดน้อยลงเหมือนกันนะ
...แต่มันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ๆๆ ไม่งั้นนางเอกคงไม่ยอมอยู่ด้วยจนทุกวันนี้ จริงไหมจ๊ะ..น้องฟ่า :กอด1:
-
อยากจะรู้อะไรที่คือเหตุผล....... :beat: :beat: :z6: :z6:
แล้วปล่อยไว้ซะขนาดนี้..ไม่ต้องนั่งเฝ้ากระทู้กันทั้งเล้าหรอเนี่ย...เฮ้อ..เศร้า :monkeysad: :monkeysad:
-
อาบแล้วเจ็บจี๊ดดด...
แต่อย่างว่า ความรักถ้าไม่มีอุปสรรคมันก็ไม่เป็นการพิสูจน์รักแท้ ยิ่งนานความรักก็จะยิ่งแข็งแกร่ง...
:กอด1: น้องฟ่า1ที เป็นกำลังให้ ส่วนน้องเตอร์ :z6: โทษฐานไม่ระวังตัว ชริ...
-
ชอบความคิดของคุณ here อ่ะ
ยังบวกไม่ได้ แต่ :กอด1: หน่อยนะครับ
-
ผลงานจากการไปค่ายครั้งนี้ เรียกเรตติ้งได้ดีจริงๆ
อยากให้นุ้งฟ่ามาเฉลยผลลัพธ์มากๆ
ยิ่งนานคอปเตอร์ยิ่งน่วมนะเนี่ย :a5:
-
:กอด1: นุ้งฟ่า
+1 คุณ here พูดได้ตรงใจเราทุกประเด็นเลย
รักแท้ไม่ได้หากันได้ง่ายๆ แต่ที่ยากกว่าก็คือการรักษามันไว้
-
เหอๆ ถ้าจะกลับมาคืนดีกันอีก น้องฟ่า อย่าให้เตอร์มันรุกอีกเลย ให้มันกลายเป็นเมียอย่างเดียวอ่ะดีแล้ว :เฮ้อ:
-
เหตุผลของแต่ละคนที่เมม มันก็ฟังได้นะ
แต่สุดท้ายคงต้องฟังจากเจ้าของเรื่องว่า มันเกิดอะไรขึ้น
คิดว่ามันคงเป็นบทเรียนอีกบท ของการใช้ชีวิตคู่แบบของเรา ๆ
ที่ยังคงต้องพบเจอ กับเหตุการณ์ซ้ำ ๆ บ่อย ๆ ถ้าไม่คิดจะระวังตัว
" ชีวิตคู่ไม่ได้ราบเรียบเหมือนกระดาษ แต่มันมีคลื่นลมมาเป็นละลอก ๆ "
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า ประคองรักแท้ให้ได้ตลอดไปนะครับ +1 ให้นุ้งฟ่าคนเดียว
ส่วนนายเตอร์ ตอนนี้ขอ :beat: และก็ :z6: ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยคิดจะทำเลย :m16:
-
อ่านไปก็น้ำตาไหลเลย หัวใจบีบคั้นเหลือเกิน
ทั้งนุ้งฟ่ากับนุ้งเตอร์ผ่านเหตุการณ์นั้นมาแล้ว
หวังว่าความรักของนุ้งฟ่ากับนุ้งเตอร์คงแข็งแกร่ง
มีความรัก ความเข้าใจกันมากขึ้น
เอาใจช่วยนะคะ
แต่...
ขอหน่อยเหอะ นุ้งเตอร์ :beat: อย่าทำให้นุ้งฟ่าร้องไห้อีกน้า
-
ใจเย็นๆ นะฟ่า
แต่เตอร์อะ..... :beat: :z6:
-
ถ้าไม่มาต่อเร็ว ๆๆ นะ
ลงแดงตายอยู่หน้าคอมนี้แหละ
ออกข้าวหน้าหนึ่งแน่ ๆ
นุ้งฟ้ามาแล้วเร็ว ๆๆๆ นะนะ
รู้สึกเจ็บจี๊ดเลย
ฟ้าใจดีจัง ใจดีเกินไปกับความรัก
-
วันเดียวแค่ไม่กี่ชั่วโมงคอมเม้นท์พุ่งไปสองหน้า โอ้วพระเจ้า คนที่ไม่เคยเจอก็ได้เจอ
ต่อไปนี้นะใครสุ่มอ่านแล้วไม่เม้นท์นะ จะแช่งให้เป็นสิว เชอะ :a14:
*****************************************************
อ่านคอมเม้นท์ของแต่ละคนแล้วรู้สึกได้ถึงความห่วงใย :กอด1:
นี้แหละคือคนไทยของแท้ :3123:
ยังคงเฉลยไม่ได้หรอกเพราะหนังเศร้าตอนนี้เรื่องมันยังคงยาวไกลนัก
เห้อ ทนกะคนขี้แยอย่างฟ่าอีกสักตอนสองตอนนะครับบบบบ
ขอบคุณทุกคนจากใจของฟ่าจริงๆนะครับ
ฟ่าคิดว่า ถ้าไม่มีเตอร์ ความสุขต่างๆที่ผ่านมาฟ่าก็ไม่สามารถรับรู้มันได้
ไม่มีอะไรที่เราได้มาฟรีๆ ความรักก็คงเช่นกันมันต้องแลก
วันนี้ฟ่าแลกด้วยความเสียใจ แต่ก็รักเค้าไปแล้วให้ทำไงได้อ่ะ ก็ต้องยอมแลกมา
ไม่พูดมากดีกว่า เดี๋ยวไม่ลุ้น
อิอิ
******************************************
แล้วจาให้ต่อตอนที่สามสำหรับวันนี้รึป่าวเนี่ย
ถ้าต่อก็ขอเสียงหน่อยเร้วววววววววววววววว
-
เอา ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เร็วๆเลยฟ่า
:-[
-
:110011:
ยกมือ เป็นเสียงที่ 2
จาก FC เตอร์ ตัวจริงเสียงจริง ---- สมาชิกถาวรซะด้วยซิ ฮ่าฮ่า
เอ้า.......ตามๆๆๆๆ กันมาเร็วๆ เลยครับ
ถ้าอยากรู้ความจริงจากเตอร์กันเร็วๆ
เตอร์.....เชียร์ :z1: หึหึ
แต่รักทั้งฟ่าและเตอรฺ นะคร้าบบบบบ :กอด1:
-
ชอบความคิดคุณ here จัง ดูเข้าถึงทั้งคู่มากๆ กดบวกให้แล้วนะครับ
อ่านจบรู้สึก อึ้ง ทึ่ง เพราะแค่ครั้งเดียวมันก็เกินพอแล้วนะ นี่มามีอีกครั้ง
เลวร้ายจริงๆ จับเตอร์ทำเมียให้หายแค้นเล้ย :laugh:
เป็นกำลังใจให้นะ อะไรผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป อย่าเสียน้ำตาให้มันอีก
สู้ๆ นะ ฟ่า+เตอร์
-
มาต่อจริงป่าวนุ้งฟ่า
รอแล้วนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆ
-
ยกมือโหวต
มาต่อให้นะนุ้งฟ่านะ
เค้านอนไม่หลับจริงนะ
ใจมันหวิว ๆ :monkeysad:
-
ถึงฟ่ามาบอกว่าตอนต่อไปจะเศร้า ก็อยากให้มาต่อนะ อยากรู้เหตุผลของเตอร์
ทำไมถึงทำยังงั้นฟระ :sad4:
-
อะไรยังไงเนี่ย
เตอร์ทำไมทำแบบเน้ๆๆๆๆๆๆ
:serius2: :serius2:
นุ้งฟ่าน่าฉงฉานจัง
ให้กำลังใจคนขี้แยนะค้า
สู้สู้เน้อ
-
ยังคงคอยนุ้งฟ่าอยู่
-
ยังรออยู่น๊า.......
-
ต๊อบเกลียดพี่เตอร์ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รอๆๆๆๆๆๆๆ :m15:
-
มาต่อได้เลย รอ
:z2: :z2: :z2:
-
ต่อก็ต่อ
สามตอนแล้วนะวันนี้อ่ะ
จัดแถลงข่าวเลยมั้ยนุ้งฟ่า เอิ๊กๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวเปิดห้องแคมฟ็อกเล่าเรื่องแทน พร้อมแถมแดนซ์สุดเหวี่ยงอีกสิบเพลงรวด
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ผมหลับไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ แต่คงหลับได้ไม่นานมาก เพราะหมอนยังชื้นด้วยน้ำตาของผมอยู่ ผมตื่นขึ้นเพราะเสียงของคนทะเลาะกันอยู่ข้างนอก
ผมลุกขึ้นเพื่อจะออกไปดู สภาพตอนนี้เหมือนคนหมดแรง แต่ต้องพยายามฝืนออกไปดู หัวหนักอึ้งความร้ายนี้มันร้ายกว่าหวัด2009ซะอีก
"อะไรกันอ่ะ"
"ฟ่าเป็นไงมั้ง"
"ไม่ตายหรอก ยุ่งอ่ะ มานานแล้วดิ กินไรมายัง ให้แตมทำให้กินดิวันนี้ฟ่าทำให้กินไม่ไหวอ่ะ"
"ฟ่าไปหาหมอมั้ย" เสียงไอ้คนนั้นมันถามผม ผมทำเป็นไม่ได้ยิน
"ฟ่ากินไรป่าวเดี๋ยวแตมทำให้"
"เห้ยไม่ต้องๆ ฟ่าไม่ได้เป็นไรนะเว้ย แค่ปวดหัวเฉญๆทำยังกะฟ่าจะตายงั้นอ่ะ ตามสบายนะเว้ยยุ่ง แต่เงียบเสียงแกหน่อยนะ "
ผมหยิบยาแก้ปวดมากินแล้วกลับเข้าไปนอนต่อ ก็นึกว่ามีวางมวยกันซะอีกที่ไหนได้เถียงกันเฉยๆสงสัยคงเรื่องนี้แหละ แต่ในเมื่อเราจบแล้วก็ให้มันจบไปอยาไปอยากรู้รายละเอียดอะไรเลยเนอะ นอนดีกว่าตื่นมาจะได้สวยๆ เข้าใจป่ะครับคนที่กำลังหลอกตัวเองว่าตัวเองเข้มแข็ง ตัวเองไม่เป็นไร แต่ในใจมันแถบจะเยียวยาอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
นอนพลิกไปพลิกมาซ้ายขวาก็ยังไม่หลับ เวียหัวอย่าบอกไม่ถูกในที่สุดผมก็ต้องวิ่งออกไปอาเจียนในห้องน้ำ สามคนนั้นได้ยินเสียงผมอาเจียนจึงเข้ามาดู
"ฟ่าเป็นไรป่าว" แตมถามผมด้วยสีหน้าที่ตกใจ
"ไม่เป็นไรๆ เวียนหัวนิดหน่อยอ่ะ "
"ฟ่าไปหาหมอเถอะเตอร์ขอร้อง" ผมล้างหน้าล้างตาบ้วนปาก แล้วออกไปนั่งรับลมที่ระเบียงแตมมานั่งเป็นเพื่อน พร้อมกับน้ำแดงหนึ่งแก้วแล้วก็ขนมชิ้นหนึ่ง
"กินรองท้องหน่อยนะฟ่า"
"ขอบใจนะแตม"
"ฟ่าไหวแน่นะ"
"แน่สิ มันก็แค่เวียนหัวอ่ะ สงสัยฟ่าจะเครียดมากไปหน่อยอ่ะ"
"แล้วฟ่าจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้หรอ"
"ฟ่าทำอะไรไม่ถูกหรอกแตม ตอนนี้อ่ะ มันสับสนไปหมดแล้ว"
"งั้นก็อย่าไปคิดอะไรมันมากให้เวลาจัดการแล้วกันเนอะ"
"อื้ม ขอบใจมากนะที่มาอยู่เป็นเพื่อนอ่ะ ไม่งั้นฟ่าคงจะคุมอารมณ์ไม่อยู่ฆ่าคนตายไปแล้วก็ได้"
"แต่แตมอยากให้ใช้เหตุผลนะ ถ้ามันจะจบก็ให้มันจบด้วยความเข้าใจดีกว่า"
"ฟ่าจะพยายามนะแตม แต่ตอนนี้ฟ่าไม่พร้อมจริงๆ อื้มแตม นี้ก็ค่ำแล้วแตมไปทำไรให้ยุ่งกินดิ หรือจะไปกินในซอยกันก็ได้นะ ค้างนี้นะ ฟ่าไม่อยากอยู่กะมันสองคนอ่ะ"
"อื้ม ไอ้ยุ่งมันเอาเสื้อผ้ามาแล้ว มันบอกยิงยาวสามเดือนเลย"
"ดีดี ขอบใจนะ เดี๋ยวไงฟ่าไปหาเฮียแป๊ปนะ แตมไม่ต้องห่วงฟ่านะ ตามสบายเลยนะ ของทุกอย่างหยิบใช้ได้เลยนะ"
"ให้แตมไปเป็นเพื่อนป่าว"
"ไม่ต้องหรอก ฟ่าเดินเล่นด้วยอ่ะ คิดอะไรเพลินๆ อย่าให้มันตามไปนะ ไม่งั้นเฮียเอามันตายแน่"
"อื้ม ดูแลตัวเองด้วยนะ ถึงห้องเฮียแล้วยิงมาหาแตมหน่อยนะ " ผมกระดกน้ำแดงหมดแก้วแล้วด็เดินไปใส่เสื้อแขนยาวตัวหนึ่งแล้วก็หยิบโทรศัพท์กะกุญแจออกจากห้องไป เสียงผู้คนตลอกริมทาง เสียงดังโวกเวก แต่ผมรู้สึกถึงความเหงาเงียบเข้าครอบงำ ผมเดินถึงห้องเฮียในไม่ช้ามาก โชคดีที่เฮ๊ยอยู่ผมเลยไม่ต้องนั่งหน้าห้อง อิอิ ผมยิงโทรศัพท์ไปหาแตม สองคนนั้นจะได้ไม่เป็นห่วงผม ผมเคาะประตูเรียกเฮีย
"ก๊อกๆๆ"
"ใครว่ะ"
"ฟ่าเองเฮีย" เฮียเปิดประตู
"มาทำไมเนี่ย มีเรื่องมาอีกอ่ะดิ หน้าซี้ดเป็นพวกถูกขับตรวจฉี่เชียว"
"คิดถึงเฉยๆไม่ได้รึไง มาไม่ได้หรอห้องพี่ชายตัวเองเนี่ย" ผมทำเป็นแอ๊บร่าเริง
"อย่ามาฝืนไอ้น้อง เฮียหน่ะโตมากับเองนะเว้ยทำไมเฮ๊ยจะไม่รู้แค่แววตาไม่ต้องพูดอะไรเฮียก็รู้แล้ว" เฮียกลับไปนั่งกินขนมต่อบนเตียงผมนั่งลงข้างๆเฮ๊ยไม่รู้จะเริ่มยังไงดี
"เฮีย"
"ไร มีไรจะเล่าก็เล่ามา"
"ขอหนุนตักหน่อย"
"มาแปลกเว้ย" เฮียหยิบรีโมทกดปิดทีวี แล้วเอาขนมไปเก็บ เเล้วเดินไปล้างมือ แล้วมันก็มานั่ที่เดิมแล้วก็จ้องหน้าผม ทันทีที่ผมสบสายตาของเฮียน้ำตามะนก็ไหลพรูมาอยากบอกไม่ถูก
"มาหนุนตักเฮียนิ"
"เฮีย"
"มีไรจะเล่าก็เล่ามา เฮียอยู่ข้างฟ่าเสมอ" เฮียเอามือลูบหัวผมเบาๆ
"เฮียเตอร์มันเอาอีกแล้วอ่ะ"
"คุยกันรึยัง"
"ยัง ฟ่าเห็นกับตาฟ่าเอง"
"แล้วจะเลิกมั้ย ไปไล่มันออกจากห้องเลย เดี๋ยวเฮียไปจัดการเอง"
"เฮีย แต่"
"แต่ฟ่ายังรักมันอยู่ ถ้ารักก็ต้องทน ต้องสู้ จะให้โอกาสมันอีกครั้งได้รึป่าวอ่ะ"
"ฟ่าสับสนไปหมดแล้วเฮีย ฟ่าไม่รู้จะทำไง"
"เล่ารายละเอียดมาให้เฮ๊ยฟังดิ๊"
ฟ่าอ่ะไปรับมันที่มหาวิทยาลัย แต่เจอมันอ่ะนอนอยู่กับคนอื่น ใส่กางเกงในตัวเดียวด้วย"
"มันเมารึป่าว"
"ฟ่าไม่รู้"
"เดี๋ยวก็เหมือนคราวที่แล้วอีกอ่ะ"
"แต่มันไม่น่าเมานะเฮีย ถ้ามันถูกมอมแบบคราวที่แล้ว มันคงไม่ถอดสร้อยถอดนาฬิกานอนอย่างสบายใจแบบนั้นหรอ"
ฟ่าด่วยสรุปอีกแล้ว สิ่งที่เห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็นก็ได้"
"เฮียเข้าข้างมัน"
"ป่าว เฮียอยากจะให้ฟ่าถามมันไปเลยว่าเกิดอะไรขึ้นเหตุผลมันฟังขึ้นรึป่าว เตอร์มันหัวอ่อนฟ่าก็รู้ ใครพูดอะไรมันก็เชื่อ"
"แต่มันโตแล้วนะเฮีย"
"มันโตเเต่ตัวอ่ะสิ สมองมันโตด้วยที่ไหน ฟ่าไม่คุยกะมันให้รู้เรื่อง มันต้องมามองหน้าเฮ๊ย งานนี้เฮียไม่เคลียร์ให้หรอก ต่อไปไม่มีเฮียเอ็งจะทำกันยังไง"
"แล้วจะให้ฟ่าเริ่มยังไงอ่ะ"
"ฟ่าถือไพ่เหนือมันนะ ก็ไต่สวนมันไปเลย ถ้าให้เฮียจัดการเดี๋ยวก็เจ็บตัวกันอีกอ่ะ เตะมันก็เหมือนเตะหมาตัวหนึ่ง มันก็ไม่สู้ เตะไปก็เจ็บตรีนเปล่าๆ เดี๋ยวก็ต้องมานั่งดูนั่งสงสารมันอีก ไปเคลียร์เองเลย"
"ยังไม่เคลียร์อ่ะ วันนี้จะนอนนี้"
"คิดว่าจะนอนหลับหรอ"
"หลับดินอนกอดเฮียอุ่นจะตาย อวบๆแบบนี้"
"ลามปาม อวบที่ไหน แค่กินตามใจปากไปนิดหน่อย"
"เฮีย"
"อะไรอ่ะ เฮียเมื่อยแล้วนะเนี่ย"
"เฮียว่าฟ่าควรเลิกกับมันมั้ย"
"ถามใจตัวเองดิ แต่ดูจากท่าทางแล้วไม่น่าได้ สิ่งดีดีมันก็เยอะ สิ่งชั่วๆมันก็มี ฟ่าก็เอามันมาชั่งดิว่าอันไหนมันหนุกกว่ากัน"
"สิ่งดีดี"
"ถ้าคำตอบออกมาแบบนี้ฟ่าไม่ได้อยากเลิกกันมันหรอก เอาเป็นว่าฟ่ามานั่งคิดสิว่าจะทำไงดีจะจัดการกับไอ้ผัวตัวแสบนี้ได้"
"แต่ถ้ามันไปนอนกับเค้าจริงๆอ่ะ"
"มันก็นอนกะเค้าจริงๆไม่ใช่หรอ แต่มันนอนด้วยความเต็มใจรึป่าวนั้นแหละที่เราต้องรู้ ถ้ามันเสี้ยนมากจนต้องหารูแหย่ ไปนอนด้วยความเต็มใจจริงๆก็เลิกไปเลย แต่ถ้ามันไม่ใช่ มันก็เป็นจำเลยที่น่าสงสารคนหนึ่งนะ ฟ่าจะกลายเป็นคนที่ทำร้ายมันทันทีแล้วก็ทำร้ายตัวเองด้วย
"เฮีย"
"ขยันเรียกจังว่ะ"
"เฮียไปกะฟ่าด้วยดิ"
"อยากเห็นมันโดนตรีนเฮียหรอ"
"เฮียก็อย่าใจร้อนดิ"
"ว่าแต่ไอ้คนที่มันนอนด้วยนี่ใครอ่ะ"
"รุ่นพี่มันแหละ"
"ชื่อไร"
"เก่งมั้ง"
"ไอ้เก่งปีสี่ป่าว ตาโตๆหน่อยอ่ะ ตัวขาวๆ"
"นั้นแหละๆๆๆเฮียรู้จักหรอ"
"ก็ไม่รู้เก่งเดียวกันป่าว มันเป็นนักร้องที่ผับที่เฮียเคยไปจัดงานอ่ะ มันมอมยาผัวเอ็งป่าวว่ะเนี่ย"
"มันเล่นยาหรอเฮีย"
"ตัวแม่เลยแหละไอ้สันดานเนี่ย ถ้าคนๆเดียวกันะ"
"หรอ"
"เออดิถ้าคนๆเดียวกันนะไอ้เตอร์โดนมอมยาชัวร์ เดี๋ยวเนี่ยไปทงไปเที่ยวอันตรายจะตาย มันเอายาไรป้ายนิดหน่อยก็เสร็จแล้ว อย่าไปรู้ป่าวเราอ่ะ"
"แล้วเฮียไปไมอะ"
"ไปทำงานเว้ย เเต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ไปแล้วอ่ะ รักเรียนมากกว่า"
"รวยแล้วอ่าดิ"
"ก็พอเลี้ยงตัวเองได้ ทำไงได้ว่ะเด็กมีปัญหาอย่างเฮีย ปากกัดตีนถีบไปเรื่อย"
"เฮียก็พูดซะเป็นวงเวียนชีวิตไปได้ แค่ลดทิฐิลงก็เท่านั้นแหละ"
"เดินหน้าแล้วไม่ถอยหลังเว้ย"
"ถอยหลังหนึ่งก้าวมันก็ไม่ได้เสียฟอร์มอะไรหรอก"
"เฮียก็แค่อยากพิสูจน์ว่าความคิดของเค้าผิด แล้วเฮียก็รักเค้าไม่ได้เกลียดเค้าเลย"
"ด้วยวิธีนี้อ่ะนะ"
"เออดิ เรื่องของเฮ๊ยมันไม่มีไรหรอก เรื่องของเอ็งเหอะ"
"มีผัวใหม่ดีกว่าว่าม๊ะเฮ๊ย"
"เออก็ดี แต่ระวังจะหนีเสือปะจระเข้ เข้านะ เตอร์มันก็เป็นคนดีหาตัวจับยาก ขัดเกลานิดหน่อยแหละดีแล้ว เฮียว่าเรื่องนี้มันต้องมีไรในก่อไผ่ ฟ่าคิดหรือว่าคนอย่างไอ้เตอร์มันจะไปนอนกะใครง่ายๆ ที่ผ่านมาเราก็เห็นคนแถบจะขี่มันด้วยซ้ำมันยังไม่เอา แล้วนี้มันจะไปเอาเค้าง่ายขนาดนั้นเลยหรอ"
"มันอาจจะอึดอัดอดกลั้นมาห้าวันทนไม่ไหวก็ได้นะเฮีย"
"พูดไปนั้น"
"ว่าแต่พร้อมจะลุยเมื่อไร"
"ยังไม่รู้ ตอนนี้ก็ไม่ได้พูดกับมันอ่ะ "
"เออดี แกล้งมันให้เยอะๆ สันดานเจ็บแล้วไม่จำสงสัยต้องฝากรอยแผลไว้หล่ะมั้ง โทรไปฟ้องแม่มันดิ"
"อย่าเลย งานเค้าเยอะอยู่แล้ว "
"ไม่งั้นก็เอาลูกเค้าใส่พายคืนเค้าไป"
"เฮียอ่ะ เอะอ่ะเอะอ่ะก็จะให้คืน"
"เอ้าแล้วหมาตัวไหนมันมาทีแรกจะเลิกๆหว่ะ"
"โหยไม่เอานอนแระ ไม่คุยด้วยแล้ว"
"เออตัวร้อนนะฟ่าอ่ะ เดี๋ยวกินยาก่อนค่อยนอน"
"เฮียมานอนด้วยกันดิจะไปไหนอ่ะ"
"เดี๋ยวเฮียส่งเมลล์แป๊ป" เฮียเดินไปหยิบยาพร้อมน้ำมาส่งให้ผม แล้วก็ไปนั่งทำไรที่คอมก็ไม่รู้ ผมรู้สึกปลอดภันเสมอเมื่อยู่กับพี่ชายคนนี้ ผมจะหลับไปเมื่อไรก็
ไม่รู้ คืนนี้ผมนอนหลับเติมแรงไปสู้กับมันวันพรุ่งนี้ได้แล้ว
วันนี้เอาใจคนนอนดึกคร๊าบบบบ
-
:z13: :z13:
:fire: :fire: :fire: ไอ้คอปเตอร์ ฮึ่มมมมมมมมมมมมม มันน่าฆ่าจริงๆเลย ขอ :z6:ซักทีได้ป่ะฟ่า
ตลอดๆๆๆ หาเรื่องมาให้ฟ่าเสียใจ กี่ครั้งแล้วเนียะ ย่ามใจไปไหม๊เตอร์ เตอร์ไม่เคยเก็บเอาประสบการณ์ที่พลาดๆมาระวัง คนพวกนี้เลยหรอ หาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โอ้ยสุดจะบรรยาย นี่เกรงใจฟ่านะเนียะ ถ้าเป็นเรานะ โอ้ยไม่อยากจะพูด ยังไงฟ่าก็คงต้องทำบุญไว้เยอะๆนะ อะไรไม่ดีมันจะได้หนีๆไป ถ้าเตอร์ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่
คงจะมีแต่บุญที่ช่วยได้อย่างเดียว รู้สึกรายนั้นจะไม่ช่วยให้อะไรดีเลย มีแต่แย่ :กอด1: เป็นห่วงฟ่านะ ดูแลตัวเองดีๆนะ ตอนนี้ฟ่าคงจะเข้มแข็งขึ้นมากเลยเนาะ เจอมาซะ ยังทนไหว หึยยยยยยยย ไอ้คอปเตอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :fire: :fire: :fire:
-
อิอิ ยังมีคนไม่หลับ
-
ถึงพี่ฟ่า ๊↑↑↑
หัวทู้มันเป็น 76/10 >> มันไม่มีวันที่ 76 พี่ ๕๕๕ :z3:
เฮียย พูดได้ใจมาก
(จำได้พี่ฟ่าเคยเอาเฮียมาประมูล) o22
ก็พี่เตอร์หัวอ่อนน อันนี้เห็นด้วย !!! อย่างมาก (ไม่เหมือนกู ปากหมาสัดๆ ด่าคนไม่เลือกหน้า ไม่เคยฟังใคร
ไล่ฆ่าอย่างเดียว)
ส่วนโดนมอมยา อันนี้เป็นไปได้ สังคมเ้ดี๋ยวนี้มันมีมอมยงมอมยามาก (พูดเหมือนรู้ ทั้งๆที่พูดไปงั้น ๕๕๕)
ส่วนถ้าเป็นคนเดียวกันกับเฮียบอกจริงๆ
อืมมม.... !!! สาธุ
ถ้ามีไรกัน ก็ขอให้โดนมอม :z3:
พี่เตอร์คงไม่อยากจะ....หรอก
เพราะอันนี้เห้นด้วยว่า ที่ผ่านมาเราก็เห็นคนแถบจะขี่มันด้วยซ้ำมันยังไม่เอา
ปล. 5 วันมันคงไม่เสื้ยนตายหรอก
มือมันมี !!!
ท้ายสุด
ว่างๆก็ไปฆ่าคนบ้างก็ได้นะพี่ฟ่า
คนที่อยู่บนนั้นน่ะ !!! (ใครเห็นด้วยว่าควรไปเก็บ !!! ยิงทิ้งแมร่งง ๕๕๕)
-
จะเคลียร์กันอย่างไรหละน้องฟ่า
อยากรู้จังเลยว่ามันเพราะเหตุผลไรกันแน่
อย่าให้รอนานนะครับน้องฟ่า
คิดถึง คิดถึง
:z2: :z2: :z2:
-
อ่านที่เฮียทั้งปลอบทั้งแนะนำนุ้งฟ่าตอนแรกๆกับตอนกลางๆ หมั่นไส้เฮียเล็กน้อย
เพราะไม่ว่าเตอร์จะทำไปเนื่องด้วยอะไรก็ตาม แม้แต่โดนมอมยาจากคนที่ตัวเองก็น่าจะรู้วาเขาคิดแบบไหนกับตน
นี่ก็เรียกได้ว่าไม่ระวังตัว ไว้ใจคนอื่นมากไป
พูดง่ายๆ ทำให้คนที่ตัวเองรักต้องเจ็บ จากความประมาท รู้เท่าไม่ถึงการณ์ของตัวเอง
อภัยให้ได้ แต่จะให้อภัยง่ายๆได้ยังไงกัน
แม้จะเรียกว่าเตอร์เป็นจำเลย แล้วนุ้งฟ่าเป็นอะไร ผู้ถูกกระทำจากโจทก์และจำเลยอย่างนั้นหรือ
แต่พอถึงตอนนี้ >> "เออดี แกล้งมันให้เยอะๆ สันดานเจ็บแล้วไม่จำสงสัยต้องฝากรอยแผลไว้หล่ะมั้ง โทรไปฟ้องแม่มันดิ"
เฮียพูดได้ถูกใจมาก เจ็บแล้วไม่จำจริงๆ
แบบที่คุณ here เมนท์ไว้ก็ใช่เลย
ยิ่งบอกว่ามีคนสนใจเตอร์มากมาย แต่เตอร์ัรักนุ้งฟ่าคนเดียว
ของยิ่งได้มายาก คนก็ยิ่งอยากลอง อยากเอาชนะ
ถ้าเตอร์ยังเหมือนเดิม รู้แล้วยังไว้ใจคน ยังมองโลกในแบบเดิมๆ ยังไม่พูดความจริงทั้งหมดกับฟ่า
ชอบเก็บเรื่องไว้กับตัว โกหกบ้างเป็นระยะ(เพื่อความสบายใจของคนรัก แต่ก็รู้ทีหลังทุกทีหละ)
เรื่องเดิมๆ เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นอีกกี่ครั้ง
แต่ถ้ารักไปแล้ว เลิกไม่ได้ คำเดียวเลยนุ้งฟ่า "อดทน"
วันเดียวมาต่อสามรอบ จุใจมากนุ้งฟ่าจ๋า
ตอนนี้ทำเอาแฟนๆ ต้องเปิดตัวกันเป็นแถวเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
มีเคลียร์......จัดให้รุ่นพี่ไปสักดอกสองดอก.....ต้องเอาคืน... :beat: :beat:
-
มีปัญหากันหนักๆ ทีไร ก็มีเฮียเป็นยาใจให้ตลอดเลย
เฮียเยี่ยมจริงๆ
จะเคลียร์กันยังไงน้า
-
น้องเตอร์น่าสงสารมีแต่คนจ้องจะจับ เป็นคนปฎิเสธใครไม่เป็นก็แย่แบบนี้แหละน้า
ตอนแรกสงสารน้องฟ่า แต่พอเฮียพูดกลับสงสารน้องเตอร์ด้วย โดนมอมแน่ๆ ไม่งั้นน้องเตอร์ไม่ทำแบบนั้นแน่ๆ
-
เค้านอนไม่หลับเลยนะฟ่า
เตอร์เอ๊ยเตอร์ใครดีใครร้ายดูให้
มันออกๆหน่อย คิดนะคิดให้มากๆ
นายน่ะไม่ใช่ตัวคนเดียวนะ สิ่งที่นายทำมันมีผลต่อฟ่าเสมอ
-
เหตุผลอะไรอีกล่ะเตอร์คราวนี้
โดนมอมยาเหรอ
แล้วไปพลาดท่าเสียทีเค้ารึเปล่าก็ไม่รู้
ก่อนนะคืนดีกับมันจับมันไปตรวจโรคก่อนนะฟ่า
แล้วรอผลสามเดือนอ่ะ
ปลอดภัยไว้ก่อน
เตอร์เป็นงี้ตลอดเวอ่ะ
โง่เหมือนแกล้งโง่ให้เค้าหลอก
หรือว่ารู้เค้าหลอกแต่เต็มใจให้หลอกกันแน่ เจ้าเตอร์ :beat: :z6:
-
อยากให้ทุกคนมารวมตัวกันจัง สงสัยต้องกระทืบให้เตอร์จมธรณีแน่
ซะใจวุ้ย
มันกำลังอาบน้ำเดี๋ยวจะให้มันมานั่งอ่านนะ
จะด่าอะไรก็ด่าเลย
สุโค่ยยยยยย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
จ๊วฟๆๆๆๆ
-
:sad11:
โฮกกกกก......น่าสงสารเตอร์ซะจริง
เสียตัว.....เพราะถูกมอมยา :เฮ้อ: เฮ้อ....ไมโชคร้ายยังงี้วุ้ย
อยากรู้ว่าเตอร์โดนมอมยาแบบไหน
ถ้าเป็นยากระตุ้นทางเพศ..... :pighaun: เตอร์ก็คงไม่เหลือจริงๆ
แต่ถ้าเป็นยาป้ายให้หมดสติ.......เตอร์ก็ต้องหมดสติไปเลย
สติยังสลบเลย แล้วไอ่เตอร์น้อยมันจะตื่นอยู่ได้ยังไง ปลุกให้ตายไอ่เตอร์น้อยก็ไม่มีทางตื่นอยู่แล้ว เย้.....เตอร์รอด :z1:
ส่วนเรื่องยำตรีนน่ะ....สนับสนุนให้เฮียจัดไป
แต่ไม่ใช่จัดให้เตอร์นะ.....แต่จัดไปให้ไอ่เหี้ยเก่งต่างหาก :z6: เหี้ยยังงี้ ยังไงก็ต้องให้กินยำตรีนให้ได้
:L1: รัก...รัก...รัก ฟ่า&เตอร์ จุ๊บๆๆ ----- ฟ่าคร้าบบบ :n1: คืนดีกับเตอร์นะ please...se
ป้อล่อ -- อยากจะบวกให้อีก 1 แต่ยังบวกไม่ได้ :sad4: ขอบคุณๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แทนไปก่อนแล้วกัน
-
ฮ่า ๆๆๆ ดัดนิสัยเตอร์ :fire:
รอ ตอนต่อปายยยย
:z2:
-
อ่านตอนนี้แล้ว เหมือนดังที่คิดและเมมไว้
ฉนั้น รอจำเลยถูกศาลฎีกา ผู้ดำรงตำแหน่งสามีของนุ้งฟ่า มาตัดสินพิพากษา
องค์คณะของศาลประกอบด้วย เฮีย เป็นประธาน ยุ่งกับแตมเป็นองค์คณะ มาพิจารณาคดี :z1:
+ ไม่ได้แล้ว ให้แต่กำลังใจ ถ้านุ้งฟ่าแน่จริง วันนี้ขออีก 3 ( ตอนนะ ไม่ใช่อย่างที่เตอร์ขอ ) :m14:
-
...โคตรเท่ เลยเฮีย o13
-
เข้มา :กอด1:ให้กำลังใจพี่ฟ่า
ลุยโลด
เฮียมาเองนะเธอ :m4:
-
เตอร์ไม่ระวังตัวเองเล้ยยยยยย ไปทำอีท่าไหนถึงถูกเค้ามอมยาได้นะ
หลังจากผ่านเรื่องนี้ไปแล้ว ฟ่าคงต้องใจแข็งดัดนิสัยเตอร์หน่อยแล้วมั้ง
เพื่อความสุขในระยะยาวของทั้งสองคน
ไม่งั้นมันก็กลายเป็นวงจร อุ..... ไม่สิ้นสุด
เกิดมาหน้าตาดี ดันเป็นภัยต่อตัวเองซะงั้น :seng2ped:
แต่ปัญหามันน่าจะแก้ได้ในระดับหนึ่ง ถ้าเตอร์รู้จักระวังตัวอ่ะนะ
ฟ่าสู้ๆ ตามล่า หาความจริง :กอด1:
เฮียน่ารักเสมอ :กอด1:
เตอร์ซื่อ....ทั้งปี :beat:
-
นุ้งฟ่า!!! ทำยังไงดีล่ะ ตกหลุมรักเฮียอีกรอบแล้วสิเรา :man1: น่ารักสุดๆ :L1: (ชอบคนอวบๆนะ)
เฮียนอกจากจะรู้จักน้องตัวเองดีแล้วยังอ่านคอปเตอร์ขาดทะลุปรุโปร่ง ชอบทัศนะคติ วิถีคิดของเฮียจริงๆ
ต่อไปนี้ก็อยู่ที่ฟ่าจะฟังแล้วตัดสินใจ ที่จริงผลมันก็รู้อยู่แล้วล่ะ แต่อยากให้คอปเตอร์ได้รับบทเรียนหนักๆสักครั้ง
จะได้เข็ดจะได้จำใส่สมองได้สักที แล้วก็ฝากนุ้งฟ่า :กอด1:เพื่อนรักแสนดีอย่างแตมกับยุ่งด้วย
รักอัลฟ่าผู้น่ารัก :man1: จุบุ จูบุ
-
โหเฮียได้ใจอีกแหระ :impress2:
เฮียน่าร้ากกกกกกกกกกกกก
หวังว่าจะไม่เป็นแบบที่คิดนะฟ่า :m15:
-
miracle is anywhere จริงๆ
บังเอิญมาก เฮียดันรู้ข้อมูลเกี่ยวกับไอ่พี่เก่งซะงั้น - -"
แต่แหมมมมมมม
มันจะมอมยาทั้งที มันจะมอมแค่ยาสลบเหรอออ 5 5555+
แต่แบบโลกนี้ก้มีอยู่จริงๆเนอะ คนแบบนี้อะ นึกว่ามีแต่ในละคร 5 555+
บ้าไปแล้วอะ อยากได้คนอื่นขนาดถึงขั้นยอมทำตัวน่าสมเพชเลยนะนี่
ความ...ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ 5 5555+
เตอร์ต้องโดนไอ่พี่เก่งบังคับให้ไปหาที่ห้องแน่ๆเลยอะ
คิดว่าเตอร์ก็น่าจะระวังตัวเองบ้างในระดับนึงแล้วล่ะนะ
เรื่องเอ็มคงสอนอะไรได้หลายอย่าง (พยายามคิดบวกกก 5 55+)
(แต่ก้นะ เตอร์จะไม่รู้เลยเร้ออ ว่าไอ่พี่เก่งมันคิดอะไรด้วยแบบนี้อยู่อ่ะ เฮ่ออออ)
แต่ถ้ายังไปห้องไอ่พี่เก่งด้วยความไม่รู้ อิโหน่อิเหน่อะไรเลย ก็ซื่อไปมั้ยน้อง ทันคนได้แล้ววว
แล้วก้มีอะไรก้ช่วยบอกฟ่าด้วย อย่าปิดบังพราะกลัวฟ่าจะกังวล
สองหัวช่วยกันคิด ดีกว่าหัวเดียวอยู่แล้ว จริงมะ
:กอด1:
ป.ล. เอาให้หนักๆเลยฟ่า แกล้งป่วยไปเล๊ยยยยย เตอร์มันจะได้เจ็บแล้วจำสักที จะได้ไม่ทำให้ฟ่าร้องไห้อีก
ไม่งั้นเดี๋ยวก้ได้มาอีหรอบเดิมอะ
มีคนจ้องจะขี่เตอร์มากเท่าไหร่(ยืมคำเฮียมาใช้ 5 55+) ฟ่าก้ต้องเอาให้จำมากเท่านั้น
:กอด1:
-
เรื่องเดิม ๆ อีกแล้วอะ
เห็นฟ่าทะเลาะอะไรกกันก็ไม่พ้น เตอร์โกหก(ด้วยเป็นความหวังดีของเตอร์)
แต่ขอบอกเลยว่าโคตรเจ็บเลยนะถ้ามารู้ความจริงที่หลัง
สู้ ๆ นะฟ่า ยังไงก็ผ่านมันมาแล้ว
ปล. จะบอกเตอร์ว่า โอกาสไ่ม่ได้มีมาบ่อย ๆ ที่จะให้เราแก้ตัวอะ
แล้วๆๆ วันนี้นุ้งฟ่าจะมาเล่าอีกปะ เคลียร์กันให้จบเลย เอิ้กๆๆๆ
-
เพิงกลับมาถึงบ้าน เจอคนมีเมียแล้วมาจีบ เซรงจิต
นอนอ่านตอนกลับจากค่ายแล้วมือสั่นจะเลื่อนหน้าไม่ขึ้น
ทำไมเราอินขนาดนี้ ไม่อยากจะพูดไรละ คนอื่นพูดไปหมดละ
เรื่องมันมีมูลมันก็ต้องมีเหตุ อยู่ที่ว่ามันสมเหตุสมผลและเรารับได้มั้ย
เฮียออกมาทีไรแย่งซีนคนอื่นไปหมดตลอดเลย วันหลังจะไม่ให้ออกแล้วนะ หวง :laugh:
-
+1 ให้นุ้งฟ่า วันนี้มาต่อป่าวจ้าาา :z3:
ปล. ตอนนี้เริ่มสงสารน้องเตอร์ล่ะ ฮ่าๆๆ
-
...ขยันจริงๆๆ น้องฟ่า +1 ให้สำหรับความขยัน
...ที่รัก ไม่อยู่บ้านเหรอ ถึงได้ขยัน...เฮีย.เป็นพระเอกขี่ม้าขาวนะ ตอนนี้
...คนที่ออกมาอยู่โดดลำพัง สร้างเนี้อสร้างตัวเอง นี่รอบครอบเนอะ มีเหตุผลดี
...เวลาทุกข์ มีที่พึ่งอย่างเฮียบ้าง เรื่องหนักๆๆ มันก็กลายเป็นเรื่องเบาๆๆได้เนอะ
...พูดถึงความไว้เนื้อเชื่อใจกันระหว่าง ญญ ชช เนี่ยมีเยอะ โดยไม่คิดว่าอีกฝ่ายคิดดีหรือคิดร้าย
...มันคงเป็นบทเรียนราคาแพง สำหรับน้องเตอร์แหละ ประสบการณ์จะทำให้เกิดความระมัดระวังมากขึ้น
...ในโลกเราคนในโลกมันเยอะ เล่ห์เหลี่ยมก็เยอะ เลยไม่รู้ว่ามันจะมาไม้ไหน บางทีตั้งรับไม่ทัน :L2:
-
น้องฟ่ามาแล้ว
คิดถึงเฮีย ฟ่าก็ไปหาเฮียจริง ๆ ด้วย :man1: เฮียกะฟ่า อบอุ่นที่สุด
ขำเฮีย เตะเตอร์ก็เจ็บตรีนเปล่า คราวที่แล้วเจ็บอะดิเฮีย 55 แต่เตอร์มันเจ็บตัวมิได้พัฒนาสมองแต่อย่างใด :laugh: เฮียเจ็บตรีนฟรี
อยากให้ฟ่าจัดคอมโบ้เซตให้เตอร์สักชุด จะให้แฟนเปลี่ยนพฤติกรรมมันต้องแก้แรง ๆ
ส่วนอิพี่เก่ง มันเลวขนาดน้าน ปล่อยมันไปเหอะ หนังคงหนา จิตใจก็คงมีสิ่งไม่ดีพอกไว้เราทำอะไรร้ายใส่คงไม่ระคายผิวเธอแน่ ต้องทำดีใส่
ถ้าฟ่าเลิกกะเตอร์ก็สมใจมันใช่มิ อย่าไปหลงกลมารค่ะ
เตอร์มันอ่อนโลก นุ้งฟ่าต้องหนักแน่น :n1: อย่าปล่อยมือนะจับกันไว้ แล้วก็ :beat: สั่งสอน จะเข็ดมั้ย จะจำมั้ยเตอร์
-
:n1: :n1:
-
:a5:
ไม่มาวันเดียว
ไปไกลเลย
ยังรู้เรื่องไม่หมด
ไม่รู้จะเม้นท์ไร
รีบมาต่อเน้อ
-
จัดต่อหน่อยครับอยากรู้เหตุผลอ่ะครับ
มีเหตุมันต้องมีผลนะครับฟ่าครับ
แต่ผ่านมาได้ก็ดีแว้วๆๆๆๆๆ คร้าบ
รักกันๆ อ่านเม้นท์ของแจนเสร็จให้เดินไปหอมแก้มเตอร์ 1 ทีนะครับ
หอมแก้มแบบไรเหตุผลเลยนะเดินทำหน้าตายเข้าไปแล้วหอมเลยนะ
เอ้า 1 2 3 Go!!!
-
วันนี้จะมามั้ยอะ
เด๋วดึก ๆ จะเข้ามาดูอีกรอบนะ
ขอไปเที่ยวก่อน
-
นุ้งฟ่าขยันจริงๆ มามะ มา :จุ๊บๆ: คนงามหน่อย
ว่าแล้วมันต้องมีนอกมีในแน่ ๆ ทำไมอยู่ดี ๆ เตอร์ถึงได้ไปนอนกับคนอื่นได้
เตอร์รักนุ้งฟ่าจะตาย ไม่น่า
แต่..นุ้งเตอร์อย่าเพิ่งยิ้ม เพราะ ยังมีความผิดอยู่ ต่อไปต้องรักษาถนอมน้ำใจคนที่เรารักมากที่สุดนะคับ
ไม่งั้นนะ ฮึ่มมมมมมม
-
เกลียดเตอร์แหล่ว ทำฟ่าร้องไห้ ถ้าแอบเข้ามาเมื่อไหร่นะโดนสหบาทาเหล่าองครักษ์พิทักษ์ฟ่าแน่ๆ
ไปดูแลฟ่าให้ดีๆเลยนะ คนมีความผิดน่ะ ชิชิ :กอด1:ฟ่าแน่นนนนๆๆ คิดถึงอ่ะ แวะมาบ่อยๆนะ เดี๋ยวค่อยมาต่อก็ได้ ฟ่าเอาข้าวมาส่งหน่อยดิ หิวอ่ะ
-
นุ้งฟ่ายังไม่มาต่อ
แต่มาอ่านเมนท์ของนักอ่าน เห็นแล้วว่า
ผลจากเมนท์โดยส่วนใหญ่น้องเตอร์น่าจะ "เละ" :a5:
-
อ่านแล้วอยากจะ :beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :z6:เตอร์จัง
ถ้าเป็นผมจะเจ้าชู้ให้มันดูไปเลย
ให้มันเจ็บเหมือนเราเจ็บ
ซะใจมากมายเลยอ่ะ
แล้วเราจะไม่ให้มันเห็นน้ำตาเราเลย
ให้มันกระอักตายไปเลย
เราต้องเล่นสงครามปราสาทกะมันแล้ว
เจ้าชุ้ให้มันดู 555สะใจดี
(เห่อๆ พล่ามมากไปป่าวเราอ่ะ เก็บกดออกแนวซาดิสซ์)
:z10::z10:
-
...อ่านตอนนี้แล้วรักเฮียน้องฟ่าว่ะ
ได้ใจมาตั้งแต่คดีที่แล้ว ...คราวนี้เฮียก็ได้ใจเหมือนเดิม :กอด1:
...
จริง ๆ แล้วอ่ะนะ เตอร์มันก็คงหลงเชื่อคนง่ายน่ะแหละ
เป็นห่วงนะเนี่ย ...น้องเอ้ย ถ้าอีกหน่อยไปทำงานเจอทั้งผู้หญิงผู้ชายไม่ดี ...เกิดพลาดพลั้งไม่ระวังตัว ...คนที่ตกนรกทั้งเป็นน่ะเตอร์เองนะ
อย่างเตอร์นี่ ...มันต้องโดนหลอกกี่ครั้งวะจะฉลาดขึ้น ?
...ซื่อเกินไป ...ไม่ทันคน อนาคตมันจะคดเอาจริง ๆ นะเออ :เฮ้อ:
...
ที่ตะหงิด ๆ คือ ...ถ้าตัดประเด็นว่า ทำไมเตอร์มันโง่ (อินมาก :jul3:) ดูไม่ออกว่า คนที่เข้ามาหาคิดยังไง ?
...ก็ให้เชื่อว่า ท่าทางมันเซ่อ (ไม่เรียกซื่อล่ะว่ะ ...หึ) เอาซะจริง ๆ จัง ๆ มองไม่ออกว่า ใครหวังอะไร
ก็ยังสงสัยว่า ทำไมอยู่ ๆ ต้องขึ้นไปหาพี่เค้าด้วย ?
...คิดไปคิดมา มันก็มีเหตุให้เจ้าเตอร์มันจะขึ้นไปนะ อย่าง มันอาจเกรงใจยุ่งกะแตม เลยให้อยู่ด้วยกันสองคน
แต่ ...ถ้างั้นตกลงขึ้นไปแต่เมื่อไหร่ ?
แล้ว...
...
บอกตรง ๆ ว่า ไม่คิดว่า คนคนนึงจะมองไม่ออกอ่ะว่ะ ใครหวังอะไร ...มองโลกในแง่ร้ายตามแบบพี่ ต้องมองว่า เตอร์รู้ แต่ไม่คิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น ...แล้วก็ ...ลึก ๆ คงชอบให้ใครมารักมาชอบมากกว่าจะไม่ชอบ
...
...จริง ๆ อยากคิดว่า พี่เก่งอะไรนี่คิดไม่ดีหรอก แต่เตอร์ก็แค่อาศัยนอนห้องเค้าเฉย ๆ ...เพราะจริง ๆ มันก็ไม่ได้นานอะไรไม่ใช่เหรอ ?
...
แต่ถ้าเรื่องมันเลยเถิดไปเพราะความเด็กไม่ประสาของเตอร์อ่ะนะ...
ถ้ากลับมาคบกัน ...เตอร์ ...เห็นแก่คนที่เตอร์รักมากขึ้นหน่อยนะเว้ย
เคยได้ยินมั้ยน้อง:
fool me once shame on you, fool me twice shame on me
...ไม่มีใครเค้าจะอยู่เพื่อให้โอกาสเตอร์ไปตลอดชีวิตหรอกนะ
เพราะในที่สุดแล้ว ...คนเราก็ต้องเรียนรู้ที่จะรักตัวเอง ในเมื่อคนที่เราหวังให้รัก ...มันไม่ดูแลความรักของเรา
ถ้าเตอร์ยังปรับปรุงนิสัยข้อนี้ไม่ได้ ...ไม่ว่าเตอร์จะไปรักใครอีกมากมาย ...มันก็จะมาอีรอบเดิมเสมอแหละ
...อย่างที่เฮียว่าแหละ เตอร์จะเป็นคนที่น่าสงสาร เพราะความ ...ซื่อ (?) ของเตอร์เอง
...
ส่วนฟ่า
เห็นด้วยกับแตมว่ะน้อง ...ถ้าจะเลิก ก็ให้มันเคลียร์ (อันนี้พูดถึงคราวหน้าอ่ะนะ เพราะพี่ว่า งานนี้ก็คงดีกัน ...แต่ถ้าเตอร์ยังซื่อเกินไปแบบนี้ มันก็คงมีมาอีกแน่ ๆ ...อันนี้ไม่ได้สบประมาทนะ แต่อยู่ในโลกของความเป็นจริง)
มาถึงตอนนี้ ไม่มีอะไรจะเสียแล้วอ่ะ
อยากให้ฟ่ารู้มันชัด ๆ จะได้รู้ว่า เรื่องนี้มันมีคนน่าสงสารคนเดียว หรือมีคนน่าสงสารกว่าเพราะไม่ระวังอะไรเลยอีกคน
...
ว่าแต่ ...ถ้ากลับมาคบกัน ...เรื่องที่ใหญ่กว่านั้นคือ: ...สองคนจะสร้างความเชื่อใจให้กลับมามี ...ไม่ต้องมากขึ้นหรอก ...แค่เท่าเดิมก็บุญแล้ว
จะทำได้คงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ว่ะ ...เรื่องเอ็มยังมีมาเรื่อย ๆ ...แล้วยังต้องมาเจ็บใจทุกครั้งที่เห็นพี่เก่งอะไรนี่
...พี่ว่า ...ที่ต้องประคับประคองและแก้ไข (นอกจากเรื่องที่เตอร์มันได้แก้ผ้าไปแล้วเนี่ย :beat:) ก็เรื่องความไว้วางใจระหว่างกันเนี่ยแหละ
บางทีนะ ...คนรักกันมาก ๆ ก็อาจต้องเลิกรากันไปง่าย ๆ ...เพราะมันไม่สามารถสร้างความมั่นใจ เชื่อใจ ขึ้นมาได้ระหว่างกันอีกครั้งแล้วน่ะแหละ
เรื่องนี้ ...มันอาจทำให้เตอร์ระวังตัวมากขึ้นมั่งก็ได้นะ แต่ ...ถ้าต่อไปเตอร์เหนื่อยเพราะคุณแฟนไม่ไว้ใจเตอร์เลย ...ก็ให้รู้ไว้นะน้อง ...เราน่ะเด็กเกินที่เค้าจะไว้ใจได้จริง ๆ ว่ะ ...หึ หึ หึ
...เพราะงั้น ไอ้คุณน้องเตอร์ ...ถ้ากลับมาคบกันแล้วล่ะก็ ...ไม่ต้องมาลำเลิกนะว่า: ทำไมฟ้าไม่ไว้ใจเตอร์เลย
...
...
...
คราวหน้าเค้าจะไม่ ment ยาวแล้วแหละ :m23:
แต่เรื่องนี้ขอหน่อย ...ไม่ชอบคนแบบนี้ ...ที่เจอมาก็เลิกไปให้มันร้องไห้จนทุกวันนี้ไปแล้ว ...อยู่ก็มีอะไรดี ๆ อ่ะนะ ...แต่นับความปวดหัวปวดใจแล้ว ... o3
มีอย่างที่ไหนวะ บอกจะไม่ทำให้เสียใจ แต่ถนอมน้ำใจคนอื่นจนเราเสียใจเอาบ่อย ๆ ...อืมมมมมมม
...
===========
+EDIT เพิ่ม
เพิ่งเห็นมีคน +1 ให้ด้วยตั้งหลายคน ...แถมบางคนยัง + ไม่ได้ก็อยาก +
...ขออนุญาต :กอด1: ตอบทุกท่านค้าบ
...แหะ แหะ แหะ ขอบคุณมากค่ะ แบบว่า ตามอ่านมาจนทันแล้วมาเจอเรื่องนี้พอดี ...อินไปมากหน่อย
แต่เราอาจเดาผิดไปหมดกันก็ได้นะ (<<< หวังมากเลยนะให้เดาผิดเนี่ย :laugh:)
-
อิ อิ
ตามมากด + จึ้กๆ ให้ พี่ hereกะฟ่า
:m13:
มาต่อได้แล้ววววว
:กอด1:
-
เค้าคิดถึงนุงฟ่า กะ นุงเตอร์ จริงๆ
ตอนนี้สถิตอยู่ที่ชายแดน
เค้าเลยไม่ได้อ่านเรื่องของตัวเอง
เด๋วค่อยมาเม้นที่หลังนะจร้า
แค่แวะมาบอกว่า
เค้าคิดถึงคุณเฮียเป็นที่สุด กร๊ากกกกกกก :-[
-
^
l
l
l
l
วันนี้อนุญาตหนึ่งวันนะ วันหลังไม่ให้คิดถึงแล้ว :laugh:
วันที่ 1 อย่าให้หาตัวเจอนะ จะติดสินบนให้ถอนตัวจากเฮียซะ
ฟ่ามาต่อทีสิ หายไปหลายเพลาแล้วนะ :serius2:
-
:n1:
อ่านตามทันทั้งหมดแล้วคร้าบบบ ขอมาเป็นสมาชิกใหม่ของเรื่องนี้ด้วยคนนะคร้าบบบ
พออ่านแล้วมีความสุขที่ได้เห็นคนสองคนรักกันคับ
ถึงแม้ว่าหลายๆครั้งจะมีทะเลาะกันบ้าง งอนบ้าง แต่ก็ผ่านพ้นมาด้วยดี
คำพูดของเฮีย คำพูดของฟ่าในหลายๆตอนสอนให้เห็นมุมมองความรักที่ดีมากๆเลยหละคับ
ต้องขอบคุณฟ่ากะเฮียจิงๆนะคับ ที่ทำให้เราเข้าใจความรักดีมากขึ้น
ทำให้เห็นว่าความรักของ ชาย กับ ชาย ก็สวยงามไม่แพ้กับความรักของ ชาย กับ หญิง เลยนะคับ
แถมเวลาอ่านไปมีรูปอาหารเต็มไปหมดน่าทานทั้งนั้น
ฟ่าก็ทำอาหารเก่งน่าชมๆ เตอร์จาอ้วนขึ้นอีกรึป่าวเนี้ยคับ หุหุ
แต่พอถึงตอนสุดท้ายที่ได้อ่านนน :เฮ้อ: เริ่มกังวลแล้วหละสิว่าฟ่ากะเตอร์จะแก้ปัญหานี้ยังไง
แต่ถึงยังไงก็เชื่อว่าอุปสรรคที่เกิดขึ้นระหว่างฟ่ากะเตอร์จะหมดไปและกลายเป็นสิ่งที่ทำให้ความรักแนบแน่นมากขึ้นนะคร้าบบ
จะเป็นกำลังใจให้ฟ่ากะเตอร์ ยุ่งกะแตม เฮียและพี่ส้ม เสมอนะคร้าบบบบบ
-
:fire: :fire: เตอร์ไม่ดูแลตัวเองเลย :z3: :z3: :z3:
ทำให้ฟ่าเสียใจ :z6: :z6: :z6: :z6:
-
มาแว้วมาแว้วจร้า
ต่อกันเลยเนอะ
ต่อกันเยยยยยย
อิอิ
"ฟ่าๆตื่นๆ"
"อื้มมมมม กี่โมงแล้วอ่ะเฮีย"
"แปด"
"แล้วเฮียจะไปไหนอ่ะ แต่งตัวซะหล่อเชียว"
"พิพากษาคดีความ"
"เฮียเป็นผู้พิพากษาตั้งแต่เมื่อไรอ่ะ"
"ก็เมื่อฟ่ามีไอ้เตอร์นั้นแหละ"
"แล้วต้องแต่งตัวหล่อขนาดนี้เลยหรอ"
"อ้าวทำไมฟ่ะ จะให้แก้ผ้าไปนอนเคลียร์รึไง เฮียทำไม่เป็นหรอกนะแบบที่ไอ้เตอร์ทำอ่ะ"
"ชิ"
"ไปล้างหน้าล้างตาซะ เร็วๆเดี๋ยวบ่ายเฮียมีธุระต้องไปสะสางอีกนะ"
"เมื่อไรเฮียจะว่างพาฟ่าไปเที่ยวมั้งอ่ะ"
"เฮียว่าง ฟ่าก็ไม่ว่าง"
"ปิดเทอมไง เดี๋ยวปิดเทอมไปเที่ยวกันนะ"
"สองคนพี่น้อง"
"ไม่รู้"
"เอาไอ้เตอร์ไปป่าว"
"ไม่รู้"
"อยากให้มันไปป่าวอ่ะ"
"อยากมั้ง"
"ก็เท่านั้นอ่ะ งั้นวันนี้เอาแค่หยอดน้ำข้าวต้มนะ"
"เฮียอย่าไปทำไมเลย ไหนบอกทำไปก็เจ็บทีนป่าวไง"
"แค่หลับแล้วตื่นมาก็ใจอ่อนแล้วหรอน้องเฮีย ต่อไปมันก็ได้ใจสิ เฮียนอนคิดทั้งคืนแล้ว ฟ่าไม่ต้องพูดอะไรไม่ต้องพูดกับมันด้วยที่เหลือเฮียจัดการเอง"
"โอเค พี่ชายที่แสนดีของฟ่า เดี๋ยวหาแฟนให้คนหนึ่งเป็นการตอบแทน"
"ฮ่าๆๆๆ"
"ขำไร"
"ป่าว ขำไม่มีเหตุผล ไปได้เเล้ว เร็วๆเดี๋ยวคนทางโน้นเค้าจะชะเง้อคอรอคอยจนยาวเป็นกะเหรี่ยง"
"ป่ะ"
"หิวป่าว เราอ่ะ"
"นิดหน่อย"
"ต้มเลือดหมูม๊ะ"
"จัดไป"
เราสองคนพี่น้องเดินกันไปกิน ต้มเลือดหมู นานมากแล้วที่เราไม่ได้ไปไหนกันสองคนพี่น้องแบบนี้
ผมรู้สึกว่าพี่ชายคนนี้ของผม ฟ้าช่างสร้างมาจริงๆ เข้ามาช่วยเหลือผมยามที่ผมอ่อนแอเสมอ
"เฮีย"
"ไร"
"นานมากแล้วเนอะที่เราไม่ได้มากินไรกันแบบนี้อ่ะ"
"ก็ฟ่ามีเตอร์จะมานึกถึงเฮ๊ยทำไมเล่า"
"เฮียอ่ะอย่าพูดงี้นะฟ่าน้อยใจนะ ฟ่าไม่เคยเห็นใครดีกว่าเฮียเลยนะ"
"แต่ก็ไม่เคยเห็นหัวยามมีความสุข"
"ฟ่ามากกว่ามั้งที่ไม่เคยเห็นหัวเฮ๊ยอ่ะ หายตลอดโทรไปนิไม่ว่างซะที"
"คนมันต้องทำมาหากินนิเว้ยเห้ย ไม่ได้นั่งกอดนอนกอดกันทั้งวัน"
"ชอบพูดเสียดสีอยู่เรื่อย"
"เค้าเรียกตอกย้ำให้รู้จักจำ ต่อไปจะได้ไปสอนสามีลาโง่ของแกให้มันฉลาดกะเค้ามั้งซะที"
"เดี๋ยวขอซื้อใส่ถุงไปฝากเพื่อนที่ห้องด้วยนะ"
"เพื่อน...ลดตำแหน่งมันแล้วหรอ ซื้อไปให้มันกินทำไม ปล่อยให้แม่งอดให้เข็ดดัดสันดาน เราทำดีกะมันมากเกินไปมันเลยคิดว่าเราเป็นของตายมองข้ามคุณค่าของเราไป แคร์คนอื่นมากกว่าหัวใจตัวเอง"
"เดี๋ยวนิมนต์เทศน์แบบนี้ที่ห้องด้วยนะขอรับท่าน"
"เพ้อเจ้อ ไปสั่งๆแล้วก็ไปจ่ายตังค์ไปจะได้ไปกันซะที"
"ขอตังค์ด้วย"
"อ่ะ"
เราสองคนพี่น้องเดินกลับคอนโดของผมแล้วในที่สุดก็ถึงหน้าประตู
"เอ้ายืนดูอยู่นั้นอ่ะ กลอนมันจะเปิดออกมาเองรึไง เปิดประตูสิ"
"เฮียยยย"
"อะไร"
"อย่ารุนแรงมากนะ"
"หุบปากทนดูไม่ได้ก็โน้นกลับไปนอนห้องเฮียไป"
"ไม่เอาอ่ะ"
"ปังๆๆๆๆๆ"
"เฮียเบาๆดิ เคาะทำไมกุญแจก็มี"
"แก๊กๆๆๆ" เสียงคนมาเปิดประตู ไอ้เตอร์นั้นแหละเมื่อเห็นผมมันก็ต้องต๊กกาใจ
"เฮียหวัดดี"
"เอาของมรึงกองไว้ตรงนั้นอ่ะ ไงเห็นกูถึงกะหน้าถอดสีเลยหรอ" ผมมองหน้ามันก็อดสงสารไม่ได้ ตอนนี้หน้ามันซี๊ดมากกกก แต่ก็ต้องทำใจ
"เฮียหวัดดี" แตมกะยุ่งทักทายเฮีย
"หวัดดีครับ ทานไรกันรึยัง ฟ่ามันซื้อต้มเลือดหมูมาฝากอ่ะ"
"ยังเลย หิวพอดีเลยครับ"
"งั้นไปกินปะ จัดการกันเองเลย ตามสบายไม่ต้องเกร็ง"
"ว่าแต่เฮียจะไปไหนแต่เช้าเนี่ย แต่งตัวซะหล่อเชียว"
"เฮียจะมาเตะหมาหว่ะยุ่ง"
"แต่งตัวมาเตะหมาเนี่ยนะ"
"เออ"
"ระวังมันจะกัดนะเฮีย" ด้วยความซื่อของไอ้ยุ่ง เค้าจะมาเตะเพื่อนมรึงอ่ะไอ้ยุ่ง เห้อๆๆๆๆๆ
"ไม่กล้าก็ลองดูดิ เอ้าเมิงมานั่งนี้ดิ" เฮ๊ยไปนั่งที่โซฟ่าแล้วกวักมือเรียกไอ้เตอร์ให้ไปนั่ง ไอ้เตอร์เดินก้มกน้าเข้าไปนั่งไม่กล้าสบตาเฮีย
"ฟ่า"
"จ๋าเฮีย"
"ขานซะขนลุกเลยนะ ไปอาบน้ำอาบท่าป่ะ เห็นแล้วรำคาญตา"
"ไม่เอายังไม่อยากอาบ"
"เฮียบอกให้ไป"
"ดุจัง" ผมเดินไปอาบน้ำ ตอนนี้ยุ่งกะแตมมาเล่าให้ฟังส่วนผมอยู่ในห้องน้ำ เค้าสองคนคุยกันว่า
"เมิงมีไรจะเล่าไหมไอ้น้องเขย"
"ผมขอโทษครับ"
"เมิงขอโทษแสดงว่าเมิงทำจริง"
"คือ เออออออ"
"เอ้า คือๆๆเออๆๆอยู่นั้นอ่ะ มีไรก็เล่มาดิ ลูกผู้ชายเว้ยเกิดมาทำผิดต้องยอมรับผิด"
"แต่เตอร์ไม่รู้นิเฮียว่าเตอร์ทำผิดรึป่าว"
"แล้วที่เมิงไปนอนแก้ผ้ากะคนที่ไม่ใช่แฟนเมิงว่าผิดป่าวอ่ะ"
"ผิดครับ"
"งั้นเมิงก็เลิกกับน้องกุไป"
"ผมเลิกไม่ได้แล้วก็ไม่มีทางเลิกด้วย"
"เอ้าเมิงทำผิด"
"แต่ผมไม่ยอมรับบทลงโทษนี้"
"อ๋อ เมิงว่ากูตัดสินเรื่องนี้ไม่เป็นธรรมงั้นสิ แล้วถ้าเมิงมาเป็นกูเมิงจะทำไง เมื่อน้องที่รักของเมิงถูกแฟนชั่วสวมเขา นี้แค่ห้าวันเอง เมิงอยากขนาดนั้นเลยหรอ อึดใจแค่นั่งรถกลับบ้านเนี่ยเมิงรอไม่ได้รึไงว่ะ เมิงเริ่มหรือไอ้เก่งเริ่ม เมิงมีไรกันมากี่ครั้งแล้ว"
"ไม่เคยแม้แต่จะคิดเลยเฮีย"
"เอ้า แล้วมันเกิดขึ้นได้ไง เมิงอย่าบอกนะว่าเมา "
"ผมไม่ได้เมา"
"ไม่ได้เมาแล้วมึงทำงั้นได้ไง น้องกุอ่ะรักมึงมากแค่ไหนมึงก็รู้ มึงมันเห็นแก่ตัวนี้หว่า"
"เฮีย เฮียจะด่าผมยังไงผมไม่ว่าเลย ผมยอม แต่เฮ๊ยจะให้ผมเลิกกันผมทำไม่ได้หรอก"
"แล้วมึงจะแก้ไขไงว่ะเตอร์ ไหนมึงบอกกูดิ"
"ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ไง ผมขึ้นไปเอากีตาร์ห้องมัน มันให้ผมเข้าไปหยิบ ผมจำได้ว่าครั้งสุดท้ายคือผมถือกีตาร์อยู่แล้วมันขอดูนาฬิกาที่ข้อมือผม มันคว้ามือผมไปดูหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว"
"ละครโคตร"
"ผมพูดจริง เฮียจะให้ผมไปสาบานที่ไหนก็ได้ "
"งั้นหรอ"
"แตม"
"ครับเฮีย"
"ได้ยินอย่างที่เฮ๊ยได้ยินใช่ไหม"
"ได้ยินครับ"
"แล้วเชื่อไหม"
"ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งอ่ะ"
"แล้วถ้ากรณีเดียวกันไอ้ยุ่งทำแบบนี้บ้าง จะทำไง"
"แตมหรอ ก็ หาไม้มาอันหนึ่งแล้วก็ตีให้หัวแตกทั้งคู้เลยอ่ะ"
"อื้มมมมแล้วเลิกมั้ย"
"ไม่รู้อ่ะ"
"พวกนี้นี่ยังไงว่ะ เจ็บแล้วยังไม่เข็ด"
"มาแล้ว"
"อาบไวไปไหม ผิดปรกตินะ"
"งื้ม" ผมเดินไปหาแตมแล้วให้แตมเล่าทั้งหมดให้ฟังเบาๆ
"ฟ่า ที่รักของน้องอ่ะ บอกว่าโดนมอมยา ไม่รู้ตัวเลยที่ทำไป เชื่อมั้ย"
"ไม่ค่อยเชื่อ"
"เตอร์ เมิงไปจุดธูป
"กี่ดอกอ่ะ"
"สามสิ"
"เดี๋ยวกูจะจุดดอกเดียวไหว้เมิงถ้าเมิงยังไม่เลิกทำน้องกูเสียใจอ่ะ"
"เฮียใจเย็นๆนะ"
"ตั้งนะโมสามจบ แล้วพูดตามกู" เตอร์ท่องนะโมสามจบ
"เฮีย แรงไปป่าว"
"อยู่เฉยๆๆ"
"นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้าพเจ้าขอสาบานว่า ถ้าข้าพเจ้ายังกินอยู่หลับนอนกับนายฟ่า(จริงแล้วเฮียเค้าเอ่ยชื่อจริง)แต่ข้าพเจ้าคิดคดทรยศกับเขา หลอกลวงโดยเจตนาทำให้เป็นทุกข์ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ลงโทษข้าพเจ้าให้ได้สำนึก และให้เค้าหมดรักและเยื้อใยแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด" เตอร์พูดตามเฮียด้วยเสียงที่หนักแน่น
เตอร์สาบานจบก็ปักธูปแล้วเดินมาที่ผม
"ฟ่าเชื่อเตอร์นะ เตอร์ไม่ได้ทำอย่างนั้นจริงๆ" ผมได้แต่มองหน้ามันด้วยความสงสาร
"แต่กุยังไม่เชื่อว่ะ เมิงกลับไปนอนบ้านมึงป่ะเตอร์ แล้วก็กลับไปคิด ไปถามคุณพ่อคุณแม่ท่านด้วยว่า สิ่งที่มึงทำไปทั้งหมดอ่ะถ้าเป็นท่านทั้งสองท่านจะแก้ปัญหายังไง เฮียเชื่อว่าท่านจะแนะนำเตอร์ได้ดีลองแยกกันสักพัก แล้วก็คิดทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำมาตั้งแต่วันแรกที่คบกันจนวันนี้ ทำไมมันถึงมีปัญหาเพราะใครกันแน่ที่ผิด แล้วจะแก้ปัญหายังไง เฮียรักเองเหมือนน้องแท้ๆอีกคนหนึ่ง น้องเฮียรักใครเฮียก็ดีใจด้วย ฟ่ามันอยู่กับเอ็งแล้วมันมีความสุขเฮียเห็นฟ่ามันมีความสุขเฮียก็ดีใจ แต่ทำไมอ่ะ ทำไมมันต้องมีปัญหาเกิดขึ้นว่ะ แล้วปัญหานี้มันจะไม่เกิดถ้าเตอร์ทำตัวซะใหม่นะ ฟ่าก็เหมือนกันนะ ถอยกันไปคนละก้าวแล้วมองสิ่งที่ผ่านมา ค่อยปรับให้มันเข้ากันให้ได้ แล้วปัญหามันจะไม่เกิด บางทีความรักอย่างเดียวมันก็ทำให้ชีวิตคู่อยู่รอดไม่ได้หรอก มันต้องอาศัยสิ่งอื่นๆด้วยประกอบกันเข้าไป"
"เฮียผมขอโทษที่สร้างปัญหาตลอด แล้วก็ทำให้ฟ่าเสียใจตลอด ผมสัญญาว่าผมจะปรับปรุง"
"คำสัญญา ถ้าวันใดผิดสัญญาวันนั้นแหละมรึงเจ็บ"
"ครับ"
"ส่วนเรื่องไอ้นั้นที่มันแก้ผ้านอนกะมรึงอ่ะเตอร์ ไปจัดการซะนะ อย่าให้มันมาวุ่นวายอีก ถ้ามันจะดันทุรังจะเอามึงทำผัวให้ได้ก็บอกเฮีย เฮียจะให้เพื่อนจัดการให้"
"ครับมันคงไม่กล้าแล้วอ่ะ ผมจัดการมันซะน่วมขนาดนั้น"
"ก่อนใช้กำลังอ่ะหัดใช้สมองก่อนมั้งนะ อันตรายมันจะมาถึงตัวโดยไม่รู้ตัว"
"ไม่ต้องกลัวหรอกเฮียพวกเราเยอะ"
"ปากดีไปไอ้ยุ่ง แล้วอย่าโทรมาขอกำลังเสริมนะเว้ย เรียนหนังสือก็ใช้สมอง กำลังอ่ะเอาไว้ใช้ทำงานโน้น โตแล้วเรียนมหาลัยแล้ว ใช้สมองเยอะๆ เรื่องชีวิตคู่ก็เหมือนกัน ใช้สมองให้เยอะๆ รักกันให้เยอะๆเพราะคนดีดีไม่ได้เข้ามาในชีวิตเราบ่อยนัก มีอีกหลายคนที่เค้าโหยหาแต่ไม่ได้มา พวกเอ็งๆๆอ่ะมีโอกาสที่ดีขนาดนี้ ยังไม่ค่อยจะดูแลมัน แล้วถ้าขืนนปล่อยให้เป็นแบบนี้เรื่อยๆ ความรักของพวกเอ็งเป็นตำนานแน่ๆ"
"แล้วเมื่อไรน๊าเฮียนุ้งฟ่าจะมีตำนานกะเค้ามั้ง"
"เฮียไม่หล่อ แต่เฮียก็เลือกนะเว้ย เฮียต้องการคู่ชีวิตไม่ใช่คู่นอน มันก็เลยหายากหน่อย"
"คมนะเนี่ย"
"คมพอที่จะปาดคอใครได้แหละ เฮียไปดีกว่า มีงานต้องสะสางอีกเพียบ"
"ขอบคุณนะครับ" เตอร์ยกมือไหว้เฮีย
"เฮียทำได้แค่นี้นะเว้ยเตอร์ ฟ่ามันคือคนตัดสินชะตาชีวิตของเอ็ง"
"ครับ"
"ไปแระนะยุ่งแตม"
"หวัดดีครับ" สองคนนั้นยกมือไหว้เฮีย เฮียออกจากห้องไป ไอ้เตอร์มองมาที่ผมแล้วก็ยิ้มซะปากจะฉีก ผมก็เฉยๆ
"แตม เราสองคนก็กลับบ้านกลับช่องเราได้แล้วมั้ง"
"อื้ม อิ่มพอดีกลับกันเหอะ"
"เห้ยรีบไปไหนอ่ะ ค้างอีกคืนนะ นะนะนะ"
"ไม่เอาอ่ะ หมดหน้าที่แล้ว"
"โหไรว่ะ"
"เอาน่าฟ่า แตมกะยุ่งอยู่ก็ช่วยไรไม่ได้มาก บางทีอะไรที่ทำให้เราทุกข์ใจเรามองข้ามมันไปบ้างก็ได้นะ แตมอยากให้ฟ่ให้โอกาสมันอีกครั้ง ขอครั้งสุดท้าย ถ้าครั้งหน้ามีแบบนี้เกิดขึ้นอีก แตมนี้แหละจะเป็นคนไล่มันออกไปจากชีวิตฟ่าเอง "
"ขอบใจนะแตม ที่อยู่เป็นเพื่อนตลอด ยุ่งด้วยนะ แล้วมาค้างอีกนะ เรายังไม่ได้นอนคุยกันเลยอ่ะ"
"อื้ม มาอีกแน่ ไม่ต้องห่วง" สองคนนั้นเก็บข้าวเก็บของแล้วก็กลับไป เอาหล่ะสิ เหลือผมกับมันสองคน จะทำไงดีอ่ะ ผมนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟา มันก็มานั่งข้างๆ ผมลุกขึ้นเอาหนังสือไปอ่านในห้อง มันก็เดินตามเข้ามานั่งข้างๆอีก
"เก็บเสื้อผ้ากลับบ้านสิ"
"ไม่เอาไม่ไป"
"ถ้าไม่ไปฟ่าไปเอง" ผมลุกขึ้นหยิบกุญแจรถ
"โอเคๆๆๆๆๆไปก็ได้"
"แล้วถ้ายังคิดอะไรไม่ได้ก็ไม่ต้องกลับมานะ ถ้ากลับมาแล้วยังทำตัวแบบเดิมๆฟ่าจะไปให้ไกลที่สุด"
"ฟ่าให้โอกาสเตอร์แล้วใช่มั้ย"
"ใช่ โอกาสครั้งสุดท้าย"
"ครับ"
"ฟ่าคิดเสมอว่าเตอร์คือคู่ชีวิตแบบที่เฮียบอก ไม่ใช่คู่นอน ฟ่าไม่รู้หรอกนะเตอร์ ว่าเตอร์นอนแก้ผ้าอ่ะ จะใครเป็นคนแก้หรือใครจะถูกแก้หรือมันจะเป็นเหตุบังเอิญอะไรก็ตามแต่ แต่ฟ่ารับไม่ได้จริงๆ เราอยู่ด้วยกันเราก็เหมือนคนๆเดียวกัน ฟ่าขอพูดตรงๆนะ เวลาเรามีอะไรกัน เนื้อแนบเนื้อ ฟ่าคิดเสมอว่านี้คือของๆเรา เรารัก เราทะนุถนอม จะกอดจะหอมมันก็คือของของเรา แต่เมื่อวันนี้เตอร์ไปนอนกับคนอื่น ฟ่าบอกตามตรงนะฟ่ารังเกียจ ฟ่าไม่ได้รังเกียจเตอร์ แต่ฟ่ารังเกียจคนที่เตอร์ไปนอนกับเค้าด้วยราคะ แม้แต่ลมหายใจเค้าที่มาสัมผัสตัวเตอร์ฟ่ายังรังเกียจ แล้วที่กอดจูบกันนี้ก็ไม่ต้องพูดเลย ขอใช้คำว่าขยะแขยงนะ มันอาจจะฟังดูรุนแรงเกินไปสำหรับคำนี้ ถ้ามันเป็นการมอมยาแบบที่เตอร์เล่ามาจริง ฟ่าก็ไม่ถือสาถือซะว่าหมามันมาดม แต่ฟ่าขอบอกไว้ก่อนเลยตรงนี้นะ ว่าฟ่ารับไม่ได้เลยเรื่องนี้ ถ้าเตอร์อยากสนุกกะคนอื่นก็บอกฟ่า ฟ่าจะปล่อยเตอร์ไป แต่อย่าเอาความสกปรกของคนอื่นมาแปดเปื้อนฟ่า ทุกวันนี้ฟ่าคือของของเตอร์ ฟ่าดูแลมันมาเท่าไรเพื่อมอบให้เตอร์คนเดียว ฟ่าขอร้องถ้าเตอร์ยังรักฟ่าอยู่ อย่าทำแบบนี้
"เตอร์สัญญา แล้วเตอร์ก็อยากให้ฟ่าเชื่อมั่นในตัวเตอร์ว่าเตอร์ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นแล้วไม่เคยมีความคิดด้วยซ้ำ แต่ครั้งนี้มันคงเป็นกรรมของเตอร์เอง เตอร์เข้าใจว่าฟ่ารู้สึกยังไง เตอร์ถึงไม่พูดอะไรตั้งแต่ที่แรกเพราะเตอร์รู้ว่ามันดูเหมือนการแก้ตัว แต่เตอร์สาบานได้เลยว่าเตอร์ไม่เคยมีอะไรกับใครตลอดเวลาที่เป็นแฟนกับฟ่า"
"ขับรถดีดีนะ"
"ครับ" มันเดินออกไปจากห้อง ผมมองดูแล้วก็ใจหายนี้ผมไล่มันรึป่าวเนี่ย แล้วมันจะกลับมาหาผมอีกป่าวอ่ะ กลับมาไวไวนะที่รัก ผมได้แต่คิดในใจ เอาน๊าใจเเข็งหน่อยดัดนิสัยมันหน่อย เพื่ออนาคตของเรา สู้เว้ยยยยยยยยย
อิอิ
มาดึกไปหน่อยนะครับ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะครับ
เห็นเม้นท์เยอะๆแบบนี้แล้วฟ่าก็มีกำลังมากมายเยย
อิอิ
ขอบคุณทุกความห่วงใยนะครับ
ขอให้ความสุขและความปราถณาดีจะทวีคูณแล้วย้อนกลับสู้ทุท่านนะครับ
รักนะ
อิอิ
-
เข้มแข็งกันนะคร้าบทั้งคู่
แล้วเวลานะจะช่วยเยียวยาทุกๆสิ่งให้นะคร้าบ
รักคู่นี้จังคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
มาตั้งแต่ตอนยังไม่เปลี่ยนหัว
เหอะๆ
เชื่อครึ่ง
ไม่เชื่อครึ่ง
คือความจริงอาจจะไม่เชื่อเลย ถ้าเฮียไม่เคยบอกว่ามันเคยมอมยาคนอื่น
แล้วอย่างเงี้ยะ บอกเลยว่าพี่เตอร์เนี่ยยย !! จงจำไว้
ไปไหน
ไปหาใคร
จะคุยกับใคร
อย่าไปคนเดียว เพราะมันหลายรอบละ :z3:
ปล. พี่เตอร์มาอ่านที่โดนด่ายัง :laugh:
-
มาดึกมากเลยนุ้งฟ่า
ถึงแม้เรื่องราวมันจะออกมาแนวนี้
และแม้มันจะเป็นเรื่องจริง แต่มันก็ออกมาแนวเดิมๆอ้ะ
แบบที่เฮียว่าเลย เตอร์ต้องเคลียร์ตัวเองให้มาก
ถ้าเตอร์ยังคงเป็นเตอร์ นี้ต้องไม่ใช่เหตุการณ์สุดท้ายที่จะเกิดหรอก
หวังว่ากลับมาอีกรอบเตอร์คงชัดเจนว่าต้องทำอะไรใช่มินุ้งฟ่า
บวกอีก 1แต้มให้นุ้งฟ่าจ้า :กอด1:
-
^
^
^
:z13:คืนพี่น้ำตาล
เฮียสดยอดเครียร์ได้ลงตัวมาก เตอร์ก็หาทางมาพิสูจน์ตัวเองแล้วกัน
การที่ทำให้คนที่รักเราเสียใจบ่อยๆ ไม่ใช้เรื่องดี
-
เฮ้อ !! เตอร์ก็น่าสงสารนะ ส่วนฟ่าก็เข้าเข้าใจนะ
ถ้าเป็นเพียวก็คงรับไม่ได้เหมือนกัน
น่าสงสารนะเกิดมาหน้าตาดีเนี่ย ไปทำให้ขี้เหร่ปะเตอร์
หลังจากผ่านเหตุการณ์นี้ไป หวังว่าเตอร์คงจะเปลี่ยนแปลงและทันคนขึ้นนะ
ส่วนเฮีย รู้สึกจะน่ากลัวขึ้นทุกวันละ ถ้าเป็นแฟนกันจริง
สงสัยเพียวจะโดนเทศน์ ก่อนอาหาร-หลังอาหาร
วันละ 6 เวลา แถมก่อนนอนอีกหนึ่ง :laugh:
-
พี่ฟ่าชอบมาดึก ๆ นะเนี่ย..
เฮียนี่เป็นคนที่แบบว่า ขอใช้คำว่า สุดยอดจริง ๆ
เป็นผู้ใหญ่มาก ๆ มองอะไรทะลุไปหมด และเฮียก็สอนผมไปด้วยอีกนะ ถ้าผมมีพี่แบบนี้มั่งนะ รักตายเลย..
ส่วนพี่เตอร์ก็.. เหตุผลของพี่เตอร์อาจจะเบาจนไม่มีความหมายเลย ถ้าไม่รู้จากเฮียมาก่อนว่า เก่ง เล่นยา
ถ้าจะทำให้เชื่อก็คงยากมาก,, ถึงอย่างนั้นก็อาจจะมารู้ทีหลังว่า เก่ง เป็นคงแบบนั้น ซึ่งบางทีอาจสายเกินไป..
ความไว้เนื้อเชื่อใจ ก็คงเหมือนแก้วที่แตก,, ถึงจะทำติดกันใหม่ก็คงยาก..แต่คงไม่เกินความสามารถ และถึงจะนำมันมาติดกัน,, ก็ไม่ค่อยสนิทหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกันเหมือนของเดิม .. และยิ่งถ้าแก้วใบเดิม แตก,, ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า .. ถ้าจะนำเศษแก้วที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยมาต่อกันใหม่ มันก็คงยากกว่าเดิมหลายเท่า,, หรือ .. อาจจะไม่มีทางที่นำมาต่อกันติดอีกได้เลย ..
ขอให้พี่เตอร์คิดได้ไว ๆ ว่าอะไรที่พี่ควรที่จะเปลี่ยนเพื่อตัวของพี่เอง.. และ,, คนที่พี่รัก
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์ + เฮีย
ปล.ชอบความคิดเห็นของคุณ here มากครับ
-
และแล้วเฮียก็ไม่เจ็บตรีน :m20: อร้ายยย ไม่ใช่ และแล้วเฮียก็ช่วยให้สถานการณ์คลี่คลาย
ลำพังฟังที่เตอร์เล่าใครจะเชื่อเนี่ย พ่อคุณเอ้ย
ถอยออกมาคนละก้าว จะเห็นอะไรชัดขึ้น เอาใจช่วยทั้งฟ่าและเตอร์
ให้ฟ่าล้างภาพนั้น ออกจากตา จากใจ ได้เร็ววัน ให้เตอร์กลับบ้านไปอัพโปรแกรมให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
แอบตะหงิด พฤติกรรมอิตอนอยู่ที่ค่ายไอ้อาบน้ำกะโทรศัพท์ รอฟ่ามาเล่าต่อทีหลังดีกว่า ว่าเตอร์เคลียร์ว่าไง มั่นใจว่าฟ่าต้องถาม(รึป่าว)อ่ะอันนี้
ปล. ชอบคุณ here เมนท์ยาว ๆ โดนใจทั้งน้าน
-
:n1:
ได้อ่านต่อละ
เหมือนปัญหากำลังจะเริ่มคลี่คลาย ค่อยรุสึกสบายใจขึ้นหน่อย
ได้ยินเฮียพูดแบบนี้แล้วรู้สึกชอบเฮียจัง สอนอะไรให้ได้คิดอยู่เรื่อยเชียว
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ฟ่า กะ เตอร์ เสมอนะ กลับมาเหมือนเดิมเร็วๆละ :กอด1:
-
^
^
^
บน ๆ 3-4 คนนั่น ไม่ต้องชมมาก ...เดี๋ยวเค้าไม่กล้าเขียน :-[
===========
รักเฮียเจ้าฟ่ามาก ๆ อ่ะ
...แบบว่า อะไรจะได้ใจปานนี้ o13
(เฮียพูดได้ตรงใจมาก ดีไม่ต้องเขียนเอง :laugh3:)
...
ฟ่ากะเตอร์โชคดีนะเนี่ยที่มีผู้ใหญ่อย่างเฮียคอยให้คำปรึกษา ...มีเพื่อนดี ๆ อย่างยุ่งกะแตมด้วย :กอด1:
...
ไอ้เรื่อง date rape drug เนี่ย มันน่ากลัวจริง ๆ แหละ
มีเพื่อนของครอบครัวอยู่บ้านนึง ลูกสาวเค้ากลับบ้านดึกจากห้าง หลายปีมาละ ตั้งแต่พี่ยังอยู่ที่เมืองไทย
ปรากฎว่า พอมาที่รถ รถ start ไม่ติด ไอ้เค้าก็เริ่มกลัวแล้ว ก็เลยพยายามโทรคุยกะแฟนกะที่บ้านตลอดเวลา
ระหว่างนั้นมีผู้ชายเข้ามาอาสาช่วย ให้เรียกอู่ที่ปั๊มใกล้ ๆ อะไรทำนองนั้น
เค้าก็เห็นว่า เออ ไม่น่าไม่ไว้ใจอะไร ก็เลยขอความช่วยเหลือกันไป
ทีนี้เค้าก็ไปรอ check รถที่ปั๊ม โดยมีผู้ชายคนนั้นขับรถมาเอง (ถ้าจำไม่ผิดเค้ามากะรถช่างหรือนั่งมาในรถตัวเองเนี่ยแหละ) บอกว่า จะมาเติมน้ำมัน ระหว่างนั้นเค้าเองก็คุยกับแฟนไปเรื่อย ๆ ทางโทรศัพท์
รอไป ๆ ผู้ชายคนนั้นก็เข้าไปซื้อน้ำอัดลมกระป๋องมาให้ ไอ้เค้าก็ ...จริง ๆ คงระแวงเหมือนกัน แต่ก็เห็นว่า กระป๋องปิดหมดไม่มีอะไรน่าสงสัย
ก็เลยรับมาดื่ม
...
มารู้สึกตัวอีกทีที่โรงพยาบาล...
ฝันร้ายที่สุดของคนคนนึง เราว่า มันไม่ใช่การรอดพ้นมาจากเหตุการถูกล่วงละเมิด ...แต่มันคือ การจำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้เลยว่า เกิดอะไรขึ้นกับเรา
ร่างกายของเราไม่ใช่ของเราอีกต่อไป
...ลูกสาวของครอบครัวนั้นถูกตำรวจพบเข้าที่โรงแรมม่านรูด แล้วสภาพในห้อง ...ก็เกินจะบรรยาย ...คือ ตำรวจใช้คำว่า 'แก๊ง' อ่ะ ...ไม่ใช่คนคนเดียวที่ทำ
เจ้าตัวต้องรักษาตัวอยู่ที่โรงพยายามอยู่เกือบเดือน ที่แย่กว่านั้น ...มีภาพถ่าย (ถ้าสมัยนี้คงเป็น clip) ส่งมาที่บ้าน ...ทำนอง blackmail น่ะแหละ
เรียกเงิน ...พ่อเราอยู่ในหน้าที่ที่ต้องตรวจสอบรูปหลักฐานทั้งหมดด้วย
พ่อว่า ที่เจ็บปวดที่สุดสำหรับพ่อ คงเป็นเวลาที่ลูกสาวของครอบครัวนั้นได้ 'เห็น' เวลาที่หายไปของตัวเองเนี่ยแหละ
...สุดท้ายครอบครัวเค้าก็ต้องส่งสาวคนนั้นไปอยู่เมืองนอก เพราะเจ้าตัวเป็นโรคหวาดผวาและเกิดอาการซึมเศร้า
...
เรื่องแบบนี้อ่ะ มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ...และอะไรที่เสียไป บางทีมันอาจใช้เวลาทั้งชีวิตเรียกเอาคืนมาไม่ได้
...ถ้าใครได้อ่านก็ ...เรื่องนี้เกิดขึ้นได้กับทุกคนเน้อ ไม่ว่าผู้หญิงผู้ชาย
...
เตอร์ ...ขอ :beat: กบาลอีกซักทีเหอะว่ะ
อ่านแล้วก็น่าเห็นใจนะ แต่ ...โชคดีขนาดไหนแล้วน้องเอ้ยที่ไอ้คนทำมัน (อาจจะ) ไม่ได้ถ่าย clip ถ่ายอะไรไว้
แล้วนี่ ...อืมมมม ไปตรวจเลือดกันด้วยนะ ...ไม่ได้อยากจะฟื้นฝอยหาตะเข็บ ...แต่เรื่องแบบนี้มันต้องระวังกันบ้าง :try2:
...พ่อ แม่ หรือใครก็ตามที่รักเรา เค้าถนอมเรามาตั้งแต่เล็กจนโต ปีกกล้าขาแข็ง ...บางทีความสวยงามที่เฝ้าถนอม มันก็มาถูกทำลายเพียงเพราะความเลวของคนคนนึง และความไม่ยอมโตของคนอีกคนนึงนะน้อง
ไม่ได้จะซ้ำเติมแกเลย ...แต่เป็นห่วงว่ะ :กอด1:
...
อ่านไปแล้วเนี่ย จริง ๆ แอบคิดด้วยซ้ำว่า พี่เก่งอะไรนี่เค้าอาจจะยังไม่ได้ทำอะไรเตอร์ด้วยซ้ำ
เผลอ ๆ ให้ตื่นมาเจอแล้วจะได้ blackmail ให้ทำอะไรกันมากกว่า
...เรื่องมันผ่านไปแล้ว แต่พี่สงสัยว่ะ ถ้าเตอร์ตื่นขึ้นมาและฟ่าไม่ได้ขึ้นไปเจอ ...เตอร์จะทำไง ?
ถ้าคำตอบคือ ไม่บอก แล้วยอมทำตามไอ้พี่เก่งเรียกร้องเนี่ย ...ขอ :beat: อีกซักที
...
คนรักกัน ไม่ควรมีความลับนะเตอร์ ...ความลับเล็ก ๆ น้อย ๆ มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้เกินกว่าที่จะนึกเลยล่ะ
...
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องเลยมาบอกฟ่าด้วยว่า ถ้าฟ่าเลือกที่จะให้โอกาสคนที่รักอีกครั้ง ฟ่าเองก็ควรต้องพยายามเชื่อใจ วางใจ ...และมีศรัทธากับคนของฟ่าเหมือนเดิม
บางทีสิ่งที่เราไม่วางใจ สิ่งที่กังวล ...ล่วงหน้า มันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย
คนที่เจ็บปวด ผวาไปเอง คือเรา
(พาลให้ไอ้เตอร์มันมีอาการน้ำท่วมปากชวน :beat: มากขึ้นด้วย ...ทยอย :beat: ไปเรื่อย ๆ 3 ทีเข้าไปแล้ว)
...แค่บอกตัวเองว่า ...เราทำมันให้ดีที่สุด
อยู่กับคนที่เรารักอย่างมีความสุข
แล้วถ้าอะไรที่มันจะเกิด ก็รอให้มันเกิดแล้วค่อยเสียใจ ยังไม่เสียหาย
ฟ่าสุขภาพไม่ค่อยดีนะ ...คิดมากไปถึงเรื่องที่อาจไม่เกิดขึ้น มันไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก
...
อย่างที่เฮียว่าแหละ ถอยกันคนละก้าว แล้วก็ใช้เวลาคิดกันให้ดี ๆ
คงต้องปรับกันไปทั้งคู่อ่ะว่ะ
...เอาใจช่วยค้าบ :กอด1:
...
...
เค้าว่า มันจะไม่ยาวแล้วเชียวนะ :-[
-
"ปากดีไปไอ้ยุ่ง แล้วอย่าโทรมาขอกำลังเสริมนะเว้ย เรียนหนังสือก็ใช้สมอง กำลังอ่ะเอาไว้ใช้ทำงานโน้น โตแล้วเรียนมหาลัยแล้ว ใช้สมองเยอะๆ เรื่องชีวิตคู่ก็เหมือนกัน ใช้สมองให้เยอะๆ รักกันให้เยอะๆเพราะคนดีดีไม่ได้เข้ามาในชีวิตเราบ่อยนัก มีอีกหลายคนที่เค้าโหยหาแต่ไม่ได้มา พวกเอ็งๆๆอ่ะมีโอกาสที่ดีขนาดนี้ ยังไม่ค่อยจะดูแลมัน แล้วถ้าขืนนปล่อยให้เป็นแบบนี้เรื่อยๆ ความรักของพวกเอ็งเป็นตำนานแน่ๆ"
o13คมนะเฮีย
หลงรักเฮียเข้าซะแล่ว :m3:
-
นู๋ยังสงสัย...ม่ะเคลียยยยย....
ตอนที่ พี่ฟ่า...โทรหา พี่เตอร์ ที่ตอนแรก บอกอาบน้ำอยู่ แล้ว พอถามอีกที...พี่เตอร์ ก็บอกว่ายัง ม่ะดั้ยอาบ....
ถ้าจะให้เชื่อ พี่เตอร์ ตอนนิ บอกตรงๆ....โนววววววว เชื่อ ติ๊ดเด่ว....
ครัยรู้....ช่วย บอกหน่อยยยยย.....กิกิ
ปล. เฮีย เจิดมากค่ะ....
-
เหอะๆ ไม่ค่อยเชื่อไอ้เตอร์ ยากินน่ะมีจริง แต่ยาป้ายน่ะลวงโลก แต่มันเป็นเรื่องของคนสองคน แล้วไปแล้ว ก็แล้วไปเถอะ o18
-
สุดท้ายของเรื่องก็คือการให้อภัย
แต่การให้อภัยครั้งนี้ คงเป็นบทเรียนให้แก่ทั้งสองคน
ที่จะคิด และก็คิดให้หนักว่าจะเอายังไงกับชีวิตคู่
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ พิสูจน์ว่ารักแท้มีอยู่จริง ( ในหมู่ชาวเรา )
+1 ให้นุ้งฟ่า ตอนนี้ไม่ให้น้องเตอร์นะครับ ความผิดยังไม่เคลียร์ :กอด1:
-
เฮียได้ใจมากกก มีแฟนอ่ะยัง หึหึ :-[
้
ทบทวนแล้วก้าวต่อไปเนอะ
-
เอาใจช่วยให้เตอร์คิดได้ไวไวน้า
จะได้กลับมาหวานชื่นนนนนนนน
เดี๋ยวนี้มาซะดึกเชียวนะนุ้งฟ้า
อาหารเช้าก็ไม่มีมาเสิร์ฟ ชิชิ งอนนดีกว่า
-
โห ไม่ได้เข้ามาแค่เสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมาเท่านั้น เรื่องไปไกลเลยทีเดียว :a5:
เฮ้อ เตอร์นะเตอร์ ไม่รู้จะว่างัยดีเลย :เฮ้อ:
ชอบคำที่เฮียบอกจริงๆ “ความรักอย่างเดียวมันก็ทำให้ชีวิตคู่อยู่รอดไม่ได้หรอก ต้องอาศัยสิ่งอื่นๆด้วยประกอบกันเข้าไป”
เอาใจช่วยนุ้งฟ่านะจ๊ะ :กอด1:
-
อ่านมาถึงตอนนี้ก็เคลียร์ละ ค่อยโล่งใจ :เฮ้อ:
ดูจากที่เตอร์ใช้กำลังจัดการไอ้พี่คนนั้น ก็รู้ละว่าไม่เต็มใจที่จะให้เป็นอย่างนั้น
พออ่านเรื่องที่เตอร์โดนมอมยา ก็เลยหาข้อมูลเพิ่มเติมในเน็ต เลยได้ข้อมูลมาเพียบว่ายามันมีหลายแบบ ไอ้ยาแบบป้ายนี่ก็น่ากลัว อย่างที่เคยเป็นข่าวในทีวี กรณีโดนป้ายยาแล้วปลดทรัพย์
ภัยสังคมมันน่ากลัวจริงๆ ยิ่งเป็นคนจิตใจดี ก็ยิ่งเป็นเหยื่อให้กับพวกที่ฉวยโอกาศได้ง่าย
ฝากถึงเตอร์ว่า เตอร์ต้องเข้มแข็งและรอบคอบกว่านี้ รู้จักแยกแยะคนให้เป็น ไม่ใช่ว่าใครมาทำดีกับเตอร์ เตอร์ก็ไว้ใจไปซะหมด หัดอ่านคนให้ได้เหมือนเฮียของฟ่าบ้างก็ดีนะ เตอร์เองก็ต้องปกป้องความรู้สึกของฟ่านะ ถ้าตัวเตอร์เองยังเอาตัวไม่รอด แล้วเตอร์จะดูแลคนที่เตอร์รักได้อย่างไร?
หลังจากผ่านเรื่องร้ายๆมา ก็ขอให้ทุกวันเป็นวันที่มีความสุขของเตอร์กับฟ่านะ ^^ :L2:
ปล.ไปทำบุญสะเดาะเคราะห์บ้างก็ดีนะครับ เผื่อผลบุญจะช่วยให้เราได้พบเจอแต่คนดีๆ
-
เตอร์โชคดีนะที่เจอคนแบบฟ่า ยังมีโอกาสได้แก้ตัว
ใช้โอกาสนี้พิสูจน์ตัวเองนะ
-
โหมาซะดึกเลย ดีแล้วๆๆดัดนิสัยเตอร์ ฟ่าอย่าใจอ่อนง่าย เอาให้เข็ดๆๆ ใกล้เปิดเทอมอ่ะยัง เฮ้อยังอยากนอนทั้งวันอยุ่เลย :กอด1:
-
เฮีย เจ๋งที่สุดอะ
:impress2:
แยกกันกันอยู่ + ถอยคนละก้าว เป็นอะไรที่ลงตัวสุด ๆ
เพื่อตัวของเตอร์เอง ... และเพื่อชีวิตคู่รักที่ดีกว่าเดิม
กลับมาแล้วก็คงรักกันมากกว่าเดิม ...
หวังว่า หลังจากที่เตอร์เคลียร์ตัวเองได้แล้ว อะไรๆจะเปลี่ยนไปนะเตอร์นะ
:กอด1:
ป.ล. +1 ให้ฟ่ากะพี่ here อิ อิ
แอบเป็นแฟนคลับคุณพี่
:-[
-
ดีแล้วนะที่ให้ห่างกันสักพักนึง
เตอร์ จะเปลี่ยนตัวเองได้จริงอะป่าว
แล้วจะเป็นยังไงต่อนะ
:z2: :z2: :z2:
-
มื้อเช้าตื่นไม่ทันเอามื้อเที่ยงแล้วกันนะครับบบบบ
(http://www.udclick.com/home1/images/stories/Content2/sport/health/zsport2008120406.jpg)
(http://i232.photobucket.com/albums/ee274/akapong99/ninn/011-50.jpg)
(http://i108.photobucket.com/albums/n28/adct2luv/Blog/Picture37.jpg)
(http://i232.photobucket.com/albums/ee274/akapong99/ninn/012-47.jpg)
(http://i232.photobucket.com/albums/ee274/akapong99/ninn/015-39.jpg)
(http://i232.photobucket.com/albums/ee274/akapong99/ninn/016-36.jpg)
(http://i232.photobucket.com/albums/ee274/akapong99/ninn/013-44.jpg)
มาถือศีลกินเจกันนะครับ ถวายเป็นพระราชกุศลแด่ในหลวงของเรา ขอให้ท่านทรงหายจากอาการพระประชวรโดยเร็ว
เมื่อกินเจเสร็จแล้วก่อนนอนอย่าลืมสวดมนต์ไว้พระอุทิศส่วนกุศลแด่คนอื่นๆด้วยนะครับ
**********
ปล.เมื่อคืนมีคนมานั่งอ่านคอมเม้นท์แล้วนั่งร้องไห้ด้วยแหละ ฮ่าๆๆๆสงสัยจะสำนักผิด
แต่ยังไม่พอ อย่าเพิ่งหยุดด่า ด่าต่อไป ซะใจวุ้ย เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
เรื่องบางเรื่องมันก็ยากจะอธิบายอ่ะ ถ้าฟ่าถามมันทุกเรื่องว่ายังโน้นอย่านี้ทำไมทำแบบนั้น
ฟ่าว่ามันก็คงตอบยากอยู่เหมือนกัน ฟ่าเลยเลือกที่จะไม่ถามแล้วก็ลืมๆมันซะ
ส่วนเรื่องเลือดให้มันไปตรวจแล้ว เดี๋ยวอีกสักพักคงได้อ่านกัน
เรื่องยังมีอีกเยอะ ฟ่าเข้าใจหลายๆคนนะว่า เห้ยทำไมเรื่องมันจบง่ายจังหว่ะถ้าเป็นกรูนะเลิกไปแล้วหรือไม่ก็อะไรก็แล้วแต่
แต่ฟ่าอยากจะบอกว่า มันมีส่วนดีเกินกว่าที่ฟ่าจะใช้คำนั้นได้ เมื่อก่อนฟ่าไม่เข้าใจนะว่าทำไมคนที่เค้าเป็นสามีภรรยากัน
ด่ากันทะเลาะกันตบตีกันถึงเลิกกันไม่ได้ บางคนอาจจะบอกว่าเพราะเค้ามีลูกไง อันนี้มันก็ส่วนหนึ่ง แต่ฟ่าว่าสิ่งที่สำคัญเลยคือความรักที่เค้ามีให้กัน
ไม่ใช่ว่าเราสองคนจะเลิกกันไม่ได้ เรามีจุดแตกหักเหมือนกับคนอื่นเพียงแต่วันนี้มันยังไม่ถึงจุดนั้น เพราะเค้ายังมีส่วนดีที่ทำให้อุณหภูมิในเทอร์โมมิเตอร์ลดลง ฟ่าไม่ใช่คนใจอ่อน แต่ฟ่าคิดว่าฟ่าเป็นคนละเอียดอ่อน บางทีมันอาจจะดูโท่ถูกผู้ชายสวมเขา
แต่ฟ่าเชื่อว่าคนที่ฟ่าเลือกแล้วรู้จักเค้ามาขนาดนี้ เค้าไม่ทำอะไรเเบบนั้นแน่นอน
เค้าสองคนถึงอยู่ในสภาพนั้น ฟ่ามั่นใจว่าเค้าไม่มีอะไรกัน ช่วงเวลาสั้นๆ กว่าอีกคนจะหมดสติ กว่าจะถอดเสื้อผ้า มันก็เยอะอยู่นะ
มากที่สุดก็น่าจะลูบๆ คลำๆ อมๆ ดูดๆ อะไรทำนองนี้ ถ้าคนของเราไม่มีสติ ฟ่าถือว่าเค้าไม่ผิด แต่ถ้าฟ่าไปเจอคนของเราจะมีสติหรือไม่มีสติก็ตามแต่เป็นฝ่ายบรรเลงเพลงรัก ฟ่าถือว่าฟ่ารับไม่ได้ ช่วงเวลาแค่นั้น แค่เวลาจะทำอะไรกันยังไม่พอเลย ถ้าทำอะไรกันจนเหนื่อยเเล้วหลับ ฟ่าก็คิดว่า ไอ้นี้นกกระจอกไม่ทันจะจิบน้ำ ซึ่งมันไม่ใช่ไอ้เตอร์ไง ส่วนเรื่องโทรศัพท์เรื่องอาบน้ำ ฟ่าคิดว่าฟ่าขี้สงสัยมากเกินไป แต่สิ่งที่ได้มาก็คือ "ผัวเราเมื่อออกจากบ้านก็ไม่ใช่ผัวเราแล้ว" เพราะฉะนั้นมันไปไหนเราต้องไปด้วย ถ้าไปด้วยไม่ได้ส่งคนไปคุม ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ขำขำนะครับ
ความรักไม่มีทฤษฎีที่มันตายตัว ความรักเหมือนกับการทดลองวิทยาศาสตร์ ใส่โน้นผสมนี้ตั้งสมมุติฐาน ทดลอง สงสัย มันเป็นอะไรที่วิทยาศาสตร์เราต้องควบคุมตัวแปรต่างๆให้ดี แล้วผลการทดลองเราจะออกมาดีนะครับ
ฟ่าอยากให้ทุกคนมองความรักเป็นเรื่องสวยงามมากกว่าที่จะมองมันเป็นความทุกข์
รักทุกคนนะครับ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ยาวๆของพี่ๆหลายๆคน อยากบอกว่าชอบมาก เม้นท์ยาวไปสามหน้าเลยก็ได้
ฟ่าอ่านทุกคำพูดครับ อาจจะไม่ได้ตอบบ้างเพราะมันเยอะอ่ะครับ แต่เอาเป็นว่ารับรู้แล้วก็ชอบมาก เม้นท์บ่อยๆนะ
สำหรับคนที่ไม่ได้เม้นท์แล้วหลังไมค์มาก็ขอบคุณมากนะครับ แต่บางทีข้อคิดดีดีเม้นท์ให้คนอื่นอ่านแล้วนำไปใช้จะดีกว่านะครับ
ไม่รู้จะพูดอะไรดีนอกจากคำว่าขอบคุณจากใจครับ
:กอด1: :L2: :กอด1: :L2: :กอด1: :L2: :กอด1: :L2: :กอด1: :L2:
-
จิ้มนุ้งฟ่าด้วยร๊ากกก
มาหม่ำอาหารเจของนุ้งฟ่าจ้า
เรื่องความรัก มันไม่ใช่ทฤษฎีตายตัวเนอะ
ยังไงก็ดูและ ถนอมความรักกันและกันดี ๆ นะจ๊ะ :กอด1:
-
รักเฮีย :m1:
คราวนี้รอดตัวไปนะเตอร์ แต่อย่าให้มีครั้งต่อไปล่ะ
ฟ่ารักเตอร์มากขนาดนี้แล้ว อย่าทำให้ฟ่าเสียใจอีกนะ
ทั้งคู่เลยนะ รักกันให้มากๆ คิดถึงใจอีกคนให้มากๆ จะได้ไม่เกิดปัญหาร้ายแรงอะไรอีก
ชอบโพสต์คุณ here มากๆพูดได้ตรงใจสุดๆ
ว่าแต่คุณ here นี่ใช่พี่พลอยหรือป่าวคะ???
:กอด1:ฟ่า+เตอร์
-
:m23: อืมมมมมม์.....ว่าตามพี่ๆน้อง รีบนๆๆๆๆๆ เอาตามนั้นแล้วกันครับ นุ้งฟ่า
ความรักของฟ่ากะเตอร์ คงจะนับได้ว่าเป็น "ตำรารัก" ของชายรักชาย อีกฉบับหนึ่งก็ว่าได้
มีหลายสิ่งหลายอย่าง ที่เป็นทั้งบทเรียน อุทธาหรณ์ เพื่อเตือนใจให้คนที่ยังไม่ได้เจอะเจอ ได้เรียนรู้กัน
ขอบคุณ :pig4: ทั้งนุ้งฟ่าและน้องเตอร์ ที่มา share เล่าประสบการณ์ความรักให้เป็นอีกหนึ่งกรณีศึกษา
มีประโยคหนึ่งของนุ้งฟ่า ที่อ่านแล้วถูกใจมาก -----> ถ้าคนของเราไม่มีสติ ฟ่าถือว่าเค้าไม่ผิด แต่ถ้าฟ่าไปเจอคนของเราจะมีสติหรือไม่มีสติก็ตามแต่เป็นฝ่ายบรรเลงเพลงรัก ฟ่าถือว่าฟ่ารับไม่ได้
ใช่ครับ.....คนเราที่ถูกเรียกว่ามนุษย์ ก็เพราะเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีจิตใจสูง จะทำอะไรต้องมีสติไตร่ตรองให้ดี ให้รอบคอบเสียก่อน แล้วจึงลงมือกระทำ
การกระทำต่างๆ ของมนุษย์จึงเกิดจากความตั้งใจที่จะทำสิ่งนั้น
ความตั้งใจกระทำ หรือการระลึกได้ว่าทำอะไรลงไป ภาษาพระ เรียกว่า "สัญญา" ภาษากฎหมาย เรียกว่า "เจตนา"
ถ้ามนุษย์ทำอะไรผิดลงไป โดยที่ไม่มี "สัญญา" พระท่านบอกว่า เป็นการกระทำที่ผิดศีลเบา สามารถปลงอาบัติได้
ถ้ามนุษย์ทำอะไรผิดลงไป โดยขาด "เจตนา" กฎหมายบอกว่า ไม่ครบองค์ประกอบของการกระทำความผิด ศาลสามารถสั่งยกฟ้องได้
ถึงแม้ว่า.....เตอร์จะทำอะไรผิดลงไปจริง แต่ถ้าเป็นการกระทำที่ ไม่มี"สัญญา" หรือ ขาด"เจตนา"
ก็เห็นด้วยกับการตัดสินใจชองน้องฟ่า ที่จะไม่ลงโทษความผิดของเตอร์สถานหนัก "เลิกกัน" เพียงแค่สถานเบา "สำนึกความผิด" ก็คงพอแล้ว
:เฮ้อ: เฮ้อออออ..อ เหนื่อยว่ะ ไอ่น้องเตอร์ เกิดมาเป็น FC แฟนพันธุ์แท้ของแก ทำไมมันเหนื่อย(ใจ)ยังงี้วุ้ยยย
เออออ..อ เลี้ยง MK มื้อหนึ่งด้วยน่ะโว้ยยย ที่ช่วยเป็นทนายแก้ต่างคดีความผิดให้เนี่ยะ หึหึ :z1:
:กอด1: กอดฟ่า +1 ให้ฟ่า :กอด1: กอดเตอร์ แต่ไม่ +1 ให้เตอร์ ฮ่าฮ่า 5555+++
-
พี่ฟ่ายังอยู๋
แถวพญาไทหรอป่าวอ่ะจ๊ะ
5 5 5 5
:a5:
-
อืม...แบบนี้ดีแล้วแหละ เคลียร์กันอย่างมีสติ
ไปสงบจิตสงบใจกันก่อนแล้วค่อยมาเคลียร์กัน
ครั้งก่อนๆ ต่างคนต่างใช้อารมณ์ใส่กัน มันก็ไม่เกิดผลดีเลย(คนอ่านก็อึดอัดด้วย)
หวังว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายนะเตอร์
ตรวจเลือดแล้วต้องรอดูผลอย่างน้อย 3 เดือนนะจ๊ะอย่าลืม
ยิ่งฝ่ายนั้นเป็นพวกมั่วๆยาด้วยยิ่งต้องระวัง
เตอร์ก็ต้องรู้จักระวังตัวบ้าง ไม่ห่วงตัวเองก็ห่วงฟ่าบ้างนะ
อยากให้รักเป็นตำนานแต่พี่ไม่ต้องการตำนานรักที่แบบว่า
อีกฝ่ายเป็นโรคร้ายแล้วคนรักต้องมาดูแลจนวันตายหรอกนะ
มันอาจจะดูไกลตัวแต่เรื่องแบบนี้ต้องระวังนะครับผม
:กอด1:
-
เพิ่งจะกลับมาอ่านครับ
เกิดอะไรขึ้นอีกแล้วครับ สงสัยต้องย้อนกลับไปอ่านของเดิมอีกครั้ง
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้.....สู้ ครับ
:3123: :t3:
-
โครตรักเฮียเลย :L2:
-
:monkeysad:
No comment ครับ
แต่แยกกันอยู่แหละดีแล้ว
พี่คิดเหมือนฟ่านะ ถ้าคนที่เรารักก็คือคนเดียวกันกับเรา
ถ้าไปมีอะไรกับใคร เราก็ขยะแขยงนะ ถึงขั้นทำใจไม่ได้ ฟิวส์ขาดไปเลยก็ว่าได้
ไม่รู้อะ ไม่อยากจะพูดอะไร
แต่สิ่งที่ฟ่าทำคนเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแหละครับบบบบบบบ
ปล. ฟ่าใจดีเกินไป
-
รูปอาหารน่ากินทุกวันเลยละพี่ฟ่า :mc4:
วันนี้พี่ฟ่าจะมาดึกๆ เหมือนเมื่อวานรึป่าวน้าาาาา
แต่จะรอ หุหุ
-
วันนี้นุ้งฟ่าน่ารักจะมามั้ยอะ
ค้าง ๆ คา ๆ ไงก็ไม่รู้
-
...หนุ่มบ้านนี้นอนดึกนะ ชอบลงเรื่องดึกๆๆ มัวทำอะไรกันอยู่
...ทางรัก ของคน มันก็มีบททดสอบเยอะ อีกอย่าง..คนจ้อง มันจะไวกว่า คนคอยระวัง
...ทั้งสองอายุยังน้อยทั้งคู่ ...ประสบการณ์ ก็ยังน้อยๆๆกันอยู่ อาจรู้เท่าทันบ้าง รู้ไม่เท่าทันบ้าง
...ก็คอยๆๆศึกษา แก้ไขปัญหากันไป..มันต้องอยู่บนหลักของการไว้เนื้อเชื่อใจ ความหนักแน่นด้วย
...เรื่องภายในครอบครัว ไม่มีใครรู้ดีเท่ากับ..คนที่อยู่ด้วยกันสองคนหรอก สู้ๆกันไปเนอะ :L2:
-
เตอร์โอกาสน่ะมีให้สำหรับคนที่
เห็นค่ามันเท่านั้นนะ
เมื่อได้มาแล้วอย่าใช้ให้มัน
ฟุ่มเฟือยนัก เตอร์ชีวิตคู่น่ะ
มันไม่ใช่หมากฮ๊อตนะที่จะล้ม
กระดานแล้วเริ่มเล่นกันใหม่ได้
อีก มองอะไรให้มันกว้างๆหน่อย
เตอร์น่ะมีหน้าที่ทำให้ฟ่ามี
ความสุขที่สุดนะไม่ใช่ทำให้ฟ่าทุกข์รู้มั๊ย
-
ช่าย ดีแล้วล่ะ ฟ่าคิดถูกแล้ว เราเชื่อว่าฟ่าเลือกแล้วล่ะว่าเตอร์คือคนที่เป็นคู่ชีวิต แต่คนที่ใช่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีปัญหาอะไรเลย ความดีของเค้ายังมีอยู่มากไม่งั้นฟ่าคงไม่รักมาขนาดนี้หรอกเนอะ ก็ค่อยๆดูแลรักกันไป โชคดีในโชคร้ายคือฟ่ากะเตอร์ก็แข็งแกร่งขึ้น แล้วก็รักกันมากขึ้น เฮ้อ จะน่ารักไปไหนหว่าคู่เนียะ
ปล. ร้องไห้เลยหรอ น่าสงสารจาง ฟ่าดูแลคนน่าสงสารหน่อยนะ ดีแล้ว จำไว้ๆๆๆ อย่าให้มีอีกนะ :กอด1: เตอร์ก็ได้ มันผ่านไปแล้ว เริ่มใหม่ๆ
อืม ฟ่ากะเตอร์กินเจไหม๊เนียะ
-
นุ้งฟ่ามาแร้วจร้า
อิอิ
วันแรกของการได้อยู่คนเดียว ออกไปข้างนอกดีกว่าอยู่ตรงนี้เดี๋ยวฟุ้งซ่านแน่ ผมตัดสินใจออกไปเดินเที่ยวเล่นเพื่อให้ตัวเองรู้สึกผ่อนคลายมีวิธีเดียวแหละที่สามารถบำบัดได้คือช็อปปิ้ง ฮ่าๆๆๆๆๆ เดินคนเดียวมันก็เหงาเนอะ ไม่รู้จะคุยกะใคร ไม่รู้จะทำอะไร ทำไมเราต้องมานั่งดูคนโน้นคนนี้เข้าเดินไปไหนมาไหนกันด้วยว่ะเนี่ย ผมนั่งเป็นหมาเหงาอยู่ตรงลานน้ำพุ สยามพารากอน แล้วก็เดินไปกินไอติมสเวเซ่น นั่งสักพักก็เเสนจะเบื่อแสนเบื่อทำไมวันนี่สเวนเซ่นฝีมือตกนะ ผมได้แต่นั่งบ่นในใจ ไอติมหมดแร้วเดินเล่นต่อ ความเหงามันน่ากลัวแบบนี้นี่เองเนอะ แล้วเมิงไม่คิดจะโทรมาหากุบ้างเลยหรอไอ้เตอร์
"งืดๆๆๆ"
"อื้มว่าไงเฮีย"
"อยู่ไหน
"สยาม"
"ไอ้เก่งคนที่เฮยบอกอ่ะมันคนละคนกันว่ะ ไอ้เชี้ยนั้นแม่มันจับส่งนอกไปหลายเดือนแล้ว"
"แล้วเก่งไหนอ่ะ"
"แล้วเฮ๊ยจะรู้มั้ยอ่ะ แต่เก่งไหนก็ช่างแม่งเหอะ แล้วนี้กินข้าวยัง"
"ยังอ่ะ เฮียมากินด้วยกันดิ"
"เออๆเฮียอยู่สถานีชิดลมแล้ว ไปสั่งรอไว้เลยป่ะ"
"เฮียจะกินร้านไหนอ่ะ"
"นู้ดเดิ้ลก็ได้เฮียอยากกินเย็นตาโฟว่ะ"
"งั้นเดี๋ยวเดินเล่นก่อนร้านนี้ไวอ่ะ ถึงแล้วโทรมานะ อยู่ไดโซะอ่ะ"
"เออๆๆ" สักพักเฮียก็มาถึง ผมกับเฮียเข้าไปกินอาหารกัน
"เย็นตาโฟเอาเส้นเซี่ยงไฮ้นะครับแล้วก็แตงโมปั่น เกี้ยวซ่าด้วยครับ ฟ่าเอาไร"
"ฟ่าเอาก๋วยจั๊บครับแล้วก็แตงโฒปั่นเหมือนกันเอา อันนี้ด้วยยำเซี่ยงไฮ้ โอเคครับแค่นี้แหละ"
"ไงเราดูหงอยๆนะ"
"มันเหมือนขาดอะไรไปอย่างอ่ะเฮีย"
"เออ ต่อไปก็ชินเองอ่ะ แล้วนี้จะให้มันกลับมาเมื่อไรอ่ะ"
"ไม่รู้อ่ะเฮียว่าไงอ่ะ"
"อื้มมมมมสามเดือนโอมั้ย"
"ฟ่าเหี่ยวตายพอดีอ่ะ"
"แต่เอดส์มันจะตรวจเจอตอนสามเดือนนะเว้ย"
"เฮ๊ยว่ามันจะมีอะไรกะไอ้นั้นหรอ"
"เฮียว่าไม่น่ามีนะ เพราะถ้ามันโดนยามันจะเอาอะไรไปเสียบเค้า มันต้องอ่อนปวกเปียกดิ มันคงไม่จั่วเอดส์หรอก ถ้ามันจั่วจริงๆคงซวยมากอ่ะ"
"แล้วถ้ามันมาก่อนสามเดือนอ่ะ"
"ฟ่าก็ต้องระวังตัวอย่าให้มันขืนใจได้"
"บ้าหรอเฮีย กลัวจะสมยอมอ่าดิ"
"แล้วเวลามีไรกันใส่ถุงป่าว" เฮียมันกระซิบเบาๆมันเพิ่งคิดได้หรอว่าควรพูดเบาๆ
"ทุกครั้ง"
"เออก็ดี อย่าให้มันสำแดงสดหล่ะ เมิงกุไม่อยากคิดเร้ยยยย"
"เดี๋ยวเฮียโทรไปบอกให้มันไปตรวจเลือดเอง"
"เฮียฟ่าสงสารมันอ่ะ มันเดินออกจากห้องหน้าจ๋อยเลย"
"ทำไงได้ว่ะมันเสือกทำตัวเองนิ ถ้าเป็นมันไปเจอฟ่านอนกะคนอื่น ไม่ต้องแก้ผ้าหรอกแค่นอนด้วยกันเนี่ยมันเอาตายแน่"
"ก็นั้นดิ" อาหารมาเสริมเราสองคนก็กินไปคุยไป
"มันต้องหัดเอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้าง เฮียไม่เข้าใจเร้ยทำไมมันถึงได้โง่หลงกลเค้าได้ไงว่ะ"
"ฟ่าก็อยากรู้ หน้าตามันไม่น่าโง่ได้ขนาดนี้นะ"
"ไอ้นั้นมันสาวมั้ยคนที่มอมยาไอ้เตอร์อ่ะ"
"เห้นแตมกะยุ่งบอกว่าสาว รุกไม่เป็นแน่นอน สองคนนั้นก็สืบมาแล้วว่ามันเป็นรับ อนาคตอาจจะมีนม"
"งั้นก็สบายใจไปได้เปราะหนึ่งว่ามันไม่ทะลวงไอ้เตอร์แน่ แล้วไอ้เตอร์ก็ไม่มีสติจะไปทะลวงมันได้ ก็คงได้แค่ลูบๆคลำๆ เวลามันก็ไม่ได้เยอะแยะจนขนาดจะทำอะไรได้ ฟ่าก็สบายใจได้ว่ามันแค่โดนลวนลามไม่ได้ข่มขืน"
"ถ้าเป็นเช่นนั้นได้คงดีอ่ะ แต่เราก็ยังไม่คลายสงสัยอยู่ดีอ่ะ"
"เออๆๆเลิกคิดเหอะในเมื่อให้โอกาสมันแล้วก็ให้มันไป ถือว่าฝันร้ายแล้วกัน"
"ถ้าทุกครั้งหลับแล้วต้องฝันแบบนี้ขอไม่นอนดีกว่า"
"ตายห่าพอดีอ่ะ"
"เห้อ"
"กินๆเข้าไป เลิกคิด เดี๋ยวถ้ามันวุ่นวายยนักเฮียหาผัวใหม่ให้"
"ไอ้บร้าเฮีย ไม่เอาหรอก"
"เอารวยๆเลย เฮ๊ยจะได้เกาะบารมีด้วย"
"จะขายน้องกินหรอ"
"ป่าววววใครจะขายน้องสุดที่เลิฟได้ลงคอ"
"ลองขายดูดิ จะฟ้องแม่"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
เราสองคนก็กินกันจนอิ่มแล้วก็มาเดินย่อยในสยามนั้นแหละ เพิ่งรู้ว่าเฮียมันก็ช็อปเก่งเหมือนกันนะเนี่ย ผมอยู่กะเฮ๊ยมาก็นานแต่ทุกครั้งที่เจอมันคือความแปลกใหม่ เปลี่ยนสไตล์ไปได้ทุกวันเดาทางไม่ถูกอ่ะ
"เฮีย ไม่เคยช็อปปิ้งหรอ"
"นานๆจะว่างนี่หว่า"
"นานๆจะว่างแต่เห็นรู้จักคนขายทุกร้านเลยนะ"
"ช่างสงสัยจริงเว้ย"
"ดุอีก"
เราสองคนยืนเลิกกางเกงยีนต์มือสอง
"สวยป่ะฟ่า"
"เออสวยดี แต่เฮ๊ยใส่ได้หรอว่ะ"
"ไม่ได้ ขายังยัดไม่เข้าเลย"
"แล้วจะซื้อเพื่อ"
"เพื่อเป็นแรงจูงใจให้ลดน้ำหนักได้ ขาจะได้เท่าเพ่เป้สเลอซะที"
"ให้มันเท่าก่อนมั้ยค่อยมาซื้อ ถ้าทางจะซื้อไปเก้อ"
"ไม่น่ามาเดินด้วยกันเลยเนอะ"
"อ่ะล้อเล่งงงงง"
"เอารูปหล่อ วันนี้มีแบบมาใหม่เลย" คนขายทักเฮีย ไม่น่าเชื่อถือเลยคนขายร้านนี้ ฮ๋าๆๆๆ ผมพูดเบาๆๆนะ
"ไหนอ่ะ"
"โหเพ่ อันนี้เอาไปแร้วไงอย่ามั่ว ที่กวาดสายตาดูเนี่ยมีแล้วทั้งน้านนน เมื่อไรจะตัดแบบใหม่เนี่ย"
"อ่าวหรอ แบบนี้เพิ่งอาทิตย์เดียวเองนะ"
"ก็ผมซื้อกะพี่ที่เจเจอ่ะ วันนี้เพ่มาสยาม ก็แบบเดิมนิ"
"อ่าวหรอ โทดทีๆๆ"
"เดี๋ยวมาดูใหม่แล้วกัน"
"โอเคๆๆๆ"
"เฮียมีทั้งร้านแล้วหรอ"
"เอออ่าดิ"
"สุดยอดว่ะ"
เราสองคนก็ซื้อโน้นวื้อนี้กันไปเรื่อยอ่ะ เฮียแม่งก็นะตาดอดตายอยากมาจากไหนเนี่ย ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมต้องช็อปไอ้เตอร์ถือนี้กลายเป็นผมช็อปแล้วต้องมาถือของเฮ๊ยด้วยแล้วเนี่ย
"เฮียนอนห้องฟ่านะวันนี้อ่ะ"
"ไม่เอา"
"นะๆๆๆๆๆๆไม่อยากนอนคนเดียวอ่ะ นะนะขอร้องนะ"
"คิดดูก่อน"
"ไม่ต้องเลย เฮ๊ยต้องรับผืดชอบเฮียให้มันกลับบ้านอ่ะ"
"เออ กูผิดซะงั้น"
"ไม่รู้แหละเฮียต้องมานอนห้องฟ่าจนกว่ามันจะกลับมา"
"นิสัยอ่ะ"
"ไม่รู้ๆๆๆๆ"
"วันนี้วันเดียว ถ้าวันอื่นว่างจะไปนอนเป็นเพื่อน"
"ก็ได้"
"กลับได้แล้วเรียกแท็กซี่ดิ๊ เมื่อย"
"รถไฟฟ้ายังไม่หมดเลย"
"ก็ไม่อยากนั่งอ่ะ มีไรมั้ยบอกให้เรียแท็กซี่ก็แท็กซี่ดิ"
"ดุจังนิ" เราสองคนนั่งแท็กซี่กลับ พอถึงห้องก็ธรรมดาอ่ะชื่นชมของกัน แล้วก็ต่างคนต่างไปอาบน้ำแล้วก็เตรียมตัวนอน ดีใจคืนนี้ไม่ต้องนอนคนเดียวแว้วว
"เฮีย"
"ไร"
"หลับแล้วหรอ"
"ยัง"
"ถามไรหน่อยดิ"
"ว่ามา"
"ถ้าเฮียเป็นฟ่าเฮียจะเลิกกับมันป่าว"
"ไม่อ่ะ"
"ทำไมอ่ะ เพราะเฮียเข้าใจฟ่าไง ว่าฟ่าอยากได้คำตอบแบบนี้ เรื่องแบบนี้ถามใจตัวเองดิ ถามคนอื่นทำไม ไม่มีใครตอบแทนเราได้นอกจากตัวเราเอง"
"ก็แค่อยากรู้"
"เฮีย"
"ไร"
"เฮียว่ามันจะคิดถึงฟ่ามั้ย"
"ไอ้นี้ไร้สาระ ไม่น่าถามเลยเหอะ เออๆเอางี้มั้ยเราลองใจมันดูเราส่งคนไปจีบมันดีป่ะ ดูดิ๊มันจะมั่นคงกะเอ็งแค่ไหน"
"ถ้ามันโอเคกะคนนั้นอ่ะ"
"ก็ถูกทิ้งอ่าดิ"
"ทำไมเฮียใจร้ายขนาดนี้"
"คิดดูนะเว้ยถ้ามันมั่นคงไม่สนใจใครเราก็มั่นใจได้ว่ามันรักเราคนเดียววันนั้นมันต้องไม่มีไรกะไอ้นั้นแน่"
"เหมือนส่งอ้อยเข้าปากช้างเลย"
"เราจะหาช้างทำไมอ่ะ เราก็หาแมวหาหมาดิยังไงมันก็ไม่กินอ้อยหรอก"
"แล้วจะเอามาจากไหนอ่ะ"
"เดี๋ยวเฮียจัดให้ เพื่อนเฮียที่มันเรียนที่เดียวกเตอร์อ่ะ มันต่อโทที่นั้น"
"แล้วเฮียจะให้เค้าเดินชนกันแล้วแลกเบอร์กันหรอ"
"นั้นมันนิยายไปน้อง ก็เดี๋ยวเฮ๊ยจะไปหาเพื่อนนั่งกินข้าวมันแล้วจะโ?รตามมันมากินด้วยกันแล้วให้เพื่อนเฮ๊ยสานสัมพันธ์ต่อ"
"เพื่อนเฮียไว้ใจได้ป่ะเหอะ"
"ได้ดิมันมีแฟนอยู่แล้ว แล้วแฟนมันก็เพื่อนเฮียแล้วอีกอย่าง มันก็เป็นผผู้ชายด้วย แต่หน้ามันหวานคนเลยชอบคิดว่ามันเป็นเก้งอ่ะ"
"เอาก็เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน"
"มันต้องอย่างงี้ดิหว่ะถึงจะสมเป็นน้องเฮีย งั้นคืนนี้พอได้แล้วนอนพักผ่อนเอาแรงพรุ่งนี้เฮียต้องเริ่มดำเนินตามแผนการ"
"จอมวางแผนที่สุดอ่ะ"
"นอน กู้ดไนท์น้องรัก"
"อื้ม" ผมได้แต่นอนคิดว่าถ้ามันตกหลุมรักพี่เค้าแล้วผมจะทำไง นอนไม่หลับเว้ยยยยไม่น่าชวนมันมานอนด้วยเลยไอ้เฮ๊ยเนี่ย แงๆๆๆๆๆๆ
อิอิ
เค้ามาดึกอีกแร้วอ่ะตะเอง
ปิดเทอมนอนดึกกลางวันเที่ยวตะลอนๆ
อิอิ
ฟ่ากินเจครับบบบบ ใครกินเจมั้งเอ่ย
ฟ่ายังอยู่พญาไทเหมือนเดิมครับย้ายไปไหนไม่ได้อ่ะเพราะยังไม่มีเสี่ยซื้อคอนโดให้ ใครสนใจซื้อให้ยินดีนะครับบบจะย้ายไปอยู่ที่อื่นเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่เอาเตอร์ไปด้วยนะ อิอิ
วันนี้กินข้าวกะเตอร์มาที่พารากอน มีอาหารเจจนครบสิบวันเยยยยยยครับ
เฮ๊ยนุ้งฟ่าทานข้าวคนเดียวมาสองเดือนแล้วนะครับ
มีใครจะไปทานกะเฮียมั้ง ไปดักรอได้ที่รถไฟฟ้าพญาไทเท่ยวสุดท้ายนะ
คริคริ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ทุกกำลังใจนะครับ
ใครอ่านแล้วเม้นท์ขอให้เจอความรักบนบีทีเอส
ใครอ่านแล้วไม่เม้นท์ขอให้ประตูบีทีเอสหนีบตูด
ชิชิ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
ร๊ากทุกคนค๊าบบบบบบบ
-
:z13: ฟ่า
"ทำไมอ่ะ เพราะเฮียเข้าใจฟ่าไง ว่าฟ่าอยากได้คำตอบแบบนี้ เรื่องแบบนี้ถามใจตัวเองดิ ถามคนอื่นทำไม ไม่มีใครตอบแทนเราได้นอกจากตัวเราเอง"
เฮียเท่ห์อีกแล้ว
ลองใจกันให้รู้ไปเลย ไม่มั่นคงจะได้รู้เร็วขึ้น
เจาะไข่ลูกเป็ด
v
v
v
-
เฮ้ยยย ไม่ทันจิ้มฟ่า ปุโธ่ กะมารอนะเนียะ ว่าแล้วเชียว เดี๋ยวไปอ่านก่อน
อ่า เอาล่ะ ต้องพูดตามฟ่า "จะดีหรอเฮีย" เหอๆ แต่ไม่เป็นไรหรอก เตอร์มั่นคงอยู่แล้ว (อ่ะป่าว)
ดีๆกินเจ แต่เราไม่ได้กินอ่ะ ฮ่าๆ มาดึกตลอดเลยนะ เราก็นอนดึก(ไม่ดึกมั้ง จะเช้าแล้ว)เหมือนกัน :bye2:
-
อ่านแล้ว รักเฮียจัง
เป็นยาใจจริงๆ
-
อ่านแล้วรีบเม้นท์
กลัวโดนหนีบตูด o3
แต่...เอ๋
บ้านป๋มไม่มีรถไฟฟ้าอ่า
แล้วจาเจอเฮียได้ไง o12
อยากเจอๆ......o9
หลงรักเฮีย
-
:laugh:
มันไม่มีประโยชน์หรอกก ส่งคนไปสานสัมพันธ์
แต่ถ้าจะสานแบบใช้ยา มอมก็ว่าไปอย่าง :z2:
-
เฮียก็เจ้าแผนการเหมือนกันนะ
แต่ทำเพื่อน้องรัก สุดยอดพี่ชายเลย
บวก 1 แต้มนี้ ฝากให้เฮียจ้า
แต่ :กอด1: นี้ให้นุ้งฟ่านะ
นุ้งฟ่า จบคดีนี้แล้ว ให้น้องเตอร์มาบอกหน่อยสิ
ว่าอ่านเมนท์แฟนๆแล้ว เป็นไงบ้าง อยากรู้ ฮ่าๆๆๆๆ
กินเจเหมือนกันนุ้งฟ่า กินตลอดเทศกาลเลย
เดี๋ยววันพุธ ไปหม่ำอาหารเจแถวเยาวราช
ไปด้วยกันป่าวนุ้งฟ่า ชวนเตอร์ไปด้วยนะ
-
วันนี้เค้าก็เพิ่งมาจากเยาราชอิอิ
เดี๋ยววันพุธไปอีกเสื้อแดงแรงทั้งคู่
แล้วป๊ะกันแฮ่มแหน่
-
อ่านกำลังเพลินเลย :laugh:
ตั้งสามเดือน งี้ฟ่าก็คงเหงาเนอะ
ตอนนี้เตอร์หายไปคงนอนคิดถึงฟ่าอยู่
อืมต่อไปลองใจเตอร์ แล้วจะเป็นยังไงละนี่ หน้าตื่นเต้นจริงๆเลย
เป็นกำลังใจให้ฟ่ากะเตอร์ เฮียด้วย
-
ถ้าใจแข็งได้ 3 เดือน ก็ไม่ใช่ฟ่าแหละว่ะ :pandalaugh:
...วันเดียวยังจะไม่รอด พี่ว่า ...3 อาทิตย์นี่เก่งละ ...ให้ทายคงไม่เกิน 3 วัน
(...เค้าดูถูกน้องมากเกินไปมั้ย ? :m17:)
...
จริง ๆ แล้ว เฮียอ่ะ ...ทำเพื่อฟ่าเลยนะเนี่ย
เพราะเท่าที่อ่าน ๆ ดู ...ถ้าไม่หาทาง 'พิสูจน์' อะไรบ้างเลย
...ถึงจะบอกว่า ฟ่าให้โอกาส ...แต่จะให้ลืม ๆ เรื่องพี่เก่งอะไรนี่ ...ยากว่ะ
...เท่าที่เล่า ๆ ให้ฟังมา ไอ้ตอนฟ่า 'เข้มแข็ง' น่ะ ก็พูดได้หรอกว่า ลืม หรือ มีเหตุผลเหนืออารมณ์
...แต่ก็ ...พี่ว่า ฟ่าต้องพยายามจริง ๆ จัง ๆ ที่จะตัดอะไรที่ไม่สบายใจออกไปนะน้อง
ให้โอกาสเค้าแล้วตัวฟ่าเองอ่ะนะ ...ก็ยังไม่แน่ใจอยู่น่ะเอง
...
หนึ่งในเหตุผลที่ไม่แน่ใจนี่ไม่ใช่อะไร ...ไม่มีใครนึกว่าเตอร์มันจะโง่ ...เอ้ยยย เซ่อ ...งื้อออออ ซื่อ ...ใช่ ๆ 'ซื่อ' ขนาดนั้น o3
...
...คำว่า 'เด็ดเดี่ยว' ไม่ได้หมายความว่า ตัดใจเลิกเพียงอย่างเดียว
แค่มันยังหมายความว่า ถ้าน้องตัดสินใจที่จะให้โอกาสคนคนนึงแล้ว ...มันคือ 'การเริ่มต้นใหม่' แบบ clean slate (ไงดีวะ ? ...แบบ เริ่มจาก ศูนย์ อะไรไม่ดีไม่ต้องเอามาจำ)
นั่นน่ะ อีกด้านของคำว่า เด็ดเดี่ยว
...
ซึ่ง ...อย่างอนนะเว้ย ...แต่ถึงฟ่าจะบอกว่า ฟ่าทำอยู่ ...แต่ ...เท่าที่ตามอ่านมา ถ้าทำได้จริง ๆ นี่ ... o13
...
คือ ไม่ใช่แค่เตอร์อ่ะที่ต้องปรับนิสัยบางอย่าง ฟ่าเอง ...ก็ต้องพยายามนะ ไม่ใช่เพื่อใครเลย เพื่อแกสองคนน่ะแหละ
...
...ว่าแต่ ...ไอ้พี่น้องคู่นี้เนี่ย ชอบหาเรื่องลองใจเตอร์มันเหลือเกิน o18
ฟ่าก็บ่อยนะ ตอนที่ยังไม่มีเรื่องน่ะ
...ใจคน ...บางทีไม่ได้มีเอาไว้ให้ทดลองนะน้อง
(แต่กรณีนี้ ...เอาวะ ถ้าไม่ลองใจ พี่ว่า คนที่จะกินไม่ได้นอนไม่หลับ เพราะยัง 'สงสัย' น่ะก็ฟ่าเองน่ะแหละ ...งานนี้ก็ซวยของไอ้เตอร์ไปละกัน :m20:)
...
พี่ชายอย่างเฮียนี่ หาได้ที่ไหนอีกเนี่ย :กอด1:
...
ใครอ่านแล้วเม้นท์ขอให้เจอความรักบนบีทีเอส
ใครอ่านแล้วไม่เม้นท์ขอให้ประตูบีทีเอสหนีบตูด
เค้ามา ment ไม่ได้กลัว BTS หนีบก้นนะ ...เค้าอยู่ US :laugh3:
...
===========
:จุ๊บๆ: เจ้า l3iZal2l2e
ToGetHerFoRevEr - :m30: ...ใช่ค้าบ ...แบบว่า ...เอิ่มมมมมม รู้ชื่อพี่ได้ไงวะ ? ...คือ ...เอ่อ ...เราไม่ได้รู้จักกันมาจาก 'ข้างนอก' ใช่มั้ยน้อง ...เค้าว่า เค้าไม่เคยหลุดชื่อเค้าในนี้นะ :m29:
จิ้มคุณน้องเพียว ...ถ้าวิศวะกรหล่ออย่างพี่เคนมีจริงในโลก พี่จะเลิกกับ ไอ้วิศวะ แฟนพี่ ทันทีเลยว่ะ :m12:
v
v
v
-
พอบอกว่าคนละเก่งกับที่เฮียรู้จักแล้วรู้สึกกลัวแฮะ
กลัวว่ามันจะมีไรไม่ดีอีก :เฮ้อ:
ยิ่งเฮียจะทดสอบเตอร์ด้วยวิธีนี้ด้วย กลัเตริงร์เสียใจจัง
ทั้ง ๆ ที่เตอร์ผิดก็เหอะ
เพียวก็กินเจนะฟ่า แต่ยังไม่ทันข้ามวันเลย
โดนจับกรอกเหล้า แถมหิวมาก ๆ เลยออกไปแล้วเรียบร้อย
เราเม้น แสดงว่าเด๋วต้องพบรักบน BTS
นี่ดีนะช่วงนี้ขึ้นทุกวัน เดินพารากอนทุกวันด้วย (เดินอย่างเดียว 555+)
แล้วคนที่เม้นแต่ไม่ได้ขึ้น BTS ก็อดไปนะ :m20:
-
o22
บ้านนี้น่ากลัว
จอมวางแผนจริงๆเลย
-
เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์
มารอตอนต่อไปอยู่นะครับ
+1 นี้ฝากให้เฮีย เป็นพี่ชายที่ o13
ส่วน :กอด1: ให้นุ้งฟ่าแล้วให้น้องเตอร์ยืนดูอยู่ใกล้ ๆ เอาให้ :m15: ไปเลยดีไหมครับ 555....
-
อืมม์....ใช้วิธีนี้ก็ดีนะ นุ้งฟ่า
ทั้งทดลองใจ พิสูจน์ใจกันให้เห็นไปเลย
เพราะครั้งนี้ถ้าเตอร์ไม่เคลียร์ตัวเองให้ฟ่าเห็นว่าขาวสะอาด
มันก็จะเป็นเหมือนเสี้ยนตำใจฟ่าอยู่ยังงั้นทุกวี่วัน
ดีแล้วที่ให้เตอร์เป็นคนบ่งเสี้ยนใจนี้ด้วยตัวเตอร์เอง
ฟ่าจะได้สบายใจ ไม่กังวลใจ และไว้ใจในตัวเตอร์ได้อย่างมั่นใจ
เตอร์ก็ทำตัวให้มั่นคง อย่าวอกแวก ในการพิสูจน์ใจครั้งนี้ล่ะ
ไม่งั้นก็ไม่วายที่จะต้องเหนื่อยใจกับเตอร์อีก :เฮ้อ:
เชียร์......เชียร์เตอร์นะ
เฮียเล่นวิธีนี้ เล่นกันถึงขนาดวางฎีกาเลยน่ะเนี่ยะ
ไม่ตัดสินประหาร ก็ยกฟ้อง ปิดคดี
ฟ่าโชคดีที่สุด ที่มีพี่ชายอย่างเฮีย o13
:กอด1: อ่านเรื่องของฟ่ากะเตอร์ทีไร ได้แง่คิดทุกที
-
มาลุ้นกันดีกว่า ว่าเตอร์จะเอาตัวรอดจากแผนการอันชั่วร้ายนี้ได้มั้ย? :laugh:
อยากรู้เหมือนกันว่าถ้ามีคนมาทำดีกับเตอร์ แล้วเตอร์จะวางตัวอย่างไร :z2:
-
อะจงจานเตอร์จัง อะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เข้ามาเอาใจช่วยให้ผ่านเรื่องร้ายๆ ไปได้ด้วยดีจ้า
กินเจเหมือนกันอ่ะ แต่กินฝีมือแม่นะ อร่อยสุดแล้ว
5555
-
เฮีย มีลองใจอ่ะ ที่สุด
เฮียน่ารักเนอะ :-[
-
555+ บีทีเอสยังมาไม่ถึงบ้านพี่เลยอ่ะ
แผนเฮียเนี่ย ผลจะออกมาแบบไหนกันหนอ อิอิอิ
เดี๋ยวก็คงมีคนแอบตามไปดูเหตุการณ์จนโดนจับได้แน่เลย คริคริคริ
-
อยู่ีที่เดิม
ก้บ้านไกล้กันอ่ะดิพี่ฟ่า
555 :z1: :z1:
พี่ฟ่าอยู่คอนโด
ถ้าเปนคอนโดที่คิดไว้ล่ะก้
5 5 5
ผ่านทุกวานนนนนนนนนน
ซอย5 อาหารเจเพียบบบบบ
พี่ฟ่าไปซื้อมากินบ้างป่าวอ่ะ
อร่อยดีๆๆๆ
-
เฮียเจ้าแผนการเจงๆ
:jul3:
เตอร์เอ๊ยยยย เอาใจช่วยอ่ะ
แต่เชื่อว่าเตอร์คงไม่วอกแวกชัวร์ !
ไม่มีใครน่ารักกว่าฟ่าแระ อิ อิ
:-[
ป.ล. เรากินเจๆ ๆๆ ๆ :กอด1:
-
...อยากให้น้องเตอร์ มันจับผิดแผนเฮียได้ แล้วศอกกลับมาจังเลย...
...นางเอกตรู คงนั่งร้องไห้อีก ...อ้อยเข้าปากช้างไปแล้ว..อิอิ
...ไม่ได้กลัวประตูรถไฟฟ้าหนีบตูดนะ เพราะไม่ได้ใช้บริการ :laugh:
-
:กอด1: รักเฮียที่สุด ๆๆๆ :กอด1: :-[
ปล..พี่ฟ่าด้วยค่า :กอด1:
-
รักเฮียๆๆ :m3:
เห็นด้วยกะแผนการณ์ของเฮียนะ ดูสิว่าเตอร์จะเล่นด้วยป่าว ฟ่าจะได้สบายใจไง
:กอด1: นุ้งฟ่า+คอปเตอร์
ถึงพี่ here เรารู้จักกัน "ข้างนอก" แหละค่ะ จำสไตล์การเขียนของพี่ได้
มาทักพี่แบบนี้ไม่เป็นไรใช่ป่าวคะ :L2:
-
:กอด1:
:z2: :z2: :z2:
-
เอางัยเอากันแต่ครั้งนี้ครั้งเดียวพอนะ เตอร์อย่าทำให้แฟนคลับ
ผิดหวังนะ
-
ลุ้น ๆ ๆ ว่าพี่เตอร์จะทำยังไง อิอิ
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์
-
คุณเฮียของนุ้งฟ่าก็จอมวางแผนนะเนี่ยะ 555
เหงาเนอะนุ้งฟ่า เวลานุ้งเตอร์มะอยู่ กลับมาอยู่ด้วยกันไว ๆ น้า คิดถึงความหวานของคู่นี้
-
สงสารน้องฟ่าจัง ผ่านมามันมาได้แล้ว จะได้มีบทเรียนไว้จดจำ
รักกันให้ดีดีนะ ว่าแต่ถึงสามเดือนหรือเปล่าเนี่ย
-
การพลั้งพลาด เท่ากับ
การดูแลตัวเองไม่ดี เท่ากับ
การดูแลคนรักได้ไม่ดี เพราะ
ทุกอย่างในตัวคุณล้วนส่งผลต่อความรู้สึกของคนรัก
แต่ที่สุดของความรัก ก็คือ การให้อภัย
สู้ๆนะครับ อัลฟ่า กะ นายเตอร์
-
สมมุติว่าเตอร์ไม่ได้คิดอะไรกะเพื่อนเฮีย แต่พาซื่อ ตามเกมไปอย่างซะอย่างงั้นเนี่ยจะเป็นไงหนอ :jul3:
ฟ่าให้เตอร์เรียกคะแนนคืนหน่อยเร้ว เรตติ้งตกฮวบ
นึกถึงละครช่องสามหน้ากากดอกซ่อนกลิ่น ที่อั้มเล่น เป็นนายแสน ...ก่อนจะผ่าตัดแล้วรู้ความคิดคนอื่นเนี่ย อาการคล้ายเตอร์เลย เชื่อใจคนอื่นที่แกล้งทำดีด้วย จนน่าใจหาย มีคนเตือนก็คิดว่ามองแง่ลบเกินไป ไม่มีอะไรหรอกคิดมากไปป่าว จะมองโลกในแง่ดีตลอด เตอร์จะเป็นประมาณนี้ป่ะ
ส่วนฟ่า ก็น่าจะแบบพูดตรง ๆแบบแรงไปหน่อย (ในความคิดคนฟัง) เหมือนที่ป้าพระเอกเป็น ฟังแล้วก็คิดว่าเหตุการณ์ร้าย ๆแบบนั้นคงไม่เกิดขึ้นแน่เลยไม่ได้ใส่ที่จะป้องกันตามที่บอกก็เป็นได้ อันนี้พี่เดาเอานะ
พล่ามมาซะยาวเลย มีใครดูเรื่องนี้มั่งไม่รู้
-
:laugh: สมน้ำหน้าเตอร์ ฟ่าปล่อยเตอร์เข้ามาเรียกเรตติ้งคืนเร็ว ฮ่าๆ
-
ต้องเอาคืนให้รู้สำนึก...ว่าเวลาเจอภาพบาดตาบาดใจจะรู้สึกยังไง...หึหึหึ..รักเฮียจริงๆเล๊ย
-
เดี๋ยวดึกๆๆมาเน้ออออออ
-
^
:z13: นุ่งฟ่า
รอเน้อออออออ
แต่ดึกมากหรอเปล่า ฟ่า
-
เดี๋ยวนี้ชอบมาดึก ๆ เนอะ
แล้วจะรอนะครับ
-
เข้ามารออ่านครับ :t3:
นอนดึกมากไม่ดีนะครับฟ่าเดี๋วหน้าไม่ใสนะ :z2:
-
ยังไงก็จะรอ รอคนน่ารัก :o8: :-[
-
มาแว้วๆๆๆๆๆ
ไปสยามกันมาอ่ะ
คนเยอะชิบเป้ง
เฮ๊ยก็ไปด้วยนะ ชะนีนี้จิกกันลูกกะตาจะหลุด
ไอ้เราก็กันไว้ กันเอาไว้ให้คนในเล้า
อิอิ
"ไอ้ลูกหมาตื่นได้แล้ว" เสียงตะโกนออกมาจากประตูห้อง ไม่น่าชวนมันมานอนจริงๆปลุกแต่เช้าเลย นิสัยเฮียมันจะตื่นตัวตลอดเวลาอยู่เฉยไม่ค่อยได้ แต่ถ้าเวลามันนิ่งนี้คือนิ่งน่ากลัวอ่ะ
ปรกติจะต้องมีคนมาหอมแก้มปลุกให้ตื่น นี้กลายเป็นเสียงด่าซะงั้น คนละฟิลว์เลยอ่ะให้ตายจิ เห้อๆๆๆๆ
"ไอ้ฟ่า" เสียงตะโกนมาอีกครั้งเมื่อผมยังคงนอนอยู่
"เออรู้เเล้ว"
"นอนแบบนี้อ่ะสิผัวถึงได้หนีไปนอนกะคนอื่น" ปากมันหรอนั้น มาพูดแทงใจดำอีก แต่เช้าเลยนะไอ้เฮีย
"อวรพรแต่เช้าเชียว ตื่นมาทำไมเนี่ยแต่เช้าอ่ะ"
"ให้ข้าวหมาอ่ะสิ" ถาพที่ผมเห็นคือเฮ๊ยมันกำลังทำอาหาร โอ้วน่ากินทั้งนั้นเลยอ่ะ
"ยอมเป็นหมออ่ะน่ากินทั้งนั้นเลยเนี่ย รูงี้ให้ย้ายมาอยู่นี้ดีกว่า"
"เมื่อกี้เมิงยังนึกในใจอยู่เลยว่าไม่น่าชวนเฮียมานอน" มันรู้ได้ไงฟ่ะแค่นึกนะนั้นอ่ะ
"รู้ได้ไง"
"เบื้องบนบอก ว่ามีคนแอบด่าอยู่ใกล้ๆ นั้นก็คือ" มันชี้นิ้วมาที่ผม
"เยอะเกิ๊น"
"เห้ยไปล้างหน้าล้างตาก่อนดิ" มันตีมือผมเมื่อผมหยิบหมูทอดใส่ปาก
"ดุจังเว้ย เอาพ่อมาอยู่ด้วยรึป่าวว่ะเนี่ยกรู" แล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำไปทำภารกิจอย่างรวดเร็วเพราะอาหารน่ากินมาก
"ตักข้าวให้น้องหน่อยจิ"
"เป็นง้อยหรอ"
"ใจร้าย" แต่มันก็ตักข้าวให้ผมนะ
"กินเข้าไปเยอะๆต้องต่อสู้กับอะไรอีกมากมาย"
"เหนื่อยจะตายห่าอยู่แร้วไม่สู้อะไรกะใครทั้งนั้นอ่ะ"
"เหนื่อยอะไรนี้แค่เริ่มต้นเท่านั้น"
"สู้ไปคนเดียวเหอะ"
"เอ้าอินี่ กวนติงแต่เช้า"
"เลิกพูดๆๆๆเรื่องนี้ เฮ๊ยๆๆโคลกน้ำพริกแกงส้มเองหรอ"
"ปั่นเอา พ่อครัวสมัยใหม่เว้ย มานั่งโคลกครกโคลกสากอยู่ไม่ทันกินพอดีอ่ะ"
"แล้วปลาสลิดนี้ไม่เอามาจากไหนอ่ะ"
"เมื่อเช้าเดินไปเจอยายเค้าหาบขายอ่ะ แต่แพงมากอ่ะ"
"เท่าไร"
"ไม่รู้ลืม"
"แก่เเล้วนิ"
"เดี๋ยวเหนี่ยวร่วงเลย"
"ขอโต๊ดครับ"
"ของในตู้อ่ะเอามาทำกินมั้งนะเดี๋ยวก็เน่าพอดี สักแต่ว่าซื้อๆๆไม่รู้จักดู ซื้อซ้ำซาก"
"ปรกติก็ทำกินทุกวันอ่ะ มีช่วงนี้แหละที่ไม่ได้ทำ ทำไมฟ่าเจียวไข่ไม่อร่อยเท่าเฮ๊ยซะทีว่ะ" ผมก็ตักไข่เจียวเข้าปาก
"มันคนละชั้นกันเว้ย ตีไข่อ่ะใส่น้ำลงไปนิดหนึ่งมันจะได้ไม่เเข็ง อยากมันก็ใส่นมสด น้ำมันต้องร้อน สำคัญสุดตอนเท"
"เทยังไงอ่ะ"
"ไม่บอก"
"เอ้า หวงอ๋อ"
"ป่าวมันอธิบายไม่ถูกต่างหากอ่ะ"
"ผัดผักนี้เอาผักไปลวกก่อนหรอ"
"อืม"
"สีสวยเชียว"
"เฮียทำ กล้วยหอมดิพกะช็อคโกแลต ฟรีซอยู่เย็นๆเอาออกมากินด้วยอ่ะ แล้ววันนี้มีเรียนป่าวเนี่ย"
"มี เฮียอ่ะไปไหนป่าววันเนี่ย"
"เดี๋ยวต้องเอาของไปส่งที่ไปรษณีย์อ่ะ ส่งช้าเดี๋ยวลูกค้าจะด่าเอา" เฮียมันขายของทางเนตด้วยอ่ะ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าอาชีพมันคือไรแล้วอ่ะ เยอะแยะไปหมดทั้งเรียนทั้งทำงาน
"เฮียไม่เหนื่อยมั้งหรอ"
"ไม่อ่ะ เฮียว่าไม่สนุกดีนะ ถ้าเฮียเอาเวลาไปเที่ยวเล่นเหมือนตอนอยู่กะป๋ามันก็ไม่เกิดประโยชน์อ่ะ เฮียเที่ยวมาเยอะแล้วอ่ะเฮียยังอยากทำอะไรหลายๆอย่างที่เฮียอยากทำ โครงการเยอะะแยะ แล้วเหล่านั้นมันก็ต้องอาศัยปัจจัยคือเงินอ่ะ ก็ต้องทำงานดิหว่ะ แล้วที่ทำทุกวันนี้มันเป็นสิ่งที่เฮียชอบด้วย(มันชอบพวกงานดีไซต์ กราฟฟิค เฮียเนี้ยอาร์ตตัวพ่อ)
"ขอตังค์ป้ามาลงทุนดิ ตังค์แกเยอะแยะ"
"พูดไม่คิด เดี๋ยวป้ารู้ป๋าก็ต้องรู้ ป้าอ่ะตัวดีเยยเดี๋ยวก็เอาเฮียไปช่วยงานที่โรงเรียนอีกอ่ะ กูเหมือนติดคุกแน่ที่เนี้ย"
"แต่ป้าเค้าบ่นถึงเฮียตลอดเลยนะ"
"เค้าก็บ่นถึงทุกคนแหละ"
"เฮียก็งี้ทุกทีอ่ะ เมื่อไรจะกลับบ้านอ่ะ"
"อายุ30ค่อยกลับ"
"ปีหน้าอ่ะดิ"
"เดี๋ยวยืนยันไปติดกำแพงโน้นแหนะ"
"กูยังไม่เบญจเพศเลยนะเว้ย"
"ล้อเล่น หน้ายังกะเด็กมัธยมแบบนี้ ใครจะบอกว่า30ก็ตาต่ำเต็มทีแระ"
"อันนั้นมันก็ถูกที่สุด"
"อิ่มแล้วหรอเฮีย"
"เออ เดี๋ยวเฮียไปจัดการธุระก่อนนะ แล้วเดี๋ยวเย็นๆเจอกัน มีอะไรก็โทรหาเฮียนะเว้ย"
"เฮียๆเอากุญแจไปด้วย บนตู้ข้างตู้เย็นอ่ะ"
"เออ"
"เฮียๆๆๆ"
"โทรศัพท์ๆๆ"
"เอามาดิ ถือไว้อยู่ได้" เอ้า เมิงลืมไว้นะอ้ายเฮีย
"ดูแลตัวเองด้วยนะเฮีย"
"เอาไว้บอกตัวเมิงเองเหอะ"
" พูดหวานๆด้วยไม่เคยอ่ะถึงว่าไม่มีใครเอาทำผัวซะที"
"กวนตรีน" คำสุดท้ายที่ได้ยินก่อนที่เฮียจะปิดประตูออกไป มันก็คนละแบบเลยอ่ะ แต่แบบนี้มันก็ยิ้มได้เหมือนกันนี้หว่า ไม่มีมันก็ไม่ตายมีเฮียทั้งคน 3 เดือนสบายมาก จิ๊บๆผงๆ
ผมเก็บจานชามล้างกวาดบ้านถูบ้านทำโน้นทำนี้สักพักก็อาบน้ำแต่งตัวไปเรียน ไอ้ครั้นจะไม่ให้คิดถึงมันเลยมันก็เป็นไปไมม่ได้เพียงแต่ว่าเวลาคิดถึงมันไม่เศร้าใจเหมือนเมื่อวาน เพราะผมมั่นใจว่าการห่างกันครั้งนี้มันจะทำให้ชีวิตคู่ของเราดีขึ้น ได้เวลาออกเดินทาง
"เห้ยฟ่า ใช่ฟ่าป่ะเนี่ย"
"ใช่ครับ"
"จำเราได้ป่าว"
"จำได้มั้ง ว่าแต่ใครอ่ะ" สรุปคือกุจำเมิงไม่ได้อ่ะ
"บรีส เพื่อนเตอร์ที่เราเจอกันตอนปีใหม่อ่ะ"
"อ๋อๆๆๆนายนั้นเองจำได้แล้วโทดทีๆมาทำไรอ่ะ"
"มาหาพี่เราอ่ะ"
"พี่นายเรียนคณะไรอ่ะ"
"อยู่ปอโทแล้ว"
"เพิ่งรู้นะว่าเรียนที่นี่อ่ะ เรามานี่บ่อยไม่เคยเห็นอ่ะ"
"ที่นี่มันแคบมากเลยงั้นดิจะได้เดินเจอกันอ่ะ นั่งนี้คนเดียวไม่เหงาหรอ ไปนั่งดูสาวๆคณะเราป่าวอ่ะ สวยน๊า"
"ไม่เอาอ่ะ ชอบดูหนุ่มๆมากกว่า" ฮ่าๆๆๆไอ้นี้ จะมามอบโชคให้กูอีกป่าวเนี่ย
"แล้ววันนี้นายไม่มีเรียนหรอ"
"มีแต่เราไม่ได้ไปอ่ะ พอดีเราต้องไปทำธุระกะพี่อ่ะนี่ก็รอมันเรียนอยู่"
"อื้มโดดเรียน"
"ก็ทำนองนั้นอ่ะ" มันเดินคุยกะผมมาเรื่อยๆจนถึงที่คณะของผม
" เดี๋ยวเราต้องไปเรียนแล้วอ่ะ นายนั่งดูพุชายแถวนี้ไปก่อนเเล้วกันนะ"
"เบาๆจิ"
"อื้มๆตามสบายนะ" ผมเดินไปหาเพื่อนๆที่ตอนนี้จับจ้องมองมาที่ผม
"ใครอ่ะ บอกมานะ กิ๊กใหม่หรอ"
"บ้า เพื่อนไอ้เตอร์มันเค้ามารอพี่เค้า"
"ขอได้ป่ะ"
"กุ๊กเค้าไม่ชอบแกหรอก"
"ทำไมอ่ะ"
"เอาหูมานี่"
"เค้าชอบพุชาย"
"คุณพระช่วย"
"พระก็ช่วยไม่ทันแล้ว"
"ผู้ชายหล่อๆเดี๋ยวนี้เป็นอะไรไปหมดเนี่ย เห็นแล้วเจ็บตับ"
"ก็ผู้หญิงสวยๆเค้าก็มีแฟนไปหมดแล้วเหลือแต่แบบเนี้ยๆๆผผู้ชายก็เลยหันไปบริโภคกันเอง"
"รวมทั้งแกด้วยรึป่าวหล่ะไอ้ต้น"
"บร้า"
"ฟ่า สแกนไอ้ต้นสิว่าใช่มั้ย"
"ไม่"
"ไม่ใช่หรอ"
"ไม่เหลือ" ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พวกรเาก็เดินทางสู้ห้องเรียนซะที เจอกันทีไรป่าช้าแตกทุกทีอ่ะ ผมเรียนเสร็จก็แยกย้ายวันนี้ต่างคนต่างมีธุระ มีผมคนเดียวที่ว่างเปล่า กลับไปบ้านก็เดี๋ยวคิดมากอีกอ่ะ เดินเล่นสยามดีกว่า
"ฟ่า" ใครเรียกกูว่ะ
"อ้าวบรีส ยังไม่เจอพี่อีกหรอ"
"มันยังไม่เลิกเลยอ่ะ หิวอ่ะ พาไปกินข้าวหน่อยดิ"
"ปากติดกันรึไง"
"ไม่ใช่คนแถวนี้นิ"
"แล้วบอกมาบ่อย ฟ่าจะไปสยาม " ผมไม่ใช่คนไร้น้ำใจนะ เพียงแต่ไอ้นี้มันไม่น่าไว้วางใจอ่ะ
"ไปด้วยดิ ไปกินโน้นก็ได้ นะนะขอไปด้วย"
"อื้ม" เราสองคนกมาถึงสยาม ว่าแต่มันไม่รอพี่มันแล้วหรอ ไอ้ผมก็ลืมเรื่องนี้ไปเลย
"ฟ่ามากินที่นี่บ่อยหรอ"
"อื้ม"
"มากะใครอ่ะ"
"เพื่อนๆอ่ะ"
"ขอเป็นเพื่อนด้วยคนดิจะได้มากินด้วยอีกอร่อยดี"
"อื้มมมม"
"ขอเบอร์หน่อยดิ ไว้โทรชวน"
"อ่ะกดเอาเอง" ผมส่งโทรศัพท์ของผมให้มันกด
"เรียบร้อยแล้ว งั้นมื้อนี้เดี๋ยวเราเลี้ยงเอานะ"
"ไม่ต้องหรอก เอาไว้ถ้าจะเลี้ยงบอกล่วงหน้าจะได้พาไปร้านอื่น"
"ทำไมอ่ะอร่อยกว่านี้หรอ"
"ป่าวแพงกว่านี้"
"เง้อออออ"
"หน้าใสจังทำไงอ่ะ"
"ทำบุญเยอะๆ"
"ตายเลยเรา ไม่ค่อยได้ทำเลยอ่ะ"
"ล้อเล่นอ่ะ ก็ดุแลดีดีอ่ะ"
"ยังไงอ่ะ"
"ทากันแดด ทาครีมไรเงี้ย"
"เราไม่รู้เรื่องนี้เลยอ่ะ พาไปซื้อหน่อยดิ"
"เอาไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะวันนี้ฟ่าต้องไปทำธุระต่ออ่ะ นี้นายอิ่มแล้วใช่ป่ะ "
"อื้ม" ผมเรียกพนักงานมาเก็บตังค์
"งั้นเราไปก่อนนะ เฮียรออยู่ที่บ้านอ่ะ"
"ได้ๆๆขอบใจมากนะฟ่า"
"อื้มไม่เป็นไร เพื่อนกัน แค่นี้สบายมาก" มันเดินออกมาแล้วก็เดินไปพารากอนต่อ อารมณ์นี้ผมอยากไปไหนคนเดียวอ่ะ แล้วก็ไม่อยากตอบคำถามอะไรใครทั้งนั้นอ่ะ ผมก็เดินดูของไปเรื่อยๆหนุกๆขำขำเดินจนเมื่อยก็ไปนั่งกินร้านหนังสือ จนนึกได้ว่าเดี๋ยวกลับไปทำกับข้าวให้เฮียกินดีกว่า ผมเลยไปซื้อของที่ซุปเปอร์ แต่ขณะที่ลงบัไดเลื่อนก็เจอไอ้บรีสกะพี่มันอีก
"อ่าวฟ่า" จะไม่ทักก็ไม่ได้มันดักรออยู่ตรงทางขึ้นพอดี
"อาวบรีส"
"ไหนบอกจะกลับบ้านไง"
"พอดีนึกได้อ่ะว่าเฮียฝากให้ซื้อของอ่ะ"
"นี่พี่เราที่ไปรออ่ะ พี่แฟ้บ"
"อื้อ ผ้าขาวสะอาดกันทั้งบ้านเลยเนอะ หวัดดีครับ"
"หวัดดีครับ" พี่แกส่งยิ้มให้ ปนขำเล็กน้อย
"แล้วจะไปไหนอ่ะฟ่า"
"ซุปเปอร์ข้างล่างเนี่ย"
"หรอ งั้นเดี๋ยวเราไปซื้อของก่อนนะ"
"ได้ๆๆ หวัดดีครับ" ผมยกมือไหว้พี่แฟ้บอีกครั้งก่อนที่จะขอตัวไป ผมเดินเลือกซื้อของไปทำกับข้าวเล็กน้อยแล้วก็เดินทางกลับบ้าน
อิอิ
-
คราวนี้ละถึงเวลางานเข้าแล้วฟ่าเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อ่านบรรทัดสุดท้ายแล้วต้องกด F5 อีกที
เผื่อจะเจอตอนต่อไป
งานเข้าแล้วป่าเอ๊ย
เฮียน่ารักอ่ะ
เด๋วเอาตาป๊าไปเลหลังก่อนนะ
แล้วจะมาจีบเฮีย
แต่ไม่กินหมูนี่สิเฮียรับได้ป่าว
-
ตาคนนี้มันไม่น่าไว้วางใจจริงๆด้วยแฮะ แค่ชื่อมันก้อบ่งบอกแล้วว่าต้องซักฟอกกันหนักหนาทีเดียว
ฟ่าๆๆ อย่าไปคุยหนิดหนมกับตาคนนี้เลยมันไหลรื่นเหลือเกิ้น
-
เย้ยยย ยังไงหว่าพี่น้องผงซักฟอก ฟ่าระวังตัวดีๆนะ เง้อ ไอ้ตัวดีก็ไม่อยู่ :กอด1:ฟ่า :กอด1:เตอร์ ดูแลสุขภาพดีๆนะ อย่านอนดึกเกินไปอ่ะ
-
ขอแอบชอบพี่แฟ้บได้มั้ยเนี่ยยย
ชื่อฮาอะ คิดได้ไง
:jul3:
อยากได้เฮียมาเป็นพ่อครัวที่บ้านมั่ง
:-[
-
:sad4:
เป็นหนังซีรีส์แน่ๆ ยังงี้เรื่องคงยาวววว งานเข้าทั้งสองคนเลยหนิ
กว่าพระเอกจะแฮปปี้เอนดิ้งกับนายเอก คงต้องเหนื่อยยยทั้งคู่
เตอร์รู้จะทำไง ยิ่งอยู่ไกลๆกันด้วย
แต่ฟ่าคงไม่แกล้งเตอร์ ใช่มั้ย
ลุ้นกันต่อปายยยยยย เอิ้กเอิ้ก
:กอด1: นุ้งฟ่า :กอด1: น้องเตอร์ด้วย
-
:m16:
:z2: :z2: :z2:
-
บรีสจะมาจีบ ฟ่ารึป่าวละเนี้ย สงสัยช่วงสามเดือนนี้ จะมีเรื่องราวเกิดขึ้นเยอะแยะทีเดียว
อยากให้ผ่านสามเดือนไปไวไว อยากให้กลับมาหวานกันอีก
แต่ช่วงนี้เฮียออกบ่อย ชอบๆๆๆๆๆ อิอิ :n1:
-
บรีสจะมอบโชคให้นุ้งฟ่าระหว่างสามเดือนนี้มั้ยเนี่ย
อย่าว่าแต่บรีสเลย อาจจะต้องระวังพี่แฟ้บด้วยอีกคนป่าว
บวกให้นุ้งฟ่า 1 แต้ม รอลุ้นสามเดือนจ้า :กอด1:
-
...เด็กสมัยนี้ ...ชื่อเสียงเรียงนาม :-[
...
ทำไมชื่อเรามันบ้าน ๆ ยังงี้วะ ? o12
สงสัยคนละยุค กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
...
จริง ๆ คนมาเกาะแกะกะฟ่านี่ ...ไม่ค่อยน่ากังวลอ่ะ ส่วนมากอ่านเอาขำได้
พี่ว่า ฟ้ารู้จักระวังตัวและปฎิเสธอ่ะ (:beat: ไอ้เตอร์อีกซักที)
แต่เตอร์มันหายไปไหนเนี่ย ?
...ถ้าเป็นละครหลังข่าวจะเหมาเอาว่า เตอร์ตามสะกดรอยฟ่าอยู่ :jul3:
แต่นี่เรื่องจริงไม่อิงนิยาย ...ก็ต้องคอยดูกันไป
...
น้องเฮียนี่ ...ผู้ชาย perfect มาก ๆ
สงสัยถ้าฟ่าจับมาประมูลรอบสอง ค่าตัวจะพุ่งกว่าเดิมอีกว่ะ :haun5:
===========
อิหนู ToGetHerFoRevEr -- บ่ ๆ พี่ไม่คิดมากขนาดนั้น แค่ตกใจเฉย ๆ ...คราวนั้นเจอเข้าไปใน pantip ก็อึ้งไปทีนึงแล้ว ...ยังบ่นกะคุณแฟนว่า ment ตูมันจำง่ายปานนั้นเลย ? ...ตรงไหนวะ ? ...ที่ชอบใช้สีส้ม ? ที่พล่ามไร้สาระ ? มีภาษาพ่อขุนพอให้รู้ว่า ติดมาจากคุณแฟน ? ...หรือ ที่ชอบทำร้ายร่างกาย (:beat:) คนอ่าน ?
เดี๋ยวเค้าร่อนสารรักไปหาเด้อ เปลืองเนื้อที่เรื่องเล่าเค้า :m23:
-
แอบฮาชื่อสองพี่น้องนั่นไม่ได้
มีทั้งบรีส มีทั้งแฟ้บ ถ้ามีพี่น้องอีกคนนี่ไม่โอโม่เลยหรอ
-
เฮียค้าบ :L1:
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค้าบ :3123:
-
:jul3:
บรีส กะแฟ้บ
ช่างกล้าตั้ง
-
งานเข้าแล้วนุ้งฟ่าเอ๋ย.....
แล้วเตอร์จะว่าไงน้า เพื่อนเราเผาเรือนอีกแล้ว
อย่างงี้คงไม่ถึงกับสามเดือนมั่ง สามวันเตอร์ก็อยู่ไม่เป็นแล้ว
+1 ให้นุ้งฟ่าเอาไปซื้อ โอโม่มาใส่เพิ่มให้ขาวกว่าเดิมอีก :m19:
-
:เฮ้อ: o13
-
แย่แล้ววว ทำไงล่ะทีนี้
ฟ่าต้องเข้มแข็งไว้เน้อ
สู้สู้นะจ๊ะ
-
เอ... ว่าแต่พี่น้องตระกูลขาวสะอาดเค้าจะมาจีบนุ้งฟ่าป่าวเนี่ยะ
แต่...เฮียจ๋า :-[ น่าร๊ากกกกก มาอยู่ดูแลนุ้งฟ่า ทำอาหารก็เก่ง สุดยอดมักๆ อิอิ
-
ไอ้พวกนี้มันจะมาก่อเรื่องไรให้นุ้งฟ่ากันหนอ หึหึหึ
ว่าแต่มีน้องชื่อ โอโม่ อีกคนนึงป่ะเนี่ย
ฟ่าครับฟ่า คือว่า เรียกแต่ เฮียๆ จนลืมไปแล้วอ่ะว่า เฮียแกชื่อเรียงเสียงไร o22
-
ฟ่าไม่ต้องกลัวไย :z2: เพราะฟ่า เป็นพวกจิตวิตก (อ่าวด่าเขาปะวะ)
แบบคิดมากไปก่อน :z2:
-
โอ้ วว พี่ฟ่าเสน่ห์แร๊งงงงงงง
55
:z1: :z1:
-
อ่านทันแล้ว ไชโย :mc4:
-
คุณเฮียคนดีที่หนึ่ง o13 o13
อยากเม้นต์แค่นี้ กร๊ากกกกกกกกกก :laugh:
-
หุหุหุ..งานเข้ากะเค๊าบ้างแล้วไง..
-
นุ้งฟ่าหนีไปเที่ยวพัทยาสกาแรกเก้ กะเตอร์กะเฮีย แล้วก็หนุ่มๆอีกเพียบบบบบบบบบบ
หายไปสองวันน๊าแร้วจะรีบกลับมา
ปล.เดี๋ยวเก็บเปลือกหอยมาฝากกกกกก
อิอิ
-
^
^
:z13: จิ้มนุ้งฟ่า
ไปกันแค่สามคนเหรอ ดูแลเฮียดีๆนะ หุหุ
เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ
ว่าแต่ จะเอามาฝากแค่เปลือกหอยเนี่ยนะ o18
-
ดีครับ กำลังตามอ่านให้ทันอยู่นะครับ หนุกมากๆเลยฟ่า บอกได้คำเดียนว่า o13 o13 o13 แล้วจารีบตามไปให้ทันนะครับ :bye2: :bye2: :bye2:
-
ไปนอนและไม่ไหวๆๆๆๆๆๆ :t3: :t3: :t3:
-
เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกนะครับ :L2:
-
ไปเที่ยวกันอีกแล้วอิจฉาจัง เที่ยวให้สนุกสนานนะ ฝากบอกเฮียว่าคิดถึงนะ :-[
นั่งลุ้นคอยดูว่าใครกันแน่ที่งานเข้า o4
-
:impress2:ไปเที่ยวหรอ
อยากไปบ้างอ่ะ :impress2:
แต่เที่ยวให้สนุกกกกกกน่าค่าาา :3123:
-
เที่ยวให้สนุกนะครับ
:กอด1:
-
ดัน ดัน ดัน เด๋วตกหน้า
โอ๊ย อยากไปเที่ยวกะเฮียบ้างอ่ะ
เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ นุ้งฟ่า ตอเตอร์ และเฮียยยยยยย
-
ฟ่าไปเที่ยวเล่นที่ไหนอ่ะ รีบกลับมาเถอะเพื่อนๆรออยู่นะ
-
:L2:
เมื่อคืนนั่งรอนุ้งฟ่ามาลงเรื่องถึง 3 am อ่ะ
แล้วคืนนี้ฟ่าจะมาลงเรื่องต่อเหรอเปล่า
แต่ถ้าดึกมาก จะลุกขึ้นมาอ่านพรุ่งนี้เช้านะ
ป้อล่อ....มาลงต่อเหอะนะฟ่า ตกไปอยู่หน้า 2 แล้ว :call:
-
ไปเที่ยวสนุกไหม๊ฟ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากกินปลาหมึกๆๆๆ
-
มาแล้วมาแล้ววววว
โทษทีครับ ยุ่งมากช่วงนี้ วันนี้เปิดเทอมแว้ววววววววววววววว
ต่อเลยเนอะ
ถึงบ้านซะที เห้อๆๆๆ เหนื่อย ตอนแรกก็กะซื้อนิดเดียวแต่ซื้อไปซื้อมาทำไมมันเยอะยังงี้หว่ะ ผมเริ่มลงมือทำอาหารเย็น เดี๋ยวเฮียกลับมาจะได้กิน แต่ทำอาหารไปก็นั่งคิดถึงไอ้เตอร์ไป มันจะรู้มั้ยน๊าว่าผมคิดถึงมันมากแค่ไหน วันนี้มันก็ยังไม่โทรหาผมเลย ผมใจร้ายกะมันมากเกินไปรึป่าวเนี่ย
"งืดดดดดดดดดด" โทรศัพท์สั่น ผมปิดเตาแล้วไปรับโทรศัพท์ อ่าวไม่โชว์เบอร์ จากไหนหว่า
"สวัสดีครับ"
"ฟ่าหรอลูก นี่แม่เองนะ" แม่ไหนฟ่ะทำไมเสียงแม่เราเปลี่ยนไป
"ครับ"
"ทะเลาะอะไรกันหรอลูก พี่เลี้ยงโทรมาบอกแม่ว่าเตอร์กลับมานอนที่บ้าน ไม่พูดไม่จา" อ๋อแม่ไอ้เตอร์ แม่สามี 5555+
"ไม่มีอะไรครับแม่"
"อย่าโกหกแม่นะลูก เจ้านั้นอ่ะปรกติเคยนอนบ้านที่ไหน นอกจากตอนแม่กลับไป เล่าให้แม่ฟังเถอะลูก"
"งั้นฟ่าไม่เกรงใจนะครับ"
"อื้มเล่ามาเลยลูก"
"วันนั้นฟ่าไปรับเตอร์ที่มหาวิทยาลัยครับ เตอร์กลับจากค่ายมา ฟ่าก็ไปหาเตอร์ที่หอพักของเพื่อนเตอร์อ่ะครับ แล้วเจอเตอร์นอนอยู่กับรุ่นพี่ของเค้าอ่ะครับ"
"เค้านอนพักผ่อนธรรมดารึป่าวลูก ไม่ได้คิดอะไรกันมั้งจ้ะ"
"คุณแม่ครับ ถ้าเค้าไม่คิดอะไรกันจริงๆทำไมเค้าสองคนต้องนอนถอดเสื้อผ้าเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวด้วยอ่ะครับ"
"อะไรนะลูก นอนแก้ผ้าเลยหรอ หนูใจเย็นๆนะลูก อย่าเพิ่งตัดสินใจอะไร เดี๋ยวแม่จะจัดการเจ้าเตอร์เอง"
"แม่ครับ"
"ว่าไงลูก"
"แม่เชื่อว่าเตอร์จะทำแบบนั้นจริงๆรึป่าวครับ ใจจริงแล้วฟ่าไม่เชื่อเลยว่าเตอร์จะทำแบบนั้น แต่ภาพที่เห็นมันทำให้ฟ่าสับสนนะครับ"
"แม่ก็ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดเตอร์เหมือนแม่คนอื่น แต่แม่ก็เชื่อมั่นว่าเตอร์เป็นเด็กดีนะลูก แล้วเราสองคนทะเลาะกันบ่อยรึป่าว"
"ไม่หรอกครับ มีงอนกันบ้างก็ไม่เคยข้ามวัน แต่ร้ายแรงแบบนี้ก็เคยครับ เตอร์เคยไปนอนกับคนอื่นแบบนี้แล้วฟ่าไปเจอ แต่ตอนนั้นเตอร์เมาฟ่าเลยคิดว่าคนนั้นน่าจะมอมเตอร์มากกว่า แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่อ่ะครับแม่"
"แม่เข้าใจนะลูก เป็นใคร ใครก็ต้องเสียใจทั้งนั้น แต่แม่อยากให้หนูใจเย็นๆก่อนนะลูก เดี๋ยวแม่จะคุยกับเตอร์เอง"
"ครับแม่"
"แล้วหนูอย่าคิดมากนะลูก เตอร์รักหนูมากนะ มานอนค้างกับแม่ทีไรก็เล่าแต่เรื่องหนูตลอด จากที่เตอร์อยู่บ้านไม่เคลคลุกคลีกับใคร อยู่แต่ในห้อง เค้ากลายเป็นเด็กช่างพูดช่างจาแหย่คนโน้นคนนี้ แล้วก็พูดแต่เรื่องหนูให้ทุกคนในบ้านฟังไม่ขาดปาก แม่ขอพูดตรงๆนะลูก แม่ไม่อยากให้หนูเลิกกับเตอร์"
"ฟ่าเองก็ไม่ได้อยากเลิกกับเตอร์หรอกครับแม่ แต่ถ้าคนเราอยู่ด้วยกันแล้วไว้ใจกันไม่ได้ ฟ่าไม่อยากเสียใจแบบนี้อีกซ้ำๆบ่อยๆอ่ะครับ"
"เอาเป็นว่าครั้งนี้แม่ขอให้หนูชะลอการตัดสินใจอะไรบางอย่างไปก่อน ได้ไหมลูก"
"ครับแม่"
"โอเคจ้ะ เดี๋ยวแม่จะคุยกับเตอร์เอง "
"ขอบคุณครับ"
"แค่นี้ก่อนนะลูกเดี๋ยวแม่ทำงานก่อน"
"สวัสดีครับ"
"หวัดดีจ้ะ" เห้อๆๆๆๆๆอะไรกันเนี่ย นานทีปีหนไม่เคยโทรมา วันนี้ถึงกับโทรมาเลยหรอครับคุณแม่ผัว โอ้ยยิ่งฟังก็ยิ่งใจเต้นอย่าบอกไม่ถูก ผมควรจะดีใจหรอเสียใจดีเนี่ยที่แม่เตอร์โทรมา ไปทำกับข้าวต่อดีกว่า อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
"ผมไปทำกับข้าวต่อจนเสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำรอเฮ๊ยกลับมาจะได้กินข้าวพร้อมกัน
"อ้าวเฮียมาแล้วหรอ" ผมเดินออกจากห้องนอนเฮียไขประตูเข้ามาพอดี
"แล้วที่ไขประตูเข้ามาเนี่ยมาริโอ้รึไงอ่ะ"
"มาริโอ้ เมาอ้วกอ่าดิ"
"มีไรกินมั้งอ่ะ เฮียหิวไส้จะขาดแล้วเนี่ย"
"เยอะแยะทำไว้แล้วอ่ะ กินเลยป่าว"
"เออๆๆกินๆ" เฮียเอาของไปวางที่โต๊ะ ผมเดินไปจัดการเรื่องอาหาร แล้วเฮียมันก็มานั่งกิน
"นี่เมิงจะทำเลี้ยงพระทั้งวัดรึไง อยู่กันสองคนทำอะไรมากมาย เงินทองมันหายากนะเว้ย"
"ขี้เกียจจะฟัง วันนี้ไปไหนมาอ่ะ"
"จัดการเรื่องน้องเขยตัวดีอ่ะสิ"
"มันทำไม"
"ก็ไม่ทำไม แต่เฮียกับลังจะวัดใจมัน"
"ยังไงว่ะ พูดจากำกวม"
"เดี๋ยวดิกำลังจะเล่าเนี่ย"
ตอนนี้ขอเล่าโดยใช้เฮียเป็นผู้เล่า เพื่อความสนุกในการอ่าน
"เห้ยเตอร์ เฮียมาหาเพื่อนที่มอเอ็งเนี่ย พาเฮียไปหาที่กินข้าวหน่อยดิ๊ เฮียหาไม่เจออ่ะ"
"เฮียอยู่ตรงไหนอ่ะ"
"หน้าตึกวิดวะเนี่ย"
"ได้ๆเฮียรอเตอร์แป๊ปนะ เดี๋ยวไป"
"เออๆๆ" ผมรอมันไม่ถึงห้านาทีมันก็มาถึง
"เฮียหวัดดี"
"เออ หวัดดี เป็นไง อาการดีขึ้นยัง"
"เรียกว่าทรุดหนักกว่าเดิมดีกว่า"
"เมิงก็ต้องยอมรับว่ะเตอร์ เมิงทำผิด"
"ครับ แล้วเฮียมาทำไมอ่ะ"
"มาหาเพื่อนอ่ะ มันเรียนอยู่ที่นี่เหมือนกัน แต่ดันมาก่อนเวลานัดอ่ะ ไม่รู้จะโทรหาใครหว่ะ นึกได้แต่เอ็งนี้แหละ"
"ฟ่าเป็นไงมั้งเฮีย"
"ก็ดี"
"คงลืมผมไปแล้วมั้ง"
"ก็ไม่เห็นมันพูดถึงนิ"
"คนเลวอย่างผมใครก็คงอยากจะลืม"
"สามเดือน มันคงไม่นานไปหรอกมั้ง ที่เมิงจะอดทนอ่ะเตอร์"
"ถ้าฟ่าให้โอกาสผมอีกครั้งสามปีผมก็รอได้"
"โอกาสหรอว่ะ เฮียว่ามันให้เมิงมาตลอดนะ แต่เมิงก็มักจะเรียกร้องอยู่เสมอจนมันจะไม่เหลือแล้ว"
"เฮียผมไม่ได้ทำจริงๆนะ ผมสาบานก็ได้"
"เมิงรู้ป่ะเตอร์ว่าทำไม ฟ่ามันถึงไม่เชื่อคำพูดของเมิงง่ายๆ"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็เพราะว่าเมิงมันขอโอกาสบ่อยเกินไปไง ความศักดิ์สิทธิ์ของคำพูดเมิงมันก็น้อยลง คนเราทำผิดแล้วยอมรับผิดสังคมก็ให้อภัย แต่ถ้าทำผิดแล้วผิดอีกต่อให้สำนึกผิดกี่ครั้งมันก็ไม่มีประโยชน์ เฮียขอให้สามเดือนนี้เป็นสามเดือนที่เอ็งบริสุทธิ์ และรักฟ่า มั่นคงต่อมันอย่างจริงจัง แล้วทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม" ผมกับมันนั่งกินอาหารกันสักพัก เพื่อนผมก็โทรมา
" อยู่ไหนว่ะ"
"ถึงแล้ว"
"เออๆเดินมาเลย กูอยู่กะน้องกู "
"เพื่อนเฮียมาแล้วหรอ"
"เออดิ มันง่ายๆนิสัยดี รู้จักกันไว้ โอกาสหน้าได้พึ่งพากัน"
"ครับ"
"โน้นไงมาแล้ว"
"เห้ยๆบอล ทางนี้ๆ" ผมลุกขึ้นยืนเรียกนักแสดงสมทบชายของผม ก็คือเพื่อนของผมนี้แหละที่จะมาล่อลวงไอ้เตอร์
"รอนานป่าวว่ะ"
"สักพักอ่ะ หิวว่ะ เลยให้น้องมันพามาหาไรกิน นี้เตอร์ น้องกู"
"หวัดดีครับ" ไอ้เตอร์ยกมือไหว้เพื่อนผม
"หวัดดีๆ หล่อเหมือนพี่มันเลยเว้ย แต่หน้าไม่เห็นเหมือนกันเลยว่ะ"
"ลูกพี่ลูกน้องอ่ะ"
"กูก็ว่า เมิงมีพี่น้องตั้งแต่เมื่อไรไม่ยักกะรู้"
"เมิงเป็นไงมั้งว่ะบอล แม่งเงียบไปเลย"
"เรื่อยๆว่ะ ชีวิตคนโสดก็เงี้ย"
"หนังหน้าอย่างเมิงโสดได้นานแค่ไหนเชียวว่ะ"
"เมิงก็พูดไป น้องเตอร์อ่ะมีเพื่อนน่ารักๆแนะนำให้พี่สักคนมั้ย"
"มีครับสวยๆเพียบ"
"ฮ่าๆๆๆพี่ไม่ชอบสวยๆอ่ะพี่ชอบหล่อๆ"
"อ้อครับ หล่อก็มีครับ"
ผมกับเพื่อนแล้วก็ไอ้น้องเขยตัวดี คุยกันจนสนิทสนม จนมันสองคนแลกเบอร์กัน
"เฮียผมขอตัวไปเรียนก่อนนะ"
"เออๆดูแลตัวเองดีดีอ่ะ"
"ครับ หวัดดีครับ" เตอร์ยกมือไหว้ผมกับเพื่อน แล้วก็เดินออกไป
"ไอ้เบนซ์ เมิงให้กูทำเชี้ยไรเนี่ย"
"เอ้า ก็จีบไอ้เตอร์นี่ไง"
"เมิงให้กูจีบผู้ชายเนี่ยนะ"
"เมิงรับปากกูแล้วนะเว้ย"
"กูรู้เเล้ว แต่"
"ไม่มีแต่อ่ะ เดี๋ยวกูจะคุยกะนัทเอง ว่ากูให้เมิงมาจีบผู้ชาย มันจะได้ไม่เป็นปัญหากับชีวิตคู่ของเมิง"
"เออ แต่ผลออกมายังไงกูไม่รับปากนะเว้ย"
"ทำให้เต็มที่แล้วกันว่ะ ขอร้องหล่ะ
"เมิงนี้วันๆว่างมากไงว่ะ ถึงได้ยุ่งเรื่องคนอื่นเค้าเนี่ย น้องเมิงมันโตแล้วนะเว้ยทำไมไม่ให้มันแก้ปัญหากันเอง"
"ถ้ามันแก้ได้กูจะเสือกเข้ามาทำเชี้ยไรอ่ะ"
"แล้วไมไม่ให้น้องเมิงหาคนใหม่อ่ะ"
"ก็น้องกูรักมันมากอ่ะสิแล้วกูก็เห็นว่ามันเป็นคนดี กูเชื่อเว้ยว่ามันโดนมอมยา แต่มันไม่มีหลักฐานอ่ะ"
"เออๆเผื่อบุญกุศลที่กูทำให้คนรักคืนดีกันจะได้สนองกูบ้าง เวลาที่นัทแม่งงอนกูกูจะได้ง้อง่ายๆ"
"เออ งั้นกูกลับก่อนนะเว้ย แล้วโทรรายงานความคืบหน้าให้กูฟังด้วยนะ"
"เออๆๆได้เดี๋ยวกูไปส่ง"
"ไม่ต้องอ่ะ แด๊กข้าวต่อเหอะ แล้วเจอกันเพื่อน"
"เออ"
ผมกลับบ้าน เพราะอยากจะรีบไปเล่าให้น้องชายตัวดีของผมฟังเรื่องนี้
***************************
"เรื่องก็เป็นแบบที่เล่ามาเนี่ย"
"แล้วถ้ามันชอบเพื่อนเฮียอ่ะ"
"ฟ่าก็เลิกกัยมันซะสิ เรื่องแค่นี้ต้องให้เฮียสอนรึไง"
"แล้วถ้ามันไม่ชอบเพื่อนเฮียอ่ะ"
"ก็ให้อภัยมันซะแล้วทุกอย่างก็จะเหมือนเดิม"
"ไม่เห็นมันจะอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ตรงไหนเลย"
"แล้วฟ่าจะต้องการคำอธิบายแบบไหน ให้ไอ้คนที่มันนอนกะไอ้เตอร์มาสารภาพบาปต่อหน้า หรือว่าต้องเอาคลิปการมอมยามอมเหล้ามาถึงจะให้โอกาสมันงั้นหรอ แล้วคิดดูดิ๊ว่ามันจะไปเอามาให้ฟ่าได้จากไหน"
"ไม่รู้"
"ก็ใช่ไง คำพูดของเตอร์ตอนนี้ไม่มีน้ำหนักแล้ว หลักฐานมันก็ไม่มี อย่าต้อนหมาให้มันจนตรอก เพราะมันจะหันมากัดเราได้"
"แล้วทำแบบนี้จะได้อะไร"
"ได้รู้ว่า มันรักเมิงไง ไอ้น้องโง่"
"เออ แค่นี้ก็ต้องเสียงดัง วันนี้แม่เตอร์โทรมาด้วย"
"เค้าว่าไงมั้งอ่ะ"
"แม่เค้าก็โ?รมาถามว่าอะไรกัน เตอร์กลับบ้านไปไม่พูดไม่จาทะเลาะกันเรื่องอะไรหรอ"
"แล้วเล่าให้เค้าฟังรึป่าว"
"เล่า"
"เออก็ดี นึกว่าจะเก็บเงียบ"
"ตอนแรกก็ทำแบบนั้นแหละ"
"กุว่าแล้ว ให้แม่เตอร์เค้าช่วยอีกทาง เผื่อเตอร์มันจะได้คิดได้ว่าไอ้ที่มันทำมาอ่ะ มันผิด"
"เฮีย"
"ไร"
"ขอบคุณนะ"
"ไม่ต้องมาดราม่า"
"เฮีย โทรหามันได้ป่าว"
"อย่าเพิ่งเลย เอาเวลาไปอ่านหนังสือสอบป่ะ ไม่ต้องคิดถึงมัน"
"พูดอย่างกับทำง่ายงั้นแหละ"
"ทำไม่ง่ายแต่ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้ กินๆเข้าไป มัวแต่เพ้อเจ้ออยู่นั้นอ่ะ" เราสองคนพี่น้องก็นั่งกินอาหารกันคุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ก็ทำให้ผมคลายเหงาได้
อิอิ
-
จิ้ม คิคิ
เด๋วไปอ่านก่อนนะ
-------------------------------------------------------
อ่ะ คุณแม่สามีมาดีซะงั้นน ตอนแรกยังไม่อยากได้อยู่เลยยย
จัดการให้ก็ดีนะนี่ แต่ว่าถ้าเตอร์เอาเพื่อนเฮียทำไงอ่ะ
ปล.เพิ่งรู้ เฮียชื่อเบ็นซ์ :m20:
-
ทำไม่ง่ายแต่ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้
ก็จริง :z2:
-
จิ้ม คิคิ
เด๋วไปอ่านก่อนน้าาา
ไวปานสายฟ้าแลบ
กิกิ
เมื่อไรจะมาขอเฮียเค้าอ่ะ
-
ทำไม่ง่ายแต่ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้
ก็จริง :z2:
อ่านจบไวจังอ่ะ
-
:pig2:
-
จะทดสอบกันนานป่าวหละ
เดี๋ยวก็เฉาตายหรอกนะ ถ้านานเกิน
:z2: :z2: :z2:
-
เริ่มทดสอบแล้วก็น่าตื่นเต้น จะเกิดอาไรต่อ หุหุ
:z13: :z13:
-
เฮียนี่เป็นพี่ที่ดีจังเลยน้า :-[
ขอสมัครเป็นแฟนเฮียอีกคนสิน้องฟ่าจ๋า อิอิ
สงสารน้องเตอร์อ่า หงอยเลย :m15:
-
o13
สู้โว้ยยยยยย.....เตอร์
ผ่านด่านนี้ไปให้ได้
แล้วความรักมันก็จะกลับมาเหมือนเดิม
นุ้งฟ่าใจเย็นๆ อีกไม่นานที่รักก็จะมานอนให้กอดแล้ว
:กอด1:นุ้งฟ่า
:กอด1:น้องเตอร์
-
หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน
แต่เพื่อนเฮียจะช่วยพิสูจน์เตอร์ให้นุ้งฟ่า
บวก 1 แต้มจ้า :กอด1:
-
^^
^^
จิ้มน้องสาว :กอด1:
เวลาเท่าและความตั้งใจมั่นใจ เท่านั้น ที่จะพิสูจน์ตัวน้องเตอร์
มารอการปฎิบัติการ เพื่อให้น้องเตอร์ได้แสดงให้เห็นว่า
ไม่ว่าใคร หล่อแค่ไหน ก็ไม่ทำให้น้องเตอร์หวั่นไหว
เป็นกำลังใจให้ นุ้งฟ่า นะครับ +1 ด้วย
ปล. แล้วไหนละ ของฝาก หอยนะ เอ้ย ... เปลือกหอย :z2:
-
นุ้งฟ่ามาแล้ว
:เฮ้อ:
หาเรื่องยุ่งกันจนได้
หามือที่สามเข้ามาเอง
-
ดีใจกับฟ่าด้วยแม่สามียอมรับในตัวฟ่าแล้ว :o8:
เตอร์คงไม่วอกแวก หวั่นไหว ไปกับคนอื่นนะ :m16:
แผนของเฮียจะออกมารูปแบบไหนนะ :z2:
-
ออ ที่แท้เฮียก็ชื่อเบ้นซ์นี่เอง นานๆจะมีคนเรียกชื่อเฮียนะ เห็นเรียกกันแต่เฮียๆจนลืมไปแล้วว่าชื่ออะไร งิ :laugh:
-
หวังว่าเตอร์จะไม่ทำให้ผิดหวังนะ :m16:
:กอด1: ฟ่า
-
เพิ่งเริ่มแผนการ
แต่ตอนนี้อยากรู้ผลแล้วอ่ะ
รักเฮีย :impress2:
:กอด1:นุ้งฟ่า+คอปเตอร์
-
:z2: :z2:
-
เฮียเบนซ์ (ที่รัก) คนดีที่หนึ่งเลย o13
คุณแม่สามีมาดีแฮะคราวนี้
อยากฟังผลปฏิบัติการณ์แล้ว
รักนุงฟ่า กะ นุงเตอร์ < คุณเฮีย กร๊ากกกกกก :-[
-
คุณแม่นุ้งเตอร์น่าร๊ากกกก เป็นห่วงเป็นใยความรักของนุ้งเตอร์กับนุ้งฟ่าดีจัง
ว่าแต่นุ้งเตอร์จะเป็นไงบ้างน้า จะผ่านด่านการพิสูจน์รักแท้ของนุ้งฟ่ากับเฮียรึเปล่า ลุ้น ๆ
เอาใจช่วยนุ้งเตอร์จ้า :bye2:
-
...เฮียนี่..ตรงๆๆดีเนอะ มาต่อไวๆเน่อ อยากรู้ว่า..ส่งหมูเข้าปากหมา แล้วผลเป็นไง
...แหม ไปฮันนีมูนกันอีกรอบเหรอจ๊ะน้องฟ่า หนุกไหม อย่าลืมตอนพิเศษนะ :L2:
-
ต้องบอกว่า....
โห
เฮีย
ชอบว่ะ :m4: :m4:
แบบว่า ได้ใจเลยเนี่ย
-
เฮียนุ้งเตอร์เป็นจอมวางแผนจริงๆ
งานนี้ก็วัดใจกันล่ะเนอะ
คิดถึงเน้ :กอด1:
-
กาลเวลาพิสูจน์ใจคน...สู้ๆๆๆ :L2: :L2:
-
ไวปานสายฟ้าแลบ
กิกิ
เมื่อไรจะมาขอเฮียเค้าอ่ะ
โหย อยากขอใจจะขาดแล้ว
ติดที่มะมีตังค์เนี่ยแหละ
จะบอกว่ามีแต่ตัวกับหัวใจก็ไม่ได้
เพราะตัวก็ยังไม่พร้อม งั้นตอนนี้มีแต่ใจเกินร้อยเลย 555+
เอาตอนต่อไปอ่า อยากอ่านเยอะๆอ่ะ
-
เตอร์เอ๊ยเตอร์อย่าทำให้แฟนคลับผิดหวังล่ะ เราน่ะเชียร์เตอร์นะถึงแม้ว่าจะต่อว่าไปเยอะก้อเหอะ :laugh: เพราะงั้นนะอาเตอร์ยูก้อรู้จักปฏิเสธคนมั่งพูดตัดบัวไม่เหลือรากน่ะเป็นบ่
-
เอาแว้ว :L1:
-
อ่านแล้วปิ๊งคุณเฮียย
ฮ่าๆๆ
วัดใจพี่เตอร์แล้ว
อยากรู้ผลเร็วๆจัง
พี่ฟ่าสู้ๆ
-
รอตอนต่อไป
:z2: :z2: :z2:
-
ฟ่าหายไปไหนเอ่ย
-
โหยยย ยยย ยยยยยย ย ย ยยย ..
อ่านไปอ่านมาเคลิ้มเฮียมาก ๆ ให้ตายเหอะ ชอบอ่ะ :o8:
พี่เตอร์ สู้ สู้ นะครับ
:กอด1: ให้กำลังใจพี่ฟ่า
-
:n1:
สงสัยช่วงนี้ฟ่า เรียนหนัก เลยหายไปเลยอ่าาา
กลับมาไวไวน้าาาา คิดถึงเฮีย ฟ่า เตอร์
:z13: :z13:
-
ฟ่าไปหนายอ่ะ ม่ายรู้ๆๆ ไปเที่ยวกันมาอ่ะดิ คิดถึงนะ :o8: ทั้งคู่เลย คิดถึงฟ่ามากกว่าก็ได้เผื่อจะมาต่อไวๆ :กอด1:
-
มารอเบนซ์ เอ้ย ไม่ใช่ มารอน้องฟ่าตะหาก เปิดเทอมแล้ว :laugh:
-
:t3:
มารอน้องฟ่าครับ
:z2: :z2: :z2:
-
ฟ่าหายเงียบเลยอะ :t3:
คิดถึง :กอด1:
-
น้องฟ่าจ๋า หายไปไหนเนี่ย คิดถึงน้องเตอร์แล้วน้า :-[
-
:z2: รอ รอ รอ
3 เดือนเอง เตอร์สู้ ๆ :L2:
:laugh: :laugh:
-
:เฮ้อ:
นุ้งฟ่า กะ น้องเตอร์
คงลอยไปกับกระทง
ไม่เห็นกลับเข้ามาเลย
:really2:
-
นุ้งฟ่าค้าบบบบบบบ
ป้ากลับมาแว้วววว นุ้งฟ่ารีบกลับมาน๊า ป้าจะรอ :monkeysad:
-
หายไปนานเลย
ขอโทษด้วยนะครับ
พอดีงานมากมายก่ายกองรอให้สะสาง
แต่ยังไงก็คิดถึงทุกคนมากมายเหมือนเดิมนะครับบบบบบบบ
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ฮ่าๆๆๆ คงเป็นช่วงสอบด้วยจึงทำให้ผมค่อยข้างวุ่นวายกับการเตรียมตัวสอบมันส่งแมสเสจหาผมทุกวันแต่ผมก็ไม่ได้ตอบกลับเพราะเฮียมันสั่งไว้ จนเวลาผ่านไปหนึ่งเดือน อาการเศร้าของผมก็ดีขึ้นแต่ความคิดถึงมันก็มากขึ้นทุกวันๆ สองคนพี่น้องตระกลูผลซักฟอกยังคงวนเวียนเข้ามาในชีวิตผมเป็นระยะๆ ส่วนมากจะได้คุยกันทางเอ็มเอสเอ็น แต่ผมไม่เคยเห็นเตอร์ออนเอ็มเลยซักครั้ง เพื่อนของเฮียก็พยายามโทรจีบไอ้เตอร์แต่ก็ยังคงไม่สำเร็จ พักหลังเตอร์เริ่มไม่รับโทรศัพท์ของพี่บอลเพื่อนเฮียแล้ว นั้นเป็นการส่งสัญญาณที่ดีว่า "มันรักผม"แต่เหตุการณ์เลวร้ายก็ยังคงเข้ามาไม่ขาดสายเหมือนกับวันนี้
"น้องฟ่า" มีคนเรียกผมขณะที่ผมกำลังเดินออกจากคณะเพื่อไปเรียกแท็กซี่ ผมมองหาเจ้าของเสียงก็รู้ว่าเป็นพี่แฟ้บ
"พี่แฟ้บ หวัดดีครับ"
"หวัดดี จะไปไหนหรอ"
"จะไปพันธ์ทิพย์อ่ะครับ"
"งั้นขอพี่ไปด้วยดิ อยากได้โน๊ตบุคใหม่พอดี ช่วยเลือกหน่อยนะพี่ไม่มีข้อมูลเรื่องนี้เลยอ่ะ"
"ฟ่าก็ไม่รู้เรื่องอะไรมากหรอกครับ พี่ให้คนอื่นช่วยจะดีกว่านะ"
"ก็ยังดีกว่าพี่แหละมั้ง นะช่วยหน่อย"
"เดี๋ยวฟ่าโทรถามเพื่อนให้แล้วกัน"
"ได้ๆขอบใจนะ งั้นเดี๋ยวไปรถพี่นะ พี่เอารถมาอ่ะ"
"โอเคครับ" ผมขึ้นรถพี่แฟ้บไปพันธ์ทิพย์ แล้วก็ไปเดินซื้อของ ของผมแล้วก็ก็ช่วยพี่แฟ้บมันเลือกซื้อโน๊ตบุคโดยที่ผมโทรถามเพื่อนอ่ะว่าจะเอารุ่นไหนดี แล้วพี่แกก็ไม่วายที่จะหยอดคำหวานผมอยู่ตลอด จนผมรู้สึกเลี่ยนๆอย่างบอกไม่ถูก
"พี่ใช้งานด้านไหนอ่ะส่วนมากอ่ะ"
"ก็เอาไว้เล่นเนตดูหนังฟังเพลง ทำงานพวกเอกสารอ่ะ"
"ไม่ได้ใช้งานหนักเท่าไรนิ"
"อื้ม"
"งั้นพี่เลือกเอาที่บอดี้สวยๆที่พี่ชอบก็ได้ แล้วพี่มีงบประมาณเท่าไรอ่ะ"
"สี่ห้าหมื่นอ่ะ"
"นี้มันก็ได้แบบเทพมากแล้วนะพี่ งบขนาดนี้อ่ะ"
"หรอ"
"อื้มมมม เอารุ่นนี้ก็ได้ทนดี หรือจะเปลี่ยนมาใช้แมคก็ได้นะ ไม่ยากหรอก"
"หรอพี่เคยเล่นของเพื่อนแล้ว งงๆอ่ะ"
"งั้นก็แล้วแต่พี่ เนี่ย สามตัวเนี่ยก็โอทั้งสามเครื่องอ่ะ ถ้าเซอร์วิซดีดีก็เครื่องนี้"
"ถ้าเป็นฟ่า ฟ่าเอาเครื่องไหนอ่ะ"
"เครื่องนี้ครับ "
"โอเคงั้นเอาเครื่องนี้ครับ" พี่แฟ้บจ่ายตังค์ให้พนักงานแล้วก็รอลงโปรแกรม
"ไปกินข้าวกันเถอะ อีกชั่วโมงแหนะกว่าจะเสร็จเดี๋ยวพี่เลี้ยงเองเป็นการตอบแทน
"ไม่ต้องหรอกพี่เรื่องแค่นี้"
"ไม่ได้ๆ เอสแอนด์พีแล้วกัน ข้างล่างเนี่ย"
"โอเคครับ " ผมก็ไม่อยากขัดศรัทธาพี่แกเท่าไรไหนๆก็มาแล้ว แค่กินข้าวคงไม่เป็นไรมั้ง ผมนั่งกินข้าวได้สักพักก็มีแมสเสจเข้ามา
"นั่งกินข้าวอยู่กะใครอ่ะ(T T)" งานเข้าแล้วไงอ่ะ ผมมองหาไปรอบๆตัวก็ไม่เห็นไอ้เตอร์ มันเห็นผมแล้ว แล้วตอนนี้มันอยู่ไหนเนี่ย เห้ย
"พี่แฟ้บ ฟ่าต้องไปทำธุระอ่ะขอตัวกลับก่อนนะพี่"
"ยังกินไม่อิ่มเลย รีบขนาดนั้นเลยหรอ กินให้อิ่มก่อนดิ"
"ธุระด่วนอ่ะครับโทษทีนะพี่ ขอบคุณนะครับสำหรับอาหาร" ผมรีบเดินออกจากร้านแล้วเดินหามันจนรอบพันธ์ทิพย์ก็ไม่เจอ ผมตัดสินใจโทรหามันในรอบหนึ่งเดือนที่ผมไม่เคยกดเบอร์หามันเลย มันปิดเครื่อง คุณพระช่วย เอาไงดีว่ะ มือก็โทร ขาก็เดินแทบจะวิ่ง ตาก็มองหาอยู่ตลอดๆ ผมตัดสินใจโทรหาเฮีย
"เฮีย"
"มีอะไรอีกอ่ะ"
"เตอร์มันเห็นฟ่ากินข้าวกะพี่แฟ้บอ่ะ "
"แล้วไง"
"แล้วมันก็แมสเสจมาอ่ะว่านั่งกินข้าวกะใคร ฟ่าเดินตามหามันก็ไม่เจออ่ะ มันเสียใจแน่เลย"
"มันไปโดดตึกตายห่าไปแล้วมั้ง นี้เอ็งกินข้าวนะเว้ยไม่ได้นอนด้วยกัน ถ้าแค่นี้มันไม่เข้าใจก็ปล่อยให้มันเข้าใจผิดต่อไป ไร้สาระ "
"เฮีย มันเข้าใจฟ่าผิดนะเว้ย เฮียก็รู้ว่ามันขี้น้อยใจขนาดไหนอ่ะ"
"ฟ่าฟังเฮียนะ เอ็งใจเย็นๆ เอ็งกินข้าวด้วยความบริสุทธิ์ใจ ถ้าเรื่องแค่นี้มันไม่เข้าใจ ถ้าต่อไปฟ่าโดนมอมยาแล้วลากไปนอนด้วยแบบที่มันโดน แล้วมันจะเข้าใจฟ่าเหมือนที่ฟ่าเข้าใจมันรึป่าว มันใจกว้างกับคนอื่นแต่มันใจแคบกับเอ็ง ถ้ามันไม่ปรับปรุงก็ปล่อยมันไป แล้วก็เลิกตื่นตูมได้แล้วนะ แล้วก็รีบกลับบ้านเฮียมีเรื่องจะคุยด้วย"
"อื้ม ๆๆ" ผมวางสาย แต่ก็ยังมิวายที่จะมองหามันจนผมเรียกแท็กซี่กลับห้อง ตลอดทางที่อยู่บนรถผมได้แต่มองหามันแต่ก็ไม่เจอ
"มาแล้วหรอ"
"อื้ม"
"ไงไปกินข้าวกะชู้มาอร่อยมั้ย"
"อย่ามาแหย่น่ะเฮียคนกำลังกลุ้มใจนะเว้ย"
"แค่นี้ยังเป็นซะแบบนี้ แล้วอีกสองเดือนจะทนไหวหรอท่าน มานั่งนี้สิ"
"เฮียฟ่าไม่สบายใจเลยอ่ะ"
"วันนี้เตอร์มันมาที่นี่" เฮ๊ยพูดขึ้นโดยที่สายตายังอยู่ที่ทีวี
"หรอๆมันมาไมอ่ะ"
"มันมาเก็บของ มันบอกว่าจะไปอยู่เมกากับแม่มัน"
"เห้ยไมมันไม่บอกฟ่าซักคำอ่ะ" ผมเริ่มบ่อน้ำตาแตกทันที มันเห็นผมเป็นอะไรเนี่ย แม้แต่จะถามผมว่าจะให้มันไปรึป่าวก็ไม่มี ไม่มีผมในความสำคัญของมันเลยหรอไง ไอ้คนใจร้าย ผมนั่งซึมอยู่ครู่หนึ่ง ไอ้เฮียก็แหกปากขึ้นมา
"ล้อเล่ง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงไอ้เฮียหัวเราะชอบใจ
"ไอ้บร้าเฮีย ไอ้ชั่ว เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมดเลยนะเว้ย ไม่ตลกเลย"
"ฮ่าๆๆขำหว่ะ น้ำตาสั่งได้จริงๆยิ่งกว่าแอนทอง อีก"
"จำไว้เลยนะ"
"โอ๋ๆๆๆๆๆๆนิ่งซะนะ เฮียซื้อหนมมาฝากอยู่ในตู้เย็นอ่ะ เจ้านี้อร่อยไปเอามากินป่ะ"
"ไม่กินไม่มีอารมณ์" แล้วผมก็สะบัดบ๊อบ เข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ ออกมาเฮียนั่งกดเกมส์จึ๊กๆๆๆๆๆๆๆไม่สนใจที่จะง้อผมเลย นี้กุงอลอยู่นะเว้ยเฮีย
"ฟ่าๆๆ"
"ไร"
"เทขนมใส่ถ้วยมาให้เฮียหน่อยดิ๊ หิวว่ะ"
"ไมไม่ทำเองอ่ะ"
"ว่างป่ะเนี่ย เห็นมั้ยเล่นเกมส์เนี่ย บุญคุณอ่ะรู้จักมั้ยบุญคุณอ่ะ"
"เออ รอแปป" มันจะรู้มั้ยน๊าผมงอลเนี่ย แล้วผมก็เดินไปเทขนมใส่ถ้วยให้มัน น่ากินเนอะ ก็เลยเอามากินด้วยซะเลย
"ฟ่าๆ"
"เดี๋ยวใกล้เสร็จแล้ว"
"ป่าว..เฮียจะบอกว่าไอ้เตอร์อ่ะมันไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรกับเพื่อนเฮียเลยแม่แต่นิดเดียว แถมด่าเพื่อนเฮียอีกด้วย ว่าถ้าไม่เห็นแก่เฮียมันตะบันหน้าไปแล้ว"
"หรอ แล้วเฮียจะทำไงต่อไปอ่ะ"
"แหม๋ๆๆแอบยิ้มปากจะฉีกถึงหูเลยนะ"
"มันก็ต้องมีกันมั้งอ่ะ"
"เอาแผนสองมั้ย"
"แผนอะไรอีกอ่ะ"
"จู่โจม"
"ยังไง"
"ก็ให้เพื่อนเฮียมันปล้ำเลยไง แบบว่าทำผ้าเช็ดตัวหลุดต่อหน้าก็ได้"
"เฮียจะบร้าหรอ เพื่อนเฮียจะเล่นด้วยหรอ ไม่เอาหรอก เกินไปแล้ว"
"กลัวว่ามันจะอดใจไม่ไหวมากกว่ามั้ง ฟ่าก็เคยทำผ้าเช็ดตัวหลุดต่อหน้ามันแล้วก็ได้ผลไม่ใช่หรอ"
"ป่าวซะหน่อย รู้ดีนักนะ"
"เห้อออ รักเค้าก็ทำมาเรื่องเยอะ ท่ามาก"
"ใครกันแน่ทำให้เรื่องเยอะ"
"เออเฮียเองนิหว่า"
"แต่ฟ่าก็รู้ว่าเฮียหวังดี ถ้ามาอยู่ด้วยกันฟ่าก็ไม่รู้หรอกว่ามันจะอดใจได้รึป่าว มันก็เสี่ยง "
"แต่นับจากนี้ไปอ่ะ ฟ่าจะเอาไงก็แล้วแต่เหอะ เพราะเฮียอ่ะคุยกะไอ้เก่งแร้ว วันนั้นให้ไอ้ยุ่งมันพาไป"
"อ้าวไมไม่บอกอ่ะ จะได้ไปด้วย แล้วมันว่าไง"
"มันไม่ได้ว่าไง มันก็แค่ใส่ยาไปในน้ำให้ไอ้เตอร์กินอ่ะ มันไม่ได้ทำไรไอ้เตอร์หรอกแค่นอนกอดเฉยๆ"
"มอมยาเพื่อกอดเฉยๆเนี่ยนะ น่าเชื่อมาก"
"มันก็คงมีอาโบ๊ะจาม๊ะ อื่นๆมั้งอ่ะ ใครมันจะกล้าเล่าว่ะ"
"แล้วเฮียไม่ถามมันอ่ะ"
"ถามดิ มันก็บอกว่าแค่กอดแล้วก็หอมปรกติ มันยังไม่ได้ยุ่งกะน้องชายไอ้เตอร์เลยมันสาบานได้"
"ลองยุ่งสิ แม่จะข่วนให้หน้าแหกเลยเชียวแล้วไงอีก"
" มันก็ขอโทษเฮีย แล้วก็ฝากขอโทษฟ่า ที่ทำไปแบบนั้นมันบอกว่าตอนนั้นมันขาดสติ มันเมาอ่ะ"
"มันพูดง่ายเนอะ"
"เออ แล้วฟ่าจะให้มันทำไงมากราบทีนรึไง นั้นมันละครเกินไปน้อง"
"ไม่ได้ต้องการขนาดนั้น แค่อยากให้มันแสดงความรับผิดชอบมากกว่านี้"
"แต่เฮียว่าแค่นั้นก็คงพอแล้วมั้ง เพราะไอ้เตอร์ก็เล่นมันซะน่วมเหมือนกันอ่ะ ยังใส่เฝือกอ่อนอยู่เลย ตอนแรกเฮียก็กะจะฝากอะไรไว้ซะหน่อยแต่เห็นสภาพมันแล้วก็ทำไม่ลงว่ะ"
"เห้ยเจงดิ"
"เออ แล้วเมื่อไรจะได้กินว่ะขนมอ่ะ"
"ห่วงกินอยู่นั้นอ่ะ ไงต่ออ่ะ"
"ก็ไม่ไง เฮียก็ถามมันย้ำแล้วย้ำอีกว่าไม่ได้มีอะไรกันแน่นะ มันก็สาบานว่ามันไม่มี"
"เห้อ...โล่งอกซะที" ผมทิ้งตัวลงบนโซฟา
"จร้า โล่งอกซะที สามีจะได้กลับมา"
"เฮียก็"
"เฮียก็(มันพูดล้อเลียนผมนะไอ้เฮีย) แล้วจะเอาไงอ่ะ จะตามมันมาคืนนี้เลยมั้ย"
"ฟ่าขอโทรไปหามันนะ"
"ตามใจสิ ผัวของเธอนิ" ผมกดโทรศัพท์ไปหามัน แต่ก็ปิดเครื่อง ผมโทรอยู่อย่างนั้นหลายรอบแต่มันก็ยังคงไม่เปิดเครื่อง เอาไงดีอ่ะ
"เฮียยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"อะไรว่ะ ขยันเรียกจริงเว้ย"
"มันไม่รับโทรศัพท์อ่ะ"
"แล้วเฮียช่วยไรได้อ่ะ"
"มันคงน้อยใจแน่เลยที่วันนี้ฟ่าไปกินข้าวกะพี่แฟ้บอ่ะ"
"สงสัย"
"ให้กำลังใจกันมั้งก็ไม่มีอ่ะ"
"เอ้าไอ้นี่นิ โทรไปเบอร์บ้านดิ" ผมกดไปเบอร์บ้าน
"ฮัลโหล พี่จ๋าครับ ขอสายเตอร์หน่อยครับ ฟ่าเองครับ ไปไหนอ่ะครับ ครับๆ เดี๋ยวถ้าเตอร์กลับมาพี่จ๋าให้เตอร์โทรหาฟ่าด้วยนะครับ ครับ ขอบคุณครับ"
"แป่วๆๆๆๆๆๆ สงสัยมันน้อยใจ หาเมียใหม่ไปแล้วมั้ง"
"เฮีย อยากโดนกินหัวรึไงฮะ"
"นอนดีกว่า เดี๋ยวนังยักษ์จะหักคอเอาได้ เอออีกเรื่อง แล้วไอ้แฟ้บไอ้บรีส แอทแทค โอโม่เชี้ยไรเนี่ย ห่างๆไว้มั้งก็ดีนะ กุขี้เกียจมาแก้ปัญหา"
"จร้า หลับให้สบายนะ "
"เดี๋ยวโดนเตะ" เฮียเข้าไปนอน ผมนั่งรอโทรศัพท์จนหลับหน้าทีวี ก็ยังไม่มีใครโทรมา ตื่นมาอีกทีก็ตีสามแล้ว ผมลองกดโทรศัพท์หามันอีกครั้ง ติดแล้วโว้ยยยยยยย
"เตอร์ๆ นอนยังอ่ะ"
"ไม่ใช่เตอร์ครับ เตอร์หลับไปแล้ว"
"ครับขอโทษครับ" เห้ยใครว่ะ มันอยู่กะใครมันอยู่กะใครอ่ะ เฮียก็หลับ เอ้าว่ะเป็นไงเป็นกัน เสียทองท่วมหัวไม่ยอมเสียทองและผัวให้ใคร ผมโทรกลับไปอีกรอบ
"ดีครับขอโทษนะครับ รบกวน ช่วยปลุกเตอร์ให้มาคุยกะฟ่าหน่อยครับ"
"เอางั้นหรอมันหลับอยู่นะ"
"งั้นบ้านนายอยู่แถวไหน เดี๋ยวผมจะไปปลุกเค้าเอง"
"ผมว่าให้เช้าแล้วค่อยมาคุยกันดีกว่ามั้ย ขับรถดึกๆมันอันตรายนะครับ"
"เดี๋ยวผมนั่งแท็กซี่ไปก็ได้ครับ"
"โอเคๆงั้นเดี๋ยวผมปลุกเค้าให้ก็ได้" ผมได้ยินเสียงคนนั้นปลุกเตอร์ แล้วพูดอะไรกันไม่รู้ฟังไม่ชัดอ่ะ ไอ้นี่มันชอบทำอะไรให้ผมตื่นเต้นอยู่เรื่อยเลยสิ
"โหล"
"เตอร์อยู่ไหน"
"ฟ่าหรอ"
"อื้ม เตอร์อยู่ไหนอ่ะ"
"บ้านเพื่อนอ่ะ"
"เพื่อนไหนอ่ะ ทำไมเตอร์ไม่นอนบ้านตัวเอง"
"ก็มันเหงานินอนคนเดียวอ่ะ"
"กลับมาบ้านเรานะ เดี๋ยวฟ่าไปรับ"
"เตอร์ขับรถมา เดี๋ยวเตอร์กลับเลยนะ กลับไปหาฟ่านะ"
"หรือเตอร์อยากกลับไปนอนบ้านตัวเองอ่ะ"
"ไม่เอาอ่ะกลับไปหาฟ่านะ นะ ฟ่าหายโกรธเตอร์แล้วใช่มั้ย ขอบคุณนะฟ่า ฟ่าไม่โกรธเตอร์แล้วนะ เตอร์ไม่ได้ทำอะไรอย่างที่ฟ่าคิดจริงๆนะ ฟ่ายกโทษให้เตอร์นะ"
"กลับมาคุณกันที่บ้านเถอะ"
"รอเตอร์นะ"
"อื้ม แล้วฟ่าจะรอนะขับรถดีดีน๊า"
"ครับที่รัก"
ร๊ากทุกคนนะค๊าบบบบบบบบบ
-
คำว่าให้อภัยเป็นคำที่สวยงามที่สุด
-
:z13:
นุงฟ่ากลับมาแล้ว
มาพร้อมกับคุณเฮีย (ที่รักยิ่ง)
งานนี้สงสัยนุงเตอร์จะเข็ดหลาบไปอีกนานเลยนะเนี้ย
หวังว่าคงไม่มีเรื่องอะไรให้คุณเฮีย (ของเค้า) ต้องปวดหัวอีกนะ กร๊ากกกกกกก
ฝันดีจร้า ทุกคน คร่อก :t3:
-
:m31:
คนอ่านก็ใจจะขาดเหมือนกัน :z3:
-
โหหหหห
แผนแตก
ขั้นสองยังมะเริ่มเลย
-
ดีจ๊ายยย ยย ยยยย ยย ย ดีใจ ,,
คนที่มั่นคงเนี่ยมันหา ย๊ากกกก ก กกก กกก ก ยาก เนอะ .. เฮ้อ !!
..
:เฮ้อ:
..
:กอด1: พี่เตอร์ & พี่ฟ่า
-
ดีใจด้วยนะครับ ที่จบลงด้วยดี
เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ปล่อยมันไปนะครับ
ปล.ทำงานเยอะก็อย่าลืมรักษาสุขภาพนะครับ อากาศเริ่มหนาวแล้ว ฟ่า & เตอร์ :กอด1:
-
น้องฟ่าะี่ถามไรหน่อย น้องฟ่าได้ไปดูหนังเซ็งเป็ดที่ทางบอร์ดจัดป่ะจ๊ะ
เห็นน้องแจ็คเก็ตเสื้อแดงกับน้องเสื้อขาวดำลายทางอ่ะ ไม่รู้ใช่ฟ่ากับเตอร์รึป่าวง่ะ
ในงานไม่กล้าเข้าไปถาม ตอบพี่หน่อยนะน้องพี่ข้องใจมากกกก :serius2:
-
ฟ่าเปิดเทอมงานเยอะดีไหม๊ อิอิ ไปเที่ยวมาสนุกเลยอ่ะดิ ไม่มาส่งข้าวส่งน้ำเลยนา คิดถึงคนน่ารักๆนะ :กอด1:
-
:กอด1: น้องฟ่า น้องเตอร์ ให้หายคิดถึง
+1 ให้ด้วยนะครับ
คราวนี้อย่าให้รอนานนะครับ
:z2: :z2: :z2:
-
ในที่สุดก็แค่เดือนเดียวเอง รักก็คืนเรือน แล้วคอปเตอร์ไปนอนกับใครอีกล่ะ
:man1:นุ้งฟ่าไม่ได้อ่านหลายวันคิดถึงมากเลย ฝาก :กอด1:เฮียด้วย
น้องkiss88ติดใจคู่นั้นเหมือนกันเลย ป้าโดนรองเท้าแดงเตะตาโครมเบ้อเร่อเลยล่ะ 5555
-
มันต้องอย่างงี้สิ กลับมาหากันแล้ว
ปล่อยให้พี่ฟ่าฉายเดี่ยวตั้งนาน :กอด1:
-
โล่ง :เฮ้อ:
-
เข้าใจกันซะทีนะ ดีใจด้วยครับ :mc4: :L2: :กอด1:
-
เฮๆๆๆๆ ดีใจด้วย กับปัญหาที่คลี่คลายได้
ได้กลับมาอยู่ด้วยกันซะทีน้า
แต่ไอ้ที่วงเล็บไว้เนี่ย มันยังไงนะนุ้งฟ่า
มาต่อให้เคลียร์ด่วนๆๆๆ นะจ๊ะ
:กอด1: :กอด1:
คิดถึงทั้งสองคนเลยน้า
-
:เฮ้อ:
-
เย้ ดีกันแล้ว หงอยกันไปเลย ไม่เอาแล้วนะเตอร์ ระวังตัวบ้าง
-
...จบไปอีกหนึ่งซีรีย์ ...เรื่องวุ่นวายของนายตัวยุ่ง
...รอซีรีย์ใหม่ที่น้องเตอร์ เป็นผู้แสดงนำเช่นเดิมนะจ๊ะ
...กว่าจะถึงวันนี้ น้องฟ่า คงกินโสมพันปี บำรุงร่างกายไปเยอะแล้วสิ
...อย่างน้องเตอร์นี่นะ ไม่ได้สร้างปัญหานะ แต่ปัญหาวิ่งเข้ามาหาต่างหาก..ก็คนมันหล่อออ :กอด1:
-
:L1:
รักกันให้ดีนะ
ให้นานนะ
อยู่กันดีดี
:กอด1: ฟ่า&เตอร์
-
:mc4: จุดพลุฉลอง เย้ๆๆๆๆๆๆๆ
กลับมาหากันแล้ว ช่วงเวลาที่ห่างกันไป ต่างคนก็ต่างคิดถึงกันเนอะ
เฮียนุ้งฟ่าก็น่ารักน้า คอยดูแลน้อง แถมพาเพื่อนมาทดสอบนุ้งเตอร์ด้วย
ขอให้เหตุการณ์ร้าย ๆ ผ่านไป กลับมาหวีดวิ้วให้อิจฉาเร็ว ๆ นะจ๊ะ
-
:เฮ้อ:กว่าจะ ดีกันได้
:really2:แต่ดีใจกับเตอร์ด้วยน่าาาา o22
แต่เตอร์ไปนอนกับมใครๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o22
-
จะคืนดีกันแล้วใช่ม๊า เพื่อนจะได้หลับฝันดี แต่พอเหลือบไปดูหัวข้อ เค้าเริ่มจิตตกอีกแล้ว มันจะมีอะไรกันอีกมั๊ยเนี่ยะ ให้เค้ากินข้าวให้อร่อยมั่งเหอะนะ :z3:
เตอร์ยูอย่าก่อเรื่องอะไรอีกเลยนะ เพื่อนขอร้อง :laugh:
-
ดีกันแล้ว :กอด1:
-
เย้ เย้
คืนดีกันแล้วเนอะ
:กอด1:
-
แวะมา :กอด1: น้องฟ่า น้องเตอร์
รอตอนต่อไป
:undecided: :undecided:
-
พึ่งอ่านจบค่ะ
เรื่องพี่เตอร์มันจะจบจิงๆดูเหมือนมันจะะไม่จบง่ายน่ะเนี่ย
-
:กอด1:
อัลฟ่าๆ
-
ทำไมตอนนี้ หัวเรื่องมันต้องมีคำในวงเล็บด้วยอ้ะนุ้งฟ่า
มันจบจริงๆป่าวเนี่ย
ช่วงนี้เฮียเป็นพระเอก ชนะเลิศ หุหุ
โดยเฉพาะ ชื่อตระกูลผงซักฟอกทั้งหลาย
อืมมม นุ้งฟ่างานจะเข้าเพราะพี่ๆทั้งหลายนี้ป่าวน้า
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าจ้า จุ๊บๆๆๆ :กอด1:
-
:mc4:
ดีกันซะที
:L2:
ให้พี่ฟ่ากับพี่เตอร์รักกันนานแสนนาน
-
ได้กลิ่นไร ที่มิดีนะเนี่ย :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ฟ่ายุ่ง เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกก พี่ก็ยุ่ง :m29:
...
อ่านสองตอนนี้แล้ว 'รักน้องเฮีย' ว่ะ :กอด1:
สุด ๆ พี่ชายแบบนี้หาได้จากที่ไหนอีกเนี่ย
...
ส่วนเตอร์ ...อืมมมมมมม ขอชื่นชมในความพยายามของน้องบอล
แล้วก็ ...น้อง ...ไอ้หนุ่มที่เตอร์ไปนอนบ้านด้วยเนี่ยคงไม่ใช่รายใหม่นะ :m21:
...
ก็ลุ้นกันต่อปาย o18
-
:z2: :z2:
:z10: :z10:
:z13: :z13:
-
" เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสีย...ให้ใคร " มั่นมากนะจ๊ะ นุ้งฟ่า
แล้วทำไมต้องมีคำว่า " รึเปล่า " ต้องติดตามต่อไป
+1 ให้นะจ๊ะคนดี
-
ฟ่า หายไปไหนนนนน
:กอด1:
-
ดีกันแล้วๆๆ เย้ๆๆ :กอด1:
-
ฮึ่ดโช๊ะ ฟ่าหายไปไหนอ่ะ หายไปนานจัง มีอะไรรึเปล่าน้อ เค้าเป็นห่วงนา
-
:z2: รอ รอ :mc4:
จุดปะทัด รอจะคืนดีกันแล้ว
-
นุ้งฟ่าไม่สบายหรือเปล่า รักษาสุขภาพนะ คอปเตอร์ด้วย เป็นห่วงจ๊ะ :L1:
-
น้องฟ่าหายไปไหนอ่า
มาไวไวนะ :กอด1:
-
Where are you????????
I miss you so much naka :impress:
-
หายไปไหนเอ่ย
-
มันไม่เคลียร์อ่ะ
-
:call:มาเถอะ
:laugh:
-
จะแก้ตัวว่าหายไปไหนมาดีหว่า :z10:
อื้มมมมมมมม
หายไปเที่ยววววววววววววววววววววว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อไปนี้จะไม่หายไปไหนแร้วครับบบบบ
สัญญา
งิงิ
*************
หัวใจผมพองโตอีกครั้ง เมื่อวางโทรศัพท์ลง ผมนั่งใจจดใจจ่อรอคนรักกลับมา ผมนั่งรอที่ห้องไม่ไหวแล้วเลยตัดสินใจไปนั่งรอข้างล่าง ตอนดึกๆนี่มันเงียบดีจริงๆเลยเนอะ แต่ก็แอบน่ากลัวนะ ไม่นานเท่าไรแสงไฟของรถเตอร์ก็สาดส่องเข้ามา มันรีบวิ่งออกมาเมื่อเอารถจอดเข้าที่แล้ว ถ้าไม่เกรงใจยามผมจะโดหอมแก้มมันแน่ๆ เราได้แต่มองหน้ากันแล้วอมยิ้ม ทันทีที่ประตูลิฟท์ปิด เตอร์คว้ามือผมแล้วกอดอย่างแน่น ผมรับรู้ได้ถึงความรักที่โอบกอด ความคิดถึงที่ถ่ายทอดผ่านอกอุ่นๆ ประตูลิฟท์เปิด
"ปล่อยฟ่าได้แล้ว ถึงแล้ว" มันคลายอ้อนกอดออกแล้วจับมือผมแทน เตอร์เดินจูงมือผมไปที่ห้อง แล้วกอดผมไว้อย่างแน่นอยู่นาน
"เตอร์ ฟ่าช้ำไปทั้งตัวแล้วนะ"
"เตอร์คิดถึงฟ่ามากรู้มั้ย เตอร์นอนสะดุ้งทุกคืน เตอร์นอนร้องไห้ทุกคืน นึกถึงเวลาที่ฟ่าเสียใจเพราะเตอร์" มันโทรมมากอ่ะคงไม่ได้หลับไม่ได้นอน ผอมไปเยอะเลย
"ไปนั่งโน้นดีกว่า" ผมดึงมันไปนั่งตรงโซฟา แล้วปรับโซฟาให้เอนลงไปอีก เราสองคนนั่งเอาหลังพิง โดยที่เตอร์กุมมือผมไว้ตลอด
"ฟ่ารู้มั้ย ตลอดเวลาที่ผ่านมา เตอร์ไม่มีความสุขเลย คอยด่าตัวเองอยู่ตลอดเวลา"
"ด่าว่าไง"
"ด่าว่าตัวเองเลวอ่ะดิ ทำให้คนรักเสียใจไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งทั้งๆที่ฟ่าไม่เคยแม้แต่จะมองใครด้วยซ้ำ"
"เตอร์ก็รู้ใช่ไหมว่าตลอดเวลาที่เราคบกันมีคนเข้ามาหาฟ่าไม่รู้กี่คน แต่ฟ่าตัดสัมพันธ์เค้าตลอด แล้วเตอร์อ่ะเคยทำแบบที่ฟ่าทำรึป่าว แล้วอย่างนี้เตอร์จะไม่ให้ฟ่าเสียใจได้ไง"
"แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งที่ผ่านมานะฟ่า เตอร์ไม่รู้ด้วยว่าพี่เค้าจะทำแบบนั้นได้อ่ะ"
"ต่อไปฟ่าจะต้องมานั่งเสียใจกับเรื่องแบบนี้อีกรึป่าว"
"เตอร์สัญญาว่าต่อไปนี้เจอร์จะไม่ไปไหนกับใครสองต่อสองถ้าคนๆนั้นไม่ใช่ฟ่า"
"เตอร์ก็สัญญาอย่างนี้ทุกที่อ่ะ"
"สาบานก็ได้"
"ไม่ต้องอ่ะเดี๋ยวจะตายปล่าว"
"เตอร์เสียใจจริงๆนะ ป๊ากับม๊าก็โทรมาด่าเตอร์ทุกวันเลย ถามว่าดีกับฟ่ารึยังไปขอโทษฟ่ารึยัง โดยเฉพาะม๊านะคราวนี้ไม่รู้เป็นไรรักลูกสะใภ้แบบออกหน้าออกตาซะงั้นอ่ะ ปรกติก็เห็นเฉยๆ"
"ม๊าก็โ?รมาหาฟ่านะ"
"หรอ"
"อื้ม"
"ว่าไงมั้งอ่ะ" มันทำตาเป็นประกายอยากรู้ว่าแม่ผัวจะถามเรื่องไรลูกสะใภ้มั้ง
"ก็โทรมาถามว่าเกิดไรขึ้น"
"แล้วฟ่าตอบว่าไงอ่ะ"
"ก็เล่าตามความจริง"
"มิน่าล่ะด่าเตอร์เป็นชุดเชียว"
"ก็สมควรโดนด่าแล้วนิ"
"อย่างน้อยเรื่องร้ายๆก็ยังมีสิ่งดีดีอยู่บ้างเนอะ ดีใจจังมาม๊ารักลูกสะใภ้คนนี้แล้ว"
"แต่เขยคนเนี่ย ปรับปรุงตัวได้แล้วนะ"
"ครับบบบ....เห้อไม่นึกเลยว่าจะมีวันนี้ นึกว่าเราต้องเลิกกันซะแล้ว"
"ถ้ามีครั้งหน้าอ่ะเลิกแน่ ก่อนเลิกจะตัดให้เป็ดกินด้วย"
"ง่ะ......ฟ่าคิดถึงเตอร์มั้ย"
"มากมายเหอะ นี่ดีนะมีเฮียมาอยู่เป็นเพื่อนไม่งั้นฟ่าจิตตกแน่ๆ เออๆๆคนที่เตอร์เห็นไปกินข้าวกะฟ่าอ่ะ"
"ใครอ่ะ"
"พี่แฟ้บพี่ไอ้บรีสเพื่อนเตอร์นั้นแหละ"
"แล้วไปรู้จักเค้าได้ไงอ่ะเค้ามาจีบหรอ" มันทำหน้าละห้อยเลยอ่ะเมื่อเราคุยกันเรื่องนี้
"ป่าว วันนั้นฟ่าเจอบรีสที่มหาลัย มันมารอพี่มันเนี่ยแหละ เรียนโทอยู่ที่นี่ ก็เลยรู้จักกันอ่ะ"
"หรอ แล้วเพิ่งรู้จักกันไปกินข้าวกะเค้าแระ" มันพูดปนน้อยใจ
"พอดีฟ่าจะไปพันธ์ทิพย์พี่เค้าก็จะไปเหมือนกันเลยให้ฟ่าไปช่วยเลือกคอมให้หน่อยเค้าไม่มีความรู้เรื่องนี้"
"บังเอิญดีเนอะ"
"ก็คงไม่เท่าบังเอิญไปแก้ผ้านอนกะคนอื่นหรอก"
"เออ ใช้ซี้เตอร์มันเลวนิ"
"เตอร์นิสัยอ่ะ แบบนี้อีกแล้วนะ ฟ่ายังไม่ทันทำผิดเตอร์ก็คิดว่าฟ่านี้เลวร้ายมาก แต่ความผิดของเตอร์เตอร์มักจะมองมันเป็นเรื่องเล็กเรื่องที่น่าให้อภัยเสมอ เตอร์รู้ตัวบ้างรึป่าว"
"เตอร์ล้อเล่นน๊า เตอร์รู้ว่าฟ่าไม่ไได้คิดอะไรกะเค้าหรอก แต่คนเราอ่ะมันก็ต้องหึงต้องหวงกันมั้งจิ ก็เมียเค้าอ่ะน่ารักซะขนาดนี้อ่ะ"
"ไม่ต้องมาพูดเลย นิสัย"
"ต่อๆๆน๊า"
"ก็ไม่มีไรก็เลยไปนั่งกินข้าวกันนั้นแหละ รอคอมลงโปรแกรมอ่ะ"
"แล้วเค้ามีท่าทีจะจีบฟ่ามั้งป่าว"
"พี่แฟ้บอ่ะน่าสงสัยไอ้บรีสไม่แน่ใจอ่ะ แต่ฟ่าก็ไม่ค่อยอะไรกะเค้าอ่ะ เดี๋ยวเค้าก็เบื่อไปเองแหละ"
"ไม่ได้หรอกเตอร์ต้องแสดงความเป็นเจ้าของซะหน่อยแร้วววววว"
"ทำไง"
"ก็เอาประกาศไปติดไว้ที่มหาลัยอ่ะสิจะได้ไม่มีคนยุ่งกะแฟนเตอร์"
"ตลกเหอะ เออๆๆแล้วเห็นเฮียบอกว่าเตอร์เล่นไอ้พี่เก่งซะน้วมเลยหรอ"
"ก็นิดหน่อยอ่ะ ก็มันอยากกวนตรีนเองนิ ถามดีดีแม่งทำยียวนเตอร์ก็เลยจัดให้ไปชุดหนึ่ง"
"โหด สงสารเค้า"
"สงสารเตอร์มั้งเหอะเมียจะทิ้งเนี่ย"
"คุยกันดีดีก็ได้ไม่เห็นต้องใช้กำลังเลยอ่ะ"
"ปัญหาบางอย่างมันก็ต้องใช้กำลังกันมั้งนะ"
"จร้าพ่อนักเลงโต ตาละห้อยเชียวง่วงหรอ"
"อื้มมมไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้วอ่ะ"
"งั้นนอนซะนะ นอนตรงเนี้ยแหละห้องเราโดนยึดไปแล้ว"
"เฮียหรอ"
"อื้ม"
"ขอกอดหน่อย" ผมปรับโซฟาให้มันเป็นที่นอนแล้วก็นอนกอดกันจนเช้าาาาาาาาาาา
ทันใดนั้นเมื่อรุ่งอรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน ออกหากินร่าเริงเเจ่มใส บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก็มีน้ำทิพย์จากไหนก็ไม่รู้มากระทบที่ใบหน้าใสๆของเราสองคน อิอิ
"ตื่นโว้ยไปติดเต้งกันที่อื่น ที่นี้มันบ้านคนไม่ใช่ลานวัด" เสียงใครว่ะมากวนตรีนแต่เช้าเชียว
"อะไรเนี่ยเปียกหมดแล้ว" ผมลุกขึ้นนั่งโซยวายแต่ตายังไม่ได้ลืม พอลืมตาตื่นก็เป็น ไอ้เฮีย มันเอาบัวรดน้ำต้นไม้อันเล็กๆมารดใส่พวกผมมันเห็นพวกผมเป็นดอกทิวลิปรึไงอินี่
"ใครให้เมิงสองตัวมานอนกอดกันที่นี่ ครบสามเดือนแล้วหรอ แยกๆๆๆมรึงแยกออกจากน้องกูเลยไอ้เตอร์" มันดึงผ้าห่มออกจากผมสองคน
"เฮียตื่นนานแล้วหรอ" ไอ้เตอร์ลุกขึ้นถามเฮีย
"เออ ตื่นมานานพอที่เช่นเห็นหมามันติดเต้งกันอ่ะ ใครให้เมิงมานอนกอดกัน ครบสามเดือนแล้วหรอ อินี่ก้นะ แรดไม่เลิก ไปนอนกอดกะมันทำไม"
"อ้าว ก็เฮ๊ยบอกฟ่าว่ามันไม่ได้มีไรกะเค้านิ"
"แล้วเมิงเชื่อรึไง สันดานโจรอ่ะเชื่อไม่ได้หรอก"
"กอดกันไม่ได้ทำไรกันซะหน่อย"
"เออ...วันนี้อาจจะไม่ทำแต่ต่อไปกอดกันไปกอดกันมา เดี๋ยวเมิงก็ได้กัน ลุกไปทำกับข้าวอิฟ่า เฮียหิวแล้ว"
"จร้าพ่ออออออ"
"เอ็งก็ไปอาบน้ำอาบท่ามากินข้าวไอ้เตอร์ โซฟาจัดเข้าที่หมอนผ้าห่มอะไรเนี่ยเอาไปเก็บ"
"ครับ"
"ถ้าคราวหน้าไปนอนกะใครอีกนะกูจะยุให้น้องกูตัดให้ขาดยกพวงเลยเมิง" เฮียพูดจบก็นั่งดูทีวี มันเกิดมาเพื่อฆ่าทุกคนจริงๆ สุโค่ยยยยยยยย
ผมทำกับข้าวเสร็จเตอร์กำลังเเต่งตัวอยู่ในห้อง
"เฮียเสร็จแล้วมากินข้าวเถอะ"
"เออๆไปเรียกเตอร์มากินพร้อมกันดิ"
"จ้ะ"
"ระรี้ระรักเชียวนะผัวกลับมาเนี่ย"
"คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอก"
"จร้า อิคนมีคู่"
"เตอร์กินข้าวได้แล้ว"
"อื้มๆ" เราสามคนนั่งกินข้าวกันเฮียนั่งมองหน้าผมสองคนไปมา
"มองไรเฮีย"
"เฮียขอออกคำสั่ง เตอร์ เอ็งใช้ชีวิตในห้องนี้ได้เฉพาะตอนกลางวัน กลางคืนไปนอนห้องเอ็งโน้น ห้ามมีเพศสัมพันธ์กันโดยเด็ดขาดไม่ว่าจะกรณีใดๆก็ตาม จนกว่าจะครบสามเดือน เมื่อครบสามเดือนเอาผลเลือดมาให้ดูด้วย อยู่กันในฐานะเพื่อน เข้าใจมั้ย"
"ครับ"
"เฮียจะมานอนที่นี้จนกว่าจะครบสามเดือน"
"อื้มมมม" สามเดือนเราสองคนมองหน้ากัน ไอ้ผมอ่ะไหวแต่ไอ้คนข้างๆนี้อ่ะสิจะไหวป่าวเหอะ
"โอเคนะเมิงสองตัว"
"ครับบบบบบ"
"กรุณาให้เกียรติต่อคำพูดที่รับปากด้วยนะ เฮียอ่ะไม่สามารถเฝ้าดูได้ตลอดเวลา แต่สิ่งที่อยากจะบอกไว้ถ้ารักกันจริง เตอร์เมิงอยากให้คนที่เมิงรักติดโรคจากความโง่ของเมิงหรอ ถ้าเมิงรักน้องกูเมิงต้องทำให้ได้ ส่วนอิน้องสาวก็อย่าแต่งตัวให้มันยั่วมากนัก เข้าใจม๊ะ"
"เออ"
"เข้าใจแล้วก็กินๆซะหนังสือหนังหาอ่ะไปเรียนกันซะมั้ง นอนกกกันไม่เบื่อมั้งไงว่ะ"
"นอนกกที่ไหนอ่ะก็ไปเรียนทุกวันอ่ะไม่เคยโดดอ่ะ"
"ก็ดี ขยันๆเข้าไว้ ความรู้อ่ะมันแบกไปที่ไหนก็ได้ไม่หนัก แต่ไอ้ความรักอ่ะมันหนักทั้งใจทั้งกาย"
"โอ้โห้ คมมากกกกกก"
"คมพอๆกะตรีนกุเนี่ยแหละ" เฮ๊ยมันยกขามาถีบเก้าอิ้ผม นับวันยิ่งจะมาเฟียขึ้นทุกวันแระ มันบ้าอำนาจนะไอ้เนี่ยอย่าให้ได้เป็น สส. เชียว
"มาเฟียรังแกน้อง"
"มาเฟียคนนี้รังแกก็ไม่เจ็บ ดีกว่าให้คนอื่นมันมารังแกเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจสุดท้ายใครหล่ะที่แก้ปัญหา ไม่ใช่ไอ้มาเฟียคนนี้รึไง"
"จร้า"
"รักกันแม่งสร้างแต่ปัญหาให้กุ นี่ดีนะที่เมิงเป็นผู้ชายอิฟ่า ถ้าเมิงเป็นผู้หญิงท้องได้นะ รับรอง หลานกูเป็นเด็กมีปัญหาแน่มีพ่อแม่เเบบเมิงสองตัวเนี่ย"
"วันนี้ตื่นขึ้นมาด่าโดยเฉพาะเลยรึไง"
"ป่าว ตื่นขึ้นมาพูดเรื่องจริงหว่ะ เรื่องที่ซ้ำๆซากๆ"
"ชั่วโมงนี้ฟ่าไม่ควรพูดอะไรเร้ยยโดนตลอด"
"เออ งั้นเฮียไปแระ"
"โหห งอลหรอ กินให้อิ่มก่อนดิ๊ค่อยไป"
"กูเห็นหน้าพวกเมิงสองตัวแล้วกินไม่ลงหว่ะ"
"เอ้าเฮีย ไปไหนอ่ะ กินไปนิดเดียวเอง"
"ไปหาเงินโว้ยโคตรพ่อโคตรแม่ไม่ได้รวย"
"แล้วเย็นกลับมากินข้าวบ้านน๊า"
"เออ แล้วอย่าแอบปรี้กันอ่ะ"
"หยาบคาย"
"เออไปแระ" เฮียออกจากห้องไป ผมสองคนมองหน้ากันแล้วก็แอบยิ้มในตัวเฮีย นี้ถ้าไม่มีเฮียผมไม่รู้จะเป็นไงเลยเนี่ย
"กินข้าวเหอะเตอร์ เฮียมันก็ปากร้ายแบบนี้แหละอย่าไปถือสาเลย"
"แต่เค้าก็ใจดีนะ แต่แปลกนะไม่ค่อยเห็นด่าแบบซีเรียสมานานแล้ว"
"สงสัยแกจะห่วงจริงๆมั้ง"
"ฟ่าโชคดีเนอะ"
"โชคดีไง"
"โชคดีที่มีเฮียไง"
"ฟ่าก็โชคดีที่มีเตอร์ด้วยเหมือนกันแหละ กินเยอะๆนะฟ่าอิ่มแล้วอิ่มคำด่าอ่ะเดี๋ยวไปอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนก่อนมีเรียนเช้าอ่ะ"
"อื้มมม อาบคนเดียวไปอีกสองเดือนนะ"
"บอกตัวเองเหอะย่ะ"
"เง้อ"
"มีพายอยู่ในตู้เย็นอ่ะ เอาออกมากินด้วยนะ"
"จร้าเมีย"
"ดีมาดไอ้ผัวตัวแสบ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"
-
อ่านะ หนีเที่ยวอีกแระ ขอจิ้มก่อนอ่านนะค๊าบ
มาซะดึกเชียว กำลังจะไปนอนละ มีลางสังเห่าว่ากระทู้จะมีการเคลื่อนไหว
มีจริงๆด้วย
ฝันดีนะค๊าบ :L2:
-
โอ้โห พี่ฟ่า เดี๋ยวนี้ชอบมาดึก ๆ นะ
ยังไม่ได้อ่านอ่ะ จะมาจิ้มก่อน อิอิ
,,
อ่านแล้ว ๆ มาดิท
อ่าาาา า าาาา าาา าาา ,,
อ่านแล้วอยากมีพี่จัง รักเฮีย หลงเฮีย นะเนี่ย
พี่ฟ่า ๆ ถามไรหน่อยดิ่ครับ ,,
คือพี่ฟ่ารู้สึกยังไงอ่ะครับที่ อย่าง เฮีย เรียกพี่ฟ่าว่า E หรือว่า 11รด เงี่ย อย่างเนี่ยอ่ะครับ (อย่างที่เฮียเรียกมันไม่ได้ซีเรียสอะไรอ่ะ)
คือ ผมอ่ะ ถ้ามีคนเรียก E นำหน้าชื่อนะ มันรู้สึกแปลก ๆ แว๊บ ๆ ไงก็ไม่รู้อ่ะครับ ถึงจะไม่ได้ซีเรียสไรก็ตาม แต่ผมก็ไม่ค่อยชอบที่ให้ใครเรียกผมว่ายังเงี่ย
(ถึงผมจะชอบผู้ชาย แต่ผมก็เป็นผู้ชาย เลยอยากให้คนอื่นเรียกแบบผู้ชายหน่อยน่ะ)
ก็เลยอยากรู้ว่าฟี่ฟ่ารู้สึกยังไงอ่ะครับ ,,
ขอโทษนะครับที่ถามคำถามไร้สาระครับ แต่อยากรู้เฉย ๆ ไม่ตอบไม่เป็นไรนะครับ :onion_asleep:
เป็นกำลังใจให้พี่เตอร์และพี่ฟ่าที่อด :oo1: 2 เดือน :laugh:
สุดท้ายขอ :กอด1: หน่อยนะครับ อิอิ
-
ไม่ 'อีกนิด' นะฟ่า ...2 เดือนเลยว่ะ :laugh3:
...
ว่าแล้วก็:
"ก็ดี ขยันๆเข้าไว้ ความรู้อ่ะมันแบกไปที่ไหนก็ได้ไม่หนัก แต่ไอ้ความรักอ่ะมันหนักทั้งใจทั้งกาย"
"โอ้โห้ คมมากกกกกก"
"คมพอๆกะตรีนกุเนี่ยแหละ"
น้องเฮียขยันหาคำคมมาฝากกันจริงเจ้ง :jul3:
-
อ่านจบละ เฮียแรงมาก ชอบๆ :laugh:
ชอบ ตีนคม เอ้ย คำคม ของเฮียจังเลย มีได้ทุกตอนจริงๆ
ปล.อีก2เดือนเอง(เอง....หรอ)สู้ๆ :กอด1:
-
อ่านทันแล้ว.....เย้เย้...
ตอนแรกที่เริ่มอ่าน รักพี่ฟ่า กะ พี่เตอร์ มากมายอ่ะ...
เเต่ตอนนิ...ณ บัดนาวววว....เฮียยยเเรงส์ดั้ยจัยจิงจิง...
รัก อาเฮียยย..สุดจัยขาดดด....เอิ้กๆ...
-
กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ นุ้งฟ่า
ชอบประโยคนี้จริง ๆ " ความรู้อ่ะมันแบกไปที่ไหนก็ได้ไม่หนัก แต่ไอ้ความรักอ่ะมันหนักทั้งใจทั้งกาย "
แต้มนี้ขอมอมให้เฮียนะครับ +1 เอาไปเลย
ส่วนนุ้งฟ่ารอไว้รอบหน้ารีบจัดมา ถ้าอยากได้ :z2:
-
เฮียแรงได้ใจจริงๆ
แต่ก็เพื่อความปลอดภัยของฟ่านะ
ตกลงจะอดทนกันได้ครบ 3 เดือนป่าว?
คุณแม่สามีก็อยู่ข้างลูกสะใภ้ด้วย ดีใจด้วยนะฟ่า :L2:
-
คำพูดเฮียแต่ละคำ
การกระทำเฮียแต่ละอย่าง
รับรู้ได้เลยว่าเฮียรักน้องมาก
ฟ่าโชคดีมากนอกจากพ่อแม่แล้ว
ฟ่ายังมีเฮียที่ดูแลและปรึกษาได้ทุกเรื่อง
:L2:
สำหรับเตอร์สองเดือนเองทนเอานะ
-
:mc4: เย้ๆๆๆ คนหนีเที่ยวกลับมาแล้ว วู้ววววว
-
แอบไปเที่ยวมานี่เอง
ของฝากๆๆๆๆๆๆๆ :m18:
แต่ที่แน่ๆ
เตอร์ต้องอาบนำคนเดียวอีกสองเดือน
จาทนได้เร้ออออ....... :m12:
-
เฮียเบนซ์สุดยอด นี่แหละลูกผู้ชายตัวจริง o13 เจ๋งมากๆเลย ให้ :L1:ไปทั้งใจ
รายการต่อไปต้องจัดการสองพี่น้องผงซักฟอกนะนุ้งฟ่า
ว่าจะทำเป็นงอนนุ้งฟ่าสักหน่อย ที่ไหนได้พอเห็นรีบเข้ามาเลยเรา
คิดถึงนุ้งฟ่าจังเลย :man1:
-
เฮียคมเสมอ :z1:
-
เฮียดีจริง แรงจริง o13
-
ได้ใจอะเฮีย....................สุโค่ยอะ
o13 o13
-
เฮียนี่สุดยอดพี่ชายที่แสนดี
เตอร์เอ๊ยอดทนอีกนิดเนอะ
แต่เตอร์จะอดใจไหวมั๊ยเนี่ยะ
-
พี่ฟ่าหนีเที่ยววว
หุหุ เฮียสุโค่ยมากก
รักเฮียยย อิ๊ๆ :o8:
-
เที่ยวซะเพลินเลยน้า
ใกล้จะหวานนนนกันแล้วชิมิ
เอาใจช่วยให้ผ่านสามเดือนไปโดยไวนะจ๊ะ
คิดถึงทั้งนุ้งฟ่า นุ้งเตอร์เลยนะค้า
-
:L2: ฟ่ากลับมาแล้ว
ฮ่าฮ่า ฟ่ากะเตอร์ โดนเฮียแย่งซีนไปหมดเลย
แต่เฮียก็น่ารักจริงๆแหละ
ยอดคน....ยอดเฮีย o13
:กอด1:แค่ได้กอดตัวเฮียก็พอ....ตรีนเฮียไม่อาวววว
ขอบคุณ :pig4: ฟ่า&เตอร์
ป้อล่อ.....ยกโทษให้ฟ่าที่หายไปเกือบสัปดาห์ แต่มาต่อเรื่องให้แล้วไม่ทำให้ผิดหวังเลย เพราะตอนล่าสุดนี่ยาววมากกก อ่านจุใจ +1 ให้เลย
-
:laugh:คมมากๆ
-
ความรู้อ่ะมันแบกไปที่ไหนก็ได้ไม่หนัก แต่ไอ้ความรักอ่ะมันหนักทั้งใจทั้งกาย
ชอบประโยคนี้ของเฮียมาก ๆ เลย คมยังกับมีดโกนนะ
คราวนี้อย่าหายไปนานนะครับ
-
ร๊าก....เฮีย :กอด1:
-
โอ้โห พี่ฟ่า เดี๋ยวนี้ชอบมาดึก ๆ นะ
ยังไม่ได้อ่านอ่ะ จะมาจิ้มก่อน อิอิ
,,
อ่านแล้ว ๆ มาดิท
อ่าาาา า าาาา าาา าาา ,,
อ่านแล้วอยากมีพี่จัง รักเฮีย หลงเฮีย นะเนี่ย
พี่ฟ่า ๆ ถามไรหน่อยดิ่ครับ ,,
คือพี่ฟ่ารู้สึกยังไงอ่ะครับที่ อย่าง เฮีย เรียกพี่ฟ่าว่า E หรือว่า 11รด เงี่ย อย่างเนี่ยอ่ะครับ (อย่างที่เฮียเรียกมันไม่ได้ซีเรียสอะไรอ่ะ)
คือ ผมอ่ะ ถ้ามีคนเรียก E นำหน้าชื่อนะ มันรู้สึกแปลก ๆ แว๊บ ๆ ไงก็ไม่รู้อ่ะครับ ถึงจะไม่ได้ซีเรียสไรก็ตาม แต่ผมก็ไม่ค่อยชอบที่ให้ใครเรียกผมว่ายังเงี่ย
(ถึงผมจะชอบผู้ชาย แต่ผมก็เป็นผู้ชาย เลยอยากให้คนอื่นเรียกแบบผู้ชายหน่อยน่ะ)
ก็เลยอยากรู้ว่าฟี่ฟ่ารู้สึกยังไงอ่ะครับ ,,
ขอโทษนะครับที่ถามคำถามไร้สาระครับ แต่อยากรู้เฉย ๆ ไม่ตอบไม่เป็นไรนะครับ :onion_asleep:
เป็นกำลังใจให้พี่เตอร์และพี่ฟ่าที่อด :oo1: 2 เดือน :laugh:
สุดท้ายขอ :กอด1: หน่อยนะครับ อิอิ
ต้องบอกว่าไม่รู้สึกอะไรรู้สึกแต่ว่าเค้าเอ็นดูเราแล้วที่เค้าเรียกแบบนั้นก็ไม่ได้มีเจตนาจะประชดประชันหรือด่าทอให้เสียใจอ่ะ
แต่เฮียของพี่เค้าจะรู้ว่าเวลาไหนควรจะเรียก ถ้าอยู่กันแบบส่วนตัวแบบนี้อ่ะจะเรียกแต่ไม่ได้เรียกทุกครั้งนะ น้องจากเวลามันโมโหไรเงี้ย
ปรกติเฮียก็จะเรียก น้องมาหาเฮ๊ยสิ หรือไม่ก็ ฟ่ามาหาเฮียสิ นานๆจะหลุดคำว่าอีออกมาอ่ะ
ถ้าในที่สาธารณะเค้าจะไม่เรียกอีไม่เรียกแรดอะไรพวกนี้เลย เฮ๊ยพูดเพราะมากต่อหน้าสื่อ อ่ะ 555+
แต่ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่สนิทมาเรียกแบบนี้ ก็บอกได้เลยว่าไม่ชอบ อาจจะมีต่อว่ากลับไปด้วยอ่ะ
อิอิ
ปล.ฟ่ากับเฮ๊ยอายุไม่ได้ห่างกันมากอ่ะเรียกว่าดูๆแล้วอาจจะเป็นรุ่นเดียวกันก็ได้มันเลยเป็นทั้งพี่และเพื่อนอ่ะ
-
จริงๆแล้ว เฮียอิจฉารึเปล่า
มานอนกอดกันให้คนไม่มีคู่เห็นเนี่ย บาปปปปปป
:jul3:
กอดๆฟ่า
:กอด1:
-
เอียสุดยอดจริงๆ นับถือๆๆๆ
-
ฟ่ากลับมาแล้ว :mc4: :mc4:
สงสัยไปเที่ยวไกลนะเนี้ย ครั้งนี้ หายไปนานเลย
คิดถึงฟ่า เตอร์ เฮีย มากทีเดียวนะ
ว่าแต่มีของฝากรึเปล่า
แต่ได้อ่านก็มีความสุขละ ทุกอย่างกำลังเข้ารูปเข้ารอยเชียว o13
-
ฟ่าอ่ะ หายไปนานนะ ไม่รู้หรอกว่ามีคนเป็นห่วง ชิชิ วันนี้อารมณ์เซงๆทั้งวันเลย แต่พอมาเจอฟ่ามาแล้ว อารมณ์ดีขึ้นจริงๆนะ ไม่ได้โม้เลย ฮ่าๆๆๆ ^^ วันหลังอย่าหายไปนานมากนา ไม่ชินฟ่าหายไปนานๆๆ นึกว่าเป็นอะไรอ่ะป่าว อดเป็นห่วงไม่ได้ ขอบคุณนะที่วันนี้ทำให้เรายิ้มได้อีกครั้งนึง :pig4: :กอด1:
-
โห เฮีย มาแรง แซงทางโค้งเลย 555555
แล้วเตอร์จะทนไหวป่าวเนี่ย ห้าม ..... กัน อีกตั้งสองเดือนอ่ะ :jul3:
-
...จริงๆๆอย่างที่น้องฟ่าว่าแหละ พอมีเรื่องขึ้นมาบางทีมันทำให้รู้..ใจ..ของคนในครอบครัวนะ
...รู้ว่าพ่อ แม่ น้องเตอร์ รัก ห่วง และ ยอมรับ น้องฟ่า มากแค่ไหน
...น้องเตอร์นะ เค้าเป็นคน..วางใจ..คนอื่นง่ายอะ ยิ่งกับเพื่อนๆๆด้วยนะ
...โดนคำสั่งท่านเปา ให้อยู่ห่างกันอีก 2 เดือนเป็นไงล่ะดีเหมือนกันนะ..ทดสอบความเข้มแข็งของหัวใจ
...แล้วพอครบ 3 เดือนน้องเตอร์ต้องไป ตรวจเลือด จริงๆๆเปล่าเนี่ยอย่าลืมเล่านะน้องฟ่า :L2:
-
รับรองไม่ถึงสามเดือน พนันกันไหมละ ฟ่า :z1:
-
555+ :m20: 3 เดือนหรอ สงสารเตอร์เนาะ. :m15:
:laugh:
:laugh:
:m20:
ปล.จะถึง 3 เดือนหรอเตอร์คงจะไม่ไหวมั้ง. :m20:
-
ปล.1 อดใจอีดนิดนะ :sad4:
:m20:
:m20:
:laugh:
-
อดทนไว้ดีแ้ล้วหละ ฝึกไว้ๆ
จะได้มีภูมิคุ้มกันมากๆ สำหรับอนาคต
เฮียเยี่ยมมากๆ o13
ไอ้เฮีย มันเอาบัวรดน้ำต้นไม้อันเล็กๆมารดใส่พวกผมมันเห็นพวกผมเป็นดอกทิวลิปรึไงอินี่
ดอกทิวลิปเนี่ยนะ อืมมมม น่่ารักเชียวนะนุ้งฟ่า
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่า ไม่หายไปนานอีกแล้วจริงๆน้า :กอด1:
-
คุณเฮีย สุดยอดจริง ๆ o13 ยกนิ้วให้เลย
ดีใจที่สองคนกลับมาคืนดีกันแล้ว ต่อไปจะทำอะไรต้องนึกถึงอีกคนให้มาก ๆ นะจ๊ะ
-
ไปไหนกันเอ่ย
-
เป็นเฮียที่ที่มากกกกก
หวังว่าจะไม่มีคราวหน้านะเตอร์
ปล.ฟ่าจะอดทนไหวเหรอ 3 เดือนอะ :z1:
-
หลายๆคนถาม เข้ามา ว่าไหวหรอ
โอ้ละพ่อ ไหวสิครับ ผมต้องไหว
แค่สองเดือน นิดเดียวเอง ผมเก่งจะตาย
แต่ข้างกาย ทุรนทุราย ไม่ไหวชัวร์
นี้คือบท ลงโทษ ที่โหดร้าย
ไม่ต้องหวาย ไม่ต้องแส้ ก็แดดิ้น
คนรักท่าน ทำผิดเมื่อไร ให้ได้ยิน
เร่งตัดสิน แบบอัลฟ่า อาญาใจ
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จไอ้ตัวดีก็นอนหลับอยู่ที่โซฟา สงสัยจะไม่ได้นอนมาหลายวัน ผมมานั่งใส่ถุงเท้าที่เก้าอี้แล้วก้นั่งมองที่รักของผมที่กำลังหลับสบาย ดูแล้วไร้เดียงสาผิดกับตอนที่มันร้ายกาจกับผมเหลือเกินผมได้แต่นั่งอมยิ้มเมื่อได้มองหน้ามัน ผมใส่ถุงเท้าเสร็จก็เดินไปหอมแก้มมันทีหนึ่ง
"จะไปเรียนแล้วหรอ" มันตื่นขึ้น แล้วส่งยิ้มมาให้ผม
"อื้ม ฟ่าไปเรียนก่อนนะเดี๋ยวสายอ่ะ เตอร์อ่ะวันนี้มีเรียนไม่ใช่หรอ"
"วันนี้อาจารย์งดสอนอ่ะ"
"ไม่ต้องไปมหาวิทยาลัยใช่ป่ะ"
"อื้ม"
"งั้นก็พักผ่อนเยอะๆนะเดี๋ยวฟ่าจะรีบกลับ"
"ครับ"
"ปวดหัวรึป่าว"
"ไม่นิ"
"อื้ม ไปแระ" ผมหันหลังจะเดินออกจากห้อง
"ฟ่า"
"จ๋า"
"เตอร์รักฟ่านะ"
"ค๊าบบบบบบบบ" ผมเดินออกจากห้องด้วยยิ้มพิมพ์ใจ วันนี้ช่างต่างกับเมื่อวานเหลือเกิน คนเรานี่ไม่แน่จริงๆเนอะ เค้าถึงบอกกันต่อๆมาว่า เมื่อฝนหยุดแล้วท้องฟ้ามักจะสวยงามเสมอ การเรียนวันนี้ผ่านไปด้วยดี เมื่อการเรียนเสร็จสิ้นผมก็ไม่ลืมที่จะแวะสยาม(เดี๋ยวมันจะผิดคอนเซป) แต่ก็ต้องชะงักด้วยเสียงนี้
"น้องฟ่า" ใครว่ะมาเรียกกรู
"อ้อ พี่แฟ้บ มีไรครับ"
"เลิกเรียนแล้วหรอ"
"ครับ พักนี้เจอพี่บ่อยนะ คณะพี่ไม่ได้อยู่นี้นิ"
"ก็ใจพี่มันอยู่คณะนี้นินา"
"มาชอบเด็กคณะฟ่าหรอพี่ คนไหนอ่ะเดี๋ยวช่วยเชียร์ให้"
"พี่ล้อเล่นอ่ะ ไปไหนต่ออ่ะ"
"กลับบ้านดิ"
"ไปเป็นเพื่อนพี่กินข้าวหน่อยดิ"
"ไม่ได้หรอกครับพ่อผมรออยู่ที่บ้าน โทดทีนะพี่"
"แล้วกลับไงอ่ะ ไปรถพี่ป่าวเดี๋ยวพี่ไปส่ง"
"ไม่ดีกว่าครับ ขอบคุณนะครับ"
"โอเค กลับดีดีนะ"
"อื้มมมมม" ผมรีบเดินให้ไกลจากไอ้พี่แฟ้บให้เร็วที่สุด โหยทำเอาอารมณ์ชะงัดเลยตานี่ ผมกดโทรศัพท์หาเตอร์
"เตอร์ ทำไรอ่ะ แต่งตัวดิ มากินข้าวสยามกัน นะนะนะนะนะ ฟ่าเดินเล่นรอนะ จ้า บาย" ผมโทรไปชวนเตอร์ให้มากินข้าวที่สยามด้วยกัน เตอร์อาบน้ำเสร็จพอดี ผมเดินซื้อของดูโน้นดูนี้ไปเรื่อย ไม่ช้าเตอร์ก็โทรมา ถามว่าผมอยู่ไหน แล้วมันก็เดินมาหา
"ได้ไรมั้งอ่ะ แปปเดียวแค่เนี่ยะนะได้เยอะแยะเลย"
"ก็ไม่ได้ช็อปมานานแล้วนิ"
"กินไรดีอ่ะ เตอร์หิวแล้วอ่ะ"
"เตอร์อยากกินไรอ่ะ"
"อยากกินฟ่าอ่ะ"
"ตลกแระ อีกสองเดือนเถอะ"
"เห้อออออสงสัยเป็นบ้าก่อนแน่เลย"
"เตอร์กินไรฟ่าหิวแล้วนะ"
"เตอร์อยากกินเคเอฟซีอ่ะคิดถึงผู้พัน"
"อารมณ์ไหนเนี่ย"
"เตอร์อยากให้ฟ่าฉีกไก่ให้กินอ่ะ(ผมจะไม่กินแป้งแล้วมันก็จะทำตามอ้อนให้ผมแกะออกให้ทุกครั้ง)"
"อ้อนอ่ะสิ"
"อยากกินจริงๆ"
"จะมีที่นั่งป่าวเหอะ แน่นจะตายที่พารากอนอ่ะคนก็เยอะด้วยเดินไปเดินมาเวียนหัว"
"งั้นไปเซนจูรี่ป่ะหล่ะ"
"ไม่เอาหิวจนจะกินหัวคนได้อยุ่แร้ว เอางี้ไปมารีน่าฮ่องกงกินไก่ย่างแทนได้ป่ะเดี๋ยวฉีกให้เหมือนกันป้อนให้ด้วย"
"งั้นข้ามไปกินมาบุญดีก่าอีก เตอร์อยากกินเคเอฟซีนิ"
"โอเคจร้า"
"ถ้าจะไม่ให้กินวันหลังก็ไม่ต้องถามนะว่าเตอร์จะกินไร" เอ้าเหวี่ยงกุซะงั้นอ่ะ
"เออ อย่ามาโวยวายนะ ตัวเองยังมีคดีติดหลังอยู่นะเว้ย"
"ชิ"
"เตอร์"
"ครับ"
"รองเท้าป่าวเห็นบอกว่าอยากได้ไม่ใช่หรอ"
"ไม่เอาอ่ะ เมียหิวไม่มีอารมณ์ซื้อ"
"ซื้อก่อนก็ได้ ไม่หิวมาก"
"ตกลงใครอยากได้กันแน่ ตะเองนั้นแหละทำมาฟอร์ม"
"รู้ทันอีก"
"รองเท้าฟ่าอ่ะ มันไม่มีที่เก็บแล้วนะ แล้วแบบเนี่ยก็มีแล้วด้วย"
"ก็อยากได้สีนี้นิ"
"ไม่เอาอ่ะไม่ให้ซื้อ ไปได้แล้ว" มันดึงมือผมออกจากหน้าร้านรองเท้า คนขายมองแล้วก็อมยิ้ม บ๊ายบายไนกี้เดี๋ยวเจอกันใหม่นะจ้ะ
"หยุดๆๆๆๆๆๆ จะดึงไม่เนี่ยเจ็บนะเนี่ย ขอแค่ดูแค่เนี่ยทำไมต้องทำร้ายหัวใจกันด้วย ทำไมต้องทำร้ายอนาคตของชาติ เห้ย เออ..............." มือทั้งสองข้างของมันจับอยู่ที่แก้มทั้งสองข้างของผมแล้วจูบมาที่ปากผมอย่างรวดเร็ว
"ถ้าพูดมากอีกก็จะโดนแบบนี้อีก" ผมได้แต่อึ้ง ทึ่งจนลืมเสียว 55555+ แล้วมันก็ดึงมือผมให้เดินไปตามแรงฉุดของมันจนผมทำอะไรไม่ถูก กูเขิลนะเว้ย ไอ้เรื่องอายคนอื่นอ่ะไม่อายหรอกแต่กุเขิลลลลลลลลลล
มันฉุดกระชากผมข้ามสะพานลอยไปที่มาบุญครองจนถึงร้านเคเอฟซี ผมนั่งลงอย่าง งงๆพร้อมกับอารมณ์ที่ทำตัวไม่ถูกร้อนวูบไปทั้งตัว เตอร์เดินไปซื้ออาหารแล้วเดินถืออาหารมาท่ผมพร้อมด้วยรอยยิ้มปรกติ แต่ตอนเนี่ยผมไม่ปรกติแล้วนะ
"ฟ่า"
"ไร"
"เป็นไร ทำหน้าที่เมียที่ดีดิ"
"ทำไรอ่ะ"
"ไก่เนี่ยไง ฉีกดิ"
"เออๆๆรู้แล้ว เดี๋ยวไปล้างมือก่อนนะ" ผมเดินไปล้างมือแล้วพยายามเรียกสติคืนกลับมา กลับมาอีกทีมันนั่งแทะไก่อยู่
"สติกลับมารึยัง"
"กลับแล้ว" ผมนั่งฉีกไก่อย่างสงบปากสงบคำ
"แล้วฟ่าไม่กินรึไง นั่งก้มหน้าก้มตาฉีกอยู่นั้นอ่ะ เป็นไรมากป่าวเนี่ย"
"กินดิเดี๋ยวกินเองอ่ะ เตอร์กินๆเข้าไปเหอะ สงสัยอะไรนักอ่ะ"
"แล้วจะก้มหน้าก้มตาฉีกไม่คุยกะเตอร์เลยรึไง"
"เตอร์จะคุยไรก็คุยมาดิ"
"ฟ่าเป็นไรป่ะเนี่ย หรือว่าเขิลที่โดนจูบเมื่อกี้ สงสัยต้องจูบซ้ำแล้วมั้งจะได้หาย"
"ทะลึ่ง"
"อันแหนะ หน้าแดง หน้าแดงทำไมเนี่ย เขิลก็บอกมาดิ อ่ะๆๆๆๆๆ"
"ไม่ได้เขิล หน้าแดงไรอย่ามามั่ว กินๆเข้าไปเหอะ"
"ทำมาฟอร์มเยอะ"
"แล้วไงอ่ะ"
"เขิลก็บอกว่าเขิลดิ"
"ไม่ได้เขิลเว้ย"
"โอเค ไม่เขิลก็ไม่เขิล"
"ชิ ฉีกเองเลยไม่ฉีกให้แล้ว" แล้วผมก็ลุกไปล้างมือแล้วเดินไปห้องน้ำ
"อ่าวเห้ยไปไหนอ่ะ "
"ห้องน้ำ" ผมเดินมาเข้าห้องน้ำ แล้วก็ดูหน้าตัวเอง เออมันแดงจริงๆด้วย อิอิ
"ไปนานจังอ่ะ"
"รอไม่ได้รึไง"
"ได้ให้รอทั้งชีวิตก็รอได้"
"ดี"
"กินดิฟ่า เตอร์ฉีกไว้ให้แล้วอ่ะไม่มีแป้งหรอก อ้วนกว่านี้ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย"
"ไม่เอา"
"มีพุงแบบเตอร์เนี่ยน่ารักออก"
"แน่ใจแล้วหรอที่พูดออกมาว่าน่ารักอ่ะ แล้วใครอ่ะที่บ่นๆๆๆๆๆว่าไม่อยากมีพุงอ่ะ"
"เนี่ยลดไปเยอะแล้วนะ ตรอมใจเลยผอม"
"อยากเข้าคอร์สลดความอ้วนยาวๆๆเลยป่ะหล่ะ"
"ไม่เอาอ่ะ คงตรอมใจตายก่อน"
"เตอร์"
"ครับ" ผมทำหน้าซึ้งๆแล้วยิ้มมุมปากน้อยๆแล้วก็จ้องตามัน
"ไก่ติดอยู่บนหัวอ่ะ"
"โห ไอ้เราก็นึกว่าจะบอกรักซะอีก บิ้วซะ"
"ไม่เห็นต้องบอกเลย แค่ทุกวันนี้เตอร์ยังไม่รู้อีกหรอว่าฟ่ารักแค่ไหนอ่ะ"
"รู้ครับ ไก่หมดยังอ่ะ"
"หมดแล้ว เอากระจกมาส่องดูในหูสิเผื่อกระดูกไก่มันจะเข้าไป"
"เวอร์"
"แล้วเตอร์อิ่มแล้วหรอมานั่งฉีกไก่เนี่ย"
"ก็ไม่อิ่มอ่ะแต่อยากกินอย่างอื่นมากกว่า"
"ไรอ่ะ"
"เครปเย็น"
"ชั้นบนอ่ะนะ"
"อื้ม" เรากินไก่กันเสร็จก็เดินไปชั้นบนไปซื้อเครปเย็นไอโน๊ะ มากินบ่อยมากเพราะเราสองคนชอบ ใส่กล้วยหอม สตรอเบอร์รี่ กีวี ครีมชาเขียว เราเดินดูโน้นนี่ไปเรื่อยอ่ะ
"กินมั้งจิ"
"เมื่อกี้บอกให้ซื้อไม่เอา"
"หวงหรอ"
"ป่าววววววววว กลัวกินไม่อิ่ม"
"ป้อนด้วย"
"ไม่อายเค้าหรอ"
"ทีเมื่อกี้จูบปากฟ่าเนี่ยเตอร์ไม่อายรึไง มีอะไรที่มันน่าอายอีกหรอชีวิตเนี่ย"
"แหะๆๆๆ"
"เอาสตรอเบอร์รี่อ่ะ"
"อ่ะอ้ามมมมมม" มันเอาช้อนมาให้เปื้อนจมูกผม
"เห้ยแกล้งฟ่าไมเนี่ย เดี๋ยวเป็นสิวไม่ต้องมาหอมเลยนะ" ผมหยิบทิชชูจากกระเป๋าเสื้อมันมาเช็ดจมูก
"น่ารักดี"
"มีครีมติดหน้าอ่ะนะ น่ารัก"
"อื้มน่ารักจะตาย อร่อยป่ะ"
"อร่อยเพราะมีคนป้อนมากกว่า"
"อ้อนเชีย"
"อ้อนไม่ได้หรอ"
"ช่วงนี้อย่าอ้อนบ่อยมันหวั่นไหวเดี๋ยวอดใจไม่อยู่"
"ฮ่าๆๆๆๆ ป่ะรีบๆกินกลับบ้านเหอะ"
เราสองคนไปขึ้นบีทีเอสกลับบ้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
อิอิ
คิดถึงทุกคนนะครับบบบบบบบบบบบ
จะพยายามมาให้บ่อยที่สุดน๊า
คิดถึงกันมั้งนะครับบบ
จ๊วฟๆๆๆๆๆๆ
-
อ๊ายยย....มด เดินขบวนเต็มน่าจอเลยยยยย.....
ไปไป...ชิ้ววววๆๆ....ครัยทำน้ำตาลหกเนี๊ยยยยย
หูย....น่ารัก...น่ากอด...ทั้งคู่เลยยยค่ะ...
ขอหั้ยความรักจงเจริญน่ะค่ะ...
ปล. อีก 2 เดือน....พี่เตอร์ จะขาดจัยก่อนม่ะน๊า....น่าสงสารจัง...ชิชิ
แต่ก้อนั้นล่ะ...ทำตัวเอง....เเว่...
-
จูบโชว์กลางสะพานลอยสยาม
จูบต่อไปกลางสนามหลวงเลย นุ้งเตอร์
+1 นี้ให้นุ้งเตอร์ ส่วนนุ้งฟ่าไปขอแบ่งเอานะครับ :z2:
-
ถูกจุ๊บซะแล้ว เตอร์มันแน่จริง o13
ฟ่าจะทนไหวหรือนี่
-
มดขึ้นมาบุญครองหรือป่าวเนี่ย
หวานกันซะ :o8:
-
อีก 2 เดือน
อกจะแตกตายแทนนุ้งเตอร์
:jul3:
แค่กินไก่ผู้พันยังหวานกันได้อีกเนอะ
อิจฉา ๆ ๆๆ ๆ
:-[
-
ฮ่า ไก่ผู้พันหวานจังเลย :o8:
พี่ฟ่าเขิลนี่ ไปไม่เป็นเลยนะตัวเอง อิอิ :-[
-
อีกตั้ง2เดือน...
จะทนไหวรึป่าวเนี่ย...555++ :z2:
-
ก้อฟ่าอ้อนซะอย่างนี้เตอร์จะอดใจไหวป่าวเนี่ยะ เตอร์เอ๊ยอดทนหน่อยนะ ไปเอาแป้งมองเล่ยะทาหน้าฟ่าให้ขาวๆป่ะจะได้อำพรางได้ :pigha2:
-
:-[ :-[ :-[
:undecided: :undecided:
-
บี้มดกันไม่หวาดไม่ไหว :laugh:
-
"ช่วงนี้อย่าอ้อนบ่อยมันหวั่นไหวเดี๋ยวอดใจไม่อยู่"
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
มดเดินพาเรต :m20:
-
คอปเตอร์ก็ขี้้อ้อนเหมือนกันนิ
แบบนี้จะรักษาเวลาที่เฮียกำหนดให้ได้มั้ยเนี่ย
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟุ่า แถมอีกสองจุ๊บด้วยจ้า จุ๊บๆ :กอด1:
-
ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หวานกันแบบนี้................อิจฉาคร้าบ
อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
o22
เฮ้ยยยยย คู่นี้
เด๋วขม
เด๋วหวาน
คู่รัก...สลับรส
หวังแต่ว่า ต่อไปจะมีแต่รสชาติเดียวน่ะ
:L1: คู่รัก....รสหวาน
ตา-หลอด-ปายยยยยย
:กอด1: นุ้งฟ่า แอนด์ น้องเตอร์ จุ๊บจุ๊บ
-
มด เดินตาม ต้อยๆๆ :o8:
-
:กอด1: กอด ๆ คิดถึงนุ้งเตอร์กับนุ้งฟ่ามากมายค้าบ
โหยยย มีจุ๊บปากกันด้วย :-[ น่ารักเป็นที่สุดดดดด
-
...รักซะอย่าง อยู่ที่ไหนก็แสดงออกมาได้ ไม่เห็นต้องแคร์สื่อ...เนอะน้องเตอร์เนอะ :laugh:
-
ว้ายย :-[ มีแต่มดเต็มไปหมดเลย :o8: โอ้ย ฟ่าอ่ะ อย่าให้เราอิจฉามากได้ป่ะ หมั่นเขี้ยวสองคนนี้จริงๆเลย :กอด1:
-
:L3: อิจฉา .. อิจฉา
-
555++ อิจฉา อิจฉา
หวานจริง ๆ อิอิ
:-[
-
สองเดือน
จาไหวเร้อ.... :o8:
-
หว๊านหวาน
หยึ้ย มดกัด :-[
คิดถึงนุ้งฟ่าคนดีนะค๊า :กอด1:
-
อ่านแล้วจะเป็นโรคเบาหวาน :-[
อย่าหายไปนานๆอีกนะครับ คิดถึง :กอด1:
-
คอปเตอร์จะอดใจได้ไหวไหม ลุ้น ลุ้น :o9:
:man1: นุ้งฟ่าผู้น่ารัก อากาศเย็นๆรักษาสุขภาพนะ
-
หวาน ๆ อย่างเนี้ย 2 เดือน จะไหวไหมน้าาาา าาา าาาา า า
:laugh:
-
โอ๊ย ตกหน้าแล้ววววว o22
ดัน ดัน ดัน ฮึ๊บ ฮึ๊บ
รีบมา รีบมา นะจ๊ะ :man1:
-
แหล่ม ๆ
:")
ติดตาม ๆ จ้า :seng2ped: :z13:
-
คิดถึงจัง เมื่อไหร่จะมาหล่ะนิ
-
รอให้ครบ200หน้า
เชิ่ดๆๆ
:a14: :a14: :a14: :a14: :a14:
-
:call:
-
ดันให้ถึง 200 หน้า :L2:
คิดถึงฟ่า+เตอร์ :กอด1:
คิดถึงเฮีย :L1:
-
...ว๊ากกกกกกกกกกกกกก 200 ไม๊..ช่วยสุดหล่อเค้าหน่อย...
...รู้หรอกหน้าหนาว มัวแต่...กอด กอด กอด กันสิ ถึงได้อู้ รู้นะตัวเอง :m20:
-
มาดัน 200 หน้า คิดถึงน้องฟ่าแล้วน้า
-
เอ่า ช่วยกันๆๆ ดันให้ถึง200 ทำไงได้ก็รักเขาไปแล้วนินา :o8: :-[เขาให้ทำอะไรก็ต้องยอมแล้วล่ะ
-
:mc4: เย้ ๆ ๆ ๆ หน้า 200 พอดี
55+
พี่ฟ่าต้องมาอัฟน้า....
:really2:
-
มาดันช่วยอีกคน
คิดถึงฟ่ามาก มาต่อได้แล้ว
-
มาช่วยดันค่า
:amen:
-
หายไปไหนอ่า o22
-
ครบ 200 หน้าเมื่อไหร่
ขอแบบตอนพิเศษ :m25: นะครับ
:pig4:
-
น่าจะครบแล้วนะ หน้าที่ 200 อะ
-
ฟ่ากลับมาแล้วววววววว
:z2: :z2:
-
ร่วมด้วยช่วยกัน 200
-
เข้ามาดันด้วยคน แอบหนีเที่ยวอ่ะป่าว ชาวบ้านคิดถึงนะ
ฉลองหน้า 200 พี่ฟ่าต้องมีโปรโมชั่นด้วยนะ :mc4:
-
ฉลองหน้า 200 ด้วยคน :angellaugh2: :mc3: :mc2:
สงสัยฟ่าจะมีงานเยอะ ช่วงนี้หายไปนานจังเลยค้าบ
-
แวะมาเจิมหน้า200ด้วยคน คิดถึงเฮีย..เอ๊ย..คิดถึงนุ้งฟ่าจังเลย
หนาวแล้วอย่ามัวกอดกันเพลินนะ :man1:
-
สองร้อยแว้วสองร้อยแว้ววววววววววววว
สองร้อยเย้เย้
สองร้อยวู้วๆๆๆๆๆๆๆ
ลันล้า
ช่วงนี้ก็ยุ่งนิดหน่อยต้องเดินสายขอบคุณสื่อ เอ๊ยไม่ช่ายยยยย เดินสายไปปาร์ตี้ทั่วสารทิศ อิอิ
หุหุ
" คุณหนูชอบปาร์ตี้กะสามีขี้หึง " อิอิ
55555+
"กลับมาแล้วหรอ กินไรกันมายังอ่ะ เฮียต้มน้ำลูกเกดไว้ในตู้เย็นอ่ะ แล้วก็ทำไข่พะโล้ไว้หม้อหนึ่งอ่ะ อยากกินไรเพิ่มก็ทำเอาเอง" ท่าทางสุขุมนุ่มลึกหลังจากที่ผมเปิดประตูเข้ามา เฮียนั่งพูดแต่ตาก็อยู่ที่หนังสือ
"แล้วเฮียกินข้าวยังอ่ะ"
"ยัง"
"อยากกินไรป่าวเดี๋ยวฟ่าทำให้"
"อะไรก็ได้แค่ไข่พะโล้ก็พอแล้ว"
"ไม่พอหรอก ของโปรดฟ่าเลยจะกินให้พุงแตกเลยอ่ะ ฝีมือเฮียด้วยแล้วไม่ต้องพูดถึง" ผมเดินไปหลังโซฟาแล้วเอาคางไปเกยทีไหล่เฮีย
"อย่ามาประจบ ไปไกลๆเลยรำคาญ" เฮียผลักหัวผมออก อ้อนหน่อยก็ไม่ได้
"เดี๋ยวผมยุ่งอ่ะ"
"เอ้าไอ้นี้ก็มายืนยิ้มคานค้ำกระบวยอยู่เนี่ยแหละ ตรูดไม่มีนั่งรึไง"
"เฮีย" ไอ้เตอร์มองหน้าเฮียแล้วยิ้มด้วยความสงสัย
"อะไร"
"เฮียเป็นไร่ป่าวอ่ะ ดูสุขุม ขรึมๆ"
"อ๋อ อยากให้โหด อยากโดนเตะว่างั้น"
"ป่าวๆๆๆๆเป็นไรป่าวเนี่ยบอกน้องสองคนได้นะ"
"อือๆๆๆใช่บอกเราสองคนได้นะ" ผมรีบเสริมทัพ
"ไม่มีไรทั้งนั้นอ่ะ เห็นป่ะว่าอ่านหนังสือเนี่ย เมิงจะให้มานั่งฉีกยิ้มรึไง หึ...... ไปทำกับข้าวป่ะ เบื่อขี้หน้าเมิงสองตัวเต็มทนแล้ว ไปๆๆๆๆเฮ้ยยย"
"ไล่ยังกะหมาเลย น้องนะเนี่ย"
"ก็ไล่หมาอ่าดิ พวกหมาเดือนสิบสองมันอยากจะติดเต้งอ่ะต้องไล่ไว้ก่อน เดี๋ยวถ้ามันติดเต้งเมื่อไรนะจะต้มน้ำร้อนราดให้ดู"
"รู้น๊า โตแร้ว"
"เออให้มันโตจิงๆเถอะคุณหนูฟ่า"
"ว่าแต่ฟ่าเป็นหมาก็เป็นน้องหมา พี่มันก็ต้องเป็นหมา นี้ก็ผัวหมา หมากันหมดเลย"
"แต่น้องอ่ะเริ่มจะปากหมาแระ ไปได้แระป่ะ โน้นครัวป่ะรีบๆเลย กวนประสาทให้ได้ทุกวันสิ"
"บ่นจัง อารมัณืไม่แน่นอน สงสัยไม่มีเมียแน่เลย เลือดลมเลยไม่ปรกติ" ผมเดินเข้าไปในครัวก็บ่นไปเบาๆให้เฮียได้ยิน
"ยังๆๆสงสัยไม่สลบไม่จบมั้งเรื่องนี้"
"โหด"
"เอ้าไอ้นี้ก็นั่งยิ้มอยู่ได้ ไปช่วยเมียเมิงโน้น มานั่งมองกูอยู่นี้แหละ คิดไรป่ะเนี่ย"
"ก็เห็นเฮียขาวอวบยังเงี้ย ใครมันจะอดใจไหว"
"เดี๋ยวโดนตีนจนได้อ่ะ" เฮียเอาหมอนขว้างไอ้เตอร์พร้อมกะรอยยิ้มที่อดกลั้นไว้ไม่ได้
"โอ๊ย..ไปแล้วๆๆๆๆ ฟ่าช่วยด้วยยยยยยย" เตอร์วิ่งมาที่ผม
"ไรไอ้บร้า แหกปากทำไม"
"เฮียอ่าดิ"
"ไปกวนติงเค้าอ่าดิ"
"นิดๆอ่ะ"
"ไม่มั้ง คงเยอะอ่ะ อยากกินไรป่าวเดี๋ยวฟ่าจะทำให้"
"อะไรก็ได้ที่เมียทำอ่ะกินได้หมดแหละ"
"ลูกปืนกินมั้ย"
"บร้า"
ผมทำกับข้าวอีกสองสามอย่างก็ตั้งโต๊ะ เราสามคนก็ทานข้าวด้วยกันก็เฮฮากันตามประสา แหย่กันนั้นแหละไม่มีอะไรหรอกแล้วก็แยกย้ายกันไปนอน ผมนอนกะเฮีย ไอ้เตอร์เอาที่นอนมานอนพื้นด้านล่าง ตอนแรกเฮ๊ยจะออกไปนอนข้างนอก แต่มันอ่ะให้เฮ๊ยนอนข้างในเพื่อที่จะได้รู้ว่ามันอ่ะตั้งใจจริงที่จะทำตามที่เฮียสั่ง เราสามคนนอนคุยกัน
"ถ้าวันหนึ่งเอ็งสองคนต้องเลิกกันจะทำไงหว่ะ"
"เฮียเป็นไรป่ะเนี่ย"
"ก็แค่ถามดู อะไรมันไม่แน่นอนนี่หว่า"
"แล้วถ้าเป็นเฮียเฮียจะทำไงอ่ะถ้าต้องเลิกกับคนที่เรารักเค้ามากอ่ะ"
"ก็คงไม่สามารถทำอะไรได้อ่ะคงอยู่อย่าไร้ความหมาย คือถ้าเฮียคิดจะรักใครซักคนเฮ๊ยคงต้องทำให้ดีที่สุดอ่ะ"
"เราสองคนก็คงเป็นแบบนั้นแหละมั้ง"
"เฮียเลยไม่กล้ารักใครไง เพราะเฮ๊ยรู้ว่าถ้าเฮียจะต้องรักใครซักคนเฮ๊ยต้องรักเค้ามากเหมือนที่เอ็งสองคนรักกันนี้แหละ"
"ที่แท้เฮียก็เป็นเจ้าบ่าวที่กลัวฝนนี้เอง"
"จะว่างั้นก็ได้"
"แล้วเฮียไม่รักใครมั้งหรอ"
"พยายามจะไม่รักไม่คิดเรื่องพวกนี้อ่ะ"
"แล้วคนที่มาจีบอ่ะ"
"ก็บอกเค้าว่าเราเป็นเพื่อนกันไปก่อนไง เฮียยังไม่ค่อยแน่ใจอ่ะว่าจะดูแลเค้าได้ดีรึป่าว"
"เฮียของฟ่าดูแลเค้าได้ดีอยู่แล้ว"
"เอ็งไม่เข้าใจหรอกน้อง"
"ทำไมจะไม่เข้าใจ เดี๋ยวหาให้ป่ะ"
"ไม่ต้องอ่ะ ถ้าจะมามันมาเอง"
"เห็นมาเยอะแยะก็ไม่เอา"
"เด็กพวกนั้นไร้สาระ หุงข้าวยังไม่เป็นเร้ยวันๆได้แต่ขอตังค์แม่ไปวันๆเอามาดูหนังช็อปปิ้งผลาญเงินไปวันๆ"
"ก็เค้ารวยนิ"
"รวยแล้วจนไม่ได้รึไง"
"แล้วเฮียชอบคนแบบไหนอ่ะ"
"ชอบคนอารมณ์ดี ขี้อ้อนนิดๆขี้หึงนิดหน่อย เอาใจใส่แฟน มองโลกในแง่ดี ไฮเปอร์หน่อยๆก็ดี มีความคิด"
"ถึงว่าทำไมไม่มีใครเอา"
"ทำไมว่ะ"
"ก็เลือกมากเกิ๊น"
"ก็รู้ว่าไม่มีใครเพอร์เฟคแบบนี้หรอก ก็แค่อยากได้ จริงๆแล้วอ่ะขอแค่ให้เค้าจิตใจดีก็พอ"
"อื้ม...แล้วหน้าตาอ่ะ"
"ก็ขอขาวๆดูสะอาดๆอ่ะ ตัวเล็กๆดูแล้วน่าปกป้องน่าทะนุถนอมอ่ะ"
"เฮียดูซีรี่ย์มากไปป่าวเนี่ย"
"ทำไมอ่ะ"
"ดูเพ้อฝันนะ"
"เออแล้วมาถามทำไมหว่ะ"
"แล้วไอ้ไฮโซที่มาจีบเฮียอ่ะก็เห็นขาวออร่า ตาหยี ซะขนาดนั้นอ่ะไม่เป็คหรอ"
"ก็โออ่ะ แต่มันเอาแต่ใจชิพ"
"ทนๆไปเหอะ รวยขนาดนั้น สบายไปทั้งชาติ"
"อิสรภาพของเฮียมีค่ามากกว่าเงินของมันหว่ะ"
"โอโห้ คิดได้นะ"
"เอ้า คิดดูนะกินแบบคนจนอย่างเราจะด่ากันจะคุยกันจะกินเสียงดังมันก็ทำได้ ไปกินแบบคนรวยผู้ดีต้องเลือกช้อนอันนี้เดี๋ยวช้อนอันนั้น เยอะเกิน อึดอัด"
"เฮียนั้นมันวัฒนธรรม"
"แต่มันไม่เข้ากับไลฟ์สไตล์ของเฮียเว้ยยยย"
"เข้าเมืองตาหลิ่ว"
"กูจะเอานิ้วจิ้มตา"
"ว่าไปนั้น แต่ดูๆพี่เค้าก็รักเฮียมากนะ "
"เค้าแค่อยากเอาาชนะมากกว่า"
"เฮียอคติ"
"เออเอ็งคนนอกไม่รู้เรื่องไรหรอก นอนๆๆได้แล้วไอ้เตอร์มันไปเฝ้าพระอินทร์นานแล้ว"
"อื้มๆๆๆๆฝันดีนะเฮีย"
"เออ แล้วอย่าไปแอบฝันกันข้างล่างอ่ะ"
"บร้า"
กว่าจะได้หลับไปแต่ละวันเราสองคนพี่น้องก็คุยโน้นคุยนี้กันทุกวันอ่ะครับ เลยทำให้เรารู้จักกันมากขึ้นในระยะเวลาที่เราห่างกัน เฮียดูภายนอกจะเข้มแข็ง เก่งทุกอย่างแต่จริงๆแล้วเฮียอ่อนไหวง่ายกว่าใครๆซะอีก คงจะด้วยความที่ต้อสู้มาด้วยตัวเองทุกอย่างทำให้เฮียต้องเข้มแข็งเพื่อปกป้องสิ่งที่ปวดร้าวเอาไว้ กรอบนอกนุ่มในอ่ะ(เกี่ยวกันป่ะว่ะเนี่ย5555+)
ผมตื่นนอนมาตอนเช้า เฮียหลับอยู่ผมก้มลงไปมองไอ้เตอร์ซึ่งตอนนี้หลับอย่างไร้เดียงสาน่ารักชะมัด ถ้าเฮียไม่อยู่นะโดนไปแล้วเมิง หุหุ ผมค่อยๆย่องลงจากเตียงเดี๋ยวสองคนนี้จะตื่น ผมเข้าครัวทำอาหารเช้า
"ตื่นแต่เช้าเชียว ทำไรกินอ่ะไอ้น้องชาย"
"ข้าวต้มทะเลอ่ะกะไข่เจียวเฮียอยากกินไรเพิ่มมั้ย"
"ไม่อ่ะเท่านั้นก็พอแล้ว เดี๋ยวเฮียไปซื้อปาท่องโก๋เอง ฟ่าจะเอาไรมั้ย"
"ฟ่าอยากกินหมูปิ้งอ่ะเฮีย"
"อื้ม" เฮียเดินออกไปซื้อหมูปิ้ง ไอ้ตัวดียังคงหลับสบายอยู่ในห้อง ผมหยิบผลไม้ออกมาปลอกแช่ตู้เย็นไว้ แล้วก็ไปปัดกวาดเช็ดถูบ้านิดหน่อย ซักพักใหญ่ๆเฮ๊ยก็กลับมาพร้อมอาหารมากมาย
"เห้ยเฮีย ซื้อไรมาเยอะแยะนี้อยู่กันสามคนนะ"
"เออ ตอนแรกก็ว่ามันน้อยเลยซื้ออีกแต่พอเดินกลับมาเพิ่งรู้ว่ามันเยอะอ่ะ อ้าวแล้วไอ้เตอรืตื่นยังเนี่ย"
"ยังไม่ได้ไปปลุกเลยอ่ะ"
"ไปปลุกมันมากินข้าวกินปลาดิ เดี๋ยวก็ไหลตายหรอก"
"อื้ม" ผมเดินไปปลุกเตอร์
"เตอร์ๆๆตื่นได้แร้ว" มันยังคงนอนนิ่งอยู่โดยไม่ฮือไม่อือใดใดทั้งสิ้น
"เตอร์ ตื่นไปกินข้าวได้แล้วเฮียรรออยู่ เตอร์ๆๆ" ผมเขย้าแขนมันเบาๆๆให้มันตื่น มันยังคงเฉญๆ มันต้องแกล้งแน่ๆ
"ไม่เรียกแล้วนะ" ผมทำท่าจะลุกเดินออกจากห้อง มันก็คว้ามือผมไว้
"มานี่"
"เห้ยย"ผมล้มตัวตามแนวแรงดึงขแงมัน มันกอดผมแน่นพร้อมกับแจกหอมชุดใหญ่
"หอมจัง ไม่ได้หอมแก้มก่อนตื่นนอนมาหลายวัน คิดถึ๊งคิดถึง เห้ออสดชื่นๆๆๆๆเมื่อไรจะครบสามเดือนน๊า ไม่รู้ไม่ทำกรรมอะไรไว้เห้อออออ"
"เอ้าเห้ยให้ไปปลุกมันตื่นนะเว้ย ไม่ได้ให้ไปปลุกนกเขามัน" เสียงเฮียตะโกนออกมาจากข้างนอก เพราะผมไม่ได้ปิดประตูเฮียคงได้ยินเราสองคน
"รู้แล้ว"
"ไว้ใจไม่ได้เลยเมิงสองตัวนิ"
"ไม่ได้ทำไรซักหน่อยเฮียนิ อย่ามาใส่ร้าย"
"อย่ามาใส่ร้ายยยยยยยย โหกล้สพูดถ้าไม่ห้ามไว้นะ รับรองมีเสียตัวแน่"
"เวอร์ไป"
"เออๆๆๆมากินข้าวๆ ไอ้เตอร์ไปล้างหน้าล้างตาแล้วมากินข้าว ตื่นอ่ะให้มันทันพระซะมั้งนะ นอนจนตะวันส่องดากแบบนี้ต่อไปจะทำไรเลี้ยงไอ้ฟ่ามัน" เฮียบ่นไอ้เตอร์ ผมได้แต่นั่งอมยิ้ม
"เฮีย"
"ไรอ่ะ"
"เหนื่อยป่ะ"
"ชินแระ"
"ขอบคุณนะเฮีย"
"ขอบคุณเรื่องไร"
"ขอบคุณที่เฮียไม่รังเกียจมันอ่ะ"
"ก็ทำไงได้อ่ะ ก็น้องเฮีย ดันไปรักมันแล้วนิ "
"อิอิ ไหนๆซื้อไรมามั้งอ่ะ"
"ไปล้างมือก่อน แล้วมานั่งกินดีดี ยืนกินเป็นเปรตไปได้"
"จ้ะ"
"แล้วไม่ต้องเข้าไปได้เสียกันนะส้วมนะเว้ย"
"จร้าาาาาา"เตอร์เดินออกมาพอดี ผมเข้าไปแล้วมันก็มานั่งทานข้าวกะเฮีย แล้วผมก็ตามออกมา แล้วก็เป็นอีกวันที่เราทานข้าวด้วยกันสามคน
-
:z13:
น้องฟ่า ครับ
:undecided: :undecided:
-
ฟ่ากะเตอร์ดูมีความสุขขึ้นเรื่อยๆแล้ว
มีความสุขตามไปด้วย
ยิ้มได้ละดีจังคับ
เฮียก็พี่ชายที่แสนดีจัง
เรื่องฟ่านิสอนไรได้เยอะเลยนะคับ
เห็นและเข้าใจว่าความรักที่แท้จริงมันมีและเกิดขึ้นได้
คั้งนี้ไม่รุว่า ฟ่าจะหายไปนานรึป่าว อยากติดตามต่อซะแย้วววว
:oni1: o17 :sleep2: :music:
-
เฮียน่ารักที่สุด.......ส่วนพี่ฟ่า ก้อดี รักกันรักกันมากมาย
ปล. สเปคเฮียเนี๊ยยยใช่เลยยย คือนู๋เอง.....555+...
-
:mc4:ฉลองหน้าที่ 200 ยินดีด้วยนะครับ เริ่มต้นอีกหนึ่งก้าว เป็นก้าวที่ 201
ชอบจังคำนี้ " กรอบนอก นุ่มใน " :m20:
จัดไปอีก 1 แต้ม เลยสวยนะ 434 รอตอนต่อไปอยู่นะครับ นุ้งฟ่า :กอด1:
-
คิดถึงน้องเตอร์กับน้องฟ่าจัง
ชอบน้องเรียกกันอ่ะเตอร์ๆฟ่าๆรักกันๆน่าร๊ากกกกกกกกก
เฮียจิกกัดได้แซบๆคันๆดีอ่ะปากร้ายแต่ใจดีจิงใครได้เป็นแฟนเฮียคงโชคดีแต่คงมิใช่เราเพราะเราไม่ขาว :o12:
รอตอนต่อไปค่า
รักน้องเตอร์กับฟ่าฮับ :กอด1:
-
:mc4:
ฉลอง 200 หน้า
เฮียน่ารักอะ :o8:
-
จะทนถึงสามเดือนได้ไหมน้า :-[
เฮีย เท่อ่ะ ขอได้มะ 55555+ :impress2:
-
200 แล้ว 200 :mc4:
เฮียเนี่ยเทห์ตลอดอ่ะ
-
เคลิ้มเพำราะเฮีย :z2:
-
มาแล้วคิดถึงหนูฟ่าจัง
-
:really2:
น่ารักกกกกกกกกก
-
อ่านตอนนี้แล้วหลงรักเฮียของนุ้งฟ่าเลยทีเดียว :o8:
ว่าแต่เมื่อไหร่จะครบ 3 เดือนเนี่ยะ :z1:
-
:-[ชอบเฮียอ่ะ ใจดีจัง
-
หลงรักเฮีย :-[
-
เฮียเป็นพี่ที่แมนสุดๆเลย เหมือเป็นพี่เลี้ยงที่คอยประคับประครองฟ่าเลยล่ะ
-
กอดเฮียย :กอด1:
ให้พี่ฟ่ากับพี่เตอร์ :L2:
-
:t2:
โฮะโฮะ คำคม เจ้าพ่อมาเฟีย
คาน-ค้ำ-กระบวย ฮ่าฮ่า
_ _ _ ค้ำกระบาล จริงอ่ะ..เตอร์ ฮิ้วววววววว..วว
เพอร์เฟคมั่ก...เฮีย
ทำกับข้าวเก่งอีก o13
ฟ่า - เตอร์ แป๊บเดียว..เดี๋ยวก็สามเดือน
อึดอึด เข้าไว้ จะได้สบายใจทั้งสองคน
ขอบคุณ :pig4: ฟ่า +1 ให้ แต่อย่าหายไปนานๆๆๆแบบนี้อีกได้มั้ย
:กอด1: กอดเตอร์..ตอนฟ่าเผลอ หุหุ
-
...น้องฟ่า พี่ว่านะ เฮีย เนี่ยน่าเอามาอยู่กับน้องฟ่าเป็นที่สุด
...อบอุ่น สนุกสนาน น่าค้นหา มีมุมมองแปลกๆๆไม่เหมือนใคร
...คำพูดแต่ละคำ เออเนอะ ช่างคิด อ่านแล้วก็ฮาดีนะ
...แต่สงสัยน้องเตอร์ ไม่เห็นด้วยแหงๆๆ อิอิ :L2:
-
...เออว่ะ...พี่ชายที่แสนดีจริงๆด้วย
...เฮียไม่กล้ามีรัก...ปมด้อยของฉัน
...แต่เฮียแอบปากจัดว่ะ...ค่อนข้างเลย...แต่ดีแล้วแหละ...สั่งสอนเด็กๆ
-
:laugh: 555++รู้สึกว่าตอนเนี้ย เฮีย จะฮอตมากกกก o18
แต่อยากบอกว่า ขอ :กอด1: เฮียเหมือนกัน
ปล....เมื่อไหร่จะหมดเดือนที่ 2 เนี้ย...เอ้อ
ปล.1.เตอร์อมทนมาก ๆ นื :laugh:
-
เฮียน่ารักจัง อยากมีพี่อย่างนี้มั่ง :กอด1:
-
:laugh: 555++รู้สึกว่าตอนเนี้ย เฮีย จะฮอตมากกกก o18
แต่อยากบอกว่า ขอ :กอด1: เฮียเหมือนกัน
ปล....เมื่อไหร่จะหมดเดือนที่ 2 เนี้ย...เอ้อ
ปล.1.เตอร์อมทนมาก ๆ นื :laugh:
ช่วยมาเคลียร์ ปล.1 ด้วย
ไม่รู้ว่าฟ่าอ่านผิด
หรือเขียนนผิด
หรือตาฝาด
ไอ้คำว่า"เตอร์อมทนมากมาก"นิมันยังไงกันหว่า หุหุ
ปล.1 มีคนขอมาว่า ขอเรื่องเฮ๊ยเยอะๆหน่อยหลายตอนที่ผ่านมาเลยจัดไปให้ ความจริงแล้วเฮียอยู่กะเราเกือบทุกวันแหละแต่มาแป๊ปแล้วก็ไป ต่อไปนี้จะพยายามไม่ตัดเฮียออกไป จะเอามาเล่าบ่อยๆๆ งิงิ
หวังว่าคงไม่เบื่อ ชิมะ อิอิ
-
เฮียน่ารักมากอ่ะน้องฟ่า เป็นผู้ชายหนึ่งในล้านว่างั้นเหอะ อย่าให้เจอนะ หึหึ :กอด1:
-
:laugh: 555++รู้สึกว่าตอนเนี้ย เฮีย จะฮอตมากกกก o18
แต่อยากบอกว่า ขอ :กอด1: เฮียเหมือนกัน
ปล....เมื่อไหร่จะหมดเดือนที่ 2 เนี้ย...เอ้อ
ปล.1.เตอร์อมทนมาก ๆ นื :laugh:
ช่วยมาเคลียร์ ปล.1 ด้วย
ไม่รู้ว่าฟ่าอ่านผิด
หรือเขียนนผิด
หรือตาฝาด
ไอ้คำว่า"เตอร์อมทนมากมาก"นิมันยังไงกันหว่า หุหุ
ปล.1 มีคนขอมาว่า ขอเรื่องเฮ๊ยเยอะๆหน่อยหลายตอนที่ผ่านมาเลยจัดไปให้ ความจริงแล้วเฮียอยู่กะเราเกือบทุกวันแหละแต่มาแป๊ปแล้วก็ไป ต่อไปนี้จะพยายามไม่ตัดเฮียออกไป จะเอามาเล่าบ่อยๆๆ งิงิ
หวังว่าคงไม่เบื่อ ชิมะ อิอิ
555+>>
ปล่อยหั้ยเข้าใจแบบนั้นล่ะดีแล้ว....ถูกใจนู๋มากมายยยย....
เตอร์อมทนมาก ๆ
-
ทำไมเฮียน่ารักอย่างนี้อะ
o18
-
:z12: ขอแสดงตัว ฮุฮุ
ในที่สุดก็อ่านทันจนได้ (แอบอ่านมาตั้งนาน)
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกประทับใจ เตอร์+ฟ่า มาก
ทึ่งมั่ก มั่ก สำหรับความรักของทั้งสองคน
คือ ไม่รู้จะพูดแล้วก็อธิบายความรู้สึกอย่างไงดี
เอาเป็นว่า มีความสุขที่ได้อ่านอ่ะคับ
ถึงแม้ว่าจะหวานไปนิด(ใช่หรอ ?) ขมไปหน่อย(ไม่หน่ิอยมั้ง ?)
แต่ว่า ก็อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง
ขอให้ผ่านเรื่องราวเลวร้ายแบบที่ผ่านมาให้หมดไปซะทีนะ
สู้ สู้ เพื่อความรักของคนที่คุณรักต่อไปนะ อัลฟ่า :pig3:
+ เรื่องเฮีย นิดนึงนะ
เฮียเป็นพี่ที่น่ารักมากมาก ถึงแม้ว่าจะพูดโค-ตะ-ระ ตรงไปเยอะเลย
แต่ว่า เป็นพี่ที่น่าเคารพ อย่างแรง
ขออวยพร ให้เฮียเจอคนที่ใช่ซะทีนะ
คนน่ารักอย่างเฮีย คงจะหาไม่ยาก มั้ง???
-
เฮีย(ของเค้า)น่ารักที่สุดในโลกเลย :-[
-
โอ๊ยๆๆๆๆๆ..ใครว่างก็หาเมียให้เฮียซักคนเหอะ...แหม..ดีเกิ๊น :กอด1: :กอด1:
-
นานจางเรย ช่วงนี้ ฟ่า เตอร์ เฮีย ไปไหนกัน
แอบไปเที่ยวละไม่บอกกันแน่ๆ เรยยยยยยย
หรือว่างานยุ่งกันช่วงนี้ สงสัยจาเหนื่อย :o11:
แต่ก็จารอ อิอิ :3129:
-
พี่ฟ่ากะเตอร์หายไปไหนเนี่ย
กลับมาเร็วๆนะ รออยู่
-
เฮียยย.......ตอนนี้พี่ฟ่ายังไม่ยกเฮียให้ใครที่หรองับ.....
อิอิ......มาขอจองเฮียไว้ก่อน......แปะราคี....เฮ้ย!!!!....แปะตรายางจองไว้ก่อน.....
555+++....
-
มันก็วนเวียนแบบเนี่ย เตอร์ก็ดูโตขึ้นนะจากเหตุการณ์นี้ รู้จักปฏิเสธรู้จักแสดงสถานะตัวเองว่าไม่โสดแล้วมากขึ้น หน้าที่คนรักที่ดีเตอร์ก็ทำได้ไม่บกพร่อง การเรียนก็ไปได้ด้วยดี พ่อแม่เตอร์ก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้วเหลือแต่พ่อแม่ของฟ่านี้แหละ แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรมากเพราะท่านไม่ได้มาอยู่ใกล้เราสองคน เลยยังสามารถที่จะเป็นความลับได้ต่อไป เวลาก็ดำเนินครบมาจนสองเดือนโดยที่ผมกับเตอร์ไม่ได้มีอะไรกันมากที่สุดก็หอมแก้ม หนุนตัก เฮียยังคงใช้ชีวิตอยู่กับพวกผม จะมีบางวันที่ไปค้างบ้านเพื่อนบ้างแต่ผมสองคนก็ไม่ได้แอบมีอะไรกันนะ อิอิ จนมีอยู่วันหนึ่งที่ผมสองคนนั่งคุยกันอยู่ในห้อง
"ปึงๆๆๆๆๆๆๆ เห้ยเปิดประตูดิ" เสียงเฮ๊ยโวยวายอยู่ข้างนอก ผมรีบวิ่งออกไปเปิดประตู
"เห้ยเฮีย เมายังหมาเลย ทำไมถึงได้ไม่ดูตัวเองเลยว่ะ"
"เมาที่ไหน ไม่เมาเว้ย"
"เดินจะไม่ไหวอยู่แระไม่เมาได้ไง"
"อย่ามารู้ดีกว่าตัวเฮียดิว่ะน้อง"
"เออๆๆไปนั่งโน้นก่อน"
"เฮียไปดริ้งซ์ที่ไหนมาเนี่ย ไม่เห็นชวนเตอร์เลย"
"ก็ที่เดิมอ่ะ"
"ทองหล่อ"
"เออ กูชวนเมิงแล้วเมิงจะได้ไปงั้นสิ เมียเมิงจะได้แหกอกเอาสิว่ะ "
"ไม่กล้าหรอก"
"ก็ลองดูดิ ถ้าวันไหนเมาทั้งพี่ชายน้องเขยนะ จะไล่ไปนอนกะหมาข้างล่างโน้นอ่ะ"
"เห็นป่ะดุยังหมา"
"เฮียเช็ดหน้าเช็ดตาก่อน สภาพหมดหล่อเลยนะตอนนี้อ่ะ ปรกติเมิงไม่แด๊กเหล้านิไอ้เฮ๊ย แล้วไมวันนี้ถึงได้เป็นหมาแบบนี้" ผมไม่ค่อยพอใจมันเท่าไรอ่ะ
"ก็อยากเมาไม่ได้ไงว่"
"มีไรก็บอกน้องๆดิ"
"ไปๆๆๆๆไป๋ ไปไหนก็ไปป่ะจะนอน"
"เฮียต้องเป็นไรแน่เลยฟ่า" เตอร์หันมาพูดกับผมแล้วเราสองคนก็เดินไปนั่งตรงโต๊ะทานข้าว
"อกหักป่าวอ่ะ"
"เฮียมันชอบใครตอนไหนอ่ะ"
"ก็นั้นดิ เห็นมีแต่คนมาชอบแล้วมันก็เหวี่ยงเข้าตลอด"
"น้องฮิโซนั้นรึป่าว"
"ก็เห็นจะมีคนนั้นอ่ะที่เฮียเค้าแคร์ แต่ก็ไม่น่าใช่อ่ะ"
"แล้วเราจะรู้สาเหตุได้ไงอ่ะ"
"แล้วฟ่าจะรู้ป่ะหล่ะ เดี๋ยวก็เหวี่ยงซะหรอกเตอร์นิ"
"งั้นรอให้เฮียมันฟื้นก่อนก็ได้เราค่อยถาม"
"คนอย่างมันอ่ะหรอจะปริปากให้เจ็บปางตายมันก็ยังฝืนยิ้มได้"
"โทรถามพวกพี่ต๊ะพี่บอลเพื่อนเค้าดิว่าทำไมเฮ๊ยสภาพเป็นงี้"
"ตอนนี้อ่ะนะเกรงใจพี่เค้า"
"หิวง่ะ"
"มาม่าป่ะฟ่าไม่มีอารมณ์จะทำไรให้กินหรอก"
"ไปเซเว่นกัน"
"แล้วจะปล่อยเฮียมันไว้คนเดียวอ่านะ"
"เค้าหลับอยู่นิ นะ นะ"
"อื้มๆๆๆๆ" ผมลงไปกะเตอร์ ไอ้นี้หิวดึกๆประจำอ่ะ กลมจนจะเป็นโดเรมอนอยู่แระ แล้วไม่ค่อยได้ออกกำลังกายด้วย การบ้านก็ถูกงด ฮ่าๆๆๆๆๆ
แล้วเราสองคนก็ขึ้นมาที่ห้อง แต่เฮียหายไปแร้ววววว
"เห้ยเฮียหายไปไหนอะ"
"กูอยู่นี่" เฮ๊ยนั่งอยู่ตรงระเบียง
"มานั่งทำไรอ่ะไมไม่นอน"
"ไปชงโกโก้ร้อนให้เฮียแก้วดิ๊"
"อื้มๆๆๆๆ"
"แฮมชีสป่ะเฮีย"
"ไม่อ่ะ"
"เฮียเป็นไรอ่ะ อกหักหรอ"
"ไม่รู้หว่ะ นอยด์เฉยๆ"
"อ่ะเฮียโกโก้ ร้อนนะ"
"ขอบใจนะ"
"แล้วเฮ๊ยเป็นไรกันแน่"
"เมิงสองคนผัวเมียนี้ถามเหมือนกันเชีย"
"เอ้า คนเค้าเป็นห่วงนิ เป็นไรอ่ะ ถามเจงๆ"
"ถ้าจะมีคนมาชอบเฮีย เอ็งสองคนว่าเค้าจะมาชอบเพราะอะไร" เฮียกระดกแก้วโกโก้เบาๆพร้อมสายตามองไปบนท้องฟ้า
"อบอุ่น ปลอดภัย เทคแคร์ น่ารัก"
"หล่อด้วยแต่อืดไปหน่อยช่วงนี้"
"เมิงผอมมากเลยนะไอ้เตอร์ แฮมชีสสามอันเนี่ยเมิงผอมมากกกกกก"
"ง่ะ"
"ทำไมหรอเฮีย"
"ก็คนที่เฮียคบๆอยู่อ่ะ เค้าบอกว่าเฮียไม่เหมือนเดิม"
"ไม่เหมือนเดิมยังไง"
"เฮียก็ไม่รู้หว่ะ หลังจากที่มันอ้อนให้ซื้อโทรศัพท์ให้ แต่เฮียบอกไม่มีตังค์ แล้วก็อ้อนซื้อโน้นซื้อนี้ กระเป๋าใบหล่ะเป็นหมื่นกูยังใช้ริบเคอร์ใบละไม่กี่พันเองแล้วจะไปซื้อให้มันได้ไง พอบอกไม่มีบ่อยๆ ก็อยากลองใจด้วยแหละ เค้าก็เริ่มๆเปลี่ยนไปอ่ะ"
"อีหน้าเงิน หลอกแดกอ่ะดิ"
"ไม่รู้หว่ะเสียดายเวลาช่วงแรกๆอ่ะ"
"นานวันเข้าหางมันกงอกอ่ะสิ เลิกกับมันอ่ะดีแล้วอิพวงปลิงควาย"
"ที่รักใส่อารมณ์มากไปป่ะนั้นอ่ะ"
"กินๆเข้าไปใครขอความเห็น"
"แล้วเฮียจะมานั่งเสียใจไมว่ะ"
"เอ้าความผูกพันธ์มันก็มี เมื่อก่อนมันก็มีความสุขดีจนเค้าเปลี่ยนไป"
"ใหม่ๆมันก็โปรโมรชั่นไง"
"หมดโปรแล้วดิ"
"เลิกไปเลยอย่าไปยุ่งกะมันอีก"
"เฮียก็เบื่อว่ะปรับอารมณ์ตามเค้าไม่ถูกอ่ะ เดี๋ยววีนเดี๋ยวอ้อน เฮียเหมือนอยู่กะคนบร้าอ่ะอารมณ์ขึ้นๆลงๆ ตามเค้าไม่ถูกจริงๆว่ะ"
"ไม่ต้องทนแล้วคนดีดีเยอะแยะ เดี๋ยวฟ่าจัดให้เอง"
"เอ็งก็พูดเหมือนง่าย เฮ๊ยก็เลิกอ่ะใจมันอยากเลิกแต่เค้าดิโ?รจิกทุกวันอ่ะ"
"เปลี่ยนเบอร์ไปเลย"
"ลูกค้าอีกอ่ะเปลี่ยนไม่ได้หรอก"
"เดี๋ยวเคลียร์เอง คนอย่างมันอ่ะเดี๋ยวก็มีใหม่"
"เฮียก็รู้ว่าเค้าคบหลายคนอ่ะวันนั้นแอบดูไฮไฟว์มัน โอ๊ยรักนะรักตลอดคิดถึงนะอย่าเจ้าชู้นะเม้นท์คนโน้นคนนี้ กูเป็นผัวยังไม่เคยเม้นท์เลย"
"แล้วมานั่งเสียใจทำไมพ่อคาสโนว่าฆ่าไม่ตาย"
"แค่นอยด์ๆไงไม่ได้เสียใจ"
"แล้วน้องฮิโซอ่ะเฮีย"
"เมิงถามถึงเค้าบ่อยนะไอ้เตอร์ แอบคิดไรกะเด็กุป่ะเนี่ย"
"ไม่ได้คิด แค่คิดก็ผิดแล้ว เมียตีหัวแตกแน่"
"น้องเค้าก็โทรมาเรื่อยๆอ่ะ ทุกวันหลังอาหาร"
"แล้วไมเฮ๊ยไม่ปลื้มน้องเค้าอ่ะ"
"เด็กเกินไปอ่ะ"
"เด็กแล้วไงไม่มีไข่หรอ"
"กวนติงแระไง ก็น้องเค้าแบ๋วๆอ่ะ ไม่รู้ดิ ให้เค้ามีอนาคตดีดีเถอะ"
"เฮ๊ยไม่ชอบเค้าตรงที่เค้าไม่รู้จักโตใช่ม๊ะ ทำห่าอะไรก็ไม่เป็น ถ้าบ้านไม่มีเงินซะอย่างอดตายแน่"
"อืมใช่รู้ได้ไงอ่ะ"
"ฟ่าอ่ะน้องเฮียนะเลี้ยงมาตั้งแต่เท้าเท่าฝาหอยตอนเนี้ยเท้าเท่าหน้าไอ้เตอร์แระ แค่มองตาก็รู้แร้ว"
"เอ้า ซวยเลยกรูกลายเป็นไปอ้หน้าส้นเท้าซะงั้นอ่ะ"
"เห้อๆๆๆหิวว่ะน้อง"
"เมื่อกี้ซื้อข้าวต้มกุ้งมา เดี๋ยวไปเวฟให้รอแปป"
"เตอร์เอาด้วยนะ"
"ตลอดอ่ะ แล้วอย่ามาบ่นอ้วนให้ได้ยินนะ"
"เอ้า มีสะบัด นับวันเริ่มจะสาวแตกขึ้นทุกวันแล้วน้องกรู"
"ก็แค่ในบ้านเท่านั้นแหละ ออกข้างนอกอ่ะเก็กจะตาย ชะนีน้อยตามติดเพียบ"
"แล้วเมิงไม่หึงหรอ"
"ชะนีไม่หึงอ่ะ ถ้าพุชายหึง"
"เอ้า...เกิดมันกลับตัวกลับใจไปได้กะชะนีขึ้นมาเมิงทำไงว่ะเตอร์"
"ก็ตามไปหาชะนีคนนั้นดิแล้วไปบอกกะเค้าว่าสามีเทออ่ะเคยเป็นเมียเรามาก่อนนะเราขอคืน"
"เออแล้วเฮียจะคอยดูเมิงเตอร์ กลัวแต่ว่าจะทำใจไม่ได้จนบ้าไปเลยมากกว่า"
"เฮียว่าฟ่ามันจะชอบผู้หญิงได้หรอ มันทำไม่เป็นหรอก"
"ฮ่าๆๆของแบบนี้มันฝึกกันได้แล้วอีกอย่างเมิงก็เป็นเมียมันบ่อยๆไม่ใช่หรอคุณเตอร์"
"เออว่ะลืมคิดจุดๆนี้ไปเลยอ่ะ" เฮียเอนหลังนอนไปกับเก้าอี ดูทีท่าจะสบายใจมากแล้ว เพราะเห็นหัวเราะกะไอ้เตอร์ยกใหญ่
"จุดไคลแมกซ์ซะด้วยว่ะ"
"ต่อไปนี้ต้องระวังพวกแฟนคลับมัธยมที่โณงเรียนสอนพิเศษให้มากกว่านี้แระ เด็กสมัยนี้ก็นะ ไม่ไหวๆ สิบห้าสิบหกนี้เป็นงานกันหมดแล้ว"
"เมิงอ่ะฟุ้งซ่าน รักกันก็ไว้ใจกันบ้างอะไรบ้างเหอะ น้องกรูอ่ะคนดีนะเว้ย บุญของเมิงแล้วที่ได้มันอ่ะ"
"อันนี้รู้อยู่ แต่ของใครของใครก็ห่วงของใครใครก็ต้องหวง"
"ห่วงใยรักใคร่ถนอมมมมมมมมม มาแล้วครับบข้าวต้มมื้อดึกสำหรับหนุ่มโสดและไม่โสด"
"จ้ะแม่นักร้องเสียงทอง"
"เดี๋ยวไปหยิบน้ำให้"
"ขอโค้กนะ"
"พอเหอะที่รักน้ำเปล่าก็พอ ดึกป่านนี้แล้วโค้กเคิ้กอะไรกัน"
"น้องก็นะ ให้มันกินๆไปเหอะ อ้วนอ่ะดีจะได้ไม่มีใครเอามัน"
"มันจะอ้วนก็ไม่ไรหรอกเฮียสำหรับฟ่าอะน่ะ แต่ตัวมันนั้นแหละ บ่นทุกวันฟ่ารำคาญ"
"อันนี้ตัวใครตัวมันเว้ย"
"เฮียก็ลดมั้งอะไรมั้งนะเริ่มเป็นเสี่ยขึ้นทุกวันแระ เล่นบอลไม่ได้แล้วนะเนี่ย ล้ำหน้า"
"ถึงกุผอมกุก็เล่นไม่ได้อยู่ดี"
"ทำไมอ่ะ"
"มันก็ยังล้ำหน้าอยู่ไง"
"ก็ไม่มีพุงแล้วจะล้ำได้ไงอ่ะ"
"เออน่ะล้ำก็ล้ำเป็นเด็กเป็นเล็กไม่ต้องรู้หรอก"
"บอกหน่อยก็ไม่ได้"
"แล้วฟ่าไม่กินหรอ"
"ไม่กินอ่ะเฮีย บ้านนี้มีหมูสองตัวพอแร้ว"
"ใจร้าย" ไอ้เตอร์หันมาว่าผม
"ลามปาม" เฮียสมทบ
"ฮ่าๆๆๆๆพวกยอมรับความจริงไม่ได้ อ้วนยังไงก็หล่อ ไม่งั้นจะมีคนแย่งกันไปแย่งกันมาหรอหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่แย่งกันให้วุ่นวายไปหมด"
"เค้าว่าเมิงอ่ะไอ้เตอร์"
"ว่าเฮียด้วยแหละ"
เราสามคนนั่งคุยกันอีกสักพัก จนสองคนนั้นทานข้าวต้มหมดแล้วเฮียก็ไปอาบน้ำ ผมสองคนนั่งดูทีวี จนเฮียอาบน้ำเสร็จก็เข้านอนนนนนนนน
ต้องกราบขอโทษทุกๆท่านด้วยนะครับที่ช่วงนี้หายไปนาน บ่อย
คือมันมีงานเยอะจริงๆอ่ะ ทั้งเรียนทั้งอะไรไม่รู้วุ่นวายไปหมด
แต่จะพยายามมาให้บ่อยที่สุดนะครับ
คิดถึงทุกคนมากจริงๆอยากเข้ามาให้ได้ทุกวันเลย
แต่เวลาในแต่ละวันมีไม่เพียงพอ
แต่ความรักมีมากจนล้นนะครับสำหรับคนน่ารักในเล้าทุกๆคน
รักฟ่าคิดถึงฟ่าบ้างนะครับบบบบบบบ
จุบุจุบุ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ฟ่ามากมายเลยครับ
ได้เห็นแล้วมีแรงไปทำโน้นทำนี้อีกมากมาย
สุขสันต์วันพ่อด้วยนะครับ
เป็นเด็กดีของคุณพ่อนะครับ
-
ู^
^
^
จิ้ม...พี่ฟ่า หุหุ
หายไปนานเลยนะพี่ฟ่า
แล้วมาลงซะเกือบเช้าเชียว ไม่หลับไม่นอนหรอค๊าบบบบบ
คิดถึง :กอด1:พี่ฟ่าแน่นๆค่ะ
-
^
^
^
:z13: :z13: :z13:
จึ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอกอดพ่อหนุ่มเสื้อน้ำเงินแน่นๆเหมือนกัน
หุหุ
ขอโทษทีครับที่หายไปนานนนนนนนน
พอดีธุระเยอะมากมายอ่ะ
ต่อไปนี้จะไม่หายไปนานแระค๊าบ
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแต่เค้าดึกตะเองอ่ะทำไรไม่นอน
หุหุ
-
คิดถึง คิดถึง
:กอด1: :กอด1:
-
ใกล้จะถึงเส้นชัยแล้วอีกเดือนเดียว :a2:
เฮียตลกดีอ่ะ กวนๆ
-
ชีวิตก็เงี้ย.. ไปทุกข์ร้อนกับชีวิตทำไม
มีคนรักและเข้าใจ อะไรก็ไม่สำคัญแล้ว :z2:
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่านะครับ +1 ให้เช่นเคย :กอด1:
-
อ๊ายยย....อิปู้ญิ๋ง คนนั้นมานนนนเป็นครายยยยย....
กล้ามากน่ะ...มาทำกะเฮียของนู๋... :beat: :z6:
เลิกหั้ยหมดเฮียขา...กิกิ...แล้วหันมาเดินสายเดียวกะ พี่ฟ่า พี่เตอร์ ดิก่า..รับรองรุ่ง... o13
ป้อหล๋อ....สงสัยมากมาย...อารายยยยน๊า ของเฮียที่ล้ำหน้า กว่าพุง...คิดซิๆ...อย่าบอกน่ะว่า....อ๊ายยยย...อกอีแป้น...
-
:กอด1:
:m3:
:จุ๊บๆ:
:วู้วว1:
-
เฮียยยย...........อารายล้ำหน้าอะ............กรี๊ดดดดดดดดดดดด........
อะไรหนอที่ล้ำหน้ากว่าพุง.......เฮียเปิดให้ประชาชีดูหน่อยซิ.........555+++
:-[ :-[
-
อ๊ายยย....อิปู้ญิ๋ง คนนั้นมานนนนเป็นครายยยยย....
กล้ามากน่ะ...มาทำกะเฮียของนู๋... :beat: :z6:
เลิกหั้ยหมดเฮียขา...กิกิ...แล้วหันมาเดินสายเดียวกะ พี่ฟ่า พี่เตอร์ ดิก่า..รับรองรุ่ง... o13
ป้อหล๋อ....สงสัยมากมาย...อารายยยยน๊า ของเฮียที่ล้ำหน้า กว่าพุง...คิดซิๆ...อย่าบอกน่ะว่า....อ๊ายยยย...อกอีแป้น...
ตอนนี้เฮียเค้าเดินทางสายกลางแล้วจ้ะ(นู๋ไปอยู่ไหนมาจ้ะคนสวย)
ไม่ได้ปลงชีวิตนะ
แต่หญิงก็ได้ชายก็ดี
55555555+
-
เฮียยยย...........อารายล้ำหน้าอะ............กรี๊ดดดดดดดดดดดด........
อะไรหนอที่ล้ำหน้ากว่าพุง.......เฮียเปิดให้ประชาชีดูหน่อยซิ.........555+++
:-[ :-[
ของแบบนี้มันเป็นของส่วนตัว
ดูได้เฉพาะผู้ที่ได้ครอบครองเท่านั้น
ไม่ใช่ของสาธารณะจ้ะ
อยากดูก็ต้องครอบครอง
หรือจะเอาไปทดลองใช้ก่อนเจ็ดวัน
ไม้พอใจคืนเงินให้ครึ่งเดียวพอ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
โอ้ววว
โตขึ้นแล้วหรอ :z2:
-
:กอด1:พี่ฟ่า
:กอด1:เตอร์
:กอด1: :กอด1:เฮีย
นู๋รอเฮียอยู่น๊า :impress:
-
วันนี้อลิน อร่อย อราวด์ขอเสนอเมนูฮิโซ
ในมื้อเที่ยงนี้แด่ทุกท่านนะค่ะ
(http://img44.imageshack.us/img44/5296/346195.jpg)
(http://www.google.co.th/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.bpfireguard.com/images/column_1242714073/breakfast.jpg&usg=AFQjCNFwDTmXzvsCV4OL4iaOAauL9fw47g)
(http://images.google.co.th/url?source=imgres&ct=img&q=http://3.bp.blogspot.com/_45kIjPE-VeM/SuWA7S827gI/AAAAAAAAADc/bSA4MLGitY4/s400/%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25AB%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A3%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%258A%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%25B2.jpg&usg=AFQjCNHYsqPW6brXYqR0XGvuutQDxYJ1Rg)
(http://images.google.co.th/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.ailin.net/wp-content/uploads/2008/09/e0b899e0b988e0b8ade0b887e0b984e0b881e0b988e0b897e0b8ade0b8941.jpg&usg=AFQjCNFHOaHNgJb3uGZINGruNh7VZIGQ6w)
(http://images.google.co.th/url?source=imgres&ct=img&q=http://www.xn--b3c4bjh8ap9auf5i.th/wp-content/uploads/2009/08/cake.jpg&usg=AFQjCNF-OY2kQTDm0SfbCUr4UAtdgpaccA)
(http://images.google.co.th/url?source=imgres&ct=img&q=http://lh3.ggpht.com/_6oXoBUhAREI/Sa4BFrTSZQI/AAAAAAAAAN8/fz3t2LrSZwQ/s800/IMG_8916copy.jpg&usg=AFQjCNE9GT9zzAFXHSwugoyTrP6om_NYqw)
อิอิ
เตอร์มันบอกว่าฟ่าเหมือนแอนทองเรื่องนี้มากมาก
บทนี้เขียนมาเพื่อแอนทองกะฟ่าเท่านั้น
นิสัยคล้ายกันเปี๊ยบบบบบบบบบบ
ฟ่าก็ถามว่า สวยและเก่งเหมือนกันชิม๊ะ
มันตอบว่า ร้ายกาจเหมือนกันต่างหาก
เห้อ
จะดีใจดีป่ะเนี่ย
-
:กอด1:กอดฟ่าให้หายคิดถึง
อะไรๆมันคงราบรื่นแล้ว
หวานๆอย่างนี้...ดี...ชอบมาก
สามคน..พี่น้อง..หรรษาพากันกิน
เอิ้กเอิ้ก..กินเท่านั้น(รึเปล่า)ที่เตอร์ต้องการ ฮ่าฮ่า
"มันก็ยังล้ำหน้าอยู่ไง" <---- เฮีย..จมูกโด่งขนาดน้านนนน เลยเร๊อะ ฮ่าฮ่า ตัดต่อ GMO มาเหรอ กร๊ากๆๆ :m20:
ขอบคุณ ฟ่า&เตอร์ and เฮียด้วย :L1:
-
คิดถึง ฟ่า เตอร์ เฮีย พักผ่อนกันให้มากๆ ละค้าบ :กอด1:
เด๋วไม่สบายละไม่ดีค้าบบบ
เห็นทีงานนี้ "เฮีย" จะทุกข์ใจบ้างแล้วสิเนี้ย เป็นกำลังใจให้นะเฮีย สู้สู้!!!
วันนี้ "ฟ่า" เอารูปอาหารมาลงอีกแล้ว ไม่ได้เห็นซะนานเลย ตั้งแต่ช่วงแรกๆ
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านมาถึงตอนนี้ก็นึกถึง ฟ่า กะ เตอร์ ตอนที่รู้จักกันใหม่ๆจังเลย น่ารักๆๆๆๆ :L1:
อยากได้ลายเซ็นของ ฟ่า เตอร์ เฮีย อ่ะ o9 o9
-
เย้จะครบสองเดือนแล้ว :oo1::haun4: :o8:
-
เย้ๆ ฟ่ามาแล้ว ทำงานเหนื่อยก็กินเยอะๆนอนเยอะๆนะ แปบเดียวจะครบสามเดือนแล้วนี่นา ฮ่ะๆๆ ไม่อยากนึกถึงตอนครบเดือนที่สามเลย หุหุ :z1: น่ารักกันจังเลยครอบครัวนี้ ^^
-
ใกล้เเล้วๆ :z1:
-
ผู้หญิงคนไหนมาทำร้ายจิตใจคุณเฮียเนี้ย
เค้าจะไปจัดการมัน ฮึม ฮึม :angry2:
ส่วนนุงฟ่าอย่าหายไปนานอีกนะ
รู้มั้ยมีคนคิดถึง กร๊ากกกกกกกกก :laugh:
-
คนเค้าคบกันขอนู้นขอนี่แบบนี้ไม่น่าใช่คนรักกันแล้วนะ เฮียอย่าไปคบด้วยเลยคนแบบนี้ รักวัตถุไม่ใช่รักที่หัวใจเรานี่นา
-
น่าสงสารเฮียจัง อย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลย
คิดถึงนะครับฟ่านะครับ :กอด1:
-
กี๊ดดดดดดดดดดดดด
ใครทำให้เฮียนอยด์ได้เนี่ยยยย
โกรธ ๆๆ ๆ ๆๆ ๆ
อิ อิ
อีกหนึ่งเดือน เตอร์อดทน!
:-[
-
:man1:รวบทั้งสามคนเลย ครอบครัวสุขสันต์ รักกันอบอุ่น
ไม่เป็นไรนะเฮียสักวันคงได้เจอคนนั้นคนที่ใช่สำหรับเฮียไง :L1:
อ่านมาเนี่ยคอปเตอร์กินไม่หยุดปากจริงๆด้วยอ่ะ
-
ต๊ายหนูฟ่าร้ายแบบอลินเลยเหรอ แต่ร้ายยังไงก็ยังน่ารักอยู่ดีแหละเนอะ
ว่าแต่เฮียเค้าเปลี่ยนมาเดินทางสายกลางเพราะน้องเตอร์กับน้องฟ่ารึเปล่าเนี่ย
มาต่อบ่อยๆนะจ๊ะ คิดถึงเสมอ :กอด1:
-
Quote from: ponpimon_ban on 02 December, 2009, 04:11:13 PM
555++รู้สึกว่าตอนเนี้ย เฮีย จะฮอตมากกกก
แต่อยากบอกว่า ขอ เฮียเหมือนกัน
ปล....เมื่อไหร่จะหมดเดือนที่ 2 เนี้ย...เอ้อ
ปล.1.เตอร์อมทนมาก ๆ นื
ช่วยมาเคลียร์ ปล.1 ด้วย
ไม่รู้ว่าฟ่าอ่านผิด
หรือเขียนนผิด
หรือตาฝาด
ไอ้คำว่า"เตอร์อมทนมากมาก"นิมันยังไงกันหว่า หุหุ
ปล.1 มีคนขอมาว่า ขอเรื่องเฮ๊ยเยอะๆหน่อยหลายตอนที่ผ่านมาเลยจัดไปให้ ความจริงแล้วเฮียอยู่กะเราเกือบทุกวันแหละแต่มาแป๊ปแล้วก็ไป ต่อไปนี้จะพยายามไม่ตัดเฮียออกไป จะเอามาเล่าบ่อยๆๆ งิงิ
หวังว่าคงไม่เบื่อ ชิมะ อิอิ
555++
พิมพ์ผิดจริง ๆ 55++
พึ่งได้อ่านเหมือนกัน
ขอแก้เลยละกัน
ปล.เตอร์อดทนมากมากๆๆ555++ :z2:
-
กว่าจะมาแก้เค้าคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี่ยยยยยยยย :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
-
รอพี่ฟ่ากะพี่เตอร์ :z2:
-
เข้ามาช่วยดัน
กลับมาเร็วๆนะ
คิดถึงพี่ฟ่า
-
เฮียก็มีเวลาเสียใจ
เฮียก็มีหัวใจนะ
ถ้านุ้งฟ่าคืออลิน
น้องเตอร์จะเป็นครูกุ๊กเหรอ????
คิดถึงนะ จุ๊บๆ :กอด1:
บวก 1 แต้ม ตามธรรมเนียมก่อนไป
-
มะเป็นไรจ๊ะ แต่ถ้า ไม่มาก็คิดถึงอะนะ :bye2:
-
รักกันรักกัน :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ไปไหนกันเอ่ย
-
คิดถึงน้อง ฟ่า น้องเตอร์ ครับ
:undecided: :undecided:
-
คิดถึงเตอร์กับฟ่าจัง
ขอให้เฮียเจอคนที่ใช่ไวๆนะค่า
เป็นกำลังใจให้น้องทั้งสองคนน๊า :กอด1:
รอตอนต่อไปอยู่น๊าค่ะ
-
อยากรู้ว่าเรื่องตอนนี้ ใช่ช่วงเวลานี้รึเปล่าอ่ะ
-
ดันรอค่ะ
-
ดานนนนนนห้ายยยพี่่่ฟ่าาาาาาา.........555++
ปูเสื่อนอนรอ....555++
-
...โอ้เฮีย โดนสาวหรอก แด๊ก
...พึ่งอ่านเจอที่น้องฟ่าบอก เฮีย เปลี่ยนสารบบ ของห้วใจ แล้ว ได้ทั้งชายและหญิง
...เห็นมีคนตามหาตัว มาได้แล้วน้องฟ่า หนีไปหวีดกันที่ไหนเนี่ย
...ไอ้ 2 เดือนนี่ มันหมดที่เดือนที่แล้วหรือเปล่า เลยแอบเฮียไปหวีดชดเชย :laugh:
-
สวัสดีครับผมนายคอปเตอร์รูปหล่อคนเก่าคนเดิมของมิตรรักแฟนคลับทุกท่าน
ประกาศอย่างเป็นทางการ ว่า
"ฟ่าป่วยอีกแร้วครับบบบ"
ตอนนี้อาการดีขึ้นตามลำดับครับ
กลับบ้านแล้ว แต่ยังมีอาการมึนหัวอยู่บ้าง
แต่ยังดื้อเหมือนเดิม
ตอนนี้ผมเลยต้องบังคับให้นอนเร็ว
แล้วจะกลับมาภายในสามวันเจ็ดวันนี้แหละครับ
ฝากมาบอกทุกคนว่าคิดถึงมาก
ขอโทษด้วยที่หายไปอีกแร้ว
กระผมในฐาแนะ เอ๊ย ฐานะ สามีที่ดี
เลยมาขอกราบขอโทษทุกท่านด้วยนะครับ
ที่ทำให้คิดถึงและไม่มาเเจ้งข่าวสารให้ทราบ
ขอบคุณทุกคนแทนฟ่าด้วยนะครับ
ที่ยังคิดถึงกันเหมือนเดิมไม่มีขาดหาย
รักเราสองคนน้อยๆแต่ขอให้นานๆๆๆๆ
อิอิ
-
:L2: :L1: :L2:มาเยี่ยมคนป่วยค้าบ
หายเร๊วๆน๊า
-
:3123: ขอให้ พี่ฟ่า หายเร็ว ๆ น่าคร้า...
:bye2:
-
หายไวๆนะครับ คิดถึง :กอด1:
ฝากเตอร์ดูแลฟ่าดีๆนะ :L2:
-
ขอให้พี่ฟ่าหายไวๆนะงับ.....
ส่งกะลังใจไปให้....อิอิ.... :L1: :L1:
-
อ้าว.....หายเงียบไป ไม่สบายนี่เอง
หายเร็วๆนะค๊า ทานยา และพักผ่อนมากๆ
เชื่อฟังคนเฝ้าไข้หน่อยนะจ๊ะ
น้องเตอร์ ดูแลนุ้งฟ่าดีๆน๊า
ฝาก :L1: กับ :กอด1: มาเยี่ยมคนไข้ค่ะ
อ้อ กอดน้องเตอร์ด้วย เดี๋ยวจะงอลลลลล
-
ฟ่าไม่สบายนี่เอง หายไวๆนะ กินเยอะๆนอนเยอะๆ ฝากเตอร์ดูแลแทนด้วยนะ ^^
-
ฟ่าพักผ่อนเยอะๆนะแล้วอย่าดื้ออย่าซนกับเตอร์ล่ะ เชื่อฟังเตอร์จะได้หายเร็วๆนะ
-
มารายงานตัวแร้วครับบบบบ
หายไปนานคิดถึงทุกคนมากมาย
ตอนนี้อาการก็ดีขึ้นตามลำดับครับ
อากาศมันเดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อย คนแพ้อากาศอย่างฟ่าเลยน็อคไปแบบไม่ทันตั้งตัว
ขอบคุณนะครับสำหรับความห่วงใย
หายไวแน่นอนครั้งนี้มีกำลังใจดีดีจากที่นี้ทุกคนนะครับ
ขอบคุณที่เฝ้าติดตามมาโดยตลอดนะครับ
สัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไปครับ
คิดถึงอย่างซึ้งใจ
ห่วงใยอย่างสุดสุด
รักมากไม่อยากจะพูด
ขอพิสูจน์ด้วยหัวใจ
************************
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมแหกขี้ตาตื่นมาตอนเช้าเพื่อมาทำอาหารให้บรรดาคึณชายบ้านนี้ได้ทานกันในตอนเช้า ในขณะที่ผมกำลังวุ่นวายอยู่กับการเตรียมอาหารเพื่อให้ทันเวลา
"ฟ่า" เสียงเฮียเรียก มาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ตกใจหมด
"ตกใจหมดเลยเฮีย"
"ขวัญอ่อนจริงนะ มีเรียนเช้าไม่ใช่หรอ แล้วทำไรอ่ะ ไปๆๆๆอาบน้ำป่ะเดี๋ยวเฮ๊ยจัดการเอง"
"อีกแป๊ปก็เสร็จแล้วเฮีย เดี๋ยวเฮียจัดการข้าวต้มกุ้งต่อนะ"
"เออๆๆๆ ไปอาบน้ำเหอะเดี๋ยวสาย แล้วเตอร์อ่ะมันเรียนเช้าด้วยป่าว"
"เช้าเหมือนกันอ่ะ"
"งั้นก็ไปปลุกมันได้แล้วป่ะ เดี๋ยวต้องขับรถไปอีกไกลนะ นอนไม่รู้เวลาทำเป็นเด็กไปได้ไม่มีความรับผิดชอบเลย"
"มันก็เป็นของมันอย่างนี้แหละเฮีย ฟ่าชินแระ"
"ชินกะสิ่งแย่ๆอ่ะนะ"
"นินทาอะไรกันอ่ะ สองพี่น้อง " มันตื่นมาด้วยความงัวเงีย หัวยุ่ง แต่ก็น่ารักนะ หุหุ
"ก็เฮียเค้าบอกว่าเตอร์ไม่มีความรับผิดชอบ เรียนเช้ายังตื่นสาย แล้วไม่เคยคิดจะมาช่วยกันทำโน้นทำนี้กันบ้างหรอกที่บ้านนี้มันไม่มีวรรณะทาสนะ"
"เฮียว่าเฮียพูดนิดเดียวเองนะ"
"แต่ฟ่ารู้ไงว่าเฮียจะต้องคิดแบบนี้ฟ่าเลยพูดแทนความในใจให้"
"รู้ใจกันเจง ใช่ซี้ เรามันคนนอกนิ"
"คนนอกที่ไหนคนในนี่แหละ ในนี้ไง" ผมชี้ไปที่หน้าอกข้างซ้าย
"บร้าๆๆๆๆๆๆๆเขิลนะ คนบ้า ไอ้พุชายบร้า" แล้วมันก็วิ่งสะบัดบ็อบเข้าห้องน้ำไป ผมกับเฮียได้แต่ยืนอมยิ้มในความบร้าของมัน
"เฮียว่าพามันไปตรวจสมองมั้งก็ดีนะ"
"ฟ่าว่าจะพามันไปทำนม มันน่าจะดีขึ้น"
"หนักขึ้นอ่ะสิไม่ว่า ไปอาบน้ำอาบท่าไป เดี๋ยวสาย"
"ครับบบบบ" ผมเข้าไปอาบน้ำในขณะที่ไอ้นั้นมันยืนแปรงฟันอยู่
"เข้ามาไมเนี่ย" มันถามผม
"ก็อาบน้ำไง เห็นว่ารำไทเก็กอยู่รึไงอ่ะ"
"อายบ้างอะไรบ้างดิ"
"อายใคร"
"ก็อายเตอร์ไง"
"เตอร์อ่ะน่าจะอายฟ่าบ้าง"
"ทำไมเตอร์ต้องอาย เตอร์นุ่งผ้าเช็ดตัว"
"ก็ใช่ไง นุ่งผ้าเช็ดตัวไม่โป้ แล้วมายืนดูคนแก้ผ้าอาบน้ำอ่ะนะ อายบ้างมั้ย หน้าอ่ะหยิกเจ็บมั้ยฮะ"
"อ่าไรว่ะ เตอร์เข้ามาก่อนนะ"
"แต่ฟ่าอ่ะกำลังจะเข้ามาก่อน ฟ่าคิดก่อน"
"โห มาเฟียชัดๆ"
"แล้วง่ะ"
"แต่ก็เป็นมาเฟียที่รักนะ" มันพูดจบก็จะเข้ามากอดผม
"เหอะๆๆๆๆๆ หยุดๆชีวิต หยุดอยู่ตรงนั้น"
"ไมอะ"
"อย่า อดใจไว้ก่อน เดี๋ยวเฮียด่านะ"
"แค่กอดเองนะ"
"ฟ่าว่ามันไม่แค่อ่าดิ"
""โอเคๆๆเป็นได้แค่หมามองปลากระป๋อง" ผมยืนอาบน้ำต่อ ผมก็สงสารมันนะ แต่จะให้ทำไงอ่ะ หลายๆคนคงเข้าใจความรู้สึกนี้ใช่ป่ะครับ ว่ามันรู้สึกเช่นไร มันไปนั่งปุงปุ้ง ผมอาบน้ำเสร็จก็เดินเข้าห้องนอนไปแต่งตัว
"เร็วๆนะเตอร์เดี๋ยวสาย"
"อื้ม" ผมปิดประตูห้องนอน แล้วก็เปิดมาอีกที
"เตอร์ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย"
"อื้ม"
"แน่นะ"
"คับบบบบ" ห้องน้ำจะมีประตูสองบานคือเชื่อมห้องนอนกะห้องรับแขกอ่ะ เดี๋ยวจะงง อิอิ ผมเช็ดตัวเป่าผมจนแห้งแร้วเตอร์ก็ยังไม่ออกมาเลย สงสัยงอลแน่เลยอ่ะ
"ปึงๆๆๆ เตอร์ เสร็จยัง เดี๋ยวสายนะ"
"อื้มเสร็จแร้ว"
"แล้วมันก็ออกมา ตาแดงๆ"
"ทำไมตาแดง ร้องไห้หรอ บอกมานะ"
"จะบร้าหรอฟ่า แชมพูมันเข้าตา ถ้าร้องไห้เพราะเมียไม่ให้สแครชด้วยอ่ะร้องตั้งแต่อาทิตย์แรกแร้ว"
"แน่ใจนะ " ผมยังคงห่วงๆมันอยู่
"จร้า ก็แค่มีนอยด์ๆนิดนิดแต่ก็จะทำไงได้อ่ะเตอร์ทำผิดเองนิก็ต้องชดใช้กรรมจนกว่าจะหมดกรรม"
"สาธุ...เดี๋ยวฟ่าเป่าผมให้นะ" ผมเป่าผมให้เตอร์แล้วก็หาเสื้อผ้าให้
"ฟ่า"
"จ๋า" ผมปิดเสียงไดร์ แล้วก็ฟังมันอย่างตั้งใจ
"เตอร์รักฟ่านะ" มันหันหลังมาแล้วโอบเอวผมไว้แล้วเอาหน้ามาซบอยู่ที่เอว
"เป็นไรเนี่ย"
"ก็แค่รู้สึกว่า ถ้าวันหนึ่งไม่มีฟ่าเตอร์คงตายแน่อ่ะ "
"เง้อ"
"แค่ไม่ได้ทำบางอย่างที่เคยทำ ไม่ได้อาบน้ำด้วยกันแค่นี้ใจเตอร์ก็จะขาดอยู่แร้วอ่ะ ใจมันหวิวๆยังไงไม่รู้"
"รู้ป่ะว่าเป็นโรคอ่ะไร"
"เอดส์ ยด"
"บร้า" แล้วมันก็ปล่อยมือสะบัดบ็อบไปแต่งตัว
"แล้วรีบๆหน่อยนะเฮียรอทานข้าวนานแร้วป่านนี้โมโหหิวแร้วมั้ง"
"ค่ะ"
"แรด"
"มากมากด้วย"
"ไอ้บร้า ติงต๊อง" ผมเดินออกไปข้างนอก อ่าวเฮ๊ยนอนหลับอยู่ที่โซฟา เมื่อคืนก็นอนน้อยแต่นิสัยตื่นเช้าคงชิน ผมเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วก็มองดูเฮีย
เฮียเรานี้ก็น่ารักเหมือนกันเนอะ เวลาหลับดูอบอุ่นดีอ่ะ สีหน้านิ่งๆขนาดหลับยังเก็กเลย อิอิ
"เสร็จแร้วจร้าาาาาาาาาาาาา" ไอ้บร้านั้นเปิดประตูห้องออกมาแล้วตะโกนเสียงดังไปทางโต๊ะอาหาร กุอยู่ทางนี้ไอ้บร้าเอ๊ย เฮียตกใจในเสียงไอ้เตอร์สะดุ้ง ผมเห็นหน้าเฮ๊ยก็หลุดขำออกมาไม่ได้
"ตกใจหรอเฮีย"
"ตกใจเมิงนั้นแหละไอ้ฟ่า มาจ้องหน้าเฮียทำไม นึกว่าจูออน แล้วไอ้บร้านั้นเค้าโซยวายอะไรของเค้าอ่ะ"
"เฮ๊ยยังไม่ชินกะมันหรอ"
"ถ้าชินเฮียจะตกใจมั้ยหล่ะ"
"มีไรกันหรอ" มันเดินมาที่ผมแล้วก็กอดคอ บวกกับทำหน้างง
"ก็เฮียเค้าหลับอยู่ แล้วเตอร์แหกปากเสียงดังเฮียเค้าก็สะดุ้งอ่ะสิ ฟ่าก็ขำ"
"อ่าวหรอ หลับฝันหวานหรอเฮียโทดทีนะ"
"สายไปแล้วว่ะ"
"ไปกินข้าวกันเถอะฟ่าหิวแล้วอ่ะ"
"เออ เฮียหิวจนเลิกหิวแล้ว"
"ไหนๆๆเฮียทำไรให้กินหว่า"
"ข้าวต้มกุ้งไง แล้วก็เจียวไข่ให้หมาเพิ่มด้วย แล้วก็มีหมูทอดให้มันแทะอีก"
"โห แล้วของฟ่าอ่ะ งอลแล้วนะ"
"ข้าวต้มกุ้งนี้ไง น้องของเฮียกินมากไม่ดีนะจ้ะเดี๋ยวไม่สวย"
"ง่ะ"
"มีสตรอเบอร์รี่สมูทตี้อยู่ในช่องฟรีซอ่ะ ทานข้าวก่อนค่อยไปเอามากิน ใช้น้ำผึ้งแทนน้ำเชื่อมสำหรับน้องสุดที่เลิฟ"
"โหไรอ่ะ แล้วเตอร์อ่ะ ไม่รักไง"
"ถ้าไม่รักกูไม่ยกน้องกูให้เมิงหรอก"
"เป็นไง อยากโลภมากนัก"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวแย่งกินก็ได้"
"ฟ่าตักข้าวเฮียหิวแร้ว"
"จร้า"
เราสามคนทานข้าวพร้อมหน้ากันอีกวันหนึ่ง ผมเริ่มรู้สึกชอบบรรยากาศแบบนี้ที่มีเฮียมาอยู่ด้วย มันทำให้รู้สึกถึงความรักของพี่ชายผ่านมาสู่น้องชายและคนรักของน้องชาย ไม่ว่าแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว ผมชอบอะไรอยากทำอะไรเฮ๊ยมักจะสนับสนุนถ้าสิ่งนั้นผมชอบแล้วก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง บางสิ่งอาจจะดูเพ้อฝันสำหรับบางคน แต่สำหรับเฮียทุกความคิดที่ดีที่ถูกต้องไม่ว่าจะเพ้อฝันขนาดไหนหรือเป็นไปไม่ได้เฮียก็ไม่เคยจะห้ามที่จะให้ทำกลับสนับสนุน อย่าว่าแต่ความรักเลย แม้แต่ความฝันของผมเฮียยังไม่เคยทำลายมันเลย ผมโชคดีมากที่เกิดมามีเฮียแล้วก็มีมัน อิอิ
"สมูทตี้ๆๆๆๆๆๆ" ผมเรียกหาสมูทตี้หลังอิ่มข้าว แล้วเดินไปหยิบในตู้เย็น
"เค้าของกินมั้งน๊า" ผมนั่งลงที่โต๊ะ มีคนเสนอหน้ามาใกล้ๆ ผมมองด้วยหางตาจิก
"เดี๋ยวเหลือปลายหลอดแล้วจะให้กิน"
"ใจร้าย"
"ทำม่ะ"
"ผิดที่เฮียคนเดียวแหละ ลำเอียง"
"เอ้า ผิดที่กูซะงั้น ก็สตรอเบอร์รี่มันมีนิดเดียว ทำได้แค่แก้วเดียว"
"อ่ะอ้าปาก" ผมเอาช้อนตักป้อนมัน
"อ้ามมมมมมมม"
"อร่อยป่ะ"
"มากมากอ่ะ"
"แค่นั้นพอ"
"มัวแต่เล่นกันอ่ะเดี๋ยวไปสายนะเว้ย เฮียไปอาบน้ำแระเดี๋ยวไปธุระอีก"
"อ่ะยกให้ เดี๋ยวฟ่าไปแล้วเดี๋ยวสาย เตอร์อ่ะไปได้แล้วเดี๋ยวรถติด"
"อื้มๆๆๆๆเดี๋ยวเย็นนี้ไปรับนะ"
"อื้ม"
"ไม่หอมเค้าหน่อยหรอ"
"เอียงแก้มมา"
"อ่ะ"
"หอมมั้งจิ"
"ไม่เอาปากเปื้อน ไปแร้ว"
"ดูแลตัวเองด้วยน๊า"
"อื้ม เฮียฟ่าไปเรียนแร้วน้าตอนเย็นเจอกัน"
"เออ"
************************************
-
^
^
:z13: ได้จิ้มแร่ะ
ตกลงนุงเตอร์เป็นโรค "เอดส์ ยด" เหรอ
น่ากลัวนะเนี้ยโรคนี้ กร๊ากกกก :laugh:
อยากได้คุณเฮียมาเป็น (มากกว่า) พี่ชาย บ้างจัง :-[
นุงฟ่ารักษาสุขภาพด้วยนะ เด๋วหายไปนานๆอีก เค้าคิดถึง :impress2:
-
ครอบครัวพี่ฟ่านี่น่ารักเนอะ
:o8:
-
:o8:
o13
-
ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ มีความสุขเนาะ
:impress2:
-
หวานกันจริงๆ เลยน้า
ก็ว่านุ้งฟ่าหายไปไหน ที่แท้ก็ป่วยนี่เอง
รักษาสุขภาพนะค้า
ช่วงนี้สอบกันใช่เปล่า
สอบได้สอบได้ทั้งคู่เลยนะจ๊ะ
-
น่ารักเนอะ เมื่อไหร่จะครบสามเดือน
จะเครียดแทนเตอร์ละ 5555+ :jul3:
-
:o8:
:กอด1:
:L2:
-
คิดถึงน้องเตอร์กับน้องฟ่าจัง :กอด1:
พี่ว่ากว่าจะครบ3เดือนน้องเตอร์คงพบทางของตัวเอง
รู้สึกว่าจะสาวแตกมากมาย :jul3:
น่ารักดีดูเฮฮาดีครอบครัวนี้
เป็นกำลังใจให้ครอบครัวสุขสันต์ :กอด1:
รักน้องเตอร์กับน้องฟ่า :จุ๊บๆ:
-
...อย่างฮา เลยน้องเตอร์ รู้สึกว่า..แต๋วแตก ไปแล้วมั้งนั่น
...ตอนอยู่ในห้องน้ำ..งอน จริงๆนะน้องเตอร์อะ
...พึ่งเข้ามาเห็นว่า คุณชายเตอร์มาส่งข่าว หวานใจป่วย
...ตอนนี้แข็งแรงดีแล้วเนอะ น้องฟ่า เฮียน่ารักเสมอ เป็นสีสรรของครอบครัวนี้เลย :L2:
-
น้องฟ่ามาแย้ววว คิดถึ๊งคิดถึงจะแย่ :กอด1:
หายไม่สบายก็ดีแล้วจ้า กินวิตามินซีด้วยสิจะได้มีภูมิคุ้มกัน
มาทักทายกันบ่อยๆน้า หายไปแบบนี้เป็นห่วงง่ะ
-
:กอด1:เตอร์
:กอด1:ฟ่า
:กอด1: :กอด1:เฮีย
-
ครอบครัวสุขสันต์จริงๆเลย เฮียเป็นพี่ที่ดีสุดๆเลย เป็นอะไรหลายๆอย่างให้น้องๆเสมอ
-
คิดถึงนุ้งฟ่า
:man1:
เฮียก้อน่าร้ากกก เหมือนเดิม
:กอด1:
-
ครอบครัวสุขสันต์จริง ๆ
:L2: ดอกไม้เยี่ยมไข้ สงสัยหายดีแล้วแบบนี้ ได้หมอดีก็เงี่ยง
Merry Chrismas ด้วยนะครับ นุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์ +1 อีกเช่นเคย :z2:
-
:L1: :L1:
:L2: :L2:
-
แสนอิจฉาคู่นี้จังเยยยยยยยยย
รักกันหวานซะ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ไม่สบายเหรอคะนุ้งฟ่า อากาศแบบนี้คนเป็นภูมิแพ้อย่างเรา เป็นนู่นนี่ได้ง่ายเลยเนอะ
รักษาสุขภาพกันด้วยนะจ๊ะ
อ่านตอนนี้แล้วอิจฉา เป็นคู่รักที่น่ารักมาก ๆ ส่วนเฮียถ้าใครได้เป็นแฟนโชคดีสุด ๆ ไปเลย o13
-
ครอบครัวสุขสันต์
นุ้งฟ่าก็เล่าซะเห็นความหวานที่แทรกมาเป็นระยะ
แต่ตอนท้ายสุดนี่สิ
เฮียตอบสั้นๆว่า "เออ" คำเดียวนี่หละ เห็นภาพเลย :laugh:
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่า คิดถึงนะจ๊ะ จุ๊บๆ :กอด1:
ึคุณป้าออมของนุ้งฟ่าไปให้หมอเจี๋ยนพุงหละตอนนี้กะลังพักฟื้นอยู่
Merry X'Mas ด้วยนะค้าบบบบบบบบ :L2:
-
หวานมากมายเลยนะตอนนี้ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
Merry Chrismas ครับ :z2:
-
(http://i9.photobucket.com/albums/a58/gallantfoal/santabloomcopy.jpg)
จิงเกอเบลจิงเกอเบลจิงเก้อออลเดอเวล บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เมอร์รี่คริสสามัสเด้อคร๊า หุหุ
ขอให้ได้รับพรที่หวังทุกคนนะครับบ
(มีใครอยากโดนแซนต้าลักหลับมั้งมั้ย เปิดหน้าต่างไว้ระวังน๊า)5555+
มีความสุขมากมาก
ใครไม่มีคู่ก็ขอให้ได้คู่
ใครที่มีคู่ก็ขอให้รักยืนยง
ส่วนใครอยากได้เฮียเป็นของขวัญเดี๋ยวนุ้งฟ่าจะควบกวางน้อยแล้วเอาไปหย่อนที่ปล่องไฟ หรือไม่ก็หน้าประตูบ้าน
โฮ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จิงเกอเบลจิงเกอเบล บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล. ป้าออมหายไวไวน๊าเค้าคิดถึง เค้าเป็นห่วงน๊า จุบๆๆๆๆ
คิดถึงทุกคนคร๊าบบบบบบบ
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/25-12-51-07.gif)
-
กลับไปเปิดประตูบ้านรอดีกว่า o18
แต่สงสัยว่า นุงฟ่า ต้องควบกวางจนเหนื่อยแน่ๆงานนี้ :m20:
MERRY X-MAS
HAPPY NEW YEAR :mc3:
-
:o8:หวานกันจังนะค๊าบๆๆๆๆ หุหุ
นั่งทานข้าวด้วยกัน พร้อมหน้าหร้อมตา
-
นุ้งฟ่าไปจิงเกอเบลที่ไหนมาบ้าง มีตอนพิเศษหรือเปล่า กำลัง
เป็นหวัดขนานใหญ่ โด๊บยาแล้วก็นอนทั้งวัน ดีขึ้นเยอะแล้ว เป็นภูมิแพ้
เหมือนกัน แพ้มันได้สารพัดอย่างสารพัดอาการ :เฮ้อ:
:man1:นุ้งฟ่า ฝาก :กอด1:เฮียด้วยนะ
-
:really2:
ครอบครัวอบอุ่น..
HAPPY NEW YEAR 2010
-
Happy New Year....to.....ครอบครัวพี่ฟ่า.....
อิอิ.....ขอให้มีความสุขมากๆนะงับ....อีกอย่าง...ขอให้พี่เตอร์ฟิตๆ....
555++
รีบหนีโดยเร็ว...เฟี้ยวววว.... :z2: :z2:
-
เมื่อไหร่จะพ้น 3 เดือนเร็วๆ เริ่มจะทนไม่ได้แทนละ 5555+
ขอให้มีความสุขมากๆน้า สุขภาพแข็งแรง ฟิตเปรี๊ยะ อิอิ
(http://image.ohozaa.com/id/newyear004.gif)
-
แวะมาอวยพรปีใหม่ให้ น้องฟ่า น้องเตอร์ เฮีย และทุกคนครับ
Happy New year 2010
สวัสดัปีใหม่ 2553
คิดหวังสื่งใดขอให้สมอารมณ์หมาย
ทุกข์โศก โรคภัยอย่าให้มากล้ำกลาย
จงมีแต่ความสุขความสบายตลอดไป
:pig3: :pig3:
:undecided: :undecided:
-
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓ ให้นุ้งฟ่า คอปเตอร์ เฮียเบนซ์ ยุ่ง แตม พบแต่
สิ่งดีๆ มีความสุขตลอดไป :กอด1: :L1: :กอด1:
-
สวัสดีปีใหม่ครับ :กอด1: :L2: :L1:
-
Happy New Year 2010 นะจ๊ะ นุ้งฟ่าและน้องเตอร์
ขอให้มึความสุขมากๆๆ สมหวังในทุกๆสื่ง
มึสุขภาพแข็งแรง ประสบความสำเร็จในการเรียน
รักกันมากๆและดูแลกันตลอดไปนะคะ :L2: :กอด1:
-
ขอลาที ปีเก่า แสนเศร้าโศก
ความอับโชค ที่มา กับราศี
อีกโพยภัย เจ็บไข้ทำ ประจำมี
ในชีวี จงสลาย มลายพลัน
สวัสดี ปีใหม่ ขอให้สุข
หมดสิ้นทุกข์ กายจิต มิผิดผัน
อายุมั่น ขวัญยืน สี่หมื่นวัน
มีผิวพรรณ ผ่องนวล เย้ายวนชม
ปรารถนา เงินทอง กองท่วมฟ้า
ทำการค้า ร่ำรวย ไปสวยสม
มียศศักดิ์ รักใคร ใคร่ภิรมย์
ขอให้กลม เกลียวกัน และมั่นคง
ถ้าผู้ใด ใจว่าง เรื่องทางรัก
ให้พบพักตร์ กันที อย่ามีหลง
หากอกหัก หนักไป ครวญใคร่ปลง
ขอท่านจง โชคดี ทั้งปีเทอญ ............
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย สิงศักดิ์สิทธิ์ในสากลพิภพ จงดลบันดาลให้ทุกคนที่นี่จงมีแต่ความสุขความเจริญ ขอให้คุณพระรักษาคุณเทวดาคุ้มครอง ปลอดโรคปลอดภัย เงินทองมากมายไหลมาเทมา คนโสดขอให้มีคู่ คนที่มีอยู่ก็ขอให้รักกันมากขึ้น ขอให้ศัตรูที่คิดชั่วคิดร้ายจงแพ้ภัยไปเอง มีความสุขตลอดทั้งปี ด้วยเทอญ...............นุ้งฟ่า&นุ้งเตอร์
(http://i.kapook.com/glitter/2009/en/12/E291209_04P.gif)
-
:L2: :L2: :L1: :pig3: :pig3: :pig3: :L1: :L2: :L2:
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓ ขอให้สุขโขสุขขีมีตังค์ใช้ มีคนรุมรักนะค้าบ
:L1:พี่ฟ่า
:L1:พี่เตอร์
-
สวัดดีปีใหม่ค่าน้องเตอร์น้องฟ่าเฮียด้วยขอให้มีความสุขมากๆนะค่า
คิดหวังสิ่งใดก็ให้สมปรารถนาน๊า :กอด1:
-
สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้มีความสุขมากๆๆ นะครับ :mc3:
-
สวัสดีปีใหม่พี่ฟ่ากับพี่เตอร์แล้วก็เฮียที่น่ารักด้วยนะครับ ^^
-
สวัสดีปีใหม่จ้า :L2:
ขอให้นุ้งฟ่า น้องเตอร์ และเฮียที่แสนเท่ห์ มีความสุขมากๆ
สุขภาพแข็งแรง เฮงๆ รวยๆ นะจ๊ะ
ขอให้สองหนุ่ม อัลฟ่ากะคอปเตอร์ รักกันไปนานๆด้วยน้า
:กอด1:
-
...สวัสดีปีใหม่..ครอบครัวหรรษา & ทรหด ขอ ให้ไม่จน..ไม่เจ็บ นะจ๊ะ
...ว่าแต่น้องเตอร์ สร้างเรื่องให้น้องฟ่า มาเล่าอีกหรือยัง ขอหวานๆๆนะ ขมๆๆเอาไว้กลางปีละกัน :laugh:
-
นุ้งฟ่า สวัสดีปีใหม่ จ้า
ไปเที่ยวไหนกันอ่ะ หายไปเลย
มาเร็วนะ พี่รออ่านอยู่จ้า เต้นรอ.... :z2:
-
มาแร้วจร้ามาแร้วจร้า
ปีใหม่ปีนี้ อยู่ราชบุรี ไปเลี้ยงแกะ งิงิ
ปีใหม่ปีนี้ขอให้ทุกคนมีความสุขนะครับ มีรักที่สมบูรณ์แบบ มีสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยๆครับบบบบบบ
พักนี้หายไปบ่อย ก็ต้องบอกแบบเดิมๆว่า ซอรี่ๆๆๆๆๆๆๆเนกกันเนก หุหุ
แต่คิดถึงทุกวันน๊า จุบุจุบ
สงสัยลืมนุ้งฟ่ากันไปหมดแร้วมั้ง
เหตุการณ์มันก็ดำเนินมาซ้ำๆไรเงี้ย ไม่ช่ายขี้เกียจที่จะมาอัพเดทนะ เพียงแต่ว่ามันซ้ำๆเดิมๆกลัวจะเบื่อกลัวจะเลี่ยนกันซะก่อนอ่ะครับ
แต่เหตุการณ์ครั้งนี้มันก็ทำให้เรารู้ว่า คนๆหนึ่งจะมีค่าก็เมื่อเวลาที่เราจะเสียเค้าไป บางคนอยู่ใกล้กันจนลืมที่จะรักษาน้ำใจซึ่งกันและกัน ไม่ใช่ว่าไม่รักเพียงแต่แค่ลืมใส่ใจรายละเอียดบางเรื่อง พูดไปพูดมาก็ งง เนอะ ฮ่าๆๆๆๆๆ ก็คือ การที่เราใกล้ชิดกันมากเกินไป มันก็เลยทำให้เราข้ามคำว่าเกรงใจไปไง กับคนอื่นๆเราจะพูดจะจาจะทำอะไรเรายังคงไว้ซึ่งความเกรงใจ แต่กับคนรักบางทีเราใกล้จนลืมคำว่าเกรงใจไปบ้าง
จากเหตุการณ์ที่เรียกว่าหนักเอาการที่ผ่านมา เราสองคนก็เกรงใจกันมากขึ้นเวลาจะทำอะไรก็นึกถึงความรู้สึกของกันและกัน มันอาจจะฟังดูตลกนะสำหรับคนที่ตัวติดกันทุกวัน แต่สิ่งที่ทำได้เพียงแค่สูดลดหายใจเข้าแล้วรับเอากลิ่นไอของอีกคน หลายๆคนอาจจะอดทนได้กับเรื่องเซ็กส์ ผมมองเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่สำคัญแต่เราก็ขาดมันไม่ได้ มันเป็นสีสันเป็นรสชาติ เป็น อูมามิ 5555+ ของชีวิตรัก สามเดือนทรมานนะ แต่มันก็เป็นการฝึกอย่างหนึ่งซึ่งผมว่าเมื่อฝึกสำเร็จมันจะทำให้เรามีความอดทนเพิ่มมากขึ้นอย่างมหาศาล และ สิ่งอีกสิ่งหนึ่งที่ได้คือ ความสุขอยู่ที่ใจ แค่ผมได้มองคนที่ผมรักผมก็มีความสุข ถึงมันจะไม่สุขแบบการมีเซ็กส์แต่มันก็สุขแบบที่เซ็กส์ไม่สามารถให้ได้เช่นกัน
ฟ่าขอย่อระยะเวลาหน่อยแล้วกันนะ เอาเป็นว่าให้ผานสามเดือนนี้ไปเร็ว แล้วรีบให้ทันปัจจุบันดีกว่าเนอะ เพราะบางทีคนเขียนเองก็หลงๆลืมๆจับต้นชนปลายไม่ค่อยจะถูก ไม่ได้แก่นะเพียงแต่ฮาร์ดดิสมันทำงานหนัก อิอิ
"เพราะฉันนั้นต้องการมีเสี้ยวนาทีที่ยิ่งใหญ่
ให้ใจจดไว้นานเท่านาน
อยากจะได้ภูมิใจ ที่มือฉันเคยได้เอื้อมผ่าน
ได้เก็บดาว ที่แสนไกล ... ด้วยตัวฉันเอง" เสียงร้องเพลงมาจากห้องน้ำแต่เช้า เสียงเพลงนี้ปลุกผมให้ตื่นจากที่นอนนุ่มๆ ผมลุกขึ้นมองไปรอบๆห้อง เฮียสงสัยจะออกไปแต่เช้าแล้วมั้ง ผมเดินไปหาน้ำดื่มที่ตู้เย็น
"มีข้าวผัดในตู้นะ แล้วก็ต้มจืดเต้าหู้สาหร่าย กินอิ่มแล้วก็ไปโรงบาล วันนี้ครบสามเดือนแล้วนะ พาหมาไปตรวจเลือดด้วย...เฮีย" ผมดึงโน๊ตออกแล้วมานั่งยิ้มกะโน๊ตนั้น
"ฉันนั้นต้องการเขียนตำนานให้หัวใจ
เพื่อจำจดไว้นานเท่านาน
สิ่งที่ฉันทำไปจะเป็นเส้นทางให้ข้ามผ่าน" เสียงเพลงดังเข้ามาแทรกอารมณ์ยิ้มพิมพ์ใจของผม ผมเดินเอาอาหารออกมาอุ่นแล้วก็ไปตั้งที่โต๊ะพร้อมกับเดินไปเตรียมเสื้อผ้าของผมและเตอร์ในห้องนอน
"ตื่นแล้วหรอที่รัก"
"อื้ม"
"ตื่นนานยัง" ตัวเปียกหัวเปียกของมันโอบรัดร่างกายผมไว้
"เปียกนะเนี่ย"
"รังเกียจหรอ หอมจะตาย ชอบไม่ใช่หรอกลิ่นอาบน้ำใหม่ๆอ่ะ" มันยิ่งกอดแน่นเข้าไปอีก
"ไม่ได้รังเกียจแต่มันเปียก ปล่อยดิ ฟ่าจะหาเสื้อผ้า"
"เช็ดผมให้หน่อยดิ"
"ทำเองได้มั้ย"
"อยากให้ทำให้อ่ะ"
"ไม่ว่าง เฮียทำกับข้าวไว้ให้แล้วนะบนโต๊ะอ่ะ ถ้าหิวก็ไปกินก่อน แต่ฟ่าไม่รู้อ่ะว่าเค้าต้องอดอาหารรึป่าวก่อนไปตรวจเลือดอ่ะ"
"นั้นมันตรวจเบาหวานไม่ใช่หรอ"
"ก็ไม่รู้ไง ไหนๆจะตรวจแล้วก็ตรวจให้มันทุกอย่างไปเลย"
"กลัวจัง"
"ถ้าเตอร์บริสุทธ์ใจเตอร์จะกลัวอะไรอ่ะ"
"ก็กลัวสิ่งที่เหนือความคาดหมายอ่ะสิ"
"อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด"
"อื้ม เป่าผมให้หน่อยจิ" ผมเดินไปเป่าผมให้มัน
"พรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมเอาปากเป่าอ่ะ
"จะตลกมากไปแระนะ เอาไดร์เป่าสิ"
"อ่าวหรอ ฮ่าๆๆๆๆ"
"เป็นอะไรรึป่าวสายตาดูแปลกๆ"
"ไม่รู้สิ บอกไม่ถูกอ่ะใจมันหวิวๆไงไม่รู้อ่ะ"
"กลัวเตอร์ติดโรคหรอ"
"ไม่ใช่อ่ะ มันหาสาเหตุไม่เจออ่ะ สงสัยช่วงนี้เหนื่อยๆมั้ง"
"ฟ่า"
"ฮึ"
"เตอร์กลัวจนบอกไม่ถูกอ่ะ เตอร์มั่นใจในตัวเองนะว่ามันไม่มีทางเป็นแบบที่เรากลัวกันแน่ แต่มันก็อดที่จะคิดไม่ได้ เตอร์ไม่ได้กลัวที่จะเป็นหรอกแต่เตอร์กลัวฟ่าจะเสียใจ ที่ตัดสินใจผิดตั้งแต่แรกที่เอาเตอร์เป็นแฟน"
"ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนอ่ะนะ ฟ่าสามารถตะโกนบอกคนทั้งโลกได้ดังๆเลยว่า ฟ่าไม่ได้ตัดสินใจผิด ฟ่าตัดสินใจถูกแล้ว ฟ่าจะเสียใจมากกว่าถ้าวันนั้นฟ่าไม่เลือกเตอร์"
"ขอบคุณนะ"
"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฟ่าก็รักเตอร์ตลอดไป"
"ร้องไห้ทำไมอ่ะ เตอร์ต้องร้องไห้ไม่ใช่หรอซีนเนี่ย" ผมทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองต้องร้องไห้ออกมา ผมมักจะอ่อนแอเสมอเวลาที่อยู่กับเตอร์ เตอร์มานั่งข้างๆแล้วจับหน้าผมให้หันไปมองมัน
"เบาๆดิเจ็บนะ" เตอร์ค่อยๆปาดน้ำตาที่แก้มผมแล้วก็ยิ้ม
"ร้องไห้ทำไมครับที่รักของเตอร์ บอกมาซิคนดี"
"ก็บอกว่าไม่รู้ๆไงเล่า"
"ไอ้ขี้แยเอ๊ย ไปกินข้าวกันดีกว่าเตอร์หิวแร้ว"
"กินคนเดียวเหอะฟ่าจะไปอาบน้ำ"
"งั้นเตอร์ยังไม่กินเดี๋ยวรอกินพร้อมกัน"
"ตามใจเหอะ"
"จร้า เสื้อผ้านี้ของเตอร์ใช่มั้ย"
"อื้ม"
"เดี๋ยวเจอหมอหล่อๆจะหาว่าไม่เตือนนะ เสื้อผ้าเต็มที่ซะขนาดเนี่ย"
"ถ้าคิดว่าคนอื่นดีกว่าฟ่าก็ไม่ว่าอะไรหรอก"
"งอลอีกแระ ประจำเดือนไม่มารึไงเนี่ย"
"ก็เอออ่าดิ ถ้ามาอ่าสิจะแปลก"
"วันนี้เป็นไรเนี่ยสงสัยอาการหนัก"
"เตอร์"
"ค๊าบที่รัก" เตอร์เดินไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่ ผมโอบกอดด้านหลังไว้แน่น
"ขอกอดหน่อยนะ"
"เป็นไรเนี่ย" เตอร์กุมมือผมไว้แล้วมองผมผ่านกระจก
"ไม่ต้องถามได้มั้ยขอฟ่ากอดเตอร์อีกสักพักนะ"
"เอาไงก็เอากัน" ผมบอกไม่ถูกว่าผมเป็นอะไร ผมพยายามถามตัวเองตลอดว่า ตกลงนี่เราเป็นอะไรกันแน่ มันก็ไม่มีคำตอบ ผมยืนกอดเตอร์อยู่นาน มันทำให้ผมรู้ว่าชีวิตคนเราไม่ได้แน่นอนเอาซะเลย ผมจะไม่ยอมปล่อยเวลาอันมีค่าไปโดยเปล่าประโยชน์ ผมค่อยๆคลายมือออก
"ไปอาบน้ำดีกว่า"
"ไม่เป็นอะไรแน่นะ"
"อื้ม"
"แน่"
"แน่ดิ ........กึมจันดี ไฟท์ติ้ง" ผมเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำสระผม ตอนนี้ไม่คิดอะไรแล้ว สบายใจขึ้นเยอะ ผมอาบน้ำได้สักพักก็มีเสียงเคาะประตู
"ก๊อกๆๆๆ ฟ่าเป็นไรรึป่าว"
"ป่าวค๊าบ"
"เตอร์รักฟ่านะ"
"จร้า"
"แล้วฟ่าหล่ะรักเตอร์ป่าว"
"อะไรนะ"
"ฟ่าอ่ะรักเตอร์ไหม"
"อะไรนะไม่ได้อยินพูดดังหน่อย" ผมแกล้งมัน
"ฟ่าอ่ะรักเตอร์มั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" เสียงตะโกนดังมาจากหน้าประตูห้องน้ำ ผมค่อยๆเปิดประตูแล้วก็โผล่หน้าออกไป
"รักสิครับ รักมากด้วย"
"หน้าไม่อาย"
"ใครหน้าไม่อาย"
"ฟ่านั้นแหละ"
"ตรงไหน"
"ก็มายืนแก้ผ้าต่อหน้าเตอร์เนี่ย"
"เตอร์นั้นแหละหน้าไม่อาย รู้ก็รู้ฟ่าแก้ผ้าแล้วมายืนมองทำไมอ่ะ" ผมเข้าไปอาบน้ำต่อแล้วก็ออกมาแต่งตัว
"เตอร์เช็ดผมให้"
"เห้ยเบาๆดิ เจ็บนะเนี่ย"
"หรอ"
"อื้ม....หล่อเหมือนกันนะเนี่ยแฟนใครหว่า" ผมมองมันจากกระจก
"แฟนหมา"
"ง่ะ"
"หลังไปโดนไรมาอ่ะ"
"ก็เมื่อกี้ขวดแชมพูมันหล่นเลยก้มไปเก็บ หลังมันเลยขูดกะขับอ่างล้างหน้าอ่ะ"
"เจ็บมั้ยอ่ะ"
"ไม่นะ เลือดออกป่าว"
"ไม่อ่ะแค่เป็นรอยแดงๆ" ผมเดินไปใส่บ็อกเซอร์
"ป่ะกินข้าว"
"เสื้อไม่ใส่หรอ"
"เดี๋ยวยับ กินข้าวก่อน" เราสองคนออกไปกินข้าว เมื่อกิาอื่มผมเดินเข้าไปแปรงฟันแล้วก็แต่งตัว เตอร์เก็บจาน
"พร้อมแล้วววววววว สามีพร้อมมั้ย"
"พร้อมครับ"
"ไปกันเถอะที่รัก" เราสองคนพร้อมเดินทางสู่โรงพยาบาล เลสสะโกทูฮอสพิทอลลลลลลลลล อิอิ
(http://www.painaima.com/resources/webboard/wb1108/wb1108_t489.jpg)
-
รักกัน...เชื่อใจ...วั้ยใจ...ให้อภัย....
เหตุผลที่เสียใจ...สาเหตุที่ร้องไห้...บางครั้งมันไม่ต้องมีเหตุผลใดๆมารองรับ...
สู้ๆค่ะพี่ฟ่า ผ่านจุดๆนี้ ไป...มีความสุขมากมายค่ะ....
สุก กะ สันต์ วัน ปี๊ ใหม่ ย้อนหลังค่ะ...( ปล......น้องแกะน่ารัก ก่า พี่ฟ่าน่ะเนี๊ย ) อ่ะ ย้อเย่งค่ะ...แว่
-
สวัสดีปีใหม่ครับ สองสามีภรรยา ที่แสนน่ารัก
มีความสุขมาก ๆ รักษา ดูแล ซึ่งกันและกันตลอดไปน่ะครับ :กอด1:
-
รักที่แสสสสนนนนบริสุทธิ์.....
เหงแล้วอิจฉาาาาา.....555++......
ผลตรวจเลือดจะเปงไงหน่ออออออ.....อิอิ......
:3123: :3123:
-
โอ๋ ไม่ร้องนะลูก ไม่ร้องแล้ว
รักกัน รักกัน :กอด1:
-
รักกัน รักกัน
-
หายไปนานมากกกกกเลย คิดถุงๆ
ทุกอย่างจะเข้ารูปเข้ารอยยแย้ววว สงสัยฟ่าจะชอบเอฟโฟ มีกึมจันดี ด้วยแฮะ
สดใสสดใสความรักจะสดใส ไม่มีอุปสรรคน้า
น้องแกะเอ๊ะหรือแพะ น่ารักดีอะ วิวสวยด้วย :myeye:
-
o18 o13
-
...ตื้นตัน มากกว่ามั้งน้องฟ่าที่ร้องไห้ บางทีคนเรามันก็มีจุดที่รู้สึกว่ามี...ความสุขที่สุดนะที่อยู่กับคนๆๆนี้
...แต่การที่อยู่กับคนที่เราเลือกแล้ว นานๆๆบางอย่างความคุ้นเคยมันทำให้เรา ...ละเลย การกระทำ
...ถ้าคิดว่าคนนี้คือคนที่เรารัก และต้องอยู่ด้วยตลอดไปก็เอา...ความใส่ใจ..มาไว้ที่เดิม
...พี่ว่าน้องฟ่า ทำดีแล้วนะกับการใช้ชีวิตคู่ เบื่อบ้าง ลืมบ้าง แต่ยังไงก็ยังต้องกลับมาทำเหมือนเดิมเพื่อคนที่เรารัก และรักเรา
...แล้วน้องเตอร์ มันจะกลัวอะไรวะกับการตรวจเลือดเนี่ย ไม่ได้ไปมั่ว แล้วกลัวไร หรือมีอะไรที่เป็น..ความลับ อยู่อีก
...เป็นอีกคู่ที่ มั่นคงในรัก ซื่อสัตย์ต่อกันและกัน เหอะๆๆ บอกรักกันได้ทุกสถานที่ ทุกสถานะการ เติมความหวานไว้เสมอดีๆๆ :L2:
-
เคยเป็นเหมือนกันอาการแบบนี้ มันบอกไม่ถูกนะ เหมือนมันแน่นในอกไปหมดแต่บอกไม่ได้ว่าเป็นอะไร
ขอให้แค่กอดไว้สักนิดขอซบอกสักพักเท่านั้นแหละ คอปเตอร์ยังน่ารักเอาใจใส่ความรู้สึกของนุ้งฟ่า ของเรา
โดนหัวเราะว่าเราประสาทซะงั้น :เฮ้อ:
:man1:นุ้งฟ่ากับคอปเตอร์ รักกัน รักกันนะ :L1:
-
ก่อนอื่นต้องขอ :man1: น้องฟ่า น้องเตอร์ ให้หายคิดถึงนิดนึงนะ
หายไปนานเลยกว่าจะมาต่ออะ
แต่ยังงัยก็ยังรอน้องฟ่า น้องเตอร์ นะครับ
:undecided: :undecided:
-
:กอด1: ฟ่า & เตอร์ คิดถึง
ไม่เคยเบื่อเลยนะเรื่องที่ฟ่าเล่าเลยนะครับ
หมั่นเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ชีวิตคู่ก็จะมีความสุข
-
นุงเตอร์ปลอดภัยไร้โรคอยู่แล้วเนอะ เนอะ
คิดถึงนุงฟ่ากะนุงเตอร์สุดพลัง :a2:
-
:L1:พี่ฟ่า
:L1:พี่เตอร์
-
น้องฟ่ามาแล้ว คิดถึงจัง สวัสดีปีใหม่จ้า ^^ :กอด1:
-
3 เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก อิอิ
อ่านทีไรได้ยิ้มกับคำพูดเวลาที่คู่นี้เค้าคุยกันทุกทีเลย น่าร๊ากกกก :man1:
-
นับวันเค้ายิ่งรักกันนะครัาบคู่เนี่ย
ผมก็เพิ่งไปดูแกะมาเหมือนกัน
เสียดายอากาศตอนที่ไปไม่เย็นเท่าที่ควร ปีหน้าไปใหม่
สวัสดีปีใหม่นะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อ่านไปนั่งยิ้มไป คิคิ
-
สุขสันต์วันเด็กจ้า เด็กนุ้งฟ่า กับเด็กน้องเตอร์ :laugh:
ช่วงเวลาดีๆในชีวิต ต้องรักษาไว้นานๆ
บวก 1 แต้ม คิดถึงนะ จุ๊บๆ :กอด1:
-
มีความสุขเนอะ
ขอบคุณที่มาต่อน่ะข๊ะ
รอตอนต่อน่ะข๊ะ
o13
-
สู้ๆๆนะพี่ฟ่า
รักกันนานๆๆๆๆๆ นะค๊าบ
-
จาบอกน้องฟ่าว่า'รมย์อยากร้องให้ของน้องฟ่า มันคงเหมือนเป็น'รมย์ปกติในผู้หญิงทุกคนอ่ะค่ะ เราก็จะมีช่วงอารมย์แบบนี้
ดีใจที่ทั้งคู่มีความสุขนะคะ รออ่านเรื่อยๆค่ะ
:man1: :กอด1:
-
บางอารมณ์มันก้ออธิบายไม่ได้เนอะ
-
จ๊ะเอ๋ จำได้มั้ย ใครเอ่ย :กอด1: กอดแน่นๆ
คิดถึงนุ้งฟ่าจังเล้ย แต่โรคภัยมันรุมเร้า เลยไม่ได้แวะเวียนมาซักเท่าไหร่ - -"
ยังหวานกันได้อีกเรื่อยๆเนอะ รักกันนานน๊านนานน๊า เอาใจช่วยเต็มแรงค้าบ
ฝากกอดคอปเตอร์ด้วยนะคะ
-
จ๊ะเอ๋ จำได้มั้ย ใครเอ่ย :กอด1: กอดแน่นๆ
คิดถึงนุ้งฟ่าจังเล้ย แต่โรคภัยมันรุมเร้า เลยไม่ได้แวะเวียนมาซักเท่าไหร่ - -"
ยังหวานกันได้อีกเรื่อยๆเนอะ รักกันนานน๊านนานน๊า เอาใจช่วยเต็มแรงค้าบ
ฝากกอดคอปเตอร์ด้วยนะคะ
งอลแระ
ไม่มาส่งข่าวคราวให้เค้าสองคนเป็นห่วง
งอลๆๆๆๆๆโป้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m16: :m16: :m16: :m16:
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
:o12: :o12: :o12: :o12:
จาบอกน้องฟ่าว่า'รมย์อยากร้องให้ของน้องฟ่า มันคงเหมือนเป็น'รมย์ปกติในผู้หญิงทุกคนอ่ะค่ะ เราก็จะมีช่วงอารมย์แบบนี้
ดีใจที่ทั้งคู่มีความสุขนะคะ รออ่านเรื่อยๆค่ะ
:man1: :กอด1:
ว๊ายๆๆๆๆ :m11: :m11:
:m4: :m4:
กรี๊ดๆๆๆๆๆ
เค้าเป็นผู้หญิงแร้วหรอ
ว๊ายๆๆๆๆๆๆ
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ
******************
สวัสดีครับทุกๆคน
ขอบคุณสำหรับความคิดถึงนะครับ
นุ้งฟ่าก็คิดถึงทุกคนมั๊กมากกกกกกกกกกก
วันเด็กผ่านไปขอให้ทุกคนหน้าเด็กตลอดไป อิอิ เนอะพี่น้ำตาลเนอะ
ฟ่าชอบมากวันเด็ก เพราะฟ่ารักเด็ก(โดยเฉพาะมอห้ามอหก) เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับพักนี้นุ้งฟ่าก็ป่วยบ่อย(รู้มั้ยยัยป้าออมรักษาสุขภาพด้วย)
เอ.....หรือว่าเราจะต้มซุปไก่ดำผสมยาจีนไปให้ป้าดีนะ
เตอร์บอกว่าให้แอบใส่ยาพิษลงไปเราสองคนปั้วเมียจะได้สมบัติกะเงินประกันไวขึ้น ฮ๋าๆๆๆๆ
เปี้ย...ตบกาโหลกมันหัวทิ่มไปแระ ใครจะมาทำร้ายป้าสุดที่เลิฟของนุ้งฟ่าไม่ได้น๊า เนอะๆๆๆ
ขอบทุณทุกคนอีกครั้งนะครับ
เป็นกำลังใจให้ฟ่าเยอะมากกกในการดำเนินชีวิต
พอเศร้าหรือมีเรื่องทุกข์ใจคิดถึงพี่ๆน้องๆในนี้ทุกคนแล้วมีกำลังใจที่จะต่อสู้ปัญหาต่างๆได้มากเลยครับ
ขอบคุณจริงๆที่อยู่ด้วยกันมาจนถึงวันนี้
รักนะ จุบุจุบุ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกก ไม่เอายาพิษน๊า นุ้งฟ่ากะเตอร์จะไม่ใจร้ายกะป้าชิมิ
ไม่ต้องรีบวางยาหรอก ยังไงมรดกป้าก็เป็นของนุ้งฟ่าอยู่ดีแหละ ><
ขอบคุณนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์นะคะที่เป็นห่วง
ทั้งสองคนก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ใกล้สอบปะเนี่ย
รักค้าบบบ จุ๊บๆ :กอด1:
-
:z2: :really2:
-
หวัดดีคัฟ คุฌฟ่า
ว่างๆเลยมาทักทายอะ
แต่มะค่อยมีเวลาอ่านนะ ตอนนี้ก็กำลังอ่านถึงหน้า 69 นะ
เรื่องสนุกดีนะครัฟ ยังไงก็จะพยายามอ่านให้ทันนะ (อ่านในมือถือนะ )
ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะคัฟ
ผม โดโด้ เด็กประเทศลาว คนนี้จะติดตามผนงานต่อไปนะครัฟ
(ถ้าผมพิมภาษาไทยผิดก็ขอโทษด้วยน้า มะค่อยเก่งนะ )
-
หวัดดีคัฟ คุฌฟ่า
ว่างๆเลยมาทักทายอะ
แต่มะค่อยมีเวลาอ่านนะ ตอนนี้ก็กำลังอ่านถึงหน้า 69 นะ
เรื่องสนุกดีนะครัฟ ยังไงก็จะพยายามอ่านให้ทันนะ (อ่านในมือถือนะ )
ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะคัฟ
ผม โดโด้ เด็กประเทศลาว คนนี้จะติดตามผนงานต่อไปนะครัฟ
(ถ้าผมพิมภาษาไทยผิดก็ขอโทษด้วยน้า มะค่อยเก่งนะ )
สะบายดีโดโด้
ยินดีที่ได้ฮู้จัก
ขอบใจหลายๆที่ติดตามเฮาสองคน
ขอให้ม่วนซื้นเด้อคร๊า
อิอิ
ยินดีต้อนรับนะครับ
ดีใจจังได้โกอินเตอร์
ถ้าเราสองคนไปเยือนสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวคงต้องขอให้เป็นไกด์ให้เราสองคนด้วยน๊า
อิอิ
-
มาแระ
วันนี้ยังไม่ได้นอนเยย
เง้อๆๆๆๆ
อ่านหนังสือ
ตาบวมเป็นหลินปิงแล้วเนี่ย
โบ๊ะๆๆๆอายครีม อิอิ
*********************************
เราติดต่อทางโรงพยาบาลพร้อมยื่นบัตร ไม่นานซักพักก็ถึงคิวเตอร์
"ถึงแร้ว"
"ฟ่าไม่ตรวจด้วยกันหรอ"
"ทำไมกลัวฟ่าไปเอาเชื้อมาจากไหนหรอ ไม่ไว้ใจรึไง"
"เวลานี้อย่าหาเรื่องได้ป่ะ ก็แค่ต้องการคนเคียงข้าง"
"ฟ่าเพิ่งออกจากโณงพยาบาลมานะ จะให้ตรวจอะไรอีกอ่ะ คราวที่แล้วยังละเอียดไม่พอหรอ แล้วไอ้คนเคียงข้างก็พยาบาลกะหมอนั้นไง ไปได้แล้วลีลา"
"ไปด้วยกันดิเข้าไปด้วยกันเค้าไม่ว่าหรอก"
"เตอร์โตแล้วนะ ไปได้แล้ว"
"ทุกทีเลย" เมิงนั้นแหละทุกทีเลย ไม่ช่ายกรู แล้วมันก็เดินขอตกไปสามก้าวแล้วกลับมาเชิ่ดหน้าอีกครั้งเมื่อเจอพี่พยาบาล เตอร์เข้าห้องตรวจไปแล้ว ผมหันซ้ายหันขวาเอาไงดีอ่ะ ตรวจเลือดตรวจฉี่ ตรวจโน้นนี้มากมาย ผมให้มันตรวจให้ครบไปเลยอ่ะ คงอีกนานแหละ ทำไรดีน๊า
"ปิ๊ง" ไปเพิ่มความสวยให้กับตัวเองดีกว่า ผมไปแผลกที่เกี่ยวกับเรื่องความงามของโรงพยาบาลอย่างไม่รอช้า เข้าทำบัตรพร้อมกับดูโปรแกรมการรักษา ซักพักคุณหมอก็เรียก
"หวัดดีครับ"
"หวัดดีครับ มีปัญหาอะไรให้หมอช่วย"
"ก็ไม่มีอ่ะครับ เพียงแต่ว่าพาเพื่อนมาตรวจร่างกายขี้เกียจรออ่ะครับ เลยมาปรึกษาหมอดีกว่า" หมอได้ยินก็อมยิ้ม
"แล้วจะปรึกษาเรื่องอะไรดีครับ"
"เรื่องหน้าเนี่ยแหละครับ อยากให้มันใสมากกว่านี้ "
"ไหนดูสิครับ"
"ก็มีแค่ผื่นนิดเดียวเอง เรื่องปรกติครับ ผิวหน้าน้องดีอยู่แล้วนะ แค่ทาครีมบำรุงกับกันแดดก็พอ"
"แล้วไม่มีเลเซอร์อะไรเงี้ยหรอหมอ"
"ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกครับ มันไม่มีจุดไหนที่ต้องรักษานิ เดี๋ยวหมอให้พวกยาทาลดผื่น ทาเวลาที่มีผื่นขึ้นก็พอครับ ส่วนเลเซอร์ไม่ต้องทำหรอกเจ็บป่าวๆนะครับ"
"นิดเดียวก็ไม่ได้หรอ"
"ไม่ต้องหรอกครับเชื่อหมอนะ โตไปจะได้น่ารักๆแบบนี้" อูยซ์เล่นเอาเขิล หมอที่นี่พูดจาน่าเชื่อถือนะเนี่ย
"คือแฟนฟ่าอ่ะครับ เป็นสิวบริเวณไรผมอ่ะ มีวิธีแก้มั้ยอ่ะครับ"
"ก็ให้แฟนเลิกใส่เจลใส่ผมได้ป่ะหล่ะ หรือไม่ก็อย่าให้ผมสัมผัสใบหน้า"
"คงจะยากอ่ะ"
"มันก็มีหลายสาเหตุนะครับนอกจากที่หมอบอกไป ให้หมอตรวจก่อนดีกว่า"
"แล้วครีมบำรุงของหมอมีอะไรบ้างอะครับ"
"ก็จะมีพวกให้ความชุ่มชื้น หน้าขาว ป้องกันริ้วรอย ป้องกันแสงแดดอ่ะครับ"
"ครับ"
"งั้นเดี๋ยวหมอสั่งยาลดผดผื่นอย่างเดียวนะครับ"
"อย่างเดียวเองหรอ"
"คือสภาพผิวน้องดีอยู่แล้วนะครับ ดูสุขถาพดีด้วย หมอว่าคงดูแลอย่างดีแล้ว หมอเลยไม่จ่ายยาเพิ่มอ่ะครับ เพราาะถ้าแพ้ไปเดี๋ยวต้องมาแก้ไขกันอีก เอาเป็นว่ามีอะไรที่อยากได้เพิ่มรึป่าวครับ เดี๋ยวหมอจะจ่ายให้ตามสมควรครับ"
"งั้นก็เอาครีมบำรุงครับ"
" หมอไม่นัดนะครับ"
"ครับ" โหนึกว่าจะได้ทำหน้า นอนรอชิลๆไรเงี้ย เห้อ ผมไปนั่งรอรับยากะจ่ายตังค์ เมื่อจัดการเสร็จก็เดินเล่นแถวนั้นซักพัก เดินสำรวจไปเรื่อยๆก็มาหยุดอยู่ตรง บูทที่เค้าขายพวกเวชสำอางค์ ดูน่าใช้ดีเนอะเลยเข้าไปดูรายละเอียดซักหน่อย พนักงานขายก็บลาๆๆๆๆแนะนำโน้นนี้นั้นมากมาย ต่างจากหมอเลย ฮ๋าๆๆ ไม่ซื้อดีกว่าไม่มีอารมณ์ที่จะซื้อตอนนี้อ่ะ เชิ่ดใส่คร๊าาาาาาาาาาาา กลับไปรอที่เดิมดีกว่า
เห้ย...มันเสร็จแล้ว ไวจังอ่ะ นั่งหน้าหงิกอยู่ด้วย
"จ้ะเอ๋"
"ไปไหนมา"
"เดินเล่น"
"เดินเล่นที่นี้อ่ะนะ"
"อื้ม"
"ในมือนั้นอะไร"
"ยาไง"
"ไปเดินเล่นแต่ได้ยามาอ่ะนะ"
"ก็เดินไปเดินมาเจอหมอหล่อๆก็เลยเข้าไปตรวจซะหน่อย" ปากนะปากหาเรื่องอยู่เรื่อย จะให้ทำไงอ่ะก็มันพูดไปแล้วนิหว่า
"เออดี" เอ้าเหวี่ยงอีก
"เป็นไรอ่ะโกรธหรอ"
"เตอร์บอกแล้วไม่ใช่หรอฟ่าว่าเตอร์อยากได้คนเคียงข้าง ฟ่าเข้าใจมั้ย เขข้าใตความรู้สึกเตอร์บางดิ"
"ฟ่าขอโทษนะ นะ นะ เเต่เตอร์ก็ไม่เห็นจะต้องอารมณ์เสียใส่ฟ่าขนาดนี้เลยนะ"
"เออ เตอร์ผิดเอง"
"วันนี้เตอร์ตะคอกฟ่าสองรอบแล้วนะ" ผมบ่นด้วยอารมณ์น้อยใจ ทำไมมันต้องโมโหผมขนาดนี้เนี่ย ผมนั่งข้างๆมันแต่ไม่หันหน้าไปมองมันหรอกเดี๋ยวมันก็ตาเขียวใส่อีก
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"โทรศัพท์เข้า ของมันอ่ะไม่ใช่ของผมแต่มันอยู่ในกระเป๋าผมอ่าสิ
"โทรศัพท์" ผมยื่นโทรศัพท์ให้มันแต่ไม่ได้มองหน้ามัน
"เออ เออ เออ ตามนั้นแหละ ไม่รู้อ่ะ บ่ายๆแหละมั้ง อื้ม เออๆๆๆๆ" มันพูดเรื่องอะไรก็ไม่รู้ไม่อยากใส่ใจ
"ทำไม ไม่อยากมองหน้ากันเลยรึไง" ผิดอีก กูไม่มองหน้าเมิงนี้มันผิดมากเลยสินะ
"อื้ม พอใจมั้ย" ผมหันมาเอามือเกยคางกับพนักพิงเก้าอีกแล้วมองมันโดยไม่ล่ะสายตา มันยังคงเก็ก ทำเป็นเฉยๆผมก็จ้องมองมันต่อไป
"จะมองอีกนานป่ะเนี่ย เขิลนะเว้ย"
"จะเอาไงแน่ รองรับอารมณ์ไม่ถูกแล้วนะ" ผมลุกขึ้นเดินออกจากตรงนั้นแล้วไปหาอะไรดื่มให้ใจเย็นกว่านี้ ผมเดินออกมาหน้าโรงพยาบาลก็เจอร้านกาแฟ
"ชานมแก้วหนึ่งครับ"
"สองครับ" มันเดินตามมายืนข้างๆผม
"ขอน้ำเปล่าขวดหนึ่งด้วยครับ"
"ขอโทษนะ"
"อะไร"
"เตอร์ขอโทษ" มันกระซิบเบาๆ
"ได้แล้วค่ะ" พนักงานยื่นชานมให้ ผมจ่ายตังค์พร้อมกันรับชานมมา ผมเดินออกจากร้าน
"แก้วนี้ไม่อร่อยเลยอ่ะ ขอชิมของฟ่าหน่อยดิ" มันแย่งแก้วของผมไปแล้วส่งแก้วของมันให้ผม รสชาติมันก็เหมือนกันแหละ มันชอบกวนประสาทแบบนี้แหละ
"ไปนั่งรอหมอได้แล้วป่ะ"
"ไปด้วยกันจิ เค้านั่งรอคนเดียวอ่ะมันเหงาน๊า อย่าทำหน้าแบบนั้นดิครับที่รักเดี๋ยวแก่ไวนะ"
"ไปเถอะเดี๋ยวหมอเรียกแล้วจะไม่ได้ยิน"
"ยิ้มก่อน"
"ไม่"
"นิดหนึ่ง"
"ไม่"
"นิดเดียวนะ นะ นะ นะๆๆๆๆๆ" ผมยิ้มมุมปากให้มันทีหนึ่ง
"พอใจมั้ย"
"แค่นี้ก็ยังดี" เราสองคนเดินไปนั่งรอ เดี๋ยวผลตรวจมาพยาบาลจะมาเรียก ผมอยากให้รู้วันนี้ไปเลย เลยนั่งรอไม่ให้ผลส่งไปที่บ้าน ผมหยิบเกมส์ขึ้นมานั่งเล่น ผมรู้ว่ามันคงกังวลเพราะมันนั่งสั่นขาอยู่ตลอดเวลา พร้อมกับกัดเล็บ ผมจับมือมันออกจากปากแล้วก็มองหน้า
"เป็นไร ไม่ต้องกลัวหรอกไม่ว่าอะไรจะเกิด ทุกอย่างจะดำเนินไปตามปรกติ อ่ะเล่นเกมส์ซะ"
"ไม่เล่นอ่ะ ฟ่าเล่นเถอะ"
"งั้นฟังเพลงเนอะ" ผอมหยิบไอพอด มาเสียบหูมันข้างหนึ่งผมข้างหนึ่ง แล้วผมก็เอามือลูบที่ขามันเบาๆเพื่อให้มันรู้ว่ามันควรหยุดการสั่นขาได้แล้ว ผมอยากให้มันรู้ว่า ผมอ่ะอยากเคียงข้างมันไปตลอด ผมเลื่อนไอพอดไปที่เพลง "ฉันจะอยู่เป็นคนของเธอ" ของพี่โบว์ ผมบีบขามันเบาๆแล้วยิ้มพร้อมกับเอานิ้วไปเคาะเบาๆที่หูฟัง
"จากวันที่พบกัน จากวันที่พบเธอ ฉันยังจำ ยังตื้นตัน..
เธอรับฉันไว้ในใจ เธอให้ความผูกพัน ที่ฉันไม่เคย ได้จากใคร
ไม่เคยจะนึกเลย ไม่เคยจะหวังไกล ว่ามีใคร ที่รักจริง
เมื่อเธอ เป็นคนที่แสนดี และเธอก็เป็น เหมือนทุกสิ่ง
อยากขอพูดความจริง จากใจ (ผมหันไปมองมันแล้วยิ้มให้)
ฉันจะอยู่ เป็นคนของเธอ จะรักจะดีกับเธอ ขอให้เธอ ได้รู้ไว้
ฉันจะอยู่ เป็นคนของเธอ จะรักเธอ ตลอดไป ทั้งหัวใจ ฉันให้เธอ
ขอบคุณที่ค้ำจุน ขอบคุณที่ค้ำใจ ให้ฉันมีวัน ที่สวยงาม..
ขอบคุณจริงจริง ที่รักกัน ขอบคุณที่เธอ ไม่มองข้าม
อยากย้ำความรู้สึก จากใจ ฉันจะอยู่ เป็นคนของเธอ
จะรักจะดีกับเธอ ขอให้เธอ ได้รู้ไว้
ฉันจะอยู่ เป็นคนของเธอ จะรักเธอ ตลอดไป ทั้งหัวใจ ฉันให้เธอ
ยืนยันจากใจ สิ่งใดถ้าต้องการ แม้จะเหนื่อย ฉันไม่หวั่น ทำได้เพื่อเธอ
ตอบแทนที่เธอ ให้ความรัก ตอบแทนที่ดีเสมอ จะไม่ทำให้เธอ ต้องผิดหวัง
ขอบคุณจริงจริง ที่รักกัน ขอบคุณที่เธอ ไม่มองข้าม
อยากย้ำความรู้สึก จากใจ ฉันจะอยู่ เป็นคนของเธอ
จะรักจะดีกับเธอ ขอให้เธอ ได้รู้ไว้
ฉันจะอยู่ เป็นคนของเธอ จะรักเธอ ตลอดไป ทั้งหัวใจ ฉันให้เธอ"
พอจบเพลงมันเอื้อมมือมากอดคอผม
"ปล่อย อายเค้า"
"อายไมคนเยอะแยะ"
"เห้ยปล่อยจิ"
เรานั่งฟังเพลงสักพักหมอก็ให้พยาบาลมาเรียกเตอร์
"น้องค่ะ ผลตรวจมาแล้วค่ะ เชิญพบคุณหมอค่ะ"
"ผมเข้าไปด้วยได้ป่ะครับ" ผมอยากเข้าไปอยู่กะมันอ่ะ
"ได้ค่ะ"
"ไม่ต้องหรอก รอนี้แหละ"
"เอางั้นหรอ"
"อื้ม" เตอร์เดินตามพยาบาลไป ผมเรียกมันเบาๆ
" เตอร์"
"หึ"
"ไฟท์ติ้งๆ"
"ต๊อง" ผมไปนั่งรอที่เดิมตอนนี้ผมตื่นเต้นมากกว่ามันซะอีกนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้ ผมเดินวนไปวนมา นั่งๆยืนๆ ประมาณยี่สิบนาทีมันก็เดินออกมาพร้อมใบหน้าเศร้าๆ เอาแล้วพายุพัดเข้าบ้านเราอีกแล้ว
"ทำไมทำหน้างั้นอ่ะ"
"ไปคุยกันในรถเถอะเตอร์ไม่อยากพูดตรงนี้" มันทำท่าเหมือนจะร้องไห้ ผมเดินตามมันไปที่รถ มันเดินเร็วมาก จนผมจะต้องกึ่งเดินกึ่งวิ่ง เตอร์เปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่ง
"เตอร์ ไม่เป็นไรใช่ไหม" มันเอาแต่ก้มหน้า ไม่พูดไม่จา
"เตอร์ อย่าเป็นแบบนี้ดิ ฟ่าจะใจไม่ดีนะ ขอร้องหล่ะ พูดอะไรบ้างสิ" มันไม่ยอมพูดไม่ยอมจาอะไรทั้งสิ้น ผมดึงเอกสารที่มือมันมาอ่าน ผมค่อยๆอ่านอย่างละเอียดทุกบรรทัด จนหาสาเหตุที่ทำให้เตอร์เป็นแบบนี้ได้
***********************
(http://www.med.cmu.ac.th/hospital/opd/health/bloodbank.jpg)
วันนี้กำลังใจน้อยนิดเจงๆๆๆๆ :sad4:
-
รึว่าพี่เตอร์จะเป็นอย่างที่นู๋คิด....ม่ายยยยยน๊า.......
ม่ายยยจิง......อกอีแป้น......ตายแล้ว พี่เตอร์เป็นชัวร์...
( โรค หื่นนนนนนน....โฮกกกกกกก ) 555+ ย้อเย่นจ๊า.....รึว่าเป็นจิงน่ะ.....
ดูแลสุขภาพด้วยค่ะพี่ฟ่า อย่าหักโหม...เป็นห่วงน่ะจ๊ะ...
ปล.โบ๊ะ อาย ครีม หนาๆ กรีดอายลายเนอร์ ติดขนตาวิ้งๆ.....แว่
-
ผลตรวจออกมา เตอร์เป็นโรคใจอ่อน ต้องรีบรักษา โดยนายแพทย์ อัลฟ่า ไม่บ้าบอ :z1:
รอผลตรวจอย่างเป็นทางการ ดีกว่า เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่ากับน้องเตอร์เสมอ ๆ :กอด1:
+1 เพิ่มแต้มให้ด้วย
-
มารอฟังผลตรวจด้วยคน...เป็นกำลังใจให้ทั้งเตอร์และฟ่านะจ๊ะ :L2:
-
ค้างอีกรูปแบบหนึ่ง
ยืนเป็นกำลังใจข้างๆ นะ
ลุ้น :z2:
-
หวัดดีคัฟ คุฌฟ่า
ว่างๆเลยมาทักทายอะ
แต่มะค่อยมีเวลาอ่านนะ ตอนนี้ก็กำลังอ่านถึงหน้า 69 นะ
เรื่องสนุกดีนะครัฟ ยังไงก็จะพยายามอ่านให้ทันนะ (อ่านในมือถือนะ )
ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะคัฟ
ผม โดโด้ เด็กประเทศลาว คนนี้จะติดตามผนงานต่อไปนะครัฟ
(ถ้าผมพิมภาษาไทยผิดก็ขอโทษด้วยน้า มะค่อยเก่งนะ )
สะบายดีโดโด้
ยินดีที่ได้ฮู้จัก
ขอบใจหลายๆที่ติดตามเฮาสองคน
ขอให้ม่วนซื้นเด้อคร๊า
อิอิ
ยินดีต้อนรับนะครับ
ดีใจจังได้โกอินเตอร์
ถ้าเราสองคนไปเยือนสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวคงต้องขอให้เป็นไกด์ให้เราสองคนด้วยน๊า
อิอิ
ครัฟ ยินดีเสมีอ :o8: :o8: :o8:
-
คาดว่าเตอร์ต้องเป็นโรคหื่นกำเริบแน่นอน :-[
-
:3123:
รอผลตรวจอย่างเป็นทางการ
:กอด1: พี่ฟ่า :3123:
-
ผลตรวจยังไม่ต้องรอนาน
ผมรออ่าน ก็อย่าให้นานกว่าผลตรวจนะครับ
ด้วยความคิดถึงจากใจ แด่น้องฟ่า น้องเตอร์
ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ทั้งน้องฟ่า น้องเตอร์เลย
:undecided: :undecided:
-
เตอร์เป็นโรคนี้ชัว เบาหวาน ความดัน คลอเรสเตอร์รอล สูง o13
พักผ่อนด้วยนุงฟ่าที่รักยิ่ง :L2:
-
:L2: กำลังใจนะ...ฟ่า&เตอร์
ไม่เข็ดนะ เจ้าเตอร์
อย่าล้อเล่นกันยังงี้
มันไม่ดีๆๆๆๆๆๆ
ล้อเล่นกับความรู้สึกของที่รัก
เด๋วฟ่าก็งอนเข้าให้อีก
:m16:
ขอบคุณครับ :pig4: นุ้งฟ่า
ป้อล่อ..... +1 รอ NC :haun4: ตอนหน้า เอิ้กเอิ้ก
-
เตอร์เป็นอะไรอ่ะ :serius2:
-
ขอเดาละกันว่าเตอร์เป็นคอเลสเตอรอลสูงเพราะทานเก่งเหลือเกิน
รออ่านตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
-
...น้องเตอร์เค้าต้องการ..กำลังใจ..จริงๆนะเนี่ย พี่อะเข้าใจความรู้สึกนั้นเลย
...น้องเตอร์คงไม่เป็นไรมากหรอกมั้งอาจเป็น..โรคทรัพย์จาง..โรครักคับอก อะไรเงี้ย
...น้องฟ่า..แกล้งนี่หว่า..ทำไมมาตัดจบตอนนี้ สงสัยไปบำรุงผิวหน้าอยู่มั้ง
...คนไรว้า ผิวหน้าดีอยู่แล้ว ยังจะไปบังคับให้หมอทำ โน่นนี่นั่น ให้อีก :laugh:
-
อะรายอ่ะนุ้งฟ่า โดนเตอร์แกล้งอีกแน่เลย ชิมิ
รอ รอ มาเร็วนะ :กอด1:
-
รอ
รอ
รอ
-
ผลตรวจบอกว่าน้ำตาลสูงเกินไป
ให้ลดหวานลงนิดนึง
-
:L2:เป็นกำลังใจให้ค้าบ
แต่ว่า...
เป็นไรอ่ะ
-
:m28: เกิดไรขึ้นคับเนี้ยยยยย
อย่าเปนไรที่ไม่ดีเลยยยยยยยย
-
สงสัยคนไข้เตอร์จะเป็นโรคแพ้ใจหมอฟ่าแน่ๆ เลย :กอด1:
-
เฮ้อออ เป็นอะไรอ่ะ เตอร์แกล้งฟ่าแน่เลยใช่มะๆ
เป็นไรหว่า คอเลสเตอรอลสูงเหรอ หรือความดัน(ทุรัง)สูง ไม่รู้แระ คิดมะออก
:z3: :z10:
-
น้องเตอร์เป็นอะไรอ่า น้องฟ่ามาต่อให้เคลียร์เลย เค้าอยากรู้อ่า :serius2:
-
เขียนด้วยมือ ต้องรื้อกลบ ลบด้วยเท้า
ความรักเรา ต้องจบลง คงอวสาน
โชคชะตา มาแกล้งใจ ให้ทรมาน
กาลนาน วิมานรัก ต้องหักลง
เพียงแค่นี้ แค่นี้ จบแค่นี้
รักเรามี เพียงแค่นี้ หรือแค่ไหน
รักวันนี้ จบแค่นี้ หรืออย่างไร
เจ็บแค่ไหน เจ็บแค่นี้ เจ็บที่ใจ
"บวก บวก บวกได้ไง" เสียงโวยวายในใจผมดังขึ้นอีกแล้ว นี้คืออะไรกันอ่ะ สิ่งที่ผมกลัวว่ามันจะเกิดมันเกิดขึ้นแล้วหรอ แล้วคนตรงหน้าของผมจะเป็นอย่างไรบ้าง แล้วผมจะทำไงต่อไป ทุกอย่างมารวมกันที่หัวของผม ผมไม่สามมารถตอบคำถามอะไรได้ ณ ตอนนี้ ผมนั่งตัวแข็งทื่อ ผมค่อยๆพิงหลังไปกับเบาะรถ ผมได้แต่จ้องมองผลตรวจในมือ ผมทำอะไรไม่ถูกจริงๆ เราสองคนต่างคนต่างเงียบอยู่อย่างนั้น จนเตอร์เงยหน้าขึ้นมาแล้วสตาร์ทรถ แล้วก็ขับออกจากโณงพยาบาล ผมยังคงสติหลุดลอยไปไหนต่อไหนแล้ว ผมยังคงนั่งมองผลตรวจไปเรื่อยๆ เนื้อตัวผมร้อนวูบวาบผมไม่รู้ว่าเตอร์ขับรถไปทางไหนอะไรอย่างไงด้วยซ้ำ ผมไม่กล้สมองแม้แต่หน้าคนที่ผมรัก จนในที่สุดรถก็มาถึงคอนโด
"ลงได้แล้วฟ่า" ผมได้ยินเสียงสั่นเครือบอกให้ลงจากรถ ผมค่อยๆเปิดปรตูแล้วลงจากรถ ขาผมอ่อนไปหมดแรงเดินแทบจะไม่มี ผมปิดประตูรถแล้วนั่งลงตรงบันได้ทางขึ้นคอนโด รถแล่นออกไป ผมนึกว่าเตอร์จะไปเอารถจอด แต่ที่ไหนได้เตอร์กลับรถแล้วขับออกไป ผมได้แต่มองตามรถที่ขับออกไปอย่างช้าๆ ในใจผมร้องโหยหวลปานใจจะขาดแดดิ้นตรงนั้น น้ำตาผมค่อยๆไหลเมื่อรถลับตาไป
"ติ๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ" มีแมสเสจเข้ามา ผมไม่อยากแม้แต่จะกดดูอะไร ไม่อยากทำอะไรด้วยซ้ำ ผมเดินขึ้นห้องอย่างอ่อนแรง ผมเปิดประตูห้อง พอปิดประตูผมก็ทรุดตัวลงแล้วนั่งพิงไปกับประตู มือเท้าผมชาไปหมดแล้ว ผมยังเป็นขนาดนี้แล้วเตอร์อ่ะจะเป็นขนาดไหน ผมหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกง หน้าจอมันฟ้องว่ามีแมสเสจจากเตอร์ ผมกดอ่านทันที
"ต่อไปนี้เราไม่รู้จักกัน" น้ำตาผมร่วงพราว มื่อสั่น โทรศัพท์หลุดมือ ทำไมมันทำกับผมแบบนี้ผมไม่ได้คิดจะทิ้งมันนะ ไม่เลย ผมแค่ไม่รู้จะทำไงเท่านั้นเอง ผมกดโทรศัพท์หามันแต่ก็ไม่ติด มันคงปิดเครื่องไปแล้ว ผมโทรหาพ่อกับแม่ แต่ก็ไม่มีใครรับ โทรไปที่บ้านก็ไม่มีคนรับ แล้วจะให้ผมไปตามมันที่ไหน ผมส่งแมสเสจไปหามัน ฝากข้อความต่างต่างนานา ผมพยายามพยุงร่างของตัวเองเข้าไปในห้องนอน ผมล้มตัวนอนทั้งน้ำตาที่อาบแก้ม เอาหมอนที่มีกลิ่นของมันมากอดไว้ ผมได้แต่ภาวนาให้มันกลับมาหาผม ในไม่ช้าโทรศัพท์ของผมก็สั่น
"งืดๆ ๆๆ ๆๆ ๆๆ ๆๆ ๆๆ ๆๆ ๆๆ ๆๆ "
********************************
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
(http://girlfromthemoon.exteen.com/images/3_109.jpg)
-
ไม่ได้เข้ามานาน
เกิดอะไรขึ้นกะน้องเตอร์ น้องฟ่าอ่ะ
ขอให้เป็นแค่ฝันไปละกัน :กอด1: :กอด1:
-
ฟ่าตอนนี้ฝันอยู่ใช่มะ o22
-
:เฮ้อ: ทำไมเปนงี้อ่า น่าตกใจนะ ไม่คุยกันไม่ดีเลยย
-
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
สรุป ฟ่า ฝัน ใช่มะ
ค้างคานะเนี่ยยยยย
มาต่อไวไวเลยฟ่า
:serius2:
-
ไม่จริงใช่ป่ะ :call:
-
คงจะนั่งรอจนหลับไปแน่แน่ o19 o19
ฝันเป็นตุเป็นตะเลย
:undecided: :undecided:
-
:serius2:
ไรอ่ะ เกิดอะไรขึ้น น้องฟ่า
มาเล่าให้เคลียร์เร็ว
-
นุ้งฟ้่าหลับในรถอะดิ
คิดมากจัด เลยเก็บไปฝันตอนกลับคอนโด
-
:serius2:
นุ้งฟ่า
นู๋ใจร้ายมากเลยนะ
เล่ามาแบบนี้
คนอ่านจะหัวใจวาย
ตายกันหมดทั้งเล้า
แง่ง..แง่งงงงงงๆๆๆๆๆๆ
:m31:
ป้อล่อ.....รักเตอร์คนเดียว หุหุ :z1:
-
ใจเย็นๆเป็นกำลังใจให้ ปัญหามีทางแก้ แก้ไขให้ดีขึ้นได้
เตอร์แกล้งใช่ไหม ลองใจเหรอ
-
ถ้าอัลฟ่ายังไม่มาต่ออีกนะ
ต่อไปนี้เราไม่รู้จักกัน
สู้ๆนะ คงไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก
-
อย่ามาแกล้งอำน่ะพี่ฟ่า.....อย่าเล่นแบบนิ....
นั่นแน๊...... หลอกกันเล่นช่ายป่าว....
แงแง..........
-
o22
เกิดอะไรขึ้น.. :m31:
พึ่งมีความสุขกันมากแท้ ๆ :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้พี่ฟ่านะค่ะ.
ปล.เตอร์อำป่าวเนี้ย. :serius2:
-
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยจริง :serius2:
-
พี่ฟ่า มันเกิดอะไรขึ้นนนนนน ไม่จริงช่ายม้ายยยยย
ตื่นๆๆๆมาเดี๋ยวนี้เลยยยยย ฝันร้ายอีกแล้วสิ
ไม่เอานะ แบบนี้ไม่เอาเน่อ
รีบมาด่วนเลย ไม่ไหวละ อ่านละเครียด :m15: :monkeysad: :sad11:
-
พี่ฟ่าาาาาาาาาาาาา..........
ค้างมากกกกกกกกกกกก.........
ม่ายยยยยยยยยยยยยจริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง..........ฝานนนนนนนนปายยยยยยยยยช่ายยยยยยยม้ายยยยยย
:o12: :o12:
-
พี่ฟ่าอ่ะ กลับมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค้างอ่ะ
ทำไมทำแบบนี้หล่ะ ฮือๆๆๆๆ
-
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? ค่อยๆคิดนะตั้งสติก่อน เอาใจช่วยอยู่นะ
แต่ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง เครียดและเป็นห่วงมากๆๆๆ
-
โอ้ชีวิต ไม่ควรเข้ามาเลยตอนนี้อ่ะ แต่มะทันแร่ะ
อารายเนี่ยนุ้งฟ่า จาค้างคาไปไหน
-
ปวดตับ :impress3:
-
:m16:เเย่เเล้วๆๆๆ :serius2: :monkeysad: :monkeysad:
-
เรื่องจริง ความฝัน อดีต ปัจจุบัน หรือยังไง :serius2:
โอ๊ย เครียดเลยอัลฟ่า มาต่อด่วนเลย อย่าทำร้ายจิตใจกันแบบนี้
ตกลงคอปเตอร์ไม่ได้เป็นอะไรใช่มั้ย ถ้าผลบวกจริง มันก็เกิดได้หลายสาเหตุีนี่นา
ไม่งั้นพยาบาลจะยอมให้เข้าไปฟังผลด้วยตั้งแต่แรกเหรอ :เฮ้อ:
บวก 1 แต้ม รีบมาต่อนะ ลุ้นมาก
-
...ต้าย ตาย ไม่มีคนอ่านคนไหนเชื่อน้องฟ่าเลย คิดว่าน้องฟ่านอนหลับฝันไป ทั้งนั้น
...แล้วพี่จะเชื่อดีหรือไม่หว่า...กลัวหน้าแหก เหมือนกัน กลัวโดน......หลอกกกกกกกก
...ดูจากการเล่าเรื่องมาตลอดไม่มีเหตุที่บ่งบอกว่า..กำลังเสียใจ เศร้าใจ มีแต่..ความซุ๊ก ความสุข
...แต่ถ้าเป็นจริงๆๆ ก็..กอดกัน...แล้วอยู่ด้วยกันแหละดีที่ซู๊ดดดดดด :L2:
-
อ่านตอนนี้แล้ว รู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
แต่ + เนี่ยเกิดได้หลายสาเหตุ ตามที่เคยรู้กันมา
เพราะฉนั้น กล้าฟันธงว่า ไม่ใช่ HIV แน่นอน แต่จะเป็นอะไร
รอนุ้งฟ่ามาเฉลย พักนี้รู้สึกมีความสุขนะ ที่ตัดฉับ ๆ จบแบบค้าง ๆ ให้ต้องคิด
ติดโรคนี้มาจากใครครับ แต่ยังไงก็ กด +1 ให้เป็นกำลังใจเสมอ ๆ
-
น้องฟ่า สั้น ค้างอีกต่างหาก :angry2:
-
โอ๊ยยยยยยย....อิชั้นจะเป็นลมคร่ะ....ค้างอีกด้วย :sad4: :sad4: :sad4:
-
เราว่าคนที่จะเป็นไรไปก่อนไม่ใช่
ใครที่ไหนหรอกคือคนอ่านนั่นเอง
ก้อฟ่าเล่นหลอกให้ค้างอย่างงี้
-
เบื่อพวกชอบสปอยด์
o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22
-
เข้ามาอ่านแล้วตกใจอ่ะ รีบมาต่อเถอะอยากรู้อ่ะ :call: :call:
-
:a5:อะไรบวกนุ้งฟ่า ให้เคลียร์ อ๊ากกกกกก :z3:
-
ยี่สอบสองนาฬิกายี่สิบสองนาทียี่สิบสองวินาทีจะบอก
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
-
:monkeysad:
นุ้งฟ่าใจร้ายยยยยยยยยยยยยย
-
ปูเสื่อรอนุ้งฟ่า :sad4:
-
น้องฟ่าคะ มาต่อด่วน!!! :angry2: :serius2:
-
ยี่สอบสองนาฬิกายี่สิบสองนาทียี่สิบสองวินาทีจะบอก
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
เกินเวลาที่นุ้งฟ่าบอกแล้วน้า
รออยู่นะ
-
มาแร้วคร๊า
งึกๆงักๆมันเป็นงึกๆงัก
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
********************************
"อยู่ไหนเนี่ย" เสียงตะโกนแหกปากรอดผ่านหูโทรศัพท์ เห้ย...เมื่อกี้นอนอยู่บนเตียง ฝัน ฝันนี้หว่า เห้ยฝัน ฮ่าๆๆๆๆๆฝัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆหลอกเล่น การหลอกครั้งนี้ ทำให้คนที่ชอบแอบอ่านอยู่แนวหลังโผล่พรวดมาเยอะแยะเลย ฮ๋าๆๆๆ สงสัยต้องเอาน้ำหยอด ปูนขาวหยด บ่อยๆซะแร้ววววว เอิ๊กๆๆๆๆๆ ลัลล้ามีความสุข เอิ๊กๆๆๆๆๆ ความคิดเตอร์นะไม่ช่ายความคิดฟ่า เตอร์บอกว่า"เห็นเงียบๆหายๆกันไป เลยจัดชุดเล็กให้ซะหนึ่งชุด" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"เตอร์อ่ะอยู่ไหน"
"ก็ที่ฟ่าบอกจะนั่งรอเตอร์ไง แล้วไปไหนอีกเนี่ย"
"อยู่ที่รถ ง่วงอ่ะ หิ้วด้วย"
"ทั้งปีอ่ะ" ตื๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อะไรว่ะนึกจะวางก็วาง ไม่เกินสิบนาทีสามีผมก็เดินหน้าหงิกเข้ามาในรถ
"ปึง" เสียงปิดประตูประชด
"ปิดเบาๆก็ได้ ประตูมันดูด"
"อ่ะ" มันโยนซองผลตรวจให้ผม ไม่เอาเขวียงหน้ากุเลยหล่ะ อินี้
"ผ้าป่าหรอ"
"ไม่ขำ"
"ไม่ขำเลยหรอ" มันมองผมด้วยหางตาแสดงว่ามันไม่พอใจผมมากขึ้นเรื่อยๆ
"ก็คนมันง่วงนินาจะให้ทำไงอ่ะ จะให้หลับตรงเก้าอี้รึไง คิดสภาพดิ ขาวสวยเอ็กซ์ขนาดนี้จะปลอดภัยหรอ แล้วหมอหล่อๆก็เยอะ เห้อ เกิดเป็นคนสวยนี้มันลำบากจริงๆ ไหนๆๆๆดูสิบวกรึป่าวน๊า ฮันแหน่....... แอบยิ้มทำไมหว่า"
"ใครยิ้ม" ก็เมิงนั้นแหละกรูเห็นตะกี้อ่ะ
"สงสัยตาฝาด แทมแทแด้มมมมมมมมมมมมมมมม"
"ลีลาเนอะ"
"ไม่ดูดีกว่า ไปกินข้าวเหอะ หิวแล้ว" ผมเอากระดาษใส่ซองแล้วก็ขับรถออกไป เตอร์ได้แต่มองหน้าผม งงๆ มันคงสงสัยอ่ะว่าทำไมผมไม่ดูผลตรวจ จนรถขับมาเรื่อยๆมันคงเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหวเลยถามออกมา
"ทำไมไม่ดูอ่ะ"
"ว่างๆค่อยดู"
"เรื่องของเตอร์ไม่สำคัญขนาดนั้นเลยหรอ ฟ่าถึงไม่อยากรู้อ่ะ"
"เตอร์ก็สำคัญ แต่มันก็ไม่จำเป็นเท่าปากท้องของฟ่าที่ตอนนี้มันหิว"
"งั้นจอดข้างหน้าเลย เตอร์จะลง"
"ลงไปไหนอ่ะ"
"ก็ไปตามทางของเตอร์ไง" ผมมองหาที่จอดรถ แล้วก็ค่อยๆขับชิดซ้ายเพื่อจะเตรียมจอด ผมหาที่จอดได้แล้ว แล้วก็หันไปมองหน้ามัน
"ก่อนจะลงไป ฟ่าขอพูดอะไรหน่อยนะตั้งใจฟังดีดีอ่ะ ที่บอกว่าไม่จำเป็นก็เพราะว่า ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร ฟ่าก็ยังรักเตอร์เหมือนที่เคยรักตลอดไป"
เตอร์ได้แต่นั่งนิ่งแล้วมองหน้าผม
"ตกลงจะลงป่ะ เดี๋ยวจะโดนจับถ้าขืนจอดนานๆ"
"ไม่ลงแล้ว"
"แน่ใจนะ ว่าจะไม่ไปตามทางของเตอร์อ่ะ"
"ก็ทางของเตอร์ก็ทางเดียวกะทางของฟ่าไง"
"หรอออออออออออออออออ" ผมขับรถไปซัพักก็ติดไฟแดงหันหน้าไปมองมันก็เห็นมันนั่งอมยิ้มคนเดียวไอ้นี้สงสัยบร้า
"เป็นอะไรเตอร์ เมื่อกี้หมอเค้าไม่ได้สแกนสมองหรอ"
"สแกน" มันโน้มคอผมไปแล้วหอมแก้มแบบดขยี้ ฮ๋าๆๆๆๆๆ
"ไอ้บร้านิ เจ็บนะโว้ย"
"ชื่นใจจัง เห้อ ขอบคุณนะ"
"เดี๋ยวถ้าช้ำนะ มีเรื่อง"
"เอากี่เรื่องดีอ่ะคืนนี้อ่ะ"
"ซักห้าดีมั้ย"
"เอาซี่รี่ย์ดีกว่ายาวดี โต้รุ่ง"
"ตายพอดี"
"ฟ่าหิวมากไหมอ่ะ"
"มากมาก ทำไมอ่ะ"
"อยากกลับบ้านไวไวอ่ะ" มันทำสายตาออดอ้อน หวานเยิ้มให้ผม พร้อมกับหลับตาพริ้มมมมมมม ผมเอานิ้วจิ้มหน้าผากมัน
"ไอ้หื่น" มันจะหอมผมอีกแต่ไฟกำลังจะเขียว
"อย่าๆๆจะขับรถเก็บอาการหน่อย"
"โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆอยากจะคลั่ง" เราสองคนแวะทานข้าวที่สยาม ง่ายๆๆเพราะคนของผมเริ่มเก็บอาการไม่อยู่แล้วลวนลามผมตลอด จับก้นมั้งลูบขามั้ง เผลอๆมันก็หอมกลางสยามนั้นแหละ
"เดี๋ยวเตอร์ขับเอง"
"ทำไมอ่ะ"
"ฟ่าขับช้าอ่ะ"
"อะไรนะ ขับช้า สมองปรกติรึป่าวอ่ะ ที่ผ่านมาเคยหรอที่บอกให้ฟ่าขับรถเร็วๆมีแต่ให้ขับช้าๆ สมองพิการป่ะเนี่ย ยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ อยากช็อปปิ้งอีกนิดหน่อย"
"วันหลังนะเดี๋ยวจะพามาช็อป จ่ายตังค์ให้ด้วยแต่วันนี้กลับบ้านก่อนเหอะนะ อย่างึกๆงักๆได้ป่ะใจจะขาดแล้วอ่ะ"
"งึกๆงักๆมันเป็นงึกๆงักๆ"
"ขึ้นรถ" มันดันตัวผมให้ขึ้นรถ แล้วปิดประตู แล้วมันก็รีบวิ่งไปขึ้นอีกทางเพื่อขับกลับบ้าน
"วันหลังบอกดีดีก็ได้ เตอร์อ่ะชอบผลักฟ่าแรงๆอยู่เรื่อย"
"ขอโทษครับ"
"เดี๋ยวก็งอลกลับไปหาแม่เลย"
"โอ๋ๆๆๆๆๆๆอย่าทำงั้นนะ เตอร์ขาดใจตายแน่" ไม่ถึงสิบห้านาทีเราก็กลับถึงบ้าน มันเริ่มลวนลามผมในลิฟท์ ด้วยการกอด
"เห้ย บอกดีดีก็ได้ ทำไมต้องเอามีดทู่ๆมาจี้กันด้วย"
"ทู่แต่มันก็แทงเข้านะ " มันหอมแก้มผมพร้อมกับสอดมือเข้าไปในเสื้อแล้วลูบที่ท้องผมเบาๆ
"ปล่อยๆๆๆๆไอ้หื่น" ผมพลักมันอออกไปเบาแล้วก็เดินออกจากลิฟท์ มันรีบเดินตามผมมาแล้วก็หยิบกุญแจห้องไขห้องแต่ ประตูไม่ได้ล็อคเพราะเฮียอยู่55555+
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/831/6831/images/health/sleep.jpg)
-
ยี่สอบสองนาฬิกายี่สิบสองนาทียี่สิบสองวินาทีจะบอก
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
เกินเวลาที่นุ้งฟ่าบอกแล้วน้า
รออยู่นะ
ไม่ได้ตั้งใจจะให้เกินเวลาแต่มันเป็นกลยุทธ์ทางการตลาด ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
:o12: โดนนุ้งฟ่าแกล้งให้ตกใจ :sad4:
-
:o12: โดนนุ้งฟ่าแกล้งให้ตกใจ เอาเฮียมาปลอบเลยนะ :กอด1:
-
จิ้มพี่ฟ่าไม่ทันแฮะ หุหุ
พี่ฟ่านะ แอบขวัญเสียเลย
มาแกล้งกันแบบนี้
แต่ก็ดีแล้วนะคะ ที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หุหุ
ว่าแต่เฮียนี่ขัดจังหวะอ่ะ หึหึ
-
น้องฟ่าอ่ะ หลอกคนแก่หัวใจเกือบวาย -*- เอ๊ะ แต่หัวใจก็วายอยู่แล้วหนิ หุหุ
เฮียยยยขา โผล่มาทำไมตอนนี้ น้องๆเค้าจะงึกๆงักๆกัน!!! แล้วอย่างนี้น้องเตอร์จะขาดใจตายมั้ยเนี่ย :เฮ้อ:
-
โอ้ยยฮาา อดงึกๆงัก เฮียมาได้จังหวะดีมาก :laugh:
-
นุงฟ่าน่าโดนตีก้นยิ่งนัก :angry2:
นี้แค่ชุดเล็ก ถ้าชุดใหญ่พวกเราคงต้องเข้าโรงบาลแทนนุงเตอร์ซะแล้ว
ปล . สมน้ำหน้า "คุณเฮีย" อยู่ที่ห้อง กร๊ากกกกก :laugh:
-
:m3: นุ้งฟ่า น่าร้ากกกกกกกกกก
ไม่ทำให้ค้างงงงง คา จ๊วบบ :จุ๊บๆ:
คืนนี้นุ้งฟ่าคงไม่รอด :haun4: เจ้าเตอร์
แน่น๊อนนนนน ฮ่าฮ่า
เตอร์จัดไป อย่าให้เสีย :oo1: หลายๆๆๆๆซีรีส์ ยิ่งดี
:กอด1:นุ้งฟ่า&น้องเตอร์ +1 ให้คู่รักน้ำตาลท่วมคอนโด
ป้อล่อ...เนียนน่ะ นุ้งฟ่า " สงสัยต้องเอาน้ำหยอด ปูนขาวหยด บ่อยๆซะแร้ววววว " หอยหลอด ฮ่าฮ่า :pigha2:
-
ป้อล่อ...เนียนน่ะ นุ้งฟ่า " สงสัยต้องเอาน้ำหยอด ปูนขาวหยด บ่อยๆซะแร้ววววว " หอยหลอด ฮ่าฮ่า :pigha2:
เอิ๊กๆๆๆๆๆใส่ใจทุกรายละเอียด
-
อุๆๆ ไม่ได้เข้ามาอ่านซะหลายวัน มาอีกที ก็หวานเลยเชียว :o8:
เดี๋ยวย้อนไปอ่านตอนก่อนหน้านี้ดีก่า :-[
-
:laugh: แกล้งคนอ่านดีนัก เป็นไงละเฮียอยู่ห้องเลย :m20:
-
หึหึ
แต่ก็โล่งไป :เฮ้อ:
-
ทำปัยดั้ยน่ะพี่ฟ่า....เล่นเอาหัวใจจะวายยย....
แต่ชอบอ่ะ.....ตื่นเต้นดี....สีสันๆ....มันส์พะยะค่ะ
-
ดีใจมากๆและเต็มใจที่จะเป็นหอยหลอด :really2:
ดีกว่าที่ต้องให้น้องๆมีความทุกข์ความเศร้าและไม่สบายใจ เฮ้อ...โล่งใจ
-
เนี่ยเค้าเรียกว่า สวรรค์ลงโทษได้หรือเปล่า
เฮียอยู่ แต่อย่างน้องเตอร์หรือจะอาย ขนาดกลางสยามยังกล้า :z2:
มารอตอนต่อไปดีกว่าว่า นุ้งฟ่ากับน้องเตอร์จะทำยังไงเมื่อเฮียอยู่ :z1:
ขอบคุณสำหรับชุดเล็ก แต่รู้ทันเลยไม่รู้สึก :m20:
-
พี่เตอร์อะ....ถึงเฮียอยู่ก็เหมือนอากาศธาตู...555++
เพราะพี่เตอร์ไม่แคร์....จะ...พี่ฟ่าท่าเดียว(อุ๋ย...ต้องหลายท่าสิ)....
:laugh:
ปอลอ...เดี๋ยวนี้มีแผนนะพี่ฟ่า... :angry2: :angry2:
-
ผวามากมายจากตอนที่แล้ว
ได้ยินว่าเตอร์กับฟ่ายังมีความสุขกันเหมือนเดิมก็ดีใจด้วยค่ะ
-
โอ๊ยนุ้งฟ่าอ่ะ แกล้งกันเหรอนี่ น่าตีจริงๆ
แต่นะเจอเฮียแก้แค้นแทนให้แระ ด้วยการอยู่ห้อง
ชะเอิงเอิงเอย 5555
-
...เตอร์...เฮียอยู่ห้อง กร๊ากกกก จะร้องเพลงอะไรดีนี่ 5555
-
:a5:น้องฟ่า
อย่างนี้ต้อง :oo1:ทั้งคืนเลย
สมน้ำหน้าคนต้นคิดเฮียอยู่
สงสัยอาเฮียรู้ทันมาวางกับดัก :z2:
-
...ยุทธการณ์...เช็คเรตติ้ง ของคู่นี้นะ...สุดยอด โดยมีน้องเตอร์เป็นตัวนำเลยนะ เหอะๆๆ
...อย่าทำบ่อยสงสาร สว (สวยวันเว้นวัน เอ๊ะ หรือ สูงวัยวะ) บ้างนะยังอยากอยู่อ่านเรื่องนี้นานๆ
...สมน้ำหน้า แกล้งเค้าดีนัก..เฮียอยู่..อดดดด หรือ ไม่อดวะ คู่นี้ก็แซ๊บทั้งคู่ ฝ่าด่านเฮีย ซะละมั้ง :laugh:
-
เฮียอยู่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:jul3: :jul3: :jul3:
ทำไงอ่ะเตอร์ ... กร๊ากกกกก
ตกลงนี่เตอร์รีบกลับมาเจอเฮียใช่มะ ?
ฮ่า ฮ่าาาาาาาา
เอิ้กกก
สบายใจแระ ... นุ้งเตอร์จะได้ทำการบ้านซักที
:haun4:
-
สงกะสัยเตอร์จะไม่รักเฮียก้องานนี้แหล่ะ :jul3: อดไปก่อนนะเตอร์
-
แหม แกล้งคนอ่านแบบนี้ มันน่า........ซะจริงๆนะพี่ฟ่า :m16:
ถึง คอปเตอร์ จะรีบกันไปไหนอ่ะ ไม่ไหวๆ เหอๆ
ปล. ตอนหน้าจะมี NC ไหมเนี่ย มีเฮียมาคุม :laugh:
-
โห....พี่ฟ่า
เช็คเรทติ้งแบบนี้
คนอ่านหัวใจจาวาย
เดี๊ยะ....ชวนเพื่อนๆในเล้า :oo1:เลย
ฝาก :กอด1:พี่เตอร์ด้วยค้าบ
-
o13 5555++
โดนต้มซะเปลี่อยเลยเรา 55++
แต่กรรมดันไปตกที่เตอร์เพราะเฮียอยู่ 5555+
ปล.หรือว่าเฮียจะเปล่อยไฟเขียวเนี้ย...
:call:
เอียอย่าปล่อยไฟเขียวน้า.เพราะเตอร์&ฟ่า แกล้งคนอ่านไว้เยอะ.555+
-
เช็คเรทติ้งแบบนี้ตกใจเลย แต่ก็สบายใจที่เตอร์ไม่เปนรายอะนะ :z13:
เฮีย!! อยู่ห้อง หุหุ
-
อ่ะนะ คนเรา ถ้าแกล้งคนอ่านแล้วมีความสุขก็เอาเห๊อะ ยอม อิอิ
แต่เจอเฮียอยู่ด้วยนี่ดิ เหอ เหอ จาได้โชค (เลือด) เร้อออออ
:กอด1: :man1: เฮียดีก่า
-
คิดอยู่ว่าคอปเตอร์จะแกล้งนุ้งฟ่า กลายเป็นให้มาแกล้งคนอ่านซะงั้น
มันน่า..นัก ฝากนุ้งฟ่าเอาปากตบปากคอปเตอร์สัก 20 ทีนะ :3125: คอยดู
ว่าเฮียจะทำยังไงต่อไป
:man1:นุ้งฟ่า :กอด1: เฮีย ส่วนคอปเตอร์.. :a14:
-
อรุณสวัสดิ์ขอให้ชาวนี้สวีทๆทุกๆคนนะครับบบบบบบบบ
**************************
"อ่าวเฮีย"
"เออ กรูอ่าดิ เมิงเห็นเป็นเคนธีรเดชรึไง "
"นึกว่าไปทำงานซะอีก"
"ก็วันนี้ไม่อยากทำอยากนอน มีปัญหาไรป่ะ แล้วไง เดินติดเต้งกันมาเลย ผลตรวจมาดูดิ๊น้องเขย" ผมได้แต่เดินอมยิ้ม แล้วก็ไปหยิบน้ำในตู้เย็นมากิน
"ฟ่าหยิบมาให้เฮียด้วย"
"จ้ะ"
"ไหนผลตรวจอ่ะไอ้เตอร์"
"อยู่ในรถ"
"เออ แล้วไงอ่ะ ให้รถมันดูรึไงผลอ่ะ แล้วรถมันอนุญาติให้เมิงปรี้น้องกุได้มั้ย ฮ่ะ " ตอนนี้ผมกำลังกระดกน้ำเข้าปาก สำลักออกมาเลย แล้วเตอร์ก็เดินลงไปเอาผลตรวจ
"เป็นไรฟ่า"
"ขำอ่ะ เฮียพูดจาหยาบคาย"
"แล้วไงพูดจาหยาบคายแต่พฤติกรรมไม่หยาบคายโว้ย เพราะไม่หน้าด้านพอที่จะเดินสีกันมาตั้งแต่หน้าคอนโด"
"แหม๋ ก็ต้องเห็นใจมันบ้างอะไรบ้าง คนอดมาตั้งสามเดือน"
"แล้วไง แล้วกุสั่งห้ามมันชักว่าวด้วยรึไง"
"เฮียนิ มันไม่เหมือนกัน "
"จุดเริ้มต้นไม่รู้ แต่เส้นชัยมันก็เหมือนกันอ่ะ "
"คนไม่มีคู่จะไปเข้าใจอะไรกัน อย่างมากก็ผิวเผิน ไม่ลึกซึ้ง"
"เออ เป็นหมาหัวเน่าเลย ใช่ดิหมดประโยชน์แล้วนิ เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้เลยมั้ย ได้ไปให้พ้นหูพ้นตาซะที"
"โหย ไม่พูดงี้อ่ะน้องน้อยใจนะเนี่ยเห็นน้องเป็นไร ยังไงฟ่าก็รักเฮียของฟ่าอยู่แร้วแหละ" ผมไปนั่งข้างๆเฮียแล้วก็เอาหัวซบไหล่มัน
"ไม่ต้องอ้อน ออกไประคาญ" เฮียพลักหัวผมออก
"เบาๆก็ได้ น้องนะเนี่ย"
"จะได้กินไหมน้ำอ่ะ"
"แฮ่ ลืมอ่ะ ดื่มให้หมดเลยนะจะได้สดชื่น ถามจริงๆเลยนะ วันนี้ตั้งใจอยู่ห้องหรือมันว่างจริงๆ"
"ตั้งใจดิ ว่าจะนอนอยู่ห้องอีกสักอาทิตย์หนึ่งอะไม่ออกไปไหน ไหวป่ะ"
"ฟ่าอ่ะไหว แต่คนโน้นอ่ะไม่รู้" มันเดินเข้ามาพอดี
"ไหวๆๆๆๆไหวอยู่แล้ว"
"เตอร์รู้หรอว่าเค้าคุยอ่ะไรกัน"
"ไม่รู้อ่ะ"
"แล้วพูดทำไม เฮ๊ยเค้าบอกว่าจอนอนที่ห้องตลอดเวลาไม่ไปไหนสักเดือนหนึ่ง"
"หาาาาาาาาาาา"
"อะไรเมิงหายเลย หาอ่ะ"
"ก็ให้แกอยู่ไปสิ ถ้าทนดูได้ก็ทนไปเหอะถ้าไม่อายกันบ้างอะไรบ้าง"
"เดี๋ยวกุจะถ่ายคลิปเก็บไว้ไรท์ขายด้วย"
"บร้าเฮีย คิดได้เนอะ"
"อ่ะ ผลตรวจ"
"ใต้โต๊ะหมอป่ะเนี่ย"
"เฮียอย่ามาใส่ร้ายคนบริสุทธิ์ เตอร์บริสุทธิ์นะ"
"กล้าพูด เสียบริสุทธิ์ตั้งแต่ป.6แล้วมั้งเตอร์อ่ะ"
"บร้า อนุบาลสามต่างหาก"
"เป็นไงมั้งเฮียขอฟ่าดูมั้งจิ"
"อ่าวยังไม่ได้ดูหรอ"
"ยังอ่ะ"
"คนร้ายพ้นผิดแล้ว"
"เฮียอ่ะไปตรวจสุขภาพมั้งดิ ทำแต่งาน"
"คนอย่างเฮียตายยาก แต่ถ้าตายนะ ตอนจัดงานศพ หาสกามาร้องกล่อมศพด้วยนะ แล้วก็หน้าศพเอาลิลลี่ล้วนนะ เอาเยอะๆทั้งงานเอาให้หอมลิลลี่เลย"
"เฮียพูดบร้าอะไรไม่เป็นมงคล ฟ่าไม่ชอบนะ อย่าพูดอีกนะ ฟ่าใจไม่ดีอ่ะ" ผมฟังคนพูดแบบนี้ทีไรแล้วน้ำตามันจะไหลทุกทีอ่ะ
"คิดไรมากว่ะฟ่า คนเรา ต้องนึกถึงความตายบ่อยๆ มันเป็นเรื่องปรติ อย่าไปยึดติด สุขก็สุขให้พอดี ทุกข์ก็ทุกข์ให้พอดี ชีวิตคนเราสั้นจะตาย เผลอแป๊ปเดียวน้องของเฮียเมื่อก่อนยังเล่นดินเล่นทราย แก้ผ้าวิ่งรอบบ้าน เดี๋ยวนี้อ่ะ มีคู่มีคนรักแล้ว คนเราจะอยู่กันคนละกี่ปี ห้าสิบหกสิบเจ็ดสิบหรือร้อย ชีวิตเฮ๊ยเฮียคิดไว้แค่ห้าสิบ ถ้ามันเกินไปจากนั้นก็ถือว่าใช้กรรมกันไป เพราะฉะนั้นอยากทำอะไรก็รีบทำ อย่ามัวแต่รอ"
"สาธุ"
"ไอ้เตอร์นี่กุพูดเล่นหรอไง หึ มันมีสาระนะเห้ย ช่วยจำด้วย อนาคตจะได้สมองกลวงเหมือนทุกวันนี้" ผมยิ้มเยอะมัน
"เตอร์ก็เห็นเฮียดูเครียดๆ ว่าแต่วันนี้เฮียเป็นไรป่าวเนี่ย"
"กรูไม่ได้เครียด กูแค่มีสาระ หอยนิ"
"ไม่เห็นจะต้องพูดเรื่องตายนิ"
"ฟ่านิ เข้าใจยาก เฮียพูดนี้ไม่เข้าใจรึไง"
"ไม่เข้าใจ" ผมเอามืออุดหูไว้ แล้วก็ล้มตัวหนุนตักเฮีย
"ลูบหัวหน่อย" ผมจับมือเฮียมาลูบที่หัว
"อ้อนอะไรอีกอ่ะ โตแล้วนะ โน้นสามีเธออยู่โน้นไปอ้อนมันโน้น" ไอ้เตอร์ได้แต่นั่งอมยิ้มมองผมสองคนพี่น้อง
"เหตุการณ์ที่ผ่านมาเนี่ย มันเลวร้ายต่อน้องสองคนมากใช่มั้ย เพราะฉะนั้นต่อไปวันข้างหน้าอ่ะจะทำอะไรให้นึกถึงอีกคนเป็นที่ตั้ง อย่าคิดว่าเค้าไม่ว่าอะไรหรอก เค้ารู้ว่าเราไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก คนเราอ่ะถึงจะเชื่อใจแต่ใช่ว่าจะไม่รู้สึก อย่างน้อยมันก็ต้องมีสะกิดใจบ้าง ทำอะไรอย่าให้อีกฝ่ายต้องมานั่งสงสัย ทำอะไรก็ทำให้เคลียร์ ฟ่าก็เหมือนกันนะน้อง เวลาเกิดปัญหาอย่างฟุ้งซ่าย สติแตก ใจเย็นๆนิ่งๆ ค่อยๆคิด บางอย่างเราโวยวายไปก่อนมันจะยิ่งมากปัญหา"
"นั้นดีนะแค่เอาน้ำสาด ถ้ามีครั้งต่อไปจะตัดให้ขาดแม้แต่ตอก็ไม่เหลือ"
"เออแล้วจะมาบ่นว่าเหงาตูดไม่ได้นะ"
"ไอ้เฮียไอ้บร้า"
"เอ้ ก็ไปตัดของมันแล้วใช่ว่าของมันคนเดียวซะที่ไหน มันก็ของเอ็งนั้นแหละ เพราะมันเอามาใช้กะเอ็ง"
"เฮียอ่ะทะลึ่ง"
"เออ มีไรจะพูดกันมั้ย ไม่ต้องบอกรักนะเดี๋ยวเฮ๊ยจะอ้วก หมายถึงที่กันและกันไม่ชอบให้อีกฝ่ายทำอ่ะ พูดไปเลยจะได้เอาไปแก้ไขกัน เตอร์เริ่มก่อน"
"ไม่มีอ่ะนึกไม่ออก ก็ชอบทุกอย่างที่เป็นฟ่าอ่ะ ถึงจะขี้วีนแต่ก็ยังจะชอบให้เค้าวีนอ่ะ อ้อ ไม่ชอบให้คุยกะคนที่มาจีบ"
"บร้ารึไงเค้ามาคุย อุ้ย เอ้อออื้มมมมมมมม" เฮียเอามืออุดปากผมไว้
"ฟังก่อน นิสัยแบบเนี่ยแหละที่มันไม่ชอบอ่ะ เอ๊ะอะก็ดวยวายแหกปากฟังความให้มันถ้วนก่อน"
"ลิ้นเค็มอ่ะ"
"มือ"
"แฮะๆๆ"
"มีอีกมั้ยเตอร์ โอกาสของเอ็งแล้วนะ"
"ไม่มีจริงๆเฮีย เตอร์รักฟ่าที่เป็นแบบนี้อ่ะไม่ต้องแก้อะไรแล้ว "
"ฟ่าอ่ะ"
"มีเยอะแยะ เช่น ขี้หึงจนเกินเหตุ มีอะไรไม่บอก ชอบคิดไปเอง ขี้เซา ขี้โมโห เวลาโมโหแล้วจะคุมอารมณ์ไม่อยู่ กวนตีน เอาแต่ใจ "
"ทำไมมันเยอะจังว่ะ"
"แล้วเฮียว่าจริงป่ะหล่ะ"
"ฟังนะน้องรัก มันขี้เซาปลุกยาก แต่น้องก็เต็มใจที่จะปลุกมันทุกวัน มันกวนตีนแต่น้องก็ยิ้มทุกครั้งที่มันกวนตีน ฟ่าเองเวลาไม่กินยา แอบทิ้งบ้างอะไรบ้างเตอร์ก็ไม่เคยที่จะรำคาญหรือเบื่อที่จะป้อนยา กลับทำให้ทุกครั้ง ฟ่าบ่นโน้นบ่นนี้เตอร์ก็ไม่เคยเดินหนีไปไหน"
"ยังไงอ่ะ"
"เฮียจะบอกว่าทั้งสองคนต่างก็มีข้อบกพร่องกันทั้งคู่ แต่ต่างคนก็ต่างพร้อมที่จะยอบรับแล้วเข้าใจอีกฝ่าย คนเราไม่มีใครเพอร์เฟค เพียงแต่ใครจะยอมรับข้อบกพร่องของใครได้มากกว่ากัน ถึงแม้เราสองคนจะมีข้อบกพร่องไม่เท่ากัน เตอร์มีเยอะฟ่ามีน้อย แต่ก็ไม่มีใครที่ทนไม่ได้ต่อข้อบกพร่องนั้น"
"เออก็เจงเนอะ ถ้าเป็นคนอื่นอ่ะ โดนเหวี่ยงไปนานแล้ว"
"ใช่ ก็เพราะเมิงสองตัวรักกันไง"
"อยากหนุนตักมั้งอ่ะ"
"พักเลยไอ้เตอร์ ตัวเมิงไม่ใช่น้อยๆ"
"เฮียลำเอียงนิ"
"ทำเป็นเด็กไปได้ เด็กปัญยาอ่อนนี้ก็คนหนึ่งให้มันมีสติดีบ้างซักคนเหอะ"
"เฮียมาว่าฟ่าไมอ่ะ"
"ลุกๆได้แล้วขาชาเเล้วเนี่ย"
"เอ้าแล้วเฮียจะไปไหนอ่ะ"
"จะไปฉี่ จะตามไปมั้ย"
"ไปๆอยากเห็นของเฮียจะใหญ่แค่ไหน เออๆฟ่าก็อยากเห็น"
""เดี๋ยวก็ยืนยันไปโน้นแหนะ เมิงอยากรู้หรอ ก็ดูของน้องดิยังเท่านั้นแล้วพี่มันจะแค่ไหน"
"เดี๋ยวดูแน่แหละ"
"ฟ่าไปทำไรกินหน่อยดิ๊เฮียหิว"
"ผัดหมี่ฮ่องกงป่ะมีเส้นอยู่อ่ะ"
"อะไรก็ทำเหอะ"
"เฮียจะอาบน้ำด้วย ค่ำๆมีนัด"
"กะใคร"
"เพื่อนตอนมัดยมอ่ะฟ่าก็รู้จัก ไปด้วยกันป่าวอ่ะ"
"ไม่อ่ะขี้เกียจปั้นหน้า เดี๋ยวไอ้พวกนั้นแกล้งเอาอีก"
"เออๆๆ"
"เผื่อเค้าด้วยนะ"
"จร้า" เคอร์นอนเล่นเกมส์ที่โซฟา ส่วนผมก็เข้าครัวทำอาหาร ผมอ่ะอยากกินซี่โครงอ่อนทอดกระเทียม เลยพับเมะกโปรเจคผัดหมี่เก็บไว้ก่อน เลยเอาซี่โครงอ่อนที่ซื้อมาเมื่อวานออกมาาทอด ตำกระเทียมพริกไทย เกลือนิดหน่อยเตรียมไว้ ตอนนี้ก็ไปตั้งน้ำ ใส่หอมใหญ่ แครอท รากผักชี เห็ดหอม เกลือ พอเดือดใส่ปีกไก่(บน)ลงไป แล้วรี่ไฟให้อ่อนๆๆ ทีนี้หันมาดูซี่โครงหมูอ่อนในเตากันบ้าง พอเหลืองกรอบก็ตักใส่ภาชะนะให้สะเด็ดน้ำมัน ตั้งน้ำมันให้ร้อนใส่กระเทียมพริกไทยลงไปเจียวพอเหลือง แล้วก็ใส่ซี่โครงที่ทอดเมื่อครู่ลงไป ใส่บรรดาซอสโน้นซอสนี้ตามใจชอบ จะซอสถั่งเหลืองถั่วดำอะไรก็ใส่เข้าไป ปิดเตา ไปดูหม้อซุปของเราบ้าง ปรุงรสด้วยซอสถั่วเหลือง พริกไทยป่น โรยผักชี เสริฟคู่กะซี่โครงอ่อนทอดกระเทียม อาหารง่ายๆสำหรับเวลาน้อยๆๆ ทานคู่กับแตงกวากรอบๆๆก็อร่อยอย่าบอกใคร .............
"เอ.......ของหวานไม่มี เอาไรดีอ่ะ" ผมบ่นกะตัวเอง ก็เลยตัดสินใจทำอันนี้ดีกว่า แต่ไม่รู้จะเรียกมันว่าอะไรฝากตั้งชื่อด้วยแล้วกัน ขนมปัง 6แผ่น ทาเนยแล้วก็น้ำตาลด้านเดียวพอ แล้วเอาซ้อนกันแล้วเอาไปอบให้กรอบ เจาะตรงกลางให้เป็นช่องสี่เหลี่ยม อย่าให้ทะลุดนะ ทำให้เป็นกล่องสี่เหลี่ยมขอบหนาๆๆ เอากล้วยหั่นแว่นๆใส่ตรงกลางขนมปัง เอาสตรอเบอร์รี่เชื่อมใส่ตามลงไป มีอะไรที่อยากกินก็ใส่ลงไปเถอะ ใส่ตามฐานะ ไฮโซหน่อยก็ลูกพีชเชื่อมบลูเบอร์รี่ แครนเบอร์รี่ ตะขบ แห้ว แตงโม อะไรก็ใส่ลงไปตามใจชอบราดด้วยร้ำผึ้งผสมแอบเปิ้ลไซเดอร์นิดหน่อยพอประมาณ บีบวิปครีมด้านบน แล้วเอาขนมปังที่เราตัดออกเมือกี้ลอกออกเอาแผ่นเดียวพอ ปิดทับวิปครีม แล้วเอาทั้งหมดไปแช่ฟรีซไว้ ก่อนจะเสริฟตักไอ้ติมโป๊ะด้านบน ราดท็อปปิ้งตามใจตามอิสระ ตามฐานะ ตามความเหมาะสมของเศรษฐกิจ อิอิ เสริฟได้จร้า......................
"เสร็จแล้ว" ทำไมทุกคนเงียบจัง ผมเดินไปดูเตอร์ หลับคาเกมส์ เฮียแต่งตัวอยู่ในห้อง
"เฮีย"
"ว่าไง"
"เสร็จแล้วนะ"
"เออ"
"ทำไรอ่ะเข้าไปได้ป่าว"
"เข้ามาดิจะแหกปากอยู่ทำไม"
"ก็ไม่รู้นึกว่าโป้อยู่ไรเงี้ย"
"เฮียไม่เดินแก้ผ้าในบ้านหรอกอายผีสางเทวดา"
"ง่ะ"
"แล้วนี้ทิชชูเปื้อนเลือดไรอ่ะเฮีย" ผมเห็นทิชชูอยู่ในตะกร้าขยะตรงโต๊ะเครื่องแป้ง
"เมื่อกี้เลือดกำเดาไหลอ่ะ"
"อ่าวหรอ ไม่สบายรึป่าวเฮีย"
"สงสัยจะสั่งน้ำมูกแรงไปมั้ง"
"หรือว่ามีปัญหากับโพรงจมูก"
"ป่ะหิวข้าวแล้ว ไปกินข้าวกันตุ๊กกี้"
"บร้า"
"อ่าว เห้ย ไปดูดิ๊นั้นมันตายรึป่าวนั้นอ่ะ"
"เตอร์" ผมเขย่าแขนมันเบาๆ
"สงสัยมันจะตายแน่เลย นิ่งเชียว"
"เตอร์ๆๆ"
"ฮึ อื้มม เสร็จแล้วหรอ"
"ขยับเป็นแดก จริงๆ"
"อะไรเฮีย หล่อเชียวจะไปไหนเนี่ย"
"กูยังไม่ได้แต่งตัวเลย "
"หรอ โห นี่ขนาดใส่ชุดอยู่บ้านนะเนี่ย "
"ตื่นมาก็ปากดีไม่หยุดเร้ย กูรู้ว่าเมิงโกหก"
"หิวอ่ะ"
"อื้มกุก็หิวเค้ารอเมิงอยู่คนเดียวอ่ะ"
"อ่าวหรอ"
"เออ"
"เตอร์ไปหยิบน้ำมาด้วย"
"ไหนบอกผัดหมี่ไง"
"ก็อยากกินอันเนี่ยอ่ะ เฮียยังไม่มีปัญหาเลย เตอร์มีปัญหารึไง"
"ป่าวนิ"
"อร่อยป่ะเฮีย"
"อร่อยจ้ะ"
"แต่ไก่มันยังไม่ค่อยเปื่อยเท่าไรอ่ะ ตุ๋นแปปเดียวเอง"
"แค่นี้ก็พอแล้ว เปื่อยมากเดี๋ยวไม่รู้ว่าไก่"
"แล้วเฮียจะไปไหนเนี่ย"
"ก็ไปให้พ้นหูพ้นตาเมิงไงไอ้เตอร์"
"เฮียก็พูดซะ"
"หรือไม่จริง"
"ใครจะไปคิดอย่างนั้น"
"ก็เมิงง่ะ"
"เตอร์ไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกนะ"
"หรอ"
"ค๊าบบบบบบ"
"แล้วเฮ๊ยนักเพื่อนไว้กี่โมงอ่ะ"
"สามทุ่มค่อยออกอ่ะ"
"แล้วรีบอาบน้ำทำไมเนี่ย"
"เดี๋ยวจะไปไดร์ผมด้วยไง"
"โห น้องนุ่งก็มีนิ"
"ก็ไม่อยากรบกวน เผื่อจะมีปฏิบัติการล่าฝันค้นฟ้าคว้าอะไรกันอ่าสิ"
"เฮ๊ยก็พูดไปนั้น"
"เดี๋ยวฟ่าจัดการให้ เอาให้หล่อเทพจนทุกคนตะลึงไปเลย"
"เอางั้นหรอ"
"เออ เชื่อฟ่าเหอะ"
"แต่ไอ้เตอร์มันติดเครื่องรอนานแร้วนะ"
"รอมาได้สามเดือนมันยังรอได้ อีกแค่สามชั่วโฒงมันจะตายก็ให้มันรุ้ไปสิ"
"ไม่ตานหรอก เห็นเตอร์เป็นคนยังไงกันเนี่ยสองคนพี่น้อง"
"ก็คนตัณหา ราคะไง"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
เสริฟพร้อมอาหาร
(http://www.bloggang.com/data/jeabguru/picture/1205749056.jpg)
(http://public.bay.livefilestore.com/y1p2XXcLKwMiH960O7ES4ue6OYbAMSK01m2U_Frb6GiQWXvNMjo0bXjP2jhyVOKm6tmXLzN2siMYdtsNXqufgonKw/%E0%B9%84%E0%B8%81%E0%B9%88%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B9%8B%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%87%2005.jpg)
(http://www.horapa.com/webboard/photo/horapa20090401_194229.jpg)พกไปกินที่ทำงาน
-
จิ้มๆๆๆๆๆ นุ้งฟ่า แถมไปถึงนุ้งเตอร์ด้วยย
หายไปนานโขกลับมาอ่านอีกที
ก็หวานหวีทกันน่าดู
ผ่านช่วงมรสุมมาได้ หวังว่าคลื่นลมคงสงบตลอดไปนะจ๊ะ
ดูแลกันดีดีน้า ดูแลเผื่อไปถึงเฮียด้วยล่ะ
คิดถึงงงงงงงงงงงง นะจ๊ะ
-
รักเฮีย :impress2:
นุ้งฟ่าแม่ศรีเรือนจริงๆ
เตอร์อดใจอีกนิด คืนนี้ยังอีกยาวไกล :oo1:
-
หุหุหุ....ไม่อยากจะหื่น..อุ้ย..ไม่อยากจะคิดต่อ..ผลก็ผ่านแล้ว..สามเดือนก็ผ่านแล้ว :haun4: :haun4: :haun4:
-
พี่ฟ่าพกข้าวเหียวหมูหอใบตองไปกินที่ทำงานหรอ.......555++.......
ชั่งกล้า......
:laugh: :laugh:
-
รักเฮียจังจัง...อยากได้อ่ะ....หาซื้อ ตามตลาดสด จะมีขายม่ะน๊า....
จาเอา....จาเอา.....กิกิ....
และแล้ว....พี่ฟ่า จงเตรียมตัว รับศึกหนัก.....ครบกำหนด 3 เดือนแล้ว....สู้ๆ
-
น้องฟ่ามีความสุข เราก็มีความสุข
รอ :haun4:
-
เฮียออกมาตอนไหนโขมยซีนตลอด
จัดเฮียมาโดยด่วน :-[
เตอร์เมื่อไหร่จะค้นฟ้าคว้า........ o18
-
เฮียแกเป็นไรป่ะเนี่ย
เลือดกำเดาไหลด้วยง่ะ
= [] =
-
เฮียน่ารัก+กวนตรีนตลอดเจงๆ
เทศน์ซะ นึกว่าอายุ 70 แล้วนะเนี่ย 5555
เรื่องที่พูดนี่ ถูกต้องที่สุดอ่ะ
จุฟ จุฟ นุ้งฟ่าที่น่ารักด้วยเน้อ :กอด1:
-
:impress2:
โฮะ โฮะ..
น่ารักจริง ๆ
ปล.เห็นอาหารแล้วหิวอ่ะ. :z1:
-
o13 เฮีย
เฮีย..ปรากฎตัวตอนไหน
น่าร้ากกกกกก ทุกตอน
เล่นเอานุ้งฟ่า น้องเตอร์
พระเอก นายเอก หมองไปเลย ฮ่าฮ่า
ว่างๆ นุ้งฟ่าเล่าตอนพิเศษเกี่ยวกับเฮียมั่งดิ
แบบว่าชอบอ่ะ อยากอ่านเรื่องของเฮีย :m11:
ว่าแต่..ชื่อตอนหน้า
นุ้งฟ่า ใช่ชื่อนี้อ่ะเปล่า
ฟ่าทะลัก เตอร์ทะลวง :pighaun:
จริงดิ เอิ้กเอิ้ก ฮ่าฮ่า :laugh:
:L1: ขอบคุณ นุ้งฟ่า&น้องเตอร์ +1 ครับ
-
คุณเฮีย ช่างเป็นพี่ชายที่แสนดีซะจริงๆ
ส่วนนุงฟ่ากะนุงเตอร์ ตอนหน้าหวังว่า
ทั้งคู่คงจะไปอะกิกิ้ว กันนะจร้า :-[
-
หึหึ
แอบสงสารเตอร์อ่ะนะ 555
รอไปอีกหน่อยละกันนะจ๊ะ อิอิ
-
นี่แหละเฮีย o13 ว่าแต่เลือดกำเดาไหล หรือเฮียเป็นอะไรมากกว่านั้น แต่ไม่บอกนุ้งฟ่า
เมื่อเฮีย ออกไปจากห้องแล้ว คนที่บอกว่ารอได้ ก็คงปฎิบัติการ ... สามเดือนที่รอคอย :pighaun:
ฟ้าเหลืองแน่ นุ้งฟ่า
+1 ให้ เลขสวยน่ะครับ 456
-
....ครอบครัวนี้คุยกันสนุกดี....เฮียเป็นคนคิดดี ทำดีเนอะ
....แม่ศรีเรือนทำอาหารน่ากินจัง สมาชิกอวบกันหมดแล้วมั้ง :L2:
-
คำสอนของเฮียคงทำให้หลายคนให้ความสำคัญกับคนรักมากขึ้นเนอะ หุหุ
มีขั้นตอนการทำอาหารบ่อยๆแบบนี้ สงสัยอ่านจบจะเปิดร้านอาหารได้ อิอิ
เฮียคงไม่ไม่สบายรุนแรงช่ายป่าวอ่า ห่วงเฮียนะ :เฮ้อ:
-
ฟ่าสังเกตเฮียบ้างนะ
เฮียสุขภาพเป็นงัยบ้าง
เฮียมีไรปิดบังป่าวเนี่ยะ
-
เฮียเนี่ย เด็ดทุกตอนเลย :-[
-
มานั่งอ่านตอนกลางดึกนี่ บอกได้เลยว่า...................................................หิว :z3:
-
คู่นี้ฉลุยแล้ว รักกันๆ ต้องนำสิ่งที่เฮียบอกไปใช้ในการครองรัก ครองเรือน
แต่ว่าเฮียเป็นไรป่าวอ้ะ เลือดกำเดาไหลแค่นั้นใช่มิ
บวกอีก 1 แต้มให้นุ้งฟ่า จุ๊บๆจ้า :กอด1:
-
เฮียมาแบบมีสาระสุดๆมาแบบเนื้อๆ ผู้ชายอะไรน่ารักน่ากินเอ๊ย..น่ากอดสุดๆ
จะไปสู่ขอสินสอดแพงไหมเนี่ยนุ้งฟ่า แต่แอบเป็นห่วงเหมือนกันดูแลสุขภาพตัวเองบ้างนะ
:man1:นุ้งฟ่า ตอนหน้าจะวีทหวานให้อิจฉากันอีกแล้วสิ อิจฉาคอปเตอร์อ่ะ
-
:z2:
:z2:
-
น่ารักเนอะเฮียนุ้งฟ่าเนี่ย มีแบบนี้ซักคน รักตายเลย ><~~~
กับข้าวฝีมือนุ้งฟ่ามันน่าหม่ำซะจริง ได้เวลาอาหารเที่ยงพอดี ท้องร้องจ๊อกๆ 555
รักกันนานนนนน น๊านนนนน นานนนน นะจ๊ะนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์
คิดถึ๊งคิดถึง :กอด1:
-
:call: อัพ อัพ
555+ คิดถึงพี่ฟ่า/เตอร์ จังเลย
-
:call: :call: :call: :call:
:oni2: :oni2:
-
:จุ๊บๆ:เฮีย
-
:กอด1:
-
หายไปนานจัง คิดถึง :กอด1:
-
:man1: นุ้งฟ่า หายไปนานเป็นห่วงนะ คิดถึงจัง :L1:
-
กลับมาถึงห้องปุ๊ปก็ออนปั๊ปเลย
ไม่ได้หนีเที่ยวนะ
แต่ไปทำหน้าที่ลูกสะใภ้ที่แสนดีมา
อิอิ
*************************************
"เฮียอิ่มแร้วหรอ"
"อื้ม"
"มีขนมอีกนะฟ่าทำไว้ เตอร์ไปหยิบมาให้เฮียหน่อย"
"ไปหยิบมากินเองเหอะเตอร์ เฮียอิ่มแล้ว"
"เตอร์ฝากเก็บจานด้วยนะ เฮียตามฟ่ามาเดี๋ยวทำหล่อให้"
"ให้ข้าวมันย่อยก่อนดิว่ะ ให้ข้าวมันเรียงเม็ดซะหน่อย"
"ได้ยินคำนี้นึกถึงคุณยายเลยเนอะ คุณยายจะชอบบ่นเสมอๆอ่ะเวลาเราอิ่มแล้วนอนอ่ะ นั่งให้ข้าวเรียงเม็ดก่อนสิลูกเอ๊ยยยยย"
"เออเจงด้วย"
"ฟ่ามีแกรนด์มัมด้วยหรอ"
"เอ้าไอ้นี้ เมิงคิดว่ากุสองคนพี่น้องนี่เกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่รึไง"
"เอ้า ก็เตอร์ไม่เคยเห็นฟ่าจะเล่าให้ฟังนิ"
"ก็เตอร์ไม่เคยถามเองนินา"
"โอ้ววมายก้อดดดดดด น่ากินมากมาก วอทอีสอิท"
"น้องพี่มีผัวฝรั่งตั้งแต่เมื่อไร"
"มันรั่วอ่ะ สงสัยต้องพาไปร้านอ๊อกท่อ"
"เฮียไม่กินแน่น๊าาาาาาา"
"ตามสบายเถอะหลินหุ้ย อื้มเดี๋ยวเฮียแปรงฟันแป๊ปนะ"
"เฮียไม่กินแน่นะ"
"ไหนขอชิมคำดิ๊"
"เป็นไงเฮีย"
"อื้ม อร่อยดี แต่จานนี้คอเลสเตอรอลไม่น้อยเลยนะ"
"เป็นธรรมดาของขนมนิเฮีย"
"อื้ม..ทำบ่อยๆนะ หลินฮุ้ยมันจะได้อ้วนๆๆๆๆๆ" เฮียเอามือไปหยิกแก้มเตอร์ที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับจานขนม
"โอ๊ยเฮีย เจ๊บนะเนี่ย คิดไรกะเตอร์ป่ะเนี่ย"
"เดี๋ยวก็ยืนยันไปโน้นแหละ" เฮียยกขามาจะยืนยันจริงๆ
"อ่ะล้อเล่นน๊า"
"เตอร์อ่ะ คิดอะไรกะเฮียของฟ่ารึป่าว"
"คิด"
"คิดอะไร"
"คิดจะเป็นพระยาเทครัว"
"วันนั้นคงเป็นวันตายของเมิงอ่ะ" แล้วเฮียก็เดินนเข้าห้องน้ำไปอย่างสง่างามมมมมม
"โหด"
"ตายแบบทุเรศด้วย"
"โหดกว่า"
"จะกินหมดนั้นเลยหรอไง"
"ก็ว่างั้นอ่ะ"
"นี่มันเย็นแล้วนะ กินหลังหกโมงอ่ะมันไม่ดีน๊า"
"ถ้าเตอร์อ้วนจะทิ้งเตอร์มั้ย"
"ไม่ทิ้งหรอก แต่จะเอาไปเปิดวิกตามงานวัดอ่ะ"
"ยังไงอ่ะไม่เข้าใจ"
"ก็พวกของแปลกไง คนตุ่ม "
"เชอะ"
"เบาหวานมันจะถามหานะท่าน"
"รู้แล้วๆไม่กินก็ได้"
"ทำไมต้องทำหน้าหงุดหงิดด้วยอ่ะ คนเค้าหวังดีแท้ๆ"
"อะไรกันอีกอ่ะ อยู่ใกล้กันไม่ได้เลยไง กัดกันตลอด เดี๋ยวก็เอาน้ำร้อนราดซะเลย"
"หมานะไม่ใช่คน"
"ขำตลอด กูต้องแก้ใช่ไหมเนี่ย ว่า คนนะไม่ใช่หมา อยู่พระรามเก้าคาเฟ่รึไงเมิงไอ้เตอร์"
"ผ้าเช็ดหน้าอยู่ในตู้นะเฮ๊ยฟ่าเก็บมาจากระเบียงแล้ว"
"อื้มๆๆ" เฮียเดินไปหยิบผ้าเช็ดหน้าแล้วก็ออกมานั่งข้างๆผม
"ว่าไงน้องรัก นั่งเป็นหมาหมากรุกเชียว"
"ม้าไม่ใช่หมา อยู่คณะเดียวกะมันป่ะเนี่ย"
"เอาน๊า ไปโกรธมันทำไม รู้ก็รู้ว่าสันดานมันเป็นไง อีกอย่างคนมันจะกินแล้วไม่ได้กินอ่ะมันก็หงุดหงิดแหละ อย่าถือสาๆ"
"ไม่ถือสาหรอกแต่วามันรู้สึก"
"มาเป็นเพลงเชียวน้องกรู"
"ขอโทดนะ"
"เมิงนะเมิงสั่งสอนไปเมื่อกี้เนี่ย ไม่ได้เข้าสมองเลยรึไง"
"ดีกันนะ นะ นะ น๊าาาาาาา"
"เอ้า นี่ก็นะ ดีดีกันซะ ไปเฮียจะไปแล้ว ทำผมด่วน" เฮ๊ยเดินเข้าไปในห้อง
"เอ้าฟ่า น้องค้อนกันอยู่นั้นแหละ เอนี่ยังไง ตามเฮียมา เร็วเดี๋ยวสาย"
"แบร่"
"ยังอีก ฟ่านี่ยังไงว่ะ โตแล้วนะ "
"ฝากไว้ก่อนเถอะ"
"เดี๋ยวเหอะๆ ไอ้ตัวดี มานี่เลย ไอ้เตอร์เมิงก็เลิกทำหน้าสลดหดหู่ขนาดนั้นได้แล้ว เมียเมิงไม่แกล้งเมิง ไม่รู้ตัวเลยรึไง "
"รู้ แต่ตอบโต้ไม่ได้"
"ไร้สาระว่ะเมิงสองตัวเนี่ย" ผมเดินตามเฮ๊ยไป ทำผมให้เฮีย
"ทำผมอย่างเดียวหรอ ไหนเสื้อผ้าอ่ะที่จะใส่ไป "
"โน้นไง"
"เดฟดำ เชิ๊ตดำเนี่ยนะ จะไปงานศพรึไง"
"ก็อำพรางหุ่นไง"
"โหยยยยย อวบๆแบบนี้แหละมีเสน่ห์"
"หรอ" ผมเดินไปเลือกเสื้อผ้าในตุ้ของเตอร์
"อื้ม เดี๋ยวนะ เดี๋ยวเอาแจ็คแก็ตตัวนี้สวมทัพไปอีกทีดีกว่า แล้วใส่เป็นเสื้อกล้ามดำตัวนี้แทนเชิ๊ตนะ แล้วเดี๋ยวเอารองเท้าในตู้ที่มันเป็นไฮท็อปอ่ะ แล้วก็เพิ่มสร้อยคอเส้นนี้เข้าไปด้วย"
"เฮียว่ามันเยอะสิ่งไปนะน้อง"
"อ่ะเอาไม้คาดผมไว้"
"ให้คาดผมไปหรอ จาบร้าไง"
"บร้าหรอเฮีย อันนี้ครีมกันแดดเฮ๊ยใช่ป่าว"
"อื้ม"
"ทาให้ทั่ว"
"เมิงจะแอบดูไรไอ้เตอร์ จะดูก็เข้ามา เมิงนี้ชอบทำตัวเหมือนเด็กมีปัญหาขึ้นทุกวันแล้วนะ" เฮียพูดจบมันก็เดินเข้ามานอนบนเตียง เอามือเกยคางมองผมกะเฮีย
"เฮียหันมานี่อย่าไปมองมัน"
"ฟ่านิ" ผมเริ่มทา เบส ไปที่หน้าเฮีย เฮียหน้าใสอยู่แร้วไม่ต้องไรมาก ลงทินท์ที่ปากให้น่าจุ๊บนิดหน่อย แต่เฮ๊ยก็ปากแดงอยู่แร้วนะ เอาที่เขียนคิ้วแบบฝุ่น เติมคิ้วให้ได้รูปชัดขึ้น
"หล่อจิงๆเฮียใครว่ะเนี่ย"
"เฮียว่ามันเยอะไปป่ะน้อง"
"ไม่หรอกเฮียเนี่ยธรรมชาติสุดแล้ว เชื่อเตอร์ ดูใสๆแบ๋วๆ"
"ปรกติเฮียก็ทาครีมกันแดดกะลิบมันกันปากแตก เผื่อออกไปนอกบ้านไปโดนทีนใครเข้าเลยทากันไว้ก่อนแค่นั้นแหละ"
"ก็ทาแป้งซะหน่อยดิเฮีย แป้งแคร์อย่าเชียวนะ"
"อ่าวไมอะ"
"มันจะวอกอ่าสิ"
"ทาเบสแล้วก็แป้งฝุ่นแบบนี้แหละ"
"อื้มๆๆๆๆ ถึงว่าเด็กๆที่มันใสๆในสยาม มันต้องทาแบบนี้แน่เลย"
"อื้มช่ายยยย แต่อย่ารองพื้นหนาๆเชียวจะกลายเป็นหัวโปกกะโหลกไขว้ ยิ่งรองพื้นไม่ดีด้วยนะบ่ายๆหน้าเขียว มันช่างเป็นภาพที่สะเทือนใจยิ่งนัก"
"แค่ครีมกันแดดนี่ยังทาบ้างไม่ทาบ้างเลย"
"เดี๋ยวนี้ต่อไปต้องทาทุกวันนะเฮีย โอกาสจะเป็นของคนที่พร้อมเสมอ"
"จร้า แล้วจะไดร์ผมได้ยัง"
"ฟ่าว่าไอ้ผมตรงๆของเฮียเนี่ยมันก็สวยดีนะ แต่ใส่เจล แล้วไดร์ให้มันปัดๆเท่ห์ๆหน่อยจะดีกว่าเนอะ"
"เอาไงเอากัน ตามใจน้องเลย" ผมไดร์ผมให้เฮ๊ยเสร็จก็ให้เฮ๊ยไปแต่งตัว
"เอ้าแล้วเมิงสองตัวจะนั่งมองกุแก้ผ้ารึไง"
"อื้ม ก็เปลี่ยนดิ ทำไมอ่ะ อายไร เห็นมาตั้งแต่เด็กๆ"
"แต่ตอนนี้มันโตแล้วโว้ย" เฮียพูดจบผมสองคนยังไม่ได้ออกไปเลย แกก็ถอดเสื้อถอดกางเกงเหลือแต่กางเกงในที่เป็นบ็อกเซอร์แนบเนื้อสีขาว โอ้ว ขาวจั้ว เฮียหยิบเสื้อกล้ามมาค่อยๆใส่ บั้นท้ายสวยๆ แผ่นหลังกว้างๆ ผมที่ยาวมาถึงท้ายทอย เฮียเองตัวมาด้านข้าง ให้เห็นน้องท้องที่เพิ่งอิ่มข้าวออกมาเล็กน้อยพร้อมขนที่หน้าท้องรำไร เสื้อกล้ามค่อยๆปิดหน้าท้องน้อยๆ เฮียหยิบเเจ็กเก็จมาใส่ทับเสื้อกล้ามสีดำมันช่างตัดกับกางเกงในสีขาวยิ่งนัก กางเกงขาเดฟถูกหยิบมาใส่ทีละข้างกระดุมกางเกงค่อยๆติดทีละเม็ดทีละเม็ด ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ อย่าคิดมากนะครับ แค่บรรยายภาพขำขำจริงๆแล้วเฮียนุ่งผ้าขนหนูตอนใส่กางเกงอ่ะ แต่ถอดเสื้อถอดจริงๆนะ อิอิ
"เป็นไงโอเคมั้ยชุดนี้"
"โหเฮีย ถ้าวันนั้นนะเฮียนั่งอยู่ที่คิโน๊ะกะฟ่านะ เตอร์ต้องคิดหนักเลยแหละว่าจะจีบใครดีระหว่างเฮียกะฟ่าอ่ะ"
"บุญของกูแล้วแหละที่วันนั้นกูไม่ไปที่นั้น"
"ใส่สร้อยด้วยเฮีย "
"สร้อยด้วยหรอ"
"อื้มด้วยสิ"
"หล่อโคตร เฮีย จากใจเลย"
"พอเลยไอ้เตอร์ กุรู้มานานแล้วว่ากูหล่อ"
"ก็ชมไปงั้นแหละ ตามมารยาท"
"เออ กวนตรีน"
"เฮียใส่ถึงเท้า เดี๋ยวฟ่าไปหยิบรองเท้าให้"
"กูรู้แร้วว่าทำไมเมิงถึงรักน้องกูไอ้เตอร์ เมิงดูดิว่ามันน่ารักขนาดไหน จิตใจมันดีขนาดไหน แล้วทำไมเมิงชอบทำให้น้องกูเสียใจบ่อยๆ กูไม่เข้าใจเลยจริงๆ"
"โห เฮียอ่ะ รู้สึกแย่เลยเนี่ย"
"ช่ายกูพูดให้เมิงรู้สึกแย่มากถึงมากที่สุด"
"เตอร์ก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจฟ่าหรอกนะเฮีย"
"หรออออออออ"
"เฮียยยยทำไรช้าจังใส่ถุงเท้าแค่เนี่ย มาลองร้องเท้าดิ๊"
"เออ ๆๆๆไปเเล้ว"
"ช่วยเอาไปคิดด้วยนะคุณน้องเขยยยยยยย"
"คอนเวิร์สของเฮียก็ได้นะความจริงอ่ะ"
"ก็ได้แหละ แต่มันยังไม่ที่สุด อ่ะบอกให้ลองก็ลองเหอะอย่าดื้ดจิคับ"
"จ้ะ"
"จ้ะก็นั่งลงสิ"
"เห้ยไม่ต้องเฮียใส่เอง"
"เออน๊าอยู่เฉยๆเหอะ เฮียจำได้ป่ะ ตอนที่ฟ่าข้อเท้าแพลงตอนเด็กๆต้องเดินเดี้ยงไปโรงเรียนอ่ะ เฮียอ่ะใส่รองเท้าให้ฟ่า มารับฟ่าไปโรงเรียนทุกเช้าอ่ะ"
"เออจำได้"
"แล้วก็ยังซื้อยามาทาให้ด้วย ผูชายที่ดูเข้มแข็งแล้วก็นอนแข็งกร้าวดูเกเรในบางครั้ง มันไม่น่าเชื่ออ่ะว่าจะมานั่งทายาใส่รองเท้าให้น้องชายคนนี้ได้"
"อารมณ์ไหนเนี่ย อยู่ดีดีมาดราม่าซะงั้น"
"อ่ะเสร็จแระ ไหนยืนดิ๊"
"หล่อยังเนี่ย"
"หล่อแร้ววววว รับรองไอ้พวกปากหมาเพื่อนเฮียมันต้องอึ้งแน่ๆ"
"กลัวมันจะโห่เอาอ่าดิ"
"เออน๊า มั่นใจหน่อย"
"หรอ"
"ไฟท์ติ้งๆ"
"อื้ม ไฟท์ติ้ง"
"เตอร์ ออกมานี่ดิ"
"ไปเรียกมันไม เรียกมันมากัดเฮียรึไง"
"โอ้วววววคุณพระ เฮลท์มีพลีสสสสสสสสสสสส"
"เห็นป่ะ มันเริ่มจะกัดแระ"
"นึกว่าจีฮูซองเบนะเนี่ย"
"กวนตรีน"
"เฮีย"
"ไร"
"ซื้อหนมมาฝากเตอร์กะฟ่าด้วยนะ"
"เช้าค่อยกินแระกันคืนนี้กุจะไปนอนที่ห้อง"
"อันแน่ ห้องใครกันแน่"
"ห้องกุอ่าสิคิดถึงหมอนนุ่มๆของตัวเองจะแย่แระ"
"เตอร์คงคิดถึงเฮียแย่เลยคืนนี้"
"ไอ้ตอแหล"
"ฟ่าดูเฮียดิ ด่าเตอร์อ่ะ"
"อื้ม ฟ่าว่าเฮียเค้าพูดจริงนะ"
"ใจร้าย"
"เฮียไปแระ"
"เที่ยวให้สนุกนะเฮีย"
"เออ เมิงสองตัวก็เบาๆมั้งนะ อย่าให่มันรุนแรง เอาพอดีพอดี"
"เฮียนิ"
"ไปแระ " ผมปิดประตูห้องก็เดินมานั่งที่โซฟา
"เฮียนี้พอแต่งตัวแล้วหล่อเนอะ"
"พี่น้องมันก็ไม่ได้หนีกันหรอก"
"หรอออ ขี้โม้เหมือนกันด้วยป่ะหล่ะ"
"โม้อะไร ไม่อย่างนั้นจะมีคนมาติดเสน่ห์แบบนี้หรอ เอ้ออออออ เมื่อยยยยย" ผมล้มตัวลงนอนที่โซฟา เตอร์เดินทานั่งลงที่พื้นตรงโซฟาที่ผมนอนอยู่แล้วเอาหลังพิงมาที่โซฟาแล้วเงยหน้าขึ้นเอาหัวนอนบนท้องของผม
"เชื่อป่ะว่าฟ่าเคยนอนแบบเตอร์เนี่ย แล้วร้องไห้ วันที่ฟ่าเหงาและไม่มีใคร วันนั้นฟ่าไม่มีคนให้นอนหนุนแบบนี้นะ" ผมเอามือเล่นผมมัน
"แล้วฟ่ารู้ป่ะว่าเตอร์นอนร้องไห้ทุกคืน ไปไหนเห็นอะไรที่มันนึกถึงฟ่าเตอร์ก็จะต้องร้องไห้"
"เตอร์"
"จ๋า"
"รักฟ่าป่ะ"
"รักมากมาก"
"เตอร์ขออะไรอย่างได้ไหม"
"ได้เสมอ"
"ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม อย่าหายไปไหนอีกนะกลับมาที่นี่ กลับมาที่บ้านของเรา แม้เราจะโฏรธกันยังไงก็ตาม เตอร์ต้องกลับมาที่นี่นะ"
"อื้ม เตอร์สัญญา"
"ขอบคุณนะ"
"ฟ่า"
"ฮึ"
"รักเตอร์มั้ย"
"รักสิ"
"ฟ่า"
"ไร"
"หิวหรอ ท้องร้องอ่ะ"
"ป่าวนิ"
"ก็มันร้องอ่ะเตอร์ได้ยิน"
"ก็ช่างมันดิ๊"
"หรือว่าเราจะมีลูกด้วยกัน"
"ไอ้บร้า" ผมพลักหัวมันออกแล้วก็ลุกขึ้นนั่ง เตอร์ขึ้นมานั่งข้างๆผมทันที แล้วก็เอาหัวมาซบที่ไหล่ผม
"ฟ่า"
"อื้ม"
"เกาหลังให้หน่อยคัน"
"หันหลังมาดิ ตรงไหนอ่ะ"
"ตรงนั้นแหละ แรงๆหน่อยก็ได้"
"มดกัดป่าวเนี่ยเดี๋ยวฟ่าไปเอายามาทาให้" ผมลุกจะไปหยิบยา แต่มันก็ดึงมือผมไว้
"ไม่ต้องหรอกนิดเดียว"
"อ้อนไรอีก" มันหอมมาที่พุงของผม แล้วก็เอาจมูกขยี้ๆๆมาที่พุง แล้วก็โอบกอดผมไว้ สักพักมันก็ เงยหน้ามามองผมแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ ผมรู้สึกได้ว่ากางเกงผมถูกดึงให้ต่ำลงที่ละนิดๆ จนหลุดไปกองที่พื้น มือสองข้างของเตอร์สอดเข้าไปในกางเกงในด้านหลัง
เอ้ออออง่วง
ไปนอนก่อนดีกว่า อิอิ
-
คุณพี่เฮีย...ของนู๋....พี่ฟ่าบรรยายซะ...อ๊ายยยย....เฮียของช้านนนนน....
รักเฮียเพิ่มขึ้นมากมาย.....ว่าแต่...รักแต่เฮีย...ลืมรัยป่าวน๊า....
อ๊ออออ....ลืมรักพี่ฟ่า กะ พี่ เตอร์....แบบว่าช่วงนิ...เฮียแก ฮ๊อตช่า.....ยอมหั้ยเฮียหน่อยน๊าค่ะ....แว่
-
โอว คุณเฮียนิวลุค อยากรุ้ตอนโดนเพื่อนแซวอ่ะ
NC ไปไหน ฟ่าตัดทำไมๆๆๆ :z3:
-
Why Why Y Y Y Y ??????
มาง่วงนอนไรตอนเน้เนี่ยๆๆๆๆๆๆ
นุ้งฟ่าดูแลตัวเองมากกว่าพี่อีกอ่ะ
ออกจากบ้านนี่มาแค่แป้งเด็กโปะๆ หน้าอย่างเดียวเลย 5555
คิดถึงนะจ๊ะ
-
พี่ฟ่าอ่ะใจร้าย ฮือๆๆๆ
แล้วเตอร์ทำอะไรต่ออ่ะ อยากรู้
-
มาง่วงอะไรกันตอนนี้อ่ะฟ่า
มาเลยนะมาต่อเลย
เค้าจะดูว่าใครจะทำแฮทริค
-
นุ้งฟ่าบรรยายเฮียเล่นเอาเคลิ้มไปเลย อิอิ:o8:
ว่าแต่ มาง่ง มาง่วงอะไรเอาตอนนี้เนี่ยะ มะย๊อมมมม :sad4:
-
แอบหลงรักเฮีย :z1:
นุ้งฟ่าต้องรีบมาต่อนะ ค้างอย่างแรง :haun4:
-
:กอด1: น้องฟ่า น้องเตอร์ เฮียด้วย
แต่จะกอด :กอด1: เฮียมากกว่านะ
รักเฮีย คิดถึงเฮีย มาก ๆ เลย
:undecided: :undecided:
-
จะมาง่วงอะไรตอนนี้ ฟ่าใจร้าย :serius2:
กลับมาต่อเถอะนะ ขอแบบละเอียดๆ :impress3:
-
เอิ่ม พี่ฟ่า มาง่วงอะไรตอนนี้เนี่ย ตื่นมาต่อก่อนเดะ :angry2:
ปล. เฮียแต่งเต็มสตรีมแบบนี้สงสัยหล่อน่าดูนะ :z1:
-
:impress2:
อยู่ใกล้กับคนที่เรารัก...รักเรา
มันดียังงี้ นี่เอง
:L1:
ความสุขที่คุณสัมผัสได้
ขอบคุณคับ ฟ่า&เตอร์ แอนด์ เฮีย
ป้อล่อ....รอตอนหน้า :m25: ใจจดจ่อ
อย่าทำให้ฟ่า รอเก้อ ค้างเติ่งน่ะ เตอร์ ฮ่าฮ่า
-
:pighaun: :jul1:
-
o22 ง่ะ..เกิดไรขี้น NC หายไปหนายยยยยยยยย
:กอด1:
-
....อ่านไปขำไป ต่อล้อต่อเถียงกันดีจริงๆๆครอบครัวนี้
....น้องเตอร์จะเป็น พญาเทครัว จริงๆๆเหรอ สงสัย ..หัวขาด ก่อนแหงๆๆ
....เฮีย จะหล่อไปไหนเนี่ย โดนคนแต่งสุดหล่อ แกล้งอีกแล้ว เล่นตัดฉับไปที่โคมไฟหัวเตียง ซะนี่ :serius2:
-
ฮือ ๆๆ โดนตัด ฉับ ๆ
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์
-
เฮ้อออออออ นุ้งฟ่าทำร้ายคนแก่ :m31:
มันค้างเข้าใจปะค้าบบบ - -"
ปล. เฮียนุ้งฟ่าเนี่ย น่าเจี๊ยะเนอะ เอิ๊กกกกกกก :-[
-
อรุณสวีทค๊าบบบบบบบ
แหม๋ๆๆๆรอฉากนั้นกันอยู่อ่าสิ
ฮ่าๆๆๆๆ
เช้านี้ขอให้มีความสุขนะครับบบบบบบบบ
ขอให้เจอแต่สิ่งดีดีเน้อ
*****************
*********************************02/02/53/04.03
ผมเอามือจับสองแก้มมันแล้วก็จับมันเงยหน้าขึ้น
"ทำอะไรไอ้หื่น" แล้วก็ผลักมันล้มไปกับโซฟา แล้วมันก็ไม่รอช้าโน้มตัวผมให้ล้มลงแล้วนอนทับบนตัวของมัน(ไอ้นี้มันไวเนอะเรื่องแบบนี้)
"ก็ปล่อยให้เค้าถอดกางเกงแล้วจะมาเดินหนีไปได้ไง"
"ปล่อยดิเจ็บแขน"
"อย่ามาฟอร์มจัด ฟ่าอ่ะฟอร์มเยอะ"
"ไรเล่า" ผมเอามือล่วงไปปลดกระดุมกางเกงเตอร์แล้วรูดซิบ มันค่อยๆคลายมือออก ผมรีบลุกแล้ววิ่งเข้าห้องนอน ฮ่าๆๆๆๆๆ
"เห้ย ไอ้ตัวแสบ มานี่นะ เปิดประตูเลย เปิดๆๆๆๆ"
"เปิดก็เสร็จอ่าดิไอ้อ้วน" ผมเดินไปเช็คสถาพความน่ารักของตัวเองหน้ากระจก ร้องเพลงตามประสาคนอารมณ์ดีได้แกล้งคน เสียงบิดลูกบิดหน้าประตูเงียบไป
"ฮ่าๆๆๆ ไม่รอดแน่ไอ้ตัวแสบ" มันไปเอากุญแจมาไขอ่ะ มันเอามาจากไหนเนี่ย เราก็ว่าซ่อนดีแล้วนะ
"ถอดกางเกงทำไม "
"ก็จะข่มขืนเมียตัวเองไง"
"เห้อๆๆๆ"
"จะไปไหน" ผมเดินจะไปเปิดประตูมันมาขวางหน้าไว้
"หิวน้ำ"
"เดี๋ยวทำให้กิน"
"หิวน้ำจริงๆ"
"อื้ม ไปดิ เตอร์ก็คงเข้าใจอะไรมากขึ้นแล้วอ่ะ เตอร์คงน่าขยะแขยงมากเลยสินะ" มันหลีกทางให้ผมแล้วก็ไปนอนที่เตียง ซวยแร้วเรางานเข้าอีกแล้ว เอาไงดีเดินออกไปกินน้ำดีกว่า เห้อไม่น่าเลยเรา ยอมๆไปตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง
"กริ๊ก" เสียงคนกดล็อคประตูห้อง ผมรีบวิ่งไปที่ประตู
"เตอร์ ล็อคทำไมอ่ะ เปิดให้ฟ่าหน่อย เตอร์ เตอร์ เตอร์ค๊าบบบบบบ"
"ขอเตอร์นอนพักเเป๊บนะฟ่า"
"เตอร์ฟ่าแค่ล้อเล่นนะ ทำไมเตอร์ต้องคิดมากแบบนี้อ่ะ เตอร์ไม่รักฟ่าแล้วหรอ"
"รักสิ เตอร์เลยไม่อยากให้ฟ่าลำบากใจไง"
"ฟ่าล้อเล่นอ่ะ เตอร์อย่าทำแบบนี้ดิ" ผมเริ่มเสียงสั่นเครือตอนนั้นใจไม่ดีเลยอ่ะ ผมไม่น่าไปจี้แผลทางจิตใจของมันเร้ยยยยยยยยย
"เตอร์ไม่เป็นไรจริงๆฟ่า"
"ไม่เป็นไรก็เปิดประตูดิ นะ ฟ่าขอร้อง อย่าทำงี้ดิ เตอร์" ผมนั่งลงหันหลังพิงประตู ความเงียบเริ่มครอบงำ จนทำให้ผมเริ่มมีน้ำตา
"ไอ้คนใจร้าย" ผมร้องไห้บ่นกับตัวเอง เชอะไม่ง้อก็ได้ว่ะ อาบน้ำดีกว่า แช่น้ำอุ่นแช่น้ำอุ่นจร้าาาาาาาาาาาาาา ผมนอนเเช่น้ำได้สักพักความอุ่นเริ่มหาย ความหนาวเริ่มเข้าแทรก ผ้าเช็ดตัวก็อยู่ในห้อง ห้องก็เข้าไม่ได้ทำไงอ่ะ แช่ต่อไปจนกว่ามันจะออกมา แช่ให้ตัวเปื่อยขึ้นอืดเนี่ยแหละ เริ่มโมโหแล้วนะ
"แกร๊ก" เสียงประตูห้องน้ำที่ติดกะห้องนอนเปิด ผมลืมตามอง ในใจดีใจโคตรแต่ก็ยังมีฟอร์ม
"เดี๋ยวก็ปอดบวมหรอก นี้ผ้าเช็ดตัว แล้วเช็ดหัวให้แห้งด้วยนะ"
"ปึง" เสียงปิดประตูของคนน้อยใจ
"ปิดเบาๆไม่ได้ไง ชิ" ผมลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัว แล้วก็ยืนเช็ดผมอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ
"ฮัดชิ้วววววว" ผมแกล้งจามไปงั้นแหละ มนจะได้รู้ว่าผมไม่สบายแร้วเพราะมันนั้นแหละ
"ฮัดเช้ยยยยยยย" เพิ่มเสียงดังขึ้นอีก อันนี้ใครจะทำต้องฝึกแอคติ้งบ่อยๆนะจะได้จามได้เหมือนจริง
"แกร๊ก" ได้ผล มันออกมาดูผม
"ออกมาจากห้องน้ำสิ ห้องน้ำมันชื้น เดี๋ยวก็ไม่สบายไปอีกหรอก " ผมยืนเช็ดตัวเช็ดหัวแบบไม่สนใจคำพูดของมัน เรื่องไม่เป็นเรื่องแท้ๆป่านนี้ถ้ายอมมันตั้งแต่แรกได้นอนอสบายไปแล้วววว ผมยังคงยืนเฉย มันดึงมือผมให้เข้าไปในห้อง
"เบาๆก็ได้ฟ่าเจ็บนะ" นางเอกต้องอ่อนแอในสายตาพระเอกนะครับ อย่าลืม มารยาหญิงเล่มที่ห้าหน้าเจ็ดบรรทัดที่หก อิอิ แล้วมันก็เหวี่ยงผมลงตรงโต๊ะเครื่องแป้ง
"โอ๊ยยยยย เบาๆดิจะทำรุนแรงกะเมียไปถึงไหนเนี่ย" มันเอาผ้ามาเช็ดผมให้ สงสัยมันจะแค้นขยี้ๆเอ๊าขยี้เอา
"ร้อนอ่ะเนี่ย หูจะไหม้เเร้วววววเนี่ย ไม่เต็มใจทำเดี๋ยวฟ่าทำเองก็ได้นะ" มันเป็นคนที่ไดร์ผมไม่มีศิลปะเอาซะเลย จี้จนหนังหัวจะไฟท่วมแล้ว
"อื้ม" สั้นๆง่ายๆ แล้วมันก็ปิดไดร์ แล้วไปนอนอยู่บนเตียงหยิบเกมส์มาเล่น กระดิกขาไปมา ยั่วโมโหยิ่งนัก ยั่วได้ยั่วไป เดี๋ยวเจอยั่วสวาทแล้วจะรู้สึก
ผมเช็ดตัวแห้งทาแป้งโปรยน้ำหอมนิดหน่อย (นี่เมิงจะนอนนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ) ผมใส่ผาเช็ดตัวอยู่หนึ่งผืน เปิดตู้เสื้อผ้า ผมแอบมองกิริยาของฝ่ายตรงข้ามผ่านทางกระจก เสื้อเชิ๊ตสีขาวบางๆๆตัวใหญ่ มาก ผ้าคอตตอนร้อยเปอร์เซ็นต์(จะบอกทำไมเนี่ย) อิอิ ถูกหยิบมาใส่ ผ้าเช็ดตัวถูกปลดไปกองที่พื้น สายตาของฝ่ายตรงข้ามเหลือบมอง กระดุมภูกติดอย่างช้าๆๆ ผมก้มลงไปเลื่อนลิ้นชักออกเพื่อหยิบกางเกงในแบบบ็อกเซอร์สีขาวมาใส่ ผมเดินเอาผ้าเช็ดตัวไปตากที่ระเบียงแล้วก็ทำโน้นทำนี้อยู่ด้านนอก สักพักไอ้ตัวดีก็เดินออกมาแล้วไปเข้าห้องน้ำ ความจริงมันเดินเข้าจากในห้องนอนก็ได้ไม่เห็นต้องออกมาข้างนอกเลย เห็นป่ะมันเริ่มตกหลุมพลางสวาทของเราแล้ว โฮ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมกดโทรศัพท์มือถือเข้าห้องตัวเอง แล้วก็วางแล้วก็แกล้งเดินไปรับ (ร้ายเนอะอินี่) มันออกมาจากห้องน้ำพอดี
"หวัดดีค๊าบบบ อ๋ออ ใช่ครับ ได้เบอร์มาได้ไงอ่ะ มีไรป่าวโทรมาป่านนี้เนี่ย ไม่ได้รบกวนครับบคุยได้ ฮ่อๆๆๆ ไม่ว่าหรอกใครจะมาว่า ฟ่าอยู่กะหมา หรอๆๆๆๆ โอเค ที่ไหนอ่ะ ได้จิ ของฟรีใครจะไม่ไปหล่ะ คุยได้ยังไม่ง่วงเลย เบื่อๆอยู่พอดีเลยครับ"
"ตื๊ดๆๆๆๆๆปัง" มันเดินมากดตัดสายแล้วก็เอาโทรศัพท์ที่ผมไปวางกระแทกลงกะเครื่องของมัน
"เดี๋ยวก็พังกันพอดีอ่ะ"
"ใครโทรมา"
"ไม่มี"
"แล้วเมื่อกี้คุยกะใครเสียงอ่อนเสียงหวานเชียนะ"
"คุยกับตัวเองอ่าสิ ก็ไม่มีคนคุยด้วยก็ต้องคุยกับตัวเองง่ะ ต่อไปก็คงจะบ้าอ่ะ เพราะต้องคุยกะตัวเองบ่อยๆ" มันฟังผมพูดจบมันก็เดินเข้าห้องไป
ผมเดินเข้าห้องตามมันไป นอนก็นอน เชอะ สวยขนาดนี่ยังทำมานิ่ง มันถอดเสื้อผ้านุ่งผ้าเช็ดตัวจะไปอาบน้ำ
"แว๊กกกกก มือหาย" แบบว่าเสื้อมันแขนยาวอ่ะจนคลุมมือไปหมด เลยหยิบมาเล่นมุกเรียกความสนใจหน่อย มันได้เเต่หันมามองด้วยความเย็นชา แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป แล้วก็ล็อคประตูห้องน้ำด้วย เชอะ ไม่ง้อก็ได้ฟ่ะ หยิ่งจัง ถ้าไม่รักนะไม่ง้อหรอกเนี่ย
"ติ๊ดๆๆๆๆๆๆ" เสียงกดรีโมตแอร์ด้วยความโมโห 19องศาไปเลยเซ็ง นอน คิดหรอว่าจะนอนหลับ ก็นอนไม่หลับอ่าดิ ไอ้นี่ก็อาบน้ำนานจริ๊งงงงง หยิบเกมส์มาเล่นก็แล้วอะไรก็แล้วมันก็ยังไม่ออก จนผมเริ่มง่วง นอนก็นอน ด้วยอากาศที่หนาวเหน็บอันนี้ไม่ได้แกล้งนะ ฮ่าๆๆๆๆ เตอร์เดินมาห่มผ้าให้ผมแล้วก็เอามือเขี่ยผมที่มาปิดหน้าให้มันเข้าที่เข้าทาง มันน่ารักอย่างเนี่ยแล้วผมจะไม่รักได้ไง
"ตี๊ดๆๆ" เสียงกดรีโมตแอร์อีกครั้ง มันคงปรับให้ความเย็นลดลงอ่ะ อยากลืมตาแอบดูจัง แต่กลัวมันรู้ว่าผมยังไม่หลับ แล้วจะกลัวทำไมเนี่ย เห้อๆๆ แกล้งดิ้นให้ผ้าห่มเปิดดีกว่า มารยาหญิงเล่มที่เก้าหน้าสี่บรรทัดหกวรรคสอง แต่คงไม่สำเร็จอ่ะ เป้าหมายยังนิ่งเฉย ผมลืมตาดูนิดๆเห็นมันกำลังใส่เสื้อผ้า แล้วมันก็เดินเข้ามานอน โดยหอมแก้มผมทีนุง แต่ผมรู้สึกได้ว่าเส้นผมของมันยังเปียกอยู่ในขณะที่มันก้มมาหอมแก้มผม
"ผมยังเปียกอยู่นอนได้ไงเดี๋ยวกูเป็นเชื้อราหรอก แล้วเดี๋ยวก็จะไม่สบายด้วย"
"ช่างมันเหอะ อย่าสนใจเลย มันจะเป็นจะตายอะไรก็ช่าง" ดูมันพูดดิคนอุตส่าห์เป็นห่วง มันเริ่มทำให้ผมหงุดหงิดแล้ว
"ฟ่าก็แค่เป็นห่วงเท่านั้นแหละ ขอโทษแล้วกันที่วุ่นวาย" ผมตัดสินใจลุกจากเตียงเดินออกไปข้างนอกเพื่อสงบสติอารมณ์ดีกว่า เดี่ยวก็ทะเลาะกันจนเป็นเรื่องใหญ่อ่ะ ดึกๆนี้มันก็เหงาเหมือนกันเนอะ ผมยืนอยู่ที่ระเบียง คนที่มีคนรักอยู่ข้างๆใครจะไปรู้ว่ามันก็เหงาได้เหมือนกัน
"โกโก้ร้อนสักแก้วดีกว่า" ผมเริ่มพูดคนเดียวอีกแร้ว ฮ๋าๆๆๆๆ ในขณะที่ผมยืนชงโกโก้ร้อนอยู่ไอ้ตัวดีก็เดินออกมาทำตาแดงๆ ฉันไม่สงสารหรอก เชอะ
"ขอเตอร์แก้วหนึ่งนะ" มาใช้กุทำไม ชิ แต่ก็ชงนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ มันนั่งลงที่เก้าอี้ตรงระเบียง
"อ่ะ" ผมส่งแก้วโกโก้ให้แล้วก็จะเดินไปนั่งที่หน้าทีวี
"ไปไหนอ่ะเรามีเรื่องต้องคุยกันไม่ใช่หรอ" ผมหยุดชะงักแล้วก็ไปยืนดื่มโกโก้ตรงระเบียงโดยหันหลังให้มัน
"อร่อยจัง" มันอาการดีขึ้นแล้วเพราะมันเริ่มอ้อน
"มานั่งด้วยกันดิ ยืนไม่เมื่อยหรอ"
"ไม่อ่ะ ยืนคนเดียวบางทีมันอาจจะเหงา แต่มันก็ไม่ต้องมาเศร้าเพราะใคร"
"ดีกันนะ"
"ไม่ดีอ่ะ ฟ่าไม่ได้โกรธใคร"
"เตอร์ขอโทษนะครับ โอเคป่ะ"
"อื้ม ฟ่าไม่มีทางโกรธเตอร์ลงหรอก เพราะฟ่ารักเตอร์มาก ทำได้มากที่สุดก็แค่โทษตัวเอง"
"เตอร์ขอโทษ เตอร์สัญญาว่าต่อไปนี้เตอร์จะไม่หาเรื่องอีกแล้ว"
"เตอร์ไม่เบื่อมั้งหรอกับคำว่าสัญญาอ่ะ"
"อย่าพูดงี้ดิ ให้อภัยเตอร์นะ เตอร์ก็แค่น้อยใจอ่ะ ฟ่าเข้าใจเตอร์นะ คนที่มันแบบว่า เออ ยังไงดีอ่ะ คือคนที่มันอดอยากปากแห้งมานานอ่ะ พอถึงเวลาที่มันจะได้กินแต่มันกลับไม่ได้กินอ่ะมันก็ต้องแบบหงุดหงิดมั้งอะไรมังใช่ป่ะ เออ คออยังไงดีอ่ะ เออคือเข้าใจป่ะฟ่า" ผมแอบยิ้ม อดขำไม่ได้แต่ก็ต้องกลั้นไว้
"อื้ม"
"จะไม่หันหน้ามามองกันเลยหรอ" ผมหันไปมองแล้วทำหน้าเย็นชาแล้วก็หันกลับ
"ฟ่าง่วงแล้วไปนอนก่อนนะ"
"นอนหลับหรอถ้ามันยังค้างคาแบบเนี่ย"
"ฟ่าไม่ได้ค้างคาอะไรนิ"
"เตอร์รู้ว่าฟ่ายังไม่หายโกรธ"
"หายแล้ว โอเคป๊าาาาาา" ผมเดินไปนอนแต่มันก็ดึงมือผมไว้แล้วก็ดึงให้ผมมานั่งค้างๆมัน แล้วมันก็เอานอนลงไปโดยที่โอบกอดผมให้นอนไปกับมันด้วย
"เตอร์ขอโทษนะ"
"อื้ม"
"ฟ่ารักเตอร์ไหม"
"วันนี้ก็ตอบไปแล้วนิ"
"แต่มันคนละเวลานี้ รักไม่รัก"
"ต่อให้เตอร์งี้เง้าแค่ไหน ฟ่าก็ไม่มีทางหมดรักเตอร์หรอก"
"จริงนะ"
"อื้ม ไปนอนเถอะลมแรงเดี๋ยวไม่สบาย"
"ป่ะ"
"ขี่คอ"
"ได้เลยเจ้าหญิง เดี๋ยวกระหม่อมจะพาไปส่งที่เตียง ขึ้นเลยพะยะคะ" ผมขึ้นขี่หลังมันแล้วกระซิบข้างหูว่า
"ไม่อยากไปที่เตียงอ่ะ"
"แล้วอยากไปไหนพะยะครับ"
"สวรรค์ชั้นเจ็ด"
"ไม่เจ็ดโมงเช้าไม่เลิก วู้วววววววว"
"เห้ยเบาๆเดี๋ยวหัวชนประตู"
ฮ่าๆๆๆๆไม่มีหรอกฉากอย่างว่าอ่ะ
ติดตามตอนหน้าทั้งตอนเลยดีม๊ะ
เอิ๊กๆๆๆ
แกล้งคนอ่านนี้มันมีความสุขแบบนี้นี่เอง
กร๊ากๆๆๆๆๆ
-
^
l
l
l
จิ้ม ๆๆๆ เข้ามาบอกฟ่าว่า ตามอ่านไม่ทันอ่ะ
แบบว่าธุรกิจรัดตัว :laugh:
จะพยายามตามให้ทันเน้อ
ปล.ยังไงเฮียก็เป็นของเพียวนะ :-[
-
เฮ้อออออออ นุ้งฟ่าทำร้ายคนแก่ :m31:
มันค้างเข้าใจปะค้าบบบ - -"
ปล. เฮียนุ้งฟ่าเนี่ย น่าเจี๊ยะเนอะ เอิ๊กกกกกกก :-[
มากมากอ่ะ ขาวอวบๆ เอิ๊ก
หายดีอ่ะยังค๊าบบบบคุณป้าสุดที่เลิฟ
ฮือ ๆๆ โดนตัด ฉับ ๆ
:กอด1: พี่ฟ่า & พี่เตอร์
ตัดให้ขาดเยยฉับๆๆๆ
จุบๆๆ
....อ่านไปขำไป ต่อล้อต่อเถียงกันดีจริงๆๆครอบครัวนี้
....น้องเตอร์จะเป็น พญาเทครัว จริงๆๆเหรอ สงสัย ..หัวขาด ก่อนแหงๆๆ
....เฮีย จะหล่อไปไหนเนี่ย โดนคนแต่งสุดหล่อ แกล้งอีกแล้ว เล่นตัดฉับไปที่โคมไฟหัวเตียง ซะนี่ :serius2:
มันไม่กล้าหรอก
ลองเทครัวนี้สิ
ความหายนะจะมาทันที
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
ก็อยากตัดให้เอาไปนอนคิดกันต่อ อิอิ
จิ้นอ่ะจิ้นๆๆๆๆๆ
o22 ง่ะ..เกิดไรขี้น NC หายไปหนายยยยยยยยย
:กอด1:
NCคืออะไรหรอไม่รู้จัก 555555+ :laugh:
:impress2:
อยู่ใกล้กับคนที่เรารัก...รักเรา
มันดียังงี้ นี่เอง
:L1:
ความสุขที่คุณสัมผัสได้
ขอบคุณคับ ฟ่า&เตอร์ แอนด์ เฮีย
ป้อล่อ....รอตอนหน้า :m25: ใจจดจ่อ
อย่าทำให้ฟ่า รอเก้อ ค้างเติ่งน่ะ เตอร์ ฮ่าฮ่า
อะไรค้างหรอ
อิอิ
ขอบคุณเช่นกันครับ
เอิ่ม พี่ฟ่า มาง่วงอะไรตอนนี้เนี่ย ตื่นมาต่อก่อนเดะ :angry2:
ปล. เฮียแต่งเต็มสตรีมแบบนี้สงสัยหล่อน่าดูนะ :z1:
คนมันง่วงนิห้ามกันได้หรอ
เฮียหล่อนะ ไม่ได้หล่อสะดุดตา
แต่ยิ่งมองยิ่งหล่ออ่ะ
ยิ่งมองนานๆยิ่งน่าร๊ากกกกก
โปรโมตเต็มที่
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
จะมาง่วงอะไรตอนนี้ ฟ่าใจร้าย :serius2:
กลับมาต่อเถอะนะ ขอแบบละเอียดๆ :impress3:
ครั้งหน้าจะจัดให้แบบละเอียดเลย
ทุกอณูรูขุมขนเลยดีป่ะ
:กอด1: น้องฟ่า น้องเตอร์ เฮียด้วย
แต่จะกอด :กอด1: เฮียมากกว่านะ
รักเฮีย คิดถึงเฮีย มาก ๆ เลย
:undecided: :undecided:
คิดถึงฟ่ามั้งก็ได้นะ
ชิ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ
คอมเม้นท์ของทุกท่านคือรางวัลของนักเขียน
อิอิ
-
^
l
l
l
จิ้ม ๆๆๆ เข้ามาบอกฟ่าว่า ตามอ่านไม่ทันอ่ะ
แบบว่าธุรกิจรัดตัว :laugh:
จะพยายามตามให้ทันเน้อ
ปล.ยังไงเฮียก็เป็นของเพียวนะ :-[
เชอะ
อย่ามาพูดเลยเพียวเพียว
ช้านจะยกให้คนอื้นแระ
เธอหายไปนานมาก
ตำแหน่งพี่สะใภ้เธอสั่นคลอนแล้วนะ
รีบทำคะแนนด่วน
ช้านยังให้โอกาสเธออยู่
เชอะ
งอล
ปล.ธุรกิจไร จ้างพีอาร์คนสวยคนนี้มั้ยจ้ะแถมเฮียสุดหล่อไปยกของแบกหามอีกคน
แต่ค่าแรงจ่ายที่ฟ่านะ
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
-
รอสวรรค์ชั้นเจ็ด อุอุอุ :z1:
-
โหย ๆๆๆ ไม่ได้แระ ต้องรีบกลับมาทำคะแนนด่วนน
ข้อเสนอน่าสนใจมากกก มีพีอาร์สุดสวย แถมเฮียสุดหล่อ (อันเนี้ยน่าสนใจที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด)
ค่าแรงต้องจ่ายที่ฟ่าอยู่แล้ว เพราะจ่ายฟ่าคนเดียว กิจการของเพียวก็เหมือนของเฮียเหมือนกัน :laugh:
-
รอร๊อรอมาจนครบสามเดือนแล้ว
จนจนนน เก๊าะยังไม่ได้เลย o22 :oo1:
นุ้งฟ่าไม่ได้ทรมานเตอร์คนเดียวนะทรมานคนอ่านด้วย
แต่ว่าเตอร์น่าเห็นใจนะทุกอย่างผ่านแล้วมาเจอเฮียเป็นก้างชิ้นเบ้อเร่อ
นั่งรอเฮียแต่งหล่อไปแล้ว ยังยังอีก ทรมานจริงๆ มานต้องหงุดหงิดเป็นธรรมดา
-
:-[
สวรรค์ชั้นเจ็ด 555+
:o8:
-
ทำร้ายเด็ก....สตรีวัยทอง...และคนชรา.....มันบาปน่ะพี่ฟ่า....( ค้างมากมาย )
อดขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดด้วย...โป้งๆ....กิกิ....
อยากขึ้นสวรรค์ แล้วโว๊ยยยย....( เสียงพี่เตอร์ ) 555+
-
น้องฟ่า กับ น้องเตอร์ จะไปสวรรค์ชั้นเจ็ดหรอ
ถ้าอย่างนั้นผมจะพาเฮียไปมากกว่าชั้นเจ็ดเลย
:undecided: :undecided:
-
เฮีย ครบชุดเลยเนอะ โคตรหล่อ โคตรหล่อ 5555
ว่าแต่นุ้งฟ่า มาง่วงไรตอนนี้ ห๊า
-
อร๊าย....ถูกใจ
ยังงี้ต้อง+ให้ :-[
-
:haun4:
งอนนนนนนน
ง้ออออออออ
อ้อนนนนนนน
อึ๊บบบบบบบบ
:pighaun:
ชอบบบบ..มากกกก
นุ้งฟ่า เล่าแบบนี้บ่อยๆๆๆนะ
อ่านแล้ว กะจิตกะจวย จริงๆๆ
ไม่มี nc ก็ได้ แต่ขอ..เล่าแบบนี้บ่อยๆๆๆๆ ชดเชยแล้วกานนน :-[
:L1:ร้ากกกกกกกกกกกกก ฟ่า&เตอร์ แอนด์ เดอะเฮีย +1 ให้ฟ่านะ
-
เตอร์งอนน่ะให้มันน้อยลงนิดนะ
ดูจิ่เสียเรื่องหมดเลยอ่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เค้าจะอ่าน NC o9
-
o13 ร้ายนักนะนุ้งฟ่าเนี่ยะ นุ้งเตอร์ตามมะเคยทั้นเล้ยยยย 5555 :man1:
-
สวรรค์ชั้นเจ็ด :haun4:
-
กว่าจะไปถึงอะ........
ตั้งชั้น 7 ....
:jul1:
-
น้องฟ่าชอบแกล้งน้องเตอร์ของพี่อยู่เรื่อยเลย ฮิฮิ
น้องเตอร์งอนแล้วง้อยากซะด้วยสิ
สวรรค์ชั้นเจ็ดเนี่ยมันเป็นยังไงเหรอจ๊ะ ไม่เล่าให้ฟังหน่อยเหรอ พี่จิ้นไม่ถูกง่า :impress2:
-
ฟ่า อย่าไปแกล้งเตอร์อย่างงั้นดิ
ไอ้เรื่องแบบเนี้ย มันไม่เข้าใครออกใครหรอกนะ อิอิ :z1:
-
...ต้องเข้าใจนะว่า น้องเต้อร์มันอัดอั้น ตันใจ โดนเก็บโดนกด หรือเปล่า..มาตั้ง 3 เดือน
...ก็ต้องน้อยใจเป็นธรรมดา.. แม่นางฟ่าเอ๊ย มารยา หลายล้านเล่มเกวียนจริงๆๆกว่าจะได้กินนางเนี่ย
...สวรรค์ชั้น 7 น่ะ มันเป็นเลขคี่ ต้องชั้นที่ 14 สิจะได้เท่าเทียมกันไง บ้านนี้บ้าน..คู่ผลัด..มิใช่ฤา :laugh:
-
หยอกกันไป แกล้งกันมา เกือบงานเข้ารอบดึกซะแล้ว
น้องเตอร์น้อยใจได้อีก น่าสงสารมั้ยนุ้งฟ่า
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่าจ้า :กอด1:
-
+1 จัดไปให้นุ้งฟ่า
:กอด1: คิดถึงมากมายไม่มีเวลาอ่านเลย ช่วงนี้ว่างเลยตะลุยอ่านจนทัน
อ่านจบแล้วยิ้มๆ ว่านุ้งฟ่าน่ารักแล้ว แต่เฮียได้ใจกว่า 555+
จะรออ่านต่อ (อย่าแกล้งเตอร์เลย สงสารมัน คนมันอดอยาก มันต้องฟึดฟัดเป็นธรรมดา อิอิ)
นิว(ยิ้มๆ)
-
^
^
จิ้มๆรีบน นานๆจะเจอกันที 555
นุ้งฟ่าค้าบ ไอ้ตอนหน้าทั้งตอนน่ะ เอาให้มันแน่นะ
รอสวรรค์ของนุ้งฟ่าอย่างใจจดจ่อ :-[
งอนกันแป๊บๆดีแล้วเนอะ อย่างอนกันนานเลย คนแก่ใจคอไม่ดี อิอิ
ลป. ตอนนี้หายดีแล้วค้าบ ขอบคุณน๊า จุ๊บๆ
-
เฮียอุตส่าห์เปิดโอกาสให้แล้ว อย่าเสียเวลาเลย :impress2:
-
:haun4:
สวรรค์ชั้นเจ็ด
ผลัดกัน..เสร็จ
คนละกี่ครั้ง
:-[
รีบเล่ามาเลย นุ้งฟ่า อย่าให้ต้องจิ้นเอง :m16:
-
งุงิ งุงิ กุ๊ก กุ๊ก กิ๊ก กิ๊ก อย่างเงี้ย
ลูกดกชัวร์ร์ร์ร์ร์ร์ร์ร์
:laugh:
:กอด1: ^^
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ชั้น 10 เลย ดี กว่า นะ ......
-
ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงให้มากความ
ไป
ต่อ
กัน
เร้ย
*****************************************************************************
"ถึงแว้วค๊าบบบบบบ"
"เอ้อออออฮาววววววววว ง่วงจัง"ยังไม่หยุดแกล้งมันเดี๋ยวมันก็เหวี่ยงเอาอีกอ่ะ
"ง่วงก็นอนจิไม่เป็นไรเดี๋ยวเตอร์จัดการทุกอย่างเอง"
"เห็นแก่ตัวนินา"
"ก็ฟ่าง่วงนิ แต่เตอร์อ่ะ......."
"บร้าทะลึ่ง มาหอมทีดิ๊" ผมโน้มคอมันมาหอมแล้วก็กอดมันไว้แน่น
"ทุกครั้งที่ฟ่ากอดเตอร์อ่ะ เตอร์มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยอ่ะ" เตอร์พูดจบผมก็จูบไปที่ริมฝีปากบางๆ ปากสัมผัสปากลิ้นสัมผัสลิ้น กลิ่นโก้โก้ที่เราสองคนดื่มกันอยู่เมื่อครู่อบอวลอยู่ที่ปลายจมูกความหอมหวานและนุ่มนวลของริมฝีปากผสมกับกลิ่นโกโก้ เหมือนทาลิบลาล์มกลิ่นโกโก้เลย อิอิ
ผมปลดกระดุมเสื้อของเตอร์ทีละเม็ด ทีละเม็ด แล้วก็ลูบไล้มือไปตามแผงอก เอวหน้าท้อง แต่ริมฝีปากของเราสองคนก็ไม่หยุดทำงาน หนอนชาเขียวของเตอร์โตเต็มที่จนจะทะลุออกมาจากกางเกงนอนบางๆ เตอร์ปลดกระดุมเสื้อผมออก แล้วก็ถอดเสื้อของผมและของเตอร์เองออกอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เราสองคนมีเสื้อผ้าอยู่กันคนละชิ้น ผมมีบ็อกเซอร์สีขาวแนบตัว เตอร์มีกางเกงนอนบางๆขายาว เราสองคนยังคงยืนจูบกันอยู่มือของเราสองคนยังคงลูบไล้ไปทั่วตัวของอีกฝ่าย หนอนชาเขียวของเราสองคนเหมือนจะอยากจะออกมาเจอกันเต็มที่แล้วต่างคนต่างถูไถกันไปมา
เตอร์เริ่มย้ายริมฝีปากไปที่ลำคอแล้วเลื่อนไปที่แผงออกของผม ค่อนข้างใช้เวลากับตรงนี้นานหน่อย เตอร์คุกเข่าลงกับพื้น แล้วงับไปที่หนอนชาเขียวของผมผ่านบ๊อกเซอร์ เตอร์ค่อยๆถอดบ็อกเซอร์ผมให้เลื่อนไปกองที่ข้อเท้า แล้วก็สัมผัสปากไปที่หนอนชาเขียวของผม สาละวนอยู่กับตรงนั้น จนผมตัวเกร็งไปหมด ปลายเท้าของผมจิกไปที่พื้น สองมือจับที่หัวเตอร์ ความรู้สึกนี้ไม่ได้สัมผัสมาสามเดือนแล้ว ผมมีความสุขอย่างซ่าบซ่าน จนจะกลั้นมันไว้ไม่ไหว ผมผลักหัวเตอร์ออกแต่มันก็ยังคงสนุกสนนานไม่ยอมชักริมฝีปากออกแม้แต่น้อย
"เตอร์พอก่อน ฟ่าไม่ไหวแล้ว" ผมพูดด้วยเสียงแผ่วเบาเพราะมันเกร็งจนเหนื่อย แต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุยังไม่จบที่ผมพูดเลยมันกับจักการเอาหนอนชาเขียวของผมเข้าปากทันที
"เอ๊ย อึ๊ยซ์ เอ้อออ อื้มมมมมม" ผมไม่สามารถกลั้นเสียงร้องไว้ได้แล้ว ผมถอนอาวุธออกจากสงครามแล้วก็ล้มตัวนอนลงไปบนเตียง เตอร์ตามมาติด นอนลงข้างผมเอาหัวหนุนแขนผม
"เหนื่อยหรอ กลั้นไม่ไหวก็ไม่ต้องกลั้นนะ"
"บร้าหรอเดี๋ยวมันเลอะเทอะ"
"เดี๋ยวเตอร์จะจัดการให้เรียบ" มันเอามือมาสัมผัสกะหนอนชาเขียวผมเพื่อไม่ให้มันสลบลงไปเพราะเเรงเหนื่อย
"บร้า" เตอร์จัดการกับหัวนมของผม อย่างรุงแรง ลิ้นสวาทไล่ไปเรื่อยทั่วตัว ผมต้องหยุดการกระทำของมันก่อนที่เขื่อนของผมจะแตกในบัดดล ผมเริ่มพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส(รึป่าว)
"เตอร์"
"จ๋า"
"มาจูบหน่อย" เตอร์เลื่อนตัวมาจูบผม ผมผลิกตัวขึ้นมานอนทับมัน
"ร้ายนะเราไอ้ตัวแสบ" ผมจูบมันทันทีเมื่อมันพูดจบ ผมลุกขึ้นนั่งบนหน้าท้องของมันแล้ก้มลงจัดการกับแผงอกขาวๆเตอร์เอามือจับมาที่เอวผมแล้วลูบไปตามต้นขา ผมเลื่อนตัวลงไปนั่งทับเอาก้นถูไถไปที่หนอนชาเขียวของมัน เตอร์เอาสองมือจับใต้แขนผม แล้วให้ผมนอนลง ผมเริ่มเสียเอกราชให้มันอีกแล้ว
"ยังไม่ได้ทำไรเลยอ่ะ"
"ก็ทำสิ" เตอร์พูดจบก็กลับตัว(69)ทันที ผมไม่รอช้าจับหนอนน้อยของมันใส่ปากผมทันที ในไม่ช้าหน้อนของผมก็ถูกจับกินเช่นกัน เสียงอู้อี้ในลำคอพร้อมกับเสียงซี้ดจากปาก ความสนุกและความสุขล้นปริ่ม ต่างฝ่ายต่างร้อนแรง และความรวดเร็วเริ่มเพิ่มขึ้น เตอร์เริ่มทนไม่ไหวถอนริมฝีปากออก แล้วกลับตัวแล้วจุบที่ริมฝีปากผมหนึ่งทีแล้วเลื่อนตัวลงล่างจับขาผมยกขึ้นแล้วแทรกตัวขึ้นมาให้หนอนของเราทั้งคู่ที่มันโตเต็มที่แล้วอยู่คู่กัน เตอร์เอามือจับหนอนของผมและของเตอร์ไว้ แล้วชักขึ้นลงอย่างช้าๆแล้วค่อยเพิ่มความแรงขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ สองมือผมต้องจิกไปกับผ้าปูที่นอน ความรุนแรงเริ่มทวีขึ้น จนหนอนของผมต้องพ่นพิษออกมาเลอะมือเตอร์ เตอร์ไม่ได้เบาความเร็วลง กลับใช้พิษที่ออกมาให้เป็นน้ำมันหล่อลื่นในการขับเคลื่อนจนหนอนของมันก็พ่นพิษตามหนอนของผมมาอย่างติดๆ เขื่อนแตกเต็มหน้าท้องผมไปหมด น้ำป่าทะลักอย่างมากมาย เราสองคนเหนื่อยหอบ เตอร์เอื้อมไปหยิบทิชชูมาเช็ดมือและท้องให้ผม แล้วก็ก้มมาจูบผมเบาๆ ผมกอดคอมันไว้ แล้วก็เอาขาเกี่ยวไปที่เอวมันด้วย
"กอดเป็นลิงเลย"
"อุ้มเค้าไปล้างตัวเลย"
"ไม่มีแรงอุ้มแล้ว"
"หมดแรงแล้วหรอ ว๊า ใจบอกจะไปสวรรค์ชั้นเจ็ดไง ไม่ทันจะถึงทางเข้าเล้ยยยยยยยย หมดแรงซะแล้ว"
"ใครบอกว่าหมด อึ๊บบบบส์" มันอุ้มผมไปล้างตัวแล้วก็พากันมานอนกอดกันบนเตียง
ผ่านไปแร้วชั้นหนึ่ง
รออีกหกชั้นนะ ตอนต่อไป
-
:z13: นุ้งฟ่า
แค่ชั้นหนึ่งก็เริ่ม :haun4: ละ
ถึงชั้น7เนี่ยต้องเรียกรถพยาบาลมารอเลย :jul1:
-
:m25:
ถ้าเจ็ดชั้น จะเป็นยังไงเนี่ย
บวก 1 แต้มให้นุ้งฟ่า สำหรับชั้นที่หนึ่งจ้า :-[
-
:z13: :z13:
กว่าจะถึงชั้นเจ็ดอะ......
:pighaun:
-
ยังมีอีกหลายชั้น :jul1: :jul1:
-
กี๊ดดดดดดดดดดดด
มีเจ็ดชั้นจริงๆเหรอ
:haun4: :haun4: :haun4:
-
:m25:
นี่ขนาดชั้นที่1 นะเนี่ย ไม่ไหวแล้ว 555+
แล้วจะรออ่านต่อ
นิว(จุ๊บๆ)
-
ฆ่ากันหั้นตายเสียยังดีก่า....ชั้นแรกก้อ....ว๊ายยยย....ม่ะรู้ม่ะชี้....
กว่าจะถึงชั้น เจ็ด.....เลือดซะ ....แน่นอน
ปล....พี่ฟ่า หื่น
-
ชั้นที่หนึ่ง แค่เผาเครื่อง มารอชั้นที่ สอง อยู่ครับ นุ้งฟ่า
+1 สำหรับชั้นที่หนึ่ง :z1:
-
โฮะๆๆๆ :m25:
-
ความสุขปรี่ล้น น้องเตอร์น้องฟ่า
เหลืออีกหกชั้น โอ้ววววววววว
:z1:
-
:m25: ชั้น1 หรอเนี้ย...
:pighaun:
-
เอ่อ มีเจ็ดชั้นแล้วนี่แค่ชั้น 1 เองเหรอ เอ่ออออออออ
ไม่ไหวม๊างงงนุ้งฟ่า กว่าจะถึงชั้น 7 ป้ามิต้องตะกายข้างฝาหรือนี่
ไม่เชื่อหรอกว่าจะมีถึงชั้น 7 อ่ะ (ท้าทายๆๆๆ)
-
นี่เพิ่งชั้นที่หนึ่งเองหรอพี่ฟ่า
แล้วอีกหกชั้นจะขนาดไหนเนี่ย
-
เหลืออีกหกชั้น โอ้ววววววววว :pighaun:
รอชั้นที่สองอย่างตั้งจัย เหอเหอเหอ :haun4:
-
:haun4:
สวรรค์ชั้นที่หนึ่ง
โฮะโฮะ first class
เที่ยวบิน..กาฉูดดดดดด
ปรี๊ดดดดดดด.ด :pighaun:
:pig4:ฟ่า&เตอร์
ป้อล่อ.... +1 เอาเลือดคืนมา :jul1:
-
มาตามอ่านเรื่องนี้ด้วยคน
ใกล้ทันแว้วววว (อีกห้าสิบกว่าหน้า :dont2: )
สู้เต็มที่~~~~~~ o7
-
เตอร์น่ะจะมีแรงปีนไปถึงชั้นเจ็ด
มั๊ยอ่ะ
-
รออ่านชั้นที่สองถึงเจ็ด ต้องค่อยเป็นค่อยไปเนอะ
เอาให้คุ้มหลังจากห่างหายไปสามเดือน ต้องเล่นให้ครบทุกท่าก่อน อิอิ
-
แค่ชั้น1ก็ทำเอา.. :m25:
แต่นุ้งฟ่าค้าบ
ป้าจะเอาชั้นสองงงงงงงงงงงงงงงงงงง :-[
รักกันๆ คิดถึงฟ่ากะเตอร์ฮับ ^_^
-
นี้แค่ชั้นหนึ่งยังขนาดนี้
แล้วอีกหกชั้นที่เหลือ
จะขนาดไหนกันละเนี๊ย
สงสัยเลือดคงหมดตัวกันไปเลยทีเดียว :m25:
-
:sad4:ทามไมชั้นหนึ่งนานจัง สงสัยขึ้นบ้นไดแน่เลย
ขึ้นลิฟท์ เลยค้าาา....จาได้เร็วๆๆๆ
555++ :haun5:
-
:sad4:ทามไมชั้นหนึ่งนานจัง สงสัยขึ้นบ้นไดแน่เลย
ขึ้นลิฟท์ เลยค้าาา....จาได้เร็วๆๆๆ
555++ :haun5:
^
ชอบเม้นท์นี้ ถูกใจ เอาไป +1 เลยครับ
นุ้งฟ่า..น่ารัก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาต่อเห๊อะ :call:
-
o14 o15 :pig3:
:L2:
มีความสุขมาก ๆ นาค่าาา.
:give2:
-
ตรุษจีน รวย รวย รวย :mc4: o15 :mc4:
วาเลนไทน์ รัก รัก รัก :L1: :n1: :L1:
:man1:นุ้งฟ่า :กอด1: คอปเตอร์ :man1:เฮียเบนซ์
-
:L1:
รักคับ
นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
...Happy Valentine Day นะจ๊ะ น้องฟ่า น้องเตอร์...
...ป่านนี้ ถึงสวรรค์ ชั้น 7 หรือยังหว่า :pig3:
-
Happy Valentine Day :L1:
และก็HAPPY CHINESE NEW YEAR 2010 :mc4:
ด้วยนะครับ
แอบอ่านมาตั้งแต่แรก
ไม่ได้แสดงตัวเลย
555
ชอบเรื่องนี้มาก
ขอสมัครเป็นน้องพี่ฟ่า
(หรือน้องพี่เตอร์ดี จะได้ ขอเคร็ดลับ มามันใจคน แต่คิดอีกที น้องพี่ฟ่าดีกว่า กลัวพี่ เตอร์จะมีแต่เคร็ดขัดยอกอะ
55)
-
:mc4: สวัสดีปีใหม่จีน
และสุขสันต์วันแห่งความรักนะจ๊ะ อัลฟ่า&คอปเตอร์ :L1:
ปล ไปฉลองกันที่ไหนเนี่ย ไม่มาต่อเลย หรือว่าซุ่มเตรียมสอบกันจ๊ะ
-
(http://photos4.hi5.com/0118/508/943/cWob8N508943-02.jpg)
-
:m1: :m1: HAPPY Valentine's Day :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
ชอให้มีความสุขในวันแห่งความรักนะจ๊ะ ช้าชิดน่อยไม่ว่ากันนะ :mc4: :mc4:
-
ก่อนอื่นต้องขอ สัวดีปีใหม่ของพี่น้องชาวไทยเชื้อสายจีนทุกท่านด้วยนะครับ
รวมไปถึงเทศกาลแห่งความรัก
ขอให้เฮงๆทั้งเรื่องรักและเรื่องชีวิตครับ
หายไปนานหน่อยเพราะหลายเรื่องรวมกันมามากมาย ไหนจะสอบไหนจะ ครอบครัว ไหนจะโน้นนี้นั้น เห้อออออ
เหนื่อยเนอะ รู้สึกว่ายิ่งแก่ยิ่งเหนื่อย
เอ้ามาต่อกันเร้ยจร้าบ่นมากก็เสียเวลา
***************************
"ฟ่าหลับแล้วหรอ"
"ยัง"
"เงียบเชียวคิดไรอยู่อ่ะ"
"ไม่ได้คิด"
"ฟ่า"
"ว่าไง" ผมหันไปมองหน้ามัน
"เวลาเตอร์กอดฟ่านะมีความสุขแบบยากจะอธิบายอ่ะ มันทั้งหอมทั้งนุ่ม"
"อะไรหอมนุ่ม บร้าหรอคนนะไม่ใช่ผ้าห่ม"
"เอ้า ตัวนุ่มๆหอมๆเวลาเอามือลูบๆไปตามตัวฟ่าอ่ะ มันนุ่มมือเป็นที่สุด"
"โรคจิต มาจับก้นเค้าทำไมเนี่ย"
"ขอนะ"
"ขออะไร"
"ขอนั้นอ่ะ"
"อะไรอ่ะ"
"โห ชอบแกล้งอยู่เรื่อย"
"เอ้าใครจะไปรู้อ่ะว่าขออะไร ทีแบบนี้ทำมาเขิล ฟ่าเพิ่งรู้นะเตอร์อ่ะมีความเขิลกะเค้าด้วย"
"ตกลงนะ"
"ตกลงอะไร พูดจาไม่รู้เรื่อง"
"ฟ่าอ่ะ"
"ปรกติทุกครั้งก่อนจะทำเตอร์ไม่เคยจะเห็นขอซักครั้งมาถึงก็ทำเอาทำเอา ทีนี้ทำมาขอ เป็นไรมากป่ะเนี่ย" ผมแกะมือมันออกแล้วลุกไปกินน้ำข้างนอก
"ไปไหนอ่ะ"
"หิวน้ำ เมื่อกี้เสียไปเยอะเดี๋ยวต้องกินเพิ่ม เดี๋ยวมันจะต้องเสียน้ำอีกหลายน้ำ"ผมคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่งแล้วเดินออกไปข้างนอก พร้อมกับถือขวดน้ำเข้ามาให้มันด้วยขวดหนึ่ง
"กินป่าว"
"ไม่อ่ะ" ผมปลดผ้าเช็ดตัวแล้วก็หมุดเข้าไปในผ้าห่มเหมือนเดิม ไม่ทันได้นิ่ง ก็มีมือมาลูบคลำตามตัว แล้วก็ขึ้นมาค่อมบนตัวผม
"เสร็จแน่"
"กลัวที่ไหนอ่ะ"
กระหน่ำจูบทั่วใบหน้าเป็นการทักทายจากชายที่อยู่บนร่างขอผม หนึ่งลิ้นได้ล่วงล้ำเข้าไปในปากของผมเหมือนมันจะควานหาอะไรซักอย่างสองมือของผมถูกกดลงไปกับที่นอนไม่ให้ขยับไปไหนได้ แต่ตอนนี้ซอกคอของผมคงเป็นรอยแดงไปหมกแล้วด้วยการจูบอย่างรุนแรง
"เตอร์เบาดิ เดี๋ยวไปข้างนอกไม่ได้อายเค้า" พอพูดจบเป้าหมายถูกเปลี่ยนไปที่ตุ่มน้อยๆสองข้างบนหน้าอก มือของผมเกร็งแน่น แต่ก็ยังถูกกดไว้กับที่นอน ริมฝีปากกันแน่นไม่ให้เปล่งเสียงร้องออกมา บริเวณหน้าท้องของผมถูกดูดไปทั่ว ต้นขาของผมถูดทั้งดูดและเลีย จนมาถึงบริเวณที่สงวน ปลายลิ้นสัมผัสครั้งใดผมต้องจิกผ้าห่มไว้เเน่นลิ้นไล้วนไปทั่วจนตัวผมเกร็งไปหมดหนอนน้อยที่ตอนนี้ชูชันเต็มที่ถูกริมฝีปากครอบลงไป แต่สองมือของเตอร์ที่ตอนนี้บรรจงแกะถุงร่วมรักแล้วใส่ให้หนอนชาเขียวของมัน ในไม่ช้าขาผมก็ถูกยกขึ้น เจลถูกโป๊ะลงไปทั่วประตูสวรรค์ แต่ในไม่ช้าไอ้หนอนตัวอดีมันก็พังประตู
ผมเกร็งมือจิกไปกับผ้าห่มจนเเน่น ประตูที่ถูกปิดมาตลอดสามเดือนทำให้ผมรู้สึกเกร็งเล็กน้อย ความจุกเริ่มาเยือน
"เตอร์ เบาก่อน" ผมเอามือพักไปที่หน้าอกเตอร์บอกให้หยุดก่อนอย่างเพิ่งเร่ง ให้ผมคลายความเจ็บก่อน
เมื่อควอามเจ็บเริ่มคลายเตอร์เริ่มเดินเครื่องช้าๆ จากความเจ็บกลายเป็นความสุขในบัดดล ความเร็วและเเรงเริ่มมากขึ้น ผมเริ่มขยับตามแรง จนอีกฝ่ายเหงื่อท่วมตัว เตอร์ก้มมาจูบผมเบาๆ แล้วก็เดินเครื่องต่อออย่างเเรงจนพิษถูกพ่นออกมาในถุงร่วมรัก เตอร์ค่อยๆถอนทัพออกแล้วดึงถุงร่วมรักออกแล้วก็ไปนอนหอบอยู่ข้างผม
"ไม่ไหวเร้ย นกกระจอกไม่ทันจะจิบน้ำ"
"เห็นใจกันหน่อยดิห่างหายจากวงการไปนาน กันมันฟิตซะ ใครจะไปทานทนได้อ่ะ"
"แล้วจะเอาไงต่ออ่ะ" ผมถามมันพร้อมกับเปรยสายตาให้มันดูหนอนของผมว่ามันยังไม่สงบ
เตอร์ไม่รอช้าเอาถุงร่วมรักแกะซองออกแล้วครอบมาที่หนอนผมทันทีพร้อมกับเอาหนอนน้อยของผมใส่ไปในตัวของมันทันที เตอร์เริ่มขยับตัวขึ้นลงจนผมเริ่มอยู่เฉยไม่ได้ต้องคุมเกมส์เองดีกว่าผมดันเตอร์ให้คุกเข่าเอามือวางบนที่นอน(ท่านุ้งหมานั้นแหละ โอ๊ยอธิบายยากเนอะจะใช้คำตรงๆก็กลัวจะไม่ผ่านเซนเซอร์) ผมเริ่มเร่งเครื่องจนคู่ต่อสู้เริ่มมีเสียงครางออกมา ในไม่ช้าผมก็พ่นพิษในตัวมันแต่มีถุงร่วมรักกั้นไว้ ฮ่าๆๆๆๆๆ
"มีความสุขป่ะ" เตอร์เอาคางมาเกยที่หน้าอกผมในขณะที่ผมนอนเหนื่อยอยู่
"มีสิ "
"ไปล้างตัวกัน" ผมเดินไปล้างตัวแล้วก็กลับมานอนกอดกันเหมือนเดิม น่าเบื่อเนอะ แต่ทำไมไม่เบื่อหว่า อิอิ
"ฟ่าขอใส่เสื้อผ้านะมันหนาวอ่ะ"
"ไม่"
"ไมอ่ะ"
"อยากนอนกอดเมียแบบเเนบเนื้อไม่ได้หรอ"
"เดี๋ยวเมียเป็นหวัดนะ"
"ล้อเล่น"
"เตอร์ก็ใส่ด้วยเหอะ" ผมเดินไปหยิบชุดนอนแล้วก็ยื่นให้มันใส่ พร้อมที่จะนอนแล้ว ดูเรื่องเยอะเนอะอิสองคนผัวเมียนิ
"เตอร์ง่วงมากกกกกกกกอ่ะ"
"อื้ม ฝันดีนะ มาหอมทีนุง" ผมหอมแก้มมันทีหนึ่งแล้วก็ล้มตัวลงนอน เตอร์เอามือผมไปจับไว้ แล้วผมก็ไม่รู้เรื่องหลับไปยาวววววววเลย ตื่นมาอีกทีก็เที่ยงแล้ว แต่ แต่ แต่ ผมไม่ได้ตื่นเองแต่มีบางอย่างทำให้ตื่น ผมมีความรู้สึกว่ามีบางอย่างกับลังสัมผัสอยู่ที่หนอนน้อยของผมไปมา ผมลืมตาขึ้นดูด้วยอาการงัวเงียก็ผมว่า
"เห้ย" มีคนกำลังกินหน่อนน้อยของผมอย่างเอร็ดอร่อย ผมเก้ๆกังไม่รู้จะทำไรดีเลยนอนนิ่งๆเอามือจิกผ้าห่มต่อไป ฮ๋าๆๆๆๆๆ
กางเกงนอนที่ตอนนี้ถูกดึงไปรวมกันไว้ที่ข้อเท้าถูกดึงออก เตอร์ถอดเสื้อผมออกอย่างรวดเร็ว ส่วนของมันหลุดไปตอนไหนก็ไม่รู้อย่างนี้รึป่าวที่เรียกว่าลักหลับ เอิ๊กๆๆๆๆ
ไม่ช้านานหนอนชาเขียวที่ใส่เสื้อเกราะพร้อมออกรบของมันก็ทะยานเข้าสู่ร่างของผม เหตุการณ์เมื่อคืนไม่ได้ทำให้ความต้องการของมันลดลงบ้างเลย กลับทำให้มากขึ้นด้วยซ้ำ อัตราความถี่เริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆๆ จากห้องแอร์ที่เย็นฉ่ำ การเป็นความเร้าร้อนเข้ามาแทรก เหงื่อเริ่มโทรมกาย สองมือของผมแทบจะจิกผ้าปูที่นอนจนทะลุ ความป่าเถื่อนเริ่มมากล้ำกลาย ผมไม่สามารถที่จะเก็บเสียงไว้ได้ ยิ่งร้องมันยิ่งเร่งแรงขึ้น ในไม่ช้าพายุก็สงบลง เตอร์นอนราบทับมาบนตัวผม ที่ตอนนี้ร้าวไปหมดทั้งตัว ศึกนี้ช่างใหญ่หลวงนัก พอคลายความเหนื่อยซักพัก เตอร์ดึงให้ผมลุกขึ้น
"ไปอาบน้ำกัน" ผมเปิดน้ำอุ่นเพื่อจะลงไปแช่ในขณะที่รอน้ำเต็มอ่างก็หันไปถามเตอร์ว่า
"ยิ้มอะไร"
"มีความสุขก็ต้องยิ้มสิ ฟ่าไม่มีความสุขหรอ"
"บอกตามตรงนะ"
"ว่า"
"ระบม แล้วก็เมื่อย ปวดไปหมด "
"เตอร์ทำรุนแรงไปหรอ เตอร์ขอโทษนะ"
"ไม่หรอกอย่าคิดมากเลย มาอาบน้ำเหอะ" ผมลงไปแช่น้ำ รู้ได้เลยว่าเจ็บจี๊ดไปถึงใจ ความอุ่นทำให้ทุกอย่างเบาบางลงอยากจะบอกทุกคนที่มีสามีว่า อย่าให้เค้าอดอยากปากแห้งนานๆเพราะท่านนั้นแหละที่จะลำบาก ฮ่าๆๆๆ(แต่ก็มันส์ดี) เอิ๊กๆๆๆๆๆ
"ฟ่าเป็นไรป่าวเงียบเชียว"
"ป่าว ฟ่าแค่คิดว่าคงไปถึงชั้นเจ็ดไม่ได้แล้วอ่ะ ถ้าเตอร์จะไปสวรรค์ชั้นเจ็ดจริงๆฟ่าคงตายก่อนเป็นแน่"
"เตอร์ขอโทษนะ"
"ฟ่ไม่ได้เป็นไร เพียงแต่ว่า ศึกครั้งนี้มันหนักหนานัก ร่างกายมันเลยอ่อนหล้าเป็นของธรรมดา เดี๋ยวเย็นๆก็คงออกรบได้เหมือนเดิมแหละเตอร์ไม่ต้องกังวลหรอกน๊า"
"แน่นะ"
"แน่สิ"
"งั้นเดี๋ยวนวดหลังให้แก้เมื่อย"
"เเดี๋ยวอาบน้ำให้ด้วยนะ ไม่มีเเรงจะสระผมถูสบู่แล้ว"
"จัดไป" เรานอนแช่น้ำกันสักพักก็ลุกไปอาบน้ำ
"หันหลังมาฟ่าดี๋ยวเตอร์สระผมให้"
"เอากลิ่นสตรอเบอร์รี่นะ"
"อื้ม ผมนิ่มเหมือนขนหมาเลย"
"ไอ้บร้านิเปรียบซะ ดีดีดิเดี๋ยวเข้าตาเค้านะ" เราสะผมกันเสร็จก็ถึงคราวที่จะต้องถูสบู่
"อย่าทำสบู่หล่นนะเตอร์สบู่เหลวด้วยเก็บยาก เดี๋ยวเตอร์จะเสียตัว"
"กล้าหรอ"
"อย่าท้านะ"
"ทำไม"
"เพราะวันนี้ไม่มีแรงไง"
"โถเอ๊ย"
"ตรงนั้นไม่ต้องถูมันมากอ่ะเดี๋ยวมันตื่น เห้ย ไอ้ทะลึ่ง มางับทำไม พอๆๆเลย" ผมล้างตัวสักแปปก็เลิกอาบ นุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วผมไปนั่งเช็ดผมที่หน้าทีวี เตอร์ก็เดินตามมาแล้วก็แย่งผ้าในมือผมมาเช็ดหัวให้
"เดี๋ยวเตอร์เช็ดให้นะ"
"อ้อนเกินไปป่ะเนี่ย ดูมีพิรุธ"
"ทำด้วยใจล้วนๆเลย"
"หรอ เชื่อได้หรอ"
"ร้อยเปอร์เซ็นต์"
"ปังๆๆ" เสียงคนเคาะประตู มีอยู่คนเดียวแหละที่เคาะแบบนี้
เตอร์เดินไปเปิดประตู
"หวัดดีเฮีย"
"เออ เพิ่งเสร็จกิจกามกันหรอเมิงสองตัวอ่ะ ถึงว่ากลิ่นกามมันถึงคละคลุ้งห้องไปหมด"
"เฮียพูดซะยังกะกลิ่นไอปีศาจงั้นแหละ"
"ก็แซวขำขำ"
"แล้วนี้เฮ๊ยซื้อไรมาอ่ะ"
"ก็ขนมอ่ะ ซื้อมาฝากแล้วก็มีน้ำใบบัวบกด้วยกินซะจะได้หายช้ำหายระบม" เฮียมันมีญาณวิเศษรึป่าวเนี่ย
"บร้า"
"ก็เห็นชอบกินเมื่อเช้าเฮียไปสำเพ็งมาเลยซื้อมาฝากน้องไง"
"แล้งของเตอร์อ่ะ"
"ไม่มี"
"เอ้าเฮีย ลำเอียงอีกแระ"
"กุก็เห็นเมิงแย่งน้องกุกินทุกครั้งอ่ะ"
"มันก็ต้องมีการแสดงน้ำใจกันมั้งพี่เขยน้องเขยอ่ะมันก็คนบ้านเดียวกัน"
"เจงดิ งั้นช่วยแสดงน้ำใจไปเอาน้ำมาให้กุกินซักแก้วป่ะ"
"คร๊าบบบบบบ"
"เป็นไรน้องพี่หน้าซีดหน้าเซียวเชียว"
"เพิ่งอาบน้ำมามันก็ซี๊ดอ่ะดิ"
"หรอว่ะ"
"ทำไมเฮ๊ย ไหนๆๆมีไรกินมั้งดูดิ๊"
"ของโปรดเรานั้นแหละ"
"เกาลัด เลิศมาก"
"มีเค้กด้วยสองชิ้น"
"ซื้อมาฝากน้องเขยด้วยชิ้นหนึ่งหรอ ที่จริงอ่ะเฮียก็ซื้อมาฝากมันใช่ป่ะ"
"เออ ก็กวนตรีนมันไปงั้นแหละ เฮียไม่ใช้คนแล้งน้ำใจนะเว้ย"
"มาแล้วคร๊าบน้ำเย็นๆๆ"
"เฮียกินข้าวมายังอ่ะเดี๋ยวฟ่าไปทำไรให้กิน"
"ไม่ต้องอ่ะเดี๋ยวไปกินติ่มซำข้างล่างกันดีกว่า ดูสภาพเอ็งสองคนมันดูเหนื่อยๆไงไม่รู้"
"เฮียก็ว่าไปนั้น"
"เห้ยเกาลัด เค้กด้วย อันแหน่เฮียซื้อมาฝากเตอร์ด้วยชิมิ"
"เออๆๆเมิงสองตัวไปแต่งตัวได้แล้วไป หิวแล้ว"
"จร้า"
-
เฮงเฮงเฮง เซ็งแซ่ แห่สิงโต
ร้องไชโย โห่ร้อง ก้องเวหา
ปังปังปัง ประทัดดัง ได้เวลา
ตรุษจีนมา สิ่งมงคล ล้นทวี
หนึ่งดิถี ว่าดี ยังมิพอ
ยังมีต่อ วาเลนไทน์ ให้หรรษา
ทั้งรวยเฮง รักก็เลิศ เกิดสองครา
ขอเทวดา ชั้นฟ้า มาให้พร
(http://i.kapook.com/glitter/2010/th/01/T260110_14CM.gif)
(http://i.kapook.com/glitter/2010/th/01/T220110_06P.gif)
-
น้องฟ่า ได้เดินทางขึ้นสวรรค์ด้วยตัวเองด้วยคราวนี้
เตอร์ ยอมเพื่อเอาใจดีจัง
-
เห็น เค้ามีความสุข เราก้อสุขไปกับเค้าด้วย
:กอด1:
:undecided: :undecided:
-
...สวรรค์ชั้นไหนก็ได้น้องฟ่า ขอให้มันมีความสุขแบบนี้ก็แล้วกัน
...บ้านนี้คงต้องมี 3 คนแล้วละ เฮียนี่เพิ่มสีสรร แถมรู้ไปหมด
...ดูเหมือนชีวิตรักจะไม่มีอุปสรรค์แล้วใช่เปล่า หลังจากเจอบทเรียนกันมาหลายบทแล้ว :L2:
-
:impress3:
อ่านตอนนี้แล้ว..สบายใจ
ชอบบบบบบบ ไม่เครียดแล้ว
น่ารักทั้ง 3 คนเลย :กอด1:
นุ้งฟ่า & น้องเตอร์ แอนด์ เดอะเฮีย
o13
-
อ่านไป :o8:ไป อิอิ
เฮียนี่ช่างรู้ใจน้องจริงๆ ถึงกะซื้อน้ำใบบัวบกมาให้น้องเลยทีเดียว :laugh:
รักเฮีย :กอด1:
-
ศึกนี้ใหญ่หลวงจริงๆคงต้องให้เวลาเตอร์ซักอาทิตย์ก้อจะปีนขึ้นสวรรค์ครบเจ็ดชั้นพอดี :laugh:
-
:impress2: สวรรค์ชั้นเจ็คยังอีกยาวไกล 555+
เสียวซ่านทั้งตอนเลยแล้วจะรออ่านต่อน๊า
นิิว(อิอิ)
-
เฮียยังคงน่ารักเสมอเลยนะเนี่ย แถมรู้งานดีด้วย
-
ตอนนี้ขอชมเฮีย
เฮียเจ๋งเสมอต้นเสมอปลายมากๆ
เฮียน่าร้ากกกกกกกกก :m1:
บวก 1 แต้มสำหรับนุ้งฟ่าจ้า จุ๊บๆ :กอด1:
-
คุณเฮียน่ารักไปรึเปล่าเนี้ย :-[
ส่วนนุงฟ่า กะ นุงเตอร์
รีบเร่งเครื่องให้ถึงสวรรค์ชั้น 7 เร็วๆนะ o13
-
:o8:
น่ารักจริง ๆ
-
:man1: คิดถึงนุ้งฟ่าจังเล้ยยยยยยย
-
ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก :haun4:
แล้วเมื่อไหร่ จะมาต่อศึกอีกอ่ะ นุ้งฟ่า อิอิ
-
นุ้งฟ่าสอบเสร็จหรือยังค้าบ :กอด1:
รอเฮีย :laugh:
-
อิอิ
อยากมีแฟนมั่งอ่ะ
ครัยอยากมีเเฟนเช่อเตอร์เหมือนเพ่ฟ้าป่ะครับ
55+
เตอร์ ก็อยากมีแฟนน่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:sad11: :sad11: :sad11: :sad11:
-
อิอิ
อยากมีแฟนมั่งอ่ะ
ครัยอยากมีเเฟนเช่อเตอร์เหมือนเพ่ฟ้าป่ะครับ
55+
เตอร์ ก็อยากมีแฟนน่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:sad11: :sad11: :sad11: :sad11:
ส่งโพรไฟล์มาหลังไมค์เดี๋ยวหาให้เอาป่ะ
เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
555+
ถ้าจะถามว่าส่งงัยอ่ะเพ่ฟ้า
เตอร์ส่งม่ะเปงงงงค๊าบบบ
ฮ๊า
เพิ่งหัดอ่ะค๊าบบ
เฮอๆๆๆๆ
:really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:
บอกเอาได้ป่ะ
ชื่อ เตอร์ ค๊าบบ อายุ 18
-
ฮิ้วว~ ในที่สุดก็ตามเก็บตามอ่านอัลฟ่าบ้าบอจนทัน
เวลาเตอร์กับฟ่าอยู่ด้วยกันดูน่ารักสดใสดี เหมือนกำลังอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นยังไงอย่างงั้นเลยจริงๆนะ ชอบตอนที่เวลาตื่นขึ้นมาหรือก่อนออกจากบ้านจะต้องหอมแก้มกัน มันทำให้รู้ว่าเรายังรักกันดีอยู่ ส่วนเรื่องที่เตอร์อ้วนขึ้น เราว่าเป็นเพราะฟ่านั่นแหล่ะ ชอบสรรหาของอร่อยๆน่าตาเชิญชวนมายั่วเตอร์ให้ตบะแตก แล้วยิ่งกินก่อนนอนด้วยนะ...ไม่อยากจะเซด
ส่วนเฮีย สเป็คของเฮียเป็นอย่างนั้นจริงดิ?...งั้นเราก็เป็นเนื้อคู่กันนะสิเฮีย????? หึหึ กร้ากกก
พีเอส เดินสยามบ่อย...ระวังเจอกันนะ หุหุ ^๐๐^
:z2: :z2: :z2:
-
+1 +1 +1
ไปเลยเพ่ฟ้า
อยากมีเเฟนน่ารักๆๆๆๆๆอ่ะค๊าบบบบ
เตอร์เหงา เตอร์โสด เตอร์เซง
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
ฮิ้วว~ ในที่สุดก็ตามเก็บตามอ่านอัลฟ่าบ้าบอจนทัน
เวลาเตอร์กับฟ่าอยู่ด้วยกันดูน่ารักสดใสดี เหมือนกำลังอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นยังไงอย่างงั้นเลยจริงๆนะ ชอบตอนที่เวลาตื่นขึ้นมาหรือก่อนออกจากบ้านจะต้องหอมแก้มกัน มันทำให้รู้ว่าเรายังรักกันดีอยู่ ส่วนเรื่องที่เตอร์อ้วนขึ้น เราว่าเป็นเพราะฟ่านั่นแหล่ะ ชอบสรรหาของอร่อยๆน่าตาเชิญชวนมายั่วเตอร์ให้ตบะแตก แล้วยิ่งกินก่อนนอนด้วยนะ...ไม่อยากจะเซด
ส่วนเฮีย สเป็คของเฮียเป็นอย่างนั้นจริงดิ?...งั้นเราก็เป็นเนื้อคู่กันนะสิเฮีย????? หึหึ กร้ากกก
พีเอส เดินสยามบ่อย...ระวังเจอกันนะ หุหุ ^๐๐^
:z2: :z2: :z2:
ตามมาทันแว้ววววว ก็อย่าหนีหายไปไหนน๊า
มาเป็นกำลังใจให้กันตาหรอดๆๆๆๆๆๆ
อิอิ
ฟ่าไม่ได้เดินสยามบ่อยแต่เดินทุกวันอ่ะ
งิงิ
+1 +1 +1
ไปเลยเพ่ฟ้า
อยากมีเเฟนน่ารักๆๆๆๆๆอ่ะค๊าบบบบ
เตอร์เหงา เตอร์โสด เตอร์เซง
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
อยากมีแฟนน่ารักๆนี้นิสัยหรือหน้าตา
ข้อคิด...คนหน้าตาไม่น่ารักแต่นิสัยน่ารัก ศัลยกรรมทำให้เค้าสมบูรณ์แบบได้
คนหน้าตาน่ารักแต่นิสัยไม่น่ารัก ศัลยกรรมไม่สามารถทำให้เค้าทำตัวน่ารักขึ้นได้
ลดมาตรฐานลงเพื่อมองคนอื่นให้กว้างๆขึ้นเราก็จะพบรักที่มีความสุข
อย่างเช่นหนังเรื่องหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า "คนที่พอดีกับเรา"
เมื่อก่อนเตอร์ก็ไม่ได้น่ารักอะไรมากหรอก เรียกว่าหาได้ทั่วไปตามสยามอ่ะ แต่พอนานวันเค้าความน่ารักในตัวเค้ามันก็มากขึ้นเพราะเค้ารักเราไง เมื่อก่อนเป็นสิวฟ่าก็รัก วันนี้ไม่มีสิวฟ่าก็รัก แต่ถ้าเราชอบที่เค้าไม่เป็นสิวเราก็ช่วยดูแลเค้า แทนที่จะมองหาคนใหม่ที่หน้าใสกว่า
อย่างที่บอกอ่ะ ภายนอกเปลี่ยนได้แต่ภายในยากจะเปลี่ยน
น้องๆหนูๆรุ่นหลังๆฟังไว้ ทุกคนก็ชอบของสวยๆงามๆกันทั้งนั้นอ่ะ แต่อย่ามองข้ามคุณภาพหล่ะ ของเปื้อน ของสกปรก ของขี้เหร่ มันตกแต่งปัดฝุ่นให้ใหม่น่าใช้ได้ แต่คุณภาพมันยากที่จะควบคุมนะ
-
ประกาศ ประกาศ
ตอนนี้นุ้งฟ่าผู้น่ารักที่สุดในภูมิภาคเอเชีย :a5:
กำลังทุ่มเทอยู่กับการสอบ
อาจจะมาต่อให้ช้าไป
ขอทุกท่านโปรดให้อภัย
จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกัน
-
รับทราบฮับ
ฟ่าตั้งใจสอบนะ
บอกเตอร์ด้วยอย่าเอาแต่เล่นเกม
:m26:
พูดอย่างกะมีตาทิพย์
-
:really2: รับทราบ ค่าาาา
-
เต็มที่กับการสอบนะจ๊ะ o13
ไอมาขอปั๊มไว้ก่อนนะ ได้คอมเมื่อไหร่จะมาตามอ่าน(คอมไอเสียน่ะ อยู่ระหว่างการรอป๊าออกให้ใหม่ ตอนนี้ใช้ของม๊าอยู่) :bye2:
:L2:
-
get A นะครับฟ่า
-
:L2:
เหมา A มาให้หมด
ทั้งฟ่า...และเตอร์
สู้ๆๆๆๆๆ o13
-
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
ก็อยากได้นิสัยน่ารักอ่ะครับ
เเบรักเรามากๆๆๆๆเลยอ่ะ
(เเต่ถ้าน่าตาน่ารักด้วยก็ดี)
:z1: :z1: :z1:
ผมก็ไม้ได้น่าตาดีรัยเนาะ
ครัยจามาเอา
55+
เเค่มีแฟนได้ก็บุญฯเเร้ะ
5555+
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
เอา AAAAAAAAAAAAAAAAA ไป%%____~~~~~
-
:call: :call: :call: :call: :call:
-
นุ้งฟ่าหายไปหนายยยยยยยยย เป็นห่วงแล้วนะ สอบเสร็จ
กันหรือยัง คิดถึง คิดถึง :monkeysad:
-
:5774: ไปหัดเล่นสกีคอยนุ้งฟ่าแก้ร้อน....
-
มาต่อให้แระ หายไปนาน ไปทำหน้าที่ลูกที่ดีมาคือตั้งใจเรียนและสอบ หุหุ
เมื่อก่อนสอบก็ดูแลจัดตารางอ่านหนังสือให้ตัวเอง
แต่ตอนนี้ต้องจัดให้สุดที่รักด้วย คุมการอ่านหนังสือยิ่งก็ลูกซะอีก เห้อเหนื่อย
การสอบของฟ่าไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไรแต่การสอบของคุณสุดที่รักอ่ะสิเล่นเอาฟ่าเหนื่อย
นี่ถ้าใบปริญญาได้มาต้องใส่ชื่อฟ่าร่วมไปด้วยนะเนี่ย
กราบกลางหว่างอกทุกท่านด้วยนะครับที่หายไปนานเลยครั้งนี้
แต่ความคิดถึงไม่ได้หายไปนะครับมีมาเสมอๆๆๆๆ
จุ๊ฟๆๆๆๆ
***********************************
"เฮียเสร็จแล้วไปกันเถอะ"
"อื้ม ไอเตอร์อ่ะ"
"อยู่นี่ค๊าบ"
"ป่ะ"
"เฮีย"
"ไร"
"ฟ่าหล่อยังอ่ะ"
"หล่อ"
"เจงป่าว"
"ไม่จริง"
"ใจร้าย"
"แล้วใครให้เมิงสองตัวใส่เสื้อสีเขียวกะสีเหลืองเนี่ย แล้วเฮียใส่สีแดง เดี๋ยวเค้าก็จะนึกว่าบูด้าเลสมาแดกติ่มซำหรอก"
"อยู่ในปาร์ตี้ร้อนยังกะไฟเออร์ บลาๆๆๆๆๆ" ไอ้เตอร์มันร้องเพลงไปตลอดทาง
"เห้อ หนักใจ มีน้องเขยปัญญาอ่อน อย่าได้มีทายาทสืบสกุลเชียวกุไม่อยากมีหลานปัญญาอ่อน"
"นี่เตอร์ก็พยายามทำทุกวันเลยนะ แต่ก็ไม่ติดซะที"
"จะติดได้ไง กูน้องกูยังไม่ได้แก้อีมี่"
"เฮียแก้ไปก็ไม่ติด ฟ่าไม่มีลูกมด"
"มดลูก ถ้าไม่แก้ไม่ฮานะเนี่ย" พวกเราเดินคุยกันมาจนถึงร้านติ่มซำ ครัวกรุงเทพอ่ะ เราไปทานกันบ่อยม๊าก เฮียชอบติ่มซำเพราะเฮียไม่ค่อยทานอาหารเผ็ดอ่ะ แต่ทานเผ็ดได้นะ เราก็สั่งอาหารแล้วก็กินๆๆๆๆคุยๆๆๆๆๆๆ
"เออเฮีย เมื่อวานซืนอ่ะฟ่าเจอพี่แม็ก เจ้าของโมเก่าของเฮียอ่ะเค้าของเบอร์เฮียกะฟ่าไปนะเค้าโทรหาเฮียรึยัง"
"โทรแล้ว"
"เค้าว่าไงมั้งอ่ะ"
"เค้าจะชวนไปถ่ายแบบ ให้ไปแคสงานอะไรเงี้ย"
"แล้วเฮียว่าไงอ่ะ"
"ก็ไม่ว่าไงแค่บอกว่าตอนนี้ไม่พร้อม ของเวลาหน่อย"
"ไม่พร้อมยังไง"
"อ้วนเป็นหมูแบบนี้อ่ะนะ จะให้ไปแคสงาน เปลืองค่าแท็กซี่เปล่าๆอ่ะ"
"ก็กินแบบนี้จะไม่อ้วนได้ไงหล่ะ"
"เตอร์ก้มไปดูพุงตัวเองสิก่อนจะว่าคนอื่นอ่ะ"
"เฮียก็ลดดิ เดี๋ยวฟ่าทำอาหารไดเอตให้"
"ไม่อ่ะเหนื่อย ขี้เกียจไปวิ่งไปฟิตเนส เฮ๊ยอยากเป็นนักธุกิจมากกว่านายแบบว่ะ"
"เฮียแต่การที่เรามีชื่อเสียงมันก็เป็นการพีอาร์ไปในตัวนะ"
"เฮียชอบความสบายอ่ะ เดี๋ยวถ้าถูกหวยรางวัลที่หนึ่งค่อยลด"
"แล้วรางวัลที่หนึ่งมันเกี่ยวกะการลดน้ำหนักยังไงอ่ะ"
"เอ้า..เฮียก็จะเอาเงินไปซื้อคอร์สตามสถานบันลดน้ำหนักอ่ะ เอาแม่งทุกคอร์สเลย นอนให้เค้านวดๆพันๆสบายดีออก"
"เฮียก็เป็นซะแบบเนี่ย งั้นเอางี้เดี๋ยวฟ่าออกเงินให้เอาป่ะแล้วเวลาที่เฮียได้งานฟ่าอก็จะหักสามสิบเปอร์เซ็นต์แบบผู้จัดการส่วนตัวอ่ะ แล้วก็หักอีกยี่สิบเปอร์เซ็นเป็นการใช้หนี้ ดีป่ะเฮีย"
"หน้านี่ฉาบด้วยเกลือป่ะเนี่ย"
"แหม๋...เฮียก็"
"แล้วตกลงนี่เฮียจะลดป่ะเนี่ย เตอร์ได้ร่วมลดด้วยคน"
"ไม่รู้โว้ย คิดไม่ออกอ่ะ ใจหนึ่งก็อยากกลับไปทำงานแบบนั้นอีกอ่ะเงินมันดีด้วย แต่อีกใจหนึ่งก็ขี้เกียจมานั่งดูแลตัวเองอ่ะ"
"สรุปก็คือไม่รู้จะเอาไง"
"อื้ม ก็ง่ายๆถูกรางวัลที่หนึ่งก็ลด ไม่ถูกก็ไม่ลด หรือไม่เดี๋ยวหาเสี่ยเลี้ยงให้เสี่ยเป็นสปอนเซอร์ให้ดีมั้ย"
"ถ้าเสี่ยเค้าจะเลี้ยงจริงๆเค้าไปซื้อนายแบบหล่อๆไม่ต้องมาโมดิฟายไม่ดีกว่าหรอ"
"เออก็เจงของเมิงว่ะ แต่นิสัยมันโมดิฟายกันไม่ได้นะเว้ย ทำงานตรงต่อเวลามีสัมมาคารวะ หายากนะ"
"แต่นายแบบเค้าก็ต้องเอาหน้าตามาก่อนนะ"
"เออๆๆๆเมื่อไรเมิงสองตัวจะเลิกพูดเรื่องนี้ซักทีเนี่ย"
"ฟ่ารู้ว่าเฮียอยากกลับไปทำงานตรงนั้น"
"ก็อยาก แต่สภาพมันไม่เอื้อ แล้วจะให้เฮียทำไง"
"ก็เริ่มวันนี้ดิ ลด "
"ฟ่า มันไม่ได้แคลดนะเว้ย มันต้องทำโน้นทำนี้อีกเยอะแยะอที่เราเห็นกันเบื้องหน้าาอ่ะเราไม่รู้หรอกว่าเบื้องหลังเค้าทำอะไรกัน แล้วทุกอย่างมันก็ต้องใช้เงินทั้งนั้น แล้วเฮ๊ยก็ไม่มีเงินมากพอที่จะไปนั่งขัดตัวนวดหน้าฉีดกลูต้า ทำหน้าเรียวโบท็อกซ์ห่าเหวอะไรนั้นหรอก ยังต้องกินต้องใช้ "
"เป็นชุดเลยที่นี่"
"ฟังนะ เฮียไม่ได้เป็นคุณหนู แต่เป็นวัยรุ่นธรรมดาที่เลี้ยงตัวเองด้วยลำแข้งของตัวเอง เฮียไม่สามารถใช้เงินเนรมิตรทุกอย่างได้ เพราะเฮ๊ยต้องใช้มันอย่างระมัดระวัง จบเรื่องนี้แล้วก็กินๆซะ"
"ฟ่าขอโทษนะเฮีย ฟ่าก็แค่อยากให้เฮ๊ยได้ทำตามฝันบ้าง"
"เฮียเข้าใจ แต่เฮียก็มีเหตุผลของเฮีย เฮียขอโทษที่คำพูดของเฮียมันอาจจะทำให้น้องเสียใจ "
"ครับ"
เราสามคนก็นั่งกินกันจนอิ่มก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เฮ๊ยจะเป็นคนอที่อะไรผ่านแล้วผ่านไปไม่มาคิดเล็กคิดน้อย
"เฮียไม่ขึ้นไปข้างบนหรอ"
"ไม่อ่ะ เดี๋ยวเฮียจะขอไปนอนซะหน่อย ง่วงอ่ะ เดี๋ยวคืนนี้มีงานอีกเพียบรออยู่"
"นอนนี่ก็ได้"
"ไม่เอาอ่ะขี้เกียจดูหนังสด"
"บร้า"
"เฮีย" เตอร์ตะโกนเรียกเฮียที่เดินไปไกลแล้ว เฮียหันมามอง
"รักนะ จุบุจุบ" เฮียยกนิ้วกลางให้
"เฮียนี้ไม่รู้จะเก็กไม่ถึงไหนเนอะที่รักเนอะ"
"นินทาพี่ชายเค้าต่อหน้าน้องเค้าเนี่ยนะ เดี๋ยวก็สอยร่วงเลย"
"โหด" เราสองคนเดินขึ้นห้องไป เตอร์ไปนอนดูทีวี ส่วนผมก็ปัดกวาดเช็ดถูบ้านตามฉบับแม่ศรีเรือน สักพักจากคนนอนดูทีวีก็กลายเป็นทีวีดูคนนอน ผมเอาผ้าไปส่งร้านซักรีด แล้วก็เดินไปซื้อชานมกิน อิอิ ในระหว่างที่รอชานม ก็มีคนมีจี้ที่เอว เอานิ้วจี้นะไม่ใช่เอาปืน ฮ่าๆๆๆ
****************************
-
นุ้งฟ่ากลับมาแล้ว :จุ๊บๆ:
ไปปฏิบัติภารกิจเพื่อครอบครัวและสุดที่รัก เหนื่อยมั้ยจ๊ะ
ตอนนี้น้องเตอร์มีฮาด้วยนะเนี่ย
แต่ว่าเฮียอ้ะ จะเก๊กไปถึงไหน
ถือว่าหล่อชิมิ
บวก 1 แต้ม แต่มิอาจแทนความคิดถึงและห่วงใย :กอด1:
-
สมัยก่อนจำได้ว่าเตอร์ดูดีมีสาระ
ทำไมเดี๋ยวนี้ . . . 555+
เอาเหอะ ขอบคุณนะงับ
-
+1 ต้อนรับยฟ่ากลับรังนอน เอิ๊กๆ แหมรักสามีขนาดนี้ขอให้ลูกดกนะเธอ
มาๆ :กอด1: ให้หายคิดถึง
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
นิว(ยิ้มๆ)
-
กลับมาแล้วววว~ ต้อนรับด้วย 1 จุ๊ฟ & 1 กอด :จุ๊บๆ: :กอด1:
แหมมม แม่ศรีเรือนจริงๆหนูฟ่าเรา o13
-
:กอด1:พี่ฟ่า พี่เตอร์
มาซะทีนะ
คิดถึง
:จุ๊บๆ:เฮีย
-
รอมานานมาก ในที่สุดก็มา
คิดถึงๆ :กอด1: :กอด1:
-
กลับมาแล้วววว :กอด1:
-
นุ้งฟ่าดูแลเตอร์ทุกอย่างจนเคยตัว เหมือนเป็นลูก
เดี๋ยวเจ้าเตอร์เลยเหมือนเด็กน้อย อีกหน่อยสงสัยมันจะกลายเป็นเมียฟ่าว่ะ :laugh:
-
นุ้งฟ่าดูแลเตอร์ทุกอย่างจนเคยตัว เหมือนเป็นลูก
เดี๋ยวเจ้าเตอร์เลยเหมือนเด็กน้อย อีกหน่อยสงสัยมันจะกลายเป็นเมียฟ่าว่ะ :laugh:
คิดเหมือนกันแหละ ว่าตกลงทุกวันนี้มันเป็นลูกใช่มั้ยยยยยยยยยยยยยย ลูกทรพีทำร้ายแม่ทุกคืนนนนนนน ฮ่าๆๆๆๆ
กลับมาแล้วววว :กอด1:
จ้ะกลับมาแร้ว จุ๊บๆๆๆๆ
รอมานานมาก ในที่สุดก็มา
คิดถึงๆ :กอด1: :กอด1:
มาแล้วจร้า จ๊วฟๆๆๆ
:กอด1:พี่ฟ่า พี่เตอร์
มาซะทีนะ
คิดถึง
:จุ๊บๆ:เฮีย
คิดถึงงเราสองคนแต่ทำไมไปจุ๊บเฮียอ่ะ หวงนะ
กลับมาแล้วววว~ ต้อนรับด้วย 1 จุ๊ฟ & 1 กอด :จุ๊บๆ: :กอด1:
แหมมม แม่ศรีเรือนจริงๆหนูฟ่าเรา o13
นู๋เป็นแม่ครีเรือนมานานแว้วววววววว อิอิ
แต่แม่ศรีเรือนนี้ไม่ค่อยต่างอะไรกะคนรับใช้เลยเนอะ ว่าป่ะ
จุบุจุบุ
+1 ต้อนรับยฟ่ากลับรังนอน เอิ๊กๆ แหมรักสามีขนาดนี้ขอให้ลูกดกนะเธอ
มาๆ :กอด1: ให้หายคิดถึง
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
นิว(ยิ้มๆ)
ก็มีกะเค้าอยู่คนเดียวจะไม่รักได้ไง
หรือว่าต้องมีเพิ่ม เอ๊กๆๆๆๆๆๆ
จุฟๆๆหน้าผาก
สมัยก่อนจำได้ว่าเตอร์ดูดีมีสาระ
ทำไมเดี๋ยวนี้ . . . 555+
เอาเหอะ ขอบคุณนะงับ
เตอร์เคยทีสาระด้วยหรออ อยู่กันมาตั้งนานไม่เคยเห็น อิอิ
ทำไมเดี๋ยวนี้มันทำไมหรออออ อย่ามาว่าที่รักเค้านะ
เอิ๊กๆๆๆ
จุบุจุบุ
นุ้งฟ่ากลับมาแล้ว :จุ๊บๆ:
ไปปฏิบัติภารกิจเพื่อครอบครัวและสุดที่รัก เหนื่อยมั้ยจ๊ะ
ตอนนี้น้องเตอร์มีฮาด้วยนะเนี่ย
แต่ว่าเฮียอ้ะ จะเก๊กไปถึงไหน
ถือว่าหล่อชิมิ
บวก 1 แต้ม แต่มิอาจแทนความคิดถึงและห่วงใย :กอด1:
เหนื่อยมากพี่น้อตาลโคตรเหนื่อยเลยยยยยยยยยยยย
เฮียก็เป็นแบบนี้แหละทำเงียบ ทำดุไปงั้นแหละ แต่จริงๆแล้วอ่อนโยนนะเพียงแต่ไม่แสดงออกเราต้องจับพิรุธเอง
ขอบคุณครีษบสำหรับความห่วงใยและคิดถึง
มาม๊ะมาหอมที จุบๆๆ :5774: ไปหัดเล่นสกีคอยนุ้งฟ่าแก้ร้อน....
ไฮโซมากมากเลยป้าเล่นสกีรอ ที่ไหนหรอจ้ะ ดรีมเวิลด์รึป่าวว
หุหุ
ว่าแล้วเดี๋ยวชวนเตอร์ไปมั้งดีฟ่า
คิดถึงๆๆๆๆๆ
จ๊วฟๆๆๆๆๆ
-
:z13:
จิ้ม ๆๆ
กลับมาแล้ววววววววว :กอด1:
-
เฮีย จ๋าพร้อมแล้วล่ะ
เรามาจดทะเบียนกันเถ้อ~
:o8: :-[ :impress2:
-
น้องฟ่าน่ารักนะ แม่บ้านแม่เรือนดี :กอด1:
-
ยินดีต้อนรับกลับเข้าประจำการครับ นุ้งฟ่า
เฮียก็ยังเป็นเฮียวันยังค่ำ
ใครมาจี้เอวนุ้งฟ่านะ และอย่างงี้เมื่อไหร่จะถึงสวรรค์สักทีละครับ :haun4:
+1 ให้เป็นค่าทางด่วนไปสวรรค์ครับ :กอด1:
-
:haun4:
ตอนหน้าขอหื่นๆๆๆๆๆ
:กอด1: ฟ่า&เตอร์
:3123: เฮีย
-
เฮียเค้าเก่งเนอะเค้าต่อสู้ด้วยตัว
เองตั้งแต่อายุน้อยๆ
-
:กอด1: ด้วยความคิดถึงนุ้งฟ่าและนุ้งเตอร์
เฮียเท่ได้ใจอ่ะ ชอบๆ o13
ส่วนนุ้งฟ่าก็แม่ศรีเรือนจริงๆ น่ารักได้โล่ไปเล้ยยยย :L1:
-
...ครอบครัวนี้ ขัดกัน ฮากันได้ตลอดอะ
...นั่งนึกอยู่ว่า 3 คนนี้เดินไปไหนมันเหมือน ผ้า 3 สีที่ใช้ผูกต้นไทร อะเหอะๆๆ :L2:
-
ผ้าสามสีคิดได้ไงเนี่ย งั้นขอเป็นสีชมพูดนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ศักดิ์สิทธิ์แร้วเรา เดี๋ยวงวดนี้ให้สามตัวตรง รวยกันถ้วยหน้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
****************************
"อุ้ย"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"อ่าวพี่เต้ย ตกใจหมด หวัดดีพี่"
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ คิดถึงจัง"
"มาคิดถึงฟ่าเดี๋ยวแฟนพี่ก็แหกอกฟ่าเอาหรอก"
"แหม๋ พี่ไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก" แฟนพี่เต้ยเดินมาพอดีในขณะที่ผมพูด แล้วผมก็ยกมือไหว้ทักทายพี่แก
"หวัดดีพี่"
"หวัดดีครับ ทานอะไรรึยังไปทานข้าวด้วยกันไหม"
"ฟ่าเอาผ้ามาส่งซักอ่ะครับ แล้วก็เพิ่งจะกินอิ่มมาด้วย ขอบคุณนอะครับ แต่ไม่ไปเป็นก้างพี่สองคนจะดีกว่า เนอะ"
"ว่าไปโน้น ไม่อยากไปก็บอกมาดิ"
"ป่าวน๊า"
"กลัวคนที่ห้องจะว่าเอาหล่ะสิ"
"พี่เต้ยก็ว่าไปโน้น"
"ไม่กลัวแน่หรอ"
"ไม่คุยด้วยและไปดีกว่า ไปก่อนนะครับ แล้วไว้ครั้งหน้าฟ่าจะไปทานข้าวด้วยนะ" ผมจ่ายตังค์ค่าชานม แล้วก็รับมาดูดๆๆๆๆ
"โอเคๆ " ลงมาแป๊ปเดียว ทำไมต้องเจอคนรู้จักตลอดเลยเนอะ เห้อๆๆๆๆ อ่าวแล้วเฟนผมไปไหนเนี่ย ผมเดินขึ้นห้องมา คนที่นอนหลับอยู่บนโซฟาหายไปแว้วผมเดินไปเปิดห้องนอนดูก็ไม่มี แล้วนี่มันไปไหนเนี่ย ในห้องน้ำก็ไม่มี อ่าวเห้ยไปไหนอ่ะห้องก็ไม่ล็อค ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์มากดโทรหามัน
"เตอร์ อยู่ไหนเนี่ย หาาาา ร้านกล้วยแขก แล้วลงไปข้างล่างทำไมไม่ล้อคห้องอ่ะ ลืม พูดได้ไงว่าลืม ไม่เอาอะไรทั้งนั้นแหละแค่นี้นะ" ผมรู้สึกหงุดหงิดอีกแล้วที่มันออกไปไหนแล้วไม่ยอมล็อคประตูห้อง มันคงรู้ว่าผมโมโหมากมันเลยมาอย่างรวดเร็ว
"กลับมาแล้วครับ"
".................."
"เป็นไรอ่ะ อหน้านิ่งๆแบบเนี่ยหน้ากลัวชะมัด อ่ะๆๆกินหนมกะชานมนะจะได้ใจเย็นๆๆ อ่าวเห้ยไปซื้อมาเหมือนกันหรอ ทำไมไม่เจอกันนะ อ๋อมันคนละร้านนี่นา แล้วฟ่าไปไหนมาอ่ะเตอร์ตื่นมาไม่เห็นอะ หิวมากเลยไปหาไรกินโทรศัพท์ก็ไม่เอาไปอ่ะ"
"---------------------" ผมหันไปมองหน้ามันนิ่งๆแล้วก็หันกลับมาดูทีวีต่อ
"อันแหน่ สงสัยจะโกรธ นิ่งเชียว โกรธเรื่องไรหว่า สงสัยจะเรื่องไม่ล็อคห้องแน่เลย ถ้าเตอร์ล้อคอ่ะฟ่าจะเข้ายังไงน๊า เดินมาร้อนๆมารอหน้าประตูกุญแจก็ไม่ได้เอาไปต้องหงุดหงิดแน่เลย"
"แล้วไง ให้ของมันหายแล้วมันไม่หงุดหงิดงั้นสิ"
"ก็ช่าย แต่เราก็เคยเปิดไว้ของก็ไม่หายนะ แล้วที่นี่ระบบรักษาความปลอดภัยก็ดีนะ "
"แล้วเราควรจะดำเนินชีวิตแบบประมาทงั้นหรอ"
"ไม่ควรครับ"
"อืม"
"ดูดๆๆชานมดีกว่านะจะได้ใจเย็นๆ"
"เบื่อๆๆๆๆๆเตอร์ก็งี้ทุกทีอ่ะ"
"แต่ฟ่าก็หายงอลทุกทีไม่ช่ายหรอ"
"เออ"
"อื้มมมมมชื่นใจ แก้มแฟนใครไม่รู้เค็มเค็ม"
"ไอ้บร้านิ เค็มก็ไม่ต้องมาหอม เค้าให้หอมไม่ได้ให้ชิมเว้ย"
"อยากจะกลืนกินเธอทั้งตัวไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่นนนนนนนนนนนนน"
"แหวะ"
"เพราะขนาดนั้นเลยหรอ"
"มากมากอ่ะ หยิบเกมส์ให้หน่อย"
"จ้ะ"
"ขอหนุนตักด้วยนะ"
"ยินดีเลยครับคุณผู้หญิง" ผมนอนหนุนตักมันเล่นเกมส์ เล่นไปเล่นมามันก็แย่งเอาไปเล่นอีกอ่ะ
"เตอร์เล่นมั้ง ฟ่าแพ้แล้วนิ"
"อะไรอ่ะ ไม่เอาฟ่าจะเล่นอีก" อเตอร์เอาไอพอดมาเสียบหูผมข้างหนึ่งแล้วมันก็แย่งเกมส์ไปเล่น ผมจะลุกไปที่อื่นมันก็กดหัวผมไว้ให้นอนหนุนตักมันต่อไป ไอ้นี่ชอบกดหัว(คิคิ) ด้วยเพลงที่แสนจะเพราะทำให้ผมเคลิ้มหลับไปคงเหนื่อยด้วยแหละในจะศึกรักแล้วยังมาเจอศักความสะอาดของห้องอีก เลยทำให้เพลียหลับไปบนตักอุ่นๆของคนอวบๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ผมหลับไปก็นานพอสมควร มาตื่นอีกทีก็ตอนค่ำๆ เสียงคนทำอะไรซักอย่าง ผมลืมตาตื่นกวาดสายตาไปโดยรอบ อ๋อ....สามีทำอาหารอยู่ในครัว อิอิ ว่าแล้วผมก็ลุกเดินไปดู
"ทำไรอ่ะ"
"ตื่นแล้วหรอ"
"อืม นึกว่าจะตื่นมาบนตักอุ่นๆของแฟนซะอีก"
"ก็อยากให้เป็นอย่างนั้นนะแต่เตอร์กลัวว่าไข่เตอร์มันจะชาจนไม่สามารถที่จะทำลูกให้เราสองคนได้อ่ะ"
"บร้า แล้วทำไรอ่ะ"
"เตอร์ต้มข้าวต้มไว้แล้วก็ทอดหมูกระเทียมแล้วก็ยำไข่เค็มแล้วก็กำลังจะเจียวไข่กะผัดคะน้าหมูกรอบ ฟ่าอยากกินไรเพิ่มมั้ย"
"อยากกินไส้กรอก" ผมมพูดด้วยสายตาาเจ้าเล่ห์ แล้วเลียริมฝีปาก มันก็รู้ว่าผมหมายถึงอะไรแต่ผมแค่แหย่มันเล่นเท่านั้นแหละ
"ป่ะ ไม่ต้องกินแล้วข้าวต้ม ไปกินไส้กรอกกัน"
"ไอ้บร้า ทะลึ่ง" แล้วผมก็เดินไปหาขนมกินในตู้เย็น
"กินขนมก่อนกินข้าวอีกแล้ว เป็นไรมากป่ะเนี่ย"
"ไม่มากเท่าไรแค่พอดีๆ"
"ตาหรอดดดดดด"
"ฟ่า"
"ไร"
"เมื่อกี้เตอร์ไปเซเว่นมารู้ป่ะว่าเตอร์เจอใคร"
"นิชคุณหรอหรือว่าท่านนายก"
"บร้า ไม่ใช่"
"อีเอ็มหรอ"
"เอาเชียว ไม่ใช่ เจอเฮีย" เสียเจียวไข่มันดังกลบเสียงพูด
"เจอใครนะ"
"เจอเฮีย"
"เอ้าไม่เคยเห็นเฮียรึไง "
"เคยอ่ะเคยแต่ไม่เคยเห็นเดินกะผู้ชายนิ"
"โอ้โหใส่ร้ายกันเห็นๆ เพื่อเฮียเค้าเยอะแยะ"
"แต่คนนี้หล่อมากเลยนะ"
"แล้วไง คนเรามีเพื่อนหล่อไม่ได้หรือไงกัน"
"ได้อ่ะได้ แต่เตอร์ก็ไม่รู้ว่าทำไมเตอร์ต้องสงสัย"
"ขาวๆนะ สูงประมาณเฮีย ผมยาวๆเท่าฟ่าเนี่ย ตาตี่ๆคิ้วหนาๆปากเล็กๆ มีไฝที่แก้ม"
"เตอร์ไม่ได้เห็นเค้าใกล้ขนาดเห็นไฝนะฟ่า"
"แต่รวมๆก็คงใช่"
"เพื่อนเฮียเค้า ชื่อพี่เค้กเรียนมัธยมมาด้วยกัน คนนี้แหละตัวดีเลยแกล้งฟ่าประจำ มีพี่ชายมันอีกคนชื่อไอ้โค้ก คนนั้นเรียนเก่งมากผิดกับน้องมันราวฟ้าก็เหว เรียบร้อยพูดเพราะใจดี ว่าแต่กินได้ยังเนี่ยหิวแล้วนะ"
"เดี๋ยวผัดผัก ก็กินได้แล้วครับ อย่าเพิ่งโมโหหิวนะจ้ะ"
"ไม่ได้โมโหหิวจ้ะ โมโหสามี"
"มาโมโหเตอร์ทำไมเนี่ย"
"รู้สึกจะสนใจพี่เค้กมากเลยนะ ดูอยากรู้ซะออกหน้าออกตา"
"หาเรื่อง.........ก็แค่เป็นห่วงเฮียกลัวจะโดนคนอื่นหลอก"
"เฮียอ่ะเค้าไม่รักใครง่ายๆหรอก ถ้าคนๆนั้นไม่คนที่ใช่จริงๆ ไอ้เรื่องหลอกคงไม่ง่าย ห่วงตัวเองดีกว่ามั้ย ที่ผ่านมานี่โดนหลอกน้อยมากกกกกกน้อยจนซะต้องเป็นห่วงคนอื่น"
"คนเค้าหวังดีนิ กลายเป็นประสงค์ร้าย"
"ก็ขอบคุณที่หวังดีกับเฮีย แต่วันหลังไม่ต้องชมคนอื่นหล่อก็ได้"
"อ๋อ...ที่อารมณ์ไม่ดีนี่หึงหรอ"
"เออ"
"ในสายตาเตอร์แฟนเราก็น่ารักที่สุดดีที่สุดอยู่แล้วเตอร์จะเอาไปเปรียบกะคนอื่นได้ไง"
"หรอออ ปากดีเนอะ "
"จริ๊ง"
"ชิ"
"ทานข้าวได้แล้วครับที่รัก"
"ไหนๆๆดูสิๆ ทำไมข้าวต้มเตอร์น้ำมันน้อยอย่างนี้หล่ะ"
"เอาน่ะ คนเรามันต้องมีผิดพลาดกันมั้งอะไรมั้ง"
"หรอ" ผมเดินไปกดน้ำร้อนมาแก้วหนึ่งมาเติมข้าวต้ม นึกว่ามันต้มโจ๊กให้กินซะอีก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"โอเค สามีทำอะไรก็อร่อยทั้งนั้นแหละ เนอะ "
"ดีมาก" เราทานอาหารกันเสร็จก็ช่วยกันล้างแล้วก็มานั่งดูทีวี
"ฟ่าว่าฟ่าไปอาบน้ำดีกว่า"
"ไปด้วย"
"อย่ามำทำหน้าตาเจ้าเล่ห์แบบนั้น อาบเฉยๆๆนะ"
"อื้ม" เราสองคนเข้าไปอาบน้ำ ก็สระผมถูสบู่ให้กันเหมือนเดิมปรกติ แล้วก็ไปนั่งเป่าผมให้กันเหมือนเคย
"เอาหน้ามานี่ดิ๊ ตอนอาบน้ำเห็นสิวขึ้นที่หน้าผาก" ผมเดินไปหยิบยาทาแก้สิวมาทาให้ เตอร์นั้งอยู่บนเก้าอี้ผมยืนทายาให้มัน มันก็กอดเอวผมไว้แล้วเอาคางมาเกยก็ท้องของผม
"อยู่เฉยๆดิ" แล้วมันก็หอมมาที่ท้องของผม
"เห้ยทายาอยู่"
"ก็มันหอมนิ ก็เลยต้องอทดสอบที่มาของความหอม"
"อยู่เฉยๆ แพ้เจลใส่ผมแน่เลยอ่ะ"
"ก็คนมันอยากหล่อนิ"
"ตัดหน้าม้าเต่อมั้ยจะได้ไม่ต้องใส่เจล"
"จะดีหรอ"
"น่ารักออก แนวดี"
"ไม่เอาๆๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวอีกแปปก็คงจะยุบแล้วแหละสิวเม็ดจิ๊ดเดียว"
"ขอบคุณครับ" ผมเดินไปใส่เสื้อแล้วก็มานอนอ่านหนังสือ เตอรืเดินไปใส่บ็อกเซอร์ตัวหนึ่งแล้วก็มานอนข้างๆผม
"ไม่ใส่เสื้ออ่ะ แอร์เย็นเดี๋ยวไม่สบายนะ"
"เดี๋ยวก็ต้องถอดใส่ทำไม" มันทำปู่ไต่ตามตัวผม
"อย่าก่อกวนคนต้องการสมาธิ หนังสือทั้งหาอ่านซะมั้งนะ รู้จักAมั้ยชีวิตนี้อ่ะ"
"ไม่อ่าน ง่วงแล้ว"
"ง่วงก็นอน" แล้วมันก็มุดเข้าผ้าห่มไป ไม่เกินห้านาทีหรอกที่มันจะนอนนิ่งอยู่ได้ถ้าไม่ได้ในสิ่งที่มันต้องการ ไม่ช้า มีมือหนึ่งที่แฝงตัวอยู่ในผ้าห่มก็ลูบมาที่ขาผมเบาๆ เริ่มลูบมาสูงขึ้นๆ ผมยังคงวางทีท่าเฉยไว้ จนในที่สุด มืออนั้นก็ล่วงล้ำเข้ามาในกางเกง สมาธิในการอ่านหนังสือแตกซ่านลงเมื่อมือนั้นเริ่มสัมผัสหนอนตัวน้อยๆในกางเกงของผมที่ตอนนี้มันกำลังเริ่มเจริญเติบโต ผมพลิกตัวหนีมันก็ไม่วายเอามือมาลูบไล้ก้นผมแทน
(http://i183.photobucket.com/albums/x204/Isolate123/ge75.jpg)
-
:z13:ขอจิ้มนัองฟ่าก่อน...เดี๋ยวไปอ่าน
-
ถูกใจภาพมากๆเลยพี่ฟ่า :z1:
-
นุ้งฟ่า ภาพไม่ไหวแล้วนะ ทำพี่ :o8: 555+
มุกปูไต่ยังกล้าเล่นได้อีกไม่ไหวๆ เป็นเด็กไม่โตจริงๆ อย่างนี้สิถึงได้น่ารักเอิ๊กๆ
นิว(ยิ้มๆ)
-
ภาพทำไม แค่เเมวบีบหางกะกัดหูกระต่าย คิดไรกันเนี่ยยยยยย
คิดทาลึ่งอ่ะสิ ไม่ไหวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โตๆๆกันแร้วน๊า :z2: :z2:
-
น่ารักไม่เปลี่ยนแปลงอ่ะ คู่นี้
เตอร์ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ เก่งจัง
-
" อยากกินไส้กรอก " สุดท้ายก็ได้กินสมหยาก
คู่น้องนะสุขสันต์ ส่วนคู่เฮีย มันยังไง ๆ อยู่น้า.....
+1 ให้นุ้งฟ่า แต่คิดว่า ตอนนี้น่าจะให้น้องเตอร์มากกว่า :z2:
-
น่ารักจริงๆคู่นี้
:กอด1:
-
:กอด1: น่ารักๆๆๆๆๆ
-
:pig4: :L1:เตอร์ น่ารักจัง
-
เขาว่ากันว่ามีลูกกวนตัวมีผัวกวนใจ
ฟ่าเห็นด้วยป่ะ?
:laugh:
-
555
น่ารักจิงจิงเลยพี่ฟ่าอ่ะ
ว่าแต่ชาเนี๊ยพี่ฟ่าซื้อร้านไหนอ่ะ
:o8: :o8: :o8:
-
...พึ่งรู้ว่า พ่อบ้าน บ้านนี้ทำกับข้าว เป็นด้วย
...อร่อยไหมล่ะ..ใส้กรอก..น่ะ :laugh:
-
นุ้งฟ่า ภาพน่ารักจัง :-[
น้องเตอร์ก็หวังดี เป็นห่วงเฮีย
แต่พี่เค้กเป็นใคร ตัวจริงของเฮียในปัจจุบันนี้ป่าว
บวกอีก 1 แต้มให้นุ้งฟ่านะจ๊ะ :จุ๊บๆ:
-
สวีทกันน่าอิจฉาสุดๆ ที่รักทำอะไรให้กินก็อร่อยทั้งนั้นล่ะเนอะๆๆๆ
รักเฮีย..เอ๊ย..รักนุ้งฟ่าที่สุดเลย :จุ๊บๆ:
-
งานนี้ใครจะทำแฮตทริคเอ่ย
-
เข้ามาดูรูปภาพ
:m25:
กับอ่านเรื่อง..ไส้กรอก
:laugh3:
:กอด1: ฟ่า&เตอร์
-
ตามทันแล้วววววว : )
-
คิดถึงนุ้งฟ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
กระต่ายน้อยน่าร๊ากกกกกกกกกก
-
ท่าจะอ่านหนังสือมะรู้เรื่องซะละนุ้งฟ่า 555
-
เป็นรูปที่ได้อารมณ์มาก :z1: :z1:
-
นุ้งฟ่ากลับมา ป้าก็กลับมาบ้าง คิดถึงๆ ห่างหายไปซะนาน
นี่เตอร์ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ นึกว่ารอหม่ำๆเป็นอย่างเดียวซะอีก 555
นุ้งฟ่าปิดเทอมแล้ว หนีเที่ยวไหนอีกปะจ๊ะเนี่ย
:กอด1:
-
เห็นรูปแล้วได้อารมณ์มาก :haun4:
หายไปเที่ยวอีกแล้วแน่เลย รีบกลับมานะครับ คิดถึง :กอด1:
อยากกินไส้กรอกแล้ว :z1:
-
"ไหนบอกว่าง่วงไง"
"ง่วงน้ำตาเรี่ยน" ผมปิดหนังสือ แล้วก็เปิดผ้าห่มแล้วก็ขึ้นคร่อมมันทันที
"ง่วงมากหรอ"
"มากมาย" ผมจัดการ กะสองตุ่มบนหน้าออกของมันจนมันร้องออกมาด้วยความสุข ผมไม่อช้าเลื่อนตัวลงมาดึงบ็อกเซอร์มันออกแล้วจัดการกับหนอนของมันที่โตเต็มวัยแล้ว เสียงร้องและอาการเกร็งตามตัวมีอยุ๋เรื่อยๆจนมันต้องดันหัวผมออก จากหนอนของมัน ผมไม่รอช้าถ้าขืนช้าผมต้องเป็นฝ่ายกลับมาตั้งรับแน่ๆ ผมเอื้อมไปหยิบอุปกรณ์รบที่ลิ้นชักแล้วสวมใส่ทันที เพื่อไม่ให้เสียเวลาผมยกขาคู่ต่อสู้เพื่อเป็นการเปิดทางรบ ผมตัดสินใจพังประตูหน้าด่านเสียงข้าศึกร้องออกมา" โอ๊ะ"
ผมก้มลงไปจูบมันเบาๆแล้วค่อยๆเร่งความเร็วและเเรงอย่างช้าๆ ในขณะที่ผมอ่อนแรงลง ข้าศึกยังคงมีแรงต้านทานอยู่สูงพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสจับผมนอนลงแล้วนั่งลงบนตัวผมทันที ข้าศึกโยกตัวขึ้นลงจนผมต้องจิกไปที่หมอนเพื่อบรรเทาอาการ ทันใดนั้นประตูเมืองปิดลง ผมเลยถอนอาวุธออกจากประตูเมือง ผมไม่รอช้าจับข้าศึกหันหลังแล้วตีประตูเมืองซ้ำสอง สองมือผมจับไปที่สะโพกแล้วโยกอาวุธเพื่อจะตีให้ข้าศึกแตกให้ได้ ด้วยความเร็วและแรงจนผมต้องถอนอาวุธออกอีกครั้ง เพราะข้าศึกหมดแรงล้มตัวลงนอนแผ่หลา ผมถอดปลอกอาวุธออกแล้วจัดการรวบเอาอาวุธของผมและมันเข้าด้วยกัน ในไม่ช้ามือน้อยๆของผมก็จัดการให้หนอนสองตัวพ่นพิษออกมาพร้อมๆกัน ฮ๋าๆๆๆๆ
"หายง่วงรึยังจ้ะ" ผมหยิบทิชชูมาเช็ดมือแล้วเช็ดตัวให้เตอร์ แล้วดึงมือให้มันลุกขึ้นเพื่อไปล้างตัว
"วันนี้กะจะได้ซะหน่อย เสียตัวได้ไงไม่รู้" เสียบ่นเบาๆ อิอิ
"วันหลังก็อย่าประมาทข้าศึกสิ"
"เตอร์อ่ะยังไงก็ได้ เพราะเตอร์มีความสุขทุกครั้งไม่ว่าจะแบบไหนถ้าคนๆนั้นเป็นฟ่าอ่ะ"
"ไหนมาหอมทีดิ๊"
"เดี๋ยวก็มีภาคสองหรอก"
"นอนเหอะ ระบมไปหมดแล้วเนี่ย สองวันนี้เราใช้งานมันหนักมากแล้วนะให้มันพักบ้างอะไรบ้างนะ"
"เตอร์ก็ว่างั้นอ่ะ แต่มันเห็นฟ่าขาวๆหอมๆทีไรมันอดใจไม่ได้ซะทีอะ"
"งั้นเดี๋ยวไปอาบแดดทำตัวเหม็นๆ"
"มันก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบหนึ่ง"
"เอ้า ก็นึกว่าจะไม่อยากซะอีก"
"อยากสิเพราะมันเป็นฟ่าไง"
"ตัวเหม็นๆเนี่ยนะ"
"อื้ม"
"โอ๊ยจะให้รักไปถึงไหนแค่นี้ก็ไม่มีใจเผื่อใครแล้ว" แล้วเราก็ไปนอนกอดกันแล้วก็หลับไปในอ้อมกอด
************************************
ตื่นเช้าที่แสนจะเมื่อยและระบบไปหมด ผมไม่อยากก้าวลงจากเตียงด้วยสภาพที่ร้าวรานเช่นนี้เลย เหมือนออกกำลังกายอย่างหนักจนเอ้นกล้ามเนื้อฉีกขาดอะไรทำนองนั้นอ่ะ
"เตอร์ เตอร์ครับ ตื่น เดี๋ยวไปเรียนสาย" ผมเขย่าตัวมันที่ตอนนี่นอนนิ่งเป็นศพ
"โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยอื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม เอ้ออ เมื่อยจัง "
"วันนี้เราไปหาอะไรข้างนอกกินนะะ ฟ่าไม่มีแรงจะทำกับข้าวอ่ะ"
"เป็นไรมากรึป่าว"
"ป่าว ก็แค่ปวดๆเมื่อยๆมากไปหน่อยอ่ะ" มันลุกขึ้นนั่งแล้วโน้มตัวมากอดผม แล้วเอาคางมาเกยไว้ที่ไหล่ ที่ตอนนี้มันเมื่อยจะตายแล้วววว
"ขี้เกียจไปเรียนจัง"
"ไม่ต้องมาขี้เกียจ ไปอาบน้ำเลย ฟ่ามีเรียนเช้านะ"
"อื้มส์อ่าาาา" มันแอบขโมยหอมผมฟอดใหญ่
"ไอ้บร้านิ"
"ฟ่าไปอาบก่อนเหอะเดี๋ยวเตอร์ไปทำอะไรง่ายๆให้กินดีกว่า ไม่อยากไปกินข้างนอกอะคนพลุกพล่าน"
"โอเค โทษทีนะ ที่ทำให้ลำบาก"
"อย่าพูดแบบนั้นดิ เตอร์มีความสุขที่จะทำต่างหากหล่ะ" แล้วอย่างเนี่ยจะไม่ให้ผมรักมันได้ไงอ่ะ
"จร้า" ผมเข้าไปน้ำ อาบน้ำเสร็จก็ออกมาดูเชฟใหญ่ว่าวันนี้ทำอะไรให้ทาน
"อาบน้ำเสร็จแล้วหรอ ทานข้าวเลยมั้ย"
"เตอร์ไปอาบน้ำก่อนเหอะแล้วมาทานพร้อมกัน"
"ทานก่อนดีกว่าค่อยอาบน้ำเตอร์รู้ว่าฟ่าหิวแล้ว" วันนี้มีขนมปังปิ้ง(แบบในเซเว่น แฮมชีสอ่ะแต่เราใส่แยมเข้าไปซื้อเครื่องมาเองไปกี่ร้อยหรอกเครื่องอ่ะ น่ามีติดบ้านไว้กันนะจ้ะ แล้วก็ไส้กรอก แฮม ไข่ดาว ข้าวต้มกุ้ง(ของเซเว่นอีกแหละเอามาเวฟ)
หายไปซะนานนนนนน
อิอิ
หนีเที่ยวมา
หุหุ
(http://image.dek-d.com/23/2146471/102467732)
(http://image.dek-d.com/22/1227404/102053024)
-
:กอด1: นุ้งฟ่าให้หายคิดถึง อิอิ +1 จัดไป
ว่าแต่ไมรูปแต่ล่ะรูปที่ลงเนี่ยสื่อทั้งนั้น ตั้งแต่ กินไอติม
ไว้จะรออ่านต่อน๊า เป็นกำลังใจให้เสมอ
-
คิดถึงพี่ฟ่าว่ะ.....
จบข่าว....
ป๋อหล๋อ.....รูป ดูดดดดดด....ไอติม....น่ารักจัง...เอ้า..ดู๊ดดดูด
-
คิดถึงพี่ฟ่าว่ะ.....
จบข่าว....
ป๋อหล๋อ.....รูป ดูดดดดดด....ไอติม....น่ารักจัง...เอ้า..ดู๊ดดดูด
คิดถึงเหมือนกันจ้ะ
ว่าแต่นู๋เคยดูดไอติมมั้ย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: นุ้งฟ่าให้หายคิดถึง อิอิ +1 จัดไป
ว่าแต่ไมรูปแต่ล่ะรูปที่ลงเนี่ยสื่อทั้งนั้น ตั้งแต่ กินไอติม
ไว้จะรออ่านต่อน๊า เป็นกำลังใจให้เสมอ
กอดๆๆๆๆกัน
สื่ออะไรเพ่นิว คนกินไอติมก็สื่อหรอ
คิดเยอะนะเนี่ย5555555+
-
หนีเที่ยวเสร็จ ก็มาต่อแบบยาวๆ นะ (เนื้อเรื่องนะ อย่าคิดลึก หุหุ)
: 222222: : 222222:
-
เตอร์พักนี้อ่อนซ้อมนะ
-
ยามออกรบ ต้องไม่ประมาทข้าศึก
ถ้านุ้งเตอร์เป็นแม่ทัพ ศึกครั้งนี้ ทัพหน้าก็ถูกตีแตกพ่าย ทัพหลวงก็ไม่เหลือ :z2:
แต่ในเมื่อ แม่ทัพอีกฝ่ายทั้งน่ารัก น่า... ถนอมซะป่านนั้น ยกประโยชน์ให้ละกัน
+1 ให้นุ้งฟ่า ในฐานะเป็นฝ่ายตีข้าศึก จนระบบไปทั้งสองฝ่าย แต่เอ ไหงคนชนะระบมปานนั้นล่ะครับ :m20:
-
หนีเที่ยวจริงๆด้วยคนเรา
ดีนะที่ยังมีแรงมาต่อให้
รบครั้งนี้ นุ้งฟ่าเหมือนจะชนะ
แถมคนเหมือนจะแพ้ต้องมาทำอาหารเช้าอีก 555 น่าสงสานจ๊างงงง
:กอด1: :กอด1: แก้คิดถึงหน่อยจิ ทั้งคู่เลย :-[
-
นุ้งฟ่าหนีไปเที่ยวไหนอีกแล้ว คอยของฝากอยู่นะ :man1:
-
มาแว้วมาแว้วววววจร้า
อิอิ
****************************************
เราสองคนนั่งทานข้าวกัน ก่อนที่เตอร์จะไปอาบน้ำ แล้วเราสองคนก็แยกย้ายกันออกไปเรียน อิอิ
"ฟ่าเดี๋ยวเย็นนี้เตอร์ไปรับนะ" เสียงตะโกรออกมาจากในรถ พร้อมยิ้มหวานๆ
"แล้วโทรคุยอีกที" ผมเดินไปขึ้นบีทีเอส วันนี้มันรู้สึกวิงๆเวียนๆหัวยังไงบอกไม่ถูกอ่ะ
"มาแล้วหรอค่ะคุณหนู" เสียงทักทายจากเพื่อนคนสวยของผม เมื่อผมเดินไปถึงโต๊ะที่ตอนนี้มีแต่ของกินเต็มไปหมด
"โห นี่มื้อเช้านะเนี่ย ใครถูกหวยหรอไง"
"เมิงมานั่งข้างๆกูเลยฟ่า"
"มีไรว่ะพี" ผมนั่งลงข้างๆไอ้พีที่ตอนนี้มันอยากรู้อะไรจากผมแน่ๆเลย
"ได้ข่าวว่าเมิงอ่ะ ไปหว่านเสน่ห์เด็กวิดวะคนหนึ่งจนเค้าคลั่งเมิงเอามากมากเลยหรอว่ะ"
"เอาข่าวมาจากไหนเมิงอย่ามาใส่ร้ายกุนะเว้ย"
"เอ้า ก็พี่ส้มชีเดินมาถามพวกกรูแปดรอบแล้วเนี่ย"
"แล้วชีไปเอาข่าวมาจากไหนหล่ะ"
"กูว่านะ งานนี้ครอบครัวเมิงสั่นคลอนแน่ฟ่า เค้าว่าพี่คนนี้ไฮโซ ป๋า อยากได้อะไรต้องได้นะเว้ย"
"กุ๊ก นี่มันสมัยไหนแล้ว ดูละครมากไปป่ะเนี่ย"
"จริงๆนะฟ่า กุว่าเมิงรีบไปรดน้ำมนต์เถอะ"
"งานเข้าอีกแล้วกรู"
"น้องฟ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" ไม่ต้องหันหลังไปดูเลยเสียงเรียกยาวแบบนี้มีอยู่คนเดียวแหละ พี่ส้มชัวร์
"ครับ"
"มองหน้าเจ้ แล้วตอบตามตรงนะ"
"อื้ม"
"เมื่อวาน เจ้นั่งกินข้าวอยู่ มีเด็กวิดวะกลุ่มหนึ่งมานั่งโต๊ะข้างๆแล้วมันก็เม้าท์ถึงหนูอ่ะค่ะ"
"เม้าท์ว่าไรพี่"
"น้องเค้าน่ารักว่ะ กูจะเอาให้ได้ ตอนแรกพี่ก็นึกว่าคงไม่ใช่หนูหรอกแต่ฟังไปฟังมา มันหนูเลยคร๊า หนูไปหว่านเสน่ห์อะไรไว้ป่าว"
"พี่ส้มทำยังกะฟ่าเป็นพวกยั่วยวนคนไปทั่วงั้นแหละ "
"อันนี้เจ้ทราบดี แต แต่ว่าทำไมคนพวกนั้นจึงพูดแบบนี้"
"ฟ่าไม่รู้พี่ส้ม"
"ตอบมาเดี๋ยวนี้"
"ฟ่าไม่รู้จริงๆนะ"
"พี่ส้ม"
"อะไรจ้ะสามี" พี่ส้มหันไปหาไอ้แพทตามเสียงเรียก
"พี่ส้ม ต้องมีอะไรใช่ป่ะ ถึงได้คาดคั้นไอ้ฟ่ามันขนาดเนี้ย"
"ใช่"
"เล่ามาเลย"
"คือไอ้คนเนี่ย มันดูดวนตีนๆไงไม่รู้อ่ะ พี่กลัวว่ามันจะมาทำน้องสุดที่รักของพี่อ่ะสิ แล้วพี่ก็ไม่อยากให้ชีวิตครอบครัวของน้องพี่มีปัญหา แล้วอีกอย่างนะมันดูอวดเบ่งยังไงก็ไม่รู้พี่ไม่ปลื้มว่ะบอกตามตรง"
"ทุกคนพอก่อน นี่ดูทุกคนทำเป็นเรื่องใหญ่มากเลยนะ ฟ่าเองยังไม่รู้เรื่องอ่ะไรเลย"
"อย่างหนูจะไปทันพวกเสือสิงห์กระทิงแรดได้ไง "
"พี่ส้มขาน้องแนนว่าพี่ส้มดูกังวลกะเรื่องนี้เกินไปรึป่าว เพื่อนหนูไม่ได้โดนลักพาตัวไปข่มขืนนะคะ"
"ไม่แน่นะ"
"อีกุ๊กเมิงก็เวอร์ไป บ้านเมืองมีกฏหมายนะเว้ยเห้ย"
"อีต้นเมิงอย่ามารู้ดี สมัยนี้ ยาสลบยานอนหลับหาซื้อง่ายกว่ามาม่าไวไวซะอีก อิฉันรู้ว่าฟ่าอ่ะยังไงมันก็ไม่เล่นด้วย แต่ถ้ามันโดนมอมยาหล่ะ พวกแกจะว่ายังไง"
"อะไรเนี่ย เรื่องใหญ่โตมากแล้ว หนังสือหนังหาไม่เรียนกันรึไง ไปเรียนกันได้แล้ว"
"อาจารย์เค้าบอกว่าวันนี้มีธุระไม่สอนย่ะ"
"เอ้า ทำไมไม่มีใครบอกฟ่าเลยอ่ะ เค้าก็เพิ่งรู้กันทั้งนั้นแหละ ไม่งั้นของกินจะเพียบขนาดนี้หรอ"
"อุตส่าห์รีบ เห้อ"
"ฟ่า"
"ไร"
"เมิงไม่อยากรู้หรอว่าไอ้คนที่ชอบเมิงอ่ะคนไหน"
"ก็อยากอ่ะ จะได้ระวังตัวไว้"
"งันตามเจ้มา"
"พี่ส้มรู้จักมันหรอ"
"จากการที่พี่สอบถามพุชายที่เป็นกิ๊กของพี่คนที่25แล้ว รู้ทั้งโคตรเง้าเลยแหละจ้ะ"
"เริ่ดค่ะ หนูขอไปด้วยคนนะค่ะ"
"ผมขอไปด้วย"
"ผมก็ด้วย"
"ผมด้วย"
"เออไปกันให้หมดนี่แหละ"
"พี่ส้ม พวกเราเหมือนไปผจญภัยกันเลยอ่ะ ฟ่าว่าทำตัวแบบปรกติดีกว่ามั้ย"
"หรอ พี่ดูโอเวอร์แอคติ้งเกินไปใช่มั้ย"
"มากมากค่ะ" กุ๊กตอบยืนยัน
เราทั้งหมดเดินทางไปคณะวิศวะ เหมือนไปแอบดูอะไรซักอย่าง นั่งรอนั่งคุยนั่งโน้นนี่นั้นมากมาย ก็มีคนเดินมาแร้ว นั้นเองคือเป้าหมายเหยื่อของเรา หน้าตาดูเป็นพวกตี๋ขี้โกงอ่ะ หน้าตามันบอกว่าไอ้นี้ไม่ใช่คนดีนะ เราอย่าไปตัดสินคนจากภายนอกนะ แล้วแล้วพวกเราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เมื่อเหยื่อเดินใกล้เข้ามา ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป มันหันมามองผมนิดหน่อย และเเล้วพวกเราก็เยื้องย่างกลับมายังฐานทัพเดิม
"เป็นไงพวกหล่อนฉันบอกแล้วชิมิ ว่าหน้ามันอ่ะขี้โกง"
"เออหนูเห็นด้วย หน้ามันแบบว่าไม่ใช่คนดีอ่ะ" โหนุ่นคิดเหมือนกรูเลย"
"ฟ่าเเล้วเมิงว่าไง"
"เมิงจะให้กุว่าไงหล่ะ ฟ่ามีแฟนแล้วนะเว้ย ไม่สนใจใครหรอก"
"เออ แร้วพวกเรากำลังทำอะไรกันอยู่ว่ะเนี่ย"
"นั้นดิ"
"แยกย้ายเหอะว่ะกุมีธุระ"
"ไปไหนว่ะต้น"
"ส่วนตัวว่ะ"
"เออ ฟ่าก็แค่เป็นห่วงเฉยๆ ถ้าเสือกก็โทดด้วย"
"ก็ป่าววว ก็ไปทำธุระค่าโน้นค่านี้ยังไม่ได้จ่ายอ่ะ"
"แล้วเมิงอ่ะฟ่าไปไหนต่อดี"
"ก็เดี๋ยวไปเดินห้างรอเตอร์แหละวันนี้มันบอกจะมารับไง ถ้ากลับบ้านก่อนรำคาญมันบ่นว่าทำไมไม่รอ"
"เราขอไปด้วยได้ป่ะ เดินช็อปปิ้งกะฟ่าสนุกดีอ่ะ"
"ได้ดิ ใครจะไปมั้ง"
"กรู" "เรา" "ฉันด้วย"
"โอเค นุ่น กุ๊ก แพท ที่เหลือแยกกันเลยนะ"
"ตามนี้ๆ เด็กๆงั้นเจ้ไปก่อนนะ มีธุระ"
"ครับบบบบบ" เราต่างแยกย้ายผมสี่คนไปเดินพารากอนกัน บ้านหลังที่สองแหละ ไม่ได้ซื้อขอได้ดมก็ยังดี ไม่ช้านานพวกเราก็เดินทางถึงพารากอนโดยพี่แท็กมาส่ง (แท็กซี่อ่ะ) ฮ่าๆๆๆ
"เห้ยฟ่า พาเราไปซื้อรองเท้าหนังหน่อยดิ ของเก่าสภาพมันแย่มากแล้วอ่ะ"
"ได้ๆๆๆๆเลยแพท ซาร่าม๊ะ"
"ไม่รู้อ่ะเราไงก็ได้"
"เห้ยทีนเมิงนะแพท ไม่ใช่ทีนไอ้ฟ่ามัน เมิงนิมีจุดยืนมั้งดิวะ"
"กุก็มีจุดยืนนะ นี่ไงทีนกูเนี่ย"
"สาดดด กวนติง" ผมเดินไปดูรองเท้าให้แพท มันบอกยังไงก็ได้ แต่พอเลือกให้เเล้วมันก็ไม่ชอบอย่างโง้นไม่ชอบอย่างงี้ อะไรของมันแล้วจะให้ช่วยเลือกทำไมว่ะเนี่ย แต่สุดท้ายก็ลงเอยได้มาซักที
"กว่าจะได้เล่นเอาทั้งห้าง กุเหนื่อย ไปหาไรดื่มดับกระหายกันเถอะว่ะ"
"ฟ่าว่าหาไรกินด้วยจะดีมากนะ หิวอ่ะ"
"กินไรดีอ่ะ"
"อย่าให้ฟ่ามันเลือกแก มันก็จบที่อาหารยี่ปุ่นทุกที กินจนหน้าฉันจะเขียวเป็นวาซาบิแระ ฉันเลือกเอง เอาเอ็มเค"
"สิ้นคิดมากกกกกก"
"แพทว่าไงกินไร"
"แพทกินไรก็ได้ ตามใจ"
"เคเอฟซี"
"อื้มหืมไม่สิ้นคิดเลย"
"สองคนเนี่ยก็เถียงกันตาหรอด เป่ายิ่งชุบเลย ใครชนะไปตามนั้น" นุ่นกะกุ๊กเป่ายิ่งชุบกัน สรุปแล้วเคเอฟซีชะนะ ฮ่าๆๆๆ
"คนเยอะว่ะที่เนี่ย แน่นมาก เสียงดังกุต้องแหกปากคุยทุกครั้งเลยเลย"
"หรือจะเดินไปมาบุญครองอ่ะ"
"ไกลไปป่ะขี้เกียจเดินอ่ะ กินนี่แหละแก"
"นี่แหละ นั้นไงโต๊ะว่าพอดีเลย ตามมาๆๆ แกเร็วๆอย่าช้า"
"เอาตังค์มา คนละร้อยเดี๋ยวฟ่าไปซื้อเอง"
"เดี๋ยวแพทไปช่วยฟ่า"
"ดีมากพ่อสุภาพบุรุษ(รึป่าว)"
"ชิ"
ผมเดินไปซื้อไก่แล้วก็มานั่งกินๆกัน นึกว่าห่าลงเหอะ เยอะมากแต่ก็กินกันหมดเนอะ นั่งกินไปเม้าท์ไป ซักพักก็มีคนโทรมา
"อยู่ไหนอ่ะ" เตอร์โทรมา
"พารากอน เตอร์อ่ะ"
"ลงทางด่วนเสาวรีย์มาแล้วอ่ะ เดี๋ยวไปรับนะ"
"จร้า ขับรถดีดีนะ"
"คับเมีย" แล้วมันก็วางไป
"เตอร์จะมาแล้วหรอ"
"อื้มถึงสาวรีย์แล้ว"
"งั้นเดี๋ยวพวกเราแยกกันตรงนี้เลยมั้ย ไม่อยากรบกวนเวลาครอบครัว"
"บร้าไอ้แพท เดินเที่ยวด้วยกันก็ได้แม๋คนเราไม่ต้องสวีทกันชนาดนั้นหรอก เพื่อนก็สำคัญนะ"
"เราว่าเตอร์น่ารักดีออก ดูตลกดีด้วย ฮาดีอ่ะ"
"งั้นเดี๋ยวเราไปกินติมกัน เรดแมงโก้นะ นั่งรอเตอร์ที่นั้น โอเคป่ะ"
"นี้ฟ่ายังจะกินอีกหรอเท๊อ"
"ล้างปากด้วยของหวานจิ"
"โอเคๆๆ" และเเล้วพวกเราก็ไปนั่งรอเตอร์ที่ร้านไอติม ก็เม้าท์โน้นเม้าท์นี้แหละแต่เรื่องส่วนใหญ่ก็ไม่พ้นเรื่องผมสองคนอ่ะแหละ สองสาวดูจะอยากรู้เอามากมากถามโน้นถามนี้ซอกแซกตลอด
"งืดๆ งืดๆ งืด"
"ถึงไหนแล้วเตอร์"
"จอดรถแล้ว พารากอน ฟ่าอ่ะอยู่ไหน"
"ฟ่านั่งกินติมเรดแมงโก้อ่ะ สยามเซน กะเพื่อนๆ มาเร็วนะคิดถึง"
"จร้า"
"แหวะ" เสียงพวกขี้อิจฉา ไม่เกินสิบห้านาทีเตอร์ก็มาถึง พร้อมถุงขนม
"หวัดดีค๊าบทุกคน " มันทักทายเพื่อนผมพร้อมชูถุงขนม แล้วมันก็มานั่งข้างๆผม
"ซื้อไรมาอ่ะ"
"ขนมไง เห็นฟ่าบอกอยากกิน "
"เห้ยกินหนมกัน เจ้านี้อร่อยมากเลยนะ"
"คือก็อยากกินอ่ะนะ แต่ว่าตอนนี้มันมาที่คอหอยแล้วอ่ะ กินไม่ไหวแล้ว"
"แกเก็บไว้กินกันสองคนเถอะ"
"แล้วนี้เตอร์กินไรมายังอ่ะ"
"ก็กินขนมมานิดหน่อยอ่ะตอนรถติด หิว"
"เตอร์ดูเจริญอาหารขึ้นป่ะเนี่ย กุ๊กเจอคราวที่แล้วจะเพียวกว่านี้นะ"
"ฟ่าเลี้ยงดีอ่ะ เตอร์เลยอ้วนเป็นหมีเลย"
"แต่ก็ยังหล่ออยู่แหละ"
"จริงป่าว"
"โกหก" ผมรีบพูดแทรกบทสนทนาของสองคนนี้
"ฟ่าอ่ะ"
"เตอร์ไปซื้อไอติมมากินดิ"
"ไม่เอาเตอร์อยากกินข้าวมากกว่า"
"ก็เค้าอิ่มกันหมดแล้วเนี่ย"
"หรอ"
"เห้ยฟ่า แกก็พาเตอร์มันไไปกินข้าวดิ เดี๋ยวพวกฉันก็จะกลับกันแล้วแหละ งานเยอะแยะยังไม่ได้ทำเลยแก"
"เอางั้นหรอ"
"เออดิ"
"แพทอ่ะ ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย"
"ไม่อ่ะ ไม่อยากเป็น กขค"
"ไปด้วยกันก็ได้นะครับ กินหลายๆคนสนุกดีออก"
"ถ้าพวกเราไม่กินจนท้องจะปริก็จะไปด้วยอ่ะ แต่นี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ"
"อื้มมงั้นเดี๋ยวแยกย้ายเลยดีกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันนะแก"
"โอเคๆๆๆ เดี๋ยวฟ่าพาลูกไปกินข้าวก่อน พรุ่งนี้เจอกันนะ"
"เออๆๆ ระวังมดจะขึ้นสยามนะ"
"เออ ไปแระแซวตลอด"
"ไปก่อนนะครับทุกคนแล้วไว้เจอกันครับ"
"บ๊ายบายจร้า" ผมกับเตอร์เดินออกมาจากร้านไอติม
"เตอร์จะทานไรครับ"
"อยากกินข้าวผัดกระเพราอ่ะ กะหมูทอดกระเทียมด้วย"
"ที่นี่เนี้ยนะ"
"ก็มันอยากนินา งั้นฟูจิก็ได้"
"ไม่เอาอ่ะฟ่าก็ไม่ได้กินด้วยไม่เอาหรอก"
"เเล้วฟ่าจะถามเตอร์ทำไมเนี่ย"
"ไม่รุ้ งั้นตามใจเตอร์ก็ได้ ฟูจิก็ฟูจิ" เราสองคนเดินไปที่ร้านฟูจิแล้วก็รอคิวประมาณสิบนาทีก็ได้กินแล้ว เตอร์สั่งโน้นสั่งนี้มากิน ผมได้แต่นั่งมอง อยากกินอิอิแต่มันกินไม่ไหวแล้วอ่ะ อิ่มจริงๆ
"ไม่กินจริงๆหรอ ของอร่อยๆทั้งน้านนนนนนนน"
"ไม่อ่ะอิ่ม เดี๋ยวอ้วนนนนน"
"แน่นะ"
"แน่" แล้วมันก็ก้มหน้าก้มตากินยั่วผมเหมือนเดิม นิสัย.... และแล้วอาหารทั้งหมดตรงหน้าก็หายไปในพริบตาดั่งเสกมนต์
"กินแบบนี้จะไม่อ้วนได้ไง ข้าวปั้น เทมปุระ โอ้วววแล้วอย่ามาบ่นให้ฟังนะ"
"คนมันหิวนิ มันก็ต้องกินสิ"
"รู้สึกจะหิวทั้งวันเลยมั้งคุณ"
"แล้วรักป่ะหล่ะ"
"รัก"
"ก็เท่านั้นอ่ะ"
เราสองคนออกจากร้านก็เดินเล่นดูโน้นนี้นิดหน่อยก็กลับบ้านกัน และแล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
"พี่ค่ะ" มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผมสองคน
"ว่าไงครับ"
"คือเพื่อนหนูชอบพี่อ่ะค่ะ คนนั้นอ่ะค่ะ" แล้วน้องชะนีน้อยคนนี้ก็ชี้ไปให้ดูเพื่อนของน้องที่ยืนอยู่ โอ้ว หัวโปกคิดริรักในวัยเรียน
"แล้วไงครับ" ผมได้แต่ยืนฟังเฉยๆ
"คือขอเบอร์ได้ป่ะค่ะ"
"ไม่ได้ครับ พี่มีแฟนแล้ว นี่ครับแฟนพี่"
"หรอค่ะ ขอโทษค่ะ หนูจะไปบอกมันค่ะว่าพี่มีแฟนแล้ว"
"ฝากบอกน้องเค้าให้ตั้งใจเรียนดีกว่านะครับ ให้โตกว่านี้ก่อนค่อยคิดเรื่องความรักนะครับ สาวน้อย"
"ค่ะ ขอโทษอีกทีค่ะ" แล้วเด็กคนนี้ก็เดินกลับไปที่กลุ่มพร้อมด่าโน้นด่านี้เพื่อนตัวเอง ฮ่าๆๆๆๆๆ
"ป๊อปนะเราอ่ะ"
"อยู่ดีดีหาคุกมาให้ซะงั้นอ่ะ"
"ถ้าฟ่าไม่มาด้วยจะพูดแบบนี้รึป่าว"
"พูดสิ"
"น่ารัก"
"ขอรางวัลด้วย"
"เอาอะไรอ่ะ"
"กีตาร์ตัวใหม่"
"มากไป แระ แล้วก็ห้ามซื้อเองด้วย ที่ห้องมันมากพอแล้ว อย่าทำให้อารมณ์เสียขอร้อง" แล้วมันก็ทำหน้าผิดหวัง คอตก
"พรุ่งนี้อยากกกินไรป่าว เดี๋ยวได้ไปซื้อที่ซุปเปอร์ เช้าจะได้ทำให้กิน"
"อะไรก็ได้"
"งั้นกลับบ้านเลยนะ"
"อื้ม" มันทำให้ผมสงสารตลอดแหละ ก็มันไม่รู้จักใช้เงินนิ ก็ต้องดุกันมั้งจิ หาเงินเองยังไม่ได้ มีแล้วยังจะอยากมีอีก พูดแล้วของขึ้น โมโหๆ และแล้วเราสองคนก็กลับห้องด้วยอาการซึมเศร้าของสามีผม วันนี้ไม่ได้ช็อปอะไรติดไม้ติดมือกลับบ้านเลย รู้สึกแปลกๆ อิอิ
"เอ้ออออออเมื่อยจัง อิ่มมากกกกกก" ผมล้มตัวลงนอนที่โซฟา พร้อมที่จะหลับทุกเมื่อ ไอ้ตัวดีก็เดินเข้าไปในห้องสงสัยตรอมใจที่เมียไม่ให้ซื้อกีตาร์มั้ง แล้วผมก็ได้ยินเสียงมันเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วผมก็หลับไปในบัดดล
"ฟ่าๆๆ"
"จ๋า" ผมลืมตาดูที่มาของเสียง
"เข้าไปนอนในห้องดิ "
"เดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนอ่ะ"
"ไม่สบายรึป่าว"
"ป่าวครับบบ เตอร์มานั่งนี้" ผมเรียกให้มันมานั่งข้างๆผม แล้วมันก็มองหน้าผม งงๆ
"ขอหอมแก้มหน่อย"
"ฟ่าเป็นไรป่ะเนี่ย"
"เตอร์เข้าใจฟ่ามั้ยที่ฟ่าไม่ให้ซื้อกีตาร์อ่ะ"
"เข้าใจ"
"เตอร์ไม่โกรธฟ่านะ"
"เตอร์ไม่เคยโกรธฟ่าหรอก"
"ขอบคุณนะ" แล้วผมก็หอมแก้มมันทีหนึ่งแล้วก็เดินไปอาบน้ำ ผมอาบน้ำเสร็จออกมจากห้องน้ำก็เห็นที่รักของผมนอนหลับอยู่บนเตียงแล้ว ผมเช็ดหัวแต่งตัวเสร็จก็เดินไปปิดไฟแล้วมานอน ผมซุกตัวลงไปในผ้าห่ม แล้วก็กอดมันไว้ ผมได้แต่นอนคิดว่าถ้าวันต่อไปผมไม่มีมันผมจะทำยังไงผมจะอยู่ได้รึป่าว คิดจนหลับไป
(http://image.dek-d.com/13/1203974/13474273)
คิดถึงทุกคนมากมากคร๊าบบบบบบบบ
จ๊วฟๆๆ
-
แบบนี่สิ...เข้าถึงเรียก เสน่ห์ของคนมีสาระมี ( รึว่าภรรเมียว๊า ) แล้ว....ปล่อย ฟีรอโมน...ฟุ้งเชียว...กิกิ....
ว่าแต่ ป้อจาย คนนั้น...น่าตาเป็นงัย ม่ะเห็นอธืบายโดยละเอียดเลย...แบบว่าอยากรู้ คิดงัยมาหลง..เสน่ห์พี่ฟ่า... :jul3: :laugh:
-
งานเข้าไม่เข้า ยังไม่รู้ แต่ตอนนี้หวานไว้ก่อน พ่อบอกไว้ :z1:
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า พร้อมเตรียมรับงานเข้า งานนี้คงต้องขอค่าแรงเยอะหน่อยนะ นุ้งฟ่า
+1 เป็นอาวุธ เตรียมพร้อม :กอด1:
-
งานเข้าไม่เข้า ยังไม่รู้ แต่ตอนนี้หวานไว้ก่อน พ่อบอกไว้ :z1:
เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า พร้อมเตรียมรับงานเข้า งานนี้คงต้องขอค่าแรงเยอะหน่อยนะ นุ้งฟ่า
+1 เป็นอาวุธ เตรียมพร้อม :กอด1:
หวานสู้วิกฤต อิอิ ดีป่ะ
งานใหญ่ด้วยแหละงานเนี่ย
จุฟๆๆ
แบบนี่สิ...เข้าถึงเรียก เสน่ห์ของคนมีสาระมี ( รึว่าภรรเมียว๊า ) แล้ว....ปล่อย ฟีรอโมน...ฟุ้งเชียว...กิกิ....
ว่าแต่ ป้อจาย คนนั้น...น่าตาเป็นงัย ม่ะเห็นอธืบายโดยละเอียดเลย...แบบว่าอยากรู้ คิดงัยมาหลง..เสน่ห์พี่ฟ่า... :jul3: :laugh:
อยากรู้หรอว่าทำไมเค้ามาหลงเสน่ห์ช้านนนนนน
ก็เพราะช้านน่ารักไง ง่ายๆสั้นๆ หน้าตาดีด้วยก็ได้แถม ทั้งขาวทั้งเซ็กส์ ใครเห็นก็เป็นหลง :m25: :m25:
:oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak:
อย่าเพิ่งอาเจียน นะ อิอิ
ไอ้หมอนั้นอ่ะหรอ ตัวสูงๆน่าจะประมาณร้อยแปดสิบสองจุดห้าเซนติเมตรอ่ะ ขาวๆตาตี่ ตี่มาก หางตาชี้ๆแบบคนขี้โกงอ่ะ(มันก็น่ารักดีนะ แต่อย่าบอกเตอร์นะเดี๋ยวมันด่าเอาแน่) บึกๆหน่อยเหมือนคนเล่นกีฬาอ่ะ ถามว่าหล่อมั้ย ไม่นะเฉยๆ แฟนเราหล่อที่สุดในโลกแร้ว แพ้อยู่คนเดียวคือพ่อเราที่หล่อกว่า หุหุ ไอ้หมอนั้นแต่งตัวดี ถ้าจะเป็นพวกลูกคนรวยที่วันๆคิดอะไรไม่เป็นอ่ะ เอาแต่ผลาญเงินที่บ้าน อิฉันหล่ะเกลียดนักเชียว(อันนี้จินตนากรสูงเกินไปเข้าใจหน่อย อิอิ) อีกอย่างที่ไม่ค่อยชอบคือหน้าไม่เคยยิ้มเลยเอาแต่เก็ก นึกว่าลูกเทวดามาเกิดรึไง ผมสั้น จมูกโด่ง ปากบาง เท่านี้แหละ
-
:กอด1: :กอด1:
-
คิดซะว่ามารไม่มีบารมีไม่เกิดแล้วกันเนอะ
-
:pig2: :pig2:
-
...งานเข้านี่เข้าใครเนี่ย เข้าทั้งสองคนใช่เปล่า..
...คนมันชอบกีต้าร์อะน้องฟ่า มันก็อยากสะสมเนอะ
...ลองถามเหตุผลดูสิว่า ต้องการซื้อใหม่เพราะอะไร
...น้องเตอร์ อาจมีเหตุผลที่อยากได้มันก็ได้นะ :L2:
-
:กอด1: คิดถึงนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์ที่ซู้ดดดดด
โห เนื้อหอมใหญ่แล้วน้า แต่อย่าให้เตอร์รู้เข้าหล่ะ เดี๋ยวเป็นเรื่อง 555 :laugh:
-
อิอิ ไปไหนกันหมด
-
อ่านบ้าง แต่ไม่ค่อยได้เม้น หึหึ
-
เสน่ห์เหลือล้น
555
-
เสน่ห์เหลือร้ายจริงๆจริ๊งงงง แฟนคอปเตอร์เนี่ย
มะทันไร มีหนุ่มจะมาขายหนมจีบอีกแระ เตรียมตัวดีๆนะจ๊ะสุดหล่อ
พักผ่อนเยอะๆ เที่ยวให้หนุก ดูแลสุขภาพกันด้วยนะจ๊ััะ
:กอด1:
-
เสน่ห์แรงทั้งคู่เลย :z13:
-
งานเข้าถึงหนัยแล้วน๊า....พี่ฟ่า...
สงสัยป่านนิ...งานออกปัยแล้วม้างงงง.....แบบว่าเค้าคงคิดดั้ย ( อุ๊ย...พูดรัยออกปัย )
กร๊ากกกกกกกกก.... :m20: :jul3:
-
"หวังฟันเจ้า"
"เจ้าอย่าหวัง"
ตอบมันไปเลยฟ่า o18
เคียงข้างบักเตอร์เสมอ (ขอทวนกระแส แอบเชียร์เตอร์ให้ได้กีต้าร์เอาไว้ประดับบารมีอีกซักตัว :laugh:)
-
แวะมารายงานตัว
ยังติดตามอยู่นะครับ ขอเป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ สู้ๆนะครับ
-
ฮิ้วววววว อ่านทันนุ้งฟ่าแว้ว
ขอบคุณปิดเทอม :mc4:
ฟ่าน่ารักจิงๆ อ่านแบบรวดเดียวเลยรู้สึกว่าเตอร์จะผิดสัญญาบ่อยไปแล้วนะ :angry2: ขออย่าให้มีอีกละกาน รักกันๆๆ
ว่าแต่ฟ่าๆ หายไปนานแล้วนะ เป็นไรป่าวเนี่ย เป็นห่วงน้า :z2:
-
มาแร้ววววววว
ช่วงปิดเทอมก็ลัลล้ากันหน่อยนะ หายไปนานมาก อย่าแอบด่าในใจนะเค้ารู้เค้าผิดเค้าขอโทษษษษษษษษษษ
อิอิ
เค้ามาแร้วววว
คิดถึงทุกคนทุกกำลังใจ
สงกรานต์ปีใหม่ไทย ขอให้ได้ขอให้โดนกันทั่วหน้านะจ้ะ อิอิ
นี่เป็นอีกเช้าวันหนึ่งที่ผมตื่นขึ้นมา เพราะได้ยินเสียงคนร้องเพลงอยู่นอกห้องนอน จะเสียงใครอีกได้หล่ะ ก็มีอยู่คนเดียวแหละ ผมลุกขึ้นเพื่อจะไปเตรียมอาหารเช้า แต่ก็ต้องพบว่า
"แทมแท่แด้มมมมมมมมมม"
"ตื่นแล้วหรอครับที่รัก"
"รั่วแต่เช้า"
"เตอร์เห็นฟ่ามีเรียนเช้าเลย ไปซื้ออาหารเช้ามาให้ จะได้ไม่ต้องทำอ่ะ อีกอย่างเห็นหลับสบายเลยอยากให้นอนนานๆ"
"อยากให้นอนนานๆแต่ร้องเพลงซะลั่นบ้านเนี่ยนะ"
"ขอโทษ ไม่นึกว่ามันจะดังขนาดนี้"
"เอ้ออออื้มส์" เสียงผมบิดขี้เกียจแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาแล้วก็เลื้อยลงนอน
"ไม่ทานข้าวหรอ"
"เดี๋ยวก่อน"
"มีเรียนเช้าไม่ใช่หรอ"
"อื้ม"
"แล้วไมยังโอ้เอ้อีกอ่ะ"
"ก็ไม่อยากไปเรียนอ่ะ มีอ่ะไรมั้ย"
"ทำไม ขอเหตุผลด้วย"
"ไม่มี"
"ดื้อแล้ว"
"ก็อยากดื้อบ้างอะไรบ้าง เตอร์มานี้หน่อย"
"ทำไม เตอร์จะทำงานบ้าน"
"ขอนอนหนุนตักหน่อย"
"ไม่เอา"
"นะนะนะนะนะนะ" เตอร์เดินมานั่งที่โซฟา ผมยกหัวขึ้นแล้วกระดึ๊บๆๆตัวให้มานอนหนุนตักเตอร์ แล้วก็จับเเขนเตอร์มาวางไว้ที่หน้าอกผม
"เป็นไรป่าวเนี่ย ทำไมมันอ้อนจังวันนี้"
"ก็แค่อยากอยู่ใกล้ๆคนที่เรารัก นี่มันต้องมีเหตุผลด้วยหรอไง" ผมเอาหน้าซุกไปที่พุงเตอร์แล้วเอาจมูกขยี้ๆไปที่พุง อิอิ หอมๆๆๆๆๆ
"ไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวสายนะ"
"โอเคๆๆๆ เบื่อกันแล้วใช่มั้ยหล่ะ ไปอาบน้ำก็ได้ โหเว้ย" แล้วผมก็งอลตุ๊บป่องเข้าห้องน้ำไป เมื่อผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มานั่งทานข้าวโดยมีสามีนั่งรออยู่แล้ว
"เตอร์"
"จ๋า"
"ป้อนหน่อย" เตอร์ป้อนข้าวผมด้วยสีหน้างงๆแหละว่าวันนี้ อินี่เป็นไรของมันนะ
"อ้าปากดิ"
"อ้ำ"
"อยากกัดช้อนดิปล่อย"
"เอานี่ด้วย เอาชิ้นเล็กๆดิ" ผมให้เตอร์ตักหมูทอดกระเทียม
"นี่ฟ่าเตอร์ถามจริงๆเหอะ เป็นไรป่ะเนี่ย"
"ป่าว เอาอีก เอาไข่พะโล้อ่ะ เร็วๆหิว คำเล็กๆจิ"
"อ่ะ"
เตอร์ป้อนข้าวผมจนอิ่ม ผมก็ไปล้างปากในห้องน้ำพร้อมกับหยิบกระเป๋า แล้วเดินมาใส่รองเท้าเตรียมตัวไปมหาวิทยาลัย
"เตอร์.......มาหอมหน่อยจะไปเรียนแล้ว"
"เตอร์เดินไปส่งป่าว" ปรกติผมจะต้องบอกว่าไม่
"โอเค อ่ะนี่กระเป๋าถือให้ด้วย" เตอร์เดินมาส่งผมที่รถไฟฟ้า พร้อมกับมองหน้าผมตลอด คงคิดอยู่อ่ะว่าผมวันนี้เป็นอะไรเตอร์เดินไปส่งผมที่บีทีเอส
"ตอนเย็นไปรับด้วยนะ บ๊ายบาย"
"ฟ่า"
"ครับ"
"ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"โอเค ไปแล้ววววว" ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันนี้ตัวเองเป็นอะไร แต่ที่รู้ๆวันนี้อ่ะ ผมเป็นบร้า ฮ่าๆๆๆๆ
อ่าวเห้ย โทรศัพท์ สงสัยลืมหยิบมาจากหัวเตียงแน่เลย เอาไงดีวิ่งลงไปเอาดีกว่า ผมเดินลงไปเอาโทรศัพท์ เตอร์ก็เดินลงมาจากคอนโดพอดี
"ขี้ลืมจริงเชียว"
"ขอบคุณนะ ไปแระ เดี๋ยวสาย"
"ฟ่า"
"ครับบบ"
"ม่เป็นไรแน่นะ"
"ไม่เป็น" แล้วผมก็ไปเรียนได้ซะที ในขณะที่ผมนั่งเรียนอยู่นั้น โทรศัพท์ก็ได้สั่นอยู่ตลอดเวลา แล้วเป็นเบอร์แปลกซะด้วยอ่ะสิ จะรับก็รับไม่ได้ พอเรียนเสร็จผมก็โทรกลับไป
"ขอโทษนะครับเมื่อกี้โทรมาผมเรียนอยู่อ่ะ นั้นใครอ่ะครับ"
"อะตอมครับ"
"ขอโทษนะครับเราเคยรู้จักกันมาก่อนรึป่าว"
"ไม่สำคัญหรอกครับแค่รู้ว่าวันนี้เรารู้จักกันก็พอ"
"อะไรของนายเนี่ย"
"เดี๋ยวเรารอใต้ตึกนะ ไปหาอะไรทานกัน จะได้รู้จักกันมากขึ้นด้วย"
"คงไม่ได้หรอก เรานัดแฟนเราไว้แล้ว"
"อ้าวมีแฟนแล้วหรอ"
"อื้ม แค่นี้นะครับ"
"เดี๋ยวๆๆๆ แล้วพรุ่งนี้ว่างป่าว"
"ไม่ว่างครับพรุ่งนี้วันครอบครัว ผมต้องอยู่กับแฟน"
"ไม่เป็นไรครับผมรอได้ แล้วผมจะโ?รไปถามทุกวันนะครับว่านายจะว่างวันไหนมั้ง หวัดดีครับ"
"เห้ยยยย" ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยู่ดีดีวางสายซะงั้นด่ากุเป็นตุ๊ดอีกไอ้นี่
"ฟ่ากลับบ้านเลยป่าวว่ะ"
"ยังอ่ะ นัดเตอร์ให้มารับอ่ะวันนี้ ไม่รู้มันมารึยัง" ผมเดินลงมารอเตอร์ที่ด้านล่างคณะ ก็เห็นมีคนนั่งอยู่ แล้วยิ้มมาให้ผม
" เห้ยแพท เมิงดูดิ๊มันยิ้มให้ใคร" ผมพูดกับไอ้แพทเบาๆ
"มันมองมาทางเรา แต่ให้ใครยังไม่รู้ว่ะ ว่าเเต่รู้จักมันป่าว อ๋อ จำได้แล้ว ไอ้คนที่แอบชอบฟ่าไง ที่เราไปดูกันอ่ะ"
"เออเจงด้วย" แร้วโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
"อ่ะ อ่ะ อ่าโอ้ โยโย๊ะ อ่ะอ่าโย๊โย๊ะ อ๊อดๆ" เอบอร์แปลกเมื่อกี้โทรมาอีกแล้ว ผมกดรับ
"ฮัลโหล เราเอง" ผมมองไปที่ไอ้หมอนั้นมันก็ยกโทรศัพท์ชูขึ้นบ๊ายบายมาทางผม
"ฟ่าาาาาาาาาาาาา" เสียงไอ้เตอร์ตะโกนมาแต่ไกล
"รถไฟชนกันแล้ว" ไอ้แพทอย่ากวนตรีนกุขอร้อง
"หวัดดีแพท"
"หวัดดีเตอร์"
"วันนี้หายไปไหนกันหมดอ่ะเหลือแค่สองคนเอง"
"อ๋อคนอื่นเค้ากลับกันไปแร้วอ่ะ รีบไปทำธุระกัน"
"งั้นเดี๋ยวไปหาไรกินกันป่าว"
"ขอตัวดีกว่าต้องรีบกลับไปช่วยที่บ้านอ่ะ งานเต็มเลย ไม่อยากไปรบกวนคนจจะสวีทกันด้วย"
"บร้าหน่ะไอ้แพท จะไปไหนก็ไปป่ะ"
"เออ ไปแล้ว ไว้เจอกันเว้ยเห้ยยยยย"
"ขับรถดีดีนะมึง"
"เออๆๆ"
"ป่ะเตอร์กลับบ้านกัน"
"อ่าววันนี้ไม่ไปไหนหรอ เตอร์อุตส่าห์แต่งตัวซะหล่อ"
"อยากไปไหนอ่ะ"
"ไปหาไรกินที่บางแสนมั้ย"
"ตามใจเตอร์ เดี๋ยวฟ่าเข้าห้องน้ำแปปนะ" ผมเดินเข้าห้องน้ำ พอทำธุระเสร็จก็เดินมาล้างมือไอ้หมอนั้นก็เดินเข้ามา ผมมองหน้ามันผ่านกระจก มันก็กวนตรีนยิ้มให้ผมผ่านกระจกซะงั้น
"แฟนหรอ"
"อืม" ผมตอบด้วยสีหน้าเฉยชา
"หล่อดี"
"แล้วไง"
"แต่นายน่ารักกว่า" มันแน่อยู่แล้วแหละไอ้น้อง
"ขอบคุณ" ผมจะเดินออกจากห้องน้ำมันก็ทำท่าจะมาขว้างแต่เสียใจกรูชนดะ แต่มันก็เอี้ยวตัวหลบผม
"ไปเหอะเตอร์ ฟ่าหิวแล้ว"
"เป็นไรป่าวฟ่า"
"ป่าว"
"นึกว่าหิวจนหน้าซี๊ด"
"เตอร์จอดรถไว้ไหน"
"ทางโน้นอ่ะ" แล้วเราสองคนก็เดินไปที่รถพร้อมเดินทาง ตลอดเส้นทางผมก็นั่งคิดแต่เรื่องไอ้หมอนั้น ผมรู้สึกกังวลอย่างบอกไม่ถูก เราถึงร้านอาหารทะเลที่เราทานกันเป็นประจำ ตอนนี้ผมสบายใจขึ้นระดับหนึ่งแล้ว เพราะได้กลิ่นกุ้งเผาลอยมาแตะจมูกเบาๆ หุหุ ผมสั่งอาหารกุ้งหอยปูปลาตามที่อยากกิน บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ฟ่า"
"จ๋า"
"กินหมดหรอที่สั่งอ่ะ"
"ไม่รู้ ก็มันอยากอ่ะกินไม่หมดเดี๋ยวก็ห่อกลับบ้านไว้กินพรุ่งนี้ดิ๊"
"ฟ่า"
"จ๋าาาาาาาาาาาาาา"
"ไม่กลัวอ้วนหรอ"
"เตอร์"
"ครับ"
"หุบปาก โอเค๊"
"จ้ะ"
"เตอร์ในรถมีเสื้อยืดป่าวอ่ะ " ผมรู้สึกอึดอัดกับเสื้อผ้าที่ใส่อยู่
"มีเสื้อยืดแล้วก็กางเกงด้วย เตอร์เครียมมาให้แล้วอ่ะ แต่ลืมบอก เห็นฟ่ารีบเดินสงสัยจะหิวมาก "
"งั้นขอกุญแจหน่อยครับ เดี๋ยวฟ่าจะไปเปลี่ยน"
"ให้เตอร์ไปด้วยป่าว"
"ไม่ต้องก็ได้ แต่ห้ามไปเหล่ใครในระหว่างที่ฟ่าไม่อยู่นะ"
"จ้ะ ห้ามสั่งเบียร์มากินนะ"
"อื้ม ไม่กินแล้วแอลกอฮออล์อ่ะ เข็ดจนตาย"
"เจ็บแล้วต้องจำ แบบนี้มันถึงจะน่ารักกกกกก" ผมเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่รถ ในขณะที่ผมวุ่นวายอยู่บนรถกับการเปลี่ยนเสื้อผ้าก็มีคนมาเคาะกระจก เห้ยกูโป้อยู่นะเว้ย ตอนนี้ผมใส่เสื้อแล้วแต่กางเกงยังไม่ได้ใส่ ผมรีบใส่กางเกงเพราะไอ้หมอนั้นมันกำลังเอามือป้องที่กระจกแล้วประกบสายตาลงมา ผมใส่เสร็จพอดี ไม่ได้เห็นขาอ่อนก็หรอก ไอ้ฟายยยเอ๊ย ผมตัดสินใจดันประตูออกให้กระแทกหน้ามันแต่มันหลบทัน
-
:m16: :m16:
-
นุ้งฟ่า ด่ามันไปเลย " ไอ่หน้าจานข้าวหมา " ( จำมาจาก ละครซิทคอม เป็นต่อ ) 555.....
ตื้อจริง ๆ ไอ่ ๆ ๆ ๆ ไม่รู้จะด่าอะไรแล้ว
มารอดูว่า นุ้งฟ่า จะด่าไอ่ตี๋นี่ว่าไง
+1 เป็นอาวุธ ( ให้บ่อยจังพักนี้ ) :กอด1:
-
น้องเตอร์..
ไอ่หมูแดงตามไปช่วย ด่วนนนน!
สาเมีย..กำลังถูกคุกคามทางเพศ
:z3:
:กอด1:นุ้งฟ่า&น้องเตอร์ +1 น่ะ
ป้อล่อ....ไม่ได้ + ให้นานแระ หุหุ
-
ฟ้องเตอร์เลยฟ่า ให้หมูเตอร์แตะเสยให้ร่วงไปเลย :z6:
ชิส์ บังอาจตาม แถมยังเกือบเห็นของสำคัญ (ขาอ่อนนะ อย่าคิดลึก อิอิ)
-
..อะตอม ตามไปทุกหนทุกแห่งเลยเหรอ
..ต้องเจอ กับ อะเตอร์ แล้วแหละ มีตายไม๊
..สงสัยจะมี ถ้าน้องเตอร์ออกมาเห็นว่ากำลังถ้ำมอง..ที่รักของเค้าอยู่ :angry2:
-
:m26:
เมเด เมเด
เตอร์ตามเช็คบิลด่วน!!!
-
มีคนมาสร้างความร้าวฉานอีกแล้ว
-
เสียดาย....แทน อั้ยโรคจิต...อดเห็น หนอนน้อยตัวติ๊ด...ของพี่ฟ่าเลย...แย่จังจัง...
แต่ก้อน่ะ...เค้ามันแรงว่ะ...พี่ฟ่า ระวังตัวด้วย...เป็นห่วงจิ๊งจิ๊งน่ะ...( ลืม พี่เตอร์ด้วย ) เอิ้กๆ
จิ้ม +1 :z13:
-
เตอร์รีบมาช่วยด่วน
-
คนมันมี sex appeal ก็เงี๊ยเนอะ ต้องเข้าจายกันนิดนึง
เค้าหมายถึงคนที่ตามจีบฟ่านะ แต่คนหลังนี่โรคจิตป่าวอ่ะ
เอ๊ะหรือว่าจะคนเดียวกัน
-
มารผจญอีกแล้ว
:z6:
-
มาจีบฟ่า วอนซะแระ โดนแน่ๆ :z6:
-
:z6: อะตอม
บอกเตอร์ไห้จัดการเลย :fire:
-
อรุณสวัสดิ์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอให้วันนี้เป็นวันดีดีนะครับบบบ
รักกันไว้นะครับ คนไทยค๊าบบบบบบ
"โห..ขับรถไวมากเลยอ่ะ ตามแทบไม่ทัน"
"แล้วจะตามมาไม"
"ก็อยากมากินข้าวด้วย"
"ผมมากับแฟนนะครับ ขอร้องอย่ามาสร้างความร้าวฉาน"
"รับรองผมจะอยู่อย่างสงบครับ"
"ก็ดี" แล้วผมก็รีบมาราธอนกลับไปหาเตอร์อย่างรวดเร็ว แล้วจะเอาไงดีอ่ะ จะบอกเตอร์หรือไม่บอกดีอ่ะ เอาไงดีว่ะเอาไงๆ
"ฟ่า อาหารยังไม่มาเลยไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอกดูดิเหงื่อท่วมเลย"
"หนีหมามาอ่ะ "
"เอ้า แล้วไปทำอีท่าไหนเข้าอ่ะ" ไอ้เตอร์ได้แต่ขำสภาพหน้าตาตื่นของผม เมิงจะโดนแย่งเมียแล้วยังมีหน้ามาหัวเราะอีก
"ลังกาเกลียวสองรอบมั้ง คนยิ่งกลัวๆอยู่"
"โอ๋ๆๆๆ อ่ะดื่มน้ำก่อน"
"เตอร์"
"อื้ม"
"มีไรจะบอก"
"อะไร"
"เออ คือ รักนะ" เห้อไม่รู้จะพุดยังไงอ่ะ ถ้าบอกเตอร์ไอ้เตอร์มันต้องใจร้อนเดินไปชกหน้าไอ้หมอนั้นแน่เลยที่ตอนนี้มันมานั่งในร้านนี้แล้ว
"วันนี้ฟ่าดูแปลกๆนะเนี่ย" ผมไม่กล้าที่จะหันไปมองไอ้หมอนั้นอ่ะ และแล้วอาหารก็มา เต็มโต๊ะไปหมดมีความสุขจนลืมบางอย่างไปเลย ผมนั่งแกะกุ้งแกะปูเป็นสิ่งที่มีความสุขมากสำหรับผม อ่ะไหนๆมันก็อุตส่าห์ตามมาถึงนี้งั้นผมขอ หวาน ให้มันดูเป็นบุญตาซะหน่อย
"ฟ่า...เตอร์สั่งแม็กกี้มาให้แล้วนะ"
"โอเคขอบคุณครับ เดี๋ยวฟ่าป้อน โอเคป่ะ"
"ดีๆๆๆ" มันทำหน้าเหมือนหมาเวลาจะได้ขนมกินอ่ะ เห้อๆๆๆ แล้วทำไมต้องเอาแฟนไปเปรียบกะหมาด้วยว่ะเรา
"อ้ามมมมมม" มันกัดนิ้วผมไว้เบาๆ
"ปล่อย เจ็บ" มันจะรีบปล่อยทุกครั้งไม่ว่าจะเรื่องอะไรถ้าผมบอกว่าเจ็บ ยกเว้นอยู่เรื่องเดียวที่ผมเจ็บแล้วไม่เคยบอก ฮ่าๆๆๆๆๆ
"เตอร์วันนี้ทานข้าวยัง ทานข้าวด้วยอย่ากินแต่กับ"
"จร้า เตอร์อยากกินปูอ่ะฟ่าแกะปูให้เตอร์หน่อย"
"เตอร์"
"จ๋า"
"ถ้าวันหนึ่ง เกิดอะไรขึ้น จำไว้นะ ฟ่าไม่มีทางรักใครได้นอกจาเตอร์"
"เป็นไรป่าวเนี่ยพูดจาแปลกๆ"
"สัญญาได้มั้ยว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจะต้องเชื่อใจฟ่า"
"มีไรป่าว"
"สัญญาก่อนสิ"
"อื้มสัญญา ไม่ว่าฟ่าจะรักเตอร์หรือไม่รัก ยังไงเตอร์ก็ไม่มีทางรักใครได้แล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเตอร์จะรักฟ่าตลอดไป"
"ขอบคุณนะ"
"ว่าแต่ฟ่าไม่เป็นอะไรชิมิ"
"ไม่ครับบบบบ" เราสองคนนั่งกินกันจนค่ำก็ขับรถกลับ
"ไม่อยากกลับกรุงเทพเลยเนอะ"
"เราไม่ได้ไปต่างจังหวัดนานแล้วนะ เดี๋ยวสอบเสร็จไปทะเลกันมั้ย"
"อยากพาพ่อกับแม่ไปด้วยอ่ะ พ่อกับแม่เตอร์อ่ะว่างรึป่าว"
"ดีนะ เป็นความคิดที่ดี"
"ฟ่าว่าจะบอกพ่อกับแม่อ่ะ"
"บอกเรื่องไร"
"เรื่องลูกเขย"
"แน่ใจแล้วหรอ"
"ก็ไม่ค่อยแน่ใจอ่ะ แต่ฟ่าเชื่อว่าถ้าคนๆนั้นเป็นเตอร์พ่อกับแม่ต้องโอเคแน่นอน"
"เตอร์แล้วแต่ฟ่า เตอร์อ่ะยังไงก็ได้ขอให้มีฟ่าก็พอ"
"ไม่รู้ว่าเราสองคนแก่แล้วจะเป็นไงเนอะ"
"ก็ดูแลกันและกันไง"
"เตอร์ ก็ปลูกต้นไม้อยู่หน้าบ้าน เลี้ยงปลาเลี้ยงนุ้งหมา ส่วนฟ่าก็ทำขนมให้เตอร์กิน วันๆก็อยู่กันสองคนตายาย แบบนี้ดีมั้ย"
"เตอร์ว่าฟ่าไม่สามารถทำแบบนั้นได้หรอกเชื่อดิ เตอร์ว่าเราสองคนต้องเป็นคนแก่ที่ไม่ยอมแก่แน่เลย ฮ่าๆๆๆๆ"
"ไม่ยอมแก่ยังไง"
"ก็ประมาณแบบว่า ดูหนัง กินข้าว เดินห้าง ช็อปปิ้ง ตามประสาคนแก่อ่ะ"
"ฟ่าว่าฟ่าต้องเป็นคนแก่ ที่มีโบท็อกซ์มนตัวมากที่สุดแน่ๆฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ถึงเธอจะแก่กว่านี้ จะเหี่ยวกว่านี้ จะหง่อมกว่านี้ซักเท่าไร ผมเธอจะหงอกจะขาว เคี้ยวข้าวแทบไม่ไหว ยังไงก็รักเธอยายแก่..............." ฮ่าๆๆๆๆๆ
"ไอ้บร้า เขิลอ่ะ" แล้วผมก็ตีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไปที่แขนมัน ทำตัวน่ารักอีกแล้วเรา ฮ่าๆๆๆๆๆ เราคุยเรื่องไร้สาระมาจนถึงกรุงเทพ รถติดนิดหน่อย กว่าจะถึงบ้านก็หลับพอดี
"ฟ่าจ้ะ ฟ่า ฟ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" มันตะโกนแหกปาดเข้ามาในสองหูผมเนี่ย แล้วมันก็หัวเราะชอบใจเวลาที่ผมสะดุ้งตื่น
"อะไรเนี่ย" ผมงัวเงียพร้อมจะเหวี่ยงเสมอๆ คนกำลังหลับสบายๆๆๆๆ
"ก็เรียกตั้งนานไม่ได้ยินนิ ถึงแล้วครับบบบบบ"
"อื้มมม ถือของขึ้นไปด้วยนะ" แล้วผมก็เดินตัวปลิวไปกดลิฟท์ โดยที่มามันเดินตามมาห่างๆ
"รอด้วยๆๆๆ"
"เร็วๆดิ ชักช้าอ่ะ"
"ตัวเองไม่ได้ถือของแล้วยังมาบ่นอีก ช้านิดช้าหน่อยไม่ได้รึไง" มันบ่นเบาๆกะตัวเอง
"บ่นไรลุง"
"ไม่มีไร" และแล้วลิฟท์ก็พาเรามาถึงตามต้องการ ผมเดินตัวปลิวอีกตามเคยรอคนเปิดประตูห้อง แล้วผมก็ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟานุ่มๆ ที่รักของผมก็เอาของเก็บ แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
"ฟ่า"
"ครับบบบบ" ผมตอบด้วยเสียงงัวเงีย
"อาบน้ำครับ แล้วได้ไปนอน อย่ามานอนเน่าอยู่ตรงนี้ครับ"
"อื้มม รู้แล้ว"
"เดี๋ยวนี้"
"อื้มมม"
"ลุก"
"ไม่เอาาาาา อยากรับบบบบ" แล้วมันก็กระโดค่อมทับบนตัวผมทันที
"โอ๊ยเดี๋ยวหลังหัก ปล่อยฟ่าน๊า ฟ่าเจ็บ ยอมแล้วๆๆๆๆๆ"
"ไปอาบน้ำเดี๋ยวได้รับแน่"
"ได้โปรดดดดดไม่ไหวแล้วง่วงอ่ะ"
"งั้นก็ไปอาบน้ำแล้วนอนครับ เดี๋ยวเตอร์ต้องทำรายงานอีก"
"ทำรายงาน กล้าพูดมากกกกก"
"ทำไมอ่ะ"
"ทุกครั้งถึงเวลาจะส่งหล่ะก็ ใช้ฟ่าทุกทีอ่ะ วันนี้ผีเข้ารึไง ตัวก็ไม่ร้อนนินา" ผมเอามือไปแตะหน้าผากมันเบาๆ
"ก็เห็นฟ่าเหนื่อยก็ไม่อยากรบกวน ความจริงเรื่องของฟ่ามันก็เยอะมากแล้ว เตอร์ไม่อยากสร้างภาระให้ฟ่าอีก"
"น่าจะคิดได้ตั้งนอนแล้วนะเนี่ย ฮ๋าๆๆๆๆๆ ฟ่าล้อเล่นอ่ะ เตอร์ไม่ต้องคิดมากหรอก ฟ่าทำอะไรให้เตอร์อ่ะ ทุกอย่างฟ่าทำด้วยความสุขแล้วก็เต็มใจ ฟ่าไม่เคยคิดว่ามันเป็นภาระเลยแม้แต่นิดเดียว"
"อื้มมมมอ่าาา เห้อออ แก้มใครก็ไม่หอมเท่าแก้มแฟนเรา"
"ให้พูดอีกทีหนึ่ง"
"อะไร"
"แก้มใครก็ไม่หอมเท่าแก้มแฟนเรา เตอร์ไปหอมแก้มใครมา บอกมานะ บอกมาเดี๋ยวนี้"
"เออออ แก้มหมาไง"
"ไอ้บร้านิ" ผมเอาหมอนกดหน้ามันไว้แล้วก็เดินไปอาบน้ำ ชิ เอาเราไปเปรียบกะหมา เห้ย......มีคนเปิดน้ำอุ่นไว้แล้วนินา แช่ๆๆๆๆๆๆๆ สบายๆๆๆหรือว่ามันจะเป็นแผนเผด็จศึกเรา แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก ยอม ฮ่าๆๆๆๆ เสื้อผ้าถูกเหวี่ยงลงตะกร้าแล้วผมก็พร้อมจะเดินก้าวลงในอ่าง แต่ทันใดนั้นมีหนึ่งมือมาดึงผมไว้ แล้วกระชากผมไว้ในอ้อมกอด ผมยืนนิ่งให้คนตรงหน้าสวมกอดอย่างไม่มีทีท่าจะขัดขืนใดใดทั้งสิ้น ผมเงยหน้ามองแล้วก็ยิ้มให้น่ารักที่สุด ฮ่าๆๆๆ คนๆนั้นยิ่งกอดผมแน่นขึ้นแน่นขึ้น
"อาบน้ำได้ยัง น้ำอ่ะ"
"ครับ" แล้วเค้าคนนั้นก็ค่อยๆคลายอ้อมกอด แล้วเราสองคนก็ลงไปแช่น้ำพร้อมกัน
"ฟ่า"
"ครับป๋ม"
"รักเตอร์มั้ย"
"อื้มมมม รักไม่น๊าาาาาเดี๋ยวคิดก่อน"
"เดี๋ยวนี้ต้องคิดเลยหรอ"
"ช่าย ต้องคิดอ่ะว่ารักแค่ไหนเพราะมันไม่รู้จะไปเปรียบกับอะไรอ่ะสิ"
"บร้าเขิล" แล้วมันก็สาดน้ำใส่ผม เราใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำพอสมควรก็ออกมาแต่งตัว เตอร์ออกไปนั่งทำงานข้างนอกผมอ่ะหรอ นอนสิ ง่วงจะตายอ่ะ ผมตื่นมาอีกทีก็ตีสองแล้ว สามียังไม่มานอนเลยผมเลยเดินออกไปดูซะหน่อย ก็เห็นนั่งเล่นเกมส์ซะแล้ว เห้ออออ ดีแตก
"เตอร์" มันสะดุ้งตัวอย่างตกใจที่ผมเรียกมันเบาๆ
"ตกใจหมดเลย ตื่นมาทำไมดึกๆอ่ะ"
"แล้วเตอร์อ่ะทำไมยังไม่นอนทำไรอยู่" ผมเดินไปหยิบน้ำมาดื่มแล้วก็ไปนั่งข้างๆมัน
"ก็พิมพ์งานเสร็จก็เลยเล่นเกมส์อ่ะ"
"ตึ้งดึ่ง" เสียงเอ็มเอสเอ็นเด้งขึ้นมาระหว่างสนทนา ผมทำท่าวางเฉย แล้วมองไปที่จอคอม มีแสงสีส้มกระพริบอยู่ที่ด้านล่างจอ
***********************
(http://gotoknow.org/file/wanpen/sunset.jpg)
-
คนเดิมตามมาหลอกหลอนอีกหรือเปล่า แล้วนุ้งฟ่าน่าจะบอกเตอร์นะเรื่อง
ไอ้คนนั้นดูจะเป็นบุคคลอันตรายทีเดียว
:man1:นุ้งฟ่าคิดถึงมากๆเลย :จุ๊บๆ: ร้อนก็ร้อนกีฬาสีก็ยังไม่เลิกไปไหน
มาไหนระมัดระวังตัวด้วย ว่าจะซื้อเฉาก๊วยมากินแก้ร้อนสักกาละมังท่าจะดีเนอะ :yeb:
-
ไม่มีโอกาสกะประสบการณ์คนตามตื้ออ่ะ :-[ แบบว่าไร้ซึ่งเสน่ห์555.. แต่ว่าแอบซีเรียส+งงงวยกะพฤติกรรมของนายคนนั้นอารมณ์ประมาณอยากเอาชนะรึเปล่า?
-
รูปคุ้นๆ
เหมือนท่าเรือไปเกาะล้าน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดูท่าจะงานเข้าทั้งคู่
ฟ่าสู้ๆ
ถ้าเตอร์มีเมียน้อย ฟ่าอย่าลืมไปฟ้อนเล็บใส่มันเลยนะ
ฮี่ๆ
แต่ถ้าฟ่ามี ก็อย่าให้เตอร์รู้
:laugh: :laugh: :laugh:
-
สงสัยเตอร์คุยกะใครเอ่ย
-
โห ตามจริงอะไรจริง คงไม่ตามถึงห้องหรอกนะ หุหุ
หวานโชว์ไปเล๊ยยยย อย่าได้แคร์นุ้งฟ่า :o8:
เตอร์ทำงานเลยเล่นเกมส์ หรือเล่นเอ็มกันเนี่ย :z3:
-
หนีเที่ยวอีกแระ เบื่อจิง ชริ
สรุปว่าก็ยังมะได้บอกเรื่องที่งานกะลังจะเข้า แต่อีกงานมันกะลังจะเข้ารึเปล่านี่ดิ
เอมเอสเอนชวนสงสัย :เฮ้อ:
สงกรานต์เที่ยวไหนเนี่ยนุ้งฟ่า :กอด1:
-
ไปทำให้ทะเลหวานนี่เอง น่าร๊ากกกก
ว่าแต่เอ็มเด้งมา มีอารายป่าวค้า :laugh:
-
ชอบเรื่องนี้มากๆเลย เชียร์ฟ่านะ o13
-
...มีซัมซิ่งรอง กันทั้งคู่
...วางแผนการณ์ใช้ชีวิตไว้ล่วงหน้าก็ดีเหมือนกันนะ
...มันดูมั่นคงดี แต่ทั้งคู่ก็ต้องจริงใจต่อกันด้วย แผนถึงจะสัมฤทธิ์ผล
...เล่นเกมส์ หรือแอบคุยเอ็มกับใคร หัวแตกแน่ๆ น้องเตอร์เอ๊ย :L2:
-
ฟ่ารีบๆบอกเตอร์เรื่องคนมาตามตื้อเหอะ
ส่วนเตอร์ แอบคุยเอ็มกะใครเนี่ย
ท่าทางจะมีเรื่องกันอีกแล้วแน่ๆเลย
:L2:
-
หวังว่างานจะเข้าแค่งานเดียวนะ
-
ไปฮันนีมูนมาสนุกอะจิ :mc4:
-
หายไปนาน กลับมาอ่านอีกที ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะคับ ^^
:กอด1:
-
แวะมา :man1:นุ้งฟ่า พากันไปเที่ยวไหนอีกแล้ว
สนุกสนานวันปีใหม่ไทยนะ
-
พี่ฟ่า เค้าจะสารภาพว่าเค้าเข้ามาแอบอ่านตั้งนานแล้วแหละ
แต่เพิ่งจะมีโอกาศมาเม้น 555+
แอบชอบเรื่องพี่สองคนมานานแล้วนะเนี้ย แต่เพิ่งจะแสดงตัว
คอนโดที่พี่อยู่อะ เหมือนจะละแวกกับเค้าเลย ^^ o22
ยังๆไงก็สู้ๆนะค่ะ เหมือนตอนต่อไปจะงานเข้าทั้งคู่เลยนะ
ไปแร้ววววว :bye2: :bye2:
-
:angry2: หมูแดงเตอร์แอบเล่นเอ็มกับใคร???? :angry2:
ฮ่วย!
-
กำลังไปกันได้สวยเชียว
ไอ้ติ้งหนึ่งนี่ เข้ามาขัดจังหวะ แล้วที่ส่งมาเนี่ย งานของใครเข้าละคราวนี้
+1 ให้นุ้งฟ่า ของน้องเตอร์ คู่น่ารักแห่งบอร์ดนี้ :กอด1:
-
มาแระมาแระ
ไปเล่นสงกรานต์ที่ไหรกันมามั้งเอ่ยยยยยยยยย
ฟ่าอยู่สีลมวันหนึ่ง ที่เหลือกลับบ้านหมดเลย
ปล.คนอยากเล่นสงกรานต์อย่างมีความสุขอย่าเอาแฟนไปด้วย เซ็งมากกกกกกกก
แฮบปีสงกรานต์เฟสติวัลย้อนหลังนะครับบบบบบบบ
จุบๆๆๆๆๆ
"ตอบสิเดี๋ยวเค้าจะรอ"
"ใครก็ไม่รู้ช่างเหอะ ไปนอนกัน"
"เดี๋ยววววววววววว" ผมแย่งเม้าส์มาแล้วก็กดดู
"คิดถึงเตอร์จัง จะรอตลอดไป" ข้อความที่ผมได้อ่าน ทำเอาผมจุกอยู่ที่อก แล้วขยับมือ พิมพ์ข้อความตอบกลับไป มีการสนทนากันมาก่อนหน้านี้แล้วแต่ผมไม่ได้เลื่อนอ่านทั้งหมด
"รออะไร" เตอร์ได้แต่นั่งดู หน้าซีดไม่กล้าทำอะไร เพราะมันรู้แล้วว่าตอนนี้ผมเริ่มไม่พอใจถ้าขืนมันมาห้ามเดี๋ยวบ้านแตกแน่ เพราะมันเคยห้ามไม่ให้ผมเล่นเอ็มในเวลาที่มันไม่อยู่ จะเล่นเพียงลำพังต้องขออนุญาติมันก่อน
"รอวันที่เรารักกัน อิอิ" จะอ้วก แหวะ
"รอให้ตายกูก็ไม่มีวันให้มันไปรักกับมึง ดื่มวีต้าแล้วรีบไปตายซะ" แล้วผมก็ออกเอ็มทันที สีหน้าของคนข้างๆคงจะกลัวผมอาละวาด ผมดื่มน้ำในขวดจนหมดแล้วก็เข้านอน โดยไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ผมได้แต่นับหนึ่งถึงสิบในใจให้ใจเย็น และแล้วมันก็เข้ามานอน เตอร์แทรกตัวมาในผ้าห่ม
"ฟ่ายังไม่หลับใช่ป่ะ" ผมนอนหันหลังให้มันโดยไม่ได้ตอบอะไรทั้งสิ้น ผมไม่โกรธนะผมคิดว่าคนของผมไม่ได้คิดอะไร คนๆนั้นอาจจะแค่คิดไปเองฝ่ายเดียว ไม่งั้นเค้าคงไม่บอกว่าจะรอหรอก แต่ทำไมต้องมานั่งคุยดึกๆปล่อยให้ผมนอนคนเดียว หรือตอนนี้ผมน่าเบื่อไปแล้วสำหรับมัน มันเลยอยากมีโลกอีกโลกหนึ่งที่ไม่มีผมอยู่ด้วย ผมคิดฟุ้งซ่านคิดไปคิดมาจนน้ำตาไหลผมรู้ว่าผมอ่ะมันโง่มากที่มีน้ำตาออกมา แต่มันร้องแล้วอ่ะจะให้ทำไง ผมพยายามไม่ให้มีเสียงเดียวมันจับได้ว่าผมร้องไห้
"เตอร์ขอโทษนะ เตอร์แค่เปิดเอ็มส่งงานกับเพื่อน พอดีคนนั้นเข้ามาทักเตอร์ก็คุยตามประสาเพื่อนอ่ะเตอร์ไม่ได้คิดอะไรกะเค้านะ ฟ่าเชื่อใจเตอร์นะ"
ผมได้ฟังมันอธิบายก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้นไปอีก นี้ผมเป็นอะไรของผมเนี่ย ผมคงจะกลัว กลัวที่จะต้องเสียมันไป ก็ผมไม่อยากเสียมันไปนิ
มันเอามือมาจับไหล่ผมแล้วก็ดึงให้ผมหันไปหามัน ในห้องมืดๆทำให้มันไม่รู้ว่าผมร้องไห้ มันหอมมาที่แก้มของผมแก้มที่เปียกไปด้วยน้ำตา มันเลยทำให้รู้ว่า ผมร้องไห้อยู่
"ฟ่า" มันเรียกชื่อผมแล้วก็ดึงผมเข้าไปกอดไว้แน่ ผมยิ่งร้องไห้หนักขึ้นๆ
"ฟ่ากลัว กลัวว่าจะมีใครทำให้เตอร์ไปจากฟ่า" ผมพูดไปร้องไห้ไป
"ไม่มีใครพรากเราสองคนได้ เตอร์สัญญา เตอร์ขอโทษนะ ที่ทำให้ฟ่าเสียใจอีกแล้ว เตอร์ขอโทษ อย่าร้องนะ"
"ไม่ร้องแล้ว" ผมคลายตัวออกจากอ้อมกอดแล้วลุกขึ้นนั่งเช็ดน้ำตา เตอร์เอื้อมมือไปเปิดไฟหัวเตียง ทำให้แสงเเยงตาทำรีบหลับตาแล้วค่อยลืม เตอร์ค่อยๆเอามือปาดน้ำตาให้ผม แล้วคนตรงหน้าผมก็มีน้ำตาออกมา
"ร้องไห้ทำไม" ผมถามมันอย่างสงสัย
"เตอร์เสียใจที่เห็นน้ำตาของฟ่า"
"ก็เตอร์เป็นคนทำนิ ต่อไปนี้นะฟ่าจะไม่ร้องแล้วด้วย ถ้ามีใครมากระตุกหนวดเสืออีกหล่ะก็มันตายยย" ผมเริ่มพูดแล้วทำท่าทางประกอบให้น่ารัก เพื่อจะให้มันคลายจากความเศร้า เห้อน่าสับสนนะคู่นี้
"ไอ้ต๋อง" มันเอามือมาขยี้หัวผมเบาๆแล้วก็หอมมาที่แก้ม
"นอนเถอะ ฟ่าง่วงแล้ว" เตอร์ดึงผมไปกอดแล้วผมก็หลับไปในอ้อมกอดขอคนที่ผมรักอย่างทุกๆวัน
"ฟ่า อย่าคิดว่าเตอร์จะนอกใจอีกนะ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน ฟ่าสบายใจได้"
"อื้มมมมมม" แล้วก็ หลับบบบบบบบบบ
(http://www.messengercontentplus.com/images/msn-winks-plus.gif)
-
ฟ่าช่วงนี้อย่าเพิ่งดรามาเลยนะ
เพราะฟ่าน่ะเหมาะกับรอยยิ้มมากกว่า เตอร์อย่าก่อเรื่องอีกเด็กดี
อยู่ในโอวาทฟ่าทำได้มั๊ย
-
:L1:
เพราะรักเธอเหลือเกิน
เพราะรักเธอมากมาย
เพราะรักเธอไม่มีวันจางหาย
เพราะรักเธอจนถึงวันตายของสองเรา
:กอด1:ฟ่า&เตอร์
-
มาเม้นให้กำลังใจอัลฟ่า :mc4:
-
อย่าลืมบอกของตัวเองด้วยล่ะ
รู้ทีหลัง
เดี๋ยวทะเลาะกันอีก
-
:เฮ้อ: เกือบไป
รักนะทั้งสองคน :กอด1:
-
คราวนี้เคลียร์เร็ว ค่อยยังชั่วหน่อย
เตอร์นี่ก็นะ ตลอดอ่ะ
:กอด1:
-
:sad4: :sad4: :sad4:
สังหรณ์ว่าพายุนากีสจะพัดเข้าฝั่งเร็วๆนี้
ฟ่ายังไม่ได้เคลียร์เรื่องของตัวเองเลยนะ ถ้าเตอร์รู้คงงอน
แล้วจะผิดมั้ยถ้าจะเชียร์ให้เตอร์งอนฟ่า
(พีเอส ฟ่าเครียดป่ะ ไม่ได้ไปสยามเลยนิ :m26:)
-
เกือบไปเนอะ ยังดีที่ปรับความเข้าใจกันได้ รักกันต้องเชื่อใจกันนะจ๊ะคนเก่ง
-
กอดฟ่า ต้องหนักแน่นนะ :กอด1:
ถ้าเรื่องจริงก็ลุยป่าราบ :mc4:
-
:beat: ทำฟ่าร้องไห้ :angry2:
ต่อไปนี้นะฟ่าจะไม่ร้องแล้วด้วย ถ้ามีใครมากระตุกหนวดเสืออีกหล่ะก็มันตายยย" ---------> อันนี้ถูกต้องเลยมันตายยยยยยยย :z6:
:L2: :L2: :L2:
-
อ่านคอมเม้นท์แล้วสะดุดกะพีเอส อยากจะตะโกนบอกว่า
"เครียดมากกกกกกกกกกกไม่ได้เดินสยาม เครียดจะแย่แร้วววววว"
-
:sad4:
มาต่อเร็วๆนะฟ่า
-
ต้องอย่างนี้สิน้องเตอร์มีปัญหาอะไรพูดกันไปเลยเมื่อเรื่องจบก็สบายใจ :L2:
-
มาแว้วมาแว้ววววววว
นุ้งฟ่ามาแว้วจร้า
มาต่อกันเร้ยเนอะ
งิงิ
แต่ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกกำลังใจทุกคอมเม้นท์ มันทำให้มีแรงมาต่อเรื่อยๆ อิอิ
ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ แล้วก็ที่อ่านมานานแล้วก็กล้าเม้นท์เป็นครั้งแรก ฮ่าๆๆๆ
ใครที่ซุ่มอยู่อ่านแล้วไม่เม้นท์ จะแช่ง ให้ไม่ป็อปปูล่า
อิอิ
เช้าวันเสาร์เป็นเช้าวันหยุดที่แสนจะมีความสุข เพราะเราสามารถนอนได้ยันเที่ยง แต่ถ้าอยู่ที่บ้านตื่นเที่ยงแบบนี้โดนด่าหูชาไปแล้วแหละ
ผมรู้สึกว่ามีอะไรมากดลงที่แก้มของผม พร้อมกับมีลมหายใจอุ่นๆ ผมค่อยๆลืมตาดูก็พบว่าเป็นการหอมแก้มทักทายยามเช้าของคนที่นอนอยู่ข้างกายผม แล้วเค้าก็ล้มตัวลงนอนต่อ เห้อ...ไอ้เราก็ลุ้นแทบแย่ทำไมไม่ทำอะไรต่อฟร่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"งืดๆ" เสียงสั่นขอโทรศัพท์สั้นๆ เป็นแมสเสจเข้ามาผมเอื้อมไปหยิบแล้วมากดดู
"วันนี้ว่างไปเที่ยวกับผมไหมครับ" ผมอ่านก็รู้แล้วว่าใคร ไอ้ตัวซวยแน่นอน ผมรีบลบก่อนที่มันจะนำพาไปสู่ปัญหาครอบครัว คนข้างๆผมคว้าโทรศัพท์ไปเล่นเอาผมใจหายแว๊บ แล้วมันก็คว้าไปวางไว้บนหัวเตียงแล้วก็รวบตัวผมไปกอด กก กัด(หู)
"หอมจัง" หอมอะไรขอเมิงหล่ะ เอาอะไรมาแทงก้นเค้าอีกหล่ะเนี่ย เห้อๆๆเสียเอกราชแน่เราเช้านี่
"ไม่หอมแล้ว หิวข้าวแล้ว จะไปทำกับข้าว"
"วันนี้วันหยุดเดี๋ยวไปหาไรกินข้างนอกก็ได้นิ" มันพูดเสียงฉอดๆๆๆๆในขณะที่มันหลับตาอยู่ ผมพยายามคลายตัวแแกจากอ้อมกอด แต่มันก็ยิ่งแน่นขึ้นแน่นขึ้น
"ปล่อยฟ่าจิ"
"ไม่"
"ขอร้องหล่ะ"
"ทำไมอยู่ในอ้อมกอดเตอร์นี่มันอึดอัดมากเลยหรอ"
"คนมันหิวโว้ย"
"มีไส้กรอกอันหนึ่งกินป่ะ"
"ไม่กิน"
"งั้นขอกินไส้กรอกฟ่านะ"
"ไม่ให้กิน" แล้วผมก็รีบสะบัดตัวลุกออกจากเตียงออกไปข้างนอกแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นหาอะไรออกมาทำกิน
"เมียผมอยู่ไหนคร๊าบบบบบบบบ"
"ทำไม"
"วันนี้เราไปไหนกันดีจ้ะที่รัก"
"อยู่บ้าน ออกไปก็เปลือง" ผมพูดไปพลางหยิบขนมปัง ไส้กรอก แฮม ไข่ มาวางไว้เพื่อทำมื้อเช้า แบบอเมริกัน(ไฮโซป่ะหล่ะ) ฮ่าๆๆๆๆๆ
"แต่ได้ข่าวว่าวันนี้พารากอนอัพทูเจ็ดสิบเปอร์นะ"
"เจงดิ บร้า ทำไมไม่รู้เลยอ่ะ"
"ตาเป็นประกายเชียนะยะ"
"หลอกกันป่ะเนี่ย" รู้ว่ามันหลอกก็ยังคิดเป็นจริงเป็นจัง
"อืม หลอก"
"นิสัย"
"ไปเดินสวนป่ะ"
"ไม่เอาร้อนนนนนนนนนนนนนน"
"แพลตตินั่มอ่ะ"
"คิดดูก่อน"
"เอ็มโพมั้ย"
"ไม่เอาไม่ไปไหนทั้งน้านจะอยู่บ้านนนนนนนนนน"
"อื้มอยู่บ้านก็ดีเหมือนกัน ทำไรหนุกๆที่บ้านมันส์จะตาย"
"ช่ายยยยยย" แร้วผมก็ทำอาหารเสร็จ เราสองคนก็มานั่งทานมื้อเช้ากัน หุหุ ตามเดิมอ่ะ คุยกันมั้งหวานกันมั้งกัดจิกกันตามประสา
"เตอร์"
"ครับ"
"ถ้าวันหนึ่งมีคนที่ดีกว่าฟ่าน่ารักกว่าฟ่ามีทุกอย่างดีกว่าฟ่า เข้ามาหาเตอร์ เตอร์จะทำไง"
"ก็ไม่ทำไง ก็ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว มากที่สุดก็แค่เพื่อน"
"แต่ถ้าเค้ายัดเหยียดความเป็นเมียให้อ่ะ"
"พูดอะไรอ่ะเพ้อเจ้อ เตอร์ก็มีฟ่าอยู่แล้ว เตอร์พอใจในสิ่งที่มีอยู่"
"หรอ"
"ไม่ว่าจะมีอีกกี่ร้อยกี่พันฟ่า ก็ไม่มีใครมาเทียบฟ่าคนนี้ของเตอร์ได้"
"ในความเป็นจริง ถ้าคนเหล่านั้นดีกว่าฟ่าทุกอย่างอ่ะ"
"ไม่รู้หรอกว่าจะใช้มาตรฐานไหนมาวัดว่าใครดีกว่า แต่ถ้ามาตรฐานเตอร์ ฟ่าคือคนที่ดีที่สุด"
"ถ้างั้นมาตรฐานดันดาราให้คุณเตอร์ สิบเต็มคร๊าบบบบบบบบ"
"ยังคิดเรื่องเมื่อคืนอยู่ใช่มั้ย" ทำหน้าเครียดเชียวสามี
"ป่าว ไม่ได้คิด" จริงๆเเล้วกรูคิดตลอดๆ
"อย่ามาโกหกเลย สายตามันฟ้อง"
"ก็คนมันหวงนิ เค้าใจป่ะ มันหวงมันหวงงงงงงงงง"
"เตอร์ไม่มีวันนอกใจ ให้สัญญา"
"สัญญาต้องเป็นสัญญานะ"
"อื้ม ด้วยเกียรติของผู้ชายคนนี้"
"ถ้าผิดสัญญา ฟ่าเอาเฮียและเพื่อนๆไปตื๊บแน่"
"อื้มมมมม...กินๆเข้าไปเหอะ เดี๋ยวเย็นหมด เพ้อเจ้ออยู่นั้นแหละ"
"เชอะ" เรากินกันจนอิ่มก็ช่วยกันเก็บจานไปล้างแล้วทำความสะอาดบ้านในช่วงวันหยุด เสร็จแล้วก็มานั่งเหนื่อยอยู่ที่โซฟา แล้วความหิวก็คลืบคลานเข้ามาอีกครั้ง
"หิวอ่ะ" สามีผมบ่นขึ้นแล้วส่งสายตาอ้อนวอนสื่อมาว่า หาไรให้กินหน่อยเหอะ
"อยากกินไร ว่ามา"
"อะไรก็ได้"
"ก้อนหินมั้ยหนักท้องดี"
"ใจร้ายที่สุด"
"งืดดดดดดดดดดดดดดดดดดด " โทรศัพท์มา ผมเดินไปรับ ไอ้หมอนั้นอีกแระ เซ็งไม่รับก็ไม่ได้
"ตกลงวันนี้ว่างไปกะผมป่ะครับ"
"ไม่ว่างครับ วันนี้วันครอบครัว ผมต้องอยู่กะครอบครัวครับ แค่นี้นะ" แล้วผมก็วางโ?รศัพท์แล้วก็กดปิดเสียงปิดสั่น ทำเฉยๆๆไว้ยังไม่อยากตอบคำถาม
"เมียคร๊าบผัวหิวจะแย่แล้ว"
"ครับๆๆรอแป๊ปครับเดี๋ยวไปทำให้เดี๋ยวนี้แหละ"
"ไข่เจียวหมูทอดก็พอค๊าบบบบบ"
"อื้มๆๆ" ผมไปทำไข่เจียวหมูทอดกระเทียม ที่หมักไว้เเล้ว แล้วก็แถมต้มจืดเห็ดหอมหมูสับให้อีกถ้วย เอาให้มันอ้วนไปเลยจะได้ไม่มีใครมาสนใจอีก ผีแม่ครัวเข้าสิง ทำอย่างว่องไวแล้วทุกอย่างก็เสร็จแรียบร้อยภายใน30นาที
"เสร็จแล้ว ทานได้แล้วครับ"
"หอมมากกกกกกก ทำนอกเหนือคำสั่งอีกแล้ว"
"งั้นก็ไม่ต้องกินเอาไปทิ้งก็ได้"
"เห้ยๆๆๆๆๆทำงั้นได้ไงอ่ะ กินจิ เค้าล้อเล่นน๊าาาาาาาาา แล้วฟ่าไม่ทานด้วยกันหรอครับที่รัก"
"คิดดูก่อน หิวหนมมากกว่าอ่ะ"
"งั้นมากินข้าวก่อนเดี๋ยวพาไปกินหนม"
"ที่ไหน"
"ในห้องนอน"
"ทะลึ่ง เค้าอยากกินหนมเจงๆนะ อยากกินเค้กส้มอ่ะ สตรอเบอร์รี่ก็ได้หรือไม่ก็ไอติมเชอร์เบต ชานม อะไรทำนองเนี่ย"
"เตอร์อยากกินส้มตำอ่ะ"
"เห้ยยย ขัดใจ"
"มากินข้าวจะไปไหน อย่าดื้อสิครับ"
"จะไปฉี่ เดี๋ยวมากิน "
"เร็วๆนะ เค้ารอ"
"เออ" แล้วผมก็เข้าห้องน้ำไป แล้วก็ออกมา มันก็นั่งยิ้มรอผมทานข้าวอยุ่ เราก็ทานข้าวกันแล้วก็ไปนั่งเล่นกันที่ตู้ปลา
"นั่งตักเตอร์ม๊ะ" ผมเดินไปหยิบน้ำ แล้วก็เดินมาดูตู้ปลา มันก็ให้ผมนั่งตักมัน แล้วมันก็กอดเอวผมไว้แล้วก็เอาคางมาเกยที่ไหล่
"เตอร์ว่าปลามันจะหื่นเหมือนเตอร์มั้ย"
"ไม่นะ ตั้งแต่เลี้ยงมาเตอร์ยังไม่เห็นมันทำอะไรกันเลยอ่ะ"
"เตอร์รู้หรอมันทำอะไรกันยังไง"
"ไม่รู้อ่ะ"
"เห็นป่ะเวลามันวิ่งๆๆเอ๊ยว่ายๆๆๆมาเร็วๆอ่ะเเล้วมันก็ไปสีข้างๆปลาอีกตัวหนึ่งอ่ะ นั้นแหละมันสแครชกันแล้ว"
"ทำไมมันไวจัง"
"มันแค่ผสมพันธุ์ไง มันไม่ได้เสพติด"
"แต่เตอร์อ่ะเสพติด ยิ่งนานวันยิ่งต้องเพิ่มปริมาณให้มากขึ้นๆ"
"เหอะๆๆ"
"เป็นไร"
"ป่าว ง่วงนอนดีกว่า"
"แต่นี้มันเพิ่งบ่ายโมงกว่าเองนะหนู "
"แล้วเค้าห้ามนอนกลางวันตอนบ่ายโมงรึไงลุง"
"ไรว่ะคนกำลังโรแมนติก"
"โรแมนติกเดี๋ยวก็เจ็บตรูดทุกทีอ่ะ ไม่เอาดีกว่าไปนอนแล้ว"
"แล้วไม่หิวหนมแล้วหรอ"
"ตื่นมาค่อยคิดอีกที ตอนนี้ไม่มีคำตอบ" เอ้อออหัวถึงหมอนก็นอนหลับทันใด ว่าพลางทางกอดหมอนนอนหลับไปเอย
"อื้มมมมม เอ้อ อ่ะ" ผมกำลังเคลิ้มก็มีคนมานอนกอดซะงั้น
"เฮ้อออ "
"นอนด้วยอ่ะ ไม่ง่วงแต่อยากนอนกอด" แล้วมันก็เอาจมูกมาเขี่ยๆที่แก้ม แต่ตอนนี้ผมง่วงมากแล้ว และแล้วเราสองคนก็หลัวใหลไปในบัดดล
แล้วเราสองคนก็หลับไปทั่งคู่ตื่นมาอีกทีก็ สิบเจ็ดนาฬิกา ห้าเก้านาที ศูนย์วินาที"จะไปไหนอ่ะ"
"ฟ่าจะไปฉี่ปวดฉี่"
"กลับมาไวไวนะ" ผมเดินไปฉี่ แล้วก็ล้างหน้าล้างตา แต่ไอ้คนไม่ง่วงอ่ะนอนหลับปุ้ยอยู่บนเตียง
"เตอร์ เตอร์ เตอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมตะโกนใส่หูมัน
"ค๊าบบบ หูจะแตกแล้ว ว่าไงครับบบบบบบ"
"ไปสยามกัน"
"ไม่ไป เปลือง"
"งั้นฟ่าไปคนเดียวนะ อยากเดินสยามตอนกลางคืนอ่ะ"
"ไม่เอาไม่ให้ไป"
"ไปอาบน้ำแล้วนะ"
"เคยเชื่อกันมั้งป่ะเนี่ย"
"แล้วทำไมต้องห้ามอ่ะ ก็ฟ่าอยากไปนิ แล้ววันนี้เราก็อยู่บ้านกันมาทั้งวันแล้วนะ"
"โอเคๆ ไปก็ไป"
"ก็ลุกมาอาบน้ำดิ"
"ดึงหน่อยจิ" มันยื่นมือมาให้ผมฉุดมันลุกขึ้น แต่เดี๋ยวมันต้องดึงผมไปกอดแน่แน่
"ไม่ อาบน้ำดีกวว่า" ผมถอดเสื้อผ้านุงผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปอาบน้ำ ตอนนี้มันยังคงนอนอยู่บนเตียง แต่สักพักมันก็เดินแก้ผ้าเข้ามา ผมยืนฟอกสบู่อยู่มันก็เดินเข้ามากอดผม มีบางอย่างทิ่มตัวผมอยู่ ผมเลยเปิดน้ำอุ่นที่ไปในทางค่อนข้างร้อน แล้วก็จ่อฝักบัวไปที่หนอนชาเขียว ของมัน
"โอ๊ยยยยร้อนนนนนน"
"มันจะได้สงบง่ะ"
"เดี๋ยวมันสงบจนไม่ตื่นจะทำไงเนี่ย เสียดายของ"
"ก็ดี เตอร์ก็จะตกเป็นของฟ่าทุกวัน แล้วก็จะได้ไม่ต้องไปทำร้ายใครเค้าด้วย"
"แน่ใจ อาจจะไปเป็นเมียคนอื่นก็ได้"
"ถ้ากล้าก็ลองดูสิ"
"จะทำไรหรออออ"
"ก็จะร้องไห้ แล้วก็หนีไปให้ไกลที่สุดที่ที่เตอร์หาไม่เจอนั้นแหละ"
"เพ้อเจ้อหน่ะ ใครจะคิดนอกใจ ต่อให้ไม่มีอะไรกันเลยเตอร์ก็ยังรักฟ่าคนเดียวแหละ"
"อ่อหรอออ งั้นงดกิจกรรมสามเดือน"
"ไม่มีทาง"
"เชอะ ไอ้หมูเอ๊ยยยยยย"
"ว่าใครหมู"
"เตอร์นั้นแหละ"
"เคยโดนหมูปล้ำป่ะหล่ะ"
"บ่อยไป"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" เราสองคนอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัว ออกตระเวนราตรี ตอน สองทุ่ม
(http://img395.imageshack.us/img395/5402/12dr9.png)
-
มาอ่านก่อนไปนอน
-
มาอ่านก่อนไปนอน :t3:
-
งานเข้า..งานออก
สลับไป..สลับมา
เจรงๆเลยคู่นี้
:กอด1: ฟ่า&เตอร์
-
:z2: :z2:
-
"เชอะ ไอ้หมูเอ๊ยยยยยย"
"ว่าใครหมู"
"เตอร์ นั้นแหละ"
"เคยโดนหมูปล้ำป่ะหล่ะ"
"บ่อยไป"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" เราสองคนอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัว ออกตระเวนราตรี ตอน สองทุ่ม
ชอบอ่ะพี่ฟ่า
อ่านแล้วน่ารักดี อิอิ
-
...พูดคุยกันเยอะๆๆมันก็สร้างความเข้าใจ ความมั่นใจให้กันและกัน
...แต่ถ้าได้ ..ทำ..ตามที่พูดด้วย มันก็จะสร้างความมั่นคง ให้กับครอบครัว
...พี่มีความรู้สึกว่าทั้งสองคน จริงจัง จริงใจ ต่อกันมากๆๆแต่ก็ยังมีคนคอยจะมางัดฝาบ้านอยู่เรื่อยๆๆ
...มันก็เป็นเรื่องธรรมดา เราคุมตัวเราและคนของเราได้ แต่ เราไม่สามารถควบคุมคนอื่นได้
...ทั้งสองคน ต้อง..เข้มแข็ง และ มั่นใจ ในคนของเรา อย่าอ่อนไหว สู้ๆๆเนอะ :กอด1:
-
อิจฉาคนมีแฟนเว้ย! o18
-
นุ้งฟ่า พี่ว่าเรื่องชื่อตอนนะ ตกคำว่า เที่ยวด้วยนะครับ :กอด1:
-
ยิ่งทะเลาะ ยิ่งเข้าใจกัน
ถึงทำปวดหัวจนจะระเบิดก็เถอะ
ฟ่า+เตอร์ น่ารักเหมือนเคย :L2:
-
ความรู้สึกมันบอกว่าต่อไปมัน
ต้องมีอะไรตามมาอีกแน่ๆมัน
ไม่ค่อยจะเคลียร์เท่าไหร่กับเจ้า
msnอันนั้น
-
ยังคงน่ารักเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ คู่นี้
รักกันต้องหนักแน่น เชื่อใจคนที่รักนะจ๊ะ
-
ไม่ได้อ่าน ซะนาน
ยังน่ารักแล้วก็หวานเหมือนเดิมเลยนะ เอ๊ะ หรือว่ามากกว่าเดิมหว่า ??
แต่หวังว่าคงจะไม่เกิดเีรื่องอะไรอีกนะคับ
ไม่อยากเสียน้ำตา................
-
เตอร์หื่นได้อีก
คืนนี้เตอร์จะได้กินไส้กรอกมั้ยเนี่ย ลุ้นๆ 5555
นายอะตอมทำงานเข้าป่าวเนี่ย
ฟ่าน่าจะบอกเตอร์นะ งืมๆ :z2: รอดูต่อไป
-
ดีค้าบบ พี่ๆๆทั้งสอง
ผมอ่านมานานเเร้วว ซุ่มเงียบบ
ก้ได้ฤกษ์มาเม้นนน ซักทีๆๆ
ฮ่าๆ
ติดมากมาย ๆ
รออ่านตอนหน้า ๆๆ
ปล...
เหมือนคอนโดพี่จะอยุ่เเถว คอนโดผมมม ฮ่าๆ
-
คิดถึงนุ้งฟ่าแล้วล่ะ :monkeysad:
-
:call: :amen:
-
...ฮาโหลๆๆ หนุ่มๆๆบ้านนี้ ไปเดินสยามไม่ได้ เอาแต่..กินกับนอน.. ระวัง!!!!..จะเป็น...
...ตอนต่อไป พบกับตอนที่ชื่อว่า...เรื่องของหมู.. อิอิ รักนะจุ๊บๆๆ :laugh:
-
มาแล้ว
เดินสยามไม่ได้
เลยหนีกลับไปอยู่บ้าน
การเมืองวุ่นวาย
ห้ามคุยเรื่องการเมือง ในวงสนทนา พบปะสังสรรค ผัวเมียก็ห้ามคุย อาจจะบ้านแตกได้
อากาศร้อน บ้านเมืองวุ่นวาย ขอให้คนไทยเข้มแข็ง อดทน แล้วปัญหาทั้งหมดก็จะคลี่คลาย
อดทนไว้นะครับ เราคนไทยขอให้รักกันนะ จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน
ความชั่วก็จะแพ้ภัยความดี
"หล่อไปมั้ยเธอ" ผมมองหน้ามันผ่านกระจกที่กำลังยืนสองอยู่
"แล้วไง"
"เดินสยามตอนกลางคืน แต่งสบายๆก็ได้"
"แล้วไง"
"ก็ไม่เห็นจะต้องเต็มที่ขนาดนี้"
"แล้วประเด็นคืออะไร"
"ป่าว"
"แล้วพูดเพื่อ"
"ไม่มีสาเหตุ"
"ฟ่าก็เป็นของฟ่าแบบนี้มาตลอด เตอร์ยังไม่ชินรึไง นี้มันก็ไม่ได้แรง เค้าก็แต่งกันทั่ว เดฟเสื้อยืดเเจ็กเกต มันเต็มที่ยังไง ไม่เข้าใจ เธอจะสื่ออะไร สามี(ลากเสียงยาวและสูง)"
"กางเกงขาสั้นเสื้อยืด รองเท้าเเตะ ไง ก็แค่อยากให้เดินสบายๆ"
"แล้วชุดนี้มันเดินลำบากตรงไหน"
"เออๆๆๆไม่เถียงด้วยแล้ว"
"คนไม่มีเหตุผล"
"มี" มันตะโกนออกมาในระหว่างที่มันเดินออกจากห้องไป
"อะไรอ่ะ"
"หวง"
"ก็เท่านั้นแหละ ไอ้ขี้เก็กเอ๊ย" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วก็ถอดแจ็กเกตออก แล้วเดินไปใส่รองเท้าแตะ ชิลๆ
"ตกลงเตอร์จะไปกบฟ่ามั้ย" ผมถามพร้อมกับค้นหารองเท้าเเตะในตู้ มันยังคงนั่งนิ่งดูทีวี ผมเจอรองท้าแว้ว
"ฟ่าไปแล้วนะ" ผมเดินไปหยิบกุญแจ รองเท้า กระเป๋าตังค์ แล้วก็เปิดประตู
"รอด้วยๆ ไปๆๆๆ" มันรีบวิ่งมาที่ผม ผมเดินไปกดลิฟท์ มันล็อคห้องแล้วก็รีบวิ่งตามมา
"เปลี่ยนเสื้อทำไมอ่ะ"
"เตอร์ จะเอาไงแน่ แบบโน้นก็หวงแบบนี้ก็ยังสงสัย"
"ป่าวๆก็แค่ งงๆ ว่าทำไมยอมเปลี่ยน"
"ก็พยายามทำให้คนที่เรารักรู้สึกพอใจ แล้วก็มีความสุขกับสิ่งที่เราจะทำด้วยกันไง"
"ขอบคุณนะ"
"มองตัวเองที่ลิฟท์สิ" ผมชี้ให้มันดูตัวมันที่สะท้อนกับลิฟท์"
"ทำไมหรอ"
"มองตัวเองก็เห็นตัวเอง มองคนอื่นก็ให้เห็นคนอื่น อย่าเห็นแต่ตัวเอง"
"อะไร งง"
"สักวันก็จะรู้เองแหละ ไว้ใจกันบ้างอะไรบ้าง ฟ่าห้ามคนอื่นให้มาจีบ มาชอบ หรือมาเกลียดฟ่าไม่ได้หรอกนะเตอร์ แต่ฟ่ารู้เสมอว่าฟ่าทำอะไรอยู่ ฟ่ามีเตอร์ฟ่าจะสนใจคนอื่นได้ไง แต่ถ้าฟ่าต้องมานั่งทำตัวเองเพื่อให้คนไม่สนใจ เตอร์คิดสิว่าสิ่งที่ต้องทำฟ่าจะมีความสุขมั้ย" เราสองคนเดินไปขึ้นบีทีเอส
"เตอร์ทำให้ฟ่าอึกอัดหรอ"
"ป่าว เเต่ฟ่าแค่พูดให้เตอร์เข้าใจ ถ้าวันนหึ่งฟ่าห้ามเตอร์ทำในสิ่งที่เตอร์ทำแล้วมีความสุข โดยให้เหตุผลว่า หวง เตอร์จะรู้สึกยังไง"
"ก็รู้สึกนอยด์ แต่ก็ทำให้"
"แล้วตอนนี้เตอร์มีความสุขมั้ย ที่อารมณ์ฟ่าเป็นแบบนี้"
"รู้สึกเครียดๆอ่ะว่าเป็นไร"
"ไว้ใจกันบ้างนะ แล้วเตอร์จะมีความสุขมากขึ้น" และแล้วเราก็เดินทางโดยบีทีเอส ลงสู่สถานีสยาม ผมลืมเรื่องทุกอย่างแล้วเพราะเห็นคนมากมายที่กำลังช้อปปิ้ง โอ้วมาก๊อด แต่คนข้างๆผมไม่รู้ว่ามันเข้าใจมั้ยในสิ่งที่ผมพูดไป
"เตอร์เอาบ็อกเซอร์มั้ย"
"ที่ห้องก็เยอะแล้วนะ"
"เตอร์ๆ ดูนี้ดิ น่ารักป่ะ โอ๊ะ"
"เป็นไรฟ่า"
"ไม่รู้ใครเหยีบเท้าอ่ะ รู้สึกจะเป็นรองเท้าหนังด้วย"
"เป็นไรมากป่าว"
"ไม่เป็นไร ทนได้ ไฟท์ติ้ง"
"ไอ้บร้าเอ๊ย น่ารักได้ตลอด"
"แล้วไม่ชอบรึไง"
"ชอบ"
"อันนี้เท่าไรอ่ะครับ ลดได้ป่าว ถ้วนๆนะ น๊าาาาาา โอเคงั้นใส่ถุง"
"ซื้อไปทำไร จะเต็มบ้านอยู่แล้ว"
"มันน่ารักดีอ่ะ"
"เห้ยฟ่า มีตลับยาด้วยเอาป่าว เอาไว้ใส่วิตมิน"
"มันมีแค่หกช่อง ฟ่าดูแล้วมันไม่พอหรอก"
"หรอๆๆๆ"
"พี่มีตัวไหนแนะนำ"
"นี้เลยน้อง พี่ได้มา เก็บไว้ให้เลยเนี่ย ซีเอ็นจี สวยเนอะ"
"สวยๆๆ"
"เท่าไรอ่ะ"
"เท่าเดิม ไม่ต้องต่อลดเเล้ว ลูกค้าประจำ"
"แล้วมีสวยๆไซส์คนนี้ป่าว"
"เอวเท่าไรอ่ะจ้ะ"
"32"
"เยอะแยะเลย นี้ๆๆ"
"เตอร์มานี้ดิ ดูดิชอบป่าว"
"ระวังวิญญาณจะตามมานะ" มันกระซิบผมเบาๆ เพราะผมชอบซื้อเกงยีนต์มือสองร้านนี้
"เพ้อเจ้อ เอามั้ยเนี่ย"
"ไม่เอา"
"โอเค พี่ เอาตัวนั้นแหละ" แล้วเราก็เดินต่อไป เรื่อยๆแวะร้านโน้นร้านนี้ จนสุดทาง
"เตอร์หิวน้ำอ่ะ ไปเซเว่นกัน แล้วฟ่าจะเดินอีกรอบมั้ยอ่ะ"
"ก็ว่าจะเดิน"
"โหย หิวแล้ว"
"งิชอแงแบบนี้วันหลังไม่พามาแล้วนะ"
"โห"
"เดินอีกรอบหนึ่งแล้วเดี๋ยวไปกินไรที่มารีน่าฮ่องกง โอเคป่ะ"
"ไม่โอเคได้หรอ"
"ดีมาก" แล้วผมก็เดินอีกรอบแล้วก็เดินยาวไปที่มารีน่า ร่านอาหารประจำของพวกเราเปิดตลอด24ชม.
""โอ้วสวรรค์" มันเดินเข้ามาเจออากาศเย็นๆ นี้แหละสวรรค์ของมัน กินกะนอน
"สองที่ครับ"
"ข้างบนเลยครับ" แล้วเราก็สั่งโน้นสั่งนี้มากินมากมาย ยังกะมาห้าคน
"พี่ฟ่า" ใครเรียกเรา ผมหันหลังไปมอง อ้อ น้องที่คณะ
"อ้าวฟาง มาทำไรดึกดื่น บ้างช่องไม่กลับ"
"แหม๋ หนูโตแล้วนะ พี่ฟ่ามาได้หนูก็มาได้"
"แล้วมากะใครเนี่ย"
"พี่ชาย อยู่หน้าร้าน เดี๋ยวหนูเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
"ค๊าบ"
"ใครอ่ะ แต่ตัวยังกะสลิ่ม"
"น้องที่คณะ น่ารักป่ะ เดี๋ยวฟ่าจะจีบ"
"อยากตายรึไง" เอาเอาซ้อมมาชี้หน้าผม
"พี่ฟ่า ไปก่อนนะค่ะ"
"ครับ"
"พอดีพี่หนูรออยู่อ่ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ"
"จร้าคนสวย"
"ไม่เห็นจะสวยเลย ดูต๊องๆ"
"ไอ้บร้านิพูดเบาๆก็ได้ ดีนะน้องเค้าไม่ได้ยิน"
"ได้ยินแล้วจะทำไม"
"คนไหนที่ฟ่าชอบ คนนั้นคือศัตรูของเตอร์"
"เพ้อเจ้อ"
"ติ๊กติ๊ก" มีแมสเสจส่งเข้ามา เตอร์รีบหยิบโทรศัพท์แล้วก็กดดู แต่นั้นมันโ?รศัพท์กูนะ รู้จักมารยาทมั้ยนิ
"ทานให้อร่อยนะคะ เพื่อนพี่ฟ่าน่ารักจัง อิอิ"
"ยิ้มไร อ่านเเมสเสจคนอื่นอ่ะ มีมารยาทหน่อยสิเท๊อ"
"สงสัยจะน้องคนเมื่อกี้อ่ะส่งมา "
"เอามานี้" ผมแย่งโทรศัพท์มาดู
"เค้าชมว่าเตอร์น่ารักแหละ"
"สงสัยน้องเค้าจะเมา"
"เป็นเด็กเป็นเล็กเค้าไม่กินเหล้าหรอก น้องเค้าอ่ะตาแหลม อีกอย่างนะเป็นคนน่าเชื่อถือมาก"
"หราาาาาา"
"กินๆอาหารมาแล้ว"
"ชิ ดูทำหน้า น่าหมั่นไส้" เราสองคนนั่งกินอาหารจนอิ่มก็เรียกแท็กซี่กลับบ้าน แล้วก็ถึงห้องในบัดดล
ผมหยิบของออกจากถุงมานั่งดู แล้วก็ลองๆๆเสื้อที่ซื้อมา
"อาบน้ำดีกว่า เตอร์อาบน้ำกันเถอะง่วงแล้วอ่ะ"
"ป่ะ" เตอร์เดินถอดเสื้อแล้วก็กางเกงแล้วก็ใส่ตะกร้ามันไม่คิดจะอายผีสางเทวดามั้งไงว่ะเนี่ย ผมเดินเข้าไปในห้องแล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัว แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไปมันก็ยืนอยู่ใต้ฝักบัวแล้ว
"ช้าจังทำไรอยู่อ่ะ มาสระผมให้เตอร์หน่อย"
"จร้า" ผมสระผมให้เตอร์แล้วมันก็ชอบมาลวนลามผม
"หิวนมจัง"
"อยู่เฉยๆดิเตอร์"
"ก็เฉยไม่เป็นอ่ะ มันชอบจับโน้นจับนี้"
"เดี๋ยวโดนเตะ"
"โหดดดดดดด"
"เดี๋ยวจะเขกให้หัวแตกเลย" กว่าจะอาบน้ำกันเสร็จก็เล่นเอาคอเจ็บเพราะต้องแหกปากด่ามันตลอด ฮ่าๆๆๆๆๆ
"เตอร์มาเช็ดผมให้แห้งก่อน"
"แห้งแล้ว"
"มานี่เดี๋ยวนี้"
"ครับๆๆๆๆ"มันนั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าผมแล้วหันหน้าเข้าหาผมแล้วก็เอาจมูกมาหอมๆที่ท้องของผมผมเช็ดหัวให้มัน
"เตอร์ง่วงหรอ"
"อื้มมมมม"
"เงยหน้ามาเดี๋ยวฟ่าทาครีมให้แล้วก็ไปนอน" มันเงยหน้ามาแบบว่าอ้อนสุดๆ ผมทาครีมให้
"เสร็จยังอ่ะ"
"อื้มๆๆ" แล้วมันก็ล้มตัวลงไปนอนผมนั่งทาครีมแล้วก็โน้นนี้นั้น
"ฟ่า"
"ครับ"
"เสร็จยัง นอนไม่หลับอ่ะถ้าไม่ได้กอดเมีย"
"อีกแปป"
"อีกนานมั้ย"
"โอเคๆเสร็จแล้ว" ผมเดินไปปิดไฟแล้วก็มานอน นอนปุ๊ปก็มีมือมาโอบปั๊ป ในไม่ช้าเราทั้งสองก็หลับใหลไปในนิทรา
*******
รักกันนะครับ
(http://photos2.hi5.com/0097/252/389/yTScFS252389-02.jpg)
-
มามะ :กอด1: ขอกอดที เพราะไม่กล้าจิ้ม กลัวนุ้งเตอร์มาฆ่า :m20:
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ นุ้งฟ่า เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวแดดร้อน
รักเธอประเทศไทย :กอด1:
-
รักกันเนอะ รักกันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โลกนี้ต้องการความรักมาเยียวยา
รักกันมากๆ รักกันนานๆนะจ๊ะน้องที่รักทั้งสอง
คิดถึงค้าบ จุ๊บๆ :กอด1:
-
:-[ :-[
ฟ่าอ่ะ
น่ารักสม่ำเสมอ
กรี๊ดๆๆๆ
-
หวานซะคู่นี้
:L1: :L1:
-
น่ารักจริงๆคู่นี้ :กอด1:
-
กุ๊กกิ๊กได้ตลอด
:L1:พี่ฟ่าพี่เตอร์
-
น่ารักตลอดคู่ฟ่ากับเตอร์ :L2: :L2:
-
:กอด1: นุ้งฟ่า+คอปเตอร์
-
:กอด1:พี่ฟ่า อิอิ
น่ารักจังเลย เตอร์มีการขอกินนมด้วย อิอิ
ปล. ตอนนี้หงุดหงิดมากมายค่ะพี่ฟ่า
เดินสยามไม่ได้ เหอๆๆๆ
จะมีคอนเสิร์ต ไม่รู้ว่าจะได้แถลงข่าวที่นั่นหรือป่าว เฮ่อๆๆๆๆๆ
น่าเบื่อที่สุด
-
ไอ้หมูเตอร์มันน่ารักอีกแล้วววววว :กอด1:
พีเอส...คิดถึงอิเซตัน
-
ฟ่าช๊อปเก่งจิงๆ
เตอร์ได้ไรบ้างมั้ยเนี่ย
เตอร์ปากร้ายเนอะ สลิ่ม :laugh:
ตอนจบ หวานนนนน :man1:
-
ฟ่าช๊อปเพลิน
เตอร์เดินตาม
ไม่ต้องถาม
จ่ายอย่างเดียว
ฮ่าฮ่า...
ฟ่า&เตอร์
-
ฝนตกนอนสบายยยยยยในวันหยุดนี้ งิงิ
ไม่ได้เดินสยาม อาการมันเริ่มหนักขึ้นทุกวัน จะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วเนี่ย สยามเปิดเมื่อไรจะใส่เลดี้กาก้าไปเดิน ฮ๋าๆๆๆๆ
อากาศเอาแน่นอนไม่ได้ ร้อนมากยังมีฝนมาอีก ระวังจะเป็นหวัดแดด หวัดฝน กันนะครับ รักษาสุขภาพกันด้วย
รักและคิดถึงทุกคนมากมากกกกกกกก
ยินดีต้อนรับ สมาชิกใหม่ ทุกท่าน แล้วก็สมาชิกเก่าที่แอบซุ่ม อิอิ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับบบบ มันทำให้ฟ่ามีความสุขมั๊กมากกก
ขอให้คนไทยรักกันนะครับ
-
อยู่กันน่ารักๆแบบนี้น่ะดีที่
ซู้ด เตอร์อย่าดื้ออย่าซน
แล้วก็อย่างอแงกับฟ่านะ
-
น่าร๊ากกกกดี ๆๆ
ฮา สลิ่มมมม ...... คิดได้ๆ
จะลงเเดงตายเหมือนกันนน สยามปิด เมื่อไหร่จะเปิด เบื่อมาบุญครองเเล้วววววว -*-
-
..พอโดนแซวว่ากินๆๆนอนๆๆ รีบออกมาเลยนะ
..แล้วอะไรเนี่ย คุยกันไปคุยกันมา จะปีนเกลียวกันแล้วปั๋วเมีย คู่นี้ นึกว่าจะทะเลาะกันซะแล้ว
..ก็แค่..หวง ...น้องฟ้าเค้าหวงน่ะดีแล้ว แสดงว่าเค้ายังเห็นเราอยู่ในสายตา
..ไอ้พวกที่ มันไม่พูดอะไรเลย แต่งตัวดีก็ไม่ว่า โทรมๆๆก็ไม่ว่า พวกนี่แหละ อันตราย
..ไม่รู้ว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่ มันเบื่อเราหรือเปล่าวะ หรือว่ามันรอวันที่จะเลิกกับเรา
..พี่ว่าให้เค้าแสดงออกอะดีแล้วนะ รับรู้ความรู้สึกกันไปเลยถึงมันจะทำให้เราไม่มีความสุข
..แต่ลึกๆๆ เรารู้สึกดี และมีความสุขนะ ว่าเค้ายังแคร์ ยังสนใจเราอยู่ จริงป๊ะ :L2:
-
อัลฟ่า
น่ารักจังเยย
-
หวานกันได้ตลอดเนอะ
รักกันๆๆๆๆ
-
..พอโดนแซวว่ากินๆๆนอนๆๆ รีบออกมาเลยนะ
..แล้วอะไรเนี่ย คุยกันไปคุยกันมา จะปีนเกลียวกันแล้วปั๋วเมีย คู่นี้ นึกว่าจะทะเลาะกันซะแล้ว
..ก็แค่..หวง ...น้องฟ้าเค้าหวงน่ะดีแล้ว แสดงว่าเค้ายังเห็นเราอยู่ในสายตา
..ไอ้พวกที่ มันไม่พูดอะไรเลย แต่งตัวดีก็ไม่ว่า โทรมๆๆก็ไม่ว่า พวกนี่แหละ อันตราย
..ไม่รู้ว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่ มันเบื่อเราหรือเปล่าวะ หรือว่ามันรอวันที่จะเลิกกับเรา
..พี่ว่าให้เค้าแสดงออกอะดีแล้วนะ รับรู้ความรู้สึกกันไปเลยถึงมันจะทำให้เราไม่มีความสุข
..แต่ลึกๆๆ เรารู้สึกดี และมีความสุขนะ ว่าเค้ายังแคร์ ยังสนใจเราอยู่ จริงป๊ะ :L2:
เบื่อพวกรู้ทัน ชิ
จุบๆๆ
-
ถึงจะทะเลาะกันยิ่งรักกันใช่ไหมฟ่า :)
-
น่ารักตลอดอ่ะคับ คู่นี้......
-
สงสัยสยามนี่บ้านหลังที่ 2 ของนู๋ฟ่า :z2:
-
ก่อนอื่นก็สวัสดีทั้ง 2 คนนะจ้า แล้วขอสวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังด้วยจ้า
ดีใจที่ได้รู้จักทั้งฟ่าและเตอร์ และเฮียด้วย อิ อิ (แอบปลื้มด้วย) :-[
อากิอ่านมาหลายเวปแล้วนะค่ะ ไม่เคยมีเวปไหน เรื่องไหนที่หน้าติดตามมากๆเท่ากับเรื่อง
ของพวกเราเลยอะ จริงๆนะจ้า :o8: อากิเพิ่งสมัครเวปนี้ ก็เพิ่งเป็นน้องใหม่ในที่นี้ด้วยคะ
อย่งไรฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยนะค่ะ :-[ ตอนเข้ามาในนี้อะ ก็ดูไรไปเรื่อยๆ ดูของคนนั้นคนนี้
อ่านนิยายของคนอื่นไปเรื่อยๆจน 3 ทุ่ม 30/4/53 จนเจอ ไปสะดุดชื่อเรื่องอะแปลกดี
เรื่องคอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ คิดๆอยู่ว่าจะแนวแบบไหน แต่ได้ลองอ่านเรื่องพวกเรา
ก็ไม่ผิดหวังจริงๆ จนเรียกว่าไม่ได้นอนเลย โต้รุ่ง 55 5+ เพราะ 1/5/53 ไม่ได้ทำงานอะ
เชื่อมะว่าอากินั่งหน้าคอมอ่านเรื่องของฟ่า ตลอดเลยอะ (มีรุกไปมั่ง เข้าห้องน้ำ กินข้าวนอก
นั้นนั่งอ่านตลอด คิดว่าอ่านจบเมื่อไรค่อยเม้นอะ แล้วจะเม้นคุยเรื่อยๆเพราะชอบน่ารักของ
ทั้ง 2 มากๆเลยอะ ทั้งฟ่าและเตอร์ด้วยจ้า ) ช่วงวันที่ 2 - 3 ทำงานเสร็จ กลับมาก็มาเข้ามา
อ่านต่อเลยเชื่อมะโน๊ตบุ๊กเราไม่ได้ปิดเลย 5 วัน เปิดไว้ตลอด สงสัยวันนี้คงพักเครื่องแล้วละ
55 5+ :laugh: เหตุที่ไม่ปิดเครื่องเพราะตอนวันที่ 1/5/53 อะไปโดน แล้วก็ไม่
ได้จำหน้าหายแทบตาย :m15: กว่าจะถึงตอนที่อ่านค้างอยู่อะ เลยคิดว่าอ่านจบเมื่อไร
ค่อยปิดคอม (ลงทุนน่าดู :laugh: ) เราก็ไม่รู้จะย้อนดูอย่างไร ขี้เกียจกดที่ละ 3 ที่ละ 3
กว่าจะอ่านจบก็วันที่ 4/3/53 นี้อ่านจบตอน
ตอน...ลัลล้าที่สยาม อยากบอกกว่าชอบมากมายจริงๆ ที่ได้อ่านเรื่องฟ่ากับเตอร์อะ
เราว่าฟ่านะ เป็นคนรักเดียวใจเดียว อยากบอกว่าฟ่ารู้ไหม ฟ่าเป็นคนมีเสน่ามากๆ ใครได้ฟ่า
ถือว่าโชคดียิ่งกว่าถูกรางวัลที่ 1 นะนี่ o13 เตอร์รู้ไหม อิ อิ ฟ่ามีทั้งความอบอุ่น ใจดี รัก
เพื่อนฟูง ครอบครัว และที่สำคัญรักคอปเตอร์สุดหล่อคนนี้ด้วย o13 แล้วก็ชอบความ
คิดเรื่องการใช้เงินระหว่างทั้งคู่แต่เราก้เข้าใจนะเรื่องเตอร์ แต่อยากบอกว่า ก็อยากให้เตอร์เข้า
ใจอัตฟ่าด้วยอะ ส่วนเตอร์ไม่ว่าจะผิดกี่ครั้งกี่หน ฟ่าก็ยอมอภัยให้ตลอดและรักกกกกเตอร์มากๆ
ส่วนเรื่องเอ็มเราเข้าข้างฟ่าอะ ไม่ชอบ เหมือนกัน นิสัยไม่ดีเลยอะ เนอะฟ่าเนอะๆๆ ของๆเรา
เราก็หวงงงงงงงงงงงง เราก็รู้ว่าเตอร์ก็รักฟ่าไม่แพ้กัน ไม่อาจจะเปรียบว่าใครรักใครมากกว่านั้น
เราว่าเปรียบกันไม่ได้หรอก รัก...เพราะหัวใจที่บริสุทธิ์มากกว่า ไม่ต้องการเรียกร้องแค่ต้อง
การ การเต็มเติมของกันและกันอะ คนเราชีวิตก็มีขึ้นๆ ลงๆ เหมือนนาฬิการทราย บางจังหวะ
ชีวิตแล้วแต่เราจะเจอช่วงเวลาไหนบ้าง ต้องมีรัก ขม ทุกข์ใจ มีความสุกปะปนกานไป....
ส่วนเฮียนี้ชีวิตคล้ายอากิเลย 555 5+ ชอบความคิดเฮีย สู้ชีวิตดี ชอบ ชอบ อิ อิ บอกเฮีย
นะ หล่อแบบนี้สาวๆ ยืนในสมัครจนบันไดไม่แห้งแน่ๆ :z1: ส่วนอากิพ่อแม่ตายตั้งแต่วัยรุ่น
(พูดชะตัวเองแก่มากมาย 55 5+) เราอะสู้ชีวิตมากๆเลยทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ เคยล้มแต่ก็ต้องรุก
ขึ้นสู้เพราะชีวิตต้องดำเนินต่อปายย :monkeysad: อ้อ...เราอายุคงพอๆกับเฮียอะ
เตอร์รู้ไหม เตอร์โชคดีมากๆนะ ที่ยังมีพ่อแม่อยู่ถึงท่านไม่ค่อยอยู่กับเตอร์เพราะท่านทำงาน
หรือปีหนึ่งจะกลับทีก็เถอะ เวลาเตอร์คิดถึงพวกท่านยัง เตอร์ยังมีโอกาสได้โทรหา ถามความ
คิดถึงกันได้ แต่อากิคงทำแบบเตอร์ไม่ได้ :m15: :m15: ทุกวันนี้คิดถึงพวกท่านตลอด มี
บ้างแอบร้องไห้คิดถึง อิ อิ
เราว่านะชีวิตคนไม่รู้ว่าจะยืนยาวแค่ไหน ก็ต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุดจริงมะ o13
ทุกวันนี้ อากิก็ทำอย่างเต็มที่ทุกๆอย่าง ทั้งทำงานไปด้วยทั้งส่งเสียตัวเองไปด้วย เหนื่อย
จัง :เฮ้อ: แต่อากิก็สู้ๆๆๆ ก็เลยพอเข้าใจเฮียเบนช์ อิ อิ
อย่างที่เตอร์บอกเรื่อง พรหมลิขิตอะ อากิว่านะ คนเราถึงจะอยู่ที่ไหน หรืออยู่ตรง
ไหนของส่วนโลกใบนี้อะ ถ้าคน คนนั้นคือคนที่... ใช่ .... ก็คือใช่ แต่เราก็ต้องถนอมมันเอาไว้
ดีๆ ด้วยนะ อย่างที่ฟ่ามอบหัวใจและสิ่งดีๆ :n1: ให้เตอร์ไง (เบื่ออากิยัง ~^ ^~ ที่เม้น
อะจากใจจริงๆนะ นี่คิดออกจากหัวใจเลยนี่ อิ อิ อย่าไป อ้วกนะ อิ อิ )
อากิก็ขอให้ทั้งฟ่าและเตอร์จับมือกันเดิน ใครเหนื่อยก็หยุด ใครล้มก็ช่วยกันฉุดมือกัน
ขึ้นยืน ช่วยกันประคองความรักกันไว้ให้นานเท่านาน ที่สุด ที่ทำได้หรือตลอดไป อากิก็ไม่รู้ว่า
ข้างหน้าจะไปอย่างไรแต่ก็ขอให้รักกันไปนานๆนะค่ะ สู้ๆๆจ้า ทั้งสองเลยนะ :กอด1:
(อากิกอดทั้งฟ่าและเตอร์) :กอด1: แถมขอแอบกอดเฮียด้วยอิ อิ :กอด1: (อันนี้พูดเล่น
กลัวโดนเตะ เสียวโว้ย....55555 5+)
แล้วจะเม้นอีกนะ อย่าเพิ่งเบื่อเราก่อนละ อิ อิ......อากิ โช ~^ ^~
-
หวานตลอดอะคู่นี้!!! >0<
พี่ฟ่าช็อปเก่งมากกกกกกก
-
:กอด1:
-
สวัสดีค๊าบบบบบ
อากิ กะ ขนม
ยินดีต้อนรับสู่บ้านที่อบอุ่นค๊าบบบบ
เม้นท์เยอะๆๆเลยค๊าบบบ
ชอบๆๆๆๆ
อิอิ
-
ก่อนอื่นก็สวัสดีทั้ง 2 คนนะจ้า แล้วขอสวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังด้วยจ้า
ดีใจที่ได้รู้จักทั้งฟ่าและเตอร์ และเฮียด้วย อิ อิ (แอบปลื้มด้วย) :-[
......................
แล้วจะเม้นอีกนะ อย่าเพิ่งเบื่อเราก่อนละ อิ อิ......อากิ โช ~^ ^~
เม้นท์เยอะๆๆ ไม่เป็นไรค๊าบบบบ ฟ่าชอบบบบ
ขอบคุณนะครับที่ชอบเรื่องของเราสองคน แล้วเผื่อแผ่ไปถึงเฮียด้วย ขอบคุณจากใจจริงๆๆค๊าบบบ
เสียใจด้วยนะครับเรื่องครอบครัว อย่าท้อนะครับ ฟ่าเป็นกำลังใจให้
แอบปลื้มเฮียอีกคนแล้ว เฮียชอบคนสู้ชีวิตครับ แต่ต้องถามก่อนว่าสังกัดเพศไหน
จะได้สนับสนุนถูก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้นะครับบบบ
พักผ่อนเยอะๆน๊า
สู้ๆๆ
จุฟๆๆ :กอด1: :กอด1:
-
มาแล้ว มาแล้ว คิดถึงฟ่ากับเตอร์มากมายจ้า :กอด1:
อากิชอบเฮียที่สู้ชีวิตมากกว่าจ้า คิดว่าชักวันคนที่...ใช่... คงเข้ามาเฮียเองจ้า
ช่วงนี้ไปเที่ยวไหนกันมาจ้า 2 หนุ่มสุดหล่อ แต่เราทำงานจ้า ไม่ค่อยได้เที่ยว :เฮ้อ:
เดียวว่าจะไปเดินสยามมั่ง เห็นฟ่าบอกของมีขายมากมาย จะไปเดินช็อปมั่งอะ :o8:
อ้อ... เรื่องพ่อแม่ เราว่าคนเราอะ ความสุขไม่ค่อยยืนยาวเท่าไร แต่พอกลับจะเสียไป จริงๆใจสลายเหมือนกันนะ :เฮ้อ: แต่ทำไงชีวิตต้องเดินต่อไป ช่ายม้ายยยยย
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยๆ ฝนตกบ่อยๆ ระวังสุขภาพบ้างนะค่ะฟ่า เราเห็นตัวอะ ร่างกายอ่อนแอบ่อยๆ รักษาสุภาพบ้างนะ :กอด1: และเตอร์ด้วยจ้า บอกเฮียด้วย ทำงานมากๆพักผ่อนเยอะๆจะได้มีแรงทำงานต่อปายยยยย
-
ช่วงนี้ทำงานเกือบเช้าทุกวัน มาพักสายตาอะ :z2:
เพลงนี้มอบให้ ฟ่ากับเตอร์นะ รักกานไปนานๆเนอะ ^ ^~
ไม่ต้องรัก ฉันจน ล้นฟ้า ไม่ต้องหา ถ้อยคำหวาน ๆ
อย่างที่เคยบอกกัน ก็ยังซึ้งอยู่
ขอแค่รัก คำเดียวเท่านั้น หมายถึงฉันคนเดียวเท่านี้
อยากจะฟังอีกที ว่าเธอรักฉัน
ไม่ต้องรัก เท่าฟ้า แต่ขอให้รัก เท่าเดิม
ไม่ต้องมี เพิ่มเติม แต่รักไม่น้อย ลงไป
ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์ ตราบที่ฉัน นั้นยัง หายใจ
ขอให้เหมือนเดิม (ขอให้เหมือนเดิม)
ขอให้เหมือนเดิม (ขอให้เหมือนเดิม
ไม่ต้องฝืนตัวเองเพราะฉัน ไม่ต้องฝันจะเป็นเหมือนใคร
ก่อนเคยเป็นอย่างไร ก็เป็น เหมือนเก่า
รักเท่านี้ ที่เคย ให้ไว้ รักเท่าไหน ก็ไม่สำคัญ
บอกว่ายังรักกัน ต้องการเท่านี้
ไม่ต้องรัก เท่าฟ้า แต่ขอให้รัก เท่าเดิม ไม่ต้องมี เพิ่มเติม
แต่รักไม่น้อย ลงไป ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์
ตราบที่ฉัน นั้นยัง หายใจ
ขอให้เหมือนเดิม (ขอให้เหมือนเดิม)
ขอให้เหมือนเดิม (ขอให้เหมือนเดิม)
(http://www.youtube.com/watch?v=3SIEsnbk_5g&feature=related)
คิดถึงมากมายจ้า สุกหล่อทั้ง 2 คน :bye2:
-
มาพักสายตา นิดหน่อย มานั่งดื่มกาแฟไปด้วย อิ อิ อิ
เอา...โกโก้...ชักแก้วไหมอะ :o8:
เดียวจะเข้ามาใหม่ อย่าเพิ่งเบื่อๆนะ :-[
ช่วงนี้งานเยอะจัง ไม่ได้ตังไม่ทำนะนี่ 55 5+
:bye2:
-
แอบมาพักสายตาอีกรอบ :z2: ปวดตา...ง่วง... เมื่อยมากมาย :monkeysad:
ทำงานไป ทำงานมา เฮ้ย o_0 เกือบจะตี 5 แล้ว ถึงว่าจิ ทำไมง่วงนอนนะ 55 5+
ว่าแล้วไปกินกาแฟ อีกแก้วดีกว่าอะ เอา โกโก้ ไหมจ้า ^^~
ไปทำงานต่อดีกว่าสู้ๆๆ :bye2: ฝันดีทั้งคู่นะ ~^ ^~
-
สวัสดีตอนเช้าจ้า ทั้ง 2 คน ^^~
เราจะไปทำงานแล้ว แต่...เวงกำ... มะหน้าเชื่อฝนตก แถมแรงด้วยอะ :m15:
จะรอดไหมนี่ สงสัยต้อง เอาเสื้อไปสำรองไปอีกชุดดีกว่าใส่เป้อะ กำเลย :monkeysad:
ทำงานก่อนน้า....เดียวกลับมา จะเข้ามาทักจ้า...อย่าเพิ่งเบื่อเพราะทักบ่อยๆนะ
เรานะ...พอดีทำงานเหนื่อยๆ...เลยเข้ามาทักอะ...ไม่ว่ากันนะ...ถ้าลงมากไปขอโทษจ้า....
เราว่านะอากาศแบบนี้ ได้ที่นอนนิ่มๆ หมอนนุ่มๆ หลับสบายเลยอะ เนอะๆๆ :bye2:
-
คิดถึง นุ้งฟ่าาาาาาาาาาา กะ นุ้งเตอร์มากมายจ้า
น่ารักกันได้ตลอดเวลาเหอะคู่นี้
อ่านเรื่องฟ่ากับเตอร์แล้วอยากไปสยามอ่ะ
ฮืออออออ จะขาดใจอยู่แล้วววเนี่ย
อยากไปเซ็นทรัลเวิลด์ด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขอให้ประเทศไทยสงบสุขโดยไวนะเอออ
-
เข้ามาก็มาทักทาย ฟ่ากับเตอร์ ก่อนจ้า :-[
กลับบ้าน มาพร้อมกับ...ไข้หวัด... เช็งเลย ฝนตก :m15:
วันนี้ทำงานเหนื่อยมากกกกกกกกกกกก ขอบอก
วันนี้ได้หนังสือมาเล่มหนึ่ง มานั่งอ่านดู หนังสือเกี่ยวกับภาษาดอกไม้ ^ ^~
และความหมายของดอกไม้ เลยนำมาฝาก ฟ่าจ้า....
กุหลาบสีขาว ... ฉันรักเธอด้วยใจบริสุทธิ์
ลิลลี่ ... รักของฉันอ่อนหวาน บริสุทธิ์และจริงใจ
แดฟโฟดิล ... เพื่อนรักที่แสนดีของฉัน
การ์ดิเนีย ... รักที่รู้กันแค่ 2 เรา
ทิวลิปสีแดง ... อยากให้โลกเป็นพยานว่า "ฉันรักเธอ"
เดซี่ ... รักอย่างซื่อสัตย์
ดอกโรสแมรี่ การเข้ามาในชีวิตผมของคุณ ทำให้ผมมีชีวิตชีวา
ดอกกุหลาบสีแดงสด Full red Rose สำหรับคุณที่สวยที่สุดของฉัน
ดอกกุหลาบสีชมพู Pink Rose ความงดงามและความอ่อนโยน
ดอกกุหลาบสีเหลือง Yellow Rose มิตรภาพ ความอิจฉา
ดอกกุหลาบป่า Wild Rose จริงใจ
ดอกกุหลาบไร้หนาม Thorn less Rose เป็นความรักแรกของฉัน เธอช่างมีเสน่ห์น่าหลงใหลยามแรกพบ
ดอกกุหลาบสีขาวและแดงคู่กัน White Rose with Red Rose มารวมใจกันเป็นหนึ่งเดียวกันเถอะ
ดอกกุหลาบสีแดงที่โรยแล้ว ความรักของเรานั้นจบลงแล้ว
ดอกกุหลาบดอกเดียว รักแรกพบ
ดอกกุหลาบตูม สารภาพความรัก
ดอกคาร์เนชั่นสีแดงเข้ม Deep red Carnation สำหรับหัวใจที่แห้งเหี่ยว
ดอกคาร์เนชั่นสีชมพู Pink Carnation ความรักของผู้หญิง
ดอกคาร์เนชั่นสีขาว White Carnation บริสุทธิ์ใจต่อเธอ
ดอกคาร์เนชั่นสีเหลือง Yellow Carnation สำหรับคุณที่บริสุทธิ์ และน่ารัก
ดอกทิวลิป Tulip ฉันเสียสละทุกอย่างได้เพื่อคุณ
ดอกทิวลิปสีแดง Red Tulip ฉันรักคุณ
ดอกทิวลิปหลายสีในหนึ่งช่อ ดวงตาแสนสวยของเธอทำให้ฉันคลั่งไคล้
ดอกป๊อปปี้สีแดง Red Poppy ฉันจะคอยปลอบโยนคุณเอง
ดอกป๊อปปี้สีขาว White Poppy ฉันเผลอรักคุณเข้าแล้ว
ดอกป๊อปปี้สีเหลือง Yellow Poppy ความมั่งคั่ง ความสำเร็จ
ดอกป๊อปปี้สีม่วง Scarlet Poppy ฉันฝันเห็นหน้าเธอทุกคืน
ดอกไอวี่ Ivy แต่งงานกันเถอะ
ดอกไอวี่สีเหลือง Yellow Ivy ฉันหลงไหลในตัวคุณ
ดอกโรสแมรี่ Rosemary การเข้ามาในชีวิตผมของคุณ ทำให้ผมมีชีวิตชีวา
ดอกแจสมินอินเดีย Indian Jasmine ฉันเชื่อคุณ คุณเป็นคนสำคัญของฉัน
ดอกโครคัส Crocus ไม่มีพิษ ไม่มีภัย
ดอกรูห์บ๊าบ Rhubarb เตือนสติ
เราว่าดอกนี้น่าจะเหมากับ ฟ่ากับเตอร์มากๆนะ
ดอกโรสแมรี่ การเข้ามาในชีวิตผมของคุณ ทำให้ผมมีชีวิตชีวา :L2:
แต่...จะชอบไม่ชอบก็อีกเรื่องนะ 555 5+
เราไปทำงานต่อนะ ช่วง ตี4 หรือไม่ ตี5 จะเข้ามาทักจ้า
ขอบอกง่วงอะ ไปกินกาแฟดีกว่า กินข้าวก่อน :bye2:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆ
อากิจัง ฮ่าๆๆๆ ฟ่าตกใจมากกะคอมเม้นท์ แอบดีใจ อิอิ มีคนมาเยี่ยมตลอดเลยจะได้ไม่เหงา ฮ๋าๆๆๆ
อยากเดินพารากอนมากก เซนเวิลด์ด้วย เยอะสิ่ง
ดูแลสุขถาพด้วยนะครับบบบบ ทุกๆคนเลย ช่วงนี้ทั้งฝนทั้งแดดมากมาย พาลจะเป็นไข้เอา
รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับบบบ
พูดถึงเรื่องดอกไม้ ยังไม่เคยได้เร้ยยยยยยยยยยย
หรือว่าเราไม่คู่ควรนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ ใครเจอเตอร์ก็ฝากบอกด้วยนะ ว่าเค้าอยากได้ ฮ่าๆๆๆๆ
ช่วงนี้ ปัญหาเมืองไทยยังไม่สงบ ยังไงก็ขอให้พี่น้องชาวไทยทุกคนรักกันมากมากนะครับ
จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน เดี๋ยวปัญหามันจะคลี่คลายไปเองตอนนี้ก็อดทนไว้ค๊าบพี่น้องค๊าบ
งานการก็หายาก งานก็หนัก สถานการณ์บ้านเมืองก็เครียด อดทนไว้ครับ อย่าคิดมาก
เป็นกำลังใจให้กันและกันนะครับ อย่าเครียด อย่าเจ็บ แล้วก็อย่าจนค๊าบบบบ
คุณพระรักษาคุณเทวดาคุ้มครอง ทุกคนทุกท่านด้วยเทอญญญญญญญ
ต่อๆๆๆๆๆๆๆ
นี่เป็นอีกวันที่ผมต้องตื่นไปมหาวิทยาลัยตั้งแต่เช้า แล้วก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมต้องหอบสังขารอันอ่อนเพลียไปมหาวิทยาลัย ผมถึงตึกเรียนก็นั่งรอเพื่อนๆที่ตอนนี้กำลังเผชิญกับจราจรอันติดขัด ผมหยิบนมแล้วก็ขนมปังที่เตอร์ใส่กระเป๋าไว้ให้ในเวลาที่ผมรีบออกขึ้นมาทาน แม้ว่าในบางครั้งที่ผมกับมันจะทะเลาะกันแต่สิ่งที่เคยทำให้กันและกันก็ยังคงทำให้กันอยู่แบบปรกติสุข
"มาแต่เช้าเลยนะ" ผมหันไปหาที่มาของเสียง โหนึกว่าใครที่แท้ไอ้นี้นี่เอง ซวยแต่เช้าเลยกรู เซงห่าน
"อื้ม"
"อยู่คนเดียวหรอ เพื่อนไปไหนหมดอ่ะ" มันนั่งลงข้างๆผม ทำมาเนียนอ้ายเวน
"กำลังมาอ่ะ" แล้ววันนี้ไอ้เพื่อนตัวดีก็พร้อมใจกันมาช้าเชียวนะ พระเจ้ากลั่นแกล้งช้านนนนนนน
"หิวจัง ไปกินข้าวกันป่ะ" อะไรของเมิงเนี่ย
"ไม่อ่ะ " แล้วผมก็หยิบขนมปังขึ้นมากิน
"ขนมปังชิ้นเล็กๆมันจะไปอิ่มได้ไง ไปกินด้วยกันเหอะไม่ต้องเขิลหรอก" ใครเขิลเมิงงงงงงงมิทราบ กูรังเกียจโว้ย
"ถึงมันจะชิ้นเล็กๆมันก็เป็นชิ้นที่คนรักเตรียมให้มา คนอย่างนายจะไปเข้าใจอะไรอ่ะ"
"ก็ช่วยมาทำให้เข้าใจหน่อยดิ"
"ผมว่าเราควรมาพูดกันให้มันรู้เรื่องมากกว่านี้นะ"
"เรื่องไร"
"เรื่องที่นายคอยมาตามๆๆๆๆอะไรเนี่ย ต้องการอะไร"
"ก็แค่อยากรู้จักนายให้มันมากกว่านี้"
"ในฐานะ"
"คนรู้ใจ"
"โอเคจะได้เข้าใจตรงกัน แล้วก็ตั้งใจฟังนะว่าผมมีแฟนแล้ว แล้วก็รักกันดีด้วย เลิกความคิดเดิมๆของนายได้แล้ว"
"นายคิดหรอว่ารักจะยืนยาว ความรักแบบนี้มันสั้นจะตาย ไม่ใครก็ใครเดี๋ยวก็ต้องมีคนใหม่อยู่ดี" มันพูดแล้วทำหน้ากวนตีนใส่ผมอีก
"ผมไม่รู้หรอกว่ารักผมจะสั้นหรือยาว แต่ที่แน่ๆคนไม่เชื่อในรักอย่างนายอ่ะ ผมไม่เอามาทำคนรักเด็ดขาด หวังว่าเราคงเข้าใจตรงกันแล้วนะครับ ขอตัวหล่ะ เซ็ง" ผมก็เดินดูดนมกล่อง ทำหน้ากวนตรีนใส่มัน แล้วขึ้นห้องเรียน
"เห้ยฟ่า" เสียงเพื่อนผมเรียก ทำไมเพิ่งมาเอาตอนนี้ฟร่ะ
"เมิงไม่มาซะพรุ่งนี้เลยหล่ะ"
"เป็นไรว่ะหน้าบูดแต่เช้าเลย"
"เมิงดูโน้นดิ"
"มันมาอีกแล้วหรอว่ะ"
"เออดิ มากวนตรีนกรูแต่เช้าเลย"
"มันกวนไรว่ะ เดี๋ยวกูสอยร่วงเลย"
"แม่งพูดจาไม่รู้เรื่องอ่าดิ ขอกรูเป็นแฟนกรูบอกว่ากรูมีแฟนแล้ว มันก็ยังพูดโน้นพูดนี่พูดไม่รู้เรื่องอ่ะ"
"เห้ย..ฟ่าเมิงดูเครียดเกินไปป่าวว่ะ ปรกติเมิงเจออะไรแบบนี้ เมิงยังยิ้มได้นะ"
"กูแค่เซ็งเฉยๆ กูดูเครียดขนาดนั้นเลยหรอ"
"อื้มม เมิงดูน่ากลัวมากอ่ะ"
"หรอ ช่างมันเรียนหนังสือดีกว่า แล้วคนอื่นอ่ะ ไปไหนกันหมด"
"กำลังมาอ่ะ"
"ป่ะ" ผมไปนั่งรอเพื่อนๆที่เหลือกับไอ้แพท แล้วไม่นานพวกมันก็มากันครบ ผมนั่งคิดแต่คำพูดของไอ้อะตอมตลอดเวลา ไม่ใครก็ใครเดี๋ยวก็ต้องมีคนใหม่ คำนี้วนไปวนมาในใจผมตลอด นี่มันมีอิทธิพลต่อความคิดของผมขนาดนี้เชียวหรือ สรุปวันนี้เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลยอ่ะ
"ฟ่าไปไหนต่อย่ะ"
"กลับบ้านอ่ะ"
"เห้ยไปหาไรกินกันก่อนดิอย่าเพิ่งกลับ"
"เตอร์รออยู่หรอฟ่า"
"ป่าวหรอกกุ๊ก เตอร์เลิกเรียนเย็นอ่ะ กว่าจะกลับก็คงค่ำๆอ่ะ"
"แล้วจะกลับไปอยู่ทำไมคนเดียว"
"เออก็จริงเนอะ"
"ฟ่าแกเป็นไรป่าวว่ะ ดูเซ็งๆ"
"ไม่รู้ว่ะนุ่น"
"เรื่องเมื่อเช้าป่าวว่ะ" ไอ้แพทสอดขึ้นมา
"เรื่องไรว่ะแพทเล่ามาด่วน"
"ก็เมื่อเช้าไอ้ตอมอ่ะ มันมาดักรอไอ้ฟ่าแต่เช้าเลย แล้วมันก็ขอคบกับไอ้ฟ่า ไอ้ฟ่าก็ปฏิเสธ แต่ไอ้เชี้ยนั้นแม่งก็พูดจาไม่รู้เรื่อง ทำไอ้ฟ่าหงุดหงิดแต่เช้าไง เมื่อเช้านะเมิงตอนกรูไปเจอมันนะ ไอ้ฟ่างี้น่ายังกะยักษ์"
"เกินไปและไอ้แพท เล่าเหมือนอยู่ในเหตุการณ์เลยนะ"
"เห้ยฟ่าแกเป็นไรป่าวว่ะบอกพวกเราได้นะเว้ย"
"ก็แค่นอยด์นิดหน่อยอ่ะ กลัวว่าไอ้เตอร์มันจะรู้อ่าดิ เดี๋ยวมันจะไม่สบายใจอ่ะ แล้วไอ้นี้ความคิดมันยิ่งมีน้อยอยู่"
"ทำไมว่ะ"
"ถ้ามันรู้นะ รับรองมันตื๊บไอ้นี่แน่"
"ขนาดนั้นเลยหรอว่ะ"
"มันตื๊บไอ้นั้นไม่เท่าไรนะ แต่กลัวไอ้นั้นมันจะพาพวกมารุมตื๊บไอ้เตอร์อ่าสิ"
"เห้ยอย่าคิดมากต่อไปฉันจะไปไหนมาไหนกับแกไม่เปิดโอกาสให้ไอ้นั้นเข้ามาประชิดตัวแน่"
"ให้จิงเหอะ วันนี้ฟ่าก็มานังรอแต่เช้าคนเดียวอ่ะ"
"ซอรี่ๆๆๆๆ"
"ช่างเหอะไปหาอะไรอร่อยๆใส่พุงกันดีกว่าหิวแล้วอ่ะ" ผมไปหาอะไรกินกับเพื่อนๆที่สยาม ที่ซึ่งเป็นบ้านหลังที่สองของผม ฮ่าๆๆๆๆพวกเรานั่งกินอะไรกันอย่างสนุกสนานเรื่องส่วนใหญ่ที่คุยกันจะเป็นเรื่องของผมนี่แหละ
"งืดๆๆ งืดๆๆ ฮัลโหลเตอร์"
"ฟ่า ทำไรอยู่ กลับบ้านยัง"
"ยังอ่ะ ฟ่านั่งกินข้าวกะเพื่อนอยู่ที่สยามอ่ะ เตอร์หล่ะอยู่ไหน ไม่เรียนรึไง"
"กำลังขับรถอยู่ พอดีแม่โทรมาให้พาฟ่าไปหา แม่บอกว่าคิดถึงลูกสะใภ้อ่ะ เดี๋ยวเตอร์ไปรับที่สยามนะ"
"แล้วเตอร์ถึงไหนแล้วอ่ะ"
"เสาวรีย์"
"ให้ฟ่ารอที่ไหนอ่ะ"
"พารากอนกก็ได้ เดี๋ยวซื้อของขวัญวันเกิดให้คุณแม่ด้วย"
"เอ้า วันนี้วันเกิดแม่หรอ ทำไมเตอร์ไม่บอกฟ่าอ่ะ"
"เตอร์ ลืมอ่ะ เพิ่งจำได้ตอนแม่โทรมาบอกเมื่อตอนกลางวันอ่ะ แล้วอีกอย่างคุณแม่ก็เพิ่งกลับมาเมื่อคืนนี้อ่ะ"
"น่าให้รางวัลลูกอกตัญญูจริงๆ"
"โอเคๆอย่าเพิ่งบ่น เดี๋ยวเจอกันนะครับที่รัก"
"อื้มๆๆ"
"ฮั่นแน่ แฟนโทรมาหล่ะยิ้มออกเชียว วันนี้วันเกิดใครหรอได้ยินแว่วๆ"
"แม่เตอร์อ่ะ ยังไงเดี๋ยวฟ่าขอตัวก่อนเลยนะ แล้วเดี๋ยวไว้เจอกันวันอาทิตย์ โอเคป่ะ เดินเจเจกัน ตามนี้นะห้ามเบี้ยว"
"มัดมือชกนี่หว่ายังไม่ได้บอกว่าว่างเลยนิ"
"ไม่รู้แหละ ไปแล้ว บ๊ายบาย"
"ดูแลตัวเองด้วยนะแก ทำหน้าที่ลูกสะใภ้ให้เต็มที่นะ"
"บร้า ไปแระ บ๊ายบาย"
ผมเดินไปรอเตอร์ที่ฝั่งพารากอน ก็เดินดูของไปเรื่อยๆด้วย ดูว่าจะซื้ออะไรให้แม่เตอร์ดี ก็คิดขึ้นได้ว่าไปซื้อพวกถ้วยชาดีกว่า เพราะแม่เตอร์ชอบดื่มชา ผมเดินดูอีกใจหนึ่งก็กลัวว่าจะไปทำมันแตก ฮ่าๆๆ
-
พบเจอกันอีกครั้ง ครั้งนี้ขอ ^^ นุ้งฟ้าซะหน่อย
นายเตอร์คงไม่ว่านะ ถึงว่าก็ไม่กลัว :z2:
ลูกสะใภ้ จะไปหาแม่ย่า สงสัยเรียกไปรับเครื่องเพชรชุดใหญ่แน่เลย :z1:
+1 ให้คนน่ารัก ของนุ้งเตอร์
-
...อะตอม คงมีปมในใจอะน้องฟ่า คงไม่เคยเจอคนรักจริง และคนที่จริงใจด้วยอะ
...ชีวิตเค้าคงเป็นแค่ทางผ่านของใครต่อใครมั้ง..สร้างความร้าวฉานเลยเป็นงานของอะตอม
...มันก็น่ารำคราญเนอะเจอบัวใต้น้ำเข้าให้ พูดเท่าไหร่อธิบายยังไงก็ไม่ค่อยจะซึมเข้าสมอง
...น้องเตอร์สุดที่เลิฟ ลืมวันเกิดม่าม๊า ให้มันได้ยังงี้สิ แต่พี่ก็ยังคงชอบความคิดฟ่าอยู่นะ..ชอบในความมั่นคงของน้องฟ่าอะ
...ถ้าเจอแฟนแบบนี้พี่ว่าอยู่ด้วยจะทำให้ชีวิตมีความสุขมาก ไม่ต้องระแวง ว่าจะนอกใจเรา
...แต่น้องเตอร์มันคงไม่คิดหรอก ขี้หึง ขี้หวง ขนาดนั้น :L2:
-
น่ารักตลอด
อะตอมเนี่ยน่าเบื่อเนาะ
เกลี๊ยดเกลียดคนตื้อแบบเนี่ย :m16:
-
สิ่งที่อะตอมคิดก็ไม่ได้ผิด แต่ ก็ไม่ได้ถูก
เพราะต้องเข้าใจว่าหลายๆคู่ก็เป็นแบบนั้น ไม่ยั่งยืน
แต่ก็ไม่ได้แสดงว่าทุกคู่ต้องเป็นแบบนั้นสะหน่อย
เพียงแต่ว่าเขาจะหาคนคนนั้นเจอรึเปล่า
:L1: :L1: :L1:
-
สิ่งที่อะตอมคิดก็ไม่ได้ผิด แต่ ก็ไม่ได้ถูก
เพราะต้องเข้าใจว่าหลายๆคู่ก็เป็นแบบนั้น ไม่ยั่งยืน
แต่ก็ไม่ได้แสดงว่าทุกคู่ต้องเป็นแบบนั้นสะหน่อย
เพียงแต่ว่าเขาจะหาคนคนนั้นเจอรึเปล่า
:L1: :L1: :L1:
จะเข้าใจยังไงมันก็ไม่ผิด แต่การกระทำผิด ฮ่าๆๆๆๆ
แต่เราก็หากันจนเจออออออ อิอิ
น่ารักตลอด
อะตอมเนี่ยน่าเบื่อเนาะ
เกลี๊ยดเกลียดคนตื้อแบบเนี่ย :m16:
ช่ายๆๆฟ่าอ่ะน่ารักตาหรอดเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
จุบุจุบ
...อะตอม คงมีปมในใจอะน้องฟ่า คงไม่เคยเจอคนรักจริง และคนที่จริงใจด้วยอะ
...ชีวิตเค้าคงเป็นแค่ทางผ่านของใครต่อใครมั้ง..สร้างความร้าวฉานเลยเป็นงานของอะตอม
...มันก็น่ารำคราญเนอะเจอบัวใต้น้ำเข้าให้ พูดเท่าไหร่อธิบายยังไงก็ไม่ค่อยจะซึมเข้าสมอง
...น้องเตอร์สุดที่เลิฟ ลืมวันเกิดม่าม๊า ให้มันได้ยังงี้สิ แต่พี่ก็ยังคงชอบความคิดฟ่าอยู่นะ..ชอบในความมั่นคงของน้องฟ่าอะ
...ถ้าเจอแฟนแบบนี้พี่ว่าอยู่ด้วยจะทำให้ชีวิตมีความสุขมาก ไม่ต้องระแวง ว่าจะนอกใจเรา
...แต่น้องเตอร์มันคงไม่คิดหรอก ขี้หึง ขี้หวง ขนาดนั้น :L2:
เห้อออออ ยังมีอีกเยอะ
ลืมตลอด ฟ่าต้องจดจำให้ทุกสิ่ง
ช่ายๆๆฟ่าน่ารักอยู่ด้วยแล้วมีความสุข อิอิ
ต่อให้อยู่ในห้องตลอดมันก็ยังคงหึงได้ จิงๆๆ ชมใครหล่อก็ไม่ได้ ปลื้มดาราคนไหนออกหน้าออกตาก็ไม่ได้
เยอะสิ่ง
พบเจอกันอีกครั้ง ครั้งนี้ขอ ^^ นุ้งฟ้าซะหน่อย
นายเตอร์คงไม่ว่านะ ถึงว่าก็ไม่กลัว :z2:
ลูกสะใภ้ จะไปหาแม่ย่า สงสัยเรียกไปรับเครื่องเพชรชุดใหญ่แน่เลย :z1:
+1 ให้คนน่ารัก ของนุ้งเตอร์
เครื่องเพชรๆๆๆๆ พูดแล้วน้ำลายไหล
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
จุบๆๆ
-
โอ้...ตอนใหม่มาแล้วววววววว :m15:
กลับมาอีกรอบ มาพักสายตา เริ่มมึน ยังไม่ได้นอนเลยอะ ยังทำงานอยู่ 55 5+
มานั่งดื่มกาแฟ :t3: (กินอีกแล้ว 55 5+) อ่านเรื่องตอนใหม่ของ ฟ่า อยู่ คิดว่านะ
คนเรานี่ก็แปลกนะ ไม่ชอบก็ตามนั้นละ เราว่าความคิดของเขา คิดแบบคนโดยร่วมนะ
อยากได้เผื่อครอบครอง เบื่อก็เปลี่ยนคู่กานไป :m16: คิดได้เนอะๆๆๆ
เราว่าแต่ละคนนะ เราว่าพวกเขาคิด ไม่เหมือนกานหรอก แล้วแต่คู่ของเราด้วยอะ
เราเจอแบบนี้นี้คงต้องบอกว่า โครต...เช็ง....เลยอะ :laugh:
แล้ววันเกิดแม่สามีให้ไรเอย :-[ ตอนนี้เข้าก็เข้าใจและก็ดีกับฟ่ามากกว่าเดิมเนอะ
อย่างไรก็ขอให้เขารักกกกกกก ฟ่าไปนาน เลยนะจ้า..... :กอด1: .......
แวะเขามาคุยก่อนทำงานต่อปายยยยยยย :bye2:
:L2: คิดถึงนะ...กาแฟหมดแล้ว...ทำงานก่อนนะค่ะ :L2:
-
ตาคนนี้จะตื้อฟ่าอีกนานมั๊ย
เนี่ยะ ท่าทางกะล่อนเหลือเกิน
-
อะตอมนี้เข้าใจไรยากเนาะ
บอกว่ามีแฟนแล้วไม่เข้าใจหรอ ฮะ!! :serius2:
พี่ฟ่าไปทำหน้าที่ลูกสะใภ้ดีๆนะ o13 :laugh:
-
"ก็แค่นอยด์นิดหน่อยอ่ะ กลัวว่าไอ้เตอร์มันจะรู้อ่าดิ เดี๋ยวมันจะไม่สบายใจอ่ะ แล้วไอ้นี้ความคิดมันยิ่งมีน้อยอยู่"
^
^
ประโยคนี้เตอร์ตายไปเลย
ฟ่าก็หัดซื้อน้ำมันตับปลาให้เตอร์กินบ้างอะไรบ้าง
โอเมก้าทรีก็ยัดๆมันเข้าไป
ชอบเตอร์ เชียร์เตอร์ เพราะเตอร์มันเป็นคนอย่างนี้เนี่ยแหล่ะ
:laugh:
:กอด1:
อัลฟ่ากับคอปเตอร์
พีเอส อยากไปอิเซตันใจจะขาดอยู่แล้ว
สยาม พาราก้อน สยามดิส เซนทรัลเวิร์ด :z3:
-
กลับมาบ้านแล้ว :really2:
สบายดีไหมค่ะ คิดถึงมากมาย ทั้งฟ่าและเตอร์ :-[
เข้ามาทักทาย เดียวขอไปทำงานก่อน ตี 4 ตี5 เดียวมาทักไหมนะ
ทำงานก่อนนะ ช่วงนี้เหนื่อยๆ แต่ไม่ลืมคิดถึงทั้ง 2 คนจ้า :bye2:
-
ป่ะเตอร์เราจัดกองกำลังพิทักษ์ฟ่ากันเถอะ
ไอ้อะตอมรุกหนัก :z6:
แต่ฟ่าไม่มีวันเปลี่ยนใจแน่ๆ ใช่ป่ะๆๆ
ลุ้นๆ ไปเจอแม่สามีเป็นไงบ้างน้า :o8:
-
มาทักทายจ้า :z2: ไปทำงานก่อน......
แล้วเดียวมาคุยที่งานเสร็จ.... :bye2:
-
หวังแต่ว่า ถ้าเตอร์รู้เรื่องคงไม่โวยวายไร้เหตุผลอีกนะจ๊ะ
นุ้งฟ่าทำขนาดนี้แล้ว เพื่อเตอร์ล้วนๆเลยนะเนี่ย (เอ...ใช่ป่าวหว่า)
สรุปว่าได้ของขวัญอะไรไปฝากคุณแม่เหรอจ๊ะ แต่จะได้อะไร คุณแม่ก็ปลื้มนุ้งฟ่าคนนี้อยู่แล้วเนอะ
ลป. พารากอนเปิดเมื่อไหร่ ไปเที่ยวกันน๊า อิอิ
-
อิจฉาคนมีคู่ :laugh:
จะว่าไปสยามโดนยึดแล้วฟ่าจะไปเดินเที่ยวที่ไหนอ่ะ
แต่ไม่เป็นไรหรอก เดี่ยวเก็บเงินไวรอ เลิกแล้วค่อยไป o13 :bye2:
-
เม้น ๆ ๆๆๆๆ
-
:กอด1: คึดถึงๆๆๆ ไม่ได้อ่านตั้งนานนนนนนน..คอมเจ้งงงง :z3:พึ่งอ่านทัน
-
ทำไมเงียบจังหว่า:confuse:
-
:z2:
-
หลังว่าฟ่าคงปลอดภัยสบายดี
:เฮ้อ:
-
...เป็นห่วง ๆๆ สองหนุ่ม นี่เป็นไงบ้างอยู่คอนโดสูงๆๆ ระวังตัวด้วยนะ อันตรายจริงๆๆ
...ยังไงก็ย้ายไปอยู่บ้านแม่น้องฟ่าก่อนดีกว่าไม๊ เห็นมีนักร้อง เพื่อนนักร้องโดนลูกหลงด้วย
...เค้าอยู่คอนโดสูงๆๆ เหมือนกัน ระวังตัวนะน้องเตอร์ น้องฟ่ามันขยายอาณาเขตมาแถบบ้านน้องฟ่าเยอะแล้ว
...พี่อะอยู่ไกลกว่าน้องฟ่าหน่อย นางเลิ้งอะ แต่ก็เคยเจอแบบนี้มาบ้างแล้ว
...แต่พี่ไม่ได้อยู่ชั้นสูงไงเลยไม่ค่อยกลัว take care นะน้องเตอร์น้องฟ่า :L2:
-
เปงห่วงไรเตอร์จัง
:กอด1: :กอด1:
-
ฟ่ากะเตอร์ เป็นไงบ้างหนอ
เป็นห่วงจัง
มาส่งข่าวบ้างนะ :กอด1:
-
หอมๆ กอด ๆ น้องฟ่าด้วยความคิดถึง อิอิ
แหมๆ มาดูถูกความรักของเตอร์กับฟ่าได้ไง พวกไม่เชื่อในความรักแล้วเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานเนี่ยะ น่าเบื่อจริงๆ รมณ์เสีย!
-
เห็นคอมเม้นพี่เขา แล้วเป็นห่วงเตอร์กับพี่ฟ่าจัง..ถ้าอยู่ใกล้เขตแนวปะทะก็ขอให้พี่ ๆ ย้ายออกมาด้วยนะค่ะ :3123:
-
ขอบคุณทุกความห่วงใยนะครับ :m15:ซึ่งจนน้ำตาจะใหลจริงๆนะเนี่ย
ตอนนี้เราสองคน ได้อพยพออกจากพื่นที่เสี่ยงภัยแล้วครับ
ด้วยเหตุที่คุณแม่โทรตามให้กลับด่วนให้นิยามไว้ว่า ถ้าขืนยังอยู่แล้วลูกเป็นอะไรไป "แม่ไม่ไหวนะลูกกกกกกก" อิอิ
สถานการณ์ตรงคอนโดฟ่าค่อนข้างน่าเป็นห่วงอ่ะครับ ถนนพญาไทปิด จะเข้าจะออกต้องแลกบัตรอะไรวุ่นวายมาก เราเลยเลือกที่จะออกไปอยู่บ้านกัน
ตอนแรกก็จะบ้านใครบ้านมัน แต่ทว่า ก็ไม่อยากทิ้งให้อีกคนอยู่ในกรุงเทพเลยต้องหอบหิ้วกันไป
ตอนนี้ยังไม่ได้กลับไปที่คอนโดเลยครับเลยไม่ได้ต่อเรื่องตอนใหม่ให้ทุกๆคนได้อ่านกัน
ตอนนี้อารมณ์หดหู่มากจริงๆดูข่าวแล้วก็เป็นห่วงพี่น้องชาวไทยทุกคน เป็นห่วงคนที่อยู่ใกล้สถานการณ์ครั้งนี้
ขอให้ทุกคนเข้มแข็งนะครับ จะออกไปไหนก็ระแวดระวังให้จงมาก อย่าประมาทนะครับ เพราะตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างร้ายแรงยืดเยื้อ
ยังไงก็ขอให้ทุกๆคนเข็มแข็ง เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ส่งจิตส่งใจให้ประเทศไทยกลับคืนมาสู่ปรกติ สู่"สยามเมืองยิ้ม"โดยไว
อย่าลืมสวดมนต์ไหว้พระ ทำสมาธิ สร้างกุศลให้ประเทศเราด้วยนะครับ
เป็นห่วงทุกๆคนนะครับ ดูแลรักษาตัวกันด้วยนะครับ
ฟ่าเชือว่ายังไง ประเทศไทยก็ไม่สิ้นคนดี ประเทศไทยต้องอยู่อย่างสงบสุขใต้ร่มพระบารมีอย่างแน่นอนครับ
ขอบคุณทุกคนที่คอยเป็นห่วงเป็นใยกันนะครับ ขอบพระคุณจริงๆๆ
รักนะ
จุบๆๆ
-
...ไปอยู่ด้วยกันแหละดีแล้วน้องฟ่า มันไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง ถ้าแยกกันอยู่อะใจไม่สุขหรอกพี่ว่านะ
...ไม่อยากดูข่าว เข้าเวปดีกว่า แต่ที่บ้านก็ยังเปิดข่าวดูกันอยู่ หูมันได้ยิน ใจก็ไม่สบาย อยู่ดี
...ส่วนเรื่องเล่าไม่เป็นไรหรอก ขอให้ปลอดภัยก็ก่อนก็พอแล้ว เข้ามาคุยกันบ้างนะ บายๆ
-
:เฮ้อ: เตอร์กับพี่ฟ่าย้ายออกมาแล้วค่อยโล่งใจหน่อย.
-
เอาเตอร์ไปด้วยๆๆ ดีๆๆ
จะได้ไม่ห่างกัน :o8:
ฟ่าสบายดี พวกเราก็ สบายใจ :กอด1:
-
ปลอดภัยก็ดีแล้วจร้า :กอด1: :กอด1:
คิดแล้วเศร้า.............ต่อไป...........สยามกับย่านนั้นคงไม่เหมือนเดิมเเล้ว.... :monkeysad: :เฮ้อ:
-
ชอบๆๆ สนุกอ่ะ
-
...*-* ...
-
เข้ามา :man1:นุ้งฟ่า โล่งใจที่อพยพไปอยู่ที่ปลอดภัยเป็นห่วงอยู่เลย
เฮียเป็นไงบ้างเป็นห่วงนะ
-
:impress2:
น่ารักจังเลย
น้องฟ่าน่ารักน้องเตอร์ก็น่ารัก
เป็นกำลังใจให้กับคนที่มีความรัก
และคนที่ไม่มีก็ขอให้มี
:pig4:
-
ชอบน่ารักเดียวมาอ่านต่อ
ชอบน่ารักดี :impress2:
:pig4:
-
'v'
-
ถ้าคนที่มีแฟนแล้ว แล้วอยากมีแฟนเพิ่มล่ะ ผิดม่ะ ฮุฮุ.....
-
พิมพ์งานก่อนนะ
แล้วค่อยกลับมาอ่านต่อ
ตัดใจ
:pig4:
-
นอนก่อน
แล้วจะกลับมาอ่านต่อนะ
สนุกชอบบบบ
:pig4:
-
กลับมาแร้ววว เดี๋ยวคืนนี้เค้ามาอัพให้น๊า
จุบๆๆ
-
ต่อ ๆๆๆ เลย อิอิ
-
มาแร้ว
หลังจากที่ห่างหายไปนาน
หวังว่าทุกๆคนคงปลอดภัยดีนะครับ
ขอให้คนไทยรักกันนะครับบบบบบบบบบบ
ดูแลสุขภาพกันด้วย ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
เข้าหน้าฝนแล้วยังไงออกไปไหนก็พกร่มด้วยนะครับ ทานวิตมินซีเยอะๆ
รักน๊า จุบๆๆ
"งืดๆๆ งืดๆๆๆ ฟ่าอยู่ไหน"
"ชั้นสี่ เตอร์อ่ะอยู่ไหน"
"ลานจอดรถ เดี๋ยวเตอร์เดินไปหานะ"
"อื้ม" ผมเดินดูอีกซักพักโทรศัพท์ก็มาอีกแล้วววววววว
"ว่าไงเตอร์ อยู่ตรงไหนอ่ะ เตอร์อยู่ตรงเนี่ย บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"โอเคยืนอยู่ตรงนั้นนพเดี๋ยวฟ่าเดินไปหาเอง อย่าดื้ออย่าซนนะ ยืนอยู่เฉยๆ"
"จ้ะ" ผมเดินไปหาเตอร์ ก็เห็นมันยิ้มกว้างเมื่อเห็นผม
"คิดถึงจัง"
"เวอร์"
"ซื้อไรให้คุณแม่ดีอ่ะ"
"จะซื้อของใครของมันหรือชิ้นเดียวด้วยกัน"
"ก็ต้องด้วยกันดิ เราเป็นคนๆเดียวกันนิ"
"งั้นเดี๋ยวไปดูถ้วยชาตรงโน้นป่ะ ฟ่าเห็นมีสวยเยอะแยะเลยอ่ะ"
"ก็ดีนะคุณแม่จะได้ใช้ด้วย"
"อื้มเตอร์ แล้วเตอร์มีเค้กรึยังอ่ะ"
"คุณแม่คงเตรียมแล้วมั้งเพราะวันนี้คุณแม่เค้าเชิญเพื่อนๆที่สนิทๆมาด้วยอ่ะ"
"หาาาาา"
"จะหาอะไรอ่ะ"
"แล้วเราสองคนไปสภาพแบบเนี่ยอ่านะ แล้วอีกอย่างคนอื่นเค้าจะไม่ถามหรอว่าฟ่าเป็นใคร"
"ก็ช่างเค้าดิ"
"ไม่เอาหรอกเดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่เค้าจะอายแขกคนอื่น ฟ่าไม่ไปด้วยดีกว่า"
"แต่คุณแม่เค้าสั่งมานะว่าฟ่าต้องไปให้ได้"
"งั้นเตอร์อย่างมาเกาะแกะฟ่า จนเป็นที่น่าสงสัยนะ"
"โหไม่เห็นจะต้องแคร์อะไรใครเร้ยยยยยยย คิดมากอ่ะ"
"ยังไงเราก็ต้องรักษาหน้าคุณแม่ไวมั้ง เอาตามนี้แหละ"
"โอเคๆๆ แต่งานนี้มีแต่เพื่อนแล้วก็ญาติที่สนิทจริงๆนะ "
"เอาตามนี้แหละ นี่ๆๆอันนี้สวยมั้ย สีชมพูตัดกับสีทอง ดูหวานๆแบบไฮโซดี เวลาจับชาดูมีเสน่ห์มากมาก"
"เวอร์ไปป่ะแค่แก้วชานะ"
"ไม่มีจินตนาการเอาซะเลยยยยย"
"ฟ่าว่าสวยเตอร์ก็ว่าสวย"
"งั้นเอาชิ้นนี้นะ"
"โอเค ใช้บัตรเตอร์นะ"
"ใช้บัตรเตอร์ก็คือตังค์คุณแม่ จะเอาตังค์คุณแม่ซื้อของให้คุณแม่เนี่ยนะ ไม่กระดากใจมั้งหรอ เดี๋ยวฟ่าจ่ายเองดีกว่า"
"แต่นี้แม่เตอร์นะจะให้ฟ่าออกได้ไง"
"ฟ่าออกเองโอเคจบ พี่เอาชิ้นนี้นะครับ ห่อด้วยได้มั้ย เอากล่องสวยๆนะ"
"ได้ค่ะ เดี๋ยวเชิญทางนี้เลยค่ะ" ผมเดินไปที่ห่อของขวัญแต่มีความรู้สึกว่ามันยังไม่สวยเท่าที่ควรอ่ะ เลยเดินไปซื้ออุปกรณ์ห่อของขวัญแล้วเอาไปห่อเองบนรถดีกว่า แล้วเราก็หอบหิ้วของทั้งหมดไปบนรถแล้วขับเคลื่อนออกจากพารากอน
"ทำไมต้องทำอะไรให้ยุ่งยากอ่ะ ให้ร้านห่อก็ได้นิ" เสียงรบกวนโสตประสาทในขณะที่ผมกำลังวุ่นวายและตั้งใจกับการห่อของขวัญ
"หุบปาก"
"จ้ะ" ผมเห็นมันแอบยิ้ม
"ยิ้มอะไร"
"เตอร์ดีใจนะที่ฟ่ารักแม่เตอร์แล้วก็พยายามทำสิ่งที่ดีที่สุดให้ท่านอ่ะ"
"คนที่เตอร์รัก ฟ่าก็ต้องรักด้วยสิ ยกเว้นคนที่เป็นชู้"
"งั้นฟ่าคงไม่เกลียดเตอร์หรอก เพราะเตอร์ไม่คิดจะมีชู้"
"ก็ดี"
"แม่ต้องชอบของขวัญของลูกสะใภ้คนนี้แน่แน่เลยยยย"
"เดี๋ยวถึงบ้านคุณแม่ เราสองคนเป็นเพื่อนกันเท่านั้นนะ"
"งั้นมาหอมแก้มตุนไว้ก่อนดีกว่า เดี๋ยวมันอดใจไว้ไม่อยู่"
"ไฟเขียวเเร้วววไม่ต้องมาหอมอันตราย"
"เห้อ อกแตกตายแน่ไอ้เตอร์เอ๊ยยยยย"
"เวอร์ไป"
ผมก็นั่งห่อของขวัญอย่างปราณีตที่สุดเตอร์มันก็แซวผมเป็นจังหวะเเซวผมจนถึงบ้านคุณแม่นั้นแหละ ในที่สุดของขวัญผมก็ออกมาเป็นที่สวยงามมากคนข้างๆยังต้องเอ่ยปากชม
"เตอร์" ผมหันไปถามมันในขณะที่ติดไฟแดง
"จ๋า"
"หน้ามันป่ะ"
"ไม่นิ ฟ่าเคยหน้ามันด้วยหรอ หล่อแล้ว"
"เเต่เตอร์ดูหัวยุ่งๆนะ"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวขึ้นไปแต่งตัวบนห้องก่อนก็ได้ เรามาก่อนเวลาตั้งนานกว่าเพื่อนคุณแม่จะมาก็ทุ่มกว่าโน้นแหละ"
"เออแล้วทำไมวันนี้เตอร์เลิกเรียนเร็วอ่ะ"
"ก็รีบมารับฟ่าด้วยแหละ แล้วก็โดดซ้อมด้วยเลยมาไวไง"
"ซื้อขนมร้านป้าหน้าขาวป่าว"
"เตอร์อยากกินหรอ ฟ่ายังอิ่มอยู่เลย"
"อื้มอยากกินอ่ะ"
"เดี่ยวฟ่าลงๆไปซื้อให้" เตอร์จอดรถข้างทางในซอยบ้านเพื่อให้ผมลงๆผซื้อขนมในเวลาอันรวดเร็ว และลแวผมก็ได้ขนม เราก็ขับรถเข้าบ้านกัน มีคนมาเปิดประตูให้ก็พี่เลี้ยงของเตอร์นั้นแหละ เหมือนจะออกไปไหนพอดี
"พี่น้อยหวัดดีคับ พี่น้อยจะไปไหนอ่ะ" เตอร์เปิดกระจกลงถามพี่เค้าพร้อมยกมือไหว้ ผมก็ยกมือไหว้ตาม
"ไปซื้อของนิดหน่อย ซื้อมาไม่ครบอ่ะ"
"ไปไงอ่ะพี่"
"มอไซต์หน้าปากซอยเนี่ยแหละจร้า"
"เดี๋ยวเตอร์พาไป ขึ้นรถๆ"
"ไม่ต้องๆกว่าจะหาที่จอดวุ่นวาย พี่ไปซื้อของนิดเดียวเอง เข้าไปในบ้านเถอะคุณแม่บ่นตั้งแต่เช้าแล้วว่าไม่มาซะที"
"โอเค ซื้อหนมมาฝากเตอร์ด้วยนะ"
"จร้า"
เตอร์เอารถไปจอด ผมถือของขวัญลงจากรถ คุณแม่คงได้ยินเสียงรถเลยเดินมารับเราหน้าบ้าน
"สวัสดีครับ"
"หวัดดีลูกฟ่า มาให้แม่กอดทีสิ ไม่มาเยี่ยมคนแก่เลยนะ"
"ทำยังกะคุณแม่อยู่บ้านงั้นแหละ" ไอ้เตอร์มันทักทายแม่มันด้วยคำตัดพ้อ
"เออน๊า เข้าบ้านๆ พ่อรออยู่ขางในบ้านแหนะ"
"เป็นไงมั้งลูกคุณพ่อคุณแม่หนูสบายดีนะ"
"สบายดีครับ"
"พ่อค๊าบบบบบบบบหวัดดีครับ" เตอรเข้าไปกอดคุณพ่อที่นั่งรออยู่
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้พ่อ พ่อยกมือรับไหว้
"ไงเรา ลืมไปแล้วมั้งว่ามีบ้านอยู่ที่นี่อ่ะ พี่น้อยบ่นว่าไม่เคยมาเลยนิ"
"ก็รอให้พ่อกับแม่มาอยู่บ้านอย่างถาวรอ่ะ ก็จะได้รอพาสะใภ้เข้ามาอยู่บ้านเลยทีเดียว"
"เออๆๆอีกไม่นานนี้หรอก" ผมได้แต่นั่งเขิล ฮ่าๆๆๆ
"ฟ่า แล้วคุณพ่อคุณแม่หนูสบายดีนะ" ถามเหมือนกันเลลยอ่ะ อิอิ
"สบายดีครับ"
"ฟ่าอ่ะ พ่อกับแม่เค้าโทรมาหาทุกวันแหละ"
"พ่อกับแม่ทำงานต่างประเทศเวลามันไม่ตรงกัน เราก็ต้องเข้าใจ"
"เตอร์ก็พูดไปงั้นแหละ"
"ว่าแต่เราอ้วนขึ้นป่ะเนี่ย ดูอวบๆ" แม่ทักได้โดนใจมากมาก
"ต้องโทษฟ่าเลยครับ ทำอาหารนอร่อย"
"หรออ ว่างๆแม่ต้องขอชิมบ้างแล้ว"
"พอทานได้นะครับแม่"
"แล้วนั้นซื้ออะไรกันมาอ่ะ"
"ฟ่าเค้าซื้อของขวัญมาให้แม่อ่ะครับ"
"นี่ครับ สุขสันต์วันเกิดนะครับ"
"ขอบใจมาดลูก ขอบใจๆ"
"ขอให้คุณแม่มีความสุขมากมากนะครับ สุขภาพแข็งแรงนะครับ"
"ขอบใจลูก เดี๋ยวแม่เอาไว้แกะตอนกลางคืนดีกว่า กล่องมันสวยยังไม่อยากแกะเดี๋ยวเอาไว้โชว์เพื่อนๆก่อน"
"เมื่อกี้เตอร์เห็นพี่น้อยออกไปซื้อของ แม่ใช้พี่น้อยไปซื้อไรอ่ะ"
"ของใช้อ่ะ พอดีซื้อมาไม่ครบ"
"แม่ชวนใครมามั้งอ่ะ"
"ก็พวกป้าๆเราอ่ะแหละแล้วก็เพื่อนแม่ที่สนิทๆ เราสองคนอ่ะ ไปเรียนมาเหนื่อยๆทานอะไรกันมารึยัง"
"ยังเลย เตอร์หิวมาก"
"ไปหาไรกินก่อนป่ะ ในครัวหน่ะ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะขึ้นไปแต่งตัวแล้ว"
"ฟ่า ตามสบายนะลูก นี่ก็บ้านของหนูเหมือนกัน ตามสบาายเลย"
"ครับ"
"เดี๋ยวพ่อกับแม่มานะ"
"ครับ"
"ป่ะฟ่า เข้าครัว"
"แต่ฟ่าไม่หิวนิ"
"งั้นขึ้นไปนอนเล่นบนห้องเตอร์ก่อนป่ะ"
"ไม่เอาไปด้วยกันดิ"
"งั้นเดี๋ยวเตอร์ตักไปกินบนห้อง"
"อื้มๆๆ เออเตอร์แล้วคุณแม่เค้าทำอาหารเองหรือสั่งเอาอ่ะ"
"สั่งเอามั้ง แม่คงไม่ทำเองหรอก เดี๋ยวพี่น้อยก็จัดการเองแหละ ฟ่าไม่ต้องเป้นห่วงหรอกน๊า"
"อะไรค่ะ บ่นอะไรพี่กัน"
"อ้อ ฟ่าเค้าถามไงพี่น้อยว่าแม่สั่งอาหารหรือว่าทำเอง"
"สั่งค่ะ เดี๋ยวก็คงมาส่งแหละ"
"เดี๋ยวถ้าอาหารมาส่งพี่น้อยเรียกฟ่าด้วยนะครับเดี๋ยวฟ่าลงมาช่วยใส่จาน"
"อุ๊ยไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่จัดการเอง ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับฟ่าว่างๆไม่ได้ทำไรอยู่แล้ว"
"ตกลงจะขึ้นข้างบนป่าวเนี่ย"
"เดี๋ยวช่วยพี่น้อยดีกว่าไม่ไปแล้ว ม่ะพี่น้อยเดี๋ยวฟ่าช่วยมีอะไรสั่งมาได้เลย"
"งั้นเอางี้นะค่ะ ช่วยพี่เตรียมจาน เตรียมแก้ว"
"เครื่องดื่มล่ะครับพี่น้อยมีอะไรมั้ง"
"ก็มีน้ำอัดลมกับน้ำหวานแหละค่ะ
"ทำพวกพันซ์มั้ยเดี๋ยวฟ่าทำให้"
"อย่าลำบากเลยค่ะ แค่นี้แหละ ง่ายๆค่ะเพื่อนๆพี่ดาเค้าง่ายๆสบายๆ"
"พี่น้อยครับ"
"จ้ะ"
"ฝากฟ่าไว้ด้วยนะเดี๋ยวเตอร์ขึ้นไปอาบน้ำก่อน"
"แหม๋ ไม่ต้องกลัวหายหรอกคร๊าเดี๋ยวพี่น้อยจะดูแลอย่างดี ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลยจร้า"
"แซวนะพี่น้อย" แล้วเตอร์มันก็เดินขึ้นห้องไปแล้วก็วางจานข้าวไว้ ผมเลยเดินเอาไปล้าง
"เดี๋ยวพี่ทำให้ค่ะ"
"ไม่ต้องหรอกครับฟ่าทำเอง เออๆพี่น้อยฟ่าถามไรหน่อยสิ"
"ถามไรจ้ะ"
"พี่น้อยเลี้ยงเตอร์มาตั้งแต่เด็กๆหรอครับ"
"ค่ะ เลี้ยงยาก ดื้อมาก ตอนนั้นพี่น้อยยังสาวๆอยู่เพิ่งมาจากบ้านนอกค่ะ ก็มีญาติพามาฝากให้เป็นพี่เลี้ยงแล้วก็ดูแลบ้านกับพี่ดานี่แหละค่ะ พอน้องเตอร์เข้าโรงเรียนพี่ดาก็ทำงานต่างประเทศประจำ เหลือแค่พี่กับคุณยายแล้วก็น้องเตอร์สามคนค่ะ พอสักสองสามปีคุณยายก็มาเสีย เลยเหลือกันแค่สองคนค่ะ "
"แล้วเตอร์เค้าดื้อยังไงอ่ะครับ"
"ดื้อแบบว่าเรียกร้องความสนใจอ่ะค่ะ ไม่ยอมไปโรงเรียนต้องให้พี่โทรไปหาแม่ก่อนถึงจะไป เชื่อป่ะค่ะค่าโทรศัพท์แพงกว่าเงินเดือนพี่อีกค่ะ(ฮ่าๆๆๆ)แกล้งไม่สบายบ้างอะไรบ้าง ดูเป็นเด็กขี้เหงาเอาแต่ใจอ่ะค่ะ"
"ขนาดนั้นเชียว"
"ขนาดตอนที่ทะเลาะกะใครมาไม่รุ้เร็วๆนี้อ่ะ มานั่งเหงานั่งเศร้าอยู่บ้านสักพักมานั่งร้องไห้แล้วก็ออกไป พี่หล่ะสงส้ารสงสาร" เอ๊ะพี่น้อยเค้าหมายถึงใครนะอิอิ
"แล้วเค้าไม่เล่าหรอครับว่าพี่น้อย ว่าทะเลาะเรื่องอะไรมา"
"พี่ถามว่าเป็นอะไรก็ไม่ยอมบอกเอาแต่ร้องไห้ แล้วก็ออกไป พูดแต่ว่าเตอร์มันแย่มากเลยพี่น้อย เตอร์มันแย่ ฮ่าๆๆคิดถึงตอนนั้นก็ขำดีค่ะ" พี่น้อยเล่าโนเล่านี้ให้ฟัง เยอะแยะ จนอาหารมาส่ง
"ติ๊งต่งๆๆๆ"
"สงสัยอาหารมาส่งแล้วค่ะเดี๋ยวพี่ออกไปดูก่อนนะคะ"
"เดี๋ยวฟ่าไปช่วยหิ้วครับ"
"เดี๋ยวให้เค้าเข้ามาส่งในบ้านเลยค่ะเราสองคนจะได้ไม่ต้องหิ้ว"
"งั้นเดี๋ยวฟ่าล้างผักพวกนี้ก่อนแล้วกันนะครับ"
"ความจริงเดี๋ยวพี่ทำเองก็ได้นะคะ"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่น้อยไปดูอาหารเถอะเดี๋ยวเค้าจะรอ"
"จ้ะๆๆ" แล้วพี่น้อยก็ออกไปดูอาหาร ผมยืนล้างผักอยู่เพลินๆ
"ทำไรจ้ะ"
"อุย ตกใจหมด หอมฉุยเชียว ทำไมอาบน้ำไวจังอ่ะ" มันมากอดเอวผมแล้วก็เอาหน้ามาเกยไว้ที่คาง
"ก็ไม่อยากให้ฟ่าอยู่คนเดียวนิ กลัวจะเหงา "
"ปล่อยฟ่าได้แล้ว เดี๋ยวใครมาเห็นเค้า ปล่อยๆ"
"น้องฟ่าค่ะ อุยยยย พี่น้อยเค้ามาผิดเวลาแน่เลย"
"อะไรพี่น้อย เป็นไรครับดูทำหน้าเข้าสิ"
"ป่าวจร้า พี่ก็จะเอาอาหารมาเก็บก็นึกว่าน้องฟ่าเค้าอยู่คนเดียว ไม่นึกว่าน้องเตอร์จะอยู่ด้วย"
"ไม่เคยเห็นคนเค้ารักกันอ่าซิ้ อย่างว่าแหละ คนไม่มีแฟนก็เงี้ย"
"แหม่ เมื่อก่อนพี่น้อยมีแฟนหล่ะร้องไห้โยเย ห้ามพี่น้อยมีแฟน พอตัวเองมีแฟนหล่ะทำมาว่าพี่น้อยไม่เคยมีแฟน แล้วแก่ป่านนี้ใครจะเอาพี่น้อยหล่ะค่ะ"
"เตอร์ห้ามพี่น้อยมีแฟนหรอ" ผมหันไปถามมัน
"อืมช่าย ห้าม แต่ตอนนี้ไม่ห้ามแล้วเพราะรู้ว่าไม่มีใครมาจีบหรอก ฮ่าๆๆๆๆ ถึงมีคนมาจีบก็ไม่ยกให้หรอก จะเรียกสิ้นสอดแพงๆเลยเอาให้วิ่งแจ้นกลับบ้านไม่ทันเชียว ยังไงก็ตามพี่น้อยต้องอยู่กับเตอร์ตลอดไป"
"เดี๋ยวฟ่าหาแฟนให้ไหมพี่น้อย"
"ไม่เอาหรอกค่ะ แก่ปูนนี้แล้ว"เอาก็ดีแล้วถ้าเอานะเตอร์จะขัดขวางให้ถึงที่สุดเร้ยยยยยยยย"
"เตรียมอาหารดีกว่าค่ะพี่ไม่ฟังเรื่องนี้แล้ว เพราะทำใจไว้แล้ว"
"เดี๋ยวฟ่าช่วยครับ"
"เตอร์ช่วยด้วย"
"ฟ่าว่าจานไม่น่าจะพอนะครับพี่น้อย มีถาดลึกๆป่ะครับ หรือไม่ก็ชามแก้วใบใหญ่ๆอ่ะครับ"
"อยู่ในตู้นั้นอ่ะค่ะ เดี๋ยวพี่น้อยหยิบให้"
"เดี๋ยวเตอร์หยิบเองดีกว่า"
"ดีดีนะคะระวังแตก"
"ค๊าบบบบบ" เราช่วยกันจัดเตรียมของจนเสร็จพี่น้อยเป็นคนคุยสนุกทำให้ผมไม่ต้องเกร็งมาก แล้วพี่น้อยก็ดูสนิทกับเตอร์มาก แล้วด็เลยเอ็นดูผมด้วยเพราะเตอร์รักใครพี่น้อยก็จะรักคนนั้นนั้นด้วย พี่น้อย บอกมา อิอิ
"เออเสร็จซะที" เตอร์ล้มตัวลงนอนเมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย
"ฟ่าทำอะไรลูก" แม่ลงมาแล้ว โอ้โห สวยมาเลยอ่ะ
"ก็ช่วยพี่น้อยทำอะไรนิดหน่อยอ่ะครับ"
"ไม่นิดหรอกค่ะช่วยพี่น้อยได้เยอะเลย"
"เพื่อนๆแม่กำลังจะมาแล้วจ้ะ พวกหนูไปอาบน้ำอาบท่ากันเถอะ น้อยไปอาบน้ำป่ะ เผื่อมีผู้ชายหล่อๆมาฉันจะได้ยกเธอให้เค้าไปเลย"
"ไม่เอานะแม่ พี่น้อยเป็นของเตอร์ แม่นิยังไงนะ"
"เป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็ก หวงพี่น้อยมาก" แม่หันมาพูดกับผม เตอร์พาผมไปอาบน้ำ ส่วนพี่น้อยก็ไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ห้องนอนเตอร์ที่เรียบร้อยมากเพราะไม่มีคนมานอน เตอร์ล้มตัวนอนลงบนเตียง
"เห้ออออ มีความสุขที่สุดเร้ยยยยยยย อิจฉาตัวเองจริงโว้ย"
"บร้ารึป่าว"
"มานี่ดิ๊" ผมเดินเข้าไปยืนใกล้ๆมัน มันดึงตัวผมให้นอนลงไปทับบนตัวมัน
"ฟ่าจะไปอาบน้ำตัวเหม็นอ่ะ เหนียวด้วย ปล่อยค๊าบ"
"คืนนี้นอนนี้นะ"
"อื้มแล้วแต่"
"เย้ๆๆๆ"
"ไปอาบน้ำแล้วขอผ้าเช็ดตัวด้วย" เตอร์เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ผม ผมรับไว้แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป แต่มันเดินตามมา
"ตามมาทำไม"
"อยากอาบด้วยอ่ะ"
"อาบเเล้วจะอาบทำไมอีกอ่ะ ไม่เอาออกไป"
"ใจร้าย" แล้วมันก็ไปนอนบนเตียงเหมือนเดิม ผมอาบน้ำแบบเร่งด่วนเพราะกลัวว่าคนอื่นจะรอ แต่ก็ยังช้ากว่าเตอร์อยู่ดีอ่ะ ออกมาก็เห็นมันนอนหลับอยู่บนเตียงผมเข้าไปใกล้ๆก็เอาหัวเปียกปล่อยให้น้ำหยดใส่หน้ามัน ให้มันตื่น ฮ่าๆๆๆ
(http://www.compgamer.com/images/stories/news/2010-03-16/126873321871upload.jpg)
-
เพิ่งเข้าอ่านเรื่องสนุกดีชอบ o13
คืนนี้มีโต้รุ่งจะได้อ่านทัน :a5:
-
คุณน้องฟ่าคะ มาต่อให้จบด้วยค่ะ กำลังเพลินเชียว
ฟ่ากับเตอร์นี่น่ารักทั้งคู่เลย :กอด1:
-
รับข้าวต้มโต้รุ่งซักชามมั้ยจ้ะ
หุหุ
-
เดี๋ยวไปทำการบ้านก่อน ถ้าการบ้านไม่ทำให้อ่อนแรง จะมาต่อให้นะจ้ะคนสวย
-
ใช่ๆเตอร์สมควรจะอิจฉาตัวเองมาก
ที่ซู้ดเพราะคุณแม่กับคุณพ่อ
รักฟ่ามั่กๆ ทุกอย่างไปได้สวย
-
ช่าย อิจฉาเตอร์ ได้แฟนน่ารัก(รึเปล่า หุหุ) แวบไปทำการบ้านสัมมนาก่อนเด๋วมารอดูว่าคนน่ารักจะมาต่อป่าว :กอด1:
-
ไอ้เตอร์มันน่ารักอ่ะ
หวงพี่น้อยด้วย
วันนี้เป็นวันของเตอร์จริงๆ
เตอร์ดูมีความสุขมาก
ฟ่าก็เหมือนเดิม ดียังไงก็ดียังงั้น
:กอด1:เตอร์กับฟ่า
เค้าไปนอนแล้วนะ
:bye2:
-
เตอร์นี่นอนง่ายดีแฮะ สงสัยว่าคงจะเหนื่อยมาทั้งวัน
ปล. เวลาปลุกต้องทำท่า XXX ด้วยนะจ๊ะฟ่า :haun4:
-
เดี๋ยวไปทำการบ้านก่อน ถ้าการบ้านไม่ทำให้อ่อนแรง จะมาต่อให้นะจ้ะคนสวย
คิดน่ะเนี๊ย...พูดแบบนิ...การบ้าน...การบ้าน...การบ้าน...อร๊ากกกกกก...มีอ่อนเเรงด้วย....555+
จิ้มทะลวงไส้พี่ฟ่า.... :z13: +1
-
ครอบครัวอบอุ่น :กอด1:
-
ต่อ ๆ ๆ ๆ
-
อิจฉาอะ
-
...พาสะใภ้เข้าบ้าน สะใภ้เก่งเนอะ แม่ปั๋ว ปลื้มมมมมมมมม
...รู้ความลับน้องเตอร์เยอะนะตอนนี้ แต่ก็น่าเห็นใจ อยู่กับพี่เลี้ยงตลอด
...ดีนะมาเจอฟ่า เหมือนเจอที่ยึดเหนี่ยวเลย น้องเตอร์มีมุมเด็กๆๆอยู่เยอะ
...น้องฟ่าไปสยามยัง ไปช่วยกันอุตหนุนพ่อค้าแม่ค้าหน่อย พี่ว่าจะไปอยู่ :L2:
-
555 ลูกสะใภ้กับแม่สามี เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย อิอิ
-
ชอบและติดตาม
น่ารักกกกก :impress2:
:pig4:
-
อ่านทันแล้ว
ชอบอะน่ารักดี
มาต่อนะจะรอ
:call:
-
มาแร้วครับบบบบบบ
สยาม สีลม ทองหล่อ แหล่งดูดทรัพย์สินของเรา ฮ่าๆๆๆๆๆ
แต่เราก็ยังไปให้มันได้ทุกวัน
สยามกลับคืนมาแล้ว เย้ๆๆๆๆ ดีใจที่สุด
มาช่วยกันทำบ้านของเราให้น่าอยู่นะครับบบบ
ขอให้คนไทยรักกัน รักกันตลอดไปนะครับ
มาต่อให้แล้วครับ หายไปนานหน่อย มันแต่ตาหูลายกะเทศกาลช็อปปิ้งสินค้ามากมาย อิอิ
ขอบคุณทุกแรงกำลังใจ ทุกคอมเม้นท์นะครับ ฟ่าอ่านทุกคอมเม้นท์นะครับ อ่านแล้วมันมีกำลังใจในการดำเนินชีวิตมากมาก
ขอบคุณทุกคนนะครับบบ
จุบุจุบ
"เง้อออออ แกล้งเค้าทำไมเนี่ย คนจะนอน นี่แหน่" มันลุกขึ้นคว้าเอวผมไว้แล้วก็ดึงผมลงไปนอนกอดบนเตียง แล้วมันก็พลิกตัวขึ้นทับผมไว้ แล้วก็หอมมาที่แก้มผม
"แก้มนุ่มๆกะกลิ่นสบู่อ่อนๆนี่มันหอมอย่าบอกใครเชียว"
"ปล่อยเหอะเดี๋ยวแม่รอนะ เช็ดผมให้หน่อยนะ" ผมยื่นผ้าให้เตอร์เพื่อให้มันสงบสติอารมณ์ให้ได้ก่อนที่มันจะยาว หุหุ ตลอดเวลาที่มันเช็ดหัวให้ผมมันก็มิวายที่จะหอมไหล่หอมแก้ม หอมเป็นระยะๆ
"หอมบ่อยจัง จะเหม็นแล้วเนี่ย"
"หอมยังไงก็ไม่เบื่อ"
"แล้วจะให้ฟ่าใส่ชุดไหนอ่ะไม่ได้เตรียมเสื้อผ้ามาด้วย"
"ใส่ของเตอร์ก็ได้ หลวมนิดหน่อยแก้ขัดไปก่อน ตัวไหนก็ได้เลือกเอา เดี๋ยวเตอร์ไปหยิบ กกน ให้ " ผมหาเสื้อผ้าได้แล้วก็เอากกน มาใส่ เตอร์ก็นั่งดูไปยิ้มไปเหมือนคนโรคจิตอ่ะ หน้ามันหื่นๆยังไงก็ไม่รู้อ่ะ
"มองอะไรไอ้อ้วน"
"มองของที่น่ากินอ่าสิ"
"หื่น"
"ป่ะ ลงข้างล่างกันได้แล้ว น่ารักแบบใสๆเนี่ยแหละ สุดๆแล้ว"
"หัวยุ่งๆเเบบนี้อ่ะนะ"
"ช่าย"
"ป่ะเหอะ หอมแก้มเตอร์หน่อยจิ" แล้วมันก็เอียงแก้มมาให้ผมหอม
"อ่ะ"
"หอมป่ะ"
"มาก"
"เจงอ่ะ"
"อื้ม"แล้วเราสองคนก็ลงข้างล่างกัน เพื่อนคุณแม่มาบ้างแล้วสองสามคน เตอร์และผมเข้าไปสวัสดี แล้วผมก็ขอตัวไปช่วยพี่น้อยในครัวดีกว่า ผู้ใหญ่หลายๆคนคงสงสัยแหละว่าผมเป็นใคร ฮ่าๆๆๆๆก็สะใภ้บ้านนี้ไง
"งืดๆๆ ๆๆ ๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์มา อิอิ อันนั้นแหละ
"โทรมาไมอีกอ่ะพูดไม่รู้เรื่องหรือเมื่อเช้าอ่ะ"
"รู้ ก็โทรมาคุยด้วยไม่ได้รึไง"
"ในฐานะอะไรอ่ะ ถ้าเพื่อนก็โอเค"
"ฐานะเหมือนเดิม"
"งั้นก็แค่นี้แหละ" ผมวางสายแล้วก็กดปิดเสียงปิดสั่น ซักพักมันก็โทรมาจนได้แหละ ผมก็ไม่รับหรอก แต่ว่าตอนคุยโทรศัพท์มีสายตาหนึ่งคู่มองมาที่ผม
"ฟ่า แม่ให้มาตามไปทานข้าวด้วยกัน"
"เดี๋ยวฟ่าทานกับพี่น้อยก็ได้สบายดี"
"แม่ให้มาตามทั้งพี่น้อยทั้งฟ่านั้นแหละ เร็วๆด้วยอย่าให้ผู้ใหญ่รอนาน"
"เห้ย ไรอ่ะ พูดเองป่าวเนี่ย"
"ไม่ล้อเล่นหรอกค่ะ พี่ดาเค้าเป็นแบบนี้แหละ เค้ามักจะบอกเสมอว่าพี่คือญาติของเค้าคนหนึ่งห้ามให้พี่คิดว่าตัวพี่เองเป็นคนใช้"
"งั้นเราก็ไปกันเถอะพี่น้อย"
"ป่ะ ฟาดให้เรียบ"
"ฮ่าๆๆ ฟ่าทานไม่เยอะหรอก กลัวอ้วนอ่ะ"
"ถึงว่าความอ้วนเลยไปอยู่ที่น้องเตอร์คนเดียวเลย มาคราวนี้อวบน่าหยิกแก้มเชียว"
"เตอร์กินเก่งอ่ะครับพี่น้อย"
"นินทาคนอื่นนะนิสัยนะ เร็วๆเลยคุณแม่รอ"
ผมไปตักอาหารมาทานที่โต๊ะคุณแม่และเตอร์ก็มานั่งข้างๆผม ผู้ใหญ่ก็คุยกันไปผมก็ก้มหน้าก้มตากินส่วนเตอร์ก็นั่งเอาเท้ามาเขี่ยผมอยู่นั้นแหละ พวกผู้ใหญ่ก็คุยกันเหมือนไม่ได้เจอกันมาซะนานและแล้วก็ถึงเวลาเป่าเค้กเตอร์เป็นคนยกเค้กมา แล้วก็ร้องเพลงเป่าเค้กกันสนุกสนานแล้วก็ได้เวลาส่งแขก ผมกับเตอร์ช่วยพี่น้อบเก็บทุกสิ่งอย่างล้าง แล้วก็มานั่งดูคุณแม่แกะของขวัญที่ได้มาวันนี้
"เราสองคนอ่ะทะเลาะกันอีกรึป่าว"
"เตอร์เพิ่งจะทำฟ่าร้องไห้ไปเมื่อวานซืนนี้เองแม่ ฟ่าขี้เเยอ่ะ" เอ้า โยนขี้ให้กุซะงั้น
"ทะเลาะกันทำไมหล่ะลูก นึกถึงวันที่เรารักกันสิ กว่าจะได้รักกันมันยากขนาดไหน "
"พี่ว่าน้องเตอร์เอาแต่ใจรึป่าว" ยังไงพี่น้อยก็อยู่ข้างผม
"แล้วเตอร์ทำอะไรผิดหล่ะลูก หนูถึงร้องไห้ ไหนเล่าให้แม่ฟังสิฟ่า"
"ก็ไม่ยอมนอนครับแม่ บอกว่าจะทำงาน ก็แอบเล่นเกมส์ แล้วก็แอบคุยเอ็มเอสเอ็นจีบกะใครก็ไม่รู้"
"อ้าว พ่อแกก็ไม่มีนิสัยเจ้าชู้นิ เรามันติดมาจากใครนะ คราวที่เเล้วยังไม่เข็ดรึไงไอ้ตัวดี"
"ทำไมรุมเตอร์คนเดียวเลย"
"ก็เราทำผิดรึป่าวอ่ะ"
"ก็เค้ามาชอบเตอร์เองนิ เตอร์ไม่ได้เล่นด้วยซะหน่อย"
"ถ้าเตอร์ไม่คิดที่จะออนเอ็มเอสเอ็นเตอร์ก็ไม่ได้เจอเค้าหรอกลูก เราอ่ะมันเชื่อใจคนอื่นมากเกินไป" ถูกเลยครับคุณแม่ค๊าบบบบบบ
"ใครๆก็ไม่รักผมขนาดพัดลมยังส่านหน้าเลยยยยยยยยย"
"พ่อว่านะ ถ้าเตอร์มันเจ้าชู้อีก ฟ่าโทรมาฟ้องแม่เค้าได้เลยลูกให้แม่เค้าโทรไปดุให้"
"ช่ายๆลูก โทรมาบอกแม่ได้เลย"
"ไม่ต้องถึงแม่หรอก คืนนั้นฟ่าก็จัดการเรียบร้อยแล้ว ร้ายจะตายสะใภ้แม่คนเนี่ย"
"ร้ายก็เพราะรักใช่ป่ะค่ะน้องฟ่า"
"พี่น้อยอ่ะ แซวฟ่าอีกแล้ว" ทุกคนพากันหัวเราะผม และแล้วแม่ก็แกะกล่องของขวัญที่ผมซื้อให้
"สวยมากเลยลูก เดี๋ยวแม่เอาไว้จิบชาตอนเช้าจะได้นึกถึงเราสองคน แก้วก็สวย กาก็สวย ขอบใจๆ"
"แม่ต้องใช้นะ เตอร์ว่าเดี๋ยวแม่ก็เอาไปเก็บอ่ะ"
"โอเคๆใบนี้แม่ใช้ แม่ชอบมาก"
"นี้ก็ดึกแล้วนะคุณให้ลูกๆไปนอนเถอะกว่าจะอาบน้ำอาบท่ากันอีก น้อยไปนอนเถอะ เห็นหาวหลายหาวแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาแกะที่เหลือ"
"ค่ะๆ ป่ะไปนอนกันได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้า ตื่นมาใส่บาตรกะแม่ด้วยนะลูก ทั้งสองลูกอ่ะ น้อยเตรียมอาหารใส่บาตรให้พี่ด้วยนะ"
"ค่ะ"
"มาให้แม่หอมแก้มสิทั้งสองคนอ่ะ" ผมรู้สึกเขิลๆยังไงก็ไม่รู้ที่ถูกแม่เตอร์หอม แต่ก็อิ่มใจ อิอิ แล้วพ่อกับแม่ก็ขึ้นนอนผมช่วยพี่น้อยเก็บของขวัญแล้วก็ขึ้นห้องนอนกัน
"มานี่เลยยัยตัวดีมาให้เตอร์ชำระความซะดีดี ต่อหน้าแม่หล่ะฟ้องใหญ่เลยนะ"
"ก็ได้โอกาสนิ ต่อไปจะโทรฟ้องบ่อยๆเลยแหละ"
"ได้ทีเลยนะ"
"โอ๊ยๆๆปล่อยๆๆ เจ็บนะ" มันดันผมติดตู้เสื้อผ้าแล้วก็จัดการซอกคอ หุหุ
"อะไรแค่หอมเบาๆเจ็บได้ไง" มันเงยหน้ามาจ้องตาผม
"วันนี้เหนื่อยอ่ะ ร้อนด้วย อยากอาบน้ำ อาบน้ำกันเถอะนะ นะนะน"
"อื้มก็ได้"
"ไหนผ้าเช็ดตัวอ่ะครับ หยิบให้ฟ่าหน่อย"
"สงสัยพี่น้อยเอาไปตากแล้วมั้งเดี๋ยวหยิบผืนใหม่ให้นะครับ"
"ขอบคุณครับ" เห้อรอดตัวไป ขืนถ้าวันนี้มีอะไรกะมัน ไม่รู้จะเป็นยังไง กลัวคนในบ้านได้ยินอ่ะ แล้วเราก็ไม่คุ้นกะสถานที่ด้วย
"ป่ะอาบน้ำกัน" มันยื่นผ้าเช็ดตัวให้ผม พร้อมกับรีบถอดเสื้อผมออกทันที
"ฟ่าถอดเองก็ได้" มันไม่วายรีบถอดกางเกงผมเเล้วก็ก็ดึงกางเกงในลง พรึ๊ด!!!!!!! แล้วมันก็ถอดของมันโยนใส่ตะกร้า
"ป่ะ" แล้วมันก็ดึงมือผมเข้าห้องน้ำไป สงสัยคืนนี้กุไม่รอดแน่ เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน
ผมเอื้อมมือไปเปิดน้ำ มันก็รีบจับมือผมไว้ไม่ให้เปิดแล้วก็ดึงผมเข้ามากอด สองมือมันก็ลูบไล้ไปที่หลังและก้นของผมอยู่นาน ผมยืนนิ่งๆให้มันกอด
"เตอร์ ฟ่าจะอาบน้ำได้ยังอ่ะ มันหนาวนะ"
"ขอบคุณนะ" อยู่ดีก็มาทำดราม่าซะงั้น
"เรื่องไร"
"ที่ทำให้พ่อกับแม่ยอมรับพวกเรา"
"ก็ฟ่ารักลูกชายเค้านิ"
"งั้นเรามีหลานให้ท่านเลยมั้ย"
"ไอ้บร้า ปล่อยเลย จะอาบน้ำแล้ว"
"เดี๋ยวสิ" แล้วมันก็ประกบปากมาทันที
"อื้ออออ เหนื่อย วันนี้ติดไว้ก่อนนะ"
"ไม่ได้อ่ะ เราต้องให้ผีบ้านผีเรือนรับรู้ว่าบ้านนี้มีสะใภ้แล้ว"
"ไอ้บร้านิ อื้มมมม ปล่อยยย เดี๋ยวลื่นล้ม" มันห้ามไม่ฟังเเล้วครับตอนนี้ มันดันผมไปติดผนังห้องน้ำ แล้วจัดการซุกไซร้ไปทั่ว
"อาบน้ำก่อนได้มั้ยอ่ะเตอร์ นะ นะ"
"โอเค"แล้วมันก็ดึงผมไปลงอ่างที่มันเปิดน้ำอุ่นไว้เเล้ว มันให้ผมนั่งตักมันแล้วมันก็กอดผมไว้
"สบายจัง" มันก็ยังมิวายที่จะลวนลามผมเป็นระยะๆ
"ขอนะ"
"ขออะไร บร้า ไม่มีถุง"
"มี เตรียมมา"
"เห้ย คิดแผนการไว้ล่วงหน้าเเล้วหรอ"
"อื้ม รีบๆอาบเหอะไม่ไหวแล้ว"
"ทำไมหื่นยังงี้เนี่ยยยย"
"ถ้าวันไหนไม่หื่นนั้นแหละฟ่าจะรู้ว่ามันทรมานแค่ไหน"
"ยอม"
"ยอม.....ก็ป่ะเลิกอาบ"
"ไม่ช่ายแบบนั้นจิ" มันดึงมือผมออกจากอ่างแล้วก็เปิดฝักบัวฉีดๆๆๆๆเอาครีมอาบน้ำมาถูๆๆๆๆให้ผมแล้วก็ฉีดๆๆๆๆ
"ป่ะเรียบร้อยแล้ว สะอาดแล้ว" ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่งแล้วก็ผ้าเช็ดผมเดินเช็ดผมไปเรื่อยๆ
"ง่วงจัง"
"มานั่งตรงนี้เดี๋ยวเตอร์เช็ดผมให้" มันเรียกให้ผมไปนั่งตรงโซฟาเบดตัวยาวๆแล้วก็เช็ดผมให้ ผมพิงหลังไปที่ตัวมันแล้วก็เลื้อยนอนบนตักนิ่มๆของสุดที่รัก
"ฟ่านั่งดีดีสิ นอนแบบนี้เตอร์จะเช็ดยังไงอ่ะ"
"เตอร์ก็เช็ดของตัวเองไปก่อนดิแล้วค่อยมาเช็ดให้ฟ่า"
"ผมเตอร์สั้นเดี๋ยวก็แห้ง นั่งดีดี"
"ไม่เอาฟ่าจะนอนเตอร์ก็เช็ดไปดิ"
"ไอ้ดื้อ"
"แล้วรักป่ะหล่ะ"
"ดื้อก็ร๊ากกก"
"เตอร์"
"ฮึมม"
"เตอร์ว่าพ่อกับแม่จะเสียใจมั้ยอ่ะที่พวกเราเป็นแบบนี้"
"ไม่หรอก พวกเราเป็นเด็กดี พวกเราเกิดมาเป็นแบบนี้แล้วนิจะทำไงได้ ความดีจะชนะทุกสิ่ง เตอร์ไม่เห็นจะอายเลยที่เป็นเกย์ กลับภูมิใจด้วยซ้ำที่วันนี้เกิดมาเป็นแบบนี้ได้มีคนที่รักแบบนี้มีครอบครัวแบบนี้ เตอร์ว่าเตอร์โชคดีมากกว่า"
"ฟ่ากลัวทำให้เค้าเสียใจอ่ะ"
"เตอร์เชื่อนะว่าทุกคนที่รักฟ่าเค้าต้องเข้าใจ ฟ่าน่ารักขนาดนี้ไม่มีใครต้องเสียใจเพราะฟ่าหรอก"
"เตอร์แต่งงานกันมั้ย"
"เอาดิ เอาโรงแรมไหนดีอ่ะ แล้วใครจะใส่ชุดเจ้าสาว"
"ก็เตอร์ไง"
"งั้นขอหางยาวๆนะ โชว์แผ่นหลังด้วย"
"แรดใหญ่แระนะ"
"ว่าใครแรด หะ ว่าใคร นี้แหนะ นี้ๆๆๆๆ" มันจิ้มมาที่พุงของผม
"โอ๊ยเจ็บ เตอร์อย่าดิ จั๊กจี้ พอๆๆ ยอมแล้ววว"
"ลุกได้แล้ว ไปเป่าผมดีกว่าเช็ดสงสัยจะไม่แห้ง"
"ก็เป่าให้เค้าด้วยดิตะเอง"
"ตะเองก็นั่งดีดีสิครับ เลื้อยเป็นงูเลย ลุกครับ..เตอร์จะไปหยิบไดร์" แล้วมันก็หยิบไดร์มาเป่าผมให้ผม ฟู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนแห้ง
"อื้อออออออออ" ผมยืนขึ้นบิดขี้เกียจแล้วก็.....พรึ่บบบบบบบ ไอ้เตอร์กระตุกผ้าเช็ดตัวผมลงไปกองกับพื้น
"เห้ย" แล้วมันก็ดันผมให้นอนราบไปบนเตียง แล้วในไม่ช้าระดมจูบก็ลงมาที่ใบหน้าของผม แล้วก็ซุกไซร้ไปทั่วตัว แล้วก็หยุดลง มันอุ้มผมให้นอนไปบนหมอนแล้วก็บรรจงจูบมาเบาๆที่ริมฝีปาก
"ที่รัก" พูดจบมันก็ประกบริมฝีปากพร้อมเอาลิ้นควานหาอะไรซักอย่างในปากของผมและแล้วมันก็จัดการกับหน้าอกของผมด้วยริมฝีปากบางๆลงไปถึงหน้าท้อง จนจัดการกับหนอนน้อยของผมมือเท้าของผมเกร็งไปหมดแล้ว ผมเม้มริมฝีปากเเน่น ในขณะนั้นมันก็ฉีกถุงยางใส่หนอนชาเขียวของมันอย่างคล่องแคล่ว มันยกขาผมขึ้น เจลใสๆถูกชโลมลงมาที่ผม ในไม่ช้าหนอนชาเขียวก็ล่วงล้ำอธิปไตยของผม ผมพลักอกมันไหวให้มันอยู่นิ่งๆก่อน เตอร์ก้มลงมาจูบผมเบาๆแล้วจับมือของผมให้ไปจับหนอนน้อยไว้ เตอร์ค่อยๆเร่งเครื่องอย่างช้าๆๆ แล้วก็เร็วๆขึ้นเร็วขึ้น ในไม่ช้าหนอนผมก็พ่นพิษ เตอร์เร่งเครื่องแล้วก็พิษตามมาติดๆ เตอร์หยิบทิชชูมาเช็ดคราบรักของเราบนตัวผมแล้วก็ดึงผมให้ลุกขึ้นไปล้างตัว
"เตอร์ขอบ็อกเซอรให้ฟ่าตัวหนึ่ง"
"ใส่ทำไมไม่ต้องใส่"
"ไม่เอาอ่ะหนาว" ผมใส่บ็อกเซอรที่เตอร์หาให้แล้วก็ไปนอนหนุนแขนที่รักของผมแล้วก็ซบอกอุ่นๆจนหลับไปในบัดดล
(http://www.yimwhan.com/board/data_user/furina/photo/cate_1/r4_4.jpg)
-
ลืมแก้ชื่อตอน ^^
-
^
^
^
จิ้มน้องฟ่า
ดีใจช่ายมะที่พารากอนเปิดแล้ว หายอัดอั้นไปได้เยอะยังอ่ะฟ่า
ดีใจด้วยน้า ที่พ่อแม่ยอมรับ
:man1: :กอด1:
-
:man1:นุ้งฟ่า น่ารักอย่างนี้คุณพ่อคุณแม่สามีจะไม่รักไม่หลงได้ยังไง
ขนาดแค่อ่านคนอ่านยังหลงเลยนี่นา คอปเตอร์เริ่มสงสัยแล้ว นุ้งฟ่ารีบเล่าให้
คอปเตอร์รู้เหอะ เป็นห่วงจัง
-
ครอบครัวสุขสันต์
สะใภ้ฟ่าเข้ากับแม่สามีได้ดี
มั่กๆเป็นเพราะความดีของฟ่า
นั่นแหล่ะ
-
โอ่วว แฮปปี้ ครอบครัวสุขสันต์
พ่อกับแม่ของเตอร์ก็ยอมรับความรักของเตอร์กับฟ่าแล้ว
ทีนี้ก็เหลือแต่ครอบครัวของฟ่า...แต่เราเชื่อว่าครอบครัวของฟ่าก็จะรักเตอร์เหมือนกัน
พีเอส ไอ้หมูเตอร์มันน่ารักแชมป์หนังเป็ด o13
-
อ่านทันจนได้ :mc4:
ขอให้มีความสุขแฮปปี้ๆ :กอด1: แต่เค้าอิจฉราอะ :m31:
-
:กอด1: :กอด1:
-
ไป ช็อปปิ้ง ทองหล่อกันเถอะ พี่น้องงงงงงงงงง
เฮียไปด้วยกันด้วยน๊า อิอิ
เลสซาโก :z10:
-
น่ารักกันจริง
:กอด1:
:กอด1:
-
555 เตอร์ฮาอ่ะ
มีการจะบอกผีบ้าน ผีเรือนด้วย อิอิ
-
น่ารักจริงๆ อ่านแล้วมีความสุข :-[
-
บ้านไหนได้สะใภ้คนนี้ไปล่ะก็โชคดีสุดๆแล้ว อิอิ ^3^
-
^
^
^
บร้าๆๆๆๆ เค้าเขิลน๊า
-
น่ารักจังอ่ะ.อิอิ
-
...น่ารักจัง ทั้งครอบครัวเลย โดยเฉพาะ...ลูกสะใภ้
...ลูกเป็นอะไรก็ได้ที่อยากเป็นเห็นมะ..พ่อแม่ก็มีความสุข ได้เหมือนกัน
...น้องเตอร์ คิดถูกจงภูมิใจในสิ่งที่เราเป็น เป็นในสิ่ง ที่ทำให้เรามี..ความสุข..ไม่หนักหัวใครวุ้ย
...เดี๋ยวขอไปไล่ยิงหัว ไอ้คนที่มันส่ง sms มาก่อกวนน้องฟ่าก่อนนะ ไอ้นี่ชอบสร้างความร้าวฉาน :angry2:
-
แม่สะมี๊ นี่น่้ารักจริงๆ
-
แม่สามีน่ารักมากๆอ่ะ
ก็สะใภ้น่ารักขนาดนี้ ใครก็ร๊ากฟ่า
เตอร์เลยหื่นซะ :m25:
"ที่รัก" :o8: เขินแทน หวานจ๊าง
-
มีสะใภ้น่ารักขนาดนี้ :-[
พ่อตาแม่ยายต้องทั้งรักทั้งหลงแน่นอน
-
รอรอรอรอ...
-
นุ้งฟ่าช้อปเพลินเลยสิ คิดถึงแล้วนะ :กอด1:
-
เปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนบรรยากาศ แล้วจะเหลือเหรอ
ส่วนไอ่ที่ตามตื้อ ถ้านุ้งฟ่า ไม่จัดการอะไรซะ เดียวก็งานเข้าอีก....
ปล. แล้ววันนี้ ไปช๊อป ที่อังรี ฯ หรือเปล่า คนสวย
+1 เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่ากับนุ้งเตอร์ :กอด1: ไปช๊อปให้กระจายเลยนะครับ :z2:
-
:z2:
-
รอรอรอ ต่อไปปปปปปป
-
สวัสดีครับทุกๆคน
ก่อนอื่นนุ้งฟ่าผู้น่ารักที่สุดในโลกคนนี้ ฮ่าๆๆๆๆ :laugh: :laugh: (ถึงแม้ว่าใครจะว่ามันจะไม่จริงก็ตาม)
ต้องกราบขอโทษแทบอกอุ่นๆของทุกคนก่อนเป็นอันดับแรก :call:
ที่หายจากบอร์ดไปนานแสนนาน
เนื่องจากมีภาระอันใหญ่หลวงที่ต้องทำมากมาย อาทิ
1.เรื่องเรียน :a5:ตอนนี้หนักมากมาก
2.เรื่องผัว เอ๊ย สามี :oo1:ที่ตอนนี้คุณเธอมีเก้งกวางมาติดมากมาย :z6:
3.เรื่อง ช่วยเฮียทำมาหากิน o22
4.เรื่องสุนัขที่บ้านที่ตอนนี้เธอได้ออกลูกมา :catrun:
สรุปได้สี่เรื่องใหญ่ๆด้วยกัน
หวังว่าพี่น้องทุกท่านคงไม่โกรธและให้อภัยเด็กน่ารักตัวน้อยๆคนนี้ :3123:
อยากบอกว่า "คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" :กอด1:
ต่อ
ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้อง
"น้องเตอร์ค่ะ น้องเตอร์ ก๊อกๆๆๆๆๆ น้องฟ่าค่ะ น้องฟ่า" ผมต้องลืมตาตื่นเมื่อได้ยินเสียงคนเคาะประตู สงสัยต้องเป็นพี่น้อยแน่ๆเลย
"ค๊าบบบ" ผมเดินไปหยิบเสื้อยืะแล้วก็กางเกงขาสั้นในตู้มาใส่แล้วก็เดินไปเปิดประตู
"ครับพี่น้อย อรุณสวัสดิ์ครับ"
"ไปใส่บาตรกันค่ะ คุณแม่รออยู่ข้างล่างแล้วค่ะ น้องเตอร์ตื่นรึยังค่ะ" พี่น้อยชะโงกหน้าเข้าไปดู
"เอออ คือออ"
"ว๊ายยยยย" พี่น้อยร้องกรี๊ดออกมา หูผมอื้อไปเลย ก็ทำไมซะอีกหล่ะ แกคงเห็นพี่เปรตเข้าอ่ะสิ
"เห้อออๆๆๆ บอกไม่ทัน"
"พี่น้อยลงไปข้างล่างก่อนนะคะ แล้วตามลงไปนะคะ"
"เสียงใครอ่ะที่รัก" มันเริ่มรู้สึกตัวแล้วครับ
"ตื่นแล้วหรอ เสียงพี่น้อยอ่ะมาปลุกให้พวกเราไปใส่บาตร แล้วแกคงเห็นพี่เปรตในห้องนี้เข้าอ่ะ แกเลยร้องซะตกใจเชียว"
"เห้ย แล้วฟ่าให้พี่น้อยเข้ามาตอนนี้ได้ไง" มันสะดุ้งตัวลุกขึ้นนั่งทันทีเมื่อผมพูดจบ
"ก็แค่จะไปถามว่ามีไร ก็พี่น้อยค้าเข้ามาดูเองนี่นา ห้ามไม่ทันนิ"
"จะทำไงเนี่ย อายนะเนี่ย"
"อายทำไม พี่น้อยเค้าจะได้เห็นวิวัฒนาการไงว่ามันโตขึ้นแค่ไหน เตอร์รีบใส่เสื้อผ้าเลยคุณแม่รอนานแล้ว" ผมเดินไปล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำ แล้วก็บีบแปรงสีฟันเอาไว้ให้มัน เตอร์เดินตามผมมาดูหน้าเขิลๆ ฮ๋าๆๆๆๆ มันเอาหัวมาวางบนไหล่ของผมทำหน้าละห้อย
"เป็นไรแปรงฟันสิ แล้วก็ไปใส่เสื้อผ้าได้แล้ว ยืนเป็นเปรตอยู่ได้"
"อายอ่ะ"
"อายไร แล้วมายืนแก้ผ้าตรงนี้ทำไมไม่อายมั้ง"
"ก็นี้มันฟ่าไม่ใช่พี่น้อยนิ" แล้วมันก็เดินไปฉี่
"ยืนฉี่ต่อหน้าคนอื่นยังไม่อาย พี่น้อยเค้าไม่ได้เห็นเต็มตาหรอกน๊า เตอร์มาแปรงฟันเร็วๆ แล้วไปใส่เสื้อผ้า อย่าช้านะ"
"ค๊าบบบบบ" ผมเดินออกจากห้องน้ำไปเช็ดหน้าแล้วก็ดูสภาพผมนิดหน่อย เผื่อลูกศิษย์พระจะหล่อ อิอิ
เราสองคนแต่งตัวเสร็จก็เดินลงไปข้างล่าง แม่กับพ่อนั่งรออยู่แล้ว
"มากันซักทีสองหนุ่ม ทำอะไรอยู่นะแม่ให้พี่น้อยไปตามตั้งนานแล้ว"
"มีคนไม่อยากลงมาอ่ะครับ"
"ใคร เตอร์หรอ ทำไมลูกไม่อยากใส่บาตรกับแม่รึไง"
"ป่าวครับ"
"แล้วเราเป็นไรหล่ะเนี่ยหน้ามุ้ยเชียว ทะเลาะอะไรกํนอีกรึป่าวลูก"
"ไม่ได้ทะเลาะครับ ลูกสะใภ้แม่น่ารักขนาดนี้ใครจะไปหาเรื่อง" มาหยอดกรูอีก
"น้อยๆๆ ยกของไปหน้าบ้านได้แล้ว"
"ค่ะ"
"เดี๋ยวฟ่าไปช่วยพี่น้อยนะครับ"
"เตอร์ไปช่วยฟ่าสิ"
"ไม่เอาอยากอยู่กับแม่"
"เป็นไรเนี่ยเรา มากอดแม่ทำไม ตื่นๆๆๆๆ ดูฟ่าดิ๊ตื่นมายิ้มสดใส เราอ่ะยังหวงที่นอนอยู่รึไง พ่อจ้ะดูลูกชายคุณสิ"
"พ่อว่าวันนี้แม่ต้องเสียตังค์ก้อนใหญ่แน่ๆ"
"โห คุณพ่ออ่ะ เตอร์ไม่ได้เป็นคนงั้นซะหน่อย"
"มาแล้วค่ะ" พี่น้อยกับผมยกของใส่บาตรออกมาโดนมีคุณพ่อ แบ่งไปถือบ้าง แล้วเราก็เดินออกไปรอพระหน้าบ้านกัน ตอนเช้าๆนี้มันสดชื่นแบบนี้นี่เองเนอะ ไอ้เราเคยแต่ตื่นมาก็อยู่ในห้องสี่เหลี่ยม ไม่นึกเลยว่าในเมืองจะมีอากาศบริสุทธิ์แบบนี้ด้วย รอไม่นานพระก็มา คุณแม่ใส่ข้าว คุณพ่อ ใส่กับข้าว เตอร์ใส่ขนมกับน้ำ ผมใส่ดอกไม้ ช่วยกันทำมาหากิน อิอิ พระให้พระเสร็จพวกเราก็เดินเข้าบ้านไปกรวดน้ำกัน
"เตอร์เอาน้ำไปเทที่ใต้ต้นไม้ให้แม่สิลูก"
"ป่ะฟ่า" มันจับมือผมให้ลุกขึ้น
"แค่เอาน้ำไปเทไปคนเดียวก็ได้ นี้บ้านเรานะลูกไม่หลงหรอก"
"สงสัยกลัวน้องฟ่าหายมั้งค่ะ"
"ไปคนเดียวก็ได้" เตอร์เดินเอาน้ำไปเทที่ใต้ต้นไม้หน้าบ้าน
"นี้เจ้าเตอร์เค้าเป็นอะไรของเค้าเนี่ยลูกฟ่า" พ่อถามผมถึงอาการของไอ้เตอร์
"ต้องถามพี่น้อยครับ พี่น้อยเป็นสเหตุ"
"อะไรน้อย เทอทำอะไรลูกชายฉันฮะ"
"อะไรค่ะน้องฟ่า พี่น้อยไปทำไร"
"ก็เมื่อเช้านี้ไงครับที่พี่น้อยไปเรียกฟ่ามาใส่บาตรอ่ะ แล้วพี่น้อยก็ไปเห็นนนนนนน"
"เห็นอะไรลูกฟ่า เธอเห็นอะไรน้อย"
"เห็นชีเปลือยครับแม่"
"ยังไงน้อย มีโชคแต่เช้าเลย" พ่อแซวพี่น้อย
"น้อยก็ไม่นึกว่าน้องเตอร์จะนอนแบบโล่งโจ้งขนาดนั้นนิค่ะ ปรกติเมื่อก่อนก็ต้องไปปลุกกันถึงเตียงตลอด มันเคยชินอ่ะค่ะ"
"ตายแล้วลูกชายฉัน โตเป็นหนุ่มแล้วยังไม่ระวัง"
"ฟ่าห้ามพี่น้อยไม่ทันอ่ะครับ"
"พี่น้อยอ่ะทั้งเขินทั้งขำ เห็นมาตั้งแต่เด็กๆแล้วไม่นึกว่าพอโตเป็นหนุ่มแล้วก็ยังต้องเห็นอีก"
"แล้วต่างกันไหมหล่ะน้อย" พ่อแซวพี่น้อยอีกรอบ ฮ่าๆๆ
"ไม่คุยด้วยแล้ว น้อยไปเตรียมอาหารดีกว่า"
"แล้วนี้เจ้าตัวดีไปไหนเนี่ย"
"สงสัยขี่จักรยานไปซื้ออะไรกินหน้าปากซอยแน่เลย"
"แต่เตอร์ไม่ได้เอาตังค์ไปนะครับพ่อ"
"ร้านนี้เค้ากินมาตั้งแต่เด็กลูก เดี๋ยวเวลาน้อยไปซื้อของก็ไปจ่ายให้แหละ ไอ้เจ้านี้มันอยากไปก็ไปมันไม่คิดไรหรอก"
"เค้าเป็นเด็กมุ่งมั่น ถ้าอยากทำอะไรใจจะไปอยู่ที่สิ่งๆนั้นจนลืมคิดถึงรายละเอียดต่างๆ"
"รายละเอียดต่างๆนี่แหละครับ ฟ่าต้องทำให้ตลอด"
"ดูแลกันไปนานๆนะลูก ถ้อยทีถ้อยอาศัย แม่ก็ไม่เคยเห็นเค้ามีความสุขแบบเต็มร้อยเท่าวันนี้อีกแล้วหล่ะลูก เตอร์รักหนูมากนะลูก"
"ครับแม่"
"เออแล้วพ่อกับแม่เราเค้ารู้เรื่องนี้รึป่าวลูก"
"ไม่รู้ครับ ฟ่าก็ไม่รู้จะบอกยังไง กลัวพ่อจะรับไม่ได้อ่ะครับ"
"ให้พ่อกับแม่ไปพูดให้มั้ยลูก"
"ฟ่ากลัวพ่อจะไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นอ่ะสิครับ ฟ่ายอมรับนะครับว่าฟ่าเดาอารมณ์พ่อไม่ค่อยถูกอ่ะครับ ท่านเงียบเย็น จนบางทีดูน่ากลัวอ่ะครับ"
"เอาแบบนี้ดีกว่าลูก ถ้าวันใดท่านสองคนรู้ หนูโทรหาแม่ เดี๋ยวแม่จะไปช่วยพูดให้อีกแรง แต่ตอนนี้หนูก็ทำแบบปัจจุบันที่เป็นอยู่นี้แหละ ทำให้ดีที่สุด"
"ครับ"
"มาแล้วครับบบบบ"
"ไปไหนมาหล่ะเรา"
"นี่ไงครับบบบ ผลงานของผม" มันชูถุงขนมให้พ่อกับแม่ดู
"เตอร์มีตังค์ไปหรอ"
"โหย นี่ลูกใคร แถวนี่ใครคุม ตังค์ไม่ใช่เรื่องใหญ่ไอ้น้อง" มันเอามือมาตบที่หัวผมเบาๆ
"ซื้ออะไรมาค่ะ พี่น้อยทำกับข้าวเยอะแยะ แล้วจะทานข้าวได้หรอค่ะเนี่ย" พี่น้อยเดินออกมาโวย
"ป่ะทานข้าวกันเถอะลูก เจ้าชีเปลือยไปทานข้าวนั่งกินตุ้ยๆๆเดี๋ยวก็ทานข้าวไม่ได้หรอก"
"ชีเปลือยอะไรแม่ แม่รู้ได้ไงอ่ะ" มันมองมาที่ผม ผมหลบสายตา พร้อมยักไหล่สองที
"เค้ารู้กันทั้งหมู่บ้านแล้วลูก"
"อายอะไรพี่น้อยเนี่ย แหม๋ไม่ต้องอายหรอก พี่น้อยเห็นมาตั้งแต่เด็ก ป่ะไปทานข้าวเถอะ"
"พี่น้อยอ่ะเตอร์อายนะ"
"โอเคๆพี่น้อยจะลืมเรื่องนี้ ไม่พูดถึงอีก"
"สัญญา"
"ค่ะ"
"งั้นป่ะทานข้าวกัน" เตอร์เดินกอดพี่น้อยไปทานข้าว
"ทานเยอะๆนะฟ่า พ่อเห็นเราทานอะไรนิดเดียวเอง"
"เค้ากลัวอ้วนอ่ะพ่อ"
"แล้วเราไม่กลัวบ้างหรอลูก"
"พ่ออ่ะ"
"คงไม่กลัวหรอกครับพ่อ บางทีตีหนึ่งตีสองออกมาค้นตู้เย็นหาอะไรทาน ถ้าไม่มีอะไรทานก็เซเว่น เป็นเรื่องปรกติ"
"เดี๋ยวอ้วนไม่หล่อนะคะน้องเตอร์"
"ถ้าเตอร์อ้วนแล้วพี่น้อยจะรักเตอร์เหมือนเดิมรึป่าวหล่ะ"
"รักสิค่ะ"
"แล้วคนอื่นอ่ะ พ่อกับแม่ยังไงก็รักเตอร์อยู่แล้วใช่ม๊า" แล้วมันก็มองมาที่ผม ผมก็นั่งกินเฉยๆไม่พูดอะไร ใครจะกล้าพูดเขิลจะตาย
"ก็ไปออกกำลังกายบ้างสิเราอ่ะ สุขภาพจะได้แข็งแรงด้วย"
"ออกกำลังกายมา กลับมา ฟ่าทำกับข้าวรอไว้เพียบเตอร์ก็ต้องทานอยู่ดีอ่ะแม่ อย่างงี้จะไปออกทำไม"
"งั้นต่อไปนี้ฟ่าไม่ต้องทำอาหารเย็นดีมั้ย"
"ไม่ดีมั้งเดี๋ยวเตอร์ก็ไปเซเว่นอีกอ่ะ"
"ก็นั่นไง เตอร์อย่าโทษคนอื่น เตอร์ไม่อยากลดเองมากกว่า"
"ทำไมอ่ะ รังเกียจที่มีแฟนอ้วนรึไง" มันเริ่มเหวี่ยงผมแล้วเนี่ย นี้ต่อหน้าพ่อกับแม่นะ
"เตอร์ เรานี่นะ นิสัยนี่เมื่อไรจะเลิก ยังไม่มีใครว่าอะไรเราเลย ก็แค่คุยกันสนุกสนาน ทำไมเราต้องใส่อารมณ์ขนาดนี้ ที่ทะเลาะกันบ่อยๆนี้แม่เริ่มรู้สาเหตุแล้ว"
ผมก็นั่งทานข้าวเฉยๆไม่อยากพูดอะไรมากไปกว่านี้ แต่คุณแม่ดุเตอร์ได้ถูกจุดมากๆ
"คุณแม่เตอร์ขอโทษครับ"
"เตอร์พ่อจะบอกอะไรให้นะลูก พ่อกับแม่แล้วก็พี่น้อยหวังดีกับลูกรักลูกเสมอไม่ว่าลูกจะเป็นยังไงพวกเราก็รัก แต่วันนี้มีคนอีกคนที่เค้ารักลูกเหมอนที่พวกเรารัก อดทนกับลูกได้ทุกเรื่อง ลูกน่าจะดีใจมากกว่าที่จะทำร้ายจิตใจเค้าด้วยนิสัยเดิมๆของเตอร์นะลูก วันนี้เราเจอคนที่เค้ารักเรามาก อย่าทำให้เค้าต้องเสียใจเพราะเราสิ"
"ครับ" ตกลงนี้โต๊ะอาหารหรือว่าห้องปกครองเนี่ย มีใครช่วยดึงบรรยากาศโต๊ะอาหารกลับคืนมาได้มั้ย
"ต้มมะระอร่อยจังครับพี่น้อย ทำไมไม่ขมเลยอ่ะครับ"
"พี่น้อยเอามะระไปลวกก่อนค่ะก่อนลวกก็แช่น้ำเกลือไว้แล้วค่อยมาต้มไปเรื่อยๆใช้ไฟอ่อนๆค่ะ"
"อื้มมมมมม ฟ่าชอบทานมะระนะครับ แต่ไม่ค่อยได้ทำทานอ่ะ เตอร์ไม่ค่อยชอบหรือว่าฟ่าทำไม่อร่อยเท่าพี่น้อยนะเนี่ย"
"ฟ่าไปเรียนทำอาหารที่ไหนมาอ่ะลูก เด็กผู้ชายสมัยนี้ส่วนมากทำอาหารไม่ค่อยเป็นกันหรอก"
"ก็ตอนเด็กๆชอบเข้าไปเล่นในครัวกับคุณยายอ่ะครับ ก็เลยซึมซับมา เลยทำให้ฟ่าชอบทำอาหารอ่ะครับสนุกดี"
"ทำขนมได้ไหมค่ะ"
"ทำได้ครับ ขนมไทยนะครับ เบเกอร์รี่ยังไม่ค่อยเก่ง"
"วันหลังมาสอนพี่น้อยมั้งนะคะ"
"ได้เลยครับ"
"น้องเตอร์" พี่น้อยเรีกเตอร์
"ครับ "
"ฝีมือพี่กับฝีมือน้องฟ่าใครอร่อยกว่ากันค่ะ"
"อร่อยเท่ากันอ่ะครับ " ผมเอาเท้าเข่ยเท้ามัน มันเงยหน้ามามองหน้าผม แล้วผมก็ยิ้มให้มัน สบสายตาบอกให้รู้ว่า ช่วยทำหน้าทำตาให้มันสดชื่นมีความสุขหน่อย มันก้มหน้าก้มตากินต่อไป เมื่อทุกคนทานอาหารเสร็จพี่น้อยก็ยกผลไม้กับของหวานมา พวกเราก็นั่งคุยโน้นคุยนี้กัน คุณพ่อคุณแม่ออกไปธุระข้างนอก
"เดี๋ยวพ่อกับแม่ออกไปธุระข้างนอกนะลูกกว่าจะกลับก็คงค่ำๆ เดี๋ยวก็คงไม่ได้เจอพวกเรา มาให้แม่หอมทีก่อนลูก" แม่ดึงฟ่าไปหอมแล้วก็ดึงเตอร์ไปหอม
"ขับรถดีดีนะเตอร์"
"ครับพ่อ"
"แล้วก็อย่าทะเลาะกันละลูก ตั้งใจเรียน กินเหล้าเมายาเที่ยวเตร่ไม่เอานะลูกแม่ไม่ชอบ"
"ครับ"
"แม่ไปก่อนนะ แล้วเดี๋ยวแม่โทรหา"
"ขับรถดีดีนะครับพ่อ"
"จ้ะ"
คุณพ่อคุณแม่ออกไปข้างนอกแล้วเหลือเราสามคน พี่น้อยก็ทำงานบ้าน ผมเห็นว่ามันก็บ่ายแล้วงานที่บ้านก็ยังไม่ได้ทำเลยชวนเตอร์กลับ
"เตอร์กลับกันเถอะ" เราสองคนขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ลาพี่น้อยกลับบ้าน
"แล้วมาเยี่ยมพี่น้อยมั้งนะคะ"
"ครับบบบ แล้วฟ่าจะพาเตอร์มาบ่อยๆนะครับ"
"พี่น้อยเตอร์ขอกอดหน่อย" เตอร์กอดพี่น้อยอยู่นาน แล้วพี่น้อยก็มากอดผม พี่น้อยดูน้ำตาซึมๆ เราสองคนขึ้นรถขับออกไป เห็นพี่น้อยยังยืนมองพวกเราอยู่ที่หน้าบ้าน
"พี่น้อยคงจะเหงาเนอะ"
"มั้ง"
"ต่อไปนี้เตอร์ต้องโ?รหาพี่น้อยบ่อยๆรู้มั้ยแล้วว่างๆเราก็มาหาพี่น้อยกันบ้าง เวลาที่ฟ่ากลับไปบ้านเตอร์ก็มาหาพี่น้อยไม่ใช่นอนอืดอยู่ที่ห้อง เข้าใจมั้ยครับ"
"ตี๊ดๆๆ" แมสเสจดัง (ไปเดินเจเจกันป่ะ) ไอ้อะตอมมิกนี่มันส่งมา
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆ" แนนโทรมา
"เออว่าไงแนน"
"นี่หล่อน ชวนพวกฉันมาเดินเจเจไม่ใช่หรอย่ะวันนี้ แล้วทำไมถึงได้เงียบ"
"เออลืมเลยอ่ะ โทดที แต่งตัวกันยังอ่ะ"
"ทุกคนเข้าพร้อมหมดแร้ว"
"หรอๆๆ แปปนะ เตอร์ ไปเจเจกันมั้ยอ่ะ"
"ก็ได้ตามใจฟ่า"
"โอเคเดี๋ยวเจอกันนะ"
"ฟ่าลืมอ่ะว่านัดเพื่อนๆไว้ เตอร์ไม่ว่าอะไรใช่มั้ย"
"จะว่าอะไรได้อ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ถ้าว่า ฟ่าจะไปมั้ย"
"ไป"
"อื้ม"
"เตอร์ไม่อยากไปหรอ"
"ป่าว"
"แล้วทำไมทำหน้าบึ้งอ่ะ" ผมเอาหน้าใสซื่อของผมไปซบไหล่มันเบาๆ แล้วก็หอมแก้มทีหนึ่ง แล้วมันก็ยิ้มออกมา
"เดี๋ยวคืนนี้ให้เบิ้ลเลย โอเคมั้ย"
"เตอร์ไม่ใช่คนที่จะเอาอะไรมาล่อได้นะ"
"หรอ งั้นฟ่าไปแท็กซี่คนเดียวก็ได้เตอร์กลับคอนโดไปพักผ่อนเถอะ"
"ยกเว้นเรื่องนี้เรื่องเดียว"
"ชิ"
พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกประการใดโปรดอย่าถือสา หูตามันฝ้าฟางไปบ้าง
คิดถึงนุ้งฟ่าบ้างนะครับบบบ
จุบๆๆ
-
:z13: :z13:
งานเยอะเหมือนกันเลย เฮ้อใกล้จะจบก็เหนื่อยยังงี้นี่เอง ช่วงเค้าจัดงานขายของกันนี่ ฟ่าคงได้ช่วยพ่อค้าแม่ค้าไปเยอะเลยอ่ะดิ ปกติก็เห็นช็อปกระจาย 555+ เหนื่อยนักก็พักผ่อนนะ กินเยอะๆ นอนเยอะๆ อ้วนก็อย่าไปกลัว ไงๆเตอร์ก็รักอยู่แล้ว อิอิ :L2: :กอด1:
-
ภาระกิจมากมายหลายอย่าง เป็นที่เข้าใจ ไอ้ข้อที่ต้องระวังและมีบทเรียนมาแล้ว นุ่งเตอร์ คง :m29:
เป็นกำลังใจให้ งานการหลายอย่างผ่านไปด้วยดีนะครับ นุ่งฟ่า โดยเฉพาะข้อ เก้ง กวาง :z1:
+1 โดยไม่ลืม :กอด1:
-
หายไปนาน คิดถึงนุ้งฟ่า+คอปเตอร์ด้วย
กอดหน่อย :กอด1:
คุณพ่อคุณแม่+พี่น้อยนี่น่ารักจริงๆเลย
-
กะแล้วว่านุ้งฟ่าผู้น่ารักที่สุดในโลก 555555 จะต้องติดภารกิจมากมายแน่นอน
เลยหายเงียบไปนานขนาดนี้ คิดถึง คิดถึง ^-^
เพิ่งเคยจะเห็นมุมเตอร์เขิลอ่ะ ปกติเห็นกล้าตลอด พอเขิลทีน่ารักเชียว :impress3:
พ่อกะแม่ใจดีที่สุดเลย อย่างนี้ค่อยหมดห่วงเรื่องแม่สะมี กะลูกสะใภ้ได้ คริคริ
แล้วมาต่อบ่อยๆเน้อ เท่ที่จะทำได้ จะรออ่านจ้า
-
"แล้วทำไมทำหน้าบึ้งอ่ะ" ผมเอาหน้าใสซื่อของผมไปซบไหล่มันเบาๆ แล้วก็หอมแก้มทีหนึ่ง แล้วมันก็ยิ้มออกมา
"เดี๋ยวคืนนี้ให้เบิ้ลเลย โอเคมั้ย"
"เตอร์ไม่ใช่คนที่จะเอาอะไรมาล่อได้นะ"
"หรอ งั้นฟ่าไปแท็กซี่คนเดียวก็ได้เตอร์กลับคอนโดไปพักผ่อนเถอะ"
"ยกเว้นเรื่องนี้เรื่องเดียว"
"ชิ"
:z3:
:กอด1:เตอร์กับฟ่า
-
หวานกันได้ตลอดเวลาเลยน้า อิอิ
-
พี่น้อยเห็นของดี หุหุ
เตอร์ช่างเป็นคนเปิดเผย :laugh:
"ยกเว้นเรื่องนี้เรื่องเดียว"
เรื่องนี้ยอมเค้าเลย :z3:
-
มาเอาใจช่วยฟ่า ปราบพวกเก้งกวางที่มาเกาะแกะเตอร์ o18 :laugh:
-
เตอร์ก็ง๊องแง๊งๆเป็นเด็กน้อยเลย
แต่ก็มีงอนกันบ้างหยอกกันบ้าง
น่ารักดีออก
-
เตอร์เหมือเด็กเลย ต้องเอาของมาล่อ
:oo1: :oo1: :laugh: :laugh:
-
เห่อๆ ฟ่าน่ารักดี
-
นุ้งฟ่าดูแลชีเปลือยดีๆนะ
เดี๋ยวพี่น้อยต๊กกะจายอีก ทำร้ายคนแก่(ทางสายตา) มันบาปนะ :pigha2:
:กอด1: :L2:
-
:L2: :L2: หายไปนานเลยนะจ๊ะฟ่า :3123: :3123: ดูแลตัวเองและสะมี้ ดีๆ นะ อย่าให้ใครมาฉกไปได้ เสนอหน้ามาก็ :beat: :z6: :fcuk: :interest: ให้มันรู้ซะบ้างของใคร ชิมิ :fire:
-
:L2: คึดถึงพี่ฟ่ากับเตอร์เหมือนกัน :o8: อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะ :bye2:
-
ยังน่ารักได้ตลอดเลยนะคับ คู่นี้
-
คริคริ
-
:z13: :z13:
จิ้มมมมม นุ้งฟ่าคนน่ารัก
จะหวานกันไปไหนน้อคู่นี้
น่ารักตลอดเวลาอ่ะ
-
:z2:
-
...ครอบครัวนี้น่ารักดีเนอะ รวมพี่น้อยด้วย
...เหอะถ้าพี่เป็นน้องเตอร์ก็อายอยู่ว่ะถึงจะเห็นกันมาตั้งแต่เล็กก็เถอะ
...น้องฟ่าภาระกิจ สำคัญ 4 ข้อนี่ข้อ 2 ถ้าจะหนักสุด มั้งมีแฟนหล่อก็เงี้ย ...ทำใจ
...ไปเจเจ จะเจอ อะตอมไม๊อะ เดี๋ยวก็มีวางมวย กันหรอก น้องฟ่าก็น้อยหน้าซะที่ไหน.. :L2:
-
คิดถึงฟ่า :m13:
แต่กอดเตอร์ :กอด1:
อั๊กกกกก!!
ใครแตะหลังตรูฟ่ะ? :m31:
อิอิ คิดถึงคิดถึงทุกคนเยย :จุ๊บๆ:
-
จะครบเดือนแย้ว
นุ่งฟ่าหายไปไหนอ่ะ :z10:
:กอด1:
-
น้องฟ่า..หาผ้าผ่อนห่อเจ้าชีเปลือยเสร็จละยังครับ นานมากมายยังไม่มาเลย
-
ฟ่างานเข้าอ่ะดิ
เงียบหายไปเลย
รออ่านอยู่นะเนี่ย
ด้วยรักและคิดถึง :กอด1:
-
(http://student.sut.ac.th/anurukclub/upload/rename_20071030111957.jpg)
"ไม่เจ็บ ไม่จน รวยรวย เฮงเฮงนะอัลฟ่าบ้าบอ"
+1 เป็นของขวัญ
:กอด1:
-
วันนี้วันเกิดนุ้งฟ่าเหรอเนี่ย แวะมาถูกวันแฮะ้เรา
งั้นสุขสันต์วันเกิดนะคะคนเก่ง มีความสุขมากๆกะทุกเรื่อง แข็งแรงๆทั้งตัวและหัวใจ
ประสบความสำเร็จกะทุกเรื่องนะค้า
ขอให้ภาระกิจทั้งหลายที่รุมเร้านุ้งฟ่า จงผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ
ปล. ป้ามีอะไรจะอวดนุ้งฟ่าด้วยอะ มาเมื่อไหร่ รีบทวงด้วยน๊า :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
(http://image.ohozaa.com/i5/133301_0.228761.gif)
ขอให้มีแต่ความสุขจงบินมาหาฟ่า :3123: :c5:
-
:b:
สุขสันต์วันเกิดจ้านุ้งฟ่า
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง
คิดหวังสิ่งใด สมดังใจหวังนะจ๊ะ
(http://img202.imageshack.us/img202/4444/alfa01.jpg)
ไม่ได้แวะมาเยี่ยมนาน สบายดีใช่มั้ยจ๊ะ
จุ๊บๆๆๆๆ กอดๆๆๆๆ
:กอด1:
-
สุขสันต์วันเกิดนะครับนึกหวังสิ่งใดสำเร็จสมประสงค์สุขภาพแข็งแรงครับ :L2:
-
สุขสันต์วันเกิดฟ่า :b:
ขอให้มีความสุขมากๆนะ :L2:
-
:HBD4: :HBD1: :HBD4:
สุขสันต์วันเกิดจ๊ะคนเก่ง ให้ชีวิตสดใส สดชื่นแข็งแรง ที่สำคัญรวยๆๆๆๆๆๆๆๆ :mc4:
-
สุขสันต์วันเกิด (ย้อนหลัง)ด้วยนะจ๊ะ นุ้งฟ่า
แฮปปี้ๆ มากมายมหาศาลนะหนูน้อย
เข้าใจว่าช่วงนี้คงเรียนหนัก เอาใจช่วยนะจ๊ะ
แล้วอย่าลืมกลับมาส่งข่าวบ้างเน้ออออออ
-
ขอบคุณนะครับทุกคำอวยพระเลย ซึ้งจนน้ำตาจะไหล
ขอโทษด้วยนะครับที่หายไปนาน ช่วงนี้เรียนหนักมากกกกกกกกกก
แล้วจะมาต่อให้นะครับ
คิดถึงทุกคนมากมาก อย่าลืมกันนะครับบบบบ
-
ไม่รู้ว่าฟ่าเกิดเดือนนี้ :HBD4: ย้อนหลังนะจ๊ะ มีความสุขมากๆเน้อ
เรียนหนักก้อพักผ่อนบ้างไรบ้างนะจ๊ะ เด๋วจะไม่สบายซะก่อน
ถ้าว่างก้ออย่าลืมแวะเข้ามานะ รอได้จ๊ะ
-
มาแล้วๆๆๆ
คิดถึงๆๆๆๆ
คิดถึงกันบ้างป่าวน๊า
ขอบคุณทุกคำอวยพรนะครับ จุบๆๆ
ขอโทษที่หายไปนานเรียนหนักงานเยอะมากกกกกก
คิดถึงที่ซู้ดดดด
แดดร้อนๆในเจเจ มันทำให้เหงื่อท่วมตัว หุหุ แต่ก็สู้โว้ยยยย
"ร้อนอ่ะสิ" มีคนคอยแซวอยู่เป็นระยะๆ
"แบร่" ผมโทรหาเพื่อนได้ความว่าพวกมันนั่งกินส้มตำกันอยู่ ผมเลยเดินไปหา
"นึกว่าแกจะเบี้ยวซะปแล้วฟ่า นั่งๆๆเตอร์มานั่งๆๆๆ สั่งๆเว้ย"
"เห้ยฟ่าทานข้าวกันมาแร้ว อิ่มมากมาก แล้วนี้มากันนานยังอ่ะ"
"มาถึงก็มานั่งกินนี้แหละจ้ะ เธอสองคนหล่ะทำไมเพิ่งมา"
"ลืมง่ะ"
"ลืม" ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
"อื้มมลืม"
"ฟ่าแกลืมนัดที่แกเป็นคนนัดอ่านะ น่ารักมากกกกกกก"
"แต่ก็ไม่ได้ผิดนัดนี่นา" เตอร์หยิบทิชชูในกระเป๋าแล้วส่งให้ผม มันคงทนสภาพหน้าผมไม่ไหว
"ขอบคุณครับ"
"ทำไมไม่ซับให้ด้วยเลยหล่ะเตอร์" มีแซวๆนะกุ๊ก ไอ้นี้ก็ได้แต่ยิ้ม
"พอเลย อย่ามาแซว"
"ฟ่า ฉันเจอเด็กแกด้วย โอ๊ย(นุ่นหยิกหลังกุ๊กไว้)" เอ้าอีนี่มอบโชคให้กรูแล้วมั้ยหล่ะ เมิงเห็นมั้ยใครนั่งอยู่ด้วย
"เด็กอะไร"
"ก็ ก็เด็กที่ตีระนาดไง ที่แกบอกน่ารักอ่ะ" นี่นะที่มันหัวไว เกือบฆ่ากรูทั้งเป็นแล้วไงหล่ะ เตอร์มองหน้าผมเหมือนมันสงสัยอะไรซักอย่าง
"น้องเค้ายังเด็กอยุ่เลย ไม่ต้องคิดจะหึงนะ ฟ่ายังไม่อยากติดคุกหรอกน๊า"
"เตอร์ยังไม่ได้ว่าไรฟ่าเลยนิ"
"ใครจะไปรู้อ่ะเห็นมองหน้า" เพื่อนๆผมอิ่มกันแล้วก็จ่ายตังค์แล้วเราก็เดินเที่ยวกัน
"เห้ออออ อยากมีคนมาเดินคอยถือของให้มั้งจัง"
"เดี๋ยวเตอร์ถือให้ก็ได้นุ่น ถอนหายใจซะน่าสงสารเชียว"
"งกอย่างนุ่น จะได้ของหรอวันนี้อ่ะ"
"เออกูก็ว่างั้นแหละ"
"เตอร์"
"ครับ"
"คอนเวิร์ส เตอร์อยากได้ไม่ใช่หรอ ลายนั้นอ่ะ"
"ไม่เอาอ่ะเตอร์ร้อนขี้เกียจถอดรองเท้าด้วย"
"หิวน้ำมั้ย"
"นิดหนึ่ง" ผมหยุดซื้อน้ำ แล้วก็เปิดเอาหลอดใส่ ให้มันดูด
"โอ๊ยยยยยยย ต้องป้อนกันด้วยโว้ยยยยยย" เอ้าใครแซวนี่
"อ่าวไอ้เฮีย ตะโกนซะเสียงดังเลย กลัวฟ่าไม่อายรึไง"
"ไงไอ้เตอร์ มือเป็นง้อยรึไง"
"เฮียมาทำไร"
"เอ้า เจเจ เข้ามาทำไมกันหล่ะ มายิงเลเซอร์มั้งที่นี่อ่ะ"
"กวนประสาทจริงเว้ย ร้อนๆอยู่เดี๋ยวก็อกตัญญูซะดีมั้ง"
"มาช่วยเพื่อนขายของอ่ะ ว่างๆ"
"เฮียเนี่ยนะว่าง"
"อื้มมม"
"เพื่อนหรือแฟน บอกฟ่ามาดีดีนะเฮีย"
"เพื่อนโว้ย"
"ฟ่าใครอ่ะ หล๊อหล่อ" เอาแล้วไงกุ๊ก บ้าพุชายอีกแล้วววว
"เฮียฟ่าเอง นี่เพื่อนๆฟ่าเฮีย"
"หวัดดีค๊าบบบ"
"หวัดดีๆ ตามสบายนะ นึกว่าที่นี่เป็นบ้านของทุกคนนะ"
"เฮีย ได้ข่าวว่านี้ที่สาธารณะ"
"หรอ เออๆๆ เฮียไปแระ"
"กลับบ้านด้วยกันป่าวเฮีย"
"ไม่ๆๆๆ" แล้วมันก็เดินไป ไปไวมาไวเคลมไวที่สุดเฮ๊ยคนนี้
"ฟ่า เฮียแกเหมือน วงเอสเจเลยอ่ะ อวบๆนิดๆน่ารักดี ฉันชอบบบบบบ"
"ฮ๋าๆๆๆ เมื่อก่อนผอมๆหล่อกว่านี้อีก นี้มีเมียแล้วเลยอวบระยะสุดท้าย"
"มีเมียแล้วหรอออ อกหักอีกแล้วฉัน" ที่จริงยังไม่มีหรอก แต่ยังไงแกก็อกหักอยู่ดีเพราะแกเป็นสตรี ฮ๋าๆๆๆๆ
"ฟ่า"
"หะ"
"ซื้อต้นไม้ไปฝากพ่อฟ่ามั้ย"
"ไม่อ่ะ เดี๋ยวแม่บ่น"
"แต่เตอร์อยากซื้อ"
"เอาไว้พาพ่อมาดีกว่านะ บางทีที่เราซื้อไปพ่ออาจจะมีแล้วก็ได้"
"หรอ"
"จ้ะ พ่อลูกเขยตัวอย่างงงงง"
"ฟ่า"
"ค๊าบบบ"
"เตอร์อยากได้น้องบลายท์"
"ติงต๊อง"
"อยากได้จริงๆนะ"
"ไม่เอา เป็นผู้ชายเล่นตุ๊กตาได้ไง"
"ไมอ่ะ"
"อย่าดื้อนะ เดี๋ยววันหลังไม่พามาแล้วนะ"
"ผู้ชายเล่นตุ๊กตาไม่ได้หรอ"
"ได้"
"งั้นซื้อนะ"
"ถามตัวเองก่อนว่าอยากได้แค่ไหน"
"ก็อยากได้แต่ยังไม่มาก"
"ฟ่ามีตังค์มาแค่สามพันนะ เตอร์มีเท่าไรอ่ะ"
"ห้าร้อย"
"งั้นไว้เราไปดูที่พารากอนก็ได้ นะ แต่ถ้าเตอร์อยากได้ก็เดินไปกดตังค์มา" เพลียกะสามีร้องจะเอาตุ๊กตา ก็เอาเหอะนานๆทีจะอ้อนซื้ออะไรซะอย่าง
"ไม่เอาอ่ะขี้เกียจ"
"ฟ่าไม่ได้ว่าอะไรนะ เตอร์อยากซื้อก็ซื้อ ทำไมอยากได้อ่ะ งง มาก"
"ก็เห็นมันน่ารัก หน้าตามันเหมือนฟ่าอ่ะ"
"ตรงไหนเหอะ"
"ตาแบ๋วๆไง"
"เอามั้ย ซื้อก็ซื้อ"
"ไม่เอาอ่ะ ไปเหอะ ไปดูของแต่งบ้านกัน" มันกอดคอผมให้เดินไปจากตรงนั้น
"ไม่ซื้อแน่นะ"
"อื้มมม กินไอติมกัน"
"ฟ่าอิ่มแล้วเตอร์กินเหอะ แต่เหลือไว้ให้ฟ่าคำหนึ่งนะ"
"ไมอ่ะ"
"ก็เหลือ คำว่ารักไว้ให้ฟ่าไง"
"เสี่ยว แต่ก็ชอบ" เตอร์เดินไปซื้อไอติม ผมยืนอยู่หน้าร้านเทียนหอม และเเล้วมันก็กลับมา
"มาแล้ววว ซื้ออีกแล้ว เต็มบ้านแล้วคุณนายเทียนอ่ะ"
"ดูเฉยๆไม่ได้ซื้อ"
"ไม่ซื้อแล้วดูทำไมอ่ะ"
"ก็ดูไว้เป็นไอเดีย เผื่อวันข้างหน้าเรียนจบไปตกงานจะได้มีอะไรทำ"
"เดี๋ยวเตอร์เลี้ยงเองไม่ต้องทำงาน"
"เลี้ยงไหวหรอ"
"สบายมาก"
"ฟ่าอยากมีธุรกิจอะไรซักอย่างอ่ะ เรียนจบแล้วไม่อยากทำงานประจำอะอยากมีเวลาให้กับคนที่เรารัก"
"แล้วจะทำไรอ่ะ"
"ก็คงเปิดร้านขายอะไรซักอย่างที่ตัวเองชอบอ่ะ"
"อะไรอ่ะ"
"ยังไม่รู้อ่ะ"
"เดี๋ยวให้ป๋าเซ้งร้านแถวสยามขายเสื้อผ้ามั้ย"
"ไม่เอาอ่ะอยากทำด้วยเงินตัวเองมากกว่า"
"เบี้ยน้อยหอยน้อยจะไปทำไรได้"
"ก็เก็บสะสมไปเรื่อยๆไงเดี๋ยวมันก็เป็นเบี้ยใหญ่หอยใหญ่เองแหละ"
"เล่นหุ้นดิ"
"เราไม่มีความรู้ตรงนี้จะไปเล่นได้ไง"
"ฝากคนอื่นเล่นไง"
"ฟ่าอยากมีร้านไม่ได้อยากไปลงทุนหุ้น"
"อยากมีร้านไร"
"เดี๋ยวไว้คุยกันคืนนี้นะ"
"คืนนี้จะมีเวลาคุยหรอ ตั้งสองรอบ"
"ทำไปคุยไปก็ได้"
"กลัวมันจะไม่รู้เรื่องอ่ะสิ อื้ออ่าสอื้ออ่าส์ตลอดเวลา"
"ทะลึ่ง"
"ตรงไหน"
"ก็ตรงนี้แหละ"
"เห้ออออ ความจริงไม่ต้องชวนเพื่อนมาก็ได้มั้ง สวีทลืมโลกเลยแกสองคน"
"อะไรนุ่น สวีทตรงไหน ทำตัวปรกติ"
"ปรกติมากเลยเนอะ หวานจนฉํนน้ำตาลในกระแสเลือดขึ้นตามแกสองคนไปแร้วเนี่ย"
"แล้วคนอื่นๆอ่ะ"
"โน้นไงยืนเลือกเสื้อกันอยู่โน้นอ่ะ หิวน้ำว่ะเดี๋ยวฉันเดินไปซื้อก่อนนะ แกเอามั้ยฟ่า"
"เดี๋ยวเตอร์ไปซื้อให้เองนุ่น"
"เอางั้นหรอเกรงใจจัง"
"ไม่เป็นไรหรอกครับยินดีบริการ" แล้วมันก็เดินไปซื้อน้ำ
"ฟ่า"
"อื้ม"
"ฉันมีไรจะบอก"
"ว่ามาจิ แต่นุ่นดูหน้าเครียดเกินไปป่าว"
"ฉันเห็นไอ้อะตอมเดินตามพวกเรา"
"จริงอ่ะ มันจะตามทำไมว่ะ"
"แกก็หน้าจะรู้จุดประสงค์มันนะ"
"มันอาจจะมาเที่ยวของมันก็ได้"
"แต่ฉันว่าไม่นะเพราะฉันหันไปเห็นมันอยู่เรื่อยๆๆ"
"ทำไงดีว่ะนุ่น"
"ฉันว่าเราแยกย้ายกันกลับดีป่ะ"
"ไม่ต้องหรอกนุ่น คนอื่นๆยังซื้อของกันอยู่เลย อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด"
"แน่ใจนะเว้ย"
"อื้ม"
"แต่ฉันดูแววตามันแล้วมันดูร้ายๆยังไงไม่รู้อ่ะ"
"คิดมากหน่ะ นุ่น แต่ขอบใจมากนะ ฟ่าเชื่อว่าไม่มีอะไรมาทำร้ายความรักของเราได้อ่ะ แล้วก็ความรักของเพื่อนอย่างพวกเราได้ด้วย"
"คุยอะไรกันอยู่ครับบบสาวๆ นี่น้ำได้แล้ว"
"ขอบคุณค่ะ"
"ฟ่ากินเลยมั้ยเดี๋ยวเตอร์แกะให้"
"ยังอ่ะ เตอร์จัดการก่อนเลยฟ่าเหมือนจะปวดฉี่"
"ไปห้องน้ำดิ ป่ะเดี๋ยวเตอร์พาไป"
"มันยังไม่ปวดมากอ่ะ เดี๋ยวเดินต่ออีกแป๊ป ว่าแต่เตอร์เหอะเมื่อยยัง หิวป่าววววครับ"
"ไม่เมื่อยไม่หิวค๊าบบบบบ"
"เห้อเมื่อไรจะมีใครมาทำให้หัวใจฉันพองโตแบบแกสองคนบ้างน๊า"
"เดี๋ยวเตอร์ให้เพื่อนมาจีบดีมั้ย"
"คุยอะไรกันจร้า" เพื่อนๆที่เหลือเดินมาสมทบ
"ได้อะไรกันมามั้งเนี่ย"
"นังนุ่นแกมาเป็นส่วนเกินครอบครัวเค้าทำไมเนี่ย"
"กุ๊ก บ้าน่ะ ส่วนกงส่วนเกินไร นุ่นเป็นเพื่อนที่ฟ่าร๊ากกกกกกก"
"ดูทำหน้าเป็นหมาหงอยเชียวเมิงอินุ่น เป็นไร"
"กรูก็แค่อยากมีคนเทคแคร์ดูแลเหมือนฟ่ามันมั้ง"
"อ๋ออออ โรคว้อนท์สามีนิเอง" เมื่อไรสองคนนี้จะเลิกจิกกักกันซักทีนะ
"พูดจาน่าเกลียด"
"กุเหนื่อยแล้วว่ะ ร้อยชิหาย เคลื่อนย้ายร่างจากที่นี้ไปหาที่นั่งกินไรดีกว่า"
"ที่ไหนอ่ะ"
"เซนลาดดดดดด"
"โอเค..ใครเอารถมามั้งอ่ะ"
"กุเอามา"
"งั้นสาวๆมากับฟ่าแล้วส่วนหนุ่มๆไปกะต้น แล้วไปเจอกันหน้าแมคโอเคม๊ะ"
"เออ" พวกเราเดินไปขึ้นรถแล้วก็มุ่งหน้าสู่ เซนทรัลลาดพร้าว ในขณะที่พวกเราสี่คนรอขึ้นรถ สานตานุ่นก็ไปเห็นกระดาษที่ถูกทับไว้ด้วยที่ปัดน้ำฝนหน้ารถ
"เห้ยเตอร์ กระดาษไรอ่ะ" นุ่นเรียกให้เตอร์หยิบดู
"แฟนมึงน่ารักกูอยากได้ว่ะ ขอนะ" เตอร์อ่านให้ทุกคนได้ยิน
"เอางานงอกแล้วเมิงฟ่า"
"เค้าอาจจะจำรถผิดคันก็ได้ ขึ้นรถๆ"
"เมิงว่าใครว่ะ"
"ฟ่าจะรู้ได้ไงกุ๊ก ก็เจอพร้อมกันเนี่ย คนบ้ามั้ง เตอร์ขอฟ่าดูหน่อยดิ" เตอร์นั่งขับรถอย่างเงียบไม่พูดไม่จา จนถึงเซนทรัล ผมได้แต่เหลือบมองมัน อีเพื่อนสองตัวข้างหลังอยู่ดีดีก็เงียบกันซะงั้นอ่ะ"
"เตอร์อยากกินไร"
"อะไรก็ได้"
"เตอร์ไม่เป็นไรนะ" มันส่งยิ้มให้ผม แต่ผมรู้ว่าในใจมันคิดอะไรอยู่
"เห้ยฟ่ากุว่าไอ้นั้นแน่เลยว่ะ"
"นุ่น เอาไว้พูดนอกรอบ ตอนนี้อันตราย"
"เออๆๆโทษทีว่ะลืม" ในขณะที่ผมสองคนกระซิบกระซาบกันนั้น กุ๊กเพื่อนสาวของผมก็เดินควงแขนแฟนผมเข้าห้างไปแล้ว
"นี่ๆๆๆอีกุ๊ก เนียนเชียวนะมึง"
"เอ้า นานๆทีจะได้ควงหนุ่มหล่อ" ไม่ช้าเพื่อนๆอีกคันก็ตามมาสมทบ พวกเราตกลงกันว่าจะไปกินซูกิชิปิ้งย่างเพราะมันนั่งได้นานดี ก็ตามประสาของเพื่อนๆที่รวมตัวกันในวันหยุด ยิ่งกว่านกกระจอกแตกรัง เรื่องโน้นเรื่องนี้คุยมาจิกกัดกัน เตอร์ดูท่าทางจะลืมเรื่องนั้นไปแล้วโม้ไปกับเพื่อนๆผมอย่างสนุกสนาน เราสองคนจะโดนแซวมากกว่าคนอื่นๆ จะโดนถามโน้นถามนี้โดยเฉพาะเรื่องอย่างว่า ฮ๋าๆๆๆ มื้ออาหารนี้จบลงพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ผมไปส่งสาวๆ เพราะอยู่ไม่ไกลกัน ส่วนหนุ่มๆก็แยกย้ายกันกลับ
"เห้อออออ เมื่อยมั๊กมากกกกก" ผมล้มตัวลงนอนที่โซฟา
"ไม่ลองเสื้อที่ซื้อมาก่อนหรอ"
"ขอนั่งพักแป๊ปหนึ่ง"
"น้ำเย็นๆซักแก้วป่ะครับที่รัก"
"ดีเลยครับผมมมมม" เตอร์เอาน้ำมาให้ผมพร้อมกับนั่งลงข้างๆผม ผมดื่มน้ำแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนตักนุ่มๆของเตอร์ ผมมองหน้ามันที่เปื้อนยิ้ม เตอร์เอามือมาบีบจมูกผมเบาๆ
"เง้อออ หายจายยม่ายยยออกง่ะ"
"ฮ๋าๆๆๆ"
"ยังมาหัวเราะอีก แกล้งฟ่าทำไมนิ เตอร์ครับบบ"
"ครับ"
"เตอร์ยังคิดเรื่องนั้นอยู่ป่าว"
"คิด"
"คิดว่าไง"
"คิดว่าใครน๊ามันกล้ามาแหย่หนวดเสือ"
"ที่เค้าเขียนว่าขอนะอ่ะ เค้าอาจจะหมายถึงเตอร์ก็ได้"
"ก็จริงอ่ะ แต่ความรู้สึกเตอร์มันหมายถึงฟ่า" "
"จริงอ่ะ ไม่ใช่ไปโปรยเสน่ห์ใครไว้หรอ"
"ใครกันแน่ที่โปรยเสน่ห์"
"เตอร์"
"ไร"
"ฟ่ามีไรจะบอกแหละ"
"อื้ม"
"ฟังป่าว"
"ฟังครับบบบบบ"
"คือมีคนๆหนึ่งที่มหาลัยอ่ะ ครับมาตามจีบฟ่า แล้วฟ่าก็คิดว่า คนที่เขียนกระดาษแผ่นนั้นต้องเป็นคนนี้อ่ะ"
"นานยัง"
"หลายเดือนแล้ว"
"แล้วทำไมเพิ่งมาเล่า"
"ก็ฟ่าไม่อยากให้เตอร์คิดมากอ่ะ แล้วอีกอย่างฟ่าก็คิดว่าฟ่าจัดการได้"
"แล้วจัดการได้ไหมหล่"
"ก็บอกเค้าไปตรงๆแล้วอ่ะ ว่ามีแฟนแล้ว ไม่ต้องมาจีบไรเงี้ย"
"แล้วมันยังตื้ออยู่อีกไหม"
"ตาม"
"งั้นต่อไปนี้ เตอร์จะไปรับฟ่าที่มหาลัยทุกวัน"
"เตอร์ก็เป็นซะเเบบนี้อ่ะ ฟ่าถึงไม่อยากเล่าอะไรให้ฟัง"
"ไม่รู้แหละ ของของใคร ใครก็หวง"
"เตอร์ต้องไว้ใจฟ่าสิ"
"เตอร์ไว้ใจฟ่าเสมอ แต่ไม่ไว้ใจไอ้นั้น"
"ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก"
"แล้วถ้ามันมอมยาพาไปทำอะไรต่ออะไรอ่ะ ต่อไปนี้ไม่ต้องไปมารยาทดีกับมันเลยนะ ไม่ต้องไปไหนมาไหนกับมันด้วย ไม่ต้องพูดกับมันด้วย"
"โหยยยย ดูละครมากไปป่ะเนี่ยเท๊อ"
"นี่คือคำสั่ง"
"ค๊าบบบบบบบ"
"นี่กะจะเล่าให้ฟังตอนโดนมันลักพาตัวไปเลยรึป่าวเนี่ย"
"ว่าไปนั้น บ่นเป็นคนแก่ไปได้"
"ต่อไปนี้เราสองคนห้ามมีความลับต่อกันไม่ว่าเรื่อองอะไรก็ตาม ห้ามคิดเองเออเอง"
"ค๊าบ" ผมเอามือไปเขี่ยพุงมันเล่น มันจะได้หยุดบ่นซะที
"เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมถึงจัดการอยู่คนเดียว แล้วจะมีเตอร์ไว้ทำไม"
"ก็มีไว้หอมๆๆๆๆๆแบบนี้ไง" ผมหอมไปที่พุงของมัน
"ไม่ต้องมาอ้อนเลย" ตกลงที่มีคนมาจีบผมนี้มันเรื่องใหญ่มากเลยหรอ ทำให้ประเทศชาติขาดดุลทางการค้ารึป่าวเนี่ย เห้อๆๆๆๆๆๆ
"ไปอาบน้ำกันเถอะ"
"ฟ่าเข้าใจที่เตอร์พูดใช่ไหม"
"เข้าใจครับ" ผมดึงมันให้ลุกขึ้นไปอาบน้ำกับผม ผมรู้สึกดีนะที่มันหึงผมแบบนี้ แต่บางครั้งมันก็มากเกินไป อิอิ มันไม่ยอมลุกแต่ดึงผมเข้าไปหามันแล้วก็กอดผมไว้
"โหยยย ฟ่าตัวเหนียวอ่ะ"
"ไม่เป็นไรเตอร์อยากกอดอ่ะ"
"ไปอาบน้ำกันเหอะ นะ" ผมประทับริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากบางๆของเตอร์ แล้วเราสองคนก็เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ภารกิจในห้องน้ำเสร็จสิ้น ก็เป็นภารกิจในห้องนอนแทน ฮ่าๆๆๆๆ ก็เป่าผมให้กันและกันนั้นแหละ แล้วก็ ก็ ก็ แต่งตัว เตอร์ไปหยิบโน๊ตบุคมานั่งทำงานบนเตียง ผมก็นั่งทาแป้งให้หน้าขาวๆๆๆตัวหอมๆๆ ฮ๋าๆๆๆๆๆ แล้วก็ไปหยิบชุดนอนมาใส่ บ็อกเซอร์แบบแนบเนื้อสีขาว พร้อมกับเสื้อเชิ๊ตผ้านิ่มๆตัวใหญ่ๆ ถูกหยิบมาใส่
"พิมพ์ให้ป่าว" ผมอาสาพิมพ์งานให้เตอร์ เห็นมันพิมพ์ช้า
"ไม่เป็นไร ง่วงก็นอนก่อนได้นะ" ให้ฉันไปนอนหรอย่ะ อุตส่าห์ทาแป้งซะหอม
"งั้นเดี๋ยวไปเอาเกมส์มาเล่นดีกว่า จะได้นอนพร้อมกัน"
"อื้มๆๆ" ผมเดินไปหยิบเกมส์มาเล่น แต่ก็แวะไปหาน้ำเย็นๆดื่มก่อน
"ปิดเสียงด้วยครับ"
"อื้ม" ดุกุจังนะวันเนี่ย ได้ทีเอาใหญ่ ผมเล่นเกมส์ไปเล่นเกมส์มาจนง่วงก็เลยเผลอหลับไป สงสัยวันนี้สามีไม่ทำการบ้าน และแล้วเสียงคอมพิวเตอร์ก็ถูกปิดลง ผมสะดุ้งตื่น
"ยังไม่หลับหรอ" ไม่หลับอะไรอ่ะ หลับจนฝันไปห้ารอบแล้ว ตื่นเพราะเสียงคอมเธอนั้นแหละจ้ะ เตอร์ล้มตัวลงนอนแล้วสวมกอดที่เอวผมทันที มันจับมือผม ให้ไปจับช้างน้อยของมัน เหมือนจะบอกให้รู้ว่า ตอนนี้ข้าจะเผด็จศึกแล้ว
"ทำลูกกัน"
คิดถึงฟ่าน้อยๆแต่ขอให้บ่อยๆนะค๊าบบบบบ จุบๆๆ
(http://images.siamzone.com:2083/board/upload/0654/654954-0019.jpg)
-
ว๊ายยยยยย.....วิ่งสู้ฟัดเข้ามา....เพราะเห็นชื่อตอน...อิอิ....
แต่ยังไม่ดั้ยอ่านเเหละ....( แต่แอบดูแว่บๆ เห็นอารายน๊า เค้าชวนกัน ทำลูก ) อิอิ
คิดถึงพี่ฟ่า พี่เตอร์จังจัง.....ดูเเลสุขภาพด้วยน๊าค๊า คนดีของนู๋...เอิ้กๆ....ปัยก่อนแล้ว...มีเรียนต่อ...ฟิ้วววววว
-
"ทำลูกกัน"
คริ คริ คริ
-
...เห็นกระทู้ลอยไปลอยมาแว๊บ จะเข้ามาแซวเชียวว่า..หนุ่มบ้านนี้หายไปไหนกันหมด
...เหมือนรู้ วันนี้ได้อ่านแล้ว..เฮียก็ยังน่ารักเหมือนเดิม คำพูดคำจา ตกลงเฮียชอบปู้ชายเหรอน้องฟ่า
...ตายเดี๋ยวจะมีคนมาสมัคร เป็นพี่เขย หรือพี่สะใภ้ น้องฟ่าดีวะ เยอะๆๆแน่เลย
...พี่ว่าน้องเตอร์เค้าผ่านเรื่องราวต่างๆมาเยอะ เหมือนใจเย็นขึ้น ควบคุมอารมณ์ได้มากขึ้นนะ
...คุณน้องฟ่าคะ คุณน้องเดินเจเจ กันเซน จนเหนื่อยยังไม่หมดแรงอีกเหรอคะยังจะยั่วซะมีอีกเหอะๆๆ แต่ก็..สมใจ :laugh:
-
นึกว่าเตอร์รู้จะเหวี่ยงกว่านี้ซะอีก ไม่มีไรเกิดขึ้นก้อดีแล้ว
เอาเวลาไปทำลูกดีก่า :oo1: 555555
-
อร๊ายยยยยย อัลฟ่าที่รักมาต่อแล้ว
เตอร์มันน่ารักอีกแล้วววว ฟ่าก็น่ารักกกกมากกกก อ้อนนเชียวว
ชอบอ่า อ่านแล้วอบอุ่นอยู่ในอก
พีเอส ขอยืมมุกคำว่ารักไปใช้หน่อยแล้วกัน หุหุ อยากรู้ว่าไอ้เฮียมันจะว่ายังไง อิอิ
+1 อัลฟ่าด้วยความพิศวาส :กอด1:
-
น้องฟ่ามาต่อแล้ว :กอด1: กอดๆ คิดถึง
เตอร์เป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยนะ
คุยกันหยอกกันน่ารักจังคู่นี้
:L2:
+ 1ให้จ้า
-
ต้อนรับการกลับมา
:pig2: :pig2: :pig2:
-
คิดถึ๊งงงงง คิดถึง
ไอ้อะตอมนี่ตามทุกทีจริงๆ
เตอร์สู้ๆ ฟ่าสู้ๆ
:laugh:
-
คิดถึงนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์จังเล้ยยยยยยยยยยย
อยากไปเดินเจเจบ้าง
เวลาว่างหายากยิ่งนักในชีวิต
ชื่อตอนนี้นี่ เรียกคนอ่านน่าดูเลยน้า
-
มาแล้ว มาแล้ว
-
คิดถึงที่ซู้ดดด หายไปนาน งานการ การเรียนหายยุ่งยังจ๊ะ
-
คิดถึงมาอย่าหายไปนานแบบนี้อีกนะ
มีคนรออ่านอยู่ :monkeysad:
:pig4:
-
ดีใจจังมีคนคิดถึง คริคริ
-
นุ้งเตอร์นอนกอดน้องบลายท์แบบมีชีวิตดีกว่าเนอะ
อิ อิ
อย่าหายไปนานอีกน๊า ๆๆๆ คนแถวนี้คิดถึงๆๆ ๆ
:กอด1:
-
:-[
-
อัลฟ่าแวะมาบ่อยๆนะ :impress2:
หวังว่าอะตอมคงไม่ก่อเรื่องอะไรอีกนะ :m16:
-
มาแล้วเหรอค้าบบบบ คิดถึงจัง
ชื่อตอนเร้าใจดีนะ แต่เนื้อหาขาดหาย 555
ตอนหน้าต้องต่อด้วยน๊า ห้ามทำเนียนขึ้นตอนใหม่ อิอิ
รักษาสุขภาพด้วย ทั้งคู่เลยนะค้าบ จุ๊บๆ
-
พี่ได้อ่านเรื่องนี้เมื่อปลายที่แล้ว แต่ไม่เมนท์ เพราะอ่านไม่จบ
อ่านได้ถึงตอนที่เริ่มมีปัญหากันแล้วเตอร์ไปหอ EM ก็เลิกอ่าน
เพราะพี่มีประสบการณ์ที่ไม่ดีแบบนี้มาก่อน และความอดทนพี่ต่ำมาก
คือเลิกเลย ไม่ทน เลิกจริง ๆ ถอดแหวนขว้างใส่หน้า
โทร.ไปบอกแม่มันด้วยว่าถ้าลูกชายคุณยังไม่เลิกตามชั้นจะแจ้งความละ... (ทั้ง ๆ ที่เป็นความผิดครั้งแรก)
แต่ของพี่มันป่ำปั๊มกันจริงอ่ะ คนละ case เนาะ
คือเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายด้วยเลยไม่อ่านต่อ
เวลาอ่านเจอเรื่องแบบนี้แล้วมันเครียดน่ะ คิดถึงอดีตของตัวเอง 55555
...
แต่แล้วเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาก็อดไม่ได้ มาอ่านอีก
แล้วพอถึงตอนเข้าค่ายนั่นเลิกอ่านอีก รับได้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องนี้จริง ๆ
ในใจก็นึกว่า ไม่ไหวว่ะ ถ้าเป็นกรูนะเมิ๊งงงง ไม่เจ็บก็พิการ เครียดว่ะ เป็นเราหน่อยไม่ได้
พาลนึกไปถึงตอนจับหัวไอ่คนนั้นของเราโขกกับกระจกรถไปอีก (SM นี่หว่าตรู)
ไม่รักไม่ว่า แต่อย่าหยามกัน ... แล้วก็ไม่ไหว ภูมิต่ำ ไม่อ่านอีก
... วันนี้ไม่รู้นึกยังงัย เอาวะ อ่านให้จบ ชอบเมนท์ของหลาย ๆ คนค่ะ
โดยเฉพาะพี่ here มันโดนมากมายก่ายกอง รู้เลยว่าพี่อาบน้ำร้อนมาพอสมควร อิ อิ
... พี่อยากบอกว่า ฟ่าเป็นคนรักที่ใคร ๆ ก็อยากมี เชื่อเถอะ
รักของฟ่าที่มีให้เตอร์มันเต็มร้อยตลอดอ่ะ อ่านแล้วก็ชื่นใจแทนเตอร์นะ
เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฟ่าก็ยังรัก ยังพร้อมที่จะให้อภัยเตอร์เสมอ
และฟ่าก็จริงจัง มั่นคงกับความรักมากกกกกก
... เตอร์เองก็เหมือนกัน เพียงแต่เตอร์ไม่ค่อยระวังตัวเท่าไหร่ ปัญหาก็เลยเกิด
แล้วก็ไม่ต้องใจดี ใจอ่อนกับเพื่อนหรือคนบางคน
..... พี่คิดแบบนี้นะว่า ...
พี่จะแคร์เฉพาะคนที่พี่รักเค้าและเค้ารักพี่เท่านั้น เช่น ครอบครัว พี่น้อง หรือเพื่อนที่รักและจริงใจแค่นั้น
เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะทำอะไร พี่จะคิดถึงความรู้สึกของคนกลุ่มนี้ก่อนเสมอ
ถ้าอะไรที่ทำแล้วไม่ดีต่อความรู้สึกของคนกลุ่มนี้..ก็จบ ไม่ทำ ไม่คิดถึงคนอื่น ๆ แล้ว
...
ชีวิตยังอีกตั้งยาวไกล รักแท้อย่างเตอร์กับฟ่าเป็นอะไรที่หาได้ยากมาก
หลายคนใช้เวลาทั้งชีวิตยังหาไม่เจอเลย
ก็รักษาและถนอมมันไว้ให้อยู่กับเราตลอดไปนะคะ
...
เมนท์ยาวตามอายุค่ะ
อ้อ ลืมบอกไป NOBODY PERFECT
-
ทำลูกกัน
^
^
^
ตอนนี้แค่กระซิบ ตอนหน้าสวาทของจริงอะไรจริงชิมินุ้งฟ่า :jul3:
-
พี่ได้อ่านเรื่องนี้เมื่อปลายที่แล้ว แต่ไม่เมนท์ เพราะอ่านไม่จบ
อ่านได้ถึงตอนที่เริ่มมีปัญหากันแล้วเตอร์ไปหอ EM ก็เลิกอ่าน
เพราะพี่มีประสบการณ์ที่ไม่ดีแบบนี้มาก่อน และความอดทนพี่ต่ำมาก
คือเลิกเลย ไม่ทน เลิกจริง ๆ ถอดแหวนขว้างใส่หน้า
โทร.ไปบอกแม่มันด้วยว่าถ้าลูกชายคุณยังไม่เลิกตามชั้นจะแจ้งความละ... (ทั้ง ๆ ที่เป็นความผิดครั้งแรก)
แต่ของพี่มันป่ำปั๊มกันจริงอ่ะ คนละ case เนาะ
คือเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายด้วยเลยไม่อ่านต่อ
เวลาอ่านเจอเรื่องแบบนี้แล้วมันเครียดน่ะ คิดถึงอดีตของตัวเอง 55555
...
แต่แล้วเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาก็อดไม่ได้ มาอ่านอีก
แล้วพอถึงตอนเข้าค่ายนั่นเลิกอ่านอีก รับได้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องนี้จริง ๆ
ในใจก็นึกว่า ไม่ไหวว่ะ ถ้าเป็นกรูนะเมิ๊งงงง ไม่เจ็บก็พิการ เครียดว่ะ เป็นเราหน่อยไม่ได้
พาลนึกไปถึงตอนจับหัวไอ่คนนั้นของเราโขกกับกระจกรถไปอีก (SM นี่หว่าตรู)
ไม่รักไม่ว่า แต่อย่าหยามกัน ... แล้วก็ไม่ไหว ภูมิต่ำ ไม่อ่านอีก
... วันนี้ไม่รู้นึกยังงัย เอาวะ อ่านให้จบ ชอบเมนท์ของหลาย ๆ คนค่ะ
โดยเฉพาะพี่ here มันโดนมากมายก่ายกอง รู้เลยว่าพี่อาบน้ำร้อนมาพอสมควร อิ อิ
... พี่อยากบอกว่า ฟ่าเป็นคนรักที่ใคร ๆ ก็อยากมี เชื่อเถอะ
รักของฟ่าที่มีให้เตอร์มันเต็มร้อยตลอดอ่ะ อ่านแล้วก็ชื่นใจแทนเตอร์นะ
เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฟ่าก็ยังรัก ยังพร้อมที่จะให้อภัยเตอร์เสมอ
และฟ่าก็จริงจัง มั่นคงกับความรักมากกกกกก
... เตอร์เองก็เหมือนกัน เพียงแต่เตอร์ไม่ค่อยระวังตัวเท่าไหร่ ปัญหาก็เลยเกิด
แล้วก็ไม่ต้องใจดี ใจอ่อนกับเพื่อนหรือคนบางคน
..... พี่คิดแบบนี้นะว่า ...
พี่จะแคร์เฉพาะคนที่พี่รักเค้าและเค้ารักพี่เท่านั้น เช่น ครอบครัว พี่น้อง หรือเพื่อนที่รักและจริงใจแค่นั้น
เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะทำอะไร พี่จะคิดถึงความรู้สึกของคนกลุ่มนี้ก่อนเสมอ
ถ้าอะไรที่ทำแล้วไม่ดีต่อความรู้สึกของคนกลุ่มนี้..ก็จบ ไม่ทำ ไม่คิดถึงคนอื่น ๆ แล้ว
...
ชีวิตยังอีกตั้งยาวไกล รักแท้อย่างเตอร์กับฟ่าเป็นอะไรที่หาได้ยากมาก
หลายคนใช้เวลาทั้งชีวิตยังหาไม่เจอเลย
ก็รักษาและถนอมมันไว้ให้อยู่กับเราตลอดไปนะคะ
...
เมนท์ยาวตามอายุค่ะ
อ้อ ลืมบอกไป NOBODY PERFECT
ขอบคุณนะครับ สำหรับข้อคิดดีดี ยังไงจะหวานจะเผ็ดจะขมยังไงก็เป็นกำลังใจให้กันนะค๊าบบบบบ
มันไม่มีใครเพอร์เฟคจริงๆแหละอย่างที่พี่บอก แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ทุกวันนี้ผ่านปัญหามาได้คือ รัก คำเดียวเท่านั้น ก็มันรักไปแล้วอ่ะจะให้ทำไง กว่าจะเข้าใจกว่าจะเข้ากันได้ในหลายๆเรื่องมันก็ใช้เวลาที่นานพอควร ก็เลยบอกกับตัวเองเสมอว่า จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ไม่ว่าอนาคตจะเป็นไงวันนี้เรารักเค้าได้ดีที่สุดแล้ว ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับบบบบ จุบุจุบุ
-
เอาหลานชายมาอวด หลานชายคนแรกของนุ้งฟ่า
ชื่อน้องฟีฟ่า ส่วนพ่อของน้องเค้าไม่รู้อยู่ไหน แต่คุณแม่น้องเค้าอยู่ในเล้านี้แหละ งิงิ
(http://images.myxt.multiply.com/image/1/photos/8/600x600/16/O9435292-21.jpg?et=IV8yi3gSKQycjqv%2COBtEEw&nmid=352274444)
ปล.ไม่รู้น้องฟีฟ่าจะมีปัญหาทางด้านสมองรึป่าว เพราะคุณแม่ตั้งท้องน้องตอนอายุมากแร้วววว
5555555+
แหย่เล่นขำขำนะป้า คริคริ
-
^
^
:z13: :z13: :z13: 3 จิ้มเลย เป็นไงล่ะ
-
คนอะไร หน้า... สิ้นดี ขอกันดื้อ ๆ
เป็นใครก็ต้องคิดมากเป็นธรรมดา
เห็นไหม แม้งานจะมากแค่ไหน ก็ไม่เคยลืมหน้าที่ .... :z1:
+ ๑ เป็นกำลังใจให้น้องเตอร์จัดการกับคนหน้า .... ส่วนนุ้งฟ่า :กอด1:
-
ตาคนนั้นมันบ้าป่าวนี่จะมาขอกัน
ง่ายๆได้ยังงัย คนเค้าเป็นแฟนกัน
รักกันอยู่ดีๆดันมาทำให้
ครอบครัวเค้าร้าวฉาน
ฆ่าทิ้งซะดีมั๊ยนี่
-
:oo1: :oo1: :oo1: :กอด1:
-
"ทำลูกกัน"
ประโยคคลาสสิค
-
ตื่นเช้ามาตกใจมากกกกกกก
หลานช้านเป็นสตรีข้ามเพศไปแร้ววววววววว
(http://images.myxt.multiply.com/image/1/photos/7/500x500/4/O9487289-4.jpg?et=lI8yn5Upl%2BROltwSE%2Cctuw&nmid=352272692)
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
(http://www.karn.tv/c_easy_healthy/files/fast_005_clip_image001.jpg)
ข้าวต้มกุ้งร้อนๆจร้า
(http://i27.photobucket.com/albums/c166/Moodaeng/Kitchen7/mootod14.jpg)
แกล้มด้วยหมูทอดรสเด็ด หรือจะทานกับข้าวสวยหอมมะลิร้อนๆก็อ่อยเชียท่านผู้ชม(ทำเสียงแบบอ.ยิ่งด้วย) คริคริ
(http://upload.momypedia.com/elctfl/wbbrd/wbbattch/bw_431714.jpg)
ไข่เจียวหมูสับ เมนูง่ายๆสำหรับเช้ารีบๆ
(http://www.siamdara.com/_images/090204B8S3622.jpg)
ไข่เจียวต้องกินกะแกงเขียวหวาน
(http://ยูนิซิตี้.com/wp-content/uploads/2009/04/kull1.jpg)
ข้าวสวยร้อนๆซักจาน
(http://i.zlicker.com/sanook/2010/01/19/pM/6/6v/pM6v.jpg)
ตบท้ายด้วยสละลอยแก้ว เย็นชื่นใจ
ขอให้ทุกคนมีความสุขกะวันจันทร์ เจอแต่สิ่งดีดีนะครับบบบบบ
-
แอร๊ยยยย~ จิ้มฟ่า
เข้ามายั่ว(ด้วยอาหาร)แต่เช้า
ว่าแต่ในที่สุดก็ซื้อน้องบรายธ์แล้วหรอ????
น่าร้ากกกอ่า :m13:
-
นุ้งฟ่าไม่ได้ซื้อ สามีซื้อ ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่ไม่ได้ซื้อบลายท์ ซื้อตุ๊กตากระดาษ 555
-
^
^
:z13: จิ้มข้ามไปถึงนุ้งฟ่า อิอิ
morning ค้าบบบ
-
เอาน้องบลาย์มาอวดด้วย จะ :impress2:
นุ่งฟ่าทำอาหารน่าเจี๊ยะ มาก อย่างนี้น้องเตอร์หุ่นคงอ้วนกลมเป็นโดเรม่อนแหง๋ๆ อิอิ
:กอด1: :L2:
-
ตามทันแล้วววววว :mc4: :mc4: :mc4:
-
มาแร้วๆๆๆๆๆๆๆ
จุบุจุบุ
ใกล้วันแม่แล้วนะค๊าบบบบ
อย่าลืมบอกรักแม่ หอมแก้มคุณแม่นะค๊าบบบบบบ
สิ้นเสียงกระซิบไม่เท่าไร ผมก็โดนตรึงไปด้วยมือทั้งสองของเตอร์ เตอร์ขึ้นนั่งบนตัวผมแล้วบรรเลงเพลงจูบไปทั่ว กระดุมเสื้อถูกปลดอย่างรวดเร็ว สองตุ่มบนหน้าอกถูกจัดการอย่างรวดเร็ว ผมล้วงมือไปใต้บ็อกเซอร์ของเตอร์ เตอร์เลื่อนตัวลงไปสื่อความหมายว่าไม่ให้ผมจับช้างน้อยของมัน มันดึงบอกเซอร์ของผมออก แล้วจัดการครอบปากลงไปโดยผมไม่ทันตั้งตัว ผมเอามือดันหัวมันไว้ แต่มันไม่สนใจจับมือผมไว้แล้วกดไว้กับเตียง เตอร์จับผมนอนคว่ำแล้ว เอามอจับเอวผมแล้วยกตัวขึ้นมา ให้ผมคุกเข่า แล้วมันก็จัดการใส่ถุงหุ้มรักแล้วก็ ทะลวงประตูหลังของผมอย่างช้าๆ เตอร์บีบเจลใส่มือแล้วเอื้อมมือมาจับหนอนน้อยของผมแล้วมันก็เดินเครื่องเร็วขึ้นและแรงขึ้น เสียงโอดครวญจากความรักดังลั่นผมต้องเอาน่าซุกไปบนหมอนเพื่อระงับเสียงนั้นเตอร์ถอนทัพออกจากประตูเมือง แล้วจับผมหนอนหงายมันยกขาผมขึ้นแล้วก็จัดการใส่ช้างน้อยของมันเข้ามาทะลวงเมืองหน้าด่านของผมอีกครั้ง ทีนี้มันไม่รอช้าเร่งเครื่องถี่ขึ้น มันจับมือผมให้จับหนอนน้อยของผมไปด้วย
"เตอร์ฟ่าไม่ไหวแล้ว" มันได้ยินอย่างนั้นมันก็ใส่เต็มแรง หนอนน้อยของผมพ่นพิษออกมา เตอร์เอาช้างน้อยออกจากตัวผมดึงถุงหุ้มรักออกแล้วก็ปล่อนพิษบนหน้าท้องผมเต็มๆ มันนอนทับมาบนตัวผมแล้วก็จูบผมอย่างนุ่มนวล เราจุบกันได้สักพัก ผมก็กอดคอมันแล้วเอาขาเกี่ยวเอวมันไว้มันก็ลุกขึ้นอุ้มผมไปล้างตัวในห้องน้ำ เราเช็ดตัวแล้วก็มานอนกอดกันจนหลับไป
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
"แป๊ก" เสียงผมเอื้อมมือไปกดปิดนาฬิกาปลุก
"เห้ย สายแล้วนิหว่า" ผมสะดุ้งตื่นเมื่อรู้ตัวว่า ตัวเองตื่นสาย แล้วก็มีเรียนตอนเช้าด้วย ผมค่อยแกะมือเตอร์ที่มันกอดเอวผมอยู่ออกแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ ผมอาบน้ำอย่ารวดเร็วแล้วก็ไม่ลืมที่จะเดินเข้าครัว ไปเอาอาหารออกมาเวฟให้สามีที่ตอนนี้นอนเปลือยหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ผมแต่งตัวไดร์ผมข้างนอกห้องเพราะไม่อยากให้มันตื่น วันนี้เตอร์ไม่มีเรียนผมเลยอยากให้พักผ่อนเยอะๆ ผมแปะโน๊ตไว้บนโต๊ะ
"ฟ่าไปเรียนก่อนนะ ไม่อยากปลุก เวฟอาหารให้แล้วถ้าตื่นมามันเย็นก็เอาไปเวฟใหม่นะ ดื่มนมในตู้เย็นด้วยนะครับที่รัก จุบุจุบุ" แล้วผมก็ออกไปเรียน ผมถึงมหาวิทยาลัยทุกคนเข้าเรียนกันหมดแล้ว ผมไปถึงอาจารย์กำลังสอนอยู่เห็นผมท่านก็ชี้ให้ไปนั่ง ทุกคนจับจ้องมองมาที่ผม คงสงสัยว่าไปไหนมาทำไมเพิ่งมา จบคาบเรียนเพื่อนตัวแสบทุกคนก็ปรี่เข้ามาถาม
"เมื่อคืนหนักหล่ะสิ มาสายซะ"
"อะไรหนักว่ะแพท อย่ามากวนนะเว้ย"
"ป่าวก็หมายถึงอ่านสือหนักอ่ะ"
"กุไม่คิดว่าเมิงจะคิดแบบนั้น"
"เออแล้วฟ่าไมไมาสายอ่ะปรกติไม่เคยนิ"
"ก็มันตื่นสายอ่ะ ยากจะอธิบาย แต่ตอนนี้หิวมากอหาไรกินกันเถอะ"
"ที่ไหนดีอ่ะ"
"สยามป่ะ"
"เห้ย เบื่อมั้งอะไรมั้งเหอะว่ะ"
"แล้วจะไปไหนอ่ะ"
"ติ่มซำมั้ย ครัวกรุงเทพ อยากกิน ถูกดีด้วย"
"เอๆๆก็ดีนะ คิดถึงเก็กฮวยที่นั้น รีฟิลถูกมากมาก แดกกันจนตัวเหลือง"
"โอเค ใกล้บ้าน ฮ๋าๆๆ"
"เออนี้ฟ่า เมื่อเช้า มีคนมาวนไปวนมาใต้คณะ สงสัยจะมาหาแก"
"ใครอ่ะ"
"ก็มีอยู่คนเดียวแหละ"
"อื้ม ช่างมันเหอะ มันจะไรนักหนาว่ะ คนบนโลกมีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องเป็นฟ่าด้วย"
"ถ้าเป็นคนสวยอย่างฉันก็ว่าไปอย่าง"
"กล้าพูดเนอะอีนุ่น"
"หรือจะให้พูดว่าสวยอย่าแกหล่ะอิกุ๊ก ซึ่งมันจะขัดกับความจริงมากมาก"
"พอๆๆสองคนนี้พอได้แล้ว จะไปมั้ย"
"ไปจ้ะ" พวกเราหกคนเดินทางมุ่งสู่ครัวกรุงเทพ
"เดี๋ยวฟ่าขอโทรชวนเตอร์มากินด้วยนะ"
"จร้า โทรให้ลงมาเลี้ยงพวกเราเลย" ผมกดโทรศัพท์หาเตอร์
"เตอร์ กินข้าวยัง"
"ทำไมตื่นแล้วไม่ปลุกเตอร์อ่ะ "
"ฟ่าอยากให้นอนนานๆไง เตอร์กินข้าวยังอ่ะไม่เห็นตอบฟ่าเลย"
"ยัง"
"มากินด้วยกันดิฟ่ามากินติ่มซำกะเพื่อนๆครัวกรุงเทพเนี่ย"
"ไม่อ่ะขี้เกียจ"
"จะเอาไรมั้ยเดี๋ยวฟ่าซื้อไปให้"
"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวกินข้าวเวฟก็ได้"
"เป็นไรป่าวเนี่ย"
"ป่าว กินข้าวกะเพื่อนเหอะ เตอร์จะไปอาบน้ำแล้ว"
"อื้มๆ" แล้วมันก็วางไป ตกลงมันเป็นไรว่ะเนี่ย
"เตอร์มาป่ะฟ่า"
"ไม่มาอ่ะ มันกินข้าวแล้ว" ผมนั่งทานข้าวกะเพือ่นๆก็คิดในใจตลอดว่าตกลงมันเป็นไรป่าวเนี่ย พวกเราแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมก็เดินขึ้นคอนโดไป
"กลับมาแล้วค๊าบบบบบบบบบ" มันเห็นผมก็ชำเลืองมองนิดหนึ่งแล้วก็กลับไปเล่นคอมตามเดิม
"อ้วน หม่ำข้าวยัง" ผมเดินไปใกล้ๆมันแล้วเอามือแตะบ่าเบาๆ
"แล้ว"
"ดื่มนมด้วยป่าว"
"ไม่ได้ดื่มอ่ะ"
"ไมอะ"
"ไม่อยากดื่ม"
"เป็นไรป่าว"
".........."
"เป็นไรอ่ะ บอกกันหน่อยดิ" มันยังคงเงียบผมเลยเดินเข้าห้องนอนมันก็พูดขึ้นมา
"ไงหล่ะ เดี๋ยวนี้มีราชรถมาเกยถึงหน้าคอนโดเลยหรอ จะทิ้งกันเมื่อไรก็บอกนะ " อะไรของมันว่ะ
"เตอร์พูดเรื่องอะไรอ่ะ ฟ่าไม่เข้าใจ" มันไม่ตอบคำถามผมแต่มันก็นั่งเล่นคอมเฉยซะงั้นอ่ะ ผมว่ามันคงโกรธอยู่เลยไม่อยากเถียงด้วย ผมเลยเดินเข้าห้องนอนไปแล้วล้มตัวลงนอน เหนื่อยใจ ปวดหัว ไม่รู้ว่ามันพูดเรื่องไร แล้วก็เผลอหลับไป แต่พอรู้สึกตัวก็มีมือมาสัมผัสที่หน้าผม แล้วผมก็ลืมตามอง
"ตื่นได้แล้ว เย็นแล้ว ไปทานข้าวกัน"
"เตอร์"
"ฮึ"
"เตอร์ โกรธไรฟ่าหรอ" สิ่งแรกที่ผมนึกได้ตอนตื่น คือต้องถามให้ได้ว่ามันโกรธอะไรผม
"ป่าวนิ"
"แล้วทำไมเมื่อบ่ายเตอร์ถามคำตอบคำ"
"ก็เตอร์รักฟ่ามากไง"
"มาก แล้วไมเป็นแบบนั้นอ่ะ"
"ก็เมื่อเช้ามีคนโทรมาหาฟ่า เตอร์ก็ยังไม่ทันพูดไรเข้าก็พูดว่า อยู่ไหนแล้วเดี๋ยวไปรับไปมหาลัยด้วยกันนะ"
"ใครอ่ะ"
"เค้าบอกเค้าชื่อ อะตอม ฟ่าให้เค้ามารับไปมหาลัยหรอ"
"ป่าว ฟ่าไปกับพี่บี"
"บีไหน"
"บีทีเอส"
"ไม่ตลกนะ"
"ก็เลยพาลมาหาว่าฟ่าไปกับเค้า"
"อื้ม"
"อื้ม พูดสั้นๆแค่เนี่ย ไว้ใจกันมั้งอะไรมั้งดิ"
"เชื่อใจเธอแต่ไม่ไว้ใจเขา" มันร้องเป็นเพลงของเอิร์นเดอะสตาร์
"แล้วฟ่าผิดอะไรเนี่ย"
"เตอร์ขอโทษ ก็คนมันไม่รู้นิ ก็ปกติฟ่าปลุกเตอร์ตลอด แล้วไมวันนี้ไม่ปลุก ก็นึกไปต่างต่างนานาน"
"งั้นเตอร์ไปกินข้าวเถอะ ฟ่าไม่หิว"
"โหยยยยยย อย่างอลดิ เตอร์ขอโทษ"
"ฟ่าไม่หิวจริงๆเดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ เตอร์ไปทานข้าวเหอะ"
"งั้นเตอร์อาบด้วย แช่น้ำอุ่นกัน นะนะนะ" มันก็จัดการถอดเสื้อผ้าแล้วเดินเข้าไปเปิดน้ำ โดยมีผมเดินตามมา ผมเดินไปเปิดฝักบัวอาบ
"ฟ่ายังไม่หายโกรธเตอร์หรอ"
"ป่าว"
"แล้วไมไม่มาอาบน้ำกะเตอร์อ่ะครับ"
"ก็ไม่อยากอาบน้ำอุ่น " ผมสระผมแล้วก็อาบน้ำถูสบู่โดยที่มันนอนแช่น้ำในอ่างผมอาบน้ำเสร็จก็เดินออกจากห้องแน่ แต่งตัวแล้วไปนอนดูทีวี ก็เริ่มหิวขึ้นมาเล็กน้อยมันชวนผมมากินข้าวแต่ไฉนทำไมไม่มีกับข้าวเลยแม้แต่น้อยนิด ผมเดินไปดูในตู้เย็นก็ไม่มี
"ฟ่าหิวหรอ"
"อื้ม"
"ป่ะเดี๋ยวออกไปกินไรข้างนอกกัน"
"ไม่อ่ะฟ่าขี้เกียจแต่งตัว เดี๋ยวต้มมาม่ากินก็ได้" ผมต้มมาม่าแล้วก็ไปนั่งกินที่ระเบียง ไม่อยากเห็นหน้ามัน ผมไม่ได้โกรธนะ เพียงแค่น้อยใจว่าทำไมมันไม่ไว้ใจผมบ้าง มันเห็นผมง่ายขนาดที่จะไปกะใครต่อใครงั้นหรอ ผมนึกทบทวนไปมา มือก็จับตะเกียบคีบบะหมี่เข้าปาก แล้วอยู่ดีดีน้ำตาก็ไหลซะงั้นอ่ะ นี้ผมเป็นอะไรครับท่านผู้อ่าน
"ขอนั่งทานด้วยคนนะครับบบบบบบ" ผมรีบเช็ดน้ำตาก่อนที่มันจะเดินมาถึง
"เผ็ดหรอฟ่า ฟ่ากินรสอะไรอ่ะ ดูดิ๊ หูตาจมูกแดงไปหมดแร้ว"
"มันร้อนอ่ะ"
"เดี๋ยวเตอร์เป่าให้มั้ย ป้อนด้วย โปรโมรชั่นแถมฟรีจากซองมาม่าเลยน๊า"
"เตอร์ทานของเตอร์เถอะ ฟ่าอิ่มแล้ว" ผมเดินเอาชามไปเก็บแล้วก็ไปดื่มน้ำแล้วก็เอาน้ำมาให้มันขวดหนึ่ง
"ขอบคุณครับ" มันรับน้ำไป แล้วก็ยิ้มให้ผมซะหวานจ๋อย ถ้ามันเข้าใจผมบ้างสักนิดก็คงดีเนอะ
"เออฟ่า มีเค้กในตู้เย็นอ่ะ เค้กส้ม มันอาจจะแก้เผ็ดได้นะ" กุกินมาม่าหมูสับมันจะเผ็ดได้ไงพริกก็ไม่ได้ใส่ ที่หน้าแดงอ่ะกุร้องไห้โว้ยยยยยยย
"ไม่เอาอ่ะดึกเเล้วเดี๋ยวอ้วน ฟ่าไปนอนก่อนนะเตอร์มึนๆหัวนิดหน่อย"
"ทานยามั้ยเดี๋ยวเตอร์ไปหยิบให้"
"ไม่เป็นไรเตอร์นั่งทานให้เสร็จเหอะเดี๋ยวฟ่าไปหยิบเอง" ผมเดินไปหยิบยามาทานแล้วก็เข้านอน ผมได้แต่นอนคิดซ้ำไปซ้ำมาจนน้ำตาไหลรอบสอง มันไม่เคยไว้ใจผมเลยจริงๆ ผมรู้ว่ามันรักผมมาก แต่มันคิดว่าผมร่านขนาดนัดผู้ชายที่มาชอบมารับเลยหรอทั้งๆที่ผมมีมันอยู่เนี่ยนะ
แสงไฟจากด้านนอกสาดเข้ามาแล้วก็มืดเหมือนเดิมเตอร์เดินมาที่หัวเตียงแล้วเอามือมาแตะที่หน้าผากผม มันยิ่งทำให้ผมน้ำตาไหลพรากมากกว่าเดิมมันแตะไปที่แก้มมันจึงรู้ว่าผมร้องไห้
"ฟ่าร้องไห้ทำไม" มันถามผมเสียงดัง
"ป่าวไม่ได้ร้องมันแสบตา"
"ยังจะมาปากแข็งอีกเสียงสั่นขนาดนี้ หรือว่าแสบตาจนเสียงสั่น" มันเอื้อมไปปรับไฟที่หัวเตียงให้สว่างขึ้น
"ป่าวไม่มีไร" ยิ่งมันคาดคั้นมากเท่าไรผมก็ยิ่งน้ำตาไหลพรากมากขึ้นเท่านั้น มันเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาที่แก้มผมเบาๆแล้วก็จูบลงที่แก้ม
"เป็นอะไรไหนบอกเตอร์สิ ไม่สบายรึป่าว"
"ป่าว"
"แล้วร้องไห้ทำไมครับ"
"ก็แค่ปวดหัวนิดหน่อย เตอร์นอนเถอะ ฟ่าง่วงแล้ว"
"เตอร์ไม่นอนหรอกถ้าฟ่าไม่ยอมบอกว่าร้องไห้ทำไม"
"ฟ่าไม่รู้ ฟ่าหาสาเหตุไม่เจอ อยู่ดีดีมันก็รู้สึกแบบนี้"
"เตอร์เป็นสาเหตุใช่มั้ย"
"ฟ่าบอกว่าไม่รู้สาเหตุไง นอนได้แล้ว ฟ่าง่วง"
"ฟ่า มองหน้าเตอร์" ผมมองหน้ามันแต่แล้วก็ต้องหลบสายตา
"เตอร์บอกให้มองหน้าเตอร์ เรารักกันใช่มั้ย"
"ค๊าบบบบ"
"ฟ่ารักเตอร์มากมั้ย"
"มากดิ"
"แล้วจะให้เตอร์นอนทรมานไปยันเช้าหรอไง ที่ไม่สามารถรับรู้ความทุกข์ของคนที่เรารักได้เลย"
"ฟ่า ขอโทษ ฟ่ามันงี้เง่าเองอ่ะ" แล้วผมก็เอาผ้าห่มมาคลุมหน้าตัวเองไว้ มันก็ดึงผ้าห่มออกแล้วดึงผมเข้ามากอดไว้แน่น
"ทำไมเตอร์ถึงได้คิดว่าฟ่าจะไปกับไอ้ตอม"
"ก็สถานการณ์มันพอเหมาะพอเจาะ"
"ตลอดเวลาที่เราคบกันมาเตอร์ไม่รู้จักตัวตนของฟ่าเลยหรอ"
"ก็มันคิดไปแล้วนิ"
"ที่ฟ่าร้องไห้ก็เพราะน้อยใจเรื่องนี้แหละ ฟ่าก็ไม่รู้นะว่าทำไมต้องมาร้องไห้กับเรื่องแค่นี้ นี้ขนาดฟ่าไม่ได้ทำอะไรผิดเตอร์ยังคิดว่าฟ่าไปกับคนอื่น ถ้าวันข้างหน้าเตอร์เห็นฟ่านั่งรถไปกับใคร เตอร์ก็คงคิดสินะว่าฟ่ากำลังจะไปม่านรูด"
"เตอร์ขอโทษไม่ใช่ว่าเตอร์ไม่ไว้ใจนะ แต่เตอร์ก็ไม่รู้ว่าทำไมเตอร์ต้องคิดอะไรแบบนี้ เตอร์รู้ว่าฟ่าไม่เคยคิดนอกใจเตอร์ ไม่เคยไปหว่านเสน่ห์ที่ไหน แต่คนมันหวงอ่ะมันก็คิดไปต่างต่างนานา "
"คนที่เรารักไม่เชื่อใจเรา ฟ่าว่ามันน่าจะทำให้ชีวิตคู่ของเรามีปัญหาเป็นระยะๆ"
"เตอร์ยอมรับนะว่าเตอร์คิดไปไกล แต่เตอร์ไม่เคยคิดว่าฟ่าจะไปทำอะไรที่ไม่ดี แต่สิ่งที่เตอร์คิดคือคนอื่นจะมาทำไม่ดีกับฟ่า จะมาเอาฟ่าไปจากเตอร์ เตอร์รู้ว่าวันๆฟ่าเจอคนที่ดีกว่าเตอร์มากมาย ไม่รู้ว่าวันไหนฟ่าจะหวั่นไหวกับคนเหล่านั้น มันก็เลยทำให้เตอร์ทั้งหึงทั้งหวง"
"ตบมือข้างเดียวมันดังหรอเตอร์"
"เตอร์รู้ว่าตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง แต่เตอร์ก็กลัว กลัวจะเสียฟ่าไป"
"สักวันความหึงหวงนี้เเหละจะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเตอร์เอง"
"เตอร์ขอโทษ"
"นอนเถอะ ฟ่าง่วงแล้ว" มันหอมมาที่แก้มผมเบาๆแล้วก็ล้มตัวลงนอน มันนอนเอามือก่ายหน้าผาก มันคงจะคิดเรื่องอะไรซักอย่างแหละ
รักคุณแม่ให้มากมากนะค๊าบบบบบบบบบ
-
ว้าว
ไม่เสียแรงที่เข้ามา ได้อ่านแย้ววว
หึงหวงก็ควรมีลิมิต ^^
-
รักมาก ก็หวงและหึงมาก
งัยเตอร์ก็อย่าเป็นคนคิดมาก คิดเล็กคิดน้อย จะดีกว่านะ จะได้สบายใจกันทั้ง 2 ฝ่าย
ยิ่งนุ่งฟ่าเป็นคนน่ารัก ก็ต้องดีกับเขามากๆ รับรองใครหน้าไหนมาแหยม นุ่งฟ่าก็ไม่มีทางมองหรอก :a14:
แต่ถ้าจะวุ่นวายก็ตัวเองทำทั้งนั้นแหละ o22
นุ่งฟ่าก็บอกรักเตอร์บ่อยๆ หน่อย :L1: เตอร์จะได้ไม่นอยด์ง่ายๆ
รักกันๆ :กอด1: :L2:
-
รักมากก็หึงมากเนอะ เข้าใจๆ
แต่มันก็ต้องเชื่อใจไว้ใจกันด้วย
และถ้าอีกฝ่ายไว้ใจแล้ว อีกฝ่ายก็ต้องทำตัวให้สมกะความไว้ใจนั้นด้วยเนอะ
รักกันๆ จุบุจุบุ
นุ้งฟ่าใกล้สอบรึยัง รักษาสุขภาพนะค้าบ :กอด1:
-
ไอ้ความ หวง และ หึง เนี่ย ทำให้เป็นปัญหามาหลายคน หลายคู่แล้ว
ไว้ใจคนที่รัก แต่ไม่ไว้ใจคนอื่น มันเป็นเหตุผลก็ใช่ แต่ไม่คิดเหรอว่า อีกคนจะรู้สึกยังไง
สุดท้ายยังไง ถ้าได้คุยกันมันก็ดีกว่าต่างคนต่างเงียบ เพราะความเงียบนี่แหละจะนำมาซึ่งความห่าง เหิน
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะครับ นุ้งฟ้า ฝากบอก น้องเตอร์ หนักแน่น หน่อยนะครับ
+1 เก็บแต้มไว้ ประดับทู้ ( หาเหตุผลไม่เจอะอ่ะ ) :กอด1:
-
ที่หึง ที่หวง ที่ห่วง ก็เพราะรักนะ
แต่อย่างว่า ไว้ใจกันดีที่สุด พูด คุย กันให้เคลียร์ไปเลยจะได้ไม่มีอะไรค้างคาใจเก็บเอาไปคิดให้วุ่นวาย
แต่ยังไงก็อย่าลืมรักตัวเองให้มาก ๆ นะ
-
ถึงจะเคลียร์กันได้ก็เหอะ :เฮ้อ: แต่แอบหนักใจหน่อยๆนะเตอร์อ่อนไหวง่ายจินตนาการให้ตัวเองเจ็บปวดเป็นเลิศ
บทจะรักก็น้ำตาล พอจะนอยด์ก็ต้องถึงขั้นดราม่า หรือว่ายังเด็กกันอยู่ เอาใจช่วยประคับประคองกันนะ :n1:
-
เฮ้ออออ~ เพราะคำว่ารักคำเดียว
คำที่ทำให้เราสุขและทุกข์ในเวลาเดียวกัน
+1 ฟ่า :กอด1:
-
เฮ้อ!! เพราะรักนี่หว่าคนเราถึงเป็นกันได้ขนาดนี้
แต่รักก็ต้องเชื่อใจกันน่ะๆ :monkeysad:
รักกัน ๆค่ะ
:กอด1:
-
อะตอมนี่หน้ามึนจริง ๆ รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วยังจะทำแบบนี้อีก สุด ๆ จริง ๆ
ช่วงที่ยังวัยรุ่นอยู่ก็แบบนี้แหละ ทะเลาะกันได้อยู่เรื่องเดียวนี่แหละ
สิ่งที่จะประคับประคองไปได้ก็มีความรัก ความอดทน ความจริงใจและความเชื่อใจนะคะ
-
เรื่องแบบนี้ต้องไว้ใจกันนะจ๊ะทั้งสองคน
ถ้ามีอะไรก็ต้องคุย ต้องถามกันให้เข้าใจ
อย่าคิดไปเองก่อน เดี๋ยวจะโกรธกันซะเปล่าๆ เนอะ
ปล. น้องฟีฟ่าตัวน้อยน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
....สถานะการณ์มันพาไปด้วยนะ กอร์ปกับอะตอมก็ดันโทรมาสุมไฟซะลุกโชน
....ความ..ระแวง มันก็เลยเกิดขึ้น แต่ก็ดีแล้วที่เคียร์กันทุกอย่าง ให้มันจบไปในวันเดียว
...งอน กันบ้าง ระแวง กันบ้างมันก็สื่ออะไรได้หลายอย่างนะ อย่างน้อยเค้าก็ยัง..รักเรา ต้องการเรา อยู่ :L2:
-
มีอะไรก็คุยกันให้เข้าใจ
รักกันเนอะ รักกัน
-
เย้ ตามอ่านมาหลายวัน ในที่สุดก็ทันแล้วววว
-
คนรักกันเข้าต้องไว้เนื้อเชื่อใจกันให้มากๆนะคับ
มันเป็นพื้นฐานของความรัก
มีอะไรก้อต้องถามกันก่อน
บางครั้งสิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่ได้เห็น
มันไม่ใช่สิ่งที่เราคิดเสมอไป
-
ฟ่าหาย
-
ท่าทางจะยุ่งจัด เงียบหายไปอีกแ้ว้วววว
:กอด1:
-
ฮัดเช้ยยยยย มีคนบ่นถึง อิอิ หรือแอบด่าก็ไม่รู้ว่าไอ้นี้มันหายไปไหนนาน
ฮ๋าๆๆๆๆ
เค้ายุ่งจริงๆน๊า อย่าเพิ่งลืมกันนะค๊าบบบบ
รักทุกคนเสมอ รักเล้าเป็ด
อิอิ
ขอบคุณกำลังใจ ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่ไม่ลืมกัน ขอบคุณข้อความที่คิดถึงกัน
ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับบ
ตื่นมาอีกทีผมก็ไม่เห็นคนที่นอนอยู่ข้างๆผมเมื่อคืนแล้ว สงสัยว่าคงจะไปเรียนแล้วเป็นแน่
ผมเดินออกไปสำรวจนอกห้องนอน รองเท้า เสื้อผ้า กระเป๋า ยังอยู่ แล้วมันไปไหนของมันฟร่ะ
ผมเดินไปอาบน้ำเตรียมตัวจะไปเรียนยังไม่ทันจะเปิดประตูห้องน้ำเลยมันก็เปิดประตูห้องเข้ามา
“ตื่นแล้วหรอ เตอร์ไปซื้ออาหารเช้ามาให้ เมื่อคืนเห็นฟ่าทานมาม่าไปแค่ไม่กี่คำเอง ตื่นมาต้องหิวแน่ๆดูดิของอร่อยๆทั้งนั้นเลยน๊า” ผมมองหน้ามันแล้วก็ยิ้มให้แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็ไม่เจอมันแล้ว ผมเดินไปดูที่โต๊ะมีกระดาษโน๊ตแปะไว้อยู่ “เตอร์ไปเรียนก่อนนะ สายแล้ว อย่าลืมทานข้าวนะ ทานเยอะๆน๊าทานให้หมดเลย เตอร์อยากกอดคนอวบๆ ฮ่าๆๆๆ ไปที่ตู้เย็น “ ไอ้บ้าเอ๊ย ตัวเองอวบคนเดียวยังไม่พอยังจะมายุคนอื่นให้เค้าอวบเหมือนตัวเองอีกง่ะ ผมเดินไปที่ตู้เย็น ก็มีโน๊ตอีกใบแปะอยู่ว่า “อย่าลืมดื่มนมของคนที่คุณรักนะครับ” ทำไมเราต้องมายืนยิ้มให้ตู้เย็นด้วยเนี่ย ผมเดินไปแต่งตัวในห้อง แต่งตัวเสร็จก็กะว่าจะออกมานั่งทานอาหารให้อร่อยซะหน่อยเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“ว่าไงนุ่น”
“เออฟ่า จะถึงมหาลัยตอนไหนอ่ะ พอดีนุ่นมีเรื่องให้ช่วยหน่อยอ่ะ”
“มีไรอ่ะ”
“พอดีนุ่นลืมเอากระเป๋าสตางค์มาอ่ะ แต่ตอนนี้อยู่บนแท็กซี่ คือว่าอยากให้ฟ่ามาจ่ายตังค์ค่าแท็กซี่ให้หน่อยอ่ะ เพราะคนอื่นๆยังไม่มีใครมาถึงเลย”
“อ๋อได้ ตอนนี้นุ่นอยู่ไหนแล้วอ่ะ”
“อยู่มาบุญครองแล้วอ่ะ”
“โอเคๆเดี๋ยวฟ่านั่งมอไซต์ออกไป” ผมรีบหยิบกระเป๋าแล้วก็โทรศัพท์แล้วก็นั่งมอไซต์ไปรอนุ่นที่มหาลัย ผมถึงมหาวิทยาลัยก่อนนุ่นเล็กน้อย นุ่นโทรหาผมให้ไปรอตรงที่นัดหมาย
“ขอบใจนะเว้ยฟ่า ไม่ได้ฟ่าสงสัยคนขับแท็กซี่ตื๊บเอาแน่”
“พูดซะ คนไทยใจดีเค้าไม่ทำแบบนั้นหรอกน๊า”
“นุ่นนี้ขี้ลืมเสมอๆ แล้วฟ่าทานไรยังอ่ะ”
“ยังเลย นุ่นอ่ะ”
”ยังเหมือนกัน”
“ป่ะงั้นเราสองคนไปหาไรอร่อยๆใส่ท้องกันดีกว่า เดี๋ยวมื้อนี่ฟ่าเลี้ยงเอง”
“โอเค จัดไป” ผมไปหาอะไรทานกับนุ่น แล้วก็นั่งรอเพื่อนคนอื่นๆด้วย ในระหว่างที่นั่งทานอะไรกันอยู่ ตัวสร้างปัญหาให้ผมก็เดินเข้ามา
“นั่งด้วยคนดิ” ผมเงยหน้าไปมองมัน
“อื้ม” นุ่นมองหน้าผม เหมือนจะสื่อว่า ไปกันเหอะ อะไรประมาณนี้
“มีเรียนกี่โมงอ่ะ” มันถามผม แต่ผมไม่ได้ตอบ นุ่นเลยตอบแทน
“ทำไมอ่ะ”
“ป่าวก็ไม่มีไร ก็หาเรื่องคุยไปเรื่อยอ่ะ”
“หาเรื่องคุยหรือมาหาเรื่องให้คนอื่นเค้าเลิกกัน”
“เห้ยนุ่น” ผมเอาเท้าเขี่ยนุ่นใต้โต๊ะ
“ผมจะไปทำให้คนอื่นเขาเลิกกันได้ไง มันอยู่ที่ใจเขา”
“นายก็รู้นิ ว่าฟ่ามันมีแฟนแล้ว จะมายุ่งวุ่นวายกะมันทำไม” แสดงทีท่าไม่พอใจไม่รู้ว่าวันนี้มันไปกินรังแตนมาจากไหนนุ่น ปรกตินุ่นจะไม่ค่อยพูดอะไรแบบนี้หรอก
“เอ้า รู้ได้ไงว่าผมมาจีบฟ่า ผมอาจจะมาจีบนุ่นก็ได้นะ”
“กวนตรีนแล้วไง” นุ่นพูดกับตัวเองเบาๆ
“ไปเหอะนุ่นไปเรียนได้แล้ว” ผมลุกขึ้นจะเดินไปเรียนแล้วก็ดึงแขนเสื้อนุ่นให้มันลุกขึ้น ท่าทาวงมันเอาเรื่องอยู่นะวันนี้ผมสองคนเดินออกมา
“เดี๋ยวเย็นนี้ไปรับที่คณะนะ” นุ่นกำลังจะอ้าปากพูดอะไรกับไอ้นั้นซะอย่างผมต้องรีบอุดปากมันไว้
“นุ่น แกเป็นไรว่ะวันนี้ ดุยังกะเสือ”
“ก็มันโมโหนี้หว่า เบื่อไอ้พวกตื้อไม่มีเหตุผลแบบนี้มากกกแมร่งไม่กลัวบาปกรรมมั้งไง มาทำให้คนเค้าเลิกกันอ่ะ”
“เออๆใจเย็นๆ นี่ยังไม่ได้เล่าอีกเรื่องให้ฟังนะไม่งั้นนุ่นเห็นหน้าไอ้นั้นต้องลุกไปต่อยมันแน่”
“เรื่องไร”
“ก็เมื่อวานอ่ะมันโทรไปที่คอนโด แต่เตอร์รับ มันบอกว่าจะมารับฟ่าหน้าคอนโด แล้ววันนั้นอ่ะที่มาสายอ่ะ ฟ่าก็ดันออกมาก่อนไม่ได้ปลุกเตอร์ เตอร์มันก็นึกไปเองอ่ะว่าไปกะไอ้นี้ นี่ยังงอลๆกันอยู่เลย”
“งานงอกแล้วไหมหล่ะ”
“ชินแล้ว คนของเรายังไม่ไว้ใจเราเลยนุ่น ต่อให้งานมันไม่งอกมันไม่เข้า มันก็มีปัญหาอยู่ดี อย่าไปโทษคนอื่นเค้าเลย”
“แต่ทั้งหมดทั้งมวลมันก็เกิดจากที่เตอร์รักแกไม่ใช่หรอว่ะฟ่า”
“นุ่น ฟ่าถามหน่อยนะ ฟ่าดูเป็นคนที่แรด บ้าผู้ชายอะไรขนาดนั้นเลยหรอ เตอร์ถึงได้นึกว่า ฟ่าจะไปกะคนอื่นได้ง่ายขนาดนี้”
“ฟ่าก็รู้ ว่าเตอร์มันขี้หึงแต่จริงๆแล้วมันไม่มีอะไรหรอก มันรักฟ่าจะตาย”
“รักแต่ก็ควรจะไว้ใจกันบ้างอะไรบ้าง”
“ยกเว้นให้เตอร์มันคนหนึ่งเหอะแกอย่าไปถือสาอะไรมันเลยมันทำไปทุกอย่างก็เพราะรักเพราะหวง”
“จร้า แหม๋รู้สึกจะเข้าอกเข้าใจกันดีเหลือเกินนะ”
“เอ้าก็เห็นแกได้เจอคนดีดีคนที่รักแกขนาดนี้ ฉันก็อยากให้แกรักกันนานๆ”
“ขอบใจนะนุ่น ผู้พิทักษ์” ฮ่าๆๆๆๆๆ
เราสองคนขึ้นไปเรียน หลังเรียนเสร็จก็มานั่งเม้าท์กัน อิอิ ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน แต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่านุ่นไม่ได้เอากระเป๋าสตางค์มานี้หว่า เลยวิ่งตามไปเอาตังค์ให้นุ่น
“นุ่น”
“เอ้าฟ่า มีไร”
“ก็นุ่นอ่ะไม่ได้เอาตังค์มา แล้วจะกลับบ้านไง อ่ะนี้เอาเงินฟ่าไปก่อน”
“เออว่ะ จริงด้วย “
“กลับบ้านดีดีนะแก ชช่วงนี้เนื้อยิ่งหอมอยู่”
“จร้า” เอ้าลืมหนังสือ มัวแต่รีบวิ่งตามนุ่น ผมเดินกลับไปเอาหนังสือที่คณะ ระหว่างที่เดินก็มีเสียงคนตะโกนเรียก
“กลับบ้านยัง รอนานแล้วเนี่ย” ฮ่าๆปรกติมันต้องเป็นเสียงเตอร์นะแต่นี้มันไม่ใช่
“รอทำไมไม่ได้บอกให้รอซะหน่อย”
“ลืมหนังสือหรอ นี้ไงเราหยิบมาให้แล้ว” ผมเดินไปเอาหนังสือที่มัน
“อื้มขอบใจ” มันไม่ยอมปล่อยหนังสือ มันยื้อไว้
“เดี๋ยวไปส่งบ้านนะ”
“ปล่อยดิ ไม่ต้องอ่ะ เดี๋ยวแฟนมารับ”
“งั้นเดี๋ยวรอเป็นเพื่อนแล้วกัน”
“ไม่ต้องอ่ะ ขอบใจ”
“แค่เป็นเพื่อนรังเกียจกันมากเลยหรอ เรามันน่าขยะแขยงมากเลยรึไง”
”ถ้าเป็นเพื่อนจริงๆก็ไม่อะไรหรอก แต่นายมันไม่บริสุทธิ์ใจ”
“ขอแค่แอบรักแอบคิดถึงไม่ได้รึไง”
“เหอะๆน้ำเน่าว่ะ ขอหนังสือด้วย จะกลับบ้านแล้ว”
“เห้อ สงสัยจะต้องฉุดซะแล้วมั้ง” มันพูดกับตัวเองเบาๆ ผมเดินออกจากคณะมันก็เดินตามมาใกล้ๆ
“เดินตามมาไมเนี่ย”
“ก็แค่อยากเดินมาส่ง จะได้รู้ว่าปลอดภัย”
“จะไม่ปลอดภัยก็ตอนไอ้เดินตามมาเนี่ยแหละ เราพูดเรื่องนี้กันหลายครั้งแล้วนะ นายน่าจะรู้เรื่องนะ หรืออยากเห็นบทโหด”
“ก็เขาบอกว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้นง่ะ”
“แต่ไม่ใช่กับเรา โอเคนะ”
“นี่จะไม้ให้ความหวังกันเลยหรอ”
“ความหวังอะไร เราบอกแล้วไงว่าเรามีแฟนแล้ว มันไม่มีประโยชน์หรอก เข้าใจไหมว่ามันไม่มีประโยชน์หรอก ขอให้นายเข้าใจให้ตรงกับเราด้วย เข้าใจไหม เป็นได้แค่เพื่อน ถ้าจะเอามากกว่านั้นก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก”
“ทำไมใจร้ายจัง”
“เนี่ยใจดีที่สุดแล้ว”
“งั้นขออย่างหนึ่งได้ไหม ไปทานข้าวกับเราซักมื้อนะ”
“ไว้โอกาสนี้ดีกว่า ไปสองต่อสองมันน่าเกลียด”
“น่าเกลียดยังไงผู้ชายเหมือนกัน”
“นั้นแหละยิ่งน่าเกลียด” ผมเดินหนีมันจะไปขึ้นแท็กซี่
“นะนะนะ น๊าาาาาาาาาาาาาาา” มันดึงแขนผมไว้ แล้วมันก็ทำสีหน้าขอร้องมากมาก
“เห้ยไรเนี่ย ปล่อยเว้ย จะกลับบ้าน”
“แค่มื้อเดียวเอง” มันยังไม่ปล่อยแขนผม แถมมันดูเอาจริงเอาจังมากขึ้นด้วย
“เห้ยไรเนี่ย ปล่อยดิ บอกจะกลับบ้านจะกลับบ้านไม่เข้าใจหรอไงเนี่ย”
“มื้อเดียวเอง”
“ไม่ไงเล่า ไม่เข้าไงหรอง่ะ แล้วก็ปล่อยมือนายออกจากแขนเราได้แล้ว”
“งั้นก็ไม่ปล่อย”
“เดี๋ยวก็เตะโครมไปโน้นเลย”
“โหดวุ้ย” แล้วมันก็หัวเราะผม
“ไม่เห็นตลกเลย ยิ้มทำไม ไอ้บ้านิ” แล้วก็มีคนเดินมาหาผมแต่ไกล แค่ไรผมก็จำได้แล้วว่าคนๆนี้เป็นใคร คราวนี้แหละเมิงงานเขาของแท้ แงๆๆๆๆ ผมรีบสะบัดแขนออกจากมือไอ้นัน แต่มันจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย จนแขนแทบเคล็ด
“มีอะไรรึป่าว” เตอร์จับแขนผมแล้วดึงไปหามัน แล้วจับแขนผมออกจากมือไอ้หมอนั้น ไอ้นั้นก็มองหน้าไอ้เตอร์อย่างท้าทาย(อะไรกันวะเนี่ยชีวิตช้านนนนนนนนนนนน) แต่ชอบช่วงเวลานี้มากมากเลยเหมือนตัวเองเป็นนางเอกละครน้ำเน่า ฮ๋าๆๆๆ
“ไม่มีอ่ะ กลับบ้านกันเหอะ” ผมดึงมือเตอร์ให้ออกมาจากไอ้นั้น แล้วทำไมไอ้เตอร์ต้องมาหาผมเจอตอนที่ผมอยู่กะไอ้นี้ด้วยนะ ทำไมฟ้าต้องกลั่นแกล้งคนสวยอย่างเราด้วยนะ โหะๆๆๆๆๆๆ ^ ^ มันดึงผมเดินไปขึ้นรถ
“ไอ้นี้ใช่มั้ยที่โทรมาบอกว่าจะมารับไปมหาลัยด้วยกันอ่ะ” มันกดรีโมทเปิดประตูรถ แล้วก็จิกสายตาที่ดุดันมาที่ผม เสมือนดังว่าผมไปทำอะไรมาผิดมากมายงั้นแหละ ผมเปิดประตูรถเข้าไปนั่งสงบสติอารมณ์ตัวเอง ไม่สิ เข้าไปค้นหาสติตัวเองให้กลับมาตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกจริงๆนะ ทุกอย่างในสมองมันโล่งไปหมด
“คาดเข็มขัดด้วย” ผมยังคงนิ่งๆ
“ฟ่า” มันเรียกผมอีกครั้งหนึ่ง
“ฮ่ะ”
“คาดเข็มขัดด้วย”
“อื้มอื้ม” ผมเอื้อมมือไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาด แต่ก็รู้ได้เลยว่าข้อมมือเคล็ดแน่นอนเพราะเมื่อครู่มันกระชากผมแรงมากมาก แล้วก็บีบไว้แน่นตลอดทางจนกว่าจะมาถึงรถ ผมนวดข้อมือตัวเองเบาๆ มันหันมามองด้วยสายตาแต่ก็ไม่พูดอะไร สติผมเริ่มกลับคืนมาแล้ว นี่ตกลงผมต้องเป็นจำเลยของเรื่องนี้หรอ เห้อ นุ้งฟ่าผู้น่าสงสาร “จำเลยรัก” กักขังฉันเถิดกักขังไป ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า ไม่ขอร้องใครให้กรุณาบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“มันเป็นใคร” ผมแทบสะดุ้งกับเสียงตะคอกของมัน กำลังตกอยู่ในภวังค์ของโสรยาแท้ต้องสะดุ้งทันที
“ก็คนที่เล่าให้ฟังไง เตอร์พูดกับฟ่าดีดีก็ได้ ไม่เห็นต้องตะคอกขนาดนี้เลย” ผมเริ่มรู้สึกไม่พอใจมันนิดๆแล้ว
“มันน่าพูดดีดีมั้ยหล่ะ”
“แล้วฟ่าทำอะไรผิด ฟ่าถามหน่อย”
“ไปยืนจับมือกับมันอ่ะนะ เคยคิดถึงความรู้สึกเตอร์บ้างไหมว่ามันจะรู้สึกยังไง” เอ้ากรูผิดซะงั้น เมื่อคืนยังคุยเรื่องให้ไว้ใจกันอยู่เลยนะ
“ใครจับใคร ฟ่าไปจับมือมันรึไง ฟ่าเดินตามมันรึป่าว ฟ่าไปยืนยั่วมันใช่ไหม จอดรถข้างหน้าเลย ฟ่าจะลง”
“จะไปไหนนั่งเฉยๆ” มันหันมาดุผมเมื่อเห็นผมปลดเข็มขัดออก ทุกอย่างในรถเงียบสงบ ผมไม่คิดจะหันไปมองหน้ามัน รถติดไฟแดงผมมองกระจกหลังว่ามีรถมอเตอร์ไซต์มารึป่าว เมื่อเห็นว่าไม่มีผมจึงตัดสินใจลงจากรถ เบื่อปัญหาแบบนี้เต็มทีแล้วปัญหาที่ผมไม่ได้ก่อแต่ผมต้องตกเป็นผู้ต้องหาเสมอๆจากคำพิพากษาของมัน มันจะจับมือผมไว้ แต่ไม่ทันแล้วแหละ ผมสะบัดลงมาได้แล้ว เเล้วก็วิ่งดุ๊กๆๆๆๆๆๆเดินขึ้นสะพานลอยหน้ามาบุญครองแล้วก็เดินต่อไปสยาม เดินดูโน้นดูนี้ดูให้มันหายเครียด พยายามกำหนดลมหายใจเข้าออก ให้ใจมันเย็นลงๆ ปิ๊งๆเรดแมงโก้แล้วกันเนอะใจจะได้เย็น อิอิ ผมเดินไปกินไอติมแล้วก็นั่งเหวี่ยงๆชิงช้าไปเรื่อยๆตักไอติมเข้าปากมองคนเดินไปเดินมา ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ผมรู้แล้วแหละว่ามันสั่นอยู่ตลอดเวลาแต่ไม่นึกเลยว่ามันจะถึงร้อยมิสคอลล์ ผมปิดสั่น ปิดเสียง ให้มันโทรเข้าให้ใจจะขาดไปเลย งอลมากกกกกกกกก
-
น้อยไปป่ะ
-
:เฮ้อ:เตอร์อารมณ์ร้อนอีกแล้วใจเย็นๆหน่อย
-
ความหึง หวง ทำให้คนเป็นควา... ไม่ยอมใช้สมองคิดให้ดีก่อน ( ขอโทษนะเตอร์ )
คราวนี้คงต้องง้อนานหน่อยละ น้องเตอร์
ส่วนนุ้งฟ่า คงไม่ถึงกับต้องลุยไฟ พิสูจน์ความบริสุทธิ์ ( หนังแขกแล้ววววว ..... )
+1 เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า ส่วนตอนนี้ :a14: น้องเตอร์ก่อน คนอะไร....
-
ค่อยๆคุยกันเตอร์ใจเย็นๆจิ่
เราว่าฟ่าก็เด็ดขาดกับตาคนนั้น
แล้วนะคนผิดก็คือตาคนนั้นคน
เดียวเลย
-
:เฮ้อ: ประจำ สมัยละอ่อนมีแฟนหึงและหวงปลื้มอ่ะ รู้สึกตัวเองมีคุณค่าเจ๋งหลังๆไม่ไหวชีวิตหวาดผวา
เหนื่อยและเบื่อมากในการตามอธิบายและง้องอน อารมณ์ประมาณฟ่าอ่ะ เอ๊ะ..ทำไมไม่เข้าใจ มองคู่รอบข้าง
เฮ้ย ทำไมเค้าถึงคุยกันรู้เรื่องวะ หน่ายจิต เอาใจช่วยละกันว่าแต่ตอนนี้เจ้าเตอร์ลดละเลิกละยังไอ้นิสัยขี้หึงอ่ะ
-
โฮะๆๆ คิดถุงอัลฟ่าอย่างแรวงงงงงง
เธอกันอีกทีฟ่ากลายเป็นโสรยาไปซะแล้วว
ไอ้หมอนั่นมันก็บ้าเหลือเกิน รู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้วยังไปตามตื๊ออยู่ได้
แต่ก็ต้องโทษฟ่าอีก ก็ฟ่าอยากน่ารักกระแทกใจมันทำไมอ่า มันเลยตกหลุมรักฟ่าหัวปักหัวปำเลย ฮี่ฮี่ฮี่
ส่วนเตอร์...แอบเข้าข้างมัน เพราะความเอ็นดู?? หรือความลำเอียงก็ไม่รู้??
เตอร์ทำไปเพราะพิษรักแรงหึงน้า มันรักฟ่าอ่า~ ถ้ามันไม่รักก็ไม่หึงไม่หวงน้า :L2:
คิดถึงฟ่าจริงๆนะเนี่ยยยย
+1 ฟ่าโสรยา 2010 :กอด1:
-
งานงอกของแท้ เพราะถ้าเตอร์กลับไปบ้านแล้วพบว่าฟ่าไม่ได้ทานของที่เตอร์เตรียมไว้
อึ้ม งานนี้ เตรียมเปลไว้หามเลย
แต่พี่มีข้อแนะนำนะว่า ให้ฟ่าใจเย็น ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ฟ่าอาจจะ อ้าว ทำไมพี่ไม่บอกให้เตอร์ใจเย็นล่ะ
พี่ก็จะบอกว่า แล้วพี่จะไปบอกมันที่ไหนล่ะคะ ก็ต้องบอกฟ่านี่แหละ
เย็นซะคนนึงแล้วจะดีเอง เชื่อพี่
-
....ต้องโทษเวลาวุ้ย งานนี้ ทำไม เวลาที่ไม่ได้จับมือกันเตอร์ไม่มา ทำไมต้องมาตอนโดนจับมือ
...คนน่ารำคาญยังมีอีกเยอะบนโลกใบนี้ ใครไม่เคยเจอไม่รู้หรอกประเภทพูดไม่รู้เรื่อง ตื้อๆๆๆๆ น่าจะโดนซักหมัด
...นี่น้องเตอร์มันเก็บอารมณ์ เก่งแล้วนะน้องฟ่าลองคิดดูดีๆๆ 2 ครั้งแล้วนะ ที่อะตอม มันต้องการสร้างความร้าวฉาน...แบบจงใจ
...หาว่าเข้าข้างน้องเตอร์อีกสิ เหอะๆๆแหม เห็นตำตาแบบนั้น ให้คิดอะไรอีกเล่าบอกแล้ว ซักหมัดๆๆๆๆ :laugh:
-
รักมากก็หึงมากอ่ะเนอะ เฮ่ออออ หายงอล หายโกรธกันไวๆ น้า จุ๊บๆ
-
โห่ยยยยย เกลียดคนที่ตื้อแบบไม่มีสำนึกแบบนี้มากอะ
รำคาญแทนฟ่าเลยอ่ะ เห่อ ๆๆ ๆ
:เฮ้อ:
ก้นั่นแหละ รักมากก้หึง ก้หวงมาก
ยิ่งถ้าเป็นคนอารมณ์ร้อนแบบเตอร์ด้วยแล้วอ่ะเนอะ
สู้ ๆๆ ๆ
:กอด1:
-
สงสัยงานจะเข้ามากนะ 555
-
อย่ามัวแต่งอนกันเลยนะ รวมพลังกำจัดศัตรูดีกว่า
รักกัน รักกัน นะ
-
รีบมาต่อเลยนะ :sad4:
เราอารมณ์ค้างอย่างแรง
:call:
-
สุดๆอะ
รักกันๆๆๆๆๆ
:กอด1: :กอด1:
-
นุ้งฟ่า ต้องทำใจนะว่าเตอร์เค้าเป็นอย่างนี้เอง นอยด์ก็ง่าย ยิ่งเป็นลูกคนเดียว โตมาแบบเหงาๆอ่ะนะ
งัยก็ต้องยอมรับนิสัยจุดๆ นี้ของเค้าแหละ ค่อยๆบอก เอาใจมั่กๆหน่อย อีกหน่อยเตอร์คงเข้าใจนุ้งฟ่ามากขึ้นเองแหละ :z2:
อย่านอยด์ไปอีกคนเดี๋ยวจะต้องมาอารมณ์เสียใส่กัน ทะเลาะกันเองอีก :เฮ้อ:
คิดแบบน้องนุ่นก็ดีนะ แง่ดีถือซะว่าเค้ารักเรามาก เลยหึง หวง ถ้าเค้าเฉยๆ สิ น่ากลัวกว่านะ o22
เฮียไปไหนมาจัดการคู่นี้หน่อยเร้ว :call:
:กอด1: :L2:
-
สวัสดีครับทุกคน
ผมคอปเตอร์รูปหล่ออออออออ55555+
ผมพอได้มาอ่าน
ทำไมตัวเองงี่เง้าจัง
ที่รักผมนอนหลับ อ่านหนังสือ ทำงาน นอนหลับ อ่านหนังสือ ช่วงนี้เค้ายุ่งจริงๆครับ
ผมเลยเข้ามาก่อกวน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
:z13:
จิ้มๆๆ
เตอร์
:laugh:
คิดถึงจัง หายไปนาน
งอนกันอีกแล้ว อยากให้ถึงตอนง้อกันแล้วเนี่ย หุหุ :haun4:
-
นุ้งฟ่า มันน้อยไปแหละ แต่ก็นะ ได้เท่าที่เวลาจะอำนวย แค่นี้ก็ชื่นใจแระ
คอปเตอร์ ไหนๆก็มาแล้ว โดนดุซะหน่อยดีมั้ย 555 ทำอะไรไว้น่ะ ตอนนี้คิดได้แล้วเนอะ ใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์หน่อย รู้หน่าว่ารักเค้า หึงเค้า แต่ก็เย็นๆหน่อยละกัน
จุ๊บๆทั้งคู่ รักกันนานๆน๊า ^_^
Big Hug !!!
-
เข้าใจเตอร์นะนุ้งฟ่า เค้ารักฟ่ามาก เค้าก็เลยหึงมาก
ไม่ใช่ว่าเตอร์เค้าไม่ไว้ใจฟ่าหรอกนะ
พี่ว่าเค้าแค่ไม่เชื่อมั่นในตัวเองว่าเค้าดีพอสำหรับฟ่าหรือป่าว
เค้าคงกลัวว่าถ้าวันนึงฟ่าเจอคนที่ดีกว่าเค้าทุกอย่าง แล้วเค้าจะเสียฟ่าไป
ก็เลยกลายเป็นคนขึ้หึงแบบนี้ไง
รักกันเยอะๆ เข้าใจกันมากๆนะจ้ะน้องทั้งสอง
:กอด1:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆ
ตื่นมาอ่านหนังสือแต่เช้าตรู่
เอ๊ะๆๆมีใครมาป่วนกระทู้ด้วย ฮ๋าๆๆภาวนาอยากให้มันเข้ามาอ่านตอนนี้มากมาก
ตอนนี้ฝนตกทุกวันเลยเนอะ เบื๊อเบื่อ เปียกฝนทุกวันเยอะ ยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ ทั้งหน้ากระทู้แล้วก็ทางข้อความส่วนตัว ขอบคุณมากมากครับ
ช่วงนี้อาจจะมาๆหายๆ ยังไงก็อย่าเพิ่งลืมกันนะครับ
ไปต่อกันเร้ยยยยยย
คิดถึงกันบ้าง มาเม้นท์ให้กันบ้าง จะได้มีกำลังใจมาเล่าเรื่องต่อบ่อยๆแล้วก็มีกำลังใจอ่านหนังสือด้วย
อิอิ
เห็นคนเดินเป็นคู่กัน
แต่ตัวฉันนั่งมองอยู่เดียวดาย
ไม่มีคนเคียงคู่อยู่ข้างกาย
นั่งกินไอติมแห้งเหี่ยวจะขาดใจแล้วคนดี
กลับบ้านดีกว่าคิดถึงสามี โทรศัพท์ยังคงเข้าไม่หยุด ผมตัดสินใจกดรับ
“หวัดดี หยุด ถ้าไม่หยุดโมโหแล้วก็โวยวายฟ่าจะไม่กลับบ้านเด็ดขาด กำลังจะกลับแค่นี้นะ” ก่อนกลับบ้านซื้ออะไรไปฝากสามีดีฝ่า เพื่อมันจะโมโหหิว ซื้อของเสร็จผมก็ขึ้นบีทีเอสกลับห้อง แต่ทำไมวันนี้มันรู้สึกกลัวยังไงก็ไม่รู้ตาขวากระตุกเป็นระยะ เห้อ จะเจอไรอีกว่ะเนี่ยเรา
ผมเปิดประตูห้องเข้าไปก็ต้องพบกับของที่กระจัดกระจาย มันก็คืออาหารเมื่อเช้าที่ผมไม่ได้ทานนั้นแหละ มันคงโมโหมั้งเหวี่ยงซะกระจายเต็มห้องเชียว ครั้งแรกที่ผมได้เห็นสภาพห้องน้ำตาผมไหลโดยไม่ต้องสั่ง มันนั่งอยู่ที่ระเบียงแล้วก็มีกระป๋องเบียร์วางอยู่เรียงราย มันผิดสัญญากับผมที่มันบอกไว้ว่าจะไม่กินเหล้าอีกตลอดไป(แต่จริงๆมันก็ไม่ได้ผิดสัญญานะเพราะมันกินเบียร์) T T น้ำตาผมยิ่งไหลเพิ่มขึ้น มันไม่หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ ผมเก็บสิ่งของที่มันกระจัดกระจายเต็มห้องไปหมดลงถังขยะ เก็บไปก็ร้องไห้ไป ทั้งกวาดทั้งเช็ดทั้งถู หยดน้ำตาก็หยดบนพื้นเเหมะๆๆ มันหันมามองผมที่กำลังเช็ดพื้นอยู่ มันก็รู้ว่าผมรักห้องนี้มาก ผมเป็นคนรักบ้านมาก แล้วมันก็ทำแบบนี้ ผมไม่คิดที่จะสบตามันด้วยซ้ำ ผมจัดการทุกอย่างเสร็จผมก็ไปอาบน้ำ แล้วก็แต่งตัวกะว่าจะไปนอนบ้านแม่ดีกว่า ขืนนอนนี้ต้องมีเรื่องแน่ แล้วถึงพรุ่งนี้จะไปเรียนก็คงเรียนไม่รู้เรื่องหยุดเรียนไปเลยดีกว่า เห้ออ
ผมแต่งตัวเสร็จก็เก็บของใส่กระเป๋าแล้วก็จะเดินไปหยิบกุญแจรถบนหลังตู้เย็นแต่กุญแจหายไปแล้ว ผมก็รู้อยู่ล่วงหน้าแล้วแหละว่ามันต้องเอาไปเก็บไว้ ไม่เป็นไรไม่ไปก็ได้ ผมเลยเข้าห้องนอนหลับดีกว่า เหนื่อยมามากแล้ววันนี้
“ปึง” เสียงปิดประตูอย่างแรง ทำให้ผมที่กำลังนอนอยู่ต้องสะดุ้ง
“ถ้าเห็นมันดีกว่า จะเลิกกันก็ได้นะ” คำพูดที่ผมไม่เคยคิดว่าจะได้ยินจากปากมัน ผมก็ได้ยินแล้ววันนี้ ไม่ต้องบอกเลยว่าผมรู้สึกเช่นไร น้ำตาร่วงอ่ะสิ หัวใจเหมือนจะสลาย ผมหันไปมองหน้ามันที่ตอนนี้ยืนอยู่ข้างเตียง
“คิดดีแล้วใช่มั้ย ที่พูดออกมาแบบนี้”
“...............................” มันนิ่งไม่ตอบคำถาม ผมลุกขึ้นนั่งพิงไปกับหัวเตียง
“ตกลงจะเลิกกันนะ” ผมถามมันแล้วก็ร้องไห้ไปด้วย ผมยิ่งร้องหนักขึ้น มันนั่งนิ่งไม่พูดอะไรทั้งนั้น มีแต่เสียงร้องไห้ของผมอย่างเดียว
“ขอกุญแจรถด้วย ถ้าอยากจะเลิกก็ไป เก็บเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็ล็อคห้องให้ด้วยนะ” มันนั่งนิ่งไม่หยิบกุญแจรถให้ผม ผมเดินออกจากห้องพร้อมกระเป๋าที่เก็บของเตรียมไว้ตั้งแต่แรก แล้วก็เดินออกไปว่าจะเรียกแท็กซี่กลับบ้าน แต่ก็นึกขึ้นได้ว่ายังมีเฮียอยู่นี่หว่าเลยเดินไปหาเฮียดีกว่า เดินไปหาเฮียไปก็ร้องไห้ไป เอาทิชชูออกมาเช็ดหน้ากลัวคนเห็น เดินไปหาเฮียเฮียล็อคห้องไม่อยู่ โทรศัพท์ก็ลืมเอามาโทรหาก็ไม่ได้ โหยไรว่ะเนี่ยชีวิตฉัน ผมเลยนั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องเฮีย เดินลงไปโทรศัพท์สาธารณะหาเฮียดีกว่า
“เฮีย”
“ไรมีไร ว่ามาเร็วๆเฮียทำงาน ทะเลาะกะผัวอีกสิ” เป็นหมอดูป่าวว่ะเนี่ย
“อื้ม เมื่อไรเฮียจะกลับอ่ะ”
“อีกสองวันอ่ะเฮียอยู่ต่างจังหวัด มีไรร้ายแรงป่าว”
“ป่าว”
“ใจเย็นๆคิดเยอะๆโตแล้ว จัดการเองได้แล้ว อย่าหนีปัญหา”
“อื้ม”
“เดี๋ยวเฮียทำงานก่อนนะดึกๆเดี๋ยวเฮียโทรหา”
“ครับ” สงสัยต้องกลับบ้านแล้วมั้งเรา เห้อ โชคชะตากลั่นแกล้งช้านนนนนนนนน ดึกป่านนี้แล้วกลับไปแม่ก็ต้องถามแน่นอน แล้วจะตอบแม่ว่าไงอ่ะ ไปไหนดีนะ แมคโดนัลเปิดยี่สิบสี่ชั่วโมง คริคริ ผมเรียกแท็กซี่ไปที่แมคโดนัล นั่งกินอะไรไปเรื่อยก็อดที่จะคิดถึงมันไม่ได้อ่ะ สุดท้ายก็ต้องนั่งรถกลับมาที่ห้องอยู่ดี ผมกลับมาที่ห้องอีกครั้งเปิดประตูเข้าไปก็เห็นมันนั่งเช็ดผมอยุ่ เหมือนเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ มันเห็นผมเปิดประตูเข้ามามันก็ยิ้มดีใจแล้วก็เดินเข้ามากอดผมแล้วมันก็ร้องไห้
“ไม่เลิกนะ เตอร์ไม่เลิกกับฟ่านะ ฟ่าอย่าไปไหนนะ เตอร์ขอโทษ”
“ปล่อยเหอะ” เตอร์ค่อยๆคลายกอดจากผม มันเห็นผมร้องไห้มันก็หน้าเสีย ผมเดินเข้าห้องนอนมันเดินตามเข้ามา ผมเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำอยู่นาน งงกะตัวเอง ผมทำตัวไม่ถูกจริงๆนะ เมื่อกี้เสียใจมาก ปัญหาที่ไม่น่าเกิดก็เกิด แต่อยู่ดีดีปัญหาก็คลี่คลายแค่ผมออกไปกินเฟรนฟรายด์ที่แมคโดนัลแค่นั้นอ่ะนะ เห้ยไรฟ่ะ ทำตัวไม่ถูกอ่ะ จะโกรธหรือจะดีใจดีวะเนี่ย งง ออกมาจากห้องน้ำมันก็นั่งรออยู่บนเตียง ผมออกไปเช็ดหัวนอกห้องนอน เปิดทีวีดูยังไม่ค่อยอยากคุยกะมันตอนนี้เท่าไร ผมเดินเข้าไปแต่งตัวในห้องแล้วก็ออกมาดูทีวีต่อสักพักเฮียก็โทรมา
“เออ ทำไมไม่รับโทรศัพท์อ่ะ เฮียต้องโทรเข้าเบอร์บ้านเนี่ย”
“ฟ่าเปิดสั่นไว้นะเฮียไม่ได้ยินอ่ะ เฮียทำงานเสร็จแล้วหรอ”
“เออ น้องเหอะ เป็นไงมั้ง ดีกันยัง ทะเลาะอะไรกันอีกอ่ะ”
“ก็ปัญหาเดิมๆ หึงหวงอ่ะ น่าเบื่ออออออออออออ”
“ฟ่าต้องใจเย็นๆ เอาใจเขามาใส่ใจเรา บางทีความถูกต้องมันก็ไม่ได้มาก่อนเสมอไปหรอกนะน้อง เอาหัวใจคิดไปพร้อมๆกับสมองนะ”
“เห้อ เฮียก็พูดซะ เฮียกำลังเข้าข้างมันอยู่รึป่าว”
"ไม่ได้เข้าข้าง เฮียจะรักคนอื่นมากกว่าน้องตัวเองได้ไง แล้วนี่มันไปไหนอ่ะ เรียกมันมาคุยดิ๊”
“โทรหามันเองเหอะ มันก็นอนอยู่ในห้องนั้นแหละ”
“เอ้า ไม่พูดกันอีกแล้วหรอไง ทะเลาะกันไม่พูดกันแล้วเมื่อไรจะรู้เรื่อง โตป่านนี้แล้วทำเป็นเด็กๆไปได้”
“ยังไม่พร้อม”
“แล้วจะพร้อมตอนไหน ตอนมันตายไปรึไง”
“เฮียมันจ้างมาเท่าไรเนี่ย” อารมณ์เสีย
“เอ๊ะไอ้นี่ยังไงว่ะ เข้าไปคุยกันให้รู้เรื่อง แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เฮียจะโทรมาถามสถานการณ์ใหม่ มีอะไรก็โทรมานะ”
“งืม ดูแลตัวเองด้วยนะเฮีย อย่าทำงานหนักมากอ่ะ”
“เออ แค่นี้นะ อย่าลืมที่เฮียบอกอ่ะ”
“ค๊าบบบบ” เฮียวางสายไป ผมก็นั่งๆๆดูทีวีต่อไป แล้วก็เผลอหลับตรงโซฟา ตื่นมาอีกทีก็มีผ้าอุ่นๆมาห่มให้ แล้วก็มาคนมานอนฟุบอยู่ตรงโซฟาข้างๆผม ผมมองหน้ามันด้านข้าง มันน่าสงสารอ่ะ ตกลงผมผิดหรือว่ามันผิด หรือว่าไม่มีใครผิด หรือจะเป็นแบบที่เฮียบอกว่า ความถูกต้องก็ไม่ได้มาก่อนเสมอไปหรอก ยิ่งมองหน้ามันเท่าไร ผมก็ยิ่งสงสารมันมากขึ้นเท่านั้นมันเหมือนเด็กที่ยังไม่โตที่หวงของเล่นจนเอาเป็นเอาตาย ผมน้ำตาไหลอีกรอบ ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมเผชิญอยู่นี่มันคืออะไร แต่สิ่งที่ผมรู้คือผมรักมันมาก ผมไม่สามารถที่จะทิ้งมันไปไหนได้ แต่ผมอยากให้มันไว้ใจผมบ้าง ว่าคนๆนี้ไม่สามารถทิ้งมันไปไหนได้ โดยเฉพาะทิ้งมันไปหาคนอื่น ผมพยายามเอามือออกจากผ้าห่มเบาๆเพื่อมาเช็ดน้ำตา เลยทำให้มันตื่น มันเงยหน้าขึ้นมองผม
“ตื่นเเล้วหรอ ร้องไห้ทำไมอ่ะ โอ๋ๆๆไม่ร้องนะ เตอร์ขอโทษนะ” มันทำหน้าอ้อนขนาดนี้ผมจะโกรธมันลงได้ยังไง
“มานอนอะไรตรงนี้” ผมพูดด้วยเสียงสะอื้น
“ก็เตอร์เห็นฟ่าหลับก็ไม่อยากปลุก แล้วเตอร์ก็อยากนอนข้างๆฟ่าด้วย ดีกันนะ”
“เตอร์ ฟ่าขอไปเดินเล่นข้างนอกคนเดียวแปปหนึ่งนะ” ผมลุกจากโซฟาแล้วมันก็ดึงผมไปกอดไว้
“ไม่เอาอ่ะเตอร์ไม่ให้ไป กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะเตอร์ขอโทษ”
“อื้มรู้แล้ว ฟ่าแค่อยากหายใจเอาอ๊อกซิเจนเข้าปอดเท่านั้นเอง”
“งั้นเตอร์ไปด้วย”
"ฟ่าอยากไปคนเดียว"
“สูดตรงระเบียงนี้ก็ได้ ฟ่าจะให้เตอร์ทำอะไรเตอร์ยอมหมดเลย แต่อย่าปล่อยให้เตอร์อยู่คนเดียวนะ เตอร์กลัว”
“กลัว”
“ใช่กลัว เตอร์กลัวว่าฟ่าจะไม่กลับมาอีกไง ตอนที่ฟ่าลงจากรถไปเตอร์แทบจะเป็นบ้าโทรหาก็ไม่รับ แล้วพอฟ่ากลับมาฟ่าก็หายไปอีกทั้งคืนรู้ไหมเตอร์ทุกข์ใจแค่ไหน”
“แล้วเตอร์คิดว่าฟ่ามีความสุขหรอที่ต้องทำแบบนั้น ฟ่าถามจริงๆนะเตอร์ เตอร์คิดว่าฟ่าเป็นคนยังไง ฟ่าคบใครง่ายๆงั้นหรอ ฟ่าเคยนอกใจเตอร์รึป่าว ทำไมเตอร์ถึงไม่เชื่อใจฟ่าบ้าง”
“ก็เตอร์หวงนิ ไม่อยากให้ใครมาใกล้ฟ่า”
“เตอร์ เราสองคนก็โตๆกันแล้วนะ ฟ่าไม่ใช่คนที่จะอ่อยใครไปทั่ว ถ้าฟ่าเป็นคนแบบนั้นฟ่าไม่อยู่กับเตอร์มาจนถึงวันนี้หรอก แล้วอีกอย่างนะ ฟ่าต้องมีเพื่อนต้องมีสังคม โลกใบนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะ ถ้าเตอร์ไว้ใจฟ่าบ้างเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นเด็ดขาด”
“เตอร์จะพยายาม”
“เตอร์บอกว่าเตอร์จะพยายามมากี่รอบแล้ว”
“เตอร์สัญญาว่าต่อไปนี้เตอร์จะไม่อารมณ์ร้อน แล้วก็จะไม่เอาอารมณ์มาลงที่ฟ่าอีกแล้ว”
“เตอร์ก็สัญญาแบบนี้ทุกทีอ่ะ”
“ให้โอกาสเตอร์นะ”
“ฟ่าให้โอกาสเตอร์เสมอแหละ แต่เตอร์อ่ะชอบตัดโอกาสตัวเอง วันนี้เตอร์บอกเลิกฟ่านะอย่าลืม” ผมเริ่มโมโหมันแล้ว เลยเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วมันก็เดินตามผมข้ามาในห้องน้ำ
“เข้ามาทำไมคนจะฉี่”
“เข้ามาช่วยจับ”
"ไม่ขำ" ผมฉี่เสร็จก็เดินไปล้างมือ แล้วเดินเข้าห้องนอนไป มันเดินตามเข้ามา
"แล้วฟ่าจะให้เตอร์ทำยังไง"
"ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ เพราะต่อให้เตอร์จะสัญญาจะสาบานอีกกี่ร้อยครั้ง เตอร์ก็ทำตามที่พูดไม่ได้ซะที"
"ฟ่า"
"หยุด ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น บอกจะไม่กินเหล้า เตอร์ก็กิน"
"ก็เตอร์ไม่รู้จะหาทางออกยังไงอ่ะ"
"ไม่รู้จะหาทางออกยังไง ก็เลยผิดคำสัญญางั้นสิ"
"อื้ม"
"เตอร์ ถ้าฆาตรกรฆ่าคนตายบอกกับศาลว่าสิ่งที่เค้าทำไปเพราะเค้าหาทางออกไม่ได้เลยทำผิด ศาลจะให้อภัยไหม"
"ไม่"
"คำสัญญา ถึงมันจะไม่มีบทลงโทษเหมือนกฏหมาย แต่เราก็ไม่ควรจะละเมิดนะ"
"อื้ม"
"เตอร์รู้อะไรไหม คำพูดที่เตอร์บอกเลิกฟ่าอ่ะ มันโคตรเจ็บเลย เหมือนฟ่ายืนซื้อขนมอยู่ริมถนนแล้วอยู่ดีดีรถสิบล้อมาจากไหนก็ไม่รู้พุ่งชนฟ่าจะตายแหล่ไม่ตายแหล่ มันยิ่งกว่าคำว่าเสียใจ เข้าใจไหมเตอร์"
"เตอร์ขอโทษ"
"เตอร์พูดมันออกมาได้ไง เตอร์บอกเตอร์รักฟ่าไม่อยากเสียฟ่าไป แล้วพูดคำเหล่านั้นออกมาได้ไง ฮะ เตอร์พูดคำเหล่านั้นออกมาได้ไง"
"เตอร์เมา เตอร์น้อยใจ มันเสียใจ ทุกอย่างทั้งหึงทั้งหวงทั้งรัก ความรู้สึกมันตีกันวุ่นวายไปหมด"
"เตอร์ ฟ่าเหนื่อยนะ ทุกครั้งที่เราต้องมาทะเลาะอะไรกันแบบนี้อ่ะ ฟ่าเหนื่อย ฟ่าเบื่อ ฟ่าอยากให้เราหวานเราสนุกเรามีความสุขกันทุกวัน ถ้ามันจะสำลักความสุขตายฟ่าก็ยอม อย่าให้ฟ่าต้องมาตรอมใจตายเพราะเรื่องแบบนี้เลยนะ"
"เตอร์ขอโทษ เตอร์ไม่รู้จะทำอะไรให้มันเหมาะสมกับผิดครั้งนี้ดี นอกจากขอโทษ"
"เตอร์ เตอร์ลองนั่งคิดดีดีนะ ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน เตอร์ก็พูดแบบนี้ ทำสีหน้าแบบนี้ ทำสายตาแบบนี้ทุกครั้ง เตอร์จะทำมันให้เป็นวงจรรึไง ฟ่าจะบอกให้นะ ยิ่งมันวนเวียนมาเจอเรื่องแบบนี้มากขึ้นเท่าไร ฟ่าก็จะตรอมใจตายไวมากขึ้นเท่านั้นแหละ"
"ฟ่า ฟังเตอร์นะ นี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เตอร์จะมาทะเลาะกับฟ่าเรื่องนี้ ถ้าเตอร์ผิดสัญญา ฟ่าจะให้เตอร์ทำอะไรเตอร์ก็ยอมแม้กระทั่งจะไล่เตอร์ออกไปจากชีวิตฟ่า"
"ได้ งั้นรอแป๊ป" ผมเดินออกมานอกห้องเปิดคอมพิวเตอร์แล้วก็นั่งลงพิมพ์บางอย่าง ผมพิมพ์เสร็จก็สั่งพิมพ์ แล้วก็ถือเข้าไปในห้อง ผมยื่นกระดาษให้มัน
"อะไรอ่ะ"
"อ่านสิ"
"คำสัญญา" ผมไปพิมพ์ใบคำสัญญามาให้มันเซ็นต์ นึกๆก็ขำไม่รู้ทำไปได้ไง แต่ตอนนั้นมันทำไปแล้วอ่ะ อิอิ ในใบสัญญามีใจความว่า( ข้าพเจ้าของให้คำสัญญากับที่รักของข้าพเจ้าว่า ต่อจากนี้ไปจะไม่บอกเลิก หาเรื่องทะเลาะ ไม่หึงหวงแบบขาดสติ ไม่ดื่มของมึนเมา ถ้าข้าพเจ้าผิดคำสัญญา ข้าพเจ้าจะยอมทำตามคำสั่งของผู้อันเป็นที่รักของข้าพเจ้าทุกประการ ลงชื่อ.................................. วันที่.............................)
"เซ็นต์ซะ"
"คิดได้ไงเนี่ย"
"เซ็นต์ๆเหอะน๊า มันจะได้ช่วยเตือนความจำของคนไม่มีสัจจะยังไงหล่ะ"
"อ่ะ เรียบร้อย ดีกันนะ"
"เออ ก็ด่ะ"
"ขอบคุณนะครับ" มันก้มลงมาหอมผม
"อ๊ะๆๆๆๆจะทำไร"
"หอมแก้มไง"
"อดเหอะ นี้คือบทลงโทษ งดทำการบ้านสามวัน แม้แต่แก้มใสใสก็ไม่ต้องมาสูดดม"
"ให้ทำอย่างอื่นแทนได้ไหม อย่าลงโทษแบบนี้เลย"
“ไม่ได้”ผมเดินออกไปข้างนอกแล้วก็เอาของกินที่ซื้อมาให้มันเมื่อวานเอาออกมาเวฟทาน มันเดินตามออกมา
“เผื่อด้วยนะ” ผมเวฟอาหารเผื่อมันแล้วผมก็มานั่งทานที่โต๊ะทานข้าว มันก็มานั่งทานข้างๆผมแล้วมันก็แหย่ผมตลอด ผมก็ไม่พูดกับมันนั่งทานไปเฉยๆ แล้วก็เข้าห้องนอนไปเพราะตอนนี้มันตีห้าเอง มันหอบผ้าห่มที่โซฟาเข้ามาห่มให้ผมแล้วก็ซุกตัวเข้ามานอนในผ้าห่มแล้วก็กอดผมไว้แน่น
“ขอโทษนะ”
“เตอร์....ฟ่าขออะไรหน่อยได้มั้ย”
“ได้”
“อย่าผิดคำสัญญาในใบสัญญานั้นได้มั้ย"
“จ้ะ”
“เตอร์เบื่อไหมกับการที่เราต้องมานั่งทะเลาะกันบ่อยๆอ่ะ”
“ไม่เบือ่หรอกมันเป็นสีสันของชีวิต แต่ถ้าไม่ทะเลาะกันเลยก็จะดีกว่า สิ่งที่เตอร์กลัวมากที่สุดคือกลัวฟ่าจะทิ้งเตอร์ไปอ่ะสิ เตอร์เลยต้องทั้งหึงหั้งหวงไง”
“เตอร์ก็รู้แล้วนิว่าฟ่าทิ้งเตอร์ไปไม่ได้ เพราะฉะนั้นก็เลิกหึงเลิกหวงฟ่าได้แล้วนะ”
“พูดอ่ะง่ายแต่ทำอ่ะมันทำยาก”
“แต่เตอร์สัญญาแล้วงนิว่าจะทำให้ได้อ่ะ”
“ครับ เตอร์จะพยายามทำให้ดีที่สุด”
“ห้ามทำลายข้าวของด้วยนะ วันนี้ฟ่าโกรธมากมากนะที่เตอร์ทำห้องเลอะเทอะอ่ะ”
“เตอร์ขอโทษ เตอร์เมาอ่ะ แล้วมันก็ฟุ้งซ่านด้วย ก็ไม่รู้จะระบายทางไหนอ่ะ เห็นของที่เตรียมไว้แล้วฟ่าก็ไม่ทานไม่สนใจอ่ะเตอร์ก็น้อยใจ”
“ฟ่าก็กำลังจะทานแหละแต่พอดีเมื่อเช้านุ่นมันนั่งแท็กซี่แล้วลืมเอากระเป๋าตังค์มา ฟ่าเลยต้องรีบไปจ่ายตังค์ให้อ่ะ ก็กลับว่าเย็นจะกลับมาจัดการให้เรียบร้อยก็ไม่นึกว่าจะเกิดเรื่องซะก่อนนินา”
“ฟ่า”
“งืมมม”
“ฟ่าอย่าใจอ่อนกะไอ้หมอนั้นนะ เตอร์กลัวยังไงไม่รู้อ่ะบอกไม่ถูก”
“ฟ่าไม่เคยมีใจให้มันจะใจอ่อนได้ยังไงอ่ะ”
“จริงนะ”
“ฟ่าอยากขอให้เชื่อใจฟ่ามั้งไง ฟ่าไม่เคยคิดมองใครแล้ว ฟ่ามีเตอร์ก็มีความสุขมากแล้ว ถึงแม้ว่าเตอร์จะทำให้ฟ่าร้องไห้บ่อยๆก็ตามอ่ะ”
”ฟ่าอ่ะ”
"หรือว่าไม่จริง"
"ก็....."
"ระวังเห๊อะ ทำเค้าเสียน้ำตามากมากซักวันเค้าจะหนีไปอยู่กับแม่"
"ตะเองอ่ะ ถ้าตะเองหนีไปอยู่กับแม่เค้าก็จะตามไปอยู่ด้วย"
"นี้ๆๆๆๆๆไอ้อ้วนเอ้ย" ผมเอามือบีบจมูกมัน ผมพลิกตัวหันไปนอนหนุนแขนแล้วก็เอามือลูบๆที่พุงน้อยๆของเตอร์ จนหลับไปเมื่อไรก็ไม่รู้ ตื่นมาอีกที ปาเข้าไปเที่ยง เป็นอันว่า ไม่ได้ไปเรียน นี่เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับอย่าทำตาม
ผมตื่นมาอีกทีก็ไม่เห็นมันแล้ว สงสัยอยู่ในห้องน้ำ ผมเลยไปเคาะประตู
"เตอร์ อยู่ในห้องน้ำป่าว"
"อยู่ค๊าบบบ" ทำไมเสียงมันแปลกๆ
-
:z13: :z13: :z13:
ขอจิ้มก่อน แล้วแว้บไปอ่าน
.............
สัญญาฉบับนั้นยังอยู่มั้ยเนี่ย อยากรู้จริง
แล้วหลังจากเซ็นใบนั้นไป คอปเตอร์ยังเป็นเหมือนเดิมรึเปล่าน๊อ ...
มันเหมือนเด็กที่ยังไม่โตที่หวงของเล่นจนเอาเป็นเอาตาย
ช๊อบชอบประโยคนี้ของนุ้งฟ่า เห็นภาพมากๆ บ่งบอกความเป็นเตอร์ได้ดีจริงๆ 555
......
นุ้งฟ่ารักษาสุขภาพมากๆนะจ๊ะ ฝนตก อากาศเปลี่ยน นอนดึก ทำงานหนัก เดี๋ยวจะป่วยเอาง่ายๆ
มิสยู จุ๊บๆ :กอด1:
-
อ่านตอนนี้แล้วเห็นภาพเลยว่าเตอร์เป็นคนที่ขี้หวงมากกก แต่อยากให้ฟ่าคิดว่าถ้าไม่รักก็ไม่หวงหรอก
ส่วนเตอร์ก็ไว้ใจคนที่เรารักบ้าง ไม่ใช่สักแต่ว่าคิดเองเออเอง ว่าฟ่าจะนอกใจ ไว้ใจกันนะ
ทำตามสัญญาให้ได้นะ รักกันให้มาก ๆ นะ
รักษาสุขภาพด้วยนะ
-
ตอนนี้อ่านแล้วได้อะไรๆกลับไปเยอะเลย
ชอบเตอร์อ่า...เตอร์มันน่าร้ากกกกกกกกก
เด็กขี้หวงของที่สุด!
จัดไป +1 อัลฟ่าที่ร้ากก
-
นุ้งฟ่าน่ารักที่สุดเลย
เตอร์มันไม่สำเหนียกสักที มาเป็นลูกสะใภ้ป้าดีกว่า
ป้ามีลูกชายรูปหล่อสองคน ลูกสาวทอมรูปหล่ออีกหนึ่งนะนะ
-
เตอร์ขี้หึงสุด ๆ เลย แต่ก็นะ เพราะเขารักงัยเขาถึงหึง
ที่น่ากลัวกว่าเตอร์หึง ก็คงเตอร์ไม่หึงนี่แหละ
-
:เฮ้อ: :-[ :-[
-
:เฮ้อ: รักทรหด หึงและหวงก็ดีนะสีสันของความรักแต่ต้องมีขอบเขตนะ ไม่ใช่สิ ในเมื่อมันคือความรักมันย่อมออกแบบไม่ได้กำหนดกะเกณฑ์ไม่ได้ เรียนรู้และจับมือกันเดินต่อไปนะ :กอด1:
-
เตอร์โตได้แล้วนะ
จะทำจะพูดอะไรจงคิดถึงฟ่าให้มากๆ
ฟ่าน่ะเรามั่นใจเลยว่าเด็ดขาดเสมอ
กับคนที่เข้ามาตอแยเลยไม่ห่วง
แต่เตอร์อ่ะเด็ดขาดแบบฮาร์ดคอร์
นำะทำเป็นมั๊ยฮึ
-
งานนี้คอปเตอร์โดนไปเต็มๆ
คราวหน้าคราวหลังต้องใจเย็นๆ น้า
ต้องทำใจ มีแฟนสวยก็แบบนี้แหละ 5555555
-
นุ้งฟ่าน่ารักที่สุดเลย
เตอร์มันไม่สำเหนียกสักที มาเป็นลูกสะใภ้ป้าดีกว่า
ป้ามีลูกชายรูปหล่อสองคน ลูกสาวทอมรูปหล่ออีกหนึ่งนะนะ
คุณป้าครับ พรุ่งนี้นู๋จะหย่ากับมันทันที ป้ายกขันหมากมาขอฟ่าได้เลย 55555+
สินสอดไม่เรียกแล้วแต่จะมา อิอิ
ล้อเล่นน๊า
แต่นุ้งฟ่ายังมีเฮียที่น่ารักยังไม่มีเจ้าของนะครับ มีน้องสาวที่แสนสวยอีกคนหนึ่ง ทั้งคู่ยังโสด
คุณป้าอยากเป็นดองกะนุ้งฟ่าป่ะจ้ะ อิอิ
-
งานนี้คอปเตอร์โดนไปเต็มๆ
คราวหน้าคราวหลังต้องใจเย็นๆ น้า
ต้องทำใจ มีแฟนสวยก็แบบนี้แหละ 5555555
พูดจาน่าเชื่อถือ ฮ๋าๆๆๆๆ
-
ปัญหาเยอะัจังครับ สู้ๆ
ลุ่มๆดอนๆ 555
-
ดีใจในที่สุดนุ้งฟ่า กับ น้องเตอร์ ก็ดีกันสักที
ลุ้นจริงๆ เลย กลัวเตอร์ไปกวนอารมณ์นุ้งฟ่า แล้วเจอที่รักเหวี่ยงกลับแล้วจะไปกันยกใหญ่ :fire:
ดีที่นุ้งฟ่ายังมีเฮียเนอะ แล้วก็ยังดีที่กลับไปที่ห้องไม่เตลิดไปไหน ไม่งั้นคงไม่ได้เคลียร์กันแน่ๆ :เฮ้อ:
น้องเตอร์ก็ต้องระวังหน่อย มีสติอย่าหึง หวง จนฟุ้งซ่านอีกหล่ะ สุดที่รักเค้าก็บอกแล้วว่ารักน้องเตอร์คนเดียวนะจ๊ะ :man1: นุ้งฟ่าเค้ามอบกาย ถวายใจให้ขนาดนี้แล้ว เชื่อใจเค้า(มั่กๆ)ได้เลย o13
รักกันต้องเชื่อใจกัน ไว้ใจกัน นะ นุ้งฟ่ายังเชื่อใจน้องเตอร์เลย เตอร์ก็ต้องทำให้ได้เหมือนสุดที่รักด้วยหล่ะ :n1:
:กอด1: :L2:
-
ดีกันๆๆ
ไม่ทะเลาะกันเนาะ
คนรักกันแท้ๆ
:กอด1:
ฟ่าน่ารักที่สุดเลย
เตอร์ก็ขี้หึงที่สุดเหมือนกัน
เมื่อไหร่ไอ้อะตอมจะออกไปจากชีวิตฟ่าซักที ทั้งทนทั้งด้าน :angry2:
-
:man1:นุ้งฟ่า คิดถึงจังเลย เพิ่งเห็นว่าฟ่ามาต่อเรื่องแล้ว กระทู้เกิดใหม่เยอะจนตาลาย
เลิกอ่านไปเลยแหละ เตอร์นะเตอร์น่าสงสารก็น่าสงสารน่าตีก็น่าตี นี้แอบไปทำร้ายตัวเองใน
ห้องนําแน่เลย :laugh: เฮียยังคงสุดยอดแค่โทรหาก็รู้ยังกับตาเห็นฝาก :กอด1:ให้ด้วย
ฝนตกอากาศเปลี่ยนแปลงรักษาสุขภาพกันด้วยนะ
-
....นี่แหละ รสชาติของ...ชีวิตคู่....หาได้ที่ไหน...ถ้าอยู่คนเดียว
....พี่ว่านะคงต้องใช้เวลา ให้น้องเตอร์โตขึ้นอีกนิด มันจะคิดและตรึกตรองมากกว่านี้นะ
....อีกอย่างคง...กลัว...ความเหงา ความว้าเหว่ ด้วยนะ ก็รู้อยู่นะว่าพื้นฐานทางครอบครัวน้องเตอร์อะ มีครบ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
....พอมีที่ยีดเหนี่ยว ที่มั่นคง แล้วมีคนอื่นเข้ามา มันก็เลยทำให้ กลัว การโดนแย่ง คงต้องสร้างความมั่นใจกันอีกนาน น้องฟ่าเอ๊ย สู้ๆๆวุ้ย :L2:
-
คิดถึงๆ :กอด1:
มาเร็วๆน๊า
-
เพราะรัก ถึงหวง
เนอะ เนอะ
กอดฟ่า เตอร์ miss U
-
แอบซุ่มอ่านเรื่องนี้มานานละ แต่ไม่เคยเม้นท์เลย ก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆ
พี่รู้สึกว่าคอมเม้นท์เยอะๆมันทำให้ตาลาย หาข้อความที่ผู้เขียนโพสต์ยากน่ะ
หลังๆมาอ่านที่นักเขียนหลายท่านอยากให้คนอ่านคอมเม้นท์บ้าง ก็เลยไปสมัคร
ตั้งใจไว้เลยว่าจะต้องมาโพสต์ทีนี่ที่แรก ฮ่าๆ
เรื่องของฟ่ากะเตอร์น่ารักมากอ่ะ มีชีวิตชีวาดี เล่าเรื่องแบบเรียบๆเรื่อยๆ แต่มีเสน่ห์
อ่านไปเริ่มรู้สึก เตอร์นี่มันเป็นผู้ชายที่โชคดีจริงๆ เริ่มเกิดความอิจฉาเล็กน้อยปนแค้นเคืองนิดๆ
ฟ่านี่มีตัวโคลนไหมเนี่ย ชอบความมั่นคงของฟ่ามากเลยอ่ะ ประทับใจ
ถ้าคู่รักไหนไม่มี จงรัก+ภักดี ต่อกันเนี่ย มันยากมากเลยที่จะรักษาความรักเอาไว้ได้อ่ะ
ชอบทั้งคู่มาก น่ารักมากๆเลย ขอให้รักกันตลอดไปน๊า
แต่อยากบอกเรื่องนี้ทำให้พี่หื่นมากเลยอ่ะ - -" ทั้งที่ฉากเลิฟซีนอะไรก็เรียบๆ
ไม่ได้หวือหวา ดุเดือด เลือดพล่านเหมือนเรื่องอื่นๆ
แต่แบบมีวันหนึ่ง พี่นั่งหันหลังให้เพื่อนอยู่ เพื่อนพี่มันหันมาสะกิด
"ว่างอยู่ป่ะ ช่วยทำการบ้านหน่อยดิ" (ไอ้นี่เรียนป.โทแล้ว ยังเรียกงานวิจัยว่าการบ้าน - -")
นั่งเล่นคอมอยู่กำลังเพลินๆ ตกใจสุดตัวเลย ในหัวนึกถึง การบ้าน=เรื่องอย่างว่า หันกลับไปตวาดมัน
"มึงจะบ้าหรอ กูเพื่อนมึงนะ ไอ้... ไอ้เวร พูด..ไรเนี้ย"เพื่อนมันก็ทำหน้างงๆเสียๆเล็กน้อย
"มึงไม่ว่างก็ไม่เป็นไร โทษทีว่ะ อารมณ์เสียเรื่องไรวะ" เท่านั้นล่ะ สติกลับมาสู่ตัว
โคตรอายเลย พยายามนึกตลอด ว่าการบ้านในความหมายปกติ มันก็หมายถึงการบ้านเท่านั้นเอง
-
ขอต้อนรับสมาชิกเก่าที่เพิ่งเม้นท์ใหม่ :pig2:
ในกรณีคำว่า"การบ้าน" ควรแยกแยะ :o8:
5555+
แต่ทุกวันนี้ฟ่าจะสามารถดึงเรื่องทุกเรื่องไปสู่เรื่องทะลึ่งได้
เพราะได้รับอิทธิพลมาจากเตอร์นั้นแหละ
ฮ่าๆๆๆๆ
วันนี้ช่วงรออาจารย์เลยแว๊บๆๆเข้ามานิดหน่อย เดี๋ยวคืนนี้กะว่าจะอัพตอนใหม่ให้น๊า
สำหรับคำถามที่ว่า ฟ่ามีตัวโคลนรึป่าว คำตอบคือ "ไม่มี เพราะรุ่นนี้ลิมิเต็ดอิดิชั่น" ฮ๋าๆๆๆ
แต่โบราณเค้าว่าไว้ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น น้องมันเป็นยังไงพี่มันก็เป็นยังงั้นแหละ :jul3:
เฮียนุ้งฟ่ายังว่างนะ ฮ่าๆๆ แต่ว่านุ้งฟ่าเรียกสินสอดแพง เลยไม่มีใครเอา
อีกประการต้องขอโทษด้วย ที่เรื่องราวอของเราสองคนทำให้ใครหลายคนต้อง "หื่น" :oo1:
แต่เรามิได้มีเจตนาแบบนั้น มันเป็นเพียงสีสัน ถ้าท่านใดไม่ปราถณาฉากเลิฟซีนอย่างว่า
ก็ขอให้แจ้งได้เราจะทำการตัดทอนออก ตามความเหมาะสม
ขอบคุณทุกกำลังใจ ที่ให้สู้ๆ ที่ให้ใจเย็นที่ให้รักกัน แล้วก็คำว่าคิดถึงนะครับ
มีความสุขมากมากที่ได้อ่านทุกข้อความ อาจจะตอบกลับบ้างไม่ตอบกลับบ้างก็ขออภัยด้วยครับ
แต่ยอมรับเลยว่ามีความสุขจริงๆที่ได้อ่านคอมเม้นท์ของทุกคน อ่านทุกข้อความจริงๆครับ
เรื่องมันอาจจะดำเนินมาเรียบๆไม่เผ็ดร้อนอะไร แต่ยังไงก็ขอให้เป็นกำลังใจให้กันนะครับ
ขอบคุณก๊าบบบบบบบ
-
แวะมากด+รอการบ้านคืนนี้
-
มาแว้วๆๆๆๆๆ มาช้าไปนิสนุง ขอโทษด้วยนะครับบบบ
รักษาสุขภาพด้วยน๊า ฝนตกทุกวันเยย
"เตอร์ อยู่ในห้องน้ำป่าว"
"ค๊าบบบ"
04.54****30/08/53
"หิวหรือยัง"
"ยังอ่ะ" ผมเดินออกไปเปิดทีวีแล้วก็เก็บกวาดบ้าน เอาผ้าไปซัก จัดของให้เข้าที่เข้าทาง เตอร์เดินออกมาจากห้องน้ำหน้าซีด เอามือกุมท้อง
"เตอร์เป็นไร"
"เตอร์ปวดท้องอ่ะ"
"ท้องเสียหรือป่าว"
"ไม่อ่ะ สงสัยเมื่อวานกินเบียร์เยอะไป"
"ตอนกินได้กินข้าวหรือป่าว"
"ป่าว"
"ฟ่าก็ไม่รู้อ่ะว่ามันจะเกี่ยวกะเบียร์ที่กินไปรึป่าว เพราะไม่เคยกินอ่ะ เดี๋ยวไปหาหมอนะ อาบน้ำไหวป่าว"
"ไม่ไปได้มั้ยอ่ะ"
"ไม่ได้ ล้างหน้าแปรงฟันแล้วใช่ป่ะ เดี๋ยวฟ่าไปหยิบเสื้อผ้าให้ แล้วเดี๋ยวไปหาหมอกัน"
"ขอนอนพักแปปหนึ่งนะ ถ้าไม่ดีขึ้นเดี๋ยวค่อยไป"
"ไม่ได้จ้ะ" ผมเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาให้เตอร์ใส่ แล้วก็แต่งตัวของตัวเอง
"ใส่ให้หน่อยสิ"
"อ้อนเป็นเด็กไปได้" ผมใส่เสื้อให้มัน มันดึงผมให้ล้มมานอนบนเตียง
"เห้ย เล่นอะไร ไม่สบายอยู่นะ"
"เตอร์ไม่ได้เป็นไรหรอก แกล้งอ่ะ"
"สนุกมากมั้ยเนี่ย"
"นิดหน่อย"
"วันหลังจะไม่สนใจแล้ว ปล่อยๆฟ่าจะไปถูบ้าน"
"ฟ่ารู้ป่ะเวลาฟ่างอลอ่ะ น่ารักมาก"
"หรออออออ จะอ้วก"
"โห้ยยย"
"ไปขัดห้องน้ำป่ะ"
"เดี๋ยวอาบน้ำค่อยขัด ว่าแต่มีไรทานมั้งอ่ะ"
"ไม่มีครับ ยังไม่ได้ทำ"
"หิวแล้วอ่ะ"
"อ่ะ ไม้ถู ถูซะเดี๋ยวฟ่าจะไปทำอะไรให้ทาน"
"ค๊าบบบบ" ผมไปทำอาหาร ง่ายๆ ก็มีข้าวผัดกุ้งกับ หมูทอด สองอย่าง เอ......เดี๋ยวมันจะฝืดคอน๊า อ่า แกงจืดหมูสับใบตำลึงดีกว่า หุหุ ไม่เกินครึ่งชั่วโฒง พ่อครัวสุดหล่อคนนี้ก็เนรมิตรอาหารได้สำเร็จ เพี้ยงงงงงงง
"เตอร์"
"จ๋า"
"ทานข้าวได้แล้วจ้ะ"
"โอเค...หิวจะแย่แล้ว เดี๋ยวเอาไม้ถูพื้นไปตากก่อน" ผมเอาอาหารไปวางท่โต๊ะพร้อมทาน เตอร์เดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาล้างมือในห้องน้ำแล้วก็มานั่งทานข้าวด้วยกัน
"ความจริงแค่ข้าวผัดอย่างเดียวก็พอแล้วนะ"
"ตอนแรกก็ว่าจะทำแบบนั้นอ่ะ แต่กลัวเดี๋ยวจะมีคนบนว่าติดคอ" มันเป็นคนทานยาก โน้นนี้นั้นมากมาย เหมือนพวกดารากินข้าวกองถ่ายไม่ได้อะไรทำนองเนี่ย
"จะหาเมียสุดที่รักที่รู้ใจแบบนี้ได้ที่ไหนอีกน๊าาาาาาาาาาา"
"หาไม่ได้แล้วแหละ เพราะเป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น"
"ถึงว่า เตอร์ถึงได้เป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกที่ได้มาครอบครอง"
"แล้วกรุณาทะนุถนอมด้วยนะ"
"ครับผม" มือสนทนาดำเนินเหมือนปรกติเช่นทุกวัน เราช่วยกันล้างจานแล้วก็ไปอาบน้ำ เพราะตกลงกันว่าเดี๋ยวจะไปดูหนังกัน
"ฟ่า"
"ไร"
"คันหลังอะเกาให้หน่อย" ผมเกาหลังให้มัน
"พอแล้ว ไหนเสื้อผ้าเตอร์อ่ะ"
"ในตู้ไง"
"ฬส่ตัวไหนอ่ะ หยิบให้หน่อยสิ"
"ระวังจะเป็นง่อยนะ ไม่ทำอะไรเองซะมั้งอ่ะ"
"ก็มีเมียลิมิเต็ดอิดิชั่นก็ต้องใช้ให้คุ้มสิ"
"เมียนะจ้ะไม่ใช่ทาส"
"ฮ่าๆๆๆๆ เตอร์ก็แค่อยากให้ฟ่าเอาใจมั้งอะไรมั้งง่ะ"
"อ่ะ ใส่เสื้อยืดสีชมพูนี้แล้วกันน่ารักดี แล้วก็กางเกงสีเขียวนี้แล้วกันเท่ห์ดีแล้วเดี๋ยวใส่รองเท้าเหลือง นาฬิกาฟ้า โอเคมั้ย"
"คนหรือสลิ่มอ่ะ"
"เห็นป่ะ เนี่ยแหละเหตุผลที่ไม่หาไว้ให้"
"ฟ่าแกล้งเตอร์มากกว่า จริงๆแล้วฟ่าไม่มีทางหยิบเสื้อแบบนี้หรอก"
"รู้ดีนัก งั้นเอาเสื้อยืดสีดำ กางเกงเขียวเนี่ยแหละ แจ็คเก็ตเอาป่ะ"
"เอาก็ได้ เดี๋ยวในโรงหนังมันหนาว แล้วฟ่าอ่ะ"
"เดี๋ยวฟ่าใส่เสื้อเขียว เดฟดำ แขนยาวฮูทดำที่ซื้อมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วอ่ะ ยังไม่ได้ใส่เลย"
"โอเค สวยที่สุด" เตอร์หยิบเสื้อผ้ามาใส่ ผมยืนเซตผมอยู่หน้ากระจก
"เตอร์เดี๋ยวฟ่าทำผมให้" ผมจัดการเซทผมให้เตอร์
"หล่ออ่ะยัง"
"หล่อตั้งแต่ยังไม่ได้ทำแล้วววว ขอหอมทีดิ"
"อ่ะ หอมนานๆเลยนะ" ผมหอมแก้มมันเบาๆ มันน่ารักอ่ะ น่าหยิกแก้ม
"หอมจัง แฟนใครหว่าาาาาา"
"แฟนหมา "
"ชิ...."
"เอากระเป๋าไปป่าว"
"ไม่เอาอ่ะ เตอร์เอาโทรศัพท์กับกระเป๋าสตางค์ฟ่าใส่กระเป๋าของเตอร์ด้วยนะ"
"อื้มๆๆ"
"เตอร์ ใส่นาฬิกาเหลืองดิ เท่ห์ดี"
"จร้า"
"เตอร์ๆๆ ไม่มีไร"
"กวนแล้วไง" เตอร์เดินออกไปนอกห้องนอน คงไปเตรียมกระเป๋าแหละ ผมเเต่งตัวเสร็จก็เดินตามออกไป เตอร์นั่งใส่รองเท้าอยู่ มันหยิบรองเท้ามาวางไว้ให้ผมด้วย
"รู้ได้ไงเนี่ยว่าฟ่าจะใส่คู่นี้อ่ะ"
"แล้วจะใส่คู้นี้ป่ะหล่ะ"
"ถูก"
"ก็คนมันรู้ใจนิ"
"น่ารักมากมาก"
"รางวัลอ่ะ"
"คืนนี้เดี๋ยวจะตบให้อย่างงามเลย"
"ฮ๋าๆๆๆๆ" เราสองคนเดินทางมุ่งหน้าสู้โรงภาพยนต์พารากอนซีนีเพล็กซ์ ซื้อขนมนมเนยเสร็จก็ไปนั่งรอเวลา ก็นั่งดูคนนี้ทีคนโน้นที นินทาคนที่เดินผ่านไปผ่านมากันสองคน ฮ๋าๆๆๆแล้วก็ถึงเวลาเข้าไปชมภาพยนต์แล้ว หนังตัวอย่างฉายไปได้ซักพัก
"เตอร์เดี๋ยวฟ่าไปฉี่แปปหนึ่งนะ"
"ให้ไปเป็นเพื่อนป่าว"
"ไม่ต้องอ่ะ" ผมเดินไปฉี่กลับมาอีกทีเห็นสามีคุยอยู่กะผู้ชายคนข้างๆ
"คุยไรกันอ่ะ" ผมกระซิบข้างหูมันเบาๆทำเหมือนว่าจะหึง
"ป่าวเค้าทำของหล่นเตอร์เลยช่วยเค้าเก็บเค้าก็แค่พูดขอบคุณ ไม่มีไร"
"แล้วป่ะ" ผมเห็นคนข้างๆแอบยิ้ม เพราะผมป้อนป็อปคอร์นให้เตอร์ มันชอบให้ผมป้อนมัน ถ้าไม่ป้อนมันก็งอน
"ทำไมมันเค็มๆอ่ะ สั่งรสหวานไม่ใช่หรอ" มันกระซิบข้างหูผมเบาๆ
"อ๋อก็ฟ่าเข้าห้องน้ำมาไม่ได้ล้างมืออ่ะ" ผมกระซิบกลับไปเบาๆ
"ฮ๋าๆๆ โม้ กลิ่นสบู่หอมขนาดนี้ไม่ได้ล้างได้ไง"
"ดูหนังหยุดพูด เอาไปกินเอง"
"ใจร้าย" ของกินทุกอย่างถูกจัดการเรียบร้อย มือเริ่มว่าง มันเลยคว้ามือผมไปจับไว้
"ทิชชู่เปียกอยู่ในกระเป๋าอ่ะ เอาออกมาเช็ดมือ "
"เตอร์ไม่ได้หยิบมา"
"ฟ่าหยิบจากในรถใส่มา"
"จ้ะ" มันเช็ดมือเสร็จก็ดึงแขนผมให้เอาไหล่มาพิงตัวมัน มันนี้วุ่นวายนะ คนจะดูหนัง
"เป็นไรมากป่ะเนี่ย"
"กลัว"
"กลัวบ้าอะไรไม่ใช่หนังผี"
"เมดูซ่า"
"หน้าเตอร์อ่ะน่ากลัวกว่าเมดูซ่าอีก"
"ใจร้าย"
"ไม่คุย ไม่กระซิบอะไรทั้งนั้นแล้วนะ" มันพยักหน้ารับคำ เมื่อผม ดุมัน เพราะว่าเกรงใจคนอื่นเค้า มันยังคงรังควานผมด้วยปลายนิ้ว สะกิดตรงโน้นทีตรงนี้ที กว่าหนังจะจบหันไปจ้องตามันจนตาจะหลุดออกจากเบ้า
หนังจับพวกเราสองคนเดินออกมาข้างนอก เราสองคนเดินไปเข้าห้องน้ำ ห้องน้ำเหลืออยู่ห้องเดียวผมเข้าไปฉ๊ก่อนเพราะตอนนี้จะแตกอยู่แล้ว เตอร์ยืนรออยู่ข้างนอกแล้วเข้าต่อจากผม ผมยืนล้างมือ ส่องกระจกก็เห็นมีผู้ชายสองคนยืนซุบซิบแล้วมองมาทางผม ผมก็ได้แต่นึกในใจมองอะไรว่ะ
"ฟ่า"
"ครับ"
"เตอร์หิวข้าว"
"หิว อีกแล้วอ่ะนะ"
"อื้ม" สองคนนั้นยังคงซุบซิบอยู่ ผมมองเตอร์ด้วยสายตาให้มองไปที่สองคนนั้นว่ามองอะไร เตอร์หันไปมองแล้วก็ยิ้ม ผมสองคนเดินออกจากห้องน้ำ แล้วก็จะไปหาอะไรทานฝั่งโน้น แต่ผมก็ต้องถามมันก่อนว่าไปยิ้มให้เค้าทำไม
"เตอร์ไปยิ้มให้เค้าทำไมอ่ะ"
"เอ้า ก็เค้านั่งข้างๆเราไงตอนดูหนังอ่ะ"
"แล้วไงอ่ะ"
"ก็เค้าทำของตกช่ายป่ะ เตอร์ก็ช่วยเก็บ เค้าก็ถามว่ามาคนเดียวหรอ เตอร์ก็บอกว่ามากับแฟน แฟนไปเข้าห้องน้ำ"
"ก็ยังไม่เจอเหตุผลที่จะยิ้มอยู่ดี ก่อนหน้านี้ตอนที่เตอร์เจข้าห้องน้ำเค้ายังยืนซุบซิบกันแล้วมองมาทางฟ่าเลยนะ"
"เค้าคงจะคิดว่า แฟนเตอร์ทำไม่น่าร๊ากกกกกกกจัง"
"อันนี้ค่อยเห็นสมควรหน่อย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ขำอะไร"
"ป่าว"
"บอกมา"
"ก็ขำคนหลงตัวเองไง"
"เตอร์จะบอกว่าฟ่าไม่น่ารักงั้นสิ"
"ไม่ใช่งั้น"
"งอลแล้วว"
"เห้ยไมงอนง่ายจัง"
"ไม่รู้แหละ"
"แล้วเตอร์ต้องทำไงน๊าให้ฟ่าหายงอล"
"แหวนเพชรสักวงหายเป็นปลิดทิ้งเลย"
"อิบ้าสมบัติ"
"ฮ๋าๆๆๆๆ แล้วที่รักจะไปหาอะไรทานหรือว่าจะทานฝีมือฟ่าดีจ้ะ"
"ไปหาอะไรทานง่ายๆเหอะกลับไปจะได้นอนไม่ต้องเหนื่อยด้วย"
"เห้ออๆๆๆๆกลัวว่าจะเหนื่อยกว่าทำกับข้าวอีกอ่ะสิ"
"ไม่ชอบหรอ"
"ใครบอก"
"งั้นป่ะกลับบ้านเหอะไม่ไหวแล้ว"
"งั้นกลางห้างเลยมั้ย หรือจะไปในสยามโอเชี่ยนเวิล์ด ให้ปลามันดูด้วย"
"เตอร์ว่าไปในลิฟท์ดีกว่า ลิฟท์แก้วด้วย"
"บ้า"
"ฟ่าอยากกินไร"
"เตอร์อ่ะ"
"ไม่รู้อ่ะนึกไม่ออก นึกได้แต่ฟ่า ฟ่า ฟ่า แล้วก็ฟ่า"
"พอเหอะ เอาดีดี"
"ไม่รู้แล้วแต่ฟ่า"
"อื้มมมม ขนมจีนบางกอกป่ะ มาบุญ"
"ได้" เราเดินไปกินขนมจีนบางกอกกันฝั่งมาบุญครอง สั่งโฯ้นสั่งนี้มามากมาย กินแค่สองคนนะเนี่ย แต่ทุกอย่งก็ถูกจัดการไปภายในไม่กี่นาที
"เห้อ โคตรจะอิ่ม เดี๋ยวเดินไปดูของให้อาหารมันย่อยหน่อยนะ"
"จร้า" เราจ่ายตังค์เสร็จก็เดินออกไปดูโน้นดูนี้กัน แล้วก็ข้ามไปฝั่งสยามอีกรอบ จนไม่มีที่จะเดินก็กลับบ้านกัน
"นี้ที่รัก รองเท้าไม่มีที่จะเก็บแล้วนะ เธอจะซื้อบ่อยเกินไปแล้ว"
"ก็เตอร์อยากได้นิ"
"ระงับความอยากไว้บ้างอะไรบ้าง"
"จ้ะ"
"เห้ยเตอร์ คุณแม่เตอร์โทรมาไม่ได้รับอ่ะ"
"สงสัยโทรมาตอนดูหนังมั้ง เข้าเครื่องฟ่าหรอ"
"อื้ม"
"เครื่องเตอร์อ่ะ"
"ไม่มี เดี๋ยวฟ่าโทรกลับก่อนนะ"
"อื้ม เปิดโฟนด้วย"
"สวัสดีครับแม่"
"จ้าลูกฟ่า"
"พอดีฟ่าดูหนังกันอยู่อ่ะครับเลยปิดเสียง"
"จร้าไม่เป็นไร พอดีแม่ซื้อของมาฝากเราสองคน พรุ่งนี้หนูเลิกเรียนเข้ามาเอานะลูก"
"โอ้โหคุณแม่ยาย เดี๋ยวนี้ไม่โทรหาลูกชายตัวเองเลยนะ"
"เอ้าเตอร์ พอดีคุณแม่ซื้อของมาฝากฟ่ากับหนูอ่ะลูก พรุ่งนี้มาเอานะ แล้วก็มาค้างกับแม่ด้วยนะ ทั้งสองลูกอ่ะ"
"ครับคุณแม่ งวดนี้อยู่บ้านกี่วันครับ"
"สามวันจ้ะ งั้นเดี๋ยวไปค้างด้วยตั้งแต่คืนนี้เลยนะ"
"จริงป่าว อย่าหลอกคนแก่นะ งั้นขับรถดีดีนะลูก "
"ครับ แค่นี้นะครับแม่"
"จร้า" ฟ่าเดี๋ยวไปนอนบ้านคุณแม่กันนะ
"อื้ม งั้นเรากลับบ้านไปจัดกระเป๋ากันเถอะ " พวกเรามุ่งหน้ากลับคอนโดเพื่อที่จะไปเก็บกระเป๋า มาถึงคอนโดไม่ช้าที จัดกระเป๋าทันทีทันใด
"เตอร์เอาไรไปมั้ง"
"ของเตอร์เอาแค่ชุดใส่ไปเรียนพอนะ ที่บ้านโน้นมี"
"อื้มๆๆ"
"เตอร์"
"จ้ะ"
"หยิบอาหารเสริมบนโต๊ะใส่ถุงด้วย"
"เอาไปไหนอ่ะ"
"เอาไปให้พ่อกับแม่เตอร์ไง"
"อ้าว ฟ่าจะซื้อไปฝากพ่อกับแม่ฟ่าไม่ใช่หรอ"
"อื้มใช่ แต่เดี๋ยวไปซื้อใหม่ได้ เอาไปให้พ่อกับแม่เตอร์ก่อน เพราะกว่าฟ่าจะกลับบ้านก็อาทิตย์หน้าโน้นอ่ะ อ่อ เอาตลับยาในลิ้นชักที่เพิ่งซื้อมาอ่ะ เอาไปด้วย"
"ค๊าบ" ผมเดินเข้าไปเตรียมกระเป๋าแล้วก็ของใช้เล็กน้อย แล้วก็เดินออกไปดูเตอร์ว่าสิ่งที่ให้ทำมันทำรึยัง
"เตอร์ ไหนอ่ะวิตมินที่ให้ใส่ถุง"
"ยังไม่ได้ทำ ดูทีวี ก่อน มาดูนี้ดิ "
"ไม่ดู เตอร์ นะเตอร์ ใช้ทำอะไรนี้ไม่เคยที่จะทำทันทีหรอก"
"บ่นจัง เดี๋ยวก็แก่ไวหรอก"
"แล้วนี้จะไปกี่โมงอ่ะ เดี๋ยวคุณแม่รอนะเตอร์ แล้วเตอร์จะไปซื้ออะไรไปฝากคุณแม่รึป่าว เร็วๆนะเดี๋ยวรถติดห้างจะปิดเอาอีก"
"ไม่ซื้ออ่ะก็มีอาหารเสริมแล้วไง"
"ไม่ซื้อขนมอะไรซะหน่อยหรอ คุณแม่ชอบทานขนมนะเตอร์ ไปดูที่ซุปเปอร์พารากอนก็ได้ มีกาละแมรามัญอร่อยดี ไปได้แล้วปิดทีวี"
"โอ้โห กลัวไม่ได้ตำแหน่งลูกสะใภ้ดีเด่นหรอจ้ะ"
"ฟ่าก็รักท่านเหมือนที่รักแม่ฟ่านั้นแหละ หรือจะให้เล่นบทลูกสะใภ้ตัวแสบ"
"ไม่ดีกว่ามั้ง ลูกสะใภ้ที่แสนดีแบบนี้อ่ะดีแล้ว"
"แล้วเราจะไปกันได้รึยัง"
"ทำลูกกันก่อนได้เอาหลานไปฝากคุณแม่ด้วย"
"ติงต๊อง"
"ป่ะ ออกเดินทางได้"
"ดูเตอร์เหมือนจะง่วงนะ ฟ่าขับเองดีกว่า"
"เอางั้นหรอ"
"อื้มมม หิ้วของจะที่รัก"
"ครับบบบบ" ออกเดินทางงงงงงงงงงงง
-
ตอนนี้น่ารัก หงุงหงิง ๆ ๆ กัน
-
:impress2:ลูกสะใภ้ที่น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เตอร์ก้อน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
-
ลูกสะใภ้น่ารักอย่างนี้
แม่ยายคงปลื้มไม่ไหวแล้วววว
"ทำลูก" :m25:
-
หยังมาน่าฮักขนาดนี้
-
อ่านแล้วอมยิ้ม
ครอบครัวสุขสันต์
เตอร์มันเด็กจริงๆ
น่ารักที่สุด แต่อย่าอืดอาดเด้ ฟ่าสั่งอะไรก็ทำบ้างงงงงงเถ้อออออ
+1 อัลฟ่าของเตอร์น้า
-
ตอนนี้น่ารัก อ่านแล้วมีความสุข
เวลาทะเลาะกันทีไร เครียดแทนทุกทีเลย
:กอด1: นุ้งฟ่า+เตอร์
-
อ่านตอนนี้จบ บอกได้คำเดียวว่า อิจฉา
"อ่ะ ใส่เสื้อยืดสีชมพูนี้แล้วกันน่ารักดี แล้วก็กางเกงสีเขียวนี้แล้วกันเท่ห์ดีแล้วเดี๋ยวใส่รองเท้าเหลือง นาฬิกาฟ้า โอเคมั้ย"
"คนหรือสลิ่มอ่ะ" --> ไอ้เรานึกไปถึงศาลพระภูมิเลย ผ้า7สี7ศอก :jul3:
ว่าแต่กางเกงสีเขียวนี่ ไม่หล่อจิงไม่กล้าใส่นะเนี่ย อวยเตอร์มันหน่อย นุ้งฟ่าชอบบอกว่า เตอร์อ้วน เตอร์อ้วน ไรเงี่ย :laugh:
-
สองคนแต่งตัวตัดกันอย่างงี้ ไม่เรียกจาไมก้า ก็ไม่รู้จะเรียกอะไรแล้ว :m20:
หวานกันไป เตรียมรับตำแหน่งลูกสะใภ้ดีเด่นแห่งปี
มารอดูว่าเตอร์จะมีอะไรมาทำให้ความรักของทั้งสองมีรสชาติขึ้นมาอีก เก่งเนอะ :m16:
+1 ให้นุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้ปราบคนขึ้งหึง หวง และก็ห่วง จะว่าไปก็ดีนะ แต่อย่ามากเกินเท่านั้น :กอด1:
-
หวานซ๊า อย่าทะเลาะกันอีกนะ
ถามจริง ๆ นะ ฟ่ามีรองเท้ากี่คู่แล้วเนี่ย
-
...เรื่องที่เขียนนี่ มันใกล้ปัจจุบันแล้วนี่น้องฟ่า นี่คบกันมา เข้าปีที่ 3 แล้วใช่เปล่า
...ขำอีตอน ซาหลิ่ม นี่แหละคิดไปได้ คุณแม่น่ารักเนอะโทรหาสะใภ้ตลอดอะ
...งอนๆง้อๆ กันมาหลายตอนแล้ว ตอนนี้เลยทำรถน้ำตาลคว่ำ ซะเลย
...แล้วอะตอมมิก มันหายไปไหนแล้วล่ะ ไม่มางัดฝาบ้านแล้วเหรอ หรืองัดไม่ขึ้นเลยถอยดีกว่า
...ก็คู่นี้เข้ารักกันแบบคอนกรีตเสริมเหล็กอะ :laugh:
-
น่ารักซะ
-
กุ๊กกิ๊ก น่ารักกันจริงคู่นี้ ชอบจริงๆ เลย น่าร๊ากกกกก
-
เตอร์อ่ะเวลาที่เตอร์อยู่กับฟ่า
เตอร์จะเป็นเด็กน้อยมากๆเลยนะ
รักกันหวานๆแบบนี้น่ะดีแล้ว
คนอ่านก็พลอยมีความสุขไปด้วย
-
ทะเลอะกันพอเป็นสีสันชีวิต
แล้วก็หวานกันต่อน่ารักจริง ๆ
:-[
-
ตอนนี้น่ารักมั่กๆๆ อ่ะ :m1:
เวลาเตอร์กับนุ้งฟ่าดีกัน น่าร๊า.....ก ทั้งคู่เลย :-[
อย่าง้องแง๋ะ กันบ่อยนะ อ่านแล้วใจคอมันไม่ดี
รักกันๆ ตลอดๆนะจ๊ะ
:กอด1: :L2:
-
น่ารักเนอะ ดูเข้ากั๊นเข้ากันอะ คู่นี้
นุ้งฟ่าเป็นทั้งภรรยารุ่นลิมิเต็ด เป็นทั้งลูกสะใภ้ดีเด่น
อย่างนี้คอปเตอร์ต้องรักษาไว้ยิ่งชีพเลยน๊า
รักกันๆ รักษาสุขภาพนะจ๊ะนุ้งฟ่า :กอด1:
-
อ่านแล้วปวดใจ ตรงรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น เนี่ย
คู่นี้จะน่ารักไปไหน
-
wan>>>แต่งตัวตัดกันที่ไหน เค้าแต่งตัวเข้ากันนะ 5555+
aim>>>ฟ่ามีรองเท้า รวมแล้ว มากกว่าร้อยคู่ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ปล.เตอร์กะฟ่าเท้าเท่ากัน ใส่ด้วยกันได้ อยากบอกว่าตู้รองเท้าใหญ่มาก คริคริ
StillLoveThem >>> ใกล้ปัจจุบันแล้วครับ ข้ามบางตอนที่มันไม่มีอะไรตื่นเต้นไปพอสมควรค๊าบ ฟ่าเป็นคนชอบแต่งตัวให้สีสันมันตัดกับเครื่องประดับ 555+ ฟ่าว่ามันน่ารักดี แต่บางทีก็จะมาโนดำล้วน ดำล้วนนี้จะบ่อยหน่อย แล้วก็เสื้อขาวเกงยีนต์ก็บ่อย แต่รองเท้าของเจ็บจี๊ดดดด ส่วนอีอะตอมมันยังไม่ตายหรอกมันยังมีฤทธิ์อีกเยอะ ติดตามตอนต่อไป หุหุ
warin / pukpra / HydrA / tawan / icyblue >>> ขอบคุณค๊าบ เราจะพยายามทำตัวน่ารักแบบนี้ตลอดไป
myxt >>> ช่าย ป้าต้องสั่งสอนมันให้มากมากว่ามีแฟนน่ารักขนาดนี้ต้องรักให้มากมาก เนอะป้าเนอะ
sornvat >>>ทำไมต้องปวดใจตรงรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นด้วยอ่ะ งง
-
ชอบเตอร์
ฮาฟ่า
แต่รักเฮีย!! ฮ่าๆๆๆๆ (จะโดนฟ่าตีหัวมั้ยเนี่ย อิอิ)
-
:o8:
เตอร์ ฟ่า น่ารัก :กอด1:
-
แวะมาต่อเรื่องด้วยนะค้าบ อย่าัมัวแต่วิ่งเล่นอยู่ที่อื่น
อยากอ่านต่อแล้ววว :pig4:
-
มาแว้วๆๆๆๆ
เค้าแค่ไปวิ่งเล่นท่อื่นนิดหน่อยทำมาบ่น อิอิ
คิดถึงทุกคนน๊า
อ่านเเล้วเม้นท์ด้วย ไม่เม้นท์จะงอลหล่ะ
อิอิ
เราสองคนมุ่งหน้าสู่บ้านคุณแม่ของเตอร์
"ฟ่า"
"จ๋า"
"ขับช้าๆหน่อยได้มั้ย"
"นี้ก็ช้าแล้วนะ จะให้ช้าไปไหนอ่ะ ไม่ใช่ไฮบริดจ์นะจ้ะจะได้ขับเอื่อยๆสวยๆ"
"ฟ่า"
"เตอร์จะไม่ให้ขับรถอีกแล้วนะถ้ายังขับแบบนี้อ่ะ"
"กลัวหรอพ่อหนุ่ม"
"เตอร์อ่ะเป็นไรไปไม่เท่าไรหรอก แต่ฟ่าอ่ะ เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าเจ็บ"
"ขนาดนั้นเชียว"
"ยังมายิ้มอีก ช้าๆหน่อย"
"จร้า" ผมค่อยๆลดความเร็วลง แล้วก็ขับช้าๆประชดมัน
"ช้าเกินไปมั้ย รู้จักคำว่าพอดีมั้ย พอดีอ่ะ"
"เรื่องมากจริงวุ้ย ทำอะไรก็ไม่ดีซะอย่าง"
"แล้วจริงมั้ยอ่ะที่ขับช้าเนี่ยเพราะว่าประชด"
"แล้วแต่จะคิด"
"ฟ่าก็เป็นแบบนี้ทุกทีอ่ะ จะเตือนจะว่าอะไรไม่เคยได้ก็งอลตลอด"
"บ่นเป็นคนแก่ไปได้อ่ะ เห่ย"
"คนเค้าเป็นห่วงนี้รำคาญมากเลยหรอไง"
"ครับเข้าใจแล้วครับ โอเคขอโทษครับ พอใจยังครับ"
"ทั้งปี"
"อะไรทั้งปี หมายความว่าไง หาเรื่องหรอไอ้อ้วน"
"ก็ทั้งปีไง เข้าใจม๊ะคำว่าทั้งปีอ่ะ"
"ไม่เข้าใจ"
"ก็ตัวเองอ่ะเป็นแบบนี้ทั้งปี ทั้งดื้อ ทั้งรั้น ทั้งเอาแต่ใจ ขี้งอล ง้อยาก ไม่ยอมใคร "
"แล้วง่ะ อึดอัดมั้ยหละ มีแฟนเเบบนี้อ่ะ"
"ไม่นิ"
"ทุกอย่างที่ทำ ต้องมีเหตุผลเสมอแหละ บางทีก็ยากที่จะเข้าใจ"
"ช่าย ยากที่จะเข้าใจ เพราะพูดบ่อยมากทำไมไม่เข้าใจซะที เรื่องขับรถให้มันช้าๆเนี่ย"
"แล้วบนทางด่วนเทอจะให้เราขับ80หรือไงเตอร์ เข้าจะมีคำว่าทางด่วนไว้ทำไม ถ้าเทอขับแปดสิบเธอก็ไปขับทางเต่าโน้น"
"ก็ไม่ได้ให้ช้าอะไรขนาดนั้น เธอขับเท่าไร ไม่เคยต่ำกว่าร้อยยี่"
"แล้วเธอจะมาหาเรื่องเราทำไมเตอร์"
"เราไม่ได้หาเรื่องเธอนะฟ่า เราแค่เป็นห่วงเธอ ให้เธอขับช้าๆลงบ้าง"
"ก็เข้าใจ โอเคมั้ย เข้าใจแล้ว อ่ะๆๆๆๆ จะหาว่าประชดอีกช่ายม๊ะ โอเค๊ ฟ่าคนนี้ทำอะไรมันก็ไม่ดีไปซะหมดแหละ"
"โอเคไม่พูดเรื่องนี้ จบ "
"ดี" เราเถียงกันไปเถียงกันมา จนจะถึงบ้านคุณแม่แล้ว มันก็นิ่งไม่พูดอะไร ผมก็นิ่งไม่พูดอะไร ต่างคนต่างนิ่ง ท่านผู้อ่านคงจะคิดว่าอีสองคนนี้ทะเลาะกันอีกแร้ว เพิ่งจะดีกันแป๊ปๆกัดกันอีกแระ ฮ่าๆๆๆๆ มันเป็นสีสันอ่ะ
"คำสัญญาคงไม่มีความหมายแล้วมั้ง" ผมพูดลอยๆขึ้นมาในขณะที่ขับรถอยู่
"........................."
"ถ้าจะงอนจะโกรธก็โกรธไปนะ แต่ถ้าถึงบ้านคุณแม่ก็ช่วยทำเป็นรักกันหน่อย ถึงมันจะฝืนใจมากก็ตามเหอะ"
"........................."
"โอเคไม่พูด" ผมขับรถไปบ้านคุณแม่ด้วยความเงียบแสนเงียบได้ยินแต่เสียงแอร์ดัง ฮ๋าๆๆๆๆ จนเลี้ยวบ้านคุณแม่ ประตูเปิดรออยู่แล้ว ผมขับรถเข้าไปจอดในที่จอดรถเตอร์เปิดประตูเดินเข้าไปในบ้าน มันไม่คิดจะช่วยผมหิ้วของเลยรึไงเนี่ย ผมกำลังหยิบของอยู่ท้ายรถ พี่น้อยก็วิ่งออกมาช่วยผม
"น้องฟ่า"
"พี่น้อย สวัสดีครับ คิดถึงจังเลย"
"พี่น้อยก็คิดถึงน้องฟ่าจ้ะ มาๆเดี๋ยวพี่น้อยช่วยถือค่ะ"
"ขอบคุณครับพี่น้อย"
"ทานข้าวมารึยังค่ะ พี่น้อยทำกับข้าวไว้เพียบเลย"
"ทานมาแล้วนิดหน่อยครับแต่ทานได้อีก สบายมาก"
"ดีค่ะ เข้าบ้านกันเถอะค่ะ พี่ดาชะเง้อรอจนคอจะยาวแล้วค่ะ"
"ครับ หนักป่าวพี่น้อย"
"สบายมากค่ะ ซื้ออะไรมาเยอะแยะค่ะเนี่ย"
"ก็พวกอาหารเสริมอ่ะครับ มีของพี่น้อยด้วยนะ"
"หรอค่ะ ขอบคุณมากขอบคุณมาก" เราสองคนเดินเข้าไปในบ้านก็คุยกันไปตลอด คุณแม่ออกมายืนรอเราหน้าบ้านแล้ว
"สวัสดีครับคุณแม่"
"สวัสดีลูก เข้าบ้านๆ แล้วซื้ออะไรมาเยอะแยะเลยเนี่ย"
"เดี๋ยวไปดูกันครับ"
"คุณพ่อรอทานข้าวอยู่น่ะลูก น้อยๆเอาของไปวางแล้วไปทานข้าวกันได้แล้วพี่หิวแล้ว"
"สวัสดีครับคุณพ่อ"
"อ่ะลูกฟ่า เป็นไงมั้งลูก สบายดีนะ"
"สบายดีครับ"
"คุณพ่อคุณแม่เราหล่ะ สบายดีไหม"
"สบายดีครับ"
"อ่ะ ดีดี ไปทานข้าวกันลูก พี่น้อยเค้าทำอาหารไว้รอเราสองคนเลย เยอะแยะเลย"
"ป่ะลูก เออ แล้วเจ้าตัวดีเป็นอะไรอ่ะ เข้ามาไม่พูดไม่จา ขึ้นห้องไปแล้วนั้น "
"ปวดท้องมั้งครับสงสัยจะไปเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวฟ่าไปตามให้เองครับ"
"จ้ะ" ผมเดินขึ้นมาข้างบนแล้วก็ค่อยๆเปิดประตูห้องเตอร์ เห็นมันนั่งกดรีโมททีวีเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ มันคงรอให้ผมมาง้อแหละ
"เตอร์ไปทานข้าวกัน" มันทำเป็นเฉยไม่สนใจผม กดรีโมทต่อไปเรื่อยๆๆ
"กดจะครบร้อยช่องแล้วมั้ง" ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆมัน เอาคางไปวางไว้ที่ไหล่ อิอิ
"เตอร์ฟ่าขอโทษนะ ดีกันนะ ไปทานข้าวกันนะ เดี๋ยวคุณแม่สงสัยนะ อยากให้ท่านไม่สบายใจหรอ" มันยกไหล่ขึ้นเสมือนจะให้ผมเอาคางออก แต่มันคงทำแรงไปหน่อย เลยกระแทกปากผมอย่างแรง
"โอ๊ย บอกดีๆก็ได้ ฟ่าเจ็บนะเตอร์" ดีนะไม่แตก ถ้าแตกมรึงหัวแตกแน่ไอ้เตอร์ ต้องแกล้งทำสำออยไว้ก่อน
"ไหนมาให้เตอร์ดูสิ ดีนะไม่แตก เตอร์ขอโทษ เตอร์ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"เตอร์หายโกรธฟ่าได้ไหมอ่ะ ฟ่าขอโทษ"
"เตอร์ไม่เคยโกรธฟ่าหรอก ไหนอ้าปากให้เตอร์ดูสิ"
"โอ๊ย เบาๆนะ เจ็บอ่ะ" ตอนนี้เราต้องแกล้งทำสำออยไว้ แล้วก็บีบน้ำตาให้มันคลอที่ดวงตา จะได้ดูน่าสงสาร
"เตอร์ขอโทษนะ"
"อื้มม เตอร์ลงไปข้างล่างเถอะ ทุกคนรอเราสองคนอยู่นะ คุณแม่สงสัยด้วยว่าทำไมเตอร์ไม่พูดไม่จา ฟ่าบอกว่าเตอร์ปวดท้องเลยรีบเดินขึ้นมาเข้าห้องน้ำอ่ะ"
"โอเค ป่ะ ทานข้าวกันเตอร์หิวแล้ว" เราสองคนเดินลงไปข้างล่างไม่อยากให้ผู้ใหญ่รอนาน
"เราสองคน แม่จะให้พี่น้อยไปตามแล้วนะเนี่ย"
"ขอโทษครับ เตอร์เข้าห้องน้ำนานไปหน่อยอ่ะ"
"มาทานข้าวเร็วลูก"
"ครับ ไหนมีอะไรทานมั้งเนี่ย โอ้โห ของโปรดฟ่าทั้งนั้นเลยนิพี่น้อย แล้วไหนของเตอร์อ่ะ"
"น้องเตอร์ทานอะไรก็ได้ พี่น้อยเลยทำแต่ของชอบน้องฟ่า"
"โห ต่อไปเตอร์คงต้องเป็นหมาหัวเน่าแน่ๆเลย"
"แล้วพี่น้อยรู้ได้ไงอ่ะครับว่าฟ่าชอบทานอ่ะไร"
"ก็ครั้งที่แล้วพี่น้อยแอบถามน้องเตอร์ไว้ไงค่ะ"
"สรุปแล้วนี้เห่อลูกคนใหม่กันทั้งบ้านเลยว่างั้น" ได้ทีคุณพ่อ เลยแซวเลย
"ฮ๋าๆๆๆๆ"
"บ้านเราไม่ได้มีเสียงหัวเราะแบบนี้นานมาแล้วนะคะ นานมากจนจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายเมื่อไร"
"แม่ต้องขอบใจหนูมากเลยนะลูกฟ่า ที่มาทำให้บ้านเราเป็นบ้านอีกครั้ง ไม่รู้แหละถ้าเจ้าเตอร์ทำให้หนูเสียใจเมื่อไรแม่จะจัดการเอง"
"ขอบคุณครับ ฟ่าต่างหากที่ต้องขอบคุณทุกคนที่เอ็นดูฟ่าขนาดนี้"
"โอ้โห อะไรก็ฟ่าๆๆๆๆๆๆ ไอ้เตอร์คนนี้ไม่มีตัวตนเลยว่างั้น"
"มีสิค่ะ ถ้าไม่มีน้องเตอร์จะมีน้องฟ่าได้ไง ไม่เสียแรงที่พี่น้อยเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กๆๆเลือกคนได้ไม่ผิดเลย"
"ฟ่าจะนั่งทานข้าวไม่ติดเก้าอี้แล้วนะครับเนี่ย"
"น้องฟ่าลองทานนี้นะค่ะ ไข่พะโล้ฝีมือพี่น้อย พี่น้อยเคี่ยวจนหมูเปื่อยเลยนะค่ะ"
"ขอบคุณครับพี่น้อย"
"แล้วเรื่องเรียนเราสองคนเป็นอย่างไรกันบ้าง" คุณพ่อถาม
"ไม่ต้องห่วงครับพ่อ เตอร์ตั้งใจเรียน ไม่เคยไปสาย รับรองเอาใบปริญญามาให้พ่อได้แน่"
"จริงหรอ"
"จริงสิครับ ถ้าเตอร์ไม่ตั้งใจเรียนนะ ฟ่าก็จะไม่พูดกับเตอร์ ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น มีครั้งหนึ่งเตอร์โดดเรียน ฟ่าไม่พูดกับเตอร์ไปสองวัน เตอร์นี้แทบจะเป็นบ้าา"
"ดีแล้วลูก รักกันช่วยดูแลกัน ได้ยินแบบนี้แม่ก็เบาใจ" เราทานข้าวกันไปคุยกันไปอย่างสนุกสนาน แล้วก็มานั่งดูทีวีกัน
"คุณแม่ครับ ไหนของฝากของเตอร์อ่ะ"
"แม่รีบทวงเชียวนะ ถ้าไม่มีของฝากนี้ไม่มาหาแม่ว่างั้นสิ"
"ป่าว ก็แค่อยากเห็น งั้นมาดูของฝากของลูกสะใภ้แม่ก่อนก็ได้"
"เออช่าย แม่เห็นหิ้วมาถุงใหญ่เลย วันหลังไม่ต้องหรอกนะลูกสิ้นเปลืองปล่าวๆ แม่มีเยอะแยะแล้ว"
"รับรองอันนี้คุณแม่ไม่มีแน่ๆครับ" เตอร์หยิบถุงอาหารเสริมที่ผมเอามาฝากขึ้นมา
"อะไรเนี่ยเยอะแยะ"
"พวกวิตมินอาหารเสริมอ่ะ ครับ ฟ่าซื้อให้คุณพ่อกับคุณแม่ทานประจำ ท่านไม่เคยไม่สบายเลยนะครับ เรียกว่าโณงพยาบาลไม่ได้กินเงินเลย ฟ่าเลยอยากให้คุณ่พ่อกับคุณแม่แข็งแรงเหมือนกับคุณพ่อคุณแม่ของฟ่าบ้าง"
"ขอบใจมากลูก ขอบใจขอบใจ ทำไมหนูถึงได้น่ารักแบบนี้นะ มาให้แม่หอมทีสิ" คุณแม่ดึงผมไปหอม แล้วมีแอบน้ำตาคลอนิดหน่อย
"สมใจเลยสิคุณ"
"ค่ะ ไหนๆๆแล้วแม่ต้องทานอะไรยังไงมั้งเนี่ย เยอะแยะไปหมด น้อยมาช่วยกันจำเร็ว"
"ฟ่าเอามาเพื่อพี่น้อยด้วยนะครับ กินอันนี้นะครับ แบบนี้แล้วตามด้วยอันนี้วันละเท่านี้ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"สงสัยพี่น้อยต้องจดแล้วมั้งค่ะ"
"เดี๋ยวฟ่าจดให้ครับ เตอร์หยิบปากกาเขียนซีดีในกระเป๋าให้ฟ่าหน่อย"
"จ้ะ" ผมจดวิธีการทานแล้วก็เวลาทานไว้บนกระปุกทุกกระปุก
"ไงเตอร์นั่งยิ้มอยู่นั้นแหละ น้อยก็อีกคน ระวังเหงือกจะแห้งนะ" เตอร์กับพี่น้อยมองหน้ากันแล้วก็ยิ้มแล้วก็มองมาที่ผม
"คุณพ่อจะไม่ให้เตอร์ยิ้มได้ไงหล่ะครับ ทุกคนรักคนที่เตอร์รัก แล้วก็ยอมรับในตัวเราสองคนได้ เตอร์มีความสุขเตอร์ก็ต้องยิ้มสิครับ"
"พ่อกลัวเรานั้นแหละ จะเถลไถลปล่อยให้คนดีดีหลุดมือไป"
"เตอร์อ่ะไม่มีทางปล่อยแน่นอน ทุกวันนี้ก็ระวังไม่หวาดไม่ไหวแล้ว เค้าฮอตซะเหลือเกิน"
"อะไร เม้าท์ อย่ามาใส่ร้าย"
"หรือไม่จริง"
"ก็เค้ามาชอบฟ่าเองนิ ฟ่าไม่ได้ชอบเค้าซะหน่อยแล้วก็ไม่ได้มีใจให้เลยแม้แต่น้อย"
"ยังไงกันหล่ะนี้ คุณตัดสินหน่อย"
"มันก็ต้องมีหึงมีหวงกันมั้งอ่ะคุณ เหมือนเราตอนหนุ่มๆสาวๆไง"
"เออน้อย ไปหยิบของที่พี่ซื้อมาฝากเจ้าสองคนนี้ให้หน่อยสิ อยู่บนเตียงเลย"
"จ้ะ"
"เตอร์อยากรู้จริงๆเร้ยว่ามันคืออะไรทำไมคุณแม่ถึงได้ ดูมีลับลมคมในขนาดนี้"
"เดี๋ยวเราสองคนก็รู้ว่ามันคืออะไร" คุณแม่พูดจบพี่น้อยก็หอบหิ้วถุงมาหลายถุง
"พี่น้อยเดี๋ยวเตอร์ช่วย อะไรกันเนี่ย พอๆกะเวลาที่ฟ่าไปช็อปที่เจเจเลยนะ"
"วางตรงนี้ๆๆ เดี๋ยวแม่จะโชว์ทีละอย่าง"
"ขนาดนั้นเลยหรอคุณแม่ครับ"
"แม่เค้าใช้เวลาเกี๋ยวกับการซื้อของพวกนี้เป็นวันๆ ตอนจะกลับยังไม่หนำใจช็อปต่อก่อนจะขึ้นเครื่องวินาทีสุดท้าย"
"อ่ะอันนี้ชิ้นแรก ของเราสองคนนะ เป็นนาฬิกา เปิดดูสิชอบป่าว" เราสองคนแกะดูอย่างใจจดใจจ่อ
"เหมือนกัน"
"จ้ะ"
"แล้วคุณแม่จะซื้อให้มันเหมือนกันทำไมอ่ะครับ ทุกวันนี้ของใช้เราก็แลกกันใส่อยู่แล้ว"
"คิดดูสิ ตอนแม่กับพ่อวัยรุ่นนะ ใส่เสื้อเหมือนกันไปเที่ยวสวนสาธารณะ น่ารักดีออก ก็ใส่นาฬิกาเหมือนกันจะเป็นไรไป"
"มีไรอีกอ่ะครับ"
"น้ำหอม ให้คนละขวดเท่านั้นนะ ที่เหลือแม่จะเอาไปฝาก เพื่อนๆ"
"ขวดเดียวเองหรอ สองขวดนะ คนละสองขวด โอเคตามนี้ ฟ่าดูดิ๊อันไหนเรายังไม่มี หยิบเลยๆ" ผมไม่ค่อยกล้าหยิบอ่ะปล่อยให้มันงกไปคนเดียวเหอะ
"ฟ่าไม่เลือกหล่ะลูก เลือกเลยๆๆ"
"ฟ่าอ่ะเค้าชอบหวานๆ เหมือนลูกกวาด หรือไม่ก็กลิ่นสะอาดๆ เดี๋ยวเตอร์เลือกให้เอง"
"เราอ่ะรู้ดีไปหมดนะ"
"เอ้า ก็แฟนผมนี้ครับคุณแม่"
"น้อย เธอด้วย1ขวดฉันซื้อมาฝากเธอ"
"น้อยหรอค่ะพี่ โอ๊ย อยู่แต่ในครัวจะฉีดไปให้ใครดม เสียดายค่ะ"
"เอาไปเหอะน๊าพี่น้อย ของฟรี เดี๋ยวเตอร์เลือกให้"
"ไม่เอาให้น้องฟ่าเลือกให้ดีกว่า เดี๋ยวน้องเตอร์แกล้งพี่น้อยอีก"
"โห เดี๋ยวนี้ไม่เชื่อใจกันเลยนะ"
"ได้ครับเดี๋ยวฟ่าจัดให้"
"อ่ะมาชิ้นต่อไป"
"กางเกงใน อ่ะนะคุณแม่ เตอร์โตแล้วนะ"
"โตแล้วแม่ซื้อให้ไม่ได้รึไงจ้ะ"
"ฟ่าเค้าก็ซื้อให้เตอร์เต็มตู้ไปหมด รายนี้เค้าชอบคนใส่กางเกงในสะอาดๆใหม่ๆ แต่ของฟรี ก็เอา ประหยัดรายจ่ายเราไปอีกเยอะเลยเนอะตะเอง"
"อ่อ อันนี้สำคัญ แม่วื้อเนคไทด์ ผ้าพันคอมา ฝากหนูเอาไปให้คุณแม่หนูด้วยนะลูกฟ่า มีโอกาสแล้วคุณแม่จะไปเยี่ยม"
"ขอบคุณครับ"
"เมื่อไรคุณแม่จะไปขอลูกเค้าให้เตอร์ซะทีอ่ะ"
"ต้องถามเจ้าตัวเค้าว่าพร้อมรึป่าว แม่อ่ะพร้อมเสมอ"
"ว่าไงเทอ แม่จะไปขอ"
"ไม่รู้"
"เขิลจนหูแดงอีกแระ"
"เรียกสินสอดแพงๆเลยค่ะน้องฟ่า"
"ตกลงพี่น้อยอยู่ข้างไหนเนี่ย ต้องบอกสิว่าเรียกสินสอดถูกๆ นะ หมดยังอ่ะคุณแม่"
"ถ้าหมดง่ายๆก็ไม่ใช่คุณแม่สิจ้ะ"
"คุณค่ะ ไหนอ่ะของที่ซื้อมาฝากลูกอ่ะ อันไหนค่ะ"
"คุณพ่อ ซื้อของมาฝากเตอร์ด้วยหรอ"
"อ๋อ อันนี้ไง คุณพ่อเค้าซื้อแว่นตามาฝากเราสองคน "
"พอลสมิธ กำลังอยากได้พอดีเลย ขอบคุณนะครับ"
"แกะดูสิลูกฟ่า ว่าชอบมั้ย"
"ขอบคุณนะครับ ฟ่าเกรงใจอ่ะครับ แล้วมันก็น่าจะแพงด้วย"
"หนูไม่ต้องคิดมากหรอกนะลูก พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่กับลูกๆทุกวัน หนูเองก็ดูแลลูกแม่อย่างดี ของแค่นี้มันไม่ได้มีค่ามากมายอะไรหรอกสำหรับแม่ ถ้าเทียบกับที่เตอร์มีความสุข แม่ต้องขอบคุณหนูด้วยซ้ำนะลูกฟ่า ที่ทำให้เตอร์มีรอยยิ้มได้บ่อยขนาดนี้"
"คุณแม่ครับที่เตอร์ยิ้มได้ มีความสุขขนาดนี้เพราะว่าคุณพ่อคุณแม่รักคนที่เตอร์รัก สิ่งของพวกนี้มันไม่ได้สำคัญไปกว่าความรักของคุณพ่อคุณแม่เลยนะครับ แต่ซื้อมาบ่อยๆก็ดีนะ เตอร์ชอบ ฮ๋าๆๆๆๆ"
"สุดท้ายก็คืองกนั้นเอง"
"พี่น้อยนิไม่รู้อะไรเลย เค้าไม่ได้เรียกงก อย่างเตอร์เค้าเรียกว่า ไม่ทำให้เสียน้ำใจ"
"กะล่อนจริงๆ"
"แม่ขอพูดกับหนูสองคนตรงๆเลยนะลูก ครั้งแรกที่แม่รู้เรื่องนี้ แม่ก็เสียใจ ทำใจไม่ได้ไปหลายวันอยู่ แต่พอแม่ได้เห็นเตอร์มีความสุข ได้เห็นความน่ารักของลูกฟ่า กิริยามารยาทของหนู แม้ว่าแม่จะตำหนิ จะมองด้วยสายตายังไง หนูก็ไม่เคยก้าวร้าวทั้งๆที่หนูก็รู้ว่าตอนนั้นแม่ไม่ชอบหนู หนูไม่เคยแสดงความก้าวร้าวให้แม่เห็นเลยแม้แต่น้อย แม่ถึงรักหนูเพราะความน่ารักของหนูไงลูก แล้วยิ่งนานวันแม่ได้ใกล้ชิดหนูมากขึ้นแม่ไม่สงสัยเลยว่า ทำไมลูกชายของแม่ถึงได้หลงรักหนูขนาดนี้ หนูน่ารักจริงๆนะลูกขอบใจนะ ที่รักลูกของแม่แล้วทำให้เค้ามีความสุขแบบที่แม่เองก็ไม่เคยเห็นมาก่อน"
"อยู่ดีดีคุณแม่ก็ทำซึ้งซะงั้นอ่ะ"
"แม่พูดความจริงนะ ตอนนั้นคุณพ่อของเราเค้าก็เอาแต่เงียบ แม่ก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไง ต่างคนต่างนอนไม่หลับ งานการไม่เป็นอันทำ แต่ก็ปรึกษากันนะ ว่าอะไรคือความสุขของลูกก็จะยอมทำ แล้วรู้ไหมตอนนี้อ่ะนะ อะไรๆก็นึกถึงแต่ลูกฟ่าทั้งนั้น สั่งให้แม่ซื้อของไปฝากตลอด ย้ำแล้วย้ำอีก" คุณพ่อได้แต่นั่งอมยิ้ม
"โอ้โห เห่อกันทั้งบ้าน แล้วพี่น้อยอ่ะ เห่อแฟนเตอร์กะเค้าด้วยป่าว"
"เห่อสิ วันนี้รู้ว่าจะมาแม่เห็นพี่น้อยทำกับข้าวมือเป็นระวิงเลย"
"ฟ่าจะลอยอยู่แล้วครับ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวจดไซส์รองเท้า เสื้อกางเกง ให้อแม่ด้วยนะลูก ครั้งหน้าจะได้ซื้อมาให้ถูก ที่โฯ้นราคาถูกกว่าบ้านเราเยอะ"
"คุณแม่ค๊าบ ห้องเราไม่มีที่จะนอนแล้ว ตู้เสื้อผ้านี้สอดมือเข้าไปไม่ได้แล้วเเน่นเอียด ขนาดซื้อตู้เพิ่มจากบิ้วอินท์แล้วนะ รองเท้ายิ่งไม่ต้องพูดถึง เอาเป็นว่าถ้าเตอร์อยากได้รุ่นไหนเตอร์จะฝากคุณแม่ซื้อนะครับ"
"แล้วทำไมไม่ไปอยู่ห้องเราอ่ะ สองห้องนอนนิ ใช่ไหมคุณ"
"ใช่ๆสองห้องนอน"
"คุณแม่ครับ ถ้าจะย้ายนี้มันงานช้างเลยนะ แล้วอีกอย่างเดี๋ยวเวลาคุณแม่ฟ่าเค้ามาเค้าจะสงสัยเอาได้"
"ตามใจเราสองคนแล้วกันมีอะไรก็ขอให้บอกแม่นะลูก อย่างแก้ปัญหากันเองตามลำพัง"
"ครับ"
"อ่ะของนี้ก็รื้อๆดูเอานะลูก แม่เหนื่อยเเล้ว น้อยๆพี่ซื้อเสื้อมาฝากเธอหลายตัวเลย มาเลือกดู"
"ลุยเลยพี่น้อย"
"ค่ะ"
"คุ้มเนอะฟ่า เราเอาวิตมินมาแค่ถุงเดียวเอง ได้ของกลับไปเต็มเลย"
"งก"
"พ่อว่า พ่อไปอาบน้ำนอนก่อนดีกว่า เริ่มง่วงแล้ว"
"แม่ไปด้วย เด็กๆ อย่านอนดึกนะลูก พรุ่งนี้มีเรียนรึป่าว"
"มีครับ"
"งั้นก็รีบๆนอนนะ น้อยพรุ่งนี้เตรียมของใส่บาตรให้เจ้าสองคนนี้ด้วยนะ"
"ค่ะ"
เราสามคนเลือกดูของกันอย่างสนุกสนาน
"พี่น้อยเตอร์ง่วงแล้ว ไปนอนกันเหอะ"
"พี่น้อยก็เริ่มง่วงนิดหน่อยแล้ว เดี๋ยวของฝากของเตอร์กับของเพื่อนคุณแม่เตอร์เอาไปไว้ห้องโน้น เผื่อคุณแม่เค้าจะเอาไปฝากเพื่อนพรุ่งนี้"
"จ้ะ"
"กู๊ดไนท์นะครับพี่น้อย"
"ค่ะ แล้วลงมาใส่บาตรกันด้วยนะค่ะ ไม่ต้องให้พี่น้อยไปปลุกนะ"
"พี่น้อยกลัวพี่เปรตหรอ"
"ฟ่าอ่ะ เรื่องบางเรื่องลืมมั้งก็ได้นะ"
"ราตรีสวสัดิ์นะค่ะพี่น้อย"
"ค่ะน้องฟ่า"
ผมกับเตอร์เดินเอาของไปเก็บแล้วก็เดินขึ้นข้างบนกัน เตอร์ให้ผมอาบน้ำก่อน แล้วมันก็เดินออกไปจากห้อง ผมอาบน้ำอยู่ได้สักพัก มันก็มาเคาะประตูห้องน้ำ
"ค๊าบบบ" ผมแง้มประตูออกไปดู
"อาบเสร็จยัง"
"ใกล้แล้ว ไม"
"อาบด้วยดิ"
"อื้ม" มันถอดเสื้อผ้าแล้วก็เหวี่ยงลงตะกร้า
"รู้ป่ะเมื่อกี้ไปไหนมา"
"ไม่รู้ สระผมมั้ย"
"สระๆ เมื่อกี้เตอร์ไปห้องคุณพ่อคุณแม่มา"
"อื้ม เปิดน้ำดิ เดี๋ยวสระผมให้"
"ไม่อยากรู้หรอ เตอร์ไปทำไรอ่ะ"
"ไม่นิ หลับตา เดี๋ยวเข้าตา"
"อยากเล่าอ่ะ"
"เอ้าก็เล่ามาสิ อยู่เฉยๆสิ"
"เมื่อกี้เตอร์ไปกราบคุณพ่อคุณแม่มา ขอบคุณเค้าอ่ะ ที่รักฟ่าเหมือนที่เตอร์รัก"
"ก็ดีแล้วไง"
"แต่เขิลอ่ะไม่เคยทำ แต่เห็นฟ่าทำกับคุณพ่อคุณแม่ฟ่าเตอร์ก็อยากทำ"
"ไม่เห็นต้องเขินต้องอายอะไรเลย ทำแล้วก็รู้สึกดีนิ แต่แปลกทำไมคนไม่ชอบทำกัน เปิดน้ำแล้วหลับตาด้วยเดี๋ยวเข้าตา"
"นวดป่าว"
"ต้องนวดสิ สระผมทุกครั้งต้องตามด้วยคอนดิชั่นเนอร์ " ผมบีบครีมนวดผมใส่มือแล้วก็ชะโลมไปบนหัวเตอร์เเล้วก็นวดเบาๆ มันมองหน้าผมซะตาเยิ้มเชียวไอ้นี้ต้องคิดอะไรแน่ๆ มันดึงตัวผมเข้าไปกอด
"เตอร์เล่นไรเนี่ยเดี๋ยวลื่นล้ม ล้างหัวก่อน"
"ทำไมฟ่าน่ารักจังอ่ะ"
"ไม่รู้ต้องไปถามแม่ ปล่อยๆๆ" ผมล้างหัวให้มันแล้วก็เทครีมเอาน้ำใส่มือมันให้มันทำความสะอาดล้างกายเอาเอง แล้วผมก็ล้างตัว หยิบผ้าเช็ดตัวจะใส่
"อย่าเพิ่งไปดิ รอด้วย" มันจับมือผมไว้ แต่ตอนนี้ผมเห็นหนอนชาเขียวของมันเริ่มชี้หน้าผมแล้ว มันเข้ากอดผมจากทางด้านหลัง แล้วเอามือลูบไล้ไปทั่วตัวผม ไม่เว้นแม้เเต่หนอนน้อยของผม ถูกมันย่ำยี มันพรมจูบไปทั่วผืนไหล่ของผม สติของผมเริ่มแตก มันจับตัวผมให้หันหน้าเข้าหามันแล้วก็ประกบริมฝีปากทันที การจูบครั้งนี้ดูเหมือนจะยาวนานเตอร์ค่อยๆดันผมให้พิงไปกับพนังห้องน้ำ แล้วก็ค่อยๆเลื่อนริมฝีปากลงมาจนถึงแผงอก หน้าท้อง แล้วก็.................มันใช้เวลาอยู่ตรงนั้นค่อนข้างนานพอสมควร ผมเลยดันมันออกแล้วจัดการให้มันยืนแทนที่ผมแล้วผมก็จัดการมันบ้าง ฮ๋าๆๆๆๆ เสียงซี๊ดซ๊าดเริ่มขึ้น ซักพักก็มีคำพูดออกมาว่า
"เตอร์เริ่มไม่ไหวแล้วนะ" เตอร์ดึงผมให้ลุกขึ้นแล้วดึงผมเข้าไปจูบแล้วก็จับหนอนของผมกะหนอนของมันไว้ ให้เป็นพันธมิตรกัน แล้วก็เจิ๊ก ฮ่าๆๆๆ แล้วต่อมาหนอนของแต่ละคนก็ต่างพ่นพิษใส่กัน เป็นอันเสร็จพิธี ฮ๋าๆๆๆ เราสองคนไปอาบน้ำถูสบู่ล้างตัวอีกรอบแล้วก็ไปเช็ดตัว แต่งตัวเตรียมเข้านอน อิอิ
ผมหยิบเสื้อตัวใหญ่ของเตอร์มาใส่นอนแล้วก็บ็อกเซอร์ ส่วนไอ้เตอร์ก็แนวเดิมบ็อกเซอร์ตัวเดียว
"เหนื่อย เพลียมาก ณ จุดๆนี้"
"อะไรจะน้องพี่ แค่นี้ทำมาเหนื่อย ยังไม่ถึงตอนสำคัญเลย"
"คืนนี้น้องขอพักผ่อนนะเพคะ"
"ได้ยังไง ใครกันบอกเด็ตพี่ว่าจะตบรางวัลอย่างงาม"
"น้องมาต่างบ้านต่างเมือง ไม่คุ้นที่ ขอติดไว้ก่อนแล้วกันนะเพคะ เดี่ยวกลับบ้านเมืองเราน้องจะถวายตัวอย่างสมเกียรติ"
"ติงต๊อง นอนๆ มาขอเตอร์หอมทีหนึ่งก่อน" มันหอมมาที่แก้มผมฟอดใหญ่
"หอมป่ะ"
"หอมสิ" คืนนี้นอนง่ายวุ้ย ไม่กวน 555+ ไม่ช้าเราสองคนก็หลับไป
คิดถึงนะครับบบบบบ
จุบุจุบุ
-
ู^
^
:z13: :z13: :z13:
ขอจิ้มก่อน แล้วแว้บไปอ่าน ^^
...................
สะใภ้ดีเด่นสุดๆอะนุ้งฟ่า
น่ารักขนาดนี้ สงสัยต้องหาลูกชายซักคน แล้วจับนุ้งฟ่ามาเป็นสะใภ้ 555
-
ใครไม่รักไม่หลงสะใภ้คนนี้ก็บ้าแล้ว น่ารักกันจริงๆ
-
...ไม่ยอมกันเลยนะน้องฟ่า ขอให้ได้เถียง เรื่องขับรถเร็วนี่ขอเถอะถึงจะบนทางด่วนก็เถอะ
...ถ้าเกิดบังเอิญ รถเรามันน๊อตหลุด สายเบรคขาดขึ้นมากระทันหันมันจะอันตราย
...อันนี้ไม่ได้เข้าข้างน้องเตอร์นะวุ้ย จากใจเลย เข้าไปเป็นสะใภ้บ้านไหนเล้วเจอ
...การต้อนรับแบบนี้ มีความสุขเนอะ สุขใจ อบอุ่น คุณพ่อคุณแม่น้องเตอร์น่ารักมากๆๆ :L2:
-
แอร๊ยยยย~ อ่านแล้วอมยิ้ม
สัมผัสได้ถึงความรักความจริงใจที่ครอบครัวของเตอร์มีให้ฟ่าจริงๆ
อบอุ่นมากกก น่ารักด้วยยย
ขอให้เตอร์กับฟ่ารักกันไปนานๆน้า
ทะเลาะกันได้ แต่ต้องกลับมาคืนดีกันเน้อออ
+1 เตอร์กับฟ่า ข้อหาน่ารักไปไหน...
ปล. ฟ่าขับรถช้าๆหน่อยเด้...แบบว่าเข้าข้างเตอร์แต่ไม่แสดงออก กร๊ากกกก :laugh: :กอด1:
-
นุ่งฟ่ากับน้องเตอร์หยอกกันน่ารักจังเลย
ยิ่งตอนท้ายอ่ะ ทั้งน่ารัก น่าขำ เด็จพี่ กับน้องนางเหรอจ๊ะ :-[
คุณพ่อ คุณแม่ พี่น้อยก็น่ารัก นุ่งฟ่าโชคดีจังที่ครอบครัวน้องเตอร์เค้ารักและเอ็นดูขนาดนี้ :man1:
ส่วนน้องเตอร์กับครอบครัวก็โชคดีที่มีสะใภ้น่ารักอย่างนุ่งฟ่า o13
ก็ง้องแงะกันเป็นสีสันของชีวิตแต่อย่าบ่อยนักนะจ๊ะ ดูท่าขี้งอนกันทั้งคู่เดี๋ยวบานปลายจะแย่เอา
รักกันๆ ตลอดๆ นะคร้า นุ่งฟ่า น้องเตอร์ :กอด1: :L2:
-
น้องฟ่าเป็นเด็กดีน่ารักมาเลยจ้า
รักกันนานๆ ดูแลกันตลอดไปนะ
-
ครอบครัวสุขสันต์
น่ารักๆอ่านตอนนี้แล้วมีความสุข
แต่ฮาเตอร์มากอ่ะแอบงกของฝากนะนี่
-
:impress2:หวานนเว่ออออออออออออ
อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
น่ารักกันจริง แถมติงต๊องทั้งคู่
-
..เด็ดพี่ เด็ดน้อง คู่นี้ ต่างบ้านต่างเมือง..ก็มิว่างเว้นจากการซ้อมรบ
คู่นี้ทางสว่างมากๆ...คุณพ่อ แม่เตอร์ก้เอ็นดู...เหลือแต่ฝั่งของฟ่าแล้วน่ะ...โชคดีครับ
-
:m3: เด็ดพี่ เด็ดน้อง น่าฮักหลาย :-[
-
:really2: ของฝากเพียบจริงๆ
ดีใจกะเตอร์ด้วยจริงๆ
ชีวิตมีความสุข พ่อแม่ก็น่ารัก แถมสะใภ้บ้านนี้ดีสุดๆ อย่างที่เค้าว่ากันจริงๆ :o8:
เด็ดพี่ เด็ดน้อง ทำไรกันน่ะ :m25:
-
คุณพ่อ-แม่เตอร์น่ารักอ่ะ น้อยคนนะที่จะเข้าใจและยอมรับได้
เตอร์กับฟ่าโชคดีมากๆเลย ต้องรักกันให้มากๆนะ เอาใจช่วยจ๊ะ :L2: :L2:
-
ทำตัวให้คนรักได้ทั้งบ้าน นุ้งฟ่า
ตอนท้ายนี่ออกแนว ลิเกไปเลย แต่ก็น่ารัก :จุ๊บๆ:
+1 ให้เป็นกำลังใจ สำหรับนุ้งฟ่า คนน่ารัก :กอด1:
-
สะใภ้ดีเด่นจริงๆด้วย
ดีใจที่พ่อแม่เตอร์
รักฟ่าเหมือนลูกคนนึงเนอะ
-
ก็นุ้งฟ่าน่ารักอ่ะเนอะ ใครๆ ก็รัก ขนาดคุณพ่อ คุณแม่นุ้งเตอร์ กับพี่น้อย ยังรักเลย โอ้ยยย อิจฉานุ้งเตอร์จริง
-
สะใภ้ดีเด่นประจำปีนี้ได้แก่ แถ่น แถ๊น แถ๊นนนนนนนนน :z12: นุ้งฟ่าภรรยาสุดที่เลิฟของนายเตอร์คร๊า :a1:
-
5555+ เขิลนะเนี่ยยยยยยยย
-
^
^
เจงเหรอ อิอิ
-
เพิ่งอ่านทัน เหนื่อยๆ อ่านไปยิ้มไป
น่ารักกันจริงๆคู่นี้ ครบรส หวาน ขม เปรี้ยว เผ็ด
สะใภ้ดีเด่นจริงๆ o13
-
ขำอ่ะ มีเพคงเพคะด้วย
เจ้าเมืองไหนน้องฟ่า
-
แบบว่า ตื่นเช้าอ่ะ ตื่นมาดูหนังจักรๆวงศ์ๆบ่อย เลยติด ฮ๋าๆๆๆๆๆ
-
ฟ่าตื่นเช้าแล้วงั้นมาลงเรื่องต่อ
มามะ
-
โหยยยย ลูกสะใภ้บ้านนี้ น่ารักเกินไปแล้ววว
สงสารก็แต่นุ้งเตอร์ ใครๆ ก็เห่อคุณสะใภ้กันหมดแล้ววว
(ก็ของเค้าดีจริงๆ นินะ ใครๆ ก็ต้องรัก ต้องหลงทั้งน้านนน)
-
ห่างหายจาก เวปนี้ไปพัก ฟ่ามาอัพตอนใหม่ซะละ
เดี๋ยวนี้หายไปนานเลยๆนะ น้องฟ่า
อ่านตอนนี้ แล้วฮาปนหวานๆซึ้งๆแฮะ บ้านนี้น่ารักอ่ะ คู่นี้รักกันจริง น่าอิจฉาจังงงง
-
:call: :กอด1: :L2: นุ้งฟ่า
-
เข้ามารอค้าบ
(http://upic.me/i/8x/11861.jpg) (http://upic.me/show/14503965)
-
ฟ่ามารึยังเอ่ย
-
นุ้งฟ่ามาแร้วววววว
ปิดเทอมก็หนีไปเที่ยวมานิดหน่อย
ขอโทษนะครับที่ปล่อยให่รอกันน๊านนาน หรือว่าไม่ได้รอหว่า
ขอกราบงามๆกลางหว่างอก เป็นการขอโทษที่หายไปโดยไม่ได้ส่งข่าว งุงิ
คิดถึงทุกคนนะครับ คิดถึงมากมาก
ลมหนาวมาเบๆแล้วยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ
จุบๆๆ
-
มาต่อๆๆๆๆๆ
:z1: :z1: :z1:
ผมรู้สึกตัวตื่น เพราะโทรศัพท์ที่ตั้งปลุกไว้ดังขึ้น ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มากดๆ ดู มีข้อความส่งมา
"คิดถึงจัง..........อะตอม" แมสเสจมอบโชคแต่เช้าเชียว ผมจัดการรีบลบข้อความนั้นออก ก่อนที่มันจะเป็นเรื่อง คนข้างๆยังนอนหลับปุ๋ยอยู่เลย แอบหอมแก้มซะหน่อย
"แอะ ทำไรอ่ะ" ผมถึงกั[สะดุ้ง มันตื่นแล้วนี่นา ทำเป็นแกล้งหลับ
"ตกใจหมดเลย" เขิลอ่ะ ฮ๋าๆๆๆ
"จะลักหลับเตอร์หรอ"
"ป่าว ก็แค่จะปลุกให้ตื่นเดี๋ยวคุณแม่จะรอใส่บาตร"
"แน่ใจนะ"
"แน่สิ ฟ่าไปล้างหน้าแปรงฟันดีกว่า" ผมรีบลุกไปล้างหน้าด้วยความอายมันดึงมือผมแล้วดึงไปกอด
"เดี๋ยวดิ เพิ่งจะหกโมงเอง"
"เดี๋ยวฟ่าจะไปช่วยพี่น้อยเตรียมของ ปล่อยดิ"
"ทำไมต้องหน้าแดงด้วยเนี่ย"
"ไม่รู้"
"ยิ่งกว่านี้ทำไมไม่อาย แค่แอบหอมแก้มเตอร์แล้วเตอร์จับได้แค่เนี่ยทำมาอาย แปลกคน"
"ต่อไปไม่หอมแล้ว"
"หอมเหอะ นะนะนะ เอางี้ดีกว่าต่อไปนี้ไม่ว่าใครจะตื่นก่อนตื่นหลัง ก่อนลุกจากเตียงต้องหอมแก้มอีกคนหนึ่งทุกครั้ง"
"บ้า"
"ไม่รู้แหละ เริ่มวันนี้วันแรก มาหอมก่อนเลย"
"ไม่เอา เห้ย เตอร์ จั๊กจี้ ปล่อยดิ ไอ้บ้านิ เห้ยย ฮ๋าๆๆ ปล่อยๆๆๆโอ๊ยยอมแล้ว "มันหอมมาที่ต้นคอผมแล้วก็จี้ๆๆที่เอว
"ยอมแล้วใช่ไหม"
"ยอมๆๆๆ โอเค ยอม ปล่อยๆๆ ไปแปรงฟันกันเถอะเตอร์ "
"หอมแก้มก่อน"
"หลับตาดิ" มันหลับตาแล้วเอียงแก้มมาให้ผมหอม ผมหอมลงไปเบาๆมันค่อยๆลืมตาแล้วก็ส่งยิ้มหวานๆให้ผม แล้วเราสองคนก็เข้าไปแปรงฟัน แล้วก็ลงไปช่วยพี่น้อยเตรียมของใส่บาตร
"ตื่นกันแล้วหรอค่ะ"
"พี่น้อยทำไรอยู่ครับ"
"พี่น้อยเพิ่งทำกับข้าวเสร็จค่ะ เดี๋ยวจะเอาใส่ถุง แล้วก็เตรียมดอกไม้"
"เดี๋ยวฟ่าช่วยนะครับ"
"ได้เลยจ้ะ แล้วน้องเตอร์อ่ะช่วยด้วยไหม"
"ช่วยสิจ้ะ แต่มีอะไรทานมั้งอ่ะพี่น้อย หิ๊วหิว"
"เตอร์ฟ่าว่าใส่บาตรก่อนดีกว่าเดี๋ยวค่อยทานทีเดียว ถ้าหิวมากก็โอวัลตินป่ะ"
"แล้วให้เตอร์ทำไรอ่ะ"
"พับดอกบัวสิ"
"ใช้ผิดคนป่าว"
"งั้นเดี๋ยวฟ่าพับเอง เตอร์ช่วยพี่น้อยตักแกง"
"อื้มมมม"
"ไม่ต้องดีกว่าพี่น้อยทำเองดีกว่า เดี๋ยวจะเลอะเทอะซะปล่าวๆ"
"งั้นฟ่าสอนเตอร์พับดอกบัวหน่อยสิ"
"ได้ๆมานั่งนี้ดิ" ผมค่อยสอนมันพับดอกบัว พี่น้อยหันมามองผมสองคนแล้วก็อมยิ้มอยุ่ตลอด แล้วพี่น้อยก็เดินออกไปข้างนอกแล้วกลับมาพร้อมคุณแม่ โดยสองคนนี้ยืนดูผมสองคนอย่างเงียบๆแล้วก็อมยิ้ม จนไอ้เตอร์เงยหน้าขึ้นไปเห็น
"คุณแม่กับพี่น้อย ยิ้มอะไรกันอ่ะครับ"
"ก็ยิ้มเราสองคนไง เด็กผู้ชายมานั่งพับดอกบัว แล้วก็กระหนุงหระหนิง จะไม่ให้แม่ยิ้มได้ไง "
"พับซะสวยเชียว พับยังไงค่ะน้องฟ่า สอนพี่น้อยมั้งสิ"
"ต้องพับแบบนี้ครับ เราต้องม้วนๆก่อนแล้วก็หักแบบนี้"
"ปรกติพี่น้อยก็พับทบไปทบมา เพิ่งรู้ว่าเค้าทำแบบนี้ได้ด้วย"
"มีวิธีพับเป็นร้อยวิธีเลยพี่น้อย ฟ่าซื้อหนังสือมา"
"อ่ออออ ทั้งเก่งทั้งน่ารัก ใครปล่อยให้หลุดมือไปก็โง่เต็มทีแล้ว"
"มีคนเกือบโง่หลายทีแล้วน้อย"
"คุณแม่อ่ะ เตอร์ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย"
"อ่ะๆๆ เสร็จหรือยัง เดี๋ยวพระก็มาหรอก น้อยๆยกของไปหน้าบ้านเลย"
"ค่ะพี่"
"เตอร์ช่วยพี่น้อยยกไปหน้าบ้าน"
"ครับ"
"ฟ่าเดี๋ยวหนูถือดอกไม้ตามแม่ไปนะลูก"
"ครับ" นี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่ผมได้ใส่บาตรกับครอบครัวของเตอร์ มันทำให้ผมรู้ว่าที่นี่อบอุ่นไม่แพ้ที่บ้านของผมเลย ผมเฝ้ารอวันนี้มานานแล้ว แล้วก็เฝ้ารอที่วันข้างหน้า เตอร์จะได้ไปยืนใส่บาตรกับครอบครัวผมแบบนี้บ้างเช่นกัน ใส่บาตรเสร็จพวกเราก็ไปทานข้าว ทาข้าวเสร็จผมสองคนก็แต่งตัวไปเรียน คุณพ่อคุณแม่ก็ออกไปทำธุระข้างนอก พี่น้อยออกมาส่งผมสองคนหน้าบ้าน
"พี่น้อยจะเอาไรไหมครับ เดี๋ยวเตอร์ซื้อมาฝาก"
"เย็นนี้อยากทานอะไรกันหล่ะค่ะ"
"อื้มม เดี๋ยวเย็นนี้ไปทานข้าวนอกบ้านกันดีกว่า พี่น้อยแต่งตัวให้สวยๆนะ เดี๋ยวคุณแม่กลับมาบอกคุณแม่ด้วยนะครับว่าเย็นนี้พวกเราจะไปทานข้าวกัน"
"ค่ะ ขับรถดีดีนะคะ"
"ครับ" เราสองคนออกจากบ้าน โดยที่เตอร์ขับรถไปส่งผมก่อน
"รถติดจัง"
"ไม่ต้องรีบหรอก ทันอยู่แล้ว"
"แล้วเย็นนี้เราจะไปทานอะไรที่ไหนกันดีจ้ะที่รัก"
"ตามใจคุณพ่อคุณแม่ดีกว่า เเต่ฟ่าว่าเราพาท่านมาเดินห้างมาดูหนัง หาอะไรทานง่ายๆก็ดูชิลดีนะ"
"อื้มก็ดีเหมือนกัน"
"งั้นเดี๋ยวฟ่าเลิกเรียนจะโทรบอกพี่น้อยไว้ว่าให้มาเจอกันที่พารากอนดีป่ะ หรือเราจะกลับบ้านก่อนแล้วมาพร้อมกันหมดเลย"
"ไม่เอาอ่ะ กลับไปกลับมาเสียเวลา รถติดอีก"
"งั้นเตอร์โทรไปบอกคุณแม่ด้วยนะ"
"อื้ม"
"อย่าลืมอ่ะ"
"จร้า"
"เดี๋ยวส่งฟ่าแค่ตรงประตูก็ได้นะ จะได้ไม่เสียเวลาเดี๋ยวเตอร์ไปเรียนสาย"
"เอางั้นหรอ"
"เอางั้นแหละ ฮ๋าๆๆๆ"
"ฟ่า"
"ค๊าบบบบ"
"เตอร์รักฟ่ามากนะ"
"มากแค่ไหน"
"ไม่รู้อ่ะ บอกเป็นปริมาณไม่ได้ เพราะมันมากกกกกกกกกกกจนไม่สามารถมีอะไรมาวัดได้"
"น้ำเน่าเชียว มีไรหรือป่าวเนี่ย "
"ป่าวก็แค่มีความสุข สุขจนจะทะลักออกมานอกอกแล้ว"
"ฟ่าก็มีความสุข" เตอร์ส่งผมแล้วก็ไปเรียน ผมเดินไปที่คณะก็เจอเพื่อนๆนั่งเม้าท์กันอยู่แล้ว ต่างคนต่างแย่งกันพูด พอผมเดินเข้าไปทุกคนก็เงียบหมดแล้วมองมาที่ผม
"มองกันทำไมเนี่ย รูดซิบนะ มองทำไม"
"เมื่อเช้ามีคนมานั่งรอเธอ"
"ใครอ่ะ"
"ไอ้ตอม"
"แล้วรู้ได้ไงว่าเค้ามารอฟ่า เค้าอาจจะมารอไอ้แพทก็ได้ เห็นไอ้แพทมันปลื้มเค้าอยู่นิ"
"เอาแล้วไงไอ้ฟ่า โยนขี้มาหน้าบ้านกูเลยนะ"
"ยังไงไอ้แพท เล่ามานะ"
"เมิงก็ไปเชื่อฟ่ามันนุ่น มันเบี่ยงประเด็น"
"ฟ่า แกกะไอ้นั้นนี้ยังไงกันว่ะ ไอ้พีมันบอกว่าเห็นแกจับมอถือแขนกันมัน"
"ที่ไหน บร้าไม่มีอ่ะ"
"มีสิ กูเห็นเต็มสองตาเลยเมิงงงง ตรงที่จอดรถ ตอนเย็นหลังเลิกเรียน เมิงอย่านึกว่าไม่มีใครเห็นนะ นังวันทองสองใจ"
"เอ้าไอ้พีด่ากันอีก เรื่องมันมีอยู่ว่า มันมาชวนไปกินข้าวแล้วฟ่าก็ไม่ไป มันก็เดินตาม มาชวนๆๆๆๆตื้ออ่ะแหละ พอฟ่าไม่ไปมันก็เลยดึงแขนไว้"
"กุมองเห็นมรึงกะมันจากในรถ"
"แล้วไม่คิดจะลงมาช่วยเพื่อนเลยว่างั้น"
"เอ้าก็เดี๋ยวคันหลังเค้าจะด่าเอา มันมีรถตามหลัง"
"เมิงพลาดฉากเด็ดเลยแหละไอ้พี"
"ทำไมว่ะ มันดึงแกเข้าไปจูบหรอฟ่า หรือว่าพลักแกลงไปที่สนามแล้วข่มขืน"
"คิดได้เนอะ"
"แล้วไงอ่ะ กูอยากรู้จะแย่แล้วเนี่ย"
"ไอ้เตอร์มาอ่ะสิ "
"คุณชีช่วย"
"ชีช่วยไม่ได้แล้ว ไอ้เตอร์เข้ามาเห็นพอดีเป๊ะ ยังกะนัดคิวกันงั้นแหละ แล้วมันก็กระชากฟ่าขึ้นรถกลับบ้าน"
"แล้วไอ้นั้นมันทำไงว่ะ"
"มันจะทำไงอ่ะ มันก็ได้แต่มองอ่าดิ"
"แล้วแกะเตอร์อ่ะเป็นไง"
"จะเป็นไงอ่ะ ก็ทะเลาะกันอ่าสิ แต่ตอนนี้ดีกันแล้ว"
"เออ ก็ดี แล้วไอ้นั้นมันยังมีหน้ามารอแกอีกนะเมื่อเช้าอ่ะสงสัยมันจะเอาจริงว่ะ"
"เอออ่าดิ "
"แต่ถ้าเราไม่หวั่นไหวซะอย่าง มันก็ทำไรเราไม่ได้หรอก"
"อื้มๆๆๆ"
"เอ้าพวกเธอ ขึ้นเรียนได้เเล้ว คุยกันจนลืมเวลาเลยรึไง"
"อุ้ย อาจารย์"
"ค่ะอาจารย์"
พวกเราขึ้นเรียนไปพร้อมอาจารย์ พอเลิกเรียนเสร็จก็จ้องจะไปหาที่กิน ฮ๋าๆๆๆ
"วันนี้ฟ่าไม่ไปด้วยนะ"
"ทำไมย่ะ"
"เดี๋ยวฟ่านัดทานข้าวกะที่บ้านเตอร์ไว้อ่ะ"
"ต้องไปทำหน้าที่ลูกสะใภ้ท่ดีว่างั้นเถอะ"
"ทำนองนั้นแหละ"
"แล้วแกนัดเตอร์ไว้กี่โมงฟ่า"
"เนี่ยเตอร์กำลังมา ไปกันก่อนก็ได้เดี๋ยวฟ่านั่งรอเตอร์ที่นี้แหละ"
"เดี๋ยวก็โดนฉุดไปอีกอ่ะ พวกฉันรอเป็นเพื่อนดีกว่า หรือไม่แกจะไปกินที่ไหนเดี๋ยวฉันไปหาอะไรกินแถวนั้นก็ได้แล้วแกก็นั่งรอเตอร์"
"งั้นเดี๋ยวโทรบอกเตอร์ก่อนนะ"
"เออๆๆ งั้นเดี๋ยวฟ่าไปฉี่แป๊ปนะ"
"เออ" ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาเตอร์
"ฮัลโหลเตอร์ ถึงไหนแล้ว อ่าวหรอ รถติดมั้ยอ่ะ อื้มๆๆ เอางี้เดี๋ยวฟ่าไปรอเตอร์ที่พารากอนนะ เตอร์โทรหาคุณแม่ยังอ่ะ ดีมากนึกว่าลืม แล้วพี่น้อยอ่ะ โอเคๆๆ งั้นเดี๋ยวฟ่าไปรอที่พารากอนเลยนะ ขับรถดีดีนะ จร้า" ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ ออกมาเพื่อนๆก็นั่งรอกันอยู่ครบถ้วน แต่ก็มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญนั่งอยู่ด้วย
"ป่ะ "
"กินไรกันดีว่ะพวกเรา ฟ่าแกไม่กินกะพวกเราชิมิ"
"อื้ม ไม่จ้ะ"
"รอกินพร้อมแม่สามีพ่อสามีหรอจ้ะ แม่พ่อผัวแม่ผัวรักนี้มันดีแบบนี้เองเนอะ" อินุ่นพูดซะดังเชียวกุอายเค้า
"พูดซะดังเชียว"
"ไอ้นั้นมันจะได้ได้ยินไง" นุ่นกระซิบให้ผมฟัง
"แล้วเมื่อไรมรึงจะแต่งกันว่ะฟ่า" ไอ้แพทเอาอีกคน
"ไม่แต่งโว้ย"
"แต่งๆไปเหอะฟ่า ลูกสะใภ้นายพลเท่ห์จะตาย" พ่อมันไม่ได้เป็นนายพลนะ เป็นนักธุรกิจไม่ใช่ทหาร อินี่ข่าวมั่ว
"พอๆๆไปกันได้แล้ว" พวกผมเดินออกจากคณะ ไอ้นั้นมันคงมารอผมแหละแต่มันเห็นคนเยอะมันเลยไม่กล้า วันนี้ไอ้ต้นเอารถมา อัดไปกันเป็นปลากระป๋องอ่ะ สนุกดี อิอิ
"ซะใจหว่ะ ไอ้นั้นอ่ะนะเงียบกริบเชียว"
"แต่ฟ่าไม่ใช่ลูกสะใภ้นายพลนะเว้ย"
"เออนะ มันจะได้ไม่กล้าทำอะไรแกไง"
"คิดได้เนอะ เอาไม่เป็นลูกนายกเลยหล่ะ"
"อันนั้นมันก็เวอร์ไป"
"แล้วพวกเราจะกินไรกันดีว่ะ"
"ตำนัวม๊ะ กุอยากกินไก่ตะกร้อ"
"เห้ยตะแกรง"
"ไม่ใช่ตะกวด"
"เห้ยตะเกียบ"
"บร้า ไม่ใช่ตะกร้า"
"เห้ย ถูกแล้ว" ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมไปนั่งรอเตอร์กะเพื่อนๆที่สยาม ไม่นานมากเตอร์ก็โทรมาบอกว่าอยู่พารากอนแล้ว ผมเลยลาเพื่อนๆเดินไปพารากอน
ทำไมมันขึ้นนิดเดียว ไม่รู้เห็นกันป่าว ทำไมข้อความขึ้นไม่ครบอ่า งง
-
อ่าโอเค แระ อิอิ
-
:impress2:น่ารักทั้งคู่เลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย o13
-
:L1:
-
นั่วนับวันรอตอนต่อไป
อยานานนะตัวเอง :sad4:
:call:
-
" ลูกสะใภ้นายพล " o13 เป็นความคิดที่ดี แต่ถ้าเป็นจริง น้องเตอร์ คง :fire:
ไอ่คนตื้อแบบนี้ เค้าเรียกว่าอะไรน้า :เฮ้อ:
มาเป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า ผ่านโจทย์ข้อนี้ไปได้อย่างชิว ๆ +1 ให้นุ้งฟ่าคนน่ารัก :กอด1:
-
:pig4:ค้าบ
กลับมาแล้ว
ก็ต่อเยอะๆนะค้าบ
:จุ๊บๆ:
-
ต่ออีกเลยมั้ย ของกำลังแรง 555555
นุ้งฟ่าว่าจะข้ามๆไปมั้ง เพราะว่าเรื่องมันก็ว้ำๆเดิมๆทุกวัน นุ้งฟ่าว่าจะหยิบเฉพาะฉากสำคัญๆของชีวิตมาเขียน
ไม่ทราบว่าพี่น้องเห็นด้วยประการใดขอรับกระผม
-
ต่อเลยจ้ะ รออ่านอย่างใจจดใจจ่ออยู่นะ
-
แหมๆ ฟิตเนอะ แต่ต่อเลยก็ดีน๊า ยัังไงก็อ่าน 555
ตอนนี้หวานๆ ตอนหน้ากลัวงานจะเข้าอีกอะดิ๊
คิดถึงค้าบบบ จุบุ
-
คู่นี้น่ารักได้ตลอดๆ เลยนะเนี่ย :o8:
นุ้งฟ่าสมกับเป็นศรีสะใภ้ งานราษฎร์ งานหลวงทำได้ดีทุกอย่าง o13
น้องน้องเตอร์ถึง ร๊า...........ก รัก
เพื่อนๆ นุ้งฟ่าก็ตลก เฮฮากันดี แต่ถ้าจะให้ดียิ่งขึ้นช่วยกันกำจัดนายอะตอมก็ดี ป้วนเปี้ยนชีวิตรักคนอื่นซะจริงเลย :fcuk:
แล้วก็ถ้านุ้งฟ่าจะหยิบยกเรื่องอันใดมาเล่าพี่ก็อ่านหมดจ๊ะ ตามดวกเลย ^_ ^
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
ยังไงก็ได้ตามใจน้องฟ่า..เพราะคนอ่านมีความสุขเสมอกับเรื่องราวที่น่ารักของน้องจ๊ะ :กอด1:
-
นุ้งฟ่ามาต่อแล้ว
คิดถึงๆ
:กอด1:
-
นุ้งฟ่าไปเที่ยวมานี่เอง ก้อว่าหายเงียบไปเลย ของฝากพี่ๆละจ๊ะ 555
ยังคงความน่ารักได้เต็มเปี่ยม มาต่อเร็วๆนะ ตัวเธอร์ คิดถึง คิดถึง
-
...น่ารักกันดีเนอะ เพื่อนๆก็น่ารัก
...น้องฟ่าอยากเล่าอะไรก็เล่าไปเถอะพี่อยากรู้หมดแหละ
...อะตอมนี่เอาจริงเนอะ แต่กว่าจะผ่านด่านคงน่วม :L2:
-
จัดมาได้เรื่อยๆเลยค่ะฟ่า
ตอนหวานขอแบบละเอียดๆเลยเน้อ
-
มาแระ
มาต่อๆๆๆๆ
แต่หลังจากนี้นู๋จะหยิบเฉพาะตอนที่มันมีสีสัน ตื่นเต้น เร้าใจมาก็แล้วกันเนอะ ขืนเล่าทุกเวลาทุกนาทีคงตามไม่ทันปัจจุบันแน่
นุ้งฟ่ากลัวว่านุ้งฟ่าจะลืมเรื่องบางเรื่องไปซะก่อนอ่าจิ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ อ่านคอมเม้นท์ก็ยิ้มทุกครั้ง
"ฟ่า" เสียงคนเรียกผม ผมหันไปมองรอบๆตัว เตอร์ยืนยิ้มรออยู่
"ไหนบอกจะรอตาร์บัคง่ะ"
"ก็กะว่าจะไปหาขนมกินข้างล่างอ่ะ ลงมาเจอฟ่าพอดี เรานี้มันเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ"
"ไม่ใช่คู่ธรรมดาด้วย คู่กรรม"
"แต่เตอร์อยากเป็นอังสุมาลินมากว่าโกโบรินะ"
"ย่ะ" นับวันยิ่งจะแรดมากขึ้นทุกวันๆ
"ป่ะ ไปหาอะไรกินกันเถอะโกโบริ"
"ฟ่าว่าเตอร์ ไปรอฟ่าที่ทางช้างเผือกก่อนป่ะ ฟ่าจะไปห้องน้ำ"
"ไปด้วยจิ"
"มีอะไรป่ะเนี่ยดูกระดี้กระด้า ผิดปรกติ"
"ก็คนมันมีความสุขอ่ะ ทำไมที่รักดูหงุดหงิดจังอ่ะวันนี้"
"ป่าวซะหน่อย" ผมเดินเข้าห้องน้ำไป มันก็เข้าอีกห้องหนึ่ง มันเสร็จธุระก่อนเลยไปรอผมที่หน้าห้องน้ำ
"ป่ะ แล้วคุณแม่มาถึงยังเนี่ย"
"ใกล้แล้ว มารถไฟฟ้ากันอ่ะ เห็นบอกว่ารถติด"
"แล้วนัดท่านไว้ตรงไหน"
"สตาร์บัค"
"เออ เตอร์แล้วเตอร์จะพาท่านไปทานอะไรมิทราบ คิดไว้ยัง"
"ฟ่าอยากกินอะไรอ่ะ"
"มาถามฟ่าได้ไง "
"งั้นเดี๋ยวรอถามคุณแม่ก็แล้วกัน หรือจะพาไปกินบ้านคุณแม่ฝั่งโน้น"
"เตอร์จองตั๋วหนังยังเนี่ย"
"ยัง"
"ไม่ได้เรื่องเลย สั่งให้ทำอะไรไม่ได้เรื่องซักอย่าง เพลีย"
"ที่รัก"
"อะไร"
"ประจำเดือนเธอไม่มาหรอไง เหวี่ยงนะเนี่ย"
"ไม่ขำ"
"แล้วฟ่าเป็นไรอ่ะ ดุเตอร์ตาหร๊อดตลอด"
"ก็วันนี้ แฟนเก่าเตอร์ โทรมาด่าฟ่าตั้งแต่เช้าแล้ว โทรมาทั้งวันจะไม่ให้หงุดหงิดได้ไง" เหวี่ยง นี้คืออาการเหวี่ยง
"คนไหนอ่ะ"
"ไม่รู้ครับ"
"เตอร์ขอโทษ ฟ่าก็ไม่เห็นต้องมาเหวี่ยงใส่เตอร์เลย เตอร์ไม่รุ้ไม่เห็นเรื่องนี้ด้วยซะหน่อย"
"เอองั้นฟ่าผิดเอง ขอโทษแล้วกัน พอใจหรือยัง"
"ถ้าทำเพราะประชดไม่ต้องทำก็ได้นะ"
"เออ...งั้นถอนคำพูด" แล้วผมก็เดินไปจากตรงนั้น โดยที่มันเดินตามมาห่างๆ ผมนั่งลงที่เก้าอี้นั่ง มันนั่งลงมาข้างๆผม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมันคงรู้ว่าผมโกรธมันอยู่
"เตอร์"
"ครับ"
"แบร่ๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ ขำง่ะ" ผมแกล้งมัน สนุกดี อิอิ
"สนุกมากหรอ แกล้งคนอื่นอ่ะ คนเค้ากำลังมีความสุข นิสัยเสีย"
"ก็ความสุขของเตอร์มันหน้าหมันไส้ออกนอกหน้าจนต้องแกล้งไง โอ๋ๆๆๆๆๆ ดีกันนะ ดีกันน๊า" ผมเอานิ้วไปจิ้มที่แก้มมัน จึ๋งๆๆๆ
"ไม่ เดี๋ยวเตอร์จะฟ้องแม่แน่"
"ฟ้องเลย ขี่เปกาซัสไปฟ้องเลยป่ะ"
"แกล้งดีนักใช่มั้ย" มันเอามือมาคว้าที่ท้ายทอยผมแล้วก็ดึงเข้าไปจูบอย่างรวดเร็ว โชคดีที่คนแถวนั้นไม่ค่อยมีมากมายอะไร ผมรีบผลักมันออกอย่างเร็วกลัวคนอื่นเค้ามาเห็นเข้า อายอ่ะ
"ทำไรอ่ะ อายนะเว้ย"
"แก้แค้นง่ะ"
"เออ จำไว้นะ แค้นนี้ต้องชำระแน่"
"ฟ่า เมาหรอ หน้าแดงเชียว นั้นๆๆๆยิ่งพูดยิ่งแดง ฮ๋าๆๆๆๆ" มันหัวเราะชอบใจ ในขณะที่เราเล่นไร้สาระกันอยู่คุณแม่ก็โทรมาว่าถึงแล้ว ผมสองคนเดินไปหาคุณแม่ที่สตาร์บัค แล้วก็เดินอายมันไปเรื่อยๆ ยิ่งมันมองผมแล้วอมยิ้มผมยิ่งอาย
"รอกันนานไหมสองหนุ่ม แต่งตัวแบบนี้น่ารักไปอีกแบบนะ"
"คุณพ่อคุณแม่หิวหรือยังครับ"
"ฟ่า หนูไม่สบายหรือปล่าวลูก หน้าแดงเชียว"
"ฮ๋าๆๆๆๆ ป่าวหรอกแม่ เดี๋ยวก็หายครับฟ่าเค้าเป็นแบบนี้บ่อยๆ"
"เป็นไรลูก"
"ก็เมื่อกี้เนี่ย เตอร์จับมาจูบโชว์คนกลางห้างเลย"
"เรานี้มันทะเล้นจริงเชียว นี้มันเมืองไทยนะลูก คราวหลังอย่าทำแบบนี้นะ "
"ทำไมอ่ะครับ คนรักกัน"
"คุณแม่อย่าไปฟังเตอร์มากเลยครับ บ้าไปแล้ว "มันยังไม่หยุดขำ
"แต่น้องฟ่าหน้าแดงจริงๆนะคะ"
"พี่น้อยอ่ะ"
"ป่ะๆๆ ไปหาอะไรกินได้แล้ว พ่อหิวแล้วเนี่ย"
"คุณพ่ออยากทานอะไรอ่ะครับ"
"อาหารญี่ปุ่นดีกว่า"
"ฟูจิแล้วกัน เตอร์อยากกิน นะนะนะ"
"โอเคป่ะ" พวกเราไปทานฟูจิกันก็คุยโน้นคุยนี้ ส่วนมากมันจะแซวผมตลอด แล้วเราก็ไปดูหนังกัน ออกมาก็เกือบจะสามทุ่มแล้ว แต่วันนี้มิดไนท์ เลยเดินช็อปปิ้งได้อีก
"นานๆทีได้ดูหนังนะคุณ ตาลายไปหมดแล้ว เดี๋ยวเดินดูของกันดีกว่า วันนี้มิดไนท์ไม่ใช่หรอ"
"คุณแม่รู้ได้ไงอ่ะครับ"
"ก็หน้าห้างอ่ะเค้าเขียนไว้นิ"
"ขาช็อปตัวจริง"
"แม่ค๊าบบบบบ"
"ว่าไงลูก จะขออะไรอีก"
"รู้ทันอ่ะ เตอร์อยากได้โทรศัพท์ใหม่"
"พอเลยเตอร์ เครื่องนี้ยังไม่พังอะไรเลย ยังใหม่อยู่ด้วยซ้ำ"
"อันนี้เรื่องในครอบครัวแม่ไม่ยุ่งนะลูกไปตกลงกันเอง"
"คุณแม่อ่ะ "
"คุณค่ะ ว่าไง ลูกชายคุณอ้อนอ่ะ"
"เรื่องในครอบครัวพ่อก็ไม่ยุ่ง"
"พี่น้อยยยยยยย" ไอ้เตอร์ไม่รู้จะให้ใครช่วยเลยหันไปหาพี่น้อย
"พี่น้อยไม่มีตังค์หรอกค่ะ เรื่องในครอบครัวพี่น้อยก็ไม่ยุ่ง" 55555+
"เตอร์จะซื้อทำไมอ่ะ เครื่องนี้ยังไม่ถึงปีเลยนะ "
"โอเคไม่ซื้อก็ได้จ้ะ"
"ตกลงลูกเรานี่มันโตขึ้นหรือยังเนี่ย แม่เริ่มงงแล้วพ่อ"
"โตขึ้นแล้วแต่มันยังติงต๊องอยู่"
"ฮ๋าๆๆๆๆ น้อยก็ว่างั้นแหละค่ะ"
"แม่ พ่อว่า พ่อรู้สึกหิวหน่อยๆแล้วนะ"
"หรอค่ะ เด็กๆหล่ะลูกหิวหรือเปล่า"
"เตอร์หิวมาก"
"ฟ่าหล่ะลูก"
"ฟ่าไม่ค่อยหิวอ่ะครับ"
"น้อยเธอหล่ะ"
"น้อยไม่หิวค่ะ"
"งั้นเดี๋ญวเราเดินเล่นกันอีกแป๊ปหนึ่งแล้วเดี๋ยวไปหาอะไรกินกัน ว่าแต่ดึกๆแบบนี้จะไปที่ไหนดีหล่ะ สองหนุ่มว่าไงลูก ไปไหนดี"
"มารีน่าฮ่องกงเลยครับ เปิด24ชั่วโมง"
"หรือจะเป็นข้าวมันไก่ประตูน้ำ"
"พ่อว่าไง"
"มารีน่าดีกว่า"
"งั้นเดี๋ยวขับรถไปจอดฝั่งสยามดีกว่า จะได้ไม่ต้องเดินไปไกลด้วย" เราทั้งห้าคนไปขึ้นรถเพื่อจะไปหาอะไรทานฝั่งโน้นแล้วก็เดินทางกลับบ้านเมื่อมื้ออาหารจบลง เมื่อมาถึงบ้านก็เริ่มง่วงกันมากแล้ว พี่น้อยขอตัวไปเตรียมอาหารเช้าพรุ่งนี้ พ่อกับแม่ก็ขอตัวไปเข้านอน เหลือผมกับมันที่นั่งดูทีวีกันอยู่สองคน
"ฟ่าง่วงยัง" เตอร์หันมาถามผม
"นิดหน่อย"
"งั้นไป อาบน้ำนอนกันเถอะ" เตอร์กดรีโมทปิดทีวี พร้อมทั้งลุกขึ้นดึงมือผมให้ลุกขึ้นตามมันไป
"ฟ่าว่าฟ่าไปช่วยพี่น้อยทำอะไรก่อนดีกว่า วันนี้พี่น้อยก็เหนื่อมาทั้งวันแล้ว จะได้นอนเร็วๆ"
"ไปดิป่ะ" เราสองคนเดินไปหาพี่น้อยในครัว
"พี่น้อย" ไอ้เตอร์ตะโกนเสียงดังเพราะพี่น้อยกำลังยืนหั่นอะไรอยู่อย่างเพลินๆ
"ว๊าย หกๆๆๆๆ"
"อะไรหกครับ"
"พี่น้อยตกใจหมดเลยเล่นอะไรเนี่ย เดี๋ยวหยิกเนื้อเขียวเลย"
"ทำอะไรอยู่ครับให้ฟ่าช่วยป่าว"
"ไม่ต้องหรอกค่ะไปนอนกันเถอะ "
"เดี๋ยวเตอร์กับฟ่าช่วยดีกว่าพี่น้อยจะได้ไปอาบน้ำนอนพร้อมกัน "
เราสองคนช่วยพี่น้อยจนเสร็จก็แยกย้ายกับพี่น้อย ผมเดินเข้าไปอาบน้ำแล้วมันก็เดินตามมา
"เตอร์เช็ดครีมกันแดดออกรึยัง"
"ยัง"
"วันนี้รองพื้นไปเรียนรึป่าวเนี่ย"
"บร้าหรอ วันนี้แค่ปัดมาสคาร่าเบาๆ"
"ไม่เบานะเราอ่ะ" ผมว่ามันชักจะแรดขึ้นทุกวันแล้ว แต่จจริงๆแล้วมันไม่ได้แต่งหน้าไปเรียนนะครับ ก็แค่ครีมกันแดดหับลิปบาล์ม
"มาเช็ดครีมกันแดดออกก่อนเร็ว" คือมันเป็นครีมกันแดดที่กันน้ำอ่ะครับ ค่อนข้างล้างออกยาก แค่มันคุมความมันระหว่างวันดีมาก เตอร์ค่อนข้างจะหน้ามันเลยต้องใช้ตัวนี้ แต่มันต้องงใช้ครีมล้างเครื่องสำอางค์ล้างออกก่อน บางทีเเค่ผลิตภัณฑ์ล้างหน้าธรรมดามันก็เอาออกไม่หมด
มันยื่นหน้ามาให้ผมเช็ดครีมกันแดดออกให้ แล้วมือมันก็วุ่นวายอยู่กับผ้าเช็ดตัวที่ผมนุ่งอยู่
"เตอร์อยู่เฉยๆสิครับ เดี๋ยวไม่ทำให้เลยนะ"
"ฟ่าครับ"
"ครับผม"
"ฟ่ารักเตอร์ไหมอ่ะครับ"
"รักสิครับ"
"เตอร์ก็รักฟ่านะครับ รักมากด้วย"
"เป็นอะไรเนี่ย ดราม่าอีกแล้ว"
"ก็แค่อยากบอกให้รู้ว่าคนๆนี้จะรักเธอตลอดไป"
"ครับ รับทราบ แต่น้ำเน่ามากมากครับ วลีนี้"
"ไม่ให้รางวัลหรอ"
"รางวัลอะไรอ่ะ"
"รางวัลนี้ไง" มันเอานิ้วไปชี้ๆที่แก้มตัวเอง
"ทำแค่นี้จะเอารางวัล ทำดีหวังผลนี้หว่า"
"งั้นให้รางวัลก็ได้" มันหอมมาที่แก้มผมอย่างไวมาก
"อาบน้ำเหอะ ร้อนจะแย่แล้วเหนียวตัวด้วย" เราสองคนช่วยกันอาบน้ำ แล้วก็ไปแต่งตัวเตรียมเข้านอน ในขณะที่ผมยืนทาครีมอยู่ปลายเตียง มันก็เดินมาแล้วยื่นแขนมาให้ผมทาให้บ้าง ผมก็ทาครีมให้มัน มันมองหน้าผม ทำตาซะเยิ้มเชียว
"มองอะไร เขิลเป็นนะเว้ยเห้ย" แล้วมันก๋ค่อยๆ ขยับตัวเข้ามาใกล้ๆผม จนแนบสนิท แล้ว....
55555+ :haun4:
-
แล้วไรต่ออ่าพี่ฟ่า
มาต่อไวๆเลยนะ
หายไปนานมากกกกกกกกกกกกก
-
^
^
^
นู๋ ก็จิ้นเอาเองมั้งสิจ้ะ แหม๋ๆๆๆๆให้พี่บอกทุกอณูเลยรึไง
555555+
-
รอออออออ
:call:
-
:-[น้องฟ่าอ่ะ
-
คู่นี้น่ารักกันตลอดเลย :-[
-
ไม่อยากจิ้นอ่ะนุ้งฟ่า เล่าเลยๆ 555
กอดๆ ด้วยความคิดถึง อิอิ
-
เอ่อ.... แล้วไง
ตัดจบง่ายๆแบบเนี่ย ขัดใจวัยรุ่น(ป้า)วุ้ย -*-
-
สวัสดีครับทุกคนทุกท่าน
สวัสดีครับคุณป้าออม
คอปเตอร์คนรูปหล่อคนเดิมกลับมาแล้วครับ
เข้าเรื่องเลยนะครับ
คือว่า ผมไม่รู้ว่า อัลฟ่าเป็นอะไร
โกรธผมเรื่องอะไร
เมื่อวันหยุดยาวที่ผ่านมาก็กลับบ้านโดยไม่บอกผมเลย
กลับมาจากบ้านก็ หลบหน้าผมตลอด
แต่งตัวไปมหาลัยแต่เช้าทั้งๆที่มีเรียนบ่าย
ทำกับข้าวไว้ให้ผม ก็ไม่เคยจะนั่งกินด้วยกัน
เข้านอนเร็ว ถามคำตอบคำ
ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรให้เค้าโกรธ
ผมเห็นเค้านั่งอ่านนิยายในเล้านี้หลายวันแล้วไม่พูดไม่จา
ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร
ผมอยากจะมาบอกกับเค้าว่า
ผมรักเค้ามาก
ผมทำอะไรผิดก็บอกผมเถอะครับ
อย่าทำแบบนี้เลย ผมเหงา
ผมอยากจะขอร้องให้ทุกๆคน ช่วยง้อแฟนผมให้เค้าใจอ่อนทีเถอะครับ
-
:impress2:น่ารักกกกก
อ่าววววนู๋ฟ่าเป็นอารัยอะๆๆๆๆ
บอกเตอร์ไปเหอะๆๆ สงสารเตอร์อะ :monkeysad:
ฟ่าน่ารักกกใจอ่อนเร็วๆๆๆๆๆๆน้าๆๆๆ o13
-
อ่านความหวานจบมาเจอข้อความน้องเตอร์มึนแทนเลย
เตอร์ลองคิดดีๆว่าเผลอไปทำอะไรให้ฟ่าไม่พอใจหรือป่าว
แอบเล่นM คุยกะใครหรือป่าว หรือว่าแสดงความหึงฟ่ามากไปรึเปล่า
ส่วนน้องฟ่า ไม่พอใจอะไรเตอร์บอกน้องเค้าไปตรงๆเลย
เก็บไว้แบบนี้มันจะทำให้อึดอัดใจกันทั้ง 2 ฝ่ายนะจ้ะ
ไม่พอใจ ไม่ชอบอะไรก็จะได้ค่อยๆปรับเข้าหากันไปเรื่อยๆ
คุยกันด้วยเหตุผล อย่าให้อารมณ์ครอบงำสตินะจ้ะ
เป็นห่วงน้อง2คนนะ
:กอด1: หายงอนกันไวๆนะจ้ะ
-
นุ้งฟ่าเป็นไรจ๊ะ คนรักเค้าให้พวกเราช่วยง้ออ่ะ :man1:
ถ้าน้องเตอร์ทำไรเดี๋ยวพี่ช่วย :fcuk: เอง
น้องเตอร์ลองคิด ดีๆ สิ ไปทำไรไว้ ลองให้คุณแม่คุยกับนุ้งฟ่าดีมั้ยเผื่อจะล้วงความลับได้ อิอิ
หรือไม่ก็น้องเตอร์คุกเข่า 3 วัน อดอาหาร 3 วัน เลย เดี๋ยวนุ้งฟ่าต้องใจอ่อนแน่ๆ
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
**************************************
ตอนพิเศษ
ไหนๆก็ไหนๆ เรื่องมันก็มาถึงขนาดนี้แล้วเนอะ หลายคนคงสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา
นี้เป็นเหตุการณ์ปัจจุบัน ที่เราสองคนดำเนินอยู่ คือ "ไม่พูดกัน"
เรื่องเกิดขึ้น ที่
"ฟ่าวันนี้เตอร์ได้เกมส์ใหม่มา เพื่อนมันบอกว่าสนุกมาก เล่นกันป่ะ"
"เล่นได้ทีละคนอ่าดิ แล้วจะมาชวนฟ่าทำไม เออว่าแต่เตอร์ทานไรมายัง หิวป่าว"
"หิว หิว หิว วันนี้ยังไม่ได้กินไรเลยอ่ะ"
"งั้นเดี๋ยวฟ่าทำงานบ้านแป๊ปเสร็จแล้วเดี๋ยวทำไรให้ทานนะครับที่รัก"
"ค๊าบ" แล้วเตอร์ก็เปิดทีวีเปิดเกมส์ เล่น ผมก็ได้แต่วุ่นวายไปกับงานบ้านที่แสนจะหนักหน่วง แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าสามีหิวข้าว เลยไปทำกับข้าว ทำกับข้าวเสร็จก็เรียกเตอร์มากินข้าว
"เตอร์"
"ครับ"
"ทานข้าวได้แล้วจ้ะ"
"อื้มๆๆเดี๋ยวไป" ผมตักข้าวรอ มันก็ยังไม่มีวี่แวว ว่าจะลุกมาทานอาหารเลยแม้แต่นิดเดียว
"เตอร์"
"อื้มๆๆ" สายตาจ้องอยู่แต่เกมส์ ไม่หันมามองผมด้วยซ้ำ
"ไม่หิวหรอ เซฟไว้ก่อนก็ได้ เดี๋ยวค่อยไปเล่นใหม่นะ"
"อีกแป๊ปน๊า"
"งั้นฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะเตอร์"
"โอเคๆๆ" ผมก็เดินไปอาบน้ำ อาบน้ำเสร็จ ออกมามันก็ยังกดเกมส์ จึกๆๆๆๆๆๆ ผมก็เลยเข้าไปแต่งตัว ออกมามันก็กดจึกๆๆๆๆๆๆๆ เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง อาหารที่ทำไว้ร้อนๆก็เย็นหมดแล้ว ผมเลยนั่งกินคนเดียว โดยที่เรียกมานมากินเป็นระยะๆ แต่ก็ได้คำตอบเพียงแค่ว่า "อื้มๆๆ แป๊ปๆๆ รู้แล้วๆ" จนผมทานข้าวอิ่ม ก็กลัวว่ามันจะปวดท้องไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เช้า ผมก็เลยตัดข้าวไปให้มัน ถ้ามันไม่กินเองผมก็จะป้อนมันไป ให้มันเล่นเกมส์ไป ผมก็เลยตักอาหารใส่จาน แล้วก็เดินไปหามัน
แต่เหมือนโชคชะตาฟ้ากลั่นแกล้ง ผมเอื้อมไปหยิบทิชชูข้างทีวีขาดันไปเตะเอาปลั๊กหลุด เกมส์และทีวีที่มันเล่นอยู่ดับวูบ พรึ่บ พอทีวีดับ ผมก็หันไปมองหน้ามัน ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ มันกลับตะคอกใส่ผมว่า
"ก็บอกแล้วไง ว่าเดี๋ยวกินเองๆ" มันไม่เคยตะคอกผมเสียงดังขนาดนี้เลย ผมจุ้นจ้านเกินไปใช่มั้ย ผมไม่รู้จะอธิบายอะไรต่อ ผมได้แต่ยืนอึ้งตัวชาไปหมด ไม่เคยโดนใครขึ้นเสียงขนาดนี้เลย ผมพยายามกลั้นน้ำตาที่มันเอ่อมาไม่ให้ไหล ผมคงวุ่นวายกับมันมากเลย ผมมีสติก็เสียบปลั๊กให้มันเหมือนเดิม แล้วก็หยิบจานข้าวไปวางที่โต๊ะ
แล้วที่มันน่าน้อยใจไปกว่านั้น มันเล่นเกมส์ต่อ ไม่ได้สนใจอะไรผมด้วยซ้ำ ผมอุตส่าห์หวงว่ามันจะหิว เดี๋ยวจะปวดท้อง แต่สิ่งที่ผมห่วงมันคือความวุ่นวาย ผมรู้ว่าตอนนี้มันโมโหที่ผมทำปลั๊กหลุด มันโมโหที่ผมไปขัดจังหวะการเล่นเกมส์ แต่ผมทำทั้งหมดก็เพราะห่วง ผมไม่รู้จะปั้นหน้ามองหน้ามันอย่างไร เพราะมันก็มองแต่จอทีวี ไม่มองผมแม้แต่หางตา ผมเลยตัดสินใจเข้าห้องนอน คนเข้มแข็งอย่างผมมีหรอจะนอนเฉยๆ ก็ต้องนอนร้องไห้นะสิ
มันยังคงเล่นเกมส์ต่อยันดึกดื่น เป็นแบบนี้มาสองวันแล้ว วันก่อนก็เล่น นิสัยของมันคือต้องเล่นให้จบรวดเดียว คืนก่อนมันปล่อยให้ผมนอนคนเดียวผมก็พอทน ก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่วันนี้มันก็มาตะคอกใส่ผมอีก
หลังจากเกิดเหตุการณ์นี่วันรุ่งขึ้นก็เป็นวันหยุดยาว วันออกพรรษาอ่ะ ผมกะว่าจะชวนมันไปทำบุญที่บ้าน แต่ก็นะ เค้าคงอยากจะหยุดอยู่บ้านเล่นเกมส์มากกว่า ผมยอมรับว่าน้อยใจแล้วก็เสียใจมาก ผมได้แต่เขียนโน๊ตแล้วเเปะไว้ที่ตู้เย็นก่อนออกจากคอนโด ว่าผมจะกลับไปทำบุญที่บ้าน ผมเดินออกจากห่องมันก็หลับอยู่หน้าทีวีนั้นแหละ ผมเลยออกจากห้องโดยที่ไม่ปลุกมัน วันแรกที่ผมอยู่บ้าน มันก็ไม่ได้โทรหาผมเลย ตกดึกมันก็ยังไม่โทร ไม่ส่งข้อความอะไรทั้งนั้น ผมอยู่กับที่บ้านก็ลืมไปบ้างที่จะโทรหามัน พออีกวันมันก็โทรมา
"ฟ่าจะกลับวันไหนอ่ะ"
"วันจันทร์"
"ดูแลตัวเองด้วยนะ "
"อืม" แล้วมันก็วางไป ผมได้เยินเสียงเกมส์ตลอดที่มันโทรหาผม ระยะเวลาสามวันที่ผมอยู่บ้านมันโทหาผมไม่ถึงห้าครั้ง คนเรามันก็น้อยใจบ้างอะไรบ้างผมเหงานะครับ เหงาอย่างบอกไม่ถูก ต้องขอบคุณป้าออม บุคคลที่ผมรู้จักจากในเล้านี้ คอยอยู่ข้างๆผมตลอดเวลา เป็นเพื่อนคุยจนกระทั่งดึกดื่น ทำให้ผมลืมความเศร้าไปได้บ้าง ขอบคุณจริงๆครับขอบคุณนะครับป้า จุ๊บๆๆๆ
แล้วก็ขอบคุณทุกคนในเล้าที่เป็นกำลังใจให้เราสองคนมาโดยตลอดนะครับ ขอบคุณจริงๆค๊าบบบบบบ
ผมกลับมาถึงห้อง ภาพที่เห็นก็คือมันนั่งเล่นเกมส์ แล้วผมจะพูดอะไรได้อีก เห้อออออ
"กลับมาแล้วหรอ"
"อื้ม"
"สนุกป่าว"
"ก็ดี" คำถามทุกคำถาม มันไม่ได้มองแม้แต่หน้าผมด้วยซ้ำ มองแต่เกมส์ตลอด แล้วผมควรจะน้อยใจหรือดีใจดี สำหรับคำถาม ผมยังคงทำหน้าที่ ที่ดีทุกอย่าง ทำอาหารครบทุกมื้อ แต่ผมแค่ไม่ได้เรียกมันกินก็เท่านั้นเอง ทำทุกอย่างเสร็จผมก็เข้านอน ตื่นไปเรียนแต่เช้า ทั้งๆที่มีเรียนบ่ายจริงๆนั้นแหละ เห็นมันเล่นเกมส์ผมก็ "เซ็งแล้ว"
กลับมาเย็นมันก็โยนกระเป๋าเล่นเกมส์ สรุป ง่ายๆคือ เกมส์ดีกว่าผม
*******************************************
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
นี่น้องเตอร์ถ้าเกมส์
ถ้าเกมส์มันดีกว่าน้องฟ่า
ต่อไปก้อเอาเกมส์เป็นเมีย
เเทนน้องอัลฟ่าเลยปะ
สู้ๆนะน้องฟ่า
-
กระโดดเตะเตอร์ :z6:
กอดนุ้งฟ่า :กอด1: อาการติดเกมส์แก้ยากค่ะ
ตอนนี้ขอให้นุ้งฟ่างอนและน้อยใจอย่างสงบก่อนนะคะ
ไว้เมื่อสถานการณ์ดีขึ้นค่อยคุยกันใหม่เพราะขืนพูดไปตอนนี้ก็รังแต่เลยเถิด
cheer up!!!
:L2:
ปล,เสนอว่าหลังจากดีกันแล้วก็งดไม่ให้ทำการบ้านตามจำนวนวันที่บ้าเกมส์เลยนะคะ
ดูสิใครมันจะตายก่อนกัน
-
เตอร์ทำนิสัยว่ะ!!
เขาใจอารมณ์ของคนที่ แฟนเห็นเกมส์ดีกว่า มันน่าเผ่าเกมส์จริงๆเลย :angry2:
พี่ฟ่าใจเย็นๆนะ โอ๋ๆๆ :กอด1:
-
:กอด1:
ใจเย็นนะคะหนูฟ่า
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
:serius2:เตอร์ไมทำงี้อะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟ่าสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o18
-
น่าน้อยใจวะ
เป็นเรากลับบ้านแบบยาว ๆ
ในเมื่อไม่สนใจก็ไม่ต้องเจอกัน
:call:
-
....ทำไมวันนี้มาทั้ง คำถาม และ คำตอบเลยล่ะ
....อ่านแล้วมีความรู้สึกว่า..ต้องถามน้องเตอร์ว่าไม่รู้จริงๆเหรอว่าน้องฟ่าเป็นอะไร
....อะไรก็แล้วแต่ที่ทำแล้ว ทำให้คนที่เราอยู่ด้วยไม่สบายใจก็ เพราๆบ้างเถอะ
....ลองคิดดูสิว่า..สิ่งหนึ่งมีชีวิต กับอีกสิ่งหนึ่งที่ไม่มีชีวิต สิ่งไหนสำคัญกว่ากัน
....เกมส์หาง่ายนะ แต่คนที่รักเราจริงๆๆ แล้วพร้อมทำให้เราทุกอย่าง...หายาก
....ปกติน้องเตอร์ไม่ใช่คน..ไม่ใส่ใจ นี่หว่าแล้วนี่เกิดอะไรขี้น ตั้งแต่ 23 ตค.นานไปแล้วมั้ง
....การอยู่ด้วยกันต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา รู้แล้วว่าปัญหาอยู่ตรงไหนก็รีบๆแก้ซะ
....มันแก้ยากที่ไหนปัญหานี้ ลดฑิฐิ ลงมาหน่อย รู้ว่าผิดก็ขอโทษแล้วอย่าทำอีกแค่นั้นแหละ
....อย่าปล่อยให้มันเรื้อรังนาน ถ้ามันรุกรามใหญ่โต มันจะแก้ไขลำบาก สู้ๆทั้งสองคนนะ :กอด1:
-
:z6: ไอ้เตอร์ :beat:
ใจเย็นๆนะครับ อัลฟ่า :กอด1:
-
:กอด1:พี่ฟ่า
:a14:พี่เตอร์
-
เป็นกำลังใจให้เน้อ :3123:
-
ฟ่าอึดอัดนะ มากมากด้วย
ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอก ร้องไห้หลายครั้งแล้ว
อย่างที่หลายๆคนบอกว่า "เตอร์ไม่รู้จริงๆหรอว่าทำอะไรผิด"
การที่เตอร์ตะคอกฟ่าดังๆ ทั้งๆที่ไม่เคยทำ อย่าบอกนะว่าไม่รู้ตัว
แต่พูดไปก็เท่านั้นอ่ะ มันก็รังแต่ทะเลาะกันป่าวๆๆ
ฟ่าทำใจได้แล้วครับ ขอบคุณทุกคนจริงๆ
มันติดเกมส์ ก็ยังดีกว่ามันไปติดผู้ชายอื่น
คนเรามีสิ่งที่ชอบไม่เหมือนกัน ฟ่าทำใจได้แล้วในระดับหนึ่ง
แต่สิ่งที่อยากได้ คืออยากให้เตอร์รู้ว่า ยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่คอยเป็นห่วง
จะเล่นเเกมส์ก็เล่นไป อย่าลืมหน้าที่ที่ต้องเรียนหนังสืออ่ะ
ทานข้าวบ้างอะไรบ้าง เดี๋ยวโรคกระเพาะมันจะกำเริบ
ฟ่าก็ทำได้เท่านี้จริงๆอ่ะครับ
มันอยู่ใกล้กันแค่ประตูกั้น แต่มันเหมือนห่างกันคนละโลก
คนที่เคยตัวติดกันตลอด แต่ต้องมาถูกกั้นด้วยเกมส์
อยากจะบอกว่ามันเหงา เท่านั้นแหละที่อยากจะบอก "เตอร์ฟ่าเหงา"
อยากจะบอกทุกคนนะครับว่า "ขอบคุณ"
ทุกคนเป็นเหมือนอีกคนที่อยู่ในครอบครับของเรา
มันทำให้รู้ว่า ในวันที่ฟ่าไม่มีใคร
ฟ่ายังมีทุกคน ที่อยู่ข้างๆฟ่าเสมอครับ
ขอบคุณมากมากค๊าบบบบบบบ จุบุจุบุ
-
น้องเตอร์ รู้แบบนี้แล้ว ก็หันกลับมาสนใจนู๋ฟ่าด้วยน๊า เกมส์เล่นเมื่อไหร่ก็ได้อ่า
สู้ๆน๊า ทั้งคู่
-
มีอะไรก็ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จา กันนะคับ เป็นห่วงทั้งฟ่าและเตอร์นะคับคนเก่ง
-
น้องเตอร์รู้ต้นสายปลายเหตุรียังจ๊ะ ทำให้นุ้งฟ่าเสียใจ :monkeysad: ด้วยเรื่องอันใด
นุ้งฟ่ามาแจงแล้วเนี่ย รีบปรับปรุงด่วนๆๆ :angry2:
เกมส์มันไม่ทำให้อิ่มท้อง
เกมส์มันไม่กอดแล้วอบอุ่นเหมือนกอดใครบางคนหรอกนะ
เกมส์ไม่เคยมาห่วงหาอาทรเราหรอก
นอกจากทำให้เราหลงติดกับ แล้วพาลทำให้เราอารมณ์รุนแรงแบบไม่รู้ตัวกับคนรอบข้าง
เล่นได้นะ แต่น่าจะแบ่งเวลาให้มันถูกต้องนะจ๊ะ
สงสัยงานนี้เตอร์ต้องง้อด้วยตัวเองแล้วล่ะ เพราะฟังนุ้งฟ่าแล้วเตอร์ก็สมควรโดนแบบนั้นแหละ ชิม่ะชิม่ะ o22
:กอด1: :L2: เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า ใจเย็นๆนะ ปล่อยให้บ้าเกมส์ซะให้พอ นุ้งฟ่าไปช็อปแก้เครียดดีก่า
-
บททดสอบรักมาอีกบทล่ะ ฟ่าหวัดดีนะไม่ได้มาอ่านนานเลย แฮะๆ เป็นกำลังใจๆ นวดให้ๆ :L2: :กอด1: เกมส์มันเป็นปัญหาจริงๆนะ คนติดเนียะ ติดแบบทำอะไรไม่ได้เลย เด็กน้อยบ้านเมืองเราที่เล่นจนตายก็ยังมีอ่ะเนอะ เตอร์นิสัยว่ะ :m16: เป็นเราแถวบ้านเรียก เบิ่ดคำเว่า (หมดคำพูด) เออนะ ก็รักไปแล้ว ทำไงได้ก็ต้องทนอ่ะเนอะ มันก็เหมือนคู่สาีภรรยาส่วนใหญ่ ปัญหาครอบครัว ติดเหล้า ติดหญิง ผู้ใหญ่ท่านก็ทนก็อยู่มากันได้อ่ะเนอะ อืม มองบวกแล้วกันนะดีกว่ามันไปมีชู้ เหอะๆ :กอด1: ทำบุญและก็ทำใจ เกิดเป็นคนน่ารักต้องอดทนนะฟ่า :L1:
-
มันมีเหตุการณ์ถึงจะไม่ใช่ก็เครือๆเดียวกัน ก็เรื่องเออกูผิด...ตอนที่โจ๊กที่เค้ามุ่งมั่นกะโปรเจ็ค พิมพ์งานเอาเป็นเอาตายไม่พักจนแฟนเค้าห่วงคอยมาเตือนให้กินข้าวบ้างให้พักบ้าง จนถึงคราวซวยไปโดนปลั๊กแล้วหายไปหมดทุกอย่าง แล้วก็พายุลงพี่ก็อ่านมุมมองของตาโจ๊กนะตั้งกะตอนปรี๊ดแตกจนกระทั่งเค้ารู้ตัวว่าได้ทำให้คนที่รักและห่วงใยเสียใจขนาดใหน
เค้าจบปัญหาได้ซาบซึ้งและประทับใจมากเพราะเค้ารู้ตัวในสิ่งที่เค้าทำ แต่กะเจ้าเตอร์อ่ะพูดลำบากกะลังบ้าเกมส์อย่างแรงคงอยู่ในช่วงน้ำเชี่ยวมั้ง แล้วเรืออย่างน้องฟ่าจะเหลือเรอะ เจ้าเตอร์ถ้าเข้ามาอ่านก็ลดละความชอบของตัวเองลงซักนิดเหลียวมองคนที่อยู่ข้างๆบ้าง ใจเขาใจเราถ้าลองน้องฟ่าเค้าไปโฟกัสสิ่งที่เค้ารักเค้าชอบบ้างล่ะมันจะไม่ยุ่งยากกว่านี้เหรอ
ไม่ต้องร้องแล้วนะน้องฟ่า...เดี๋ยวไม่เจิดน๊า :กอด1:
-
ใจเย็นๆนะนุ้งฟ่า คาดว่าเด๋วเตอร์ก้อต้องเข้ามาอ่านแน่นอน ถึงตอนนั้นก้อค่อยๆคุยกันนะ
เคลียร์กันให้เข้าใจ อย่าปล่อยให้นาน ใครทำผิดก้อขอโทษเค้าซะนะ (โทษหนักจะได้เป็นเบา 555)
เล่นนะมันเล่นได้ แต่ให้มันพอดี พอดี เข้าจ๋ายยยย
-
ใจเย็นๆนะนุ้งฟ่า ปล่อยให้เตอร์มันเล่นไปเหอะ เดี๋ยวมันก็เบื่อ
ส่วนเตอร์ก็เพลาๆการเล่นเกมส์บ้างเหอะ
ฟ่าเค้าเป็นห่วงเรามากนะ
เล่นเกมส์น่ะเล่นได้ แต่ไม่ใช่ตะบี้ตะบันเล่นมันทั้งวัน
ที่สำคัญ อย่าลืมห่วงความรู้สึกคนที่เค้ารักเราด้วยนะเตอร์
:กอด1: ดีกันไวๆนะจ้ะฟ่า+เตอร์
-
you need to talk
-
พี่อยากจะโทรไปฟ้องเฮียให้นะฟ่า แตไม่มีเบอร์ทอสับเฮียเนี่ยดิ อิอิ
อยู่ด้วยกันมีไรก็ต้องคุยกันอ่ะ อันนี้ีสำคัญมาก ถ้าเงียบงันกันข้ามวันวันจะเรื้อรังอ่ะพี่ว่า
คุยกันนะ คุยกานซะนะ หายงอนกันเร็วๆน้าคะ
-
ระวังเกมส์รักจะล่มนะครับ ห่วงแต่เล่นเกมส์
-
คอปเตอร์เองครับ
คอปเตอร์มาสารภาพผิด
ขอบคุณทุกความคิดเห็นที่เป็นกระจกเงาให้ผมนะครับ
ผมขอสัญญาว่า "ผมจะไม่เล่นเกมส์อีก"
แต่ที่รัก ได้โปรดพูดกับผมเถอะนะ อย่าเย็นชากับผมแบบนี้เลย ผมเหงามาก
ผมขอโทษ ยกโทษให้ผมเถอะนะ
ที่รักกลับบ้านอีกแล้ว ได้โปรดกลับมาหาผมเถอะนะ รับโทรศัพท์ผมบ้าง
ผมโทรไปหาใคร ปรึกกษาใคร ก็มีแต่คนสมน้ำหน้าอ่ะ แม้กระทั่งคุณแม่ ยังต่อว่าผมเลย
ฟ่าครับ เตอร์ขอโทษ เตอร์ขายเกมส์ให้เพื่อนไปแล้ว
กลับมาหาเตอร์นะ
T T
-
น้องเตอร์ทำผิดไว้เยอะ ต้องอดทนนะ เหมือนที่นุ้งฟ่าเค้าโดนเค้าก็เสียใจมาก
น้องเตอร์ง้อ เยอะๆ สื่อสารมันทุกทางจะทวิต บีบี sms ผ่านเล้าฯ เข้าทาง เพื่อน หรือไปหาที่มหาลัย จัดไป
ให้นุ้งฟ่าเค้าเห็นว่า เตอร์สำนึกผิดแล้ว และจะปรับปรุงตัวจริงๆ
เชื่อว่าไม่นานนุ้งฟ่าผู้น่ารักต้องยอมกลับมาหาเหมือนเดิมแน่ๆ :man1: (นุ้งฟ่าคงไม่ว่านะแอบเห็นใจน้องเตอร์เล็กๆ)
เป็นกำลังใจให้นะ รักกันๆ :กอด1: :L2:
-
มาลุ้นนุ้งฟ่าจะจัดการสุดที่รักยังงัยต่อ :z2:
:n1: แต่อย่างนี้จะดีก่านะ o13
-
น้องฟ่า..เจ้าเด็กดื้อเค้ากลับมาล่ะ หยวนๆน๊อ บางทีสิ่งที่ผ่านมาเราก็ควรจะปล่อยผ่านน๊า สองคนสองใจอยู่ร่วมกันมันต้องผ่อนสั้นผ่อนยาวนะครับ และก็ไม่ต้องจริงจังกะอะไรมากมายนะชีวิตคู่ไม่มีสูตรตายตัวมันจะกระทบกระทั้งเสมอๆครับเพียงแต่เพิ่มความระมัดระวังครับ :n1:
-
น้องเตอร์สัญญาแล้วต้องรักษาคำพูดนะ
จริงๆไม่ต้องถึงขนาดเลิกเล่นก็ได้ แต่ให้รู้ขอบเขตอ่ะ
น้องฟ่า ให้โอกาสน้องเตอร์นะจ้ะ
กลับมาหวานกันไวๆนะ
พวกพี่ๆเป็นกำลังใจให้อยู่นะ
:กอด1:
-
นุ้งฟ่ามาแว้วจร้า
วันนี้เหนื่อยมากมาก ไม่ได้เข้าเล้ามาหลายวันอ่ารายกันเนี่ย
เป็นยังไงหล่ะกดเกมส์ไม่มันส์รึไง มา งง มา เหงา อะไร เธอก็เล่นเกมส์ขอเธอไปสิ ท่าทางสนุกจะตาย
จะมาสนใจอะไรคนอย่างฉัน มันก็แค่คนร่วมห้องของเธอ
เธอเป็นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว แล้วเธอปล่อยให้ฉันเหงามานานแค่ไหนแล้ว
พอวันที่ฉันเหนื่อยและท้อ ฉันก็ต้องการคนมาอยู่เคียงข้าง ฉันก็ต้องกลับไปหาพ่อหาแม่หาพี่น้องสิ
เพราะเธอมันมีเกมส์เคียงข้าง ฉันก็เลยเป็นหมาหัวเน่ายังไงหล่ะ
เล่นให้เต็มที่เถอะ เล่นตามสบายเลย จะขายเกมส์ไปแล้วจะเลิกเล่นอะไรก็ตามใจเธอ
เธอทำผิด เอะอะเธอก็เอ่ยคำขอโทษแล้วฉันก็ให้อภัยเธอทุกครั้ง ก็เพราะฉันรักเธอ
วันนี้ฉันก็ยังรักเธอเหมือนเดิมแล้วก็มากกว่าเดิม แต่ฉันคงให้อภัยเธอง่ายๆแบบที่ผ่านมาไม่ได้แล้ว
ไม่งั้นเธอจะเป็นคนที่ไม่รู้จักคำว่าสำนึกผิดที่แท้จริงเป็นเช่นไร
ขอให้เธออยู่กับความเหงาต่อไปนะ ฉันพร้อมเมื่อไร ฉันจะกลับมาเป็น "อัลฟ่าคนเดิม"
ปล1.ฉันจะอ่านหนังสือในห้องเงียบๆ ขอความกรุณาอย่ามารบกวน
ปล2.หาข้าวกินเองนะเพราะฉันไม่มีอารมณ์จะทำ
ปล3.ห้ามทุกคนในเล้าเข้าข้างเตอร์ ต้องเข้าข้างฟ่าคนเดียวเท่านั้น
-
^
^
...อย่างนี้เขาเรียก..ประชด หรือเปล่าหว่า น้องฟ่าเอ๊ย ลมหนาวก็มาแล้วและจะหนาวยิ่งๆขึ้น
...สองคนหันหน้ามา..นอนกอดกันดีกว่ามั้ง น้องเตอร์มันก็ขายเกมส์ไปแล้ว นี่ไม่ได้เข้าข้างนะ
...จริงๆไม่ต้องถึงกับ ขายมันไปหรอก แค่เล่นให้เป็นเวลา และอย่าให้มันมาสำคัญกว่าน้องฟ่าก็พอ
...ถ้ามันเป็น..ความสุข ของน้องเตอร์ น้องฟ่าคงไม่ว่าอะไรหลอกก็คงเหมือนความสุขของน้องฟ่า
ที่ชอบชอปปิ้งแหละ ไม่ได้เข้าข้างใครนะ เข้าข้างทั้งสองคน เหอะๆๆ :กอด1:
-
มันยังไงเนี่ย..เดี๋ยวเข่าใจทางนี้หันมาอีกทีก็เข้าใจทางนี้ ไม่เข้าข้างใครแหละ มีฟ่าก็ต้องมีเดอร์..อิอิอิ
หนาวละน๊า น้องฟ่ามามะมาดีกันดีกัน :กอด1:
-
ทุกคนกรุณา อ่าน ปล3
ฮ่าๆๆๆๆๆ
:angry2:มันบอกว่าขาย ว่าขาย เกมส์ไปแร้ว มันมีอีกกี่เครื่อง มันก็ขายผ้าเอาหน้ารอดไปงั้นแหละ
เกมส์วียังอยู่ พีเอสพีอีกอ่ะ เพลย์ทูอีก ขายแค่เพลย์สามไปมันก็ยังมีเล่นอีกเยอะแยะ
เกมส์ในคอมอีก ล้วนแต่สิ้นเปลืองทั้งนั้น o22(ต่อแต่นี้ไปหวังว่าคุณแม่คงไม่ซื้อมาฝากอีกนะครับ)
ทุกคนอย่าไปสงสาร ขอร้องว่าอย่าสงสาร ห้ามสงสารด้วย
ทำไมไม่สงสารนู๋ฟ่ามั้งอะไรมั้ง ทุกคนลืมไปแล้วใช่ไหมว่ามันทำอะไรไว้กับนู๋อ่ะ
เง้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :o12: :o12:
นุ้งฟ่าไม่ได้ประชดอ อนุ้งฟ่าทำไปด้วยความถูกต้อง ขอขีดเส้นใต้คำว่าถูกต้อง
ถึงมันจะไม่ถูกใจก็ตามเถอะ
ฟ่าไม่เคยห้ามเลยเรื่องเกมส์อ่ะ บางทียังไปซื้อด้วยกันเลย แต่มาพักหลังมันมากเกินความพอดี เบียดเบียนภาระหน้าที่ที่ต้องทำ
อาการเสพติดเกมส์เริ่มมีมากขึ้นทุกวัน จนไม่สามารถควบคุมได้
ตอนปิดเทอมมันเล่นทุกวัน ชวนไปเที่ยวยังไม่อยากไปเลย
แล้วทุกคนก็ไม่เคยเห็นใจนู๋บ้างเลย นู๋งอลแล้วด้วย
หลังจากที่นู๋กลับมาถึงคอนโดเมื่อเย็นที่ผ่านมา วันนี้
สายตาที่ส่งประกายฉายเเววดีใจ มองมาที่ผม เมื่อผมเปิดประตูเข้ามา
ผมถอดรองเท้าถุงเท้า แล้วก็เดินเข้าห้องนอนไป สายตาคู่นั้นเหมือนจะผิดหวังที่ผมไม่ได้แม้แต่จะเอ่ยคำทักทายใดใด
"ปึง" เสียงปิดประตูห้องเบาๆพอได้เย็นเสียง
สิ่งแรกที่ผมทำคือเปิดคอมพิวเตอร์ แล้วก็เข้ามาในเล้านี้ พบข้อความของคู่กรณ๊มาโพสไว้โดยใช้แอคเค้าท์ของผม
ผมแอบยิ้มในใจที่อย่างน้อยมันก็สำนึกผิดได้ แต่ในใจผมครุ่นคิดว่า ถ้าผมให้อภัยแล้วมันจะง่ายไปหรือป่าว
แต่คิดไปคิดมา เรื่องเกมส์ที่ขายไป นี้มันจะขายไปเท่าไรนะ จะขาดทุนรึป่าวก็ไม่รู้ ความงกเริ่มเข้ามาในสมอง
แล้วใครสั่งให้มันขาย ซื้อมาก็แพงไม่ใช้ขายไปแค่สามร้อยหล่ะ แม่จะด่าให้หูชาเชียว
"งืดๆๆ" มีข้อความส่งมา ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ แล้วกดอ่านข้อความ
"ที่รักกลับมาเเล้ว ดีใจจัง ขอเข้าไปหาหน่อยนะ" พออ่านจบผมก็เดินไปล็อคประตู แล้วก็กดพิมพ์ข้อความตอบกลับ
"ฟ่ายังไม่พร้อม" ผมมพิมพ์ข้อความส่งกลับไป ทำเป็นสาวบริสุทธิ์ไปได้ ยังไม่พร้อม ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ เสียงคนมาบิดลูกบิดประตู แล้วก็เงียบหายไป
ผมไปจดจ่ออยู่กับคอมพิวเตอร์เหมือนเดิม อ่านทุกข้อความที่ทุกคนมาโพส ไว้ คิดโน้นคิดนี้มากมาย
"ทำไมมีแต่คนสงสารเตอร์นะ" ผมเข้าใจนะว่าทุกคนสงสารเพราะผมเองก็สงสารมันเหมือนกัน แต่มีอีกสภาวะจิตหนึ่งที่มันต่อต้านว่าอย่าไปให้อภัยมันง่ายๆ
แล้วทันใดนั้นก็มีคนไขประตูห้องเข้ามา
"ฟ่า เตอร์ขอร้อง อย่าทำแบบนี้เลย เดี๋ยวเรื่องเล็กมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะ เราดีกันนะ" ผมเงยหน้ามองมันเเล้วก็หันมามองจอคอมพิวเตอร์ต่อ
"ฟ่า เตอร์ขอร้อง อย่าทำแบบนี้ได้ไหม" มันพูดจบก็ยกโน๊ตบุคผมวางลงบนเตียงเเล้วก็ดึงผมขึ้นไปกอดจนแน่น ไม่นานนักเตอร์ก็ค่อยคลายๆอ้อมกอดแล้วมองจ้องตาผม น้ำตาที่คลออยู่กระทบกับเเสงไฟสลัวๆในห้องเป็นประกายออกมา ทำให้ผมรู้ว่ามันกำลังจะร้องไห้ นี่ผมทำเกินไปใช่มั้ย ไม่สิ ผมทำถูกแล้ว
"เตอร์" มันหลบสายตาผมเมื่อผมมองมัน เพราะมันกำลังจะร้องไห้
"เตอร์ฟังฟ่าดีดีนะ คนเราอ่ะ อายุไม่ได้ยืนยาวมากหรอก ฟ่าไม่รู้ว่าฟ่าจะมีชีวิตอยู่นานแค่ไหน แต่สิ่งที่ฟ่ารู้คือฟ่าอยากอยู่กับเตอร์ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เตอร์กลับอยู่กับเกมส์ แล้วให้ความสนใจกับมัน ที่ฟ่าทำทุกอย่างลงไปก็เพื่อจะเตือนสติให้เตอร์รู้ ถ้าเรามีชีวิตอยู่ด้วยกัน365วันแบบพี่เคนอ่ะ เตอร์ว่าเตอร์จะอยู่กับเกมส์กี่วัน ยิ่งเตอร์อยู่กับเกมส์มากเท่าไร ฟ่าก็ยิ่งทุกข์มากเท่านั้น ฟ่ามี365วันเท่ากับเตอร์ ฟ่าทุกข์ไป365วัน แต่เตอร์สนุกอยู่กับเกมส์ทั้ง365วัน เตอร์คิดว่าฟ่าควรจะทำอย่างไร อยู่กับความทุกข์เพื่อทนให้เตอร์สนุกอยู่กับเกมส์งั้นหรอ ฟ่าคงทำแบบนั้นไม่ได้หรอกนะ เพราะฟ่าอยากมีความสุขกับเตอร์ทั้ง365วัน"
"เตอร์ขอโทษ"
"เตอร์ เตอร์ไปหยิบไดอารี่มาป่ะ แล้วก็จดไปนะ เริ่มตั้งแต่วันนี้เลย ว่าวันหนึ่งอ่ะเตอร์พูดคำว่าขอโทษกี่ครั้ง เอ๊ะอ่ะเตอร์ก็ขอโทษ เตอร์ทำผิดแล้วขอโทษฟ่าก็ให้อภัยเตอร์ทุกครั้ง เตอร์ทำไมเตอร์ไม่คิดก่อนที่จะทำหล่ะ เตอร์จะได้ไม่ต้องพูดคำนี้ให้มันบ่อยเกินไปนัก"
"อื้ม"
"ออแล้วเกมส์นี่ขายไปเท่าไร"
"ยังไม่รู้อ่ะให้ไอ้ยุ่งมันไปเล่นก่อน ยังไม่ได้เช็คราคา กะว่าจะขายมันห้าพันอ่ะ"
"เดี๋ยวไอ้ยุ่งเล่นเกมส์ทั้งวันเมียมันก็จะเป็นแบบฟ่าเนี่ย พอกันแหละไอ้ยุ่งกะเตอร์อ่ะ"
"ไม่หรอก แตมมันก็เล่นด้วย"
"ฟ่าไม่ได้ห้ามเตอร์เล่นนะ แต่ขอให้แบ่งเวลาว่างบ้าง ปิดเทอมที่ผ่านมาเนี่ย เตอร์เล่นแต่เกมส์ใช่มั้ย เราได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ้างไหม เวลาแห่งความสุขของเราหายไปเยอะเลยนะ"
"เตอร์ขอโทษ ต่อจากนี้ไปทุกกิจกรรมที่เตอร์ทำ เตอร์จะไม่ทำคนเดียวจะต้องมีฟ่าอยู่ข้างๆเสมอนะ"
"อย่ามาหลอกให้ฟ่าดีใจเลยเตอร์"
"สัญญาครับ" มันทำหน้ารื่นเชียว เมื่อเห็นผมมีทีท่าจะหายโกรธแล้ว
"อื้ม จะไปไหนก็ไปป่ะ เหม็นขี้หน้า"
"ไม่ไปหรอก จะนอนกอดเมียอ่ะ ไม่ได้กอดมาหลายวันแล้ว"
"ก็นอนกอดเกมส์มันไม่อุ่นหรอไง"
"กอดไหนก็ไม่เท่ากอดฟ่าหรอก"
"น้ำเน่า" แล้วผมก็หยิบคอมพิวเตอร์มาพิมพ์ข้อความตอบกระทู้ดังที่กล่าวมานี้ โดยมีมันนั่งกอดผมอยู่ทางด้านหลังแล้วก็เอาคางมาเกยไว้ที่ไหล่ แล้วก็เอามือโอบเอวผมไว้แน่น
สวัสดีครับ คอปเตอร์เองครับ
ผมใช้ที่รักของผมพิมพ์ให้นะครับ
เตอร์ต้องขอบคุณทุกคนนะครับที่เป็นกำลังให้เราสองคน
ขอบคุณทุกคำตำหนิแล้วก็กำลังใจ ที่ทำให้ผมคิดได้
ขอบคุณป้าออมที่คอยประนีประนอมที่รักของผมผ่านเฟซบุค
ขอคุณทุกคอมเม้นท์นะครับ
ผมสัญญาว่าจะทำหน้าที่ ที่รักของนุ้งฟ่าของทุกคนให้ดีที่สุด
แล้วก็จะไม่ทำตัวเกรเรจนผู้อ่านทุกคนต้องหนักใจไปตามๆกัน
ผมจะทำให้เนื้อเรื่องต่อจากนี้ไปมีแต่ความหวาน
อย่าเพิ่งเบื่อผมสองคนนะครับ
เป็นกำลังใจให้ผมสองคนตลอดไปนะครับ
ขอบคุณครับ
ปิดคดี
ทะปะนี เอียดสีชัย รายงาน หุหุ
-
ดีใจด้วย :mc4:
น้องๆ ดีกันแล้ว
กอดกันๆ :กอด1:
-
:mc4: เย้ ดีกันแล้ว
อย่าโกรธกันบ่อยล่ะ พี่จิตตกทุกครั้งที่เรา2คนงอนกันเลย
:L2:
-
ทีนี้ฟ่าก็อุ่นแล้วละซิ
อุอุ :o8:
-
ดีใจ ดีใจ เคลึยร์กันแล้ว
ยังงัยก้ออยากให้นู๋ทั้งสองเก็บไว้เป็นบทเรียนะ
คุยกันเยอะๆ ให้ความสำค้ญในกันและกันเยอะๆ ^-^
-
ต่อฉากอิโรติค ม๊ะ ฮ๋าๆๆๆ
-
:mc2: ดีใจที่เข้าใจกันแล้วนะจ๊ะ
ม่ะมา มาเติมความหวาม :haun4: เอ๊ย ความหวานกันต่อ :m1:
:กอด1: :L2: ทั้งคู่นะ
-
เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่าน
เตอร์น่ะไม่ใช่ตัวคนเดียวนะ
ชีวิตคู่น่ะท่องจำไว้
ติดเกมไม่ใช่ว่าผิดแต่เตอร์
อย่าลืมใส่ใจคนที่เตอร์รักจิ่
ขายเกมไม่เห็นมันจะเป็นวิธีที่แก้ปัญหา ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเตอร์นะในเมื่อรักฟ่าก็ต้องดูแลฟ่าให้ดีด้วยนะ
เกมกับฟ่าอยู่คู่กันได้ถ้าเตอร์
รู้จักคำว่าพอดี
เตอร์นี่อย่าทำให้ฟ่าทุกข์อีกนะ
ไม่งั้นจะตีเตอร์ให้หลังลายเลย
เชียว เค้าอ่ะFCฟ่านะขอบอก
-
ฟ่าก็งี้แหละ..เหตุการณ์ปกติก็ออกแนว :z1: พอดราม่าทีแอน ทองประสมเชียว..ขำๆน๊า
งี้แหละที่พี่จะบอกมันไม่มีสูตรสำเร็จหรอก ไม่ต้องไปจดหรือไปจำหรอกว่าใครจะผิดมากผิดน้อยกว่าใคร ใครจะขอโทษมากน้อยกว่าใคร มันจะยังคงผิดและพลาดอีกต่อไปเพราะชีวิตคือชีวิต เราแก้ไขด้วยการระมัดระวัง การ รอมชอมและจำไว้ว่าเรามีวันนี้ก็เพราะความรักที่เรามีต่อกันและจะก้าวไปด้วยกันก็เพราะรักที่เรามีให้กัน :n1:
-
:L1:
-
แล้วตกลง KK อร่อยมั้ยฮับนุ้งฟ่า
คอปเตอร์ ยืนจนขาแข็งไปเลยดิ 555
ปล. ป้าดีใจนะคับที่ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เรามีคำว่ารักเป็นที่ตั้งซะอย่าง ยังไงมันต้องราบรื่นสิน่า จริงมะ
มามะ กอดรับขวัญทั้งคู่เลยค้าบบบบบบบบ
-
o13
มาอ่านคดีความแบบรวดเดียวจบ
ดีใจที่จบลงด้วยดี
-
รสชาติของชีวิตคู่ ไม่มีชีวิตคู่ใครโรยด้วยกลีบกุหลาบตลอดไปเหมือนในเทพนิยาย
บางครั้ง ก็ถูกหนามกุหลาบตำบ้าง บางครั้งก็เหยียบก้านกุหลาบพอสะดุด ๆ
เป็นกำลังใจให้ทั้งนุ้งฟ่ากับนุ้งเตอร์ ประคองชีวิตคู่ ( ที่หลายคนแอบอิจฉา ) ให้จนถึงสุดท้ายของชีวิต
+1 เป็นกำลังใจอีกด้วยครับ :กอด1:
-
มาแว้วๆๆๆๆๆๆ
หลังจากฝ่าวิกฤตตอีกครั้งมาได้ ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ
อย่าลืมส่งใจไปเชียร์นักกีฬาไทยที่ไปเอเชี่ยนเกมส์นะครับบบบบบบ
มาต่อกันเลยดีกว่า
มันวางจมูกมาที่ต้นคอผม ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรทั้งนั้น ผมเอามือดันหน้าอกมันไว้ มันรวบเอวผมให้แนวไปกับตัวมัน มันดึงบ็อกเซอร์ผม เลื่อนลงไปที่หัวเข่า แล้วมันก็ดันตัวผมให้ล้มตัวลงนอนไปที่เตียง แล้วมันก็ดึงบ็อกเซอร์ผมออก แล้วก็จัดการถอดของมันด้วย นอนน้อยของผมตอนนี้โตเต็มไวแล้ว ผมคิดว่าของมันก็คงเช่นกัน มันจัดการกับหนอนน้อยของผมทันที มันใช้เวลาอยู่ตรงนั้นสักพัก ก็เอื้อมมือไปหยิบอุปกรณ์ร่วมรักมาใส่ แล้วก็จัดการผมทันที มันก้มตัวมาจูบผมเบาๆก่อนที่มันจะเริ่มเดินเครื่อง เดินเครื่องไปได้สักพัก มันช้อนตัวผมขึ้นให้นั่งอยู่บนตัวมันแล้วส่งแรงดันจากด้านล่างสู่ตัวผม คาวมรุนแรงและเร่าร้อนเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น จนผมไม่สามารถที่จะต้านทานต่อไปได้
"เตอร์ ฟ่าไม่ไหวแล้วนะ" ผมโน้มตัวไปกอดคอมันไว้แล้วกระซิบข้างหู
"ปล่อยบนตัวเตอร์เลย" ไม่นานนัดผมก็พ่นพิษเต็มหน้าท้องของมัน แล้วมันก็พ่นพิษในตัวผมตามมาติดๆ เตอร์นอนราบไปกับเตียงโดนที่หนอนของมันยังอยู่ในตัวผม ผมแทบจะะหมดแรงนอนอยู่บนตัวของมัน
"เตอร์"
"ครับ"
"ถ้าวันหนึ่งเราสองคนมีอะไรกันไม่ได้ เตอร์จะยังรักฟ่ามั้ยอ่ะ"
"รักสิ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็แล้วแต่ เตอร์จะรักฟ่าตลอดไป"
"แน่นะ"
"แน่สิ"
"งั้นขออะไรอย่างได้ไหม"
"ได้"
"ขออีกรอบนะ"
"โอเคๆ" มันรีบดันตัวขึ้นมาทันที ตาลุกวาว
"เง้อๆๆ พอแล้ว แค่นี้ก็ระบมไปหมดแล้ว ล้อเล่นอ่ะ ไปอาบน้ำกันเถอะ เลอะเทอะหมดแล้ว"
"โหไรว่ะ หลอกให้ดีใจ" ผมเอื้อมไปหยิบทิชชูมาเช็ดตัวให้เตอร์แล้วก็เดินไปล้างตัว แล้วก็มานอนกอดกัน หลับไปในบัดดล
"ก๊อกๆๆๆๆปังๆๆๆๆๆ น้องเตอร์น้องฟ่า ตื่นได้แล้วค่ะ"
ผมเดินไปใส่เสื้อตัวหนึ่งแล้วก็กางเกงขาสั้น เพื่อจะไปเปิดประตูแต่ก็ต้องชะงักเพราะไอ้คนบนเตียงมันนอนเปลือยอยู่เดี๋ยวพี่น้อยจะตกใจอีก ผมเลยเอาผ้าห่มคลุมมันไว้
"มาแล้วครับ"
"ไปใส่บาตรกันค่ะ คุณพ่อคุณแม่รออยู่แล้ว"
"เดี๋ยวฟ่าแปรงฟันล้างหน้าแล้วตามลงไปครับ"
"เร็วๆนะคะพระใกล้จะมาแล้ว"
"ครับบ" ผมรีบไปปลุกเตอร์
"เตอร์ เตอร์ครับ เตอร์ " ผมรู้ว่ามันตื่นเเล้วแต่มันทำเป็นหลับ ัมนจะให้ผมหอมแก้มปลุกมันแน่ๆ ผมหอมไปที่แก้มเบาๆ มันก็ลืมตาทันที
"นึกว่าเจ้าหญิงจะไม่หอมเจ้าชายซะแล้ว"
"ตื่นได้แล้วเจ้าชายกบ คไปใส่บาตรกัน พระจะมาแล้ว"
"ครับบบบบ" มันยังคงบิดขี้เกียจอยู่ผมเลยเดินเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำก่อน มันก็เดินตามเข้ามาในไม่ช้า ผมส่งอแปรงสีฟันให้มัน ผมล้างหน้าแปรงฟันเสร็จก่อน ก็เลยไปหยิบเสื้อผ้ามาให้มันใส่ เพราะตอนนี้มันยืนแก้ผ้าแปรงฟันอยู่ อุบาทว์พิลึก
"อ่ะใส่ซะ แล้วรีบตามลงไปนะเตอร์ พระจะมาแล้ว"
"รอแป๊ปดิ"
"ไม่รอแล้ว เร็วๆสิครับ มันแต่ยืนส่องอะไรอยู่หล่ะ อุบาทว์"
"อุบาทว์อะไร"
"ก็ยืนแก้ผ้าหน้ากระจกอะสิ เดี๋ยวพี่น้อยมาเห็นเข้าอีกหรอก"
"เชอะ"
"รีบๆตามมานะ"
"จ้ะแม่" ผมเดินลงไปก่อน เดินไปหาพี่น้อยในครัว พี่น้อยเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว คุณแม่ถามถึงเตอร์ว่าตื่นหรือยัง
"กำลังล้างหน้าแปรงฟันครับ"
"ฟ่า"
"ครับคุณแม่"
"แม่ซื้อขนม น้ำเต้าหู้มาอยู่บนโต๊ะนะลูก ถ้าหิวก็ทานได้เลยนะลูก"
"ครับ เดี๋ยวฟ่าไปใส่บาตรก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวค่อยมาทาน"
"มาแล้วครับบ"
"ไงหล่ะ กระจกไม่มีหรือไง " มันทาหน้ามาขาวมากเหมือนจูออนเลย
"ไม่น่ารักหรอครับ"
"ติงต๊องจริงๆไอ้ลูกคนนี้ ไปช่วยพี่น้อยยกของไปหน้าบ้าน เดี๋ยวไม่ทันพระ"
"ครับ" เราช่วยกันยกของไปใส่บาตรหน้าบ้าน แล้วก็มานั่งทานอาหารเช้ากัน เพราะเดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่ต้องกลับไปทำงานแล้ว เราต้องไปส่งคุณพ่อคุณแม่ที่สนามบินกัน มื้ออาหารก็จบลงทุกคนต่างแยกย้ายกันไปแต่งตัว ไม่นานรถที่บริษัทคุณพ่อก็มารับพวกเรา คุณพ่อให้รถที่บริษัทขนของไปแล้วท่านก็มานั่งรถเราสองคน พี่น้อยดูจะเศร้าที่สุดเพราะคงจะเหงา
"น้อยพี่ไปก่อนนะ มีอะไรโทรไปได้เลยนะ หรือไม่ก็โทรหาเจ้าสองหนุ่มนี้นะ"
"ค่ะพี่"
"ไปก่อนนะครับพี่น้อย แล้วเดี๋ยวฟ่าจะมาหาบ่อยๆนะ"
"ให้จริงเถอะค่ะ" เราสองคนยกมือไหว้พี่น้อย
"พี่น้อยเตอร์ไปแล้วนะ เดี๋ยวมาใหม่" เตอร์เดินเข้าไปกอดพี่น้อย แล้วก็เดินขึ้นรถสตาร์ทเครื่อง ออกเดินทางงงงงงงงงงง
เราสองคนไปส่งคุณพ่อคุณแม่ที่สนามบิน วันนี้ผมมีเรียน เตอร์เลยไปส่งผมที่มหาลัยต่อแล้วตัวเตอร์ก็กลับคอนโด ผมเข้าเรียนตามปรกติ เลิกเรียนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ผมเองก็ไม่ได้ไปไหนต่อ ก็เลยโทรหาเตอร์
“ว่าไงจ้ะที่รัก”
“เตอร์ เย็นนี้อยากทานอะไรป่าว เดี๋ยวฟ่าจะซื้อไปทำให้”
“เอออออ กินไรดีน๊า อยากกินไก่ทอดเกลืออ่ะ เอ้ยๆๆเอางี้ดีกว่าเดี๋ยวเตอร์ไปหาฟ่าที่ซุปเปอร์มาเก็ตดีกว่า”
“อื้มๆๆได้ๆๆ” ผมวางโทรศัพท์ก็เดินออกจากมหาวิทยาลัย ในระหว่างที่เดิน ก็เดินไปเจอกับคู่อริ ไอ้อะตอมนั้นแหละ
“เมื่อไรจะว่างไปทานข้าวกับผมครับ แมวน้อย” แมวน้อยอะไรของมรึง บ้ารึป่าว
“ก็ไม่ว่างนิครับ ถึงว่างก็จะบอกว่าไม่ว่างครับ หมาเน่า”
“เล่นตัวไปเถอะ อย่าให้ใช้กำลังนะจ้ะ”
“กลัวมากมาก” ผมกวนตีนใส่มัน
“แล้ววันนี้จะไปไหนอ่ะ ขอไปด้วยดิ”
“นัดกับแฟนไว้ จะไปด้วยกันป่ะหล่ะ”
”ไป”
“เห้ย บอกหลายครั้งแล้วใช่ป่ะว่ามีแฟนแล้ว จะเอาไรอีก เลิกยุ่งกะผมซักทีเถอะ ขอร้องหล่ะ”
“มีได้ก็เลิกได้นิ”
“เลิกไม่ได้ เพราะผมไม่คิดจะเลิก โตๆกันแล้ว นายน่าจะเขาใจนะ อย่าให้นายเป็นคนที่น่ารังเกียจสำหรับเราเลย เป็นเพื่อนกันจะดีกว่านะ”
“ก็เราอยากได้เธอเป็นแฟนนิ”
“เอ้าไอ้นี่ พูดไม่รู้เรื่องรึไง งั้นก็อย่ารู้จักกันเลยดีกว่านะ” ผมเดินไปเรียกแท็กซี่ ขี้เกียจพูดกับมันแล้ว รำคาญอ่ะ
“ไปพารากอนครับ” แล้วเตอร์ก็โทรมา
“ที่รัก เตอร์ถึงแล้วนะ รออยู่ตรงแมคนะ”
“ครับ รอแปปนะ รถติดนิดหน่อย”
“ครับ ให้รอทั้งชีวิตก็รอได้” แล้วอย่างเนี่ยจะให้ผม ไปรักคนอื่นได้ยังไง
“แล้วทำไมเตอร์มาไวจังอ่ะ”
“ก็เตอร์ไม่ได้อาบน้ำแต่งตัวใหม่อ่ะ”
“เน่าแล้ว”
“ไม่เน่ายังหอมอยู่เลย เดี๋ยวจะให้ดมอีก แบบเมื่อวานอ่ะ”
“ทะลึ่ง วันหลังทำอะไรแบบนี้อีก จะไม่พูดด้วยสามวัน”
“โห ไรว่ะ”
“ว่ะกับใคร พูดเพราะๆหน่อยสิครับ”
“ครับ”
“ใกล้ถึงแล้ว เดี๋ยวฟ่าจ่ายตังค์ก่อนนะแล้วเดี๋ยวเดินไปหา แค่นี้นะครับ” ผมลงรถก็เดินลัดสยามสแควร์ไปทางสยามพารากอน ขี้เกียจไปติดอีกหลายไฟแดง ระหว่างทางก็เดินผ่านร้านสตรอเบอร์รี่ปั่นโยเกิร์ตก็แวะซื้อ แล้วก็กดโทรศัพท์หาเตอร์ว่าจะเอาด้วยไหม
“เตอร์ครับ”
“เอาสตรอเบอร์รี่ปั่นไหม”
“ไม่เอาดีกว่า”
”ถึงไหนแล้วอ่ะ คิดถึงจะแย่แล้ว”
“อย่ามาตลก แค่นี้นะ” ผมเดินดูดน้ำปั่นไปเรื่อยๆ ก็เจอพี่ส้ม คนสวย อิอิ
“พี่ส้ม” ผมเดินไปจี้เอวพี่ส้มที่กำลังเลือกเสื้อผ้าอย่าเมามัน
“ว๊าย แหกๆๆๆๆๆ ไอ้ฟ่า ตกใจหมดเลย”
“พี่ส้ม คิดถึงจัง”
“อย่ามาปากหวาน ช่วงนี้พี่ยุ่งๆอ่ะเลยได้ไม่ค่อยไปเม้าท์กะพวกเราเลย แล้วนี่มาคนเดียวหรอ ที่รักเราไปไหนอ่ะ”
“อยู่ฝั่งโน้นอ่ะ แล้วพี่ส้มมากะใครอ่ะ น่ารักเชียว”
“กิ๊กใหม่ หล่อม๊ะ”
“หล่อมาก แต่แพ้ฟ่านิสนุง”
“ยอร์ชๆ นี่น้องฟ่า น้องสุดที่รักของพี่ นี่น้องยอร์ชจ้ะ”
“หวัดดีครับ” ยอร์ชยกมือไหว้ผม ผมยกมือไหว้ตอบ มันยกมือไหว้ผมทำไมว่ะ หน้ามันแก่กว่าผมอีก อิอิ คิดเอาเองนะฮ่าๆๆ
“เดี๋ยวนี้เลี้ยงเด็กหรอเจ้”
“บร้าหรอ นี่น้องชายพี่มาจากเชียงใหม่อ่ะ”
“อ้อ” ผมยืนคุยกะพี่ส้มได้สักพัก เตอร์ก็โทรมาถามว่าผมถึงไหนแล้วทำไม มันนานจัง เม้าท์นานไปหน่อย
“อ่าวพ่อหนุ่มเตอร์โทรมาตามแล้ว ไปเถอะๆๆแล้วเดี๋ยวไว้โทรคุยกัน”
“ครับ งั้นฟ่าไปก่อนนะพี่ส้ม ไปก่อนนะยอร์ช”
“จร้า” ผมร่ำลาจากสองคนนั้นแล้วก็เดินไปหาเตอร์ พอเดินไปถึงก็เจอมันนั่งกด ๆๆโทรศัพท์อยู่ คนนั่งเล่นเกมส์แหละ
“เตอร์”
“รอนานแล้วเนี่ย”
“ไหนบอกทั้งชีวิตก็รอได้ง่ะ”
“รอแค่นี้ทำมาบ่น”
“ป่ะ ฟ่าอยากกินไรอ่ะ”
“อยากกิน อื้มม นึกไม่ออกอ่ะ แต่รู้สึกเบื่อๆอาหารเเถวนี้แล้วอ่ะ หรือว่าจะกลับไปทำกินเองดีกว่า"
"ฟ่าไม่เหนื่อยหรอ ดูฟ่าเหนือ่ยๆนะ หาอะไรกินแถวนี้แหละ จะได้ไม่ต้องกลับไปทำให้เหนือ่ยอีก"
"อื้มก็เป็นความคิดที่ดีนะ งั้นฟ่ากินอะไรก็ได้ ตามใจเตอร์แล้วกัน"
"เตอร์นึกออกแล้ว ขนมจีนบางกอก มาบุญครอง อยากกินอีกแล้วอ่ะ"
"เหมือนเราเพิ่งจะกินกันไปรึป่าว"
"อื้ม งั้นท่าสยามดีมั้ย สยามเซนเตอร์อ่ะ"
"โอเค ฟ่าขี้เกียจเดินไปมาบุญด้วยอ่ะ ไกลโคตร วันนี้เมื่อยขายังไงไม่รู้อ่ะ" เราสองคนเดินไป สยามเซนเตอร์ ก็เจอกับพี่ส้มคนสวยอีกแล้ว
"เตอร์ๆ เตอร์จำพี่ส้มได้ป่าว นั้นอ่ะ"
"อ๋อจำได้ ที่พูดมากมากอ่ะนะ"
"ฮ่าๆๆๆไอ้บร้า แกล้งอะไรแกดีอ่ะ"
"แล้วจะไปแกล้งพี่เค้าทำไมอ่ะ โรคจิต"
"ก็อยากแกล้งอ่ะ เอางี้ๆ เตอร์แกล้งเดินไปขอเบอร์พี่เค้าดิ๊"
"เค้าก็จำเตอร์ได้อยู่ดีอ่ะ"
"จำไม่ได้หรอก อ่ะ นี้ๆๆใส่เเว่นซะ" ผมล้างไปหยิบแว่นตาในกระเป๋าให้เตอร์ใส่
"จะดีหรอฟ่า"
"ดีที่สุดแหละ" เตอร์เดินเข้าไปหาพี่ส้มโดยมีผมยืนดูอย่างห่างๆ แอบซุ่มอยู่เดี๋ยวพี่ส้มจะเห็น สองคนนั้นคุยกันดังนี้
"ขอโทษนะครับ ขอเบอร์หน่อยได้ป่ะครับ อยากคุยด้วยอ่ะ" เตอร์เดินเข้าไปขอเบอร์พี่ส้ม
"จะดีหรอค่ะ" พี่ส้มทำท่าเขิลอายกับผู้ชายตรงหน้า
"เจ้ๆให้ไปเลย หล่อด้วย" ไอ้ยอร์ชสนับสนุน อย่างออกหน้าออกตา เตอร์ยื่นโ?รศัพท์ให้พี่ส้ม พี่ส้มรับไปแล้วก็กดๆๆๆ ผมรีบเดินไปแสดงตัวทันที
"ทำไรอ่ะเจ้"
"เอ้าฟ่า ก็ผู้ชายคนนี้เค้ามาขอเบอร์เจ้อ่ะ"
"หรอ แล้วรู้ยังเค้าชื่อไร " เตอร์หลุดยิ้มออกมา พี่ส้มเริ่มคุ้นหน้าชายคนนั้น กระชากแว่นตาดำ ออกจากใบหน้าชายคนนั้น
"น้องเตอร์ใช่ไหม ฟ่าแกร้ายกับฉันมากนะ ทุกอย่างบงการโดยแกใช่มั้ย"
"ถูก โอ๋ๆๆๆๆๆๆไม่งอลน๊า เดี๋ยวเลี้ยงข้าวป่ะๆๆไปกินข้าวกัน"
"เออดี กำลังหิวพอดี เมื่อกี้นะแก ฉันนะดีใจจนใจนี้เต้นตุ๊บๆๆๆ อยู่ๆก็มีชายรูปหล่อมาขอเบอร์ฉัน แกทำฝันฉันสลายนะย่ะ"
"พี่ส้มจำผมไม่ได้หรอครับ"
"ก็น้องเตอร์ใส่เเว่นดำ อำพรางหน้าขนาดนี้พี่จะจำได้ไง แต่ไม่ได้อำพรางความหล่อนะจ้ะ ความหล่อเข้าตาพี่เต็มๆ" ยอดทุกเม็ดจริงๆพี่สาวฉัน
"แล้วนี้ช็อปปิ้งอะไรเยอะแยะเลยเนี่ย"
"ของนังยอร์ชมันไม่ใช่ของฉัน พาเด็กบ้านนอกเพิ่งเข้ากรุงมาซื้อของอ่ะ"
"แล้วเรียนที่ไหนอ่ะครับยอร์ช" ยอร์ชชี้ให้ดูที่เสื้อ ที่สกรีนตรามหาวิทยาลัยเอาไว้
"เอ้าที่เดียวกะเตอร์เลยนินา"
"น้องเตอร์ๆ ฝากดูๆน้องพี่ด้วยนะ มันเซ้อๆซ่าๆอ่ะ เพิ่งมาจากบ้านนอกก็เงี้ย"
"ก็มาจากที่เดียวกันอ่ะแหละ" เราเดินกันถึงร้านก็สั่งอาหารกัน ทุกคนต่างหิว เลยสั่งกันเป็นปอปลง
"เกาเหลาหมูตุ๋นนะครับ แล้วก็ข้าวผัดกุ้ง แล้วก็เย็นตาโฟ พี่ส้ม ยอร์ช เอาไร สั่งเลยๆๆไม่ต้องเกรงใจ เตอร์มันเลี้ยงมื่อนี้อ่ะ" เนียนตาหร๊อด
"โอเคงั้นพี่เอา นี้ๆๆนะ บลาๆๆๆๆๆๆ" ทุกคนสั่งอาหารครบแล้วก็นั่งคุยกันเฮฮา มื้ออาหารมื้อนี้จบลง อย่างสนุกสนาน ยอร์ชเป็นเด็กน่ารักๆ ดูๆออกจะขี้อาย แต่ก็พูดเก่งหรือเพราะยังไม่สนิทกะผมสองคนมาก เลยปล่อยไม่เต็มที่ แต่ดูน้องเค้ามีกลิ่นนะเนี่ย ฮ๋าๆๆ เรด้ากวางเรนเดียร์มันกระดิก เราสี่คนแยกย้ายกันกลับบ้าน บ้านใครบ้านมัน ผมสองคนกว่าจะถึงบ้านก็สามทุ่มแล้ว มัวแต่เดินเล่นกันจะค่ำมืด หุหุ ตอนกลับรถไฟฟ้า คนก็เยอะนิดหน่อย ผมสองคนยืนข้างผู้ชายสองคน ผู้ชายคนหนึ่งยืนเอามือจับห่วงที่เค้าให้ยืนจับอ่ะ แล้วอีกมือก็ให้แฟนเค้าจับ เดี๋ยวนี้เมืองไทยเค้าเปิดเผยมากขึ้นแล้วเนอะ แต่ก็น่ารักดีนะ น่ารักมากด้วยผู้ชายคนนั้นจับมือแฟนขึ้นมาหอมเป็นระยะๆ ไอ้ตัวดีดันไปเห็นเข้าแล้วก็ส่งสายตามาที่ผม บ่งบอกว่ามันอยากทำแบบนั้นบ้างอะไรบ้าง ผมได้แต่ยิ้มให้มัน มันเริ่มเอานิ้วก้อยมาสะกิดผม มีนัยยะแฝงไว้ว่า ขอจับมือหน่อย ผมชักมือหนี มันดึงมือผมที่จับห่วงอยู่ออกแล้วมันก็จับแทน แล้วเอามืออีกข้างตบเบาๆที่ต้นแขนของมัน ส่งสัญญาณสื่อมาว่าให้ผมอ่ะ จับตรงแขนมันแทนจับห่วง เด็กผู้ชายสองคนนั้นหันมามองแล้วก็ยิ้มให้ผมสองคน ผมก็ยิ้มตอบเล็กน้อย อายเค้าด้วยแหละ ก็เลยไม่จับมัน สถานีหน้าแล้วคือสถานีที่ผมจะลง รถไฟฟ้าออกตัวกระตุกนิดหน่อยทำให้ผมเซไปข้างหน้า เตอร์ได้โอกาสคว้าเอวผมมากอดไว้ แล้วมันก็ไม่ปล่อยเลย กอดเเน่นเชียว น้องผู้ชายสองคนนั้นก็มองเราสองคนแล้วก็อมยิ้ม ถึงสถานีที่ผมสองคนจะลง มันก็จับมือผมออกจากขบวนรถไฟฟ้า
"ปล่อยได้แล้ว"
"อายอะไรไม่เห็นต้องอายเลย ดูน้องสองคนนั้นดิเค้าไม่เห็นจะอายเลย"
"แต่ฟ่าอายนิ"
"อายที่มีเตอร์เป็นแฟนหรอ"
"ป่าว แบบนั้นมันอับอาย แต่นี้มันเขินอาย ฟ่าไม่เคยอับอายที่มีเตอร์เป็นแฟน แต่ฟ่าเขินอายที่เตอร์จะมาจับมือฟ่าในที่สาธารณะ"
"จร้า อธิบายซะยืดยาวเชียว" แล้วเราสองคนก็เดินขึ้นลิฟท์ไป โดยมันเริ่มจับมือผมอีกแล้ว แล้วก็จูงผมเข้าห้องไป ทันทีที่ประตูห้องถูกปิดลง ผมถูกดันให้ไปชิดประตู จมูกของเตอร์กดมาที่แก้มผมเบาๆ
"อย่ามองแบบนั้นสิที่รัก" ผมถามมันด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
"ทำไมอ่ะจ้ะ"
"ก็มันรู้สึกเสียวสันหลังวาบ ยังไงก็ไม่รู้อ่ะ เห้อๆๆขออาบน้ำก่อนได้ป่าว"
"อาบทำไม ตัวยังหอมอยู่เลย"
"เตอร์ไม่ชอบตัวหอมๆกลิ่นสบู่หรอ" ผมเอามือกอดคอมันเอาไว้
"กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆแบบนี้ก็ชอบ" เตอร์เอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของผม สติผมเริ่มกระเจิงแล้ว ผมค่อยๆปลดเข็มขัดของเตอร์ แล้วก็ปลดกระดุมกางเกงทีละเม็ด อย่างช้าๆ คนตรงหน้าดูจะมีความสุขไม่น้อย เตอร์ค่อยๆกดจมูกลงมาตรงซอกคอของผม แล้วก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อผมออกอย่างช้าๆ ผมค่อยๆดึงกางเกงเตอร์ลงจนเหลือบ็อกเซอร์สีขาวแนบตัว ผมถอดเสื้อให้เตอร์แล้วก็พลิกตัวกลับให้เตอร์เป็นฝ่ายชิดกับประตูแทน ผมค่อยๆกดปลายจมูกไปตามซอกคอ มือก็ลูบไล้บริเวณหน้าท้อง เตอร์หลับตาพริ้มกับสิ่งที่ผมกำลังทำให้ ผมค่อยๆถอดปลายจมูกออก แต่มือก็ยังคงลูบไล้ไปทั่วร่างกาย แล้วผมก็ค่อยๆก้าวเท้าออกจากตรงจุเกิดเหตุ แล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"เห้ยฟ่า ทำไมทำกับเตอร์แบบนี้อ่ะ ฟ่า ฟ่าครับ ฟ่ารู้ไหมว่าฟ่าใจร้ายมากอ่ะ ฟ่าค๊าบบบบบบบบ" ผมได้แต่ยิ้มอยู่ในห้องน้ำ ฮ๋าๆๆๆๆแต่ออกไปนี้ผมต้องโดน
ชุดใหญ่แน่ๆเลย.............
-
:mc4: :mc4: :L2:
-
:กอด1: :man1:
อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋ ดีกันแล้ว อ่ะนะ เจอชุดใหญ่ยังงายเหยอออออ
-
ก็ชุดใหญ่ไง ไม่รู้จักหรอชุกใหญ่อ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ แบบโต้รุ่ง งุงิ
-
:haun4: น้องฟ่าอ่ะ :-[
-
ชุดใหญ่พิเศษใส่ทุกอย่าง :o8:
:call:
-
น้องฟ่า ชุดใหญ่ เป็นไงหรออออ :o8:
-
ขอคอมโบ้เซตชุดนึงค่ะ 555
นุ้งฟ่ากะหมูเตอร์มาแล้นนนน มาถึงก้อเรียกเลือดพี่ๆกันเลยทีเทียว
ลอยกระทงจะไปที่ไหนกันจ๊ะ จะขอไปตั้งกล้องรอ อิอิ
-
มาปูเสื่อรอเลยนะนุ้งฟ่า ฮี่ๆ
ชั้นคิดถึงเธอ ตั้งแต่หัวค่ำจนอุษาสางงงงง
-
:z13: :z13: จิ้มป้าข้างบน
รอชุดใหญ่นุ้งฟ่านะฮับ
อิจฉาคนรักันวุ้ย :-[
-
^
^
:z13:
จิ้มทะลุไปสองรีบนด้วย
ไม่ได้มาเยี่ยมทู้นี้น้านนานเลย จขกทมีเคืองแหงๆ :3123:
-
เคืองมากเลยพี่น้ำตาล หายไปนานมากก นึกว่าไม่รักกันแล้ว แงๆๆๆๆ T T
-
แอบอ่านมาพักนึงแล้ว วันนี้ขอมารายงานตัวคร่า
:-[ ชุดใหญ่นี่อารายเหรออออออ เค๊าไม่เข้าจายยยยยย
อย่าลืมมาบอกน๊า :-[
-
ปีศาจน้อยสีชมอยากรู้ว่าชุดใหญ่เป็นไงหรอจ้ะ ถามคนข้างกายจิ อิอิ
-
คิดจะมาทำให้อยากแล้วจากไปเหรอครับ นุ้งฟ่า ถ้างั้นก็คิดผิดซะแล้ว
นุ้งเตอร์ซะอย่าง เลยจัดชุดใหญ่ตามที่ต้องการ :z1:
+1 ให้เป็นกำลังใจทั้งสองคน
ปล. ยอร์ชนี่จะเป็นตัวเพิ่มสีสันหรือเปล่าน้อ ....
-
ฟ่าขี้แกล้งเหมือนกันนะเนี่ยะ เอ หรือว่าตั้งใจหว่า
-
หวานซะ
:-[ :-[
-
ฟ่าทีหลังไม่ต้องอายนะ
บีทีเอสคนเยอะแยะไม่ต้องอาย
เตอร์นี่คึกตลอดเลยวุ้ย
-
กลับมาก็ :oo1:
เอาชุดหญ่า........ย พิเศษ อีกนุ้งฟ่า :z1:
:กอด1: :L2:
-
ป๊อปคอร์น พร้อม!
น้ำ พร้อม!
เสื่อ พร้อม!
นุ้งฟ่าพร้อมยังอ่ะ คริ คริ
ป้าออม พี่น้ำตาล และทุกคนค้า เสื่อผืนใหญ่ๆ มานั่งรอด้วยกันเร้ววววว
-
ตั้งหน้าตั้งต่อรอชุดใหญ่กันเพียบเลยน๊า
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ลอยๆกระทง ไปลอยกระทงที่ไหนกันค๊าบบ
เดี่ยวพรุ่งนี้นุ้งฟ่าจะกลับไปลอยกับครอบครัวโดยมีเตอร์ตามไปด้วย อิอิ
ยังไงใครที่ยังไม่มีคู่ลอยกระทงขอให้เจอในคืนลอยกระทงนะครับ
กิ้วๆๆๆๆ
ผมอาบน้ำเสร็จ ก็ค่อยๆย่องออกจากห้องน้ำ กวาดสายตาไปทั่วห้องก็ไม่มีคนอยู่ เปิดประตูห้องนอนก็ไม่มีคนอยู่ เห้ยหรือมันจะน้อยใจโดนระเบียงตายไปแล้วเนี่ย
แต่ไม่น่าจะใช่ เพราะผมก็แกล้งมันแบบนี้บ่อยๆอ่ะ สงสัยไปหาอะไรกินแน่นอน ผมเลยลัลล้า แก้ผ้าแต่งตัวหน้ากระจก เดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้าก็........
"แบร่"
"เห้ย ไอ่บร้าเตอร์ ตกใจหมดเลย เข้าไปทำบร้าอะไร ออกมาเลยเดี่ยวเสื้อยับ"
แล้วมันก็ออกมาจากตู้เสื้อผ้า แล้วก็มายืนมองผมที่กำลังโป้อยู่ ผมรีบคว้าบ็อกเซอร์มาใส่
"มองอะไร"
"ก็มองชีเปลือยง่ะ ทั้งขาวทั้งเนียน อดใจไม่ไหวแล้วโว้ยยย" ผมรีบเอามือดันหัวมันไว้ ก็มันเหงื่อซกขนาดนั้นอ่ะ ผมอาบน้ำแล้วนะ
"เตอร์ไปอาบน้ำก่อนดิ นะ เดี๋ยวฟ่ารอ"
"อื้มก็ได้" มันเดินของตกถอดเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไป ผมลัลล้ากับการแต่งตัว สักพักมันก็ออกมาจากห้องน้ำ ยิ้มร่ามาเลย
"ครีมอาบน้ำกลิ่นใหม่นี้หอมดีเนอะ"
"อื้ม กลิ่นดอกแก้ว ซื้อมานานแล้วแต่ไม่ได้ใช้" ผมเป็นคนที่ชอบซื้อครีมอาบน้ำมาก ซื้อมาเรียงๆกันเต็มไปหมด
ถ้าผมหยิบขวดไหนมาใช้เตอร์ก็จะใช้ขวดนั้นเหมือนกัน
"เช็ดหัวให้โหนยยยยยยย"
"นั่งสิครับ" เตอร์นั่งลงที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งแล้วก็ยื่นผ้าเช็ดตัวให้ผม เช็ดหัวให้ เตอร์หันหน้าเข้าหาตัวผม แล้วก็กดจมูกมาที่ลำตัวผมทันที
"หอมจัง"
"นั่งเฉยๆสิ ฟ่าจะเช็ดยังไงอ่ะ"
"ฟ่า"
"จะน้ำเน่าอะไรอีกอ่ะ" มันส่งสายตาซึ้งๆมาหาผม
"ถ้าเตอร์งองแหรือทำตัวไม่น่ารักอ่ะ ฟ่าอย่าบอกเลิกเตอร์นะ"
"ฟ่าจะบอกเลิกเตอร์ได้ไงอ่ะ ก็ฟ่ารักเตอร์นิ แต่เตอร์ก็อย่าดื้อสิครับ" ผมเอามือหยิกแก้มมันแล้วก็ส่ายไปมา มันทำหน้ามุ้ยเชียวแล้วก็ดึงผมเข้าไปกอด
"ฟ่ามีงานที่จะต้องเคลียร์ป่าว"
"อื้มมมม ไม่มีนะ ถามทำไม"
"ก็จะได้..................แบบนี้ไง" มันอุ้มผมขึ้นพาดบ่า
"เห้ย ปล่อย เดี๋ยวตกอ่ะ เดี๋ยวถ้าหน้าแหกเป็นเรื่องนี้ เห้ยปล่อยดิ" เตอร์วางผมลงบนเตียง
"จะทำไร" ผมถามัมนหน้ามุ้ยๆ เลือดเกือบตกหัว เห้อๆๆๆ
"ข่มขืน"
"บอกดีดีก็ได้" ผมจัดการถอดเสื้อตัวเองออก แล้วส่งสีหน้าเชื้อเชิญคนตรงหน้า ยั่วป่าวหล่ะ อิอิ (มรึงเสร็จกุแน่คืนนี้)
เตอร์ปลดผ้าเช็ดตัวออกทันทีแล้วก็กระโดดขึ้นเตียง ดันให้ผมนอนลงไปแล้วขึ้นคร่อม ปลายจมูกเตอร์กดลงมาที่แก้มผมสองข้าง แล้วก็ประกบริมฝีปากทันที
กลิ่นยาสีฟันอ่อนสัมผัสที่ริมฝีปากผม ในไม่ช้าก็มีปลายลิ้นล่วงเข้าไปในปากผมทันที คนตรงหน้าผมเหมือนจะความหาอะไรซักอย่าง แต่คงหาไม่เจอมั้ง เลยหาไม่หยุด หาอยู่สักพักก็ถอนริมฝีปากออก แล้วกดปลายจมูกไปที่ซอกคอผมทันที ขืนปล่อนไว้แบบนี้ผมต้องเสียเปรียบแน่นอน เตอร์ย้ายจุดหมายไปที่หน้าอกของผม แล้วก็จัดการดูดื่มอยู่ตรงนั้นจนสมใจ ทุกพื้นที่ในร่างกายผมถูดสัมผัสไปด้วยริมฝีปากและปลายลิ้นของคนที่อยู่ตรงหน้า
เตอร์ลุกออกจากตัวผม แล้วมานั่งข้างๆ แล้วจัดการดึงบ็อกเซอร์ผมลงอย่างรวดเร็ว หนอนน้อยของผมที่มันโตเต็มที่ ถูกเตอร์กินเข้าไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความกระสันผมถึงกับสะดุ้ง ดันลำตัวขึ้นมา ผมดันตัวเองด้วยข้อศอกทั้งสองข้าง แล้วความหาหนอนชาเขียวตัวที่ผมคุ้นเคยอยู่ทุกวัน ตอนนี้เราสองคนกินหนอนของกันและกันไปแล้วค๊าบบบบบบบบบ ความรู้สึกตอนนี้สุดจะบรรยาย
ผมตั้งสติได้ก็คาลตัวหนอนนั้นออก เตอร์ได้สติก็เอื้อมมือไปหยิบอุปกรณ์ร่วมรักของเราทันที ในขณะที่เตอร์กำลังฉีกห่อเสื้อกันฝนนั้น ผมรีบคว้ามาก่อน
"คืนนี้พี่ขอนะน้อง" ฮ่าๆๆๆๆๆ เตอร์ทำหน้างง แต่ก็ส่งยิ้มให้ผม แล้วมันก็ดึงสิ่งที่ผมแย่งมาเมื่อครู่กลับไป แล้วผลักให้ผมนอนลง แล้วมันก็ใส่ให้ผม
เตอร์ไม่รอช้าจัดการทาเจลที่ประตูหน้าด่านตัวเองแล้วนั่งทับหนอนน้อยผมทันที เตอร์มีอาการเกร็งๆ สงสัยไม่โดนมานาน เพราะพักหลังๆมานี้มันทำร้ายผมอยู่ฝ่ายเดียว ผมดันตัวเองขึ้นนั่ง แล้วก็โน้มคอมันลงมาจูบ เตอร์เริ่มเดินเครื่อง โดยมีผมจับกุมหนอนชาเขียวของมันอยู่อย่างแนบแน่น เตอร์ประกบริมฝีปากลงมาที่ผม ก่อนที่จะเร่งเครื่องอย่างรวดเร็ว เสียงครางภายในลำคอของเราสองคน เรียกว่าไม่หยุดหย่อน จนต้องปล่อยออกมาให้ได้ยินกัน เราเดินเครื่องดำเนินรักกันอยู่นานจนน้ำป่าเริ่มไหลมาจะทะลักเขื่อนของผมอยู่แล้ว หนอนชาเขียวของเตอร์ก็เริ่มสงสัญญาณแล้วว่าตอนนี้น้ำได้เอ่อเต็มเขื่อนจนจะล้นออกมา
"เตอร์ ฟ่าใกล้แล้วอ่ะ" เตอร์ได้ยินอย่างนั้นเลยเริ่งเครื่องแล้วหนอนไอ้เตอร์ก็พ่นพิษมาเต็มมือและหน้าท้องของผม ก่อนที่ผมจะพ่นพิษในตัวมันตามมาติดๆ
พายุเริ่มสงบลง ผมหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดร่างกาย ผมและเตอร์ เราสองคนนอนลงด้วยความอ่อนแรง เตอร์ดึงผมเข้าไปกอด แล้วก็ลูบหัวผมเบาๆ ผมเอามือลูบที่หน้าท้องเนียนๆของเตอร์ เตอร์จับมือผมให้หยุดลูบ
"เดี๋ยวมันตื่น" ผมเลยนอนเฉยๆให้มันกอดก็ได้ เดี๋ยวเจ็บตัว อิอิ ผมเผลอหลับไปในออ้อมกอดก็ต้อง สะดุ้งตื่น เมื่อมีคนมาแอบหอมแก้มผม ผมคลืมตามองก็เห็นคนจรงหน้ายิ้มให้อย่าอ่อนหวาน ริมฝีปากถูกประกบทันทีเมื่อผมยิ้มตอบ แล้วมันก็กระซิบข้างหูผมเบาๆว่า
"ขอตีเสมอนะ" แล้วผมก็โดนมันทำประตูคืน ตีเสมอเป็น 1-1 ผมพยุงร่างอันโรยแรงลุกจากเตียงเพื่อไปชำระร่างกายที่ตอนนี้คละคลุ้งไปด้วยน้ำรักของผมสองคน
แต่เตอร์ก็ดึงมือผมไว้
"จะไปไหน"
"อาบน้ำอ่ะ"
"เตอร์ไปด้วย"
"เตอร์อย่าทำสายตาแบบนี้ได้ป่ะ ฟ่าเสียวสันหลังวูบเลย"
"ขนาดนั้นเชียวหรอ งั้นต่อเลยดีป่ะ"
"พอก่อนเถอะนะ" ผมจูงมือมันให้เดินไปเข้าห้องน้ำ ในขณะที่ผมยืนอาบน้ำอยู่มันก็ยังลวนลามผมเป็นระยะ
"เตอร์หื่นอ่ะ ดูทำหน้าเข้าดิ ถ้ายังไม่หยุดอีก ฟ่าจะยัดเยียดความเป็นผัวให้เป็นครั้งที่สองนะ"
"โหดว่ะ" ผมเดินจากห้องน้ำโดยที่เตอร์เดินตามมาติดๆแล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้ผม ผมเดินไปใส่เสื้อผ้า
"ใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวพอนะ เตอร์อยากนอนกอดฟ่าแบบเนื้อสัมผัส"
"แต่มันหนาวนะ"
"เตอร์สัญญาว่าจะกอดฟ่าจนฟ่าตื่น"
"อื้มๆๆๆ" ตอนนี้อะไรก็ได้ เพราะผมง่วงแล้วก็เพลียมาก แต่ไอ้ตัวดีนี้สิมันไปกินยาบ้าที่ไหนมาก็ไม่รู้อ่ะ มันยังคึกอยู่เร้ยยย หรือคืนนี้ผมต้องเสียเอกราชเป็นครั้งที่สองนะ
ผมแต่งตัวเสร็จก็มุดตัวเข้าไปในผ้าห่ม จนผมใกล้จะเคลิ้มหลับไปก็มีร่างกายอุ่นๆมาโอบกอดผมไว้ พร้อมกับหอมมาที่แก้มเบาๆ จนผมหลับไป
(http://www.siambig.com/resize_picture/loikrathongatsukhothai_000.jpg)
-
เสมอกันแบบนี้ ไม่ต้องเตะลูกโทษตัดสินเหรอ อิ อิ
-
กรี๊ดดดดดดด เริ่ดค่ะเสมอ1:1
ปล,ขอแสดงความยินดีด้วยที่ทั้งคู่เข้าใจกันแล้ว และหวังว่าเหตุการณ์สะเทือนขวัญบั่นทอนจิตใจชีวิตคู่จะไม่เกิดขึ้นอีกนะคะ
(http://www.uppicweb.com/x/i/ik/redrose.jpg)
-
เด็กบร้า..อะไรม่ายรู้คึกเกิ๊น :-[
-
นี่ชุดใหญ่แล้วเหรอ ว๊า... แถวบ้านเรียกไม่ใหญ่จริงอะ :laugh:
ระดับนุ้งฟ่าเนี่ย ใหญ่กว่านี้ได้อีกไม่ใช่เหรอ
:z1:
ลป. เห็นเด็กรักกันแล้วมีความสุข อย่าทะเลาะกันบ่อยๆเน้อ ป้าปวดจายยยยยย :bye2:
-
ตีเสมอ แล้วมีต่อทดเวลาบาดเจ็บป่าว :z1:
ขอให้ลอยๆ กระทงกันให้หนุกนะ งานนี้นุ้งฟ่าพาลูกเขยไปเยี่ยมแม่ยายด้วย :man1:
-
ไม่เสียเปรียบซึ่งกันและกัน
:haun4:
-
ตีเสมอละ
งั้นต้องวัดด้วยลูกโทษจิ
-
เวลารักกันก็เต็มที่เลยนะหนูๆ
เวลาไม่เข้าใจกันก็นึกถึงตอนหวานแหววให้กันเยอะๆ จะได้ดีกันเร็วๆนะจ้า
จัดไป 1 แต้ม :จุ๊บๆ:
-
^^
^^
จิ้มน้องสาว กอดแน่น ๆ
นุ้งฟ่า แพ้นุ้งเตอร์ 2 - 1 นำไปก่อนแท้ ๆ
หวานกันให้นาน ๆ นะครับ +1 เป็นค่าขนมคืนนี้ ลอย ๆ กระทง :z2:
-
:impress2:เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ยังอ่านไม่ถึงไหนเลย ไปลอยกระทงที่ไหนอะ
ไปพระราม8 ปะไปเจอกัน อิอิ ไม่รุใช่อะป่าวนะค่ะ แต่รู้สึกเหมือนว่าจะเรียนที่เดียวกับเตอร์เลยอะ
แต่เรียนสายการแพทย์อานะ ซึ้งมากเลยค่ะ เฮียได้ใจมาก อัลฟ่าน่ารักมากมาย เตอร์รักฟ่าเยอะๆนะ เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะ :bye2: :bye2: :L1: :L1: :L2: :L2:
-
น่ารักอ๊าคู่นี้ ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ :impress2:
-
เวลาหวานกันนี่ น้ำตาลขาดตลาดเลยน้า >.< น่ารักที่ซู้ด
-
:L1:เพิ่งมาอ่านเป็นครั้งแรก ตอนนี้อ่านได้ 58 หน้าละ ขอบอกว่า คู่นี้ช่างน่ารักอะไรอย่างนี้ แต่เตอร์เวลาหึงนี่น่ากลัวเหมือนกันนะ ไม่ฟังเหตุผลข้องฟ่าเลย ส่วนฟ่าก็ขี้น้อยใจไม่ฟังเตอรอธิบาย ยังไงก็ขอให้มาเขียนเรื่องราวความรักให้อ่านต่อไปนะ อย่าหายไปไหนนะ อ่านแล้วมีความสุข แอบอิจฉาเล็กน้อย อยากมีคนรักแบบนี้บ้าง อิอิ :L1:
-
เตอร์ตีเสมออ่ะเสียชื่อหมด
ครั้งหน้าทำแฮตทริคไปเลยนะ
เตอร์นะ
-
สนับสนุนความเห็นรีบน ^^
-
...เออ ดีๆๆกันซะอยากอ่านบทรัก มากกว่าบททะเลาะ
...ยอมเป็นเบาหวาน ดีกว่าความดันขึ้นวุ้ย
...งอนกันยังไง ความงก ของน้องฟ่า ก็ยังคงเส้นคงวาจริงๆๆ
...ทีหลังอะ งอนกันอย่าหนี กันนะ ไปปรับความเข้าใจกัน..บนเตียง เรื่องมันจบง่ายดีแค่..
...ตีเสมอ ไป ตีเสมอ กันมา :laugh:
-
นุ้งฟ่า มีแววจะโดนนำนะเนี่ย :z1: :z1:
-
มาแร้วๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้กลัวจะเบ่อเราสองคน เลยเอาเรื่องของยุ่งกะแตมมาเเจมด้วยนิดหน่อย อิอิ
คิดถึงกันบ้างน๊า จุฟๆๆๆๆ
นอนหลับอย่างสบายใจก็มีแรงกดลงมาที่จมูก จนแก้มยุบ ผมค่อยๆลืมตามองแรงที่กดลงมาบนแก้มผม
“ตื่นได้แล้วครับ สายแล้ว” ผมลืมตามองคนที่มาปลุกผมด้วยการหอมแก้ม ที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีขาวบ็อกเซอร์สีขาว กลิ่นหอมของโฟมล้างหน้าอ่อนๆยังติดอยู่ที่แก้มผม ทำให้ได้กลิ่นหอม เห้อ หอมจัง
“ป่ะ ล้างหน้าแปรงฟัน เตอร์ทำกับข้าวไว้แล้ว ไปกินข้าวกัน”
“ไม่เอาอ่ะ ไม่หิว จานอนนน จานอนนนนนนนนนน” ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเองไว้ เตอร์ดึงผ้าห่มออก
“จะลุกดีดีหรือจะลุกแบบเจ็บตัว” ผมยังคงนอนนิ่ง อยากเจ็บตัวอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เตอร์เอามือมาลูบที่ก้นผมเบาๆแล้วก็บีบ
“ไอ้บร้านิ คนจะนอน พูดไม่รู้เรื่องรึไง”
“นี่มันจะเที่ยงแล้วนะแม่คู๊ณณณณณณ”
“แล้วไงอ่ะ”
“ตื่นๆได้แล้ว ไปกินข้าวกันเตอร์หิวแล้ว เดี๋ยวพาไปเที่ยว”
“ไม่ไป”
“แน่นะ”
“อื้ม”
“งั้นเดี๋ยวโทรชวนตุ๊กตาหน้ารถคนอื่นไปแทนนะ”
“ถ้าอยากตายก็ลองโทรสิ”
“ฮ่าๆๆๆๆ ตื่นได้แล้วครับที่รัก” เตอร์นั่งลงที่ข้างไตัวผมแล้วก็ดึงมือผมให้ลุกขึ้น
“โอ้ยยเดินไม่ไหวหรอก ขี่คอหน่อย นะ น๊าาาาาา” ผมยกมือขึ้นเตรียมพร้อมจะขี่คอ อิอิ เตอร์ให้ผมขี่คอแล้วก็พาผมไปห้องน้ำ
“บีบยาสีฟันให้ด้วย”
“เยอะ แล้วเมื่อไรจะลงจากหลงผมครับ”
“ก็คนเดินไม่ไหวอ่ะ อ่ะๆๆงั้นวางไว้ตรงนี้” ผมนั่งห้อยขาบริเวณอ่างล้างหน้า แล้วก็แปรงฟันลัลล้า โดยมีคนยืนกอดอกมองผมแปรงไฟแล้วก็อมยิ้มอยู่ตลอด
“งองไงง่ะ” ผมถามมันว่ามองอะไรในขณะที่แปรงฟันไปด้วย
“ป้าว” แล้วมันก็เดินออกไปข้างนอกแล้วก็เดินกลับมาพร้อมกับเสื้อยืดตัวหนึ่ง ผมล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเตอร์ก็เอาเสื้อมาใส่ให้ผม
“ขอบคุณครับ”
“ไปทานข้าวได้แล้วครับ เตอร์หิวแล้วครับ”
“ขี่หลังหน่อยจิ”
“เป็นง้อยหรอ”
“นะนะนะ”
“ไม่สบายรึป่าวเนี่ย หึ”เตอร์เอามือมาแตะที่หน้าผากผม แต่มันก็ให้ผมขี่คอไปนั่งที่โต๊ะกินข้าว ผมดึงมือให้เตอร์นั่งข้างผม เพราะมันกำลังจะเดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม
“ป้อนข้าวหน่อย” เตอร์ส่ายหัวแต่ก็แอบอมยิ้ม
“มีเมียหรือมีลูกว่ะเนี่ย” ผมไม่สนใจ เพราะตอนนี้หิวมากแล้ว แต่ไม่อยากกินเองอ่ะ มีไรม๊ะ
“มีอะไรกินมั้งน๊า ต้มยำจุ้ง”
“กุ้ง” แก้ได้ดีมากไม่งั้นไม่ฮานะเนี่ย สามีภรรยากันก็ต้องช่วยกันทำมาหากิน อิอิ
“อ่อกุ้ง เห้ยนี้หมีทอด”
“หมูครับ”
“อ่อหมู บล็อคโคลี่หมูกรอบ ยำปลาหมิก”
“หมึก พอๆๆๆฮามากไปแล้ว จะได้กินมั้ยวันเนี่ย”
“กินๆๆหิวๆๆ เอาหมูทอดก่อนเลย เอาน้ำต้มยำด้วย “ เตอร์ตักอาหารตามที่ผมบอกแล้วก็ค่อยป้อนผม แววตามันใส่ใจมาก ค่อยๆเป่าค่อยๆป้อน แล้วอย่างเนี่ยจะไม่ให้ผมรักเตอร์ได้ไง จริงป่ะ
“ป้อนแต่หมูอ่ะ เอาบล็อคโคลี่ด้วยจิ โหย คำเล็กๆจิ ปากนิดเดียวอ้าได้ไม่กว้างมากหรอกนะ”
“จร้า อร่อยไหม”
“หย่อยมั๊ก”
“กินไรต่อ”
“เตอร์กินมั้งจิ เดี๋ยวฟ่ากินเองก็ได้”
“ป้อนฟ่าก่อนก็ได้ แค่ได้ป้อนฟ่าเตอร์ก็มีความสุขจนจะล้นออกมานอกอกแล้ว” เวอร์ตาหร๊อด
“ไม่เอาๆฟ่ากินเอง เดี๋ยวฟ่าแกะกุ้งให้ โอเค๊”
“จ้ะ” ผมแกะกุ้งป้อนเตอร์ โดยที่เตอร์ก็ป้อนข้าวผมแล้วก็ป้อนตัวเองป้อนกันไปป้อนกันมา จนอาหารตรงหน้าหายวับไปกับตา อิ่มแปร้เลยครับ
“อิ่มมาก อร่อยมากมาม๊ะมาให้รางวัลหน่อย” ผมเอาจมูกหอมแก้มมันเบาๆ เพราะตอนนี้ปากมันมาก ฮ่าๆๆๆ
“รู้งี้ทำให้กินทุกวันเลยดีกว่า ได้รางวัลด้วย”
“ไม่ทำให้กินก็ได้ทุกวันนะ รู้สึก เดี๋ยวฟ่าเก็บล้างเอง”
“เดี๋ยวเตอร์ช่วย” เราสองคนช่วยกันล้างจาน เมื่อล้างจานเสร็จก็ไปนั่งดูทีวีให้มันย่อย ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้มันจะพาผมไปเที่ยวนินา
“วันนี้เราจะไปเที่ยวไหนกันอ่ะ”
“ใครบอกว่าจะพาไปเที่ยว ยังไม่ได้พูดเลย”
“เตอร์นั้นแหละอย่ามาขี้โกงนะ ตอนที่ไปปลุกฟา ฟ่าจำได้”
“แล้วฟ่าอยากไปไหนอ่ะครับ”
“อยากไปไหนก็ได้ ที่มีเตอร์ไปด้วยอ่ะ”
“วันนี้เป็นอะไรน๊า อ้อนอ้อน สงสัยเมื่อคืนจัดให้ประทับใจ”
“บ้า” ผมล้มตัวลงนอนหนุนตักเตอร์ เตอร์ลูบหัวผมเบาๆ
“วันนี้วันเกิดยุ่ง ยุ่งมันบอกว่าอยากไปแดนซ์อ่ะ เตอร์ก็เลยคิดว่าจะพามันไป ฟ่าว่าไง”
“กินเหล้ากันอีกอ่ะสิ”
“ครับ เตอร์เลยต้องขออนุญาติไง สังสรรค์นะ”
“เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อเด็กและเยาวชนที่สุด แต่กินให้มันมีสติเหลืออยู่บ้างนะ”
“ครับผม ยุ่งบอกให้พาฟ่าไปด้วย”
“ไอ้ยุ่งนี้มันเปรี้ยวใหญ่แล้วนะ แล้วแตมอ่ะว่าไง”
“แตมมันจะว่าอะไรได้อ่ะ ก็เออ ออ ไปอ่าสิ”
“แล้วมีใครไปมั้งอ่ะ”
“ก็มียุ่งมีแตมไง แล้วก็เพื่อนเตอร์อีกสามสี่คน แต่ไม่รู้ว่าไอ้ยุ่งมันจะชวนใครไปอีกป่าว”
“อย่างไอ้ยุ่งอ่ะนะจะแดนซ์ ฟ่ายังนึกภาพมันแดนซ์ไม่ถูกเลย ฟ่าว่าเราไปหาที่กินข้าวฟังเพลงเบาๆไม่ดีกว่าหรอ”
“ตอนแรกเตอร์ก็บอกมันแบบนั้น แต่มันไม่ยอมมันบอกว่ามันอยากแดนซ์อ่ะ”
“โอเค ก็ตามใจเค้า วันเกิดเค้านิ จะทำไงได้อ่ะ แล้วจะไปที่ไหนอ่ะ”
”ทองหล่อง่ะ”
“เดี๋ยวได้ตูดบานแน่ มิกเซอร์แพงจะตาย ไอ้ยุ่งมันจะไหวหรอ”
“ก็หารๆกัน เพื่อนๆทุกคนช่วยกันออก เลี้ยงให้ไอ้ยุ่งมันอ่ะ”
“เออดี นึกว่าไอ้ยุ่งออกคนเดียว มีหวังได้กินแกลบแน่”
“แล้วซื้อของขวัญให้ยุ่งยังอ่ะ”
“ยังอ่ะ ก็กะว่าเดี๋ยวจะชวนฟ่าไปซื้อด้วยกันไง”
“เตอร์ว่ามันดูเรียบง่ายไปป่ะ”
“ยังไงอ่ะ”
“มันไม่มีอะไรเซอร์ไพร์สอ่ะ “
“แล้วฟ่าจะเซอร์ไพร์สยังไงอ่ะ”
“อื้ทให้ฟ่าเป็นของขวัญไหม ยกให้ไอ้ยุ่งมันไปคืนหนึ่ง”
“นี่แหนะ”
“โอ๊ย” มันเขกหัวผม ด้วยความที่มันมือไวมันเลยเขกแรงไปหน่อย มันก็รู้ตัวเลยเป่าหัวผม
“ฟู่ๆๆๆๆๆ เตอร์ขอโทษนะ มือไวไปหน่อยอ่ะ”
“พูดเล่นแค่เนี่ยต้องใช้กำลังกันเลยหรอ”
“โอ๋ๆๆๆๆ ขอโทษนะครับ” มึนเลยเราปากหาเรื่องเจ็บตัวจริงๆ
“หยิบโทรศัพท์ให้หน่อยดิ”
“จะโทรหาใคร”
“แตม”
“โทรหามันทำไม”
“ก็ให้มันแกล้งไอ้ยุ่งไง”
“ไปแกล้งเค้าทำไม”
“เออน่ะ อยู่เฉยๆเดี๋ยวฟ่าจัดการเอง” ผมกดโทรศัพท์หาเเตมป์ยังไม่ทันจะตื๊ดเยยรับแล้ว รับไวมาก
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
“โหแตมป์รับโทรศัพท์โคตรไวเลยอ่ะ”
“อ๋อพอดีแตมป์กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่พอดีอ่ะ ฟ่ามีไรหรอ”
“พอดีฟ่าจะโทมาถามว่า วันนี้แตมป์จะไปงานวันเกิดยุ่งยังไงอ่ะ ไปด้วยกันป่าว”
“ยุ่งโทรมาบอกว่าเดี๋ยวจะนั่งแท็กซี่มารับแล้วไปด้วยกันอ่ะ
“ไปพร้อมกันป่ะ”
“ก็ดีนะ เดี๋ยวแตมป์ได้โทรบอกยุ่งอ่ะ”
“เห้ยๆแตมป์ แตมป์แค่โทรไปบอกยุ่งนะว่าจะไปเอง ให้ยุ่งไปที่ร้านก่อนเลย บอกมันว่าจะไปทำธุระก่อน”
“ทำไมอ่ะ”
“ก็แค่อยากแกล้งไอ้ยุ่งมันอ่ะ ว่าวันเกิดตัวเองแท้ๆแต่แฟนดันไม่มา อยากรู้จริงๆเลยว่ามันจะทำหน้ายังไง” ไอ้เตอร์ได้ยินก็เขกหัวผมเบาๆ แล้วก็อมยิ้ม
“จะดีหรอ”
“ดีที่สุดเลยแหละ”แล้วเราจะไปเจอกันที่ไหนยังไงอ่ะ”
“เอางี้นะ สักสองทุ่มแตมป์ก็มาที่คอนโดฟ่านะ มากินข้าวเย็นที่นี้ แล้วเดี๋ยวเราก็ออกไปพร้อมกัน ให้ไอ้ยุ่งมันไปที่ร้านก่อน แล้วแตมป์ค่อยโทรไปบอกมันว่าไปไม่ได้แล้ว”
“โอเคๆได้เลย”
“ว่าแต่เตรียมของขวัญให้ยุ่งอ่ะยัง หรือว่าคืนนี้จะจัดชุดใหญ่ให้”
“บร้า เดี๋ยวว่าจะออกไปซื้ออ่ะ”
“หรอ เดี๋ยวฟ่ากะเตอร์ก็จะออกไปซื้อเหมือนกัน ไปด้วยกันป่าว”
“ที่ไหนอ่ะ”
“ก็แถวสยามอ่ะ”
“ได้ๆไอด้วยๆ กี่โมงอ่ะ”
“บ่ายสามแล้วกัน เออ เอางี้ดีกว่า เเตมป์เอาเสื้อผ้ามาแต่งตัวที่คอนโดฟ่าเลย จะได้ไม่ต้องไปๆมาๆ”
“เออก็ดีเหมือนกัน เข้าๆออกๆบ้านเดี๋ยวแม่บ่น ออกไปยาวทีเดียวเลยดีกว่า”
“ฟ่าว่าแตมป์บอกแม่เลยนะ ว่าจะกลับหอ เพราะยังไงคืนนี้ยาวแน่”
“เครๆๆๆ”
“อื้มเดี๋ยวเจอกันนะจ้ะ”
“จร้า” ผมวางโทรศัพท์จากแตมป์ ไอ้คนที่ผมหนอนหนุนตักอยู่ก็จ้องตาผม
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
“มองร่ะ”
“มองคนเจ้าเล่ห์อ่ะสิ เจ้าแผนการจริงๆนะ นิดหน่อยก็เอา”
“ชีวิตมันจะได้มีสีสันไม่จืดชืด ดูสองคนนั้นจืดชืดจะตาย แล้วอีกอย่างก็จะได้รู้ด้วยว่ายุ่งจะรักแตมป์แล้วก็แคร์แตมป์แค่ไหน”
“จร้า”
“เตอร์”
“อื้ม”
“หอมหน่อย”
“ไม่ให้”
“เออ ไม่หอมก็ได้”
“เตอร์ไม่ให้หอมเพราะเตอร์จะหอมฟ่าเอง” แล้วมันก็ก้มมาหอมๆๆๆๆๆๆจนมันพอใจ
“พอได้แล้ว ช้ำหมดแล้วเนี่ย เดี๋ยวไปถูบ้านดีกว่า กินแล้วนอนไม่ดี เดี๋ยวอ้วน” ผมลุกไปหยิบเครื่องดูดฝุ่นมาดูดฝุ่น ก่อนที่จะถูกพื้น ไอ้ตัวดีอะหรอ หลับไปตั้งแต่ผมดูดฝุ่นแล้ว ผมปัดกวาดเช็ดถูดเล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน
ในขณะนี้เป็นเวลาบ่ายสองแล้วใกล้เวลาที่ผมนัดกับแตมป์เอาไว้ ผมเลยปลุกเตอร์ให้ตื่น
“เตอร์ๆๆ บ่ายสองแล้ว เดี๋ยวเราอาบน้ำแต่งตัวกันเถอะ นัดเเตมป์ไว้บ่ายสามอ่ะ”
“อื้มมมม อื้มมม เอ้อออออออ” มันบิดขี้เกียจ ฮ่าๆๆๆ แล้วก็ส่งยิ้มา ตาหร๊อดๆๆ ยิ้มทีใจผมจะละลาย ฮ่าๆๆๆเว้อเนอะ
ผมเดินเข้าไปหยิบผ้าเช็ดตัวของผมแล้วก็ของเตอร์ แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป เตอร์เดินตามเข้ามา เราสองคนอาบน้ำกันตามปรกติ โดยที่ไม่ได้มีสัมพันธ์สวาทอะไรทั้งสิ้น ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ อาบน้ำเสร็จก็เข้าห้องนอนแต่งตัว โดยที่ผมเพิ่งจะเห็นตัวเองจากในกระจกว่ามีรอยจ้ำแดงๆอยู่เต็มตัวเลย เพิ่งจะสังเกตเห็น สงสัยว่าเมื่อคืนหนักไปจริงๆเตอร์เล่นทิ้งร่องลอยไว้เต็มตัวผมเลย
“เตอร์ ดูตัวฟ่าสิ รอยเต็มเลยอ่ะ”
“อารมณ์มันพาไปอ่ะ ก็ใครใช้ให้ตัวหอม น่าดูดอ่ะ”
“ไอ้บร้า” เราแต่งตัวกันสบายๆกางเกงยินต์เสื้อยืดน่ารักๆ แต่ผมขอแถมกั๊กอีกตัวนะ ฮ่าๆๆๆเยอะตาหร๊อด กว่าจะออกจากบ้านกันได้ก็โอ้เอ้ กันอยู่นั้นอ่ะ จนแตมป์โ?รมาบอกว่าถึงแล้ว เราสองคนเลยได้รู้จักคำว่ารีบ แต่สิบนาทีพวกผมก็ถึงสยามแล้ว โดยที่แตมนั่งรออยู่ที่อุบลพัน(โอปองแปง) อิอิ
“รอนานมั้ยแตมป์”
“ไม่นานหรอก กินอะไรก่อนมั้ย”
“ไม่ดีกว่า ยังอิ่มอยู่เลย เตอร์อ่ะคับ จะกินไรไหม”
“ชามะนาวแล้วกัน ขอตังค์หน่อยเดี๋ยวเตอร์ไปซื้อเอง” ผมส่งกระเป๋าตังค์ให้เตอร์
“น่ารักเชียว ใช้ตังค์กระเป๋าเดียวกันหรอ”
“ก็ไม่เชิงอ่ะเเตมป์ ก็จะมีส่วนของแต่ละคนเก็บไว้ แล้วก็จะมีอีกส่วนมารวมกันแล้วใช้ด้วยกันอ่ะ”
“อื้มมมมน่ารักดี”
“แตมป์กะยุ่งอ่ะเป็นไงมั้ง เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
“ก็เรื่อยๆอ่ะ แต่ยุ่งไม่เคยทำให้เสียใจเลยอ่ะ ก็คิดไม่ผิดนะที่เลือกมันเป็นแฟน”
“ยุ่งมันเป็นคนดี จริงใจ ซื่อๆ ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรหรอก โกหกยังไม่เป็นเลยมั้ง”
“ก็หวังว่าจะเป็นแบบนี้ตลอดไปนะ”
“อะไรตลอดไปแตมป์” ไอ้ตัวดีมาถึงก็ก่อกวนเชียว พร้อมกับดูดๆๆชามะนาวเข้าปาก ไม่หลับก็กิน
“ไม่ยุ่งสักเรื่องได้ป่ะ”
“ขออีกเรื่องเหอะนะ”
“ป่ะๆไปเดินดูของได้แล้ว ว่าแต่แตมป์คิดไว้ยังว่าจะซื้ออะไร”
“คิดไว้เเล้ว แตมป์อยากซื้อนาฬิกาให้ยุ่งอ่ะ นาฬิกายุ่งเก่ามากแล้ว”
“จะดีหรอ ซื้อถุงยางให้มันดิ มันจะได้ไม่ต้องเขิลเวลาไปซื้อที่เซเว่นอ่ะ” ไอ้เตอร์แซวได้แรงและดังมาก
“ไอ้ทะลึ่ง” แตมป์ให้มาด่าไอ้เตอร์แต่ก็เขิลจนหน้าแดง
“ไม่ต้องอายหรอกแหม๋ วันนั้นเราเห็นหลังเลิกเรียนอ่ะ ไอ้ยุ่งไปซือในเซเว่น ไม่รู้เอาไปใช้กับใคร”
“สร้างความร้าวฉานอีกแล้วไงเตอร์เงียบไปเลย “ ผมหันไปดุมัน แต่ตอนนี้แตมป์หน้าแดงมาก
“ตอร์ไม่ได้สร้างความร้าวฉานนะที่รัก พอเตอร์เห็นไอ้ยุ่งไปซื้อถุงช่ายป่ะ ก็เลยโทเข้าห้องไอ้ยุ่ง ปรากฏว่าคนที่รับสายคือ อินังนี้แหละ” มันเอามือที่ถือแก้วชามะนาวชี้ไปที่แตมป์แล้วอีกมือก็เอาขึ้นมาปิดตาไว้ แตมป์ได้แต่เขิล ไม่โต้ตอบอะไร
“ไม่ต้องเขิลหรอกแตมป์ เรื่องธรรมชาติอ่ะ เดี๋ยวันหลังเราสองคนไปซื้อจะซื้อเผื่อนะ ซื้อยกกล่องใหญ่มันถูกกว่าอ่ะ”
“สองคนนี้นิ ได้ทีรุมกันเลยนะ”
“เออแตมป์ ว่าแต่ของไอ้ยุ่งใหญ่ไหม เวลาเตอร์ไปซื้อถุงให้ได้ซื้อถูก”
“พอๆๆๆ สองคนนี้คุยอะไรกันก็ไม่รู้ เดี๋ยวแตมป์ซื้อเอง อายนะเว้ย”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” เราสองคนเดินไปซื้อของขวัญให้ยุ่งเสร็จก็กลับไปที่คอนโดผม โดยที่เราทำอะไรกินกันเบาๆเพื่อรองท้องก่อนที่จะออกไปแดนซ์ กินมากไปเดี๋ยวจุก อิอิ เมื่อได้เวลาผมก็ให้แตมป์โทรไปบอกยุ่งว่าไปไม่ได้แล้ว ที่บ้านมีเรืองนิดหน่อย ดูเหมือนยุ่งจะเศร้ามากน้ำเสียงไม่สู้ดี ผมเลยให้เตอร์โทรไปซ้ำฟังสถานการณ์ ไอ้เตอร์บอกว่าไอ้ยุ่งเสียงเรียบมากไม่กระดี้กระด้าเลย ผมให้ให้โทรไปเช็คอาการกับเพื่อนคนอื่น ได้ความว่า ไอ้ยุ่งเอาแต่กระดกแอลกอฮอล์เข้าปากไม่ใส่ใจใครเลย เพื่อนๆถามก็บอกว่าไม่เป็นไร แผนนี้ไปได้สวย อิอิ
เราสามคนแต่งตัวกันไปเรื่อยๆจนได้เวลาเดินทาง ก็เดินทาางออกจากคอนโด พวกเราเลือกที่จะนั่งแท็กซี่ เพราะไม่รู้ว่าใครจะเมาบ้าง ไอ้ผมเองไม่กินอยู่แล้ว แต่เผื่อโดนคนบังคับให้กิน พวกเราไม่ได้ถือของขวัญไป เพราะคืนนี้ ไอ้ยุ่งมันจะมาค้างที่คอนโดผม เดี๋ยวค่อยให้มันคืนนี้
“ตื่นเต้นจัง” แตมป์บ่นขึ้นมา
“ตื่นเต้นอะไรแตมป์”
“ไม่รุ้ยุ่งจะเป็นไงมั้งอ่าดิ”
“ก็เมาอ่าดิ คนรักไม่มางานวันเกิด” ไอ้เตอร์สมทบ
“แสดงว่าเค้าแคร์แตมป์มากรู้ป่าว”
“หรอ”
“อื้ม
-
:z13:จิ้มฟ่า อิอิ ครั้งแรกที่ได้จิ้ม อยากจะบอกว่าอ่านมา 3 วัน เพิ่งอ่านได้แค่ 100 กว่าหน้า อิจฉาคู่รักคู่นนี้จริงๆ มีทั้งหวานทั้งเศร้า :z13:
-
เตอร์ทำตัวน่ารักมาก
เป็นเด็กดีของฟ่าแบบนี้ตลอดไป
นะเตอร์นะ
-
...แปลกใจน้องเตอร์ ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ เห็นแต่น้องฟ่าทำ
...ช่างแกล้งเค้านักนะ รู้ไหมนั่น ยุ่งน่ะ อกจะระเบิดแล้ว วันสำคัญๆๆคนรักดันมาไม่ได้
...ถึงจะเซอร์ไพส์เค้าก็เถอะ แต่มันเศร้าไปแล้วไง เอาคืนไม่ได้แล้วด้วย แสบจริงๆน้องฟ่า : :m20:
-
ร้ายจังเลยนะน้องฟา
ระวังตัวเองบ้างนะน้อง
:call:
-
ฟ่าจอมวางแผน + +
-
ใครๆๆๆก็ว่าเราจอมวางแผน น้อยใจจัง เราแค่อยากให้เค้ารักกันมากขึ้นต่างหากกกกกกกก
ฮ๋าๆๆๆๆ
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะครับ moonoi_sert ตามเรามาให้ทันน๊า รออยู่ ฮิฮิ
เตอร์ทำกับข้าวเป็นครับ เป็นเพราะฟ่าเนี่ยแหละ ช่วยกันไปกันมาก็ทำเองเป็นอ่ะ
อิอิ
วันนี้วันยุติความรุนแรงแก่สตรีและเด็กนะครับบบบบ
-
ร้ายกาจจริงนะ นุ้งฟ่าเนี่ย
ยุ่งเจอแตมแล้วหวังว่าจะแด๊นซ์กระจายได้นะ 555
ลป. อยากทานอาหารฝีมือเตอร์มั่งจัง ><
-
สงสัยยุ่งพอเห็นแตมจะกระดี๊กระด๊า น่าดู
แล้วคืนนี้แตมก้ออาจได้ชุดคอมโบ้เหมือนนุ้งฟ่าด้วยอีกคน อิอิ กร๊ากกกกกก
-
พี่ว่า ตอนนี้นุ้งฟ่าใจร้าย ทำได้ลงคอ
กว่ายุ่งจะรู้ว่าโดนอำ ก็คงเมาจนหัวทิ้มแล้วมั้ง ไม่ได้ดง ได้แด๊นซ์ ซะมากกว่า
แต่ก็ + 1 ให้กับความตั้งใจ ให้คู่นี้รักกันมากกว่าเดิม
-
ไม่ได้อ่านซะน้านนาน รออ่านตอนต่อไปของการท่องราตรีค๊า
เรื่องน่ารักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน รักน้องเตอร์กะอัลฟ่า อิอิ
:o8:
-
จอมวางแผนแสนน่าร๊ากกก ร้ายจริงๆ 55
ว่าแต่เตอร์ทำกับข้าวเยอะม๊ากกก อยู่กัน จ๋องคน กินกันอย่างเยอะ แบ่งมาทางนี้มั่งก็ได้น้า >.<
-
นุ้งฟ่าช่างอ้อนจริงๆ เลย อย่างนี้น้องเตอร์รัก รัก รัก ตายเลย ไปไหนไม่รอด :z2:
น้องเตอร์นี้ก็ดีช่วยนุ้งฟ่าทำครัว จนทำให้นุ้งฟ่ากินได้แล้ว เจิดคร้า o13
แล้วนุ้งฟ่ามาต่อเรื่อง แตม กับ ยุ่งไวๆ นะ ลุ้นอยู่ว่าน้องยุ่งจะทำงัยแฟนมา surprise :L1:
-
หง่าวๆๆๆ แอบค้างอ่ะ
น้องฟ่าเจ้าแผนการ
-
เย้ อ่านถึงตอนล่าสุดแล้ว ฟ่าน่ารักอะ วางแผนซะ
ไม่สงสารแตมเหรอจ๊ะ โดนยุ่งลงโทษมา เด๋วเดินไม่ได้หลายวัน อิอิ เค้าล้อเล่ง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
มาแร้ววคร๊าบบบบบบบ
สวัสดีหน้าหนาวที่ไม่ค่อยจะหนาวเท่าไร
อากาศร้อนๆหนาวๆ กลางวันร้อนกลางคืนหน้า ยังกะดาวพุธ
ยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ นุ้งฟ่าเป็นห่วงงงงง :กอด1: :กอด1:
*********************
เราสามคนถึงที่ร้านก็ค่อยๆเดินขึ้นไป คนโคตรจะเยอะไม่รู้จะมาทำไมกันที่นี่นักหนา
เตอร์มองหาไอ้ยุ่งสักพักก็เจอ ทุกคนตอนนี้ยังไม่เมามากมีแต่ไอ้ยุ่งคนเดียวแหละที่ตอนนี้หน้าแดงแล้ว
เห้อ จะบาปไหมเราเนี่ย ทำให้คนเศร้า อโหสิกรรมให้กรูด้วยนะยุ่ง T T
“โหยกว่าจะมานะมึง ฟ่าหวัดดี” ไอ้ยุ่งตอนนี้ท่าทางมันกำลังจะได้ที่ ยกมือไหว้กรูทำไมเนี่ย
“เมาแล้วหรอยุ่ง มือไม้อ่อนเชียว”
“หะอะไรนะ” เออมาที่แบบนี้ที่ไร คอเจ็บทุกที ต้องแหกปากเสียงดังแข่งกับเสียงเพลง แต่มันก็เป็นแบบนี้ทุกที่นี้นา
“ฟ่าๆๆ นี้เพื่อนเตอร์ อบ พัด แล้วก็ตี๋” ผมยิ้มให้เพื่อนเตอร์สามคน อบกับพัดผมเคยเจอบ่อยๆ แต่ตี๋นี้เพิ่งเคยเจอ
“หวัดดีๆ” พวกนั้นทักทายผม
“เห้ยไอ้ยุ่ง เมียเมิงไม่มาหรอว่ะ ปานนี้แล้ว” ไอ้เตอร์ทำตามแผนที่วางไว้ได้ดีมาก สคริปนี้เราเตรียมกันไว้ตั้งแต่บนรถแล้วครับ
“เออไม่มาว่ะเค้ามีธุระ”
“ธุระไรว่ะ วันเกิดแฟนตัวเองแท้ๆ” มันต้องจี้ไปท่แผลแบบนี้แหละ
“ไม่รู้ว่ะ ช่างเหอะ กินๆๆกรูไม่อยากคุย เจ็บคอ”
แตมป์ค่อยๆสอดแทรกตัวเองจากฝูงคน มุ่งมาที่พวกผมยืนกันอยู่ แล้วก็เดินไปหายุ่งทางด้านหลัง
กระซิบข้างหูยุ่งว่าอะไรไม่รู้ แต่ยุ่งเห็นแตมป์ก็คว้ามากอดทันที
สองคนนั้นคุยอะไรกันสักพักแต่ยุ่งมีสีหน้าเปื้อนยิ้มอยู่ตลอดเวลา ระรี้ระริกเชียวนะเมิงเมื่อกี้ยังหงอยเป็นหมาป่วยเชีย
ยุ่งคว้าเอวแตมป์เข้าไปกอดอยู่ตลอดเวลา
ส่วนเตอร์นี้พอเหล้าเข้าปากก็ลืมเมียเลย คุยอยู่กะเพื่อนนั้นแหละ รู้มั้ยเนี่ยว่างานจะเข้ากรูแล้ว
แดนซ์ไปได้สักพักผมก็เริ่มที่จะปวดฉี่ กินโค้กเข้าไปเยอะ ฮ่าๆๆๆๆ
เป็นคนไม่ค่อยชอบดื่มเหล้าอ่ะครับเดี๋ยวมันจะทำให้หน้าแก่ก่อนไวอันควร
“เตอร์เดี๋ยวฟ่าไปห้องน้ำก่อนนะ” ผมตะโกนข้างหูเตอร์ เพราะเสียงเพลงมันดังมาก
“เดี๋ยวเตอร์ไปเป็นเพื่อน”
“ฟ่าจะไปไหน ห้องน้ำป่าว แตมป์ไปด้วย”
“เดี๋ยวฟ่าไปกับแตมป์ก็ได้”
“เอางั้นหรอ”
“อื้ม” ฉันรู้ไงว่าเธอกำลังสนุกสามี
“มีไรโทรมานะ” นี้กรูไปห้องน้ำนะ ไม่ได้ไปรบ อิบร้าเตอร์เมาแล้วเนี่ย ผมขึ้นไปเข้าห้องน้ำชั้นสาม
ข้างบนบรรยากาศหายใจได้สะดวกกว่าเยอะมาก ผมเข้าห้องน้ำเสร็จก็ยืนรอแตมป์หน้าห้องน้ำ สูดเอาออกซิเจนเข้าไปเยอะๆ
“น้องครับ มาคนเดียวหรอครับ” ถามผมหรอ อ๋อมากะสามีอ่ะสามีเมาอยู่ข้างล่าง ฮ่าๆๆๆ
“มากับเพื่อนอ่ะครับ”
“ไม่เคยเห็นหน้าเลย”
“ผมไม่ค่อยได้เที่ยวอ่ะครับ วันนี้วันเกิดเพื่อน ว่าแต่พี่เป็นยามหรอครับถึงได้รูว่าใครมาไม่มา”
“แหม๋ พี่มาเที่ยวทุกวัน รู้จักคนเกือบทั้งร้านแล้ว”
“พี่นี้กว้างขวางเนอะ”
“ไปกันเถอะฟ่า” แตมป์ออกมาจากห้องน้ำพอดี
“ไปก่อนนะครับ” ผมเดินจากหน้าห้องน้ำ แต่ชายคนดังกล่าว ก็เดินตามมา
“เออน้องครับ พี่ขอเบอร์หน่อยสิ”
“ขอไปทำไม จะจีบผมหรอ”
“ก็น้องน่ารักอ่ะ พี่ชอบ”
“ผมมีแฟนแล้วครับ”
“หรอครับ เสียดายจังที่เราเจอกันช้าไป”
“เป็นเพื่อนร่วมโลกที่ดีต่อกันแล้วกันนะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับเดี๋ยวแฟนจะเป็นห่วง” มรึงน่าจะชัดเจนแบบกรูบ้างนะไอ้เตอร์
“ครับๆ” ผมยิ้มให้พี่คนนั้นเพื่อบอกลา
“ฟ่า สุดยอดไปเลย ถ้าเป็นแตมป์คงจะไม่รู้จะทำไงอ่ะ”
“เราต้องเด็ดขาดแล้วก็ซื่อสัตย์ต่อคนที่เรารัก เห้อ ถ้าเตอร์เป็นฟ่าได้บ้างก็คงจะดี”
แตมป์ส่งยิ้มให้ผมเหมือนบอกว่าให้ทำใจ ฮ่าๆๆๆๆ เราสองคนเดินกลับไปที่โต๊ะ ก็เห็นไอ้พวกนั้นกอดคอกันเมาแล้ว ขยับตามเสียงเพลง นักร้องเริ่มร้องเพลงสุดท้ายจบลง ก็เหลือแต่งเสียงดนตรีเปิดแผ่น ไม่นานก็ถึงเวลาที่ร้านจะต้องปิด เสียงเพลงเงียบลงมีแต่เสียงคนคุยแข่งกัน พนักงานมาคิดเงินตามโต๊ะ สามีผมก็หันหน้ามามองผม
“ขอตังค์หน่อย” เตอร์จ่ายทั้งหมดไปก่อน โดยเดี๋ยวมันจะไปเคลียร์กับเพื่อนมันที่มหาวิทยาลัยอีกที
ผมส่งกระเป๋าตังค์ให้เตอร์ ไอ้ตี๋มองผมที่ส่งกระเป๋าตังค์ให้เตอร์ มันคงสงสัยแหละ ว่าผมเป็นไรกับเตอร์เพราะมันเพิ่งเคยเจอผมวันนี้เป็นวันแรก ชำระค่าเสียหายทั้งหมดแล้ว พวกเราก็รอให้คนทยอยออกจากร้าน
เตอร์จูงมือผมไว้ สงสัยมันกลัวผมหายมั้ง แต่ตอนนี้เมิงเมานะ เมิงจะจูงกรูไหวหรอ ผมน่าจะเป็นฝ่านจูงมันมากกว่าอีกอ่ะ ว่าแต่เดี๋ยวนี้ในที่สาธารณะมันเริ่มจับมือผมตลอดเวลาเลยนะเนี่ย ผมเองก็เริ่มชินซะแล้วสิ ฮ๋าๆๆ
“เห้ยพวกกรูไปก่อนนะเว้ย” ไอ้เตอร์บอกลาไอ้พัด อบ ตี๋ พัดกับอบกลับด้วยกัน ส่วนตี๋กลับคนเดียว
แล้วผมสี่คนก็เรียกแท็กซี่กลับคอนโด โดยมีผมนั่งหน้า สามคนนั้นนั่งหลัง เพราะมันคุมสติไม่อยู่แล้วโดยเฉพาะไอ้ยุ่งที่ตอนนี้ฟุบหลับไปบนตักแตมป์เรียบร้อยแล้ว
เสียงโทรศัพท์เตอร์ดังขึ้น เตอร์หยิบมารับแต่แบตหมดพอดี มันเลยยืมโทรศัพท์ผม กดโทรหาไอ้ตี๋ เพราะเมื่อกี้มันโทรมา
“ฟ่ายืมโทรศัพท์หน่อยค่ะ” แล้วมันก็กดๆ เบอร์หาไอ้ตี๋ เมาแล้วเริ่มจะแรด
“เห้ยมีไร เออๆเดี๋ยวไปเคลียร์กันที่มหาลัย เบอร์ฟ่าอ่ะพอดีโทรศัพท์กูแบตหมด เออกลับบ้านดีๆเว้ย” ไอ้เตอร์ส่งโทรศัพท์คืนให้ผม
“ไอ้ตี๋โทรมาไมว่ะเตอร์” แตมป์ถามเตอร์
“โทรมาถามว่าค่าเหล้าเท่าไรอ่ะ”
“แล้วมันถึงบ้านแล้วหรอ”
“เมิงก็ถามเป็นลิเกไปได้แตมป์ มันเพิ่งแยกกับเราไม่ถึงสิบนาที เมาป่ะเนี่ยเมิงอ่ะ”
“ก็เห็นว่าบ้านมันอยู่แถวนี้ เมิงเมาแล้วก็เงียบปากไปเลยป่ะ”
“แล้วหมาตัวไหนมันถามให้กรูพูดออกมาว่ะ”
“ทะเลาะไรกันเนี่ยคนจะนอน” อยู่ดีดีไอ้ยุ่งก็พูดขึ้นมา ไอ้นี้มันแกล้งนอนหนุนตักเมียนี้หว่า รถวิ่งไปตามทางโดยที่สามคนนั้นไม่ได้พูดอะไรกัน สงสัยจะเหนื่อย
“เตอร์” ผมเรียกเตอร์
“กระเป๋าสตางค์ฟ่าอ่ะ เดี๋ยวจะจ่ายค่าแท็กซี่” มันหยิบออกจากกระเป๋า กางเกงซึ่งค่อนข้างเอาออกยากส่งมาให้
“อ่ะนี้ค่ะที่รัก” ผมเช็คตังค์ในกระเป๋าดู อื้ม หมดไปเยอะเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆแอบงก
พอรถจอดที่คอนโดแตมป์ก็ปลุกให้ยุ่ง เตอร์กับผมจะมีสติอยู่ครบถ้วน คงมีแต่เจ้าภาพคนเดียวแหละที่วันนี้เมาเหมือนหมาเลย ฮ่าๆๆ
“เตอร์ช่วยแตมป์หิ้วยุ่งหน่อยดิแตมป์ตัวเล็กจิ๊ดเดียว”
"เห้ยกุไหว กุไหว เดินได้ สบายมาก"
“ไอ้ยุ่งนะไอ้ยุ่ง ไม่เคยกินรึไงเหล้าเนี่ย ไอ้คออ่อนเอ๊ย”
“จร้าพอคอแข็ง” ผมได้แต่แซวมันที่ตอนนี้ทุลักทุเลอยู่กับไอ้ยุ่ง ไอ้ยุ่งก็ได้แต่ยิ้มแบบไม่มีสติ
“แตมป์เดี๋ยวไปนอนห้องเตอร์อีกห้องนะ เผื่อจะให้ไอ้ยุ่งมันปักเทียนวันเกิดคืนนี้จะได้ถนัดๆ”
“ไอ้บร้าเตอร์ วันๆคิดแต่เรื่องนี้อ่ะนะ”
“ไม่เอากรูนะนอนกับมรึง คืนนี้กรูจะเป็นก้างขวางคอมรึง” ไอ้ยุ่งมีสติมาจากไหนไม่รู้ ต่อกรกับไอ้เตอร์ได้
“เมิงไม่ให้เมียเมิงเป่าเทียนวันเกิดหรอ มานอนกะกรูเนี่ย”
“ไม่เป็นไรกรูเป่าอยู่ทุกคืน คืนนี้งดก็ได้”
“หน้าอย่างมรึงเนี่ยนะทุกคืน”
“เออดิว่ะ” เราสี่คนถึงห้อง ผมให้แตมป์พายุ่งไปล้างหน้าล้างตาจะได้ดีขึ้น ผมชงอะไรอุ่นๆให้ทุกคนดื่ม จะได้มีสติขึ้นมาบ้าง
“กินนี้ก่อนยุ่งจะได้หายมึน แตมป์นี้ของแตมป์” ผมส่งแก้วให้สองคนนั้น
“ขอบใจจ้ะ” เราสี่คนนั่งจิบโกโก้ร้อน ตรงโซฟาหน้าทีวี ยุ่งเริ่มกลับมามีสติพูดจาลิ้นไม่พันกันแล้ว
ผมเห็นอย่างนั้นเลยเดินเข้าไปในห้อง จุดเทียนที่เค้กแล้วยกออกมา สองคนนั้นพอเห็นเค้กก็ร้องเพลงแฮบปี้เบริ์ทเดย์ทันที
เตอร์เดินไปรี่ไฟให้สลัวลง ประกายตาที่เป็นประกายด้วยน้ำตาแห่งความปีตีกระทบกับบแสงเทียน เพลงจบลง ยุ่งเป่าเทียน
“เห้ยขอบคุณว่ะ ซึ้งว่ะ” ไฟในห้องเริ่มสว่างขึ้นจากฝีมือของเตอร์นั้นเอง รู้คิวดีมาก
“เมียมึงซื้อ หอมขอบคุณเมียเมิงโน้น”
“ขอบคุณนะจ้ะที่รัก” แล้วมันก็หอมแก้มแตมป์ฟอดใหญ่
“ตอนเช้าค่อยกินได้ป่ะ กินตอนนี้ต้องอ้วกออกมาแน่ๆ”
“แต่เตอร์กินได้นะ”
“งั้นกินไปคนเดียวเหอะกรูก็กินไม่ไหวอ่ะ”
“แตมป์ก็ไม่ไหวอ่ะ”
“เออไม่กินก็ได้ เช้าก็เช้า”
“เตอร์ ไปหยิบของขวัญมาให้ยุ่งดิ” ผมใช้เตอร์ไปหยิบของขวัญ แตมป์เหมือนจะรู้คิวเดินตามไปหยิบด้วย
“ไม่ต้องนั่งเฉยๆเดี๋ยวกรูไปหยิบให้” เตอร์ให้แตมป์นั่งเฉยๆๆ ฮ่าๆๆ แล้วมันก็ออกมาพร้อมกับกล่องของขวัญสองกล่อง
กล่องใหญ่มาก1กล่อง แล้วก็กล่องเล็ก1กล่อง แล้วก็อะไรในถุงอีกก็ไม่รู้ แต่จำได้ว่าเราไปซื้อแค่สองกล่องนะ
ของแตมป์กล่องหนึ่งของเตอร์กับผมกล่องหนึ่ง แล้วในถุงนั้นอะไรอ่ะ แอบไปซื้อตอนไหนว่ะเนี่ย
“แฮบปี้เบิร์ทเดย์นะยุ่ง มีความสุขมากมากนะ” ผมส่งกล่องของขวัญให้ยุ่ง
“ขอบใจนะ”
“อ่ะนี่ของแตมป์”
“โหยยย ให้ยุ่งจริงอ่ะ ขอบคุณนะ”
“อ่ะนี้ของกรู” ไอ้เตอร์ยื่นของในถุงให้ ไอ้ยุ่งเปิดถุงดูก่อนเลย ผมเองก็อยากรู้เอามากมาก
“เห้ยไอ้เชี้ย เมิงนี้มันจริงๆเลยนะ” ไอ้ยุ่งหยิบของออกมาจากถุงเป็นถุงยางอนามัยหลายกล่อง พร้อมเจล พูดเรื่องนี้แล้วก็อาย แต่อยากจะอธิบายให้ฟังเล็กน้อย คือผมสองคนซื้อถุงยางกันทีละเป็กล่องใหญ่ๆพร้อมกับอุปกรณ์ร่วมเพราะคงไม่มีหน้าไปซื้อในเซเว่นบ่อยๆหรอก เรียกว่าซื้อใช้กันจนลืมไปเลย เตอร์มันคงหยิบมาแกล้งไอ้ยุ่งอ่ะ
“เอ้ากรูแอบเห็นเมิงเดินไปซื้อในเซเว่น เห็นรีบซื้อรีบเดิน อายอ่ะสิ เเหม๋ถูกใจของขวัญกรูก็บอกมาเหอะไม่ต้องอายหรอกนะ เมิงดูขนาดสิว่าใส่ได้ป่าว ของเมิงมันจิ๊ดเดียวอ่ะ”
“กวนตรีนนะเมิง” ไอ้ยุ่งหันไปด่าไอ้เตอร์แต่ก็แอบหน้าแดง
“แตมป์ลองหยิบมาดูสิว่าที่โดนทุกคืนอ่ะไซส์นี้รึป่าว”
“แกนิ”
“แกะของขวัญของฟ่าดีกว่านะยุ่ง”
“ได้ๆๆ” ผมให้ยุ่งแกะของขวัญ ผมซื้อกระเป๋าเป้ให้ยุ่งเพราะเห็นว่ากระเป๋าที่มันใช้อยู่ทุกวันเริ่มหมดอายุเเล้ว ไอเดียนี้มาจากคุณคอปเตอร์ครับ
“เห้ยสวยอ่ะ กำลังอยากได้พอดีเลย ขอบใจมากนะฟ่า”
“ขอบใจกรูด้วยเพราะตังค์กรูด้วย”
“อ่าวหรอ กรูนึกว่าเมิงจะเอาถุงยางที่ไม่ต้องลงทุนมาให้กรูซะอีก”
“กล่องหนึ่งไม่ใช่ถูกๆนะโว้ย อย่าดูถูกถุงอย่างกรู ปากดีเดี๋ยวเอาคืนเลย”
“เห้ยๆๆให้แล้วให้เลยดิ” แสดงว่าไอ้ยุ่งมันต้องอยากได้อยู่แน่ๆเลย
“งั้นเดี๋ยวฟ่าขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ”
“เตอร์ไปด้วย มรึงสองคนอย่าแอบทำไรกันตรงนี้นะเว้ย”
“ไอ้บร้านิ”
ผมกับเตอร์ปล่อยให้สองคนนั้น มีโอกาสอยู่ด้วยกันในวันคืนพิเศษ อาบน้ำเสร็จผมสองคนก็เข้าไปแต่งตัวในห้องนอน ออกมาก็เห็นสองคนนั้นนั่งคุยกันอยู่ตรงระเบียง กระหนุงหระหนิงเชียว
“เห้ย พวกเมิงสองคนจะล่อกันตรงระเบียงหรอ” ผมตบปากไอ้เตอร์เบาๆไอ้นี้เริ่มจะทะลึ่งใหญ่แล้ว
“คิดได้แค่นี้จริงๆนะเมิงอ่ะ”
“ยุ่งกับแตมป์ไปอาบน้ำสิ ผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องน้ำนะฟ่าหยิบไว้ให้แล้ว”
“ตกลงเมิงสองคนจะนอนนี้ หรือจะขึ้นไปนอนห้องกรู”
“กรูจะนอนนี้” ไอ้ยุ่งจูงมือแตมป์เดินเข้าไปในห้องน้ำ
“เมิงสองตัวนี้มัน กขค จริง ว่าแต่อย่าทำอะไรกันในห้องน้ำกรูนะโว้ย”
“งั้นเดี๋ยวฟ่าไปเตรียมที่นอนให้ยุ่งกับแตมป์ก่อนนะ” ผมไปหยิบที่นอนสำรองกับผ้าห่มแล้วก็หมอนออกมาปูข้างๆเตียงผม แล้วก็เดินไปหาเสื้อผ้าให้สองคนนั้นด้วย
ผมเดินไปเคาะประตูห้องน้ำ
"แตมป์ๆๆ"
"จร้าๆๆ"
"เดี๋ยวเตอร์กะฟ่าจะไปเซเว่นนะ เอาไรป่าว"
"ไม่อ่ะจ้ะ"
"แตมป์.....ฟ่า เตรียมเสื้อผ้าไว้ให้แล้วนะ อยู่บนเตียงอ่ะ แล้วของใช้ก็หยิบได้เลยนะ"
"โอเคจร้า " แล้วผมสองคนก็เดินไปเซเว่นกัน
"ทีรัก ที่รักว่ามันสองคนจทำอะไรในห้องน้ำเราป่ะ" ในระหว่างเดินไปเซเว่นมันก็ถามผมขึ้นมา
"คิดได้แค่นี้จริงๆนะ สมองอ่ะ"
"เอ้าก็เค้าสงสัยนินา"
"อย่าเอาตัวเองไปตัดสินคนอื่นสิ"
"ว่าเค้าหรอ"
"ป่าว ว่าหมา"
"ฟ่าอ่ะ เตอร์น้อยใจแล้วนะ"
"หราาาาา ไอ้ตุ๊ด"
"ว่าใครฟร่ะ"
"ว่าหมาาาาาาา"
"เห้ยงอลจริงๆแล้วด้วย"
"โอ๋ๆๆๆงอลเป็นตุ๊ดไปได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้เบิ้ลน๊า"
"โอเคๆๆหายแล้วหายแล้ว"
ผมกลับมาจากเซเว่นก็เห็นสองคนนั้นนั่งดูทีวีกันอยู่แล้ว
"ไปไหนกันมาแน่เนี่ย นานเชียว" ก็เดินเล่นแหย่กันไปแหย่กันมา ฮ่าๆๆๆ
"ก็ไปหาที่เงียบๆทำอะไรดังๆกันอ่ะทำในห้องไม่ได้ กขค มันเยอะ"
"หรอกรูไม่รู้สึกไรหรอกจะประชดอะไรก็ประชดไป กรูว่าจะค้างที่นี้สักอาทิตย์หนึ่งอ่ะ"
"หน้ามรึงนี้หยิกเจ็บมั้ยไอ้ยุ่ง" สิ้นบทสนทนาในคืนนี้พวกเราก็เข้านอนกันเพราะตอนนี้มันจะตีห้าแล้ว
ผมสองคนนอนบนเตียงโดยที่มีคนสวมกอดตลอดทั้งคืน
แต่แปลกๆเพราะวันนี้เตอร์มันใส่เสื้อผ้านอนแบบเต็มยศ
แตมกับยุ่งนอนที่ที่นอนที่ผมได้เตรียมไว้ ก็กอดกันหลับไปนั้นแหละ
ปล.สุราเป็นสิ่งไม่ดีนะครับ เด็กและเยาวชนไม่ควรเอาพวกผมเป็นเยี่ยงอย่าง
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
^
^^
^^^
^^^^^
^^
^^
^^
จิ้มน้องฟ่า ฉึกๆๆ
เพิ่งเข้ามาอ่านอ่ะ อ่านไปได้ 2ใน3 แล้ว...อิอิ พี่ตามอ่านต่อไป...
มาเป็นแฟนคลับเตอร์ เอ้ย..แฟนคลับนุ้งฟ่าดีกว่า (แต่ก็รักทั้งสองแหล่ะน๊า).... :กอด1: :กอด1: :L2:
-
2 คู่ชู้ชื่น น่ารักกันจริงๆ เลยน้า
-
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ค๊าบบบบบบบบบ
อิอิ ฟๆๆ
คู่นู๋น่ารักกว่า แซ่บกว่า ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
-
:m25: :m25: :m25:
-
น่ารักที่สุด
มีจำเลยคนใหม่แน้เลย
ตี้.... :m16:
:call:
-
แฮปปี้อย่างนี้ได้ตลอดก็ดีเนอะ ป้าอ่านแล้วมีความสุข 555
-
ตาตี๋นี่ไม่น่าไว้วางใจเลยอ่ะ
ระแวงตานี่อ่ะ
-
ยุ่งกับแตมป์ก็น่ารักใสๆ เนอะ
ส่วนนุ้งฟ่าก็เหน่แรง ตามเคย น้องเตอร์ต้องดูแลดีๆนะ (ยิ่งน่ารักๆ ครบเครื่องขนาดนี้ ) :z1:
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
...คุณนุ้งฟ่า นี่เสน่ห์แรงจริงนะ ไปที่ไหนก็มีหนุ่มๆมาทำความรู้จักอยู่เรื่อยๆๆ
...เป็นคนมั่นคง หนักแน่นดี ตัดไฟแต่ต้นลม หายากนะคนแบบนี้
...ยุ่งกับแตม เค้าก็รักกันมั่นคงดีเนอะ นานแล้วเหมือนกัน ยังรักกันดูแลกันดีอยู่
...น้องเตอร์มันก็น่ารักดีว่ะ แกล้งเพื่อน จะกินเค๊กตอนกลางคืน ไม่กลัวอ้วนเลย :L2:
-
สองคู่ชูชื่น หวานกันยกกำลังสองเลยดิ
ชอบยุ่งอ่ะ กวนดี 555
มานอนสักอาทิตย์ เตอร์คงลงแดง :laugh:
อืม แอบเห็นฟ้าครึ้มๆ ตี๋รึป่าว?? หุหุ
-
:กอด1: คิดถึงมากมาย ตามอ่าน กว่าจะจบ ขอคอมเม้นรวมๆ นะ /// ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน พอกลับมาอ่านอีกทียังน่ารักไม่เปลี่ยนเลยแต่ คู่นี้ มีบางช่วงที่งอนกัน ขัดใจคนอ่าน เล็กน้อย ก้อเป็นธรรมดา ของคนรัก อะเน๊าะ มันต้องมีบ้างอะไรบ้าง ชีวิตคู่ ก็ต้องเรียนรู้ กันไปเรื่อยๆ หากทั้งคู่ รักกัน และพยายาม แก้ไข ปรับปรุง รับในสิ่งที่ไม่ดี ของกันและกันได้ เชื่อว่า ไม่มีอะไร มาทำให้ความสัมพันธ์ นี้เปลี่ยนแปลงแน่นอน
ยังไง คนอ่านคนนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ ทั้งคู่นะจ๊ะ หากจะงอนกัน ทะเลาะกัน ก็ขอให้ดีกันไวๆ นะ
ปล. กฎเหล็ก เลยนะ เวลาที่คนรักกันทะเลาะ กันคำพูดที่ไม่ควรพูด ที่สุด คือการบอกเลิก ถึงแม้จะพูดด้วยอารมณ์ ไม่ใช่จากความรู้สึกจริง ก็เถอะ เพราะ เมื่อพูดออกมาแล้ว เจ็บทั้งคู่ และ เพราะรักกันแล้ว ก็ต้อง จูงมือกัน ผ่านปัญหา ไปด้วยกัน :n1: การบอกเลิก ไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่เป็นการ ทิ้งปัญหาต่างหาก
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ อากาศช่วงนี้มีหลายฤดูเหลือเกิน :L2:
-
เดี๋ยววันนี้มาต่อให้นะจ้ะ จุบๆๆ
-
จะรอนะจ๊ะ จุ๊บๆ
^__________^
-
มาแว้วๆๆๆๆๆ
อิอิ
ดึกไปหน่อย วันนี้ไปดูโขน รามายณะ ที่พาร์คพารากอนมา สนุกมากมาก
ใครว่างก็ไปดูนะครับ จัดถึงวันที่12นี้
ผมตื่นมาอีกทีเพราะเสียงโทรศัพท์ของผมดัง ผมเอื้อมไปหยิบ แต่ไอ้คนที่กอดผมอยู่มันเห็นผมขยับตัวมันเลยกอดผมแน่นขึ้น ผมหยิบโทรศัพท์ได้แล้วก็กดรับ
/////////////////////////
"หวัดดีครับ" เบอร์ใครแปลกๆหว่ะ
"ตื่นกันยังอ่ะ นี้ตี๋นะ พอดีตี๋โทรเข้าเครื่องเตอร์ไม่ติดอ่ะ"
"อ๋อ ครับ ยังไม่มีใครตื่นเลยอ่ะ ตี๋มีธุระอะไรรึป่าว"
"ไม่มีอ่ะ แค่โทรมาถามเฉยๆเห็นว่าเมื่อคืนไอ้ยุ่งมันหนักอยู่" แล้วทำไมเมิงไม่โทรหาไอ้ยุ่งหล่ะ
"อ๋อยุงอะหรอ ยังไม่ตื่นเลย"
"งั้นตี๋ไม่กวนแล้ว หวัดดี"
"หวัดดีครับ"
///////////////////////
"ใครโทรมาอ่ะฟ่า" ไอ้เตอร์ถามผมด้วยอาการงัวเงีย
"ตี๋"
"โทรมาไม"
"ก็ถามว่ายุ่งกะเตอร์เป็นไงมั้ง เค้าโทรหาเตอร์ไม่ติดอ่ะ"
"อื้มแล้วไป"
"แล้วไปอะไร"
"ก็นึกว่าใครโทรมาจีบเมียเตอร์แต่เช้าหน่ะสิ" มันกอดผมเเน่นแล้วก็หอมไปที่ซอกคอผม
"ปล่อยฟ่าได้แล้ว เดี๋ยวฟ่าจะไปทำกับข้าว เดี๋ยวสองคนนั้นตื่นมาได้กินกัน"
"เดี๋ยวไปหาอะไรกินข้างนอกก็ได้ ได้ไม่ต้องทำ"
"ดูสภาพแต่ละคนสิ พยุงร่างกายให้ยืนขึ้นได้ก็ถือว่าบุญแล้ว ดูหน้าเตอร์สิ เพลียเป็นปลวกเลย"
"ปลวกอะไรจะหล่อขนาดนี้"
"ปล่อยได้แล้ว" ผมแกะมือมันออก
"หอมแก้มเตอร์ก่อน"
"ก็ปล่อยก่อนดิ ไม่ปล่อยจะหอมยังไงอ่ะ" มันเริ่มคลายมือออก ผมหันไปหอมแก้มมัน กลิ่นแก้มตอนเช้าๆนี้มันหอมดีเนอะ
"เอียงแก้มมาให้เตอร์หอมบ้าง"
"เรื่องเยอะ" ผมเอียงแก้ม เตอร์ยกตัวขึ้นมาหอมแก้มผม แล้วมันก็ร้องออกมาเสียงดัง
"เห้ย" ผมหันไปมองตามแนวสายตา แตมนั่งมองผมสองคนอยู่แบบงัวเงีย หัวยุ่ง แต่ก็อมยิ้ม
"แตมตื่นนานแล้วหรอ"
"อื้ม ตื่นตั้งแต่เสียงฟ่ารับโทรศัพท์แล้ว"
"เมิงนี้มันหน้าด้านเนอะแตมป์"
"แกหรือฉันกันแน่เตอร์ เพื่อนก็อยู่ด้วย เลิฟซีนกันไม่เกรงใจมั้งอะไรบ้าง" อ่าว แอบกระทบเรานี่นา
"คุยกันไปแล้วกันนะอย่าตีกันอ่ะ" ผมลุกไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาแล้วก็เข้าครัว มีเสียงคนเข้าห้องน้ำผมคิดว่าน่าจะเป็นแตมป์แต่ไม่ใช่ ดันเป็นเตอร์ซะงั้นมันเดินมาหาผมช่วยทำกับข้าว อีกสักพักแตมป์ก็เดินตามมาหลังจากล้างหน้าล้างตาเสร็จแล้ว
"แตมป์นอนต่อได้นะ เรื่องกับข้าวเดี๋ยวฟ่าจัดการเอง"
"ตื่นเเล้วมันนอนต่อไม่หลับอ่ะ มีไรให้แตมป์ช่วยมั้ง"
"ล้างผักเลยมรึง" เตอร์ชี้ไปที่กองผัก แตมป์ก็เดินไปล้าง
"แตมป์อยากกินไรเป็นพิเศษป่าว เดี๋ยวฟ่าทำให้"
"อะไรก็ได้ ว่าแต่ผักบุ้งนี้ทำอะไรอ่ะ ผัดกะหมูกรอบดีป่ะ อยากกินอยู่พอดี"
"ใช่ๆๆ"
"เตอร์ครับ หยิบหมูสามชั้นในตู้เย็นให้หน่อยครับ" เตอร์เดินไปหยิบหมูสามชั้นในตู้เย็น ผมเอามาหั่นเป็นแนวยาวแล้วก็จัดการเอาช้อนซ้อมจิ้มไปที่หนัง แล้วก็เอาน้ำส้มสายชุทาไปที่หนัง แล้วก็เอาเกลือมาทาเล็กน้อย แล้วก็เอาไปล้าง เอามาสะเด็ดน้ำก่อนที่จะทอด ผมเอาหมูสามชั้นที่สะเด็ดน้ำแล้วลงทอดในหม้อทอด เพราะเดี๋ยวทอดในกระทะคงจะกระเด็นจนวงแตกแน่ เตอร์เดินไปหุงข้าว(เป็นไงอ่ะสามีผมหุงข้าวเป็นด้วย อิอิ)
"เตอร์อยากกินข้าวต้มด้วยอ่ะฟ่า"
"ก็เอาหม้อใบเล็กออกมาหุงสิครับ"
"ไข่เค็มเรามีไหมอ่ะ เตอร์อยากกินยำไข่เค็ม"
"ไม่มีอ่ะ เตอร์ต้องเดินไปเซเว่นแล้วหล่ะ"
"แล้วฟ่าจะเอาอะไรเพิ่มป่าวอ่ะ"
"ไม่อ่ะ แตมป์หล่ะ"
"ไม่เหมือนกัน"
"มาไวไปไวนะเตอร์"
"จร้า"
"แล้วเราจะทำอะไรกันอีกอะฟ่า"
"เดี๋ยวทำต้มยำน้ำใสดีไหม จะได้ซดน้ำร้อนๆ อาการแฮงค์จะได้ทุเลาลง"
"ก็ดีนะ งั้นเดี๋ยวแตมป์หั่นเห็ดฟางนี้เลยนะ"
"อื้มๆๆ มีเครื่องต้มยำแพ็คอยู่ในถุงอ่ะ แตมป์เอาออกมาล้างด้วย"
"ว่าแต่เราจะต้มยำอะไรกันอ่ะฟ่า"
"อ๋อในตู้เย็นมีกุ้งกะปลาหมึกอ่ะ"แตมป์เดินไปหาของสองสิ่งในตู้เย็นแล้วออกมาล้าง
"เดี๋ยวฟ่าจะทอดไข่กะ ทำหมูทอดกระเทียมให้เตอร์กินกะข้าวต้มอีกสองอย่าง แตมป์ว่าเราทำไรเพิ่มอีกดีม๊ะ"
"นี้ก็........ห้าอย่างแล้วนะ "
"โอเค ลงมือ" เราสองคนลงมือทำอาหารสักพักเตอร์ก็กลับมา
"ที่รักเป็นไร หน้าบูดเชียว"
"ร้อน"
"ทำใจให้เย็นๆสิ มีไอติมอยู่ในตู้อ่ะ เอาออกมากินก่อนป่ะ"
"เตอร์นี้ดูๆก็เป็นเด็กเอาแต่ใจเหมือนกันนะ" แตมป์กระซิบเบาๆ
"มันโมโหหิวนะ เลยพาลว่าอากาศร้อน"
"แต่กับเพื่อนไม่ค่อยมีมุมนี้นะ หรือว่าอ้อนฟ่า"
"ไม่รู้ดิ มันก็เป็นแบบนี้ตลอดนะ"
"สงสัยจะอ้อน"
"นินทาอะไรกันอ่ะ กระซิบกระซาบกันอยู่นั้นแหละ"
"ป่าวจร้า ดุจริงๆวุ้ยไอ้นี่" ผมหันไปส่งสายตากวนประสาทให้มัน มันก็ยิ้มตอบกลับมา รอยยิ้มของเตอร์ทำให้ผมเบิกบาน
"แล้วนี้มีใครไปดูไอ้ยุ่งมั้งป่าวเนี่ย แข็งตายไปแล้วมั้ง"
"เตอร์ไปดูให้หน่อยสิครับ" ผมพูดในขณะที่ทำกับข้าวไปด้วย
"แตมป์ผัวเมิงอ่ะ เมิงก็ไปดูสิ"
"กุทำกับข้าวอยู่เตอร์ เมิงว่างก็ช่วยเดินไปดูมันให้หน่อยไม่ได้รึไง"
"กุไม่ว่าง กุกินไอติมไม่เห็นหรอไง"
"เตอร์อ่ะ ไปดูยุ่งหน่อยไป" ผมต้องจัดการเรื่องนี้เอง เห้อ ไม่งั้นทะเลาะกันทั้งวัน ตกลงสามคนนี้มันเป็นเพื่อนกันจริงรึป่าวเนี่ย ผมละงง
"จ่ะ"
"ที่เมียพูดหล่ะวิ่งหูตั้งไปเชีย เพื่อนพูดนี้นอนกระดิกหาง"
"เมิงก็มาเป็นเมียน้อยกรูสิ แตมป์"
"เมิงถามฟ่าก่อน ว่าโอเครึป่าว"
"ฟ่าโอเคมั้ย" ไอ้เตอร์เดินเอาไอติมมาเก็บแล้วก็หันมาถามผม
"แล้วแต่เตอร์" ผมทำหน้านิ่งๆตอบมันไป
"แต่แตมป์ไม่โอเคนะฟ่า ได้ไอ้เตอร์เป็นผัวขี้เกียจมานั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่า"
"จร้า อิคนสวย อิคนดี อิคนของสังคม" แล้วมันก็เดินเข้าไปเรียกไอ้ยุ่งในห้องนอน
"ไอ้ยุ่งตื่น ตื่นได้แล้ว ไปจัดการเมียมึงสิ เห้ย ไม่ได้ยินไงว่ะ นี้เมิงตายรึป่าวเนี่ย ไอ้ยุ่ง" เตอร์เรียกอยู่สักพักก็ไม่มีวี่แววไอ้ยุ่งจะตอบโต้ เตอร์เดินมาหยิบน้ำในตู้เย็น แล้วก็เดินเข้าห้องนอนไป
"เห้ย..ไอ้เชี้ยเตอร์ เย็นนะเว้ย เล่นอะไรของมรึงเนี่ย"
"ก็กูเห็นมึงเงียบสนิท นึกว่ามึงตายอ่ะสิ กูเลยให้น้ำฝืนชีวิตมรึงขึ้นมา ดูสิ สดชื่นเลย"
"มึงปลุกกูดีดีก็ได้ ไอ้ชั่ว"
"โอ้โห กรูทั้งถีบทั้งกระทืบมรึงยังไม่ฮือไม่อือกับกรูเลย"
"แล้วนี้เมียกรูไปไหน"
"มีผัวใหม่ไปแล้ว" พวกผมสองคนได้แต่ยืนหัวเราะที่ไอ้สองคนนี้มันคุยกัน
"เออดี กรูได้มีเมียใหม่"
"ปากดีไปเหอะมึง ลุกได้แล้วไปล้างหน้าล้างตา เมียมรึงทำกับข้าวให้กินอยู่หน่ะ "
"แล้วเมียมึงอ่ะ"
"แล้วเสือกไรกะเมียกุเนี่ย "
"เอ้ากุก็อยากรู้มั้งดิ"
"ก็ช่วยกันทำกับข้าวแหละ" ไอ้ยุ่งลุกขึ้นจะไปเข้าห้องน้ำก็มีอาการเซนิดหน่อย
"เห้ยๆๆๆไหวป่ะมึง"
"ไหวๆกูลุกเร็วไปหน่อย"
"มึงรุกเลยหรอ ไม่เล้าโลมเค้าหน่อยหรอว่ะ"
"สมองมึงวันๆคิดได้แต่เรื่องพวกนี้อ่ะนะ"
"เออ"
"ตอบได้หน้าด้านๆเนอะ" แล้วยุ่งก็เดินเข้าไป ยุ่งทำธุระในห้องน้ำ เตอร์ก็ออกมาช่วยพวกผมทำกับข้าวจนเสร็จ ยุ่งออกมาจากห้องน้ำก็ได้ทานก็พอดี
"โอ้โหน่ากินทั้งนั้นเลยอ่ะ"
"นั่งดิยุ่ง เต็มที่เลย "
"งั้นยุ่งไม่เกรงใจแล้วนะฟ่า"
"เอาเลย"
"เเตมป์ทำอันไหนมั้งอ่ะ"
"ก็ทำทุกอันแหละ แต่ช่วยฟ่าเล็กๆน้อยๆ "
"เมียกูทำ เมียมึงแค่ผู้ช่วย"
"สามคนนี้นิ ทำไมต้องเถียงกันตลอดตลอด ฟ่าไม่เข้าใจเลย"
"มันชินแล้วอ่ะฟ่า"
"แล้วเดี๋ยวพวกมึงจะไปไหนกันต่อ" ไอ้เตรอ์ถามพร้อมกับตักหมูเข้าปาก
"ก็กลับหอไง พรุ่งนี้มีเรียนเช้า" แตมป์ตอบ
"แต่ยุ่งว่าจะค้างที่นี้อีกคืนนะ แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปเรียนพร้อมไอ้เตอร์"
"คำว่าเกรงใจมึงรู้จักป่ะไอ้ยุ่ง"
"เตอร์นิ"
"ว่าไงฟ่า ยุ่งค้างอีกคืนได้ป่าว"
"ได้สิ จะค้างกี่คืนก็ได้ ตามสบายเลย ดีด้วยฟ่าได้มีเพื่อนคุยเยอะๆ"
"ที่รักอ่ะ" เตอร์สงสายตาให้ผมแบบอ้อนๆ
"แตมป์โอเคป่ะ คืนนี้เรานอนที่นี่อีกคืนนะ"
"โอเค" แตมป์ทำหน้าเยาะเย้ยใส่เตอร์ ที่ตอนนี้มันทำหน้าบึ้งโว้ยข้าวต้มไม่พูดไม่จา
มื้ออาหารจบลง แตมป์กับยุ่งอาสาล้างจาน ผมเอาเสื้อผ้าของสองคนนั้นที่ใส่เมื่อคืนมาใส่ถังปั่น
"เห้ยฟ่า ไม่ต้องก็ได้เดี๋ยวเราทำเอง"
"ไม่เป็นไรๆ ล้างจานไปเหอะ เตอร์ครับว่างป่าว"
"ว่างครับ"
"เดี๋ยวลงไปช่วยฟ่าถือของหน่อยจิ ฟ่าจะไปเอาของในรถอ่ะ" ผมต้องชวนมันลงไปข้างล่างเพราะมีเรื่องจะคุยกะมันนิดหน่อย
"เตอร์ โอเคนะ"
"อื้มโอเค"
"แล้วทำไมไม่ยิ้มอ่ะครับ นานๆสองคนนี้จะมาอยู่กะเรานะ สดใสหน่อยสิ"
"เตอร์ไม่ได้เป็นไร เตอร์โอเคถ้าสองคนนั้นจะนอนนี้ แต่เตอร์รู้สึกมึนๆหัวอ่ะ"
"เมื่อคืนดื่มไปเยอะป่าว"
"ก็เอยอะอยู่ งั้นเดี๋ยวเตอร์อาบน้ำกินยาแล้วก็นอนพัก โอเคป่ะ"
"โอเคครับ ทำไมฟ่าถึงคิดว่าเตอร์ไม่โอเคที่สองคนนั้นจะค้างที่นี้อ่ะ"
"ก็เห็นเตอร์หน้านิ่งผิดปรกติน่ะสิ"
"เตอร์แค่มึนๆอ่ะ แล้วไหนอ่ะ ของที่จะให้มาเอา"
"ไม่มีหรอก แต่อยากคุยด้วยตามลำพังอ่ะ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"เพื่อนเตอร์ไม่ได้ทำให้ฟ่าลำบากใจช่ายป่าว"
"ป่าวเลย สองคนนั้นก็เพื่อนฟ่าเหมือนกันนะ อย่าลืมสิ"
"อยากกิน ชานมป่ะ"
"มากมาก" เตอร์พาผมไปซื้อชานม มันดูอารมณ์ดีขึ้นมาก สงสัยเมื่อครู่จะมึนหัวจริงๆ เราสองคนเดินขึ้นห้องพร้อมชานมคนละสองแก้วในมือมาฝากแตมป์กะยุ่ง
"ไปไหนกันมาเนี่ยนานเชียว"
"เรื่องของผัวเมีย" เตอร์ตอบหน้านิ่งๆ
"อ่ะนี่ซื้อมาฝาก"
"ขอบใจจ้ะ" แตมป์ส่งยิ้มให้พร้อมกับรับชานมไปดูดๆๆๆๆๆๆ
"แล้ววันนี้เราจะไปไหนกันดีอ่ะ" ไอ้เตอร์เสนอ
คิดถึงทุกคนนะครับบบบบบ
เม้นท์เป็นกำลังใจให้ผมหน่อยน๊า
จุบจุบ
-
คิดถึงเหมือนกันจ๊ะ จุบุ จุบุ
-
เห็นเมนูแล้วหิวข้าวววววววว อยากไปรับแม่ครัวมาทำกับข้าวที่บ้านจังเลยฮับ
สงสารเตอร์เนอะ มีกขค.อยู่ต่ออีกคืน 555
ปล. ตี๋เนี่ย ชักจะแปลกๆแฮะ ไม่ค่อยไว้ใจเลย
-
บอกตรงๆตาตี๋มีพิรุธไม่น่าไว้ใจ
อย่างยิ่งเข้าทำนองเพื่อนไม่น่า
สนิทดันทะลึ่งคิดไม่ซื่อ
มารจะเกิดอีกแร่ะ
-
เป็นผัวเมียที่ดีกันจริง ๆ
น่ารักกกกก
:call:
-
นุ้งฟ่าชัดเจนตลอด o13
แต่ก็อย่างที่ฟ่าบอก เมื่อไรที่เตอร์จะชัดเจน
พอกำกวมแล้ว คนนอกเขาไม่รู้เรื่อง เขาก็จะกลายเป็นมือที่มองไม่เห็น เอ๊ย มือที่สามโดยไม่รู้ตัวได้สิ
ก็หวังว่าจะไม่มีอะไรตามมาอีกนะ
แต่ยุ่งกับแตมป์เป็นเพื่อนที่น่ารักมากเลย เสมอต้นเสมอปลาย
ทะเลาะกันยังไง ก็ยังงั้นกับเตอร์ ทำให้เฮฮาปาจิงโกะกันดี
บวก 1 แต้ม ขอบคุณนะค้าบ :จุ๊บๆ:
-
คิดถึงเหมือนกานจ้า :man1: :man1: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
อยากให้รับ
นู๋ฟ่าไปเป็น
เเม่ศรีเรือนที่บ้านจริงๆ
แต่ว่าหนูฟ่าเหอะ ยอมปะ
-
อยากให้รับ
นู๋ฟ่าไปเป็น
เเม่ศรีเรือนที่บ้านจริงๆ
แต่ว่าหนูฟ่าเหอะ ยอมปะ
สู้ราคาไหวป่ะหล่ะ อิอิ
-
น่ารักอ่ะ นุ้งฟ่า
เสน่ห์ปลายจวัก เตอร์ รัก เตอร์หลง :L2:
:กอด1:
-
น่ารักอ่ะ นุ้งฟ่า
เสน่ห์ปลายจวัก เตอร์ รัก เตอร์หลง :L2:
:กอด1:
ปลายจวักคือประเด็นรอง
ประเด็นหลัก คือ ความแซ่บ
555555+
-
แหม แซ่บบขนาดไหนกันนะ :z1:
-
แซ่บซะด้วย
อะไรแซ่บหว่า :impress2:
-
ฮ๋าๆๆๆๆ
ขอใช้คำว่า
"แซ่บเวอร์"
-
:impress2:แซ่บเว่อออออออออ o13
-
งุ้งงิ้ง กันน่ารักดี
น้องเตอร์ ดีมากค่ะ เชื่อฟังคุณแฟน o13 ดูท่าอนาคตจะรุ่งสุดๆนะเนี่ย แฟนดีมีชัยไปเกินครึ่งแระ :a9:
คู่น้องแตม ก็น่ารัก กุ๊กกิ๊ก
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
แน่นอนล่ะ อย่างฟ่าเนียะ ธรรมดาไม่ได้หร๊อกก พิเศษใส่ไข่ คนน่ารักเว่อ :กอด1:
-
เห็นรายชื่ีอกับข้าวแล้วหิว คนอาร๊ายย น่ารักแล้วยังเก่งอีก เพอร์เฟ็ค! ^^
-
เตอร์ ฟ่า
ยุ่ง แตม
:-[
น่าร๊ากอ่ะ
ว่าแต่ออกไปคุยไรกันหว่า???
แกล้งไรเพื่อนอีกป่ะเนี่ย ฟ่าแผนเยอะ อิิอิ
-
น่ารักกันตลอด ถ้าไม่มีมือที่สาม ไอ้นี่แหละรู้สึก ตงิด ๆ นะ
+1 ให้นุ้งฟ่า มารอตอน ขออีกคืน :z2:
-
มาแร้วๆๆๆๆช่วงนี้นุ้งฟ่าสอบนะค๊าบบบบบบบบ มาช้าไปหน่อย
"กูว่าไปโยนโบว์ดีม๊ะ" ไอ้ยุ่งเสนอต่อ
"ฟ่าว่าไปตีเเบตดีกว่า"
"แตมป์สนับสนุนตีแบต" แตมป์ยกมือสนับสนุนความคิดเห็นผม
"เตอร์อ่ะ" ผมมองมันด้วยสายตาที่บ่งบอกว่า เมิงต้องเห็นด้วยกะกรูนะ ฮ๋าๆๆๆ
"ตีแบตก็ได้ครับ"
"สามเสียงชนะหนึ่งเสียง ยุ่งแพ้"
"โกงกันเห็นๆ"
"โกงที่ไหน ประชาธิปไตย"
"หราาาาาาา"
"แล้วไม้แบตมีพอไหมอ่ะ"
"ฟ่ามีไม้เยอะแยะเเตมมป์ไม่ต้องห่วง "
"แตมป์แกไม่รู้อ่ะสิ ว่าเมียกูอ่ะ แชมป์นะเว้ยยย"
"หรอ งั้นต้องมาลองกันซักตั้งสิ"
"จัดไป"
พวกเราเตรียมเสื้อผา อุปกรณ์ พร้อมก็ออกเดินทางไปยังสนามแบตมินตัน ยังคงเป็นช่วงบ่ายๆคนเลยไม่ค่อยเยอะ ไปถึงก้ได้คอร์ดเลย
พวกเราจองคอร์ดไว้สองชั่วโมง พอวอร์มร่สงกายเสร็จก็แบ่งข้าง ผมจะคู่กับแตมป์แต่เตอร์มันไม่ยอม มันจะคู่กะผมก็เลยต้องเป็นไปตามนั้น
เกมส์ดำเนินไปเรื่อยๆ ผมสองคนทำแต้มนำมาตลอด
"เห้ย" ผมตบลูกฝังไปกลางหน้าอกไอ้ยุ่ง
"ฟ่าโหดว่ะ" ไอ้ยุ่งบ่นพร้อมตวัดลูกส่งมาให้ผมเสริฟ
"ยุ่ง อ่อนว่ะ ไม่รู้กลางคืนจะอ่อนแบบนี้รึป่าว"
"โห เอาจริงแล้ว เมื่อกี้อ่อยให้ "
"หรา" เล่นกันไปก็แซวกันไป นานๆจะได้ออกกำลังกายก็สนุกดีครับ จบเกมส์แรกผมสองคนชนะ
ก็เลยไปนั่งพักกันหาน้ำมาดื่ม
"ที่รักร้อนไหมครับ" เตอร์หันมาถามผมพร้อมกับเอาผ้าขนหนูผืนเล็กๆมาเช็ดหน้าให้ผม
"ขอบคุณครับ เตอร์หยิบยางมัดผมในกระเป๋าให้ฟ่าหน่อยสิ ผมมันทิ่มตาอ่ะ"
"เดี๋ยวเตอร์มัดให้นะ"
"ไม่เอา มัดเอง"
"ไม่เอาๆ เตอร์จะมัดจุกให้อ่ะ"
"เตอร์ไม่เอา เดี๋ยวฟ่าไม่น่ารักนะ"
"น่ารักเชื่อเตอร์สิ"
"เล่นไรกันอ่ะ" ไอ้ยุ่งเดินมาพร้อมกับน้ำดื่มมันคงสงสัยว่าผมสองคนทำไรกัน
"ก็มัดผมไง เมิงไม่มีตาหรอไอ้ยุ่ง"
"มี แล้วนี่เมียกรูไปไหนไอ้เตอร์"
"เมียมึงไม่ใช่เมียกู กูจะไปรู้หรอ"
"แตมป์ไปห้องน้ำยุ่ง โน้นไงเดินมาโน้นแล้ว"
"พร้อมกันยัง เครื่องกำลังร้อน เกมส์นี้ไม่แพ้แน่นอน" แตมป์มาถึงก็ฟิตมาเลยครับ
"ถ้าเกมส์นี้ใครแพ้ เลี้ยงข้าวเย็น"
"โอเค" แตมป์ตอบอย่างหนักแน่น
"ที่รักแน่ใจหรอ" ไอ้ยุ่งกระซิบข้างหูแตมป์ แต่พวกผมก็ได้ยิน
"แน่สิ"
เกมส์ที่สองเริ่มขึ้น ผมสองคนตกลงกันว่า"ห้ามแพ้" ฮ่าๆๆๆๆ สองคนนั้นเล่นเข้าขากันมาก แต่ก็ไม่เกินความสามารถของพวกผมที่จะเอาชนะ
จบลงด้วยผมสองคนชนะอีกเป็นเกมส์ที่สอง แต่เกมส์นี้ค่อนข้างเหนื่อย เพราะสองคนนั้นสู้สุดพลัง จบเกมส์ก็มานั่งหอบกันที่ท้ายคอร์ด
ผมควักพัดลมมือถือขึ้นมาเป่าๆที่หน้านั่งแบบหมดสภาพ ฮ๋าๆๆๆ
"ฟ่านั่งดีดี" ผมนั่งยกเข่าขึ้นมา คงเพราะกางเกงมันขากว้างไอ้เตอร์เลยทำหน้าดุใส่ผม แต่ก็ใส่กางเกงในแบบมีขาข้างในนะ ไม่โป๊หรอกน๊าสามี
"ทำไมอ่ะ"
"ถ้าคนอื่นเค้ามองมา เค้าจะเอาไปจิ้นได้"
"ฟ่าไม่ใช่ผู้หญิงนะเว้ย ใครเค้าจะเอาไปปจิ้น " เพราะคอร์ดข้างๆก็มีแต่ผู้ชาย
"ก็เพราะไม่ใช่ผู้หญิงเนี่ยแหละ ดูแต่ละคนสิ มีกลิ่นกันทั้งนั้น มีแต่เรนเดียร์"
"เห็นก็เอาไปไม่ได้ซะหน่อย"
"วันหลังมาตีแบตไม่ต้องใส่ขาสั้นมาเลยนะ"
"จะบร้าหรอเตอร์ ใส่ขายาวมาตีเเบต ประสาท แตมป์ก็สั้นยุ่งยังไม่เห็นว่าอะไรเลย"
"ก็อยากจะว่าอะ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง"
"ยุ่งแกก็เป็นไปกะเตอร์ด้วยนะ"
"ก็ดูขาเเตมป์กะขาฟ่าสิ ขนหน้าแข้งก็ไม่มี ขาวยิ่งกว่าขาผู้หญิงอีก ใครเห็นก็ต้องกลืนน้ำลายกันทั้งนั้นอ่ะ"
"เห็นป่ะ เตอร์ไม่ได้ประสาทนะ ไอ้ยุ่งมันก็คิดเหมือนที่เตอร์คิด"
"แล้วจะให้เราสองคนทำยังไง ใส่ขายาวเสื้อคอเต่ามาตีแบตอ่ะนะ แกสองคนอ่ะหัดทำใจบ้าง " แตมป์พูดได้ถูกใจผมมากมากประโยคนี้
"นั้นสิ ใครจะดูก็ให้เค้าดูไปเหอะ ดูไปก็เอาไปไม่ได้"
"ใช่" เราเล่นต่ออีกสองเกมส์ก็หมดเวลาที่จองไว้
"เตอร์เก็บของให้ฟ่าด้วย เดี๋ยวฟ่าขอไปฉี่แปปนะ" ผมรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพราะปวดฉี่มาก สามคนนั้นช่วยกันเก็บไม่แบต แล้วก็ผ้าเช็ดหน้า กระติกน้ำ
คนก็เยอะนะห้องน้ำเนี่ย คอร์ดแบตเบ้อเริ้มเทิ้ม สร้างห้องน้ำได้นิดเดียว เห้อ ไม่สมดุลเลย กว่าจะได้เข้าห้องน้ำก็ยืนบิดอยู่นาน
ออกมาก็มาล้างหน้าล้างตา แต่ดันทำที่มัดผมหล่นพื้น ก็มีผู้ชายที่แสนดี ที่ยืนรอเข้าห้องน้ำเก็บให้
"ของน้องป่ะครับ" ผู้ชายคนนี้ยิ้ม พร้อมกับส่งยางมัดผมให้
"ขอบคุณครับ" โอ๊ย หล่อลาก ฮ่าๆๆ ลืมตัวไปว่ามีสามีแล้ว แต่ขอบรรยายลักษณะของผู้ชายคนนี้หน่อยเหอะ ผู้ชายไวทำงาน ที่รักการเล่นกีฬา ตัวขาวอมชมพูดูสุขภาพดี ตัวสูงดูสะอาดสะอ้าน พูดจาสุภาพ เกย์ชัวร์ ฮ่าๆๆๆๆๆ ผิดที่เราเจอกันช้าไป(ขำขำนะ)
"อุย" กำลังเพลิดเพลินกับชายหนุ่ม เดินออกมาหน้าห้องน้ำเห็นสามีทำหน้ายักษ์รออยู่ หรือว่ามันเห็นเราแอบแรดนะ
"ทำไมนานจัง"
"คนเยอะอ่ะ ฟ่าไม่อยากฉี่ที่โถฉี่อ่ะ เลยต้องยืนรอ"
"เห้ยแล้วพวกเราจะไม่อาบน้ำกันหรอ เหงื่อซกขนดนี้" ไอ้ยุ่งพูด
"เมิงสองตัวจะอาบก็ได้ เดี๋ยวกูกับฟ่าไปนั่งรอข้างนอก"
"แล้วเตอร์กับฟ่าไม่อาบหรอ" แตมป์พูด
"แตมป์เมิงดูสภาพห้องน้ำสิ ถ้าใครปีนแอบดูเมียกรูอาบน้ำจะว่าไง แล้วถ้ามันแอบถ่ายหล่ะ"
"แกนี้เป็นเอามากนะเตอร์" สองคนนั้นเข้าไปอาบน้ำ ผมสองคนไปนั่งรอด้านนอกให้ตัวแห้ง ระหว่างรอก็กินไอติมไปด้วย อิอิ
"เดี๋ยวเตอร์ไปเข้าห้องน้ำแปปนะ"
"งืม" ระหว่างที่รอสามคนนั้นผมก็กินไปติมไปทั้งหมดห้าแท่ง กินจนคนขายส่งยิ้มให้ ฮ่าๆๆ และแล้วพี่คนที่เจอในห้องน้ำก็ออกมานั่งแถวที่ผมนั่งอยู่
พี่แกก็ส่งยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบตามมารยาท แล้วสักพักเพื่อนแกก็ตามมาอีกสามคน
"เห้ย สองสาวยังไม่มาหรอ" เพื่อนพี่แกถาม
"ยังอ่ะ"
"มองไรว่ะ"พี่แกมองมาที่ผม เพื่อนของพี่เค้าคงจับสายตาได้
"นั่งอยู่คนเดียวด้วย เดี๋ยวกรูขอเบอร์ให้ม๊ะ"
"เห้ยไม่ต้อง" ผมรู้ว่างานจะเข้าเลยเดินไปซื้อไอติมไม้ที่หก ไอ้เตอร์ก็เดินมาพอดี
"เตอร์เอาไอติมมั้ย"
"ไม่เอาครับ นี้กินกี่ไม้แล้ว" พูดจบมันก็เอามือมาโอบเอวผมพร้อมกับยืนเลือกไอติม ไหนบอกไม่เอาง่ะ
"อันนี้ไม้ที่หก"
"จะกินแทนข้าวเลยรึไง งั้นเตอร์เอาข้าวโพดอันหนึ่ง"
"ฟ่าว่าจะกินให้ครบทุกรสอ่ะ"
"พอเหอะ เดี๋ยวพี่เค้าไม่มีขายคนอื่น"
"ขอชิมรสข้าวโพดหน่อยดิ"
"อ่ะ"
"อร่อยอ่ะ ซื้ออีกอันดีฝ่า"
"ซื้อแฟรนไชน์ไปตั้งที่บ้านเลยมั้ย"
"ชิส์" ผมได้ไอ้ติมอันที่แปดมาครอบครอง สองคนนั้นก็อาบน้ำเสร็จออกมาพอดี
"เออ มากันซักทีนะพวกมรึง "
"ยุ่ง แตมป์ กินไอติมป่าว อร่อยมั๊ก"
"อย่าบอกนะว่า ไม้ไอติมทั้งหมดนี้ฝีมือฟ่าอ่ะ"
"ถูกต้องนะค๊าบบบบบบ"
"ป่ะ กลับกันเหอะ เตอร์อยากอาบน้ำแล้ว" มันดึงมือผมให้ลุกขึ้น
"ส่วนมึงสองตัวจะแดกไอติมก็เร็วๆเข้ากรูอยากอาบน้ำกับเมียกรูเเล้ว"
"พูดเบาๆก็ได้ เสียงดังอายเค้า" ผมกระซิบมันเบาๆเพราะตอนนี้คนเค้าเริ่มหันมามองพวกเราแล้ว
"อายทำไมคนเยอะแยะ" เอ้าอินี่
ผมเดินไปช่วยสองคนนั้นเลือกไอติมแล้วก็ไม่ลืมที่จะซื้อของตัวเอง ทำไมมันถึงอร่อยอย่างนี้นะ
"เตอร์ไม่กินจริงอ่ะ"
"ไม่เอา พอแล้ว"
"แน่น๊า"
"แน่ครับ เร็วๆหน่อยสิครับเตอร์ร้อนอยากอาบน้ำ"
"มันเป็นอะไรหรอฟ่า ดูหงุดหงิดจัง" ไอ้ยุ่งกระซิบถามผม
"ไม่รู้อ่ะ"
"สงสัยจะปวดขี้มั้ง" ฮานะไอ้ยุ่ง
"กูไม่ได้ปวดขี้ไอ้ยุ่ง แต่กรูไม่อยากให้เมียกรูอยู่ตรงนี้นานๆ"
"ทำไมง่ะ"
"มันเปลือง"
"แค่ไอ้ติมไม่กี่ไม้ มึงเลี้ยงฟ่าไม่ได้หรอ แล้วต่อไปจะทำอะไรเลี้ยงเค้า อย่ามีมันเลยเมียอ่ะ แค่ค่าไอติมยังงก" ด่าได้มันส์มากไอ้ยุ่ง
"กูไม่ได้หมายถึงตังค์ ที่กูบอกว่าเปลืองหน่ะ หมายถึงตัว"
"ไปเหอะๆ เริ่มจะไปกันใหญ่แล้ว" เตอร์ขับรถออกจากคอร์ดแบต โดยมีผมนั่งข้างหน้าแตมป์กะยุ่งนั่งด้านหลัง เตอร์ไม่พูดอะไรเลย นอกจากตั้งหน้าตั้งตาขับรถ ผมหันไปมองสองคนนั้น ส่งสายตามาแบบว่า ไอ้เตอร์เป็นไรหรอ ทุกคนคงอยากรู้รวมถึงผมด้วย อึกอัดมากมาก ในสภาพแบบนี้
"แตมป์ไอติมหมดยังขอฟ่าอันหนึ่งสิ"
"ได้เลย อ่ะนี้" แตมป์ยื่นไอติมให้ผม คนข้างๆผมยังคงเฉย
"ฟ่าถึงสิบไม้ยังเนี่ย"
"ไม่รู้อ่ะ กินๆเข้าไปใจมันจะได้เย็นๆ" ผมเริ่มก่อสงครามประสาทเล็กๆๆ สองคนนั้นยังคงนั่งเงียบ มองหน้ากันไปมองหน้ากันมา ไอ้เตอร์มองผมด้วยหางตาแว๊บหนึ่ง รถขับไปจนถึงคอนโดก็ยังไม่มีใครพูดอะไร คนขับก็ตีหน้ายักษ์ คนนั่งก็หน้าเหวอไปตามๆกัน ถึงแล้วก็เดินขึ้นห้องกัน
"แตมป์ ยุ่งหิวมั้ย"
"ยังไม่ค่อยอ่ะ"
"อยากกินอะไรป่าว เดินไปดูในซอยกันม๊ะ"
"ก็ดีนะ"
"เตอร์มึงอ่ะ" ไอ้ยุ่งเรียกเตอร์แต่ตอนนี้มันเดินขึ้นห้องไปแล้ว
"ตกลงมันเป็นอะไรกันแน่ว่ะ" เราสามคนเริ่มเปิดประเด็นเรื่องนี้
"ฟ่าก็ไม่รู้ว่ะยุ่ง อยู่ดีดีมันก็หน้าบึ้ง"
"หรือว่าพวกเราซื้อไอติมช้าไม่ทันใจคุณชายเค้าอ่ะ"
"ไม่หรอก อันนี้เหตุผลน้อยไปนะ ฟ่าว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้น"
"แล้วเราจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีอ่ะ""
"ปล่อยมันเหอะเดี๋ยวมันก็หาย เชื่อฟ่าสิ"
"แต่"
"ไม่มีแต่แตมป์ อย่าคิดมาก เดี๋ยวมันอาบน้ำอารมณ์ดีขึ้นเดี๋ยวมันก็หาย เชื่อฟ่า โอเค๊" พวกเราซื้อโน้นซื้อนี้กันเสร็จ ก็เดินขึ้นคอนโดกัน พวกวาดสายตาไปทั่วก็ยังไม่เจอมัน ก็เลยไปหุงข้าวเดี๋ยวหิวจะได้กินกัน เสร็จก็เดินเข้าห้องนอน เพื่อจะอาบน้ำ
"เดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ เล่นเกมส์กันไปก่อน"
"จร้าๆๆ" ผมเดินเข้าห้องนอนไปก็เห็นคงนอนหลับอยู่บนเตียง เห้อ นึกว่าน้อยใจอะไรหนีออกจากบ้านไปแร้ว ไม่สบายป่าวว่ะเนี่ย ผมเลยเอามือแตะที่หน้าผากมันเบาๆ ผมว่ามันยังไม่หลับชัวร์ ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา หอมแก้มซะหน่อยดีฝ่า
"ฟ๊อดดดดดด" ฮันแหน่ ยังนอนนิ่ง เชอะไม่ง้อก็ได้ฟร่ะ ผมถอดเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำไป อาบน้ำเสร็จออกมาอีกทีมันก็ไม่อยู่แร้ว หวังว่าคงไม่ไปแอบในตู้อีกนะ ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปดูข้างนอก ก็ยังคงเห็นสองคนนั้นเล่นเกมส์กันอยู่
"แตมป์ เตอร์อ่ะ"
"เดินออกไปไหนก็ไม่รู้"
"อ่าว สีหน้ามันอ่ะ"
"เรียบเฉย"
"แต่เห็นเดินไปหยิบอะไรบนหลังตู้เย็นก็ไม่รู้" ผมเดินไปดูหลังตู้เย็นต้องเป็นกุญแจห้องมันแน่ๆๆ
"เดี๋ยวมานะ อย่าตีกันหล่ะ ขี้เกียจแก้ปัญหาให้อีกคู่"
"แก้ให้ตัวเองก่อนดีกว่ามั้ยจ้ะฟ่า"
"ฮ๋าๆๆๆ" ผมเดินขึ้นไปบนห้องอีกห้องหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องของเตอร์ ที่มันให้แม่มันซื้อให้ เพราะอยากอยู่คอนโดเดียวกับผมตั้งแต่ตอนที่มันจีบผมใหม่ๆ เรียกได้ว่าเจอผมที่โรงเรียนสอนพิเศษของป้าผมมันก็คิดว่ามันจะต้องเอาผมเป็นเมียให้ได้ ปณิธานแรงกล้ามากมาก ฮ๋าๆๆๆ แล้วมันก็ทำสำเร็จนะ อิอิ
ผมขึ้นลิฟท์ไปอีก แล้วก็เดินไปถึงหน้าห้องมันก็เลยเคาะประตู
"ก๊อกๆๆๆ" แล้วจะเคาะประตูทำไมว่ะเนี่ย ผมเอื้อมมือไปบิดลูกบิด ห้องไม่ได้ล็อค แสดงว่ามันอยู่ที่นี้จริงๆด้วย
ผมเห็นมันยืนอยู่ที่ริมระเบียง
"อย่าคิดสั้นนะ เดี๋ยวเมียคุณเป็นหม้าย"
"........................." ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก มันยังคงยืนหันหลังนิ่งให้ผมอยู่ ตกลงนี้มันโกรธผมเรื่องอะไรอ่ะ
"ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม" ผมเดินไปโอบเอวมันจากด้านหลัง มันขยับตัวเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้สะบัดมือผมออก ผมคลายกอดออกก็ยืนพิงระเบียง
"เตอร์ ฟ่าไม่รู้หรอกนะว่าเตอร์โกรธอะไรฟ่า แต่ถ้าเตอร์ยังเงียอยู่แบบนี้ฟ่าก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไง แต่เรื่องที่ฟ่าจะขอร้องก็คือ นานๆทียุ่งกับแตมป์จะมาค้างกับเรา ถ้าเตอร์เอาปัญหาของเรามาทำให้เพื่อนรู้สึกอึดอัดฟ่าว่ามันไม่เหมาะนะ เราอย่าต้อนรับสองคนนั้นด้วยอาการแบบนี้เลย ฟ่าขอร้อง" มันยังคงเงียบอยู่
"ถ้าเตอร์ไม่พูดอะไรเลยแบบนี้ ฟ่าจะกลับห้องแล้วนะ แต่ฟ่าจะบอกว่า ทุกอย่างฟ่าทำด้วยความบริสุทธ์ใจ ไม่มีอะไรแอบแฝง แล้วถ้านิสัยขี้หึงขี้ระแวงของเตอร์มันเริ่มกลับมาโคม่าอีกครั้ง ฟ่าก็ไม่ค่อยพอใจเหมือนกัน ฟ่าจะถือว่าเตอร์ผิดสัญญาแล้วก็ไม่ไว้ใจฟ่าด้วย" ผมก้าวขาออกจากตรงนั้น ก่อนจะถึงประตูห้องก็มีเสียงเรียกผมเบาๆ
"ฟ่า" ผมหันกลับไปมอง เตอร์เดินตามผมมา
"พูดได้แล้วหรอ"
"ขอโทษนะ" มันเอื้อมมือมาจับมือผมแล้วก็หอมมาที่แก้ม
"ขอโทษเรื่องไหนอ่ะ"
"ขอโทษเรื่องที่เตอร์งี่เง้าอ่ะ"
"แล้วทำไมถึงงี่เง้าอ่ะ"
"ก็....ก็เตอร์เห็นฟ่าคุยกับใครก็ไม่รู้ในห้องน้ำคอร์ดแบตอ่ะ แล้วเตอร์ก็ได้ยินไอ้หมอนั้นมันคุยกะเพื่อนมันว่าจะขอเบอร์ฟ่า ตอนที่เตอร์ไปเข้าห้องน้ำอ่ะ แล้วก็ได้ยินเพื่อนมันพูดกันอีกว่า ไอ้นั้นอ่ะมันชอบฟ่า ฟ่าอ่ะสเปคมัน"
"แล้วมันเกี่ยวไรกะฟ่าอ่ะ"
"เตอร์ก็คิดไปต่างต่างนานาอ่ะ เห็นฟ่าคุยกะมันในห้องน้ำก็นึกว่า......"
"นึกว่าอะไร"
"นึกว่าฟ่าให้เบอร์มันอ่ะสิ"
"กล้าคิดเนอะ ฟ่าไม่ใช่เตอร์นะที่จะปฏิเสธใครไม่เป็นอ่ะ"
"เป็นแล้ว อะเดี๋ยวนี้ปฏิเสธเป็นแล้ว"
"แล้วมันน่าน้อยใจไหมเนี่ย ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องไปไหนมันแล้ว อยู่แต่บ้านเนี่ยแหละ จะได้ไม่ต้องโดนหึงโดนหวง"
"เตอร์ขอโทษ"
"เตอร์ คนเรามันต้องมีสังคมนะ เราห้ามใจตัวเองได้ แต่เราห้ามใจคนอื่นเค้าไม่ได้"
"ครับ"
"เมื่อไรจะโตซะที"
"ไม่รู้"
"อย่าเป็นแบบนี้บ่อยสิ ฟ่าเหนื่อยอ่ะ มันไม่มีความสุขหรอกนะ แล้วคนรอบข้างเราเค้าก็พลอยไม่มีความสุขไปด้วยอ่ะ เข้าใจนะ"
"เข้าใจครับผม ว่าแต่ทำไมตัวห๊อมหอม"
"อย่ามาทำหน้าแบบนี้ สองคนนั้นรอนานแล้ว"
"ขอทีหนึ่งนะ" มันทำหน้าอ้อนมากมาก
"ไม่เอา"
"นะแปปเดียว" ยังจะอ้อนอีก
"จะบร้าหรอ ไม่เอา"
"นะ" โอ้ยยยยย อ้อนแบบนี้เดี๋ยวก็ให้หรอก
"ไม่"
"ถ้าไม่ยอม เอ้ย เราจะปล้ำ เอ้ยเราจะปล้ำให้หนำใจ" มันร้องออกมาเป็นลิเก ไอ้นี้แอบไปดูตอนไหนมาเนี่ย
"ฮ๋าๆๆๆ ไอ้บร้า ไปเถอะ สองคนนั้นรอนานแล้ว" ผมบีบจมูกมันเบาๆ
"จ้ะ"
"เออใช่ว่าจะพูดหลายทีแล้ว ห้องเนี่ยให้คนเช่าเถอะ ปล่อยไว้ก็ไม่เกิดประโยชน์ เตอร์ลองคุยกับคุณแม่สิ ฟ่าเสียดายเเทนอ่ะ"
"เรามาอยู่ห้องใหญ่นี้ดีมั้ยอ่ะ แล้วเอาห้องฟ่าให้เช่า ฟ่าจะได้เก็บค่าเช่าไง ได้มีรายได้"
"ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจย้ายของ เตอร์ก็เก็บค่าเช่าให้คุณแม่สิ"
"คุณแม่เค้าไม่เอาหรอก เค้ายกห้องนี้ให้เราสองคนแล้ว ให้เช่าก็ดีเหมือนกัน จะได้เอาตังค์มาสร้างครอบครัวของเราให้มั่นคง"
"เพ้อเจ้อ"
"หรือว่าฟ่าจบมาอยากเป็นลูกน้องคนอื่นเค้า นิสัยอย่างเทอหน่ะจะเป็นลูกน้องใครได้"
"นิสัยอย่างช้านนนทำไมย่ะ"
"น่ารักเกินไป เดี๋ยวเจ้านายเอาทำเมีย"
"ติงต๊อง ผมเป็นผู้ชายนะเว้ย"
"สังคมสมัยเนี่ยน่ากลัว เห็นแมนๆก็เหอะ โดยเฉพาะพวกไบเนี่ยได้ทั้งชายทั้งหญิง แล้วถ้ามันเห็นหน้าหวานๆแบบเนี่ย โอ้โหไม่อยากจะคิด"
"ถ้าเจ้านายหล่อๆก็สมยอมสิ เผลอๆได้เลื่อขั้นอีก" เริ่มแหย่ให้มันประสาทแตกอีกแล้วเรา เพิ่งจะสงบลงไปแป๊ปๆ
"งั้นเตอร์ต้องไปดูก่อน ถ้าเจ้านายเป็นผผู้ชายบริษัทนั้นไม่ต้องทำ แต่ถ้าเป็นผู้หญิงทำได้"
"พอๆๆๆไปกันใหญ่แล้ว กุญแจอ่ะ ล้อคห้องด้วย"
เราสองคนเดินกลับไปที่ห้อง กลับไปสองคนนั้นก็ยังนั่งเล่นเกมส์กันอยู่
"หายไปไหนกันมาว่ะ พวกกูใจไม่ดีเลย"
"ใจไม่ดีแต่นั่งเล่นเกมส์กันเนี่ยนะ"
"แล้วตกลงมึงเป็นไรว่ะ" ไอ้ยุ่งถามเตอร์ด้วยความสงสัย
"หงุดหงิดนิดหน่อยว่ะ ไม่ได้มีไรกะเมียวันหนึ่งดคตรหงุดหงิดเลย"
"เจงดิ งั้นกูกลับห้องกันก็ได้นะเว้ย" สีหน้าจิงจังมากไอ้ยุ่ง
"กูล้อเล่น โทษทีนะเว้ยที่ทำให้มึงสองตัวไม่สบายใจอ่ะ"
"ช่างเหอะ แต่มึงมีไรก็บอกกูได้นะเว้ย บางทีพวกกูทำไรไม่ดีมึงก็บอกกูตรงๆได้ "
"เห้ยไม่มีไรจริงๆ กูก็แค่น้อยใจเมียกูนิดหน่อยอ่ะ"
"เรื่องไรว่ะ"
"อย่าเรียกว่าน้อยใจสิเตอร์ เรียกว่าหึงจนหน้ามึดดีกว่ามั้ย" ผมนั่งลงข้างเตอร์พร้อมกับขนมมากองไว้ตรงหน้า
"หึงใครหรอฟ่า อย่าบอกนะว่าหึงยุ่ง "
"กล้าคิดนะมรึง" มันแย่งจอยสติ๊กจากไอ้ยุ่งมาแล้วก็เล่นเกมส์สู้กับแตมป์ที่ตอนนี้นั่งกดๆๆๆจนไม่ได้สนใจพวกผมว่าคุยไรกัน
"ก็หึงกลุ่มที่นั่งอยู่ตอนที่เราซื้อไอติมกันอ่ะ"
"โห แค่เค้ามองเนี่ยนะ ไอ้นี้เป็นเอามาก ประสาทแดกว่างๆพาไปให้หมอตรวจมั้งนะฟ่า"
"หมอไม่รับอ่ะเคยพาไปแล้ว เค้าบอกต้องทำใจ"
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆ
"หิวกันยังเนี่ย"
"หิวมาก" เตอร์ตอบพร้อมตาก็มองที่จอทีวี ผมเดินไปอุ่นอาหารที่ซื้อมาแล้วก็เทใส่จาน
"แตมป์ ไปช่วยฟ่า มานี้ยุ่งเล่นเอง"
"ไม่เป็นไร เล่นกันเหอะ แค่นี้สบายมาก"
"แตมป์ มึงเคยได้ยินป่ะว่า อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นความให้ลูกท่านเล่นอ่ะ"
"เออไปก็ได้ว่ะ " แตมป์ลุกมาช่วยผมเพราะโดนไอ้ยุ่งแย่งเล่นไปแล้ว พวกเรามาทานข้าวกันจนอิ่มแล้วก็ไปนั่งเล่นเกมส์กันต่อ จนเที่ยงคืนกว่าจึงได้มีอาการง่วงกันเกิดขึ้น
"เตอร์..........ฟ่าง่วงแล้วอ่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มีเรียนเช้าอ่ะ ฟ่าไปนอนก่อนนะ"
"เดี๋ยวนอนพร้อมกันนะครับ เดี๋ยวจบไฟท์นี้ก่อน" นั่งสู้กันอยู่เนี่ยไม่ต่อยกันจริงๆไปเลยว่ะ ผมเดินเข้าไปแปรงฟัน แล้วก็เดินไปกินวิตมินกินน้ำเตรียมตัวนอน แตมป์ก็เดินไปแปรงฟันเช่นกัน สองหนุ่มยังคงสู้กันอยู่อย่างเมามัน จนผลออกมาไอ้ยุ่งชนะ ฮ่าๆๆๆ เตอร์ปิดเกมส์แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมกับแตมป์เข้าห้องนอนแล้ว สวดมนต์เสร็จก็เตรียมนอน แตมป์ก็ชวนผมคุยโน้นคุยนี้ รอสองหนุ่มนั้น
เตอร์เดินเข้ามาก่อน แล้วก็ซุกตัวมาใต้ผ้าห่มแล้วกอดผม ยุ่งตามเข้ามา
"ไอ้ยุ่งปิดไฟด้วย" ยุ่งปิดไฟแล้วก็เข้ามานอนข้างๆแตมป์ ไม่นานเราสี่คนก็หลับไปในนิทราราตรี
ตื่นเช้ามาอีกทีก็เป็นผมนั้นแหละที่ตื่นก่อน คนข้างกายยังนอนหลับสบาย คนข้างล่างสองคนก็หลับสบายอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน ผมค่อยๆลุกเพื่อจะไปเข้าห้องน้ำแล้วก็เตรียมอาหารมื้อเช้าสำหรับทุกคน แต่ก็มีมือหนึ่ง มาคว้าหมับเข้าที่แขนของผม
"ตื่นแล้วหรอ"
"อื้ม ทำไมไม่หอมแก้มเตอร์ก่อน"
"ก็เดี๋ยวเตอร์ตื่นไง เห็นหลับสบาย"
"ผิดสัญญานิ"
"ก็กะว่าจะไปทำอาหารให้เสร็จก่อนแล้วค่อยมาหอมแก้มปลุกอ่ะ"
"นั้นแหละผิดสัญญา"
"แล้วเตอร์ตื่นนานแล้วทำไมไม่หอมแก้มฟ่าหล่ะ"
"ก็ เออ ก็"
"ก็พอกันแหละ ปล่อยได้แล้ว เดี๋ยวจะไปทำกับข้าว"
"ไม่ต้องทำหรอก เดี๋ยวไปหาอะไรกินกันง่ายๆก็ได้ เหนื่อยปล่าวๆ"
"ไม่เอาอ่ะ ฟ่าอยากกินข้าวต้มกุ้งด้วย"
"ทำไมชอบทำตัวให้ลำบากนะ"
"ลำบากตรงไหน ทำให้คนที่เรารักกิน มีความสุขจะตาย"
"พุดแบบนี้ มาหอมแก้มทีสิ๊"
"ไม่เอา" แล้วผมก็รีบวิ่งออกจากห้องนอน ยุ่งกะแตมป์สงสัยมันจะหลับลึก ผมเล่นกันมันยังไม่ตื่นอีก ผมไปต้มข้าวต้มกุ้งเสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำ ไอ้ตัวดีก็มาเคาะประตู
"ก๊อกๆๆ เปิดหน่อยครับที่รัก" ผมมคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่งแล้วก็ไปเปิดประตู
"อาบเสร็จแล้วหรอ"
"ยัง"
"ก็ดี" แล้วมันก็ไปนั่งปุงปุ๊งแล้วก็มองผมอาบน้ำ สายตามันทำให้ผมเสียวสันหลังวาบเลย ฮ๋าๆๆๆมันทำภารกิจเสร็จก็เดินมาอาบน้ำกับผม อาบน้ำเสร็จผมก็เดินไปหยิบเสื้อคลุมของผมแล้วก็เตอร์มาใส่ วันนี้จะนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินโทงๆก็ไม่ได้เพราะมีแขกอยู่ในบ้าน
"อ่าวเห้ย จะนอนกกกันอีกนานไหม หนังสือหนังหาไม่ไปเรียนรึไง" ปากดีเชียว
"ยุ่งๆๆ ตื่นได้แล้ว" แตมป์ได้ยินเสียงไอ้เตอร์ก็ลุกขึ้นพร้อมกับเขย่าตัวยุ่งให้ตื่น ไอ้ยุ่งตื่นมาแบบงัวเงีย
"เช้าแล้วหรอ"
"อื้ม"
"ยุ่งกะเเตมป์ไปอาบน้ำเถอะ แล้วเดี๋ยวมาทานข้าวกัน ออกสายเดี๋ยวรถติดนะ"
"กูให้เวลามึงสองตัว ยี่สิบนาที แล้วห้ามทำอะไรกันในห้องน้ำกูนะ"
"กูไม่ใช่มึงนะเตอร์ กูรู้หรอกว่าที่ไหนที่ของกูไม่ใช่ที่ของกู"
"เถียงกันแต่เช้าเลย แตมป์พายุ่งไปอาบน้ำเถอะ "
"จ้ะ" สองคนนั้นเข้าไปอาบน้ำ ผมสองนก็แต่งตัว แต่งตัวเสร็จสองคนนั้นก็อาบน้ำเสร็จพอดี ผมสองคนออกไปรอข้างนอกห้องนอน ให้สองคนนั้นแต่งตัวกันแบบสบายๆจะได้ไม่ต้องมาอายผมสองคน แล้วเราก็มานั่งทานข้าวต้มกุ้งพร้อมกัน แล้วจึงแยกย้ายกันไปเรียน
เดี๋ยวสอบเสร็จจะมาต่อให้นะครับบบบ
-
^^
^^
จิ้มนุ้งฟ่า
ความหีงนี่ ตลอด ไม่ลดดีกรีลงเลย นุ้งเตอร์เนี่ย
+1 ให้คนสวยตลอดเวลา :z1:
-
นิดนึงก็เอานะน้องเตอร์ :m16: หึงตลอด
นุ้งฟ่าต้องทำใจเยอะๆนะ อยากน่ารัก เสน่ห์แรง สะมีเลยขี้หึง ขี้หวง มากๆๆๆ o16
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
เตอร์ขี้หึงตลอด 555
ฟ่าต้องพยายามเข้าใจนะ คิดซะว่าเตอร์รักมากก็เลยหวงมาก
รักกันๆ :กอด1:
-
ฟ่าเสน่ห์แรงนะเนี่ยะ แบบนี้เตอร์ต้องทำใจให้หนักแน่นมาก ๆ ๆ ๆ ๆ
ที่สำคัญมีอะไรก็คุยกันตรง ๆ แหละดีที่สุด
-
เตอร์เลยอดไปสองคืนเลย โสน้าน่า :laugh:
-
น่ารักจริง ๆ
:call:
-
เสน่ห์แรงไม่เบานะเนี่ยคุณฟ่า
-
อ่านเพลินเลยละชอบๆ
ฟ่าอ่ะจะชัดเจนเสมอแหล่ะ
ต้องชมเชย
-
เตอร์ไม่เคยเปลี่ยนแปลง เฮ้ออออ เป็นงี้บ่อยๆ หน้าเหี่ยวเร็วนะเตอร์เอ๊ย 555
ปล. อยากกินข้าวต้มกุ้ง
-
เอิ๊ก..อ่านหลายตอนทีเดียว เพลินเลย
แอบคิดสัปดน ถ้าเตอร์-ยุ่ง เป็นแฟนกันนี่ เรื่องมันคงจะฮามั่กๆ
แต่ก็เนอะ ฟ้าเขาส่งเตอร์กะฟ่ามาคู่กัน ^^
สวัสดีปีน้องต่ายหน้าแฉล่ม น้องฟ่ากะน้องเตอร์ ล่วงหน้านะครับ เพื่อนๆทุกคนด้วย
ขอให้มีแต่เรื่องๆดีเข้ามาในชีวิต สุขภาพแข็งแรง
คิดอะไรขอให้สมหวังสมความปรารถนาทุกสิ่งอัน คิดเงินให้ได้เงิน คิดงานให้ได้งาน คิดถึงรัก ขอให้มีแต่คนมารัก
สมบูรณ์พูลสุขทุกๆด้านเลย
ป.ล. อยากจะร่ายเป็นกลอนแบบที่ฟ่าเคยทำ แต่ความสามารถไม่ถึง ^^
-
(http://i.kapook.com/glitter/2010/th/12/T281210_03P.gif)
-
สวัสดีปีกระต่ายจ้านุ้งฟ่าและคอปเตอร์
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง เฮงๆรวยๆ น่ารักตลอดปี
และก็รักกันตลอดไปนะจ๊ะ
(http://farm5.static.flickr.com/4047/5152951668_048bb9a74c_z.jpg)
-
สวัสดีปีใหม่๒๕๕๔ ขอให้นุ้งฟ่าสุดที่รักของคอปเตอร์จอมซ่า มีความสุข สดใส แข็งแรง
รวย รวย รวย :man1:
-
มาช้าไปรึป่าวก็ไม่รู้อ่ะ
แต่ก็มานะตะเอง
อิอิ
สวัสดีปีใหม่ครับ
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกจงดลบันดาลให้ผู้อ่านทุกคน
มีความสุขมากมาก คิดสิ่งใดก็สมความปราถณา
ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีดีของทุกคน มีแต่สิ่งดีดีเข้ามา
สุขภาพแข็งแรง ปราศจากภัยอันตรายทั้งปวง
ร่ำรวยเงินทอง ร่ำรวยน้ำใจ
มีแต่คนรักคนเมตตา นะครับ
ใครที่ไม่มีคู่ก็ขอให้เจอคู่แท้คู่ดี
สาธุ
พรใดประเสริฐ บังเกิดมี เป็นศรีสุข
ไม่มีทุกข์ ปลอดโภยภัย ได้ดังฝัน
มีคนรัก มีคนหลง ตรงใจกัน
สิ่งใดนั้น ที่อยากได้ ให้สมปอง
ปีใหม่แล้ว แก้วตา อย่าได้เศร้า
สิ่งใดเก่า ทิ้งมันไป อย่าได้สน
เริ่มสิ่งใหม่ ทำสิ่งดี ให้แก่ตน
ถือเริ่มต้น สิ่งใหม่ใหม่ ให้ชีวิน
:L2: :L2:
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/96/50096/images/hny2011-1.jpg)
-
:กอด1: นุ้งฟ่า
ไม่ช้า แต่อยากอ่านตอนพิเศษปีใหม่ อิๆ :z1:
-
ตอนพิเศษ ปีใหม่
"ปาร์ตี้ๆๆๆๆอะไรก็ปาร์ตี้ เบื่อที่สุดในสามโลก" ผมนั่งบ่นคนเดียว พร้อมกับยัดขนมถุงไร้สาระเข้าปาก มือก็จิ้งๆๆไปที่แมคบุ๊คคู่ใจ คุยเอ็มเอสเอ็นกับคุณป้าผู้น่ารักของผมคนหนึ่ง(ป้าออม) บ่นถึงการปาร์ตี้ของสามีให้ป้าแกฟัง เพราะเตอร์ออกไปปาร์ตี้มาสามวันแล้ว ทิ้งผมอยู่บ้านคนเดียว
"งืดๆๆๆๆๆ" เสียงโทรศัพท์สั่นก่อนที่เสียงเพลงจะตามมา ผมรีบกดรับ
"ใกล้กลับแล้วครับ อย่าเพิ่งนอนนะ" เสียงคนเมาพูดจาอ้อแอ้
"ง่วงจะแย่อยู่แล้ว"
"รอเตอร์แปปนะครับคนดี เดี๋ยวกลับแล้วครับ รักนะครับ" เห้อ
"อื้ม" ผมวางสาย แล้วก็พิมพ์เอ็มเอสเอ็นบ่นกับคุณป้าผู้น่ารักต่อ คุยกับป้าผ่านไปหลายชั่วโมงสามีก็ยังไม่โผล่ อาการแพ้อากาศของผมเริ่มหนักขึ้น ยาก็ไม่มี หัวก็ปวด เริ่มจะงอแง เลยขอตัวจากเอ็มเอสเอ็น ไปซื้อยา
มืดก็มืดเปลี่ยวก็เปลี่ยว เด็กหนุ่มน้อยเอวบาง(รึป่าว) ใส่กางเกงขาสั้นกะเสื้อกันหนาว เดินออกมาร้านขายยา มีอยู่ร้านเดียวที่เปิดกลางดึกสงัดแบบนี้
"คือแบบปวดหัวข้างเดียวอ่ะครับ แสบจมูกด้วย"
"เอายาตัวนี้ไปนะค่ะ" พาราเซตามอล
"คือผมทานยาตัวนี้แล้วไม่อยู่อ่ะครับ"
"งั้นเอาตัวนี้นะคะ"
"ครับๆๆ ขอยาแพ้อากาศด้วยครับ แล้วก็พาราอีกกระปุกด้วยครับ"
"ค่ะๆๆ" ซื้อยาเสร็จก็หิวอ่ะสิ ลดความอ้วนอยู่ด้วย แต่เราก็ยังหุ่นนางแบบอยู่ แฮมชีสศักชิ้นคงไม่เป็นไรมั้ง ฮ๋าๆๆๆๆ
เดินเข้าไปสั่งแฮมชีสในเซเว่นก็ได้โน้นได้นี้ติดมือมาอีก มะม่วงแช่อิ่ม ฮ๋าๆๆๆ เปรี้ยวปากมากมาก
"ผู้ชายเดี๋ยวนี้ดูยากเนอะ หน้ายังกับชะนี" ผมก้าวเท้าออกจากเซเว่นก็ได้ยินสาวประเภทสองคนหนึ่งพูดจาลอยๆแล้วมองมาทางผม
มาคนเดียวอย่าไปอะไรกะเค้าเลย จะโดนตบเอาได้ ผมได้แต่ก้มหน้าก้มตาเดินกลับคอนโดต่อไป ในใจก็คิดด่าแต่ไอ้สามีขี้เมาตลอด
ถ้าฉันโดนลากไปข่มขืนฉันจะสมยอมไปเลยในฐานะที่แกปล่อยให้ฉันเผชิญชะตากรรมคนเดียว
กลับมาก็มานั่งเล่นเอ็มกับป้าออมคนสวยเหมือนเดิม บ่นๆๆๆๆโฯ้นย่นนี้ให้แกฟังเยอะแยะไม่รู้ป้าจะรำคาญรึป่าว
บ่นไปกินไป นานแค่ไหนก็ไม่รู้จะตีสองแล้ว สามีก็ยังไม่กลับ หัวก็ปวด อยู่คนเดียวด้วย ช็อคตายคาคอมไปใครจะช่วย
แต่ร้านขายยาทำไมให้ยาแก้ปวดประจำเดือนมาว่ะเนี่ย เห้อๆๆๆๆ บ่นไปบ่นมาก็มีเสียงเปิดประตู
"กลับมาแล้วคร๊าบบบบบบบบ" แล้วมันก็มุ่งตรงมาที่ผม ที่กลังเล่นเอ็มเอสเอ็นอยู่ แล้วมันก็หอมมาที่แก้มผมฟอมใหญ่ๆ
"คิดถึงจัง"
"คิดถึงแต่กลับเอาป่านเนี่ยนะ ฟ่าปวดหัวมากรู้ไหม ไม่สบายด้วย จะเป็นจะตายก็คงไม่มีใครมาดูดำดูดีหรอก ไม่กลับให้มันเช้าเลยหล่ะ กลับมาจะได้เจอเมียนอนเป็นศพอยู่ในห้องไง " แล้วผมก็สะบัดก้นเดินเข้าห้องน้ำไป เตอร์ก็คงงงแหละว่าผมเป็นอะไร แล้วมันก็หยิบเอ็มเอสเอ็นผมมาเล่น แต่ไม่รู้คุยอะไรกะป้าออมบ้าง แต่ทำไมผมต้องโกรธมันขนาดนี้ด้วยนะ
การคุยเอ็มกับป้าออมเสร็จสิ้นมันก็เดินมาหาผมในห้องนอน
"ที่รัก ไม่สบายหรอ ไหนดูหน่อยสิ" เตอร์เอามือมาอังตามใบหน้าของผม
"จะนอนแล้ว" ผมปัดมือมันออก
"โกรธเตอร์หรอ เตอร์ขอโทษนะ" แล้วมันก็ก้มลงมาเขี่ยแก้มผมเบาๆ หน้าแดงๆเพราะแอลกฮอล์ทีส่งยิ้มให้ผม ทำไมมันน่ารักจังว่ะ
"เหม็นเหล้า ออกไปเลย ไม่ต้องมาหอมเดี๋ยวฟ่าเป็นสิว"
"เมื่อกี้โดนป้าออมดุด้วยแหละ แล้วทำไมไม่บอกเตอร์หล่ะว่าไม่สบาย เตอร์ได้รีบกลับ แล้วมียาหรอ ยาธรรมดาฟ่ากินไม่ค่อยหายนิ ไปหาหมอไหม"
"ดีขึ้นแล้ว"
"ขอโทษนะ ดีกันนะ" เตอร์ยื่นนิ้วก้อยมาเขี่ยที่ปลายจมูกผม เบาๆ แล้วมันก็ค่อยๆเปิดผ้าห่มมุดตัวเข้ามา
"เตอร์ไป อาบน้ำเลย ไม่งั้นไปนอนข้างนอก"
"ใจร้าย" แล้วมันก็แก้ผ้าข้างเตียงต่อหน้าผมแล้วก็เดินไปอาบน้ำ อุบาทว์ที่สุด ผมเล่นเอ็มกับป้าออมอีกครั้งรอเตอร์อาบน้ำเสร็จ เตอร์อาบน้ำเสร็จผมก็ร่ำลาจากป้าออม เตอร์ลากเก้าอี้มาข้างๆเตียงแล้วก็นั่งเช็ดผมเช็ดตัว
"หายปวดหัวยัง จมูกแดงๆมีไข้ป่าว"
"ดีขึ้นแล้ว"
"ต่อไปนี้ไม่สบายต้องรีบบอกเตอร์นะครับ"
"อื้ม บอกแล้วจะมาเลยงั้นสิ"
"ครับ"
"แน่"
"แน่สิ"
"พรุ่งนี้จะออกอีกป่าวหล่ะ"
"ไม่อ่ะครับ "
"คริสมัสก็ไม่ได้ฉลองด้วยกัน สามวันที่ผ่านมาก็ฉลองกะเพื่อน เมียก็ไม่ยอมไปด้วย"
"ก็ฟ่าไม่รู้จักใครจะให้ไปทำไม เบื่อตาย"
"แล้วปีใหม่เราจะไปไหนกันดี ต่างจังหวัดไหม"
"คงจะมีที่หรอก มาคิดได้เอาป่านเนี่ย"
"แล้วที่รักจะไปไหนหล่ะครับ เดี๋ยวเตอร์จะเนรมิตรให้"
"เมาแล้วก็ปากดีตลอด"
"อย่างอื่นก็ดีครับ"
"อย่ามามองด้วยสายตาแบบนั้น"
"ไหนๆมาให้หมอดูอาการสิว่าต้องฉีดยารึป่าว" มันขึ้นมาคร่อมที่ตัวผม ก่อนที่จะจูบผมอย่างหิวกระหาย
"เตอร์ เค้าไม่สบายนะ"
"ก็เห็นดุเตอร์ให้ฉอดๆๆๆๆ"
"เง้อ เค้าป่วยนะ จะทำเค้าลงหรอ"
"ป่วยเนี่ยแหละ ดี" เตอร์ลุกขึ้นเเล้วดึงผ้าเช็ดตัวออก ตามด้วยดึงผ้าห่มออก แล้วก็ดึงกางเกงผมออก แล้วก็ดึงเสื้อผมออก เง้อๆๆๆ แล้วก็จัดการยัดเยียดความเป็นสามีให้ผม คนเมานี้แรงมันเยอะจริงๆเสร็จภาระกิจผมได้แต่นอนนิ่ง คนตรงหน้าเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดทำความสะอาดร่างกายให้ผม
"กินยาก่อนนะครับ ตื่นมาจะได้หาย" ผมรับยาไปกินแล้วก็ล้มตัวลงนอน เตอร์เดินไปปิดไฟ แล้วแทรกตัวลงตามมาในผ้าห่มแล้วก็กอดผมไว้ในอกอุ่นๆทั้งคืน
"ฟ่าครับ ตื่นได้แล้ว เที่ยงแล้วครับ"
"อื้มมม"
"หายปวดหัวยัง เมื่อคืนตัวรุมๆทั้งคืนเลย"
"หายแล้ว แต่เจ็บก้นอ่ะ"
"สงสัยเมื่อคืนหมอฉีดยาแรงไปหน่อย ครั้งหน้าหมอจะเบามือนะครับ"
"ไอ้บร้า "
"ใส่เสื้อผ้าซะแล้วเดี๋ยวไปกินข้าวกันครับ เตอร์ต้มข้าวต้มกุ้งไว้" ผมรับเสื้อผ้ามาใส่แล้วเดินตามออกไป
"กินเลยนะ"
"อื้ม" เตอร์ตักข้าวต้มให้ผมแล้วก็เอามือมาอังๆที่หน้าอีก
"ตัวไม่ร้อนแล้ว หายปวดหัวแน่นะ"
"หายแล้ว "
"สงสัยได้ยาดี"
"อายนะเว้ย"
"อายอะไร ของคุ้นเคย" ผมก้มหน้าก้มตากินโดยไม่ได้สนใจมัน อิ่มก็ไปนั่งดูทีวี
"อ่ะ" มันยื่นกล่องของขวัญให้ผม
"อะไร"
"เมอร์รี่คริสมัส"
"ซื้อมาเมื่อไรเนี่ย"
"เปิดดูดิ ซื้อมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"
"ช้าไปไหมอ่ะมันเลยมาตั้งหลายวันแล้วนะ "
"หรือว่าจะไม่เอา"
"เอาดิ" ผมค่อยๆแกะดู อยากรู้จริงๆว่ามันอะไรหว่า
"เห้ย รู้ได้ไงว่าอยากได้อ่ะ"
"ก็เห็นไปจดๆจ้องๆหลายครั้งแล้วนิ"
"เดี๋ยวเอาตังค์ให้นะ มันแพงอ่ะ คนละครึ่งแล้วกัน"
"ทำไมฟ่าชอบพูดอะไรแบบนี้นะ" มันทำหน้าไม่พอใจ
"ทำไมอ่ะ"
"ฟ่าทำเหมือนเตอร์เป็นคนอื่น การที่สามีจะซื้อของให้ภรรยา มันต้องมาหารคนละครึ่งหรอ"
"ก็รู้ แต่เราสองคนก็ต่างคนต่างขอเงินพ่อแม่นะ เอาไว้ให้เตอร์ทำงานให้ได้ก่อนสิ ฟ่าจะร้องให้ซื้อให้ทุกวันเลย"
"พ่อกับแม่เตอร์เค้ารักฟ่าจะตาย นี่น้อยไปด้วยซ้ำ"
"พูดเรื่องนี้เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีกอ่ะ"
"เตอร์อยากซื้อให้ เตอร์ก็ซื้อ ฟ่านั้นแหละอย่าคิดมาก"
"งั้นคริสมัสหน้าขอกระเป๋าแอร์เมสนะ"
"แอร์เมสเลยหรอ"
"ใช่"
"เดี๋ยวขโมยแม่มาให้แล้วกันนะ"
"ไอ้บร้า"
"แล้วผมสองคนก็นั่งเล่นของขวัญกันไปจนค่ำ ก็ออกไปหาอะไรกินกันแล้วก็ดูหนัง คืนวันที่ 30เราก็ไปงานวันเกิดของรุ่นพี่ด้วยกัน แล้วเช้าวันที่31ก็ออกต่างจังหวัดไปเค้าดาวท์กะครอบครัวของผม เมือ่ผมสองคนขับรถถึงบ้าน ก็เห็นแต่น้องสาวที่วิ่งเล่นอยู่กับหมา
"พ่อกับแม่ไปไหนอ่ะ"
"พี่เตอร์หวัดดีค่ะ ไปฉลองกับเพื่อนๆเค้า เหลือหนูกับหมาเนี่ยแหละ"
"แล้วไม่ชวนเพื่อนมาเค้าดาวท์อ่ะ"
"ก็นัดกันตอนเย็นๆๆมีไม่กี่คนหรอก"
"นัดที่ไหน"
"บ้านแพรว"
"แล้วทำไมไม่ชวนมาบ้านเราอ่ะ"
"ใครจะไปรู้ว่าพี่ฟ่าจะมาหล่ะ"
" โทรไปชวนแพรวมาบ้านเราป่ะ เดี๋ยวพี่ทำอาหารให้ พี่ซื้อเค้กมาด้วย แล้วก็ลูกโป่ง จัดปาร์ตี้กัน"
"สวดยอดไปเลยลูกเพี้ย"
"ทะเล้นจริงๆ ไปช่วยพี่เตอร์ยกของป่ะ"
""ค่ะ"
"เป็นไงสาวน้อย"
"หนูนึกว่าจะเหงาอยู่คนเดียวซะแล้ว พี่ฟ่า เพื่อนพี่ฟ่าป่าว แท็กซี่หน้าบ้านอ่ะ"
"ไม่นิ ไปดูดิ๊ใครมา"
"เฮียเบนซ์ พี่ฟ่าเฮ๊ยเบนซ์มา พี่ฟ่ามาดูเร็ว" มันบ้าไปแล้วครับ น้องผมคงไม่ได้เจอเฮียนาน เฮียเบนซ์รักมันมากเพราะมันเป็นน้องสาวคนเล็กขี้อ้อน
"เออ"
"เป็นไงคนสวยของเฮีย มาให้เฮียหอมทีสิ"
"เฮียอ่ะไม่คิดถึงหนูเลยนะ"
"คิดถึงสิ แล้วนี้ใครมานะ"
"พี่เตอร์ เพื่อนพี่ฟ่า"
"อ่อ"
"เฮียรู้จักหรอ"
"ก็เคยเจออ่ะ แล้วนี้พ่อกับแม่เราไปไหนหล่ะ"
"โน้นแหนะ ไปฉลองกะเพื่อนๆเค้า คืนนี้ไม่รู้จะกลับรึป่าวเลย เฮียเดี๋ยวเค้าดาวท์ด้วยกันนะ"
"จร้า"
"ไงฟ่า คิดถึงเฮียป่าว" เฮียทำสายตาเจ้าเล่ห์ คนที่บ้านผมไม่รู้หรอกว่าผมกับเฮียเจอกันเกือบจะทุกวัน
"มากมากอ่ะ เฮียช่วยทำกับข้าวหน่อย เดี๋ยวเราจะปาร์ตี้กัน"
"เออเอาดิ มีใครมามั้งอ่ะ"
"ก็เพื่อนของสาวน้อยเนี่ยแหละ"
"หนูว่าหนูไม่ชวนเพื่อนมาดีกว่า ปาร์ตี้ในครอบครัวจะสนุกกว่า"
"ตามใจเราแล้วกัน" ผมกับเฮียไปเตียมอาหารทะเลแล้วก็น้ำจิ้มสำหรับปิ้งย่าง แล้วก็มีข้าวผัดกับเครื่องดื่มกับยำอีกสองสามอย่าง เตอร์เตรียมเตาปิ้งไว้ที่สนามหน้าบ้าน แล้วก็มีเทียนหอมมาจุดแล้วก็เอาไฟสีระยิบระยับมาติดตามต้นไม้ เสียงโทรศัพท์บ้านดัง ผมวิ่งไปรับ
"สวัสดีครับ"
"ฟ่าหรอลูก กลับบ้านใช่ไหม ดีดี จะได้อยู่กับน้อง แม่คงกลับเช้านะลูก นานๆจะเจอเพื่อน"
"ครับ"
"แล้วนี้ทำอะไรกันอยู่"
"กำลังทำอะไรกินกันครับ พอดีเพื่อนฟ่ามาด้วยเลยจัดปาร์ตี้กัน"
"หรอ เจ้าเตอร์มารึป่าว" ถามหาลูกเขยเชียว
"มาครับแม่"
"แฮบปี้นิวเยียร์นะลูกนะ"
"ครับแม่ ฉลองให้สนุกนะครับไม่ต้องห่วงทางนี้"
"จ้า แค่นี้นะลูก"
"ครับ" ผมกับเฮียช่วยกันลำเลียงอาหารไปหน้าบ้าน เมื่อทุกอย่างพร้อมเราก็เริ่มปิ้งย่างแล้วก็คุยโน้นคุยนี้กัน โดยมีน้องสาวตัวดีของผมเป็นคุยซะมากกว่า
เตอร์หยิบกีต้าร์มาเล่นให้น้องสาวผมร้อง พลัดกับเฮีย จนได้เวลาเค้าดาวท์เราก็เค้าดาวท์พร้อมกัน จนตีสามจึงแยกย้ายกันไปนอน
ผมกับเตอร์นอนด้วยกัน เฮ๊ยขอไปนอนกับยัยตัวดี เพราะสองคนนั้นเค้าซี้กันคงจะมีเรื่องคุยกันเยอะ
"มีความสุขจัง" เตอร์ล้มตัวลงนอนบนเตียงของผม
"ไปอาบน้ำดิ"
"อื้ม ถ้าเตอร์มีน้องสาวแบบฟ่ามั้ง ตอนเด็กๆคงไม่เหงา"
"จะรำคาญมากกว่าเหงาอ่ะสิ"
"ไม่หรอก "
"ป่ะอาบน้ำกัน" เราสองคนไปอาบน้ำแล้วก็มานอนกอดกัน
"เตอร์"
"หึ"
"รักฟ่าไปทุกๆปีนะ"
"ตั้งแต่มีฟ่าทุกๆปีของเตอร์ก็มีแต่ความสุข เตอร์ไม่คิดอยากจะมองใครเลย เพราะฟ่าคือคนที่เตอร์เลือกถูกแล้ว"
"ปากหวาน"
"เตอร์พูดจริงๆ เตอร์จะไม่ยอมเสียฟ่าให้ใครเด็ดขาด"
"จริงอ่ะ"
"จริง"
"ถ้าทิ้งกูมึงตาย" ผมกระซิบข้างหูมันเบาๆ
"ฮ๋าๆๆๆๆจร้า"
แล้วเราก็กอดกันจนหลับไปในคืนข้ามปี
-
^
^
จิ้มน้องฟ่าทันไหม ??
-
ทันครับ 5555+
-
แปะจอง แว้บไปอ่านก่อนฮับ ^^
................
โอยยยยยยยยยยยย หวานรับปีใหม่ น่าอิจฉาคนมีคู่ >//<
รักกันไปนาน น๊าน นาน นะฮับ
Happy New Year นุ้งฟ่า & คอปเตอร์ จ้า :กอด1:
-
:L1: :L1: :L1:
-
กลับมาพร้อมความน่ารัก
:call:
-
สวัสดีปีใหม่ สุขได้มีคนรักนอนกอดอยู่ข้าง ๆ ตลอดปีและตลอดไปนะครับ
รักนะครับ ทั้งนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์ :กอด1:
-
HNY ทั้งสองหนุ่มนะจ๊ะ มีความสุขมาก ๆ รักกันนาน ๆ :L2:
-
ฮุ้ยน่ารัก :o8:
ขอให้รักกันไปนานๆ...ขอให้รักกันจนแก่เฒ่า...ขอให้รักกันตลอดไป :กอด1:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
"ทิ้งกรูเมิงตาย" กร๊ากกกกก ถ้าเตอร์ทำแบบนั้นขอให้บอกจะสกรัมด้วยคน
-
HNY จ้า
ขอให้รักกันนานๆ นะจ้ะ :L1:
ปล. ฝากความคิดถึงให้เฮียเบนซ์ด้วยนะ :impress2:
-
หว๊าน หวาน
อิจฉา ตาร้อนลุกเป็นไฟ
๕๕๕๕๕๕๕๕
-
:L1:
-
จิ้มอีกที นุ้งฟ่า กะ ไอ้เตอร์จอมเพี้ยน 555
-
...คู่หวานแห่งปี หวานให้ชาวบ้านเค้าอิจฉาต้อนรับปีกระต่ายเชียวนะ...
..เออ เอ่อๆๆๆๆ แล้วยาแก้ปวดประจำเดือน น้องฟ่า หรือ น้องเตอร์ ใช้ล่ะ. :laugh:
-
สวัสดีปีใหม่ 2554 :mc2: นุ้งฟ่า กับน้องเตอร์
ก็ขอให้พรที่นุ้งฟ่ามอบให้ ส่งกลับที่นุ้งฟ่า และน้องเตอร์ด้วยจ๊ะ :man1:
น้องเตอร์น่ารักขึ้นเยอะนะ รู้จักสังเกตว่าที่รักชอบอะไร เลยซื้อให้เป็นของขวัญ เริ....ดค๊า o13
ตอนท้ายที่นุ้งฟ่ากระซิบกับเตอร์ ขอบอก โหด (ว่ะ) 55++
แต่ดีแล้วล่ะ เป็นภรรยาต้องคุมสะมีให้อยู่ :z4:
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
:call:
-
:L2: :L2: Happy New year 2011 ค่า
-
น้ำผึ้งที่ว่าหวาน สงสัยสู้เตอร์กับฟ่าไม่ได้แย้ว น่ารักที่ซู้ดดด
-
มาแร้วๆมาแว้ว
หายไปนานหน่อยนะครับ
มีเรื่องให้ปวดหัวนิสหน่อย
คิดถึงทุกคนนะครับ
ปีใหม่ไปฉลองที่ไหนกันมาบ้างเอ่ยยยยยยย
แต่อากาศช่วงนี้ดี๊ดีเนอะ
แต่ยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ
นุ้งฟ่าเป็นห่วง
วันนี้เป็นอีกวันที่ผมไม่มีเรียน ส่วนเตอร์มีเรียน แล้วผมก็ได้อยู่บ้านแบบเงียบๆคนเดียว อิอิ ชีวิตในวันหยุดของผม(ตามลำพัง) ก็ทำความสะอาดบ้าน ทำงานบ้านต่างๆ มีมาร์คหน้าเพิ่มความสวยบ้าง เล่นเนตบ้าง ผมเป็นคนที่ชอบใช้เวลาว่างอยู่ที่คอนโด หรือไม่ก็ออกไปช็อปปิ้ง ฮ่าๆๆๆ
ในขณะที่ผมนั่งเล่นอินเตอร์เนตในห้องนอน ก็เป็นเวลาค่อนข้างเย็นแล้ววววววว เสียงคนเปิดประตูห้องเข้ามา สังสัยว่าเตอร์จะมาแล้ว แล้วมันก็เดินเข้ามาในห้องนอนด้วยอาการอ่อนแรง ผมเงยหน้าจากคอมพิวเตอร์แล้วส่งยิ้มให้คนตรงหน้า ที่ตอนนี้สีหน้าอิดโรยมากมาก
แล้วเตอร์ก็หยิบโน๊ตบุ๊คของผมไปวางที่โต๊ะแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนตักผม
“ปวดหัวอ่ะ” พูดจบมันก็หลับตาลง ผมเอามือสัมผัสที่หน้าผาก
“ตัวก็ไม่ร้อนนี้นา สงสัยอากาศร้อน เดี๋ยวฟ่าไปหยิบยาให้นะ เตอร์นอนที่หมอนดีดีสิ” แล้วมันก็พลิกตัวเอาหน้าซุกไปที่ท้องผมแล้วก็เอามือมาจับมือผมวางไว้ที่แก้ม
“ไม่เอาอ่ะ ไม่กิน ขอนอนแบบนี้สักพักนะ”
“อ้อนอะไรเนี่ย หึ เป็นอะไรป่าวครับ”
“ป่าววววววว ก็แค่อยากอยู่ใกล้ๆ”
“ไปหาหมอไหม”
“ไม่อ่ะ ปวดหัวนิดหน่อยนอนหนุนตักที่รักเดี๋ยวก็หาย”
“หิวไหม”
“ไม่อ่ะ”
“รอฟ่าแปปนะ เดี๋ยวฟ่าไปหยิบยาให้ เดี๋ยวมาให้หนุนตักใหม่นะ”
“ไม่เอาไม่กิน”
“กินเหอะ เดี๋ยวอาการมันจะหนักนะ กินกันไว้ก่อน นะๆๆ” แล้วมันก็เงียบไป แสดงว่ามันยินยอมแต่โดยดี ผมไปหยิบยาแก้ปวดลดไข้มาให้เตอร์ แล้วก็ให้มันนอนหนุนตักต่อ
“ฟ่า”
“งืม”
“เบื่อเตอร์ไหม”
“ไม่นิ มีไร”
“อย่าเบื่อเตอร์นะ”
“เป็นไรป่าวเนี่ย วันนี้ดูดราม่านะตัวเทอ”
“ก็ไม่รู้สิ แค่คิดว่าถ้าวันไหนเตอร์ไม่สบายแล้วไม่มีฟ่า ไม่รู้ว่าเตอร์จะเป็นยังไง”
“เตอร์ก็อาจจะมีคนอื่นที่ไม่ใช่ฟ่าให้หนุนตักอ่ะสิ”
“ฟ่าอะ ชอบพูดแบบนี้อยู่เรื่อย”
“เอ้า ทำไมอ่ะ”
“เหมือนไม่ไว้ใจเตอร์เลย”
“ไว้ใจ แต่ไม่ไว้ใจคนอื่น”
“มีเรื่องจะเล่าให้ฟังด้วยแหละ”
“เล่ามาดิ”
“คือวันเนี่ยมีคอนเสิร์ต เตอร์ก็เดินเข้าไปดูกะเพื่อนๆใช่ป่ะ แล้วเด็กมัธยมเยอะมากมาจากไหนไม่รู้ เตอร์ก็เลยเดินออกมาฝ่าฝูงเด็กออกมาแล้วก็มีฝ่ามือมาร ฝ่ามือหนึ่ง มาจับเข้าที่ลูกชายหนอนยักษ์ของเตอร์เต็มๆ”
“แล้วไง” มันเล่าได้เห็นภาพมากมาก
“ไม่หวงหรอ”
“แล้วเค้าหยิบติดมือไปรึปล่าวอ่ะ”
“ปล่าว”
“แล้วจะให้หวงอะไรอ่ะ”
“โหไรอ่ะ สามีโดนล่วงละเมิด ไม่คิดจะห่วงกันเร้ย”
“ห่วงสิครับ ถ้าเค้าหยิบติดมือไปเมื่อไร จะรีบไปทวงคืนเลยแหละ”
“ฟ่าดูจริงใจมากมากเลยนะ” มันพูดประชดครับ แล้วเตอร์ก็ปลดกระดุมเสื้อตัวเองออก สงสังจะอึดอัดเพราะตอนนี้เสื้อนักศึกษาเริ่มจะอึดอัดแล้วแต่ผิวกายขาวๆแน่นๆอวบๆกับไรขนอ่อนๆที่หน้าท้องก็ทำให้สยิวได้นะ ฮ๋าๆๆ
“หายปวดหัวยัง”
“หายแล้วครับ”
“ไปล้างหน้าล้างตาป่ะ เดี๋ยวสิวขึ้น อาบน้ำเลยก็ได้ เดี๋ยวฟ่าไปทำอะไรให้กินนะ หิวยัง”
“ก็หิวอ่ะ แต่ยังไม่อยากอาบน้ำอ่ะ เดี๋ยวรออาบพร้อมฟ่า”
“งั้นก็นอนเล่นไปก่อนนะ เดี๋ยวฟ่าเรียกถ้ากับข้าวเสร็จแล้ว”
“งืม เดี๋ยวไปหาไรกินข้างนอกก็ได้ไม่ต้องทำหรอก เตอร์อยากนอนกอดฟ่าอ่ะ”
“ไม่เอาอ่ะ ทำกินเองเนี่ยแหละ อยากกินไร”
“อะไรก็ได้”
“รอแปปนะ” แล้วผมก็ยกหัวเตอร์ไปหนุนหมอน แล้วก็เดินออกไปทำอาหาร ทำอะไรดีหว่า แกงส้มแล้วกัน แกงส้มดอกแคช่วยแก้อาการหวัดได้ แล้วก็ทอดปลาสลิดเค็ม กับ เต้าหู้ทรงเครื่อง สามอย่างก็พอ ผมทำอาหารใกล้เสร็จ ไอ้ตัวดีก็ออกมาพร้อมกับหัวยุ่ง
“แกงส้มหรอ ห๊อมหอม”
“อื้ม แกงส้มห่วงใยอ่ะ เห็นเตอร์เหมือนจะเป็นหวัด”
“อะไรแกงส้มห่วงใย”
“ดอกแคง่ะ” อิอิ
“แล้วไปเอาดอกแคมาจากไหนอ่ะ”
“ซื้อมาตั้งแต่เมื่อวานซืนแล้ว เห็นมันน่ากินดีอ่ะ”
“แล้วเสร็จยังอ่ะ หิวแล้ว”
“ปลาใกล้สุกแล้ว รอแปปนะครับบบ”
“เออ วันนี้เตอร์ซื้อเสื้อยืดมาสองตัว อยู่ในรถเดี๋ยวไปหยิบก่อนนะ”
“อื้มๆๆ” เตอร์ลงไปหยิบของที่รถกลับขึ้นมาอาหารก็พร้อมกินแล้ว
“มาแล้วครับ” แล้วมันก็ชูถุงเสื้อให้ผมดูก่อนที่จะทิ้งก้นลงบนโต๊ะอาหาร
“ซื้อเสื้อไรมาอ่ะ”
“เสื้อคู่”
“ซื้อที่ไหนมาอ่ะ”
“ก็รุ่นน้องที่มหาลัยมันเพ้นท์ขายอ่ะ เลยสั่งให้มันทำให้” แล้วมันก็ตักข้าวเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
“หายปวดหัวยังอ่ะ”
“หายแล้ว แกงส้มอร่อยอ่ะ ฝีมือไม่เคยตกเลยนะเนี่ย” ปากดีตาหร๊อด
“สูตรคุณยาย ไม่อร่อยได้ไง”
“ปลาสลิดก็อร่อย”
“ก็ฝีมือคุณยายอีกอ่ะ”
“นี้คุณยายทำหรอ”
“ใช่ๆ ตอนฟ่ากลับบ้านไปเยี่ยมคุณยาย คุณยายทำไว้เต็มเลย”
“นึกว่าคุณยายจะทำเป็นแต่ขนม ทำเป็นทุกอย่างเลยเนอะ”
“ว่างๆไปเที่ยวบ้านคุณยายกันป่ะ”
“จริงป่าว เสาร์อาทิตย์นี้ไปเลยนะ” ดูมันอยากไปออกนอกหน้ามาก
“เดี๋ยวดูก่อนว่าติดอะไรหรือเปล่า ชวนยุ่งกะแตมป์ไปด้วยดิ”
“อื้ม” แล้วมันก็เดินไปตักแกงส้มในหม้อ หมดไปแล้วหนึ่งชาม
จบมื้ออาหารลงด้วยความอิ่มมากกกกกกกก เตอร์อาสาล้างจานผมเป็นผู้ช่วย แล้วก็มานั่งดูทีวีกัน แล้วผมก็หยิบถุงเสื้อมาดู เป็นลายรูปหัวใจต่อกัน ต้องยืนคู่กันถึงจะเป็นรูปหัวใจ ก็น่ารักดี สีขาว หัวใจสีแดง
“จะใส่ไปไหนเนี่ย”
“ไม่รู้อ่ะ เห็นมันน่ารักดี”
“ใส่นอนคืนนี้แระกัน”
“อื้มม งั้นเตอร์ว่าเราไป เออออ คือ เออ ไปอาบน้ำกันเหอะ” แล้วเราสองคนก็ไปอาบน้ำกันครับ อาบน้ำเฉยๆๆนะ ฮ่าๆๆ
“แน่ใจนะว่าอาบน้ำอ่ะ”
“แน่ใจจิ วันนี้ง่วงอ่ะ เมื่อกี้ก็นอนไม่หลับหรอก นอนเล่นเฉยๆอ่ะ”
“เดี๋ยวก่อนนอนกินยาอีกนะ”
“ครับ” แต่แทนที่มันจะเดินไปเข้าห้องน้ำมันกับล้มตัวลงนอนมาที่ตักผม ผมว่ามันต้องมีอะไรอยู่ในใจแน่เลย
“อ้าวไปอาบน้ำทำไมไม่ลุกหล่ะครับ”
“ขอนอนหนุนตักนุ่มๆอีกแปปดิครับ”
“เตอร์มีอะไรหรือปล่าว ดูเตอร์เหมือนมีอะไรอยู่ในใจนะ”
“หรอ ไม่นิ สงสัยจะเป็นโรคซึมเศร้า”
“เตอร์เนี่ยนะเป็นโรคซึมเศร้า”
“ใช่”
“ตรงไหนเนี่ย”
“ก็แฟนไม่ค่อยสนใจ ว่างก็เล่นแต่เนต ดูซีรี่ย์ วาดรูป เขียนโน้นเขียนนี้อะไรก็ไม่รู้เยอะแยะไปหมด”
“เอ้า นี้น้อยใจจริงๆป่ะเนี่ย”
“แต่ทุกครั้งก็มีเตอร์อยู่ข้างๆตลอดนะ”
“แต่เตอร์ก็ไม่ใช่คนที่ถูกให้ความสำคัญนิ”
“เตอร์คิดมากไปรึป่าว คนเรามันก็ต้องทำโน้นทำนี้ด้วยกันทั้งนั้นอ่ะ ใครมันจะตัวติดกันตลอดเวลา นี้เราสองคนก็ถือว่าตัวติดกันมากแล้วนะ ลองคิดดูดิ หนึ่งวันมี24ชั่วโมงเราอยู่ด้วยกันกี่ชั่วโมง มากกว่า15ชั่วโมงแน่นอน กินข้าว อาบน้ำ นอน ด้วยกัน บางเวลาแทบจะขี้พร้อมกันด้วยซ้ำ ยังไม่พออีกหรอ” แล้วมันก็อดยิมพร้อมกับหลุดขำออกมา
“ก็จริงเนอะ”
“นี้คิดแค่วันธรรมดาที่มีเรียนนะ ถ้าเป็นวันหยุด เราอยู่ด้วยกันตลอดนะ ใช้ลมหายใจเดียวกันตลอด”
“ลมหายใจเดียวกัน ชอบคำนี้จัง คิดได้ไงว่ะเนี่ย เมียกรู”
“อื้มม เพราะฉะนั้นเลิกคิดมากเรื่องนี้ได้แล้วไอ้อ้วนนนนนนน”
“ฟ่าๆๆๆ ฟ่าแคยหวั่นไหวกับคนที่มาจีบฟ่าบ้างป่ะ” ถามทำไมว่ะเนี่ยอันนี้มีพิรุธนะ
“ไม่เคยอ่ะ”
“แล้วถ้าคนๆนั้นเหมือนเตอร์ทุกอย่างอ่ะ ฟ่าจะหวั่นไหวป่ะ”
“ไม่มีทางหรอก ถึงเหมือนเตอร์แต่มันก็ไม่ใช่เตอร์ ฟ่าจะหวั่นไหวไปทำไมอ่ะ ถึงคนๆนั้นจะดีกว่า ฟ่าก็ไม่มีทางหวั่นไหวหรอก เพราะมันไม่ใช่เตอร์”
“จริงอ่ะ”
“อื้มจริงดิ แต่ว่าดูท่าทางเตอร์แปลกๆนะ ไม่มีอะไรแน่นะ”
“อืม”
“ แล้วทำไมต้องหลบสายตา”
“ป่าว”
“ลุกขึ้น” ผมจับให้มันลุกขึ้นนั่งแล้วก็เอามือประกบที่แก้มมันสองข้าง “มองตาฟ่าเดี๋ยวนี้” มันจ้องตาผมแล้วก็จุ๊บที่ริมฝีปาก เบาๆ
“อันนี้แถมให้”
“ไม่เอาได้ม๊ะ”
“ไม่ได้”
“ไปอาบน้ำได้ยังอ่ะ”
“ชักไม่อยากอาบน้ำแล้วสิ” ผมรีบลุกเดินเข้าห้องน้ำไปก่อนที่ตัวเองจะเสี่ยงต่อการเจ็บตัวไปมากกว่านี้
เราสองคนก็อาบน้ำเหมือนเคย วันนี้ดูมันเรียบร้อยผิดปรกติจึงไม่มีเหตุการณ์ตื่นเต้นอะไรเกิดขึ้น ผมมายืนแต่งตัวแล้วก็เอาชุดนอนออกมาใส่
“ไม่ใส่เสื้อที่เตอร์ซื้อมาหรอ”
“ไม่เอาอ่ะ เสียดาย เอาไว้ใส่ไปเที่ยวดีกว่า”
“ไม่อายคนมองหรอ”
“อายทำไมมีแฟนหล่อขนาดนี้”
“หล่อจริงป่ะ”
“จริงสิ หล่อที่สุดในโลกแล้ว”
“ถ้าให้แลกกับมาริโอ้เอาไหม”
“เอา”
“ไม่คิดก่อนตอบซะหน่อยหรอ” มันทำหน้างอลผม
“ฮ่าๆๆๆล้อเล่นน่ะ ต่อให้ร้อยมาริโอ้มาแลกก็ไม่เอาหรอก”
“ไม่จริงอ่ะ คำตอบแรกถือเป็นที่สุด งอนแล้วด้วย” แล้วมันก็เดินขึ้นเตียงนอน ผมเดินออกไปหยิบยามาให้มันกินอีกเม็ดเพราะดูเหมือนตัวมันจะอุ่นๆ
“เตอร์ กินยาก่อนครับ” มันรับยาไปกินอย่างว่าง่าย แต่ก็คงยังงอนผมอยู่แหละ ดูทำหน้าทำตาเข้า
ผมจัดการเกี่ยวกับตัวเองเสร็จก็มุดตัวลงผ้าห่ม เตอร์นอนหันหลังให้ผม สงสัยจะงอนจริงๆ
“ขอกอดหน่อยนะ” ผมพลิกตัวกลับไปกอดมัน ปรกติมันต้องกอดผมทุกคืน แต่คืนนี้ไม่รู้ทำไม ตอนแรกก็กะว่าจะแกล้งมันอ่ะทำเป็นหลับ แต่เดี๋ยวถ้ามันหลับไปเพราะยา คืนนี้คงไม่ได้กอดแน่ อิอิ
“เตอรฺใส่เสื้อดีกว่าไหม เดี๋ยวดึกๆแอร์มันหนาวจะเป็นไข้เอานะ” ผมเดินไปหยิบเสื้อยืดมาให้มัน มันก็ยังคงทำเฉย ผมเลยต้องจับมันหันมาแล้วก็ใส่เสื้อให้ มันมองหน้าผม แล้วก็อมยิ้มเล็กๆ ก่อนที่จะรวบผมไปกอดไว้บนอกของตัวเอง
“น่ารักแบบเนี่ยจะไม่ให้หลงได้ไง”
“งอนบ่อยๆระวังเหอะ ฟ่าจะไปหลงคนอื่น”
“ลองดูสิจะต่อยให้หน้าแหกเลย”
“ต่อยฟ่าอะหรอ”
“ต่อยคนอื่นสิ จะต่อยฟ่าได้ไง ต่อยฟ่าก็เหมือนต่อยหัวใจตัวเอง”
“ลิเกเชีย น้ำเน่ามาก”
“ชอบป่ะหล่ะ”
“ชอบ”
แล้วเราสองคนก็นอนกอดกันหลับไปตามปรกติ
มาสั้นไปหน่อยนะครับ
ไม่ค่อยมีแรงใจ
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
มาแต่เช้าเชียว ยังไม่นอน หรือพึ่งตื่นเนี่ย :L2:
-
สั้นก็ดีกว่า หายยย.... ไปเฉย ๆ
แต่ไอ้ไม่มีแรงใจนี่ ...ไงเนี่ย หนูจ๋า
+1 พร้อมกำลังใจให้นุ้งฟ่า :กอด1:
-
น้องเตอร์เป็นโรคขี้อ้อนมั่กๆเลย
นุ้งฟ่าต้องตบ เอ๊ยปลอบดีๆ นะคนนี้ คิดมาก คิดเยอะ ขี้น้อยใจอีกต่างหาก :z10: (เหมือนลูกเลยนะเนี่ย)
แต่ก็น่ารักนะ แอบมีเสื้อคู่ด้วยไว้ถ้าใส่เดินแถวสยาม พารากอน พี่คงต้องคิดว่าเป็นคู่นุ้งฟ่ากับน้องเตอร์แน่ๆ :z2:
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
เตอร์เหมือนมีอะไรในใจนะเนี่ยะ หรือเพราะไม่ค่อยสบายเลยคิดมาก
-
:กอด1:
-
ทำไมไม่ค่อยมีแรงใจ :confuse:
:กอด1: :กอด1:นุ้งฟ่า
น่ารักจังคู่นี้
-
มาเป็นอีกหนึ่งแรงใจให้ฟ่านะ :3123: :3123:
-
เตอร์กลับมาเหนื่อยๆได้ฟ่า
ดูแลแบบนี้หายเหนื่อยไปเลย
เค้าอยากมีมั่งๆ
-
:L2: หอบเอาแรงใจมาส่งจ๊ะ สู้ๆนะฟ่า
-
ทำไมรู้สึกเหมือนกำลังจะมีมาม่าตามมา
ไม่นะๆ :monkeysad:
:กอด1:กอดแน่นๆ ให้กำลังใจนุ้งฟ่า+เตอร์ด้วย
-
...มองกันทุลุปรุโปร่ง แบบนี้ คนไหนทำอะไรผิดปกติ มันดูกันออกจริงๆๆนะ
...เตอร์ ขี้อ้อน เนอะ คู่นี้ดูและ ใส่ใจ กันดีจริงๆ น่ารักทั้งคู่ :L2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน
ยังอ่านไม่ถึงไหนเลย
ชอบน้องเตอร์กับน้องฟ่ามากๆๆๆ
+1 นะคะ
-
มาม่า กำลังจะตามมาเร็วๆๆนี้ เตรียมผ้าเช็ดหน้า เอาผ้าขนหนูดีกว่า มาซับน้ำตาได้เลย
ตอนนี้นุ้งฟ่าไม่รู้ว่าจะเริ่มเขียนยังไ ขอเวลาเรียบเรียงแปป
สมาชิกใหม่ของครอบครัวเรา ตามอ่านมาให้ทันนะครับบบบบบบบ
ปล. นุ้งฟ่ากำลังจะหมดแรง
-
ขอผ้านวมละกัน เด๋วมันไม่พอ อิอิ
-
หอบกำลังใจใหญ่ๆ มาให้นุ้งฟ่านะจ๊ะคนสวย จู้ๆ!
-
อย่าเพิ่งหมดแรงน๊า สู้ๆ :L2: :L2:
-
มี ปล. ว่ากำลังหมดแรงด้วย ใครทำอะไรฟ่าเนี่ย ให้พี่เสกของใส่ให้เอามั้ย เดี๋ยวจัดหนักให้เลย :m16:
ถึงไม่เข้ามาบ่อยๆ แต่ความเป็นห่วงยังเหมือนเดิมน่ะ สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังจ๊ะ (หวังว่าไม่สายไปเน๊อะ)
อากาศช่วงนี้เปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L2: :L2: :ped149: นุ้งฟ่าสู้ๆ
-
ผมขออนุญาติ ข้ามบางส่วนบางตอนไปนะครับ เพราะว่ามันก็ดำเนินมาซ้ำๆกัน
ผมขอหยิบยกตอนปัจจุบัน ที่ผมสองคนเผชิญอยู่มาเลยแล้วกันนะครับ ^^
ขอบคุณุกกำลังใจที่มีให้ผมมาโดยตลอดนะครับ
ต่อจากนี้เป็นอย่างไรผมไม่รู้
จะมีเรื่องของผมสองคนต่อไปอีกรึปล่าวผมเอง ตอบตามตรงว่า "ไม่แน่ใจ"
แต่ยังไงผมขอสัญญาว่า ผมจะยังอยู่ในเล้านี้ต่อไป
เรื่องของผมจบลง ผมอาจจะเขียนเรื่องของคนอื่น หรือ เรื่องแต่งขึ้นมาเองก็ได้
ยังไงเป็นกำลังใจให้กันต่อไปนะครับ
ขอบคุณครับ
หลายเดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก
เสนอตอน
ไอ้ผัวตัวดี
รวมมิตรใส่ขนุนให้เสียงภาษาไทย[color]
หลังจากที่เรียนมาเหนื่อยเเสนเหนื่อย ก็ได้กลับบ้านซะที
ผมหอบหิ้วร่างน้อยๆของตัวเองขึ้นลิฟท์คอนโดไปยังห้องตัวเอง
หัวพิงผนังลิฟท์ ก็คิดในใจว่า ถึงเราจะเหนื่อยแค่ไหนเราก็มีคนที่รักเรา รออยู่ในห้องรอเราอยู่ เดี๋ยวจะหอมให้ชื่นใจเลย
"กลับมาแล้วค๊าบบบบบบ" ผมเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นสามีนั่งคุยโทรศัพท์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"แค่นี้นะ" เตอร์รีบวางโทรศัพท์ "เหนื่อยไหมที่รัก ดูทำหน้าเข้าดิ ยิ้มสิ" แล้วมันก็เอานิ้วชี้ทั้งสองข้างมาจิ้มที่มุมปากผมแล้วฉีกยิ้ม
"นิดหน่อยอ่ะ ทำไมวันนี้กลับไวจัง"
"ก็มีเรียนเช้าอย่างเดียวนิ ก็อยากกลับมารอเมียอ่ะ ว่าจะชวนไปดูหนัง แต่เห็นสภาพคงจะไม่ไหวหล่ะมั้ง"
"ขอบคุณที่เข้าใจนะ ถ้าไปดูคงต้องหลับแน่นอน" ผมรับน้ำหวานที่สามีชงให้มาดื่มจนหมดแก้ว วันนี้มันดูเอาใจผิดปรกติ หรือเราจะคิดไปเองนะ
"หิวไหม"
"นิดหน่อย เตอร์หาอะไรให้กินหน่อยดิเดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำแปปนะ"
"ได้ครับผม" ผมเดินเข้าห้องน้ำแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ ได้อาบน้ำแล้วมันก็สดชื่นขึ้นมามากมายก่ายกอง ออกมาจากห้องน้ำก็เจอไอ้ตัวดี นอนคุยโทรศัพท์บนโซฟา ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
ผมเดินเข้าห้องนอนไปอีกครั้งไปแต่งตัวให้เรียบร้อย แต่งตัวเสร็จออกมาคนตรงหน้าเพิ่งจะหยิบจับอาหารออกมาทำ
"ฟ่าทำเองดีกว่าไหมเตอร์"
"ไม่เป็นไร รอแปปนะครับ ว่าแต่ฟ่าอยากกินไรอ่ะ"
"แล้วเตอร์จะทำอะไรอ่ะ"
"หมูทอด กะต้มจืด"
"ไข่เจียวก็พอแล้วมั้ง"
"หิวมากเลยหรอ"
"อื้ม หิวจนจะกินคนได้อยู่แระ"
"งั้นไข่เจียวหมูสับนะ"
"อื้ม" ผมไปนั่งรอหน้าทีวี ดูโน้นดูนี้เรื่อยเปื่อย แล้วก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น แต่เป็นของเตอร์ไม่ใช่ของผม
"เตอร์ โทรศัพท์"
"ครับๆ ปล่อยมันเดี๋ยวค่อยโทรกลับ" ปรกติมันจะให้ผมรับได้เลย วันนี้มาแปลกวุ้ย โทรศัพท์เงียบไปสักพัก ไม่ถึงห้านาทีมันก็ดังอีกรอบ
"เตอร์มารับก่อนดีกว่ามั้ย" แล้วผมก็เดินไปทอดไข่เจียวของผมเอง เตอร์เดินมารับโทรศัพท์ แต่ทำไมต้องออกไปคุยตรงระเบียง
"สงสัยจะหิวจริงๆนะเนี่ย" มันเดินมายืนข้างๆผม แล้วก็ดูผมทอดไข่
"อื้ม"
"เดี๋ยวตักข้าวให้นะ เอาเยอะป่าว"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฟ่าตักเองดีกว่า เตอร์จะกินด้วยกันไหม"
"ไม่ดีกว่าเดี๋ยวฟ่าไม่อิ่ม เตอร์ก็ยังไม่ค่อยหิวด้วยอ่ะ" แล้วโทรศัพท์มันก็ดังขึ้นอีกครั้ง
แล้วมันก็ไปนั่งคุยที่ริมระเบียงอีกเหมือนเดิม
ผมนั่งทานข้าว ก็ชำเลืองมอง เห็นมันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ผมนั่งทานข้าวไปเรื่อยๆไม่ได้ใส่ใจอะไรมันเท่าไร
แต่ในใจรู้สึกแปลกๆไงก็ไม่รู้
ผมกินข้าวเสร็จก็ล้างจาน หยิบยามากินแล้วก็เข้าห้องนอนไป แต่พยายามนอนให้หลับมันก็ไม่หลับ
เลยกดโทรศัพท์หา.......ใครดีว่ะ
ผมออกไปดูทีวีด้านนอก ก็เห็นมันยังคงคุยโทรศัพท์อยู่ ผมเลยเดินเข้าห้องนอนคว้ากางเกงขายาวมาใส่
ในขณะที่กำลังจะเดินออกไปนั้น
"ฟ่าไปไหน"
"เซเว่น"
"อื้มๆ"
"เอาไรป่ะ"
"ไม่อ่ะ" แล้วมันก็คุยโทรศัพท์ต่อ เห้ย ไม่สนใจกรูเลยหรอเนี่ย
ผมเดินเรื่อยเปื่อย ไปเรื่อยๆ แล้วก็เดินเรื่อยๆๆๆ ข้ามแยก ข้ามสะพาน ไกลเหมือนกัน ปรกติคงไม่เดินเด็ดขาด
จนสุดท้ายก็มาถึง สยาม
ผมไปนั่งเล่นร้านกาแฟร้านหนึ่ง กับชามะนาวแก้วหนึ่ง สายตาคู่หนึ่ง มองรอดออกไปผ่านกระจก เวลาผ่านไปเกือบจะชั่วโมง
คนที่ผมรักยังไม่โทรหาผมสักนิด ผมว่ามันต้องเกิดอะไรกับคำว่า "รัก" แล้วหล่ะ ผมกดโทรศัพท์หาแตมป์
"ฮัลโหลฟ่า ว่าไงจ้ะ"
"แตมป์ มีอะไรจะถามหน่อย"
"ดูทำเสียงเข้าสิ ทะเลาะอะไรก็ไอ้หมาเตอร์อีกอ่ะ"
"ป่าวหรอกไม่มีไร ไม่ได้ทะเลาะ แต่ฟ่าอยากจะถามแตมป์ว่า ว่างป่าววันเสาร์" ผมไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงเลยแถไปเรื่องอื่น
"เดี๋ยวขอดูพรุ่งนี้อีกทีนะแล้วจะโทรบอกนะจ้ะ เออว่าแต่ความสวยอ่ะลดน้อยๆหน่อยนะ เห็นเตอร์โทรเช็คทั้งวันเลย" โทรหา วันนี้มันยังไม่เคยโทรหาเลย
"อ่าวหรอ จะพยายามนะ" แสดงว่าเตอร์ต้องคุยกะอีคนนั้นทั้งวันแน่ๆ แล้วเค้าเป็นใครอ่ะ แล้วผมก็เรียกเเท็กซี่กลับคอนโด
แค่อึกใจเดียวรถแท็กซี่ก็พาผมกลับมายังคอนโด
ผมเดินเข้าห้อง เสียงคนอาบน้ำอยู่ในห้อง สิ่งแรกที่ผมทำคือ หาโทรศัพท์ไอ้เตอร์ นี้เป็นครั้งแรกที่ผมทำแบบนี้
ในที่สุดผมก็เจอมัน เห้ย ใส่รหัสปลดล็อค อ่าว เดี๋ยวนี้ถึงขนาดนี้เลยหรอ แล้วเราจะทำไงอ่ะ ผมวางโทรศัพท์ลงที่เดิม แล้วก็นอนลงบนเตียง
เตอร์เดินออกมาจากห้องน้ำเห็นผมนอนหลับตาอยู่
"ไปไหนมาอ่ะฟ่า"
"ก็ไปหาอะไรกินมา"
"ไม่สบายรึป่าวดูหน้าซีดๆนะ"
"ปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ"
"ไปหาหมอไหม"
"นอนพักเดี๋ยวคงดีขึ้นแหละ สงสัยจะเครียดมากไปหน่อย"
"เครียดเรื่องไรอ่ะ" มันนั่งลงเช็ดหัวข้างๆผม
"หลายเรื่องอ่ะ"
"กินยารึยัง"
"ยาหมดอ่ะ เตอร์ไปซื้อให้หน่อยได้ป่ะ ฟ่าขี้เกียจเดินอ่ะ"
"ได้สิ ทำไมจะไม่ได้" เตอร์เดินไปแต่งตัว ง่ายๆ ผมภาวนาให้มันไม่หยิบโทรศัพท์ไป แล้วโชคก็เข้าข้างผมจนได้
ผมหยิบโทรศัพท์มันมาใส่รหัส แล้วโชคก็เข้าข้างผมอีกครั้ง ผมไล่กดดูเบอร์ที่โทรเข้ามาเมื่อชั่วโมงที่แล้ว มันไม่ได้เมมชื่อ
แต่ผมก็เอากระดาษมาจดเบอร์ไว้ สุดท้ายก็ได้อ่านเเมสเสจ มีใจความรวมๆหลายเเมสเสจจากเบอร์ดังกล่าว ว่า
"คิดถึง" "เป็นห่วง" "ทำอะไรอยู่" "ฝันดี" เห้ยมันเป็นคำพูดของเพื่อนกันหรอ ถ้าเพื่อนจริงทำไมไม่เมมชื่อ
"ป๊าดดดดดดดด งาดงอกแล้วอิฟ่าเอ๊ย" ฉันต้องไม่ร้องไห้ ไม่เสียน้ำตา ไม่แสดงความเสียใจ
บ่อยครั้งที่คนเราได้รับการให้อภัย แต่ถ้ามันได้รับมากเกินไปมันก็คงจะเคยตัว อย่างนี้ต้องสั่งสอนซะบ้าง
เสียคนเปิดประตูเข้ามา ผมรีบวางโทรศัพท์หลักฐานชิ้นสำคัญลง แล้วก็ล้มตัวลงนอนอย่างมีสติ
ภายในใจคิดตลอดเวลา ว่าจะจัดการกับปัญหานี้อย่างไรดี จะปล่อยให้เป็นไฟลามทุ่ง หรือจะตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม
ใช่แล้ว เราต้องตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม แต่ถ้าเราโวยวายไปตอนนี้มันก็จะไม่ดีนะ หลักฐานก็ยังไม่มีน้ำหนักพอควร
"มาแล้วครับบบบ" เตอร์เดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับยาและน้ำ
"ขอบคุณครับ" ผมรับยามากิน
"ดื่มน้ำให้หมดสิ กินยาต้องกินน้ำตามมากๆนะ" ผมกระดกแก้วน้ำขึ้นดื่มจนหมด อยากจะบีบแก้วให้แหลกคามือจริงๆ
"อ่ะ"
"เป็นเด็กดีวุ้ยกินยาง่าย หรือว่าจะให้หมอฉีดยาให้ดีครับ"
"คงมีคนไข้รอให้หมอฉีดยาให้อยู่อีกหลายคนเลยมั้ง วันนี้ผมกินยาก็พอแล้วครับไม่ต้องการยาฉีด"
"แต่หมอเป็นหมอส่วนตัวของคุณนะครับจะไปรักษาคนอื่นได้ไงกัน"
"หรอครับ"
"ใช่ครับ ไหนมาให้หมอดูสิตัวร้อนป่าว"
"เตอร์ปิดไฟให้ฟ่าด้วย ฟ่าง่วงแล้ว"
"ได้ครับ" เตอร์เดินไปปิดไฟแล้วก็มานอนข้างๆผม
"งืดงืด" เสียงโทรศัพท์สั่น แต่คงเป็นแมสเสจแหละ ผมเห็นมันเปิดอ่านแล้วก็ส่งข้อความกลับไป
"เตอร์ทำไรอ่ะ แสงโทรศัพท์มันเข้าตา"
"แมสเสจอ่ะ ให้โหลดโน้นนี้ไรก็ไม่รู้ นอนเถอะ" หนอยๆๆๆๆๆๆให้โหลดโน้นนี้ แต่เมิงตอบกลับเนี่ยนะ
"นอนได้แล้วมีเรียนเช้าไม่ใช่หรอเตอร์อ่ะ"
"ค๊าบบบบบบบบบ" มันก้มลงมาหอมผมแล้วก็นอน
"งืดงืด" ยัง ยัง ยังไม่หยุดสั่น ถ้าคราวนี้เมิงหยิบมาดูอีกกรูโวยวายเเน่ แต่ไม่ครับ
คืนนี้ผมต่างคนต่างนอน มันยังคงกอดผมเหมือนเดิมทั้งคืนแต่ทำไมผมไม่มีความสุขกับคนข้างๆเลยนะวันนี้
ตื่นเช้ามา ด้วยความที่ผมนอนคิดโน้นคิดนี้จนดึก เลยทำให้ตื่นสาย
"ตื่นได้แล้วแมวน้อย" แล้วก็มีคนมาปลุกผมด้วยการหอมแก้มตามปรกติ แต่ผมรู้สึกไม่เหมือนกับทุกวันเลย
ถ้าผมปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ชีวิตรักของผมคงไม่มีความสุขแน่นอน ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้วววววววววว
"หายปวดหัวยัง"
"อื้ม หายแล้ว เดี๋ยวไปทำอะไรให้กินนะ"
"เตอร์ออกไปซื้อมาแล้ว ฟ่าไปกินได้เลย"
"งั้นฟ่าขอนอนอีกหน่อยนะ"
"หายแล้วแน่นะฟ่า ไปหาหมอไหม ไปเรียนไหวป่าวเนี่ย"
"ไหวๆหายแล้ว"
"เดี๋ยวถ้าเย็นนี้ไม่หายเตอร์จะพาไปหาหมอนะ"
"เออ"
"พูดไม่เพราะเลย"
"ครับ"
"เมื่อคืนนอนฝันร้ายหรอ"
"ไม่รู้จำไม่ได้ ทำไมอ่ะ"
"ก็นอนร้องไห้อ่ะ"
"เวอร์"
"จริง แล้วก็พูดอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่องอ่ะ"
"ดีแล้วแหละที่ฟังไม่รู้เรื่องอ่ะ" เตอร์เดินเข้าห้องน้ำไป ด้วยความชาญฉลาดของผมและแผนการที่คิดไว้ตั้งแต่เมื่อคืน
"เตอร์ทำไรอ่ะ"
"ปุงปุ้งอยู่ ฟ่าจะอาบน้ำหรอ"
"ป่าวๆๆตามสบาย"
ด้วยความที่เราสองคนใช้โทรศัพท์เหมือนกัน และมักจะหยิบผิดเสมอๆ ผมจึงทำการเปลี่ยนซิมการ์ดทันที
ผมโทรไปบอกแนนให้บอกเพื่อนๆทุกคนว่าวันนี้ห้ามโทรหาผมเด็ดขาด แล้วผมก็จัดการปิดโทรศัพท์ไอ้เตอร์ซะ
ผมเดินไปกินมื้อเช้าอย่างสบายใจ เพราะแผนขั้นที่หนึ่งผ่านไปแล้วด้วยดี
เตอร์เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็มานั่งข้างๆผม
"อร่อยป่ะ"
"อร่อยมากกกก"
"เดี๋ยวเตอร์ไปเรียนก่อนนะ สายแล้ว"
"แล้วเตอร์ไม่กินอะไรหน่อยหรอ"
"เดี๋ยวเอาไปกินในรถดีกว่า ฟ่าเอาน้ำเต้าหู้ใส่แก้วไอ้ที่มีฝาปิดให้หน่อยดิ แล้วขอปาท่องโก๋ให้เตอร์ด้วยนะ"
"หมูปิ้งกะข้าวเหนียวอ่ะเอาป่าว"
"เอาก็ได้" ผมจัดการทุกอย่างตามสั่ง
"เตอร์ไปก่อนนะที่รัก "แล้วมันก็ก้มมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่
"ขับรถดีดีนะ"
"จร้า เดี๋ยวตอนเย็นเจอกันนะ"
"อื้ม" เตอร์เดินออกจากห้องไป มันคงไม่รู้แน่ว่าโทรศัพท์ผมได้ปิดไว้ เพราะมันรีบ
ผมจัดการอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนตามปรกติ วันนี้เตอร์เรียนทั้งวัน ส่วนผมแค่ครึ่งเช้าก็เรียบร้อยแล้ว
และแล้วปลาก็ตอดเหยื่อจนได้
***พี่เตอร์ ถึงยัง มาเลี้ยงข้าวเลย เมื่อคืนสัญญาว่าจะเลี้ยงข้าวไง จำได้ป่าว***มีแมจเสจส่งเข้ามา (อิดวก เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับไฟ)
ผมจัดการส่งแมสเสจกลับไป***เรียนเช้าอ่ะคับ ขอแก้ตัวเป็นมื้อเที่ยงนะ***
แล้วไม่ถึงห้านาทีอิดวกนี้ก็ส่งกลับมา ***โอเคค๊าบบบบบ จะรอนะ*** มันเป็นผู้ชาย อยากฆ่าคนโว้ยยยยยยย
วันนี้ขอสารภาพตามตรงว่าเรียนไม่รู้เรื่องเลย อยากให้มันหมดคาบจะแย่
ผมเรียนเสร็จสิบโมงกว่าๆ เพื่อนๆก็สงสัยตั้งแต่เช้าแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
ทำไมผมห้ามโทรหาแล้วทำไมผมถึงได้เร่งรีบขนาดนี้ ผมได้แต่ตอบไปว่า "เดี๋ยวกรูมาเล่าให้ฟังวันหลังนะ"
"ผัวมีชู้หรือไงอิคุณหนูฟ่า" แทงใจดำกรูมากมากเลยอิกุ๊ก
"เออ พอใจไหม ไปแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกัน"
"เออโชคดีเว้ย มีไรโทรหาพวกกูนะ"
"เออ"
แล้วผมก็โบกแท็กซี่ไปมหาวิทยาลัยไอ้เตอร์ทันที
-
สงสารฟ่าอ่ะ ไม่อยากจะพูดเลยว่า มันมักจะเกิดเสมอตามที่คนชอบพูดกันว่า
ถ้ามีครั้งแรก มักจะมีครั้งที่สอง สาม ตามมา...
ขออย่าให้มีอะไรแล้วกันนะ
สู้ๆ นะจ๊ะ นุ้งฟ่า
-
อ่านไปมือเย็นมาก เย็นเฉียบรู้สึกเหมือนเพื่อนตัวเองกำลังเล่าให้ฟังว่าเสียใจ
สงสัยพี่จะอินกับชีวิตฟ่ามาก TT"
งื่อ ไม่อยากให้เป็นแบบที่คิดแต่จั้วหัวซะจนใจหาย
ทำอะไรใจเย็นๆ นะ ...
ไม่อยากให้อะไรไม่ดีเกิดขึ้นเลย เฮ้อ
*มือยังเย็นเฉียบเหมือนเดิม*
-
รีบมาต่อนะ
ต้องจัดการ :fire:
:call:
-
เป็นกำลังใจให้น้องฟ่านะ
-
บอกตรงๆผิดหวังในตัวเตอร์มากๆ
อ่านไปมันจุกมันแน่น
ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว
ฟ่าตั้งสติแล้วก็รักตัวเองให้มากๆ ชีวิตยังต้องเดินหน้ายังมีอะไรให้พบเจออีกมากมาย เข้มแข็งนะฟ่า
อย่าไปยึดติด ปล่อยมันลงไป
อาจจะทรมานและเจ็บปวด
แต่มันจะผ่านไป
-
ห่วงฟ่ามากมาย.. :กอด1: ทำไงได้เจ้าเตอร์ชอบสร้างปัญหา :เฮ้อ: หวังว่าคงเป็นแค่การตีตนไปก่อนไข้นะ
-
เง้อ :monkeysad:
-
ทั้งๆที่ดีแล้วแท้ๆ
:o12:
ทำไมอ่ะพี่
ผมเสียใจแทน
ผมคิดไปไกลแล้วครับ
พี่ฟ่าสู้ๆนะ
-
ชั่งใจอยู่นานว่าจะเม้นท์หรือเปล่า แต่อ่านน่ะอ่านแล้ว เพราะมีเมสเสจส่งมาบอกว่าน้องฟ่ากำลังน่าเป็นห่วงจากเพื่อนที่เป็นนักอ่านเงา บอกตรงๆไม่ชอบเตอร์ ตั้งแต่ครั้งก่อนที่เข้ามาอ่านก็ดีใจที่ อืม เข้าใจกันแล้ว แต่เหมือนเตอร์จะสร้างเรื่องให้กับชีวิตคู่ตลอดเวลา
ข้อดีของเตอร์ที่คนนอกอย่างพี่มองเห็นอย่างหนึ่ง ซึ่งน้องฟ่าอาจจะไม่ชอบสักเท่าไรนั่นคือความขี้หึง เพราะถ้าไม่หึงไม่หวง คนเราก็เหมือนไม่รักกัน แต่มันก็หักลบกับสิ่งที่เตอร์ทำไม่ได้ พี่ก็เลยขอไม่เข้ามาอ่านดีกว่า
จนวันนี้เพื่อนก็เมสเสจมาบอกก็เลยเข้ามาอ่าน อ่านไปก็มือเย็น ใจหายและจุกในอก มีแต่คำถามเกิดขึ้นมากมาย ทำไมทำกันแบบนี้ รักน้องฟ่า หวงน้องฟ่า และน้องฟ่าดีขนาดนี้ ทำไมถึงยังไม่พอ ทำไมถึงได้ปล่อยให้อีกคนเข้ามามีบทบาทกับตัวเอง
ความมักง่าย ใจง่ายของคน และการโกหก มันทำให้ต้องสูญเสียมาเยอะ พี่ไม่รู้วาน้องฟ่าจะทำยังไงต่อไป ลึกๆก็ไม่อยากให้เลิก เพราะเห็นว่ารักกันมาก และคนเราก็อยู่ได้ด้วยโอกาส
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้น้องฟ่า เข้มแข็ง และผ่านช่วงเวลาแย่ๆนี้ไปให้ได้ ไม่ว่าบทสรุปสุดท้ายของเรื่องจะเป็นยังไง ก็ขอให้น้องฟ่ารักตัวเองเยอะๆนะคะ
edit:เข้ามา +1
-
นุ้งฟ่าจัดการเตอร์ให้เข็ดขยาดเลย :z6:
ชาวเล้าเอาใจช่วย
fighting :z2:
-
ณ เวลาปัจจุบันนี้ น้องฟ่าคงเกือบได้ หรืออาจจะได้คำตอบอะไรหลายๆอย่างไปแล้ว
จำได้ว่าตั้งแต่แรกเริ่ม ที่ร้านหนังสือ เตอร์เป็นฝ่ายเดินเข้ามาในชีวิตฟ่า และหลายๆเหตุการณ์ที่ฟ่าถ่ายทอดมาให้พี่ๆ น้องๆ ได้ร่วมลุ้นนั้น
ก็มาจากเตอร์
จริงๆคำนี้ บางเรื่องติดอยู่ในใจตั้งแต่คุยกับน้องฟ่าในเฟซแล้ว แต่พออ่านเมนท์ของน้องรกร พี่ขอบอกไปเลยแล้วกัน
นั่นคือ เวลาอ่านเรื่องนี้ ก็รับรู้ว่า เตอร์ขี้หึง (อ่านแล้วพาลนึกถึงพ่อเจ้าชู้ที่มักจะหวงลูกสาว)
แล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า ที่เตอร์หึงมากขนาดนี้ เพราะคิดว่าฟ่าจะเป็นแบบตัวเองหรือไม่
ยิ่งฟ่ากับเตอร์เป็นผู้ชายเหมือนกัน ก็ยิ่งเอามาเปรียบเทียบกัน ถ้าตัวเองเจ้าชู้ได้ รู้อยู่แก่ใจ ว่าคิด ว่าทำอะไรบ้าง แล้วอีกฝ่ายจะเป็นเช่นตัวได้ไหม
หากในความรู้สึกของเตอร์รักฟ่ามาก และเตอร์ก็รับรู้ได้ว่าฟ่ารักเตอร์มากเช่นกัน เช่นนี้แล้ว การที่เตอร์ยังคงเป็นแบบนี้ เตอร์ก็ไม่ลดความหึงฟ่าหรอก
เพราะเขารัก เขายังทำได้ เขาก็ต้องคิดว่าฟ่าก็อาจเป็นแบบเขาด้วย
สรุปง่ายๆคือ ยิ่งเตอร์หึงมากเท่าไร ยิ่งน่าระแวงเตอร์มากเท่านั้น
เรื่องนี้จะจบสวยหรือไม่สวยไม่รู้ (รู้แต่ว่าน้องฟ่าสวย เหอะๆๆๆ แก้เครียด)
แต่ที่แน่ๆ คือน้องฟ่าต้องเผชิญกับความจริงให้ได้
ความสุขของชีวิตคู่ มีองค์ประกอบมากกว่าความรัก คงต้องเพิ่ม ความจริงใจ ความซื่อสัตย์ ความรับผิดชอบ และอื่นๆอีกหลายประการ
รักแล้วเป็นทุกข์ จะรักทำไม
วันอาทิตย์ที่แล้ว มีโอกาสดูละคร บ้านนี้ที่บางรัก คุณแม่ของรักษ์พูดไว้ว่า
"ความรักนี่มันเป็นสิ่งสวยงามนะ เราต้องรู้จักใช้ความรักให้เป็นประโยชน์กับชีวิตเรา ถ้าเผื่อว่าเรามีความรัก แล้วมันทำให้ชีวิตเราแย่ลง เราจะมีความรักไปทำไม"
บวก 1 แต้ม และเป็นกำลังใจให้น้องฟ่าจ้า :กอด1:
-
^
^
^
^
^
จิ้มพี่น้ำตาล
จริงด้วย ลืมคิด ตรงจุดๆนี้ไป คนทำความผิดมักขี้ระแวงด้วยสิ เอ๊ยย กด Dislike คนใจร้ายเท่ากับจังหวะการเต้นของหัวใจ!!!
-
:monkeysad:สงสารฟ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ฟ่าอย่าเสียใจ อย่าร้องไห้นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เลิกเลยยยยยยยยยยยยยย ทำผิดหลายรอบแล้วเตอร์อะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :angry2:
มาต่อเร็วๆ อยากอ่านตอนต่อไปปปปปปปปปปปป
-
น้องฟ่าป้ารู้สึกได้เสมอมาว่าหนูเป็นคนที่เข้มแข็ง มีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเตอร์
ถึงแม้หนูจะงุ้งงิ้งขี้อ้อน หวานแหวว
และป้าแอบคิดตลอดว่าอย่างเตอร์ดีไม่พอสำหรับหนู แต่ก็นะเจ้าฟ่ามันรักของมันนิ
เข้มแข็งอย่างที่เป็นนะ ในโลกนี้ไม่ได้มีเตอร์แค่คนเดียวสำหรับเรา
ยังสามารถที่จะสุข สนุกไปกับเพื่อนกับใคร
ป้าว่าเจ้าเตอร์มันคงจะชอบอะไรที่มันตื่นเต้นหวือหวา อะไรที่ราบรื่นสำหรับหล่อนคงไม่เร้าใจพอ
แต่ถ้ายังรักก็ยังไหวนะลูก :กอด1:
-
ฟ่าอะไรที่ทำให้ทุกข์ก็ขว้าง
มันทิ้งไป อย่าจมอยู่กับมัน
คิดซะว่ามันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่
อย่าทนทุกข์อีกเลย
เตอร์ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างใน
ชีวิตฟ่า ฟ่าหันกลับมารักตัวเอง
เถอะ เริ่มต้นใหม่นะฟ่า
ยังมีอะไรดีๆบนโลกใบนี้รอฟ่าอยู่
-
เตอร์อีกครั้งแล้วนะ เพราะรักแน่แล้วเหรอ ถึงทำกันแบบนี้
ถ้าเตอร์มีกิ๊กจริง ซึ่งก็น่าจะจริงนั่นแหละ ควรได้รับโอกาสจากฟ่าอีกมั๊ย
มันเป็นความผิดซ้ำซากที่ไม่น่าเกิดจากการกระทำของคนที่บอกว่ารักกัน
ไม่อยากแสดงความรู้สึกส่วนตัวอะไรมาก เพราะบางทีเรื่องแบบนี้เวลามันเกิดขึ้นกับตัวเอง
ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเด็ดขาดกับหัวใจตัวเองได้ขนาดไหน
.... คุยกันอย่างเปิดอกซักทีเถอะ อนาคตของเธอจะยังมีชั้นคนเดียวได้มั๊ย ฮึ
-
คอปเตอร์...พี่ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
โอกาสไม่ได้มีได้บ่อยๆ นะ
ขอให้นุ้งฟ่ามีสตินะจ้ะ ใจเย็นๆ ค่อยๆ คิด
ไม่ว่าครั้งนี้นุ้งฟ่าจะตัดสินใจยังไง
ก็คงเป็นบทเรียนที่เตอร์ไม่มีทางลืมแน่ๆ
:กอด1: อัลฟ่า
-
เวลาที่ฟ่ามีปัญหา เฮียของฟ่ามักจะเป็นอัศวินขี่ม้าขาวยื่นมือเข้ามาช่วยเสมอ
ลองปรึกษาเฮียดูซิครับ :กอด1:
เตอร์ก็นะคิดถึงแต่ตัวเองตลอด :angry2:
คราวนี้คงอ้างไม่ได้แล้วนะว่าโดนวางยา
เพราะคราวนี้มีเจตนา ปิดบังซ่อนเร้น อำพรางเต็มๆ
ผิดหวังในตัวเตอร์จริงๆ :เฮ้อ:
คำขอโทษขอเตอร์ดูไม่มีความหมายเอาซะเลย
คำพูดเป็นเพียงลมปาก การกระทำต่างหากที่บ่งบอกเจตนาที่แท้จริง :m31:
-
...ใจเย็นๆ ไว้ มีสติ แล้วจะ..ชนะ ทุกอย่าง น้องฟ่า อย่าวู่วาม เป็นกำลังใจให้นะ :กอด1:
-
เฮ้อ :เฮ้อ: เตอร์เอ้ย อีกแล้วเหรอ ทำไมอ่ะ
บางครั้งพี่อ่านพี่ก้อเคยคิดเข้าข้างเตอร์นะ แบบว่า โอเคยังวัยรุ่นอยู่ อาจจะมีบ้างกับเรื่องพวกนี้
แต่พอมันบ่อยครั้งเข้า มันก้อทำให้เราอดคิดไม่ได้นะ หรือว่าเตอร์อยากได้อิสระ หรือ คิดว่านุ้งฟ่าเป็นของตายรึป่าว
แต่ก้อนะ คนที่จะตอบได้มีแค่ตอร์เท่านั้น
บางทีน้องทั้งคู่ลองถามความรู้สึกตัวเองดีดีก่อนดีกว่ามั้ย ว่าเรายังต้องการกันและกันอยู่รึป่าว
ยังงัยก้อเอาใจช่วยทั้งคู่นะจ๊ะ
ปล. ชอบเม้นท์พี่น้ำตาลค่ะ เห็นด้วยเลยจริงๆ
-
กอดให้กำลังใจนุ้งฟ่าคนสวยเริ่ดๆ นะจ๊ะ สวยๆ อย่างนุ้งฟ่า ไม่เหมอะกับน้ำตา แต่เหมอะกับรอยยิ้มนะจ๊ะ จู้ๆ^^
-
เป็นนักอ่านเงา ที่ตามอ่านมาระยะนึงแล้ว พอวันนี้เห็นหัวข้อที่เขียนไว้กะสงสัยว่าจะเป็นเรื่องร้าย แล้วก็จริงๆซะด้วย พูดตามตรงนะค่ะเจอแบบนี้กับตัวเองมาเหมือนกันเลยเข้าใจน้องฟ่า ได้แต่ภาวนาให้เรื่องราวมันไม่เลวร้ายเกินไปนัก แต่ถ้าหากมันจะมีอะไรเกิดขึ้นจริง ก็อยากให้น้องฟ่ารับรู้ไว้นะค่ะว่ายังมีพี่ แล้วทุกคนในบอร์ด เป็นกำลังใจให้น้องฟ่าอยู่เสมอ นะค่ะ ภาวนาให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตของน้องนะคะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
กำลังใจมีอยู่รอบตัวนะคะ อยากให้นุ้งฟ่าผ่านเรื่องแย่ๆเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี
ไม่ว่ามันจะจบลงยังไง โอกาสจะยังมีให้เตอร์อีกมั้ย นุ้งฟ่าก็ต้องเดินต่อไปได้ค่ะ ป้ามั่นใจ
ทำทุกอย่างอย่างมีสตินะคะ รู้ใจตัวเองให้มากที่สุด ทางออกคงไม่ไกลเกิน
ทุกคนรักนุ้งฟ่านะคะคนเก่ง :L1:
-
ขอให้น้องฟ่าใช้สติในกระทำทุกอย่างนะ อย่าใช้อารมณ์นะ เพราะมันจะพังไปทุกอย่าง แต่ถ้าเรามีสติ มันจะผ่านไปด้วยดี แต่ขอบอกว่าโกรธมากที่เตอร์ก่อเรื่องอีกแล้ว ตามอ่านมาตลอดรับรู้ได้ว่าน้องฟ่ารักเตอร์มาก แต่ก้ออย่างถ้ามันทำผิดจริงก้อลองคิดดูว่าจะเอาอย่างไร แต่ต้องใช้สติคิดนะอย่าเอาอารมณ์เป็นที่ตั้งเด็ดขาดจะรออ่านนะว่าฟ่าจะทำไง แต่หวังว่าคงได้รับข่าวดีนะ :L1: :L1: :L1:
-
:fire: :fire:เราว่าเตอร์ไม่แฟร์นะ มันบ่อยเกิ๊น :fire:
-
บ่อยเกินไปแล้วเตอร์
เป็นผมนะผมเลิกเเล้ว
แบบนี้ไม่ไหวจะเคลียร์นะเนี้ย
สู้ๆนะนู๋ฟ่า
-
แวะมาให้กำลังใจ
:L2: :L2:
ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอค่ะ
:กอด1:
-
งั้นตอนนี้ลุ้นให้ฟ่าไปกิ๊กกับอะตอมดีกว่า ทำแบบนี้มันแย่มากๆอ่ะ กับเราหวงห้ามสารพัดแต่ตัวเองทำได้ว่างั้น :angry2:
-
:angry2:
จุกอก
อีดอัด
หายใจติดขัด
รู้สึก..ผิดหวังในตัวไอ่เตอร์จริงๆ
ตายด้านในอารมณ์ไปเลย
..เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า..เข้มแข็งให้มากๆนะ น้องชายคนดี
ส่วนไอ่คนไม่รักดี..ไปให้ไกลๆๆๆๆๆๆๆๆเลย
ชิ้ว..ชิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียแรงเชียร์ว่ะ เชียร์มาตั้งแต่ต้น เชียร์ข้ามปีข้ามชาติ
ต่อแต่นี้ ตรูจะไม่กล้าเชียร์ใครอีกแล้ว เข็ด!
ไหนๆก็นะ ขอซักทีเหอะ ย๊ากกกกก :z6: ไอ่หมูแดง
http://www.youtube.com/v/5yiO-uQndtc&
-
ความรักที่น้องฟ้ามีให้เตอร์มันยังไม่เพียงพออีกเหรอ เตอร์ถึงทำอย่างงี้ เง้อออออ
เป็นกำลังใจให้น้องฟ้าผ่านมันไปให้ได้ นะคะ
แต่ก็นะ ไม่ใหวจะให้อภัยแล้วมะเตอร์น่ะ ตอนที่เฮียช่วยมาเคลียร์ให้ก็ว่าเยอะแล้วนะ
-
:L1:ให้กำลังใจพี่ฟ่า
-
ไม่ว่าฟ่าจะตัดสินใจทำอะไร พี่ก็เชื่อมั่นในตัวฟ่าเสมอ และจะอยู่ข้างฟ่านะ และก็จะคอยให้กำลังใจฟ่าไปเรื่อยๆ ถึงแม้พี่จะไม่สนิทกับฟ่าเป็นการส่วนตัว แต่พีก็รู้สึกผูกพันนะ
ถ้ามองให้ดีแล้ว การระแวงหรือการหึงหวง ก็เป็นเรื่องธรรมดาของคนที่รักกัน มักเป็นอยู่ ชีวิตคู่ ไม่ได้สวยงาม หรือ เดินบนทางราบเรียบเสมอไป (อาจจะมีบ้างที่ไม่เคยทะเลาะกัน เลย แต่คิดว่าเป็นส่วนน้อยอะนะ ) ทุกคนต่างมีข้อดีข้อเสีย ซึ่งข้อเสียของเตอร์อย่างที่เราๆ รู้กันนะ ในส่วนตัวพี่คิดว่าที่เตอร์นิสัย แบบนี้ คงเป็นพื้นฐาน การเลี้ยงดู ทำให้วุฒิภาวะ เค้ายังไม่มาก พอ นิสัยยังเป็นเด็กๆ อยู่บ้าง ซึ่งต่างจากฟ่า สิ้นเชิง เลย หลายๆ ครั้งทำให้ฟ่าต้องเสียใจ เจ็บปวด กับเรื่องเดิมๆ และก็ชอบให้คำสัญญา ที่มักทำไม่ได้ ( แต่ที่พี่ได้อ่านมา เตอร์ก็เปลี่ยนแปลงนิสัย หลายอย่างๆ ดีขึ้น ซึ่งข้อนี้ฟ่าน่าจะรู้ดี)
บางครั้งคนเรากว่าจะคิดอะไร จะเปลี่ยนแปลงนิสัย ที่ไม่ดี ของตัวเองได้ คงไม่ได้มาจากใคร หากต้องเริ่มจากที่ตัวเอง คิดเองได้ก่อน ซึ่งบางครั้งกว่าจะคิดได้ มันก็สายไป
ซึ่งการที่พี่คิดว่าเตอร์ได้พบกับฟ่าเป็นโชคดี ของเตอร์มากๆเลย และพี่ก็ไม่อยากให้เตอร์สูญเสียสิ่งดีๆในชีวิตไป บางครั้งรู้ว่ารัก รู้ว่าสำคัญ แต่การแสดงออก ให้เค้าเห็น ให้เค้ามั่นใจ เชื่อใจ ก็เป็นสิ่งสำคัญเหมือนกัน
ส่วนฟ่า พี่ยังจำได้ ฟ่าเคย บอกว่ารักแท้มีอยู่ จริง ตอนนี้ พี่ก็ยังเชื่อมั่นอย่างนั้น แต่บางครั้ง อาจจะมีอุปสรรค หรือ บททดสอบ ลองใจเป็นระยะๆ ให้เราเหนื่อย ท้อแท้ เสียใจ จนหมดความเชื่อมั่น ศรัทธา ซึ่งถ้าหากฟ่าเหนื่อย ก็ขอให้หยุด แต่ไม่ใช่ถอยหลัง หยุดเพื่อที่จะได้ก้าวต่อไปได้ไกลขึ้น บางครั้งการที่เราวิ่งเร็วไป เดินเร็วไป เพื่อหาทางออก อาจจะทำให้เราหลงทางได้ก็ได้ ยังไงตามพี่ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะ :กอด1:
-
เข้ามาอ่านเงา นานแล้วค่ะ แต่เพิ่งสมัคร
วันนี้ขอเม้น เป็นกำลังใจให้ฟ่า :กอด1:
บททดสอบมีเข้ามาเรื่อยๆ ทนได้ ก็จะผ่านมันไปได้จ้า
แค่ถ้าเจอเข้าบ่อยๆ หลายๆครั้ง....ก็ นะ ละ เหี่ย ใจ...
อยากยึดฟ่ากลับ เค้าก็เปนแม่ยกให้ทั้งคู่อ่าแหละ ถึงจะอ่านเงาแต่ก็เชียร์มานาน แต่ตอนนี้เคืองเตอร์อ่ะ !!
แต่คิดอีกแง่ เตอร์ก็อาจจะมีเหตุผลของเค้า เพราะงั้นตอนนี้ สติ ต้องมาก่อนจ้า แอบ รอเจ้าตัวแถลง สารภาพ ล้างบาป o18
-
อ่านคอมเม้นท์ไปน้ำตาไหลไป
ขอบคุณทุกคนมากมากนะครับ หลายๆคนอาจจะไม่เคยคุยกัน
และอีกหลายคนที่คุยกันประจำ ทั้งหน้าไมค์หลังไมค์ผ่านเฟซ
ขอบคุณทุกคนจริงๆครับ ฟ่าอ่านทุกคอมเม้นท์ตั้งแต่เริ่มเขียนเรื่องนี้จนถึงวันนี้
สิ่งที่ฟ่าสัมผัสได้คือคำว่าผูกพันธ์ ทั้งๆที่พวกเราไม่เคยเจอ ไม่เคยเห็นหน้ากัน
แต่สิ่งที่ทุกคนมอบให้คือความปรารถณาดี
ทุกครั้งที่เข้ามาในเล้า ฟ่าจะได้รอยยิ้มกลับไปเสมอ
อาจมีบางครั้งที่ได้น้ำตากลับไป แต่มันก็เป็นน้ำตาแห่งความปีติ
ทุกคนเป็นกำลังใจที่ดีมากเลยนะครับ ขอบคุณมากมากจริงๆ
มันทำให้ฟ่ามีกำลังใจและเข้มแข็งมากขึ้น
ฟ่าไม่รู้จะพูดอะไร นอกจากคำว่าขอบคุณมากมาก ขอบคุณมากมากจริงๆครับ
ฟ่าจะกลับมาร่าเริงได้แน่นอนครับ ฟ่าสัญญา
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฟ่าจะดำเนินชีวิตต่อไปด้วยความสุข
ถึงจะไม่มีเค้า หรือ มีเค้า ฟ่าต้องมีความสุขครับ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจที่มีค่ามาก มีค่าแบบหาที่มูลค่าไม่ได้
ขอบคุณครับ :pig4:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ผมมาถึงด้วยเวลาใกล้เที่ยง ผมหามุมที่เหมาะๆเพราะผมเคยมาทานข้าวกับไอ้เตอร์ที่นี้
ผมก็เลยคิดว่ามันต้องนั่งแถวนี้แน่ เลยเลือกโต๊ะที่หลบๆหน่อย และเเล้วปลาก็ตะครุบเหยื่อจนได้
***รออยู่โรงอาหารแล้วนะ มาเร็วๆเลย หิวมว้าก*** เเมสเสจส่งเข้ามา แล้วผมก็ชะเง้อคอมองหา แล้วจะมองหาทำไมว่ะเนี่ย หล่อนเคยเห็นเค้าหรอย่ะอินี่
ผมไม่รู้หรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ไป แต่ตอนนี้ผมสับสนมาก ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี แม่จ๋าช่วยลูกด้วย
"จะเอ๋" โคตรตกใจเลย อยู่ดีดีแตมป์มันก็มาจี้เอวผม
"ตกใจหมดเลยอ่ะ แตมป์"
"มารอเตอร์หรอ"
"อื้ม"
"เห็นรีบเดินไปไหนก็ไม่รู้อ่ะ ชวนกินข้าวก็ไม่กินบอกมีธุระ สงสัยรีบมาหาฟ่าแน่ๆ "
"ไม่ได้รีบมาหาฟ่าหรอก แล้วแตมป์เห็นฟ่าได้ไง อุตส่าห์นั่งหลบตรงนี้"
"รัศมีความขาวมันเปล่งประกายอ่ะ สะดุดตาเลยมองมา เห็นหน้าคุ้นๆเลยเดินมาดูว่าใช่ป่าว"
"แล้วยุ่งอ่ะ"
"เดินไปซื้อข้าวอ่ะ แล้วไอ้เตอร์หล่ะ"
"ไม่รู้เหมือนกัน"
"อ่าว เห็นมันรีบๆไม่ได้นัดกับฟ่าแล้วมันไปไหนว่ะเนี่ย อย่าบอกนะว่าไปซุ่มอ่านหนังสือ ไม่มีทางแน่นอน"
แล้วไอ้ยุ่งก็เดินมาพร้อมข้าวสองจาน
"อ่าวฟ่า มาได้ไงเนี่ย"
"เหาะมา"
"ง่ะ กินข้าวมายัง เดี๋ยวยุ่งไปซื้อให้"
"ไม่เป็นไร ตามสบายเลย"
"ยุ่งไปซื้อน้ำมาป่ะ"
"ค๊าบบบบบบ" แตมป์ใช้ยุ่งไปซื้อน้ำ
"มีอะไรรึป่าวฟ่า ดูหน้าตาเครียดๆ
"เดี๋ยวให้ยุ่งมาพร้อมกันก่อนจะเล่าให้ฟังขี้เกียจเล่าซ้ำ" แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นไอ้ยุ่งโทรเข้ามา
"ฟ่าไม่รับอ่ะ"
"ไม่อ่ะ ยุ่งมันโทรมา จะรับทำไม" เเตมป์มองหน้าผมอย่าสงสัย สักพักไอ้ยุ่งก็เดินมาพร้อมกับน้ำสามขวด
"โทรหาไอ้เตอร์มันไม่รับอ่ะ มันไปไหนของมัน ฟ่านัดกับมันไว้ที่ไหนอ่ะ"
"ไม่ได้นัด"
"เอ้า แล้วมันรีบไปหาใครว่ะ"
"นั้นแหละเป็นเหตุผลที่ฟ่ามาที่นี้" สองคนนั้นมองผมอย่างสงสัย
"มีไรกันหรอฟ่า เรางงไปหมดแล้ว"
"กินข้าวซะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง"
"ทำไมซีเรียสจังอ่ะ กลัวๆยังไงก็ไม่รู้"
"คือว่า เตอร์อ่ะ มันแอบคุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้เสียงอ่อนเสียงหวาน คุยดึกๆดื่นๆ แล้วก็มีแมสเสจส่งมาตลอดว่าคิดถึงเป็นห่วงทำอะไร กินข้าวยังทำนองนี้"
"มันอาจจะเป็นพวกเพื่อนๆหรือพวกเราก็ได้" แก้ต่างให้กันเชียวนะไอ้ยุ่ง
"ตอนแรกฟ่าก็คิดแบบยุ่งนั้นแหละ แต่คิดดูสิ ทำไมถ้าเพื่อนกันถึงไม่เมมชื่อ"
"เออจริง"
"แล้วยังมีอีกนะ ถ้าเป็นเพื่อนจริงทำไมไม่คุยต่อหน้าฟ่า ทำไมต้องแอบคุย"
"ก็ถูกอีกอ่ะ" แตมป์เพื่อนรักอยู่ข้างเราเสมอเลย
"เมื่อเช้า เค้าก็โทรมา แต่ฟ่าไม่ได้รับ แล้วเค้าก็ส่งแมสเสจมาว่าให้เตอร์มากินข้าวเช้าพร้อมกัน"
"โห มันโทรหาฟ่าเลยหรอ"
"ป่าวหรอก เมื่อเช้าฟ่าแอบเปลี่ยนซิมกับเตอร์ แล้วก็ปิดเครื่องเตอร์ไว้ ซึ่งเป็นเบอร์ฟ่า"
"ถึงว่าที่เมื่อกี้ยุ่งโทรหาเตอร์แต่มาดังที่ฟ่า"
"แล้ว เค้าก็นัดกันกินมื้อกลางวัน ที่นี้" เล่าเรื่องยังไม่ทันจบ อีดวกนี้ก็โทรมา
"มันโทรมาแล้ว"
"รับเลยฟ่ารับเลย" ไอ้ยุ่งสนับสนุน
"เดี๋ยวๆๆๆก่อน ยุ่งมีสมองหน่อยดิ เสียงเตอร์กับเสียงฟ่ามันคนละเสียงนะเว้ย เอาเบอร์มาดูหน่อยสิฟ่า เผื่อแตมป์จะมีเบอร์คนๆนี้"
แตมป์หยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมากดๆๆ
"ใครอ่ะแตมป์" ไอ้ยุ่งชะโงกหน้าขึ้นไปดู
"ไม่มีอ่ะ"
"ไหนยุ่งลองมั้งดิ๊" ไอ้ยุ่งหยิบไปลองบ้าง แล้วมันก็พูดขึ้นมาว่า
"น้องเตเต้ เห้ยๆๆโทรมาอีกแล้วทำไงดีว่ะ"
"จะตกใจทำไมว่ะเนี่ย ไม่ใช่ระเบิดนะเว้ย" อย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่าน้องเค้าชื่ออะไร แล้วเเมสเสจก็ถูกส่งเข้ามาอีก
***ไหนบอกว่าแบตหมดง่ะ ทำไมโทรติดอ่ะ รอนานแล้วนะ หิวจะแย่*** แสดงว่าเตอร์ต้องโรหาอีนี่แร้วแน่ๆ
"เดี๋ยวมานะ" แตมป์วางช้อนแล้วก็ลุกขึ้น
"ไปไหนอ่ะที่รัก"
"ไปดูอีเตเต้อ่ะสิว่ามันนั่งตรงไหน"
"ไปด้วย"
"อยู่เป็นเพื่อนฟ่านั้นแหละ เดี๋ยวมีพิรุธ ย้ายไปนั่งข้างๆฟ่า บังฟ่าไว้" จะบังไว้ทำไม อิเตเต้มันไม่รู้จักฟ่าซะหน่อย
"โอเค"แตมป์เดินไปหาอีเตเต้ ผมก็ได้แต่นั่งก้มหน้ามองโทรศัพท์
"ฟ่า อย่าคิดมากนะ มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ เตอร์มันรักฟ่าจะตายมันไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นหรอก"
"ยุ่ง ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงหล่ะ ฟ่าควรทำไง"
"ฟ่ารักเตอร์รึป่าวหล่ะ"
"รักสิ"
"ยุ่งเชื่อนะว่าเตอร์ก็รักฟ่ามาก แต่คนเราก็หลงผิดกันได้ ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆยุ่งอยากให้ฟ่าให้โอกาสเตอร์อีกครั้ง"
"เหนื่อยว่ะยุ่ง ฟ่าโคตรเหนื่อยเลย"
"เหนื่อยก็พักสิ หายเหนื่อยเเล้วค่อยสู้ต่อ ฟ่ายังมีพวกเรานะ ถึงเราจะเป็นเพื่อนเตอร์มาก่อน แต่วันนี้เราก็รักฟ่าไม่น้อยไปกว่าไอ้เตอร์หรอก"
"ขอบใจนะ" ผมยิ้มให้ยุ่งบางๆ
"ดื่มน้ำซะ แล้วมันจะสดชื่นขึ้น" ผมรับน้ำมาดื่ม แล้วแตมป์ก็เดินมา
"เจอไหม"
"เจอ นั่งอยู่ทางโน้นแหละ"
"ไหนอ่ะ"
"มุมโน้นเห็นป่ะ ตรงเสานั้นอ่ะ เห็นป่ะๆๆเป้สีแดงบนโต๊ะอ่ะ"
"ไหนอ่ะ"
"ตาหรอนั้น ยุ่งดูดีดีสิคับ ฟ่าเห็นยัง"
"อื้มเห็นแล้ว"
"แล้วจะเอายังไงต่อดีอ่ะ" ไอ้ยุ่งถามแตมป์
"เดี๋ยวถ้าไอ้เชี้ยเตอร์มากินข้าวกะอีนี้จริงๆ พวกเราก็เดินไปแสดงตัวเลย ไม่ดีกว่า ฟ่าไปคนเดียวเลย"
"ทำไมอ่ะ พวกเราไปช่วยฟ่าดิเผื่อเกิดอะไรขึ้น" ไอ้ยุ่งเสนอ
"พวกเรายืนดูห่างๆแหละดีแล้ว ถ้าไปหมดนี้มันก็อาจจะคิดว่าเป็นกลุ่มเพื่อนเตอร์ แต่ถ้าไปเดี่ยวๆแบบนี้ เมียชัวร์ ทำได้ป่ะฟ่า"
"ทำได้"
"ให้มันสดชื่นหน่อยสิฟ่า ทำหน้าแบบนั้นไม่สมกับเป็นเพื่อนเเตมป์เลยนะ ของๆเราจะให้ใครมาเอาไปได้ยังไง"
"อื้ม"
"สู้ไหมฟ่า"
"สู้" ฟ่าจะหมดแรงแล้วแตมป์เอ้ยยยยยย
"จำไว้นะยุ่ง ถ้าวันหน้าทำแบบนี้หล่ะก็ หัวแตกทั้งมรึงและชู้แแน่" แตมป์มันก็โหดเหมือนกันวุ้ย ปรกติเห็นขี้อายจะตาย
ตกลงว่าไอ้เตอร์นี้แฟนผมหรือแฟนเเตมป์กันแน่ว่ะเนี่ย ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
"ครับยุ่งไม่ทำหรอกครับ" แล้วไอ้ยุ่งมันก็เดินไปหาของกิน
"นี่ๆๆๆอิเเตมป์ มากินข้าวไม่ชวนช้านเลยนะ" เก้งกวางขาวตี๋ที่หน้าตาไม่ได้เหมาะกับสำเนียงพูดเลย หน้าดูตี๋เลวมาก
"เอ้า เค้าก็ต้องการความเป็นส่วนตัวบ้าง เดินมาถึงเนี่ยมีอะไรก็พูดมาตรงๆเลย" แล้วแตมป์ก็มองมาที่ผม
"ก็จะมากินข้าวด้วย หิวอ่ะ" หิวแล้วทำไมต้องมองมาที่กรูด้วยหล่ะเนี่ย
"คนนี้กินไม่ได้ เค้ามีเจ้าของแล้ว ไปหากินที่อื่น"
"ชื่อไรครับ"
"อัลฟ่าครับ"
"ชื่อน่ารักอ่ะ"
"น้อยๆหน่อยอิข้าว ออกหน้าออกตาเชียวนะ บอกว่าเค้ามีเจ้าของแล้วฟังไม่รู้เรื่องรึไง กลับหลุมเมิงไปเลยป่ะ ผัวเมิงรออยู่โน้น"
"หยาบคาย ข้าวยังโสดนะครับอย่าไปเชื่อมัน อิเเตมป์ระวังไอ้ยุ่งไว้เหอะ เผลอเมื่อไรเสร็จแน่"
"มีปัญญาหรอ"
"อ่ะนี่เบอร์ข้าวนะครับ" ข้าวจดเบอร์ใส่กระดาษแล้วยื่นให้ผม
"ครับๆขอบคุณครับ"
"ไปก่อนนะครับเพื่อนรออยู่ เออ ถ้าไม่จำเป็นอย่าโทรหลังสี่ทุ่มนะครับ ข้าวต้องการเวลาส่วนตัวบ้าง" ตามหนังเป๊ะๆๆ
"ครับ"
"อีนี้มันจริงๆเร้ย ฟ่าอย่าไปใส่ใจนะ มันก็แรดแบบนี้แหละ แต่มันไม่มีอะไรหรอก แค่บ้าผู้ชาย"
"ฮาดี แต่เค้าก็น่ารักดีนะ"
"อื้ม มันค่อนข้างป็อป"
"อีข้าวมาทำไมอ่ะ" ไอ้ยุ่งเดินมาพร้อมกับขนมและผลไม้
"มันมาตามกลิ่นผู้ชายหน่ะสิ"
"อ๋อ"
"เห้ยๆๆๆๆ นั้นใช่ไอ้เตอร์ป่าวอ่ะ"
"ใช่ดิ" สองคนนั้นชะโงกดูไอ้เตอร์ แต่ผมนั่งก้มหน้าไม่กล้ามอง
"ฟ่า ได้เวลาแล้ว"
"ฟ่าว่าฟ่ากลับดีกว่าว่ะ "
"เห้ยกลับได้ไง เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว สู้ดิฟ่า อย่าให้ใครมาเอาของๆเราไป ท่องไว้"
"แตมป์ แต่ถ้าใจเค้าไม่อยู่กับเรารั้งไว้มันก็มีแต่จะพังนะ"
"ก็ให้มันเคลียร์กันไปเลย กลับไปแบบนี้ก็ไม่สบายใจอยู่ดีอ่ะ มีอะไรก็พูดคุยกันดิ เอาให้มันชัดเจน"
"ที่รักๆยุ่งว่าที่รักใจเย็นก่อนนะ เราลองคิดอีกทีไหม"
"ไม่ต้องคิดแล้วมีอยู่สองทาง สู้ กับ หนี ถ้าอีหน้าชู้นั้นมันไม่รู้ว่าเตอร์มีเจ้าของแล้วมันก็อาจจะคิดมากไปกว่านี้ แต่ถ้ามันรู้ว่าเตอร์มีเจ้าของแล้วถ้ามันเป็นคนดีมันอาจจะเป็นฝ่ายไปเอง เรามาก่อน เราย่อมมีสิทธิ์"
"แล้วถ้าเค้าเลือกทางโน้นหล่ะ"
"ตบปากตัวเองเท่าอายุเลยไอ้ยุ่ง ฟ่ามาเหนือกว่าอีนั้นเห็นๆ"
"โอเค ฟ่าจะสู้"
"ดีมาก" ผมลุกเดินอ้อมไปอีกฝั่งเพื่อจะเดินเข้าทางข้างหลังของเตอร์
แตมป์กะยุ่งย้ายที่นั่งมาให้มันใกล้ขึ้น แต่ก็หลบๆสายตาของไอ้เตอร์
ผมหยุดซื้อป็อกกี้สีชมพูไปหนึ่งกล่องแล้วก็ชาเขียวหนึ่งขวด เดินเข้าไปทางด้านหลังไอ้เตอร์
สองคนนั้นคุยอะไรกันอยู่ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายกำลังงอลสามีผมอยู่
"ขอนั่งด้วยคนนะครับ" อิเตเต้ยิ้มเล็กน้อย ผมนั่งลงข้างๆเตอร์ ไอ้เตอร์มองหน้าผมถึงกับหน้าถอดสี
"คุยกันตามสบายนะครับ ไม่ต้องเกรงใจผม" ผมแกะป็อกกี้กิน
"พี่เตอร์ เรื่องเมื่อกี้ว่าไงฮะ" ไอ้เตอร์ได้แต่มองหน้าผมแล้วก็ก้มหน้า น้องเตเต้ก็ถามจะเอาคำตอบให้ได้
"ตอบน้องเค้าไปสิคุณ ก้มหน้าทำไม" ผมได้โอกาสพูดแทรกขึ้นมาทันที
"ใช่ๆ เงียบอยู่ได้ เนอะพี่เนอะ พี่อยู่คณะไรอ่ะ ไม่เคยเห็นหน้าเลย"
"ไม่ได้เรียนที่นี้หรอกครับ"
"อ่อ มาหาเพื่อนหรอครับ" น้องคนนี้ดูมีมนุษยสัมพันธ์ดี ร่าเริง พูดเก่ง ช่างอ้อน ตาหูแพรวพราว คนคงจะหลงง่ายๆ
"ป่าวครับ มาหาผัวหน่ะ" น้องเค้าคงตกใจในคำพูดของผม เลยเบิกตากว้างเชียว
"อ่อคับ พี่เตอร์ว่าไง บอกว่าแบตหมดไง ทำไมยังโทรติดอ่ะ ไปไหนมากันแน่บอกมานะ ถ้าไม่บอกจะแย่งลูกชิ้นดั้ว"
อีเด็กนี้มันเฟรนลี่แบบนี้นี่เอง หน้าตาจิ้มลิ้ม ตัวเล็กๆขาวๆปากนิดจมูกหน่อย ถึงว่า เอาผัวกรูซะอยู่หมัดเชียวนะ อิดวกกกกก
"แฟนน้องสงสัยเป็นใบ้"
"นั้นดิ แต่ยังไม่ใช่แฟนนะพี่ ดูพฤติกรรมก่อน พี่เตอร์เจ้าชู้ผมยังไม่ไว้ใจ"
"ดีแล้วน้องดูคนอ่ะดูให้นานๆ ดูแค่ปีสองปีบางทีมันยังไม่ออกลาย จะหาแฟนหน่ะมันต้องงานละเอียด" ไอ้เตอร์ได้เเต่นั่งก้มหน้าบีบมือตัวเอง ผมรุ้ว่ามันกำลังเครียด
"ใช่ๆ พี่ชื่ออะไรครับ คุยกะพี่ก็ได้"
"อัลฟ่าครับ"
"ผมชื่อเตเต้นะครับ แล้วนี้พี่เตอร์ครับ"
"อ่อครับยินดีที่ได้รู้จักครับ" ผมส่งยิ้มให้น้องคนนั้น แล้วผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาน้องเค้า น้องเค้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
"พี่เตอร์โทรมาไม" น้องมันชูโทรศัพท์ให้ไอ้เตอร์ดู
"พี่เตอร์เค้าไม่ได้โทรหรอกครับ พี่เป็นคนโทรเอง" น้องเค้ามองหน้าผม งงๆแต่คิ้วเริ่มขมวด ไอ้เตอร์มองหน้าผม ผมมองกลับแต่มันหลบสายตา
"ยังไงอ่ะพี่"
"น้องอยากรู้ไม่ใช่หรอว่าทำไมถึงโทรติดทั้งๆที่พี่เตอร์เค้าบอกว่าแบตหมด" ไอ้เตอร์ ทำท่าจะลุก
"เดี๋ยวนั่งลงก่อน ถ้าลุกไปที่อื่น เดี๋ยวมีเฮแน่" มันนั่งลงแต่ก็ไม่พูดอะไร
"เมื่อเช้านี้พี่เปลี่ยนซิมกับพี่เตอร์ แล้วคนที่นัดน้อง แล้วก็ตอบแมสเสจน้องคือพี่ แล้วที่พี่มาที่นี่น้องก็คงรู้ว่าพี่มาหาใคร"
"ครับ คือว่า ผม" น้องมันก้มหน้าทำสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมว่าน้องเค้าไม่มีอะไรหรอก คนของผมมันเชี้ยเอง
"น้องไม่ต้องพูดอะไรหรอกพี่เข้าใจ ที่พี่มาที่นี้พี่อยากจะบอกน้องว่า พี่เตอร์ของน้องเป็นแฟนพี่ ถ้าน้องอยากจะได้พี่คงให้ไม่ได้ แต่ถ้าพี่เตอร์บอกเลิกพี่ตรงนี้ คนๆนี้ที่น้องอยากได้ น้องเอาไป แต่ถ้าตราบใดคนๆนี้ยังเป็นของๆพี่ น้องไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะมายืนทับเงาเค้าด้วยซ้ำ"
"พี่ครับ ผมชอบพี่เตอร์ก็จริง แต่ผมกับเค้ายังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกัน เราสองคนเพิ่งจะเริ่มคุยกันเอง ณ วันนี้เราไม่ได้มีอะไรกันครับพี่สบายใจได้ ผมไม่แย่งๆของใครแน่ครับ ผมขอบคุณพี่นะครับที่ทำให้ผมรู้ว่าคนเรามันดูกันแค่ภายนอกไม่ได้จริงๆ พี่ครับ ผมขอโทษ" น้องมันยกมือไหว้ผมแล้วก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
"พี่ไม่อยากให้น้องเป็นคนโง่เหมือนพี่ พี่ก็ต้องขอโทษน้องด้วยนะ พี่อาจจะพูดแรงเกินไปหน่อย"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ถ้าเป็นผม ผมคงทำมากกว่านี้"
"งั้นพี่ขอตัวก่อนนะครับ พี่คงหมดธุระแล้ว ขอโทษอีกทีนะครับ ที่มาทำให้มื้ออาหารมื้อนี้ไม่อร่อย" ผมลุกขึ้นจะเดินออกไปจากตรงนั้น
"พี่ครับ"
"ครับ"
"พี่เตอร์กับผม ยังไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันจริงๆนะครับ พี่เตอร์เค้าอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับผมด้วยซ้ำ"
"ครับพี่เข้าใจ แล้วพี่ก็รู้จักคนของพี่ดีว่ามันคิดยังไง น้องอย่าคิดมากนะ ยังไงพี่ก็ดีใจที่ได้รู้จักน้องนะครับ " ผมเดินออกไปจากตรงนั้น ไปหาแตมป์กับยุ่ง ที่ตอนนี้อยากรู้เรื่องราวใจจะขาด
ผมเห็นน้องเค้าคุยอะไรกับไอ้เตอร์ไม่รู้แล้วก็เดินออกไป ไอ้เตอร์นั่งอยู่สักพักก็เดินออกไปเช่นกัน
ผมเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้แตมป์กะยุ่งฟัง
"มันอาจจะยังไม่มีอะไรเกินเลยก็ได้ แต่ทำไมไอ้เตอร์มันไม่พูดอะไรเลยอ่ะ" แตมป์
"มันอาจจะคิดว่าฟ่าโมโหอยู่เดี๋ยวจะเป็นเรื่องรึป่าว" ยุ่ง
"แต่น้องเค้าก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะแย่งแฟนชาวบ้านนะ หรือว่าคนของเราไปให้ความหวัง" แตมป์
"มันเห็นว่าน้องในคณะรึป่าว" ยุ่ง
"แต่ทำไมต้องแอบมากินข้าวกันสองคนอ่ะ ชวนมากินด้วยกันก็ได้" แตมป์
"แล้วฟ่าจะเอายังไงกะไอ้เตอร์อ่ะ" ยุ่ง
"ตอนนี้ยังคิดไม่ออกว่ะยุ่ง มันตันไปหมด หูอื้อ ตาลายร้อนวูบวาบไปหมดว่ะ"
"ไหวป่ะฟ่า"
"เดี๋ยวยังมีเรียนกันอีกใช่ป่ะ ลากไอ้เตอร์ไปเรียนด้วยนะอย่าให้มันโดด แตมป์ยุ่ง ฟ่าขอค้างด้วยได้ป่ะ"
"ได้ดิ แต่ห้องรกหน่อยนะ"
"อื้มไม่เป็นไร แต่อย่าบอกเตอร์นะ "
"ได้ๆไอ้นี้ต้องดัดสันดานให้เข็ด ป่ะ เดี๋ยวแตมป์พาไปเอง ยุ่งเอากุญแจมา แล้วก็ไปตามหาไอ้เตอร์ซะว่ามันไปบ้าอยู่ที่ไหน"
"โอเค" ผมเดินตามแตมป์ไป
"ฟ่ารอตรงนี้แปปนะ" แล้วแตมป์ก็หายไป แล้วกลับมาพร้อมมอเตอร์ไซต์
"ป่ะ"
"รถน่ารักเชียว"
"ยืมเค้ามาอ่ะ"
"ฟ่าทำให้ลำบากจริงๆเลย"
"อย่าพูดแบบนี้สิ เราเพื่อนกันนะ"
"ขอบใจนะ" แตมป์พาผมไปที่ห้อง พอปิดประตูห้องผมก็นั่งทรุดลงกับพื้นแล้วก็กอดเข่าร้องไห้
"ฟ่าเข้มแข็งไว้นะ นึกถึงวันที่ดีดี คนเรามันผิดพลาดกันได้ เริ่มต้นใหม่กันได้ ไหวนะ" แตมป์บีบที่บ่าผมเบาๆ
"ไหว" ผมเอามือปาดน้ำตาแล้วส่งยิ้มให้แตมป์
"ไปนอนพักเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว"
"แตมป์ไปเรียนเถอะ ฟ่าอยู่ได้ ไม่ต้องห่วง"
"แตมป์อยู่เป็นเพื่อนดีกว่า"
"ไม่เอาๆไปเรียนๆ ฟ่าอยู่ได้ ไม่ต้องห่วง เจ็บมาเยอะเจอมาเยอะ"
"หัวเราะได้แบบนี้ก็หมดห่วงหน่อย"
"ขอพาราซะสองเม็ดได้ป่ะ เออเเตมป์ ฝากเอาโทรศัพท์ไปเปลี่ยนซิมคืนให้หน่อย"
"ได้ๆ" แตมป์ไปค้นยาในกระเป๋าแล้วก็มาให้ผมพร้อมกับน้ำ ผมล้มตัวลงนอน แตมป์จึงออกไปเรียน
ผมนอนคิดแต่เรื่องวันนี้ ว่าทำไมผมต้องมาเสียใจซ้ำเเล้วซ้ำอีก ทุกๆครั้งมันอาจจะไม่ใช่สาเหตุเพราะคนของผมนอกใจ
แต่มันมาจากความหึงหวงและการปฏิเสธคนไม่เป็นของเตอร์ แต่วันนี้มันกำลังจะนอกใจผม
เป็นอีกครั้งที่ผมเสียใจ ผมควรจะเสียใจจนลงไปชักดิ้นชักงอ แต่ทำไมผมถึงได้นอนคิดเรื่องวันนี้ได้โดยไม่ฟูมฟาย
อาจจะเป็นเพราะผมโตขึ้น เจออะไรมาค่อนข้างเยอะ วันนี้เลยทำให้ผมเข้มแข็ง แล้วผมจะจัดการเรื่องวันนี้อย่างไรดี
มันจะยังรักผมอยู่ไหมนะ ถ้ามันรักผมมันก็ไม่ควรจะนอกใจผมแบบนี้ ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าเรื่องนี้ไม่มีอะไร
เพราะผมรู้จักมันดี ที่มันก้มหน้าไม่พูดไม่จา คือมันผิดจริงๆ มันอาจจะเผลอใจแค่ชั่ววูบ แต่ถ้านานไปกว่านี้หล่ะ
มันอาจจะหลงรักน้องเค้าไปแล้ว แล้วมันจะเอาผมไปไว้ที่ไหน ผมอยากรู้จัง เห้อออออออออ
คิดไปคิดมาน้ำตามันก็ไหล อยากกลับไปซบลงที่ตรงตักแม่ ในอ้อมกอดรักจริงที่เที่ยงแท้ ในอกแม่ สุขเกินใคร(มาเป็นเพลงได้ไงฟร่ะ)
-
น้องฟ่าคะ
พี่เป็นคนนึงที่ได้ติดตามเรื่องของน้องมาตลอด อย่างเงียบๆๆ เป็นกำลังใจให้เวลามีปัญหากัน
และเอาใจช่วยให้ปัญหาผ่านไปด้วยดี และอยากให้คนที่รักกันได้อยู่ด้วยกันตลอดไป
พี่รู้ปัญหา ที่ผ่านมาหลายๆๆครั้ง น้องต้องเสียใจ ทุกข์ใจแค่ไหน พี่ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้สู้ เข้มแข็งนะคะ น้องอายุยังน้อย อนาคตอีกยาวไกล เข้มแข็งนะคะ
พี่อ่านมาถึงตอนล่าสุดนี้ พี่ร้องไห้คะ ว่าทำไม คนที่รักกันจะซื่อสัตย์ให้กัน มีแค่คนเดียวไม่ได้
อย่าคิดมากนะคะ มีคนที่รักน้องเยอะแยะคะ
สู้สู้คะ
-
ขอบคุณค๊าบบบบบ
ไม่ต้องร้องนะ โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กอดๆๆๆๆๆ
-
ฟ่า สู้ๆ
-
กอดน้องฟ่า สู้ๆ นะ
-
น้องฟ่าไม่ต้องกลัวน้า ไงมาซบอกพี่ได้ เดี๋ยวพี่ยัน :z6: ไอ้เตอร์ให้เอง เซ็งมานจิงๆ
-
สู้ๆๆค๊าบบ กอดๆๆๆๆกันเนอะ
ขอบคุณทุกคนมากมากค๊าบบบบบบบบ
ปล.ยันให้มันหน้าแหกไปเลยนะ ฮ๋าๆๆๆๆ
ขอบคุณกำลังใจยามดึกดื่น อิอิ
-
ตอนที่แล้วอ่านกดดันมาก ...
แต่พออ่านตอนนี้แล้ว ถึงจะมือเย็น (เหมือนเดิม) ...
แต่พี่กลับรู้สึกดี ที่ดูฟ่าหนักแน่นกว่าเรื่องก่อนๆ
พี่ว่าเวลาเราพูดช้าๆ ให้เข้าใจจุดหมายของเราต่อหน้าคนของเรานั้นแหล่ะเจ็บสุดๆ ละ
ฟ่า ไหวไหมอ๊า ??
ไม่ว่าตอนนี้จะไหวหรือไม่ไหว ก็รักตัวเองให้มากๆ นะ
เห็นอยู่ว่ารักกันมาก แต่ก็ไม่อยากให้ฟ่ามานั่งเล่าเรื่องเดิมเจ็บซ้ำๆ
เข้มแข็ง มีสติ ยังมีคนมากมายอยู่ข้างๆ เน้อ ...
-
มันคือบทเรียนราคาแพงมว้ากกก
ต้องเล่าบ่อยๆมันจะได้จำได้ไม่เสียรู้ใครเค้าอีก
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ
กอดๆๆๆๆๆ
-
เป็นกำลังใจให้ฟ่าด้วยคนครับ :L2:
-
ขอต่ออีกหน่อยยยย ..........
ฝากฟ่าอ่านเผื่อจะมีโอกาสให้คนบางคนแวะมาอ่านบ้าง งงงง :fire:
ไม่มีอะไรอยู่ไปถาวรหรอก ไม่มี สุดท้ายก็ต้องแยกกัน
รักกันไม่เคยทะเลาะกันสุดท้ายก็ยังต้องตายจากกัน
เมื่อรู้ว่ามันอยู่ไปถาวรไม่ได้ แล้วทำไมไม่ทำสิ่งที่มีตอนนี้ให้ดีที่สุด
เสียใจตอนหลังมันช่วยอะไรทันหรอ ??
ร้องไห้เมื่อใครสักคนผ่านไป จากไป หายไป มันช่วยได้หรอ ??
คนตรงหน้าเค้าอยู่ให้รัก ก็รัก ก็ดูแล ลำบากมากรึไง
แล้ววันที่คนตรงหน้าจากไป ,, ไม่มีให้รัก ไม่มีให้ดูแล
คิดว่าจะสบายกับมันก็ตามใจ....
ฟู่ !!!!!!!!!!!!!!!!!! โล่งจัง >[]<"
-
ฮ่าๆๆๆๆๆ มาเต็ม อิอิ
ถ้าได้ข่วนหน้ามันอีกสักทีคงจะโล่งมากกว่านี้ อิอิ
ไปนอนกันได้แร้ว เดี๋ยวหน้าไม่ใสนะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ
-
เลิก !!! รักไม่ได้เป็นเหตุผลของทุกอย่างนะฟ่า รักตัวเองก่อนดีกว่ามั้ย ก่อนที่จะรักคนที่ไม่เห็นค่า พูดจากลับกรอก ถ้าถึงทางตันก็หยุดเหอะ เรานี้แหละจะเหนื่อยคนเดียว สองปีมันก็นาน แต่ถ้าต้องทนตลอดชีวิต สู้ตัดใจตอนนี้ เจ็บหน่อย แต่มันหายได้ไว เชื่อพี่ คนรอฟ่าอีกเยอะครับ
สำหรับคนที่ไม่เห็นค่า ก็ "ไปตายซะ"
-
อ่านเรื่องน้องฟ่า แล้วพอเกิดเรื่องแบบนี้ ก็ใหัเศร้าใจตามตลอด
บอกว่าชาตินี้จะรักน้องฟ่าคนเดียว แต่ก็มีเรื่องแบบนีี้ตลอด
ยังไงก็รักตัวเองให้มากๆนะนัองฟ่า คนที่รักเรายังมีอีกเยอะ แต่ไอ้คนที่ทำแบบนึ้เค้าไม่เรียกว่ารักหรอกนะ
คนรักกันไม่มีทางอยากเห็นคนที่เรารักเจ็บหรอก
แต่ที่ทำทั้งๆที่รู้ว่าอะไรจะเกิด เค้าเรียกว่า...เลว...เห็นแก่ตัว...
คิดแล้วมันน่า...
แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
สู้ๆ
-
พี่ฟ่าเล่นซะใจหวิวเลยอะ วันนี้คงนอยไปทั้งวันอะ
-
อยากถามเตอร์แค่ประโยคเดียวเท่านั้น "ยังรักกันอยู่มั๊ย"
สำหรับชีวิตคู่ เรื่องที่พี่รับไม่ได้ คือ การนอกใจ
ใจจริงพี่อยากบอกว่า เลิกเถอะ แต่ไม่รู้ว่ามันจะทำร้ายฟ่า ทำให้ฟ่าทรมานหรือเปล่า
เอาเป็นว่า พี่เป็นกำลังใจให้นะ ก็แค่ผู้ชาย (เฮงซวย) คนเดียว
อย่างฟ่ายังจะได้เจอคนอีกเยอะแยะ อาจมีคนที่เค้ารักฟ่าและฟ่าจะรักเค้ามากกว่านี้ก็ได้
อย่าปิดโอกาสตัวเองเลยนะ แต่ถ้าตอนนี้ยังเจ็บก็เบรกเรื่องนี้ไว้ก่อน
เมื่อไหร่ที่พร้อมฟ่าก็เริ่มต้นใหม่ ชีวิตเราก็แบบนี้ล้มก็ลุก
ทุกอย่างที่ผ่านไม่ว่าดีหรือร้ายถือเป็นประสบการณ์ชีวิต
... รักแท้น่ะมีอยู่จริง ... แต่ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเตอร์
สู้ ๆ
-
เฮ้อ! อ่านแล้วให้นึกถึงละครเรื่องหนึ่ง
ที่พระเอกชื่อ ดร.อนิรุทธ์ มีภรรยาชื่อ ดร.วิกันดา
ถามว่าพระเอกรักเมียไหม ตอบได้ว่ารัก แต่ไม่สามารถหยุดอยู่เพียงคนเดียวได้ มีเล็กมีน้อยไปเรื่อย
คงขึ้นกับนิยามความรักของฟ่าแหละ ว่าจะเป็นแบบไหน
อยู่แบบมีเตอร์ แต่ปัญหาแบบนี้คาดว่าน่าจะเกิดขึ้นให้ได้ใช้สมองประลองปัญญาจับผิดไปเรื่อยๆ
หรือจะตัดขาดเลิกกันไป อยู่คนเดียวดีกว่า หรือจะ.....ตอนนี้นึกไม่ออกอาจจะมีวิธีอื่นๆอีก
-
ไก่ได้พลอย ลิงได้แก้ว สุดท้ายมันก็ไม่รู้ค่า...เข้มแข็งไว้นะน้องฟ่า :L2:
-
ผิดซ้ำซากอ่ะ...กับเรื่องเดิมๆ...พี่เตอร์เค้าคิดอะรัยอยู่..ทำได้ไง...กับคนที่บอกว่ารัก
เหนื่อยกับคนแบบเนี๊ย...รักตัวเองเหอะพี่ฟ่า...ส่วนเค้าปล่อยเค้าไป...
-
เตอร์รักฟ่ามากจริงๆ แหละครับ แต่อาจจะไม่มากพอที่จะห้ามใจตัวเอง
คนเรามันเปลี่ยนกันไม่ได้ง่ายๆ ถ้ามั่นใจแล้วว่าความรักที่มีให้กันยังไม่สามารถที่จะทำให้ทั้งคู่ปรับเข้าหากันในเรื่องนี้ได้
การหยุดไว้ตรงนี้อาจจะดีกว่าที่จะต้องเจ็บซ้ำๆ ไปตลอด
สุดท้ายอยู่ที่ว่าฟ่าจะให้โอกาสเตอร์อีกสักครั้งในการพิสูจน์ความรักที่มีต่อฟ่าว่ามากเพียงพอที่จะเปลี่ยนตัวเองได้
ส่วนตัวแล้วหวังให้ความรักของทั้งสองคนยั่งยืนและมากพอ แต่สุดท้ายก็อยูที่คนสองคน
-
ค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะฟ่า บางครั้งเวลาก็จะช่วยรักษาทุกอย่างได้
อยากจะบอกฟ่าว่า ถ้าฟ่าเหงาขอให้คิดไว้เลยว่า พี่น้องทุกคนที่เล้าเป็ดรักฟ่า พร้อมเป็นกำลังใจให้ฟ่าเสมอ
จะคอยอยู่ข้างๆฟ่า ไม่ไปไหน ไม่เหงานะฟ่านะ
ทุกคนอยากให้ฟ่ามีความสุขนะ อยากให้ฟ่ายิ้มได้หัวเราะได้ทุกวัน
อ๊ะ กอดกันๆๆๆ
-
:man1: นุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้อีกแรง เรื่องระหว่างคนสองคนถ้าต้องตัดสินใจก็ขึ้นอยู่กับทั้งสองคนนั่นแหละ
คิดว่าฟ่ามีคำตอบอยู่ในใจแล้วล่ะ สู้ สู้ :a2:
-
ฟ่า เค๊าไม่รู้ว่าฟ่าเป็นพี่เค๊าหรือเปล่า ขอเรียกแบบนี้นะ :กอด1:
เพิ่งมาอ่านเรื่องของฟ่าเมื่อไม่นานมานี้ หลายๆเรื่องที่ผ่านมา ที่ฟ่าเจ็บ ไม่มันเกิดจากคนข้างๆ
คนที่ฟ่ารักมากอ่ะ :monkeysad: ไม่รู้สิ ถ้าเป็นเค๊า เค๊าจะไม่ทำคนที่เรารักเสียใจบ่อยๆหรอกนะ
จริงๆมันก็เป็นเรื่องของคน 2 คน ที่ บางทีเราไม่รู้อะไรมากไปกว่าที่ฟ่าสามารถจะเล่าได้ แต่ เฮ้ออ :เฮ้อ:
ความรู้สึกแบบนี้ ไม่ชอบเลย มาเห็นเราเป็นของตายเหรอ ...แง๊ ขอโทษน๊า จริงๆแล้ว ดูๆเหมือน เตอร์ก็อาจจะ
ไม่อะไรมาก กิ๊กๆกั๊กๆ เพื่อเป็นสีสัน(เหรออ) หรือเปล่า แต่ถ้าฟ่าจับไม่ได้ล่ะ ถ้ารู้ช้ากว่านี้ล่ะ ยังไง ก็เป็นกำลังใจให้
ฟ่านะคะ :กอด1: หวังว่าเตอร์คงรักฟ่ามากพอที่จะคิดได้นะ ถ้าดีกันแล้ว อย่าทำอีกนะเตอร์ :angry2:
-
ปล่อยให้ฉันนอนหลับตา
ก็ยังดีกว่ารู้ว่าเธอไม่รักกัน
ได้โกหกตัวเอง อยู่ในความฝัน
ที่ฉันไม่ต้องการตื่น
จะยอมเป็นเจ้าชายนิทรา
แล้วใช้เวลาที่ยังมีทั้งคืน
ข่มตานอนหลับฝันไม่ยอมตื่น
ให้รักเรายังยั่งยืนอยู่ในฝัน
-
ทนเงียบอยู่ตั้งนาน สุดท้ายก็ตบะแตก :fire:
ขอกอดฟ่า 1 ทีก่อนเม้นท์ :กอด1:
อ่านเม้นท์ของทุกๆ คนในเรื่องนี้แล้วก็ทนไม่ได้ ขอมั่งๆ :serius2:
ขอบอกว่าเคารพทุกการตัดสินใจของฟ่า
รู้ว่าเป็นเรื่องของคน 2 คน
แต่ก่อนที่จะเด็ดขาดกันไป ขอให้ใช้ "สติ" เป็นตัวตัดสินนะ
ฟ่ายังมีเพื่อนๆ รอบตัวให้กำลังใจอยู่เสมอ
อนาคตยังอีกยาวไกล นี่เป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวของชีวิตเราเท่านั้น
(มาแนวแม่แก่เลยเรา :o11:)
สู้ๆ นะจ้ะ o13
-
อ่านตอนนี้แล้วนอยด์เลย งัยถ้ายังรักกันอยู่ก็ พูดคุยกัน ดีๆก่อนนะ
อย่าเพิ่งคิดฟุ้งซ่าน อะไรไปไกล
ถ้า รัก ก็ควรปรับ ความเข้าใจ ให้อภัยกัน
แต่ ถ้าเตอร์ได้อ่านนะ ก็ลองคิดดูนะ ว่าตัวเองกำลังทำอะไร? ต้องการอะไร? ยังรักมั้ย?
ถ้าไม่รัก แล้วก็ปล่อยเค้าไป อย่ามาทำให้เค้าเสียใจ ควรจบแบบให้เค้ายังเหลือความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กัน
แต่ถ้าไม่อยากเสียเค้าไป ก็คิดล่ะกันนะ ว่าจะเรียกความเชื่อมั่น ความไว้ใจกลับมาได้ยังงัย
แล้วก็คิดอีกนะ (ช่วงนี้ให้คิดเยอะ) ว่า ความหมายของความรัก คนรัก สิ่งที่ควรทำ กับคนที่ตัวเองรัก คืออะไร
ง่ายๆ เอาใจเขามาใส่ใจเรา ตัวเองอยากถูกรัก อยากให้เค้ารักเราคนเดียว ไม่เจ้าชู้ ไม่มองคนอื่น ไม่นอกใจ ไม่โกหก
เค้าก็ต้องการแบบนั้นเหมือนกันนั่นแหละ
เม้นต์ซะยาว ยังงัยก็เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ค่ะ ผ่านเหตุการณ์นี้ไปด้วยดี และรักกันต่อไป :n1:
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์ (จัดให้เฉพาะน้องเตอร์ :fcuk: )
-
สงสารน้องฟ่าอะ
พี่จัดการเตอร์ให้ :z6:
:call:
-
:monkeysad:สงสารฟ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาอะ
ไมเตอร์ทำอย่างงี้ อย่าเสียใจไปปปปปปปปปปปป
อัลฟ่าสู้ๆๆๆๆๆๆๆน้า เป็นกำลังใจไห้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
น้องฟ่าสู้ๆๆนะ
พวกพี่ๆน้องๆเพื่อนๆในเล้านี้เป็นกำลังใจให้น้องฟ่า :กอด1:
-
ทำไมสันดานถึงเป็นแบบนี้นะ มีสตินิดนึงได้มั้ยก่อนจะทำอะไร เห็นใสๆเข้าหน่อยทำเป็นริกรี้ ชริ เคืองเตอร์ว่ะ โกรธมากด้วย :fire:
ทำกันแบบนี้ จะเอาความไว้ใจที่ไหนไปมีให้อีกละเนี่ย โว้ยยยยยยยยย หงุดหงิด งานนี้ไม่มีเข้าข้างกันอีกต่อไป (แต่ก็ยังอยากรู้นะ ว่าที่ทำแบบนี้ คิดได้ยังไง เผื่อเจ้าตัวจะหลงมาอ่าน เหอะ )
นุ้งฟ่าเข้มแข็งนะคะ กำลังใจเพียบเลยเห็นมั้ย หลังจากนี้ จะมีเค้า หรือไม่มี นุ้งฟ่าก็ต้องมีความสุข ทำได้เนอะ นุ้งฟ่าเก่งอยู่แล้ว
สถาณการณ์หลังจากนี้เป็นไง ส่งข่าวด้วยนะคะ เป็นห่วงมากน๊า
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
จากเรื่องราวต่างๆ ที่เล่ามาตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน ปัญหาต่างๆ ก็เกิดขึ้นเหมือนๆ เดิม เป็นแบบนี้ก็คิดว่า ห่างกันสักพักก็คงจะดี
หรือหนักๆ ก็เลิก ไปเลยครับ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ชาตินี้ถ้าใช่คนรักของเราจริงๆ ก็คงใช่วันยังค่ำ แต่ถ้าไม่ใช่มันก็คงไม่ใช่อยู่ดี สุดท้ายมันก็ขึ้นอยู่กับฟ่าแล้วละ ว่าจะทำได้ไหม รู้ว่าฟ่าอ่ะรักเขามาก แล้วย้อนกลับไปมองว่าเขาเห็นคุณค่าไหมของเรา ถ้ารักจริงต้องให้เกียรติ หรือไม่นอกลู่นอกทางเลย ถ้าทำผิดแล้วมีการให้อภัยได้ครั้งเดียว ถือว่าสุดๆ แล้ว เพราะบางคู่ผิดแล้วเลิกเลย นี่แบบว่าทำผิดนับไม่ถ้วน รักแบบนี้ต้องหนักแน่ทั้งคู่
ลองคิดเลยว่า เกิดปัญหาแบบนี้เป็นยังไงให้โอกาสทุกครั้ง แล้วในใจของไอ้เตอร์มันคิดแบบไหน ถ้าชั่วๆ ก็คงแบบชาตินี้มึงก็หนีกูไม่ไปไหนไม่ได้หรอก เพราะมึงรักกู กูทำผิดมึงก็อภัยให้กูอยู่ดี ไม่มีน้ำยาไปมีใหม่หรอก แบบนี้หรือเปล่า ลองปล่อยให้ไอ้เตอร์ไปตามทางของมันดูดิ จะไปได้ซักกี่น้ำ ฟ่าทำได้หรือเปล่า ทายได้เลยว่าไปอยู่กับคนอื่นก็คงจะไม่รอดเหมือนเดิม ไอ้เตอร์ทำตัวเอง แท้ๆ สมน้ำหน้า
ผมอ่ะคิดว่าฟ่าต้องเจอคนดีๆ อยู่แล้ว ถ้าคิดว่าฟ่าโตเป็นผู้ใหญ่แล้วฟ่าจะตัดสินใจได้เลยขึ้นอยู่ที่คำว่าผู้ใหญ่ของฟ่าคือแบบไหนกัน ไม่เห็นต้องไปแคร์กับคนที่ไม่เห็นคุณค่า อย่าไปยึดติดอะไรมากมายน่ะฟ่า ผู้ชายในโลกนี้ที่ต้องพบเจอะเจอมีมากมายนัก
สุดท้ายก็นะรักตัวเอง และพ่อกับแม่ให้เยอะๆ ไม่ตายก็หาใหม่ได้ ชีวิตคนเราแม้มีอุปสรรคต่างๆ ก็ต้องเดินต่อไป ตั้งใจเรียนให้จบ ดีกว่าจะมาสนใจพวกที่บอกว่ารัก แต่ทำอีกอย่าง
เรื่องราวต่อไปคงมีคำตอบแล้ว ก็ต้องยอมรับการตัดสินใจของฟ่าอ่ะนะ
รักแล้วต้องฝืนแล้วจะรักไปทำไม
ฟ่าสู้ๆ :bye2:
-
เข้มแข็งไว้นะคับ
รักตัวเองให้มากๆ
-
สู้ๆ นะ
เข้มแข็งไว้ค้ะ
-
:กอด1: นุ้งฟ่า..คนดี
คิดไปว่า หน้าคนนี้ แหละที่ใช่
คิดไปว่า หมดทั้งใจ ให้คิดถึง
คิดไปว่า คนนี้ใช่ ใจดันดึง
คิดไปว่า รักลึกซึ้ง จึงพึงใจ
ในใจเจ็บ เก็บไว้ ให้โศกเศร้า
ในใจเจ็บ รัดเรา เมาคว่ำหงาย
ในใจเจ็บ เข็ดแล้ว รักงมงาย
ในใจเจ็บ ครั้งสุดท้าย สบายดี
:z6: ไอ่เตอร์..คน(ไม่รัก)ดี
ต่างเหตุผล ต่างคนเกิด เปิดตากว้าง
มองหาทาง สะสางตน ค้นหาไหม
ปมปัญหา ที่ระเบิด เกิดที่ใคร
ลองชั่งใจ ใฝ่คิดดู จะรู้เอง
:L2: +1 นุ้งฟ่า..ที่มาเล่าเรื่องดราม่าๆๆๆๆๆๆๆ นอยด์สุดๆๆๆให้พี่อ่าน
รักนะ..นุ้งฟ่า คนเดียว
ย้ำๆๆๆๆ คนเดียวจริงจริง
-
เฮ้ย!!อ่านเเล้วใจหาย มันรู้สึกเจ็บเเทนไม่ว่ายังไงก้อสู้ๆน่ะค่ะ :3123:
-
คนรักกันเค้าไม่ทำกันอย่างนี้หรอก
คิดทบทวนดีๆ ว่าจะทำยังไงดีทั้งสองคนเลย
น้องสองคนยังเด็ก ยังต้องเจอผู้คน เจออะไรอีกมากมายในชีวิต
ไม่ว่าสิ่งเร้าภายนอกจะเข้ามายังไง เราก็ต้องรู้จักหักห้ามใจนะ
ถ้ารักกันจริง เราคงไม่อยากทำให้คนที่เรารักเค้าเสียใจ
น้องเตอร์ พี่รู้ว่าเรารักฟ่า แต่รักมากพอที่จะหยุดและเปลี่ยนแปลงตัวเองรึเปล่า
ถ้าคำตอบคือไม่ เราก็ควรปล่อยฟ่าไปให้เค้าได้เจอคนที่รักเค้าและพร้อมจะหยุดที่ฟ่า
น้องฟ่า ถ้าน้องเหนื่อยก็พักซะนะจ้ะ แล้วค่อยลุกขึ้นสู้ใหม่เมื่อเรามีแรงกายแรงใจเต็มเปี่ยม
คนเราอาจทำผิดพลาดได้ ถ้าทำผิดแล้วคนทำสำนึกและพร้อมที่จะปรับปรุงตัว คนๆ นั้นก็ควรได้รับโอกาสแก้ตัวนะ
ถึงแม้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เค้าทำผิด แต่สำหรับคนที่เรารัก เราก็ให้โอกาสเค้าได้เสมอไม่ใช่หรอ
แต่ก่อนที่จะให้โอกาส อย่าลืมลงโทษให้หลาบจำล่ะ ;P
:กอด1: เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ
-
ขนาดน้องเค้ายังรู้เลยว่าพี่เตอร์เจ้าชู้ มันคงซ่ามากที่คณะ
น้องฟ่าเข้มแข็งมาก
-
จากการกระทำของพี่ฟ่า ที่โต๊ะอาหาร เค้ายอมรับเลยว่านับถือพี่ฟ่ามากๆอ่ะ
ถ้าเป็นเค้านะ อาจจะโวยวาย กระชากหัวมันมาขยี้ไปนานแล้ว
ที่ผ่านมาคนในบอร์ดรับรู้มาตลอดว่าพี่ฟ่าผ่านอะไรมาบ้าง
พี่ฟ่าเปลี่ยนไปมากจากตอนแรกๆ จากคนที่เหมือนจะเข้ามาเล่าเรื่องตัวเองให้คนในบอร์ดฟังทั่วๆไป
แต่วันนี้พี่ฟ่าสุดยอดจริงๆ เห็นด้วยว่าพี่ฟ่าโตขึ้นจากเมื่อก่อนมาก เข้มแข็งขึ้นเยอะ
คงเป็นอย่างที่พี่บอกว่าเพราะผ่านอะไรมาเยอะ(เยอะจริงๆ)
...มาวันนี้ กับสิ่งที่พี่ฟ่าต้องเจอ และต้องทน เค้าอธิบายไม่ถูก พูดไม่ออกจริงๆ T T
เหมือนมันรู้สึกว่ามีก้อนหินขนาดเท่าควาย ถ่วงอยู่ในอก
..ทุกอย่างมันอยู่ที่การตัดสินใจของพี่ฟ่าอ่ะ...
ถ้าอยุ่ใกล้ๆ จะดึงพี่ฟ่ามากอดแรงๆหนึ่งที
เข้มแข็งนะๆๆๆ :กอด1:
ปล1. เพิ่งบรรลุว่า เค้าต้องเรียกพี่ฟ่า ฮ่าๆ ส่วนเตอร์นี่ไม่รุนะ ..อารมณ์ตอนนี้ไม่ขอใส่ยศอะไรทั้งนั้น
ปล2. ถึงพี่ฟ่าจะนิ่ง แต่เค้าอ่ะ เคืองเตอร์สุดๆ เคืองมากก ...
เตอร์เป็นคนที่มีอะไรดีหลายอย่าง แต่อะไรที่มันผิดซ้ำซาก มันไม่สมควรที่จะได้รับการให้อภัยแล้ว
ถ้าเลิกสันดานแบบนั้นไม่ได้ ก็ปล่อยพี่เค้าซะ พี่เค้าไม่ใช่ของตาย... ปล่อยพี่เค้าเหอะ
-
คนรักกันเค้าไม่ทำแบบนี้หรอก
น้องฟ่าครับ
่น่ารักอย่้างน้องฟ่า
หาใหม่ก้อได้
ดีกว่านี้ หล่อกว่านี้
มีอีกเพียบ
พี่ฟันธง
-
เทคแคร์นะครับน้องฟ่า..พี่ฝากอ้อมกอดกะความห่วงใยไปกะบีทีเอสลงสถานีที่คอนโดน้องนะครับ :กอด1:
-
ขอให้ฟ่ามีสติ
และใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์นะคะ
ทุกอย่างมันมีเหตุและผลของมันเสมอค่ะ
ไม่ว่าจะลงเอยอย่างไร
ก็ขอให้สิ่งที่ฟ่าเลือก เป็นสิ่งที่ถูกนะคะ
:L1:
-
...น้องเตอร์ มันเกินเยียวยาไหมวะ เวลา ประสพการณ์ วัยวุฒิ คุณวุฒิ มันมีเพิ่มขึ้นแต่พี่ว่านิสัย เตอร์ ยังเหมือนเดิม
...อ่านเรื่องนี้มานาน เห็นการทำผิดพลาด และให้อภัย หลายหน ทำไมไม่เอาความผิดพลาดในอดีต มาเป็นเครื่องเตือนใจบ้าง
...แล้วพี่ก็เป็นคนนึงที่จะอยู่ทางฝ่ายเตอร์ และต้องการให้น้องฟ่า ให้อภัย และ ให้อภัย เพราะความอ่อนต่อโลก และไร้ประสพการณ์
...แต่วันนี้วันที่น้องเตอร์ผ่านอะไรมาเยอะแยะแล้ว..ถ้าอีกคนนึง หยุดแล้ว แต่อีกคน ไม่หยุด รักของน้องทั้งสองมันจะไม่..นิรันดร์
...อยู่ด้วยกันแล้ว มันต้องอยู่กับ ความหวาดระแวง คอยวิ่งตาม ว่าเมื่อไหร่เค้าจะนอกใจก็..ห่างๆๆกันเถอะ
...อย่าเอาความสุขของตัวเองที่สมควรมีในทุกๆวัน ไปแรกกับคำว่า...รัก จึงต้อง..ทน..พี่ว่ามันไม่จำเป็นสำหรับคนดีๆๆอย่างน้องฟ่า
...ถ้าวันนี้เค้ารับสารภาพว่าเค้าผิด แล้วให้อภัย วันหน้าล่ะ ต้องให้อภัยกันอีกหรือ ในเมื่อ หยูดไม่ได้ ก็ไปวิ่งหาคนที่ชอบวิ่งไปด้วยกันเถอะ
...คนเราถ้ามันซื่อสัตย์ มั่นคง ต่อให้มาแก้ผ้าอยู่ตรงหน้า มันก็ไม่เอา แต่นี่แค่บอกว่า..มีแฟนแล้ว ยังไม่พูด แถมมาคุยกันให้เห็นต่อน่าต่อตาอีก
...พี่ไม่รู้ว่าทุกวันนี้ปากน้องเตอร์ที่เรียกน้องฟ่า ว่า..ที่รัก น่ะมันออกมาจาก..ใจ หรือเรียกเพื่อ..เอาใจ กันแน่ ไม่ไหวจะเคียร์ว่ะ
...เมื่อวานที่อ่านยังไม่ได้เม้นอะไรมาก เพราะรออ่านตอนต่อไปก่อนว่าเป็นยังไง แต่วันนี้ได้อ่านแล้ว มันรู้สึกว่าเค้าจงใจ..นอกใจ
...พี่เม้นตามที่พี่ได้อ่าน และจากความรู้สึก ส่วนเรื่องน้องฟ่าจะตัดสินใจยังไงนั้น ก็แล้วแต่น้องฟ่านะ ชีวิตเราเลือกทุกข์เลือกสุข ได้ด้วยตัวเอง
...อีกอย่าง ไม่อยากอ่าน คำแก้ตัว เพราะอ่านมาหลายรอบแล้ว ยังไงพี่ก็อยากให้น้องฟ่าเข้มแข็ง รักตัวเองให้มากๆๆ
...พี่เป็นกำลังใจให้นะ พี่ไม่ได้อยากให้เลิกกัน แต่ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วอีกคนสุข อีกคนทุกข์ จะอยู่ด้วยกันไปทำไม :กอด1:
-
สู้ๆ ๆ ๆนะคร๊ะ พี่ฟ่า!! !
เป็นกำลังใจให้คร๊ะๆ ๆ ๆ
-
น้องฟ่าค่ะ อย่างที่บอกไว้เมื่อวานนี้ ยังไงก็ให้ใจเย็นๆไว้ก่อนนะค่ะ ยังไงพี่ก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
-
:เฮ้อ: แปะเพลงนี้ เบรคอารมณ์ฺ(มั้ง)
http://www.youtube.com/v/nssVzmXF0EA
ซ้ำซากๆ ไม่ไหวจะเคลียร์
โอกาสมีมากมาย ได้ไปหลายครั้ง และทำลายมันทุกครั้ง
คิดแบบเด็กๆ ทำแบบเด็กๆ
รักมากมาย แต่ที่รักเห็นๆ รักชัดๆ วัดจากการกระทำที่เล่าๆมา คือรักตัวเอง รักความสนุก รักความพอใจของตัวเอง และรักที่จะทำอย่างที่คิด อย่่างที่อยากทำ
ถ้ารักสิ่งเหล่านี้ มากกว่ารักฟ่า มากกว่าการใช้ชีวิตคู่อย่างซื่อสัตย์ต่อกัน แบบนี้ก็ยังไม่พร้อมสำหรับการใช้ชีวิตคู่หรอก
เพราะพออยู่ไปนานๆ ความต้องการในแบบของตัวเองก็จะยิ่งปรากฏออกมา พอมีสิ่งยั่วยุหน่อย ก็ตบะแตก ไม่ได้ความ
จะกล่าวคำว่าขอโทษอีกกี่ครั้ง และจะทำลายโอกาสที่ได้อีกกี่หนกัน
:seng2ped:
น้องฟ่าใกล้สอบแล้ว เอาสมาธิมาจดจ่อเรื่องเรียนเรื่องสอบมากๆก่อนนะ
ขนาดเจอตำตาตำใจ พี่ยังเห็นฟ่าห่วงเตอร์เรื่องเรียน นี่ไงรักแท้
ตอนนี้หน้าที่สำัคัญสุดคือเรียน ลุยไปก่อนนะ สู้ๆน้องฟ่า :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้น้องฟ่าจ้า...
พี่ยังอ่านไม่ถึงไหนแต่ยังไงก็อ่านต่อจ้ะ.....กอดๆๆๆ :กอด1: :L2:
-
เบื่อคำขอโทษของเตอร์แล้ว
กี่ทีก็มีแต่ขอโทษ ...
ก็พอเข้าใจว่า คนเรามันก็ต้องมีวอกแวกบ้าง
แต่ทำไมไม่ลองนึกดูล่ะว่า ก็แล้วทำไม ฟ่าถึงไม่เคยวอกแวกบ้างเหมือนอย่างที่เตอร์ทำอยู่
แบบนี้คำว่า รัก ของเตอร์ มันตรงกับฟ่ารึเปล่า มันมีเท่าฟ่ามั้ย
:เฮ้อ:
บทเรียนราคาแพงมวากกกกกกกกก
หาซื้อจากคนดีๆไม่ได้นะ
:laugh:
-
ฟ่าสู้ๆ สู้เค้านะ รักแท้ยังมีอยู่จริง :L2: :L2:
สำหรับคนโลเลน่ะ ก็คงต้องปล่อยให้เขาคิดเอาเอง :m16: ว่าจะทำยังไงต่อไป เพราะว่าความสุขในชีวิตคนเราต่างกัน บางคนความสุขในชีวิตคือความตื่นเต้นเร้าใจ แต่บางคนความสุขในชีวิตก็แค่ ความสงบสุขทางจิตใจ
สุดท้ายอยากจะบอกว่า สิ่งที่สำคัญที่สุด ที่จะประคองความรักต่อไปได้นั้นคือ ความซื่อสัตย์ ถ้าปราศจากความซื่อสัตย์แล้วครอบครัวก็จะเป็นครอบครัวได้อย่างไร จริงมั้ยย?? :เฮ้อ:
ฟ่าสู้ตาย FIGHTING!!! o13
-
:เฮ้อ: แปะเพลงนี้ เบรคอารมณ์ฺ(มั้ง)
http://www.youtube.com/v/nssVzmXF0EA
ซ้ำซากๆ ไม่ไหวจะเคลียร์
โอกาสมีมากมาย ได้ไปหลายครั้ง และทำลายมันทุกครั้ง
คิดแบบเด็กๆ ทำแบบเด็กๆ
รักมากมาย แต่ที่รักเห็นๆ รักชัดๆ วัดจากการกระทำที่เล่าๆมา คือรักตัวเอง รักความสนุก รักความพอใจของตัวเอง และรักที่จะทำอย่างที่คิด อย่่างที่อยากทำ
ถ้ารักสิ่งเหล่านี้ มากกว่ารักฟ่า มากกว่าการใช้ชีวิตคู่อย่างซื่อสัตย์ต่อกัน แบบนี้ก็ยังไม่พร้อมสำหรับการใช้ชีวิตคู่หรอก
เพราะพออยู่ไปนานๆ ความต้องการในแบบของตัวเองก็จะยิ่งปรากฏออกมา พอมีสิ่งยั่วยุหน่อย ก็ตบะแตก ไม่ได้ความ
จะกล่าวคำว่าขอโทษอีกกี่ครั้ง และจะทำลายโอกาสที่ได้อีกกี่หนกัน
:seng2ped:
น้องฟ่าใกล้สอบแล้ว เอาสมาธิมาจดจ่อเรื่องเรียนเรื่องสอบมากๆก่อนนะ
ขนาดเจอตำตาตำใจ พี่ยังเห็นฟ่าห่วงเตอร์เรื่องเรียน นี่ไงรักแท้
ตอนนี้หน้าที่สำัคัญสุดคือเรียน ลุยไปก่อนนะ สู้ๆน้องฟ่า :กอด1:
เพลงนี้ตรงจุด เหอๆ ยังไงก็สู้ๆ ครับ คุณฟ่า
-
แว่บเข้ามาดู เป็นไงบ้างจ๊ะ ตอนนี้ ดีขึ้นยัง ไม่อยากถามเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ก็นะ อยากจะฟังคำสารภาพของจำเลยบ้าง 555
พี่คิดว่าเตอร์คงเป็นทุกข์อยู่นะจากการกระทำของเค้าเอง(เป็นห่วงทั้งคู่อ่ะนะ) ต่อไปก็คงปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลา ตอนนี้ก็ รักกันเบาเบา ไปก่อน แล้วกัน :กอด1:
ปล.แต่หากเตอร์ไม่เปลี่ยน คงจะต้องเป็น รักไม่ได้ ไม่ใช่ไม่รัก แน่ :เฮ้อ:
-
ฝากเม้นต์ถึงเตอร์ละกันเผื่อเข้ามาอ่าน
ระหว่างเตอร์กับฟ่าลองเว้นวรรคกันดูมั้ย?
ดูว่าจริงๆแล้วเตอร์ยังต้องการฟ่าอยู่รึป่าว?
แล้วฟ่าล่ะจะอยู่ได้มั้ยถ้าไม่มีเตอร์?
ผมไม่สงสัยในความรักที่ฟ่ามีให้เตอร์เลย จนบางครั้งรู้สึกว่าฟ่าตามใจเตอร์มากไปด้วยซ้ำ
สุดท้ายก็ได้รางวัลเป็น"เขา"มาหนึ่งคู่ ดูเหมือนนิทานชาวนากับงูเห่ายังงัยก็ไม่รู้
ฟ่าให้ความรักไปเท่าไหร่ก็ยังไม่พอ ยังถมไม่เต็มกับความต้องการของเตอร์
ถ้าเตอร์บอกว่าไม่ตั้งใจ แสดงว่าเตอร์เป็นผู้ชายที่มักง่ายจริงๆ คิดอะไรง่ายๆแค่ปัดสวะให้พ้นตัว
หลายครั้งที่คุยโทรศัพท์กันต่อหน้าฟ่า เตอร์มีความสุขที่ได้คุยกับน้องเค้า
ตัวของเตอร์อยู่กับฟ่าแล้วใจของเตอร์ล่ะอยู่กับใคร ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ความรู้สึกละอายใจนะยังมีเหลืออยู่บ้างมั้ย?
ต่อหน้าฟ่าทำกันขนาดนี้ แล้วลับหลังฟ่าละจะป้อกันขนาดไหน?
คำว่า"รัก"ของเตอร์ที่มีให้ฟ่ามันหนักแน่นแค่ไหนกัน?
และคำ"ขอโทษ"ของเตอร์มีค่าแค่ไหน
ปล.อนาคตมันไม่แน่นอน อย่าเพิ่งคิดว่าฟ่าเป็นของตาย
-
ู^
^
ชอบมากค่ะ อยากให้คนนั้นได้เข้ามาอ่านจัง
-
มาแร้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาดึกหน่อยนะครับบบบ
พอดีวันนี้กลับมาที่บ้านนนนน เตรียมพร้อมไหว้เจ้า ฮ๋าๆๆๆ
กินๆๆนอนๆๆทั้งวันเลย
วันนี้กินสตรอเบอร์รี่ จนขี้แตกไปแล้วครับ ต่อด้วยมะขามหวานนนนนน
เพ้อเจ้อเนอะ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์
ขอบคุณทุกกระบอกเสียงที่ด่าเตอร์แทนผม ฮ๋าๆๆๆ
อ่านไปน้ำตาซึมอีกแล้ว
ขอบคุณจริงๆ
อย่างน้อยวันนี้ฟ่าก็ไม่ได้อยู่คนเดียว
มีทุกคนในเล่าอยู่เป็นเพื่อน
ของคุณหน้าไมค์หลังไมค์นะครับ
คนใหม่คนเก่าคนแอบซุ่ม
ไม่รู้จะพูดไรนอกจากขอบคุณจากใจจริง
ขอบคุณกลอนเพราะๆด้วยนะครับ
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากมากในวันตรุษจีนนะครับ รวยๆเฮงๆมีกินมีใช้ตลอดปี
ซินเจียู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้
ว่านซื่อหยูอี้
ไฉเหยียนกว่างจิ้น
เหนียนเหนียนโหย่วหยวี๋
เหนียนเหนียนฟาไฉ
หลงหม่าจินเสิน
(http://www.knowchinese.com/images/mboard_1266343335/1266343335.jpg)
ผมเผลอหลับไปด้วยความเพลีย แต่ก็ต้องสะดุ้งตื่นเมื่อมีคนเปิดประตูห้อง
"บอกให้เบาๆไง " เสียงแตมป์ดุยุ่งแบบกระซิบกระซาบ
"ขอโทษไม่ได้ตั้งใจ"
"ซุ่มซ่าม"
"เถียงอะไรกันหึ ฟ่าไม่ได้หลับหรอก" ผมลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปที่สองคนนั้น
"เป็นไงบ้างฟ่าหายปวดหัวรึยัง"
"ดีขึ้นแล้ว"
"อ่ะ นี้กินข้าวซะเราสองคนซื้อมาฝาก กินเยอะๆนะมีขนมด้วย" แตมป์เดินไปหยิบจานแล้วมาเทอาหารใส่จานให้ผม
"กินเยอะๆจะได้มีเเรงสู้กับไปตั่วเฮียนั้น(ย่อมาจากตัวเชี้ยอ่ะคับ)"
"ขอบใจนะ"
"อ่ะนี้โทรศัพท์ฟ่า"
"อื้มๆแต้งกิ้ว อร่อยดีอ่ะ ซื้อที่ไหนมาอ่ะ"
"เออ...อือออ ก็แถวๆเนี่ย"
"แล้วนี่ฟ่าจะเอายังไงต่อไปอ่ะ"
"ไม่รู้อ่ะ คิดไม่ออก"
"เสียใจไหม" ไอ้ยุ่งถามผมด้วสายตาเศร้า
"ถ้าแตมป์ไปมีผัวใหม่ยุ่งจะเศร้าไหมหล่ะ ถามอะไรโง่ๆอีกแระ" แตมป์หันไปดุยุ่ง"
"สองคนนี้นิ ไม่ต้องมาทะเลาะกันเพราะฟ่าหรอก รักกันเยอะๆรู้ไหม จะได้ไม่มีคนไหนเสียใจ แบบฟ่า"
"เอาอีกแล้ว เศร้าอีกแล้ว กินๆๆ"
"แล้วแตมป์กะยุ่งไม่กินหรอ"
"กินกันมาเรียบร้อยแล้ว"
"คืนนี้นอนนี้ได้ป่ะ"
"ได้สิ"
"แต่ว่าเออออออ" ไอ้ยุ่งเริ่มมีพิรุธ
"แต่อะไรยุ่ง ยุ่งไม่สะดวกหรอ"
"ป่าวๆๆๆไม่มีไร"
"แล้วแต่อะไรอ่ะ มีไรบอกได้นะไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวฟ่ากลับไปนอนบ้านก็ได้"
"ไม่ใช่งั้นๆ นอนได้ๆ"
"ยุ่งไม่มีอะไรแน่นะ" ผมมองหน้ายุ่งกะแตมป์สลับกันไป สองคนนี้มันต้องมีอะไรเเน่เลย
ตอนนี้ฟ่าไม่เหลือใครแล้วนะ มียุ่งกะแตมป์นี้แหละที่คุยเรื่องนี้ได้ ถ้ยุ่งกะแตมป์มีความลับกับฟ่าหรือช่วยไอ้เตอร์ทำอะไรโดยไม่บอกฟ่า ฟ่าจะไม่มาให้ยุ่งกะแตมป์เห็นหน้าอีก เพราะฟ่าจะถือว่า ทั้งสองคน ทรยศ" สองคนนี้มันต้องเล่นแบบนี้ ต้องขู่ไว้ก่อน
"คือไอ้เตอร์มันรอรับฟ่ากลับบ้านอยู่ข้างล่างอ่ะ" ไอ้ยุ่งรีบพูด สงสัยกลัวผมจะหายไปมั้ง สองคนนี้น่ารักดีอ่ะ ฮ๋าๆๆๆ
"แตมป์หมายความว่าไง เล่ามาเดี๋ยวนี้นะ"
"ก็ได้ ก็ตอนที่ฟ่าให้เอาโทรศัพท์ไปเปลี่ยนซิมคืนอ่ะ ไอ้เตอร์มันก็รู้อ่ะว่าฟ่าอยู่กะแตมป์ มันก็เลยตามมา"
"แล้วข้าวนี้มันก็เป็นคนซื้อใช่ไหม"
"อืม" ผมวางช้อนแล้วก็ยกน้ำดื่มทันที
"น้ำนั้นก็ด้วย" ผมแทบสำลัก เห้อสองคนนี้มันจริงๆเร้ยยยยยยย
"กินๆไปเหอะฟ่า"
"ไม่เอาไม่กิน"
"แล้วรู้ได้ไงอ่ะว่ามันซื้อ" ยังมีหน้ามาถามอีกนะไอ้ยุ่ง
"ข้าวผัดกุ้งใส่กุ้งเยอะๆหอมใหญ่เยอะๆข้าวน้อยๆ ขอต้นหอมด้วย"
"เตอร์มันรักฟ่าเนอะจำได้หมดเลย"
"ตกลงสองคนนี้จะมาเป็นทนายให้มันใช่ม๊ะ"
"ป่าวนะ พูดไปตามเนื้อผ้า"
"งั้นฟ่าไปนอนที่บ้านก็ได้ จำไว้เลยนะ งอลแล้วด้วย"
"เห้ยๆๆฟ่า แตมป์ขอโทษ โอเคๆเดี๋ยวลงไปไล่มันเอง ยุ่งแกลงไปไล่เพื่อนรักแกเลย บอกแล้วช่ายม๊ะ ว่าอย่าไปสงสารมัน"
"ก็สงสารมันจริงๆนิ"
"ยังอีก" ผมก็เเกล้งสองคนนี้ไปงั้นแหละครับ ตลกดี เห้อเห็นเค้ารักกันก็เศร้าเมื่อมองตัวเรามันน่าเวทนา
ไอ้ยุ่งลงไปข้างล่าง ส่วนผมก็นั่งคุยกับแตมป์เรื่อยเปื่อย แต่สุดท้ายไอ้ยุ่งคงทำไม่สำเร็จแน่นอน มันเลยเดินมากับไอ้เตอร์ พร้อมกับการดึงไอ้เตอร์ไว้อีกมือ
ผมกับแตมป์มองหน้าไอ้คนตรงหน้าที่เดินผ่านประตูเข้ามา
"มีอะไรไปคุยกันที่บ้านได้ไหม"
"ไม่มีอะไรจะคุย" ผมลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินออกจากห้อง แล้วมันก็ดึงแขนผมไว้ แล้วรวบตัวเข้าไปกอด
ผมปล่อยให้มันกอดอยู่อย่างนั้นท่ามกลางสายตาของคนอีกสองคน ผมพูดอะไรไม่ออก น้ำตามันล้นจนแตกออกมายิ่งกว่าน้ำป่า
"เตอร์ทำแบบนี้ทำไม ฮือๆๆ ฮึก ฮือๆๆเตอร์ ฮืออ เตอร์ ทำแบบนี้ทำไม ฮือ ๆๆ ทำไม ฮะทำไม ฮือๆๆๆ" ผมพูดไปร้องไห้ไป แล้วก็เอากำปั้นทุบไปที่หน้าอกมันเบาๆ แล้วเข่าผมมันก็ค่อยๆอ่อนลง จนผมทรุดลงไปกับพื้น ผมก้มหน้ากอดเข่าร้องไห้ มันนั่งลงกอดผมไว้
ผมเงยหน้ามองมันด้วยน้ำตาที่อาบแก้ม เตอร์รวบตัวผมไอกอดแล้วก็น้ตาไหลออกมา แต่เตอร์ก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่กอดผมไว้
"ทำไมอ่ะ ฟ่าทำอะไรผิด ฮือๆๆ เตอร์ เตอร์ ถึงได้ ฮือ ทำ ทำ แบบนี้ ฮืออออออออออออ" มันก็ไม่พูดอะไรทั้งนั้น
ผมสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของมัน
"พูดสิ พูดสิ ฟ่า ฟ่า ฟ่าบอกให้พูดไงเล่า ฮืออออออ" ยุ่งกับแตมป์ตอนนี้ไปรวมตัวกันอยู่ที่ริมประตูแล้ว สองคนนั้นก็ร้องไห้ไปกับผมด้วย
เตอร์ก็ยังไม่มีคำตอบอะไรให้ผมทั้งสิ้น ทุกคนไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น มีแต่เพียงเสียงสะอื้นของผมเท่านั้น
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ผมก็ยังคงนั่งร้องไห้ภายใต้การจับจ้องของสายตาที่มีน้ำตาเอ่อทั้งสามคู่
แตมป์เห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้ต่อไปคงแย่ เพราะไม่มีใครพูดอะไร มีแต่ผมที่ร้องไห้จนหอบ
"เตอร์กูว่ามึงกลับไปก่อนเหอะ เดี๋ยวฟ่ากูดูแลเอง ถ้ามึงขืนอยู่ตรงนี้ ฟ่ามันร้องไห้จนเหนื่อยตายแน่" แตมป์ตบที่ไหล่เตอร์เบาๆ
ผมหันหน้าหนี ไม่อยากมองหน้ามัน แล้วมันก็ออกไปกับไอ้ยุ่งโดยดี แตมป์เดินไปหยิบยาพร้อมน้ำมาให้ผม (มารู้ทีหลังคือยาคลายเครียด)
"กินซะ แล้วก็นอน อย่าเพิ่งคิดอะไรตอนนี้ เชื่อแตมป์นะฟ่า แตมป์เห็นฟ่าเป็นแบบนี้แตมป์ใจไม่ดีเลย" ผมโผเข้ากอดแตมป์ไว้แล้วก็ปล่อยโฮอีกครั้ง
แตมป์พาผมไปนอนมบนเตียงด้วนฤิทธิ์ของยาและความเหนื่อยทำให้ผมหลับไป
ในขณะที่ผมหลับไป แตมป์ก็เดินลงไปข้างล่าง(อันนี้แตมป์มาเล่าให้ฟังภายหลังเช่นกัน)
แตมป์ลงไปก็เห็นยุ่งกะเตอร์คุยกันอยู่อย่างเครียด
"แล้วมึงจะเอายังไง" ไอ้ยุ่งถาม
"กูไม่รู้ว่ะ ยุ่งกูกำลังจะเสียฟ่าไปใช่ไหม"
"เออ ใช่ เพราะความเชี้ยของมึงไง" แตมป์ได้จังหวะ เลยด่าไปอย่างเต็มปากเต็มคำ
"กูมันเชี้ยมากใช่ไหมว่ะ " เตอร์
"สุดๆอ่ะ มึงก็รู้ฟ่ามันรักมึงมากแค่ไหน แล้วเค้าดีแค่ไหน ชาตินี้มึงหาได้เท่านี้อีกรึปล่าวยังไม่รู้เลย มึงทำกับเค้าได้ไง" แตมป์
"กูไม่รู้ ว่ากูทำอะไร กูไม่ได้ตั้งใจว่ะ" เตอร์
"มึงเห็นฟ่าเป็นของตายไง เค้าเดินตามมึงมาตลอดเค้าไม่เคยคิดนอกใจมึง เค้าชัดเจน กูเห็นกูยังอดชื่นชมไม่ได้เลย แล้วมึงเป็นส้นตีนอะไร" ยุ่ง (ขอโทษด้วยนะครับที่ใช้คำหยาบ)
"เตอร์...กูไม่รู้จะช่วยมึงยังไงแล้วนะ มึงทำตัวมึงเองไม่รู้จะด่ามึงว่าไงดีว่ะ โถเว้ยยยย ไอ้ควายเอ๊ย" แตมป์
"พวมมึงสองคนด่ากูเลย ตีกูให้ตายก็ได้ แต่ขอให้เค้าให้อภัยกูได้ไหม"
"กูสองคนก็อยากให้ฟ่าอภัยให้มึงนะ แต่ความผิดของมึงอะ มันใหญ่หลวงนัก ไอ้เตอร์" แตมป์
"กูว่ามึงกลับบ้านไปนอนคิดก่อนดีกว่าว่าจะเอาไง ป่ะเดี๋ยวกูไปส่งเอง" ยุ่ง
"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวกูไปนอนห้องไอ้อ้นก็ได้ กูกลัวเค้าหายไป คราวนี้ถ้าเค้านีกูไปอีก รับรองกูหาเค้าไม่เจอแน่ ถ้าฟ่าตื่นแล้วมึงโทรบอกกูด้วยนะกูขอร้อง"
"เออ"
การสนทนาของเพื่อนซี้สามคนจบลง ไอ้ยเตอร์ไปนอนห้องเพื่อนอีกคนหนึ่งซึ่งอยู่คนละชั้นกับห้องของยุ่ง
ผมตื่นมาอีกทีก็กลางดึกแล้ว เห็นสองคนนั้นนอนกอดกันอยู่ที่พื้น ผมก็นึกถึงตัวเองทันที น้ำตามันก็ไหลแบบเงียบๆคนเดียว
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ ออกมาก็เห็นสองคนนั้นนั่งตาแป๋วกันอยู่แล้ว
"ลุกมานั่งกันทำไมเนี่ย ทำไมไม่นอน"
"กลัวฟ่าหายอ่ะ" แตมป์ตบไหล่ไอ้ยุ่งเบาๆ
"จะหายไปไหนหล่ะ ได้นอนแล้ว รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย ฟ่าว่าฟ่ากลับบ้านดีกว่า ไม่คุ้นที่อ่ะ"
"เห้ยจะกลับไง่ป่านนี้ ไม่มีรถหรอก"
"เดี๋ยวโทรเรียกแท็กซี่ก็ได้นินา"
"ฟ่าอย่าดื้อสิ นอนนี้แหละ แตมป์ไม่ให้กลับหรอก"
"โหยยย โอเคๆ ฟ่าก็กลัวจะเป็นก้างอะสิ เห็นนอนกอดกันกลมเชียว"
"ก้างเกิ้งอะไร แล้วนี้ไม่ปวดหัวนะ"
"ไม่เลย ต่อไปนี้จะไม่มีน้ำตาของฟ่าอีกแระ"
"มีอะไรบอกเราสองคนได้ตลอดนะ ฟ่ายังมีพวกเรานะ ฟ่าไม่ได้อยู่คนเดียว"
"อื้ม ขอบใจนะ"
"แล้วจะเอาไงต่อไปอ่ะ"
"ถ้าเหตุผลฟังไม่ขึ้น นิยายเรื่องนี้ก็คงต้องจบซะที"
"ขนาดนั้นเลยหรอ"
"แล้วจะให้ฟ่าทำไงอ่ะ นอกใจก็เท่ากับไม่รัก ไม่รักจะอยู่กันไปทำไม"
"ยุ่งอยากให้ฟ่าให้โอกาสมันอีกครั้งนะ"
"โอกาสหรอ"
"อื้มโอกาส"
"ไม่รู้ดิ ตอนนี้ไม่เคยคิดถึงคำนี้อ่ะ รู้แค่ว่าเสียใจมาก โอกาสมีป่าวยังคิดไม่ออก"
"ยุ่งเชื่อนะว่ามันจะไม่ทำอีก แล้วที่มันทำไปมันไม่ได้ตั้งใจ"
"นี้ขนาดไม่ตั้งใจนะ เห้อๆๆๆ"
"เสียดายเวลาอ่ะ คนเรามันทำผิดกันได้นะฟ่า"
"แต่ต้องไม่ใช่เรื่องนี้นะยุ่ง"
"ยุ่งเข้าใจ แต่ฟ่าก็รู้ไม่ใช่หรอว่าคนที่รักเรามากมากมันหายาก"
"เมื่อก่อนอ่ะฟ่าเข้าใจว่าเตอร์รักฟ่ามาก แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว"
"ฟ่า ยุ่งไม่ได้มาพูดแทนเตอร์นะ แต่ยุ่งพูดจากตัวยุ่งเอง ยุ่งไม่อยากให้ความรักที่สวยงามแบบนี้มันต้องพังลงไปง่ายๆ ยุ่งขอโอกาสให้เตอร์ ไม่ได้เพราะเห็นแก่มัน แต่เห็นแก่ความรักที่สวยงาม ฟ่าลองคิดดูนะ กว่าจะผ่านเรื่องราวต่างๆกันมาได้จนถึงวันนี้ มันยากแค่ไหน ฟ่าจะให้มันจบลงง่ายๆแค่นี้หรอ"
"ยุ่งฟ่าเข้าใจนะ แต่คนรักมีคนอื่น มัน เออ มันทำใจยากอ่ะ คนที่บอกว่ารักเรา สุดท้ายมาทรยศเรา มันเจ็บนะ"
"ยุ่งขอพูดแบบเห็นแก่ตัวนะ สองคนนั้นเค้ายังไม่ได้มีอะไรกัน เป็นช่วงที่กำลังกุ๊กกิ๊ก น้องคนนี้ก็เพิ่งรู้จักเตอร์ไม่นาน คงไม่มีอะไรเกินเลยลูกซึ้งแน่นอน"
"แล้วไง"
"มันก็เหมือนคนเวลาเมาแล้วแซวสาวๆอ่ะ"
"แต่นี้มันไม่ได้เมานะ"
"มันก็หลงเค้าไปชั่ววูบ"
"เค้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วยุ่งไปเห็นเค้าหรอ"
"นั้นดิ" แตมป์ที่นั่งเงียบอยู่นาน
"เห็นป่ะแตมป์ก็คิดเหมือนฟ่า"
"แต่แตมป์ก็อยากให้ฟ่าให้อภัยเตอร์นะ แต่แตมป์ไม่มีเหตุผลให้อ่ะ แต่อยากให้ดีกัน ขอโอกาสให้มันอีกครั้งนะ"
"สองคนนี้นิ ไม่รู้ไม่ชิแระ นอนดีกว่า" ผมดึงผ้าห่มมาห่มแล้วก็หันหลังให้สองคนนั้น สองคนนั้นก็ล้มตัวลงนอนแล้วก็หลับไป
ผมตื่นมาอีกทีสองคนนั้นก็หายไปปแล้ว เหลือเพียงผมคนเดียวอยู่บนห้อง ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ ออกมาอสองคนนั้นก็ยังไม่มา
หิวแล้วอ่ะสองคนนั้นไปไหนกันนะเนี่ย ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก็มีมิสคอลล์ของเพื่อนๆผม
"มาแล้วๆๆๆๆ" สองคนนั้นเข้ามาพร้อมกับอาหารมากมาย
"โหไปเหมาตลาดไหนมาเนี่ย"
"ต้องโดฟกันหน่อยเมื่อวานเสียงพลังงานไปเยอะ ยุ่งไปหยิบชามมา" ยุ่งเดินไปหยิบชามมาอย่าว่าง่าย ผมช่วยแตมป์แกะอาหารมื้อเช้ากินกัน
ก็อร่อยไปอีกแบบ การเสียใจครั้งนี้ยังกินได้อยู่ อิอิ
"หวังว่าคงไม่มีกบฏมาส่งสะเบียงนะ"
"อันนี้เราสองคนไปซื้อมาเอง คอนเฟิร์ม"
"เมื่อคืนนอนหลับสบายมั้ย" ยุ่งถาม
"สบายมาก เเต่เดี๋ยวคงรบกวนแค่นี้นะ เกรงใจอ่ะ"
"ฟ่าไม่ต้องเกรงใจเลย อย่าพูดงี้ดิ"
"สงสารยุ่งอ่ะ ไม่ได้ทำการบ้าน คงอึดอัดแย่"
"ฟ่าอ่ะ ยุ่งไม่ใช่คนหื่นขนาดนั้นนะ"
"แล้วรอยแดงที่คอนั้นอะไรอ่ะ"
"เห้ยไหน"
"ไม่มีหรอก แต่ทำไมต้องร้อนตัวอ่ะ" ฮ๋าๆๆๆๆๆ
มื้ออาหารจบลง ผมก็ขอตัวสองคนนั้นกลับบ้าน สองคนนั้นมาส่งผมขึ้นแท็กซี่ ผมนั่งมาเรื่อยๆก็นึกถึงเรื่องที่ผ่านมา
นึกไปนึกมาก็ถึงคอนโด ผมเดินเข้าห้องไป พอถึงเตียงก็ล้มตัวนอน นอนไปนอนมาน้ำตาก็ไหลไปเรื่อย จนผมหลับไปอีกรอบ
-
"ไม่รู้ ไม่ได้ตั้งใจ" ชริ พูดง่ายเนอะ ก่อนทำทำไมไม่คิดฟระ
ใครๆก็รู้ว่าเตอร์ผิด แต่ก็ยังขอโอกาสให้เค้า แล้วตัวเค้าเองล่ะ ไม่อยากได้โอกาสนั้นบ้างเหรอ ชัดเจนหน่อยสิ
ปัจจุบันนี้รู้สึกได้ว่านุ้งฟ่าเข้มแข็งขึ้นมากจากวันนั้น แต่อย่าหลอกตัวเองว่าเข้มแข็งนะคะ เพราะถ้าล้มอีกครั้งมันจะแย่เอา
ใช้ชีวิตปัจจุบันนี้ให้มีความสุขที่สุด ท้ายที่สุดแล้วจะเป็นยังไง ก็ต้องยอมรับสภาพกันไป แต่ไม่ได้แปลว่านุ้งฟ่าไม่เหลือใครนะคะ
คนรักนุ้งฟ่าเยอะแยะเลยเนอะ น่าอิจฉาจะตายไป
กอดๆค่ะ รักน๊าคนเก่งของป้า ^_^
-
"คนที่เคยบอกว่ารักเรา สุดท้ายมาทรยศเรา..."
ถูกต้องที่สุด บอกไม่ได้ตั้งใจ...เป็นคำแก้ตัวที่...
ถ้าฟ่าไม่จับได้ก่อน ก็คงไม่ใช่แค่...เมาแล้วแซวสาวหรอกมั้ง...
คิดแล้วก็ให้ปวดใจแทนฟ่าอ่ะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ฟ่าเหมือนเดิม
คำเดิมที่อยากจะย้ำ...รักตัวเองให้มากนะจ๊ะ
คนที่รักเราไม่ได้มีแค่...ผู้ชายคนนี้คนเดียวหรอกนะ
-
น้ำตาตก อกก็ตรม ระทมทุกข์
ไม่สนุก เลยบทเศร้า ที่เราเล่น
เคยเล่นบท พรอดรัก กันเช้าเย็น
วันนี้เล่น บทโศกซ้อน แทบอ่อนใจ
ชีวิตรัก มักคล้ายดัง หนังละคร
มีบทตอน ก่อนเริ่มเจอ และเพ้อฝัน
มีบทสุข บททุกข์ให้ พร่ำรำพัน
บทของฉัน มันจบลง ตรงที่เทอ
เมื่อไม่รัก ก็แค่บอก ว่าไม่รัก
มันพูดยาก มากมาย แค่ไหนหรือ
ถ้าหมดรัก ฉันแล้ว ก็โบกมือ
อย่ามาถือ สิทธิ์ครอบครอง เจ้าของใจ
มีคนใหม่ เพราะใจเธอ นั้นหมดรัก
เหนื่อยก็พัก ถ้ารักฉัน แล้วมันฝืน
ความไว้ใจ ฉันหมดแล้ว เพียงข้ามคืน
เราต้องตื่น จากรักเรา เพราะร้าวราน
-
ว่าจะแต่งกลอนให้ยาวๆซะหน่อย แต่งไม่ไหวอ่ะ ได้แค่เนี่ย
เพรามันเศร้า
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
เหนื่อยนักก็พักก่อนนะคะ หาอะไรๆรื่นรมณ์ทำดีกว่าเนอะ
-
ฟ้องเฮีย...ให้เฮียจัดการ..ผู้ชายห่วยๆ....
รักพี่ฟ่าเวอร์...สู้ๆค่ะ
-
ฟ่าลืมเปลี่ยนหัวเรื่อง แต่พี่ก็ยังเข้ามาดูเรื่อย ๆ ตอนนี้มีสองกลุ่มความคิด
หนึ่งอยากให้คืนดี ลองให้อภัยซักครั้ง จริง ๆ พี่ก็อยากให้เป็นแบบนี้แต่ส่วนน้อย
สองแนะนำให้ถอยห่างออกมา เพราะเตอร์ผิดซ้ำซากและดูท่าว่าอาจเป็นนิสัยถาวร
ที่อาจเกิดขึ้นเรื่อย ๆ ได้ในอนาคต อันนี้เห็นด้วยเต็ม ๆ
เพราะอะไรเหรอ เพราะเตอร์ไม่มีเหตุผลของการนอกใจในครั้งนี้ที่ดีเลย
นอกใจเพราะไม่ได้ตั้งใจ ไม่รู้ตัว ... มันเป็นเหตุผลปัญญาอ่อนชะมัด
เออ ถ้านอกใจเพราะฟ่าบกพร่อง ก็บอกกันจะได้ปรับตัว แต่นี่ ...
... พี่อยากเห็นฟ่ามีความสุขนะ คิดว่าการที่ฟ่าได้อยู่กับเตอร์นั่นคือฟ่ามีความสุขจริง ๆ
แต่ ณ เวลานี้ถ้าอยู่ด้วยกัน อาจเป็นความสุขปนความทุกข์เพราะมันเจือไปด้วยความระแวง
... เอาเป็นว่าคนที่รักฟ่า และคนที่ฟ่ารักมีอีกเยอะแยะ พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อน ..
เตอร์ไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิตฟ่า ... แม้จะเป็นคนที่เติมเต็มในชีวิตก็ตาม
... ถ้าเตอร์ได้เข้ามาอ่าน อยากบอกว่า "ขอให้เตอร์ได้เจอเรื่องแบบนี้กับตัวเองซักวันนะ จากคนที่เตอร์รักอย่างสุดหัวใจ"
แล้วค่อยเข้่ามาบอกกันว่าเตอร์รู้สึกยังงัย ไม่ได้แช่งนะ แค่อยากให้รู้สึกบ้าง
ฟ่าสู้ ๆ นะ เวลาและความรักจากพ่อแม่และเพื่อน ๆ จะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นเอง
-
:เฮ้อ:มันคือคำแก้ตัวเดิมมมมมมมม
ฟ่าสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นกำลังใจไห้เสมออออออออออออออ o13
-
นุ้งฟ่าพัก(ใจ)บ้างนะจ๊ะ อย่าเครียดมาก เดี๋ยวความสวย ใส ลดลงนะ
ค่อยๆ ปล่อยอารมณ์ ปล่อยใจบ้าง ไปยึดติดมาก ก็ทุกข์มาก
เดี๋ยวคิดต่อว่าเอางัย จะรักต่อหรือไม่รักต่อ ถ้าจะต่อ ก็เคลียร์ปัญหาเก่าให้เสร็จแล้วก็ไปต่อ แบบ เบาๆ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ต่อไปนะ :L1:
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์ ( :beat: )
-
:L2: เอากำลังใจมาส่งให้ฟ่าจ้า
ฟ่าหันกลับมารักตัวเองก่อนดีกว่าเนอะ ในเมื่อเค้าไม่เห็นค่า ก็ปล่อยเค้าไปเถอะ คนพันนั้น ชิ
ตอนนี้ใกล้สอบแล้ว มำทำหน้าที่ลูกที่ดีตั้งใจอ่านหนังสือก่อนดีกว่าเนอะ เรื่องนั้นก็พยายามอย่าไปคิดถึงมัน
เค้าเชื่อนะ เชื่อมั่นมากๆๆๆด้วย ว่าฟ่าน่ะต้องได้เจอกับคนที่รักฟ่าอย่างแท้จริงและฟ่าก็รักเค้าอย่างแท้จริงแน่ๆ
คนที่มีจิตใจดีต้องได้พบแต่สิ่งดีๆแน่ๆจ้ะ เริ่มต้นก้าวใหม่เนอะ
ทุกคนในเล้าเป็นห่วงฟ่ามากนะ เชื่อมั่นได้เลยว่ามีหลายคนเลยเข้ามาดูกระทู้ฟ่าวันละหลายๆรอบ
เข้ามาให้กำลังใจฟ่า ทุกคนอยากให้ฟ่ากลับมายิ้มได้อีกครั้ง ถึงแม้ตอนนี้มันอาจจะยาก และมันก็ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป
แต่มันต้องมีวันที่ฟ่ายิ้มได้จริงๆอีกครั้งสิ ต้องมีแน่นอน อ๊ะ กอดกันๆๆ :กอด1:
-
ไม่เคยตามติดสถานการณ์เล้าเป็ดขนาดที่ลืมตาตื่นแล้วต้องกระเสือกกระสนมาเปิดคอมฯเท่านี้มาก่อน อ่านตอนนี้แล้วเลือดลมสูบฉีดร่างกายดีแท้ คำตอบของคนมักง่าย พูดอะไรมามันก็ดูพล่อยๆ และฟังไม่ขึ้นเลยสักอย่าง น่ารังเกียจจริงๆ
"กูไม่รู้ ว่ากูทำอะไร กูไม่ได้ตั้งใจว่ะ" เตอร์
คนเราเดินเหยียบเท้ากัน แม้ไม่ตั้งใจเค้ายังรู้เลยว่าเหยียบ แต่นี้นอกใจ ถ้าสมองไม่สั่งหนูจะทำได้ไง? ทรยศคนที่รัก เหยียบย่ำความรู้สึก ดูถูกสิ่งที่ทำร่วมกันมา ยังกล้าตอบว่าไม่รู้ ว่าตัวเองทำอะไร อิตอนเมสเสจคุยกัน ตอนจีบกัน ช่วงเวลานั้นน้องเตอร์โดนผีสิงหรือคะ? หรือโดนป้ายยาถึงไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป?! คำตอบหนูน่าเวทนามากค่ะ อ่านแล้วต้องเบือนหน้าหนี
น้องฟ่าเข้มแข็งเยอะๆนะ อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่ไม่นอน ถึงพี่จะไม่ปลื้มน้องเตอร์เอามากๆ แต่ใจนึงพี่ยังอยากให้หนูรักกันเหมือนเดิม การถอยห่างและแยกกันอยู่ ณ จุดๆนี้คือสิ่งที่ดีที่สุด
ให้เวลากับตัวเอง และให้ทุกอย่างมันดำเนินไปตามทางที่มันเป็น น้องฟ่าทำดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องหลบ ไม่ต้องหนี อยู่กับคนรอบข้างที่รัก ส่วนน้องเตอร์ก็ให้เวลาได้ให้คำตอบกับตัวเองไป ว่าเตอร์จะหยุดที่ฟ่าได้หรือไหม อดทนได้ไหมที่จะรอให้อะไรๆดีขึ้น แต่ถ้าไม่ได้ และคิดว่าพอแล้วกับการที่ต้องอยู่อย่างผัวเดียวเมียเดียว ก็ปล่อยน้องฟ่าไป และหนูก็ไปใช้ชีวิตอิสระลั้นลาๆของหนูไป พี่อวยพรขอให้หนูเจอรักแท้ที่นิสัยไม่ต่างกับหนูค่ะ ชีวิตจะได้มีอะไรตื่นเต้นตลอดเวลา
+1 ให้น้องฟ่า
:กอด1:
-
มาตามติดสถานการณ์ เป็นเหมือนพี่รกร เลย เฮ้อออ จิตตกตามฟ่าไปแล้ว
ยังไงก็เคารพการตัดสินใจของฟ่า นะ แต่คอยแจ้งข่าวมาเรื่อยๆน๊า ฟ่า ทุกคนเป็นห่วง :กอด1:
ปล.ขอบคุณค่ะ( เช็ค Pm แล้ว )
-
:L2: หอบกำลังใจมาให้ฟ่า..น้องรัก จุ๊บๆๆๆๆๆ
คนเลวเลว ที่นั่งอยู่ ในเรือดี
มันจะชี้ ชัดให้เห็น เป็นดีไหม
มันก็คง เหมือนเดิม เริ่มจัญไร
เพราะนิสัย ให้ถาวร แต่ก่อนมา
คนดีดี ที่อาศัย ในเรือเลว
ไม่แหลกเหลว นั่งตัวตรง เป็นสง่า
ถึงเรือรั่ว ชั่วมาก ไร้ราคา
แต่คุณค่า คนที่นั่ง ยังยั่งยืน
อย่าเอ่ยอ้าง ขว้างวาจา ไม่ตั้งใจ
ที่ทำไป ไม่รู้ตัว หรอกนั้นหรือ
ตีหน้าซื่อ พูดอ้ำอึ้ง พึงฝึกปรือ
ขอโอกาส อีกครั้งหรือ ไม่เคยอาย
เจ้าหมูแดง จงแผลงฤทธิ์ ต่อไปเถิด
อัลฟ่าเปิด โอกาสให้ ไปเฉิดฉาย
ตั้งใจจีบ คนนั้น-นี้ ตามสบาย
ฟ่า bye-bye ชายคนใหม่ ดีกว่า(มรึง)
:กอด1: นุ้งฟ่า..คนใหม่แจ่มแจ๋วกว่า เน๊าะ ฮ่าฮ่า
:z2: ไอ่เตอร์..ดีใจล่ะซิ หึหึ
-
"ไม่รู้ ไม่ได้ตั้งใจ" พูดมาได้ คนเราหากให้โอกาศบ่อยๆมันก้อชินตัวเเล้วทำใหม่ เเล้วโอกาศมันคืออะไรล่ะ
คนเราไม่ใช่ของตายจะเป็นไงก้อได้ พอจะไปก้อมายื้อ เตอร์ไม่เคยเอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้างเลยเหรอ ถ้าพี่ฟ่าทำเเบบนี้เตอร์จะเป็นไงไม่เคยทบทวนดูเเล้วหันมาดูตัวเองบ้างเหรอว่าทำร้ายคนที่เรารักไปกี่ครั้งเเล้ว เเล้วคำว่ารัก ที่พูดไปมันก้อไม่ต่างจากลมปากก้อเท่านั้นเอง
:เฮ้อ: พี่ฟาเลือกเเบบที่พี่ฟ่ามีความสุขเถอะค่ะ ไม่ว่ายังงั้นก้ออยากให้มีความสุข :L1:
-
ขอให้ปัจจุบันฟ่าเลือกสิ่งที่ดีที่สุดแล้วกัน :L2:
คนๆนั้นจะอยู่หรือไปก็ช่าง เพราะเรื่องเดิมๆคงเกิดซ้ำซากอีก ถ้าฟ่าจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน คงจะกลายเป็นคนโง่ ให้เขามาสวมเขาเหรอ พูดแล้วมัน :angry2: :z6: :z6:
-
ลืมแก้ ว่าอัพเดทแล้ว เข้ามาแก้ งุงิ
-
ห่างกันซักพัก ห่างกันซักพัก
พักใหญ่อ่ะนะครั้งก่อนกี่เดือนคราวนี้คูณสองไปเลย
ให้รู้ว่าขาดกันไปแล้วเป็นไง
-
ฟี่ฟ่าสู้ๆ ๆ ๆ นะคร๊ะ
ทุกปัญหามีทางออก
เป็นกำลังใจให้นะคร๊ะ พี่ไม่อยู่ตัวคนเดียวนะคร๊ะๆๆๆๆ
-
การให้อภัยเหมาะสำหรับบางคนเท่านั้นแหละ
แล้วนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วย
จะทนทำไมถ้าอีกฝ่ายไม่เคยสำนึกในสิ่งที่ตัวเองกระทำเลย
ที่ตามมาง้อก็เพราะกลัวจะเสียของตายไปมากกว่า
แบบนี้ถึงตักไม่ขาดก็แยกกันดีกว่านะ
เผื่ออะไรๆจะได้ดีขึ้น
ทั้งความรู้สึกและจิตสำนึกของคน
-
เตอร์ก้อเคยนอกใจฟ่ามาแล้วครั้งนึงนิ ตอนที่โดนเฮียเบ็นซ์อัดอ่ะใช่ใหม แต่ครั้งนี้มาพูดว่าไม่รู้ไม่ได้ตั้งใจคนเราทำอะไรมันต้องรู้แก่ใจสิ คุยแบบเพื่อน แบบพี่น้อง หรือแบบคนกิ๊กกัน ถ้าเป็นชั้นคงเลิกอ่ะเพราะขนาดคนมาสนใจฟ่ามาตามจีฟฟ่า เตอร์ยังหึงไร้หตุผล แต่ทีกับตัวเองมาทำแบบนี้อ่ะ ต้องโดนให้หนัก
-
สงสารน้องฟ่าอะ :m15:
เตอร์น่าตืบ :z6:
:call:
-
โธ่ เตอร์ พูดมาได้ว่าไม่ได้ตั้งใจ
ถ้าไม่ได้ตั้งใจยังทำขนาดนี้
แล้วถ้าตั้งใจจะทำขนาดไหน
น้องฟ่าครับ
คนแบบนี้ปล่อยไปเหอะ
น้องฟ่าน่ารักอยู่แล้ว
เีดี่ยวก้อมีคนดีๆเข้ามา
สำหรับเตอร์มันเกินจะเยียวยาแล้ว
พี่ว่าน้องฟ่าให้โอกาสเตอร์เยอะเกินไป
สำหรับโอกาสมันน่าจะมีแค่สองครั้ง
แบบนี้มันเคยตัวเกินนนนน
-
อยู่คนเดียว ก็ยังมีความสุขกว่าการที่อยู่กับคนที่เค้า'เคยรักเรา'นะอัลฟ่า
โอกาสมีไว้ให้กับคนที่เค้ารักเรา ไม่ใช่คนที่เคยรัก
เศร้านะคับ,,,, แต่ว่าอีกสักพักก็จะผ่านมันไปได้
-
กูไม่รู้ ว่ากูทำอะไร กูไม่ได้ตั้งใจว่ะ
>> พูดง่ายๆว่าไม่รู้ ไม่ตั้งใจ ทำไมก่อนจะทำ ไม่คิด ??
ด่ากูเลย ตีกูให้ตายก็ได้ แต่ขอให้เค้าให้อภัยกูได้ไหม
>> เจ็บกายมันเทียบไม่ได้แม้แต่เสี้ยวเดียวหรอก กับการเจ็บใจ
หลังจากนี้เตอร์..'อาจจะ'..ได้รับการให้อภัยจากพี่ฟ่ารึเปล่า ไม่รู้นะ
แต่เราอยากจะฝากอะไรให้เตอร์คิด ฝากไว้นะ เผื่อวันนึงข้างหน้าเตอร์เข้ามาตามเก็บเม้นในนี้
เตอร์อาจจะเคืองหรือรู้สึกผิดกับคำต่อว่าที่ใครหลายคนในที่นี้ที่ว่าเตอร์ แต่ทั้งหมดนั้น มันเป็นเพราะก.กระทำของเตอร์เอง
....กูกลัวเค้าหายไป.... เราเชื่อว่าประโยคนี้เตอร์พูดออกมาจากใจ อยากให้เตอร์สะกดไว้ ประโยคนี้จำให้ขึ้นใจนะ
จำไว้ให้แม่นๆ ว่าตอนนี้เตอร์รู้สึกยังไง
ความรู้สึกของการที่กำลังจะสูญเสียของที่มีค่าที่สุดในชีวิตน่ะ จำไว้ให้ดีๆ
และหลังจากนี้ก่อนจะทำอะไรให้คิดถึงใจพี่ฟ่า ใจตัวเอง แล้วก็ประโยคนี้ด้วย !!!
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
คำว่า"ไม่ได้ตั้งใจ"มันก็พูดกันง่ายๆ แต่ผลที่เกิด มันกระทบถึงคนที่เราพูดคำนี้กับเค้า
แล้วเราอาจจะได้คำว่า"ลาก่อน"กลับมาแทน เมื่อถึงเวลานั้นมันอาจจะสายไปกับคำว่า"ขอโทษ"ก็ได้
ปล.ขอให้ฟ่าเข้มแข็ง คิดและตัดสินใจดีๆเน้อ แม้เตอร์จะผิด แต่คิดถึงวันดีๆที่เคยฝ่าฟันและผ่านด้วยกันมา
:กอด1: :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ค่อยๆพูด ค่อยๆจากันค่ะ
-
ขอกระโดดมาอ่านตอนล่าสุดก่อน..
ไม่ประทับใจอย่างแรงกับที่เตอร์บอกว่าไม่ได้ตั้งใจ..คนเราทำอะไรก็ตามไม่มีคำว่าไม่ตั้งใจนะจ๊ะ แต่ใจตอนนั้นน้องเตอร์อาจจะไม่ได้นึกถึงใจของฟ่ามากกว่า
ถ้าเรานึกถึงใจของอีกฝ่ายคำว่าไม่ตั้งใจมันจะไม่เกิดจ้ะ...
ไม่รู้จะเป็นยังไงต่อไป..ไม่ได้มาเชียร์เพื่อให้เลิก หรือ มาเป็นอีกเสียงที่ขอโอกาสให้เตอร์...
แต่ยังไงความรักที่ดียังมีอยู่เสมอ....เป็นกำลังใจให้น้องทั้งสอง
แต่ตอนนี้ขอกอดแต่น้องฟ่าแน่นๆนะ...เป็นกำลังใจให้จ้ะ :กอด1:
-
บางครั้งเราก็อดเหลียวมองไม่ได้
เมื่อเจอคนหน้าตาดี
แต่
ไม่ได้หมายความว่า
จะรักเค้าเสมอไป :teach:
เป็นกำลังใจให้นะค้าบ :a9:
-
....ไม่ได้ตั้งใจ... นั่งคุยไปยิ้มไป แอบไปคุยกันข้างนอกระเบียง ใส่พาสโทรศัพท์
....นี่แหละเขาเรียกว่า..ตั้งใจ จงใจ ทำร้ายจิตใจกันเลย ตั้งใจแบ่งความรักที่เคยมีให้น้องฟ่าทั้งหมด ไปให้คนอื่น
....นึกไม่ออกว่าถ้าน้องฟ่า จับไม่ได้คาหนังคาเขา แบบนี้ มันจะเกิดอะไรกับน้องฟ่า เขาคงงอกเนอะ
....น้องฟ่า 3 วันแล้วนะที่เห็น มาโพสก่อนสว่างไม่กี่ชั่วโมง พักผ่อนมากๆๆ ถนอมร่างกายไว้จะได้สวยตลอดกาล :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ขอเป็นกำลังใจให้นุ๋งฟ่า ด้วยคนนะคะ
รักษาสุขภาพนะจ๊ะ :กอด1: :กอด1:
-
ไม่รู้จะหาคำไหนมาว่าเตอร์มันดีเนี่ย
น้องฟ่า สู้ๆๆนะคะ
+1 นะคะ
-
นู๋ฟ่า สู้ ๆ
-
อืมม อ่านแล้ว ก็พูดไม่ถูกนะ จะบอกว่าเตอร์หลงผิดก็พูดได้ไม่เต็มปาก เพราะใช่ว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิด
โอกาส ฟ่าก็เคยให้ และเพราะมันเรียกว่าโอกาส ก็คงไม่มีพร่ำเพรื่อ
คืออ่านก็รู้สึกนะว่าเตอร์ก็ยังรักฟ่ามาก แต่จะด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ เขาถึงไปนอกใจ ก็ยากที่จะรู้
พูดไม่ถูกจิงๆ พูดยากนะว่ามันควรจะยกโทษให้ไหม เพราะที่ผ่านมามันก็ดีมากถึงมากที่สุดด้วย
แต่เตอร์เข้าใจคำว่าโอกาสใช่ไหม ถ้ามันมีดาษดื่นเขาคงไม่บัญญัติศัพท์คำนี้ขึ้นมาเรียกว่าโอกาสหรอกนะ
คิดว่ารออ่านการตัดสินใจของฟ่าดีกว่า เพราะก็อยากให้ทั้งคู่รักกันต่อไป แต่ความผิดที่เกิดก็....ยากที่จะรับได้เหมือนกัน
-
กูไม่รู้ว่ะ ไม่ได้ตั้งใจ
เหตุผลไม่ไหวที่จะเคลียร์ว่ะเตอร์
ถ้าตั้งใจ ก็คงได้ฟีชเจอริ่งกันไปแล้วมั้ง
สงสัยฟ่าคงต้องยื่นใบแดงให้เตอร์ซะแล้ว
:กอด1:น้องฟ่า
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ถึงเตอร์
คนปกติไม่มีใครอยากเจ็บ(ใจ) ทรมาน(ใจ)
เตอร์ก็คงไม่ชอบ ไม่อยากเจ็บเช่นกัน
โดยปกติอีกเช่นกัน เวลาเห็นคนที่เราีรักเจ็บปวดหัวใจ เราก็จะเจ็บปวดไปยิ่งกว่า
อยากรู้จัง เตอร์จะมาตอบไหมนะ ว่า
เตอร์เห็นฟ่าเจ็บแล้ว เตอร์เจ็บไปด้วยไหมจ๊ะ :m28:
รู้สึกเจ็บปวดใจ(ที่เห็นคนรักเป็นทุกข์)นะ ไม่ใช่ รู้สึกละอาย หรือ รู้่สึกผิด ในสิ่งที่ทำลงไป
เพราะความรู้สึกเหล่านี้มันคนละความหมายกัน มันทดแทนกันไม่ได้
แต่มันคงช่วยบอกได้กระมังว่า "ตอนนี้เตอร์รู้สึกอย่างไรกับฟ่า"
ปล เผื่อว่าถ้าไม่รักกันแล้ว ก็อย่าใช้แค่ีความผูกพันทำให้ต้องอยู่เพื่อทำร้ายกันอีกเลย
--------------------
จุ๊บๆ คนสวย
กำลังใจเพียบ
คนสวยพร้อม สาม สี่
:กอด1:
-
เตอร์นะนิสัยเหมือนกับน้องชายพี่เลย พี่เคยบอกน้องชายพี นะ ว่า คนไม่ใช่สิ่งของ ถ้าเป็นสิ่งของเห็นแล้วถูกใจก็ซื้อเลยมันง่าย เห็นแบบใหม่ถูกใจซื้อ มันก็จบ แต่ชีวิตคนไม่ใช่ นะ ถ้ามีอยู่แล้ว แล้วเจอคนใหม่ที่ถูกใจก็ทำให้มันชัดเจน จะเลิกคนเก่า เอาใหม่ หรือ จะหยุด ที่ตัวเอง ยับยั้งชั่งใจตัวเอง เพราะ หากยังทำแบบนี้ สักวันจะไม่เหลือใคร :เฮ้อ: แล้วน้องพี่มันก็ไม่เหลือใครจริงๆ
แล้วอีกอย่างทำแบบนี้ คนที่เจ็บที่สุด น่าจะเป็นตัวเองนะ ถึงแม้ว่าจะเจ็บทุกฝ่ายอะนะ
บางคน ค้นหาความรัก ทั้งชีวิตยังไม่เจอ แต่บางคนได้มากับไม่พยายามรักษามัน ( หรือว่ามันได้มาง่ายเกินไปเปล่า )
สำหรับฟ่า คำว่าให้อภัยคงมีให้เสมอ แต่คำว่าโอกาส เนี่ยซิพี่ไม่รู้ ซึ่งเตอร์คงต้องทำอะไรให้ชัดเจน และต้องพิสูจน์ตัวเองแล้ว ยังไง พี่ก็ยังอยากเห็น "คนไทยรักกัน" ( ไม่เกี่ยวแหละ เริ่มรั่ว55 )
-
เพราะรักแล้วชำ รักมันทำลาย
-
พูดกันตรงๆตามประสาคนตามอ่านว่า ...
"ไม่อยากให้ฟ่าให้อภัยเตอร์ง่ายๆ"
พี่ไม่ชอบเหตุการ์ณอะไรก็ตามที่เกิดไปแล้วมันมีผลให้เราต้องเอามานั่งแน็บแนมกันตลอด
เพราะแบบนั้นชีวิตก็จะอยู่กับการจับผิดไม่มีความสุข ...
ไม่รู้ว่าเพราะเตอร์ตั้งใจหรือเตอร์ไม่ได้ตั้งใจ แต่มันก็คือ "เตอร์ทำไปแล้ว" และ "ฟ่าก็เจ็บไปแล้ว"
มันมีความสมควรตรงไหนกับคำว่า "ให้อภัย"
ฟ่ารักเตอร์มากจนให้อภัยได้หลายต่อหลายครั้ง แต่ถ้าเป็นพี่ตั้งแต่ครั้งแรกก็เกินพอ
ไม่ชอบเลยที่ต้องเห็นฟ่ามานั่งทรมาณเจ็บซ้ำๆ ซากๆ ....
ใช่ที่รักแล้วยังไงก็ต้องเจอความทุกข์เพียงแต่ว่าเราต้องอยู่กับความทุกข์นั้นให้ได้
แต่มากไปมันจะดีหรอ ??
พี่ไม่อยากให้ฟ่าเป็นของตาย และ ไม่อยากให้ฟ่าเป็นเพียงแค่ "ความเคยชิน" ของเตอร์
เคยชินที่เคยมี เคยชินที่รู้ว่าฟ่าจะอยู่ข้างๆ ทำให้ลืมไปแล้วว่าตกลง
เตอร์มัน "รักฟ่า" หรือแค่ "เคยชินกับการมีฟ่า" ... ??
ตอนนี้ฟ่าคงคิดอะไรๆ ได้เยอะแล้ว คิดดีๆ เลือกอะไรเพื่อตัวเองบ้าง
อย่าทำอะไรเพราะอารมณ์ชั่ววูบคิดถึงความรู้สึกและรักตัวเองเยอะๆ
-
ฟ่าครับพี่ชื่อต้นครับหลังจากที่เข้ามาอ่านและติดตามเรื่องของน้องทั้ง 2 คนมาตลอดบอกตามตรงว่าพี่อิจฉาน้องทั้ง 2 คนมากที่มีโอกาสได้รู้สึกถึงคำว่า " รัก " ว่ามันหวานชื่นมากแค่ไหนความทุกข์ที่เกิดจากความรักมันมันคือเครื่องทดสอบว่าน้องทั้งสองคนจะยังฝ่าฟันและรักษาความรักของน้องไปได้ไกลแค่ไหนจากเหตุการณ์หรือปัญหาที่เกิดขึ้นมันเป็นปัญหาเดิมๆโดยที่เกิดขึ้นที่ตัวเตอร์เองแล้วฟ่าก็ให้อภัยมาตลอดพี่ขอแนะนำในมุมมองของพี่เองโดยไม่เอนเอียงไปฝ่ายใดนะครับในการตัดสินใจทำอะไรสักอย่างของคนเรานั้นไม่ว่าเรื่องนั้นจะเล็กหรือใหญ่จะมีอยู่ 2 ปัจจัยเท่านั้นในการตัดสินใจนั่นก็คือ "เหตุผล" กับ "อารมณ์" เรื่องความรักก็เช่นกันน้องฟ่าคิดว่าคน 2 คนต่างพ่อ ต่างแม่ ต่างเชื้อชาติ ต่างศาสนา ทั้ง 2 คนถูกเลี้ยงดูมาคนละแบบ แล้วคน 2 คนได้มีโอกาสมาพบกันและรักกันนั้น น้องคิดว่ามันเป็นความบังเอิญหรือตั้งใจละครับ ครับไม่ใช่ทั้ง 2 อย่างการที่เรา 2 คนมีโอกาสมาเจอกันและรักกันนั้นมันมีเหตุผลอยู่ในตัวของมันเอง เหตุคือเมื่อคน 2 คนมาเจอกันจะมีความรู้สึกอยู่ 2 อย่างคือ "ถูกชะตา" กับ "ไม่ถูกชะตา" ในที่นี้พี่จะไม่พูดถึงคำว่า “ไม่ถูกชะตา” เพราะมันไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้น้องทั้ง 2 คน มารักกัน ในที่นี้พี่จะพูดถึงคำว่า "ถูกชะตา" ความรู้สึกชอบ พึงพอใจ หรือจะเป็นรักแรกพบ ความรู้สึกเหมือนว่าเราเหมือนเคยรู้จักกันและผูกพันธ์กันมาก่อนแต่เมื่อไหร่นั้นเราไม่รู้ นั้นแหละคือเหตุที่ทำให้คน 2 คนมาเจอกันได้เมื่อถึงเวลาของมันคนเราต้องทำบุญร่วมกันมาหรือผูกพันธ์ กันมาก่อนในอดีต ถึงจะมารักกันได้ในปัจจุบันส่วนรักนั้นจะเป็นรูปแบบไหนนั้นก็แล้วแต่ แต่คนที่จะมารักกันได้นั้น มันถึงมีคำว่า “พรหมลิขิต” หรือ “บุพเพสันนิวาส” ขึ้นมา บางคู่มีโอกาสได้ไปอยู่ในที่ๆเดียวกันทำอะไรเหมือนกันเหมือนใช้ชีวิตร่วมกันแต่ไม่เจอกันสักทีทั้งที่ทั้งคู่ก็อยู่ใกล้กันแค่เอื้อม ถึงนั่นป็นเพราะว่ากรรมยังบังตาและยังไม่ถึงเวลามาเจอกัน เมื่อเหตุมันเป็นอย่างนี้แล้ว ผลของมันเลยส่งให้เรา 2 คนมีความสุขจากการที่ได้รักกัน เพราะได้รอคอยกันมานานมากแล้ว เมื่อพลัดพลากจากกันมานานเมื่อมาเจอกันเลยทำให้ความรู้สึก โหยหาอาทร เกิดขึ้นมันเลยมีคำว่า “คนนี้คือคนที่ใช่ของเรา” หรือ “คนนี้คือคนที่เรารอคอย” แล้วเมื่อฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดทำผิดไม่ว่าปัญหาจะเกิดจากน้องทั้ง 2 คน หรือจากคนภายนอก มันคือเครื่องทดสอบความรักของน้องทั้งนั้นหรือที่เรียกว่า “มารผจญ”มันอยู่ที่ว่าเราจะฝ่าฟันอุปสรรคนั้นไปได้มั้ย ปัญหามีไว้แก้ครับไม่ได้มีไว้หนี ถ้าฟ่าคิดว่าจะเลิกและไม่ให้อภัยเตอร์อีกแล้วเพราะเตอร์ทำผิดครั้งแล้วครั้งเล่า ทนไม่ได้แล้ว แล้วฟ่าจะไม่สียใจและไม่รู้สึกอะไรและจะไม่เสียดายทีหลังหลังจากที่ตัดสินใจไปแล้วก็ทำไปเถอะครับเพราะนั่นคือความสุขของฟ่าพี่ก็ดีใจด้วยที่ฟ่ามีความสุข นั่นแสดงว่าตลอดระยะเวลาที่คบกันมาฟ่าไม่ได้รักเตอร์เลยหรือรักไม่มากพอ แต่ถ้าไม่ใช่ถ้าเลิกไปแล้วฟ่าไม่มีความสุขก็ต้องมาคิดใหม่ว่าถ้าให้อภัยเตอร์แล้วได้เตอร์กับมาแล้วฟ่าจะมีความสุขมากกว่ามั้ยลองคิดดู ในความคิดพี่ เตอร์ทำผิดเรื่องเดียวซ้ำๆใช่ว่าเตอร์ไม่รักฟ่าพี่ว่าเตอร์รักฟ่ามากถึงได้รู้สึกผิดทุกครั้งที่ฟ่าจับได้ เพราะว่าถูกเลี้ยงดูมาอีกแบบเลยทำให้โตแต่ตัวแต่วุฒิภาวะทางความคิดยังไม่โตตามทุกคนเมื่อเห็นของที่เราชอบก็มักอยากได้แต่ไม่ทันคิดผลจะออกมาอย่างไรมันเป็นวัยคนองทางอารมณ์ซึ่งขาดการยั้งคิดมันถึงทำให้เตอร์ตอบคำถามฟ่าไม่ได้งัยว่าทำไปเพราะอะไรเพราะในใจเตอร์มีฟ่าอยู่เต็มหัวใจแต่ถ้าฟ่าถามว่า “ทำไมไปจีบเขา”ฟ่าจะได้คำตอบมากกว่าเพราะสมองและความคิดของเตอร์ไม่สามารถที่จะหาเรื่องมาโกหกฟ่าได้มันเลยพูดคำว่า "กูไม่รู้ว่ะ ยุ่งกูกำลังจะเสียฟ่าไปใช่ไหม" หรือ "กูมันเชี้ยมากใช่ไหมว่ะ " หรือ "กูไม่รู้ ว่ากูทำอะไร กูไม่ได้ตั้งใจว่ะ" เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเวรกรรมของคนทั้งคู่นะครับ พี่อยากให้ฟ่าปล่อยวางเรื่องแบบนี้ลงบ้างเมื่อถึงเวลาเตอร์จะคิดได้ด้วยตัวของเค้าเองสุดท้ายแล้วเตอร์จะรู้ว่าไม่มีใครดีกับตัวเองเท่าฟ่าอีกแล้ว “ ของๆเราย่อมเป็นของๆเราอยู่วันยังค่ำ ถ้าไม่ใช่ยื้อเท่าไหร่ก็เหนื่อยปล่าว” คิดซะว่าพวกที่เข้ามานั้นเข้ามาทำให้ชีวิตรักมีสีสันและน่าถ้าทายทำให้เราฝึกใช้สมองในการแก้ปัญหา ความรักที่ราบเรียบเกินไปอาจทำให้ชีวิตรักจืดชืดตราบใดที่เตอร์ยังรักฟ่าอยู่จะสนทำมไครับกัยพวกปลวกทั้งหลายจริงมั้ยครับ และเมื่อนั้นกรรมดีที่ฟ่าทำมาตลอดจะกลับมาตอบสนองให้ฟ่าเจอแต่ความสุขตลอดไปพี่เชื่ออย่างนั้นนะครับ พี่ต้นจะเป็นกำลังใจให้ฟ่าฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆไปให้ได้นะครับ
-
กำลังใจให้นุ้งฟ่าเยอะแยะเลยนะเนี่ยเห็นมั้ย ใครไม่รักก็ช่างเค้า ในเล้ามีอีกเพียบ เนอะๆ
:กอด1:คนสวยค่ะ ยิ้มเข้าไว้น๊าคนเก่ง
................
ถึงเตอร์
ถ้าเข้ามาเจอหวังว่าจะอ่านทุกๆคอมเม้นท์ที่เขียนกันไป
ป้าไม่พูดมากนะ หวังว่าจะใช้สติคิดเองได้หลังจากที่ทำผิดไป
พูดอะไรกะป้าไว้ ป้าจำแม่นนะ จะบอกให้ :m16:
-
:กอด1: กอดฟ่า
พักใจไว้สักพักก็ดีเหมือนกันนะ
คนบางคน ให้โอกาสไปกี่ครั้งๆก็ทำลายเสมอๆ
ไม่ต้องให้มันแล้ว :angry2:
:เฮ้อ:
-
แอบแวะมากอดฟ่า 1 ทีก่อนทำงาน :กอด1:
-
แวะมาให้กำลังใจฟ่าเหมือนกัน ไม่ต้องกลัวว่าจะเหงาเพราะในเล้ามีคนให้กำลังใจฟ่าอยู่มากมายนะครับ :กอด1:
รักของฟ่าคือการให้ และเสียสละ
แล้วรักของเตอร์ล่ะ คืออะไร?
เห็นด้วยกับคำพูดของคุณlolilo
เตอร์"รักฟ่า" หรือแค่ "เคยชินกับการมีฟ่า" ... ??
ฟ่าคาดหวังกับเตอร์ไว้แค่ไหน ให้ลิมิตกับเตอร์ได้แค่ไหน และคิดว่าควรฝากอนาคตไว้กับเตอร์ได้รึป่าว?
เห็นบางคู่ในเล้า สามีจะเชี่ยยังงัยไปมีอะไรกับใครกี่คน ฝ่ายภรรยาก็ยังยอมทนรับได้ เพราะรักจึงกล้ำกลืนฝืนทน ถ้าฟ่ายอมรับสถานะที่มือหนึ่งของเตอร์กอดฟ่าไว้ แล้วอีกมือก็พร้อมที่จะคว้าใครเข้ามาเติมเต็มชีวิตของเตอร์ ถ้าฟ่ายอมรับชีวิตคู่แบบนั้นได้ไม่น่าจะมีปัญหา ชีวิตก็ดำเนินต่อไป สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ชีวิตจะได้มีสีสัน
ฟ่าลองย้อนกลับมาดูตัวเองบ้าง ว่าความรักที่ฟ่าทุ่มเทไปให้เตอร์มันสามารถเปลี่ยนแปลงนิสัยของเตอร์ได้หรือไม่ มันเป็นความรักที่สูญเปล่ารึป่าว? ไม่ได้เชียร์ให้ฟ่ากับเตอร์เลิกกัน แต่เตอร์ก็ควรได้รับบทเรียนบ้าง เรียกว่าชนิดที่จะจำไปจนวันตาย คิดว่าอย่างเตอร์นะต้องใช้ยาแรง ฟ่าใช้ความดีอย่างเดียวเอาชนะใจเตอร์นะไม่ได้ผลหรอกเดี๋ยวเตอร์ก็เหลิงอีก เหมือนเด็กๆที่พ่อแม่ตามใจมากๆก็มักจะเสียคน ถ้าฟ่าตามใจเตอร์มากไปเตอร์ก็จะเสียคนได้เหมือนกัน ลองหักดิบดัดนิสัยเตอร์ดูซิครับ จะได้รู้ว่าพรหมลิขิตนะมีจริงมั้ย และเตอร์จะใช่คู่ชีวิตของฟ่ารึป่าว เห็นบางคู่ในเล้าเลิกกันไปแล้วยังกลับมารักกันใหม่ได้ แถมยังรักมั่นคงกว่าเดิมอีก ก็เป็นอีกแง่มุมเล็กๆที่นำเสนอนะ เวลานี้ฟ่าใช้เหตุผลให้มากละกัน อย่าให้อารมณ์ที่อ่อนไหวเป็นตัวตัดสิน ยังงัยก็เข้มแข็งไว้นะครับ สู้ สู้ :ped149: :ped149: :ped149:
-
จริงๆเตอร์ก้รักฟ่าน่ะแหละ คงรักมากด้วย
แต่ทีนี้ รักของเตอร์มีเท่าของฟ่ามั้ย? รักมันมีเท่ากันมั้ย??
กับคำว่ารักอ่ะ พูดง่ายนะ แต่รักษาให้มีต่อไปเรื่อยๆนี่สิยาก
แล้วเตอร์จะทำให้รักของฟ่ามีน้อยลงทำไม
ทำไมไม่ช่วยฟ่ารักษาความรักนี้ไว้อ่ะ เตอร์กำลังทำลายความรักอยู่อ่ะ
คือครั้งก่อนๆ อาจจะเป็นคนอื่นที่เข้ามาทำลาย แต่ครั้งนี้ เตอร์เป็นคนลงมือทำเองอ่ะ
เสียดายรักดีๆ แต่ถ้ารักมันไม่ดีก็อย่าไปเสียดาย
จริงๆก็หวังให้ฟ่าให้อภัยเตอร์อยู่นะ แต่แค่ให้อภัยพอ ไม่ต้องให้โอกาส 5 555
ให้เตอร์มันหาเอาเอง จะได้รู้ว่าโอกาสมันไม่ได้มีกันง่ายๆ
:เฮ้อ:
-
โดนใจ กับ comment คุณ TON1974 จริง กด + ให้เลย o13
-
เอากำลังใจมาส่งอีกหนึ่งหอบ
อ๊ะ กอดกันๆ
-
เข้ามากอดให้กำลังใจคนสวย เป็นไงบ้างจ๊ะ จู้ๆ น้า ^^
-
:L2: :L2: :L2:
เข้มแข็งขี้นหรือยัง
:กอด1: นุ้งฟ่า
นิทานเด็กน้อย
เจ้าหนูน้อย คอยแหงนหน้า ตามองฟ้า
มองดารา ดูดาวเดือน เปื้อนยิ้มใส
ฝันอยากเร่ง เร็ววันคืน ยืนสูงไว
จะเอื้อมมือ คว้าดาวไว้ เป็นของเรา
ในความคิด ที่เด็กคิด ไม่ผิดอยู่
เพราะไม่รู้ หนูไม่เคย เลยโง่เขลา
เป็นแต่เล่น เห็นแก่นอน ไม่ผ่อนเบา
ถ้าพลาดพลั้ง อย่าว่าเอา หนูเฉากลัว
เจอของเล่น ชิ้นใหม่ สดใสกว่า
สวยถูกตา ละลานใจ ให้ยิ้มหัว
อยากจะได้ เตะของเก่า ไปไกลตัว
ของใหม่ยั่ว มั่วใจกว่า ไม่ลังเล
อย่าถือสา หาเอาความ ยามเป็นเด็ก
เพราะยังเล็ก น้อยจ้อย คอยหันเห
แต่ถ้าเป็น คนตัวใหญ่ ใจโลเล
คงต้องปล่อย ทิ้งทะเล ฮูเล่..ฮา
ร่าเริงเข้าไว้นะ นุ้งฟ่า
:z2:
-
:L2: :L2: :L2:
นิทานเด็กน้อย
เจ้าหนูน้อย คอยแหงนหน้า ตามองฟ้า
มองดารา ดูดาวเดือน เปื้อนยิ้มใส
ฝันอยากเร่ง เร็ววันคืน ยืนสูงไว
จะเอื้อมมือ คว้าดาวไว้ เป็นของเรา
ในความคิด ที่เด็กคิด ไม่ผิดอยู่
เพราะไม่รู้ หนูไม่เคย เลยโง่เขลา
เป็นแต่เล่น เห็นแก่นอน ไม่ผ่อนเบา
ถ้าพลาดพลั้ง อย่าว่าเอา หนูเฉากลัว
เจอของเล่น ชิ้นใหม่ สดใสกว่า
สวยถูกตา ละลานใจ ให้ยิ้มหัว
อยากจะได้ เตะของเก่า ไปไกลตัว
ของใหม่ยั่ว มั่วใจกว่า ไม่ลังเล
อย่าถือสา หาเอาความ ยามเป็นเด็ก
เพราะยังเล็ก น้อยจ้อย คอยหันเห
แต่ถ้าเป็น คนตัวใหญ่ ใจโลเล
คงต้องปล่อย ทิ้งทะเล ฮูเล่..ฮา
ร่าเริงเข้าไว้นะ นุ้งฟ่า
:z2:
:z13: คุณ broke-back
กลอนโดนจา.....ย อ่ะ
ตอนนี้ เตอร์คงเละยิ่งกว่าโจ๊ก o2 :sad2:
-
ถึงน้องฟ่า พี่อ่านมานานมากแล้ว ..สุดท้ายก็ทนแอบไม่ไหว ...อยากบอกน้องฟ่าว่า..
เราใช้มือสองมือ..กอบกุมเค้าไว้
เราไม่เหลือมือไว้ให้ใคร..มีแค่เค้า
แต่เค้าใช้มือข้างเดียวกุมมือเรา..
อีกข้างเค้าว่างไว้-ไขว่ขว้าหา..คนอื่น
มันไม่เสมอภาคกัน
ต่อไปนี้หากให้อภัยได้..
ลอง..ปล่อยมือออกสักข้างนึง
อีกข้างเก็บไว้เพื่อ..ตัวเองบ้าง
:กอด1: เป็นกำลังใจให้น้องนะค่ะ ก่อนรักเค้าเราเป็นสิ่งมีชีวิต...
...รักเค้าแล้ว เราก็ยังต้องมีชีวิต.. "ไม่ใช่ของตาย"...ของใคร....
-
เพิ่งได้มาอ่าน กี่ครั้งแล้วหว่าเรื่องแบบนี้ เหอๆ เราอ่านเรื่องของฟ่ามาพอสมควรแล้วล่ะน่าจะปี2ล่ะมั้ง นี่ก็จะจบล่ะ ปวดใจแทนฟ่าว่ะ ไม่มีอะไรจะแนะนำฟ่าหรอกนะ เห็นกูรูหลายท่านแนะนำไปเยอะล่ะ มีแต่กำลังใจที่อยากเห็นรอยยิ้มของฟ่า จากคนที่ขอเป็นเพื่อนฟ่าคนนึงนะ : ) เหนื่อยป่ะ มันเป็นเวรกรรมอ่ะป่าวฟ่า นี่ถ้ากลับมาอยู่คนเดียวมันจะชิลๆแบบตอนนที่เราเกิดมาก้ไม่มีใครป่ะ อยู่กะพ่อแม่ เพื่อนๆรู้ใจ ใจเรานี่อยากให้เลิกเลยนะ 5555+ แต่เรื่องแบบนี้ ไม่ค่อยจะมีเหตุผลหรอกเนาะ อะไรที่มีความสุขก็ทำไปเถอะ ชีวิตนี้มันสั้นเกินกว่าที่เราจะทนกับเรื่องทุกข์นะ เอาเวลาที่มีไปหาเรื่องยิ้มๆได้ดีกว่า ไม่เข้าใจคนเจ้าชู้เลยเนอะ มันอาจจะเป็นโรคอะไรซักอย่างก็ได้นะ เตอร์ก็คงจะรักฟ่านั่นล่ะ แต่เตอร์ก็ป่วยเป็นโรคเจ้าชู้เรื่อยเปื่อยอยู่แบบนี้ เราทำอะไรให้ไม่ได้ ได้แต่ให้ดอกไม้ :L2: ^^ แทนความห่วงใยแล้วกันนะ บางทีมันก็เป็นลิขิตของใครสักคน วางเรื่องมาให้เป็นแบบนี้ เวลาสั้น เวลานาน ที่คบกันไม่ได้มีความหมายอะไรหรอก เราอินไปหน่อย เพราะเพื่อนซี้เราก็เลิกกัน จากที่คบมาได้ 7 ปี มันก็แค่ถูกวางมาว่าเมื่อถึงเวลาแล้วเราก็ต้องไป ถูกวางไว้ให้มาเจอจุดเปลี่ยนที่ตรงนี้ ฟ่ายังมีอะไรที่ต้องเสียดายกับเตอร์อีกไหม๊อ่ะ แต่เราว่าฟ่าเต็มที่ให้เตอร์มากแล้วหนิ ฟ่าทำดีที่สุดแล้ว นี่ขนาดว่าจะไม่พูดนะเนียะ 555+ ฟ่าใกล้จบแล้วป่ะ โธ่!สังคมกว้างใหญ่ คนอีกเป็นล้าน ฟ่าคงใช้หนี้ให้เตอร์หมดไปแล้วล่ะ :กอด1:
-
[move]ทำไมเตอร์ทำอีกแล้วเนี้ย เครียดกับพี่ฟ่าจังเลย[/move]
ผมพึ่งมาอ่านนิยายอ่านเรื่องพี่แล้วก็สนุกดี แต่อ่านไม่เท่าไหร่ก็มาอ่านตอนหลังแล้วอ่านไปอ่านมาทำไม เตอร์ทำให้พี่ป่าเสียใจบ่อย
พี่ฟ่ายังร้องไห้ไหมเนี้ยเศร้าด้วยคน เอาใจช่วยทั้งคู่เดี๋ยวกลับไปอ่านตอนก่อนหน้านี้ก่อนนะ[/color][/color] :bye2:
-
... ทำไมน่าคนเราต้องทำผิดแล้วผิดอีกทั้งที่คนเค๊าให้อภัยเราเสมอแต่ก็ผิดอยู่เหมือนเดิม
.... เค๊าจะรู้ไหมว่าคนที่ให้อภัยเค๊ารักเค๊าแค่ไหนถึงให้อภัย แต่ทำไมยังทำเหมือนเดิม
..... คำว่าให้อภัยที่ให้ไปนั้นเค๊ายังจำได้ไหมว่ากี่ครั้งกันนะ ยังรักกันเหมือนเดิมไหนนะ
...... คนที่ให้อภัยมันเจ็บมากนะเมื่อเจอเรื่องร้ายๆหลายๆอย่างเข้ามา แต่ที่เจ็บก็คงเป็นคนที่เค๊ารักนอกใจ
....... ทำไหมเค๊าห้ามเราแต่เค๊าก็ทำเอง ถ้าเราทำบ้างจะรู้สึกยังไง ( อยากถามว่าเจ็บไหม )
........ น้ำตาที่พี่ฟ่าเสียไปมันมีค่าสำหรับพี่เตอร์ไหมเนี้ย ( พี่ฟ่าอย่าร้องพี่สู้ๆ )
......... พี่เตอร์ถ้าพี่รักพี่ฟ่าจริงทำไหมทำผิดอีกแล้ว พี่ทำ ทำไมเนี้ย
.......... เราอ่านแล้วก็อินไปด้วย บ้างครั้งก็ไม่อยากมีปัญหากัน
........... จะว่าไปคนเราตบมือข้างเดียวมันไม่ดังถ้าคนอีกคนไม่เล่นด้วยก็คงไม่เกิดเรื่อง
............ คนเราบางครั้งก็เพอตัวไปบ้าง
............. พี่ฟ่าเรียกเฮียมาเคลียเลย
.............. พี่เตอร์ถ้ารักพี่ฟ่าจริงก็อธิบายเหตุดีๆนะ
............... ความรักของคนเรามันไม่แน่นอน มีดีบ้างร้า่ยบ้าง ขึ้นอยู่กับคนสองคน
................ หว่าในใจสองสารทั้ง 2 คนเลย
................. ดูแลกันเข้าใจกันดีๆนะ นึกถึงเวลาเรามีความสุข มีทุกข์ร่วมกันเข้าไว้ เรื่องที่เจ็บก็อย่าไปคิดมันถ้าลืมไม่ได้กินยานอนหลับเลย
.................. ตอนนี้ก็ไม่ต่างไรจากพี่ฟ่าเลย หัวอกเดียวกัน พี่ฟ่าๆ เอาช็อคโกแลตไปเสพมันเข้าไปพี่ช่วยให้หายเครียด ( ระวังสิวอย่างเดียว )
................... สู้ๆพี่เตอร์ถ้ายังไม่อยากเสียพี่ฟ่าไป แต่อย่าไปทำเหมือนเดิมเด้อ
-
:m16: :m16:เตอร์พูดได้ไง ไม่ตั้งใจ แก้ตัวน้ำขุ่นๆ
ตอนนี้ไม่มี ถ้าพี่ฟ่าจับไม่ได้จะเปนยังไง
ทุกครั้งที่มีปัญหากันแอบสงสารเตอร์นะ เพราะบางเรื่องมันเปนไปโดยที่เตอร์ไม่ตั้งใจให้เกิด
แต่เรื่องนี้ มันเกินไปจิงๆ ทำใจไม่ได้ ถ้าเตอร์ไม่เปลี่ยนนิสัยตัวเอง ก็จะยังเปนต้นเหตุให้พี่ฟ่าร้องไห้อย่างนี้ทุกที
พี่ฟ่าอย่ายอมง่ายๆนะ ต้องดัดนิสัยกันมั่ง ยอมมาเยอะหละ ทำไม่ได้ก็เปลี่ยนแฟนใหม่เนอะ เปนกำลังใจให้นะค่ะ :L2: :L2: :กอด1: :กอด1:
-
"ชีวิตคู่ถ้ารู้จักแค่รักใคร่
คงเดินไปไม่ถึงดวงดาวแน่
จะเด็ดดาววาววับประดับแด
พบตัวแปรหลายอย่างทางอาจตัน
ถ้ารักเขาเราต้องทนเพื่อคนรัก
ต้องรู้จักยอมรับปรับเปลี่ยนผัน
ยามผิดพลาดพร้อมให้อภัยกัน
พร้อมแบ่งปันน้ำใจอย่าให้จาง
ต่างสัตย์ซื่อถือตรงรักคงมั่น
ร่วมฝ่าฟันกำจัดสิ่งกีดขวาง
ประสานมือมุ่งผจญเดินหนทาง
ไม่อ้างว้างรักหวานประสานใจ"
... พี่ไม่ได้แต่งเองหรอกนะ เห็นเพื่อนอวยพรให้เพื่อนในวันแต่งงานเมื่อวานนี้
ก็เลยลอกของมาซะเลย ให้ทั้งเตอร์และฟ่าอ่าน ชีวิตคู่ต้องร่วมกันฝ่าฟันนะ
อย่ามีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น (อันนี้บอกเตอร์โดยเฉพาะ)
พี่หวังว่าระหว่างที่ฟ่าให้โอกาสเตอร์ เตอร์จะได้คิดว่าฟ่ามีความสำคัญกับเตอร์ขนาดไหน
ฟ่าไม่ใช่แค่อาหารที่กินเพื่อให้มีรสชาด แต่ฟ่าคืออากาศที่จำเป็นต้องใช้สำหรับการดำรงชีวิต
ถ้าเตอร์คิดว่าฟ่าคืออาหารประจำชาติที่ต้องกิน ก็แสดงว่าเตอร์ยังไม่ได้รักฟ่ามากพอ
เพราะถ้าวันใดที่เตอร์เบื่อ เตอร์ก็เปลี่ยนไปกินอย่างอื่นเหมือนอย่างที่เตอร์ทำอย่างตอนนี้อีก
รักกันมันยาก ถ้าแค่หลงกันมันง่าย สำหรับพี่แล้วไม่ชอบสิ่งที่เตอร์ทำซักนิด
แต่ก็ยังอยากให้เตอร์กับฟ่าได้อยู่ด้วยกัน คบกันเหมือนเดิม
และอยากให้เตอร์รักฟ่าให้มากกว่านี้ สู้ ๆ นะน้อง ชีวิตยังอีกยาวไกล อุปสรรคยังมีอีกเพียบ
-
เข้ามาให้กำลังใจฟ่า :L2:
-
สงสารฟ่าค่ะ แต่บอกตามตรง เป็นพี่....พี่ไม่ให้อภัยค่ะ เท่าที่อ่านดู น้องคนนั้นไม่ได้เป็นคนเข้าหาก่อนด้วยซ้ำ เตอร์เป็นคนเข้าหา เป็นคนจีบน้องเขาก่อน
ไม่รู้สิ คบแฟนมา 7 ปี แต่งงานกันปีกว่า ไม่เคยมีสักครั้งที่แฟนพี่จะทำแบบนี้ มันเป็นการให้เกียรติและเห็นค่าของอีกฝ่ายค่ะ ลองใจแข็งมากๆ อย่ายอมง่ายๆ เหมือนเคยค่ะ ไม่งั้นเราก็จะเสียใจไม่จบไม่สิ้น
-
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้
ป้าขอให้เรื่องร้ายๆผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ
รักค่ะ :กอด1:
-
พี่ฟ่าหายไปไหน
:L1:
-
อัลฟ่าสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้าาาาาาาาาา o13
-
พี่ฟ่าหายไปไหนอยากอ่านเรื่องพี่ฟ่าต่อแล้ว ครียดมากเลยอยากอ่านเรื่องพี่ฟ่าให้หายเครียดมากมายเลย :m15: :monkeysad:
-
กงสี่ฟาไฉ...ขอให้ร่ำรวย
ว่านซื่อหยูอี้….สมความปรารถนา
ไฉเหยียนกว่างจิ้น…เงินทองไหลมา
หลงหม่าจินเสิน..สุขภาพแข็งแรง
ซื่จี้ผิงอัน..ปลอดภัยตลอดปี
สวัสดีวันตรุษจีน
ขอให้ทุกคนมีแต่สิ่งดีดีเข้ามาในชีวิตนะครับ
ขอให้เจอแต่สิ่งที่ "ได้ลั่งจายยยยย" อิอิ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์
ขอบคุณที่ให้กำลังใจกันมาโดยตลอดนะครับ
กำลังใจไม่ขาดสายจริงๆ
ทุกวันนี้มีกำลังใจมากมายทำให้นุ้งฟ่าสู้ต่อไปได้อย่างเข้มแข็ง
ขอบคุณทุกคนทั้งในเล้าและก็ที่พีเอ็มมา แล้วก็หน้าเฟซ ทุกๆคนด้วยนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ตื่นมาอีกทีก็เย็นค่ำแล้ว ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำอาบท่า ทุกอย่างมันทำให้คิดถึงคนที่เรารักได้เสมอ
ไม่ว่าจะมองทางไหน มุมไหน ผมก็คิดถึงแต่มัน แล้วมันหล่ะจะคิดถึงผมบ้างไหม
ผมอาบน้ำเสร็จก็มานั่งเล่นเกมส์ จิ้มไปจิ้มมาก็เบื่ออ่ะ แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยกินยา แล้วก็นอนนนนนนนน
แต่นอนเท่าไรก็นอนไม่หลับ คิดวกไปวนมา คิดหาสาเหตุ แต่ก็หาไม่เจอ
ผมยอมรับนะ ว่าผมเชื่อมั่น ว่ามันยังรักผมอยู่ แต่ผมพยายามหาสาเหตุที่มันมีคนอื่น ว่าทำไม
ซึ่งผมคิดทั้งคืนก็ยังไม่ได้คำตอบ เลย คิดไปคิดมาก็เลยหลับไป
ตื่นเช้ามาอีกที ผมก็อาบน้ำแต่งตัว ทำโน้นทำนี้ไปเรื่อยเปื่อย แต่ถ้าผมยังอยู่ในห้องผมต้องฟุ้งซ่านแน่ๆๆ
เลยตัดสินใจ แต่งตัว ออกไปช็อปปิ้งดีกว่า
ตัดผม ทำสี นวดหน้า สปาตัว นั่งให้ปลาตอดเท้า เหลือทำเล็บอย่างเดียวที่ยังไม่เคยทำ ฮ๋าๆๆๆ
ผมใช้เวลาอยู่กับเรื่องพวกนี้ทั้งวัน มันก็ทำให้ผมลืมเรื่องเศร้าไปได้บ้างไม่มากก็น้อย
แต่สุดท้ายผมก็ต้องกลับมา ที่ห้อง ที่ที่เราเคยอยู่ด้วยกันอยู่ดี
ผมหยิบของที่ซื้ออกมาดู แล้วก็เก็บเข้าตู้ แล้วก็ไปเตรียมอาหารสำหรับมื้อเย็น
ผมเลือกที่จะทำอาหารง่ายๆเพราะผมอยู่คนเดียว ตอนนี้ผมปากเดียวท้องเดียว
ในขณะที่ผมกำลังเตรียมอาหารอยู่นั้น เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น
"ขอกินข้าวด้วยคนนะ" แล้วมันก็เดินมานั่งที่โต๊ะ ก่อนที่จะเดินไปหยิบจาน แล้วก็ตักข้าวแล้วก็มานั่งทาน
ผมมองหน้ามัน มันก็นั่งกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วมันก็ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น
ผมตักข้าว แล้วก็ราดกับข้าว แล้วก็ไปนั่งทางที่หน้าทีวี อิ่มแล้วผมก็ล้างจาน แล้วก็เข้าห้องนอนไป
สักพัก ผมก็ได้ยินเสียคนเปิดปิดประตู แล้วมันก็ ออกไป โดยที่ล้างจานเก็บเรียบร้อย
งง งง งง งงหล่ะสิ ใช่ผมงง คุณก็คง งง เช่นกันชิม๊า
แล้วคืนนี้ผมก็หลับไปอย่าง งงๆๆ
ตื่นเช้ามาผมก็ทำโน้นทำนี้ไปตามปรกติที่ผมต้อง ทำ แต่ไม่มีมันอยู่ด้วยถึงมันจะแปลกๆๆ
แต่ผมก็ยังอยู่ได้นินา และแล้วมันก็มาพร้อมกับความ งง
"มากินอาหารเช้าสิ" มันเรียกผม พร้อมกับวางอาหารที่มันซื้อมาบนโต๊ะแล้วก็หยิบ จานชาม มาใส่
ผมยืนดูการกระทำของมันสักครู่ก็เดินเข้าห้องนอนไป จนได้ยินเสียงประตูเปิดปิด ผมถึงจะออกมา
มันเทอาหารใส่จานไว้โดยที่ยังไม่ได้ทานแม้แต่น้อย ผมไม่กินหรอก เชอะส์ ใส่ยาพิษมาฆ่ากูรึป่าวก็ไม่รู้
ผมแต่งตัวออกไปข้างนอก จัดการธุระเสร็จ ก็ไปดูหนังดีกว่า
ผมเลือกที่จะดูหนังตลก เผื่อมันจะบรรเทาความเศร้าของผมได้บ้าง
แต่มันไม่เป็นเช่นนั้นเลยมันกลับทำให้หนังดูหน้าเบื่อมากมาก
แต่สิ่งที่มีความสุขที่สุดคือการได้ทานสตรอเบอร์รี่ในโรงหนัง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ถึงสตรอเบอร์รี่ในพารากรอน มันจะแพงก็ตาม แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกสดชื่นได้ ถือว่าคุ้ม
ผมดูหนังเสร็จกลับมาถึงบ้านก็ได้ทำโน้นทำนี้ ทำนั้นไปเรื่อยเปื่อย เล่นเฟซ เล่นเอ็มตามประสา
วันนี้มันคงมาไม่เจอผม แน่นอน แต่แม้แต่ยามดึกมันก็มา มันถือวิสาสะไขกุญแจเข้ามาตลอด
เพราะถ้าเคาะประตูผมคงไม่เปิดให้มันแน่ๆๆ
"ซื้อกระเพาะปลามาฝาก มากินดิ" แล้วมันก็เทใส่ชาม ของมันกะของผม แต่ผมก็เดินเข้าห้องนอนไปปล่อยให้มันนั่งกินคนเดียว
เสียงเปิดปิดประตูดังขึ้น ผมจึงออกมาดู มันมีโน๊ตแปะไว้ด้วย
"ของชอบของฟ่านะ เตอร์เอาใส่ชามไว้ในตู้เย็นแล้ว เช้าเอาออกมาอุ่นกินนะ" ไม่กินเว้ยยยยยย อย่าเอามาล่อเลยไม่ได้ผลหรอก
แล้วแล้วนี้ก็เป็นอีกคืนหนึ่ง ที่ผมยังคง งง กับพฤติกรรมของมันอยู่ ทำไมไม่พูดอะไรบ้าง แก้ตัวสักนิดก็ยังดี
แต่นี้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี้มันกะผม ต่างคนต่างนอนคนละห้อง แต่มันแวะเวียนมากินข้าวห้องผมทุกวัน
ผมรู้ว่าทุกคนอยากจะด่ามันว่า"หน้าด้าน" ด่าเลยเต็มที่ ผมก็คิดเช่นนั้น
ทุกวันมันมักจะมาแบบนี้เสมอ จนผมไม่หุงข้าวเย็น มันก็ซื้อข้าวมากิน ผมเริ่มจะอึกอัดกับพฤติกรรมของมัน
แต่ก็ไม่อยากพูดอะไรกับมันอีก ผมรอวันที่มันจะเอ่ยปากอธิบายเรื่องพวกนี้เอง
ผมใช้ชีวิตวันว่างกับการทำโน้นทำนี้แก้เซ้ง ซึ่งมันก็จะอยู่ตามห้างสรรพสินค้าซะส่วนใหญ่
การอกหักทำให้คนสามารถซื้อเสื้อผ้าได้โดยไม่คิด ฮ๋าๆๆๆ ไม่รู้คนอื่นเป็นป่าว แล้วผมก็นึกได้ว่า ผมยังมีเฮียอยู่นี่นา
ผมคิดอยู่นานว่าจะเล่าเรื่องนี้ให้เฮ๊ยฟังดีไหม ผมคิดไม่ตก เลยตั้งจิตอธิฐานว่า ถ้าเล่าก็ขอให้เย็นนี้เฮียมาที่ห้องด้วยเถิด
และแล้วชะตาฟ้ากำหนด เฮ๊ยก็มาหาผมจริงๆๆ เสียงเคาะประตูทำให้ผมดีใจจนบอกไม่ถูก ผมเปิดดูเป็นเฮ๊ยจริงๆด้วย
"เฮียยยย" ผมตะโกนเสียงดังด้วยความดีใจ
"ก็เฮียอ่ะสิ เห็นเป็นมาริโอ้เมาเร่อรึไง"
"มาริโอ้กินช้างเข้าไปหรอจ้ะ"
"เดี๋ยวงอลนะเว้ย แล้วนี้ผัวตัวดีหายไปไหนหล่ะ" พอเฮียถามแบบนี้ผมก็หน้าเศร้าทันที
"เฮียยยยย"
"อะไรอีกอ่ะ ดูทำหน้าเข้าสิ เป็นตูดหลินปิงเชียว"
"คือว่า"
"คือว่า ทะเลาะกันอีกแล้ว"
"อืม แต่ครั้งนี้มันหนักหน่อย เรื่องมันมีอยู่ว่า........" ผมก็สาธยายเรื่องทั้งหมดให้เฮียฟัง เล่าไปน้ำตาก็คลอไป
แต่คนตรงหน้าผมนี้สิ นั่งหักข้อนิ้วดัง กร๊อกๆๆๆๆ หักจนไม่มีจะหัก ก็นั่งบีบมือแน่น
เฮียนั่งพิงไปกับเก้าอี้ เอนตัวกึ่งนอน กัดกรามแน่น ผมรู้ว่าเฮียเครียดแล้วก็คิดมาก
สายตาเฮ๊ยมองออกไปนอกระเบียง เฮ๊ยกัดเล็บไปมา กัดกรามจะเป็นสันนูน
ผมเล่ารายละเอียดทั้งน้ำตา แต่ตอนนี้ผมต้องเครียดหนักที่เฮ๊ยไม่พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว
ผมไม่รู้จะเล่าอะไรเเล้วก็ได้แต่นั่งก้มหน้าร้องไห้ มีแต่เสียงสูดน้ำมูกของผมเท่านั้นที่ดังในขณะนี้
ทุกอย่างเงียบสงัด อยู่นานมาก จนผมไม่สามารถจะอยู่ในสภาวะนี้ได้ต่อไป จึงตัดสินใจเรียกเฮีย
"เฮีย เฮีย" เฮียเงยหน้ามามองผม แล้วก็ลุกมาที่โซฟาที่ผมนั่งอยู่ เฮียเดินมาหาผม แล้วก็วางมือที่ไหล่ผมเบาๆ
"ถ้าเค้าไม่รักเรา ก็ปล่อยเค้าไป" เฮียขยี้หัวผมเบาๆ แล้วนั่งลงเอามือเช็ดน้ำตาให้ผม
"อย่าอั้นไว้ ร้องไปเหอะ" แล้วเฮ๊ยก็ดึงผมเข้าไปกอด แล้วก็ลูบหัวผมเบาๆๆ ผมซุกลงไปที่อกเฮีย
แล้วก็ปล่อยโฮ ตอนนี้มีแต่เสียงร้องไห้ของผม แล้วก็อ้อมกอดที่อบอุ่น
อ้อมกอดที่รู้ว่า คนๆนี้จะไม่ไปจากผมแน่นอน คนๆนี้ยังจะอยู่ข้างผมในวันที่ผมไม่มีใคร
ผมร้องไห้อยากหนักจนเฮียเป็นคนคลายกอดออก
"พอแล้ว เท่านี้มันก็มากพอแล้ว ต่อไปนี้ห้ามร้องไห้เพราะคนๆนี้อีก ถ้าเค้าไม่รักเรา ก็ปล่อยเค้าไป ถ้าวันนี้มันไม่ใช่ ฝืนไปก็เจ็บปล่าวๆ มันไม่รู้จักพอต่อให้เราดีแค่ไหน มันก็ไม่มีประโยชน์ ฟ่าฟังเฮียดีดีนะ แล้วก็ให้มันก้องอยู่ในหูตลอด ถ้าเค้าไม่รักเราก็ปล่อยเค้าไป"
"คับ" ผมพยักหน้ารับคำทั้งน้ำตา เฮียดึงผมไปกอดอีกครั้ง ก่อนจะพูดว่า
"เฮียว่าฟ่าแก้ปัญหานี้ได้ เฮียไม่ต้องเข้าไปช่วยเหมือนครั้งก่อนๆหรอก คนเรามันต้องเจ็บแล้วจำ ขนาดเฮียทำมันขนาดนั้น มันยังไม่จำ ใช้กำลังไปก็เปล่าประโยชน์ฟ่าต้องเลือกตัดสินใจนะว่าจะทำอย่างไร"
"เฮียฟ่าไม่รู้จะทำยังไง ฟ่าสับสน"
"ฟ่ารักมันรึป่าวหล่ะ"
"รัก"
"แล้วมันรักฟ่าไหม"
"คิดว่ารัก"
"ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าเค้าจะรักตัวแล้วหล่ะสิ"
"ก็นิดหนึ่งอ่ะ"
"แล้วเมื่อก่อนหล่ะ"
"มั่นใจ"
"ความรักอ่ะมันให้ได้แค่ครั้งละคน ส่วนความเชื่อใจอ่ะ มันให้ได้แค่คนละครั้ง"
"อื้ม"
"ตอนนี้ฟ่าไม่เชื่อใจมันแล้ว เพราะสิ่งที่มันทำลงไป เฮ๊ยรู้ว่าความรักฟ่ายังมีให้เหมือนเดิมแหละ แต่ตอนนี้ความเชื่อใจมันไม่มีเเล้ว เพราะฉะนั้นมันเองนั้นแหละที่ต้องเรียกความเชื่อใจของฟ่ากลับคืนมา"
"ยังไงอ่ะ"
"มันไม่ใช่หน้าที่ของฟ่า ที่ต้องทำอะไร มันเป็นหน้าที่ของไอ้เตอร์ ที่ต้องเรียกความเชื่อใจของฟ่าที่มีให้มันกลับคืนมา"
"มันเรียกได้หรอเฮีย"
"ได้รึป่าวเฮียไม่รู้ แต่มันก็เป็นทางออกเดียว"
"แล้วฟ่าควรทำยังไง"
"ฟ่าก็ทำหน้าที่ลูกที่ดี นักเรียนที่ดี พลเมืองที่ดีต่อไป ปัญหาเกิดจากมัน มันต้องแก้ เฮียไม่อยากให้ฟ่าไปวิ่งตามมันเหมือนในอดีตอีก เฮียอยากให้ฟ่าหยุดแล้วอยู่กับตัวของฟ่าเอง ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ตอนนี้รักตัวเองให้มากมาก อนาคตมันจะเกิดอะไรขึ้นก็ช่างมัน ฟ่าทำดีแล้ว น้องพี่ทำทุกอย่างไว้สมบูรณ์แล้ว ถ้ามันอยากได้ฟ่าคืน มันต้องพยายามให้มากกว่าสิ่งที่มันทำอยู่"
"ครับ"
"ตั้งใจเรียน ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น ถ้ามันยังเรียกความเชื่อใจเรากลับมาไม่ได้ ผู้ชายคนนี้อย่าเอามาทำผัว เสียเวลา"
"ครับ"
"เข้าใจนะ"
"เข้าใจครับ"
"ไหนยิ้มสวยๆให้เฮียดูสิ" ผมยิ้มหวานๆทั้งน้ำตาให้เฮียหนึ่งที
"ยิ้มแล้วน่ารักกว่าขี้แยตั้งเยอะ งั้นเดี๋ยวคืนนี้เฮียนอนเป็นเพื่อน ไปทำอะไรให้เฮ๊ยกินหน่อยป่ะ หิวว่ะ"
"ได้ครับผม" นี้แหละเค้าเรียกว่าเทวดามาโปรดชัดๆ ผมรู้สึกดีขึ้นมาก ทำกับข้าวด้วยอารมณ์ที่สดชื่นขึ้นเยอะ ทำกับข้าวเสร็จก็เรียกเฮียมากิน
กินไแคุยไป จนเฮียไปอาบน้ำ ผมหาเสื้อผ้าของเฮียที่ทิ้งไว้ที่ห้องผมมาเตรียมไว้ให้แล้วเราก็ไปนอนคุยกันตามประสาพี่น้อง
"ฟ่า"
"ฮะ"
"เฮียขออะไรอย่างได้ไหม"
"ได้สิ"
"เฮียอยากให้ฟ่าเข้มแข็งแล้วก็ตั้งใจเรียนให้จบ อย่าคิดมากเรื่องไอ้เตอร์ ปล่อยมันไป เอาไปหาไปโยนให้มันแก้เอง"
"ครับ"
"สัญญา"
"สัญญาครับผม"
"แล้วต่อไปนี้ ต้องสดใส อย่าคิดมาก คิดเรื่องมันได้แต่ห้ามเศร้านะ"
"โอเค ฟ่าจะเชื่อเฮีย"
"อื้ม นอนได้แล้ว " เราสองคนก็หลับไปในนิทรา เฮียออกไปทำงานแต่เช้า ผมตื่นมาก็ไม่เจอแล้ว มีแต่โน๊ตทิ้งไว้ว่าต้องไปธุระ
ไอ้เตอร์ยังคงซื้อของกินมานั่งกินในห้องผม แต่ผมก็ไม่กินร่วมกับมันอยู่ดี เวลาผ่านไปมันก็ยังคงทำตัวแบบเดิมๆ
ผมเลยตัดสินใจกลับบ้าน เพราะมันใกล้จะเทศกาลตรุษจีนแล้ว แล้วก็ไม่อยากเห็นหน้ามันด้วย รำคาญจะพูดอะไรก็ไม่พูด
แล้ววันนี้ก็มีโทรศัพท์ที่ทำให้ผมลำบากใจโทรมา
"สวัสดีครับคุณแม่" แม่เตอร์โทรมา
"หวัดดีจ้ะลูกฟ่า เดี๋ยววันตรุษจีนหนูมาหาแม่หน่อยนะลูก"
"ได้ครับแม่ ฟ่าตั้งใจว่าจะไปอยู่แล้ว"
"ดีๆๆแล้วแม่จะรอนะลูกนะ พ่อกับพี่น้อยบ่นคิดถึงหนูทุกวันเลยลูก เดี๋ยวแม่เข้าประชุมก่อนนะ แล้วเจอกันนะนลูกนะ"
"ครับแม่ สวัสดีครับ" แล้วผมจะปั้นหน้ายังไงเนี่ย เพื่อไม่ให้ท่านจับได้ว่าผมสองคนทะเลาะกัน
ผมกลับถึงบ้านก็ไม่รู้จะทำอะไร เล่นเนตเล่นเฟซ เข้ามาในเล้า เห็นกำลังใจจากทุกคนก็ทำให้ผมยิ้มได้
อย่างน้อยผมก็ไม่ได้อยู่คนเดียว ต้องขอขอบคุณทุกคนไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับที่เป็นกำลังใจให้กัน
ไม่รู้จะสรรหาคำอะไรมาพูด ตอนนี้ผมปลื้มใจและมีความสุขมากมาก ที่ได้รู้จักทุกคนในเล้า
และผมคิดไม่ผิดเลยที่เขียนเรื่องตัวเองขึ้นมา อย่างน้อยอนาคตถึงผมได้สูญเสียเค้าไปหรือไม่ก็ตาม แต่ผมก็ได้รู้จักทุกคน
ทุกคนคือมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่สำหรับผม มากมาก ขอบคุณทุกๆคนที่เป็นกำลังใจให้กันมาโดยตลอดครับ
เสร็จพิธีในวันตรุษจีนที่บ้านผม ผมก็ขับรถไปบ้านเตอร์ พร้อมกับของฝากที่แม่ผมฝากไปให้แม่เตอร์ด้วย
ผมจอดรถ แล้วเดินไปหยิบของหลังรถพี่น้อยก็รีบวิ่งเข้ามาช่วย
"น้องฟ่าคิดถึงจังเลยค่ะ ขอพี่น้อยกอดทีสิ๊" พี่น้อยสวมกอดผม นี้ก็เป็นอ้อมกอดที่อบอุ่นจริงๆ
"ฟ่าก็คิดถึงพี่น้อยครับ"
"เอ้าจะกอดกันอีกนานมั้ย ฉันก็คิดถึงลูกชายฉันเหมือนกันนะน้อย" คุณแม่ตะโกนแซวพี่น้อยจากหน้าบ้าน
ผมช่วยพี่น้อยถือของเข้าบ้าน
"สวัสดีครับคุณแม่"
"สวัสดีๆ แล้วนี้เอาอะไรมาเยอะแยะเชียวลูก"
"คุณแม่ฝากมาให้นะครับ"
"ตายแล้ว ลำบากแย่เลย ฝากขอบคุณคุณแม่หนูด้วยนะลูก เกรงใจจริงๆเลย" คุณแม่พาผมมาที่โต๊ะรับแขกซึ่งคุณพ่อรออยู่แล้ว
"สวัสดีครับคุณพ่อ"
"หวัดดีลูก นั่งก่อนๆ กินน้ำกินท่าก่อน"
"ทานข้าวมาหรือยังลูก"
"เรียบร้อยแล้วครับคุณแม่ คุณแม่ลองทานขนมเทียนกับขนมเข่งสิครับ คุณแม่กับคุณยายฟ่าทำเองนะครับ"
"ไหนๆๆน้อยๆเอามาชิมสิ" คุณแม่รับขนมไปแกะทาน แล้วก็ส่งให้คุณพ่อ พี่น้อยก็ชิมเช่นกัน
"อื้มม อร่อยจริงๆด้วยคุณ หาทานยากนะรสชาติแบบนี้อ่ะ คุณแม่หนูนี้เก่งจริงๆเลย"
"วันหลังพี่น้อยต้องขอสูตรบ้างนะคะ จะมาหัดทำบ้าง ซื้อเค้าไม่ค่อยอร่อยเท่าไร"
"ได้เลยครับ ฟ่าก็ทำเป็น เดี๋ยวฟ่าสอนให้"
"หนูนี้น่ารักจริงๆ มาให้แม่กอดให้หายคิดถึงทีซิลูก" คุณแม่กอดผมแน่นเลย แล้วผมจะทำร้ายจิตใจท่านได้ไงเนี่ย
ผมลังเลที่จะบอกเรื่องที่ผมกับเตอร์ทะเลาะกันให้ท่านฟัง เลยเก็บไว้ในใจก่อน
ผมนั่งคุยกับพ่อและแม่พักใหญ่ จนท่านส่งซองสีแดงๆให้ผม อิอิ
"ขอบคุณครับ"
"นี่ของพี่น้อยครับ"
"ขอบคุณครับ แล้วของคุณพ่อหล่ะครับ" ผมรู้ว่าท่านให้รวมกับคุณแม่ แต่ผมก็แซวเล่นๆ
"ซองเดียวกับแม่เค้านั้นแหละ"
"ฟ่าแซวเล่นนะครับ ขอบคุณทุกคนนะครับ"
"เออ แล้วนี้ไอ้ตัวดีไปไหนหล่ะน้อย"
"ไม่รู้หลับรึป่าว เมื่อเช้าตื่นมาแต่เช้ามาช่วยน้อยเตรียมของหน่ะคะ"
"ไปดูสิน้อย แฟนมามานอนอยู่ได้ไง"
"ไม่เป็นไรครับแม่ ปล่อยให้เค้านอนไปเถอะ เจอกันทุกวันเบื่อจะแย่แล้ว" ผมพูดไปฝืนยิ้มไปไม่อยากให้ผู้ใหญ่สงสัย
"แล้ววันนี้จะค้างนี้รึป่าวค่ะน้องฟ่า"
"เดี๋ยวฟ่าคงต้องกลับแล้วอ่ะวันนี้คงไม่ได้ค้างอะครับ เพราะเดี๋ยวฟ่าต้องกลับไปทำการบ้านอีกเยอะแยะเลยครับ ไม่ได้เอาโน๊ตบุคมาด้วยอ่ะครับ"
"ว๊า...เสียดายจัง พี่น้อยว่าจะทำไก่รวนเค็มสูตรพิเศษให้กินซะหน่อย"
"ของโปรดฟ่าเลยนะครับ"
"อ้าวตื่นเเล้วหรอไอ้ตัวดี"
"ครับ"
"ฟ่ามาตั้งนานแล้วเนี่ย จนจะกลับอยู่แร้วเพิ่งจะลงมานะเราอ่ะ แล้วจะกลับพร้อมกันเลยรึป่าว "
"ฟ่าว่าต่างคนต่างกลับดีกว่าครับแม่ เพื่อจะใช้รถทั้งคู่"
"แม่ก็ลืมไปว่าหนูมาคนละคันปรกติเห็นมาด้วยกันตลอดๆ น้อยๆ ไปจัดของกินให้เด็กๆป่ะ"
"ค่ะ"
"ไงเรา นั่งหน้ามุ้ยเชียว ยังไม่หายง่วงรึไง"
"ครับ"
"ไหนของที่เตรียมไว้ให้ฟ่าอ่ะ ไม่เห็นเอาลงมา ให้ต่อหน้าแม่เนี่ยแหละไม่ต้องเขิลหรอก" ฮะ ของที่เตรียมไว้ อะไรหว่า
"เค้าคงไม่อยากได้แล้วแหละ"
"เป็นไรหล่ะเรา ไปเอามาไปเอามา" เอตอร์เดินขึ้นข้างบนอีกครั้ง แต่ตอนนี้ใจผมเต้นจนจะหลุดออกมาจากอกอยู่แล้ว
"มาแล้วค่ะ" พี่น้อยเดินมาพร้อมกับหิ้วตะกร้าใส่ของกินมาเยอะแยะ ก็เป็นของไหว้นั้นแหละครับ
"โห ฟ่าต้องอ้วนแน่ๆเลยพี่น้อย"
"ผลไม้แช่ไว้กินนานๆค่ะ ขนมนี้ก็ให้น้องเตอร์กินคนเดียวพอ ส่วนพวกของคาวนี้ก็กินเย็นนี้ไม่หมดก็ทิ้งไปค่ะ "
"ครับขอบคุณครับ"
"กินเยอะๆลูก เราอ่ะผอมไปแล้ว ดูหน้าซีดๆด้วย เห็นเตอร์บอกว่ากลัวอ้วนหรอ"
"นิดหนึ่งอ่ะครับ"
"อ้วนๆอ่ะน่ารักดีค่ะพี่น้อยชอบ เดี๋ยวจะฝากไก่รวนเค็มไปกับน้องเตอร์นะค่ะไปเพิ่มความอ้วน"
"งั้นยอมอ้วนก็ได้ครับ"
"พี่น้อยเค้าทำอร่อยจริงๆลูกเรื่องรวนเค็ม"
"คุณพ่อการันตีขนาดนี้ฟ่าเริ่มอยากกินแล้วนะเนี่ย"
"เดี๋ยวพี่น้อยดิลิเวอร์รี่ไปให้เลยค่ะ"
"ทำไมลูกชายเราวันนี้ดูหน้าเพลียๆไม่สดชื่นเลย"
"น้อยก็สังเกตุมาตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ เป็นไรไปค่ะน้องเตอร์"
"ป่าวครับ ปวดหัวนิดหน่อย เมือ่เช้ามันร้อนอ่ะ"
"อ่ะจะให้ไรฟ่าก็ให้สิ แม่ไม่แซวหรอก" แล้วมันก็ยื่นกล่องสีแดงให้ผม
"เฮงๆนะ" มันพูดโดยไม่มองหน้าผมแม้แต่น้อย ผมรับของมาแล้วก็เปิดดู
เป็นกำไลทอง แบนๆ เงาๆ สลักคำว่า CTรูปหัวใจAF แล้วผมก็ปิดกล่องเอาไว้เหมือนเดิม
"ลองใส่สิลูกฟ่า เมื่อวานนะเค้าชวนแม่ไปซื้อ ปรกติแม่จะต้องซื้อทองให้เค้าทุกปี ปีนี้เค้าขอแม่ว่าทองที่จะซื้อให้เค้าขอซื้อให้หนูแทน หนูขาวใส่แล้วน่ารักดี แล้วมันก็เป็นมงคลดีด้วยลูก"
"มันแพงไปรึป่าวครับแม่ ฟ่าเกรงใจ"
"ไม่ต้องคิดมากลูก วันนี้หนูก็คือลูกแม่คนหนึ่งนะลูก" ยิ่งคุณแม่ดีกับผมเท่าไรผมไม่อยากทำร้ายจิตใจท่านเลย วันนี้ท่านมีแต่รอยยิ้มผมจะทำให้ท่านเสียใจได้ไงแต่อีกใจหนึ่งผมก็ไม่อยากโกหกท่านเลย ผมรับของชิ้นนั้นไว้
"ขอบคุณครับ"
"ใส่สิลูกแม่อยากเห็น" ผมหยิบมันมาใส่
"สวยมากเลย เรานี้เข้าใจเลือกนะ พ่อว่าไง"
"สวยๆ"
"งั้นฟ่าขอตัวกลับก่อนนะครับ เดี๋ยวรถจะติด"
"ป่ะๆเดี๋ยวแม่ไปส่ง เตอร์หิ้วของไปใส่รถให้ฟ่าสิลูก "
"คุณพ่อสวัสดีครับ แล้วเดี๋ยวฟ่าจะมาเยี่ยมใหม่นะครับ"
"โชคดีลูกฝากความคิดถึงไปถึงพ่อกับแม่หนูด้วยนะลูก"
"ครับพ่อ" พี่น้อย แม่ และเตอร์เดินมาส่งผม แม่ส่งผมที่หน้าบ้านกับพี่น้อย เตอร์เดินหิ้วของมาส่งผมที่รถ มันปิดท้ายรถเสร็จก็จะเดินเข้าบ้าน
ผมเลื่อนกระจกรถลงแล้วเรียกมัน
"เตอร์" มันเดินกลับมาด้วยสีหน้าดีใจแล้วก็ยืนหน้าเข้ามา
"เข้ามานั่งก่อนสิ ขอคุยไรหน่อย" มันเปิดประตูรถเข้ามานั่ง
"ขอมือหน่อย" มันทำหน้างงแต่ก็ยื่นมือให้ผม ผมจับมือมันไว้แล้วก็พูดว่า
"ถ้านี้คือคำขอโทษ ฟ่าว่ามันไม่เหมาะนะ" ผมดึงกำไลจากข้อมือออก แล้วยัดใส่มือมัน
"ฟ่าคือ" มันทำหน้าตกใจกับการกระทำของผม
"ตอนนี้สถานะของเรามันไม่ชัดเจน ฟ่ารับของที่มีค่าขนาดนี้ไม่ได้หรอก ถ้าเตอร์อยากให้คุณแม่เห็นก็ใส่มัน แล้วก็ตอบคำถามของคุณแม่ให้ได้ด้วยว่าทำไมฟ่าไม่เอา แต่ถ้าเตอร์ไม่อยากให้คุณแม่เสียใจก็เก็บมันใส่กระเป๋าอย่าให้คุณแม่เห็น"
"มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น เตอร์อยากให้ฟ่าจริงๆ"
"เกี่ยวสิ สถานะของเราสองคนตอนนี้อ่ะมันไม่ชัดเจน ตราบใดที่เตอร์ยังไม่มีเหตุผลให้ฟ่า เราสองคนก็ควรจะห่างกันสักพัก เตอร์จะได้มีเวลาคิดไงว่าของสิ่งนี้แท้ที่จริงแล้ว มันเหมาะกับฟ่าหรือน้องเตเต้มากกว่ากัน" มันเอากำไรในมือ วางไว้ที่หน้ารถ แล้วก็ออกจากรถไป ผมขับรถออกจากบ้านด้วยตัวที่ร้อนผ่าว
ในใจก็คิดว่าผมทำรุนแรงไปรึป่าว ไม่สิ มันทำกับผมแรงกว่านี้อีก ผมขับรถถึงคอนโด ก็เอาของให้คนโน้นทีคนนี้ที แล้วก็ขึ้นห้อง มานั่งมองกำไลในมือ
"CTloveAF" ถ้ารักกรูแล้วทำกับกรูแบบนี้ทำไมว่ะ เห้อหงุดหงิดว่ะ อยากจะข่วนหน้ามันให้แหกระบายความแค้น
ผมนั่งมองกำไลนั้นจนค่ำ แล้วก็มีคนเปิดประตูเข้ามา พร้อมกับถุงอะไรไม่รู้
"พี่น้อยให้เอาไก่รวนมาให้" แล้วมันก็วางลงบนโต๊ะ พร้อมกับหันหลังจะออกไปจากห้อง
"เดี๋ยวสิ คุยกันหน่อยมั้ย"
"ถ้าจะคืนของ เตอร์ไม่รับคืน เตอร์อยากให้" มันพูดโดยไม่หันมามองผม แล้วมันก็ออกไป คืนนี้ผมก็ยังคงไม่ได้ความกระจ่างในเรื่องที่เกิดขึ้นซักที
เหมือนเราเป็นคนผิดเลยนะเนี่ย นี่มันนอกใจผมแต่ผมรู้สึกผมเป็นคนผิดยังไงก็ไม่รู้สิ นี่ยังกันนะเนี่ย สับสนอ่ะ
เอาไปคืนมันดีกว่า โธ่เอ๊ยของแค่นี้จะเอามาง้อ แต่นี้ก็หนักสองบาทได้เลยนะ สี่หมื่นแล้วนะเนี่ย
เชอะ ของแค่นี้ซื้อช้านไม่ได้หรอกย่ะ เพราะฉันสวย แรง และ แพงมากกกกกกกกกก 5555+
ผมตัดสินใจ เดินขึ้นไปหามันพร้อมกับกล่องใส่กำไล
"ก๊อกๆๆๆ" สักพักก็มีคนเดินมาเปิด
"ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม" มันเปิดประตูให้เค้าเข้าไป
"ฟ่าเอาของมาคืน"
"ก็เตอร์บอกแล้วไงว่าอยากให้อยากให้ ฟ่าจะเอามาคืนทำไม"
"อยากให้ในฐานะอะไร"
"เมีย"
"แน่ใจหรอ เตอร์ทำกับคนที่เตอร์พูดว่าเมียแบบนี้หรอ"
มันเดินไปที่เตียงแล้วล้มตัวนอนลงคว่ำไปกับเตียง ผมเดินตามไป
"เตอร์ เราสองคนโตๆกันแล้วนะ คุยกันด้วยเหตุผลดีกว่า เตอร์จะเอายังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น"
มันยังคงเงียบแล้วไม่พูดไม่จาอะไรทั้งนั้น แถมมันยังเอาหมอนมาอุดหูไว้ด้วยซ้ำ ผมดึงหมอนออก
"เตอร์ ถ้าเตอร์ไม่มีเหตุผลให้ฟ่า ถ้าฟ่าก้าวขาออกจากห้องนี้ไป ฟ่าจะถือว่าเราสองคนเป็นแค่เพื่อนกัน"
พูดจบผมก็โยนกล่องกำไลเฉียดหน้ามันไปนิสนุง แล้วก็สะบัดก้นเดินออกจากห้อง
มันรีบลุกขึ้นแล้วดึงผมไว้ เรียกว่ากระชากดีกว่า มันดึงผมเข้าไปกอด แล้วก็ร้องไห้ออกมา
ผมไม่ได้พูดอะไรยืนให้มันกอดอยู่สักพัก ก็ขยับตัวเหมือนให้รู้ว่าปล่อยกรูได้แล้ว
"น้ำตาแก้ปัญหาไม่ได้หรอกนะ ฟ่าต้องการเหตุผลที่มันมีน้ำหนัก ไม่ใช่คำแก้ตัวพล่อยๆ ถ้าเตอร์ให้ไม่ได้ นับจากวันนี้ไป เราสองคนใช้คำว่าเพื่อนก็เหมาะสมที่สุดแล้ว"
"ไม่เอาเตอร์ไม่เป็นเพื่อน" มันพูดไปก็ปาดน้ำตาไป
"แล้วเหตุผลหล่ะ" แล้วมันก็เงียบอีกตามเคย "ไม่มีใช่ป่ะ งั้นสถานะความเป็นผัวเมียของเราขอให้หยุดลงซะ"
ผมจะเดินออกจากห้องมันก็เดินมาขว้างไว้
"ถ้าเตอร์ทำอะไรฟ่า ต่อไปม้แต่คำว่าเพื่อนฟ่าก็จะไม่มีให้ ถอยไป เราสองคนห่างกันสักพักฟ่าว่าดีที่สุดแล้ว"
มันทรุดตัวลงนั่งไปกับพื้น ผมเดินเลี่ยงแล้วออกจากห้องไป ในใจก็สั่งให้น้ำตาอย่าไหลออกมา
เราต้องไม่ร้อง ไม่ร้อง ไม่ร้องงงงงงงงงงงงงง แล้วผมก็ไม่ร้อง แต่พอถึงห้องน้ำตาก็เริ่มเอ่อมาที่เบ้าตา
อาบน้ำดีกว่า ร้องไห้ใต้ฝักบัว คงไม่มีใครรู้หรอก ฮ๋าๆๆๆๆๆ (ปล.คนอ่านห้ามรู้ทันว่านู๋ร้องไห้ใต้สายน้ำนะ)
ผมมานั่งเช็ดตัวเช็ดผม ทาครีม (ปล.คนอกหักจำไว้ เสียใจได้แต่อย่าหยุดสวย) ก็คิดทบทวนเรื่องราวต่างๆนานา
ยอมรับเลยว่า ทุกถ้อยคำที่ทุกคนเม้นท์ในเล้า มันเด้งขึ้นมาทำคำพูด มันทำให้ผมมีกำลังใจ
และมีสติคิดวิเคราะห์ ว่าควรทำอย่างไรต่อไป แล้วผมก็เลือกที่จะไม่วิ่งตามเตอร์อีกต่อไป
ถ้ามันรักผมจริงมันต้องเอาความเชื่อใจของผมกลับคืนมาให้ได้แบบที่เฮียบอก
ผมเลือกที่จะกินยาคลายเครียดเพื่อให้ได้พักผ่อน ผมรู้ว่ามันไม่ดี อย่าทำตามนะครับ
ยาจะกินต้องปรึกษาแพทย์ก่อน ยาทั้งหมดที่ผมกินก็แพทย์เป็นคนจ่ายให้ครับ
อย่าไปซื้อทานเองนะครับ มันไม่ดี แล้วผมก็หลับไปในบัดดล................
:L2: :L2: :L2:เฮง เฮง ทั้งปีนะค๊าบบบบบบ :L2: :L2: :L2:
-
อ่านไปใจสั่นมาก ถึงมากที่สุด !!
กลัวจริงๆ ว่า ฟ่า จะใจอ่อน (พี่คงเป็นเอามาก 5555+)
แบบนี้ก็ดีนะฟ่า ให้เค้ารู้สถานะตัวเค้าเองบ้าง
เป็นพี่ก็อยากได้คำตอบเหมือนกันว่าทำไป "ทำไม"
แบบที่เฮียฟ่าบอกแหล่ะ ความเชื่อมั่นอ๊า ครั้งละคน ก็เกินพอ ...
พี่ยังอยากย้ำคำเดิมว่า อยากให้เตอร์ "รักฟ่า" ไม่ใช่ "เคยชิน" ...
ถึงพี่เป็นแค่คนอ่านที่ตามอ่านแค่ตัวอักษรที่ฟ่าบอกเล่า
แต่มันก็คิดว่าผูกพันกับเรื่องของฟ่่าระดับนึง (ขี้ตู่ไปเองป่ะเนี้ย)
ถึงรักเตอร์เท่าไร ฟ่าก็ต้องรักตัวเองให้ได้มากพอๆ กัน ...
เป็นกำลังใจให้นะคะ
เฮง เฮง เฮง ไม่ขออั่งเปา แตะเอีย แตะอั๋ง ขอ...น้องฟ่าแทนได้ป่าว 555+
โชคดีคะ ;]
-
ลบแร้ว อิอิ
-
ประทับใจคำพูดเฮียมาก
เชื่อเฮีย....ฟังเฮียนะฟ่า
เค้าไม่รักเราแล้ว...ปล่อยเค้าไปดีที่สุด
เค้าไม่ได้เกิดมาเพื่อเรา...ยื้อเท่าไหร่ก็มีแต่ความเจ็บปวด
รักตัวเองให้มากนะ ยังมีคุณที่รักเราอีกเยอะ
สู้ๆๆๆๆ :L2: :กอด1:
-
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้ฟ่าเข้มแข็งและมีความสุขนะครับ
-
แค่เป็นเพื่อน ก็เกินพอ แล้วคนดี
อย่ามามี น้ำตา ให้ฉันเห็น
ฉันร้องไห้ จนเลือดตา แทบกระเด็น
เช้าบ่ายเย็น เธอไม่เห็น จะห่วงใย
นอกใจกัน ก็เท่ากับ ว่าไม่รัก
ฉันขอพัก ผัวเมีย ไว้เสียก่อน
จนกว่าเทอ จะกลับใจ ค่อยอุทรณ์
แล้วค่อยย้อน คืนกลับมา หาอีกคน
ฉันจะยืน อยู่ที่เดิม ที่ฉันยืน
เมื่อไรตื่น ขึ้นมา จากความหลง
กลับมาหา ฉันได้ อย่าพะวง
ฉันยังคง รอเธอ ไม่เผลอใจ
แต่อย่าไป ให้มันนาน ฉันไม่แน่
จะผันแปร จากเธอไป ได้เสมอ
จะเปิดใจ ให้คนที่ ดีกว่าเธอ
เธอจะเก้อ เมื่อกลับมา แล้วช้าไป
ขอเหตุผล ให้ฉันหน่อย จะได้ไหม
เพราะอะไร เธอจึงได้ ย่ำยีฉัน
เพราะไม่รัก กันแล้ว หมดใจกัน
โปรดบอกฉัน ได้ไหม อย่าใจเย็น
ฉันรักเธอ เพียงคนเดียว ไม่เหลียวมอง
ใครจะจ้อง จะจีบฉัน ไม่หวั่นไหว
เพราะรักเธอ คนเดียว ไม่เคยรักใคร
แต่สุดท้าย ได้มาคือ น้ำตานอง
เค้าว่าสุด มือสอย ต้องปล่อยไป
ฉันยื้อไว้ นานแล้วหนอ ก็ล้าถอย
อย่าให้ฉัน ต้องปล่อยเธอ ให้หลุดลอย
เพราะอย่างน้อย เธอคือรัก ที่มากมาย
-
นับถือผู้ชายคนหนึ่งที่ฟ่าเรียกเค้าว่า"เฮีย" สุดๆ ถูกใจ กดไลค์ ให้กิ๊ฟ กันเลยทีเดียว
ไม่มีอะไรจะพูด แค่มายืนยันคำพูดของเฮียว่าถูกต้องแท้จริงเป็นที่สุด
เตอร์ทำเอง เตอร์ต้องแก้เอง แต่นี้ อะไร? :เฮ้อ:
ฟ่าอย่าได้แคร์สวยๆอย่างเรา และแพงมากอีกต่างหาก 555
อ่านไปอ่านมา จะเศร้าๆ น้ำตาจะไหล ฟ่าก็มาตัดฮาซะงั้นอ่ะ
แต่ก็ดีนะ แสดงให้เห็นว่าอัลฟ่าเข้มแข็งมากแค่ไหน
ตรงกันข้ามสามีเธออ่อนแอมากกกก :z3:
แต่ยังไงก็เอาใจช่วยทั้งสองคนนะ :กอด1:
-
ไม่ใช่ความรักของตัวเองแต่ทำไม่มันเศร้าจัง
:m15:
-
:กอด1: คนเก่ง
สมน้ำหน้าเตอร์มัน นุ้งฟ่าเก่งมาก ป้าว่าตัดสินใจถูกแล้วค่ะที่ทำแบบนั้น
ถ้าเค้ายังไม่ชัดเจนแบบนี้ ปล่อยเค้า ให้เค้ามีสติคิดให้ได้ดีกว่า ว่าเค้าควรจะเรียกความเชื่อใจกลับมายังไง
อยากให้นุ้งฟ่ามีความสุขต่อไปนะคะ "อกหัก ก็อย่าหยุดสวย" ป้าละชอบจริงจริ๊งงงงง o13
:L1:นุ้งฟ่าคนเก่ง :L2:
-
o13ฟ่าทำดีที่สุดแล้วววว ต่อจากนี้ไห้เตอร์มาวิ่งตามความรักเราบ้างงงงง
ฟ่าสู้ๆน้า เป็นกำลังใจไห้เสมออออออออออ o13
-
เฮียเป็นที่พึ่งของฟ่าได้เสมอ :mc4:
ระหว่างพักใจ ฟ่าก็เปิดโอกาศให้ตัวเองบ้างนะ อย่ายึดติดกับสิ่งเก่าๆ
ฟ่าพิสูจน์ตัวเองมานานแล้ว คราวนี้ถึงเวลาที่เตอร์ต้องพิสูจน์รักแท้ของเตอร์ที่มีให้ฟ่าบ้างแล้วล่ะ
ให้รู้กันไปว่าฟ่าก็สวยเลือกได้เหมือนกัน.... o13
-
ไม่มีอะไรจะบอก แต่บอกได้แค่ว่า คิดแบบที่เฮียบอก แล้วฟ่าจะดีเอง เตอร์ก้อโตแล้ว ถ้าคราวนี้มันแก้ปัญหานี้ไม่ได้ ฟ่าก้อไม่ควรจะรอมัน คนเราต้องโตขึ้นตลอดเวลา ไม่ใช่เล่นขายของเป็นเด็กๆ ไปวันๆ ทำไร ไม่ต้องคิด ทำอย่างนี้ไม่ได้ ไม่งั้น ต่อไป มันจะเป็นที่พึ่งให้ฟ่าได้ยังไง เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ นะพี่ขอบอก
-
เฮียนี่ของแรงเนอะ คิดถึงก็มาในบัดดล :z2:
ดีใจที่นุ้งฟ่ามีกำลังใจดีอยู่ ก็ปล่อยไปตามธรรมชาติ อย่าหมกหมุ่นมาก ทำใจร่มๆนะ เดี๋ยวอะไรๆ ก็คงดีเองแหละ
ส่วนน้องเตอร์พี่ว่าเค้าคง งง กับตัวเองแหละ คงพยายามคิดหาเหตุผลที่ดีอยู่ ที่จะทำให้ฟ่าให้อภัยเค้า
เพราะกลัวว่าถ้าเหตุผลไม่ดี ไม่เพียงพอ ฟ่าคงไม่ให้อภัย ไม่รักเค้าอีก เลยไม่พูด ไม่อธิบาย ทำตัวเนียนปกติไป
แต่พี่ว่าเตอร์ก็มีความอดทนนะ ไม่เห็นเล่าให้คุณพ่อ คุณแม่ฟัง คงพยายามที่จะแก้ปัญหาที่ตัวเองก่ออยู่แหละ
ก็ไม่ได้ว่าเข้าข้างเตอร์ แต่พี่ว่านุ้งฟ่า คงต้องให้เวลาเค้าได้สำนึกผิด ให้เค้าพยายามแก้ปัญหา และให้เค้าเรียกความไว้ใจ
เชื่อใจ จากฟ่ากลับมาให้ได้ สร้างปัญหายิ่งใหญ่ไว้ ต้องใช้เวลาเยอะ (เรียนผูกก็ต้องหัดเรียนแก้ :z6: นะน้องเตอร์)
ตอนนี้ให้น้องเตอร์ วิ่งวุ่นวายใจบ้าง ลงแดง ตามฟ่าบ้าง สะใจ หุหุ
ช่วงนี้นุ้งฟ่าก็ทำตัวสวย ใส ไปเรื่อยๆ นะจ๊ะ ตาม concept อย่าหยุดสวย แม้จะกลุ้มมากแค่ไหน อิอิ
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์ :โป้ก1: ทำแทนฟ่า
-
กอดน้องฟ่า.. :กอด1:
เก่งมากจ้ะฟ่า...บางปัญหาฟ่าก็แก้เองไม่ได้หรอก มันขึ้นอยู่กับเตอร์มากกว่า
พี่ชอบที่เฮียบอกฟ่ามากเลย..เฮียแนะนำถูกต้องแล้วจ้ะ
ส่วนเรื่องพ่อกับแม่ของเตอร์ ฟ่าอาจจะอึดอัดใจเวลาเจอกัน แม้ในวันนึงเตอร์กับฟ่าอาจจะเลิกกัน พี่ว่าท่านทั้งสองใจกว้างพอและยังรักฟ่าเหมือนเดิมแน่ๆ แค่อาจจะเสียดายที่ไม่ได้ดองกัน
สู้ๆนะจ๊ะ...อุปสรรคครั้งนี้น่าจะทำให้เตอร์รู้แล้วหล่ะว่าฟ่าไม่ใช่ของตาย และถ้าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมเค้าคงต้องทำอะไรบ้าง...
เป็นกำลังใจให้จ้า.... :L2:
ปล. ยังอ่านไม่ถึงไหน...โดดมาตอนล่าสุดอีกแล้ว คริคริ
-
อยากจะบอกให้เข้มแข็งไว้ ความรักเมื่อมีได้ก็หายได้ แต่ถ้าจำได้ไม่หายไป ขอให้่เก็บความทรงจำดีๆ ไว้แล้วทิ้งสิ่งแย่ๆ อย่าให้ความทรงจำเหล่านั้นมันทำร้ายและกัดกินฟ่า ขอให้ฟ่ารู้ไว้เสมอว่าฟ่ามีเฮีย มีเพื่อน มีครอบครัวที่รักฟ่ามากๆ หลายๆ คนเห็นค่าของฟ่า รักฟ่าสิ่งที่ฟ่าเป็นและมี แต่ถ้าใครไม่พอใจและคิดว่าเราไม่เพียงพอ พี่อยากให้ฟ่าปล่อยเขาไป แต่ให้ตระหนักว่าสิ่งเหล่านั้นไม่ได้ทำให้ฟ่าเสียคุณค่าอะไรไปเลย ฟ่ายังมีคุณค่าเหมือนเดิม เพียงแต่เขาไม่พอก็เท่านั้น
รักตัวเองให้มากๆ ทำตัวเองให้ดี เรียนให้จบ โตขึ้นให้ได้ ความรักไม่ใช่การที่เราทุ่มเทฝ่ายเดียว มันต้องทุ่มเททั้งสองฝ่าย ขอให้จำได้ว่าคำว่า "รัก" คือสิ่งที่มาจากคนสองคน ไม่ใช่คนๆ เดียวเท่านั้น
สู้ๆ ค่ะ เอาใจช่วย
-
เฮียว่าไง เค้าว่าตาม อิ อิ :-[
ที่เฮียพูดมาจริงทุกอย่าง เรื่องนี้ฟ่าไม่ได้เป็นคนทำให้มันเกิดขึ้น
แต่เตอร์ต่างหาก เพราะฉะนั้น ถ้าจะมีใครสักคนต้องรับผิดชอบ คนๆนั้นก็ต้องเป็นเตอร์
อย่าให้คนอื่นๆที่ได้รับความเสียหายต้องทุ่มอยู่ฝ่ายเดียว
ถ้าเตอร์อยากได้ฟ่าคืนมา ก็ต้องลงมือทำอะไรสักอย่าง ไม่ใช่แค่ร้องไห้ แล้วเงียบ
แต่ตอนนี้เว้นระยะให้ฟ่าได้พักเหนื่อยบ้าง...
ส่วนฟ่าก้รักตัวเองให้มากๆนะ ใครจะวิ่งตาม วิ่งนำหน้าอะไรยังไง ไม่ต้องไปสน
ไปของเราเรื่อยๆแบบนี้แหละ ถ้าเตอร์อยากอยู่ข้างๆฟ่า เดี๋ยวเตอร์ก้หาทางตามมาเอง ฟ่าไม่ต้องหยุดรอ
ให้โอกาสตัวเองได้รักตัวเองบ้างเถอะ รักคนอื่นมาเยอะแล้ว
:กอด1:
-
รักตัวเองให้มาก ๆ น้องฟ่า...เข้มแข็ง..แล้วทุกอย่างจะดีเอง..เป็นอีกหนึ่งกำลังใจ
-
เฮียพูดได้ดีมาก
ขอให้ฟ่าเข้มแข็งมากๆนะจ๊ะ
โอกาสมีให้กับคนที่สมควรให้เท่านั้น
-
ดีมากหนุ่มน้อย สวยใสเชิ่ดน้อ
-
...ห่างกัน ต่างคนต่างอยู่ ดีที่สุดแล้วน้องฟ่า ณ.ตอนนี้
...ไม่ไหวอะ น้องเตอร์มัน..อมพะนำ อึดอัดน่ะ ตัวเค้าเองยังไม่รู้เลยว่าเค้าทำไปเพื่ออะไร ถึงเอาไฟเข้าบ้าน
...ไปเร่งรัดเอาเหตุผลมา ก็อาจจะได้ คำแก้ตัว ที่ไม่ใช่ความจริงก็ได้ คำพูดที่ต้องกาให้เราได้แค่..ความสบายใจ
...ใจเค้าอาจไม่อยู่ที่เราแล้วก็ได้ มันถึงไม่มีอะไรจะพูดจะบอก ปล่อยไปเถอะ หาความสุขใส่ตัว รักตัวเองให้มากๆๆ
...ทำตัวให้สวยๆๆ เข้าไว้อย่าได้แคร์ เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น นานๆๆเข้าห่างกัน ใจที่รักกัน มันก็จะจืดจาง แล้วค่อยเริ่มต้นใหม่
...อาจเป็น..คนใหม่ ...หรือ รักครั้งใหม่ กับ..คนเก่า ก็ว่ากันไป ตามเหตุตามผล ตามใจปรารถนา ว่างๆเหงาๆๆก็มาเขียนไดฯ ให้อ่านทุกวันก็ได้นะ สู้โว้ย :L2:
-
:กอด1: :กอด1: เป็นกะลังใจให้นุ้งฟ่าคนงาม (เศร้าได้แต่อย่าหยุดสวย --> กดไลท์ o13)
ไม่รู้จะเม้นท์ยังงัยแล้ว คงได้แต่เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ ผ่านช่วงเวลาแย่ๆแบบนี้ แล้วก้อรู้ใจตัวเองในที่สุดนะ (โดยเฉพาะเตอร์)
-
ประทับใจในคำพูดของเฮียน้องฟ่ามาก
น้องฟ่าครับ
พี่ว่าดีแล้วครับ
ที่ต่างคนต่างอยู่
น้องฟ่าต้องรักตัวเองให้มากๆนะครับ
อันไหนไม่ใช่ของของเราก้อไม่ใช่
ของของเราอยู่วันยังค่ำ
สู้ๆๆครับ
-
ชอบ เฮีย มากๆเลย
เฮีย พูดถูกทุกอย่าง
เป็นกำลังใจให้น้องฟ่านะคะ
ทุกคนในเล้าก็คอยเป็นกำลังใจนะคะ
+ 1 ให้เฮียแล้วกันให้น้องฟ่าด้วย
-
กดไล๊ ให้เฮีย เบาๆ
เฮียค๊ะ สุดยอดจริงๆค่ะ
แบบที่เฮียว่าอ่ะ ..ใช่เลย
ถึงจะมีหรือไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ ไม่ตายหรอก
ถ้ามันถึงทางที่เรียกว่า...ตันจริงๆแล้ว ก็ปล่อยมันไปเหอะ
-
:กอด1:นุ้งฟ่า
ทำดีที่สุดแล้ว
Do the best thing you can!
นิสัยคน จะแก้ได้ ถ้าอยากแก้
รักจริงแท้ รักแน่นอน ไม่แปรผัน
พิสูจน์ซิ พิสูจน์มา ว่ารักกัน
อย่าปล่อยวัน คืนเนิ่นนาน ผ่านข้ามปี
แต่ถ้าไม่ อยากแก้ ไม่ต้องแก้
รักแย่..แย่ มันแพ้ใจ ให้ถอยหนี
ไปให้ไกล ไอ่นิสัย ไม่รักดี
จบซะที ไม่มีซ้ำ ให้ช้ำใจ
:seng2ped:เซ็งเปรตว่ะ..เตอร์ นิสัยน่ะนั่น
รับไม่ได้ว่ะ ไอ่น้อง
:L2:แล้วฟ่าจะดีขึ้นเอง เชื่อเฮีย
-
ดีแล้วฟ่า สบายๆ ทำตัวปกติ เราไม่ได้เป็นตัวปัญหา ให้คนที่สร้างปัญหาก็จัดการไปเอง มีความสุขกับทุกวันนะฟ่า :กอด1:
-
วันนี้อาจจะเสียใจแทบเป็นบ้า วันหน้าอาจจะมีความสุขใจที่ได้เลิกจนเต็มปรี่ก็ได้
รู้สึกผิดหวังกับเตอร์มากที่เตอร์ไม่เคลียร์กับฟ่า แต่ใช้วิธีเข้ามาแว๊บ ๆ ในชีวิตทุกวัน
ไม่คิดจะพูดอะไรที่จะทำให้บรรยากาศมันดีขึ้น เพราะคิดว่าฟ่างอนเดี๋ยวก็หายเหมือนทุกครั้งเหรอ
ฟ่าถามเหตุผลไม่มีให้ ทำให้คิดอีกว่าช่วงที่ฟ่ากลับมาอยู่ห้องนี่ เตอร์ไปไหน
ยังกลับไปหา ไปคบ ไปพบเจอกับยัยเตเต้นั่นอยู่หรือเปล่า ....
ทำอย่างที่เฮียแนะนำคงจะดีที่สุดสำหรับตอนนี้ เฮียรักฟ่าอย่างจริงใจที่สุดแล้ว
... สำหรับเตอร์ พี่บอกได้แค่ว่า .. ผิดหวังเตอร์มาก ...
อุตส่าห์แอบหวังว่าเตอร์จะเข้ามาขอโทษ แต่ไม่มีซักคำเหมือนไม่ได้ทำอะไรผิด เฮ่อ
-
ชอบคำนี้ ของเฮีย...ความรักอ่ะมันให้ได้แค่ครั้งละคน ส่วนความเชื่อใจอ่ะ มันให้ได้แค่คนละครั้ง ...ปลื้มเฮีย ^^
นุ้งฟ่า ถูกค่ะ เพราะเรา สวย แรง และแพงมากกกก 5555+ และ อกหัก อย่าหยุด สวยยยยย ฮิๆ...
เห็นนุ้งฟ่า ยังเล่นมุข ได้แบบนี้ อารมณ์และความรู้สึกคงดีขึ้นมาก พี่ก็หายห่วง
คิดได้แบบนั้นก็ดีแล้ว เฮียเค้าพูดถูกทุกอย่างนั่นหละ ในเมื่อเค้าเป็นคนทำลายความเชื่อใจ มันก็หน้าที่เค้าที่จะต้องสร้างมันขึ้นมาใหม่เอง
เค้ารักเรา แต่ถ้าเค้าไม่รู้จักพอ .... ก็ต้องเป็นฟ่าซะเองที่ต้องรู้จักพอ ... "พอกันที สำหรับผู้ชายคนนี้"
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ... :man1:
-
พี่ฟ่า สู้ๆนะคัฟ :L2:
ผมเป็นกำลังใจให้
ผมไม่รู้หรอกว่าเวลาอกหักรู้สึกยังไง
แต่พอผมอ่านเรื่องพี่ฟ่าแล้ว ใจมันหายทุกที
พี่ฟ่าสู้ๆนะครับ ผมไม่อยากให้พี่ฟ่ากะพี่เตอร์เลิกกันง่ะ
ไอพี่เตอร์มาอธิบายให้พี่ฟ่าทราบเดี๋ยวนี้เลย :angry2:
เป็นกำลังใจให้พี่นะครับ :3123:
-
นุ้งฟ่าโชคดีมากมายที่มีเฮียยืนอยู่ข้างๆ คอยให้กำลังใจ คอยให้คำปรึกษา
กอดๆ คนสวย ^^
-
รักเฮีย :-[
เฮียมาทีไรได้ใจทุกทีเลย
ที่เตอร์ไม่พูด เพราะไม่มีอะไรจะแก้ตัวไง เพราะเค้าทำผิดจริงๆ เค้าก็คงรู้ตัว
ห่างกันซักพักก็ดี เผื่อจะคิดอะไรได้กันทั้งคู่
:กอด1:
-
:เฮ้อ:
เห็นวิธีการแสดงออกของเตอร์ครั้งนี้แล้ว :seng2ped:
จำวันวานได้บ้างมั้ยเนี่ย
"เบื่อที่นี้รึยัง" อยู่ดีดีผมก็ถามมันโดยที่ไม่ได้มองหน้า
"ไม่เคยเบื่อเลยสักวินาทีเดียว ผมรู้สีกว่าผมยิ่งชอบพี่มากขึ้นกว่าเดิม แม้ว่าพี่จะชอบทำตาโตใส่ผมก็ตาม"
"คิดยังไงต่อไป"
"เรื่องอะไรคับ"
"เรื่องของเราสองคน"
"ผมจะรักพี่อย่างนี้ตลอดไปแล้วก็จะไม่เลิกรักแม้ว่าพี่จะเลิกรักผมก็ตาม"
"จะเชื่อได้ไง"
"ไม่รู้สิ ผมไม่ได้ขอให้พี่เชื่อผมตอนนี้ดูผมต่อไปเรื่อยๆ วันไหนที่พี่รักผม ก็บอกให้ผมได้รับรู้บ้าง"
"รักแท้หรือแค่เหงา"
"ผมกับความเหงาอยู่กันมาจนเป็นเพื่อนกันแล้ว เพราะฉะนั้นผมแยกแยะออกได้แน่นอนว่าที่ผมทำกับพี่มันเป็นรักแท้ไม่ใช่แค่เหงา" รู้สึกว่าผมเริ่มน้ำเน่าไปกับมันนะ
"สัญญาได้มั้ย ว่าจะรักเราคนเดียว"
"ได้ครับ ผมสัญญาผมจะรักพี่คนเดียว ความตายเท่านั้นที่จะพรากผมไปจากพี่ได้"
"ดูลิเกมากไปป่าวเนี่ย" ผมวักน้ำในอ่างสาดใส่มัน
"อย่าดิเปียกหมดแล้วเนี่ย เดี๋ยวหน้าเป็นสิวไม่หล่อน๊า" ผมหัวเราะชอบใจแล้วเลิกเล่นน้ำในอ่างลุกมานั่งตรงประตูข้างๆมัน
"นั่งด้วย"
"พี่........รักผมบ้างมั้ย"
"ก็รู้สึกดีอ่ะ" ผมมองไปที่ท้องฟ้าข้างนอก ที่อึมครึมเหมือนฝนจะตก
"แล้วมื่อไรจะรักผมอ่ะ ผมไม่ทำให้พี่ผิดหวังหรอก ผมสัญญา"
นึกถึงเพลงเก่าของนูโวเพลงนี้ เพลงเดียวเลย (นุ้งฟ่าเกิดไม่ทันแน่ๆเลย :laugh: )
http://www.youtube.com/v/xZbxMAU8e-A
แม้ว่าเราเคยตกลงกันไว้ด้วยวาจา
ตกลงกันเป็นสัญญาร่วมกัน
มันก็ผ่านๆ ไปแล้ว ปล่อยให้เป็นเรื่องของวันวาน
ช่างมัน ช่างมันเถิด
รู้ว่าเธอคงสับสนและคงคิดจะลา
แต่ผิดกับคำสัญญาที่เคย
ความรู้สึกผิดในใจ อย่าให้มันทำร้ายเธอเลย
ช่างมัน ช่างมันเถิด
**เพียงสัญญาปากเปล่า เพียงแค่ลมปากเป่า อย่าให้ใจมันติดค้าง
ความรักมีก่อเกิด มันก็มีวันจาง อย่าๆคิดมากอยู่เลย
โลกไม่มีเพียงแต่เรา ชีวิตนั้นยังยาว
ก็ยังต้องเจอเรื่องราวมากมาย
ลืมเสียเถิดว่ามีฉัน อย่าให้มันขัดขวางทางไป
ช่างมัน ช่างมันเถิด
*คนเราทุกคนย่อมมีจุดหมาย
มีลมหายใจเพื่อความฝัน
ทางใดที่ดีต้องไปทางนั้น
อย่าหยุดความฝันของเธอ
ปล เฮียเป็นสมาชิกสมาคมมุขเสี่ยว ณ เฟซบุค ใช่มิเนี่ย o13
-
ผ่านมาเนินนานเตอร์ยังไม่เข้ามา
เคลียตัวเองอีกรึ
ฟ่าอย่าให้ความรักมันบังตา
รักอย่างมีสตินะฟ่านะ
มองให้ยาวๆคนคนนี้คนที่ฟ่าจะ
ฝากชีวิตไว้กับเค้า แน่นะ
-
o13 o13 เฮียสุดยอด แต่ละประโยคตรึงใจมากอะ
พี่ฟ่าทำดีแล้วค่ะ สู้ต่อไปค่ะ เปนกำลังใจให้นะค่ะ (ใจจริงก็อยากให้กลับมาคบกันนะ แต่ถ้าเตอร์ยังเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แบบนี้ ก็ไม่อยากลุ้นอะ ไม่อยากเห็นพี่ฟ่าเจ็บซ้ำซาก สู้ให้พี่ฟ่าเจ็บตอนนี้แล้วเก็บเปนความทรงจำระหว่างพี่ฟ่ากับเตอร์ไว้ว่าครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตร่วมกันมาอย่างมีความสุขอะ)
เฮ้อ...เบื่อเตอร์ที่ ทำตัวเปนเด็กไม่รู้จักโต ต้องเปนพี่ฟ่าเปนคนเปิดประเด็นตลอด :z3: :z3:
สุดท้าย... :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:รักพี่ฟ่าที่ซู้ด
-
เค้าลงเพลงไม่เปนอะ เลยมาแต่เนื้อร้อง พี่ฟ่าลองฟังดูนะค่ะเพราะดี เพลง มั่นใจในรัก ไม่มั่นใจในเธอ ใจจิงอยากให้เตอร์ฟังอะ เผื่อจาคิดอะไรออก แต่ก็อยากให้พี่ฟ่าฟังด้วยค่ะเพราะดี เจ็บดี คนใจอ่อนอย่างเราๆจะได้ไม่ให้อภัยเค้าง่ายๆเหมือนที่ผ่านมา
"คำว่ารัก ทุกครั้งที่เธอบอกฉัน
มันทำให้ใจสั่น มันทำให้หวั่นไหว
ก็พอรู้ รักกันต้องเชื่อใจ
แต่ก็คิดมากไป กลัวเธอจะทิ้งกัน
ก็รู้ ว่ารักขึ้นอยู่กับความไว้ใจ
แต่ทำไมยังไม่มั่นใจ ไม่รู้เลย
ยังกลัวหวั่นไหว หวั่นใจกับรัก
กลัวต้องเจ็บต้องช้ำกับคำว่าไว้ใจ
*ฉันมั่นใจในรัก แต่ไม่มั่นใจในเธอ
กังวลว่าหากเผลอ เธอจะทำให้ช้ำใจ
กลัวเชื่อใจไปแล้ว สุดท้ายเธอทำให้เสียใจ
ถ้าเธอทิ้งฉันคงไม่ไว้ใจใครอีกเลย
ก็รู้ ว่ารักขึ้นอยู่กับความไว้ใจ
แต่ทำไมยังไม่มั่นใจ ไม่รู้เลย
ยังกลัวหวั่นไหว หวั่นใจกับรัก
กลัวต้องเจ็บต้องช้ำกับคำว่าไว้ใจ
*ฉันมั่นใจในรัก แต่ไม่มั่นใจในเธอ
กังวลว่าหากเผลอ เธอจะทำให้ช้ำใจ
กลัวเชื่อใจไปแล้ว สุดท้ายเธอทำให้เสียใจ
ถ้าเธอทิ้งฉันคงไม่ไว้ใจใครอีกเลย"
-
เฮียเป็นผู้ใหญ่ที่สามารถพึ่งพาได้เสมอ ถ้าไม่ใช่ญาติกันคงยุให้่ฟ่าจีบไปแล้ว มีแต่ความอุ่นใจและคำแนะนำที่ดีๆให้จริงๆ
รักตัวเองและตั้งใจเรียนให้จบนะฟ่า อะไรจะเกิดก็ปล่อยมันเกิด อีกสักพักความเจ็บปวดมันก็จะจางลง โอกาสยังมีอีกมากมายสำหรับคนน่ารักอย่างฟ่า
-
สำหรับพี่ สิ่งที่เตอร์ทำกับฟ่า เป็นเรื่องไม่ถูก ไม่สมควรที่จะอภัยให้กันง่ายๆ แต่ทำไมพี่อ่านไปพี่ก็สงสารเตอร์อ่ะ ยิ่งตอนที่ฟ่าบอกว่าเตอร์เอาหมอนมาอุดหู ตอนที่ฟ่าพยายามจะคุยเรื่องนี้ ทำให้พี่รู้สึกว่า เตอร์คงเจอภาวะที่กดดันมามาก และวิธีการหาทางออก พี่ก็ไม่รู้ เตอร์ จะมีคนให้ปรึกษา เหมือนฟ่า ที่มีคนรอบข้าง คนในเล้า และเฮีย บ้างมั้ย การที่เตอร์ไม่ยอมพูดอะไร ไม่มีเหตุผลให้ฟ่า และก็แสดงออกมาในรูปแบบนี้ เพราะเตอร์เค้าเองคงหาทางออกกับปัญหานี้ไม่ได้ แต่ก็พยายาม แสดงออกมาในรูปแบบที่ตัวเองคิดได้ ทำได้ คือ การที่เค้ายังอยู่ข้างๆฟ่า มาให้ฟ่าเห็นหน้า พี่คิดว่ามันเป็นวิธีนึงที่เตอร์ทำเพื่อพิสูจน์ตัวเอง แต่วิธีการ หรือ รูปแบบ อาจจะไม่ใช่ในส่งที่เราคาดหวัง อย่างที่เฮียบอกฟ่าวันนี้ พี่คิดว่าถูกทุกอย่างเลย เตอร์ต้องเรียกความเชื่อมั่นของฟ่ากลับมา แต่พี่แค่ห่วงเตอร์ว่าจะคิดได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง
-
สำหรับพี่ สิ่งที่เตอร์ทำกับฟ่า เป็นเรื่องไม่ถูก ไม่สมควรที่จะอภัยให้กันง่ายๆ แต่ทำไมพี่อ่านไปพี่ก็สงสารเตอร์อ่ะ ยิ่งตอนที่ฟ่าบอกว่าเตอร์เอาหมอนมาอุดหู ตอนที่ฟ่าพยายามจะคุยเรื่องนี้ ทำให้พี่รู้สึกว่า เตอร์คงเจอภาวะที่กดดันมามาก และวิธีการหาทางออก พี่ก็ไม่รู้ เตอร์ จะมีคนให้ปรึกษา เหมือนฟ่า ที่มีคนรอบข้าง คนในเล้า และเฮีย บ้างมั้ย การที่เตอร์ไม่ยอมพูดอะไร ไม่มีเหตุผลให้ฟ่า และก็แสดงออกมาในรูปแบบนี้ เพราะเตอร์เค้าเองคงหาทางออกกับปัญหานี้ไม่ได้ แต่ก็พยายาม แสดงออกมาในรูปแบบที่ตัวเองคิดได้ ทำได้ คือ การที่เค้ายังอยู่ข้างๆฟ่า มาให้ฟ่าเห็นหน้า พี่คิดว่ามันเป็นวิธีนึงที่เตอร์ทำเพื่อพิสูจน์ตัวเอง แต่วิธีการ หรือ รูปแบบ อาจจะไม่ใช่ในส่งที่เราคาดหวัง อย่างที่เฮียบอกฟ่าวันนี้ พี่คิดว่าถูกทุกอย่างเลย เตอร์ต้องเรียกความเชื่อมั่นของฟ่ากลับมา แต่พี่แค่ห่วงเตอร์ว่าจะคิดได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง
อ่านเม้นท์นี้เเร้วสะดุดกึ๊กเลย
เคยมีประโยคหนึ่งที่เตอร์พูดกับฟ่า
"เค้าไม่มีใครนอกจากตัวเองนะ เค้ามีเรื่องอะไรตัวเองคอยอยู่ข้างๆเสมอ ถ้าไม่มีตัวเองเค้าก็ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครที่พูดได้ทุกเรื่องแบบนี้"
เห้อๆๆๆๆๆๆ
ทำหนูน้ำตาไหลอีกแร้วนะ
ไหนจะเพลง ไหนจะกลอน
เง้อๆๆวันนี้วันอ่ารัยเนี่ย
-
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะครับที่คอยมาเป็นกำลังให้กันอย่างไม่ขาดสายอิอิ
ขอบคุณเพลงเพราะๆ คำกลอนซึ้งๆ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ทั้งในเล้า ทั้งพีเอ็ม ทั้งหน้าเฟซ
ขอบคุณแรงใจแรงเชียร์
ขอบคุณคุณป้าและพี่สาวที่แสนดีทุกคนที่เป็นที่ปรึกษาให้
แม้เราจะรู้จักกันผ่านอินเตอร์เนต แต่ผมก็รักทุกคนครับบบบ
นี้เป็นเช้าอีกวันที่เสียงโทรศัพท์ปลุกผม
"ฮัลโหล๋ฟ่า ตื่นยังจ้ะ"
"อ่าแตมป์ มีไรโทรมาแต่เช้าเนี่ย" เสียงสดใสเชียว
"มีเรื่องจะเล่าให้ฟังแต่ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องดีรึป่าว"
"เล่ามาเหอะ ถ้าไม่ใช่เรื่องไอ้เตอร์ทุกเรื่องก็ดีหมดแหละตอนเนี่ย"
"งั้นคงไม่ใช่เรื่องดีแล้วแหละ"
"งั้นแค่นี้นะ"
"เห้ยๆๆๆๆเดี๋ยวสิ ฟังก่อนๆ"
"อื้มว่ามาจิ" ผมลุกขึ้นนั่งคุย
"คือว่า แตมป์เจอสาเหตุของปัญหาทั้งหมดแล้วนะว่ามันมาจากอะไร"
"มาจากอะไรอ่ะ"
"คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เดี๋ยวไปหาดีกว่า จะได้พาหลักฐานไปแสดงตัวด้วย สิบโมงเจอกัน สตาร์บัคที่เดิมนะ"
"เห้ยเดี๋ยวดิ มีไรป่าวเนี่ย ทำไมคุยทางโทรศัพท์ไม่ได้อ่ะ"
"มันไม่ได้ฟีลลลลล"
"ขนาดนั้นเลยหรอ"
"ถูก แค่นี้นะ เดี๋ยวแต่งตัวก่อน"
"โอเคๆๆ" ผมอาบน้ำแต่งตัวรอเวลานัด พอถึงเวลาก็ไปตามสถานที่นัดหมายข้างต้น
ผมนั่งทานชามะนาว รอสองคนนั้น แต่ เค้าไม่ได้มากันสองคนเค้ามากันสามคน
"มานานยังฟ่า"
"สักพักแล้ว กินไรกันมารึยัง"
"ยังอ่ะ ยุ่ง เดินไปซื้อมาดิ๊ อ้นมึงกินไร ไปสั่งพร้อมไอ้ยุ่งป่ะ เดี๋ยวกุเลี้ยงเอง" แล้วแตมป์ก็ส่งกระเป๋าตังค์ให้ยุ่ง
"พาใครมาด้วยอ่ะ"
"มันชื่อไอ้อ้น เป็นเพื่อนพวกเราที่มหาลัย"
"แล้วมันมาทำไมอ่ะ"
"ก็มันเนี่ยแหละที่จะคลี่คลายเรื่องราวให้พวกเราเข้าใจ"
"ยังไงอ่ะ"
"เดี๋ยวรอพวกมันมาให้พร้อมก่อนเล่าทีเดียวดีกว่า"
"แตมป์นี้ เยอะส์"
"เอาน๊า ของดีก็ต้องมีพิธีกันบ้างสิ"
"คนฟังหัวใจจะหลุดออกมาจากอกอยู่แร้ว"
"แล้วตอนนี้ไอ้เตอร์มันให้เหตุผลกับฟ่ายัง"
"ยังอ่ะ เมื่อคืนฟ่าบอกมันไปว่า ถ้าไม่มีเหตุผลให้เราสองคนก็เป็นเพื่อนกัน แล้วฟ่าก็เดินออกมาจากห้องมัน แตมป์โทรเช็คหน่อยดิมันเป็นไงมั้ง"
"ทำเป็นใจแข็ง แต่ยังรักเค้าอยู่หล่ะสิ"
"ไอ้รักก็ยอมรับว่ารัก แต่รักมันก็ไม่ใช่หลับหูหลับตารัก ถึงวันนี้จะเป็นเพื่อนแต่ความหวังดีก็ยังมีให้มันอยู่"
"หราาาาาา"
"เดี๋ยวเถอะ อย่ามาล้อนะ"
"มาแร้วครับบบบบบ" ไอ้ยุ่งกับอ้นเดินมาพร้อมของกิน
"นั่งสิ ยืนกุมอะไรกันอยู่หล่ะ อ้น นี้ฟ่า"
"หวัดีครับ ฟ่าครับ"
"ไอ้อ้น กูขอเปิดประเด็นเลยนะ"
"เออ จัดมา"
"หลายวันที่ผ่านมาเมิงเห็นใช่ป่ะ ว่าไอ้เตอร์มันไม่พูดไม่จากับใคร" แตมป์
"เออใช่ กูก็ว่ามันแปลกๆ" อ้น
"เมื่อวันก่อนกูได้ยินเมิงพูดกับไอ้เตอร์ว่า เมิงแพ้กรูแล้วนะเว้ย กรูจีบน้องเตเต้ติดแล้ว กรูอยากได้คำอธิบายทั้งหมด" แตมป์
"แตมป์เมิงอย่าบอกนะว่าที่ไอ้เตอร์เป็นแบบนั้นเพราะมันแพ้พนันกรู" อ้น
"เดี๋ยวเมิงก็รู้ว่าเพราะอะไร เมิงเล่ามาก่อนว่าเมิงพนันอะไรกัน" แตมป์
"ก็วันนั้นกูกับไอ้เตอร์นั่งเล่นกีตาร์กันอยู่ใต้ตึกรอเมิงสองคนนั้นแหละ แล้วไอ้น้องเตเต้เนี่ยมันก็เดินมาถามทางกูสองคน กูอ่ะชอบน้องเค้า กูบอกไอ้เตอร์ว่ากูจะจีบน้องเค้า ไอ้เตอร์มันก็พูดกับกูว่า น้ำหน้าอย่างมึงหรอจะจีบติดไอ้อ้น กูก็เลยพนันกับมันว่า ถ้ากูจีบติดมันจะต้องเลี้ยงเหล้าก็ทุกอาทิตย์เป็นเวลาสามเดือน แล้วก็ซื้อข้าวมาให้กูกินทุกวัน แล้วมันก็พูดขึ้นมาว่า แล้วถ้ามันจีบติดหล่ะ กูจะให้อะไรมัน" อ้น
"แล้วมึงให้อะไรมัน" แตมป์
"กูก็ถามว่ามันจะเอาอะไรหล่ะ มันก็จอกีตาร์ตัวโปรดของกู กูสองคนก็เลยแข่งกันจีบน้องเค้า" อ้น
"เมิงสองตัวนี้มันชั่วจริงๆเอาความรักมาล้อเล่นแบบนี้ได้ไง" แตมป์
"ใช่ ชั่ว ชั่ว" ไอ้ยุ่งเสริมหลังจากที่นั่งกินไม่พูดไม่จาอยู่นาน
"ก็ทำไปเพราะความคึกคนองอ่ะ" อ้น
"แล้วผลออกมาเป็นยังไง" แตมป์
"กูก็แพ้อะดิ เพราะน้องเค้าให้เบอร์ไอ้เตอร์แต่ไม่ให้เบอร์กู กูก็เลยเสียกีตาร์ตัวโปรดของกูให้มัน แต่ไม่รู้เพราะอะไร วันนั้นกูเจอน้องเค้าหน้าเศร้าๆกูก็เลยเดินไปคุย น้องเค้าเหมือนจะอกหักมา กูก็ได้คุยกับเค้ามากขึ้นจนวันนี้ก็สนิทกันมากขึ้นแล้วอ่ะ หลังจากวันนั้นไอ้เตอร์ก็ไม่พูดไม่จาแบบที่เป็นเหมือนทุกวันนี้แหละ แต่กูว่าไอ้เตอร์มันไม่ได้จิงจังกับน้องเค้าหรอกมันแค่อยากเอาชนะกูอ่ะ"
"หรอ แล้วมึงรู้ป่ะว่าไอ้เตอร์มันมีแฟนแล้ว" แตมป์ถาม
"ไม่รู้ว่ะ"
"แฟนมันก็นั่งอยู่ตรงหน้าเมิงเนี่ย"
"หาาาาา"
"เมิงไม่ต้องหาอะไรแล้ว แล้วแฟนเค้าก็จับได้ว่าไอ้เตอร์แอบมีกิ๊ก แล้วเค้าก็ทะเลาะกัน เนี่ยแหละสาเหตุ เพราะไอ้เตอร์ไม่สามารถอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นได้ กูเลยต้องลากมึงมาอธิบายให้ฟ่าฟัง"
"แล้วกูควรทำอย่างไรต่อไปอ่ะ"
"กินขนมปังซะ"
"ฟ่าจะเอาไงต่อไปดี" ไอ้ยุ่งถาม
"ก็ไม่ทำไง จะจีบแข่งกันหรือจะตั้งใจไปจีบ มันก็จีบเหมือนกัน ฆ่าคนโดยเจตนากับไม่เจตนา ผลออกมาก็คือมีคนตาย มันก็ผิดอยู่ดี"
"แต่โทษของไอ้เตอร์มันไม่ควรหนักขนาดนี้นะ เพราะมันไม่ได้เจตนาจะนอกใจ" ยุ่ง
"ยุ่ง พวกเราทุกคนไม่จำเป็นต้องทำอะไรทั้งนั้น คนที่สร้างปัญหาเค้ายังไม่ทำอะไรเลย" ผม
"แต่ยุ่งอยากให้ฟ่าให้โอกาสมัน"
"ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ก็ให้โอกาสอยู่ไง ถ้าไม่ให้โอกาส ฟ่าคงโยนข้าวของมันออกมากองนอกห้องไปนานแล้ว"
"แตมป์ก็อยากให้ฟ่ารู้สาเหตุไว้ แต่ต่อไปฟ่าจะตัดสินใจทำอะไรยังไงก็สุดแล้วแต่ฟ่า แต่แตมป์กับยุ่งอยากให้ฟ่ากับเตอร์กับมารักกันอีก นึกถึงช่วงเวลาดีดีที่มีด้วยกันสิ แตมป์รู้สึกเสียดายเเทนอ่ะถ้าต้องเลิกกันจริงๆ"
"ขอบใจนะ อ้นด้วยขอบคุณมาก แต่ฟ่าจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น จนกว่าเตอร์จะมาอธิบายเรื่องทั้งหมดด้วยตัวเตอร์เอง"
"แล้วถ้าเค้ามาอธิบายฟ่าจะยกโทษให้มันป่ะ"
"ฟ่าขอฟังเหตุและผลก่อน แต่การนอกใจฟ่าพูดตามตรงฟ่ารับไม่ได้ แตมป์กับยุ่งเข้าใจฟ่านะ แตมป์เองน่าจะเข้าใจดี ถ้าวันข้างหน้ายุ่งทำแบบเตอร์ ฟ่าเชื่อว่าแตมป์คงทำแบบที่ฟ่าทำอยู่"
"แต่อ้นก็มีส่วนผิดนะฟ่า ที่ไปท้ามันอ่ะ ขอโทษด้วยนะ"
"อย่าคิดมากน่ะอ้น ถ้ามันไม่ทำตามคำท้ามันก็ไม่เกิดปัญหาหรอก ทุกคนไม่ต้องคิดมาก หาไรกินกันดีกว่าหิวแล้ว ป่ะมื้อนี้ฟ่าเลี้ยงเอง"
แล้วพวกเราสามคนก้ไปหาอะไรกิน โดยที่ไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้อีก พวกเราแยกย้ายกัน ผมก็กลับคอนโด แล้วก็ล้มตัวนอนคิดอะไรเพลินๆ
ทันใดนั้น ก็มีคนเปิดประตูเข้ามา ชายหนุ่มรูปร่างสันทัด สูงขาว ตี๋ ก็เดินเข้ามา แล้วดึงผมให้ลุกขึ้น
"เตอร์จะทำไรอ่ะ"
"ฟ่าเป็นของเตอร์เข้าใจไหม ไม่ว่าอะไรจะเป็นยังไงฟ่าไม่มีสิทธฺ์จะไปเป็นของใคร นอกจากของเตอร์" มันจับไหล่ผมแล้วก็เขย่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ปล่อยฟ่านะ เป็นบ้าอะไรเนี่ย" ผมผลักมันล้มลงไปบนโซฟา แล้วก็จะเดินเข้าห้อง
แต่มันก็คว้าเเขนผมไว้แล้วก็กระชากผมให้ไปนั่งบนตักมัน แล้วก็ไซร้มาที่ซอกคออย่าป่าเถื่อน
"ปล่อยนะเว้ย ไอ้บ้านิ เตอร์จะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะ ปล่อยฟ่านิ ไอ้เตอร์ปล่อยฟ่านะเว้ยยยยยย"
ผมดิ้นไปดิ้นมา ยิ่งดิ้นมันยิ่งรัดผมแน่นขึ้น มันรวบตัวผมแล้วจับผมนอนไปกับโซฟา
"จำไว้ ฟ่าคือของๆเตอร์คนเดียวเท่านั้น" มันฉีกเสื้อที่ผมใส่อยู่ กระดุมกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง
แล้วมันก็จัดการจูบปากผมอย่ารุนแรง ผมหันหน้าหนีมันก็ยิ่งรุนแรงกับผม มันขึ้นมานั่งทับตัวผมไว้
สองมือกดไปที่ไหล่ของผมไม่ให้ผมขยับ แล้วมันก็จัดการไซร้คอผม ดูดกัดอย่ารุนแรงป่าเถื่อน
"ไอ้ชั่ว ฮือๆๆๆ ฟ่าเจ็บนะ ฮือๆๆปล่อยฟ่านะ ฮื่อออออออออออออ"
ยิ่งผมมีน้ำตามากเท่าไร โวยวายมากเท่าไร มันก็ยิ่งรุนแรงกับผมมากเท่านั้น
มันปลดเข็มขัดตัวเองออกแล้วมามัดข้อมือผมไว้
"เนี่ยหรอคนรักกัน เค้าทำกันแบบเนี่ยหรอ ทำกันยิ่งกว่าสัตว์ซะอีก ทำแบบนี้อ่ะ มันทำให้ฟ่าไม่รักเตอร์ง่ายขึ้น"
"ปากดีนักใช่ไหม" มันดึงกางเกงผมออก แล้วก็จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเอง
"เตอร์ทำแบบนี้ก็ได้แต่ตัวฟ่าทำนั้นแหละ ขอบใจนะ ที่ทำให้ฟ่าเลิกรักเตอร์ง่ายขึ้น"
พูดยังไม่ทันจบมันก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวผม แล้วจัดการตอบสนองตัณหาของมัน ผมนอนเฉยๆไม่ดิ้นอ่ะไร
เพราะดิ้นไปก็สู้แรงมันไม่ได้อยู่ดี มันจัดการยัดเหยียดสิ่งที่ผมคุนเคยเข้าไปในตัวผม
แต่ครั้งนี้มันรุนแรง รุนแรงจนผมต้องหลุดเสียงร้องออกมา น้ตาที่ไหลพรากแสดงถึงความเจ็บปวด
ความป่าเถื่อนที่ผมไม่เคยเจอ วันนี้มันจัดมาให้ผมเต็มๆ มันเดินเครื่องอย่างรุนแรงและความถี่สูง
จนผมปวดร้าวไปทั่วตัว เจ็บทั้งใจ เจ็บทั้งกาย ไม่ช้ามันก็ได้ในสิ่งที่มันต้องการ
มันถอนอาวุธออก แล้วจูบผมเบาๆที่ริมฝีปาก ผมน้ำตาไหลตอบสนองกับรอยจูบทันที
มันอุ้มผมไปนอนบนเตียง แล้วก็เอาเข็มขัดออกจากมือผม แล้วมันก็เข้าห้องน้ำไป
ตอนนี้มันบ้าไปแร้ว ถ้าผมอยู่กับมันมันอาจจะฆ่าผมก็ได้ ผมรีบแต่งตัวอย่างเงียบๆ
เก็บของใช้ที่จำเป็น แต่มันก็ดันออกมาจากห้องน้ำซะก่อน
"จะไปไหน" เสียงคำรามที่น่ากลัว แผดเสียงดังทำให้ผมสะดุ้ง จนข้าวของหลุดมือกระจัดกระจาย
ผมถอยร่นไปที่มุมห้องอย่างหวาดกลัว มันเดินมาอย่างช้าๆด้วยสายตาดุดัน
"ต้องให้มัดใช่ไหม มานี่" มันกระชากผมไปแล้วจับผมมัดด้วยเข็มขัดอีกครั้ง แล้วก็เอาเชือกมาผูกข้อเท้าผม
แล้วก็มันผมไว้กับหัวเตียง
"เตอร์อย่าทำแบบนี้เลยนะ ฟ่ากลัว ฟ่าเจ็บ"
"อยากมีผัวใหม่จนตัวสั่นละสิ ฝันไปเถอะ"
"เตอร์ใจเย็นนะ มีสติหน่อย ปล่อยฟ่าเถอะ ฟ่าเจ็บ"
"เจ็บหรอ แต่เตอร์อ่ะเจ็บนี่ เจ็บที่ใจ"
"แต่เตอร์เป็นคนผิดนะ"
"เตอร์ไม่ได้ตั้งใจ บอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจไงเล่าาาาาาาาา"
:m31:
:fire:
:angry2:
:a5:
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
แล้วผมก็จะบอกทุกคนว่า
"เค้าล้อเล่นน๊า" อิอิ
ไม่มีใครมาปล้ำเค้าทั้งนั้นแหละ
เค้าไม่อยากให้ตัวเองอ่านกันแร้วเครียดอ่า
อย่าเครียดไปกับเค้ามากนักน๊า
เค้ารัดทุกคนนะ
อย่าโกรธเค้าน๊า จุบๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.เรื่องแตมป ยุ่ง อ้น เรื่องจริง แต่เรื่องโดนปล้ำ ล้อเล่ง อิอิ
-
:m16: :m16: :m16:
-
น่าตี ทำคนแก่ตกใจ :m16:
แต่ไอ้เรื่องพนันเนี่ย เตอร์ก็ยังผิดอยู่ดีแหละ ที่ไม่บอกแต่แรกเพราะอย่างนี้ใช่มั้ย
ปัญญาอ่อนมากอะ ถ้าบอกแบบนี้ไปตอนแรก ร้อยทั้งร้อยก็ไม่เชื่อ งี่เง่า
ผิดซ้ำผิดซ้อน ผิดสองต่อเลยนะเนี่ย แล้วนี่เมื่อไหร่จะสำนึกได้ ไอ้กีตาร์นั่นอะ ได้มาแล้วมีความสุขมากมั้ย ชริ :z6:
:กอด1: กอดนุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้กับทุกๆอย่างที่กำลังจะเกิดต่อไปหลังจากนี้นะคะ
-
อุตส่าห์จะทำให้หายเครียดกัน เอาฉากข่มขืนมาเรียกเลือด
สงสัยทำให้เครียดหนักกว่าเดิมแน่เรย
เค้าขอโทษนะตะเอง :call: :call: :call:
-
:z13: :z13: นี่แหละ ทำโทษนุ้งฟ่าซะเลย
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
-
ประสาทจะกิน ... =[]="
เล่าเฉยๆ ก็ได้ ฉากนั้นไม่อ้าววววววววววววววววววววววววว
------
:seng2ped:
------
คือ ก็ยังไม่ไหวอยู่ดี ...
แมร่งทำไรไม่คิด เรื่องจะไม่ใหญ่เลยถ้ามันพูดว่าทำอะไร ทำทำไม ทำไปเพราะอะไร
แก้แต่แรกเรื่องก็ไม่ถึงขนาดนี้หรอก อมเข้าไป !! (คำพูดอ๊านะ)
หงุดหงิด =3="
... o22 o22
-
ทำเอาใจหายใจคว่ำเลยนะฟ่า...แค่นี้ก็จิตตกกันจะแย่แล้ว
กลัวเลือดหัวใจคนอ่านไม่สูบฉีดหรือไงจ๊ะ...
...แต่ก็ยังดีนะที่ฟ่ายังมีอารมณ์ขัน...มีเกาะป้องกันตัวเองดี
...ถ้าเรื่องที่อ้นเล่าเป็นความจริง ทำไมเตอร์ไม่อธิบายให้ฟ่าล่ะ
แต่ก็ไม่รู้เนาะ ไม่ว่ายังไง มันก็ดูเป็นคำแก้ตัวอยู่ดี เพราะไอ้การที่เราปล่อยเวลาออกไป
ไม่ยอมพูดนี่แหละ
ดูไปก็แอบสงสารเตอร์เช่นกัน
สู้ต่อไปนะ เป็นกำลังใจ
-
เหมือนได้ยินเสียงหัวเราะสดใสเชียวนะ ฮิๆ ดีใจด้วย
แต่เตอร์กับเพื่อน พนันกันเรื่องจีบน้อง อยากจะแพ่นกระบานทั้งคู่
สงสารน้องเตเต้ ถ้ารู้คงจะเสียความรู้สึกมาก
น้องฟ่าก็เสียน้ำตาไปหลายลิตร พวกพี่ก็เสียเส้นไปด้วย
น้องฟ่าจัดหนักๆเจ้าเตอร์ให้ที
ปล. หรือจะจับกดเจ้าเตอร์แบบที่น้องฟ่ามาอำพี่ๆ ดีน้า....
-
เล่นกันอย่างนี้เลย
ตกใจนึกว่าน้องเตอร์แปลงร่าง :m20:
:call:
-
ทุกคนย่อมเคยทำผิดพลาดกันไปบ้าง ยิ่งเป็นเด็กยิ่งมีความคนอง
ถ้ายังรักกันก็ดีกันเถอะ (ก่อนดีกันสั่งสอนซักนิดก็ดีนะ) o18
-
:m20:ฟ่าขำอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นึกว่าฟ่าโดนข่มขืนจะสะใจดี 5555 เค้าล้อเล่นนะ
โล่งใจจจจเพราะพนันกันไว้นี่เอง เตอร์ผิดจริง แต่ผิดน้อยนะๆๆๆๆๆ
ฟ่าอภัยไห้เตอร์เหอะๆน้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากไห้รักกันนานๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไห้อภัยเตอร์ ไห้โอกาสเตอร์เถอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะๆๆๆๆๆๆๆ :call:
-
นึกว่ากำลังอ่านเรื่อง"จำเลยรัก" :o8:
-
จี๊ดดดดดดดค่ะ.....โป้งพี่ฟ่าแล้ววว....งอลลลล..... :เฮ้อ:
1 2 3 action เอาใหม่ปรับมาอารมณ์แล้ว...เข้าในส่วนของเรื่องต่อ...
ยังโกดพี่เตอร์อยู่...เอาความรู้สึกของคนอื่นมาล้อเล่นได้ไง...นิสัยเสียที่สุด...
-
:z3: :z3: :z3:
หลงคิดไปซะไกลหละ
-
ทำไมผมรู้สึกไปเองว่าเหตุผลนี้มันแย่กว่าที่คาดเดากันไว้ซะอีก
มันเหมือนเรื่องแค่นี้อ่ะนะ แค่อยากเอาชนะเพื่อน อยากได้กีต้าร์
ทำให้เตอร์เอาความรักความไว้ใจของฟ่าเข้ามาเสี่ยง
นี่ยังไม่รวมที่เอาน้องเค้าเข้ามาเป็นเหมือนของเล่น ไม่รักไม่ชอบ ก็ไปแข่งกันจีบซะงั้น ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว
ทำร้ายจิตใจทั้งแฟนตัวเอง ทั้งรุ่นน้อง กะอีแค่เรื่องบ้าๆ
เตอร์มีความคิดแบบเด็กและเห็นแก่ตัวกว่าที่คิดไว้ซะอีก
ต้องขอโทษทั้งฟ่าและเตอร์ด้วยที่แสดงความเห็นรุนแรงไป แต่มันอดไม่ได้จริงๆ หรือความคิดผมจะแก่เกินไปแล้ว
ยังไงก็อยากให้รักกันเหมือนเดิม เพราะคะแนนความรักที่เตอร์มีให้ฟ่ายังเต็มร้อย
แต่ฟ่าคงต้องช่วยเตอร์เปลี่ยนแปลงมุมมองทัศนคติให้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีก เพราะนี่คือชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย ที่พระเอกเลวแค่ไหนก็ไม่เป็นไรขอแค่รักนายเอกจริงๆ เตอร์ยังต้องไปเผชิญอะไรในสังคมอีกมากมาย เลิกความคิดแบบเด็กซะ เพื่อตัวของเตอร์เอง
เตอร์คงต้องพึ่งฟ่าในเรื่องนี้อีกเยอะ จะเอาใจช่วยทั้งคู่ครับ
-
น้องฟ่าฝันถึงเตอร์ภาคซาดิสม์หรือจ๊ะ
:oo1:
-
:o12:
-
อ๊า.......ค นึกว่าน้องเตอร์ดูละคร พิศาล แบบ ศันสนีย์ โศรยา ตบจูบ ตบปล้ำ แล้วอินมาใช้กับนุ้งฟ่าซะอีก
ขอบอก ชอบโหมดนี้.............อ่ะ (ล้อเล่นนะ :z2:) นุ้งฟ่าช่างแกล้งนะ
แต่จากเหตุผลอ่ะนะ พี่ว่าถึงจะผิดแต่ก็น่ายกโทษให้กึ่งหนึ่ง อย่างน้อยถ้าฆ่าคนตาย ศาลก็ต้องฟังพยาน เหตุผล เจตนา
ประกอบอ่ะ ยังมีลดโทษกันบ้าง
ก็เรื่องท้าพนันส่วนใหญ่คนเราถ้าโดนท้าแล้วก็มักจะรับคำท้าทั้งนั้นแหละ เพราะมันเหมือนเกียรติ ศักดิ์ศรี ฆ่าได้หยามไม่ได้
อยากเอาชนะอย่างเดียว ไม่สนผลลัพธ์อย่างอื่นหรอก (เหมือนเล่นเกมที่อยากชนะ จนพฤติกรรมก้าวร้าวโดยไม่รู้ตัว)
งัยนุ้งฟ่าก็รอเตอร์มาสารภาพอีกที แล้วก็จัดโทษตามเห็นสมควรล่ะกัน อย่าเพิ่งประหารเลย :z10:
อย่างน้อยถ้ายังรักกัน ก็ควรอยู่ข้างกัน ทั้งยามสุขและทุกข์อ่ะนะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะ :กอด1: :L2: นุ้งฟ่า น้องเตอร์
-
ทำไมผมรู้สึกไปเองว่าเหตุผลนี้มันแย่กว่าที่คาดเดากันไว้ซะอีก
มันเหมือนเรื่องแค่นี้อ่ะนะ แค่อยากเอาชนะเพื่อน อยากได้กีต้าร์
ทำให้เตอร์เอาความรักความไว้ใจของฟ่าเข้ามาเสี่ยง
นี่ยังไม่รวมที่เอาน้องเค้าเข้ามาเป็นเหมือนของเล่น ไม่รักไม่ชอบ ก็ไปแข่งกันจีบซะงั้น ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว
ทำร้ายจิตใจทั้งแฟนตัวเอง ทั้งรุ่นน้อง กะอีแค่เรื่องบ้าๆ
เตอร์มีความคิดแบบเด็กและเห็นแก่ตัวกว่าที่คิดไว้ซะอีก
ต้องขอโทษทั้งฟ่าและเตอร์ด้วยที่แสดงความเห็นรุนแรงไป แต่มันอดไม่ได้จริงๆ หรือความคิดผมจะแก่เกินไปแล้ว
ยังไงก็อยากให้รักกันเหมือนเดิม เพราะคะแนนความรักที่เตอร์มีให้ฟ่ายังเต็มร้อย
แต่ฟ่าคงต้องช่วยเตอร์เปลี่ยนแปลงมุมมองทัศนคติให้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีก เพราะนี่คือชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย ที่พระเอกเลวแค่ไหนก็ไม่เป็นไรขอแค่รักนายเอกจริงๆ เตอร์ยังต้องไปเผชิญอะไรในสังคมอีกมากมาย เลิกความคิดแบบเด็กซะ เพื่อตัวของเตอร์เอง
เตอร์คงต้องพึ่งฟ่าในเรื่องนี้อีกเยอะ จะเอาใจช่วยทั้งคู่ครับ
เห็นด้วยอย่างมาก
-
ความรักมีค่าแค่กีตาร์เหรอ
เตอร์ทำไม่ถูกน่ะ
กับการเอาความรักมาเล่นแบบนี้
ส่วนเรื่องการฟ่ากับเตอร์
รู้สึกว่าฟ่าจะมีสติมากขึ้นกว่าทุกรอบ
ค่อยๆคิดค่อยๆตัดสินใจ
เอาใจช่วยครับ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: ไม่มีคำบรรยายใดๆสำหรับเตอร์ คิดเอาเอง โตแล้ว
o18 o18 น่านักนะพี่ฟ่า นึกว่าดดนจิงๆ จะได้ฉลอง :z1: :z1: เค้าล้อเล่ง
แต่เค้าว่ากันว่าทำอย่างนี้แล้วลูกดกนะค่ะพี่ฟ่า :m12: :m12: :m12:
-
อ้าวน้องฟ่า พี่เลยด่าเตอร์ฟรีเลยอ่ะ ฉากข่มขืนน่ะ :laugh:
สำหรับเหตุผลนี้ ขอประณามอย่างสุดซึ้ง แค่กีตาร์ตัวนึง เตอร์ยอมทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ? พี่ว่าไม่ใช่แล้วแหละ รวยอย่างเตอร์จะซื้อกี่ตัวก็ได้ แต่ที่เตอร์ทำอ่ะ เพื่อความสะใจที่จะได้เอาชนะอ้นมากกว่า คงพราวด์มากสินะที่สามารถช่วงชิงเอาของอันเป็นที่รักและคนที่เพื่อนสนใจได้ นิสัยเด็กๆเนอะ เด็กที่ไม่รู้จักโต หวงของๆตัวเองแต่อยากได้ของๆคนอื่น หลานพี่อายุ 2 ขวบนิสัยงี้เด๊ะๆ ไปเล่นบ้านคนอื่น ขนาดรถถังขี้ริ้วขี้เหร่ยังร้องอยากได้ ทั้งที่ตัวเองมีรถบังคับรออยู่ที่บ้าน ทั้งแพงกว่า สวยกว่า ใครๆต่างก็อยากได้ แต่ยังไม่รู้จักพอ ชักดิ้นชักงอจะเอารถถังปืนหักให้ได้ พอเจ้าของให้ยืมมาเล่น คุณตาคุณยายถามว่ารถถังของใครครับลูก ก็ยิ้มภูมิใจว่า"ของน้อง"
ก็คงคล้ายกับน้องเตเต้ ที่หากใครมาถามว่าเด็กใคร ก็คงมีบางคนยืดอกบอกอย่างภูมิใจว่า "เด็กกู"
เอาเหอะ ถามหาเหตุผลฟ้าท่านก็ส่งน้องแตมป์น้องยุ่งมาช่วยคลี่คลายแล้ว แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเตอร์ยังต้องปิดปากเงียบ คิดอะไรอยู่หรืออมอะไรอยู่ คดีน้องแพปลา 9 ศพ เขาร่างสคริปต์กันแค่ 3-4 วันเองนะคะ แต่เตอร์ทำร้ายจิตใจคน 2 คน ทำไมใช้เวลานานจัง กลัวอะไร? กลัวน้องฟ่าดุ? หรือ ละอายตัวเองจนไม่กล้าเปิดปากพูด หรือกลัวใจตัวเองว่ารู้สึกอะไรกับน้องเตเต้ไปแล้ว?!
ขออนุญาตแนะนำ ถ้าไม่ได้ใส่กระโปรงและรักน้องฟ่าจริง ก็ทำอะไรเพื่อคนที่เตอร์บอกว่ารักและขึ้นชื่อว่าเป็นเมียหน่อยเถอะค่ะ จะทำเงียบงันอึมครึม เนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเนี้ย ไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก ฆ่าคนตายเขายังมีโอกาสให้ชี้แจงถึงสาเหตุ นี่แค่ "ตายทั้งเป็น" จะสาเหตุใดก็ควรบอกให้เจ้าทุกข์เขาได้รับรู้บ้างนะคะ
เผื่อโทษหนักถึงขั้นเลิก จะเหลือแค่ "ห่างกันสักพัก...ใหญ่ๆ"
+1ให้น้องฟ่า :กอด1:
-
เตอร์ทำแบบนี้ไม่ให้เกียรติกันนี่นา ที่สำคัญไม่รู้จักอธิบายอะไรเลย อย่างนี้จะมั่นใจได้ยังไงว่าถ้าจีบน้องเขาติดจะไม่คบน้องเขาเป็นแฟนต่อ รักตัวเองมากๆ มีสติมากๆ ด้วย อย่ายอมง่ายๆ เพราะคนรอบข้างพูดค่ะ
-
กำลังจะเม้นท์ตอนที่แล้ว ดันมาเจอฉากดุเดือดสกัดอารมณ์เสียก่อนทำเอาเม้าท์แทบตกพื้น :m25:
แต่แล้วก็...คว้าไม้เรียวมาตีฟ่าสัก 1 ป้าบดีไหมโทษฐานหลอกคนแก่ :m16:
หลังจากเก็บใจที่หล่นไปอยู่ตาตุ่มขึ้นมาได้ก็ตั้งสติเม้นท์ต่อ :เฮ้อ:
ก่อนอื่นต้องขอกอดฟ่า 1 ทีตามธรรมเนียม :กอด1:
เสร็จแล้วก็หันไปซุกไซ้ เอ้ย กด Like ให้เฮียฐานที่พูดโดนใจ o13
ดีใจที่ฟ่าคิดถึงคำพูดของทุกๆ คนก่อนที่จะทำอะไรลงไป เป็นกำลังใจให้ฟ่าเสมอจ้า :bye2:
-
ฟ่า ฉากข่มขืนทำเอาช๊อค โห ฟ่านะฟ่า ทำกันได้ :เฮ้อ:
คิดเหมือนพี่รกร ข้างบน ไม่เข้าใจ เตอร์จะอมพะนำหาอะไร ถ้าเป้นอย่างที่อ้นเล่าจริง ก็บอกมาซิ
เล่ามาตั้งแต่ทีแรก แสดงความจริงใจให้เห็นหน่อย นี่อะไร ไม่พูดไม่อธิบาย ขนาดฟ่าเปิดโอกาสให้พูด
แล้วยังไม่พูด เป็นอะไรอ่ะเตอร์ ดังนั้น ถ้าเพื่อนๆพี่ในบอร์ดเขาจะรุมประนามเตอร์ด่าเตอร์น่ะ อย่ามาโกรธเขานะ
-
แหงะ :a5:
ปรับอารมณ์ไม่ทัน
ฟ่าทำด้ายยยยยยยย
:z13:
-
คือ ถ้าเป็นแบบนี้ คงต้องบอกว่า เตอร์โตแต่ตัวจริงๆ ทำไมคิดอะไรง่ายๆแบบนี้
ไม่คิดถึงผลที่ตามมาเลยใช่มั้ย ??
อ่ะ สมมติว่าฟ่าจับไม่ได้ ... แล้วยังไงต่อ? "ชนะ" ของเตอร์คือตรงไหน??
เตอร์ได้เบอร์น้องเตเต้มาแล้ว อ้นก็ยอมรับว่าแพ้แล้ว
แล้วเตอร์ยังจะต่อความยาวสาวความยืดอีกทำไม ... (แค่ขอเบอร์แค่นี้ก็ผิดกับฟ่าแล้ว...ตอนนั้นนึกถึงหน้าฟ่าบ้างมั้ยเนี่ย)
หรือมันไม่ครบสูตร?? หรือเตอร์ยังคิดว่าไม่ชนะ??
ถ้าวันนี้ฟ่าไม่จับได้ซะก่อน เรื่องนี้จะเป็นยังไงต่อ??
เตอร์จีบน้องเตเต้ไปเรื่อยๆ?? เตอร์ขอน้องเตเต้เป็นแฟน?? = ชนะ ?? เหรอ ??
พอชนะแล้วยังไงต่อ?? บอกเลิกทันทีเลยเหรอ?? หรือว่าคบต่อจนกว่าฟ่าจะจับได้?? สงสารน้องเตเต้บ้างมั้ย??
จริงๆเตอร์คงรู้สึกดีกับน้องเตเต้ไปบ้างแล้วล่ะสิ ไม่งั้นไม่ลงทุนขนาดนี้หรอกมั้ง
แค่อยากชนะ แค่อยากได้กีตาร์ตัวเดียว เอามาเสี่ยงกับความรัก เฮ้ออออ
บทเรียนราคาแพงจริงๆเตอร์เอ๊ยยยยย
เอาใจช่วยทั้งคู่นะ ... :กอด1:
-
ฉากหลังซะเทือนอารมณ์กว่า,,,,สงสัยจะอ่านนิยายมากไปนะ อัลฟ่า 5555+
-
เหอๆ ไม่รู้จะพูดยังงัยอ่ะ มันไม่ใช่เหตุผลอ่ะ มันไม่ใช่
คือทำเพื่อกีต้าร์ ทำเพื่ออยากเอาชนะเพื่อน ทำเพื่ออยากชนะพนัน ทำเพื่อ?
แล้วตอนที่คุยโทรศัพท์กัน ส่งแมสเสจหากัน ทำเพื่ออยากเอาชนะเพื่อนเท่านั้นรึ
ตอนนั้นทำแบบไม่ได้คิดอะไรเลย ทำไปงั้นๆ
ไม่มีการไขว้เขว ไม่มีการวอกแว่ก เลยว่างั้น
เหอๆ ใจเตอร์เองเท่านั้นแหล่ะที่รู้ดีที่สุด
ไม่ว่าจะด้วยความคึกคะนอง หรือว่าอะไรก็ตาม
แต่มีคนที่เสียใจมากๆคือคนที่รักเตอร์มากที่สุด รู้รึป่าวเตอร์
แล้วตอนนี้ทำไมเตอร์ปล่อยเวลาให้มันล่วงเลยมาอย่างเปล่าประโยชน์ล่ะ
ทำไมเตอร์ไม่เข้ามาคุยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับฟ่า
เตอร์ไม่ลงมือทำอะไรเลย
เตอร์บอกว่าไม่อยากจะเสียฟ่าไป
แต่เตอร์ไม่ยอมทำอะไรให้มันดีขึ้นมาบ้างเลย
การหนีคือวิธีแก้ปัญหาเหรอ
ถึงฟ่า ผ่านมาหลายวันแล้วเชื่อว่าจิตใจของฟ่าเริ่มจะแข็งขึ้นมาบ้างไม่มากก็น้อย
ก็อยากให้ฟ่ารักตัวเองก่อนจะดีกว่านะ ฟ่าหยุดวิ่ง หยุดตาม
หันกลับมาดูแลตัวเอง ให้เวลากับตัวเอง
บางครั้งถ้าเราลองก้าวออกมานอกกรอบเดิมๆดู
เราอาจจะเห็นโลกกว้างขึ้นก็ได้นะฟ่า
-
คนที่ชื่ออ้นบอกว่าแพ้พนันไอ้เตอร์แล้ว เพราะรู้ว่าไอ้เตอร์ได้เบอร์น้องเขามาแล้วก็น่าจะจบพนันใช่ไหม หรือว่าต้องจีบให้ติดคบกันจริงๆ ทำให้ไอ้เตอร์มันสานต่อจนเป็นเรื่องเป็นเลา ขนาดนี้ มันใช่อยู่เหรอ ถ้าติดต้องให้ติดแบบไหนล่ะถึงว่าติด
บางทีมันก็ตลกนะ เหตุผลเพียงเพราะกีตาร์อันเดียว แล้วทำให้ต้องทำแบบนี้
จริงๆ แล้วที่อ่านเรื่องราวมา ฐานะของเตอร์ก็ถือว่ารวยไม่ใช่เหรอ กีตาร์แค่นี้ไม่มีปัญญาซื้อเชียวหรือกีตาร์อันนั้นมันราคาเป็นล้านกัน
เฮ้ออยากจะบ้าตาย มีศักดิ์ศรีเหลือเกินกับการแข่งขันพนัน สุดจะบรรยาย สมควรแล้วจริงๆ
-
เรื่องเตอร์ปล้ำฟ่าไม่จริง แต่จริงๆแล้วฟ่าจับเตอร์ปล้ำแทนป่าว
:laugh: :laugh: :laugh:
จัดการเลย :z1: :z1:
-
ผมเชื่อว่าเตอร์อาจเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก โดยที่ไม่คิดให้รอบคอบว่าถ้าฟ่ารู้จะเป็นไง หรืออาจจะเหตุผลอะไรก็แล้วแต่
เตอร์ก็นะรีบมาเคลียร์ปัญหาซะทีสิ ทามมัยปล่อยไว้แบบนี้ล่ะเดี๋ยวฟ่าก็ได้ตกไปเป็นของคนอื่นซะหรอก :o12:
ส่วนฟ่าเองก็เหมือนกัน วันไหนที่เตอร์กลับมาอธิบาย ผมอยากให้ฟ่ารับฟังและพยายามเข้าใจเหตุผลของเตอร์ให้มากที่สุดนะ (เขาสงสารเตอร์อ่ะ อิอิ)
แล้วอยากเห็นฟ่าให้อภัยเตอร์นะ ฟ่าความรักคือการให้อภัยไมาใช่หรอ ถ้าฟ่าไม่ให้อภัยคนที่ฟ่ารักแล้วอย่างนี้จะเรียกว่ารักได้หรอฟ่า
ลองคิดดูๆนะ กว่าฟ่าและเตอร์จะมาถึงจุดๆนี้เราสองคนต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง
ฟ่าตอนนี้ฟ่าคิดว่าตัวเองมีความสุขหรือทุกข์มากกว่ากัน ผมเชื่อว่าฟ่าเองก็คงมีคำตอบให้ตัวเองในใจแล้ว
lสุดท้าย ผมอยากเห็นทั้งสองคนกลับมารักกันเหมือนเดิมนะ :o8:
เป็นกำลังใจให้เตอร์ เอาความรักและความเชื่อใจของฟ่ากลับมาให้ได้นะ
-
ีรักแท้เเพ้กีต้าร์
เฮ้อ
ไม่รู้จะอธิบายยังไงกับเรื่องของเตอร์
พี่ว่านี้ถ้าฟ่าจับไม่ได้ไม่
เตอร์ต้องสานความ
สัมพันธ์ต่อกับน้องเต้แน่
สู้ๆนะครับน้องฟ่า
อยู่คนเดียวกับตอนเย็นเย็น
และก็ไม่เห็นว่าจะต้องมีใครใครมาเคียงข้าง
อยู่ลำพังกับความอ้างว้าง
นั่งมองดูแสงรำไรของดวงตะวันจนลับไป
เหม่อมองจันทร์ที่ลอยขึ้นมา
ดึกดื่นอย่างนี้แล้วเพื่อนที่มีที่ดีที่สุดคือหมอนข้าง
อยู่เหงาเหงาอย่างคนที่ปล่อยวาง
ก็อยู่อย่างนี้จนชิน
ไอ้คนไม่รู้ก็คอยจะถามทำไมไม่หาใคร สักคน
เข้าใจ และรักจริง ก็ทุกคน ดูแสนดี ดูจริงใจ
ก็ยินดีที่ได้เจอ แต่ no no no no no no wo wo
ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง
มันมาไม่นิ่งเหมือนตอนเธอมาทิ้งไป
คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย
มันปวดใจจะบอกใครก็ไม่ช่วย
เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน
จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ
ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว
ไอ้คนไม่รู้ก็คอยจะถามทำไมไม่หาใคร สักคน
เข้าใจ และรักจริง ก็ทุกคน ดูแสนดี ดูจริงใจ
ก็ยินดีที่ได้เจอ แต่ no no no no no no wo wo
ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง
มันมาไม่นิ่งเหมือนตอนเธอมาทิ้งไป
คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย
มันปวดใจจะบอกใครก็ไม่ช่วย
เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน
จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ
ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว
ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง
มันมาไม่นิ่งเหมือนตอนเธอมาทิ้งไป
คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย
มันปวดใจจะบอกใครก็ไม่ช่วย
เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน
จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ
ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดีย
http://www.youtube.com/watch?v=WMr-dzJNWSY&feature=related
เพลง อยู่คนเดียว
ศิลปิน ป๊าเบริด์
ปล.พี่เอาเพลงมาฝากครับน้องฟ่าลองฟังดู
-
ถูกค่ะ "ก็ไม่ทำไง จะจีบแข่งกันหรือจะตั้งใจไปจีบ มันก็จีบเหมือนกัน ฆ่าคนโดยเจตนากับไม่เจตนา ผลออกมาก็คือมีคนตาย มันก็ผิดอยู่ดี"
...อ้นเล่าว่า เตอร์ชนะ ตั้งแต่เตอร์ได้เบอร์น้องเค้าไป...แล้วหลังจากนั้นหละ แอบโทรคุยกัน ส่งข้อความหากัน ไหนจะแอบนัดไปเจอกันอีก พอจะนึกภาพออกว่า ถ้าวันนั้น ฟ่าไม่แสดงตัวออกไป ยังไงๆก็คงเลยเถิดกว่านั้นแน่ๆ...เฮ้อ...เซ็งเตอร์...
ปล่อยวาง – PLAYGROUND
อยากทำอะไรก็เชิญ ก็เชิญได้เลยตามสบาย
ไม่คิดไม่ฝันว่าจะต้องยอมอะไรมากมาย
เท่ากับวันนี้ที่เธอต้องการมีอีกคน
เธอจะมีใครก็ช่างเธอ ฉันคงไม่เกี่ยวกับเธอแล้ว
ทุกวันที่ดีๆที่เรานั้นเคยมี ก็คงต้องจบลงแค่ในวันนี้
จบแล้ว รักที่เธอเหนื่อยล้ามามากพอ จนยอมต้องปล่อยไป
ถึงเธอดีเพียงใด ฉันคงไม่เข้าไปสนใจ ไม่อยากจะกอดเธอขนาดนั้น
แต่ในวันนี้(ในวันนี้) ฉันคงต้องยอมปล่อยมือที่หวังเธอ หลุดมาเพื่อกอดตัวเอง
เมื่อเธอไม่สนใจ ฉันคงต้องรักตัวฉันเอง
และปล่อยให้เธอไปไกลจากตรงนี้ อย่างไม่มีวันกลับมา...
ยังให้กำลังใจฟ่าเสมอ..รักตัวเอง และดูแลตัวเองให้มากๆ (ส่วนฉากข่มขื่นนั้น...ดีแล้วที่ไม่เกิดขึ้นจริง พี่อ่านแล้วเครียด!) เตอร์ยังไงก็พยายามหน่อยนะ....อยากเห็นทั้งคู่รักกันเหมือนเดิม....ออกมาอธิบายอะไร สักที!!
-
สมการความรักของเตอร์ = (เตเต้+กีต้าร์)>อัลฟ่า :really2:
ถ้าอะตอมรู้คงหัวเราะตัวงอแล้ว ประมาณว่าตรูไม่ต้องทำอะไรเลย เตอร์มันก็แพ้ภัยตัวเอง :laugh:
ตอนที่เตอร์จีบกับเตเต้ถึงรู้ว่าผิดก็ยังกล้าทำ :beat:
แล้วตอนนี้สิ่งที่ควรทำ คือการพิสูจน์ตัวเองให้ฟ่าได้เห็น
ก็ไม่เห็นเตอร์จะทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย :เฮ้อ:
-
นึกว่าโคนพี่เตอร์ทำป่าเถื่อนใส่จริงๆซะอีก
T^T
ไอ้เราก็ลุ้นตัวโก่งเลย สรุปเราโดนหลอก
-
เรื่องเตอร์ ไม่ขอคอมเม้นต์ T_T
แต่ตะกี้ตอนอ่านท้ายๆเรื่องแล้ว ตกใจมากกกกกกกกก นึกว่าเรื่องจริง
-
:กอด1: นุ้งฟ่า..คงสบายใจขึ้นบ้างแล้วนะ
:m16:
เป่ายิ้งฉุบ อุบอิบ ขมิบปาก
มันพูดยาก นักเหรอไง ห๊าไอ่เตอร์
ก็แค่บอก เรื่องขำขำ ที่ฟ่าเจอ
ไม่มีไร เลยนะเธอ ไม่เผลอใจ
แต่เป็นเรื่อง พนันกัน ฉันท์เพื่อนฝูง
ไม่ตั้งใจ ให้มันยุ่ง เป็นเรื่องใหญ่
ไม่เคยคิด ไม่เคยฝัน จะนอกใจ
เตอร์ขอโทษ รักจริงใจ ฟ่าคนเดียว
:a9:
พูดแบบนี้ เป็นมั้ย..ไอ่น้อง
กล้าๆหน่อยว่ะ เตอร์
ไปพูดกับฟ่าเลย
วันนี้เลยเป็นไง
:a2: yes!!!! เตอร์สู้..สู้ สู้ว้อยยยยยยยย
เอาใจช่วยให้น้องสองคนคืนดีกัน
:3123:
-
...พี่ก็ว่าอยู่นะว่าน้องเตอร์อะ นิสัยแย่แก้ไม่หาย แต่มันไม่ถึงกับเลว นี่หว่าดูแล้วนิสัยไม่ใช่คนทำอะไรแบบนั้นแน่ๆๆ
...ตั้งแต่อ่านมายังไม่เจอน้องเตอร์กระทำกับใครแบบนี้เลย มีแต่ถูกคนอื่นหลอกลวงไปกระทำ แล้วคุณชายฟ่าจะมาเล่นมุกแบบนี้
...ให้ตกอกตกใจทำไม เดี๋ยวจับตีก้นเลย แต่ความคิดน้องฟ่าพี่เห็นด้วยนะ ถ้าจีบติดขึ้นมาแล้วเอาความรักที่น้องเตเต้มีให้มาล้อเล่น
...พี่ก็ไม่เห็นด้วยนะ คนเราแค่พนันกัน แล้วต้องเอาตัวเข้าไปผูกมัด มันเหมือนคนไม่มีสมองอะ พี่ก็รับไม่ได้นะ
...ไม่ไหวอะแค่นี้น้องเตอร์ยังไม่สามารถพูดออกมาให้เข้าใจได้เลย รู้เหตุผลจากคนอื่น พี่ก็ยังยืนยันให้..อยู่ห่างๆกันก่อนดีกว่า
...เพื่อนๆก็ควรจะเข้าใจเหตุผลของน้องฟ่าด้วยนะ อย่าเชียร์ ให้ใจอ่อนนักเลย คนที่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดไปอะน้องฟ่านะ :L2:
-
สรุป เรื่องนี้ใครเป็นคนก่อก็ต้องแก้กันเอาเอง :เฮ้อ: ส่วนฟ่าช่วงนี้ก็ อย่าหยุดสวยนะ ^^
-
ตกใจหมดเลย
นึกว่าฟ่าโดนเตอร์มันขืนใจซะอีก
ที่ไหนได้หรอกเราซะงั้น :เฮ้อ:
คราวนี้ก็รอให้เตอร์มาพูดความจริงสักที
+1 นะคะ
-
ทำไมผมรู้สึกไปเองว่าเหตุผลนี้มันแย่กว่าที่คาดเดากันไว้ซะอีก
มันเหมือนเรื่องแค่นี้อ่ะนะ แค่อยากเอาชนะเพื่อน อยากได้กีต้าร์
ทำให้เตอร์เอาความรักความไว้ใจของฟ่าเข้ามาเสี่ยง
นี่ยังไม่รวมที่เอาน้องเค้าเข้ามาเป็นเหมือนของเล่น ไม่รักไม่ชอบ ก็ไปแข่งกันจีบซะงั้น ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว
ทำร้ายจิตใจทั้งแฟนตัวเอง ทั้งรุ่นน้อง กะอีแค่เรื่องบ้าๆ
เตอร์มีความคิดแบบเด็กและเห็นแก่ตัวกว่าที่คิดไว้ซะอีก
ต้องขอโทษทั้งฟ่าและเตอร์ด้วยที่แสดงความเห็นรุนแรงไป แต่มันอดไม่ได้จริงๆ หรือความคิดผมจะแก่เกินไปแล้ว
ยังไงก็อยากให้รักกันเหมือนเดิม เพราะคะแนนความรักที่เตอร์มีให้ฟ่ายังเต็มร้อย
แต่ฟ่าคงต้องช่วยเตอร์เปลี่ยนแปลงมุมมองทัศนคติให้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีก เพราะนี่คือชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย ที่พระเอกเลวแค่ไหนก็ไม่เป็นไรขอแค่รักนายเอกจริงๆ เตอร์ยังต้องไปเผชิญอะไรในสังคมอีกมากมาย เลิกความคิดแบบเด็กซะ เพื่อตัวของเตอร์เอง
เตอร์คงต้องพึ่งฟ่าในเรื่องนี้อีกเยอะ จะเอาใจช่วยทั้งคู่ครับ
อ้าวน้องฟ่า พี่เลยด่าเตอร์ฟรีเลยอ่ะ ฉากข่มขืนน่ะ :laugh:
สำหรับเหตุผลนี้ ขอประณามอย่างสุดซึ้ง แค่กีตาร์ตัวนึง เตอร์ยอมทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ? พี่ว่าไม่ใช่แล้วแหละ รวยอย่างเตอร์จะซื้อกี่ตัวก็ได้ แต่ที่เตอร์ทำอ่ะ เพื่อความสะใจที่จะได้เอาชนะอ้นมากกว่า คงพราวด์มากสินะที่สามารถช่วงชิงเอาของอันเป็นที่รักและคนที่เพื่อนสนใจได้ นิสัยเด็กๆเนอะ เด็กที่ไม่รู้จักโต หวงของๆตัวเองแต่อยากได้ของๆคนอื่น หลานพี่อายุ 2 ขวบนิสัยงี้เด๊ะๆ ไปเล่นบ้านคนอื่น ขนาดรถถังขี้ริ้วขี้เหร่ยังร้องอยากได้ ทั้งที่ตัวเองมีรถบังคับรออยู่ที่บ้าน ทั้งแพงกว่า สวยกว่า ใครๆต่างก็อยากได้ แต่ยังไม่รู้จักพอ ชักดิ้นชักงอจะเอารถถังปืนหักให้ได้ พอเจ้าของให้ยืมมาเล่น คุณตาคุณยายถามว่ารถถังของใครครับลูก ก็ยิ้มภูมิใจว่า"ของน้อง"
ก็คงคล้ายกับน้องเตเต้ ที่หากใครมาถามว่าเด็กใคร ก็คงมีบางคนยืดอกบอกอย่างภูมิใจว่า "เด็กกู"
เอาเหอะ ถามหาเหตุผลฟ้าท่านก็ส่งน้องแตมป์น้องยุ่งมาช่วยคลี่คลายแล้ว แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเตอร์ยังต้องปิดปากเงียบ คิดอะไรอยู่หรืออมอะไรอยู่ คดีน้องแพปลา 9 ศพ เขาร่างสคริปต์กันแค่ 3-4 วันเองนะคะ แต่เตอร์ทำร้ายจิตใจคน 2 คน ทำไมใช้เวลานานจัง กลัวอะไร? กลัวน้องฟ่าดุ? หรือ ละอายตัวเองจนไม่กล้าเปิดปากพูด หรือกลัวใจตัวเองว่ารู้สึกอะไรกับน้องเตเต้ไปแล้ว?!
ขออนุญาตแนะนำ ถ้าไม่ได้ใส่กระโปรงและรักน้องฟ่าจริง ก็ทำอะไรเพื่อคนที่เตอร์บอกว่ารักและขึ้นชื่อว่าเป็นเมียหน่อยเถอะค่ะ จะทำเงียบงันอึมครึม เนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเนี้ย ไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก ฆ่าคนตายเขายังมีโอกาสให้ชี้แจงถึงสาเหตุ นี่แค่ "ตายทั้งเป็น" จะสาเหตุใดก็ควรบอกให้เจ้าทุกข์เขาได้รับรู้บ้างนะคะ
เผื่อโทษหนักถึงขั้นเลิก จะเหลือแค่ "ห่างกันสักพัก...ใหญ่ๆ"
+1ให้น้องฟ่า :กอด1:
บวก 1 ให้สองรีบน ไปคนละจึ๊กนะจ๊ะ
ถ้าที่พี่เมนท์มันไม่ใช่ก็เข้ามาบอกหน่อยก็ดีนะเตอร์
ยังไงไม่รู้สิ อ่านๆจากทั้งหมดที่ฟ่าเล่า
มันไม่ใช่อ้ะ มันยังไม่ใช่ (เหมือนจะไปรู้เรื่องกับเขาด้วย เหอะๆๆๆๆๆๆๆๆ)
แตมกะยุ่งไม่ได้วางแผนช่วยเพื่อนใช่มิ
อ้นไม่ได้เป็นตัวช่วยในแผนการนี้ใช่มิ
หรือว่าอะไร ยังไง แปลกๆๆๆๆๆ ยังไงไม่รู้จริงๆ
แต่ถ้าเรื่องที่พนันกันไว้เป็นเรื่องจริง แค่เล่นกับความรู้สึกคนอื่น โดนที่เตอร์ไม่ได้หลวมตัว หลวมใจไปกับน้องเตเต้ด้วยละก็
พี่คิดว่า เตอร์กล้าบอกเรื่องนี้กับฟ่าไปแล้ว อธิบายไปแล้ว
หรือว่า ก็พนันกันจริงๆนั่นละ แต่ตอนนี้ เตอร์เองก็คงยังไม่มั่นใจหรือไม่แน่ใจตัวเองใช่ไหม ว่าที่ทำไป แค่หลอก แค่เล่น หรือแอบมึนเอาจริงด้วย
หรือว่ารู้ใจตัวเองแล้วว่า เผลอใจไปให้คนอื่นแล้ว เลยไม่กล้าอธิบายอะไรทั้งนั้น เพราะไม่อยากโกหกฟ่าอีก
ที่เมนท์แบบนี้ ไม่ใช่กดดันให้เตอร์มาอธิบาย มาเคลียร์กับฟ่า หรือกดดันอะไรทั้งสิ้น
เรื่องจะอธิบาย จะแก้ปัญหาอย่างไร มันเป็นเรื่องที่เตอร์ต้องคิดเอง (เพราะตอนนี้ไม่มีใครหรือแม้แต่ฟ่าช่วยเตอร์คิดแล้วนี่)
นานาจิตตัง และในมุมของพี่ พี่คิดแบบนี้ เชื่อแบบนี้ไปซะเยอะแล้วนั่นละ
ปล อ่านฉากข่มขืน กำลังคิดจะถามฟ่าเลยว่า แล้วรอดมาได้ไง เฮียมาช่วยรึ :laugh:
-
ไม่ว่าเหตุผลที่ทำจะเกิดจากอะไร แต่ยังไงก็ส่งผลกระทบกับทุกคนอยู่ดี การมีความสุข อยู่บนทุกข์ของคนอื่น ไม่ใช่สิ่งทีควรพึงกระทำเลย ครั้งนี้ถือเป็นบทเรียนที่มีค่ามากสำหรับเตอร์ อยากให้คิดก่อนที่จะทำอะไรลงไป คิดให้มากๆ เอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้าง คิดถึงผลที่ตามมา อดีตไม่สามารถไปแก้ไขอะไรได้ แต่อย่างน้อย เหตุการณ์นี้คงทำให้เตอร์ เปลี่ยนความคิดไปไม่มากก็น้อยอะนะ
คนเรานะหากเดินหกล้ม จากความประมาท ของตัวเอง ครั้งแรกอาจจะมีคนดึงเราลุก ครั้งต่อไปอาจ แค่ประคอง ครั้งต่อไป อาจจะมองอยู่ห่างๆ ต่ถ้าบ่อยครั้งไป อาจไม่เหลือ ใคร คอยดึง คอยประครอง หรือคอยมอง เลยก็ได้ :กอด1:
-
แหมแหม...น้องฟ่าทำให้ตกใจเลยทีเดียว...
กะว่าอ่านจบ มีเม้นท์ยาวววว ไอ่น้องเตอร์โดนเป็นชุด เหอเหอ...
แต่ถึงน้องอ้นจะมาแก้ข้อสงสัยแล้วก็ตามอ่ะนะ จะว่าคึกคะนองหรือไม่ก็ตามที ถ้าไม่หลงไปเล่นด้วยก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้หรอก..
เตอร์คงต้องมาอธิบายแล้วหล่ะ....
ปล.เห็นมาหลายคู่แล้ว รักกันดีๆ แต่ไม่คนใดก็คนหนึ่งมีเพื่อนมาท้าคล้ายกันแบบนี้แข่งกันจีบเด็ก จะด้วยกลัวเสียหน้า กลัวแพ้ หรือเพราะผลประโยชน์อะไรก็ตาม สุดท้ายพอเกมส์จบ ก็เสียคนรักไปพร้อมกับเกมส์ที่จบแล้วนี่แหล่ะ...
-
อืม นี่หรอเหตุผล ถ้าจะด่าเตอร์ ฟ่าจะโกรธเราป่ะ ตอนแรกสงสารฟ่า ตอนนี้สงสารน้องเตเต้ น้องเขาทำอะไรผิดอ่ะ ถึงมาเจอกับเรื่องแบบนี้ นี่มันความรู้สึกคนนะ น้องเค้ารู้รึยังว่าน้องเค้ามีค่าเท่ากับกีตาร์ ไม่ก็ค่าเหล้า เหอะๆ สุดยอดว่ะคนพวกนี้ ไม่อยากจะนึก นี่หรอคนที่อาจจะได้เป็นคู่ชีวิตฟ่า แมนสุดๆ สุภาพบุรุษโคดๆ เราว่ามันแย่ยิ่งกว่านอกใจปกติซะอีก เพราะอันนั้นยังดูจะมีความจริงใจให้เตเต้บ้าง แต่นี่หลอกกันชัด ในใจก็คงคิด กุต้องชนะๆ ล่ะซิ ว่าจะยุฟ่าให้เสียดายเตอร์ซะหน่อย ตอนนี้อยากจะยุให้ไปหาคนใหม่ดีกว่า นี่ชีวิตนี้เตอร์คงจะแคร์แต่คนที่เตอร์รักซินะ คนอื่นไม่รู้มีค่ารึเปล่า
-
ทุกคนก็เป็นศาลเตี้ยตัดสินเตอร์ไปแล้ว
ตอนนี้ก็อยู่ที่ฟ่าว่าคาดหวังจะได้คำตอบแบบไหนจากเตอร์
แล้วสุดท้าย จะรักมากพอที่จะอภัยได้มั้ย??
หรือเพราะมันมากไปเลยทำใจไม่ได้ที่จะให้อภัย
อยากให้ฟ่า คิด ทบทวน ทุกสิ่งอย่างที่ผ่านมา มันมีค่าแค่ไหน ทำใจที่จะยอมรับและเสียมันไปรึป่าว?
ทุกคนก็หวังดีกับฟ่า แต่อยากให้ฟ่าใช้ความรู้สึก ของตัวเองแท้ๆ ดูว่าฟ่าต้องการที่จะมีเตอร์เคียงข้างต่อไปอีกมั้ย?
ความรักมักมีอุปสรรคผ่านเข้ามาเรื่อยๆ มาทดสอบใจเสมอแหละ อยู่ที่ว่าเราจะข้ามผ่านมันไปได้รึป่าว?
fighting นะ น้องฟ่า :กอด1:
-
หลังจากที่ไม่ได้อ่านมาซะหลาย เออ...นานอะ นะ o22 กลับมาอีกอีไหงน้องเตอร์ทำอย่างนี้อะคะ :z3:
พี่ก็ไม่รุอะนะว่าน้องเตอร์ทำไป "ทำไม" แล้วพี่เสียใจในการกระทำของเตอร์ แต่ก็ยงสงสารเตอร์อยู่นะ อย่างที่บอกพี่ไม่รู้ว่าเตอร์ คิดอะไรอยู่ รึว่าไม่ได้คิดอะไรเลยก็ตาม แต่ผลที่ตามมามันมาก มากจนอาจทำให้เตอร์เสียคนที่รักเตอร์มากที่สุดคนหนึ่งไปก็ได้ ซึ่งเตอร์ก็ต้องยอมรับในการกระทำของตัวเอง พี่ก็ยังอยากให้ฟ่าให้โอกาสเตอร์นะ แต่ถ้าเตอร์ยังไม่มีเหตุผลดีๆนี่ก็นะ.. ลองให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ไปละกัน
ส่วนฟ่า พี่รู้ว่าฟ่าเสียใจ ความไว้วางใจซึ้งกันและกันเป็นพื้นฐานของการคบกัน แต่เมื่อใดที่มันร้าวมันก็ยากที่จะผสานให้มันเหมือนเดิมได้
พี่อยากให้ฟ่าเข้มแข็ง มองอะไรให้รอบด้าน คนเราน่ะถ้าคู่กันแล้วยังไงๆ เค้าก็กลับมาหาเราเองแหละ อย่างที่เฮียบอกแหละฟ่า หน้าที่ของเราต้องมาก่อน ฟ่าลองจัดลำดับความสำคัญดูว่าอะไรสำคัญกว่ากัน พี่ไม่ได้บอกให้ฟ่าเลิกรักเตอร์นะ อย่างที่บอกรักนะได้ แต่อย่าโง่ ฟ่าเป็นคนฉลาด พี่คิดว่าฟ่าน่าจะรู้อยู่แล้วหละว่าควรจะทำยังไงต่อไป ลองให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ ถึงผลมันจะไม่อาจเป็นอย่างที่ใจเราคิด แต่ว่าเราก็ต้องเข้มแข็ง เพระยังมีคนที่รักเราอีกมาก
ปล.เป็นกำลังให้ทั้งสองคนนะ ยังไงพี่ก็ยังอยากเห็นคนรักกันนะ ถึงแม้ที่เขียน (พิมพ์)ๆ มามันจะขัดแย้งก็เหอะ :-[ :-[
-
โอ้ว โสรยากับคุณหฤษฎ์ นี่มัน จำเลยรัก ชัดๆ
พี่ฟ่าแรงมากกกกก
ถอนไม่ทันแล้ว.. เตอร์รับคำแช่งเค้าไปแล้วเต็มๆสามกระบุง 5555+
-
มาแร้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาดึกทุกวันเลยเดี๋ยวนี้ เมื่อเย็นกลับมาแอบหลับไปหน่อยหนึ่ง
เลยตื่นขึ้นมาต่อเรื่องให้
เพราะคงมีหลายคนรออยู่เป็นแน่แท้
ขอบคุณสำหรับกำลังใจอีกครั้งนะครับ :L2:
ขอบคุณทุกความคิดเห็น ใส่กันมาได้เต็มที่เลยครับ ไม่ต้องกลัวอิทธิพลใครทั้งสิ้น :laugh:
จะด่าเตอร์ด่าฟ่า เอาให้เต็มที่เลยครับ ผมเปิดใจรับทุกความคิดเห็น
ขอบคุณคำเตื่อน คำสอน ความคิดเห็น บทกลอน บทเพลง ทั้งเบื่องหน้าและเบื้องหลังนะครับ
ต่อกันเลยดีกว่า
ผมตื่นมาตอนแปดโมงเช้าวันเสาร์ ผมต้องไปงานบอลประเพณี ซึ่งผมกับมันไปด้วยกันทุกปี
ผมตัดสินใจว่า จะชวนมันไปด้วย ไหนๆเราก็เป็นเพื่อนกันแล้ว(จริงอ่ะ) 55555+
แต่สิ่งที่ผมคิดคือ ถ้าผมพูดจารุนแรง ถามแบบตรงๆ มันยังคงกลัวว่าผมโกรธอยู่แล้วจะไม่เชื่อในสิ่งที่มันจะพูด
เพราะมันนิสัยเหมือนเด็ก ทำผิดมาย่อมกลัวการโดนดุ โดนลงโทษเป็นของธรรมดา
เพราะฉะนั้นผมต้องใช้ความสดใสแล้วก็ร่าเริงของผมให้เป็นประโยชน์
ผมเลยเดินไปหามันที่ห้อง ด้วยกางเกงขาสั้นแล้วเสื้อเชิ๊ตตัวโคร่ง ปลดกระดุม สองเม็ด
(สงสัยอยากโดนฉากข่มขืนแบบตอนที่แล้ว 5555555+)
แล้วก็เสื้อบอลถือไปให้มัน จริงๆก็ซื้อไว้ให้เค้าตั้งแต่แรกแล้วแต่ดันมาเกิดเรื่องซะก่อน
"ก๊อกๆๆๆ" ไม่ช้ามันก็มาเปิดประตู
"มีไรป่าว" มันถามผมซะห่างเหินเลย
"ไม่มีแล้วมาไม่ได้หรอ"
"ได้ เตอร์แค่นึกว่าฟ่ามีปัญหาอะไรให้เตอร์ช่วยอะไรอย่างนี้หรือป่าว เพราะถ้าไม่มี ฟ่าคงไม่อยากมาที่นี้หรอก" แล้วมันก็ทำหน้าสลดตามสคริปต์
"วันนี้ไปไหนรึป่าว ฟ่าจะมาชวนเตอร์ไปงานบอลอ่ะ" มันได้ยินแบบนั้นก็หน้าบานเป็นจานทรูเลย
"ว่างสิ ว่าง" เลิกยิ้มได้แล้วเดี่ยวช้านใจอ่อนกะแกอีกรอบไอ้ตัวดี
"อ่ะนี้เสื้อ"
"ขอบคุณครับบบ"
"ไม่ต้องขอบคุณหรอก คิดตังค์"
"ห๊ะ"
"ล้อเล่นหน่ะ เพื่อนกัน คิดไรมาก เดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำนะ แล้วเดี๋ยวเสร็จแล้วจะโทรหา เตอร์ก็อาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว"
"อื้ม"
"ไปแระ" แล้วผมก็เดินกลับมาที่ห้องของตัวเอง เห้อ ทำไรอยู่ว่ะอิฟ่า
ผมอาบน้ำแล้วก็มานั่งแต่งตัวหน้ากระจก ทาครีมกันแดดทั่วเรือนร่าง(วันนี้ต้องแดดร้อนมากมากแน่นอน) สาวๆจำไว้นะครับ
ต่อให้ครีมราคาแพงแค่ไหนดีแค่ไหน แต่ถ้าไม่ทากันแดดก็เปล่าประโยชน์ครับ ต้องทาให้เป็นนิสัยน๊าคับป๋ม
แล้วก็หยิบกุงเกงในมาใส่ แล้วก็กาเกงนูดดี้สีดำ ขับผิว แล้วก็หยิบเสื้อมาใส่ พร้อมกับไปยืนเลือกร้องเท้าให้เข้าเซตกะเสื้อและนาฬิกา
(อิฟ่านี้ ชีวิตมันดูเยอะส์เนอะ น่าหมั้นไส้ ผ่านหน้าบ้านจะดักตบให้) 555555+
ในขณะที่ผมเลือกรองเท้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตู
"เข้ามาดิประตูไม่ได้ล็อค"
"กินไรมายังอ่ะ จะกินไรก่อนมั้ย"
"นมสักกล่องดิ ขนมปังซักชิ้นก็ได้ เมื่อวานฟ่าซื้อขนมปังมา เตอร์เอาออกมากินสิ ในตู้เย็นอะ"
"เตอร์ทาครีมกันแดดรึยัง "
"ยัง ห้องโน้นไม่มีอ่ะ"
"ไปเอามาทาก่อนป่ะ " มันเดินเข้าไปในห้องอย่างว่าง่าย แต่มันหายไปนานพอควร สงสัยหาไม่เจอผมเลยเดินเข้าไปดู
"หาไม่เจอหรอเตอร์" ในขณะที่ผมพรวดเข้าไป ก็เห็นมันเอาหมอนของผมมากอดแล้วก็ซุกหน้าไปกับหมอน
มันคงตกใจที่ผมเข้าไป เลยทำเป็นหาของ โธ่...ฉันเห็นว่าหล่อนเอาหมอนมาหอมแล้วย่ะ นังปลวก
แต่ก็ต้องตกใจไปมากกว่านั้น เมื่อเห็นมันมีน้ำตาซึมอยู่ที่ขนตา แล้วตาก็แดงด้วย
"อันไหนของเตอร์อ่ะ เตอร์หาไม่เจอ" เสียงที่แหบพร่า ทำให้รู้ว่าเพิ่งผ่านการร้องไห้มา
"ก็นี่ไง ทำเป็นไม่เคยใช้ไปได้ อ่ะอันนี้ทาหน้า แล้วนี้ทาตัว เป็นไรป่าว"
"ป่าวๆๆ"
"งั้นก็ทาซะสิ ยืนงงอยู่ได้ ดูแปลกๆนะเราอ่ะวันเนี่ย เดี๋ยวฟ่าไปหาอะไรให้กินแล้วกัน รีบทาเค้าอ่ะ "
"อื้ม" ผมไปยทนงงอยู่หน้าตู้เย็น ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน ไม่นึกว่ามันจะมากอดหมอนร้องไห้ซะขนาดนี้
ผมหยิบขนมปังแล้วก็นมมาวางบนโต๊ะ แล้วก็ไปยืนเลือกรองเท้าต่อ
( อินี่ยังไม่หยุดเยอะส์ ยังไม่จบ เจอหน้าบ้านจะเอาน้ำกรดสาดให้ รองเท้าแค่เนี่ยหล่อนเลือกอะไรนักย่ะ)
เตอร์เดิน ออกมา พร้อมสีหน้าที่ปั้นมาแล้ว ว่ามันไม่เป็นอะไร
"กินขนมสิเตอร์ รองท้องไปก่อน เดี๋ยวบอลเลิกเราค่อยไปหาอะไรกินกันนะ กินเยอะๆนะ ดูผอมไปป่ะเนี่ย"
"ครับ"
"นี่ๆเตอร์ เตอร์ว่าฟ่าเอารองเท้าคู่ไหนดี ระหว่างอันนี้ กะอันนี้"
"สีดำดีกว่า"
"โอเค" แล้วก็เดินไปหยิบนมมา1กล่องแล้วก็นั่งกินขนม ข้างๆมัน
"อร่อยป่ะ" ผมถามมันแล้วก็ส่งยิ้มให้
"อร่อย"
"ทำไมหน้ามันจัง ทาครีมแล้วไม่ได้ทาแป้งรึไง หรือจะเป็นสาวเกาหลี ดูวาวๆ"
"ก็ฟ่าให้ทาเตอร์ก็ทา"
"เดี๋ยวไปเอาแป้งมาตบให้นะ รอแปป" ผมเดินไปหยิบ แป้งฝุ่น พร้อมกับแปรงปัด(เป็นผู้ชายอย่าใช้แป้งพับนะ เดี๋ยวมันจะดูเป็นตุ๊ดหน้าลอย ทาครีมกันแดด หรือเบส บางๆ อาจจะผสมรองพื้นนิดหน่อยถ้ามีรอยสิวรอยดำ แต่ควรเลือกที่มันบางๆ หรือจะเป็นกันแดดที่ผสมรองพื้นก็ได้ แล้วก็ใช้แปรงแตะแป้งฝุ่นปัดให้ทั่ว เบาๆจะได้ไม่หน้าหนาเป็นลิเก แต่ถ้าใครหน้าใสอยู่แล้วก็ทาแค่กันแดดธรรมดาก็พอแล้วปัดแป้งฝุ่นดับมัน หรือใช้ทิชชูกดลงไปเบาๆ ใช้คำว่ากดนะเอาเช็ดหลังจากที่เราทากันแดด แล้วค่อยลงแป้ง) มาเรื่องนี้ได้ไงว่ะเนี่ย
"มาแระ หันหน้ามาสิ" ผมเอาแปรงจุ่มแป้ง(แป้งในที่นี่ไม่ใช้แป้งเด็กนะ แต่เป็นแป้งฝุ่นที่เอาไว้แต่งหน้า ไม่ได้อัดแข็งอ่ะ)แล้วก็ปัดไปเบาๆทั่วใบหน้าของเตอร์
แล้วเมื่อตาต่อตามาประสาน(ลิเกเชียว) มันจ้องตาผม ผมจ้องตามัน เตอร์จับมือผม ที่ถือแปรงอยู่
แล้วก็ค่อยๆยื่นหน้า มาจะหอมแก้มผม
"โอเค หล่อแล้ว เตอร์อิ่มแล้วใช่ป่ะ งั้นไปกันดีกว่า" ผมต้องหยุดทุกอย่างไว้ เดี๋ยวจะเสียแผน รู้สึกเหมือนตอนจีบกันใหม่ๆเลย ฮ๋าๆๆๆๆ
แล้วเราสองคนก็เดินทางกันได้ซะที กว่าจะถึงที่งาน พวกเพื่อนผมก็รออยู่แล้ว แล้วมันก็บ่นกันด้วยว่าทำไมเพิ่งมาเอาป่านนี้
ปีนี้ก็เหมือนทุกปี คือ อากาศร้อน ฮ่าๆๆๆ แต่ปีนี้ก็สนุกขึ้น เอาเป็นว่าบรรยากาศในงานไม่พูดถึงแล้วกันนะครับ
ใครแพ้ใครชนะก็อย่าไปสนใจ เราคนไทยต้องรักกันครับ อีกอย่างงานนี้มีแต่คนหล่อ เพียบบบบบบบ
"ร้อนหรอ" เตอร์ถามผม
"อื้มร้อน"
"อ่ะน้ำ"
"ขอบคุณครับ" ผมนั่งดูการแข่งขันจลืมสนใจคนข้างๆไป
"ดีกันแล้วหรอว่ะ" นุ่นกระซิบข้างหูผม
"ยัง"
"เอ้า"
"แล้วมาด้วยกันได้ไง"
"ก็เพื่อนกันนิ"
"ตกลงยังไงว่ะ"
"มันใช้เวลาถามไหมนุ่น"
"เออๆๆ" การแข่งขันจบลง เพื่อนๆผมก็แยากย้าย เพราะต่างคนต่างพาแฟนมากันทั้งนั้น ก็จะมีอยู่ไม่กี่คนที่ไม่ได้พามาเพราะไม่มี55
พวกผมเลยแยกย้ายบ้านใครบ้านมัน ผมกับเตอร์เลือกที่จะไปหาอะไรกินแถวสยาม
"ไปสยามนะ ฟ่าอยากกินฟูจิ"
"อื้ม"
"แล้วเตอร์อยากกินไหม"
"เตอร์กินได้ทั้งนั้นแหละถ้าฟ่าอยากกินอ่ะ"
"โอเค" ไม่นานนักพวกเราก็ถึงสยาม พารากอน ยืนรอคิวฟูจิอยู่สักครู่ ก็เข้าไปนั่งกัน
ผมสั่งเบนโต๊ะเทมปุระ กะเซตปลาหมึกชุบแป้งทอด เตอร์สั่งปลาย่างซีอิ้ว กะซูชิ บลาๆๆๆ
แล้วอาหารก็มาซะที
"จะกินหมดหรอฟ่า"
"หมดดิ กินดิ มองอยู่ได้"
"อื้มๆ" และแล้ว
"เห้ยฟ่า ไม่เจอตั้งนาน "
"อ่าวน๊อต มาทำไรเนี่ย"
"นัดทานข้าวกะสาวๆโน้นง่ะ" มันชี้ไปที่โตะเยื้องๆกะผม
"เดี๋ยวนี้เปลี่ยนรสนิยมแล้วหรอ"
"เพื่อนหน่ะ ยังรักฟ่าเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง"
"อย่ามาเน่า ไปชิ้วๆ"
"โห.....ไล่กันหน้าตาเฉยเลยเนอะ เอาพินมาเลย ขอหน่อย"
"ไม่ได้ใช้บีบี"
"งั้นเอาโทรศัพท์มา" แล้วมันก็หยิบโทรศัพท์บนโต๊ะผมไป หน้าตาเฉย "อ่ะได้แระ นี้เบอร์น๊อตนะ อย่าโทรหลังสี่ทุ่มนะ น๊อตต้องการเวลาส่วนตัวบ้าง"
"ใครขอ"
"จะใครขอก็ช่างเหอะ ปลายทางมันก็เหมือนกันแหละ"
"พอเหอะ เสี่ยว"
"โทษเป้สเลอโน้น ทำให้น๊อตเสี่ยว"
"ไปได้แล้วเหม็นขี้หน้า ชิ้วๆๆ"
"เดี๋ยวคืนนี้โทรไปจีบนะ"
"อย่าโทรมาหลังสี่ทุ่มนะ ฟ่าต้องการเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง"
"ครับผม" แล้วมันก็เดินไปที่โต๊ะของมัน แต่ตอนนี้คนตรงหน้าผม หน้าบอกบุญไม่รับแล้วครับ
"ไม่อร่อยหรอเตอร์"
"อื้ม"
"ทำไมอ่ะ ก็อร่อยดีนินา ไม่สบายรึป่าว"
"ป่าว"
"ป่าวก็กินเยอะๆดิ ผอมไปแล้วนะ เดี๋ยวไม่หล่อน๊า อ่ะ ให้กุ้งตัวหนึ่ง ไม่กินเดี๋ยวฟ่าเสียใจน๊า" แล้วมันก็หยิบเทมปุระกุ้งเข้าปาก
"ให้เบอร์มันไปทำไมอ่ะ" มันคงอดรนทนไม่ไหวแน่ๆ ต่อมหึงไอ้นี้ยิ่งทำงานไวมากมาก
"ทำไมอ่ะ เพื่อนกัน"
"แต่มันจะมาจีบก็รู้นิ"
"แล้วไงอ่ะ"
"แต่ฟ่า"
"แต่อะไร"
"ช่างเหอะ"
"เตอร์นิแปลกคน กินๆๆๆๆ" ไอ้น๊อตนี้ก็ทำงานเกินค่าจ้างจริงๆ ส่งยิ้มมาทุกห้านาทีเชียว ไอ้คนตรงหน้าผมนี้จะกินหัวผมอยู่แล้ว
และเเล้วมันก็มาอีกรอบบบ
"น๊อตไปก่อนนะฟ่า เดี๋ยวคืนนี้โทรหานะคนดี"
"จ้ะ"
"ไปแระ บ๊ายบาย" แล้วมันก็จากไป แต่ไอ้คนตรงหน้าน่ะสิ
"โอ๊ยยย อิ่ม เดี๋ยวไปเดินซุปเปอร์กันนะเตอร์เตอร์ไม่รีบกลับช่ายป่ะ"
"อื้ม"
"มาเที่ยวกับฟ่าไม่มีความสุขหรอ ดูทำหน้าเค้าสิ"
"ป่าว"
"งั้นเดี๋ยวเก็บตังค์เลยนะ"
"อื้ม" ผมเรียกพนักงานมาเก็บตังค์
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฟ่าเลี้ยงเอง ฟ่ชวนเตอร์มาเป็นเพื่อนอ่ะ จะให้เตอร์จ่ายได้ไง"
"ไม่เป็นไร"
"ไม่เอาๆๆๆ" ผมชิงจ่ายเงินไป แล้วเราก็ออกมาเดินซุปเปอร์กัน
ผมเดินเลือกของที่จำเป็นต้องใช้ เดินไปเดินมา
"ว่าไงรูปหล่อ"
"เห้ย พี่หมอ โหยคิดถึงอ่ะไม่ได้เจอซะนานเชียว"
"ไม่เห็นแวะไปหาพี่เลย แล้วนี่มากะใครอ่ะ"
"เพื่อนอ่ะครับ ชื่อเตอร์ เตอร์นี่พี่หมอสอง"
"หวัดดีครับ"
"หวัดดีครับ แล้วนี้ฟ่าเป็นไงบ้าง"
"สบายดีครับ" แล้วผมกับพี่หมอก็เดินคุยกันไป โดยพี่หมอเข็นรถให้ ไอ้เตอร์ก็ต้องเดินรั้งท้าย หุหุ
"เออนี่ แล้วมีแฟนรึยังอ่ะ"
"ยัง โสด หาให้หน่อยสิ"
"สนใจคนแก่แบบพี่ป่ะหล่ะ"
"อย่ามา พี่หมออ่ะนะ คนไข้ไม่จีบกันให้เต็มไปหมดหรอ"
"มีแต่ผู้หญิงที่จีบอ่ะสิ แบบน้องฟ่าไม่เห็นมีมาจีบมั้งเร้ย"
"แล้วทำไมพี่หมอไม่จีบเค้าอ่ะ"
"ก็จีบอยู่นี่ไง จีบตั้งแต่อยู่มัธยมจนโตเป็นหนุ่มแล้ว เค้ายังไม่ใจอ่อนเร้ยยย"
"ใครหว่า"
"ก็คนนี้ไง" พี่หมอกอดคอผม แล้วก็เอามือขยี้ๆๆหัว
พี่หมอเป็นหมอที่รักษาสิวให้ผมตั้งแต่มัธยมแล้วครับ เป็นลูกศิษย์ของคุณป้าผม
เคยมาช่วยคุณป้าผมสอนพิเศษที่โรงเรียน เลยสนิทกันมากครับบบบ
"แล้วนี่พี่หมอมาทำอะไรอ่ะ"
"ก็มาซื้อของใช้นิดหน่อยอ่ะ"
"มาคนเดียวหรอ"
"คนโสดนินาจะให้มากะใครหล่ะ" พี่หมอก็ยังคงเดินกอดคอผมไปเรื่อยๆๆ
"โม้อ่ะสิ" พวกเราสามคนซื้อของเสร็จก็เดินไปจ่ายตังค์
พี่หมอเห็นผมข้าวของเยอะเลยจะไปส่งที่คอนโด พอถึงหน้าคอนโดก็ทิ้งระเบิดไว้ลูกเบ้อเริ้ม
"ถ้าพี่ไม่ต้องเข้าเวร จะนอนค้างด้วยแล้วเนี่ยคิดถึงสุดๆ"
"ครับบ ขับรถดีดีนะ"
"คับผม แล้วเดี๋ยวพี่โทรหานะ"
"ครับบ" แล้วผมสองคนก็เดินขึ้นคอนโดไป โดยมีเตอร์ช่วยหิ้วของ
ในรถผมก็คุยกับพี่หมอตลอดทาง เตอร์ได้แต่นั่งเงียบ
พอถึงห้องผมก็รับของจากเตอร์
"ขอบคุณนะ ที่หิ้วมาให้ ฝันดีนะ" ผมไม่ให้มันเข้าห้องหรอก กลัวโดยข่มขืน 5++++
แล้วผมก็เอาของวางบนโต๊ะ ล้มตัวลงนอน แล้วก็เผลอหลับไป
ตื่นมาอีกที ก็เปิดคอม เล่นเฟซ เข้ามาดูคนด่าไอ้เตอร์ในเล้า ฮ๋าๆๆๆซะใจ
แต่พรุ่งนี้ไม่รู้จะเป็นยังไง แต่วันนี้ก็ยังไม่ได้เหตุผลจากคนชื่อ คอปเตอร์ อยู่ดี
ราตรีสวสัดิ์พี่น้องชาวไทย
วันนี้หมดแรงจริงๆๆๆ อากาศร้อนมว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
^
^
:z13: จิ้มๆ
สมน้ำหน้า จ๋อยเลยสิเตอร์ เจอมุขนี้ของนุ้งฟ่าเข้าไป แล้วจะนิ่งเงียบอย่างนี้ไปอีกนานมะ หงุดหงิดวุ้ย ไม่ยอมแก้ปัญหาอะไรซักอย่าง
อึดอัดละซี้ อยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่แตะต้องไม่ได้ 555 สะใจ :laugh:
วันนี้นุ้งฟ่าดูแฮปปี้ดีนะคะ ดีใจจัง อยากให้สดใสแบบนี้ทุกๆวันเลย ส่วนเรื่องคำตอบที่จะได้จากเตอร์น่ะ เอาไว้ว่ากันทีหลังเนอะ
เก่งๆ สวยๆ โสดๆ แบบนี้ หาใหม่เมื่อไหร่ก็ได้ แล้วถ้านุ้งฟ่าเจอคนดีๆคนใหม่นะ เจ้าเตอร์จ๋อยของจริงแน่ๆ เหอๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: กอดคนเก่ง ยิ้มๆนะคะ
-
จิ้มเค้าไม555+
-
ไม่รู้จะพูดอะไร...
เฮ้อออออ...ชีวิต
-
จิ้มเค้าไม555+
จิ้มบอกรักไง ฮิ้ววววววววววววววววว >.<
-
น้องเตอร์เจอเข้าไปสองคนทั้งน็อตทั้งพี่หมอ...ต่อมหึงทำงานระงัยแทยไม่ทัน แถมจะให้พูดอะไรคงกล้าพูดหรอก เหอเหอ...(แต่พี่ก็ลุ้นซะตัวโก่งให้น้องพูดเร็วๆนะ)
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกน้องฟ่าลั้ลลาได้พอสมควร ค่อยโล่งหน่อย...กอดๆๆฟ่า :กอด1:ก่อนไปนอน
ฝันดีจ้า
-
เตอร์หนอเตอร์ จะทำอะไรก็รีบทำซะสิ เวลาไม่คอยใครนะเออ
ดูดิวันเดียวก็มีมาตั้งสอง โหๆๆ เสน่ห์แรงไปไหนคุนอัลฟ่า อิอิ
อิเตอร์ก็เงียบๆๆๆ ทำดราม่า ไม่มีใึครสงสารแกหรอกรู้มั้ย :angry2:
-
o13เตอร์สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เคียปัญหาไปเลยยยยยยยย อัลฟ่าจะได้กลับมารักสักทีๆๆๆๆๆๆ
เตอร์สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
ตอนนี้เริ่มสงสารเตอร์แล้วอะ :sad11:
:call:
:call:
:call:
-
เตอร์พี่สงสารเตอร์นะ แต่สงสารฟ่ามากกว่าที่โดนเตอร์ทำให้เสียใจหลายครั้ง
แต่พี่ก็อยากให้เตอร์หาโอกาสคุยกับฟ่าเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นซักที
หรือเตอร์อยากจะเสียฟ่าไปจริง ๆ กับแค่คำว่าขอโทษทำไมมันพูดยากนักล่ะ
เฮ้อออ อดนึกถึงพี่เตอร์เคยบอกว่าเวลามีปัญหาไม่รู้ว่าจะคุยให้ใครฟังแล้ว
ก็อดคิดไม่ได้ว่า ด้วยนิสัยเด็ก ๆ อย่างเตอร์ จะคิดหาทางออกให้เรื่องนี้ได้ยังงัย
ตอนนี้เตอร์จะคิดหรือรู้สึกกับเรื่องที่เกิดขึ้นยังงัย แค่ไหน พี่ไม่อาจรู้จริง ๆ
แต่อ่านที่ฟ่าเล่าเรื่องนั่งกอดหมอนฟ่าแล้วแอบร้องไห้ พี่ก็สงสารเตอร์นะ
อยากให้เตอร์กล้า ๆ หน่อย ที่จะคุยกับฟ่า ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังงัยก็ตาม
... สำหรับฟ่า พี่ดีใจนะที่ฟ่ามีความสุข คนอย่างฟ่าไม่สมควรต้องเสียใจหรอกนะ
-
สิ่งไหนทำแล้วมีความสุขฟ่าก็ทำไปนะฟ่านะ
มารูปการณ์นี้ อิๆเตอร์มีหวังนะนี่
เตอร์เอ๊ย ลงมือทำอะไรซักอย่างสิ
กล้าเผชิญกับความผิดที่ได้ทำหน่อย
มันไม่ยากไปหรอก พูดความจริงบวกความจริงใจ
ฟ่ารออยู่จุดหมายปลายทางนะ
บอกตรงๆตอนแรกๆโคตรจะโกรธเจ้าเตอร์เลย
โกรธมากบังอาจมาทำให้ฟ่าเสียใจ
เค้าก็ยุให้ฟ่าเลิกๆไปเลยซะด้วยซ้ำ
แต่ก็นะอันตัวเราก็มิใช่อัลฟ่าซะด้วยจิ่
เลยทำแทนไม่ได้ แฮ่ๆๆ
แต่ถ้าเตอร์แสดงความจริงใจและเรียกความเชื่อมั่น
กลับมาได้ เชื่อได้เลยว่าทุกคนต้องยินดีแน่นอน
ที่ฟ่ากับเตอร์กลับมารักกันเหมือนเดิม
ก็หวังว่าเตอร์จะกล้าและลงมือทำอะไรๆให้มันดีขึ้นได้แล้ว
ขนาดฟ่ายังต้องลงมือทำก่อนเลย
เพราะงั้นนะนายเตอร์ถ้าอยากได้ฟ่าคืนมา
นายต้องลงมือทำอะไรได้แล้วนะ
แล้วอย่าไปก่อเรื่องอะไรอีกล่ะ
จำเอาไว้เป็นบทเรียนเลย
ทำอะไรก็คิดถึงใจฟ่าด้วยนะ
ต่อแต่นี้ไปก็หวังว่าจะมีแต่เรื่องที่ดีๆเกิดขึ้นน๊า
อ๊ะ รักกันๆ
-
ฟ่า อย่าโกรธเค๊าน๊า แบบว่า เริ่มจะสงสารมันแระอิเตอร์เนี่ย
ส่วนเตอร์ เมื่อไหร่จะเคลียร์ห๊ะ รออยู่เนี่ย :angry2:
ย้อนไปอ่านตอนแรกๆที่รักกัน แล้วมันเสียดาย :เฮ้อ:
-
เคลียร์กันเร็วๆนะคะ
จะได้มาหวานกันต่อ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ค่ะ :กอด1: :L2:
-
.....ตื่นมาอีกที ก็เปิดคอม เล่นเฟซ เข้ามาดูคนด่าไอ้เตอร์ในเล้า ฮ๋าๆๆๆสะใจ ....
555555 น่านๆๆ เอาแล้วไงพี่ฟ่าของเรา
ปล. พี่ฟ่าเสน่ห์แรงมาก เจอแบบนี้เตอร์หัวปั่นแน่ๆ อิอิ
สมน้ำหน้า !!
-
ทำไมเตอร์ไม่อธิบาย,,,ไม่เข้าใจเตอร์
หรือว่าเตอร์ไม่รักอัลฟ่าเหมือนเดิมแล้วล่ะ ???
-
ดู๊ ดู เตอร์มีแฟนทั้งสวยทั้งเริศ มีแต่หนุ่มตามจีบแบบเน้
ยังจะเจียดเวลาไปพนันพึลึกกึกกืออยู่เนาะ แทนที่เอาเวลาที่ไปจีบน้องเตเต้มาอยู่กับฟ่า
จี๊ดมั้ยละนั่น อยู่ใกล้แค่นั้น แต่ทั้งกอด ทั้งหอม จับมือยังไม่ได้เล้ยยยย
:laugh:
-
พี่ว่ารีบเคลียร์กันไวไวก้อดีนะ
เดี่ยวเตอร์ทนไม่ไหวจับนุ่งฟ่า
ตบจูบ ตบจูบ แบบจำเลยรักซะก่อน
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: ใจหนึ่งก็สะใจ อีกใจก็สงสารเตอร์อะ เอาเป็นว่าสู้นะ เคลียร์กันให้เรียบร้อยนะ เค้าว่าพี่ฟ่าก็อึดอัดกับบรรยากาศแบบนี้อะ รีบๆโตนะเตอร์ แล้วก็เห็นคุณค่าของโอกาสที่พี่ฟ่าหยิบยื่นให้หลายต่อหลายครั้งสักที ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป พี่ฟ่าไม่ใช่ของตายของเตอร์นะ
ปล. เห็นพี่ฟ่าแฮบปี้ เค้าก็ดีใจแระ อิอิ มีความสุขเข้าไว้ค่ะ เด๋วปัญหาทุกอย่างก็คลี่คลายเอง เราไม่ต้องเดือดร้อนตามปัญหาหรอก เราไม่ได้เป็นคนสร้างซะหน่อยเนอะ
-
ดีมากๆ ฟ่า สวยเข้าไว้ อย่าใจอ่อนกับเตอร์และลองให้โอกาสตัวเองกับสิ่งใหม่ๆ ดู 555
-
โฮะๆๆ นุ้งฟ่าคนสวย มีแต่คนรักทั้งน้าน เริ่ดค่าเริ่ด
ไงหล่ะเตอร์เอ้ย ทำผิดแล้วถ้ารู้จักปรับปรุง แก้ไข ยอมรับผิดและรู้จักที่จะขอโทษ เหตุการณ์มันคงไม่เป็นอย่างนี้ โตแล้ว มีคนรักที่ดีแล้ว มีสิ่งดีๆอยู่กับตัว ไม่น่าทำแบบนี้เลย
-
:กอด1: นุ้งฟ่า
:n1:
อยากถามดาว ว่าหนาวไหม มีใครบ้าง
จะอ้างว้าง วังเวง เหมือนเตอร์ไหม
นอนคนเดียว เหี่ยวหู่ คนรู้ใจ
น้ำตาไหล ไปซบหมอน นอนกังวล
อยากตอบดาว ว่าหนาวอยู่ เตอร์รู้ไหม
ไม่อุ่นใจ ไม่อบอุ่น วุ่นสับสน
เตอร์คนเดียว หรือไง ที่กังวล
ฟ่าอดทน จนขอโทษ เหตุผลพอ
..รัก..ในสิ่งที่เค้าเป็นเค้า..
หรือ
..รัก..ในสิ่งที่เค้าอยากให้เป็น..
เพราะถ้าไม่ใช่เค้า..เราก็ไม่รัก
หรือ
เพราะรับไม่ได้ในสิ่งที่ทำ..เราก็เลิกรัก
ความรัก..ของคนสองคน
:L1:
ขอบคุณครับ นุ้งฟ่า..เตอร์ด้วย
-
...หลังตรุษจีนนี่ น้องฟ่ามันเพี้ยนๆๆ หรือเปล่าวะ ถ้าน้องเตอร์มาแอบอ่านคงต้องคิดว่า เมียกูเพี้ยนไปแล้ว
...ตอนที่แล้วก็..สงสัยคิดถึงน้องเตอร์มาก..จิ้นตัวเองกับน้องเตอร์กระจาย ฮ่าๆๆ
...ตอนนี้ก็ อารมณ์ไหนว่ะนี่ พอเค้าออกไปไกล ตัวเองก็เข้าไปใกล้..ยั่วอยู่นั่นแหละ
...แต่มีความรู้สึกว่าน้องเตอร์ เค้าเฉยไปเยอะนะ ให้ทำก็ทำ ให้อยู่ก็อยู่ มีแต่..อื้ม คำเดียว
...คงรู้แล้วมั้ง กีตาร์ที่ได้มา มันทำลายความสุขที่ควรจะมีในทุกๆวัน ถึงเอากีตาร์ไปคืนก็ไม่สามารถเรียกความสุขกลับมาได้
...จำไว้....คิดก่อนทำ น้องเตอร์เอ๊ย ระวัง...นางแมวยั่วสวาท ให้ดีนะน้องเตอร์ ไม่รู้จะมาไม้ไหนอีก :laugh:
-
:เฮ้อ: ดีจังพี่ฟ่าทำใจได้แล้วนิดหนึ่ง แต่วันข้างหน้ามันอีกไกลนะพี่จะทำไงต่อไปอะครับผมสู้ๆนะ
พี่เตอร์จะเอาไงของเค๊านะ คาใจจัง
:mc4:
-
สุขใจเมื่อได้อ่าน :really2:
มาต่อเร็วๆนะพี่ฟ่าคิดถึง หุๆๆๆ
-
จะสงสารเตอร์ดีไหมเนี่ย
มีของดีอยู่กับตัวยังจะปล่อยให้หลุดไปอีก
ไม่รู้จะเรียกว่ายังไงแล้ว
แล้วจะมาทำเป็นหึงเป็นหวงเขาอีก
-
จะด่าเตอร์ด่าฟ่า เอาให้เต็มที่เลยครับ ผมเปิดใจรับทุกความคิดเห็น
เดี๋ยวขอเวลาไปเรียบเรียงก่อน ^_^
-
เตอร์ เด็กน้อย ทำผิดยังไม่กล้าขอโทษเจ้าตัวเค้าเลย เด็กจริง จริ๊ง ...
วันนี้เห็นแล้วซิ นุ้งฟา อะช้อยส์เยอะ...
...แต่คนเราเมื่อเจอโจทย์(รัก)ต่อให้มีกี่ช้อยส์ กี่ตัวเลือก ทำตอบ(คน)ที่ต้องการ มีแค่หนึ่งเสมอ...
:L1:
-
สำนึกยัง ว่ามีคนจ้องจะงาบกี่คน??
สารภาพหรือทำไรซักอย่างดิ กลัวอะไรอยู่ได้ วู้วว
ถ้ารักจริงต้องเอาใจกลับมาให้ได้ สู้ๆ เชียร์ๆ ฮ่า
-
แล้วแต้มบอลปีนี้ก็ 3 ต่อ 1 :m11:
แต่เชื่อว่า ระหว่างฟ่ากับเตอร์ คงไม่มีแต้มต่อใดๆ
ใครจะสนับสนุน ลุ้น ถือหาง เลือกข้าง หรืออย่างไร ก็ไม่มีผลเท่า คนสองคน คิดอย่างไร จะทำอย่างไร
ซึ่ง ณ ตอนนี้ คนคนหนึ่ง ยังนิ่งเฉย
ถ้าเฉยกันไปนานๆ จนมันกลายเป็นความเคยชิน แล้วมันจะเป็นอย่างไรหว่า
หรือว่า พอชินแล้ว ความรู้สึกของทั้งสองก็คือ "ขาดเธอฉันก็อยู่ได้ ไม่ได้สำคัญเท่าขาดอากาศหายใจนี่นะ"
เป็นกำลังใจและลุ้นกันต่อไป :a2:
-
^
^
^
จิ้มพี่น้ำตาลด้วยความรักกกกก :กอด1:
เหมือนจะตลก เหมือนจะสะใจ แต่เปล่าเลย อ่านแล้วกลับรู้สึกเหงาๆ รู้สึกเพลียใจกับเด็กปากหนัก ปากน่ะนอกจะเอาไว้กินกับจูบแล้ว เค้ายังเอาไว้พูดด้วยนะเตอร์ อีกอย่างไม่มีใครตัดสินเตอร์ได้หรอก แต่ที่เค้าพูดกันน่ะ เพราะมันเป็นสิ่งที่เตอร์กระทำให้เห็น ทั้งที่แค่พูดความจริงออกมา ขึ้คร้านคนสวยแถวนี้ จะเอียงแก้มให้หอมในทันที (พี่ไม่ได้ว่าน้องฟ่าใจง่ายนะ แค่จะสื่อว่าหนูเป็นคนใจดี :m13:)
ปล,ทนเหงาหน่อยนะน้องฟ่า เข้มแข็งมากๆ หนูเป็นคนดี คิดบวก เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น ไม่ว่าผลสุดท้ายจะออกมายังไง :กอด1:
-
กอดฟ่า :กอด1:
ในขณะที่ฟ่ากำลังรอคำอธิบาย ทำไมเตอร์มันเงียบจังฟระ :m16:
ให้โอกาสถึงขนาดนี้แล้วยังไม่พูดอีก :z6:
เห็นฟ่ามีคนเข้ามาติดพันแบบนี้รู้สำนึกหรือยังหล่ะเตอร์เอ้ย :angry2:
-
วันนี้ยังไม่มีอะไรคืบหน้านะครับ เลยไม่ได้ต่อเรื่องให้...ทะปะนี เอียดสีชัย รายงาย อิอิ
ขอบคุณทุกคนนะครับ ที่เป็นกำลังใจให้
ท่อนซุงใหญ่ ไม้ซีกเล็ก เสกสรรหา
จะเอามา ง้างปากคน จากหนไหน
ไม่ต้องทำ อะไรหรอก ช้ำชอกใจ
เหนื่อยเปล่าไป ไม่ได้ผล จนปัญญา
จะสู้นิ่ง วิ่งเล่น ให้เป็นสุข
จะเลิกทุกข์ เพราะความเขลา ของเจ้าหนา
จะไม่วิ่ง ตามเธอ เหมือนผ่านมา
จะเดินหน้า หาใหม่ อย่าได้แคร์
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับบบ
ขอบคุณจริงๆ
ผมเข้าใจหลายๆคนนะครับกับความรู้สึกที่มีต่อเรื่องนี้
ผมก็ไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ผมทำอยู่มันมีประโยชน์ไหม
แต่ผมก็คิดว่า มันก็ยังดีกว่าผมไม่ทำอะไรเลย
เหมือนกับคนที่สร้างปัญญหาขึ้นมา แล้วก็ยังหดอยู่ในกะลา
ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุดกับปัญหานี้
แต่ความพยายามของผมมันก็มีวันหมดอายุ เหมือนนมกล่องนะครับ
ถ้าไม่รีบกิน รีบใช้ มันก็จะบูด แล้วคุณก็จะเสียดาย
หลายๆคนถามกันว่า เตอร์ไม่เข้ามาอ่านบ้างหรอ
ผมก็ไม่รู้ครับ แต่คอมพิวเตอร์อยู่ห้องผมหมดทุกเครื่อง
ถ้าจะใช้เนตก็คงเป็นที่มหาลัย ซึ่งยุ่งกับแตมป์ก็ไม่เคยเห็น
ว่าเค้าจะใช้จะหยิบคอมเลย เรียนเสร็จก็กลับบ้าน
แล้วอีกอย่างเค้าก็ไม่รู้พาสด้วย ถ้าจะใช้คงต้องเข้าจากคอมของผมเครื่องเดียว
สงสัยกันต่อไปนะครับบบบบบบบ อิอิ
ทั้งที่แค่พูดความจริงออกมา ขึ้คร้านคนสวยแถวนี้ จะเอียงแก้มให้หอมในทันที (พี่ไม่ได้ว่าน้องฟ่าใจง่ายนะ แค่จะสื่อว่าหนูเป็นคนใจดี ) นู๋ไม่ได้ใจดีขนาดนั้นหรอก อิอิ ถ้าใจเเข็งก็คือแข็ง ตอนนี้ยังให้โอกาสอยู่ โอกาสของนู๋ก็เหมือนนาฬิกาทรายอ่ะ ไหลตลอดเวลา แต่เดี๋ยวถึงเวลามันก็หมด ไม่มีการพลิกกลับมาไหลอีกแล้ว
...หลังตรุษจีนนี่ น้องฟ่ามันเพี้ยนๆๆ หรือเปล่าวะ ถ้าน้องเตอร์มาแอบอ่านคงต้องคิดว่า เมียกูเพี้ยนไปแล้ว
...ตอนที่แล้วก็..สงสัยคิดถึงน้องเตอร์มาก..จิ้นตัวเองกับน้องเตอร์กระจาย ฮ่าๆๆ
...ตอนนี้ก็ อารมณ์ไหนว่ะนี่ พอเค้าออกไปไกล ตัวเองก็เข้าไปใกล้..ยั่วอยู่นั่นแหละ เค้าเพี้ยนยังไงอ่ะ งงๆๆ คนสวย งงๆๆ55+ มันไม่รู้จะเขียนอะไรนิ เดี๋ยวคนอ่านจะเบื่อกับเรื่องเศร้าๆๆ เห็นใจคนอ่าน ขนาดเจ้าของเรื่องยังจิตตกเลย ไอ้ที่พาตัวเองเข้าไปใกล้มันมีสาเหตุและที่มา คอยติดตามดีดีแล้วกัน อาจจะมีเรื่องให้ช็อคกว่าฉากข่มขืนอีก ฮ๋าๆๆๆๆ
ขอบคุณทุกเม้นท์นะครับบบบ
ผมอ่านทุกอันแล้วเอามาคิดทุกอัน
บางอันทำผมเสียน้ำตา บางอันทำผมยิ้มได้
บางอันก็แทบจะหัวเราะจนจะตกเก้าอี้เลยแหละ
ขอบคุณครับ ที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอ ผมจะพยายามจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด
ไม่ว่ามันจะจบด้วยความสวยงามหรือความเศร้าโศกก็ตาม
สุดท้ายนี้ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ดูแลปกป้องทุกคน
ให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง
นะครับบบบบบบบบบบบบ
-
ขอบคุณสำหรับคำอวยพร
ขอส่งกลับคืนให้ฟ่าเช่นกัน เป็นทวีคูณเลยนะ (อยากจะคูณเท่าไหร่ก็ตามใจปรารถนาเลยนะจ๊ะ)
...บอกว่าไม่มีอะไรคืบหน้า กลับมีประโยคที่ว่า การทำตัวใกล้ชิดมันมีสาเหตุ ต้องติดตามต่อไป...อยากรู้นะเนี่ยยยย... :z1:
-
ไอ้ที่พาตัวเองเข้าไปใกล้มันมีสาเหตุและที่มา คอยติดตามดีดีแล้วกัน อาจจะมีเรื่องให้ช็อคกว่าฉากข่มขืนอีก ฮ๋าๆๆๆๆ
:a5:
:กอด1: นุ้งฟ่า
อย่าบอกนะว่า...เตอร์ทำเรื่องให้ช็อคแบบกลอนข้างล่าง
:serius2: โอ๊..ม่ายยยย รับไม่ได้
เตอร์..ตุ้งติ้ง สะดิ้งใส่ ให้ฟ่าเห็น
นมกระเด็น กระเด้งดึ๋ง หึงโมโห
อุตส่าห์ทำ เต้าเต่งตึง พึ่งใหญ่โต
เดินเซโซ เก้งกวางแทรก แต๋วแตกมา
ลงทุนทำ มาเพื่อฟ่า ขนาดนี้
ฟ่าคนดี ยอมยกโทษ โกรธโทสา
เตอร์จะยอม ให้ฟ่าเสียบ ทุกเวลา
ที่รักจ๋า สูมาเต๊อะ เหอะคืนดี
:sad4: อย่าเป็นยังงั้นเลย..เตอร์
พี่ขอร้อง
อิอิ
:call:
-
>>โอกาสของนู๋ก็เหมือนนาฬิกาทรายอ่ะ ไหลตลอดเวลา แต่เดี๋ยวถึงเวลามันก็หมด ไม่มีการพลิกกลับมาไหลอีกแล้ว<<...เด็ดเดี่ยวมากคนสวย :กอด1:
>>ไอ้ที่พาตัวเองเข้าไปใกล้มันมีสาเหตุและที่มา คอยติดตามดีดีแล้วกัน อาจจะมีเรื่องให้ช็อคกว่าฉากข่มขืนอีก ฮ๋าๆๆๆๆ<<...แอบใจสั่นด้วยประโยคนี้ แต่อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด พี่เตรียมพิมเสนน้ำไว้แระ :laugh: *หัวเราะทั้งน้ำตา*
เทคแคร์ แอนด์ พร้อมจะ บิไซด์ ยู จ้ะ
:กอด1:
-
เอาไอ้เตอร์เป็นเมียถาวรเหอะ เผื่อจะได้ไปไหนไม่รอดมั่ง รึว่าน้องฟ่ารุกไม่เป็นแล้วหว่า :confuse:
-
เอาไอ้เตอร์เป็นเมียถาวรเหอะ เผื่อจะได้ไปไหนไม่รอดมั่ง รึว่าน้องฟ่ารุกไม่เป็นแล้วหว่า :confuse:
โว้วววววววววววววววววววววววว
นุ้งฟ่า พี่เขาสบประมาทขนาดนี้ ยอมได้มั้ย :laugh:
ตอนหน้าจัดไป แบบแฟนตาซี หรือ ในฝันอะไรก็ได้ คลายเครียดๆมาเลย
นุ้งฟ่าอย่าหยุดสวย
เพราะพี่เชื่อว่า นุ้งฟ่า คือสุดยอด ส.ส. อันย่อมาจาก สวยเสียบ :oo1:
ขำๆ นะ เครียดไป ก็เท่านั้น ความเครียดคงไม่สามารถช่วยอะไรได้แล้ว
เครียดมากเดี๋ยวโทรม!
-
ม่ายรู้จะพูดอะไร
งันม่ายพูดจะดีกว่า
:pig4:
-
เฮ้อ เตอร์ นี่น๊า เตอร์นี่ยังกะเด็กเลยเนอะ ใจนึงก็สงสารอยู่วุ้ย แต่ก็ไม่เห็นจะทำอะไรให้มันดีขึ้นเลย จะมีใครมาทนกับเตอร์ได้บ้างล่ะเนียะ
-
พี่เห็นใจเตอร์น่ะ....แต่พี่เข้าข้างน้องฟ่ามากกว่า
เพราะน้องฟ่าดีกับเตอร์ขนาดนี้แล้ว ไม่น่ามาทำยังงี้เลย
เอร์ก้ดูเหมือนจะรักฟ่าดี แต่ก็คิดไม่ตกว่าทำไมต้องทำแบบนี้ ไม่เข้าใจเหมือนกัน
ก็อยากจะถามเตอร์ว่า ที่บอกว่ารักฟ่าน่ะ รักจิงไหม รักแล้วทำไมต้องทำให้เสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีก
ถ้าวันใดเสียฟ่าไปจิงแล้วจะรู้สึก มานึกเสียใจมันก็สายไปแล้ว
เคยได้ยินไหม สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ
ถึงน้องฟ่า น้องฟ่าก็อย่าใจอ่อน แต่ก้ไม่ได้ให้ใจแข็งมากน่ะ พี่ก้ยังอยากให้รักกันเหมือนเดิม
น้องฟ่าต้องไปบอกเตอร์ว่า....
"กูไม่ใช่ของตาย" ถ้าอยากได้ เมิองต้องจิงจัง !!!!
แต่ถ้ามันยังไม่เลิกนิสัยเลวล่ะก็ ต้องบอกว่า
ไม่มีแฟนก็ไม่ตาย แค่ถ้ามีแล้วต้อง "ควาย"
ปล่อยมันไปตาย ซะดีกว่า !!!
ps. เราน่าจะห่างกันปีนึงได้น่ะ พี่ปี 4 เพิ่งมาได้อ่านนเรื่องน้องนี้แระ
เสียน้ำตาไปหลายกระบุ้งเลย :m15:
-
ใจอ่อนอ่ะ สงสารเตอร์ ถ้าระหว่างนี้เตอร์เก็บตัว ทำตัวดีก็น่าสงสารเนาะ
แต่ถ้าแอบแรดยังไปติดต่อใครต่อใคร แล้วตีหน้าเศร้า ตบซักฉาดสองฉาดเถอะ
-
มาแร้วครับบบบบ
หลายคนๆคงรอ หรือรำคาญอิสองตัวนี้จนไม่รอแล้วก็ไม่รู้นะ :laugh: :laugh:
สวัสดีอย่างเป็นทางการครับ
ก็ต้องบอกว่าขอบคุณเหมือนเดิม
ที่เป็นกำลังใจให้กันมาโดยตลอด จนถึงวันนี้นะครับ
รักทุกคนจังเร้ยยยยยยยยยยยยย :L1: :L1: :L1: :L1:
**************************************
ตื่นมาก็เกือบจะเที่ยงแล้ว ตื่นมาก็หิวเชียวเรา ผมเดินไปค้นอะไรในตู้เย็นแล้วก็หยิบมาสองสามอย่างพร้อมนม1กล่อง
แล้วก็มานั่งหน้าคอมพิวเตอร์ เปิดคอมพิวเตอร์ก่อนเป็นอันดับแรก แล้วก็ยัดขนมเข้าปาก ไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ก๊อกๆๆๆ" แล้วมันก็เดินเข้ามา แล้วจะเคาะทำมว่ะเนี่ยกุยังไม่อณนุญาติให้เข้ามาเลยอ่ะ
"กินข้าวยัง เตอร์ซื้อข้าวหน้าเป็ดมาฝากอ่ะ"
"อื้มกำลังหิวพอดี"
"เดี๋ยวเตอร์ใส่จานให้นะ"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฟ่าทำเอง"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเตอร์ทำให้"
"งั้นก็รบกวนด้วยนะ" แล้วผมก็เข้าห้องนอนไป โดยเปิดประตูห้องนอนไว้ เพราะเดี๋ยวผมจะโทรศัพท์ให้มันได้ยิน
"หวัดดีครับพี่หมอ วันนี้เรามีนัดกันนะ จำได้ป่าว นึกว่าลืมอ่ะสิ ครับๆๆ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ หวัดดีครับ"
แล้วผมก็เดินไป ที่โต๊ะอาหาร พร้อมกันนั่งลงกินข้าวหน้าเป็ดที่เตอร์ซื้อมาฝาก
แล้วโทรศัพท์ก็เข้า เป็นเบอร์น็อตครับ โทรมาได้จังหวะพอดี
"หวัดดีครับ ทานข้าวอยู่ ไม่ไปมีนัดแล้ว กะกิ๊ก ฮ่าๆๆๆ อื้มม แล้วเมื่อคืนใครบอกจะโทรมา หลอกนิหว่า ตลกเหอะน็อต อ่าวหรอ โอเคๆๆ เอาไว้เย็นพรุ่งนี้แล้วกัน ไปรับที่มหาลัยด้วย เออ รู้แล้ว อย่ามาน้ำเน่า โอเคๆๆ แค่นี้นะ บาย" แล้วผมก็หันมาจัดการอาหารตรงหน้าจนหมดเกลี้ยง
"อร่อยจัง ห่อนี้กี่บาทเนี่ย"
"50" ผมเดินไปหยิบแบงค์ห้าสอบบนหลังตู้เย็นส่งให้มัน
"อะไร" มันทำหน้า งงๆ
"ค่าข้าวไง แค่ซื้อมาให้ก็เกรงใจจะเเย่แล้ว"
"ไม่เอา ซื้อมาฝาก"
"ได้ไง ไม่เอาๆๆๆ เราสองคนไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ เรื่องตังค์จะมาใช้รวมกันได้ไง เอาไปเอาไป" ผมยัดตังค์ไปในกระเป๋าเสื้อมัน ซะใจชะมัด
"ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้นะ" มันพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง งอลชัวร์ หรือไม่ก็น้อยใจอย่างรุนแรง
ผมไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปตามนัดที่พารากอน ก็ไปเดินดูของกับพี่หมอแล้วก็บรรดาพี่น้องของผม
แล้วก็ไปดูหนังด้วย เบอร์เลสก์ สนุกมาก อิอิ ดูแล้วอยากจะลุกขึ้นมาเต้นเลยทีเดียวเชียว
เสร็จธุระจากสยามก็กลับห้องครับ วันนี้ไม่มีอะไรมาก ปรกติ แต่ก็สนุกดีอ่ะ เศร้าไปก็ไม่มีประโยชน์
กลับมาถึงคอนโด ก็เปิดคอมอันดับแรก พักนี้น่าเฟซของผมครึกครื้นตลอดเวลา อิอิ รู้สึกดี ไม่เหงา
กว่าจะได้นอนกว่าจะได้หลับก็เล่นเอาดึกดื่น เดี๋ยวนี้ติดนิสัยนี้ไปซะแร้ววววววว
ล้มตัวนอนก็อดที่จะคิดถึงมันไม่ได้หรอก ป่านนี้สงสัยนอนร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดแล้วมั้ง
ช่วยไม่ได้ก็อยากปากแข็งเองทำไมอ่ะ แค่ขอโทษแค่เนี่ยทำปากหนัก ที่บอกชอบบอกรักคนอื่นหล่ะปากไวจิง
ผมตื่นมาอีกทีก็สายแล้ว เลยรีบอาบน้ำแต่งตัวไปมหาวิทยาลัย แล้วก็มีคนมาเคาะประตู
"อ่าวเตอร์ ไม่ไปมหาลัยหรอ"
"เดี๋ยวไป แวะเอาข้าวมาให้ก่อน"
"ฟ่าสายแล้วอ่ะ เตอร์กินเถอะ ฟ่าไปก่อนนะ ล็อคห้องให้ด้วย" แล้วผมก็รีบออกมา เพราะมันสายแร้ววว
ผมรู้ว่ามันเสียใจที่ผมไม่สนใจในสิ่งที่มันพยายามจะทำให้ แต่มันก็ต้องเข้าใจผมด้วย
ว่าผมไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอก ถ้ามันไม่ชัดเจนกับผมแบบนี้ไปนานๆ มันอาจจะเสียผมไปจริงๆ
พอถึงวันนั้น แม้แต่จะเดินมาเคาะประตูห้องผมมันก็ยังทำลำบากเลย
ผมไปถึง เพื่อนๆก็นั่งกันอยู่ในห้องเรียนแล้ว แต่อาจารย์ยังไม่มา
เรียนเสร็จก็ตามเคย ลงมานั่งเม้าท์นั่งคุยกันใต้ตึกแล้วก็จบลงที่ไปหาอะไรกินกัน
"กินไรกันดีว่ะ"
"วันนี้ฟ่าไปด้วยไม่ได้นะเว้ย มีนัด"
"กะใครย่ะ"
"พุชาย"
"เออ ถึงว่าเมื่อกี้กุเดินไปซื้อน้ำมาเหมือนเห็นเตอร์"
"อ่าวหรอ" อ่าวมันมาทำไมฟ่ะ แล้วก็มีโทรศัพท์เข้า น็อตโทรมา อิอิ
"อยู่ใต้ตึกอ่ะ โอเคๆ เดี๋ยวเดินไปหา แค่นี้นะ" ผมวางสายจากน๊อต ก็บอกลาเพื่อนๆแล้วเดินไปหา
"รอนานป่าว"
"ไม่นานเลย นั่งกินหนมฟังเพลงเพลินๆอ่ะ"
"กินไรอยู่ กินมั้งดิ"
"ป็อกกี้ อ่ะ" ผมเอื้อมมือไปหยิบแต่น๊อตปัดมือผม "เดี๋ยวน๊อตป้อน อ้าปาก เร็ว"
"กินเองก็ได้ มีมือ"
"ไม่เอา งั้นไม่ให้กินนะ"
"อ่ะป้อนก็ป้อน" ผมให้น๊อตป้อนป้อกกี้ แต่ตอนนี้มีคนยืนสังเกตุการอยู่ห่างๆๆ ถึงมันจะห่างมากก็ตามเหอะ
แค่เห็นรางๆผมก็รู้แล้วว่า ใคร เพราะมันตามผมมาตั้งแต่อยู่ใต้คณะแล้ว
"แล้ววันนี้จะพาฟ่าไปกินอะไร"
"ฟ่าอยากกินไรหล่ะ"
"แล้วแต่น๊อต"
"สยามแล้วกัน น๊อตอยากไปซื้อของที่พารากอนด้วยอ่ะ"
"โอเค"
"งั้นก็ไปกันเลยนะ เดี๋ยวน๊อตถือกระเป๋าให้ เอาอะไรมาเยอะแยะเนี่ย"
"เยอะอ่ะ" น๊อตเดินนำผมไปที่รถ แล้วก็ขับมุ่งหน้าไปสยามสแควร์ ในขณะที่รถติดก็มีโทรศัพท์โทรมาหาผม
"แตมป์ว่าไงจ้ะ" แตมป์โทรมาครับ
"ฟ่าเย็นนี้ว่างป่าว ไปกินข้าวกัน"
"วันนี้มีนัดแล้วอ่ะ"
"อ่าวหรอ ไปไหนอ่ะ"
"สยามเนี่ยแหละ "
"อื้มงั้นไว้วันหลังนะ ออ อย่าใจแข็งให้มากนะ เพื่อนแตมป์จะลงแดงตายอยู่แล้ว"
"มาบอกฟ่าทำไมหล่ะ ก็ไปบอกเพื่อนเเตมป์สิ"
"จร้าๆๆ แค่นี้นะ" โธ่เอ๊ย นึกว่าฉันไม่รู้ทันเธอหรอยัยแตมป์ เค้าใช้เธอโทรมาชิมิหล่ะ
แล้วเราสองคนก็เดินทางมาถึง สยามสแควร์ ผมไปนั่งกินกันที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง
ทานอาหารเสร็จก็ข้ามไปซื้อของฝั่งพารากอน ผมคิดว่าตอนนี้มีคนกำลังเดินตามเราสองคนอยู่แน่ๆ
แต่หันไปมอง ซ้าย มองขวาก็ไม่มี สงสัยจะร้องไห้ขี้มูกโป่งกลับบ้านไปแล้วมั้ง
ผมเลยตัดสินใจโทรไปหาแตมป์อีกรอบ
"แตมป์ คือว่าตอนนี้ฟ่าอยู่ซุปเปอร์ที่พารากอนนะ วันนั้นที่แตมป์บอกว่ามาซื้อขนมอ่ะที่บอกอร่อยๆอ่ะ ยี่ห้อไรนะฟ่าลืม อ่อ โอเคๆๆ ขอบใจจร้า"
ในเมื่อเธอเป็นไส้ศึกให้ไอ้เตอร์ ฉันก็ต้องใช้เธอให้เป็นประโยชน์ยัยแตมมี่ ฮ่าๆๆๆๆ(ดูร้ายเนอะ)
เดินเลือกของยังไม่ทันเมื่อย สายตาผมก็ไปสะดุดกับคนที่คุ้นเคย ที่ตอนนี้เหมือนจะมองหาใครอยู่
ผมจัดการเดินไปในระดับสายตาของคนๆนั้น เพื่อจะบอกให้รู้ว่า ฉันอยู่ตรงนี้โว้ยยยยยยยย
น๊อตเข็นรถเข็น โดยมีผมเดินข้างๆๆผมช่วยน๊อตเลือกพวกไส้กรอก ไอ้น๊อตนี้ก็ปากว่ามือถึง โอบเอวผมตลอด
มรึงรู้ไหม มึงอยู่ในสภาวะเสี่ยงต่อการโดนกระทืบ
"น๊อตๆๆ น๊อตต้องลองชิม อันนี้อร่อย" ผมจิ้มไส้กรอกชิ้นเล็กๆส่งให้
"ป้อนน๊อตด้วยสิ"
"ไม่มีมือรึไง"
"เมื่อกี้น๊อตยังป้อนป๊อกกี้ฟ่าเลย "
"อย่ามาทวงบุญคุณ"
"นะๆๆๆๆๆๆ ป้อนหน่อย" ในที่สุดผมก็ต้องป้อนมันจนได้ อ้อนเหมือนไอ้เตอร์ไม่มีผิด
"อร่อยไหม"
"อร่อยตรงมีคนป้อนเนี่ยแหละ"
"ปากหวานไปแล้ว"
"ป่ะ น๊อตอยากกินสลัด ไปตักสลัดกัน" แล้วมันก็จูงมือผม แต่ผมก็ต้องรีบแกะออกเพราะอายเค้าด้วย
ผมช่วยน๊อตตักสลัด ตักไปหัวเราะกันไป ให้ไอ้คนแอบมองมันอิจฉาเล่น ซื้อเสร็จก็ไปจ่ายตังค์
แล้วก็เดินข้ามไปฝั่งสยามเพราะน๊อตเอารถจอดฝั่งนั้น
น๊อตมาส่งผมที่คอนโด แล้วก็กลับบ้านไป
ผมกลับมาก็มานั่งเล่นคอมเล่นเฟซเหมือนเดิมมมมมมมมม
นั่งไปนั่งมารู้สึกหิว วันนี้กินทั้งวันแต่ก็หิวทั้งวันไม่รู้ทำไม
เลยตัดสินใจโทรสั่งพิซซ่า ถาดกลาง กินจนเกลี้ยงงงงงงงงงงงงงงง
กินเสร็จหนังท้องตึง หนังตาก็หย่อน เผลอหลับไป ตื่นมาอีกที ก็มานั่งเล่นเนตต่อ
แล้วก็อาบน้ำ นอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
แต่ก็ต้องตื่นมาเพราะความหิว เลยหาของกินในตู้เย็น เง้อออ ไม่มีอะไรกินเลย
ยิ่งดึกก็ยิ่งหิว เปิดดูทีวี ก็มีรายการพาไปกินก๋วยเตี๋ยว อยากกินอ่ะ ชวนเตอร์ไปกินดีกว่า
ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินไปหามันที่ห้อง เคาะประตู
"เตอร์ หิวอ่ะ พาไปกินเตี๋ยวหน่อย"
"เข้ามาก่อนดิ เดี๋ยวเตอร์แต่งตัวแปปนะ" ผมนั่งรอมันแต่งตัว ก็เดินดูโน้นดูนี้
อาหารเวฟ ที่เหลือแต่ซาก กล่องข้าวที่ยังไม่ได้ทิ้งกลาดเกลื่อนไปหมด
นี่มันห้องคนหรือว่ากองขยะว่ะเนี่ย ผ้าเช็ดตัว กางเกงในให้เกลื่อนไปหมด
วิญญาณแม่บ้านแสนดีเข้าสิง เลยเดินเก็บโน้นหยิบนี้ให้มันเข้าที่เข้าทางซะหน่อย
"ทำไรอ่ะ" มันออกมาก็ถามผม ที่กำลังเก็บขยะอยู่
"ก็เก็บขยะไง เตอร์ปล่อยไว้ได้ไง รกไปหมด"
"ไม่ต้องเก็บหรอก ฟ่าไม่ใช่เมียเตอร์จะมาเก็บทำไม " แทบสะอึก น้ำตาเอ่อ เออใช่สิ เมิงมีเมียใหม่แล้วนิ
"งั้นไปเก็บก็ได้"
"ไปกันได้แล้ว เตอร์เสร็จแล้ว" มันเดินออกจากห้องโดยมีผมเดินตามมา มันล็อคห้องเสร็จก็เดินนำผมไปขึ้นลิฟท์
"จะไปกินที่ไหนอ่ะ" มันถามผมในขณะที่ยืนรอลิฟท์กัน
"จุฬาซอย9"
"ทำไมไม่ชวนไอ้น๊อตไปหล่ะ"
"ถ้าเตอร์ไม่อยากไป ฟ่าไปคนเดียวก็ได้นะ" มันรู้สึกยังไงบอกไม่ถูก เหมือนจะร้องไห้
"ก็เห็นอี้อ๊อกันจะตาย เดินห้างแทบจะขี่กันอยู่แล้ว"
"รู้ได้ไง"
"ก็เห็น"
"ฟ่าไม่อยากกินแล้วอ่ะ เตอร์ไปนอนเถอะ ขอโทษนะที่ทำให้เสียเวลา" ลิฟท์มาพอดี แต่มันก็คว้าข้อมือผมไว้
แล้วก็ลากผมไปที่ห้องของมัน
"เบาๆดิ เจ็บนะ"
"เรามีเรื่องต้องคุยกัน" เออคุยกับกูซะทีเหอะ
"บอกดีดีก็ได้ ไมต้องใช้ความรุนแรง" มันเปิดประตูห้องโดนที่มันยังจับข้อมมือผมแน่น
มันล็อคประตูห้องแล้วก็ลากผมไปที่โซฟา
"ทำไมต้องไปทำสนิทสนมกับไอ้น๊อตขนาดนั้น"
"เตอร์เกี่ยวอะไรด้วยหล่ะ"
"ก็ในฐานะผัวคนหนึ่งไง"
"เข้าใจอะไรผิดรึป่าว ในฐานะผัวเก่าต่างหาก"
"ตกลงอยากให้มันเป็นอย่างนั้นใช่ไหม ไม่รักกันแล้วใช่ไหม"
"เตอร์ถามตัวเองดีกว่า ปัญหาทั้งหมด มันเกิดขึ้นที่ตัวเตอร์ แต่เตอร์ไม่แก้อะไรเลย ไม่แม้แต่จะขอโทษ ไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น แล้วเห็นฟ่าเป็นตัวอะไร แฟนมีคนอื่น จะให้หน้าชื่นอกตรมรับสภาพยังงั้นหรอ เคยคิดถึงใจฟ่ามั้งไหมหล่ะว่ามันเป็นยังไง "
"แต่ฟ่าก็ไม่ควรทำแบบนี้ เพราะเรายังไม่ได้เลิกกัน"
"เราตกลงกันแล้วไง ว่าเราเป็นเพื่อนกัน"
"ฟ่าเออ ออ ไปคนเดียวทั้งนั้น เตอร์ไม่ยอมหรอกยังไงฟ่าก็ต้องเป็นเมียเตอร์"
"เห็นแก่ตัวไปรึป่าว ทีตัวเองมีได้ พอคนอื่นทำมั้งกับโวยวาย แล้วจะอธิบายเรื่องทั้งหมดได้รึยังหล่ะ ว่าทำไปเพราะทำไม"
แล้วมันก็นั่งลง หลังจากที่เถียงผมให้ฉอดๆๆๆๆๆ โดยที่ยังไม่มีคำตอบให้ผมอยู่ดี
"เงียบ จะเงียบให้มันได้อะไรขึ้นมา ที่ถามเหตุผลหล่ะเงียบ ทีกรูจะมีผัวใหม่หล่ะโวยวายเชียว โธ่เว้ยยย"
ด้วยความโมโหผมหยิบหมอนอิง เขวี้ยงหน้ามัน มันปัดได้ทัน ผมเลยหยิบหมอนอีกใบ เดินไปหามัน
แล้วก็จัดการเอาหมอนตีมันอย่างรุนแรง มันแย่งหมอนไปได้
"ตีเตอร์ทำไมเนี่ย" มันแย่งหมอนไปได้ ผมไม่รู้จะหาอะไรเลยคว้าขวดน้ำดื่มพลาสติก(นะแต่มีน้ำอยู่ )ตีมันแทน
"โอ๊ย เตอร์เจ็บ โอ๊ย" ผมตีมันจนขวดน้ำแตกกระจัดกระจาย แต่ยังไม่ซะใจกับความแค้นที่ผมมี
ผมหันไปหาอาวุธชิ้นใหม่ แต่ก็ไม่รู้จะหยิบอะไรดี แต่มันไม่สู้ผมเลยได้แต่เอามือปัดเวลาผมจะตีมัน
ผมไปนั่งสงบสติอารมณ์ในห้องนอน เพราะไม่อยากจะเห็นหน้ามัน สักพักมันก็เดินเข้ามา
"ฟ่าจะตีเตอร์ให้ตายเลยก็ได้นะ ถ้ามันจะทำให้ฟ่ายกโทษให้เตอร์"
"กูไม่ได้อยากเห็นมึงตาย กูอยากได้เหตุผล"
"เตอร์ไม่มีให้หรอก"
"มึงทำอะไรมึงไม่มีเหตุผลได้ยังไง"
"เดี๋ยวให้ฟ่าอารมณ์เย็นลงกว่านี้ดีกว่า เราค่อยคุยกันนะ"
"กูจะเอาเหตุผลตอนนี้"
"เตอร์ยังไม่มีให้หรอก" แล้วมันก็นั่งลงข้างผม
"ไม่มีใช่ไหม ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ด้วยความโกรธที่เก็บอยู่ในใจตลอดมา
ทวีความรุนแรงมากขึ้นจนเกิดพลังงานแฝง ทำให้หนุ่มน้อยสดใสกลายเป็น นางจิ้งจอกดำ
ผิวพรรณที่เคยขาวเนียน บัดดนี้มีขนนุ่มนิ่มสีดำปกคลุม ดวงตาที่เคยกลมใส กับกลายเป็นดวงตาที่แดงกล่ำดุร้าย
ฝ่ามือที่เคยเรียวยาวบัดนี้มีเล็บงอกออกมาคมกริบ ฟันที่เคยเรียงสวยบัดนี้ก็มีเขี้ยวงอกยาวออกมา
บั้นท้ายที่เคยกลมกลึงมีหางงอกยาวออกมาเก้าห้าง
"คนตรงหน้าที่เคยเห็นเมียตัวเองในสภาพงดงาม บัดนี้ตกใจอย่างสุดขีด เค้าเริ่มลุกขึ้น
ค่อยๆถอยไปทางประตู แต่ก็สายเสียแล้ว นางจิ้งจอกดำใช้กรงเล็บข่วนไปที่หน้าจนเลือดอาบ
นางจิ้งจอกใช้หางตวัดรวบตัวของชายอันเป็นที่รัก เพื่อไม่ให้หนีไปไหนได้ ก่อนจะค่อยๆๆ
ใช้เล็บอันเเหลมคม กรีดไปที่หน้าอกด้านซ้าย เล็บที่ยาวทิ่มทะลุหน้าอกจนถึงหัวใจ
เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังลั่น นางจิ้งจอกดำหัวเราอย่างบ้าคลั่งและสะใจ
"เตอร์โชคดี ที่ได้ฟ่าเป็นเมีย ตายก็ไม่เสียชาติเกิด" พูดจบเค้าค่อยๆโน้มหน้าไปจูบนางจิ้งจอกดำ
ทันใดนั้นเองเกิดประกายเเสงระยิบระยับจากตัวของนางจิ้งจอกดำ
เขากลับกลายร่างเป็นมนุษย์เหมือนเดิม เขาไม่มีสติสลบอยู่ในท่ามกลางอ้อมกอดของคนที่เค้ารัก
ชายคนหนึ่งที่บอบช้ำจากการถูกทำร้ายประคองร่างของคนที่เป็นที่รักไว้อย่างหวงแหน
เค้าค่อยๆอุ้มเธอไปวางบนที่นอนก่อนที่เค้าจะหมดสติไป.....................
(http://img691.imageshack.us/img691/4900/thaifox.jpg)
ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ
ปล. นู๋รู้ว่ามันเล่นซ้ำแล้วซ้ำอีกนะ มุขนี้อ่ะ
แต่เห็นว่าหลายคนเครียดเลยอยากทำให้หายเครียดง่ะ
พี่น้ำตาล ป้าออม พี่อิ๋ม แฟนตาซีพอมั้ยจ้ะ ฮ๋าๆๆๆๆๆ
อ่ะๆๆๆๆ อย่าทำหน้าหงิกโมโหนู๋ขนาดนั้นสิ "เค้าล้อเล่นน๊า"
จุบๆๆๆๆๆ
ปล.2 เนื้อเรื่องสีเขียวคือเหตุการณ์จริง ปัจจุบันยังไม่มีอะไรคืบหน้าค๊าบบบบ
-
ก็รอดูกันไป น้องฟ่ายังความสุข ร่าเริงได้ ป้าก็มีความสุข
-
เฮ้อออ สงสารเตอร์ก็สงสารนะ อยากให้เตอร์ได้บทเรียนก็อยากนะ
แต่พอนึกถึงตอนที่เตอร์ทำกับฟ่าแล้วก็อยากกระโดดถีบให้ตรงหน้าแรง ๆ ซัก 5-6 ที
แต่ที่อยากเห็นสุด ๆ เลยคือน้องฟ่ามีความสุข (กับเตอร์ด้วย)
จะโดนสหบาทาจากมิตรรักแฟนเพลงมั๊ยเนี่ยะ
-
เฮ้อ เตอร์ เอาเวลาตามฟ่าลับๆล่อๆ มาเปิดอกเปิดใจคุยกันดีกว่ามั้ง :เฮ้อ:
ดูก็รู้แหล่ะว่ายังฟ่ามากอยู่ (หรือเปล่า) ระวังนาฬิกาทรายของฟ่าจะหมดเวลานะ
มาเคลียร์เร็วๆซิเว้ย มันอึดอัดนะ :angry2:
ฟิ่ววววววววว (วิ่งหนี ออกจากทู้ไปอย่างเร็ว โทษฐานไปเข้าข้างอิเตอร์มัน-ฟ่า เค๊าขอโต๊ดดดดดด)
อ้อเดี๋ยว ก่อนไป แค้นตัวสีน้ำเงินมาก หลอกเค๊าอีกแระ มุขเก่า แต่เค๊าก็ยังโดน แง๊ๆ
-
นู๋จะเข้ามาบอกทุกคนที่เข้าข้างอิเตอร์ว่า "นู๋สวย"
เท่านี้แหละ เชอะส์
ไม่มีอะไรจะเอ่ย งอล
-
โอ๋ โอ๋ :กอด1: คนสวยอย่างอนเค๊าดิ เค๊าป่าวน๊า ( เจ็บสีข้างมาก 555)
อ่ะ เมื่อกี๊ เค๊าลืม + 1 ให้อ่ะ ดีกัน นะ นะ น๊า :กอด1:
-
เวรกรรม.....อ่านไปอ่านมามีจิ้งจอก 9 หางด้วยวุ้ย :laugh:
เตอร์เอ๊ย...เมื่อไหร่เอ็งจะพูด....กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรืออย่างไร....
ไอ้คนอ่านก็รอลุ้นไปกับเค้านะเนี่ย
-
ชีวิตหนอชีวิต
-
แหมะ เดี๋ยวเกิดเตอร์หน้ามืดขึ้นมาจริงๆ จะขำกันไม่ออก 5 55555555 :jul3:
-
...มาขัดใจเอาท่อนสุดท้ายของบทล่าสุดเนี่ย..
ตกลงก็ยอมเค้าแล้ว?
-
จ๊ะ นู๋ฟ่า นู๋สวย นู๋ทำได้ทุกอย่าง
เต็มที่เลยนะ เต็มที่กับชีวิต สู้ๆๆ
เป็นกำลังใจให้จ้า
อ่านแล้วหมันไส้เตอร์ เงียบจริงเงียบจัง อะไรกันนัก
แง่ม เซ็ง
-
ฮานะอัลฟ่า สงสัยจะไม่เครียดแล้วละซิ รอแค่คำอธิบาย
-
โบราณท่านว่าไว้ เอากบตบปากแล้วเด็กจะพูด
(http://image.free.in.th/z/ic/pflog.gif)
(http://image.free.in.th/z/ii/12345.jpg)
(http://image.free.in.th/z/ic/17mn1.jpg)
(http://image.free.in.th/z/im/imagescaw89lit.jpg)
เลือกเอานะน้องฟ่า หรือ ถ้าไม่ได้ผล ลวงเตอร์ไปลงบ่อกบเลย
:laugh:
-
+1ให้กำลังใจนู๋ฟ่า :กอด1:
-
น้องฟ่าจ๋า พี่จะหัวใจวาย
อยากให้เจ้าเตอร์มาอ่าน จะได้รู้ซักทีว่าต้องทำไง หึหึ
ปล. เข้าข้างนู๋ฟ่า ตลอดๆ +1
-
ฟ่าจ๋าาาาาาาาาา อย่้าใจร้ายกะเตอร์เลยนะๆ ไห้โอกาศเตอร์นานนๆนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4: :serius2:
เตอร์อธิบายสักทีสิ อย่าปากแข็งมากกก เดี๋ยวจะเสียฟ่าไปปปปป
เตอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
หึๆ เค้ารู้มุกตั้งแต่เปลี่ยนสีแล้วละจ้ะคนสวย ช่วงสีน้ำเงินเนี่ย เป็นสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นได้ซะทีเนอะ (แต่ไม่เกี่ยวกะนางจิ้งจอกนะจ๊ะ อันนั้นเริ่มหลุดๆแระ 555)
เตอร์เอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย ตามเป็นหมาหงอยแบบนั้นอะ เมื่อไหร่จะเข้าใจกันซะทีละค้าบบบบบบบ
กอดๆนุ้งฟ่า เอาใจช่วยกันต่อปายยยยย :L1:
-
ฮาได้อีกนะ
พี่ฟ่า :laugh3:
ยังงี้
ค่อยหายห่วงหน่อย :m18:
-
ก็หวังว่าเตอร์จะเข้ามาคุย
ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นสักที
ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ประโยชน์นะนี่
-
รอความคืบหน้ากันต่อไป
อย่างอลเลยนะ
+1 ให้หายงอลนะ
-
:jul3:
มันทะแม่งๆ ตั้งแต่เปลี่ยนสีแล้วนังหนู แต่ลุ้นว่าจะมาไม้ไหน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต้องขอบใจเตอร์นะเนี่ย ถ้าไม่มีเหตุการณ์นี้ คงยังไม่ได้อ่านแฟนตาซีจากนุ้งฟ่าคนงามง่ายๆ
เอารูปนี้ไปดีกว่า เก้าหางๆ แต่หาผมดำ ขนดำไม่ได้อ้ะ
(http://i185.photobucket.com/albums/x255/jannalux/IMG_0033-3.jpg)
โบราณท่านว่าไว้ เอากบตบปากแล้วเด็กจะพูด
(http://image.free.in.th/z/ic/pflog.gif)
(http://image.free.in.th/z/ii/12345.jpg)
(http://image.free.in.th/z/ic/17mn1.jpg)
(http://image.free.in.th/z/im/imagescaw89lit.jpg)
เลือกเอานะน้องฟ่า หรือ ถ้าไม่ได้ผล ลวงเตอร์ไปลงบ่อกบเลย
:laugh:
ตอนนี้กบท้ายสุด กะลังท้อง อาจจะยิ่งได้ผลนะ เพราะตบเบิ้ลแม่ลูก :laugh:
ปล ถูกใจ กดบวกไปคนละจึ๊ก ทั้งนุ้งฟ่า และน้องรกรจ้า
-
ห๊าาาาาาา พี่เข้าข้างน้องฟ่า
แต่ก็แอบ สงสารเตอร์ นิ๊ดดเดียว นิ๊ดจิงๆๆน่ะ อิอิ
เตอร์นี้ก็รักฟ่า แต่ทำไมไม่รีบทำความเข้าใจให้กฃับมาอยู่ด้วยกันอีก
เอ้อ ไม่เข้าใจเตอร์มันว่ะ -- "
อาเมน อยากสงครมประสาทระมั้งเนี่ย
สู้ๆๆๆน้องฟ่า เราสวยซะอย่าง
อย่าได้แคร์ ให้มันอดแตกตายไปเลย :fire:
-
...เวลาว่างเยอะนะ มาแต่งนิยายให้อ่านทำให้พี่ต้องกลับไปอ่านอีกครั้งว่าความจริง มันหยูดอยู่ตรงไหนจะได้เม้นถูก
...อยู่คนเดียว ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย หิวบ่อย ระวังอ้วนนะ อิอิ
...น้องฟ่า มาเขียนเรื่องให้อ่านทำให้รู้ว่าความรู้สึกนึกคิด ความต้องการของน้องฟ่า
...แต่ทางน้องเตอร์เนี่ย ไม่รู้ความคิดเค้าว่า เค้ายังรัก ต้องการกลับมาอยู่กันใหม่ หรือห่างกันก็ดี
...คงต้องให้.. เวลา.. เป็นตัวบอกแล้วมั้ง ถ้า เวลาของทั้งคู่ยังมีอยู่ก็คงได้กลับมาอยู่ด้วยกัน
...แต่ถ้า.. เวลาของทั้งคู่หมด ลงแล้ว ก็คงต้องทางใครทางมัน
...มันก็พูดยากเนอะ มันเป็นเรื่องของคนสองคน และมันก็ขึ้นอยู่กับ การกระทำของทั้งสองคนนั้นแหละ
...ให้กำลังใจทั้งสองคนก็แล้วกัน ถ้าคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกัน ถ้าไม่ใช่คู่กัน ก็ขอให้เจอ คู่ ใหม่ในอนาคตก็แล้วกัน :L2:
-
เข้ามากอดให้กำลังใจ 1 ที :กอด1:
แล้วก็ +1 ให้กับความพยายามที่จะกลายร่างเป็นนางมารจิ้งจอก 9 หาง :z1:
เก็บกดถึงขนาดนั้นเชียว 5555555555+
(แต่ลึกๆ อยากให้เป็นจริงชะมัด ก็อยากปากแข็งดีนัก :angry2:)
-
ไม่เข้าใจอิน้องเตอร์ ทำไมไม่อธิบายอะไรบ้าง
เพื่อนๆ ก็ช่วยเต็มที่ แต่ตัวเองกลับเงียบ
แค่เตอร์อธิบายนะ พี่ว่าฟ่าก็ยกโทษให้แล้ว
เพราะเท่าที่รู้สึกจากที่ฟ่าเขียนนะ ฟ่าอ่ะ พร้อมยกโทษให้เตอร์ แต่ติดตรงที่เตอร์ไม่เข้ามาพูดอ่ะดิ
สงสัยจะไม่ใช่แค่พนันแล้วมั้ง ตอนแรกอาจใช่ แต่จีบไปจีบมาสงสัยจะชอบน้องเค้าเข้าล่ะสิ
เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ
:กอด1:
-
555555555 แม่นางจิ้งจอกคนงาม ไอ้ตัวหนังสือสีน้ำเงินเนี่ยะ อยากให้เกิดซะที ไม่พูดไม่จา ไม่บอกอะไร คอยดูเหอะ ถ้ายังไม่ทำอะไร สิ่งดีๆ ในชีวิตจะหลุดลอยไปนะเตอร์เอ้ย
ป่ะนุ้งฟ่า ไปเล่นวอลเล่ย์กัน ^^
-
นุ้งฟ่า แต่งเป็นตุเป็นตะเลยนะ อยากเป็นนางจิ้งจอก 9 หางเหรอจ๊ะ :m12:
อยากไปลากน้องเตอร์มาอ่านในเล้าจริงๆ เล้ย จะได้มาง้อฟ่าให้ถูกจุดสักที :เฮ้อ:
-
มาให้กำลังใจน้องฟ่า..สู้เว้ย :z10:
-
หมื่น..ความรู้สึก
ล้าน..การกระทำ
..much more ของฟ่า..
แต่
ไม่มี..คำพูดขอโทษ
ไม่มี..เหตุผล
ไม่มี..อะไรเลย
..No word ของเตอร์..
:กอด1: นุ้งฟ่า
:fcuk: ไอ่เตอร์
:pig4:ฟ่า..มาเล่าความคืบหน้า
-
เออ...ฟ่าจ๊ะ มุขเดิมเลยอะ กะว่าเปลี่ยนสีนี่มันตะหงิดๆๆ เหอะๆๆ เอ้า มีความสุขก็ดีละดีกว่ามีความเศร้า อิอิ
-
ฮืออออ พี่ฟ่าเล่นแบบนี้
เครียดกว่าเดิมอีก ไม่เอาแล้วน๊า ฮือๆ
ใจหายหมดเลยย 55555+
-
บางที กับคำบาง ที่เราคิดว่า ไม่น่าจะยาก ที่จะพูดจะบอก
แต่กับคนบางคน ที่เขาอาจจะคิดมาก เพราะเกรงว่าสิ่งที่พูดออกไป
จะไปทำร้าย คนที่เขารัก เฮ้อ .....
....
....
รอ ต่อ ไป เนอะ
:a5:
-
วันนี้มาอยู่เป็นเพื่อนนุ้งฟ่าพร้อมพี่ๆ ป้าๆ ที่รักนุ้งฟ่าทุกคนนะจ๊ะ ไม่ว่าผลจะออกมายังไง อยากให้รู้ว่ายังมีคนห่วงใยนุ้งฟ่าเสมอนะ ^^
-
พี่ฟ่าเมื่อไหร่จะมาต่อสักที รอนานแล้วฮื้อ อีกนานไหมอะพี่ฟ่า อยากอ่านต่อไม่อยากรอแล้วอะ
[/s]
o18
คิดถึงพี่ฟ่านะมาต่อเร็วๆ สอบยังพี่ฟ่า พี่เตอร์
[/u] :m15:
-
ไม่มีอะไรจะพูดง่ะ
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
แล้วก็ผ่านไปอีกวันหนึ่งที่ไม่มีอะไรคืบหน้าเกิดขึ้น วันนี้ผมยังไม่เห็นหน้ามันเลยครับ
ไม่รู้ว่าน้อยใจหรือว่าอะไรกันแน่ ข้าวปลาก็ไม่มาส่ง แต่ผมไม่ได้แคร์นะครับ อย่าคิดว่าผมจะใจอ่อนหล่ะ
นั่งเล่นไปเรื่อยๆๆแตมป์ก็โทรมาครับ
"หวัดดีจ้ะ"
"หวัดดีฟ่า ทำไรอยู่"
"ก็นั่งเล่นเนตเรื่อยเปื่อย จะมาสืบข่าวให้ใครหล่ะวันนี้"
"ป่าวซะหน่อย แค่อยากจะถามอะไรหน่อย"
"ถามอะไร"
"ก็อยากรู้ว่าฟ่าจะเอายังไงกับไอ้เตอร์"
"ฟ่าว่าแตมป์น่าจะไปถามไอ้เตอร์มากกว่าว่าจะเอายังไงกับฟ่า จะทิ้งก็บอกมาตรงๆ จะอะไรยังไงก็พูดมา"
"แตมป์ก็ไม่รู้อ่ะ แต่ไม่อยากเห็นไอ้เตอร์ในสภาพนี้แล้วอ่ะ"
"ก็เห็นมันก็ปรกติดีนิ กินได้ เดินได้"
"แต่มันมามหาลัยไม่พูดกับใครเลยนะ ถามคำตอบคำ ชวนกินอะไรก็ไม่กิน"
"แล้วทำไมไม่ถามหล่ะว่ามันเป็นอะไร"
"ถามแร้วแต่มันไม่พูดอ่ะ"
"มันก็ไม่ต่างอะไรกันหรอก ฟ่าก็ไม่รู้จะทำยังไง จะให้เดินไปบอกมันว่า กลับมาเหอะทางบ้านให้อภัยแล้ว ยังเงี้ยหรอ"
"ถ้าเป็นแบบนั้นได้ก็คงดี"
"ฝันไปเถอะย่ะ"
"แหม่ล้อเล่นน่ะ "
"แล้วน้องคนนั้นเค้าเป็นยังไงมั้งอ่ะ"
"เตเต้อ่ะหรอ"
"อื้ม"
"ก็เป็นแฟนกะไอ้อ้นไปแร้วมั้ง เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ"
"น่าสงสารน้องเค้าเนอะต้องมาเจอคนไม่มีความคิดสองคนนี้ แต่ก็ยังดีที่ไอ้อ้นมันชอบน้องเค้าจริงๆถึงจะมาจากการพนันก็เถอะ"
"อื้มมม หน้าเรียกมาด่าทั้งคู่ แล้วฟ่าอ่ะไม่สงสารตัวเองหรอ"
"สงสาร แต่ก็ทำไรไม่ได้ ทำได้แต่ทำใจแล้วก็ดำเนินชีวิตต่อไปให้ได้ โดยไม่ต้องมีมัน"
"โหเอ๊ย ต่างคนก็ต่างรัก แล้วจะทำไงดีเนี่ย อิแตมป์ปวกหมองอ่ะ"
"ไม่ต้องทำไรหรอก รักไอ้ยุ่งให้มากมากก็พอ อย่าให้มันมีโอกาสมีกิ๊กได้เท่านั้นแหละ"
"โอ๊ย ถ้าเป็นแตมป์นะไอ้ยุ่งหน้าแหกไปแล้วตั้งแต่แอบคุยโทรศัพท์แล้ว"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วนี้ทำไรอยู่อ่ะ"
"ก็รอคุณชายยุ่งเค้าแหละ อาบน้ำอยู่ เดี๋ยวจะไปดูหนังกัน ไปด้วยกันไหม "
"ไม่อะ ไกลขี้เกียจขับรถแล้วก็ไม่อยากเป็น กขค ด้วย"
"ตาหรอดอ่ะ"
"งั้นเดี๋ยวฟ่าขอตัวไปทำธุระก่อนนะแล้วเดี๋ยวไว้โทรหา"
"จ้ะ"
"คิดถึงน๊า บายๆๆ"
"จร้า"
แตมป์ก็โทรมาหาผมทุกวัน โทรมาไกล่เกลี่ยกรณีพิพาทระหว่างผมกับไอ้เตอร์
แต่จะกี่สิบคนว่า จะอีกร้อยคนมาพูด ก็ไม่สำคัญเท่ากับหนึ่งปากของมันจะมาอธิบายเรื่องนี้หรอก
ผมยอมรับนะว่ารอเค้า รอเค้าเข้ามาพูดอะไรบ้าง แต่ก็คงต้องรอต่อไป
ผมถามตัวเองเสมอๆว่าจะต้องรอไปถึงไหน จะต้องรอไปอีกถึงเมื่อไร
ถ้าขืนไม่มีเวลากำหนดให้มันผมคงต้องเป็นแม่สายบัวแต่งตัวเก้อรอต่อไป
ผมตั้งปณิธานไว้ว่า ถ้าถึง 23.59 น.วันที่10 กพ เมื่อไร ผมจะเป็นคนจบทุกอย่างลงด้วยตัวผมเอง
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมเรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง คิดแต่ว่าวันนี้จะเอายังไงดี
ถ้าถามผมว่ากลัวไหมกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น ผมตอบเลยว่าไม่กลัว
แต่ผมรู้สึกอึดอัด และไม่สามารถเก็บงำความทุกข์นี้ไว้ได้อีกต่อไปแล้ว
ถ้าอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ถ้าให้ผมอยุ่อย่างนี้อีกสักสามวัน ผมคงต้องตายแน่
"ชะเง้อเก้อ ชะเง้อคอย ละห้อยหา
ส่องสายตา มองรอคน อยู่หนไหน
แสงสุรีย์ จะสิ้นลง ก็ปลงใจ
จะอันใด ก็ให้เป็น ดั่งเวรกรรม
ใจก็เต้น มือก็เย็น เห็นไม่ชัด
เงียบสงัด พอลมปั่น ยังหวั่นไหว
จะก้าวขา ยังยากเย็น จนเข็ญใจ
เป็นอะไร อัลฟ่าน้อย เจ้ากลอยตา
อกระรัว กลัวพ่ายรัก ต้องพักก่อน
ล้มตัวนอน อ่อนหล้า น้ำตาไหล
หูก็อื้อ ตาก็มัว กลัวตัวตาย
แต่สุดท้าย นอนร้องไห้ เพราะใครทำ
เอาแก้มใส เป็นที่ไหล สายน้ำตา
เอาแก้มซ้าย แก้มขวา ให้น้ำตาไหล
เอาสองตา ที่ส่องผ่าน ถึงหัวใจ
สร้างน้ำใส เป็นสายธาร ของวันลา"
กลับมาถึงห้องก็ต้องทำใจอยู่นาน ว่าจะพูด จะอะไรยังไงดี แต่ยังไงก็ต้องพูด
นั่งๆนอนๆอยู่ได้สักพัก ก็นอนร้องไห้ซะงั้น คิดอยู่เสมอว่า ทำไมเค้าไม่ทำอะไรบ้าง
การที่ให้เราเป็นฝ่ายทำอะไรทุกอย่าง รู้ไหมว่าใจของเรามันบอกช้ำแค่ไหน
นี่หรือคนที่จะเดินไปด้วยกันตลอดไป เจอปัญหาแค่นี้ก็ยอมแพ้แล้ว
การที่นิ่งเฉย การที่ไม่พูด การที่ไม่แสดงออก สิ่งเหล่านี้มันกำลังฆ่าคนที่คุณรักทั้งเป็น
พล่ามมามากแล้ว เข้าเรื่องดีกว่า
ผมตัดสินใจก้าวออกจากห้องเพื่อมุ่งหน้าไปที่ห้องเตอร์
การเดิน การกดลิฟท์ หรือแม้กระทั่งการหายใจ ทำไมมันทำยากลำบากขนาดนี้นะ
พอไปถึง "อ่าวประตูล็อค" ผมต้องเดินลงไปเอากุญแจอีก แล้วก็มาไขเข้าไปในห้อง
แล้วก็นั่งรอการกลับมาของคนที่เย็นชาใส่ผม
นั่งก็แล้ว เดินก็แล้ว นอนก็แล้ว ป่านนี้มันยังไม่กลับมาเลย ผมกดโทรศัพท์หามัน
แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะโทรศัพท์มันดังอยู่ในห้อง มันไม่ได้เอาโทรศัพท์ไป แล้วมันไปไหนเนี่ย
ผมเลยตัดสินใจ เอากระดาษมาเขียนว่า "ถ้ากลับมาเมื่อไรโทรหาด้วย ฟ่า" แล้วแปะไว้ที่ประตู
แล้วก็ต้องเดินกลับมาห้องตัวเอง หรือว่ามันจะกลับปัญหาจนหนีไปแล้ว
แต่มันคงไม่ตุ๊ดขนาดนั้นหรอกมั้ง โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย อึดอัด
ผมเปิดประตูห้องตัวเอง ไฟก็มืดไปหมด ใครปิดไฟว่ะเนี่ย ผมเอาโทรศัพท์ส่องหาสวิตซ์ไฟ
แล้วเสียงกีตาร์ก็ดังขึ้น ผมมองหาต้นเสียง แทนที่จะหาสวิตซ์ไฟ
แล้วก็ตามาด้วยเสียงร้อง ของคนที่ผมไปรอเค้ามาเกือบชั่วโมง.
รู้ว่าฉันมันคนไม่ดี ภายในสายตาเธอเสมอ
ทุกคราวที่เจอ ไม่ไว้ใจสักครั้ง
ถึงมองกันอย่างไรก็ตาม แต่ว่าฉันจะไม่หมดหวัง
เพราะสักวันเธอนั้นก็จะเข้าใจ
เธอตัดสินยังไงวันนี้ คงต้องยอมทุกอย่าง
หวังแค่สักวันจะมีสักทาง ทำให้เธอเปิดหัวใจ
คนๆ นี้ที่ไม่ดีพอ จะขอเฝ้ารอแต่เธอ
ขอแค่มอง ขอแค่เจออยู่ดูแลเรื่อยไป
จนกว่ารักของฉันดีพอ จนกว่าเธอจะพอเชื่อใจ
ฉันพร้อมจะอยู่ถึงแม้ต้องเป็นแบบนี้ คนไม่ดีที่รักเธอ
ขอเวลาเปลี่ยนแปลงเรื่องราว สิ่งที่เห็นได้ยินข่าวมา
แม้จะเหนื่อยล้าแต่ฉันไม่หวั่นไหว
แม้ได้เพียงส่งความหวังดี จากในที่ที่ยังห่างไกล
แม้จะเจ็บเพียงไหน จะรอสักวัน
เธอตัดสินยังไงวันนี้ คงต้องยอมทุกอย่าง
หวังแค่สักวันจะมีสักทาง ทำให้เธอเปิดหัวใจ
ในขณะที่คนในความมืด ร้องเพลง มันก็เรียกน้ำตาผมออกยิ่งกว่าน้ำป่า ผมเอาหลังพิงไปกับประตู
ร่างกายที่เหนื่อยอ่อน ค่อย ๆ ทรุดลง แล้วนั่งพิงประตู
(เสียงกีตาร์หยุดลง ทุกอย่างหยุดที่ความเงียบ แม้เสียงสะอื้นของผมก็หยุดชะงัก)
เสียงเพลงท่อนสุดท้าย ที่ไม่มีเสียงกีตาร์ประกอบก็ดังขึ้น
"คนๆ นี้ที่ไม่ดีพอ จะขอเฝ้ารอแต่เธอ
ขอแค่มอง ขอแค่เจออยู่ดูแลเรื่อยไป
จนกว่ารักของฉันดีพอ จนกว่าเธอจะพอเชื่อใจ
ฉันพร้อมจะอยู่ถึงแม้ต้องเป็นแบบนี้ คนไม่ดีที่รักเธอ "
ในขณะที่คนในความมืด ร้องเพลงจนจบ
แสงไฟจากภายนอก ทำให้รู้ว่า ผู้ชายในความืดที่ร้องเพลงจบลงไปเมื่อสักครู่ กำลังร้องไห้
"สิ่งที่เตอร์ทำไป เตอร์รู้ว่ามันผิด ทุกๆคนอาจจะบอกว่าเตอร์เป็นคนไม่ดี แต่สิ่งหนึ่งที่เตอร์อยากบอกให้ฟ่ารู้ ก็ คือ" เสียงของคนพูดสะอื้น
"เตอร์ไม่เคยรักใครนอกจากฟ่า" ผมนั่งนิ่งฟังไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ความมืดที่เกาะกินตาผม มันก็ยังไม่เท่ากับความเศร้าที่เกาะกินใจ
ผมรวบรวมสติ เพราะตอนนี้เราสองคนนิ่งอยู่ในความเงียบและความมืดนานแล้ว
"แล้วเตอร์ไม่คิดจะอธิบายให้ฟ่าฟังบ้างหรอ"
"คิด"
"แล้วทำไมเตอร์ถึงไม่พูด เตอร์ต้องรอให้วันนี้มาถึงงั้นหรอ"
"ที่เตอร์เงียบ ที่เตอร์ไม่พูด เพราะเตอร์ไม่รู้จะพูดยังไงให้มันออกมาดีที่สุด เตอร์กลัวฟ่าจะไม่เชื่อ เพราะขนาดเตอร์เอง เตอร์ยังคิดเลยว่าเหตุผลมันปัญญาอ่อน"
"เตอร์ก็เลยทรมานฟ่าอยู่แบบนี้"
"เตอร์ไม่ได้มีความสุขนะฟ่า ทุกครั้งที่เตอร์เห็นสายตาฟ่า เห็นน้ำตาฟ่า เตอร์อยากจะชกหน้าตัวเองด้วยซ้ำ"
"แต่คนที่ทำให้ฟ่ามีน้ำตาทุกครั้งก็คือเตอร์"
"นั้นแหละที่ทำให้เตอร์กลัว"
"เตอร์บอกไม่เคยรักใครนอกจากฟ่า แล้วเตอร์ทำแบบนั้นทำไม การนอกใจมันก็คือการเริ่มต้นของคำว่าไม่รักนะ"
"เตอร์ไม่ได้นอกใจ แต่เรื่องที่เตอร์ทำไป ก็แค่แกล้งเพื่อนเท่านั้น เตอร์แค่เห็นเพื่อนมันชอบน้องเค้าออกหน้าออกตา เลยคิดจะแกล้งมัน ก็ไม่นึกว่าเรื่งมันจะเลยเถิดมาแบบนี้"
"เอาความรักของคนมาล้อเล่นแบบนี้เนี่ยนะ"
"ตอนนี้เตอร์รู้แล้วว่ามันผิด แต่ตอนนั้นมันไม่ทันคิด"
"ถ้าฟ่าจับไม่ได้เรื่องนี้ เตอร์จะจบมันยังไง"
"".........................................." เงียบ ไม่มีคำตอบจากคำถามนี้
"ก็คงจะปล่อยให้มันเลยตามเลยสินะ แล้วคนที่เจ็บที่สุดจากการล้อเล่นกันก็คือ คนนี้ คนที่เตอร์บอกว่าไม่เคยรักใครนอกจากเค้า"
"เตอร์ไม่รู้จะพูดยังไง แต่เตอร์สาบานได้ว่าไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้าจริงๆ"
"อย่าเลย เดี๋ยวจะตายเปล่า"
"เตอร์กับน้องเค้าคุยกันยังไม่ถึงสองอาทิตย์เลย กินข้าวกันไม่กี่ครั้งทุกครั้งที่กินก็มีไอ้อ้นเสมอ มีครั้งนั้นแหละที่กินกันสองคน ที่ฟ่าไปเจอนั้นแหละ"
"ฟ่าไม่ได้อยากรู้รายละเอียดพวกนี้ ฟ่าแค่อยากรู้ว่า ถ้าจีบน้องเค้าติดแล้วจะจะทำยังไงต่อไป ถ้าไม่รักจะจบยังไง"
"เตอร์ไม่ได้คิดอะ"
"ก็เพราะทำอะไรไม่คิดไง มันถึงส่งผลมาแบบเนี้ย"
"เตอร์ขอโทษ"
"นี้ถ้าน้องเค้าแก้ผ้าให้เอา ก็คงเอาแบบไม่คิดหล่ะสิ เตอร์รู้ตัวไหม ว่าคำขอโทษของเตอร์อ่ะมันไม่มีน้ำหนักมานานมากแล้ว"
ผมพยุงร่างกายตัวเองลุกจากหน้าประตู แล้วก็เดินเข้าห้องนอน
แต่เตอร์ก็มาดึงผมไว้ แล้วก็สวมกอดผมอย่างแนบแน่น
"พอเถอะ" ผมค่อยๆขยับตัวออกจากอ้อมกอด
"เตอร์ขอโทษ จะให้เตอร์ทำอะไรก็ได้ ถ้าฟ่าจะอภัยให้เตอร์ แล้วเราสองคนกลับมาเหมือนเดิม"
"ให้มันจบลงด้วยคำว่าเพื่อนหน่ะดีแล้ว"
"ไม่ได้นะ"
"เตอร์ทำตัวเตอร์เอง กี่ครั้งแล้วที่เป็นแบบนี้"
"ขอโอกาสให้เตอร์อีกครั้งหนึ่งได้ไหม"
"ไม่มีแล้วหล่ะ ฟ่าเสียใจนะที่ต้องทำแบบนี้ ไม่งั้นเตอร์ก็ไม่โตซะที"
"ไม่เอา เตอร์ไม่ยอม ฮือๆๆ เตอร์ไม่ยอม เตอร์ไม่ยอมมมมม" มันดึงผมไปกอดอีกครั้ง
"ปล่อยฟ่าเถอะ อย่าทำแบบนี้ อย่างน้อย คำว่าเพื่อนฟ่าก็ยังมีให้เสมอ"
"เตอร์ไม่อยากได้ฟ่าเป็นเพื่อน เตอร์ไม่อยากได้อ่ะ เตอร์ไม่อยากได้ ได้ยินไหมเตอร์ไม่อยากได้" จากร้องไห้เริ่มเป็นโวยวาย
ผมรู้ว่าตอนนี้มันโมดฃโห แล้วมันก็โกรธตัวเองมาก ที่ไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้
"หยุดโวยวายแล้วก็คร่ำครวญซะที"
"เตอร์ขอสาบาน ถ้าเตอร์คิดนอกใจฟ่าจริงๆขอให้เตอร์ตายอย่างอนาถ
"พอเหอะ อย่าพยายามเลย ฟ่าไม่เชื่อคำสาบานของคนโกหก"
"ฟ่าไม่มีทางออกให้เตอร์เลยใช่ไหม ตกลงฟ่าอยากเป็นเพื่อนกับเตอร์มากนักใช่ไหม จำไว้นะ เตอร์ไม่มีทางเป็นเพื่อนกับฟ่า"
แล้วมันก็วิ่งไปที่ระเบียง ผมรู้แล้วไอ้นี้มันจะทำอะไร ผมรีบวิ่งตามแล้วดึงเสื้อมันไว้
"เตอร์จะทำอะไร เข้ามา ฟ่าบอกให้เข้ามา" ผมเตะโกนเสียงโวยวาย แล้วก็กำชายเสื้อมันไว้เเน่น
"ปล่อย ฮือๆๆๆๆ ปล่อย เตอร์บอกให้ปล่อย"
"ถ้ามึงจะโดดลงไปจริงๆ กูจะปล่อยมือ แล้วมึงคิดหรอว่ามึงโดดจากชั้นนี้แล้วมึงจะตาย มึงโดดลงไปเมื่อไรกูจะวิ่งไปชั้นบนสุดแล้วโดดตามมึงลงไป มึงจะได้เห็น
กูตายในสภาพที่มึงกำลังจะตายไง"
มันค่อยๆหันหลังมาหาผม แล้วโน้มตัวมาจะกอดผม
"เพี้ยะ" ผมตบหน้ามันอย่างแรง คนตรงหน้ายืนนิ่ง น้ำตาไหล
"มึงมันเห็นแก่ตัว" ผมด่ามันแล้วก็ผลักอกมันจนมันเซเล็กน้อย ผมเดินเข้าห้องนอนไป แล้วก็นั่งร้องไห้
ผมไม่รู้ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ ผมต้องการอะไร มันบอกว่าผมไม่มีทางออกให้มัน
แล้วมันต้องการอะไรจากผม หรือว่าผมไม่มีทางออกให้มันจริงๆ
วันนี้มันก็สารภาพกับผมแล้ว สิ่งที่ผมรอคอยมันก็ตอบมาหมดแล้ว
แล้วสิ่งที่มันกลัวก็เกิดขึ้น นั้นคือการที่ผมไม่ให้อภัย
ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว ว่าทำไม ทำไมมันจึงเงียบและไม่พูดอะไร ตลอดเวลาที่ผ่านมา
เพราะมันรู้จักนิสัยของผม มันรู้จักผมดี ว่าผมต้องไม่ฟังเหตุผลของมันเหมือนที่ผมทำอยุ่
ต่างร้องไห้ ต่างสะอื้น ต่างโศกศัลย์
ต่างรักกัน ต่างผูกพันธ์ ต่างหมั้นหมาย
ต่างทิฐิ ต่างแข็งข้อ ต่างแข็งใจ
ต่างอาลัย ต่างอาวรณ์ ต่างซ่อนตัว
หนึ่งคนร้อง ร่ำไห้ ภายในห้อง
หนึ่งคนจ้อง ขอโทษ โปรดได้ไหม
หนึ่งคนแค้น หนึ่งคนผิด หนึ่งในใจ
หนึ่งอภัย ให้เท่านั้น รักนิรันดร.......................................
http://www.youtube.com/v/M28oOI5ASZA
เพลงมาแว้ว ขอบคุณพี่น้ำตาลค๊าบบบบบบ
-
อ่านแล้วก็...ต้องหยุดรวบรวมสมาธิอยู่นานกว่าจะเม้นท์ออก เพราะเหมือนไอ้ที่รู้สึกก็เม้นท์ไปหมดแล้ว
อีกอย่าง มันลังเลอ่ะ ไม่รู้จะสงสารเตอร์ดีหรือเปล่า พูดไปก็เหมือนจะซ้ำเติม แต่มันคาใจในบางสิ่ง
เตอร์ตอบคำถามที่อยากรู้ที่สุดไม่ได้ ว่าถ้าน้องฟ่าจับไม่ติด สุดท้ายเตอร์จะทำยังไง
ตรงนี้แหละ...ที่เป็นเสี้ยนแทงใจ
และเห็นควรว่าน่าจะรักษาระยะห่างเอาไว้ก่อน
เพื่อจะได้คุยกัน และทำความเข้าใจความรักกันใหม่ อะไรที่ผ่านมาแล้ว จะแก้ไขยังไงเพื่อไม่ให้เกิดขึ้นอีก
ถ้าจะคบกันเหมือนเดิม เตอร์ก็ต้องรักษาหัวใจที่บอบช้ำของน้องฟ่าให้หายดีเสียก่อน
ต้องเรียกความมั่นใจกลับมาให้ได้
สุดท้ายเรื่องนี้ก็ต้องใช้เวลา
+1 ให้น้องฟ่า
:กอด1:
**มาEdit เอาเพลงออกเพราะมันไม่ขึ้น
V
V
V
จิ้ม และ +1 ให้พี่น้ำตาลด้วย
-
จองไว้ก่อน
แบบว่า อ่านไป คิดไว้เยอะ
เดี๋ยวมาแปะเพลงให้นะ
จัดไปค่ะ คนไม่ดีที่รักเธอ
เหอะๆๆๆๆๆๆๆๆ เพลงเข้าดีจริงๆ เข้าใจเลือกเพลงนะเตอร์
http://www.youtube.com/v/M28oOI5ASZA
ขอแสดงความคิดเห็น และบังอาจให้คำแนะนำ เล็กๆ น้อย นะจ๊ะนุ้งฟ่าคนสวย
พี่ว่า สถานการณ์ตอนนี้สวยและลงตัวกว่าที่คิด เยอะเลย
เพราะตอนนี้ ฟ่าได้คำตอบ คำอธิบายจากเตอร์แล้ว
สิ่งที่พี่คาดหวังอยากให้เกิดขึ้น อยากไ้ด้ยินจากปากเตอร์ คือ เตอร์ยังรักฟ่า และไม่ได้คิดรักคนอื่น
การที่เตอร์จะไม่มีคำตอบให้ฟ่า ว่าถ้ายังคบกับเตเต้ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นนั้น พี่ว่ามันปกติ
เพราะถ้าเตอร์ตอบได้ชัดเจน ฟันธงทันที ไม่ว่าบวก หรือลบ พี่เชื่อเลยว่า เหตุการณ์ที่ไปพนันขันต่อกันแบบนี้จะไม่เกิดขึ้น
แต่เพราะเตอร์ไม่ได้คิดไง เอาแต่สนุก ไม่ได้คิดว่า เรื่องนี้ มันทำร้ายฟ่าในฐานะคนรัก ทำร้ายเตเต้ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ให้กลายเป็นของพนันมีค่าเท่ากีตาร์ตัวเดียว
ทำร้ายอ้นซึ่งชอบเตเต้จริงๆ และสุดท้ายทำร้ายตัาเตอร์เองอย่างที่เป็นอยู่
ที่นี้เมื่อฟ่าได้คำอธิบาย ได้คำตอบแล้ว มันอยู่ที่ว่า ฟ่าเคยบอกว่า ให้อภัย แต่จะให้โอกาสหรือไม่ ก็อีกเรื่องหนึ่ง
พี่ต้องถามใจฟ่าว่า ฟ่ายังรักเตอร์เท่าเดิมมั้ย ถ้ายังรักเท่าเดิม เหมือนเดิม แต่ความไว้ใจ เชื่อใจลดลง ก็ไม่ยากหรอกค่ะ
ความรัก ทำให้ฟ่าอภัยให้เตอร์ได้ ความรักก็ทำให้ฟ่าให้โอกาสเตอร์ได้
เพียงแต่ หนูก็มาเริ่มนับหนึ่งกันใหม่ สร้างความไว้ใจ เชื่อใจกันใหม่
เหตุการณ์นี้มันรุนแรง และร้าวรานมากในความรู้สึก ดังนั้น มันย่อมจะต้องไม่มีหนที่สอง หรือหนต่อไป
ถ้าฟ่าให้โอกาสเตอร์ในครั้งนี้ สิ่งที่ฟ่าจะได้คืออะไร ฟ่าลองตอบตัวเอง
พี่เดาว่า ฟ่าจะไม่เจ็บ ไม่สูญเสีย ไม่ทุกข์ เท่าที่ผ่านมา แต่ฟ่าจะมีอาการระแวงนิดๆ ซึ่งถ้าเตอร์มั่นคง ทำตัวดี พัฒนาอารมณ์ให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
จริงจังมากขึ้น ความระแวงนั้่นก็จะค่อยๆลดลง และเป็นคู่รักที่หวานแหววได้อีก
แต่ถ้าฟ่าเลือกคำว่าเพื่อน ฟ่าแน่ใจเหรอ ว่าเตอร์จะยอม ที่เล่ามาก็เห็นแล้ว
อีกอย่างคือ เพื่อนแบบฟ่า มันไม่ใช่เพื่อนหรอก มันเย็นชาเกิ้นนนนนนนนนนนนน
แล้วผลลัพธ์ล่ะ ฟ่าจะได้อะไร
ฟ่าจะได้ ความรู้สึกสูญเสีย ความเหงา ความทุกข์ ต้องฝืนร่าเริง ง้องแง้ง งุ้งงิ้ง
ยิ้มในหน้า แต่ว่าร้องไห้ลึกๆ
เตอร์ก็เช่นกัน
ดีไม่ดี กระทบต่อการเรียน การทำกิจกรรมอื่นๆ และเพื่อนฝูง ครอบครัว
พี่ไม่ได้เว่อร์นะ แต่ว่า ให้ฟ่า(รวมทั้งเตอร์ด้วย) ลองคิดไกลๆ
ถ้าถามพี่ (ถึงไม่ถามก็จะบอก)
พี่ว่า ฟ่า ให้ โอกาสเตอร์อีกครั้งดีกว่า
เพียงแต่ เป็นโอกาส บนเงื่อนไข อะไรสักอย่าง ที่ยังคง สถานภาพ คนรัก มิใช่ เพื่อน หรือ แค่คนรู้จัก
ส่วนเตอร์หากได้รับโอกาส ก็จะเป็นช่วง นาทีทอง ทำตัวให้น่าเชื่อถือ น่าเชื่อใจ และ กู้ใจ ของฟ่า คืนกลับมาให้ได้เต็มร้อยโดยเร็วทีสุด
ปล แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ นึกออกมาเมนท์ใหม่ :กอด1:
-
กอดๆ นุ้งฟ่า อ๊ากกกกกกกกกกกก ชั้นอัดอั้นนนนนนนนนนนนนน หลายวันละ เฮ่ออออออออออออออออ คริ คริ
-
ลุ้นกับคู่นี้ทุกวัน
เมื่อกี้อ่านไปก็เกร็งไปตะคิวจะกินอยู่แล้ว
สงสัยต้องให้เตอร์ทำสัญญาปรับปรุงความประพฤติ พร้อมติดโปรอีกสัก 3 เดือนก่อนจะคืนดี
เด็กจริงอะไรจริง
-
หนูก็อัดอั้นค่ะ T^T
-
อืมม จะบอกว่าเตอร์ เข้าใจเลือกเพลงน่ะ เหอๆ
โอ๊ยยยย สงสารทั้งคู่เลยค่ะ ตอนนี้
เห้อออ สงสัยจะจริง ที่เตอร์ไม่พูดสรุปกลัวฟ่าโกรธไม่ให้อภัย ซึ่งมันก็จริงๆด้วยอ่าาาาา
น้องฟ่า จะคิดจะทำอะไรก็ใจเย็นๆๆน่ะ
ทำตามเสียงหัวใจก็พอ
ไหนนู๋บอกว่าถ้าเตอร์มาสารภาพแล้ว นู๋จะยอมไง ถึงมันจะช้ากว่าจะง้างปากมาได้
แต่ยังไงมันก็พูดออกมาแล้วอ่ะ
น้องฟ่าคิดดีๆเน้อ พี่ไม่อยากให้น้องสาวพี่เจ็บแล้วมานั่งเสียใจกับการตัดสินใจของนู๋เองอ่ะ
ไอ้เตอร์ตอนนี้มันไม่มีอำนาจอะไรมาตัดสินได้ มันขึ้นอยู่กับน้องฟ่าคนเดียวแล้วตอนนี้ ยังไงพ่ก็จะอยู่ข้างน้องฟ้าเสมอน่ะะจ่ะ
จาก พี่แป้ง (pang powder ^^)
ปล. เราให้กำลังใจทั้งสองทางเลย จุ๊บๆๆ :กอด1: :กอด1:
-
ก็อยากได้คำตอบเค้า
เค้าก็บอกแล้ว ...
ถ้ายังรักแล้วไม่เหนือบ่ากว่าแรง ...
บอกให้เค้ากลับไปทำใหม่แต่ต้น
ทำให้ฟ่ารักได้เหมือนก่อนที่จะเกิดเรื่องนี้
แต่ฟ่่าก็ต้องเลิกอคติ ใจตัวเองก็รักเค้ามากไม่ใช่หรอ ???
ทำเค้าแค่ไหนตัวเองก็เจ็บเท่ากัน งั้นก็ให้โอกาสเค้า
ถ้าเค้าทำได้ ก็ถือว่าเค้ามีความพยายาม
แต่ถ้าเค้าทำไม่ได้ ก็ทางใครทางมัน
แต่นั้นแหล่ะ "ลบอคติ" ตัวเองด้วย
ถ้า "ยังรัก" เค้าอยู่อานะ
-
ลุ้นกับคู่นี้ทุกวัน
เมื่อกี้อ่านไปก็เกร็งไปตะคิวจะกินอยู่แล้ว
สงสัยต้องให้เตอร์ทำสัญญาปรับปรุงความประพฤติ พร้อมติดโปรอีกสัก 3 เดือนก่อนจะคืนดี
เด็กจริงอะไรจริง
555555555 เป็นความคิดที่ดีค่ะ ทำแบบสัญญาประเมินผ่านโปร 3 เดือนเลยนู๋ฟ่า ถ้าจะกลับมาคืนดี
-
ความรักของน้องฟ่าโคตรเข้าใจยากวะ
เข้าไม่ถึงจริง ๆ
ไม่คืนดี พอเค้าจะตายจะห้ามทำไม่
:เฮ้อ:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
o18ฟ่าจ๋าาาาาาาาาาา ฟ่าน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไห้โอกาสเตอร์อีกเถอะน้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
สงสารทั้งคู่ แต่เตอร์ยอมรับผิดแล้วอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา :L2:
-
:o12:
กอดนะ
-
ตอนนี้...ไม่มีความเห็นใดๆ เพราะทุกอย่างอยู่ที่ตัวพี่ฟ่า
ปวดขมับ ตุบๆ อ่านตอนนี้แล้วปวดหัวมากๆ
พี่ฟ่ากับเตอร์ล่ะจะขนาดไหน ~
:sad4: :sad4:
(ชักอยากให้พี่ฟ่าแกล้งแบบสองตอนที่แล้ว ดีกว่าอาการปวดขมับตอนนี้ 555+ )
-
........... :z3: :z3: เครียดแทนเลยเนี่ย ลดทิฐิกันสักนิดก็น่าจะดีนะเนี่ย แต่เตอร์ก็ :z10: :z10: ไม่น่าเลย จริงๆ :m16:
-
แล้วอัลฟ่าจะอยู่ต่อไปได้มั้ยถ้าไม่มีเตอร์
ทำไมความรักมันทรมานอย่างนี้
ขนาดเป็นแค่คนอ่าน ยังรู้สึกทรมานขนาดนี้
แล้วอัลฟ่า กะเตอร์ละ จะทรมานขนาดไหน???
-
ติดตามความคืบหน้าของคู่นี้ทุกวันเลย
พี่ว่าฟ่าพร้อมให้อภัยและให้โอกาสเตอร์อยู่แล้วล่ะ
เพียงแต่เพราะอารมณ์ตอนนั้นและก็กลัวเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นอีก ฟ่าเลยบอกว่าขอเป็นเพียงเพื่อนกับเตอร์
แค่นี้พี่ว่าเตอร์ก็จำไปจนวันตายแล้วล่ะ
ถ้ากลับมาคบกัน คิดว่าต่อไปเตอร์จะทำอะไรให้ฟ่าเสียใจอีกมั้ย พี่คิดว่ามันก็ต้องมีอยู่แล้วล่ะ
แล้วถ้าถามต่อไปว่าเตอร์จะทำให้ฟ่ามีความสุขมั้ย อันนี้มันก็แน่นอนอยู่แล้วเหมือนกัน
เพราะสุขและทุกข์เป็นเรื่องที่ทุกๆ คนต้องเจอ ไม่มีใครสุขได้ตลอด หรือทุกข์ได้ตลอดหรอกนะ
ฟ่าลองถามตัวเองดูให้ดีๆ ว่าพร้อมที่จะเสี่ยงกับคนที่เรารักอีกสักครั้งมั้ย ถ้าพร้อมก็ไม่ต้องคิดอะไรไปล่วงหน้าหรอก
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ
:กอด1:
-
การให้อภัย..เป็นการให้ที่ยากที่สุด
แต่ถ้าทำได้..นับว่าเป็นการให้ที่มีค่าที่สุด
พี่อยากเห็นนุ้งฟ่า..ทำได้
ให้โอกาสคนที่รักเรา & คนที่เรารัก นะ..นะ นุ้งฟ่า :กอด1:
:n1: รักกันๆๆๆๆๆ
love..love :L1:
-
นุ้งฟ่าบอกรอให้เค้ามาขอโทษงัย เตอร์ก็ขอโทษแล้ว งี้นุ้งฟ่าก็ลืมคำพูดตัวเองหนิ :z10:
พี่ว่านะนุ้งฟ่าเลิกกับเตอร์เหอะ ...
แล้วให้เตอร์จีบใหม่ เล่นตัวให้จีบยากหน่อย จะได้รู้ว่าเพชรน้ำงามไม่ได้หามาได้ง่ายๆ จะได้เห็นค่าและดูแลอย่างดี
ตามนี้แหละ ถ้าไม่สงสารเตอร์ สงสารคนในเล้าเหอะ ลุ้นจนตัวเกร็ง ปวดตับ ม้าม ปอด ไปหมดแล้วเนี่ยะ :เฮ้อ:
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า :L1: น้องเตอร์
-
ความรักของน้องฟ่าโคตรเข้าใจยากวะ
เข้าไม่ถึงจริง ๆ
ไม่คืนดี พอเค้าจะตายจะห้ามทำไม่
:เฮ้อ:
ให้มันมาตายตรงห้องนู๋เนี่ยนะ คิดดูสิว่านู๋จะหลอนขนาดไหน
-
กอดให้กำลังใจฟ่าหลายๆ ทีเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ในที่สุดเตอร์ก็ยอมพูดสักที :m16:
ขอให้ฟ่าค่อยๆ คิดก็แล้วกันว่าจะทำยังไงต่อไป...ถามใจตัวเองนะว่ายังรักเตอร์อยู่ใช่ไหม
ที่บอกว่าจะโดดตึกให้ตายต่อหน้าเตอร์ก็แสดงถึงความรู้สึกของฟ่าที่มีต่อเตอร์ได้ดีที่สุดแล้ว o13
ขอ +1 ให้กับความใจเด็ดของฟ่า :interest:
สนใจข้อเสนอให้ติดโปร 3 เดือนนั่นชะมัด :m4:
-
ยอมพูดสักที เด็กน้อยคอปเตอร์..บทเรียนรักเมื่อไหร่เตอร์จะเข้าใจทุกหลักสูตรสักทีเห็นไหมแต่ละบทเรียน มันเจ็บและทรมานแต่ไหน..
เป็นกำลังใจให้ฟ่าจ้า....ไม่ว่าเรื่องนี้ฟ่าจะผ่านมันมายังไง แล้วตอนนี้จะเป็นยังไง ทุกๆคนในที่นี้ก็ให้กำลังนุ้งฟ่าเสมอ :กอด1:
คนเราถ้ารักกัน มันไม่มีเหตุผลที่สมควรจะต้องแยกกันหรอก
เคอร์รักฟ่า แล้วฟ่าก็รักเตอร์ นุ้งฟ่าคิดให้ดีนะ..คนที่จะรักเราน่ะ..เราหาได้อีกมากมาย..
แล้วคนที่เรารักล่ะ ตอนนี้มีแค่เค้าคนเดียวไม่ใช่หรือ..
-
ขอแสดงความคิดเห็น และบังอาจให้คำแนะนำ เล็กๆ น้อย นะจ๊ะนุ้งฟ่าคนสวย
พี่ว่า สถานการณ์ตอนนี้สวยและลงตัวกว่าที่คิด เยอะเลย
เพราะตอนนี้ ฟ่าได้คำตอบ คำอธิบายจากเตอร์แล้ว
สิ่งที่พี่คาดหวังอยากให้เกิดขึ้น อยากไ้ด้ยินจากปากเตอร์ คือ เตอร์ยังรักฟ่า และไม่ได้คิดรักคนอื่น
การที่เตอร์จะไม่มีคำตอบให้ฟ่า ว่าถ้ายังคบกับเตเต้ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นนั้น พี่ว่ามันปกติ
เพราะถ้าเตอร์ตอบได้ชัดเจน ฟันธงทันที ไม่ว่าบวก หรือลบ พี่เชื่อเลยว่า เหตุการณ์ที่ไปพนันขันต่อกันแบบนี้จะไม่เกิดขึ้น
แต่เพราะเตอร์ไม่ได้คิดไง เอาแต่สนุก ไม่ได้คิดว่า เรื่องนี้ มันทำร้ายฟ่าในฐานะคนรัก ทำร้ายเตเต้ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ให้กลายเป็นของพนันมีค่าเท่ากีตาร์ตัวเดียว
ทำร้ายอ้นซึ่งชอบเตเต้จริงๆ และสุดท้ายทำร้ายตัาเตอร์เองอย่างที่เป็นอยู่
ที่นี้เมื่อฟ่าได้คำอธิบาย ได้คำตอบแล้ว มันอยู่ที่ว่า ฟ่าเคยบอกว่า ให้อภัย แต่จะให้โอกาสหรือไม่ ก็อีกเรื่องหนึ่ง
พี่ต้องถามใจฟ่าว่า ฟ่ายังรักเตอร์เท่าเดิมมั้ย ถ้ายังรักเท่าเดิม เหมือนเดิม แต่ความไว้ใจ เชื่อใจลดลง ก็ไม่ยากหรอกค่ะ
ความรัก ทำให้ฟ่าอภัยให้เตอร์ได้ ความรักก็ทำให้ฟ่าให้โอกาสเตอร์ได้
เพียงแต่ หนูก็มาเริ่มนับหนึ่งกันใหม่ สร้างความไว้ใจ เชื่อใจกันใหม่
เหตุการณ์นี้มันรุนแรง และร้าวรานมากในความรู้สึก ดังนั้น มันย่อมจะต้องไม่มีหนที่สอง หรือหนต่อไป
ถ้าฟ่าให้โอกาสเตอร์ในครั้งนี้ สิ่งที่ฟ่าจะได้คืออะไร ฟ่าลองตอบตัวเอง
พี่เดาว่า ฟ่าจะไม่เจ็บ ไม่สูญเสีย ไม่ทุกข์ เท่าที่ผ่านมา แต่ฟ่าจะมีอาการระแวงนิดๆ ซึ่งถ้าเตอร์มั่นคง ทำตัวดี พัฒนาอารมณ์ให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
จริงจังมากขึ้น ความระแวงนั้่นก็จะค่อยๆลดลง และเป็นคู่รักที่หวานแหววได้อีก
แต่ถ้าฟ่าเลือกคำว่าเพื่อน ฟ่าแน่ใจเหรอ ว่าเตอร์จะยอม ที่เล่ามาก็เห็นแล้ว
อีกอย่างคือ เพื่อนแบบฟ่า มันไม่ใช่เพื่อนหรอก มันเย็นชาเกิ้นนนนนนนนนนนนน
แล้วผลลัพธ์ล่ะ ฟ่าจะได้อะไร
ฟ่าจะได้ ความรู้สึกสูญเสีย ความเหงา ความทุกข์ ต้องฝืนร่าเริง ง้องแง้ง งุ้งงิ้ง
ยิ้มในหน้า แต่ว่าร้องไห้ลึกๆ
เตอร์ก็เช่นกัน
ดีไม่ดี กระทบต่อการเรียน การทำกิจกรรมอื่นๆ และเพื่อนฝูง ครอบครัว
พี่ไม่ได้เว่อร์นะ แต่ว่า ให้ฟ่า(รวมทั้งเตอร์ด้วย) ลองคิดไกลๆ
ถ้าถามพี่ (ถึงไม่ถามก็จะบอก)
พี่ว่า ฟ่า ให้ โอกาสเตอร์อีกครั้งดีกว่า
เพียงแต่ เป็นโอกาส บนเงื่อนไข อะไรสักอย่าง ที่ยังคง สถานภาพ คนรัก มิใช่ เพื่อน หรือ แค่คนรู้จัก
ส่วนเตอร์หากได้รับโอกาส ก็จะเป็นช่วง นาทีทอง ทำตัวให้น่าเชื่อถือ น่าเชื่อใจ และ กู้ใจ ของฟ่า คืนกลับมาให้ได้เต็มร้อยโดยเร็วทีสุด
ปล แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ นึกออกมาเมนท์ใหม่ :กอด1:
^
^
^
ยกมือสนับสนุนด้วย
-
ไม่รู้จะว่าไงเหมือนกัน เรื่องของผัวเมีย
-
ไมม่รู้ว่าถ้าเกิดกับตัวเองจะทำไง
แต่ว่าอยากให้ฟ่าให้โอกาสนะ คิดว่าเป้นการให้โอกาสทั้งเตอร์แล้วก็ตัวเองด้วยตอนที่ยังให้ได้นะ
เพราะคิดว่าดีกว่าไม่มีโอกาสให้......โอกาส....อ่ะ :serius2: :serius2: :serius2:
สู้สู้ค่ะ
-
ตัดสินใจในทางที่ตัวเองมีความสุขนะคะ
ป้ามั่นใจว่านุ้งฟ่าเองยังรักเตอร์มากอยู่ ป้าคิดไม่ผิดใช่มั้ย เพราะฉะนั้น อย่าทำร้ายใจตัวเองเลยน๊า
ที่ผ่านมาไม่เคยบอกอะไรแบบนี้ แต่ครั้งนี้อยากบอกแระ "นุ้งฟ่าให้โอกาสเตอร์เถอะนะคะ"
การให้เค้ากลับมาครั้งนี้ ก็ยังพิสูจน์อะไรๆได้อีกเยอะ ผิดครั้งนี้มันใหญ่จริงๆ ถ้าเตอร์ผิดซ้ำสองอีก โอกาสต่อไปคงไม่ต้องมี
ป้าอยากเห็นนุ้งฟ่ามีความสุขนะคะ และก็มั่นใจด้วยว่าความสุขของนุ้งฟ่าต้องเกิดจากเตอร์ได้อีกแน่นอน
กอดๆคนเก่ง :กอด1: รักนู๋น๊า....
-
นึกว่าคราวนี้ฟ่าเขียนเอาฮาซะอีก 555+
เฮ้อ เลือกเอาซักอย่างแล้วกันนะฟ่า อืมม ถ้าเป็นเรานะ ก็เอาซักทางทีมีความสุขแล้วกัน มัวแต่ชั่งน้ำหนักโน่นนี่ปวดหัว ฮ่ะๆ เลือกเอาอย่างที่ฟ่ามีความสุขนะคนเก่ง :กอด1:
-
:o12:
-
ดีใจที่เตอร์กล้าง้อสักที
ขึ้นอยู่กับทั้งคู่แล้วนะ ว่าจะตัดสินใจอย่างไร
ถึงยังไงก็ยังอยากให้ความรักเชื่อมโยงทั้งสองคนไว้ด้วยกันอยู่ :กอด1:
-
อ่านแล้วก็...ต้องหยุดรวบรวมสมาธิอยู่นานกว่าจะเม้นท์ออก เพราะเหมือนไอ้ที่รู้สึกก็เม้นท์ไปหมดแล้ว
อีกอย่าง มันลังเลอ่ะ ไม่รู้จะสงสารเตอร์ดีหรือเปล่า พูดไปก็เหมือนจะซ้ำเติม แต่มันคาใจในบางสิ่ง
เตอร์ตอบคำถามที่อยากรู้ที่สุดไม่ได้ ว่าถ้าน้องฟ่าจับไม่ติด สุดท้ายเตอร์จะทำยังไง
ตรงนี้แหละ...ที่เป็นเสี้ยนแทงใจ
และเห็นควรว่าน่าจะรักษาระยะห่างเอาไว้ก่อน
เพื่อจะได้คุยกัน และทำความเข้าใจความรักกันใหม่ อะไรที่ผ่านมาแล้ว จะแก้ไขยังไงเพื่อไม่ให้เกิดขึ้นอีก
ถ้าจะคบกันเหมือนเดิม เตอร์ก็ต้องรักษาหัวใจที่บอบช้ำของน้องฟ่าให้หายดีเสียก่อน
ต้องเรียกความมั่นใจกลับมาให้ได้
เห็นด้วยกับคุณรกร ...ถูกใจใช่เลย....
-
ค่อยๆให้เวลาเป็นตัวช่วยล่ะนะ...เห็นด้วยกับรีที่ผ่านๆมา...เป็นกำลังใจให้จ้ะ :กอด1:
-
ยุ่ง ๆ กับเรื่องตัวเองเสียนาน ได้ข่าวจากน้องสาวว่า นุ้งฟ่ากำลังเจอมรสุมลูกใหญ่ ( อีกแล้ว )
พอได้อ่านเรื่องทั้งหมด ก็พอสรุปได้ว่า การเล่นกับเรื่องของความรัก รังแต่จะเจ็บปวดด้วยกันทั้งคู่
คิดให้ดี คิดให้ท่องแท้ อย่างคนมีสติ ไม่ใช้อารมณ์ ของความคับแค้น มาเป็นตัวตัดสิน
คนอื่น ๆ คงได้แต่เป็นกำลังใจให้ แต่คนที่จะรับรู้ถึงความรู้สึกว่าเจ็บปวดหรือสุข ก็มีอยู่เพียงคนสองคน
ทำอะไรก็คิดให้รอบคอบ หนักแน่น และอนาคตข้างหน้าไว้ด้วย
+1 เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่ากับ (ไอ้ ) นุ้งเตอร์เสมอ ๆ :กอด1: :เฮ้อ:
-
น้องฟ่า ใจแข็งกว่าป้าว่ะ
อิป้าเจอแบบนี้มา 7 ครั้งแล้วนะ
บางเหตุการ์ณหนักกว่านี้อีก มันไม่เคยคิดจะเลิกกับเราหรอกนะ มันแค่อยากได้
เดี๋ยวนี้มันชาชินไปแล้ว มันรักเรามากนะ
พอบ่อยครั้งเข้าภายใน 20 ปีสิ่งที่เป็นอยู่คือแค่อยู่ร่วมกันความรู้สึกมันชา
ป้าว่าครั้งนี้เอาเหอะ ให้อีกหนึ่งบทเรียน แต่อย่าให้มากกว่าห้าครั้งนะ ชีวิตนี้
-
ลองนับ 1 ใหม่ดูครับ
ใช้เงื่อนไขเวลาเป็นตัวตัดสิน ความเชื่อใจของไอ้เตอร์ที่มีต่อฝ่า
ถ้าไอ้เตอร์มันทำเรื่องเกิดขึ้นอีก ก็คงต้องบอกฟ่าว่า เหอๆ หาคนใหม่ได้เลย
รัก คือ การเรียนรู้ การยอมรับ และการให้อภัย
รักกันดีกว่าเวลาของคนเรามันสั้นนัก
รักเกิดขึ้น ก็ดับลงได้ ขึ้นอยู่ที่ว่าดับแล้วจะจุดขึ้นมาไหมนะฟ่า
และสุดท้ายไอ้เตอร์ไม่อยากเป็นเพื่อน แล้วคิดฆ่าตัวตาย บอกได้เลยโคตรโง่ ไม่คิดถึงพ่อแม่หรืออย่างไรถ้าตายขึ้นมา ฟ่ามีแฟนโคตรปัญญาอ่อน คงต้องบอกให้ฟ่าเข้าใจเท่าที่อ่านมา นิสัยของไอ้เตอร์มัน เหมือนเด็ก ไม่รู้จักโต โตแต่ตัว บอกได้แค่นี้ เครียดแทน
-
+1 ให้กำลังใจนุ้งฟ่า...ก็...ไม่รู้จะว่าไง...แต่ :กอด1:ปลอบตัวน้องไว้ยามที่เสียใจนะ..สู้ๆๆ
:pig4:ที่มาเล่าสู่กันฟังนะ
-
:m15: :monkeysad: :sad11:ฮื้อๆ เศ้ราจังทำไมเป็นแบบนี้ตอนแรกนึกว่าพี่เตอร์พูดแล้วพี่ฟ่าจะให้อภัยคนที่พี่ฟ่ารักและรอเค๊าแต่ทำไมมันดันกลับเป็นอีกทางที่พี่ฟ่าไม่ต้องการแต่พี่ฟ่าทำไปแล้วง่าส์ๆๆๆ แล้วพี่เตอร์จะเป็นไงอะพี่ฟ่า
:z3: นี้ก็ใกล้จะถึงวันแห่งความรักที่ทุกคนรอคอย หรือพี่ฟ่าไม่ได้รอวันนั้น แล้ววันนั้นมาถึงมันจะเป็นยังไงนะ พี่ฟ่าให้อภัยพี่เตอร์เร็วๆนะ ไม่อยากเห็น 2 คน เป็นแบบนี้
ต่างคนต่างไม่ไว้ใจกันแล้วหรอ ความรักพี่สร้างมันมานานเท่าไหร่จะทิ้งมันไปตรงนี้หรอ ทิ้งไปโดยที่รู้ว่าเค๊าผิด และ ก็รู้ว่าพี่ก็เจ็บ มันก็ไม่ได้ต่างอะไรกันกับ ต้นรักที่กำลังจะโตขึ้นไปเรื่อยแต่โดนตัดทิ้งซะก่อน กว่ามันจะโตอีกทีมันก็ใช้เวลานานพอๆกับความรักที่พี่สองคนสร้างมันขึ้นมา เศร้าแทนจัง :เฮ้อ:
-
...เป็นครั้งแรกที่อ่านเรื่องนี้แล้วเม้นไม่ออก นี่ก็กลับมาอีกครั้ง กลับมาเพื่อเม้น
...เอายังงี้ก็แล้วกัน..ถ้ายังรักกันอยู่..คำเดียวสั้นๆๆ..อภ้ย..
...ลดฑิฐิ ศักดิ์ศรี และทำว่า ใครถูก ใครผิด อย่าเอาความผิดพลาดในอดีตมาทำลายความสุขในอนาคต
...ฝากบอกน้องเตอร์ด้วย พี่ไม่เกลียดน้องเตอร์ น้องเตอร์ไม่ใช่คนไม่ดี และอย่างที่บอก ไม่อยากให้เลิกกัน
...แต่อยากให้น้องเตอร์ คิดให้มาก และ คิดก่อนทำ อย่าเอาความสุขของตัวเองไปแรกกับความสนุกสนาน คำนึงถึงผล ที่มันจะตามมา
...จะทำอะไรให้แคร์ความรู้สึกของคนที่รักตัวเองให้มากๆๆคนดีๆๆหายาก และเลิกนิสัยอมพะนำซะทีอยู่กันมาตั้ง3ปีแล้วมีอะไรพูดกันตรงๆๆ
...พี่ก็หวังนะว่าน้องทั้งสองคนจะกลับมามีความสุขกันอีกครั้ง บอกตรงๆๆอ่านเรื่องของใครแล้วไม่อยากให้เลิกกันเลยอยากให้รักกันนานๆๆ
...น้องฟ่า ลงโทษเบาะๆๆวุ้ย ซัก 3 ปีเอ้ย..3 เดือน ห้ามจี๊กๆๆ กันและนึกถึง กำไล ทอง 2 บาทเอาไว้ ฮ่าๆๆๆ เครียดมาเยอะและ :กอด1:
-
ขอให้ฟ่ามีสติ คิดเยอะๆ คิดถึงตัวเองและรักตัวเองให้มากๆ
เว้นระยะห่างกับเตอร์ก่อนจะดีที่สุดค่ะ
-
อึดอัด อ่านแล้วปวดตับจัง :เฮ้อ:
แต่ในที่สุดเตอร์ก็ยอมพูดสะที คราวนี้ คงเหลือแต่ให้เวลาเป็นตัวช่วยเยีียวยาทั้ง 2 คน :L2:
ถ้ายังรักกันอยู่ คำตอบมันคงอยู่ในใจฟ่าแล้วล่ะ เอาใจช่วย :n1:
-
อย่าเพิ่งมาม่ากันจ้า
เหตุการณ์มันไปไกลแล้ว
กำลังลุ้นให้นุ้งฟ่ามาแถลงค่ะ o18
-
ต่างก็เจ็บด้วยกันทั้งคู่
บอกตรงๆไม่ค่อยเคลียร์กับคำตอบ
ของเตอร์ นึกถึงตอนที่เตอร์
คุยโทรศัพท์กับคู่กรณีแล้ว
เตอร์เริงร่ามากกับที่แตมป์บอก
ฟ่าว่าเตอร์โทรศัพท์ทั้งวัน
แต่ก็นะเตอร์น่าจะรู้ใจตัวเอง
ดีที่สุด ฟ่าถ้าเลิกกันแล้วฟ่า
เป็นทุกข์
งั้นฟ่าก็ลองให้อภัยเตอร์
สิเริ่มนับหนึ่งกันใหม่
เรื่องที่เกิดขึ้นถือเป็นบทเรียน
ให้มันผ่านไป
ช่วยกันประคับประครองกันไป
คุยกันให้เข้าใจ
อยากให้อีกฝ่ายแก้ไขเรื่องไหน
ก็คุยกันนะ
-
แถลงการณ์ฉบับที่ 1คร๊า
หลังจากเหตุณการเมื่อคืน
หนูนอนในห้องนอน
ไอเตอร์นอนโซฟา
ตื่นเช้ามา ก็เจอหน้ากันปรกติ อยู่ห้องเดียวกันปรกติ
เพียงแต่ไม่ได้นอนด้วยกัน ไม่มีการฟีชเจอร์ริ่งกัน ไม่มีการสแครชกัน จนกว่านู๋จะพอใจ
เพียงแต่ไม่ได้สวีทหวานเหมือนเมื่อก่อน
นู๋ยังไม่ได้เลิกกับมันครับ แต่ให้ตำแหน่งใหม่กับมัน
"ตำแหน่ง ว่าที่สามีใหม่"
นู๋จะให้โอกาสมันอีกครั้งหนึ่ง ให้มันจีบนู๋อีกรอบ
เอาตามนี้นะคับ
ขอให้ทราบโดยทั่วกัน
:pig4:ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
:a2:เยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
เตอร์ๆๆสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำไห่ฟ่าใจอ่อนไห้ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
ฟ่าน่ารักจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :L2:
-
ท่าทางกองเชียร์เตอร์จะออกหน้าก็งานนี้แหละ 555
แต่ป้าก็ยังเชียร์นุ้งฟ่านะ อิๆ
-
ขอบคุณค่ะ สำหรับกองเชียร์หนู
แต่ถ้าใครเชียร์เตอร์ มากเท่าไร
นู๋ก็ยิ่งใจแข็งมากเท่านั้น จนกว่าจะไม่มีคนเชียร์มัน 555555+
-
แถลงการณ์ฉบับที่ 1คร๊า
หลังจากเหตุณการเมื่อคืน
หนูนอนในห้องนอน
ไอเตอร์นอนโซฟา
ตื่นเช้ามา ก็เจอหน้ากันปรกติ อยู่ห้องเดียวกันปรกติ
เพียงแต่ไม่ได้นอนด้วยกัน ไม่มีการฟีชเจอร์ริ่งกัน ไม่มีการสแครชกัน จนกว่านู๋จะพอใจ
เพียงแต่ไม่ได้สวีทหวานเหมือนเมื่อก่อน
นู๋ยังไม่ได้เลิกกับมันครับ แต่ให้ตำแหน่งใหม่กับมัน
"ตำแหน่ง ว่าที่สามีใหม่"
นู๋จะให้โอกาสมันอีกครั้งหนึ่ง ให้มันจีบนู๋อีกรอบ
เอาตามนี้นะคับ
ขอให้ทราบโดยทั่วกัน
:pig4:ขอบคุณค่ะ :pig4:
เริ่ดดดดดดดดด ดดดดดดดดดด :กอด1: :L1: :3123: :3123:
-
ก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไปแล้วกันเนอะ
-
ขอบคุณค่ะ สำหรับกองเชียร์หนู
แต่ถ้าใครเชียร์เตอร์ มากเท่าไร
นู๋ก็ยิ่งใจแข็งมากเท่านั้น จนกว่าจะไม่มีคนเชียร์มัน 555555+
บวก 1 แต้ม
กดไลค์ รัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m1:
-
:L2:
:กอด1:
:L2:
:เฮ้อ: เป็นการถอนหายใจ ด้วยความยินดี
อิอิ เป็นกำลังให้นู๋ฟ่า ต่อไปนะคะ
ลุ้นมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ได้ยินแบบนี้ :เฮ้อ: อีกทีด้วยความสบายใจ
รักนู๋ฟ่านะคะ :กอด1:
-
ก็เป็นทางออกที่ดีๆ งี้ก็มีแคนดิเดตมาแข่งได้ดิ ขอเชียร์ให้มีหนุ่มคนใหม่มาจีบได้ก่อนเตอร์ หึหึหึ
:กอด1:
-
ถือว่าเป็นทางออกที่ดี ยังไงก็เชียร์ฟ่าอยู่แล้ว o13
-
งั้นเป็นนก 2 หัว
กลับลำทันป่ะ
:110011: :z7: เชียร์นุ้งฟ่า สวยๆ เริ่ดๆ เชิดๆ จ๊ะ
ส่วนน้องเตอร์รอให้นุ้งฟ่า เลื่อนขั้นให้ฟิคเชอริ่งเมื่อไหร่ ค่อยมาเชียร์ต่อล่ะกัน
-
เย้ๆๆ ข่าวดีๆ
ให้เตอร์จีบนานๆเลยนะ เป็นการลงโทษ
:กอด1:
-
ขอบคุณค่ะ สำหรับกองเชียร์หนู
แต่ถ้าใครเชียร์เตอร์ มากเท่าไร
นู๋ก็ยิ่งใจแข็งมากเท่านั้น จนกว่าจะไม่มีคนเชียร์มัน 555555+
... กาซิบ กาซิบถึงเตอร์ เค๊าจะเชียร์ตะเองเงียบๆ เบาๆนะ อย่าเสียงดังนะ เดี๋ยวฟ่าได้ยิน อิอิ ......
-
:L1: ดีใจกับคู่รัก เตอร์-ฟ่า จ้า..
นู๋ฟ่าเริ่มใหม่มันเป็นยังไงเล่าต่อได้เลยน้า...ถ้านู๋พร้อมจะเริ่มใหม่ ขอให้อยู่กันโดยไม่มี อคตินะ จะได้ไม่เครียดกับเรื่องเก่าๆ
ส่วนเตอร์ นี่คงเป็นโอกาส ครั้งสุดท้ายแล้วมั้ง ที่ฟ่าจะให้เตอร์ได้...
...จำไว้ให้ดี ว่าคนๆนี้ สำคัญกับเตอร์แค่ไหน (โดยเฉพาะกับกีตาร์หรือการล้นเล่นกับเพื่อนนะ)
-
ดีใจด้วยนะค่ะ ขอบคุณที่มาอัพเดทให้ทราบนะค่ะ
สำหรับความรัก เราเลือกที่จะสุขหรือทุกข์ มันก็ขึ้นอยู่กับเรา
มีความสุขในความรัก ดีกว่าเป็นทุกข์กับมันนะ Happpy Valentine's Day ล่วงหน้าค่ะ :L1:
-
:กอด1: นู๋ฟ่าค่อยๆคิดนะผลออกมายังไงกะยังมีเพื่อนๆที่รักนู๋ฟ่าเสมอ
-
:กอด1: นุ้งฟ่า&เตอร์
กระรอกน้อย คอยเข้าโพรง โก้งโค้งหา
รอเวลา ต้นไม้ใส หายหม่นหมอง
ถึงเวลา จะเปิดอ้า เข้าเยี่ยมมอง
จะพาตัว มุดโพรงน้อง ที่ห้องเรา
วาเลนไทน์ ปีนี้ มีทีเด็ด
หวังสำเร็จ เสร็จแน่ ไม่แย่เฉา
เตอร์จะทำ ทุกวิธี ที่รักเรา
ฟ่าจะได้ ให้เตอร์ เ..า เบาเบา..พอ
:L1: รักกัน..เบาเบา จ๊ะ อิอิ
:z2: ไม่มีตรงไหนที่พูดเชียร์ไอ่คอปเตอร์เลยโน๊ะ..เจ้าอัลฟ่า ฮ่าฮ่า
ป้อล่อ..หลังวันวาเลนไทน์ คงได้รับฟังข่าวดี โน๊ะ ฮิฮุ..
-
รอพี่ฟ่ามาส่งข่าวคราวค๊า :กอด1: :กอด1:
ลุ้นวาเลนไทน์นี้จังเลย
ลุ้นๆๆๆๆๆ
><"
-
:กอด1: นุ้งฟ่า&เตอร์
กระรอกน้อย คอยเข้าโพรง โก้งโค้งหา
รอเวลา ต้นไม้ใส หายหม่นหมอง
ถึงเวลา จะเปิดอ้า เข้าเยี่ยมมอง
จะพาตัว มุดโพรงน้อง ที่ห้องเรา
วาเลนไทน์ ปีนี้ มีทีเด็ด
หวังสำเร็จ เสร็จแน่ ไม่แย่เฉา
เตอร์จะทำ ทุกวิธี ที่รักเรา
ฟ่าจะได้ ให้เตอร์ เ..า เบาเบา..พอ
:L1: รักกัน..เบาเบา จ๊ะ อิอิ
:z2: ไม่มีตรงไหนที่พูดเชียร์ไอ่คอปเตอร์เลยโน๊ะ..เจ้าอัลฟ่า ฮ่าฮ่า
ป้อล่อ..หลังวันวาเลนไทน์ คงได้รับฟังข่าวดี โน๊ะ ฮิฮุ..
กระรอกน้อย เหม่อมองโพรง โก่งคอหา
เสียเวลา มองทำไม ไร้สมอง
อยากจะเปิด เข้าไปไซร้ ได้แต่มอง
ได้แต่จ้อง ไม่ได้ลอง ต้องเศร้าจัง
วาเลนไทน์ ปีนี้ ไม่มีเสร็จ
หวังเผด็จ ศึกวันนี้ ไม่มีหวัง
กลวิธี ทุกคนร่วม รวมพลัง
อย่าได้หวัง จะเอาเข้า เขกเข่าไปเลย
แก้มขาวขาว กลิ่นหอมหอม เคยดอมดม
บั้นท้ายกลม เอวรัดกลึง คนึงหา
ผิวเนียนเนียน ขาเรียวเรียว เคยเยียวยา
บัดนี้หนา คงร่ำไห้ ได้แต่มองงงงงงงงงงงงงงงงงงง
หล่อนก็ยั่ว ด้วยเรือนร่าง ให้ค้างแข็ง
อยากใช้แรง ขยำหล่อน จับนอนหงาย
ได้แต่คิด พินิจมอง ต้องอ่อนใจ
ผลสุดท้าย นอนร้องไห้ ได้แต่มองงงงงงงงงงงงงงง
กระรอกน้อย น่าสงสาร เสียยิ่งนัก
ถูกคนรัก หักคอห้าม เรื่องวาบหวาม
ได้แค่ใช้ ใจสะกด งดลวนลาม
ชมของงาม ได้แต่ฝืน กลืนน้ำลาย
ทำตัวเอง ไม่ดีด้วย ช่วยไม่ได้
อยากนอกใจ ฉันทำไม ให้ฉันเห็น
นี้แหละกรรม ทำฉันทุกข์ แสนลำเค็ญ
เช้าและเย้น เล่นแต่ว่าว ก่อนเข้านอน...555+
รักรักรัก บอกว่ารัก รักรักรัก
ฉันรู้จัก รักรักรัก มากแค่ไหน
แต่วันนี้ เธอทำผิด รักรักไป
ก็ต้องให้ โทษจากรัก รักต้องจำ
55555555+
-
^
^
:z13: จิ้มคนสวยยามรุ่งเช้า
แก้ทางกันแบบนี้ จัดหนักมาก 555
"ได้แต่มองงงงงงงงงงงงงงงงงงง" :laugh: กองเชียร์เตอร์ว่าไงน๊อ...
ป้ายังเข้าข้างนุ้งฟ่าเหมือนเดิมน๊า (ต้องรีบย้ำกันหน่อย อิอิ)
:กอด1:
-
หนูว่าสิ้นปีกระต่าย ถึงจะให้หอมแก้ม
เข้าปีมะโรง ค่อยโก้งโค้งหาโพรงกันอีกที 555555+
-
โอ้ววววววววว งานเข้ายาวนานแล้วเตอร์เอ๊ย 5555 (สม)
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เตอร์เนอะ กี่รอบๆก็แบบนี้ :serius2:
-
:serius2: :serius2: :serius2: วันนี้แล้วซิที่พี่ฟ่าบอกว่า วันที่13 เวลา 23.59 พี่ฟ่าจะทำไรอะ ชออย่าให้มันเป็นอะไรที่ร้ายๆเลย :call: :call: :call:
-
หนูว่าสิ้นปีกระต่าย ถึงจะให้หอมแก้ม
เข้าปีมะโรง ค่อยโก้งโค้งหาโพรงกันอีกที 555555+
:เฮ้อ: เฮ้ออออออออออ นุ้งฟ่าพูดซะงี้
ชักว่าว เหอะเตอร์
ฮ่าฮ่า
:impress3: ที่รักของเตอร์
นุ้งฟ่า
นั่งเย็บผ้า อยู่ข้างๆ เตอร์ด้วยนะ อิอิ
..เจอกลอนของฟ่าเข้าไป แต่งต่อ ไปไหนไม่ถูกทางเลย.. กาซิกๆๆๆ :L3:
:3123: (ไม่กล้า)เชียร์เตอร์
คิกคิก
-
:serius2: :serius2: :serius2: วันนี้แล้วซิที่พี่ฟ่าบอกว่า วันที่13 เวลา 23.59 พี่ฟ่าจะทำไรอะ ชออย่าให้มันเป็นอะไรที่ร้ายๆเลย :call: :call: :call:
เอ่ออออ นุ้งฟ่าจะทำอะไรเหรอคะ เริ่มงงๆ มันไม่น่าจะมีอะไรแล้วน๊า
เอ๊ะ หรือตกข่าวอะไรอีก เพราะตอนนี้นุ้งฟ่าก็ให้ตำแหน่ง "ว่าที่สามีใหม่" กะเตอร์ไปแล้ว
รอแค่ว่าเมื่อไหร่ความประพฤติจะเข้าที่เข้าทาง เข้าตากรรมการ วันนั้นเราคงได้เห็นทั้งคู่สวีทวิ้ดวิ่วกันอีกครั้ง
-
เข้ามาบวกให้กำลังใจแก่คนงาม :กอด1:
-
ไม่เชียร์เตอร์แล้ว
เชียร์ให้ฟ่าใจอ่อนเร็วๆๆๆๆๆๆ แทน :laugh: :laugh:
-
:กอด1:
และ มอบ :L2:
happy happy นะจ๊ะ
วันนี้วันแห่งความรัก รักกัน รักกัน นะคะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:L1:วันนี้วันวาเลนไทน์ ขอให้น้องทั้งสองคนได้..ความสุข..กลับคืนมาละกันนะ :L1:
-
คนสวยต้องยอมใจอ่อนให้ว่าที่ซะมีอยู่แล้วใช่ไหม?? :z1:
-
♥ แฮ๊ปปี้วาเลนไทน์เดย์จ้า ♥
:L1: :L1: :L1: :L1:
ขนดอกไม้มาให้พี่ฟ่า อาจจะไม่ถึง 9,999ดอก
แต่ก็ให้ด้วยใจนะเออ อิอิ วันนี้เป็นไงบ้างส่งข่าวกันคราวบ้างน๊าๆ ลุ้นๆๆ :กอด1:
-
ไม่มีอะไรจะพูด
มันพูดไม่ออกจริงๆ
เห็นใจน้องฟ่า
จะสงสารเตอร์ดีไหมเนี่ย
+1 ให้น้องฟ่า
สู้ๆๆๆๆ เข้มแข็งเข้าไว้
-
เข้ามาอ่านแล้ว ตกใจ เกิดอะไรขึ้นมากมาย
แต่ไม่ว่ายังไงก็ยังอยากเห็นฟ่ากับเตอร์อยู่เคียงข้างกันต่อไป
มีคนเคยพูดกับพี่ว่า ความรักคือการให้อภัยที่ไม่สิ้นสุด...
แต่พี่ก็ไม่เคยเชื่อเคยยอมหรอก จนถึงตอนนี้กับคนๆนี้
วันนี้วันความรัก ขอให้รักอยู่คู่กับคู่น้องตลอดไปนะจ๊ะ
สู้ๆ ฟ่า-เตอร์
-
แฮปปี้วาเลนไทน์จ๊ะ 2 หนุ่ม
นุ้งฟ่าวันนี้ว่าที่สามีใหม่ เค้ามี surprise อะไรอ่ะป่าวจ๊ะ แบบ :oo1: :haun4:
-
สุขสันต์วันแห่งความรักกกกกกกกกกกนะครับ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
ขอให้มีความสุขมากมากนะครับ
ใครยังไม่มีแฟนก็ขอให้ได้ขอให้โดน
ใครมีแฟนก็ขอให้โดนเยอะๆๆรักกันๆๆๆ555555
ผมเข้าห้องนอนไป มันก็อยู่นอกห้องนอน ต่างคนก็ต่างไม่มีใครพูดอะไร ผมก็ไม่ได้ออกไปหามัน
เข้ามาเล่นเฟซ เพราะมีหลายคนที่กำลังรออยู่(ชิมิ) จากที่นั่งร้องไห้ก็กลายเป็นนั่งหัวเราะไปซะงั้น
ก็ต้องขอบคุณนะครับ สำหรับค่ำคืนวันที่10 ของเหล่าบรรดาเซเลปทุกท่านที่เปลี่ยนหยาดน้ำตาเป็นรอยยิ้ม^__^
ผมเล่นเฟซไปจนดึกดื่น จนเหล่าบรรดาเซเลปทะยอยกันไปนอน ผมก็ไปอาบน้ำนอนบ้าง
แต่มันนอนอยู่ที่โซฟานินา ผ้าห่มก็ไม่มี เลยเอาไปให้มัน(จริงๆแล้วมีคนสั่งให้เอาไปให้ ผมไม่ได้อยากไปเร้ยจริงจริ้งงงงง)555+
"อ่ะ" ผมโยนผ้าห่มใส่หน้ามัน ที่ตอนนี้นอนหลับตาอยู่บนโซฟา แล้วผมก็เดินเข้าห้อง
"ไม่ต้องปิดประตูได้ไหม ขอนอนมองก็ยังดี" เรื่องมาก ได้คืบจะเอาศอก เลยปรึกษาที่ปรึกษาส่วนตัว
เค้าบอกว่าห้ามเปิด โอเคไม่เปิด ฮ๋าๆๆๆๆ ผมปิดประตู ปึ่ง แล้วก็ไปอาบน้ำเตรียมนอนนนนนน
วันนี้เหมือนยกภูเขาออกจากอก คิดแต่เรื่องบนหน้าเฟซตลอดเลย คิดแล้วมันขำอ่ะ ฮ๋าๆๆๆ
ขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านที่แสดงตัวมาตอนที่นุ้งฟ่าต้องการกำลังใจนะครับ
แล้วก็ต้องขอบคุณ เพื่อนๆ พี่ๆ ป้าๆ ทุกคน ที่ทำให้ปัญหาครั้งนี้ มีแต่เสียงหัวเราะมาแทนที่เสียงสะอื้น
ขอบคุณครับ(T T)
ตื่นเช้ามา ไม่อยากจะตื่นเลย เพราะเหมือนเพิ่งจะได้นอนไปแปปเดียวเอง วันนี้มีเรียนเช้า
ผมหอมร่างกายที่อิดโรยจากการนอนหลับบ้างไม่หลับบ้างสะสมมาหลายคืน เดินเข้าห้องน้ำไป
จัดการธุระในห้องน้ำเสร็จก็ได้ยินเสียงคนทำอะไรก๊อกแก๊ก อยู่ด้านนอก เลยเปิดประตูไปดู
"ตื่นแล้วหรอ รีบอาบน้ำสิ เรียนเช้าไม่ใช่หรอ" แล้วมันก็ส่งยิ้มหวานๆมาก่อนจะหันไปยุ่งกับอาหารในเตา
"อื้ม" ผมเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็มีเสียงคนเข้าห้องน้ำไป สงสัยจะไปอาบน้ำมั้ง
สักพักมันก็ออกมาจากห้องน้พำ แล้วเดินมานั่งที่เตียงแล้วก็ยื่นผ้าเช็ดตัวให้ผมเช็ดหัวให้มัน
"เช็ดหัวให้หน่อย"
"ไม่ว่าง"
"ก็เห็นนั่งเฉยๆไมไม่ว่างอะ"
"ก็ไม่ว่างก็คือไม่ว่าง"
"เช็ดเองก็ได้อ นอนโซฟาอ่ะ ปวดหลังมากเลยอ่ะ"
"อื้ม" แล้วผมก็เดินออกไปหาอะไรกินในครัว มันทำอาหารไว้เยอะแยะเลย ของชอบของผมทั้งนั้นอ่ะ
แต่ถ้ากินของมันก็เท่ากับ ใจดีกับมันมากเกินไป ผมเลยไปหยิบคอนเฟรคแล้วก็เทนมใส่มานั่งกินหน้าทีวี
แล้วมันก็ออกมาจากห้องนอน พร้อมแต่งตัวเรียบร้อย แต่มันเห็นผมนั่งกินคอนเฟรคมันก็ทำหน้าจ๋อย
"ทำไมไม่กินข้าวอ่ะ"
"ก็ไม่อยากกิน"
"ทำไมอ่ะ"
"ไม่อยากกินก็คือไม่อยากกิน"
"เตอร์ทำเลยไม่อยากกินรึป่าว"
"แล้วแต่จะคิด"
"กินนิดหน่อยก็ไม่ได้ คนอุตส่าห์ทำ คนเค้าเสียใจนะ" มันก็บ่น ง้องแง้ง งุ้งงิ้ง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
"บ่นอะไร ไม่อยากเสียใจก็ไม่ต้องทำสิ"
ผมเดินไปบ้วนปาก แล้วก็ไปใส่รองเท้า มันเดินเข้ามานั่งซ้อนด้านหลัง แล้วก็ขโมยหอมแก้มผม
"เห้ย ไปไกลๆเลย" แล้วมันก็ทำหน้ากวนตรีนแล้วเดินไปนั่งทานข้าว
อยากจะด่า อยากจะข่วนหน้ามัน แต่ก็ทำไม่ได้ หงุดหงิด เดินออกจากห้องไปเรียนดีกว่า
วันนี้ค่อยเรียนรู้เรื่องหน่อย เรียนเสร็จผมก็ไปเดินเล่นไปเรื่อยเปื่อย ยังไม่ค่อยอยากกลับบ้านเท่าไร
เบื่อหน้ามันเห็นแล้วเซ็ง อารมณ์หงุดหงิดจะเกิดได้ง่าย
หาอะไรทำสนุกๆดีกว่า ผมกดโทรศัพท์หาพี่หมอ
"พี่หมอหวัดดีครับ ว่างป่าว"
"มีไรจ้ะคนเก่ง"
"จะชวนมาทานข้าว วันนี้ฟ่าจะทำพะโล้"
"เอาของกินมาล่อแบบนี้ จะไม่ว่างได้ไง แต่เดี๋ยวสี่ทุ่มพี่หมอต้องไปทำงานนะครับ ยังไงเดี๋ยวขอยืมห้องน้ำ อาบน้ำแต่งตัวด้วยนะ"
"ได้ๆๆ แล้วพี่หมออยากกินอะไรอีกป่าวเดี๋ยวฟ่าจะทำให้กิน"
"พี่หมดกินได้หมดแหละครับ"
"โอเคเดี๋ยวเจอกันนะ"
ผมไปเลือกซื้อของที่จะทำอาหารเย็นนี้ กลับไปบ้านก็รีบจัดแจงทำอาหาร
ไอ้เตอร์ยังไม่กลับ ถ้ากลับมาเมื่อไรนะ ได้เจออะไรสนุกๆแน่ ฮ๋าๆๆๆ เมื่อเช้าอยากมาขโมยหอมแก้มเราดีนัก
พี่หมอมาแว้ววววววว ผมลงไปรับด้านล่าง ระหว่างทางที่จะขึ้นห้องก็คุยโน้นคุยนี้กันตามปรกติ
"พี่หมอหิวรึยัง"
"ยังไม่ค่อยหิวเท่าไร"
"งั้นรอฟ่าเคี้ยวพะโล้อีกนิดหนึ่งนะ"
"ได้ๆๆสบายมาก พี่ซื้อของมาฝาก"
"อะไรอ่า"
"นี้ไง" พี่หมอควักตุ๊กตาออกมาจากกระเป๋า
"ฟ่าโตแล้วนะ ไม่เล่นเเล้วตุ๊กตาอ่ะ โหเอ๊ยทำเป็นเด็กไปได้"
"มันเป็นลำโพง ยูเอสบี เอาไว้เสียบเวลาฟังเพลงจากคอมอ่ะ"
"อ่าวหรอ ขอดูหน่อยดิ๊"
"ทำมาเป็นสนใจเชีย" แล้วก็มีคนเคาะประตู สงสัยไอ้เตอร์มาแล้วแน่เลย ดีนะที่ล็อคข้างในไว้
"พี่หมอไปล้างมือก่อนป่ะ ได้มาทานข้าวกัน เร็วๆจิ"
"เออๆๆ อะไรว่ะไอ้เด็กคนนี้"
"เร้วจิ"
"ทำไมกิ๊กมาหรอ"
"เออน๊า" ผมดันให้พี่หมอไปล้างมือในห้องน้ำ ก่อนที่จะเปิดประตุ
"ทำมันต้องล็อคอ่ะ"
"แล้วทำไมหล่ะ"
"โอ้โห กับข้าวเต็มเลย หิวจะแย่แร้วๆๆๆๆๆ" มันยิ้มหน้าบานก่อนจะไปนั่งลงที่โต๊ะ อาหาร
"พี่หอมล้างมือแล้วมาทานข้าวได้เลยครับ พะโล้ได้ที่แล้ว"
"อ่าวน้อง เออ น้องไรนะ"
"เตอร์"
"อื้มน้องเตอร์ หวัดดีๆ "
"ครับ" แล้วมันก็เดินไปนั่งที่โซฟา ผมรู้แล้วว่ามันไม่พอใจ แต่ก็สมน้ำหน้า ทำกับผมไว้เยอะส์นิ
"นั่งดิครับพี่หมอ ยืนงงอะไรอ่ะ"
"น้องเตอร์ไม่ทานข้าวด้วยยกันหรอครับ" พี่หมอถาม
"ไม่อ่ะครับ ผมยังไม่หิว"
"พี่หมอเหอะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก"
"แต่เราจะกินกันสองคนเนี่ยนะ"
"ก็ใช่ง่ะ"
ผมนั่งกินข้าวกะพี่หมอสองคน ก็คุยกันไปหัวเราะกันไป จนไอ้คนที่นั่งตรงโซฟาทนไม่ไหว เดินออกไปข้างนอกแร้ว
"ทำแรงไปป่าวฟ่า"
"อะไรแรง"
"ก็ทำกะเตอร์ขนาดนั้น เกิดน้อยใจหนีไปไหนต่อไหน เรานั้นแหละจะเสียใจ"
"ก็ช่างดิ๊"
"ทำเป็นพูดดีไปไอ้ตัวแสบ เค้าหายไปจะมาร้องไห้ฟูมฟาย"
"ไม่มีทางอ่ะ"
ผมนั่งคุยกะพี่หมอสักพัก พี่หมอก็ขอตัวไปทำงาน ผมก็เข้าห้อง อาบน้ำ เล่นเฟซ พักนี้ติดมากเลยเฟซเนี่ย55+
สักพักก็มีคนเดินเข้ามา แล้วก็เหมือนมีเสียงคนทำช้อนหล่น แสดงว่ามันหิว ต้องมากินข้าวแน่ๆ
ผมอ่ะไม่ได้ใจร้ายอย่างที่ทุกคนคิดหรอกนะ ผมแบ่งอาหารไว้ให้มันตั้งแต่แรกแล้ว
ผมออกไปกินน้ำ จริงๆก็จะออกไปแกล้งมันนั้นแหละ ฮ่าๆๆๆๆ
"อ้าว หิวแล้วหรอ" มันเห็นผมก็ ข้าวแทบจะติดคอ ฮ่าๆๆทีแรกทำหยิ่งดีนัก
"ยังไม่นอนหรอ"
"ยัง ได้ยินเสียงอะไรก๊อกแก๊กเลยออกมาดู"
"กับข้าวนี้แบ่งไว้ให้เตอร์รึป่าว"
"ป่าวหรอก แต่ก็กินได้ไม่หวง มันเหลือเยอะอ่ะ"
"อื้ม"
"อื้ม" อย่ามาทำหน้าเศร้าเล่าความเท็จเลยเหอะ สั่งสอนแค่นี้ทำมาน้ำตาคลอ นี่มันยังน้อยไปนะยะ
ผมนั่งเล่นเฟซไปสักพักก็นึกอะไรสนุกๆได้ ก็ปรึกษากับที่ปรึกษาส่วนตัวสักพักเลยลองทำดู
ผมจัดการถอดเสื้อผ้าแล้วนุ่งผ้าขนหนูออกไปข้างนอก ทำเป็นไปเก็บผ้าที่ระเบียง ฮ๋าๆๆๆ
มารยาชาย เล่มที่115 หน้า6 ยั่วให้อยากแล้วจากไป
"Oop!!!!!!!! "ผ้าเช็ดตัวหลุดซะงั้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ไอ้คนตรงหน้าก็ได้แต่อมยิ้ม อดไปเหอะ อดสักปีก็คงจะไม่เป็นไร แล้วผมก็ไปอาบน้ำ เตรียมนอน สบายยยยยย
ชีวิตของผมก็เป็นแบบเนี่ย หลังจากให้โอกาสมันอีกครั้ง มอบตำแหน่ง "ว่าที่สามีคนใหม่" ให้ไป
ผมสองคนก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แต่แยกกันนอน ไม่มีการถูกเนื้อต้องตัว ไม่มีการฟีชเจอร์ริ่ง ฮ๋าๆๆๆ
ผมจะดูความประพฤติของมันไปจนกว่าผมจะพอใจ
วันนี้เป็นวันที่13 กพ ผมชวนมันไปเดินเที่ยวเซนทรัลลาดพร้าวเพราะว่ามันกำลังจะปิด
แต่ก็ต้องตกใจ นี้เซนลาดหรือว่าสำเพ็งเนี่ย คนเยอะมากกกกก มาทำไรกันค๊าบบบบบบ ฮ๋าๆๆๆ
เดินอยู่กันทั้งวันได้โน้นได้นี้มากมาย เดินจนเหนื่อยก็นั่งพัก อีตอนนั่งพักดันลืมไปเอาตัวไปพิงมันซะงั้น
เตอร์ก็ได้แต่อมยิ้ม มันคงนึกได้ว่าผมลืมตัว ฮ๋าๆๆๆ
"ยิ้มไร"
"ป่าว"
"กลับบ้านยังอ่ะเหนื่อยแล้ว"
"กลับก็กลับ"เราสองคนขับรถกลับบ้าน กลับมาถึงยุ่งก็โทรมาชวนเตอร์ออกไปปาร์ตี้ข้างนอก
"ยุ่งให้มาชวนฟ่าออกไปกินข้าวกัน"
"ไม่อ่ะ เหนื่อย ไปก็ไม่รู้จักใคร"
"ก็ไอ้ยุ่งกะแตมป์ไง"
"ไม่เอาอ่ะยังมีคนอื่นอีกเยอะแยะ เตอร์อยากไปก็ไปปเถอะตามใจ"
"งั้นเตอร์ไม่ไปดีกว่า"
"อยากไปก็ไปเถอะ เพื่อนๆรออยู่"
"งั้นเตอร์ไปนะ"
"อื้ม"
เตอร์ออกไปปาร์ตี้ข้างนอกดูดิ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะวาเลนไทน์แล้ว มันยังไปลัล้ากะเพื่อนๆได้เร้ย เชอะ
แล้วบอกว่ารัก วันพิเศษแท้ๆยังปล่อยให้ฉํนอยู่คนเดียว มันน่าเจ็บใจนัก
ผมนั่งเล่นเนตตามประสาไปเรื่อยเปื่อย จนตีสอง ไอ้ตัวดีก็ยังไม่กลับ ตีสามก็โทรมา
"ฟ่าจะเอาข้าวต้มไหม เตอร์นั่งกินข้าวต้มกะเพื่อนอยู่"
"ไม่เอา"
"เดี๋ยวเตอร์ก็กลับแล้วนะ "
"อื้ม ตามสบาย"
"คิดถึงนะ"
"อื้ม" ผมก็นั่งเล่นเฟซอของงผมต่อไป แล้วมันก็กลับมา พร้อมกับถุงข้าวต้ม
"ยังไม่นอนอีกหรอ"
"ถ้านอนแล้วจะเห็นป่ะหล่ะ"
"ซื้อข้าวต้มมาฝากอ่ะ"
"ก็บอกว่าไม่ต้องซื้อไง"
"ก็มันอร่อยเลยอยากให้กิน"
"ไว้เช้าแล้วกัน" จริงๆแล้วตอนนี้อิ่มพุงจะแตก เพราะเมื่อครู่เพิ่งจะยัดหมูทอดเข้าไปถุงเบ้อเริ้ม
ผมอาบน้ำเข้านอน เพราะพรุ่งนี้มีเรียนตอนบ่าย กว่าจะได้นอนก็เช้านุ้นแหนะ ตื่นมาอีกทีก็เพราะเสียงนาฬิกาปลุก
ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกหิวน้ำ เลยเดินมุ่งหน้าไปหาตู้เย็น แต่เปิดประตูห้องนอนออกมาก็พบว่า
"เห้ยยยยยย"ดอกกุหลาบกะดอกลิลลี่ เต็มบ้านเลยอ่ะ มองไปทางไหนก็มีแต่ดอกไม้
เผลอยิ้มออกไปจนปากจะฉีกถึงหูแล้วววววว โอ๊ยๆๆๆๆ หอมด้วย สวยด้วย
นี่เราไม่ได้ฝันไปชิมิ เหมือนอยู่ในเทพนิยายเลย ตื่นเช้ามาก็มีดอกไม้มายืนต้อนรับ(อินี่เวอร์)
"ตื่นแล้วหรอ"
"อื้ม"
"ชอบไหม"
"อะไร"
"ดอกไม้อ่ะ"
"ก็ดี"
"ไม่ชอบหรอ"
"ชอบ"
"มากินข้าวเถอะ เดี๋ยวไปเรียนไม่ทันนะ" ผมไปนั่งกินข้าวได้สักพักเตอร์ก็พูดว่า
"วันนี้ไปเดทกันนะ" หาาาาาาา เดท เมิงได้กุมากี่ปีแล้วเนี่ยเพิ่งจะชานเดท
"ห๊ะ" งงอ่ะสิ
"อื้มมม เดี๋ยวเย็นๆไปรับนะ"
"อื้ม"
"เป็นไรเนี่ยไม่สบายรึป่าว ดูพูดน้อยจัง"
"ป่าว" คนมันเขิลนิหว่า จะให้พูดอะไรมากมายนักหล่ะ แค่ตักข้าวเข้าปากได้ก็ถือว่าบุญแล้ว
ผมอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนตามปรกติ เย็นไอ้เตอร์ก็โ?รหา บอกว่ารออยู่แล้ว
แล้วมันก็พาผมไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่มันโทรจองไว้แล้ว บรรยากาศดี ร้านสวยเพลงเพราะ
เราสองคนสั่งอาหารทานกัน ก้คุยโน้นคุยนี้กันตามประสา ส่วนมากจะนั่งฟังเพลงแล้วก็ชมบรรยากาศ
จนนักร้องประกาศว่า
"มีคนๆหนึ่งแอบรักน้องอยู่แล้วเค้าก็มอบเพลงนี้ให้น้องค่ะ เพลงนี้สำหรับค่ำคืนแห่งความรัก และน้องอัลฟ่าค่ะ"
หาาาาาาาาา กรูนิหว่า เจ้ยยยยยยย แล้วคนตรงหน้าก็ส่งยิ้มให้ผม กูอายเค้านะเนี่ย แต่จะอายทำไมอ่ะ
คนทั้งร้านมีใครรู้จักเทอหรอออออ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้แหละก็คนมันเขิลนิหว่า
เพลงจบลง มันก็ทำปากพะงาบๆว่า "จะรักเธอไปทุกวัน" โอ๊ยๆๆๆตายๆๆๆอยากจะโดดลงน้ำ
"อร่อยไหม" เตอร์ถามผม ในขณะที่เราจ่ายตังค์ค่าอาหารเสร็จแล้ว แล้วก็กำลังจะเดินไปขึ้นรถ
เตอร์พาผมกลับคอนโด แต่พอผ่านคอนโดมันกลับมันเลี้ยว แต่เลยไปสยามพารากอน
"ทำไมไม่เข้าบ้านอ่ะ"
"เตอร์อยากไปที่ ที่เราสองคนได้คุยกันวันแรก" ผมเงียบ ไม่ได้ถามอะไรต่อ เพราะคนตรงหน้าดูมีความสุขซะเหลือเกิน
สายตาของเตอร์บ่งบอกว่าตอนนี้ มีความสุข เตอร์เลิกที่จะจอดรถฝั่งสยามสแควร์
แล้วเราก็เดินข้ามไปสยามพารากอน ไปตรงที่ ที่เราเจอกัน "คิโน๊ะ" เรานั่งกันได้ไม่นานมาก
เพราะร้านหนังสือใกล้จะปิดแล้วเลยเดินข้ามกลับมาฝั่งสยาม เดินเล่นกัน ชิลๆๆ
แล้วเตอร์ก็ถามผมว่า
"รักเตอร์ไหม" อยู่ดีดีมาถามอะไรเนี่ย เขิลนะวุ้ย
"ถามไมอ่ะ"
"แต่เตอร์รักฟ่านะ" เขิลง่ะ เขิลลลลลลลลล
"อื้ม" ผมได้แต่ยินก้มหน้า แล้วก็เอาเท้าเขี่ยพื้นไปมา
"แต่งงานกันไหม" หาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา แต่งงาน
โอ้วววว ตัวชา ร้อนวุบวาบไปหมด อยู่ดีดีมาขอแต่งงานอารมณ์ไหนเนี่ย
"ติงต๊อง" ผมเขิลจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยิ้มอายๆ เตอร์ก็คงรู้ว่าผมอาย มันก็ได้แต่อมยิ้ม
ผมเดินไปที่รถ แล้วมันก็เดินตามมา
"เปิดประตูรถดิ"
"เดี๋ยว" แล้วมันก็จับมือผมไว้ แล้วก็หยิบแหวนออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
"ของหมั้น"
"จะใส่นิ้วไหนหล่ะ " เพราะที่ใส่อยู่ก็เป็นแหวนที่มันซื้อให้นั้นแหละ
เตอร์เอาปากคาบแหวนวงใหม่ไว้ แล้วก็ถอดสร้อยที่คอผม แล้วก็ถอดแหวนวงเก่าเอาไปร้อยไว้กับสร้อย
แล้วก็ใส่สร้อยคอคืนกลับให้ผม แล้วก็สวมแหวนวงใหม่ให้ผม
"ขอให้ฟ่าลืมเรื่องที่ไม่ดีที่เตอร์เคยทำได้ไหม แล้วต่อไปนี้เตอร์จะทำความรักของเราให้สวยงามที่สุด เตอร์สัญญา"
"อื้ม" ทำไมมันเขิลจังโว้ยยยยยยย อยากจะมุดเข้าไปใต้รถ ไม่ชอบแบบนี้เลยอ่า มันเขิลอะ อายก็อาย เขิลก็เขิล
เห้อออ ทำไรไม่ถูก ยิ้มแก้มจะฉีกถึงหางคิ้วแล้วเนี่ย
"กลับบ้านกันเถอะ" ในขณะที่เตอร์กำลังขับรถกลับบ้าน เราสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรกัน
ได้แต่นั่งอมยิ้ม ผมเองมองแหวนไปก็ยิ้มไป ไม่กล้ามองหน้าเตอร์อ่ะ เขิลลลลลลลล
กลับถึงห้อง ดอกไม้ยังส่งกลิ่นหอมอบอวลไปหมด ผมนั่งลงที่โซฟาเงียบๆ
เตอร์ตามลงมานั่ง ต่างคนต่างไม่มีใครพูดอะไร จนเตอร์ขอตัวไปอาบน้ำ
ผมเดินไปหยิบคอมในห้องนอนออกมาเล่นที่โซฟา แล้วเตอร์อาบน้ำเสร็จก็มานั่งเล่นคอม
ที่โต๊ะคอมๆข้างๆผม ผมคุยกะที่ปรึกษาพิเศษ แล้วก็เซเลปทั้งหลาย ฮ๋าๆๆๆ
ผมได้เวลาไปอาบน้ำบ้าง อาบเสร็จก็มานั่งเล่นคอมอีกนิดนหน่อย จนเตอร์เดินเข้ามานั่งใกล้ๆ
"ฟ่า"
"ฮึ"
"เออ คือว่า เออออ"
"มีไร"
"ขอหอมทีได้ป่ะ" ผมนิ่งเงียบไปสักพัก ที่นิ่งไม่ได้โมโหหรอก แต่มันอาย
จะว่าไปผมสองคนก็ไม่ใช่ข้าวใหม่ปลามัน ไอ้เรื่องจูบๆหอมๆนี้ก็เป็นเรื่องธรรมดา
แต่ทำไมวันนี้มันถึงได้เขิลจังก็ไม่รู้ เหมือนเป็นเฟิร์สคิสอะไรแบบนั้นอ่ะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ นั่งนิ่งอยู่นานจนคนตรงหน้าคงคิดว่าหมดโอกาสแน่ เลยนั่งหน้าจ๋อยเชียว
"ง่วงแล้วอ่ะ จะทำไรก็ทำสิ" พูดจบคนข้างๆก็เอาจมูกมาฝังลงที่แก้มผมทันที
ค้างไว้สักแป๊ปก็ถอนจมูกออก ผมลุกขึ้นเข้าไปในห้องนอนด้วยความเขิล
แล้วก็เข้าห้องนอนไป แต่ก็แย้มประตูออกไปพูดกับเตอร์ว่า
"ฝันดีนะ" แล้วก็เข้ามานอนนนนนนนนนนนนนนน อย่างมีความสุข
-
:z13: จิ้มก่อนอ่าน อิๆ
...................
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[ เยี่ยมมากเตอร์ ให้ 90 คะแนนเลย o13 (ที่เหลืออีก 10 เอาไว้รอประเมินอีกที 555)
ดีใจจังที่นุ้งฟ่ามีความสุขในวันพิเศษนี้ได้ ขอให้เรื่องร้ายๆมันผ่านไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีก คนสวยของป้าจะได้มีความสุขได้เต็มที่ซะที
ส่วนเตอร์ ทำให้ได้อย่างที่พูดนะ เพราะว่าถ้ามีความผิดครั้งต่อไปเกิดขึ้นอีก คำว่า โอกาส อาจจะไม่มีให้เตอร์เห็นอีกแล้ว
รักกันๆ :กอด1:
valentine นี้ ช่างแฮปปี้ซะจริง :L1:
-
จิ้มนู๋อีกแระ
-
^
^
ว่าจะนอนแล้ว ลงพอดี ขออ่านก่อนไปนอน
แสดงว่า เตอร์ ทำหน้าที่เข้าชิงตำแหน่งว่าที่สามี เริ่มต้นจีบได้อย่างเนียนๆ
เพราะทำให้นุ้งฟ่าเขินได้ ซื้อดอกไม้ (หรือย้่ายสวนดอกไม้มาไว้ในห้องเนี่ย) มีการออกเดท พาไปทานอาหาร ฟังเพลงบอกรัก และขอแต่งงาน พร้อมสวมแหวน :-[
โรแมนติกมากๆ
ถึงวันนี้แล้ว น้องสองคนผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย อาจต้องใช้เวลาพิสูจน์กันไปเรื่อยๆ แต่เวลาก็ช่วยให้เรารักกัน เข้าใจกันมากขึ้นได้
อย่ารักกัน หวานกันแค่วันเดียว แต่ทำทุกวันให้เป็นวันแห่งความรักของทั้งคู่
บทเรียนมีแล้ว ผ่านไปแล้ว และมันจะมีค่า เมื่อทั้งคู่ นำผลของมันมาพัฒนาชีวิตคู่
ขอให้ชีิวิตคู่ของฟ่ากับเตอร์เติบโต มั่นคง ยั่งยืน ด้วยความรัก ความเข้าใจ ความเห็นอกเห็นใจกันและกัน และมีอีกฝ่ายในความคิดเสมอ :กอด1:
:L1: ขอให้รักคุ้มครองใจนะจ๊ะ
บวก 1 แต้มจ้า
ปล กำลังอ่านเมามัน มาฮาตรงหมูทอดนี่ละ แล้วก็นึกถึงก๋วยเตี๋ยวไก่ชามยักษ์เมื่อคืนวานที่ทำให้พุงตึงไปหมด นอนไม่ลงกันเลย :laugh:
ปล 2 นับเวลา เพิ่งจุ๊บๆแ้ก้มกันไปมะกี้นี้สิ ใช่ม้ายยยยยยยยยยยยยยยย :o8:
-
^
^
^
^
จิ้มพี่น้ำตาลทะลุน้องฟ่า
อ่านตอนนี้แล้วเขินนตัวบิด :o8:
-
จิ้มเผื่ออีกคนไง 555 งั้นเปลี่ยนเป็นกอดก็ได้ :กอด1:
รักค้าบ จุ๊บๆ :m3:
-
บรรดาเซเลป นอนดึกกันจังนะคร๊า
-
คนสวยก็ดึกพอกันนะคะ
ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องคืนนี้ ฝันดีกันเลยทีเดียว :กอด1: :กอด1:
-
:กอด1:พี่ฟ่า
:กอด1:พี่เตอร์ด้วย
:L1: รักกันรักกัน :L1:
-
สุดท้ายฟ่าก็เสร็จเตอร์อีกจนได้ 555555555555555+
แฮปปี้วาเลนตี้จ๊ะ ... (ย้อนหลังเน๊อะ)
-
และแล้วความรักที่มีให้กันและกัน ก็กลับมาหวานชื่น ในวันคืนแห่ง วาเลนไทน์ :L1:
บทเรียนชีวิตคู่อีก บทหนึ่ง ที่ทั้งสองต้องจดจำ รักกัน มั่นคง สุขุม และ รอบคอบ
รวมความแล้วต้องมีสติ ในการยั้งคิด ก่อนที่จะกระทำอะไรลงไป เป็นกำลังใจให้ นุ้งฟ่ากับ ( ไอ่ )นุ้งเตอร์
+1 เป็นค่าอะไรดีน้า เอาเป็น + ให้กับวันวาเลนไทน์ ( พิเศษ ) ละกัน :กอด1:
-
ใก้ลคืนดีกันแล้ว :mc4:
:call:
-
ต้องขอบคุณที่เค้ากำหนดให้มีวันวาเลนไทน์นะเนี่ย
เห็นประโยชน์อย่างชัดเจนก็คราวนี้ล่ะ
:o8: :o8: :o8:
-
สู้ๆๆนะอัลฟ่า เส้นทางอีกยาวไกล ยังไงก็ขอให้ผ่านไปอย่างราบรื่นและมีความสุขนะคะ
เตอร์เค้าโรแมนติคดีนะเนี้ย มาเนียนๆๆ
-
ซึ้งจนน้ำตาไหล สุดยอดอ่ะเตอร์
เป็นอะไรที่เรียบง่าย แต่กินใจมากๆ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ ทั้งน้องฟ่าและน้องเตอร์
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
มาอ่านเหตุการณ์วันวาเลนไทน์แบบงงๆ กับคำว่า "ว่าที่สามีใหม่" :really2:
และแล้วก็รู้ว่าไม่ได้อ่านแถลงการณ์ฉบับที่ 1 ของฟ่า o22
กรี้ดดดดดดดดด +1 ไปเลยกับตำแหน่งนี้
แถมด้วย
หนูว่าสิ้นปีกระต่าย ถึงจะให้หอมแก้ม
เข้าปีมะโรง ค่อยโก้งโค้งหาโพรงกันอีกที 555555+
55555555+ ชอบเฟ้ย o13
แต่เตอร์ก็ช่างทำคะแนนเหลือเกิน ทำเอาฟ่าใจอ่อนไปเยอะเลย
เอาน่า ท่องไว้ๆ ปีมะโรงเป็นปีที่ดีนะ หุ หุ :m12:
ปอลอ. ลืมกอดฟ่า...งั้นขอกอด 1 ทีนะจ้ะ :กอด1:
-
เป็นวันวาเลนไทน์ที่สดชื่นอะ มีการนัดเดทกันด้วยหุหุ :L2: หวานๆ
เรื่องไหนที่ผ่านมาแล้ว ปล่อยมันเป็นประสบการณ์ให้เราได้รู้ถึงผลของสิ่งที่ทำ....
" ขอให้ รักของน้องๆ เติบโตไปด้วยกัน "
+1 ให้นู๋ฟ่า กับ ความหวานของวันวาเลนไทน์
-
ดีแล้วละจ๊ะเห็นฟ่ามีความสุข
คนอ่านก็มีความสุขไปด้วย
-
อิ อิ
นุ้งเตอร์ทำดีมากกกกก
เค้าก็อยากให้ห้องเต็มไปด้วยดอกไม้เหมือนกันนะ อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:-[
-
น่ารักอ่ะ ^^
-
5555นู๋ฟ้าคนสวย....เริดมากค่ะ..น้อง...มีมารยาชายด้วยอ่ะ..กรี๊ดดดดดดดด>////< ชอบค่ะชอบ....เอาให้ไอ้ตัวดีมันหลงจนไปไหนมิรอดเลยนะ......ติดอยู่ก็นุ้งฟ้าจนหงอกๆๆๆๆเลย555+.........อยากจะบวกให้ซัก10แต้มเลยอ่ะ กอดๆๆๆคนงาม
-
อร๊ายยยย อ่านไปบิดไป ไส้ม้วนไปกี่ขดแล้วเนี่ยะช้าน โอยยยย
แก้มแตก เตอร์น้องเอ้ย เล่นเอานุ้งฟ่าเขิลไปเลย น่าร๊ากกก
เป็นวันที่นุ้งฟ่าและนุ้งเตอร์มีความสุขสุดๆ อีกวันใช่ม้า เก็บความรัก ความรู้สึกดีๆ ไว้ตลอดนะจ๊ะ
รักกัน รักกัน
-
อ๊าคคคค ดีกันแล้ววววววว :mc4:
แถมเริ่มต้นจีบกันใหม่ แบ่บว่าวิ๊ดวิ้วมากมาย
รักกันนานๆนะค๊า :กอด1:
-
...ดีใจด้วยที่เลือกทางที่ทำให้ทั่งสิงมีความสุข
...การแต่งงาน มันก็ทำให้เกิดความรับผิดชอบ ความผูกพันธ์ กันมากขึ้น
...ทำให้มีความรู้สึกว่าจะทำอะไรแบบสิ้นคิดไม่ได้แล้ว ตอนนี้มีอีกคนที่ต้องดูแล
...น้องเตอร์เค้าก็คิดดีนะ พี่ว่า...ไม่ได้เชียร์น้องเตอร์ เลยนะวุ้ยยยยยยยยย :L2:
-
อยากมีห้องเป็นสวนดอกไม้บ้างงง
555555
ฟิลตอนนี้ อารมณ์เหมือนช่วงจีบกันใหม่ๆเลย เอิ๊กส์ๆ :L1:
-
อ่านมาเรื่อยๆ ตั้งกะเริ่มมีเรื่อง แรกๆก้อเคืองเตอร์มากมายเหมือนกัน
แต่พอมีคนรุมด่าเตอร์มากเข้า ก้อสงสารเตอร์อ่ะ แต่ไม่กล้าเม้นท์มาก กลัวโดนรุมตึบบบบ :laugh:
พอมาตอนล่าสุดนี่ แบบว่า เตอร์น่ารักขึ้นเยอะนะเนี่ย :กอด1:
ถ้าพี่เป็นฟ่า พี่ก้อใจอ่อนเหมือนกันนะ คริคริ โดยเฉพาะตอนพาไป คิโนะ อร๊ายยยย
เป็นการบอกกลายๆว่า เริ่มต้นกันใหม่นะ :mc4:
ว่าแต่ อย่าถ้าดีทีเหลวนะเตอร์ ไม่งั้น :z6: :z6:
-
หวานหยาดเยิ้มม :o8:
-
เมื่อคืนรอนุ้งฟ่ามาต่อ (แต่ว่ากินยาและหลับไปแล้ว ขอโทดดดดดดดดดดด :m15:)
แต่วันนี้กลับถึงบ้านแล้วก็มาอ่านเลยนะค๊าาาาาาาาา อิอิ
กอดหน่อยสิ จุ๊บด้วยได้มั้ยอะ
สรุปแล้ว แบบเดิมแปะ เตอร์ชนะใจนุ้งฟ่าอีกรอบของรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้แล้ว แหะๆ
รักกันนานๆๆๆๆๆ กอดกันเยอะๆๆๆๆ :L2:
-
ว้า วว วววววววววววววววววว
เขิลๆๆๆ แทนเลยอ่ะ
แอบฮา มีตอนกินข้าวดหนียวหมูทอดด้วยน่ะ 5555
นึกภาพคืนนั้นตามเลยเนี่ย คิคิ
คุยเรื่องกินกันดีนัก โดนซธเลย เอิ๊กกกก
มิน่ามะวานกลับมาอารมดี
ตื่นมาเจอสวนดอกไม่นี้เอง
แม๋ๆ เตอร์นี้ก็คิดอะไรๆเข้าท่าดีเหมือนกันแฮะ
ถือว่าเริ่มต้นจีบได้ดีมากกๆๆๆๆ +1 ให้ทั้งนู๋ฟ่าและเตอร์
เตอร์โรแมนติกม๊ากกกกกกกกกกกก
กิ้ว ววววววว เขิลๆๆแทนนู๋ฟ่าเลยอ่ะ อิอิ :o8:
ตอบตกลงแต่งานไปยังอ่ะจ่ะนู๋จ้า คิคิ
ตอนท้ายๆๆนี้เหมือนเริ่มจีบกันจิงมากๆๆอ่ะ 5555
มีขอหอมแก้ม บอกฝันดีด้วย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆ แอร๊ย ย ยยยยยย :-[
555555555555555
มารยานู๋ยังควักมาใช่ไม่ไหมดชิมินู๋ฟ่า เอามาให้ทีละกระบวนท่าเลยน่ะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
เยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ในที่สุดก้อดีกันได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เตอร์นายเยี่ยมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
นุ้งฟ่าใจอ่อนแล้ววววววววววววว เขิลแล้วเขิลอีกอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L2:
-
อ๊า......ค เหมือนเพิ่งจีบกันเลยอ่ะ น่าร๊ากที่สุด :m1:
ว่าที่สามีใหม่ทำดีมั่กๆ จ๊ะ :man1:
ดีใจกับนุ้งฟ่าด้วยนะ แหมมีคนขอแต่งงานแระ :z2:
พี่ยังรากงอกชอนไชอยู่ที่เดิม ไม่มีใครมาแงะไปสักที :เฮ้อ:
งานนี้น้องเตอร์ได้ใจค่ะ เหล่าแม่ยกแอบเอนเอียงเชียร์อยู่นะ นุ้งฟ่าคงไม่ว่านะ :m23:
รักกันๆ ตลอด :กอด1: :L2: นุ้งฟ่า น้องเตอร์
-
เพิ่งอ่านตามทันถึงตอนล่าสุดเลยค่ะ ฟ่า ชอบมากมายเลย
ขอสมัครเป็นแฟนคลับของฟ่ากะเตอร์ได้ไหมอ่าคร๊าาาาาา กิ๊วๆ เขิลๆ
แต่อ่านถึงตอนวาเลนไทน์ น่ารักมากมายเลย ลุ้นสายใจแทบขาดแน่ะ สู้ๆน๊าฟ่าๆๆๆๆๆ
เตอร์ก็ด้วยน๊าาาาาาา
เริ่มจีบใหม่ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มาต่ออีกเร็วๆๆน๊าาาาาาาาา
รออยู่น๊าคร๊าาาาาาาาาาาาาาาา
เป็นกำลังใจให้ทั้งเตอร์และฟ่าเลยน๊าาาาาาาา
-
ช่วงนี้มีแต่คนชมน้องเตอร์
เขิลแทนน้องฟ่าโดนเตอร์ขอแต่งงาน :L2:
ขอให้มีความสุขมากๆๆนะคะ
+ 1 ให้กับความสุขของน้องฟ่า
-
ดีใจที่น้องสองคนกลับมาคืนดีกัน ชีวิตคนเรามันสั้นนัก รักกันไว้เถอะ
วันหนึ่งวันใดที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วจะได้มีเรื่องดี ๆ ให้นึกถึงตลอด
ถึงแม้ว่าเรื่องที่เตอร์ทำกับฟ่าจะน่าถีบแค่ไหนก็ตาม แต่ก็ยังอยากให้รักกันเหมือนเดิม
-
เออ...จบเรื่องเสียที ไม่งั้นจะชวนเฮียไปช่วยกันตืบไอ้เตอร์ให้กะอักเลย แหมๆๆๆๆ เจ็บแล้วไม่จำ ช้ำแล้วไม่เจียม เฮอะๆๆๆๆๆ o18
-
อิอิ .. ดีกันแล้ว ยินดีด้วยนะจ๊ะ เห็นมั้ยยังไง คนเรารักกันมันก็ดีกว่า โกรธ เกลียดกันแหละ
-
คิดถึงจังเลยคร่าาาาาาา
มาต่อได้แล้วน๊าาาาาาาาาาาา
แอบหนีไปวี๊ดวี๊วววววววววว กันถึงไหนแล้ววววววววววววววววว
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:call:
-
:m26:
แอบกระซิบ เบาๆ
ตอนนี้กลายเป็น นุ้งฟ่า ขาเฟซ ไปแล้วค่า :jul3:
จริงๆน้องก็อ่านหนังสือเตรียมสอบด้วยเนอะ
ป้าออม ช่วยยืนยันด้วยดีมั้ยค้าาาาาาาาาาาาาาา :m13:
-
นุ้งฟ่ากำลังยุ่งอยู่กับการสอบค๊าบบบบ
แล้วก็ยังอ่านหนังสือไม่ทันเยยยยยยย ฮ๋าๆๆๆ
ยังไงเดี๋ยวสอบเสร็จจะมาให้อย่างยาวนะค๊าบบบบบบบบบ
ขอบคุณที่คิดถึงกันน๊า
จุบๆๆๆๆ
-
:z13:จิ้มมม ฟ่าสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่เค้าคิดถึงเตอร์อะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 5555555
o13 o13 o13
-
สู้ๆๆจ้า ตั้งใจสอบน้า :กอด1:
-
ฟ่าไปไหนครับผม :t3: :t3:
-
อ่านแล้วชอบตอนนี้จัง..
มันเป็นความรู้สึกและก็สิ่งดีๆที่ฟ่าควรจะได้รับจากเตอร์ และเตอร์ควรจะทพมันตั้งนานแล้วด้วย..
ไม่ว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาจะเป็นยังไง แต่ขอให้เตอร์กับฟ่ามองไปข้างหน้าและรักกันมากๆจ้า.
เป็นกำลังใจให้น๊า....
ปล..สู้ๆเรื่องสอบจ้า..
ปล2...หวังว่าคราวนี้เตอร์จะได้บทเรียนสำคัญเอาไว้เตือนสติตัวเองบ้างเน้อ รักกันรักกันๆ
-
"เมิงได้กุมากี่ปีแล้วเนี่ยเพิ่งจะชานเดท"
:m20: :m20: ฮาว่ะ เหอๆ
เตอร์นี่มันอย่างร้ายเลยเว้ย ฟ่าใจแข็งเข้าไว้ๆๆ อย่าเพิ่งยอมง่ายๆๆ
เมื่อวานมีโอกาสได้ไปกรุงเทพฯ นึกได้ว่าถ้าไปkinoอาจจะมีใครซักคนติดมือมาบ้างแบบฟ่า ไหงไม่เห็นได้บ้างเลยอ่ะ เฮ้ออ
อ่านหนังสือ สู้ๆนะฟ่า :กอด1:
-
ฮึบๆ ดันหน่อย เดี๋ยวหน้าจะหล่นหายไป
เป็นกำลังใจให้คนสวยผ่านพ้นการสอบไปได้ด้วยดีนะคะ กวาดเอมาให้เรียบเลยน๊า
สู้ๆค้าบ ^___^
-
นึกว่าหายไปฮันนีมูนกัน :man1:
ก็ขอให้ทำข้อสอบได้ทุกวิชา ผ่านฉลุยกันนะค่ะ 2 หนุ่ม :L2:
-
อิอิ มาแสดงตัว ซุ่มอ่านเงียบๆมานาน สมัครซะเลย ล๊อคอินนี้ น้องรักคนงามคนนึงตั้งให้ ขอบคุณค่า :L2:
อยากเมนท์มั่งอะไรมั่ง กอดนุ้งฟ่า :กอด1: ฝากกอดว่าที่สามีด้วย :กอด1:
ช่วงนี้ได้ข่าวนุ้งฟ่าติดภารกิจ สอบ สู้สู้นะคะ สอบเสร็จแล้ว มาอัพเดทสถานการณ์รักด้วย 555
เหล่า FC รออยู่ค่า
-
กระทืบไลค์รีบน หุหุหุหุ :z1:
-
ขอให้ผ่านทุกวิชานะจะน้องฟ่า
ขอให้เตอร์มันผ่านด้วยแล้วกัน
-
หลังจากอ่านไปได้หลายสิบหน้าก็รีบสมัครสมาชิกเพราะสัญญากะตัวเองไว้ว่าอ่านจบมะไหร่จะรีบมาเม้น
ดีใจมากกกกกคับที่ตามทันนนนน วันๆไปเรียนที่มหาลัยก็ตามอ่าน
ไปทำพาร์ทไทม์ ก็แอบอ่าน แอบร้องไห้ :m15: จนเจ้านายเดินมาด่า 555 :m20:
เชียร์เตอร์อ่ะคับบบบ แหะๆๆๆๆ :m3:
-
กระทืบไลค์รีบน หุหุหุหุ :z1:
เหอๆ มาไลค์เค๊า เอานิยายตะเองมาลงเลย :m20:
ปล.ขออภัยทู้นุ้งฟ่า FC มาเวิ่นรอเวลา อิอิ
-
สวัสดีจ้าน้องฟ่าน้องเตอร์
ในที่สุดก็อ่านทัน 10วันพอดีไม่ขาดไม่เกินหุหุ
นั่งหัวเราะก็หลายครั้ง นั่งน้ำตาซึมก็หลายรอบ
นับถือน้องฟ่าเลยจริงๆ ทั้งเรื่องการวางตัว ความอดทน ความมั่นคงเนี่ย o13
น้องเตอร์เองก็มั่นคงในความรักนะแต่ไว้ใจคนอื่นมากเกินไป ขี้หึงมากกกกกกเกินไปนิด
บางครั้งก็คิดใกล้เกินไป
เหตุการณ์ล่าสุดนี่เชื่อว่าน้องเตอร์เองก็ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้รักน้องฟ่าน้อยลง ทำไปเพราะนึกสนุก
แต่ลืมนึกถึงความรู้สึกของคนสำคัญไป สงสารน้องเตอร์นะ แต่สนับสนุนสิ่งที่น้องฟ่าทำ
ขอให้น้องเตอร์จดจำความรู้สึก ความเสียใจที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ไว้เป็นบทเรียนนะจ๊ะ
และขอให้ทั้ง2คนรักกันมากๆๆๆๆๆ เข้าใจกันมากๆ ใจเขาใจเรา
เรื่องของน้องฟ่ากับน้องเตอร์ก็ทำให้พี่คิดได้หลายๆอย่างเหมือนกัน
ก่อนไปนอน ขอกอดน้องฟ่าหน่อยยย :กอด1: :กอด1: +1น้องฟ่าสู้ๆจ้า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:t3: พี่ฟ่าหายไปไหน คิดถึงสูดๆๆๆ :t3:
-
หวัดดีฟ่ากับเตอร์
นั่งอ่านไปก็ยิ้มไป :-[
แต่บ้างครั้งก็ถอนหายใจเฮ้อ :เฮ้อ: :เฮ้อ:เตอร์เอาอีกแล้ว
มีทั้งหวานหยดและน้ำตาท่วมจอ
รักกันจนแก่เฒ่าเลยนะ
รักกันให้มากๆนะ
ปล.รักกันดูแลกันเผื่อคนที่เขาไม่มีด้วยนะ
:L2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
อ่านมาได้ครึ่งเรื่องแล้ว
มีหมดทุกรสเลย
ปล.ฟ่าหายไปไหนอะไม่ว่างเหรอ
ส่งข่าวบ้างก็ดีนะ
คิดถึงฟ่ากับเตอร์
:3123:
-
เป็นยังงัยบ้างเอ่ย นุ้งฟ่า :กอด1:
ว่างจากสอบก้อเข้ามาอัพเดพสถานการณ์ด้วยเน้อ เค้าอยากรู้ต่ออ่ะตะเอง :man1:
Get A นะจ๊ะ
-
:ped149: นุ้งฟ่าสู้ๆ หอบกำลังใจมาฝากคนสอบนะค๊า
ขอให้ผ่านฉลุยๆ กวาดเอมาให้เีรียบเลยน๊า
:กอด1:
-
:serius2:
ไม่อยากรีบอ่านเลยกลัวจะหมดไม่มีอ่านอีก
ช่วงนี้ฟ่าคงไม่ค่อยว่างเลยไม่ค่อยมาต่อ
ถ้าว่างก็มาต่อนะ
ปล.ณ บัดนาว เฮียยังเป็นโสดอยู่หรือเปล่า
:monkeysad:
-
แวะมารอ เผื่อคนสวยจะแวะมา
:กอด1:
-
อัลฟ่าาาาาาาาาาาาาาาา มาได้แล้วน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:call:
-
:z13: :z13: :z13:
ถ้าสอบเสร็จแล้ว
ว่างๆก็มาต่อด้วยนะ
อยากรู้ความคืบหน้า555
ต่อมความอยากรู้อยากเห็นมันเริ่มทำงานแล้ว
ทรมานจัง :monkeysad:
น้องเตอร์รักและดูแลน้องฟ่าดีๆนะ
-
ทราบข่าวมาว่าตอนนี้นุ้งฟ่าเพิ่งหายป่วยนะคะ อยู่ในช่วงพักฟื้น
หวังว่าคนสวยจะกลับมาต่อเรื่องได้ในเร็วๆนี้
ฝากส่งกำลังใจให้นุ้งฟ่ากันด้วยนะคะ
คนสวยสู้ๆนะค๊า หายเร็วๆน๊า กอดๆ
-
รอ ร้อ รอ ด้วยความคิดถึงแร่ะ
:กอด1:
-
รอด้วยคนจ้า คิดถึงๆ ๆ :o8:
-
:L2: เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วย มิน่าเล่าป่วยนี่เอง บุรุษพยาบาลส่วนตัวเลยไม่ให้เข้ามาเล่นในเล้า หายไวๆๆเด้อ :L2:
-
:กอด1:นุ้งฟ่า
หายป่วยเร็วๆ เน้ออออ
เตอร์..ดูแลที่รัก ดีดี
:L2:
ใกล้ใจ ใกล้ชิด อีกนิดหน่อย
ดูแล บ่อยบ่อย เดี๋ยวก็หาย
แนบใจ แนบชิด สนิทกาย
ฟ่าก่าย เตอร์เกย เคยเคยกัน
อิอิ
:L1:
-
ู^
^
รีบน ถูกใจมากค่ะ ^__^ ชอบๆ
-
:L2:
:3123:
:L1:
เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วยหายไวไวนะ
คนเฝ้าไข้ก็เฝ้าดีดีนะ
รักกัน รักกัน
-
หายเร็วๆนะคะ คนสวยย :L2: :กอด1:
-
อ้าวนุ้งฟ่าเป็นไรจ๊ะ เปื่อยอยู่เหรอ ขอให้หายไวๆนะค่ะ
น้องเตอร์ดูแลดีๆนะ คนป่วยจะได้หายวันหายคืน
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า &น้องเตอร์
-
Good Morning
(http://image.free.in.th/x/i/ie/wz482.gif)
+1 ด้วยใจพิศวาส
:jul3:
-
มาแล้วๆๆๆๆ
ขอโทษด้วยนะครับที่ห่างหายจากเล้าไปซะนาน
พอดีช่วงที่ผ่านนมาเป็นช่วงสอบนะครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ยังคอยติดตาม เราสองคนมาโดยตลอดนะครับ
ขอบคุณในยามทุกข์ยามท้อที่ไม่เคยทิ้งกัน และเป็นกำลังใจให้กันตลอด
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์แล้วก็กำลังใจนะครับ
ขอบคุณข้อความหลังไมค์ที่เป็นกำลังใจให้มาโดยตลอด
ขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่าน ที่ส่งแรงใจมาอย่างเงียบๆ
และขอขอบคุณ พี่ๆ ป้าๆ เพื่อนๆ เซเลปหน้าเฟซทุกท่าน ที่คอยอยู่ด้วยกันมาโดยตลอด
ขอบคุณจริงๆจากใจ เด็กผู้ชายตัวน้อยๆคนนี้ครับ :pig4: :monkeysad:
หลังจากที่ปัญหาทุกอย่างเคลียร์
ชีวิตของผมสองคนก็เป็นดังต่อไปนี้ครับบบบบบบบบ
หลังจากผ่านเรื่องร้ายๆมา ผมพยายามจะเริ่มต้นใหม่โดยไม่คิดอะไร มันก็ทำให้ผมมีความสุขมากขึ้นเยอะ
แต่เรื่องบางเรื่องคนผิดก็ต้องได้รับการลงโทษบ้าง เพื่อจะได้จดจำในสิ่งที่ตัวเองทำผิดไว้และไม่ทำอีก
ผมตื่นเช้ามากับ กลิ่นหอมของอาหารยามเช้า แล้วก็คนที่ทำให้ผมมีความทุกข์มาหมาดๆกำลังง่วนอยู่กับอาหารบนเตา
ผมเดินไปหยิบน้ำดื่มที่ตู้เย็น เตอร์ก็ส่งยิ้มหวานๆมาให้ผม ผมได้แต่มองเฉยๆ ด้วยหางตา
"ตื่นแล้วหรอ"
"ละเมอมาหยิบน้ำกินมั้ง"
"หิวยัง"
"หิว"
"ไปล้างหน้าล้างตาก่อนดิ เดี๋ยวกับข้าวคงเสร็จพอดีอ่ะ"
"เออ"
"พูดเพราะๆสิคับ"
"เจ้าค่ะ" แล้วผมก็ลุกสะบัดตรูดเข้าห้องน้ำไป ก็อยากจะกวนประสาทมันเล่นมั้งอะไรมั้ง ใครจะทำไม หรือว่าใครจะมีปัญหาฮะ
ผมใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำประมาณสิบห้านาที ออกมาก็เห็นอาหารวางอยู่บนโต๊ะพร้อมทานแล้ว
"ทานข้าวดิ เดี๋ยว ไปเรียนสายหรอก"
"อื้ม แล้วเตอร์อ่ะไม่ทานรึไง"
"ทานครับบบบ แต่เดี๋ยวเตอร์ขอเข้าห้องน้ำแปปนะ"
"เจ้าค่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ" เราสองคนมานั่งทานอาหารเช้าพร้อมกัน มันจะถามโน้นถามนี้ผมซะเป็นส่วนใหญ่ ผมก็ตอบทุกคำถาม
เพียงแต่ไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืด ตอบตรงประเด็นไม่สาธยายต่อ
จึงทำให้เตอร์ต้องสรรหาเรื่องต่างต่างนานามาคุยกับผม
อาหารมื้อเช้าจบลงเราสองคนก็ต่างคนต่างอาบน้ำแล้วก็แต่งตัวไปมหาวิทยาลัย เพราะใกล้เทศกาลสอบเข้ามาทุกที
ในขณะที่ผมกำลังนั่งใส่รองเท้าอยู่นั้น
"ฟ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" มีคนมาขโมยหอมผมที่แก้ม แล้วก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ กวนส้งติงมากหน้ามันอ่ะ
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมไม่ได้โวยวายอะไร ก้มหน้าก้มตาใส่รองเท้าต่อไป ขาวีน(ผัว)ตัวแม่อย่างเรา สิ้นเขี้ยวเล็บแล้วหรอ
ไม่ได้ ไม่ได้ จะให้มันมาย่ำยีศักดิ์ศรีแบบนี้ไม่ได้ ต้องหาอะไรมาตอบโต้บ้าง "ฉันต้องตอบโต้คร๊า"
"อย่าล้ำเส้นดิกรุณาทำตามที่ตกลงกันด้วยแล้วอีกอย่างนะฟ่ารอผลเลือดอยู่นะ รีบๆไปตรวจซะละ เพราะมันต้องใช้เวลานาน"
แล้วผมก็เดินออกจากห้องไปเรียน ชีวิตช่วงนี้จะทุ่มเทให้กับการสอบเสียส่วนใหญ่ เรื่องไปเที่ยวลัลล้าก็งด
ช่วงนี้ก่อนไปเรียน หรือกลับมาจากเรียนก็จะมีอาหารเตรียมไว้เสมอ นั่งเป็นคุณนายเฉยๆก็สบายดีเหมือนกันน
ผมค่อนข้างจะอ่านหนังสืออย่างหนัก เลยทำให้ไม่ค่อยมีเวลาไปหาเรื่องทะเลาะกะอีกฝ่ายเท่าไร
ณ วันหนึ่งที่ผมกลับจากมหาวิทยาลัย ก็ได้กลิ่นไข่พะโล้ลอยมาเตะจมูกเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไป
"กลับมาแล้วหรอ เหนื่อยไหม"
"นิดหน่อย"
"เดี๋ยวทานข้าวเลยไหม วันนี้เตอร์ทำไข่พะโล้"
"เดี๋ยวขออาบน้ำก่อน ใกล้เสร็จยังอ่ะ "
"ใกล้แล้ว ฟ่าไปอาบน้ำเหอะ กว่าจะอาบเสร็จก็ได้ที่พอดีอ่ะ"
"หรอ ว่าแต่ยังกล้าทำอีกเนอะพะโล้เนี่ย" ฮ่าๆๆๆๆ
ในอดีตที่ผ่านมามันเคยทำแล้วไม่ประสบผลสำเร็จ ครั้งนั้นผมนึกว่ากินไข่ต้มในน้ำร้อน
"ครั้งนี้ไม่เหมือนคราวที่แล้วแน่นอน"
"หราาาา" แล้วผมก็เดินเข้าห้องนอนเตรียมตัวเข้าไปอาบน้ำ อาบเสร็จ ทุกอย่างก็เรียบร้อยลงจริงๆ
ผมนั่งลงทานข้าว โดยมีคนอีกคนนั่งทานด้วย แต่ก็นั่งลุ้นเมื่อผมตักหมูจากพะโล้เข้าปาก
"อร่อยป่ะ" ทำไมต้องลุ้นขนาดนั้นว่ะ
"อร่อย" ก็ชมไปงั้นแหละเดี๋ยวจะเสียกำลังใจ หมูก็ไม่เปื่อย น้ำจะใส่มาทำไมซะเยอะ ใสแจ๋ว
แต่รวมๆก็โอเคกว่าครั้งที่แล้วมาก
"เห็นม๊ะ เตอร์บอกแล้วว่าต้องอร่อย เผลอๆจะอร่อยกว่าวันที่ไอ้พี่หมอนั้นมาทานซะอีก" กล้าเอามาเปรียบกับของช้านนะย่ะ
"หรอ..แต่พี่หมอเค้าก็ชมว่าอร่อยมากนะ"
"มันเป็นมารยาทของเค้าอ่าสิ"
"ก็คงจะจริงอะ เพราะตอนนี้ฟ่าก็รักษามารยาทอยู่"
"เอ้า ไมพูดงั้นอ่ะ นี้ๆๆไม่อร่อยจริงๆหรอที่รัก"
"พอกินได้ จะถามอีกนานป่ะเนี่ย หิว" จะตักข้าวเข้าปาก มันก็ถามทุกที เลยไม่ได้เข้าปากซะที
"โอเคๆ กินเยอะๆนะ นี่ๆปลาทูฟ่าชอบกินกะพะโล้นิ กินเยอะๆนะ ผอมลงไปเยอะเลย จะได้อ้วนๆเตอร์กอดจะได้อุ่นๆ"
"เตอร์คงต้องกอดหมอนข้างไปอีกนานแหละ กว่ากลิ่นคาวโลกีย์จะหมดจากตัว"
"เตอร์ไม่ได้มีอะไรกะน้องเค้านะ จับมือยังไม่เคยเลย จะมีกลิ่นคาวโลกีย์ได้ไง"
"มีสิที่ใจง่ะ"
"ครับ" จากหน้าระรื่น กลายเป็นหน้าสลดไปทันที ซะใจแม่จริงวุ้ยยยยยยยย
"ไม่ทานข้าวอ่ะ นั่งเขี่ยอยู่นั้นแหละ"
"อื้มม ครั้งนี้จะกี่เดือนอ่ะ"
"อะไรกี่เดือน"
"ก็ไม่ให้ฟีชเจอร์ริ่งอ่ะ"
"ก็รอให้ผลเลือดสามเดือนออกก่อน แล้วก็ค่อยพิจรณาอีกทีว่าจะต่อเวลารึปล่าว"
"แค่สามเดือนก็พอมั้ง"
"แต่นี้มันเป็นความผิดซ้ำๆซากๆนะ โทษมันจะเท่าเดิมไม่ได้"
"ครับ เตอร์ทำผิดนี่เนอะ"
"ใช่ คนทำผิดก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองกระทำ"
"ครับ"
"แล้วจะทานข้าวได้รึยัง เห็นแล้วรำคาญ แล้วก็เลิกทำหน้าแบบนี้ซะทีได้ม๊ะ เห็นแล้วกินข้าวไม่อร่อย"
"อื้ม" แล้วมันก็ก้มหน้าก้มตาทานข้าว อดทำการบ้านแค่เนี่ย ทำหน้ายังกะโลกจะแตก
มันยังไม่สาสมกับที่เธอทำกับช้านนหรอกนะ
"อ่ะ กินนี่มั้งดิ" ผมตักหมูทอดให้เตอร์ แววตาสดใสกลับมาอีกครั้ง
เห้อออ เห็นแล้วก็สงสารเนอะ อย่าใจอ่อนอีฟ่า อย่าใจอ่อนนนนนนน
มื้ออาหารจบลง ผมก็ไปนั่งอ่านหนังสือในห้องนอน เตอร์ก็ใช้ชีวิตนอกห้องนอน
ต่างคนต่างทำงานของตัวเอง นานๆทีผมจะเดินออกไปเอาน้ำมาดื่ม ก็ต้องพบกับรอยยิ้มของคนนอกห้องทุกครั้ง
ผมว่ามันคงเหงาแหละ เพราะปรกติเราสองคนอยู่ด้วยกัน แม้แต่ในห้องนอนตัวก็แทบจะติดกันตลอดเวลา
เวลานอน ผมก็นอนบนเตียงเตอร์ก็นอนโซฟา เป็นแบบนี้เสมอๆๆแทบทุกวัน
จนมาวันหนึ่ง ผมได้คุยได้พูดกับคนที่ผมรักคนหนึ่งเค้าแนะนำผมหลายอย่าง ซึ่งผมเองก็รู้สึกว่ามันดูห่างเหินเกินไป
ถ้าผมจะใช้ชีวิตแบบมีกำแพงกั้น แต่นี้มันก็เป็นมาตราการลงโทษแบบหนึ่ง ซึ่งผมเองก็ไม่ควรใจอ่อน(มั้ง)
อยู่มาวันหนึ่ง ผมก็เลยออกไปนอนอ่านหนังสือหน้าทีวี ซึ่งคนที่ดูเหมือนจะมีความสุขที่สุดคือคนที่อยู่นอกห้องนอน
ผมอ่านหนังสือจนหลับไปคากองหนังสือ ตื่นมาอีกทีก็เข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ ก็ต้อง
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
รอยปากกาเน้นข้อความเหลืองเต็มหน้าไปหมด แต่ทำไมมันดูเหมือนมีคนจงใจเขียนจังว่ะ
ผมเดินไปหาอะไรกินในตู้เย็น ซึ่งก็มีคนเดินตามกลิ่นของกินมา หรือตามกลิ่มความสวยของเรามานะ 555+
"มั้งจิมั้งจิ"
"ก็กินดิใครห้ามหล่ะ"
"อร่อยเนอะ"
"ก็ปรกติ เป็นไรมากป่ะเนี่ย พูดมาก รำคาญ" แล้วมันก็ก้มหน้าก้มตากินต่อไป ผมกินอิ่มก็มานั่งอ่านหนังสือ
อ่านไปก็เริ่มเลื้อย แล้วมันก็มีคนมานอนอ่านข้างๆผม
"อ่านด้วยคนนะ"
"ที่ต้องเยอะต้องแยะมานอนเบียดทำไมเนี่ย" แล้วมันก็อ่านต่อไปหน้าตาเฉย
เวลาผ่านไปสักพัก ไอ้คนที่นอนอ่านหนังสือ ก็กลายเป็นหนังสืออ่านคน เห้อออออ แปดปีจะเรียนจบไหมเนี่ย
ผมนอนมองหน้าคนที่เอาหนังสือแทนหมอนหนุน ตอนหลับดูน่ารักไร้เดียงสา ไม่น่าจะตื่นมาเร้ย ร้ายกาจที่สุด
ผมนอนมองหน้ามันไปเรื่อยก็นึกสนุกขึ้นมา เพราะผมคิดแล้วว่ารอยปากกาเน้นข้อความบนหน้าผมต้องเป็นฝีมือมันแน่ๆ
เพราะที่มือมันมีรอยปากกาเน้นข้อความอยู่ ซึ่งมันใช้ปากกาสีเขียวจะมีสีเหลืองติดได้ยังไง
แกล้งช้านดีนัก เจอปากาเขียนซีดีเลยแก
อันดับแรกต้องมีดาวตรงหางตาหน่อยจะได้เป็นอีโม
มีไฝตรงมุมปากจะได้เซ็กซี่
เติมหัวใจตรงแก้ม
เพิ่มหนวดด้วย
อุ๊ยๆๆ เริ่มรู้สึกตัวผมจึงยุติวิชาวาดภาพลง ก่อนจะหันกลับไปอ่านหนังสือตามเดิม อ่านมาได้สักพักก็หิวอ่าสิ
ทำไมช่วงสอบมันจึงหิวบ่อยจัง อ่านหนังสือทีไรต้องสลับกะการกินทุกที ก็เลยต้องเปิดตู้เย็นหาอะไรมากินอ่าเส
กินเสร็จมันก็ง่วงตามระบบ เลยเข้าห้องนอนไปหลับสักงีบ ตื่นมาไอ้คนหน้าลายก็ยังนอนหลับสบายยยยยยยเชีย
นี่มันจะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหนเนี่ย ผมเข้าไปอาบน้ำ ออกมาก็เห็นมันนั่งหน้ามุ้ยดูทีวีอยู่
ผมมออกมาจากห้องน้ำมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป แล้วก็มีเสียงกรี๊ดออกมาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
"เดี๋ยวเตอร์เป็นสิวขึ้นมารับผิดชอบด้วยนะ" แล้วมันก็ออกมาโวยวายตามระเบียบ
"แล้วไงอ่ะ ทีเตอร์ยังทำได้เรย"
"เตอร์ทำอะไร" ทำมาเป็นไขสือ
"ก็เขียนหน้าฟ่าด้วยปากกาเน้นข้อความสีเหลืองไง เน้นนะว่าสีเหลือง"
"หลักฐานหล่ะ"
"ที่มือนั้นไง เตอร์ใช้ปากกาสีเขียวแล้วไปเอาสีเหลืองมาจากไหน"
"ก็ของเตอร์ไม่ติดยืมของฟ่ามาใช้ง่ะ"
"อย่ามาแถ"
"แต่ที่หน้าเตอร์มันเยอะกว่านะ"
"แล้วจะมาโวยวายทำไม ฟ่าไม่ได้ทำซะหน่อย"
"ถ้าไม่ใช่ฟ่าแล้วใครจะทำ"
"ไหนหล่ะหลักฐาน"
"ไม่มี"
"ก็อย่ามาใส่ร้ายเค้าสิ ถ้าไม่มีหลักฐานอ่ะ"
"เออจำไว้เลยนะ ฝากไว้ก่อนเถอะ อย่าหลับอีกแล้วกันคราวหน้าไม่แค่หอมแน่"
"เห้ย แอบหอมหรอ ทำไมทำแบบนี้อ่ะ เราตกลงกันเเล้วนิ"
"ไหนหล่ะหลักฐาน"
"ก็เตอร์พูดอยู่เมื่อกี้อ่ะ"
"เตอร์ก็อำฟ่าเล่นไปงั้นแหละ"
"อย่ามา นิสัย ลูกผู้ชายหน่อยดิว่ะ"
"เผอิญเตอร์เป็นตุ๊ดอ่ะ"
"เออ ไอ้ตุ๊ด" แล้วผมก็เดินเข้าห้องนอนไป ผมอ่านหนังสือสักพักในห้องนอน ผ่านไปหลายชั่วโมงก็มีคนเดินเข้ามา
"หิวข้าวยัง เตอร์ทำกับข้าวเสร็จแล้ว กินเลยไหมร้อนๆ" ผมเหลือบมองมันด้วยหางตา
"อื้ม หิวแล้ว" ผมออกไปกินข้าว มันก็เล่าโน้นเล่านี้ให้ผมฟังเยอะเเยะส่วนมากจะเป็นเรื่องที่มหาลัย
ผมก็ได้เเต่เออออไปกับมัน มื้ออาหารอิ่มลงผมก็ไปนอนอ่านหนังสือ ต่างคนก็ต่างอ่านหนังสือ จนแยกย้ายกันไปนอน
เตอร์ยังคงนอนโซฟาเหมือนเดิม
ช่วงนี้เป็นช่วงสอบ ผมสอบก่อนเตอร์ เราสองคนก็วุ่นวายอยู่กับการสอบ ก็มีหยอกล้อกันบ้างตามโอกาส
แต่ก็ไม่ได้นอนด้วยกัน ไม่ได้มีอะไรกัน มากสุดก็คือมันแอบหอมแก้มผม เตอร์ทำตัวดีขึ้นมากมากจนหน้าตกใจ
ทำทุกอย่างที่ผมเคยทำ เพราะมันรู้ว่าช่วงนี้ผมสอบ งานบ้านทุกอย่างเตอร์จึงเป็นฝ่ายทำอย่างเรียบร้อย
วันหนึ่งที่ผมอ่านหนังสืออย่างหนัก ก็ง่วงแต่หนังสือก็ยังไม่จบเลยไปอาบน้ำให้สดชื่น
อาบน้ำเสร็จก็มานั่งเล่นเอ็มเล่นเฟซบุ๊ค แก้เครียดก่อนจะอ่านหนังสือต่อไป
ผมเอาคอมพิวเตอร์มานอนเล่นบนพรมเกาหลี ที่เป็นขนสัตว์เทียมสีขาวนุ่มๆๆทุกครั้งที่ได้นอนเล่นตรงนี้จะรู้สึกว่าตัวเองสวยมาก ฮ๋าๆๆๆ
กางเกงขาสั้นกุด กับเสื้อแขนยาวสีขาว คอปาดกว้างไหล่ตก นอนเล่นโชว์ขาขาวๆ จนทำให้คนที่นั่งอ่านหนังสือบนโต๊ะ
ย้ายทุกสิ่งอย่างมานอนอ่านข้างๆผม
"อ่านด้วยคนนะ หอมจัง" ไอ้บ้า ไม่ได้ชื่อหอมจังนะเว้ย
"อ่าราย ไปเลยไม่ได้อาบน้ำอ่ะ เหม็น "
"เหม็นที่ไหนยังหอมอยู่เลย ไม่เชื่อดมสิ"
"ไม่เอา ออกปายยยยยยยเลย" ผมดันหน้ามันออกไป เตอร์อ่านหนังสือไปได้สักพักก็เริ่มเลื้อยแล้วเอาแผ่นหลังของผมเป็นหมอนหนุน
"หนักนะเนี่ยไอ้อ้วน"
"ใครอ้วน"
"หนุนนิดหนุนหน่อยทำเป็นโวยวาย"
"ลุกเลย"
"คุยกะใครอ่ะ" มันเริ่มเบี่ยงประเด็นเพราะมันเห็นผมคุยเอ็มอยู่
"คุยกะชู้"
"อย่ามาโม้คุยกะป้าหรอ ขอคุยมั้งดิ"
"จะคุยก็คุย" แล้วผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำกลับมามันก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กะเอ็มเอสเอ็น
"พอได้แล้ว เขยิบไปที่ตัวเองเลย"
"ฟ่า"
"ไร"
"ป้าฝากหอมแก้ม" แล้วมันก็ขโมยหอมแก้มผม ฟ๊อดใหญ่ ก่อนจะลุกเดินไปอาบน้ำ
"ไอ้ทุเรศ อีกแล้วนะเนี่ย โคตรจะเปลืองตัวเลย"
"ก็ป้าฝากมาหอมนิ เตอร์มันคนว่านอนสอนง่ายซะด้วยสิ"
"หราาาาาาาาา"
"อื้มมมม โธ่เว้ยยย เมื่อไรจะได้นอนกอดเมียว่ะ เซ็งโว้ยยยยยยยยยย" มันโวยวายเสร็จก็เข้าห้องน้ำไป ไอ้นี้ถ้าจะอัดอั้น
ผมคุยเอ็มนานมากเตอร์ก็ยังอาบน้ำไม่เสร็จ ตกลงมันอาบน้ำหรือว่าทำอะไรกันแน่เนี่ย นานผิดปรกติ
และแล้วมันก็ออกมาจากห้องน้ำ
"เตอร์"
"ครับ"
"ป้าฝากถามว่าทำอะไรในห้องน้ำกันแน่ นานแบบเนี่ย"
"ป๊าว ไม่ได้ทำ" ทำไมต้องเสียงสูงด้วยน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
"แน่นะ แล้วทำไมต้องหน้าแดง มีพิรุธนนะเราเนี่ย "
"หน้าแดงที่ไหนมั่ว มีพิรุธอะไรอย่ามาใส่ร้าย" กูรู้ว่าเมิงเขิลลลลลลลล แอบไปทำกิจกรรมโลกสวยด้วยมือเรามาแน่ๆเลย
"ทำก็บอกว่าทำดิ เรื่องธรรมชาติ อายไรว่ะนาย" ผมพลักอกมันเบาๆ
"ทำอะไร ไม่ได้ทำก็ไม่ได้ทำดิ"
"ไม่ทำก็ไม่ทำ เดี๋ยวฟ่าไปหาขนมกินแป๊ปนะหิว มาคุยกะป้าก่อนมั้ย"
"อื้มๆ"
นี้ก็เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆระหว่างการสอบ จนมาวันหนึ่งสิ่งที่ผมคิดอยู่นานผมก็ได้ตัดสินใจที่จะพูดออกไป
ในขณะที่เราสองคนนั่งอยู่ที่โซฟา ผมนั่งเล่นคอม เอตอร์นั่งทำงาน
ก่อนอื่นต้องย้อนกลับไปตอนที่เราทะเลาะกันผมเสียใจมาก เสียใจจนคิดว่าไหนๆไม่มีเตอร์แล้ว
ผมก็ควรไปทำในสิ่งที่ผมอยากทำมานานแล้ว ตอนนี้ผมก็ใกล้จบแล้ว ผมอยากไปเรียนออกแบบ
ผมเลยเอาเรื่องนี้ปรึกษากับที่บ้านซึ่งท่านทั้งสองก็ตกลง ไม่มีปัญหา พร้อมกับจัดแจงหาที่เรียนให้อีก
แต่ติดอยู่ที่คนข้างตัวเนี่ยแหละ
"เตอร์"
"ค๊าบบบบบบ"
"เดี๋ยวฟ่าเรียนจบ ฟ่าจะไปเรียนต่อเมืองนอกนะ"
ตะลึง ตึ่ง ตึ่ง
อากาศหน๊าวหนาว อย่าลืมรักษาสุขภาพกันด้วยนะครับบบ
รักนะ กอดๆๆๆ หอมๆๆๆๆๆๆ
-
^
^
:กอด1:
กอดก่อน อ่านทีหลัง :laugh:
-
เมืองนอกรอให้น้องเตอร์เรียนจบก่อนค่อยไป
:call:
-
กอดแก้หนาว อิอิ
-
ปูเสื่อก่อนน๊า เดี๋ยวมาอ่าน
..............................
:laugh: เป็นไงล่ะเจ้าเตอร์ เจอช็อตจะไปเรียนต่อเข้าให้ จะทำหน้ายังไงน๊อ.....
ฝ่าฟันก็มาได้จนถึงตอนนี้ น่าปลื้มใจที่สุดเลยเนอะ ชีวิตคู่มันก็ต้องมีอุปสรรคกันบ้างใช่มั้ยคะ แต่มันก็อยู่ที่เราจะเรียนรู้และแก้ปัญหามันได้ยังไง
เอาใจช่วยนุ้งฟ่ากะเตอร์ในทุกๆเรื่องเลยนะคะ รักกันไปนาน น๊าน นาน เลยน๊า..... :กอด1:
ปล.อยากเห็นตอนคนสวยหน้าเลอะปากกาจัง อิอิ
...............
รีล่างคะ ขอป๊อปคอร์นรสเค็มนะคะ ของชอบค่ะ (แต่ทานมากไม่ได้ แก่เลี้ยวววว)
V
V
V
-
รับป็อปคอร์น มั้ยค่ะ
-
^
^
^
จิ้มด้วยและกอดด้วย :กอด1:
แอบปาดเลือดกะช็อตเคะราชินีบนพรมขนสัตว์นุ่มๆ เป็นพี่คงอดใจไม่ไหว ปล้ำคนสวยไปแล้วแระ
แต่ดีแล้วที่ว่าที่สามีไม่ทำอย่างที่พี่คิด ไม่อย่างนั้น วาระโทษคงได้ยืดไปเป็นชาติหน้าแหงๆ :jul3:
ว่าแต่เรื่องเรียนต่อ...จะยังต่อละเนี้ย แอบลุ้นว่าน้องฟ่าจะได้ทำตามความฝันหรือเปล่า
และเตอร์จะทำยังไง
ปล,คืนนี้ supermoon ระวังซัมวันแปลงร่าง :z1:
missssssssssssssssssss u so much
*3*
-
^
^
กอดรวบสามสาว :กอด1:
จะไปเมืองนอก ยากอะไร พอว่าที่สามีผ่านโปรแล้ว เรียนจบแล้ว ก็ให้บินตามไปสิจ๊ะ
เป็นการทดสอบหัวใจด้วย อยู่ห่างกันบ้าง จะเข้มแข็ง อดทนพอหรือไม่
ปล คืนนี้เข้าเฟซมะได้อ้ะ เข้าได้ทุกลิงค์วายๆเลยนะ แต่ว่า เฟะบุค ฮอตเมล กูเกิ้ล เข้าไม่ได้ เซ็งมากๆๆๆ
นุ้งฟ่าฝากปิดบ้านด้วยนะจ๊ะคนจ๋วย มะกี้ฝากตูตู้กะเบนจี้แจ้งข่าวในบ้านละ :laugh:
-
เจอแบบนี้ เตอร์เลย ตึ่ง ตึ่ง โป๊ะ ตึ่งตึ่ง ,,, เลยจิเนี้ย >[]<"
-
:a5: :a5: :a5:
-
คิดถึงน้องฟ่าที่สุด ขอกอดแก้หนาวหน่อย :กอด1:
ตอนนี้จบได้ตึ่งโป๊ะมากกกกกกกกกกกกก เตอร์จะช็อคไปเลยไหมเนี่ย :a5:
อยากรู้จังว่าเตอร์จะตอบว่ายังไง...รอฟังคำตอบอยู่นะจ้ะ
ปล. ตอนนี้ขอนอกใจน้องฟ่าไป +1 ให้เตอร์กับความพยายามหาเศษหาเลยกับฟ่า o13
-
โหย ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตัดตอนได้น่าขัดใจที่สุดเลยอ่า นุ้งฟ่า ชิชิ
ยังไงต่ออ่า มาบอกหน่อยเร้ว คนสวย จุ๊บๆๆๆๆ :L1:
น้องเตอร์อดมานาน สงสัยจะอัดอั้นจิงๆ 555 :laugh:
-
รอดูเตอร์จะมีผลตอบรับเป็นยังไงบ้าง
-
กอดนุ้งฟ่า า า า า า า า าาาาา าา :กอด1: :กอด1:
หึหึ เตอร์อดอีกหลายๆเดือนก้อดีนะ ฝึกไว้ไง ตอนนุ้งฟ่าไปเรียนต่อ อ๊ายยยยยยยยยยยย โหดไปมั้ยอะ แหะๆ
ก็เตอร์ชอบทำผิดอะ ชอบทำให้นุ้งฟ่าเสียใจอะ เค้าไม่ชอบอะ เนอะๆ
รอฟังเตอร์ .......
กอดอีกที ม๊วบ บ บ บ บ บ บบ ^^
-
น่านนนน ดีกันแล้ว แต่นุ้งฟ่าจะไปเรียนต่อเมืองนอก โอววว ลุ้นอีกแล้วววววว
-
ถึงแม้ในทุกๆวัน จะใช้ชีวิตร่วมกัน แบบเรื่อย..เรื่อย
แต่เราก็ยังรักกันอยู่ ทุกวันไป
ใช่ม่ะ นุ้งฟ่า&น้องเตอร์
..Love Actually..
-
โหหหหหหหหหหห อารายเนี๊ยะะะะะะะะ ค้างเติ่งๆๆๆๆๆๆๆ มว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ฟ่าอย่าทำแบบนี้ดิ๊ TT^TT ไม่ให้ไปปปปปปปปปปปปปปปปป
-
หุหุ...มันชื่อตอนหลังฝนซา..แต่สำหรับเตอร์คงเหมือนพายุจะเข้า...
ก็ลองดูจ้า...ถ้าฟ่่าไปเรียนก่อนเตอร์ก็รีบตามไปจิ...
เอาใจช่วยทั้งสองต่อไป o13
-
เอาน่าค่อยๆคิด
น่าจะมีทางออกที่ดี
ถ้าจะไปก็อยากให้ไปด้วยกันอ่ะ
-
ทำกิจกรรมโลกสวยด้วยมือเรา :jul3: :jul3:
กอดๆนุ้งฟ่า :กอด1:
-
นุ้งฟ่า คิดถึงจัง.. :กอด1:
เรื่องนึงที่ว่า ไม่ควรสร้างกำแพงกั้นเตอร์มากไป อันนั้นเห็น ด้วยนะ
แต่เท่าที่อ่านมาตอนนี้ รวมๆก็ไม่มากมายอะไรแล้ว ก็ดีแล้วนะ อย่าห่างมาก แต่อย่าเพิ่งใกล้ไป(ลงโทษ สมควร) ^^
เรื่องไปต่อนอก นู๋ฟ่าเอาจริงๆ ชิมิ (ไม่ได้อำเตอร์เล่นนะ)ถ้าไปเพื่ออนาคตเราเอง พี่ก็เห็นด้วยว่าควรไปนะ
เรื่องเตอร์หลังจากนั้นก็ปล่อยไปตามเวลา ถ้ารักเราจริงไม่ว่าห่างแค่ไหนไกลสักแค่ไหน เค้าก็เป็นของเราอยู่วันยันค่ำ
o13
-
อึ้งไปเลยยยยยยย
น้องฟ่าจัดแรงมากเลย
แอบสงสารน้องเตอร์เล็กๆ
:monkeysad:
-
ฝนซา ฟ้าก็เริ่มใสและเนอะ พี่ฟ่า
-
กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ คนสวย.... :จุ๊บๆ:
-
ฟ้านะเริ่มใส แต่หัวใจใครบางคน เริ่มหม่น ๆ แล้วมั่งป่านนี้
กลับมาชุ่มชื่นหัวใจ ที่อย่างน้อยความรักที่มีให้กันมาตลอดหลาย ๆ ปี
ยังพอมีพลานุภาพ เป็นตัวเหนี่ยวนำ
+1เป็นกำลังใจให้นะครับ นุ้งฟ่า :กอด1:
ปล.ปัญหาที่มีใช้สติและปัญญาไว้แก้ไข รวมทั้งเวลาด้วย :L1:
-
...โอ้คุณชายเตอร์ กลายเป็นพ่อบ้านดูแลคุณหนูไปซะแล้ว ทำกับข้าวเก่งนะนั่น ถึงหมูจะไม่เปื่อยก็เถอะ
...จริงๆอยากบอกว่าอย่าโกรธอย่าทำโทษกันนาน ไม่รู้ว่า พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขี้น เห็นไหมจะมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ทุกวัน
...พรุ่งนี้เราอาจจะไม่มีอีกคนอยู่ข้างๆๆก็ได้ รีบกอบโกยความสุขใส่ตัวกันไว้ให้มากๆๆ ถึงยังไงทั้งคู่ก็ยังรักกัน พี่เชื่อว่าทั้งคู่ก็ยังอยากอยู่ด้วยกัน
...ความแน่นอน ค่ือความไม่แน่นอนน้องเอ๊ย รักกันไว้ดูแลเอาใจใส่กันไว้ ทำชีวิตทุกวันให้มีความสุข ลิเบียโดนถล่ม ญี่ปุ่นแผ่นดินไหว ไม่รู้พรุ่งนี้จะมีอะไรอีก :L2:
-
เตอร์เจอแบบนี้คงอึ้งไปเลยละซิ
+1 นะคะ
-
:L1: :L1: :L1:
Morning ka
-
:กอด1: น้องฟ่าใจดีนะเนี่ย มาอ่านหนังสือเป็นเพื่อนด้วย
มารอฟังคำตอบน้องเตอร์ จบแล้วตามไปก็ได้
แต่ปีนึง ก็นานพอดูเลยนะเนี่ย
-
ฟ่า จา ไป ไหน
:o12:
-
ถึง น้องเตอร์ พี่ว่านู๋ผิดตั้งกะใช้คำถามแล้วล่ะ ถามไปได้ยังไง ให้งดฟิทเจอริ่งกี่เดือน
เป็นงัยล่ะ ฟ่าตอบ ว่า 3 เดือน คราวหลังต้องถาม ว่า กี่วัน เข้าใจมั๊ย เพราะฟ่า จะๆได้ ตอบว่า 3 วัน 55555
ไม่งั้นคงไม่ครองตำแหน่งว่าที่สามีอยู่อย่างงี้หรอก เหอ ๆ
ปล.นุ้งฟ่า พี่ป่าว เข้าข้างเตอร์นะ อ่านดีๆ อิอิ :z1:
ปล.อีกรอบ มาตะลึ่งตึ่งตึ่งด้วยคน คนสวยจะไปเรียนต่อ
-
:L2:มอบช่อดอกไม้ให้ฟ่ากับเตอร์ ก่อนเลย :L2:
:เฮ้อ:อะนะฟ่า เล่นทิ้งไว้แบบนี้ คนอ่านลุ้นน่าดู แต่เดาว่าเตอร์ไม่ยอมให้ไปง่ายๆ หรอก ยังไงก็ต้องไปด้วยกัน :เฮ้อ:
-
อยากอ่านต่อแล้วค้าบบบบบ
นุ้งฟ่าไปลั้ลลาอยู่ที่หนายยยยย :z2:
-
นุ้งฟ่า ไม่หนีบเตอร์ไปเรียนต่อด้วยเหรอ อยู่นี่คนเดียว เดี๋ยวน้องเตอร์ก็เฉาตายหรอก :sad2:
-
กอดน้องฟ่าแน่น ๆ ก่อน ยังอ่านไม่ถึงไหนเลยค่ะ
เอาแต้มไปก่อนนะคะ จุ๊บจุ๊บ
-
น่าสงสารเตอร์เนอะ
:o12:
-
มาแล้วค่ะ
อากาศหน๊าวหนาว เนอะ
ใครไม่มีคนกอดยกมือ 55555+ :laugh:
ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ ห่มผ้าด้วยนะเวลานอน
หนาวเนื้อไม่มีเนื้อให้ห่มก็ห่มผ้าไปก่อนนะครับบบบบบบ
กอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"เดี๋ยวฟ่าเรียนจบ ฟ่าจะไปเรียนต่อเมืองนอกนะ"
ตะลึง ตึ่ง ตึ่ง
**************************************************************************************19/03/2554
"ทำไมหล่ะ ไม่เอาไม่ให้ไป ทำไมหล่ะ เตอร์ทำอะไรผิดหรอ เตอร์ขอโทษอย่าหนีเตอร์ไปนะ ฮือๆๆๆๆๆ"
น้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมา ตอนนี้เค้าโวยวายเหมือนเด็กอายุสองขวบค่ะท่านผู้ชม
"เตอร์ใจเย็นก่อน"
"ไม่เอาไม่ให้ไป เตอร์ไม่ให้ไป แล้วเตอร์จะอยู่ยังไง ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ"
เอาไงดีว่ะกู ทำเด็กร้องไห้โวยวายไม่ยอมหยุด นี้ถ้ามันลงไปชักดิ้นชักงอได้คงทำไปแล้ว
"ฟ่าแค่คิดเฉยๆยังไม่ได้ไปซะหน่อย"
"รอก่อนไม่ได้หรอ ให้เตอร์เรียนจบก่อน" ยังคงสะอื้น นี้นิสัยเด็กของมันยังไม่หมดไปอีกหรอ
"รู้แล้ว เตอร์เลิกร้องไห้ซะทีดีมั้ยอ่ะ"
"อื้มๆ" แล้วมันก็โผเข้ากอดผม เอ้าไอ้นี้ เนียนซะ
เหตุการณ์คืนนี้กว่าจะสงบได้ก็ต้องมานั่งปลอมเด็กอายุสมองสามขวบกันเป็นนานสองนาน
จนแยกย้ายกันไปนอน เห้อ นี่ถ้าไปจริงๆคงมีคนชักตายต่อหน้าแน่ๆ
วันนี้ผมทำข้อสอบได้สบายมาก ไม่มีอะไรให้กังวล แต่มากังวลก็เพราะมิสคอลล์ของแม่ว่าที่สามีนี้แหละ
ผมโทรกลับไป
"สวัสดีครับคุณแม่"
"สวัสดีจ้ะลูก"
"พอดีเมื่อกี้ฟ่าสอบอยู่อ่ะครับเลยไม่ได้รับโทรศัพท์"
"ฮ่อจ้ะไม่เป็นไรลูก แล้วนี้หนูสอบเสร็จยังจ้ะ"
"ยังครับ"
"สอบอีกทีเมื่อไรลูก"
"อาทิตย์หน้าอ่ะครับ"
"งั้นหนูพอมีเวลามาหาแม่หน่อยไหมลูก พอดีแม่มีเรื่องจะคุยกะหนูน่ะ"
"ได้ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟ่าไปหานะครับ ว่าแต่คุณแม่มีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า"
"ก็แม่ได้ข่าวมาว่าหนูจะไปเรียนต่อเมืองนอก"
"ครับ"
"แล้วเตอร์หล่ะลูก เค้าโทรมาร้องไห้ร้องห่มกับแม่ หนูมีปัญหาอะไรหรือเปล่าลูกถึงได้ตัดสินใจไวแบบนี้"
"คือฟ่าอยากไปเรียนตั้งนานแล้วอ่ะครับ"
"เอางี้นะลูกนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูมาหาแม่นะคะ เดี๋ยวคุณแม่เข้าประชุมก่อน"
"ครับ"
"แม่รักหนูนะลูก"
"ครับ สวัสดีครับ"
แค่นี้โทรฟ้องแม่เลยหรอ ไอ้ตุ๊ดเอ๊ยยยย แล้วเดี๋ยวจะได้เห็นดีกัน ช้านจะเล่าทุกอย่างให้คุณแม่ฟังให้หมด
แกนั้นแหละที่จะเจอดี ชิส์ ที่เรื่องนี้หล่ะไวเชีย ทีเรื่องตัวเองทำผิดทำไมไม่เล่าให้คุณแม่ฟังมั้งหล่ะ เชอะส์ พรุ่งนี้มีเฮ
ผมกลับมาถึงบ้านไอ้เตอร์ก็ยังไม่กลับมาจากมหาวิทยาลัย เรื่องอะไรจะทำกับข้าว อ่านหนังสือดีกว่า
สักพักมันก็กลับมาครับพี่น้อง
"กลับมาแล้วค๊าบบบบบบบบบบ" แล้วมันก็เดินตรงมาที่ห้อง ที่ผมนั่งอ่านหนังสืออยู่
"มองอะไร"
"มองคนน่ารัก"
"ดูอารมณ์ดีเนอะ มีข่าวดีอะไรรึไง"
"ป๊าว"
"วันนี้คุณแม่โทรมาบอกให้ไปหา เตอร์จะไปด้วยกันไหม ฟ่าจะไปพรุ่งนี้"
"ไปดิครับ"
"ว่างหรอ"
"มีติวตอนเช้า บ่ายๆก็ว่างแล้ว จะรีบกลับมานะ"
"งืม"
"ทานข้าวยังที่รัก"
"ยัง"
"ไม่หิวหรอ"
"หิว"
"แล้วทำไมไม่ทานอ่ะครับ"
"ไม่มีอะไรจะทานครับ"
"แล้วทำไมไม่ทำหล่ะครับ"
"ขี้เกียจ"
"ก็เลยทนหิวหรอครับ"
"ใช่ค๊าบบบบบบ"
"งั้นรอสักครู่นะครับคนดี เดี๋ยวเตอร์ไปทำให้ทานนะครับ"
"เร็วๆนะครับ ไม่งั้นจะเดินออกไปทานข้างนอก"
"ครับบบบบ" มันต้องกวนประสาทให้ได้ทุกวันสิ ไม่นิดก็มาก ปวดหัวจริงๆคุยกะมันเหนื๊อยเหนื่อย
กับข้าวเสร็จผมก็ไปนั่งทาน แล้วก็ไปอาบน้ำมานอนอ่านหนังสือต่อ
แล้วมันก็เข้าไปอาบน้ำบ้างแล้วก็มานอนอ่านหนังสือข้างๆผม
"ฟอดดดดดดดดดด" ผมกำลังอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ ก็มีคนนมาขโมยหอมแก้ม ลืมหมดไอ้ที่อ่านมา
"หอมจัง"
"เราตกลงกันแล้วไม่ใช่หรอ พูดหลายครั้งแล้วนะ" จากหน้าทะเล้นๆเมื่อเจอผมสวมบทโหดก็สลดลงทันที
"ก็เตอร์อดใจไม่ไหวอ่ะ"
"มันเป็นผลจากการกระทำของเตอร์ที่เรียกว่า กรรม"
"แต่มันก็หนักเกินไป ฟ่าก็ตอ้งเข้าใจเตอร์บ้าง"
"เข้าใจยังไง"
"คนเป็นแฟนกัน จะไม่ให้หอมให้กอดบ้างเลยหรอ แล้วไหนยังมาแยกกันนอนอีก"
"แล้วถ้าเตอร์ไม่หาเรื่องใส่ตัว มันจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ไหม"
"เตอร์ก็รู้ว่าเตอร์ผิดไปแล้ว การที่เราไม่มีอะไรกันเตอร์ก็รับกรรมนั้นได้ แต่จะไม่ให้หอมเลยไม่ให้กอดเลย เตอร์คงทำไม่ได้"
"งั้นเราก็อยู่ให้ห่างกันนั้นแหละดีแล้ว เตอร์จะได้ทำได้ไง" แล้วผมก็หยิบหนังสือเข้าไปนอนอ่านในห้อง
"คนใจร้ายยยยยยยย" แล้วผมก็ได้ยินเสียงบ่นเบาๆ
หรือว่าสิ่งที่ผมทำมันมากเกินไปจริงๆ จากเมื่อก่อนเราหอมเราตัวติดกันตลอด วันนี้จะให้มาหักดิบมันก็คงจะทำยาก
หรือไม่ก็อาจจะถึงขั้นนลงแดงได้ แต่น้มันก็ผ่านมานานแล้วนะเตอร์ยังทำมาได้หลายวันเลย
หรือว่าจะเป็นเพราะความเซ็ก เอ็กซ์แตกของเรา(ฮ๋าๆๆๆอย่าเพิ่งอาเจียนนะ)เลยทำให้เตอร์อดใจไม่ไหว
สงสัยต่อไปนี้ต้องใส่คอเต่าขายาวซะแล้ว หรือว่าเราใจร้ายอย่าที่เตอร์ว่าจริงๆ
ไม่ต้องอ่านกันพอดีหนังสือ เห้อออออ นอนดีกว่า ปวดหมอง
ผมตื่นมาก็แต่งตัวรอเตอร์ กว่าเตอร์จะกลับมาก็บ่ายได้แล้ว เรามุ่งหน้าสู้บ้านคุณแม่เตอร์กัน
ถึงบ้านก็เห็นพี่น้อยกำลังทำอะไรอยู่หน้าบ้าน พอเห็นเราสองนพี่น้อยก็ยิ้มแฉ่ง
"สวัสดีครับพี่น้อย"
"สวัสดีค่ะน้องฟ่า แต่งตัวน่ารักเชียว วันนี้พี่น้อยทำกับข้าวทำขนมไว้เพียบเลยค่ะ"
"ลืมเตอร์ไปเลยนะพี่น้อย เตอร์ก็มาด้วยนะ"
"ไม่สนใจหรอกค่ะ เข้าบ้านดีกว่า"
"เอ้าทำไมพี่น้อยทำกับเตอร์แบบนี้อ่ะ"
"หมาหัวเน่า" ฮ่าๆๆๆ ผมหัวเราะอย่างชอบใจ เข้าบ้านไปคุณพ่อกับคุณแม่ก็รออยู่แล้ว
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ทักทายทั้งสองท่าน
"มากินขนมกับแม่มาลูก แล้วเจ้าเตอร์หล่ะ"
"อยู่นี่ครับ สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่"
"ไงไอ้ตัวดี ทำข้อสอบได้ไหม"
"ได้สิ ระดับนี้แล้ว"
"นี่พี่น้อยเค้าชะเง้อรอเราสองนตั้งแต่เช้าแล้วนะ"
"ชะเง้อรอฟ่าคนเดียวมากกว่ามั้ง เตอร์อ่ะมันหมาหัวเน่าแล้วแหละสำหรับพี่น้อยอ่ะ"
"บ่นอะไรค่ะ เดี๋ยวก็ไม่ให้ทานขนมซะเลยนี้ นี่ค่ะขนมน้องฟ่าทานเยอะๆนะคะ ผอมไปแล้วนะเนี่ย"
"โห น่าทานทั้งนั้นเลยครับ ขอบคุณครับ" ผมตักขนมทานอย่างมีความสุข
แต่ก็เหลือไปเห็นสายตาของคนข้างๆ ส่งซิกให้กับคุณแม่ ดูมีพิรุธนะ
"ลูกฟ่า"
"ครับคุณแม่" ผมวางช้อนแล้วหันไปมองท่าน
"หนูทานต่อเถอะลูก ทานไปคุยไปดีกว่า"
"ครับ"
"เรื่องเรียนต่อของหนู แม่พูดตรงๆเลยนะลูก"
"ครับ"
"แม่อยากให้หนูรอเตอร์ให้เรียนจบก่อนแล้วไปเรียนพร้อมกัน หนูมีปัญหาอะไรไม่รู้"
"คุณ บังคับลูกฟ่าเกินไปรึป่าว ไม่ถามเหตุผลที่ลูกอยากไปเรียนหน่อยหรอ" คุณพ่อน่ารักที่สุด แต่พี่น้อยอ่ะสิ หน้าเสียไปแล้ว
"คือฟ่าคิดไว้ตั้งนานแล้วว่าถ้าเรียนจบอยากไปเรียนออกแบบ ปรึกษากับคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านท่านก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร จนฟ่าใกล้จบแล้วเลยไปปรึกษาท่านอีกที ท่านก็ถามว่าถ้าจะไปจริงๆก็เดี๋ยวจะจัดการให้"
"หนูจะไปจริงๆหรอลูก แล้วเตอร์หล่ะ"
"ใช่ๆๆ แล้วเตอร์หล่ะ เตอร์จะอยู่ยังไง"
"เตอร์ก็โตแล้วนิไม่ใช่เด็กๆ"
"แต่เตอร์อยู่โดยไม่มีฟ่าไม่ได้นะ เตอร์ไม่ยอมให้ฟ่าไปหรอก ไม่ยอม" แล้วทำไมต้องเสียงดังด้วยว่ะ
"นิตาเตอร์ เดี๋ยวเหอะ ต่อหน้าแม่นะ เดี๋ยวโดน เงียบไปเลยเราอ่ะ" ตอนนี้ผมก็ต้องสวมบทนางเอกอ่าสิ ทำหน้าเศร้าไว้
"หนูคิดดีแล้วหรอลูก ฟ่า" คุณพ่อถาม
"ครับ ฟ่าคิดดีแล้ว"
"คนรักกัน ถ้าห่างกันไม่ช้าก็จะเป็นคนอื่นนะลูก หนูไม่เสียดายเวลาที่รักกันมาหรอลูก ถ้าสมมุติวันข้างหน้าความห่างทำให้หนูสองคนเปลี่ยนไป"
"ฟ่าคิดว่าฟ่ามั่นคงนะครับ"
"แม่ก็เชื่อว่าหนูมั่นคงลูก หนูจะไปอยู่คนเดียว จะดีหรอลูก รอเตอร์ซะหน่อยไม่ได้หรอ จะได้ไปด้วยกัน"
"ครับ"
"นะลูกนะ รอเตอร์หน่อย เดี๋ยวเตอร์เรียนจบแล้วไปเรียนพร้อมกัน เดี๋ยวค่าเทอมค่าใช้จ่ายแม่จัดการเอง"
"ครับ"
"นึกว่าเห็นแก่แม่นะลูก แม่ขี้เกียจมาเห็นคนนอนร้องไห้ นี่แค่หนูบอกจะไปโทรมาร้องไห้โวยวายกับแม่ แม่นี่ไม่เป็นอันทำงานเลยลูก"
"ฟ่า หนูมีอะไรก็พูดกับพ่อกับแม่ได้นะลูก"
"ครับ"
"พ่อยังแปลกใจอยู่ดีว่าทำไมหนูถึงคิดจะไปเรียนต่อ พ่อเห็นเราสองคนตัวติดกันเป็นตังเม"
"ที่ฟ่าจะไปเรียนต่อเหตุผลหนึ่งก็เพราะอยากเรียน แต่อีกเหตุผลหนึ่งก็อยากให้ความห่างเป็นเครื่องพิสูจน์เราสองคนด้วยครับ"
"คบกันมาตั้งหลายปียังพิสูจน์ไม่พออีกหรอเธอ" มันเริ่มมีปากเสียงอีกแล้ว
"ไม่พอหรอก ก็เพราะคนอย่างเตอร์ไม่รู้จักพอไง"
"นี่เราสองคนทะเลาะกันหรอลูก"
"ปัญหามันเกิดก่อนวันตรุษจีนนะครับ แล้ววันตรุษจีนที่มาหาคุณแม่ก็ยังมีปัญหากันอยู่"
"ถึงว่า ไม่ค่อยจะมองหน้ากันเท่าไร แม่ว่าแล้ว ว่าต้องมีเรื่องอะไรกันแน่ ยังพูดกับคุณพ่อเค้าเลยว่าลูกเป็นอะไร คุณพ่อเค้ายังว่าแม่คิดมากเลย แล้วมีเรื่องอะไรกันหล่ะ"
"เตอร์จะเล่าเองหรือจะให้ฟ่าเล่า"
"ไม่รู้" แล้วมันก็ทำท่าจะลุกออกไป
"นั่งลงก่อนจะไปไหน"
"คุณแม่ค๊าบบบบบบ" แล้วมันก็ลุกไปนั่งใกล้ๆคุณแม่
"ก่อเรื่องอะไรอีกอ่ะเรา" แล้วคุณแม่ก็หยิกมันไปทีหนึ่ง
"โอ๊ยๆๆๆ "
"ฟ่าเล่าให้แม่ฟังสิลูก"
"เตอร์แอบไปจีบเด็กที่มหาลัยครับ ฟ่าจับได้กำลังออกเดทกันอยู่เลย"
"ตายแล้ว เอานิสัยแบบนี้มาจากไหนเนี่ย หะ นี่แน่ มีของดีกับตัวไม่รักษา มันน่าตีให้ตายนัก" คุณแม่ทั้งหยิกทั้งตี ซะใจยิ่งนัก
"โอ๊ยคุณแม่เตอร์เจ็บ เตอร์ผิดไปแล้วอ่ะ คุณแม่ โอ๊ย เตอร์ เจ็บ โอ๊ยๆๆ"
"คุณๆพอก่อน"
"ครั้งนี้มีทั้งหลักฐานและพยาน น้องเค้าก็ยอบรับว่าเตอร์ไปจีบ ทั้งแมสเสจทั้งโทรศัพท์"
"เป็นไงลูกชายคุณ มันน่าไหม งั้นหนูอยากไปเรียนต่อแม่จะไม่ขัดขวางแล้วลูก เดี๋ญวแม่จะจัดการเรื่องเรียนให้เอง"
"เอ้าคุณแม่ ทำไมทำกับเตอร์แบบนี้หล่ะ"
"แม่ไม่ชอบคนเจ้าชู้ น้อยเธอดูนะ เธอดู เธอดูไอ้เด็กที่เธอเลี้ยงมา อยากจะเอาไม้มาเฆี่ยนจริงๆเลย"
"น้องเตอร์ทำไมทำแบบนี้หล่ะคะ น้องฟ่าน่ารักขนาดนี้ ยังไม่พออีกหรอค่ะ พี่น้อยผิดหวังในตัวน้องเตอร์จริงๆ"
"เตอร์ไม่ได้จริงจังกับน้องเค้าซะหน่อย แค่แข่งกับเพื่อนจีบน้องเค้าเท่านั้นเอง"
"เท่านั้นเองหรอ ฮะ เท่านั้นเองหรอ" คุณแม่ตีเตอร์อีกแล้ว อิอิ
"นี่ไม่ใช่ความผิดครั้งแรกนะครับ มันยังมีอีกหลายครั้ง ที่ผ่านมา คนอื่นมักจะเข้ามาสร้างปัญหา แต่คราวนี้เตอร์สร้างปัญหาซะเอง ฟ่าไม่รู้จะทำไงตอนนั้นเสียใจมาก เตอร์ทำแบบนี้เเสดงว่าไม่ได้รักฟ่าแล้ว ฟ่าก็เลยคิดจะไปเรียนต่อ หนีไปจากสภาพเดิมๆจะได้ไม่ต้องคิดถึงเตอร์อีก"
"เตอร์ขอโทษ เตอร์ไม่เคยไม่รักฟ่าเลยนะ ที่ทำไปก็เพราะความสนุกอยากเอาชนะ เตอร์ขอโทษนะ"
"เรานะเรา แม่จะทำยังไงกับเราดีนะ แม่บอกไว้ตรงนี้เลยนะ ถ้าเตอร์ทิ้งฟ่าเมื่อไร แม่จะไม่รับสะใภ้คนไหนเด็ดขาด แล้วฟ่าจำไว้นะลูก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหนูคือลูกแม่คนหนึ่ง แล้วเตอร์อย่าทำแบบนี้อีกนะลูกแม่ไม่ชอบ ถ้ามีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก แม่จะไม่ช่วยอะไรเตอร์อีกแล้ว"
"คุณแม่จะทนเห็นเตอร์ทรมานจนจะขาดใจได้หรอ"
"ก็ให้มันขาดใจไปเลย ต่อไปนี้ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีกหล่ะน่าดู" แล้วคุณแม่ก็ถามเหตุการณ์อย่างละเอียดผมก็เล่าให้ท่านฟัง เล่าๆไปน้ำตามันก็คลอ คุณแม่กับพี่น้อยก็นั่งร้องไห้ไปกับผม คุณพ่อก็อดที่จะแซวไม่ได้
"เตอร์เอ้ยยย เป็นหมาหัวเน่าแล้วงานนี้"
"เตอร์ผิด เตอร์ก็ต้องรับกรรมที่ทำไว้"
"แน่แหละย่ะ" เตอร์หยิบขนม ของผมมาทาน แต่พี่น้อยแย่งไป
"นี่ของน้องฟ่านะคะ ถ้าน้องเตอร์อยากทานไปหยิบเอาเองในครัวค่ะ"
"ฮ๋าๆๆๆๆ" คุณพ่อเห็นนท่าทีจริงจังของพี่น้อยก็อดหัวเราะไม่ได้
"พี่น้อยนะพี่น้อย จำไว้เลย ใครๆก็ไม่รัก "แล้วมันก็เดินขึ้นห้องไป
คยกันได้สักพักก็ได้เวลาอาหารเย็น พี่น้อยทำกับข้าวเพียบ น่าทานทั้งนั้นเร้ยยยยยย
"น้อยๆไปตามไอ้ตัวดีมาทานข้าวสิ"
"เดี๋ยวฟ่าไปตามให้เองก็ได้ครับ พี่น้อยทานข้าวเถอะ"
"ค่ะ"
ผมเดินขึ้นไปตามมันบนห้องนอน เปิดประตูเข้าไปก็เห้นคนนอนหลับอยู่บนเตียง แต่พอมันได้ยินเสียงเปิดประตูก็หันมามอง
"ไปทานข้าวได้แล้ว ทุกคนรออยู่"
"ไม่หิว"
"ไม่หิว ก็คือไม่ทานใช่ป่ะ"
"ใช่"
"ไม่หิวแน่หรอ เย็นแล้วนะ"
"อืม"
"เตอร์ เตอร์ทำผิด กับบทลงโ?ษแค่นี้เตอร์ยังยอมรับไม่ได้ เตอร์อย่าลืมนะว่านี้มันแค่เล็กน้อยเท่านั้น"
"ก็ไม่เห็นต้องเอามาฟ้องคุณแม่เลยนิ เตอร์โดนหยิกจนเนื้อเขียวเเล้วเนี่ย"
"แล้วทีฟ่าจะไปเมืองนอก เตอร์เอามาฟ้องคุณแม่ทำไมอ่ะ ทั้งๆที่ฟ่าจะไปเพื่ออนาคตไม่ได้ทำอะไรผิดด้วยซ้ำ"
"เออ อยากไปก็ไปเลย ไม่ต้องมาสนใจคนอย่างเตอร์หรอก มันไม่มีอะไรดีสักอย่าง"
"เตอร์เริ่มพาลแล้วนะ ถ้าอีกห้านาทียังไม่ลงไปทานข้าว นี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอกัน" แล้วผมก็ลงไปทานข้าว
อย่าว่าแต่ห้านาทีเลย หนึ่งนาทีจะถึงหรือเปล่าเถอะ
"เป็นไงมั้งลูก ไอ้ตัวดีแผลงฤิทธิ์อะไรรึเปล่า"
"เปล่าครับ"
"ไงเรา ไม่รู้เวลาอาหารบ้านนี้หรือไงจ้ะ"
"รู้ครับ"
"ทานข้าวกันเถอะคุณ ลูกๆหิวแย่แล้ว" พี่น้อยตักข้าวให้ทุกคนยกเว้นไอ้เตอร์ ฮ๋าๆๆๆๆ ผมสงสารมันก็เลยตักข้าวให้ มันก็ได้แต่ยิ้มเศร้าๆ
"เออ แล้วนี่เราสองคนจะค้างกับแม่หรือป่าววันนี้"
"พรุ่งนี้สอบนะครับ ฟ่าต้องกลับไปอ่านหนังสืออีก"
"หนูจะไปเรียนต่อก็ได้นะลูก แม่ไม่ว่าอะไร ตามใจหนูเลยจ้ะ"
"คุณแม่อ่ะ" ไอ้เตอร์เริ่มโวยวาย
"แม่เค้าแกล้งเล่น ไอ้นี้โวยวายเป็นตุ๊ดไปได้"
"ครั้งนี้ถือว่าแม่ขอนะลูก ยังไงถ้าจะไปเรียนก็ขอให้ไปพร้อมกัน แม่ไม่อยากให้ห่างกัน แต่ถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก แม่จะไม่ห้ามหนูอีก แม่ถือว่าเตอร์ทำตัวของเตอร์เอง แล้วแม่อยากจะบอกไว้เลยนะว่า คนเราถ้าห่างกันเมื่อไรมันก็พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงได้เสมอ"
"เตอร์ พ่อขอเตือนเรานะลูก ทำอะไรก็ขอให้คิดเยอะๆ ถ้าวันหนึ่งสูญเสียสิ่งที่เรารักไป มันเรียกร้องกลับคืนมาไม่ได้แล้ว เรานั้นแหละจะเสียใจ ต่อให้ร้องไห้ฟูมฟายมันก็ไม่มีประโยชน์ เราโตแล้วนะลูก ทำอะไรอย่าทำเป็นเด็กๆ"
"ครับ" เตอร์รับคำของท่านทั้งสอง วันนี้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารดูจริงจังมาก
"พี่น้อยเลี้ยงน้องเตอร์มา ไม่เคยสอนให้ทำไม่ดี พี่น้อยสอนให้ทำดีมาเสมอ สงสัยจะลืมสอนให้รักเดียวใจเดียว เลยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ พี่น้อยก็แก่ป่านนี้แล้ว เห็นน้องฟ่าเป็นเด็กน่ารัก นิสัยก็ดี ใครอยู่ด้วยก็มีความสุข พี่น้อยหวังว่าน้องเตอร์ก็คงมองเห็นเหมือนที่พี่น้อยเห็นนะคะ" พี่น้อยก็เอากะเค้าด้วยวุ้ย อิอิ
"ทานข้าวๆ" คุณพ่อเรียกให้ทุกคนทานข้าวก่อนที่จะเกิดโศกนาฏกรรมบนโต๊ะอาหารขึ้น
มื้ออาหารจบลง ทุกคนก็มานั่งรวมกันที่ห้องรับแขก พี่น้อยเอาขนมมาเสิรฟทุกคน ก็ทานกันอย่างเอร็ดอร่อย แล้วผมก็ต้องขอตัวกลับ
"งั้นเดี๋ยวฟ่าขอตัวกลับก่อนนะครับ มีหนังสือรอให้อ่านอีกเพียบเลย"
"แม่ก็ว่าดีเหมือนกัน ค่ำมืดดึกดื่นขับรถมันอันตรายนะลูก ป่ะ เดี๋ยวแม่ไปส่ง"
"พี่น้อยเอาขนมกับอาหารใส่ถุงไว้ เช้าจะได้เอามาอุ่นทานนะคะ รอแปปนะคะ"
"มีอะไรโทรมาหาแม่นะลูก ปัญหาไหนที่หนูแก้เองไม่ได้โทรมาหาแม่ เดี๋ยวแม่จะจัดการให้นะ"
"ขอบคุณครับ" คุณแม่ดึงผมเข้าไปกอด
"มาแล้วค่ะ" พี่น้อยรีบวิ่งมาพร้อมกับอาหารถุงเบ้อเริ่มเทิ้ม
"โห ทานสามวันจะหมดป่ะครับเนี่ย"
"เค้กพวกนี้เก็บไว้ทานนานๆได้ค่ะ ตุนไว้ช่วงสอบจะได้ไม่ต้องมาทำอาหารทานจะได้อ่านหนังสือได้เยอะๆไงค่ะ"
"ขอบคุณครับพี่น้อย" พี่น้อยกับคุณแม่เดินไปส่งผมสองคนที่รถ
"ขับรถดีดีนะลูก"
"ครับแม่" เตอร์มันเข้าไปกอดคุณแม่
"อย่าทำแบบนี้อีกนะไอ้ตัวดี แม่ช่วยเราทุกครั้งแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ เพราะแม่รักความถูกต้อง"
"ครับ ขอบคุณครับ คุณแม่ พี่น้อย เตอร์ขอโทษนะ ต่อไปเตอร์จะไม่ทำแบบนี้อีก"
"ดีแล้ว มันยากนะลูก ที่เราจะหาคนที่เค้ารักเราแบบนี้ได้ แม่กับพี่น้อยหรือไม่ว่าใครก็ตามไม่สามารถดูแลรักของหนูได้นะลูก นอกจากตัวหนูเอง"
"ครับ พี่น้อยยยย หายโกรธเตอร์นะ"
"ค่ะ มีขนมที่น้องเตอร์ชอบด้วยนะคะ พี่น้อยทำไว้ให้"
"ขอบคุณครับ"
"ป่ะๆ ไปได้แล้ว "
"สวัสดีครับคุณแม่ สวัสดีครับพี่น้อย แล้วสอบเสร็จฟ่าจะมาค้างด้วยนะครับ"
"จร้า ขับรถดีดีนะลูก เตอร์"
"ครับ" เราสองคนออกจากบ้านก็ค่ำเเล้ว รถก็ติดตามระเบียบ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ จากใจนุ้งฟ่า :L2: :L2:
-
:z13: :z13: :z13:
เตอร์สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
แบร่ๆๆๆๆๆๆ
-
แม่สามีน่าร๊ากกกกกกกกกกก
-
อิอิ คุณแม่เตอร์สุดยอดเลยอ่ะ นุ้งฟ่ามีพวกเต็มเลย
สมน้ำหน้าเตอร์เน๊อะ ชอบก่อเรื่องดีนัก หน้าตาดีก็เงี่ย
เรื่องเยอะ 555555555 รักกันนานๆๆน่ะค่ะลูกสาวลูกเขยทั้งสอง อิอิ
จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ คนสวย :L1: :L1:
-
ใช่ๆอยากให้รอไปพร้อมๆกันอ่ะ
ความห่างไกลมันน่ากลัวนะ
-
สงสารเตอร์ อ่ะ แต่ทำไรไว้ก็ต้องยอมรับแหละ เนอะๆ
นู๋ สองคน รักษาสุขภาพด้วยนะ
กอดนู๋ฟ่า แน่นๆ เพราะอากาศมันหนาวววว +1 ให้
-
ครอบครัวน่ารัก
น้องเตอร์ไม่ทำแล้ว
:call:
-
อ่านแล้วก็ :เฮ้อ:โล่งอกไปอีกเรื่อง
เริ่มต้นกันใหม่นะเตอร์+ฟ่า
:z2: :z2: :z2:
-
:L2:
ปล.ดีใจกับฟ่านะที่เจอครอบครัวที่น่ารักแบบเตอร์
ครอบครัวฟ่าก็น่ารักโคตร
ชาติที่แล้วฟ่าคงทำบุญมาดี
เลยมาเจอแต่คนดีๆ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
กอดน้องฟ่า 1 ทีด้วยความคิดถึง :กอด1:
ตอนนี้ขอ +1 ให้กับพ่ิอแม่ของเตอร์แล้วก็พี่น้อยที่เข้าข้างน้องฟ่า o13
สมน้ำหน้าหมาหัวเน่าจริงๆ :z1:
ถ้ายังมีคราวหน้าอีก นอกจากจะโดน ฟ่า FC ถล่มแล้วยังต้องโดนที่บ้านตัวเองถล่มด้วย :laugh3:
-
forget the past, start the new
-
คราวนี้คงจะหลาบจำเสียทีนะคอปเตอร์ โดนซะ
:man1:นุ้งฟ่าคนเก่ง อยากไปฉกตัวมากอดแก้หนาวเสียจริงๆ
-
แม่ยายดีเด่นแห่งปี o13
-
555555555555555 มาสมน้ำหน้าหมาหัวเน่า
-
.... จากหนุ่มน้อย น้องเตอร์แปรงร่างเป็น เด็กน้อยไปซะแล้ว
....ครอบครัวน้องเตอร์เค้าน่ารักกันทุกคน รักใครแล้วรักจริง น้องเตอร์เค้าก็รักจริงนะ แต่ซื่อบื้อไปหน่อย
....คงต้องให้ประสพการณ์เป็นตัวสอน ละมั้ง ไม่รู้ว่่า กว่าถั่วจะสุข งาจะไหม้เสียหมดหรือเปล่า :laugh:
-
คุณแม่คุณพ่อพูดถูกต้องเลย ...ไม่มีใครดูแลความรักเราได้...อะไรที่มีค่าที่สุดเมื่อสูญเสียไปแล้วมันยากที่จะเอาคืน..
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองต่อไป :กอด1:
-
:L2:ชอบประโยคที่คุณพ่อกับคุณแม่เตอร์พูดมากๆ ใช่เลย ความรักถ้าเราดูแลไม่ดีเมื่อมันสูญเสียไปแล้วต่อให้ร้องไห้จะเป็นจะตาย ก็ไม่มีทางที่จะกลับมาเหมือนเดิม :L2:
:L1:ขอให้ฟ่ากับเตอร์รักกันนานๆ มีอะไรก็ให้ใช้เหตุผลคุยกันอย่าใช้อารมณ์ เพราะเมื่อไรที่เราใช้อารมณ์เมื่อนั้นทุกอย่างจะพังพินาศ :L1:
-
*กอดคนสวยแล้วปรายตามองเด็กหัวเน่า* :laugh: คุณพ่อคุณแม่และพี่น้อยน่ารักมากๆ ชอบทุกคำสอนเลยค่ะ และเห็นด้วยอย่างยิ่งกับคุณแม่"ไม่มีใครดูแลความรักได้นอกจากตัวเราเอง" "คนเราถ้าห่างกันเมื่อไรมันก็พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงได้เสมอ" เพราะฉะนั้นคอปเตอร์ต้องดูแลน้องฟ่าและความรักของทั้งคู่ให้ดีๆนะคะ :L2:
+1 ให้คนสวยของพี่ :กอด1:
-
^^
^^
จิ้ม น้องรกร คนสวย สักสองจึ๊ก
เตอร์เอ้ย คราวนี้ เป็น " หมาหัวเน่า " แต่คราวหน้าไม่รู้จะเป็นอะไร หึ หึ หึ
+1 ให้นุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้ครับ
ปล. มองมุมหนึ่ง ก็สะใจกับเรื่องนี้ ที่เตอร์โดนใคร ๆ ต่อว่า อีกด้านหนึ่ง ก็สงสาร แต่เพียงเล็ก ๆ เท่านั้น
เหตุผล มันหลายครั้งแล้ว ที่เกิดเรื่องแบบนี้ :m16:
-
จุ๊บๆๆๆ นุ้งฟ่า // โป๊กๆๆๆ น้องเตอร์
ฮ่าฮ่า
ก็นะ คู่รัก..คู่นี้
ผลัดกันฟ้อง
แล้วรีบกลับห้อง
..มาทำรัก..
:pighaun:
อิอิ นุ้งฟ่า&น้องเตอร์
ขอบคุณคร้าบบบ ฟ่า
-
มีแบ๊คดีก็งี้แหละเนอะ เล่นเอาเตอร์จ๋อยไปเลย 555
นุ้งฟ่ากะเตอร์โชคดีมากเลยนะคะที่ครอบครัวรักและเข้าใจแบบนี้ :L2:
รักและเข้าใจกันมากๆนะคะ ชีวตคู่จะได้ไม่มีอุปสรรค
:กอด1:
-
อยากได้ฉาก NC เอ้ยยยยยย ล้อเลง 555555+
คือ ,,, อยากจะบอกว่า ,,,
เตอร์ โดนจนได้ ฮาๆๆๆๆ !!!!!!!!!
-
:กอด1: ช่วงนี้หนาวจังเลยเน๊อะ ฝากฟ่ากอดคนร่วมห้องหน่อยจิ ^_^
-
โห น้องเตอร์ของพี่ หลังๆนี่เรตติ้ง ตกเอ๊า ตกเอา กลายเป็นหมาหัวเน่าไปซะแระ เอิ๊กๆ
ทำรัยคนสวยไม่ได้ ฟ้องแม่ซะเลย 555 แต่นู๋ลืมไปแล้วเหรอ ว่าภรรยา เอ๊ย ว่าที่ภรรยาน่ะ
สวย แรง และ แพงมากกกก เป็นงายล่า โดนจัดคืนซ๊า เหอๆ
-
เหอะๆเตอร์เถียงไรไม่ได้ฟ้องเเม่ 555 เด็กซะมัด จริงๆเเล้วไม่ชอบให้ห่างกันเลยน่ะ
-
:angellaugh2:
คิดถึงฟ่ากับเตอร์จัง
เป็นงัยกันบ้าง
ถ้ามีเวลาก็มาเล่าเน้อ
-
:L2:คิดถึง
-
:t3:มาแล้ว
-
น้องเตอร์โดนยำเลย เป็นงัยล่ะโทษฐานทำนุ้งฟ่าเสียใจ
คุณแม่ กับ พี่น้อยเลยจัดให้ซะ 1 ชุด :laugh5:
คราวนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตารีบเรียนให้จบไวๆ นะ จะได้ไปเรียนต่อกับนุ้งฟ่าด้วยกัน
อย่าวอกแวกอีกนะจ๊ะ เดี๋ยวนุ้งฟ่าปล่อยไว้ที่นี่คนเดียวไม่รู้ด้วยนะ :z2:
-
:z13: :z13: :z13:
:call:
:call:
:call:
-
คนสวยยยยยยยยยยยยยย อยู่หนายยยยยยย คิดถึงงงงงงงงง
:กอด1: มาต่อเร็วๆน๊า :pig4:
-
เตอร์โดนคุณแม่กับพี่น้อยเทศซะยกใหญ่
+1 นะคะ
-
งานนี้เตอร์โดนนน 555
กอดๆ คนสวยจ้า ^^
-
:z13: :z13: :z13:
น้องฟ่าตื่นมาต่อเรื่องได้แล้ว
:mc4: :mc4: :mc4:
-
หงอยเลย นายเตอร์ สม
-
:oni1: :oni1: :oni1:
ฟ่าจะควงคู่เตอร์ไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนอะ
อย่าทะเลาะกันเพราะหึงหวงกันนะ
ให้คนอื่นเขาได้เชยชมด้วยตาบ้าง555
:z2: :z2: :z2:
-
:z13: :z13: :z13: :z13: อิอิ จิ้มคนสวยจึกๆๆๆๆ จุ๊บๆๆๆม๊วฟๆๆๆ
-
เอาใจช่วยอัลฟ่านะจ๊ะ สงกรานต์ไปเที่ยวไหนกันเอ่ย
-
พี่น้อยเลี้ยงน้องเตอร์มา ไม่เคยสอนให้ทำไม่ดี พี่น้อยสอนให้ทำดีมาเสมอ สงสัยจะลืมสอนให้รักเดียวใจเดียว
ชอบประโยคนี้จริง ๆ
-
ปัด กวาด เช็ด ถู ฟู่ๆๆๆ ฝุ่นเต็มบ้านแล้วคร่าาาาา
เมื่อไหร่มาต่อคะเนี่ย คิดถึงๆ :L2:
-
:L1: :3123: :กอด1:
-
up.....
up....
up.........
up ทู้ให้ลูกสาว คิคิ :L1: :L2:
-
มาแว้วค๊าบบบบบบบ
หายไปนานอีกแร้ว อิอิ
ยังไงอย่าเพิ่งลืมกันนะครับ
จะพยายามมาให้บ่อยๆครับ(ถ้าความขี้เกียจมันไม่มากเกิน) 5555+
หลายคนคงมีความสุขกะวันสงกรานต์นะครับ ยังไงก็ตั้งใจทำงานนะครับเพื่อโบนัสสิ้นปี อิอิ
"อย่าทำแบบนี้อีกนะไอ้ตัวดี แม่ช่วยเราทุกครั้งแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ เพราะแม่รักความถูกต้อง"
"ครับ ขอบคุณครับ คุณแม่ พี่น้อย เตอร์ขอโทษนะ ต่อไปเตอร์จะไม่ทำแบบนี้อีก"
"ดีแล้ว มันยากนะลูก ที่เราจะหาคนที่เค้ารักเราแบบนี้ได้ แม่กับพี่น้อยหรือไม่ว่าใครก็ตามไม่สามารถดูแลรักของหนูได้นะลูก นอกจากตัวหนูเอง"
"ครับ พี่น้อยยยย หายโกรธเตอร์นะ"
"ค่ะ มีขนมที่น้องเตอร์ชอบด้วยนะคะ พี่น้อยทำไว้ให้"
"ขอบคุณครับ"
"ป่ะๆ ไปได้แล้ว "
"สวัสดีครับคุณแม่ สวัสดีครับพี่น้อย แล้วสอบเสร็จฟ่าจะมาค้างด้วยนะครับ"
"จร้า ขับรถดีดีนะลูก เตอร์"
"ครับ" เราสองคนออกจากบ้านก็ค่ำเเล้ว รถก็ติดตามระเบียบ
******************************************************************************
ในขณะที่รถติดไฟแดง
"ฟ่า"
"ครับ"
"เตอร์ขอโทษนะ ที่ทำให้เสียใจมาโดยตลอด"
"อื้ม"
"ต่อไปนี้เตอร์สัญญา ว่าเตอร์จะไม่ทำให้ฟ่าเสียใจอีก ถ้าเตอร์ทำให้ฟ่าเสียใจ ถ้าฟ่าจะหนีเตอร์ไป หรือจะบอกเลิกเตอร์ เตอร์จะไม่ฟูมฟายแล้วก็ไม่เรียกร้องอะไรอีก ต่อไปนี้เตอร์จะทำตัวใหม่ คอยดูแลปกป้องฟ่าและไม่ทำให้ฟ่าเสียใจ ขอบคุณนะที่ไม่ไปจากเตอร์"
"เป็นไรป่ะเนี่ย"
"ป่าว เตอร์เห็นใครๆก็รักฟ่า แม้แต่ตัวเตอร์เองก็ไม่สามารถหยุดรักฟ่าได้ แต่เตอร์ก็ทำให้ฟ่าเสียใจบ่อยๆ"
"ถ้าจะอาการหนัก"
"เตอร์ใช้ชีวิตเสี่ยงต่อการเสียฟ่าไปมามากแล้ว ต่อไปนี้เตอร์จะไม่ใช้ชีวิตเสียงแบบนั้นอีก ขอโทษนะที่รัก"
"เอ้า มีน้ำตาคลอด้วย"
"ก่อนที่เตอร์จะขึ้นรถมา คุณแม่บอกว่า แฟนแบบฟ่าหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะลูก ถ้าหนูทำแบบนี้อีก หนูนั้นแหละที่จะเสียใจ" แล้วทำไมต้องทำเสียงให้เหมือนคุณแม่ด้วยว่ะ กำลังจะซึ้งเลยต้องมาหลุดขำเนี่ย
"หรอ"
"ฟ่า"
"หืมมมม"
"เตอร์รักฟ่านะ ที่ผ่านมาเตอร์ขอโทษนะ ครั้งนี้จะครั้งสุดท้ายจริงๆ"
"อื้ม "
"ไม่เชื่อหรอ"
"ป๊าว แค่ทำใจไว้ล่วงหน้า ว่าเดี๋ยวต่อไปก็ได้ยินคำขอโทษแบบนี้อีก"
"ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ"
"อื้ม พูดอะไรอ่ะก็จำไว้มั้งนะจ้ะ"
"ครับ"
ช่วงนี้ก็เป็นช่วงสอบของเราสองคนเนี่ยแหละ ผมจะสอบเสร็จก่อนเตอร์เล็กน้อย ช่วงสอบก็อ่านหนังสือกันครับแล้วก็กิน
ไม่ได้มีเวลามาสวีทอะไรกันมากมายหรอก แล้วก็ยังไม่ได้นอนด้วยกันนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ งั้นข้ามช่วงนี้ไปดีกว่าเนอะ ฟิ้วววววววว
หลังจากที่พวกเราผ่านศึกสงครามการสอบมา
ณ กลางดึกคืนหนึ่ง
สาวน้อยน่ารักผู้พิทักษ์ความรักและความยุติธรรม เอ๊ย ม่ายช่ายๆ
เด็กน้อยตัวขาวชอบเตะฟุตบอล 555+ ในชุดนอนเสื้อกล้ามขาวกะบอกเซอร์สีขาวตัวสั้น หอบเอาร่างที่เหมือนวิญญาณจะหลุดออกไปได้ทุกเมื่อ
เดินออกจากห้องนอนด้วยแรงฮึดสุดท้าย
"เตอร์" เสียงที่เรียกอย่างแผ่วเบาเมื่อ เข้าเปิดปรดตูห้องนอนออกไป ก่อนที่จะล้มฟุบลงหน้าประตู
"ปัง" เสียงประตูกระทบข้างฝา ทำให้คนที่นอนหลับอยู่บนโซฟา สะดุ้งตื่นอย่างตกใจ
"ฟ่าๆ ๆ ได้ยินเตอร์ไหม ฟ่าๆ " ผมเริ่มรู้สึกตัวเมื่อมีคนเขย่าตัวแล้วตบหน้าผม(แรงรึป่าวไม่รู้)
"พาฟ่าไปหาหมอหน่อย" เตอร์อุ้มผมลงนอนที่โซฟา แล้วก็หายเข้าไปในห้องนอน ออกมาพร้อมกับเสื้อผ้า
เตอร์ใส่กางเกงขาสั้นแล้วก็เสื้อยืดตัวใหญ่ให้ผม (ไม่เอาเสื้อตัวนี้ เอาชุดหล่อๆสิ เดี๋ยวเผื่อหมอหล่อมาเจอเค้าในสภาพแบบนี้ไม่เอานะ ไม่เอาไม่เอาชุดนี้)
หลายคนอาจจะกระซิบบอกไอ้เตอร์ว่า ปล่อยให้อินี้มันตายไปเถอะ- -"........... T T
เตอร์จะอุ้มผม แต่ ผมเดินไหวนะ
"เตอร์ฟ่าเดินไหว ไม่ต้องอุ้มหรอก หยิบกระเป๋าตังค์ฟ่าไปด้วยนะ"
"อื้มๆ" เตอร์ค่อยๆพยุงผมออกจากห้อง แล้วก็ไปรอลิฟท์
"เห้ยเร็วๆหน่อยดิว่ะ " มันพูดกะลิฟท์ครับ
"ลิฟท์มาแร้ว ป่ะ ฟ่าไหวไหม เดินไหวรึป่าว"
"ไหว"
"ปวดหัวไหม เมื่อกี้ล้มไปเจ็บตรงไหนป่าว "
"เตอร์อย่าเพิ่งถามตอนนี้ได้ไหมอ่ะ"
"ครับๆๆ"
แล้วเราก็ถึงชั้นล่าง
"ฟ่านั่งนี้ก่อนนะ เดี๋ยวเตอร์ไปเอารถก่อน ลุงฝากดูด้วยนะ"เเล้วไม่ถึงห้านาทีราชรถก็มาเกย ลุงยามแกช่วยประคองผม
"ไม่ต้องๆลุง เดี๋ยวผมจัดการเอง ขอบคุณมากครับ" เตอร์รีบวิ่งลงจากรถมาประคองผม อย่าบอกนะว่ามึงหึงแม้กระทั่งลุงยาม
แล้วผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลยเมื่อ ก้าวเท้าเข้าไปในรถ ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้ว หิวมากมาย มีใครอยู่มั้งเนี่ย ปวดหัวด้วย
แล้วสายอะไรเนี่ย กรี๊ดๆๆๆน้ำเกลือ ฉันต้องบวมอีกแล้วแน่ๆเลย งานนี้
"ตื่นแล้วหรอ ปวดหัวไหม" เตอร์เดินมาเอามือแตะที่หน้าผากผม ผมพยักหน้าเบาๆ "ฟ่าหลับไป1วันนะ "
"นานขนาดนั้นเลยหรอ"
"อื้ม กลางดึกที่มาอ่ะ ฟ่าไม่ได้สติเลย พูดจาไม่รู้เรื่อง เพ้อทั้งคืนอ่ะ จนเที่ยงๆ ถึงได้หลับสนิท เตอร์ใจไม่ดีเลยรู้มั้ย"
"ปวดหัวอ่ะ เตอร์ ฟ่าเหมือนนจะอาเจียนอ่ะ"
"เมื่อคืนก็อาเจียนรดเตอร์เปื้อนทั้งตัวอ่ะ เดี๋ยวเตอร์ตามคุณหมอนะ" สักพักคุณหมอก็เข้มา
"ตื่นแล้วหรอครับ ไหนให้หมอดูอาการหน่อยสิ" แล้วคุณหมอก็จับโน้นดูนี้ แล้วก็ให้พี่พยาบาลวัดไข้วัดความดัน
"ปวดหัวไหมครับ" ผมพยักหน้ารับ
"ปวดมากไหมครับ" ผมก็พยักหน้าหงึกๆ
"ไข้ยังไม่ค่อยลดเลยนะครับ ดีนะที่มาหาหมอเร็ว คุณไข้ขึ้นสูงมากนะครับ"
"หมอครับฟ่าเหมือนจะอาเจียนแต่มันก็ไม่อาเจียนอ่ะครับ แล้วก็หนักหัวมาก"
"เดี๋ยวหมอฉีดยาให้นะครับ เดี๋ยวยังไงจนกว่าไข้จะลดห้ามทานของเย็นนะครับ"
"อาบน้ำได้ไหมอ่ะ"
"ไม่ได้ครับเช็ดตัวไปก่อนนะ"
"อาบน้ำอุ่นไม่ใช่ของเย็นซะหน่อย"
"ฮ่าๆๆๆ ไม่ได้ครับ " แล้วหมอก็ฉีดยาเข้าไปในน้ำเกลือ สองเข็ม แล้วก็จากไป
"หิวไหม" เตอร์ถามผม
"หิว" แล้วมันก็ไปเอาข้าวต้มของโรงพยาบบาลมาให้ผม
"เดี๋ยวเตอร์ป้อนนะ" แล้วมันก็ปรับเตียงขึ้นมาแล้วก็มานั่งป้อนข้าวผม อาหารจืดได้อีก แม่ครัวที่นี้ไม่รู้จักน้ำปลา เกลือ หรือว่าซอสปรุงรสหรอค่ะ
จืดสนิทแบบนี้ไม่เอายางลบมาให้นู๋เคี้ยวเลยละคะ เห้ออออออ
"อิ่มแล้วหรอ กินไปไม่กี่คำเอง"
"อื้ม จืดยังกะน้ำเปล่ามีนมมั้ยอ่ะ"
"เดี๋ยวเตอร์ลงไปซื้อให้นะ อยู่คนเดียวได้ป่าว"
"ได้ ไปเหอะ" แล้วมันก็เอาข้าวต้มไปเก็บ แล้วก็ปรับเตียงลง แล้วก็ออกจากห้องไป ไม่นานมาก เตอร์ก็กลับเข้ามาพร้อมกับนม นมเท่านั้น
"มาแล้ว กินเลยมั้ย"
"อื้ม" แล้วมันก็เอาหลอดจิ้มจึกไปทีกล่องนมแล้วยื่นให้ผม ผมรับนมมาดูด แต่ว่า
"เตอร์ ฟ่าไม่กินนมรสหวานอ่ะ เตอร์ก็รู้นินา เอาไปเลยไม่กินแล้ว"
"ก็เห็นฟ่าชอบยี่ห้อนี้นิ รสช็อคโกแลตมันไม่มีอ่ะ กินรองท้องก่อนไม่ได้หรอ ฝืนกินหน่อย"
"ไม่กิน"
"ฟ่า อย่าดื้อสิ กินรองท้องไปก่อนนะ"
"เตอร์ ฟ่าปวดหัวนะอย่ากวนใจได้ไหม ฟ่าไม่กินก็ไม่กินสิ" โดนเหวี่ยงเลยเป็นไงหล่ะ เชอะส์ อย่าได้แคร์
"โอเค" แล้วมันก็หน้าจ๋อยนั่งลงตรงโซฟา ยาคงออกฤิทธิ์อีคนขี้โวยวายเลยหลับไปโดยปริยาย
ตื่มาอีกที ก็คงเพราะคุณหมอเจ้าของไข้คนเดิม แล้วก็คุณพยาบาลมาทำอะไรอยู่ข้างหู
"อ่า ตื่นแล้วหรอครับ ไข้ลดแล้วนะ ยังปวดหัวอยู่หรือเปล่าครับ"
"ไม่แล้วครับ แต่ยังหนักๆหัวนิดหน่อย"
"เดี๋ยวทานข้าวแล้วก็ทานยานะครับ อย่าเพิ่งทานอาหารรสจัดนะครับ ทานอาหารอ่อนๆไปก่อน "
"ครับ"
"เดี๋ยวถ้าดึกๆ นอนไม่หลับ บอกพี่พยาบาลได้นะครับ เดี๋ยวหมดจะสั่งยาไว้ให้"
"ครับ"
"อย่าเพิ่งอาบน้ำนะครับ เช็ดตัวก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยอาบเนอะ"
"ก็ได้ครับ แล้วเมื่อไรจะกลับบ้านได้อ่ะครับ" เหมือนหมอจะรู้ทันตรูเลยอ่ะ
"จะรีบกลับไปไหนหล่ะครับ เดี๋ยวให้หายดีก่อนค่อยกลับเนอะ หมอไม่ขังไว้หรอก "
"น้ำเกลือไม่เอาได้ไหมอ่ะครับ"
"ทำไมหล่ะครับ ร่างกายคุณอ่อนเพลียมากนะครับ"
"เดี๋ยวมันบวมอ่ะ"
"เดี๋ยวมันก็ยุบครับ " แล้วคุณหมอก็จากไป ทิ้งเครื่องหมายคำถามไว้บนหน้าผมอีกเยอะแยะเลย จะรีบไปไหนอ่ะ ยังถามไม่หมดเลย
"เพื่อนน้องสั่งพี่ไว้นะคะ ถ้าน้องตื่นให้บอกว่าเค้ากลับไปเอาของที่คอนโดนะคะ ทานข้าวแล้วก็ทานยานะคะ "
"ครับ ขอบคุณครับ"
"ถ้ามีอะไรกดเรียกพี่ได้นะคะ"
"ขอบคุณครับ" และแล้วก็ต้องอยู่คนเดียว เห้อออ กับข้าวแสนจะจืดนี้อีกแร้ว หมูทอดนี้ไม่คิดจะใส่ซอสอะรลงไปเลยหรอ เห้อออ
ผักผักหรือผักต้มว่ะเนี่ย ต้มจืด จืด จืด จืด แกร๊ก เสียงคนเปิดประตู ไอ้เตอร์มาแว้ววววววววว
"ตื่นนานยัง"
"สักพักแล้ว มีไรกินมั้งง่ะ" สายตาไปส่องเจอ ถุงอาหารมากมาย
"เตอร์ไปซื้อนมที่ฟ่าชอบมาอ่ะ เพื่อไม่ชอบอาหารโรงพยาบาลได้กินนมแทน แล้วก็ไปทอดหมูมาให้ แต่ไม่ได้เค็มมากนะ แต่ก็คงดีกว่าของโณงพยาบบาลแหละ" ตาเป็นประกายลุกวาวๆๆๆๆๆ
"เอามากินโหน่ยยยย " แล้วมันก็เปิดกล่องใส่หมูทอด โอ้ว หอมหวลมากกกกกก แล้วผมก็กินข้าวกะหมูทอดอย่างเอร็ดอร่อย
"อร่อยมั้ย"
"มาก อิ่มอ่ะ ขอน้ำหน่อย" แล้วมันก็ส่งน้ำให้ผม
"ตัวไม่ร้อนแล้วนินา ยังปวดหัวอยู่รึป่าว"
"ไม่แล้ว"
"หมอมาดูอาการรึยัง"
"มาแล้ว"
"หมอสั่งอะไรไว้รึป่าว"
"ก็เหมือนเดิมอ่ะ"
"กินยาซะเดี๋ยวเตอร์จะได้เช็ดตัวให้"
"อื้มๆ" แล้วผมก็กินยา เตอร์ไปเตรียมผ้าแล้วก็น้ำมาเช็ดตัวให้ผม เตอร์ค่อยอๆถอดเสื้อผมออก เช็ดหน้า เช็ดตัวแล้วก็แผ่นหลัง แขน แล้วก็เอาแป้งมาทาก่อนที่จะใส่เสื้อตัวใหม่ให้ ใส่เสื้อเสร็จแว้ววววว
"นอนลงสิ"
"นอนทำไมอ่ะ"
"แล้วจะเช็ดยังไงหล่ะครึ่งล่างอ่ะ"
"เช็ดเองก็ได้เอาผ้ามา"
"อย่าดื้อ" แล้วมันก็จัดการถอดกางเกงผมแล้วก็เช็ดครึ่งล่าง แล้วก็ทาแป้ง (ห้ามคิดอะไรทะลึ่งนะ)
"เสร็จแล้ว"
"อื้ม" แล้วมันก็ขโมยหอมแก้มผมทีหนึ่ง
"ค่าจ้างเช็ดตัว"
"เตอร์ทำอะไรให้มันรู้เวลาและสถานที่มั้งได้ม๊ะ นี้มันโรงพยาบาล"
"ก็เตอร์รักของเตอร์นิ หอมไม่ได้รึไง"
"ไม่ได้"
"ก็หอมไปแล้วนิ จะให้หอมคืนมั้ยหล่ะ อ่าเสะ อ่ะๆๆๆๆ" แล้วมันก็ยื่นแก้มให้ผม
"ไปไกลๆเลยป่ะ" แล้วผมก็นอนหันหลังให้มัน แล้วเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีก จนพยาบาลเข้ามา
"หลับรึยังค่ะ เดี๋ยวให้น้องทานยาก่อนนอนด้วยนะค่ะ" พยาบาลพูดกับไอ้เตอร์เพราะเห็นผมนอนหันหลังให้อยู่แล้วก็เดินออกไป
"ฟ่า เตอร์รู้ว่าฟ่ายังไม่หลับ กินยาก่อน"
ผมยังนอนนิ่งอยู่ไม่ไหวติงใดๆทั้งสิ้น
"ฟ่า ลุกมากินยาก่อน"
"รำคาญจิงวุ้ย อะไรนักหนาเนี่ย เดี๋ยวก็กินเองแหละน่ะ "
"ถ้าฟ่าจะดื้ออะไรก็ดื้อไปนะ แต่ดื้อแล้วมีผลเสียต่อร่างกายอย่ามาดื้อ เตอร์ไม่ยอมหรอก อ่ะ กินยาซะ" แล้วมันก็ยื่นถ้วยยาส่งมาตรงหน้าผม
"พูดมากจริงเลย ผีเจาะปากมาพูดรึไง แล้วจะให้กินยากะอากาศรึไง น้ำมาสิ " แล้วมันก็ส่งน้ำให้ผม ผมกินยาเข้าไป
"จะเอาอะไรก็เรียกนะ เดี๋ยวจะนอนเฉยๆจะไม่มากวนใจแล้ว"
"ดี" ผมรู้นะว่าผมหงุดหงิดอ่ะ คือรู้สึกว่าตัวเองอยากนอนให้หลับไป เพราะมันจะปวดหัวอยู่ตลอด คือไม่อยากพูดคุยอะไรทั้งนั้นอ่ะ
คนที่ซวยก็คือไอ้เตอร์ที่ต้องมารองรับอารมณ์ผม (เค้าขอโทษนะตะเอง T T) แล้วไม่นานผมก็รับไปพร้อมกับอารมณ์หงุดหงิด
แล้วผมก็ตื่นมากลางดึก ด้วยอาการปวดฉี่ ค่อยๆลุกจากเตียงอย่างเบาๆ เบาๆ เบาๆ
"จะไปไหน" แทบสะดุ้งครับท่าน มันไม่ได้หลับนิหว่า
"ห้องน้ำ"
"แล้วทำไมไม่เรียก" มันเดินมาจับขวดน้ำเกลือให้ผม
"ก็เห็นเตอร์หลับนิ ฟ่าไม่ได้เป็นง้อยนะ เข้าห้องน้ำเองได้"
"รู้ว่าไม่ได้เป็นง้อย แต่ถ้ามันเกิดหน้ามืดลื่นล้มไปหล่ะ"
"เอ้า ออกไปสิ ยืนดูอะไรหล่ะ ไม่เคยเห็นคนฉี่รึไง"
"เคยเห็นมากกว่าฉี่ด้วย" ผมทำธุระในห้องน้ำสักพัก มันก็เรียก
"ฟ่า เสร็จยัง"
"แล้ว" แล้วมันก็เข้ามาจัดการพยุงผมไปที่เตียง
"ปวดหัวรึป่าว เดี๋ยวเตอร์ไปขอยาพี่พยาบาลให้"
"ไม่อ่ะ เตอร์ไปนอนเหอะ"
"แต่ตัวฟ่าร้อนนะ"
"ก็แอร์มันไม่เย็นนิ"
"นอนได้แล้ว"
"แล้วเตอร์หลับมั้งยังอ่ะ"
"ก็ยัง เห็นฟ่านอนพลิกไปพลิกมา ตัวก็รุมๆด้วย เลยไม่อยากนอน" โหน้ำตาแทบร่วง
"นอนเถอะฟ่าไม่เป็นไรหรอก"
"แต่ถ้าฟ่าเป็นอะไรต้องเรียกเตอร์นะ อย่าฝืนไว้รู้ป่าว"
"อื้ม" แล้วผมก็นอนมองหน้ามันจนหลับไป ตื่นมาอีกทีตอนเช้า คุณหมอนี่มาแต่เช้าเลยนะ คนกำลังหลับสบายๆ ฮ๋าๆๆๆๆ
"อรุณสวัสดิ์ครับ นอนหลับสบายไหมครับ" พอคุณหมอและพยาบาลเข้ามาไอ้เตอร์ก็ตื่นด้วยอาการงังเงีย
"สบายครับ" แล้วคุณพยาบาลก็วัดไข้วัดความดัน แล้วก็มาดูดเลือดผมไป
"ยังมีไข้นิดหน่อยนะครับแต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรนะครับ เดี๋ยวหมอขอดูผลเลือดอีกทีนะครับ น้องภูมิคุ้มกันไม่ค่อยแข็งแรงนะครับ ต้องดูแลตัวเองดีดีพักผ่อนเยอะๆออกกำลังกายนะครับเชื้อโรคต่างๆจะได้เข้าสู้ร่างกายไม่ได้นะครับ ดูอาการจากเมื่อวานร่างกายอ่อนเพลียมากนะครับ ความดันสูงด้วย พยายามอย่าเครียดนะครับ"
"ครับ"
"เดี๋ยวยังไงหมอขอดูผลเลือดก่อนนะครับ "
แล้วคุณหมอก็เดินออกไปพร้อมกับคุณพยาบาลแล้วก็เลือดของผม แงๆๆๆๆๆๆ
แล้วสักพักพยาบาลก็เข้ามา เปลี่ยนขวดน้ำเกลือพร้อมกับฉีดยา
"พี่พยาบาลคนสวยครับ"
"ค่ะ"
"ผมอาบน้ำได้ยังอ่ะ"
"เช็ดตัวก่อนดีกว่าค่ะ ยังมีไข้อยู่เลยนะ "
"พี่พยาบาลคนสวยครับ"
"ค่ะ"
"ผมทานอาหารปรกติได้ยังอ่ะ"
"ได้ค่ะ แต่อย่าเพิ่งทานอะไรที่มันรสจัดมากนะคะ ทานอะไรที่ย่อยง่ายๆไปก่อน "
"ครับ"
"มีอะไรเรียกพี่ได้ตลอดนะคะ"
"ขอบคุณครับ" สักพักอาหารเช้าก็มาพร้อมกับยาอีกเพียบ เห้อๆๆชีวิตฉันหนีไม่พ้นยาซะที
อาหารมื้อนี้ดีขึ้นมาหน่อย แต่ถ้าไม่ได้หมูทอดของไอ้เตอร์ช่วยชีวิตก็คงแย่อ่ะ
"หิวหรอ กินซะเกลี้ยงเชียว"
"อื้ม"
"หายปวดหัวยัง"
"หายแล้ว แต่เหมือนหัวมันยังไม่ค่อยโล่งอ่ะ เตอร์ไปหาอะไรกินเถอะ ฟ่าอยู่คนเดียวได้ กลับไปอาบน้ำอาบท่าป่ะ"
"ฟ่าจะเอาอะไรไหม เดี๋ยวเตอร์จะได้ซื้อมาให้"
"ซื้อหมูทอดมาก็ได้ ไม่ต้องทอดเองหรอก แล้วก็ขนม เตอร์กลับไปงีบที่บ้านสักตื่นป่ะ ฟ่ารู้ว่าเมื่อคืนเตอร์ไม่ได้นอน"
"อื้มๆๆๆๆ"
"เตอร์"
"ครับ"
"นั่งแท็กซี่ไปนะ ไม่ต้องขับรถไป เดี๋ยววูบ"
"จร้า" กินแล้วก็ต้องนอนสิ จะทำอะไรได้ไปมากกว่านี้ เห้อ การอยู่โรงพยาบาลนี้มันน่าเบื่อจริงเชียว
เปิดทีวีดูก็มีแต่ข่าว ข่าว ข่าว สักพักก็เที่ยง
"ยาก่อนอาหารค่ะ" พี่พยาบาลก็มาอีกแล้ว
"ครับ"
"อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิค่ะ ทานยาจะได้หายไวไว นี่ค่ะน้ำ"
"ขอบคุณครับ"
"คนเฝ้าไข้ไปไหนซะหล่ะคะ"
"กลับไปอาบน้ำที่บ้านอ่ะครับ" แล้วอาหารก็มา
"อ่ะ อาหารมาแล้ว ทานให้หมดนะคะ แล้วเดี๋ยวพี่จะเอายาหลังอาหารมาให้"
"ขอบคุณครับ สวยแล้วยังใจดีอีก"
"ค่ะ" แล้วพี่แกก็ยิ้มหน้าแดงออกไป ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
หมูทอด หมูทอด หมูทอด ช้านต้องการหมูทอดค๊าบบบบบบบบบ เมื่อเช้าไม่น่ากินจนหมดเร้ย เห้อ ไอ้เตอร์ก็ไม่มาซะที
ไปตั้งนานแล้วนะเนี่ย โทรศัพท์ก็ไม่มี ทนกินไปหน่อยแล้วกัน นั่งฝืนกินข้าวไปสักพัก พี่พยาบาลก็เอายาหลังอาหารมาให้
"ทานไปนิดเดียวเอง ไม่อร่อยหรอค่ะ"
"มันจืดอ่าครับ"
"อ่ะพี่เอาขนมมาให้" โอ้วสวรรค์ นางฟ้ามาโปรดจริงๆ ตาลุกวาวเป็นนนประกาย วิ้งๆๆๆๆๆ
"ขอบคุณครับ" ผมยกมือไหว้แล้วหยิบขนมมาทาน
"แล้วนี้ ยาหลังอาหารค่ะ"
"ขอบคุณครับ" ในขณะท่ผมกำลังทานขนมอย่างเอร็ดอร่อยนั้นเอง ไอ้เตอร์ก็เข้ามา
"ขอโทษนะ เตอร์เผลอหลับนานไปหน่อยอ่ะ "
"ไม่เป็นไร" แต่ถ้าไม่ได้ขนมพี่พยาบาลเมิงอาจจะโดนเหวี่ยงอย่างรุนแรง
"แล้วนี้ไม่เอาขนมที่ไหนมากินอ่ะ"
"พี่พยาบาลเค้าให้มา"
"แล้วทำไมเค้าถึงให้อ่ะ" เจ้าปัญหาจริงไอ้นี่
"เค้าบอกว่าฟ่าน่ารัก เลยซื้อมาฝาก"
"โม้" เอาอ่าสิกุโม้
"ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ"
"ต้องไปหยอดอะไรเค้าแน่ๆ"
"แล้วกินข้าวรึยังกินขนมเนี่ย"
"กินแล้ว"
"เตอร์ซื้อขนมมาเยอะเลยกินป่ะ ซื้อข้าวหมูทอดร้านพี่อ้อมาให้ด้วย กินเลยป่าว"
"เอาไว้ก่อนๆ ยังอิ่มอยู่ แล้วเตอร์อ่ะกินไรยัง"
"ยังอ่ะ ก็กะว่าจะมากินพร้อมฟ่า แต่รอข้าวร้านพี่อ้อนานอ่ะ คนเยอะ เลยมาช้าไปหน่อย"
"งั้นเตอร์กินเหอะ ฟ่ายังอิ่มอยู่"
"อื้มๆๆ มีบัวลอยน้ำขิงนะ เอามั้ย"
"ยังไม่เอา เตอร์เอาแปรงสีฟันมาให้ป่าว"
"เอามา"
"อยู่ไหนอ่ะ เดี๋ยวฟ่าหยิบเองก็ได้"
"เดี๋ยวเตอร์หยิบให้ จะเเปรงฟันหรอ"
"จะเอาไปขัดส้วมมั้ง"
"เอ้า เตอร์ถามดีดีนะ"
"แล้วคิดมั้งป่ะหล่ะก่อนจะถามอ่ะ แปรงสีฟันเค้าก็ต้องเอามาแปรงฟันสิ"
"โอเคๆเตอร์ผิด อ่ะ นี้ แปรง แล้วนี้ยาสีฟัน"
"ขอบใจนะ " แล้วมันก็ลุกมายกขวดน้ำเกลือ
"ไม่ต้อง กินข้าวเถอะ ฟ่าทำเองได้"
"แต่"
"เออน่ะ บอกให้กินก็กินเหอะ ดื้อจริงวุ้ย" ผมจัดการแปรงฟัน ล้างหน้า แล้วก็ถอดเสื้อผ้าเช็ดตัว อยากอาบน้ำใจจะขาด ถ้าไอ้คนขี้โวยวายไม่อยู่หล่ะก็เสร็จโจร อิอิ
"ฟ่า ทำอะไรหน่ะ"
"แปรงฟันอ่าสิ"
"นานไปไหม"
"ปุงปุ้งอยู่" แล้วผมก็ออกจากห้องน้ำ ก่อนที่ไอ้หนูจำมัยมันจะสงสัยไปมากกว่านี้
"แปรงฟันเปียกไปยันหัวเลยเนอะ"
"ก็ล้างหน้าล้างตามั้งดิ"
"ไหนบอกปุงปุ้งไง ทำไมไม่กดชักโครก"
"ก็ ก็" ก็โกหกง่ะหล่ะ
"อย่าดื้อให้มันมากนักนะ"
"รู้แล้วน่ะ ช่างจับผิดช่างสงสัยจริงนะ ก็แค่ล้างหน้าไม่ได้ไปฆ่าใครตายซะหน่อย" แล้วมันก็ส่ายหน้า ก่อนที่จะตักข้าวเข้าปาก แล้วก็ไม่พูดอะไรกับผมเลย
ผมลุกขึ้นจะไปหยิบกระเป๋าที่มันใส่ของมา แต่มันก็เอื้อมหยิบมาให้ผมซะก่อน ผมหายางมามัดผม แล้วก็เอาแป้งเด็กมาทาหน้า วิ้วๆๆๆๆ
ขนมเมื่อกี้ทำไมมันย่อยไวจังว่ะ เห้อ หิวอีกแระ
"หิวอ่ะ" ผมพูดลอยๆนะ ไม่ได้เจาะจงบอกใคร
"กินข้าวไหม" ผมพยักหน้า งึกๆๆ แล้วมันก็ไปเอาข้าวใส่จานพร้อมกับลากโต๊ะอาหารสำหรับคนป่วยมาให้ผม
"กินไม่ถนัดเลยอ่ะ สายน้ำเกลือเนี่ย " แล้วมันก็ดึงช้อนไปจากมือผม แล้วก็ป้อนให้ ฮ๋าๆๆๆๆ
"อ้าปากสิ" แล้วผมก็อ้าปากแล้วก็งับช้อนไว้ อิอิ แล้วผมก็มองหน้ามัน แล้วมันก็หลุดยิ้มออกมาแล้ว
"หร่อย"
"เห้อ มีเมียดื้อนิมันเหนื่อยใจจริงๆ"
"ยังไม่ใช่เมียซะหน่อย รูมเมทต่างหาก"
"อนาคตยังไงก็ต้องเป็นเมียอยู่ดีแหละน๊า"
"ก็ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตนี้มันปัจจุบัน"
"อะ อ้าปาก กินๆเข้าไป "
"ไม่เต็มใจป้อนกินเองก็ได้นะ"
"หาเรื่องอีกแระ"
"ก็แล้วแต่จะคิด" เตอร์ป้อนข้าวผมจนอิ่มแล้วก็ไปล้างจานผมนอนดูทีวีแล้วพยาบาลก็เข้ามาอีกแระ
"เดี๋ยวพี่ขอเปลี่ยนขวดน้ำเกลือนะคะ อ่าวมีเพื่อนอยู่แล้วคงไม่เหงาเเล้วนะ ขนมอร่อยไหมค่ะ"
"อร่อยมากครับ ซื้อที่ไหนหรอครับ"
"อ๋อ เพื่อนพี่เค้าทำหน่ะคะ"
"ฝากขอบคุณเพื่อนพี่ด้วยนะครับ อร่อยมากมากเลยครับ"
"แล้วเดี๋ยวพี่จะบอกให้นะคะ เอ ไข้ลดลงนิดเดียวเอง ปวดหัวรึป่าวค่ะ"
"ไม่แล้วครับ" แล้วพี่พยาบาลก็ออกไปข้างนอก บอกเพื่อนชีที่เดินผ่านไปว่าอะไรก็ไม่รู้อ่ะ แล้วก็กลับเข้ามา พร้อมเช็คความดัน
แล้วพี่พยาบาลอีกคนก็เดินเข้ามาพร้อมกับ เอาแผ่นแปะลดไข้แปะที่หน้าผาก
"มัดจุกน่ารักเชียวค่ะ" แซวอีก
"พี่พยาบาลคนนี้แหละค่ะ เจ้าของขนมอร่อยๆ"
"อ๋อ ขอบคุณนะครับ ฟ่ากินจนเกลี้ยงเลยครับ อรน่อยมากมาก"
"ค่ะ เดี๋ยวจะทำมาให้ชิมอีกนะคะ"
"จริงป่าว"
"จริงค่ะ"
"พยาบาลที่นี้ทั้งสวยทั้งใจดีเลยนะครับ"
"พูดแบบนี้เดี๋ยวพี่ลางานรีบกลับไปทำขนมดีกว่า" ฮ่าๆๆๆๆๆ
"เสร็จแล้วค่ะ พักผ่อนนะคะ มีอะไรก็กดเรียกพี่ได้"
"ขอบคุณครับ" พอพี่พยาบาลเดินออกไป
"แบบนี้นี้เอง ถึงได้ขนมมากิน"
"ความสามารถเฉพาะตัว"
"เก่งจร้าเก่ง แม่คาสโนวี่ Pyไม่เป็น ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ" ไอ้นี่นิกวนประสาท
"ใครบอกไม่เป็น รู้อยู่แก่ใจตัวเองยังเคยโดนเลย"
"เออจริงด้วย"
"มองทำไม" มันมองผมแล้วอมยิ้มทำตาเยิ้มๆ น่ากลัวอ่ะ
"ก็ฟ่าน่ารักนิ "
"เพิ่งรู้รึไง"
"รู้ตั้งนานแล้ว ขอพิสูจน์ความน่ารักหน่อยดิ "
"ไม่เอา ออกไปเลย นี่มันโรงพยาบาลนะเว้ย ออกไป" ผมเอามือดันหน้ามันไว้ แล้วมันก็หอมมาที่ฝ่ามือ
"แค่มือก็ยังดีว่ะ "
"ชิส์"
กลางดึก ผมพลิกไปพลิกมาเพราะยังนอนไม่หลับ สงสัยนอนมาทั้งวัน
"เตอร์"
"ครับ จะเอาไร"
"ป่าว ทำไมยังไม่นอน"
"ก็ฟ่ายังไม่หลับเตอร์จะนอนได้ไงอ่ะ"
"เตอร์"
"หึ"
"ถ้าสมมุติ คืนนั้นฟ่าตายไปแล้ว เตอร์จะทำไง"
"เพ้อเจ้อหน่ะ นอนๆๆๆๆ"
"ฟ่าอยากรู้จริงๆมันก็แค่เรื่องสมมุติ"
"ก็คงทำอะไรไม่ถูก อาจจะโวยวายจนเสียสติแบบในละครมั้ง"
"เตอร์"
"อื้มมม"
"ถ้าสมมุตวันข้างหน้าไม่มีฟ่าแล้วเตอร์จะมีใครอีกไหมอ่ะ"
"ไม่รู้ตอบไม่ได้ เพราะไม่เคยคิดจะมีใครใหม่ ถ้าไม่มีฟ่า เตอร์ยังไม่รู้เลยว่าจะอยู่ต่อไปได้รึป่าว"
"เตอร์"
"อืม"
"ขอโทษนะที่เมื่อวานฟ่าพูดจาไม่ดีใส่เตอร์อ่ะ ทั้งๆที่เตอร์ทำเพื่อฟ่า"
"เตอร์ไม่เคยโกรธฟ่าหรอก สิ่งที่ฟ่าทำมันน้อยมากถ้าเทียบกับสิ่งที่เตอร์ทำผิด เตอร์เป็นห่วงฟ่านะ สิ่งที่เตอร์บังคับให้ทำเพราะเป็นห่วง"
"อื้มมมม ขอบคุณนะ ง่วงแล้ว ฝันดีนะ"
"ครับฝันดีครับ คนสวยของเตอร์" ไอ้บร้าเขิลนะวุ้ย
แล้วพี่พยาบาลรอบดึกก็มา เอาน้ำเกลือออก เย้ๆๆๆ เป็นไทยเเว้ว :z2:
"ปวดหัวไหมค่ะ"
"ไม่ครับ"
แล้วพี่พยาบาลก็ออกไป ไม่มีสายน้ำเกลือแล้ว อาบน้ำได้แล้วมั้ง ผมค่อยๆย่องๆเข้าห้องน้ำ ถอดเสื้อผ้า แล้วก็เปิดฝักบัวอ่อนที่สุดแล้วค่อยๆอาบน้ำ
เป็นการอาบน้ำที่เงียบมาก ผมนั่งยองๆอาบเพื่อไม่ให้เสียงน้ำที่ตกลงพื้นมีเสียงดัง เหมือนกำลังลักลอบทำอะไรที่ผิดกกหมายอยู่เลยอ่ะ
การอาบน้ำเสร็จสิ้นลง เพราะใช้เวลาได้ไม่มาก ทาแป้งแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าตัวใหม่ แล้วก็เปิดประตูออกไป
คุณพระช่วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
หนีไม่รอดแล้ว :z1:
-
บวกหนึ่งให้เตอร์ก่อน หลังจากที่โดนลบร้อยไปกับสี่ห้าตอนก่อน
ส่วนนุ้งฟ่าให้บวกพันเลยจ้า
แล้วคุณพระช่วยทำไม เกิดอะไรขึ้น ตื่นเต้นๆ
-
คุณพระช่วย เจอสายตรวจ คอปเตอร์ ออกลาดตะเวน 24 ชม. ทำตาขวางใส่ :m20:
+1 ให้นุ้งฟ่า :L2: เยี่ยมไข้ ( ย้อนหลัง ) รักษาสุขภาพนะครับ คนน่ารัก ( ของใครหว่า ) หึ หึ หึ ....
-
กอดฟ่า 1 ทีพร้อมดอกไม้เยี่ยมไข้ :กอด1: :L2:
ทีหายไปเพราะมัวแต่ไปนอนเล่นที่โรงพยาบาลนี่เอง :เฮ้อ:
แต่ก็ช่างเป็นคนไข้ที่ดื้อจริงๆ :m16:
งั้นตอนนี้ขอแอบปันใจไป +1 ให้เตอร์นะ ในฐานะที่ประพฤติตนเป็นคนเฝ้าไข้ดีเด่น o13
รักษาสุขภาพนะจ้ะ :bye2:
-
คุณพระช่วยอะไรอะ :sad4:
รีบมาต่อนะ
:call:
-
เจอเตอรใช่ไหม
อยากรู้ๆ
+ 1 นะคะ
-
คุณพระช่วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
กรี๊ดดดดดดดด!
ค้างง่ะ :a5:
-
เจอคุณหมอชัวร์ ฮาฮา ไม่รอดละฟ่า
-
เสร็จแน่ ฟ่าเอ๋ย เตอร์จัดหนักเลยนะครั้งนี้
แต่ฟ่าดูแลตัวเองหน่อยจิ่ รักษาสุขภาพตัวเองให้ดีๆ
พักผ่อนให้มากๆนะ อย่าฝืนร่างกายตัวเองนัก
ฟ่าต้องอยู่กับเตอร์ไปจนแก่จนเฒ่าเลยรู้มั๊ย
-
คุณพระช่วย !! สามียืนอยู่หน้าห้องน้ำ หุหุ
+1 ให้นู๋ฟ่าคนสวยยย
-
เชื่อป่ะ ว่าถ้าเตอร์หยิบอายไลเนอร์ไปให้พร้อมกับกระเป๋าตังค์นุ้งฟ่าจะไม่เหวี่ยงขนาดนี้ 5555+
+1 รอลุ้นว่าคนป่วยแสนดื้อจะโดนอะไร!
แต่ตอนนี้มาให้พี่ฟัดๆก่อน อิอิ :man1:
-
ดื้อเจงๆๆเลยคนสวยยยยยยย มันน่าจับตีน่ะ
ปลื้มลูกเขยอ่ะ 55555555
เตอร์ดูแลดีมากๆๆๆ สมกับที่วางใจให้ไปดูแล อิอิ
เขิลล่ะเว่ๆๆ เจอสามีชมให้เนี่ย อิอิ
แอบไปอาบน้ำอีก สุดๆๆเลย ดื้อไม่มีใครเกิน ออกมาเจอหมอไใ่ก็พยาบาลชัวเลย สมๆๆ
แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ :L1: :laugh:
:L2: :L1: :3123:
-
ฮ่าๆ ชีวิตนี้ช่างมีสีสันอะไรจะปานนี้
มาอ่านแล้วก็จากไป ฮ่าๆๆๆๆๆ ต่อ :laugh:
-
+1
:m20:
รีบมาต่อด่วนนะจ๊ะคนสวย :กอด1:
คิดถึงๆๆๆๆๆๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
...สงกรานต์ หนุ่มๆบ้านนี้ไม่พากันไปเที่ยวที่ไหนเหรอจ๊ะ
...ช่วงป่วยมันก็เหมือนเป็นช่วงที่ มีเวลาใกล้ชิดกัน ดูแลกันและกันนะ คิดซะว่าเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสนะ
...คนป่วยขาวีน นะเนี่ย เอาแต่ใจสุดๆๆ แอบอาบน้ำยังไงก็ไม่รอดพ้นสายตา คนเฝ้าไข้พิเศษไปได้หรอก :laugh:
-
:m20:งานเข้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา o13
-
คนป่วยนี่ปกติต้องอ้อนๆไม่ไช่เหรอ แต่คนป่วยคนนี้นี่ ดื้อแล้วก็แอบโหดใส่คนดูแลตลอดๆ อิอิ...แต่น่ารักดี
แล้วนี่แอบอาบน้ำแบบนี้เตอร์จับได้ชัวร์
-
ดื้อตัวแม่ มอบโล่เลยดีมะเนี่ย
คนเราอะ มันจะเห็นว่ารักกันขนาดไหนก็ยามทุกข์ยากนี่แหละ รักกันไปตลอดๆนะคะ :L2: :L1:
-
คนป่วยค้า แอบดื้อนะนี่ น่าให้รูมเมทจับฉีดยาให้หายซ่าจริงๆ โฮะๆ กอดดดดดด :man1:
-
นุ้งฟ่า
อยากอ่านถึงตอนนี้ เร็วๆอ่ะ
ตอนที่..ฟ่ายอมเป็นเมียเตอร์ อีกครั้ง
แล้ว เตอร์ก็
..อ่ะจึ่ง จึง จึ๊ง..
นุ้งฟ่าสำเร็จ เสร็จไอ่หมูแดง
ใจจด ใจจ่อ รอตอนนั้นมั่กๆ
จุ๊บๆๆๆ ฟ่า&เตอร์
-
แอบดื้ออีกแล้วนะ
แต่น่ารัก
มาต่อไวไวนะ
:z2:
-
นุ้งฟ่าล้มหมอนนอนเตียงเลยเหรอเนี่ย ตกลงเปื่อยเพราะเครียดตอนอ่านหนังสือสอบ หรือเพราะสะมีจ๊ะ o22
ดีนะมีน้องเตอร์เป็นคนดูแลไข้ มีหมูทอดมาเอาใจคนเปื่อยด้วย (แต่แอบโดนเหวี่ยงซะงั้น หุหุ)
นุ้งฟ่าดื้อเหมือนกันนะเนี่ย มีแอบสะมีไปอาบน้ำ จะโดนไรป่ะเนี่ย
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
ฟ่า หาเรื่องโดนกดอีกแร่ะ
บอกไม่ให้อาบน้ำ ยังจาอาบอีก
ขอให้ได้ ขอให้โดน
555 :laugh:
-
นุ้งฟ่า สวย แรง แพง และดื้อมากกกกกก
เตอร์ทนๆหน่อยนะ คนสวยเค๊าป่วย ก็หงุดหงิดงี้แหล่ะ
ไม่รู้จะเหวี่ยงใครก็เหวี่ยงใส่สามี เอ๊ย รูมเมท
อีกไม่กี่วันก็ 3 ดือนแระ อิอิ (3 เดือน มันมีอารายเหรอ เหอๆ)
กอดนุ้งฟ่าด้วยความคิดถึง :กอด1:
ให้เตอร์ :L2: ที่ดูแลว่าที่ภรรยาเป็นอย่างดี นะจ๊ะ
-
คนป่วยดื้อ หลายน่าฉีดยาเเท้ๆ
-
หมอเตอร์จัดการด่วน!!!
-
ขอกอดให้กำลังใจเตอร์หน่อยนะ
เตอร์คนไม่สบายก็อย่างนี้แหละ
รักเขาแล้วนิก็ตามใจเขาหน่อย
หายแล้วค่อยจัดการที่หลัง555
:laugh: :laugh: :laugh:
-
มารอนุ้งฟ่าอ่ะ
-
มาแร้วๆๆๆๆๆๆ
ประเทศไทยสามฤดูใน1วันอีกแล้วค๊าบบบบบ
ยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ
ด้วยความปราถณาดีจาก นุ้งฟ่า อิอิ กอดๆๆๆๆ
คุณพระช่วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"อุย" ความสดชื่นจากการอาบน้ำหายไปในทันที เหมือนเหตุการณ์ในอดีตย้อนกลับมาอีกครั้ง
ชายฉกรรณ์ยืนกอดอกอยู่เบื้องหน้า สายตาจ้องมองอย่างดุดัน จากเม็ดน้ำถูกแทนที่ด้วยเม็ดเหงื่อ
ได้แต่นึกในใจ เอาไงดีว่ะกรู โอย ทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ ทำเนียนๆไปแล้วกัน "ละเมอ"
ผมทำเป็นละเมอ หรี่ตาลง แล้วเดินเลี่ยงคนตรงหน้าเพื่อจะเดินไปที่เตียง
"เดี๋ยวก่อน ไอ้จุก" มันดึงผมที่ผมมัดจุกไว้
"โอ๊ยๆๆ เจ็บนะ"
"อ่าวตื่นแล้วหรอ"
"อื้มๆๆตื่นเดะ ก็ดึงซะเจ็บขนาดเนี่ย มาดึงผมฟ่าทำไมเนี่ย อ้าว...แล้วฟ่ามายืนตรงเนี่ยได้ไงเนี่ย เห้ยมาได้ไงอ่ะ"
"ไม่ตลกเลย"
"เห้ยบ้า ตลกเดะ ตลกจะตาย นอนอยู่ดีดีมายืนตรงนี้ได้ไงไม่รู้ เนอะ ตลก ฮ๋าๆๆ"
"จะบอกว่า ละเมอว่างั้น"
"เออ ใช่ๆๆ ละเมอ สงสัยละเมอแน่เลย ง่วงอ่ะ นอนกันเหอะนะ ง่วงแล้ว"
"ขึ้นไปนั่งบนเตียง" ผมขึ้นไปนั่งบนเตียงอย่าว่าง่าย ไอ้เตอร์หยิบผ้าขนหนุมาเช็ดหน้าให้
มันทำหน้านิ่งมาก นิ่งจนทุกอย่างน่ากลัว
ผมเลยพูดอะไรสักอย่างดีกว่าเพราะถ้าอยู่แบบนี้ไปนานๆ ผมคงจะอกแตกตายแน่นอน
"เตอร์ เออ คืออออ"
"ถอดเสื้อออก" ผมมองหน้ามันแล้วทำตาปริบๆ ให้เค้าถอดเสื้อทำไมหรอ นี่มันโรงพยาบาลนะเดี่ยวใครมาเห็นง่ะ
"ถะ ถะ ถอดทำไมง่ะ" เตอร์ถอดเสื้อผมออก แล้วก็เอาผ้าเช็ดตามตัว แล้วก็เอาเสื้อตัวใหม่มาใส่ให้
"ลงมา" เตอร์ให้ผมลงมาจากเตียง ทันทีที่ผมเท้าสัมผัสพื้น เตอร์ก็ถอดกางเกงผมทันที
"เห้ยย"
"อยู่เฉยๆๆ" เตอร์เช็ดตัวให้ผมแล้วก็ใส่กางเกตัวใหม่ให้ "ขึ้นไปนั่งบนเตียง" สั่งจังเลย ไม่ใช่ลูกเมิงนะโว้ยยยยยยย
เตอร์แกะผมจุกออกแแล้วค่อยๆเอาผ้าขนหนูมาเช็ดผมที่เปียกชื้นให้ผม
"เตอร์" ผมเรียกเตอร์เบาๆ มันทำเป็นไม่สนใจ เช็ดผมต่อไป ผมเรียกเบาๆอีกครั้ง
"เตอร์"
"เตอร์"
"เตอร์"
"จะพูดอะไรก็พูดสิ" ผมนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงหันหน้าเข้าหาเตอร์ เตอร์ยืนเอาผ้าขนหนูเช็ดผมให้
ผมมองตาคนตรงหน้าที่มุ่งมั่น แต่ภายในใจคงจะโกรธผมอยู่ไม่น้อย
ความห่วงใยที่ผ่านออกมาจนผมสัมผัสได้มันช่างวิเศษเหลือเกิน
ผมกำลังทำให้คนที่ผมรักและคนที่ห่วงใยผมมากกำลังเสียใจกับความดื้อรั้นของผม
น้ำตาค่อยๆไหลออกมาเป็นทาง
"ฟ่า ร้องไห้ทำไม ฟ่า ฟ่า ฟ่าได้นยินเตอร์ป่าว ร้องไห้ทำไม ปวดหัวหรอ " ท่าทางที่ตกใจ เหมือนกระต่ายตื่นตูม
ยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิดมากขึ้น ผมสวมกอดคนตรงหน้า เตอร์เอามือลูบหัวผมเบาๆ แล้วพยายามจะออกจากอ้อมกอด
แต่ผมฝืนไว้แล้วกอดเตอร์แน่นขึ้น
"ฟ่าเป็นอะไรไหรบอกเตอร์สิ" ผมค่อยๆคลายกอดออกแล้วมองหน้าคนตรงหน้า เตอร์ค่อยๆเอามือปาดน้ำตาจากแก้มของผม
"ขอโทษนะ" เสียงสะอื้นที่ผมเปล่งออกมา มันทำให้คนตรงหน้าอมยิ้ม แล้วก็เอามือมาขยี้หัวผม
"ไอ้ลูกแมวจอมดื้อ"
"งืออ เดี๋ยวผมยุ่ง"
"วันหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ"
"อื้ม"
"สัญญา"
"อื้มรู้แล้ว"
"แล้วถ้าวันนี้นอนไปทั้งๆที่ผมยังชื้น เสื้อผ้ายังชื้น แล้วก็แอร์เย็นๆแบบนี้ ไม่คิดหรอว่าไข้มันจะกลับ"
"ถ้าคิดแล้วจะทำหรอไงหล่ะ"
"ฟ่า ถ้าฟ่าไม่รักตัวเองเตอร์ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะถ้าฟ่าจะดื้อ แต่ฟ่ารู้ไหมว่า มีอีกหลายคนที่รักฟ่า ถ้าฟ่าเป็นอะไรไป คนเหล่านั้นจะเสียใจแค่ไหน"
"แล้วใครหล่ะคนเหล่านั้นอ่ะ"
"ก็พ่อแม่แล้วก็น้องไง ไหนจะคุณยายแล้วก็คนอื่นๆอีก"
"แล้วคนนี้อ่ะ" ผมชี้ไปที่มัน
"คนๆนี้คงอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีคนๆนี้" มันชี้มาที่ผม ไอ้บร้า เขิลนะเว้ย
"เอาหูมาใกล้ๆจะบอกไรให้" เตอร์ทำคิ้วขมวด แต่ก็เอียงหูมาใกล้ๆผม "ขอบคุณนะ" แล้วผมก็หอมแก้มมันไปทีนุง ฮ่าๆๆๆๆๆ
"มันเอียงอ่ะ"
"อาหล่ะ"
"ก็แก้มมันเอียงอ่ะ ต้องหอมอีกข้างหนึ่ง" เตอร์เอียงแก้มอีกข้างให้ผม ผมก็หอมไปอีกข้างหนึ่ง
"หายเอียงยัง"
"หายแระ นอนได้แล้วครับ" ผมล้มตัวลงนอน เตอร์ห่มผ้าให้ ก่อนที่จะพาตัวเองไปนอนที่โซฟา ผมนอนมองหน้าเตอร์ เตอร์ก็มองหน้าผม
เราต่างมองหน้ากันและกัน ก่อนที่ผมจะค่อยๆหลับตาลงจนหลับไป
ตื่นมาคุณหมอก็มาดูอาการครั้งสุดท้ายแล้วก็อณุญาติให้กลับบ้านได้
เตอร์จัดการเรื่องยา เรื่องค่ารักษาพยาบาล กว่าจะเสร็จก็เล่นเอาบ่ายๆ
ผมก็ได้แต่นอนรอ แล้วก็ รอ สุดท้ายก็ได้กลับบ้านซะที เห้อออออออ
เมื่อถึงบ้านผมก็ล้มตัวลงนอนบนโซฟา ยังรู้สึกเพลียๆนิดหน่อย ท่าทีเหมือนจะหลับ
"ฟ่าถ้าจะหลับก็ไปนอนในห้อง"
"อื้ม ลุกไม่ไหวอ่ะ อุ้มหน่อย"
"อ้อน"
"ไม่ได้หรอ"
"ได้แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน"
"อะไรอ่ะ" มันทำสายตาเจ้าเล่ห์ ผมก็รู้แล้วว่ามันหมายถึงอะไร นี่เมิงจะฉีดยาช่ายม๊ะไอ้หื่น เพิ่งหายนะโว้ยยยยย
"หึหึ"
"โอเค ไปเองก็ได้" ผมลุกเข้าไปนอนในห้อง โอ้วววที่นอนนุ่มๆของช้านนนคิดถึงมากก สักพักเตอร์ก็เดินเข้ามา
ผมแกล้งหลับ เตอร์เอามือลูบหัวผมเบาๆ แล้วเอามือแตะที่หน้าผาก
"อย่าเป็นอะไรไปอีกนะ แค่นี้หัวใจเตอร์ก็แทบจะสลายแล้ว" โอ้ยยยน้ำเน่ามว้ากกกกก แต่ก็ชอบ
แล้วมันก็ค่อยๆกดปลายจมูกมาที่แก้มผมเบาๆ ขยับผ้าห่มให้สูงขึ้นแล้วก็เดินไปปิดไฟ ก่อนที่จะออกจากห้องไป............
มาสั้นไปหน่อยนะค๊าบบบบบบบบบบบ
แต่ก็ดีกว่าไม่มาเนอะ อิอิ
ยังไง ตอนหน้าจะจัดมาเป็นตอนๆเนอะ จะได้ไม่ค้างๆคาๆกัน
รักทุกคนค๊าบบบบบบบบ
-
^
^
จิ้ม ฉึก ฉึก นุ้งฟ่า อิอิ :z1:
มานิดนุงก้ยังดีเนอะ คิคิ
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย ขอบอกว่าตอนนี้หวานมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เอิ๊กกกกกกก
ถูกจายเป็นที่สุดเลยค่าาา ฮ่าาาาาาาาา
เหนม่ะบอกแล้วนุ้งฟ่าเจ้าเล่ห์ อิอิ โถ่มาเถียงเขา เชอะส์
แต่ก็เจ้าเล่ห์แบบน่ารักๆอ่ะ อิอิ
เตอร์ขาาา ขอบอกน้ำเย่ามว๊ากกกจิงๆๆ แต่ก็เชือว่ามันออกมาจากใจเตอร์อ่ะ เน๊อะ คุนลุกเขย ฮี่ๆๆๆๆๆๆ :L1:
รักกันนานๆๆๆเน้อออ อย่ามา มาม่า ให้เห็นอีกล้าาาาา
ปล.จุ๊ฟฟฟฟ ขอบคุณลูกสาวที่เขียนให้อ่านก่อนนอน จะได้ฝันดี อิอิ
ร้ากกกกกที่สุดด เลย ^^ :L2: :3123:
-
:o8: :o8:
-
สั้นนนนนนนน
ตอนต่อไปมาเร็วๆนะ
:call:
-
" ลูกแมว " นึกภาพออกเลย :z2:
+1 ให้นุ้งฟ่า ตอนนี้ถึงสั้นแต่ก็หวานนะครับ คนดี :กอด1:
-
:-[
น้องฟ่าสั้นก็ไม่ว่าอะไร
แต่ขอให้มาบ่อยนะ
อย่าดื้อนักนะ
ปล.อิจฉาเนอะเวลาเราป่วยไม่เห็นมีคนมาเอาใจเลย :เฮ้อ:
รักเตอร์+ฟ่า
-
ลูกแมวจอมดื้อ เตอร์เรียกน่ารักดีจัง
ลูกแมวฟ่าอย่าดื้ออีกนะ เดี๋ยวไม่สบาย น้องเตอร์เค้าจะหัวใจสลา...........ย :z2:
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
...ถ้าตัดนิสัยบื้อๆ คิดไม่ทันคนอื่นของน้องเตอร์มันออกไปซะบ้าง มันก็น่ารักนะดีนะ แต่คนเราถ้าสมบูรณ์ทุกอย่างก็ไม่ใช่คนแล้ว
...มุมป่วยนี่คุณนายก็ขึ้อ้อนเนอะ อ่านตอนนี้ได้เห็นมุมที่แตกต่างไปของแต่ละคน น้องเตอร์ก็ได้เห็นมุมที่จริงจัง และใส่ใจ :n1:
-
คิดถึงฟ่าจัง :กอด1:
+1 ให้เตอร์ก่อนลืม o13
ตอนนี้ขอนอกใจฟ่าอีกตอนก็แล้วกันนะ ก็แหม...ความห่วงหาของเตอร์มันโดนใจจริงๆ :o8:
แถมฟ่าก็ดื้อจริงๆ ด้วย เกิดไข้กลับขึ้นมาก็แย่นะซิ :angry2:
-
คิดถึงนุ่งฟ้าครับ
ตอนนี้น่ารักมากๆๆเลย
ขอนอกใจนุ่งฟ้าอีกคนนะ
เตอร์เป็นห่วงได้น่ารักมั่กๆๆๆ
นู๋ฟ้าก้อดื้อซะ
คิดถึงนะคราบบบบบ
-
หวานกันแบบนี้ชอบนะ
อยากให้อยู่กันแบบน่ารักแบบนี้ตลอดไปเลย
เพราะงั้นฟ่ารอเตอร์เรียนจบก่อนแล้วค่อยไปเรียนต่อพร้อมๆกันเนอะ
-
ละเมออาบน่ะเหรอ เตอรืโกะรเลย
-
หวานกาฉูดดดดดดดด
ดีแล้ว นุ้งฟ่า
น้องเตอร์จะได้สมหวังทำรัก ซะที
ขอบคุณคร้าบบบ
-
แหม ทำไปได้ ละเมอ ฮ่าๆๆๆ :m20: :m20:
-
ดื้อเนอะ คนสวยเนี่ย :m16:
จะทำอะไรก็คิดถึงคนที่เค้ารักเราให้มากๆเนอะ (บอกผ่านไปถึงเตอร์ด้วย)
ดูแลกันและกันอย่างนี้ตลอดไปนะคะ
ปล. ไอ้ละเมอเนี่ย คิดได้เนอะ :laugh:
-
คะแนนเตอร์ กระดึ๊บๆ ขึ้นเรื่อยๆ ฮี่ๆ กอดดดดดดด
-
เอ้า ก็คนมันละเมอนินา ไม่เคยละเมอกันอ่าจิ ฮ๋าๆๆๆๆ
-
เป็นพี่ก็ไม่เชื่อว่าละเมอ =3="
หมอเตอร์ !!! จ๊อด ~ มาก
-
มาสั้น ๆ เพราะนุ้งฟ่าชอบอะไรสั้น ๆ อ๊ะเปล่า อิ อิ
-
โดนจับได้ยังมาเนียนว่าละเมอซะงั้นอ่ะ...555
ส่วนเตอร์นี่เป็นหวานซะมดขึ้นเลย เชื่อแล้วว่ารักมากกกกก อิอิ o13
-
ไอ้จุก น่ารักอ่ะ :กอด1:
เนียนละเมอ 555 ทำไปด้าย
เตอร์ดูแลรูมเมท (เหรออออออ ) ดีมาก
ให้คะแนนเตอร์ เต็มสำหรับตอนนี้
ส่วนคนสวย ไม่ให้ เพราะดื้อมากกกกกกกก
-
ขอกอดเตอร์ทีนะ :-[
ฟ่าคงไม่ว่ากัน
ปล.ฟ่าถ้าว่างมาต่อได้แล้วนะ :z13:
:m32:
-
:z13:น้องฟ่ากับมุกละเมอ :m20:
+1 นะคะ
-
ดันๆๆๆๆ
ปัดกวาดเช็ดถูบ้านลุกสาววว อิอิ
หยักไย่แอบขึ้นเล็กน้อย :jul3: :L1:
-
ตอนนี้เชื่อแล้วว่าเตอร์รักฟ่ามาก อย่าทำให้ฟ่าเสียใจอีกล่ะกัน :z2:
-
อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่เตอร์มีให้ฟ่าเลย ขนาดฟ่าใช้ตัวอักษรแทนคำพูด ยังรู้สึกได้ขนาดนี้
ฟ่าโชคดีนะที่มีเตอร์อยู่ข้างๆ เวลามีอุปสรรคปัญหาอะไร ขอให้นึกถึงช่วงเวลานี้ไว้นะ
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ :กอด1:
-
น่ารักจังเลยทั้งสามีทั้งภรรยา :-[
-
สวัสดีคะ น้องอัลฟ่าผู้น่ารัก ได้ติดตามอ่านเรื่องของน้องอัลฟ่ากับน้องคอปเตอร์
มาตลอดแต่ไม่มีโอกาสได้เข้ามาโพสต์เลย เพราะสมัครไม่ได้สักที พึ่งจะสมัครได้นี่ละ
จากการที่ได้ติดตามอ่านมา ขอบอกว่าเรื่องของน้องทั้งสองน่ารักมากๆ อ่านแล้วก็มีความสุข
ทำให้ยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ ตามไปด้วยและได้ข้อคิดดีๆ หลายอย่าง ขอบคุณมากนะคะ
ที่นำเรื่องราวดีๆ มาแบ่งบันกัน ยังไงก็จะขอเป็นกำลังใจให้เสมอ รักกันมากๆนะคะ
**มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ คิดถึงแล้วละ**
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
:z13: :z13: :z13:
:z13: :z13:
:z13:
-
มาแร้วค่ะ
มีคนไปบ่นเลยต้องมา ฮ่าๆๆๆๆ
หลังจากที่ผ่านเรื่องราวร้ายๆมามากมาย จนวันนี้ต้องเข้าสู่วัยทำงานเเย้ว
ผมขอเล่าเรื่องชีวิตวัยทำงานเลยแล้วกันนะครับ
ช่วงนี้อากาศเอาแน่เอานอนไม่ได้ รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ
***********************************************
**********************************************
วันนี้เป็นวันแรก ของการทำงานประจำของผมครับ
หลายๆคนคงคิดว่า ไอ้เตอร์มันจะยอมให้ไปทำหร๋อ มันหวงของมันขนาดนั้น
ผมเองยังคิดเร้ย ครั้งแรกที่บอกมันเรื่องนี้ มันบอกว่า "ตามใจสิ" แปลกวุ้ย อิอิ ผมก็เลยตัดสินใจว่าจะลองทำดูสักตั้ง
เพราะถ้าเตอร์เปิดเทอมผมอยู่บ้านคนเดียวคงเหงาแน่ๆเรย ก็เลยตัดสินใจทำงาน
"นอนได้แล้วมั้ง พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้านะ"
"อื้ม อีกแปป"
"เดี๋ยวเตอร์อาบน้ำเสร็จออกมา ปิดคอมเลยนะ "
"จร้า ดุจังวุ้ย มีลูกขอตัวนะ"
"จะมีลูกได้ไง แม่มันไม่ยอมให้ผสมพันธ์" ไม่น่าเลยเรา
"ไปอาบน้ำไป๋" ผมก็นั่งเล่นคอมไปอีกสักพักจนมันอาบน้ำเสร็จ ผมก็อาบน้ำต่อ เสร็จเเล้วก็ออกมาเตรียมของสำหรับวันพรุ่งนี้
"เดี๋ยวพรุ่งนี้เตอร์ไปส่งนะ"
"รถมันจะติดอะสิเตอร์ตอนเช้าอ่ะ "
"นั่งบีทีเอสไปส่งก็ได้"
"จะไปจริงอ่ะ"
"อื้ม"
"แน่"
"แน่สิ"
"งั้นก็ตามใจ ไปนอนแล้วนะ กู๊ดไนท์"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"ใส่เสื้อด้วยนะ ตอนนอนอ่ะ"
"ค๊าบ" แล้วผมก็ยิ้มหวานๆให้มันทีนุง ก่อนจะเข้านอน ตื่นมาตอนเช้าก็ไม่เห็นเตอร์แล้ว สงสัยจะออกไปซื้ออาหารเช้ามั้ง
ผมเลยเปิดตู้เย็น ค้นหาของที่จะมาทำมื้อเช้านี้ เพื่อเตอร์จะออกไปซื้อแค่ขนม
ในนณะที่กำลัง วุ่นวายอยู่กะของในตู้เย็นเตอร์ก็กลับมาพอดี
"ไปไหนมาอ่ะ"
"เซเว่น จะทำกับข้าวหรอ"
"อื้ม เตอร์ซื้อไรมามั้งอ่ะ"
"อ่ะ ดูเอา เดี๋ยวเตอร์ทำเองดีกว่า ฟ่าไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ จะได้ไม่เสียเวลา"
"ฟ่าทำเองก็ได้ เหลือเวลาอีกตั้งเยอะ"
"กว่าจะเอาน้ำทำผมแต่งตัว ไปเหอะ เดี๋ยวเตอร์ทำเอง นะ"
"อื้ม น่ารักจัง เสียดายไม่มีแฟนเนอะ"
"อื้ม ใช่ น่าสงสารไม่มีใครให้เอา" หาเรื่องเข้าตัวอีกแระกรู
"ไปอาบน้ำดีกว่า"
อาบน้ำเสร็จผมก็มานั่งเช็ดหัวที่โต๊ะอาหาร พร้อมกับดูบั้นท้ายพ่อครัวที่กำลังวุ่นอยู่กับของบนเตา ฮ่าๆๆๆๆ
"เสร็จยังเนี่ย หิวจะแย่เเระ"
"จะทานทั้งชุดเนี่ยหรอเทอ เดี๋ยวก็ไม่ได้ทานแค่ข้าวหรอก" ผมนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวกะผ้าเช็ดหัว
คนกันเอง จะให้ใส่สูทผูกไทด์รึไง
"ทำไมอ่ะ"
"มันก็ทำให้เตอร์อยากทานฟ่ามากกว่าทานข้าวอ่าสิจ้ะ"
"หื่น ไปดีกว่า ออกมาต้องเสร็จนะ "
"จร้า" ในขณะที่ผมแต่งตัวอยู่ในห้องนอน พ่อครัวก็เดินเข้ามาในห้อง
"กับข้าวเสร็จแล้วนะ"
"จ้ะ เตอร์ไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวได้ทานข้าวพร้อมกัน"
"จร้า"
"ฟ่า"
"ว่าไง"
"หาเสื้อผ้าให้เตอร์ด้วยนะ "
"อื้มๆหาไว้เเล้ว" แล้วมันก็เข้าไปอาบน้ำ ผมก็แต่งตัว เเต่งตัวเสร็จก็มานั่งไดร์ผม
เสร็จแล้วก็มายืนหมุนตัวอยู่หน้ากระจก ฮ๋าๆๆๆ
แล้วไอ้เตอร์ก็ออกมา จากห้องน้ำ นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา หัวเปียกซกเชียว แต่งมันเซ็กซี่มาก ขอบอก ฮ๋าๆๆๆๆ
แล้วมันก็ยืนมองผมอย่างไม่วางตา
"มองไร"
"หล่อ น่าร๊ากอ่ะ(ทำเสียงแบบตุ๊กกี้ด้วย)"
"จริงง่ะ"
"นานๆจะได้เห็นแต่งตัวแบบนี้อ่ะ"
"เขิลนะเว้ย มาชมกันแบบนี้ บร้าป่าว" แล้วผมก็หยิบผ้าเช็ดหัวในตู้ให้มัน
"ฟ่า"
"หึ"
"เช็ดหัวให้หน่อยได้ป่าว ฟ่าไม่ได้ทำให้เตอร์ตั้งนานแล้วนะ"
"ก็มันยังไม่ถึงเวลานิ"
"แต่ว่า"
"โอเคๆๆๆๆ นั่งเดี๋ยวเช็ดให้" เตอรไปนั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วผมก็เดินตามไปเช็ดหัวให้ มันมองผมแล้วก็ยิ้มผ่านกระจก
"ยิ้มอะไร"
"ป๊าว"
"บอกมา ฟ่าว่าเตอร์ต้องคิดอะไรแน่ๆ "
"อยากรู้จริงอ่ะ"
"ไม่อยากรู้แล้ว ไม่ต้องเล่าด้วย"
"เห้ยๆๆๆๆเล่าๆๆ คือเตอร์คิดถึงหนังโป๊เรื่องหนึ่งอ่ะ ที่คนแสดงเป็นหนุ่มออฟฟิศกะเด็กนักเรียนอ่ะ"
"ไอ้ทุเรศ ไปดูที่ไหนมา ไปดูกะใคร"
"ตั้งแต่สมัยมัธยมแล้ว"
"แล้วไป"
"พระเอกในเรื่องอ่ะ เป็นพนักงานออฟฟิศ อีกคนก็เป็นเด็กนักเรียนญี่ปุ่น "
"พอเลย ไอ้หื่น ใครถามไม่ทราบ รีบๆแต่งตัวเลย ทาครีมกันแดดด้วย เร็วๆนะ หิวแล้ว" แล้วผมก็เดินออกจากห้องไป
"ฟ่า"
"อะไร"
"น่าร๊ากอ่ะ" มันทำเสียงแบบตุ๊กกี้อีกแล้ว
"อิแรด" แล้วเราสองคนก็มานั่งทานข้าวกัน มันก็มองผมแล้วก็ยิ้มๆตลอดเลย ผมว่ามันต้องคิดดถึงเรื่องหนังเอ็กซ์นั้นแน่ๆ
"ยิ้มอะไรนักหน้า บ้าป่ะเนี่ย"
"คนอารมณ์ดีนิ"
"คนอารมร์ดีหรือคนบ้ากันแน่"
"เอ้า ซะงั้นอ่ะ" มื้ออาหารจบลง เราสองคนก็เดินทาง ผมเลือกที่จะใช้บีทีเอส เพราะว่าถ้าเอารถไป คงไปทำงานสายแน่
"ปิ๊ดๆๆๆๆๆ" เสียงบีทีเอสปิดประตูหลังจากที่พวกเรารีบวิ่งเข้ามา คนเยอะนะเนี่ย
"หอมจัง" มันกระซิบเบาๆ เพราะตอนนี้เราสองคนยืนชิดกันมาก เพราะคนเยอะ พอถึงสถานี้ที่พวกเราจะลง คนก็น้อยลงแล้ว
ผมเดินลงไปขึ้นมอไซต์วิน ไอ้เตอร์ก็นั่งตามมา
"เดี๋ยวเย็นๆเตอร์มารับนะ"
"อื้ม ขอบใจนะที่มาส่งอ่ะ แต่ไม่ต้องมารับก็ได้ เหนื่อยป่าวๆ"
"ไม่เอาอ่ะจะมา ถ้าไม่ให้มา จะลงไปชักแง่กๆๆๆตรงเนี่ยแหละ"
"ตามใจเหอะ ฟ่าไแทำงานก่อนนะ"
"โชคดีครับคนสวย" ผมยกนิ้วกลางให้มัน มันก็หัวเราใหญ่เลย ผมเข้าบริษัทไป หันมามองมันอีกทีก็ไปไหนแล้วก็ไม่รู้
สงสัยจะกลับไปแล้วมั้งร้อนขนาดนี้ คุณชายเค้าคงจะไม่ค่อยชินแน่ๆ
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ ผู้หญิงวัยสามสิบปลายๆคนหนึ่ง ท่กำลังจัดเตรียมเอกสารอยู่
"สวัสดีจ้ะ น้องฟ่ารึป่าวค่ะ"
"ใช่ครับ"
"นั่งรอแปปนะจ้ะ พอดีพี่พีทมีเรื่องจะคุยกะน้องพอดี เดี๋ยวพบพี่พีทแล้ว พี่จะพาไปที่โต๊ะทำงานนะคะ"
"ครับ"
"พี่ชื่อพี่นุชนะจ้ะ เป็นเลขาคุณพีท มีอะไรถามพี่ได้นะจ้ะ พี่พีทสั่งให้พี่แนะนำเรื่องงานให้น้องค่ะ"
"ครับ ขอบคุณครับ"
"นั่งเล่นไปก่อนนะ คุณพีทใกล้ถึงแล้วจ้ะ"
"ครับ พี่นุชครับ แล้วพี่เจนไม่มาทำงานหรอครับ"
"โอ๊ย พี่เจนหรอค่ะ บ่ายๆโน้นแหละค่ะ"
"อ่อครับ"
"ทานอะไรมายังจ้ะ กาแฟมั้ย"
"เรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณครับ"
"ว่าแต่วันหลังไม่ต้องมาเช้าแบบนี้หรอกนะคะ ที่เนี่ย "
"ครับ"
"พี่พีทมาแล้ว สวัสดีค่ะคุณพีท"
"หวัดดีจ้ะนุช อ่ะ นี่น้องฟ่ารึป่าว"
"ใช่ค่ะ"
"สวัสดีครับ"
"หวัดดีๆๆ ป่ะ ไปคุยกะพี่ในห้อง นุชขออาหารเช้าด้วยนะจ้ะ"
"ค่ะ" แล้วพี่พีทก็ทานไปคุยไป พี่แกก็คุยเรื่องรายละเอียดหน้าที่ของผมให้ฟัง แล้วก็ชวนคุยเรื่องทั่วไป
แล้วก็ให้พี่นุชพาผมไปที่โต๊ะทำงานอของผม ซึ่งเป็นโต๊ะของพนักงานคนหนึ่งเค้าลาคลอด
ผมยังไม่มีโต๊ะของตัวเอง เลยต้องใช้โต๊ะของพี่เค้าไปก่อน
เวลาผ่านไปทุกคนมาทำงานจนครบ
"น้องฟ่าจ้ะ เดี๋ยวพี่นุชจะแนะนำให้รู้จักเพื่อนร่วมงานนะจ้ะ"
"นี่พี่ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ตอนบ่ายผมไปพบลูกค้ากับพี่พีทแล้วก็กลับเข้าบริษัท ทุกคนก็ยังคงทำงานกันอยู่
มีหลายๆคน แวะเวียนเอาขนมมาให้ผมที่โต๊ะ แล้วก็ชวนคุยโน้นนี้นั้นมากมาย แต่ก็ต้องไปสะดุดกับสายตาคู่หนึ่งที่แอบมอง
เป็นผู้ชายตัวขาวๆผอมๆอยู่ฝ่ายกราฟฟิค ทุกครั้งที่ผมหันไป เค้าจะหลบสายตาผมทุกครั้ง ผมชักหวั่นๆกะสายตาคู่นี้
ไม่รู้ว่ามันเป็นมิตรหรือเป็นศัตรูกันแน่
"กลับบ้านได้แล้วจ้ะหนุ่มน้อย"
"ครับ"
"แล้วพรุ่งนี้ไม่ต้องรีบมานะจ้ะ เปลืองแอร์จ้ะ "
"ฮ่าๆๆโอเคครับ" ผมร่ำลาทุกคน ก็เดินออกมาจากบริษัท วันนี้ทำงานทั้งวัน เปิดสั่นไว้ตลอดเลย ไม่ได้กดดูแมสเสจด้วย
โอ้โห 52 ข้อความ ไอ้เตอร์ๆๆๆๆ ไอ้เตอร์ทั้งนั้นเลย ผมกดอ่านทีละอันๆ ก็อดอมยิ้มไม่ได้ ตกลงคนที่ตื่นเต้นคือมันไม่ใช่ผมนะ
ผมกดโทรศัพท์หามัน มันรับเร็วมาก สงสัยจะเล่นเกมส์อยู่แน่เลย
"เลิกงานแล้ว"
"โอเคๆเดี๋ยวเจอกัน"
"ไม่ต้องมารับก็ได้"
"มารับแล้ว นั่งกินขนมอยู่แถวนี้แหละ"
"งั้นเดี๋ยวฟ่าเดินไปรอหน้าปากซอยนะ"
"โอเคเดี๋ยวเจอกันนะ" ผมยืนรอมันไม่นานมันก็มาถึง
"รอนานป่าว"
"ไม่ครับ"
"เหนื่อยไหม เป็นไงมั้งอ่ะ สนุกป่าว แล้วเพื่อนร่วมงานเป็นไงมั้ง มีใครมาจีบรึป่าว" ผมเห็นหน้ามันที่ยิงคำถามมาเป็นชุดก็อดยิ้มไม่ได้
"ทำไมไม่ตอบคำถามเตอร์อ่ะ"
"ก็เตอร์เล่นถามเป็นชุดขนาดนี้ฟ่าจะตอบคำถามไหนก่อนดีหล่ะ"
"อันไหนก้ได้"
"เดี๋ยวกลับไปเล่าให้ฟังที่บ้านนะ กลับบ้านกันเหอะ" แล้วก็ต้องเผชิญกะรถไฟฟ้าที่แน่นเอียดอีกแล้ว หุหุ
กลับถึงบ้าน อย่างแรกที่จะทำคือ เปิดตู้เย็นพร้อมกับน้ำเย็นๆ ผมว่าคนเป็นแฟนกันนะ ถ้าคนที่เรารักกลับบ้านมา
น้ำเย็นๆสักแก้วก็ทำให้เค้าชื่นใจได้เเล้วแหละ ดีกว่าเสียงบ่น แล้วก็คำถามไร้สาระว่า "ทำไมกลับช้า" เสียอีก
"ที่ทำงานเค้าไม่มีน้ำให้หรอ"
"มี แต่เดินมามันร้อน เข้าใจป่ะจ้ะ"
"เข้าใจครับ" แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนที่โซฟา โดยมีมันนั่งอยู่ด้วย
"เจ้านายใจดีมั้ย"
"ดี เพื่อนร่วมงานก็ดี ทุกคนน่ารักดีอ่ะ ฮาดี"
"หรอ แล้วกลางวันทานข้าวที่ไหนอ่ะ"
"ก็แถวๆนั้นแหละ อร่อย แล้วก็ถูกมากอ่ะ 25บาทเองได้กับข้าวตั้งสามอย่างแหนะ"
"หรอ แล้วเค้าให้ฟ่าทำอะไรบ้างอ่ะ"
"ก็ดูแลเกี่ยวกะลูกค้าอ่ะ ว่าแต่เตอร์ไม่ได้กลับมาที่ห้องช่ายม๊ะ"
"กลั๊บบบ" เสียงสูง
"อย่ามาโม้เลย ใส่ชุดเดิม กลับมาบ้านทำไมไม่เปิดแอร์ ห้องร้อนขนาดนี้ รีโมทก็อยู่ที่เดิม ไม่ได้ดูทีวีเลยรึไง ห้องก็ไม่รก อย่ามาโกหก"
"ก็...."
"แล้วไปไหนมา"
"ก็อยู่แถวนั้นแหละ ก็เป็นห่วงอ่ะ เผื่อเกิดอะไรขึ้นจะได้ไปช่วยทัน"
"ฟ่าไปทำงานนะ ไม่ได้ไปรบ ติงต๊อง"
"คนเป็นห่วงนิ"
"แล้วไปอยู่ไหนมาอ่ะ"
"ก็ไปหาอะไรทานแถวนั้นแหละ ไปกินไอติมร้านเมียคุณตันมาด้วย แล้วก็ไปเดินเล่นในท็อปอ่ะ"
"อื้มม ไม่เบื่อหรอ"
"ไม่เบื่อหรอก เพื่อฟ่า เตอร์รอได้" แล้วมันก็ถามโน้นถามนี้จนผมขี้เกียจจะตอบ แล้วผมก็หลับไปตอนไหนไม่รู้อ่ะ แหะๆ
ตื่นมาอีกทีก็สามทุ่มแล้ว ถ้าไอ้เตอร์ไม่ปลุกสงสัยจะยาว
"ฟ่าๆ"
"อื้มม"
"ตื่นมาทานข้าวก่อน เดี๋ยวได้อาบน้ำนอน"
"อื้มๆๆ"
"อื้มๆๆก็ลุกสิครับ ไปล้างหน้าล้างตาป่ะ เดี๋ยวเตอร์อุ่นกับข้าวแปป"
"เครๆ"
"ก็ลุกสิ"
"ครับบบบบ" แล้วผมก็ลุกไปล้างหน้าล้างตา พอให้เมาขี้ตาแล้วก็เปิดคอมสิ ฮ่าๆๆๆ
"อยากทานไข่เจียวอ่ะ"
"ได้เพคะ รอแปปนะ" อาหารเสร็จก็ไปนั่งทานข้าว
"ของโปรดทั้งนั้นเลย ขอบคุณนะ"
"ทำงานก็ต้องทานเยอะๆนะ"
"โอเคเดี๋ยวจะกวาดให้เกลี้ยงเลย"
"มีเค้กด้วยนะ ตอนฟ่าหลับอ่ะเตอร์ออกไปซื้อมา"
"แต๊งกิ้วมากครับ"
ทานข้าวอิ่มก็มานั่งเล่นคอมอีกแปป แต่วันนี้เนตเพลียมาก สงสัยจะเพลียเหมือนนคนเล่น ผมเลยไปอาบน้ำ นอนดีกว่า
พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีกแว้วววววววววววว ผมแต่งตัวเสร็จก็มานั่งทาครีมหน้าทีวี เตอร์ก็นั่งดูตุ๊กกี้อยู่ข้างๆ
ดูทีวีเสร็จผมก็ขอตัวไปนอน
"เตอร์ฟ่าง่วงแล้วอ่ะ"
"ไปนอนจิ เดี๋ยวเตอร์ดูนี้จบก็นอนแล้ว"
"เตอร์"
"ครับ" ตามันยังมองที่ทีวี
"เตอร์"
"ว่าไงจ้ะ"
"เตอร์
"อื้มมม"
"สนใจกันหน่อยดิ หันมามองหน่อยไม่ได้รีไงอ่ะ"
"โอเคๆๆๆ ว่าไง" มันหันมาจ้องหน้าผม ไอ้นี้ก็เวอร์อีกแล้ว
"วันนี้อ่ะ ขอบคุณนะ"
"เรื่องไร"
"ก็เรื่องที่ดูแลฟ่าอย่างดีอ่ะ"
"เตอร์มีความสุขที่ได้ทำ เตอร์ต่างหากที่ต้องขอบคุณ"
"เตอร์"
"ครับผม"
"หลับตา" มันหลับตาลงอย่างว่าง่าย
ผมหอมแก้มมันฟ๊อดหนึ่ง
"มีคนฝากให้มาหอม ไปนอนแล้ว รีบนอนนะ อย่าดูจนดึกอ่ะ"
"ค๊าบบบที่รัก"
เขิลอ่ะ ถึงมันจะไม่เป็นการหอมกันครั้งแรก แต่มันก็ทำให้ผมเขิลอย่างบอกไม่ถูก ฮ่าๆๆๆๆ
คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับบบบบบบบบบ
*******************************************************************
คิดถึงกันบ้างนะครับบบบบบบบ :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
แปะๆๆๆๆ
..................
แป๊บๆ เป็นสาว เอ๊ย หนุ่มออฟฟิสไปแล้ว นุ่งฟ่าของเรา มีบอดี้กาดตามไปอารักขาด้วยแฮะ :impress3:
งานนี้คุ้มค่าใช่มั้ยเตอร์ ได้รางวัลไป 1 ฟอด หลับฝันดีแน่เลยคืนนั้น :-[
ขอให้ชีวิตการทำงานของนุ้งฟ่าเต็มไปด้วยความสุขนะคะ สู้ๆค่ะ
:กอด1:
-
อาม่าอาม่าๆๆๆๆๆๆ
-
ทำงาน..เหนื่อยมั้ย นุ้งฟ่า
มีเตอร์เป็นกำลังใจให้..อย่างดี
อิจฉาคนทำงาน..กลับบ้านมีคนเอาใจใส่ ดูแล
อ่านตอนนี้ น่ารักทั้งคู่เลย
จ๊วบบบบบ ฟ่า&เตอร์
-
เหนื่อยค๊าบบบบบ แต่ก้สนุกดี ได้รู้ได้ทำอะไรใหม่ๆ อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค๊าบบบบบ
-
คึคึคึคึคึ ..... น้องฟ่าหน่ะ ~ หน่ะนั้นหน่ะ
เห็นไหม ??? นั้นหน่ะ ... เอ๋ ~ ใช่ๆ คิกๆ ~
++++++++++
เม้นไม่เป็นภาษาเลย 5555+
ยินดีต้อนรับสู่วัยทำงานจ๊ะ
-
ว้า วววววววว สาว เอ๊ยย หนุ่มออฟฟิศ อิอิ
เจอเตอร์บอกคนสวยต้องให้ปลัดขิกกันซะงั้นอ่ะ คิคิ
ผู้นั้นตอนนี้เปนไงมั้งเนี่ย จะงาบลูกสาวเพ่ป่าวเนี่ย
ไม่ได้ๆๆๆน่ะ คนนี้จองให้ลูกเขยแล้ว ห้ามๆๆๆคร่าาาา
ขอให้โชคดีในการทำงานน่ะค่ะ สู้ๆๆๆๆ :3123:
-
น่ารักจังเลย เป็นความรักและความอบอุ่น อ่านแล้วรู้สึกดี
ขอบคุณน้องฟ่านะจ๊ะที่ถ่ายทอดมาให้ได้อ่านกัน
ขอให้น้องทั้งสองรักกันให้มากๆ และตลอดไปนะจ๊ะ
ขอออกความเห็นนิดนึงนะจ๊ะ อยากให้น้องฟ่าให้อภัยกับน้องเตอร์เสียที
สงสารเตอร์ เรื่องนี้มันจำเป็นกับชีวิตครอบครัวเหมือนกันนะจ๊ะ (ไม่ได้ทะลึ่งนะ)
ในเมื่อเตอร์ก็สามารถพิสูทธ์ได้แล้ว ว่าไม่ได้มีอะไร น้องฟ่าจ๊ะ
เราไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น จะดี หรือร้าย อย่างไร
พี่อยากให้น้องทั้งสองมีความสุขมากๆ ในทุกวันที่ใช้ชีวิตนะ
เห็นคุณค่าของกันและกันให้มากๆ แต่พี่ก็เชื่อนะว่าทุกอย่างที่
น้องฟ่าทำก็มาจากความรักในเตอร์นั่นแหละ และน้องเตอร์เอง
ก็คงจะรักน้องฟ่ามากเช่นกัน
แล้วก็น้องเตอร์ในเมื่อมีน้องฟ่าที่รักน้องเตอร์มากขนาดนี้
ก็อยากให้เตอร์ทำทุกวันให้ดีที่สุด ไม่ทำให้น้องฟ่าเสียใจอีก
แม้จะมาจากการที่ไม่ได้ตั้งใจก็ตามแต่ ขอให้คิดให้รอบคอบก่อนทำนะจ๊ะ
รักนะคะน้องฟ่า น้องเตอร์ :กอด1:
-
:z2: นุ้งฟ่า คนสวยไปทำงานแล้ว
ออกมาผจญโลกแห่งความเป็นจริง ที่สับสน แลวุ่นวาย
ไอ้สายตาแอบมองแปลก ๆ นี่สิ มันน่าสงสัย คิดว่าเค้าแอบปิ้ง คนสวยก็ได้ :m3:
+1 ให้นุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้กับชีวิตการทำงานนะครับ
-
ยินดีต้อนรับสู่ชีวิตการทำงาน :L2:
กอดให้กำลังใจฟ่า 1 ที จะได้ขยันทำงาน :กอด1:
ว่าแต่...ใครแอบมองฟ่าฟระ :serius2:
ถ้าเตอร์รู้มีหวังออกอาการ "หึง" แน่ๆ :z1:
ปล. +1 ให้เตอร์ในฐานะองครักษ์ดีเด่น (จนเว่อร์) o13
-
:serius2:
กี๊ดดดดดดดดด อยากกระโดดเอาหัวชนกล่องโฟมแรงๆให้หัวแตก พี่พลาดอ่านตอนที่แล้วไปได้ยังไง พี่พลาดชมความน่ารักความห่วงใยที่เตอร์ที่มีต่อน้องฟ่าไปได้ยังงายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ช้าอะ ช้ามากกกก ขอโทษคนสวยจริงๆ
แต่เก็บมาสกรีมดังๆรวมกับล่าสุดคงไม่เป็นไรใช่ไหมคะ? เพราะเตอร์น่ารักกกกกกกกกกสวดยอดดดด พ่อคนดีพ่อยอดขมองอิ่ม(ของน้องฟ่า) จะมีใครรักและดูแลน้องฟ่าได้ดีเท่าเตอร์ในตอนนี้ไม่มีอีกแล้วววว มันสุดยอดจริงๆนะ ไปส่ง ไปตะลอนๆรออยู่แถวนั้น โอ๊ยยยย น่ารัก น่าโฮกไปหนาย ฝากไปกอดแรงๆเลยนะคะคนสวย
งานในออฟฟิศของน้องฟ่าเท่าที่อ่านน่าจะผ่านไปได้ด้วยดีเนอะ เว้นแต่พนักงานกราฟฟิคคนนั้น รอดูไปสักระยะนะคะ บางทีตั้งแต่เกิดมาเค้าเพิ่งเคยเห็นคนสวย แรง และแพงมากอย่างหนูก็เลยต้องแอบมองมาบ่อยๆ ก็ถือว่าทำบุญทางสายตาให้เค้าไป แต่ถ้าเห็นท่าทางไม่ดีหนูก็เว้นระยะห่างเยอะๆ แล้วเล่าเรื่องนี้ให้เตอร์ฟังหรือยัง? แต่สงสัยว่าถ้าบอกไป ออฟฟิศหนูอาจได้เด็กพาสไทม์หน้าตาดีคนใหม่ เพราะ "ว่าที่" แฝงตัวไปเฝ้าที่รักทำงาน 5555
+1เป็นกำลังใจให้คนสวยของพี่ค่ะ :กอด1:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ฟ่าคนสวยไปทำงานแล้ว
แถมมีบอดีการ์ดสุดหล่อไปคุมด้วย
น่ารักเนอะ
:z2: :z2: :z2:
-
o13 ให้เตอร์เทอว์เก่งมาก น่ารักมาก เราเป็นฟ่านะยอม :z1:ให้แล้ว
:L2: เป็นกำลังใจกับงานใหม่ สู้ๆนะนู๋ มีเรื่องไรหนุกๆ มาเล่าสู่กันฟังนะจ๊ะ
-
ขอให้การงานราบรื่นนะจ้ะฟ่า
ขอให้มีเพื่อนร่วมงานที่ดี
และขอให้มีแต่สิ่งที่ดีๆเข้ามานะจ้ะ
-
เตอร์น่ารักนะเนี่ย เมื่อไหร่เตอร์จะหมดโทษแบนซักทีน๊าาาา
-
น้องฟ่า น่าร๊ากก
-
....อะไรนี่ เรียนจบปุ๊บ ได้งานปั๊บ เลยเหรอ ทำไมโชคดีเช่นนี้ล่ะ
....เออ น้องเตอร์เปลี่ยนไป กลายเป็น ยาม หรือ เป็นบอดี้การ์ด ดีหว่า แถมกลายเป็นแม่บ้านด้วย
....ดีแล้วเนอะ การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม มันก็ทำให้เกิดความสุขขึ้นภายในครอบครัว
...แต่ก็ได้รางวัลนิ แหม เอาใจเขามาใส่ใจเราดีจริงๆๆคู่นี้ รักกันเข้าใจกันแบบนี้ตลอดไปเน้อ ผู้อ่านจะได้ไม่ต้องลุ้น และเครียด :laugh:
-
อ่านตอนนี้แล้วคิดภาพเหมือนคนเพิ่งจีบกันใหม่ๆเลย น่ารักจัง :m1:
น้องเตอร์มาถูกทางล่ะ ค่อยเป็นค่อยไป ไม่หวงแบบไร้เหตุผล
ส่วนนุ้งฟ่าก็คอยเล่น คอยหยอกกัน พอเป็นกระษัยเนอะ
รักกันเบาๆ ไม่มาก ไม่น้อย ยอมๆกันบ้าง ความรักก็จะไปได้ดี ราบรื่นและมั่นคงนะจ๊ะ
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า น้องเตอร์
-
คนสวยขา เป็นชาวออฟฟิศแล้ว แถมมีพ่อบอดี้การ์ดตามไปดูแลซะด้วย ห่วงใยกันได้น่ารักม๊ากกกกก >.<
-
o13 o13 o13
-
:L1: :L2: :3123: :m15: :monkeysad:
:haun4: :haun4: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
แอบย่องมาตอนดึกๆๆ ไม่รู้มีใครอยู่อ่ะป่าวววว :z2:
ยังไงหยุดยาวนี้เที่ยวให้สนุกนะครับบบ o13
อย่าลืมยืดอกพกร่มนะ ฝนตกทุกวันเยย :L2:
รักษาสุขภาพด้วยนะครับบบบบ :L1:
รักเสมออ จุบุจุบุ :กอด1:
งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โทรศัพท์สั่น ซะสะดุ้งเลยช้าน
"จ๋า...... ว่าไง"
"วันนี้ฟ่าเลิกงานกี่โฒงอ่ะ"
"ไม่รู้"
"งั้นทุ่มหนึ่งเดี๋ยวเตอร์ไปรอที่ อาฟเตอร์ยูนะ"
"จัดไปค๊าบบบบ" มันน่ารักก็ตรงเนี่ยแหละ ทำงานเหนื่อย ได้หม่ำของหวานนี้มันสุดยอดมากมากกกกช็อกกโแลตลาวา อาฟเตอร์ยูจ๋ารอนุ้งฟ่าหน่อยน๊าาาาาา
แล้วผมก็ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปด้วยอารมณ์ที่มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
เวลาผ่านไป สองทุ่มแล้ว งานยังไม่เสร็จเลย เศร้า แต่สวรรค์ก็ทรงโปรด ได้กลับบ้านแล้วววแว้วๆๆๆๆๆๆ
หลังจากร่ำลาเพื่อรร่วมงานผมก็ โทรหาเตอร์ทันที
"เตอร์ อยู่ไหนแล้ว"
"อยู่ที่ร้านแล้ว ได้โต๊ะแล้วด้วย"
"สั่งขนมไปเลยนะ เอาชิบูย่าเพิ่มสตรอเบอร์รี่ด้วย ช็อคโกเเลตลาวา บานาน่าสปริท ไอซ์แอบเปิ้ลไซเดอร์นะ"
"ทานหมดหรอ สั่งมาเนี่ย"
"หมดดิ"
"ไม่กลัวอ้วนหรอไง"
"ไม่กลัวแล้ววุ้ย ถามมากจริง เดี๋ยวเจอกันนะ แค่นี้นะ" แล้วผมก็วางสาย พร้อมกับเรียกพี่มอไซต์วิน มุ่งตรงสู่อาฟเตอร์ยู
ลงจากมอไซต์ก็รีบเดินไปที่ร้าน มองหาไอ้เตอร์ ก็เห็นมันนั่งจิ้มโทรศัพท์แล้วก็เงยหน้ามองหาใครสักคน คนๆนั้นคือ ผม
"ยังไม่ได้สั่งอะไรเลยหรอ"
"สั่งแล้วแต่ยังไม่มา"
"ฟ่าหมายถึงเตอร์อ่ะ ไม่ได้สั่งอะไรมาทานก่อนเลยหรอ"
"ก็อยากทานพร้อมฟ่ามากกว่านิ"
"ไม่หิวหรอ"
"รอได้ ไม่หิวหรอก เหนื่อมไหม แล้วมาไงเนี่ย"
"มากับพี่วิน"
"หมวกกันน็อคใส่รึป่าว"
"แค่นี้เค้าไม่ให้หมากกันน็อคหรอก"
"วันหลังไม่ต้องขึ้นนะ ขึ้นแท็กซี่" ทำไมต้องดุด้วยว่ะ ขึ้นมอไซต์แค่นี้ประเทศชาติจะขาดดุลรึไง
"โอเค ก็เห็นว่ามันใกล้แค่นี้ ถ้ามากับพี่แท็ก กว่าจะได้หม่ำกระเพาะคงหลั่งน้ำย่อยออกมาทำลายตัวเองแน่ๆ"
"ก็ดีกว่าตายแล้วไม่ได้หม่ำนะ"
"หาเรื่องอีกแระ คนกำลังอารมณ์ดีดี"
"ขอโทษ ก็เตอร์เป็นห่วงนิ ดีกันนะ"
" :P " ผมแลบลิ้นใส่มัน มันก็อมยิ้ม แล้วขนมก็เดินทางมาวางตรงหน้า โอ้วมายก๊อด ทานหมดนี้น้ำตาลในเลือดคงสูงปรี๊ดๆๆๆ
แต่นานๆจะได้ทานก็เพิ่มน้ำผึ้งลงไปอีกสักนิดหน่อยให้กระชุ่มกระชวย
"ฟ่า ราดขนาดนั้น ไม่หวานไปหรอ"
"เตอร์ดูนะ ขนมปัง ราดน้ำผึ้ง ตักไอติมวนิลลามาโป๊ะนิดนุง วิปครีม ตักเข้าปาก มันจะหอมกลิ่นน้ำผึ้งมากๆ ลองสิ"
"ดูมีความสุขจนออกนอกหน้าเลยเนอะ"
"หรือเตอร์ไม่มีความสุขที่เห็นฟ่ามีความสุข" ผมก้มหน้าตัดขนมทำหน้าเศร้านิดๆ เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามรู้สึกผิด
"ป่าว เตอร์ไม่ได้หมายความแบบนั้น แค่เห็นฟ่ามีความสุขเตอร์ก็มีความสุขจนไม่รู้จะอธิบายอย่างไรแล้ว" แล้วผมก็ส่งยิ้มหวานๆให้มันทีหนึ่ง
"เอ๊ย ของเตอร์มาแล้วอ่ะ หูยยย น่าทานตมั๊กอ่ะ ขอชิมหน่อยนะ"
"ไม่ให้" ผมกำลังจะเอาซ้อมไปจิ้มมันเอามือกันไว
"เอ้า เดี๋ยวนี้เตอร์หวงฟ่าหรอ"
"ป่าว ถ้าอยากทานต้องให้เตอร์ป้อน"
"จะบ้าหรอ อายคนอื่นเค้า"
"อายอะไร คนเยอะแยะ จะทานไม่ทาน" เอาไงดีว่ะกรู อยากทานก็อยากทาน
"ก็ได้ เอาสตรอเบอร์รี่ด้วย ช็อคโกแลตตรงนี้นิดนุงจิ "แล้วเตอร์ก็นำขนมป้อนผม แล้วมันก็เปื้อนมุมปากตามสเตปละครไทย
"ปากเปื้อนอ่ะ"
"หยอ" ผมเผลอเอามือเช็ดมุมปาก แล้วมือก็เปื้อนช็อคโกแลต
"แล้วทำไมไม่เอาทิชชูเช็ดละครับบ มานิ " แล้วเตอร์ก็จับมือผม แล้วก็เอาทิชชูเช็ดมือให้
"เตอร์ปล่อยได้แล้ว คนเค้ามองกันแล้วอ่ะ"
"อายหรอ ที่มีเตอร์เป็นแฟนอ่ะ"
"ป่าว ไม่ได้อาย แต่มันเขิลอ่ะ ว่าแต่เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย เป็นแค่เพื่อนสนิทหรอก อย่ามาขี้ตู่น๊าาาาาาา"
แล้วทำไมต้องกระซิบด้วยว่ะเนี่ย ทั้งๆที่เสียงมันดังจะตาย คนคุยกันยังกับนกกระจอก
"แต่เพื่อนสนิทคนเนี่ยมันคิดไม่ซื่อนะ"
"ไม่ซื่อยังไง"
"ก็มนันคิดจะแทงข้างหลังเสมอๆไง"
"อ้ายยยชั่ว"
"ชั่วเพราะรัก"
"เป็นพระเอกลิเกป่ะเนี่ย เเดี๋ยวนี้เสี้ยวเสี่ยว"
"ขอเป็นพระเอกในหัวใจเธอ ได้ไหมเล่าเออ หากเธอหัวใจยังว่าง" แล้วมันก็ร้องเพลง ฮ่าๆๆๆๆ
"ไอ้บร้า ทานๆเข้าไป ไอติมละลายหมดแล้ว" กุเขิลนะโว้ยยยยยยยย
"เขิลหรอ "
"ป่าวซะหน่อย"
"แล้วทำไมต้องหน้าแดง"
"เลือดมันฝาด สุขภาพดีง่ะ"
"แล้วทำไมต้องจมูกแดงด้วย"
"ก็แอร์มันเย็นไง ถามมากจริงวุ้ย ทานๆเข้าไปดิ"
"ฟ่า"
"อะไร"
"พูดเพราะๆสิครับ"
"เออ"
"ฟ่า"
"ค๊าบบบบบบบ" ไอ้นี่นิ เรื่องมากนะ
"มองตาเตอร์"
"ไม่มอง" เมิงเป็นบร้าอ่ารายเนี่ย แค่นี้กุก็เขิลจะแย่แล้ว เดี๋ยวก็มุดลงใต้โต๊ะหรอก
"มอง"
"ไม่มอง"
"มอง" แล้วมันก็เอามือมาประกบสองแก้มผมให้หันไปมองมัน
"โอ้ย เจ็บนะ เบาๆดิ"
"เตอร์อยากจะบอกว่า" แล้วมันก็มองตาผมอยู่นาน
"จะบอกอะไรก็บอกซะทีดิ คนจะทานขนมนะครับ"
"ต่อไปนี้ในสายตาเตอร์จะไม่มีใคร นอกจาก ฟ่า"
เจอแบบนี้เข้าไป เรียกแท็กซี่เลยกรู (ไปไม่ถูก) จะเอาหัวมุดลงไปใต้โต๊ะดีป่ะเนี่ย เป็นบ้าอะไรของมันฟร่ะ
อยู่ดีดีวันนี้ก็หวานทั้งวันเลยง่ะ เห้อๆๆๆๆๆๆ อยากจะเอาหัวเขกกะโต๊ะหายสลบไปตรงนี้
"แล้วฟ่าหล่ะ"
"ฟ่าทำไม"
"ในสายตาฟ่าจะมีใครรึป่าว"
"มี"
"ใคร"
"มาริโอ้ พี่โดม ณเดช พอร์ช แล้วก็"
"พอ เตอร์จริงจังนะ"
"จริงจังอะไรอ่ะ ก็จริงจังง่ะ"
"ต่อไปนี้ ห้ามฟ่ามองใครนอกจากเตอร์นะ"
"อารมณ์ไหนเนี่ย"
"อารมณ์จริงจัง"
"ฟ่าเคยมีประวัตินอกใจเตอร์หรอ ลองคิดดูสิ ทั้งๆที่โอกาสที่ฟ่าจะนอกใจเตอร์มีเยอะแยะ แล้วฟ่าเคยทำม๊ะ"
"เตอร์รู้ เตอร์ก็แค่อยากรู้ว่าฟ่ายังรักเตอร์เหมือนเดิมหรือเปล่า"
"ฟ่ารักเตอร์ขึ้นมากทุกวันแหละ แต่เตอร์นั้นแหละที่ค่อยๆทำลายมันลงไป ลงไป ลงไป แล้วก็ลงไป" ผมค่อยๆเทน้ำผึ้งลงบนขนม
เรามาเริ่มต้นใหม่กันนะ จากนี้ไปเตอร์จะเป็นผู้นำครอบครัวที่ดี" ฮ๋าๆๆ ผมถึงกับหลุดหัวเราะออกมา
"เตอร์ดูละครมากไปป่ะเนี่ย"
"เตอร์พูดจริงๆนะ ที่ผ่านมาเตอร์ใช้ชีวิตประมาทไปมาก โดยเฉพาะกับฟ่า เตอร์โคตรจะประมาทเลย เพราะฉะนั้นต่อไปนี้เตอร์จะไม่ยอมใช้ชีวิตเสี่ยงอีกแล้ว"
"เสี่ยงยังไง ที่ผ่านมาก็ป้องกันทุกครั้งนะ"
"เตอร์หมายถึงเสี่ยงต่อการเลิกรา พูดแบบนี้ชักอยากจะกลับบ้านแล้วสิ"
"กลับไปทำไม กลับไปช่วยตัวเองหรอ "ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"ก็คงเป็นอย่างนั้นแหละ จะทำอะไรได้มากกว่านี้หล่ะ"
"โอ๋ๆๆๆ ทานเยอะๆนะจะได้มีกลูโคลสไปเลี้ยงลูก" ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
"เออ ขำไปเหอะ "
"ก็คนมันขำนิ"
"ฟ่า"
"ค๊าบบบ"
"ขออะไรอย่างได้ป่ะ"
"ขอมาก่อนดิ เดี๋ยวจะบอกว่าได้หรือไม่ได้"
"ฟ่าให้เตอร์ได้อยู่แล้วแหละ นะ"
"แล้วมันอะไรอ่ะ"
"ได้ป่ะหล่ะ"
"แล้วมันอะไรหล่ะ"
"ก็ คือว่า คืนนี้เตอร์ขอนอนบนเตียงด้วยได้ป่าว นอนเฉยๆอ่ะ นอนคนเดียวมันเหงาอ่ะ"
"ขอคิดดูก่อน"
"งั้นเดี๋ยวเราไปดูหนังกันไหม"
"โอเค "
เรานั่งทานนั่งคุยกันไปสักพักก็ มุ่งตรงไปยังโรงภาพยนต์ เตอร์อยากดูจั๊กกะแหล่น แต่ไม่มีรอบ
แต่เรื่องที่มีรอบคือ "ลัดดาแลนด์"
"ดูลัดดาแลนด์ก็ได้" นี้คือคำพูดขอไอ้เตอร์ ที่ผมไม่อยากจะเชื่อว่าหลุดออกมาจากปากของมัน ฮ๋าๆๆๆ
"โอเค "
"แต่ต้องนั่งแถวบนนะ ไม่เอาเก้าอี้แยกนะ เอาเก้าอี้คู่"
"เออ เรื่องมากจริงวุ้ย มันแพงนะ"
"เดี๋ยวเตอร์ออกตังค์เองก็ได้"
"จะฉวยโอกาสแอบกอดเค้าอ่าสิ"
"จะกอดก็กอดได้ทำไมต้องฉวย กอดตรงนี้ยังกอดได้เลย"
"ทะลึ่ง ไปซื้อตั๋วมาเลย เดี๋ยวนั่งรอตรงนี้นะ"
"ครับบบบบ"
คนขายป็อปคอร์นที่นี้เค้าคัดหน้าตาป่าวว่ะเนี่ย ดูแล้วสบายตาจริงๆ วิ้วๆๆๆๆ
"มาแล้วครับ" แล้วมันก็ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆผม
"ไม่นั่งตักเลยหล่ะจ้ะ"
"นั่งได้หรอ" แล้วมันก็ลุกขึ้นจะนั่งตักผม ผมยกเข่าข้างหนึ่งมายันไว้
"ไอ้บร้านิ" ดีนะวันนี้ไม่ค่อยมีคนเท่าไร แล้วเราสองคนก็เข้าไปดูหนังกัน หนังจบก็กลับคอนโด
พอถึงคอนโดผมก็เข้าห้องน้ำอาบน้ำลัลล้า ออกมาก็เห็นเตอร์นั่งกดเกมส์อยู่ จิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
กดแต่เกมส์ วันๆเอาแต่กดเกมส์ เมิงไม่คิดจะกดกรูมั้งหรองายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
หาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
"เตอร์ ไหนบอกว่าง่วงไง"
"ก็รอาบน้ำไง ไม่รู้จะทำไรก็เลยเล่นเกมส์ ฟ่าอาบเสร็จแล้วหรอ"
"ถ้ายังไม่เสร็จจะมานั่งตรงนี้ได้ไงอ่ะ ตกลงจะเล่นเกมส์ใช่ไหม"
"อื้มเล่นอีกแปป เดี๋ยวก็นอนแล้ว"
"งั้นฟ่าไปนอนแล้วนะ ถ้าเตอร์ไม่อาบน้ำก็ไม่ต้องมานอนกับฟ่านะ" ผมลุกเดินเข้าห้องนอน
"เห้ย ให้นอนด้วยหรอ รอแปปนะอย่าเพิ่งหลับนะ เดี๋ยวเตอร์ไปอาบน้ำก่อน แปปเดียวๆ" มันทำท่าดีใจปนตกใจอย่างเวอร์ๆๆ
"เตอร์ แค่นอนร่วมเตียงเฉยๆนะ "
"แค่นี้ก็มากแล้ว "
"โอเค" แล้วผมก็เข้าห้องนอนหยิบแผ่นมาร์คหน้ามาแปะหน้า เอาหมอนข้างมากั้นกลางไว้ด้วยเพื่อความปลอดภัย
สักพักใหญ่ๆเตอร์ก็ออกมาจากห้องน้ำ
"ฟ่าหลับยัง"
"อือ ยัง"
"อย่าเพิ่งหลับนะ "
"ทำไมอ่ะ"
"ก็จะได้หลับพร้อมกันฝันถึงกันไง"
"เน่า" แล้วมันก็เดินไปใส่บ็อกเซอร์ตัวหนึ่งแล้วก็ขึ้นมานอนบนเตียง
"ต้องมีหมอนข้างด้วยหรอ"
"มีดิ"
"ไม่มีไม่ได้หรอ"
"ได้ แต่เตอร์ต้องเอามันไปนอนกะเตอร์ข้างนอกนะ"
"โหยยย"
"บ่นๆ แค่ได้มานอนบนเตียงนี้ก็ถือว่าใจดีมากแล้วนะ ได้คืบอย่ามาเอาศอก เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว"
"ขอจับมือได้ไหม"
"เตอร์" ผมทำเสียงดุ
"แค่จับมือเท่านั้น นะ นะ น๊าาาา"
"เออๆๆ นอนได้เเล้วหน่ะ" แล้วไอ้เตอร์ก็สอดมือมาใต้หมอนข้างมาจับมือผมไว้
"ฝันดีนะ"......................................
-
:L2: จ๊ะเอ๋
...........
ฮิ้ววววววว ขยับใกล้เข้ามาอีกสเต็ปแล้ววุ้ยพ่อ"ว่าที่"ของเรา แค่ได้นอนใกล้ๆก็มีความสุขแล้วเนอะเตอร์เนอะ :z1: สเต็ปต่อไปไว้ค่อยว่ากัน :o8:
ฝากบอกไปถึงเตอร์นะคะ สิ่งที่พูดมาน่ะ ทำให้ได้นะคะ โอกาสไม่ได้มีกันบ่อยๆ ถ้าครั้งหน้าเกิดผิดพลาดอะไรขึ้นมาอีก คงไม่มีใครช่วยเตอร์ได้แล้ว
และในที่สุด เตอร์ก็ยอมดูลัดดาแลนด์กะคนสวย :laugh: อาการเป็นไงบ้างละนั่น
:กอด1: กอดๆนุ้งฟ่า อยากเห็นนุ้งฟ่ายิ้มได้ตลอดๆ แฮปปี้ได้ตลอดๆนะคะ รักค่ะ :L1:
ปล. ตอนหน้า เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อคนนั้นจะปฏิบัติการสำเร็จรึยังน๊อ....
-
แปะป้าบบบ
.................................................................
กริ้ว วววววววววววววววว ตอนนี้หวานมากๆๆๆคร่าาาาาาาาาาาาา
เตอร์นี้มันน่ารักจิงๆๆวุ้ยยยยยยย น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก เขิลๆๆๆทนเลยอ่ะ อิอิ
เตอร์เอ๊ยย คราวนี้ถ้าได้โอกาสมาก็รักษาให้ดีอย่างที่พูดไว้ด้วยละ คราวหน้าไม่ช่วยแล้วน่ะ
รักลูกช้านนนนน อย่าทำลูกช้านนนนนนนนนนนน เสียน้ำตา น่ะย่ะ อิอิ :L1:
จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ นุ้งฟ่าและคอปเตอร์ จ้าา รักกันนานๆๆๆๆ จนแก่เฒ่าไปเลยคร่าาาาา :L2: :3123:
-
ฟ่านะให้รางวัลเตอร์ซักนิดนึงจิ่
เตอร์จะได้มีกำลังใจงัย
-
อัลฟ่า ทำไมเจ้าไม่ประกาศอิสรภาพเหนือดินแดนข้าศึก ~
-
" เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ " ใกล้เข้าไปอีกนิด ค่อย ๆ :z10:
เดี๋ยวก็ได้นอนซ้อนกัน 555..... ไม่ได้ทะลึ่งนะ ก็คนมันเคยอ่ะ
เพราะยังไง นุ้งฟ่า ก็ใจอ่อนไปแล้ว เหลือแต่เชิงอีกนิดหน่อยเท่านั้น
+1 ให้นุ้งฟ่าคนน่ารัก :impress2:
-
ใกล้แล้วๆ หึหึ
+1 ให้นุ้งฟ่า
-
ได้คืบจะเอาศอกนะเตอร์ :m16:
ที่ฟ่ายอมให้นอนด้วยก็เพราะดีใจที่ได้กินของหวานหรอก น้ำตาลในเลือดเลยทำให้ใจดี :z1:
แต่ถ้ายังตื้อมากๆ จากหวานๆ ได้กลายเป็นดุแน่ๆ :angry2:
+1 แถมด้วย 1 กอดให้ฟ่าคนขยันที่แอบมาลงตอนดึก :กอด1:
-
ฮิฮิ้วววววววว ได้นอนเตียงเดียวกันแล้วว้อยยยยยย 55555
ค่อยเป็นค่อยไปเนอะเตอร์ กร๊ากกก แต่แบบสวีทกลางอาฟเตอร์ยู ไม่ต้องอาย คนเยอะแยะจริงๆ
:กอด1:นุ้งฟ่า
-
ฟ่าใจแข็งมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
เตอร์เอ๊ยยยยยยยย สู้ๆๆๆ ฟ่าอยากให้จับกดแหงๆๆ กิ๊วๆๆๆๆ
ฮ่าๆๆๆๆ
ได้นอนเตียงเดียวกันแล้ววววววววว พัฒนาขึ้นมาแล้ววววววววววว
-
So cute
-
น้องฟ่า
ตอนนี้หวานมาก
ไอติมที่กินยังอายเลย
:z2: :z2: :z2:
ปล.น้องฟ่าใจแข็งเนอะ
เตอร์สู้สู้ พี่ว่าอีกนิดเดียวก็OKแล้ว
:m20: :m20: :m20:
-
ฟ่าใจแข็งชะมัด เป็นพี่คงจะยอมไปนานแล้ว 55555
-
คงอีกไม่นาน
นุ้งฟ่า..ใจอ่อน
น้องเตอร์..จวยแข็ง
:oo1:
จึ๊กกกก..กัน แหละดี
ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:z1:
-
น้องฟ่าเมื่อไรใจอ่อนอะ
สงสารน้องเตอร์ :sad11:
:call:
-
พ่อเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อค้า รอลุ้นอยู่น้า อย่ามัวแต่กดเกมส์ 555
-
ใจร้ายยยย ฟ่า ใจร้าย อีกนิดนะ เตอร์นะ ใกล้ละ
สเตปต่อไป เอาหมอนข้างออก นะเตอร์นะ อิอิ
วุ๊ยยย FC ลุ้นยิ่งกว่าวันหวยออกอี๊กกกก 55555
-
ลุ้นต่อไปว่าเมื่อไหร่นุ้งฟ่าจะยอม อิอิ o13
-
หวานจริง หวานจัง :กอด1:
-
ในที่สุดก้ออ่านทันซะที
:กอด1: พี่ฟ่า คู่นี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ผ่านเรื่องราวต่างๆมากมาย หนูขอให้รักกานตลอดไปนะคะ
ปล. ขอให้พี่ฟาใจอ่อนกะเพื่อนสนิทคนนี้สักทีน่า..... :z1:
-
โอ๊ย วันนี้อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขจัง :-[
-
อย่าเพิ่งท้อนะเตอร์ พี่เป็นกำลังใจให้ อีกหน่อยหมอนข้างก็จะกระเด็นไปอยู่ข้างเตียงเองแหละ :laugh:
+1 ให้น้องฟ่าเบาๆ :กอด1:
-
ฟ่าอย่าไปยอม :laugh:
/ข้าพเจ้าทำเป็นเนียนไปก่อน แต่ที่จริงเป็นเอฟซีที่แอบหนีไปเป็นปี วันนี้กลับมาแล้วจ้านุ้งฟ่า
จำได้ว่าครั้งสุดท้ายเตอร์ไปรับน้องแล้วโดนรุ่นพี่มอม :jul3: นานมากอ่ะ
-
คิดถึงนุ้งฟ้าที่น่ารัก น้องเตอร์สุดหล่อ จังเลย วันหยุดไปทำบุญที่ไหนมาหรือเปล่าคะ
ทำงานเป็นยังไงบ้างจ๊ะ งานยุ่งหรือเปล่า เหนืื่่อยไหม ยังไงก็เป็นกำลังใจให้สู้ๆ นะคนเก่ง :กอด1:
ถ้าหากว่างวันไหนก็อย่าลืมมาต่อตอนต่อไปนะคะ
รออยู่จ้าคนน่ารัก น้องฟ่าน้องเตอร์
-
สวัสดีครับบบ ขอบคุณทุกคนนะครับที่เป็นกำลังใจให้กันมาโดยตลอด
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ทุกท่านนะครับ
เป็นกำลังใจให้กันตลอดไปนะครับบบ
ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ทุกการติดตามนะครับบบบบ จุบุจุบุ
***********************************************************************
หลังจากที่เตอร์เทียวไปเทียวมาไปส่งไปรับผมที่ทำงาน ประกอบกับช่วงนี้ฝนตกพร่ำเพรื่อมาก จึงทำให้ถูกฝนบ่อยๆ
กลางดึกคืนหนึ่ง เตอร์มีไข้ขึ้น
"เตอร์ปวดหัวอ่ะฟ่า"
"ไหนดูดิ๊ ตัวร้อนป่าว เอ ตัวอุ่นๆเนอะ เดี๋ยวฟ่าไปหยิบยาให้นะ" ผมเดินไปหยิบยาแล้วก็น้ำมาให้
"ขอบคุณครับ" เตอร์รับยาและน้ำไป
"ปวดหัวมากไหม ไหวป่าว ถ้าไม่ไหวไปหาหมอกัน"
"ไหว นอนพักเดี๋ยวคงดีขึ้นอ่ะ"
"ไปนอนในห้องสิ"
"แล้วฟ่าอ่ะ"
"ฟ่ายังไม่ได้อาบน้ำเลย เตอร์ไปนอนก๋อนเถอะ"
"งั้นเดี๋ยวเตอร์ไปนอนรอในห้องนะ"
"อื้มๆๆ" เตอร์เดินเข้าไปนอนผมก็ทำโน้นทำนี้สักพัก แล้วก็ไปอาบน้ำเตรียมเข้านอน
ออกมาจากห้องน้ำเตอร์ก็หลับไปแล้ว ไม่สบายแต่นอนไม่ใส่เสื้อ ผมดึงผ้าห่มมาห่มให้
ตื่นเช้ามา ผมก็ออกไปทำอาหารให้คนที่นอนข้างๆทาน ผมเลือกที่จะต้มข้าวต้มหมูเด้ง
เพราะเตอร์ชอบ แล้วอีกอย่าคนป่วยก็ต้องทานข้าวต้ม ทำไมต้องข้าวต้มก็ไมม่รู้เนอะ ฮ่าๆๆๆ
บางทีคนป่วยก็อยากทานเค้กอร่อยๆมากกว่าข้าวต้มนะ
ข้าวต้ม ใส่ขิงด้วยดีกว่า ผมเดินออกไปซื้อขิง ในซอย แล้วก็เลยไปซื้อปาท่องโก๋ด้วย
กลับมาถึง เตอร์ยังไม่ตื่นเลย ผมเดินเข้าไปดู เอาฝ่ามือแตะๆที่หน้าผาก ตัวไม่ร้อนแล้ว
แล้วผมก็เดินกลับไปทำข้าวต้มต่อ ข้าวต้มที่ต้มจนได้ที่
ต้องบอกก่อนว่าผมเป็นคนที่ชอบต้มข้าวต้มจากข้าวสารจนเป็นข้าวต้ม
แต่บางที่เค้าจะใช้ข้าวสวยมาต้มข้าวต้ม ผมว่ามันไม่ค่อยอร่อยเท่าไร
หลังจากที่ต้มข้าวต้มนได้ที่ เราก็ไปผัดเครื่อง กระเทียมพริกไทยโคลก ตั้งไฉ่ กับ ไชโป้หั่นชิ้นเล็กๆ
ใส่ลงไปผัดจนหอม ใส่หมูเด้งที่ลวกกับน้ำเดือดแล้วเอาไปแช่ในน้ำเย็นจัด ลงไปผัด
ใส่ซอสปรุงรส น้ำปลา ซีอิ๋ว ตามใจชอบ ผัดจนได้ที่ก็เอาไปเทใส่หม้อข้าวต้ม ปรุงไปชิมไปจนได้ที่
ก็ใส่ต้นหอม ผักชี ขึ้นฉ่าย แล้วก็ยกลงจากเตา ตักใส่ชามโรยหน้าด้วยขิง พริกไทย เสร็จ อิอิ
ผมทำอาหารเช้าเสร็จก็ไปทำงานบ้าน ทำไปบ่นไป(ในใจ) ฮ่าๆๆๆ แล้วก็เอาผ้าลงถังซัก เตอร์ก็เดินออกมาจากห้องนอน
"ดีขึ้นไหม หายปวดหัวยัง "
"ยังอ่ะ มึนๆอยู่เลย"
"เตอร์ไปล้างหน้าล้างตาป่ะ แล้วเดี๋ยวมาทานข้าว จะได้ไปหาหมอกัน"
"ไม่ไปได้ไหมอ่ะ"
"แล้วจะหายได้ไงอ่ะ ไปล้างหน้าดิ ฟ่าหิวข้าวแล้ว"
"อืมๆๆ" เตอร์เดินเข้าห้องน้ำไป แล้วก็ตะโกนออกมาจากห้องน้ำ
"ที่รัก ยาสีฟันหมดอ่ะ"
"อื้มๆ" ผมเดินไปหยิบยาสีฟันในตู้ให้เตอร์
"ขอบคุณครับ" หลังจากที่เตอร์ล้างหน้าล้างตาเสร็จ เตอร์ก็เดินมานั่งที่โต๊ะทานข้าว
"มีอะไรหม่ำมั้งอ่ะ"
"มีข้าวต้มหมูเด้ง กะปาท่องโก๋อ่ะ พอป่าว เตอร์อยากทานอะไรอีกไหมอ่ะ"
"แค่นี้ก็พอแล้วครับ" ผมเดินไปตักข้าวต้ม ที่ยังอุ่นๆอยู่ กำลังทานพอดีเลย
"ทานเยอะๆนะ"
"ครับบบบบบ" เราทานข้าวกันเสร็จ ผมก็ให้เตอร์ไปอาบน้ำเพราะเดี๋ยวเราจะได้ไปหาหมอกัน
"เตอร์ไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวจะได้ไปหาหมอกันนะ"
"อืม" คราวนี้ทำไมว่าง่ายจังอ่ะ สงสัยจะปวดหัวจริงๆไม่งั้นคงงอแงไม่ไปแล้วหล่ะ
เราสองคนไปหาหมอกัน หมอบอกว่าเตอร์ไม่เป็นอะไรมาก แค่เป็นหวัดธรรมดา
หมอฉีดยาให้แล้วก็ให้ยามาทาน
"หมอฉีดยาเจ็บไหม" ผมถามเตอร์ ในขณะที่ขับรถติดไฟแดง
"นิดๆอ่ะ "
"หรอ แล้วอยากให้หมอฟ่าฉีดยาให้ไหม"
"มากมากอ่ะ อยากฉีดยาหมอด้วย ไฟเขียวแล้ว" แล้วทำไมไม่เอาผลเลือดมาให้เค้าหล่ะ
"แล้วทำไมไม่เอาผลเลือดมาให้หมอดูหล่ะครับ ฮืมมมม"
"ผลเลือดไร"
"ผลเลือดที่ไปตรวจมาอ่ะ"
"ก็อยู่บนหลังตู้เย็นไง อ่าว ยังไม่ได้ดูหรอ นึกว่าดูไปตั้งนานแล้วนะ"
"ยัง" ผลเลือดมาแล้ว แล้วทำไมไม่ให้ดู นี่เมิงไม่อยาก บ๊ะบะโอบะ กรูมั้งเลยหราาาาาาาาา
ตกลงที่ผ่านมาสามเดือนนี้ไม่อัดอั้นเลยหรอไงฟร่ะ หรือว่ามันไประบายกะคนอื่น
อย่าให้นรู้นะ คราวนี้หล่ะแม่จะตัดยกขั้วแล้วหาผัวใหม่ด้วยเลย
ผมนั่งบ่นอยู่ในใจ ที่มันไม่ทำอะไรผมนี้เพราะอะไร มันไม่อยากทำไรผมมั้งเลยหรอ
เห้ย หรือว่ากามมันตายด้านไปแล้ว ไม่ได้ใช้งานนานๆ ม่ายยยยยยยยน๊าาาาาาาาาาา
"ฟ่า คิดอะไรอยู่"
"ฮะ อะไรนะ"
"เตอร์ถามว่าคิดอะไรอยู่"
"อ๋อ คิดว่าไอ้คันข้างหน้า ทะเบียนมนสวยดีอ่ะ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"เตอร์หิวอ่ะ อยากทานหมูทอด แกงเขียวหวานไข่เจียว ทำให้ทานหน่อยนะ"
"อื้มๆ"
"ฟ่า"
"อื้มมม"
"เรื่องไปทำงานต่างจจังหวัดอ่ะ เตอร์ไปด้วยนะ"
"ไม่สบายแบบนี้จะไปได้ไง ฟ่าไปทำงาน แค่ไม่กี่วันเอง"
"แล้วเตอร์จะนอนกับใครหล่ะ เหง่าแย่ เตอร์ไม่สบายนะ ฟ่าจะปล่อยเตอร์ไว้แบบนี้คนเดียวหรอ"
"เตอร์ โตแล้วอย่ามาอ้อน เดี๋ยวไปส่งบ้านเอาป่ะ ไปนอนกะพี่น้อยก็ได้"
"ไม่เอาอ่ะ นะๆ ขอเตอร์ไปด้วยนะ รับรองไม่กวนเวลาทำงาน"
"ไม่รู้ขอคิดดูก่อน"
"อีกอย่างอ่ะ แล้วฟ่าจะนอนจะกินจะอยู่ยังไง เตอร์เป็นห่วงนะ"
"เค้าก็เปิดโณงเเรมให้นอนไง "
"ห้องละคนหรอ"
"สองคน"
"ไม่ได้เลย นอนกับใครที่ไนหนก็ไม่รู้ เตอร์ไม่ยอมหรอก"
"จะบร้าหรอเตอร์ มันเป็นเตียงแยก "
"ก็นั้นแหละ ยังไงเค้าก็ต้องให้แยกชายหญิง แล้วคนที่จะมานอนกับฟ่าจะไว้ใจได้หรือเปล่าเหอะ"
"คิดมาก"
"เกิดกลางดึกมันปล้ำฟ่าทำไง ไปสู้แรงอะไรเค้าได้ ไม่รู้แหละ เตอร์จะไป แล้วก็เปิดห้องอีกห้อง แล้วฟ่าก็มานอนกับเตอร์"
"แล้วคนที่ออฟฟิศเค้าจะมองยังไง"
"ก็เรื่องของเค้าสิ"
"เตอร์ ฟ่ายังต้องทำงานที่นี้อีกนานนะ ถ้าฟ่าทำตัวเรื่องมาก คนอื่นเค้าจะหมันไส้เอาได้นะ"
"หมันไส้เรื่องไร แค่เปิดห้องอีกห้องนอนกะแฟนเนี่ยนะ เตอร์ไม่ได้ไปขอนอนกับฟ่าซะหน่อย"
"พอ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว"
"แล้วตกลงจะให้..........."
"จบ ไม่พูดแล้ว"
"แต่"
"ไม่มีแต่ จบ ถ้าไม่จบ ตบนะ"
"ใจร้าย จะตบคนป่วยเนี่ยนะ"
"คนป่วยอะไร พูดให้จ้อเชียว"
"เอ้า ปวดหัวไม่ได้ปวดปากนิ"
"จบ จบไหม "
"โอเค จบก็จบ" แล้วเราก็ถึงคอนโดซะทีก่อนที่จะตีกันในรถ
"อ่าวไม่ขึ้นห้องหรอจะไปไหนอ่ะ"
"เตอร์ขึ้นไปก่อน เดี๋ยวฟ่าจะไปซื้อกะทิ เตอร์อยากทานแกงเขียวหวานไม่ใช่หรอ"
"ใส่นมพร่องมันเนยแบบวันนั้นก็ได้"
"จะไปซื้ออย่างอื่นด้วยอ่ะ จะเอาอะไรไหม"
"ไปด้วย"
"ไม่ต้องไปหรอกแดดมันร้อน ยิ่งไม่สบายอยู่นะ"
"แต่"
"ไม่มีแต่ จบนะถ้าไม่จบ"
"ครับๆ จบก็จบ" แล้วผมก็เดินไปซื้อส่วนผสมต่างๆในการทำอาหาร แล้วเตอร์ก็เดินขึ้นคอนโดไป
ผมซื้อของเสร็จก็เดินขึ้นคอนโด เข้าห้องไปก็เห็นเตอร์นอนหลับอยู่ตรงโซฟา
ผมก็เริ่มทำอาหาร เสร็จก็ปลุกให้เตอร์ลุกมาทาน
"เตอร์ กับข้าวเสร็จแล้ว"
"หรอ กำลังฝันอยู่เลย"
"ฝันว่าไร"
"ฝันว่าโดนตบ"
"ใครตบ"
"เมีย"
"คนไหน"
"มีอนยู่คนเดียวอ่ะ"
"แล้วทำไมเมียต้องตบอ่ะ"
"แอบไปทานขนมที่เค้าทำไว้ เลยโดนตบหน้าชาเลยอ่ะ ในฝันโหดร้ายมากอ่ะ"
"เล่นให้มันน้อยๆหน่อยนะเกมส์อ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"จะได้ไม่เอาไปฝันเป็นตุเป็นตะอ่าสิ"
"เง้อออ ไปทานข้าวดีกว่า" แล้วมันก็เดินไปที่โต๊ะอาหาร "โอ้โห น่าทานทั้งนั้นเลย"
"มียาก่อนอาหารป่าว"
"ไม่รู้"
"เอ้า" ผมเดินไปดูถุงยา ก็ไม่มียาก่อนอาหาร เตอร์ทานอาหารตรงหน้าจนเรียบ
ทานข้าวทานยาเสร็จก็ไปนอนดูทีวี
"ฟ่า"
"ฮึ"
"ไปนอนกัน"
"นี่มันบ่ายสามนะเตอร์"
"เตอร์ง่วงนิ ปวดหัวด้วย ไปนอนกันนะ"
"ฟ่าไม่ง่วงอ่ะ เตอร์ไปนอนเถอะ"
"ก็เตอร์อยากนอนข้างๆฟ่าอ่ะ นะ นะ "
"อื้มๆ" ผมเอาหนังสือไปนั่งอ่านบนเตียงโดยมีไอ้เตอร์นอนอยู่ข้างๆมือก็ลูบมาที่หน้าขาผมเบาๆจนมันเคลิ้มหลับไป
ผมค่อยๆจับมอมันออก เหมือนมันจะรู้สึกตัว เอามือมาวางแปะไว้บนขาผมเหมือนเดิม
ผมจับมือมันออกอีก คราวนี้มันตื่น ด้วยอาการงัวเงีย
"จะไปไหน"
"ห้องน้ำ"
"มาเร็วๆนะ"
"อื้อๆๆ นอนต่อเถอะ"
ผมกลับมาที่เตียงก็เห็นมันนอนตาแป๋วรอผมอยู่ ผมเดินมากับแมคบุ๊คกะจะมาเล่นเนต
"เตอร์ไม่ให้เล่นนะเนตอ่ะ เตอร์ไม่สบายสนใจเตอร์หน่อยสิ" เอ้า แล้วที่นอนให้ลูบๆคลำนี้ไม่นสนใจตรงไหนฟร่ะ
"อื้มๆๆ" คนป่วยมักจะเหวี่ยงแบบนี้แหละ ใจเขาใจเราเนอะ
ในเมื่อมันไม่ให้เล่น เราก็นอนสิ จะได้ไม่เครียด ผมล้มตัวลงนอนปุ๊ป ก็มีมือมาก่ายปั๊ป
ผมตื่นมาอีกทีก็สามทุ่มแล้ว แต่ไอ้คนข้างๆนี้หลับปุ๋ยเลย เดี๋ยวตื่นขึ้นมามันคงจะหิวแน่ๆ
ผมเลยเดินออกไปซื้อบะหมี่มาให้ กลับมาอีกทีพร้อมของกินมากมายแต่เปิดประตูเข้ามาก็พบว่า
ไอ้คนตรงหน้านั่งหน้ามุ่ยอยู่บนโซฟา
"ไปไหนมา"
"ไปซื้อของมา ฟ่าเห็นเตอร์หลับตื่นมากลัวว่าจะหิวอ่ะ"
"แล้วปล่อยให้เตอร์นอนคนเดียวเนี่ยนะ"
"ทำไมอ่ะ ไม่เห็นแปลกนิ"
"ถ้าเตอร์เกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะทำไง"
"ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนินา ก็เห็นพูดให้ฉอดๆๆๆ หิวยัง ฟ่าซื้อข้าวกับบะหมี่มาให้"
แล้วมันก็เดินมาหาผมที่ตอนนี้กำลังเทข้าวขาหมูใส่จานให้มันอยู่
เตอร์เอาคางมาวางที่ไหล่ผมแล้วก็โอบเอวผมไว้
"ปวดหัวอ่ะ"
"ยังไม่หายอีกหรอ ไหนมาดูสิ" ผมเอามือไปแตะที่หน้าผาก
"ตัวก็ไม่ร้อนนินา"
"มันมึนๆอ่ะ"
"นอนเยอะไปมั้ง ทานข้าว เดี๋ยวได้ทานยา"
"ทานไม่ไหวอ่ะ"
"อาการท่าจะหนักนะเนี่ย นั่งสิ เดี๋ยวฟ่าป้อน" แววตาลัลล้าสุดๆ
"ฟ่าไม่ทานหรอ"
"ยังไม่หิวอ่ะ เตอร์อย่ากัดช้อนสิ เล่นเป็นเด็กไปได้"
"ก็ยังเด็กอยู่น่นา ยังเป็นนักศึกษาอยู่ไม่ได้แก่เหมือนคนบางคน"
"เดี๋ยวตบด้วยจานข้าวเลย พูดคำไม่สุภาพนะ"
"โหดอ่ะ"
"ก็ไปหาเมียเด็กๆสิ จะมายุ่งกะอีแก่คนนี้ทำไมหล่ะ"
"ไม่เอาจะเอาคนนี้"
"ปากดี อย่ากัดช้อน เตอร์นิ เดี๋ยวไม่ป้อนเลยนะ"
ผมป้อนข้าวไป้เด็กป่วยการเมืองจนเสร็จก็เอาจานไปล้าง แล้วก็ปลอกผลไม้ไปให้คณชายเค้าทาน
"ทานผลไม้เสร็จก็ไปนอนดูทวี ผมก็เอาคอมไปเล่นข้างๆ หนุนตักไม่ได้ก็ต้องเอาหัวมาแนบสักนิด
นี้จะห่างจากกันสักสิบเซ็นติเมตรจะได้ไหมเนี่ย หาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ดูทีวีไปมือเริ่มอยู่ไม่สุข ล้วงเข้าไปลูบหลังผมมั้ง ลูบขามั้ง เวลาผ่านไปมันก็เริ่มไม่พอใจผม
ที่ตอนนี้ผมเล่นแต่เนตไม่สนใจมัน
"ฟ่า"
"อื้มว่าไง"
"หิว"
"ดึกๆเนี่ยนะ"
"อื้ม"
"เดี๋ยวฟ่าไปอุ่นบะหมี่ให้นะ"
"ขอบคุณครับ" ผมยกแมคบุ๊คของผมไปวางที่โต๊ะทานข้าว แล้วก็เทน้ำซุปมาอุ่นแล้วก็มาเล่นเนตรอน้ำซุปบะหมี่เดือด
อิอิ ความสามารถสูง งานหลวงไม่ให้ขาดงานราษฎร์ไม่เคยบกพร่อง
"ละสายตาไม่ได้เลยนะจากอินเตอร์เนตเนี่ย" อย่าได้แคร์เสียงนกเสียงกา น้ำซุปเดือดก็เทใส่ชามบะหมี่
"เตอร์ เสร็จแล้ว มาทานได้แล้วครับ" ผมนั่งลงเล่นเนต มันก็มาโซ้ยบะหมี่ตรงข้ามผม
"ฟ่าไม่หิวหรอ"
"ทานผลไม้ไปแล้วไง พร้อมเตอร์อ่ะ"
"แค่นั้นจะไปอิ่มอะไร"
"อิ่มสิ"
"คุยกะใครอ่ะ"
"เซเลป"
"เตอร์ไม่สบายอยู่นะ"
"อื้มรู้"
"สนใจกันบ้าง"
"แล้วบะหมี่ที่ทานอยู่หน่ะ เกิดจากความไม่สนใจงั้นหรอ" แล้วมันก็เงียบไป ทานบะหมี่ตุ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมยกแมคไปนั่งเล่นที่หน้าทีวี มันก็ตามมาบ่นอะไรไม่รู้ง้องแง้งงุ้งงิ้งอยู่ข้างๆ แล้วมันก็ไปอาบน้ำ
อาบเสร็จก็ยังตามมาบ่นงิ้งๆๆๆๆอยูข้างๆอีก
ผมเลยตัดสินใจเลิกเล่น แล้วก็ไปอาบน้ำ นอน เข้ามาในห้องนอนเตอร์ก็นอนหลับตาอยู่บนเตียงแล้ว
ผมเอามือไปแตะที่หน้าผากเบาๆ ตัวไม่ร้อนแล้ว สงสัยหลับไปแล้วด้วยมั้ง
ผมแต่งตัวเสร็จก็ไปปิดไฟแล้วก็มานอน พอล้มตัวนอนไอ้เตอร์ก็พลิกตัวอย่างไว มากอดผมปั๊ป
"อ่าว ยังไม่หลับหรอ"
"ยัง รู้สึกมันหวิวๆไงไม่รู้อ่ะ ขอกอดหน่อยนะ" เห้ออออ มารยาชัดๆ ทำได้ไม่เนียนเร้ยยยยยยยย
"ปวดหัวรึป่าว"
"ป่าว"
"งั้นก็นอนซะนะ ถ้าไม่ไหวไงก็เรียกฟ่านะ"
"ครับที่รัก" แล้วมันก็กระชับกอดให้แน่นขึ้น มือก็ลุบวนไปวนมาอยู่ที่ท้องผม จนผมเคลิ้มหลับไป
แต่ทันใดนั้น นั้น นั้น นั้น นั้น (เสียงก้อง)
ผมเริ่มรู้สึกมีอะไรมาสัมผัสบริเวณซอกคอ จนต้องลืมตาดู ก็ผมว่า มีเงาดำๆ นั่งคร่อมอยู่บนตัวผม
แล้วก็ลากจมูกไปตามซอกคอข้างแก้ม แล้วก็ ก็ ก็........................................................
**************************************************************
-
:z13: :z13:
พี่เตอร์ก้อมีมารยาร้อยเล่มเกวียนเหมือนกานเนอะ
แต่ค้างงงงงงงงอย่างแรงอะ พี่ฟ่าตัดตอนซะ
รออ่านฉากต่อไป คืนส่งตัว :-[
:call: :call:
-
ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อุ ส่ารอฉาก 18+ :haun4: :oo1: มานานแสนนาน ทำกันได้น่ะคนสวย :monkeysad: :sad11:
เตอรืนิมารยาได้อีก ฮ่าาาาาาาา นึกถึงคืนส่งตัวเลยอ่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
บะหมี่เครื่องชูกำลังนี้เอง คริคริ :-[ :o8:
กริ้ว ววววววววววววว เตอร์ๆเอ๊ย ย ยยย เมียอยากซั่มแว้วววววววววววววววว
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น่ารักๆๆ อิอิ :L1:
ปล.สามีง้อเมียด่วนน่ะ ณ ตอนนี้ เด๋วคืนนี้จะได้มีกิจกรรมเข้าจังหวะน่ะ ฮี่ๆๆๆ :laugh: :jul3:
-
ไม่รอดแหละ :z1:
-
:z3:
น่ารักที่สุด ดูแลกันดีจังเลย :L2:
+1 เลยนะจ๊ะคนสวย
แต่..............ค้างอ่ะ รีบมาต่อเลยนะ
คิดถึง :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
รักนะคะ อัลฟ่าคนสวยของพี่
-
จะว่าไปเตอร์ก็ขี้อ้อนนะ 555+
+1 ให้นุ้งฟ่าค่ะ กอดๆด้วย
-
จะมีใครเหมือนนุ้งเตอร์อีกไหมในโลกหล้า.....
ในที่สุด สามเดือนแห่งการรอคอย...... ของใครก็ไม่รู้ :m20:
+1 ให้เป็นอาหารบำรุง สำหรับการเสียเหงื่อ :z1:
-
น่ารักจัง ค้างอะน้องฟ่าใจร้าย ทำแฟนคลับได้ลงคอ
มาต่อเร็วๆ เลยนะคะ :L1:
-
ค้างเข้าใจคำว่าค้างปะ :sad4:
:call:
-
:m20: :m20: :m20:
น้องฟ่าคสวยคงรอดยาก
ปล.เตอร์พยายามมาจนเห็นเส้นชัยแล้วนะ
:z2: :z2: :z2:
-
:-[
-
เหอๆๆ :z1: แล้วก็.... แล้วก็.... อารายอ่ะ
แต่แหม เจ้าเตอร์นี่มันขี้อ้อนจริงๆ อ้อนได้อ้อนดี อิจฉาวุ้ย
มีภรรยาดูแลเอาใจใส่ แต่คราวหลัง ให้มันเนียนหน่อยนะ
คนสวยเค้ารู้ทัน เพราะเคยทำมาก่อน 5555
ปล. ไอ้ที่เตอร์มันขึ้นคร่อมนี่มันละเมออะป่าวอ่ะ แบ่บเล่นเกมส์เยอะงัย :z1:
-
แล้วก็...รำคาญ เลยถีบเปรี้ยงออกไป!!!!!!!!!! :z1:
+1 พร้อมกอด :กอด1: ให้กับความเอาใจใส่ของฟ่า
แต่ไอ้คนมารยานี่มันน่าหมั่นไส้จริงๆ...ชริ :m16:
-
:กอด1: เตอร์
เพราะความซุกซน..ไปตรวจเลือดมากี่ครั้งแล้วเนี่ยะ
3 หรือ 4 ครั้งหว่า ตรวจกับหมอคนเดิมรึเปล่า "จะตรวจเลือดอะไรบ่อยๆฟ่ะ" หุหุ
o13 ฟ่า..ศรีทนได้ เอ๊ยย ศรีภรรยา เจรงงงง
หวานๆๆๆๆ หวานไปเรื่อยๆๆๆ ตลอดไปเน้ออ ฟ่า&เตอร์
อย่าดราม่าอีกน่ะเว้ยยยย เข็ดซะทีไอ่หมูแดง
:L1: +1 รออ่าน.. คู่รัก บ่ะบ่ะโอ๊บ่ะ กานนนนนนน อิอิ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
รอมานาน (ใครรอน๊อ.... ) ใกล้ๆแระๆ :z1:
ดูแลคนป่วยดีขนาดนี้ จ้างมาเป็นพยาบาลพิเศษที่บ้านบ้างได้มั้ยคะ ค่าตัวแพงมั้ยเนี่ย :o8:
-
แล้วก็ค้าง เอิ๊กกกกกกกกก
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยย ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เติ่งๆๆๆๆเลยอ่า ฟ่าอ๊าาาาาาาาาาาา
เตอร์อย่าหยุดเชียวน๊าาาาาาา
ฟ่าก็อย่าห้ามเตอร์น๊าาาาาาา 555555
-
กีซซซซซซซซ ค้างงงงง :serius2:
พี่อยากรู้ต่อแล้วค่ะว่าเงาตะคุ่มๆที่คร่อมตัวหนูอยู่จะทำยังไงกับร่างกายอันสวยงามของหนู
+1 แล้วกอดแรงๆ :กอด1:
-
....หวาน กันเข้าไป อ้อนกันเข้าไป
....คู่นี้ อ้วนไหมเนี่ย กินกันเก่งทั้งสองคนเลย
....ตอนสุดท้ายยยยยยยย แทนที่เตอร์จะโดนฉีดยา กลายเป็น..ฟ่า โดนฉีดยา :laugh:
-
แล้วสรุปได้พกสามีไปทำงานอ่ะป่าวววคร่าาาาาาาาาาาคนสวย อิอิ :o8: o18 :z1:
-
ทำไมมาตัดฉับๆ กันได้ลงคอห่านแบบนี้
หัวใจแม่ยกจะวายตาย มันลุ้นนะ ฮิ
-
ตัดตอนแบบนี้ หมายความว่าไงจ๊ะ จะให้คนอ่านคิดเองใช่มั้ยว่า ....... :z1:
สงสัยแบบต้องฉลองใหญ่ :mc4:
ชอบที่ทั้งคู่เป็นแบบนี้ โดยเฉพาะเตอร์ ชอบนะที่พูดกับฟ่าแบบนั้น
ปล. อ่านตอนนี้บอกได้คำเดียว "น่ารักอ๊ะ " :กอด1:
-
ฟ่ากลับมาก่อน กลับมาบัดนาว
แต่เตอร์ก็อ้อนฟ่าจริงๆนั่นแหล่ะ
ก็คนป่วยอ่ะเนอะ
แต่ชอบนะอยากให้น่ารักๆกันแบบนี้ตลอดไปเลย
-
แล้วก็อะไรจ๊ะฟ่า....รึว่าโดนผี(ผ้าห่ม)อำ 55555
+1 จ้า
-
กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงอ่ะ อิอิ +1จ้าาาคนสวย จุ๊บๆ
-
มาแร้วคร๊า
ขอโทษนะคะที่ตัดฉับ แบบนั้น
ก็อยากให้คนอ่านนอนคิดถึงฟ่าบ้างอะไรบ้าง อิอิ
**************************************************************
ผมเอามือดันอก คนบนตัวผมไว้
"เตอร์ทำไร ดึกแล้วนะ ไม่สบายไม่ใช่หรอ"
"ขอนะ" สิ้นคำพูดมือสองข้างที่ดันอกเตอร์ไว้ก็ถูกมือสองข้างของเตอร์จับกดไปกับที่นอน
ปลายจมูกถูกฝังลงไปที่แก้ม ก่อนจะลากยาวไปทั่วลำคอ ปากบางๆประกบมาที่ปากผม
แล้วก็เริ่มสอดลิ้นอุ่นๆเข้าไปสำรวจ เมือเจอสิ่งที่ต้องการก็ใช้ริมฝีปากที่ชุ่มชื่นดูดชิมอยู่นาน
มือทั้งสองที่กดมือผมจนขขยับไม่ได้คลายออก แล้วจัดการเปิดเสื้อขึ้น
ริมฝีปากเริ่มขบเม้มไปที่สองตุ่มบนหน้าอก การดูดชิมอย่างรุนแรงบ่งบอกว่าโหยหามานานแค่ไหน
เสื้อที่ผมใส่อยู่คงเกะกะ จึงถูกถอดออกอย่างรวดเร็วผิวเนียนนุ่มนิ่มที่ไม่ได้ถูกชิมรสมานาน
บัดนี้กำลังถูกดูดชิมทุกอณู กางเกงนอนขาสั้นตัวบางถูกดึงออกอย่างรวดเร็ว
หนอนน้อยที่กำลังโตเต็มไว กำลังท้าทายคนตรงหน้า ไม่ช้ามันก็ถูกชิมและกลืนกินจนหายไปในปากทันที
เสียงซี๊ดส์ สลับกับเสียงริมฝีปากที่ดูดกลืนอย่างเอร็ดอร่อย จนผมไม่สามารถจะระงับไม่ให้มันพ่นพิษออกมาได้
"เตอร์ ฟ่าไม่ไหวแล้วนะ" ผมผลักหัวเตอร์ ให้ถอนริมฝีปากออกจากสิ่งที่กำลังดูดชิมอยู่
แต่เตอร์ไม่ยอม ยังคงดูดชิมอยู่เรื่อยๆ แล้วก็จับมือของผมไว้
"เตอร์ ฟ่า เอ้อออ เตอร์ฟ่าาา" หนอนของผมพ่นพิษออกมาแล้ว เตอร์กลืนกินอย่างหน้าตาเฉย แต่ผมเนี่ยดิ ตกใจจนตาเป็นไข่ห่าน
"เตอร์ พอก่อน เตอร์ เตอร์อ่ะ ฟ่าเสียว" มันยังคงแกล้งผมไม่หยุดจนผมต้องถอยหนี
เตอร์ตามมาจูบผมอีกครั้ง เราจูบกันอยู่พักใหญ่ๆ เตอร์ก็คว้าอุปกรณ์มาใส่ก่อนที่จะกระซิบข้างหูผมว่า
"ไม่อยากเป็นเพื่อนเเล้วอ่ะ ขอเป็นสามีที่ดีนะครับ" แล้วมันก็ไม่พูดพร่ำ จัดการชะโลมเจลใส่มือแล้วก็โป๊ะมาที่ช่องทางของผม
ก่อนที่มันจะชะโลมไปที่หนอนของมันด้วย เตอร์ก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง
"เตอร์"
"ครับ"
"ค่อยๆรักกันเบาๆนะ"
"ฮ่าๆๆๆ จ้ะ" เตอร์จับขาผมยกขึ้น แล้วค่อยๆโป๊ะเจลไปที่ช่องทางของผมอีก มันคงกลัวผมเจ็บ เลยโป๊ะให้เยอะ
เตอร์ไม่ได้รุนแรงกับผม ค่อยๆใส่หนอนของมันอย่างช้าๆ ห่างหายไปซะนาน ช่องทางมันก็คับแคบลงบ้างอะไรบ้าง
ความเจ็บจี๊ดเริ่มทะยอยเข้ามา ผมดันตัวเตอร์ไว้
"เจ็บหรอ"
"แปปหนึ่งนะ"ผมให้เตอร์นิ่งสักพักก่อนจะให้มันเดินเครื่องต่อ ความร้สึกจากเจ็บกลายเป็นเริ่มจุกๆ
เตอร์เดินเครื่องเบาๆแล้วก็ค่อยๆเร่ง เตอร์กัดริมฝีปากเเน่น บอกอารมณ์ความสุขเสียวซ่าน
ไม่นานมาก มันก็พ่นพิษในตัวผม แล้วก็ล้มตัวนอนทับผม แล้วก็จูบผมโดยที่หนอนของมันยังอยู่ในตัวผมนั้นเอง
แอร๊ยซ์
ผมค่อยๆขยับตัว ส่งสัญญาณให้มันรู้ว่าตอนนี้ผมเมื่อยมาก
"ชาไปหมดแล้วอ่ะ ลงมานอนข้างล่างได้ม๊ะ"
"นานแล้วเนอะที่เราไม่ได้นอนกอดกันแบบนี้"
"ก็เพราะใครอ่ะ"
"เหงาไหม"
"เคยได้ยินป่ะว่า คนเดียวไม่เหงาเท่าสองคนอ่ะ"
"อื้ม"
"บางทีอยากพูดอยากเล่าอะไรให้ฟังตอนนอน หันไปก็ไม่มีใคร อยู่ใกล้แต่มีกำแพงกั้นอ่ะ มันทรมานนะ เข้าใจป่ะไอ้อ้วน"
"แล้วเตอร์ไม่ทรมานรึไง นอนบนโซฟาคนเดียว เหงาก็เหงา หนาวก็หนาว เคยนอนแก้ผ้ากอดเมียแต่ต้องมานอนกอดตัวเอง เห้อออ"
"ก็อย่าทำชั่วอีกสิ"
"ไม่ทำแล้วค๊าบบ เข็ดจนตาย"
"จะนอนทับฟ่าอีกนานมั้ยเนี่ย ตะคริวจะกินแล้วเนี่ย"
"งั้นฟ่ามานอนทับเตอร์มั้ง"
"ไม่เอา"
"เตอร์อยากตัวติดกับฟ่าแบบนี้ไปนานๆอ่ะ"
"ลุก ไปล้างตัวกัน เร็วจิ เตอร์" เตอร์ค่อยๆลุกขึ้น ถอนฐานทัพออกไป
ผมชูมือขึ้นให้มันอุ้ม
"อุ้มไม่ไหว ไม่มีแรง"
"แค่เนี่ยหมดแรงแล้วหรอ เมื่อกี้นกกระจอกยังไม่ทันจะจิบน้ำเลยนะ ไม่น่าจะเหนื่อย" ฮ่าๆๆๆ
"ก็มันฟิตนิ เลยไวไปหน่อย เดี๋ยวจัดให้อีกรอบ ชุดใหญ่"
"ไอ้บร้า อุ้ม นะ อุ้มหน่อย น๊าาาา นะๆๆๆๆๆ"
"ให้ขี่คอ"
"ก็ด๊ะ" เตอร์นั่งลงบนเตียง ผมได้ทีก็ขี่หลัง เตอร์เดินพาผมเข้าห้องน้ำ
ผมจัดการเปิดฝักบัวรดหัว สดชื่นมั๊กมากกกกก เตอร์สวมกอดผมภายใต้สายน้ำที่ไหลลงมา
เตอร์ฝังปลายจมูกลงบนต้นคอของผม แล้วมือทั้งสองก็ไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ไปทั่วตัวของผม
ตอนนี้หนอนของมันเริ่มสะกิดผมอีกแล้ว ผมปิดน้ำ แล้วหยิบยาสระผมมาสระให้เตอร์
เราผลัดกันสระผม ผลัดกันถูสบู่
"ฟ่าผอมไปแล้วนะ"
"หรอ"
"กินเยอะๆหน่อยจิ เวลาฟ่าผอมเตอร์ว่ามันดูเป็นผู้ชายเกินไปอ่ะ"
"เอ้าก็ฟ่าเป็นผู้ชายนะเว้ย"
"อันนี้รู้ หลักฐานก็เห็นอยู่ตรงเนี่ย" มันเอามือมาชี้ที่หนอนของผม ไอ้นี้นิ ทาลึ่งเนอะ ฮ่าๆๆๆ
"ไอ้บร้า"
"เตอร์ชอบตอนฟ่ามีแก้มมากกว่า มันดูน่ารัก แบ๋วๆดี ตัวนิ่มๆหอมๆ"
"ตลกเหอะ แล้วตอนนี้ไม่น่ารักหรอไง ออกไปเลยไม่ต้องมากอด"
"น่ารัก ตอนไหนก็น่ารัก"
"โกหกแล้วง่ะ เมื่อกี้ยังบอกชอบตอนมีแก้มอยู่เลย"
"ก็ใช่ แต่ก็ไม่ได้บอกนินาว่าตอนนี้ไม่ชอบอ่ะ"
"แล้วถ้าฟ่าไม่น่ารักหล่ะ ยังจะชอบอยู่ไหม"
"ถ้าหัวใจยังเป็นดวงนี้ไม่ว่ายังไงก็ชอบบบบบบบบ" เตอร์เอามือมาจิ้มตรงหน้าอกข้างซ้ายของผม
"ไอ้ลิเก"
"พอเหอะ เลิกอาบ ไม่ไหวแล้ว"
"ทำไม หนาวหรอ"
"ป่าว .............." เติมคำเอาเอง มันออกอากาศไม่ได้ ฮ๋าๆๆๆๆ
"ไอ้ทุเรศ เห้ย เดี๋ยวล้ม เตอร์ เดี๋ยวลื่นล้ม ไอ้เตอร์ ปล่อยยยยยยย ปล่อยดิ๊"
เตอร์มันอุ้มผมจากห้องน้ำ มาโยนลงบนเตียง แล้วมันก็คร่อมตัวผมไว้
"เดี๋ยวที่นอนเปียก เช็ดตัวก่อนนะ ใจเย็นๆ ไม่หนีไปไหนหรอกนะ เบาลงนะ เบา เบา ค่อยๆลง ลง ลงงงงงง"
เตอร์เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดให้ผม แล้วก็เช็ดตัวมันเอง
"หิวเนอะ ไปหาไรทานดีกว่า" ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงของผม มันก็คว้าข้อมือของผมไว้
"หิวจริงอ่ะ"
"มาก"
"อย่ามาฟอร์ม"
"จริง เดี๋ยวไปหาไรทานแปปนะ เดี๋ยวมา" ผมเดินไปใส่บ็อกเซอร์ตัวหนึ่งแล้วก็ออกไปหยิบนมกล่องมาดูดๆๆๆ
เตอร์เดินตามออกมา ด้วยบ็อกเซอร์ตัวเดียวเช่นกัน เตอร์เดินเอาผ้าเช็ดตัวไปตากที่ระเบียงก่อนจะเดินมาหาผมที่โต๊ะอาหาร
"อิ่มหรอ นมกล่องเดียวอ่ะ"
"อิ่ม"
แล้วมันก็นั่งมองผมแล้วก็ยิ้ม
"ยิ้มอะไร"
"มีความสุข"
"ประสาทอ่าดิ"
"คนมีความสุขนี่นา แค่ได้นั่งมองคนที่เรารักมันก็มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก"
"งั้นก็นั่งมองอย่างเดียวก็พอแล้วมั้ง"
"ฮ่าๆๆๆ มานั่งนี่ ยืนทานมันไม่สุภาพนะ"
"ไม่เอา อันตราย"
"มานี่"
"ไม่"
"เดี๋ยวนี้"
"ม่ายยยยยยยยยยยยยย"
"เร็วๆ" ผมกระดึ๊บๆเข้าไปใกล้เตอร์อีกนิ
"เข้ามาอีก"
"ไม่เอา"
"เร็วๆ"
"เง้อออออ" ผมกระดึ๊บๆเข้าไปอีกหน่อย เตอร์คว้าตัวผมไปนั่งตักมัน โดยผมหันหน้าเข้าหาตัวเตอร์
ผมดูดนมกล่อง โดยที่ไม่ได้สบสายตาคนตรงหน้า แต่ไอ้คนตรงหน้าเนี่ยสิ ยิ้มอยู่ได้ เขิลนะเว้ยยยยย
ดูดนม(กล่องจนเพลิน) เวลามันหมดมันจะมีเสียง พอเสียงนมหมด ไอ้คนตรงหน้าก็เอามือมาจับที่นมกล่องทันที
แล้วมันก็เอานมไปวางตรงโต๊ะ มือเราก็ว่างอ่าสิทีนี้ จะเอาไปไว้ตรงไหนหล่ะนั้น คิดยังไม่ทันเท่าไร
ไอ้คนตรงหน้าก็เอามือมาโน้มที่ต้นคอ แล้วก็ประกบปากทันที
"เตอร์ก็หิวนมเหมือนกัน" แล้วมันก็ประกบปากต่อ แล้วก็ส่งลิ้นเข้าไปชิมรสนมในปากของผม
ผมผละริมฝีปากออก เพื่อสูดลมหายใจเข้าไปในปอด ก่อนที่จะขาดอากาศหายใจ
"เข้าห้องเถอะ" ผมลุกขึ้นเดินเข้าห้องอย่างว่าง่ายดังต้องมนต์สะกด เตอร์เดินตามมาติดๆ
"เตอร์"
"จ๋า"
"อย่านอกใจฟ่าได้ไหมอ่ะ"
"ได้"
"ฟ่าจริงจังนะ"
"ครับ" พูดจบสองมือของเตอร์ ก็ประกบลงที่แก้มผมแล้วก็ตามมาด้วยริมฝีปาก
เตอร์ค่อยๆดันผมให้ลงนอนบนเตียง ก่อนจะจัดการถอดบอกเซอร์ตัวน้อยออก เตอร์จับผมผลิกตัว
แล้วยกเอวผมขึ้นให้เข่าตั้งฉากกับเตียง โดยที่เตอร์ยืนอยู่ปลายเตียง
แล้วมันก็หยิบมาอาวุธมาใส่ ก่อนที่จะชะโลมเจลใส่หนอนของมัน และช่องทางของผม
ในที่สุดประตูเมืองผมก็ถูกตีแตกเป็นครั้งที่สอง เสียงครางเสียงซี๊ด ดังระงม จนผมต้องเอาหมอนมาฝังหน้าลงไป
ครั้งที่สองนี้มันช่างยาวนานเหลือเกิน จนเข่าผมเริ่มอ่อนแรง จนต้องนอนแนบไปกับที่นอน
เตอร์ก็ยังคงเดินเครื่องนอนทับตัวผม ในที่สุด ผมก็พ่นพิษ เปื้อนที่นอนไปหมด
"เตอร์ใกล้ยัง"
"ใกล้แล้วค๊าบบ เออะ เอ้ออ อ่าาาาส์" เตอร์ถอนทัพออกจากตัวผม แล้วก็จับให้ผมพลิกตัวหันหน้ามาหามัน
แล้วมันก็จูบผมเบาๆที่หน้าผากที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
"ฟ่าทำผ้าปูที่นอนเลอะอ่ะ"
"ฟ่าไปล้างตัวป่ะ เดี๋ยวเตอร์เปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้"
ผมเดินเข้าห้องน้ำไป สักพักเตอร์ก็เดินตามเข้ามา เราสองคนล้างตัวกัน แล้วก็เช็ดตัวให้กันอีกครั้ง
แล้วก็ไปนอน กอดกันจนหลับไป แล้วดึกๆมันก็จัดการทำประตูอีกหนึ่งลูก อิอิ
************************************************************
-
^
^
:z13: :z13:
.........................
เอร๊ยยยยยย สรุปว่าเตอร์ทำไปสามประตูเหรอเนี่ย :z1: นุ้งฟ่าของเราเกือบแย่อะจิ อิอิ
นมกล่องที่บ้านขาดแคลนเหรอคะ เตอร์ถึงต้องแย่งนุ้งฟ่าถึงปากเลยทีเดียว :-[
ผ่านเรื่องหนักๆจนมาหวานกันได้แบบนี้ หวังว่าจะเป็นบทเรียนให้เตอร์คิดได้นะคะว่าไม่ควรทำแบบนั้นอีก
รักกันยาวนานนะคะ :3123:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
OMG!! หุหุ 3-0 กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เอาลูกสาวเพลีย อ่อนแรงกันเลยทีเดียว ฮี่ๆๆๆๆ
ใบบัวบกไหมจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ลูกเขยก็ทำแต้มได้สุดๆๆเลย คืนเดียว 3 ทีรวด โฮะๆๆๆๆ
อัดอั้นมานานอ่าเด้ๆๆๆ อิอิ
อะ..ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา แม่ยกรอฉากนี้มาเป็นเวลาสามเดือนเศษค่ะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สมใจแล้ววุ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอิ๊กกกกกกกกกกกกกก :laugh: :jul3: :pighaun: :z1:
ปล. เลิกงอลกันได้แว้วววเน้อออ อิอิ เพิ่งจะดีกันหยกๆๆ เห้อๆๆๆ :L1: :3123: รักทั้งคู่เลยน่ะค่ะ
-
ได้ทีเอาใหญ่เลยนะน้องเตอร์
:call:
-
สาวๆนอนดึกกันจังนะค๊าบบบบบบบบบบบ
-
สาวๆนอนดึกกันจังนะค๊าบบบบบบบบบบบ
พอดีเป็นนกฮูกสาวค่ะ หากินกลางคืน 5555555
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
:m1: เฮ้ยยยยยมีความสุข อิอิ
-
:o8:
HAPPY
HAPPY
:o8:
-
:m25: :m25: :m25:
พี่เตอร์ทำสามประตูเชียวหรอ พี่ฟาไม่แย่งชิงมาบางละ :laugh:
หวานๆนะคะตอนนี้ :-[ :-[ อย่ามีมาม่าอีกเลยนะคนอ่านใจหาย
-
สาวๆนอนดึกกันจังนะค๊าบบบบบบบบบบบ
พอดีเป็นนกฮูกสาวค่ะ หากินกลางคืน 5555555
งั้นหนูเป็นนกยูงนะคะ สวยค่ะ 5555+
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มนกยููงสาวแสนสวย อิอิ
-
สาวๆนอนดึกกันจังนะค๊าบบบบบบบบบบบ
ออกล่าเหยื่อยามกลางคืนอ่ะจ่ะ 5555
-
:jul1:
ขอบคุณจ้าน้องฟ่า :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชิชะ...เตอร์ถือโอกาสทำแฮตทริคเลย :m25:
งั้นคงก็ส่งดอกไม้มาให้กำลังใจฟ่าซะแล้ว :L2:
กลับมารักกันเหมือนเดิมแบบนี้ต้องจุดประทัดฉลอง :mc4:
ปล. ลืมกอดฟ่า 5555555+ :กอด1:
-
...แหม ช่วงเข้าด้ายเข้าเข็ม น้องฟ่า ยังมีอารมณ์ มาเล่น รักกันเบาๆๆอีกนะ
...เป็นไงล่ะ 3 เดือนโดนทบต้นทบดอกไป 3 เข็ม
...เห็นรักกัน สัญญากันหนักแน่น พี่ก็สบายใจอยากอ่านตอนหวานๆมากกว่าตอนเศร้าๆวุ้ย
...คนเราเอาใจเขามาใส่ใจเรา ไม่เอาไฟเข้าบ้าน ครอบครัวมันก็สุขสันต์นะ :L2:
-
ว๊าก จัดเต็มเลยนะ น้องเตอร์ นุ้งฟ่ายืนไหวป่ะเนี่ย :-[
น้องเตอร์ทำตัวดีๆ อย่างนี้นะ นุ้งฟ่ารักตายเลย :man1:
-
:m25: :m25: :m25:
OMG
3-0
สุดยอดเลยเตอร์
อดอยากมานาน
:m20: :m20: :m20:
ปล.น้องนกยูงฟ่าคนสวยบำรุงเยอะนะหนูคงต้องเจออีกเยอะ
:z2: :z2: :z2:
-
อิอิ...ในที่สุดก็ได้คำตอบ แมทซ์นี้คนสวยโดนไป 3-0
แฮปปี้แบบนี้ อ่านแล้วมีความสุข ^^ +1 ให้นุ้งฟ่าคนสวย
-
แฮตทริกเลยน้าไอ้น้องเตอร์ เล่นกระชับพื้นที่กันหย่ายเลยน้า 555...
-
เนี้ยล่ะ ต้นกำเนิดคำว่า "เอากันใหญ่" เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คิกๆ เตอร์จัดหนักมากๆ
-
ดีแล้วฟ่าให้รางวัลเตอร์บ้าง
เตอร์จะได้มีกำลังใจทำดี
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด จุดพลุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
มาตีก้นคนสวยซ้ำเข้าไปอีก เอิ๊กเอิ๊ก
-
:haun4:
สุดกระหน่ำ ย้ำแรงแรง แทงไม่ยั้ง
สแลมดั๊งค์ ตั้งท่าชู๊ด รูดถึงสาม
ไอ่น้องเตอร์ เพ้อคลั่ง ดั่งไฟลาม
ถึงกับหาม ฟ่าคนงาม ยามหมดแรง
นอนเตียงนุ่ม คลุมด้วยรัก ยามพักผ่อน
นุ้งฟ่า..อ้อน น้องเตอร์..ครับ หลับแอบแฝง
นอนฝันหวาน เตอร์จะคึก นึกจะแทง
พอมีแรง ตื่นนอนมา นุ้งฟ่าโดน..
:pighaun:
อิอิ
:กอด1: ฟ่า&เตอร์
ดีใจ....ที่สุด ก็ดึ่งดึ๊งกันแล้ว ฮิ้ววววววววว
-
อร้ายยยยยยย รักกัน ๆๆๆๆๆๆ น่ารักที่ซู้ดดดดดดดด >.<
-
:haun4:
สุดกระหน่ำ ย้ำแรงแรง แทงไม่ยั้ง
สแลมดั๊งค์ ตั้งท่าชู๊ด รูดถึงสาม
ไอ่น้องเตอร์ เพ้อคลั่ง ดั่งไฟลาม
ถึงกับหาม ฟ่าคนงาม ยามหมดแรง
นอนเตียงนุ่ม คลุมด้วยรัก ยามพักผ่อน
นุ้งฟ่า..อ้อน น้องเตอร์..ครับ หลับแอบแฝง
นอนฝันหวาน เตอร์จะคึก นึกจะแทง
พอมีแรง ตื่นนอนมา นุ้งฟ่าโดน..
:pighaun:
อิอิ
:กอด1: ฟ่า&เตอร์
ดีใจ....ที่สุด ก็ดึ่งดึ๊งกันแล้ว ฮิ้ววววววววว
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ชอบกลอนพี่คนนี้จังเลยอ่ะ ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาๆๆๆ
กระแทกไลค์หนักๆๆ เอิ๊กกกกกกกกกกก :haun4: :z1: :oo1: :oo1:
-
ดีใจกับทั้งคู่ แฮปปี้ปี้ปี้ เสัยที
-
:haun4:
สุดกระหน่ำ ย้ำแรงแรง แทงไม่ยั้ง
สแลมดั๊งค์ ตั้งท่าชู๊ด รูดถึงสาม
ไอ่น้องเตอร์ เพ้อคลั่ง ดั่งไฟลาม
ถึงกับหาม ฟ่าคนงาม ยามหมดแรง
นอนเตียงนุ่ม คลุมด้วยรัก ยามพักผ่อน
นุ้งฟ่า..อ้อน น้องเตอร์..ครับ หลับแอบแฝง
นอนฝันหวาน เตอร์จะคึก นึกจะแทง
พอมีแรง ตื่นนอนมา นุ้งฟ่าโดน..
:pighaun:
อิอิ
:กอด1: ฟ่า&เตอร์
ดีใจ....ที่สุด ก็ดึ่งดึ๊งกันแล้ว ฮิ้ววววววววว
เดี๋ยวให้นู๋ว่างก่อนเถอะ จะตอบโต้ให้ฮาตกเก้าอี้เลย แบร่
-
แพ้ราบคาบ 3 - 0 นุ้งฟ่า หมดสภาพเลย เอ... หรือว่าเต็มใจให้ยิง :z2:
+1 ให้กับชุดใหญ่ของนุ้งเตอร์ o13
-
^
จิ้มพี่ wan อิอิ
ในที่สุดน้องฟ่าก็โดน :m3: และก็เหมือนจะเต็มใจเสียประตูด้วยนะ :laugh:
+1 ให้กับ 3 ประตูที่เสียไปนะคะ :กอด1:
-
^
^
จิ้มรกร อิอิ
น้องฟ่า คนสวยยยของพี่ มีแรงไปทำงานมั๊ยล่ะนั่น เอ๊ย หรือ ว่าไม่ได้ไป
เพราะพี่ได้ยินคนในบริษัทพูดถึงใครไม่รู้ ว่าน้องใหม่ ที่น่ารักๆน่ะ ลาป่วย อาทิตย์นึง ไม่รู้เป็นอะไร อิอิ
อ้อ.. คราวต่อไป ถ้าจะทำทัณฑ์บนเตอร์น่ะ บอกไปเลยว่า คราวนี้ 5 เดือน :z1:
แบบว่า 3 มันน้อยไป อิอิ
-
คิดถึงน้องฟ่ากับน้องเตอร์จัง เป็นยังไงบ้างสบายดีหรือเปล่าคะ
น้องฟ่างานยุ่งไหมคะ ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะเป็นห่วง :L2:
แล้วถ้าหากว่างเมื่อไหร่ก็อย่าลืมมาต่อตอนต่อไปนะคะ
รออยู่จ้า
-
ตามอ่านจนทันแล้ว
ชอบที่ฟ่าสดใส ใส่ใจกับคนรอบตัว
ชอบที่ฟ่าจริงจัง ในขณะเดียวกันก็มีอารมณ์ขัน ฮาได้ตลอด
ชอบที่ฟ่ารักเดียวใจเดียว ให้อภัย และรอคอยเตอร์เสมอ
เวลามีปัญหา ฟ่าก็หาทางออกแบบมีสติ
จะหาแฟนสวย แรง แพง เริ่ด อย่างนี้ได้ที่ไหนอีก
ขอให้รักกันมั่นคง และรักกันนาน ๆ นะจ๊ะ
:L1:
-
ชุดใหญ่จริงๆ
-
คิดถึงน้องฟ่าจังเลย :L3:
มาให้กำลังใจคะ มาต่อเร็วๆนะคะ
-
:L1: :L1:
ว่างๆแวะมาต่อเรื่องหน่อยนะคะนุ้งฟ่า :กอด1:
-
คิดถึงน้องฟ่าคะ แวะมาส่งกำลังใจ
และมาทวงเรื่องนะคะ มาต่อเร็วๆ นะคะ
คิดถึงมากมาย :L1:
-
ดันนิดนึง ตกไปไกลแล้ว
ยังรออ่านอยู่นะคะ :L2:
-
เข้ามารอน้องฟ่าเหมือนกันคะ :L1:
-
เข้ามารอคนสวยจ้า
-
:z13: :z13: :z13:
:z13: :z13:
:z13:
จิ่มแม่นกยูง
-
น้องฟ่าน้องเตอร์หายไปไหนเอ่ย คิดถึงจังเลย
หรือว่าไม่สบายหรือเปล่าคะเนี่ย
ยังไงช่วยส่งข่าวด้วยนะจ๊ะ เป็นห่วงนะคะคนสวย :กอด1:
-
มาแว้วค๊าบบบบบบบบ
หายไปนานหน่อยเนอะคราวนี้
ต้องขอโทษอีกหลายๆที
เพราะงานนุ้งฟ่าเยอะส์มากกกกกกกกกก
กลับดึกๆดื่นๆทุกวันเยย
แต่จะพยายามมาอัพเรื่องให้บ่อยที่สุดนะครับ ถ้าทุกๆคนยังติดตามและไม่เบื่อเราสองคนซะก่อน
ลำปางร้อนมว้ากกกกกกก
เช้านี้ต้องไปทำงานที่ลำปางแหละ ส่วนอิเตอร์ก็ต้องไปมหาวิทยาลัย
ทำไมน๊าาาาา ต้องให้ฉันมาทำงานต่างจังหวัดด้วยเนี่ย ไม่ปลื้มเลยให้ตายสิ
ที่ไม่ปลื้มไม่ใช่ว่า ต่างจังหวัดไม่ดีหรอกนะ ไอ้ดีมันก็ดีอยู่หรอกอากาศก็แสนจะดี
แต่ที่มันไม่ดีเพราะไม่มีสามีมาด้วยอ่าเส่ ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
ต้องย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ก่อนที่จะมาเมืองรถม้า ก็ได้คุยกะเตอร์แล้วว่าจะเปิดห้องเอง
ไม่นอนห้องที่ทางบริษัทจัดไว้ให้ เพราะมันต้องนอนกับพนักงานอีกคนในบริษัท
ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นคนยังไง ถ้าให้นอนจริงๆก็นอนได้อยู่หรอก แต่ไอ้คนที่ไม่สบายใจคงไม่ใช่ฟ่า
แต่คนนั้นดันเป็นไอ้เตอร์ มันกลัวว่าจะมีคนมาข่มขืนเมียมัน
เห้ย!!!!!!!!!!!!ตรูเป็นผู้ชายนะเว้ย แล้วคนที่นอนด้วยก็ผู้ชาย เค้าจะมาข่มขืนได้ไง
คำตอบที่ได้จากมันก็คือ
"ขนาดเตอร์ยังอยากข่มขืนฟ่าเลย เตอร์ก็เป็นผู้ชายนะ" แป่วแว่วๆๆๆๆๆๆๆ
"ไอ้บร้า"
"ไม่เอาอ่ะ เตอร์ไม่ให้นอนกะคนอื่น เปิดห้องใหม่เลย"
"เตอร์ เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะว่าเอา ฟ่าเพิ่งไปทำงานที่นี้นะ แล้วคนอื่นเค้าจะคิดยังไง"
"ก็ช่างเค้าสิ"
"เตอร์นิสัยแบบนี้อีกแล้วนะ ถ้าคนอื่นเค้ามองว่าฟ่า คูณหนูหล่ะ ทำเป็นไฮโซเรื่องมาก ฟ่าไม่อยากให้คนอื่นมองฟ่าแบบนั้นนิ"
"งั้นก็บอกไปสิว่าเดี๋ยวแฟนจะไปนอนด้วย"
"เตอร์ คิดได้แค่เนี่ยนะ เตอร์ต้องไปมหาลัย ใครๆเค้าก็เห็นว่าฟ่านอนคนเดียว "
"ไม่ให้นอนอ่ะ ยังไงก็ไม่ให้นอน"
"เตอร์นิ โตแล้วนะ"
"เอางี้บอกเค้าไปว่านอนกะคนอื่นแล้วนอนไม่หลับ โน้นนี้นั้นอะไรก็ว่าไป แล้วเดี๋ยวเรื่องค่าใช้จ่ายที่เปิดห้องใหม่จะจัดการเอง"
"หรอ"
"อื้ม เราออกตังค์เอง ใครจะว่าก็ช่างเค้า ถ้างั้นเตอร์ไม่ให้ไปนะ"
"จ่ายเงินเดือนมาสิ สามเดือนล่วงหน้าเลย"
"ออกจริงป่ะหล่ะ ถ้าออกจริงจะเพิ่มให้อีกสองเท่าด้วย"
"ชิ"
การถกเถียงของเราก็จบลง อีกใจหนึ่งผมก็อยากทำตามที่บริษัทเค้าได้จัดไว้ ไม่อยากมีปัญหาอะไรมาก
ยังไงไอ้เตอร์มันก็ไม่รู้หรอก เพราะมันไม่ได้ไปด้วย แต่สิ่งที่ผมกลัวคือมันจะตามไปหน่ะสิ
ถ้ามันรู้ว่าผมโกหกมันอ่ะ คราวนี้แหละ ไม่ต้องเป็นอันทำงานกันพอดี
สุดท้ายผมเลยต้อง เปิดห้องใหม่เพื่อนอนคนเดียว
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โทรศัพท์สั่นแล้วตามมาด้วยเสียงเพลงในขณะที่ผมอาบน้ำอยู่
ผมก็ปล่อยให้มันดังไปแบบนั้นแหละ ก็คนอาบน้ำสระผมอยู่นิหว่าจะให้ไปรับได้ไงอ่ะ รอแปปนะ
ผมอาบน้ำเพลิน เพราะวันนี้ทั้งเหนื่อยทั้งร้อน ได้อาบน้ำมันก็สดชื่น ออกมากก็มาดูโทรศัพท์
"โอ้คุณพระช่วย กล้วยหอม" ร้อยกว่ามิสคอล ไอ้คนโทรนี้ประสาทป่ะเนี่ยย่ะ
และแล้วก็สั่นคามือจนได้ หน้าจอแสดงรูปสามีอันเป็นที่รักขึ้นมา
"จ๋า"
"ทำไรไม่รับโทรศัพท์"
"อาบน้ำครับ หูยยยทำไมต้องทำเสียงดุอ่ะ คิดถึงหรอ มิสคอลเพียบเร้ย" ทำตลกไว้ก่อน
"เตอร์เป็นห่วงนรู้ไหมเนี่ย นี้มันดึกแล้วเห็นไม่รับโทรศัพท์ก็นึกว่าเป็นอะไรรึป่าว"
"ก็อาบน้ำอยู่อ่ะ ทานข้าวยัง"
"ยัง ทานไม่ลง"
"เดี๋ยวผอมน๊าาาาาา"
"ช่างมัน แล้วนี้เปิดห้องนอนคนเดียวรึป่าว"
"ค๊าบ เปิดครับบบบบ"
"นอนคนเดียวได้นะ"
"ได้ เตอร์หล่ะ"
"นอนได้ แต่คงไม่สบายเท่านอนกอดเมีย วันนี้ทำงานเหนื่อยไหม ไม่เห็นตอบแมสเสจเลย"
"ก็ทำงานไง ไม่ได้ดูโทรศัพท์เลย ขอโทษนะ แล้วเตอร์อ่ะไปมหาลัยเป็นไงมั้ง"
"ก็ดี ได้เจอเพื่อนๆ แต่ตอนนี้อยากไปเจอเมียสุดที่รักมากกว่า"
"พอเห๊อะ"
"แล้วฟ่าง่วงนอนยังอ่ะ"
"ยัง แต่เดี๋ยวคงนอนแล้วหล่ะ เพราะเดี๋ยวต้องตื่นมาดูงานแต่เช้าอ่ะ พรุ่งนี้เจ้านายเค้าจะกลับเเล้วฟ่าต้องไปดูงานแทนเค้า"
"เหนื่อยไหม"
"ไม่หรอก มันไม่ได้หนักหนาอะไร"
"จะให้เตอร์คุยเป็นเพื่อนจนหลับไหม"
"ไม่ต้องหรอกเตอร์ไปนอนเถอะ อย่ามัวแต่เล่นเกมส์นะ นอนได้แล้ว แล้วก็อย่าให้รู้ว่าพาใครมานอนหรือไปนอนกะใครนะ แม่เอาจริงด้วยคราวนี้"
"จะทำไรจ้ะ"
"จะสับๆๆๆๆๆ ไม่ตัดด้วย สับๆๆๆให้มันเละๆๆตรงนั้นแหละ"
"ไม่เสียดายหรอ"
"เสียดายทำไมไม่ใช่ของฟ่านิ ดีซะอีกต่อไปได้เป็นสามีแต่เพียงผู้เดียว"
"เพ้อเจ้อ ไปนอนได้เเล้ว เหนื่อยมาทั้งวัน อย่าลืมทานวิตมินด้วยนะ"
"ค๊าบบบบ"
"รักเตอร์ไหม"
"มาก"
"เตอร์ก็รักฟ่านะครับ ดูแลตัวเองด้วยนะ เตอร์เป็นห่วง"
"งืมงืม"
"ฝันดีครับคนดี"
"ค๊าบบ กู๊ดไนท์ครับ" วางโทรศัพท์แล้ว ผมก็แต่งตัวเข้านอน เพื่อจะได้ตื่นเช้ามาทำงานอย่างสดใสอีกครา
ตื่นมาทานอาหารเช้า ที่แสนอร่อย อากาศก็สดชื่นดีเนอะ ถ้าเตอร์มาด้วยก็น่าจะชอบ
"ไงจ้ะเมื่อคืนหลับสบายไหม" เจ้านาย ทักทายผมพร้อมกับนั่งลงข้างๆกับอาหารจานโต
"สบายดีครับ"
"เดี๋ยวยังไงพี่ฝากเราดูแลลูกค้าแทนพี่ด้วนะ เพราะพี่มีงานต่อที่กรุงเทพ"
"ได้ครับ"
"มีอะไรไม่กล้าตัดสินใจก็ ถามพี่นุชเค้านะ หรือจะโทรถามพี่ก็ได้"
"ครับพี่"
"ทานเยอะๆ เดี๋ยววันนี้ต้องเหนื่อยหน่อยนะ"
"ครับ" แล้วผมก็ส่งยิ้มหวานๆให้พี่เค้า พี่ที่ทำงานคนอื่นๆเริ่มทยอยมานั่งร่วมโต๊ะ แล้วก็คุยโน้นนี้กัน
งานวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดี จนบ่ายชราๆ งานก็เริ่มลงตัว มีเวลาไปเดินหายใจที่อื่นบ้าง
ผมกดโทรศัพท์หาเตอร์เพราะตั้งแต่ตื่นมายังไม่ได้โทรหาเลย เดี๋ยวจะงอลเอาอีก พักนี้ยิ่งงอลง่ายอยู่
ทำไมไม่รับโทรศัพท์นะเนี่ย หลับอยู่กะใครป่าวว่ะ อย่าให้รู้นะ แม่เอาจริงด้วยคราวนี้
โทรอีกครั้งมันก็ยังไม่รับ วุ้ย ไม่โทรแล้ว ผมก็เลยเข้าไปทำงาน ไม่ถึงห้านาทีมันก็โทรกลับมา
"ที่รัก โทษทีนะเมื่อกี้ไม่ได้รับอ่ะ"
"แล้วทำไรอยู่หล่ะ"
"อยู่บนรถอ่ะ ไม่ได้ยิน"
"เตอร์ไปไหนอ่ะ "
"ก็ไปหาอะไรทานแถวนี้แหละ"
"มีพิรุธ"
"คิดมาก พิรงพิรุธอะไรอ่ะ"
"แล้วไปทานอะไรมาอ่ะ"
"ก็ติ่มซำหน้าบ้านเนี่ยไง"
"หราาาาาา ไอ้นิสัยไม่ดี โกหก ติ่มซำหน้าบ้านแล้วหล่อนนั่งรถไปทำไมย่ะ บอกมาเดี๋ยวนี้นะปกปิดอะไร"
"ก็ไปซื้อของข้างนอกมา กลับมาก็มาทานติ่มซำหน้าบ้านไง โห สงสัยไรเนี่ย"
"ไม่เนียนเร้ย ไม่คุยด้วยแล้ว ฟ่าไปทำงานก่อนนะ เย็นๆคุยกัน"
"ครับ เทคแคร์นะ"
"จ้ะ บาย" ทำงานเสร็จ ผมและพี่ๆที่ทำงานก็ไปหาอะไรทานกัน กว่าจะกลับโรงแรมก็ค่ำแล้ว
ถึงหน้าโรงแรม พวกเราก็แยกย้ายกัน ใครใคร่จะไปไหนก็ไป ผมยืนสูดอากาศที่หน้าโณงแรมพร้อมกับดูดาวบนท้องฟ้า
แล้วก็หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปไปฝากคนที่บ้าน
"ติ้งหน่อง" เสียงแมสเสจของผมเองครับ ผมกดอ่านแมสเสจ
"คุณ คือผู้โชคดี ได้รับรางวัลพิเศษจากเรา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ขอให้คุณหันหลังแล้วเดินตรงมา
คุณจะพบว่า ที่ตรงนั้น "มีความรักรออยู่"
สั้นไปหน่อยน๊า เดี๋ยวจะมาต่อให้ เพราะหลังจากนี้ คืนนี้มียาววววววววววววว ฮ๋าๆๆๆๆ
คิดถึงทุกๆคนนะครับบบบ
คิดถึงกันบ้างน๊า
จูฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :กอด1:
-
ู^
^
:z13: :z13: :z13: สามจึ้ก พอเป็นพิธีเนอะ 555
.................
ความรักรออยู่ หรือความรักตามไปหาถึงที่กันแน่น๊อ.... :z1:
เวลาเค้าหวานกันก็หว๊านหวานเนอะ อ่านไปต้องวัดระดับน้ำตาลไป เดี๋ยวจะขึ้นเกินพิกัด 555
รอนุ้งฟ่ามาต่อให้หายค้างนะคะ อย่าปล่อยให้ความรักแถวนี้รอนานน๊า :L1:
คิดถึงค้าบบบบ :กอด1:
-
:กอด1: อิจฉาผู้โชคดี คนนี้จริง ปล.สั้นๆ ไม่เป็นไรจ๊ะ เพราะ ถ้ามาเยอะกว่านี้ เบาหวานคงจะขึ้นแน่นอน อิอิ
-
อย่าบอกนะ ว่าหันมาแล้วจะเจอ "พนักงานส่งพิซซ่า" อะ ...
-
จิ้ม....จึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L1:
...............................................................................................
ขอเดาเรื่องว่า สามีเทอมาหาแน่นอน อิอิ ชิมิล่า
ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกันดีคุนแม่ก้ดีจายแว้วววววววววววววววว
สามีทำตัวดีมาก อิอิ น่าร้ากที่สุดค่ะ ห่วงเมียดีมากลูกเขย เอิ๊กกกกกกกกกกกก
ว่าแต่เทอมาต่อสั้นเจงๆๆๆๆค่ะลูกสาวววววว :L1: :L2:
-
:P
-
ใจคอจะไม่ยอมห่างกันเลยใช่มั๊ยสองคนเนี้ยะ
-
มี "ของ" มาส่งชิมิคะ
กด + นุ๋งฟ้าผู้น่ารัก
-
แน่ใจนะว่าเป็นผู้โชคดี คงจะโชคร้ายมากกว่าถ้าหันมาแล้วเจอเตอร์ :m16:
เล่นตามมาถึงที่แบบนี้มีหวังฟ่าเหนื่อยหนักแน่ๆ :z1:
งั้นกอดให้กำลังใจก่อน จะได้มีแรงไปสู้กับเตอร์ :กอด1:
+1 ให้ฟ่าคนขยันทำงาน o13
-
มีของมาส่ง
เก็บตังค์ที่ปลายทาง :haun4:
-
:o8: :o8:
อุ๊ๆๆๆๆ ว่ะๆๆๆๆ
ว้ายๆๆ น่ารัก่อะ
คืนนั้นมีเฮไหมน้อ
:haun4:
-
ผู้โชคดีของเราจะโดนอะไร ลุ้นๆ :haun4:
-
โอ๊ยตายๆๆๆ เบาหวานจิขึ้นมั๊ยเนี่ย
น่ารักไปแระ
สรุปว่าหันหลังกลับมา เจอรางวัลอะไรอ่ะ
อยากไปเป็นพยานรับรู้ตอนมอบรางวัลกันอ่ะ เหอๆๆๆ :z1:
-
สามีนู๋น่าร๊ากกกมวากก นะคะ มีเซอร์ไพร้ส์ ด้วยอ่า เขิลๆ
กอดๆ :กอด1: จุฟๆ
-
อ๊ายยยน่ารักจังเลย :o8: :o8:
-
กรี๊ดดด เตอร์ทำเซอร์ไพร์แน่เล้ย
ต่อด่วนๆ เค้าอยากรู้แล้นนน
-
หวานเจี๊ยบมาเลย ดีแล้วค่ะรักกันก็หมั่นเติมความหวานให้ชีวิตคู่
น่ารักจังเลย เตอร์ทำตัวได้น่ารักมากๆ
-
หวานๆๆๆ :-[ รักที่มารอเนี่ยมาพร้อมกับชุดใหญ่ๆคืนนั้นด้วยหรือป่าวคะ :z1:
ที่ว่ายาวๆๆพี่ฟ่าได้นอนป่าวคืนนั้นนะ :laugh:
รอตอนต่อไปนะคะ :call:
ปล.+1 กับความหวานของทั้งคู่น่า......
-
เยอะว่ะ..เตอร์
นุ้งฟ่า..จะรับไหว มั้ย
อิอิ
นุ้งฟ่า..คุณค่าที่เตอร์คู่ควร
จุ๊บๆๆๆๆๆ กัน สนั่นห้อง สะเทือนโรงแรม
กร๊ากกกกกกก
-
อิอิอิอิอิอิ :impress2: :impress2:
-
ต่อๆๆๆๆน้องเตอร์ตามมาแน้เลย :-[
:call:
-
มาแร้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาดึกๆอีกแร้วนะ คนนี้ ฮ๋าๆๆๆๆๆ
พรุ่งนี้วันจันทร์อีกแร้ววววว เห้ออออ เบื่อออออออที่ซู้ดเรอะ
มาต่อกันดีกว่าเนอะ
ก่อนอ่าน คิดถึงนุ้งฟ่าก่อน ห้าวินาทีค๊าบบบบบบ
[เรื่องอะไรช้านจะหันไปง่ายๆ ถ้าหันไปง่ายๆก็ไม่ใช่ช้านสิย่ะ สามี
ก็เลยแกล้งเดินเล่นไปเรื่อยๆ แต่ทำไมมันนานจังหว่ะ หันก็หัน
เห้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!ไม่เห็นมีอะไรเลยอ่ะ แล้วส่งแมสเสจมาทำไมฟร่ะ ส่งกลับไปด่าดีกว่า
ไอ้เราก็นึกว่าจะมาจริง หลอกกันซะได้
ในขณะที่กำลังพิมพ์แมสเสจอยู่ จึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"หมับ" "ฟ๊อดดดดดดดด"
"เห้ย" ใครมาหอมแก้มช้านเนี่ยยยยยย หล่อป่าวก็ไม่รู้ แต่ยอมรับว่าตกใจมากอ่ะ
"เตอร์"
"ก็เตอร์อ่าสิ ดูทำหน้าเข้าจิ"
"ตกใจหมด"
"ตกใจอะไร"
"อยู่ดีดีใครก็ไม่รู้มากอดมาหอม ถ้าเป็นคนบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ จะให้หันยิ้มให้รึไงเล่า"
"คิ้วขมวดอีกแล้ว เตอร์แกล้งเล่นเฉยๆนะ คนคิดถึงจะแย่มาทำหน้าหงิกใส่เค้าอีก"
"ก็เล่นแบบนี้ทำไมหล่ะ"
"โอ๋ๆๆๆๆๆๆ"
"ปล่อยได้แล้ว เพลินเชียวนะ แล้วมาทำไมเนี่ย ใครใช้ให้มา"
"ความคิดถึงไง โห นอนคนเดียวพลิกไปพลิกมา เหงาอ่ะ คืนนี้ขอนอนด้วยนะ" อย่ามาอ้อน เร้ยยยยยย
"ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลย นิสัย มาเนี่ยรู้ไหมค่าใช้จ่ายเท่าไร"
"แต่มันก็คุ้มนะ"
"คุ้มตรงไหน ทำงานวันละไม่กี่พัน ค่าเครื่องบินเตอร์นี้ก็เท่าไหร่แล้ว เดี๋ยวก็ต้องกินต้องใช้อีก"
"ถ้าจ่าย เพื่อความรักของเรา ต่อให้มากกว่านี้เตอร์ก็ว่ามันคุ้มนะ"
"อย่ามาน้ำเน่าแถวนี้เลย"
"หรือฟ่าไม่อยากให้เตอร์มา"
"ใช่"
"ทำไมหล่ะ" มันทำสายตาเศร้าๆ ส่งให้ผม
"เปลือง"
"แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวหรอ แล้วความคิดถึงของเตอร์ไม่มีค่าเลยหรอ"
"มีครับ แต่ไม่สามารถใช้หนี้ได้ตามกฏหมาย"
"ใช่สิ" วลีติดปากของมันเวลาน้อยใจ
" ใช่สิ ใช่สิ ใช่สิ เลิกพูดซะทีเถ๊อะ เราสองคนโตแล้วนะเตอร์ เงินที่พ่อแม่เตอร์ให้มาอ่ะเก็บไว้ใช้ในอนาคตบ้างก็ได้ มันไม่เน่าไม่บูดหรอก เราไม่รู้หรอกนะว่าอนาคตอ่ะมันจะเกิดอะไรขึ้น จะมีให้ใช้เหมือนวันนี้หรือเปล่ายังไม่รู้เลย "
"เตอร์ขอโทษ เตอร์ผิดเองแหละที่มันคิดถึงฟ่ามากเกินไป งั้นนนนนนนนเตอร์กลับก็ได้"
"อย่ามาตลก เธอจะเดินผ่านกระจกแล้วไปโผล่ในห้องนอนหรอ"
"งั้นนอนด้วยนะ กลับตอนนี้ก็ไม่ได้ซะด้วย" มันทำหน้าเจ้าเล่ห์แบบแบ๋วๆ
"ไอ้อ้วนเอ๊ยยยยยย"
"แล้วรักป่ะหล่ะ"
"ไม่รักแล้ว"
"ไม่รักก็จะปล้ำ"
"มะเหงกเนี่ยง่ะ" แล้วผมก้เขกหัวมันไปทีนุง ก่อนจะเดินเข้าโรงแรม โดยมีมันเดินตามมาต๊อกๆๆๆๆ
"เดี๋ยวเตอร์ไปเอากระเป๋าตรงโน้นก่อนนะ รอแป๊ปน๊า"
"อื้ม ทานอะไรมารึยัง ทานอะไรก่อนไหม เดี๋ยวหิวนะ"
"ซื้อของกินในเซเว่นมาแล้วอ่ะ นี้" แล้วมันก็โชว์ถุงของกินใบโตให้ผมดู แถมทำท่าแอ๊บอีก จะน่ารักไปไหนค๊าบบบ
"โอเคๆ" ผมก็เดินไปที่ลิฟท์โดยมีมันเดินตามมาอย่างไว
"รอด้วยจิ"
ผมกับเตอร์ พอถึงห้อง เตอร์ก็เอาของไปวาง ผมก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง กดทีวีดู เตอร์ก็ถอดแจ็กเกต
ถอดกางเกงยีนต์เหลือแต่บ็อกเซอร์กับเสื้อกล้าม
"ฟ่าไม่อึดอัดหรอกางเกงอ่ะ ใส่มาทั้งวันแล้วนะเดฟอ่ะ"
"อึดอัดแต่ขี้เกียจถอด" แล้วมันก็เดินอ้อมมาทางเตียงที่ผมนอนอยู่ แล้วก็คว้าหมับ!!!!!
ไปที่เข็มขัด
แล้วก็ค่อยๆปลดเข็มขัด
"ทำไรอ่ะ อย่าบังดิจะดูทีวี" โอ๊ยยหล่อนเค้าจะข่มขืนหล่อนแล้วคร๊า ยังจะมาห่วงดูทีวีอีก
"เดี๋ยวก็ร้องไห้บ่นปวดขาอีกอ่ะ เดฟอ่ะไม่ต้องใส่ให้มันรัดมากขนาดนี้ก็ได้ กลับมาแล้วก็ถอดสิจะใส่คาอยู่ทำไม"
อะไรคาๆว่ะ ฟังไม่ถนัด
ที่เทอยังคาไว้บ่อยๆเลยอ้ายเตอร์ แอร๊ยซ์ ><
"เออ อย่าบังดิ " เตอร์ค่อยๆถอดกางเกงให้ผม แล้วก็ถุงเท้า แล้วก็เอากางเกงไปแขวนในตู้
อิอิ น่ารักจังสามีใครหว่าาาา แต่ตอนนี้ช้านกำลังสนใจทีวีค๊าบบบบบบบ
ตอนนี้ผมก็เหลือเสื้อยืดแขนยาวสีเขียวกะบ็อกเซอร์แนบเนื้อสีขาววววว
(((((อันแหน่ ลุ้นกันอ่าสิ))))))
"ทำไมต้องตั้งใจดูขนาดนั้นอ่ะ"
"ก็มันน่าสนใจนิ" ตอนนี้ผมกำลังดูรายการสัตว์โลก หมูป่ากะเสือชีต้า
"หิวไหม เตอร์มีบาโลน่า คอกเทล ซาลาเปา ขนมจีบ แฮมชีส แล้วก็...." ซื้อมาเลี้ยงคนทั้งโรงแรมหรือไงคร๊า
"พอๆๆ ฟ่าไม่หิว เตอร์จัดการไปเลย อื้มมม มีโค้กไหมอ่ะ"
"มี แต่มันไม่เย็นแล้วนะ"
"เอาไปแช่ให้หน่อยจิ"
"อื้ม"
"ขอบคุณค๊าบ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"นอนดีดี ห่มผ้า " ก็มาถอดของเค้าทำไมหล่ะ แล้วทำไมต้องมองยังงั้นด้วยเล่า
"ทำไมอ่ะ"
"ใจเตอร์มันหวิว"
"ไอ้ทุเรศ"
"เตอร์ว่า เตอร์ยังไม่ทานของพวกนี้ดีกว่า ทานของตรงหน้าก่อนถ้าจะดี"
"หยุด กลับไปที่ที่เธอเคยยืน" มันกำลังก้าวเท้ามาหาผม แต่ก็ต้องชะงัก
"ไม่หยุด" แล้วก็ก็กระโดดขึ้นมาบนเตียงแล้วก็ขึ้นคร่อมผมทันที
"ฟ่าจะดูทีวี ออกไป" เตอร์จับมือผมสองข้างกดไปกับหมอน แล้วก็มองหน้าผม
ผมหันหน้าหนีไม่ยอมมองมัน เข้าทางมันอ่าสิ เตอร์กดจมูกลงบนแก้มผมทันที
"ฟ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดด" เสียงหอมแก้มดังสนั่น
"หอมแรกให้กับความคิดถึงที่แสนทรมานเมื่อคืนนี้"
"ปล่อยนะ"
"ฟ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"หอมที่สอง หอมสยบความดื้อ"
"ใครดื้อ" ผมหันไปจ้องตามัน ทำตาเขียวใส่มันด้วย ฮ๋าๆๆๆ
"ฟ่านั้นแหละ"
"เตอร์นั้นแหละ ไม่ให้มาก็ยังจะมา"
"ก็คนมันคิดถึงนินา เตอร์รู้แล้วว่าเตอร์ขาดฟ่าไม่ได้"
"อย่ามาทำเป็นพูดดีเร้ยย"
"จริงน๊า แค่ห่างกันแค่คืนเดียว เตอร์โคตรทรมานเลยอ่ะ"
"เวอร์"
"จริง ไม่งั้นจะตามมาหรอถ้าไม่คิดถึงอ่ะ นอนเล่นเกมส์อยู่บ้านก็ได้ ไม่มีคนบ่นด้วย"
"ไม่รู้ไม่ชี้ หนัก ลงไปเลย อื้ออ อื้มม เอ้ออออ อ้ายเออร์" แล้วมันก็ประกบริมฝีปากลงมาทันที
แรงต่อต้านเริ่มค่อยๆลดลง ลดลง ลดลง จะอ่อนแรง คนบนร่างของผมเริ่มได้ใจจัดการ ซุกไซร้ไปทั่ว
เสื้อแขนยาวสีเขียวถูกถอดออกอย่างง่ายดาย เสื้อของคนบนร่างผมก็เช่นกัน ถูกเหวี่ยงไปทิศทางใดก็ไม่รู้
ยอดอกสีชมพูถูกดูดชิมโลมเลียอย่างเพลิดเพลิน ทำให้ร่างด้านล่างที่ถูกกดทับอยู่มีเสียงรอดออกมาจากริมฝีปากบาง
ผมดันคนตรงหน้าให้หยุดชิมลิ้มรสอก
"ฟ่าเหนียวตัวมาทั้งวันอ่า อาบน้ำก่อนได้ไหม"
"ตัวยังหอมอยู่เลย" สิ้นคำพูดคนตรงหน้าก็กลับไป ณ จุดเดิมที่ผละริมฝีปากออกมาเมื่อสักครู่
ไม่ช้านาน กุงเกงในของผมก็ถูกเหวี่ยงออกจากตัว แล้วเตอร์ก็จัดการหนอนของผมทันที
เตอร์ยืนขึ้นถอดกางเกงในของตัวเองออก ก่อนจะกลับตัว ส่งน้องชายของมันเข้ามาในปากผม
แล้วมันก็จัดการหนอนน้อยของผมต่อ(69) เสียงอู้อี้ๆ ไม่รู้ภาษาดังสลับกันไปมา
"เตอร์กลับตัวอีกครั้ง แล้วจูบผมอย่างดูดดื่ม "
"พร้อมนะ"
"ไม่พร้อม" ผมทำหน้กวนๆใส่มัน
"ต้องพร้อม" แล้วมันก็วิ่งโทงๆไปที่กระเป๋าของมันแล้วหยิบถุงกะเจลออกมา
"เรื่องแบบนี้พร้อมตลอดเลยนะ ไม่เคยลืม" มันส่งยิ้มหวานๆให้ก่อนจะฉีกซองแล้วสวมใส่อุปกรณ์ร่วมรัก
เจลถูกบีบมาชโลมที่ช่องทางของผมแล้วก็อาวุธของมัน เตอร์จับขอผมแยกออกแล้วค่อยๆเอาอาวุธมาบุกประตูเมืองผม
ช้าๆ ช้าๆ แล้วก็ อ๋าซ์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เตอร์ก้มลงจูบผมก่อนที่จะขยับสะโพกเบาๆ แล้วก็เร่งสปีดขึ้นเรื่อยๆๆ เตอร์เริ่มมีเหงื่อซึมออกมาที่หน้า
เตอร์ช้อนตัวผมขึ้นมา แล้วมันก็ค่อยๆหงายตัวลงนอน ผมค่อยๆขยับสะโพก สองมือก็ขย้ำหน้าอกคนตรงหน้า
คนตรงหน้ากัดริมฝีปากแน่น แต่บางครั้งก็หลุดเสียงออกมา ผมเริ่มเหนื่อยก็เลยล้มตัวนอนทับไปบนหน้าอก
"เหนื่อยหรอ"
"อื้ม"
เตอร์ถอนอาวุธที่แข็งแกร่งออก แล้วจับให้ผมนอนหงาย แล้วมันก็ใส่อาวุธเข้าไปในตัวผมอีกรอบ แล้วมันก็กระซิบข้างหูผมเบาๆ
"พร้อมกันนะ"
"อื้ม"
"เตอร์ค่อยๆเดินเครื่อง อย่างเร็วและถี่ มือของผมก็กำน้องชายตัวเองไปด้วย
เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงเอ้ออ่าส์ไม่ขาดสาย ในไม่ช้า ผมก็พ่นพิษออกมาเต็มหน้าท้องตัวเอง
แล้วไอ้เตอร์ก็พ่นพิษในตัวผมตามมาอย่างติดๆ เตอร์ก้มลงจูบผมอย่างอ่อนโยน
"ที่เตอร์ตามมา ไม่ใช่เพราะเรื่องแบบนี้นะ"
"หรา"
"ที่เตอร์ตามมาเพราะรักและอยากอยู่ด้วยทุกวัน เตอร์อยากให้ทุกวันของเตอร์มีฟ่าอยู่ด้วยชีวิตเตอร์ขาดฟ่าไม่ได้นะ"
"ถ้าไม่ใช่เรื่องแบบนี้แล้วมาทำเค้าทำไมอ่ะ"
"ก็อยากยั่วทำไมหล่ะ"
"ใครยั่ว"
"ฟ่าไง"
"ตอนไหน"
"ทุกตอน"
"แบร่" ผมแลบลิ้นใส่มัน มันตามมากัดปากผมเบาๆ แล้วเราสองคนก็ไปอาบน้ำ แล้วก็มาแต่งตัวเตรียมนอน
ไอ้เตอร์จัดการ เสบียงที่เตรียมมา ส่วนผมก็นอนดูทีวีจนเคลิ้มหลับไป
แต่ก็เหมือนรู้สึกว่า มีคนมาลูบที่หน้าผากเบาๆ แล้วก็ จูบมาเบาๆ แต่ตอนนั้นตามันจะปิดซะให้ได้ แล้วก็หลับไปในบัดดล............/color]
อิอิ
คิดถึงนุ้งฟ่าบ้างนะค๊าบบบบบบบบ :กอด1:
-
:กอด1: คิดถึงห้าวินาทีไม่พอมั้งคะ ขอคิดถึงตลอดเวลาเลยได้ป่าว :o8:
.......
โอ๊ะ หก เก้าาาาา :haun4: งานนี้จัดเต็มจริงวุ้ย 555
ในที่สุดก็ทนความคิดถึงไม่ได้เนอะเตอร์ ปากหวานซะขนาดนั้น อย่าสร้างวีรกรรมให้คนสวยช้ำใจอีกล่ะ :m16:
นุ้งฟ่าก็แอบแฮปปี้ใช่มั้ยล่า สามีตามมานอนกอดถึงที่เลย ว่าแต่ตื่นเช้ามาทำงานไหวเหรอค๊า... :-[
รักษาสุขภาพด้วยนะคะคนสวย :กอด1:
-
กระอักเลือด พนักงานส่งพิษเตอร์ ,,,,, กรี๊ดดดดดดด
น้องฟ่าอิ่ม ไส้กรอด โบโลนา แฮม ชีสสสสสสสส ซะละมั้ง ,, ~
-
จิ้มๆๆ จึกก กำเกา อิอิ :haun4: :laugh:
-
วุ้ยอิจฉา มีคนรักตามไปกอดถึงลำปาง
อ่านแล้วก็ชุ่มชื่นใจ
-
น่ารักอิจฉาคนมีแฟนโว้ยยยยย
:call:
-
คิดถึงนุ้งฟ่าไป 6 วิอ่ะ ช่วยคิดถึงทอนมาด้วยวินึง
-
เข้ามาปุ๊บกดบวกให้ก่อนเลยทันที เมื่อวานเข้ามาอ่านแล้ว แต่ไม่ได้ล็อกอิน ตั้งใจจะเม้นท์ให้เช้านี้ ไม่คิดว่าตื่นมาจะเจอน้องฟ่าเซอร์วิสตอนหวานๆ เข้าอีกตอน ทำเอาน้ำตาลในเลือดพุ่งปรี๊ดๆ :o8:
อืม แต่พี่อยากรู้จังตื่นมา ทีมงานคนอื่นๆ จะงงไหมว่าเตอร์เป็นใคร? แล้วมาได้ยังไง? :z2:
:กอด1: ให้กำลังใจกับการทำงานค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
เฮ้อ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อิจฉาคนมีแฟนน่ารัก
:z2: :z2: :z2:
-
งวดนี้เลขที่ออก...69 :z1:
อิจฉาคนมีแฟนวุ้ย แถมยังมาสวีทยั่วกันอีก :pighaun:
กอดขอบคุณ 1 ทีที่ทำให้เช้านี้เต็มไปด้วยความหื่น :กอด1:
+1 ให้เตอร์กับความพยายามหาเรื่องปล้ำฟ่า o13
-
ดีมั่กๆเตอร์ทำได้ดีมาก หมั่นเติมความหวานให้ชีวิตคู่เสมอๆนะ
-
ไม่ขอก้อคิดถึงอยู่ตลอดๆแล้วคะพี่ฟา
พี่เตอร์ก้นะ ตามไปถึงลำปางเชียวววววว หวานซะ :-[
:กอด1:พี่ฟาพี่เตอร์ ><
-
คิดถึงนุ้งฟ่าตลอดเหมือนกัน
-
+1ให้เลย พยายามดีมากเตอร์ 555 ตามไปหาเพราะคิดถึง
โดนบ่นนิดหน่อยแต่เชื่อว่าในใจลึกๆฟ่าก็ดีใจมากๆแหล่ะ อิอิ
-
+1 คิดถึงเธอ(คนสวย)ตลอดเหมือนกัน ทำงานเหนื่อย รักษาสุขภาพนะ กอดๆๆๆๆๆ หอมๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
...น่ารักเนอะ...
...ห่างกันบ้างก็ดีนะ มันทำให้คิดถึง โหยหา กันมากขึ้น
...น้องฟ่า ก็เจ็บตู...หน่อย ก็แล้วกัน แต่ก็มีความสุขมิใช่หรือ :laugh:
-
เดินทางไกล มาทำการบ้าน :m20:
+1 ให้นุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้เสมอ ๆ นะครับ :กอด1:
-
:m25:
คู่นี้..แรงดี มีทุกคืน
อิอิ
เพราะเงียบเหงา..เฝ้าคิดถึง
เพราะคำนึง..จึงมาหา
เพราะห่วงหวง..ทุกเวลา
เพราะอยากฟ่า..ตามมาฟัน
เน๊าะ..เตอร์ ฮ่าฮ่า
:กอด1: ฟ่า&เตอร์ +1 จ้า
-
เตอร์ อ่ะ น่ารักกกกก แต่นุ้งฟ่าน่ารักกว่า (เดี๋ยวงอน ^^)
ไปเซอร์ไพร์ส โดนคนสวยบ่นซ๊า 555 ตั้งแต่ทำงานนี่ แอบงกนะ เราน่ะ เอิ๊กส์ๆๆๆ
ปล. นุ้งฟ่า ใบ้หวยเหรอ :z1:
-
เข้ามาบอกว่า อ่านได้ครึ่งหนึ่งแล้วจ้า นุ้งฟ่า ....น่ารักจริงๆๆ.. :กอด1:
เท่าที่อ่านรู้สึกว่า 2คนเนี่ย งอลกันเก่งจัง งอลกันไปแล้วก็งอลกันมา :เฮ้อ:
สาเหตุ ก็คงรักมากๆๆ นั่นแหละ แต่เตอร์เนี่ย ทำให้นุ้งฟ่าน้อยใจได้ตลอดเวลา
นุ้งฟ่ามั่นคงนะ ถึงจะมีใครมาจีบก็ปฎิเสธเลย แต่ผิดกะเตอร์เนี่ย ( คิดซะว่ามีแฟนหล่อก็เงี่ยแหละ คนเข้าหาตลอด)
แต่คนของเราก็ต้องทำให้เชื่อใจได้ว่า ถ้าห่างกันก็ต้องทำให้แฟนมั่นใจชิมิวะ ไม่วอกแวก ถึงจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
นี่แค่เดินไปกินบะหมี่เนี่ยนะ เป็นเรื่องแล้ว ยังไงก็เอาใ่จช่วยจ้า ( มาแอบอ่านตอนปัจจุบันเล็กน้อย)
ก็ยังหวาน วิ๊ดดดดดดดดดดดวิ๊วววววววว กันอยู่ ดีจังคะ เอาใจช่วยนะ เตอร์ก็ใกล้จบแล้วดินุ้งฟ่า :pig2:
อืมมมมมมมมม เหมือนพรมลิขิตให้มาเจอกัน ดีจังเลยน๊า ใครที่ได้เจอคู่แท้แล้วอยู่ด้วยกันมานานๆๆ :L2:
-
คิดถึง คิดถึง คิดถึง น้องฟ้า กะ น้องเตอร์จัง
รอตอนต่อไปอยู่นะคะน้องฟ่า :L1:
-
มาต่อได้แล้ว
น้องฟ่าที่รักของน้องเตอร์
-
แวะมาปัดกวาดเช็ดถู เตรียมรับนุ้งฟ่ามาต่อเรื่อง
แต่ว่าเมื่อไหรไม่รู้ :monkeysad: คิดถึงอะ
-
:L2: :กอด1: :3123: :L1:
-
เข้ามารอน้องฟ่าคะ คิดถึงนะคะ
งานเยอะหรือเปล่าหายเงียบไปเลย
เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้ามาทักทาย
แฟนคลับบ้างนะคะ คิดถึงมากมายเลยคะ :กอด1:
-
เพิ่งกลับจากไปทำงาน ตจว มาค๊าบบบ ยังไงเดี๋ยวว่างๆเร็วนๆนี้จะมาอัพเรื่องให้นะคับ คิดถึงค๊าบบบ ม๊วฟๆๆ
-
เพิ่งกลับจากไปทำงาน ตจว มาค๊าบบบ ยังไงเดี๋ยวว่างๆเร็วนๆนี้จะมาอัพเรื่องให้นะคับ คิดถึงค๊าบบบ ม๊วฟๆๆ
พักผ่อนเยอะๆนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า กอดดดดดดดดดดด
คิดถึงที่ซู้ดดดดดดดดด
-
เพิ่งกลับจากไปทำงาน ตจว มาค๊าบบบ ยังไงเดี๋ยวว่างๆเร็วนๆนี้จะมาอัพเรื่องให้นะคับ คิดถึงค๊าบบบ ม๊วฟๆๆ
ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก คิดถึงลูกสาววที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พักผ่อนเยอะๆๆน่ะ คุณแม่เป็นห่วง อิอิ
-
แอบซุ่มอ่านเรื่องพี่ฟ่ามานาน (2วัน) อ่านถึงตรงนี้แล้วบอกตรงๆว่าทนไม่ได้อ่ะ เจ็บปวดมาก นั่งร้องไห้ตั้งแต่อ่านถึงตรงนี้ แล้วก็ค้างอยู่ตรงนี้มาครึ่งชั่วโมงแล้วน้ำตายังไม่หยุดไหลเลย
"มีอะไรไปคุยกันที่บ้านได้ไหม"
"ไม่มีอะไรจะคุย" ผมลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินออกจากห้อง แล้วมันก็ดึงแขนผมไว้ แล้วรวบตัวเข้าไปกอด
ผมปล่อยให้มันกอดอยู่อย่างนั้นท่ามกลางสายตาของคนอีกสองคน ผมพูดอะไรไม่ออก น้ำตามันล้นจนแตกออกมายิ่งกว่าน้ำป่า
"เตอร์ทำแบบนี้ทำไม ฮือๆๆ ฮึก ฮือๆๆเตอร์ ฮืออ เตอร์ ทำแบบนี้ทำไม ฮือ ๆๆ ทำไม ฮะทำไม ฮือๆๆๆ" ผมพูดไปร้องไห้ไป แล้วก็เอากำปั้นทุบไปที่หน้าอกมันเบาๆ แล้วเข่าผมมันก็ค่อยๆอ่อนลง จนผมทรุดลงไปกับพื้น ผมก้มหน้ากอดเข่าร้องไห้ มันนั่งลงกอดผมไว้
ผมเงยหน้ามองมันด้วยน้ำตาที่อาบแก้ม เตอร์รวบตัวผมไอกอดแล้วก็น้ตาไหลออกมา แต่เตอร์ก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่กอดผมไว้
"ทำไมอ่ะ ฟ่าทำอะไรผิด ฮือๆๆ เตอร์ เตอร์ ถึงได้ ฮือ ทำ ทำ แบบนี้ ฮืออออออออออออ" มันก็ไม่พูดอะไรทั้งนั้น
ผมสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของมัน
"พูดสิ พูดสิ ฟ่า ฟ่า ฟ่าบอกให้พูดไงเล่า ฮืออออออ" ยุ่งกับแตมป์ตอนนี้ไปรวมตัวกันอยู่ที่ริมประตูแล้ว สองคนนั้นก็ร้องไห้ไปกับผมด้วย
ผมไม่รู้ว่าควรจะบอกอะไรพี่ฟ่าดี คือมันจุกอ่ะ ผมไม่รู้ว่าเจ็บได้เท่าครึ่งนึงที่พี่ฟ่าเจ็บในตอนนั้นมั๊ยแต่ขอบอกว่ามันทรมานมากเลยอ่ะ นั่งร้องไห้มาเป็นชั่วโมงยิ่งกว่าเรื่องของตัวเองอีก
"กูไม่รู้ว่ะ ยุ่งกูกำลังจะเสียฟ่าไปใช่ไหม"
ผมขอโทษนะที่อาจจะพูดทำร้ายจิตใจพี่เตอร์...แต่ประโยคนี้มันเห็นแก่ตัวมาก อ่่านแล้วน้ำตาไหลเลย เพราะอ่านแล้วคิดถึงพี่ฟ่า คิดถึงความรักของพี่ฟ่า คิดว่ายังไงพี่ฟ่าก็ต้องให้อภัยแน่ พี่เตอร์ไม่มีทางเสียพี่ฟ่าไปหรอก แต่สิ่งที่พี่เตอร์ทำคือกำลังผลักพี่ฟ่าออกไปจากชีวิต....
"สุดๆอ่ะ มึงก็รู้ฟ่ามันรักมึงมากแค่ไหน แล้วเค้าดีแค่ไหน ชาตินี้มึงหาได้เท่านี้อีกรึปล่าวยังไม่รู้เลย มึงทำกับเค้าได้ไง" แตมป์
ร้องไห้เต็มสตรีมพออ่านประโยคนี้ทั้งประโยคT^T
"กูไม่รู้ ว่ากูทำอะไร กูไม่ได้ตั้งใจว่ะ" เตอร์
"มึงเห็นฟ่าเป็นของตายไง เค้าเดินตามมึงมาตลอดเค้าไม่เคยคิดนอกใจมึง เค้าชัดเจน กูเห็นกูยังอดชื่นชมไม่ได้เลย แล้วมึงเป็นส้นตีนอะไร" ยุ่ง
คำว่า"ของตาย" มันเจ็บมากอ่ะ พี่เตอร์ทำกับพี่ฟ่าได้ไง....(แล้วเมื่อไหร่ตูจะหยุดร้องไห้เนี่ย พิมพ์ไปร้องไห้ไป เฮ้อออ)
ความรักของพี่ฟ่าน่านับถือมากเลยนะครับ
การจะให้อภัยใครซักคนหนึ่งได้.....มันต้องอาศัยความรักและความดีในหัวใจเรามากมายกว่าที่คิด มันต้องอาศัยความเสียสละ
การให้อภัยใครซักคนซ้ำๆ....มันต้องอาศัยอะไรที่มากกว่าความรัก มากกว่าเสียสละ
ผมรู้ว่าพี่ฟ่าทำไปเพราะความรัก ทำไปเพราะขาดพี่เตอร์ไม่ได้ ทำไปอยากรักษาประคับประคองความรักให้ดีที่สุด และผมก็นับถือพี่ฟ่ามากๆในเรื่องนี้ แต่บางทีผมก็เหนื่อยไปด้วยเลยอ่ะ ทั้งเหนื่อยทั้งท้อ แทบจะเข้าใจเลยด้วยซ้ำว่าพี่ฟ่ารู้สึกยังไง เจ็บปวดแค่ไหน
ผมอยากบอกพี่เตอร์ว่าพี่เตอร์โชคดีมากๆที่มีคนที่รักและพร้อมจะให้อภัยพี่ทุกครั้งขนาดนี้ ผมอยากให้พี่เตอร์ระลึกไว้ว่าตัวเองโชคดีแค่ไหน เพราะถ้าเป็นผม(หรือคนอื่น)....ผมบอกได้เลยว่าถึงให้รักมากแค่ไหน ผมจะไม่ยอมเจ็บเพราะคนคนเดียวเกิน 2 ครั้งแน่ๆ
ขอตัวไปอ่านต่อครับ...ตอนนี้น้ำตาหยุดไหลแล้ว (อักอั้นตันใจมาก ต้องมาพิมพ์ระบาย ฮ่าาา ผมอยู่ข้างพี่ฟ่าเสมอครับ อิอิ)
-
เข้ามาคิดถึงคนสวย กอดๆๆหอมๆๆๆ ทำงานไม่ว่างเว้นเลยอ่ะ แงๆ
-
มาแร้วคร๊า
สวัสดีพี่น้องทุกท่านนะคะ
วันอาทิตย์นี้ อย่าลืมไปเลือกตั้งกันนะคะ
เลือกคนที่เราคิดว่าใช่ เลือกคนดีเข้าไปพัฒนาประเทศค่ะ
คิดถึงทุกคนนะคะ
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ค่ะ Folcon :L2:
ต่อกันเลยเนอะๆๆ
-------------------------------------------------
ตื่นเช้ามาผมก็ไปทำงาน ไอ้เตอร์ก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมาในห้อง ออกไปตะลอนๆที่ไหนของมัน
จนถึงเวลาบ่ายๆก็กลับกรุงเทพ ก็ต่างคนต่างกลับ แยกย้ายกัน ไปเจอกันที่สนามบิน
ผมก็ทำเป็นว่าเจอเพื่อน ฮ๋าๆๆๆๆ ขี้เกียจให้คนที่ออฟฟิศรู้ว่ามันมานอนด้วยอ่ะ ขี้เกียจตอบคำถามสื่อ
แต่ก็รู้สึกว่าเหนื่อยๆนะ ทำไมต้องมาหลบๆซ่อนๆอะไรแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้ เห้ออออออ
ช่วงนี้งานผมค่อนข้างยุ่ง กลับดึกเกือบจะทุกวัน เตอร์ก็เปิดเทอมแล้ว ทำให้เวลาที่เราเคยตัวติดกันตาหร๊อดๆ ลดลงไป
บางทีผมกลับมาก็สลบหน้าโซฟา ตื่นมาอีกทีก็ดึกๆแล้ว ไอ้เตอร์ก็นั่งทำงานของมันไป
จะมาได้คุยกันอีกทีก็ตอนทานข้าวบ้าง ก่อนนอนบ้าง
จนมาวันหนึ่ง ด้วยความเหนื่อยจากที่ทำงาน ผมหอบสังขารมาถึงห้อง ก็ทิ้งตัวลงที่โซฟา หลับไปในบัดดล
"ที่รัก ที่รักครับบบ ที่รัก ตื่นเร้ว ที่รักครับบตื่นๆๆๆ" มีคนมาตบที่แก้มผมเบาๆปลุกผมให้ตื่นจากนิทรา
"อื้มม" ผมรู้สึกตัว แต่ยังไม่ได้ลืมตา แต่เหมือนมีวัตถุสิ่งหนึ่งมากดลงที่แก้มแล้วสูบแก้มผมเข้าไปเบาๆ
"ตื่นเร็ว สามทุ่มแล้ว ทานข้าว เดี๋ยวได้อาบน้ำแล้วไปนอนในห้อง" เสียงพูดที่อ่อนหวานยังคงพูดไปเรื่อย
หารู้ไม่ว่า ไอ้คนที่นอนบนโซฟาคนนี้พร้อมจะหลับใหลตลอดเวลา
ผมได้ยินเสียงก๊อกแก๊กของโลหะ เหมือนเสียงช้อนกระทบจานประมาณนั้น
นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ได้ยินแล้วผมก็หลับต่อไป
"ฟ่า ฟ่าาาาาาา ตื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน" มันมาตะโกนใส่หูผมค๊าบบ หูจะแหก
"โอ๊ยยไรเนี่ยยย ทำไมต้องตะโกนด้วยอ่ะ หูจะแตกแล้ว คนนอนอยู่ไม่เห็นไง" ผมโวยวายแล้วก็เอาหมอนมาปิดหน้าไว้
หมอนถูกดึงออกจากมือ แล้วมันก็ดึงมือผมลุกขึ้นนั่ง
"อะไรอีกเนี่ยยยยยยย"
"ทานข้าว"
"ทานไปก่อนเลยไม่หิว"
"ลุกเดียวนี้"
"จานอนนนนนนน เข้าใจไหมว่าจะนอนนนนนนนนน"
"เตอร์หิวแล้วนะ ถ้าฟ่าไม่ทานเตอร์ก็ไม่ทาน"
"ก็ช่าง......ก็ทนหิวต่อไป ไม่แคร์"
"เดี๋ยวนี้พูดแบบนี้ช่ายม๊ะ"...........แล้วทุกอย่างก็สงบลง แล้วก็มีเสียงเปิดปิดประตูตามมา แก๊ก ปัง!!!!!
สงสัยงอลเข้าห้องนอนไปแล้วมั้ง นอนต่อดีก่า z z zZ Z ZZ Z Z Z
ใครจะไปหลับได้หล่ะ ตื่นมาต่อล้อต่อเถียงซะขนาดนี้ นอนพลิกไปพลิกมา
ได้ทบทวนต่างต่างนานา รู้สึกผิดอ่าจิ กวาดสายตามองไปรอบๆห้อง ก็ไม่เห็น ไอ้จุ้นเตอร์
ผมค่อยๆลุกจากโซฟา โซเซนิดหน่อยตามประสาคนสวย (เกี๋ยวมะเนี่ย) ฮ๋าๆๆๆๆ
ค่อยๆเปิดประตูห้องนอน ทีละนิด ทีละนิด ห้องมืดมีเพียงแต่เเสงสว่างจากจอคอมพิวเตอร์
ฮั่นแหน่!!!!!แอบอ่านนิยายเล้าเป็ด เอิ๊กๆๆๆๆ
ผมค่อยๆเดินเข้าไป นั่งที่ปลายเตียง ที่ตอนนี้มีคนนอนเหยียดขาเล่นคอมอยู่
"ที่ร๊ากกกก ทำไรมืดๆอ่ะ ทำไมไม่เปิดไฟอ่ะ เดี๋ยวเสียสายตาน๊าาาา" ประโยคนี้กรุณานึกเป็นเสียงแอ๊บๆแบ๋วๆน่ารักๆ
"ช่างมัน" ว่าแล้ววววว น้ำเสียงแบบนี้มันงอลชัวร์
"ทานข้าวยังง่าาา ม๊ะหิวหยออออ"
"หิวแต่ไม่แคร์" เอื๊อกๆ เสียงกลืนน้ำลาย
"เตอร์ ตอนนั้นเค้าง่วงอ่ะ ทำไรไปไม่รู้ตัวเร้ยยยย เนี่ยจำไรไม่ได้เลยน๊าาดีกันน๊า นะๆๆ"
"ทำไมต้องดี ไม่ได้โกรธอะไรนิ"
"พูดกะเค้าแบบเนี่ยอ่ะนะไม่โกรธ หมูแดงไม่รักเค้าหรอ"
".........................."
"ว่าไง"
"อะไร"
"รักเค้าเป่าอ่ะ" เวลาพูดคำว่าเป่า ต้องทำแก้มป่องๆด้วย มันจะน่ารักมาก เอาไว้ง้อแฟนนะ อิอิ
"ไม่" โอ๊ะ เจ็บจี๊ดที่กลางใจ ไปก็ได้ ช้านจะไม่นั่งให้แกทรมานใจอีก ชิส์
"งั้นไม่กวนก็ได้" แล้วเราก็ต้องทำท่าทางคอตก เสียใจ เดินออกจากห้องไปด้วยก้าวสั้นๆ
เผื่อเค้าจะเห็นใจและให้อภัย แต่ก็ไม่มีเสียงทักท้วงใดใดเกิดขึ้น ป๊าดดดดดดดดด
น้ำตาจะช่วยแก้ปัญหาทุกอย่าง ใช้ได้ผลทุกครั้งไม่มากก็น้อย เชื่อผมเถอะ หัดบีบน้ำตาไว้ทุกท่าน
ออกมาทำหน้าซึมนั่งกอดเข่าอยู่หน้าทีวี ใจหนึ่งก็อยากเปิดดูละคร แต่ว่ากลัวแผนจะพัง
เชื่อสิว่ามันต้องออกมา ออกมา จงมา จงออกมาง้อช้านนนนนนนนนนนนนน
5นาทีผ่านไป 10นาทีผ่านไป นับถอยหลังได้เลย อิอิ
แก๊ก ประตูห้องนอนเปิดออก มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"เห้ย ฟ่า ร้องไห้ทำไม หึ เป็นไร ไหนบอกเตอร์ดิ" เตอร์รีบเดินเข้ามากอดผม
ผมไม่ได้ร้องไห้นะ แค่หยอดน้ำตาเทียมไป ตามันเลยดูฉ่ำๆๆ ฮ๋าๆๆๆๆ
ตอนนี้ผมควรจะทำสีหน้าแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ชิมิ
แต่อย่าคิดว่าผมจะทำแบบนั้น นั้นมันคือวิถีของนางร้ายชัดๆ ผมเกิดมาเป็นนางเอก ต้องร้องไห้ออกมาจากหัวใจ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ หลายคนอาจจะบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า "อินี้มันร้ายมว้ากกกกกกกกกก" เอิ๊กๆๆๆ
"เตอร์ไม่รักฟ่าจริงๆหรอ" ทำเสียงสะอื้นด้วย ถ้าคุณสามารถ
"บ้า ใครจะไม่รัก รักสิครับ"
"ก็ ก็เตอร์ บอกว่าไม่รักอ่ะ" สูดน้ำมูกสองที จะได้สมบทบาท
"เตอร์ก็แค่น้อยใจพูดไปไม่ได้คิดอ่ะะ ไม่เอาไม่ร้องนะ โอ๋ๆๆๆ เตอร์ขอโทษนะ ดีกันนะ"
"ถามอีกครั้งหนึ่งรักฟ่ารึป่าว"
"รักสิครับ รักที่สุดเลยคนเนี่ย" จงเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส อิอิ
"ไปทานข้าวกันเถอะ ฟ่าหิวง่ะ "
"ป่ะ เตอร์ทำกับข้าวไว้ สงสัยเย็นหมดแล้วมั้ง เดี๋ยวเตอร์ไปอุ่นให้แป๊ปนะ"
"เดี๋ยวฟ่าไปอุ่นเองก็ได้"
"ไปนั่งรอที่โต๊ะทานข้าวป่ะ เดี๋ยวเตอร์จัดการเอง หรืออยากทานอะไรเพิ่ม"
"แล้วเตอร์ทำอะไรให้ฟ่าทานอ่ะ"
"มีแกงเขียวหวานซื้อมา หมูทอดทำเอง ต้มยำกุ้งซื้อมา ผัดผักทำเอง"
"แค่นี้ก็พอแล้ว แล้วข้าวอ่ะหุงเองป่าว"
"หุงเองจิ" มันมองหน้าผมแล้วทำคิ้วย่นๆใส่
เราสองคนทานข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย โดยที่ไม่พูดในเรื่องที่งอลกันเมื่อสักครู่อีก
ผมว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับชีวิตคู่นะ เรื่องการรือฟื้น
ผมไม่อยากให้หลายๆคน เอาเรื่องในอดีตมาพูด เวลาทะเลาะกันก็ขุดเอาเรื่องเก่าๆมาต่อว่ากัน
อะไรที่ไม่ดีก็ลืมๆมันไปบ้างนะครับ ชีวิตคู่จะได้มีแต่ความหวานๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทานข้าวอิ่มก็ไปนอนกลิ้งกันที่หน้าทีวี แล้วไอ้เตอร์ก็วิ่งไปที่กระเป๋าหยิบอะไรกำมาในมือแล้วมาส่งให้ผม
"เตอร์ซื้อมาฝาก"
"อะไรอ่ะ" แหวนเพชรป่าวเนี่ย เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
"แบมือจิ" ผมยื่นมือไปรับของสิ่งนั้น
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เห้ย ไอ้บ้าไอ้ชั่วนี้"
"ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆ " เสียงไอ้เตอร์หัวเราะอย่างชอบใจ
แล้วมันก็วิ่งไปที่ระเบียง เพราะผมเหวี่ยงของสิ่งนั้นไปที่ระเบียง
"หายไปไหนเลยอ่ะ สงสัยตกไปข้างล่างแน่เลย"
"เดี๋ยวฟ่าจะถีบเตอร์ตามมันลงไป" พูดจบผมก็สะบัดก้นเข้าห้องนอนไป ใจนี้ยังเต้นตึ๊กๆอยู่เลยอ่ะ
หวานกันอยู่แป๊ปๆๆๆๆ ทะเลาะกันอีกแระ ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากรู้อ่าสิ๊ ว่า มันเอาอะไรมาให้ผม ร่วมสนุกกันโดยส่งเอสเอ็มเอส
พิมพ์สิ่งที่ท่านคิดมาที่เบอร์ 488 8888
ค่าเอสเอ็มเอสข้อความละสามบาท
ถ้าตอบถูกรับไปเลย คำชื่นชม ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆ
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
-
จองงงงงงง จิ้มจึกๆๆ
*************************************************************
เอาตัวเตอร์เป็นค่าจองไปแทนแระกานนะลูกสาว คริคริ
แม๋ๆๆๆ ดาราเจ้าบทบาทมั่กๆๆค่ะคนสวยยยยย
แต่ก็ดีน่ะ อิอิ แสดงว่าสามียังแคร์เรายุ คริคริ :haun4:
เด๋วยืมไปใช้มั้ง ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา :jul3:
ว่าแต่มันคืออารายยยหน๊ออออ เตอร์เด๋วโดนงอลอีกหรอก
เพิ่งจะดีกันแหม่บๆๆเนี่ย อิอิ :laugh:
ฟ่าก็นึกซะว่ารักดอกจึงหยอกเล่น คิคิ :L2: :กอด1:
-
จ่ายค่าจองมา
-
น้องฟ่า ....
"ผมว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับชีวิตคู่นะ เรื่องการรือฟื้น" ...
มันจำเป็นจริงๆ เหรอลูก ???? 55555555555+
พี่ขอทายว่าเตอร์ซื้อปลัดขิกมาให้ฟ่า ~
ไม่มีปัญญา-มยุรา ส่ง sms ที่บ้านสัญญาณยังเข้าไม่ถึงหน่ะ
-
:กอด1: นุ้งฟ่า
เตอร์แพ้ทางคนสวยตลอดเลยเนอะ แย่ๆ (แต่นุ้งฟ่าคงชอบ 555)
ปล. ไม่ใช่ตกใจจนโยนแหวนเพชรทิ้งไปนะคะ ดูดีรึยัง :laugh:
-
งอนกันไปงอนกันมา ลูกหัวปีท้ายปี ฮิ้วววววววววววว
ตอบปัญหาชิงรางวัล ทายว่า แมงสาปพลาสติก ก็ ๆ สาว ๆ เค้ากลัวกันไม่ใช่เหรอ อิอิ
-
ฟ่าสุดยอดอ่ะ ตีบทแตก เนียนๆ เล้ยยย :z1:
-
มารยาร้อยเล่มเกวียน เอ๊ หรือ เกิน 555
คนสวย ทำอะไรก็ไม่ผิด อิอิ :กอด1:
ว่าแต่.. ไอ้ที่โยนทิ้งไปเป็นอะไรอ่ะ
มาเฉลยด้วยยยยย
-
กลับมาต่อความหวานปนเปรี้ยว..... ของนุ้งฟ่า
ถูกต้องแล้วครับ การใช้ชีวิตคู่ ไม่ควรเอาความหลังมาเป็นชนวนต่อความขัดแย้ง
แต่ทั้งคู่ ควรเอาความหลังมาเป็นบทเรียน ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
+1 ให้นุ้งฟ่า เป็นกำลังใจให้เสมอ ๆ นะครับ
ปล. นุ้งเตอร์เอาจิ้งจกยาง ใส่มือนุ้งฟ่าแน่ ๆ :m9:
-
ฟ่าร้ายนะเนี่ย!! ถึงยังไงเตอร์เค้าก็ต้องง้อคนสวยอยู่แล้วแหละ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:กอด1: กอด 1 ทีก่อนเม้นท์
แอบร้ายนะจ้ะ...แต่อย่างนี้เตอร์ก็สมควรโดนแล้ว :z1:
ขอเดาว่าไม่จิ้งจกปลอมก็แมลงสาบปลอมแน่ๆ...ไม่น่ารีบโยนทิ้งเลย จับยัดปากเตอร์ไปก็สิ้นเรื่อง :laugh3:
-
ขอเดาว่าเป็น จิ้งจก จ๊ะ นุ้งฟ่า
-
สวัสดีคะ
ระหว่างรอเฉลยว่าใครจะเดาถูก อิอิ คือ เจ้จะรบกวนเข้ามาบอกว่า...
ตอนต่อไปๆ อย่าเขียนฉาก Nc เรท มากนักนะ ประมาณไม่ควรเขียนให้มีฉากบรรยายการร่วมเพศ รวมถึงการทำ oral sex
เด๋วเล้าฯ โดน ict ปิด จบเห่กันพอดี
แต่ถ้าเขียนแบบเชิงเปรียบเทียบ น่าจะได้นะเจ้ว่า ช่วยๆ กันหน่อยนะคะ
เจ้สอง :pig4:
-
รับทราบครับคุณพี่เจ๊สอง ฉากแบบนี้ไม่ใช้จะบรรยายกันง่ายๆนะ หุหุ
ต่อไปนี้จะไม่บรรยายจนละเอียกยิบแระ เขิล ฮ๋าๆๆๆ
ทุกคนรับทราบน๊า ต่อไปนุ้งฟ่า จะไม่มีฉากนี้แร้ว ฮ๋าๆๆๆๆ
เค้าจะเล่าเฉพาะ ดราม่า เค้าชอบบบบบ บีบหัวใจดี
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ
-
^
^
^
อิอิ จับตัวคนสวย กระโดดกอด หอมๆๆๆๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
น้องฟ่าน่ารักน่ากอดไม่เปลี่ยนเลยนะ
แต่ไม่ต้องดราม่าอย่างเดียวนะคะ :กอด1:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
-
อ่านชื่อตอนแล้วตกใจหมดนึกว่ามีเรื่อง
แต่พี่ฟ่าไปแกล้งบีบน้ําตางั้น ระวังพี่เตอร์รุทันจะโดนทําโทษนะ :haun4:
-
....เขียนไว้นะซะสนุกสนานเชียว ถ้าน้องเตอร์มาอ่านนี่ แผนแตกหมด
....ไอ้ที่เขวี้ยงทิ้งสงสัยจะเป็น แมลงสาบปลอมมั้งนั่น ถ้าเป็นแหวนเพชรคงไม่กรี๊ดบ้านแตกอย่างนี้หรอก
....เพราะ....งกกกกกกกกกกกกก.... :laugh:
-
5555 นุ้งฟ่าสุดยอดดดดดด เตอร์เอ้ย จะตามฟ่าทันมั้ยน้อ
-
ลูกสาวไว้ไปเล่าในองค์กรลับเราดีกว่า คริคริ
-
อ่านจบแล้วคะใช้เวลานนมาก...,..,น้องฟ่าก็เจอปัญหาเดิมๆ ก็
มาจากรักกันมากนั่นเอง...,,.ตอนล่าสุดนี้ฟ่าเอาออสการ์ไปเลย5555555....ตีบทแตกกระระวังเค้าจับได้น๊า555 o18
-
เจ้าเลห์ ไม่มีใครเกินเชียว นุ้งฟ่าอ่ะ แล้วอย่างนี้หมูแดงจะไปไหนได้ o18
พี่ว่านะ เตอร์ต้องให้ ปีเตอร์(แมลงสาบ) เป็นของกำนัลแน่เลย :m20:
-
ถึงร้ายก็น่ารักนิ
-
ร้ายอะ!!! รบกวนเดินสวยๆ มารับเทียร่าพร้อมสายสะพายที่พี่ด้วยค่ะ :m20:
-
อ่านไปอ่านมา พี่ว่าฟ่าขี้บ่นนิดๆแหละ แต่บ่นแบบเป็นห่วงไง กับคนอื่นฟ่าคงไม่เป็นแบบนี้หรอกใช่ป่ะ คงเป็นกับเตอร์คนเดียว ส่วนเตอร์เนี่ย ก็ชอบแหย่ให้ฟ่าบ่น ตลอดๆ
แซวเล่นนะจ๊ะ :กอด1:
-
น้องฟ่าหายไปไหน รอฟังคำตอบอยู่นะคะ
ทายไว้แล้วในใจ อิอิ ไม่รู้ว่าจะถูกหรือเปล่า
รีบมาเฉลยนะ คิดถึงน้องฟ่า น้องเตอร์มากมาย :กอด1:
-
คิดถึงนะ
ฟ่า+เตอร์
:L2: :L2: :L2:
-
เหอะๆ เตอร์นิแค่นี้ทำเป็นงอน ฮ่าๆ
ส่วนน้องฟ่าคนสวยทำไรก็ไม่ผิดค่ะ (ไม่ค่อยเข้าข้างเลย)
-
:z13: :z13: :z13:
:z13: :z13:
:z13:
-
เห็นชื่อตอนแล้ว ตอนแรกไม่กล้าเข้ามาอ่าน
นึกว่าเตอร์ทำอะไรอีกละ แบบนึกว่าอินี่ที่ว่าเป็นคนอื่นน่ะ
ไม่นึกว่าจะเป็นน้องฟ่า พออ่านแล้วกร๊ากเลย
แหม ร้ายจริง ๆ
-
ขอบคุณค่ะ ตามอ่านถึงหน้า 20 เองอ่ะ :z3:
-
คิดถึงน้องฟ่ากับน้องเตอร์นะคะ
สบายดีหรือเปล่าคะ ไม่เห็นมาต่อเลย
หรือว่างานยุ่ง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
:L2:
Miss all of you
น้องฟ่า+น้องเตอร์
-
มาเฉลยกันดีกว่าว่ามันคืออะไรเนอะ
"ฟ่าๆๆ" ก๊อกๆๆๆ ปังๆๆๆๆ ก๊อก "ฟ่าๆๆๆ ฮ๋าๆๆๆ เปิดประตูให้เตอร์หน่อยนะที่รัก" มันเรียกผมไปก็ขำไป
"ไม่เปิด" แล้วผมก็หยิบตุ๊กตาเขวี้ยงไปที่ประตูห้อง
"ที่รักครับบบ เตอร์ขอโทษ เปิดประตูให้หน่อยน๊า น๊าาาาาาาาาาาาา"
"หุบปากรำคาญ"
"โห ที่รัก เตอร์แค่แหยเล่นเองนะ ดีกันเถอะนะ เปิดประตูหน่อย น๊าาาาาา"
"วันนี้ก็นอนข้างนอกเถอะ" ผมก็ตะโกนสวนออกไป
"ใจร้ายอ่ะ"
แล้วมันก็เงียบไปสักพัก สงสัยไปเล่นเกมส์แล้วมั้ง ใช่สิ แรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
เดี๋ยวมันนาน น้ำตาลยังพาลขม เออ ไม่ง้อไม่ตื้อไม่ถาม จำไว้เลยนะไอ้เตอร์
ผมนั่งเล่นในห้องได้สักพัก ไอตัวดีก็มาเคาะประตูห้อง
"ฟ่าๆโทรศัพท์ คุณแม่ฟ่าโทรมาอ่ะ เตอร์รับเลยนะ"
"เห้ยๆๆไม่ต้อง" ผมรีบเปิดประตูออกไป เพื่อที่จะรับโทรศัพท์
"นี่แน่" ไอ้เตอร์คว้าตัวผมไป แล้วกอดจากทางด้านหลัง กดจมูกมาที่ซอกคอ ที่แก้ม
"ปล่อยนะ เค้าจะคุยกะแม่" ตอนนี้รู้สึกเขิลๆเนอะ ทั้งที่มากกว่าหอมก็โดนออกบ่อยทำไมไม่เขิล 555
"ไม่มีใครโทรมาซะหน่อย"
"เดี๋ยวนี้เอาแม่มาล้อเล่นเลยหรอ หืมมม ไอ้อ้วน" ผมกระทุ้งศอกไปที่ท้องมันเบาๆ
"โอ๊ย ทำร้ายร่างกายหรอ นี่แหนะ นี่ๆๆๆๆๆๆๆ" เตอร์กอดผมแน่นขึ้น แล้วก็หอมๆๆๆๆๆๆ
"เจ็บนะ ปล่อยนะเว้ย ไม่ต้องมากอดไม่ต้องมาหอมเลย"
"ไม่ให้กอดไม่ให้หอมเมีย จะให้ไปหอมใครหล่ะหืมมมมมมม"
"ไม่รู้ ปล่อย"
"งอลหรอ"
"เออ อ่าสิแล้วก็โกรธมากด้วย ปล่อยยยย"
"แค่ล้อเล่นแค่นี้เอง"
"แต่ฟ่าไม่ชอบ จิ้งจก เตอร์ก็รู้นิ"
"เตอร์ขอโทษ แค่แหย่เล่นเฉยๆอ่ะ"
"สนุกมากไหมหล่ะ สมใจหรือยัง"
"ดีกันนะ นะ" แล้วมันก็เอาจมูกมาเขี่ยที่แก้มผม เบาๆ
"ปล่อยได้ยังเนี่ย"
"ยัง จนกว่าจะบอกว่าหายงอลแล้ว"
"เออ หายแล้ว"
"แน่"
"เออ เรื่องเยอะจริงวุ้ย"
"เอ้า ไม่ได้หรอก มีเมียเจ้าเล่ห์ก็ต้องรอบคอบกันหน่อย"
"ปากดี ปล่อยเลยนะ ร้อน"
"เตอร์ซื้อลูกตาลลอยแก้วมา แช่อยู่ในตู้เย็นอ่ะ ทานไหมเดี๋ยวเตอร์ใส่ชามด้วย"
"................" ผมเดินไปนั้งที่โซฟา ไม่ได้ตอบอะไรทั้งนั้น
"เอาไหมอ่ะ ลูกตาลอ่ะ"
"ก็เอามาสิ ยืนบื้ออยู่ได้ ใส่น้ำแข็งมาด้วยนะ" 55555+
"ครับเมีย"
ผมหยิบไอแพดมาจิ้มๆๆๆถูๆๆๆๆ
"มาแล้วคร๊าบบบบบบ "
"ทำไมมันเยอะจังอ่ะ"
"ก็เตอร์เทรวมกันสองถุงอ่ะ"
"ไม่ใส่หม้อมาเลยหล่ะ" เพราะไอ้เตอร์เอาชามใบใหญ่ใส่มา
"ถ้าใส่ถ้วยใบเล็กมาเดี๋ยวเตอร์ทำหกฟ่าก้บ่นอีกอ่ะ" เออเมิงฉลาดมาก
"จร้า"
"ไม่ทานหรอ"
"ป้อนสิ"
"ค๊าบบบบบบบ ต้องเป่าด้วยไหม"
"ตลกเหอะ"
"อ่ะ อ้าปากครับ" ผมอ้าปากอย่างว่าง่าย หุหุ อร่อยวุ้ย
"อร่อยมั้ยครับ" ผมพยักหน้าเบาๆ มือก็ถูๆจิ้มๆไอแพดไปด้วย
เข้าไปดูเฟซของไอ้ยุ่ง มันก็ โพสรูปที่ถ่ายกะไอ้เตอร์ แล้วก็เพื่อนคนอื่นๆ
แต่มีอยู่คนหนึ่งข้างไอ้เตอร์ ที่ผมไม่คุ้นหน้าเท่าไร
"นี่ใครง่ะ"
"ไหน"
"เนี่ย"
"อ๋อ พี่โจ้อ่ะ"
"แล้วเค้าเป็นใครอ่ะ" ไอ้เตอร์ตักขนมใส่ปากผม
"รุ่นพี่อ่ะ เค้าจบไปหลายปีแล้ว เค้ามาเที่ยวที่คณะอ่ะ"
"หรอ" ผมดูรูปอื่นๆ ด้วยสัญชาตญาน ของคนเป็นผัวเมีย มันรู้สึกแปลกๆ
ทำไมไอ้พี่โจ้นี้เวลาถ่ายรูปต้องมาเสนอหน้าข้างๆไอ้เตอร์ทุกรูปเลยฟร่ะ แสรดดดดดดด
"อื้ม อ้าปาก ดีดีสิ เดี๋ยวหก อ้ากว้างๆๆๆ"
ผมเคี้ยวขนมไป ก็จ้องตามันไป มันก็จ้องตอบแล้วก็ยิ้มให้
"ถามไรหน่อย"
"ว่ามา"
"พี่เค้าเป็นเก้งป่าว"
"จะไปรู้ได้ไงหล่ะ" ไอ้เตอร์หลบสายตาแล้วมันก็ตักขนมเข้าปากตัวเอง
"ฟ่ารู้ว่าเตอร์รู้ บอกมานะ"
"ไม่รู้ ไม่เคยถาม"
"แล้วเค้าจีบเตอร์รึปล่าว"
"ปล่าว คุยกันแปปเดียเอง "
"คุยไรกัน" ผมจ้องตามัน
"เค้าก็แค่ถามว่าเรียนเป็นไง บ้านอยู่แถวไหน มีแฟนหรือยัง"
"ไอ้ซื่อบื้อ ถามว่ามีแฟนยังเนี่ยเค้าก็จีบแล้ว กลับไปเรียนป.1ใหม่ป่ะ"
"เค้าก็ถามทุกคนไม่ได้ถามเตอร์คนเดียวซะหน่อย แล้วอีกอย่างพี่เค้าก็แมนซะขนาดนั้น เตอร์ไม่ได้อยากมีผัวนะเตอร์อยากมีเมีย"
"แล้วเตอร์ตอบเค้าไปว่าไง"
"ตอบว่า มีแล้ว แล้วแฟนผมก็น่ารักมากด้วยแล้วก็ดุมากด้วย"
"โกหก บอกความจริงมาเดี๋ยวนี้"
"ก็บอกว่ามีแล้วครับ"
"แล้วพี่เค้าว่าไง"
"ก็ไม่ได้ว่าไร เตอร์รักใครไม่ได้อีกแล้ว สบายใจเถอะ"
"ไม่ได้หรอก คนของเรามันซื่อบื้อ เดี๋ยวเนี่ยเสือสิงห์กระทิงแรดมันเยอะ เล่ห์กลมันมากมาย"
"ไม่ไว้ใจเตอร์หรอ"
"ไม่เลยครับ"
"น้อยใจนะ เตอร์ยังไม่ได้ทำไรผิดซะหน่อย ทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วย"
"ก็เพราะรักง่ะ แล้วก็หวงมากด้วย" พูดจบไอ้คนตรงหน้าก็หน้าบานเป็นจานทรูเลย
"จริงอ่ะ"
"เอามานี้" ผมดึงชามขนมมาทานเอง
"ป้อนเตอร์มั้งดิ" ผมตักขนมจะป้อนให้มัน แต่มันก็นั่งยิ้มอยู่นั้นแหละ
"ยิ้มอยู่ได้ จะทานไม่ทานครับ"
"งั่ม หร่อย" เราสองคนนั่งทานขนมกันจนอิ่ม ก็ไปอาบน้ำ
"ป่ะอาบน้ำกัน เดี๋ยวจะได้นอน "
"นอนจริงอ่ะ"
"จริง แต่ต้องร่วมหลับนอนก่อนนอนหลับนะ"
"วันนี้ฟ่าเหนื่อยอ่ะ ฟ่าคงไม่ไหว"
"นอนเฉยๆเลยน้องเดี๋ยวพี่ทำเอง ฮ่าๆๆๆๆ"
"เพ้อเจ้อ" ผมเดินเข้าห้องน้ำไป ถอดเสื้อผ้าใส่ตะกร้า แล้วก็ไปยืนอาบน้ำ ไอ้เตอร์ก็เดินตามเข้ามา
"เดี๋ยวเตอร์สระผมให้นะ ไปนั่งที่ขอบอ่างป่ะ"
"อื้ม"
"ฟ่า"
"ไร"
"ถ้าวันหนึ่งไม่มีเตอร์แล้วอ่ะ ฟ่าจะทำไง"
"แล้วเตอร์จะไปไหนอ่ะ"
"ถ้าสมมุติเตอร์ไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วอ่ะ"
"ก็คงกลับไปอยู่กับแม่มั้ง ใช้ชีวิตที่เหลือกับพ่อกับแม่กับน้อง รอดูน้องสาวเติบโต คอยเลี้ยงหลาน"
"ไม่มีแฟนใหม่หรอ"
"คงไม่อ่ะ กลัว"
"กลัวอะไร"
"กลัวเจอคนไม่ดี เจอคนหลอกอ่ะ แล้วก็ขี้เกียจปรับตัวด้วย แล้วฟ่าคงรักเค้าไม่ได้เท่าเตอร์อ่ะ ว่าแต่ทำไมถามแบบนี้อ่ะ"
"ก็วันนี้ดูหนังอ่ะ พ่อของพระเอกตาย แม่นางเอกก็ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว"
"แล้วถ้าในทางกลับกันหล่ะ ไม่มีฟ่าแล้วเตอร์จะทำไง"
"ไม่รู้ดิ คงเป็นบ้ามั้ง ฮ๋าๆๆๆๆ"
"เอ้า ซะงั้น ใครจะไปรู้อนาคต ฟ่าอาจจะตายก่อนเตอร์ก็ได้"
"ไม่ได้ เตอร์คงอยู่ไม่ได้แน่นอนถ้าไม่มีฟ่า ให้เตอร์ตายก่อน"
"มีงี้อีก"
"พอๆๆพูดเรื่องตงเรื่องตาย มันไม่ดี ถ้าคุณยายได้ยินนะ โดยหยิกแน่"
"ได้ข่าวว่าเตอร์เป็นคนเริ่มนะ"
"อ่าวหรอ ฮ๋าๆๆๆๆ"
"พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ ให้เรานึกถึงความตายอยู่ทุกขณะจิต จะได้ไม่ประมาท"
"จร้า ว่าแต่พักนี้เราไม่ได้ไปทำบุญกันเลยเนอะ ว่างๆเราไปไหว้พระกันไหม"
"ฟ่าก็อยากไปนะ แต่รอให้ว่างก่อนนะ ชวนยุ่งกะแตมไปด้วย"
"โอเค หลับตา เดี๋ยวเตอร์จะล้างผมแล้ว"
เราผลัดกันสระผมผลัดกันถูหลัง ผลัดกันอาบน้ำ อาบเสร็จก็ออกมาเช็ดตัว แต่งตัว เตรียมตัวเข้านอน
"ฟ่า "
"ทำหน้าแบบนี้ มีเลศนัย" ในขณะที่ผมตากผ้าเช็ดตัวอยู่ มันก็เดินเข้ามาข้างๆ
แล้วก็โอบกอดผมจากทางกด้านหลังเอาคางวางไว้ที่ไหล่ แล้วก็หอมมาที่หัว
มีวัตถุมีชีวิตบางสิ่ง กำลังก่อตัวขึ้น แล้วสัมผัสมาที่ก้นผม
มือของไอ้เตอร์เริ่มไม่อยู่สุข ลูบไล้ไปภายใต้เสื้อผ้าของผม
เตอร์จับให้ผมพลิกตัวหันหน้าเข้าหา แล้วสองมือก็ประคองแก้มผมไว้แล้วก็ประกบฝีปากมาที่ปากผมทันที
ผมโดนดันตัวเข้าไปที่เตียงนอน จมูกถูกฝังไปที่คอ ริมฝีปากดูดชิมไปทั่ว
ตัดฉับ///////ไฟที่หัวเตียงก็ดับลง เค้าห้ามมีฉาก เลิฟซีนน๊า 55555+
เสร็จกิจ เราต่างคนต่างหลับไปด้วยความเหนื่อยหล้า อิอิ.........
สวัสดีครับทุกคน
ผมต้องขอโทษทุกคนด้วยนะครับ
ผมไม่สามารถมาต่อให้ได้บ่อยๆเพราะช่วงนี้งานยุ่งมากมาก
แล้วอีกอย่างผมก็ไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรมาเล่าให้ฟังแล้วด้วย
เพราะเรื่องของผมมันก็ซ้ำๆเดิมๆ ทุกคนคงจะเบื่อกันแล้ว
ผมคิดว่าน่าจะเขียนตอนนี้เป็นตอนสุดท้ายแล้ว
แต่ถ้ามันมีวิกฤตหรือเหตุการณ์ การเปลียนแปลงชีวิตคู่ของเราสองคน
ผมจะนำคอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอมา ต่อเป็นภาคสองแน่นอนครับ
ผมไม่มีอะไรจะให้ทุกคน นอกจากคำว่ารักและขอบคุณ
ผมอบอุ่นมากครับที่เข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้
ขอบคุณพี่ๆน้องๆทุกคนทุกกำลังใจที่มีให้ผมมาโดยตลอด
ผมไม่รู้จะตอบแทนทุกคนอย่างไร นอกจากคำว่ารักและขอบคุณอีกครั้ง
ผลบุญที่ผมทำมาในชาตินี้และทุกๆชาติ ขอผลบุญนี้จงมีแด่ทุกคนที่ติดตามอ่านมา
สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกว่า ผมรักทุกคนในบ้านนี้มากกว่าผู้เขียนและคนอ่าน
ผมคิดเสมอว่าทุกคนคือญาติที่ผมรักคนหนึ่ง ผมจะจดจำทุกคน จนวันสุดท้ายของผม
รักนะครับ
.............................อัลฟ่า
-
ต้องมีคนน้ำตาตกแน่นอน .....
ผ่าง ผ่าง ผ่าง ~
งั้นก็ไม่อยากให้ฟ่าเข้ามาเล่าแล้วล่ะ ~
เพราะอยากให้ชีวิตน้องมีแต่ความสุข ไม่จำเป็นต้องมีอะไรมาบั่นทอนจิตใจอีก
พูดจาเห็นแก่ตัวไปหน่อย ขอโทษด้วยนะ TT
2Y 6M 17D ...
-
ไกลสุดฟ้า ก็ไม่สามารถกั้นเรา
แค่ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ
แต่การได้รักเธอ นั่นคือของสำคัญกว่า
และมันมีค่ามากเกินกว่าสิ่งไหนไหน
ฉันขอสัญญา จะจำทุกเรื่องราว
ไม่ว่าร้ายหรือดี สุขหรือทุกข์ใจ
ฉันจะทบทวน เรื่องราวของเธอตลอดไป
เผื่อวันสุดท้ายที่ฉันหายใจ จะได้ไม่ลืมเธอ
ปลายขอบฟ้า กับระเบียงที่เราเคย
นั่งมองท้องฟ้าด้วยกัน
ต้นไม้ต้นนั้น จะดูแลรักษามัน
แทนความคิดถึง เมื่อเธอไม่อยู่ตรงนี้
ฉันขอสัญญา จะจำทุกเรื่องราว
ไม่ว่าร้ายหรือดี สุขหรือทุกข์ใจ
ฉันจะทบทวน เรื่องราวของเธอตลอดไป
จะจำเธอไว้ และรักเธอไปอย่างนี้
โปรดจงมั่นใจ ฉันขอสัญญาจะจำทุกเรื่องราว
ไม่ว่าร้ายหรือดี สุขหรือทุกข์ใจ
ฉันจะทบทวน เรื่องราวของเธอตลอดไป
เผื่อวันสุดท้ายที่ฉันหายใจ จะได้ไม่ลืมเธอ
จะได้ไม่ลืมเธอ :3125:
:sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ต้องมีคนน้ำตาตกแน่นอน .....
ผ่าง ผ่าง ผ่าง ~
งั้นก็ไม่อยากให้ฟ่าเข้ามาเล่าแล้วล่ะ ~
เพราะอยากให้ชีวิตน้องมีแต่ความสุข ไม่จำเป็นต้องมีอะไรมาบั่นทอนจิตใจอีก
พูดจาเห็นแก่ตัวไปหน่อย ขอโทษด้วยนะ TT
2Y 6M 17D ...
ที่ผมเข้ามาเล่า มันคือความสุขที่ผมได้ทำ
ผมมีความสุขมากครับ ที่อยู่ที่นี้
แต่มันมีหลายเหตุผลที่ผมยากจะอธิบาย
เรื่องงานจริงๆแล้ว มันเป็นเหตุผลที่ผมรู้สึกแย่ที่ทำให้คนรออ่าน
แต่ถ้าทุกคนรอได้ ผมก็ยินดีจะเล่า
แต่มันมีเหตุผลบางประการที่ยากจะอธิบาย
ผมขอโทษครับ :m15:
-
I LOVE U too
-
ผมจะกลับมา เมื่อหัวใจของผมเข้มแข็ง และ ผมสามารถแก้ไขปัญหาที่ผมเผชิญอยู่ได้
รักนะ
-
:L1:
-
:กอด1: กอดให้กำลังใจ 1 ที
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นขอให้คิดถึงทุกคนในเล้าก่อนนะ...ถึงจะช่วยได้ไม่มากแต่ก็แบ่งปันความรู้สึกกันได้เสมอ :m1:
-
จะรอน้องฟ่าเสมอนะ แต่รู้สึกใจหายเหมือนกัน ที่จะไม่ได้อ่านเรื่องราวของน้องฟ่า
ตลอดเวลาไม่เคยติดตามอ่านเรื่องแบบนี้เลย แต่ด้วยความบังเอิญได้เข้ามาที่บอร์ดนี้
ก็ได้มาเจอเรื่องนี้และก็ได้ติดตามอ่านมาตลอด อยากบอกว่ารู้สึกผูกพันกับน้องฟ่า
ด้วยตัวหนังสือที่น้องเขียน รู้สึกถึงการมีตัวตน เหมือนรู้สึกคุยกันอยู่ใกล้ๆ อาจจะเป็น
เพราะว่าน้องฟ่าถ่ายทอดเรื่องราวได้น่าอ่านและน่าติดตามมากๆ เพราะจะมีมุขอยู่ตลอดเวลา
เวลาเศร้า เวลามีความสุข พี่รู้สึกมีอารมณ์ร่วมด้วย พี่ไม่รู้ว่าตอนนี้น้องฟ้าประสบกับปัญหาอะไรอยู่
แต่พี่ก็เข้าใจนะว่าเรื่องบางเรื่องมันไม่สามารถบอกกับใครได้จริงๆ เอาเป็นว่าพี่ขอส่งกำลังใจ
ไปให้น้องฟ่าผ่านพ้นอุปสรรคนี้ไปโดยเร็ว อย่าได้มีผลกระทบมายังตัวน้องฟ่าหรือน้องเตอร์
ถ้ามีอะไรที่ไม่เข้าใจกันก็ขอให้รีบปรับความเข้าใจกันอย่าปล่อยไว้นาน พี่เชื่อว่าน้องทั้งสองรักกัน
มากอยู่แล้วละ ด้วยความรักสามารถคุยกันได้ไม่อยากหรอกคะ เป็นกำลังใจให้นะ
แล้วถ้ามีเวลาว่างเมื่อไหร่ก็เข้ามาทักทายกันบ้างนะ พี่จะคอยเข้ามาดูบ่อยๆ
คือปกติไม่ได้อ่านทุกเรื่องคะ แต่จะติดตามอ่านทุกวันก็ประมาณ 2 เรื่อง คือของน้องฟ่ากับน้องเตอร์
กับอีกเรื่องเท่านั้นคะ
สุดท้ายนี้ พี่อยากจะบอกว่า พี่ก็รักน้องฟ่ากับน้องเตอร์เช่นกัน รักนะคะ :L1: :กอด1:
-
กอดน้องฟ่า ทีหนึ่งก่อน :กอด1:...เข้าใจค๊า ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านคะ
ทำงานอย่างสบายใจนะคะ
ขอให้รักกันนานนนนนนนนน จ้า...เป็นกำลังใจให้คะ :L1:
ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังได้อ่านกัน...ได้ความสุขกลับไปที่ได้อ่าน
ขอบคุณคะ
-
**** อยากมอบเพลงนี้ให้น้องฟ่าคะ****
ฉันยังจำเสมอที่เธอเคยบอกกับฉัน คิดแล้วยังตื้นตันเกินอธิบาย
นึกถึงคำๆนั้นทุกวันที่ห่างกันไป เหมือนมันเป็นโยงใยที่ส่งถึงกัน
ไม่ว่าเราจะโชคดี หรือบางทีที่ร้องไห้ ต่างคนสนใจจะฟัง
เพราะว่าในชีวิตเรื่องจริงมันต่างจากฝัน ฝันไม่เคยมีวันที่เจ็บช้ำใจ
มีผู้คนอยู่รอบกาย เหมือนไม่มีไม่เห็นใคร แต่ใจๆฉันยังมีเธอ
คืนที่ไร้แสงไฟ วันที่ใจมัวหม่น ขอเพียงใครสักคนห่วงใยกัน
วันที่เสียน้ำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน
ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไปหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
(เพราะ)ฝนที่ตก(อยู่)ทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
(เพราะ)ฝนที่ตก(อยู่)ทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
เธอยังขาดอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า
อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
o13 o13 o13
-
มาเล่าเรื่องดีๆก็ได้น้า ถ้ามาเล่าวิกฤตการณ์ก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย
ต้องคิดถึงฟ่า กะเตอร์แน่ๆ
-
จริงๆ อยากอ่านไปเรื่อยๆ แม้ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องวี๊ดว๊ายพี่ก็อ่านได้ ไม่มีเบื่อ เพราะแค่ได้ฟังเรื่องราวในแต่ละวันของฟ่า แค่นี้พี่ก็มีความสุขแล้ว พี่ไม่ได้หวังว่าต้องมีเรื่องโลดโผนอะไรแล้วต้องติดตาม พี่ชอบความเป็นกันเองของน้องฟ่า ดั่งที่น้องฟ่าบอกว่าทุกคนคือญาติของน้องฟ่านั่นแหละ น้องฟ่าน่ารัก เฟรนด์ลี่และเป็นเด็กฉลาด หลายๆ อย่างน้องฟ่าเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ใครหลายๆ คน สิ่งหนึ่งที่พี่ยกย่องมากๆ คือเรื่องการรักเดียวใจเดียว ไม่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับคนอื่นๆ ที่เข้ามา ซึ่งหาได้น้อยมากๆ กับชีวิตรักของชายรักชาย พี่ชื่นชมกับการวางตัวของน้องฟ่าจริงๆ นะ
ทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับน้องฟ่า พี่ก็สนุกมีรอยยิ้มทุกครั้ง และเชื่อว่าทุกคนก็คงสัมผัสได้เช่นกัน
แต่เมื่อน้องฟ่าตัดสินใจที่จะยุติการเล่าเรื่องเพียงเท่านี้ พี่ก็ยอมรับในความใจหายครั้งนี้ และพร้อมจะเป็นกำลังใจให้น้องฟ่าสู้ต่อไปในทุกๆ เรื่อง มีอะไรอยากเล่า หมั่นไส้สามี แอบเบื่อที่ทำงาน ให้นึกถึงที่ตรงนี้นะ พี่รออยู่ ^^
กอดคนสวยของพี่แน่นๆ และ+1 เบาๆ ให้คนน่ารักที่รักที่สุด
:กอด1:
-
+1 ให้น้องฟ่า..
ขอบคุณจากใจที่นำเรื่องของฟ่ากับเตอร์มาแบ่งปันให้เราได้ร่วมรับรู้ถึงความสุข ความทุกข์ ของน้องจ้า
ขอให้ความรักของฟ่ากับเตอร์มั่นคง รักและดูแลเอาใจใส่กันตลอดไปจ้า :กอด1: :L2:
-
ซุ่มอ่านเรื่องของนุ้งฟ่ามานาน ขอบคุณเรื่องเล่าน่ารักๆ ของน้อง ที่ทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวยได้ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณมากจริงๆค่ะ :L2: :L1: :pig4:
-
ขอบคุณมากค่ะฟ่า
แต่ยังงัยก็ยังยืนยันคำเดิมอยู่นะ
ว่าอยากเห็นฟ่ามีความสุขกับเตอร์ทุกวัน
ไม่อยากให้ดราม่าอีก
อยากให้ฟ่ากับเตอร์รักกันโดยราบรื่นไม่มีมารมาผจญ
เค้าน่ะพออ่านตอนที่ฟ่ากับเตอร์หวานกันก็จะยิ้มเสมอ
แต่ถ้าหากฟ่ากับเตอร์ทะเลาะกันเค้าก็ห่อเหี่ยวทุกที
เพราะงั้นเค้าจะส่งแรงใจเพื่อเป็นกำลังใจในชีวิตคู่ของฟ่ากับเตอร์ตลอดไปเลยนะ
ขอให้ฟ่ากับเตอร์รักกันและครองรักกันไปจนแก่เฒ่าเลยนะ
และขอให้ทั้งคู่มีความสุขทุกวันเลยจ้ะ
-
อยากอ่านไปเรื่อย ๆ นะ ไม่ได้รีบเร่งว่าจะต้องมาอัพทุกเดือนหรืออะไร
อยากอ่านโดยที่ฟ่าไม่ต้องมีวิกฤตในชีวิตฟ่านี่แหละ ไม่อยากให้มีวิกฤตในชีวิตของใครซักคน
เอาเป็นว่าขอให้ฟ่ามีความสุขกับการใช้ชีวิต กับการทำงาน กับครอบครัวและเพื่อน ๆ นะคะ
ถ้ามีเวลาก็แวะมาทักทาย บอกเล่า คุยเล่นแบบนี้ดีกว่า
และขอให้เตอร์อย่าทำอะไรให้ฟ่าต้องน้อยใจ เสียใจอีก
-
ขอบคุณมากๆที่แบ่งปันเรื่องราว..
เมื่อไหร่เมื่อนั้น มาก็อ่านล่ะ อิอิ (เอิ่ม...ถ้ามีไรเปลี่ยนแปลงขอให้เป็นเรื่องดีๆในชีวิตนะ.. :L2:)
งานหนักรักษาสุขภาพ..มีปัญหาอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่ารอคนสวยเสมอ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆเต็มที่ รักษาสุขภาพมากๆ ยังมีคนที่เป็นห่วงฟ่าอีกเยอะนะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:คนสวย
ปล.ตอนนี้อ่านไปก็ขำไป ชีวิตคู่บทจะน่ารักก็น่ารักจริงๆอิอิ
-
นุ้งฟ่าว่างเมื่อไหร่ก็มาต่ออีกนะ
ก็เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่ากับน้องเตอร์ทุกๆเรื่องนะคะ
รักกันมั่กๆ นะค่ะ :L2: :กอด1:
-
ขอบคุณพี่ฟ่ามากนะคะ ที่มาแบ่งปันเรื่องราวของพี่ให้อ่าน
พออ่านว่าจะจบแล้วหนูก้อรู้สึกใจหายเหมือนกาน
ไม่ว่าตอนนี้กำลังประสบปัญหาอะไรอยู่ขอให้พี่ฟ่าผ่านพ้นปัญหานั้นไปให้ได้นะคะ
หนูขอเป็นกำลังใจให้นะ :กอด1:
:L2: :L2:
-
รักน้องฟ่าเหมือนกันนะค่ะ ไม่มีอะไรมาเล่าแต่ ว่างๆก็แวะเข้ามาคุยกันมั่งก็ดีนะจ้ะ มีเรื่องสุข-เรื่องทุกข์แบบไหน ก็ไม่เป็นไรแค่อยากรู้ว่าน้องฟ่ายังสบายดีแต่นี้ก็พอแล้ว ค่ะ
-
มาตงมาตัดอะไร :z3:
:call:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คุณแม่ทำใจไม่ได้อ่ะอัลฟ่าาาาาาาาาาาาาา
ทามมายทำกันแบบนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ร้องไห้เลยง่ะ
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
....อะไรเนี่ยน้องฟ่า เพิ่งจะอ่านความสุขของน้องทั้งสองคนจบไป
....ทำไมตอนสุดท้ายมาอำลากันซะล่ะ ปัญหาทุกอย่างแก้ได้ ถ้าเรามีจิตใจที่เข้มแข็ง
....เข้ามาทักทายส่งข่าวคราวบ้าง ไม่ต้องรอ่ให้เกิดวิกฤตกับชีวิตรักหลอกแล้วค่อยเข้ามา
....ไม่เคยเบื่อที่จะรอ ไม่เคยเบื่อที่จะต้องอ่านอะไรซ้ำๆซากๆๆแบบที่น้องฟ่าว่า
....เป็นกำลังใจให้นะ ทำงานเหนื่อยแล้วก็เข้ามาผ่อนคลายในนี้สิจ๊ะ ยังไงก็รออ่านเสมอ สู้ๆจ้า :กอด1:
-
:L2:
นิยายหนึ่ง ซึ้งรัก ปักใจอ่าน
นิยายหนึ่ง ซ่านซาบ ปราบใจหวิว
นิยายหนึ่ง ดึงดูด รูดตัวปลิว
นิยายหนึ่ง เหมือนหิว อ่านทุกวัน
มีครบรส หมดจด รักหวานหวาน
หรือจัดจ้าน งานเข้า เราขำขัน
บางทีกร่อย ง่อยกิน อยากดิ้นพลัน
เจอดราม่า ตลึงงัน ทั้งวันเลย
ขอบคุณน้อง อัลฟ่าบ้า ซ่าคอปเตอร์
ขอบคุณเจอ น้องทั้งสอง ไม่มองเฉย
ขอบคุณจริง ยิ่งน้องรัก แสนคุ้นเคย
ขอบคุณมาก ไม่อยากเอ่ย คำบอกลา
..คิดถึงนะ..
ฟ่า&เตอร์
:กอด1:
-
ไม่รู้จะโพสต์ว่ายังไงดี T_T
นู๋เป็นคนๆนึงที่ทำให้พี่รู้จักผ่านตัวหนังสือ แต่ก็รู้สึกผูกพันธ์
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หรือนู๋กำลังเผชิญกับอะไรก็แล้วแต่ขอให้นู๋รู้ไว้ว่า พี่ยังเป็นห่วงและเป็นกำลังใจให้นู๋เสมอนะคะ คนสวย กอดกันนะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
รักนะคะ ว่าไงว่าตามกัน ว่างเมื่อไหร่ สบายใจเมื่อไหร่ ก็แวะมานะคะ
ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องราวที่นุ้งฟ่าถ่ายทอดให้ได้อ่านกัน เชื่อว่ามันมีประโยชน์กับอีกหลายๆคู่แน่นอนค่ะ
:pig4:
-
ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้น้องฟ่าคนดีที่หนึ่งคนนี้ให้ผ่านพ้นอะไร ๆ ก็ตามที่ไม่พึงประสงค์ทั้งหลาย ไปได้ด้วยดี
ฟ่าเป็นคนที่เก่ง ฉลาด และมีสติเสมอ พี่ว่าไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอกค่ะ
อยากให้คนร่าเริงคนนี้มีความสุขกับทุก ๆ อย่างที่เธอทำ รวมทั้งคนรักของเธอด้วย
ผิดพลาดอะไรก็ให้อภัยกันนะ รักกันไปนาน ๆ ตราบนานเท่านาน :L2:
-
ม่ายยยยยยยย =[]= พี่ฟ่าอย่าบอกลาอย่างไร้เยื่อใยอย่างงี้ ไม่สมเป็นนางเอกเลยยย ใจร้ายเป็นนางร้ายมั่กมากกกก (55555)
=.= ใช่สิๆ ไม่ใช่พี่เตอร์นิพี่ฟ่าจะได้ใจดีด้วย
งอลนิดนึงพอเป็นพิธี(ได้แบบอย่างมาจากนางเอกของเรื่อง อิอิ)
อยากบอกว่าจะรอ รอ รอ รอ และรออออออ พี่ฟ่ากับพี่เตอร์มาเล่าเรื่องราวอีกครั้ง ไม่มีคำว่าเบื่อหรอกไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
อ่านแล้วยิ้ม อ่านแล้วร้ากกกกกกกกกคู่คอปเตอร์&อัลฟ่า
ขอให้มีความสุขในชีวิตคู่ไปทุกวัน จนกว่าจะแก่เฒ่าจากกันไปนะกั๊บ :-[
วันไหนที่พี่ฟ่าท้อ ไม่มีกำลังใจ อยากระบายอะไรก็แล้วแต่....สัญญานะว่าจะไม่ลืมที่ตรงนี้^___^ เราจะอยู่ข้างๆพี่ฟ่าตรงนี้เสมอนะครับ อย่าลืมว่ามีคนรอที่จะอ่านความสุขที่พี่ฟ่าถ่ายทอดและรอที่ช่วยแบ่งเบาความทุกข์ของพี่ฟ่าอยู่ตรงนี้....
รักนางมารร้าย(ที่แสนน่ารัก) :กอด1:
-
มาถึงวันนี้ก็นานเหมือนกันนะ
อ่านตั้งแต่เริ่มเขียนตอนแรก ๆ เลยมั่ง
ตั้งแต่ยังไม่เข้ามาอยู่ในเล้าอีก
ตอนแรกๆสงสารฟ่ามากเลย
แต่พถึงตอนเตอร์กับเอ็มตอนนั้นสงสารเตอร์มาก
อ่านแล้วร้องไห้ด้วย
อยากจะบอกว่าถึงแม้พึ่งจะมาเม้นให้ครั้งแรกแต่ก็ติดตามมานานแล้วนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ รักกันนานนานเด้อ
-
เคารพการตัดสินใจของน้อง และอยากขอบคุณที่ทำให้พี่มีความสุข ทั้งจากเรื่องเล่าในเล้าและจากการได้คุยกันนอกเล้า หนูเป็นเด็กดี เป็นเด็กน่ารัก มีความฉลาดและเข้มแข็ง เกินตัว ขอให้หนูหาทางออกกับปัญหาที่เผชิญได้โดยเร็ว กลับมาเป็นอัลฟ่าบ้าบอที่รักของพี่ๆ ไวๆ นะน้องรัก
-
:monkeysad:
ใจหายเลยพอน้องฟ่าบอกว่าจะเขียนเป็นตอนสุดท้าย
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่น้องฟ่ามาเล่าให้ฟัง
ขอบคุณที่ทำให้พี่มีความสุขและยิ้มได้ที่ได้อ่าน
ขอบคุณสำหรับความรักของน้องฟ่า+น้องเตอร์
ขอบคุณจริงๆ
ปล.ไม่เคยเบื่อที่ต้องรอ
ไม่เคยเบี่อที่ต้องอ่านเรื่องที่น้องฟ่าบอกว่าซ้ำ
ถ้าว่างๆก็มาส่งข่าวกันบ้างนะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:mc3:
:HBD4: :HBD2: :HBD4:
แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะพี่ฟ่า
มีความสุขมากๆนะคะ
สุขภาพร่างกายแข็งแรง
ขอพี่ฟ่าผ่านพ้นปัญหา และอุปสรรคต่างๆไปได้นะคะ
:กอด1: :L2: :L2:
-
:กอด1: มีอะไรก็มาเล่าสู่กันฟังนะจ๊ะ พี่จะแวะมาดูบ่อยๆ
ห่วงใยน้องชายคนนี้อยู่เสมอนะ
-
คิดถึงน้อง :monkeysad:
-
คิดถึงน้องฟ่า หนุ่มน้อยจอมซนจังเลย
เป็นยังไงบ้าง สบายดีหรือเปล่า
มาส่งกำลังใจให้นะคะ :กอด1:
-
และแล้วจุดสิ้นสุดของเรื่องก็เดินทางมาถึง
เพียงแต่มันไม่ใช่จุดสิ้นสุดของชีวิต เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไปอีกจนกว่า ดวงไฟแห่งชีวิตจะดับลง
ตลอดระยะเวลาที่ได้อ่านเรื่อง " คอปเตอร์จอมซ่ากะอัฟ่าบ้าบอ " มีครบทุกรสชาติ ที่มนุษย์พึงพบประสบ
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองใช้ชีวิตคู่อย่างมีความสุข วันใดเกิดเรื่องขุ่นข้องหมองใจ ก็ให้กลับไปมองที่มีความสุขด้วยกัน
หนักนิด เบาหน่อย " อภัย " คือสิ่งที่จะนำพาชีวิตคู่ให้อยู่ได้อย่างตลอดรอดฝั่ง เป็นกำลังใจให้น้องทั้งสอง :n1:
จะระลึกถึงเสมอ ๆ รักน้องทั้งสองนะครับ :กอด1:
-
ดัน...รอบ1 เพื่อคนสวย ฮึบๆ
-
แอบใจแต่ก็เข้าใจนะคะนุ้งฟ่า คิดถึงนะจ๊ะคนสวย
-
รักและเป็นห่วงน้องฟ่าน๊ะ พร้อมเมื่อไร ก็มาเล่าสู่กันฟัง
กอดน้องฟ่าให้กำลังใจแรงๆ :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:L2: :กอด1: :L1:
-
miss u naka :monkeysad:
-
rakkkkkkkkkkkkkk tee suddddddddddddddddddd
-
คิดถึง... :monkeysad:
-
คิดถึงลูกสาวววววววววววววววว :กอด1:
่ แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m15: :monkeysad:
-
คิดถึงน้องฟ่ากับน้องเตอร์จังเลย
อยากให้น้องฟ่าเข้ามาทักทาย FC
:L3: :L3: :L3:
-
คิดถึงกันบ้างใหน
แต่เราคิดถึงพวกคุณนะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
โปรดทราบ คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก T^T
.
.
.
-
:L1: คิดถึงน้องฟ่ามากมาย :L1:
ส่งข่าวคราวมาบ้างนะคะ เป็นห่วงจ้า
เป็นกำลังใจให้น้องฟ่าเสมอนะคะ
-
คิดถึงมากกกกก เมื่อไหร่จะมา :monkeysad:
-
สวัสดีครับทุกคน
ขอบคุณสำหรับหลายคนที่ยังคิดถึงกันนะครับ
ขอบคุณมากจริงๆ
ผมคิดถึงทุกคนมากมากนะครับ
ผมต้องขอกลืนน้ำลายตัวเอง
ผมอ่านทุกคอมเม้นท์แล้วไม่สามารถที่จะหยุดเล่าเรื่องราวบางส่วนของผมได้
ผมจะพยายามแวะเวียนมาหาทุกคนบ่อยๆนะครับ
ขอบคุณทุกความคิดถึงทุกกำลังใจที่มีมาให้กันเสมอ
ทั้งหน้าไมค์หลังไมค์
ผมต้องขอโทษทุกคนที่ตัดสินใจทำอะไรไปโดยฉับพลัน
มันอาจทำลายความรู้สึกของใครหลายๆคน
ขอโทษนะครับ
ถ้าทุกคนยังไม่เบื่อนุ้งฟ่าซะก่อน นุ้งฟ่าจะมาหาทุกคนบ่อยๆนะครับ
รักเสมอ.......................นุ้งฟ่าคนสวย 55555+ :L2:
-
หายไปนาน มาตอนพิเศษให้นะครับบบบบบ
ต่อไปนี้นุ้งฟ่าจะเล่าเป็นตอนๆนะ ไม่เล่าแบบต่อเนื่องนะครับ
เพราะชีวิตมันซ้ำๆเดิมๆเดี๋ยวจะเบื่อกันซะก่อน
ตอนพิเศษ
สามีภรรยา ลิ้นกระทบฟันมันก็เป็นธรรมดา ฮ่าๆๆๆ แต่ลิ้นพันกันนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติ เนอะ ว่าม๊ะ
ผมกดโทรศัพท์หาไอ้เตอร์ เพราะตอนนี้ผมกำลังอยู่บนบีทีเอส แล้วตอนนี้ฝนก็ตกหนักมากมากด้วย
"ฮัลโหลเตอร์ เตอร์เอามมารับฟ่าหน่อยนะ"
"ฟ่าอยู่ไหนแล้วอ่ะ"
"อยู่สยามแล้ว ออกมาเลยนะ"
"คร๊าบบบบบ" แล้วเตอร์ก็วางโทรศัพท์ไป
บีทีเอสถึงสถานีที่ผมต้องลง ผมยืนรอเตอร์ อยู่ที่บันไดรถไฟฟ้า ทำไมยังไม่มาอีกนะ นานแล้วเนี่ย
ผมเลยตัดสินใจเดินฝ่าฝนเข้าคอนโด มันน่าโมโหนัก ลงมารับเมีแค่เนี่ยไม่ได้รึไง หงุดหงิดวุ้ย
ผมเคาะประตูห้อง "ปังๆๆๆๆๆๆๆ"
"อ่าว ทำไมมาไวจัง"
"ไม่ได้ขี่เต่ามานิ" แล้วก็ก็เดินเข้าห้องนอนปิดประตูห้องตามเดิม
แล้วก็มีเสียงเปิดประตูตามเข้ามา
"เดี๋ยวเตอร์เช็ดผมให้นะ "
"ไม่ต้อง" แล้วผมก็ลุกไปถอดเสื้อผ้าเข้าไปอาบน้ำ
"ก๊อกๆๆๆๆ" มีคนมาเคาะประตูห้องน้ำ
"อะไร"
"เข้าไปหน่อยได้ไหม" ผมนิ่งเงียบ ไม่ได้พูดอะไร ยืนอาบน้ำต่อไป
ไอ้คนข้างนอกเห็นผมเงียบก็เดินเข้ามา แล้วก็กระโดขึ้นไปนั่งบนอ่างล้างหน้า นั่งดูผมอาบน้ำ
ผมเหลือบไปมองก็เห็นมันนั่งอมยิ้มเอามือเท้าคาง ผมเลยรีบอาบน้ำ คว้าผ้าเช็ดตัว
ไปนั่งเช็ดผมที่หน้าทีวี แล้วก็ตามความคาดหมาย มันก็มานั่งข้างๆผม
"เตอร์เช็ดผมให้นะ" แล้วมันก็ดึงผ้าไปจากมือผม ผมนั่งนิ่งให้มันเช็ด
"งอลเตอร์หรอ เตอร์ขอโทษนะ" แล้วมันก็กดจมูกลงมาที่ต้นคอผม "หอมจัง"
"เสร็จยัง จะไปทานยา นอนแล้ว"
"ฟ่ายังไม่ได้ทานข้าวเลยนะ เตอร์ทำไว้เนี่ย ทานก่อนดิ เดี๋ยวเตอร์ไปอุ่นให้นะ"
"ฮัดเช้ยยย" ผมจามออกมา อาการเริ่มไม่ดี สงสัยหวัดจะถามหา
"ป่ะทานข้าวจะได้ทานยา จมูกแดงแล้ว เดี๋ยวมีไข้แน่ๆ"
"ก็เพราะใครหล่ะ"
"เตอร์ขอโทษ"
"แล้วทำไมเตอร์ไม่ไปรับฟ่า ฟ่ายืนรอนานมากนะ"
"เตอร์ทำโน้นทำนี้ก็เลยลืมอ่ะ "
"อีกหน่อยก็ลืมเมียได้หล่ะมั้ง"
"ใครจะลืมหัวใจตัวเองได้หล่ะ ฟ๊อดดดดดดดดดดด"
"ไม่ต้องมาหอมเลย ไปอุ่นกับข้าว เร็วๆหิว"
"ค๊าบบบบ" ผมนั่งรอที่โต๊ะทานข้าว สักพักอาหารก็พร้อมเสริฟ อิอิ
"มาแล้ว ต้มจืดผักกาดดองกับซี่โครงหมูอ่อน ใส่เห็ดหอม"
"ซื้อมาหรอ"
"โห ทำเองดิครับเมีย"
"เคี่ยวไฟอ่อนๆรึเปล่า"
"เคี่ยวดิ"
"ไหนลองชิมดิ๊" ผมลองตักหมูมาชิมดูว่ามันเปื่อนุ่มหรือเปล่า สรุปว่า เปื่อยและนุ่มแบบไม่ต้องเคี้ยวเลย
"อร่อยไหม" มันจ้องหน้าผมจะเอาคำตอบ
"มาก" เท่านี้แหละ มันก็ยิ้มแก้มแทบปริ
"ยังมีอีกนะ" แล้วมันก็เดินไปเอากับข้าวที่เหลือ ก็มีหมูทอด ปลาทอด ปลาราดพริก
"อย่าบอกนะว่าทำเองทั้งหมดเนี่ยอ่ะ"
"ก็ใช่อ่าดิ"
"ไม่น่าเชื่อ"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็มันอร่อยไง"
"ทำเองจริงๆนะ"
"อื้ม ตักข้าวได้ยัง หิวจะแย่แล้ว"
"เห้ยยยยย"
"อย่าบอกนะว่า ลืมหุงข้าว"
"อื้มมมมม" มันพยักหน้าแล้วทำตาเศร้าๆ ผมหัวเราะออกมา
"ตกม้าตายชัดๆ" ผมส่งยิ้มให้มัน
"เดี๋ยวเตอร์ไปซื้อข้าวให้นะ"
"เดี๋ยวฟ่าไปด้วย"
"ไม่ต้องหรอก รอเนี่ยแหละ เดี๋ยวเปียกฝน"
"รีบกลับนะ"
"ทำไมหรอ คิดถึงหรอ"
"ป่าว หิว"
"ชิส์" แล้วมันก็หยิบกระเป๋าตังค์ เดินจากห้องไป แต่ก่อนไปมันก็
"ฟ่า ไปใส่เสื้อผ้า "
"อื้ม รีบๆไปเหอะ" ผมนั่งชิมกับข้าวไปเรื่อย รอข้าว ชิมจนจะอิ่มอยู่แล้ว
"มาแล้วค๊าบบบบบ"
"นึกว่าไปปลูกข้าวอยู่ซะอีก"
"แล้วนี้ทำไมยังไม่ไปใส่เสื้อผ้า เดี๋ยวก็ไม่สบายอีกหรอก" แล้วมันก็เดินเอาข้าวมาวางแล้วก็เดินเข้าไปในห้อง
ผมเทข้าวใส่จานให้เตอร์แล้วก็ตัวผม เตอร์ออกมาพร้อมกับเสื้อยืดตัวใหญ่ สวมหัวให้ผม
"ใส่เสื้อก่อน"
"หูยอะไรเนี่ยคนจะทานข้าว"
"เดี๋ยวก็ไม่สบาย"
"ห่วงหรอ"
"เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าไม่สบาย เตอร์ทนไม่ได้สักครั้งที่ฟ่าไม่สบาย ใจเตอร์แทบขาด"
"หรอ" แล้วทำไมผมต้องยิ้มซะกว้างขนาดนี้นะ เตอร์ใส่เสื้อให้ผม
"ทานข้าวได้แล้ว"
"เตอร์" ผมจับมือมันไว้
"จ๋า"
"อะไรเข้าตาฟ่าไม่รู้อ่ะ ดูให้หน่อยดิ" เตอร์ก้มลงมาดูที่ดวงตาผม
ผมเอาริมฝีปากประกบไปที่ริมฝีปากเตอร์เบาๆ
"ขอบคุณนะ"
"ไม่อยากทานข้าวเเล้วโว้ยย เมียอ้อนขนาดนี้อยากจะจัดหนักให้จริงๆ"
"ไอ้บร้า ไปทานข้าวเลย"
เราทานข้าวกันเสร็จก็มานั่งเล่นกันที่หน้าทีวี โดเตอร์ดูทีวีผมนั่งเล่นคอม
อยู่ดีดีมันก็พูดขึ้นมาว่า
"เตอร์ดีใจนะที่วันนี้มีฟ่า มันทำให้รู้ว่าชีวิตเตอร์ขาดฟ่าไม่ได้"
"เป็นไรป่ะเนี่ย" ผมเหลือบมองมันนอย่าง งงๆ
"แล้วฟ่าหล่ะ"
"ฟ่าทำไมอ่ะ"
"ฟ่าอ่ะขาดเตอร์ได้ไหม"
"ไม่รู้ดิ รู้แต่ว่า ไม่มีไม่ได้อ่ะ" ฮ๋าๆๆพอผมพูดจบมันก็ดึงตัวผมเข้าไปกอดๆๆแล้วก็หอมๆๆ
"เตอร์...ฟ่าเจ็บนะ เบาๆดิ"
"ก็ใครใช้ให้ปากดีแบบนี้หล่ะ"
"ไม่ได้ปากดีนะ พูดออกมาจากความรู้สึก เตอร์นี้ไม่ละเอีดอ่อนเร้ย ไม่ไหวๆ"
"ไม่ไหวหรอ นี้"
"อื้มม เอ้ออ " เตอร์ประกบริมฝีปากมาที่ปากผมทันที เราจูบกันอยู่นาน
ผมดันอกเตอร์ให้ถอนริมฝีปากออก เพราะตอนนี้ หายใจไม่ทันแล้ว ฮ๋าๆๆๆ
ผมหอมแก้มเตอร์อีกที เบาๆ แล้วก็ล้มตัวลงนอนหนุนตัก
"ขอบคุณที่รักกันนะ"
"ขอบคุณที่ยอมเป็นเมียเตอร์เช่นกัน" ผมหลุดที่จะขำไม่ได้ ฮ๋าๆๆๆ
"เตอร์ ฟ่ามีเรื่องจะบอก"
"ว่ามาสิ"
"เตอร์ต้องสัญญาก่อนนะ ว่าจะไม่โวยวาย"
"ไม่สัญญา"
"งั้นฟ่าไม่บอก"
"โอเคๆสัญญาๆ"
"แน่นะ"
"อื้ม"
"มีลูกค้ามาจีบฟ่า"
"อื้ม ทำไงได้"
"ไม่หึงหรอ"
"หึง หวงแล้วก็หวงมากด้ว"
"เห้ เค้ามีแต่หวงและห่วงนะ"
"ไอ้ห่วงอะมันแน่นอนอยู่แล้ว แต่ไอ้หวงเนี่ยอยากจะเน้นให้รู้ว่า หวงมากกกกกกกก"
"แล้วเตอร์ว่าไงอ่ะ"
"ก็ไม่ว่าไง ทำไงได้อ่ะ มีเมียสวยนี้นา ใครๆก็อยากจะครอบครอง"
"พูดจาดีนะเนี่ย ฮ๋าๆๆๆ"
"ระวังตัวหน่อแล้วกัน อย่าอยู่ในที่ลับตาคนกะเค้าสองต่อสอง"
"ครับผม"
"คนสมัยเนี่ยไว้ใจยาก
"แล้วคนเนี่ยไว้ใจได้ไหม" ผมเอานิ้วจิ้มๆไปที่หน้าอกข้างซ้ายของเตอร์
"ถ้าเรื่องรักอะไว้ใจได้ แต่ถ้าเรื่องความปลอดภัยของช่องตูดอะไม่รับรอง"
"ไอ้ทุเรศ"
"ไปนอนในห้องไหม ตาปรือแล้วเนี่ย"
"เตอร์อาบน้ำยังอ่ะ"
"ยังเลย ก็มีคนงอลหนีไปอาบน้ำก่อนนินา"
"ก็ไม่มาอาบเองนิ ใครใช้ให้นั่งดูหล่ะ"
"ฟ่ารู้ป่ะ เวลาที่ฟ่าอาบน้ำอ่ะ เอ็กซ์โคตรๆอ่ะ"
"ไอ้หื่นเอ๊ย กับเมียตัวเองยังไม่เว้น"
"ไม่ดีหรือไง หรือจะให้ไปหื่นกะคนอื่น"
"ก็ลองสิ ครั้งนี้แม่จะตัดให้เหลือแต่ตอเลย"
"เห้อออ ไปอาบน้ำดีกว่า"
"ขออีกห้านาทีนะ"
"อะไรนะ ขอห้าที ได้ๆๆๆ"
"ขอนอนหนุนตักอีกห้านาทีจ้ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ" เตอร์เอามือมาลูบหัวผมเบาๆ จนผมเคลิ้มหลับไปบนตักอุ่นๆ มารู้ตัวอีกทีก็เตอร์เรียก
"ฟ่าๆไปนอนในห้อง"
"หืมมม"
"ไปนอนกัน"
"เตอร์อาบน้ำแล้วหรอ"
"อื้ม" ผมลุกจากโซฟาแบบงัวเงีย ถึงเตียงก็ล้มตัวลงนอน
"นอนดีดีสิฟ่า ลุกก่อน " เตอร์ให้ผมลุกเพราะผมนอนทับผ้าห่ม
ผมล้มตัวลงนอนอีกทีบนหมอนนุ่มๆ เตอร์ห่มผ้าให้ แล้วก็หอมแก้มผมหนึ่งฟ๊อด
"ฝันดีครับ"ผมยิ้มให้เตอร์ทีหนึ่งก่อนจะเข้าสู่ระบบนิทราโดยอัตโนมัติ
เช้าวันนี้เป็นเช้าวันที่ผมไม่ต้องทำงาน แล้วเตอร์ก็ไม่ต้องไปเรียน เมื่อคืนเราหลับกันตั้งแต่หัวค่ำ
เลยได้ตื่นมาใส่บาตรตอนเช้าด้วยกัน
"ฟ่านั้นเฮียนิ" เราสองคนรีบเดินไปเกาะเฮีย ที่กำลังบรรจงใส่บาตร
เฮียหันมามองเล็กน้อยก่อนจะใส่บาตรต่อไป พระให้พร แล้วก็กรวดน้ำกัน
"ตื่นเช้าได้ด้วยหรอ"
"ได้จิ"
"เดี๋ยวไปใส่อีกสององค์ มาใส่พร้อมๆกัน จะได้มีบุญมากกว่าบาป"
"เฮียก็พูดซะ"
"เมิงสองตัวอ่ะมันบาปหนา ทำบุญให้มันเยอะๆ ชีวิตคู่จะได้ไม่ต้องมีมารมาผจญบ่อยๆ"
"จ้ะ"
เราสามคนไปใส่บาตร ใส่เสร็จผมก็ชวนเฮ๊ยไปทานต้มเลือดหมูของโปรด
"เฮียไปทานต้มเลือดหมูกัน"
"ไม่เอาอ่ะ เฮียง่วง ไม่อยากทานก่อนนอน"
"อย่าบอกนะว่าเฮ๊ยยังไม่ได้นอน"
"ก็เอออ่าเสะ"
"โหย มัวทำไรอยู่เนี่ย"
"งานสิ "
"นึกว่ามันทำการบ้านกะใครอยู่จนหามรุ่งหามค่ำ"
"อย่าเอาตัวเองมาตัดสินคนอื่นสิน้องรัก "
"เฮียอ่ะ บ้า"
"ระวังนะ"
"ระวังอะไรอ่ะเฮีย"
"หูรูดมันจะพังก่อนวัยอันควร ฮ๋าๆๆ ไปแระง่วง"
"ไอ้บร้าเฮีย ไอ้นี้ก็หัวเราะอยู่ได้" ไอ้เตอร์ได้เเต่ยืนขำ เฮียนะเฮีย ฝากไว้ก่อนเหอะ
ขอให้โดนทำลายหูรูดมั้ง โอมเพี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
แล้วเราสองคนก็ไปทานต้มเลือดหมูกันหลังจากแยกย้ายกับเฮีย
"ฟ่า วันนี้ไปไหนดี" เตอร์ถามก่อนที่จะตักหมูเข้าปาก
"ดูหนัง"
"เรื่องไรดีอ่ะ"
"เตอร์อยากดูเรื่องไรอ่ะ"
"ตามใจฟ่า"
"งั้นก็ พุ่มพวง"
"พุ่มพวง"
"ใช่ พุ่มพวง เตอร์รู้จักไหม"
"รู้จักสิ ราชินีนักร้องลูกทุ่ง"
"แล้วร้องเพลงเค้าได้ป่ะ"
"ไม่ค่อยอ่ะ แล้วฟ่าอ่ะ"
"เกือบทุกเพลง พูดแล้วจะหาว่าคุย"
"จริงอ่ะ"
"จริงสิ คุณยายร้องกล่อมมาตั้งแต่เด็ก"
"เดี๋วร้องให้ฟังหน่อยนะ"
"ได้"
"แล้วทำไมถึงอยากดูเรื่องนี้อ่ะ"
"ฟ่านับถือคุณพุ่มพวงนะ แล้วท่านก็เก่งมากด้วย แบบว่า อ่านหนังสือไม่ออกแต่ร้องเพลงได้อ่ะแล้วก็ชอบตรงที่ท่านเป็นคน
สู้ชีวิตด้วยรักครอบครัว "
"อื้มมมมม เฮียๆๆเอาข้าวเปล่าถ้วยหนึ่ง กากหมูด้วยนะครับ"
"ทำไมทานหมดไวจังอ่ะ"
"เตอร์ไม่ได้ทานไวหรอก แต่ฟ่าอะทานช้าเท่านั้นเอง"
"เตอร์ๆๆ"
"ไร"
"เมียเก่าเตอร์อ่ะ" เตอร์ไม่สนใจที่จะหันหลังไปมอง แล้ววันนี้มันเป็นวันอะไรนะ ความบังเอิญจึงเกิดกะเราบ่อยเกิ๊น
"ก้ช่างเค้าดิ "
"เค้ามองมาที่เตอร์นะ"
"ฟ่า ทานข้าว ไม่ต้องไปสนใจ เราก็ส่วนเรา เค้าก็ส่วนเค้า แล้วอย่าไปเรียกเค้าว่าเมีย"
"ทำไมอ่ะ"
"เตอร์มีฟ่าเป็นเมียคนเดียว" มันทำเป็นเสียงเข้มดุผมที่ตอนน้ทำหน้าทะเล้นใส่มันอยู่
"ทำเป็นเข้ม"
"ไม่ตลก"
"อ่ะนี้ตับ ทานซะ อย่ามาทานตับฟ่านะ แซวแค่เนี่ยทำเป็นดุ "
เตอร์นั่งทานเงียบ ไม่พูดไม่จา แสดงว่า งอล
"เอาอีกป่าว ถ้วยเดียวอิ่มหรอ"
"อื้ม"
"ซื้อโ๗กไปทานที่ห้องไหม เดี๋ยวฟ่าไปซื้อให้"
"ฟ่าทานของฟ่าเถอะ ยังไม่ยุบเลยเนี่ย"
"เตอร์ต้องยิ้มก่อน"
"ทานๆเข้าไป เล่นอยู่นั้นแหละ"
"ถ้าไม่ยิ้มก็ไม่ทาน"
"อ่ะ"
"โห ฝืนยิ้มนินา"
"เยอะส์"
เราสองคนนั่งทานกันจนเกลี้ยง แต่ผมอยากทานโจ๊กด้วยอ่ะ
"เตอร์ไปซื้อโจ๊กกัน"
"ไม่อิ่มหรอ"
"ก็อิ่มนะ แต่มันอยากอ่ะ"
"ทานเยอะๆก็ดีแล้ว ทำงานหนัก ซูบไปเยอะแล้วนะ"
"หรอ แต่ไม่โทรมช่ายป่ะ ยังสวยช่ายป่ะ"
"ที่สุดอ่ะ" ฮ่าาๆๆๆๆๆ
เราสองคนเดินไปซื้อโจ๊ก ก็เห็นอดีตกิ๊กเก่าไอ้เตอร์นั่งทานโจ๊กอยู่
โชว์สวีทซะหน่อย จะดับถ่านไฟเก่ามันก็ต้องเอาน้ำราดเยอะๆๆๆๆๆๆ
จับมือมันซะเลย
"ฟ่าเอาไรบ้าง"
"เอาไข่เค็ม ไข่เยี่ยวม้าด้วย แล้วก็หมูเด้งครับ"
"สองถุงครับป้า"
เตอร์กำมือผมบีบเบาๆ มันชอบจับมือผมเวลาไปไหนด้วกัน แต่ผมเขิลเลยไม่ค่อยให้มันจับ
วันนี้มันคงแปลกใจแหละที่ผมจับมือมันก่อน แต่หารู้ไม่ว่า ผมหน่ะเหลือบไปเห็นกิ๊กเก่ามันนั่งทานโจ๊กอยู่โต๊ะริมสุด
ผมว่าไอ้เตอร์คงไม่เห็นหรอก ไม่งั้นมันคงหันมาทำสายตาหาเรื่องใส่ผมแน่ๆ เอิ๊กๆ
"เตอร์หันหน้ามาสิ"
"มีไร"
"อะไรติดที่แก้มอ่ะ"
"ความเจ้าเล่ห์ของคนบางคนมั้ง"
"ว่าใคร"
"ว่าคนที่เสแสร้งอยากทานโจ๊กไง"
"เดี๋ยวเหอะ "
"รู้ใช่ม๊ะว่าเค้านั่งอยู่"
"รู้ แล้วจะทำไมอ่ะ"
"นิสัยเด็กๆ"
"จร้า ไอ้ผู้ใหญ่ ของของใครใครก็หวงทั้งนั้นแหละ หวงและหวงอ่ะเข้าใจม๊ะ"
"มันจบไปแล้วฟ่า ตอนนี้มีแค่ เราและเราเท่านั้น"
"ก็อยากแสดงความเป้นเจ้าของไม่ได้รึไงอ่ะ"
"แล้วทำไมไม่จูบเตอร์ที่หน้าร้านโจ๊กเลยอ่ะ"
"บร้า "
"ไม่แน่นินา"
"ไอ้เจ้าเล่ห์ เห้ยหมูปิ้งๆๆๆๆ ผมดึงเสื้อให้ไอ้เตอร์หยุดเดินเพื่อซื้อหมูปิ้ง"
"สิบไม้ครับพี่ เตอร์เอาข้าวเหนียวไหม"
"ไม่เอาครับ เตอร์อิ่มจะแย่แล้ว สิบไม้รับผิดชอบคนเดียวนะครับ"
"เออ รู้แล้ว"
"เออ อีกแล้วนะ"
"ครับรู้แล้วครับ"มันไม่ชอบให้ผมพูดจาไม่เพราะ มันบอกไม่เข้ากะผม
ได้หมูปิ้งแล้วก็โจ๊ก กับไปถึงก็โซ้ยๆๆๆจนอิ่มแปร้
ไอ้ที่บอกว่ารับผิดชอบคนเดียวสิบไม้อ่ะ จริงๆแล้วได้แค่สามที่เหลือ ไอ้เตอร์จัดการ
ฮ๋าๆๆๆๆๆ
อิ่มแล้วก็ไปนอนดูการ์ตูนกัน แล้วก็หลับหน้าทีวีอีกรอบ ตื่นมาก็บ่ายๆ อาบน้ำแต่งตัวออกไปดูหนังค๊าบบบบบบ
ไม่มีอะไรจะบอกนอกจากคำว่า "รัก"
-
ยินตีต้อนรับกับการกลับมาของน้องฟ่า
ดีใจมากๆ นะคะน้องฟ่า รักน้องฟ่าเช่นกัน :กอด1:
และจะเป็นกำลังใจให้น้องฟ่าตลอดไปนะ
ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็เข้ามาให้เอฟซีชื่นใจอีกนะคะ
รักและคิดถึงมากมายคะ
-
^
^
^
^
^
^
^
:z13:
vbvb
:กอด1:
-
น้องฟา น้องเตอร์น่ารักกกก :กอด1:
:call:
-
กลับมาบ้านเหมือนเดิม แม้จะเป็นตอนพิเศษที่นาน ๆ จะแวะมาทีก็ตาม :กอด1:
+1 ให้เป็นกำลังใจเหมือนเดิมครับ นุ้งฟ่า :z2:
-
อ๊ายยยยยยยยยยย
น้องฟ่ามาแล้ววววววว
ดีใจที่ซู๊ดดดดดดดด
อย่าหายไปนานๆอีกน้าา มันเศร้าจายย :m15:
มามะ
มาให้กอดหลายๆๆที :กอด1:
หอมด้วย
ฟ้อดดดดๆๆๆ อิอิ :z1:
-
จากที่เมาขี้ตาตื่นมา ตอนนี้ตื่นเต็มตาเลยค่ะ ดีใจอะ ดีใจมากๆ คิดถึงที่สุดเลยรู้ไหม? :กอด1:
ขอกอดแรงๆ หลายๆ ทีเลยนะ เพราะคิดถึงมากจริงๆ *BiG HuG*
น้องฟ่าหายไปหลายวันทิ้งพวกพี่ให้พร่ำหา แต่น้องกลับมาวันนี้ก็พกความหวาน มาให้พวกพี่ได้หายคิดถึงกัน
ประโยคเด็ดของตอนนี้
"เตอร์มีฟ่าเป็นเมียคนเดียว"
".....ตอนนี้มีแค่ เราและเราเท่านั้น"
อ่านแล้วก็สุขใจจริงๆ
มาอีกนะคะ มาอีกเรื่อยๆ อยากฟังทุกเรื่องของน้องฟ่า อยากฟังจริงๆ
กดบวกเบาๆ ด้วยความรักและคิดถึง
:กอด1:
-
:กอด1: กอดฟ่า 1 ทีด้วยความคิดถึง
+1 ให้กับความรักของฟ่ากับเตอร์ ว่างๆ มาเล่าอีกนะจ้ะ :impress2:
รักษาสุขภาพกันด้วยหล่ะ :bye2:
-
อยากจะกรี๊ดดดด น้องกลับมาแล้ว รู้ตัวมั่งมั๊ยว่ามีคนคิดถึงงงงง
ไม่ค่อยว่าง ไม่ได้มาบ่อยๆก็ไม่เป็นไร แต่อย่าหายไป ทำใจไม่ได้ TT
-
ได้อ่านเรื่องรักหวาน ๆ ตอนเช้า มีความสุขจัง
ขอให้น้องฟ่าและน้องเตอร์มีความสุขมาก ๆ เช่นกันจ้า
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ดีใจจังน้องฟ่ามาต่อให้แล้ว
ค่อยหายคิดถึงหน่อย
ชอบคำพูดของน้องเตอร์จังฟังแล้วอบอุ่นจัง
อิจฉาน้องฟ่าโคตรรรรรรรรรรเลย
ปล.ถ้ามีเวลาก็มาต่อนะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กอดๆนุ้งฟ่า ...
พี่ปูพรมแดงรอนุ้งฟ่าคนสวยกลับมา ในที่สุดก็กลับมาแล้ว o13
กลับก็พกความหวานมาให้ได้ยิ้มกัน รออ่านเรื่องของฟ่าต่อจ้า
+1 :กอด1:
-
หวานวันละนิดจิตแจ่มใส ยังน่ารักทั้งคู่เหมือนเดิม :man1:
เดี๋ยวนี้น้องเตอร์เป็นพ่อครัวเต็มตัวแล้วนะ ทำกับข้าวเก่ง ได้นุ้งฟ่าติวดีนะเนี่ย o13
ขอบคุณนุ้งฟ่านะจ๊ะที่ยังมาลงให้ชาวเล้าได้อ่านหายคิดถึงกัน
งัยก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะ 2 หนุ่ม ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยๆ
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์
-
น้องฟ่าน่ารักที่สุดเลย มาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะคะ
ตอนเดียวยังไม่หายคิดถึงเลย :กอด1:
-
ดีใจจังที่ฟ่าฟ่ากลับมาแล้ว คิดถึงนะจ๊ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L1: :L1: :L1:
-
หวานจังเลยอ่ะ คู่เนี๊ย :o8:
-
เฮ้อออ อ่านแล้วก็รู้สึกสบายใจ อย่างน้อยๆก็รู้ว่าคนสวยมีความสุขกับใครอีกคน ไว้ว่างๆก็มาเล่าใหม่นะ พี่รอเสมอ :กอด1: :กอด1:
-
น้องฟ่ากลับมาแล้ว ยังหวานและ คงคอนเซ็ปเดิม...5555 น้องฟ่าจอมวางแผน สุดยอดดดด
ของใคร ใครก็หวง :กอด1:
ขอบคุณสำหรับการกลับมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ.... :L2:
มาเรื่อยๆนะจ๊ะคนสวย :3123: :L1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คุณแม่ตาฝาดรึป่าวเนี่ยยย
ลูกสาวววววววกลับมาแร้วววววววววววววว คิดถึงนู๋ที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดเลย จุบุจุบุ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
อยากจิกอดแน่นๆให้สมกับความคิดถึง ดีใจนะคะที่นุ้งฟ่าแวะมาต่อตอนพิเศษให้ และก็ขอบคุณมากๆที่ไม่ลืมที่นี่
อ่านตอนพิเศษตอนนี้ สมองประมวลผลอยู่แค่สองเรื่อง หนึ่งคือ ความรักของนุ้งฟ่ากะคอปเตอร์ช่างน่าอิจฉานัก ส่วนเรื่องที่สองคือ ... หิวจร้าาาาาาาาาา ก็เมนูอาหารมันช่างหลากหลายเหลือเกิน ทั้งมื้อเย็น มื้อเช้า ว่าแล้วก็อยากทานโจ๊กเลยอะ 555
ว่างเมื่อไหร่แวะมาอีกนะคะ นานแค่ไหนก็จะรอ :L1: :L1:
:pig4:
-
ขอบคุณทุกคนนะคะ ที่เป็นห่วง และคิดถึงกันเสมอ
หนูสบายดีค่ะ ยังรักกะสามีดีอยู่ อิอิ
ร๊ากทู๊กกกกกกคนเหมือนเดิมค่ะ
-
อิอิ ร้ากกะสามีดีก้ดีแล้ววว คุนแม่จะได้ทำงานอย่างสบายใจ? 555555555
-
น่าร้า ก กก ก
:-[ :-[
-
กอดน้องฟ่าแน่นๆ :กอด1: :L1:
-
เงยหน้ามาจากกองงาน เข้ามาอ่าน คิดถึงนุ้งเตอร์ นุ้งฟ่ามากมายนะค้าบ จุ๊บๆ
-
เตอร์..หวงห่วง
และป่วงมากกก
ฮ่าฮ่า
ฟ่า..ยั่วยวน
และป่วนหึง
อิอิ
ดีใจที่มาบอกเล่า..รักกันมาก..สแครชหม่ำเหมอ
จุ๊บๆๆๆๆๆ ฟ่า&เตอร์
-
:กอด1:พี่ฟ่ากะพี่เตอร์
น่ารักไม่เปลี่ยนเล้ย
-
เตอร์น่ะดูดีที่สุดก็ตอนที่เตอร์รักและดูแลฟ่า
นี่แหล่ะ
-
เข้ามารอน้องฟ่ากับน้องเตอร์คะ
-
คิดถึงนุ้งฟ่าคนสวย แรง และแพงมากกกกกกกกกกกก กะคุณสามี เป็นที่สุดอ่ะ
-
รู้ใช่มั้ยว่าคิดถึง รู้ใช่มั้ยว่าเป็นห่วง
ถ้าความรู้สึกส่งไปถึง แวะมาเยี่ยมกันบ่อยๆนะคะ
รักนะ รักๆๆๆ
-
...ดีใจนะจ๊ะ ที่กลับมาเขียนเรื่องราวดีๆน่ารักๆๆให้อ่านอีก คิดถึงอยู่เสมอๆๆ
...ฟ่ากินเก่งเนอะ แต่ก็ไม่อ้วน เพราะมีคนอ้วนแทน
...เตอร์ เสียดายของเหลือ ระวังจะอวบเอาอวบเอานะ :L2:
-
คิดถึงเจ้าของเรื่องจังเลย
มาต่อเร็วๆ นะคะ :L1:
-
มอร์นิ่งคะ
คิดถึงนะ
:z2: :z2: :z2:
-
มารอคนสวย :z2:
ว่างแล้วก็มานะจ๊ะ คิดถึงๆๆๆ
-
เข้ามารอน้องฟ่ากับน้องเตอร์นะคะ
สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังนะคะน้องฟ่าน้องเตอร์
ขอให้คุณแม่ของน้องฟ่าน้องเตอร์ และคุณแม่ของ
FC ของน้องฟ่าทุกคน มีความสุขและมีสุขภาพกาย
พร้อมด้วยสุขภาพใจที่แข็งแรงนะคะ
แล้วมาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะคะน้องฟ่า
คิดถึงมากมายเลยคะ :กอด1:
-
กอดๆ หอมๆ จุ๊บๆ ว่างเมื่อไหร่แวะมารับไปด้วยนะคะนุ้งฟ่า
คิดถึงที่ซู้ดดดดด ^____^
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
มิสยู้ววววววววววว :เฮ้อ:
ว่างเมื่อไหร่แวะมาอีกน๊าาาาาาาา :L1:
-
คิดถึงจ้าน้องฟ้า :กอด1:
-
เมื่อคืนดูละครเรือนมยุราของเก่าช่อง3
เห็นแม่นกยูง
เลยแอบคิดถึงแม่นกยูงอีกคน
เป็นยังงัยกันบ้างน้องฟ่า+น้องเตอร์
คิดถึงนะ
:z2: :z2: :z2:
-
นุ้งฟ่าขาาาาาาาาา อยู่ดีมีสุขอยู่ใช่ม้ายยยย ส่งข่าวบ้างน๊า
คิดถึงๆ :กอด1:
-
คนสวยยุหน๊ายยยยยยยยยยยยยยยย คุนแม่คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง TT
-
เข้ามาบอกรักและคิดถึงน้องฟ่ากับน้องเตอร์ด้วยคน :กอด1:
-
ก๊อกๆๆ เจ้าของบ้านนี้สบายดีมั้ยค้าาาาาาา
ว่างจากการงานก็แวะมาต่อตอนพิเศษๆบ้างนะคะ
คิดถึงค่ะ :กอด1: :L1:
-
คิดถึงน้องฟ่าจังเลย คิดถึงที่สุดเลย
-
:z13: :z13: :z13:
:z13: :z13:
:z13:
-
คิดถึงเจ้าของเรื่องมากๆ เป็นยังไงบ้างสบายดีนะคะ
ถ้าน้องฟ่าว่างเมื่อไหร่ หากยังไม่มาต่อเรื่องก็แวะเข้ามา
ทักทายกันบ้างนะคะ FC คิดถึงคะ :กอด1:
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
คิดถึงมากน๊า นุ้งฟ่าไม่แวะมาเยี่ยมบ้านนี้บ้างเลยอะ
:กอด1:
-
คนน่ารักมักใจร้าย T^T
คิดถึงงงงงงง
-
เข้ามารอน้องฟ่าคะ คิดถึงจัง
-
สวัสดีครับทุกคน
ขอบคณสำหรับความคิดถึงนะครับ
ฟ่าและเตอร์สบายดีครับ
ช่วงนี้งานเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ถ้าเคลียร์งานได้สำเร็จฟ่าจะเอาเรื่องมาแปปะให้อ่านนะครับ
เรื่องเยอะมากที่อยากจะเล่าแต่ไม่มีเวลาพิมพ์
คิดถึงและรักทกคนเสมอนะครับ
อัลฟ่า
-
อะ ฮืม !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ~
-
ดีใจนะคะที่น้องฟ่าเข้ามาทักทายกัน
จะรอน้องฟ่านะคะ :กอด1:
-
ดีใจที่มาส่งข่าว ว่าสบายกันดีทั้งสองคน
คิดถึงทั้งสองคนเช่นกันค่ะ
ขอกอดแรงๆทั้งนู๋ฟ่าและเตอร์จ้ะ :กอด1: :กอด1:
คิดถึงและห่วงใยนู๋ทั้งสองเสมอจ้ะ
ดูแลตัวเองด้วยจ้ะ :L1: :L2:: :L1:
-
มารอนุ้งฟ่า :m32:
-
เออ คิดถึงเหมือนกัน แค่รู้ว่าทั้งสองคนสบายดี รักกันดี อยู่กันดีๆๆก็ดีใจแล้ววุ้ยยยยยย :z2:
-
สวัสดีครับทุกๆคน
ก่อนอื่นต้องขอโทษทุกคนด้วยที่หายไปนานโดยไม่ได้ส่งข่าว
งานมันยุ่งจริงๆอ่ะครับ ทำงานไม่ค่อยเป็นนที่ด้วย
ไปโน้นมานี้ตลอดเวลา เลยถูกตัดขาดจาดโลกอินเตอร์เนต
อยากบอกว่า"คิดถึงทุกคนมากมาก"
แล้วทุกคนหล่ะ "คิดถึงนุ้งฟ่าไหม?" :monkeysad:
ฟ่าจะพยายามมาต่อเรื่องให้ได้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ
ขอบคุณทุกคนมากที่ยังรอ ยังรัก ยังคิดถึงกันเหมือนเดิม
:L1:"ซารางแฮ" :L1:
เก้านิ้ว เอ๊ย เก้าวัน ที่ต้องอยู่ห่างกันมันเป็นอะไรที่ทรมานมาก
ฟ่าได้รับบัญชาเจ้านายใหญ่ให้ไปทำงานต่างจังหวัดอีกแล้วT T
คราวนี้ไปนานด้วยไปตั้งเก้าวันแหละหรือ อาจจะมากกว่านั้น
พอได้รับรู้เรื่อราวข่าวร้ายแบบนี้ ก็กลับ้านด้วยใจห่อเหี่ยว
วันนี้สามีไม่มารับ เลยต้องกลับเอง เจิ๊กนั่งบีทีเอสกลับมาด้วยใจตุ้มๆต่อมๆ
จะบอกไอ้เตอร์ยังไงดีหว่าให้มันไม่โวยวาย รถไฟฟ้าวิ่งมาถึงสถานี สยาม
ก็แวะพารากรอนซักหน่อย เติมกำลังแรงใจ ฮ๋าๆๆๆๆๆ
ก็เลยกดโทรศัพท์หาสามีอันเป็นที่รักยิ่ง
"ที่รักอยู่ไหน" เตอร์รับโทรศัพท์เร็วมากสงสัยขับรถอยู่
"ขับรถอยู่ครับ กำลังจะลงตรงสาวรีย์อ่ะ"
"อยู่พารากรอนนะ มาป่าว"
"โอเคร เดี๋ยวเจอกันจ้ะ"
"อื้ม ขับรถดีดีนะ"
"ค๊าบ"ผมวางโทรศัพท์ก็เดินดูโน้นดูนี้ไปเรื่อย ประมาณยี่สินาทีเตอร์ก็มาถึง
แล้วเตอร์ก็โทรหาผมว่าอยู่ตรงไหนแล้ว เตอร์เดินมาหาผม วันนี้มันหล่อจัง
"ทำไมวันนี้ดูหล่อจัง"
"เตอร์ก็หล่อของเตอร์ทุกวันนะ "
"วันนี้หล่อกว่าทุกวัน"
"มีอะไรป่ะเนี่ย จะอ้อนเอาไร"
"โห เห็นฟ่าเป็นคนไงเนี่ย ชมจากใจอ่าสิ"
"จริงอ่ะงั้นมารับรางวัลหอมทีสิ๊"
"เห้ย..ไอ้บ้านิกลางห้างนะ"
"ไม่แคร์"
"แต่ช้านแคร์ย่ะ เห้ย ไอ้นี้นิ "แล้วมันก็ฉวยโอกาสจนได้ เดี๋ยวนี้รุ่มร่ามใหญ่แล้ว
"หอมจัง ป่ะหาไรทานกันเถอะ เตอร์หิวมากแล้ว"
"ออตโตย่านะ"
"ตามใจเมียเถอะจ้ะ"
"ดีมาก"
เราไปทานอาหารกัน ก็คุยโน้นคุยนี้ แล้วก็ไปเดินซุปเปอร์ซื้อของเข้าบ้านกัน
เพราะผมไม่อยู่เกือบสองอาทิตย์ต้องหาอะไรตุนไว้ให้มัน
เพราะนอกจากมันจะขี้เกียจแล้วมันอาจจะตรอมใจจนไม่ทำมาหากินก็ได้
เอาอีกแล้วพารากรอนมอบโชคให้อิช้านอีกแล้ว
"น้องครับ"
"ครับ" ชายแปลกหน้ากล้ามเป็นมัดๆคนหนึ่ง เดินเข้ามาทักทายผม
รองเท้ากุชชี่ เข็มขัดแอร์เมส บ่งบอกความเป็นชายให้ชีมากมาก
"มาคนเดียวหรอครับ"
"ป่าวครับ" ผมบรรจงเลือกผักสลัดต่อไป
"แล้วมากับใครหล่ะครับ" โอ๊ยอะไรนักหนากะนู๋คะเนี่ยคุณพี่ ผัวนู๋ยืนอยู่ข้างๆ
กัดกราม งืดๆ เนี่ยค่ะ มันจะงับหัวนู๋อยู่แล้ว แล้วเราจะตอบว่ามากะใครดีฟร่ะ
"มากับแฟนครับ"
"มีแฟนแล้ว ว๊า เสียดายจัง" คุณพี่สาวขนาดนี้จะเอานู๋ไปทำเมียหรือผัวคร่ะ
ถ้าเอาไปทำสามีนู๋เกรงว่านู๋จะลืมท่าไปแล้วอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ เพราะหลังๆมานี้โดนตัลหร๊อดๆ
"ฟ่า เตอร์ไม่เอาข้าวโพดนะ"
"ทำไมอ่ะ"
"เตอร์ไม่ชอบ" มันพูดแบบกระแทกเสียง แล้วเหวี่ยงไปที่ชายแปลกหน้าคนนั้น
"เมื่อวานยังนั่งแทะอยู่เลยนิ" อิช้านก็พาซื่ออ่านะ
"ก็วันนี้ไม่ชอบแล้ว เลือกเสร็จยัง จะได้เอาไปชั่ง"
"เอาน้ำสลัดอันไหนอ่ะ วาซาบินะ"
"อืม"
"ขอตัวก่อนนะพี่"
"ครับ แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหมครับ" โอ๊ยคุณพี่ แค่นี้ผัวนู๋ก็จะเตะนู๋แล้วคร๊าาาาาาา
"คงไม่แล้วแหละครับ" ผมไม่ได้ตอบนะ ไอ้เตอร์ตอบ หุหุ
เห้อออ เกิดมาสวยก็ทำตัวลำบากนะ ฮ๋าๆๆๆ อย่าเพิ่งอ้วกกันนะ
แต่อีพี่คนนี้ก็แปลกเนอะ หรือว่าชีจะเป็นสาวเสียบ เจ้ยยยยยย
"ทำหน้าบูดเเบบนี้ไม่หล่อเลย" ผมเอามือไปหยิกแก้มเตอร์เบาๆ
"เมื่อกี้ยังชมว่าหล่ออยู่เลยนะ"
"ก็เมื่อกี้ไม่ได้ทำหน้าบูดนิหว่า"
"ถ้าไม่อยู่กลางห้างนะ จะชกให้คว่ำเลย"
"ชกใคร"
"ชกไอ้นั้นง่ะ"
"โหยย พ่อคนเก่ง เค้าตัวเบ้อเริ่ม สู้เค้าไหวหรอ"
"ไหวสิ สู้เพื่อเมีย"
"ชิส์" พักหลังมานี้ตั้งแต่เราผ่านอะไรต่ออะไรมาด้วยกันมากมาย
เตอร์โตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ถ้าเป็นเมื่อก่อนอะหรอ งอลกลับบ้านไปแล้ว
ก็ต้องมาตามง้อกันอีก บอกแล้ เกิดมาสวยก็ทำตัวลำบากนะคะนะคะ ฮ่าๆๆๆๆ
"ทำไมวันนี้ซื้อของเยอะจัง"
"หิ้วๆไปเหอะ ทำมาบ่น"
"ฟ่า"
"หืมมมมม"
"ฟ่าเคยเบื่อเตอร์บ้างไหม"
"เอาจริงๆป่ะหล่ะ"
"เอาจริงๆดิ"
"เคย"
"ทำไมอ่า" มันทำหน้าผิดหวังมาก ฮ๋าๆๆ
"ก็เบื่อเวลาเตอร์พูดไม่รู้เรื่อง ง่ะ"
"ไม่ได้หมายความอย่างนั้นซะหน่อย"
"แต่ว่าฟ่าไม่เคยเบื่อที่จะรักเตอร์นะ"
"จริงอ่ะ" แค่นี้มันก็ยิ้มหน้าบานแล้ววววววว ฮ๋าๆๆ
เราขับรถกลับบ้านกัน ก็หวานกันมาเรี่ยราดตลอดทางอ่ะ ฮ๋าๆ
จนลืมไปเลยว่า จะต้องบอกมันว่า จะต้องไปทำงานต่างจัวหวัดตั้งสองอาทิตย์แหนะ
เห้ออออออออออ
เราสองคนถึงบ้านก็ช่วยกันเอาของเก็บแล้วก็มานั่งจัดการกับอาหารที่ซื้อมา
"เตอร์ ฟ่าต้องไปทำงานต่างจังหวัดอีกแล้วอ่ะ" เตอร์นิ่งไปพักหนึ่ง
"กี่วันอ่ะ"
"เก้า หรือ ไม่ก็มากกว่านั้น"
"ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน แล้วไปที่ไหนอ่ะ"
"โซนภาคเหนืออ่ะ"
"เตอร์อยู่คนเดียวได้นะ"
"ได้สิ ทำไงได้อ่ะ ฟ่าต้องทำงานนี้นา งานต้องสำคัญกว่าเตอร์อยู่แล้ว"
เอาแล้วไง เห้ออออออ
"ทำไมพูดแบบนี้อ่ะ ฟ่าเสียใจนะ" ชิงอลมันก่อนดีกว่า ก่อนที่มันจะงอลเรา
แล้วก็เดินสะบัดตูดเข้าห้องนอนไปตามระเบียบละครไทย
"ฟ่า เตอร์ขอโทษ โหย แค่แหย่เล่นเท่านั้นเองอ่ะ"
"ไม่รู้ไม่ชิ้" แล้วในที่สุดมันก็ต้องเป็นเรื่อง(บนเตียง)
"เตอร์ขอโทษ นะๆๆๆๆ" เตอร์เดินมากอดผมทางด้านหลัง ผมมองหน้าเตอร์
ผ่านกระจกจากตู้เสื้อผ้า เตอร์ก็มองผมจากกระจกเช่นกัน
นี้ไม่ใช่ทวิภพนะ อย่าเข้าใจผิด
"ฟ่าไม่ได้อยากไป ฟ่าอยากอยู่กับเตอร์ทุกวัน เตอร์เข้าใจฟ่าไหมอ่ะ"
"เข้าใจ เตอร์มันปากไม่ดีอ่ะ ขอโทษนะ เตอร์แค่เป็นห่วงฟ่ามากไปอ่ะ ฟ่าคิดดูสิ แค่เตอร์ห่างจากฟ่าวันเดียว เตอร์ก็จะแย่แล้ว นี้ไปตั้งหลายวัน เตอร์จะคิดถึงฟ่าแค่ไหน เห็นใจเตอร์นะ "
"ฟ่าก็ไม่ได้อยากไปหรอก แต่จะทำไงได้อ่ะ ไม่ใช่เตอร์นะที่จะแย่แค่คนเดียวเวลาเราห่างกันอ่ะ"
"ฟ่า ฟ่าหางานอื่นทำไหมอ่ะ ทำงานอะไรก็ได้ที่มันไม่ต้องไปต่างจังหวัดอ่ะ"
"เดี๋ยวให้กลับมาก่อนแล้วกัน ค่อยพูดเรื่องนี้กันอีกที"
"จริงนะ"
"อื้ม"
"สัญญา"
"เออ"
"น่ารักที่สุดเร้ยยยย"แล้วมันก็เริ่มคลอเคลีย ซุกไซร้ มือไม้อยู่ไม่สุข
หนุ่มน้อยในชุดทำงานกับหนุ่มน้อยในชุดนักศึกษา
เสื้อเชิ๊ตสงอตัวของเราสองคนถูกปลดเปลื้องออกอย่างรวดเร็ว
ในไม่ช้าเราก็ไม่เหลืออาภรณ์ไว้ห่มกายเลยสักชิ้น
แล้วทุกอย่างก็ไปจบลง ที่ เรื่องบนเตียง หุหุ จินตนาการเอาเองน๊า
เค้าห้ามมีฉากเรียกเลือด ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
พายุที่โหมกระหน่ำ สงบลง ร่าางเปลือยเปล่าแนบชิดกันบนเตียง
ผมหนุนแขนเตอร์ มือก็กอดเอวเตอร์ไว้
"เตอร์"
"จ๋า"
"ฟ่าไม่อยู่ ห้ามไปซุกซนที่ไหนนะ"
"ค๊าบ"
"ถ้าฟ่ารู้นะ ฟ่าเอาตายแน่"
"ไว้ใจเตอร์เถอะนะ อย่าลืมสัญญาอ่ะ กลับมาแล้วจะเปลี่ยนงานอ่ะ"
"ใครบอกจะเปลี่ยน"
"ฟ่านั้นแหละ"
"ฟ่าแค่บอกว่าจะพิจารณาดูอีกทีต่างหากอ่ะ"
"ขี้โกง"
"เตอร์นั้นแหละมั่ว"
"ไม่รุ้สิ แต่ตอนนี้เตอร์ว่า เตอร์ตุนอะไรเก็บไว้ตอนที่ฟ่าไม่อยู่ดีกว่า"
"ฟ่าซื้อของมาให้แล้วไง เต็มตู้เย็นเลย"
"หมายถึงแบบนี้ต่างหากหล่ะ"
แล้วทุกอย่างก็ไปจบลง ที่ เรื่องบนเตียง(2) หุหุ จินตนาการเอาเองน๊า
เค้าห้ามมีฉากเรียกเลือด ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วเราก็หอบร่างอันเหนื่อยล้าไปอาบน้ำก่อนที่จะมานอน
ด้วยความเพลียจึงทำให้เราหลับไปโดยไม่รู้ตัว
ผมตื่นมาอีกทีก็เก้าโฒงเช้าแล้ว ก็เลยตื่นมาทำอาหารให้สามีทาน
วันนี้ขอทำง่ายๆแล้วกันไม่มีแรง เพราะเมื่อคืนร้าวรานมาก
แล้วสักพักไอ้ตัวดีก็เดินออกมาด้วยร่างกายเปลือยเปล่า
"เห้ย ทำไมไม่หาอะไรใส่หน่อยหล่ะพ่อคุณ"
"หาไม่เจอก็เลยเดินออกมาหาข้างนอกเนี่ย"
"ตู้เสื้อผ้ามันอยู่ข้างใน ไอ้ทุเรศ อุบาทว์ชิปเป้ง"
"แหม๋ เมื่อคืนไม่เห็นบ่นอุบาทว์เลย เห็นบ่นแต่ อิคึอิคึ"
"ไอ้ทุเรศ ไปแต่งตัว ล้างหน้าล้างตาแล้วมาทานข้าว"
"ค๊าบบบ" ดีนะที่เช้านี้เราไม่มีแขก - -"
เตอร์เดินมาที่โต๊ะอาหาร
"ข้าวผัด ต้มจืด หมูทอด ไข่เจียว"
"เอออ่าสิ ทำไม"
"กำลังอยากทานอยู่พอดี"
"ก็นั่งซะทีสิ จะยืนอยู่เพื่อ"
"ป้อนหน่อยสิ เมื่อคืนใช้เเรงไปเยอะอ่ะเช้านี้เลยไม่มีแรง"
"อ้อน"
"นะ"
"ไม่"
"นะ"
"ไม่"
"นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"เออก็ได้" ตกลงนี้เป็นเมียหรือแม่เนี่ย เห้อ ต้องมานั่งป้อนข้าวสามี
แล้วไอ้นี้ก็เรื่องมากชิพ จะเอาโน้นเอานี้ เดี๋ยวก็ปล่อยให้แด๊กเองเลย
"หมูๆๆๆๆๆ ข้าวน้อยๆหน่อยดิ"
"นิเทอ อย่าเยอะส์"
"เอาไข่ เห้ยๆร้อนๆ เป่าก่อนดิ"
"นิหล่อน" ป้อนมันมั้งผมมั้ง กว่าจะจบมื้อเช้าก็เล่นเอาตาจะหลุดออกจากเบ้าเพราะต้องมานั่งตาเขียวใส่มัน
"เตอร์ล้างจานนะเดี๋ยวฟ่าจะไปเก็บกระเป๋า"
"ใครทำหล่นไว้อ่ะ"
"หมายถึงเตรียมเสื้อผ้า"
"อ่าหรอ"
"กวนประสาท"
ผมเดินเข้าห้องนอนลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ออกมา เตรียมเสื้อผ้าของใช้ออกมากองไว้บนเตียง
แล้วก็มายืนมองว่าขาดอะไรบ้าง
"อย่าลืมเอายาไปนะ" แล้วเตอร์ก็เดินเข้ามา พร้อมกับกล่องยาต่างต่างนานาของผม
"ขอบคุณครับ"
"ไม่เอาหมวกไปหรอ เผื่อมันร้อนนะ เอาร่มไปด้วยก็ดีอากาศบ้านเราเอาแน่เอานอนไม่ได้อ่ะ"
"อื้ม"
"แผ่นมาร์คหน้าอเอาไปไมเนี่ย"
"เอ้า เผื่อเจอแดดมาทั้งวันกลางคืนก็ได้นอนมาร์คไง"
"แล้วคราวนี้นอนกับใครอ่ะ"
"นอนคนเดียว ฟ่าขอบอสนอนคนเดียวอ่ะ"
"แล้วเค้าไม่ว่าเอาหรอ"
"เค้ารู้" ผมอมยิ้มเบาๆ เพราะบอสรู้ว่าผมไม่ชอบนอนกับใคร
แล้วคราวนี้มันก็เหลือตัวเศษพอดี คนๆนั้นเลยเป็นผม อิอิ
"นอนคนเดียวไม่กลัวหรอ โรงแรมต่างจังหวัดอ่ะ"
"ไม่ได้ไปนอนโรงเเรมจิ้งหรีดนะ นอนสี่ดาวห้าดาวย่ะ"
"รวยเนอะบริษัทนี้"
"เงินลูกค้าต่างหาก"
"อย่าให้ใครมาจีบนะ"
"เอ้า ใครเค้าจะมาจีบจะไปห้ามเค้าได้หรอ"
"งั้นก็อย่าไปพูดกะเค้าสิ"
"เอ้า ไม่ได้เป็นใบ้นะ เชื่อใจฟ่าเถอะ ในโลกนี้ไม่มีใครจะทำให้ฟ่ารักได้อีกแล้วนอกจากเตอร์"
"บ้า เขิลนะ เดี๋ยวก็ปล้ำซะนิ" เข้าใจเลือกวิธีเขิลนะ ไอ้เตอร์
"พอเหอะ แค่นี้ก็ไม่รู้จะมีแรงลากกระเป๋ารึป่าวเลย"
"เดี๋ยวเตอร์ไปส่งนะ"
"เครๆ"
"ใส่เสื้อผ้านอนด้วยนะ"
"อื้ม"
"เดี๋ยวเผื่อใครเค้าเข้าห้องผิดเห็นนอนแก้ผ้าอยู่ เค้าเกิดมีอารมณ์ ปล้ำขึ้นมา เตอร์ก็แย่อ่าสิ"
"ไอ้คนที่แย่มันควรเป็นฟ่าไม่ใช่หรอ"
"นั้นแหละ เหมือนกัน แล้วก็ไม่ต้องแต่งตัวให้มันเต็มที่มากนะ หวง"
"เรื่องนี้คงทำให้ไม่าได้หรอก"
"ทำไมอ่ะ"
"ผิดคอนเซป" ฮ่าๆๆๆๆ
"โหย ไรเน่ย แล้วถ้าว่างต้องโทรหาเตอร์นะ"
"อื้ม"
"แล้วอันนี้สำคัญสุด ต้องสัญญาก่อนว่าจะดูแลตัวเองให้ดีดี"
"โอเครครับผม" เห้อมีสามีน่ารักขนาดนี้จะไม่ให้หลงได้ไง
ผมเดินไปตักเตอร์ แต่หันหน้าเข้าหา แล้วสองมือของผมก็ประคองที่แก้มเตอร์
ก่อนจะจุ๊บลงเบาๆ แล้วก็โอบกอดไปที่คอ
"ฟ่าคงคิดถึงเตอร์แย่เลยอ่ะ"
"กลัวว่าจะสนุกกับงานจนลืมเตอร์มากกว่าหล่ะมั้ง"
"ไม่จริงหรอก งานมันอยู่ในสมอง แต่เตอร์อ่ะอยู่ในใจ"
"ไม่ต้องเป็นห่วงเตอร์นะ เตอร์ดูแลตัวเองได้"
"เตอร์ก็เหมือนกันนะ"
"ค๊าบบบ" ผมคลายกอดออกจากเตอร์แล้วก็ไปเอาของทุกอย่างใส่ลงกระเป๋า
ผมไปอาบน้ำพร้อมกับเตอร์ แล้วก็ออกมาแต่งตัว เตอร์ไปส่งผมที่สนามบิน
พอถึงสนามบินก็เจอพี่ที่ทำงานกำลังเดินลากกระเป๋าอยู่พอดี
"พี่นุช"
"อ้าวน้องฟ่า มาไวเหมือนกันนะเรา ปรกติ สายเสมอ"
"เม้าท์"
"แล้วพ่อหนุ่มคนนี้เป็นใครกัน น่าเคี้ยวมาากๆ"
"เตอร์ นี้พี่นุช ไหวป้าเค้าซะ"
"สวัสดีครับ"
"พี่ก็พอย่ะ หน้าคล้ายๆกันเลย หล่อทั้งพี่ทั้งน้องเลยว่ะ พ่อแม่เค้าตั้งใจทำเนอะ"
"ฟ่าหล่อกว่าเยอะ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำแปปนะ ฝากกระเป๋าด้วย"
"โอเค" ผมไปหาที่นั่งรอพี่นุช
"เตอร์กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวฟ่าอยู่กับพี่นุชได้ เดี๋ยวคนอื่นๆมาขี้เกียจให้เค้าแทะโลมสามีฟ่าอ่ะ"
"เอางั้นหรอ"
"เอางี้แหละ"
"ดูแลตัวเองดีดีนะ ถึงแล้วโทรหาเตอร์ด้วย
"ครับผม"
แล้วสามีผมก็เดินจากไป แต่ก็ยังหันมามองอยู่เรื่อยๆ
นี่เป็นครั้งแรกที่เราห่างกันนานขนาดนี้
ห่างกันแล้ว แก้วตา อย่าเศร้าไป
ถึงตัวไกล ใจไม่ห่าง อย่างคนหนี
จะกี่วัน กี่เดือน กี่เลื่อนปี
ใจดวงนี้ ก็อยู่ข้าง อย่างที่เคย
ตลอดระยะเวลาที่ผมไปทำงานจะเป็นเช่นไร โปรดติดตามกันต่อไปนะเจ้าค่ะ
รักทุกคนแตแต๊นะเจ้าาาาาาาาาาาาาา
เดี๋ยวจะมาต่อ ช่วงเวลาเก้าวัน ให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ
รักทุกคนเสมอนะ
-
จิ้มนุ้งฟ่า แรงๆๆ ด้วยความคิดถึง :z13: :กอด1:
รออ่านต่อจ้า +1
-
เก้าวันจะมีอะไรไหมนี้
ปล.ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ
น่ารักเนอะ เตอร์สุดหล่อ+ฟ่าสุดสวย
รักนะ
:pig4:
-
ฮู้ยยยย!!!
ฟ่ามาแล้ววว..ดีใจที่ได้อ่านอีก :m4:
อุอุ..แต่แอบหั่นฉากเรียกเลือดซะเหี้ยนเชียว
อารมณ์ประมาณกินสุกี้..แล้วไม่มีน้ำจิ้มอ้ะ ฮ่าๆ :m23:
แต่ก็ยังดีใจที่มาเล่าข่าวคราวกันให้แฟนๆคนรักฟ่า-เตอร์คลายคิดถึงกันได้บ้าง
รักและระลึกถึงคุณน้องทั้งสองเสมอจ้ะ
:L1: :กอด1: :L1:
-
ฟ่ายังเล่าเรื่องได้สนุกเหมือนเช่นเคย
คิดถึงนะจ๊ะ กลับมาเร็ว ๆ นะคนดี
-
กลับมาให้หายคิดถึงแล้ว :z2: มาซะหวานให้อิจฉาเลยนะ :-[
-
นุ้งฟ่ามาแล้วววว คิดถึงงงง ไปทำงานต่างจังหวัดอีกแล้ว
ใครใช้งานหนูหนักขนาดนี้เนี่ย แต่ทำแล้วสนุกก็โอเค แต่
แอบเห็นใจเตอร์ ห่างภรรยาอีกแล้ว ขนาดต่อหน้ายังมีคน
มาจีบเลย ว่าแต่ฮีหรือชีคนนั้นจะจีบหนูไปทำรัย 555
-
นุ้งฟ่า! ! ! นึกว่าโดนลักพาตัวออกนอกกาแล็กซี่ไปแล้ว TT____TT คิดถึงค่ะ
อะไรไปตั้ง9วัน เตอร์จะทนไหวไม๊เนี่ย แอบไปหาอีกรอบรึเปล่า
รอคนสวยมาอัพต่อนะจ๊ะ
-
อย่าให้ต้องลุ้นกันอีกน๊า เค้าไม่อยากให้ใจหายแล้วอ่ะ
-
:กอด1:พี่ฟ่าาาาาาาา &พี่เตออออออร์
:z3:ห่างกันเก้าวันเลยหรออออออออ
-
:กอด1: กอดฟ่าแน่นๆ ด้วยความคิดถึง (แอ่ก...โดนเตอร์ถีบออก)
ตอนนี้หวานนะจ้ะ...แหม "งานมันอยู่ในสมอง แต่เตอร์อ่ะอยู่ในใจ"...ฟังแล้วต้องรีบหาของเปรี้ยวมาดับความหวาน :-[
ว่าแต่ 9 วันที่ห่างกัน ใครจะทนไม่ได้ก่อนกันหล่ะเนี่ย :z1:
-
คิดถึง คิดถึง
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ห่างกันอีกแล้วววววว
:z3:
:call:
-
ดีใจ..ฟ่ากะเตอร์
รู้สึกจะรักกันมากขึ้นกว่าเดิมอีกน่ะนี่
หวังว่า ห่างกัน 9 วัน คงจะสื่อใจถึงกันทุกวันนะ
ม่ายเอาแล้วนะ..ฟ่า มาม่าอ่ะ กินจากเรื่องนี้มามากมายแล้ว
พอล่ะ ไม่เอาอีกแล้ว ไม่อยากเจออีกจากเรื่องนี้
รักกันๆๆๆๆๆ มากมายๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีกว่า
โน๊ะ
คิดถึงฟ่า...แต่อยากถามหาเตอร์
ฮ่าฮ่า
+1 ครับ
-
โอ้ยยย ทำไมพี่ฟ่าน่ารักขนาดนี้ พี่เตอร์ก็ขี้อ้อน เป็นคู่ที่น่ารักมากๆ>.<
รอเรื่องเล่าจากพวกพี่เสมอนะค้าบบบบ"3"
-
น่ารักจริงๆ คู่นี้ มาเล่าที ก็ปลื้มที คิดถึงนะ
-
คิดถึงโพดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
น้องเตอร์โตขึ้นเนอะไม่งอล ไม่ใช้อารมณ์มากเกินไป มีแฟนน่ารักทำใจหน่อย
งัยนุ้งฟ่าก็มีเตอร์อยู่คนเดียวอยู่แล้ว คนอื่นได้แต่มองแหละ
เตอร์จะเหี่ยวคาห้องมั้ยเนี่ย แบบว่าคิดถึงคนน่ารัก :o8: ต้องห่างกันตั้ง 9 วัน :z2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ลูกสาวสุดสวยมาแล้วววววววววววววววว
อยากบอกว่าช้านคิดถึงเทอมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หุหุ ดีจายที่ลกสาวกับลูกเขยยังยุดีมีความสุขกัน นุ้งฟ่ายังทำงานเร๋อเนี่ย นึกว่าจะลาออกมาเฝ้าสามีซะอีก
เตอร์โตเป็นผู้ใหญ่แล้วจิงๆด้วย ดีจายแทนลูกสาว ต่อไปคงหายห่วงเรื่องร้ายๆๆเนอะ ทำงานก้เหนื่อยจะตายแว้ววว
คิดถึงนู๋จังเลย คุนแม่ก้ทำงานแสนจะเหนื่อย เหอๆๆ จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
เข้ามารอน้องฟ่าน้องเตอร์นะคะ
:กอด1: :กอด1:
-
หึ งอล :a14: ยังไม่อ่านนะคะ
หายงอลแล้วจะมา :o11:
-
หึ งอล :a14: ยังไม่อ่านนะคะ
หายงอลแล้วจะมา :o11:
งอลเค้าเรื่องไรอ่า กาซิกกาซิก
-
มาต่อกันเลยค๊าบบบบบบบบบ คิดถึงทุกคนนะ
ใครที่ งอล ก็หายได้แล้วน๊า เค้ากลับมาแว้วววววว :L2:
***********************************
รู้สึกใจหวิวๆยังไงก็ไม่รู้อ่ะ เห็นไอ้เตอร์เดินจากไปหลังไวไว เห้อออออออ
นี้หรือที่เค้าเรียกว่าอาการ "ติดผัว" กร๊ากกก ครุคริ
เป็นห่วงโน้น นี้ นั้น มันไปหมด
เก้าวันหรืออาจจะสองอาทิตย์ ถ้ามันไปซุกซนที่ไหนจะทำไงว่ะเนี่ย
มีสามีหล่อ ก็ ต้องทุกข์นะครับพี่น้อง เสือสิงห์กระทิงเปลี่ยวมันเยอะ
แล้วสมัยนี้คนมันไม่รู้ผิดชอบชั่วดีกันเยอะด้วย ไอ้คนของเราก็นะ โง่ ซะ หรือแกล้งโง่ก็ไม่รู้
เอางี้ดีฝ่า ผมกดโทรศัพท์หาพี่ชายสุดที่เลิฟ
"เออว่าไง" เฮียรับไวมาก
"เฮีย ฟ่าจะไปทำงานต่างจังหวัดสองอาทิตย์นะ"
"เออ ดูแลตัวเองด้วยหล่ะ"
"เฮียๆๆๆๆๆ"
"ไร"
"ฝากดูไอ้เตอร์หน่อยนะ"
"นิ อิฟ่า ผัวเมิงโตแล้วนะไม่ใช่เด็กสามขวบจะให้เฮ๊ยไปอาบน้ำป้อนข้าวเช็ดไข่มันรึไง"
"ไม่ใช่งั้น หมายถึงไปดูๆมันมั้งเดี๋ยวมันเอาใครมา กก "
"งั้นก็ช่างมันเหอะ เมียไม่อยู่แค่นี้ยังไว้ใจไม่ได้ ถ้ามันทำจริงก็เลิกกับมันไปเลย"
"โหยเฮียอ่ะ"
"เฮียจะสื่อว่า อย่าวิตกจริตให้มันมาก ของๆเรามันก็คือของๆเรา แค่นี้นะ ทำงานอยู่"
"จ้ะ "
ก็เป็นซะแบบเนี่ย เฮีย นิ ช่วยไรไม่ได้เลยเป็นหูเป็นตาให้น้องหน่อยก็ไม่ได้
แต่ที่เฮียพูดก็ถูกแหละ
ผมเริ่มเดินทางสู่มหานคร เชียงใหม่
ซึ่งหนูสวยที่สุดใน เชียงใหม่ ลำปูน ลำปาง แป๊ น่าน ฮ๋าๆๆๆๆๆ
นั่งเครื่องก้นยังไม่ทันร้อน ก็ถึงซะแล้ว หิวอ่ะ อาหารการกินบนเครื่องไม่ถูกปากซักน๊อยยยยย
เดี๋ยวรถตู้ของโรงแรมก็มารับเราที่สนามบิน ซึ่งผมก็มุ่งตรงไปหาขนมก่อนที่รถจะมา
อุ้ยๆๆๆๆโทรศัพท์สั่น
"จ๋าที่รัก"
"ถึงยัง"
"เพิ่งถึงเนี่ย"
"เมื่อยป่าว"
"มากกกกกกกก"
"แล้วทำไรอยู่"
"ซื้อขนม ตุนไว้คืนนี้ เดี๋ยวหิวกลางดึกขี้เกียจเดินออกไปซื้ออ่ะ"
"ดีแล้ว จะบอกเชียวว่าดึกๆอย่าออกไปไหนนะมันอันตราย"
"ค๊าบบบ"
"ฟ่า"
"ครับป๋ม"
"เตอร์มีไรจะบอก"
"ว่ามาจิ"
"เตอร์เหงาอ่ะ"
"เย้ยยย ยังไม่ข้ามคืนเลยนะ"
"ที่ห้องมันวังเวงอ่ะ"
"อย่ามาดราม่า"
"จริงๆ ไปหาได้ป่ะ"
"ไม่เรียนหนังสือรึไง"
"โดด"
"ไม่ต้องเลย ถ้าปีนี้ไม่จบ ไม่รอแล้วนะ"
"ขู่แบบนี้ทุกทีอ่ะ"
"พูดจริงไม่ได้ขู่ แค่นี้ก่อนนะเตอร์ รถมารับแล้ว เดี๋ยวคืนนี้ฟ่าโทรหานะ"
"ดูแลตัวเองดีดีนะที่รัก"
"ครับ เตอร์ก็เหมือนกันนะ บายจุฟๆ"
"จุฟๆใครจ้ะ" พ่นุชเดินเข้ามาพอดี
"น้องสาวอ่าครับ"
"หรอออ ่ป่ะรถมาแล้ว เเล้วนี้ซื้ออะไรเยอะแยะเนี่ย"
"ตุนไว้กลางดึก"
"เดี๋ยวอ้วนนะ"
"ไม่กลัว"
"แต่พี่ว่าอ้วนกว่านี้ก็ดีนะ พี่ยิ่งเจอเรายิ่งผอม สงสัยที่นี่ใช้งานหนัก"
"มากกก"
"ฮ๋าๆๆๆๆ"
ถึงโรงแรมผมก็โทรหามัน มันก็อ้อนอีกตามเคย ว่าจะมาหา แต่ผมไม่ให้มาหรอก มาก็เปลือง
ต้องใจแข็งไว้น๊าาาาา ถ้ามันมา เราก็อดอ่อย ละอ่อนบ่าวเหนืออ่าจิ 5555+
ตลอดทริปนี้ที่มาทำงานผมก็ทำแต่งานๆๆๆๆ คุยกะเตอร์ตอนเช้าที่ทานมื้อเช้ากับตอนเย็นก่อนเข้านอน
ก็หลับคาโทรศัพท์ทุกคืน
มีอยู่วันหนึ่งที่ผมทำงาน อยู่ เรื่องนี้ก็ไม่อยากจะเล่าจริงๆนะ ให้สวยเหอะ กลัวสามีมาอ่าน
แต่ก็เล่าดีก่า เพื่อความสบายใจ
"ฟ่าๆคืนนี้ไปหาอะไรกินกันไป"
"ไม่เอาอ่ะ ฟ่า เหนื่อย แค่นี้ตาก็จะปิดแล้ว ไม่ชวนคนอื่นอ่ะ"
"ก็อยากไปกะฟ่าอ่ะ"
"ไม่เอา ไม่ไป"
"โห ไรอ่ะ ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ"
"อะไรกันจ้ะเด็กๆ" พี่นุชมาพอดีเร้ยยยยยย
"แม็กมาชวนฟ่าไปเที่ยวคืนนี้ ว่าจะไปชวนพี่นุชด้วยพอดี" สตรอเห็นๆ กรูยืนอยู่นะเนี่ย ปลวก
"ฟ่าว่าไงจ้ะ ไปกะเค้าป่าว"
"โหย พี่นุชก็เห็น วันนี้ฟ่าวิ่งไปวิ่งมาทั้งวัน ขาไม่มีเเรงจะเดินแล้ว พี่นุชไปเถอะ"
"พี่ก็ไม่ไหวเหมือนกันว่ะ แกไปคนเดียวแล้วกันไอ้แม็ก"
"โห ไรอ่ะ ไม่ใจกันเลยสองคนนี้"
"ไปชวนพวกสตาฟป่ะ พริตตี้ก็ได้"
"ไม่ค่อยหนิดอ่ะ"
"ก็ไปคนเดียวไป๊"
"ฟ่านะ ไปด้วยกันดิ น๊าาาาาาา"
"ไม่ไป แล้วแม็กก็ไปทำงานได้แล้วนะตอนนี้อ่ะ ฟ่าต้องการเอกสารด่วนเย็นนี้ จะส่งเมลล์ให้บอส"
"เออ ไปเลยไอ้เเม็ก ไม่งั้นช้านจะยุให้บอสงดโบนัสแก"
"โห ไปก็ได้"
และแล้วไอ้แม็กก็ไปจากผมซะที รำคาญมันมาก ไอ้นี้ชอบทำตัวสนิทสนม เกินเหตุ กรูมีผัวแล้วนะโว้ยยยยย
หลังจากเสร็จงาน ผมก็ไปนอนแช่น้ำ โหยย สบายมาก คิดถึงสามีสุดๆ
หลังจากอาบนน้ำเสร็จผมก็มานั่งดูทีวีแล้วก็มีคนมาเคาะประตู
"ก๊อกๆ" ผมเดินมาเปิดประตูก็พบว่าเป็นไอ้เเม็ก มรึงอีกแล้วหรอเนี่ย
"ว่าไงแม็ก"
"เพิ่งอาบน้ำหรอ หอมฉุยเชียว"
"อื้ม มีไร"
"ซื้อหนมมาฝาก มากินกัน อร่อยมากเลยนะ" เห้ย กรูไม่ได้เชิญมรึงเข้ามาเลยนะ ไอ้นี้นิ
ถ้าผัวกรูรู้ มรึงตายแน่ แล้วมันก็เอาของไปวางบนโต๊ะ แล้วมันก็เหลือบมองกุงเกงในผม
ซึ่งมันนอนแผ่อยู่บนเตียง
"มองไร"
"แม็กชอบ กางเกงในยี่ห้อนี้มากเลย ใส่เเล้วเซ็กซี่สุดๆ"
"หรอ"
"อื้ม เห็นฟ่าใส่ เวลาเสื้อลอยขึ้นเห็นขอบกางเกงในเท่ห์ดี " ไอ้นี้ บ้ากาม ชัดๆ
"แม็กทานเลย ฟ่าแปรงฟันแล้ว"
"เห้ย นิดหนึ่งดิ อุตส่าห์ซื้อมาฝาก เดี๋ยวป้อน" กรูกลัวมรึงวางยา
"ไม่ต้องอ่ะ"
ผมเดินไปกดโทรศัพท์ไปที่ห้องพี่นุช
"ใครเอ่ย"
"ฟ่าเองพี่นุช แม็กซื้อหนมมาเต็มเลย มาทานกัน ห้องฟ่าอ่ะ"
"โอเครเดี๋ยวจัดไป"
"แม็กซื้อมาฝากฟ่าคนเดียวนะ"
"ฟ่าทานไม่หมดหรอกแม็ก หมดนี้อ่ะ อ้วนพอดี"
ไม่ถึงห้านาที ทุกคนก็มารวมกันที่ห้องอัลฟ่าคนสวย ผมรีบเก็บอะไรหลายๆอย่างที่ไม่พึงจะให้ใครเห็น
โดยเฉพาะรูปถ่ายสามี ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
"โหยอิเเม็ก ถูกหวยหรอแก"
"ป่าว เห็นมันน่ากินก็เลยซื้อมาฝาก"
"มีน้ำใจเนอะ" เหมือนพี่นุชจะรู้อะไรบางอย่างเลยพูดประชด
"เอ้าเจ๊"
"ปรกติไม่เห็นจะเคย ห้องแกติดกะห้องฉัน ทำไมแกเลยมานี้หล่ะ"
"ก็เคาะเรียกแล้วไม่มีคนเปิดเลยเคาะมาเรื่อยๆ"
"ฟ่า มากินๆ "
"ไม่ดีกว่าพี่นุช ฟ่าแปรงฟันแล้ว อีกอย่าง อิ่มมากอ่ะตอนนี้"
"งั้นพวกเราๆลุย"
หลังจากที่ทุกคนทานอาหารกัน เม้าท์กันจนอิ่มหนำสำราญ ต่างก็ทยอยแยกย้ายกันไปนอน
เหลือ ผม พี่นุช ไอ้แม็ก
"เจ๊ไปนอนก่อนนะเด็กๆ ไอ้เเม็ก เมิงกลับห้องไปได้แล้ว เจ้าของห้องเค้หาวหลายรอบแล้ว"
"โอเครๆ" ในขณะที่พี่นุชกับไอ้เเม็กเดินออกจากห้อง ไอ้แม็กมันก็แวะเข้าห้องน้ำในห้องผม
"เจ๊ไปก่อนเลยผมขอฉี่แปปนุง ไม่ไหวแล้ว"
"เออๆ"
"ผมด้วยความที่ไม่ได้คิดอะไรก็ มุดตัวเข้าไปในผ้าห่ม หยิบโทรศัพท์ออกมากะว่าให้ไอ้เเม็กมันออกไปก่อน
จะโทรหาสามีซะหน่อย
"อ่าวฟ่านอนแล้วหรอ"
"อื้ม ง่วงแล้ว มีไรป่าว"
"ป่าวๆ นอนคนเดียวไม่กลัวหรอ"
"ไม่อ่ะ"
"ให้แม็กนอนเป็นเพื่อนไหม"
"ไม่เป็นไร ขอบใจนะ" ทันใดนั้น สามีก็โทรมาพอดี
"แม็ก เดี๋ยวรบกวนปิดไฟในห้องน้ำให้ฟ่าด้วยนะ เวลานอนมันเข้าตาอ่ะ ขอบคุณมาก กู๊ดไนท์นะ"
"อื้มๆๆๆ ฝันดีนะ ฝันถึงแม็กบ้าง" เห้อออออ ช้านก็ต้องฝันถึงผัวช้านสิ
ผมโทรกลับไปหาเตอร์เมื่อไอ้เเม็กออกไปแล้ว
"นึกว่าหลับไปแล้วซะอีก"
"ยังหรอก พอดีพี่ๆเค้ามาทานขนมกันที่ห้องฟ่าหน่ะ เลยโทรหาช้าไปหน่อย"
"คิดถึงอ่ะ"
"ฟ่าก็คิดถึงเตอร์ แล้วนี้ทำอะไรอยู่"
"อยู่บนเตียงแล้ว แต่ไม่มีใครให้กอดอ่ะ เหงาจัง"
"เดี๋ยวก็กลับแล้ว"
"อีกตั้งหลายวัน เตอร์จะลงแดงแล้วเนี่ย"
"ลงแดงอะไร"
"เตอร์ไม่ได้หอมแก้มฟ่ากี่วันแล้วเนี่ย ห้าหกวันแล้วจะไม่ให้ลงแดงได้ไง"
"ก็กอดตุ๊กตาไปก่อนสิ"
"กอดจนจะได้เสียกับมันอยู่แล้ว"
"ฮ่าๆๆๆๆ แล้ววันนี้เรียนเป็นไงบ้าง"
"ก็ดี ไอ้ยุ่งกะแตมป์ ทะเลาะกันด้วย"
"เรื่องไรอ่ะ"
"ก็มีเด็กปีหนึ่งอ่าสิ มาขอเบอร์แตมป์ อีเเตมป์ก็ดันไปให้เค้าซะงั้น ไอ้ยุ่งก็ไม่พอใจดิ ก็เลยทะเลาะกัน"
"อ่าว แล้วเตอร์ว่าใครผิด"
"ไอ้ยุ่งอ่าสิ เตอร์ว่าแตมป์มันบริสุทธิ์ใจนะ มันให้ต่อหน้าเพื่อนๆเพราะเห็นว่าเป็นรุ่นน้องในคณะ"
"แล้วไมเตอร์ไม่บอกยุ่งให้เข้าใจอ่ะ"
"ไอ้นั้นมันบ้าจะไปเข้าใจอะไร หึงไม่เข้าเรื่อง"
"เนอะ หึงไม่เข้าเรื่อง เหมือนใครหว่า"
"เตอร์หึงคนละแบบ เตอร์มีเหตุผลกว่าเยอะ"
"หรอ"
"จ้ะ"
"แล้วนี้เค้าดีกันรึยังอ่ะ"
"ไม่รู้อ่ะ แตมป์มันงอลกลับบ้านไปเลย ปล่อยให้ไอ้ยุ่งอยู่หอคนเดียว สมหน้ามัน"
"เอ้า เตอร์ไมไม่ให้ยุ่งไปง้อแตมป์อ่ะ"
"ไม่เอา เรื่องของผัวเมียขี้เกียจยุ่ง แต่ก็ยุ่งไปนิดหนึ่งแหละ"
"ยังไง"
"ก็บอกไอ้ยุ่งไปว่า ถ้าเมิงงอลเค้านานๆแบบนี้นะ แล้วไอ้เด็กนั้นโทรมาจีบเมียมรึงทุกวัน มรึงจะซวยถ้าแตมปมันใจอ่อน"
"ฮ๋าๆๆ แล้วยุ่งมันว่าไงอ่ะ"
"ไม่รู้อ่ะ ไม่ได้ฟังมัน เตอร์พูดจบก็กลับบ้านเลยอ่ะ คุยเรื่องของเราดีกว่า"
"อะไรหล่ะ"
"มีคนมาจีบมั้งป่าว" ฮ๋าๆๆๆแถบสำลัก
"ไม่มี"
"จริงอ่ะ"
"อื้ม เตอร์หล่ะ"
"มี เจ็ดคนแหนะ"
"แล้วชอบคนไหนหล่ะ "
"ชอบทั้งหมดเลย พรุ่งนี้จะเอามานอนกกทั้งเจ็ดคนเลยถ้าเมียไม่ยอมกลับซะทีอะ"
"ก็ลองดูสิ"
"ไม่หึงหรอ"
"ไม่อ่ะ"
"ไมอ่าาาาาา"
"ก็เตอร์ไม่กล้าทำหรอก"
"ใครบอกไม่กล้า กล้านะ"
"อยากตายก็ลองดูสิ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
"ไอ้ตุ๊ดเอ๊ย ทำมาปากดี ลองพาใครมากกสิ ถ้าฟ่ารู้นะ "
"ทำไมจะตัดให้เป็นกินรึไง"
"ให้เป็ดกินทำไม จะตัดแล้วก็เอาไปสต๊าฟไว้ แขวนไว้หน้าประตูให้เจ้าของมันเห็นทุกวัน"
"ใจร้าย แล้ววันนี้ที่รักทำงานเหนื่อยมั้ยครับ"
"เหนื่อยครับ"
"ลาออกไหม"
"ไม่"
"เงินเดือนที่แม่ให้เราสองคนก็พอใช้นะ ประหยัดๆหน่อย"
"เตอร์ คนไม่ทำงาน ก็เท่ากับไร้ค่านะ มีมากมันก็หมดได้"
"โอเครๆๆไม่น่าเลยเรา เตอร์ก็แค่ไม่อยากเห็นฟ่าเหนื่อยอ่ะ"
"ก็รีบเรียนให้มันจบๆสิ ฟ่าจะได้ลาออกจากงานนอนอยู่บ้านเป็นคุณนายให้สามีหาเลี้ยง"
"อ่าครับ ง่วงยัง"
"นิดหน่อย"
"งั้นไปนอนนะคนดี พรุ่งนี้ทานข้าวเยอะๆนะ ถ้ากลับมาผอมลงแบบคาวที่แล้ว โดนทำโทษแน่"
"ทำโทษอะไร"
"แทงไม่ยั้ง"
"ปรกติก็เห็นแทงไม่เคยยั้งอยู่แล้ว"
"คราวนี้แทงไม่หยุดสามวันสามคืน"
"เหอะๆๆๆ ฟ่าคงตายคามีดอ่ะ"
"พอๆๆไปนอนไม่พูดเรื่องนี้แล้ว เดี๋ยวเตอร์ฟุ้งซ่าน"
"ฮ๋าๆๆๆ"
"เตอร์รักฟ่านะครับ"
"ฟ่าก็รักเตอร์ค๊าบบบ"
"ฝันดีครับ ห่มผ้าด้วยนะ"
"จ้ะ"
"กูดไนท์ บ๊ายบาย"
//////ตัดไปที่เหตุการณ์วันหนึ่ง ระหว่าง เฮียเบนซ์กะคอปเตอร์.....
"เฮีย เข้าไปดูไอ้เตอร์มั้งนะ" ผมโทรหาเฮีย
"เออ หวงจังนะผัวอ่ะ ไม่ตัดเอาไข่ห้อยคอไปด้วยหล่ะ"
"เฮียอ่ะ นะ ไปดูมันหน่อย"
"ไปดูมันทำไม"
"ไม่รู้ดิ ฟ่าเป็นห่วงมันอ่ะ"
"เออๆๆ"
เล่าโดยนายคอปเตอร์
"อ่าวเฮีย กำลังจะโทรหาพอดี"
"มีไรว่ะ"
"ผมจะไปหาฟ่าอ่ะ เฮ๊ยว่าดีป่ะ เซอร์ไพรส์อ่ะ"
"หึหึ ระวังมันจะเซอร์ไพรส์หัวมึงแตกนะ"
"คนมันคิดถึงนิเฮีย"
"เดี๋ยวมันก็กลับมามรึงอย่าเพ้อเจ้อ แล้วนี้บ้านช่องทำไมมันรุกแบบนี้ว่ะ"
"ไม่มีกระใจจะทำ"
"มรึงอย่ามาเวอร์ไอ้เตอร์ เดี๋ยวเมียมรึงกลับมา มันบ่นจนมรึงหูหนวกแน่"
"เดี๋ยวค่อยทำ เฮียหิวว่ะ ไปหาไรทานกัน"
"ป่านนี้อ่ะนะ ในตู้มีอะไรมั้ง"
"เยอะแยะเลยเฮ๊ย ฟ่าซื้อไว้ก่อนไป"
"โถ น้องสาวกรู กลัวผัวจะอด มีเมียแบบน้องกรูเนี่ย โชคดีแค่ไหน รักษากันไว้ให้ดีหน่อยกรูเห็นพวกมรึงทะเลาะกันทีไร
กรูพูดตรงๆกรูเพลีย"
"ฮ่าๆๆๆ "
"ยังมาหัวเราะอีกนะมรึง ไปหุงข้าว เดี๋ยวกรูจะทำอาหารเทพให้มรึงได้ทานเป็นบุญปาก"
เฮียทำกับข้าวให้ผมทาน มื้อนี้มี กระเพราะกุ้ง ไข่ดาว ต้มจืดผักกาดดองกระดูกหมูอ่อน ปลาทอด
"ไอ้เตอร์ทำกินซะมั้งนะ ของสดเต็มตู้เดี๋ยวจะเน่าซะหมด"
"บอกแล้วไงไม่มีกระใจจะทำ"
"เดี๋ยวเมียเมิงกลับมาของเน่า โดนด่าแน่"
"เฮียก็มาทำให้ทานทุกวันจิ"
"กรูพี่เมียมรึงนะ ไม่ใช่เมียมรึง เดี๋ยวก็ยันโครมไปโน้น"
"เฮียก็เหมือนพี่ผมแหละ"
"ถามกรูมั้งป่ะ ว่าอยากมีน้องแบบมรึงไหม"
"ไม่ต้องถามก็รู้คำตอบ"
"ตักข้าว มาได้แล้ว กรูหิว"
ผมกับเฮ๊ยนั่งทานข้าวกันไปก็คุยโฯ้นนี้นั้น ส่วนมากจะเรื่องงานมากกว่า
เฮียเป็นคนชอบทำโน้นทำนี้ เฮียบอกว่าหนุกดี แล้วก็มักมีไอเดียแปลกๆเสมอ
"เห้ยไอ้เตอร์ อยากให้อิฟ่ากลับมาไวไวป่ะ"
"อยากสิเฮีย ทำไงอ่ะ"
"ก็เอาใครมานอนด้วยสักคนสิ เดี๋ยวกรูถ่ายรูปส่งไปให้มัน รับรอง มาเร็วยิ่งกว่าบีทีเอสอีก"
"มาฆ่าผมอ่าสิ"
"ไม่ลองก็ไม่รู้นะโว้ย"
"เฮียเตรียมชุดดำไว้ได้เลยถ้างั้นอ่ะ"
"ป๊อดนิหว่า"
"เฮ๊ยก็รู้เวลาเมียผมโกรธน่ากลัวแค่ไหน"
"งั้นเมิงก็นอนเกาหน้าแข้งไปก่อนแล้วกัน"
"ก็ต้องเป็นอย่างนั้นแหละ"
"อื้ม แล้วเก็บล้างให้สะอาดนะ เฮียกลับแล้ว ง่วงว่ะ ต้มจืดในหม้ออุ่นกินได้อีกหลายมื้อนะเตอร์"
"ครับเฮีย ขอบคุณนะเฮีย"
"เออ มีไรก็โทรมานะ ถ้ากรูไม่รับคือไม่ว่าง" เออจริง จะพูดเพื่อไร
"ครับ"
หลายๆคนคนอยากจะรู้ความรู้สึกของเตอร์ใช่ไหมครับ
เตอร์นอนร้องไห้ คิดถึงเมีย ทุกคืน หลายคนอาาจะฟังดูว่ามันน้ำเน่า
แต่ลูกผู้ชายคนนี้ ร้องไห้จริงๆนะครับ
ผมมีความรู้สึกว่า "ถ้าวันหนึ่งผมถูกทิ้ง ขึ้นมาจริงๆ" ผมจะอยู่ได้ไหม
คำตอบ สั้นๆ คือ ไม่ได้(แน่นอน) ยิ่งคิดมันก็ยิ่งเศร้า น้ำตามันก็เลยไหล
ผมเป็นห่วงเค้าตลอดเวลา จะกินยังไง จะนอนยังไง จะไม่สบายรึป่าว
เพราะคุณเค้าถ้าทำงาน แล้วก็ ลืมทุกอย่าง เอาจริงเอาจัง หลายครั้งที่ไม่ได้ทานข้าวเลยทั้งวัน
แล้วอีกเรื่องที่สำคัญ คือ จะมีใครมาจีบเค้ารึป่าว อันนี้ผม กลัว สุดๆ
ไม่ใช่ไม่ไว้ใจคุณเค้า แต่ผมกลัวคนอื่นมันจะมาปล้ำเมียผม (ไอ้แม็ก เมิงกำลังชะตาขาดนะ แสรดดดด)
ผมพยายามไม่คิดโน้นคิดนี้ แต่บางทีโทรหาแล้วไม่รับ แมสเสจไปไม่ตอบ
ผมก็เริ่มนั่งไม่ติดเก้าอี้แล้วครับ คุณเค้าไปนอนค้างบ้านคุณแม่ยายแค่คืนสองคืน ผมก็จะแย่แล้ว
แต่อันนั้นมันเป็นความรู้สึกห่างแต่ไม่ห่วง เพราะที่บ้านเค้าดูแลดีกว่าผมอีก
แต่นี้มันไปทำงาน ทั้งคิดถึง ทั้งห่วงและหวง สารพัด
ทุกคนเข้าใจผมใช่ไหมครับ
ตลอดสิบกว่าวัน ผมไม่มีความสุขเลย ไม่มีเลยจริงๆ
เรียนก็ไม่รู้เรื่อง ข้าวปลาก็ทานได้นิดหน่อย เกมส์ก็ไม่เล่น
กีตาร์ อูคูเลเล่ คีย์บอร์ด ไม่เคยแตะ เพราะไม่มีอารมณ์จะเล่นใดใดทั้งนั้น
ได้แต่นั่งเหม่อ นอนรอโทรศัพท์ เมียสุดที่รัก
กลางคืนก็นอนกอดเสื้อเมีย กอดหมอนที่เมียหนุน เอาเสื้อเมียมาใส่
อยากบอกคุณเค้าว่า "เตอร์ทรมานมากนะ"
สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกทุกคนว่า
ชีวิตรักคนเรามันไม่แน่นอน ขอให้ทุกคนทำทุกวันให้ดีที่สุด
กอบโกยความรักในแต่ละวันให้ได้มากที่สุด
เพราะไม่รู้หรอกว่าเมื่อไร ที่เราจะต้องห่างกัน
ขอให้ใช้เรื่องของเราสองคนเป็นอุทาหรณ์
ถ้าคุณรักใครจริงๆ คุณจะรู้ว่า คุณจะมองข้ามความสุขส่วนตัวไปได้
วันนี้ผมพบคนที่รักผมจริงและผมก็รักเค้ามาก
ผมมีความสุขมาก มากจนไม่สามารถบอกปริมาณได้
อยากให้ทุกคน มีรักแท้ แบบผม
ลองหาดูนะครับ ความรักสวยงาม มาก
************************************
ฟังไอ้หมูเพ้อเจ้อมามากแล้ว นุ้งฟ่าจะบอกว่า มันน่ารักเนอะ 5555+
ณ ค่ำคืนของวันที่เก้า
"ฮัลโหลที่รักทำไรอยู่จ้ะ"
"ฟ่าเพิ่งขึ้นห้องมาเนี่ย ว่าจะโทรหาพอดีอ่ะ"
"เหนื่อยไหม"
"นิดหน่อย แต่"
"พรุ่งนี้เดี๋ยวเตอร์ไปรับนะ ว่าแต่ แต่อะไรอ่ะ"
"คือว่า พี่นุชมีงานด่วนต้องไปกับบอสอ่ะ ทางนี้เลยให้ฟ่าดูแล เค้าเลยให้อยู่ตออีกสองคืนอ่ะ"
"เห้ยทำงี้ได้ไงอ่ะ ใช้ไม่ได้เลย เป็นผู้ใหญ่ภาษาอะไรว่ะ เมียกรูเหนื่อยนะโว้ย ไม่ต้องอยู่เลยกลับมาเลย"
"เตอร์ เบาๆ ฟังก่อน"
"ไม่รู้แหละ พรุ่งนี้เตอร์จะไปหา"
"เตอร์ ฟ่ารู้นะว่าเตอร์คิดถึงฟ่าอ่ะ แต่เตอร์ต้องเข้าใจดิ พี่เค้าก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้หรอก"
"ไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละ"
"งั้นก็แค่นี้นะ" ผมวางสาย แล้วก็เดินสะบัดก้นเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำดีกว่า ขืนคุยต่อมีทะเลาะแน่
อาบน้ำสะผมเสร็จก็ออกมาแต่งตัวด้านนอก คิดในใจว่า มิสคอลต้องเป็นร้อยแน่ๆ
"คุณพระช่วย" ไม่มีเลยแม้แต่อันเดียว
"ไอ้ผัวเฮงซวย ชิ"
ไม่โทรก็อย่าโทร ฉันไม่ผิดซะหน่อย ฉันไม่โทรหรอก
เมื่อคนสวยทาครีมเสร็จ ก็จัดแจง เตรียมนอน ปิดไฟ
งืดดดดดดดดด งืดด งืดด งืดดดดดดดดด โทรศัพท์สั่น
ผมกดรับโทรศัพท์แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
".................." เงียบสักประมาณ 1 นาที ต่างคนต่างเงียบ
ผมก็เลยกดวาง
งืดดดดดดดดดด งืดดดดดดดดดดดดด
อะไรของเทอย่ะ
"ฮัลโหล ถ้าไม่พูดก็ไม่ต้องโทรมาหรอกนะ มาทำงานก็ห่วงมากพออยู่แล้ว ยังมาทำตัวให้น่าห่วงอีก ขอทำงานแบบสบายใจ
มั้งไม่ได้หรอไง บ้านอ่ะอยากกลับใจจะขาดไม่ใช่ไม่อยากกลับ แต่มันต้องทำงานจะให้ทำไงหล่ะ"
"ฟ่า หายใจบ้างก็ได้นะ"
น้ำเสียงกวนประสาทมาก แสดงว่ามันหายโมโหแล้ว
"ก็มันอึดอัดนิหว่า"
"อึกอัดก็ ตด สิ"
"มันใช่เวลาเล่นมุกหรอ"
"เตอร์ขอโทษนะ ก็คนมันคิดถึงนินา"
"ฟ่าก็คิดถึง แต่มันต้องทำงาน เข้าใจม๊ะ"
"หานยโกนรธเตอร์นะ นะ น๊าาาาาาาา"
"เออ"
"พูดเพราะๆสิ ทำเสียงอ้อนๆแบ๋วๆด้วย"
"ไม่มีอารมณ์"
"เดี๋ยวเตอร์บิ้วให้ป่ะ เซ็กส์โฟนม๊ะจะได้มีอารมณ์"
"อุบาทว์ แค่นี้นะ"
"เดี๋ยวก่อนสิที่รัก โอ๋ๆๆ เตอร์ขอโทษนะ ดีกันนะ น๊าาาาา"
"อื้ม"
"ยิ้มก่อน"
"ยิ้มแล้ว"
"โกหก ยังคิ้วยุ่งอยู่เลย ยิ้มก่อนเร็ว"
"ยิ้มแล้วววววว"
"แหนะ โม้อีกแระ"
"เออๆ ยิ้มก็ได้ " ในที่สุดผมก็หลุดยิ้มออกมา ไอ้นี้มันน่าจริงๆเชียว
"คนเราอ่ะมันฟังดูจากเสียงก็รู้แล้วว่ายิ้มไม่ยิ้มอ่ะ"
"รู้ขนาดนั้นเชียว"
"ฟ่า เตอร์ถามอะไรหน่อยสิ"
"ว่ามาสิ"
"เก้าวันเนี่ย อืมมม มั้งยัง"
"อะไรมั้งยัง"
"ก็ไอ้นั้นอ่ะ"
"อะไรหล่ะ"
"สแครชตัวเองอ่ะ"
"ไอ้บ้า หื่น "
"ถามจริงๆอยากรู้"
"ไม่เลย เหนื่อยจนไม่มีเเรง ถามทำไม"
"ก็อยากรู้อ่ะ"
"แล้วเตอร์หล่ะ"
"ไม่เลย จิตใจเตอร์ห่อเหี่ยวมาก"
"ไอ้นั้นก็เลยเหี่ยวไปด้วยอ่าสิ"
"ทะลึ่ง"
"มาว่าเค้าทำไม ตัวเองแหละทะลึ่งก่อน ไอ้ทุเรศ"
"กลับมาไม่ต้องไปไหนนะ อยู่บ้าน จัดเต็ม"
"เบาๆมั้งเหอะ มดลูกเมียจะเคลื่อนเอา"
"ฮ๋าๆๆๆ" เราก็คุยโน้นคุยนี้กันอยู่นานจนผมหลับคาโทรศัพท์ไปเมื่อไรก็ไม่รู้
********************************
แล้วจะมาต่อตอนต่อไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ
คิดถึงทุกคนมากจริงๆนะ
อย่างอลเค้าเลย :call:
จูฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :กอด1:
บ้านใครที่น้ำท่วม สู้ๆนะครับ
ฟ่าเป็นกำลังใจให้
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
วันนี้ดีจริงได้อ่านพาร์ทน้องเตอร์ด้วย.. น่ารักทั้งคู่เลย แต่แม็กนี่ไม่ไหวนะ... น้องเตอร์จัดซะหน่อยดีกว่า อิอิ
บวก ,บวก จ้า :กอด1:
-
:impress2:
:call:
:call:
-
^
^
^
^
^
จิ้ม จึ๊กๆๆๆ
-
กระแทกทู้บน ฝากไปถึงนุ้งฟ่าผู้น่ารัก ^^
ความรักมีไว้ถนอมแลรักษา ประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านมา ทำให้ทั้งสองรู้ว่าอะไรควรรักษา อะไรควรถนุถนอม :n1:
+1 ให้นุ้งฟ่ากับนุ้งเตอร์ รอเก้าวันตอนที่ 3 อยู่นะครับ ( ไม่ได้กด ไม่ได้ดัน ..... งืด งืด งืด .....55555555.... )
-
น่ารักทั้งคู่เลย :impress2:
พี่เตอร์จะไปเซอร์ไพสป่าวน่าาา
-
น่ารักจัง อ่านแล้วมีความสุขไปด้วย
มาต่อเร็วๆ นะคะ :กอด1: :L1:
-
น่ารักจริงเชียว ขอให้รักกันไปนานแสนนาน และมีความสุขตลอดไปเล้ย :กอด1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
น่ารักทั้งคู่เลย
ชอบบบบบบบบบบบบบ
:z2:
-
ดีแล้วค่ะมีรักดีๆก็ต้องดูแลเอาใจใส่ให้ดี
เตอร์ทำได้ดีแล้วนะ
-
:กอด1: คิดถึงทั้งฟ่าและเตอร์เหมือนกัน แต่แอบคิดถึงฟ่ามากกว่านิดหน่อย :m26:
ตอนนี้มาทั้ง 2 เวอร์ชั่นเลย แต่อยากจะบอกว่าชอบตอนเฮียโผล่มามากกว่า ขโมยซีนได้ตลอด :z1:
-
น่าสงสารน้องเตอร์คิดถึงสุดที่รักจนกินไม่ได้ นอนไม่หลับ เรียนไม่รู้เรื่องเลย :m15:
เชื่อแล้วจริง จริ๊ง ว่าเตอร์ขาดนุ้งฟ่าไม่ได้ แหมแต่อีกหน่อยน้องเตอร์ทำงานก็รู้เองแหละว่าเวลาทำงานมันก็
ไม่แน่ไม่นอน งานจะเข้า จะด่วน ยากจะเดาเหมือนอากาศอ่ะจ๊ะ
น้องเตอร์ต้องเรียนรู้ที่จะต้องปรับตัวนะ ทำหน้าที่ของแต่ละคนให้ดีที่สุด
ตอนนี้เฮียออกโรง ออกมาทีคำพูด คำจา ฮาตลอดๆ อ่ะ :z2:
:กอด1: :L2: นุ้งฟ่า & น้องเตอร์ + เฮีย ด้วย อิอิ
-
โถ ๆ น่าสงสารทั้งคู่ ทั้งรัก หวง ห่วง สารพัด
หมั่นเติมกำลังใจให้กัน ที่เหนื่อยจะได้หาย ที่คิดถึงจะได้บรรเทา
-
นุ้งฟ่าาาาาาาา คิดถึงๆๆๆๆๆมาคราวนี้พาหมูอ้วนมาด้วย
หวานกันซ๊าา แต่ห่างกันบ้างอะไรบ้างทำให่รักกันมากขึ้เนอะ
แต่ไปคราวนี่นานจริงๆนั่นแหล่ะตั้ง9วัน ก็สมควรให้เตอร์งอแง
อยู่หรอกนะ^^
-
โอยยยยย แซ่บบบบบ
..หวานเกิ๊นน..
น่ารักทั้งคู่
ขอกอดหน่อย ฟ่า+เตอร์
-
ยังน่ารักเหมือนเดิม
-
รอออออออออออออ :z10:
:call:
-
นุ้งฟ่าๆๆๆๆ คิดถึงงง จุ๊บๆ
-
งอลเทออออออออออออ ลูกสาว ไม่รักเทอแร้วววว :((
-
เข้ามารอน้องฟ่าคนสวยคะ
:กอด1:
-
...ประสบการณ์มันสอนให้น้องเตอร์โตขึ้น ทั้งด้านความคิด ความอดทนอดกลั้น
...ต่อไปคงต้องห่างกันบ่อยๆๆมั้งงงงงงงง..มันจะได้..ชิน น้องเตอร์มันคง..ลงแดงซะก่อน
...น่ารักดีเนอะ เฮียก็ยังฮา + เกรียน เหมือนเดิม น้องฟ่าก็ยังคง..เสน่ห์แรงคงเส้นคงวา :L2:
-
สวัสดีครับทุกคน
เป็นอย่างไรกันบ้างครับ
น้ำท่วมกันรึยัง
ยังไงสู้ๆนะครับ เราต้องผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปให้ได้นะครับบ
คิดถึงทุกคนนะครับบบบบบ
แล้วก็ใครที่น้ำท่วมขอให้ปลอดภัยจากภัยอันตรายทั้งปวงนะครับ
ส่วนใครที่ยังงอลนุ้งฟ่าอยู่ หายงอลได้แล้วนะครับบบ รักกันๆนะ
********************************
เห็นหลายๆคนชอบตอนที่มีเฮีย ร่วมด้วย นุ้งฟ่าจัดให้อีกตอนแล้วกันนะครับ
ตอนที่ไอ้เตอร์มันไปขอนอนห้องเฮีย
เล่าโดย ไอ้เตอร์ อีกครั้ง
พอวันรุ่งขึ้น ผมก็เกิดอาการ คิดถึงเมียจนทนไม่ไหว ผ่านมาสิบวันแล้วนะ
อึดอัดโว้ยยยยยยยยยยยยยยย โทรไประบายกะใครดีฟร่ะ
โทรหาเมีย เมียก็ไม่รับ หาไอ้ยุ่งก็ไม่ว่าง แดร๊กข้าวกะเมียอีก
เออ จำไว้เลยนะ ทิ้งกรูกันหมด
ดึกแล้วด้วยเหงาก็เหงาแงๆๆๆๆๆๆ หิว อ่ะ
เฮีย เฮีย ความคิด ปิ๊งแรก ที่เข้ามา อิอิ
โทรหาดีก่า
ตื๊ดดดดดดดดดดตื๊ดดดดดดดดด (งกชิปเป้ง แค่เสียงรอสายแค่เนี่ยโหลดไม่ได้)
"เออว่าไง"
"หลับอยู่หรอเฮีย"
"กำลังสวดมนต์เตรียมนอน มีอะไรหล่ะไอ้มารศาสนา"
"สวดมนต์ให้เสร็จก่อนก็ได้"
"มีอะไรก็ว่ามา อย่าช้า ถ้าช้ากรูนอน"
"เดี๋ยวเด่ เฮีย"
"อะไร"
"คิดถึงฟ่าอ่ะ"
"แล้วมรึงมาบอกกรูเนี่ยนะ"
"ก็โทรไปหาฟ่าแล้ว ฟ่าไม่รับอ่ะ"
"แล้วไง มันตั้งโอนสายมาที่กรูหรือไง"
"ป่าว เฮีย ามีไรทานมั้งอ่ะ ทำกับข้าวป่ะวันนี้"
"มีเหลือไว้ ว่าจะเอาไปให้หมาหน้าคอนโดตอนเช้าอ่ะ"
"ห๊าาาาา"
"ไม หิวหรอ"
"พูดแบบนี้ใครจะไปกล้าทาน แย่งมารึง่ะ"
"กรูพูดเล่น มรึงก็เสือกมีมารยาทกะหมาอีกนะ"
"งั้นเดี๋ยวไปหาอะไรหม่ำห้องเฮียนะ"
"มาเอาแล้วก็ไปรับประทานห้องมรึง กรูจะนอน"
"โอเคร เดี๋ยวไปเลย เอาไรในเซเว่นไหม เดี๋ยวซื้อไปให้"
"ไม่เอา"
"อื้มๆๆๆ"
ความคิด ที่ ปิ้งขึ้นมาอีกครั้ง ไปนอนกะเฮียดีกว่า นอนคนเดียววังเวง
เดี๋ยวนอนร้องไห้แน่ๆเลย อย่าน้อยทนโดนด่า นิดหน่อย ปากร้ายแต่ใจดีโคตรๆตาคนเนี่ย คริคริ
แต่ก็แปลกนะ พูดกับน้องตัวเองเงี้ย เพราะสุดๆ พูดกะน้องเขยเนี่ยสิ จะกินหัวให้ได้ซะงั้น
ผมก็เดินข้ามฝั่งไปหาเฮีย เปลี่ยวเหมือนกันนะ ถึงจะกลางเมืองก็เหอะ จะมีใครลากไปข่มขืนป่าวว่ะเนี่ย
ผมมีเมียที่ต้องดูแลนะครับ อย่าทำอะไรผมเลย อิอิ
"ติ๊งต๊องงงงงงง"
"จะกดทำไม เปิดเข้ามาไม่ได้ล็อค" แล้วจะมีติงต่องไว้หน้าประตูไมว่ะ ไม่ให้กดอ่ะ เดี๋ยวสอยร่วงเลยดุจัง
ผมเปิดประตูเข้ามาก็เห็นเฮียนั่งดูทีวีอยู่ ซีรี่ย์เกาหลี พอกันเลยพี่น้องคู่นี้
แล้วก็อย่าให้ได้คุยเรื่องซีรี่ย์กันนะ ยาวทั้งวันอ่ะ
"กับข้าวอยู่ในครัว ข้าวก็มีนะ แต่ในตู้เย็นอ่ะ ได้หุงข้าวป่าว ถ้าไม่ได้หุงก็เอาไปเวฟกิน"
ถามไม่เอาคำตอบเลย ว่างั้น
"ครับ" ตอบได้แค่นี้แหละ มากกว่านี้จะโดนตื๊บเอาได้
ผมเดินไปเอาข้าวในตู้เย็นออกมาเวฟ โหตู้เย็น เหมือนกันไม่มีผิด พี่น้อง
มีแต่ครีมแต่น้ำหอม มีอาหารอยู่ติ๊ดนุง เมียผมเนี่ยสองตู้เย็นนะครับ แยกระหว่างเครื่องสำอางค์กะอาหาร
ไม่งั้นไม่ไหว จะหาอะไรทานที ยิ่งกว่า งมเข็มในมหาสมุทร
ผมจัดการเวฟข้าว แล้วก็ตักแกงตักกับข้าวเตรียมจะราด
"เตอร์ ตักใส่ชาม มาเป็นอย่างๆสิ ตักราดรวมมาทีเดียวมันจะได้รสชาติแต่ละอย่างหรอ"
ถึงตาเค้าจะมอง ทีวี แต่ก็ยังมีตาที่สามมองมาที่ผม สุดยอดจริงๆ
"ครับๆ" ผมตักแกงเผ็ดกระท้อนกับหมู อร่อยมากนะขอบอก แล้วก็หมูทอด แถมด้วยผัดผัก
ผมเอากับข้าวเดินมาวางที่โต๊ะตรงหน้าทีวีที่เฮียดูอยู่ เฮียชำเลืองมองนิดหน่อย
"มีหมูยอกะกุนเชียงทอดในตู้อ่ะเตอร์ ไปหยิบมาป่ะ อร่อยดี"
"ครับ"
"อยู่คนเดียวทำไมทำเยอะจังอ่ะเฮีย"
"เรื่องของกรู" โดนไปแล้วหนึ่งดอกไม่น่าถามเร้ยยยยยยยย
"แล้วนี้เฮียดูเรื่องอะไรอยู่อ่ะ"
"มรึงอ่านหนังสือออกม๊ะ ที่ริมจออ่ะ สะกดสิ" โดนอีกดอกที่สอง แทบสำลักข้าว
"อืมม ลาภปากเตอร์เลยนะเนี่ย อยากทานมานานแล้วแกงกระท้อนอ่ะ"
"อืม"
"อร่อยกว่าเมียผมทำอีก" จะทานของเค้าก็นะ ชมเค้าหน่อย สองคนนี้ฝีมือสูสี
"เออ"
"อ๋อออ เดี๋ยวนางเอกมันต้องไปเป็นหมอใช่ม๊ะ"
"อืออ" ลืมบอกไปว่าเฮียเค้าดู แดจังกึมอยู่
"เตอร์ว่าพระเอกมันไม่ค่อยหล่ออ่ะ"
"แต่ถ้ามีมรึงกะเค้ากรูขอเลือกเค้า" จุก แทบจุก
แล้วเฮียแกก็พูดโดยไม่สบสายตาด้วยหน้า สีหน้าเมินเฉย
ทานข้าวเงียบๆดีกว่า ผมนั่งทานข้าวไปดูไปจนอิ่ม มว้ากกกกกกกกกกกก
เอาจานชามไปเก็บล้าง แล้วก็มานั่งดูซีรี่ย์กะเฮีย
"อิ่มแล้วก็กลับบ้านมรึงไปซะ เฮียจะนอนแล้ว"
"เฮียยยยย" อ้อนหน่อยดีกว่า
"ถ้าเตอร์กลับไปก็ต้องอยู่คนเดียวอ่ะ"
"ก็ใช่ไง มรึงจะไปออฟหมอนวดมานอนป่ะหล่ะ"
"เฮียอ่ะ มันเหงานะ นอนด้วยนะ น๊าาาา"
"มรึงนี้เป็นเอามากนะไอ้เตอร์ ไปๆกลับบ้านเมิงไปได้แล้ว"
"เฮียยยยย สงสารเตอร์เถอะนะ เตอร์อยู่คนเดียวไม่ได้" เอามุกบีบน้ำตา ทำน้ำตาหน่วงของเมียมาใช้ดีกว่า
"นิไอ้เตอร์ มรึงควรจะฝึกเอาไว้นะ เพราะถ้าวันใดน้องกรูมีผัวใหม่ เมิงจะได้อยู่ได้ไง" ดูเค้าพูดสิ
"เฮีย ทำไมพูดแบบนี้อ่ะ"
"ทำไม กรูพูดไรผิดหรอ "
"ไม่ผิดหรอก แต่ยังไงฟ่าไม่มีทางมีผัวใหม่หรอก"
"มรึงมั่นใจขนาดนั้นเลยหรอ"
"ใช่"
"วันใดที่มรึงทำชั่วกับน้องกรูเมื่อไรหล่ะก็กรูจะยุให้น้องกรูมีผัวใหม่ทันที"
"เฮียใจร้าย ไม่รู้แหละ จะนอนนี้อ่ะ" ผมเดินเข้าห้องนอนเฮียไป กระโดขึ้นเตียง ฟรึ๊บ
พี่น้องสองคนนี้การดำเนินชีวิตคล้ายๆกันสุดๆ
ความเรียบร้อยของห้องไม่มีอะไรต่างกันเลย น่านอนมากมาก
ชุดเครื่องนอนสีดำ ดูแล้วมันก็เท่ห์ไปอีกแบบนะ ตัดกับหมอนสีสด สีแดง สีเขียว สีเหลือง
สีน้ำเงิน สีชมพู แล้วทำไมหมอนมันเยอะจัง ห้องนอนที่ดูเรียบหรู
บ่งบอก ความทะนง ดูหยิ่งในศักดิ์ศรี แต่ก็แฝงไว้ด้วยความใจดีอบอุ่น แล้วก็ขี้เล่น
ของเล่น ของสะสมที่ถูกวางอย่างมีศิลปะ คอมพิวเตอร์ที่วางไว้บนโต๊ะ แสดงถึงความไม่ตกยุค
ทุกอย่างดูไม่น่าเข้ากันได้ แต่มันลงตัวสุดๆ เท่ห์โคตรอ่ะ
เจ้าของห้องนี้ ช่างมีความเป็นศิลปินที่น่าค้นหาจริงๆ
"ไอ้เตอร์" ในขณะที่ชื่นชมห้องนอน เจ้าของห้องก็เดินเข้ามา
"ครับ"
"ลงมา เมิงล้างเท้าหรือยังขึ้นไปอ่ะ หาาาาา"
"สะอาดแล้วไม่สกปรกเลย"
"นี่ไม่ใช่ที่ของมรึง ข้างล่างโน้น"
"โห เตียงตั้งใหญ่ จะให้น้องลงไปนอนกะพื้นเนี่ยนะ"
"ถ้าไม่นอนก็กลับห้องมรึงไป ที่นอนเล็กอยู่ในตู้ ผ้าห่มก็ในตู้ "
"ก็ได้ ดีกว่ากลับไปนอนร้องไห้คนเดียว"
"แล้วก็ไหว้พระ บอกเจ้าที่เจ้าทางซะด้วย ที่นี่ของมันแรง" จริง เห็นโต๊ะหมู่ที่วางพระแล้วอลังการมาก
"ครับ"
ผมเดินไปเอาที่นอนมาปูแล้วก็ผ้าห่ม เฮียโยนหมอนสีเขียวให้ผม หนึ่งใบ แล้วก็หมอนข้าง
"ขอบคุณครับ"
ไม่บ่อยนักที่ผมได้มาที่นี้ ถึงคอนโดเราจะอยู่ใกล้กันก็ตาม
แล้วนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ผมได้มานอนที่นี้ เเละได้สำรวจห้องนี้อย่างเต็มตา
ผมไหว้พระสวดมนต์ เฮียก็นอน กดโทรศัพท์ จิ๊กๆๆๆๆ แล้วก็เอารีโมทแอร์มากด ติ๊ดๆๆ
"ดับไฟแล้วนะ"
"ครับ"
"เฮีย"
"ไร"
"หลับยัง"
"แล้วมั้ง"
"เฮียๆ เฮียว่าฟ่าจะเป็นไงมั้งอ่ะ"
"น่าจะมีผัวใหม่นะ ไม่ใช่สิ มีผัวเพิ่มไปแล้วมั้ง"
"เฮียอ่ะ พูดให้น้องสบายใจหน่อยไม่ได้รึไง"
"แล้วไม่ได้คุยกันรึไง"
"ซวยแล้ว ลืมเอาโทรศั้พท์มา เมียด่าแน่เลย เดี๋ยวเตอร์มานะเฮียกลับไปเอาโทรศัพท์ก่อน"
"เตอร์ มรึงมีสติหน่อย เอาโทรศัพท์กรูโทรไปหาเค้าสิ มรึงนี้โง่จนกรูไม่รู้จะเปรียบกับอะไรดีนะ ไอ้กระต่ายตื่นตูม"
"เออจริง ยืมหน่อยจิ"
ผมเอาโทรศัพท์เฮีย มาโทรหาฟ่า ไม่รู้หลับไปยัง
"ฮัลโหลเฮีย กำลังจะโทรหาพอดี"
"ฟ่าๆเตอร์เอง"
"เตอร์ ทำไมไม่รับโทรศัพท์ โทรจนมือจะหงิกแล้วนะ รู้ไหมคนเป็นห่วงเนี่ย"
"เตอร์ขอโทษ พอดีเตอร์มาทานข้าวที่ห้องเฮียอ่ะ ลืมเอาโทรศัพท์มา ฟ่าทำไรอยู่"
"ก็นอนกดโทรศัพท์หาเตอร์เนี่ยแหละ กำลังจะโทรหาเฮียพอดี"
"ขอโทษนะ"
"อื้มๆ แล้วนี้เฮียทำไรให้ทานอ่ะ"
"แกงกระท้อน อร่อยมากเลย บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"หรอ แล้วเฮียทำไรอยู่อ่ะ"
"นอน วันนี้เตอร์นอนกะเฮียนะฟ่า ไม่อยากนอนคนเดียวอ่ะ เดี๋ยวดราม่าอีก"
"ได้ๆๆ เห็นอะไรมีค่าก็เก็บกลับบ้านเรานะ" เริ่ดไหมหล่ะเมียผม
"ได้จ้ะ "
"ฟ่าไปนอนก่อนนะ ตาจะปิดแล้วอ่ะ"
"ครับบ รักฟ่านะ"
"เหมือนกันครับ ฝันดีนะ "
"ค๊าบบบบ ฝันดี"
"อ่ะเฮีย ขอบคุณครับ"
"น้องสาวกรูเป็นไงมั้ง"
"ก็ด่าอ่าสิ ว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์"
"เออ นอนได้แล้วกรูง่วง"
"เครๆๆๆๆ ฝันดีนะเฮีย"
"เออ "
"เฮีย"
"อะไรอีกหล่ะ"
"เฮียไม่คิดจะมีแฟนมั้งหรอ"
"มึงเป็นไตรภพ ปัญญา วิทวัส รึไง เสือกเรื่องกรูจัง"
"เห้ย ถามจริงๆ ผมว่าน๊าา คนอย่างเฮียอ่ะใครได้ไปเป็นสามีนะ รับรอง สุขสุดๆ"
"หราาาาาา แต่กรูว่าใครได้มรึงเป็นผัวอ่ะ ซวยสุดๆ"
"ไม่จริงมั้ง อย่างน้อยก็จะครบห้าปีแล้วนะ ถ้าไม่สุขจริงใครเค้าจะทนมาตั้งนานแบบนี้"
"ก็น้องสาวกรูมันอึดไง โง่ด้วย"
"เฮียอ่ะ ถามจริงเหอะ เตอร์มีดีอะไรมั้งไหมเนี่ยในสายตาเฮีย"
"มีสิ"
"จริงอ่ะ มีไรมั้งอ่ะ"
"รวย ไม่มีสมอง ปัญญานิ่ม โตแต่ตัวสมองไม่โตตาม "
"พอๆๆๆๆๆๆ ดีๆทั้งนั้น อย่านอกเรื่องสิ เข้าเรื่องเดิม"
"เรื่องอะไรของมรึงอีกกรูจะนอน ถ้าไม่หยุดพูดกรูจะไล่เมิงไปนอนในห้องน้ำ"
"ขอเรื่องเดียว เท่านั้น"
"อะไร"
"ผมหาแฟนให้เอาป่ะ เพื่อนเตอร์นะ น่ารักๆเพียบ"
"บุคคลเช่นใดก็ย่อมคบคนเช่นนั้น เข้าใจนะน้องเขย"
"ไม่เข้าใจอ่ะ"
"ก็มึงเป็นเช่นไรก็จะมีเพื่อนเช่นนั้นแหละ"
"หมายถึงน่ารักอ่ะหรอ"
"เห้อออออ มรึงจงใจกวนตรีนหรือว่ามึงโง่จริงเนี่ย"
"อะไรของเฮียพูดจาไม่รู้เรื่อง ตกลงเอาป่ะ เพื่อนเตอร์อ่ะ น่ารักๆ ขาวๆๆ เฮียเเพ้ความขาวไม่ใช่หรอ"
"สู่รู้"
"หรือไม่จริง ตกลงเอาป่ะ เดี๋ยวติดต่อให้ อยู่คนเดียวมันเหงานะเฮีย"
"กรูชินแล้ว"
"เฮียลองนึกภาพดิ ขาวๆใสๆ ปากแดงๆขี้อ้อนๆ เกาหลีนิดๆ ตัวเล็กๆน่ารักๆ เอาป่ะๆ"
"แล้วมึงคิดมั้งมั้ย ว่าเค้าจะเอากรูรึป่าว หนังหน้าอย่ากรูเนี่ย ทั้งอ้วนทั้งดำ จะไปจีบใครเค้า"
"โอ้โห บุรุษหนุ่ม ผู้เปรี้ยวและป็อปที่สุดในสยามสแควร์ บัดนี้ถอดเขี้ยวเล็บแล้วหรอ"
"มันเป็นอดีตไปแล้ว"
"เฮียไม่คิดจะกลับมาคืนวงการอีกหรอ"
"มันต้องใช้ทุนสูง กรูเหนื่อย"
"เดี๋ยวเตอร์เป็นสปอรเซอร์ให้"
"เก็บตังค์ไว้เถอะ อนาคตเมียมรึงต้องร้องซื้อกระเป๋าแอร์เมสแน่ๆ"
"โอยยยยยยยย ร้องซื้อสิ พ่อจะเตะให้คว่ำ"
"ใครเตะใคร ฮ๋าๆๆๆๆๆ"
"รู้ทันอยู่เรื่อย แล้วเฮียไม่เหงาหรออยู่คนเดียวอ่ะ เตอร์ว่ามันเหงานะ ดูเตอร์สิ ยังอยู่คนเดียวไม่ได้เลย"
"ไม่รู้ดิ ชินแล้วมั้ง"
"เฮียเล่าเรื่องแฟนเก่าเฮียให้ฟังหน่อยดิ ไมเลิกกันอ่ะ"
"มันเลวไง จบนะ ขี้เกียจเล่า"
"เฮีย กลับมาสู้อีกครั้งสิ อยากเห็นเฮียกลับมาเปรี้ยวเหมือนเมียผมอีกครั้งอ่ะ"
"กรูแก่แล้ว"
"แก่เก่ออะไรกันเฮีย แค่ลดความอ้วนนิดหน่อยก็กับมาเป๊ะเหมือนเดิมแล้ว"
"มันไม่ใช่แค่ลดความอ้วน ที่ผ่านมาอ่ะ ร่างกายกรู อุดมไปด้วย โบท็อกซ์ ฟิลเลอร์ คอลลาเจน แล้วก็กลูต้าไธโอนอีกเพียบ ที่
เห็นวิ้งค์ๆนั้นอ่ะ ด้วยเงินทั้งนั้น ธรรมชาติแค่ให้ทุนมานิดหน่อย"
"ไอ้เรื่องขาว เฮียก็ขาวอยู่แล้ว เฮีย ถ้าเฮียกลับมาเหมือนก่อนนะ เชื่อดิ คนจีบตรึม"
"จีบกรูเพราะความหล่อ มันจะล่อกรูอ่ะสิ อยู่คนเดียวเนี่ยแหละดีแล้ว"
"เฮียต้องเข้าใจนะ ว่าสมัยเนี่ย หน้าตามันเป็นใบเบิกทาง ปล่อยตัวเเบบเนี่ยเมื่อไรจะขายออก"
"นี่เมียมรึงจ้างมรึงมาช่ายม๊ะ"
"ส่วนหนึ่งก็ฟังที่ฟ่า บ่นๆอยากให้เฮียลดความอ้วน จะได้มีเมียกะเค้าสักที"
"ไม่ต้องห่วงกรูอยู่คนเดียวได้ ไม่คันหู"
"ไม่จริงหรอก คนเรามันต้องมีกันมั้งแหละว๊า"
"กรูเอาสำลีมาปั่นเองได้"
"เฮียไม่สู้จริงอ่ะ"
"ไม่มีอินสไปร์เรชั่นว่ะ"
"เฮียคิดดูดิ เสื้อผ้าเท่ห์สวยๆรอเรา เฮียแฟชั่นนิสตร้าขนาดเนี่ย ไม่อยากใส่มันหรอ"
"ก็ เอออ"
"ก็อยาก เฮีย ทำเพื่อตัวเองไม่ต้องทำเพื่อใคร เดินช็อปปิ้งเกร๋ๆให้คนมอง"
"นี้คำพูดน้องกรู ฝังมาที่หัวมรึงใช่ไหม"
"ใช่"
"มรึงสองคนผัวเมียเนี่ยเมื่อไรจะไปจากชีวิตกรูซะที รำคาญมากกกกก"
"เฮียมีเมียเมื่อไรพวกผมสองคนจะไม่มากวนใจเลย"
"ให้มันแน่เหอะ กัดกันทีไรเรียกกรูทุกที"
"555555+ นะสู้ๆๆ"
"กรูจะพิจรณาอีกที ตอนนี้กรูนอนได้ยัง"
"ได้แล้วครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ"
"เออ"
ผมนอนพลิกไปพลิกมาก็ไม่หลับซะทีสงสัย ผิดที แต่ก็ยังดีกว่านอนเหงาอยู่ที่ห้อง
ได้กวนประสาทเฮ๊ยให้เฮียด่าก็หนุกดี อิอิ
"เฮีย"
"อืออ"
"หลับยัง"
"ถ้ามรึงไม่เรียกกรูก็จะหลับแล้ว"
"อ่าวหรอ โทษนะ"
"มีอะไรอีกอ่ะ ต่อมคิดถึงเมียมรึงจะแตกรึไง"
"ก็แบบว่า มันนอนไม่หลับอ่ะ"
"ในห้องน้ำมียานอนหลับขวดสีม่วงอ่ะ ไปเอามาดื่มสักสองสามอึกป่ะจะได้หลับสบาย"
"ตายอ่ะสิ เฮีย ไหนๆก็ยังไม่นอน เล่าเรื่องฟ่าให้ฟังหน่อยดิ ตอนเด็กๆอ่ะ"
"ตอนเด็กๆก็นานๆจะเจอกันทีอ่ะ วันรวมญาติอะไรเงี้ย ไม่เหมือนเบนซ์เล็กเค้าโตมาด้วยกันจะสนิทกันมากกว่า เฮียมาสนิท
กะฟ่าตอนฟ่าอยู่ม.6เอง"
"ทำไมถึงสนิทกันอ่ะ"
"ก็เฮียเอาฟ่ามาทำงานที่โมด้วย มาเป็นเอ็มซีแทนเฮียตอนเฮียรับงานซ้อน วิ่งงานไม่ทันอ่ะ"
"อ่อออออ"
"ก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น ความเป็นพี่น้องมันมีมาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วไง แต่ฟ่ามันเป็นเด็กน่ารัก เฮียรักมันเหมือนน้องในไส้
คอยดูแลมันมาโดยตลอด มีอะไรก็คุยกันทุกเรื่องอ่ะ แม้แต่ตอนที่มรึงมาจีบมันใหม่ๆอ่ะ"
"อ่าวหรอ"
"ตอนนั้นเฮียหวงมาก ไม่ชอบขี้หน้ามรึงอย่างแรง เบนซ์เล็กก็เหมือนกัน มันเหมือนคนหวงน้องอ่ะ แต่เฮียก็ไม่ได้เเสดงออก
อะไรมาก เรื่องความรักส่วนมากเบนซ์เล็กมันจะจัดการมากกว่า"
"แล้วเฮียเคยคิดไหมว่าฟ่านิสัยเหมือนใคร"
"เหมือนแม่เค้าสิ ใจดี ใจเย็น ร่าเริง เห็นอกเห็นใจคนอื่น"
"นั้นก็ส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนหนึ่งอ่ะ เหมือนเฮียเป๊ะๆ"
"เหมือนตรงไหน"
"ชอบอะไรคล้ายๆกัน ความเรียบร้อย ความเอาใจใส่ สุภาพ ใจกว้าง ความคิด เพียงแต่การแสดงออกคนละแบบ ฟ่าจะเเสด
งออกมานิ่มๆเย็นๆ แต่เฮียจะออกมาแบบตรงๆโดนๆ"
"หรอ ฮ๋าๆๆๆ"
"ครั้งแรกที่ผมเจอเฮียนะ โคตรกลัวเลย"
"กลัวกรูทำไมกรูไม่ใช่ผี"
"ก็เฮีย นิ่ง หน้านิ่งๆอ่ะ ตาดุๆ ดูมีอำนาจ"
"กรูมีอำนาจขนาดนั้นเลยหรอ สมันหน้ากรูจะลงผู้ว่าถ้างั้นอ่ะ"
"ใช่ ดูหยิ่งๆเชิดๆ หรูๆน่าค้นหา ตอนแรกผมนึกว่าจะแห้วซะแล้ว เห็นฟ่าเดินกับเฮียอ่ะ"
"ทำไม"
"ก็ดูเหมาะกันดี เห็นเดินกอดคอกันด้วย"
"มรึงไปเห็นตอนไหน"
"ตอนที่เลิกเรียนพิเศษอ่ะ แล้วเฮียมารอฟ่าอ่ะแล้วก็ขึ้นแท็กซี่ไปด้วยกัน อาจารย์ป้ายังมาบ่นๆเฮียเลย"
"อ๋อออ นานมากกกกกก"
"อื้ม ก็มันเป็นครั้งแรกที่ผมเจอเฮียนิ"
"อ๋อออ มึงหวังฟันน้องกรูตั้งแต่ตอนนั้นแล้วสิ"
"ถูกกก"
"แสรดดดดด"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ต่อมา มารู้ว่าเป็นพี่ชายนี้โคตรดีใจเลยอ่ะ เฮียจำได้ป่ะ ที่เราทานข้าวกันครั้งแรกอ่ะ"
"จำได้สิ กรูกะไอ้เบนซ์เล็ก แกล้งมรึงจนมรึงมือไม้สั่น ตักกับข้าวไม่ถูก ช้อนหล่นแล้วหล่นอีก"
"ก็มันกลัวจริงนิหว่า เล่นจ้องกันซะ ตานี้เขียวปั๊ด "
"แล้วตอนเด็กๆ ฟ่าน่าตาน่ารักไหมเฮีย"
"น่ารักมากกก ตาแบ๋วตลอด ขาวมาก แล้วไว้ผมลากไทรอ่ะ เหมือนเด็กผู้หญิง โตขึ้นเลยเป็นตุ๊ด ฮ๋าๆๆๆ"
"เกี่ยวกันหรอ "
"ไม่เกี่ยว"
"แล้วมาว่าเมียผมทำไมเนี่ย"
"แล้วทำไมเมียมรึงแต่น้องกรูนะ"
"ห้ามว่า"
"กรูจะว่า"
"แล้วแต่เถอะ เออ เฮีย ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งนะยังโสดมันอยากมีแฟนมาก เฮียสนใจม๊ะ"
"นี่มรึงยังไม่ลืมเรื่องนี้อีกหรอ"
"เอ้าก็เตอร์อยากให้เฮียมีเมียนิหว่า"
"กรูหาของกรูเองได้"
"จริงอ่ะ"
"เออ"
"ไม่สนแน่นะ เพื่อนเตอร์น่ารักนะ มากๆด้วย"
"เดี๋ยวรอให้กรูผอมก่อน แล้วกรูค่อยมาคิดเรื่องนี้ ของเก่ากรูก็เยอะ คงไม่ต้องพึ่งมรึงหรอกไอ้เตอร์ เดี๋ยวมาทวงบุญคุณกรู
อีก"
"โหยย เห็นเตอร์เป็นคนยังไงเนี่ย"
"คงไม่ต้องอธิบายมั้ง แล้วนี้มรึงจะหลับจะนอนได้ยัง กรูง่วงแล้วนะ"
"โอเคร หลับก็หลับ"
ผมนอนหลับตาอย่างเงียบๆไม่ได้พูดอะไร แต่ตอนนี้มันรู้สึกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อยเฮ๊ยก็ทำให้ผมได้รู้อะไร
เกี่ยวกับตัวที่รักผมมากขึ้น มันเหมือนเรานอนคุยกันสามคนทำให้ผมลืมความคิดถึงไปได้ชั่วขณะแล้วก็เผลอหลับไป
เสียงเปิดประตูห้องนอนทำให้ผมลืมตาขึ้นก็เห็นเฮียเดินออกจากห้องไป
ผมก็หลับตานอนต่อ สักพักเสียงเมื่อสักครู่ก็ดังขึ้นมาอีก เฮียคงเดินเข้ามา
ผมไม่ได้ลืมตาดูเพราะตอนนี้ยังงัวเงียอยู่
ผ้าห่มที่อยู่ระดับเอวถูกดึงให้สูงขึ้นระดับคอ
ผมค่อยๆลืมตาดูหลังจากนั้นก็เห็นเฮียกำลังเดินออกจากห้องไป
วันนี้อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่า คนที่คอยจะด่าผมตลอดเวลา วันนี้เค้าห่วงใยผม
เหมือนผมเป็นคนหนึ่งในครอบครัว ถ้าเค้าไม่ชอบผมเค้าคงไม่ห่วงใยผมเช่นนี้
ผู้ชายคนนี้อบอุ่นเสียจริง ภายนอกที่ดูหยิ่งทะนงเย็นชา บางเวลาดูซุกซนขี้เล่น
บางเวลาเกรียวกราดดูนักเลง บางเวลาใจเย็นดุจน้ำแข็งยอดเขาหิมาลัย ผู้ชายคนนี้ช่างมีหลายบุคลิกจริงๆ
ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมที่รักของผมถึงรักพี่ชายคนนี้มาก วันนี้ผมได้รู้แล้ว
ผมโชคดีจริงๆ ที่เกิดมาเจอฟ่า แล้วก็โชคดีสองชั้นที่มาเจอเฮีย
เฮียผู้ซึ่งเป็นอีกคนหนึ่ง ที่หล่อหลอมให้ที่รักของผม เป็น"ปฏิมากรรมที่มีชีวิต"
"ขอบคุณครับเฮีย"
ผมรู้สึกตัวตื่นอีกที ออกมาจากห้องนอนก็ไม่เห็นเฮียแล้ว สงสัยออกไปทำงานแล้วมั้ง
ผมเดินไปที่ตู้เย็นหาน้ำดื่มก็มีโน๊ตแปะไว้ พี่น้องสองคนนี้เหมือนกันจริงๆ
"มีกับข้าวในตู้เย็น เฮียใส่กล่องไว้ให้แล้ว ถ้ามรึงหิวก็เอาไปอุ่นกินที่บ้านมรึงง
อย่ามาอุ่นที่นี้เปลืองไฟกรู ล็อคห้องให้กรูด้วย"
ผมรีบเปิดตู้เย็น ก็มีอาหารใส่กล่องไว้สามกล่อง อุ่นทานที่นี้แหละ จะได้ไม่เปลืองไฟบ้านเรา
แต่ เห้ยย เดี๋ยวเมียต้องโทรหาแน่โทรศัพท์อยู่ที่บ้านนี้หว่า กลับไปอุ่นบานก็ได้ว่ะ
ผมหาถุงมาใส่กล่องอาหารแล้วก็ล็อคห้องเดินกลับคอนโด
โทรหาเมียดีกว่า
"ทำไรอยู่จ้ะ"
"ทานข้าว....เตอร์อ่ะทานข้าวยัง"
"กำลังจะทาน เฮ๊ยทำใส่กล่องไว้ให้อ่ะเตอร์กำลังอุ่นอยู่"
"แล้วเมื่อคืนเป็นไง"
"หนุกดี เฮียเล่าโน้นเล่นี้ให้ฟังเพียบเลย เฮียอบอุ่นเนอะ ไม่แปลกใจเลยทำไมฟ่าถึงรักเฮีย"
"นึกว่าจะโดนด่าซะหูชาไปแล้ว"
"ก็มีบ้างแหละตามประสาคนแก่"
"ฮ๋าๆๆๆๆ แล้วนี้ไม่ไปเรียนหรอพ่อมรึง"
"แม่มรึงวันนี้มันวันอะไรจ้ะ หืมมมมม ทำงานไม่รู้วันรู้เดือนแล้วมั้ง"
"เดี๋ยวฟ่าทานข้าวก่อนนะ แล้วเดี๋ญวดึกๆโทรหานะ"
"ครับบบ ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"อื้ม คิดถึงนะ"
"ค๊าบบบบบ" แล้วเมียผมก็วางโทรศัพท์ไป ทิ้งให้ผมต้องนอนหนาวอีกสองคืนน
********************************
และแล้วก็ถึงวันที่ฟ่าจะได้กลับบ้านแล้ว
ฟ่าตระเวนซื้อของฝากไปฝากคนที่บ้านแล้วก็อีกหลายๆคน แต่ก็ซื้อไม่ได้มาก
แต่ในคืนก่อนจะกลับก็ได้นั่งเล่นอินเตอร์เนต แล้วไปเจอกับสิ่งๆหนึ่ง ที่เราควรทำ.....
แล้วก็เอากลับไปฝาก สามี ที่ทำตัวดีไม่เกเร
เตอร์มารับผมที่สนามบิน
ผมร่ำลาพี่ที่ออฟฟิศ แล้วก็ได้รับข่าวดีว่า บอส ให้หยุดงานพรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงาน
ซึ่งผมก็จะลางานอยู่พอดี เพราะไม่ไหวจริงๆมันอ่อนมันหล้าไปหมด
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือผมมีสิ่งที่จะต้องทำ ในสุดสัปดาห์นี้
เตอร์เอาของใส่หลังรถ แล้วผมก็เดินตัวปลิวไปนั่งสบาย อิอิ เกิดมาสวยบอบบางมันก็สบายแบบนี้แหละ 5555+
ผมกดเบาะเอนลงพร้อมหลับทันที ง่วงมากกกกแล้วก็เพลียมากด้วย
"ที่รัก ไม่สบายรึป่าว"
"ป่าว แค่เพลียๆเฉยๆอ่ะ กลับบ้านกันเถอะฟ่าอยากอาบน้ำแล้วก็นอนบนเตียงนุ่มๆของเราจะแย่แล้ว"
"ค๊าบบบ" คนข้างๆรับคำสั่งเสร็จ ก็ก้มมาหอมแก้มผมทีหนึ่ง ผมส่งยิ้มให้ทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
รถยังไม่ทันจะออกจากสนามบินผมก็หลับไปแล้วครับบบบบบบ
มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่แอร์มันเย็นเนี่ยแหละ หนาวมากมาก ผมเริ่มขดตัวเอง
"หนาวจัง"
ผมลืมตาขึ้นมองคนขับรถข้างกาย อตนนี้ติดไฟแดง หุหุ เมื่อไรจะถึงบ้านหนออออ
เตอร์เอื้อมไปหยิบผ้าหลังรถแล้วเอามาห่มให้ผม
"ขอบคุณครับ"
ผมพูดจบเตอร์ก็ขยี้หัวผมเบาๆ แล้วก็ยิ้มให้
ผมนอนมองหน้าคนที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบสองอาทิตย์ คิดถึงแก้มใสๆที่เคยหอมทุกคืนจัง
มันทำให้รู้ว่า ผมรักเค้ามาก คิดถึงเค้ามาก การห่างกันครั้งนี้ มันทำให้เรารู้ว่า เรารักกันมากแค่ไหน
"มองอะไรครับ" เตอร์เหลือมามองผมที่นอนตาเเป๋ว
"มองไม่ได้ไง"
"มองได้ครับ แต่ถ้ามองแล้วทำตาพริ้มแบบนี้ เตอร์จะจอดรถข้างทางแล้วทำอะไรซะอย่าง"
"ไอ้บ้า" ผมหลับตาต่อ ไม่มองมันแล้ว
"เอ้า หลับซะงั้น"
"ก็ง่วงนินา"
"งั้นก็นอนซะ แต่อีกนิดเดียวเดี๋ยวก็ถึงบ้านแว้วนะ"
"เอ้ออออส์ อื้มมม" ผมปรับเบาะรถขึ้นนั่ง พร้อมกับบิดขี้เกียจ
"หิวมั้ย"
"มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"เตอร์ซื้อหมูทอดข้าวเหนียวมาอ่ะ หลังรถหยิบมาทานก่อนสิ"
"ยังงี้จะไม่ให้รักได้ไงเนี่ยยยยยย" ผมหอมแก้มมันทีหนึ่ง แล้วเอื้อมไปคุ้ยหาหมูทอด
"มีชานมในกระติกอ่ะ"
"เริ่ดมาก" ผมยกขาขึ้นมานั่งขัดสมาธิ ตั้งหน้าตั้งตาทานอย่างเต็มที่ ฮ๋าๆๆๆ
"ผอมไปนะ ดำด้วย"
"จริงหรอ ดำจริงอ่ะ"
"อื้ม "
"เห้ยยไม่ได้แล้ว ดำจริงอ่ะ โหย ทำไงดีอ่ะ ทากันแดดตลอดแล้วนะ ว่าเเล้วเชียว"
"ฟ่า ดำของฟ่าอ่ะ ก็ยังขาวอยู่ดี มันก็แค่ดรอปลงมานิดหน่อย"
"แล้วเตอร์บอกว่าดำทำไมอ่ะ"
"ก็มันไม่สว่างเวอร์เหมือนตัวขาไปนิ"
"มันก็ต้องมีกันมั้งอ่ะ แดดแรงจะตาย ว่าแต่ไม่ได้ดำมากใช่ป่ะ"
"ไม่เลย ยังสวยเหมือนเดิม"
"จริงอ่ะ"
"จริงสิ"
"หมูอร่อยเนอะ ชาก็อร่อย "
"กะแล้วว่าต้องหิว หาอะไรกินก่อนกลับบ้านไหม"
"ไม่เอาอ่ะ เตอร์หิวหรอ ฟ่าแค่หมูทอดก็อิ่มแล้ว"
"ไม่หิว นึกว่าฟ่าหิว จะได้พาไปทานอะไรก่อน"
"ไม่เอา อยากอาบน้ำ"
"จร้า"
"แล้วที่บ้านมีไรทานป่าว"
"มีๆ เตอร์ซื้อไว้เมื่อเช้า"
"อ่าเคร" ยั่ม ยั่มๆ ซูฟๆๆๆๆ
ถึงบ้านซะที ผมเดินไปหยิบของหลังรถ เตอร์เอาไปถือแล้วเราก็ขึ้นไปบนห้อง
ผมล้มตัวนอนลงที่โซฟา เห้อออ คิดถึงจัง ห้องเรียบร้อยมาก ไม่น่าเชื่อ
"ฟ่านึกว่าห้องจะรกเป็นหลังหนูซะอีก"
"แหม๋ เตอร์ไม่ใช่คนอย่างนั้นซะหน่อย"
"หรอ"
"ครับ" เตอร์ลงนั่งที่โซฟา ผมค่อยๆขยับหัวไปหนุนตัก อยากอ้อนมานานแล้วคิดถึงมากมาก
เตอร์นั่งเล่นหัวผมเบาๆเล่นเอาเคลิ้มจะหลับซะให้ได้
"ไปอาบน้ำป่ะ เดี๋ยวได้นอนสบายๆ" เตอร์ตบที่แขนผมเบาๆ
"เอ้ออออ อาบให้หน่อยจิ"
"อ้อนอีกแระ"
"นะๆๆๆๆๆ"
"ค๊าบบบ"
"อุ้มด้วย"
"ไม่เอาลุกเอง อย่าดื้อ ไม่ต้องมาอ้อนเลย"
ผมลุกขึ้นนั่ง
"ถอดเสื้อให้หน่อย" เตอร์ส่ายหน้าพร้อมกับอมยิ้ม แล้วก็ถอดเสื้อให้ผม
ถอดเสื้อเสร็จผมก็ลุกขึ้นยืน
"ถอดเกงจิ"
"เดี๋ยวก็โดนหรอก"
"โดนไร จะทำไรห่ะ ไอ้อ้วน"
"แทง"
"ไอ้บร้า" เตอรืปลดเข็มขัด ถอดกางเกงให้ผม ถอดยากหน่อยเพราะมันฟิด
"ดีๆดิ เดี๋ยวล้ม ยืนให้มันมั่นคงหน่อย"
ผมเหลือกางเกงในตัวเดียวก็เดินเข้าห้องน้ำ
"ตามมาดิ" ผมเรียกให้เตอร์เข้ามาในห้องน้ำ มันก็เดินมาอย่างว่าง่าย อิอิ
ผมถอดกางเกงในใส่ตะกร้าแล้วก็นั่งลงบนขอบอ่างน้ำ
"สระผมด้วยนะ"
"จร้าเมียที่รัก" เตอร์เปิดฝักบัวราดหัวผมแล้วก็สระผมให้
"ยืนขึ้นสิ เดี๋ยวถูสบู่ให้"
"แปรงฟันก่อน" เตอร์เดินไปหยิบแปรงสีฟันแล้วก็บีบยาสีฟันให้
ผมยืนแปรงฟันเตอร์ก็ถูสบู่ให้ทั้งตัว โดยเฉพาะตรงนั้น คริคริ
"ถูเบาๆสิ" ผมพูดไปแปรงฟันไป
"ทำไม"
"เสียว"
"ฮ่าๆๆๆ" เตอร์อาบน้ำให้ผมเสร็จก็เดินไปหนยิบผ้าเช็ดตัวมาห่อตัวผมไว้แล้วก็ลากผมไปนั่งที่เตียง
แล้วก็เอาผ้ามาเช็ดหัวให้ผม แล้วก็เอาไดร์มาเป่าผมให้จนแห้ง
"ฟ่านั่งดีดีสิ อ่อนปวกเปียกไปหมด"
"ฟ่าง่วงนิ"
"เดี่ยวเสร็จแล้ว นั่งดีดี เดี๋ยวเตอร์ไปหยิบเสื้อก่อน" เตอร์เดินไปหยิบเสื้อ ผมก็ล้มตัวลงนอนทันที
เตอร์เดินมาพร้อมเสื้อกับกางเกงบ็อกเซอร์ แล้วก็ใส่เสื้อให้ผม แล้วก็บ็อกเซอร์ แล้วเอาผ้ามาห่มให้
เตอร์เดินไปปิดไฟ แล้วก็เดินมาขยับผ้าห่มให้ผมอีกครั้ง แล้วเหมือนจะเดินออกไป
"ไปไหน"
"เก็บข้าวของข้างนอกอะสิ ของในกระเป๋าอีกได้เอาออกมาซัก"
"เดี๋ยวฟ่าตื่นแล้วทำเอง"
"ง่วงก็นอนไปสิ เตอร์ทำได้"
"ไม่เอา มานอนกอดหน่อย"
"อ้อน"
"เร็ว มานอนกอดหน่อย"
"เดี๋ยวเตอร์ถอดเสื้อก่อน เสื้อเปียก"
"เร็วๆนะ" เตอร์เดินไปถอดเสื้อ แล้วก็มานอนกอดผม ผมก็หลับไปในอ้อมกอด.............
ตื่นมาผมจะโดนอะไร แล้วมีอะไรเกิดขึ้น มีอะไรที่ผมยังไม่ได้ทำ
ติดตามตอนต่อไปนะครับบบบบบบบบบ
รักทุกคนนะ..... :กอด1:
-
:pig4:
ดูเตอร์โตขึ้นเยอะเลยเนอะ
รักและเข้าใจฟ่ามากขึ้นด้วย
รักกันและดูแลกันให้มากๆนะ
ปล.ฟ่าตื่นขึ้นมาต้องหนังเรื่องยาวมากแน่เลย :mc4:
-
คนแต่งน่ารักที่สุด o13
:call:
-
เป็นตอนพี่สะใภ้กับน้องเขย จุ๋งจิ๋งกัน น่ารักดี
เฮียนี่น่ารักดี ดีแล้วที่เตอร์มาอยู่กับเฮียแก้เหงาได้เยอะ แต่ตอนคุยเรื่องหาแฟนดูเฮียหลุดๆเหมือนกันนะ
ลุ้นให้เฮียเพรียวลมเร็วๆ แล้วน้องเขยนำเหนอแฟนให้จะเป็นงัย หุหุ :z2:
เตอร์ทำตัวดีดูแลนุ้งฟ่า o13 มาก
-
เฮียเป็นหนุ่มในฝันเลยนะเนี่ย อบอุ่น ความสามารถรอบด้าน พึ่งพาได้
ต้องส่งเตอร์ไปเรียนรู้งานกะเฮียบ่อย ๆ
-
น่ารักจริงเชียว
-
:กอด1:
อ่านแล้วรู้สึก..อบอุ่นในใจ
พอดีๆ
ไม่มาก ไม่น้อย
..อิ่มใจ..
:L2: ขอบคุณนะ ฟ่า&เตอร์ ...เฮียด้วย
-
...โอย..ฮา ๆๆๆ...น้องเขย พี่เมีย จริงๆๆ น้องเตอร์นี่ซื่อจริงๆๆเนอะ ไม่ค่อยคิดอะไร เหมือนเค้าเด็กๆๆน่ะ
...ลืมโทรศัพท์ ก็จะเดินกลับไปเอาโทรศัพท์ แต่ก็อย่างว่าแหละบางทีก็ลืมไปบ้างว่าโทรศัพท์คนอื่นก็โทรออกได้
...นานๆๆมาโพสเรื่องที เอาฮาๆๆ หวานๆๆ มาก็คุ้มวุ้ย น่ารักดี ตอนนี้น้องเตอร์ทำตัวดี ทำตัวน่ารักขึ้นมาก หรือยังมึนๆๆอยู่ก็ไม่รู้
...แต่น้องเตอร์เล่าเรื่องได้ดีนะ สนุกดี ส่วนคุณนายเค้าก็อ้อน น่ารักเชียว อ่านแล้วสบายใจ ยิ้มได้ หัวเราะได้ หลังจากเครียดเรื่องน้ำท่วม :laugh:
-
เฮียเค้าน่ารักนะเนี่ยะ
เป็นที่พักพิงให้น้องๆ
เสมอ
-
น้องฟ่าน่ารักจังเลย มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ
อยากรู้เหมือนกันว่าจะโดนอะไร 555 :กอด1:
-
ชอบเฮียมากกกกก :m20: โคตรฮา 55555
.. เห็นอะไรมีค่าหยิบไป.. กร๊ากกกก คิดได้นะนุ้งฟ่า
พี่น้องนิสัยเหมือนกัน ฮาแต่น่ารักกกก :กอด1:
ปล.คิดถึงนะคนสวยยยยย
-
หวานๆๆ. :-[
-
เตอร์อ้อนเฮียซะ :-[
กลับมาแล้วเนอะ ไปยาวนานมากเลยฟ่า
ว่าแต่มีบางอย่างที่ฟ่ายังไม่โดนกระทำ มีในตอนต่อไปสินะ :oo1:
-
เฮียเป็นผู้ชายที่ปาก......ฮ่าๆๆๆๆ ก็แปลกนะ เฮียด่าพี่เตอร์แรงๆแต่อ่านไปแล้วมันฮาอ่ะ พี่เตอร์เนี่ยเป็นที่ระบายอารมณ์ของเฮียรึเปล่า? ดูเฮียจะเมามันส์กับการจิกพี่เตอร์ ฮ่าๆๆๆๆ
พี่ฟ่าครีมเป็นตู้เลยเหรอ?o.o น่ากลัวมากกก เวลาทาเนี่ยไม่ใช้เวลาเป็นชั่วโมงเหรอค้าบบ
อ่านแล้วยิ่งหลงรักคู่พี่เตอร์กะพี่ฟ่าอ่ะ ห่างกันได้หวานมั่กมากกก ตอนแรกคิดว่าพี่ฟ่าซะอีกจะอาการหนักเวลาอยู่ห่างกัน กลายเป็นพี่เตอร์ซะงั้นที่นอนร้องไห้คิดถึงเมีย อิอิ ทำไมพี่เตอร์(ของพี่ฟ่า)น่ารักขนาดนี้>.<
รอคนสวยมาต่อเรื่องนี้นะค้าบบ"3"
-
:L2:อ่านเรื่องราวของคู่นี้ ทีไรมีความสุขทุกครั้งที่อ่าน :L2:
-
เฮียอาจเป็นผู้ชายที่ดู ห้าว ๆ แต่อยู่ด้วยก็อบอุ่น และปลอดภัย
ส่วนนายเตอร์ ใกล้เมื่อไหร่ เสียเมืองเมื่อนั้น
นุ้งฟ่า ตื่นมาเสีย เอกราชแน่ ทั้งต้นทบด้วยดอก ( ไม่ได้หื่นนะครับ 555...)
+1 ให้เป็นกำลังใจกับการเตรียมรับการโจมตี :z2:
-
:z13:
:z13: :z13:
:z13: :z13: :z13:
คิดถึงนะ
-
มาอ่านแล้วน๊า :กอด1:
ดีใจที่เตอร์โตขึ้น รักกันมากๆยาวๆนะคะ :pig4:
-
:กอด1: คิดถึงฟ่าจัง ขอกอดเป็นกำลังใจหน่อย
ชอบตอนที่เฮียคุยกับเตอร์ ดีนะที่เตอร์ไม่โดนเฮียตื้บโทษฐานขัดขวางเวลานอน :เฮ้อ:
แต่ฟ่าอ้อนเตอร์ได้น่าฟัดมากกกกกกกก :-[
ปล. บ้านเค้าน้ำท่วมอะ 2 อาทิตย์แล้ว แต่ได้ข่าวว่าในบ้านกำลังจะแห้ง :z2: (หนีมาทำงานในเมือง เดี๋ยวพรุ่งนี้กลับไปขัดบ้านต่อ)
-
มาขอกำลังใจจากน้องฟ่ากับน้องเตอร์
เพื่อไปต่อสู้กับน้ำท่วมคะ :monkeysad:
-
คู่นี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขอให้รักกันและมีความสุขตลอดไป
ปล.มาต่อบ่อยๆก็ดีน่ะ ให้กำลังใจเสมอ
-
คิดถึงน้องฟ่าคร๊าบ
-
คิดถึงน้องฟ่าน้องเตอร์จังเลย รออยู่นะคะ
-
สุขสันต์วันที่ 11/11/11 นะค๊าบบบบบบ
มีความสุขกันมากมาก สุขสันต์วันลอยกระทงย้อนหลังด้วย
ใครจะเริ่มอะไรใหม่ๆก็ขอให้เริ่มวันนี้นะครับ
ใครจะเริ่มไดเอต เริ่มเก็บตังค์ เริ่มสิ่งใหม่ ขอให้เริ่มด้วยดีแล้วก็สำเร็จทุกเรื่องนะครับ
คิดถึงทุกคนมากมากค๊าบบบบบบบ
เดี๋ยววันนี้ดึกๆจะมาต่อเรื่องให้น๊า
จุ๊บๆ
-
:กอด1: :L2: :pig4:
-
มาแล้วๆๆๆๆๆๆ อิอิ
คิดถึงทุกคนมั๊กมากกกกกกกกกกกกก
สวัสดีทุกๆคนนะครับ
ฟ่าก็เป็นอีกคนหนึ่งนะครับที่บ้านประสบอุทกภัย
แล้วก็มั่นใจว่ามีอีกหลายคนในนี้ที่เป็นผู้ประสบภัยเช่นกัน
ขอให้สู้ๆนะครับ เราต้องผ่านมหาวิกฤติครั้งนี้ไปให้ได้
ฟ่าขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ
ทรัพย์สินต่างๆสูญเสียไปแล้วก็อย่าไปคิดมากครับ ชีวิตเรายังอยู่ยังหาได้
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงคุ้มครองทุกคนให้ปลอดภัยจากอันตรายทั้งปวงนะครับ
สู้ๆๆ
*********************
มารู้สึกตัวตื่นอีกทีก็ไม่รู้ว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว
ผมค่อยๆลืมตา แล้วหันไปหาคนที่นอนกอดผมอยู่
ขนตายาวเป็นแพ แก้มใสๆ ปากแดงๆ มันช่างน่ารัก(หลับ)จริงๆ 55+
อยากจะให้คนๆนี้เป็นเงาตามตัวผมไปทุกที่ ถ้าห่างกันแบบนี้อีก
ผมไม่อยากคิดเลยว่าจะเป็นเช่นไร ไม่ใช่แค่เค้าหรอกที่นอนร้องไห้
ผมเองก็นอนร้องไห้จนหลับไปทุกคืน........
"จุฟ" ผมค่อยๆบรรจงจูบริมฝีปากของคนที่อยู่ในนิทรา เบาๆ
"เห้ย" เตอร์มันเเลบลิ้นมาเลียริมฝีปากของผม นี้มันไม่ได้หลับนินา
"จะลักหลับหรอ" มันยังพูดในขณะที่หลับตาอยู่ ไอ้บร้านิ ตกใจนะเว้ย
"บร้าง่ะ ปล่อยเลย ไม่ให้กอดแล้ว"
"เอาเชียว ใครน๊าก่อนนอนอ่ะ มากอดนอนสิ เร็วๆ มานอนกอด ใครพูดว่ะ หึ"
แล้วมันก็กดปลายจมูกมาสูดกลิ่นที่แก้มผม
"หิวจัง"
"ก็ไปหาไรทานดิ มานอนกอดเค้าอยู่ได้ มันจะหายหิวม๊ะล่ะ"
"ก็อยากทานคนในอ้อมกอดอ่ะ"
"หรอ แซ่บนะ"
"อยากลอง"
ผมพลิกตัวขึ้นนั่งคร่อมเตอร์ทันที
"จัดให้"
ผมก้มลงไปจูบกับเตอร์ แล้วก็ส่งสัมผัสอุ่นๆเข้าไปหาสิ่งที่ห่างหายมานาน
เสื้อของผมถูกถอดออกอย่างไว ริมฝีปากบางๆสำรวจคนที่นอนอยู่ด้านล่างไปทั่ว
ต้นคอหอมๆ ยอดอกที่กำลังชูชัน คนข้างล่างเริ่มไม่อยู่สุข มือสอดเข้าไปใต้บ็อกเซอร์ของผม
ผมจับมือสองข้างนั้นไว้ แล้วจูบลงที่ริมฝีปากอีกครั้ง แล้วก็เลื่อนตัวลงไปสำรวจด้านล่างบ้าง
สองมือของผมดึงบ็อกเซอร์ตัวโคร่งไปกองอยู่ที่ข้อเท้า ก่อนที่เจ้าตัวจะใช้เท้าสลัดมันออกไป
สองมือของผมกอบกุมแก่นกายนั้นไว้ แล้วก็ไม่ลืมที่จะวางสัมผัสจากปลายลิ้นอุ่นๆลงไปอย่างอ่อนโยน
เอ๊ะ เค้าห้ามมีฉากแบบนี้นินา................จิ้นตนาการกันเอาเองเน้อ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
หลังจากเสร็จศึกแรก ผมก็แทบจะสลบ ได้แต่นอนหายใจเหนื่อยหอบทับร่างชายอันเป็นที่รัก
ผมเอานิ้วเขี่ยๆไปที่ยอดอกชายอันเป็นที่รัก เพลินดี แว๊กกกกกกกก อิอิ
"อยากโดนอีกหรอไง"
"ป่าว"
"แล้วมาเขี่ยนมเค้าทำไม"
"ก็เขี่ยเฉยๆอ่ะ หวงรึง่ะ"
"ไม่ได้หวง แต่เขี่ยแล้วมันมี........."
"มีอะไร"
"อารมณ์"
"ไม่เขี่ยก็มีมั้งอารมณ์อ่ะ อารมณ์ขึ้นตลอด ขนาดเสียเลือดไปแล้วยังไม่เห็นลงซะที"
"แล้วใครใช้ให้ที่รักมานอนทับเตอร์แบบนี้ละครับ หืมมม"
"ก็มันนิ่มดีนินา"
"ฟ่า"
"ไร"
"อย่าทำหน้าแบบนี้"
"ทำไมไม่น่ารักหรอ"
"มันน่ารักมาก จนเตอร์จะต้องทำอะไรอีกสักรอบอ่ะสิ"
"เห้ยๆๆๆๆ พอก่อน "
"ทำไมอ่ะครับ"
"เหนื่อย"
"งั้นนอนเฉยๆนะ"
จากที่ผมนอนทับเตอร์อยู่ มันก็จัดการพลิกตัวให้ผมนอนด้านล่างแล้วมันก็จัดการคร่อมผมทันที
จูบที่ร้อนแรงที่ประพรมลงบนร่างกายผมไปทั่ว ในไม่ช้า ผมก็ต้องเสียเอกราชตกเป็นเมืองขึ้นของมันอีกรอบจนได้
คราวนี้ศักดิ์ศรีและความบริสุทธิ์(ยังมีอยู่หรอ ฮ๋าๆๆ) ถูกพรากออกไปจน เหงื่อโทรมกาย
ผมนอนเหนื่อยอย่างคนสิ้นสติ มือนุ่มๆของคนอันเป็นที่รัก เสยผมที่ปรกหน้าให้เห็นใบหน้าชัดเจน
ผมส่งยิ้มอ่อนๆให้ เจ้าตัวก็ก้มลงมาประทับรอยยิ้มนั้นด้วยริมฝีปากทันที
ผมรู้สึกตัวแค่นี้ แล้วก็หลับไปในที่สุด
"ที่รักครับ ที่ร๊ากกกกกกกกก" เหมือนมีคนเรียกผม แล้วก็หอมแก้มผมพร้อมกับหยดน้ำมากมาย
ผมค่อยๆลืมตาดู ก็เห็นไอ้หมาเตอร์ นุ่งผ้าเช็ดตัวยืนเช็ดหัวอยู่ข้างๆเตียง
"กี่โมงแล้วอ่ะ"
"สี่ทุ่มแล้ว"
"แล้วมาปลุกเค้าทำไมเนี่ย วุ้ย"
"เอ้า ดูทำหน้า ก็ฟ่ายังไม่ได้ทานอะไรเลยนะ ลุกมาทานข้าวก่อน แล้วเดี๋ยวจะนอนต่อก็ค่อยว่ากัน"
ผมพลิกตัวนอนคว่ำ พร้อมกับเอาหมอนมาปิดหัวไว้
"โอ๊ยยยยยย" ผมต้องแหกปากร้องออกมา เพราะไอ้หมาเตอร์มันกัดมาที่ก้นของผมอย่างแรง
แล้วผมก็ไม่ได้ใส่กางเกงด้วยนะ แล้วมันก็กัดผมจริงจังมาก
"ฮ๋าๆๆๆๆๆ" ยังมายืนขำอีก ไอ้ชั่วนิ
"เจ็บนะโว้ยยย กัดมาได้ไงเนี่ย " ผมเอาหมอนเขวี้ยงมัน มันไวมาก หลบฟิ้ววววววว
"ก็หมันเขี้ยวอ่ะ ตูดขาวๆเหมือนซาลาเปาเลย ฮ่าๆๆๆๆ"
ผมรีบวิ่งไปส่องกระจก เป็นรอยฟันเลยอ่ะดีนะเลือดไม่ออก เลือดตูดเมียออก เลือกหัวผัวออกแน่ไอ้เตอร์
"เป็นรอยเลย เจ็บนะ" ผมทำท่าเหมือนจะร้องไห้ มันก็รีบวิ่งเข้ามาดู
"เจ็บหรอ เตอร์ขอโทษนะ ตั้งใจจะกัดเบาๆเองอ่ะ ไม่นึกว่าจะเป็นรอยเขี้ยวขนาดนี้"
"ชดใช้ค่าเสียหายมาเลย" ผมพลักหน้าอกมันเบาๆแล้วเดินไปนั่งที่เตียง
"ชดใช้ไงอ่ะ เดี๋ยวทายาให้นะ"
"ทาครีมทุกวัน หมดไปไม่รู้กี่ขวดต่อกี่ขวด จ่ายค่าเสียหายมา"
"เท่าไรอ่ะ"
"สาม"
"สามพัน โห่...เอาไปเลย เดี๋ยวซื้อครีมให้ทาตูดอีกสามขวดด้วย"
"สามหมื่นย่ะ"
"แพงจังล่ะ "
"งั้นก็งดกิจกรรมที่เกี่ยวกะตูดเพราะตูดประสบอุบัติเหตุ เป็นเวลาสามเดือน"
"เห้ย ไม่ได้"
"เอ้า ไม่รู้แหละ ก็อยากมากัดตูดเค้าทำไมหล่ะ"
"แล้วถ้าจ่ายสามหมื่น กิจกรรมยังดำเนินต่อได้ใช่มั้ย"
"ก็พอทนๆฝืนทำได้อ่ะ" 5555+
"โอเครๆ สามหมื่นก็สามหมื่น"
"เงินสดนะ ไม่รับเครดิต"
"ขี้งก"
"พรุ่งนี้จะไปช็อปอะไรดีน๊า เงินตั้งสามหมื่นซื้ออะไรดีหว่าาาาาาาาาาาาา"
แล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำไป หุหุ อาบน้ำชำระร่างกายเสร็จ ออกมาก็เห็นสามีตัวดี นั่งเล่นเนตอยู่
"เตอร์"
"จ๋า"
"ทำไร"
"หาข้อมูลทำงานส่งอาจารย์อ่ะ"
"ปริ้นซ์ งานให้ฟ่าหน่อยดิ"
"อื้มๆเอามาดิ"
"เปิดอีเมลล์อ่ะ " เตอร์เข้าเมลล์ของผม
"อันไหนอ่ะจ้ะที่รัก"
"อันนั้นอ่ะ ลงมาอีก เออ นั้นแหละ เห็นป่ะ อ่ะ อันนั้นแหละ ปริ้นท์เลย "
แล้วผมก็เดินเข้าห้องแต่งตัวไป ทำโน้นทำนี้เสร็จ ก็ออกมา
"ได้ยัง" ผมทวงถามงานที่ให้เตอร์ปริ้นท์
"ได้แล้วครับบบบบบ นี่"
"ขอบคุณครับ"
"ของลูกค้าหรอ" แสดงว่ามันอ่านแล้ว อิอิ
"ป่าว ของเราสองคน"
"จริงอ่ะ เย้ๆจะได้ไปเที่ยวแล้วโว้ยยยยยยยยย ไปเมื่อไรอ่ะ"
"พรุ่งนี้"
"สุดยอดไปเลยที่รักกกกกก ฟ๊อดดดด" แล้วมันก็กระโดดหอมแก้มผมทันที
นี้สามีผมไม่ได้เก็บกดใช่ไหม ทำไมอาการตื่นเต้นจนออกนอกหน้าเวลาได้ไปเที่ยว
มันถึงได้ดูโอเวอร์ขนาดนี้ ว่าแต่เราก็ไม่ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันนานมากแล้ว
ผมซื้อทริปไปทะเล สองวันหนึ่งคืน
"ชวนคนอื่นไปด้วยไหม"
"ไม่เอา ไปสองคนพอแล้ว" ดูมัน ไปกันสองคนมันจะสนุกตรงไหน เพื่อนเยอะๆสิสนุกดีออก
แต่ก็ต้องตามใจเค้าหล่ะ ปล่อยให้เค้าอยู่บ้านคนเดียวเกือบครึ่งเดือนนินา
"เตอร์"
"จ๋า"
"ขอโทษนะที่ปล่อยให้อยู่คนเดียวอ่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอก ฟ่าไปทำงานนินา ขออย่างเดียว อย่าหยุดรักเตอร์ก็พอ"
"มีแต่จะรักมากขึ้นทุกวันน่ะสิ"
"มานั่งตักเตอร์ม่ะ"
"ไม่เอาจะไปทานข้าว"
"รีบไปทานเลย ตัวรุมๆนะเราอ่ะ เดี๋ยวหายาทานด้วยนะ"
"โหยยยเอะอ่ะก็จะให้ทานแต่ยา เป็นไรมากป่ะเนี่ย"
"แล้วเราน่ะ มันเหมือนคนอื่นเค้าหรอ หาาาาาาาาาาาาาาาาาาไอ้ตัวแสบ"
เตอร์เดินมากอดคอผมแล้วก็หอมมาที่หัว แล้วก็ลากผมไปที่โต๊ะอาหาร
"ไม่เป้นไรหรอกน๊า โดนฉีดยาไปสองเข็มใหญ่ๆแล้ว ไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก"
"ขนาดโดนไปสองเข็มตัวยังร้อนเลย สงสัยต้องจัดอีกสักเข็มสองเข็มกันไข้ขึ้น"
"หึหึ ถ้าโดนอีก ไข้ขึ้นแน่"
"ฮ๋าๆๆๆ" ยังมาหัวเราะชอบใจอีก พักนี้ไม่เคยตกเป็นเมียเลยนิ ทำหน้าที่สามีที่ดีตลอด
สงสัยต้องจัดชุดใหญ่ให้ซะบ้างจะได้รู้ว่าหน้าที่เมียน่ะมันหนักแค่ไหน คริคริ
ทานข้าวอิ่มก็มานั่งพิงกันที่โซฟา ว่าแล้วก็อยากเล่นเกมส์ขึ้นมา
"เตอร์"
"จ๋า"
"เล่นเกมส์กัน"
"เอาดิ" แล้วเตอร์ก็เดินไปเปิดกเกมส์ แล้วก็ส่งจอยสติ๊กให้ผม
"เกมส์ไรอ่ะ"
"ต่อสู้สิ เกมส์ละพัน" การพนันเป็นสิ่งไม่ดีนะครับ เล่นกันแต่ภายในครอบครัวพอ อิอิ
"เดี๋ยวสามหมื่นที่ได้ค่าตูดไปเมื่อกี้ก็หมดหรอก"
"มั่นใจขนาดนั้นเชียว"
"มาก"
"เดี๋ยวก็รู้" เล่นกันไปเล่นกันมาผมก็เสียไปแล้วห้าพัน ทำไงดีนะ เงินตั้งห้าพัน
ปิ๊ง .........ไอเดียบังเกิด
"เมื่อยหลังอ่ะ" ผมล้มตัวลงนอนบนตักเตอร์ ในขณะที่เตอร์กำลังเลือกตัวต่อสู้
ผมก็เอามือล้วงไปใต้บอกเซอร์ ลูบต้นขามันเบาๆ วนไปวนมา
"เลือกเร็วๆดิ เลือกอยู่นั้นอ่ะ ชนะเเล้วลีลานะเราอ่ะ"
"เอ้า ก็ไม่รู้จะใช้ตัวไหนอ่ะ ใช้ตัวไหนก็ชนะตลอด"
"หราาาาา"
"อื้ม ตัวนี้แล้วกัน" เกมส์กำลังจะเริ่มขึ้น ในขณะที่ผมนอนหนุนตักเตอร์อยู่
ก็เอาจมูกหอมไปที่ขา เป็นระยะๆ จนสมาธิของมันที่เคยจับจ่ออยู่ที่จอยสติ๊ก
เริ่มมาจับที่หนอนชาเขียวแทน ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วมันก็ได้ผลดีทีเดียวกับแผนนี้ เพราะคู่ต่อสู้ของผมเริ่มไม่จดจ่อที่เกมส์แล้ว
เตอร์เสียท่า แพ้ผมไปสองเกมส์รวด มันเริ่มได้สติคืนมา
ผมเห็นท่าไม่ดี ถ้ามันตั้งใจขนาดนี้ผมต้องแพ้แน่ๆ เอาไงดีอ่ะ
"ร้อนอ่ะ" จริงๆแล้วไม่ได้ร้อนหรอก แอร์25 องศา ชิลๆ
แต่ก็ร้อนไปงั้นแหละ ผมถกเสื้อขึ้นให้เห็นหน้าท้องขาวๆ อิอิ
ยกเข่าตั้งขึ้นให้กางเกงร่นลงมาเห็นขาอ่อนๆ
ฮ่าๆๆๆๆๆ ทุกคนคงคิดว่า อินี้มันแรดมาก ใช่ครับ ท่านคิดถูกแล้ว ฮ๋าๆๆๆๆๆ
อย่างน้อยผมก็ทำให้คู่ต่อสู้ชำเลืองมองผมได้เป็นระยะๆ
แล้วมันก็ได้ผลดีซะด้วยสิ
"เตอร์ไม่อยากเล่นแล้ว"
"เอ้าไมอ่ะ"
"อยากเล่นอย่างอื่นมากกว่า"
"เห้ยๆๆๆๆๆๆ อย่ามา ตัวเองชนะอยู่นิ เลิกกลางคันปรับห้าพันนะ"
"ยอม"
แล้วมันก็เอารีโมทมากดปิดทีวีแล้วก็ดึงจอยสติ๊กจากผมไป
"ป่ะ"
"ไปไหน"
"เข้าห้อง"
"ยังไม่ง่วง" แล้วมันก็ลุกขึ้นดึงมือผม ให้ลุกตาม
"ก็ไม่ได้บอกว่าง่วงซะหน่อยนินา"
"แล้วจะเข้าไปนอนทำไมอ่ะ"
"ไม่ได้นอน เข้าไปทำอย่างอื่น"
"ทำไร"
"ทำลูก ขืนชักช้า จะทำตรงนี้นะ"
"ไอ้บร้า ไม่เอา ไม่ไป เล่นเกมส์ก่อน"
"ก็จ่ายตังค์ให้เเล้วจะเล่นไรอีก"
"ช้านไม่ใช่นางบำเรอนะ จะได้มาจ่ายตังค์แล้วลากไปฟันเนี่ย"
"งั้นก็โดนฟันฟรีแล้วกัน ในฐานะเมียบำเรอ" พูดจบมันก็อุ้มผมพาดบ่าทันที
"ไม่ไป ไอ้บร้านิ ปล่อยนะ เห้ย เดี๋ยวหล่น ปล่อยนะโว้ย เดี๋ยวเลือดตกหัวไม่สวยนะ" มันเกี่ยวกันป่ะเน่ยยัยฟ่า 555+
"ก็จะดิ้นทำไมเล่า"
"เห้อๆๆๆ ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยฟ่าด้วย"
"จะร้องทำไม เดี๋ยวคนเค้าแตกตื่นกันทั้งคอนโด หยุดร้อง"
"ไม่หยุด" ผมเริ่มโวยวายเป็นเด็กๆ ว่าแต่จะโวยวายทำไมฟร่ะ ของชอบนิ เอ๊ยไม่ใช่ ไม่ได้ชอบนะ มันเป็นหน้าที่
"เออ ไม่ทำก็ได้" แล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไปเลย ทำไมต้องโมโหด้วยอ่ะ แค่ร้องเป็นพิธี
"ไม่ทำก็อย่าทำ อย่ามาสะกิดแล้วกัน" ผมดึงผ้าห่มมาห่ม แล้วก็นอน
นอนไปได้สักพัก ก็นานอยู่นะ ทำไมไอ้เตอร์ไม่ออกมาจากห้องน้ำซะทีเนี่ย
หรือว่ามันจะโกรธจริงๆ อะไรจะใจน้อยขนาดนี้ว่ะคนเรา นี้เมียนะวุ้ย เชอะส์ เดี๋ยวแม่หลับจริงอย่ามาสะกิดนะเฟร้ย
"แอ๊ดดดดดดด กรึ๊ก" เสียงเปิดและปิดประตูห้องน้ำ เสียงเก่ามาก ฮ๋าๆๆๆ
ผมยังคงนอนหลับตาต่อไปโดยไม่สนใจ ไฟในห้องถูกปิดลง "แป๊ก"
เตียงด้านข้างยุบ "ฟรุ๊บ" ผ้าห่มที่ผมห่มอยู่ถูกหนึ่งไปส่วนหนึ่งเบาๆ
แล้วทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบ มีเพีงหนึ่งคนที่ขยับตัวไปมา กระสับกระส่าย
ไม่ใช่ใครหรอก ก็ไอ้สามีกวนประสาท ของผมหน่ะสิ
"นิ อะไรมันกัดรึง่ะ ดุ๊กดิ๊กดุ๊กดิ๊ก อยู่นั้นแหละ" เหวี่ยงไปหนึ่งดอกเบาๆ
ส่วนตัวผมก็นอนไม่หลับด้วยแหละ ก็นอนมาทั้งวันแล้ว ลุกออกไปหาไรทานดีกว่า
ผมชงโกโก้ร้อนมาหนึ่งแก้ว แล้วก็เอแคร์หนึ่งถุง ช่างเป็นอะไรที่เข้ากั๊นเข้ากัน
นั่งทานไปเรื่อยๆ ดูทีวีไปเรื่อยๆ เพลิน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด หมดถุงแล้ว
"ฉันต้องอ้วนแน่ๆเลย ทานไปได้ไงเนี่ย " แต่ไม่เป็นไรโกโก้เรามีไฟเบอร์เยอะ ปลอบตัวเอง ฮ๋าๆๆๆ
"แกร๊ก" ไอ้ตัวดีเปิดประตูห้องนอนออกมา พร้อมกับขยี้ตาเมื่อมาเจอแสงไฟด้านนอก
"ทำไมยังไม่นอนอีกเนี่ย ดึกแล้วนะตัวรุมๆอยู่ด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องออกแต่เช้านะ"
ผมเงยหน้ามองมันด้วยหางตาเล็กน้อย แล้วก็ซดโกโก้ เบาๆ สวยๆ
มันออกมาบ่นๆๆๆๆๆแล้วมันก็เข้าห้องนอนไป เอ๊ะไอ้นี้
ผมเดินเอาแก้วไปล้าง แล้วก็เดินไปแปรงฟัน แล้วก็เข้านอน สวยๆอีกนั้นแหละ ฮ๋าๆๆๆ
นอนไปได้สักพัก.............................
"ฟ่าไม่เคยปฏิเสธเตอร์แบบนี้เลยนะ ไม่รักเตอร์แล้วหรอ"
"ช่วยแยกให้ออกมั้งนะ ว่าอันไหนจริงอันไหนเล่น" ผมพลิกตัวตะแคงนอนหันหลังให้มัน
แล้วมันก็สมกอดผมทันที
"เตอร์น้อยใจนะ"
"ก็แล้วแต่สิ"
"ง้อหน่อยสิ" ดูมัน งอลแล้วมีการมาบอกให้ง้ออีก
"เอ๊ะเตอร์นิยังไง ตัวเองงอลเค้าเองโดยไม่มีสาเหตุ กะเมียเนี่ยมาหงุดหงิดใส่ นิสัยแบบนี้อย่าเอามาใช้ให้มันบ่อยนะ"
"ฟ่าไม่รู้หรอก เตอร์คิดถึงฟ่าแค่ไหนวันที่ฟ่าไม่อยู่อ่ะ"
"มันคนละเรื่องกัน"
"เตอร์ขอโทษ"
"ทั้งปี"
"ดีกันนะ"
"อื้มๆๆ นอนได้แล้ว พรุ่งนี้เราต้องออกกันแต่เช้านะ ฟ่าก็ตัวรุมๆด้วย"
"ง่ะ" สมน้ำหน้า อยากมาว่าเค้าก่อนทำไม คืนนี้นอนเก่าไข่ไปเถอะ
ผมมีความรู้สึกว่า มือไม้ของไอ้คนที่กอดผมอยู่มันนเริ่มซุกซน ลูบไล้ไปทั่วหน้าท้องผม
ยอดอกสีชมพูขอผมถูกสะกิดเป็นจังหวะๆ ต้นนคอถูกกดลงมาด้วยปลายจมูก
บ็อกเซอร์ถูกดึงร่นลงไปถึงหัวเข่า ผมพลิกตัวนอนหงาย คนตรงหน้าที่รอเวลานี้อยู่
ก็ประกบริมฝีปากลงมาทันที เราจูบกันอยู่นาานจนผมต้องถอนริมฝีปากออกก่อน
"ขอหายใจหน่อยนะ"
"ฮ๋าๆๆๆๆ" เอ้า ยังมีหน้ามาหัวเราะอีก ไอ้นี้นิ
"ฟ่าน่ารักที่สุดเลยรู้ป่ะ"
"เวลาจะเอาเค้าก็พูดดี"
"ฟ่าอ่ะน่ารักสำหรับเตอร์ทุกเวลา จะให้เตอร์ชมทุกเวลามันก็กระไรอยู่ ใช่ป่ะ"
แล้วเตอร์ก็มอบจูบอันร้อนแรงให้ผมอีกครั้ง ริมฝีปากของเตอร์ไล่ดูชิมไปทั่วร่างกายของผม
โดยเฉพาะยอดอกที่ถูกชิมมากเป็นพิเศษ จนแดงกล่ำ ปลายชิวหาสำรวจไปทุกอณูจนมาจ่อที่ประตูรักของผม
"เอ๊ยย เตอร์ เอ้ออออ อื้มมมอืออออออ" เมื่อประตูสวรรค์ถูกเบิกทางแล้ว
เราก็หลวมรวมเป็นคนเดียวกัน
ฉับ// เค้าห้ามมีฉากแบบนี้ นินา ลืมทุกทีเลยอ่ะ
ผมรู้ตัวว่า เตอร์เอาทิชชูมาเช็ดให้ แล้วผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย จนเช้าาาาาาาา
เช้าตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดร้าวไปทั่วร่าง นี่เมื่อคืนเราโดนข่มขืนด้วยชายฉกรรจ์สิบคนหรือเปล่าเนี่ย
ผมพยุงร่างน้อยๆของตัวเองหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายมาสวม
แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ล้างหน้าแปรงฟันกะว่าจะไปทำมื้อเช้าง่ายๆ
แต่ร่างกายไม่เอื้ออำนวยสักนิด ผมชงโกโก้ร้อนๆมาดื่ม นั่งลงตรงโซฟา
นั่งดื่มไปทบทวนไปว่าเมื่อคืนโดนไปกี่รอบ ฮ่าๆๆๆๆๆ ถ้าโดนแบบนี้ทุกวันมีหวังมดลูกหลุดออกมาแน่
โกโก้หมด ผมก็เอนตัวนอนไปกับโซฟา จนเผลอหลับไป คร่อกฟี้ z z Z Z Z
หลับไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า มีคนเอามือมาสัมผัสที่หน้าผากที่แก้มเบาๆ จนต้องลืมตาตื่น
"ตื่นแล้วหรอ"
"อื้ม แล้วมานอนไรตรงนี้เนี่ย ตัวรุมนะ เดี๋ยวเตอร์ไปซื้ออะไรมาให้ทานนะ เดี่ยวจะได้ทานยา อยากทานอะไร"
"โจ๊กไข่เค็ม ต้มเลือดหมูไม่เอาเครื่องในนะ แล้วก็หมูปิ้งด้วย"
"อื้มๆ" เตอร์เดินไปใส่เสื้อผ้า แล้วก็ออกจากห้องไป ผมก็ล้มตัวลงนอนรอของกิน อิอิ
ผมนึกขึ้นได้ว่าต้องซื้อบางอย่างเลยโทรหาให้เตอร์ซื้อมาให้ด้วย
"เตอร์ ซื้อน้ำมะพร้าวมาสิบถุงนะ"
"ซื้อทำไมต้องสิบถุงอ่ะ"
"เออซื้อมาเหอะน๊า เอาปาท่องโก๋ด้วยนะ ร้านที่มีสังขยาให้ด้วยอ่ะ"
"ที่ตัวเล็กๆอ่ะนะ"
"นั้นแหละๆ แค่นี้นะ" หิวจังเมื่อไรจะมานะ เห้อออ นอนไม่หลับแล้วอ่ะ ลุกไปจัดกระเป๋าดีกว่า เดี๋ยววันนี้จะได้ไปเที่ยวแว้ว
แต่เหมือนจะเริ่มเบื่อๆการไปเที่ยวต่างจังหวัดซะแล้ว เพราะตั้งแต่ทำงานไปมาไม่รู้กี่จังหวัดเเล้วเนี่ย
ต้องพยุงร่าง(สวยๆ ฮ่าๆๆๆ อย่าเพิ่งอ้วก)ของตัวเงอ เดินเข้าไปในห้องนอน
ผมหยิบของใช้ที่(เกิน)จำเป็น ออกมาวางไว้บนเตียง แล้วก็หยิบเสื้อผ้าของผมกับเตอร์
"กลับมาแล้วคร๊าบบบบ" เสียงไอ้เตอร์แหกปากอยู่ข้างนอก แล้วมันก็เปิดประตูห้องนอนเข้ามา
"มาแล้วจ้ะ"
"เออ รู้แล้ว"
"ทานข้าวกัน"
"อื้ม เดี๋ยวจัดกระเป๋า แปปนุง ไปทานข้างนอกเลย" มันเอาหมูปิ้งเข้ามาด้วย
"ไม้เดียวไม่เลอะเทอะหรอก"
"กลิ่นมันติดห้องนอนเข้าใจไหม หืมมมมมมมม" ผมบิดพุงมันไปทีหนึ่ง
"โอ๊ยยยยยย เข้าใจแล้ว"
"หยิบกระเป๋าเดินทางในตู้มาให้หน่อย"
"เอาใบไหนอ่ะ"
"ใบสีดำนั้นก็พอ ไม่ใชๆ เออนั้นแหละ"
"ใบนี้นะ"
"อื้มๆๆ เตอร์ดูสิว่าฟ่าลืมอะไรรึป่าว" เตอร์สำรวจดูของที่ผมกองไว้บนเตียง
"ลืมถุงยางแล้วก็เจล" อื้ม นะ ไม่มีคำบรรยายใดใดทั้งนั้น ฮ๋าๆๆๆ
"ไปหยิบมาสิ"
"จัดให้ครับ โหลหนึ่งพอมั้ย"
"เราไปกันคืนเดียวนะครับ จะใช้ตั้งโหลหนึ่ง จะเอามาเป่าเเล้วเตะเล่นริมชายหาดหรอไง"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"ผมจัดการจัดของใส่กระเป๋า เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันนะ อิอิ
แล้วก็เดินไปหยิบพวกอุปกรณ์อาบน้ำของเรา ใส่กระเป๋า แล้วก็ออกมาทานข้าว
ทานข้าวเสร็จก็เตรียมตัว อาบน้ำแต่งตัว ออกเดินทางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง.............
รักทุกคนนะครับ จุฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :กอด1:
-
...น้องเตอร์เป็นคนขี้น้อยใจ คงเส้นคงวาดีจริงๆๆ
...อยู่กันไปนานๆๆ จะเข้าใจกัน มากกว่านี้นะ
...มีทริปไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ กันด้วยรอ่านจ้า :L2:
-
เตอร์แรงดีไม่มีตกเลย
ฟ่าเล่าเรื่องได้สนุกและฮามาก
เที่ยวให้สนุกนะ
-
หวานกันดีชอบบบบบ
:call:
-
รออ่านทริปไปเที่ยวของเตอร์กับฟ่านะคะ
คงสนุกน่าดู อยากไปเที่ยวด้วยจัง
:กอด1:
-
:m25: :m25:
พี่เตอร์ขี้น้อยใจตลอดเลยยยยยแต่ก้อดีที่เข้าใจกัน
-
:กอด1: กอดฟ่า 1 ทีในฐานะคนหัวอกเดียวกัน...บ้านน้ำท่วม 555+
ยังอุตส่าห์มีแรงไปเที่ยวนะจ้ะ โดนเตอร์จัดหนักซะขนาดนั้น :z1:
-
ไอ่หมูแดงจอมหื่น
กระต่ายขาวก็หื่น
พอเจอกัน ไม่ยั้งเลยอ่ะ
..พ่อหมูแดง กะ แม่กระต่ายขาว..
หุหุ หื่นพอกัน
เที่ยวให้สนุกนะ
ฮันนี่มูนน้ำท่วมเลย ฟ่า กะ เตอร์
-
นุ้งฟ่ากับนุ้งเตอร์ยังน่ารักเหมือนเดิมเลย
อ่านตอนเฮียแล้ว กรี๊ดดด เฮียน่ารักอ่า
-
น้องเตอร์ขี้น้อยใจนะ แต่ก็ดีขึ้นไม่ถึงกับงุ้งงิ้ง จนน่า.... นุ้งฟ่าก็อย่าแกล้งที่รักบ่อยนะ
เดี๋ยวคุณแฟนผมจะบางก่อนวัย :z2:
2 หนุ่มไปเที่ยวไหนกันเนี่ย รอนุ้งฟ่ามาเล่าต่อ :กอด1: :L2:
-
สองคนนี่คุยกันง่ายดี น่ารัก อิอิ
-
พี่ฟ่า
ศรีภรรยาจริงๆ o13
-
:m16:แอบมาเงียบๆ ชิส์
เตอร์จัดหนัก คนสวยของเราเดี้ยงเลย 55555555555555
อยากไปเที่ยวทะเล๊ทะเล เมื่อคืนฝันถึงทะเลพอดีเลยแหละ :impress3:
-
ปล่อยให้เตอร์อยู่คนเดียวตั้งหลายวัน
ฟ่าต้องให้รางวัลกับเตอร์บ้าง
อย่างนี้เรียกตบรางวัลอย่างงามรึเปล่านี่ อิๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
น้องฟ่ามายาร้อยเล่มเกวียนจริงๆ(ตัวแม่เลย555)
น้องเตอร์ก็ขี้น้อยใจ+หื่นเสมอ
คู่นี้ Perfect Couple จริงๆ
น่ารักอะ
ปล.ร่วมใจสู้น้ำท่วม
:z2:
-
นุ้งฟ่ามาแล้ววววว คิดถึงงงง :กอด1:
มาคราวนี้จัดเต็มนะ อิอิ :z1:
กลับจากทริปนี้ มารายงานผลด้วยนะจ๊า :-[
ปล.เฮียน่ารักอ่ะ ฮาด้วย
-
คิดถึงฟ่ามากๆ ขอให้ฟ่ามีความสุขมากๆ :L2:
-
:z13: :z13:
:z13:
อยากอ่านตอนไปเที่ยวกันจังเลย
:z2:
-
คิดถึงน้องฟ่าน้องเตอร์จัง เข้ามารอคะ :กอด1:
-
น่ารักเนอะ อ่านไปอ่านมา ชักเคลิ้ม
-
คิดถึงน้องฟ่าน้องเตอร์นะคะ
เข้ามารอคะ
-
ฮัลโหลๆ ก๊อกๆ คิดถึงๆๆ
ว่างเมื่อไหร่ก็มาอีกน๊า ~~~~ ว่างเมื่อไหร่มาหากันหน่อยยย ~~~~ :z2:
:L2:
-
น้องฟ่า คิดถึง
-
น้องฟ่าหายไปนานเลย งานคงจะยุ่งมากเลย
ยังไงแล้วก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะแฟนคลับเป็นห่วง
และถ้าหากมีเวลาว่างก็แวะเข้ามาทักทายกันบ้างนะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ สู้ๆ :กอด1:
-
น้องฟ่าสุดสวยคงงานยุ่งซินะ
ถ้าว่างๆก็แวะมาทักทายกันบ้างเน้อ
ปล.น้องเตอร์มาเขียนบ้างก็ได้นะ
:z2:
-
นุ้งฟ่าคนงาม คิดถึงๆ :monkeysad:
แวะมาทักทายบ้างจิ สบายดีใช่มั้ยคะ รออยู่น๊า :L2:
-
นายกองเตอร์นี่ ช่างเก่งเสียนี่กระไร ตีหัวเมืองจนเจ้าเมืองยอมแพ้แบบราบคาบ :m20:
+1 พร้อมกำลังใจให้นุ้งฟ่า พร้อมรอผลการเจรจากับการเป็นเมืองขึ้นที่จะจัดขึ้นที่ต่างจังหวัด :z2:
-
คิดถึงเจ้าของเรื่องมากๆ น้องฟ่าน้องเตอร์
ตอนนี้เป็นไงบ้างอากาศหนาวรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
อยากอ่านตอนต่อไปจังเลย แต่ถ้าน้องฟ่าไม่ว่าง
ก็แค่แวะมาทักทายก็ได้นะคะ เดี๋ยวจะเข้ามาดูบ่อยๆ
เชื่อว่าแฟนคลับทุกคนก็คิดถึงน้องฟ่ากับน้องเตอร์เช่นกัน
-
:z13: :z13: :z13:
:z13: :z13:
:z13:
-
คิดถึงจัง :L3:
-
merry x mas ครับฟ่า เตอร์ :L1:
-
MERRY CHRISMAS ค่ะ น้องฟ่าน้องเตอร์
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ :L1: :กอด1:
-
merry christmas จ้า น้องฟ่าคนงาม
-
คิดถึงน้องฟ่าน้องเตอร์มากมาย
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ :กอด1:
-
Happy New Year นะคะ นุ้งฟ่ากะคอปเตอร์
มีความสุขมากๆ รักกันยาวๆตลอดไปน๊า :กอด1:
คิดถึงที่สุด :monkeysad:
-
ปีใหม่แล้ว ก็ขอให้ เตอร์ กับ ฟ่า มีความสุข รักและดูแลกันดีๆ อย่างนี้ตลอดไป
สุขภาพแข็งแรง การเรียน การงานรุ่งสุดๆเลยนะจ๊ะ :กอด1:
ว่างเมื่อไหร่มาอัพเรื่องบ้างนะ FC คิดถึงจ๊ะ :man1: :L2:
-
เข้ามารอน้องฟ่ากับน้องเตอร์นะคะ
คิดถึงจังเลย ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุข
ตลอดปี และ ตลอดไปเลยนะคะ :กอด1: :L1:
-
:L2: :L2: :L2:
คิดถึงนะ
-
สวัสดีทุกคนน๊า
ขอโทษด้วยน๊า หายไปนานมากมาก
ทำงานหนักมากถึงงมากที่สุดในโลกา
คิถึงทุกคนๆมากๆเช่นกัน
ไม่รู้ว่าลืมเราสองคนบ้าๆบอๆไปหรอยัง
สวัสดีปีใหม่นะครับ ย้อนหลังนะ
เลยไปถึงปีใหม่จีนด้วย
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้
อิอิ
รักทุกคนเหมือนเดิม
รถยังออกไปไม่ถึงนอกเมืองเลย นังคุณนายเตอร์ก็หิวอีกแล้ว นี่มันมีกี่ลำไส้ว่ะเนี่ย
"ฟ่าเตอร์หิวอ่ะ"
"หึ หิวไรอีก ฟ่ายังอิ่มอยู่เลย"
"ไม่รู้อ่ะ ก็สงสัยเมื่อคืนใช้พลังงานเยอะไปมั้ง"
"หราาาาาาา"
"จ้ะ มีไรให้สามีทานมั้งจ้ะเมียจ๋า"
"มีน้ำมะพร้าวง่ะที่ให้ซื้อมาอ่ะ แล้วก็พวกขนมปัง ทานแก้หิวก่อนมั้ย"
"นมมีมั้ยอ่ะ"
"มี"
"ขอนมกล่องเดียวก็พอจ้ะ"
"รอแปปนะ" ผมเอื้อมไปที่กระติกหลังรถ หยิบนมแล้วก็เจาะ ส่งให้เตอร์
"สามีขับรถจะถือไงอ่ะครับ หืมมมมมมม" ผมก็ต้องหยิบหลอดยัดใส่ปากมันอ่าสิ
ละเมียดดูดอยู่นั้นแหละ ดูดๆให้มันหมดไปสิ วุ้ย
"มองทางโน้น มามองหน้าฟ่า เดี๋ยวก็ได้หน้าแหกทั้งคู่หรอก"
"เค้ารู้น่ะ"
"ดูดๆให้หมดๆได้ม๊ะ หิวจริงป่ะเนี่ย"
"จริงดิ" แล้วเสียง นมหมด ก็ดังขึ้น
"อิ่มยัง"
"ดีขึ้นแล้ว"
"เดี๋ยวเจอปั้มใหญ่ๆแวะด้วยนะ เดี๋ยวฟ่าจะไปซื้อขนมให้" ผมหยิบน้ำมะพร้าวจากกระติกออกมาดูดมั้ง
"ชอบมากหรอ น้ำมะพร้าวอ่ะ"
"มาก"
"วันหลังไม่ต้องซื้อหรอก"
"ไม"
"ไปกินที่ห้องเฮียดิ มีเต็มตู้เย็นเลย"
"แล้วทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ สิบถุงเนี่ยตั้งสองร้อยนะ" สองร้อยนี้ก็ตังค์สามีนะ ได้ข่าว 555+
"ทำไมอ่ะ"
"ก็จะได้ไปเอาของเฮียง่ะ ประหยัดไปตั้งสองร้อย"
"งก"
"แล้วจะพูดเพื่อ...........ว่าแต่โอนเงินเข้าบัญชีเค้ายังสามหมื่นห้าอ่ะ"
"ค่าไร"
"ค่าตูดกะค่าแพ้เกมส์ไง"
"ลืม"
"ลืมได้ไงเงินตั้งเยอะ"
"เดี๋ยวกลับไปแล้วโอนให้ ความจริงโอนเองก็ได้นะ ทุกอย่างฟ่าก็เก็บหมดนิ"
"พูดงี้หมายความว่าไง ไม่พอใจไงไอ้อ้วน ห๊ะ"
"ป่าวจร้า เตอร์มีตังค์เก็บกะเค้าก็เพราะมีฟ่าเนี่ยแหละ"
"พูดดี"
"วันนั้นคุณแม่เช็คบัญชีดู โทรมาถามใหญ่เลย ว่าตังค์มาจากไหนเยอะแยะ"
"แล้วตอบคุณแม่ไปว่าไง"
"ก็ตอบไปว่า เงินที่คุณแม่ให้มา เมียผมให้ใช้อย่างประหยัด ก็เลยมีเก็บ"
"แล้วคุณแม่ว่าไงอีก"
"คุณแม่ก็หัวเราะใหญ่เลยอ่าสิ แล้วก็ชมลูกสะใภ้ไม่ขาดปาก" คือผมสองคน ใครอยากซื้ออะไรก็ซื้อ
ไม่ได้มากะเกณฑ์ว่าอันนี้เธอออกอันนี้ฉันออก อันนี้ต้องมาหารสองนะ คือเป็นแบบนี้มาตั้งแต่คบกัน
ค่าใช้จ่ายภายในบ้านก็จะแย่งกันออกซะมากกว่า จนมาหลังๆคุณแม่เตอร์ยอมรับในตัวฟ่าแล้ว
ท่านก็จะให้เงินเราสองคนทุกเดือน ผมก็ไม่ได้ใช้หรอกก็เอาเก็บไว้นั้นแหละ แต่เตอร์มันไม่ยอม มันจะเอาเงินส่วนนี้
มาจ่ายค่าใช้จ่ายในบ้าน ส่วนเงินที่คุณแม่ให้เตอร์ต่างหาก เตอร์ก็จะมาให้ผม ตอนแรกผมไม่เอา
มันก็งอล มันบอกผมว่า ผมยังมีช่องว่างกับมันอยู่ ผมก็เลยถือเงินของเตอร์ทุกบาทไว้
เตอร์จะกินจะใช้อะไรก็มาเอาที่ผม หรือไม่ก็ใช้บัตร ทุกวันนี้ผมก็ดูแลทุกเรื่องของสามี ซึ่งแม่สามีก็เห็นชอบ
ซึ่งมันชอบที่ผมให้ตังค์ไปมหาลัยวันละ 200 ไม่เคยบ่นแม้แต่คำเดียว 55555+
"มีเมียดีเป็นศรีแก่ชาติ"
"เกี่ยวกันตรงไหนเนี่ย"
"เกี่ยวแล้วกันแหละน๊า ขับๆไปเหอะ ง่วงแล้ว อย่ารบกวน" ผมปรับเบาะให้เอียงลง พร้อมหยิบผ้าห่มมาห่ม สบายยยย
"นอนเยอะๆเพราะคืนนี้อาจจะไม่ได้นอน"
"คืนนี้งดกิจกรรม"
"ฝันไปเถอะ"
"ชิส์" เมื่อคืนก็โดนไปอ่วม คืนนี้สงสัยไม่รอด เกิดมาสวยมีเสน่ห์ก็ต้องแบบเนี่ยแหละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
นอนไปสักพักก็ถึงปั้มซะแว้ววววววว กำลังหลับเพลินๆเลย แต่ก็หลับไปนานเหมือนกันนะ สงสัยเพลีย
"ฟ่า ๆ ถึงปั้มแล้ว" เตอร์จอดเติมน้ำมัน ผมเริ่มสลึมสะลือ ลุกขึ้นนั่ง
"ถึงไหนแล้วอ่ะ"
"ถึงปั้มอ่าสิ เข้าห้องน้ำไหม"
"ก็ดี"
"เดินไปก่อนเลย แล้วเดี๋ยวเติมน้ำมันเสร็จเตอร์เอารถไปจอดตรงเซเว่นนะ"
"ค๊าบบบบ"
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็ล้างไม้ล้างมือเสร็จก็เดินไปเซเว่น ไปเดินซื้อของรอสามีเติมน้ำมัน
ในขณะที่ผมเลือกซื้อของอยู่ เตอร์ก็เดินเข้ามา
"เข้าห้องน้ำยัง"
"เข้าแล้ว เตอร์อ่ะ"
"ยัง เดี๋ยวเตอร์ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
"อื้ม"
"หอมทีนะ" ฟ๊อดดดด ไอ้นี้นิ นับวันยิ่งจะเอาใหญ่ คนเค้ามองกันจะเป็นตาเดียวแล้วเนี่ย
แล้วก็ทิ้งให้คนมองช้านคนเดียวเนี่ยนะ เหอๆๆๆๆๆๆ ไอ้ที่ยังง่วงๆอยู่ ตาสว่างเลยเรา
"เอาซาลาเปา หมูสับไข่เค็มสองใบนะครับ แล้วก็ขนมจีบปูกะกุ้ง แล้วก็เวฟอันนี้ให้ด้วยครับ"
ผมรออาหารที่สั่งเวฟ ไม่ช้ามันก็เดินมา พร้อมกับรอยยิ้มมาแต่ไกล ผมก็ไม่ยิ้มตอบ
ไม่พูดไม่จา ไม่อะไรทั้งนั้น โทษฐานปล่อยให้ช้านมีหลายสายตามาจ้องมอง
"ฟ่าได้ซื้อโค้กเปล่า ไหนดูดิ๊" แล้วมันก็รื้อๆในตะกร้าดู
"ไม่มีนิ เดี๋ยวเตอร์ไปหยิบก่อนนะ ฟ่าเอามั้ย"
"ไม่เอา" ผมพูดเสียงแข็งๆใส่มัน อิอิ
"ซาลาเปา ขนมจีบได้แล้วครับ"
"คิดเงินเลยครับ"
"อันนี้ด้วยครับ" มันเอาโค้กมาวางในตะกร้า แล้วก็มายืนเบียดๆผม ที่ตั้งเเเยอะตั้งแยะไมไม่ยืนว่ะเนี่ย
"ยังง่วงอยู่หรอ หน้ามุ่ยเชียว"
"ป่าว"
"แล้วเป็นไรอ่ะ"
"ไม่ได้เป็นไร เลิกถามโน้นถามนี้ซะทีได้มั้ย น้องครับ คิดๆเค้าสิผมรีบไป" อิพนักงานก็มองจัง ไม่เคยเห็นผู้ชายเป็นผัวเมียกันรึไง
"ขอโทษครับพี่"
"เราสองคนเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อ ไอ้เตอร์ก็จูงมือผม
"ฟ่าไปซื้อลูกชิ้นปิ้งกัน"
"แต่มีขนมจีบแล้วนะ"
"หมด รับรอง" เตอร์สั่งลูกชิ้นปิ้ง ไอ้ผมก็แวะร้านฝรั่งแช่บ๊วย มันอยู่ติดๆกันอ่ะ
ผมจ่ายตังค์ในส่วนของฝรั่งแช่บ๊วยเสร็จก็เดินไปร้านลูกชิ้นของไอ้เตอร์ สงสัยมันจะอยากทานมาก
"อยากทานขนาดนั้นเลยหรอ"
"อื้มมม ขอตังค์ด้วย" ผมหยิบตังค์ส่งให้ไอ้เตอร์
"จะไปเที่ยวไหนกันค่ะเนี่ย" แม่ค้าถามขึ้นมา
"หัวหินครับ"
"ไปกันสองคนหรอค่ะ"
"ครับ"
"ได้แล้วค่ะ เที่ยวให้สนุกนะคะ เดินทางปลอดภัยค่ะ"
"ขอบคุณครับ" เราสองคนเดินไปที่รถ มันก็กอดคอผม ดูแมนมาก 5555+
"เป็นอะไร หน้าเป็นตูดเชียว"
"ร้อน"
"งั้นก็ขึ้นรถ เปิดแอร์เย็นๆนะจ้ะเมียจ๋า"
ทันทีที่เครื่องสตาร์ท ผมวางของหลังรถให้เข้าที่เข้าทาง ปรับเบอะให้เลื่อไปข้างหลัง
ถอดรองเท้า นั่งขัดสมาธิ เตรียมจัดการกับของกินที่ซื้อมา
ในขณะที่นั่งจิ้มฝรั่งเเช่บ๊วยอยู่นั้นก็หาเรื่องคนซะหน่อยดีกว่า เดี๋ยวทริปนี้จะไม่ครบรส
"เตอร์ ฟ่าไม่ชอบเลยนะ ที่มาหอมฟ่ากลางคนเยอะๆแบบนั้นอ่ะ"
"น้านง่ะ ว่าแล้ว ว่าไอ้ที่หน้าเป็นตูดมันต้องมีสาเหตุ ทำไมอ่ะ ก็คนมันอยากหอมอ่ะ"
"แต่เตอร์ก็ต้องดูด้วยสิ ถ้าเกิดมีญาติฟ่าเห็นแล้วเอาไปบอกพ่อจะทำไง"
"เตอร์ขอโทษ เดี๋ยวเรียนจบ ให้แม่ไปขอนะ จะได้ไม่ต้องกลัวใครเห็น"
นี้มันเข้าใจสิ่งที่ผมจะสื่อไหมเนี่ย โอยยยยย ปวดหมอง
"ก็ลองดูสิ แต่ถ้าผลที่ออกมาไม่ดีอย่างที่คิด ก็ต้องทำใจเผื่อไว้ด้วยนะ"
"เตอร์มั่นใจ อย่างน้อยคุณแม่ก็ต้องยกให้ แค่หวั่นๆคุณพ่อเท่านั้น"
"อยู่ดีไม่ว่าดี"
"เตอร์ก็อยากเป็นลูกเขยที่ถูกต้องตามกฏหมายบ้างสิ"
"ก็ตามใจ"
"ฟ่าโอเคป่าวหล่ะ ทางเตอร์อ่ะ โอเคเสมอ"
"ถ้าเตอร์โอเค ฟ่าก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่เตอร์ต้องเป็นผู้ใหญ่ให้มากพอนะ ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไม่ต้องมาโวยวายเป็นเด็กๆหล่ะ"
"ถึงวันนั้นเดี๋ยวก็รู้ อยากหม่ำลูกชิ้นแล้วอ่ะ ป้อนหน่อยจิ"
"ซื้อมาซะเยอะ จะทานหมดหรอเนี่ย"
"หมดสิ เตอร์เพิ่งดูดดดดดดดดดดนมไปกล่องเดียวเองนะ" ไอ้คำว่าดูดนมเนี่ย มันก็มองมาที่หน้าอกผม
"ไอ้ทะลึ่ง"
ผมป้อนลูกชิ้นมันไปเรื่อยๆสิ่งที่สังเกตได้คือมันดูมีความสุขจนออกหน้าออกตา "หน้ารื่นมากกกก"
"ที่รักไม่ทานมั้งอ่ะครับ ป้อนเตอร์อย่างเดียวเลย"
"กลัวเตอร์ไม่อิ่ม"
"15ไม้ถ้าเตอร์ทานคนเดียวหมด เตอร์คงจะต้องพุงแตกแน่ๆครับ เมียยยยยยยย"
"แล้วเดี๋ยวจะทานอาหารทะเลได้หรอ ไหนบอกว่าอยากทานกุ้งเผาไง"
"กว่าจะถึงเดี๋ยวก็ย่อย"
"ก็คงจริง เพราะระบบย่อยเตอร์มันทำงานเกินปรกติ มีซาลาเปากะขนมจีบนะ แล้วก็มีไส้กรอก"
"งั้นพักลูกชิ้นไว้ก่อนนะ ขอซาลาเปาดีกว่า หิวน้ำด้วยอ่ะ เปิดโค้กให้เตอร์หน่อยสิ"
"น่าไปเปิดร้านเช่าหนังนะ"
"ทำไมอ่ะ"
"เรื่องเยอะส์"
"ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ" เราก็ต่อล้อต่อเถียงกันจนถึงทะเลนั้นแหละครับ แต่ก่อนถึงทะเลก็แวะโน้นแวะนี้กันไปเรื่อยแหละ
อะไรที่น่าแวะเราก็แวะอะไรที่ไม่น่าแวะเราก็แวะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ กว่าจะถึงโรงแรมก็เย็นๆได้
พอถึงโรงแรมก็ขนของขึ้นห้อง ก็กะว่าจะไปหาข้าวเย็นทานกัน แต่ว่าตอนนี้เราทั้งสองอิ่มมากแล้ว
เลยนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง เปิดทีวีดูไม่ได้ไปไหนซะงั้นอ่ะ
"ฟ่า" ผมที่กำลังจะเคลิ้มหลับไปในอ้อมแขนของคนข้างๆ
"หึ"
"หลับหรอ"
"เกือบ ไม"
"ป่าว งั้นหลับเถอะ"
"มีไร"
"จะชวนไปเดินเล่นอ่ะ"
"ไปสิ เดี๋ยวเปลี่ยนกางเกงก่อนนะ"
"วันนี้แปลกวุ้ย ปรกติ เสือหลับถ้าใครปลุกนี้อาจะถึงตายได้"
"ก็ไหนๆมาเที่ยวแล้วจะให้มานอนรึไงอ่ะ งั้นนอนอยู่บ้านก็ได้"
"ก็จริง "
"อ่ะ กางเกงเปลี่ยนซะ"
"ช่วยถอดไหมกางเกงอ่ะ เมื่อไรจะเลิกใส่ซะทีไอ้ฟิตๆสุดจะฟิตแบบเนี่ย"
"ทำไมอ่ะ ไม่สวยหรอ"
"สวย แต่มันดูทรมาน"
"มันเป็นยีนส์ยืด"
"ถอดก็ลำบากใส่ก็ลำบาก"
"ก็มีเตอร์ช่วยถอดนี่ไง ทีตัวเองยังใส่ได้เลยมาว่าเค้าทำไมเนี่ย เห้ยดีดีดิ เดี๋ยวล้ม"
"รัดจนขาแดงหมดแล้วเนี่ย"
"บ่นจริงวุ้ย" ผมไปหยิบสเปรนย์กันแดดกะครีมกันแดด มาพ่นๆๆๆ ทาๆๆๆ
"ยื่นแขนมา เอียงคอด้วย หลับตา" ผมจัดการทาให้ไอ้เตอร์ด้วย
"ตั้งแต่มีฟ่ามาในชีวิตเตอร์เนี่ย เตอร์ว่าเตอร์เป็นคนที่โชคดีมากเลยรู้ป่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าทุกอย่างที่เป็นฟ่า มันถูกสร้างมาเพื่อเตอร์"
"แหวะ" เตอร์นั่งอยู่ที่ปลายเตียง ผมยืนทาครีมให้ แล้วเตอร์ก็รวบเอวผมเข้าไปกอด เอาคางยันมาที่ตัวของผม
"เขิลหรอ ฮ่าๆๆๆๆ " แล้วเตอร์ก็ลุกขึ้นยืน แล้วก็จูบมาที่ริมฝีปากผมเบาๆ แล้วก็กระซิบข้างหูว่า
"เตอร์รักฟ่านะ"
"อืม" ผมก็เขิลอ่าสิ ฮ๋าๆๆ โคตรเขิลเลย
"ป่ะ เดินเล่นกัน" แล้วเราสองคนก็ออกไปเดินเล่นข้างนอกกัน
เดินเล่นกันไปเดินเล่นกันมา วิ่งไล่เตะกันบ้างอะไรบ้าง สุดท้ายก็มายืนซื้อไอศครีมกะรถขายหน้าโรงแรม
"เอาอันนี้ครับ แล้วก็อันนี้ อันนี้ด้วย เตอร์อ่ะเอาอันไหน"
"เอาอันนี้ครับ หมดหรอคนเดียวสามอันอ่ะ เดี๋ยวจะไปทานอาหารทะเลไม่ใช่หรอ"
"งั้นอันนี้ไม่เอาแล้ว"
"อันนั้นมันของเตอร์นะ"
"เตอร์ก็เอาของฟ่านี้ไง คิดตังค์เลยครับ"
ผมรับไอศครีมจากคนขายแล้วก็เงินทอน ก่อนจะไปนั่งกันที่โซฟาของโรงแรม
"เตอร์เอาอันไหน"
"อันไหนก็ได้เอามาเถอะ"
"งั้นอันนี้แล้วกันนะ เดี๋ยวฟ่าแกะให้นะ ขอคำหนึ่งนะ อ่ะ อร่อยมาก ไม่มีพิษชัวร์"
"ตัวเองอยากจะชิมทุกอันก็บอกมาเถอะ"
"ทำไมอ่ะ กัดไปนิดเดียวเองไม่พอใจรึง่ะ"
"ป่าว"
"ดีมาก" ผมก็นั่งหม่ำไอติมอย่างสำราญใจ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
"หมดแล้วหรอ"
"โหยยย อันกระจิ๊ดหนึ่ง ปากเลอะแล้วนั้นอ่ะ อ่ะนี้" มันยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ผม
"ใครซื้อให้อ่ะผืนเนี่ย ทำไมไม่เคยเห็น"
"สาวๆซื้อให้"
"แล้วไอ้ที่ฟ่าซื้อให้ทำไมไม่เอามาใช้ ไม่เช็ดแล้วเอาคืนไปเลย" แล้วก็แกะไอติมอีกอัน ฮ่าๆๆๆ
"วันนี้เป็นไรเนี่ย เหวี่ยงตลอด"
"เหวี่ยงตรงไหน"
"ก็ทุกตรงนั้นแหละ หมดยังอ่ะไอติมอ่ะ เตอร์หิวแล้ว"
"เตอร์เดินไปถามพนักงานดิ๊ ว่าร้านอาหารทะเลเผา อร่อยๆถูกๆอ่ะ มีร้านไหนแนะนำบ้าง"
"อืมๆ"
-
หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น เราก็ขับรถไปหาอาหารทะเลทานกัน ฟาดเรียบ
กุ้ง2โล ปู2โล หอยหวาน1โล ปลาหมึก1โล โอ้แม่เจ้าาาาาาาาาา
"เตอร์"
"ครับ"
"เราสองคนจะทานมันหมดหรอ ถามจริง"
"ก็นั่งทานไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็หมดเองอ่ะ " บรรยากาศดีมาก แต่อาหารไม่ค่อยถูกเท่าไรนะ
แต่ไอ้เตอร์มันชอบร้านนี้ เราสองคนนั่งฝั่งเดียวกัน หันหน้าออกทะเล ร้านนี้คนค่อนข้างเยอะ
ส่วนมากจะมาเป็นคู่ๆแล้วก็ครอบครัว ผมก็ต้องทำหน้าที่ศรีภรรเมียที่ดี แกะทุกอย่าง แต่ผมก็ชอบด้วยแหละ
"มองอะไร อยากดื่มเบียร์หรอพ่อมึง" ผมเห็นมันนั่งมองไปที่ซุ้มเบียร์
"ป่าวจ้ะแม่มึงอย่าดื่มเด็กเชียร์เบียร์มากกว่า"
"ไปสิ เหยือกสุดท้ายก่อนตาย" ผมหยิบกุ้งขึ้นมาแล้วก็เด็ดคอ ออก ฮ่าๆๆๆๆ
"ฮ๋าๆๆๆๆ ใครจะไปสู้เมียคนนี้ได้ จะหาที่ไหนก็ไม่มีอีกแล้ว"
"หรอออออ"
"จ้ะ"
"เตอร์เอาข้าวผัดไหม "
"ก็ดีเหมือนกัน ขอซอสแม็กกี้ไอ้เตอร์ด้วยนะ จะเอามาจิ้มจุ้ง"
"กุ้ง"
"อ่า นั้นแหละๆ"
"เพล้งงงงงงงงงงงง" ในขณะที่ผมกำลังจะยกมือสั่งอาหาร ก็ปัดแก้วหล่นแตก
คนหันมามองเป็นตาเดียว ก็แค่แก้วแตก มองไมอ่ะ แต่ผมก็ทำแก้วแตกมันทุกร้านอ่ะ 555+
"เอาอีกแล้วววเมียกรู"
"เดี๋ยวผมเก็บให้ครับ"
"ขอโทษนะครับ"
"ไม่เป็นไรครับ ยกขานิดนะครับ"
"ซุ่มซ่ามตาหร๊อดดดดดดดดดด มานั่งตักเตอร์นิ เดี๋ยวเหยียบแก้วจนได้อ่ะ"
"ไม่เอา" ไอ้น้องที่นั่งเก็บแก้วก็เงยหน้ามามองแล้วก็อมยิ้ม
"เรียบร้อยแล้วครับ เดี๋ยวผมเอาใบใหม่มาให้"
"น้องๆสั่งอาหารด้วยนะครับ เอาข้าวผัดปูจานหนึ่งครับ แล้วก็ขอซีอิ๋วข้าวถ้วยหนึ่งด้วยครับ"
"รอสักครู่นะครับ"
"นิเมิง เมิงว่าสองคนนี้เป็นไรกัน" โหย ชะนีโต๊ะข้างๆเม้าท์เผาขนมาก ไอ้เตอร์มองหน้าผมแล้วก็ยิ้มๆ
"เบาๆสิอินี่ เดี๋ยวเค้าก็เขวี้ยงแก้วมาที่โต๊ะเราหรอก"
เราสองคนทำเป็นไม่ได้ยิน ทั้งๆที่ได้ยินเต็มสองรูหู แต่ก็นะ ปากคนมันก็แบบเนี่ยแหละ นั่งฟังต่อไป ขำดี
"กรูว่าเค้าเป็นพี่น้องกัน หน้าเค้าคล้ายๆกันนะ"
"พี่น้องพ่องมรึงสิ เรียกให้นั่งตัก ตั้งแต่กรูนั่งฟังเค้าคุยกันกรูยังไม่เห็นเค้าเรียกพี่เรียกน้องกันสักคำ" เก้งนางหนึ่งเอ่ยขึ้น
"มรึงสนใจเค้าชิม๊ะ ถึงขนาดเงี้ยหูฟังเนี่ย"
"ถ้ามาคนเดียว เสร็จกรูไปแระ"
"เดี๋ยวกรูแยกให้เอาม๊ะ"
"อิปลวก รู้จักบาปมั้ย บาปอ่ะ"
"แต่กรูว่าพวกมรึงเลิกคุยเรื่องนี้ดีไหม ก่อนที่จะโดนตบ"
หลังจากนั้นเค้าก็เม้าท์กันเบามากเราสองคนไม่ได้ยินแล้ว อยากจะบอกทุกคนว่า ทุกครั้งที่เม้าท์เราอยู่ในช่วงอันตราย
"เตอร์ เดี๋ยวฟ่าไปหยิบไอแพดในรถก่อนนะ"
"เบื่อหรอ นั่งกะเตอร์เนี่ย"
"ป่าว แต่มันไม่มีอะไรจะแกะแล้ว มือไม่ว่าง เอากุญแจรถมา"
"เดี๋ยวเตอร์ไปหยิบให้นั่งอยู่นี่แหละ"
"ฟ่าจะไปฉี่ด้วยปวดฉี่"
"สามนาทีพอนะ ถ้าไปนานกว่านี้เตอร์จะไปตาม"
"ห้านาที"
"สองนาที" เห้ยไรว่ะ
"โอเคๆสามก็สาม"
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำเเล้วก็เลยไปที่ลานจอดรถ ไปหยิบไอแพดกะของใช้สองสามอย่าง
แล้วก็ต้องรีบทำเวลาไม่ให้เกินสามนาทีด้วย เห้ออออออ โทรมาแล้ว
"ฮัลโหล"
"ครบสามนาทีแล้วทำไมยังไม่มา"
"หยิบของอยู่กำลังจะไป บ้าป่าวเนี่ย"
"เร็วๆนะ"
"มีไร"
"คิดถึง"
"ไอ้บ้านิ" ผมวางโทรศัพท์ แล้วก็เอาของใส่ถุงผ้าแล้วก็รีบเดินไปที่โต๊ะว่าแต่ทำไมต้องรีบด้วยว่ะเนี่ย
"ไปซะนานเชียว"
"แปปเดียวเองเหอะ ไปห้องน้ำด้วยนะ"
"ล้างมือยัง"
"ยัง เดี๋ยวก็จะแกะกุ้งให้เตอร์ต่อ ดีม๊ะ"
"ทานได้อยู่แล้ว เมียทำให้ ต่อให้ยาพิษก็ทานได้"
โต๊ะข้างๆมันคงอยากจะอ้วกอ่ะ เพราะหลังจากที่เตอร์พูดจบ มันก็มีเสียงกริ้วกร้าวดังขึ้นมา
"อายเค้ามั้งเหอะ"
"อายทำไม ที่เค้าแอบฟังเราเค้ายังไม่อายเลย"
"เตอร์ อย่าเสียงดัง เดี๋ยวโดนกระทืบหรอก อ่ะนี้ทิชชูเปียกเช็ดหน้าเช็ดตาซะ หน้ามันเชียว"
ผมส่งทิชชูเปียกให้เตอร์ แล้วก็นั่งลงเล่นไอแพด ผมทิ่มตาก็เลยเอายางมามัดจุก ฮ๋าๆๆ
"ไอ้จุกประทับร่างอีกแล้ว"
"น่ารักป่ะหล่ะ"
"มาก มากซะจน"
"จนอะไร"
"จนอยากจะกลับห้อง"
"จัดการกับอาหารบนโต๊ะก่อนดีไหมพี่"
"สบายมาก เออ แล้วแหวนที่นิ้วหายไปไหน"
"เก็บไว้ที่ห้องอ่าสิ เดี๋ยวโดนน้ำทะเลมันจะลอก"
"ของแท้จ้ะเธอ"
"ฟ่ากลัวมันหล่นหายในน้ำ ก็เลยถอดเก็บไว้ ถ้าหายไปเดี๋ยวคนให้เค้าจะเสียใจ"
"ตรงคอเป็นอะไรแดงอ่ะ" เปลี่ยนเรื่องไวจังว่ะ
"ไม่รู้"
"ไหนดูสิเหมือนโดนอะไรกัดเลย"
"มดมั้ง"
"เจ็บป่าว"
"ไม่นิ"
"นิ ทานซะมั้งนะ มัวแต่เล่นอยู่นั้นอ่ะ ข้าวผัดมาแล้วทานข้าวก่อน เดี๋ยวค่อยเล่น"
"ป้อนหน่อยเส่ วันนี้เค้ายังป้อนลูกชิ้นตัวเองเลยนะ"
"ไม่อายเค้าหรอ"
"อายทำไม"
"วันนี้เตอร์หอมแก้มฟ่าในปั้มทำไมไม่พอใจอ่ะ"
"ก็แกล้งไปงั้นแหละ"
"แล้วนี้จะให้ป้อนข้าว"
"โอย จะป้อนป่ะเนี่ย ไม่ป้อนเดี๋ยวทานเองก็ได้ เยอะส์ตาหร๊อกตาหร๊อดดดดดดด"
"ป้อนครับ" เตอร์ก็ป้อนข้าวอีเด็กหัวจุกเอาแต่ใจคนนี้ โดยไม่ได้แคร์สายตาใครหรอก
จะมองก็มอง ผมเองก็ไม่ได้แคร์ตรงจุดนี้มานานแล้ว เพียงแต่อันไหนที่มันดูไม่เหมาะสมก็ไม่ทำ
เอาไว้ทำในที่ส่วนตัว เพราะยังไงผมก็ยังคงเป็นคนไทย ส่วนมากก็จะแค่จับมือกัน
"อิ่มแล้ว พอแล้ว ปูดีกว่า" ผมวางไอแพดแล้วก็นั่งทานปูอย่างเอาจริงเอาจัง ผีปอปเข้าสิง
"ถ้าสองเฮียมาด้วยก็คงครบแก๊งค์พอดีอ่ะเนอะ"
"เค้าคงจะมีเวลาให้พวกเราหรอกนะ"
"ตอนที่เตอร์ไปนอนห้องเฮียอ่ะ เตอร์พูดเรื่องให้เฮียไดเอตด้วยแหละ"
"กล้านะ ไม่โดนไล่ตะเพิดออกมาหรอ"
"ก็โดนด่าไปบ้าง แต่ก็ไม่สู้ความด้านของเตอร์หรอก "
"แล้วเฮียว่าไงอ่ะ" ตอนนี้สองมือของผมกำลังง่วนอยู่กับปูนึ่ง
"น่าจะได้ผลแหละ ฟ่าลองพูดดูอีกทีสิ เตอร์ว่าคนอย่างเฮีย เคยเปรี้ยวเยี่ยวราดขนาดนั้นไม่มีทางทนอยู่กะหุ่นพะโล้ได้นานหรอก"
"ฟ่าก็ไม่ค่อยมีเวลาเลยอ่ะ เลิกงานก็ค่ำแล้วไม่มีแรงพาเฮียไปฟิตเนส"
"เฮียเค้าก็จัดการตัวเองได้แหละเชื่อสิ เรามีแค่หน้าที่กระตุ้นเท่านั้นแหละฟ่าน่าจะรู้จักเฮียดีนะ"
"อื้มๆ แกะหอยให้หน่อยสิ แล้วเตอร์อ่ะทำไมไม่ทานอิ่มแล้วหรอ"
"ยัง นั่งดูฟ่าทานมันก็จะอิ่มอยู่แล้วแหละ"
"เวอร์ช่วยกันรับผิดชอบให้หมดเลยเสียดาย"
"จร้า"เรานั่งทานอาหารกันจนดึก นานๆได้เปลี่ยนบรรยากาศก็ดีเหมือนกันนะชิลดี
ทานกันไปเล่นกันไป อยากนอนหนุนตักที่รักจัง อิอิ
"ไอ้จุก ง่วงแล้วหรอ ทำตาปรือๆ"
"ยัง อากาศมันดีอ่ะ ได้สักงีบก็คงดี ขอพักท้องแปปหนึ่ง เดี๋ยวจะจัดการกะปูที่เหลือให้หมด"
"ถ้ามันไม่ไหวก็พอเถอะ"
"ไหวเด่ เดี๋ยวไปฉี่ก่อนนะ"
"ไปด้วย"
"แล้วใครจะดูของหล่ะ ของเยอะแยะ ไปทีละคน เตอร์ไปก่อนก็ได้"
"ฟ่าไปก่อนเถอะเตอร์ยังทนได้"
"เครๆ" ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ ก็ล้างไม้ล้างมือ ล้างหน้าล้างตา แล้วก็ทำผมจุกให้มันสวยงาม ฮ๋าๆๆๆ
ในขณะที่ยืนอยู่หน้ากระจก ก็มีคนมาล้างมืออ่างข้างๆ เค้าก็ยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบตามมารยาท
"มาจากไหนครับเนี่ย กรุงเทพรึป่าว"
"ใช่ครับ"
"มาเที่ยวหรอครับ"
"อ่อครับ" ก็มาเที่ยวอ่ะสิ ถามแปลกๆ
"น้องน่ารักนะครับ พี่นั่งมองมาตั้งนานแล้ว"
"ขอบคุณครับ ขอตัวก่อนนะครับ"
"เดี๋ยวก่อนสิ ขอพินหน่อยได้ไหมครับ"
"ผมไม่ได้ใช้บีบีครับ" รู้สึกว่าตัวเองเหมือนนางเอกละครถูกตัวร้ายตามจีบยังไงก็ไม่รู้ 5555+
"อ่าวหรอ แย่จัง งั้นมีเบอร์ไหมครับ อยากคุยด้วยอ่ะครับ ผมก็มาจากกรุงเทพเหมือนกัน"
"ขอโทษนะครับ พี่บอกนั่งมองผมมาตั้งนานแล้วใช่ป่ะ"
"ใช่ครับ น่ารักขนาดนี้ใครก็อยากมอง เพื่อนๆพี่มองน้องกันทั้งกลุ่มอ่ะครับ"
"แล้วพี่ไม่สังเกตหรอครับ ว่าไอ้คนที่นั่งกะผมอ่ะ มันเป็นไรกะผม"
"แล้วเป็นอะไรกันอ่ะครับ"
"เป็นแฟนกันครับ ขอตัวก่อนนะครับ ผมมาเข้าห้องน้ำนานแล้วเดี๋ยวเค้าจะเป็นห่วง"
"ครับ น่าอิจฉาแฟนน้องจัง "
"ขอตัวก่อนนะครับ" ผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ก็คงไม่ต้องพูดอะไรมากนอกจาก ทำใจ เพราะดันเกิดมาสวย กร๊ากกกกกกกกก
มาถึงที่โต๊ะไอ้ตัวดีก็มองตาเขียวปั๊ด
"ไปนานจัง ไปทำไรมา"
"ไปขี้ โอเคไหม"
"แล้วไป" มันคิดว่าเราจะไปทำอะไรหรอไงว่ะ ถึงได้พูดว่าแล้วไป
"เตอร์อ่ะ ไม่ไปเข้าห้องน้ำรึไง เดี๋ยวก็มาเรี่ยราดแถวนี้ ไม่มีกางเกงเปลี่ยนนะ"
"งั้นเตอร์ไปห้องน้ำนะ"
"อืมไปสิ"
ไม่เกินห้านาทีไอ้เตอร์ก็กลับมาจากห้องน้ำ
"อิ่มมั้ย"
"อะไร"
"ก็ไปหาอะไรในห้องน้ำทานไม่ใช่ไง"
"บ้า คนนะไม่ใช่สตาร์วอล์"
"เตอร์"
"จ๋าาาา"
"ทานๆให้หมด อยากกลับไปนอนแล้วอ่ะ"
"ได้จ้ะ แต่เมื่อกี้เตอร์เดินผ่านโต๊ะนั้นอ่ะ เห็นป่ะที่มีผู้ชายเสื้อแดงกะเสื้อขาวอ่ะห้าหกคนอ่ะ เก้านาฬิกา"
"อืมไมอ่ะ" ก็ไอ้โต๊ะที่ขอพินผมนั้นแหละ ไอ้เสื้อแดงนั้นเชียว หล่อนะแต่เสียใจกรูมีผัวแล้วค่ะ
"มันมองเตอร์แปลกๆอ่ะ คุยไรก็ไม่รู้แล้วชี้มาที่เตอร์"
"คิดมากป่าว เค้าคงเห็นเตอร์หล่อมั้งคงอยากจะจีบ"
"เตอร์ก็ว่างั้นแหละ" ไม่มีถ่อมตัว พอกันเลยกะเมียมึงอ่ะไอ้เตอร์ ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
ทานอาหารเสร็จเราก็เรียกเช็คบิล ผมเก็บสัมภาระที่เอาออกมาเล่น แล้วก็พวกของใช้ใส่กระเป๋า
ในขณะที่เรากำลังจะลุกจากโต๊ะ ก็มีเสียงจากโต๊ะที่เม้าท์ผมตอนสั่งอาหารนั้นแหละ
"กลับแล้วหรอออออออออ" แล้วก็หัวเราะกันคิกคัก ไอ้เตอร์กับผมก็หันไปมอง แล้วก็ยิ้มให้
ไม่รู้ว่าพอผมออกจากตรงนั้นมันจะมีการเม้าท์อะไรกันขึ้น ฮ่าๆๆๆๆ
เตอร์คว้ามือผมไปจับเมื่อเราเดินผ่านโต๊ะไอ้เสื้อแดงนั้น สัญชาตญาณของคนเป็นสามีจริงๆ
นี้ขนาดมันไม่รู้ว่าไอ้นั้นมาขอเบอร์ผมนะ มันยังแสดงความเป็นเจ้าของได้ถูกที่ถูกเวลาขนาดนี้ สวดยอด
"อิ่มจัง"
"ค่าอาหารเท่าไรอ่ะ"
"ไม่รู้จำไม่ได้"
"เอ้า แล้วรูดการ์ดไม่ใช่หรอ ไม่รู้ได้ไง"
"เคยรู้" แสดงว่ามันต้องแพงไม่ใช่เล่น
"เตอร์นิ"
"เออน๊า อย่าซีเรียสเรามาเที่ยวกันนะเมียจ๋า" แล้วมันก็ขโมยหอมแก้มผมทีหนึ่ง ก่อนที่จะสตาร์ทรถกลับโรงแรม
พอถึงโรงแรมก็ล้มตัวนอนลงบนเตียงทันที
"ฟ่า"
"อื้ม"
"อยู่ต่ออีกคืนนะ"
"คิดดูก่อน"
"น๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
"ก็บอกว่าคิดดูก่อนไง"
"โห"
"โหไร บ่นนะบ่น เดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ จะอาบด้วยกันป่าว"
"ไม่น่าถาม" ผมปลดเปลื้องเสื้อผ้าทั้งหมด แล้วก็เดินเข้าไปเปิดน้ำอุ่นให้เต็มอ่าง แล้วก็ลงไปแช่
เตอร์ที่ยืนสังเกตการณ์ก็ได้แต่ยืมอมยิ้มแล้วก็ ลงมาแช่ในอ่างเช่นกัน
เตอร์ดึงผมให้มานั่งทับบนตัวมันแล้วก็กอดผมเอาไว้ แผ่นหลังของผมสัมผัสกับอกอุ่นๆของเตอร์
จนได้ยินเสียงของหัววใจ
"อยู่ต่ออีกคืนนะ"
"มันแพงนะ เปลืองตังค์กลับไปนอนบ้านเราเถอะ" อินี่ความงกเพิ่มสูงขึ้นทันที
"นานๆทีนะ น๊าาาาา"
"เดี๋ยวดูอาหารเช้าที่นี้ก่อนอร่อยป่าว ถ้าอร่อยก็ค่อยว่ากันอีกที"
"โอเคร"
เราแช่น้ำกันอยู่นานโดยที่มีภารกิจในห้องน้ำนิดหน่อย แล้วก็ออกมาแต่งตัว นอนดูทีวีก่อนที่เราจะเผลอหลับไป
ตื่นรู้สึกตัวอีกที ก็ตอนที่คนที่กำลังกอดผมอยู่ กระชับกอดผมให้แน่นขึ้น ผมค่อยๆหันหน้ากลับไปมองคนที่กอดผมอยู่
"เตอร์ตื่นแล้ว"
"อ่าวหรอ แล้วฟ่าใส่เสื้อตัวนี้ได้ไงอ่ะ" ผมจำได้ว่าผมใส่เสื้อกล้ามกะกางเกงขาสั้นนอนนิหว่า
"เตอร์เห็นว่าฟ่านอนหายใจขัดๆ ก็เลยไปเอาเสื้อมาใส่ให้อีกตัว นอนหลับเป็นตาย ใครเค้าลักพาตัวไปไหนคงไม่รู้เรื่องหรอก"
"มีเตอร์อยู่ทั้งคน ฟ่าจะต้องกลัวอะไรหล่ะ" ผมก้มลงไปหอมแก้มเตอร์หนึ่งที เจ้าตัวก็ดึงผมเข้าไปกอด
ตอนนี้ผมนอนทับตัวมันอยู่ แต่ก็รู้สึกดีเป็นบ้า ผมเอามือนวดไปไปตามหน้าเตอร์ นวดหัวคิ้วที่มันชอบทำย่นๆใส่ผม
นวดตาที่มันชอบจ้องผมเวลามันหึง นวดริมฝีปากที่ใช้งานบดขยี้ปากผมทุกวัน เจ้าตัวก็ได้แต่หลับตาเฉย
แต่มือของเตอร์ล้วงเข้ามาในเสื้อแล้วลูบแผ่นหลังของผม วนไปวนมา จนผมมีความรู้สึกว่า
กางเกงตัวนิดของผม ถูกดึงลงทีละช้าๆ ช้าๆ ช้า
"ทำไรไอ้อ้วน"
"ป่าวววว"
"อยากหรอ"
"มาก"
"ทนไหวมั้ย"
"ไม่"
"อืม"
"ขอนะ"
"ไม่ให้ได้ป่ะละ"
"ไม่ได้"
"แล้วจะขอทำไม"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"
"จะเอาไม่เอา ไม่เอาจะไปเดินเล่นริมหาดแล้วนะ"
"ตอนนี้อ่ะนะ"
"เออเด่"
"ไม่ให้ไป น่ากลัว"
"ตรงนี้น่าจะน่ากลัวกว่าอีกมั้ง"
"น่ากลัวที่ไหนน่ารักจะตาย ตรงนี้มีแต่ความมหัศจรรย์" แล้วไอ้เตอร์ไอ้หมูบ้ามันก็ขึ้นคร่อมผมทันที
เสื้อผ้าของผมและเตอร์ถูกถอดออกทีละชิ้น ทีละชิ้น ทีละชิ้น
จนเราสองคนไม่เหลืออะไรติดตัวกันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ผมรู้สึกว่าตัวผมถูกซุกไซร้ไปทั่ว
ผมถูกจับตัวให้พลิกคว่ำ แล้วก็ดังให้เขาตั้งขึ้น แล้วในไม่ใฃช้า ของเหลวเย็นๆก็ถูกชะโลมไปทั่วช่องทาง
เป็นสัญญาณว่า หนอนของไอ้เตอร์กำลังจะเข้าไปในตัวผม
"อึกซ์" เมื่อเตอร์พาหนอนของมันเข้าไปสำเร็จ ก็จูบลงมาที่แผ่นหลังของผม
แล้วสองมือกับประคองไว้ที่สะโพก เดินเครื่อง ลุยยยยยยยยย
ไม่ต้องพูดถึง มันชำนาญจนเป็นมืออาชีพไปซะแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่เคยเบื่อ
นั้นสินะ มีแล้วมีอีก ได้กันอยู่นั้นแหละ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เตอร์ถอยทัพออกมาจับผมนอนหงาน แหวกขาออกแทรกตัวเข้าไป ยัดหนอนตัวใหญ่ ใส่เข้าไปทางเดิมอีกรอบ
ไม่รู้ว่าไปอดอยากมาจากไหน รวดเร็วร้อนแรง จนผมเสียววาบไปทั้งตัว
สุดท้าย ผมก็เป็นฝ่ายปราชัย.....................
เตอร์ล้มตัวนอนข้างๆผม แล้วก็เอื้อมไปหยิบทิชชูมาเช็ดน้ำรักให้
แล้วก็ดึงผมเข้าไปกอด ลมหายใจที่เหนื่อยหอมรดต้นคอผม ผมหันไปจูบเบาๆ
"ฟ่ารักเตอร์นะ"
"ครับ เตอร์รู้ เตอร์ก็รักฟ่ามาก"
"หิวอ่ะ"
"ได้สิ เดี๋ยวจัดให้อีกรอบนะ"
"เห้ยไม่ใช่แบบนั้น ฟ่าหมายถึงหิวข้าว"
"ตอนนี้อ่ะนะ"
"ไปเซเว่นกัน"
"งั้นไปล้างตัว" ผมสองคนไปล้างตัวแล้วก็เดินมาล้างตัว
เดินออกไปเซเว่นยามดึก มาตั้งไกลมาหอาหารเวฟในเซเว่นทานกัน ฮ่าๆๆ
"เตอร์"
"ไร"
"ขอขี่หลังหน่อยดิ"
"มาดิ" ก็อยากสวีทบ้างอะไรบ้าง ผมขี่หลังเตอร์ ไปเซเว่น ไม่มีใครพูดอะไรแต่รู้สึกว่าอบอุ่นมากมาก
ลมจากชายทะเลเย็นๆ กับคนรัก สุขสุดๆ
"ลงได้แล้วหนัก"
"ทำมาบ่น"
เกี๋ยวกุ้ง แฮมชีส โค้ก สโมกกี้ไบท์ บลาๆๆๆๆๆๆ ถุงเบ้อเริ่ม
"เตอณไปนั่งทานที่ช่ยหาดกัน"
"มันมืด อันตราย"
"นะๆๆๆๆ"
"ดื้อ"
"น๊าาาาาา"
"อื้มๆๆ" เราสองคนไปนั่งที่ริมทะเล เงียบ สงบ เห้นแต่ดางไฟจากท้องทะเล แล้วก็แสงจันทร์ที่ส่องมาบนพื้นน้ำ
เตอร์โอบเอวผมไว้ ผมก็ป้อนเตอร์ไปด้วย
"อร่อยป่ะ"
"เหมือนเดิมที่เคยทานอ่ะแหละ"
"มันต้องอร่อยกวาสิ"
"อร่อยกว่ายังไง"
"ก็มีคนน่ารักๆป้อนแบบเนี่ยไม่อร่อยกว่าได้ไง"
"จ้ะ ฟ่า"
"ไร"
"ขอหอมทีดิ"
"ไม่เอา อายเขา"
"อายใคร"
"อายพระจันทร์ อายทะเล "
"นะ นิดเดียว"
"ไม่เบื่อหรอไง หอมทั้งวัน"
"ไม่เบื่อ ไม่รู้ดิ ยิ่งนานมันยิ่งต้องการ เหมือนยาเสพติดอ่ะ"
"ขนาดนั้นเชียว สงสัยต้องพาไปถ้ำกระบอก"
"ไม่ไป"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็ไม่อยากเลิกหอม"
"ฮ่าๆๆๆ" แล้วมันก็ขโมยหอมผมจนได้แหละ เราสองคนก็นั่งดูทะเลไปทานของที่ซื้อมาไป
แล้วก็เดินจูงมือกันกลับโรงแรม สองมือที่เชื่อมความรักไว้
พอถึงห้องก้นั่งเล่นโน้นเล่นนี้กันจนเผลอหลับไป ตื่นมาก็อาบน้ำลงไปทานมื้อเช้า
เราตัดสินใจว่าจะอยุ่ต่ออีกคืน ...............................
-
เหมือนห่างหายไปนานมาก
แต่ยังไงจะพยายามมาอัพเรื่องให้
คือตอนนี้คิดไว้ว่า จะพยายามหาตอนจบที่มันสวยงามอ่ะ
ไม่อยากให้ทุกคนมารอ มันดูเหมือน คนรอเริ่มท้อใจ
ยังยืนยันว่ารักทุกคนเหมือนเดิม :กอด1:
ไม่ค่อยได้ตอบเม้นท์ ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร
แต่อยากจะฝากไว้ ให้ทุกคนรักกัน
มั่นเติมรักให้ชีวิตคู่
ถึงเราจะเป้นรักที่ไม่ได้ต่างเพศ
แต่ขอให้มันยืนหยัดอย่างมีคุณภาพ
ขอให้รักจงเจริญ
:L1: :L1: :L1:
-
:กอด1:
-
ดีใจจังที่น้องฟ่ากับน้องเตอร์มาแล้ว ขอบคุณมากๆเลย :กอด1:
อยากจะบอกว่าก็รักและคิดถึงฟ่ากับเตอร์มากเช่นกันนะคะ
มันเหมือนเป็นอะไรที่ผูกพันไปแล้ว พอเวลาเข้ามาก็จะ
เปิดหาเรื่องของฟ่ากับเตอร์เป็นอันดับแรกเลย ว่ามาต่อหรือยัง
แต่ก็ไม่เคยท้อกับการรอคอยนะคะ เพราะเข้าใจนะว่าทุกคนก็ต้อง
มีภาระหน้าที่ ที่จะต้องทำ เพราะฉะนั้นน้องฟ่าไม่ต้องคิดมาก
ว่าแฟนคลับจะท้อในการรอนะจ๊ะ หากว่างเมื่อไหร่ก็ค่อยเข้ามาก็ได้
จะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้รักกันนานแสนนานอย่างนี้ตลอดไป :L1:
-
:L2: :L2: :L2:
ยังน่ารัก และหวานเวอร์เหมือนเดิม
รักกันมากๆนะ
ปล.ยังงัยก็รอได้ไม่เบื่อหรอก
-
:กอด1: ทั้งสองหนุ่ม
-
เหมือนห่างหายไปนานมาก
แต่ยังไงจะพยายามมาอัพเรื่องให้
คือตอนนี้คิดไว้ว่า จะพยายามหาตอนจบที่มันสวยงามอ่ะ
ไม่อยากให้ทุกคนมารอ มันดูเหมือน คนรอเริ่มท้อใจ
ยังยืนยันว่ารักทุกคนเหมือนเดิม :กอด1:
:L1: :L1: :L1:
ไม่ต้องห่วงหรอกจ๊ะ ทุกคนก็มีหน้าที่ที่ต้องทำ ทั้งฟ่าและคนอ่าน
ว่างเมื่อไหร่ก็ค่อยมา คนอ่านไม่ซีเรียสหรอก เวลาฟ่ามาอัพเรื่องที คนอ่านก็ยิ้มกับความน่ารัก
ของฟ่า กับเตอร์ ไม่ต้องรีบจบเรื่องหรอก เดี๋ยวคนอ่านจะเหงา คิดถึง 2 หนุ่ม + เฮียด้วย (คนนี้ลืมไม่ได้
แบบว่าเป็นสีสันของเรื่องเหมือนกัลล์ :z2:)
ตอนล่าสุดนี้ ยิ้มแก้มปริเลย เป็นทริปหวานจริงจัง เตอร์แสดงออกมากมายอ่ะ :o8:
ชอบเวลาฟ่ากับเตอร์คุยกันตลกดี มีจิกกันนิดๆ แล้วก็มีหวานเลี่ยนๆ ด้วย ส่งมุกกันตลอดๆๆ :กอด1:
-
..ทั้งคู่ก็ยังน่ารัก และเอาใจใส่กันเหมือนเดิม แค่ได้รู้ว่ายังรักและมีความสุขกันแบบนี้ตลอดไปพี่ก็พอใจแล้ว
..ส่วนเรื่องจะมาต่อให้เมื่อไหร่ กลัวพวกพี่ๆจะรอนานไม่ต้องคิดมากจ้า ตามสบาย
...ชีวิตมันยังดำเนินต่อไป แล้วจะรีบจบไปทำไมจ๊ะ ว่างเมื่อไหร ก็มาเล่าแบ่งปันกันฟัง
..จริงไหมจ๊ะ มาต่อเรื่อยๆแบบนี้แหละดีแล้ว ขอให้มีความสุขกันมากๆๆนะจ๊ะ :L2:
-
ไม่ท้อใจที่รอ ว่าง ๆ ก็มาต่อดีกว่าค่ะ
-
สวัสดีปีใหม่น้องฟ่า คนสวย น้องเตอร์คนหล่อ
สุขตลอดปีและตลอดไปนะครับ
-
หวัดดีจ้าน้องฟ่า น้องเตอร์
หอบความน่ารัก ความสุขมาฝาก fc เสมอ
ว่างเมื่อไหร่ก็แวะมาเยี่ยมเยียนกัน รอได้จ้า
-
ดีจ้า นุ้งฟ้า+น้องเตอร์...ยังน่ารักเหมือนเดิม ทัวร์กินชิม ใช่มั้ยเนี่ย กินเก่งทั้งคู่ ฮ่าๆๆ...
สะมีก็ยังหื่นไม่เลิก ฮ่าๆๆ ....สุขกันเต็มปอดกันเลยทีเดียว ...ดีค๊าน้ำทะเลคงหวานนนนนนนนนมากๆๆๆๆๆๆๆ อร๊ายยยอิชชี่ที่สุ้ดดดดดด. รักกัน :กอด1:รักกันดีจัง
...ยังไงก็สู้ ๆ กะงานนะคะ... :กอด1: :L2: :3123:...
-
คนสวยมาแล้ว คิดถึงนะจ๊ะ
นานๆมาทีก็ยังหวานเหมือนเดิม
รักษาสุขภาพด้วยเน้อ ทำงานหนักเดี๋ยวจะไม่สบาย
ดีใจที่มาอัพ ถึงจะนานก็ไม่เป็นไร แต่อย่าหายไปเลย
ทำใจไม่ได้ T^T
-
เตอร์ขี้หึงเหมือนเดิม
พี่ฟ่าน่ารัก สวยเสมอเหมือนเดิม
ทั้งคู่รักกัน หวานกันเหมือนเดิม
คนอ่าน...อ่านแล้วมีความสุขเหมือนเดิม^_________^
-
:กอด1: กอดฟ่าด้วยความคิดถึง
แต่ฟ่าก็ใจร้ายกับคนอ่านจริงๆ...กว่าจะอ่านตอนนี้จบ หิวตอนเกือบตี 4 กันเลยทีเดียว o17
ดีใจที่ทั้ง 2 ยังรักกันมากขึ้นๆๆๆ :m1:
-
การไปทะเล เที่ยวนี้ของนุ้งฟ่ากะนุ้งเตอร์ ทำให้เทศบาลหัวหิน เดือดร้อน รู้ตัวเปล่า
เหตุผล ต้องหางบประมาณในการซื้อเกลือมาใส่ให้ทะเลหัวหิน เค็มดังเดิม :jul3:
+1 ให้พร้อมกำลังใจ กับน้องทั้งสอง " ก๊องเห ฟัดฉ่อย " ครับ
-
อยากตะโกนดังๆ ว่า
คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
รวบกอดสองสามีภรรยา :กอด1:
-
ลูกสาวววววววววววววววววววกว่าจะมาได้ช้านงอลเทออออออออออออออออออออออออ ชิชะ
ลูกสาวกะลูกเขยยังร้ากกานเหมือนเดิมก้สบายจายหน่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มีความสุขก้ดีแล้วน๊าา ตอนนี้คุนแม่ก้กำลังอินเลิฟเวอร์ยุอ่ะ กร๊ากกกกกกกกกก :laugh: :-[ :o8:
-
น่ารักมากอ่า
-
:L2:
คิดถึง
-
คิดถึงจังเลย :กอด1:
-
คิดถึงคู่นี้จังเลย
-
:L2:
หยุดยาวช่วงสงกรานต
น้องเตอร์จะพาฟ่าไปไหนกันอะ
คิดถึงนะ
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
นุ้งฟ่าไม่มา ป้าคงหัวแตกตายก่อน :monkeysad:
-
ฟ่ากะเตอร์น่ารัก
เสียดายเข้ามาช้า
ฟ่าไม่ค่อยมาแล้วอ่ะ
ทั้งสองคนมีความสุขมากๆนะคะ
ว่างๆแวะมาเยี่ยมบ้าง
เอ!หรือว่าจะไปเรียนต่อกันแล้ว :3123:
-
:L2: :L2: :L2:
น้องฟ่าคนสวยเข้ามารายงานข่าว
บ้างนะ คิดถึงและก็คิดถึง
:angellaugh2:
-
:L2: :L2:
:L2:
คิดถึงนะคะ
-
คิดถึงฟ่ากับเตอร์มากๆเลย
เข้ามาทักทายกันบ้างนะคะ :กอด1:
-
:L2:
:L2:
:L2:
เป็นอย่างงัยกันบ้าง
คิดถึงนะ
-
:z13:
:z10:
:z2:
-
:L2:
คิดถึงนะ
น้องฟ่า+น้องเตอร์
:L2:
-
:L2:
:L2:
:L2:
ฟาร์กับเตอร์รับปริญญากันหรือยัง
ปล.คิดถึงนะ
-
ข่าวคราวเงียบหาย T__T
-
มีแต่คิดถึง เจ้าของเรื่องจะรู้ไหมนะว่าคิดถึงมากๆ :กอด1:
-
สุขสันต์วันเกิดนุ้งฟ่า :mc4: ขอให้ทุกวันเป็นวันที่ดีเสมอสำหรับฟ่า
คิดถึงมากๆ รอเสมอเน้อ :กอด1:
-
....สองหนุ่มบ้านนี้คงสบายกันดี ขอให้ดอกรักบานเต็มบ้าน และบานตลอดไปนะ คิดถึงมากๆๆ :กอด1:
-
คิดถึงคอปเตอร์กับอัลฟ่ามากๆ ลืมชาวบอร์ดไปแล้วหรือคะ
ไม่เห็นเข้ามาทักทายกันบ้างเลย รออยู่นะคะ หวังว่าน้องฟ่า
คงไม่ใจร้ายปล่อยให้พี่รอนะคะ เข้ามาทักทายกันบ้างนะ
สักนิด สักหน่อย ก็ยังดีนะจ๊ะ :กอด1:
-
:กอด1: :L2: :z2:
-
:L1: :L1: :L1:
Happy New Year na ka
พ่อหนุ่มหล่ออัลฟ่ากับคอปเตอร์
-
:mc4: :mc4: :mc4:
พรุ่งนี้(20/1/13)ก็ครบรอบหนึ่งปีแล้วนะ
จากการลงเรื่องล่าสุดของนู่อัลฟ่า
ป่านนี้น้องเตอร์คงจบนานแล้วแหละ
เป็นอย่างไรกันบ้างไม่ยอมส่งข่าวเลย
หรือไปเรียนเมืองนอกกันแล้ว
รักและคิดถึงนะคะ
:L2: :L2: :L2:
-
อ่านทันซะที เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ยกับการอ่านเรื่องนี้ มีครบทุกรส ลุ้นทุกตอน ไม่เปนอันทำอะไร 55 หนุกมากๆคับ อ่านหลายวันมากๆๆ พี่ฟ่ากะพี่เตอร์น่ารักมากๆ ขอให้รักกันนานๆนะครับ ^^
-
อยากอ่านต่อ
-
ความรักของพี่ฟ่าน่านับถือมาก ๆ ขอให้รักกันตลอดไปค่ะ
-
พี่ฟ่ากับพี่เตอร์น่ารักจัง กรี๊ดดด!!!` :mew1: :mew1: :mew1:
-
ขอบคุณนะคะน้องฟ่ากับน้องเตอร์ที่เขียนเรื่องให้อ่าน
มีความสุขมากๆที่ได้อ่าน เห็นด้วยกับที่ฟ่าบอกรักแท้มีอยู่จริง
เป็นคู่ที่น่ารักมากๆ ขอให้รักกันตลอดไปนะคะ
ว่างๆเมื่อไรก็มาเขียนตอนพิเศษอีกนะคะ มีคนรออยู่ค่ะ
รักน้องฟ่ากับน้องเตอร์นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ^-^
:mew1:
-
ในที่สุดก็ตามอ่านจนทันซะที ใช้เวลาอ่านหลายวันเลยไงงงงง
ขอบคุณที่เขียนเล่าเรื่องราวดีๆให้อ่านนะะะ ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนน๊า อัลฟ่าคอปเตอร์ 5555
อยากจะบอกว่าชอบฟ่ากะเตอร์มากกก แบบว่าชอบมาก ชอบมากอ่ะ!!! :sad4: :sad4:
ขอให้รักกันไปนานๆๆ หวานกันกันตัลลอดดดดดไปไรงี้ คิคิ ยังไงก็ยังรออยู่นะ
ว่างๆๆ แวะมาทักทายกันบ้างเนอะะ คิดถึงตาลอดดดดเน้อออ #ทีมฟ่าเตอร์
-
อ่านจบสะที ยาวมากอะ มีเกือบทุกหน้าเลย
รักกันนานนะ ครับ มาอัพ ชีวิตปัจจุบันหน่อย ก็ดีนะครับ พี่ ฟ่า พี่เตอร์ อิอิ :mew3: :mew3:
-
:mew1:
-
ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 42บ./1วัน กด *104*68*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต กด *103*0# โทรออก
ดีแทค เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)
ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)
ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)
-
aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน โทรฟรี ทุกเครือข่าย ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น. โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที กด *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที โทรฟรี ทุกเครือข่าย ได้ 100 นาที อายุ 1 วัน กด *777*246*117010#
aIS สมัคร โทรไป จีน, ฮ่องกง, มาเลเซีย, สิงคโปร์, เกาหลีใต้, อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา 99 บาท โทรได้ 60 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 1.54 บาท
aIS สมัคร โทรไป ลาว, กัมพูชา, เมียนมาร์, เวียดนาม
*777*3802*117010#
ราคา 119 บาท โทรได้ 40 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 2.78 บาท
aIS สมัคร โทรไป สหรัฐอเมริกา, แคนนาดา
*777*3803*117010#
ราคา 129 บาท โทรได้ 60 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 2.01 บาท
aIS สมัคร โทรไป เยอรมนี, สหราชอาณาจักร, ญี่ปุ่น, ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา 159 บาท โทรได้ 40 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 3.71 บาท
เวลาโทร กด
003 รหัสประเทศ รหัสเมือง เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ กด *121*32# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด *545# โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด 1175 โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=HMk_TW7icaw (https://www.youtube.com/watch?v=HMk_TW7icaw)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า AIS ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU (https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)