-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
-----------------------------------------------------------------------------------------------
งานเขียนชิ้นนี้เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ได้ให้ความคุ้มครองแก่เจ้าของลิขสิทธิ์ในงานเขียน
โดยอัตโนมัติ ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียน
เจ้าของลิขสิทธิ์ย่อมมีสิทธิแต่ผู้เดียวที่จะทำซ้ำ ดัดแปลง
หรือเผยแพร่ต่อสาธารณชนหรือให้ประโยชน์อันเกิดจากลิขสิทธิ์แก่ผู้อื่น
หากผู้ใดนำงานเขียนนี้ไม่ว่าแต่บางส่วนหรือทั้งหมด
ไปพิมพ์จำหน่าย ลอกเลียน ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือเผยแพร่ต่อสาธารณชน
โดยไม่ได้รับอนุญาต ย่อมถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์!!
ต้องระวางโทษปรับตั้งแต่ ๒๐,๐๐๐ -๒๐๐,๐๐๐ บาท
อ้างอิง
มาตรา ๖, มาตรา ๑๕, มาตรา ๒๗, มาตรา๖๙
แห่งพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗
**ไม่อนุญาติให้ copy เพื่อไปโพสต์ที่บอร์ดอื่น หรือนำพล็อตไปดัดแปลง เสริมแต่งในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น**
----------------------------------------------------------------------------------------------
ทำสารบัญมาฝากค่า :3123:
สารบัญ "....... แลกรัก ....... By G_wa"
ตอนที่ 1-2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1150121#msg1150121)
ตอนที่ 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1175669#msg1175669)
ตอนที่ 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1179909#msg1179909)
ตอนที่ 5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1185794#msg1185794)
ตอนที่ 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1192429#msg1192429)
ตอนที่ 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1201177#msg1201177)
ตอนที่ 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1212355#msg1212355)
ตอนที่ 9 (ตอนพิเศษ...ลอยกระทง) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1217401#msg1217401)
ตอนที่ 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1224654#msg1224654)
ตอนที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1239724#msg1239724)
ตอนที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1245944#msg1245944)
ตอนที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1255257#msg1255257)
ตอนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1273254#msg1273254)
ตอนที่ 15 (ตอนพิเศษ...พี่ข้างบ้าน) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1274604#msg1274604)
ตอนที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1289535#msg1289535)
ตอนที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1310251#msg1310251)
ตอนที่ 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1314835#msg1314835)
ตอนที่ 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1340321#msg1340321)
ตอนที่ 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1352147#msg1352147)
ตอนที่ 21 (ตอนพิเศษ...แปลกๆ นะ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1354567#msg1354567)
ตอนที่ 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1369823#msg1369823)
ตอนที่ 23 (ตอนพิเศษ...สัญญา) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1389355#msg1389355)
ตอนที่ 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1404582#msg1404582)
ตอนที่ 25 (ตอนพิเศษ...คิดถึง) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1708729#msg1708729)
ตอนที่ 26 (ตอนพิเศษ...รัก 1) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1725211#msg1725211)
ตอนที่ 27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1739459#msg1739459)
ตอนที่ 28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1747585#msg1747585)
ตอนที่ 29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1761553#msg1761553)
ตอนที่ 30 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1771402#msg1771402)
ตอนที่ 31 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1781506#msg1781506)
ตอนที่ 32 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1790973#msg1790973)
ตอนที่ 33 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1802209#msg1802209)
ตอนที่ 34 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1812018#msg1812018)
ตอนที่ 35 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1836133#msg1836133)
ตอนที่ 36 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1843330#msg1843330)
ตอนที่ 37 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1856111#msg1856111)
ตอนที่ 38 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1858577#msg1858577)
ตอนที่ 39 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2228539#msg2228539)
ตอนที่ 40 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2240516#msg2240516)
ตอนที่ 41 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2247904#msg2247904)
ตอนที่ 42 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2253878#msg2253878)
ตอนที่ 43 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2261783#msg2261783)
ตอนที่ 44 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2268650#msg2268650)
ตอนที่ 45 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2278229#msg2278229)
ตอนที่ 46 (ตอนพิเศษ...ทำได้แค่รัก) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2282960#msg2282960)
ตอนที่ 47 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2290377#msg2290377)
ตอนที่ 48 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2295831#msg2295831)
ตอนที่ 49 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2301883#msg2301883)
ตอนที่ 50 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2310072#msg2310072)
ตอนที่ 51 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2315074#msg2315074)
ตอนที่ 52 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2321523#msg2321523)
ตอนที่ 53 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2328277#msg2328277)
ตอนที่ 54 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2334956#msg2334956)
ตอนที่ 55 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2341426#msg2341426)
ตอนที่ 56 (ตอนพิเศษ...วันสงกรานต์) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2348739#msg2348739)
ตอนที่ 57 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2355627#msg2355627)
ตอนที่ 58 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2365653#msg2365653)
ตอนที่ 59 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2370673#msg2370673)
ตอนที่ 60 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2373779#msg2373779)
ตอนที่ 61 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2381274#msg2381274)
ตอนที่ 62 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2387801#msg2387801)
ตอนที่ 63 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2388679#msg2388679)
ตอนที่ 64 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2395327#msg2395327)
ตอนที่ 65 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2401166#msg2401166)
ตอนที่ 66 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2402848#msg2402848)
ตอนที่ 67 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2407911#msg2407911)
ตอนที่ 68 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2409272#msg2409272)
ตอนที่ 69 END (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2419009#msg2419009)
:mew1: :mew3:
**น้อง sweet_candy ใจดีมากกก ทำสารบัญให้จนจบเลย ต้องขอบคุณมากๆ เลยค่ะ :pig4: :กอด1: **
-----------------------------------------------------------------------------------------------
-
เอ้ย มารอ
-
ถือเสื่อมาปูแล้วนั่งแทะป๊อกกี้รอแบบเงียบๆ
-
จองที่
-
ปูเสื่อรอด้วยคน :oni2:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆ ^_________^
-
หือ......ไรอ่ะ
มาแต่จุดไข่ปลา (จาเอาไข่คนน้า ไม่เอาไข่ปลา เล็กเกินนนนนนนนนนนนนนนนนนนน)
-
แวะมาปูเสื่อรอด้วยค่ะ เห็นคนแต่งแล้วรีบมาเลย
-
โอ้ จะลงนิยายเรื่องใหม่หรอคะพี่จี งั้นมานอนรอ ฮ่าาาา :laugh:
-
มารอด้วยคนนะคะ...
-
มาปูเสื่อรอ ก่อนออกไปสอบค่ะ
กรี๊ดดๆๆ เรื่องใหม่ :กอด1:
-
น่านแหละ เหมือนกัน รอ
รอ เหมือนกัน น่านแหละ
:jul3: :sad4:
-
พี่จี!!!! จี จี จี เบบี เบบี เบ ~ :กอด1:
คิดถึงแต๊ๆ!! สร้างคอนโดรอเลยละกัน ผลงานใหม่จุดไข่ปลา :L2:
-
................................
-
มาปูเสื่อ นอนรอด้วยอีกคน >..<
:z2:
-
ปูเสื่อด้วยคน อยากอ่านเรื่องยาวๆ มั้งค่าคุณจี
เรื่องสั้นคั่นเวลาหลายเรื่องล่ะ
ขอแบบยาวๆ สะใจๆ แบบระเบียงรักบ้างน้า :L2:
-
แฟนพันธ์แท้นิยายพี่จี
มารอด้วยคน อิอิ
-
พี่จีมา :z2:
:L2: ให้ค้าบ
-
ไม่รู้อะไร
แต่ก็รอด้วยคน :L2:
-
แค่เห็นชื่อคนแต่ง
ก็เข้ามารอเลย
:กอด1:
-
รอด้วยๆ ><
-
อ๊ายยยยยยยยยย รอด้วย หายไปนานเลยนะค่ะ คิดถึงจัง
-
ปูเสื่อๆๆๆๆ
-
เข้ามาปูเสื่อรอด้วยคน :a3:
-
:L2: พี่จี
-
ว้าย!!!
เห็นชื่อรีบคลิกเลย :oni2: :oni2: :oni2:
-
แง้วววววววว :m3:
:z2:
แวะมาเต้นรอคุณจีด้วยค่ะ
เอ๊ะ!หรือว่านิยายเรื่องนี้คุณจีจะชวนคนอ่านไปเล่นดอท!!! :laugh:
-
:z13:
รออะไรกันอ่ะ ไหนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ะ!!!!!!!!!!! รอด้วยคน
เสื่อพร้อม หมอนพร้อม คนพร้อม
-
เห็นแค่ยูซเซ่อ.. ก้อกดเข้ามาดูแบบไม่ต้องลังเล... ^_^
-
มารอพี่จี > w <
มาเร็วๆนะจ้ะ - 3 -
-
รอลุ้นเจ้าค่ะ
-
มาปูเสื่อรองับ
-
มารอครับ
-
เห็นคนมารอกันเยอะแยะ รอไรอ่ะ?
รอด้วยคน
จุดไข่ปลา????
แล้วเมื่อไหร่จะฟักเป็นตัว :confuse:
-
:กอด1:
-
ขอรอด้วยคน มาเร็วนะ อิอิ
-
นั่งนับเลขรอ..
-
รอ
.....................
ด้วยคน
-
ด้วยคนเจ้าค่ะ อิอิ
-
รอ.....ด้วยความคิดถึงค่ะ
:กอด1:
-
:mc4: ต้อนรับคุณจี
สำหรับการกลับบ้านที่อบอุ่น
-
เย้ๆๆๆๆ
รอด้วยคนนนนน
-
อะไรอ่ะ....มารอด้วยคนนนนนน :-[
-
ปูเสื่อรอเรียบร้อย อิอิ
-
กางเต้นท์รอ~
มาเร็วๆนะจ๊ะ ^3^
-
:oni2:
-
หุหุ ขอรอด้วยคนค่ะ :impress2:
-
รอด้วยคน
แต่ก่อนจะเรื่องใหม่ ขอเรื่องเก่าก่อนได้มั้ยอะ ค้างง!!~ :z3:
-
มาลงชื่อรอด้วยคนค่ะ :z1:
-
เห็นมะ ว่าชื่อผู้แต่งคนนี้จูงใจขนาดไหน มาแค่ไข่ปลา คนก็มารอกันล้นหลาม เค้าด้วยอ่ะ
-
ด้วยคนจร้า :mc4:
-
?
-
มาเต้อรอนะค๊าาา :ped149:
-
เค้ารอด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:laugh:อา....ไรไม่รู้ รู้แต่เห็นชืือจีแล้วตื่นเต้นแท้ ๆ มาปูเสื่อรอดู..... ด้วยคนจ้า
-
มารอด้วยคนค่ะ
:L2:
-
มารอด้วยอีกคนค่ะ
-
เห็นแค่ชื่อก็เข้ามารอแล้ว
-
เค้ามารอ ด้วยคนนะคับบบ
-
รอด๋วยยคนน ~~
:ped149: o4
-
รออยู่น้าาา....
-
ขนาดมีแค่ไข่ปลา ....... ไม่มีตัวหนังสือซักตัว
คนอ่าน (FC) ยังมารอกันตั้งสามหน้าแน่
รอด้วยคนค่า ......... :mc4:
-
:impress2: รอพี่จี
-
หันไปทางไหนก็เจอแต่คนมารอเพราะฉนั้นขอเค้ารอด้วยคนน้า :laugh:
-
รอด้วยอีกคนครับ
ปูเสื่อรอ
-
....
รอด้วยคนค่ะ
:mc4:
-
ถึงจะงง .......
แต่รอด้วย
อย่ารอเก้อนะ
-
มานอนตะแคงรอด้วยโคนนนนนนนนนน...
-
โอโฮ คนต่อแถวรอยาวมากๆๆ o13
-
อะไรอ่าาาาาาาาาาคุณจีๆๆๆๆ
มานอนรอด้วยคนค่ะ
-
ถ้าเปิดร้านขายของ
พี่จี คงรวยเละเลย
ขึ้นกระทู้ จุดๆๆ ไว้
คนจ่อรอคิวเป็นกิโล
งั้นรอด้วยคนนะ หุหุ
-
สุดยอด คนเยอะจริง
-
รอรอรอ
-
มาปูเสื่อรอ
-
กรี๊ดดดดดดด....นิยายใหม่พี่จี
เข้ามาลงชื่อรอค่ะ ^____^
-
แค่จุดไข่ปลา คนยังมาต่อคิวรอยาวเหยียดเลยวุ้ย o13
รอๆด้วยคนจ้า
-
ไม่รู้ว่าเรื่องอาราย...เข้ามารอก่อน....
รอพี่จี.....
-
:m4:
-
อะไรกันอ่ะ
:impress: :impress:
-
และแล้วก็เข้ามาต่อแถวด้วยคนจร้า
-
............... เรื่องแบบไหนยังไม่รู้
แต่ผลงานที่ผ่านมาของคุณจี ชอบทุกเรื่องเลยจ้า
มารอด้วยคน อิอิ ^_^
-
มารอคุณจีครับผมม '
ฮิฮิ ' = ]
-
จู่ๆคุณ จี ก็โผล่มา พร้อมกับ เครื่องหมายคำถาม อะไรหว่า ??????
-
..คุณจี..
เห็นหยั่งงี้ แล้วรู้สึกอะไรบ้างหรือเปล่าเนี่ย
-
เสื่อพร้อม หมอนพร้อม ผ้าห่มก็พร้อม อิอิ รอเรื่องใหม่ :z2:
-
ไม่รุ้ว่าจะเป็นเรื่องอะไรยังไง
แต่มารอคุณจีไว้ก่อนเอิ๊กๆ
อ๊ายยย คอมเม้นเกือบ100แล้วฮ่ะ
ทั้งๆที่ทุกคนก้ไม่รุ้อะไรเลย 555++
รอๆๆๆอย่างใจจดใจจ่อ อิอิ
-
:jul3:มารอด้วยคน.... :man1:
-
มารอบ้าง
:impress2:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เลิกดีจิงเลย วันที่ 10/10/10
:mc4: :mc4: :mc4:
-
งง อ่ะ แต่รอจ๊ะ
-
.....
ขนาดมีแค่นี้ ยังปาไป 4 หน้าแล้วเนี่ย
รอด้วยคนจ้า
-
ใครๆก็มานั่งรอ งั้นเราขอตามกระแส รอด้วยคนละกัน อิอิ
-
จีจี้เล่นของป่าววะ
มาแค่...... แต่คนล้นไปสี่หน้า
:laugh:
-
มาปูเสื่อรอด้วยอีกคน
มีคนมารอ 4 หน้าแล้ว o13
-
มันต้องมีอะไรแน่ ๆ
-
นั่งแทะเม็ดฟักทองรอ ตามด้วยส้มตำ
โอ้เพื่อนๆ ยกยำปลาดุกฟูตามมาติดๆ
-
โอ้ววว
แค่......... ของพี่จีก้4หน้าแล้ววว
แต่เราก้มารอด้วยยย
อยากรู้จิงๆ ....... มันคืออารรายยย
-
เพียง.........แฟนๆ มารอล้นหลาม 4 หน้าแล้ว
ปูเสื่อรอด้วยคนค่ะ
-
พี่จี !!!
เข้ามารอนะคะ
หุหุ
มันตองมีอะไรสิวันนี้ !!
><
-
!?!?!?!?!?!?!?
อะไรอะคะ เรื่องใหม่ออ
-
อะไร :m28:
-
รอด้วยคน ^^
-
เฮ้ย ชื่อคนแต่งคนนี้ เราขอรอด้วยคน
-
ลงชื่อรอ ในวันเลขสวยด้วยคน
-
มาปูเสื่อนั่งกินจิ้มจุ่มรอคุณจี มีใครจะมาร่วมวงด้วยมั้ยคะ 5555+
-
เห็นชื่อปุ๊บ รีบกลิ้งมารอเลย อิอิ
-
จี ถ้าจะลงนิยาย เอากฏมาลงก่อนก็ได้นะถ้ายังไม่ลงเนื้อเรื่อง
อย่างน้อยจะได้รู้ว่า เป็นนิยายหรืออะไร หลายคนอาจสงสัยได้
คนที่ไม่รู้อาจจะคิดว่าเล่นอะไร อยู่ก็ได้ จะได้ไม่ต้องย้ายไปห้องพูดคุยนะ
:z2:
-
............ นี่นิยาย หรือทักทายคะ
แหะๆๆเข้ามาเพราะคนแต่ง
-
มารอลุ้นด้วยคน >_<
-
มารอ ....
-
เห็นชื่อแ้ล้วมารอด้วยคน 5555
-
เข้ามาปูเสื่อรอ แต่เหมือนเราช้าไปหน่อย มารอกัน4หน้าละ
ฮี่ฮี่
:mc4: :mc4:
-
อุ้ยมาช้าพื้นที่ปูเสื่อเกือบไม่มี คนปูจองที่เต็มไปหมดเลย
แต่นะขอซอกเล็ก ๆ ปูกระดาษหนังสือพิมพ์นั่งรอก็พอ :bye2:
-
แค่ ............... หน้ายังไปไวขนาดนี้เลย ของเค้าคุณภาพจริงๆ
-
มาลงชื่อรออีกครับ
-
มาลงชื่อรอด้วยคน แค่เห็นชื่อคนแต่งก็รีบเข้ามาแล้ว ขนาดยังไม่ได้ลงเนื้อเรื่องยัง hot ขนาดนี้เลย
-
ปูเสื่อรอค่ะ ..............
-
.............. :m28:
:กอด1:
-
มาร่วมมุงด้วยคน อิอิ
เลขสวยจริงๆ ด้วย 10/10/10
-
อิอิมารอด้วยคนครับ
-
ตามมารอด้วยติดๆๆ
-
รอด้วยคนครับ
-
.............. ฉึกๆๆๆๆมารอด้วยคน
คนรอเยอะขนาดดดดด
-
กรีดร้องงงงงงงงงงง
-
เข้ามาด้วยใจระทึก อย่างงั้นเลยจริงๆ
-
:laugh: จะบ้าตาย มารอไปห้าหน้าแล้ว
คุณจีขา มาได้แล้วค่ะ
-
:a5:
เนื้อเรื่องดีมากเลยครับ
-
:a5:
เนื้อเรื่องดีมากเลยครับ
^^^^
^^^
^^
^
เห็นด้วยอย่างยิ่ง
เรตติ้งกระฉูดชัวร์
ปล..กรี๊ดพระเอกเรื่องนี้อย่างแรง หุหุ :laugh:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยตื่นเต้น ตื่นเต้น ยิ่งกว่ารอประตูห้างเปิดเข้าไปแย่งชิงของเซลสิ้นปีเสียอีกนะเนี้ย
-
ลุ้นค่ะ อยากอ่านแล้ว
-
ตอนแรกมาผ่านไปไม่สนใจ เรื่องอารายว่ะ ชื่อเรื่องก็ไม่มี แต่มาดูอีกที
เฮ้ย!!!!!!!น้องจีนี่หว่า รีบกดเข้ามาดูเลย เกือบพลาดไปแล้วนะเนี่ย :L2:
เลยเข้ามาจองพื้นที่ในการติดตามเรื่องใหม่ของน้องจี :mc4:
มามะมากอดทีเจ้คิดฮ๊อดหลาย :กอด1:
-
เห็นชื่อคนแต่งก็ขอรอด้วยคนค่ะ
-
แต่ละคอมเมนท์ ฮาได้อีก
มารับผิดชอบด้วยนะ จรี~
-
อูวอา.........เรียกเลือดได้ดีจังเลยค่ะ =.,=d
///โดนท่านจีตบข้อหากวนตรีล์
มาเข้าคิวรอเช่นกันค่ะ :z2:
-
พี่จี ~~~ คิดถึงค่าาาาาา :กอด1:
-
กร๊ากกกก
รอกัน 5 หน้า อุ่นหนาฝาคั่งมากกก
ประหนึ่งรอซื้อบัตรคอนซุปเปอร์จูเนียร์
เด่วมีเหยียบกันตายจะคุณจี ถ้าไม่มา 555+
มารอแบบงงๆ ด้วยค่า
-
ปูเสื่อรอด้วยคน :กอด1:
พี่จี อย่ามาทำให้อยากแล้วจากไปเด้ :serius2:
-
รอรับวันใหม่
-
แค่ชื่อ .... มาลงไว้เฉย ๆ ห้าหน้าแล้ว :z2:
-
คนเยอะจังเลย
มารอด้วยคนค่ะ :L2:
-
มารอด้วยคนคับ :m19:
-
กรี๊ดด!!! สนุกมากค่ะคุณจี พระเอกก็หล่อ นายเอกก็น่ารักเนอะ :laugh:
(me/โดนถีบออกจากกระทู้ :z6: )
-
มารอด้วยคน ของเค้าแรงจริง ขนาดยังไม่ลงพุ่งไปหน้า5แล้ว อิอิ
-
Woah!!
-
หน้าที่ 5 เข้าไปแล้ว พอมีที่ว่างซักนิดไหมค่ะ
ปล.เก็บเงินรอเผื่อรวมเล่ม :o8:
-
เข้ามาขำ...เราเป็นคนเชื่อคนง่าย พอเห็นรีบนๆบอกว่าพระเอกเปิดตัวแรงมาก เราก็เชื่อ...รีบย้อนกลับไปหาอ่านทันที
.....หาไปหามา....แป่วๆๆ...มันเป็นมุกนี่หว่า 555
ปล. เข้ามาลงชื่อรอต่อไปค่ะ^^
-
แค่รอปาไปห้าหน้าแล้ว แสดงถึงความฮอตอย่างจริงจัง
ว่าแล้วก็ไปขุดน้องเจมาอ่านดีก่า 5555
-
รอจนใจจะขาดแล้วพี่จี
-
เห็นจุดไข่ปลาก็น่าสนใจ เเต่ชื่อท้ายเรื่อง...น่าสนใจกว่า คุคุคุ 5 หน้าเเล้วเน้อ
-
:angry2: อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
จะเยียบกันตายไหมเนี้ย คนเยอะจิง
:z2: :z2:
-
รอ...........
-
ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดูเด่ะ...
ยังไม่รู้ว่าเป็นไรเลย...ยังท่วมท้นขนาดนี้
หึ หึ ..ถ้าพี่จีบอกว่าเป็นซองผ้าป่า จะเหลือกี่คนเนี่ยะ เหอ เหอ (ย้อเย่นเน้ออออ)
-
โก้-ตี๋ หรือ โก้-เนม อะ
จะรอตอนต่อไปครับ :pig4:
-
โก้-ตี๋ หรือ โก้-เนม อะ
จะรอตอนต่อไปครับ :pig4:
โก้-จี
:z2:
-
^^
จิ้ม จิ้ม
ก่อนไปอ่าน
-
โก้ จี :pandalaugh:
หรือว่าคนเก่าของโก้จะเป็นพี่จี
แอบปลื้มพี่ปั่นอ่ะ แร๊งแรง ชอบ :-[
-
แฟนคลับ บานนนนน
-
จีลงแล้ว
โก้-จี <<<< จริงเหรอ??
ขอต้อนรับการกลับมาอีกครั้ง :mc4:
-
ขอต้อนรับกลับเล้านะครับคุณจี :pig2:
-
5555 โก้-จี
-
โก้ + ใครก็ได้ (จีก็ดี)
หาที่นอนปิกนิกมาปู(ไม่เจ็บหลังเหมือนเสื่อ 55+)
เปิดหนัง เตรียมขนม เอาลูกอมมาแกะ
นอน.........รอ.........ตอน......ต่อ.......ไป.....
-
โก้กินเด็ก แอบเชียร์โก้รับ น้องเนม555
-
โก้มาแว้ววววว *-*
ขอบคุณน้องจีที่สานต่อเรื่องโก้ สงสารโก้ เหงามานาน(เหงาเรอะ -0-)
-
คิคิ ขอบคุณคุณจีมากค่า :กอด1:
รอตอนต่อไป ลั้นล้า
-
ตกใจ !!!! เห็นชื่อคนแต่ง คิดว่า ตาฝาด รีบกลับมาย้อนดูใหม่แล้วอ่านให้เร็วที่สุด
-
โก้ จี หึหึ
:กอด1:
-
เพิ่งเป้นสมาชิกบ้านนี้ไม่กี่วัน พอเห็นชื่อนี้ก็รีบจิ้มเข้ามาทันทีเลยค่ะ^^
ปกติยืมหนังสือเพื่อนอ่าน(ของคุณจีน่ะนะคะ)
คราวนี้เลยมาตามเองแล้ว
ชื่อเรื่องน่ารักจังค่ะ
รอติดตามอย่างใจจดใจจ่อนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ^^ o13
-
คิดถึงโก้จัง น้องเนมนี่ท่าจะแสบใช่เล่นนะถึงโดนส่งให้มาอยู่กับผู้คุม(วิญญาน)ความประพฤติ :laugh:
-
+1 ให้พี่จี เห็นชื่อแล้วการันตีได้ว่า ครบทุกรสแน่เลย
-
หืมมมม พี่จี
เรื่องโก้นี่ท่าจะซับซ้อน
มาไวไวนะพี่ ใจจะขาดแล้ว :กอด1:
-
+1 โก้-??? (หรือจะเป็นเนม)
รอคอยมานานมากกกกกกก
:mc4: :L2:
-
>w<
เย้ๆ มาแล้วๆ
ในที่สุดไข่ปลา ก็ฟักออกมาเป็นตัว :laugh:
โก้ ไม่อยากให้ใครไปนอนห้องนั้น ก็ชวนน้องเขามานอนห้องเดียวกันซะเลยซิ :z1:
-
โก้ มีปมอะไรอ่า
-
คิดถึงโก้มาก ...
ยังจำได้ แมนสุดๆ
อย่าลืมเอาเจ กับ ตี๋ มาฝากด้วยนะคะ
-
:z13: :z13:รอออ o13
-
อ้าว รอบนี้เรื่องของพี่โก้หรอออ...^^
คิดถึงพี่โก้จังๆ
-
กรี๊ดดดดด
นุ้งเนมมาป่วนใจพี่โก้แร้วววววว :oni2:
ปล.คิดถึงพี่เอ็กซ์ นุ้งเจ ตี๋ เอ็ม แอนด์ พี่จีด้วย :จุ๊บๆ:
+1
-
ดีใจที่เห็นคุณจีค่ะ
:pig2:
-
โก้มาแล้ววววววววววววว
:pig4:
-
กะ กะ โก้ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:กอด1: คิดถึงโก้
ตื่นเต้น อย่าบอกนะความหลังของโก้คือ ............... ???
แอร่กกกกกกกกกก รอตอนหน้าดีกว่า
คาราวะพี่จีค่า :call:
-
(มาแอบเป็นแฟน(คลับ)พี่จีด้วยคน)
น้องเนม จะแสบจนโก้ปวดหัว ปวดใจแค่ไหนกันเนี่ยยยย หืมมมม
อดีตของโก้ จะใช่ตี๋หรือเปล่าน้อ... ติดตามกันต่อไป อิอิ
:กอด1:
-
แล้วตี๋ล่ะ ....
ไม่ใช่ไม่คิดถึงโก้นะ 5555
:3123:
-
ว้าวๆๆๆ เห็นชื่อคนแต่ง
มาลงชื่อด้วยคน
ยังไม่ใด้อ่านเลย
ขอกลับไปอ่านก่อน แว๊บ
-
โย่ววววววววววววววววววววว อ่านด้วยคน
โก้ โก้ โก้ เรื่องของโก้เพื่อนน้องเจ ฮ่าๆ
จะเป็นเรื่องราวยังไงน้อ ต้องติดตามแล้วล่ะ
แล้วน้องเนม ? ใครกัน ทำไมโก้ถึงหนักใจล่ะนี่
-
แค่ชื่อคนแต่งก็เข้ามารอ หนึ่งตอน แค่น้ำจิ้มคนเข้ามาเยี่ยมชมมากมายก่ายกองจริงๆ
-
มาลงชื่อรออ่านด้วยคน
-
เนม???????????
ใช่คนเดียวกะที่โก้จะไปงานวันเกิดตอนนั้นหรือปล่าวน่าาาาาาาา
รอรอรอ
มาบ่อยๆๆนะครับพี่จี
ปล.คิดถึงตี่กะเอ็มด้วยอ่ะ
-
คิดถึงน้องๆทุกคนในระเบียงรักอ่ะ >_<
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คำภาวนามีผลค่ะ กำลังกลับไปอ่านน้องเจกะพี่เอ็กซ์พอดี คิดถึงๆๆๆๆๆ
พอเห็นพี่จีมาลงเรื่องก็ภาวนาขอให้เป็นเรื่องโก้ ตี๋ ด้วยเถ้อออ
พอเปิดมาเจอโก้ กรี๊ดดดดดด ได้ผลจริงๆๆๆๆ
ว่าแต่ ตี๋หายไปไหนหนอ
รอนะค้า
อยากให้เป็นโก้ x ตี๋มากมาย :กอด1: :L2:
-
ตกลงใช่พี่โก้ขาโหดเพื่อนน้องเจใช่มั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!
ถ้าใช่นี่ :mc4: :mc4: :mc4 รอเลย
(อย่าลืมเอาน้องเจมาให้หายคิดถึงมั่งน๊า)
-
รอเชียร์โก้ x ตี๋ มาทั้งชีวิตเลยนะ :sad4:
แต่ว่า ถ้านายเอกไม่ใช่ตี๋ก็ไม่เป็นไร :m15: :m15: :m15: :m15:
จะได้ผันไป เชียร์ เอ็ม x ตี๋แทน :กอด1:
ว่าแต่..................เนม ไหน?????
-
คนเยอะดีแท้
มารออีกคน
นี่ขนาดเปิดตัวมาหน้าเดียวเองนะเนี่ย
มาแรงแฮะ 55+
-
น่าติดตามแหมเอาคนอื่นมาอยู่ด้วยก็คงจะอึดอัดไม่น้อย
รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบ
-
พี่โก้สุดโหดเพื่อนของน้องเจอ่าหรอ ><
เนมไหนล่ะเนี่ยรอติดตามจ้า ๆๆๆ
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
โก้มาแล้ว ว ว :กอด1: ขอ1ที
ว่าแต่โก้เคยแอบซุกใครไว้เนี่ย เขาคนนั้นคือใคร :serius2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เป็นคู่ที่เหนือความคาดหมาย มาแรงแซงโค้งคู่ตี๋กะเอ็ม
น้องเนมต้องแสบมากแน่แน่ ไม่งั้นสู้กะพี่โก้ของเราไม่ได้
:pig4:
-
โก้ ใช่โก้เดียวกันป่าวนา
รอลุ้นๆ แต่คิดถึงตี๋ด้วยอะ
ปล ตอนเดียวลงเมื่อวาน ปาไปเจ็ดหน้า ไม่ใช่G ทำไม่ได้นะนี่ o22
-
ฮอตจริงๆ พี่ G คนมายมากล้นหลามเลย
มารอลุ้นด้วยคน
-
ลุ้นมานาน ได้อ่านแล้วววว
เจอโก้ก็พาลคิดถึงตี๋ ไปเป็นของคนอื่นได้ไง :sad4:
รอน้องเนม ไม่เด็ดจริงไม่ยกพี่โก้ให้นะ
-
กรี๊ดดดดด ตี๋ไปไหนอ่ะ
แต่เป็นเรื่องของ ตี๋กับโก้ ใช่ป่ะ พี่จี
คิดถึงงงงงง :กอด1:
-
โอ้ มีอดีต
เหอะๆ
แล้วยังไงเนมคือใคร ใครคือเนมแล้วเจ้าของห้องเดิมคือใคร
อิอิ
รออยู่ครับผม o13
-
มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น่าติดตามดีจัง ชอบแม่โก้อ่ะ เก๋าดีจัง 555
คู่พี่ปั้นกะพี่ฟ้าก็น่าสนใจดี
ช่วงนี้คนชื่อเนมขายดีแหะ
ว่าแต่นี่เรื่องใหม่ใช่ม่ะคุณจี
-
น่าสนใจแหะ มีอดีตคงแนวดราม่าเคล้าน้ำตาแน่ แต่อย่าปวดตับน่ะ 55 ชอบผลงานคุนจีน่ะ ติดตามจร้า
-
โก้ และตี๋ เหรอ คิดถึงน้องเจกะพี่เอ็กซ์อ่ะ
-
โก้-เนม สิน๊าค๊ะ
แบบนี้แปลว่าเอ็มคว้าตี๋ไปแล้วจริงๆ
คู่พี่ฟ้ากับพี่ปั้นน่ารักดีจัง :-[
ขอบคุณพี่จีคร่า :L2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยแล้สเราก็จะได้บุกบรรยากาศแบบพี่โก้ อิอิ
-
ตีกันตาย แต่ได้กันแรง..
-
น้องของคนรักเก่าหรือไร :z2:
แต่ละคนพูดเหมือนรู้จักตัวละครมาก่อนเลย หรือมาจากเรื่องสั้นหรือมาจากระเบียงรัก ทำไมเราจำไม่ได้อ่า คามจำชั้น :m31:
-
โอ้วววววววววววววววววววววววววว
โก้ที่รักมาแล้วเหรอ
ตี๋หนีไปอยู่กับใครเนี่ย
คิดถึงมากมาย
-
โก้ จาก ระเบียงรักฯ ได้เป็นตัวนำแล้ววววว :z2:
-
อ้าววววววววววววววววววว ทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เป็นอย่างนี้ แง่ม ๆ
-
โก้มาแล้ว คิดถึงมากมาย :sad4:
-
มาแล้วววววว...รู้สึกเหมือนจะคุ้นๆ
-
มาแล้ววว
โก้ พี่ฟ้า เอิ่ม คงไม่เกี่ยวกะ ระเบียงรักใช่ป่ะ โก้คนล่ะโก้ใช่ไหมค่ะ แต่อยากให้เป็นโก้เดียวกัน :-[
ดีใจที่คุณจีมาต่อเรื่องใหม่ที่นี่ค่ะ
แต่อย่าลืมเรื่องเก่าที่บลอคนะ
รออ่านอยู่
-
:really2:ยังไม่กระจ่าง โก้.....เจ ....ตี๋....หรือโก้ หนายง่ะ ถ้าเป็นโก้ ตี๋ก็แหล่มเลย รอเห็นคนนี้มาโลดแล่นให้อ่านกันบ้าง อยากเห็นความรักของโก้ สุดโหด เอ่ะ หรือกลับไปอ่านระเบียงรักอีกรอบดีหว่า ขอบคุณจีค่ะ รอมาตั้งแต่ไข่ปลา จนไข่แตก รีบมาต่อโดยไวน่ะจ๊ะ +1 ให้จีก่อน สำหรับความใหม่ สด คิคิ
-
อยากรุ้จักชีวิตของผู้ชายคนนี้มานาน
เพราะตั้งแต่อ่านระเบียงรัก ไม่เคยเข้าใจว่าพี่แกเป็น คนยังไงเลย แต่ก็รักอ่ะ
สรุปแล้วเจ้าของห้องเดิมนี่ใคร ใช่เจป่ะ แล้วเนม
คุ้นชื่อไปหมด พี่จีมา
ก็............
ปู่เสื่อรอเลยละกัน คนรอยาวมากเลย รีบๆนะจ้า คิดฮอตพี่จีหลายๆ :t3:
-
โก้ไหนไม่สนระ ต่อไปจะรอแต่โก้เนมมมมมมมมมมมมม ^^
-
โก้ไหนเนี่ยย ย
แต่ดูแล้วไม่น่าใช่โก้เดิม
แล้วตกลงมันยังไงกันนี่
:really2: :really2: :really2:
-
โก้คนเดิมรึเปล่าจ๊ะ
ถ้าใช่ คงต้องกลับไปอ่านระเบียงรักอีกรอบซะแล้ว (หลงๆลืมๆ)
รอตอนที่ 2 นะ ^_^
-
:m4: :m4: มารออ่านด้วยคนคร่า
-
โอ่ะ,,โก โก่ โก้
โก้ ไหนเอ่ยยยยยย
ปล.ขอจองที่ด้วยคน ๆๆๆ
เอ่ะ,,ว่าแต่แว่ว ๆ ว่าจะมีเรื่องของตี๋ เอ็ม นี่นา
อ๊ายย ชอบบบ ทุกเรื่่องของพี่จีึึค้่่่่าาา o13
-
โก้.....โก้ของตี๋กับเจหรือเปล่าคะเนี่ย....
:กอด1: (หมับ) กอดให้กำลังใจคุณจีแน่น ๆ หนึ่งทีค่ะ
รอ......ตอนต่อไป
-
มาแล้วววว ดีใจมากครับที่ได้อ่านิยายคุณจีอีก = )
-
:mc4: เห็นชื่อปุ๊บ รีบคลิกเข้ามาเลยย
โก้ ??? โก้ไหนหว่าาา ตื่นเต้นๆ
โก้ - เนม เนอะๆ 5555
แต่ ท่าทาง โก้จะเป็นคนมีอดีต
หุหุ
มานั่งรอนอนรอตอนต่อไป
:P
-
ชอบมากมาย มารอตอนต่อไปค่ะ
-
ว๊ายยยยยยยย......เป็นภาคของโก้ใช่ไหมคะคุณจีต๊ายยย...... :z2:
บอกไม่ถูกคะแต่หวังในใจลึก ๆ ตอนที่ไม่มีชื่อเรือง และก็เป็นจริง
แต่ดูจากเกรินนำเหมือนโก๋จะคิดไรกับตี๋หรือเปล่าอาลัยอาวรเชียว
แต่นะตี๋เสร็จเอ็มไปแล้วเหรอ โอ้ยคิดถึงตัวละครทุกตัวเลยคะ และคิดถึงคุณ G ด้วย
:pig4: writer คะ
-
โก้ไหนเนี่ย โก้คนใหม่ หรื่อโก้คนเก่า กิ๊ดดดดด :o12:
จะโก้ไหนก็ตาม ก็ติดตามแน่นอนค่ะ ตอนหน้าน้องเนมจะโผล่ยังเนี่ยย :impress2:
-
โก้จ๋าาาาาาาาาาาา
คิดถึงจางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
แวะมาอ่านขอรับ
กาดึ๊บ กาดึ๊บ :z10:
-
คนที่เคยอยู่อีกห้องนี่ คือ ตี๋ ใช่ไหมคะ พี่จี
รอ :L2:
-
สนุกน่า่ติดตามอีกล่ะ อิอิ
-
มารอด้วยคน มาเร็วๆนะจ๊ะ รออ่านของคุณจีเสมอ
:กอด1: :กอด1:
-
โก้เก่า โก้ใหม่ โก้ไหนไม่รู้
แต่เข้ามามุงไว้ก่อน 555
-
มาตามด้วยคนค่ะคุณจี คิดถึงคุณมั่กมาก
,,
,
ยังแอบๆคิดอยู่เลยว่าหายไปนานเลยแฮะจากเรื่องก่อน ^^
-
พี่จี!!!!
คิดถึงเหมือนกันค่ะ ...
พอเริ่มเรื่อง รู้ว่าเป็นโก้
ฟีลแบบ ตื่นเต้นมากนะ แบบ เฮ้ย จะได้อ่านเรื่องนี้ต่อแล้ว อะไรแบบนั้น
งื้ออออออ
ทำไมมันดูซับซ้อน ห้องนั้น ห้องตี๋รึป่าว ???
แล้วอะไรยังไง โฮๆๆๆ อยากรู้ !!!!!
-
อยากอ่านอีก อยากอ่านอีก อิอิ เดี๋ยวนี้ชื่อนายเอก พระเอก ซ้ำๆกันไปหมดเลยอ่านนึกไปว่า เรื่องไหน่พระเอกชื่อไรบ้างนายเอกชื่อไรบ้าง จำสลับกันบ้างอะไรบ้าง
แล้วเนมไหนอ่าส์ อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:a5:แม่เจ้า ฝันไปรึป่าวเนี่ย
อิ อิ เค้ารู้นะซับเริ่มจางแล้วอ่ะจิ :laugh:
ปล่อยให้เค้าคอยซะนาน คิดถึงนะจูบุ จูบุ :กอด1:
ว่าแต่ใช่เรื่องเดียวกับที่เคยสปอยไว้อะป่าวคะพี่จี
-
โก้มาแล้ว ว้่าวๆๆๆๆ
โก้ เพื่อนรักของน้องเจแน่นอน
นิ้ง(หนุ่ม)เริ่มต้นก็ฮาเลย อิอิ
แล้วคนนั้นที่เคยอยู่ด้วยกันคือใครหนอ ตี๋ รึป่าว หรือจะเป็นใครคนอื่น
เนมมาแล้วจะเป็นยังไง ลุ้นรอคำตอบต่อไป
บวก 1 แต้ม ขอบคุณจีมากจ้า :3123:
-
กรี๊ดดังๆเลย เป็นโก้ของเจใชไหมจ๊ะ
อยากอ่านมานานแล้ว วันนี้ยังนั่งอ่านระเบียงรักอยู่เลย
แล้วก็ว่าคิดถึงเรื่องของคุณจีอยู่ วันนี้ได้อ่านแล้ว
กรี๊ดแทบตายสุดท้ายก็ได้อ่านแล้ว เรื่องจะเป้นยังไงไม่รู้
รู้แต่ว่าได้อ่านแล้ว เป็นพอ อิอิ
-
คริๆ
-
:mc4: เรื่องใหม่
น่าหนุกอีกแล้ว นายโก้
ได้เป็นพระเอกซะทีงานนี้ อิอิ o13
-
วะว๊าว วววววววววววววววววววววววววว
ไรท์เตอร์ท่านเมพขิงขิง แค่ตอนแรกรีพลายทู้ก้อเฉียดสิบหน้าเข้าไปแล้ว
กรี๊ดกร๊าดมากมาย (กรี๊ดไร?) ทู้นี้ประชาชีคับคั่งมากๆค่ะ
เบียดเสียดกันเหลือเกิน แรกๆนี่จีบจองพื้นที่ปูเสื้อรอกันจนแทบมืเหลือที่กันเลยทีเดียว
ปานว่าไปต่อแถวแย่งชิงบัตรคอนอะไรเยี่ยงนั้น...แหร๊
มาตามอ่านด้วยคนค่ะ โก้...หรอ? วะว๊าว วววววว ใช่คุณพ่อลูก(สาว?)สองรึป่าวเอ่ย?...
แงมๆๆๆ ถ้ายังงี้ โก้ก้อมิรักน้องเจแล้วหรา าาาาาาาา
-น่าน นนน มันยังจะมาหวงก้างอยู่อีกอ่ะนะ แต่ถ้ามิใช้โก้ รบร รักนี่หน้าแตกอย่างแรงค่ะ...เอิ๊ก กกก-
อยากรู้จังเลยว่าคนที่ทำโก้แห้วจนเพ้อๆเนี่ย คือใคร?
ไรท์เตอร์สู้สู้นะคะ ตามๆค่ะท่าน
ปอลอ....แอบอยากอ่านทิวจังเลยค่ะไรท์เตอร์(เกี่ยวมั้ย?)
-
:mc4: :mc4:
หายไปนานเลยอ่ะพี่จี
เนม.....เนี่ย ว่าที่นายเอก มั๊ย??
ปล.ขอผิดกระทู้หน่อย เรื่องสั้น First kiss อ่ะ ต่อได้แล้วนะ o11
-
:กอด1: :กอด1:
-
กีซซซซซซซซซ
จีจี้ แกมาแอบส่องชีวิตชั้นป่าววะ
ทำไมวงจรชีวิตโก้มันเหมือนชั้นเลยอ่า
:z10:
-
ชื่อเรื่อง และต้นเรื่อง .... น่าสนใจแฮะ
นานๆทีมาก็ได้ แต่อย่าทิ้งไปน๊า :D
-
นิยายของพี่จี ปูเสื่อรอกระจอกเกินไป
ต้องพรหมแดงระดับ first class เท่านั้น ถึงจะเหมาะสม
ยุ่งแค่ไหนก็ขอแหกลูกกะตาอ่านครับ อดไม่ได้จริงๆ
ว่าแล้วก็หัวเราะแบบตุ๊กกี้ ฮึฮึฮึ [หัวเราะในลำคอ อกสั่นเล็กน้อย สายตาเหลือบมองข้างบน]
-
:L1: :pig4:
มารายงานตัวว่ายังอ่านระเบียงรักฯ ไม่จบเลยค่ะ
ขอฝากตัวอ่นเรื่องนี้ควบไปด้วยเลยแล้วกัน :-}
-
เรื่องนี้แอบเศร้านะพี่จี
เป็นกำลังใจให้และจะติดตามต่อไป
-
ดีใจจังได้อ่านนิยายพี่จีอีก หวังใจว่าเรื่องน่าจะมีพี่X น้องJและตี๋เอ็มโผล่มาบ้างนะ ยิ่งถ้ามีพี่ตั้มกับพายอีกคู่ เรื่องคงสมบูรณ์สุดๆ อิ อิ
-
เรื่องของโก้ o18 โก้จากเรื่องของJXใช่มั๊ยคะ เพราะมีอิพี่ฟ้าอยู่อีกคนอ่ะ :laugh:
โก้-เนม เคยมีซัมธิงรองกันแน่เลย หุหุ อยากรู้อยากเห็นแล้วค่ะ :impress2:
เจกับตี๋ไปไหนแล้วอ่ะคะ ทำไมโก้โดดเดี่ยวอ่าาาาาาา :serius2:
-
" ปีกว่าแล้วสินะที่ผมต้องอยู่เพียงลำพัง มีคนบอกว่าเวลาจะช่วยให้อะไรดีขึ้น "
" หันมองไปทางประตูห้องที่ปิดสนิท ห้องที่เคยมีคนคนหนึ่งอยู่ร่วมกับผม คนที่เคยอยู่ด้วยกันมาหลายปี
แต่ตอนนี้...เป็นของคนอื่นไปแล้ว ถึงจะรู้ว่ามันไม่มีทางกลับมาอยู่ที่นี่อีก แต่ผมก็ไม่เคยอยากให้ใครเข้าไปอยู่ในนั้นแทนมัน "
แค่ 2 ประโยคนี้ก็อยากรู้เรื่องที่ผ่านมาแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับ โก้ - ตี๋ :z3:
-
เรื่องของโก้ o18 โก้จากเรื่องของJXใช่มั๊ยคะ เพราะมีอิพี่ฟ้าอยู่อีกคนอ่ะ :laugh:
โก้-เนม เคยมีซัมธิงรองกันแน่เลย หุหุ อยากรู้อยากเห็นแล้วค่ะ :impress2:
เจกับตี๋ไปไหนแล้วอ่ะคะ ทำไมโก้โดดเดี่ยวอ่าาาาาาา :serius2:
เรื่องอะไรทำไมไม่เคยอ่าน อยากอ่านอ่ะ ระเบียงรักหรอ นานมากอ่ะ โก้คือใคร ต้องกลับไปอ่านอีกซินะ
-
เรื่องของโก้ o18 โก้จากเรื่องของJXใช่มั๊ยคะ เพราะมีอิพี่ฟ้าอยู่อีกคนอ่ะ :laugh:
โก้-เนม เคยมีซัมธิงรองกันแน่เลย หุหุ อยากรู้อยากเห็นแล้วค่ะ :impress2:
เจกับตี๋ไปไหนแล้วอ่ะคะ ทำไมโก้โดดเดี่ยวอ่าาาาาาา :serius2:
เรื่องอะไรทำไมไม่เคยอ่าน อยากอ่านอ่ะ ระเบียงรักหรอ นานมากอ่ะ โก้คือใคร ต้องกลับไปอ่านอีกซินะ
ง่ะ! :o ระเบียงรักนักศึกษาไงคะ น้องเจ(ของเค้า) กับพี่เอ็กซ์อ่ะจ้ะ
ที่โก้ ตี๋ เจ เป็นเพื่อนกัน ส่วนอิพี่ฟ้าก็เคยจีบน้องเจ
ส่วนห้องนั่นถ้าจำไม่ผิดตี๋กับโก้เคยเช่าอยู่ด้วยกันมั๊งคะ
แต่ตี๋หายไปไหนแว้วอ่าาาา :serius2:
ระเบียงรักนศ.อยู่ในบอร์ดนิยายจบแล้วอ่ะจ้ะลองไปหาดูเน้อ
แต่ว่า ทำไมไม่เคยอ่านอ่ะคะ ระเบียงรักนศ.นี่นิยายในตำนานของเราเลยคะ ชอบโฮกกกกก!!~ :-[
-------------------------------------------------------------------------------------------------
แวะมาอิดิท เพื่อจิ้มเถิกน้อยๆของคุณจี :o8:
จิ้มมมมมม! จึ้กกกกกกกก!!!!!!!!!!!!
:z13: :z13: :z13:
↓
-
สวัสดีครับ ผมชื่อกิตติวินท์ หรือโก้ หลังจากเรียนจบตอนนี้ก็ทำงานมาได้เกือบห้าปีแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเวลาจะผ่านไปเร็วขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อว่า หลายๆ สิ่งเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ไม่เคยมีอะไรหยุดนิ่ง เหมือนกับที่ไม่เคยมีใคร...อยู่ข้างผม ปีกว่าแล้วสินะที่ผมต้องอยู่เพียงลำพัง มีคนบอกว่าเวลาจะช่วยให้อะไรดีขึ้น เราจะเจ็บปวดน้อยลง หรือลืมเลือนบางสิ่งบางอย่างไป แต่ทฤษฎีนี้คงใช้ไม่ได้กับผม เพราะผมไม่เคยลืมทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย....ผมยังคงเจ็บเท่าเดิม
“จะกลับแล้วเหรอโก้”เสียงเพื่อนร่วมงานคนสวยทักเมื่อผมเดินออกจากโต๊ะทำงานที่ไม่ค่อยได้ใช้งาน
“เออ จะรีบกลับไปตรวจงาน คืนนี้ไปเที่ยวกันมั้ย”ผมยกแฟ้มเอกสารที่ใส่แบบฝึกหัดให้มันดู
“บ้าน่ะตัวเอง มาชวนเค้าเที่ยว เดี๋ยวแฟนเค้าหึงนะ”
“ถุยเหอะไอ้หนุ่ม ถ้าพี่บีจะหึงกู กูว่าหึงเด็กที่มึงพาไปกินข้าวดีกว่ามั้ย”ไอ้หนุ่มหรือนิ้งเป็นสาวประเภทสองที่แปลงเพศแล้ว และสวยกว่าผู้หญิงบางคนอีก มันมีสามีเป็นตัวเป็นตนแต่ก็ยังไม่วายแอบขายขนมจีบให้เด็กๆ ที่มาเรียนพิเศษ บางทีก็วัยทำงาน ผมรู้จักมันตั้งแต่เริ่มทำงานใหม่ๆ เราค่อนข้างสนิทกันเร็ว เพราะถึงมันจะเป็นกระเทยแต่ก็ไม่ได้สาวจ๋าอะไรมาก คุยกันได้เกือบทุกเรื่อง ถึงบางเวลาไม่อยากคุยด้วยมันก็จะมาเสือกอยู่ดี
“ว๊าย มึงเห็นได้ไง กูอุตส่าห์แอบๆ แล้วนะ”
“ระวังเหอะ วันดีคืนดีพี่บีแอบมาจับผิดมึงเหมือนคราวก่อนแล้วจะรู้สึก”พี่บีแฟนมันขี้หึงพอควรครับ คือประมาณว่ามองคนอื่นได้ ใครโทรมาจีบก็รับสายได้ ไม่ถึงกับหึงดะ แต่อย่าให้รู้ว่ามันเล่นด้วยกับใคร ถ้าเห็นล่ะก็ไอ้คนนั้นเตรียมนอนโรงพยาบาลได้เลย แล้วไอ้นิ้งก็เตรียมลาออกไปเป็นแม่บ้านทันที ก็อย่างว่านะ เงินเดือนพี่เขามากพอจะเลี้ยงมันได้สบายๆ แต่ไอ้นิ้งมันไม่ยอมอยู่เฉยๆ หรอก มันเคยบอกว่าอยู่เฉยๆ มันจะยิ่งฟุ้งซ่าน เดี๋ยวเหงามากๆ พาชู้เข้าบ้านพี่บีได้ฆ่ามันตายพอดี
“คนนั้นน้องที่เคยสอนเต้น ไม่มีอะไรจริงๆ มึงอย่าพูดไปล่ะ”แน๊ะ ไม่มีอะไรแต่เสือกไม่ให้ผมพูด
“เออๆ แล้วเอาไง ไปเที่ยวกันเปล่า พี่ฟ้าบอกคืนนี้มีวงอะไรมาไม่รู้ ถ้าจะไปพี่เขาจะจองโต๊ะหน้าๆ ให้”
“อืม...เดี๋ยวกูโทรถามพี่บีก่อนได้มั้ย สักหกโมงเย็นกูโทรบอกอีกทีนะ”
“เออ โทรมาปลุกพอดีเลย หกโมงนะ ไปล่ะ”ผมโบกมือลาเพื่อนร่วมงาน รับไหว้เด็กที่มาเรียน บางคนก็เดินเข้ามาถามข้อสงสัยเกี่ยวกับบทเรียน บางคนตะโกนแซว ผมก็ยิ้มๆ ไม่ได้ว่าหรือเล่นด้วยจนเด็กไม่เคารพ เดินมาถึงรถซึ่งจอดอยู่ไม่ไกล สถาบันที่ผมสอนนั้นมีหลายสาขา แต่สาขานี้จะใกล้คอนโดฯ ผมและผมสอนที่นี่เป็นหลัก ที่นี่เด็กจะค่อนข้างเยอะเพราะอยู่ในห้างสรรพสินค้า ส่วนอีกสาขาจะเน้นวัยทำงานมากกว่า
เปิดประตูหลังวางสัมภาระทั้งหมดไว้บนเบาะก่อนจะปิดแล้วเข้าไปนั่งด้านหน้า ขับรถกลับคอนโดฯ กิจวัตรที่เหมือนเดิมทุกวันมาปีกว่า กลับถึงห้องผมก็จะอาบน้ำก่อนหยิบงานมาตรวจแล้วก็นอน ถ้านิ้งโทรมาแล้วผมตื่นก็จะไปเที่ยว แต่ถ้าไม่ตื่นก็ไม่ไป ยังไงก็ยังไม่ได้คอนเฟิร์มพี่ฟ้า และถึงไปสายก็ยังใช้อภิสิทธิ์การหาที่นั่งได้อยู่ดี...ทำงาน...กลับห้อง...ตรวจงาน ทำแผนการสอน การสอบ ทำแบบฝึกหัด ไปเที่ยว นอน แล้วก็เริ่มใหม่ เป็นอย่างนี้เสมอ...น่าเบื่อชะมัด
เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะรับแขกดังลั่นห้องจนผมต้องตื่น ผมว่าหลับยังไม่ถึงชั่วโมงเลยนะ ทำไมนิ้งโทรมาเร็ว ดูนาฬิกาข้อมือที่วางไว้บนโต๊ะก็เพิ่งจะห้าโมง ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมจะบ่นมันสักหน่อยก็ต้องเปลี่ยนอารมณ์เพราะคนโทรมาเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมรัก
“มีอะไรแม่”ถึงจะรักแต่ก็ไม่ได้แสดงออกหรอกนะ
“ทำไม แม่โทรมาต้องมีอะไรด้วยรึไง แล้วทำไมเสียงแปลกๆ ไม่สบายเหรอ”
“เปล่า โก้หลับอยู่ แล้วนี่มาโทรมาทำไม กลับถึงบ้านแล้วเหรอ”ที่ถามไม่ใช่รำคาญนะครับ แต่ปกตินี่ยังเป็นเวลางานสำหรับแม่ผม และส่วนมากแม่ไม่เคยโทรมาตอนนี้ด้วย
“แม่มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ โก้จำน้าน้ำเพื่อนแม่ได้มั้ย ที่เคยอยู่บ้านซอยเดียวกับเราน่ะ”
“ที่เป็นครูตอนป.4 หรือเปล่า”ผมจำได้แค่คนเดียว จำได้ไม่ลืมเพราะน้าน้ำเป็นแม่เพื่อนผม และ....แม่ของ....ใครบางคน
“ใช่ๆ น้าเค้าเลิกสอนนานแล้ว ไปเปิดร้านขนมอยู่แถวตลาด ลูกชายคนโต เจ้านิคเพื่อนโก้ตอนเด็กน่ะ ก็มาช่วยขายนะ เรียนจบแล้วก็เลยมาทำต่อ เห็นว่าจะขยายร้านแล้วก็ทำส่งด้วย โก้จำได้นิคได้เปล่า”
“จำได้แม่ ตอนเรียนป.ตรียังเคยไปเที่ยวกับมันอยู่เลย แล้วน้าเค้าทำไมเหรอ”
“ก็เนี่ยลูกคนเล็กน่ะ เห็นว่าไม่ค่อยรักเรียน เกเรกว่าเจ้านิคอีก แม่ก็ง๊งงง เมื่อก่อนแม่เคยสอนอยู่นะเด็กคนนี้น่ะ จำได้ว่าเรียนเก่งออก สอบได้ต้นๆ ของห้อง ทำไมตอนนี้เป็นอย่างนี้ไปได้ พ่อแม่ก็กลัวลูกจะเรียนไม่จบ มีแต่เพื่อนพาไปเสียคนทั้งนั้น แม่ล่ะกลุ้มแทน ล่าสุดนี่ต้องให้ลุงสินไปรับที่โรงพักเลยนะ เมาแล้วตีกัน ลุงก็อายแทนลูก พ่อเป็นตำรวจแต่ลูกมาทำตัวอย่างนี้ เฮ้อ”
“แล้ว...”เท่าที่ฟัง มัน...ไม่เกี่ยวกับผมหรือแม่ผมเลยนี่นา เอาเหอะ อาจจะเพราะความเป็นครูที่อยู่ในสายเลือดของแม่เลยอยากเห็นเด็กทุกคนเป็นคนดีน่ะนะ
“ไม่แล้วยังไงหรอก ก็นี่มันจะเปิดเทอมแล้ว แต่น้าน้ำไม่อยากให้ลูกไปหาหออยู่เอง กลัวว่าพอไม่มีคนคุมจะยิ่งเสียน่ะสิ แม่เองก็เห็นด้วย ให้ไปพักหอในก็ใช่ว่าจะออกไปค้างที่อื่นไม่ได้จริงมั้ย สู้ให้ไปอยู่กับคนที่เราไว้ใจได้ให้ช่วยคุมดีกว่า โก้ว่าดีมั้ยลูก”
“ไม่ดีครับ”ฟังไปฟังมา ถึงจะแม่จะพูดวกวนอ้อมโน่นอ้อมนี่ แต่ลางสังหรณ์มันบอกว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวกับผมแน่ๆ และมันต้องเป็นเรื่องไม่ดีชัวร์
“อ้าว”
“ไม่ต้องมาอ้าวเลยแม่ ไอ้คนที่ไว้ใจได้นี่หมายถึงโก้ใช่มั้ย ไม่เอานะแม่ โก้ไม่อยากให้คนอื่นมาพักที่นี่ โก้ไม่สะดวกใจ อึดอัด รำคาญ โอเคนะ”
“ไม่โอเค เพราะแม่บอกน้าน้ำแล้วว่าโก้จะคอยดูแลน้องให้เอง และน้องก็แพ็คกระเป๋าแล้ว พรุ่งนี้ไปถึงหมอชิตสิบโมงเช้า ไปรับด้วย แม่ให้เบอร์โก้ไปเรียบร้อย แค่นี้นะ”โหหหห ทีอย่างนี้ล่ะรวบรัดได้ใจความ พูดเองเออเองแล้วก็วางไปเลย อะไรของแม่เนี่ย ทำอะไรไม่ปรึกษาผมก่อน อย่างนี้เรียกมัดมือชก มันจะมาพรุ่งนี้แล้วเพิ่งโทรมาบอกผมเนี่ยนะ
ผมพยายามโทรกลับไปหาแม่ แต่แม่ไม่รับแถมยังปิดเครื่องหนีอีก ให้ตายเหอะ แม่ใครวะเนี่ย ผมโยนโทรศัพท์ไว้กลางโต๊ะแล้วเอนตัวลงนอนบนโซฟาแรงๆ เพื่อคลายความหงุดหงิดที่เกิดขึ้น หันมองไปทางประตูห้องที่ปิดสนิท ห้องที่เคยมีคนคนหนึ่งอยู่ร่วมกับผม คนที่เคยอยู่ด้วยกันมาหลายปี แต่ตอนนี้...เป็นของคนอื่นไปแล้ว ถึงจะรู้ว่ามันไม่มีทางกลับมาอยู่ที่นี่อีก แต่ผมก็ไม่เคยอยากให้ใครเข้าไปอยู่ในนั้นแทนมัน และ...ไม่เคยคิดจะย้ายไปนอนในนั้นด้วยเช่นกัน ผมก็แค่...อยากให้เป็นเหมือนเมื่อก่อน....เหมือนว่ามันยังอยู่
“เป็นอะไรโก้ เมื่อบ่ายยังระรื่นอยู่เลย”ไอ้นิ้งควงพี่บีมาเที่ยวด้วยครับวันนี้ พี่บีเป็นกัปตันสายการบินหนึ่ง หน้าตาดี หุ่นดี นิสัยดี ทุกอย่างดีหมด น่าเสียดายที่ตาบอดมาคบกับไอ้นิ้งมัน
“เบื่อๆ วงอะไรไม่รู้ ไม่ใช่แนวกูเลย พี่ฟ้าแม่งกวนบอกมาได้ว่ากูจะชอบ”อันนี้เป็นข้ออ้าง แต่ผสมเรื่องจริง ผมไม่ได้มีแนวที่ชอบเฉพาะหรอก อะไรเพราะก็ฟัง มันส์ก็เต้น อยู่ที่อารมณ์ แต่วงนี้ไม่ผ่านครับ แนวเพลงเด็กไป ใสไป รักๆ ใคร่ๆ เหมาะกับช่วงชีวิตมัธยมต้น ไม่ใช่วัยทำงานแบบพวกผม แล้วในร้านตอนนี้ก็มีแต่วัยนี้ ประมาณนักศึกษาปีหนึ่งหรืออาจมีม.6 ปนๆ บ้าง
“บ่นอะไรไอ้โก้ กูอุตส่าห์หวังดีนะมึง”
“หวังดีอะไร เพลงอะไรไม่รู้รักไม่รักเลิกไม่เลิก คนแต่งแม่งสมองมีปัญหาหรือเปล่า”
“กูไม่ได้บอกว่ามึงจะชอบเพลง กูหมายถึงคนมาฟังเพลงต่างหาก มึงดูดิแต่ละคน เอ๊าะๆ ทั้งนั้น หน้างี้ใสกิ๊ก หนวดยังไม่ขึ้นเลยมึง”ไอ้นี่ก็เจาะจงจัง ได้ข่าวว่าเมียเป็นเจ้าของร้านนะ ยังจะมาคั่วเด็กในร้านอีก
“เดี๋ยวจะบอกเมียพี่”
“บอกก็ไม่กลัวเพราะมันก็ชอบมือกีตาร์บนเวทีอยู่ จ้องจนน้ำลายไหลแล้วแม่ง”อ้อ ที่แท้งอนเมียนี่เอง
“พี่ก็หัดดีดบ้างดิ เอาใจน่ะเป็นมั้ย”
“ดีดไม่เป็นเว้ย เป็นแต่ดูด มันก็ชอบนะ หึหึ”
“พูดมาได้ไม่อายปาก”
“หรือมึงไม่ชอบ”พี่ฟ้าถามผมก็ยิ้มๆ ไม่ตอบ ไอ้นิ้งเลยหันหน้าไปพยักเพยิดกับแฟนมันสองคน เหมือนจะบอกว่า ดูมันๆ ทำเป็นเงียบ อะไรทำนองนี้
ปกติแล้วผมมาเที่ยวที่นี่ค่อนข้างบ่อย หนึ่งคือได้ส่วนลด สองคือมีเพื่อน เพราะมากี่ครั้งก็มักเจอคนรู้จัก หรือถ้าไม่เจอผมก็นั่งคุยกับพี่ฟ้า แรกๆ ที่รู้ว่าพี่ฟ้าคบกับพี่ปั้นก็คิดว่าแกคงเล่นหนุกๆ ตามนิสัยมั่วๆ ของแก แต่ไปๆ มาๆ ดันคบมาสามปีได้แล้วมั้ง แต่ก็ทะเลาะกันตามประสาน่ะนะ เพราะพี่ปั้นก็ไม่ใช่เล่นๆ แรกๆ ที่ยังไม่คบพี่ฟ้าจริงจังนักยังมายั่วผมเลย ขนาดพี่ปั้นไม่ใช่สเป็ก ผมก็ยังเกือบเผลอ ผู้ชายอะไรวะอัธยาศัยโคตรดี ยั่วโคตรเก่ง มิน่าเปิดร้านเหล้า และคุมพี่ฟ้าอยู่
“โก้ๆ น้องโต๊ะนั้นฝากมาขอเบอร์”พี่ปั้นเดินมากอดเอวพี่ฟ้าก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้ผม ดูก็รู้ว่าเป็นการเดินมาง้อพี่ฟ้า แต่ก็ยังไม่วายแกล้งหยอดผมต่อหน้าแฟนตัวเองน่ะนะ
“ไหนครับ”ผมถามจบพี่ปั้นก็ชี้ไปที่โต๊ะของน้องกลุ่มหนึ่ง กลุ่มใหญ่เลย น่าจะเกือบๆ สิบคน มีทั้งผู้หญิงผู้ชาย ทั้งแท้ทั้งเทียม มีสองสามคนโบกมือให้ด้วย
“คนผมดัดๆ เสื้อขาวกางเกงขาสั้นปิดตูดน่ะ”
“ไปส่องตูดลูกค้ามาเหรอพี่”
“บ้าดิ เพื่อนๆ เด็กเสิร์ฟในร้าน เมื่อกี้พากันเดินไปหาพี่ตรงเคาน์เตอร์เลยเห็นเฉยๆ ขาวจั๊ว”
“เหอๆ เด็กไปว่ะพี่ กลัวโดนจับ”
“กลัวเด็กจับเหรอ”
“กลัวไปพรากผู้เยาว์ต่างหาก”
“กลัวทำม๊ายยย เด็กมันอยากให้พรากจะตาย จริงมั้ยที่รัก”สงสัยเริ่มรู้ตัวว่าพูดถึงคนอื่นมากไป เพราะพี่ฟ้ายกดื่มๆ ไม่พูดอะไรด้วยเลย แถมมีปัดมือที่กอดเอวออกด้วยนะ
“เดี๋ยวช่วยพรากแทนโก้มันก็ได้ เด็กคนไหนล่ะ”
“โหยๆๆ มีงอนๆ ล้อเล่นหรอก หรือแซนวิชดีมั้ยตัวเอง เปลี่ยนบรรยากาศเนอะๆ”
“ไอ้บ้า มาง้อหรือมาชวนทะเลาะเนี่ย”
“มาง้อหรอก แต่ช้าแต่ อ๊ะหมดแก้วๆ เดี๋ยวกลับห้องปั้นบริการเต็มที่เลยนะครับ ฟ้านอนเฉยๆ ยกขาอย่างเดียว”
“อย่ามาทะลึ่ง ใครจะยกขา”
“ก็ปั้นไงครับ ปั้นหมายถึงฟ้ายกขาปั้นไง แน่ะๆ ยิ้มแล้ว หายงอนแล้วใช่มั้ย งั้นกูไปทำบัญชีต่อล่ะนะ อย่าเมามากนะเดี๋ยวไม่มีแรง”พี่ปั้มดึงคอพี่ฟ้าโน้มลงไปหาแล้วดูดที่คอสักพักก่อนปล่อยแล้วเดินจากไป เหลือผลงานทิ้งไว้โชว์พวกผมเต็มๆ
“เชี่ยนี่แม่งกัดมาได้”พี่ฟ้าดึงคอเสื้อเช็ดคราบน้ำลายที่เปื้อนนิดหน่อย เป็นรอยแดงชัดเจนเชียว แถมมีรอยฟันอีก
“ไม่ชอบ”ไอ้นิ้งแกล้งถามทั้งๆ ที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว
“ชอบว่ะ ฮ่าๆๆ”โรคจิตทั้งคู่
พวกเราแยกย้ายกันตอนประมาณเที่ยงคืน ถ้าออกดึกกว่านี้รถจะติด แถมน่ารำคาญด้วย พวกเมาๆ แล้วเดินข้ามถนนกร่างๆ ไม่กลัวตาย เห็นแล้วอยากขับไปจิ้มให้สะดุ้งสักที ผมกลับถึงห้องอาบน้ำเสร็จก็ตรวจงานที่ค้างไว้อีกนิดหน่อย พรุ่งนี้มีสอนตอนบ่ายโมงถึงหนึ่งทุ่มครึ่ง แต่ต้องไปรับคนที่หมอชิตตอนสิบโมงเช้า เฮ้อ...ก็ไม่ได้หวงห้องอะไรมากหรอกนะ แค่ไม่อยากเปลี่ยนแปลงแค่นั้นเอง แต่ว่าคนที่จะมาอยู่แทนเจ้าของคนเดิมนี่สิ ทำไมต้องเป็นมันด้วยนะ ทำไมต้องเป็น....เนม
ผมนั่งมองออกไปนอกหน้าต่างบานใหญ่ มองดูต้นมะม่วงริมรั้ว มันเขียวดีแฮะ ต้นใหญ่ด้วย เห็นแล้วอยากปีน ไม่น่ามีรังมดแดงเลย แถมยังมีตั้งสองรัง คราวก่อนปีนขึ้นไปจะสอยไข่มันมายำก็โดนกัดซะเต็มแขน นึกๆ แล้วก็แค้นแม่ง น่าเอาไฟเผาจริงๆ
“มองอะไรวะเนม”
“กูอยากเผาต้นมะม่วงบ้านมึงว่ะ”ใช่แล้ว นี่ต้นมะม่วงบ้านไอ้คีย์ ถ้าเป็นบ้านผมล่ะก็...ไม่กล้าเผาหรอก
“อ้าวไอ้เวร เมาแล้วนี่หว่า พวกมึงดูไอ้เนมดิ แม่งเมาแล้วจะเผาบ้านกู”มันหันไปฟ้องเพื่อนๆ ที่ยังนั่งล้อมวงดื่มเหล้ากันอยู่ วันนี้เรามากินเลี้ยงส่งผมกับคีย์ เราสองคนสอบติดมหาฯลัยแห่งหนึ่งที่กรุงเทพฯ ส่วนเพื่อนในกลุ่มคนอื่นจะต่อที่นี่ ความจริงแล้วผมไม่ได้อยากไปสอบที่นั่นเลย แค่ตามๆ เพื่อนหวังไปเที่ยวเฉยๆ พอสอบดันติดได้ไงไม่รู้ จะไม่ไปเรียนก็โดนแม่ด่าอีก พอทำใจได้ว่าอย่างน้อยก็ได้อยู่หอวะ อิสระดีเหมือนกัน แต่แม่กับพ่อดันยื่นคำขาดว่าให้ไปพักกับ...คนรู้จักของแม่ จะยกเลิกตอนนี้ก็ไม่ทันเพราะจ่ายเงินค่าเทอมไปแล้วหนึ่งหมื่น แม่บอกถ้าไม่เรียนก็หาเงินมาใช้คืน แล้วผมจะเอาปัญญาไหนไปหามาให้ล่ะ
“แม่งเหม่ออีกแล้ว บุหรี่จะร่วงแล้วมึง”คีย์ยื่นมือมาแย่งบุหรี่ที่อยู่ระหว่างนิ้วผมไปสูบก่อนจะหย่อนใส่ขวดเบียร์เปล่าๆ ข้างวงเหล้า
“มึงจะไปวันไหนคีย์”
“มะรืนว่ะ”แม่งไปก่อนเปิดเทอมวันเดียว อิจฉาว่ะ หอมันใกล้มหาฯลัยดี ตอนแรกผมจะอยู่หอเดียวกับมันนี่ล่ะ มีเฟอร์นิเจอร์พร้อมทุกอย่าง เอากระเป๋าเสื้อผ้าไปใบเดียวก็อยู่ได้เลย อุตส่าห์เตรียมจ่ายมัดจำ แม่นะแม่ ไม่รักลูกเลย น้อยใจๆๆๆ
“เซ็งว่ะ มึงไปพร้อมกูไม่ได้เหรอ”
“คนเก่าย้ายออกพรุ่งนี้ กูไปก็ไม่มีที่นอนดิ”
“ก็หาเช่ารายวันก่อนก็ได้ นะ ไปเหอะ”
“ไม่ได้หรอก กูต้องรอไปพร้อมพี่ จะเอาไอ้แดงไปด้วย”ไอ้แดงนี่คือเวสป้าสีแดงของมันครับ มันแต่งซะสวยเลย ตอนแรกมันว่าจะไม่เอาไปเพราะกลัวหาย แต่มันเปลี่ยนใจเพราะจะเอาไปไว้ล่อเหยื่อ นิสัยเลวมาก
“นะๆ ไปด้วยกันเหอะ”ผมแกล้งเอาขาไปพาดบนตักแล้วเอียงหัวไปถูๆ หัวไหล่มัน แต่มันผลักหัวผมออก
“ไม่ต้องมาทำหน้าอ้อนแบบนี้เลย ไม่ใจอ่อนหรอกเว้ย”
“ใจร้ายว่ะ ไปเหอะนะคีย์นะ ไปเป็นเพื่อนเนมหน่อยดิ”
“ไม่-ไป-ครับ-“มันพูดย้ำทีละคำชัดๆ ไอ้พวกที่นั่งฟังอยู่ก็หัวเราะกันใหญ่ โถ คิดว่าแค่นี้ไอ้เนมจะยอมแพ้เหรอ จากที่เอาขาพาดไว้เฉยๆ ผมเลยเลื่อนไปนั่งคล่อมบนตักแม่งเลย เอาขาเกี่ยวล็อคไว้ข้างหลังมันด้วย
“จะไปไม่ไป”
“ไม่”
“โหหหห อย่าใจแข็งดิ ไปเหอะน้า ไปนะๆๆ คีย์คนดี๊คนดีไปกับเนมหน่อยนะ นิดนึงนะ นะๆๆ”
“จูบก่อน”มันพูดจบปุ๊บผมรีบยื่นหน้าไปจูบปากมันทันที ไม่ใช่ดีพคิสอะไรหรอกนะ แค่แตะปากแค่นั้น
“จูบแล้ว โอเคนะ พรุ่งนี้เจ็ดโมงไปเจอกันที่บ้านเนมนะ”
“จูบก่อนแล้วจะบอกว่า...ไม่ไป คีย์ยังพูดไม่จบเนมรีบจูบทำไมเนี่ย”
“ฮ่าๆๆๆ”ไอ้เพื่อนเวรทั้งหลายแม่งหัวเราะกันจนตัวงอ
“อะไรวะแม่ง อุตส่าห์ยอมเปลืองตัว เอาเหล้ามาล้างปากดิ๊”ผมคลานลงจากตักแล้วผลักมันจนหน้าหงาย
“ทำเป็นรังเกียจนะมึงไอ้เนม ทีเมื่อก่อนแม่งแทบจะเล่นหนังสดให้พวกกูดู”ไอ้สิริปากดี แต่ก็จริงของมัน เมื่อก่อนผมกับคีย์เคยคบกันอยู่ช่วงหนึ่ง คือเราเป็นเพื่อนกัน แล้วก็คบกัน แล้วก็เลิกกันกลับมาเป็นแค่เพื่อนเหมือนเดิม เพื่อนๆ ก็เฉยๆ กับพวกผมนะครับ ประมาณว่านึกแล้วว่าแม่งต้องคบกันจนได้ แล้วก็นึกแล้วว่าแม่งต้องไปกันไม่รอด อันที่จริงผมกับคีย์คบๆ เลิกๆ กันสองรอบ แปลกเหมือนกันที่เรายังเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนเดิมได้อีก อาจสนิทกว่าเพื่อนสนิทธรรมดาก็ตรงที่มีการแตะเนื้อต้องตัวกันมากกว่าเพื่อนคนอื่น แต่ก็ไม่ได้ตะขิดตะขวงใจอะไร เพราะรู้ว่านี่เป็นเพื่อนกันอยู่ อืม...อันที่จริงแล้วเราก็มีอะไรกันบ้างบางครั้งน่ะนะ บางทีเวลาเมาๆ เหงาๆ เศร้าๆ แต่ก็ไม่บ่อย อันนี้เพื่อนในกลุ่มไม่รู้หรอกนะ คิดว่าเราแค่เป็นเพื่อนเท่านั้น ไม่ยุ่งกันแล้ว แต่แบบว่า ก็นะ คนมันเคยๆ กันนี่นา ทั้งๆ ที่ตัดกันไม่ขาด แต่ทำไมคบกันไม่รอดวะ ไม่เข้าใจจริงๆ
“มึงมีปัญหาอะไรวะ”คีย์ก้มถามผมที่นอนหนุนไหล่มันอยู่ ไม่ใช่ว่าเราเพิ่งมีกิจกรรมอะไรแล้วนอนซบหมดแรงกันหรอกนะ แต่ว่าเป็นเพราะเมาเลยนอนกองกันอยู่กลางบ้านต่างหาก และก็ไม่ได้จะค้างบ้านมันด้วย เพราะตอนนี้เพิ่งบ่ายสองกว่าเอง หลับกันสักตื่นค่อยกลับบ้านค่ำๆ ก็ได้
“แค่ไม่อยากไปอาศัยคนอื่นอยู่”
“แต่แม่มึงบอกว่าหารค่าเช่านี่”
“แค่ค่าน้ำค่าไฟ ส่วนค่าเช่าไม่มีเพราะเจ้าของห้องเขาผ่อนเกือบหมดแล้วเลยไม่เอาตังค์”
“ก็ออกจะดี มึงจะได้มีเงินเหลือเก็บเยอะๆ”
“แต่กูอยากอยู่หอกับมึงมากกว่า”
“แน่ะๆ แอบรักกูล่ะสิ”
“ควายเหอะคีย์ ใครรักมึงก็ควายแล้ว”
“ก็มึงไง คบกับกูตั้งสองครั้ง”
“มึงขอคบกูต่างหากเหอะ อย่ามามั่ว”
“กูขอตอนไหน มึงนั่นแหละมั่ว”
“อย่ามาๆ มึงนั่นแหละ”
“กูไม่ได้ขอคบมึงสักหน่อย กูขอเอามึงต่างหาก”
“ถุยเหอะ แม่งกวนตีน”ผมยกมือเตรียมจิกหัวมัน แต่มันจับมือไว้ไม่ให้ผมแกล้งมันได้
“อ๊ะๆ ยอมก็ได้ ขอก็ขอ อารมณ์ดีขึ้นยัง”
“....นิดนึง”
“นอนเหอะ ตากูเริ่มจะปิดแล้ว กลุ้มไปก็เท่านั้น ยังไงมึงก็เลือกไม่ได้ จริงมั้ย”คีย์ดึงหัวผมไปซุกที่คอมันแล้วลูบหัวผมเบาๆ ไม่กลุ้มก็ไม่กลุ้ม ถึงแม้ความจริงแล้วไม่ใช่แค่กลุ้มหรอก แต่ต้องเรียกว่าเครียดเลยมากกว่า เฮ้อ...ทำไมต้องเป็นมันด้วยเนี่ย...เฮ้ออออ......ช่างแม่ง
สามชั่วโมงในการนั่งรถ...ทำไมมันสั้นจังวะ ผมเดินลงจากรถพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ในมือ บนหลังมีกระเป๋าเป้อีกหนึ่งใบ กระเป๋าใส่โน๊ตบุ้คอีกหนึ่ง และเมื่อเสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงดัง ผมต้องรีบเดินหาที่วางกระเป๋าแล้วไม่เกะกะคนที่เดินไปเดินมา เบอร์ที่โทรเข้าผมไม่ได้เม็มชื่อเอาไว้ แต่ก็รู้ล่ะว่าใคร
“ฮัลโหล”
“ถึงหรือยัง”ปลายสายถามเสียงห้วน เสียงมันยังเหมือนเดิม แต่ทุ้มกว่าเดิมนิดหน่อย...มั้ง
“เพิ่งลงจากรถ”
“เห็นตรงที่แท็กซี่จอดเยอะๆ มั้ย เดินมาตรงประตู จะจอดรถรับตรงนั้น เห็นประตูหรือยัง”
“อืม ไกลว่ะ รอแป๊บแล้วกัน ของเยอะ”
“เออ”มันพูดแล้วก็ตัดสายไปเลย กระเป๋าผมโคตรหนักเหอะ จะมีน้ำใจเข้ามารับในนี้ก็ไม่มี ตอนแรกบอกให้มองหาแท็กซี่นึกว่ามันจะให้ผมนั่งแท็กซี่ไปเองแล้ว
ผมเดินหอบของมาจนถึงประตู มองเห็นรถสามคันจอดอยู่ แต่มีคันเดียวที่คนขับออกมายืนพิงอยู่ข้างรถ ผมเดินเข้าไปในระยะสายตามัน เห็นมันก้มเข้าไปในรถก่อนจะเดินมาเปิดกระโปรงรถให้ ผมเลยวางของทุกอย่าไว้ด้านใน แล้วเดินเข้าไปนั่งในรถตามมันบ้าง ตลอดระยะเวลาที่นั่งรถเราไม่ได้พูดอะไรกันเลย ดีว่ามันเปิดวิทยุเลยพอมีเสียงอะไรแทนความเงียบมาบ้าง....เซ็ง
มันขับรถเข้ามาจอดในช่องที่มีหมายเลขแปะไว้ ซึ่งน่าจะตรงกับเลขทะเบียนรถมัน คอนโดฯ มันก็ดูดีเหมือนกันนะ ไม่ค่อยไกลจากมหาฯลัยเท่าไหร่ ที่รู้เนี่ยเพราะเมื่อกี้มันขับผ่านหรอกนะ ใช่ว่าจะจำเส้นทางได้
มันเดินไปคุยกับพนักงานที่นั่งด้านในก่อนจะพยักหน้าให้ผมเดินตามไปอีกทางเพื่อขึ้นลิฟต์ ขึ้นมาตั้งเก้าชั้นแน่ะ วิวน่าจะดีแฮะ ผมมองโน่นมองนี่ตลอดเวลาจนรู้ตัวอีกทีก็เดินตามมันเข้ามาในห้องแล้ว แต่ขอบอกหน่อยนะ ตลอดทางที่ขึ้นมาเนี่ย มันไม่แม้แต่จะช่วยผมขนอะไรสักอย่างเดียว
“นั่นห้องเนม ข้างในมีห้องน้ำ ในตู้เสื้อผ้ามีเครื่องนอนเก็บอยู่ ขนออกมาจัดการเองแล้วกันนะ”
“อืม”
“เปิดเทอมวันไหน”
“มะรืน”
“ไปเองถูกหรือเปล่า”
“ถูก”
“แน่ใจ”
“ก็นั่งแท็กซี่ไป ของง่ายๆ”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปดูป้ายรถเมล์แล้วกัน นั่งไม่กี่ป้ายก็ถึง แล้วถ้าวันไหนออกไปเวลาเดียวกันก็ไปพร้อมกันได้ ยังไงก็ทางผ่านอยู่แล้ว”
“ไม่เป็นไร ไปเองได้ มีอะไรอีกมั้ย จะเข้าไปจัดของ”
“ตอนนี้ไม่มี”
“.....ก็ดี”ผมไม่อยากต่อความยาวเลยเดินขนของเข้าห้องที่มันชี้ ข้างในสะอาดดีครับ คงเพิ่งทำความสะอาด ผมวางของลงบนเตียงแล้วสำรวจรอบๆ ห้อง วิวดีจริงๆ ด้วย สูงดี แต่ก็ยังมองเห็นแต่ตึกเต็มไปหมด รู้สึกคิดถึงบ้านหน่อยๆ แฮะ ผมเดินมาเปิดกระเป๋าหยิบอาหารที่แม่ทำให้ออกมา ก็ของโปรดผมทั้งนั้นล่ะ มีน้ำพริกมะขาม น้ำพริกเผา หมูหวาน รีบเอาไปเก็บในตู้เย็นก่อนดีกว่า
ผมเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปทางมุมครัวทันที ในตู้เย็นมีเบียร์เต็มเลย มีอาหารนิดหน่อย แต่ค่อนข้างโล่ง ผมมองแบบงงๆ...ก็....อืม..จำได้ว่ามันชอบทำอาหารนี่นา......ช่างมันเถอะ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมนี่ หลังจากจัดของใส่ตู้พร้อมหยิบขวดน้ำไปไว้ในห้อง คือผมเป็นคนชอบดื่มน้ำน่ะนะ หันหลังเดินกลับมาทางเดิมถึงเห็นว่าเจ้าของห้องนอนหลับอยู่บนโซฟา...ผมเข้าห้องแล้วออกมาก็แป๊บเดียวเองนะ ทำไมหลับไวจัง หรือว่าหลับตาเฉยๆ แล้วทำไมมันไม่เข้าไปนอนในห้องตัวเอง....ตั้งแต่พบกันนี่เป็นครั้งแรกที่ได้มองหน้ามันตรงๆ และมีเวลาสำรวจมัน จะว่าไปแล้วก็...เหมือนจะตัวใหญ่ขึ้นนะ ผมก็ไม่ได้ไว้ทรงเดิมที่เคยเห็น หน้าตา...ก็...ไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่ แค่ดูโตขึ้น ดูเป็นผู้ใหญ่....เลวๆ คนหนึ่ง
********************
สไตล์การแต่งเหมือนระเบียงรักนะคะ หนึ่งสีแทนหนึ่งตัวเอก และจะสลับกันไปเรื่อยๆ
สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านเรื่องระเบียงรักฯ ก็ไม่เป็นปัญหาในการอ่านเรื่องนี้นะคะ เพราะเนื้อหาไม่ต่อเนื่องกัน เพียงแค่ตัวเอกของเรื่องนี้เป็นหนึ่งในตัวละครหลักเรื่องระเบียงรักฯ เท่านั้น
:z2:
-
:pig4: :กอด1:
ปลาบปลื้มสุดๆ ตอนนี้ก็อ่านระเบียงรักวนไปจนหนังสือเปื่อยแล้ว
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ
-
เนมโก้ หรือโก้เนมคับเนี่ยชักไม่แน่ใจ555
-
โก้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เออแล้วตี๋หายไปไหนแล้วอ่ะ
อยากรู้ อิอิ
เออแล้วโก้กับเนมไปมีเรื่องกันตอนไหน
เห็นอยู่กับน้องเจตลอดอ่ะ
รอตอนไปเด๋วก็รู้คำตองเองใช่มัยค่ะคุณจี
ขอบคุณนะค่ะ
-
ตอนแรกก็งงๆว่าใครคือโก้
พอเห็นคนอื่นคุยๆกันเลยรู้ 55+
งงตั้งนาน เรื่องระเบียงรักอ่านมานานพอสมควรเลยลืมๆนิดหน่อย
แต่จำได้ว่าร้องไห้โฮก ประทับใจสุดๆ
แล้วอีกคนไปซะล่ะ
รอติดตามตอนต่อไปจ้า ^^
-
โก้ เนม จริงๆด้วย
ว่าแต่ ผู้ใหญ่เลวๆคนหนึ่งนี้
หมายความว่าไง รอตอนต่อไปครับ :pig4:
-
รอตอนต่อไป :กอด1:
-
โก้ๆๆๆๆๆ ไปทำไรเนมไว้เนี้ย
ยังไงก็คิดถึงตี๋ๆๆๆๆ ด้วย ตี๋เอ็มก็ได้ ยอม ชอบทั้ง 3 คนเลย :กอด1:
-
เกิดมาอีกปม -*-
ลุ้นต่อๆๆ :กอด1:
-
แนวตบจูบรึป่าวค่ะ :laugh:
ติดตามตอนต่อไป
ปล.นายเอกเสียความบริสุทธิ์แล้ว อร๊ายยย :m31:
-
น่าติดตาม :z3:
-
มันมีปมอดีตไรหรอ อยากรุจัง ทำไมบรรยากาศดูหม่นๆเศร้าๆจัง
-
โก้-เนม เหรอ ไม่ใช่โก้-ตี๋ :z3: แต่
"หนึ่งสีแทนหนึ่งตัวเอก และจะสลับกันไปเรื่อยๆ"
มีหลายตัวเอกใช่เปล่าคะ
-
สองคนนี้ เขามีความหลังอะไรกันน้อ อยากรู้
:m13:
-
^
^
^
คิดเหมือนคุณวีเลยค่ะ
สองคนนี้เขามีความหลังอะไรกันฟร่ะ อยากรู้
แล้วทำไมน้องเนมว่าก็เหมือน . . เลว ? โก้ไปทำไรน้องเนมล่ะนี่
-
สองคนนี้เคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อนรึ
แล้วเป็นความสัมพันธ์แบบลบรึ
-
:L2: ยังมีความหลังฝังใจสิน๊ะเนม
-
นะ.....เริ่มต้นก็มีอดีตซะเเล้ว ^[]^
ติดตามค้าๆ ไรเตอร์ไฟท์ติ้งงงง!
-
กว่าตอนที่สองจะมา
ว่าแต่โก้ทำไรเนมไว้อ่า
รู้สึกสงสารเนม
เพราะเราเข้าใจความรู้สึกนะ ค่อตอึดอัดอ่า
แต่นะคนเขาคู่กัน คริคริ
รักพี่จีน๊า รีบมาต่อนะ :กอด1: :กอด1:
-
พี่จีๆๆๆๆๆๆ
เห็นชื่อคนเขียนปุ๊ย กดเข้ามาอ่านปั๊บ :laugh:
ในที่สุดโก้ ก็ได้บทนำกับเค้าซะที
-
หูย....ชอบจังเลยค่ะคุณจี แนวเดียวกับเรื่องระเบียงรักฯป่าวคะ??
สารภาพว่าตอนแรกงงๆว่าโก้ไหน?? พอย้อนกลับไปอ่านระเบียงรักอีกรอบ O_o" เลยนึกออกทันที!!!
แอร้ยๆๆ พี่โก้สุดเท่ของน้องกลับมาแล้ว คิดถึงมากๆๆๆ มากพอๆกับคิดถึงตี๋ด้วย...
ถ้ายังไงคุณจีอย่าลืมพาดพิงไปถึงตี๋ซักหน่อยด้วยนะคะ ^^
ขอบคุณมากค่ะ
-
ตามเข้ามาอ่านคร้าบบบบ
-
คือว่าจำไม่ได้แล้ว ว่าเป็นใครในระเบียงรัก
ต้องกลังไปอ่านอีกรอบ แต่ว่า มาเร็วดีจังค่ะ
ชอบ :mc4:
-
โก้ไปมีซัมติ่งกันกับเนมตอนเจกลับบ้านครั้งนั้นปะเห็นหายไปบ่อย ๆ ปล่อยเจไว้บ้านคนเดียว (ผูกเรื่องไปได้นะเรา 55++)
:pig4: writer คะ
-
โก้ ต้องไปทำอะไรกับเนมไว้แน่ๆเลย ถึงอาฆาต กันขนาดนี้
แล้วพี่ตี๋ละ ไปไหน
-
สองคนนี้มีปมหลังอะไรรึป่าวอ่า อยากรู้
รอติดตามจ้า :L2:
-
เคยรู้จักกันมาก่อนนี่เอง ดูท่าจะมีความหลังกันมาก่อนนะ
แต่อยากรู้ว่างานนี้ใครจะเริ่มก่อนกันนะ โก้หรือว่าน้องเนม
:pig4:
-
อืม...ที่แท้ก็โก้จากระเบียงรักนี่เอง ลืมคิดถึงไปได้ยังไง
สงสัยจะนานไป ขุดมาอ่านอีกสักรอบดีกว่าเนอะ อิอิ
-
โก้ ไปทำอะไรกับเนมไว้ล่ะเนี่ย
เห็นตัวติดกะเจตลอด
ต่อติดตามอย่างต่อเนื่องซะแว้วววววว :a1:
-
หรือโดนหลอกให้รักแล้วทิ้ง น้องเนมมมมมมมม
-
พระเจ้าช่วย นายเอกเราไม่ซิงซะแล้ว
โดนเพื่อนกูแทงมึงว่ะเข้าให้แร้วไง
เอิ้ก ๆ บรรยายลึกซึ้ง สงสารโก้เน้อต้องมาเลี้ยงต้อย
-
+1ให้พี่จีค่ะ อย่ามาม่ามากนะค่ะพี่จี สงสารคนอ่านบ้างอะไรบ้าง
-
เมื่อวานถึงขั้นไปพลิกตำรา ว่าเนมออกตอนไหน
ที่แท้เป็นตอนที่ น้องเจกลับบ้านตอนปิดเทอม เป็นคนที่โก้ไม่ยอมไปงานเลี้ยงวันเกิด
เพราะไม่อยากทิ้งเจให้อยู่บ้านคนเดียวนี่เอง กิ๊ดดดด (ยังไงน้องเจก็สำคัญกว่าล่ะเนอะตอนนั้น)
โก้จะกินเด็ก!!! :z1: แต่เรื่องนี้จะัมีพี่เอ็กซ์กับน้องเจโผล่มาไหมคะ โอ๊ยย คิดถึงคู่นี้อ่าคุณจี :monkeysad:
-
มันมีเรื่องอะไรกับ สองคนนี้มาก่อนรึปล่าวนะ
พี่จี แบบ นี้ยิ่งอยากรู้อ่ะ !!!
น้องเนมมมม กะ น้องคีย์ ... ได้กันเป็นครั้งคราว เหอะๆ
อาจจะไม่มีคราวหน้าแล้วนะ
เพราะน้องเนม มาอยู่ในอาณัติ พี่โก้แล้ว
รอลุ้นต่อไป !!!
-
ตามมาจากระเบียงรักฯเช่นกันค่ะ^^
เห็นชื่อปั๊บก็รีบกดเข้ามาทันทีเลย
ตอนแรกเนี่ย เห็นชื่อโก้ยังไม่ได้คิดอะไร แต่พอมีคนถามขึ้นมาก็ อ้าว คนเดียวกันใช่ไหมนี่
แล้วตี๋ล่ะ(ไปอยู่กะเอ็มแล้วเหรอ?5555)
ห้องนั้นที่หวงน่ะ...เพราะเป็นของเจมาก่อนใช่ไหม?
แล้วผู้ใหญ่เลวๆนี่?
อยากอ่านต่อมากมายเลยลาะค่ะ
ตาปริบๆ
ปล. ไม่ทราบว่าจะทำเรื่องรักร้ายกะบริมระเบียงอีกไหมค่ะ
อยากได้มากๆเลย ไปดูที่บอร์ดนานามาเห็นว่าหมดสต๊อคแล้ว
พลีสๆๆๆๆๆๆ ทำเถอะนะคะ นะคะๆๆๆๆๆ :sad4:
-
อืมมมมมมมมมมมมม นึกออกตอนมีคนบอกนั่นแหละ
ช้อนก็เชียร์ โก้ ตี๋ นะ ๕๕๕ แต่ตอนนี้โก้เนมก็ได้ รู้สึกว่าทั้งตี๋ละก็โก้นี่จะถึงแอนด์เดอะบึกบึนพอกันรึเปล่า (ฮา)
ละก็อยากลุ้นให้ตี๋มีคู่ด้วยคน โฮะ ๆ คุณจี้มีหลายตัวเอก ชิมิ เรื่องนี้ โฮะ ๆ
-
นั่นๆๆ
สองคนนี้ต้อง กิ้วๆกันแน่ๆเลย
-
ใครฟร่ะทำไมตูจำไม่ได้ ต้องย้อนกลับไปอ่านก่อนไม่งั้นมันคาใจ
-
ฮ่าๆๆๆ เพื่อเพิ่มอรรถรสในการเสพเรื่องใหม่
ถึงกะต้องวิ่งไปเปิดตำรา รบร กัันเลยทีเดียว (แอบพาดพิงเปิดกะพี่แนน แหร๊)
สองคนนี้เึ้าแอบมีซัมติงกันตั้งแต่คราวโน้น นนนเลยชิมิเนี่ย
แต่...อย่าบอกนะคะว่า แค่เพราะโก้ ไม่ยอมไปงานวันเกิดเนมวันนั้น
เลยเป็นปมประเด็นให้เคืองกันมาเรื่อยๆอ่ะ
แอบยกตำรามากาง "คราวที่น้องเจกลับบ้าน"
“ไปกินเหล้ากับใครมาวะ ไม่มีชวนกันเลย”
“ไปกับเด็กเก่ากู พวกมึงไม่รู้จักหรอก”โก้พูดแล้วก็เดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่น ปล่อยให้เจกับตี๋นั่งงง
(อันนี้มิได้มีชื่อน้องเนมโผล่มา แต่เหตุการณ์มันใกล้ๆกัน เลยแอบจิ้นว่า เด็กเก่าโก้เนี่ย อาจจะเป็นน้องเนมก้อได้)
และๆๆๆๆ
“...........เออกูเอง คืนนี้ไปไม่ได้แล้วว่ะ ขอโทษด้วยนะเว้ย.....เออ ไปไม่ได้จริงๆ ฝากบอกเนมด้วยแล้วกันว่าขอโทษด้วยพรุ่งนี้เอาของขวัญไปให้........โกรธก็ ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย แค่นี้นะ ขี้เกียจฟังมึงบ่นว่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้”โก้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออกไปหาใครก็ไม่รู้ แต่...มันเปลี่ยนใจไม่ไปแล้วใช่มั้ย
"โกรธก็ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย" จากประโยคนี้แปลว่าโก้กะเนมต้องมีซัมติงแน่ๆ อาจจะเล็กๆน้อยๆ อะไรประมาณนั้น(รึป่าว?) แอร๊ย ยยย แบบนี้รึป่าวคะไรท์เตอร์
ตื่นเต้นง่ะ
วิ่งมาดิทอีกทีค่ะ....
ตรงนี้ๆๆอ่ะ
หันมองไปทางประตูห้องที่ปิดสนิท ห้องที่เคยมีคนคนหนึ่งอยู่ร่วมกับผม คนที่เคยอยู่ด้วยกันมาหลายปี แต่ตอนนี้...เป็นของคนอื่นไปแล้ว ถึงจะรู้ว่ามันไม่มีทางกลับมาอยู่ที่นี่อีก แต่ผมก็ไม่เคยอยากให้ใครเข้าไปอยู่ในนั้นแทนมัน และ...ไม่เคยคิดจะย้ายไปนอนในนั้นด้วยเช่นกัน ผมก็แค่...อยากให้เป็นเหมือนเมื่อก่อน....เหมือนว่ามันยังอยู่
แบบว่าหมายถึงตี๋หรอคะ...ตี๋อยู่กะโก้ แล้วยังใช่ห้องที่สองคนนี้มาเช่าต่อจากพี่x ตอนที่พี่เค้าย้ายไปอยู่ห้องน้องjป่ะคะ? หรือว่าเปลี่ยนห้องแล้วหว่า? หรือว่าคนที่โก้เพ้อๆอยู่นี่ไม่ใช่ตี๋ แต่ถ้าใช่ตี๋ แล้วตี๋ไปไหน มีแฟนแล้วรึ? แล้วแฟนตี๋คือใคร จะใช้mน้องพี่xมั้ยเอ่ย? โอ๊ว วววววว คำถามวิ่งเต็มเลย...ฮ่าๆๆๆ รอเสพตอนต่อไปนะคะไรท์เตอร์ -แต่ถ้าทั้งหมดที่พยายามจิ้นมา มันมิใช่เลย.....เหอะๆๆๆ เพล้ง งงง คงได้มีเหตุการณ์หมอไม่รับเย็บขึ้นมาแน่ๆ-
-
รอตอนต่อไปโลด :a1:
-
:mc4: น้องจีมาแล้วววว
เห็นชื่อเรื่องก็รีบเขามาเลย ยังไม่ได้อ่าน
แต่เห็นชื่อใครคุ้นๆ โก้ๆ นี่แหละ เอ๊!! ใช่คนนั้นป่าวว้า :z2:
-
:pig4:
-
เอ๊ะมันยังไงกันแน่นะเนี่ย
แต่จากที่คุณ Regina_1 วิเคราะห์มานี่ก็...มีเหตุผลนะ
อยากอ่านต่อจังเลย
มารอ ร้อ รอ นะคะ ^^
-
อยากรู้จริงว่าโก้เคยไปทำอะไรกับเนมถึงทำให้ความรู้สึกติดลบขนาดนี้หว่า
แล้วตี๋หายไปไหน แล้วใครคู่ตี๋ใช่เอ็มหรือเปล่า โฮกกกกกก อ่านแล้วก็อยากจะอ่านอีก (เอิ๊กกก)
ไปหยิบระเบียงรักมาอ่านอีกสักรอบระหว่างรอดีกว่า *-*
-
คิดถึงเพี่เอ็กซ์ คิดถึงน้องเจ
คิดถึงโก้ คิดถึงตี๋
..........คิดถึงพี่จี ^^
ปล.ว่าแต่...เนมนี่ยังไม่เคยโผล่ในระเบียงรักใช่มะ รู้สึกไม่คุ้น
ปลล. บังเอิญจริงๆ เพิ่งปิดเทอมแล้วเอาหนังสือระเบียงรักกลับมาอ่านอีกรอบ
วันต่อมาเข้าบอร์ดมาเจอพี่จีอัพเรื่องนี้พอดี คริๆ
-
ดีใจจัง คุณจี มาลงนิยายใหม่ :m3:
อ่านตอนแรกแล้ว ตอนสองยัง
อ่านแล้วคาดว่านายเอกไม่สาวไปน่าอ่าน น่าสนุกมากๆ
ว่าแต่ใครเป็นพระ เป็นนายไม่แน่ใจ
แต่ชื่อที่จะมาพักกับโก้ เป็นนายมาหลายเรื่องแล้วนะในเล้าเนี่ย หวังว่าจะได้เป็นพระกับเขาสักเรื่อง :m12: :laugh3:
จะคอยติดตามอานค่ะ ขอบคุณนะคะ :จุ๊บๆ:
ไปอ่านตอนสองก่อนนะ
-
อ่านแล้วยัง งงๆ นิดหน่อย แต่ก็สนุกมากเลยค่ะ
ขอบคุณคุณจีมากกก :กอด1:
-
โก้-เนม
น้องเนมน่าจะเป็นแม่เรือนพอสมควร
-
เข้ามานั่งอ่านการวิเคราะห์ของแต่ละ Rep :jul3:
เข้ามาลงชื่อ ปูเสื่อ + หมอน ขนข้าวโพดต้ม มานั่งรอตอนต่อไปเจ้าคะ
-
นิสัยคล้ายๆกันมั๊ย 2 คนเนี้ยอ่ะ :เฮ้อ:
สงสัยด้วยคน มันเป็นโก้เนม หรือ เนมโก้อ่ะ :m21:
รอตอนต่อไปค่ะพี่จี o18
-
โก้กับเนมเคยมีวคามหลังอะไรกันมาก่อนหล่ะนิ...
แล้วทำไมเนามต้องว่าพี่โก้ด้วยยยยยย
เอาเวลาที่ไหนไปมีความหลังก๊านนนนนนนนนนนน
เมื่อก่อนพี่โก้ตัวติดกับเจจะตาย โอ้ย...
แล้วพี่ตี๋ไปกับเอ็มแล้วหรอออออ
อยากอ่านเรื่องของพี่ตี๋กับเอ็มอ่ะ~
-
สองคนนี้เคยคบกันมาก่อน??
มารออ่านตอนต่อไปค่ะ
-
น่าลุ้นต่อมากๆ จะเป็นไงต่อนี่
เรายังมะได้อ่านระเบียงรักเลย เดี๋ยวขอไปอ่านก่อนค่อยมาอ่านเรื่องนี้ดีกว่า อ่านรักร้ายด้วยเลยดีมั้ยนี่ ฮ่าๆๆ
-
อ่าว เพ่โก้
อยากเจอน้องตี๋ :z3:
เนมมาจากไหนนี่
ลุ้นๆ
-
ดีใจที่คุณจีมีนิยายดีๆให้อ่านอีกครั้งนะคะ
ยังไม่ได้เริ่มอ่านเลย พอเห็นชื่อคนแต่งต้องรีบมาเม้นก่อนน
ปอลอ : ขอตัวไปอ่านก่อนนะคะ
ปอลอสอง : เป็นกำลังใจให้คุณจีคะ
:L2:
-
ต้องติดตาม :z2:
-
โก้ กะ เนม
มีอดีตอะไรฝังใจกันเนี่ย
เออ!!!!!เนมเนี่ย
ใช่คนเดียวกะในตอนพิเศษของโก้อ่ะป่าวอ่ะ
ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะมีชื่อเนมโผล่มาแปบนึง
แต่เราว่าคนเดียวกันแน่ๆๆเลย
ปล.เก็บตังค์ๆ รอรวมเล่ม555
-
กรี๊ดดดดดด พี่โก้ น้องเนม เคยมีอดีตอะไรกันเนี้ิยยยยยยย บวกหนึ่งให้พี่จีฮะ
-
แง่ๆๆๆๆ
อยากอ่านต่ออ่ะ
เอามายั่วกันแล้วก้อจากไป
เค้าอยากอ่านต่อ
เง้อๆๆๆๆ
-
ผู้ใหญ่เลวๆคนหนึ่ง?
โก้ไปทำไรเนมหว่า อยากรู้ :z2:
กดบวกที่ 1155 หรือ1156( ไม่แน่ใจ คงมีคนใจตรงกันเลยกดพร้อมกัน)ให้คุณจีเป็นกำลังใจ
-
สงสัยโก้กับเนมคงจะมีเรื่องกันมาก่อน
มาอยู่ด้วยกันคงได้มีโอกาสเคลียร์ล่ะ หุหุ
:L2:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
เค้ามาช้าปายม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
กี่ตอนจบ
-
ผู้ใหญ่เลวๆคนนึง
ตายละ
2คนนีมีอดีตอะไรที่ไม่ดีกันเนี่ย
-0-
:a5:
-
โก้ เคยทำอะไรเลวๆงั้นหรืออออ :z3:
อ่อยย อยากรู้ ตื้น ลึก หนา บาง
เอาใจช่วย ทุกคน :L2:
-
อ๋อย..... น้องเนม...กะน้องคีย์ซะแล้วฤาคะนั่น
แล้ว....ผู้ใหญ่เลว ๆ นี่พอจะคบได้มั้ยคะน้องเนมขา...
เห็นเค้าว่ากันว่า "เด็ก ๆ น่ะชอบผู้ใหญ่เลว ๆ" นะค๊า :laugh3:
ขอบคุณคุณจีค่ะ.... :L2:
-
ต้องติดตามมมมมมมม ก้แอบแปลกใจนิดนึง
ตรงที่ ตี๋หายไปไหนแล้วววว??? เหลือแต่โก้ซะงั้น
-
:mc4: :mc4:
ดีใจพี่จีมาต่อแล้ว
เป็นกำลังให้ค่า :กอด1:
-
เรื่องโก้ ดีใจๆ
คุณจี อย่าลืม แอมกับ วุฒินะคะ
อยากรุ้เนมกะโก้มีเรื่องอะไรกันมาก่อน
ชอบการเขียนแบบนี้มากๆ เลย
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ :z2: :z2: :z2:
-
สงสัยอย่างเดียวกับทุกคนครับบ .. ตี๋หายไปไหนน ?
รึว่าจะไปอยู่กับเอ็ม :impress2:
พี่ฟ้าคือคนเดินด้วยใช่มั้ยครับ ?
-
โก้เนม ยังไงๆๆๆๆ >.<??
-
:L1:
-
วิ่งมาบอกว่า อานสองตอนนี้วนมาหลายรอบแล้ว...นับไม่ถ้วน
ไม่รู้ว่าตัวเองจะจิตไปถึงไหน...แงมๆๆ
อาการเข้าขั้นโคม่า....จะลงแดงแล้วคร๊าบ บบบบบบ ไรท์เตอร์
อ่อย ยยยยยย อาการเยี่ยงนี้ต้องเยียวยายังไงหว่า? ถึงจะหาย....ฮื้อๆๆๆ
-
น้องเนม เกริ่นอย่างนี่
มันต้องติดตามอย่างใกล้ชิด
-
เนม คือคนที่โก้เคยบอกว่าจะไปวันเกิดตอนที่พาเจกลับบ้านแล้วเจอยู่คนเดียวไม่ได้ใช่มั้ย??
ถ้าห้องนั้นตี๋เคยอยู่ โก้ก็ไม่น่าอาลัยอาวรณ์ขนาดนั้นนะ(รึเปล่า?) เพราะตอนที่รู้ว่าเอ็มจีบก็แค่บอกว่าหวงเฉยๆ(รึเปล่า?) :really2:
ตี๋ไปอยู่กับเอ็มชัวร์ๆ :laugh:
:pig4: คุณจีค่ะ รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด
แบบนี้ต้องติดตามกันต่อไป
-
ดูเนมพูดจา
แต่ก็นะเห็นด้วย โก้ดูท่าจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ไม่เพอเฟคเหมือนพี่เอกซ์ 55+
-
เอ่ เป็นแบบแอบรักพี่ชายข้างบ้านแต่มีเรื่องเข้าใจผิดกันตอนเด็กๆป่าวน้าส :m28:
-
o13หนึ่งตอน
12หน้า :z2:
-
โก้แกเคยแอบลวนลามน้องเนมหรือป่าว
-
:sad4: อยากอ่านต่อ
-
รอคอยค่ะ :L2:
คู่นี้จะรักกันยากมั้ยน้อ :กอด1:
-
มาตามรอดูผู้ใหญ่เลว
:o8:
-
โก้อย่าทำตัวดิบเถื่อนสิจ๊ะ -"-
-
ตี๋ไปกับเอ็มแล้วใช่ไหมคะ :impress2:
ว้าๆ เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวโยงกันเหรอเนี่ย
แอบคิดถึงน้องเจอ่ะค่ะ
ปล.อยากได้ระเบียงรักอ่ะค่ะ มีโอกาสรีปริ้นอีกไหมคะ
-
อ่อ เนมคนนี้ป่าวครับ
ที่เจเคยงอลโก้ ตอนที่อยู่ที่บ้านเจ
โก้ ดูน่าสงสารจัง ชอบทำอาหาร แต่ไม่มีคนกิน....
-
ตี๋ไปกับเอ็มแล้วใช่ไหมคะ :impress2:
ว้าๆ เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวโยงกันเหรอเนี่ย
แอบคิดถึงน้องเจอ่ะค่ะ
ปล.อยากได้ระเบียงรักอ่ะค่ะ มีโอกาสรีปริ้นอีกไหมคะ
เข้าไปที่กระทู้ระเบียงรักที่ห้องนิยายจบแล้วเลยค่ะ น้องจีกำลังโหวตเพื่อเก็บข้อมูลสำหรับรีปริ้นอีกรอบ
-
ได้อ่านเรื่องของโก้บ้าง น่าจะสนุกไม่แพ้กันเนอะ หุหุ
ถ้าจะโยงกลับไปหาคนอื่นด้วยก็ดีนะ คิดถึงเจ ตี๋และทุกคนเลย
-
เรื่องนี้ มีความหลัง ฮ่าาาาาาา
ว่าแต่ น้องเนมคนนี้ คือ เด็กที่โก้เคยไปหาตอนกลับบ้านกลับเจรึเปล่าเนี่ย
เดาไปเรื่อย ฮ่าาาาาาาาาา
-
มาเป็นกำลังใจให้หนู๋จี กำลังใจเยอะแยะเชียว น่าดีใจจัง
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ
ปล. +1 สำหรับเรื่องใหม่ให้ด้วยจ๊ะ
-
พอเห็นชื่อก็รีบแล่นเข้าอ่านทันใด..ของเขาดีจริง 555 พอเห็นชื่อตัวเอกก็ดีใจ..ปลื้มพี่โก้ ม๊ากกกกก....อาตี๋ ไปไหนแล้วอ่ะ..ไปอยู่กับน้องชายพี่เอ๊กซแล้วล่ะซิ คิกคิก..
รักพี่จี รักพี่จี.. :กอด1: :กอด1:
-
ทำไมเหมือนจะมีอดีตที่ฝังใจกันเลยง่ะ
อยากรู้ที่สุด
-
:z3:พี่จีเอาตี๋มาล่อแต่เอาโก้มาปล่อย :a6:
ตบจูบแน่ๆ โช๊ะเด๊ะ :m3:
-
คงต้องกลับไปอ่านระเบียงรักอีกรอบแล้ว
กลับมาอ่านเรื่องนี้จะได้รู้เรื่องตัวเอกมากขึ้น
คุณจีแต่งได้ดีมากเลยครับน่าติดตามมากมาย
แล้วมาต่ออีกนะครับ o13
-
เพิ่งเห็นเมื่อกี้ รีบอ่านนนน
อยากแรกเลยคือ ตี๋หายไปไหนหว่าาาาา อยากรู้ เดี๋ยวพี่จีคงจะเล่าเนอะๆ 5555
ตอนแรกไม่รู้เนมใคร เพิ่งนึกออกว่า เป็นคนที่น้องเจเคยฟ้องพี่เอ็กซ์ ว่าโก้ออกไปหาบ่อยๆนี่เอง
เรื่องราวจะเป็นไงทั้งอดีตแล้วก็ตอนนี้ รอติดตามค๊า
คิดถึงน้องเจม๊ากมาก ^^''
-
โก้ของดั๊นนน คิดถึง
-
:กอด1: :กอด1: :L2:
-
คุณจีจะให้้โก้กินเด็กเหรอเนี่ย
:impress: :impress:
-
รอๆๆๆ พี่จีมาต่อด่วนนนนนน :call:
โก้กะเนมมีความหลังไรกันน้อออออ
ตอนอ่านระเบียงรักฯ ไม่ค่อยเข้าใจตัวโก้เท่าไหร่เลย แบบว่าโก้เงียบเกิ้นนนนน
ตอนนี้ได้อ่านเรื่องในมุมโก้บ้าง ดีใจๆๆ
ปล.คิดถึงน้องเจ กะพี่เอ็กซ์ :L2: :L1:
-
เนมเป็นตัวเอกแน่แล้ววว
แต่ขอให้ตี๋ออกซักนิดก็ยังดี
-
เข้ามากรี๊สสสส รับรื่องใหม่พี่จี ความจริงอยากจะเม้นท์ตั้งแต่เป็นชื่อจุดไข่ปลาแล้วว
แต่ไม่สามารถ TT
เข้ารื่องๆ
ก้ว่าทำไมชื่อเนมฟังดุคุ้น ต้องใช่คนที่โก้เบี้ยวงานวัยเกิดแน่เลยอ่ะ
(เพิ่งอ่านระเบียงรักจบไปอีกรอบเลยจำได้ 55+)
แต่ดุเนมน่ารักดีอ่ะ ชอบตอนอยุ่กะคีย์จังงง > <
ส่วนโก้ก้ดุเถื่อนไม่เปลี่ยน 555+
สงสัยอยุ่เหมือนกันว่า ห้องนั้นคือห้องของตี๋็ใช่เป่าาา
ดุโก้อาลัยอาวรจังง แอบมีซัมติงกันอะเป่า 555+ (คิดไปนั้นนน)
-
ผู้ใหญ่เลวเลวคนนึง :a5:
เบื่องลึกเบื้องหลัง ที่ต้องรอคุณจีมาไข :z3:
-
เกิดไรขึ้นกับโก้...ทำไมโก้ดูเศร้าจังเลย ตี๋หายไปไหน
ไหนสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกัน แล้วทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ...
แล้วเนมทำไมถึงมองโก้เป็นผู้ใหญ่เลวล่ะ...
โอ๊ย!!มีแต่คำถาม...ต้องติดตาม อยากรู้มากมาย...
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ (คิดถึงน้องเจกะพี่เอ็กซ์จัง...)
-
ชอบๆ จะรอตอนต่อไปเด้อ
-
ว่าแล้วคืนนี้กลับไปหยิบระเบียงรักฯ มาเปิดอ่านอีกรอบ (รอบที่ 6)
คราวนี้ถึงคราวนายโก้ คุณพ่อพี่ตี๋กับคุณพ่อน้องเจนี่เอง หุหุ
หลังจากที่ส่งลูกสาวคนเล็กออกเรือนไปกับพี่เอ็กซ์แล้ว
แล้วลูกสาวที่เป็นทอมล่ะคะ ตอนนี้อยู่กับใคร น้องเอ็มรึเปล่าน้า...
อย่าลืมจูงมือสองสาว เอ๊ย ลูกสาวสองคนมาวิ่งเล่นบ้างนะคะ คิดถึงทุกคนเลยค่ะ
:L2: :กอด1:
ปล. จะรวมเล่มด้วยไหมคะเรื่องนี้ จองไว้ก่อนเลยโลด ฮ่าๆๆๆๆ
-
:เฮ้อ:สองคนนี้เป็นอารัยกันมาก่อนนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
การี๊ดดดกรี๊ดๆๆๆ รอลุ้นตอนต่อไป อยากรู้ตี๋กะเจไปไหนอ่า ทำไมทิ้งโก้ให้อยู่คนเดียวกันหนออ อยากรู้ๆๆๆ :z3:
-
อยากรู้ต่อแล้วอ่าT^T
-
กำลังระลึกชาติอยู่ 55555+
จำได้ว่า ในฐานะเพื่อน โก้เป็นเสาหลัก และแสนดี เยี่ยมยอดไปหมด
แต่ในมุมมองอื่นๆ คงต้องรออ่านกันต่อไป
-
โก้จิงๆหรอถ้าเป็นโก้จิงๆ ก็ดีใจโก้จะได้มีคู่กับเค้าเเล้ว เย้ๆๆๆ เเล้วเค้ามีความหลังไรกันหรอ
รอ.....
-
อ่า โก้ไปทำอะไรไม่ดีๆไว้กะเนมเหรอ อยากรู้จัง
-
โก้ ดูเหงา ๆ นิ
มีเบิ้องหลังอะไรกับเนมเนี้ย
-
เง้ออออ พี่โก้เลวตรงไหน ไม่เข้าใจ :serius2:
ตอนที่เนมกำลังอ้อนคีย์ รู้สึกเหมือนเกิดภาพทับซ้อนของน้องเจเลย :-[ อ้อนได้น่ารักสุดๆ
-
อยากรู้ รอตอนต่อไป
-
อาจจะเคย มีปัญหากันมาก็ได้ม้าง
-
T^T~ ในใจเราก็เชียร์ โก้-ตี๋ แต่ตอนนี้มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว โฮกกกก ผัดไทเศร้า
-
:serius2: เรื่องนี้มีปมแต่หนหลัง
ว่าแต่ปมคืออะไร ทำไมในสายจตาเนม
โก้ถึงเปงคนเลวๆคนหนึ่ง
แล้วห้องที่ว่างคือห้องของตี๋รึป่าว แล้วตี๋กะเจไปไหน
ps.ไม่ใช่ว่าโก้ไปหลอกให้เนมมันรัก(ฟัน)แล้วทิ้งไปหรอกใช่มั้ย o22
-
ลุ้นๆๆๆ ค่ะ 2 คน นี้ เคย มีอะไรกันมาก่อน หรือ เปล่าน้อ
รอนะคะ
-
บรรยากาศอึมครึมน่าดู
น่าจะมีหลายปมเสียด้วย
อยากรู้ตอนต่อไปใจจะขาด
รอตอนต่อไปอยู่นะจร๊า
-
ยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้
ว่าแต่โก้เนมไปมีไรกันตอนไหนเนี่ย
รอตอนต่อไปค่ะ
-
มาแสดงตัวอีกรอบเจ้าค่ะ ว่ารอคอย โฮะ ๆ
-
สวัสดีค่าคุณจี ดีใจมากที่คุณจีมาต่อเรื่องโก้ ชอบโก้มากจากเรื่องของน้องเจกับพี่เอ็กซ์
เอ..คู่นี้เค้ามีกรณีอะไรน้อ ต้องติดตามๆ ^^
-
แค่เปิดเรื่องก็หนุกแล้วอะ ! :o8:
-
รอ ร๊อ รอ เฝ้าแต่รอ
อิอิ...
-
สองคนนี้เค้ามีความหลังกันยังงัย
อ้ายยยยย อยากรู้ม้าาาาาาาก
:pig4:
-
ตื่นเต้นๆ โก้ -เนม จริงๆด้วย
อีกห้องที่ว่าง นั่นของตี๋ ชัวร์เลย
แค่เริ่มเรื่องมาก็สนุกแล้ว จะรอตอนต่อไป ไวไวๆ นะ :impress2:
อยากรู้ๆๆ
:P
-
สองคนนี้มีความหลังครั้งเก่ากันแน่เลย
:pig4:
-
กรี๊ดดดด โก้ๆ
ตอนแรกอ่านก็คิดอยุ่ว่า โก้ เดียวกันหรือป่าวว
แล้วก็ช่ายจิงๆๆๆด้วยอะ แล้วตี๋ ไปไหนอะ มีโก้ก็ต้องมีตี๋ ^^
แล้วน้องเจกะพี่เอ็กซ์จะมีโผล่มาทักทายมั่งป่าาวอะค่ะ
-
โก้เป็นคนดีแต่ไปทำอะไรไว้กับเนมหรือเปล่า
อ่านแล้วเหมืนจะมีปมในอดีตมากอยู่นะเนี่ย
-
นึกว่าโก้ไหนนนนน
ที่แท้ก้โก้ จากXJนิเองงงง
แล้วครายคืนคนหักอกโก้เนี่ยยยย
-
.
.
.
กรี๊ดดดดดด ...
กระโดดจุ๊บพี่จี .... เพิ่งอ่านระเบียงรัก (หนังสือ) จบเป็นรอบที่ 2
เพิ่งบ่นกับแฟนผมเมื่อเช้าว่า อ่าน XJ จบแล้วอะ เซ็งไม่มีอะไรอ่านเลย
แฟนบอก พี่จีเขาลง เรื่องใหม่แล้วเหอะ ของโก้ ... แทบถลาไปกอดคอมพ์เลย
เลิฟลี่ตัวละครชุดนี้มาก เก๋ โอ้ ตี๋ โก้ เอ็ม พี่โมทย์ นุ หมอก บลาบลาบลา ...
ประเด็นคือ ถึงตี๋จะคู่กับเอ็ม แต่ความจริงแอบหวังให้โก้ตี๋เขาได้กันนะเนี่ย คริคริ ...
โอ๊ยๆๆ ปลาบปลื้มมๆๆๆๆๆ :m3: :m3:
-
ชอบโก้มากกกกกกกกกกกกกกกกกก
แบบว่าไม่ไหวแล้ว มาตั้งแต่เรื่องก่อน
จำได้ว่าตั้งแต่ระเบียงรัก ก้อเคยพูดถึงเนมนะ
แต่เหมือนจะไม่ได้เล่าอะไรมาก
เรื่องเป็นไงเด๋วคงรู้กันมั้ง
ตามอ่านแน่ๆ ครับ ^^
-
มีโก้ มีนิ้งด้วยยยยย อยากบอกว่าคิดถึงโก้มากมายเลย คิดถึงพี่ G_wa ด้วย ขอกอด ที :กอด1: มาอัพไวๆน้าาาาา
-
แวะมารอค่ะ :L2:
คิดว่ามีผู้ต้องสงสัยสี่คนที่น่าสงสัย คือ โก้ เนม คีย์ ตี๋
น่าสนใจค่ะว่าเรื่องจะเดินยังไงต่อ ใครจะแลกใคร ใครจะรักใคร อยากรู้อ่าาาา :serius2:
รู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะมาม่าหลายห่อกว่าระเบียงรักนะคะ :laugh:
:กอด1:กอดคุณจีค่ะ
-
โก้เนม โก้เนม :-[
แวะเข้ามารอจี ระเบียงรักฯ เป็นเรื่องที่ทำให้เรารู้จักเล้าเป็ด
คิดถึงXJ กลับไปอ่านอีกรอบคงจะดี คิคิ
-
*0* เรื่องของโก้มาแว้ว
ว่าแต่มีความหลังอะไรอยู่หว่า
แอบเดาว่าต้องเกี่ยวกะนู๋เนมแน่ๆ
แต่ทำไมทั้งโก้ทั้งเนมถึงทำเหมือนไม่มีอะไรหว่า
สงสัยๆๆ รอพี่จีมาเฉลยคร้าบ
ดีใจที่ได้เหนตัวละครในเรื่องระเบียงรัก
ออกมาโลดแล่นอีกครั้ง
:กอด1:
-
คนเค้ามีความหลังกัน ไอ่เราก็อยากรู้มากมาย เลยต้องมานั่งรออ่าน อิอิ :z1:
-
มารอ :m8:
-
:L1: :impress2: รอติดตามต่อไปค่ะ
-
เก็บไว้เรื่อย ๆ ระเบิดลงทีเดียว..
-
คนเยอะจัง .........
-
:z10: :z10: :z10:
-
:กอด1: คิดถึงจัง เพิ่งได้มาอ่าน รอโก้ต่อไปนะจ๊ะ :กอด1:
:pig4: :pig4:
-
ตอนแรกก็งงๆว่าใครคือโก้
พอเห็นคนอื่นคุยๆกันเลยรู้ 55+
งงตั้งนาน เรื่องระเบียงรักอ่านมานานพอสมควรเลยลืมๆนิดหน่อย
แต่จำได้ว่าร้องไห้โฮก ประทับใจสุดๆ
แล้วอีกคนไปซะล่ะ
รอติดตามตอนต่อไปจ้า ^^
-
ชอบโก้มากๆเลยค่ะ :-[
ดีใจที่มีเรื่องราวของโก้ :impress2:
:L2: รอติดตามค่ะๆ
-
นั่งกอดเข่ารอโก้กะน้องเนมค่ะ.....
-
เม้นที่ 400 เย้ๆๆๆๆ
พี่โก้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ในที่สุด โก้สุดเท่ห์ ก็รับบทพระเอกสักที หลังจากเป็นผู้พิทักษ์มานานนนนนน.......
+1 แต้ม ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี
ปล. อย่าลืมให้ตี๋ พี่เอ็กซ์ ท้ายสุดที่ลืมไม่ได้ น้องเจ มาเป็นดารารับเชิญด้วยนะครับคิดถึงอ่ะ :กอด1:
-
ตามมาอ่านด้วยคนราบบบบบบ
สนุกดีอะ (สอบสองเรื่องที่แล้วที่ จี แต่ด้วยอะ)
-
:z2: :z2: :z2:
-
ตามอ่านมาตั้งแต่ระเบียงรัก แต่ตอนนั้นยังไม่มีแอดเค้าท์ของตัวเอง ได้ฤกษ์อย่างเป็นทางการซะที :mc4:
โก้อ่ะนะ เท่ห์ออก แม๊น แมน มาปูเสื่อรอคุณจี ว่างเมื่อไหร่ก็แวะมาน้าา :impress2:
-
รออ่านเรื่องใหม่ของจีอยู่ตั้งนาน เขียนซะทีนะ
จะตามอ่านเน้อ มาต่อเรื่อยๆนะ
-
มาถึงคิวโก้แล้ว >_< 555+ ติดตามๆๆๆๆๆ ยอดชายนายโก้จะมีคนมาดูแลหัวใจสักที 55
แต่...ดูท่าทางแล้วคงจะไม่ใช่ง่ายๆ -_- ดูท่าน้องเนมก็คงจะแสบสันเอาการอยู่ นายโก้ก็มั่นคงซ้าาาา -*-" ติดตามมมมม
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยที่เราได้ติดตามอ่านตอนที่คุณจียังอัพอยู่ ฮ่าๆๆ เพราะปกติ มักจะไล่ตามอ่านตลอดดด ยกเว้นระเบียงรักหน่อย 55+ ตามอ่านทัน แต่ใกล้จะจบแล้ว ฮ่าๆๆ ดีใจมากมายได้ตามอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่เพิ่งเริ่มม
เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ ^^
-
Greeddddddddddddddddddddddddddddddddddd
โก้คนนี้ที่รอคอย แม้ว่าจะอยากอ่าน ตี๋-เอ็มมากกว่าก็เถอะ
เมื่อจบโก้แล้ว ขอตี่-เอ็มต่อเลยนะ จุ๊บๆ
-
ติดตามด้วยความอยากรู้เรื่องราวแต่หนหลัง
โก้ เนม เกิดอะไรขึ้น
ดูจะไม่ธรรมดา
บวกอีก 1 แต้ม รอตอนต่อไปจ้า
-
อร๊ากกกกกกกกกก
ทีเเรกก็ไม่ได้เอะใจว่าโก้ไหน
ตอนอ่านระเบียงรักก็ยังเเอบคาใจว่าโก้ไปมี"เด็ก" ที่เเท้น้องเนมนี่เอง :o8:
-
เข้ามาดูทุกวัน รอ ร้อ รอ พี่โก้น้องเนม :z10: :z10:
-
คู่หู คู่ฮาของพี่จี(นุ้งมิ้นท์)ไปหนายยยย ม๊ะเห้นมาแวะเล้ามั่งเลย
-
โห แสดงว่าพี่จีวางโครงเรื่องโก้เนมมาตั้งนานแล้วอ่ะดิเนี่ยะ
อ่านตอนแรกไม่สงสัยไรมาสงสัยตอนชื่อเพื่อนสาวนี่แหละ นิ้ง(หนุ่ม)แถมแฟนเป็นกัปตันเครื่องบินอีกเลยจำได้เลยทีเดียว
อย่างงี้จะมีน้องเจออกมาให้หายคิดฮอดบ่น้อ อิอิ
-
ว้าว โก้มาแล้ว...ว่าแต่ โก้นี่รักตี๋เหรอ อืมมมม
-
พี่โก้*น้องเนม :impress2:
-
โก้กับเนมต้องมีเรื่องอะไรกันมาก่อนแน่ ๆ o18
-
อ่านเรื่องโก้แล้วคิดถึงน้องเจกับพี่เอ็กซ์ สงสัยต้องไปงัดระเบียงรัก..ฯ
มาอ่านเพื่อระลึกถึงน้องเจกับพี่เอ็กซ์ โก+ตี๋ แล้ว ระหว่างรอคอยตอนใหม่
:pig4:
-
เย้...ดีใจจังได้อ่านผลงานของคุณจีอีกแล้ว :mc4:
แต่เอ่อ...เรื่องเก่าในเล้าไม่มาต่อซักทีคะ :z3:
รออ่านอยู่นะคะเฟิร์ส-คิส
ดีใจอย่างที่สองคือ โก้ในเรื่องระเบียงรักฯ เป็นพระเอก
ชอบโก้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :กอด1:
ขอบคุณที่หาคู่ให้โก้ซักทีค่ะ
:L2:
-
:call: :call:
-
มารอโก้ เนม จ้า
-
มารอ ๆ ๆ ๆ ๆ
ปล. บ้านจีจี้ น้ำท่วมป่ะนิ เห็นโคราชท่วมหนัก ส่งข่าวหน่อย ๆ
-
แค่เห็นชื่อก็รีบเข้ามาอ่านเลย
โก้ต้องเคยมีคดีกับเนมแน่ๆ
-
เพิ่งเข้ามาเห็นอ่ะ กรี๊ดดดดดดด โก้ อยากรู้ว่าสองคนนี้เค้ามีเบื่องลึกเบื่องหลังอะไรกัน
เอ่อ จะว่าไปก็อยากอ่านตี๋เอ็มด้วยง่ะ
-
เข้ามารอด้วยอีกคนค่ะ .....
มารอ ๆ ๆ ๆ ๆ
ปล. บ้านจีจี้ น้ำท่วมป่ะนิ เห็นโคราชท่วมหนัก ส่งข่าวหน่อย ๆ
เห็นข่าวน้ำท่วมหนักที่โคราชแล้วคิดถึงคุณจีเหมือนกันค่ะ
ขอให้ไม่เป็นไรนะคะ แล้วก็ขอให้น้ำลดไว ๆ นะคะชาวโคราช
-
มารอ ,,
เหตุเพราะโคราชน้ำท่วม แม่เลยสั่งไม่ให้กลับบ้าน
อุตส่าห์สอบเสร็จทั้งที ,,,,
พี่จี โอเค ใช่มั้ยยยยย
><
-
:L2: มาให้กำลังใจชาวโคราช
o4 รอพี่จี
-
เข้ามารอ รอ ด้วยคนค่ะ
:L2:
-
อ่า ตอนแรกอ่านคิดว่าไม่ใช่โก้จากเรื่องระเบียงรัก 555 เพราะที่บรรยายเกี่ยวกับห้องนั้น ความรู้สึกเหมือนเป็นคนรักเก่าไรงี้ แต่ตอนนี้เข้าใจแระ 555 ว่าโก้คนเดิมนั้นเองแล้วที่พูดถึงคือตี๋ ว่าแต่พี่จีคะ ตี๋หล่ะ อยากอ่านของตี๋เหมือนกัน คราวนั้นเหมือนพี่จีต่อไว้ที่ทู้เก่านิดนึงใช่มั้ย หรือป่าวหว่า เริ่มงงเอง
เอาเป็นว่ารออ่านต่อจ้า
-
:กอด1: :L2:
-
มากางหนังสือพิมพ์รอจ้า
-
โฮ กกก . . .บ่ไหวว วว ว :m11:
ดีใจอ่า ที่พี่จีมาต่อเรื่องนี้
จริงๆอยากอ่าน คู่ ตี๋ - เอ็ม อ่า
แต่ โก้มาก่อน ก็ไม่เป็นไร. . .. ไงก็อยู่ในวงโคจร นี้เหมือนกัน 5 5 55+ :m7:
รีบๆมาต่อน๊าๆ :z2:
:yeb:
-
แค่เห็นชื่อคนแต่ก็ต้องรีบมาอ่านแล้วครับ รอตอนต่อไปครับ
-
แจ้งข่าว
เพื่อนจีฝากมาบอกว่า น้ำท่วมมาก (ถึงเอว) จึงนอนอนาถอยู่บ้าน ( :m20:)
ที่บ้านไร้ซึ่งอินเตอร์เน็ต กว่าจะกลับมาลงเรื่องต่อได้ก็น้ำลดนั่นแล..
จึงขออภัยมา ณ ที่นี้ หากท่านมีจิตสาดทา ก็จุดธูปส่งข้าวสารเสกไปฝากมันได้ไม่ว่ากัน
จบข่าว
ริริวเพื่อนเมิงอ่ะ
-
ฝากตัวเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคนนะฮะ ; )
ขอให้โคราชน้ำลดไวไว
พี่จีจะได้กลับมาอัพเร็วๆ หะๆ
-
เตรียมเสียน้ำตาหรือเปล่าอะ ดูเศร้าๆพิกล :serius2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
ร้อยวันพันปีน้ำไม่เคยท่วมโคราช
เหตุไฉนพอพี่จีมาลงนิยายน้ำจึงท่วม :fire:
อร๊ายยยย น้ำจงลดๆๆๆๆๆๆๆๆ :oni3:
ปล.ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ พี่จี ^^
-
กรรม....น้ำไหงทำเยี่ยงนี้ล่ะคะ
ฝนเจ้ากรรมก้อตกจริงเชียว
ว่าแล้ว วววว ว่าทำไมไรท์เตอร์ห่างลงโก้ไปนาน
เจ๊อะเหตุขัดข้องนี่เอง....
ขอให้น้ำลดเร็วๆนะคะ
ต้องส่งเสบียงไปให้มั้ยเอ่ย?....แหะๆๆ
TC Ka'
-
ดุนดัน ๆ
-
รออ่านตอนต่อไปค่าา น่าติดตามมากเลย
ปลื้มโก้ตั้งแต่ระเบียงรักแล้ว อิอิ :o8:
คิดถึงระเบียงรักจัง :L1:
-
ไม่ค่อยกล้าอ่านเลย กลัวเศร้าจัง :z3:
แต่ก้อดีใจมากเลยที่คุณจีมาลงเรื่องใหม่ละ :pig4:
คิดถึงทุกคนจากระเบียงรักมาก ว่าแล้วกลับไปอ่านอีกเป็นรอบที่สิบดีกว่า :really2:
ขอให้น้ำลดโดยไวนะคะ เห็นข่าวแล้วโหหห สู้ๆนะคะ
-
เป็นห่วงคุณจีด้วยคนนะครับ น่าสงสารชาวโคราชจริงๆ
-
ดีใจมากที่ได้อ่านเรื่องของโก้เสียที สงสัยแต่ว่าตี๋กับเจไปไหนคะ
ดูจะหายไปจากชีวิตประจำวันของโก้แบบไร้ร่องรอย ใจหายนะไม่เห็นชื่อสองคนนี้
ขอบคุณที่มาลงให้อ่านกันอีกค่ะ รอมานาน และคิดว่าคุ้มค่ามากที่รอ....
-
น้ำท่วมจริงๆด้วย :z3:
รอน้ำลด
-
น้องจีอย่านอนอยู่บ้านเฉยๆ ดิ
ปักตะไคร้ซะ!! ฝนจะได้หยุดตก :laugh:
ขอให้น้ำลดเร็วๆ นะ เป็นห่วงชาวโคราช :call:
-
พี่จี
มายังเนี่ย
:z2:
-
รอ รอ รอ น้ำลด
รักษาสุขภาพด้วยค่าพี่จี
-
ที่บ้านเป็นไงบ้างค้ะพี่จี น้ำลงยัง
มารอโก้ แล้วก็ฝากกำลังใจให้พี่จี :L2:
-
เป็นกำลังใจให้คุณจี และชาวโคราช :L2:
ขอให้น้ำลดเร็ว ๆ น๊า o13
-
โอวว โววววววว........
แค่เห็นชื่อก็แทบกระแทกเมาส์คลิ๊กเข้ามาไม่ทัน
คลิ๊กเข้ามาอ่านโดยไม่มีเหตุผลเลย เหมือนมือมันไปตามสัญชาติญาณ
เรื่องนี้ปมเยอะน่าติดตามดีแฮะ
ส่วนเราก็รอต่อไป...... :z10: :z10:
ปล.คิดถึงตัวละครระเบียงรักฯจัง :กอด1:
-
ดีใจจังที่เรื่องใหม่เป็นเรื่องของโก้
รักโก้มากกกกกกก :impress3:
แต่อ่านแล้วรู้สึกถึงความเหงามากมาย
จากที่เคยมีคนรู้ใจอยู่ข้าง ๆ แต่ตอนนี้ไม่เหลือใครเลย :เฮ้อ:
คนที่คอยช่วยเหลือคนอื่นอยู่ตลอด เมื่อไหร่จะได้มีความสุขซะทีนะ
ปล. รอคุณจีกลับมา รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :L2:
-
Writer ของเราปลอดภัยดีมั๊ยครับ ที่โคราชน้ำท่วมเยอะเลย
-
โก้เป็นตัวเอกกะเค้าแล้ว
หลังจากปล่อยให้ตี๋ไปจิ๊จ๊ะกะเอ็ม(รึป่าว)
โก้เป็นอดีตที่เจ็บปวดของเนมใช่ไหม
ว่างๆ ชวนน้องเจกะพี่เอ็กซ์มาเที่ยวบ้านมั้งนะ อิอิ
-
เข้ามารอคุณจี ติดตามเรื่องที่คุณจีแต่งทุกเรื่องเลย
ใช้ภาษาไหลลื่นมากๆ
โก้จากระเบียงรักมาแล้ว น่าติดตามมากๆค่ะ
-
คนแต่งเรื่องนี้วิดน้ำหน้าบ้านอยู่ คึคึ
-
^
^
(ส่งปั้มน้ำให้)
-
วิ่งเอาหลอดมาจุ่ม.....ช่วยไรท์เตอร์ดูดน้ำที่ท่วมค่ะ...แหร๊
เหมือนจะไม่ขำนะยะหล่อน...เอิ๊ก กกก
ขอให้น้ำลงเร็วๆนะคะ
TC Ka'
-ช่วงนี้เข้ามาส่องถี่มาก กกก ทั้งๆที่รู้ว่าแถวนั้นยังน้ำท่่วมอยู่ แต่ก้อยังจิตเข้ามาอ่ะนะ....คึคึ-
-
ส่งกำลังใจไปช่วย นะครับบ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ส่งแรงใจไปให้คุณจี ขอให้น้ำลดเร็วๆๆนะคะ
-
ถึงว่าหายไปนาน ที่แท้น้ำท่วมนี่เอง..
รอครับรอๆๆๆๆ
-
เพิ่งสมัครได้ไม่นาน ชอบนิยายของคุณ G มาก ขอเป็น FC ด้วยคนนะค่ะ :-[
เป็นกำลังใจให้คะ
-
^
^
^
:z13:
หุหุ
-
มานั่งรอ นอนรอ
-
ผู้ชมนั่งรอกันอย่างล้นหลาม
...รอด้วยค่ะ ^^
-
:call: :call: :call:
-
อยากอ่านต่อแล้วว :m31:
อยากรู้จังสองคนนี้มีความหลังยังไงกัน
แล้วตี๋ไปไหนอะ ไปอยู่กับเอ็มหรอ :z1:
รออ่านต่อๆ
-
พี่โก้ "ที่รัก" ของเค้า
(จัดไปหนึ่งดอก :z6:)
-
เป็นกำลังใจให้คุณจี หวังว่าคงปลอดภัย :L2:
-
น้ำลดเร็วๆเน้ออออ
เป็นกำลังใจให้ ^^
-
มาช้าไปหน่อย ต้องบอกจีว่า ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้า คิดอยู่ตลอดว่าคนของโก้นี่ในที่สุดจะเป็นใคร ทีนี้ก็ได้รู้ซะที แล้วซักวันจะช้าจะนานยังไง ก็คงจะได้ข่าวคราวของตี๋น้อยบ้างเน้อ จะบอกจีว่า ระเบียงรักเอาให้ใครอ่าน ก็กรี๊ดทั้งนั้น แบบว่าเอาอย่างพี่เอ็กซ์ พี่เอ็กซ์ หาได้ที่ไหน น้องเจน่ารักจังเลย
คิดถึงจี และนิยายของจีนะจ๊ะ แล้วจะเข้ามาบ่อยๆ สู้ๆ
-
มารอให้น้ำลด :z2:
:call: โอม...จงลงๆ
-
กลัวหาไม่เจอเลยเข้ามา
.
.
.
ดัน
:z13: หนึ่งที
เห็นข่าวน้ำท่วมที่โคราชไม่รูว่าพี่จีลอยไปกับน้ำแล้วหรือยัง
ยังไงก็เข้ามาบอกข่าวคราวถึงการมีชีวิตอยู่ของพี่หน่อยนะคะ
ปล.เป็นห่วง(นิยาย)พี่จีมากถึงมากที่สุดค่ะ :laugh:
-
ตี๋ & เอ็ม
อ้าว !!!!ผิดคู่
แฮ่ แฮ่
เอา
โก้ กับ เนม ก่อนก็ได้
-
ว้าวววว โก้มาแว้ววววอ่ะ
:mc4: :mc4: :mc4:
ชอบงานพี่จีมากเลย
ขอเป็นFCเรื่องนี้ด้วยคน
ปล.รักพี่จีจัง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เซอร์ไพรซ์ มากมาย ...
นึกว่าจะไม่ได้อ่านงานของ G อีกแร้ว
รออ่านต่อ ...
-
ไม่ได้เข้าเล้านาน เห็นชื่อพี่จีรีบคลิ๊ก
เข้ามารอ...ด้วยคนค่ะ :m13:
-
มารอด้วยคนค่ะ :call:
-
มีข่าวน้ำท่วม พี่จีคงไม่ลอยตามน้ำไปหรอกนะ :เฮ้อ:
รอจ๊ารอ :กอด1:
ปล.เข้ามาดันโดยเฉพาะ :a9:
-
ไม่อยากจะเชื่อเห็นชื่อคุณจีปุ๊บก็เข้ามาอ่านทันที
แล้วแทบจะกรี๊ดในที่สุดก็เข็นโก้ออกมาซะทีรออ่านมานาน
หลังจากคอยเป็นตัวประสานความรักของคนอื่นมานาน
ในที่สุดก็ได้ขึ้นแท่นเป็นพระเอกกะเค้าซะที
เรื่องนี้โก้ต้องคู่กะเนมแน่ๆเลย เพราะดูแล้วคนที่เคยอยู่ด้วยต้องเป็นตี๋แน่ๆ
ไปเป็นของคนอื่นนี่สงสัยจะใช่ M ป่าวเนี่ย แอบลุ้นคู่นี้อยู่เหมือนกันน๊า
(เรื่องนี้เพิ่งจะเริ่มจะขออีกคู่ซะแล้ว คุณจีก็สู้ๆนะคะ เขียนออกมาให้ครบเลยน๊า)
-
ขอบคุณที่มาเขียนอีกรอบนะ =D :mc4:
-
พี่จี ~! รออ่านรวมเล่มทีเดียวได้มะเนี่ยะ 555
อยากรู้ตอนต่อๆๆๆๆไปมากมาย
:sad4:
ปล.ขอให้น้ำลดเร็วๆนะคะ :L2:
-
มาติดตามโก้-เนมค่า
-
รอคุณจีอย่างใจจดจ่อ *0*~~~~~~~~
-
:laugh: กรีดร้องงงงงงงงงง
แค่เห็นชื่อคุณจี ก็กรี๊ดดดดดดดดด
คิดถึง ระเบียงรักฯ
คิดถึง โก้
คิดถึง พี่เอ็กซ์กะน้องเจ
คิดถึง ตี๋กะเอ็ม
คิดถึง พี่ตั้มกะน้องพาย
คิดถึง คุณจี ด้วยค่ะ :L2:
:pig4: :pig4:
-
ระหว่างรอโก้กลับมา
ก้อหยิบตำราระเบียงรัักมาอ่านอีกรอบ :o8:
แอบสงสัยที่มาของชื่อเรื่อง "แลกรัก"
จีชอบผูกโยงเรื่องด้วยอ่ะ มีอะไรแอบแฝงป่าว :impress2:
ขอให้โคราชน้ำลดเร็ว ๆ นะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ :L2:
-
มือซ้ายถือถังน้ำ มือขวาถือแปลง
มาช่วยไรท์เตอร์ทำความสะอาดบ้าน....แงมๆๆๆ
พอน้ำลง...คงเหนื่อยอีกรอบกับการทำความสะอาด /ซับๆเหงือ/
-
ชอบคุณจี
เขียนแบบเข้าถึงหัวใจคนรักกัน :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้พี่จีนะคะ :a2:
รอด้วยคนค่าา
-
เห็นข่าวน้ำท่วม รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
แล้วก็มานอนกลิ้ง รอ ร๊อ รอ
-
เห็นว่าน้ำยังไม่ลด เลยมาขอให้น้ำลดอีกรอบ(นอกจากจะไม่ลดมันยังจเพิ่มอี๊กกกกกกกก)
:call: :call: :call:
จงลดๆๆๆ น้ำจงลด
-
น้ำลดยังครับ
ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะครับ :กอด1:
-
ปกติแล้วถ้าไปเที่ยวผมจะตื่นสายมากๆ ตื่นก่อนเวลาทำงานแค่สองชั่วโมงอย่างมาก แต่เพราะต้องไปรับเนมที่หมอชิตผมเลยตื่นผิดเวลา อันที่จริงก็นอนไม่ค่อยหลับด้วย ไม่ใช่ตื่นเต้นที่ต้องพบมันหรอกนะ แต่...บอกไม่ถูกเหมือนกัน...ถ้าพบแล้วไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน ไม่รู้จะคุยอะไร มันผ่านมานานแล้ว นานจนผมคิดว่าอะไรๆ คงไม่เหมือนเดิม
เมื่อได้เห็นเนมที่มายืนตรงหน้า ผมถึงนึกออกว่าทำไมนอนไม่ค่อยหลับ มันไม่ใช่เพราะตื่นเต้นจริง แต่เป็นเพราะอะไรหลายๆ อย่างที่ผมยังจำได้ในตัวเนมนั่นล่ะ...ที่ทำให้ผมนอนไม่หลับ
ตลอดทางที่รับเนมกลับมาเราไม่ได้พูดอะไรกัน เพราะไม่รู้จะพูดอะไร ดูสีหน้ามันแล้วก็คงไม่ค่อยอยากจะมาอยู่กับผมหรอก และผมเองก็ไม่ได้อยากให้คนอื่นมาอยู่ด้วย สถานการณ์กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกก็เลยเกิดขึ้นระหว่างเรา เอาเถอะ ไว้ผ่านไปสักพักผมค่อยบอกให้แม่ไปคุยกับที่บ้านเนมว่าควรให้เนมอยู่หอกับเพื่อน อย่างน้อยจะได้ช่วยเหลือกันเรื่องเรียน
ผมให้มันพักห้องเก่าของตี๋ มันเดินเข้าห้องไปส่วนผมก็ล้มตัวลงนอนบนโซฟาทันที ยังง่วงนอนอยู่เลย แถมวันนี้ต้องสอนติดกันสามห้อง ถ้าพักผ่อนไม่พอเดี๋ยวจะเบลอแล้วไม่มีสมาธิในการสอนได้ง่าย
“น้องโก้วันนี้คลาสแรกขาดหกคนนะ เห็นว่าจะไปประกวดดนตรีกัน”พี่หวานประชาสัมพันธ์สถาบันเดินมาบอกผมที่มุมพักผ่อนสำหรับผู้สอน
“อ้าว แล้วอย่างนี้ก็ขาดไปบทสิ”ปกติแล้วผมจะสอนวนอยู่สองแห่ง ที่นี่เป็นสาขาเล็ก สอนคอร์สละสองถึงสามกลุ่ม ผมสอนทั้งหมดสองคอร์สคือคณิตศาสตร์ ม.6 และแคลคูลัสกับสถิติ ซึ่งสองวิชานี้จะสอนสำหรับการสอบเพื่อนเรียนต่อระดับมหาฯลัย และจะสอนเป็นกลุ่มไม่เกินยี่สิบคน แต่ที่สาขาใหญ่จะสอนเว็บกราฟิคดีไซน์เพิ่มด้วย
“พี่เตือนไปแล้วล่ะว่าทำไมไม่ไปเรียนกับห้องอื่นก่อนหน้านี้ เพราะถ้าไม่มาวันนี้ก็ไม่มีห้องลงแล้ว แต่เห็นบอกว่าจะขอชีทไปอ่านเองนะ ถ้าไม่เข้าใจเดี๋ยวจะมาถามพี่โก้เอง เด็กฝากพี่มาบอกว่าอย่างนี้”ผมพยักหน้ารับ ในเมื่อเด็กพวกนั้นเลือกเองก็ต้องรับผิดชอบการตัดสินใจของตัวเองล่ะนะ แต่ถ้าอ่านเองแล้วไม่เข้าใจจริงๆ จะตามไปเรียนที่สาขาอื่นหรือกับผู้สอนท่านอื่นก็ได้
“นิ้งไม่อยู่หรือครับ”
“ไปพักกินข้าว เดี๋ยวก็คงมาแล้วมั้ง”
“งั้นเดี๋ยวผมโทรหานิ้งก่อนนะ ยังไม่ได้กินอะไรมาเหมือนกัน”พอดีหลับเพลินไปหน่อย เกือบมาสาย เปิดตู้เย็นก็ไม่มีอะไรให้กิน เนมมันก็อยู่ในห้อง ผมบอกก่อนออกมาแล้วว่าใช้ครัวได้ตามสบาย แล้วก็มีร้านอาหารตามสั่งอยู่ข้างล่าง โทรสั่งได้แต่แพงหน่อย มันก็พยักหน้าก่อนจะปิดประตู ก็เรื่องของมันน่ะนะ โตแล้วคงหากินเองได้ เห็นมันถือถุงอะไรไปใส่ไว้ในตู้เย็นด้วยก็ไม่รู้ คงเป็นอาหารจากที่บ้านล่ะมั้ง
“นิ้งอยู่ไหนวะ”ผมรีบถามทันทีที่มันรับโทรศัพท์
“กำลังไปๆ”
“อย่าเพิ่งๆ ซื้อเบอร์เกอร์มาให้หน่อย”อาหารเวลาเร่งด่วนสำหรับผม ทานง่ายดีด้วย
“ยังไม่ได้กินข้าวเหรอ”
“เออสิ หาอะไรมาให้กินหน่อย หิวมากเลยว่ะ ขอด่วนนะ อีกครึ่งชั่งโมงต้องเข้าสอนแล้ว”
“เออๆ”
ผมนั่งรอไม่นานนิ้งก็วิ่งเอาถุงเคเอฟซีมาให้ในห้องก่อนจะรีบออกไปเปลี่ยนให้พี่หวานไปทานข้าวบ้าง ผมรีบกินแฮมเบอร์เกอร์ให้หมด ส่วนไก่กับสลัดค่อยกินหลังคลาสสองก็ได้ ยังไงก็มีพักหลังคลาสสองจบสี่สิบห้านาที แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ถึงหรอก เดี๋ยวคนนั้นเข้ามาคุย คนนี้เข้ามาถาม กว่าจะปลีกตัวมาได้ก็เหลือเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเท่านั้นล่ะ
วันนี้เหนื่อยมากๆ ขากลับนิ้งติดรถมาลงกลางทาง ผมกลับมาถึงคอนโดฯ ก็ล้มตัวลงนอนแผ่บนโซฟาทันที เสียงประตูห้องเปิดออกมาทำให้ต้องลุกขึ้นมองด้วยความตกใจ แล้วก็ลอบถอนหายใจเบาๆ ลืมไปเลยว่าเนมมาอยู่ที่นี่ อยู่ในห้องนั้น หลงคิดไปชั่วขณะว่าเป็นเจ้าของห้องคนเก่า...คิดว่าเป็นตี๋
“กินอะไรหรือยังเนม”
“นี่ไง”มันยกจานในมือให้ดูว่ามันเพิ่งทานหมด คงเอาเข้าไปทานในห้องล่ะสิ
“คราวหลังอย่าเอาไปกินในห้องนอนนะ”
“....”มันเงียบ ไม่ตอบ แล้วเดินผ่านหน้าผมไปที่อ่างล้างจาน
“ได้ยินมั้ย”
“..........”
“เนม”
“อะไร”
“ที่พูดนี่เข้าใจหรือเปล่า อย่าเอาข้าวไปกินในห้องนอน”
“ไม่ทำหกหรอกน่ะ”มันยืนล้างจานพูดตอบโต้กับผมโดยไม่หันมา
“มันเป็นห้องนอน ไม่ใช่ห้องกินข้าว”
“เออๆ รู้แล้ว”
“ไอ้นิคเป็นไงบ้าง”
“ก็ดี”
“พี่รู้หรอกนะว่าเราไม่อยากมาอยู่ที่นี่น่ะ เอาไว้ให้น้าน้ำสบายใจแล้วจะช่วยพูดเรื่องหอให้แล้วกัน”
“ไม่จำเป็น ถึงไม่พูดให้ก็จะออกไปอยู่กับเพื่อนอยู่แล้ว คงไม่ได้ค้างที่นี่ทุกวันหรอก แต่ฝากของไว้หน่อยแล้วกัน เผื่อแม่
หรือพี่นิคมาเช็ค”มันล้างจานเสร็จก็เดินมาหยุดห่างจากผม พูดกับผม แต่ไม่มองหน้าผม
“ไม่”
“ว่าไงนะ”หันมามองหน้าได้สักที
“ถ้าจะให้ช่วยโกหกล่ะก็อย่าฝัน ถ้าไม่อยากอยู่ก็ขนของออกไป แล้วไปแก้ตัวกับแม่เอาเอง”
“ไม่ต้องมาไล่! กูอยากอยู่ตายห่าล่ะ”
“พูดว่าไงนะ”ผมมองหน้ามันนิ่งๆ แต่รู้สึกเหมือนเส้นกระตุก ถ้าไม่ใช่มันล่ะก็ ผมไม่นิ่งอย่างนี้หรอก
“เดี๋ยวพรุ่งนี้กูจะรีบออกแต่เช้า ไม่อยู่ให้เกะกะลูกตามึงหรอกไม่ต้องห่วง”
“....ไม่เจอกันไม่กี่ปี นิสัยเลวขึ้นเยอะนะเนม”
“ยังเลวไม่ได้ครึ่งของมึงเลย”
“ถ้าย้ายของออกเมื่อไหร่พี่จะโทรบอกน้าน้ำและไอ้นิคทันที ถ้าวันไหนกลับเกินสี่ทุ่มหักเงินนาทีละสิบบาท ไม่กลับหักเบี้ยเลี้ยงเจ็ดวัน ส่วนกฏอื่นๆ ไว้พี่คิดออกจะแปะไว้หน้าห้องเนม”อาจเป็นเพราะวิญญาณความเป็นครูของแม่เผื่อแผ่มาถึงผมล่ะมั้ง ผมถึงได้คิดทำอะไรแบบนี้ จะอยู่ร่วมกันแบบต่างคนต่างอยู่น่ะผมไม่มีปัญหาหรอก แต่ไอ้ท่าทางการพูดของมันนี่สิที่ทำให้อารมณ์ขึ้น ไอ้คำว่า ‘มึงกู’ นี่ไปหัดพูดมาตั้งแต่เมื่อไร
“กฏบ้าบออะไร กูก็ไม่ได้ขอเงินมึงใช้สักหน่อย”
“ตอนนี้ไม่หรอก แต่เดี๋ยวจะให้น้าน้ำโอนเงินมาไว้ที่กู แล้วกูจะเป็นคนจ่ายเบี้ยเลี้ยงแต่ละวันเอง ถ้ากูพูดน้าน้ำต้องทำตามอยู่แล้ว”มึงมากูไปแล้วกัน จะได้แฟร์ๆ พูดแบบไหนมาก็ได้แบบนั้นไป
“กูไม่ทำ!!”
“ไม่ทำก็เรื่องของมึง ขนาดน้าน้ำยังทนไม่ไหวต้องมาให้กูคุมลย ลองกูบอกว่าไม่ไหวบ้าง สงสัยมึงคงต้องกลับบ้านไปช่วยพี่มึงทำงานแล้วล่ะ”
“ไอ้ห่านี่ มึงไม่มีสิทธิ์บังคับกูนะ”
“ก็ในเมื่อบอกว่ายังเลวไม่ได้ครึ่งของกู ก็น่าจะรู้ว่ากูทำได้หรือไม่ได้”ผมเดินเข้าห้องนอนหลังจากพูดจบ ได้ยินไอ้เนมตะโกนด่าลั่นอยู่พักใหญ่ก่อนจะตามด้วยเสียงปิดประตูดังลั่น ฮึ...มันเปลี่ยนไปนะ เปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย มันไม่ใช่เด็กตัวเล็กๆ ที่เคยมานั่งเรียนพิเศษที่บ้านผม ไม่ใช่เด็กที่คอยวิ่งตามพี่ชายมาหาผม มันเรียนระดับมหาฯลัยแล้ว แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนก็คือความดื้อของมันนี่ล่ะ ยังดื้อเหมือนเดิม แต่ก้าวร้าวมากขึ้น ดูอวดดี หรือมันอยากลองดีกับผมกันแน่
“พี่โก้ๆ โตขึ้นเนมจะไปเรียนกับพี่โก้นะ พี่โก้เรียนรอเนมด้วยนะครับ”
“จะให้พี่ซ้ำชั้นหรือไง”
“ก็...ก็...เนมอยากไปอยู่กับพี่โก้นี่นา”
“ไปอยู่ได้ แต่ต้องตั้งใจเรียน เป็นเด็กดี ไม่ดื้อ เข้าใจมั้ย”
“เนมไม่ดื้อออ”เนมลากเสียงยาวเพื่อย้ำว่าไม่ได้ดื้อนะ ทั้งๆ ที่มันก็รู้ตัวดีว่าตัวเองน่ะดื้อมาก
“ตัวดื้อเลยเอ็ง น้ำก็ไม่ชอบอาบ ไปนั่งตักโก้มันแบบนั้นมันเหม็นไม่รู้รึไง เหม็นๆๆๆ แหวะ”
“พี่นิค!! เนมไม่เหม็นสักหน่อย เหม็นมั้ยพี่โก้”เนมตัวน้อยๆ ขยับไปมาบนตักผมแล้วแหงนหน้ามองผมด้วยแววตาไม่มั่นใจ เห็นแล้วก็อยากแกล้ง แต่ก็กลัวมันจะร้องไห้ ยิ่งขี้แงอยู่
“ไม่เหม็นหรอก ฮื้มม หอมจะตาย”ผมก้มหน้าลงใกล้แก้มใสๆ แล้วสูดลมหายใจดังๆ เพื่อยืนยัน คำตอบที่ได้เป็นที่ถูกใจเนมเลยให้รางวัลด้วยการยื่นหน้ามาหอมแก้มผมทั้งสองข้างก่อนจะหันกลับไปแลบลิ้นใส่พี่ชายตัวเอง
ผมนอนหลับไปอีกงีบใหญ่ แถมยังฝันเรื่องเก่าๆ อีก ก่อนนอนผมโทรหาแม่แล้วก็โทรหาน้าน้ำ แน่นอนว่าผมไม่ได้ทำแค่ขู่ไอ้เนม แต่ผมทำจริง น้าน้ำเห็นดีด้วยกับความคิดของผม อาจเพราะว่าเมื่อก่อนเนมมันค่อนข้างติดผมมาก แล้วก็เชื่อฟังผมคนเดียว น้าน้ำก็เลยวางใจให้ผมจัดการเรื่องนี้ง่ายๆ ผมยังไม่ได้คุยอะไรกับนิคมากเพราะร้านกำลังยุ่ง นอนหลับไปได้แค่ชั่วโมงกว่าเอง ที่ตื่นนี่เพราะไอ้เด็กเวรมันทุบประตูห้องแล้วตะโกนด่าเสียงดังหรอกนะ หงุดหงิดชะมัด มันจะรู้ตัวบ้างมั้ยว่าเป็นแค่ผู้อาศัย ผมถอดเสื้อผ้าเตรียมไปอาบน้ำด้านนอก พันผ้าเช็ดตัวไว้รอบเอวแล้วหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กสำหรับเช็ดผมมาคล้องคอ เดินไปยืนหน้าประตูรอจังหวะที่มันหยุดเคาะแล้วเริ่มด่าผมรอบใหม่ค่อยเปิดประตูออกไป
“ไอ้….!!...”ยกมือค้างไว้ระดับคอผมพอดี
“มีอะไร”
“.....”
“หลีกดิ๊”ผมดันตัวเนมไปข้างๆ แล้วเดินออกไปเข้าห้องน้ำ พอปิดประตูเท่านั้นล่ะ ได้ยินเสียงมันถีบประตูห้องน้ำก่อนจะตามได้เสียงปิดประตูห้องมัน เวรจริงๆ สงสัยผมคงจะหาความสงบไม่ได้อีกนานเลย
ผมอาบน้ำเสร็จเดินไปแต่งตัวในห้องแล้วออกมาหาอะไรทาน กะว่าจะต้มมาม่าสักห่อแต่มาม่าหมด คงต้องพึ่งก๋วยเตี๋ยวหน้าซอยเหมือนเดิม อยู่ไม่ไกลคอนโดฯ เท่าไหร่ เดินไปนิดเดียว เป็นรถเข็นที่มาจอดประจำทุกวัน มีก๋วยเตี๋ยวไก่กับข้าวมันไก่ให้เลือก กว่าจะเข็นรถกลับก็ประมาณตีหนึ่งตีสอง บางวันก็ถึงตีสาม ไว้ขายพวกไปเที่ยวกลับมาดึกๆ ใกล้ๆ กันก็มีอาหารอย่างอื่น แต่ส่วนมากจะเก็บเร็วแล้วก็ไม่ค่อยอร่อยเท่าไร
ผมมองประตูห้องที่ปิดสนิทเหมือนทุกวัน แต่ต่างจากเดิมที่ตอนนี้มีคนอยู่อีกฝั่งของประตู ผมเคาะเบาๆ เพื่อจะบอกว่าผมจะออกไปข้างนอก เผื่อมันอยากได้อะไรจะได้ซื้อขึ้นมาให้ แต่ประตูกลับค่อยๆ เปิดออกจนมองเห็นภายในห้อง...ว่างเปล่า ผมเดินเข้าไปดูในห้องน้ำก็ว่าง คนที่น่าจะอยู่กลับไม่อยู่ เสียงปิดประตูตอนอาบน้ำที่ผมคิดว่าเป็นเสียงปิดประตูห้องนอนนั้นความจริงเป็นเสียงประตูห้องด้านนอกต่างหาก...เฮ้อ...ถ้ายังตัวเล็กพอจะนอนขดบนตักได้เหมือนเมื่อก่อน ก็อยากจับมานอนพาดแล้วฟาดก้นสักทีสองทีเหมือนกัน
**********************
:z2:
กลับมาแล้ววววววววววว เป็นวันแรกที่ได้เล่นเน็ตเลยรีบมาโพสต์เลย
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่เป็นห่วง(รึเปล่า) บ้านจีไม่ได้น้ำท่วม แต่ที่ทำงานน้ำท่วมหนัก เข้าออกไม่ได้เลย พอดีที่ทำงานอยู่ในจุดวิกฤติระดับอก ทำงานไม่ได้ก็เลยเล่นเน็ตไม่ได้ไปด้วย แต่ก็แอบเข้าเน็ตมือถือมาดูกระทู้อยู่นะ
:L2:
ขอบคุณคนที่เป็นห่วงและขอให้บ้านใครที่น้ำกำลังท่วมอยู่น้ำลดลงเร็วๆ นะ
-
จอง
*-------------*
อยากจิรู้เร็ว ๆว่า อดีต ระหว่างสองคนนี้คืออะไร
แง่ม ๆๆ .... (ด่ะข่าวตรูองค์ล้ำคนแต่งไปล่ะ กรั๊ก ๆๆ )
-
สองคนนี้มีความหลังฝังใจเรื่องอะไรกันแน่ :เฮ้อ:
วันแรกยังขนาดนี้ โก้คงได้ปราบเด็กดื้อจนปวดหัวไม่เป็นอันสอนหนังสือแน่
ขอบคุณพี่จีค่ะ ขอให้น้ำลดเร็วๆ :L2: :กอด1:
-
มาแ้ว้วว
-
อ่าส์ ทำไมโก้ต้องคิดถึงตี๋ด้วยน๊า แอบมีไรกันหรือป่าว แล้วตอนนี้ตี๋จะเป็นแฟนกับเอ็มไหมหละหนอ แอบอยากรู้ไม่รู้ในเรื่องนี้จะโยงไปถึงสองคนนั้นหรือป่าวแต่อยากรู้มากมาย
อิอิแล้วอดีตของพี่โก้กับน้องเนมมันคืออะไรทำไมน้องถึงได้เป็นขนาดนี้ หวังว่าโก้งคงมะได้ปล้ำน้องตอนเด็กน๊า......
:กอด1:คุณจี
-
เป็นตี๋จริงๆด้วยที่อยู่ห้องนี้ คิดว่าโก้ไปมีกิ๊กที่ไหน
อดีตของโก้คือตี๋จริงสิ ฮื้อๆๆ ตบบ่าโก้นะ
น้องเนมตอนเด็กๆน่ารักไป ฮ่าๆอ้อนใหญ่นะจ้ะ
อยากรู้ว่าโก้ไปทำไรไว้ น้องถึงเหวี่ยงขนาดนี้ รอตอนหน้าค่า
พี่จีดูแลตัวเองเด้อ
-
ท่าจะมีความหลังครั้งยังเยาว์ กร๊ากกกกกก คิดได้นะเรา :z2:
-
โก้กลับมาแล้ว พร้อมกับความคลุมเคลือว่าเบื้องหลังมันคืออะไรกันแน่
นี่ขนาดวันแรกที่ได้คุยกัน ยังแรงกันได้ขนาดนี้ ถ้าอยู่กันไปนานนาน
แต่ว่าน้องตี๋ของเราย้ายไปไหนซะแล้วล่ะ
คุณจีขอให้น้ำที่ทำงานลดเร็วๆๆนะคะ อย่าเครียดมากค่ะ
-
อ่านช่วงความหลังแล้วก็น่าจะรู้สึกดีๆต่อกันนี่นา
อยากให้ถึงตอนจุดเปลี่ยนที่ทำให้กลายเป็นแบบนี้จริงๆ *-*
โก้คิดว่าตี๋กลับมาอยู่ด้วยเหรอ แล้วทำไมถึงได้ออกไปนะ
โอ้ยยยย อยากรู้ไปซะทุกสิ่งอย่างจริงๆ(ฮ่าๆๆ)
คิดถึงน้องจี //กอดๆๆๆ
-
อยากรู้จริงๆค่ะ อะไรเป็นเหตุทำให้ 2 คนนี้เปลี่ยนไป
แล้วตี๋ไปอยู่ไหนแล้วตอนนี้
จะรอนะคะ ^^
-
เลิฟโก้และคนแต่งเสมอจ้า
-
สองคนนี้คงมีอดีตของกันและกันสิน่ะ เข้าใจกันเร็วๆแล้วกัน
-
กรี๊ด...จีกลับมาแล้ว
อยากอ่านอีกอ่ะ
มาต่อเร็วๆ นะคะ
:-[
-
คู่นี้เขามีปมอะไรกัน โหดใส่กันสะ
-
แอบอยากรู้เรื่องระหว่างโก้กับตี๋เกินห้ามใจ
:pig4:
-
เรื่องราวในอดีตต้องน่าสนใจมาก
-
ดีใจด้วยนะค่ะที่บ้านไม่ท่วม
แต่บ้านหนูกำลังเสริมทุกอย่างให้สูงค่ะ
:z2: :z2: :z2:
-
ห้องนั้นคือห้องของตี๋เหรอ แล้วไมตี๋ถึงย้ายออก รึว่า ออกเรือนไปกะเอมแล้ว
เมื่อก่อนเกิดอะไรขึ้นระหว่างโก้กะเนมกันนะ
เริ่องนี้จะมีบทของ เก๋ไหม คิดถึงด้วยเหมือนกัน
เนมหนีไปไหนนะ
ขอเดาว่า ผู้ชายคนแรกของเนมคือโก้เนี่ยแหละ
อากาศเริ่มเย็นแล้วเพราะน้ำมากปีนี้ รักษาตัวนะคะ
-
มาอัพซะที รอนานมากก คิดถึงโก้ คิดถึงคนแต่งด้วย แง่วว :t3:
โก้เถื่อนดีจริง ๆ ร้ายมาก็ร้ายไปปปปป เนมก็ใช่ย่อยนะนั่น :m31:
ขิงก็รา ข่่าก็แรงจิงๆๆ :fire:
-
ขอให้มีลมพัดหวนสำหรับคู่นี้
อ้อ...และแล้วห้องนั้นก็เป็นของตี๋๊นี่เอง โก้ไม่น่าจิตตกขนาดนั้นเลย ลูกสาว(อีกคน)แต่งออกไปมีครอบครัวแท้ๆ 55555+
-
เข้ามารออ่านด้วยคนค่ะ
-
o13 มาต่อไวๆนะ
-
เง้อออ ทำไมจากเด็กน่ารัก(แต่แอบดื้อ) มันถึงได้กลายมาเป็นเด็กที่โคตรจะดื้อจริงจังขนาดนี้ล่ะ o22
แล้วนี่หนีออกไปไหนกัน เดี๋ยวพี่โก้องค์ลง อดตาย ไม่มีตังค์กินหนมเลยนะน้องเนม หึหึ
:กอด1: พี่จีจ้ะ
-
โฮกกกก . . .พอโก้พูดถึงตี๋. ..ก็คิดถึงตี๋มากมา ยย ย
คิดถึง น้อง เจ พี่เอ็กซ์ มากๆ .. . 55 5+
แล้วนี่ เนม. ..? :a5:
โก้จะไหวมั้ยเนี้ย 5 55 5+ :z2:
-
สนุกอ่ะอ่านแล้วคิดถึงน้องเจพี่เอ็กซ์เลย
โก้ไปทำอะไรให้น้องเนมโกรธรอ่ะถึงได้ดูยังแค้นโก้นักนะ
น้องเนมดื้อต้องเจอพี่โก้ปราบให้อยู่หมัดอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
+1เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ค่า
-
แล้วป่านนี้เนมจะไปอยู่ที่ไหน เพื่อนก็ยังไม่มา
-
นึกว่าต้องว่ายน้ำป่อมแป๋ม มาลงตอนใหม่ :m20:
-
นั่นมันห้องตี๋หนิหว่า แล้วตอนนี้ตี๋ไปไหนอะ
-
เย้ๆๆๆๆๆ พี่จีมาแล้ววววววว
ชอบโก้ค่ะ แต่ตี๋หล่ะค่ะ คิดถึง
สงสารโก้ เด็กเค้าแร๊งงงงงงงงงงงงงงง :angry2:
ฮ่าๆๆ มาต่อไวไวเด้อค่า :o8:
-
ตี๋ไปไหนอ่ะ ไปอยู่กับเอ็มแล้วหรอ
-
ท่าทาง โก้กับเนม น่าจะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น
หรือโก้อาจจะไม่รู้ตัวก็เป็นได้
คราวนี้ล่ะ แสบๆอย่างโก้ คงปวดหัวไม่น้อยทีเดียว
....
คิดถึงตี๋จังเลย ไปไหนน้า
-
รอน้องจีกับโก้ ค่อยๆๆ มาเล่าเรื่อง
อยากรู้มากมาย พี่รอฟัง(อ่าน)อยู่นะจ๊ะ
-
กระโดดแปะ ก่อนค่ะ....
ตอนี้ยังอ่านมิได้ เดี๋ยวจะมาดิทนะคะ
แอบกรี๊ด ดดดมาก กกก ที่วันนี้เปิดเข้ามาแล้วจ๊ะเอ๋กะไรท์เตอร์เลย....คริคริ
มาดิทแล้วค่ะ
เกือบลงแดงตาย กว่าจะได้อ่าน
เลยอ่านมันตั้งแต่แรกซะเลย...คริคริ
(พูดยังกะย้อนอ่านะเยอะ เพิ่งตแอนแรกเอง...กร๊าก กกก)
โก้...นายแนวมาก ฮ่าๆๆๆ จะกินเด็กเร๊อะพี่โก้....หุหุ (โก้ :: แนวตรงไหน?)
คุก คุก คุก น๊า าาาาา น้องมันยังไม่บรรลุนิติภาวะเน๊ ... หุหุ
ชอบน้องเนมตอนเด็กน้อยจังเลยอ่ะ
น้องเนมโมเอ้มว๊าก กกกก น่ารักจังเลยอ่ะ ท่าทางจะติดพี่โก้จริงจัง
อ่อย ยยยย -ทำตาเยิ้ม จิ้นน้องเนมตอนเบบี๋-
แต่...อะไรนะ ที่ทำให้หนูน้อยโมเอ้ของเรา(?) เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้อ่ะ
แล้ว...ตี๋ไปไหน...ไปกะเอ็มหรอ?...แล้วพี่เอ็กกะน้องเจ สบายดีมั้ยเอ่ย?
ว่างๆไรท์เตอร์อย่างลืมชวนสี่คนนี้มาโลดเล่นใน"แลกรัก" บ้างนะคะ
แอบคิดถึงอ่ะค่ะ....ขอบคุณนะคะไรท์เตอร์
-
ความหลังโก้มีเยอะจริงๆ :เฮ้อ:
-
โก้ชนะเลิศที่สุดอ่ะ ดุได้อีก :m20: :laugh:
-
เนมเปลี่ยนไปเพราะอะไร อยากรู้จังเลยอะ :confuse:
แต่โก้นี่ดุยิ่งกว่าพ่ออีกเนอะ :laugh:
-
หรือว่าจริงๆแล้วโก้รักตี๋ อุ๊ย คงไม่ใช่
แต่ตอนนี้น้องเนมแรงดีจังลูก
ขอบคุณคุณจีมากค่ะ
-
เริ่มอยากรู้อดีตของพี่โก้...ไปมีอดีตกับเนมได้ยังไงน้อ
เห็นปกติตัวติดกับเจจะตาย...
อยากอ่านเรื่องของตี๋ด้วยง่า~
-
คงมีเรื่องอะไรมากมายเลยดิ่เนี่ยในอดีตที่ผ่านมา
ขอบคุณคุณจีค่ะ
-
โก้กับตี๋ อะไรยังไงนะเนี่ย...แอบอยากรู้มากมายค่ะ...
ส่วนระหว่างไอ้น้องเนมกับโก้เกิดอะไรขึ้นนะ เด็กน้อยน่ารักที่ติดพี่ชายอย่างพี่โก้แจ ถึงกลายมาเป็นแบบนี้ คงมีจุดเปลี่ยนอะไรซินะ...
:กอด1:
-
:call:
-
น้องเนม o13
ติดตามตอนต่อไป~
-
เหมือนจะมีอดีตกันเยอะ
คนที่อยู่ก่อนหน้านี้เปนตี๋จิงๆด้วย
แล้วตี๋ก่าโก้ทะเลาะอารายกันอะ
:serius2: :serius2: :serius2:
-
เหอ เพราะโก้ไม่ใช่รึไง น้องเค้าถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ เหอ ๆ
-
เค้ามีความหลังอะไรกันอ่ะ T_T อยากรู้ๆๆๆๆ
รอให้คุณจีมาเฉลยยยยย
อยากอ่านต่อออออ คุณจีสู้ๆๆ อัพต่อเร็วๆนะ T_T~
-
เมื่อก่อนก็เหมือนจะรักกันดีนี่นา...
แล้วมีเหตุอะไรให้ต้องเกลียดขนาดนี้น้า~~
อยากรู้จังเลย...
สู้ๆนะคะ
-
จะกัดกันตายก่อนมั้ยเนี่ย
แล้วอะไรทำให้เนมเปลี่ยนไปอ่ะ
หรือโก้ไปทำไรเนมไว้
อยากรู้ๆ
-
ตี๋ไปใหนอะ ตี๋ไป เรียนต่อป่าวว รึออกเรือน อิอิอิ
เเล้วเนมกับโก้มีความหลังอะไรกัน เเต่น่าจะเเรงทีเดี่ยว
โอ้ย...อยากรุ้
เป้นกำลังใจนะครับพี่จี
-
โหย
หายไปนานมากเลยค่ะ
อ่านยังไม่หายคิดถึงเลยอ่ะ
to be con อีกและ
อร๊ยยยย
อยากอ่านต่อ
-
ตกลงมันยังไงกันล่ะนี่.. .
:z2:
แต่นะ
เนมก็แอบแรงแต่โก้นี่โคดโหดอะ
แบบนี้ล่ะชอบเลย
o18
-
เด็กดื้ออออออออออออออออ!
แล้วโก้ที่รัก ไปทำอะไรไว้นะ
เนมมันถึงบอกว่าโก้เลวววววว
แต่ยิ่งเลวยิ่งรักนะ
-
มาแล้ว ดีจัง ๆ
ดีใจนะคะที่น้ำไม่ท่วม แต่ยังไงก้อดูแลสุขภาพเรื่องโรคที่มากะน้ำด้วยเน๊อะ
ปล.คิดถึงตี๋ ฮ่า ๆ อยู่ห้องนั้นนี่เอง
-
โก้กับตี๋มีซัมติง รองกันรึเปล่าอ้ะ ?
อยากอ่านตี๋กับเอ็มอ่ะ ' - -;
-
:serius2: มาต่อไวๆน้า อยากรู้ว่าอะไรทำให้เนมเปลี่ยนไปอ่าาาาาาาา :serius2:
ปล.น้ำลดไวๆนะค้า เปงห่วงดูแลสุขภาพด้วยเด้อพี่จี :call: :o8: :-[
-
โก้เนม คู่นี้มีความหลังอะไรกันป่ะเนี่ย อยากรู้ๆ
น้องเนมนี้ดื้อได้ที่เลย โก้จะปราบไหวม่ะเนี่ย
ปล. ขอให้น้ำลดไวๆน๊าคุณจี
-
อยากรู้เหมือนกันว่าโก้ไปทำอะไรเนม
เลยทำให้เนมเปลี่ยนไปขนาดนั้น :a5:
คุณจีมาต่อเร็ว ๆ น๊า :bye2:
-
ไอโก้ :o211: :o211: :o211:
เอ็งไปทำอะไรไอเนมไว้ :m16: :m16: :m16:
-
เกิดอะไรขึ้น
ทำไมเนมถึงพูดไม่รู้เรื่อง
แถมยังพูดไม่เพราะอีกด้วย
-
แอบรอนานนนนนนน
เกิดอะไรขึ้นกับเนมอะ??? โก้ืำทำอะไรหรือเปล่า??
แล้ว...ตี๋.... อร๊ากก อยากอ่านค่ะ
รอตอนต่อไปนะคะๆ
:sad4:
-
โก้ไปทำอะไรน้องไว้ล่ะนั่น..
ได้ปราบเด็กดื้อกันล่ะทีนี้.. :o8:
-
ดีใจที่คุณจีมาแล้ว....คงต้องเก็บกวาดที่ทำงานหนักหน่อยนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ค่า...... :L2:
-
คู่นี้ท่าทางจะมาแนวบู้ เหอะๆ
น้องเนมดื้อ แต่ดูแล้วน่าจะมีสาเหตุ
พี่โก้เลว อันนี้ก็หน้าจะมีเบื้องหลัง
อ่านคู่นี้แล้วไม่รู้ทำไมมันมีคำถามขึ้นมาทุกทีเลยคะ
ว่ามันมีอดีตอะไรกันน้า ถึงทำให้เนมเปนแบบนี้
แล้วโก้ไปทำอะไรกับน้องเนมเอาไว้
แต่จากที่ได้อ่านอดีตอันน้อยนิด อิอิ
พอจะเดาได้ลางๆว่าสมัยก่อนนั้น
น้องเนมคงรักพี่โก้ไม่น้อยเลย
เพียงแต่มันต้องมีอะไรสักอย่างที่ทำให้กลายเปนแบบนี้
แล้วนี้น้องเนมหนีออกจากบ้านไปแล้ว
คอยดูดีกว่าว่าโก้จะไปตามกลับมายังงัย
ท่าทางจะมัน หึหึ
ปล.ขอให้น้ำลดกลับสู่ภาวะปกติเร็วๆนะพี่จี
-
โก้ไปทำอะไรให้เนมแค้นเคือง ถึงได้พูดดีๆกันไม่ได้เลย
แต่ว่าตอนนี้เนมหายออกจากบ้านไปเเล้ว โก้รีบตามหาด่วนๆ o22
-
คู่นี้ มีไรในกอไผ่มาก่อนสินะ :a5:
มารอด้วยคนจ้า :call:
-
:เฮ้อ:
ดีใจที่คุณจีปลอดภัย :กอด1:
-
เนมก็แรง แต่แรงแบบเด็กๆ ส่วนโก้แรงเงียบ เหอๆน่าจะเอาอยู่
รอคู่นี้ ตามอ่านอยู่นะคะ
-
งื้อออออ มาต่อแล้ววว ดีใจจจ
น้องเนมน่ารักกกกกก
ทำไมถึงทะเลาะกันได้นะ แง้
-
:L2: กลับมาแล้ว ดีใจที่โก้กลับมาซะที คิดถึงๆ :L2:
:z2: ต้อง..แลก..กับอะไร ถึงจะได้..รัก..มา อยากรู้ๆ :z2:
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ
:pig4: :pig4:
-
ระหว่างโก้กับเนมต้องมีซัมติงรอง อะไรกันซักอย่างแน่ๆ ที่ทำร้ายจิตใจเนมจนทำให้ความรักที่เนมมีต่อโก้แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้นแทน
โดยส่วนตัวแล้วเชียร์คู่เอ็มตี๋นะ แต่พอได้รู้ว่าโก้คิดกับตี๋มากกว่าเพื่อน(รึป่าว) ก็แอบดีใจอยู่ลึกๆ เหมือนกัน(ที่ตี่ตี๋มีแต่คนรัก อิ อิ)
ขอเดาว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องของคนสองคู่รึปล่าวคะพี่จี
ปล.ที่ทำงานน้ำท่วมงั้นก็ไม่มีงานทำ เอ้ย ไม่ได้ทำงานงั้นก็มีเวลาว่างทำนั่นนู่นนี่เยอะเลยอ่ะจิคะ o18
-
โก้เนมจะเกิดไรขึ้นเมื่อก่อนอะ
เนมน่ารักจังเเต่ตอนนี้ไม่ไหว ดื้อมาก
โก้เอาให้อยู่หมัดเลยนะ
-
โอ๊ยมี?????? ขึ้นเต็มหน้าไปหมดเลยเนี่ย
มีความหลังอะไรกันน๊า แต่ว่าเนมนี่ต้องเคยชอบโก้มาก่อนแน่ๆเลย
(ก็ได้แต่เดาอะนะ )
ว่าแต่โก้นี่ยังไงกะตี๋ปะเนี่ย ก่อนตี๋จะไปเป็นของคนอื่น(หวังว่าจะเป็นMน๊า เชียร์มาตั้งแต่ตอน X กะ J ]นี่ต้องมีเืรื่องเกิดขึ้นเยอะแยะแน่เลยอะ
จะรออ่านตอนต่อไปนะค๊า
-
นิสัยเนมตอนเด็กกับตอนโตนี้ทำไมมันต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยล่ะเนี่ย
เนมแอบรักโก้อยู่หรือเปล่าน้อ :m28: แอบสงสัีย
-
เริ่มปูพื้นเรื่องความหลัง
เหมือนจะจำได้ว่าเรื่องระเบียงรักฯ ก็มีพูดถึงเนมนะ
แต่จำไม่ได้แล้วว่าพูดว่าอะไร??
ส่วนนิคนี่รุ่นเดียวกับโก้หรอ??
ไม่เห็นจะจำได้เลย
-
เนมน้องนิค นิคเพื่อนโก้
แล้วเนมมีปัญหาอะไรกับโก้ อดีตก่อนหน้านั้นคงมีแต่เรื่องดีๆ
แล้วปัญหาเกิดได้อย่างไรกันนะ
บวก 1 แต้ม ขอบคุณจีมากๆค่ะ
ถึงที่บ้านจีน้ำไม่ท่วม แต่ก็ระวัง รักษาเนื้่อรักษาตัวนะคะ
ที่ทำงานท่วมเยอะขนาดนั้น ตอนนี้น้ำลงหรือยังนี่
-
อดีตคืออะไร อะไรคืออดีต อยากรู้แล้วเน่ :a6:
ชอบโก้จริงจริ๊งงง จะตรงสเป๊กไปไหนพ่อคู๊ณณ :z3:
-
เย่ๆๆ ดีใจโก้กลับมาแล้ว :oni2:
สมัยเด็กเนมขี้อ้อนน่ารักมากๆเลย :) แต่ตอนนี้ทำไมเนมเป็นงี้ ฮือๆๆ :(
เรื่องราวความหลังช่างน่าติดตาม :m17:
โก้ เนม
โก้ ตี๋
มีซัมติงอะไรกันนนนนนนนนน :o11:
ขอบคุณพี่จีนะคะ รออ่านตอนต่อไปค่าาา สู้ๆค่าา ส่งกำลังใจ :yeb:
-
ดีใจที่โก้กลับมาแล้ววววววว :m4:
เนมเมื่อก่อนขี้อ้อน น่ารัก แต่เดี๋ยวนี้พูดไม่เพราะกะโก้เลยอะ :o12:
แอบจำชื่อเนมได้จากเรื่องระเบียงรัก โอ๊ยๆ น่าติดตามมากๆค่ะ อยากรู้เบื้องหลัง :m13:
แถมเรื่องโก้กะตี๋อีก :sad4:
รออ่านตอนต่อไปค่ะ ส่งกำลังใจให้พี่จี :yeb:
-
อ่อยยยยยย
มีคิดถึงตี๋นะ ,,
พี่โก้ไปทำไรไว้ป้ะ? น้องเนมถึงเปลี่ยนไปแบบนี้อ่ะ
งื้ออออ
พี่จีๆ ขออีกได้ป้ะคะ !!
-
ฉะกันไฟแลบเลยเว้ย ลุ้นๆ
-
:กอด1: :กอด1:
-
เนมกับโก้มีความหลังอะรายยยกานนนหว่า
อยากกกรู้จริงงง หรือโก้แบบบบบว่า ฮ่า ๆๆๆ
-
อดีตของสองคนนี้น่าสนใจมาก
อะไรที่ทำให้น้องเนมเกลียดพี่โก้ :serius2:
-
โอ้วว มีอะไรให้ติดตามเยอะเลย
โห้ ตี๋ เกิดอะไรขึ้น รึวาลูกทอม จะเสร็จพ่อโก้ ฮ่าาาา
เนม โก้ โกรธอะไรกันมาหว่าาา
-
สองคนนี้มีซัมติงอะไรกันเนี่ยะ
อยากรู้ๆๆๆๆ
-
อะไรคืออดีตของโก้กันแน่
แล้ว โก้ไปทำอะไรกับเนมไว้ ถึงทำให้
เนมเปลี่ยนไปถึงขนาดนั้น ชักอยากรู้ ต้องกลับไปอ่าน
ระเบียงรักอีกสักรอบแล้วมั้งเนี่ย
-
เกิดอะไรขึ้นจึงทำให้เนมดูเหมือนโกรธโก้มาก
-
เนมดื้อมากก จัดหนักไปเลยโก้ อิอิ
แต่ตอนเด็ก ๆ น่ารักอ่ะ
พี่โก้ทำอะไร ทำไมน้องเนมเปลี่ยนไปขนาดนี้นะ
แต่พอพูดถึงตี๋ื ก็คิดถึงตี๋มากกก ตี๋หายไปไหนน :กอด1:
แล้วตกลงโก้คิดกับตี๋ยังไง
ที่คิดถึงเพราะผูกพัน หรือเพราะรัก สงสารโก้อ่ะ :เฮ้อ:
ถ้าตี๋อยู่กับเอ็ม ช่วงก่อนสองคนนี้จะรักกันต้องสนุกแน่ ๆเลย
มาต่อไว ๆ นะคะ :L2:
-
มารอ :call: :call:
-
ว๊า เีืรื่องชักจะยุ่ง พี่โ้ก ก็ดุ ดุ น้องแนมก็ดื้อๆ
และอดีตที่คุมเคลือ ตี้๋ที่หายไป อะไรกันเนี้ย
ไม่ติดตามไม่ได้แล้วน่ะ
ขอบคุณคุณ จี ค่ะ
-
:mc4: :mc4: :mc4:พี่จีมาแล้ว
ปล.รักพี่จีจัง :กอด1:
-
เนมเปลี่ยนไปต้องมีสาเหตุ จากโก้รึเปล่า
แต่แรงด้วยกันทั้งคู่เลยนิ o18
-
ดีใจจังเลย มาต่อแล้ว ขอบคุณนะครับ
-
อยากรู้เรื่องความหลังมากๆๆ
ต้องเคยคบกันช่ายมะอะ เพราะในระเบียงรักมีพูดถึงนิดนึง
เห็นชื่อตี๋แล้วก็คิดถึงตี๋เลยอะพี่จี
คิดถึงน้องเจกะพี่เอ็กซ์ด้วย
:impress2: :impress2:
-
โอ๊ะ คู่นี้เค้ามีประวัติศาสตร์ร่วมกันซะด้วย
เกิดอะไขึ้นน้าาาาา อยากรู้อ่าาาาาาาาาาา
-
เรื่องนี้แลแล้วจะดราม่าไม่แพ้ 2 เรื่องที่แล้ว :fire:
อยากรู้อดีตอ่ะ
แล้วตี๋ไปอยู่กับเอ็มใช่มั้ย
แล้วโก้รักตี๋ตอนไหน ทำไมถึงแลจะรักมากล่ะ
แล้วมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ระหว่างช่องว่างเวลาที่หายไป
อยากรู้ อยากรู้ อยากรู้ :serius2: :serius2:
ปอลอ...เป็นกำลังใจให้คุณจีค่ะ แล้วก็ทุกคนที่ประสบปัญหาน้ำท่วมนะคะ :เหอะ1:
-
เนมก้อดื้อ..ส่วนโก้ก้อเงียบ...เฮ้อ!!
-
มารออีกวัน
:call:
-
สรุปแล้วโก้ชอบตี๋หรอ
55+
โก้นี่จริงๆเลย เป็นยังไงก็ยังคงเป็นแบบนั้น
-
:mc4: เย้ พี่จีมาลงแล้ว
คิดถึงตี๋จัง อยากรู้จังว่าหายไปไหน
-
มารอ :เหอะ1:
-
อ๊ายๆ โก้สุดloveมาแล้วๆ
ชอบโกมากที่สุดในบรรดา "รัก3เหลี่ยมปริศนา"เลยค่ะ
-
ทำไมเนม ร้ายอย่างนั้นหล่ะนี่ ท่าทางน่าจะน่าเอ็นดูแท้ๆ
พี่โก้ก็แรงใช่ย่อย เด๋วจะคอยดูต่อไปว่าแกจิทำยังไงกะ น้องเนม :laugh: :laugh:
-
อดีตของ2คนนี้ น่าสนใจมากก อยากรู้อ่ะ งื้อออ
-
รอลุ้นเรื่องราวของโก้ด้วยคนค่ะ ^^
-
จำสมัยก่อนได้เลยที่ต้องเข้าบอร์ดทุกวันเพื่อมาตามระเบียงรักนักศึกษา
ตอนนี้ก็จะตามเรื่องแลกรักต่ออีกเรื่อง ก่อนหน้านั้นก็คงต้องกลับไปอ่านระเบียงรักอีกทีเพื่อฟื้นความจำหน่อย
จำไม่ได้แล้วว่ามีคู่ตี๋-เอ็มตอนไหน และใครต่อใคร
สุดท้ายนี้ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะครับ
-
ง่า :serius2:
พี่โก้กะน้องเนมเกิดไรขึ้นน้อ
เมื่อก่อนออกจะน่ารัก ขนาดๆ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
แวะมาส่องโก้กะน้องเนม
มายังหว่า ???
นับวันยิ่งจิตขึ้น...ส่องทู้วันละหลายๆรอบ
แงมๆๆๆ....กว่าจะจบ มีหวังจิตขุ้นสุดแน่ๆ....ฮ๋าๆๆ
-
มาต่อเร็วๆนะครับ
-
เหนื่อยหน่อยละโก้งานนี้ ท่าทางไม่เบาเลยน๊า เจ้าเนมเนี่ย
อยากรู้จริง มันเกิดอะไรขึ้น ถึงได้ดูรุนแรงกันขนาดนี้
-
สนุกจัง o13
รอตอนต่อไปน้า
:bye2:
-
อดีตเป็นไงไม่รู้ รู้แต่โก้ยอมเนมมากเลยนะเนี่ย
รอตอนต่อไปนะคะ
:pig4: writer คะ
-
ผมโทรไปอ้อนวอนแม่เท่าไรแม่ก็ไม่ยอมฟัง แถมยังบอกว่าดีแล้วที่ปล่อยให้มันเป็นคนคุมเรื่องค่าใช้จ่ายและความประพฤติไปในตัว พ่อเองก็เห็นดีเห็นงาม ส่วนพี่นิคไม่ต้องพูดถึงเลย แค่คิดจะโทรไปเล่าก็นึกถึงคำพูดและน้ำเสียงออก ‘ไหนตอนเด็กๆ อยากจะอยู่กับพี่โก้ อยากไปหาพี่โก้ นี่ก็ได้อยู่แล้วไง โชคดีนะน้องรัก’ มันจะต้องออกมาแนวนี้ ต้องจิกกัดผมด้วยคำพูดสมัยยังเด็กไร้เดียงสา ความคิดปัญญาอ่อน ทั้งๆ ที่มันก็รู้ว่าตอนนี้ไม่มีทางที่ผมจะคิดแบบนั้นอีก...ไม่มีทาง
“คีย์ทำไรอยู่”ผมเดินออกนั่งหน้ามินิมาร์ทเล็กๆ หน้าคอนโดฯ แกะบุหรี่ซองใหม่ที่เพิ่งซื้อเมื่อครู่แล้วจุดสูบให้เต็มปอด หัวค่อยโล่งหน่อย
“จัดกระเป๋า”
“พรุ่งนี้มาถึงกี่โมง”
“ค่ำๆ ล่ะมั้ง”
“โหย ทำไมมาช้าวะ มาเร็วๆ หน่อยดิ คิดถึง”
“ฮึๆ มีอะไร ท่าทางหงุดหงิดนะมึง”
“อย่ามารู้ทัน เบื่อว่ะ อยากอยู่หอเดียวกับมึงอ่ะ”
“ก็ทนๆ ไปก่อนดิ แล้วเดี๋ยวค่อยไปอ้อนพ่อมึงใหม่ พ่อมึงตามใจมึงอยู่แล้วแหละ”ก็จริงนะ พ่อรักผมมากที่สุด ตามใจผมที่สุด ขนาดล่าสุดไปรับผมที่โรงพักยังไม่ว่าผมสักคำ มีบ่นๆ นิดหน่อยแต่พอผมกอดเอวแล้วยกมือไหว้ขอโทษพ่อก็กลับมาโอ๋ผมใหม่ ต่างจากแม่ที่ชอบโหดกับผมตลอด เรื่องที่ขึ้นโรงพักนี่แม่บ่นไปสามวัน แต่คนรู้กันเกือบทั่วตลาด อายนะไม่ใช่ไม่อาย แม่ก็บอกว่าดี จะได้ไม่ทำ ใช่แล้ว รับรองคราวหน้าจะไม่ทำให้ถูกจับได้อีก สัญญาเลยครับ
“เซ็งอ่ะ”
“เหงาล่ะสิมึง”
“เออมั้ง ไม่รู้ว่ะ พรุ่งนี้กูนอนห้องมึงนะ”
“เฮ้ยไม่ได้ พรุ่งนี้เด็กกูไปส่งด้วย มันจะค้างสองคืน”
“ไรวะ!! เด็กไหนอีก”
“ก็น้องตองไง”
“อีตองลีดฯ อ่ะนะ ยังไม่เลิกอีก แรดจะตาย ไม่เห็นน่ารักเลย”ผมไม่ชอบเด็กมันคนนี้เลย รุ่นน้องปีเดียวชื่อตอง มันเป็นคนเดียวที่ผมเรียก ‘อี’ ตัวสูงเท่าๆ ผมนี่แหละแต่มันอ้วนกว่า เมื่อก่อนตอนมันเพิ่งเข้ามาเรียนปวส.1 เป็นช่วงที่ผมใกล้จะเลิกกับคีย์รอบที่สอง ตอนนั้นมันยังตัวเตี้ยกว่าผมนิดหน่อย แล้วชอบทำท่าเหนือกว่าผม ประมาณว่ามันตัวเล็กกว่านะ เตี้ยกว่า น่ารักกว่า ไม่รู้เอาเซลล์สมองส่วนไหนคิดถึงได้เอาความเตี้ยของมันมาข่มคนอื่น แถมชอบทำตัวแอ๊บแบ๊ว ไอ้คีย์จีบแค่สามวันก็เสร็จมันแล้ว แรกๆ เพื่อนบางคนคิดว่าอีนี่ไร้เดียงสาของจริง ประมาณว่าไม่เคย คีย์ได้เปิดซิงแน่ๆ พอได้จริงๆ คีย์บอกลีลาสุดยอด เทคนิคใช้ปากชั้นครู ผมก็บอกมันตั้งแต่แรกแล้วว่ามันแรดเงียบ แกล้งแบ๊วไว้จับผู้ชาย แต่ไอ้คีย์ดันชอบจริงๆ นี่สิ ไม่ใช่ชอบแบบน่ารักหลงรักอะไรหรอกนะครับ ชอบที่ว่ามันลีลาดีต่างหาก
“เออกูชอบของกูแล้วกันน่า เดี๋ยวก็ห่างกันแล้ว ขอส่งท้ายกันหน่อยสิวะ”
“ระวังเอดส์แดกนะมึง ไว้ข่าวว่าทั้งทีมบาสเสร็จมันหมดแล้วด้วย”อันนี้พูดเล่นครับ
“ไอ้เนม ตกลงมึงจะให้กูเป็นเอดส์ตายให้ได้ใช่มั้ย แช่งกูตลอด”ตั้งแต่มันเริ่มมีอะไรกับอีตองผมก็แช่งคีย์ตลอด
“เลิกๆ ไปเหอะ ที่นี่แจ่มๆ เพียบนะเว้ย ขาวๆ ตัวเล็ก ก้นงอนๆ สเป็คมึงเลย”
“น้ำลายไหลเลยกู”
“ไอ้หื่น!”
“ก็มึงพูดยั่วกูเอง แล้วนี่อยู่ไหนวะ ทำไมได้ยินเสียงรถ”
“หน้าคอนโด กูออกมาซื้อบุหรี่”
“เพลาๆ หน่อยนะมึง เดี๋ยวก็ป่วยอีก”
“รู้แล้วน่า แล้วตกลงพรุ่งนี้กูไปค้างด้วยได้มั้ย”
“....อีกสองวันแล้วกันนะ”
“ไอ้เชี่ยคีย์!!! มึงเห็นอีนั่นดีกว่ากูเหรอ”
“โหยมึงอ่ะ เพื่อเพื่อน ความสุขของเพื่อน มึงท่องไว้หน่อย แม่งถ้ามึงได้ลองก็ติดใจเหมือนกูแหละ ตอนนี้ก็รอกูอยู่ในห้องน้ำแล้วด้วย ซี้ดดดด กูไม่คุยกับมึงแล้วดีกว่า ตัณหาเรียกร้อง กูไปนะ ซื้อเหล้าไปแดกให้หลับสักขวดไปมึง เดี๋ยวพรุ่งนี้กูโทรหา”มันร่ายยาวทีเดียวแล้วก็ตัดสายผม ไอ้เพื่อนชั่ว!!
ผมนั่งสูบบุหรี่ไปเรื่อยๆ มวนที่สามแล้ว เซ็ง นี่ผมหายมาจากห้องสักพักแล้วนะ มันยังไม่รู้เหรอว่าผมไม่ได้อยู่บนนั้น ไม่ได้อยู่ในห้อง หรือ...มันจะไม่ได้ออกมาดู...หรือมันรู้แล้วแต่ไม่สนใจ....เอาไงดี นี่ผมกะว่าถ้ามันหาผมไม่เจอต้องรีบลงมาตามหาแน่ๆ ไม่ใช่ว่าผมอยากให้มันตามหาหรอกนะ แต่แค่อยากเห็นมันวิ่งพล่านบ้าง อย่างน้อยๆ ผมคงอารมณ์ดีขึ้น
โอ๊ะ!...นั่นไง กำลังนึกเพลินๆ ก็เห็นมันเดินออกจากคอนโดฯ มาแล้ว ผมมองซ้ายมองขวาหาที่หลบ แต่คิดอีกทีเปลี่ยนใจไม่หลบดีกว่า ถ้ามันตามหาผมมันก็มองจนเห็นแน่ๆ เพราะผมนั่งหน้ามินิมาร์ทเลย ไฟสว่างจ้า โล่ง ไม่มีอะไรบดบัง ผมคีบบุหรี่จ่อปากสูดลึกๆ เข้าปอด นั่งมองรถที่ขับผ่าน มองฝาท่อระบายน้ำ แต่หางตาผมเห็นแล้วว่ามันกำลังเดินเข้ามาใกล้ทุกที เชื่อเถอะว่าประโยคแรกที่ผมเตรียมพูดกับมันคือ ‘อย่ามายุ่ง’ เพราะว่ามันจุ้นกับผมเกินไปแล้ว ผมนั่งคิดหาคำพูดเจ๋งๆ เจ็บๆ ไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกที....มันเดินผ่านหน้าผมไปแล้ว!! มันเดินผ่านหน้าจริงๆ ครับ ใกล้จนจะเหยียบเท้ากันอยู่แล้ว แต่...มันเดินเลยไป หรือว่าเพราะผมนั่งก้มหน้ามันเลยไม่เห็น ผมรีบมองซ้ายมองขวา เห็นฝาขวดน้ำอัดลมอยู่ใกล้ๆ เลยเอื้อมมือไปหยิบแล้วรีบขว้างใส่ถังขยะเสียงดัง ปุ!.....ถังพลาสติก โอยยยย อยากจะบ้าตาย เสียงเบาขนาดนี้ผมคนขว้างยังเกือบไม่ได้ยิน แล้วมันเดินไปโน่น...แล้ว….!!
“เฮ้ย!!”ตกใจหมด เงยหน้ามองหามันอีกที มันมายืนอยู่ตรงหน้าตั้งแต่เมื่อไร
“จะอยู่นี่อีกนานมั้ย”นั่นไง ในที่สุดคำพูดที่เตรียมไว้ก็ได้ใช้สักที
“อย่ามายุ่ง!!”
“เออ งั้นถ้าเข้าห้องไม่ได้ก็นั่งรอหน้าประตูแล้วกัน”มันพูดจบก็เดินไปเลย เวรเอ้ย!!!
“เอากุญแจมา!”ผมตะโกนสุดเสียงจนมันหันกลับมามองนิ่งๆ ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ
“อย่าดีกว่า กูไม่อยากพังประตูห้องตัวเองดึกๆ เพราะเด็กปัญญาอ่อนแกล้งล็อคไม่ให้เจ้าของเข้าห้อง”มันรู้ทันความคิดผมได้ไงเนี่ย เซ็งๆๆๆ
“แล้วจะไปไหนน่ะ ไปนานเปล่า”
“หาไรกิน สักครึ่งชั่วโมงมั้ง”
“ไกลป่ะ”
“อยากไปด้วยก็ลุกมา”มันพูดจบก็หันหลังให้แล้วเดินต่อไปโดยไม่สนใจว่าผมจะเดินตามมันหรือเปล่า ความจริงมันคงได้ยินเสียงผมวิ่งตามแล้วนั่นแหละ ก็ผมเพิ่งมาอยู่ใหม่นี่ จะให้นั่งเปลี่ยวๆ คนเดียวโดยไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะกลับได้ยังไง แต่ผมก็แค่เดินกึ่งวิ่งตามหลังมันนะ ไม่ได้เดินไปตีเสมอมันหรอก
เดินมาแป๊บเดียวก็ถึงรถขายก๋วยเตี๋ยวไก่ มีข้าวมันไก่อยู่ในร้านเดียวกัน มันสั่งข้าวมันไก่พิเศษและเกาเหลาหนึ่งชาม ส่วนผม...ข้าวมันไก่ทอด...ถึงจะทานแล้วก็ทานอีกแล้ว ใช้พลังงานในการโวยวายไปเยอะนี่นา
นั่งรอไม่นานข้าวมันไก่ทอดหอมๆ ก็มาวางตรงหน้า แต่เกาเหลาของมันกลิ่นหอมน่ากินมากเลย ไม่เป็นไร ผมก็มีน้ำซุปของผม มันนั่งทานของมันไป ผมก็ทานของผม จนผมทานเกือบหมดนั่นล่ะมันถึงได้เริ่มพูดก่อน
“ไปมหาฯลัยถูกยัง”
“ไม่ได้โง่”
“นั่งรถสายอะไร”
“แท็กซี่ก็มี ให้เพื่อนมารับก็ได้”เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปหาคีย์แล้วให้มันมาส่ง พอเปิดเรียนตอนเช้าก็ให้มันมารับ หรือไม่ก็นั่งแท็กซี่เองก็ได้ แต่คีย์มันต้องคอยมารับมาส่งช่วงแรกๆ อยู่แล้วล่ะ
“หัดประหยัดๆ ซะบ้าง ไม่สงสารแม่รึไง แท็กซี่ร้อยกว่าบาทเอามาขึ้นรถเมล์ได้กี่รอบรู้รึเปล่า”
“เสือกอะไรด้วยล่ะ”
“รวยนักมื้อนี้ก็จ่ายให้ด้วยล่ะกัน ขอบใจที่เลี้ยง”มันพูดแล้วก็ลุกเดินไปเลย ไก่ทอดชิ้นสุดท้ายยังคาช้อนผมอยู่ ผมยังทานไม่หมด แต่มันทานหมดแล้ว และ...เดินไปโน่นแล้วอ่ะ แม่ง! นิสัยเลว!!
ผมรีบตักไก่เข้าปากแล้วแอบซดน้ำเกาเหลาของมันอีกสามช้อนติดๆ ก่อนจะเดินไปหาคนขายแล้วถามราคาค่าอาหาร ซึ่ง...แพงกว่ากินที่บ้านอีก ซื้อกินที่บ้านข้าวมันไก่ธรรมดาหรือไก่ทอดก็แค่จานละ 20 บาทเอง นี่ของผมตั้ง 35 ของมันพิเศษก็ 35 เกาเหลาอีก 35 บาท ค่าน้ำแข็งแก้วละบาท แบงค์ร้อยใบเดียวยังเอาไม่อยู่ นี่รถเข็นธรรมดาเองนะ ไม่ใช่ร้านตามตึกแถวซะหน่อย ทำไมขายแพงจัง
“งานการก็มี ห้องก็ออกจะหรู แม่งให้เด็กเลี้ยง นิสัยเสีย”ผมเดินกำเงินทอนบ่นเบาๆ ตามหลังไอ้คนกินแล้วหนี
“บ่นไร”
“ด่ามึงอ่ะแหละ”
“ขึ้นมึงขึ้นกูอีกครั้งเดียวกูจะหักเงิน ไปเอานิสัยนี้มาจากไหน ไม่รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ กูน่ะอายุมากกว่ามึงกี่ปี หัดรู้เรื่องซะมั่ง”
“อ๋อ จะบอกว่าตัวเองแก่ว่างั้นเหอะ”มันแก่กว่าผมตั้งหกปีแน่ะ ครึ่งรอบเลยนะ ตอนนี้มันใกล้สามสิบแล้ว แก่ว่ะ ยี้
“เค้าเรียกวัยคุณภาพ”
“แหว่ะ”
“ทำหน้าปัญญาอ่อน”มันหันมาหัวเราะใส่แล้วก็เดินต่อ เล่นเอาผมเกือบเดินสะดุด อยู่ดีๆ ก็หัวเราะใส่ ไอ้บ้า เซ็งๆๆๆ ทำมาเป็นหัวเราะเยาะ ไอ้แก่เอ๊ย
กลับมาถึงห้องผมก็เริ่มจัดของ เพราะตั้งแต่มามัวแต่หงุดหงิดเลยไม่ได้รื้ออะไรออกจากกระเป๋าเลย จัดของเสร็จก็อาบน้ำเตรียมนอน ดีนะที่ห้องนี้มีห้องน้ำในตัว แต่เหมือนห้องมันจะไม่มีนะ แล้วทำไมมันไม่อยู่ห้องนี้ล่ะเนี่ย ออกจะสะดวกสบาย ผมปิดโคมไฟที่หัวเตียงแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเกือบลืมภารกิจสำคัญ เลยรีบหยิบโทรศัพท์มาพิมพ์ข้อความก่อนจะกดส่งไปหาคีย์ ทำซ้ำๆ สักห้าหกครั้ง คีย์ชอบตั้งเสียงข้อความเข้าเป็นเสียงเพลงน่ะครับ ถึงจะสั้นๆ แต่ผมส่งซ้ำๆ มันก็คงรำคาญ และอีเด็กเวรที่น่าจะทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับคีย์ตอนนี้ก็คงหงุดหงิดน่าดู สมน้ำหน้าพวกมัน ผมแถมท้ายด้วยการโทรศัพท์ไปหาคีย์เผื่อมันรู้ทันแล้วปิดเครื่องก่อน ผมโทรรอบแรกแล้ววาง มันยังไม่ปิดเครื่อง เลยโทรใหม่อีกรอบ คราวนี้มันปิดเครื่องหนีแล้ว ผมก็เลยเปลี่ยนเป็นโทรเข้าเบอร์บ้านแทน เพราะคีย์มีเบอร์ส่วนตัวในห้องนอน โทรแล้ววางอีกสามรอบ เฮ้อ.....แค่นี้ผมก็นอนหลับอย่างสบายใจได้แล้ว
ขณะที่ผมกำลังเคลิ้มๆ จะหลับเสียงโทรศัพท์บนหัวเตียงก็ดังจนผมสะดุ้งตื่นแล้วรีบหยิบมากดรับแบบงงๆ
“อืม...พี่คีย์....ดีฮะ....อ๊ะ.......ซี๊ดดดด....เสียวจังเลยฮะ....พี่คีย์....ชอบมั้ยฮะ...ชอบตองมั้ย”
“อ่าห์....ชอบครับ....โอ๊ะ...เร็วหน่อยตอง....เก่งครับ กดลงมาลึกๆ อีก...โคตรฟิตเลยตอง.....อา”ตื่นเลย....อ๊ากกกก...อีตองมันแกล้งผมแน่ๆ เพราะคีย์ไม่มีทางทำแบบนี้เด็ดขาด อีบ้าตองมันต้องแกล้งเอาโทรศัพท์มากดโทรออกแล้วเปิดสปีคเกอร์โฟนให้ผมฟังแน่ๆ เลย มันน่ะบ้า คิดว่าผมรักคีย์เลยพยายามกีดกันมัน แล้วก็ชอบทำท่าข่มผมทุกครั้งที่คีย์ควงมันให้ผมเห็น
“ไอ้คีย์!!!!”ผมตะโกนสุดเสียงให้อีกฝ่ายได้ยินด้วย แล้วมันก็คงได้ยินเสียงผมจริงๆ เพราะได้ยินเสียงมันร้องเฮ้ย ก่อนสายจะตัดไป พรุ่งนี้มึงตายแน่ไอ้คีย์ ปล่อยให้มันมาหยามผมทิ้งทวนงั้นเหรอ เดี๋ยวจะเอาให้กระอักทั้งคู่เลย ผมกดปิดเครื่องแล้วข่มตาให้หลับ แต่เสียงอีเวรนั่นจะหลอนจนหลับไม่ลง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เนม! เป็นอะไรหรือเปล่า”อ้าวเวร สงสัยตะโกนดังเกินเลยทำให้ไอ้บ้าอีกคนตื่น
“ไม่ได้เป็นไร”ผมเดินไปแง้มประตูก้มหน้าคุยกับมัน ก็ตอนนี้ไม่ได้ใส่เสื้ออ่ะ มันก็เขินๆ เหมือนกันนะ
“เมื่อกี้ได้ยินเสียงร้อง”
“อ๋อ...ฝันร้ายอ่ะ ฝันว่าได้ยินเสียงเปรตมาขอส่วนบุญเลยตกใจ”
“อืม นึกว่ามีอะไร ไปนอนต่อไป”มันเดินกลับไปนั่งบนโซฟา นี่มันยังไม่นอนอีกเหรอ จะตีสองแล้วนะ ผมก็นึกว่าทำมันตื่นเสียอีก แต่ก็ช่างเหอะ ไม่เกี่ยวกับผมนี่นา
ห้องใหม่สองห้องช่างแตกต่างกันเหลือเกิน ห้องไอ้บ้านั่นที่ผมอาศัยอยู่ไม่ได้หรูอย่างในละครที่มุมโน้นมุมนี้สวยๆ หรูๆ แต่มันก็กว้างและสะดวกสบาย มีของใช้ครบครัน ชุดครัวก็มีอุปกรณ์ครบทุกอย่าง ตู้เย็นสูงท่วมหัวผม ห้องน้ำสองห้อง มีระเบียงที่ตากเสื้อผ้าแล้วก็ยังพอเหลือมุมเล็กๆ ให้นั่งเล่นได้ โถงกลางซึ่งเป็นห้องนั่งเล่นและรับแขกมีชุดโฮมเธียร์เตอร์ โซฟารับแขกตัวยาวสำหรับสามที่นั่งและโซฟาเดี่ยวอีกสอง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ห้องแคบลงไปเลย ต่างจากห้องที่ผมกำลังนั่งมองเอื่อยๆ บนเตียง มันเป็นแค่หอพักที่คอนข้างดี มีหนึ่งห้องนอนหนึ่งห้องน้ำ กับห้องนั่งเล่นเล็กๆ ที่เรียกว่าเล็กจริงๆ อ่ะ เอาคอมฯ วาง โทรทัศน์วาง ก็เต็มแล้ว แถมยังต้องแบ่งมุมไว้สำหรับซื้อตู้เย็นมาวางอีก มุมเล็กๆ หน้าห้องน้ำนั่นล่ะ มีห้องน้ำอยู่ตรงระเบียง ติดห้องนอนพอดี มันก็ดูดีล่ะนะถ้าเทียบกับบางหอที่เป็นห้องเปล่าๆ ไม่มีห้องแยกแบบนี้ แต่ยังไงไม่รู้ ถ้าผมไม่ได้อยู่ห้องไอ้พี่โก้มาก่อน ผมก็น่าจะยังรู้สึกดีอยู่ แต่ตอนนี้ผมดันรู้สึกเหมือนคีย์มันแพ้ไอ้บ้านั่นหน่อยๆ ก็เลยหงุดหงิด
“ทำไมไม่หาหรูๆ กว่านี้อ่ะ เช่าคอนโดฯ เลยดิ เอาแบบหรูๆ อ่ะ บ้านก็รวย งกอ่ะ”
“ก็มึงนั่นแหละ ตอนแรกจะอยู่ด้วยกันแล้วเสือกเปลี่ยนใจทำไมล่ะ ตอนแรกจะเอาอีกหอ กว้างกว่านี้แต่ไกลกว่าเลยเปลี่ยนใจ หอนี้ก็ใกล้มหาฯลัยดีนะ เดินไปยังได้เลย นี่ๆ มาดูตรงนี้ซะก่อน มองไปดิ เห็นตึกคณะเรามั้ย เจ๋งป่ะล่ะ”คีย์กอดคอผมให้เดินออกไปตรงระเบียง มองไปไม่ไกลก็เห็นบริเวณของมหาฯลัย และยิ่งคณะเรายิ่งเห็นชัด น่าจะมองเห็นห้องเรียนด้วยนะ จะได้นอนเรียนอยู่ตรงนี้
“ก็ดี ใกล้ดี ไว้โดดเรียนจะได้มีที่นอนใกล้ๆ”
“ยังไม่ทันเริ่มเรียนก็คิดจะโดดแล้วเหรอ”
“ก็พูดไปงั้นแหละ หิวอ่ะ หาข้าวให้กินหน่อย”
“ทำตัวเป็นคุณหนูเลยนะ ช่วยจัดก็ไม่ช่วย มาถึงก็เอาแต่นอน”
“ก็ง่วงนี่ เมื่อคืนได้ยินเสียงเปรตเลยนอนไม่หลับทั้งคืนเลย”
“ฮ่าๆๆ พอกันอ่ะ ทั้งคู่เลย”
“เกลียดมันอ่ะ มึงเลิกติดต่อกับมันเลยนะ นิสัยเลวอ่ะ เกลียดมัน”
“มาเรียนนี่แล้วจะได้ติดต่ออะไรอีกล่ะ ปล่อยมันไปเหอะ เดี๋ยวมันก็หาคนใหม่เองนั่นแหละ”
“ให้มันจริง ถ้ามันมาถึงนี่นะกูจะอาละวาดให้ห้องพังเลย”
“เออๆ ถ้ามันมากูจะพยายามหลบๆ มึงแล้วกัน”
“ไอ้ขี้นี่!!”
“กูชื่อคีย์ แม่งเรียกซะเสียเลย ไปล้างหน้าล้างตาไป เดี๋ยวพาไปหาไรกิน แดดแม่งร้อนว่ะ เห็นแล้วไม่อยากออกไปเลย”
“เออ อยู่ตรงนี้ยังร้อนเลย สั่งไก่มากินกันเหอะ นะๆๆ”
“พิซซ่าเหอะ กูเบื่อไก่”
“ก็แน่ล่ะสิ เมื่อคืนก็ฟาดไปแล้วนี่ตัวนึง”
“จะกินไม่กิน”แน๊ะ ทำเป็นฉุน พูดเรื่องจริงล่ะรับไม่ได้ เดี๋ยวติดโรคจากมันมาเมื่อไหร่จะหนาว
“สองอย่างเลยดิ อยากกินไก่ด้วย ขอชิ้นนึงนะ”ต้องสงบปากก่อน เดี๋ยวมันไม่เลี้ยง
“เออก็ได้ มาถึงก็ผลาญกูเลยนะมึง”คีย์ผลักหัวผมเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องไปสั่งอาหารให้ ผมก็เดินเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างมืออย่างสบายใจ อยู่กับคีย์ก็ดีอย่างนี้ล่ะ มันตามใจผมบ่อยๆ แล้วก็ไม่ค่อยทำให้ผมโกรธ อยากย้ายมาอยู่กับมันจัง
+++++++++++++++++++++++
ขอตอบคำถามสำหรับคนที่สงสัยเรื่องหรืองงๆ เรื่องตัวอย่างของตี๋ ที่เคยสปอยไว้ในระเบียงรักว่าไม่ลงแล้ว หรือไม่แต่งแล้ว หรือลงเมื่อไร
ความจริงคือตอนแรกแต่งเรื่องของตี๋ไว้แล้ว(มีสต็อคเยอะกว่าของโก้อีก) แต่ด้วยความชอบโก้ส่วนตัวเลยทำให้ตี๋ไม่คืบหน้า :laugh: ก็เลยขอเอาเรื่องของโก้มาให้อ่านก่อนนะคะ จบเรื่องนี้แล้วถึงค่อยเป็นตี๋ สรุปแล้วมันคือไตรภาค กร๊ากกกกกกก อีกกี่ชาติจะแต่งจบหมด :z2:
สำหรับคนที่ถามหานุ้งมิ้นว่าไม่ได้โพสต์ให้แล้วเหรอ อันนี้ขอแสดงความเสียใจกับแฟนคลับส่วนตัวของมิ้นด้วยว่า หลังจากมิ้นได้เรียนจบแล้ว ได้เดินทางกลับไปเยี่ยมบ้าน และไม่สามารถกลับมาฝั่งไทยได้อีกเพราะไม่สามารถขอใบต่างด้ายกลับมาฝั่งไทยได้แล้ว ตอนนี้เธอเลยต้องใช้แรงงานอยู่ที่ประเทศเพื่อนบ้านซึ่งเป็นบ้านของเธอ เสียใจกับนุ้งมิ้นด้วยจริงๆ ค่ะ o18
-
:z13: :z13:ได้จิ้มคุณจี ดีใจจัง อิอิ
อ่านตอนนี่แล้วนู๋เนมนี้แสบจริงๆเชียว แอร๊ย ชักอยากจะรู้เรื่องมากขึ้นว่ามันจะเป้นไงไปไงอ่ะ
แอบดีใจที่มีเรื่องของตี๋ต่ออีก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
โอ้ว คีย์ กำลังจะทำให้นุ้งเนม หื่นแตก นอนไม่หลับเรย :laugh: :laugh:
พี่โก้ก็ใจดีกับน้องหน่อยสิคะ โหดไปไหนคะเนี่ยะ น่ากลัวจริง :serius2:
เป็นกำลังใจให้คุณจีจ้า :L2: :L2:
-
สงสารโก้อ่ะ อาจเป็นเพราะเรารู้จักกันมาก่อน ทำให้เห็นใจโก้อ่ะ
-
อ้าวมาต่อแบบ ไม่ให้ตั้งตัวเลยนิ
ดีๆๆ ขอบคุณจ๊ะ
-
โอ้ววววววววววววววววววววววววววววว เอามาอีกเยอะๆเลยพี่จี อิอิ
-
เมื่อกี๊ดูจากมือถือ เห็นแว้บๆแต่ไม่แน่ใจ เลยรีบขับรถกลับหอมาเปิดคอมดู
ปรากฎว่าคุณจีมาต่อแล้วจริงๆด้วย....ดีใจมากๆ ^///^
ขอบคุณมากนะคะ
ดิท: โอ้ว...พี่โก้ก็แอบห่วงน้องอยู่เหมือนกันนะเนี่ย...น่ารักจังคูนี้ :-[ :o8:
-
:L1:
-
^^
-
กรี๊ด แหม...น้องเนมแอบมากุ๊กกิ๊กกับนุ้งคีย์นะคะ :laugh: อย่าเพิ่งไปเคืองนุ้งคีย์เค้าค่ะ เดี๋ยวตัวเองก็ได้กุ๊กกิ๊กกับพี่โก้แล้วๆๆๆ :o8:
ปล. ขอบคุณค่ะคุณจี
ปปล. อยากอ่านเรื่องตี๋ด้วยอ่ะ
ปปปล. น่าสงสารคุณมิ้นท์เนอะ :laugh:
-
ไม่ค่อยจะลำเอียงเลยอะ พี่จี จริงๆก็ชอบโก้นะ เท่ห์เงียบ แต่ว่าชอบน่ารักทอมๆแบบตี๋มากกว่า 555 จะได้คู่กะ กวนตตีนเอ็มไง
รออ่านทุกๆนั้นแหละ :z2:
-
ถ้าบอกว่าไม่ชอบการปีนเกลียวของน้องเนมเลยอ่ะ อ่านแล้วตะขิดตะขวงใจอย่างไรพิกล เพราะโก้ก็โตกว่าเยอะมาก
แต่ก็ต้องดุต่อไปความประพฤติต่อไป.......
-
เนมถึงจะแก่นๆเซี้ยวๆและแอบเลว แต่ก็น่ารักวุ้ย :m3:
-
ถ้าบอกว่าไม่ชอบการปีนเกลียวของน้องเนมเลยอ่ะ อ่านแล้วตะขิดตะขวงใจอย่างไรพิกล เพราะโก้ก็โตกว่าเยอะมาก
แต่ก็ต้องดุต่อไปความประพฤติต่อไป.......
เห็นด้วย เพราะว่าโก้นี้เป็นตัวละครในดวงใจ จากเรื่องก่อนเลย หนังสือซื้อมาอ่านไปได้่ซัก 4 รอบละมั้ง ก็เป็นที่สรุปได้ว่าปลี้ม character โก้สุด
พอมาเจอนายเอกปีนเกลียวเลยหงุดหงิดนิดๆ แบบว่าปีนเกลียว โก้สุดเท่ของเรา แต่ก็ติดตามต่อปายยยย
-
ดีใจที่จะมีตี๋ด้วยค่ะ....
ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ จะไตรภาค หรือสิบภาคก็จะตามอ่านนะคะ
-
ดีมจที่มาต่อแล้ว
ยิ่งแอบดีใจขึ้นอีกคือมีเรื่องของตี๋ด้วย!!!!
สรุปไตรภาค?
เอาน่า ยังไงก็จะติดตามค่ะ
สู้ๆๆ
ปล. จะรีปริ๊นซ์รักร้ายกะริมระเบียงอีกไหมค่ะ?
อยากด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
กลายเป็นไตรภาคซะแล้ว ใจจริงชอบตี๋มากกว่าเพราะอยากหาอะไรหวานๆ แต่ไม่เป้นไรชิมกาแฟดำ(โก้) รอก็ได้ :-[
ขอบคุณคุณจีค่ะ
-
น้องเนมทำเพื่อเรียกร้องความสนใจ(รึเปล่า)
อยากอ่านของตี๋ แต่ความจริงก็ชอบโก้มากกว่า ฮ่าๆๆ o18
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น้องเนมนี่โคดดื้อเลยอ่า ดื้อได้อีก
โก้ต้องเอาให้อยู่หมัด เอาใจช่วยๆๆๆ
จะไตรภาคยังไง เค้าก็จะรอนะ o13
คิดถึงตี๋ด้วย :L2:
-
เนมร้ายเนอะ
โก้จะปราบได้มั้ยเนี่ย
ยากอ่านเรื่องของตี๋ด้วยอะไรด้วย :กอด1:
-
มาตามอ่าน...ด้วยคนจ้า
-
นุ้งเนม นางมารร้ายมาก o3 555+ ชอบๆ
พี่โก้ ต้องจัดการให้อยู่หมัดเลยนะ :laugh:
เป็นกำลังให้พี่จีค่ะ :L2:
-
ชอบ ๆ :mc4:
-
น้องเนมทำเพื่อเรียกร้องความสนใจ(รึเปล่า)
เห็นด้วยนะ :impress2:
-
เนมกะโก้จะรักกันได้ยังไงยังไม่มีแววเลย
-
โก้-เนม คิดไม่ออกเลยว่าจะลงเอยกันอย่างไร
ป.ล. ไตรภาคเราก็ยอม แต่งมาเถอะชอบบบบบบบบบบ รออ่านตี๋-เอ็ม
-
เนมร้ายมากกกก
แต่ว่า เมื่อไร2คนนี้จะคุยดีๆกันเนี่ย ลุ้นนน
-
หาแววการคืบหน้าของคู่นี้ไม่ออกจริงๆฮ่ะ...
ว่าแต่ คิดถึงน้องเจจังน้า~
-
เนมดื้อแบบนี้ เดี๋ยวจับตีก้นเลย :z10:
-
น้องเนมร้าย.....
อ๊ะ.....ร้ายนักรักซะเลย....เนอะ...โก้ :m12:
เย้ :mc4: คุณจียืนยันแล้วมีตี๋แน่นอน ไตรภาคนี้ไม่ว่ากี่ชาติก็จะรออ่านเคียงข้างคนแต่งคร่าาาา.......
ขอบคุณคุณจีมากนะคะ +1 ค่ะ :กอด1:
-
เย้ๆๆๆๆๆเป็นไตรภาค
เรื่องไหนลงก่อนก็เอาคับ :pig4:
-
OMG!!! ไตรภาค :a5: ปี 2012 จะจบไหมคะคุณจี (กลัวโลกแตกก่อนอ่านจบ :laugh:)
แต่ตอนนี้ น้องเนม แรงได้ใจสุดยอด ตอนที่โทรไปแกล้งคีย์ชนะเลิศค่ะ :jul3:
-
อ๊ากกกกกกกก อยากอ่านอีกอ่ะคุณจี~~~~
ชอบสไตล์ที่คุณจีแต่ง
แบบ ถ้าอ่านแค่ตอนแรกๆ สักตอนสองตอนก็จะไม่รู้สึกอะไร
แต่พออ่านไปเรื่อยๆแล้วมันจะ 'เสพติด'
คุณจีี~~~ อัพต่อไวไวนะะะะะะะะะ
อยากรู้เรื่องของเนมกับโก้ใจจะขาดแล้ววววววว
อยากอ่านของตี๋ด้วย T_T~ สู้ๆค่ะคุณจี ^^V
-
555 เนมมันแสบจริงๆ
-
ขอเข้ามาอ่านด้วยคนครับ
-
เนมดึ้ออ่ะ โก้จะมีวิธีปราบยังไงน่าา..
ปล.ขอบคุณพีจีนะครับ :L2: :L2:
ปลล.สงสารพีมิ้มด้วยครับบ :monkeysad: ส่วนเรื่องของตี๋ไตรภาค ก็ดี จะรออ่าน :really2:
-
ดูเหมือนเนมจะอยากให้โก้สนใจตัวเองมากๆ อะ ....เด็กมันดื้อเปรี้ยว
โอ้มีไตรภาค ชอบๆ ติดตามต่อไป
-
ว้าวๆน่าลุ้น น่าติมตาม
อดีตทั้งคู่จะเป็นยังไงน่ะ เพราะตอนนี้ขิงก็ราข่าก็แรงอ่ะ
แต่อยากอ่านเรื่องตี๋ด้วย อิอิ
:กอด1:
:z3:
-
อ๊าก
ชักจะงงกะชีวิตแระ
ตกลงอะไรยังไงเนี้ยยยย
อ่ะนะ
-
เนมเอ้ย เด็กน้อยจริงๆ
ทั้งดื้อทั้งแสบแบบนี้ โก้จับตีก้นซะให้เข็ด
ไปแกล้งเพื่อนแบบนั้นเดี๋ยวถึงตาตัวเองมั้งโดนแกล้งคืนไม่รู้นะเออ
-
เนมแสบมาก ท่าทางเอาแต่ใจน่าดู
โก้ ปราบให้อยู่หมัดนะ เชียร์อยู่ โฮะๆ
ความหลังยังไม่ปรากฎ แล้วก็อยากรู้ต่อไป 555+
-
:z3: เนมยังมีเชื้อของความหึงหวงคีย์อยู่เน๊อะ
ส่วนโก้..ก็เอาแต่วางมาดนักนะ ชิส์!
-
แสบจริง ๆ เลยน้องเนม
ชอบเวลาโดนโก้กวนกลับ น่ารักดีอ่ะ จะมีใครตามโก้ทัน :laugh:
ดีใจที่เป็นไตรภาค อยากอ่านเรื่องราวของโก้ ตี๋ เจ ไปเรื่อย ๆ
เป็นนิยายมหากาพย์กันเลยทีเดียว :mc4:
-
น้องเนมดื้อ ร้าย แต่น่ารัก
โก้ระวังตัวไว้น้า
-
หุหุ แอบฮาน้องเนม
สรุปแล้วกะไม่ได้หนีไปไหนไกลเลย
แค่มินิมาทหน้าหอแค่นี้ เอิ้กๆๆ
จริงกะแค่ยากให้พี่โก้มาตามหาใช่มะละ
ดีนะที่พี่โก้ลงมาตาม ไม่นคงมีเด็กดื้อนั่งร้องไห้แน่ๆ อิอิ
โก้ท่าเยอะมากอ่ะ
ทำเหมือนไม่สนใจ แถมยังดุอีก
แต่จริงๆแล้วกะเปนห่วงน้องเนมชิมิ
แอบกลัวใจคีย์อยู่นิดๆ
อย่าคิดอะไรกับน้องเนมมากกว่าเพื่อนเลยเน้อ
:call:
-
กรรม :เฮ้อ: ไตรภาคเลยเหรอ
ฮ่าๆๆ
ทั้งดีใจทั้งกลุ้ม o18
เนมนิสัยโคตรเด็กยิ่งกว่าน้องเจอีก...
คุณจี...เอา ตี๋มาสปอยให้อ่านนิด ๆ ก็ยังดีนะคะ :-[
อ้อ...อย่าลืม แอม ที่บอร์ดโน้นนนน ด้วย :z2:
-
ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้
ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้ ชอบโก้
อยากอ่านต่ออะคะ
ขอบคุณมากๆเลยคุณจี
-
น้องเนมมันมีปมป่าวอ่ะ ตอนเด็กๆทำไมน่ารักจัง พอโตกับไม่รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่อ่ะ
-
แอร๊ยยยยยยยย พี่จี
อ่านแล้วอยากอ่านอีก ใจจิขาด :sad4:
รวมเล่มเลยค่า ! :laugh:
-
เนมแมร่งร้ายดี
ชอบ
แต่ดูซื่อๆไปหน่อยเน๊อะ
-
เป็นเด็กดื้อที่แอบน่ารักเนอะ.. :m1:
โก้ต้องปราบเด็กดื้ออีกนานเลย..
-
โอ้...น้องเนมคะ ซนนะเราอ่ะ...ฮ่าๆๆ
แต่เป็นไงล่ะ เจอเสียงเปรตกลับมา....เล่นเอานอนไม่หลับเลย...กร๊าก กกก
สงสารคีย์เนอะ...แผนลมล่มเลยที่จะหนีบเอาอิน้องตองมาด้วยสองคืนอ่ะ.....ฮ่าๆๆ
(หัวเราะนี่คือสงสารแล้วหรอเนี่ย?...หึหึ)
อยากอ่านตอนของโก้แล้วอ่า าาาา....แหะๆๆๆ โลภเนอะ
คีย์นี่มาลุคเดียวกันกะโก้ ตี๋ องครักษ์พิทักษ์น้องเจเลยเนอะ...ชอบอ่ะ
แต่....เหมือนว่าคีย์ จะเหนือกว่าโก้ ตี๋ไปขั้นนะ...แหร๊ :impress2:
-
อยากรู้เรื่องตี๋จังเลยอ่ะ
โก้ยังคงโหดต่อไป ทีกับน้องเจไม่เห็นเป็นแบบนี้
หรือเพราะน้องเจหรือเปล่าถึงทำให้มีเรื่องกับเนมอ่ะ
อยากรู้ไปหมดจริงๆๆ
สุดท้ายขอบคุณคนแต่งด้วยนะค่ะ
-
โก้ ยังไงก็ยังเป็นโก้วันยังค่ำ ห่วงนะห่วงแต่ด้วยนิสัย จึงแสดงออกมาแบบนี้
รอดูว่าคู่นี้ จะลงเอยกันยังไง จะซดมาม่ารสแซบ จะเครียดหรือมาม่าเย็นตาโฟ
+1 เป็นกำลังใจให้น้องจี
ปล. ไตรภาค ยังไงก็รออ่าน คิดถึงตี๋เหมือนกัน น้องเจกับพี่เอ็กซ์ด้วย :z2:
-
เรื่องพี่มินท์พี่จีพูดจริงช่ายป่ะ
ไม่ใช่ไม่เชื่อหรอกนะ แต่แบบว่าตกใจ !!!
โอเค เรื่องนี้สนุกมาก และอยากอ่านเรื่องของตี๋ด้วย :กอด1:
รอแล้วกันนะคร้าบบบบบบ
ปอลอ โก้จะเจออีกมั้ยอ่ะครับ??
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
น้องเนม ร้ายขนาดนี้
ครูโก้ สู้ ๆ เอ่ แต่โก็มันก็นะ กร๊ากกกก
-
นุ้งเนมน่ารัก ยังปักใจว่าพี่โก้ต้องไปทำอะไรน้องเนมไว้แน่ๆเลย
ไตรภาคยาวแค่ไหนก็จะรอค่าา
-
ยังไงก็จะรอตี๋-เอ็ม คิดถึงตี๋-เอ็ม แต่อ่านโก้-เนมแล้วก็สนุกดี คนดื้อกับคนปราบพยศ5555
-
ดีใจได้อ่านโก้เร็วดี
รักโก้ค่า แบบว่าชอบตั้งแต่พาเจไปเรียนกับเพื่อนนิ้งอ่ะ สงสัยว่าโก้เป็นคนยังไงแน่ขึ้นมาเลย
-
แรงพอกันทั้งคู่
เชียร์โก้ให้ปราบเนมได้ไว ๆ o18
-
เนมทำแบบนี้ก็คงเพราะต้องมีเรื่องในอดีตกับโก้แน่ๆ รออ่านรอลุ้นต่อไปครับ
-
สนุกมากเลยค่ะ ติดตามอยู่นะคะ o13 o13
-
พี่โก้ น้องเนม มาแล้ว
น้องเนมครับ ดูมีเรื่องในใจน่ะ พี่โก้ เคลียร์ด่วน
รอติดตามต่อไปค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ คุณจี
ไตรภาคก็รอค่ะ
-
ชอบโก้มาก :-[
รีบมาต่อนะค่ะ
:pig4:
-
ชอบทั้งสองคนแหละ ทั้งโก้ ทั้งตี๋ แบบว่าน่ารักทั้งคู่ เพื่อนรักที่ยังยอมเป็นเพื่อนรักอย่างนี้จะมีสักกี่คนหงะเน๊อะ ๆ
โก้เนมก็น่ารัก ๕๕๕ ว้ากกกกกกกกกกกกกกก อยากรู้เรื่องไว ๆ หงะเน๊อะ ๆ
-
เนมนี่เหมือนมีปมกับโก้ สร้างเกราะป้องกันตัวเองเลย
แอบขำเนมยังมีนิสัยแบบเด็กๆ ที่ส่ง sms กับโทรไปป่วนคีย์ ร้ายกาจจริงๆ 55
-
ชอบโก้เหมือนกันอ่า เมะในอุดมคติ
-
เนมกับโก้ จะรักกันยังไงนะ ต้องรออ่าน
-
เนมแสบจริงๆขัดขวางความสุขคนอื่นได้ไง
555+
-
รอติดตาม จนกว่าจะไปถึงตี๋
จากระเบียงรักก็แอบชอบโก้ที่สุดอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆ ฉันแอบชอบทุกคน รักทุกคน เอิ๊กกกกก
ขอบคุณค่ะจี :pig4:
-
55555
ดีใจกับคุณมิ้น ด้วยนะครับ
ได้กลับบ้านเสียที
ที่บ้านหมดควายไปกี่ตัวล่ะ ถึงเรียนจบ
-
55555
ดีใจกับคุณมิ้น ด้วยนะครับ
ได้กลับบ้านเสียที
ที่บ้านหมดควายไปกี่ตัวล่ะ ถึงเรียนจบ
^^^
^^
^
แรงงงง ....คล้ายๆของเรา แต่แม่เราบอกว่า เมื่อไหร่ควายจะเรียนจบสักที ไม่มีนาขายส่งควายเรียนแล้ว :เฮ้อ:
ปอลอ...อยากรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว :serius2:
-
อ๊างงงงงงงงงงงง ชอบเนมอ่ะะะ > <
อยากอ่านถึงตอนในอนาคตไวๆ 5555+
อยากเห็นตอนเนมกะโก้มากกว่านี้
แต่ก้แอบชอบคีย์ด้วยย ทำไงงงงงดี
-
มารอโก้ :pig2:
และเป็นกำลังใจให้คุณจีเสมอค่ะ สำหรับผลงานน่าอ่าน แบบนี้ :L1:
-
สนุกเหมือนเดิมเลยคับ
งง แต่เดี๋ยวก้อคงได้เฉลยนะ
-
ซ่อนปมชวนติดตามจริงๆ มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างสองคนนี้นะ สงสัยมากมาย o13
-
แสดงว่าน้ำแห้งแล้วใช่ปะค่ะคุณจี ถึงมาต่อแบบรวดเร็ว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เป็นไตรภาค รอได้ค่ะสำหรับน้องตี๋กะเอ็มของเรา
แต่นะโก้มาแรงแซงน้องตี๋ซะแล้ว
แต่นะเพราะอะไรที่ทำให้น้องเนมเปลี่ยนไป
-
เนมดื้อมาก
อย่างนี้ต้องโดนปราบ
:z1:
-
ดื้อๆ แบบนี้ เดี๋ยวก็โดนครูโหดหน้าหล่ออย่างพี่โก้ตีตายเลย
แต่พี่โก้มีแอบหัวเราะหน้าน้องด้วยวุ้ย :-[
ปล. ดีใจกับไตรภาคค่ะ :กอด1:
-
ได้อ่านภาคโก้แว้วววววว :laugh:
โก้ดูโตและเป็นผู้ใหญ่สมวัยมาก แต่ก็ยังไม่ทิ้งลายร้ายอยู่ดี
แต่ว่า แต่ว่า แต่ว่า
น้องเนม...เคยมีอะไรๆกัยคีย์ :a5:
แล้วโก้ล่ะ แล้วโก้ล่ะ แล้วโก้ล่ะ...
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ขอบคุณค่าพี่จี :pig4:
ชอบโก้อ่ะ ทำดีแล้วไม่ต้องไปตามใจมากหรอก ดื้อเกินอ่ะน้องเนม
ไม่ไหวๆ ถ้าไม่ใช่โก้แล้วใครจะเอาอยู่หล่ะเนี่ย :เฮ้อ:
-
ว๊าวววววววววว......ไตรภาค!!!!
อีกกี่ปีกี่ชาติ เราก็จะรออ่านค่า~~
-
เนมนี่เอาเรื่องนะเนี่ยดื้อแบบเด็ก ๆ เอาแต่ใจเหมือนจะเรียกร้องความสนใจไรงี้
แต่ต้องระวังนะตาแก่โก้จะจับมาลงโทษในแบบที่คาดไม่ถึง :z1:
ดีใจจังคะที่ตี๋จะมาปิดท้านของซีรี่เรื่องยาวนี้ แต่ก็คิดถึง เจและเอ็กด้วยนะคะกล่าวถึงผ่านโก้หรือตี๋หน่อยก็ดีนะคะ
:pig4: writer คะ
-
น้องเนม แรงจริง ได้ใจค่ะ
ไม่ว่าคุณจี แต่งกี่ไตรภาค ก็จะรออ่านนะคะ
-
นุ้งมิ้นไม่สามารถกลับมาได้แล้วหรือนี่ :sad11:
โห สงสัยจะเป็นไตรภาคยิ่งกว่า ลอร์ด ออฟ เดอะ ริง บวก แฮร์รี่ พอตเตอร์ อีกซะมั๊งเนี่ย :a5:
-
โก้ก็แอบกวนนะเนี่ย 5555555
น้องเนมอะ เมื่อไรจะกลับมาน่ารักหละเนี่ย
รออ่านทั้งตี๋ ทั้งโก้ เลยค่ะพี่จี
-
อ่านไป อ่านไป ชักลุ้นกับคู่นี้ ต่อปากต่อคำกันจริง แบบนี้มันส์
ส่วนคีย์-เนม เอาเป็นว่า ยามเหงาเรามาป๊ะละกัน
ปล่อยให้พี่โก้เค้าอุปการะเด็กดีกว่า
-
ถ้าโก้ไม้อ่อนไม่ไหว ก็ตบจูบ ตบจูบ :fcuk: ไปเลย
น้องเนมจะได้เชื่อง ๆ
-
อยากรู้ว่าทำไมหนูเนมถึงไม่ชอบพี่โก้แล้วอ่ะ
คุณจีมาต่อตอนต่อไปเร็วๆ เน้อ
อยากอ่านมาก
:m5:
-
:z2: เนมจ๊ะทำไรก็ทำไปเถอะ แต่ขอบอกว่าไม่รอดมือโก้หรอก :m20:
เหมือนที่..เจ เคยถามไว้ว่า จะมีใครตามความคิดโก้ทันมั้ย :laugh:
รอตอนต่อไปนะคุณจี
:pig4: :pig4:
-
สนุกจัง ดีใจมากที่จะได้อ่านไตรภาค นานแค่ไหนก็จะรออ่านนะคะ
-
มันก็จะคาใจไปเรื่อยๆ จนกว่าจะได้รู้ว่า โก้ เนม คู่นี้เขาอะไร ยังไงกัน
ท่าทางจะไม่ใช่เรื่องธรรมดา
จบจากเรื่องของโก้ ก็มีเรื่องของตี๋มาต่อ(ทันทีเลยใช่มิ หุหุ) ดีใจล่วงหน้าค่ะ :laugh:
บวก 1 แต้ม ขอบคุณมากๆนะคะ
-
อ่า เนมดูแสบจิงๆนะเนี้ยยยย 5555 อยากอ่านอีกเร็วๆจังคะพี่จี
-
:z2: :z2: :z2:
-
เ้ข้ามารอ >_<~
คุณจีสู้ๆ
-
ยิ่งอ่านยิ่งมึน
สงสัยเปนอย่างยิ่งง ง
:really2:
-
รอ ร้อ รอ :z2: :z2: :z2:
-
แบบว่าเพิ่งเห็นว่าเป็นเรื่องของพี่จีเลยเพิ่งอ่านอ่ะ
อิอิ~ อ่านบทนำปุ๊ป! ใจมันก็คิดไปแล๊ะว่าใช่โก้เดียวกันไหมน๊าาาาา
คิดถึงเจจริงๆ :L1:
-
:o8:
โก้ขาเข้มมากคะ
น้องเนมแอบมีโมเม้นน่ารักเน้ออ
อยากรุอดีตของทั้งคู่จริงจริงงงง
คีย์ก้อแอบหล่ออร้ากกกกก
อยากอ่านต่ออ
:pig4:
-
ยิ่งอ่านก็ยิ่งอยากรู้
โก้ไปทำอะไรให้เนมอ่ะ
ทำไมจากเด็กที่ติดโก้ถึงได้กลายเป็นเกลียดขนาดนั้น
+1 ขอบคุณค่ะที่มาต่อให้ เป็นกำลังใจให้จ้า
-
มาดันค้าฟ อิอิ
-
โอ๊ะ ผ่านตาไปได้ไงตั้งหลายวันหวา มาอ่านอีกทีก็ตอนที่ 3 แล้ว แจ่มแจ๋วเหมือนเดิมจีจี้ ^-^
-
โก้ไปทำไรเด็กมันไว้รึเปล่า :z1: เปลี่ยนไปเยอะเลย
อยากอ่านต่อเร็วๆ ถ้ามาอัพบ่อยๆก็ดีเนอะ :monkeysad:
-
มารอ คึคึ :z2:
-
ตกลงเรื่องนี้จะมี ไตรภภาคหรอ
ตาม มาแล้ว
-
หาดใหญ่น้ำท่วมม ! เลยเข้ามาอ่านช้าหน่อย
อยากให้เรื่องนี้จบเร็ว ๆ จัง อยากอ่าน ตี๋-เอ็ม(?) แล้วว ' ><;;
-
อร๊ากก พี่จี ^^ ~~ :L1: :L1: :L1: :L2: :L2: :L2:
-
ย๊ากกกกกกกกกกกกกกก
โก้ๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:
อยากอ่านเรื่องของตี๋เหมือนกัน
-
:L2: :L2:เป็นกำลังให้
-
แลกรัก
-
“...อืมม....เร็วหน่อย.....”ผมก้มลงกระซิบคนที่นั่งอยู่กลางหว่างขา คำตอบรับไม่ได้มาเป็นคำพูดแต่เป็นการขยับมือรูดรั้งปรนเปรอทั้งมือและปากประสานกัน ผมแทรกปลายนิ้วรั้งศีรษะมนให้อยู่นิ่งๆ ก่อนจะขยับเอวตามจังหวะที่ตัวเองต้องการและเพียงไม่นานก็ได้ปลดปล่อยสมใจ ปลายลิ้นอุ่นยังคงสัมผัสดูดซับทำความสะอาดแก่นกายให้ผมอย่างไม่นึกรังเกียจ แต่ท่าทางคงยังไม่พอใจถึงได้ขยับมือเตรียมปลุกอารมณ์ผมต่อ
“พอแล้ว”
“อีกนิดไม่ได้เหรอครับ”ผมส่ายหน้ายิ้มๆ ซึ่งคนฟังก็ยอมรับโดยดี ต่างคนต่างแยกกันไปทำความสะอาดและดูความเรียบร้อยของเสื้อผ้าก่อนจะออกจากห้องน้ำโดยไม่มีการทักทายกันอีก มันก็แค่นี้ล่ะนะ ก็แค่สนองอารมณ์ของตัวเองชั่วคราว ชื่ออะไรก็ยังไม่รู้ ไม่ได้คิดจะถามด้วย เพราะผมเดินเข้าห้องน้ำอยู่ดีๆ ก็เดินตามมาเอง แถมยังล็อคประตูอีกด้วย ง่ายดีจริงๆ
“ไปไหนมาวะตั้งนาน”พี่ฟ้าทำเป็นถาม แต่สีหน้ากับแววตานี่แสดงว่ารู้เห็นหมดแล้ว ไม่รู้จะถามทำไม ถ้าบอกว่าถูกลูกค้าร้านพี่ลากไปปล้ำแบบกึ่งสมยอมจะว่ายังไงนะ
“ก็รู้แล้วจะถามทำไม”
“โห่ ไม่มีแก้ตัวอ่ะ เด็ดมั้ยวะ”คำสุดท้ายกระซิบถามผมเบาๆ คงเพราะกลัวเด็กในร้านแอบได้ยินแล้วเอาไปฟ้องพี่ปั้นวันหลังล่ะมั้ง เพราะถ้าพี่ปั้นมาร้านวันนี้ ตอนนี้พี่ฟ้าแม่งไม่ได้นั่งดื่มกับผมเฉยๆ หรอก ไม่คอยประจบเมียก็คอยจับผิดเมีย เท่าที่เห็นเหมือนจะทำอยู่สองอย่างบ่อยๆ
“ก็ดี”
“คนนี้กูก็เคยโดนแล้ว เห็นใครถูกใจหน่อยนะพ่อคุณเล่นเดินไปลากเข้าห้องน้ำบ้าง ลากไปที่รถบ้าง แต่เด็ดจริงว่ะ แล้ว....ขั้นไหนวะ”
“ขั้นอะไร”ผมแกล้งถามกลับยิ้มๆ ทั้งๆ ที่เข้าใจนี่ล่ะ
“อย่ามาแกล้งโง่ กลับมาโต๊ะเร็วอย่างนี้แสดงว่ามึงเป็นคนเห็นแก่ตัว ตัวเองสบายแล้วปล่อยให้อีกฝ่ายค้าง นิสัยไม่ดีนะมึงเนี่ย”
“พี่ก็ไปช่วยให้เค้าสบายหน่อยสิ ผมเห็นเค้ามองๆ พี่เหมือนกันนะ”
“อย่าเสียงดังดิวะ คนนี้นั่นล่ะเคยเกือบมีเรื่องกับไอ้ปั้นมาแล้ว”
“แบ่งวันไม่ลงตัวเหรอ”
“เวร!! ไม่ใช่เว้ย ก็กูเป็นแบบมึงนี่ล่ะ มองๆ กันแล้วพอกูลุกไปจะเข้าห้องน้ำพนักงาน พ่อคุณเล่นเดินตามมาติดๆ ปั้นมันเดินออกมาจากในครัวตอนไหนไม่รู้ ถือถังน้ำแข็งออกมาเตรียมสาดเต็มที่ แต่ก็ดีนะที่คนนั้นรู้ตัวก่อนเลยเดินไปทางอื่น แล้วก็ไม่เคยเฉียดใกล้กูอีกเลย”อ้าว แล้วไหนบอกเคย สรุปแค่เกือบเคยใช่มั้ย
“เสียดาย”
“เออ...ก็นิดหน่อย เห็นมีแต่คนบอกว่าเด็ด แต่ปั้นเจ๋งสุดแล้ว ก็เลยเฉยๆ”
“อันนี้ผมก็ไม่รู้ว่าใครเด็ดกว่า เพราะยังไม่ได้ลองกับพี่ปั้นสักที ถ้ายังไง....”
“ลามปามแล้วเชี่ยโก้ แดกๆ แล้วไสหัวกลับห้องมึงไปเลยไป”
“หึงจริงหรือเล่นวะเนี่ย”
“เล่นว่ะ เพราะกูรู้ยังไงมึงก็ไม่สนปั้นหรอก”
“....................อืม”
“เชี่ยนี่ แค่อืมทำไมต้องคิดนาน กวนตีนนะมึง เดี๋ยวกูบอกเจซะเลยนี่ว่ามึงมามั่วกับลูกค้าในร้านกู”
“แล้วพี่คิดว่าเจจะตอบว่าไง”
“........ก็คง...ก็ดีแล้วนะครับพี่ฟ้า โก้จะได้มีใครสักคนสักที เห็นโก้อยู่คนเดียวแล้วเจเป็นห่วง”พี่ฟ้าแม่งดันเสียงเล็กเลียนแบบเจ เสียงดันออกมาเหมือนกะเทยควายมากกว่า
“เสียงอุบาทว์ว่ะ”
“เออ แต่กูเดาถูกใช่มั้ยล่ะ”
“ก็ใช่ เพราะงั้นถึงพี่บอกเจผมก็เฉยๆ และผมเชื่อว่าคราวก่อนๆ พี่ก็น่าจะเคยบอกผ่านไปทางพี่เอ็กซ์บ้างแล้ว แต่เจมันก็ไม่ได้มาโวยวายหรือซักไซ้ผม เพราะเจมันเป็นคนแบบนั้น”เจมักจะให้เกียรติคนอื่น คิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง เพราะงั้นเจเลยไม่เคยว่าอะไรในสิ่งที่ผมทำ ไม่ว่ามันจะถูกหรือผิด เจจะรู้และเชื่อเสมอว่า ผมต้องมีเหตุผล ถึงแม้บางทีเหตุผลมันจะห่วยแตกก็ตาม แต่เจก็ยังเคารพในความเป็นเพื่อน และเชื่อเสมอว่าเพื่อนคนนี้ไม่เคยทำอะไรผิด....ซึ่งมันไม่จริง.....แค่เจไม่รู้...ใช่ว่าผมไม่เคยทำ
วันนี้ผมกับพี่ฟ้าไม่ได้ดื่มกันหนักเพราะพี่ปั้นโทรมาตามพี่ฟ้าเสียก่อน ผมจะนั่งดื่มต่อคนเดียวก็แปลกๆ เลยต้องกลับด้วย ถึงพรุ่งนี้จะต้องทำงานเช้าแต่การเที่ยวแล้วนอนดึกก็เหมือนจะเป็นกิจวัตรไปแล้ว กลับมาถึงห้องเที่ยงคืนกว่าๆ อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็ออกมานั่งเปิดโทรทัศน์ดูรายการที่ยังมีฉายอยู่ ผมไม่ได้เที่ยวเพราะไม่อยากกลับห้อง ไม่ได้ดื่มเหล้าจัดหรือมั่วกับคนอื่นเพื่อประชดชีวิต มันก็แค่ว่างมากเกินไป พอไม่มีอะไรต้องกังวล ไม่มีคนต้องคอยเป็นห่วง มันก็เลยว่างเสียจนไม่รู้จะทำอะไรดี ตั้งแต่เรียนจบมัธยม ผมดูแลเจมาตลอด อยู่ด้วยกันสามคนมาตลอด เมื่อเจพบคนของตัวเอง คนที่สามารถรักและดูแลได้ตลอดไป ผมไม่ได้รู้สึกว่าง เพราะยังคงมีตี๋....ยังมีคนที่ต้องดูแล แต่....ใครจะคิดว่ามันจะพบคนของตัวเองเร็วขนาดนั้น....ใครจะไปคิดว่า....ต้องจากลา
สามสี่วันมานี้ผมค่อนข้างสบายหู สถานการณ์กลับมาสู่ภาวะปกติชั่วคราวเพราะเนมขอไปค้างห้องเพื่อน ช่วงสองสัปดาห์แรกจะมีการรับน้องเลยเลิกดึก จะนั่งรถกลับมานี่ก็เหนื่อย มันเลยขอค้างหอเพื่อนที่หน้ามหาฯลัย ผมก็ไม่คิดจะขวาง เพราะเคยผ่านช่วงเวลานี้มาแล้ว อย่าว่าแต่เหนื่อยจากการรับน้องเลย การปรับตัวในสังคมใหม่ๆ ก็ทำให้เหนื่อยเหมือนกัน วันเปิดเทอมวันแรกผมขับรถไปส่งมันเพราะต้องออกพร้อมกันพอดี ตอนคุยกับมันก็ไม่ได้ถามว่าเรียนคณะอะไร พอจอดรถส่งหน้าคณะถึงได้รู้ว่ามันเป็นรุ่นน้องร่วมคณะเก่าผมนี่เอง และพอได้รู้ว่าเรียนคณะเดียวกันก็ทำให้ผมนึกถึงเสียงใสๆ ที่เคยพร่ำบอกผมบ่อยๆ ว่าจะตามมาเรียนด้วย ให้เรียนรอกัน แต่จะคิดเข้าข้างตัวเองก็ไม่ได้หรอก เพราะสมัยนี้การเรียนไอทีบางทีมันก็เหมือนแฟชั่น ก็แค่ชอบเล่นเน็ต ชอบเล่นคอมฯ และคณะนี้ก็น่าจะเรียนได้ เลยมาเรียนกันเสียเยอะ
“ไงเรา หายไปหลายวันเลย”พี่ปองเทรนเนอร์ประจำฟิตเนสที่ผมใช้บริการ ช่วงแรกพี่เขาก็คอยเทรนให้ผมนี่ล่ะ แต่หลังๆ พอเริ่มอยู่ตัวผมก็เล่นของผมเอง แต่เราก็ยังสนิทกันอยู่ เคยไปดื่มกันบ้าง แต่ไม่ใช่ร้านพี่ปั้น
“งานยุ่งครับพี่ เหนื่อยๆ เลยขี้เกียจมา”
“มิน่า เด็กมันถึงหน้าหงิกใส่พี่ตลอด พูดไม่ทันขาดคำ วิ่งมานั่นล่ะ”พี่ปองพยักหน้าไปทางด้านหลังผม ความจริงก็ไม่เด็กมากนะครับ อ่อนกว่าผมสองปี แต่สำหรับพี่ปองที่อายุเฉียดเลขสี่ก็คงต้องบอกว่ามันเป็นเด็กล่ะนะ
“โก้!”ตองเป็นพี่ชายของนักเรียนผมคนหนึ่งครับ แต่นั่นผมรู้หลังจากที่มีอะไรกับตองไปแล้ว แน่นอนมันแค่ครั้งเดียว แค่ต่างคนต่างเมา แล้วดันบังเอิญมาเจอกันอีกตอนเขามารอรับน้องที่กำลังเรียนกับผม แล้วก็มาบังเอิญเจอกันที่นี่อีก ที่ได้คุยกันก็เพราะพี่ปองเป็นเทรนเนอร์ให้ตอง พอผมไปนั่งคุยกับพี่ปอง เราก็เลยได้คุยกัน
“ครับ”
“ไม่มาหลายวันเลย ไปอบรมเหรอ”
“เปล่าหรอก งานยุ่งน่ะ เหนื่อยด้วย”
“เหรอ แล้วนี่มานานรึยัง”
“สักครู่น่ะ มีอะไรเหรอ”
“จะชวนไปกินข้าวไง ไปนะ”ตองเอื้อมมือมาเหมือนจะจับแขนผมเขย่า ซึ่งถ้าไม่มีพี่ปองยืนอยู่เขาก็คงทำไปแล้ว
“แล้วจะผอมเหรอเนี่ย”
“โห ตองไม่อ้วนสักหน่อย ไปเหอะ พี่ปองก็ไป วันนี้เงินโอทีออก ไปนะ เดี๋ยวหาร”
“อ้าว นึกว่าจะเลี้ยง ไปกินไหนล่ะ”
“ไปร้านแฟนพี่”นี่เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้ผมไปไหนมาไหนกับตองในหลายๆ ครั้ง เพราะว่าแฟนพี่ปองเคยเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานของตอง พอลาออกจากงานมาเปิดร้านอาหารตองก็เลยตามมาอุดหนุนจนได้พี่ปองเป็นเทรนเนอร์ส่วนตัว ช่างซับซ้อนและยุ่งยาก...น่าเบื่อแต่ก็ฆ่าเวลาได้ดีในบางครั้ง
“ก็ได้ครับ แต่ผมพาเพื่อนไปด้วยนะ พอดีนัดกับมันว่าจะไปกินข้าวด้วยน่ะ”ผมพูดกับพี่ปอง พี่เขาก็ยิ้มๆ ว่ารู้ทันผม ส่วนคนตัวตั้งตัวตีมีอาการหงุดหงิดให้เห็นเล็กน้อย ผมก็ไม่ได้โง่นะ ทำไมจะไม่รู้ว่าตองสนใจผมมากขนาดไหน แถมยังมีแฟนพี่ปองเป็นแนวร่วมอีก
หลังจากออกกำลังกายพอสมควรผมก็ขอตัวออกมาก่อนโดยอ้างว่าจะออกมารับเพื่อน ซึ่งไม่ได้โกหกแต่อย่างใด
“อยู่ตรงไหนวะนิ้ง ไปกินข้าวกันเดี๋ยวกูไปรับ”ผมโทรหาผู้ช่วยส่วนตัว ซึ่งเป็นไม้กันหมาชั้นดี
“อยู่บนแท็กซี่ ไปกินที่ไหน ตอนไหน”
“ตอนนี้ อยู่แถวไหนแล้ว จะลงจากรถหรือไปเจอกันร้านแฟนพี่ปอง”
“โหย กลับรถไกลว่ะ งั้นมึงมารับเลยไอ้โก้ พี่ๆ จอดรถก่อนค่ะ ไม่กลับบ้านแล้วค่ะ ขอโทษนะคะ โก้มาเร็วๆ กูรอหน้าร้านกาแฟนะ”มันพูดจบก็กดตัดสายไปเลย ร้านกาแฟที่มันว่าคงหมายถึงร้านเล็กๆ ที่มันชอบชวนผมไปนั่งดื่มรอเวลาสอน แสดงว่ามันเพิ่งขึ้นรถพอดี
ผมขับรถไปรับนิ้งแล้วก็รีบตรงมาร้านพี่ฝ้ายทันที ระหว่างทางก็ได้บอกถึงสาเหตุนัดด่วนครั้งนี้แล้ว และทันทีที่เราก้าวลงจากรถ นิ้งก็เดินตรงมาคว้าแขนผมไปกอดอย่างแนบเนื้อทันที
“มึงตั้งใจแต๊ะอั๋งกูรึเปล่าเนี่ย”ผมถามมันเบาๆ และได้รับคำตอบเป็นค้อนวงงามที่มันจงใจเสแสร้งเผื่อว่ามีคนกำลังแอบมองอยู่
“เวลามึงอยู่กับพี่บีมึงเป็นอย่างนี้เหรอวะ”
“เยอะกว่านี้อีกย่ะ”
“สงสารพี่เขาจริงๆ เยอะกว่านี้เข้าข่ายแรดแล้วนะมึง”
“เค้าเรียกแอ๊บแบ๊วย่ะ นี่ยังน้อยนะ คนที่นั่งชะเง้อนั่นน่ะตัวแม่แบ๊วเลยมั้ง”นิ้งพูดไปยิ้มไป ทำเหมือนกำลังสวีทกับผม แต่แอบกัดชาวบ้าน พอเราเดินไปนั่งที่โต๊ะก็เลยสั่งอาหารมาเพิ่มอีกสองอย่าง โดยนิ้งเป็นคนอาสาสั่งแทนผม ความจริงแล้วผมไม่ได้รังเกียจอะไรตองหรอกนะครับ คุยได้ แต่ไม่ชอบวิธีการที่เอาแฟนพี่ปองมาเป็นตัวช่วย ซึ่งความจริงแล้วผมไม่จำเป็นต้องเกรงใจเขาอะไรเลย ความสัมพันธ์ไม่กี่นาทีในห้องน้ำก็ไม่ได้น่าประทับใจจนอยากสานต่อ แต่ที่คุยด้วย ทานข้าวด้วย ก็แค่เพราะอยากมาก็แค่นั้น แต่ถ้ามาสองต่อสองหรือฉายเดี่ยวก็จะกลายเป็นขาดพยานฝั่งผมไป
หลังจากทานอาหารเสร็จผมก็รีบไปส่งนิ้งที่บ้านมันเพราะพี่บีโทรตามหลายรอบ แต่มันไม่อยากหยิบขึ้นมารับต่อหน้าตอง กลัวตองรู้ว่ามันมีแฟนแล้วและคนนั้นไม่ใช่ผม จากนั้นผมก็ขับรถไปร้านพี่ปั้น กะว่าจะไปดื่มนิดหน่อยแล้วค่อยกลับห้อง แต่เด็กในร้านบอกว่าพี่ปั้นป่วยส่วนพี่ฟ้าเพิ่งกลับไป
“ไงมึง ฉายเดี่ยวเหรอวะ”คนที่อยากเจอไม่ได้เจอ ไอ้คนที่ไม่อยากเสือกได้เจอซะนี่
“เออ มากับใครวะ”
“มากับลูกค้า มานั่งกินข้าวเฉยๆ มึงล่ะ”
“ว่าจะมาหาเพื่อนแต่ไม่มีใครอยู่ เดี๋ยวจะกลับแล้ว”
“นั่งด้วยกันมั้ยวะ หมู่นี้ไม่ค่อยได้เจอ ตี๋มันมาหาบ้างเปล่าวะ แม่งหายเงียบกันไปทั้งคู่เลย”
“ไม่ว่ะ แล้วพี่เขาไม่ติดต่อมึงเหรอ เพื่อนสนิทไม่ใช่รึไง”ไม่ค่อยอยากเจอมันเพราะอย่างนี้ล่ะ ชอบพูดขัดหูตลอด
“ก็โทรคุยบ้าง แต่งานมันยุ่งฉิบหายเลยขี้เกียจคุย ไปนั่งด้วยกันก่อนดิ ไอ้หมอกไอ้อ้นก็อยู่”
“ไม่ล่ะ ขี้เกียจ ไว้วันหลังค่อยนัดกันดีกว่า วันนี้กะมานั่งเล่นเฉยๆ ว่ะ เพิ่งกินข้าวมาอิ่มๆ ด้วย”
“เอองั้นก็ได้ แล้วนี่เมื่อไหร่มึงจะเรียกกูว่าพี่วะ กูแก่กว่ามึงตั้งหลายปีนะไอ้เวรนี่”เท่าที่รู้ไม่เกินสามปี อีกอย่างเพราะปากมัน
“ช่วยไม่ได้ เสือกกวนตีนกูก่อนตั้งแต่ครั้งแรกนี่หว่า ใครจะนับถือลง ไปแล้วๆ ไว้โทรนัดแล้วกัน ชวนไอ้สองตัวนั้นมาด้วย”ผมโบกมือให้เก่งกับหมอกที่นั่งชะเง้อยกไม้ยกมือไหว้ผมไกลๆ สองคนนี้หลังจากเรียนจบก็ทำงานบริษัทฯ พี่นุต่อทันที ก็บริษัทฯ ที่เจเคยทำงานนั่นแหละ และก็ทำให้ได้เจอกับไอ้เจมส์นี่ นึกว่าจะหนีมันพ้น แต่ไปๆ มาๆ ดันมาเริ่มสนิทกับผมซะนี่ ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ในเมื่อเพื่อนมันเป็นแฟนไอ้ตี๋นี่นา ก็เลยต้องคุ้นเคยกันบ้าง ทั้งๆ ที่ไม่อยากเลย
วินาทีแรกที่เปิดประตูห้องเข้ามาเกือบสะดุ้ง ทั้งๆ ที่ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยกลัวผี แต่ไอ้ร่างขาวๆ หัวฟูๆ แถมหน้ายังขาววอกเนี่ยก็เล่นเอาขากระตุกถอยหลังไปเหมือนกัน
“ทำอะไรเนม”ดีนะผมกดเปิดสวิทซ์ไฟข้างประตูเพื่อให้ห้องสว่างมากกว่าเดิม ผีหัวจุกหันหน้ามามองผมก่อนจะหันกลับไปมองโทรทัศน์ต่อ ผมถอดรองเท้าเก็บแล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ ถึงรู้ว่าหน้าที่ขาวจนเว่อร์นั้นมีครีมอะไรสักอย่างโปะอยู่ โผล่มาให้เห็นแค่ตาจมูกปาก ส่วนตามแขนขามันก็พอกแป้งซะอย่างกับไปตกถังแป้งมา
“ไหนว่าไม่กลับ แล้วนี่ทำอะไร”ผมชี้นิ้วตามตัวและหน้า มันหันมาทำเป็นหรี่ตาใส่ผม
“ยาพ่อม่าด่าย”
“ห๊ะ ยาพ่อไรวะ ลุงสินเป็นไร”
“ม่าช่ายยย ฮืมมม เสือก”โอออ ชัดเชียวคำสุดท้าย
“พูดห่าไรไม่รู้เรื่อง เป็นกะเหรี่ยงเหรอ”ผมพูดจบมันก็ลุกขึ้นยืน ทำตากลอกไปกลอกมาปากขมุบขมิบ ยกไม้ยกมือทำท่าเหมือนจะเขย่งบีบคอผม แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งให้ผมยืนงงอยู่กลางห้อง
“บอกว่ายังพูดไม่ได้ๆ ถามอยู่นั่นล่ะ แม่ง เพิ่งพอกได้สิบนาทีเอง”
“ก็แล้วไม่เขียนบอกล่ะ เล่นพูดเป็นกะเหรี่ยงใครจะแปลออก แล้วไปทำไรมาต้องมาพอก หรือว่าปกติทำอย่างนี้อยู่แล้ว”คือแบบ ผมไม่เคยอยู่กับคนสำอางๆ นะครับ ไม่ว่าเจหรือตี๋มันก็ไม่เคยมาพอกหน้าพอกตัวอะไร อย่างเจน่ะชอบทาครีม ติดครีมทาผิวเพราะแม่มันให้ทาตั้งแต่เด็กๆ ส่วนไอ้ตี๋นี่ก็เห็นใช้พวกโฟมล้างหน้า มีทากันแดดบ้างบางครั้ง
“ก็รุ่นพี่แม่งให้ร้องเพลงกลางสนาม แดดก็แรง ร้อนก็ร้อน หญ้าก็คัน พอใส่แสล็คนั่งแล้วหญ้าก็ทิ่มก้น คันไปหมดแล้วเนี่ย หน้าก็แดงด้วย”คุณหนูซะจริง
“โดนทำโทษล่ะสิ”
“รุ่นพี่มันแกล้งเนมเหอะ หาว่าเนมกวนตีน มันน่ะแหละกวนตีน ชอบเรียกเนมออกไปเต้นเป็นตัวอย่างให้เพื่อนๆ ดู เผลอเมื่อไหร่จะเล่นแม่ง”เป็นครั้งแรกที่มันแทนตัวเองด้วยชื่อ สงสัยกลัวโดนหักเงินอีก หลังจากที่เพิ่งหักไปสามร้อย หรือไม่ก็ลืมตัว แต่อย่างนี้สิค่อยเหมือนเมื่อก่อนหน่อย
“ไร้สาระว่ะ ไปนอนไป พรุ่งนี้เรียนกี่โมง เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ไปเองได้ ไม่ต้องมายุ่ง”
“ตามใจ”ผมพูดจบก็เดินเข้าห้องเลย ร้อน อาบน้ำนอนดีกว่า ไม่อยากสนไรมันมากเดี๋ยวจะได้ใจ ผมรู้ตัวนะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับมันน่ะ ผมผิดเต็มประตู แต่...ผมก็เป็นอย่างนี้ล่ะ เรื่องที่ผิดก็รู้ตัวว่าผิด แต่ใช่ว่าจำเป็นต้องสำนึกผิดจนยอมมันทุกเรื่อง ยอมทุกครั้ง ทุกอย่าง....นั่นไม่ใช่ผม
“ออกมานะไอ้บ้าโก้!!! ออกมา! เดินหนีได้ไงวะ ไอ้บ้า!!”และผมก็ลืมไปว่า เนมไม่ใช่ผมเช่นกัน เพราะงั้นมันถึงได้ไม่เข้าใจ และมายืนถีบประตูผมอยู่หน้าห้อง
“เป็นบ้ารึไงวะ โวยวายเสียงดัง เกรงใจคนอื่นเค้าบ้าง แล้วถ้าประตูพังนะจะหักเงินมาซื้อใหม่”พอเปิดประตูออกมายืนใกล้ๆ ถึงได้รู้ว่าหน้าแดงๆ ตัวแดงๆ ของมันไม่ใช่เพราะแดดอย่างเดียว แต่นี่คงเมาๆ อยู่ด้วย
“มึงสิบ้า อยู่ดีๆ เดินหนีได้ไง”
“พูดดีๆ ขึ้นมึงกูอีกครั้งเดียวนะ กูจะโยนแม่งไปนอนนอกห้อง”
“........”มันไม่พูด แต่ใช้สายตาด่าผม คำด่าในสมองมันคงเป็นล้านๆ คำแล้วตอนนี้
“มีอะไร”
“ไปส่งด้วย เรียนแปดโมง”
“ไม่ไป”
“ไอ้บ้า!!”
“เดี๋ยวจะโดนไอ้เนม ทีเมื่อกี้ถามแล้วบอกว่าไง บอกเองนะว่าไปเองได้”
“ก็แล้วทำไมไม่ตื้อเล่า”
“แล้วทำไมต้องตื้อ”
“นี่!! เนมยังไม่ได้ชำระบัญชีแค้นเลยนะ ที่พี่ทำกับเนมไว้น่ะ ไม่คิดจะรับผิดชอบความผิดตัวเองเลยรึไง ยังมาขู่มาบังคับอีก คิดว่าตัวเองเหนือกว่าได้เหรอ ตัวเองเป็นคนผิดแท้ๆ นะ”
“เรื่องต้องห้าหกปีแล้ว จะเอาไง”ประเด็นหลักๆ ก็คือผมรู้ว่าผมผิด แต่ผมเชื่อว่าความผิดทุกความผิดในโลกไม่เคยเกิดจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง และเพราะอย่างนั้นผมถึงได้เลือกที่จะนิ่ง แต่มันเป็นคนได้รับผลกระทบมากที่สุด น่าจะเป็นคนที่ควรจะหลีกเลี่ยงตัวต้นเหตุ แต่นี่กลับ....หาเรื่องตลอด
“ขอโทษเนมเลยนะ แล้วก็ต้องตามใจเนมแทนการขอโทษด้วย”
“เสียใจว่ะ ให้ได้แค่คำขอโทษ การตามใจเนมมันเป็นคนละส่วนกัน อย่ามาเหมารวม”
“งั้นก็ขอโทษมา”
“ขอโทษ”
“แค่เนี๊ยะ!!! กับสิ่งที่พี่ทำน่ะ แค่สองคำแค่เนี๊ยะน๊ะ!!!”เอ๊าไอ้นี่ บอกให้ขอโทษก็ขอโทษแล้ว จะเอาอะไรอีกวะ
“เออ พี่ขอโทษที่ฟันเนมแล้วทิ้ง พอใจยัง”
“................”ผมว่าตามันโตกว่าปกติเท่าตัว มองรวมๆ กับปากที่อ้าพะงาบๆ แล้วก็ดูตลกดี เหมือนปลาทองหัวจุก
“หรือจะให้ขอโทษที่เปิดซิงรุนแรงไป แต่ก็ไม่นะ คุ้นๆ ว่าเลือดไม่ได้ออกเยอะเท่าไหร่ แล้วตอนนั้นเนมเองก็บอกว่าไม่เป็นไร เนมทนได้”
“อะ....อะ.....ไอ้บ้า!!!”
-
กระโดดแปะก่อนนะคะ
-เพื๊อ?-
วิ่งมาดิทด้วยอารมณ์คุกรุ่นและหมั่นไส้อย่างแรว๊ง งงงงงงงงงงงง
แง่ง งงงงง....อยากกระโดดขาคู่ :z6: ใส่อิพี่โก้ของน้องเนม....ฮึ่ย ยยยยยย
ทำม๊าย ยยยย ทำไมคะ ทำไมพี่โ้ก้ของเราจึงเป็นเยี่ยงเน๊...ชริชริ -สะบัดบ๊อบใส่-
แหมๆๆๆๆ แลจะทั่วถึงซะเหลื๊อเกิน นนนนน....นะคะพี่โก้
ใช่ซิ๊ พ่อคุณท่านหล่อ เท่ เมะชั้นเทพ(?)....ชริชริ
แต่จะบอกว่าชอบน้องเนมวันนี้มากๆเลยอ่ะ...แบบว่า เนมยังงั้น เนมยังงี้ โอ๊ย ยยยย น่ารักอ่ะค่ะ
อ่านแล้วมันยิ้มๆอ่ะ รู้สึกว่าน้องเนมง่ะแค่พูดก้อโมเอ้แล้วค่ะ
แล้วอิพี่โก้เนี่ย....นะ...มันมองข้ามน้องไปได้ไงคร๊า าาาาา
แต่จะบอกว่าฮาช๊อตนี้มากค่ะ ฮาไม่ทนจริง
“ยาพ่อม่าด่าย”
“ห๊ะ ยาพ่อไรวะ ลุงสินเป็นไร”
“ม่าช่ายยย ฮืมมม เสือก”โอออ ชัดเชียวคำสุดท้าย
ฮาซะดิ้นกระแด่วๆเลยทีเดียว :pigha2:
แต่มันมารมณ์เสีย ฉุนขาดก้ออิตรงที่อิพี่โก้มาพูดแบบนี้เนี่ยนะคะคนเรา
“เออ พี่ขอโทษที่ฟันเนมแล้วทิ้ง พอใจยัง”
“หรือจะให้ขอโทษที่เปิดซิงรุนแรงไป แต่ก็ไม่นะ คุ้นๆ ว่าเลือดไม่ได้ออกเยอะเท่าไหร่ แล้วตอนนั้นเนมเองก็บอกว่าไม่เป็นไร เนมทนได้”
โห....อิพี่โก้คะ....แรว๊ง งงงงมากค่ะท่าน ขอโทษแบบนี้เนี่ย มันน่าจะโกรธแบบแค้นฝังหุ่นไปอีกซักร้อยปี ดีมั้ยคร๊า าาาา ฮึ.....แง่ง งงงงง
ถึงว่า าาาาา ทำไมน้องเนมงอแง โยเย กะพี่โก้นัก เพราะแบบนี้นี่เอง....
ว่าแต่...ช่วงเวลาที่อิพี่โก้ทำให้น้องเนมเสียใจเนี่ย ใช่ช่วงที่กลับบ้านน้องเจกันตอนนั้นรึป่าวเอ่ย?
แอบตื่นเต้นมีกล่าวถึงพี่เอ็กกะน้องเจด้วยจึ๋งนึง
แต่ทรมานใจสุดเห็นจะเป็นเรื่องของตี๋....โฮๆๆๆๆ แฟนตี๋มิใช่เอ็ม อะซิกๆๆๆ
ตอนนี้ลูกสาวทั้งสองก้อเป็นฝั่งเป็นฝาไปซะแล้ว...คุณพ่ออย่างท่านเลยลั้นลาและทั่วถึงเยี่ยงนี้ชิมิเนี่ย....ชริชริ
-
มิน่าล่ะ เนมถึงได้โกรธโก้หนักหนา
ฟันเขาแล้วทิ้งนี่เอง
:เฮ้อ:
-
เพิ่งมาเห็น เหอๆ สรุปตี๋ได้กะใครนิ ไม่ใช่เอ็มซะด้วย คู่ตี๋เอ็มตัดไปเลย
วัดกัน โก้ กับ เนม ใครแรงกว่ากันล่ะเนี่ย
เฮ้อ!! แรกๆ สงสารเด็ก ต่อมาเห็นใจโก้มันนิดๆ (ย้ำว่านิดจริงๆ เท่าฝุ่นได้มั้ง) และปัจจุบัน......................
หนูหมั่นไส้อิตาโก้!!! แหมท่าหล่อ หล่อเลือกได้ หล่อโดนฉุด หล่อสมยอมทุกประการ แต่หล่อเลวไปนิดส์นึง
ย้ำว่านิดส์ นิดส์จริงๆ อุตส่าห์เติม ssssssssssssss นิดส์ชิมิ (เริ่มนอกเรื่อง)
โก้ด้านไปมั้ย พูดมาได้!!! ท้ายตอนเนี่ย
ขอโทษที่ฟันแล้วทิ้ง..........ถ้าหนูเป็นเนมหนูจะเฉือนทิ้งเหมือนที่มันฟันหนู
ขอโทษที่เปิดซิงแรงไปหน่อย..................ถ้าหนูเป็นเนมหนูจะเอาตำแยทา เอาเกลือราด เอาพริกลูบ เอาสากทุบ แล้วค่อยเฉือน
ซาดิสไปมั้ยนิ...............ช่างมัน เอาเป็นว่า หนูมิปลื้มอิตาโก้ค่ะ!!!
ขอทีเหอะ :z6: แรงๆ เต็มๆ หน้าโก้สักที
**************
พี่จีคะ อย่าให้โก้มันสบายนะคะ :a5:
-
ฟันจริง ฟันทิ้ง เลยหรอโก้
-
อ่อ ค่อยกระจ่างขึ้นมาละ ว่าทำไม เนมถึงกระเง้ากระงอดโก้
เป็นซะอย่างนี้ ก็สมควรอยู่นะโก้ ฟันแล้วทิ้งเนี่ย น่าโดนอยู่ :beat:
-
:เฮ้อ:ไม่นึกว่านิสัยแบบนี้นายโก้
-
แค่นี้นะ ..... งอน !!!
-
โห มิน่าถึงโกรธขนาดนี้
ทำได้ไงหล่ะนายโก้ นายเย็นชาเกินไปแระ พ่อคุณ :m31:
-
อ้อ ...รับผิดชอบกันหน่อยนะ
-
ฟันแล้วทิ้ง ... ว้าวว :m30:
-
อื้อฮือแรงได้อีก
สมควรโดนและโก้
แต่ก็อย่าให้โก้อยู่สุขสบายไปมากนะครับ
เนมมันยังฝังใจมาตั้ง5-6ปีแนะ o13
-
เชื่ยจริงๆอิพี่โก้ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
อ้าว!! ไหงโก้ทำงี้เหล่า
สงสารหนูเนมคงทั้งรักทั้งแค้น ฟันแล้วทิ้งเฉยเลย นิสัย!!! :angry2:
-
ข้องใจแต่ประโยคนี้แระ
"ในเมื่อเพื่อนมันเป็นแฟนไอ้ตี๋นี่นา"
เพื่อนไอ้คุณเจมส์ เป็นแฟนตี๋ แสดงว่าตี๋ไม่ได้เป็นแฟนกับเอ็ม
โอ๊วววววววว เกิดอะไรขึ้น อยากอ่านมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อยากรู้จังว่าทำไมโก้ไม่รับผิดชอบอ่ะ
หวังว่าคงมีเหตุผลดีดีนะ
-
:เฮ้อ:
โก้ โป้งโก้แล้วเว้ย
หนีกลับไปหาน้องเจดีกว่า :o12:
-
กรี๊ดดดดดดดด โก้ ทำไมเป็นคนแบบนี้
ไม่แปลกใจ ทำไมอิน้องเนมถึงโกรธนักโกรธหนา เหอะๆๆ
แต่ ท่าทางจะมันส์ เพราะไม่มีใครยอมใครทั้งคู่ อิอิ
ส่วนเรื่อง ตี๋ ชายคนนั้น คือใครหว่า เพื่อนไอพี่เจมส์เนี่ย
รอติดตามกันต่อไป o18
-
อะไรอ่ะคุณจี
ตี๋เอม ไม่ใช่เหรออออออ :serius2:
ฮือออออออออออออออ :sad4:
ตอนแรกบอกว่า ลาจาก..เราก็นึกว่าตี๋ตาย
พออ่าน ๆ ลงมา...ไม่ใช่ตี๋เอม
คุณจีใจร้ายยยย ฮืออออออ :m31:
เห็นโก้ใช้ชิวิตแบบนี้แล้ว อยากให้มี คนรัก สักคนจริง ๆ
คนที่เป็นคนของโก้
-
นาน ที่แท้พี่โก้ แสนเพอเฟค ก็เป็นโลลิค่อน นี่เอง :oo1:
-
พี่โก้แรงจริงอะไรจริง
สมแล้วที่น้องมันจะโกรธ
-
แอร๊ยยยยยย โก้นะโก้ !!!!
ริอาจรักสนุกแต่ไม่ผูกพันเรอะ !!!! :beat:
เนมต้องฝังใจมากแน่เลย ครั้งแรกหนิเนอะ :เฮ้อ:
อยากอ่านเรื่องตี๋เลยอะ พี่จีเอามาลงคู่กันกับเรื่องโก้เถอะ :laugh:
-
โก้ (http://img713.imageshack.us/img713/2241/112319.gif)
สงสัยวันนี้เจ้าเนมจะเมามาก พูดเยอะจริงอะไรจริง!!!
ปล. คิดถึงพี่เอ๊กซ์น้องเจ ... แต่แฟนตี๋ไม่ใช่เอ็ม เหรอ?
-
:fcuk: :z6: :z6: หมั่นไส้โก้จิงโว้ยยยยยยยยยย :serius2: :serius2:
นอ้งเนมโดนเปิดซิงไปแล้ววววว นายโก้รุนแรงไปจิงรึป่าว น่าสงสารเนมอะ
-
สรุปคือน้องเนมเป็นของพี่โก้มา ฟอ ลอง ไทม์ แล้วนั่นเอง....
เพียงแต่มันคือก.ฟันแล้วทิ้งสินะ...จริงๆแล้วพี่โก้ก้คงไม่ได้ตั้งใจทิ้ง แต่เพราะติดเรื่องเจอยู่ใช่มั้ย?
ว่าแต่ตี๋?? เป็นแฟนเพื่อนพี่เจมส์?? แล้วเอ็มหล่ะ??
อยากอ่านเรื่องของตี๋จัง~
คิดถึงน้องเจ~
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ไอ้คุณโก้ ไปฟันน้องเนมแล้วทิ้ง ถึงว่าเป็นใคร ใครก็โกรธเหอะ
แต่ทำไมโก้กลายเป็นคนอย่างนี้ไปได้เนี่ย เฮ้ออออออออออออออ
-
:laugh: เนมน่ารัก
แต่สงสัยเรื่องตี๋จิงๆน๊ะค๊ะพี่จี :กอด1:
-
น้องเนมมมมม วันนี้น่ารักว้ะะะะะะะะะะะะะะะ
แทนตัวเองว่าเนม แล้วดูน่ารักเป็นสิบเท่า ถึงแม้ปากจะยังเสียอยู่ :-[
เข้าใจและ ว่าทำไมเคืองโกรธโก้ ที่แท้
ฟันแล้วทิ้ง นี่เอง คึคึคึ เปิดซิงด้วยสินะ
เค้าจะรอพี่จีอย่างตั้งใจ บวกหนึ่งค่า :L2:
-
ป้าดโธ่! ฟันแล้วทิ้ง น้องเนมเลยเคือง :m31:
ที่แท้ก็มีความหลังกันอย่างนี้เอง o22
-
ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง :haun5:
คิดว่าเนมคงจะรักโก้ถึงได้ยอม
แต่พอโดนทิ้งก็คงแค้นน่าดู
ทั้งรักทั้งแค้น แต่ดูท่าจะรักมากกว่านะเนี้ย :z1:
-
ยอมรับง่ายดีนะตาโก้
มิน่าล่ะ น้องมันถึงได้โกรธ+งอน :เฮ้อ:
-
อีตาโก้ ทำมัยทำอย่างงี้เนีย :เฮ้อ:
รออ่านอยู่นะ มาเร็วๆนะคุณจี
จะรอๆๆๆ
-
อยากอ่านเรื่องตี๋เลยอะ พี่จีเอามาลงคู่กันกับเรื่องโก้เถอะ :laugh:
เห็นด้วยๆ ไม่ั้งั้นมันคาใจอ่ะ
-
ช็อคแฟนตี๋ :o12: :o12: :o12:
แสดงว่าเอ็มหนีไปมีลูกมีเมียแล้วแน่ๆ เลย กร๊ากกก :laugh: (พี่เอ็กเป็นลุงแล้วใช่มะ)
ส่วนโก้ไม่แปลกใจเลย ชริ :z6: :beat:
-
คาใจเรื่องตี๋มาก ณ ตอนนี้ = =
-
“เออ พี่ขอโทษที่ฟันเนมแล้วทิ้ง พอใจยัง” < โก้พูดจาได้ใจร้ายมาก :m16:
แต่ยังปลื้มโก้เสมอนะ อิอิ ปลื้มตั้งแต่ระเบียงรักแล้วอ่ะ เท่ที่สุด :m3:
ชอบที่เนม แทนตัวเองว่าเนม เวลาพูดกับโก้ น่าร้ากกกกก :m1:
ตี๋ ไม่ได้คู่กับ เอ็ม แต่คู่กับเพื่อน เจมส์ หรือนี่? เหนือความคาดหมาย :a5:
แต่แอบดีใจ อิอิ ส่วนตัวไม่ค่อยปลื้มเอ็มอ่ะ มันปากหมาไปหน่อย
แอบมีเจ กะ เอ๊กซ์ มาให้ชื่นใจ ขอบคุณค่า มาบ่อยๆน้า คิดถึง :จุ๊บๆ:
พี่จีสู้ๆนะคะ ติดตามอ่านอย่างใจจดใจจ่อค่า :yeb:
-
เพื่อนพี่เจมส์เป็นครายยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
นุ้งเนมไม่ต้องไปสนใจมัน ชิชิ :a14:
-
"ในเมื่อเพื่อนมันเป็นแฟนไอ้ตี๋นี่นา" ..... ????
เพื่อนอีตาเจมส์......ไม่ใช่นายเอ็ม....อ๊า....อยากรู้ที่มาที่ไปอย่างแรงเลยค่ะ คุณจี
แถม....ต้นสายปลายเหตุของ น้องเนม & พี่โก้ ก็นะ....สมควรแล้วค่ะหนูเนม...
ตั้งหน้าตั้งตารอตอนต่อไปค่ะ.......ขอบคุณคุณจีมากค่ะ
-
นั่นไงเราว่าแล้ว โก้ฟันเด็กแล้วทิ้ง :a5:
มันคงมีเหตุผลหล่ะแต่เนมไม่รู้แน่ๆ ใจจริงโก้คงรักเนมอยู่แหละ :serius2:
-
ดีใจๆ มีเจโผล่มาแล้วววว :m1:
เรื่องของตี๋ข้องใจมากๆ ไม่ใช่กะเอ็มหรือนี่ :laugh:
ชอบเนมที่แทนตัวเองว่าเนม น่าร้ากกกกกกกกก :-[
ยังไงก็ชอบโก้ อิอิ แต่โก้นะโก้ รับผิดชอบเนมหน่อย :laugh:
เป็นกำลังใจให้พี่จีเสมอนะคะ :L2:
-
ว้ายๆๆๆโก้ฟันเนมแล้วทิ้ง :m25:
-
แงบบบบบ สงสาร น้องเนมขึ้นมาตะหงิด ๆ ไมเฮียโก้ทำน้องได้ขนาดนั้นเจ้าคะ
ละก็แบบว่ายังพูโจาทำร้ายจิตใจอีก ที่ผ่านมาไม่เตยมีใจให้กันเลย ชิมิ???
ฟันแล้วทิ้งกันไปนานตั้ง ๕ ๖ ปี
น้องมันต้องฟันฝ่าของมันเองตั้งเท่าไหร่ แล้วไปฟันน้องมันตั้งแต่อายูเท่าไหร่หงะ ๕ ๖ ปีผ่านไปน้องเพิ่งเรียน มหาลัยปีแรกกกกกกก เฮียยยยย พลากผู้เยาว์ไปมั้ย เนี้ย
-
กด like คุณ Lukaka
โดนค่ะ
"แค่นี้นะ ..... งอน !!!"
:L2:
-
กรี้ดดด เพ้อคลั่งไปกับ โก้xเนม ไอ้น้องโก้แมนมากฮับ! 55+
ว่าแต่ทำเข้มใส่น้องเนมขนาดนี้ ตอนละลายสยบยอมให้เนมจะเป็นไงคะนี่ (รึว่าไม่มี :laugh:)
แล้วแฟนตี๋เพื่อนพี่เจมส์!? แล้วเอ็มละ??? โหววววว ลุ้น!!! :a5:
ปล.พี่จีสู้ๆค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆทุกตอนที่ผ่านมาด้วยนะคะ ^3^
-
ในที่สุดก็ได้รู้เหตุผลว่าทำไมเนมถึงโกรธนัก
ฟันแล้วทิ้งนี่เอง
ใจร้าย
-
โห ฟันแล้วทิ้งงง แล้วทิ้งซะนานเลยนะ แบบนี้จะไม่ให้เนมโกรธได้ยังไงละฟะ หึ
เหมือนจะค้างๆนะ มาต่ออีกหน่อยสิจ้ะ
-
กรรมแท้...ได้เค้าแล้วทิ้ง
แอบเลวอ่ะโก้
:angry2:
แถมยังทำเหมืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทำเหมือนว่าเรื่องทุกอย่างไม่มีใครเสียหาย
แบบนี้น่าจะให้น้องเนมโกรธไปนานๆ
เอาให้รู้ไปเลยว่าเราไม่ใช่ของเล่น
ที่จะมาฟันแล้วทิ้งไปได้นะ
:m31:
อะไรหนอทำให้โก้กลายมาเปนคนแบบนี้ได้
เฮ้อ...หนักอกหนักใจแท้ๆ
-
พี่โก้แรงอ่ะ... :oo1:
ทำไมเฮียเป็นแบบนี้ล่ะ
ไม่ใจดีกับน้องเนมเค้าบ้างเลย ฮือๆ :o12:
-
ทั้งรักทั้งแค้นนี่เอง o18
เวลาแทนตัวเองว่าเนมกับเรียกโก้ว่าพี่
ดูน่ารักดีนะ :impress2:
-
อ่านตอนนี้ตอนเดียวเหมือนอ่านสามตอนได้ กรี๊ดเลยอ่ะ
“เดี๋ยวจะโดนไอ้เนม ทีเมื่อกี้ถามแล้วบอกว่าไง บอกเองนะว่าไปเองได้”
“ก็แล้วทำไมไม่ตื้อเล่า”
“แล้วทำไมต้องตื้อ”
นั่นสิแล้วทำไมไม่ตื้อเล่า กรี๊ดเลยตอนนี้ น่ารักดี
“หรือจะให้ขอโทษที่เปิดซิงรุนแรงไป แต่ก็ไม่นะ คุ้นๆ ว่าเลือดไม่ได้ออกเยอะเท่าไหร่ แล้วตอนนั้นเนมเองก็บอกว่าไม่เป็นไร เนมทนได้”
“อะ....อะ.....ไอ้บ้า!!!”
ตอนนี้ๆๆๆ น่าร้ากกกก :o8: คือเลือดเนมออกไม่เยอะแต่เลือดเราจะพุ่งแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ
แอบข้องใจเรื่องตี๋แล้วเอ็มหายไปไหน :o12:
-
ใครเป็นแฟนตี๋!!!!!!!!!!!!
น้องเนมน่ารัก
ถ้าต่อไปไอ้พี่โก้มาง้อ อย่ายอมมัน :m16:
-
คุณพระ!!!!
อ้ายโก้.........
ฟันนุ้งเนมแล้วทิ้งเหรอออ
แย่ที่สุด
มิน่าเนมถึงได้โมโห
รับผิดชอบเลยน๊าาาาาาา
-
โก้ อยากบอกว่า....เลวได้ใจวะ
-
เหอๆ แรงว่ะโก้
ทั้งปากทั้งนิสัยเลย
เนมเอาคืนให้สาสม
เอาแบบโก้หลงหัวปักหัวปำเลยยิ่งดี 555+
-
ตอนนี้สงสัยอย่างแรง ใครเป็นแฟนตี๋อ่ะ :really2:
เอ็มไปไหน..... :sad4:
:serius2:
-
กรี๊ด...รู้แล้ว
อย่างนี้นี่เอง
คุณจีจะเล่าย้อนเหตุการณ์หน่อยมั๊ยคะ?
อิ อิ :z1:
+ ให้คุณจีค่ะ :กอด1:
-
เหรอ แต่ยังไงเราก็ชอบโก้อยู่ดี รู้สึกว่าตัวละครมันมีมิติดี มีเบื้องหน้า เบื้องหลัง อุ๊ยว้าว :-[
ชอบประโยคนี้อ่ะ “ขอโทษเนมเลยนะ แล้วก็ต้องตามใจเนมแทนการขอโทษด้วย”
แสดงว่าเนมยังแอบคาดหวังในตัวโก้นะ น่ารักจัง ยังมีใจให้อยู่ แต่ก็แค้นนะ
-
อิตาพี่โก้ แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ตบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เกลียดอิพี่โก้อ่ะ ฟันแล้วทิ้งได้ไง ทุเรสว่ะ สมควรแล้วที่เนมจะเกลียด อื๊ยๆๆๆๆ อินจัด
-
555 เรื่องราวมันมีมาแต่หนหลังนี่เอง ถึงได้ตั้งป้อมเล่นแง่กันตั้งนาน
แล้วจะไม่มารำลึกความหลังกันหน่อยรึเจ้าคะ 555
-
รักจริงหวังแต่ง รักแท้หวังฟัน รักนิรันดร์ฟันแล้วทิ้ง
-
ช่วงนี้น้องเนมน่ารักอ่า ชักหลงเข้าไปทุกที :o8:
อิพี่โก้ ทำไมเป็นคนอย่างงี้ค่ะ เรื่องก่อนหน้านี้ที่เนมปีนเกลียวเนี่ย โกรธไม่ลงเลยอ่ะ :angry2:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
โก้ แอบไปทำตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
-
เหอๆ โก้เค้าคนจริง ฟันจริง ทิ้งจริง กร๊ากกกก
แต่เจ้ว่าเนมเปรี่ยนจากให้โก้ขอโทษ มาเป็นรับผิดชอบดีกว่านะ
อยากรู้โก้มันจะทำใหม เห็นทำนิ่งๆ แล้วก็ทิ้งแบบเนียนๆ
-
เนมน่ :o8:ารักอ่ะ
-
Oh! My God
อีกด้านของโก้ ช่าง dard ซะเหลือเกิน
:serius2:
-
ได้ตามลุ้นนิยายอีกเรื่องของ จี :L2:
คิดถึง เจ พี่เอ็กซ์ โก้ ตี๋ :กอด1:หยิบหนังสือ ระเบียงรักฯ ขึ้นมาอ่านเมื่อไหร่
ก็ยังซึ้งใจและอบอุ่นเมื่อนั้น :L1:
-
ตี๋เป็นแฟนกับเพื่อนพี่เจมส์ มันอะไรเนี่ยแล้วเจ้าเอ็มน้องเอ็กละไปไหนโอ้ววววว....อยากรู้อย่างแรง
ต้องรอลุ้นภาคของตี๋ใช่ไหมเนี่ย
โก้นี่ร้ายไม่เบานะฟันแล้วทิ้งอะ พระเอกในใจหายไปทันที :3125:
ครั้งแรกยังคิดว่าเนมนิสัยแย่ทำตัวไม่น่ารัก แต่พอรู้เรื่องแบบนี้แล้ว
เอาเลยเนมเต็มที่ไปเลยไม่ต้องไปดีกับโก้มันแล้วอยากทำไรทำเลย
และแช่งอีพี่โก้เลยว่าขอให้หลงเนม แต่เนมไม่สนใจ :call: :call:
:pig4: writer คะ
-
อ่าน้า โก้ฟันแล้วทิ้ง ย่อมมีเหตุผล(เข้าข้างกันสุดๆ) หรือไม่มีเหตุผล(ก็ช่าง ฮ่าๆ) แต่มันก็ผ่านมาแล้ว โก้รู้สึกชอบเนมอยู่มั้ยอ่ะ แต่เนมอ่ะยังรักโก้อยู่แน่ๆเลย
-
o22 ตกลงเรื่องตี๋มันยังไงกันเนี๊ยะ
ดีใจมีน้องเจกับพี่เอ๊กซ์ออกมาเล็กน้อย
แต่ไม่แปลกใจกับโก้สักเท่าไหร่ จากนิสัยแล้ว โก้มันแรงมาตลอด... :jul3:
-
โก้เอ๊ย ยังแรงดี ไม่มีตกจริงๆ
แต่ยังเชียร์โก้เสมอ
และหลงรักน้องเนมซะแล้ว
เอาโก้ให้อยู่หมัดเลยนะ
คิดถึงตี๋กับเจด้วย
-
“ฟันเนมแล้วทิ้ง”
หืมมมมม มีความหลังอันลึกซึ้งกันนี่เอง
-
“ฟันเนมแล้วทิ้ง”
หืมมมมม มีความหลังอันลึกซึ้งกันนี่เอง
-
หนุกมากมาย ยังคิดถึงพี่ตั้มอยู่นะ
-
เฮียแกไม่ผิด...เฮียแกไม่ผิด
อื้อ ไม่ผิดเลย ~
....อ่อ เฮียแกบอก ผิดนี่หว่า แต่ความผิดมันไม่ได้เริ่มจากตัวเฮียแก เอ๊ะ งง
ช่างเหอะ ๆ 555
เอาเป็นว่า เป็นกำลังใจให้น้องเนม
เรียกร้องซิงของเราคืนมา ! กร๊ากกก ก ไม่ใช่แล้ว ๆ
-
ขอบคุณค่าพี่จี
ปัญหา"ฟันแล้วทิ้ง"นี่เอง :z6:
น้องเนมก็ต้องเอาคืนโก้บ้าง :z2:
-
โห โก้ ฟันแล้วทิ้ง อย่างนี้ต้องรับผิดชอบเนมไปตลอดชีวิตนะ ^^
-
บร๊ะเจ้า!!!!!! ว่าแล้วเชียววว่าต้องเคยมีไรกัน แต่ไม่คิดถึงขั้นว่าฟันแล้วทิ้งนะเนี้ยย เหอะๆๆๆ :เฮ้อ:
-
โก้ หล่อร้าย!!!!
น้องเนม ถึงช่วงเอาคืนแล้วค่ะลูก จัดการให้อยู่หมัดนะคะ :fire:
-
น้องตี๋ออกเรือนไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยยย
โก้แมร่งเลวจริง ฮ่า ๆ เนมเอาคืนเยอะ ๆ นะ
-
โก้ต้องมีเหตุผลแน่นอนที่......... :sad4:
ตกลงแฟนเอ็มนี้เป็นใครอ่ะ :z3:
-
ทำไมเวลาอ่านตอนเนมกับโก้ทะเลาะกันแล้วมันน่ารักจังเลย
รู้สึกเหมือนโก้กลับมาเป็นหนุ่มอีกครั้งเลย อิอิ
-
แรงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่โก้แมร่งสุดๆ น้องเนมอย่าไปยอมมันนะ
จริงๆ พี่โก้ก้อไม่ถูกนะครับ
ทำผิดก้อต้องยอมรับผิดสิ
-
ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยย ฟันแล้วทิ้ง มิน่าหนูเนมถึงได้โกรธหนักขนาดนั้น
-
อ้าวโก้ ฟันแล้วทิ้ง
เลวอะดิแบบเนี้ย :z6:
เนมจะโกรธก็คงไม่แปลกหรอกมั้ง
-
โก้ ร้ายนะ :angry2:
-
โห....โก้ แรงได้อีก คู่นี้น่าสนใจจริงๆค่ะ สนุกมากๆ
อยากรู้จังเลยค่ะว่าตี๋คู่กับใคร เพื่อนเจมส์เนี่ยนะ ใครอ่ะคะ
-
ยิ่งอ่านอยู่อยากรู้... :serius2:
สรุปโก้เคยพรากผู้เยาว์ใช่ม่ะ 555
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไอ้โก้~~~~~
แกฟันน้องเนมแล้วทิ้งเหรอ
:angry2:
-
อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ้าว...เป็นงี้เองเหรอ...ก็เหมือนน่าจัรักกันมาตั้งแต่เด็กสิเนี่ย แล้วทำไมฟันแล้วทิ้ง
-
โฮก กกกกกกกก กะลังรู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะดิ้นตาย
แบบว่า แบบว่า แบบว่า เค้าอยากอ่านพาร์ทน้องเนมแล้วง่ะ
แอร๊ย ยยยยยยยยย มันโคตะระค้างคาใจเลยค่ะไรท์เตอร์
(ได้ข่าววว่าไรท์เตอร์เพิ่งจะอัพไปยังไม่ถึง24ชม.เลยนะหล่อน)
อ่ะฮ่อย ยยยยยยยย ยอมว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกจะ ติ่ง และ เกรียน เกินไปแล้ว
แต่มานอยากเสพอิพี่โก้กะน้องเนมต่อจริงๆเน๊...แง๊วๆๆๆๆๆๆ
ไรท์เตอร์มาต่อเร็วๆนะคร๊า าาาาาาาา
-
ตาโก้
ไม่อยากจะเชื่อเป็นคนอย่างงี๊เหรอเนี่ย สมคงรละที่เนมจะเหวี่ยงใส่
ว่าแต่เค้าอยากจะร้องไห้ นึกว่าตี๋จะคู่กะเอ็มซะอีก ไหงกลายเป็นของคนอื่นได้เนี่ย แง แง แง
-
o18 o18
-
ทำมัยโก้เป็นคนเเบบนี้อ่ะ
เเล้วแฟนตี๋ไม่ใช่เอ็มหรอ แล้วเป็นใคร โอ้ยอยากรู้ ทำไงดีอยากรู้ๆอ่ะ
-
ดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :3123: :3123: มาต่อแล้วอะ
ตอนนี้มาครบเลย ได้นึกถึงเจ นึกถึงตี๋ด้วยอะ
ทำให่้รู้เลยว่าโก้รักสองคนนี้มากแค่ไหนอะ
น่ารักสุดๆๆๆเลยอะโก้
:กอด1: :กอด1:
ตอนนี้น้องเนมน่ารักอะ กะแล้วเชียวว่าโก้ต้องฟันแล้วทิ้งอะ
ทำไมทำกับเนมแบบนี้ รับปิดชอบด่วนๆเลยนะ
จะได้มีเป้นตัวเป้นตนสักที อย่างที่เจบอกอะ
อยากรุ้เรื่องตี๋ด้วยอะพี่จี คิดถึงงเหมือนกัน
-
โก้ใจร้ายอ่ะนิสัยไม่ดีทำไมต้องพูดแรงกับน้องด้วยอ่ะ
รู้เลยว่าเนมทำตัวแรงเพราะประชดโก้แน่เลย
โก้นายต้องรับผิดชอบน้องรับน้องเนมเป็นแฟนด้วยนะอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้คุณจีค่า
-
เอ่อ ก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอที่เนมมันจะโกรธ...
โก้เย็นชาไปป่ะ?
สงสารเด็กมันเหอะ ถึงความผิดที่มีต้อวหารครึ่งก็นะ...
อย่างน้อยตัวเองก็เป็นคนได้เปรียบไม่ใช่เหรอ?
แม่ง!!!!
โทษที อินไปหน่อย
ถึงจะรักโก้ แต่ก็สงสารเนมนะคะ
ว่าแต่
มาแค่เนี๊ยะ!!!!
อยากอ่านต่อแล้ววววววววววว
สู้ๆค่ะ
-
สงสารน้องนะ โก้ต้องรู้มั่งแหละว่าเนมชอบ ฟันน่ะไม่ว่าแต่ทิ้งได้ไง
ใจร้ายเกินไปละ
เข้าข้างเนมสุดริด พี่โก้แม่งเย็นชา
-
น้องเนมกับพี่โก้ อดีตอันคุ้นเคย แต่พี่โก้ ฟันแล้วทิ้ง!!!!!!!
น่ากลัวโก้ไปมีซัมติงกับน้องตอนกลับบ้านพร้อมพวกเจแน่เลย ที่หายไปกลับเช้าปล่อยให้เจนอนคนเดียว
แต่อดีตตั้ง5-6 ปีนี่หมายความว่าโก้โชตะค่อนเหรอ เนมพึ่งจะน่าประมาณ ม.1 นะ o22
คุณจี โครตจะค้างงงงงงงงงงงเลย เรื่องตี๋ มันเป็นยังไง???? ทำไมถึงไปได้กับเพื่อนไอ้พี่เจมส์ แล้วเอ็มไปไหน??? :z3:
-
ค้างอ่ะ :a5:
สงสารน้องเนม แต่ไม่เป็นไรมีครั้งแรกแล้วก็สานต่อเลยโก้ o13
ส่วนตี๋ปริศนานี้ต้องการคำตอบโดยด่วน
รีบมาต่อนะค่ะ คุณ G
-
เหมือนไม่ใช่โก้พ่อเลี้ยงน้องเจคนเก่า
แต่ก็นะ คนเรามีตั้งหลายมุม
แต่ไอ้มุมไม่มั่วแต่ทั่วถึงของพี่ท่านเนี่ย อึ้งเลย o22
ไม่น่าล่ะน้องเนมโกรธซะขนาดนั้น :เฮ้อ:
มาลองๆนับดู 5-6 ปีเนี่ย ตอนนั้นเนมอยู่มอต้นใช่ป่ะ
นอกจากจะเป็นเมะตัวพ่อแล้ว ยังโชตะค่อนอีกตะหาก 5555
-
แออ พี่โก้ฟันเล้วทิ้งอะ
น้องนังเด็กนักกรี้ดดด
วาจาพี่ท่านช่างโหดเกิ้นนนน
เข้ม อิอิ
สรุบตี๋มิได้คู่กะเอ็มหรอ
เอยังงัย
หรือไห้เอ็มสืบสกุลบ้านพี่เอ้กเอ็มเรยไม่คู่กะตี๋
งงจริง
ค้างTT
รออ่านนะคะ
ขอบคุนคะทีอัพ
:pig4:
-
:haun4:
ฟันแล้วทิ้ง อิอิ
:z2:
-
ไม่เคลียร์เลยคุณจี
ขอตอนฟันเเล้วทิ้งด้วย เป็นไงมาไง บรรยายมาให้หมดเลยค่ะ
โก้มัยทำงี้วะ น้องมันนิสัยเลยเปลี่ยนเเน่เลย จากน่ารักๆเป็นเเรงๆเเบบนี้อะ
อยากอ่านอีกกกกกกกกก
-
ไม่เชื่อว่ามีการฟันแล้วทิ้งกันจริงๆ
ไม่ทราบว่าพอจะมีคลิปหรืออะไร ครั้งนั้นไหมคะ??
อ๊ากกกกกกกก อิ อิ อิ อิ อิ
:pig4:
-
กรี๊ดดดดด โกรธโก้แล้วนะ
ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยจริงจังอ๊า
-
สงสานเนมมม ม
อีนังโก้ แกนี่มันน่าา า
:z6:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m3: รู้มานานแล้วนะว่าเฮียโก้เขาแร๊งงงงงงง
แต่ไม่นึกว่าจะตรงแน่ว~ไปด๊ายยยยขนาดนี้~!! โฮะๆๆๆ :laugh:
คิดถึงเจกับตี๋โคตรๆๆๆๆอ่ะ :m1:
ปล.โก้ไม่มีใครจะดูแลก็มาหาไอก็ได้นะจ๊ะ :impress2:
-
โก้นายสุดยอดว่ะ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
อยากรู้เอ็มเป็นไงบ้าง :sad11:
-
โก้เอ้ยยย ' ทำไมทำงี้ฟร่ะ ! อยากอ่านเรื่องตี๋อ้ะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก โก้ปากร้ายเหมือนเดิม คึคึ
-
ช็อค :m30:
เรื่องความหลังมันเป็นแบบนี้นี่เอง
-
โก้
รับผิดชอบตอนนี้ยังไม่สายนะ
o22
-
:m1: :m11: :m4: :m13: :a2: :oni2: :oni1: :o11: o9 :impress:
-
คุณจี รบกวนนิดนึงค่ะ เห็นชื่อคุ้นๆแล้วคิดถึง ขอถามซัก 3 ข้อค่ะ
1.เก่ง นี่เพื่อนโก้หรือเปล่าค่ะ ที่เป็นแฟนของแก้ว
"ผมโบกมือให้เก่งกับหมอกที่นั่งชะเง้อยกไม้ยกมือไหว้ ผมไกลๆ สองคนนี้หลังจากเรียนจบก็ทำงานบริษัทฯ พี่นุต่อทันที" หรือหมายถึง อ้นกับหมอกค่ะ
2.แฟนนิ้งนี่ ชื่อพี่บี? หรือพี่ศักดิ์? หรือเป็นคนเดียวกันค่ะ เพราะในระเบียงรักเอ่ยถึงพี่ศักดิ์นะค่ะ
3.พี่ชายเนม ชื่อ นิค หรือ นัต ค่ะ
"ลูกชายคนโต เจ้านิคเพื่อนโก้ตอนเด็กน่ะ"
"ผมโทรไปอ้อนวอนแม่เท่าไรแม่ก็ไม่ยอมฟัง แถมยังบอกว่าดีแล้วที่ปล่อยให้มันเป็นคนคุมเรื่องค่าใช้จ่ายและความประพฤติ ไปในตัว พ่อเองก็เห็นดีเห็นงาม ส่วนพี่นัตไม่ต้องพูดถึงเลย"
2ประโยคนี้เป็นคนเดียวกันหรือคนละคนค่ะ
รบกวนคุณจีด้วยนะค่ะ :pig4:
-
คุณจี รบกวนนิดนึงค่ะ เห็นชื่อคุ้นๆแล้วคิดถึง ขอถามซัก 3 ข้อค่ะ
1.เก่ง นี่เพื่อนโก้หรือเปล่าค่ะ ที่เป็นแฟนของแก้ว
"ผมโบกมือให้เก่งกับหมอกที่นั่งชะเง้อยกไม้ยกมือไหว้ ผมไกลๆ สองคนนี้หลังจากเรียนจบก็ทำงานบริษัทฯ พี่นุต่อทันที" หรือหมายถึง อ้นกับหมอกค่ะ
2.แฟนนิ้งนี่ ชื่อพี่บี? หรือพี่ศักดิ์? หรือเป็นคนเดียวกันค่ะ เพราะในระเบียงรักเอ่ยถึงพี่ศักดิ์นะค่ะ
3.พี่ชายเนม ชื่อ นิค หรือ นัต ค่ะ
"ลูกชายคนโต เจ้านิคเพื่อนโก้ตอนเด็กน่ะ"
"ผมโทรไปอ้อนวอนแม่เท่าไรแม่ก็ไม่ยอมฟัง แถมยังบอกว่าดีแล้วที่ปล่อยให้มันเป็นคนคุมเรื่องค่าใช้จ่ายและความประพฤติ ไปในตัว พ่อเองก็เห็นดีเห็นงาม ส่วนพี่นัตไม่ต้องพูดถึงเลย"
2ประโยคนี้เป็นคนเดียวกันหรือคนละคนค่ะ
รบกวนคุณจีด้วยนะค่ะ :pig4:
สุดยอด
-
โหยพอรุ้สาเหตุก้อน่าที่จะให้เนมโกรธหรอก
เล่นฟันแล้วทิ้งที่สำคัญเปิดซิงอีกต่างหาก
เป็นใครก้อคงแค้นแถมยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
อย่างนี้ต้องหาแนวร่วมเลยน้องเนม
-
แนะ ที่แท้โก้ฟันแล้วทิ้งนี่เอง
ใช่ช่วงที่กลับบ้านตอนปิดเทอมนั้นเป่าหว่าา
ยิ่งพุดหยั่งงั้นเหมือนยิ่งยั่วให้โกรธกว่าเดินนะนี่ 55+
เซ็งอย่างนึงว่า ดุท่าแล้วจะไม่ใช่ตี๋กะเอ็มแล้วสิ
อยากอ่านของตี๋แล้วววววว
เชียร์เนมต่อไปป 55+
-
ฟันแล้วทิ้ง แถมมีเลือดออกด้วย (แต่ไม่เยอะ)
ถึงว่าเนมเกลียดพี่โก้ อะไรนักหนา
:m31:
-
:z3: โก้อ่ะ
:pig4:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
มิน่าล่ะ เนมโมโห :m16:
ยังงี้พี่โก้ต้องโดน :beat:
และ :z6: :z6:
แถมทิ้งอีก :เฮ้อ:
-
เหอๆ อ่านตอนนี้แล้ว .....
-
โก้ตรงไปไหม
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
ฟันแล้วทิ้งได้ไง รับผิดชอบดิ 30 แล้วก็รับเด็กมันหน่อย
-
มันเป็นอย่างงี้นี้เอง o18
ตอบตรงสมเป็นโก้ดี แม๊นแมน
ว่าแต่แฟนตี๋คือเอ็มใช่ป๊ะ ละเอ็มมันไปเป็นเพื่อนพี่เจมส์ไรนั้นเมื่อไหร่เง้อ
คิดถึงตี๋!!!
-
เง้อ....ดูมีปมมากมายเลยนะเนี้ย
เอาซะอยากรู้เลย ไปเปิดซิงกันตอนไหนอย่าบอกว่า
ตอนที่ปิดเทอมแล้วกลับบ้านพร้อมเจตอนนั้นนะ
แต่ว่าเนมน่ารักอ่ะ ที่ไปไม่รอดกับคีย์เพราะ....โก้ มั้ย
อย่างงี้ต้องติดตาม อยากให้โก้กับเนมเร็วๆจัง ฮ่าๆๆ
อ่านแล้วอยากอ่านตอนที่รักกันแล้วเลยอ่ะ ฮื้วววววว
อยากอ่านเจพี่เอ็กซ์ด้วยโผล่มาบ่อยๆนะ
-
โก้ =_= สุดๆเลยว่ะ
นายแมนมาก! (ประชดเต็มเหนี่ยว!!!)
แต่.......อ่านพาร์ทนี้แล้วแอบรู้สึก(ไปเองว่า) เหมือนเนมจะเริ่มเปิดใจ เริ่มคุยกับโก้มากขึ้นเน้~~~~ 55+ สถานการณ์กำลังจะดีขึ้นใช่ม๊ายยยคุณจี~~
นายโก้นิสัยได้ใจจริงๆ ดิบ โหด!! สุดติ่งอ่ะ
ว่าแต่.......เมื่อไหร่อ่ะ เมื่อไหร่ที่สองหนุ่มเจตี๋จะกลับมาหาเฮียโก้~~ อยากเห็นตอนสามคนนี้อยู่ด้วยกันอีก น่ารักอ่ะ T_T
อ่านเรื่องโก้ก็นะ..... มีพูดถึงเจอีก คิดถึงงงงงงงงง อย่างนี้สงสัยได้ย้อนกลับไปรำลึกถึงเจอีกรอบ 555+
เป็นกำลังใจให้คุณจีนะ
อัพเร็วๆล่ะ รออ่านเสมออออ >__<~
-
พี่โก้ ฟังแล้ว ทิ้งงง
-
กรี๊ดดด พี่โก๋แม่มม ทำไมทำงี้ ตอนนี้ไม่อยากตื้อเนมช่ายมั้ย
ต่อไปขอให้ต้องตื้อเนมนานๆเลย เชอะ :z6:
-
โก้แบบว่าแรงอ่ะค่ะ
พี่แกตรงอย่างแรงนิ
เนมก็แค่อยากให้ง้อใช่มั้ยล่ะ แอบโกรธไปงั้น
ปอลอ...ตี๋ไม่ได้กะเอ็มแล้วตี๋ไปได้กะใคร แล้วเอ็มไปอยู่ส่วนใด อยากรู้ๆๆ
ปอลออีกสักที...โก้คงไม่ได้รักตี๋แบบนั้นหรอก แค่พอไม่มีตี๋แล้วเหงา แล้วก็ไม่อยากให้ใครมาแทนที่ตี๋กับเจ เพราะยังไม่เจอคนของตัวเองแค่นั้นมั้ง?
-
ขอตามมาเป็น FC พี่จีอีกคนนะคะ
พอดีว่าเพิ่งอ่านระเบียงรักนักศึกษาจบ (รู้สึกช้าไปรึปล่าวไม่รู้)
สนุกมากๆๆเลยนั่งอ่านอยู่สองวันไม่ลุกไปไหนเลย
พอเข้ามาเห็นชื่อพี่จีก็รีบเข้ามาเลย
สนุกมากๆๆเลยคะ
แต่ตอนนี้ค้างอย่างแรง
อยากรู้จังว่าจะเป็นยังไงก็ต่อไป
ระหว่างเนมกับโก้
มาต่อเร็วๆๆนะคะ
รออยู่คร๊า
-
โก้แรงงงง
อยากรู้เรื่องตี๋ กะเรื่องของเอ็มด้วยอะค่ะ
คิดถึง เจกับพี่เอ็กซ์ด้วย
รอตอนต่อไปค่ะ
:L2:
-
รอคุณจีมาคลายปมอีกหลายปมเลยนะเนี่ย
ทำไมโก้ถึงทำแบบนั้น แล้วทำไมเนมเหมือนยังรออะไรบางอย่าง
แล้วเอ็มไปอยู่ที่ไหน งืออออออ อยากรู้เยอะแยะไปหมด
รอคุณจีมาต่อนะคะ ^^
-
รู้อยู่แล้วว่าโก้แรงงงส์ จะให้ยอมใครคงยากอ่ะ
แต่ยกเว้นน้องเนมคนนึงนะ น้องน่ารักออก :-[
แถมโก้เองก็ผิดจริงจังด้วยอ่ะ ชริ :m16:
ส่วนตี๋คู่กะเพื่อนเจมส์หรือนี่ จะเป็นคนยังไงหว่าอยากรู้จัง
เอาชนะใจตี๋ได้เร็วซะด้วย โก้ยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยอ่า
พาร์ทนี้พูดถึงน้องเจด้วยย :impress3:
คิดถึงน้องเจกะพี่เอ็กซ์ขึ้นมาทันที
มาบ่อยๆ นะจะได้หายคิดถึงง
:กอด1: อันนี้ให้คุณจี มาต่อเร็วๆ นะคะ
-
มารอ
-
แปปะป๊าบบบ บ !!
เพิ่งจะได้อ่าน อ่า โก้ยังคงเป็นโก้เหมือนเดิม
ผ่านมาห้าปี โก้ก็ยังเป็นคนไม่แสดงออกอะไรมากเหมือนเดิม
ความกวนก็เหมือนเดิม (หรือมากกว่า 55)
น้องเนมเวลาอ้อนน่ารักแท้ (แอบคิดถึงน้องเจเลย)
แต่โก้ทำไว้เจ็บแสบเกิ๊น กลายเป็นเด็กไม่น่ารักเลยอ้ะ TT'
รอพี่จีน่ะค่ะ จุ๊บๆๆ >3 ~~
-
กระจ่างแจ้ง โฮะๆ ^^
โก้น่ารักจัง
-
เข้ามารอออออ >.,<
-
อิพี่โก้ ... เเร๊งงง!!!
-
รอคับ!!!! :impress3: :impress3:
อยากให้ ตี๋กับเจกับมาเยี่ยมโก้หน่อยอะ นะคร๊าบ :call: :call:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
:serius2: อยากรู้เรื่องตี๋แล้วอ่า ใครแฟนตี๋เนี่ย มิใช่เอ๊มหรอกหรือ ก็ดีนะ :laugh:
น้องเนมทำไมน่ารักอย่างนี้อ่ะ วุ้ยยยยย โดดจูบเลย :-[
-
คุณจี รบกวนนิดนึงค่ะ เห็นชื่อคุ้นๆแล้วคิดถึง ขอถามซัก 3 ข้อค่ะ
1.เก่ง นี่เพื่อนโก้หรือเปล่าค่ะ ที่เป็นแฟนของแก้ว
"ผมโบกมือให้เก่งกับหมอกที่นั่งชะเง้อยกไม้ยกมือไหว้ ผมไกลๆ สองคนนี้หลังจากเรียนจบก็ทำงานบริษัทฯ พี่นุต่อทันที" หรือหมายถึง อ้นกับหมอกค่ะ
2.แฟนนิ้งนี่ ชื่อพี่บี? หรือพี่ศักดิ์? หรือเป็นคนเดียวกันค่ะ เพราะในระเบียงรักเอ่ยถึงพี่ศักดิ์นะค่ะ
3.พี่ชายเนม ชื่อ นิค หรือ นัต ค่ะ
"ลูกชายคนโต เจ้านิคเพื่อนโก้ตอนเด็กน่ะ"
"ผมโทรไปอ้อนวอนแม่เท่าไรแม่ก็ไม่ยอมฟัง แถมยังบอกว่าดีแล้วที่ปล่อยให้มันเป็นคนคุมเรื่องค่าใช้จ่ายและความประพฤติ ไปในตัว พ่อเองก็เห็นดีเห็นงาม ส่วนพี่นัตไม่ต้องพูดถึงเลย"
2ประโยคนี้เป็นคนเดียวกันหรือคนละคนค่ะ
รบกวนคุณจีด้วยนะค่ะ :pig4:
ตอบคอมเมนต์นี้นะคะ
ข้อ 1 กับ 2 จีจำชื่อผิดเองค่ะ ข้อหนึ่งต้องเป็น อ้น ข้อสองต้องเป็น พี่ศักดิ์ (เหมือนจีจะแก้ในไฟล์ตัวเองแต่ไม่ได้แก้ที่อัพ....มั้ง เดี๋ยวจะไปตามแก้ให้นะคะ)
ส่วนข้อ 3 ไม่ได้จำชื่อผิดแต่พิมพ์ผิด เพราะสามสี่ตอนที่ผ่านมาจะใช้ชื่อ นิค ตลอด มีแค่ประโยคนั้นประโยคเดียวที่เป็นนัต เพราะงั้นเป็นการพิมพ์ผิดนะคะ
ใครเจอตรงไหนผิดก็บอกได้นะคะ เพราะปกติก่อนอัพจีจะเช็คเฉพาะความสมบูรณ์ของเนื้อหาหรือประโยค กับพวกคำผิด แต่อันไหนที่พิมพ์ถูกแต่ความหมายผิดจะตกหล่นไปบ้าง เจอคำไหนผิดก็บอกได้นะคะ
:pig4:
-
^
^
^
จิ้มพี่จี :jul3:
-
สวัสดีค่ะคุณจี มีเรื่องใหม่มาลงแล้วหุหุ เค้าเองก็หลงโก้เหมือนกัน >___<
โก้แรงอ่ะ เรื่องเมื่อ6 ปีที่แล้ว ตอนนี้เนมอยู่ปี1 ก็อายุ 18มั้ง 6ปีที่แล้วก็... 12 o22
เด็กกกอ่ะ เหอะๆๆๆๆ สมควนโกรธ แล้วทำมายยยยแฟนตี๋ชื่อเจมส์อ่ะ นึกว่าเอ็มซะอีก TT____TT +1 เรื่องใหม่คุณจีด้วยค่ะ
-
โก้....สมควรแล้วที่น้องมันจะเหวี่ยงใส่น่ะ :m16:
แรงและทั่วถึงมาก ๆ o18
น้องเนมน่ารัก.. :m1:
ติดตามต่อไป..
-
โก้ แรงงง~!! :m3: ตรงจริงพ่อคู๊ณณณ
เราก็นึกว่าความหลังเรื่องอะไร ที่แท้ก็เรื่องนี้
สงสัยเรื่องแฟนตี๋ ตกลงไม่ใช่เอ็ม :m28:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอกรี๊ด ดัง ตอนนี้น่ารักมากกกก
-
ง่ะ นึกว่าจะมาต่อ
-
เข้าใจแจ่มเลย ว่าทำไมเนมถึงได้เป็นแบบนี้
ก็โก้ทำไปแบบนั้น แต่ว่าทำไมถึงได้ไปฟันน้องแล้วทำเหมือนทิ้งล่ะ
หรืออะไร ยังไงกันนี่
บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณจีมากค่ะ
-
โก้-ตี๋ หรือ โก้-เนม อะ
จะรอตอนต่อไปครับ :pig4:
โก้-จี
:z2:
:m16:
ช่างกล้านะแม่คุณ
วันนี้นึกเฮี้ยนเข้ามาดูเล่นๆ
เห็นชื่อคุ้นๆ
ยังไม่ทันได้อ่าน
ต้องมาเจอข้อฟามบาดทรวง
พี่โก้ของน้อง
:o12:
-
โอ้ว~~~
รู้งี้แล้วสงสารเนมอ่ะ โก้แรงมาก "ขอโทษ" ได้แบบไร้ความสำนึกสุดๆ
พูดขอดทษแบบนี้ ไม่พูดซะยังจะรู้สึกดีกว่า
บางทีสิ่งที่โก้ทำไว้กับเนมอาจจะร้ายแรงกว่าที่โก้คิดนะ
ตอนแรกก็คิดนะ ว่าอะไรที่ทำให้น้องเนมเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือได้ขนาดนี้
แต่พอได้รู้แล้วก็ไม่แปลกใจเลย เป็นเรา เราก็เปลี่ยน
แอบเสียใจที่น้องเนมยอมมีอะไรกับคนอื่นที่ไม่ใช่โก้ และหวังว่าสักวันโก้จะได้รับผลจากการกระทำของตัวเอง :เฮ้อ:
อ้าวเฮ้ย..ดราม่าเฉยเลยตรู เหอะ ตอนนี้สงสารน้องเนมสุดพลัง :กอด1:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านอ่ะ...แรกจนจบ สนุกดีมาก ๆ แรก ๆ งงหน่อย ว่าทำไมเนม ก้าวร้าว ...นึกว่ารักโก้แล้วโก้ ไม่รักตอบ เลยโกรธ....แต่เป็นโก้ฟันแล้วทิ้ง o22...พี่โก้ค่ะ มิน่า น้องถึงว่า ก็แค่ผู้ใหญ่เลว ๆ :angry2: สงสารเนน อ่ะ น่องเนม ออกจะขำ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รั่ว ๆ น่ารัก :m20:
-
:L2:
อืม ทิ้งไปครั้งนึงแล้ว ตอนนี้กลับมาเก็บ ว่าแต่ใครเก็บใครหว่า
-
เข้ามาอ่านเมนท์ของคนอื่น แล้วเพิ่งนึกได้
ว่า ตอนที่เนมโดนโก้ฟันแล้วทิ้ง แถมยังเป็นครั้งแรก
ตอนนั้นเนมเพิ่งจะอยุ่ ม.ต้นเอง
วุ้วววว โก้ร้านมากๆ ฟันเด็กแล้วทิ้งงงง
รอตอนใหม่ครับบบบ
-
วันนี้นั่งเรียนไปเบื่อๆเลยเปิดเว็บหานิยายอ่านซะ
แล้วก็....เจอ...เจอจังๆเลยอะ
:a5:นั่งค้างที่ชื่อคนแต่งห้าวิแล้วก็รีบกดเข้าไปอ่านโดยด่วน
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก(เป็นไปได้อยากลุกขึ้นวิ่งรอบห้องเรียนซะจริงๆ)
ในที่สุดโก้ก็ได้ออกมาเฉิดฉายแว้ววววววววว
รอคนนี้มานานแล้ว อิอิ
แถมมีนู๋เนมที่น่ารักโผล่มาซะด้วย
และที่โก้ทำกะนู๋เนมไว้ก็ไม่รู้ว่าจะโกธรดีไหม
เพราะรักคนนี้สุดหัวใจ :o8:(จนโกธรไม่ลง หึหึหึ)
ปล.ไม่รู้มัวไปงมโข่งอยู่ที่ไหนเพิ่งมาเห็นเอาตอนนี้ o22
รอตอนต่อไปค๊า.....^^
-
“แค่เนี๊ยะ กับสิ่งที่พี่ทำน่ะ แค่สองคำแค่เนี๊ยะน๊ะ!!!”
“เออ พี่ขอโทษที่ฟันเนมแล้วทิ้ง พอใจยัง”
“................”
“หรือจะให้ขอโทษที่เปิดซิงรุนแรงไป แต่ก็ไม่นะ คุ้นๆ ว่าเลือดไม่ได้ออกเยอะเท่าไหร่ แล้วตอนนั้นเนมเองก็บอกว่าไม่เป็นไร เนมทนได้”
“อะ....อะ.....ไอ้บ้า!!!”ผมรู้สึกเหมือนเลือดพุ่งขึ้นมารวมกันบนใบหน้าและแทบจะมีไฟพุ่งออกจากตา ร่างกายกระตุกโดยอัตโนมัติ ฝ่าเท้าผมแนบกับต้นขามันแล้วถีบออกไปเต็มแรง แต่…!!
“โอ้ย!”ไอ้ยักษ์! ผมอุตส่าห์ถีบมันแต่กลายเป็นผมเองที่กระเด็นหงายหลัง มันยืนกอดอกมองผมที่นอนนิ่งบนพื้น พอเห็นผมนอนนิ่งก็ยื่นมือออกมาเพื่อดึงผม เสร็จล่ะ!!...ผมเตรียมคว้ามือมันมากัดแต่มันหดมือกลับก่อนที่ผมจะคว้าไว้ได้
“คิดอะไรอ่านง่ายชะมัด จะกัดเหรอ ไปฉีดยามาก่อนไป”มันยิ้มแล้วก็ปิดประตูใส่ผม ฮึ่ยยย ไอ้บ้า ไอ้แล้งน้ำใจ ไอ้ผู้ใหญ่ไม่ดี ผมรีบลุกขึ้นแล้วเตะประตูห้องนอนมันก่อนจะวิ่งกลับห้องตัวเองพร้อมความเจ็บจี๊ดๆ ที่ฝ่าเท้า
ผมทิ้งตัวนอนลงบนเตียงพร้อมนวดฝ่าเท้ากับก้นสลับกัน ขอโทษที่ฟันแล้วทิ้ง ฮึๆ แค่นั้นน่ะไม่ได้ทำให้เสียใจจนทุกวันนี้หรอก ยังไงแบ็คเวอร์จิ้นของผู้ชายก็คงไม่สำคัญเท่าเวอร์จิ้นของผู้หญิงอยู่แล้ว ท้องก็ไม่ท้อง เลือดอาจจะออกมากหน่อยเพราะยังเด็ก แต่มันก็เจ็บแค่ชั่วคราว...สำหรับมันคงคิดว่าตัวเองผิดแค่นี้ แค่มีอะไรกับผม แค่หลอกฟันแล้วก็ทิ้งไป...แค่นั้น!! ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่เลย....ไม่ใช่แค่นั้น...เพราะที่ผมยอม...ก็เพราะรัก...และคำว่า ‘รัก’ มันไม่ใช่ ‘แค่รัก’
หนูอยากกลับบ้าน!!!...อารมณ์ผมตอนนี้เหมาะกับคำๆ นี้ที่สุด และใช่ว่าผมจะแค่คิด แต่ว่าผมโทรไปอ้อนแม่และนิคแล้ว แต่ก็โดนบ่นแกมด่ามาจนต้องรีบวาง เซ็ง ครอบครัวไม่สนใจ ไม่รู้หรือไงว่ามันเหนื่อย ตอนแรกผมคิดว่ามาเรียนที่นี่แล้วจะมีอิสระมากขึ้น ไม่ต้องเข้าเรียนทุกวันก็ไม่มีปัญหา แต่เปล่าเลย ยังมีการเช็คชื่ออยู่ โดดก็ไม่ได้ แล้วยังเรื่องรับน้องอีก ยิ่งนึกยิ่งโมโห วันแรกของกิจกรรมรับน้อง รุ่นน้องต้องมานั่งรวมกันใต้ตึกคณะ ไอ้พวกรุ่นพี่ก็เรียกให้จัดแถวใหม่ ให้ผู้หญิงนั่งสลับกับผู้ชาย แล้วก็มามีปัญหาตรงผม แม่งตาถั่วมาก ด่าผมออกไมค์ว่านั่งผิด เป็นทอมก็ถือว่าเพศหญิง ให้สลับกับเพื่อน ไอ้คีย์นี่หัวเราะก๊ากจนแทบจะลงไปนอนกลิ้ง นึกแล้วแค้น
“อ้าวน้อง ยังไม่เปลี่ยนอีก มีปัญหาอะไรครับ”รุ่นพี่ที่ยืนถือไมค์ก็ยังโชว์โง่อยู่
“ผมผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิง”
“ทอมก็ถือเป็นเพศหญิงอยู่นะครับ นั่งสลับตามอวัยวะเพศทางกายภาพนะครับ ไม่ใช่เพศทางใจ”มันเป็นคำที่ดูถูกผมมากๆ ผมเลยรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปหาคนพูด ซึ่งก็ไม่กี่ก้าวเพราะผมเตี้ยเลยได้นั่งหน้าสุดอยู่แล้ว พี่คนที่พูดมองแบบงงๆ แต่ผมไม่สนหรอก แม่งหาเรื่องดีนัก ผมเดินไป แล้วก็จับมือมันที่ว่าง มาจับ....เป้าผม
“เฮ้ย!!/ว๊าย!!”ทั้งเสียงเพื่อนเสียงพี่ดังแทบจะพร้อมกัน ยกเว้นไอ้เจ้าของมือที่ยังกุมของสงวนผมแบบงงๆ
“ชายป่ะ เคลียร์ยัง”
“ครับ เคลียร์แล้ว”พี่เขารีบดึงมือกลับแล้วเดินถอยไปยืนกับกลุ่มเพื่อน ผมว่าหน้าเขาแดงๆ ด้วยนะ
กำลังนั่งนึกถึงความบัญชีแค้นที่เพิ่มขึ้นมาก็สะดุ้งเพราะความเย็นที่มาสัมผัสข้างแก้ม
“โอ๊ะ! เย็น”
“โทษๆ ก็เรียกแล้วไม่ขานอ่ะ กินมะ”ผู้หญิงคนที่นั่งข้างๆ ผมชื่อใบหม่อน อยู่กลุ่มพี่รหัสกลุ่มเดียวกัน แล้วก็เรียนห้องเดียวกันด้วย ช่วงนี้ก็นั่งเรียนด้วยกัน จะเรียกว่ากลุ่มเดียวกันก็ได้น่ะนะ
“ไม่อ่ะ หม่อนกินเหอะ”
“ไอ้นี่มันคุณหนู มันไม่ชอบใช้แก้วร่วมกับคนอื่น”
“เสือก เอาแก้วมาเลย กินด้วย หิว”ผมด่าคีย์ก่อนจะแย่งแก้วน้ำจากมือมัน คือผมไม่ได้คุณหนูนะ แต่ให้ใช้ของร่วมกับคนอื่นที่เราไม่สนิทมันก็แปลกๆ แต่ถ้าของชิ้นนั้นผ่านการเซ็นเซอร์จากเพื่อนแล้วก็ไม่มีปัญหา อย่างแก้วน้ำที่คาปากผมอยู่นี่ไง
“เรามีขนม เอามั้ย”ใบหม่อนควักช็อคโกแล็ตออกมาจากกระเป๋ากางเกง ตอนรับน้องรุ่นพี่ให้ผู้หญิงใส่กางเกงนะครับ ค่อนข้างจะบังคับเพราะกลัวกระโปรงจะคลุมหัวเพื่อน ซึ่งความจริงผมว่ามีเพื่อนผู้ชายหลายคนคงอยากให้คลุมอยู่เหมือนกันล่ะมั้ง
“เอา ขอสองอันได้มั้ย หิวอ่ะ คีย์มีไรให้กินบ้าง หิวข้าว”ผมแบมือแล้วส่งยิ้มอ้อนๆ ไปให้เต็มที่ แล้วก็ได้มาสองชิ้นเล็กๆ ไม่พออิ่มเลย
“มีแซนวิชในกระเป๋า มึงเดินไปหยิบดิ”โหย ตรงที่วางกระเป๋าพวกรุ่นพี่นั่งอยู่อ่ะ
“มึงนั่นแหละไป นะๆๆ ไปเร็ว”ผมเอาเท้ายันๆ จะให้ตัวมันเลื่อนออก แต่กลับเป็นตัวผมเองที่เลื่อน แม่งตัวหนักว่ะไอ้อ้วนคีย์ ถีบยังไม่กระเด็นเลย มันยังไม่ยอมลุกไปหยิบให้ ผมเองก็ไม่ไป จนใบหม่อนอาสาจะไปหยิบมาให้ผมเอง ซึ่งผมกับไอ้คีย์ก็แสดงความเป็นสุภาพบุรุษเต็มที่ด้วยการนั่งรอพร้อมส่งกำลังใจไปให้ ก็ใบหม่อนน่ารักนี่นา คนน่ารักก็ต้องหมั่นอวดโฉมให้คนอื่นเห็นบ่อยๆ สิ
“กินอะไรไม่แบ่งเพื่อน”มาแล้วไอ้พี่รหัสเวร เชื่อมั้ยว่าวันที่สองของการรับน้องมีการจับพี่รหัสน้องรหัส รุ่นพี่จะเอาของขวัญที่เตรียมไว้ให้น้องรหัสตัวเองใส่กล่องแล้ว พร้อมโน๊ตแผ่นเล็กๆ เป็นคำใบ้ในการตามหา คีย์จับได้ปลอกไฟแช็คสวยมากๆ ใบหม่อนจับได้ช็อคโกแล็ตหลายๆ แบบรวมกันอยู่ในกล่องใบใหญ่ ซึ่งผมก็ได้ส่วนแบ่งด้วยเรื่อยๆ นี่ล่ะ ส่วนผมได้...กล่องถุงยางอนามัย...แถมพอจับได้ปุ๊บก็รู้เลยว่าใครเป็นพี่รหัส เพราะไอ้พี่เวรนั่นเสือกหลุดหัวเราะออกมาให้เห็นพิรุธ แถมหลังจากนั้นก็ยังพยายามเข้ามากวนประสาทผมบ่อย แต่ที่ผมสงสัยที่สุดคือมันไม่คิดบ้างเหรอว่าถ้าผู้หญิงเป็นคนจับของมันได้จะเป็นอย่างไร
“เพื่อนไม่หิว”
“หน้าตาออกจะดีทำไมพูดไม่น่ารักเลยวะ”
“ก็หน้าตาดีไงเลยต้องปากดีด้วย ว่าแต่พี่เหอะ มายุ่งไรกะผมนักหนาเนี่ย”
“จะเอามั้ยลายเซ็นน่ะ”นี่เป็นอีกอย่างที่น่าเบื่อ ต้องให้รุ่นพี่มาเซ็นชื่อในสมุด ซึ่งกว่าจะขอได้แต่ละชื่อก็ต้องทำอะไรให้พี่ๆ ฮาก่อน ความจริงก็อยากจะบอกหรอกนะว่าผมเป็นนักศึกษาไม่ใช่ตลก จะเอาฮาอะไรกันนักหนา ไม่กลับบ้านไปหาหนังตลกดูวะ ทำไมต้องแกล้งให้คนอื่นอายเพื่อให้ตัวเองหัวเราะด้วย ประสาทจริง
“พี่จะเซ็นมั้ยล่ะ”
“ยัง”
“ก็แล้วจะถามทำไม บ้าเปล่า”
“ถามจริง.....เป็นแฟนกันเปล่าเนี่ย”พี่บอมชี้นิ้วมาทางผมกับคีย์สลับไปมา ใบหม่อนเองก็เหมือนจะแอบๆ เอียงหูมาฟังด้วยนะ ผมว่าเพื่อนๆ อีกหลายคนก็ด้วยเหมือนกัน
“...ถามจริง...เกี่ยวไรด้วย ฮ่าๆๆๆ”ผมหันไปหัวเราะกับไอ้คีย์สองคน ใบหม่อนก็หัวเราะด้วย นึกแล้วว่าต้องแอบฟัง พี่บอมบ่นว่าผมกวนตีนก่อนจะเดินกลับไปนั่งกับกลุ่มรุ่นพี่ แล้วก็ปล่อยให้พวกผมซ้อมร้องเพลงต่อ
หลังจากรุ่นพี่ปล่อยให้กลับได้ผมก็รีบเดินไปประกบคีย์ทันที
“คีย์จ๋า”
“ไม่”คีย์สะบัดแขนหนีมือผมแต่ผมไม่ยอมปล่อยให้หลุดง่ายๆ หรอก มันเป็นความหวังเดียวในตอนนี้
“ไรอ่ะ เนมยังไม่ได้พูดเลย”
“แค่คำว่าจ๋าของมึงกูก็ระแวงแล้ว ไม่ต้องมาทำแบ๊วใส่กูเลย”
“นอนด้วยคนดิ”ไม่อ้อมค้อมแล้วละกัน ยังไงคืนนี้ผมก็ต้องค้างกับมันให้ได้ ผมยังไม่อยากกลับไปเจอหน้าไอ้บ้านั่นตอนนี้
“นอนไมวะ พรุ่งนี้มันหยุดนะ”
“ขี้เกียจกลับว่ะ”
“อย่าๆ มึงทะเลาะกับคนที่มึงอยู่ด้วยล่ะสิ กลับไปห้องมึงเลย คืนนี้กูจะไปกินเหล้า”
“ไปด้วย”
“ไม่”
“ไรวะ ไปด้วยดิ ไปกับใคร”
“พวกนั้นอ่ะ มึงกลับห้องไปเหอะ กูขอวันนึง”คีย์พยักเพยิดไปทางกลุ่มเพื่อนที่ยืนคุยกันอยู่
“กูไปด้วยๆ นะๆๆ”
“ไม่ได้ กูจะหิ้วเด็กมานอน เก็ทยัง”
“โหยไรวะ เพิ่งเปิดเทอมเองนะ มึงเอาเวลาที่ไหนไปหาเด็กเนี่ย”
“มึงจะเสียงดังทำไม เชี่ยนี่ กลับไปเลยไป”คีย์มันผลักหัวผมก่อนจะเดินไปสมทบกับกลุ่มเพื่อนอีกกลุ่มที่ยืนรอมัน ผมก็โบกมือบ๊ายบายให้ไอ้พวกนั้นก่อนจะมองมันเดินจากไป เซ็งอ่ะ พวกนั้นก็เพื่อนผมเหมือนกัน ถึงจะไม่ค่อยสนิทมากแต่คุยกันได้ แล้วถึงคีย์มันจะหิ้วใครไปห้องมัน ผมนอนนอกห้องนอนก็ได้นี่นา จะมาอายอะไร
ผมแวะซื้ออาหารกล่องในเซเว่นก่อนกลับห้อง แน่นอนว่าไม่ใช่ห้องไอ้คีย์เพราะมันไม่ยอมให้กุญแจสำรองกับผม ตอนนี้ก็สองทุ่มแล้ว หวังว่าไอ้บ้านั่นจะยังไม่กลับมานะ หลังจากไขกุญแจเข้ามาในห้อง ผมก็ยิ้มบางๆ ด้วยความดีใจที่ตัวเองมีสัมผัสที่หก สามารถรับรู้ได้ล่วงหน้าว่ามันยังไม่กลับจริงๆ ผมวางกระเป๋าไว้บนโซฟา เดินเอาอาหารกล่องไปใส่ไมโครเวฟก่อนจะเข้าห้องอาบน้ำ เสร็จแล้วก็เดินออกมาหยิบอาหารในไมโครเวฟที่กำลังส่งกลิ่นหอม ข้าวผัดปูกับเกี๊ยวน้ำ เมนูประจำที่ผมซื้อกินบ่อยๆ หยิบถ้วยเล็กในครัวมาแบ่งเกี๊ยวน้ำออกมาปรุง ใส่น้ำส้มสายชูนิดๆ เพิ่มน้ำตาลอีกนิด เปรี้ยวๆ หวานๆ แต่ที่เหลืออยู่ในกล่องไม่ปรุงอะไร ไม่ใช่ว่าจะเหลือให้ไอ้โรคจิตนั่นหรอกนะ แต่ผมชอบกินแบบนี้ ถ้ากินแบบไม่ปรุงอย่างเดียวมันจะเลี่ยนๆ ต้องปรุงด้วย แต่ถ้าปรุงหมดเลยเวลาเปรี้ยวๆ ปากอยากหาอะไรล้างปากก็ไม่มีแล้ว เพราะงั้นเลยต้องแยกเป็นสองถ้วย ก็รู้หรอกนะว่าตัวเองเรื่องมาก แต่ใช่ว่าผมจะไปทำตัวเรื่องมากกับคนอื่นนี่นา
หลังจากทิ้งซากกล่องในถังขยะแล้วก็ต้องมายืนย่อยอาหารอยู่ที่ระเบียงด้วยการสูบบุหรี่ ความจริงก็ไม่ได้ติดอะไรหรอกนะ แต่มันเซ็งๆ มัน...ชินด้วยล่ะมั้ง จะว่าไปแล้ววิวตรงนี้ก็สวยดี โล่งดีเหมือนกัน แต่ไฟตามถนนยังสว่างเรียงเป็นแถวๆ นึกสภาพคนที่ต้องนั่งติดในรถแล้วสยอง ไม่รู้ทนกันไปได้ยังไง แต่ไฟมันสวยจริงๆ นะ น่าถ่ายรูป เสียอย่างเดียวที่ผมถ่ายรูปไม่เป็น
“ใครอนุญาตให้สูบบุหรี่”มาแล้ว ทำเสียงเข้มมาเชียว กลัวตายล่ะ
“ก็ไม่ได้สูบในห้องสักหน่อย”ผมหันไปมองหน้ามันก่อนจะหันกลับมาสูดบุหรี่ลงปอดพร้อมพ่นควันบางๆ ออกมา ผมเคยหัดห่อปากตอนพ่นเพื่อจะให้มันเป็นวงๆ คล้ายโดนัทแต่ทำไม่ได้ เรื่องนี้ไอ้คีย์ชอบเอามาข่มผมเพราะมันทำได้
“ตามมา”มันพูดแล้วก็ถอยห่างออกไปเพื่อดูว่าผมจะเดินตามมั้ย ผม...เดินตาม ไม่ใช่ว่ากลัวหรอกนะ แค่อยากรู้ว่าให้ตามไปไหน
มันพาผมเดินออกจากห้องมาที่ประตูตรงบันไดหนีไฟ ผมคิดว่าให้มาสูบตรงนี้ แต่เปล่า มันพาผมเดินขึ้นบันไดไปเรื่อยๆ จนถึงทางตัน ไม่มีบันไดให้ไปต่อ แต่หลังจากเปิดประตูบานใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าก็พบสวนหย่อม ที่ตรงนี้คือดาดฟ้าของคอนโดฯ มีพุ่มต้นไม้ขนาดย่อม ทางเดินปูด้วยหินกรวดเม็ดเล็ก มีอ่างน้ำพุ เก้าอี้ไม้ถูกวางไว้ตามมุมต่างๆ ทั้งเก้าอี้แบบธรรมดาและแบบมีไม้ระแนงโค้งด้านบนเป็นหลังคาสำหรับไม้เลื้อย แต่ที่ผมถูกใจสุดๆ คือซุ้มไม้ระแนงของศาลาหกเหลี่ยมกลางสวน มีไม้เลื้อยอยู่เต็มหลังคาพร้อมไฟดวงเล็กประดับรอบๆ มัน...สวยมาก จนไม่น่าเชื่อว่าจะมาอยู่บนดาดฟ้ากลางเมืองหลวง
“ถ้าอยากสูบก็สูบที่นี่ มุมด้านโน้นสำหรับสูบบุหรี่ แต่ถ้าไม่มีคนอื่นอยู่จะสูบตรงไหนก็ได้”มันเดินนำผมไปนั่งในซุ้มที่ผมคิดว่าสวย เรานั่งกันตรงข้ามกัน และนั่นทำผมวางตัวไม่ถูก เพราะหลังจากคำขอโทษเฮงซวยของมัน นี่เป็นครั้งแรกที่เราประชันหน้ากันแบบสันติ......มั้ง
“เรียนเป็นไง”
“ก็ดี”
“แล้วทำไมนิคมันบ่นว่าเนมอยากกลับบ้าน”
“พี่นิคโทรมาฟ้องเหรอ”
“แค่คุยกัน”
“ก็มันเหนื่อย ตอนปวส. ก็เคยรับน้องแล้ว มานี่ยังต้องมานั่งซ้อมเพลงอีก เรียนก็ยาก หนังสือมีแต่ภาษาอังกฤษ ต้องเช็คชื่อด้วย นึกว่าจะไม่มีการเช็คชื่อซะอีก ตอนพี่โก้เรียนเป็นแบบนี้มั้ย”
“.......”มันไม่ได้พูดอะไร เอาแต่มองหน้าผมยิ้มๆ ผมอุตส่าห์พูดไปตั้งเยอะ มันเหนื่อยจริงๆ นะ คิดถึงกับข้าวของแม่ด้วย หมูหวานที่ห่อมาก็หมดแล้ว หรือว่าพรุ่งนี้จะนั่งรถกลับบ้านดี
“ถามน่ะไม่ได้ยินรึไง”ผมรู้หรอกน่ะว่ามันยิ้มเพราะผมเรียกมันว่า ‘พี่โก้’ ไม่ได้อยากเรียกหรอกนะ ก็แค่ไม่อยากโดนหักเงินแค่นั้น
“เหมือนกัน”
“เซ็งอ่ะ ไม่ชอบรับน้อง ไม่ชอบร้องเพลง ไม่ชอบทำอะไรตลกๆ”
“ก็ไม่ต้องทำ”
“ได้เหรอ”ผมรีบถามทันทีเลย เหมือนเป็นแสงสว่างมาจากหลังมันเป็นประกายด้วย
“การรับน้องไม่ได้ช่วยให้ได้ปริญญาง่ายขึ้น”
“ถูก!!”
“เราหาเพื่อนได้เองโดยไม่ต้องให้คนอื่นมานั่งสร้างสถานการณ์ให้ต้องใกล้ชิดกัน”
“ใช่!!”คือเข้าใจนะว่าเรื่องรับน้องเนี่ยเพื่อให้ทุกคนได้รู้จักกัน สนิทกัน ให้ได้ช่วยเหลือกัน แต่ผมเดินไปทำความรู้จักกันเองได้ ต่อให้เรารับน้องกับเพื่อนๆ ในคณะก็ไม่ได้ช่วยให้สนิทกันตลอดไปถ้านิสัยเข้ากันไม่ได้ พอจบรับน้องเดี๋ยวก็เลิกคบหากันอยู่ดี ปล่อยให้ผมทำความรู้จักกับคนที่ผมอยากรู้จักก็พอ
“การรับน้องของรุ่นพี่มันเป็นแค่เหตุการณ์สมมุติ แต่เชื่อเถอะว่ามันจะเกิดขึ้นจริงในอนาคต เพื่อนร่วมคณะที่เราไม่อยากคบหาอาจกลายเป็นเพื่อนร่วมงาน คู่ค้าทางธุรกิจ นั่นจะทำให้เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงการพูดคุยได้ และจำเป็นต้องให้ความสนิทสนมเพื่อผลประโยชน์ การรับน้องก็เหมือนการเข้าค่ายลูกเสือ การเรียนรด. ก็แค่ทำให้เรารู้จักคนอื่น ได้ช่วยเหลือกัน และรับการช่วยเหลือ ได้เห็นคนเห็นแก่ตัว ได้เห็นการแบ่งปัน มิตรภาพระยะสั้น หรือระยะยาว ทั้งหมดคือประสบการณ์ที่ควรเก็บไว้ ใครจะรู้ว่าอนาคตอีกสักยี่สิบปี เราอาจไปนั่งที่ร้านกาแฟเล็กๆ เห็นลูกค้าใหม่เดินเข้ามา หน้าตาคุ้นๆ จากนั้นก็นั่งรำลึกความหลังกันว่าอ้อ เราเคยเจอกันตอนรับน้องนั่นไง ตอนนั้นเพื่อนคนนั้นทำอย่างนั้น คนไหนทำอะไรตลกน่าจดจำแค่ไหน อาจไม่ใช่เรื่องของเรา แต่เป็นของใครสักคนที่ได้รู้จักร่วมกัน บางทีเรื่องรับน้องมันอาจมีประโยชน์น้อยนิดแค่ตรงนั้น....แค่...อีกหนึ่งประสบการณ์”
“.................”ผมจำได้เสมอว่าคนๆ นี้มักจะมีแนวความคิดและการพูดให้ผมคล้อยตามเสมอ ถ้อยคำ น้ำเสียง เกือบลืมไปแล้วว่าเมื่อก่อนผมเคยนั่งฟังเขาแบบนี้บ่อยแค่ไหน
“ถ้าไม่อยากรับน้องก็ไม่เป็นไร เพราะมันไม่ใช่เรื่องสำคัญในชีวิต ก็แค่ประสบการณ์ แต่ใครจะรู้ว่าวันข้างหน้า จะมีคนสองคนนั่งสนทนากันว่า จำได้มั้ย ไอ้คนนั้นที่มันไม่มารับน้องน่ะชื่ออะไร......แต่นั่นก็ไม่ได้กระทบกระเทือนชีวิตเนมอยู่แล้วนี่ เพราะงั้นอยากทำอะไรก็ทำ ขอแค่อย่าเสียใจทีหลังก็พอ”ทั้งๆ ที่พูดกับผม พูดเยอะแยะ พูดสิ่งดีๆ แต่...ไม่เคยเลยที่มองหน้าผมนานๆ...นานได้เท่ากับที่ผมมอง
“นี่....เพื่อนพี่เป็นไงกันบ้าง เห็นตัวติดกันจะตายไม่ใช่เหรอ พี่ตี๋กับพี่เจน่ะ”
“..........สูบเสร็จแล้วก็ตามลงไปแล้วกัน พี่ซื้อกระเพาะปลามาฝาก เดี๋ยวจะอุ่นรอ”มันพูดจบก็ไปเลย คือ...ผมพูดอะไรผิดเหรอ...อ้อ...รึว่าแตะต้องไม่ได้ ใช่สิ มันก็เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร พูดถึงไม่ได้ ถามถึงก็ไม่ได้ พี่เจเป็นบุคคลสูงส่งยิ่งกว่าเทวดา เป็นศูนย์กลางของมันกับพี่ตี๋ที่ต้องหมุนรอบๆ เสมอ....เป็นอย่างนี้เสมอ และยังเป็นอยู่
ผมเดินเข้ามานั่งบนโซฟาตัวเดียวกับเขาแต่เว้นระยะห่างไว้ กระเพาะปลาส่งกลิ่นหอมฉุยน่าทาน ผมเดินไปหยิบถ้วยเล็กๆ มาแบ่งครึ่งและปรุงอีกครึ่งที่เหลือ มันนั่งทานไปมองหนังที่กำลังฉายบนจอไป เรื่องนี้ผมยังไม่ได้ดูเลย สงสัยมันเพิ่งซื้อมา ผมเลื่อนลงมานั่งบนพื้นแล้วเริ่มลงมือทานบ้าง ถึงผมจะทานไปแล้วก็ยังไม่ถึงกับจุก เพราะงั้นก็เลยพอจะทานได้อีกนิดหน่อย ระหว่างผมกับเขามีเพียงเสียงจากโทรทัศน์ แล้วไม่รู้เป็นเพราะความอยากเอาชนะหรือแค่อยากรู้ผมถึงไม่ลังเลเลยที่จะเอ่ยปากถามสิ่งที่เขายังไม่ยอมตอบ
“พี่เจทำงานที่ไหนเหรอ”
“เรียนโทอยู่อังกฤษ”
“จริงดิ...ดีจัง อยากไปเมืองนอกบ้าง ไปนานยังอ่ะ”ปากผมบอกว่าดี แต่...แอบอิจฉานิดหน่อย ทำไมคนๆ นี้ต้องได้ดีไปเสียทุกอย่าง ถ้าได้ยินว่าตกงานผมจะดีใจมากกว่านี้ แต่นี่ไปเมืองนอกแน่ะ ขนาดไม่มีพ่อแม่แล้วก็ยัง...เฮ้อ....แต่เขาก็คงเป็นคนดีล่ะนะ
“เกือบสองปี”
“แล้วพี่ตี๋ล่ะ”
“เปิดเกสต์เฮาส์อยู่เชียงราย”
“โหหห ทำไมมีแต่คนน่าอิจฉา เนมอยากทำได้อย่างนั้นบ้าง อยากไปเมืองนอก อยากมีกิจการของตัวเองจะได้ไม่ต้องเป็นลูกน้องใคร วันๆ นั่งนับเงินอย่างเดียว”
“ขอทานไง นั่งรอเงินอย่างเดียว”ดูปากมัน
“ประสาท ใครจะไปอยากเป็น บ้ารึไง”เซ็ง อุตส่าห์คุยด้วยดีๆ
“ก็บอกอยากนั่งนับเงินอย่างเดียวก็มีอาชีพเดียวนั่นแหละ”
“ก็ไม่ได้หมายถึงอย่างนั้นสักหน่อย เนมอยากมีร้านเล็กๆ ของตัวเอง อยากทำร้านอาหาร มีขายขนมเค้กขนมปังนิดหน่อย มีกาแฟขายด้วย แต่งร้านเก๋ๆ เนมอยากทำงานอย่างเนี๊ยะ”ความจริงที่บ้านก็ทำร้านคล้ายๆ อย่างนี้อยู่แล้ว เพียงแต่ไม่ขายอาหาร ขายเฉพาะเบเกอรี่
“แล้วมาเรียนไอทีทำไม ทำไมไม่เรียนคหกรรม ไม่ก็พวกบริหารการจัดการอะไรแบบนั้น แต่ถ้าอยากทำอาหารเองเรียนเป็นคอร์สก็ได้”
“ไม่ได้อยากทำอาหาร แค่อยากมีร้าน อยากเป็นคนคิดเงิน นั่งคิดเมนูไรแบบนี้”
“ลาออกไปเรียนอย่างอื่นซะไป”
“จะบ้ารึไง”
“แล้วเรียนไอทีทำไม”
“ก็....ชอบเล่นคอมฯ เพื่อนเรียนกันเยอะด้วย”
“เรียนตามกระแสว่างั้น”
“แล้วพี่โก้ล่ะเรียนทำไม ทำไมไม่เรียนครุศาสตร์ในเมื่อจะเป็นครู”
“เรียนเป็นเพื่อนเจ”
“......อ้อ....แล้วไม่ตามไปเรียนโทเป็นเพื่อนด้วยซะเลยล่ะ”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับเนม”อ้อ...นี่แสดงว่ากำลังยั่วประสาทผมใช่มั้ย เอาสิ จะได้รู้ว่าใครจะสติแตกก่อนกัน ยกที่หนึ่ง เริ่ม!!
“ก็อยากเสือกอ่ะ ทำไม มีปัญหาเหรอ”แต้มแรก 1-0
“ก็นั่นสิ พี่จะไปไม่ไป แล้วเนมมีปัญหาอะไร”แลกกันหมัดต่อหมัด1-1 ไม่เป็นไรๆ
“ชิส์ ยังทำตัวน่าตลกเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิด ไม่สิ น่าสมเพชมากกว่า ตอนแรกเนมก็นึกว่าพี่จะเปลี่ยนไปบ้าง แต่เปล่าเลย ยังเหมือนเดิมหรือยิ่งกว่าเดิม ได้แต่แอบรักเพื่อนสนิทตัวเอง มองอยู่ห่างๆ ได้แต่รอ ขี้ขลาด!!!”อยากให้คะแนนตัวเองสิบคะแนนแต่เดี๋ยวจะหาว่าโกง แค่ 2-1 ก็ได้
“แล้ว....เนมมีปัญหาอะไร”
“ไปตายซะ!!!”ผมลุกขึ้นทันทีที่มันพูดจบ แต่ถึงผมตะโกนใส่หน้ามัน มันก็ทำเพียงแค่หันมายิ้มให้ผมแล้วกลับไปสนใจหนังตรงหน้าต่อ ผมเดินเอาจานไปวางไว้ในครัวแล้วรีบเดินเข้าห้อง โถมตัวใส่เตียงนอนพร้อมทุบกำปั้นลงบนเตียงติดๆ กันหลายครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังระบายความโกรธออกไปไม่ได้ และที่สำคัญ....ผมแพ้น็อค
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อยากตอบเม้นต์....บางเม้นต์อ่านแล้วฮาดี :z3: เดี๋ยวจะพยายามตอบอันที่ถามกันซ้ำๆ หรือฮาๆ นะคะ :z13:
-
ตกลงแล้ว เนมยังรักพี่โก้อยู่หรือเปล่า แล้วพี่โก้จะยังไงกับเนม
-
โก้สอนคนเก่ง ในแบบฉบับของโก้เลย
(ไม่แปลกใจที่มาเป็นครู)
น้อยใจแทนเนม
เพราะดูไงก็รู้ว่า เป้แคร์เจไม่เคยเปลี่ยน
กับคนที่คิดจะมาเป็นแฟนโก้
คงต้องทำใจเรื่องเจให้ได้อ่ะ
สรุป!! เนมแพ้ยกนี้ แต่อย่าลืม นี่ไม่ใช่นัดชี้ชะตา 555
-
เนมน่ารักอ่ะ จริงๆนะ เซ็งโก้ที่ชอบพูดจาทำร้ายจิตใจ น่าจะรู้อยู่นะว่าน้องรู้สึกยังไง ชิส์
ขอบคุณไรเตอร์มากค่ะ
-
น้องเนมมมม
T^T
สงสารนะเนี่ย โก้ยังสติลแข็งเหมือนเดิม
ว่าแต่ น้องเนม กะ น้องเจ นี่ ประสบการณ์คล้ายกันเลยนะ
แต่น้องเนมแรงกว่า (มั้ย?) จับเป้าเลย ก๊ากกกกก
น่ารักกกกก
เมื่อไรพี่โก้จะ อ่อนลงกว่านี้มั่งอ้ะ
ฟันน้องเค้าไปแล้วนะ
-
ไอ้พี่โก้มันกวนประสาทจริงๆ :z6:
ถ้ารักมันต่อไปมิช้ำในตายในเร็ววันหรือนี่ :กอด1:
-
เป็นเรานี่ เราคงได้ตบหน้าพี่โก้ไปแล้วหล่ะ กวนมั่ก :beat:
เนมเค้าแค่อยากจะคุยดีด้วยอ่ะ แต่สงสัยว่าสองคนนี้คงยังไม่เปิดใจ
ให้กันหล่ะมั้ง ประเภทไม่ยอมรับตัวเองไรงี้ :m16:
อยากเห็นฉากพี่โก้หวานอ่ะค่ะ จะเป็นไปได้มั้ยนี่ :impress2:
-
นุ้งเนมอย่าไปสนใจมัน
สักวันให้มันเกาะขาแล้วมาขอความรักจากเรา :laugh:
ปล.จะทำยังไงให้โก้ลืมเจ :dont2:
-
เพิ่งตามเข้ามาคะ แต่ว่าอยาก :กอด1: โก้จัง กวนดี :laugh:
แล้วจะรอตอนต่อไปค๊าาาาา :L2:
-
คุณจี~~~
บอกตรงๆนะ เราตั้งใจจะไม่อ่านเรื่องนี้ตอนนี้อ่ะ
คิดเอาไว้ว่า รอให้คุณจีเข้ามาอัพไปเรื่อยๆก่อน
เดี๋ยวค่อยมาอ่านรวดเดียวหลายๆตอนจะได้จุใจไปเลย
แต่...............
ทำไม่ได้ค่า!!! ทุกครั้งที่แว๊บเข้ามาดู ตามันก็ต้องมองดูเรื่องนี้ตลอด
ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
น้องเนมน่ารักมว๊ากกกกก :-[
กลายเป็นรักเค้าข้างเดียวซะล่ะเนม พี่โก้เหมือนยังตัดใจไม่ขาด
ว่าแต่ตัดใจจากใคร ??
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ไอ้หนูเนมแรงน่าดู 555
ไอ้พี่โก้ก็ต้องเจ็บบ้างละกับคำพูดกระทบของเนม แต่แค่ปั้นหน้าเก่งเท่านั้นเอง
ชิ!!! อยากจะสมน้ำหน้า
-
"แล้วเนมมีปัญหาอะไร" .... ทำให้นึกถึงคำพูดใครบางคน "แล้วไง ...."
-
ทำไมกัน อ่านเรื่องของโก้ เรากลับคิดถึงตี๋ ออกเรือนไปอยุ่ซะไกล ทิ้งโก้กันไปหมดเลย :z3:
ตกลงเอ็มไม่ใช่แฟนตี๋เหรอเนี่ย :monkeysad:
-
ฮ่าๆๆๆๆ
ขำเนม
คิดถึงเจกะพี่เอ็กซ์
คิดถึงตี๋ด้วย อิอิ
-
เนมนี่ทำตัวน่ารักขึ้นทุกวัน :impress2: ส่วนโก้นี่ก้อเดาอารมณ์ไม่ถูกเลย o22 กวนตรีนดีจิงๆ
-
โถ นู๋เนมพาลไปทั่วแล้วลูก
บวกพี่จีค่า ^^
-
ลัลล้าลัลล้า
ว้าวววน้องเนมกับพี่โก้เริ่มมีสัมพันที่ดีกันเเล้ว
อิอิ
็
เเต่นะพี่กะน้องก้อยังเถียงกันเหหหมือนเดิม
น้องเนมดูรักโก้มาก
โอ้ยอดชายนายโก้ความรุ้สึกนายช่างลึกลับนัก
ทำไมอ่านทีไรนี่ชั้นต้องสงสัยเรื่องตี๋ทุกทีหว่า
ตกลงสามีตี๋คือใคร
:pig4:
-
โก้น่าหมั่นไส้อ่ะ ไม่ไหวจะเคลียร์คู่นี้
น้องก็แรงพี่ก็บ้า
เนมอย่าอิจฉาเจกับตี๋ไปเลย อีกหน่อยเนมก็เป็นคนที่น่าอิจฉาแล้ว
เพียงแค่ไม่รู้ว่าต้องรออีกนานแค่ไหนก็เท่านั้นเอง
อ่านคู่นี้เหมือนดูมวย ถ้าคำพูดมันกลายเป็นหมัดมวยเป็นเข่าเป็นศอกได้อ่ะนะ
คงน่วมด้วยกันทั้งคู่ อ่อนๆ ให้กันบ้างก็ได้
-
อิพี่โก้กวนทีนเหมือนเดิม คงเส้นคงวาตลอดเลยนะ
ไอ้น้องเนมก้อนะไปยั่วเค้าแต่ดันเป็นตัวเองซะงั้นที่หงุดหงิด
ฝีมือยังห่างไกลพี่โก้อีกเยอะ
-
เนมเอ้ย มามุกเดียวกับน้องเจเลย
ที่ไม่เชื่อว่าเป็นผู้ชายแล้วให้จับ.....เนี่ย
พี่โก้กวนได้เสมอต้นเสมอปลาย
เนมจะยั่วโมโหกลายเป็นโกรธซะเอง :m20:
-
สงสารเนม อะ
-
นู๋เนมชั่งน่าสงสารจริงๆ
แต่เพราะคนทำเป็นโก้นี่แหละถึงโกรธไม่ลง
ไงๆก็เพลาๆหน่อยนะโก้
เดี๋ยวนู๋เนมจะจุกอกตายซะก่อน หุหุ
เอาใจช่วยนู๋เนมเต็มที่...สู้ๆ^O^
-
โก้ใจแข็ง เหมือนเดิมไม่ผิดเลย
เนมเอาชนะใจไอ้มนุษย์หินนี่ให้ได้อย่างด่วนเลย
อยากเห็นโก้เก็กหลุดเพราะเนม 5555+
ที่บอกว่าพี่เจมส์เป็นเพื่อนของแฟนตี๋ นี่มันใครกัน แฟนตี๋ไม่ใช่เอ็ม น้องพี่เอ็กซ์หรอ
หรือว่าคู่นั้นเค้าคอนเวิร์สกันแล้ว งงๆๆๆๆ
-
อึดอัดชะมัด :เฮ้อ: แต่ละคน :เฮ้อ:
-
โก้แม่ง กวนตรีนวะ :beat: เด็กมันก็อ่อนลงให้หน่อยนึง แทนที่จะอ่อนตามบ้าง นี่อะไร :z6:
แต่น้องเจของพี่ไปอยู่อังกฤษแล้วเหรอเนี่ย ไม่ทราบว่าพี่เอ็กซ์ได้ไปเฝ้า ไปคุมถึงอังกฤษหรือป่าวคะ กรั๊กๆๆๆ
ส่วนตี๋ ไปเปิดเกสเฮ้าส์ถึงเชียงรายยยยยยย หรือไปหลบเลียแผลใจ หรือไปเปิดเกสเฮ้าส์กับเมีย อ๊ากกกก :monkeysad:
-
:jul3: :jul3:
พี่โก้กวนประสาทโครตอ่ะ เนมอุตส่าห์พูดดีด้วยแร่ะ
สงสารเนมจัง ยังรักโก้อยู่ล่ะซิ แต่เข้าใจน่ะคนแรกของเราใครๆก็ลืมไม่ลงหรอก
อยากเห็นวันที่พี่โก้สยบให้เนมจัง ง้อเนม ตามใจเนม ฮิฮิ
-
ทำไมโก้ ใจร้ายกับเนมขนาดนี้
:sad4:
-
เอ๊ยยยยยยยยยส์ อ่านตอนรับน้องแล้วนึกถึงเจ แต่เนม แรงส์กว่า! ได้อีกอ่ะ 555+
ตอนคุยกับพี่รหัส ก้ให้ความรุ้สึกแนวๆ พี่เอ็กซ์กับเจ > <
ว่าแต่เจย์ไปอยุ่อังกฤษซะแล้วววว
ยังสงสัยอยุ่เลยว่าใครได้ตี๋ไปป
ชอบคีย์จังงงงง อ๊างงงงงงงงงงงงง > < 555+
อยากอ่านตอนที่คบกัับเนมอ่ะะะ
ส่วนโก้ก้ยังกวนทีนได้เสมอต้นเสมอปลาย - -"
เชียร์เนม ๆ ๆ
-
โก้ยังเหมือนเดิมไม่มีผิดเลยอะ ใจแข็งจิงๆๆ
:L1: :L1: :L1:
-
โก้แลดูใจร้ายกับน้องนะ
ขอแนะนำให้เนมตัดใจไปซะ แล้วมองหาคนใหม่จะดีกว่านะ
-
โก้กวนเนอะ
แต่พูดแบบนี้นี่....สมแล้วที่เป็นครู 55+
-
เดาไม่ถูก ไ่ม่รู้ว่าโก้คิดยังไง
เนมยังเหมือนเด็กอยู่เลย
สนุก o13
-
กวนกันทั้งคู่จริงจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
ไม่รู้หรอกว่าโก้คิดยังไง
แต่เรารู้สึกสงสารเนมอ่ะ
ถึงเหมือนจะไม่มีอะไรแต่ใครจะรู้...แผลที่มันกลัดหนอง...ดูไม่ออกหรอก...
ถึงจะเริ่มที่การแอบรักเขาฝ่ายเดียว...
แต่บางครั้ง...เจ็บก็เรื้อรังนะ...
รอตอนต่อไผปฮับ
สู้ๆนะคะ
-
พี่โก้กวน :z6:
-
สถานะภาพเดียวกันทั้งโก้*เนม
รักเขาข้างเดียวแต่เขาก็ไม่เหลียวแลทั้งคู่ :เฮ้อ:
-
เนมมันดูป่วงๆดีเว้ย :laugh: :laugh: :laugh:
เสน่ห์แรงด้วยดินี่่ มีคุณพี่บอมเพิ่มขึ้นมาอีกคนแระนะ อิอิ :m12:
คนคอยดามใจเยอะแยะแบบนี้ ไม่ต้องไปง้อโก้มันหรอกเนม เล่นตัวจัด หาหนุ่มอื่นดีกว่าเนอะ :m19:
-
สงสารเนมว่ะ
โก้แม่งดูไม่มีท่าทีอะไรทั้งสิ้น
หรือเราดูไม่ออกวะ
- -
แต่นะ ไม่รุ้จริงจริงว่าโก้ึคิดไรอยุ่อะ
นังโก้นี่จริงจริงเลยวุ้ยย ยย
ฮ่วย
-
อิโก้มันน่าถีบจริงๆ :z6:
ถึงจะแอบหมั่นไส้แต่เค้าก็ชอบตัวนะ :-[
-
อ่านแล้ว
เนมโคตร น่ารักเลยอ่ะ
ท่าทางจะแก่นเซี้ยวไม่ใช่เล่น
-
รักเขาข้างเดียวเหมือนข้าวเหนียวนึ่ง
-
เนมน่าสงสารเน๊อะ ทั้งที่รัก ทั้งที่รักหงะไม่ใช่แค่รักสักหน่อย ทำไมโก้ถึงได้ใจร้ายจัง ยิ่งต้องมาอยู่ มาเจอหน้า มาคลุกคลีกับคนที่ตัวเองรักแต่เขาไม่เคยรักอย่างนี้ เจ็บชิบหาย ได้กันแล้วแท้ ๆ น่าจะมีสิทธิ์ผูกมัดบ้าง แต่นี่อะไร ทั้งที่ให้อะไรไปแล้ว ให้ใจไปแล้ว แต่ที่ได้มานั้นกลับเป็นความเฉยชา ตั้ง ๕ ตั้ง ๖ ปี ก็ยังตัดใจไม่ได้เลยหงะ ทั้งที่มีโอกาสและเป็นคนที่ควรจะได้อะไรบ้าง แต่ที่เนมได้มานั้นมันยิ่งกว่าความว่างเปล่า อีกฝ่ายไม่ใช่แค่ไม่คิด แต่แบบว่าทำร้ายจิตใจน้องได้อย่างเลือดเย็นจริง ๆ
เกลียดบักโก้แล้ว แมร่ง เลวไปไหนพ่อคุณ ใจดีกับอีกคน ใส่ใจกับอีกคน โอเชเขาเป็นคนที่แคร์ แล้วคนที่แคร์แกเล่า คนที่เขารักน่ะ ทำเขาเจ็บอยู่ตั้งมากมายเท่าไหร่
ฮืออออ ฮืออออ สงสารเนมมากมาย
-
"แล้วเนมมีปัญหาอะไร" .... ทำให้นึกถึงคำพูดใครบางคน "แล้วไง ...."
ฮ่าๆๆๆ อ่ะนะ มันให้อารมณ์เดียวกันเลยอ่ะ...โหย ยยยยย พี่ตั้มลอยมา...กร๊าก กกกกก
น้องเนม...แรว็งง งงงงงงง แต่ก้อยังเทียบชั้นความกวนตรีน นนนนนนอิพี่โก้ไม่ติดจริงๆ
ก้ออย่างว่า....มันมวยคนละรุ่นกันอ่ะเนอะ....อ่อย ยยยย สงสารน้องเนมอ่ะ
โก้...สรุปแล้ว นายก้อยังลืมเจไม่ได้อีกหรอ
ตอนรับน้อง....น้องเนมกะเจนี่ออกมารูปเดียวกันเดะ...-แต่เนมนี่พิสูจแรงเนอะ....เขิลง่ะ เขิลแทนอิตารุ่นพี่-
แต่ต่างตรงที่ น้องเนมรักพี่โก้ไปแล้ว....คิดว่านะ...อิตารุ่นพี่คนนั้นน่ะ ที่แอบมีใจให้น้องเนมแน่ๆ
(เหตุการณ์ของพี่Xกะน้องJลอยมาเลย....คุ้นๆๆ ฮ่าๆๆ)
ประเด็นความสนใจตอนนี้คือ.....ใครคือคนๆนั้นของตี๋....ฮื้อๆๆๆๆ ทำไมมิใช่เอ็ม...อะซิกๆๆๆ
-
ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า
แค่คิดว่าขนมพอสมน้ำยา
ขิงก็ราข่าก็แรง
พอกันทั้งคู่
ความสัมพันธ์แต่เก่าก่อน
มีผลผูกพันต่อกัน
ก็ได้แต่รอว่า จะฟาดฟันกันอีกนานไหมก็เท่านั้น
ก็แค่ของเคย ๆ 555
-
โก้ยังคงเส้นคงวาเหมือนเดิม
กวนทีนน ได้ตลอดเวลาจริงๆ
-
แพ้น็อคหรือแพ้ใจตัวเองจ้ะน้องเนมม '
อยากรู้เรื่องตี๋บ้างอะไรบ้าง ชอบตั้งแต่เรื่องนู้นนล้ะ '
-
คู่นี้ไม่มีใครยอมใครจริงๆ -___- ฝีปากช่าง... =_=;
รอดูปฏิกิริยาของทั้งคู่ต่อไป -__-;
แพ้น็อกไม่สำคัญ จะรอดูว่าใครจะแพ้ใจก่อนกัน ก๊ากกกกกกก!!!
-
:13223:ฝีมือสูสีแต่ก็แพ้น๊อค :m8:
รักมากเลยแค้มากหรอเนม
-
อ่านตอนรับน้องแล้วแอบคิดถึงเจ :laugh:
เนมน่ารักอะ ชอบๆ :m1:
ตอนนี้จี๊ดอะ สงสารเนม เนมรักโก้ไปแล้วนี่ :monkeysad: โก้นะโก้
"คำว่า ‘รัก’ มันไม่ใช่ ‘แค่รัก’"
"ใช่สิ มันก็เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร พูดถึงไม่ได้ ถามถึงก็ไม่ได้ พี่เจเป็นบุคคลสูงส่งยิ่งกว่าเทวดา เป็นศูนย์กลางของมันกับพี่ตี๋ที่ต้องหมุนรอบๆ เสมอ....เป็นอย่างนี้เสมอ และยังเป็นอยู่"
"ทั้งๆ ที่พูดกับผม พูดเยอะแยะ พูดสิ่งดีๆ แต่...ไม่เคยเลยที่มองหน้าผมนานๆ...นานได้เท่ากับที่ผมมอง"
โอ๊ย แต่ละประโยค :dont2:
-
:เฮ้อ: โก้ เนม รอเวลาต่อไปแล้วกัน :เฮ้อ:
เหมือนจะรู้สึกว่าเนมนะรักโก้แน่ ส่วนโก้คงต้องรอเวลาเพื่อลืมหรือไม่ก็
รอพิสูจน์ใจตัวก่อนละมั้ง นะ
:pig4: :pig4:
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่ามันจี๊ด โอ๊ยๆๆ มัน ฉึกๆๆ โดนเข้าอย่างจัง!
"เพราะที่ผมยอม...ก็เพราะรัก...และคำว่า ‘รัก’ มันไม่ใช่ ‘แค่รัก’" :monkeysad:
"ใช่สิ มันก็เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร พูดถึงไม่ได้ ถามถึงก็ไม่ได้ พี่เจเป็นบุคคลสูงส่งยิ่งกว่าเทวดา เป็นศูนย์กลางของมันกับพี่ตี๋ที่ต้องหมุนรอบๆ เสมอ....เป็นอย่างนี้เสมอ และยังเป็นอยู่" สงสารเนมอ่ะ ฮือๆๆ :o12:
เนมกวนมากๆ แต่โก้กวนกว่า ฮ่าๆๆ ชอบคู่นี้ ปลื้มๆๆ ชอบตอนเนมเรียกว่าพี่โก้ ฮี่ๆๆ :m1:
แอบคิดถึงเจอยู่เสมอๆ อิอิ
พี่จีสู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่าาา :yeb:
-
โก้ดูเย็นชากับเนมจัง
สงสารเนมอ่ะ :sad11:
-
สงสารเนมจัง
สาธุขอให้มีคนดี ๆ เพอร์เฟค ๆ
มาชอบเนม
อย่าได้แคร์กับไอ้พี่โก้เลย :fire:
-
โก้นะ เหมือนไม่เคยคิดจะรัก ไม่ได้รักเนมเลยอ่ะ แต่เนมอ่ะน่าจะรักโก้อยู่แต่ก็ยอมรับความพ่ายแพ้ลึกๆ ก็เลยทำเหมือนไม่อยากจะอะไรกับโก้มาก เนมยิ่งเสน่ห์แรงแบบนี้ คิดไม่ออกเลยว่าโก้จะรักเนมได้ยังไง
-
น้องเนมฟิตร่างกายมาสู้ใหม่เนอะ
อย่ายอมแพ้...มันต้องมีวันของเราบ้างสิ
แต่อาจจะนานหน่อยเท่านั้นเอง
-
5555555
มวยคนละรุ่นยังกล้าท้าชิงอีกนะน้องเนม - -"
อิพี่เอ็กซ์ ยังแพ้เลย 55555555
แล้วน้องเนมจะเอาอะไรไปสู้คะ -*-
-
ต่อปากต่อคำกันเก่งเหลือเกินนะคู่นีื้
อยากรู้จริงจริ้ง ว่าโก้คิดอะไรอยู่ในใจ
-
โก้มันจะนิ่งไปใหนอ่ะ เวลาเค้าพูดกก็มีเหตุผลดีเน๊าะ
ตอนนี้เนมน่ารักมาก น่ารักแบบเด็กๆ
แล้วเนมต้องทำยังไงโก้ถึงจะมารักเนมบ้างอ่ะ
รักเค้าข้างเดียวข้าวเหนียวนึ่ง เฮ้อ
-
เนมแพ้ทางนี่หว่า 55555+ สู้เค้าม่ะได้ก็อย่าไปสู้ลูกเอ๊ยยยยย พี่โก้มันถึก ด้านด้วย กร๊ากกกก
เนมมาเหมือนพี่เจเลยน๊าาา ที่โดนทักว่าเป็นทอมเนี้ยย
-
ชนเป็นชนทั้งคู่ พี่โก้ไม่มีคิดจะลดราวาศอกเลย....
-
มันส์ๆๆๆ มันส์มากคู่นี้ ชอบบบบ
อิอิ
-
อ่านตอนนี้แล้ว คิดถึงเจกับพี่เอ็กซ์
แต่เนมนี่แร๊งงงงงงง จริงอะไรจริง o18
-
:L2:
-
สงสารหนูเนมจัง :monkeysad:
แอบรักเขามาตั้งหลายปี
ถึงตอนนี้ก็เหอะ
ถึงจะแสดงออกยังไง
ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าก็ยังรักอยู่
เป็นกำลังใจให้เนมจ้ะ :L2:
-
อ่านตอนนี้แล้วถอนหายใจเฮือกนึง...จากแลกรักกลายเป็นแลกหมัดใช่มั้ยคะเนี่ยะ....
สงสารน้องเนมค่ะ.....ขอบคุณคุณจีนะคะ :L2: รอตอนต่อไปค่า.....
-
คิดถึงเจกับตี๋ ไปอยู่กันไกลเหลือเกินทั้งสองคนเลย
เอาใจช่วยน้องเนม ช่วยทำให้โก้มีความรักดีๆและมีความสุขจริงๆเสียทีนะคะ
ถ้าโก้เกิดมาเพื่อเจแล้วล่ะก็ เนมก็คงเกิดมาเพื่อโก้เหมือนกัน....
-
โก้ ดุ แต่โดน
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
สงสารเนมจัง
โก้รังแกเนมตั้งแต่้น้องยังเด็กอยู่เลย
เนมก็รักโก้นี่นะ แล้วที่โก้ฟันน้องอ้ะ รักน้องมันบ้างมั้ย :serius2:
บวก 1 แต้ม ขอบคุณจีมากค่ะ
-
เฮ้อ...เหนื่อยใจแทนน้องเนม
ที่ดันมารักคนอย่างโก้
:เฮ้อ:
ขี้เก๊กกะเท่านั้น แถมยังชอบวางท่าว่าตัวเองเปนผู้ใหญ่อีก
ชิ แอบเคืองนะเนี้ย ><"
แอบสงสารน้องเนม
โก้จะรู้ไหมว่าความรู้สึกของเนมนะลึกซึ้งแค่ไหน
ถึงจะโดนฟันแล้วทิ้งแต่ก็ยังรักน่ะ
:monkeysad:
-
ฝากถึงโก้ดูเหมือนยังมีอะไรให้คิดอยู่เสมอ มันมีเรื่องอะไรมากมายกับชีวิตมากหรอไงค่ะ อยากจะรู้นัก
ดูเป็นคนที่อารมณ์สีเทาตลอด อย่างนั้นก็อยู่กับมันต่อไปมืดมนมันต่อไปเรื่อยๆนะค่ะ :m16:เจ้ว่าคนแบบนี้ไม่ต้องไปมีมันหรอค่ะความรักน่ะ :angry2:
มันไม่จำเป็น เพราะอย่างไรก็ดูเหมือนว่านายโก้จะสร้างแต่รอยน้ำตาให้กับคนอื่นมากเกินไป :serius2:รวมทั้งทำร้ายตัวเองไปด้วย
เจ้ไม่รู้ว่านายเป็นไรมากหรอเปล่าในอดีต แต่มันน่าจะทิ้งเรื่องราวเหล่านั้นไปได้แล้ว เริ่มหาความสุขให้กับชีวิตได้แล้ว
แต่นี่ก็เปล่า ก็อยู่แบบเงียบเหงามั้นไปแล้วกันค่ะ :3125:(จากที่เคยชื่นชมเจ้เริ่มไม่ชอบลักษณะนิสัยของนายคนนี้แล้ว)
ฝากน้องเนม เราตัดขาดจากเขามาแล้วครั้งนึง เราก็ต้องทำได้ค่ะ ถ้ามันทำให้เราเจ็บซ้ำซ้อนก็ต้องตัดมันไปจากใจ
แต่อย่าประชดใครด้วยการคบไปเรื่อยๆเลยค่ะ สงสารตัวเองด้วยค่ะ เราเริ่มจากการรักตัวเองก่อน ใครไม่สนใจ ไม่รักชั่งหัว(โก้)มัน
น้องอาจจะมีประสบการณ์ที่ไม่ดีฝังใจไม่เป็นไรค่ะ เริ่มใหม่ ทำให้เขารู้ว่าเรามีความสุขดี อยู่ได้โดยที่ไม่ต้องมีเขาคอยดูแล
อย่าอ่อนแอให้มันเห็น อารายที่เสียไปถือว่าทำบุญให้หมามันไปค่ะ อย่าได้แครื ผู้ชายมันก้แค่หมาตัวผู้
น้องอาจจะสร้างกำแพงขึ้นมากั้นใจตัวเองไว้ด้วยความแรงของตัวเองเพื่อไม่ให้เจ็บอีก แต่กำแพงนั้นต้องไม่กลับมาทำร้ายตัวเราเองให้โดดเดียวนะค่ะ
เจ้เชียร์ให้สลัดนายโก้ทิ้งได้เหมือนกางเกงในที่ยางยืดแล้วทิ้งไปให้ได้นะค่ะ
ทิ้งท้ายอีกนิด นายโก้ค่ะเจ้ไม่รู้ว่าไปได้กันตอนไหน เมื่อไร ท่าไหน แต่อยากบอกนายว่าถ้าได้น้องมันแล้ว(แถมคนแรกด้วย)แล้วทิ้งมันเนี่ย
มายแม่งเหี้ยโคตรอ่ะ :beat:เจ้โคตรเกลียดผู้ชายนิสัยเหมือนหมาที่ไร้ความรัยผิดชอบ :z6: เคยได้ยินไหมค่ะ ขี้แล้วจรคือ"หมา"
เม้นได้สะใจตัวเองมากอ่ะ สงสัยคงอินในอารมณ์มากไปหน่อย เจ้ไปดีกว่า.........ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:
-
โก้จะตกหลุมรักเนมไหมนี่ :m16:น้องเนมต้องเล่นตัวด้วยน่ะตอนนั้น :laugh:จะได้ขำโก้หล่ะ
-
ผิดไหมที่จะสงสารทั้ง สองคน :monkeysad:
แต่แอบสงสารโก้มากกว่านิดๆ :sad4:
เหมือนโก้โดน เจ กับ ตี๋ ทิ้งเลยอ่ะ
เนมก็หน้าสงสารนะที่โดนทิ้งนะ
:L2:แต่เชื่อว่าโก้ต้องมีเหตุผลแน่นอนเนอะ
-
สงสัยอยู่อย่างว่าตี๋มันได้เมียหรือได้ผัว รอเฉลย...
แต่เนมนะ ยังฝังใจ ส่วนโก้ก็คงไม่คิดธรรมดา ๆ กับเนมแน่ ๆ รอดูโก้ (พี่จี)กันต่อไปว่าจะมาไม้ไหน
-
ขอบคุณค่าพี่จี
ยกต่อไปใครจะน็อกค่ะ??
แต่อยากให้น้องเนมชนะโก้มั่งอ่ะแอบหมั่นไส้โก้
คนอะไรก็ไม่รู้ เหมือนจะจริงใจแต่ไม่จริงจัง :angry2:
คิดถึงระเบียง อิอิ "ดาวบนดิน" ที่เจเคยพูด
คิดถึงเจเอ็กซ์ด้วยค่า :กอด1:
-
อะไรทำให้โก้ไปจากเนม
ความบ้า ความมึน รึ ความกลัว
ขอบคุณคุณจีจ้า
-
ปากน้องเนมดีแบบนี้ ขอแนะให้พี่โก้จับกดอีกซักรอบคงจะดีน๊าา
แอบเชียร์พี่โก้อยู่ในใจ อยากใ้ห้สมหวังบ้างงง
ปล. คิดถึงเจ จริงๆๆนะ
-
จาก 2-1 กลายเป็นแพ้น็อค :jul3: ชักสงสารปนหมั่นไส้เนมนิดๆ แล้วนะ เด็กอะไรน่ารัก น่าถีบ :man1:
-
น้องเนมแพ้น็อคราบคาบเลย อย่าไปหวั่น รอบหน้ายังมี ต้องมีซักรอบที่เราจะไม่ใช่คนที่เดินหนี o13
อะไรที่เสียไปแล้วช่างมันเหอะ ตัดใจซะ เจอกันทุกวันก็ถือซะว่าอีโก้เป็นอากาศ ถึงมันจะหล่อก็เหอะ :laugh:
ปล่อยให้อดีตมันตกอยู่กับอีโก้คนเดียวเหอะ ไปเฉิดฉายที่ ม.นู่นน
อีโก้ปล่อยมันตายคาโลกของมันนั่นแหละ คนอะำไร ปากร้าย ถึงจะหล่อก็เหอะ อีกละ :laugh: :laugh:
น้องเนมสู้นะ แม้ประสบการณ์เจ้าจะอ่อนต่อโลกยิ่งนัก ซักวันเราจะบินนะน้องเนม :กอด1:
-
ฮ่า ๆ เนมต้องกลับไปฝึกมากกว่านี้นะ
ขนาดพี่เอ็กซ์ของน้องเจ ยังไม่กล้าหือเลยยย
-
55 เนมอ่ะ ยังเป็นเด็กอยู่เยอะมากๆ ส่วนโก้ก็อย่างเท่เหมือนเดิมเลย ^^
-
เหตุการณ์ ตอนรับน้อง ของน้องเนม นี่เหมือนฉายซ้ำตอนน้องเจกับพี่เอ๊กซ์เลย
ที่โดนหา ว่าเป็นทอมอ่ะ :jul3:
แต่ชอบโก้จัง :impress2:
-
แลดูแล้วเนมยังคงรักโก้อยู่แน่นอน..
แล้วโก้ล่ะ รักน้องเนมบ้างหรือเปล่า???
อยากอ่านตอนต่อไปค่าาา
-
:z2: :z2: :z2:
-
ตอนรับน้องนี้เหมือนเจกะเอ็กซ์เลยอ่ะ
ว่าแต่พี่แกคงไม่คิดจะจีบเนมนะ
พี่โก้จัดการด่วน
-
“แล้ว....เนมมีปัญหาอะไร”
:laugh: โก้.. แกนิ่งแต่กวนได้ใจจริงๆ ยกนี้เนมแพ้น็อคซะแล้ววววววว(ว่าแต่แข่งกันตอนไหนฟระ?)
"พี่เจเป็นบุคคลสูงส่งยิ่งกว่าเทวดา เป็นศูนย์กลางของมันกับพี่ตี๋ที่ต้องหมุนรอบๆเสมอ...."
เจเป็นดวงอาทิตย์ใช่ไหม? :jul3:
ปล.อยากรู้เรื่องของเจกับตี๋อีกจัง น้องเนมถามถึงเยอะๆๆๆนะจ๊ะ :m18:
-
:laugh:ขำเนมอ่ะ อารมณ์เด็กอยากเอาชนะมากมาย
-
หมั่นไส้โ้ก้เว้ยเฮ้ย
:m16:
-
ปากดีไม่มีตก คำต่อคำ สุดท้าย :jul3: แพ้น๊อค
โก้ก็ยังเป็นโก้ไม่เคยเปลี่ยน พูดน้อย ต่อยหนัก
คู่นี้จะลงเอยแบบไหนน้า คงลุ้นกันเหนื่อยแน่ :z2:
+1 เป็นกำลังใจให้ น้องจีครับ :กอด1:
-
ท่าทางจะต้องปะทะฝีปากกันไปอีกนาน 555 แต่แอบสงสารเนม เหมือนจะแพ้ทางเจ้าโก้ทุกทีสิน่า
ตอนรับน้อง คิดถึงน้องเจขึ้นมาจับจิต >//<
ขอบคุณมากค่ะคุณจี
-
น้องเนม มาซบไหล่เจ้มามะ
รักพี่โก้ต้องอดทนนะ
ชอบที่โก้สอนเรื่องรับน้องนะ แต่เรื่องรับน้องนี่น่าเบื่อจริงไรจริง
คิดถึงน้องเจคิดถึงตี๋ บวกหนึ่งพี่จีค่ะ
-
เนมเอ้ยระหว่างนี้หากิ๊กซักคนเหอะจะได้ไม่เหงา
มาจมปลักกับเจ้าโก้แบบนี้ไม่ไหวเจ้านี้มันหินแช่แข็ง
อ่า..เจอยู่อังกฤษ ตี๋อยู่เชียงราย อยู่กันไกล ๆ ทั้งนั้น มิน่าโก้ถึงเหงา
อยากให้มีเหตุการที่ เจ ตี๋ โก้มาเจอกันจังคิดถึงอะ
:pig4: writer คะ
-
โก้ จะกวนเกินไปแล้ว
เหอๆ ๆ ๆ ๆ
-
โก้กวนมากกกกกกกกกกกกกอะ
สงสารเนมม คงทรมานน่าดูเลยอะ ต้องมาอยู่กะคนที่รัก
แต่ต้องแสดงออกว่าเกลียด
เมื่อไรโก้จะเข้าใจ
ว่าแต่ น้องเจไปเรียนไกลจังไปกะพี่เอ็กซ์ช่ายมะ
แล้วตี๋อะ ไปอยู่กะใคร
กลับมาอยู่กะโก้มั่งสิ โก้คงเหงาน่าดูเลยอะ
เฮ้อออออ :serius2: :serius2:
-
ตอนรับน้องอ่านแล้วคิดถึงน้องเจ(กับพี่เอ็กซ์)
แต่น้องเนมทำแสบกว่าให้จับเป้าเลยเหอะ ห่ะๆ
ว่าแล้วก็สงสารน้องเนม โก้ไอกวนประสาท !!
แต่น้องเจไปเรียนนอกแล้วพี่เอ็กซ์หล่ะ ?
ปล.คิดถึงตี๋ด้วยๆ ^^
-
รู้สึกว่าเนมมัน เอาแต่ใจ น่ารำคาญแปลกๆ แต่ก็เป็นนายเอกซินะ
คิดถึงตี๋จัง โก้ก็สู้ชีวิตต่อไปน๊ะ พี่จีคงไม่ทำอะไรให้โก้ลำบากมากใช่ป๊ะ :m13:
-
แอบเข้าใจเนมนะ
เพราะตั้งแต่ต้นตอนที่เนมบอกว่าชอบโก้
ก็คงโคตรจะน่าสงสารอ่ะ
โก้คงจะแทบไม่เคยหันมามองเนมเลยอ่าดิ
-
คิดถึงเจอ่าๆๆ 555
-
แล้วโก้ไม่มีใจให้น้องเลยจริงๆหรือ แค่ฟันแล้วทิ้งจริงๆนะ ถ้าแบบนั้น ก็เจ็บแทนน้องจริงๆ
-
โอ้ย เขินแทน :-[
เนมน่ารักขนาดนี้ทำไมพี่โก้นิ่งจังเลย
ใจดีๆ กับน้องเค้าบ้างก็ได้นะ
-
เอ...รู้สึกว่าเม้นต์มันเพิ่มขึ้น เพราะประโยคนี้เปล่าหว่า
อยากตอบเม้นต์....บางเม้นต์อ่านแล้วฮาดี :z3: เดี๋ยวจะพยายามตอบอันที่ถามกันซ้ำๆ หรือฮาๆ นะคะ :z13:
แต่คว้าหมับไปตรงเป้า....โอ้ แรงได้อีกนะคนนี้
ส่วนคุณโก้...มีเจเป็นศูนย์กลาง ชอบหมุนรอบๆตี๋...เหมือนเลยผู้หญิงกับเคาน์เตอร์เครื่องสำอางค์ตอนเงินเดือนออก หรือ ผู้ชายกับรถโชว์ออกใหม่ในห้าง เอ....หรือ พริตตี้มอเตอร์โชว์กับตากล้องดีหว่า :laugh: :z1:
-
:z3: จุดนี้ สงสารใครดีล่ะเนี้ย
เนม ผู้ถูกกระทำ ชีวิตรักรันทด พี่โก้ ใจร้ายกับน้องเนมไปเปล่า
เนม ยังรักอยู่เหละเนอะ ไม่รัก คงไม่แคร์
พี่โก้ค่ะ ดูมีอะไรในใจน่ะ
-
เข้ามาอ่านเรื่องของคุณจี ไม่พลาดสักเรื่องเลย
ขอบคุณนะครับสำหรับนิยายดีๆ อ่านกี่เรื่องๆ ก็ดีไปหมดทุกเรื่องเลย
เป็นกำลังใจให้นะครับ ผลิตผลงานดีๆ ออกมาให้อ่านเยอะๆ นะครับ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
สวัสดีครับ คุณจี
เรื่องนี้ เลือกโพสต์วันที่เลขสวยๆ นะครับ
๑๐/๑๐/๑๐
๑๑/๑๐/๑๐
๑๒/๑๐/๑๐
๐๑/๑๑/๑๐
๑๐/๑๑/๑๐
วันนี้ก็เลขสวยนะครับ ๑๒/๑๑/๑๐
-
อยากไปเชียงราย อยากไปหาตี๋ :sad4:
-
จะทำร้ายตัวเองกันไปขนาดไหนนะเนี่ย
-
โหหหหหหหห
กว่าจะรู้ว่าจีเอาเรื่องใหม่มาลง
ก็ช้าไปตั้งเดือนแหนะ
พึ่งเข้ามาอ่านวันนี้เอง
แต่ว่านะ เพื่อนรักแต่ละคนไปอยู่ไกลๆๆทั้งนั้นเลย
เจก็ไปเรียนที่อังกฤษ(ไปกับพี่เอ็กซ์อ๊ะป่าวอ่ะ)
ตี๋ก็ไปเปิดรีสอร์ตที่เชียงราย(คนนี่น่าจะไปกับเอ็ม)
โก้เลยต้องอยู่กรุงเทพคนเดียวเลยคงเหงาน่าดู
แต่ว่าต่อไปนี้ก็คงจะไม่เหงาแล้วเพราะมีน้องเนมเข้ามาป่วน
แต่ว่าก็สงสารน้องเนมนะที่ถูกคนที่ตัวเองรักมากและรักมาโดยตลอดฟัน(เปิดซิง)แล้วทิ้งเนี่ย
นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้เนมเปลี่ยนไปใช่ป่าวอ่ะจี
ปล.ไอ้พี่เจมส์เนี่ยมันเป็นเพื่อนกับใครเหรอ โก้พูดเหมือนเป็นเพื่อนกับเอ็ม แต่ว่าถ้าเป็นเอ็มอายุมันจะไม่ห่างกันไปเหรอถึงโก้จะบอกว่าอายุห่างกันแค่สามปี แต่ตอนโก้เรียนปีสาม เจมส์ก็ทำงานไปแล้วนี่นา เอ็มก็ยังเรียนอยู่ งงงงงงงงง ช่วยแฉลงไขด้วย
ปล2.คิดถึงจีมากกกกกกกเลยยย
-
สงสารเนมอ่ะ ยังรักโก้อยู่แน่เลย
ที่มาเรียนไอที ก็เพราะโก้ใช่ป่าว
ยังรอดูเหตุผลของโก้อยู่นะ ว่าทำไมทำกับเนมแบบนี้
หรือความจริงโก้ที่รักไม่มีเหตุผล ฟันแล้วทิ้ง อารมณ์ล้วนๆ :z3:
เจไปเรียนกับพี่เอ็กซ์แน่เลย คิดถึงงง :o8:
ส่วนตี๋ก็ยังคงคลุมเคลือ แต่ตี๋รักใครเราก็รักคนนั้นนะ
:pig4: มาต่อเร็วๆนะคะ :กอด1:
-
เข้ามารอคุณจี
-
อ่านไปอ่านมาแล้วได้แต่คิด
จะมีวันที่โก้จะเสียศูนย์เพราะเนมมั่งมะเนี่ย
อ่านนิยายของคุณจีมาก็ 2 เรื่อง พระเอกทั้ง 2 เรื่อง
ถึงนิสัยจะไม่เหมือนกัน แต่ทุกคนก็ยอมให้กะนายเอกทุกเรื่อง
แต่อ่านเรื่องนี้รู้สึก โก้จะเป็นคนที่นิ่งแบบสุดๆ ดูแล้วจะนิ่งได้ทุกสถานการณ์เลยเนี่ย
แล้วจะมีคราวหวานกะเค้ามั่งมะเนี่ย ดูแล้วคงต้องช่วยเนมลุ้นจนเหนื่อยเลยมั้ง เหอ เหอ
-
คิดถึงเจ จัง
-
เรื่องของโก้มาแร้ววววววว ฮ่าาาาาาาา ได้อ่านแล้ว
โก้ ยังติดเจเหมือนเดิมเหรอ แล้วตี๋ไม่ได้เผ็นแฟนกะเอ็ม น้องพี่เอ๊กซ์เหรอเนี่ยยยยเป็นแฟนกะเพื่อนพี่เจมส์แทน โฮ้ววว
ขอไปรื้อฟื้นระเบียงรักอีกรอบนะคะ โฮกกกกก
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
กับไปอ้้่นริมระเบียงรักมาคะ ภาคสองสักครึ่งเรื่องได้แระ
พออ่านแล้วก็เข้าใจอารมณ์โก้เรื่อยๆ
-
ไม่ได้เข้าเล้ามานานมากๆ
พอเข้ามาเห็นอะไรเวบๆ รีบกดอ่านแทนไม่ทัน
พออ่านแล้วก็อยากจะกรี๊ดมาก เรื่องของโก้นี่!!
จะรออ่านอย่างตั้งใจเลยคร้าบบบบบบ :impress2:
-
เนมนี่ร้ายนะเนี่ย สูบบุหรี่ด้วย
ชอบตอนที่ให้รุ่นพี่จับเป้าอ่ะ
ทำให้เรานึงถึงเจเลยที่ให้พี่เอ็กซ์จับหน้าอก
แล้วโก้จะรู้ไหมเนี่ยว่าเนมรักเนี่ย
-
น้องเนมยังรักโก้อยู่แน่ๆเลย (รึว่าไม่เคยเลิกรัก?)
ตามลุ้นต่อไป พี่โก้เปิดใจให้น้องซะทีซิ แอบอมยิ้มอยู่ได้ :z13:
-
เจกับเนมเป็นญาติห่างๆกันเเหงมๆ
ถ้าเจาะเลือดตรวจดีเอ็นเอของ เจ รับรองว่ามีเเต่ X อยู่ข้างใน >////<
ของน้องเนมคงคล้ายๆกันเเต่จะเป็นXXXซะมากกว่า = =' (ดูจากตอนรับน้องที่เอามือรุ่นพี่ไป... เเละประสบกามอื่นๆของน้องเนม)
-
มารอตอนต่อไป :z2:
-
:call: :call: :call: อิพี่โก้-น้องเนม จงมา จงมา จงมา~*
เพราะนู๋จะลงแดงแล้วคร๊า าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา o9
แง๊ว วววววววว
-
ชอบโก้กับตี๋มากที่ดูแลเอาใจใส่เจตลอดมา
แต่ตอนนี้นี้สงสารเนมเช่นกัน ที่ยังรักโก้อยู่ ซึ่งดูเหมือนโก้จะไม่ใส่ใจเลย
-
มารอแต่เช้า :m1:
-
:sad4: เนมน่าสงสารอ่า :o12:
-
คุณจี~~~~~~~~~~~~~~~~~
รออ่านนะ TTTT______TTTT
-
อ๊ากพึ่งจะรู้ข่าวว่ามันเป้น ไตรภาค เลยต้องรีบเข้ามาติดตาม รักคนแต่ง ชอบโก้ สงสารน้องเนม
-
ขอปรับแก้เนื้อหานิดหน่อยนะคะ(แต่ไม่ใช่ส่วนสำคัญเท่าไหร่) พอดีอ่านคอมเมนต์หลายๆ อันที่เดาอายุช่วงที่เนมมีอะไรกับโก้(ประมาณหกปีก่อน)ว่าประมาณ 11-12 เลยงงๆ เพราะได้บรรยายแล้วว่าเนมเป็นศิษย์ร่วมคณะและสถาบันเดียวกับโก้ ซึ่งแสดงว่าเนมต้องจบปวส.แล้วมาสอบตรงเข้ามหาฯลัยเพื่อเรียนต่อในระดับปี3-4 ไม่ได้เริ่มเรียนปี 1พอย้อนอ่านเนื้อหาก็เลยคิดว่าอาจจะงงกันเพราะประโยคด้านล่างเลยขอแก้ใหม่นิดหน่อยนะคะ จียกมาเฉพาะท่อนที่ปรับแก้นะ(ยกมาจากตอนที่4)จากเดิมคือ ม.4 เปลี่ยนเป็น ปวส.1
“เซ็งอ่ะ”
“เหงาล่ะสิมึง”
“เออมั้ง ไม่รู้ว่ะ พรุ่งนี้กูนอนห้องมึงนะ”
“เฮ้ยไม่ได้ พรุ่งนี้เด็กกูไปส่งด้วย มันจะค้างสองคืน”
“ไรวะ!! เด็กไหนอีก”
“ก็น้องตองไง”
“อีตองลีดฯ อ่ะนะ ยังไม่เลิกอีก แรดจะตาย ไม่เห็นน่ารักเลย”ผมไม่ชอบเด็กมันคนนี้เลย รุ่นน้องปีเดียวชื่อตอง มันเป็นคนเดียวที่ผมเรียก ‘อี’ ตัวสูงเท่าๆ ผมนี่แหละแต่มันอ้วนกว่า เมื่อก่อนตอนมันเพิ่งเข้ามาเรียนปวส.1 เป็นช่วงที่ผมใกล้จะเลิกกับคีย์รอบที่สอง ตอนนั้นมันยังตัวเตี้ยกว่าผมนิดหน่อย แล้วชอบทำท่าเหนือกว่าผม ประมาณว่ามันตัวเล็กกว่านะ เตี้ยกว่า น่ารักกว่า ไม่รู้เอาเซลล์สมองส่วนไหนคิดถึงได้เอาความเตี้ยของมันมาข่มคนอื่น แถมชอบทำตัวแอ๊บแบ๊ว ไอ้คีย์จีบแค่สามวันก็เสร็จมันแล้ว แรกๆ เพื่อนบางคนคิดว่าอีนี่ไร้เดียงสาของจริง ประมาณว่าไม่เคย คีย์ได้เปิดซิงแน่ๆ พอได้จริงๆ คีย์บอกลีลาสุดยอด เทคนิคใช้ปากชั้นครู ผมก็บอกมันตั้งแต่แรกแล้วว่ามันแรดเงียบ แกล้งแบ๊วไว้จับผู้ชาย แต่ไอ้คีย์ดันชอบจริงๆ นี่สิ ไม่ใช่ชอบแบบน่ารักหลงรักอะไรหรอกนะครับ ชอบที่ว่ามันลีลาดีต่างหาก
**แต่ถึงจะแก้ตรงนี้ยังไง...ก็ก็ยังพรากผู้เยาว์อยู่ดี**
:a1:
-
เสียงดนตรียังคงดังกระหึ่มเหมือนทุกครั้งที่มา ผมยกแก้วขึ้นดื่มเรื่อยๆ ส่วนคนชงก็ยังชงให้เรื่อยๆ อย่างไม่มีเมื่อยหรือบ่นแม้แต่น้อย
“จะมอมผมเหรอพี่ปั้น”
“มอมได้มั้ยล่ะ”พี่ปั้นยกแก้วตัวเองแตะขอบแก้วผมเบาๆ ก่อนจะยกดื่มจนหมดพร้อมคว่ำแก้วโชว์อย่างท้าทาย ไม่รู้เมื่อไหร่จะเลือกแกล้งยั่วผมเสียที
“เดี๋ยวจะบอกพี่ฟ้า”
“น้องโก้ใจร้าย”ทั้งคำพูดน้ำเสียงหน้าตา บอกตามตรงว่ายั่วเก่งจริงๆ
“พี่ฟ้าคนเดียวไม่อิ่มเหรอครับ ขานั้นออกจะเหลือเฟือทั้งขนาดและกำลัง”ผมยิ้มยั่วกลับไปให้
“รู้ได้ไงว่ามันใหญ่ แน่ะๆๆ แอบไปกุ๊กกิ๊กกันไม่ชวนพี่เหรอ”
“คิดได้ไงเนี่ย พูดงี้ต่อยกันดีกว่ามั้ย”ให้ตายเหอะ ไหลไปได้เรื่อยเลย
“ต่อยแล้วตามด้วยจูบหรือเปล่า ถ้าได้ก็ยอมนะ”พี่ปั้นยื่นหน้าข้ามเคาน์เตอร์มาหาผมจนจมูกแทบจะชนกัน
“ทำอะไรกัน”
“โอ๊ะ! ตกใจหมดเลยยย ที่รักมาเร็วจัง”
“อย่ามาทะลึ่ง เดี๋ยวๆๆ กลับไปบ้านมีเคลียร์ ทำไมชอบอ่อยน้องกูจังวะปั้น กูเริ่มระแวงแล้วนะว่ามึงทำเล่นหรือจริงน่ะ”งานเข้าเลยมั้ย เล่นบ่อยเกิ๊น อย่าว่าแต่พี่ฟ้าระแวงเลย ผมยังสงสัยเลยว่าพี่ปั้นแอบชอบผมหรือเปล่า
“อย่าโกรธดิ ก็เห็นมันเครียดเลยหยอกเล่น รักฟ้าคนเดียวเหอะ”
“ให้มันจริง วันก่อนที่ให้เบอร์เด็กไปยังไม่เคลียร์กันเลยนะ”
“หว๋าๆๆ ไปดูในครัวดีกว่า โมโหหิวใช่มั้ยล่ะ เดี๋ยวเค้าทำของโปรดให้กินนะตัวเอง รักนะจุ๊บๆ”พี่ปั้นโน้มคอพี่ฟ้าลงไปเลียปากเบาๆ ก่อนจะทำท่าวิ่งหนีไปทางครัว
“ยิ่งกว่าปลาไหลอีกเมียกู มีเมียอย่างนี้ปวดหัวว่ะ”
“น่ารักดีออก”
“.....มึงชอบเมียกูเหรอ”
“ห่า คิดมาได้ เป็นไรวะพี่ ทำไมโมโหง่ายจัง”
“เออ ไม่รู้ว่ะ ก็มันชอบทำให้คิดตลอด วันก่อนนอนๆ อยู่ใครไม่รู้แม่งโทรมา กูซักตั้งนานถึงยอมบอกว่าลูกค้าที่ร้าน เผลอไม่ได้ กูไม่เข้าใจว่ะ กูว่ากูทำตัวดีแล้วนะ กูหยุดที่มันคนเดียวแล้วนะ แต่ทำไมมันไม่หยุดวะ”
“เล่นๆ ล่ะมั้ง ทำร้านแบบนี้ก็ต้องเอาใจลูกค้าบ้าง พี่อย่าคิดไรมากเลย”
“อืม จะพยายามแล้วกัน แล้วมึงล่ะเป็นอะไร ทำไมมานั่งคนเดียว”
“นัดไอ้เจมส์ไว้ เดี๋ยวมันก็มา”
“มึงตอบคำถามกูไม่หมดนะ”
“ว่าง”
“พอกันกับเมียกูเลย ไหลไปเรื่อย แล้วนี่ได้คุยกับพวกนั้นบ้างเปล่า”
“คุยเอ็มกับเจบ้างแต่ไม่บ่อย ส่วนมากจะส่งเมลล์หากัน เห็นว่าพี่เอ็กซ์โกรธมันอยู่”
“เรื่องไรวะ คู่นี้แม่งง๊องแง๊งใส่กันตลอด รักกันเว่อร์”
“มันป่วยบ่อย เห็นว่าน้ำหนักลดสามโล พี่เอ็กซ์เลยพยายามขุนมันแต่มันไม่ค่อยยอมกิน”
“กูนึกแล้ววว ปัญญาอ่อนว่ะคู่นี้”
“อ่อนกว่าที่คิดอีก เพราะเจมันบ้า พอพี่เอ็กซ์หงุดหงิดที่มันไม่ยอมกินเลยพยายามขุนตัวเองเอาใจพี่เอ็กซ์ สุดท้ายท้องเสีย น้ำหนักลดกว่าเดิมอีก ตอนนี้พี่เอ็กซ์เลยทั้งโกรธมันแล้วก็รู้สึกผิดไปพร้อมกันๆ”
“ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้าไอ้เอ็กซ์ ปล่อยให้แม่งนอยด์ไป”
“จะซึมได้สักกี่ชั่วโมง ป่านนี้เจมันง้อเสร็จเรียบร้อยแล้วมั้ง”
“เออว่ะ แล้วไอ้ตี๋ล่ะ”
“........ไม่รู้เหมือนกัน”
“พวกมึงยังไม่คุยกันอีกเหรอ”
“ก็...ไม่รู้จะคุยอะไร มันยุ่งอยู่ด้วย”
“ยังไงพวกมึงก็เพื่อนกันนะ อย่าให้ปล่อยให้นานกว่านี้เลยว่ะ ตี๋มันไปอยู่ที่นั่นคนเดียว ไม่มีใครเลยนะ ถึงมึงจะอยู่นี่คนเดียวแต่ก็ยังมีพวกกู มึงน่าจะโทรไปคุยกับมันบ่อยๆ มันเองก็ยังโทรมาถามข่าวมึงจากกูบ่อยๆ เลย”คำว่า ’ใคร’ ของพี่ฟ้าไม่ได้หมายความว่ามันไม่มีใครจริงๆ สักหน่อย มันก็ยังมีคนที่มันเลือกอยู่ข้างๆ และคนนั้นก็ดีพอให้ผมเลิกเป็นห่วงมันได้
“.....ยังไม่พร้อมว่ะพี่”
“ตามใจมึง แค่อยากบอกให้มึงรู้ไว้ว่ามันยังรอมึงอยู่ก็แค่นั้น ไอ้ห่าเจมส์มาแล้ว กูไปหาเมียดีกว่า แม่งหายไปนานแล้ว ไปยั่วกุ๊กในครัวหรือเปล่าไม่รู้”พี่ฟ้าแม่งว่าแต่คู่เจกับพี่เอ็กซ์ คู่มันก็ง๊องแง๊งพอกันล่ะ
“ไงมึง”เจมส์เดินมานั่งเก้าอี้สตูลข้างๆ ผม เด็กเสิร์ฟที่ยืนอยู่ใกล้เลยหยิบแก้วมาชงเหล้าให้ ไม่จำเป็นต้องถาม เพราะมันก็เป็นลูกค้าประจำเหมือนกัน
“นึกว่าจะไม่มาแล้ว กูว่าจะกลับแล้วเนี่ย”
“ยังไม่เที่ยงคืนเลย จะรีบไปไหนวะ แล้วไอ้ห่าฟ้าไปไหน เมื่อกี้กูยังเห็นอยู่เลย”
“ไปจับผิดเมีย”
“โอ๊ะโอ๋ น้องปั้นนอกใจมันเหรอ แหม อยากเป็นตัวเลือกของน้องปั้นจัง”
“เดี๋ยวก็ได้โดนพี่ฟ้าต่อยอีกหรอก”
“ก็พูดเล่นไปงั้นแหละ แต่เมียมันน่าป้าบจริงๆ นี่หว่า”มันพูดจบผมก็ยกแก้วไปชนกับมันก่อนจะยกดื่มจนหมด
“ทำเป็นยิ้ม เห็นด้วยกับกูล่ะสิ เออ คืนนี้กูค้างด้วยนะ กูไม่ได้เอารถมา ขี้เกียจนั่งแท็กซี่กลับด้วย”
“เดี๋ยวไปส่ง”
“เกรงใจ”
“บอกข้ออ้างที่น่าเชื่อมากกว่าขี้เกียจสิ”
“วันก่อนโน้นกูบังเอิญขับรถผ่านแถวๆ คอนโดฯ แล้วเห็นมึงขับรถออกมาจากคอนโดฯ ตอนเช้า พร้อมด้วยตุ๊กตาหน้ารถตัวเล็กๆ มัดผมจุก ตาโตๆ น่ารักโคตร และที่สำคัญกูเห็นมาสองครั้งแล้ว ถ้ากูเดาไม่ผิด ตุ๊กตาตัวน้อยๆ นั่นต้องมีตู้โชว์อยู่ที่ห้องมึง เพราะงั้นถ้ามึงไม่หวงกูขอเล่นด้วยหน่อย แต่ถ้าหวง กูขอแค่ดูก็ได้”
“....นอนโซฟาและต้องออกตอนเช้าพร้อมกู”พอผมพูดจบมันก็ทำท่าจะหันมาทวงคำถามว่าตกลงแล้ว ‘หวง’ หรือเปล่า แต่ผมยิ้มๆ ให้มันเลยไม่ถามต่อ เพราะถ้าผมไม่พูด ให้มันพยายามยังไง ผมก็ไม่พูด
ผมนั่งดื่มกับไอ้เจมส์ได้สักพัก พี่ฟ้าก็ลากพี่ปั้นกลับมาที่เคาน์เตอร์พร้อมบ่นให้ฟังว่าพี่ฟ้าไปยืนคุยกับมือกลองคนใหม่หน้าห้องน้ำพนักงาน แต่ก่อนจะถูกพี่ฟ้าลากตัวกลับบ้าน พี่ปั้นแอบมากระซิบให้ผมฟังว่าเห็นพี่ฟ้าเดินมาเลยแกล้งเดินตามมือกลองไป แล้วก็แค่พูดคุยกันนิดหน่อย สรุปแล้วคนที่โดนพี่ปั้นยั่วบ่อยที่สุด และแทบจะตลอดเวลาเลยก็คือ...พี่ฟ้า
“โอ๊ะโอ!!”เสียงอุทานของคนที่เดินตามเข้ามาให้ห้องช่างกวนอารมณ์ผมจริงๆ ก็แค่เห็นเนมมันนอนหลับหน้าโทรทัศน์แค่นั้น ไม่เห็นจะต้องทำเสียงอะไรประหลาดๆ เลย
“เป็นห่าอะไร”
“กูเจอเทวดาน้อย”มันพูดพร้อมเดินไปวนรอบๆ เนมที่นอนกองบนพื้นห้อง ถึงจะมีผ้าห่มคลุมช่วงเอวอยู่ แต่ช่วงบนที่สวมแค่เสื้อกล้ามย้วยๆ คงกระตุ้นต่อมของไอ้หื่นนี่ได้มากพอดู เพราะถ้าได้ยินไม่ผิด ผมได้ยินเสียงมันกลืนน้ำลายนะ
“เทวดาหรือเด็กลูกกรอก”
“อืม....กูว่าคล้ายๆ น้องเจนะ ตัวเล็กๆ เหมือนกันเลย รูปร่างก็น่าจะใกล้เคียงกัน หน้าก็...คล้ายๆ กัน นี่สเป็คมึงเหรอ”
“......”
“แต่ที่รู้ๆ....นี่สเป็คกูว่ะ”มันไม่บอก ผมก็รู้ เห็นเด็กที่มันควงหลายคนแล้วก็สไตล์นี้ทั้งนั้น ออกแนวน่ารักๆ หรือไม่ก็เรียบร้อยหน่อยๆ ประเภทหลอกง่ายฟันง่ายทิ้งง่าย
ผมยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ไอ้คนที่ยังไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกรุมจ้องอยู่ก็เริ่มรู้สึกตัว สงสัยจะเปิดหนังดูแล้วเผลอหลับแน่ๆ เพราะโทรทัศน์ยังเปิดค้างไว้อยู่เลย
“.........อะไรอ่ะ”มันลุกขึ้นนั่งแล้วมองผมกับไอ้เจมส์สลับกันไปมา ท่าทางยังไม่ตื่นดี
“ไปนอนในห้องไป”ผมเดินไปปิดโทรทัศน์ให้ หันกลับมาอีกทีไอ้เจมส์นั่งยองๆ มองหน้าไอ้เนมในระยะใกล้ ไอ้เด็กลูกกรอกก็จ้องตอบ ก่อนจะหันมามองผมนิ่งๆ
“รสนิยมแปลกไปนะ”
“เฮ้ย!! เปล่านะ พี่กับมันไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับ แค่เพื่อนกันเฉยๆ พี่ชื่อเจมส์ พอดีไปกินเหล้าด้วยกันแล้วขี้เกียจกลับก็เลยขอมาค้างด้วยแค่นั้น ยังโสดครับ”ไอ้เจมส์รีบแก้ตัวเมื่อเจอตาโตตรงหน้ามองแบบสำรวจ
“.....พรุ่งนี้พี่โก้ไปทำงานตอนไหน เนมจะติดรถไปแถวมหาฯลัย จะไปหาเพื่อน”
“สิบโมง”
“โอเค ไปนอนล่ะ”เนมลุกขึ้นหอบหมอนหอบผ้าห่มเดินเข้าห้องนอนตัวเองไป ทิ้งให้ไอ้เจมส์นั่งเป็นหมามองเครื่องบินที่บินเร็วที่สุดในโลก เพราะนอกจากเนมจะไม่สนใจการแนะนำตัวของมันแล้ว ยังไม่บอกชื่อตัวเอง แถมยังคุยกับผมโดยไม่สนใจไอ้คนที่นั่งตรงหน้าเลยสักนิด ผมก็ไม่ได้อยากเข้าข้างตัวเองหรอกนะ แต่ก็แอบฮาไม่ได้
“ยิ้มห่าไรวะ เด็กมึงง่วงเฉยๆ เหอะ ไม่งั้นจะมองข้ามเสน่ห์กูได้เหรอ”
“จะอาบน้ำก่อนหรือให้กูอาบก่อน”
“กูก่อนๆ ขอยืมผ้าเช็ดตัวด้วย ชุดด้วยก็ดี”ผมเดินเข้าห้องนอนตัวเอง เปิดตู้เสื้อผ้าหยิบผ้าเช็ดตัวโยนให้มันหนึ่งผืนแล้วปิดประตู ให้มันแปลความหมายเอาเองว่ามันจะใส่ชุดไหนนอน
ถึงจะดื่มมาค่อนข้างเยอะแต่ก็ยังไม่มีความรู้สึกอยากนอน ผมเลือกที่จะอาบน้ำแล้วเปิดคอมพิวเตอร์ต่ออินเตอร์เน็ตเช็คอีเมลล์ แล้วก็อย่างที่ได้คุยกับพี่ฟ้าไปวันนี้ เจเมลล์มาบอกว่าหายป่วยแล้ว และพี่เอ็กซ์ก็หายโกรธแล้ว แถมท้ายด้วยการเล่าเรื่องดินเนอร์ที่พี่เอ็กซ์ลงมือทำอาหารจานโปรดให้
หายไปไหน!!!
วันนี้กูอุตส่าห์มานั่งรอตั้งนาน! ทำไม่ออน!! หมู่นี้เที่ยวเก่งนะ อย่าคิดว่าไม่รู้นะ สายเยอะนะจะบอกให้ อ้อ แล้วเรื่องที่บ่นให้ฟังคราวก่อนน่ะ ไม่ต้องคิดเป็นห่วงนะ พี่เอ็กซ์หายโกรธแล้ว แถมยังทำอาการโปรดให้กินด้วย ทั้งกระเพราหมูกรอบ(ที่ไม่ค่อยกรอบเท่าไหร่) ต้มยำรวมมิตร(อันนี้อร่อยมากๆๆๆๆ) ยำวุ้นเส้นหมูยอ(วุ้นเส้นไม่ค่อยอร่อยเลย) ไข่เจียวกุ้งสับ(อร่อยอีกแล้ว) ถึงรสชาติจะยังไม่ขั้นเทพเท่าโก้ แต่ก็อร่อยมากๆๆๆ น้ำหนักขึ้นก็คราวนี้ล่ะ โก้ไม่ต้องช่วยพี่เอ็กซ์บ่นเรื่องน้ำหนักแล้ว ดีใจเปล่า เออ เกือบลืม พี่เอ็กซ์ขอสูตรทำหมูกรอบด้วย แล้วก็หมูแดงด้วย พี่เอ็กซ์บ่นอยากกินข้าวหมูแดง ลองหาสูตรในเน็ตมาทำแล้วมันออกมาไม่เห็นอร่อยเลย โก้ช่วยหน่อยนะ
ต้องไปแล้วนะ พี่เอ็กซ์เริ่มบ่นอีกแล้ว ตอนนี้ดึกแล้วด้วย อาทิตย์หน้าเจอาจไม่ค่อยได้เล่นนะ พี่เอ็กซ์ชวนไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ที่นี่น่ะ แล้วจะส่งรูปไปอวด ดูแลตัวเองดีๆ นะ เป็นห่วงนะเว้ย คิดถึงมากๆ ด้วย
รุ่งเช้าผมตื่นตั้งแต่เจ็ดโมงกว่า มันเป็นธรรมดาไปแล้วที่มักจะตื่นเวลาประมาณนี้ ต่อให้นอนตอนไหนก็ตาม ผมเดินออกมาอาบน้ำเห็นไอ้เจมส์นอนก่ายบนโซฟา ขาข้างหนึ่งห้อยลงมาด้านล่าง ที่ให้มันนอนบนโซฟาไม่ใช่ว่าแล้งน้ำใจไม่ยอมให้มันนอนบนเตียงด้วยหรอก แต่เพราะว่าโซฟาตัวนี้มันปรับนอนได้ ยังไงก็น่าจะสบายกว่าไปนอนเบียดกับผมแน่ๆ หลังจากอาบน้ำเสร็จก็แวะไปชงกาแฟ ช่วงนี้รู้สึกเหมือนครัวผมจะกลับมาอุดมสมบูรณ์มากขึ้น แต่อาหารส่วนใหญ่จะเป็นอาหารสำเร็จรูป ในตู้เย็นมีสปาเก็ตตี้ขี้เมาสองกล่อง เกี๊ยวกุ้งอีกหนึ่ง ไส้กรอกที่เหลืออยู่ครึ่งแพ็ค นมรสช็อคโกแล็ตขวดใหญ่ โยเกิร์ตสี่ถ้วย และลูกเกดอีกหนึ่งกล่อง หลังตู้เย็นมีซีเรียลกล่องใหญ่ บนชั้นวางของมีบะหมี่สำเร็จรูปทั้งแบบซองและถ้วย รวมทั้งขนมห่อหลากหลายรสและยี่ห้อ อืม...ได้บรรยากาศแบบเด็กหอดี แต่เป็นเด็กวัยมัธยมนะ
“หิวว่ะ มีไรกินบ้างวะ”ไอ้เจมส์เดินขยี้ตามาหาผมหน้าไมโครเวฟที่กำลังอุ่นกาแฟ
“มีแต่ของไอ้เนม กูไม่ได้ซื้ออะไรติดไว้นานแล้ว”
“ฮื้มมม แล้วกินได้มั้ยวะ หิวฉิบหาย”ไอ้นี่ จะแย่งแม้กระทั่งของเด็ก
“เดี๋ยวกูโทรสั่งแล้วกัน หิวๆ เหมือนกัน”ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ข้างโซฟามากดเบอร์ร้านอาหาร สั่งกับข้าวสี่อย่าง ส่วนข้าวเดี๋ยวผมต้มข้าวต้มดีกว่า ข้าวสารเหลือไว้นานแล้ว จะได้หมดๆ ไป
ระหว่างที่ไอ้เจมส์ไปอาบน้ำผมก็ต้มข้าวแล้วก็ทอดไข่เจียวเพิ่มอีกอย่าง
“จะกินกาแฟก็ชงเองนะมึง”ผมบอกไอ้คนที่มายืนจ้องผมอยู่ด้านหลัง
“เนมไม่กินกาแฟ”อ้าว ได้ยินเสียงคนเดินมาก็คิดว่าไอ้เจมส์ แต่ดันไม่ใช่ซะนี่
“งั้นไปดื่มนมไป”
“ชิส์.....ทำไรอ่ะ”ทำไมมันชอบทำเสียงชิส์ๆ นี่จังวะ
“เจียวไข่ พี่สั่งกับข้าวมาแล้ว เดี๋ยวกินข้าวต้มแล้วกันวันนี้”
“อืม....เช๊อะ พอแฟนมาค้างด้วยทำอาหารโชว์ใหญ่เลยนะ”คำพูดมันเล่นเอาผมเกือบสำลักกาแฟ เมื่อคืนก็ทีนึงแล้วนะ
“พอดีเพิ่งนึกออกว่าเลี้ยงเด็กลูกกรอกไว้ เห็นอาหารที่มีแล้วสงสาร เดี๋ยวจะแคระยิ่งกว่านี้”
“ใครเด็กลูกกรอก”
“ทั้งห้องมีเด็กอยู่คนเดียว คิดไม่ได้ก็กลับไปเรียนประถมใหม่ไป”
“ไอ้บ้า!!”
“แล้ววันนี้จะกลับหรือเปล่า”
“ไม่รู้!!”
“ตอบใหม่ดิ๊”ที่ให้ตอบใหม่ไม่ใช่ไม่พอใจคำตอบ แต่ไม่พอใจน้ำเสียงกระแทกๆ ของมัน เป็นอะไรนักหนาต้องตะโกนตลอดเวลา ถ้าข่มอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้วทำไมต้องพยายามเข้ามาคุยกับผมให้ตัวเองอารมณ์เสียเนี่ย
“ไม่รู้”ยังดีนะที่สื่อสารกันรู้เรื่อง มันเลยพูดใหม่โดยใช้น้ำเสียงปกติ
“ข้าวมาส่งล่ะมั้ง หยิบกระเป๋าตังค์ที่หัวเตียงพี่ไปจ่ายไป”ผมตักไข่เจียวใส่จานไปวางบนโต๊ะหน้าโซฟา ความจริงตรงนี้ก็มีโต๊ะสำหรับทานข้าวเล็กๆ แต่มันเหมาะสำหรับสองคนและอาหารจำนวนไม่มากเท่านั้น เนมเดินเอาถุงอาหารไปวางบนโต๊ะก่อนจะเดินมาหยิบจานชามไปใส่ ผมยกหม้อข้าวต้มพร้อมผ้ารองไปวางไว้บนพื้น เมื่อทุกอย่างพร้อมไอ้เจมส์ก็เดินผิวปากออกจากห้องน้ำมากินพอดี
“น้องเนมตื่นแล้วเหรอครับ มาพี่ตักให้นะ”เจมส์มันรีบเดินมานั่งบนพื้นใกล้ๆ เนมแล้วแย่งทัพพีไปตักข้าวต้มใส่ชามบริการอย่างดี
“เอาอีก”เนมรีบพูดเมื่อเจมส์มันส่งชามที่มีข้าวต้มอยู่ครึ่งถ้วยให้ ไอ้เจมส์มองแบบอึ้งๆ ก่อนจะตักเพิ่มอีกทัพพี แต่เนมก็ยังคงจ้องนิ่งๆ เจมส์เลยต้องตักอีกทัพพี ซึ่งนั่นก็เป็นปริมาณที่เนมมันพอใจ ซึ่งก็เกือบล้นชามพอดี
“ตัวเล็กๆ ทำไมกินจุจังครับ”
“....ก็เป็นลูกกรอกไง”เนมมันตอบไอ้เจมส์แต่หันหน้ามาทางผม ไม่อยากจะบอกเลยว่าไอ้เด็กนี่มันกินเยอะมาแต่ไหนแต่ไร ตอนแรกนึกว่าโตขึ้นแล้วจะกินน้อยลง แต่เหมือนจะเยอะกว่าเดิมเสียอีก
หลังจากทานอาหารเสร็จ ผมก็บอกให้ไอ้เจมส์ล้างจานทั้งหมดระหว่างรอเนมอาบน้ำแต่งตัว เมื่อทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยเราก็เริ่มออกเดินทาง ผมออกเร็วกว่าปกติเลยมีเวลาไปส่งเนมที่หอเพื่อนแถวหน้ามหาฯลัย ส่วนไอ้เจมส์ที่ปกติจะขึ้นแท็กซี่หน้าคอนโดฯ ก็ขอติดรถไปส่งเนมด้วยอีกคน
“เนมเรียนปีสามแล้วเหรอเนี่ย พี่นึกว่าปีหนึ่ง หน้ายังเด็กอยู่เลย”ตั้งแต่เดินออกจากห้องไอ้เจมส์ก็พยายามชวนเนมคุยตลอด เนมมันก็คุยด้วย แต่คุยแบบถามคำตอบคำ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความพยายามของไอ้หน้าหม้อลดลงเลย
“ก็แล้วจะให้เนมรีบแก่แบบพี่หรือครับ”
“แก่แต่มีคุณภาพนะ”
“คุณภาพของพี่ไว้ใช้กับพี่โก้ก็พอ ไม่ต้องเผื่อมาถึงเนมหรอก”ตกลงเนมมันคิดว่าผมกับไอ้เชี่ยเจมส์นี่มีอะไรกันจริงๆ สินะ
“โหยยยย พูดซะอยากคายข้าวต้มออกมา ไอ้ถึกเนี่ยเหรอ ใครจะไปเอามันลง พี่ชอบแบบเนมต่างหาก”
“......ไม่ได้เป็นอะไรกันจริงอ่ะ”เนมหันหน้าออกจากกระจกรถมาถามคนที่นั่งคู่ผม ซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่เนมมันหันมาคุยกับเจมส์ เพราะตลอดทางมันคุยโต้ตอบกับวิวภายนอกตลอด
“จริงสิครับ พี่เป็นแค่เพื่อนกัน กึ่งๆ ศัตรูเก่านิดหน่อย เรียกว่าเป็นพันธมิตรน่าจะถูกต้อง”
“ไม่เข้าใจอ่ะ”
“ก็...เคยเป็นศัตรู แล้วก็มีเหตุให้ต้องญาติดีกัน จนตอนนี้จบเรื่องแล้วแต่ก็ยัง....คุยกันได้”จริงของมัน หลังจากหมดปัญหาเกี่ยวกับตี๋แล้วผมกับมันก็ยังติดต่อคบหากันเรื่อยๆ มันก็เลยกลายเป็นว่าเป็นเพื่อนกันโดยไม่ตั้งใจ
“แล้วทำไมไม่เป็นแฟนกันล่ะ ในเมื่อเป็นเกย์ทั้งคู่”
“หืมมมม....ไอ้นี่น่ะเหรอ...เกย์”เจมส์ชี้นิ้วมาทางผม ผมก็เหลือบมองนิดๆ แล้วก็สนใจถนนข้างหน้าต่อ ฟังแต่หูก็พอ
“อืม”
“มัน....อืม....มึงเป็นเกย์หรือเปล่าวะโก้ กูเองก็ยังงงๆ กับมึงอยู่”มันถามมาผมก็ยิ้มๆ ตอบไป ให้แม่งคิดเอาเอง แต่ความจริงแล้วผมไม่ได้เป็นเกย์หรอกนะ เป็นไบน่าจะถูกกว่า ซึ่งที่มันงงก็เพราะเคยไปเที่ยวด้วยกันแล้วก็มีผู้หญิงเข้ามาเกี่ยว ผมเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ หรือมีผู้ชายเข้าหา ผมก็ยินดีเช่นเดียวกัน สำหรับผมมันขึ้นอยู่กับอารมณ์มากกว่า บางครั้งต่อให้ตรงสเป็คแค่ไหน แต่ถ้าไม่ได้ต้องการสนิทสนมด้วยมันก็เท่านั้น
“มันไม่ตอบน่ะ ช่างมันเหอะครับ สนใจเรื่องของเราดีกว่า”ไอ้นี่ก็ไหลต่อได้อีก เรื่องของเราซะงั้น ไม่ได้มองหน้าอีกฝ่ายเลยหรือไงว่ามันเบ้ปากใส่ขนาดไหน
“เราไหน ไม่เกี่ยวกันเหอะ เนมมีแฟนแล้ว”เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเหมือนกันว่ามันมีแฟนแล้ว ซึ่งถ้าให้เดา แฟนมันต้องเป็นผู้ชายชัวร์ อาจเป็นคนที่มันคุยโทรศัพท์ด้วยบ่อยๆ และก็เป็นคนที่มันกำลังไปหานี่ด้วย
“จริงอ่ะ”เจมส์ถามกลับด้วยน้ำเสียงธรรมดา เพราะไอ้นี่มันไม่ค่อยสนอยู่แล้วว่าใครแฟนใคร ขนาดตอนเจมันยังตื้อจะตายห่า
“ครับ กำลังไปหานี่ไง”นั่นไง
“ไม่เป็นไรครับ พี่จีบเนม ไม่ได้จีบแฟนเนม ขอเบอร์หน่อยนะครับ”นึกแล้ว ยิ่งเนมเป็นสเป็คมันแบบนี้มันยิ่งตื้อ
“พี่โก้จอดหน้าซอยข้างหน้า เดี๋ยวให้เพื่อนออกมารับ ในซอยมันกลับรถยาก”เนมชะโงกหน้ามาชี้ซอยที่บอกให้จอด ผมก็ชิดซ้ายจอดให้ แต่ก็แอบยิ้มขำมันไม่ได้ ไหนบอกว่ามาหาแฟน แล้วดันบอกจะให้เพื่อนออกมารับ โกหกไม่เนียนเลย
“น้องเนมครับ เบอร์ล่ะครับ นะๆ”
“ขอพี่โก้สิ เนมแล้วแต่พี่โก้”
“โหยยย เกี่ยวไรกับมันล่ะ เนมก็ส่วนเนมสิครับ”
“ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ ตอนนี้เป็นกึ่งๆ ผู้ปกครองด้วย เพราะงั้นก็ต้องแล้วแต่พี่โก้ตัดสินใจ เกิดเนมทำอะไรผิดเดี๋ยวจะโดนตัดเงินค่าขนม”ไอ้เนมพูดจบก็รีบลงจากรถปิดประตูแล้วเดินเข้าซอยไปเลย ทิ้งคำพูดกระแทกหน้าอีกฝ่ายให้มันมาจ้องหน้าผมแบบคาดคั้นเต็มที่ ซึ่งผมก็ไม่ได้จะสนใจคำพูดของเนมมาก เพราะยังไงก็คือเรื่องจริง และก็ไม่ได้อยากสนใจไอ้ผู้โดยสารอีกคนที่เหลือ ถ้ามันไม่พูดประโยคนี้ออกมา
“มึง.....เลี้ยงต้อยเหรอวะ”
-
ว้ายดีใจคุณ G มาแล้ว ไปอ่านก่อนนะ
dit
แว๊กกก......“ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ ตอนนี้เป็นกึ่งๆ ผู้ปกครองด้วย" ประโยคนี้แรงได้โล่เลยลูก
:pig4: คะ
-
กรีสสสสสสสสสสสส
น้องเนม แรงได้ใจ ฮ่าๆๆๆๆ
แต่อิโก้ มันนิ่งเกินไปจริ๊งๆ แบบนี้ ท่าทางน้องเนมต้องเหนื่อยอีกนาน
-
ร้ายมากนู๋เนม
"ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนม"
-
เจ๋งมากน้องเนม ประกาศให้รู้ชัดๆ ไปเลย ว่าพี่โก้นะเป็นแค่ของเ่ก่า เผื่อว่าพี่แกจะสำนึกได้ซะที ว่าคิดยังไงกันแน่
-
น้องเนมแรงได้ใจ
อยากรู้เรื่องตี๋กับโก้แล้วเมื่อไรจะเฉลยน๊า :pig4:
-
5555ฮาประโยคนี้มากมายเลย
“มึง.....เลี้ยงต้อยเหรอวะ”
พูดได้แทงใจสุดๆๆ o13
-
เนม แรงได้ใจ ว่าแต่โก้เจอคำน้องแล้วไม่รู้สึกอะไรเลยหรือ
-
น้องเนมตรงอ่ะ ไม่รู้ว่ากลัวโดนตัดขนมหรือว่าอยากพูดประชด เหอๆ
-
พี่โก้รู้สึกยังไงมั่ง กับคำว่า ผัวเก่า!!! :m12:
+1จ้า
-
ชอบเนมจริงๆ เลยค่ะ
แรงได้ใจ "ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ"
+1 ให้คุณจีค่ะ :กอด1:
-
เคยเป็นผัวเก่าเนม แต่ว่า อีกไม่นานจะรีเทิร์นกลับมาเป็นผัวคนปัจจุบัน :laugh:
-
อ๊ากกกกกก พี่โก้ไม่แอบสะอึกบ้างรึไงเนี่ย "ผัว'เก่า'เนม" สะใจๆ
-
"ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนม"
แรง
-
ตัดจบได้แบบ... o22
กะลังอ่านอยู่ดีๆ :a5:
ไหงจบตอนแล้วอ่ะ!!!!!
55555
แต่ก็ดีใจที่มาต่อแล้ว
รู้สึกว่าน้องเนมจะแรงๆยังไงไม่รู้เนอะ
มันหลายๆความรู้สึกแหละ555
ว่าแต่โก้มันไม่เคยรัก....บ้างเลยเหรอ?
อันนี้แหละที่คาใจ....
เพราะเหมือนเนมยังไม่ใจแต่ไม่เท่าเดิม...
ส่วนอีกคนจากไม่เคยมีใจ...แล้วเมื่อไหร่จะมีใจ(วะ)
เหอๆๆ เพ้อไปเรื่อยเปื่อยอ่ะ
รอตอนต่อไปค่า
สู้ๆนะคะ
-
ก่อนอื่น ขอฮาไอ้พี่เจมส์ ไม่ไหวแล้ว ไหลมาก ไหลได้ฮาโครตๆ ชอบอ่ะ :laugh: :laugh: :laugh:
แล้วน้องเนมคะ จะแรงไปถึงไหนนน สะใจว่ะ ตอกหน้าพี่เจมส์หงายเลย กรั๊กๆๆๆ o18
น้องเจจจจจจ น้องเจจจจจจจจจจจจจจ คิดถึงง่ะ คิดถึงมากๆๆ ดูท่าจะมีความสุขดีเนอะ รักพี่เอ็กซ์จัง อิอิ :-[
ส่วนเรื่องตี๋นี่นะ เฮ้อ ทพเลาะอะไรกันถึงขั้นนี้ ไม่เคลียร์ๆๆ FC อยากรู้ :a5:
-
พี่เจมส์น่าจะหันมา(แกล้ง)จีบเนมอย่างจริงจังนะ
เผื่อบางที "ผัวเก่า" อาจจะรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้าง
คิดถึงพี่เอ๊กซ์น้องเจ :กอด1:
-
กร๊ากกกกกกกก
น้องเนมแร๊งงงงงงง
พี่โก้เป็นผัวเก่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ว่าแต่โก้กับตี๋ทะเลาะกันเหรอเนี่ยยยยย
:sad4:
-
เนมแร๊งงงง
-
น้องเนม แรงเกินร้อยจริงๆค่ะ
พี่เจมส์ นิสัยไม่เปลี่ยนไปตามกาลเวลาเลยจริงๆ 55555++
โก้กับตี๋ โกรธเรื่องอะไรกันนี่ อยากรู้ๆค่ะ
-
ตกลงอยากเลี้ยงต้อยต่อมั้ยค๊ะพี่โก้ :laugh: :laugh:
ขอบคุณพี่จีค่ะ :กอด1:
-
น้องแนมตอบได้แรงมาก ได้ใจไปเต็มๆเลย เหอๆๆ
-
น้องเนมแรงแบบนี้ พี่ชอบ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:L2:
-
o13
แร๊งงงงงงงงง
-
เนมแรงได้ใจมากเจ้าค่ะ ชอบ เหอ ๆ เมื่อไหร่โก้จะรับเลี้งน้องล่ะเนี้ย อิอิ
-
ไอ้พี่เจมส์ นิสัยไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย
เนมเจ๋ง เอาคะแนนพิศวาสไปอีก +10 เลย
ตอบได้ถูกใจพี่โก้เค้าจริงๆ
ว่าแต่โก้มีเรื่องอะไรผิดใจกับตี๋เหรอ หรือว่าเมาๆ แล้วแอบย่องเข้าห้องเพื่อน
ไปคว้าเอาแฟนตี๋มาทำเมีย (ไปกันใหญ่แล้ว555+)
-
น้องเนมแรงได้อีก แรงแรงแบบนี้โดนอะ
-
ลมพดหวน อิอิ
-
"ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ ตอนนี้เป็นกึ่งๆ ผู้ปกครองด้วย"
ถูกใจประโยคเน้ที่สุดเล้ย ฮ่าๆๆๆ
-
น้องเนมยังแรงดีไม่มีตก
แต่พี่โก้นี่สงบปากสงบคำเกินไปนะ
เตรียบรับพายุลูกใหญ่อ่ะเปล่า
-
สมกับเป้นน้องเนมทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้แล้วจากไปอย่างงดงาม 555
-
อ่านตาม ทันแล้ว
มาต่ออีกนะคับ
แร๊งง กัน ทั้งคู่ เลย หึหึ
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงง
น้องเนมแรงมาก
:m20:
-
555 รักไอ้ลูกกรอกน้องเนมจริงๆ แรงได้ใจ
-
555+++
อ่านแล้วฮา น้องเนมพูดได้ใจมากก
อิอิ
:z1: :z1:
-
พี่โก้เป็นไบฯ แถมเป็นไบฯโลลิค่อนด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ :m20:
-
o13 o13เนมได้ใจมากกเลย
ว่าแต่เม่อไหร่เค้าจะรักกันน่ะ
-
น้องเนมจ๋า
เป็นได้แค่ผัวเก่าเหรอ
เป็นผัวปัจจุบันด้วยไม่ได้เหรอออออออออออออ :-[
-
...555 แรง
-
ยกนี้น้องเนมชนะน๊อค
แต่ว่าโก้กะตี๋มีเรื่องอะไรให้ผิดใจกันนะ
-
แรงว่ะน้องเนม ชอบๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
น้องเนมเริ่มแรงนะฮะ...
ว่าแต่ทำไมโก้ไม่คุยกับตี๋หล่ัะ
-
เนมประชดอ่าดิ แต่โก้ก็ยังเฉย เหอๆ จะมีวันที่ทำให้โก้หวั่นไหวได้มั่งมั้ยเนม
-
น้องเนม แรงส์
-
ไม่ได้เลี้ยงต้อยแต่ว่าเป็นลูกกรอกดีกว่าเน๊าะฮ่าๆ
เจอเด็กแอบหึงไปเป็นไงล่ะ ฮ่าๆ
คู่นี้เขาไม่ยอมกันเท่าไรอยู่แล้ว
แต่ว่าดูแล้วไม่เห็นวี่แววว่าโก้มันจะสนใจอะไรน้องลูกกรอกของเราเลย
มันก็ดูแลปรกติง่ะ แล้วเมื่อไรจะได้เลิฟๆกันล่ะเนี้ย
แง่มๆๆ :z3:
-
แร๊งมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่คันอยากรู้เรื่องของดก้-ตี๋มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
น้องเนม แร๊งงงงงงงงงงงง o13
ขอบคุณคุณจีคะ :L2:
-
สะใจมากเลยน้องเนม :laugh:
แต่พี่โก้มันจะรู้สึกอะไรมั่งมั้ยเนี้ย
-
:z2: เลี้ยง..ต้อย จริงรึเปล่าวะโก้ :m20:
:pig4: :pig4:
-
ไม่ผิดหวังจริงๆเลย ชอบอ่ะ
“อ่อนกว่าที่คิดอีก เพราะเจมันบ้า พอพี่เอ็กซ์หงุดหงิดที่มันไม่ยอมกินเลยพยายามขุนตัวเองเอาใจพี่เอ็กซ์ สุดท้ายท้องเสีย น้ำหนักลดกว่าเดิมอีก ตอนนี้พี่เอ็กซ์เลยทั้งโกรธมันแล้วก็รู้สึกผิดไปพร้อมกันๆ”
อ่านแล้วนึกถึง สองคนนั่นเลย ยังคงง๊องแง๊งน่ารักอยู่ดี...
“ยังไงพวกมึงก็เพื่อนกันนะ อย่าให้ปล่อยให้นานกว่านี้เลยว่ะ ตี๋มันไปอยู่ที่นั่นคนเดียว ไม่มีใครเลยนะ ถึงมึงจะอยู่นี่คนเดียวแต่ก็ยังมีพวกกู มึงน่าจะโทรไปคุยกับมันบ่อยๆ มันเองก็ยังโทรมาถามข่าวมึงจากกูบ่อยๆ เลย”คำว่า ’ใคร’ ของพี่ฟ้าไม่ได้หมายความว่ามันไม่มีใครจริงๆ สักหน่อย มันก็ยังมีคนที่มันเลือกอยู่ข้างๆ และคนนั้นก็ดีพอให้ผมเลิกเป็นห่วงมันได้
อ่านตรงนี้ยังไงก็อยากให้ ลงเรื่องของตี๋ควบคู่ไปด้วย ได้โปรดดดดดดดด
“ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ ตอนนี้เป็นกึ่งๆ ผู้ปกครองด้วย เพราะงั้นก็ต้องแล้วแต่พี่โก้ตัดสินใจ เกิดเนมทำอะไรผิดเดี๋ยวจะโดนตัดเงินค่าขนม”
โหย เนม...น่ารักอ่ะ..ทำตัวแบบนี้ :-[
-
น้องเนม แร๊ง งงง ง งง มากคร๊า
"ผัวเก่า" คำนี้ระคายผิวพี่โก้บ้างป่ะเนี่ย
-
“รสนิยมแปลกไปนะ”
อ่านประโยคนี้แล้วนึกหน้าไอพี่เจมส์ออกเลย 5555 5
นิสัยไอพี่เจมส์ก็ยังคงไม่เปลี่ยน ชอบจริงแย่งแฟนชาวบ้านเนี้ย
จากที่ไอพี่เจมส์บรรยายรูปร่างหน้าตาน้องเนมว่าเหมือนน้องเจ
แต่ความแรงน้องเนมกินขาด ไม่ไหวแล้วกับคำนี้ "ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ"
ฮ่ะๆๆๆ ชอบมากๆ แรงได้อีก ยังงี้สิถึงจะสมกับโก้ คึคึ
ปล.คิดถึงพี่เอ็กซ์น้องเจ และตี๋ด้วยอยากรู้มีปัญหาอะไรกับโก้ง้ะ TT'
-
อ๊ายยยยยยยย
น้องเนมเริ่ดมากลูก :impress2:
ว่าแต่ยังสงสัยอยุ่ พี่โก้กะพี่เจมส์มาสนิทกันได้ไง เมื่อก่อนยังต่อยปากกันอยุ่เลยเหอะ
แล้วพี่โก้มีปัญหาไรกับตี๋น้อ แล้วทำไมตี๋อยุ่คนเดียว??
รอตอนย้อนอดีตจ๊า
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
เนมแรงได้อีก
แต่โก้...หนากว่า :laugh: 555+
ปล.อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีกับพี่เจมส์ขึ้นมานิดๆแฮะ
รอตอนต่อไปคร๊า^^
-
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ประโยคส่งท้ายของเนมแรงโดนจายยยยยยยยยย 555555+
-
โก้เลี้ยงต้อย(น้องเนม) :m20:
-
น้องเนมแรงจริงๆๆ
แต่ว่านะไอ้เจมส์มันเกี่ยวกับตี๋ยังไงอ่ะ
แล้วโก้กับตี๋มีปัญหาอะไรกัน
เพื่อนรักกันไม่ใช่เหรอออออ
งงงงงงง
ปล.แล้วคนที่ตี๋อยู่ด้วยที่เชียงราย คนที่ตี๋เลือกมากกว่าที่จะเลือกโก้เป็นใคร
ปริศนาช่างซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไรขนาดนี้เนี่ย
-
โอ้โห....ณ จุดนี้ ไม่มีอะไรจะแรว็ง งงงงง ไปกว่าน้องเนมได้แล้วค่ะ
เออ...นั่นดิพี่โก้ ตกลงว่าไงอ่ะ เลี่ยงต้อย หรอ?
แต่ฮาไม่ไหวละพี่เจมส์ หน้านี่นะ แตกแล้วแตกอีก ฮ่าๆๆ ก้อยังไหลไปได้อ่ะนะคนเรา
แอร๊ย ยยยยย ไรท์เตอร์คะ ทิ้งไว้แบบนี้ ตัดฉับต่อหน้าต่อกันขนาดนี้ มาต่อเร็วๆนะคะ....แง๊วๆๆๆๆ
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
น้องเนมแรงส์....น่าจะเข้ากะโก้ได้ดี
-
น้องเนม ทิ้งท้ายแรงได้ใจมาก
ชอบๆ วันหลังเอาอีกนะ :m4:
ดูดิ๊ พี่โก้จะนิ่งได้อีกนานมั๊ย
ปล.ตกลงตี๋ไปอยู่กะใครที่เชียงใหม่ ใช่น้องพี่เอ็กซ์ป่ะ
-
"ผัวเก่า" กระแทกดังอึก....อ่า คุณ "ผัวเก่า" สะท้านสะเทือนหรือหวั่นไหวบ้างมั้ยคะ
แต่ตามพื้นนิสัยแล้วคง "ไม่" ..... เฮ้อ... เชียร์น้องเนมต่อไปอย่ายอมแพ้ "ผัวเก่า" ค่ะ
ขอบคุณคุณจีมากนะคะ
-
ต้องให้ได้แบบนี้น้องเนม.. :jul3:
แต่ละประโยคนี่สุดยอด..
จะสะกิดพี่โก้ได้มั่งปะเนี่ย..เฉยตลอด..ชิส์..
ดูสิจะทำเฉยได้นานเท่าไร..
ปล. คิดถึงตี๋ด้วยคน..
-
คิดว่าจำน้องเนมได้ ตอนเจกลับไปเยียมบ้าน โก้ปฏิเสธเนมเพราะว่าเจไม่ให้ไป โก้บอกยังไงทางนี้(หมายถึงเจ) สำคัญกว่า โก้ทำตอนนั้นเพื่อย้ำสถานะของตัวเองกับเจ แต่ไม่คิดว่ามีเบื้องหลังที่ทำร้ายเด็กที่น่ารักอีกคนแบบนี้ด้วย
ยินดีที่ได้อ่านเรื่องของคุณ Gee อีกคะ
-
ถูกใจป้ามากเลยเนมเอ๊ย คำว่า"ผัวเก่า"ของลูกเนี่ย o13
แต่เหมือนออกแนวประชดเนอะ ส่วนพ่อโก้เค้าก็นิ่งได้ตามวิสัย เฮ้อออ จะลงเอยกันยังไงน๊อ
ส่วนเรื่องตี๋ รอวันคุณจีมาเฉลย อยากรู้มากเลยอะว่าเกิดอะไรขึ้น
:L2:เป็นกำลังใจให้จ้ัะ
-
พี่โก้เปนผัวเก่า แรงมากเนมมม
o13 o13 o13
พี่โก้ไม่ตกใจเรื่องแฟนหรออออ
ไม่หึงเล๊บหรออ
-
นุ้งเนม แรงโดนใจเจ๊มากค่ะ
อะๆ เชียร์เจมส์จีบเนม
อยากเห็นโก้หึงจัง
:impress2:
-
แรว๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง พี่โก้เป็นผัวเก่าเนม 55555
-
ประโยคนี้แรงได้ิอีกอ่ะะ
ก้พี่โก้เป็นผัวเก่าเนม
ชอบๆๆ 555+
-
เนมลูกกกกก หนูแรงได้อีก 55+ ตรงประเด็นเซะๆ
แต่เชื่อเหอะ ว่ายังไง๊ยังไงเจมส์ก็(คง)ไม่หยุดอยู่แค่นี้หรอก! คงจะตามตื้อต่อไปล่ะ 555+
แอบฮาโก้ โก้เลี้ยงต้อย ก๊ากกกกกกก
อยากอ่านต่ออ่ะคุณจี อัพเร็วๆนะ เป็นกำัลังใจให้เสมออออ
น้องเนมน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[ :-[
-
โอย...อยากรู้เรื่องตี๋ เกิดปัญหาอะไรขึ้นระหว่างคู่นี้
ปล.น้องเนมคือเจที่แรงขึ้น 10 เท่า น่ารักกกกกกกกกกกกก
-
น้องเนมแรงง :jul3:
โก้กับตี๋ทะเลาะไรกันนน :serius2:
-
นู๋เนมแร๊ง!!!!
มันต้องแบบนี้ละชี้ชัดตรงประเด็น
ว่าแต่พี่โก้เป็นแค่สามีเก่าจริงอะ
ในอนาคตจะพัฒนากลายมาปัจจุบันได้ไหม
:-[
โก้นี้น้า ยังทำให้ขัดใจได้ตลอดเลย
ไม่มีหึง ไม่มีปกป้องเนมเลยสักนิด
สรุปแล้วไม่คิดอะไรกับเนมจริงๆใช่ไหมเนี้ย
เศร้าใจแทนนู๋เนมจริงๆ
:เฮ้อ:
เรื่องโก้กะตี๋อีก ไม่เคลียร์ๆ
มีปัญหาอะไรกันหนอ อยากรู้ๆ
ส่วนคู่พี่เอ็กซ์กะนู๋เจ
น่ารักมากมาย หวานมากกกกกกกกก
ได้เหนพัฒนาการของคู๋นี้แล้วดีใจมากมายเลยคะ
:impress2:
-
น้องเนม เจ้ กดไลค์ ร้อยรอบไม่พอ :impress2: :impress2:
พี่เจมส์ไม่เข็ดนะ ฮ่าๆๆ แต่ก็แอบสงสาร อกหักเยอะไปนะ
อยากรู้เรื่องตี๋ เฮ้ออ คิดถึง น้องเจกับพี่เอ็กซ์ก็งี้ตลอดตลอดจริงๆแบบที่พี่ฟ้าว่า
บวกหนึ่งพี่จีค่า :L2:
-
อว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
พี่โก้สะอึกกับประโยคสุดท้ายรึป่าว เราไม่รู้...รู้แต่ เราสะอึก 55555
ยุเจมส์จีบน้องเนมโลดดดดดด
อยากเห็นรีแอคชั่นของพี่โก้ โห๊ะๆๆๆๆๆ
กิ๊สสสสสสสสสส อยากอ่านต่อ
ต้องตารอคุณ G มาต่อตอนต่อไป ฮี่ๆๆ
-
ประชดได้ใจกันจริงๆ
แร๊งง :z2:
:กอด1:
-
"ผัวเก่า" !!! น้องเนม แรงมาก ฮ่าๆๆๆ
-
เลี้ยงต้อย ! o22
ใช่..มันต้องใช่แน่ ๆ :laugh:
รอตอนต่อไปจ้ะ :กอด1:
-
อืมมมม อยากรู้เรื่องตี๋...แต่ตอนนี้สนใจโก้มากกว่า >_<
-
โหยยยยย หนุกอะ
ชอบตอนน้องเนมทิ้งท้าย สะใจอะคร้า
ชอบค่ะ
-
โก้ ยังคงเป็น โก้
เฉย ไม่รู้สึกอะไร ล่ะสิ
-
แหมๆๆๆๆ น้องเนม
พี่โก้เราไม่ดีตรงไหนหรอ??
-
+1 oOo น้องเนม เหอะ ชอบ แรงดี อ่ะ :z2: :z2: :z2:
-
เลี้ยงต้อยเถอะนะสนับสนุน o13
-
เนม...แร๊งงงงงงงงงง
-
ถูกใจคำตอบของน้องเนมมากๆค่ะ :laugh:
แล้วโก้จะตอบเจมส์มั้ย เรื่องเลี้ยงต้อยอ้ะ
คาใจเรื่องตี๋จริงๆ เป็นอีกประเด็นที่ต้องรอคอยคำตอบต่อไป หุหุ
บวก 1 แต้ม ขอบคุณจีมากจ้า :3123:
-
“ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ ตอนนี้เป็นกึ่งๆ ผู้ปกครองด้วย"
แอร้ยยยย น้องเนมแร้งงงงง
“มึง.....เลี้ยงต้อยเหรอวะ”
ขอให้เลี้ยงต้อยเป็ฯจริงเป็นจัง
+1 :pig4:
-
:z3: อยากอ่านอีกกกกกก !!
-
น้องเนมแร๊งงงมากอะ
ถ้าเป้นเฟสบุคนี้ จะกดไลท์ ประโยคนี้มากอะค่ะ “ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ"
ได้ใจมากๆๆๆๆๆประโยคนี้
เจกะพี่เอ็กซ์นี้งอนกันได้น่ารักจิงๆๆอะ
แล้วเมื่อไรโก้จะดีกะตี๋อะ โกรธกันเรื่องไรอะ
ดีๆๆกันนะ แล้วเจรู้หรือป่าวอะว่าโก้กะตี๋โกรธกัน
อยากรู้ๆๆๆๆๆๆอะพี่จี มาเฉลยเร็วๆๆนะค่ะ
-
555555
น้องเนมน่ารักมากกกกกก
ตลกว่ะ พูดซะตรงเลยอ่ะ
พี่โก้ก็แม่ม ไม่สนใจห่าอะไรเลยนะคะ
แล้วโก้ กะ ตี๋ มีปัญหาอะไรกัน ??
โฮๆๆ อยากรู้ ณ จุดนี้ !!!
-
อยากรู้ด้วยคน
-
แรงมากค่ะเนม ประกาศจุดยืนได้ชัดเจนมากลูก
เจกับพี่เอ็กซ์โผล่มาแค่เมล์เองอ่ะ คิดถึงคู่นี้
แล้วไหงพูดกันเหมือนกับโก้มันเคืองอะไรตี๋อยู่...รึเปล่า
เอิ่ม....พี่เจมส์คะ โก้เปล่าเลี้ยงต้อย แค่พรากผู้เยาวน์เองค่ะ (พิมพ์ถูกมั้ยนิ)
-
แว๊กกกกก เนมแรงได้อีก ชอบอ่ะ :pig4:
-
บอกตรงๆ ยังสางสารเนมอยุ่เลยอ่ะ ทำมัยโก้ทำกับเนมเเบบนี้อ้ะ
เนมแร๊ง.....ได้ใจมากกๆๆ :m20: :m20: :m20:
เเล้วโก้ กับตี๋ มีปัญหาไรกันอ่ะ ติดตรงนี้เเหละะ อยากรุ้ๆๆ มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่จี้ อยากรู้จิงๆ นะเนี้ยครับบบ ใจจะขาดเเล้ววว :z3: :z3:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
“ยังไงพวกมึงก็เพื่อนกันนะ อย่าให้ปล่อยให้นานกว่านี้เลยว่ะ ตี๋มันไปอยู่ที่นั่นคนเดียว ไม่มีใครเลยนะ ถึงมึงจะอยู่นี่คนเดียวแต่ก็ยังมีพวกกู มึงน่าจะโทรไปคุยกับมันบ่อยๆ มันเองก็ยังโทรมาถามข่าวมึงจากกูบ่อยๆ เลย”คำว่า ’ใคร’ ของพี่ฟ้าไม่ได้หมายความว่ามันไม่มีใครจริงๆ สักหน่อย มันก็ยังมีคนที่มันเลือกอยู่ข้างๆ และคนนั้นก็ดีพอให้ผมเลิกเป็นห่วงมันได้
อ่านตรงนี้ยังไงก็อยากให้ ลงเรื่องของตี๋ควบคู่ไปด้วย ได้โปรดดดดดดดด
เห็นด้วยๆๆ
-
o13น้องเนม แรงเกินร้อยจริงๆ :z2: :z2:
-
เนมแรงนะ :fire:
โก้กับตี๋เมื่อไรจะดีกันอะ :กอด1: :กอด1:
:call: :call: :call:
-
เนมแรงดีไม่มีตก :jul3:
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
เนม สุดยอดมากลูก o13
แรงดีไม่มีตก ชอบๆๆๆ :o8:
ชอบแต่เนมนะ
ส่วนโก้ :เฮ้อ: เริ่มเกลียดละ :z6: :z6:
ไม่คิดว่าจะเป็นคนเหลวไหลขนาดนี้นะโก้ :m16:
-
เนมมันแรงอ่ะ แต่ละช็อตทำเอาอึ้ง เยี่ยมมาก o13
อยากรู้เรื่องโก้กะตี๋ เกิดอันใดขึ้น :serius2:
-
ชอบโก้นะ..ตรงในทุกเรื่องและทำใจได้ทุกเรื่องแต่ก็เป็นห่วงโก้ในรื่องนี้แหล่ะเพราะมันทำร้ายโก้อ่ะ
เชียร์ดก้กับน้องเนมอดีตที่โก้หลงลืมทั้งๆที่ยังรักและเจจะได้ไม่ต้องรู้สึกแย่ถ้าพบว่าความเอาแต่ใจของเจได้ทำร้ายใครไปหลายคนดดยไม่ได้เจตนา...รักตัวละครระเบียงรักทุกคนเลยนะ ธรรมชาติมากมาย เยี่ยมมากครับคุณจี
-
เนมเเรงงงงง :laugh:
ชอบค่ะชอบบบบ :m20:
-
เรื่องตี่ คงเป็นเรื่องที่ตี๋คบกับคน ๆ นั้นโดยที่โก้ไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่
ส่วนน้องเนม o13 ตอบได้ ตรง แรง จนหน้าหงาย
+1 ให้น้องจี เป็นกำลังใจให้เสมอ ๆ
ปล. น้องเจออกมาก็ให้คนได้เป็นห่วงอีก แต่น่ารัก ๆ :กอด1:
-
อยากรู้โก้กับตี๋มีปัญหาอะไรกัน
เด็กลูกกรอกแรงดีไม่มีตก ชอบมากค่ะ
-
โหยยย เนมแร๊งงงงงงงงงงงง ได้ใจ ทำเอาคนแก่อึ้งไปเลยแฮะ
-
เด็กลูกกรอกของพี่โก้ แรงจริงอะไรจริง
อย่างงี้แหละ แม่ยกชอบ :man1:
-
น้องเนมมันต้องอย่างงี้สิลูก แรงส์ได้ใจมากกกกกกกกกกกก o13
-
ชอบเนมอย่างรุนแรง ฮ่าๆๆๆ
แร๊งงงงงงงงงงงง ได้ใจกันไปเลยย
อยากรูจังโก้จะยอมเลี้ยงต้อยมั้ยนะ ??
รอตอนต่อไปนะคะพี่จี
-
เร่ร่อนมาตั้งนาน
ได้ฤกษ์ มารายงานตัวสักที่
:m23:
รู้สึกอึดอัดแทนเนมจนบอกไม่ถูก :m31:
v
v
v
v
v
จิ้น เบาๆ นะ เดี๋ยวเจ็บ
อยากบวกให้นะ
แต่ไม่รู้กดตรงไหน
-
จิ้มไข่รีบน ....เย้ครั้งแรกที่ได้จิ้ม... อ่ะ บวก1ให้
น้องหนูเนม แรงใช้ได้เลยยย จัดมาเลย..
-
เนมแร๊งงงงงงงงงงงงงง :m20: :m20:
โก้เลี้ยงต้อยหรอ ก๊ากกกกก :laugh:
-
กร๊ากกก เนมมม แรงมากมาย
โก้ดูเป็นผู้ใหญ่มากๆ ไม่ค่อยพูด และไม่แคร์ถ้าใครจะมองจะคิดกับตัวเองยังไง ในขณะที่เนมก็เด้กเด็ก งอแง ใช้อารมณ์ จะคอยดูวันที่โก้ต้องยอมสื่อความรู้สึกตรงๆนะ
ขอบคุณไรเตอร์จ้า
-
“ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ ตอนนี้เป็นกึ่งๆ ผู้ปกครองด้วย เพราะงั้นก็ต้องแล้วแต่พี่โก้ตัดสินใจ เกิดเนมทำอะไรผิดเดี๋ยวจะโดนตัดเงินค่าขนม”
555+ เนม กวนอะ
-
ชอบเนมๆ ตรงตลอด :laugh:
โก้ก็นิ่งตลอดอะ ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกอะไร เฮ้อออ อยากรู้ว่าโก้รู้สึกอะไรกะเนมบ้างมั้ยอ่าาา
แล้วตี๋กะโก้มีปัญหาอะไรกันอ่ะ :serius2:
ตอนนี้ก็มีพี่เอ็กซ์กะเจอีกแล้ว ดีใจ "คู่นี้แม่งง๊องแง๊งใส่กันตลอด รักกันเว่อร์” :impress2:
ติดตามเรื่องเนมกะโก้ต่อไป อิอิ พี่จีมาต่อไวๆนะคะ อยากอ่านต่อแล้วอะ :laugh:
-
เนมของเจ้ แรงได้อีกลูก!! :laugh:
-
"ก็พี่โก้เป็นผัวเก่าเนมอ่ะ" โอ๊ะโอ! เนมสุดยอด!!
ชอบบุคลิกแบบเนม น่ารัก ปลื้มๆๆ
ส่วนโก้นี่ยังคงความขรึม ไม่รู้ว่าโก้กำลังคิดอะไรอยู่ รู้สึกอะไรกับเนมบ้างมั้ย?
เนมสู้ๆ เนมสู้ตาย เนมไว้ลาย สู้ตาย สู้ๆ :a2:
"เจกับเอ๊กซ์" คู่นี้น่ารักตลอด ฮี่ๆๆ ขอบคุณนะคะพี่จี อ่านแล้วกระชุ่มกระชวยหัวใจ :m3:
"โก้กับตี๋" มีเรื่องอะไรกันอ่ะ ฮือๆๆ :monkeysad:
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขสุดๆ เวลาพี่จีมาต่อแล้วแฮปปี้มากๆ ยิ้มไม่หุบเลย :m4:
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
"ผัวเก่า...." :laugh:
แร้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
เนมพูดแรวได้ใจโคตรๆ 555+
-
โอ้แม่เจ้า หนูคะ หนูเป็นนาง(ย)เอกนะคะ o22
-
ชอบคำตอบเนมจริงๆ :laugh:
นึกว่ามีแต่โก้ที่แรง เนมก็แรงไม่แพ้กันเลย
-
ตามทันแล้ว .. บวก1 ให้คุณจีนะ
คิดถึงน้องเจ+พี่เอ๊กซ์ที่สุด :กอด1:
รออ่านตอนต่อไปของพี่โก้และน้องเนมด้วย :L2:
-
เนมแรงนะเนี่ย ^^
-
555หนูเนมแรง ชอบจัง
หนูเนมแอบหึงอิพี่โก้กะอิพี่เจมส์ละซี
รักแรกอะเนาะ
-
เข้ามารอคุณจี 5555
-
o13 o13 o13
หลง รัก มา ตั้ง แต่ พี่เอ็กซ์ กับ เจ แล้ว ,, แถม ตอนนี้ เจ โพล่มา อีก โอ๊ยย คิดถึง คิดถึง คร๊าบ
...
แต่ ตอ นนี้ โดน เลย ครับ น้อง เนม ..
โดน จาย ๆ ..
ปล. ได้ เริก มา เม้นท์ ซะ ที หลังจากที่เลวอ่านในมือถือแล้วไม่ยอมมาเม้นท์ซะนาน : ')
********* วัน นี้ เริ่ม รอ ไม่ ไหว คิด ถึง โก้ + น้องเนม เลย แวะ มา ทวง ********** :laugh:
:call: :call: :call:
-
จุดนี้มันสะอึก กระแทกใจ กับประโยคเด็ด ของน้องเนมจริงๆ -"-
พี่โก้ ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ ใจร้ายเหมือนกันน่ะ พี่โก้เนี้ย
แต่จริงๆพี่โก้ ก็รา้ยมานานแล้วน่ะ 55+
ขอบคุณน่ะคุ่ะ คุณจี รอต่อไป ให้กำลังอยู่อยู่ทางนี้ค่ะ
-
:m20: พี่โก้เป็นผัวเก่าเหรอน้องเนม แล้วผัวใหม่เป็นใครอ่ะ จะเป็นพี่โก้อีกอ่ะป่าว :laugh:
-
:laugh: น้องเนมสุดยอดดดดด
ไม่ไหวจะฮา+รัก โก้เมื่อไหร่จะปล่อยใจให้เนมซะทีห๊า :z13:
-
ว่าพี่โก้แรงแล้วนะ
น้องเนม ก็แรงใช่ย่อย ผัวเก่า อืมม เก็ทค่ะ
ทำเอาไอ้พี่เจมส์ อึ้งไปเหมือนกัน
555+ อย่างนี้มันส์ หุหุ
-
โก้เย็นชาหรือความรู้สึกช้าเนี่ย :เฮ้อ:
ส่วนน้องเนม เริ่ดที่สุด
เอาไปเลยเต็มสิบ
-
เนมตอบได้ใจมากอะ
ดูเหมือนว่าโก้กะตี๋ จะมีเรื่องอะไรกัน แล้วมันเรื่องอะไรอ๊าาาาา ทำไมดก้ถึงไม่อยากคุยกะตี๋ โอ่วววววแอบงงอะ :z10:
-
มารอ.. :m18:
-
น้องเนมแร๊งงงงงงงงงงงง :impress2:
อยากรู้ โก้กับตี๋มีปัญหาไรกันถึงไม่คุยกัน
ขอบคุณจี :L2:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก เนม ตรง แรงเริ่ดมากลูก
อยากรู้ว่าโก้กับตี๋มีไรผิดใจกันรึ รักโก้กับตี๋นะครับรอลุ้นๆ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
แอบเข้ามารอด้วยคน^^
-
เพิ่งเข้ามาอ่านนน
ชอบจังเลยตั้งแต่เรื่องริมระเบียงแล้ว
ยังไงก็รีบมาต่อน่ะค่ะ
-
คิดถึงน้องเนมแย่แหละ กอดน้องเนมหนึ่ง ><
-
คิดถึงน้องเนม มากมาย ก่านกอง แล้วเจ้าค่ะ ฮุ ๆ
-
แรงได้ใจเลยนะ
-
น้องเนมมันน่ารักนะ :impress2:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
นุ้งเนมไปลอยกระทงที่ไหนจ๊ะ :haun5:
-
พี่โก้และน้องเนม....จูงมือกันไปลอยกระทงที่ไหนมาเอ่ย?
แล้วไรท์เตอร์ล่ะไปลอยไหนคะ....ขอให้ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ พี่โก น้องเนม พี่เอ็กซ์ น้องเจ ตี๋ และผองเพื่อนมีความสุขน๊า าาาาาา
:call: :call: :call:
-
เนมแมร่งแรงได้อีกกกก
ชอบๆๆๆๆ
-
เนม จะตรงไปไหนเนี่ย
-
รอๆๆ
-
และแลเฃ้วก็วันจันทร์ อาการคิดถึงโก้จนลงแดงใกล้ถึงขีดสุด
มานั่งรอดีกว่า
-
เข้ามานั่งรอเฮียโก้
-
เข้ามารอ...
-
งืมๆๆๆๆๆ
ตอนใหม่ยังไม่มาเลยอ่ะ
หายไปหลายวันแล้วนะจีจร้า
คิดถึงน้องเนมแล้ว
-
:z2: :z2:
เข้ามาเต้นรอ
-
เข้ามา ปู เสื่อ นอนรอเฮียโก้ ขอรับ
:t3:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน :mc4:
สนุกมากๆๆ
สนุกไม่แพ้เรื่องริมระเบียงเลย
+1 นะคะ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
ตามทันแล้ว
มาต่อไวๆ น้าค้าบ
แรงได้ใจ :m20: :m20:
-
หลังจากลงจากรถผมก็เดินเข้าซอยมาหอคีย์ ตอนแรกจะโทรให้คีย์ออกมารับแต่ขี้เกียจยืนรอ เดินมาถึงหน้าห้อง เคาะเรียกไม่นานมันก็เดินออกมาเปิด จากสภาพหน้าตาและการแต่งตัวแสดงว่าตื่นนานแล้ว และแขกค้างคืนของมันก็คงกลับไปแล้ว ไม่งั้นมันคงไม่ให้ผมเข้าห้องง่ายๆ หรอก
“วันหยุดทั้งทีทำไมไม่นอนอยู่ห้องวะ”มันเปิดประตูให้ผมเสร็จก็เดินไปเล่นหน้าคอมฯ ต่อ ส่วนผมเดินไปนั่งบนโซฟาแล้วมองแผ่นหลังมันเงียบๆ
“.....เราคบกันใหม่ดีมั้ยคีย์”
“ฮึ....เหงาล่ะสิ ไม่เอาว่ะ เดี๋ยวก็ได้เลิกกันอีก เป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ”คีย์เดินมานั่งข้างๆ พร้อมลูบหัวผมเบาๆ จับปอยผมด้านหน้าทัดไว้ข้างหู ผมเริ่มยาวอีกแล้ว ช่วงนี้เลยต้องมัดจุกข้างหน้าตลอด
“คีย์อย่าเพิ่งมีใครนะ”
“อืม คงไม่คบใครหรอก เรียนก็หนักจะตายแล้ว ขอแม่ไว้ด้วยว่าถ้าได้เกรดสามสองเทอมจะเอารถ อยู่นี่ขี่มอเตอร์ไซต์ไม่ไหวว่ะ แดดร้อนเกิน ไปไหนไกลๆ ก็ไม่สะดวก”
“แล้วเมื่อคืนพาใครมานอน กลับไปแล้วเหรอ”ผมเอนตัวนอนหนุนตักให้มันลูบหัวผมต่อ ผมไม่เสียใจหรอกนะที่มันปฏิเสธผม เพราะผมเองก็คิดเหมือนกันว่าสถานะของเราตอนนี้กำลังพอดี ไม่มากไม่น้อย
“ชื่อติวดิว...กิวอะไรสักอย่างนี่แหละ เฉยๆ แอคติ้งเยอะเกิน”
“ฮึๆๆ”
“ทำเป็นหัวเราะ แล้วไง มีปัญหากับคนที่อยู่ด้วยอีกแล้วเหรอ”คีย์ไม่เคยรู้เรื่องระหว่างผมกับไอ้พี่โก้ และตอนนี้มันก็รู้แค่ว่าผมมาอยู่กับลูกชายเพื่อนแม่
“.....เปล่า”
“เชื่อตายล่ะ ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก แล้วนี่จะนอนตรงนี้หรือในห้อง คีย์ก็ง่วงๆ เหมือนกัน นอนในห้องเหอะ”
“อุ้ม”ผมยกมือสองข้างกางออกให้รู้ว่าต้องอุ้มจริงๆ ไม่งั้นผมไม่ลุกจากตักมันแน่ๆ คีย์ส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะอุ้มผมเดินเข้าห้องนอน แต่ตอนวางบนเตียงนี่สิ มันโยนลงมาเลย พอผมจะอ้าปากด่ามันก็ชิงหนีโดยเดินออกไปปิดคอมพิวเตอร์แล้วค่อยกลับเข้ามานอนข้างๆ ผมใหม่ ผมพลิกตัวหันหลังให้ ซึ่งมันก็ตามมาสวมกอดผมจากด้านหลังอย่างรู้หน้าที่ อาจเป็นเพราะความสัมพันธ์เรามันมากกว่าเพื่อนมาแล้วเลยทำให้สื่อสารอะไรกันง่ายขึ้น คีย์มักรู้เสมอเวลาที่ผมมีเรื่องอะไรในใจ และรู้ว่าผมต้องการอะไร คีย์พูดถูกว่าผมเหงา แต่นั่นยังไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด มันเป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนต่างหาก ผมเผลอหลับหน้าโทรทัศน์ แต่เมื่อมีเสียงประตูเปิดเข้ามาผมก็เริ่มจะรู้สึกตัวแล้ว จนกระทั่งบทสนทนาทุกอย่างรอบตัวผมยังได้ยินอย่างชัดเจน
“อืม....กูว่าคล้ายๆ น้องเจนะ ตัวเล็กๆ เหมือนกันเลย รูปร่างก็น่าจะใกล้เคียงกัน นี่สเป็คมึงเหรอ”
ไม่ว่าเมื่อไรรอบกายมันก็ยังคงต้องมีชื่อของคนๆ นั้นวนเวียนอยู่เสมอ และที่น่าโมโหคือเรื่องที่บอกว่าผมคล้ายพี่เจนี่ล่ะ ผมน่ะไม่ค่อยได้สุงสิงกับกลุ่มเพื่อนของมันหรอก เรียกว่าอยู่คนละวงโคจรของจักรวาลเลยก็ว่าได้ อย่างมากก็เห็นผ่านๆ หรือรู้จากคำพูดคนอื่น ก็พี่เขาน่ารักน่ะนะ ก็เลยดังหน่อย ส่วนผมที่บังเอิญรูปร่างคล้ายๆ กัน แถมยังมีคนบอกว่าหน้าตาและทรงผมคล้ายกันอีก ผมที่บังเอิญเกิดทีหลัง บังเอิญต้องโคจรใกล้ๆ ก็เลยกลายเป็นเหมือนเงา เป็นคนที่ต้องถูกเปรียบเทียบตลอดเวลา ซึ่งเรื่องนี้แรกๆ นั้นผมไม่เคยรู้เลย ผมหลงโง่งมในการเอาใจใส่ของมัน หลงปลื้มในความห่วงใย โดยไม่เคยคิดเลยว่ามันมองผมเป็นแค่ตัวแทน แค่เพราะผมบังเอิญกลายเป็นเงาของคนที่มันแอบรักเท่านั้น
ตอนแรกผมจะขอค้าง แต่คีย์มันไม่ยอมให้ค้างด้วยเพราะตอนเย็นมันจะไปเตะบอลกับเพื่อนในคณะ แล้วหลังจากเตะบอลเสร็จมันมีนัดกับเด็กใหม่มัน ซึ่งไม่ใช่คนเมื่อคืน ผมบังคับให้มันขี่ไอ้แดงมาส่ง มันก็อิดออดไม่อยากมาแต่สุดท้ายก็ต้องมาเพราะผมเริ่มรู้สึกเหมือนไข้ขึ้น และมันไม่อยากให้ผมนั่งรถกลับคนเดียว
“ไม่สบายทำไมไม่รีบบอกวะ จะได้ให้กินยาก่อน”
“ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย”
“ตัวมึงเริ่มร้อนแล้วนะ มิน่าเสียงแห้งๆ สูบจัดอีกล่ะสิ”
“ขี้บ่นว่ะ ไปไหนก็ไปเลยไป กูจะขึ้นไปนอนต่อแล้ว”
“หาข้าวหายากินด้วยนะเว้ย ถ้าวันจันทร์ยังไม่หายนะน่าดู”คีย์เอานิ้วจิ้มหน้าผากผมจนหน้าหงาย พอผมจะตบหัวมันคืนมันก็รีบขี่รถออกไป ที่มันขู่ไว้น่ะไม่ได้จะทำอะไรผมหรอก แค่บังคับให้ผมงดน้ำเย็น งดขนม แต่แค่นี้ผมก็จะตายแล้ว ความจริงเมื่อคืนก็รู้สึกมึนๆ หัวอยู่เหมือนกัน แต่คิดว่าตื่นมาตอนเช้าแล้วจะหายก็เลยไม่ได้ทานยา
ผมเดินเข้าห้องนอนอาบน้ำอีกรอบก่อนจะล้มตัวลงนอน หยิบกระดาษใบเล็กๆ ที่ได้จากเพื่อนของมันที่ชื่อเจมส์มาพลิกดู เป็นนามบัตรใบเล็กที่มีชื่อพร้อมสถานที่ทำงานและเบอร์ติดต่อ พี่เจมส์ยัดใส่มือผมตอนที่มันมัวแต่ล็อคห้อง ผ่านไปไม่กี่ปีผมว่ามันเปิดเผยขึ้นนะ หรือว่าจะเป็นเกย์เต็มตัวไปแล้ว
“พี่นิคทำไร”ผมหยิบโทรศัพท์มาโทรหาพี่ชาย เวลาอยู่คนเดียวแบบนี้แล้วเหงาทุกที โทรไปคุยกับแม่ก็ชอบย้ำเรื่องเรียนบ้างล่ะเรื่องให้เชื่อฟังไอ้พี่โก้มันบ้างล่ะ หนักๆ หน่อยก็สรรเสริญเยินยอมันให้ผมฟัง ทำงานเก่ง เก็บเงินเก่ง ไม่เคยทำเรื่องให้พ่อแม่หนักใจเหมือนผม โถ...แม่น่ะไม่รู้อะไร ถ้าเมื่อก่อนผมไม่โง่นะ ป่านนี้มันเจอข้อหาพรากผู้เยาว์ไปแล้ว
“ทำแป้งพาย โทรมามีอะไร อย่าบอกนะว่าตังค์ไม่หมด”
“เปล่า เนมคิดถึง อยากกลับบ้านอ่ะ”
“ไรวะ อย่ามาง๊องแง๊งสิ ปีสามแล้วนะเว้ย”
“ก็มันปวดหัว ไม่สบายด้วยเนี่ย ไม่มีใครมาดูแลเนมเลย”พอได้ยินน้ำเสียงกึ่งระอาของไอ้พี่บ้าผมเลยตะโกนใส่ซะเลย
“อ้าว เป็นอะไร แล้วไอ้คีย์อยู่ไหน”
“มันมาส่งแล้วก็หายไปแล้ว มันติดเด็กที่ไหนก็ไม่รู้ นี่เนมไม่มียากินด้วย มีแต่ยาธาตุน้ำขาวอ่ะ”
“วุ้ย! แล้วไม่โทรถามไอ้โก้มันล่ะ ห้องมันคงมีติดไว้อยู่หรอก งอแงว่ะ ไข้ขึ้นเปล่าเนี่ย”
“ขึ้น!! ปวดหัวๆๆๆๆ”
“พอๆ ไม่อยากโทรหาไอ้โก้เองใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวพี่โทรหามันเอง งอนไม่รู้จบสิน่า เรื่องตั้งหลายปีมาแล้ว”
“เนมเป็นน้องพี่นะ ทำไมไปเข้าข้างคนอื่น”
“ก็เคยเตือนแล้วว่าอย่าไปยอมๆ ดันยอมเองนี่หว่า”
“ตอนนั้นเนมยังอยู่ม.ต้นอยู่เลยนะ มันน่ะเรียนจะจบแล้วด้วยซ้ำ”ผมยังคงพูดเรื่องเดิมๆ ทั้งๆ ที่เราสองคนพี่น้องเคยถกปัญหานี้กันหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ใช่ว่าพี่นิคจะเข้าข้างเพื่อนหรอกนะ เพราะแรกๆ น่ะพี่นิคแทบจะไปต่อยมันเลยด้วยซ้ำ แต่เป็นผมเองที่ห้ามไว้
“ก็ต่อยมันเลยสิ เอาคืนเลย อยู่ใกล้ๆ กันแล้วนี่ เอาให้แม่งน่วมเลยดีมั้ย”
“โหยยย ตัวอย่างกับยักษ์ เนมนะไม่ค่อยอยากยืนคุยด้วยเลย เหมือนโดนข่มยังไงไม่รู้ พี่นิคมาจัดการหน่อยดิ ขนาดเนมด่านะมันยังทำแค่ขอโทษเองอ่ะ”
“อ้าว....มันขอโทษแล้วเหรอ ก็ดีสิ”
“ดียังไง!! มันขอโทษเฉยๆ เองนะ แต่ที่มันทำกับเนมล่ะ แค่ขอโทษมันไม่พอหรอกนะ”
“…..ยังรักมันอยู่เหรอ”
“...........”
“ว่าไงครับ”
“เนมเปล่า”
“งั้นก็ไม่ต้องไปนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ตกลงมั้ย น้องชายพี่น่ารักจะตาย ใครๆ ก็ชอบ ไม่ต้องไปสนใจคนโง่อย่างไอ้โก้หรอก เนมของพี่มีดีมากพอจะเป็นตัวจริงสำหรับใครสักคน ไม่ใช่ตัวสำรองสำหรับไอ้โก้มันนะ พี่ไม่สนับสนุน ไม่เห็นด้วย และไม่ยอมให้เนมกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อน”
“ก็แล้วให้เนมมาอยู่กับมันทำไมล่ะ”
“แม่ต่างหากที่อยากให้เนมไป”
“พี่นิคก็ด้วย พี่นิคไม่ค้านเลย”
“สำหรับพี่มันเป็นคนดีคนหนึ่ง เป็นเพื่อนที่ดีพอจะฝากฝังน้องไว้ได้ พี่เชื่อว่ามันคุมเนมได้ พี่ไม่อยากให้เนมทำตัวเหลวไหลเหมือนตอนอยู่ที่นี่นะ แต่ก็ไม่อยากให้เนมไปยุ่งอะไรกับมัน นอกจากที่อยู่ร่วมกับมันเท่านั้น”
“.....เนมไม่อยากอยู่ที่นี่ เนมไปอยู่กับคีย์ไม่ได้เหรอ”
“ขอดูเกรดเทอมนี้ก่อน ถ้าดีจะคุยกับแม่ให้”
“จริงๆ นะ”
“เออน่า นอนได้แล้วไป เดี๋ยวพี่โทรถามที่เก็บยากับไอ้โก้ให้”
“เดี๋ยวเนมค้นๆ เองก็ได้ ง่วงแล้วขอนอนก่อน ตื่นมาค่อยกิน”
“ตามใจ ถ้าไม่ดีขึ้นก็บอกให้โก้มันพาไปหาหมอนะ”ผมเออออรับคำไปก่อน เพราะถ้าปฏิเสธคงได้คุยกันอีกยาว แต่หลังจากวางสายไปผมก็ยังไม่ง่วงนอนเลยสักนิด แต่กลับรู้สึกหิวขึ้นมาอีกแล้ว เดินออกจากห้องกะว่าจะหาอะไรกินก็เห็นเจ้าของห้องเดินคุยโทรศัพท์เข้าห้องมาพอดี
“เออๆ เดี๋ยวดูให้.....มีอยู่...เออ แค่นี้แหละ”จากคำพูดที่ได้ยิน ผมว่าน่าจะกำลังคุยกับพี่ผมแน่ๆ
“ไม่สบายเหรอ”
“เป็นไข้นิดหน่อย”
“ไหนนิคมันบอกว่าเนมกำลังนอน”
“ยังไม่ง่วง จะออกมาหาอะไรกิน”
“เข้าไปนอนก่อนไป เดี๋ยวทำกับข้าวเสร็จจะไปเรียก”มันถือของพะรุงพะรังไปทางครัว ผมมองดูถุงที่มันถือๆ มาด้วยความสงสัย เพราะตั้งแต่มาอยู่ด้วย น้อยครั้งที่มันจะซื้ออะไรมาใส่ตู้เย็น ที่จำได้เหมือนจะมีซื้อไข่ไก่ แล้วก็พวกแฮมกับขนมปัง แต่นี้ในถุงหลายๆ ใบที่มันเริ่มเอาของออกมาเหมือนจะเป็นอาหารสดกับพวกผัก เหมือนจะมีข้าวสารด้วย สงสัยเพราะเมื่อเช้าต้องโทรสั่งจากร้านเลยรู้สึกเสียหน้าคนที่พามาค้างล่ะมั้ง สงสัยคงอยากอวดอยากเอาใจกัน แล้วเนี่ยน่ะนะที่ว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน
หลังจากกลับเข้าห้องนอนมาได้ไม่นานมันก็เดินมาตาม บนโต๊ะกินข้าวตัวเล็กมุมครัวมีแกงจืดเต้าหู้ไข่ ผัดผักหมูสับ ยำไข่ดาว และข้าวต้มเหมือนเดิม ไม่อยากจะยอมรับหรอกนะว่าฝีมือการทำอาหารยังคงอร่อยเหมือนเดิม เมื่อก่อนเวลาผมไปที่บ้านมันหรือมันมาที่บ้านผม ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ก็จะได้มันนี่แหละเป็นคนทำ ตอนนั้นรู้สึกดีนะที่มันทำให้ ถึงบางครั้งจะไม่อร่อย แต่มันก็พยายามปรับปรุงจนอร่อยทุกอย่าง เหมือนจะน่าดีใจ แต่หลังจากที่ผมรู้มาว่ายังมีคนอื่นที่มันตั้งใจทำอาหารให้ทาน คนที่ได้ทานแต่ของอร่อยๆ ทุกครั้ง ผมถึงได้ย้อนกลับมาดูตัวเองว่าครั้งนั้นผมเป็นแค่หนูทดลอง เพื่อให้มันทำไปเอาใจคนของมันเฉยๆ ผมไม่ได้ชอบอาหารรสจัด แต่มันก็ทำแต่รสจัดๆ ให้ผม จนผมชินแล้วกลายเป็นว่าเริ่มชอบ ผมไม่ชอบออกกำลังกาย แต่มันก็แนะนำว่าให้ทำจะได้สูงๆ ให้เล่นบาส ให้เตะบอล ให้วิ่ง ผมไม่ชอบตุ๊กตา แต่มันของขวัญจากมันที่ได้บ่อยๆ คือตุ๊กตาหมี ผมอยากจะบอกมันว่าผมไม่ชอบอะไรบ้าง แต่ก็ไม่เคยได้บอก เพราะผมชอบทุกครั้งที่มันมาหา มาอยู่ใกล้ๆ แล้วกว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองไร้ค่าแค่ไหน...มันก็ไม่ต้องการผมแล้ว
ผมทานข้าวไปเรื่อยๆ หมดชามแรกก็เติมอีกชาม ระหว่างเรามีเพียงเสียงโทรทัศน์ที่ดังอยู่ มันเองก็สนใจหน้าจอเพียงอย่างเดียว ผมทานจนเกือบหมดชามที่สองแต่มันรู้สึกตื้อๆ เลยทานต่อไม่ลง
“อิ่มแล้วเหรอ”
“อืม”
“กินยาแล้วไปนอนไป ถ้าไม่ดีขึ้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปหาหมอ”
“............”
“เป็นอะไร”
“เนมไม่ชอบผัดผักกับยำไข่ดาว”ผมพูดช้าๆ ก่อนจะลุกเดินเอาชามไปล้างแล้วเดินเข้าห้องนอน....พูดไปแล้ว....แต่ไม่รู้คนฟังจะเข้าใจมั้ย
-
^
^
^
จิ้มคุณจีจึ้กๆ :z13: :z13:
น้องเนม เจ็บแล้วจำลูก อย่ากลับไปทนอีกนะ :เฮ้อ:
น่ารักอย่างหนู มีหนุ่มๆให้เลือกอีกเยอะ o13
-
อึมมมมมมมมมมครึมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ปล.อิตาคีย์นี้มันจะขี้เง ี่ยน อะไรขนาด ไม่ซ้ำเลยแต่ละคน เฮ่ออออออออ
ทำไรไม่คิดถึงอนาคตข้างหน้าเลยถ้าตัวจริงรู้ว่าอดีตที่ผ่านมา มันเป็นไงจะรับได้หรอ เชื่อว่ารับไม่ได้หรอก ต่อให้รักมากมายก็เหอะ คนเราเฮ่อออออออออออออออออออออออออออออ
-
ตอนนี้สงสารเนมจัง เป็นเหมือนตัวแทนคนที่โก้ชอบ :o12:
-
อ่านตอนนี้แล้วสงสารเนมจังเลย :sad11:
-
อย่างนี้นี่เอง แต่อีกหน่อยก็เป็นตัวจริงน่านะ น้องเนม
-
สงสารน้องเนมอ่ะ
พยายามเข้านะ
เรื่องพี่โก้น่ะลองอีกซักทีก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว
สู้ สู้ :a2:
-
เมื่อก่อนเคยรักยังไง วันนี้อาจจะยังรักมากกว่าด้วยซ้ำใช่มั้ยน้องเนม :เฮ้อ:
ตัวแทนวันวาน ก็อาจเป็นตัวจริงได้นะ :กอด1:
-
จิ้มก่อน :เฮ้อ:
-
โก้คุง เข้าใจน้องเนมรึเปล่า :L2:
-
โก้ เห็นเนมเป็นเงาของเจจริงๆ ด้วย
ไอ้ตุ๊กตาหมีนั่น เอามีดเสียบหลังแล้วเผามันไปซ๊าาาาาาาาา
กับข้าว ที่วางอยู่ ก็ล้มโต๊ะไปเลย
แล้ววิ่งจู๊ดดดด ปิดประตูปังเข้าห้องไปหลบภัย
แต่หากมองในมุมของโก้
ก็คงเฮิร์ทอย่างหนักตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ โน่นแล้ว
คนที่รักแสนรักไปอยู่ในมือชายอื่น (ดีนะที่เป็นพี่เอ็กซ์ -พระเอก 5555+)
แต่คิดว่า โก้ ก็คงจะมีจิตสำนึกแห่งความเป็นคนดีอยู่บ้างแม้ปากจะหนักไปซักหน่อย
ไม่อยากจะคิด แต่แอบคิดนิดนึง
อยากรู้ว่าตอนที่กิน(แอบ)เด็ก เมาหรือเปล่าลุง
-
อดีตก็คืออดีต ตอนนี้คือปัจจุบัน เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยนหรือบางคนอาจไม่เปลี่ยน
งงวุ้ย
-
ชอบคีย์จริงๆ โฉด มั่วได้ใจ กร๊ากกกก :z1:
พอมารู้แบบนี้แล้วสงสารน้องเนมอ่ะ ไม่อยากให้เนมยังรักโก้เลย คนที่ไม่เห็นคุณค่าของเรา
ก็อย่าจะไปยุ่งเลยดีกว่านะ มี ผช ดีๆ คนอื่นอีกเยอะ เหมือนที่พี่นิคว่า ชริ!
-
โอ้....น้องเนม....อ่านตอนนี้แล้วสลดง่ะ
....เหมือนเป็นเงาของใคร...
โห....โคตรทรมานใจเลย
โอ๋ๆๆๆๆ เดี๋ยวสักวันเค้าต้องมองเราที่เราเป็นเรานะน้องเนม
แต่ตอนนี้พี่นิคพระเอกสำหรับเค้ามากๆอ่ะ....คริคริ
ขอบคุณค่ะไรท์เตอร์...คิดถึงมากมาย หายไปตั้งหลายวันแน่ะ มิสบายรึป่าวคะ?
-
ธ่อเนม เศร้าอ่า
-
:z3: :sad4: :z3: :o12: :z3: :monkeysad:
เศร้า ง่าาาาา
แต่บางเรื่องอาจจะคิดปายเองก็ได้น้าาา
ต้องฟังจากปาก โก้ เองว่าจริงมั้ย
ถึงแม้บางอย่างอาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็ได้
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
มามะเนม เดวเค้ากอดปลอบขวัญ :-[ :-[
-
น้องเนมมมมมมม
รู้สึกว่าโก้ไม่แคร์อะไรเลยอ้ะ
แอบสงสารน้องเนม
ต้องยังรักอยู่แน่ๆเลย เฮ้อออ
สู้ๆนะเนม !!
-
อดีตอาจเคยเป็นตัวแทน แต่ปัจจุบันให้เวลาโก้อีกนิด
อดีตที่เคยเจ็บปวด แต่ปัจจุบันจะไม่เป็นเช่นนั้นอีก ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
+1 เป็นกำลังใจให้น้องจี :กอด1:
ปล.น้องเจอยู่ไกลถึงอังกฤษ ยังถูกพาดพิง ก็เนอะ คนน่ารักก็งี้แหละ :z2:
-
:o12: :o12:
สงสารเนมมากอ่ะ
อยู่เพื่อเป้นตัวแทนของใครหรอ
ตอนนี้รู้สึกไม่ปลื้มโก้เลย เย็นชาจัง
เนมก็มีหัวใจน่ะ
เนมอย่าไปทนกับผุ้ชายไม่มีหัวใจเลย สู้ๆๆ
-
อ่านแล้วโคตรจะสงสารเนมอะ
กว่าจะลืมได้ มันคงนานจิงๆๆอะเนอะ
การที่ต้องเป้นเงาของใคร :m15: :m15:
เมื่อไรโก้จะเห้นใจเนมบ้างอะ
สงสารน้องเนมที่สุดดดดดดดเลย
คีย์น่ารักกกอะ :o8: :o8:
-
สงสารเนมมมม
-
อ่านแล้วรู้สึกว่ารับได้แค่กลิ่นอายความเจ็บปวดของเนมคนเดียวเท่านั้น
อยู่ใกล้แต่กลับเหมือนไกลห่างแบบนี้ มันร้าวววววว
-
เนมน้อยใจพี่โก้แล้ว
บรรยากาศการน้อยใจคุมาเชียว
-
สงสารเนมสุดๆ
เจ็บแล้วก็จำนะเนม
อย่าไปหลงอีกเลยTOT
โก้ใจร้ายมั่กมากอ่ะ...
-
น้องเนมบอกไปแล้วก็ฟังๆบ้างนะไอพี่โก้ :m16:
ตอนนี้ช่างน่าเศร้า. สงสารเนมอ่ะ :m15:
ขอบคุณพี่จีมากๆนะค่ะ
-
สงสารเนม จะมีสิทธิ์เป็นตัวจริงกับเขาบ้างหรือเปล่า
-
เวลาเนมไม่สบายแล้วดูน่ารักจัง ดูว่าง่ายดี :really2:
-
สงสารหนูเนม :m15:
ขัดใจชายโก้ :beat:
จบข่าว!!!
-
สองคนนี้ยังไงกันนี่ แอบมึน กะความสัมพันธ์
เหมือนเนมจะปากแข็ง ในใจลึกๆคงยังลืมโก้ไม่ได้
เฮ้อ รอดูต่อไป
:L2: :L2: ให้คุณจีจ้า
-
ผักและไข่ มีประโยชน์ กินๆ เข้าไปเหอะ เรื่องมากจริงๆ
-
ยังไม่เห็นวี่แววว่าจะหลุดจากคำว่าตัวสำรองได้ไงเลยนะเนี้ย
คงต้องเป็นตลอดไปแล้วมั้ง เพราะว่าพี่โก้เราไม่เห็นจะเปิดใจเลย
อย่าไปคบคีย์เลย สงสารคีย์มันอ่ะ เพราะว่าคบไปก็ให้ได้แค่ความห่วงใย
แล้วก็ความรักแบบเพื่อนมั้ย เง้อ ต้องรออ่านตอนต่อไป ฮิ้ววววว
-
น้องเนมทำถูกแล้วจ้ะ คนเราจะคบกันไม่ว่ารูปแบบไหนควรเป็นตัวของตัวเองดีที่สุด ชอบไม่ชอบอะไรก็บอกไป ไม่บอกคนอื่นก็ไม่มีวันรุ้ไม่มีวันเข้าใจ
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
ในที่สุดก็วิ่งตามจนทัน :a2:
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
o13 o13
-
...เนมไม่ชอบผัดผัก...กับยำไข่ดาว...
พออ่านบรรทัดนี้จบ ไม่รู้ทำไมน้ำตาถึงไหลออกมา...
เวลาที่คนเราไม่สบายคือช่วงเวลาที่อ่อนแอที่สุด...
และเนมก็คงอาจจะแพ้ใจตัวเอง...เผลอยอมรับว่ายังรัก....
บางทีก็อยากจะให้เนมเลิกรัก...แต่มันคงลำบาก...
ก็ในเมื่อรักไปแล้วนี่เนอะ...ทำไงได้..
เป็นคนที่จมอยู่กับความรักของตัวเองในอดีตทั้งสองคนเลย...
แบบนี้แล้วเมื่อไหร่จะเลิกเจ็บนะ...
ฌอ้อ สงสารเนมอ่ะ
ชอบพี่นิคอ่ะ มีเหตุผลพอเข้าใจมากมายอ่ะ
ท่าทางรักน้องมากด้วย
สู้ๆนะคะ
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ
-
อ่านตอนนี้แล้วแอบสงสารเนม ที่รู้ว่าตัวเองเป็นเงาของคนอื่น :sad4:
-
แม้จะรักแต่เมื่อเขาไม่เห็นคุณค่าเรา ก็ต้องตัดใจให้ได้นะ หาคนที่ใช่ของเราดีกว่า ไม่งั้นเราก็เป็นได้แค่สิ่งมีชีวิตร่วมบ้านเท่านั้น
-
น้องเนมมมมมมมมม :กอด1: :กอด1: :กอด1:
แต่เชื่อว่าลึกๆ แล้ว โก้น่าจะชอบเนมบ้างหละ
โอเค เนมอาจจะคล้ายเจ เป็นเงาเจ
เราก็ยังเชื่อมันใจตัวโก้อยู่นิดๆ ว่า
โก้ ไม่น่าจะมองข้ามความรู้สึกคนอื่นขนาดทำร้ายเค้าได้ขนาดนั้น
ก็อย่าง คราว เจ กะ พี่เอ็กซ์ โก้ก็คอยดูแลความรู้สึกกันอยู่บ่อยครั้งนี่นา
เอ๊ะ รึยังไง งง ฮ่าๆๆ
-
การเป็นได้แค่ตัวแทนใคร มันเจ็บปวดน่าดูเลยเนาะเนม
พี่นิคน่ารักจังเนาะ
อิคีย์บ้ากามเปล่าอ่ะ
-
เนมจ๋า พี่เอาใจช่วยเนมเต็มที่เลยนะ
ฮือออออออ เห็นว่าเป็นตัวแทนเนี่ยแย่มากเลยนะ ทั้งที่เนมก็รักโก้
พี่นิคก็รู้เรื่องนั้นด้วยเหรอเนี่ยยย ชอบความคิดนิคมากเลย แต่เป็นเราคงไม่อยากให้น้องไปอยู่ด้วยหรอก
เมื่อไหร่อดีตจะคลายออกมาจนหมดเนี่ยยย
-
โก้...รู้สึกว่าแกจะไม่ค่อยแสดงความรู้สึกเลยนะ ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
ส่วนเนมก็รู้สึกว่าจะติดอยู่ในวังวนหาทางออกไม่เจอ...
เฮ้อ โอ้ความรักยากแท้หยั่งถึง
-
:กอด1:เรื่อยๆเลยคู่นี้
-
จิ้มไรเตอร์ ! :z13:
สงสารเนมอ่ะ .. เข้าใจฟีเลยเลย ที่ต้องโดนเอาไปเปรียบ ห๊าๆ
-
ยังรักเขาอยู่ใช่ไหม
เห้อ เจ็บปวดจริงๆ
คุณจีอ่า
มาบ่อยๆหน่อยจิ
คิดถึงนะเนี้ย
-
เข้าใจมั้ย.........ไม่ใช่ตัวแทน :monkeysad:
อยากจะเกลียดโก้....แต่ก็เกลียดไม่ลง
ขอบคุณคุณจีมากค่ะ :pig4:
-
ดีมากอีหนูเนม
บอกเขาให้ได้รู้มั้งว่า
เราก็ไม่ใช่ตัวสำรองของใคร :z2:
:กอด1:
-
:เฮ้อ: รู้สึกว่าจะยังจมอยู่กับอารมณ์ของอดีต..ทั้งคู่
รอตอนที่ไม่เศร้ามากกว่าตอนนี้นะคุณจี :กอด1:
:pig4: :pig4:
-
อ่านจบแล้วเจ็บจี้ดๆ น้องเนมมาโหมดเหงาเกินไปแล้ว!!
แต่นะ “เนมไม่ชอบผัดผักกับยำไข่ดาว” พอโก้ได้ยิน
โก้น่าจะคิดในใจว่า "อ้าว! แล้วไมเมื่อกี้กินหมดตั้งสองจาน เออ ไม่สบายนี่นะ"
และหันไปสนใจทีวีต่อ 55+ โก้ เอ้ย เอาไงดี จะพอเข้าใจน้องบ้างไหม?
-
แหมๆๆๆ แต่ก่อนไอ้พี่โก้ทำเจ็บแสบมาก ให้นุ้งเนมเป็นหนูทดลองเหรอ :angry2:
-
อ่านตอนนี้แล้วเกิดอาการน้ำตาจะไหล
ทั้งๆที่กะไม่ได้ดราม่าอะไร
แต่ไม่รู้ทำไมมันสงสารน้องเนมจังเลยคะ
:monkeysad:
ยังรักอยู่ใช่เนม ยังรักโก้อยู่ใช่ไหม
เพราะถ้าไม่รักคงไม่มานั่งคิดถึงเรื่องในอดีตแบบนี้
แต่ยิ่งคิดมันกะยิ่งเจ็บนะเนม
ในเมื่อเค้าไม่เห็นค่าของเรา
เห็นเราเป็นแค่ตัวแทนกะพอเถอะ
อย่าไปคิดให้ตัวเองเจ็บอีกเลย TT
อินสุดๆกับตอนนี้คะ
ประหนึ่งว่าเป็นเรื่องตัวเองยังงัยยังงั้นเลย ^^
โก้เลวอะ ที่ทำดีมาทั้งหมดกะเพื่อคนอื่นที่ไม่ใช่เนม
สู้อย่างนี้อย่ามาทำดีด้วยตั้งแต่แรกเลยดีกว่า
มาทำให้เนมรักไปแล้ว แล้วตัวเองพูดได้แค่คำว่าขอโทษ
ชิ เคืองแทนเนมว่ะ
:m16:
-
ในที่สุดก็อ่านทันสักที :z2:
ตอนแรกจำเนมไม่ได้ว่าเคยโผล่เรื่องของน้องเจพี่เอ็กซ์ตอนไหน จำได้ว่าโผล่อย่างเดียว 55+
สงสารเนมอ่ะ เนมไม่ใช่เงาของใครนะโก้ :m15:
มิน่าเนมถึงเปลี่ยนไปมาก ก็เพราะแกอ่ะแหละ
เนม...คนเขามองไม่เห็นเรา มองข้ามเราไปก็อย่าไปรักมันเลย
รังแต่จะเจ็บใจเปล่าๆ :monkeysad:
ชอบพี่นิคอ่ะ แหม เดาใจน้องถูกจริงๆ จริงๆแล้วเราไม่ต้องสนมันแล้วเนม น่ารักๆอย่างเนมสะบัดบ๊อบใส่มันเลย 55+
ส่วนนังคีย์....แกนี่....
ปอลิง.เค้าอยากให้ผ่านช่วงมาม่าไปเร็วๆอ่ะ เพราะเวลามาม่าชอบคิดเรื่องในตอนต่อไปเองเพื่อให้ตัวเองสบายใจ จะได้ไม่เครียด 55+ :m20:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
เหมือนเปิดมุมมองของโก้อีกมุมนึง ที่ตอนระเบียงรักจะไม่เจอ ตอนอ่านระเบียงรักได้เห็นว่าโก้ให้ความสำคัญกับตี้และเจ แค่ไหน แต่พอมองผ่านมุมมองของเนม มันดูเหงาๆ น้อยใจ และรู้เลยว่าโลกของโก้คือโลกของเจ พออ่านแล้วอยากให้กำลังใจหนูเนมนะ แต่ก็อยากให้พี่โกดัดนิสัยบางอย่างของหนูเนมด้วย
-
น้องเนมดูเศร้าจัง สู้ๆนะ
-
เนมน้าสงสารนะโดดเดี่ยวจัง :monkeysad:
บทไม่ดราม่า แต่ไหงดูเศร้าจังเรา
:pig4: คะ
-
:o12: สงสารเนมอ่าาาา พี่โก้ใจร้ายวะ :m16:
-
เนมอ่ะ
ทีคีย์นะอ้อนได้อ้อนดี
ทีพี่โก้ไม่เห็นอ้อนบ้างเลย
o22
-
ชอบความสัมพันธ์ของคีย์กะเนมอ่ะ แฟนเก่าเป็นรูปแบบความสัมพันธ์ที่ไม่ง่ายเลย แต่คู่นี้ดูน่ารักน่าหยิก เป็นห่วงและดูแลกันเป็นอย่างดี ถึงตอนนี้แล้วเราเชื่อว่าเนมยังรักโก้อยู่นะ เหมือนแค่เป็นปมในใจว่าเป็นตัวแทนของเจก็เลยทำให้ทิฐิ โก้เองถึงจะดูเฉยชาบ้างแต่เราคิดว่่าก็มีบางมุมที่เขาห่วงเนม เพียงแต่ไม่พูดออกมา
-
จะร้องอ่ะ TT
-
อ่านตอนนี้แล้วความรู้สึกของเนมคงยังเศร้าใจ ที่ไม่เคยเป็นตัวจริง เป็นที่รักของโก้ เนมยังรักพี่โก้อยู่ใช่หรือเปล่านะ
แล้วโก้หละ ในตอนนั้นรู้สึกรักเนมบ้างไหม
แล้วตอนนี้หละรู้สึกกับเนมอย่างไร
โก้เนี่ยเป็นคนที่เก็บความรู้สึกเก่งจริงๆ อ่านตั้งกะเรื่องน้องเจกะพี่เอ๊กซ์ ก็ยังไม่ค่อยมีมุมที่แสดงความรู้สึกของโก้ซักเท่าไร
อินจัดอยากรู้ต่อ จะติดตามต่อไป
:pig4:
-
สงสารเนมนะ
โก้แกลืมเนมมันได้จริงๆหรอ
-
โก้ใจร้ายมากอ่ะ :z3: ไม่สงสารเนมเลยเหรอ
เป็นเงาของคนอื่นมาตั้งนาน พอรู้ตัว เค้าก็ไม่เห็นคุณค่าเราแล้ว เศร้าจัง :m15:
อยากอ่านต่อแล้วค่าา :pig4:
-
อืมมมม
ตรึงเครียดดดดดด
อึมครึมจริงๆๆๆๆคู่นี้
เมื่อไหร่จะมีหวานแหววบ้างหว่า
แต่ที่ดูท่าทางโก้เองก็เริ่มสนใจน้องเนมมากขึ้นแล้วนะ
เริ่มกลับมาทำกับข้าวแล้ว
หลังจากที่ไม่ได้ทำมานาน
ส่วนน้องเนมเองก็ยังรักโก้อยู่ใช่มั๊ยล่ะ
เพียงแต่ว่ายังไม่ลดทิฐิลงเท่านั้นเอง
ปล.รักจีจังเลยยยย
-
เหมือนน้องเนมจะดูเศร้าๆยังไงชอบกล :L3:
พี่เลยเศร้าด้วยเลยอ่าาา :sad4:
โก้รู้สึกอะไรบ้างมั้ยเนี่ยยยยย
อยากรู้ อยากอ่านต่ออออ :serius2:
รอคุณจีกลับมา :monkeysad:
-
อืมมมม
ตรึงเครียดดดดดด
อึมครึมจริงๆๆๆๆคู่นี้
เมื่อไหร่จะมีหวานแหววบ้างหว่า
แต่ที่ดูท่าทางโก้เองก็เริ่มสนใจน้องเนมมากขึ้นแล้วนะ
เริ่มกลับมาทำกับข้าวแล้ว
หลังจากที่ไม่ได้ทำมานาน
ส่วนน้องเนมเองก็ยังรักโก้อยู่ใช่มั๊ยล่ะ
เพียงแต่ว่ายังไม่ลดทิฐิลงเท่านั้นเอง
ปล.รักจีจังเลยยยย
-
นั่นซินะ.....ถ้าไม่ใช่ ถ้าไม่ชอบ ถ้าไม่มีความสุข
จะทนต่อไปทำไม ความจริง...ยังไงก็เป็นสิ่งไม่ตาย......
-
สงสารเนมมากกกกกกกก
ทำไมพี่โก้ทำแบบนี้ งอลลล
-
หาคนใหม่ดีกว่าเนม
เอาให้เลิศกว่าพี่โก้
-
น้องเนมอย่าได้แคร์
มาซบไหล่เจ้ดีกว่า ฮ่าๆๆๆ ปกป้องได้
พี่โก้ เย็นชากับน้องเนมไป อย่าไปแคร์ๆ :z2:
แต่พูดถึง พี่เจมส์กับพี่โก้ที่น้องเนมคิด.....จะดีหรอ?? ฮ่าๆๆ
บวกหนึ่งพี่จีค่า :L2:
-
เฮ้อ สงสารเนมอ่ะเป็นได้แค่ตัวแทน
เศร้าหว่ะ เนมสู้ ๆ นะอย่าไปรักโก้มันเลย
-
สงสารเนมจับใจ โก้(ได้เวลา)หันมามองเนมบ้างนะ
-
บรรยากาศอึมครึม รอตอนต่อไปครับ
-
เนม พี่ว่าโก้ทำเพื่อเนมเเละห่วงเนมหลายอย่างนะ
เเต่เนมยังอคติเรื่องเมื่อก่อน
อยากให้รักกันเร็วๆอะ
-
ว้า ชีวิตดราม่า :m15:
-
สู้ๆนะเนม :fire:
:bye2:
-
สงสารเนมอะ ตอนนี้เศร้าอ่าา รู้สึกว่าเนมยังรักโก้อยู่มากเลยอะ
แต่ที่ชอบด่าโก้ ไม่พอใจโก้อยู่บ่อยๆ ทำเหมือนเกลียดมาก ก็เหมือนเป็นการช่วยย้ำกับตัวเองว่า ไม่ได้รักแล้ว :เฮ้อ:
แต่เราก็เชื่อว่าโก้น่าจะรู้สึกอะไรกะเนมบ้าง คงไม่คิดว่าเนมเป็นเงาของเจหรอก
รอตอนต่อไปค่าาา อยากรู้สึกความรู้สึกโก้อ่าาา
-
ความรักยังฝังใจอยู่แน่ๆเลย
รอวันที่ทั้งสองคนจะรักกัน
-
เนมเอ้ย รู้ว่ารักแรกมันฝังใจ แต่เจ็บแล้วต้องจำ หรือไม่ก็ทำให้มันช้ำยิ่งกว่าเรา o18
-
ทำให้เข้าใจเนมมากขึ้น การต้องเป็นเพียงแค่ตัวแทนของใครสักคน มันเจ็บปวดจิงๆ นมเข้มแข็งเข้าไว้ แสดงความเป็นตัวเองออกมาสุดๆไปเลย
-
หวังว่าในซักวัน เนมจะไม่ต้องเป็นเงาอีกต่อไป โอมม โก้จ้า รักน้อง หลงน้อง ^^
-
เศร้าอ่ะ สงสารเนม จะร้อง :monkeysad:
"ผมอยากจะบอกมันว่าผมไม่ชอบอะไรบ้าง แต่ก็ไม่เคยได้บอก เพราะผมชอบทุกครั้งที่มันมาหา มาอยู่ใกล้ๆ แล้วกว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองไร้ค่าแค่ไหน...มันก็ไม่ต้องการผมแล้ว" แงๆๆ โก้ใจร้ายจัง! เนมไม่ใช่ตัวแทนของใครนะ!!
อยากรู้ความรู้สึกของโก้ที่มีต่อเนมบ้างจัง!!
พี่จีสู้ๆนะคะ รออ่านตอนต่อไปค่าาา :yeb:
-
สงสารเนมที่ยังรักคนที่เห็นตัวเองเป็นตัวแทนของคนอื่น สงสารโก้ที่ต้องหาคนอื่นมาเป็นตัวแทนของคนที่ตัวเองรักแต่ไม่มีทางสมหวัง :m15:
-
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล
สงสารเนมจัง ไม่ว่าใครก้ไม่อยากเปนตัวแทนหรอก
โก้ทำไมใจร้ายอย่างนี้ก้ไม่รู้ อยากรู้จริงๆว่าลึกๆแล้วโก้รู้ถึงความรู้สึกเนมบ้างรึป่าว
แต่บางครั้งเวลาที่อ่านก้รู้สึกว่าโก้ก้มองเนมนะ เหมือนมองดูอยู่?
ถ้าไม่มองตอนขับรถจะรู้ได้ไงว่าตลอดเวลาที่คุยกับพี่เจมส์เนมมองออกไปข้างนอกตลอด เหอๆ
บางทีโก้อาจจะมองภาพใครทับซ้อนก้ได้ใครจะรู้? (แต่พี่จีรู้) ก้เดากันไป เฮ้อออ แต่สุดท้ายยังไงโก้ก้เดาใจยากอยู่ดี (รวมถึงพี่จีด้วย)
ยังไงก้อยากให้เนมสู้ต่อไปนะ เรื่องความรักบางทีมันก้ต้องเจ็บปวด แต่เราควรรู้ว่าเราเจ็บพราะอะไร (ประโยคคุ้นมั้ย 555 )
รอตอนต่อไปค่ะพี่จี :กอด1:
-
อ่านตอนนี้แล้วสงสารน้องเนมมากเลยอ่า
-
โก้เป็นคนที่มีเจเป็นศูนย์กลางทุกอย่าง
สงสารเนมเหมือนกัน :กอด1:
-
แอบสั้น* แต่เนมอารมน้อยใจอ่ะ เพราะำพอจะเข้าใจทั้งเนมและโก้
เฮ้ออออออ
น่าสงสารเดกตัวเลกๆที่ไม่รุ้เรื่องอะไรเลย(ตอนนั้น)
พี่โก้..จะมองน้องออกมั้ยอ่ะ เลิกจมอยุ่กับอดีตได้แล้ว
มีคนให้ดูแลอยุ่ใกล้แบบนี้แล้วนะ ดูแลน้องบ้างเหอะ
-
อยากรู้โก้คิดไรอยู่
ไม่สนน้องเนมจริงอ่ะ
-
โก้คิดอะไรอยู่เนี่ยกรุ่มกริ่มอ่ะ
แต่ตอนนี้สงสารเนมอ่ะ
เป็นแค่ตัวแทน
เจ็บว่ะ
พี่โก้ทำกับน้องได้ไงเนี่ย
-
เนมน่าสงสารมาก ... 'ตัวแทน' , 'เงา' คำพวกนี้เจ็บปวดมากแค่ไหนรู้ัมั้ยยย !
:z6: คุณพี่โก้
ทำกับน้องแบบนี้ได้ไง ฮือ ออ :o12:
-
:serius2: น้องเนมไม่ใช่เงาของใคร นะ อยากเห็น ตอนที่โก้หลงรักเนม แล้วเนมไม่รักโก้จัง เริ่มเกีลยดโก้แล้วน่ะ :z6:
-
อ่านตอนนี้แล้ว :sad11:เจ็บจี๊ดๆแทนเนมเลยนิ
อีตาพี่โก้นี่ก้นะเป็นคนดีสำหรับทุกคน ยกเว้นเนมรึป่าว :เฮ้อ:
-
:L2:
-
เฮ้อ :เฮ้อ: หดหู่ สงสารเนมอ่ะ
พี่โก้ใจร้ายกับเนมมากเลยเหอะ
อ่านตอนนี้แล้วโกรธเลย :fire:
-
:z3: :z3: :z3:
ยิ่งอ่านยิ่งสงสารเนมอะ
:เฮ้อ:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ทำไมหน้าน้องเจลอยไปลอยมาน๊อ... เนมทำให้คิดถึงน้องเจมากๆอะ
เข้มแข็งนะจ๊ะเนม วันนึงโก้คงอ่อนลงบ้าง
-
สงสารเนม :เฮ้อ:
โก้คุงจะทำไรต่อไปรอคัฟ :pig4:
:call: :call:
-
ทำไมบรรยากาศรอบตัวเนมมันหม่นหมองอย่างนี้ล่ะ :z3:
นี่ถ้าไม่ติดว่ารู้จักเจมาก่อนนะ เราจะต้องรู้สึกว่าไอ้เจมันเป็นใครว่ะ แม่ม!!
แต่บังเอิญว่ารู้จักเจก่อน เค้าก็เลยรักเจอ่ะ :กอด1:
-
มาม่าต่อไปหนูเนม :sad4:
-
หนูเนม เลิกรักมันไปได้แล้วคนอย่างอิโก้เนี่ย
รูปร่างหน้าตาอย่างหนู หาคนที่เป็นตัวจริงได้ไม่ยาก
ตัดใจตอนนี้ยังไม่สาย หาใหม่ไปเลย ไฟท์ติ้ง
-
:-[
รักเนม ^^
-
รอตอนต่อไปจ้า ^^
-
ถึงจะดูเศร้า เหงา และเจ็บไปบ้าง แต่คำพูดของเนมก็น่าจะทำให้ "กระทบใจ" อิพี่โก้ได้บ้างล่ะนะ
อย่างที่พี่นิคว่าแหละถูกแล้ว อย่าไปยอมมัน ให้อภัยได้แต่ไม่ลืม
ยังมีคนอีกตั้งมากมายที่จะเห็นคุณค่าในตัวเนม และรักเนมจริง เพราะงั้นไม่ต้องไปง้อมัน
(ช่วงนี้เริ่มออกอาการหมั่นไส้หน้าพี่โก้มากอ่ะ :beat: )
-
o13 o13 o13
-
แอบสงสาร เนม เบา เบาค่ะ เหมือนอิพี่โก้ มาทำให้เนมเสียศูนย์ :serius2:
เด็กมันฝังใจนะ รีบๆรักเลย สงสารเด็กกกกกกก :z3:
แต่ก้อแอบอยากรุ้เรื่องตี๋ด้วยอ้ะ ส่วนคีย์ อย่าคบกันอีกนะ หวงเนมโว้ยย ฮ่าๆๆ :z6:
ปล.มาต่อไวๆนะค๊าาาาาาาาาา :call: :L2: :3123: :L1: :pig4:
-
โหยเจ็บน่ะเนี่ย ต้องทนมานานเท่าไหร่ก้อไม่รุ้
สงสารเนมอะ เจ็บก้อเจ็บแต่มันรักนี่นะ
ถึงเวลาเอาคืนแล้วเนมเอ๋ย เอาให้มากกว่าที่เราโดนมาเลย
-
ถึงวันนี้เนมอาจจะเป็นแค่เงาของใครสักคน แต่วันข้างหน้าหวังว่าจะได้เป็นตัวจริงนะคะ
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ
-
จะเป็นอะไร ก็เป็นไปเหอะ พอไฟดับ ก็ไม่เห็นเงาแล้ว
มาต่อซะทีนะ
-
เป็นแค่ตัวแทน เป็นแค่เงา
เจ็บปวดอะไรอย่างงี้ น้องเนม :monkeysad:
-
เมฆหมอกกำลังตั้งเค้า =_=
คู่นี้ได้อีก -_- ท่าจะเคลียร์กันยาก =____= โก้ก็ไม่ค่อยพูดอะไร เนมก็ถือทิฐิ
เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ สู้ๆ อัพเร็วๆนะ
-
สงสารเนม แต่ก็เหมือนจะยังรักอยู่เลย อยู่ใกล้กันไปดูแลห่วงใยกันมากขึ้นความสัมพันธ์มันอาจจะดีกว่าเดิมก็ได้นะ
ชอบแบบพี่โก้จริงๆ ฮ่าๆ เลวบ้างอะไรบ้าง ชอบบบบ :haun4:
-
ง่า น้องเนมของเจ้ พี่โก้ใจร้ายไปมั้ยค่ะ
มันเจ็บน่ะนั่น ความรู้สึกล้วนๆ อะไรกันค่ะ อะไรกัน
เนมอย่าไปยอมน่ะ มันเจ็บน่ะแบบนี้
ขอบคุณคุณจีค่ะ รอต่อไปน่ะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ
พี่โก้ เคลียร์ตัวเองด้วยยยย 5+
-
โก้ใจร้ายหว่ะ :sad4:
ดูเนมดิ๊ น่าสงสาร หนูยังแคร์มันใช่มั้ยลูก ~~~~
คราวนี้อยู่ฝั่นเนมเต็มที่เลยอ่ะ !
-
พี่โก้ใจร้าย...
แค่ตัวแทนเองเหรอ สำหรับน้องเนมอ่ะ
สงสารนอ้งจัง
เฮ้ออออ...เศร้า!!!
-
เมื่อไหร่โก้จะเสร็จเนมอีกครั้ง
เอ้ย เนมจะเสร็จโก้อีกครั้งอ่ะ 55+
-
อ่านแล้วรู้สึกช้ำใจแทนน้องเนม :m15:
คนแบบพี่โก้ที่เอาคนอื่นเป็นตัวแทนน่ะ เลิกชอบมันไปซะ
โอ้ยย ไม่ไหวจะเคลียร์ อ่านแล้วปรี๊ดดด :m16:
-
เกลียดโก้ตอนนี้จัง
-
ไม่น่าใช่นิสัยโก้นะ
-
เฮ้ออออออออออออออ อย่างที่คิดไว้จริงๆ
เอาจริงๆ โก้จะคิดว่าเนมเป็นเนม ไม่ใช่เจได้จริงๆ หรอ??
ไม่ใช่ถึงเวลารักกันแล้ว โก้ก็ยังลืมเจไม่ได้นะ เศร้าใจตายเลย
เห็นแล้วเศร้าแทนเนมมากๆ อ่ะ
พี่นิคให้เนมย้ายไปอยู่กับคีย์เหอะ
อยู่แบบนี้ตัดใจไมไ่ด้แน่ มีแต่จะเสียตัวอีกรอบอ่ะ :เฮ้อ:
-
จริงๆแล้ว โก้รักเนมหรือเปล่า แต่น้องเจ นั่นทั้งรักและสงสารเพราะพ่อแม่ตายหมด แต่น้องเนมยังคงมีครอบครัว เลยทำให้โก้ต้องมาดูแลน้องเจก่อน..แต่ตอนนี้น้องเจก็เป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้ว ถึงเวลาที่โก้จะต้องกลับมาตรวจสอบหัวใจของตัวเองหรือยัง..แต่ก็แอบหวั่นอ่ะ..พี่โก้แมร่ง โหด ดุ เกิ้น..แอบนอยด์โก้ว่ะ สงสารน้องเนมอยู่ดี น้องเนมรักฝังใจอ่ะซิ..ยังไงก็อยากให้รักกันนะคร๊าบบบ
-
โก้คิดว่า น้องเนมแค่ตัวแทนน้องเจจริงหรือ
โก้เป็นคนแบบนั้นหรือ :เฮ้อ:
ลุ้นต่อไป บวกอีก 1 แต้มนะคะ ขอบคุณจีมากค่ะ
-
เจ็บแทนเนมเลยอะ :monkeysad: ใครก็ไม่อยากเป็นแค่ตัวแทนหรอกนะ โก้ :m15:
โก้ใจร้ายหวะะะะะะะะะะะะะะะ :angry2: :angry2:
-
มันจี๊ดดดดดดดดดดดดด
:serius2:
-
:L2: :L2:
-
โถๆๆๆๆ น้องเนมน่าสงสารจัดอ่า :เฮ้อ:
ปล.เนมยังคิดว่าพี่โก้กะพี่เจมส์กิ๊กกันอยู่เหรอ ขนาดเค้าคิดเองเค้ายังกลัวเลยนะ :m15:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านแล้วรู้สึกว่าโก้นิสัยเสียกับเนมจริงๆ :z6:
-
เหอะๆ อ่านแล้วรู้สึกเจ็บแทนเนมจริงๆ
โก้ฉลาดทุกเรื่องเลยน้ะ ฉลาดเป็นกรด
เจ้าความคิด แต่โก้โง่อยู่เรื่องเดียวเอง
โง่เรื่องความรัก
พี่จีมาอัฟไวไวน่ะค่ะ ^^'
-
ในที่สุดก็ตามทัน :sad4: ถ้าไม่ได้อ่านน้องเจก่อนต้องหมั่นไส้เจไปแล้วแน่ๆ แง้!!ไม่มีทาง รักน้องเจค่ะ!!!
แต่ก็เริ่มเข้าใจน้องเนม TOT สู้ๆค่ะน้อง เลิฟยู :monkeysad:
-
ไม่อยากให้เนมติดบุหรี่เลยอ่ะ :z6:
-
อยากคิดว่าเนมคิดไปเอง แต่สิ่งแวดล้อมทำให้คิดคล้อยตามไป
เจ็บอ่ะ สงสารน้องเนม
-
รอ ร๊อ รอ
-
น้องเนมน่าสงสารอ่ะ แต่ดูๆแล้วน้องเนมน่าจะเข็มแข็งพอล่ะ
-
สงสารน้องเนม
-
แวะเข้ามารอ............
และ รอต่อไป
พี่จีมา อัพต่อเร็วๆนะคะ
พี่จีสู้ๆ
-
เข้ามารอ คุณจีไฟท์ติ้งงงงงงงง!!!!!!!!
-
มาดันรอค้าฟ ^^
-
ตอนพิเศษ…ลอยกระทง
ความจริงแล้วผมก็ไม่ได้สนใจวันลอยกระทงอะไรเท่าไรหรอกนะ ไม่ค่อยชอบคนเยอะๆ ด้วย ถ้าลอยแถวบ้านก็อยากลอยอยู่ ลอยในวัด คนไม่เบียดกันมาก คนไปลอยก็คนแถวบ้าน เพื่อนบ้าน เพื่อนแม่เพื่อนพ่อ รู้จักกันหมด แต่กรุงเทพฯ นี่เห็นส่วนมากเป็นแฟนกัน ไม่ก็กลุ่มเพื่อน ถ้าเป็นครอบครัวนี่ส่วนมากลูกจะยังอายุยังน้อย เพราะถ้าโตหน่อยก็ไปกับเพื่อนกับแฟนแล้ว เห็นแล้วเซ็งๆ อยากกลับไปลอยกับแม่ ทำบุญร่วมกันเยอะๆ เกิดมาจะได้เป็นแม่ลูกกันอีก
“ตัดสินใจได้ยัง”พี่โก้ก้มลงมองแบบกระทงขนมปังบนหน้าจอ
“เอาอันนี้ดีมั้ย แล้วทำกลีบหัวใจสีชมพู แป้งตรงฐานใส่สีเขียว”ผมชี้ให้ดูรูปตรงหน้า ถึงจะไม่สนใจวันลอยกระทง แต่ถ้าไปกับคนที่เรารักมันก็น่าไปใช่มั้ยล่ะ เพราะงั้นผมเลยอยากให้มันพิเศษหน่อย โดยการทำกระทงเอง ไอเดียนี้มาจากพี่นิค เพราะที่ร้านพี่นิคจะทำกระทงขนมปังขาย แล้วก็ถ่ายรูปส่งมาอวดผมใหญ่เลย ผมเลยอยากโชว์ฝีมือบ้าง ทำแป๊บเดียวก็เสร็จ แล้วก็เอาไปลอยได้เลย ว่าจะปั้นแป้งเป็นชื่อแปะลงไปด้วย
“ประหลาด”
“ประหลาดตรงไหน ก็เหมือนดอกกุหลาบไง ตรงฐานก็เหมือนก้านสีเขียวๆ ตรงกลีบก็เป็นใบสีชมพู ออกจะสวย”
“ตามใจ พี่ไปงีบดีกว่า สักห้าโมงเย็นปลุกนะ”พี่โก้ท่าทางง่วงๆ เมื่อคืนก็นั่งทำงานจนดึก ผมนอนรอถึงแค่ตีหนึ่งพี่โก้ก็ยังไม่นอน แล้วยังออกไปธุระแต่เช้าอีก ไม่รู้จะอึดไปถึงไหน
“ไม่ช่วยเนมทำเหรอ”รู้นะว่าเหนื่อย แต่อยากให้ช่วยกันนี่นา
“ทำไม่เป็น”
“ก็ช่วยกันไง”
“ไม่อยากเซอร์ไพรส์พี่เหรอ”
“......ก็อยาก”อยากเซอร์ไพรส์นะ แบบพอเห็นแล้วจะต้องพูดว่า ‘ทำได้ไงเนี่ยเนม เก่งที่สุดเลย’ อะไรประมาณนี้ แต่ถ้าทำด้วยกันมันก็จะไม่มีคำชมสินะ
“งั้นพี่ไปนอนล่ะ”พี่โก้ลูบหัวผมเบาๆ ก่อนจะก้มมาหอมหน้าผากแล้วก็เดินเข้าห้องนอนไปเลย แต่...ทำไมผมรู้สึกเหมือนถูกหลอกยังไงไม่รู้สิ
ผมสลัดหัวเอาความคิดฟุ้งซ่านออกไปก่อนจะเริ่มลงมือทำ มันก็ทำไม่ยากหรอกนะ เพราะผมซ้อมทำมาแล้วเมื่อวันก่อน ผมค่อยๆ เอาหัวใจไปแปะฐานขนมปังสีเขียวอ่อน เอาปลายแหลมชี้ออกให้เป็นกลีบกระทง แปะกลีบจนรอบ แล้วก็เอาแป้งที่ปั้นเป็นเส้นๆ มาดัดเป็นตัวอักษรว่า ‘Go ❤ Name’ รูปหัวใจใช้แป้งสีชมพูด้วยล่ะ ผลงานออกมาสวยงามสุดๆ ผมค่อยๆ ใส่เตาอบ ตั้งไฟ ตั้งเวลา แล้วก็ยืนลุ้นจนกระทั่งเสียงสัญญาณของเตาดังก็รีบเอาออกมา ไม่อยากจะบอกว่าโคตรของโคตรๆ น่ารักอ่ะ เป็นกระทงที่น่ารักและสวยงามที่สุด แต่ตัวหนังสือมันบวมๆ แปลกๆ โชคดีที่ฐานผสมเขียวไว้เลยพออ่านออก ผมรีบใช้ผ้ามาห่อกระทงแล้ววิ่งไปห้องนอน
“พี่โก้! พี่โก้ตื่นๆๆ ดูดิๆ เสร็จแล้ว”ผมเดินไปนั่งบนเตียง พี่โก้ตื่นง่าย พอผมเรียกก็ตื่น แต่ดันเอามือมาโอบเอวแล้วลากผมลงมานอนด้วยนี่สิ
“เดี๋ยวกระทงพัง!!”ผมพยายามพยุงกระทงในมือ กลัวพังก็กลัว กลัวหล่นใส่ก็กลัว มันยังร้อนอยู่นะ
“อืมมม...สวยดี เก่งนี่ ลอยน้ำได้ชัวร์นะ”
“....เนมยังไม่ได้ลอง”ลืมข้อสำคัญไปเลย ถ้ามันลอยไม่ได้ล่ะ ผมรีบเดินไปอ่างล้างจานแล้วเปิดน้ำให้เต็ม
“พี่โก้ออกมานี่หน่อย”ผมตื่นเต้นอ่ะ ต้องเรียกมาช่วยกันลุ้น ถ้าลอยไม่ได้ก็ต้องทำใหม่ ยังทำทันอยู่ แป้งที่ผสมไว้ก็เหลือด้วย
“อะไร”
“เนมตื่นเต้น มาตรงนี้ดิ”ผมกวักมือเรียกพี่โก้ให้รีบๆ เดินมา แต่เหมือนคนถูกเรียกไม่ได้รีบตามอัตราความเร็วของมือผมเท่าไรเลย
“พี่โก้ลอยดิ เนมจะปิดตา”
“ฮึๆ จะลุ้นอะไรนักหนา ลอยไม่ได้ก็ซื้อก็ได้ อันนี้ก็เอาไว้กิน”
“บ้า มันกินไม่ได้ ไม่อร่อยด้วย”
“อ่ะๆ ดูๆ พี่ปล่อยมือนะ”พี่โก้ค่อยๆ ปล่อยมือจากกระทง ผมกลั้นหายใจรอดูว่าจะจมมั้ย เอียงหรือเปล่า แต่....สุดยอดอ่ะ โคตรเก่งอ่ะ
“เนมเก่ง”คำนี้พี่โก้ไม่ได้พูดหรอกนะ ผมชมตัวเอง กระทงไม่เอียง ไม่จม สวยด้วย
“บนกระทงเขียนว่าอะไรน่ะ.....”พี่โก้พยายามเพ่งมองจนผมคิดว่าน่าจะอ่านออกแล้ว เพราะหันมาจ้องผมแล้วยิ้มล้อๆ ใหญ่เลย
“ก็....เหมือนหน้าเค้กไง”ผมหยิบกระทงขึ้นจากน้ำ เอาผ้าซับๆ น้ำออกนิดหน่อย แต่เหมือนพี่โก้ยังมองหน้าผมอยู่เลย
“อะไรเล่า”ผมก็เขินเป็นนะ ชอบมองแบบยิ้มๆ ให้ทำตัวไม่ถูก ผมยกมือทุบไหล่เบาๆ แต่คนโดนตีกลับหัวเราะซะงั้น
“เนมไปอาบน้ำก่อนนะ จะได้รีบออกไปกัน”ผมวางกระทงไว้บนเคาน์เตอร์แล้วค่อยๆ ทำตัวลีบเดินเลี่ยงออกมา แต่คนที่ยืนนิ่งมานานดันชะโงกหน้าหอมแก้มผม ผมรีบเดินกึ่งวิ่งเข้าห้องเลย พี่โก้ชอบแกล้งให้เขินอ่ะ ชอบมองๆ ไม่พูด แล้วก็ยิ้มให้ทำตัวไม่ถูก อย่างหอมแก้มเงี้ย ทำเสียงปากจุ๊บให้ได้ยินอีก นิสัยไม่ดีอ่ะ
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จพี่ก็เสร็จเหมือนกัน แถมยังเตรียมอุปกรณ์ธูปเทียนพร้อมแล้วด้วย ผมเดินไปถือกระทงของตัวเองแล้วเดินตามพี่โก้ออกไป ระหว่างทางรถเริ่มติดจนผมหงุดหงิด ดีที่เราเลือกลอยในมหาฯลัยก็เลยไม่ต้องไปไกลจากคอนโดฯ มากนัก แต่กว่าจะหาที่จอดได้ก็เซ็ง แถมยังต้องเดินอีก พี่โก้จูงมือมุมผ่านคนโน้นคนนี้ โดยที่ผมมีหน้าที่ประคองกระทงตัวเอง ตอนนี้เพิ่งทุ่มกว่า คนยังไม่ค่อยลอยมากเท่าไร ผมกับพี่โก้หาผมมุมที่คนน้อยๆ เพื่อจุดธูปเทียนแล้วก็อธิษฐาน
“พี่โก้อธิษฐานพร้อมกัน อย่าเพิ่งปล่อยมือจนกว่าเนมจะอธิษฐานจบด้วย”
“งั้นหาที่นั่งได้เปล่า กว่าจะจบพี่คงเมื่อย”พูดจริงหรือแกล้งผมเนี่ย แต่หันซ้ายหันขวาเหมือนหาที่นั่งจริงๆ เลยอ่ะ
“อย่าแกล้งเนมดิ เนมอุตส่าห์ตั้งใจทำกระทงเลยนะ ห้ามปล่อยมือก่อนเนมด้วยนะ เนมขอ”ผมพูดด้วยสีหน้าจริงจัง แต่พี่โก้ดันยิ้ม ยังดีที่พยักหน้าตกลงล่ะนะ
ผมยกมือแตะกระทงก่อนจะค่อยๆ หลับตา ไม่รู้ว่าต้องสวดอะไร ผมก็สวดนโมสามจบ แล้วก็ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์เจ้าป่าเจ้าเขาพระแม่ธรณีพระแม่คงคา ก่อนจะเริ่มขอพรให้ตัวเอง ถึงจะรู้ว่าไม่ใช่เทศกาลที่ไว้สำหรับขอพร แต่มันก็อดไม่ได้ ผมขอให้พี่โก้รักผมตลอดไป ตลอดกาล ขอให้พี่โก้แข็งแรงจะได้คอยดูแลผม ขออย่าให้มีใครมาชอบพี่โก้อีก คนที่ชอบๆ พี่โก้ของผมอยู่ขอให้มีแต่เรื่องซวยๆ เข้าไปหา ขอให้พี่โก้มีเวลาให้ผมเยอะๆ ให้ผมคนเดียว สนใจผมคนเดียว แคร์ผมคนเดียว ผมขออะไรอีกหลายๆ อย่าง ทุกอย่างล้วนแต่เกี่ยวกับที่พี่โก้ต้องทำเพื่อผมคนเดียว ให้ผมคนเดียว ผมรู้สึกว่าตัวเองจะยิ้มอยู่ แถมเหมือนได้ยินเสียงพี่โก้หัวเราะด้วย ผมค่อยๆ ลืมตาก็เห็นพี่โก้ก้มมองหน้าผม กึ่งยิ้มกึ่งหัวเราะ แต่ที่สำคัญคือมือที่ยังประคองกระทงร่วมกับผมอยู่
“ขอบคุณครับ”
“ไปลอยกันจะได้ไปกินข้าว”พี่โก้ดันไหล่ผมไปริมสระน้ำ รอให้คนที่กำลังลอยอยู่ลุกออกมาก็เดินไปแทนที่ ผมค่อยๆ กวักน้ำให้พัดกระทงไปไกลๆ ยืนมองสักพักพี่โก้ก็จูงมือผมกลับมาที่รถ ระหว่างทางผมเพิ่งสังเกตว่ามีคนแอบมองพี่โก้ด้วย ผมเลยยกมืออีกข้างที่ว่างกอดแขนพี่โก้ซะเลย แล้วพี่โก้ก็หัวเราะอีกรอบ จะอารมณ์ดีเกินไปแล้วมั้ง
“พี่โก้อธิษฐานอะไร”
“ไม่บอก”
“บอกหน่อยดิ เนมอยากรู้”
“ไม่บอก”โหย ยิ่งไม่บอกยิ่งอยากรู้เข้าไปใหญ่
“กินไรดี”มีเปลี่ยนเรื่องอีก
“อะไรก็ได้เยอะๆ เนมหิว”ผมไม่ได้คล้อยตามหรอกนะ แต่หิวจริงๆ
“แต่คนเยอะนะ ซื้อไปกินที่ห้องดีมั้ย”
“ขี้เกียจล้าง”
“งั้นหาชาบูกินแล้วกัน อยากกินร้อนๆ”
“แล้วตกลงอธิษฐานว่าอะไรอ่ะ พี่โก้บอกมาเหอะ เนมอยากรู้จริงๆ”
“ไม่บอก”อะไรก็ไม่ๆๆ เซ็งอ่ะ รู้สึกเหมือนมีความลับกัน ผมไม่ชอบอ่ะ อยากรู้ๆๆ ผมนั่งกอดอกหันมองไปนอกรถ พี่โก้เอามือมาลูบหัวผมแบบปลอบๆ ผมไม่ได้โกรธไม่ได้งอน แต่มัน...ไม่รู้สิ ก็แค่อยากรู้ทำไมไม่บอกอ่ะ ก็แค่...อยากรู้ว่าใจตรงกันมั้ยแค่นั้นเอง
“เป็นอะไร โกรธพี่เหรอ”
“เปล่า”
“งั้นหันหน้ามาสิ ทำหน้างอใส่กระจกทำไม”เออจริง ผมสบตากับพี่โก้ผ่านกระจกจริงๆ ด้วย
“ก็....”
“ก็อะไรพูดมา”
“ก็ทำไมพี่โก้ไม่บอกเนมล่ะ เนมแค่อยากรู้อ่ะ ทำเหมือนมีความลับกับเนมอ่ะ เนมไม่ชอบ”
“ก็ไม่เห็นมีความลับอะไร แค่ไม่บอก”
“ก็นั่นแหละ เนมอยากรู้”
“อยากรู้ไปทำไม คำอธิษฐานใครเขาบอกกัน เดี๋ยวมันไม่เป็นจริง”ถ้าคนอื่นยกเหตุผลนี้มาพูดผมจะเชื่ออยู่หรอก แต่นี่เป็นพี่โก้ เหตุผลเดียวที่ไม่บอกคืออยากแกล้งผมเท่านั้นล่ะ
“ก็!!....ก็เนมอยากรู้เฉยๆ อยากรู้ว่าใจตรงกันเปล่า”อยากเถียงนะ แต่ไม่รู้จะเอาอะไรมาเถียง ก็แค่อยากรู้เฉยๆ
“ถ้าบอกไปแล้วคำอธิษฐานพี่ไม่เป็นจริงเนมจะเสียใจมั้ยล่ะ”
“ก็......ไม่เสียใจหรอก”ผมคิดๆ แล้ว ยังไงคำอธิษฐานผมมันก็ครอบคลุมสุดๆ แล้ว ขอแค่ของผมเป็นจริงก็น่าจะพอ
“พี่อธิษฐานว่า.....”มีเว้นจังหวะอีก ผมขยับเข้าไปใกล้ๆ หันไปฟังทั้งตัว ไม่รู้ทำไมต้องลุ้นขนาดนี้
“........ว่า”พี่โก้นิ่ง ผมเลยช่วยกระตุ้นอีกครั้ง
“ขอให้คำขอของเนมเป็นจริง”
“............!!”ผมทวนย้ำคำพูดนั้นซ้ำๆ ในหัว ขอให้คำขอผมเป็นจริงๆๆๆ
“จริงอ่ะ”
“อืม”
“.......จริงๆ นะ”
“จริง”
“แล้วพี่โก้รู้ได้ไงว่าเนมขออะไร”
“ไม่รู้ แต่คิดว่าเดาได้”
“อ้าว!! แล้วๆๆ แล้วอย่างนี้คำอธิษฐานพี่โก้ไม่เป็นจริงก็แสดงว่าของเนมก็จะไม่เป็นจริงด้วยสิ!!”ซวยเลย อย่างนี้ๆ....ทำไงดีอ่ะ
“ก็บอกแล้วว่าไม่บอกๆ เนมก็อยากรู้อยู่ได้”
“พี่โก้!!”
“ครับ”
“ทำไงอ่ะ อย่างนี้....ทำไงดีอ่ะ ไปลอยอีกรอบเถอะ นะๆ”
“ตลกแล้ว ให้ย้อนไปอีกเนี่ยนะ ไม่เอาหรอก”
“พี่โก้อ่ะ นะๆ เนมกลัวนี่”รถยังติดแทบไม่ขยับ เรายังย้อนกลับไปได้นะ
“กลัวอะไร”
“ก็เนมขอให้พี่โก้รักเนมตลอดไป ขอให้เรารักกันนานๆ ขอให้พี่โก้แข็งแรง ขอเยอะแยะเลย แล้วอย่างนี้ถ้ามันไม่เป็นจริงล่ะ”ผมนั่งแบบกระสับกระส่าย เอาแต่นึกในใจว่าไม่น่าเลยๆ ทั้งที่ทุกอย่างสมบูรณ์แบบสุดๆ แล้วนะวันนี้ กระทงก็สวยด้วย แต่ไม่น่าซักพี่โก้เลย พี่โก้ดึงมือผมไปกุมไว้แล้วบีบเบาๆ ให้ผมผ่อนคลาย แต่ก็ช่วยไม่ได้มาก ผมจิตตกไปแล้ว
“พี่โก้....ลอยอีกรอบเถอะนะ”อยากจะร้องไห้ แต่น้ำตาก็แห้งไปทันทีที่พี่โก้ดึงมือที่กุมไว้ไปจูบเบาๆ แล้วเปลี่ยนจากมือมาจูบปากผม ถึงจะไม่ได้สัมผัสลึกซึ้งอะไรแต่ช่วยให้หายฟุ้งซ่านได้นิดหน่อย พี่โก้ถอยกลับไปแต่โอบผมไปพิงไหล่ไว้ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้ผมสบายใจขึ้น หัวใจฟูฟ่องเต็มอก กำลังกายลดลงแต่กำลังใจเพิ่มขึ้นเต็มเปี่ยม
“ถ้าจะขอเรื่องพวกนั้น.........แค่บอกพี่ก็พอ”
++++++++++++จบตอน+++++++++++++
เอามาเบรคอารมณ์กัน ถือว่าส่งท้ายลอยกระทงกัน :z2:
-
จะหวานกันเฉพาะตอนพิเศษเหรอ แล้วเมื่อไหร่จะหวานกันจริงๆ ล่ะ
-
ว้าว ลอยกระทงหวาน
-
:z1: :z1: หวานกันได้อีกกกกกกก
เมื่อไหร่จาถึงตอนหวานกันจิงๆซักทีละเนี่ย :กอด1: :กอด1:
-
อิพี่โก้หวานได้อีกอะ พูดอะไรแบบนั้นน้องเนมเขิลแย่
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยย ละลายแทนแนมไปเรียบร้อยเจ้าค่ะ อิอิ น่ารักมากมาย
-
หวานนนนนนนนนนนน.......จัง
น้องเนมจิตตกแบบน่ารักจังเลยค่ะ
แล้วตอนปกติจะออกขม ๆ อีกนานมั้ยคะ คุณจี
แบบว่าอ่านแล้ว :monkeysad: น้องเนมที่สุด
ขอบคุณคุณจีมากค่ะ :pig4:
-
อร๊ายยยยย โก้มีมุมหวานๆอย่างนี้ด้วยเหรอ :-[
เมื่อไหร่จะถึงเวลานั้น :impress2:
-
โอ้ย!!!
มันผิดกับตอนปัจจุบันจิงๆ
หวานม๊วก :จุ๊บๆ:
-
:z1:
-
โก้มันหวานเป็นด้วยแฮะ ว่าแต่น้องเนมนี่น่ารักจริง
ขอพรแต่ละอย่าง ฮ่า ฮ่า
-
โอ้ย โก้โหมดหวานน่ารักไม่ไหวแล้ว เมื่อไหร่จะหวานแบบนี้กะเนมอีกนะโก้ ชอบมาก
-
โฮก กกกกกกกกกกกก
หวานเวอร์ๆ น่ารักแบบสุด สวีทไปไหน
ต๊าย ยยยยยอิพี่โก้คะ...มีมุนโรแมนซ์กะเค้าด้วยนะ
แต่ชอบอ่ะ...โก้ชอบแกล้งน้องเนม...เนมก้อบ้าจี้ไปกะเค้าอ่ะนะ
น่ารักจัง...โก้ผู้ใหญ่โคตรๆอ่ะ....
แต่อ่านแล้วแอบคิดถึงพี่เอ็กน้องเจอ่ะ ตอนนี้แลว่าน้องเนมจะอ้อนๆเหมือนกะที่เจอ้อนพี่เอ็กเลย....รึป่าว?
แต่ชอบประโยคสุดท้ายของโก้มากๆอ่ะ “ถ้าจะขอเรื่องพวกนั้น.........แค่บอกพี่ก็พอ”
โฮก กกกกก น่าร๊าก กกกกกกกกกกกก
หวานหยด สเปฯเบรคอารมณ์มากค่ะ...คริคริ
ขอบคุณนะคะไนท์เตอร์
-
มาหวานยั่วในตอนพิเศษแบบนี้ แล้วตอนไม่พิเศษจะหวานเมื่อไหร่อ่ะคะ จี
อยากให้หวานๆกันแล้วอ่ะ >_< ดูโก้ขี้แกล้ง ส่วนเนมก็เป็นพวกดูออกง่าย
น่ารักกกกก
จะมารออ่านต่อนะคะ
-
ตามมาอ่านทันแล้ววววว
ตอนพิเศษอารมณ์ต่างจากตอนที่แล้วเลย
ตอนนี้หวานน่ารักมากมาย ไม่คิดเลยว่า
โก้จะหวานและอ่อนโยนขนาดนี้ ส่วน
เนมน่ารักอ่ะ ฮาตอนที่กลัวว่าคำอธิฐาน
จะไม่ได้ผล อยากให้ตอนปกติหวานอย่างนี้จังเลย
:กอด1:
-
อูยยยยยยย
อ่านแล้วทำให้มีความหวัง....หวังว่าซักวันจะได้อ่านตอนที่พี่โก้จะหวานกับน้องเนมบ้าง
ทุกวันนี้สงสารและอึดอัดแทนเนมจริงๆ แค่โก้เป็นคนพูดน้อยอยู่แล้ว แถมแสดงออกเหมือนไม่รักกันอย่างที่ผ่านๆมา...
อ่านไปก็รู้สึกบีบหัวใจแทนน้องเนมจริงๆค่ะ :m15:
ขอบคุณตอนพิเศษหวานๆเบรคความขมขื่นนะคะคุณจี :impress2:
-
อารมณ์ดีตอนพิเศษ เดี๋ยวไปปวดตับต่อกับตอนหลัก เหอะๆๆๆ :เฮ้อ:
-
ตอนพิเศษ น้องเนมอ้อนได้น่ารักมาก ๆ พี่โก้ก็หวานซ้าน :-[
แล้วตอนปกติ เมื่อไหร่พี่โก้จะรักน้องเนมซะที :impress2:
-
:L2:
-
เมื่อไหร่จะหวานแบบนี้สักทีค๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา :sad4: :sad4: :sad4:
อ่านตอนพิเศษแล้วรู้สึกปวดใจอ่ะ
ปวดใจว่า เมื่อไหร่จะลงเอยแบบนี้สักที แงๆ :o12:
-
พี่โก้ก็หวานเป็นเหมือนกันนี่ :-[
-
อยากจะกรี๊ดดดดด ให้พี่โก้กับน้องเนมเป็นอย่างม๊ากกกก '
คู่นี้น่ารักได้อีกอ้ะ ' :o8:
-
เบรกอารมณ์กับตอนปัจจุบันอย่างชัดเจน
แล้วเมื่อไหร่ตอนปัจจุบันจะหวานเหมือนตอนพิเศษบ้าง
-
หวานจริงๆเลยอ่ะ ลอยกระทงสุขสันต์
อยากใงวันที่ปรับความเข้าใจกันได้เร็วๆจังเลย อิอิ
-
กระทงหวานนนน
แต่คงต้องรออีกนานกว่าเนื้อเรื่องจะหวานเหมือนตอนพิเศษ ช่ายมะคะคุณจี อิอิ
-
:-[หวานมากกกกกกกกกกกก >_<
-
:-[ :-[
-
เมื่อวันวานหวานมาก
โก้เนม ตอนนี้ดูน่ารักดี
เข้าใจกันเร็วๆด้วยนะทั้งคู่
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
น่ารักจริง น่ารักจัง เหมาะกันมากสองคนนี้
หวานได้อีกอ่า ไม่น่าเชื่อ พี่โก้ มีหวานกะเค้า
ด้วยอ่า :-[ :-[
-
คุณจี!
น่ารักกกกกก
มีตอนพิเศษด้วย...จริง ๆ แล้วเราก็แอบมาดูตั้งแต่วันลอยกระทงแล้ว...แอบแป๊วเหมือนกันว่าไม่มี สุดท้ายก็มีเป็นควันหลง
น่ารัก ๆมาก ๆให้ตายสิ
“ไม่อยากเซอร์ไพรส์พี่เหรอ”
บ่งบอกความเป็นโก้เลยว่า...ฉลาดว่ะ
น้องเนมก็น่ารัก ๆๆๆๆๆๆ ความรู้สึกของน้องเนมบ่งบอกออกมาชัดเจนตั้งแต่ในเนื้อเรื่องหลัก จนตอนพิเศษ
ส่วนของโก้ก็ยังแบบรักนะแต่ยังกั๊ก ๆ นิ่ง ๆ เก๊กๆ อยู่
ให้ตายสิ โก้นี่เก๊กจริง ๆ
คุณจี ตอนต่อไปมาต่อเลยนะคะ แล้วก้อ
ขอตอนพิเศษ วันพ่อ วันรัฐธรรมนูญ วันคริสมาตร์ คริสมาตร์อีฟ วันส่งท้ายปีเก่า แล้วก้อวันปีใหมด้วย
ฮ่าๆๆๆ
-
หวานมากค่ะตอนพิเศษ
-
หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ชอบ น่ารักจังเลย
-
โก้น่ารักไปนะคริๆๆ เนมง้องแง้งไปหน่อยนะ5555
-
แอร๊ยยยยย
หวานมากกกก
-
มดขึ้นจ้า :กอด1:
-
ชอบตอนที่แล้ว อ่านแล้วได้อารมณ์ เศร้า เหงา น้อยใจ โดดเดี่ยว
คำว่า หนูทดลอง ตัวแทน เงา อาหารที่โก้ทำให้เนมกิน
อ่านแล้วชอบอะ o13
-
เวลาที่รักกันนี่ บทจะหวานนำตาลยังเรียกพี่เลยเหอะ! :-[
อ่านนี้แล่วยิ้มเลยแฮะ ก่อนหน้านี้เครียดๆตลอดอ่ะ
-
กระชับ ได้ใจความดีจัง
โก้ออกแนวไม่ค่อยพูดหวานเนอะ แต่เน้นปฏิบัติ 55+
ชอบตอนพิเศษจ้า ^^
-
เนมน่ารักโคตรๆอ่ะ
-
หวานมดขึ้น :o8:
-
ชอบเนมจังงง ชอบมากเลย
อ่านไปอ่านมาแล้วมันเศร้าๆง่าคุณจี :sad4:
-
โหหหหหหหหหหหหหห หวานกันมากกกกกกกกก
น่ารักที่สุดดดดดดด! 555+
ช่าง... แตกต่างกับสถานะปัจจุบันในเรื่องเหลือเกิน 555+
เพิ่งรู้ว่าอย่างพี่โก้ก็หวานเป็น 555 เนมน่ารักมากอ่ะ
ยิ่งนานวันยิ่งหลง ก๊ากกกกกกก
เป็นกำลังใจให้คุณจี สู้ๆค่ะ :กอด1: :กอด1:
-
ตอนพิเศษอย่างหวานอ่ะ เมื่อไรตอนหลักจะหวานบ้าง
แต่ถึงจะหวานขนาดไหน พี่โก้ก็ยังเป็นพี่โก้อยู่ดี
เจ้าเลห์เหอะ เนมก็บ้าจี้ตามพี่แกได้ตลอด
น่ารักจริงๆ :-[
-
อ๋อยยยยยย
มดกัดดดด
หวานมากมายย
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
แต่ว่าแตกต่างกับเนื้อหาปัจจุบันสุดๆๆเลยอ่ะ
เหมือนฟ้ากับเหว
แล้วเมื่อไหร่ปัจจุบันจะหวานได้เหมือนอนาคตซักทีล่ะเนี่ยจีจร้า
-
ตั้งงแต่อ่านมาตอนนี้หวานสุด
แต่ในตนหลักนั้น มันยังไม่ถึงช่วงเวลานี้
สงสัยยังคงต้องขมขื่นอีกนาน น
:sad4:
-
เข้ามาอ่านนึกว่าผิดเรื่อง ทำไมพี่โก้หวานได้ขนาดนี้เนี่ย
ก้อเข้าใจหรอกนะว่าตอนพิเศษ แต่อยากให้ตอนธรรมดา
พี่โก้ก้อหวานบ้าง อะไรบ้าง สงสารน้องเนมอ่ะ พอดีเดี๊ยนรักเด็กค่ะ
-
น่ารัก.. :m1:
รอตอนปัจจุบันอยากให้หวาน ๆ กันแบบนี้เร็ว ๆ .. :L2:
-
พี่โก้บ้า เขินนะ :-[
-
:-[ เมื่อไหร่จะถึงตอนที่ทั้งสองคนรักกันจริงจังเหมือนตอนนี้อ่ะ รอลุ้นๆ :-[
:pig4: :pig4:
-
อ่านไปอมยิ้มไป...ได้รู้ชัวร์ว่าลงเอยกันแน่นอนคู่นี้...หุหุ
คิดถึงตอนลอยกระทงของอีก 2 คู่ก่อนหน้านี้ด้วย..^^
-
นะ....น่าาาาาาารักกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านตอนนี้แล้วปลื้มพี่โก้...เมื่อไหร่เนื้อเรื่องจริงไม่อิ้งตอนพิเศษ พี่โก้จะดูแลเนมจริงๆแบบนี้มั้งน้าาา
รอตอนต่อไปอยู่นะฮะ คุณจี
กลับมาอัพไวไวเน้อ
-
ว้ายยยยยย......หวานมากกกกก........
หนูเนมหน้ารักมากกก.... นิสัยเหมือนเด็กเลยเหมาะกับโก้มาก
เพราะโก้นิสัยแก่มากกกกก.....
:pig4: คุณ G คะ
-
โก้ไม่ฮาร์ดคอเลยอ่ะ
-
เบรกอารมณ์หมั่นไส้นายโก้ได้สนิทเลยค่ะคุณจี
พาร์ทนี้น่ารัก :o8: น่าอิจฉา
เรามันเดียวดาย ไม่มีใครลอยกระทงด้วย :sad11:
-
ตอนนี้น่ารักมาก ๆ เลยค๊าาา อิ อิ :impress2:
-
มันคือลอยกระทงปีไหนอ่าาาาาาาาาาาาาา
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก :m1: :m1: :m1:
โก้+เนม หวานมั่กๆ อยากให้ถึงตอนนี้ไวๆจัง :laugh: รอลุ้นค่ะๆ
“ถ้าจะขอเรื่องพวกนั้น.........แค่บอกพี่ก็พอ” << กรี๊ดดดดดดดดดด :impress2: ชอบมั่กๆ
:pig4: ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะคะพี่จี ,,, อ่านไปยิ้มไป แอบเขิน :-[
-
โอ้ยยยยยยยยยยยย เจ็บๆๆๆๆๆๆ มดกัด
หวานกันซะ พี่ก็ว่าอยู่ ถ้าขอเรื่องแบบนั้น พี่ว่าเนมขอโก้ตรงๆเลย ไม่ต้องขอพระแม่คงคาหรอก
ไรเตอร์มาย้ำให้ความอิจฉาชาวบ้านลุกฮือ ขึ้นมาอีกรอบ ทั้งๆที่มันมอดไปแล้ว
อิจฉาคนมีคู่ไปลอยกระทง :fire: อยากให้มีตอนพิเศษเยอะๆ จังค่ะ
เพราะว่าคู่นี้จะหวานกันในช่วงตอนพิเศษ เค้าไม่อยากให้เนมรู้สึกรักเค้าข้างเดียวอ่ะ
ขอบคุณไรเตอร์สำหรับตอนพิเศษๆ
-
อิพี่โก้ นี่นะ จะหวานก็ได้เนาะ
เห้อๆๆๆๆๆ :oo1:
-
อยากกรี๊ดดังๆๆ
ชอบประโยคสุดท้ายอ่ะ
โดนใจจริงจัง
:-[ :mc4: :mc4:
-
ขำน้องเนมจะชวนไปลอยกระทงอีกรอบ :m20: เด็กหนอเด็ก น่ารักได้อีก
ชอบตอนนี้จังค่ะ อ่านไปกรี๊ดในใจอยู่หน้าคอม :o8:
-
พระเจ้าๆๆๆๆ อีพี่โก้แลดูอบอุ่นนน เนมน่ารักจัง จิงจังมากกกก
-
หวานกันมากกกกกกกกกกกกก
:m1: :m1:
ว่าแต่กว่าจะหวานกันแบบนี้ได้
น้องเนมต้องพยายามอยู่อีกนานเท่าไหร่ ><
ชอบเนมแบบนี้มากเลยคะ
ดูเป็นตัวของตัวเองแล้วกะน่ารักมากๆๆ
น้องเนมภาคปกติกะน่ารักนะคะ
แต่มันดูเหมือนอมทุกข์ตลอดเวลาอ่ะ
พอมาเห็นแบบสดใสๆแบบนี้ละชอบมากก
ส่วนโก้นี้เสมอต้นเสมอปลายมาก
เก๊กยังงัยกะยังงั้น ยังดีหน่อย
ที่พอรักกันแล้วกะมีแสดงออกบ้าง
มีจูบ มีหอมแบบนี้ค่อยโล่งใจแทนเนมหน่อย ^^
ขอบคุณพี่จีมากๆๆค่ะ
เป็นหวันหลงวันลอยกระทงที่น่ารักมาก
:กอด1:
-
หวาน น่ารักได้อีก
เมื่อไรตอนปกติจะหวานกันได้แบบนี้นะ
น่ารักอะทั้งเนมทั้งโก้ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
^^
-
แล้วในเรื่องปกติ เมื่อไหร่จะหวานอย่างตอนพิเศษละครับ น้องจี
+1 เป็นกำลังใจให้นะครับ
ปล. อธิฐานขอให้ตอนปกติเป็นจริงดังหวัง :m5:
-
อ่านตอนพิเศษแล้วใจชื้นขึ้นมาหน่อย
เพราะอ่านตอนหลักแล้วอึมครึมสุดๆ
สงสารน้องเนมมากอ่ะ แบบน่าสงสารมากเลย
สุขสันต์กับตอนพิเศษแล้วกลับไปปวดตับกับตอนหลักต่อ
-
ควันหลงหลังลอยกระทง แบบหวานๆ :L1: :L1:
-
จะหวานกันเฉพาะตอนพิเศษเหรอ แล้วเมื่อไหร่จะหวานกันจริงๆ ล่ะ
เห็นด้วยเมื่อไหร่จะหวานกันสักที
+1 นะคะ
-
เพิ่งเคยเห็นโก้ในมุมหวานๆ
เขินแทนเนมอ่ะ :-[
-
เสียดาย ปีนี้ไม่ได้ออกไปลอยกระทงอ่ะ
-
หวานซะจนอยากจะให้รักกันเร็วๆเลยอ่าาา
เนมน่านรักมาาากกกกกกก
-
กว่าจะมีมุมหวานกันขนาดนี้ไ้ด้ ต้องกินยาขมอีกกี่หม้อเนี่ย :serius2:
-
โก้ก็หวานเป็นเนอะ
รอเวลานั้น ที่จะหวานโดยไม่ต้องเป็นตอนพิเศษ 555
น้องเนม น่ารักจริ๊ง..
-
น้องเนมกับพี่โก้ ระวังปลาเป็นเบาหวานตายนะ
-
วี๊ดดดดดดดดด หวานน้ำตาลหกกกก
-
อร๊ายยยยย :-[
อิพี่โก้ อิบร้า
เขินวุ้ย เขินแทนเนม 5555
น่ารักจัง
-
น่ารักมาก
ขอแบบนี้เยอะๆน้า
o13:bye2:
-
โก้หวาน โก้หวาน :-[
เขินเลยอ่า ประโยคสุดท้าย ตายไปเลย
โฮๆๆๆ น่ารักกกกกกกกกกกกก
-
ตอนพิเศษหวานไปแล้ว
ตอนหลักเมื่อไรจะหวาน
:serius2:
-
กีสสสสสสสลอยกระทงหวานกลิ้ง
ขัดกับตอนหลักอย่างรุนแรง อยากให้ถึงช่วงเวลาอย่างงี้เร็วๆ
น่ารักกันไปไหน พี่โก้อย่างน่ารักไม่ไหวแล้ว
ขยันแกล้งเด็กไปไหน ฮ่าๆ ชอบโก้อย่างมากกกกกกกกก
พี่จีเขาชอบตอนน่ารักอย่างงี้อ่ะ จัดอีกๆๆๆๆ
โดนนนนน กดไลท์ได้มั้ยเนี้ย ฮ่าๆๆ :laugh:
-
งื้อออ
มันทำตัวน่ารักแบบเป็นด้วยเหรอ โก้อ่ะ
-*-
ปล.หนทางหวานๆ ยังอีกยาวไกลสินะคะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
-
โหยยยย ตลอด พี่จีเขียนตอนพิเศษหวานกว่าตอนจริงตลอด
ตอนนี้น่ารักเกิ๊นนน
เนมน่ารักอ่ะ ง้องแง้งเหมือนเด็กเลย ชอบอร๊ายยยย :m3:
-
รู้แล้วทำไมช่วงนี้ถึงดวงซวย
เพราะว่าเนมขอให้คนที่ชอบโก้มีแต่เรื่องซวยๆ เข้าไปหานั่นเอง
งั้นก้อ... เลิกชอบโก้แล้วละกันเนอะ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
พี่โก้ โึคตรเท่ห์อ่ะ ฮ่าาาาาาาาา o13
ปล. :กอด1: :L2: :L1: :pig4:
-
โก้ เหมือนจะดีแต่ดีไท้สุดไงไม่รู้ เป็นคู่ที่ให้ความรู้สึกแปลกๆแหะ
อะนะ ยังไงรักกันไว้ก็ต้องดีอยู่แล้ว รักกันๆ :กอด1:
-
โก้แมร่งโดนจริงๆ
-
เป็นลางบ่งบอกว่าอนาคตจะเป็นเช่นนี้ใช่ไม๊
แต่จะอีกนานเท่าไหร่ละคะคุณจี
-
นี่คุณพี่โก้จริงเหรอคะ :laugh: :laugh: :laugh:
หวานเกินไป ไม่ได้กลิ่นพี่โก้เลย กร๊ากกกก :m20:
-
:z2: :z2: :z2:
-
พี่โก้หวานมากกกกกกกกกก :impress2: :-[
-
ชอบอ่ะ :กอด1:
+1 ให้ค่ะ
ณ ตอนปัจจุบันเมื่อไหร่จะถึงฉากหวานๆ แบบนี้น้า :o8:
-
ลอยกระทง หวานซะ :-[
โก้มีมุมนี้ด้วย!
ขอให้ก้าวเข้ามาสู่ความหวานกันเร็วๆนะ
แต่ท่าทางคงจะยังอีกนาน ตอนนี้ยังมีแต่แง่งๆๆๆๆๆ :laugh:
บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณจีมากจ้า
-
หวานได้อีก
พี่โกแกก็หวานเป็นด้วยหรอ
อยากให้ในเรื่องหวานกันแบบนี้จังเลย ตื่นเต้นๆ
-
รอๆๆ
-
ตอนพิเศษ ความพิเศษเลยตามมา หวานเป็นพิเศษ ฮี่ๆๆ
อ่านตอนนี้แล้วชุ่มชื้นหัวใจ หลังจากที่ทรมานหัวใจมายาวนาน :m1:
โก้เนมน่ารักจังเลย โก้มีมุมแบบนี้ด้วย วะ วะ วะ ว้าววว ปลื้มอ่าาา~
รอเวลาที่คู่นี้จะเข้าใจ และหวานกันอย่างนี้ (แต่คงอีกยาวนานใช่มั้ยคะพี่จี?) :o12:
อยากให้มีตอนพิเศษบ่อยๆจัง ฮ่าๆๆ
รออ่านตอนต่อไปค่าาา เป็นกำลังใจให้ค่ะพี่จี :yeb:
-
หวานจริงอะไรจริง
รอฉากหวานๆ ตอนปกติครับ
-
เพิ่งเห็นนะครับ ยังคิดถึงระเบียงรักนักศึกษาเช่นกัน มาเป็นกำลังใจให้คุณจีครับ
-
หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :o8:
แต่เนื้อหาหลักยังอึมครึมอยู่เลย :เฮ้อ:
ชอบคำพูดสุดท้ายของพี่โก้
เขินแทนเนม
เนมอธิษฐานได้น่ารักมากอ่ะ :-[
-
นี่มันโก้ ภาคอัลไซเมอร์ รึไง หรือว่าอะไรหล่นกระแทกหัว
หวานก็เป็นกับเค้าด้วย นึกว่าจะตรงเป็นไม้บรรทัดได้อย่างเดียว ฮ่าๆๆๆๆ
-
บวก 1 ให้ตอนพิเศษ นะค้าบ
ตอนไม่พิเศษ ขอพี่โก้หวานให้น้องเนม
บ้างก็ดีนะคับคุณจี สงสารน้อง :z1:
-
:-[ :-[
หวานอ่า
แล้วตอนปกติเมื่อไหร่จะหวานกันหนอ
ตอนนี้เนมน่ารักโค๊ดๆๆเลย
-
พี่โก้น่ารักก็เป็นกับเค้าเหมือนกันเหรอ
o13
-
วาวๆๆ
ได้อ่านของพี่จี สักที
เพิ่งเข้ามาดูนะนี้
แล้วมาต่อเร็วๆๆนะครับ
-
พี่โก้ก้หวานเป็นนี่
อ่านแล้วเขินจังงงง
-
กร๊ากๆๆๆๆ อิพี่โก้ก็หวานกะเค้าเป็นด้วยวุ้ย :z1:
แต่ที่แน่ๆ พี่โก้เป็นคนประเภท ขี้แกล้งสุดๆ ไปเลยอ่ะ (ขัดกะบุคลิกไปป่ะ อิอิ)
-
พี่โก้ในอีกแง่มุมหนึ่ง
แล้วเมื่อไรจะหวานแบบตอนพิเศษซะทีนะ
-
หวานแบบชาวบ้านเขาก็เป็นนะพี่โก้
แต่ก็ยังมีแอบทำน้องเนมจิตรตกอ่ะ555
ขอให้หวานแบบนี้ไปนานๆนะ
พี่จีสู้ๆคะ
พพ
-
ตอนพิเศษยังหวานขนาดนี้
แล้วตอนธรรมดาจะขนาดไหนเนี่ย
อยากให้เข้าใจกันเร็วๆจัง
-
ลอยกระทง!!!!!
โฮๆ โคตรจะหวานเลยอ้ะพี่จี ชอบๆๆๆ
โก้มีมุม นี้ด้วยเหรอเนี่ยยยย
อยากให้เป็นอย่างงี้เร็วๆจัง
ตอนนี้ ยังตึงๆ กันอยู่เลย เหอะๆ
^^
-
หวานซ้า~~~~~~~~~~~
อิจฉาอ่ะ ชิส์
..แล้วเมื่อไหร่จะได้หวานกันนอกตอนพิเศษล่ะคะคุณจี
มาต่อเร็วๆเด้อ
-
ตามมาจากระเบียงรัก
อยากบอกว่าในระเบียงเราชอบโก้ที่สุด ไม่รู้สิ แต่เป็นตัวละครที่มันใช่อ่ะ บุคลิกแบบนี้ ใช่เลย
เราว่ามันเท่กว่าพี่เอ็กซ์อีกอ่ะ เป็นผู้ใหญ่ รู้จักคิด รู้จักปราม
เราว่าถ้าเรื่องนั้นไม่มีโก้พี่เอ็กซ์กับเจคงไม่ลงเอยกัน (ขนาดน้านน :laugh: :laugh:)
เอ้า ผิดเรื่องละตรู :a5:
เอาใหม่ๆ ก็อย่างที่บอก ชอบโก้ เชียร์โก้ แต่เรื่องนี้
:z6: :z6: :z6:>>>>โก้
โก้ทำไรเนมไว้ อยากรู้มากกกก ถ้าใช้เนมเป็นตัวแทนเจ พอฟันแล้วทิ้งนะ
:beat: :z6: :z6:>>>โก้ อีกที
-
โอเค....ถ้า "แลกรัก" ยังคงไม่เห็นวี่แวว
ขอ "แลกลิ้น" ไปพลางๆก่อนได้มั้ยอ่ะ? //^3^//
-
มดเต็มกระทงเเล้วมั่ง อิอิอิ :-[
เเล้วเมื่อไรจะหวานเหมือนตอนพิเศษสักที สงสารเนมเต็มทีเเล้ว :call:
รอตอนหวานๆๆ นะคับบบบบ
เปฌนกำลังใจให้พี่จีนะครับบ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
โก้หวานมาก ฉลาดสุดๆ ดูแล้วคอนโทรลเนมได้อยู่หมัดจิงๆ
-
หวานซะ
-
เนมหลอกง่ายจริงๆ จะทันปะ พี่โก้เติมน้ำตาลให้หนูเนมหน่อย แอบหวานตอนท้าย :impress3:
-
โอ๊ยยยย หวาน หวาน หวาน หวาน มากกกกกกกกกกก :-[
พี่โก้ไม่ไหวนะคะ คนอ่านจะละลาย โอ้ย หุบยิ้มไม่ได้ กรี้ดแทรน้องเนมเลยอ่ะ
รักโก้+น้องเนม รักพี่จี :กอด1:
-
ตอนพิเศษหวานกันจัง
ตอนหลักจะหวานกันบ้างมั้ยคะ
รอๆๆ
-
โหยยยยยยยยยยยยยยย
หวานซะ... :-[
เนมน่ารักอ่า
โก้ก็...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
ถ้าหวานกันขนาดนี้
ชักอยากให้รักกันเร็วๆซะแล้วดิ หุหุ
-
ฝันดี คุณจี
เป็นกำลังใจให้เสมออออ
-
หวานกันปานนี้
ดีนะที่ไม่จบว่าเนมแค่ฝันไป น่าสงสารตายเลย
-
:m3:
-
ตั้งหน้าตั้งตารอนะคร๊าบ
-
ตอนพิเศษหวานมากกกกกกกกกกกกกก หวานสุดๆ ><
ยิ่งเห็นหวานๆ ยิ่งอยากอ่านตอนก่อนจะหวาน อิอิ จะคืนดีกันได้ยังไงน๊าาา
-
... เอ่อนะ ... คล้าย "เจ" จริงด้วย แต่เด็กกว่าเยอะ ... หรือเป็นนิสัย MODE ตอนพิเศษ
-
รอๆๆๆ
-
หวานมากกกกกกกกกก
-
จิ้ม ฉึก ฉึก :z13:
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
:-[ :-[ เขินแทนเนม เลยอ่า
เนมน่ารักนะ โก้ก็ด้วย
:o8:โอ้ยเขินจังเลย
-
หวานจริงอะไรจริง :-[
-
:o8:หวานได้อีกกก หวานเข้าไปปป หวานไม่มียั้งงง :-[ :-[
น่ารักไปไหนคะน้องเนมมมม อ๊ากเขินนๆๆๆ
รอตอนหลักที่หว๊านหวานน เมื่อไหร่จะมาถึงกันน้า~
-
น้องเนมน่ารักกกกกกกกกกกกกกก ก ><'
กังวลใหญ่เลย กลัวพรไม่เป็นจริง 55555 5
-
มาปูเสื่อรอแล้วฮับ...
รักน้องเนมรอน้องเนม
รักพี่โก้รอพี่โก้ อิอิ
พี่จีสู้ๆนะคะ
-
สนุกง่ะ นั่งนึกซะนานเลยว่าโก้ไหนว้า
ตกลงว่าคู่นี้เขาก็ยังแอบๆรักกันไหมเนี่ย
ว่าแต่ไอ้พี่โก้ ฟันแล้วทิ้ง และยังเห็นเนมเป็นตัวแทนเจอีก มันน่า :z6:
ตอนลอยกระทงน่ารักสุดๆ ตอนจบอย่างกรี๊ด
-
ซึ้งมาก อิจฉาเจที่ได้เป็นเพื่อนที่โก้รัก และอิจฉาเนมที่ได้เป็นคนรักของโก้
-
มารอและให้กำลังใจครับ
-
ตอนพิเศษหวานขนาดนี้
ตอนหลักก้อหวานไม่แพ้กันใช่ป่าวพี่จี
จะรอวันที่โก้อินเลิฟกะเนม
อีกไม่นานใช่มะอ้าพี่
-
แอบลุ้น ว่าจะมีตอนที่ย้อนไปเล่าถึงเหตุการณ์ที่เนมยินยอมพร้อมกายให้โก้เมื่อไหร่ ^^
-
รอๆๆๆ
-
แอร๊ยยย ตอนพิเศษหวานมากค่ะ!!
อ่านแล้วเขินแทนเลยอ้ะ :-[ :-[ :-[
-
เข้ามานอนรอ นานแล้ว
แต่พี่โก้ยังไม่มา
แต่ก็จะรอออออออออออออออออออออออ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
รอหวานจริงๆอยู่ อิอิ
-
วันนี้พี่จีน่าจะมา :z1:
-
ยากให้มาวันนี้เหมือนกัน
จะกระอักเลือดแล้ว :jul1:
-
เพราะเมื่อเช้าที่ตื่นขึ้นมาแล้วไม่มีอะไรทานเลยต้องมาเดินซื้ออาหารไปตุนไว้ จะให้อาศัยโทรสั่งบ่อยๆ ก็ไม่ไหว อีกอย่างก็เพราะอาหารหลักของเนมนั่นล่ะ มีแต่อาหารสำเร็จรูปกับขนม ไม่แปลกใจที่ตัวเตี้ยแบบนี้ ผมซื้อของเสร็จก็ตรงกลับห้อง
“ว่าไงนิค”ผมค่อนข้างแปลกใจที่นิคโทรมาหา เพราะหลังจากที่มันรู้เรื่องระหว่างน้องมันกับผม เราทะเลาะกัน แต่นิคมันค่อนข้างเป็นคนมีเหตุผล เราเลยไม่ถึงขั้นชกต่อยกัน แค่ไม่คุยกันเลยตั้งแต่นั้น และเริ่มกลับมาคุยกันไม่นานนี้เอง
“ไอ้เนมมันป่วย ที่ห้องมึงมียามั้ย”
“มี มันอยู่ห้องเหรอ”
“เออ เพิ่งคุยกันเสร็จเมื่อกี้ กูเพิ่งไล่ให้มันไปนอน ยาอยู่ตรงไหนล่ะ เดี๋ยวกูจะได้โทรบอกมัน”
“แล้วทำไมน้องมึงไม่โทรมาเอง”
“มึงก็น่าจะรู้ จะถามทำไมวะ”
“เออ เดี๋ยวกูหายาให้เองก็ได้ กูเดินจะถึงห้องแล้วเนี่ย”
“ฝากดูมันด้วยล่ะ มันชอบไม่กินยา ถ้าไม่หายก็พาไปหาหมอให้ด้วย หรือถ้ามันไม่ยอมก็โทรตามเพื่อนมันที่ชื่อคีย์ก็ได้ เดี๋ยวมันหาวิธีบังคับกันได้เองล่ะ”
“เออๆ”
“แล้วมีพวกยาแก้ไอมั้ย ถ้ามันป่วยแล้วมันชอบไอหนักๆ”
“มีอยู่”
“บอกให้มันนอนเยอะๆ อย่าฟุ้งซ่านด้วย”
“เออ แค่นี้แหละ”นิคมันเป็นพวกรักน้องหวงน้องมาแต่ไหนแต่ไร ถ้าผมไม่ตัดบทพูดมีหวังมันสั่งนั่นสั่งนี่อีกเรื่อยๆ แน่ เก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกง หันมาอีกทีคนป่วยที่น่าจะนอนอยู่ก็ยืนมองผมตาแป๋ว แต่คิ้วขมวดจนหน้ายุ่ง ผมไล่ให้มันกลับไปนอน ส่วนผมก็อาบน้ำแล้วออกมาทำอาหารสำหรับมื้อเย็น ของสดที่ซื้อมาทำอาหารได้ไม่กี่อย่าง หลังจากทำเสร็จก็ไปเรียกเนมออกมาทาน ผมนั่งทานไปมองโทรทัศน์ไป มีตัวอย่างหนังที่ผมอยากดูอยู่พอดี ผมเห็นเนมนั่งทานเงียบๆ คงจะเบลอไข้ ความจริงตอนเนมยังเด็กมันค่อนข้างงอแงนะเวลาไม่สบายน่ะ แต่นี่โตแล้วคงไม่เป็นแล้วล่ะมั้ง
“อิ่มแล้วเหรอ”ผมถามเพราะเห็นเนมหยุดทาน
“อืม”
“กินยาแล้วไปนอนไป ถ้าไม่ดีขึ้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปหาหมอ”ผมพูดจบเนมก็วางช้อน ยกแก้วน้ำขึ้นจิบ แต่ยังไม่ลุกไปไหน แถมยังมองหน้าผมนิ่ง
“............”
“เป็นอะไร”
“เนมไม่ชอบผัดผักกับยำไข่ดาว”เนมพูดแล้วลุกหยิบชามของตัวเองไปล้างก่อนจะเดินเข้าห้องเงียบๆ ผมวางช้อนลงเพราะเริ่มอิ่ม ยกจานชามไปเก็บล้างจนเรียบร้อย แกงจืดเต้าหู้เป็นอาหารอย่างเดียวที่หมด...ก็มันชอบเต้าหู้นี่นะ
เนมเหมือนเด็ก ยังเป็นเด็ก และเด็กมากสำหรับผม ไม่ว่าตอนนี้หรือเมื่อก่อนก็ยังคงเหมือนเดิม...อ่านง่าย ไม่ว่าจะพูดจาว่าร้ายผมยังไง ต่อว่าแรงแค่ไหน หันหลังให้ เดินหนี พูดจาไม่มีสัมมาคาราวะ พูดเรื่องแย่ๆ ให้คนนอกรับรู้เพื่อหักหน้าผม แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนคือแววตา และเพราะอย่างนั้น....ถึงไม่อยากยุ่งด้วย
ช่วงนี้ถือเป็นช่วงพักร้อนสำหรับผม เพราะคอร์สที่ต้องสอนวันเสาร์-อาทิตย์ที่สาขาใหญ่ปิดแล้ว ช่วงนี้ไม่ได้รับจ็อบเสริม ไม่มีงานอบรม เพราะงั้นเลยค่อนข้างว่างมากๆ เพราะปกติแล้วผมทำงาน 7 วัน แล้วไม่รู้เพราะอะไรข่าวเรื่องวันหยุดของผมถึงรับรู้กันได้ในวงกว้างของคนรู้จัก อย่างเช่นรายนี้ที่กำลังคิดโปรแกรมเพื่อชวนผมไปเที่ยวด้วยกัน
“เสาร์นี้ไปดูหนังด้วยกันนะครับ”
“ผมไม่ค่อยชอบดูหนังโรง”
“งั้น...ไปดูที่ห้องตองมั้ย”
“อย่าเลย ผมว่าจะจัดห้องสักหน่อย ไม่ได้ว่างนานแล้ว จะได้ทำความสะอาดครั้งใหญ่เสียที”
“ตองไปช่วยนะ”
“ไม่ต้องหรอก ผมทำคนเดียวได้”
“ทำไมโก้ชอบปฏิเสธตองจัง หรือว่าซุกใครไว้ที่ห้อง”คำพูดของตองทำให้ผมนึกถึงคนที่อยู่ร่วมห้อง...แต่ไม่ได้ซุก เพราะไม่ได้แอบ
“ก็ไม่เกี่ยวกับตองนี่”ผมไม่รู้ว่าตองมีสายสืบจากไหนถึงได้รู้วันหยุดของผม รวมทั้งรู้ถึงวันที่ผมจะมาฟิตเนสด้วย แต่ผมเดาว่าเรื่องมาฟิตเนสเนี่ย ตองอาจจะมาดักรอแทบทุกวันก็ได้
“ตองขอโทษ ตองก็แค่อยากสนิทกับโก้มากกว่านี้ โก้ก็รู้นี่ว่าตองชอบโก้ ทำไมไม่เปิดโอกาสให้ตองบ้างล่ะ”
“งั้น...ศุกร์นี้ไปเที่ยวกันมั้ย”
“.......จริงเหรอ”
“ครับ”
“ไปสิ ห้ามเบี้ยวนะ”ตองฉีกยิ้มกว้างแล้วรีบถามรายละเอียดถึงร้านที่ผมจะไป ซึ่งไม่ใช่ร้านพี่ปั้น ตอนแรกตองอยากให้ผมไปรับ แต่ผมปฏิเสธ ตองเลยบอกจะมารับผมแทน ผมก็ปฏิเสธอีก ต่างคนต่างไปเจอกันที่ร้าน แล้วต่างคนต่างกลับจะสะดวกกว่า ต้องยอมรับว่าตองก็หน้าตาดี และลีลาดีด้วย แต่แค่ครั้งเดียวมันก็พอแล้ว
ผมกลับถึงห้องก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนชุด เดินออกมาหยิบเบียร์หนึ่งกระป๋องนั่งดื่มหน้าโทรทัศน์ หลังจากที่มันบ่นเรื่องอาหารตัวเองคืนนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีก เพราะรุ่งขึ้นผมไปทำงาน กลับมาตอนค่ำก็พบโน้ตแปะหน้าประตูห้องนอนว่าจะไปค้างหอเพื่อน และต้องไปรับน้องที่ต่างจังหวัดตั้งแต่คืนวันศุกร์ นี่ก็ไปค้างห้องเพื่อนสามวันแล้ว ป่านนี้น่าจะหายป่วยแล้วมั้ง เพราะถ้าป่วยอยู่มันคงไปรับน้องวันศุกร์ไม่ไหว กว่ามันจะกลับมาที่นี่ก็คงสัปดาห์หน้า รู้สึกเหมือนถูกประกาศสงครามเย็นนิดๆ
“วันศุกร์ไปเที่ยวกันมั้ย”ผมโทรหาเจมส์เพื่อชวนมันไปด้วย
“ก็ได้ มีใครไปบ้าง”
“มึง กู แล้วก็ตอง”
“โอ้วว น้องตองคนนั้นน่ะเหรอ ยังไม่เลิกตามมึงอีกเหรอวะ”ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมไอ้เจมส์ถึงรู้จัก เพราะความจริงแล้วมันก็มีส่วนในเรื่องนี้ ถ้าวันนั้นผมไม่ไปเที่ยวกับมันแล้วแข่งกันดื่มจนเมาทั้งคู่ล่ะก็ ผมคงไม่ไปต่อกับตองง่ายๆ หรอก แต่จะโทษเหล้าอย่างเดียวก็ไม่ได้ เพราะผมไม่ได้เมาถึงขนาดขาดสติ ต้องยอมรับล่ะว่าพลาดเอง ไม่คิดว่าจะบังเอิญได้รู้จักกันนี่นา
“เออสิ ขนาดกูไม่ได้เล่นฟิตเนสวันเดิมยังเจอเลย สงสัยมีสาย”
“ที่คอนโดฯ มึงก็มีเสือกไม่เล่นเอง”
“อุปกรณ์มันน้อยเว้ย แต่ต่อไปคงต้องเล่นแล้วล่ะ ตามมากๆ กูก็รำคาญแล้วเหมือนกัน”
“สงสัยติดใจ หรือมึงเล่นของใส่วะ ความจริงน้องตองก็น่ารักดีนะเว้ย ไม่คบๆ ไปล่ะ”
“มึงสนก็เอาไปดิ”
“ไม่รู้ ลองดูก่อน ถ้าเล่นด้วยกูก็เอา”
“เอาไปเลย แล้ววันศุกร์มารับกูที่ห้องด้วยล่ะ กูไม่เอารถไป”
“แล้วขากลับล่ะ”
“มึงก็มาส่งสิ”
“เกิดกูจะหิ้วเด็กไปต่อล่ะ ขัดลาภกูนะนี่”
“งั้นกูกลับแท็กซี่เองก็ได้”
“ไม่เป็นไรๆ กูเปลี่ยนใจแล้ว กูไปส่งแล้วค้างห้องมึงดีกว่า คิดถึงน้องเนมมมม”
“จะหลอกเด็กเหรอมึง”ผมไม่บอกมันว่าเนมไม่อยู่ เพราะผมขี้เกียจนั่งแท็กซี่กลับห้อง บางทีเมาๆ แล้วขึ้นรถคนเดียวก็ไม่ค่อยปลอดภัย ผมเคยเมามากๆ แล้วนั่งแท็กซี่กลับ ตอนลงรถดันหยิบแบงค์ห้าร้อยกับแบงค์ร้อยเพราะมองผิดว่าเป็นแบงค์ร้อยสองใบ พอบอกว่าไม่ต้องทอนคนขับก็ขับไปเลย ผมรู้ตัวอีกทีก็ตอนเช้านั่นล่ะว่าเงินในกระเป๋ามันหายไป
“ทำไม มึงหลอกได้คนเดียวรึไง”
“เรื่องของกู”
“เชี่ยนี่ ตกลงมึงกับน้องเนมกูเคยคบกันเหรอวะ”
“เปล่า”
“งั้นมึงกะน้องแค่อ่ะจึ๊ยๆ กันเหรอ”ไอ้เวรนี่เสือกใช้คำซะน่ารักเลย สงสัยติดมาจากเด็กมันแน่ๆ
“เปล่า”
“อ้าว มึงทำให้กูงงนะนี่”
“ดึกแล้วเบลอนะมึง แค่นี้ล่ะ วันศุกร์สักสองทุ่มมารับกูด้วย”ผมตัดสายทั้งๆ ที่ได้ยินเสียงมันลอดออกมา คาดว่าคงตะโกนด่าอะไรผมสักอย่าง หลังจากชวนไอ้เจมส์ก็โทรไปชวนพี่ฟ้าพี่ปั้นอีก แต่สองคนนั้นขอตามมาดึกๆ หน่อย เพราะวันศุกร์ลูกค้าเยอะ บางทีพี่ฟ้าอาจฉายเดี่ยว นอกจากพวกนี้ก็ต้องชวนไอ้นิ้งด้วย ซึ่งมันคงไม่ยอมพลาดแน่ๆ
วันนี้สอนเสร็จผมก็ตรงกลับห้อง นิ้งบอกว่าต้องรีบกลับไปเสริมสวยไว้แข่งกับตอง ส่วนตองเองก็โทรมาย้ำเรื่องนัดตั้งแต่เช้า กลับถึงห้องอาบน้ำเสร็จก็นอนดูหนังรอเวลาให้ไอ้เจมส์มารับ เสียงประตูห้องถูกไขก่อนจะเปิดเข้ามา ผมลุกขึ้นนั่งมองเนมและไอ้เจมส์ที่เดินเข้ามาพร้อมกัน
“ไงมึง แต่งตัวเสร็จยัง”
“ยัง”ผมยังใส่เสื้อยืดกับขาสั้นอยู่เลย เพราะไม่จำเป็นต้องรีบถึงขนาดแต่งตัวรอ แต่ไอ้คนมาเร็วเดินยิ้มมานั่งโซฟาตัวเล็กใกล้ๆ ส่วนเนมเดินเข้าห้องตัวเองไปแล้ว
“มึงไม่ถามหน่อยเหรอว่าทำไมมาด้วยกัน”
“เจอกันข้างล่างก่อนขึ้นมา”ผมพูดคำตอบที่คิดว่าใช่ ซึ่งดูจากหน้าตามันที่ดูหงุดหงิดเล็กๆ แสดงว่าผมพูดถูก
“แฟนน้องเนมมาส่งเว้ย จอดมอเตอร์ไซต์รออยู่ข้างล่างด้วย น้องเนมลืมของเลยกลับมาเอา”
“แล้วไง ถูกใจแฟนมันอีกล่ะสิ”ผมแกล้งพูด แต่ก็ไม่แน่นะ ไอ้นี่มันรสนิยมแปลกๆ อยู่
“ไม่ว่ะ”
“พี่โก้ขอตังค์ไปรับน้องหน่อย”เนมเดินมาหยุดหลังเจมส์พอดี ผมแอบเห็นมันสะดุ้งด้วย
“รอเดี๋ยวนะ”ผมเดินเข้าห้องไปหยิบกระเป๋าสตางค์ แล้วก็เปลี่ยนชุดใหม่ออกมา ปิดโทรทัศน์ปิดไฟ เดินนำสองคนที่มองผมงงๆ ออกจากห้องก่อนจะล็อค เดินเข้าลิฟต์ลงมาชั้นล่าง เห็นรถมอเตอร์ไซต์จนอยู่ใกล้ทางเข้าออก เจ้าของรถนั่งแบบหมิ่นเหม่ พอเห็นเนมเดินมาก็ลุกขึ้นยืน แสดงว่าคนนี้ล่ะที่เจมส์มันพูดถึง ผมหยุดเมื่อเดินเข้าไปใกล้จนเกือบถึงตัว สองคนที่เดินตามมาเลยหยุดด้วย
“เอาไปพันเดียวพอนะ เพราะตอนรับน้องรุ่นพี่เค้ายึดกระเป๋าตังค์กับโทรศัพท์อยู่แล้ว เอาติดตัวไว้ซื้อของฝากขากลับก็พอ”
“พันห้า จะซื้อของฝากส่งให้แม่ด้วย”
“ซื้อเผื่อพี่ด้วย ไข้หายแล้วใช่มั้ย”ผมยื่นเงินให้สามพัน พอเนมรับไปผมก็เลื่อนมือที่เพิ่งว่างแตะหน้าผากเบาๆ เนมรีบเงยหน้าขึ้นมองเหมือนตกใจ
“หายแล้วนี่ พี่ไปล่ะ ถ้าวันกลับจะให้ไปรับก็โทรมา ไปกันเหอะ”ผมหันไปพูดกับไอ้เจมส์ให้มันเดินนำไปที่รถ มันก็เดินนำไปอย่างว่าง่ายผิดปกติ แต่พอเข้าไปนั่งในรถมันเท่านั้นล่ะ ไอ้บ้านี่หัวเราะเสียลั่น สงสัยอาการกำเริบ
“เป็นไรมึง ลืมแดกยาเหรอ”
“ฮ่าๆๆ เลวนะมึง ห่า ข่มได้กระทั่งเด็ก”
“....ฮึ”ผมไม่ได้ตอบอะไร เพราะถึงพูดไปมันก็ไม่ฟังหรอก เล่นหัวเราะเสียลั่นรถขนาดนั้น
ระหว่างทางตองโทรมาถึงสองรอบ รอบแรกบอกว่ากำลังจะถึงร้าน ผมเลยบอกว่าให้เข้าไปหาโต๊ะนั่งก่อน พอหาโต๊ะได้ก็โทรมาบอกอีกรอบ สักพักนิ้งก็โทรมาว่าถึงแล้ว และเห็นเป้าหมายแล้ว ผมโทรหาพี่ฟ้า สองคนนั้นบอกว่าจะตามมาดึกหน่อย
เดินเข้ามาในร้าน มองหาโต๊ะที่นิ้งกับตองนั่งอยู่ ซึ่งหาไม่ยากเลยเพราะตองลุกเดินมาหาเมื่อผมเดินเข้าไปใกล้ๆ นิ้งเองก็ตะโกนเรียกเสียดัง ผมเหล่มองเจมส์ก็เห็นว่ามันจ้องตองอยู่เหมือนกัน คงกำลังตัดสินใจว่าจะสนใจดีหรือเปล่าล่ะมั้ง
“โก้กินอะไรรองท้องมายัง สั่งอาหารมาหน่อยมั้ย”ตองนั่งข้างผม นิ้งก็ขยับเข้ามานั่งใกล้ผม เจมส์มันมองแล้วก็หัวเราะ ผมว่ามันจะอารมณ์ดีมากไปแล้ว
“ไม่ล่ะ นิ้งกินไรมายัง”
“กินแล้ว”นิ้งหันไปทักทายไอ้เจมส์ สองคนนี้เคยเจอกันมาก่อนแล้วผมเลยไม่ต้องแนะนำ ผมแนะนำเจมส์กับตองให้รู้จักกันอีกครั้ง เพราะเหมือนตองจะจำไอ้เจมส์ไม่ได้ ผมสังเกตุว่ามันไม่ค่อยสนใจตอง ไม่มีการส่งสายตาหรือชวนคุย ซึ่งค่อนข้างน่าแปลกใจ แต่ผมไม่มีโอกาสได้ถามสักที เพราะตองที่นั่งประกบข้างผมพยายามยึดการสนทนาจากผมไปหมด เจมส์กับนิ้งเลยนั่งคุยกันสองคน ผมดื่มไปเรื่อยๆ แล้วก็คุยไปเรื่อย ความจริงตองเป็นคนคุยสนุก หาเรื่องมาพูดได้ตลอดเวลา คุยเก่งแต่ไม่น่าเบื่อ ไอ้เจมส์น่าจะชอบ แต่ทำไมมันไม่เห็นสนใจเลย
พวกเรานั่งดื่มกันสักพักพี่ฟ้าก็มาถึงร้าน ส่วนพี่ปั้นจะตามมาเก็บพี่ฟ้าก่อนกลับ วันนี้ร้านพี่ปั้นคนเยอะมากเลยไม่อยากทิ้งมา แต่อนุญาติให้พี่ฟ้าเมาได้เต็มที่ พอพี่ฟ้ามานิ้งเลยได้โอกาสเลื่อนมานั่งชิดผม ชิดแบบแนบสนิทชนิดกอดแขนซบไหล่ ทำให้ตองมองแบบไม่พอใจ แต่ไม่กล้าพูดออกมา จากนั้นก็พยายามชวนคุยในเรื่องที่ตองไม่รู้จนตองคงรู้สึกเป็นส่วนเกิน เห็นแล้วก็น่าเห็นใจเหมือนกัน แต่ถ้าอยากเข้าหาผม อยากสนิทด้วย ก็ต้องทนแบบนี้ล่ะ แต่ถ้าแค่อยากมีอะไรกันเป็นครั้งคราวก็อีกเรื่องนึง แต่สำหรับตองคงไม่มีทางแล้วล่ะ เพราะท่าทางจะอยากมีสัมพันธ์ระยะยาวกันมากว่า
สุดท้ายพี่ปั้นตามมาถึงร้านแล้วตรงเข้ามากอดคอผมจากด้านหลัง ผมน่ะรู้ว่าตั้งใจแหย่ให้พี่ฟ้าหึง แต่ตองคงไม่รู้ แล้วเหมือนจะแพ้ทางพี่ปั้นล่ะมั้งเลยรีบขอตัวกลับก่อน พี่ปั้นก็มองตามแบบงงๆ เพราะไม่เคยเจอตองมาก่อน
“คนนั้นเด็กโก้เหรอ”พี่ปั้นย้ายมานั่งข้างแฟนตัวเอง ผมเข้าใจนะว่าทำไมตองรีบกลับ คงเพราะเตรียมตัวมาไม่พร้อมแข่งประชันล่ะมั้ง กับนิ้งน่ะตองพอสูสี นิ้งสวย หุ่นดี แต่เป็นรูปลักษณ์ของผู้หญิง ตองเลยไม่รู้สึกว่าตัวเองแพ้หรือชนะ แต่กับพี่ปั้น....พี่ฟ้าปล่อยให้พี่ปั้นใส่เสื้อเชิ๊ตแขนกุดแหวกอกลึกขนาดนี้ได้ไงวะ
“เอาเสื้อที่ไหนมาเปลี่ยนวะ ตอนอยู่ร้านไม่ใช่ตัวนี้นี่”พี่ฟ้าทักเมื่อมองพี่ปั้นชัดๆ นึกแล้วว่าพี่ฟ้าไม่น่าปล่อยให้ใส่
“เอามาจากในรถไงที่รัก ซี๊ดป่ะ”พี่ปั้นก้มมองคอเสื้อตัวเองที่รูดซิปลงเสียลึก
“ใส่มาอ่อยใคร”
“อย่าทำหน้าดุสิครับ อ่อยตัวเองคนเดียวแหละ”พี่ปั้นรีบยกแก้วเหล้าป้อนพี่ฟ้าถึงปาก แถมเอนหัวซบไหล่ถูๆ แบบเอาใจ ทำให้พวกผมหลุดหัวเราะกับมารยาของแก
“เมื่อกี้เด็กที่โก้ซุกไว้ที่ห้องเหรอ”พอเอาใจแฟนตัวเองเสร็จก็เริ่มหันมาคุยกับผม แต่...เด็กที่ซุกไว้เหรอ
“เด็กไหน”
“อ้าว ก็ไหนไอ้เจมส์บอกมึงซุกเด็กไว้ที่ห้อง กูนึกว่ามึงจะพามาโชว์ตัววันนี้ซะอีก”นึกแล้วเชียวว่าไอ้เวรเจมส์ต้องปากโป้ง แต่ไม่นึกว่าข่าวจะไปเร็วขนาดนี้ นี่ทั้งพี่ฟ้าพี่ปั้นรู้หมด และตอนนี้นิ้งก็คงรู้แล้วเหมือนกัน
“ไปเชื่ออะไรไอ้เจมส์”
“กูไม่ได้โกหก ไม่ได้ใส่ไข่อะไรเลย กูพูดทุกประโยคตามที่น้องเนมพูดเลย เด๊ะๆ เลยด้วย”ไอ้เด๊ะๆ ของมันนี่ล่ะที่น่าโมโห เพราะถ้าเดาไม่ผิด ต้องเป็นประโยคเด็ดเช้าวันที่ไปส่งเนมที่หอเพื่อนแน่ๆ
“เด็กเก่ามึงเหรอ น้องเจรู้มั้ยเนี่ยว่ามึงหลอกเด็กมาไว้ที่ห้องน่ะ”
“อย่าบอกนะว่าพี่บอกพี่เอ็กซ์กับเจน่ะ”ปากไอ้เจมส์ก็ว่าน่ากลัวก็พอแล้ว แต่ปากพี่ฟ้าก็ไว้ใจไม่ได้เหมือนกัน
“ยังว่ะ กูยุ่งๆ เลยไม่ได้คุยกับเอ็กซ์มันพักใหญ่แล้ว”
“แต่กูเล่าให้กฤษมันฟังแล้วว่ะ”
“เชี่ยเจมส์ ปากมึงนี่เนอะ วอนตีนกูตลอด”
“กลัวห่าไร มันไม่เล่าให้น้องตี๋ฟังหรอกน่ะ หรือถ้าเล่าก็น่าจะดีกว่า มันจะได้เข้าใจว่ามึงมี...”
“อย่าเสือก!!”ผมด่ามันก่อนที่มันจะพูดจบ เรื่องระหว่างผมกับตี๋ก็มีไอ้เจมส์นี่ล่ะที่รู้ลึกกว่าคนอื่น รู้มากพอๆ กับเจหรืออาจมากกว่าด้วยซ้ำ
“แล้วตกลงมึงมีเด็กอยู่ที่ห้องมึงจริงเปล่า”พี่ฟ้ายังคะยั้นคะยอเอาคำตอบอยู่
“ลูกเพื่อนแม่ น้องเพื่อนตอนเด็ก”
“เมียเก่ามัน”ไอ้เชี่ยเจมส์ก็ยังปากหมาไม่หยุด
“สัตว์นี่”
“ก็น้องเนมพูดเองนี่หว่า หรือมึงจะบอกว่าไม่จริง กูก็ไม่เห็นว่ามึงจะปฏิเสธ แถมก่อนออกมามึงยังข่มแฟนใหม่เด็กเก่ามึงเลย”มาเป็นชุดเลยไอ้เวร ปะติดปะต่อเรื่องเองเฉย ผมไม่ได้ข่มสักหน่อย แค่อยากเห็นหน้าเท่านั้นเอง
“หุบปากไปเลยมึง”
“เจมส์มานั่งตรงนี้มา รู้อะไรเล่ามาให้หมด”พี่ปั้นกวักมือเรียกให้เจมส์ไปนั่งข้างๆ ไอ้นิ้งก็ทำท่าจะขยับไปฟังด้วย
“โหยพี่ปั้น ไม่ต้องสนใจหรอก มันเดามั่วไปงั้นแหละ”
“เออน่าไม่เป็นไร พี่ชอบฟังเรื่องคนอื่น เพลินหูดี โดยเฉพาะเรื่องโก้นี่ยิ่งน่าฟังอ่ะ นานๆ จะได้รู้ความลับโก้สักที”พี่ปั้น พี่ฟ้า ไอ้นิ้ง ไอ้เจมส์ย้ายไปนั่งสุมหัวกันโดยมีผมนั่งกอดอกมองอยู่เงียบๆ และคิดในใจว่าไม่น่าจะชวนพวกนี้มารวมกันเลย โดยเฉพาะไอ้เวรเจมส์
+++++++++++++++++++++++++++
อัพช้าหน่อยนะ มีปัญหาักับสายเอ็กเทอร์นอลฮาร์ดดิส ไฟติดแต่ไม่อ่าน นั่งเสียบค้างไว้ทั้งวันเพิ่งติดเมื่อกี้ อยากซื้อสายใหม่ก็ไม่มีขาย เซ็งงงงงง :z3:
-
:L2: ค่ะพี่จี
อยากรู้เรื่องโก้-ตี๋มากมาย ๆๆ
-
:L2:
-
จิ้มข้างบนทะลุถึงคุณจี อิอิ
มาต่อแล้วๆๆ ดีใจๆๆ
-
โก้มาแล้ว :a2:
อยากรู้ความลับของโก้ด้วยคน
-
:L2: :L2:
:pig4:
-
:z2: การกระทำของโก้ ต้องทำความเข้าใจให้ลึกซึ้ง เพราะมักมีอะไรแอบอยู่ในนั้นเสมอ :z2:
สงสารก็แต่คนไม่รู้นี่แหละ :เฮ้อ:
:pig4: :pig4:
-
มาต่อแแล้ว ดีใจๆ
ไม่เป็งรัย เรารอได้ :z2:
:กอด1:
-
ได้อ่านแล้ว ดีใจจัง
อยากรู้ความลับของโก้ด้วยคน
-
เจมส์เนี่ยอ่านเอ็กซ์ขาดเลย
o13
-
ต่างคนต่างรอดูเชิงกัน แล้วเมื่อไหร่จะกลับมาดีกันล่ะ
-
กฤษณ์ คือ ใครหว่า...คู่ตี๋ไม่ใช่เอ็มหรอกหรอ
ว้า เสียดายจังงงงง
ว่าแต่ ตี๋กับพี่โก้นี่ยังไง เจมส์ถึงขนาดรู้ลึกกว่าเจแหน่ะ
โฮะ เริ่มอยากรู้ เรื่องของพี่โก้กับตี๋...
คิดถึงเจจังงงงงงงงงงงงงงงง
-
คุณจีมาแล้ว....ขอบคุณนะคะ +1 ค่ะ :L1:
รอติดตามความลับความรักของโก้แบบติดขอบจอเลยค่ะ
ปล. แอบอยากรู้เรื่องราวความรักของตี๋ด้วยอีกคนค่ะ
-
สุขสันต์กันจริงๆ ก๊วนนี้
ความลับของโก้คือความสุขของเราว่างั้น
คุณจีคะ เอ็กซ์เทอร์นอลแนะนำให้ลองเปลี่ยนสายหรือกล่อง ลองเอากล่องเพื่อนมาเปลี่ยนก็ได้ค่ะ ถ้ามีปัญหาที่กล่องค่อยเปลี่ยนใหม่ ของพี่ชายเป็นบ่อยๆ เพราะใช้ไม่ระวัง กระแทกนั่นนิดนี่หน่อย ลากสายไปนู่นมานี่ ของมันเลยไม่ทน
-
ความลับของโก้มีอะไรอีกน๊า~
โก้ กะ ตี๋ เกิดอะไรขึ้น...
-
มาแล้วววว ขอบคุณที่มาต่อ :L2:
โก้ความลับเยอะไปมั้ยขอรู้ด้วยคน
แล้วกฤษณ์นี่เป็นใครกันน้าแต่อ่านแล้ว
รู้สึกสงสารเนมยังไงก็ไม่รู้ :pig4: :กอด1:
-
ตอง คนๆนี้ นางร้ายชัดๆ
กฤษณ์ คือใครอะ
-
เดาใจโก้ไม่ถูกเลยแฮะ เหอๆ
โก้กับตี๋มีอะไรกันน๊า...
แล้วตี๋ไปอยู่ไหนกับใครละนี่
มีแต่ความลับเต็มไปหมด
แต่น้องเนมนี่แหละน่าสงสารสุดๆ
เอาชนะคนฟอร์มเยอะ ปากแข็ง ใจแข็งอย่างโก้ให้ได้
สู้ๆจ้า^^
-
โดนเพื่อนเผาซะเกรียมเลยโก้ 555
-
เพื่อนแบบเจมส์นี่ ตอนเมาๆ ขอตีปากสักทีนะ
แบบว่า ขยายซะ รู้กันทั่วเลยอ่ะ มะไหร่จะหวาน
กะเนมสักทีน๊าาาาาา รอหวานๆอยู่อิอิ
-
คีย์เจอพี่โก้เข้าไปเป็นไงมั่งล่ะ อิอิ
-
อยากหัวเราะเหมือนพี่เจมส์ ว่าพี่โก้ข่มคู่แข่ง
แต่ตอง แลดูไม่น่าไว้ใจไหม มีอะไรรึป่าว
แล้วก็ยังอยากรู้เรื่องตี๋ พี่เจมส์เล่าหน่อยยย
บวกหนึ่งพี่จีค่า :L2:
-
โก้นี่มันปากแข็ง รึว่า มันไมรู้เนี่ย ฮ่าๆๆ
-
โก้เนี่ย ใจร้ายเนอะ รู้ก็รู้ว่าน้องเนมมันยังรักอยู่
ยังเย็นชาได้อีก
นึกไม่ออกเลย ว่าเจมส์กับโก้ จะมาซี๊กันได้ คนนึงก็ปากสว่าง อีกคนก็ไม่ค่อยพูดอะไรเอาซะเลย
แล้วตอนนี้ โก้คอยใครอยู่เนี่ย อยากรู้จัง เจ หรือ ตี๋ ความลับเยอะจริง
-
อยากจะรุ้เรื่องของโก้ตี๋มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 555+
-
เย้ๆๆๆ มาต่อแล้ว ขอบคุณนะคะ
แต่อยากให้ยาวกว่านะอะ ไม่สะใจเลย
อยากอ่านตอนต่อไปไวๆๆ :impress2:
-
ยิ่งอ่านยิ่งหมั่นตับโก้ว่ะค่ะ
ก็รู้ว่าน้องมันยังมีเยื่อใยอยู่ก็เล่นตัวแมร่งซะ น่าจับมาตื้บจริงๆ เชียว :angry2:
-
กฤษนี่แฟนตี๋ แล้วโก้กับตี๋มีเรื่องอะไรกัน เหมือนโก้โกรธอะไรอ่ะ
-
ว่าแล๊ว วววววววววววววววววว(ตอนไหน?....ฮ่าๆๆ) ว่าโก้กะตี๋ ต้องมีซัมติงกันแน่ๆ..หุหุ
ยกมือๆๆๆๆ ขอสุมหัวร่วมวง ซอกแซ๊กชีวิตอิพี่โก้ด้วยคนค่ะ....ฮ่าๆๆ
แต่ นะ...โก้คร๊ะ....เป็นคนแก่แผนสูงนะเราอ่ะ ข่มได้แม้กระทั่งเด็ก....กรั่ก กกกกก
ขอบคุณนะคะไรท์เตอร์ที่มาต่อแล้ว...อีกนิส สสส ก้อจะลงแดงแล้วอ่ะค่ะ...แหะๆๆ
-
หือออ???
โก้ กับ ตี๋๋ มันซัมซิงรองง???
อยากรู้อ่ะ >.<
ว่าแต่อยากให้น้องเนมเอาคืน โก้ จริงนะคะ
ฮ่าาาๆๆๆๆ
-
แล้วเมื่อไหร่จะยอมรับน้องสักทีละ
-
หรือว่าลึก ๆ แล้วโก้ก็มีใจให้เนมอยู่เหมือนกัน :m12:
ขอไปนั่งสุมหัวกับพวกพี่ปั้น พี่ฟ้า นิ้ง เจมส์ด้วยคน o18
-
อยากรู้เรื่อง โก้ กับ ตี๋ แล้วคะ คุณจี :z3:
จะรอตอนต่อไปคะ :L2:
-
กฤษ
กับ
โก้
บอกไม่ถูกอ่ะ อ่านแล้วหวิว ๆ คงเพราะรู้จักโก้ ตี๋ ก่อน กฤษ เลยรู้สึกรักโก้มากกว่า
ถ้ากฤษดูแลตี๋ได้ดีก็....เฮ้ออออ :เฮ้อ: เอาใจช่วยกฤษก้อได้
อ่านตรงนี้แล้ว คุณจี นิสัยไม่ดี มายั่วยวน เรื่องของสองคนนั้นให้เรากระวนกระวายใจ ชิ
อยากรู้จิงๆ ว่าคุณจีจะเขียนยังไง ในเมื่อทุกคนที่อ่าน ไม่สิ ส่วนใหญ่ จะเทใจให้โก้ไปหมด ไม่รู้จะแบ่งใจเอาใจช่วยกฤษได้ไหม
:serius2:
-
จิ้มพี่จี !!!!
น้องเนมเวลาไม่สบายน่ารักมากกกก
ชอบอ่ะ ,, ดูสงบเสงี่ยม ฮ่าๆๆ
แต่ว่าโก้ก็ใช่ย่อยนะ
ไปแกล้งน้องแบบนั้นอ้ะ เดี๋ยวเด็กมันคิดมากทำไง
ชิส์ ,,
พี่เจมส์!! รู้อะไรเล่ามาให้หมดเลยนะ
-
จีจร้า
กฤษเนี่ยใครเหรอ
แล้วตี๋ไม่ได้คู่กับเอ็มหรอกเหรอ
แล้วตกลงว่าโก้+ตี๋เนี่ยมีปัญหาอะไรกันอ่ะ
ปล.เอ็ม+ตี๋ :call: :call: :call: :call:
-
อยากรู้เรื่องของโก้อ่า
มีความลับอะไรเยอะแยะก้ไม่รู้ คลายๆออกมามั่งเหอะ
เรื่องนี้ชักจะชอบเจมส์ ฮ่าๆๆ
ข้อเสียของเจมส์ที่โก้ไม่ชอบแต่คนอ่านช้อบชอบ
รอตอนต่อไปค่ะพี่จี :L2:
-
:z3:เมื่อไหร่คู่นี้ถึงจะหวานกันอีกน้า
รอรอรอรอรอต่อไป
-
เหมือนเคยรู้เรื่อง M กับตี๋แว่วๆ มาจากที่ไหนรอบนึงหนอ (รึเปล่า)
พี่โก้ไปเนียนแบบนั้นกับนุ้งเนมอีกแล้ว ทำเพื่อ?! สงสารน้องมันเหอะ
บวกพี่จี จึ่กๆๆ
-
อิอิ อยากได้ตอนหวาน ๆ เหมือนช่วงลอยกระทงอีก สงสารน้องหงะ เหอ ๆๆๆๆ
-
ตี๋-เอ็มไม่ใช่เหรอ แล้วตี๋-โก้เกิดไรขึ้น
-
โก้ความลับเยอะเนอะ สงสารน้องเนมอะ เฮ้อออออออ :z3: :เฮ้อ:
-
พี่โก้คะ แบบนี้มันเรียกว่าหมาหวงก้างว้อยยยยยยยยยย :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ผู้ชายคนนี้เก๊กตลอดๆๆ
ทำเหมือนไม่สนใจน้องเนม
แต่พอเจอคีย์เท่านั้นละมาทำข่ม หึหึ
น้องเนมเชิดใส่ไปเลยเหอะ
เผื่อจะได้สำนึกซะมั้งว่ามัวแต่เก๊กแบบนี้
มันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นหรอก
ว่าแต่ความลับระหว่างโก้กับตี๋คือ?
ไหนเนมบอกว่าโก้ชอบเจ
แล้วมีเรื่องอะไรกับตี๋หว่า ><"
-
อยากให้คุณจีมาต่อไวไว แบบสักชั่วโมงลงตอนนึง .. :impress2:
รู้สึกอ่านจบตอนทีไร .. จะลงแดงตายซะอย่างงั้นเรย :serius2: :serius2:
ยิ่งมาเปรย ๆๆ ถึง เจ หรือ ตี๋ อีก แว๊บ ๆๆ ยิ่งอยากอ่าน มีตอนพิเศษออกมาให้หายคิดถึงหน่อยเห๊อะะะ
ปล . คนที่ตี๋เลือกชื่อกฤษ ? ? ?
ปล . คิดถึง เจ ที่สุด :กอด1: :กอด1:
-
คาใจเรื่องโก้กะตี๋มากกกกกกกกกกกคะพี่จี สุดๆอ่ะ งื้อออยากรู้
-
อิพี่โก้มั่วมากกก มีเมียไปทั่วนะ :angry2:
พี่จี เค้าอยากรู้เรื่องโก้ตี๋อ่ะ
กฤษนี่ใคร ? คงไม่ใช่แฟนตี๋นะ ม่ายยย :dont2:
-
ในที่สุดก็มาต่อแล้วดีใจจัง
เรื่องระหว่างโก้ ตี๋แล้วคนที่ชื่อกฤษนี่น่าอยากรู้จัง
ตอนแรกคิดว่าตี๋จะได้คู่กะเอ็มซะอีก
แล้วกฤษนี่ใครหว่า
เอาล่ะ รอตอนต่อไปค่ะ
-
ยังไงก็สงสารเนม
-
อยากได้มากกว่านี้อ้า ค้างคาที่สุด :a5:
อยากรุ้เรื่องโก้กับตี๋ด้วย มากๆๆ :really2:
เนมอีก แอบสงสารเนมอ้ะ คนมันยังรักอ่านะ :man1:
อิพี่โก้รักเนมๆไวเด้ :impress3:
ปล. :กอด1: :L2: :3123: :pig4:
-
อยากรู้เรื่องของโก้ กับ ตี๋ จัง มันเป็นยังไงกันเเน่ โอ้ย อยากรุ้ๆๆๆ มากๆๆๆๆๆ
โก้นี้เนี้ยน่าาาา
เเต่ยังรุ้สึกสงสารเนมอยุ่เลยย
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
คาใจมากมาย
:a5:
เหนื่อยกับโก้มากๆ
-
แอบข่มชาวบ้าน ทำท่าเหมือนให้ความหวังน้อง แล้วใครเจ็บ ถ้าไม่ใช่เนม
-
อยากรู้เรื่องโก้ - ตี๋ มากเลย
:call:
เจมส์ปากดีเหมือนเดิม
-
โก้ ตี๋ มีเรื่องอะไรกันยังเป็นปริศนา แต่ที่โก้ทำหวงก้างน้องเนมมันชัดเจนใช่มั้ย อิอิ
-
หุหุ คุณพี่โก้...
-
โหย
โก้กะตี๋ตกลงอะไรยังไงเนี้ย
ไงสะเชียร์เนมเต็มที่อ่า
:m15:
-
กฤษมาแล้ว :a5:
ตี๋มีอะไรกับโก้ด้วยเหรอ :serius2:
แล้วเอ็มล่ะ :m15:
สนุกจริงๆ ฝากให้คีย์ทำให้โก้หึงเยอะๆน้า o13
-
โก้+ตี๋นี่ยังไง อยากรู้ๆ :serius2:
เรื่องเนมเอาไว้ทีหลังก็ได้ :laugh: ยังไงเค้าก็คู่กัน
-
ในเมื่อโก้ก็รู้ว่าเนมคิดยังไง รู้สึกยังไง
แล้วทำไมโก้เป็นแบบนี้ ไม่รัก ไม่ชอบน้อง หรือว่าเพราะอะไรกันแน่ :m28:
น่าสงสานน้องเนม
ส่วนเรื่องตี๋ ก็เป็นที่สงสัยกันต่อไป :laugh:
บวก 1 แต้ม ขอบคุณจีจ้า
ขอบคุณที่แจ้งข่าวด้วยจ้า
-
อ๊ากกก ลุ่นต่อไป
พี่โก้ นี่เหมือนจะเป็นคนปากแข็งน่ะ การกระทำมันสวนทางกันน่ะ คริๆ
ขอบคุณคุณจีค่ะ รอต่อไปน่ะค่ะ
-
จริง
ได้รู้เรื่องความลับโก้นี่มันน่าสนุกจริงๆ
:กอด1: :กอด1:
-
.ใครจะว่าไงไม่รู้ เรารู้แต่ว่า...ไอ้โก้เอ๊ย เอ็งแอบมีเยื่อใยหนิ o18
-
ค่าใจเรื่องโก้กับตี๋มาก ๆ เลยคะคุณ G เกิดไรขึ้น อย่าบอกนะว่า......!!!!!!!!
แล้วเอ็มน้องเอ็กที่คาดว่าจะจีบตี๋ติด แต่ไหงกลายเป็นคนชื่อกฤษ ที่ได้ตี่ไปเป็นแฟน?
แต่นะอย่างน้อยวันนี้ก็ได้รู้ว่าพ่อโก้ชาเย็นของเรามีปฏิกริยาบ้างแล้วเรื่องของเนม
:pig4: คุณ G คะ
-
มันจะยังไงต่อละเนี้ย :z2:
โก้อย่าให้เซ็งมาก ความลับพ่อคุณเยอะเป็นหางว่าว
มากมายขึ้นไปทุกวัน แล้วที่ว่าแววตาเนมไม่เปลี่ยนแล้วไม่อยากยุ่งด้วยเนี้ย
มันยังไง อย่ามาๆ แหมพอเจมส์บอกว่ามีคนมาส่งเท่านั้นแหละ
ทำเป็นลงมาพร้อมกัน ไม่พอยังทำเป็นถึงเนื้อถึงตัวเนมมันข่มด้วยนะ
โด่ๆๆๆอย่าอะไรมากเดี๋ยวก็ได้มายากหรอกสิ่งใกล้มืออ่ะ
เริ่มหมั่นไส้ในความลับของโก้มันแล้วสิ หึหึ :fire:
รออ่านตอนต่อไป ฟิ้วววววววววววววววว :jul3:
-
เอิ๊กๆๆ น่ารักอีกละ
5555555+
โก้ข่มเด็ก ฮ่าๆๆๆๆ (พาร์ทนี้อยู่ข้างพี่เจมส์ (ได้ข่าวว่าเรื่องของงเอ็กซ์เจ เอ็งไม่ชอบหน้าพี่เจมส์อย่างรุนแรง แล้วมาเรื่องนี้เรียกพี่เฉย) ก๊ากกกกกกกกกก~
สุดๆๆ ~~
ชอบคู่พี่ฟ้าพี่ปั้นด้วย >________< สองคนนนี้น่ารักดีี
เป็นกำลังใจให้คุณจีต่อไปปปป
-
ความลับเยอะก็เเบบนี้หล่ะนายโก้ 555+
-
:L2:
-
แฟนตี๋ชื่อกฤษ!ใครอ๊า :serius2:คิดถึงน้องตี๋จะตายอยู่แล้ววว
โฮะๆๆโก้นี่น้า~ความลับเยอะจริงๆ แววตาคู่นั้นมันคืออะไรกันแน่?
รอตอนต่อไป o18 o18
-
โก้เอ้ยจะโดนปลอกเปือกสะละมั้งเนี่ย
เราคนอ่านก็คันเหลือเกินอยากจะรู้กับเขาด้วย
แต่ไม่รู้เนี่ยสิทำเอาจะเป็นบ้า :serius2:
-
มันยังเป็นปม... ยุ่งเหยิงอยู่.. :z3:
-
อยากรู้เรื่องของโก้มากๆเลย
+1 นะคะ
-
ตกลงว่าโก้กับตี๋เคยกิ๊กกันเหรอ
แล้วกฤษนี่ใช่เพื่อนเอ็มรึเปล่าที่ไปปายด้วยกันอ่ะ
ขอไปเปิดหนังสือดูก่อนนะ คุ้นๆ
-
ยาวอะ แต่เหมือนสั้น ๆ ความสัมพันธ์ โก้ เนม ช้า ๆ แปลก :z2: :z2:หรือเรางงว่ะ อิอิ
-
ค่าใจเรื่องโก้กับตี๋มาก ๆ เลยคะคุณ G เกิดไรขึ้น อย่าบอกนะว่า......!!!!!!!!
แล้วเอ็มน้องเอ็กที่คาดว่าจะจีบตี๋ติด แต่ไหงกลายเป็นคนชื่อกฤษ ที่ได้ตี่ไปเป็นแฟน?
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กฤษเป็นใคร? เกี่ยวอะไรกับตี๋? :a5:
ไม่ใช่เอ็ม-ตี๋ใช่ม้ายยยยย :serius2: ทำไมอ่ะ ทำไม :o12:
แล้วระหว่างโก้กับตี๋มันเกิดอะไรขึ้น?
อยากรู้ๆ :z3:
ปล พี่เจมส์นี่บทเยอะเนาะ :m12:
-
:really2: :really2: :really2:
-
มาลุ้นเรื่องความลับของโก้กันต่อไป
-
มีประชาสัมพันธ์เคลื่อนที่ก็งี้ล่ะ ทำใจซะ แต่มาดนิ่ง ๆ แบบนี้ ป๊อปไม่เบานะโก้
ใครจะรู้ยังไงไม่กลัว ยกเว้น ตี๋ กับ น้องเจ ความรู้สึกยังแคร์เพื่อนสองคนนี้ ยังเต็มเปี่ยม
+1 ให้น้องจี มารอดูว่าเมื่อไหร่ พี่โก้ จะออกอาการ หว่ง หวง หึง น้องเนม :z2:
-
อยากรู้เรื่อง โก้ กะ ตี๋
-
ยังไม่ค่อยแสดงอาการเท่าไหร่เลยอ่ะโก้
จะได้รักกันตอนไหนน้า
-
โก้ยังไงแน่เนี่ย แอบมีกั๊กอีกนะแก
แต่ว่าเรื่องน้องตี๋ของเรายังคาใจ
ทำไมกลายเป็นกฤษณ์ไปได้อะ
-
:L2:
-
เฮ้อ โก้ :เฮ้อ:
เป็นคนเหลาะแหละไงไม่รู้อ่ะ
อย่างงี้ใครมันจะรักแกจริง ในเมื่อแกยังจรไปจรมาไม่เลิกแบบนี้
อยู่คนเดียวแบบนี้ไปตลอดเหอะโก้ :เฮ้อ:
สงสารคนที่เขามารักแกว่ะ :z6:
-
คุณจี มาคลายความสงสัยเลยนะ
ระหว่าง โก้ ตี๋ เอ็ม กฤษณ์ เนี่ย
อิอิ :z3:
-
ขอบคุณค่าาาา
ตี๋มาแว้วววววว
เอ่อ เรื่องตี๋กับโก้ อยากรู้มากเลยค่ะพี่จี เมื่อไหร่จะให้ความกระจ่างสักทีล่ะค่ะ
รอค่ะ รอ o13
-
อยากขยับตูดเข้าไปขอร่วมฟังเม้าท์ระยะเผาขนคุณโก้เค้าด้วย
คนมีความลับเยอะก็เงี๊ยะ^^
-
เอ.. โก้กับตี๋เค้ามีปัญหาอะไรกันน้อ
แอบชอบตอนที่โก้ไปส่งเนมแล้วยื่นเงินให้กับแตะหน้าผาก ข่มกันเห็นๆ 55
-
อิอิ แลดูมีอะไรปิดพลางเอาไว้อยู่น๊า
-
โก้ยังคงความเป็นตัวเองเหมือนเดิม ชอบจัง
-
:L1: :L1:
เนื้อเรื่องยังมัวๆอยู่เลย
ปมเยอะจัง
-
เอ็มตี๋ กลายเป็น กฤษตี๋ไปแล้ว
โฮกกกกกก อยากรู้อย่างแรง
โก้ก็เป็นตัวของตัวเองมาก อยากเห็นรักกันกับเนมเร็วๆจัง อิอิ
-
อ๊าาาาา
เพิ่งตามมาอ่านค่ะ
หลังจากอ่าน ระเีบียงรักไป ตอนนั้นยังไม่ได้มียูสเป็นของตัวเองเลย หุหุ
กำลังไล่ตามอ่านอยู่ แต่อีกเดียวคงทันแล้ว :z2:
-
โก้กะตี๋นี่น่าสงสัยแฮะ ท่าทางจะไม่ธรรมดา
-
อยากรู็เรื่องตี๋กับโก้อ่ะคะ
แหมๆๆๆๆๆโก้ ทำเป็นห่วงนะเธอ
ฮิฮิฮิ :impress2:
-
รอๆๆ
-
กฤษคือครายยยยยยย :serius2:
แล้วเอ็มล่ะ?
จริงๆแล้วคิดอยุ่แล้วว่าโก้ตี๋ต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ
ดูจากที่โก้รำพึงรำพันถึงเจ้าของห้องคนเก่าเนี่ยแหละ
เนียนได้อีกอ่ะพี่โก้ - -
มาข่มคีย์ซะถึงที่ :m20:
เฮ้อออออ เมื่อไหร่จะหวาน และเมื่อไหร่จะคลี่คลายยย :เฮ้อ:
ปอลิง.ค้างมากค่ะพี่จี :z3:
-
เมื่อไหรจะคลิ๊ก ..
-
เข้ามารอ...
-
พี่โก้เหมือนไม่รู้ใจตัวเองอ่ะ
ทำงี้กับน้องเนมได้ไง สงสารน้องเนมสุดๆ
พี่จีสู้ๆค่ะ
-
สงสารเนมจัง :sad11: :sad11: :sad11:
-
อยากรู้เรื่องของโก้มั่งอะ
เมื่อไรตี๋จะออกมาซะที คิดถึง
สงสารน้องเนมอะ โก้แม่งใจร้ายวะ
ลุ้นมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยอะพี่จี
-
แหม๋ โก้ข่มแบบเนียนๆ
เนมคงงงไปพักหนึ่งเลยล่ะ
ชักอยากรู้ล่ะว่าโก้กะตี๋มีปัญหาอะไรกัน :z3:
-
โก้ก็แค่ทำหน้าที่ของผู้ปกครองที่ดีเท่านั้นเอ๊งงงงงงงงงงงงงงงง
-
อ่าน รัก คิดดถึงงง
ตี๋ สุดที่รัก อิอิ
น้องเนม สู้ๆ ปล้ำ อิพี่โก้ เลยยย
ปล รัก คุงจี ที่สู๊ดดด เลยยย :-[ :-[ :-[
-
รอจ้า
-
ตามมาอ่านงานพี่จีต่อค๊าาา > <
เพิ่งอ่าน 2 เรื่องจบไปเมื่อหลายเดือนก่อน 55+
(มันเรียกว่าเพิ่งไหม?)
เรื่องโก้.... ค้างงงงคาาาาา~~~ โก้กับตี๋...?
2 คนนี้เค้ามาอะไรในกอไผ่กัน?
แ้ล้วเอ็ม? กฤษ?<มาจากไหน?
เอ็มหายไปไหน~ แล้วทำไมต้องยังไม่พร้อมคุย
แล้วทำไมต้องกลัวว่าเนมจะรัก?
อ่านแล้วได้แต่ค้างๆๆๆคะพี่จี~ TT^TT รีบมาต่อนะคะ
คิดถึงโก้แล้วววว (เพิ่งเริ่มอ่านได้เมื่อคืน ก๊าก!)
แอบชอบคู่พี่ปั้นกะพี่ฟ้า คุคิๆ (ฟ้าที่ว่าคือคนที่มาจีบๆเจอะเปล่าคะ?)
อ่านแล้วชื่อพันๆกันมึน เอาเรื่องนั้นนี่มาผสมกันเละเลยหนู ฮ่าๆๆๆๆ
-
โก้ใจร้าย สงสารเนมจัง :monkeysad:
กฤษนี่ แฟนตี๋ใช่มะๆ คิดแล้วก็เศร้า อยากรู้เรื่องโก้กับตี๋จัง มีอะไรกันอ่ะ
ขอเดาว่า โก้ต้องเคยชอบตี๋แน่ๆเลย มาเฉลยไวไวนะคะพี่จี อยากรู้ใจจะขาดแล้ววว o9
โก้เนม คิดถึงวันลอยกระทงก็เขิน แต่ตอนนี้คงต้องทรมานใจไปก่อน ฮือๆๆ
พี่จีสู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ รออ่านตอนต่อไป อิอิ :yeb:
-
อยากรู้เรื่องโก้ตี๋มากๆเลย ยังไงๆ
โก้ไม่ค่อยเลยเนอะ ทำอย่างนั้นต่อหน้าคีย์ :laugh:
รออ่านตอนรับน้อง โก้จะตามไปมั้ยน้าาาาา ลุ้นๆๆ
เป็นกำลังใจให้พี่ีจีค่ะ มาต่อไวๆนะคะ :yeb:
-
โหยยยยยยย สงสัยๆๆๆๆ เรื่องตี๋มาก ๆ
-
โก้ไม่ค่อยจะเนียนเลยนะ แอบข่มเด็ก
แฟนตี๋ออกมาแล้ว "กฤษ" อยากรู้ทำไม "เอ็ม" ถึงได้หลุดวงโคจรไปได้
" เรื่องระหว่างผมกับตี๋ก็มีไอ้เจมส์นี่ล่ะที่รู้ลึกกว่าคนอื่น รู้มากพอๆ กับเจหรืออาจมากกว่าด้วยซ้ำ "
เกิดอะไรขึ้นในประโยคนี้นะ โก้-ตี๋ มีซัมติงกันแน่ๆ ประโยคชวนจิ้นนะเนี่ย
รอคุณจีมาเฉลย
:z13:ให้คุณจีกับประโยคเด็ด
-
ขอปะติดปะต่อเรื่องก่อน
เจมส์เคยชอบตี๋ เจมส์น่าจะเป็นเพื่อนกฤษ กฤษน่าจะเป็นแฟนตี๋ ละ..แล้วเอ็มล้ะ ? :a5:
แล้วเจมส์ยังพูดเกี่ยวกับโก้ละก้ตี๋อีกก ! :serius2:
แต่ที่แน่ๆคือ ไอ้เจมส์ปากสุนัขมากก ! :angry2:
-
:m11: โอ๊ยยยยยยยย! เรื่องของโก้กับตี๋ค่อยๆหลุดมาทีละนิด
ในที่สุดก็รู้กันแล้วว่า แฟนตี๋ชื่อ กฤษ
แต่โก้ก็มีการเช็คเพื่อนน้องเนมด้วยนะ หวงปะเนี่ย :m12:
-
:z13: :m22: แอบมาส่อง โอ๊! ยังไม่มา
-
รอ....ร๊อ....รอ
เข้ามาส่องพี่โก้น้องเนม
ยังไม่มา !!!
ไปแหล๊ะ....เดี๋ยวมาไหม่
พี่จีสู้ๆคะ
-
เข้ามาอ่าน3ตอนรวดเลย สนุกสุดๆ
เลยจัดไป +1
-
555+
อย่างฮา
-
รอ ค๊าบบ ไรท์ เตอร์
รอ
รอ
รอ
-
โก้กะตี๋ วอท แฮพเพน ฟร้า?
-
มาปูเสื่อ.........นอนรอพี่จีอัพ
-
โก้มันจะลึกลับไปไหนเนี้ยยย ย
รอพี่จีน่ะค่ะ ^^
-
แอบเป็นแฟนคลับคุณจีมาตั้งแต่ระเบียงรักฯ แฮ่ๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ รอตอนต่อไปๆ :L1:
ปล น้องเนมน่าร๊ากกกกกกกกกกกก ดื้อแบบนี้ อยากจับตีก้น :z1:
-
เหมือนโก้กลัวที่จะรักเนมเลยเนาะ
เหมือนกลัวว่าจะเจ็บหรือเสียใจเลยอ่ะ แบบว่าเพราะจากที่แล้วมาหรือเปล่า
คิดฮอดตี๋ขนาดเด้อค่ะ
:pig4: คุณจี
-
มาลงชื่ออ่านอีก
คิดถึงนุ้งเจ กับนุ้งตี่มากมาย
อยากรุ้เรื่องนุ้งตรี๋
-
กระโดดเตะไลท์ให้ patchybelle สิบที !!
อ่านแล้วใช่เลย เพราะที่ผ่านมาคงเจ็บมาก
เหอะๆ บางทีก็สงสารโก้ - -"
-
มารอ o14
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
มารอคุณจีด้วยคนคร่า คิดถึงเนมแล้วนะ
แล้วก็ค้างคาใจเรื่องโก้กับตี๋มากมายยย
มันมีซัมติงกันเหรอคะคู่นี้ อ๊ากกกก ขอสเปเชียลคู่นี้ หน่อยได้มั้ยอ่า :call:
-
ขอบคุณครับ
-
พึ่งกลับไปอ่านระเบียงรักมา
สงสัยว่าตี๋ไปอยู่กับเอ็มน้องพี่เอกซ์รึเปล่าน๊อ
แล้วทำไมทำเหมือนทะเลาะกับโก้อย่างนี้เล่า :really2:
อ่านเรื่องนี้แล้วสงสารเนม ถ้าเป็นเนมก็คงคิดเหมือนกันว่าเจขี้โกงมากๆ :o12:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
พี่กฤษคือใคร
งั้นก็ไม่ใช่ตี๋-เอ็มซิ
ว้า เสียดายจัง o6
-
โก้ทั้งปากแข็ง ทั้งฟอร์มเยอะ
เนมยังต้องเหนื่อยอีกนานเลยอ่ะ
คนอ่านก็ลุ้นเหนื่อย :เฮ้อ:
รอคุณจีเหมือนเดิมค่าาา :L2:
-
เข้ามารอ พี่จีคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ
:L2: :3123: :L1:
-
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
ใกล้วันหยุดยาวแ้ล้ว....
หนูขอโบนัสให้พี่จีอัพที 2 ตอนไปเล๊ยยยย 555+
(ฝันละเมอ~)
-
จากตอนที่ 2 นะคะ (ตอนที่คุณจีลงครั้งที่สองอ่ะคะ)
ชอบบบบบบบ
เป็นอะไรที่...บอกไม่ถูกค่ะ จีก็ให้โก้กับเนมเล่าเรื่องแบบธรรมดาๆ นะ อ่านไปก็รู้สึกเนื้อเรื่องมันดำเนินไปเรื่อยๆ แต่ไม่รู้ทำไม...มันเป็นแบบนี้อ่ะจี (เป็นอะไรของเมิงเนี่ยยย) คือ...มันรู้สึกเข้าถึงอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละครอ่ะ (ทำไมจีเก่งจัง)
สารภาพก่อนว่า...ลืมไปแล้วว่าเนมคือใคร แฮะๆๆ
แต่เนมกับคีย์...ความสัมพันธ์แบบตัดไม่ขาดอ่ะคะ เหมือนเราจะเข้าใจนะ...มันไม่ใช่ความรักแล้วใช่มั๊ยล่ะ แต่ยังคงมีความสัมพันธ์ทางกาย เพราะเซ็กซ์ของผู้ชายกับผู้หญิงไม่เหมือนกัน ดังนั้นเนมกับคีย์จะไปคิดอะไรมากกับเรื่องเซ็กซ์...จริงมั๊ย (มั้ง ฮ่าๆๆ)
อ่านมาถึงย่อหน้าท้ายๆ ที่เนมมีโอกาสมองโก้แบบชัดๆ แล้วเรานึกย้อนไปถึงตอนที่เนมถามตัวเองว่า..."ทั้งๆ ที่ตัดกันไม่ขาด แต่ทำไมคบกันไม่รอด" มันเกี่ยวกับคนๆ นี้หรือเปล่าค่ะเนม
นั่นแหละคะ ที่โก้เนมมาเจอกัน แล้วไม่พูดอะไรกัน ไม่ยอมมองหน้ากันแบบตรงๆ มันมีอะไรค้างคาอยู่แหงๆ อาจจะโดยที่ทั้งสองคนนี้ไม่รู้ตัว หรือว่าแกล้งทำไม่รู้ตัวก็ได้ เฮอะๆๆ
ชอบค่ะ ภาษาที่จีใช้...มันธรรมดามากเลย แต่มันกลับให้ความรู้สึกลึกซึ้ง แบบไม่ต้องพยายามทำความเข้าใจ...เราจะเข้าใจเองเมื่ออ่านไปๆ เรื่อยๆ (จีทำได้ไงวะ)
ขอไปอ่านต่อนะคะ
ขอโทษที่รีพลายยาวมาก...ถ้าไม่ชอบก็บอกนะ...เราจะปรับปรุง อิๆๆ
-
:monkeysad:
มาต่อได้แล้วพี่จี ฮือๆๆๆ รอจนรากงอกแล้วค่า า
คิดถึงเฮียดก้กะหนูเนม
-
จากหน้า 17 นะคะ
จีโหดร้าย ได้แบบน่ากอดที่สุดดดด (ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าตัวเองอยากสื่ออะไร ฮ่าๆๆ)
ตอนที่เนมขึ้นมึงกูครั้งแรกเลยอ่ะคะ...กูอยากอยู่ตายห่าล่ะ...
เหมือนพลังอารมณ์ของเนมมันแผ่มาถึงเราซึ่งนั่งอยู่หน้าคอมด้วยอ่ะ (อย่าเวอร์ได้ป่ะ...ไม่ได้เวอร์นะ!!!)
เนมค่อยๆ โมโห ใช่ป่ะค่ะ แล้วก็เริ่มใส่อารมณ์มากขึ้น คงกำลังนึกถึงอดีต มันก็เลยทำให้แสดงอารมณ์แบบนั้นออกมามากกกกก แต่ภายใต้ความก้าวร้าวนั้นมันคือความน้อยใจใช่มั๊ยอ่ะ ประมาณว่าทำไมพี่โก้ใจร้ายกับน้องเนมแบบนี้ ทำไมปล่อยให้เนมโดดเดี่ยวมานานขนาดนี้ (มั้งฮ่าๆๆๆ)
แล้วพอโก้กูมึงคืนบ้าง เราก็นึกภาพออกเลยค่ะ...กูมึงไปทั้งอย่างนั้นแหละ คุยๆ ทะเลาะกันไป แต่ความจริงข้างในคิดกันไปต่างๆ นานา โดยเฉพาะเรื่องราวในอดีต ฮาาาาาาา
พอตอนโก้นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา...ที่เนมค้างมือไว้อ่ะคะ....ชอบบบบบบ
โก้ไม่รู้ตัวเลย ว่าเนมมันคิดอะไร (เนมมันคิดใช่มั๊ยอ่ะจี เราคิดว่าเนมอ่ะเขินหรือไม่ก็อายที่เห็นโก้เปลื่อยท่อนบน)
ขอบคุณจีมากจ้า อ่านต่อๆๆๆ
หน้า 21
หลังจากโกรธงอนกัน เนมก็กลับไปนิสัยเดิมๆ น่ารักดี ฮ่าๆๆ
โกรธเขา แต่รอให้เขามาง้อ ตลกดีค่ะ ตอนอยู่หน้ามินิมาร์ท ที่โก้เดินผ่านอ่ะ เผลอๆ ตอนนี้น้องเนมอาจเผลอลืมความคับเเค้นใจไปชั่วขณะ ก็ได้เน๊อะ
-
:serius2:ข้องใจเรื่องโก้กะตี๋ และแฟนใหม่ของตี๋คอดๆอะ แล้วเอ็มมีไหนอ๊าาาาาา :serius2:
-
หน้า 24 นะคะ
ชอบท้ายๆ ตอนที่สุดเลยอ่ะ เพราะเนมมันเมาด้วยใช่มั๊ย ถึงได้กล้าพูด เฮอะๆๆ
แทนที่เปิดปากพูดกันเรื่องนี้...จะซีเรียส
แต่บรรยากาศที่เราจินตนาการ คือมันไม่เครียดเลย (ไม่รู้คนอื่นคิดยังไง)
เหมือนโก้รู้ว่าเนมเมา เลยเออออตาม...
และไอ้ตอนที่บอกขอโทษ...ก็เหมือนสีหน้ามันเฉยยยยยมากกกกกก
ตกลงโก้ขอโทษด้วยความรู้สึกแบบไหนก็ไม่รู้
โก้ก็น่าจะพอเดาออกนะ ว่าทำไมเนมถึงหาเรื่องตลอด...
เพราะเนมมันคิดเรื่องนี้อยู่ตลอดอ่ะดิ (รึเปล่าหว่า)
เมื่อกี๊ก็หลุดคำว่า...ทำไมไม่ตื้อออกมา...โก้อย่าโง่ได้เปล่าค่ะ
หรือว่าที่จริงโก้ไม่โง่...แต่ยังไม่ให้เนมเป็นอะไรที่สำคัญพอ...
แต่ไอ้คำขอโทษแบบนี้ แถมคำพูดทิ่มแทงของโก้นี่...แมร่งร้ายกาจว่ะ เฮอะๆๆๆ
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
.
.
.
:dont2:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
:z2: :z2:
เข้ามาเต้นรอจร้าๆๆๆๆ
-
มาร่วมด้วยช่วยส่งกำลังใจให้คุณจีคลอดตอนต่อไปค่ะ :L2:
-
ตอนที่ 5 (มั้ง หน้าไหน??? )และ 6 (หน้า 34) นะคะ
คือ...ตอนที่เถียงกันเรื่องเปิดซิง(รุนแรงไป) ใช่มั๊ยค่ะ
จะบอกว่าเราชอบที่โก้พูดนะ...อันนี้คือชอบในกรณีที่เราเป็นคนอ่านนะ
มันรู้สึกแบบว่าโก้แมร่งเท่ห์ได้ด้วยความเลวจริงๆ ฮ่าๆๆ ยิ่งทำหน้านิ่งๆ พูดแบบไม่รู้สึกอะไร ยิ่งแบบ...ไม่รู้อ่ะ ชอบโก้อ่ะ
แต่ถ้ามองในกรณี...ความจริงของโลก!!!! โก้ก็ช่างเลวว่ะ (รึว่าไม่ถึงกับเลว...ไม่รู้อ่ะ ไม่ดีแล้วกัน)
แล้วก็ตอนรับน้องของเนมใช่มั๊ยค่ะ...ที่เข้าใจผิดว่าเป็นทอมอ่ะ
ฮ่าๆๆ แบบนี้มั้งผู้ชายน่ารัก...รู้สึกคุ้นๆ ว่าน้องเจสมัยก่อนก็โดนแบบนี้
(ไม่รู้จำผิดเรื่องรึเปล่า!!! ) แต่ไอ้คนที่ได้จับ!!! อาจจะมีบทบาทในอนาคตนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ
โดยรวมเหมือนเนมจะเข้มแข็ง หรือไม่ก็ดูแกร่งขึ้น (ไม่ถึงขนาดกร้านโลก อิๆๆ)
แต่เวลาอยู่กับโก้ เนมมักจะหลุดนิสัยเด็กๆ อาการที่ต้องการได้รับความใส่ใจอยู่ตลอดเลย
แล้วก็ตอนที่เนมถามถึงเจกับตี๋ค่ะ...เจ็บว่ะคะ ฮ่าๆๆ
มันเหมือนคนที่เราชอบ เอาแต่ให้ความสำคัญกับคนอื่น...และยิ่งเลวร้ายไปอีก
เมื่อเรารู้ว่าคนที่เขาให้ความสำคัญคือคนที่เขารัก....ทั้งที่เราได้แต่เฝ้ามอง เฮอะๆๆ
เข้าไปยุ่งด้วยก็ไม่ได้ เพราะตรงนั้นมันไม่ใช่ที่ของเรา เขาอยู่กัน 3 คน แต่เนมสิ...เจ็บปวดดดดคร้าบบบบบบบบบบบบบ
เมื่อเนมไม่มีทางจะเป็นคนที่สำคัญกว่าได้...มันเลยกลายเป็นความอิจฉา (มั้ง)
แล้วก็ตอนที่เนมบอกว่ามีแฟนแล้ว....มันไม่สกิดใจโก้เลยรึไง แค่สดุดความคิดนิดหน่อยเองเหรอ...โก้...จะเปิดใจให้เนมตอนไหนค่ะ
แต่เนมก็แรงได้อีกตอนบอกว่าโก้เป็นผัวเก่า..แต่แล้วโก้ก็ยังเฉยอีก...โหยยย ไอ้คุณเฉย!!!!
หน้า 39
ไม้รู้สิคะ จินตนาการวงโคจรเนม โก้ เจ ตี๋...ในตอนนั้นแล้ว มันก็เป็นแบบนั้นแหละ (ยังไง?? ฮ่าๆ)
คุณจีเคยดูหนังแบบว่า...อารมณ์แบบนี้มั๊ยอ่ะ มันเหมือนไม่มีอะไรมากนะ...
แต่มันโคตรเหงาเลย มันเศร้าๆ อารมณ์มัวๆ ยังไงไม่รู้ เวลาหน้าหนาวแล้วนายเอกเดินอยู่คนเดียว
พอเดินผ่านที่ที่นึงก็จะเห็นกลุ่มของพระเอกเฮฮา สนุกสนาน อบอวลด้วยความห่วงใยรักใคร่(บวกกวนตรีน)
แล้วเสียงดนตรีเศร้าๆ ก็ดังขึ้น เหมือนโอบล้อมนายเอกไว้... (พอเหอะเมิงอ่ะ เป็นเอามากกกก)
ตอนพิเศษ ลอยกระทง
บอกแล้วว่าโก้มันเท่ห์ เฮอะๆๆๆ
ชอบคำอธิษฐานโก้มากกกกก พี่โก้ก็แอบเป็นผู้ชายอบอุ่นนะเนี่ย
อ่านถึงตอนล่าสุด
แบบว่าคิดเหมือนเจมส์เลย ว่าโก้ตั้งใจจะแสดงออกอย่างนั้นให้ "แฟนน้องเนม" เห็น
โก้มันซึนเน๊อะ
นึกว่าเนมจะแอบมาเที่ยว...แล้วบังเอิญมาที่เดียวกันซะอีก ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้คิดได้ไง
กฤษโผล่....นั่นสินะ เหมือนที่หลายๆ คนคิดอะแหล่ะ เราก็คิดเหมือนกัน เหอๆ
ส่วนเอ็มขอไว้ให้มันมีลูกให้แม่ เฮอะๆๆ (ไม่กลัวตรีนแถวนี้เลยนะเมิง ฮ่าๆๆ)
อ่ะนะ คุณจี อ่านทันแล้วจ้า
ที่จริงเห็นเรื่อง..ตั้งแต่คุณจีโพสต์วันแรกแล้วล่ะ แต่พอคุณจีเอาเนื้อเรื่องมาลง
ก็งานยุ่งตลอด ไม่ได้เข้าเล้าเลยค่ะ เคยเปิดเข้ามาดูบ้าง แต่เพิ่งได้อ่านจริงๆ ก็เมื่อคืนค่ะ
จะบอกว่าเราบ้ารักร้ายของคุณจีมากกกก (เฮ้ย มันคนละเรื่อง อย่ารุกรานพื้นที่ดิคะ)
รอคุณจีต่อไปนะจ๊ะ
-
อ่อย ยยยยยย
ดิ้นๆๆๆๆ :z2: :z2: :z2:โก้กะน้องเนมเป็นไงบ้างน๊า าาาา
ปูเสื่อนอนรอไรท์เตอร์ค่ะ....แหะๆๆ :call:
-
แวะเข้ามาส่องน้องเนม
สงสัยยังไม่กลับจากรับน้อง
ก็ต้องรอต่อไป....
พี่จีสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh: :laugh:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
มานอนรอ~~
-
ไม่ได้กลับเล้านานนนนนนนนน
เรื่องลงเต็มไปหมดเลยอ่ะ เลือกอ่านไม่ถูกเลย
แต่พอเห็นเรื่องนี้ ที่ชื่อคนแต่งเป็นคุณจีแล้ว....รีบกดเข้ามาเลยอ่ะ
ไม่ผิดหวังจริงๆด้วย
แต่ด้วยความเรื่มเลือนๆกับตัวละครในระเบียงรักไปบ้าง เพราะอ่านนานมากแล้วอ่ะ
ก็พยายามนึกๆๆๆๆๆๆๆ ที่สำคัญนึกเรื่องตี๋กับโก้ไม่ออกอ่ะ T^T สงสัยต้องกลับไปอ่านมหากาพย์ระเบียงรักใหม่อีกรอบ
แอบเห็นเว้นตอนหายไปนานจากตอนล่าสุด รีบๆกลับมานะคะ....^^
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
:call: :call: :call:
-
แง้ๆ พี่จียังไม่มาอัฟเลย TT'
-
มาต่ไวๆๆ นะครับ
รอนานละครับพี่จี
-
:call:
คุณจีคร้าบ อัพบ้างอะไรบ้าง :o12:
-
อยากอ่านต่ออ่ะ........ฮือๆๆๆๆๆๆ
-
:m22:
:dont2:
:amen:
:กอด1:
-
เจอแล้นนนนนนนนนนนนนนนนน
“...........เออกูเอง คืนนี้ไปไม่ได้แล้วว่ะ ขอโทษด้วยนะเว้ย.....เออ ไปไม่ได้จริงๆ ฝากบอกเนมด้วยแล้วกันว่าขอโทษ ด้วยพรุ่งนี้เอาของขวัญไปให้........โกรธก็ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย...............
“อ้าว แล้วคนที่ชื่อเนมนี่ใครวะ”เจมันเล่าค่อนข้างละเอียดนะครับ เห็นบอกว่าออกไปกับคนนี้บ่อยๆ ผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าโก้ไปรับไปส่งที่บ้านทุกครั้งที่มันมีนัดออกไปเที่ยวข้างนอก เจก็ต้องนั่งแกร่วอยู่บ้านคนเดียว ดีว่าโก้กลับไม่ดึก หกโมงกว่ามันก็ขี่รถกลับมาพร้อมอาหารเย็น ซื้อมานั่งกินกับเจสองคนทุกวัน.....
กลับไปอ่านระเบียงรักใหม่ เพราะเริ่มเลือนกับตัวละคร และความสัมพันธ์ แล้วก็ไปเจอ ณ จุดนี้....
ถ้ากับตอนนี้ อยากบอกว่า โก้ใจร้ายมาก
แต่ ณ ตอนนั้น โก้ทำดีมาก...
เหอ เหอ
-
o13 เยี่ยมมากค่ะ ไม่คิดว่าท่านจีจะต่อเรื่องของโก้จริง ในที่สุดความฝันก็เป็นจริงซะทีเย้ เย้
โก้เย็นชาไม่จริงนิค่ะ รู้สึกว่าน้องเนมเป็นจุดอ่อนมากกว่า อย่างอื่นเลยอ่ะ
-
:call: :call: :call:
คิดถึงโก้เนมมากๆอะพี่จี :monkeysad:
-
รอจ้า^^
-
:call: :call: :call:
รอพี่จีมาต่อค่าาา
-
ขอโทษที่หลายไปหลายวันนะคะ พอดีอาทิตย์ก่อนวันหยุดเยอะ เลย... :z2:
งั้นเดี๋ยวอาทิตย์นี้อาจจะอัพให้มากกว่าปกติหน่อยนะคะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผมหมกตัวอยู่ห้องคีย์ตลอดสัปดาห์เพราะว่าป่วย วันสองวันแรกมันก็บ่นอยู่เหมือนกัน แต่พอผมไม่หายไข้สักทีมันก็เลิกบ่น ตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าถ้าผมยังไม่หายป่วย เราจะไม่ไปรับน้อง ความจริงเราแค่อยากหาข้ออ้างเท่านั้น ผมกับคีย์คิดเหมือนกันว่าไม่อยากไปรับน้อง เพราะตอนนี้เราก็เริ่มสนิทกับเพื่อนๆ ในรุ่นแล้ว คีย์มันเข้ากับคนอื่นง่ายก็จริง แต่มันไม่ใช่พวกชอบแสดงออก ผมเองก็ไม่ใช่และไม่ชอบด้วย แล้วเวลารับน้องส่วนมากก็ต้องมีอะไรให้แสดงออกเยอะแยะไปหมด อาจเรียกออกไปเต้นโชว์เพื่อนๆ แกล้งลงโทษเราแบบให้เราอายแต่คนอื่นฮา ซึ่งผมโดนค่อนข้างบ่อย คีย์เองก็ไม่ต่างกัน แต่เพื่อนในกลุ่มนี่สิที่เป็นปัญหา พวกมันมองออกว่าผมสองคนกำลังหาเรื่องเบี้ยวอยู่ มันเลยขอมาค้างห้องคีย์ตั้งแต่คืนพฤหัส กะให้พวกผมหนีไปไหนไม่ได้
“ยืมตังค์กูก่อนก็ได้นี่ คงไม่ได้ใช้อะไรมากหรอก”ผมให้คีย์พาไปเอาเงินที่คอนโดฯ แล้วก็กางเกงในเพิ่มด้วย ความจริงผมก็จัดใส่กระเป๋ามาแล้ว แต่ผมขี้เกียจซักมันก็เลยเหลือแค่สองตัว คีย์บอกว่าจะพาไปซื้อ ส่วนเงินก็จะให้ยืม แต่ผมปฏิเสธ ของมีอยู่แล้วทำไมต้องหาใหม่ คีย์เลยต้องพาผมมาคอนโดฯ ตามคำขอ แต่ก็ยังไม่หยุดโน้มน้าวให้เปลี่ยนใจตลอดทาง
“ก็ถ้าไม่พอจะยืมแล้วกัน รอตรงนี้นะ ขึ้นไปแป๊บเดียว”ผมรีบเดินไปที่ลิฟต์ซึ่งเปิดรอผมอยู่อย่างจงใจของคนที่อยู่ด้านใน
“มากับใครเหรอครับน้องเนม แฟนเหรอ”
“แล้วพี่ล่ะ มาหาแฟนเหรอ”
“พี่ก็บอกแล้วไงครับว่าพี่กับไอ้โก้ไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“เหรอครับ”
“แล้วนี่จะออกไปไหนเหรอครับ ไม่ชวนแฟนขึ้นมาด้วยกันล่ะ”
“แวะมาเอาของเฉยๆ”พี่เจมส์พยายามชวนผมคุยจนถึงหน้าห้องนั่นล่ะ ผมก็ตอบๆ ให้จบไป ความจริงเขาก็หน้าตาดีมากนะ แถมเหมือนจะคุยเก่งคุยสนุก แต่ไม่น่าเป็นพวกเดียวกับไอ้พี่โก้เลย
ผมเปิดประตูห้องเข้ามา แอบตกใจนิดหน่อยเพราะไม่คิดว่าจะเจอทันทีที่กลับมาถึง ผมรีบเดินเข้าห้องนอนหยิบของที่ต้องการใส่กระเป๋าผ้า เดินออกมาแล้วกลั้นใจเดินเข้าไปขอเงิน รู้สึกว่ามันเป็นผู้ปกครองของผมจริงๆ ก็ตอนนี้ล่ะ เคยคิดว่ามันคงไม่ตัดเงินผมจริงๆ แต่ยอมรับว่าทำจริง แถมมีอยู่สัปดาห์นึงที่หักเงินผมจนเหลือแค่สองร้อย ทำเอาหงุดหงิดตลอดห้าวัน แถมยังโดนคีย์บ่นอีกเพราะผมให้มันเลี้ยงข้าวเกือบทุกวันนั่นล่ะ
“ซื้อของฝากมาให้พี่บ้างสิครับ”พอพี่โก้เข้าห้องไป พี่เจมส์ก็เริ่มหันมาชวนผมคุยอีก
“เนมไม่มีตังค์”
“โก้เลี้ยงไม่ดีเหรอครับ”
“ห่วยมาก”
“ไม่จริงมั้ง มันออกจะถนัดเรื่องดูแลคนอื่นจะตายไป”ไม่อยากจะบอกเลยว่า...รู้! รู้ดีกว่าที่คนอื่นรู้ด้วยซ้ำไป
“.....รักมันเหรอ”ผมหันไปมองหน้าคนพูดทันที ถ้าคนตรงหน้าเป็นพี่นิคผมจะไม่ว่าอะไรเลย แต่นี่คนอื่น! ผมหันหน้าหนีคนที่ยืนส่งยิ้มล้อเลียนให้ นิสัยเลวพอกัน มิน่าถึงเป็นเพื่อนกันได้ เสียงประตูห้องเปิดออก ผมยืนรอ หวังว่าเขาจะยื่นเงินให้ จะได้รีบไปไกลๆ แต่เขากลับเดินปิดไฟ ปิดโทรทัศน์ แล้วเดินออกนอกห้อง ผมก็ต้องเดินตาม เขาล็อคห้อง เดินนำเข้าลิฟต์ ผมก็เดินตาม อยากจะทวงเงิน แต่....ถ้ามันไม่ให้ ผมไม่เอาก็ได้ จนกระทั่งพวกเราเดินออกมาจนเกือบถึงคีย์ที่รออยู่ คีย์หันมามองผม แล้วก็มองคนที่หยุดยืนอยู่ข้างหน้า
“เอาไปพันเดียวพอนะ เพราะตอนรับน้องรุ่นพี่เค้ายึดกระเป๋าตังค์กับโทรศัพท์อยู่แล้ว เอาติดตัวไว้ซื้อของฝากขากลับก็พอ”อยู่ๆ เขาก็ยื่นเงินให้ตรงหน้า ผมยังสับสนเล็กน้อยว่าทำไมไม่ให้ตั้งแต่ยังอยู่บนห้อง หรือยื่นให้ตอนอยู่ในลิฟต์ก็ได้ ทำไมต้องทำตรงนี้
“พันห้า จะซื้อของฝากส่งให้แม่ด้วย”ผมไม่ได้จะส่งให้หรอก แต่อาทิตย์หน้าจะเอากลับไปให้แม่ถึงมือเลย
“ซื้อเผื่อพี่ด้วย ไข้หายแล้วใช่มั้ย”ผมยื่นมือไปรับเงิน ก้มหน้าลงเพื่อหยิบกระเป๋าสตางค์ สัมผัสอุ่นๆ บนหน้าผากวาบขึ้น คำถามและท่าทีพวกนี้ทำให้ผมรู้สึกชาๆ สัมผัสแค่ไม่กี่วินาทีแล้วเขาก็ปล่อยก่อนจะเดินจากไปพร้อมเพื่อนเขา ทิ้งให้ผมยืนงงจนกระทั่งคีย์เดินมาสะกิด
“ใครวะ”
“....ลูกชายเพื่อนแม่...เพื่อนพี่ชาย.....พี่ข้างบ้าน”
“ผู้ปกครอง”
“....ใช่...ผู้ปกครอง”
“แล้วทำไมต้องเขม่นกูด้วย เค้าจีบมึงเหรอ”
“เปล่า”
“มึงชอบเค้า”
“เปล่า!!”
“......งั้นก็ช่างมัน”คีย์ดึงมือผมไปที่รถ หยิบหมวกกันน็อคมาใส่ให้ ผมก้าวคล่อมรถเกาะเอวซ้อนท้ายทั้งที่ยังงงๆ ในหัวยังคงมีแต่คำถาม.....ทำไม....ทำเหมือนห่วงใย
ใต้ร่มต้นไม้มีร่างมนุษย์โคลนนั่งเบียดนั่งเกยกันเหมือนก้อนโคลนก้อนใหญ่ ผมแอบหลุดหัวเราะเพราะตัวเองก็เป็นหนึ่งในนั้น รุ่นพี่แม่งเล่นสกปรกโคตรๆ ที่ติดตามตัวตามเสื้อไม่ใช่โคลน แต่มันคือขี้ดินที่ผสมกับเมือกของแป้งเปียกที่เอามาละเลงตามตัว หน้าตาหูเหอเละเทะไปหมดตั้งแต่ฐานที่สอง มีกลุ่มเดียวที่โชคร้ายกว่าเพราะเจอฐานนี้เป็นฐานแรก แล้วก็ต้องเละจนถึงฐานสุดท้าย ผมกับคีย์แอบคุยกันตอนเข้าฐานสองว่าเดี๋ยวต้องมีฐานให้ลงไปในทะเลบ้างล่ะ ปกติมันต้องมีอยู่แล้ว แต่พวกรุ่นพี่แม่งโคตรสกปรก ไม่มีฐานให้ลงน้ำเลย!! ไอ้ที่เปื้อนเมือกใสๆ พอผ่านหลายๆ ฐานเริ่มคลุกฝุ่น มีทั้งขี้ดิน ใบไม้ใบหญ้า มีแป้งด้วย ถ้าสิวขึ้นจะแช่งให้หมดทั้งรุ่นเลย
ตอนนี้กลุ่มผมที่สนิทๆ กันมีสี่คน ผมกับคีย์ แล้วก็ป้องกับใบหม่อน สองคนนั้นจบจากที่เดียวกัน แต่ไม่สนิทกัน เพิ่งมาสนิทกันที่นี่ ป้องเล่าให้ฟังว่าใบหม่อนเป็นดาวจากที่เก่า คนจีบตรึม สวย รวย เก่ง เพอร์เฟ็คทุกอย่าง เสียอย่างเดียวตรงเพอร์เฟ็คเกินไปเลยหาคนคู่ควรไม่ได้ ส่วนป้องเท่าที่รู้จักจนถึงตอนนี้ บอกได้อย่างเดียวว่ากวนตีน มันเป็นประเภทอยู่นิ่งไม่ได้ ไฮเปอร์ ปากหมา ปากเสีย ปากไม่มีหูรูด สรุปคือถ้าตัดปากมันออกไปทุกอย่างดีหมด อย่างตอนเข้าฐานมีอยู่ฐานหนึ่ง รุ่นพี่ให้ทานแซนวิชแยมนรก ตอนแรกผมเห็นสีดำๆ คิดว่าเป็นช็อคโกแล็ต ผมที่ตัวเล็กสุดยืนอยู่หัวแถวเลยได้ชิมก่อนใครเลย ไอ้เราก็นึกว่าพี่ใจดี ตะลุยกันมาหลายฐานแล้วน่าจะหิวและกระหาย พอมีอาหารมาล่อเลยกัดซะเต็มคำ แล้วก็ได้รู้ซึ้งเลยว่าไอ้สีดำๆ นั่นคือกะปิ แล้วเป็นกะปิโรยเกลือที่หนารวมๆ กันครึ่งเซ็นได้ ผมเคี้ยวทั้งน้ำตา จะขอน้ำล้างปากก็ไม่ยอมให้เพราะเพื่อนคนอื่นยังไม่ทาน บางคนได้ไส้พริกแกงผสมหัวหอมซอย โชคดีสุดก็ได้แยมสตอเบอรี่ผสมมะระดิบ พวกเราทุกคนค่อนข้างมีสามัญสำนึกอยู่แล้วว่าต้องเคารพรุ่นพี่ และถึงพี่ๆ ทำอะไรให้เราไม่พอใจ เราก็ต้องเก็บอาการไว้ไปเหวี่ยงลับหลัง แต่ไอ้ป้องไม่ใช่แบบนั้น หลังมันกัดแซนวิชพริกแกงไปคำเดียวก็พูดออกมาเสียงดังว่า
“ใครทำแซนวิชวะเนี่ย หมาไม่แดกเลย จัญไรจริงๆ พริกแกงยังดิบๆ อยู่เลย”แค่ประโยคเดียวจริงๆ ผมไม่รู้ว่ามันซื่อหรือบื้อถึงไม่รู้ว่าพี่เขาแกล้ง มันไม่ใช่อาหารว่างที่พี่ๆ จะให้ทานเพื่อเอาใจน้องๆ
“พี่ให้รอไรวะ กูเริ่มคันแล้วเนี่ย”พอได้นั่งพักปากไอ้ป้องคงว่างเลยเริ่มหาเรื่องพูด แต่เสียงของมันค่อนข้างดังเกินกว่าจะเป็นการคุยในหมู่รุ่นน้อง เพราะงั้นรุ่นพี่ที่นั่งบ้างยืนบ้างก็เลยหันขวับมาทางนี้ทันที แต่ไอ้เวรนี่ก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย รุ่นพี่ก็เลยต้องเลิกสนใจ
“ร้อนด้วย เมื่อไหร่จะได้ล้างตัวเนี่ย”ใบหม่อนเริ่มบ่นตาม ผมหันไปมองแล้วก็หลุดหัวเราะจนเธอค้อนขวับ ขนาดพวกผมพยายามช่วยให้เปื้อนน้อยที่สุดแล้วนะ แต่สภาพตอนนี้ดูยังไงก็ไม่ใช่ดาว ออกจะคล้ายเดือน แต่เป็นไส้เดือนมากกว่า
“หัวเราะอะไรเนม เมาแดดเหรอ”
“หม่อนเหมือนคนบ้าเลยอ่ะตอนนี้ ใครมัดผมให้แบบนั้นเนี่ย”ก็ผมบนหัวใบหม่อนถูกรัดด้วยยาง แต่ไม่ได้ปราณีต ช่อหนึ่งอยู่กลางหัว อีกช่ออยู่ท้ายทอย อีกช่ออกข้างขวาแต่เพราะสมบุกสมบันผมเลยหลุดลุ่ยออกมา ดูกระเซอะกระเซิง ผมได้ยินเสียงเพื่อนอีกหลายคนหลุดหัวเราะมาเหมือนกัน
“พี่รหัสเนมนั่นแหละ เนมไปลาออกจากน้องรหัสเลยนะ”ใบหม่อนหมายถึงพี่บอม ผมว่าผมเริ่มดูออกแล้วนะว่าพี่บอมกำลังหาทางจีบใบหม่อนอยู่ มิน่าชอบเข้ามาตีซี้กลุ่มผมตลอด
พวกเรานั่งพักกันสักพักรุ่นพี่ก็ปล่อยให้ไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ รุ่นพี่บอกว่าที่นี่เป็นรีสอร์ตของรุ่นพี่ที่จบไปนานแล้ว เขาให้ส่วนลดพิเศษสำหรับคณะ พวกเราเลยได้พักค่อนข้างสบาย บางกลุ่มได้พักบ้านเดี่ยว ถ้าหลังใหญ่หน่อยก็สองกลุ่มต่อหลัง บางกลุ่มได้อยู่บ้านหลังใหญ่มีประมาณสามซึ่งรวมกันอยู่ประมาณสามกลุ่มต่อหลัง กลุ่มผมได้อยู่บ้านเดี่ยวหลังเล็ก มีผู้หญิงในกลุ่มสามคน แต่ไม่มาหนึ่งคน เราเลยให้เธอสองคนนอนเตียงเดี่ยวไป แล้วพวกผู้ชายที่เหลือนอนพื้น แต่พี่บอมเข้ามากระซิบว่าคงเมาทั้งคืนมากกว่าจะได้นอน และผมก็รู้หลังจากนั้นไม่นานว่าคำกระซิบนั้นเป็นจริง
“เสียดายว่ะ คะแนนแม่งห่างแค่สองคะแนน ไม่งั้นมึงได้เป็นเดือนรุ่นแล้วไอ้คีย์”แม้จะดึกดึกค่อนคืนแต่ป้องก็ยังพูดไม่หยุด เมื่อตอนค่ำมีการโหวตดาวเดือนประจำรุ่น คะแนนคีย์ห่างจากฟิวส์เพื่อนในรุ่นแค่สองคะแนน ถ้าว่ากันตามจริงผมว่าคีย์หล่อกว่าเยอะ แต่มันปากหมาแล้วก็ไม่ค่อยสนิทกับผู้หญิงในรุ่น ผมว่าคะแนนคีย์ส่วนใหญ่มาจากเพื่อนผู้ชายในห้อง ส่วนฟิวส์มีทั้งชายและหญิง แต่ฟิวส์ก็ดูนิสัยดีล่ะนะ
“แต่กูฮาที่ไอ้เนมแม่งเจอโหวตเป็นดาว ห่า กูขำกรามเกือบค้าง”
“ตั้งห้าคะแนนนะมึง กูว่ามีใครแอบชอบมึงแน่ๆ คืนนี้ระวังตูดไว้ด้วย อย่านอนคว่ำหรือหันข้างนะเว้ย”
“อย่างน้อยกูก็มีคนโหวตล่ะวะ พวกมึงไม่มีสักคะแนน กระจอกว่ะ”ถึงจะแอบอายแต่ฮามากกว่า ผมรู้ว่าคะแนนต้องมาจากคีย์ล่ะหนึ่ง เพราะคีย์คงไม่โหวตคะแนนให้สาวคนไหนเพราะมันไม่สนใจ ส่วนคะแนนที่เหลือคงมาจากไอ้พวกนี้นี่แหละ
“พอแล้วเนม สูบห่าไรเยอะแยะ”คีย์แย่งซองบุหรี่ที่ผมกำลังหยิบไป
“ขออีกมวน นะๆ”ผมแบมือตรงหน้าแต่มันไม่ยอมให้ ยัดซองบุหรี่ใส่กระเป๋ากางเกงตัวเอง คิดว่าผมไม่กล้าล้วงรึไง
“พอแล้ว เพิ่งหายป่วยนะมึง”
“มวนเดียวแล้วหยุดเลย จริงๆ”ผมพยักหน้าหนักแน่น คีย์จ้องหน้าผมสักพักก็หยิบบุหรี่ส่งให้หนึ่งมวนตามที่ขอ แต่พอผมยื่นมือไปรับมันกลับชักมือกลับ แล้วบิดบุหรี่ออกจนเหลือแค่ครึ่งเดียว
“แค่นี้พอ”บุหรี่ครึ่งมวนยื่นมาตรงหน้า ผมก็ต้องรับอย่างจำใจ ดีกว่าไม่ได้ล่ะนะ
“สวีทกันพอยัง”ไอ้พี่บอมปากเสียอีกแล้ว พอใบหม่อนเข้าไปนอนความสุภาพก็เริ่มหาย
“ยุ่ง”
“ไม่ปฏิเสธด้วยเว้ย ตกลงมึงสองคนเป็นแฟนกันเหรอ”ป้องมันคงสงสัยมาสักพักแล้วล่ะ แต่คงไม่กล้าถาม...หรือเปล่า
“เปล่านี่ ทำไมเหรอ”ผมพูดตอบป้องแต่หันไปตบหัวไอ้คีย์ ขนาดมีครึ่งมวนแม่งยังแย่งผมอีก
“ก็ดูมึงนั่ง แทบจะขี่กันอยู่แล้ว”ผมมองตัวแล้วแล้วก็มองคีย์ตามที่ป้องบอกให้ดู ก็แค่เอาขาเกยมันไว้ข้างนึงเอง คนตั้งเยอะ แต่พื้นที่นิดเดียวมันก็ต้องนั่งเบียดๆ กันแบบนี้ ไม่นั่งตักคีย์ก็ดีแล้ว
“ก็ปกตินี่”ผมพูดแล้วรีบแย่งบุหรี่ในมือคีย์กลับมา แม่งยึดไปสูบคนเดียวเลย
“ใช่ปกติ ถ้าไม่ปกติต้องแบบนี้”คีย์พูดจบก็รวบเอวผมแล้วดึงขึ้นมานั่งตักมัน ผมก็ขยับท่านั่งให้พอดี แต่ไม่ได้เอนหลังพิงอกมันเพราะเดี๋ยวมันจะหนักเกิน อีกอย่างทานไม่ถนัด ข้างหน้ามีแต่ของโปรดทั้งนั้น
“มานั่งตักกูบ้างก็ได้นะเนม”ป้องมันแซว เพื่อนคนอื่นก็แซวแถมเรียกให้ไปนั่งด้วยอีก แต่ผมไม่สนหรอก นั่งกับคีย์นี่แหละสบายสุด อยากกินกุ้งก็หยิบให้มันแกะให้ อยากกินปูก็ให้มันแกะ สบายโคตร
ยิ่งดึกคนก็เริ่มหาย จากสิบกว่าคนตอนนี้นั่งกันอยู่เจ็ดคน กลุ่มอื่นๆ ก็ยังได้ยินเสียงร้องเพลงเสียงหัวเราะเรื่อย พี่บอมเอากีตาร์มานั่งดีด เพื่อนคนอื่นก็สลับกันร้อง บางทีพี่บอมก็ร้องเอง เสียงดีใช้ได้ แต่ไม่เท่าคีย์หรอก เสียแต่ว่ามันไม่ชอบร้อง ผมลุกมาเข้าห้องน้ำในบ้านพักแต่มีเพื่อนอาบน้ำอยู่เลยกะว่าจะเดินไปขอเข้าห้องน้ำหลังใกล้ๆ กันแทน
“ไปไหนเหรอเนม”ผมเดินมาทางหลังบ้านพักแต่ได้ยินเสียงคนร้องทัก ผมหยุดเดินเพื่อมองหาคนพูด แต่ตรงนี้ค่อนข้างมืดแถมต้นไม้เยอะเลยมองไม่เห็น
“ใครน่ะ”
“เราเอง จะเดินไปไหนมืดๆ”คนพูดเดินออกมาจากหลังต้นมะพร้าว นึกว่าใคร ที่แท้เดือนรุ่นสดๆ ร้อนๆ นี่เอง
“ฟิวส์เหรอ ยุงไม่กัดเหรอมายืนมืดๆ”
“มายืนโทรศัพท์ ตกลงจะเดินไปไหน ทำไมไม่เอาไฟฉายมาด้วย”ฟิวส์เปิดไฟฉายส่องลงบนพื้นระหว่างที่มันเดินเข้ามาใกล้
“ปวดฉี่ จะไปขอเข้าห้องน้ำหลังอื่น”
“ตรงนั้นก็ได้ ไปดิเดี๋ยวรอ”มันเอาไฟฉายชี้ไปทางต้นมะพร้าวที่มันเพิ่งเดินออกมา
“ไม่เอา เราฉี่ข้างนอกไม่ออก ไปก่อนนะ”ผมรีบบอกลาเพราะจะอั้นไม่ไหวแล้ว แต่พอเดินมาฟิวส์ก็เดินตาม
“ไปเข้าบ้านเราดิ หลังนั้น”ฟิวส์พาเดินไปบ้านพักที่ผมกำลังจะไปนี่ล่ะ หน้าบ้านก็มีวงเหล้าตั้งเหมือนหน้าบ้านพักผมเลย ผมทักทายเพื่อนๆ พี่ๆ นิดหน่อยก่อนรีบวิ่งเข้าไปข้างใน หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จก็ออกมานั่งร่วมวงด้วยเพราะพี่เขาเรียก
“หน้าแดงเชียว เมายังเนม”รุ่นพี่ผู้หญิงที่นั่งข้างๆ พูดขึ้น ผมก็จำไม่ได้ว่าเธอชื่ออะไรเพราะไม่ค่อยสนิทกัน
“ยังครับ มึนๆ”ผมก็ค่อนข้างคอแข็งนะ เริ่มดื่มตั้งแต่ม.ปลาย ตอนแรกที่แม่รู้โดนตีเลย แถมพี่นิคก็ด่า แต่พ่อไม่ว่าอะไร แค่บอกหัดไว้แต่อย่าบ่อยอย่าเมา แรกๆ มีเมาแล้วอ้วกบ้าง แต่หลังๆ มาส่วนมากผมกับคีย์จะเป็นสองคนสุดท้ายที่เมา
“คอแข็งนี่หว่า อ่ะ หมดแก้วนะ”พี่ผู้ชายอีกคนส่งแก้วเหล้ามาให้ ชงให้ซะเข้มเชียว แต่ถ้าไม่รับเดี๋ยวจะหาว่าอ่อนอีก ผมรับแก้วมา ใครยื่นมาชนก็ชน ไอ้ฟิวส์ก็ชนแล้วยกโชว์อีก ผมเลยยกบ้าง ดื่มมาจนข้ามวัน ลิ้นมันเริ่มชาแล้วล่ะ ขมแค่ไหนก็ไม่ค่อยรู้รสแล้ว พอหมดแล้วพวกที่ส่งเสียงเชียร์ก็ชมผมกันยกใหญ่ หลังจากแก้วแรกหมดแก้วที่สองสามก็เริ่มตามมาเรื่อยๆ พวกนี้ก็คุยสนุกดี มีเพื่อนห้องเดียวกันแค่สองคนเอง
“เนม”ผมกำลังดื่มเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงเรียก มองหาเจ้าของเสียงก็เห็นคีย์ยืนอยู่หน้าบ้าน
“อ้าวคีย์”ผมกวักมือเรียกให้เข้ามาร่วมวง แต่คีย์ก็กวักมือเรียกผมเหมือนกัน
“ลุกมาเลย หายมาไม่บอกนึกว่าเดินลงทะเลไปแล้ว”คีย์ปฏิเสธแก้วเหล้าที่เพื่อนคนหนึ่งยื่นให้
“ไปนะครับทุกคน ไว้กินกันใหม่”ผมดื่มแก้วตัวเองให้หมดแล้วลุกไปหาคีย์ เริ่มเซๆ แล้วเหมือนกัน พอ
เดินถึงตัวคีย์มันก็ยกแขนขึ้นพาดบ่าผม เล่นเอาผมตัวเอียงหัวเกือบทิ่ม ยิ่งเดินไม่ตรงอยู่ยังมาสร้างภาระให้อีก
“กวนตีนนะเนม หายไปไหนไม่บอก ปล่อยให้ตามหาซะวุ่นแล้วเสือกเมาอีก”
“มาฉี่แล้วเขาชวน กะว่าจะกลับแล้วเหมือนกัน”
“นึกไงไปนั่งกับคนอื่นวะ”คีย์หยุดหลังบ้านพักของเรา ผมก็เลยต้องหยุดเดินด้วย พอไม่มีคนประคองแล้วคอยแต่จะเดินเอียงอยู่เรื่อย
“ก็นั่งเฉยๆ”
“อย่ามาๆ มึงไม่เคยนั่งกับคนอื่นที่ไม่สนิท ขนาดบางทีกูไปด้วยมึงยังไม่ค่อยอยากไปเลย”ก็จริงของมัน บางทีมันสนิทแต่ผมไม่ จะไปนั่งเจี๋ยมเจี้ยมด้วยก็แปลกๆ ไม่รู้จะคุยอะไร แต่นี่เพราะเมา ไม่ก็เพราะเพิ่งรับน้องมาพร้อมกันเลยมีเรื่องให้คุยกันเยอะ
“ไม่รู้ กูเมา”
“ตอบมา มึงแปลกๆ ไปตั้งแต่ตอนป่วยแล้วนะ หรือเห็นกูเป็นคนอื่น”
“เปล่า”
“งั้นเล่ามา มีเรื่องไม่สบายใจอะไร สูบจัดแถมแดกเหล้าเยอะอีก ทำไมกูจะดูไม่ออกว่ามึงไม่ปกติ”
“......ไม่รู้จะเล่าอะไร”
“กูเป็นคนอื่นเหรอ”
“เปล่า”
“ถ้าไม่ใช่ทำไมไม่พูด กูไม่ใช่ส่วนหนึ่งของมึงแล้วใช่มั้ย”
“ไม่ใช่อย่างนั้น ก็ไม่รู้ว่าเล่าอะไร มันไม่มีอะไรนี่”
“.....จะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย”ถ้าคีย์เริ่มพูดคำนี้แสดงว่ามันจะหมดความอดทนแล้ว
“..............”
“งั้นต่อไปนี้กูจะไม่ยุ่งเรื่องของมึงอีก”
“อย่าพูดงี้ดิ ก็เนมไม่รู้จะเล่าอะไร คือ....เนมไม่เข้าใจเหมือนกันเข้าใจมั้ย ไม่ใช่ไม่อยากเล่า แต่....เนมแค่งงๆ”ผมไม่ได้อยากโกหกคีย์ ถึงผมจะไม่เคยเล่าเรื่องพี่โก้ให้คีย์รู้ แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ความลับทีต้องปิด ผมก็แค่...ไม่รู้...ไม่รู้จริงๆ
“งงอะไร รู้สึกยังไงเรื่องไหนก็พูดมา เดี๋ยวคีย์ทำความเข้าใจเอง แต่อย่าทำเหมือนมีความลับกัน”
“.....ก็...ตอนที่อยู่หน้าคอนโดฯ ไง...”
“ที่เพื่อนพี่เอาเงินให้เนม แล้วยังไงอีก”
“เมื่อก่อน....เนมไม่รู้อ่ะ....”ผมกะว่าจะเล่า แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง ทั้งเรื่องตอนนี้ หรือเรื่องตอนนั้น มัน...ไม่มีอะไรชัดเจนสักอย่าง
“เมื่อก่อนเคยคบกับคนนั้นเหรอ”
“ก็....ไม่รู้เหมือนกัน ก็เคยสนิทกันมากๆ อ่ะ เค้าเคย...”
“มีอะไรกับเนม”คีย์ต่อประโยคซะตรงกับสิ่งที่ผมอยากบอก ดีเหมือนกัน ให้คีย์ถามอาจจะง่ายกว่าให้ผมเล่า
“....อือ...”
“คนนี้หรือเปล่าที่เป็นคนแรกของเนม”
“อืม”ผมเราจะหันหน้าพูดกันอยู่ แต่ผมขอก็ไม่กล้ามองหน้าคีย์ตรงๆ ถ้าความว่ารู้สึกยังไงตอนนี้ ผมก็บอกไม่ถูกอยู่ดี....ไม่รู้จริงๆ
“แล้วก็เป็น......รักแรก”
“.........”
“และยังรักอยู่”
“.........เนมไม่รู้”ผมไม่รู้จริงๆ ไม่ได้โกหก ไม่ได้ปากแข็ง ไม่ได้อยากปิดบัง แค่....ไม่รู้ และเพราะอย่างนี้ถึงได้ทรมาน
“ไม่รู้อะไร งงอะไรก็พูดมาดิ คีย์เดาไม่ถูกแล้วนะ”
“ก็....เนมไม่รู้จริงๆ เค้าเคยดีกับเนม ดีมากๆ คอยสอนการบ้าน คอยดูแลทุกอย่าง เรามีอะไรกัน แต่อยู่ดีๆ เค้าก็หายไป ตอนนั้นเนมสับสน คิดว่าเค้าคงรู้สึกผิดที่มีอะไรกับน้องเพื่อน แต่ความจริงมันไม่ใช่ เค้าแค่...มีคนอื่นที่สำคัญกว่า เค้าเห็นเนมเป็นตัวแทนคนนั้นตลอด ทุกอย่างที่ทำให้เนมก็แค่...ทดแทนสิ่งที่อยากทำให้คนที่เค้ารัก เหมือนเนมเป็นหนูทดลอง เนมโกรธ เสียใจ แต่ก็....รอ...ฮึก....แต่พี่โก้ไม่เคยกลับมาหาเนมอีกเลย.....”เหมือนความคิดทุกอย่างที่เคยอยู่ในหัวมันหลุดออกมา จากคำแรกก็เริ่มมีคำที่สองสาม ย้อนกลับไปเรื่อยๆ ถึงวันเก่า ผมไม่ได้อยากร้องไห้ ไม่ได้อยากนึกถึง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่ายังนึกถึง ยิ่งต้องอยู่ใกล้กันขนาดนี้มันก็ยิ่งทำให้ภาพในอดีตชัดขึ้นมาอีก
“.....แล้วยังรออยู่เหรอ”
“เนมเปล่า...เนมเลิกรอนานแล้ว แต่อยู่ดีๆ ก็เป็นอย่างนี้ เนมแค่...สับสน”ผมปาดน้ำตาข้างแก้มตัวเอง ไม่ได้ร้องเพราะเสียใจในเรื่องวันเก่าๆ แต่ร้องเพราะความอึดอัด ความไม่รู้ ความสับสน
“เนมสับสนอะไรเล่า! ยังรักอยู่รึไง!!”
“เนมเปล่า!! เนมแค่...เนม...ไม่รู้ เนมไม่รู้จริงๆ คีย์ แล้วเมื่อวานทำไมเค้าต้องทำอย่างนั้น ทำไมต้องทำเหมือนห่วงเนม ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำเลย ทำไมทำเหมือนหวงเนมต่อหน้าคีย์ล่ะ เนม....”
“พอแล้วเนม พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว ไม่รู้ก็ไม่รู้”คีย์ดึงผมไปกอดไว้ทั้งตัว ฝ่ามือกดศีรษะให้ซุกลงบนอก ผมรู้คีย์ไม่อยากให้ผมร้องไห้ ผมก็ไม่ได้อยากร้อง ไม่อยากเสียน้ำตาเพราะเรื่องนี้อีกแล้วจริงๆ
“ทำไงดีล่ะคีย์ เนมจะทำยังไงดี”
“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ไม่ต้องไปสนใจมัน ต่อไปนี้คีย์ไปรับเนมมาเรียน เราเรียนด้วยกัน เสร็จแล้วก็กลับห้องคีย์ ถ้าค้างไม่ได้คีย์จะไปส่ง ไปค้างห้องเนมบ้าง เนมค้างกับคีย์บ้าง อย่างนี้โอเคมั้ย อยู่ด้วยกันเหมือนเดิม มีแค่เรา แค่เนมกับคีย์ ไม่มีคนอื่นอีก มีแค่เราสองคน”
“.......มีแค่เรา”ผมพูดตามคีย์เบาๆ ถึงจะยังสับสน ไม่แน่ใจ ไม่เข้าใจ แต่....มีแค่เรา...มีแค่เรา.....
เมื่อคืนผมกลับมานอนตอนไหนก็ไม่แน่ใจ แต่คงเพิ่งนอนไม่นานเท่าไหร่ เพราะตอนเพื่อนปลุกผมลืมตาแทบไม่ขึ้น หลังจากอาบน้ำแล้วมองตัวเองในกระจกถึงได้เข้าใจว่าทำไมลืมตาไม่ขึ้น เพราะเปลือกตาผมบวมแดง จนดูออกเลยว่าร้องไห้มา เดินออกมาข้างนอก คีย์ยืนรออยู่แล้ว
“หิวยัง”
“นิดหน่อย”ถ้าเป็นปกติผมจะต้องหิวมาก แต่ดื่มเหล้าทีไรผมมักจะทานข้าวน้อยลงทุกที อาจเป็นเพราะมีน้ำเต็มกระเพาะอยู่แล้วก็ได้
คีย์พาผมมานั่งตรงกลุ่มของเรา ใบหม่อนนั่งทานข้าวต้ม ส่วนป้องมีข้าวผัดและกับข้าวสองสามอย่างวางตรงหน้า
“ตาบวมมาเลยมึง”ป้องเงยหน้ามาทัก คนอื่นๆ ก็เลยมองตาม ผมให้คีย์ตักข้าวต้มให้ ส่วนผมนั่งลงข้างใบหม่อน ไม่สนใจหรอกว่าคนอื่นจะมองยังไง ไม่มีคำแก้ตัวด้วย เพราะคุ้นๆ ว่าผมเดินร้องไห้โดยมีคีย์กอดปลอบจนเข้านอนนั่นล่ะ
ผมมองโทรศัพท์ในมือตัวเองนิ่ง ชื่อของคนที่โทรมาทำให้ความรู้สึกเมื่อคืนกลับมาอีกครั้ง ทำไม...พี่โก้ถึงโทรมา
“....เนมพูด”
“พี่เอง กลับวันนี้ใช่มั้ย เดี๋ยวพี่ไปรับ”
“.....ว่าไงนะ”
“เดี๋ยวไปรับที่มหาฯลัย มาถึงแล้วก็โทรมาแล้วกัน อย่าลืมของฝากด้วย แค่นี้นะ”พี่โก้พูดจบก็วางสายไป ทิ้งให้ผมที่ฟังประโยคง่ายๆ เหล่านั้นยังคงไม่เข้าใจ
ตลอดการเดินทางกลับผมเกาะติดอยู่กับคีย์ เพื่อนและพี่ในกลุ่มก็พอจะดูออกว่าผมไม่มีอารมณ์สนุกเท่าไหร่ ผมเล่าให้คีย์ฟังว่าพี่โก้จะมารับ คีย์ก็ไม่พูดอะไร รถจอดแวะให้ซื้อของฝากก่อนจะตรงเข้ากรุงเทพฯ ผมหลับๆ ตื่นๆ ตลอดทาง คีย์ลุกไปดื่มกับพวกท้ายรถบ้าง แต่ไม่นานก็จะกลับมานั่งข้างๆ จนรถเข้ามาจอดที่หน้าคณะตอนเกือบสองทุ่ม ผมเดินลงมาหยิบกระเป๋าและถุงของฝากข้างล่างโดยมีคีย์ช่วยถือ ผมไม่ต้องรอคนที่บอกว่าจะมารับ เพราะทันทีที่รถบัสเลี้ยวเข้ามาในเขตรั้วมหาฯลัย ผมก็เห็นรถคันคุ้นตาขับตามห่างๆ และตอนนี้ก็จอดรออยู่...และไม่ได้รอเพียงลำพัง
“พี่โก้แวะส่งเพื่อนเนมที่หอด้วยนะ”ผมเข้าไปนั่งในรถด้านหลังคู่กับคีย์ ความจริงถ้าเขาไม่มารับผมกะว่าคืนนี้จะค้างกับคีย์ แต่พอเป็นอย่างนี้ผมก็อยากให้คีย์ไปค้างกับผมแทน แต่คงต้องลองขออนุญาติเจ้าของห้องก่อน
“นี่เพื่อนพี่ชื่อตอง”เขาแนะนำคนที่นั่งคู่กันให้รู้จัก ผมก็พยักหน้ารับ แค่ชื่อก็ไม่อยากทำความรู้จักแล้ว ชื่อเป็นล้านชื่อไม่รู้จักใช้ แค่ชื่อก็ไม่ถูกชะตาแล้ว ผมไม่เข้าใจ ทำไมต้องพาคนอื่นมา ถ้าจะมารับผมทำไมต้องให้คนอื่นตามมา นี่ก็ค่ำแล้ว ทำไมต้องมาพร้อมกัน จะไปไหน หรือไปไหนกันมา หรือว่าอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แล้วทำไม....จะต้องโทรนัดผม....ทำไมต้องบอกว่าจะมารับ....เพื่อให้ผมพบกับคนๆ นี้น่ะเหรอ....ผมไม่เข้าใจ...ไม่เข้าใจอะไรเลย ระหว่างที่ผมสับสนกับความคิดตัวเอง มือที่กุมกระชับเบาๆ ช่วยให้สติผมกลับมา ตอนแรกผมคิดว่าคีย์จะหัวเราะตอนได้ยินชื่อที่เหมือนกับชื่อเด็กมัน แต่เปล่า คีย์แค่นั่งนิ่งๆ มองที่กระจกมองหลัง แค่มอง...แล้วก็กุมมือผมเอาไว้
.....มีแค่เรา.....มีแค่เรา....
-
:z13: จิ้มคนแต่ง
เฮ้ออออ เห็นแล้วอยากให้เนมคู่กับคีย์
รู้ว่าเนมยังคงรักโก้แหละนะ แต่ว่าจะดีหรอ
เมื่อไหร่โก้มันจะรู้ตัวซักกะที
แล้วเนมจะต้องเศร้าไปอีกนานแค่ไหน??
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: เหนื่อยใจแทน
-
เข้ามาทักทาย :z2:
-
เศร้าจังเลยค่ะ น้ำตาไหลพรากๆๆ อึดอัดแทนเนมจริงๆ ฮือๆๆๆ :sad4:
เอะ...คีย์นี่ยัไง จะกลับมาคบกันเหรอ หรือเป็นเพราะความสงสาร :o12:
ส่วนพี่โก้ตอนนี้....ฮึ่มๆ โกรธแทนน้องจริงๆ :fire:
-
อ่านตอนนี้ สงสารน้องเนมจัง
ยังรออยู่แน่ๆเลย
อิพี่โก้ใจร้าย :angry2: มาทำน้องสับสน
-
ไม่รู้ที่เนมคิดมันจริงแค่ไหนที่คิดว่าเป็นแค่ตัวแทน
ไม่รู้ที่โก้ทำไปเพราะอะไร
แต่ชอบคีย์
ฮ่าๆๆ
มาไวๆนะจ้ะ :จุ๊บๆ:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก อย่านะคีย์ อย่านะ
อย่ากลับมารักเนมแบบนั้นนะ รักและห่วงแบบเพื่อนพอแล้ว
ส่วนอิพี่โก้ ให้ว่องเลยให้ว่อง อย่าได้ชักช้า รีบๆแสดงออกว่ารักว่าแคร์เนมซะที
คนอ่านลุ้นใจจะขาด >_<
-
สงสารเนม
หมั่นไส้อิพี่โก้ :serius2:
เรื่องนี้ rep.เยอะมากๆๆ ของเค้าดีจริง o13
-
อ้าว ค้างไว้เท่านี้ แงบ ๆ ค้างมากมาย เหอ ๆ
รอตอนต่อไปเจ้าค่ะ วีคนี้จะมาต่อบ่อย ๆ รอคอย ๆ
น่าสงสารเนมหงะ รักเขามากมายขนาดนั้น เศร้าแทน ฮือ ๆ
-
สัญญาว่าอาทิตย์นี้จะอัพให้บ่อยใช่ไหมจ๊ะ
ทำตามสัญญานะตัว เดี๋ยวเค้างอนนะเออ :monkeysad:
... อย่าว่าแต่เนมงงเลย เค้าก็เริ่มงงพี่โก้แล้วล่ะ
แล้วที่ว่ามีแค่เราเนี่ย น้องคีย์จะกลับมาคบกับเนมอีกเหรอ มันจะดีเร้อ
-
เกลียดโก้ตงิดๆๆ ฮึ่ยยยยยย
อึดอัดแทนเนมจิงๆ โอ๊ยยยยโมโหอ่ะ :angry2:
เนมได้กะคีย์ไปให้สิ้นๆเรื่องเรยป่ะ
เบื่อโก้แระ ทำไรแม่งไม่นึกถึงใจเนมมั่งเรย ฮึ่ยยย
รอตอนต่อไปนะคะ พี่จี :L2:
-
ตอนแรกสงสัยว่าตองนี่เด็กคีย์ป่าว งั้นไม่ใช่แค่ชื่อเหมือนเหรอ พี่โก้เอาตองมาไมหว่า สงสารเนมจังอ่ะดีนะมีคีย์อยู่ด้วย
-
แอบหลงรักคีย์ กำลังสนุกมากเลยค่ะ ในใจโก้มีใครย่อมรู้ตัวเองดี และหวังว่าจะไม่นานจนทำให้น้องเนมเสียใจอีกนะ
มาส่งกำลังใจจ้า :L2:
-
สงสารน้องเนม
พี่โก้ทำงี้โคดหวงก้างเลยนะ ต้องการจะสื่ออะไร
จะรู้ตัวรึยัง สงสารน้อง
แล้วน้องคีย์ จะเอายังไง ฮ่าาาา
รอพี่จีค่าา
-
โก้อะไรเนี่ย น้องเนมสับสบหมดแล้ว
จริงๆ โก้แอบหึงรึป่าว
น้องคีย์อบอุ่นดูแลเพื่อนดีมาก
-
เคืองงง อิพี่โก้ :z6:
มาทำให้น้องเนมหวั่นไหวยังไม่พอ
ยังพายายตองมาทำให้น้องเสียใจอีก
คีย์เอาเลยอย่าไปกลัว ทำให้รู้สึกซะบ้าง o18
บางทีถ้าไม่มีมารหัวใจ พี่โก้อาจยังไม่รู้สึกตัวก็ได้นะ
แต่คีย์อย่าลืมคืนน้องเนมให้พี่โก้ล่ะ ยังเชียร์อยู่ดีอ่ะ 555+
อ่านไปเรื่อยๆ เริ่มชอบอิพี่เจมส์ ดูกวนๆ ฮาๆ
ชอบรู้ทันคนอีกตะหาก o13
ดีใจที่คุณจีจะมาต่อบ่อยขึ้นค่าา สัญญาแล้วน้าาา :กอด1: :pig4:
-
เอาแล้วไงจะอะไรยังไงกันเนี้ย :fire:
เฮ้อออลุ้นได้อีกคู่นี้แต่ว่านะ
เอ็นดูเนมมันเหมือนกันอ่ะ มารักคนเข้าใจยากแบบโก้
อยากเป็นแฟนพี่โก้ต้องอดทนนะจ้า แต่แอบหดหู่แทนอ่ะ
กำลังจะตัดได้ทุกอย่างแล้ว พี่โก้เราก็ทำเหมือนกับห่วงให้ย้อนเรื่องขึ้นมาซะงั้น :serius2:
แล้วเนมไม่ต้องคิดอะไรมากแล้ว เป็นอย่างที่คีย์มันว่านั้นแหละ ก็รักและรอมาตลอดนั้นแหละ
คีย์ดูแลให้หนักเลยนะ เอาให้หึงไปเลย วะฮ่าๆ น่าสงสารคีย์มันเหมือนกัน
แง๊ๆๆๆๆๆๆๆ พี่จีใจร้าย เอาตอนน่ารักแบบตอนพิเศษคืนมานะ :z10:
รอตอนต่อไป ฟิ้ววววววววววววววววววววววว :กอด1:
-
คุณจีมาต่อแล้วววววววว
อ่านไปก็น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวเลยวุ้ย
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันรู้แค่ว่าสงสารเนม
เข้าใจอารมณ์สับสนเลยพี่แกเล่นไม่เคยสนใจ
แล้วอยู่ๆมาทำเป็นห่วงหมาหวงก้างจริงเลยโก้
คีย์จัดไปอย่าให้เสียโก้มันจะได้สำนึกซะบ้าง
อ่านแล้วก็อยากให้เนมคู่กับคีย์เหมือนกันน่ะ
:กอด1: :L2: :pig4:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
รีสอร์ตของรุ่นพี่ที่จบไปนานแล้ว << รีสอร์ตพี่เอ็กซ์ป่ะ ฮาา(บ้า)
โถๆๆๆน้องเนมอย่างนั้นหนูยังบอกว่าไม่รักแล้วเหรอค่ะ
ดูยังไงก็ยังผูกพันธ์อ่ะ
อิพี่โก้เรื่องนี้ทำอะไรก็ไม่ถูกใจ ชิ :beat:
ปล.ที่พี่จีบอกว่าจะมาอัพบ่อยๆขอวันต่อวันเลยได้ป่ะค่ะฮาา
-
เอาซี้!!! อิพี่โก้ ทำอย่างนี้ใช่มั้ย
เอาตองมาทำไม :angry2:
ปล.ได้ยินว่าอาทิตย์นี้จะลงบ่อย ดีใจๆ :oni2:
+1
-
:monkeysad:เศร้า
-
สงสารเนมอ่ะ ทั้งสับสน ทั้งน่าสงสาร :monkeysad:
-
ชอบค่ะ
อ่านตอนพี่โก้ข่มน้องคีย์กี่ครั้งก็ชอบ...ชวนให้คลั่งเหมือนจะกระอั๊กอยู่เรื่อยเลย ฮ่าๆๆ
โก้ก็นะ...ตกลงมันทำแบบรู้ตัวรึเปล่าหว่า...เห็นมั๊ยน้องเค้าสบสันจะตายแล้วนะเว้ยยยย
น้องฟิวส์....จะจีบเนมอีกคนรึเปล่า????
เพราะดูท่าทางหล่อนิสัยดี สุภาพอ่ะ สงสัยจะเป็นพระรองอีกคน อิๆๆ
คีย์เนม....เอาแล้วมั๊ยล่ะ ขอเดาแหลกได้มั๊ยอ่ะคุณจี
คีย์มันรักเนมอ่ะ... แต่ที่ไม่ยอมกลับไปคบตามที่เนมพูดวันโน้น...ก็เพราะ...ไม่รู้สิ
คีย์คงคิดอย่างที่พูดจริงๆ "ไม่เอา เดี๋ยวก็เลิกกันอีก"
แต่ลึกๆ อ่ะ..คีย์มันรักอยู่แน่ๆ แต่เพราะที่ผ่านมาเนมก็ไม่เคยมีใคร ไม่เคยออกอาการกับใครเลย
คีย์เลยวางใจ...ยังไงซะ ก็จะเป็นแบบนี้ตลอดไป (มั๊ย)
แต่พอวันนี้ เนมดันยอมรับว่าเคยรักโก้ แถมยังมีอาการขนาดนี้
คีย์มันก็ไม่อยากเสียเนมไปให้ใครอ่ะใช่มั๊ย (เดาแหลกจริงๆ เฮอะๆๆ)
ไอ้คุณตองนี่มันตามตื้อมากไปแล้ววนะเว้ยยยยยย
พี่โก้รีบเคลียร์ด่วนเลย...เดี๋ยวโดนคาบไปแด......รก...นะว้อยยยยยย
อึดอัดอ่ะคะ คุณจี ทุกอย่างอยู่ที่โก้คนเดียวเลย....
ขอบคุณนะคะ
-
“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ไม่ต้องไปสนใจมัน ต่อไปนี้คีย์ไปรับเนมมาเรียน เราเรียนด้วยกัน เสร็จแล้วก็กลับห้องคีย์ ถ้าค้างไม่ได้คีย์จะไปส่ง ไปค้างห้องเนมบ้าง เนมค้างกับคีย์บ้าง อย่างนี้โอเคมั้ย อยู่ด้วยกันเหมือนเดิม มีแค่เรา แค่เนมกับคีย์ ไม่มีคนอื่นอีก มีแค่เราสองคน”
ชอบคำนี้ของคีย์จัง
:pig4: คุณ G คะ
-
สงสารอ่ะ
-
สงสารเนมมมมม :o12:
-
:z3: :z3: :z3: เกลียดพี่โก้ตรงนี้แหละ
ชักอยากให้คีย์กลับมาคบกะเนมแล้วดิ :o8:
-
เฮ้อ...สงสารเนม
:monkeysad:
ยิ่งอ่านตอนนี้ยิ่งสงสารมากๆ
ถึงปากจะบอกว่าไม่รอโก้แล้ว
แต่ในใจเนมอะรออยู่ชัดๆ
แล้วคนที่รอก็ไม่รู้ว่าจะหันกลับมาเมื่อไหร่
คู่กับคีย์ไปเลยดีไหมเนม
มีแค่เรา แบบที่คีย์บอก
เผื่ออะไมนจะดีกว่าที่เป็นอยู่ TT
อยากจะบอกว่าหงุดหงิดกับก้องมากเลยค่ะ
มาทำเหมือนเป็นห่วง แต่ก็พาตองมาให้เนมเห็น
โก้จะรู้มัยว่าการกระทำของตัวเอง
มันกำลังทำให้ใครคนนึงตัดใจไม่ได้
:เฮ้อ:
-
พี่จี.... TT ค้างอีกแล้ววววว 55+
ไม่ได้มีแค่เรานะ!!!
แต่... เนมก็ทำตัวเหมือนเจนิเนอะ!
แค่โก้ตี๋ไม่เคยมีอะไรกับเจ แต่ก็ทำตัวให้ความสำคัญอะไรนานาเหมือนกัน
อ่าาาาาา พี่จี... หนูอินนนนน TT
แต่ทำไมอ่านแล้วไม่รู้สึกสงสารเนม? 55+ หรือเพราะสงสารโก้มาตั้งแต่ระเบียงรักลามมาเรื่องนี้?
แต่.... เรื่องตี๋ล่ะว่ายังไงคะพี่จี๊~
กลับไปอ่านพี่เอ็กซ์ดีกว่า... คิดถึงพี่เอ็ก จุ๊บๆ > <
-
โก้เนี๊ยผีเข้าผีออกแฮะ
อยากได้เขาก็ไปเก็บมา อยากทิ้งเขาก็ทิ้งไปเฉยๆ
ทำยังงี้เนมน่าสงสารแย่
ไม่ช้ำในตายก่อนได้รักกันรึเนี่ย
เฮ้ออออออออออออออออ
โก้ทำยังงี้...สู้ทำเหมือนเดิมดีกว่า
แต่ถ้ามีใจให้แล้วก็ดี(ถึงจะนิดๆก็เหอะ)^^
ตอนนี้คีย์ทำคะแนนนำแฮะ อิอิ
-
พี่โก้ ช่วยทำอะไรให้มันเคลียร์ได้มะเนี่ยะ
แบบว่า สับสนอย่างหนัก เหมือนเนมเลยอ่ะ
จะรอนะค๊าคุณจี :z2:
-
พี่โก้ ช่วยทำอะไรให้มันเคลียร์ได้มะเนี่ยะ
แบบว่า สับสนอย่างหนัก เหมือนเนมเลยอ่ะ
จะรอนะค๊าคุณจี :z2:
-
โซแซด
สงสารน้องเนม
น้องสับสนไปหมดแล้ว
ไอ้พี่โก้ยังจะควงคนอื่นมาให้เห็นอีก
ไอ้พี่โก้ต้องการอะไรกันแน่อ่ะ
เดี๋ยวเชียร์ให้เนมคู่คีย์ซะเลยหนิ
o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18
-
เชิดใส่โก้ และตบตองค่ะ
ตื๊ออยู่นั่นแหละ เหตุผลที่พี่โก้มาตองมาด้วยนะคะน้องเนม ก็เพราะว่าชีขอตามมาด้วยไง กรี๊ด เซ็งชีมาก
ส่วนโก้ ถ้าชอบน้องก็จงรู้ตัวเร็วๆนะคะ เพราะไม่งั้นอาจจะมีถ่านไฟเก่า จริงๆแล้วรู้สึกเหมือนคีย์จะเป็นตัวการสำคัญในการทำให้พี่โก้รู้ใจตัวเอง
กอดคุณจีค่ะ :กอด1:
-
รู้สึกว่าจะหมั่นไส้ คุณโก้ แอ๊บเข้มอยู่นั้นแหละ
-
เปลี่ยนพระเอกได้ไหมโฮ!!อยากให้เนมคู่กับคีย์อ่ะ :z3:
-
:o8:
เราชอบหลงรักพระรองงง
แล้วตอนนี้ก้อร๊ากกก คีย์ มากมายยยยย
-
:m15: :m15:
ไม่รู้สิ
สงสารเนมมากอ่ะ สงสารจริงๆ
โก้นิสัยไม่ดีอ่ะ ยิ่งพาตองมาอีกยิ่งไม่ชอบเลย
ชอบคีย์ตอนนี้มากเลย
ถ้าเชียร์เนม-คีย์จะผิดไหม
ถ้าคีย์หยุดเจ้าชู้นี่จะได้ดีมาก
มีคำนิยามนึงที่จะบอกพี่โก้จากเนม
****อยากหวงถ้าไม่คิดจะรักกัน*****
-
อยากรู้อย่างเดียวว่า ...
อีนังตองมาจากไหนนนนน ? :m16: :angry2:
-
เหมือนมุมสะท้อนเรื่องที่มีความใกล้กัน คนเหมือนจะคล้ายแต่คนละคนกัน เหตุการณ์ที่เกิดจึงมีผลต่างกัน
เนมเป็นคนสำคัญของคีย์แน่เลย แต่อาจจะไม่ใช่ตำแหน่งที่โก้ยืนอยู่ในใจเนม เลยทำให้คู่นี้คบๆ เลิกๆ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
สงสารน้องเนมมมมมม
-
อืมมมมม....... คีย์ชอบเนมรึเป่าเนี่ยยยยยย แอบลุ้นเล็กๆ
-
สงสารหนูเนมอ่ะ
เนี่ยถ้าไม่รักโก้นะ เชียร์เนมให้รักกับคีย์แล้ว!
:m16:
-
สงสารน้องเนม เคืองพี่โก้ หมั่นไส้ตองจะตามมาทำไมเนี่ย!!!
-
หุหุ
ชอบคีย์จัง ดูท่าจะอบอุ่นดี
ติดตามจ้า ^^
-
โฮๆๆๆ น้งอคีย์ดีจังเลยอ่ะ
พี่โก้รีบทำคะแนนตามหน่อยนะ
งื้อออ เด็กมันทิ้งห่างเลย!!!
แล้วตอง ... มาทำไมวะคะ ??
ชิส์ งง พี่โก้ เหมือนกับเนม เหอๆ
-
เฮ้อ....
โก้เอ้ย บางทีทำอะไรไม่ชัดเจน ก็ทำใ้ห้คนอื่นเจ็บได้เน้อ รึว่าชัดเจนคือยิ่งห่างน้องมัน??
ในความคิดตอนนี้ สงสารเนม อยากให้รักๆกับคีย์ไปซะเลย
แต่ความรักมันห้ามกันไม่ได้ เข้าใจว่าน้องเนมรักคีย์แบบเพื่อนแท้มากกว่า คงยังลืมโก้ไม่ลง
-
ม่ายยยยยยยยยย
สงสารนู๋คีย์ สงสารเนมด้วย...พี่โก้ขา จะทำเหี้ยไรคะเนี่ยยย
ลองใจตัวเองรึไง...หืม...
ระวังนะคะระวัง
คุณจีขอบคุณนะคะ
ตอนนี้มายามกว่าเดิมด้วย แอบคิดว่าฟิวส์จะชอบเนมรึเปล่า...
ถ้าคีย์ไม่มั่วก็อยากจะเชียร์คีย์แระ แต่เดี๋ยวรอพาทหน้าตอนของโก้ก่อน เพื่อนอะไร ๆ มันจะชัดเจนขึ้น
-
หรือพี่โก้จะเอาตองมาลองใจเนม ว่าไปนั่น..:z3:
-
อิพี่โก้จะเอาไงเนี่ยยยยยยยยยยยย
สงสารเนมแล้วนะ
บวกๆ พี่จีค๊า
-
รักเขาข้างเดียว(รึเปล่า?????) ของเนม
เห็นใจน้องเนมอย่างเเร๊งส์........ไงๆ
ก็สู้ๆ :a2:นะลูก
-
สงสารเนมว่ะ
โก้เหมือนแอบให้ความหวัง
ส่วนคีย์นี่ก็ชอบเนมแน่เลย
เบื่อพี่โก้!!!
:เฮ้อ:
-
คีย์ จะเจริญรอยตามโก้ป่าวครับ
-
โอ้วววววววว...คีย์มาอย่างงี้ เปลี่ยนใจเชียร์น้องคีย์แทนได้มั้ยอ่ะ
-
พี่โก้ใจร้าย
มาทำให้สับสนอีกทำไม :serius2:
-
ขอโทษที่หลายไปหลายวันนะคะ พอดีอาทิตย์ก่อนวันหยุดเยอะ เลย... :z2:
งั้นเดี๋ยวอาทิตย์นี้อาจจะอัพให้มากกว่าปกติหน่อยนะคะ
ขีดเส้นใต้คำว่าหน่อย
-
ความอึดอัดที่มี อย่างน้อยก็มีคีย์ ที่รับรู้และอยู่เคียงข้าง
ส่วนคำสัญญาของคีย์ มีไว้เพื่อปลอดใจเนม หรือ ลมพัดหวนกันแน่
โก้ คงเริ่มรู้สึกอะไรบางอย่าง หลังจากได้เห็นคีย์
มาเป็นกำลังใจให้ คนทั้งสอง จูนกันติดเร็ว ๆ ดีกว่า
+1 ให้น้องจี เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
อ่านพาร์ทนี้แล้วอึดอัด T_T!
ไอ้พี่โก้ ทำไมต้องทำงั้นวะะะะะ ไม่รู้เหรอน้องเนมมันสับสน! ถ้าไม่รู้สึกไร ก็อย่าทำงั้นเลยย ต่างคนต่างอยู่ต่อไปแหละ
คือ... คีย์กับเนมนี่เคยคบๆเลิกๆ กัน แล้วก็เลยกลายมาเป็นเพื่อน แล้วคีย์นี่ยังรักหนูเนมอยู่มั้ย T_T! ท่าทางของหนูนี่แบบ... เหมือนรักหนูเนมเลย T_T! แต่ถ้ารัก..มันก็ดีนะ แต่ไม่อยากให้คีย์เจ็บบ
เนม... เนมเป็นตัวกลาง หันมาหาคีย์เหอะ แล้วเนมจะไม่เจ็บเลย
ชิๆ ไอ้พี่โก้ อยากโดดงับคอ !!
-
ง่า ~
ทำไมโก้ทำแบบนี้เนี้ย ทำร้ายน้องเนมมากมาย
คีย์ต้องอยู่ข้างๆน้องเนมน้ะ ^^
-
เจอแล้นนนนนนนนนนนนนนนนน
“...........เออกูเอง คืนนี้ไปไม่ได้แล้วว่ะ ขอโทษด้วยนะเว้ย.....เออ ไปไม่ได้จริงๆ ฝากบอกเนมด้วยแล้วกันว่าขอโทษ ด้วยพรุ่งนี้เอาของขวัญไปให้........โกรธก็ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย...............
“อ้าว แล้วคนที่ชื่อเนมนี่ใครวะ”เจมันเล่าค่อนข้างละเอียดนะครับ เห็นบอกว่าออกไปกับคนนี้บ่อยๆ ผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าโก้ไปรับไปส่งที่บ้านทุกครั้งที่มันมีนัดออกไปเที่ยวข้างนอก เจก็ต้องนั่งแกร่วอยู่บ้านคนเดียว ดีว่าโก้กลับไม่ดึก หกโมงกว่ามันก็ขี่รถกลับมาพร้อมอาหารเย็น ซื้อมานั่งกินกับเจสองคนทุกวัน.....
กลับไปอ่านระเบียงรักใหม่ เพราะเริ่มเลือนกับตัวละคร และความสัมพันธ์ แล้วก็ไปเจอ ณ จุดนี้....
ถ้ากับตอนนี้ อยากบอกว่า โก้ใจร้ายมาก
แต่ ณ ตอนนั้น โก้ทำดีมาก...
เหอ เหอ
คุณคนนี้สุดยอดมากค่ะ o13 ยกนิ้วให้เลย
ส่วนตอนนี้...เนมน่าสงสารจัง ถูกทิ้งให้สับสนอยู่คนเดียว
ส่วนโก้...เอาตองมาทำไม
-
ตกลงอิพี่โก้มันจะเอายังไงกันแน่เนี่ย
-
:เฮ้อ: โก้ทำอย่างนี่เพื่อ.. ไม่มีใครรู้ความคิดโก้ จริงๆ :z2:
:pig4: :pig4:
-
อ่านตอนนี้แล้วอยากจะให้เป็น คีย์-เนม ซะเลย หมั่นไส้ไอ้คุณพี่โก้จริงๆ !!!! :beat: :beat: :beat:
รีสอร์ทนี้ รีสอร์ทเดียวกับที่ น้องเจมารับน้องป่าวน้า~ :laugh:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยย
ยิ่งอ่านยิ่งอึดอัดกับความรู้สึก
บรรยากาศตอนนี้พาลน้ำตาจะไหล
สงสารน้องเนมมากเลย T_T
ทำไมโก้ต้องทำแบบนี้วะ เหมือนหมาหวงก้าง
กิ๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
:z3: :z3:
โมโหคนแต่ง
ครั้งหน้าขอยาวๆนะคะ ฮ่าๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
แอบเข้ามาติดตามอยู่ทุกวันว่ามาอัพยังน๊า~
ในที่สุดวันนี้ก็สมหวัง แต่ก็ต้องจากไปกับความอึดอัด T^T
-
อึดอัดมากมาย สงสารน้องเนม
ีคีย์ก็สงสารเนมใช่มั้ย หรือว่าคีย์น่ะรักเนม แต่รู้ว่าที่เนมเป็นอยู่ไม่ได้มีความรักให้คีีย์จริงๆ คีย์ก็เลยถอนตัวออกจากการเป็นคนรัก
แต่โก้นี่สิ มันสับสน ไม่รู้ใจตัวเอง หรือว่าเป็นผู้ใหญ่ไม่พอแน่นะ
ทำไปทำไม ทำร้ายคนที่รักตัวได้แบบนี้เลย
บวก 1 แต้ม ขอบคุณจีมากค่ะ :3123:
-
ชักเริ่มเครียดแล้วค่ะ ไม่รู้ ไม่รู้ สับสนตามเนมไปด้วยเลย พี่โก้จะทำอะไรกันแน่นะ
-
เสียเวล่ำเวลา จับกดเลย
-
รู้สึกว่าโก้เริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนองบ้างแล้วนะ น้องเนมเจออย่างนี้เลยงง
ถ้าให้ดีโก้ควรแสดงอะไรให้มันชัดเจนมากกว่านี้ สงสารน้องเนมจัง
-
โอ่ย ยยยย อ่านพาร์ทน้องเนมทีไร เศร้า สลด โศก มากๆอ่ะค่ะ
เพราะน้องมีความฝังใจกะอิพี่โก้อ่ะ เฮ้อ....
สงสารเนม....น้องคีย์ แลว่าจะหวงๆ ห่วงๆเนมมากเหมือนกันนะเนี่ย
พี่โก้ก้อทำอะไรคลุมเครือตลอดอ่ะ ไม่นึกถึงจิตใจน้องเลยนะ
สงสารน้องเนมมว๊าก กกกกกกกกกกก สับสนกะชีวิตขั้นสุดเลยนะนั่น
ค่อนข้างค้างค่ะไรท์เตอร์ รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ
เนมนี่คอแข็ง(เหล้า)เหมือนน้องเจเลยเนอะ -เอาไปเปรียบกะน้องเจอีกละ น้องเนมรู้มีหวังเคืองแย่เลย....-
รีสอร์ทนี้ คุ้นๆเนอะ....คริคริ
-
อ๊ายยยย พี่โก้ ไม่แฟร์เลย
ทำน้องเนมสับสนตลอด อะไรกัน ช่วยเคลียร์ตัวเองนิดน่ะค่ะพี่โก้
สงสารเนม สงสารคีย์
--------------------------------
รอคุณจี น่ะค่ะ แง่มๆ หายไปหลายวัน คนทางนี้ก็เฝ้ารอ
-
รู้สึกเหมือนพี่โก้กำลังเล่นกับความรู้สึกของเนมอ่ะ
ประมาณ ... หมาหวงก้าง
โฮ้ววว นิสัยยย ! :m16:
-
โถ อย่าเศร้าไปน้องเนม
พี่โก้จะอะไรก็ช่างพี่โก้เนอะ
จากนี้ไปมีแค่เรา :กอด1:
-
สงสารเนม :m15: โก้นะโก้ มาทำให้เนมสับสน หวงก้างจริงๆ
ไม่เอานะ คีย์ อย่ากลับมาๆ :laugh:
สิ่งที่โก้ทำคงมีเหตุผลซินะ ใช่มั้ยโก้ :angry2:
ปล.อยากไปรีสอร์ทนี้บ้าง 555 คิดถึง JX :-[
จบได้ค้างมากค่ะพี่จี รออ่านตอนต่อไปค่าาา...
-
รู้สึกอยากอัดโก้มาก 1ตุ๊บละกัน :m16:
-
ค้างงงงงงงงงงงงง :dont2: จบได้ค้างมากค่ะพี่จี o9
คีย์อย่ากลับมา มีแค่เรา เลยนะ Please!!
สงสารเนม โก้ไม่ชัดเจนสักที ชิส์ :m16:
ไม่รู้ว่าโก้คิดอะไรอยู่ เฉลยไวไวนะคะพี่จี รอคอยอย่างใจจดใจจ่อค่าาาา :impress:
คิดถึงระเบียงรักจังเลย ฮิฮิ
รอตอนต่อไปค่าาา :yeb:
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
สงสารเนมอะ โก้ใจร้าย :monkeysad: คลุมเครือมากๆๆๆคิดแล้วแค้นแทนเนม o18
-
สงสารเนมอะ :sad4: :sad4:
-
:pig4: :pig4:
-
ภาคสองก็แล้ว โก้ ก็ยังเป็น โก้ที่เข้าใจยากกกมากกเช่นเคย
อ่านจบ ต้องถอนใจแรง ๆ เฮ้ออ..ทำไมชีวิตมันช่างสับสนแบบนี้
สงสารเนมนะ แต่ว่า ก็ยังอยากให้เนมรอพี่โก้ และเหตุผลดีดี
ที่คงจะมี แต่เรายังไม่ได้รับรู้ เอาใจช่วยทั้งสองคนเลยจ้า
ขอบคุณ คุณจีค่ะ :L2:
-
กีซซซซซซซซซซซซซ
อ่านแล้วอึดอัดสุดๆ
:z3:
-
:monkeysad:สงสารนู๋เนมมมมมมมมม คีย์ก็แสนดีอ่ะ แต่ใจรักแค่โก้ยังงัยก็เชียร์โก้ช่วยรู้ใจตัวเองไวๆ
ด้วยนะ ก่อนที่ใจเราจะแกว่งกับคีย์ไปมากกว่านี้ +หนึ่งให้คุณจีแล้วนะคะ แล้วก็ อย่าหายๆนานๆอีกน๊า
คนรอทรมานใจ :call:
-
อิพี่โก้อย่ามาเล่นตัว :angry2:
ทำน้องเนมเสียใจ ชดใช้ซะดีดี
เหอะๆๆ คีย์ได้ใจไปเต็มๆ
แต่คงไม่ใช่พระเอก :sad4:
-
โก้ หวงก้างมาก ! :seng2ped:
-
:m15: :sad4: สงสารน้องเนมอ่ะพี่ จี ให้น้องเนม คู่ คีย์ ได้ไหม ให้โก้ เป็นตัวประกอบ เหมือนเดิมเถอะ โก้ น่าจะไม่ถนัดเป็นพระเอก:m15: +1 น้องเนม คีย์
-
สงสารเนมอ่ะ
พี่โก้ชัดเจนหน่อยดิ
-
เรื่องนี้ สับซ้อน อีกแล้ว
อิอิ
ลุ้นต่อไป!!!
-
สงสารเนม จิงๆเลย :m15:
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
+1
-
:o12: :o12: :o12:อยากอ่านอีกกกกกกกก
-
อ่านเรื่องนี้ทีไร เหนื่อยทุกที :เฮ้อ:
มีความรู้สึกเหมือนมันต้องใช้พลังงานเยอะยังไงไม่รู้ :เฮ้อ:
-
ก้ไม่ค่อยเข้าใจว่าพี่โก้ทำอะไรอยู่เหมือนกัน
-
เข้ามารอเลยละกัน^^
-
โก้เรตติ้งตกฮวบๆ เลย ทำตัวไม่เคลียร์ :เฮ้อ:
-
ติดใจเรื่องคนชื่อตอง มาตั้งแต่ได้อ่านพาร์ทแรกๆ แล้ว
ว่าทำไมต้องชื่อเหมือนกัน เหอๆๆๆ ตอนนี้เก็ทแล้ว
แบบว่า มันจี๊ดดดดดดดด
ไอ้พี่โก้ รู้ตัวบ้างมั๊ย ว่าทำร้ายจิตใจใคร ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีกแล้ว
เพื่อนคีย์ ดีสุดยอดดดดดด
-
สงสารเนมอ่ะ
เฮ้อๆๆ มารอตอยต่อไปเ้รื่อยๆ ครับ
คนแต่งสู้ๆ ครับ
-
บรรยากาศมันอึมครึม มืดมน หาแสงสว่างไม่เจอเลยง่ะ
โก้แมร่งไม่ชัดเจนสักอย่าง
เคยชอบโก้นะ ดูเป็นคนดี
มีความรับผิดชอบ เอาใจใส่
แต่พอมาอ่านเรื่องนี้แล้ว
ถึงได้รู้ว่า โก้แมร่งเลวว่ะ (จะโดนยำตรีนมั้ยเนี่ยตู)
-
เนม แม้รักรักมันหักใจยาก แต่ตัดใจเถอะ อยู่กับปัจจุบันดีกว่า เรื่องอะไรต้องเจ็บปวดกับเรื่องซ้ำซาก
-
สงสารน้องเนมสุดใจ :monkeysad:
ความสัมพันธ์ของเนมกับคีย์ลึกซึ้งมากจริงๆ แบบแทบนึกไม่ออกเลยว่าถ้าเนมไม่มีคีย์จะเป็นยังไง
...มีแค่เรา...
แล้วถ้าต้องเลือกล่ะ ถ้าวันที่เนมต้องเลือกมาถึง ผลมันจะเป็นยังไงน้อ :เฮ้อ:
โก้ เคยปลื้มโก้ที่เป็นคนฉลาด แต่แบบดึงคนอื่นมาเป็นตัวแทนอย่างนี้ ไม่น่าใช่สิ่งที่คนฉลาดเค้าทำกันอ่ะนะ
แต่เรื่องมารับเนมพร้อมตองนี่ค่อนข้างมันใจว่า จะได้ให้เนมเป็นข้องอ้างสลัดตอง
แต่ไม่ชอบใจเลยว่ะโก้ บอกตรงๆ ทำอะไรไม่เคลียร์ แล้วก็รู้ทั้งรู้ว่าเนมรู้สึกยังไง ไม่แคร์กันบ้างเลยเหรอ
ฮึ่ย!!! หมั่นไส้ว่ะโก้ :z6:
-
น้องเนม~
รอต่อไป
-
ไม่รักโก้แล้วอ่ะ
เชียร์ คีย์กะเนมแล้ว
-
อิพี่โก้ทำไรให้ชัดเจนนี๊ดส์นึง :m16:
-
เริ่มเอียงไปคางหนุ่มคีย์ซะเเล้ว
-
อยาก :z6:อิโก้
สงสารเนม
ไม่ต้องไปสนใจโก้มัน
-
โก้แกจะเอายังไงเนี่ย
แล้วตองนี่เป็นใคร
+1 นะคะ
-
สงสารเนมมมอะ
ทำไมโก้ไม่ทำอารายให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อยเนี่ยย
T_T ใจร้ายยยยย
คีย์น่ารักอะ รับสมัครแฟนเพิ่มป่าววเนี่ยย ^^
เนมไม่ต้องสนใจไอ้พี่โก้แหละ ไปอยู่กะคีย์ดีกว่าาาเนอะ
ปล.รีสอร์ทพี่เอ็กซ์ช่ายมะค่ะ
-
อ่านแล้วจี๊ดดดดดดดด
โก้เรื่องนี้ใจร้ายอ่ะ หรือ ร้ายอยู่แล้วตั้งแต่แรกหว่า (ดีแต่ก่ะเจ+ตี๋แค่2คน เท่านั้นซินะ - -")
-
อึดอัดที่สุดอะคุณจี ทำไมโก้เป็นแบบนี้เนี่ย จะคลุมเครือไปไหน
อดทนหน่อยนะเนมเอ๊ย อย่างน้อยตอนนี้ก็มีคีย์อยู่ข้างๆละเนอะ
-
พี่โก้ทำไมทำแบบนี้ น้องเนมสับสนรู้ไหมคะ (รวมถึงคนอ่านด้วย o12 )
-
เหมือนโก้กำลังจะสูญเสียเนมไปเลยค่ะ
"มีแค่เรา" จะทำให้เนมยึดติดยิ่งขึ้นไหม? ว่าแค่นี้ก็พอ
น้องเนมนี่ทำให้คิดถึงช่วงน้องเจหัวใจสลายกันเลยทีเดียว -"-
-
อึดอัดแทนเนมจริงๆๆๆๆ :o12:
-
รอจ้า ^^
-
มีแค่เรา "เนมกะคีย์" โอเค๊ นะคุณจี
เกลียดอิพี่โก้มัน
-
คีย์ อยู่เป็นเพื่อนน้องเนมนะ อยู่ข้างๆกันนะ
ปล่อยไอพี่โก้ไป ไอคนไม่ชัดเจน ไอคนใจดำ ไอคนบ้าอำนาจ ไอคนขี้หวง ชิชิ :z6:
ขอบคุณค่าพี่จี :3123:
-
พูดน้อยจนได้เรื่องเลยโก้ เซงง
-
สงสารเนมเป็นบ้าเลยอ่ะ
คีย์ดูดีจังเลยตอนนี้ สรุปแล้วจะกลับมาคบกันป่ะ?
แบบว่าเชียร์เลยเหอะ ก็โก้เย็นชาซะขนาดนั้น
เฮ้อ อึดอัดแทนเลย
เชียรืให้เนมมันตัดใจซะที
ทนไม่ไหวแล้วว้อยยยยยยยยยยยย
-
ห่วง หรือว่า หวง
แต่ทำไมถึงต้องเอาคนอื่นมา เหมือนจะบอกให้ตัดใจด้วยนะ
แต่มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่คิด คงต้องรอดูต่อไป
เฮ้อ...สงสารเนมน้อย
-
เหอๆ
โก้เอ๋ย...ความนิยมของเจ้าลดฮวบเลย - -
-
เชียร์คีย์เนม
หึหึ
ก็ถ้าโก้ยังทำตัวไม่ชัดเจนอยู่อย่างนี้ เค้าไม่เชียร์ตะเองแล้วนะ
เห็นรีสอร์ตแล้วคิดถึงพี่เอ็กซ์น้องเจ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
ไอ้พี่โก้พาตองมาด้วยทำไม๊!!!!!
เดี๋ยวปั๊ดเชียร์ คีย์เนม เลยนิ
ใจ.........ร้าย........... ชิชิ
พี่จีมาอัพต่อไวๆน๊า...มันค้างงง
-
รอจ้า
-
สงสารเนม :o12:
เข้าใจสถานะ It's complicated ขึ้นมาทันที :เฮ้อ:
-
ยิ่งอ่านยิ่งรัก ยิ่งอ่านยิ่งสงสารเนม
คีย์ก็น่ารักกว่าที่คิด
-
มารอ...
-
เศร้าๆๆ :o12: :o12:
-
ชักจะสับสนตามหนูเนม
ตอนแรกเหมือนโก้จะหวงๆ เนม
แต่ไหงลงท้ายแบบนี้เล่า โก้ใจร้าย!!!!!
คุณจีขาาาาา เปลี่ยนจากโก้เนม เป็นคีย์เนมได้มั้ยคะ
หนูหมั่นไส้นายโก้ค่ะ
จากปลื้มๆ ตอนเรื่องระเบียงรัก
ตอนนี้หนูหมั่นไส้พี่ท่านมากเลยค่ะ
อย่าเป็นมันเลยพระเอกน่ะ!! ชริ!! งอน!!
-
คุณจี มาต่อยัง อยากรู้เหตุผลที่โก้ทำยังงี้กับเนม
ทำไมใจร้ายจัง :z3:
-
อยากรู้ว่าโก้ทำไปเพื่ออะไร?
เนมเข้าใจถูกหรือผิดกันแน่นะ?
ยังไงก็คงต้องรอตอนต่อไป 55+
-
งงกับชีวิตโก๋จริงๆๆ
อยากให้เจเจอกับเนมสักครั้งจัง
-
วันนี้พี่จีต้องมาต่อแน่ๆเลย :mc4: (เข้าข้างตัวเองสุดๆ!! 555)
รอค่าาา~
:call: :call: :call:
-
เอาสักอย่างเถอะอิพี่โก้ มาทำให้เด็กมันสับสนแบบนี้ไม่ไหวนะ
แบบว่ารุ้สึกอึดอัดแทน ทำตัวไม่ถูก เด๋วดีเด๋วร้ายเอาสักอย่าง
-
เข้ามานอนรอพี่จี :t3: :t3:
-
:call: :call: :call:
พี่จี สัปดาห์นี้ขออีกตอนน้าาา :m5:
อยากอ่านมากๆ :laugh:
-
โก้ ใจร้ายอ่ะ :z3: :z3: :z3:
สงสารเนม >>> การเป็นเงาของคนอื่น ว่าเจ็บปวดแล้ว ยังเป็นเงาของคนที่เรารักอีกด้วย...
สู้ๆๆๆ เนม
ปล. พี่จีจ๋า มาอัพไวๆ นะคะ ^_______________^ :L1:
-
โก้ใจร้ายมากค่ะ......บอกว่าไม่รักกันแล้วจะมาพัวพันอยู่ทำไม
เวรกรรมขอให้ตามทันโก้ไว ๆ ด้วยเถอะค่ะ (ออกแนวแช่งซะแล้ว)
สงสารน้องเนม......
ขอบคุณคุณจีมากค่ะ :L2:
-
เข้ามารอตอนกลางคืน^^
-
คีย์ เป็นแค่เพื่อนก็พอนะ
-
วันนี้ทั้งๆ ที่เป็นวันหยุดแต่ผมโดนโทรตามให้เข้าไปคุยงานที่สาขาใหญ่ ผู้จัดการบอกว่าเข้าไปตอนไหนก็ได้ ผมเลยไปตอนเย็นซะเลย ผู้จัดการให้ดูรายละเอียดงานใหม่ เป็นงานอบรมการใช้โปรแกรมสต็อคสินค้าให้กับบริษัทฯ หนึ่งที่จ้างให้สถาบันจัดทำโปรแกรมขึ้นมา โดยอบรบให้เพียงแค่สองวันคือวันศุกร์และเสาร์ ถ้าลูกค้าไม่ปรับเปลี่ยนอะไรก็จะเริ่มอบรมได้เลยในสัปดาห์หน้า เพราะอย่างนี้คุณโอ๋ถึงเรียกผมมาคุย คู่มือการใช้โปรแกรมเล่มใหญ่พร้อมด้วยซีดีติดตั้งโปรแกรมเป็นงานที่ผมต้องเริ่มศึกษาตั้งแต่วันนี้ ความจริงงานอบรมถ้าให้ฝ่ายที่พัฒนาโปรแกรมเป็นคนไปอบรมเลยจะสะดวกกว่ามาก เพราะไม่ต้องมานั่งศึกษาการใช้งานอีก แต่ก็อย่างว่า ใช่ว่าคนทุกคนจะสามารถอธิบายสิ่งที่ตัวเองทำได้ถนัด บางทีก็เลยต้องมอบให้คนอื่นทำแทน
ผมนั่งคุยรายละเอียดงานคร่าวๆ ก่อนกลับผู้จัดการย้ำว่าควรอบรมพนักงานบริษัทฯ นั้นในทิศทางไหน เพราะบริษัทฯ นี้เป็นลูกค้าใหม่และเป็นบริษัทฯ ที่เพิ่งเปิดตัว หากสามารถต่อยอดได้อีกจะเป็นผลดี สมัยนี้ไม่ว่าธุรกิจประเภทไหนก็ตาม การบริการเป็นสิ่งสำคัญ บางคนอาจคิดว่าแค่ขายของ ถ้าของตัวเองดีที่สุด ยังไงก็ต้องขายได้มากกว่าคนอื่น ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ใช่เสมอไป บางครั้งคู่แข่งที่มีของดีไม่เท่า แต่บริการเป็นเลิศก็ทำกำไรได้มากกว่า อย่างว่าสมัยนี้บริการหลังการขายกลายเป็นส่วนหนึ่งในการตัดสินใจของผู้บริโภคไปแล้ว
“โก้!!”เสียงตะโกนเรียกของคนที่กำลังตรงเข้ามาหาทำให้ผมงุนงงว่าจะตะโกนทำไม ในเมื่อผมก็มองเห็นแล้วว่าเขากำลังเดินกึ่งวิ่งมา
“ครับ”
“มาทำอะไรเหรอ หรือว่ามีสอน”
“มาคุยธุระน่ะ ตองล่ะ”
“มาซื้อหนังสือไปอ่านเล่น ไม่คิดเลยว่าจะเจอโก้ที่นี่”อย่าว่าแต่ตองไม่คิด ผมเองก็ไม่คิด เพราะปกติไม่ค่อยได้เดินแถวนี้เลย ช่วงมีสอนก็มาสอน เสร็จก็กลับ ไม่เคยแวะเตร็ดเตร่
ตองชวนผมไปร้านหนังสือด้วยกัน ผมเองก็กะว่าจะไปเดินหาหนังสือไว้อ่านเล่นอยู่แล้วก็เลยตอบตกลง ระหว่างที่อยู่ภายในร้านหนังสือ ตองไม่ได้พยายามเข้ามาพูดคุยกับผมอย่างที่ผมคิดว่าตองจะทำ แต่ตองตรงไปมุมหนังสือที่ตัวเองสนใจ ผมก็เลยมีเวลาส่วนตัวจริงๆ ผมกะว่าจะใช้เวลาดูหนังสือไปเรื่อยๆ จากประสบการณ์รับน้องเท่าที่ผมจำได้ เนมน่าจะมาถึงประมาณทุ่มสองทุ่ม สักหกโมงผมค่อยออกจากที่นี่ก็น่าจะทัน
“ยังไม่ได้หนังสืออีกเหรอโก้”
“ผมดูเรื่อยๆ น่ะ ตองเลือกเสร็จแล้วเหรอ”
“เสร็จแล้ว แค่สามเล่มนี้ก็ไม่รู้จะอ่านเสร็จเมื่อไหร่”
“ชอบแต่งบ้านเหรอ”ผมมองหนังสือเกี่ยวกับการตกแต่งบ้าน ตกแต่งสวนในมือแล้วก็แปลกใจนิดๆ
“ชอบดูน่ะ ส่วนมากก็แค่แต่งห้องตัวเองนิดๆ หน่อยๆ”
“ไม่คิดว่าตองจะสนใจพวกนี้”
“อ้าว แล้วคิดว่าตองจะสนใจอะไรล่ะ”
“ก็....ประมาณนั้นล่ะมั้ง”ผมชี้ไปที่มุมนิยายซึ่งเป็นโซนที่มีหนังสือเยอะที่สุดในร้านเลยก็ว่าได้
“ก็เคยอ่านบ้างนะ แต่ไม่ไหวล่ะ ตัวหนังสือเยอะๆ อ่านแล้วมึน ดูรูปสบายตากว่า แล้วโก้ล่ะ จะเรียนต่อเหรอ”ตองมองหนังสือที่ผมถืออยู่ในมือ ความจริงผมไม่เคยคิดจะเรียนปริญญาโทเลย แต่หลังจากโหมทำงานมานานก็เลยรู้สึกอยากพักบ้าง ถึงงานของผมจะไม่ต้องเข้างานเช้าเลิกตอนเย็นเหมือนคนอื่น แต่ผมก็ทำงานเจ็ดวันตลอด ปีนึงจะมีวันหยุดเสาร์อาทิตย์แค่ไม่กี่เดือน อีกอย่างอาจจะเพราะเที่ยวบ่อยเลยรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้พักผ่อน พออยากมีวันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็กลายเป็นว่ารู้สึกว่างเกินไป ถ้าเรียนต่อปริญญาโทช่วงนี้อาจจะเหมาะกับอารมณ์ผมที่สุด
“เย็นแล้วโก้มีนัดที่ไหนต่อหรือเปล่า”
“โก้รอไปรับคนตอนหนึ่งทุ่มน่ะ ทำไมเหรอ”
“ก็ตองว่าจะชวนไปหาอะไรกิน ได้มั้ย”
“ก็น่าจะได้นะ แต่หกโมงผมต้องไปนะ”
“ได้ครับ”ตองรับปากพร้อมเดินนำไปร้านอาหารญี่ปุ่นที่ตองบอกว่าเป็นร้านประจำ
ระหว่างทานอาหารตองก็ชวนคุยเรื่องหนังสือบ้าง เรื่องเรียนต่อเพราะตองก็เริ่มอยากเรียนเหมือนกัน เรื่องน้องของตอง แต่เรื่องวันนั้นที่ไปเที่ยวด้วยกันตองไม่เอ่ยถึงเลย ผมนึกว่าตองจะต่อว่าผมเสียอีก ดูๆ ไปแล้วตองเป็นประเภทที่ชอบตามแต่ไม่ตื้อล่ะมั้ง ซึ่งตรงนี้ก็ดีเพราะทำให้ไม่รู้สึกน่ารำคาญมากเกินไป และทำให้ผมคุยกับตองได้เรื่อยๆ พอผมเริ่มเบื่อๆ ตองก็จะถอยไปเอง
“งั้นแยกกันตรงนี้นะ เดี๋ยวตองต้องขึ้นไปเอาของชั้นบนสักหน่อย”
“ซื้ออะไรไว้ล่ะ ผมไปช่วยขนมั้ย”ที่ถามก็เพราะเห็นว่าตอนนี้ของก็เต็มสองมือแล้ว แถมตองยังบอกว่าไม่ได้ขับรถมาอีก
“ก็มีหลอดไฟกับชั้นวางของในห้องน้ำน่ะ”
“นำไปสิ เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวตองนั่งแท็กซี่กลับเองได้”
“ไปเถอะน่า”ผมแตะข้อศอกให้ตองเดินนำไป ไม่ว่าตองจะตั้งใจวางแผนไปส่งหรือไม่ ผมก็ตัดสินใจไปแล้ว และคอนโดฯ ของตองก็อยู่ไม่ไกลจากผมมากเท่าไหร่ด้วย เมื่อนึกถึงผลได้ผลเสีย สำหรับผมมันไม่มีอะไรเสีย ส่วนจะได้อะไรนั้น...ต้องรอดูอีกที
ผมบอกตองว่าจะรับน้องไปส่งที่กลับคอนโดฯ ก่อน แล้วค่อยไปส่งตองทีหลัง ซี่งตองไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เรานั่งคุยกันในรถที่จอดอยู่ทางเข้าออกมหาฯ ลัยไม่นานก็เห็นรถบัสคันใหญ่เลี้ยวเข้ามาหลายคัน ผมขับรถไปจอดใกล้ๆ ในจุดที่มองเห็นได้ ไม่นานทั้งสองคนก็เดินตรงมาที่รถ
“พี่โก้แวะส่งเพื่อนเนมที่หอด้วยนะ”ทันทีที่เข้ามานั่งเนมก็เริ่มพูด ผมมองผ่านกระจกหลังแล้วพยักหน้าตอบ
“นี่เพื่อนพี่ชื่อตอง”ไม่รู้จะเรียกว่าแนะนำให้รู้จักกันได้หรือเปล่า เพราะไม่มีคำอธิบายว่าใครเป็นใคร บอกแค่ชื่อให้จดจำเท่านั้น ซึ่งจะจำหรือไม่จำผมก็ไม่ค่อยได้สนใจ
ตลอดทางผมสังเกตเห็นสองคนด้านหลังนั่งกุมมือกันเงียบๆ ตองเองก็พลอยนั่งเงียบไปด้วย แต่ถ้าให้เดาผมว่ามีคนอย่างน้อยสองคนในรถกำลังสงสัยว่าอีกฝ่ายเป็นใครแน่ๆ
ผมจอดรถหน้าหอพักที่เคยมาส่งเนมบ่อยๆ ตอนแรกเนมทำท่าเหมือนจะลงตามเพื่อนไปด้วย แต่ก็เปลี่ยนใจนั่งนิ่งบนรถตามเดิม ผมขับไปส่งเนมที่คอนโดฯ ก่อน แล้วค่อยไปส่งตองทีหลัง ตองชวนให้ผมแวะขึ้นไปหาอะไรดื่มแต่ผมปฏิเสธ เพราะคิดว่าถ้าขึ้นไปคงเรื่องยาว ส่วนที่ว่าตองจะขนของอย่างไรนั้นก็คงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพนักงานด้านล่างคอนโดฯ แล้วกัน
กลับเข้ามาถึงห้อง ภายในมืดสนิท เนมคงเหนื่อยจากรับน้องเลยนอนหลับไปแล้ว ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกมานั่งดื่มเบียร์หน้าโทรทัศน์ เดิมทีที่คิดว่าเนมน่าจะหลับ ความจริงอาจไม่ใช่ก็ได้ บางทีอาจจะกำลังนอนคิดมาก สับสน หรือร้องไห้ ที่เนมบอกว่าผมเป็นผู้ใหญ่ที่เลวกว่าเดิมนั้นน่าจะจริง เนมคงสับสนว่าผมกำลังทำอะไร ทำไมถึงต้องอาสาไปรับ ความจริงคงคิดมากตั้งแต่วันแรกที่ไปรับน้องแล้วด้วยซ้ำ เนมไม่ใช่เด็ก แต่ก็ยังไม่โตพอจะเข้าใจอะไรทั้งหมด ผมอยากให้เนมได้คิด ได้ทบทวนสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่ผมแสดงออก แล้วคิดให้ออกว่า...ผมตั้งใจทำให้สับสน ขอแค่คิดออก แล้วเนมจะรู้เองว่าควรทำอย่างไรต่อไป เมื่อถึงตอนนั้นเรื่องที่ยังค้างๆ คาๆ อยู่ในความรู้สึกของเนมจะได้หมดไปเสียที
รุ่งเช้าผมตื่นมาแต่เช้าแต่เนมยังไม่ตื่น ผมกะว่าจะไปส่งที่มหาฯลัย แต่เมื่อเคาะเรียกแล้วกลับได้ยินเสียงตะโกนกลับมาสั้นๆ คำเดียวว่า ‘โดด’ ผมก็เลิกปลุก วันนี้มีสอนตอนบ่าย ผมเลยมีเวลาทำอาหารนิดหน่อย เวลาที่เหลือก็หมดไปกับการอ่านคู่มือโปรแกรมที่จะต้องอบรม จนกระทั่งบ่ายกว่าตอนผมออกจากห้องเนมก็ยังไม่ออกมา และผมก็ไม่คิดจะเรียก
“ไงโก้ ได้ข่าวรับจ๊อบอีกแล้วเหรอ”นิ้งทักตั้งแต่ก้าวแรกที่ผมเดินเข้ามา ผมเดินไปนั่งคุยด้วย
“นิดหน่อย แค่สองวันเอง”
“อบรมเองเหรอ นึกว่าเขียนโปรแกรมเขียนเว็บอีก”
“อันนั้นยังไม่รับหรอก เหนื่อย ขี้เกียจด้วย ว่าจะเรียนต่อ เรียนด้วยกันมั้ย”
“โหย ไม่เอาหรอก แค่นี้ก็ไม่ค่อยมีเวลาสวีทแล้ว เดี๋ยวที่รักแอบไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยพอดี”
“พูดเป็นเล่น พี่เขาออกจะหงิ๋ม”
“ค่ะ หงิ๋มมากค่ะ ต่อหน้าคนอื่นน่ะนิ่ง แต่อย่าถลกหน้ากากออกนะ จะเห็นเลยว่าลายพร้อยแบบเสือดีๆ นี่เอง ช่วงจีบกันใหม่ๆ นี่ทั้งแอร์ทั้งลูกค้าบนเครื่อง ฉันล่ะปวดหัว เป็นกระเทยจะตบผู้หญิงก็หาว่าผิดอีก บอกไม่แมน รังแกผู้หญิง ถ้าแมนกูจะทำนมทำไมวะ”
“มึงพูดอย่างนี้กับพี่เค้าหรือเปล่าล่ะ”
“พูดสิยะ แล้วเพราะพูดนี่แหละเลยเริ่มเป็นแฟนกัน เค้าบอกว่าตลกดี”ผมนั่งคุยเล่นกับนิ้งจนได้เวลาสอน กว่าจะกลับบ้านได้ก็เกือบสามทุ่มเพราะเด็กที่เรียนมีสอบเก็บคะแนนวันพรุ่งนี้เลยให้ผมอธิบายโจทย์ที่เก็งกันมาว่าน่าจะออกสอบ
ผมแวะซื้อก๋วยเตี๋ยวไก่สองถุงและข้าวมันไก่อีกสองที่หน้าปากซอย ถึงจะซื้อของสดมาไว้ทำอาหารแต่ก็ไม่ได้มีอารมณ์อยากทำมากเท่าไหร่ ความคิดว่าที่ว่าบางทีเนมอาจจะไม่อยู่ในห้องต้องล้มเลิกไป แทนที่จะไม่อยู่ กลับอยู่แถมมีแขกเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน คนที่ผมไปส่งที่หอพักเมื่อวานนี้
“เพื่อนเนมมาค้างด้วยนะพี่โก้”
“อืม กินอะไรกันรึยังล่ะ พี่ซื้อมาเยอะพอดีเลย”ผมซื้อมาเยอะเพราะกะว่าถึงเนมไม่ทานก็ยังเก็บไว้มื้อเช้าได้
“พอดีเลย เนมว่าจะสั่งพิซซ่าอยู่พอดี”เนมเดินมาเลือกข้าวมันไก่และก๋วยเตี๋ยวไปจัดใส่จานชาม ผมเดินเข้าห้องตัวเองเพื่อเก็บของแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาอาบน้ำที่ห้องน้ำด้านนอก เมื่ออาบน้ำเสร็จสองคนนั้นก็ทานอาหารตรงหน้าหมดแล้ว ได้ยินเนมกำลังโทรสั่งพิซซ่า นึกอยู่แล้วล่ะว่าไม่น่าจะอิ่ม สงสัยจะนอนทั้งวันเลยไม่ค่อยได้ทานอะไร ผมหยิบเบียร์ในตู้เย็นก่อนจะเดินเข้าห้อง ถ้าไม่ได้คิดไปเอง ผมว่าตลอดเวลาตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้ามาในห้องนี้ เพื่อนคนสนิทของเนมคอยมองตามผมตลอดจนผมอดที่จะหยุดยืนเพื่อหันไปดูชัดๆ ก่อนเข้าห้องนอนไม่ได้
“กล้ามพี่เท่ห์ดี เล่นกล้ามด้วยเหรอครับ”เป็นประโยคแรกที่คีย์พูดกับผม ก็ทำเอางงไปนิดหน่อยล่ะนะ
“เมื่อก่อนเล่นนิดหน่อย ตอนนี้แค่เข้าฟิตเนสนานๆ ครั้งน่ะ อยากมีกล้ามเหรอเรา”
“ก็นิดหน่อยครับ อยากมีกล้ามท้องบ้าง”
“ซิทอัพบ่อยๆ เดี๋ยวก็ได้ ตามสบายนะ เบียร์ในตู้เย็นจะกินก็หยิบเอาเลย แล้วพรุ่งนี้จะไปเรียนกันรึเปล่า”
“ไปครับ พรุ่งนี้มีสอบเก็บคะแนน”
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งแล้วกัน”
“ไม่เป็นไร ผมเอารถมา”คีย์คงหมายถึงมอเตอร์ไซต์ที่ผมเห็นเมื่อวันนั้น ผมพยักหน้ารับรู้แล้วเดินเข้าห้องตัวเอง แต่ยังไม่ทันจะปิดประตูห้องก็ได้ยินเสียงดัง ‘ตุบ’ ก่อนจะมีเสียงร้องตามมา คาดว่าคนร้องคงจะเป็นคีย์ ส่วนเนมจะทำอะไรนั้นไม่แน่ใจเหมือนกัน
ผมแต่งตัวแล้วเดินออกจากห้อง เนมคงชินแล้วที่เห็นผมออกไปเที่ยวดึกๆ ความจริงผมก็แค่แวะไปนั่งร้านพี่ปั้น ดื่มบ้างนิดหน่อยแค่นั้น เหมือนไปหาเพื่อนคุยเสียมากกว่า
“อ้าวไอ้โก้ นึกว่าจะไม่มา”ผมเดินมาทางเคาน์เตอร์ยังไม่ทันนั่งพี่ฟ้าก็เดินมาทักเหมือนนกรู้
“อะไร”ประโยคของพี่ฟ้ามันชวนสงสัย เหมือนว่านัดผมเอาไว้แล้ว แต่ผมจำได้ว่าวันนี้ไม่ได้นัดนะ
“อ้าว ก็.......มึงไม่รู้เหรอ”
“อะไรล่ะ”
“......เอาไงดีวะ ปั้นๆ มานี่หน่อยดิ๊”พี่ฟ้าตะโกนเรียกพี่ปั้นที่ยืนคุยกับลูกค้าอยู่โต๊ะหนึ่ง พอพี่ปั้นเห็นผมก็รีบเบียดผู้คนเข้ามาหา ฉีกยิ้มกว้างทักทายอย่างอารมณ์ดีจนผมสงสัยว่าเมาหรือเปล่า
“โหยยย ไม่คิดว่าโก้จะมานะเนี่ย”
“อะไรพี่ ผมงงนะเนี่ย”
“โก้มันไม่รู้แน่ๆ เลยปั้น เอาไงดีล่ะ”พี่ฟ้าหันไปถามเชิงปรึกษาโดยไม่สนใจผมที่เป็นคนกลางตรงหน้า
“โก้ไม่รู้ว่าพี่กฤษกับตี๋มาเหรอ”ไม่แปลกใจเลยที่พี่ฟ้าไม่กล้าพูด รวมถึงที่พี่ปั้นพูดโดยไม่ตั้งใจ แต่เมื่อพูดออกมาแล้วก็ต้องหันมองหน้าผมที่นิ่งไปหลังจากได้ยิน ทั้งๆ ที่เสียงเพลงในร้านค่อนข้างดัง แต่เหมือนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองชัดกว่า ได้ยินว่ามันเต้นหยุดเต้นไปชั่วขณะก่อนจะเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
“........งั้นผมกลับก่อนดีกว่า”
“ไม่ไปหามันก่อนเลย มันถามถึงมึงอยู่นะ”
“....เหรอ”
“เฮ้ออ...งั้นก็กลับไปก่อนไป แล้วพรุ่งนี้ค่อยมากินเหล้ากัน เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง โอเคนะ”
“ได้พี่ งั้นผมไปล่ะ”พี่ฟ้ายกมือตบไหล่เบาๆ ผมหันหลังเดินออกจากร้านตรงมาที่รถตัวเองให้เร็วที่สุด ไม่ได้หนี แต่....ยังไม่พร้อม
“โก้!!”เสียงเรียกจากด้านหลังค่อนข้างคุ้นหู ทันทีที่ผมหันหลังกลับมองก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ไม่ไกล ผมรีบกวาดสายตามองรอบๆ แล้วก็ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกเมื่อไม่เห็นอื่นอยู่แถวนี้อีก
“ไงครับ....พี่กฤษ”
“ไม่เข้าไปข้างในเหรอ”
“ไม่ดีกว่า”
“แต่.....ตี๋อยากเจอนะ”
“............”
“ถ้าพี่ไม่ได้มาด้วยโก้คิดจะไปเจอตี๋มั้ย”พี่กฤษถามยิ้มๆ ผมรู้ว่าเขาไม่ได้ถามแบบหาเรื่อง แต่...แค่ถาม
“มันไม่ได้เกี่ยวกับพี่”ผมไม่ได้ประชด แต่เขาไม่ได้เป็นตัวแปรในการตัดสินใจของผมจริงๆ
“พี่ก็ว่างั้น ปัญหาไม่ได้อยู่ที่พี่หรือตี๋ แต่อยู่ที่ตัวนายเอง เรื่องมันผ่านมานานแล้ว ทำไมยังไม่เดินต่อ”
“มันไม่ใช่เรื่องของพี่นะครับ”
“แต่ตี๋มันเป็นห่วงนะ ว่างๆ ก็โทรหาบ้างสิ”
“ผมกลับล่ะ”ผมเปิดเข้าไปนั่งในรถ คนด้านนอกยืนอยู่สักพักก่อนจะเดินกลับเข้าไปข้างใน ผมไม่ได้เกลียดคนๆ นี้ ตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้จักจนกระทั่งตอนนี้ก็ไม่เคยเกลียด ทั้งๆ ที่ผมควรจะเกลียด ผมน่าจะเกลียด...น้อยคนนักที่จะเข้าใจการกระทำของผม และคนที่อ่านความคิดผมออกยิ่งมีน้อยกว่า แต่ต้องยอมรับว่าเขาเป็นหนึ่งในนั้น และเพราะอย่างนี้ผมถึงได้วางใจ....ที่จะปล่อยมือ
ผมแวะซื้อเบียร์ระหว่างทาง เมื่อขับมาถึงคอนโดฯ ก็ขึ้นไปนั่งดื่มบนดาดฟ้า บางคนมักจะเกลียดคนที่ทำให้ตัวเองสูญเสีย เกลียดสถานที่ที่มีความทรงจำไม่ดี แต่ผมไม่เป็นอย่างนั้น ผมยังคงคุยกับพี่กฤษได้ ยังคงขึ้นมานั่งเล่นบนดาดฟ้าและถือว่าเป็นสถานที่โปรดแห่งหนึ่ง ยังคงนั่งในมุมเล็กๆ เหมือนเมื่อก่อน ที่ตรงนี้ มุมนี้ สถานที่เดิมๆ แต่ไม่มีภาพที่ทำให้ครั้งหนึ่งเคยเสียใจ พี่กฤษถามว่าทำไมยังไม่เดินต่อ ผมอยากจะบอกว่าผมเดินแล้ว...เดินออกมาจากเส้นทางที่ตัวเองเคยอยากเดิน เดินมาเส้นทางใหม่ อาจไม่ใช่ทางที่หลายคนอยากให้เป็น แต่ผมเลือกที่จะเดินแบบนี้ ณ. ตอนนี้ อาจเดินเป็นวงกลม วกไปวนมาในพื้นที่แคบๆ แต่ไม่ได้ไม่มีความสุข แค่...ยังเดินเพียงลำพัง...เหมือนเมื่อก่อน
เบียร์ครึ่งโหลก็ทำให้มึนไปบ้างเหมือนกัน อาจเพราะท้องว่างตั้งแต่เย็นเลยมึนง่าย ผมเดินลงทางบันไดหนีไฟจนมาถึงหน้าห้องตัวเอง ไขกุญแจเปิดเข้ามาในห้อง เหมือนภาพวันเก่าๆ ย้อนกลับมา แต่ไม่นานก็รู้ดีว่าไม่ใช่ แต่ไม่ได้ช่วยทำให้ความโกรธลดน้อยลงไปเลย
“ทำอะไรกัน!!”ผมตะโกนเสียงดัง คนที่คล่อมอยู่ด้านบนค่อยๆ ลุกออกจากร่างที่นอนบนโซฟาอย่างอ้อยอิ่ง เนมหันหน้ามามองผมก่อนจะยิ้มน้อยๆ อย่างไม่รู้สึกรู้สา ผมคิดว่าเนมจะเข้าใจการแสดงออกง่ายๆ ของผม เห็นพาคีย์มาค้างก็คิดว่าจะตกลงปลงใจกันเรียบร้อย แต่นี่ไม่ใช่เลย การแสดงออกทั้งสีหน้าและท่าทางตอนนี้เพียงแค่ยั่วให้ผมโกรธ หรือไม่ก็ทดสอบว่าผมจะหึงหวงหรือเปล่า นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ผมต้องการ
“โทษที เนมไม่คิดว่าพี่โก้จะกลับเร็ว”เนมดึงคีย์ให้ลุกขึ้นนั่ง คีย์เหมือนจะยังไม่ทันตั้งตัวจากการที่กอดจูบกับเนมเมื่อครู่ รวมถึงไม่คิดว่าผมจะเข้ามาเห็น แต่ตอนนี้คงพอจะรู้แล้วว่าเนมตั้งใจทำเพื่อให้ผมเห็น ผมเดินไปหยุดตรงหน้าก่อนจะหยิบเงินในกระเป๋ายัดใส่มือเนมไป
“ห้องพี่ไม่ใช่โรงแรม ถ้าอยากมากก็ไปเช่าโรงแรมซะ ใกล้ๆ นี่ก็มี แต่อย่ามามั่วในห้องนี้ ห่างจากคอนโดฯ ไปไม่ไกลหรอก น่าจะคืนละไม่ถึงพันนะ รีบขับกลับมาคืนตอนเช้าด้วยล่ะ”ผมโยนกุญแจรถให้คีย์รับไปแล้วหันหลังเดินเข้าห้อง แต่เนมดึงมือผมให้หันกลับไป พร้อมๆ กับฝ่ามือที่ฟาดเข้าเต็มหน้าจนรู้สึกแสบ
“อย่าทำกับเนมแบบนี้นะ!!”
“พอใจรึยัง”
++++++++++++++++++++++++++
ค้างมั้ย........... :z2: :z2: :z2:
-
สองคนนี้ยังไม่คุยกันดีๆเลยอ่ะ :serius2:
แล้วพี่กฤษเนี่ยก็ยังไม่เคลียร์เลยน๊าา เขาคือใครทำไมมากับพี่ตี๋ล่ะ ??
ค้างมากกก รอตอนต่อไปโลดจ๊า :pig4:
ปล.พี่จีลืมเปลี่ยนหัวข้อรึเปล่าค่ะ??
-
อ้าว เนม ต้องการอะไรหล่ะเนี่ยะงานนี้
เริ่มสงสารโก้ เฮ้อ เอาเถอะไม่เข้าใจกัน
ก็เปิดใจคุยกันหน่อยนะ คาราคาซังมากๆอ่ะค่ะ :monkeysad:
-
ถามว่า ค้่างไหม ......................
อยากจะบอกว่า ค้้างสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ง่า :z3:
-
ค้างอย่างแรง แล้วตกลงจะคุยกันดีๆ ไม่ได้ใช่ป่ะ
-
:serius2:ค้าง
-
ทำไปเหอะเนมถ้าทำแล้วสบายใจ ไหนๆพี่เขาก็ไม่สนใจอยู่แล้วนิ
-
ค้างครับพี่... :z2:แต่รู้สึกสมน้ำหน้าโก้ว่ะ :z2: :z2:
-
:serius2: :z3: :z3: :z3: ค้างงงงงงงงงงงงง
-
โห ยังมีหน้ามาถามว่า ค้างไหม
-
อิ่ม...พูดม่ออกบอกม่ถูกก้อ่ฉลดต่ย่ที่ม่พูด
-
:เฮ้อ: เมื่อไหร่จะเข้าใจกันสักที :z3:
-
เนมน่ารัก ดังนั้นเนมไม่ผิดค่ะ ฮ่าๆ
-
ไมใจร้าย สร้างความเจ็บปวดให้คนอ่านได้ขนาดนี้เจ้าค่ะ ค้างมากมาย แง้ ๆ
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
พี่โก้มีเรื่องอะไรกับพี่ตี๋อ่ะ
-
ไม่อยากจะบอกว่าค้าง แต่ มันค้างมากๆๆๆๆ
ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับโก้และตี๋แล้วพี่กฤษ
นี่น่าจะเป็นคนรักของตี๋น่ะ ส่วนเนมก็น่ะทำทำไม
เห็นมั้ยเรื่องมันเลยไปกันใหญ่เลย เข้าใจว่าเนม
อาจจะไม่พอใจโก้แต่ไม่อยากให้ทำแบบนี้เลย
อยากให้พูดกันดีๆ แต่คาดว่าคงยาก ไหนจะเรื่องโก้ตี๋อีก
:กอด1: :L2: :pig4:
-
ถามว่าค้างไหม?
ก้ต้องตอบว่าค้างมากเลยคะพี่จี
:z3:
ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกข้องใจขึ้นเรื่อยๆ
ทำไมโก้ไม่พูดกับเนมดีๆบ้าง
เรื่องระว่างโก้กับตี๋คืออะไร
แล้วน้องเนมทำไมทำแบบนี้ละนู๋
:เฮ้อ:
-
ค้างจิ...................... :serius2:
ไม่เอาๆๆๆ มาต่อเถอะนะๆ
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
มันคะ..ค้างงงงงงงง
อยากรู้เรื่องตี๋กับโก้ง่ะ เกิดไรขึ้นกับสองคนนี้
แล้วโก้กับเนมอีก โก้แรงอ่ะ
ถ้าเราเป็นเนมจะลากคีย์ไปอิ๊อ๊างกันในห้องเลย
หมั่นไส้โก้..ผิดมั้ยเนี่ย
-
คุณจีขาโครตจะค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงเลย :z3:
อยากรู้เรื่อง โก้ - ตี๋ - พี่กฤษ เกิดอะำไรขึ้น
มีซีัน โก้คล่อมตี๋ด้วยเหรอค่ะ :serius2:
-
เคืองเนมนิดนึง มาตบพี่โก้ของเค้า ฮ่าๆๆ ค้างมากๆค่ะ เราว่าตี๋กักฤษเคยทำอะไรแบบเนมกะคีย์ในห้องนี่ โก้เลยโกรธงั้นโก้กับตี๋เคยเป็นมากกว่าเพื่อนเหรอ แล้วพี่โก้อยากให้เนมคิดอะไรอ่ะ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ค้างคามากมาย
:m31:
-
:เฮ้อ:
มอบให้พี่จี :z6:
ทำอย่างนี้ได้ไง
มันยิ่งกว่าค้างเลยนะ
โอ้ยสงสารเนมไม่ไหวจะเคลีย์จริงๆ
ไอโอ้ :m31: :beat: :beat: :beat: :beat:ร้อยทีเลย
ค่อยโล่งหน่อย
-
พี่เห็ดถามทำม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ทำร้ายจิตใจกันตล๊อดๆๆๆๆๆ
ทำไมอ่านแล้วเข้าข้างโก้ตลอดก็ไม่เข้าใจตัวเอง 555+
อ่านเรื่องตี๋กับโก้แล้ว.... ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เรื่องเนมกับโก้ 55+ สะใจอะพี่จี~ ไปหาโรงแรมไปอิหนู~
เฮ้อ... ตัดใจซะทีสิ.. ทั้งโก้ทั้งเนม~
ว่าแล้วก็ไปอ่านพี่เอ็กต่อ! 555+
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงอย่างแรง
มารอตอนต่อไปครับ อิอิ
-
อยากรู้เรื่องโก้กับตี๋อ่ะ
ทำไมโก้ไม่อยากเจอตี๋??
แล้วทำตัวแบบนี้..ทำร้ายตัวเองไปทำไม
ปล. ค้างมากค่ะคุณจี!!
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
สรุปว่าโก้อะไรยังไงเนี่ย โอ๊ย!!!! งงอ่ะ
-
คือโก้พยายามทำให้เนมเลิกคิดอะไรกับโก้
หันไปมีความรักของตัวเอง อย่างนั้นรึเปล่า ?
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ
การเลิกรักใครสักคนที่เราทั้งเคยรักและผูกพันธ์มากๆมันยากนะ
โก้ก็คงจะรู้ จากเรื่องของตัวเองอะ
ซึ่งก็ยังคงงงๆอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น
-..-
-
:pig4:
-
โค-ตร ค้าง
-
อะไรก็ไม่เคลียร์แต่ว่ามันจบตอนแล้ว
ม๊าายยยยยยยยยยยยยยยยยย
มัันยิ่งกว่าคำว่าค้างอีกม๊ายยย พี่จีใจร้าวที่สุดดดดดดดดดด
อยากเป็นแบบพี่กฤษมั้งจังจะได้เข้าใจโก้บ้างอะไรบ้าง
เรื่องเนมก็ยังไม่อะไรยังไง ป่มตี๋ก็โผล่มาประชิดเรื่อยๆ ได้อีกม๊ายยยย
ฮืออออออออ ใจดีต้อนรับปีใหม่ด้วยยนะพี่จี เขาอยากอ่านน่ารักมั้งอะไรมั้ง
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ตอนต่อไปนั่งกางมุ้งรอ
-
:a5:....เจอประโยคสุดท้าย ว่า ค้างมั้ย.....
ค้างมากมายอ่ะ ค้างทุกเรื่องเลยอ่ะ ทั้งเรื่องอารมณ์ เรื่อง โก้ - ตี๋....
:z3:
-
ค้างเรื่องตี๋อ่ะค่ะ ตกลงอะไรยังไง :beat: :beat: :beat:
-
ค้างได้ใจจริงๆ 555
-
ค้างงงงงงงงงงงงงง :serius2:
และงงด้วย ไม่เข้าใจว่าเนมต้องการอะไร :m16:
แล้วก็ไม่เข้าใจเรื่องของคนที่ชื่อ กฤษ ด้วย
สรุปตอนนี้อ่านไป งง ไป :laugh:
-
ค้างงงงงงมากกๆๆๆ
ว่าแต่โก้กะตี๋เป็นอะไรกันหรอค่ะ
แล้วพี่กฤษณ์เค้าเป็นใครกัน
และที่สำคัญเนมเป็นอะไรอ่ะ
ต้องการอะไรจากโก้กันแน่
-
ค้างมากๆๆๆๆๆๆ แล้วตกลงเรื่องยังไงเนี่ยๆๆๆๆๆๆ :m28:
-
:serius2: :serius2:
ค้างมากกกกกกกกก
อยากรุ้เรื่องตี๋กะโก้จิงๆๆเลย
อะไรที่ทำให้โก้กลายเปนแบบนี้
โก้เข้าใจเนมดีนะ แต่ทำไมไม่ชัดเจนกว่านี้หละ
ไม่้เข้าใจโก้เลยอะ
คิดไรอยู่
ทำไมนิ่งแบบนี้
สงสารเนม
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m15: :m15:
รออ่านเรื่องนี้จะขาดใจแล้วนะค่ะพี่จี
-
ค้างมั้ย?
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :angry2:
เรื่องเนมยังไม่เท่าไหร่
เรื่องโก้กับตี๋นี่สิ มีแพลมๆมาละแต่ก็ยังคงเป็นปริศนามากอยู่
ตอนที่โก้บอกว่าเหมือนวันเก่าๆ อย่าบอกนะว่าตี๋กับกฤษณ์ก็เคยทำอย่างนี้ให้โก้เห็น :a5:
โอยยยยย สงสัยมากกอ่ะ :serius2:
ปล ยังแอบเสียใจที่ไม่ใช่เอ็มตี๋ :o12:
-
:a5: :a5: :a5:
ค้าง
อ่านจบตอนนี้แล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
จบแบบนี้ค้างมากอะพี่จี
:dont2: :dont2: :dont2:
ปล.ยังไม่ทันได้เจอตี๋เลยอะ คิดถึง :-[
-
เพราะโก้เก็บความรู้สึกเก่ง
คนอื่นเลยไม่ค่อยเข้าใจในตัวโก้
สงสารก็แต่เนม :sad11:
ปล.ถามว่าค้างมั้ย ขอตอบว่าก็ค้างมันทุกตอนแหล่ะ :o
-
ถ้าพี่จีถามว่าค้างไหม ตอบได้เลยว่าค้าง
ค้างมานาน ตั้งแต่ระเบียงรักแล้ว
สรุปแล้วโก้หึงเนม หวงตี๋
เอ๊ะยังไง มึนๆๆ ต่อด่วน :call:
-
ถามว่า ค้างไหม
ตอบว่า ค้างมากกกกกกกกกกกกกกก
แล้วมาต่อไวไวน่ะค่ะ คุณจีขา
-
ค้างสิคร้าบบบบบ :z3: :z3: :z3:
ตั้งแต่อ่านแลกรักมา ตอนนี้จี๊ดสุดเลย! ดราม่าสุดๆ :o12:
เรื่อง โก้*ตี๋ ยังคงเป็นปริศนา (ที่ต้องรอพี่จีมาไข(ต่อไป) :o11:)
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนจะเห็นใจโก้มากขึ้น สงสารโก้จับใจเลย ฮือๆๆ
ฉากที่ "ไขกุญแจเปิดเข้ามาในห้อง เหมือนภาพวันเก่าๆ ย้อนกลับมา"
พี่จีอย่าบอกนะว่า ตี๋ กับ พี่กฤษ เคยทำอย่างนั้น ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง! ทรมานนนนอ่าาาา~ :undecided:
รออ่านต่ออย่างใจจดใจจ่อค่าาา~ อย่าทำให้ค้างกันนานนะค่าาา~ พี่จี :monkeysad:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มีแต่การกระทำที่ยิ่งทำให้ปวดใจ :sad4:
แบบนี้ เค้าเรียกว่าค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ค้างๆคาๆมากเลยค่ะ :serius2: :serius2:
. . . . . .
เป็นกำลังใจให้จ้า o13
-
เหอะๆ = ="
ความรู้สึกเดียวที่ให้โก้หลังอ่านเสร็จ
-
เหมือนตอนนี้ ใจโก้ยังคงมีตี๋อยู่
:เฮ้อ: สงสารน้องเนมจัง
แต่จะว่าไป คนที่น่าสงสารที่สุดตอนนี้ น่าจะเป็นคีย์นะ
หรือว่าคีย์จะเต็มใจให้เนมใช้เป็นเครื่องมือ
ค้างงงงง มากมายหลายเรื่องจริงๆ :z3:
-
ค้างมากกกกกกกกก อยากรู้เรื่องตี๋อ่ะ
:pig4:
-
ตอนนี้กำลังเกลียดโก้ :m16: :m16: :m16: :m16: อยากจะ :fcuk: :z6: :beat:กับโก้จิงๆ
ถามว่าค้างมั้ย ค้างมากกกกกกกกค่ะ :serius2: :serius2: :serius2:
และก้ออยากรุ้เรื่องราว ระหว่าง ตี๋ โก้ แล้วก้อ พี่กฤษ ด้วย :a3:
แต่ที่น่าสงสารที่สุดคือ เนม สงสารเนม มาทำให้เนมรักทำไม ในเมื่อไม่รักก้อทำให้มันชัดเจนสิ สงสารมากกกกกก :m8: :m15: :monkeysad: :sad11:
ถ้าเปงเพื่อนโก้นะจะถามว่า มึงเป็นเหี...อาไร เลยจิงๆ ดราม่า บีบจิต :z3: :z3: :z3:
มา่ต่อไวๆนะคะ อยากรู้มากกกกกกก :กอด1: :L2: :3123: :L1: :pig4:
-
ค้างค่ะ....โอย....
-
++++++++++++++++++++++++++
ค้างมั้ย........... <<<<<อย่าได้ถามกลับมาจะดีกว่านะครับว่าค้างไหมแล้วจะได้คำตอบว่า ค้างมากกกกกก
โก้คุงจะเอายังไงกันแน่เนี๊ยะตามความคิดโก้ไม่ทันเลยผม
o13
-
นี่โก้คิดจะอยู่คนเดียวไปตลอดเลยรึไง
รักคนที่เค้ารักเราดีกว่านะ
คนที่ถูกรักน่ะมันรู้สึกดีจะตาย
เชื่อเหอะ :m12:
-
งี้ดดดดค้างมากมายยยยย
จะบอกว่าไม่เข้าใจโก้อะ หลายเรื่องเลย ทั้งเรื่องตี๋
เรื่องเนม ตกลโก้ต้องการให้เนมเข้าใจอะไร งี้ดดดเครียดดดด
ดังนั้นรีบมาต่อโดยด่วนเลยนะน้องจี :sad4:
-
ยิ่งอ่านยิ่งสงสารเนม :m15:
โก้เปนอะไรหนักหนานะ ไอ้ที่ตั้งใจทำให้เนมสับสนมันเพราะอะไร
เรื่องตี๋ก้ยิ่งคาใจ เห้ออออ
เปนกำลังใจให้พี่จีค่ะ :L2:
มาต่อเร็วๆนะคะ ค้างมากกกกกก
-
ค้างมั๊ย...?
กล้าถามนะคนเรา....ค้างสิคะ ค้างมากกกกกกกก
ไอ้พี่กฤษอีกมันมาแล้วววววววว
เริ่มๆ เกลียดโก้อ่ะ ทำไงดี
-
ไม่รู้ว่าโก้จะอะไรยังไง
แต่เนมทำแบบนี้มันก็ไม่ถูกนะ
อย่างน้อยจะเอายังไงก็ให้มันแน่
คีย์อ่ะไม่คิดอะไรกับเนมใช่มั้ย?? ถึงเอามาเป็นเครื่องมือ
ไม่ใช่ถึงเวลาเป็นปัญหามาอีกนะ
-
คิดว่าโก้คงอยากให้เนมตัดสินใจละมั้งว่าจะรักหรือจะเลิกรักโก้
แต่ตอนที่โก้แสดงความเป็นห่วงเนมหรือทำดีด้วย
มันก็ยิ่งทำให้เนมสับสนอ่ะดิ
อยากได้ผลลัพแบบไหนคุยกันไปเลยดีมั้ย
ถ้าอยากให้เนมรอหรือให้เนมไปก็พูดกันไปเลยดีกว่ามั้ย
เนมยังเด็ก อาจคิดอะไรไม่ลึกซึ้งเหมือนโก้
แถมโก้ยังไม่เคลียร์ตัวเอง ถ้าดูจากการกระทำของโก้
มันเหมือนอยากให้เนมตัดใจ แต่ทำไมต้องทำดีด้วย!!?
กรรม!? สรุปชั้นก็กลายเป็นเนม
เหมือนจะเข้าใจ แต่ไม่เข้าใจ
ปล.แถมนิดนึง ค้างงงงงงงงงงงงงงงงคร่า
-
จะเข้าใจกันภายในชาตินี้มั้ยอ่าคู่เนี๊ยะ >.<
-
จุก
-
ค้างมากกกกกกก
แต่แบบว่าทำไมพอตี๋มาบรรยากาศหมองมากๆ
โก้ โอเคมั๊ยอ่าาา
น้องเนมก็นะ แหมะ
เฮ้ออ พูดไม่ออก ฮ่าๆๆๆๆ
รอตอนหน้านะพี่จี จูบบบบ :กอด1:
-
ค้างมากกกกก
มีหน้ามาถามนะพี่จี ค้างอย่างที่สุดอ่ะ
โฮๆๆๆ อยากรู้ว่า โก้กะตี๋ โกรธกันเรื่องอะไร ??
ฮือออ อยากรู้มากนะ
แล้วพี่โก้ ด่าน้องเนมแรงไปนะ แต่เนมก็ไม่น่าทำให้เห็นอ่ะ
T^T เมื่อไรจะดีกันนนนน
-
ทำมัยรู้สึกสงสารทุกคนจักเลยย มัยเศร้าจังงโอ้ยยยยยยยยยยยยย
:m15: :m15: :m15: :m15:
เรื่องมันเป็นไงมาไงเนี้ย โอ้ยยย :z3:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
+1
-
แล้วไงล่้ะโก้...
ต้องการอะไรกันแน่ ก็รู้ว่าเนมยังเด็ก ยังสับสน คำตอบที่เนมได้อาจจะไม่ใช่แบบที่โก้อยากให้เป็น แล้วไง เนมผิดเหรอ???
บางที การพูดออกมาตรงๆก็ทำให้เข้าใจอะไรๆได้มากกว่าปล่อยให้เขาคิดไปเองนะ
สงสารเนม หมั่นไส้โก้ ทำตัวเองเจ็บไม่พอยังทำคนอื่นเจ็บอีก :z6:
-
:z2: ไม่รู้คิดมากไปมั้ย รู้สึกเหมือนทุกคนจมอยู่กับอดีต :z2:
:pig4: :pig4:
-
เนมไม่เห็นต้องไปสนใจโก้เลยนิ
ทำอะไรก็ทำเถอะเนอะ ทำแบบนี้คิดว่าโก้ก็คงไม่รู้สึกอะไรหรอก
เห็นหลายคอมเม้นท์โพสแบบว่าค้างกัน
เราก็อยากโพสบ้าง 55+
ค้างอ่ะพี่ แต่ก็รอตอนต่อไป 55+^^
-
ค้าง :o211:
เหมือนโก้พูดประมาณว่าอยากให้เนมคิดเอง
แต่ก็นะ
-
ค้างทุกเรื่องเลยคะตอนนี้ ทั้งโก้ตี่ โก้เนม โอ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว ละพี่กฤษมาจากไหนเนี่ย ย๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
ค้างนิดนึง แต่ก็อยากให้มาต่อสุด ๆ ครับ
-
พี่จี
ค้างสุดๆ :a5: o22
-
อยากจะบอกว่า............ค้างมาก :z3: :z3:
ตกลงคู่นี่มันจะเอายังไงกันแน่เนี่ย :m16: :m16:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
โอ๊ยยย อึดอัด >*<
-
ตี๋มาแล้ววว คิดถึงจัง :กอด1:
เริ่มอยากรู้ละ ว่าพี่กฤษเป็นคนยังไง
รู้ใจโก้ได้นิไม่ธรรมดาจริง ๆ
อ่านตอนนี้แล้วเห็นใจโก้อ่ะ
เหมือนว่าพอตี๋กลับมา โก้ก็ดูเศร้า ๆ ไปเลย
แล้วมาเจอน้องเนมทำแบบนี้ให้เห็นอีก
เลยยิ่งโกรธไปกันใหญ่ เฮ้อ แล้วเมื่อไหร่จะดีกานน
ปล. ค้างงงงงง :z3:
-
:z3: ไม่เข้าใจโก้
เนมก็คงไม่เข้าใจ เลยอยากทำอะไรบ้าง อย่างน้อยจะได้รู้ว่าโก้จะหงุดหงิดมั้ย หรือยังไงกันนะ
ตอนนี้มีเรื่องตี๋ พี่กฤษเข้ามาอีก
:o12: ทั้งไม่เข้าใจ ทั้งค้างกันเลยทีนี้
บวก 1 แต้มจ้าจี อยากหายค้างอ้ะ
ปล หงิม ไม่ต้องใส่ไม้จัตวานะจ๊ะ และ เท่ ไม่มี ห์ จ้า
-
เฮ้อออ โก้ อยากให้เนมกลับมาง้อช่าย มาตามเหมือนเดิมใช่มั๊ย
แต่ เรื่องบางเรื่อง ถ้าไม่พูด ไม่แสดงออก เค้าก็ไม่รู้หรอกนะ
โดยเฉพาะ กลับคนที่เคยเจ็บมาก่อน
-
ไม่เข้าใจว่าโก้อยากให้เนมเข้าใจอะไร...งงมากมาย?
-
ไม่เคลียร์สักอย่างเลยอ่ะ
ยิ่งอ่านยิ่งง
แต่หายข้องใจกับการกระทำของโก้นะ
แต่ไมพอใจมากๆๆๆๆ
ไม่รัก....ก็ไม่น่าไปยุ่งกับเด็กมันตั้งแต่แรกเลย
ไม่น่าไปทำให้เด็กมันรักเลย
แล้วมานั่งทำให้เขาเลิกรักตอนนี้เนี่ยนะ?
บ้าหรือเปล่า
เกลียดคนแบบโก้ที่สุดเลย
แน่จริงตัดให้ขาดไปเลยดิ
บอกไปเลยว่าเกลียดเนม
ไม่ได้รักตั้งแต่แรก
พูดไปเลย ให้เจ็บ เจ็บจนชินแล้วก็ชาด้านไปซะ
เนมน่าสงสารออก
ผิดด้วยเหรอที่ยังรักอยู่
ผิดด้วยเหรอที่ลืมไม่ได้
มาให้ความหวัง ถึงเจตนาบางอย่างของโก้จะให้ตัดใจ..
แต่เด็กมันซื่อจะรู้ไหม?
ในเมื่อยังรักอยู่นี่หว่า?
เคืองเว้ย
ขอให้เนมมันตัดใจเร็วๆแล้วเลิกรักซะ
แล้วถ้าโก้กลับมาให้ความสนใจเมื่อไหร่
ถึงเวลานั้นอย่าลืมเอาคืนให้สาสมก็แล้วกัน
เคืองๆๆๆๆๆ
:fire:
-
ค้างค่า คุณจีทำไมทำเยี่ยงเน้ โฮ..
ค้างทุกเรื่อง คลุมเครือไปหมดทุกเริ่อง
โก้ตี๋ เกิดอะไรกันขึ้นทำไมเพื่อนที่รักมาก
มาเป็นแบบนี้ต่อกัน โก้เนม เมื่อไรจะเข้าใจกันนี่
เนมคีย์ ตกลงเป็นแค่เพื่อนกันแล้วใช่ม้ายย
สุดท้าย ตี๋กฤษณ์ เค้าเป็นอะไรกันค๊า :z3:
-
พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ค้างมาก
-
เยอะอะ โก้เนี่ย ไหนจะเนม ไหนจะ พี่กฤษอะไรนั่น ไหนจะตี๋อีก
เดาไม่ถูกจริงๆคนอย่างโก้เนี่ยลึกลับแท้
-
น้องเนมมี่แร๊งงงงงงงงงงง :laugh:
-
ค้างน่ะของชัวร์ค่ะไรท์เตอร์ แต่มันเริ่มมีความสงสัยอยากรู้เข้ามาเพิ่มด้วยนี่สิ
โก้ยังคงเป็นคนที่ฉลาดมาก กกกก เหมือนเดิม มองคนอื่นๆออกหมด แต่ไม่ค่อยมีใครมองโก้ออกเลย
อ่านตอนนี้ก้อยิ่งทำให้อยากรู้เรื่องราวเก่าๆช่วงนั้นของโก้กับตี๋ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
และสองคนนี้มีซัมติงอะไรแน่ๆแล้วใช่มั้ย จากที่โก้พูดๆมา แฟนก้อแลจะเป็นคนดีคนนึงเลยนะเนี่ย
ไม่งั้นโก้ไม่มีทางปล่อยมือไปแน่ๆ แล้วตกลงว่า...โก้อยากให้น้องเนมรู้สึกอะไร ยังไง กันล่ะ
ทำไมโก้ต้องทำเหมือนปั้นหัวน้องด้วยอ่ะ น้องมันยิ่งสับสนหนักเข้าไปใหญ่ แค่นี้ก้อสงส่ารน้องเนมมากแล้วอ่ะ
แล้วยิ่งอ่าน ประโยคนี้อ่ะ “อย่าทำกับเนมแบบนี้นะ!!” กับเหตุการณ์นี้ยิ่งแบบว่า...เฮ้ย ยยย สะเทือนใจอ่ะ
สงสารน้องและเริ่มเคืองโก้มากขึ้นง่ะ (จะผิดมั้ยเนี่ยเริ่มเคืองพระเอกของเรื่องซะแล้ว)
และๆๆๆ จากที่โก้ระเบิดลงใส่เนมตอนจะจบพาร์ทนี้อ่ะ เพราะว่าโก้เคยเหตการณ์แบบนี้มาแล้วใช่ม๊ะ
นั่นก้อคือตี๋กะแฟน ป่ะ?
อยากอ่านต่อจังเลยค่ะไรท์เตอร์ เผื่อว่าจะเจอทางสว่างมากขึ้น...แหะๆๆ
หรือไม่ก้อเขาเพิ่มความยาวขึ้น..เอิ๊ก กก
-
สงสารโก้นะ เหมือนไม่มีที่พักใจ
ไปโน้นก็เจอคนไม่อยากเจอ กลับคอนโดก็มาเจอของดีอีก
น้องเนมตบอีก จูบแม่งเลยสิ :laugh:
เฮ้อ ยังไงก็อยากให้เป็นโก้ ตี๋อยู่ดี
ไม่เป็นไร ทำใจได้แล้ว :o12:
ดูท่า จะมีความหลังไม่ดีมากๆกะพี่กฤษเนอะ
ที่กะพี่เอ๊กซ์ยังญาติดีกันอยู่นิ
-
ค้างลืมมมมม 555+ เอาแระสิ โก้จะฉุนมั้ยนะ เนมก้ยั่วซะจริง
-
เรื่องบางเรื่อง เล่าไม่ได้ บอกไม่ถูก แต่ก็มีเหตุผลเป็นของมันเอง
รอแต่ว่าเมื่อไหร่ เนมจะเข้าใจในสิ่งที่โก้คิดและทำ
ส่วนตี๋ คงต้องรอเวลาอีกสักระยะ แล้วอะไร ๆ มันก็จะให้คำตอบกับตัวมันเอง
+1 ถามว่าค้างไม่ ไม่ค้าง แต่อึดอัดครับ :jul3:
-
อ่านจบแล้ว...สงสัยว่า
ที่ทำไป โก้แค่อยากให้เนมรู้ตัวเองว่าต้องทำยังไงต่อไป
แล้วต้องทำยังไงของโก้...คือให้เลิกคิดอะไรกับโก้ แล้วไปลงเอยกับคีย์ซะ???
อย่างงั้นหรอกเหรอ...ก็เลยงง ว่าทำไมต้องมาทำท่าทางเป็นห่วงออกแนวหวงๆ ให้สบสนด้วย
เข้าใจยากจังแฮะ ไอ้พี่โก้เนี่ย
แต่เหมือนโก้มองเนมได้แบบทะลุปรุโปร่งเลยเน๊อะ (รึเปล่าหว่า)
เรื่องโก้กับตี๋...คือเราอ่านเรื่องนี้เราไม่คิดอะไรมากเรื่องโก้กับตี๋เลยนะคะคุณจี
เห็นอ่านคนอื่นๆ อยากรู้เรื่องตี๋
แต่เดี๋ยวคุณจีก็คงเฉลย เราอ่ะลุ้นโก้เนมมากกว่า (ก็พระนายนี่เน๊อะ)
คิดแต่ว่าเมื่อไหร่โก้จะหันมาสนใจเนมจริงๆ ซะที
ขอบคุณจีจ้า
-
โอยยย หายใจไม่ออก อึดอัดอะคุณจี ค้างด้วย เฮ้อออออออ
พูดก็ไม่ยอมพูดกัน เมื่อไหร่จะเข้าไจว๊า โก้รอให้เนมคิดเองได้ แล้วต้องรอถึงเมื่อไหร่เหรอ ต้องเจ็บกันแบบนี้ไปอีกเมื่อไหร่
ชัดเจนหน่อยโก้ เ็ฮ้อออออออออ
-
อันนี้หนูขอเมนท์แบบยาวๆเลยน้าพี่จี นี่เปิดเวิร์ดอ่านไปเม้นไปเลย ฮ่าๆ
แบบเวลาสกรีมจะได้อารมณ์หน่อย ฮาาา
.
.
.
โก้หมายถึงตี๋ใช่มั้ย แล้วตี๋ไปไหน เป็นของคนอื่นนี่เอ็มใช่มั้ย
ตื่นเต้น ดีใจไปหมดแค่รู้ว่าเป็นโก้จากระเบียงรัก
.
.
.
เนมนี่อ้อนเหมือนน้องเจเลยแฮะ แต่ดูเฮ้วๆกว่าน้องเจเยอะเลย
แล้วทำไมเนมต้องว่าโก้เลวด้วยเนี่ย มีอะไรรึเปล่าหว่า
.
.
.
หวงโก้แล้ว อยากให้โก้คู่กับตี๋จังแฮะ จะเป็นไปได้มั้ยเนี่ย
ลืมไปเลยว่าเนมมาอยู่ที่นี่ อยู่ในห้องนั้น หลงคิดไปชั่วขณะว่าเป็นเจ้าของห้องคนเก่า...คิดว่าเป็นตี๋
ตกลงโก้ชอบตี๋ใช่มั้ย กรี๊ดดดดด แต่. . .ตี๋ก็มีคนอื่นแล้ว TT^TT ฮือๆ
คิดถึงโก้ ตี๋
.
.
.
มาอ่านที่พี่จีทอร์ค แล้วแบบ เพราะพี่จีติดใจโก้ ตี๋เลยไม่ขยับ ฮ่าๆๆ
งั้นถ้าไม่ได้โก้ ตี๋ โก้ เนม เอาโก้ จีเลยพี่จี ฮ่าๆๆๆ
.
.
.
อ่านช่วงของโก้ทีไรแล้วก็คิดถึงตี๋อ่ะพี่จี
อยากให้โก้ดูแลตี๋ต่อ อยากให้โก้ ตี๋ เจ อยู่ด้วยกันอีกจัง
.
.
.
ในเมื่อเพื่อนมันเป็นแฟนไอ้ตี๋นี่นา ก็เลยต้องคุ้นเคยกันบ้าง ทั้งๆ ที่ไม่อยากเลย
ร้องอ๊าวดังๆ แง๊ ตี๋ไม่ได้เป็นแฟนกับเอ็มหรอนี่ งั้นเชียร์โก้ ตี๋สุดใจ
เนมเนิมไม่สนนนนนน
.
.
.
พี่โก้ยังปากร้ายเหมือนเดิมเลย
“เออ พี่ขอโทษที่ฟันเนมแล้วทิ้ง พอใจยัง”
“หรือจะให้ขอโทษที่เปิดซิงรุนแรงไป แต่ก็ไม่นะ คุ้นๆ ว่าเลือดไม่ได้ออกเยอะเท่าไหร่ แล้วตอนนั้นเนมเองก็บอกว่าไม่เป็นไร เนมทนได้”
แรงงงงงงงงงงงงงง ฮ่าๆ
.
.
.
อ่าวเนมยังรักพี่โก้อยู่ใช่ป่ะเนี่ย
แต่เหตุการณ์รับน้องเนม กับเจคล้ายๆกันเลยนะ ฮ่าๆๆๆ
.
.
.
“ยังไงพวกมึงก็เพื่อนกันนะ อย่าให้ปล่อยให้นานกว่านี้เลยว่ะ ตี๋มันไปอยู่ที่นั่นคนเดียว ไม่มีใครเลยนะ ถึงมึงจะอยู่นี่คนเดียวแต่ก็ยังมีพวกกู มึงน่าจะโทรไปคุยกับมันบ่อยๆ มันเองก็ยังโทรมาถามข่าวมึงจากกูบ่อยๆ เลย”
ตี๋กับโก้ทะเลาะอะไรกัน มีเรื่องอะไรกัน แง่งงงงงง
.
.
.
“มึง.....เลี้ยงต้อยเหรอวะ”
กร๊ากกกกกกกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆ
.
.
.
เนมเจ็บแล้วจำ เจ็บแล้วจำท่องไว้ๆ อย่าไปคบกับไอ้พี่โก้อีกนะ
พี่โก้มันจะได้อยู่กับพี่ตี๋ ฮ่าๆๆๆๆๆ
.
.
.
อ่านตอนพิเศษแล้วคอตกเลย น่ารักมากๆ พี่โก้มาแบบหวานๆด้วย แต่สะดุดกับคำนี้
‘Go ❤ Name’ ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
แม่ยก โก้ตี๋ ใจสลายเลย
.
.
.
“แต่กูเล่าให้กฤษมันฟังแล้วว่ะ”
“เชี่ยเจมส์ ปากมึงนี่เนอะ วอนตีนกูตลอด”
“กลัวห่าไร มันไม่เล่าให้น้องตี๋ฟังหรอกน่ะ หรือถ้าเล่าก็น่าจะดีกว่า มันจะได้เข้าใจว่ามึงมี...”
กฤษ นี่แฟนตี๋ใช่มั้ยเนี่ย ฮืออออออออออออออออ
.
.
.
ทั้งๆ ที่เสียงเพลงในร้านค่อนข้างดัง แต่เหมือนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองชัดกว่า ได้ยินว่ามันเต้นหยุดเต้นไปชั่วขณะก่อนจะเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
ฮือออออ รักโก้ ตี๋
คอมเมนท์นี้ค่อนข้างเวินเว่อ ดูน่ารำคาญไปหน่อย
แต่จากใจน้าพี่จี ฮ่าๆๆๆ :กอด1:
ค้าง อึดอัดมากๆ
อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโก้ ตี๋
รอพี่จีค่าาาาา
-
จากใจละอยากเชียร์โก้ตี๋มาตั้งกะระเบียงรักจบอะ
ละเนมก็โพล่มา ละกฤษก็โพล่มา เอ็มดันหายไปอีก แม่ยกโก้ตี๋ เอ็มตี๋ ใจสลายจริงๆ
สรุกตี๋ไม่ได้คู่กะเอ็มแต่ดันไปคู่กะกฤษ หมดหวังโก้ตี๋ละยังจะหมดหวังเอ็มตี๋อีกงะ :o12:
อยากอ่านเรื่องของตี๋เร็วๆจัง
-
ละเนมก็โพล่มา ละกฤษก็โพล่มา เอ็มดันหายไปอีก แม่ยกโก้ตี๋ เอ็มตี๋ ใจสลายจริงๆ
เห็นด้วยค่า แม่ยกโก้ตี๋ เอ็มตี๋ใจสลายสุดๆ :z3: :z3: :z3:
-
อึนๆๆอีกแล้ววว :o12:
-
เจช่วยกลับบ้านมาเบิร์ดกระโหลกโก้ซักทีสองทีสิ :m16:
ทำตัวไม่ชัดเจนนนน
-
โดยส่วนตัวเราว่าโก้กะเราคล้ายกันอ่ะนะ
แบบว่าเจ็บแล้วก็เหมือนจะเฉยๆไม่โวยวายแต่พยายามหนี :o12:
ส่วนเรื่องเนมเนี่เจอภาพแบบนี้
ถึงโกรธกันขนาดไหนมาประชดแบนี้เรารับมะค่อยได้อ่ะ
แบบว่าถ้าเราเปงโก้เราคงไม่คิดว่าจะเนมแบคนรักอีกหรอก
เค้ามีคนอื่นแล้วนี่ :impress3:
-
ค้างสุดๆ
-
เจช่วยกลับบ้านมาเบิร์ดกระโหลกโก้ซักทีสองทีสิ :m16:
ทำตัวไม่ชัดเจนนนน
เห็นด้วยยยยย!!!
-
โก้เป็นคนที่ทั้งน่ากลัว และน่าสงสารเลย อะไรที่วางแผนไว้มาก ๆ จะพันตัวจนล้ม น่าจะเป็นคนประเภทนี้ละมั้ง ตอนอ่านละเบียงรักฯ อยากรู้เรื่องตี๋กับเอ็ม แต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่งสองคนนี้คงยังเหมือนเด็กมั้งความรู้สึกไม่ชัดเจน
-
อ้าสสสสสสสสสสสสสส
:m31: :m31: :m31:
ค้างอย่างแรงงงงงงงงงงงง
และไม่เข้าใจหลายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอย่างเลยอ่ะ
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ค้างกับกระบวนการคิดของโก้นะ มันแปลกๆลอยๆอะ เหมือนมันเปลี่ยนไป
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
เจ้าเนมเอ้ยยย ย เล่นผิดคนแล้วล่ะมั้ง o22
แต่ตอนนี้อยากรู้เรื่องของตี๋อ้ะ ' ทำไมตี๋ไม่คู่กับเอ็มมมม มมม !? :m31: :z3:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
รออ่านอยู่นะคับ :z3:
-
:serius2:ค้างมากๆเลย
มาอัพต่อนะคะ
พูดกันดีๆสิทั้งโก้และเนม
+1 นะคะ
-
คาใจอย่างแรงเรื่องตี๋กับโก้อะ
ผิดใจอะไรกันเหรอ แล้วก็เนมอีก
-
เฮ้อออออออ -*-" สองคนนนี้ :เฮ้อ:
โก้เข้าใจคนอื่นไปเสียหมด แต่ไ่ม่มีคนเข้าใจโก้ (มันเข้าไม่ถึง เฮียแกล้ำลึกเิกิน :m16:) เหมือนโก้ต้องการให้เนมเลิกยุ่งกับโก้เหรอ?? หรือว่าไงหว่า -*-"
แล้วโก้กับตี๋ T_T! เป็นไรกันน เกิดไรขึ้น??? อยากอ่านเรื่องของตี๋แล้ว T_T!
พี่กฤษนี่ใครอ่ะ แอบวืดเล็กๆที่ตี๋ไม่ได้คู่เอ็ม -*-" (แต่ถึงขนาดที่โก้ยอมรับพี่กฤษแล้วก็คงจะเป็นคนดีอยู่) แต่ข้องใจอ่ะ อยากรู้ว่าระหว่างโก้กับตี๋มีไรเกิดขึ้น T_T! โก้แลดูเจ็บปวดสุดๆ
ค้างไปซะทุกปม :serius2:
รออ่านต่อ สู้ๆนะคุณจี
-
ยอมรับว่าแรก ๆ รู้สึกไม่ชอบที่โก้ทำแบบนี้
แต่อ่านไปอ่านมา คิดว่าคนที่ทำให้เรื่องเป็นแบบนี้คืนเนมเอง
เค้าไม่อยากให้ยุ่ง และเค้าเป็นคนไม่ดี เนมก็ควรจะตัดใจได้แล้ว
แต่ถ้าตัดใจก็ไม่นายเองนะสิใช่ปะ :เฮ้อ:
แต่ยังไงก็สงสารเนมนะ เพราะยังไงก็คงตามโก้ไม่ทัน
หวังว่าซักวันเนมจะคิดได้มากกว่านี้ จะได้เจ็บน้อยกว่านี้
:pig4: คุณ G คะ o13
-
โฮกกกก แล้วเอ็มไปไหนอ่า ทำไมน้องตี๋กะพี่กฤษ โอวว ชักอยากรู้
ส่วนเนมนี่ เฮี้ยวใช่ย่อย รู้อยู่ว่าโก้กำลังเข้ามายังทำให้เห็น 555
-
อ๊าคคคคคคคคค ค้างนะ
ว่าแต่ สองคนนี้ (โก้ เนม) ต้องการอะไรกันแน่ :z3: :z3:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงไปกับทุกปม
โก้เข้าใจยากมากมายยยย คาใจเรื่องตี๋ที่สุด :z10:
ใหนจะความรู้สึกกับเนมอีกกกกกก :z3:
ไม่ชินก่ะความเจ็บปวดแต่โคตรๆชอบความรู้สึกของ
แต่ละตัวละครในเรื่องนี้เลยมันทรมานตัวเองดีเวลาอ่าน
ทั้งบีบใจทั้งค้าง ช่วยมาต่อไวๆหน่อยนะคะคุณจี ตอนนี้มันค้างจริงจริ๊งงงงงง :call:
+1ให้แล้วน๊า :กอด1:
-
แอบสะใจเล็กๆนะ
ยั่วเค้าแต่ดันโดนไล่ไป บึ๊ดจำบึ๊ด ที่โรงแรมแทนซะงั้น
ปล. เราโรคจิตอ่ะเปล่าเนี่ย :o8:
-
ตี๋เคยไปทำไนรตรงโซฟาอ่ะป่าววว
-
ทำไมโก้ซับซ้อน จังอะ หัดทำตัวง่ายๆบ้างนะ o22
-
โก้ นี่มัน SM จริงๆ ด้วย
ทั้งตัวเอง ทั้งตี๋ ทั้งเนม โดนกันถ้วนหน้า
คงมีแต่ เจ กับ พี่เอ็กซ์ ที่รอดพ้น ฮ่าๆๆๆๆ
-
ถ้าถามว่า ค้างไหม ฉันบอกเลยว่า มากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อย่าว่าแต่เนมจะสับสนเลย คนมองอยู่ไกลๆเนี่ยยังงงว่าโก้ต้องการสื่ออะไร
-
เข้ามาต่อแถวรอ^^
-
โก้การที่ทำแบบนี้มีแต่จะยิ่งทำให้เนมเข้าใจผิดมากขึ้น
อยากบอกอะไรทำไมไม่บอกไปตรงๆๆเลย เนมไม่เข้าใจการกระทำที่ต้องการจะบอกหรอก
แล้วก้ออยากรุ้เรื่องตี๋อะ อะไรที่ทำให้ถึงขนาดไม่อยากเจอหน้ากัน
-
พวกคุณเมริงกำลังเล่นอะไรกันอยู่วะครับ
สรุป กรูงงกะพวกคุณจริงๆ
-
เคยคิดว่าโก้ เป็นคนที่มีเหตุผลและสติ มากที่สุดในเพื่อนทั้งสามคม
จากเหตุการณ์ที่ช่วยให้เจได้รู้ตัวว่ารักพี่เอ็กซ์มากแค่ไหน
.
.
.
.
.
ตอนนี้ ก็ยังคิดเหมือนเดิม
มันต้องมีอะไรซ๋อนอยู่ในความคิดของผู้ชายคนนี้เสมอสิน่า
มารอดูกัน
เนอะคุณจี
-
ไม่ค้างเลยจี :beat:
ทำอย่างนี้เอามีมาปาดคอกูเลยดีกว่า
:z3:
-
อ่านตอนนี้แล้วหมั่นไส้โก้มากเลยอ่ะ
รู้ทันเนมแบบนี้ ก็แย่นะสิ
เนมเจ็บและสับสนอยู่คนเดียวอ่ะ
:z10:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สงสัยเรื่องโก้-ตี๋-กฤษณ์เป็นที่สุด ณ ตอนนี้
-
อย่าวว่าแต่เนมไม่เข้าใจการกระทำของโก้เลย
อิชั้นก็ยังไม่เข้าใจโก้เลย
โก้ต้องการอะไรกันแน่
เฮ้อออออออออ
ถ้าพูดกันดีๆก็คงเข้าใจกันไปแล้ว
ตอนนี้ไม่รู้จะสงสารใครดี
แต่เริ่มรู้สึกมั่นไส้ล่ะ..555+
แล้วพี่กฤษเป็นใครละหว่า?
:z2:
-
โก้คร้าบบบบบบบบบ
ไหนบอกว่าไม่สนใจเนมแล้วไง
แล้วทำไมต้องโมโหเนมด้วย
หรือกลัวประวัติซ้ำรอย
แต่ก็ดีเหมือนกัน คีย์อย่าปล่อยเนมน่ะ
เชียร์คีย์น่ะ
:pig4: :pig4:
-
เข้ามารอออออออออ
-
เข้ามารอ รออยู่น่ะค่ะ
-
รอพี่จี
รอโก้
รอน้องเนม
:t3: :t3:
:seng2ped: :seng2ped:
-
เข้ามารอ^^
-
น้องเนมยังคงลืมไม่ลง ก็รักแรกนี่นะ ดูยังแคร์โก้อยู่เลย แต่โก้เหมือนไม่ต้องการยังไงไม่รู้ :m16:
-
โก้รักเนมบ้างไหม???
-
:pig4:
-
รอ ร๊อ รอ
-
ค้างมากกกกกกกกกกกกกกก
-
ชอบมาแบบค้างสลับกะไม่ค้างอ่ะนะ
ความรู้สึกเรา
อย่าค้างบ่อยจิจ๊ะ :call: เพี้ยงๆ
-
ค้างมากกกกกกกกกกกกกก
สรุปโก้เองก็ยังไม่ชัดเจนอยู่ดี
-
โก้ก็ไม่แน่นอน คือ เนมก็ไม่ได้เทพ
ถ้าโก้ไม่พูด ไม่แสดงออกชัดเจนกว่านี้
เนมก็ไม่รุ้หรอกว่า โก้คิดไงอยุ่ อ่ำอึ้งอยู่นี่แระ
รอเจมาตบกระโหลกเรียกสติไงไม่รุ้ :beat: :beat:
เนมก็ประชดโก้ แต่สุดท้ายก็ต้องมาเจ็บเอง :เฮ้อ:
คนอ่านปวดตับ :serius2:
ค้างนะค่ะเนี่ย อย่างแรงเลย :m16:
-
ง่า...
รอกลางดึก^^
-
แว๊บบบบบ มาดู :z2:
คิดถึงน้องเนมแล้วนะคะพี่จี :sad4: :o12:
:m15:
-
ค้างง่ะ ค้างมากมาย :sad4: :z3:
-
เอ๊าา ค้างสะนานเลย
อิอิ :sad11: :monkeysad: :m15:
ย๊ากก เกิดไรขึ้นระหว่างโก้ กะ ตี๋ ^ ^
-
เข้ามารอค่าาา~
จงมา จงมา จงมา
:call: :call: :call:
-
เนมเลิกรักโก้เถอะ
มันนานมากแล้วนะลูก
รอตอนต่อไป..
-
รอๆๆๆๆ
-
:call:
:call:
:กอด1:
-
ตอนนี้รุ้สึกว่าใครๆก็ไม่ชอบโก้ อย่าเพิ่งด่วนตัดสินว่าโก้ไม่ดีเลยครับ ถ้าใครรู้จักตัวตนของโก้ดี
จะรู้ว่าโก้มีอะไรอยู่ในตัวเยอะมากทั้งอารมณ์ ความรู้สึก และความคิดที่ซับซ้อน โก้มีความเป็น
ครูอยู่ในตัวมาก การที่โก้ทำอะไรซักอย่างนั้นเขาต้องมีเหตุผลพอสมควร แต่ว่าเราไม่รู้เท่านั้นเอง
โก้เป็นคนที่เก็บความรู้สึกเก่งมาก ขนาดคนรอบข้างยังไม่รู้เลยแล้วนับประสาอะไรกับคนอ่านจริง
มั้ยครับ ปัญหาระหว่างโก้กับเนมเราก็ไม่รู้ แล้วโท่โก้ทำกับเนมเหมือนโก้กำลังสอนเนมให้รู้อะไร
สักอย่างแต่ก็ยังไม่เข้าใจ ส่วนปัญหาระหว่างโก้กับตี๋ ก็ยังค้างอยู่ ก็คงต้องรอติดตามต่อไป รู้ว่า
โก้รักตี๋มากแต่ไม่รู้รูปแบบไหน ส่วนเนมโก้ก็เป็นห่วง เพราะเนมมีนิสัยเอาแต่ใจ เจ้าอารมณ์ ไม่มี
เหตุผล แต่ก็เพราะยังเด็กและยังไม่เข้าใจในตัวโก้ ยังไงก็ยังรักโก้ เนม ตี๋ รวมถึงเจกับเอ็กด้วยครับ
-
เข้ามาดันๆ รอๆ อัพๆ >_<~
-
รอ ร๊อ รอ
:impress3:
รอ โก้่ ๆ ๆ
อย่าหายไปนาน สิครับ
อิอิ
-
สัปดาห์นี้อัพให้เลทอีกแล้ว กะว่าจะอัพเมื่อวานแต่ยังยุ่งอยู่เลย อาจอัพศุกร์หรือเสาร์แทนนะคะ
-
อิอิ นั่ง รออ่านเลยคุณ จี
อิอิ เอาโก้ กลับมาเร็วๆๆนะ
อิอิ เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
:call: :call: :call:
รอค่าาา รอให้ถึงวันศุกร์ไวๆ :laugh:
-
โอเคค่ะพี่จี รอค่าาา~
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆพี่จี :yeb:
-
จัดหนักเลยเน้ออออ พี่จี
ปล่อยรอนาน :laugh: :laugh: :กอด1:
-
รอจ้า^^
-
ปูเสื่อรอได้
กินปอปคอร์นไปด้วย
เต้นรอก็ได้ :z2:
:กอด1:
-
โก้อย่าพยายามผลักไสเนมไปเลยนะ สงสารน้องมันTT^TT
-
จัดหนัก
-
มานั่งรอ^^
-
วันนี้ วันศุกร์ จะมาไหมหนอ อิอิ
นั่งรอ นอนรอ
อิอิ :z2:
-
ปูเสื่อนอนรอของขวัญวัน X'mas ค่ะ....คริคริ
-
มาดักรอพี่จีคะ
-
นอนรอ นั่งรอ กินรอ พี่จี
:o11: :onion_asleep:
-
มารอด้วยคนค่ะ :110011: :z7: :110011:
พี่จี จงมา จงมา!! ฮี่ๆๆ
:call: :call: :call:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก เพิ่งเห็นเรื่องใหม่ของพี่ G :sad4:
เป็นปลื้มที่สุด แถมเป็นเรื่องโก้อีก อยากอ่านนนนนนนนนนนนน
เดี่ยวหลังสอบเสร็จจะมาอ่านมาราธร แบบข้ามคืนเลยทีเดียว
:L1:Love G-wa สุดพลัง :-[
ปล.พี่จีไม่คิดจะรวมเล่ม thee's time เหรอ เค้าอยากได้เก็บไว้เป็นคอลเลคชั่น G-wa :impress2:
-
รอจ้า^^
-
เข้ามารอคุณจีด้วยคนค่ะ
^____^
-
รอด้วยคน :amen:
-
มารอค๊า Merry X'mas คะคุณจี :L2:
-
:m31: อ๊ากก มาจอ แซนตี้ จี แบกโก้ มาเป็นของขวัญ
คริๆๆๆ :z2:
-
MerrY ChristmaS :z2:
:L2:
:กอด1:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง :serius2:
เนมจัดหนักไปโลด :laugh:
-
☻/ Merry Christmas
/▌ :L2: :L2: :L2:
/ \ :L2: :L2: :L2:
วันเสาร์แล้วๆ ฮี่ๆๆ เข้ามารอค่าา :m13:
-
Merry Christmas :mc4:
เข้ามารอพี่จีด้วยคนค่ะ :110011: :z7: :110011:
จงมา จงมา จงมา :call: :call: :call:
-
มาเป็นกำลังใจให้ครับ
-
ไม่รู้ว่าเหนื่อยจากการรับน้องหรือเหนื่อยใจ ผมถึงรู้สึกไม่อยากขยับตัวทำอะไรเลย รุ่งเช้าได้ยินเสียงเคาะเรียกผมเลยตะโกนตอบไปว่าจะโดดเรียน จากนั้นก็โทรบอกคีย์ กะว่าถ้าคีย์เข้าเรียนจะฝากเช็คชื่อ แต่ปรากฏว่าคีย์ยังไม่ตื่นเหมือนกัน สุดท้ายเลยโทรหาใบหม่อนซึ่งมีความรับผิดชอบมากที่สุดในกลุ่มให้เช็คชื่อแทน ใบหม่อนก็บ่นๆ นิดหน่อยว่ารู้อย่างนี้น่าจะบอกก่อน เพราะไม่รู้ว่าจะต้องนั่งเรียนคนเดียวหรือเปล่า ผมเลยอาสาโทรถามไอ้ป้องว่ามันจะไปเรียนหรือเปล่า โชคดีที่มันไปเรียน ใบหม่อนเลยไม่ต้องนั่งเหงาคนเดียว แต่อาจกลายเป็นว่ารำคาญปากมันแทน
“แน่ใจนะว่าพี่เค้าจะไม่ว่า”คีย์มาหาผมตอนบ่าย ตอนแรกมันก็ไม่อยากมา บอกจะมารับให้ผมไปห้องมันแทน แต่ผมตื้อจนมันยอม พรุ่งนี้เรามีรายงานต้องส่ง แต่ทั้งผมและคีย์ยังทำไม่เสร็จทั้งคู่ ถ้าใบหม่อนไม่โทรมาเตือนพวกเราก็ลืมไปแล้ว
“เออน่ะ พิมพ์เสร็จยังอ่ะ ได้กี่หน้า”วิชานี้เป็นวิชาเลือก ผมพยายามเลือกอะไรที่น่าจะได้เกรดมาง่ายๆ เลยเลือก ‘เขียนไทย’ กะว่าภาษาไทยยังไงก็ภาษาพ่อภาษาแม่ เอแน่ๆ แต่งานเยอะมากๆ งานทุกชิ้นมีคะแนนเก็บหมด เรียนทุกคาบต้องได้ทำรายงานหนึ่งชิ้น คราวก่อนให้แต่งกลอนเกี่ยวกับการศึกษาหรือครอบครัวสองบท คราวนี้ให้เขียนเรียงความถึงอาชีพที่ตัวเองอยากจะทำหลังเรียนจบ ปกติเรียงความจะอยู่ประมาณหนึ่งหน้า แต่อาจารย์บอกว่าอยากคุ้นเคยกับนักศึกษาเลยไม่จำกัดหน้า ประมาณว่ายิ่งยาวยิ่งดี คนอื่นอาจจะไม่ยาก แต่สำหรับผม...ยากมาก
“ได้สองแผ่นกับอีกสี่ห้าบรรทัด”
“โหหหห เอาอะไรมาโม้นักหนา กูได้แค่ครึ่งแผ่นเอง ไหนจัดหน้าเท่าไหร่ ฟอนท์สามสิบหรือเปล่า”ผมดึงโน๊ตบุ้คมันมาดู พิมพ์ได้เยอะจริงๆ ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืด มีจัดย่อหน้าทำตัวหนาตัวเอียงสวยงามเชียว
“ตลกแล้วมึง เค้าเรียกว่าฝีมือเว้ย”คีย์ดึงโน๊ตบุ้คตัวเองกลับไปเซฟงานไว้ไปปริ้นท์ที่แล็บคณะ จากนั้นมันก็ตะกายขึ้นไปนอนเอกเขนกบนโซฟา เร่งเสียงโทรทัศน์ขึ้นรบกวนสมาธิผม
“นิสัยเสียเนอะ ไม่เคยหรอกที่คิดจะช่วยเพื่อนน่ะ”
“ไม่ล่ะ งานใครงานมัน เนื้อหาไม่เหมือนกันช่วยกันไม่ได้”คีย์จับหน้าผมให้หันกลับไปหน้าจอโน๊ตบุ้คตัวเอง ส่วนมันนอนดูหนังสบายใจ
ผมนั่งทำงานทั้งวันจนลืมเวลา ส่วนไอ้คีย์ดูหนังแล้วก็หลับ ตื่นมาอีกทีก็ค่ำ หิวจนไส้กิ่ว ดีที่ไอ้พี่โก้กลับมาพร้อมอาหาร ไม่งั้นต้องหิ้วท้องรอพิซซ่ามาส่ง แต่ถึงได้ทานได้ข้าวมันไก่แล้วก็ใช่ว่าจะยกเลิกพิซซ่านะ ผมรู้ตัวว่าตัวเองทานจุ...มาก แต่บางทีเวลาไม่ทานผมก็ไม่ทานเลย คีย์มันชอบหาว่าผมทานแล้วเอาไปเก็บไว้จำศีล ความจริงก็ใกล้เคียงล่ะนะ
“ความจริงกูว่าเค้าก็โอเค แต่...กูนึกภาพมึงกับเค้าเมื่อก่อนไม่ออก”
“ทำไม”ไม่อยากคุยกับมันเลย ทำเป็นตีซี้คุยกันสนิทสนม อยากมีหุ่นแบบพี่ครับ ถุย! อยากตบหัวอีกสักป้าบ
“ก็พี่เค้าดูผู้ใหญ๊ผู้ใหญ่ แต่ดูมึงดิ อย่างกับเด็กเพิ่งอดนม”
“เด็กบ้านมึงดิ”
“มึงไปเอาเบียร์มากินดิ๊ ไหนๆ เค้าก็อนุญาติแล้ว ของฟรีไม่มีบ่อยๆ”คีย์มองไปทางตู้เย็นตาเป็นมัน ตอนบ่ายมันเห็นแล้วครั้งหนึ่ง ข้างในมีน้ำเปล่าแค่สองขวด ผักสดอีกนิดหน่อย นอกนั้นเต็มไปด้วยเบียร์ ทั้งแบบกระป๋องและขวดอัดแน่นเต็มตู้ ผมเห็นอย่างเดียวที่มีติดตู้เย็นไม่เคยขาดก็คือเบียร์นี่ล่ะ
พอว่างจากรายงานผมก็เริ่มกลับสู่โหมดเดิมที่เป็นบ่อยๆ ในช่วงหลัง ความจริงอาจจะถูกอย่างที่คีย์มันพูด สำหรับเขา...ผมมันเป็นแค่เด็ก แต่เชื่อเถอะว่าถึงผมจะเด็ก แต่ก็ไม่ได้โง่ ผมอาจจะสับสนไปบ้าง หากพอลองคิดซ้ำไปซ้ำมา สิ่งหนึ่งที่ผมเรียนรู้จากเขาคือ...เขาไม่เคยทำอะไรพลาด ไม่เคยจริงๆ ไม่มีอะไรที่ทำโดยไม่ตั้งใจ หรือไม่ได้คิดเอาไว้ ไม่ทำอะไรตามอารมณ์ ทุกอย่างมีเหตุผล...เหตุผลในแบบของเขา เพราะงั้นไอ้เรื่องที่ทำให้ผมสับสนอยู่ตอนนี้น่ะ....สุดท้ายก็สรุปได้อย่างเดียวคือ...เขาตั้งใจ ส่วนเหตุผลนั้น.....ต้องลอง…อีกที
เสียงหน้าประตูทำให้ค่อนข้างแปลกใจที่คืนนี้เขากลับมาเร็วกว่าทุกที
“ขอโทษนะคีย์”ผมรีบดันคีย์ให้ล้มลงนอนแล้วรีบคล่อมทับพร้อมกดจูบบนริมฝีปากนิ่งๆ คีย์ยังไม่ทันเข้าใจความหมายของการขอโทษ เจ้าของห้องก็เปิดเข้ามาพอดี
“ทำอะไรกัน!!”ถึงจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่พอได้ยินเสียงตะคอกจริงๆ ก็ยังรู้สึกกลัว ยอมรับเลยว่ามือสั่น
“โทษที เนมไม่คิดว่าพี่โก้จะกลับเร็ว”ผมดึงคีย์ให้ลุกขึ้นนั่ง มันพยายามมองหน้าผมสลับกับคนที่เดินเข้ามายืนอยู่ใกล้ๆ คีย์คงเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมผมถึงขอโทษ
“ห้องพี่ไม่ใช่โรงแรม ถ้าอยากมากก็ไปเช่าโรงแรมซะ ใกล้ๆ นี่ก็มี แต่อย่ามามั่วในห้องนี้ ห่างจากคอนโดฯ ไปไม่ไกลหรอก น่าจะคืนละไม่ถึงพันนะ รีบขับกลับมาคืนตอนเช้าด้วยล่ะ”เขาโยนกุญแจรถให้คีย์รับเอาไว้ แล้วก็เดินหนี ถึงผมจะเด็กกว่า...แต่ก็ไม่ได้โง่....ผมอาจจะไม่เข้าใจในตัวเขา แต่ครั้งนี้ผมมั่นใจว่าคิดไม่ผิด
“อย่าทำกับเนมแบบนี้นะ!!”
“พอใจรึยัง”ถึงจะไม่ได้ตั้งใจตบหน้า แต่ผมไม่รู้สึกผิดเลย...ยิ่งได้ยินคำพูดของเขา...ยิ่งไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด
ผมยืนจ้องมองประตูห้องนอนที่ปิดสนิท แค่ประตูบานเล็กๆ แต่ผมรู้สึกเหมือนเห็นกำแพงสูง คำพูดที่ว่ากล่าวไม่รู้สึกถึงการหึงหวง มันเป็นคำต่อว่าของผู้ใหญ่กับเด็ก ของเจ้าของห้องกับผู้อยู่อาศัย สีหน้าแสดงความโกรธเพียงแค่ชั่ววูบนั้นก็แค่สื่อถึงความรู้สึกไม่พอใจที่ใช้ห้องเขาในทางไม่ดี ไม่มีการห้ามปราม ผมนึกอยู่แล้วว่าเขาตั้งใจทำทุกๆ อย่าง ไอ้ความห่วงใยแบบนั้นก็แค่การเสแสร้ง ลึกๆ นั้นรู้อยู่แล้วว่าคงแกล้งทำเพื่ออะไรสักอย่าง ถึงอย่างนั้นก็ยังอดดีใจที่เขาห่วงไม่ได้ ถึงจะรู้แต่ก็ยังพยายามคิดหาเหตุผลของการแกล้งหวง แกล้งห่วง สุดท้ายก็แค่นี้....แค่อยากผลักไสผมไปเท่านั้น
“เนม....ไม่เป็นไรนะ”
“......เห็นมั้ยคีย์....เห็นสีหน้าเค้ามั้ย”ผมรู้สึกว่าเสียงตัวเองสั่น อาจเพราะโกรธ หรือ...เสียใจ
“พี่เค้าคงรู้ว่าเราไม่ได้จะทำอะไรกัน เดี๋ยวก็คงหายโกรธ”
“ใช่....แค่โกรธ..........โกรธแค่เนม.....ไม่ได้หวงเนมเลย”
“.....เนม...ทำทำไม”
“เนมก็แค่อยากรู้......ว่าแกล้งหวงเนมจริงหรือเปล่า....เค้าแกล้งนะคีย์.....ที่ทำเป็นหวงเนมต่อหน้าคีย์ไง....แค่แกล้งให้เนมดีใจ.....แล้วก็แกล้งพาคนอื่นมาเย้ยเนม เค้ารู้นะคีย์ เค้าเป็นคนฉลาด เค้ารู้ แต่เค้าแกล้งเนม....เพื่อให้เนมตัดใจ....คีย์เข้าใจมั้ย เค้าแค่....อยากให้เนมตัดใจ”ถึงผมจะไม่ฉลาด แต่เขาเล่นแสดงออกให้เห็นขนาดนี้ เข้าใจได้อย่างเดียวคือตั้งใจ เพราะถ้าไม่ตั้งใจ ต่อให้ผมคิดหาเหตุผลแทบตายก็ไม่มีวันคิดออก เขาตั้งใจให้ผมคิดว่าห่วง...ว่าหวง แล้วก็ตั้งใจพาคนอื่นมาให้ผมเห็นว่าไม่แคร์ แล้วพอผมลองชวนคีย์มาค้าง ไม่มีเลย...ไม่มีความไม่พอใจอยู่บนใบหน้านั้น ดูเหมือนโล่งอกด้วยซ้ำไป ยิ่งตอนที่เห็นผมกอดจูบคีย์ยิ่งชัดเจน....ตอนแรกคือโกรธ ต่อมาคือไม่พอใจ เขารู้...รู้ว่าผมจงใจให้เห็น มันไม่ตรงใจเขา ไม่ใช่สิ่งที่อยากให้เป็น....การประชดกลับของผม....ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ....ที่ต้องการคือ......ให้ตัดใจ
“ขอโทษนะคีย์”
“เรื่องอะไร ถ้าเรื่องจูบไม่ต้องนะ ของชอบ”คีย์แกล้งขยิบตาใส่เพื่อให้ผมสบายใจ ถึงแม้มันจะชอบจริงก็เหอะ
“เนมไม่สับสนแล้วล่ะ ได้รู้คำตอบแล้วก็สบายใจขึ้นหน่อย”
“นี่นะคำตอบ บอกตรงๆ ไม่ง่ายกว่าเหรอ”
“เพราะแบบนี้มันเจ็บกว่า และชัวร์กว่า ถ้าเป็นคีย์...คีย์ก็ต้องตัดใจใช่มั้ย
“มันก็จริง แต่...เนมคิดมากไปเองรึเปล่า”
“ไม่หรอก ถ้าคีย์รู้จักพี่โก้ คีย์จะรู้ว่าเค้าไม่เคยไม่ตั้งใจทำอะไร เพราะงั้นเนมถึงสับสนไง เนมรู้ว่าเค้าตั้งใจแสดงออก แต่หาคำตอบดีๆ ไม่ได้ ถึงจะพอเดาได้แต่มันก็อยากเข้าข้างตัวเองอ่ะนะว่าไม่ใช่”
“ตกลงเนมชอบพี่โก้เหรอ”
“…….เนมก็ไม่รู้เหมือนกัน”ผมไม่ได้โกหก แต่เพราะยังไม่แน่ใจในความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน...เหมือนกับว่าเขาเข้ามาชวนเล่นจิ๊กซอว์ เราช่วยกันต่ออย่างสนุก ผมได้แต่คิดฝันไปว่าต่อเสร็จจะเป็นรูปอะไรนะ จะสวยถูกใจมั้ย แต่อยู่ๆ เขาก็หายไป...ทิ้งผมไว้กับบางส่วนที่ต่อเสร็จแล้ว ผมก็ได้แต่รอ จนเริ่มทนไม่ได้ถึงได้ตามหา แล้วก็รู้ว่า...เขามีคนอื่นที่อยากเล่นด้วยมากกว่า ผมกลับมาที่มุมของตัวเอง นั่งเล่นเศษที่ยังเหลือๆ แต่พยายามยังไงก็ต่อไม่สำเร็จ...จนเลิกเล่น ทิ้งมันไป ลืมมันไป.....แล้วอยู่ดีๆ เขาก็กลับมายืนตรงหน้า....ผมก็แค่....แค่....อยากถามว่ายังจำเด็กคนนี้ได้มั้ย....รู้มั้ยว่าจิ๊กซอว์ที่เคยต่อด้วยกันเป็นรูปอะไร....ผมก็แค่.....อยากรู้...ว่าถ้าเรานั่งต่อด้วยกันจนเสร็จ.....มันจะเป็นรูปอะไร
“คีย์ไม่ชอบเห็นเนมเป็นอย่างนี้เลยนะ”
“เป็นอย่างไหน”
“ก็ร้องไห้ แล้วก็บอกเหตุผลคีย์ไม่ได้ คีย์ไม่ชอบเวลาที่เราไม่เข้าใจกัน”
“.....เนมก็ไม่รู้จะพูดยังไง”
“ก็เล่าให้ฟังไม่ได้เหรอ เรื่องเมื่อก่อนน่ะ”
“ก็เคยเล่าแล้วนี่"
“เล่าไม่ละเอียดเลย เพิ่งเริ่มเรื่องแล้วตัดจบซะงั้น ไคลแมกซ์ตรงไหนยังไม่รู้เลย คีย์ก็เลยไม่ค่อยเข้าใจอารมณ์เนมว่าแค่อกหักแค่นี้ทำไมยังอาลัยอาวรณ์อยู่ ถามว่ารักอยู่หรือเปล่าก็บอกไม่ได้รักอีก คีย์ไม่เข้าใจนะ”
“ก็เปล่าจริงๆ เนมบอกความรู้สึกไม่ถูก มัน....ไม่รู้อ่ะ เนมงงๆ”
“เห็นมั้ย ถามกี่ครั้งก็งงทุกครั้ง แล้วก็ร้องไห้ให้คีย์ปลอบ คีย์เลยปลอบไม่ถูก ถามจริงๆ ว่างงอะไร งงว่าตัวเองรู้สึกยังไง หรืองงว่าจะทำยังไงต่อ งงอันไหน”
“ก็....ทั้งสองอย่าง”
“อ้าวเวร ตัวเองรู้สึกยังไงยังไม่รู้เลย”
“ก็....มันเหมือนได้เจอของเล่นชิ้นโปรดเมื่อตอนเด็กอีกครั้ง จะหยิบออกมาเล่นก็ไม่รู้ว่ายังจะเล่นได้มั้ย แล้วจะยังชอบเล่นมันอีกหรือเปล่า”
“ก็เลยได้แต่แกล้งแตะๆ ลูบๆ ดูว่างั้น”
“.....งั้นมั้ง”
“แต่เมื่อกี้ไม่ได้แค่ลูบๆ เลยนะ ซัดซะเต็มหน้า คีย์ว่าพรุ่งนี้หน้าพี่โก้เป็นรอยนิ้วแน่ๆ”
“......แหะ มือมันไปเอง”ไม่อยากบอกเลยว่ามือตัวเองแดงเลย แถมยังรู้สึกชาๆ นิดๆ ด้วย
“ตลอดล่ะ ไม่ตั้งใจตลอด ไปอาบน้ำนอนกันเหอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้าอีก งงอะไรก็ช่างมันก่อนแล้วกัน เมื่อกี้มึนๆ เบียร์อยู่แต่ตอนนี้หายมึนแล้ว ไม่คิดว่าจะเจอดราม่าตรงหน้า”คีย์ยกมือลูบหัวผมเบาๆ แล้วก็เดินเก็บของบนโต๊ะ ส่วนผมจากที่ตอนแรกหงุดหงิด อึดอัดอยู่ ตอนนี้ก็ค่อยสบายขึ้นหน่อย ถึงจะยังไม่เข้าใจตัวเอง แต่ก็หายใจได้คล่องขึ้น อย่างที่คีย์บอก...ช่างมันก่อน
หลังจากหมดเรียนพักเที่ยงพวกเราก็มานั่งรอเรียนวิชาต่อไปที่ซุ้มม้านั่งหน้าคณะ
“อะไรเนี่ยเนม หนึ่งหน้ากับห้าบรรทัด ทุเรศอ่ะ”ใบหม่อนมองกระดาษเรียงความของผมแล้วเบ้หน้าใส่ แต่ก็ยังน่ารักอยู่
“ก็อาจารย์บอกแค่ให้มากกว่าหนึ่งหน้านี่นา กว่าจะเกินมาห้าบรรทัดนี่รู้มั้ยมันยากแค่ไหน”
“เอาเถอะ ยังไงเนมก็ดีกว่าป้อง รายนั้นตอนแรกเกินมาแค่บรรทัดเดียว หม่อนบังคับสุดๆ แล้วก็ยังเพิ่มมาได้แค่สามบรรทัด ไม่แก้อะไรแล้วนะ เดี๋ยวหม่อนเอาไปส่งให้”หม่อนช่วยตรวจคำผิดให้ แต่ถึงจะมีผิดผมก็ไม่แก้แล้วล่ะ ขี้เกียจ ผมคิดว่าคีย์มันพิมพ์ได้เยอะแล้วแต่ใบหม่อนนี่พิมพ์ได้ตั้งสองแผ่นครึ่ง
“ไปไหนไอ้ป้อง”ผมตะโกนเรียกป้องที่ลุกตามใบหม่อนไปอีกคน
“ดูดบุหรี่”ป้องมันก็สูบบุหรี่เหมือนกัน ผมเลยเดินตามมันไปด้วย เหลียวมองคีย์ก็ไม่เห็นห้ามอะไรเพราะมันนั่งคุยโทรศัพท์กับที่บ้านมันอยู่ สบายผมล่ะ
“ความจริงหน้าอย่างมึงไม่น่าสูบเลยว่ะ”ถึงป้องมันจะบอกว่าไม่น่าสูบ แต่ก็ยังแบ่งให้ผมหนึ่งมวนพร้อมจุดไฟให้ด้วย
“ทำไม”
“หน้ามึงเหมาะกับการนั่งแดกไอติมสตอเบอรี่”
“แหวะ กุเกลียดไอติมรสนั้นที่สุด หวานแสบคอแถมกลิ่นยังเอียนๆ อีก”
“กูถามอะไรหน่อยดิ”
“ถามมา กูจะตอบหรือเปล่าอีกเรื่องนะ”
“มึงเป็นเกย์ใช่มั้ย”
“....มึงดูไม่ออกเหรอ”ผมว่าหน้าตาผมมันก็ค่อนข้างบ่งบอกแล้วนะว่าไม่น่าจะคบกับผู้หญิงรอด แถมไอ้คีย์ก็คั่วผู้ชายออกจะบ่อย ป้องมันไปเที่ยวกับคีย์ก็น่าจะเห็นๆ อยู่
“ความจริงกูอยากถามว่ามึงกับคีย์เป็นอะไรกันมากกว่า”
“เป็นเพื่อนสนิทไง ทำไมวะ”
“ก็บางทีพวกมึงดูล้ำเส้นคำว่าเพื่อนไปแล้ว กูเคยแอบเห็นมึงหอมแก้มกันด้วยนะ”
“ก็เคยคบกันแต่ตอนนี้เป็นแค่เพื่อนไง แต่ก็....มากกว่าเพื่อนทั่วไปนิดหน่อย ทำไมวะ มึงรับไม่ได้เหรอ”
“รับได้ดิ กูยังไงก็ได้ อีกอย่างมึงก็น่ารักดี”ผมว่าประโยคคำตอบของมันแปลกๆ อยู่นะ ไอ้รับได้น่ะไม่เท่าไหร่ แต่ยังไงก็ได้นี่หมายถึงสำหรับมันชายหรือหญิงก็ได้งั้นหรือ แล้วยังมาชมผมว่าน่ารักดีอีก....อย่าบอกนะว่า
“ห่า ไม่ต้องทำตาโปนแบบนั้นเลย กูแค่หมายถึงว่ามึงน่ารัก เฮ้อ...กูจะบอกไงดี แบบ...ถ้ามึงกับไอ้คีย์ถึกๆ กล้ามใหญ่ๆ เหมือนพวกเล่นยิมแบบนั้นกูคงรับไม่ได้ แต่นี่มึงหน้าตาดีพอให้อภัยได้ไง อีกอย่างกับผู้ชายกูก็เคยมาบ้างนิดหน่อย กูเลยเฉยๆ ว่ะ เดี๋ยวนี้มันเหมือนเป็นของอย่างหนึ่งที่ต้องลองไปแล้ว”
“จริงอ่ะ มึงเคย....รับหรือรุกวะ”
“ห่า กูแค่ลองเล่นๆ จะให้กูรับได้ไง เกิดติดใจกูก็ซวยดิ”ไอ้เวรป้องยังเสือกเล่นมุกอีก ไม่ค่อยแปลกใจหรอกที่มันเคยมีอะไรกับผู้ชายมาบ้าง เพราะมันดูท่าทางจะเป็นคนง่ายๆ แบบสุดขั้ว รั่วๆ เกือบบ้า หรือบ้าไปแล้วก็ไม่แน่ใจ
“กับใครวะ เมื่อไหร่”
“กับเด็กเพื่อน เมาๆ กันด้วยมันให้ลองก็เลยลองดู”
“แล้วไง”
“ก็ดี หนุกๆ เซ็กส์กูมีกับใครก็ได้ แต่ยังไงผู้หญิงก็ดีกว่าว่ะ ”มันก็จริงนะ เพื่อนเก่าผมหลายคนก็เคยลอง บางทีไปเข้าค่ายหรือเรียน รด. ก็จะมีพวกสาวๆ ชวนเข้าเต้นท์ ไอ้พวกอยากลองก็ไปลองกันเยอะแยะ แต่พวกมันก็ยังชอบผู้หญิงอยู่ เรื่องอย่างนี้มันอยู่ที่ใจมากกว่า ‘เซ็กส์’ สำหรับบางคนจะมีกับใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ ‘รัก’
ผมหอบผ้าหอบผ่อนหนีไปนอนกับคีย์จนถึงวันพฤหัสก็ต้องกลับมาคอนโดฯ เพื่อเก็บของเตรียมบ้านวันพรุ่งนี้ ปัญหาเดิมๆ ของผมก็ยังคงเหมือนเดิม คีย์ไม่ค่อยชอบเวลาผมเป็นแบบนี้เพราะผมไม่ยอมเคลียร์ความรู้สึกตัวเอง ผมชอบจมกับปัญหาเพื่อใช้เวลาทำใจ หรือตัดสินใจ บางครั้งก็สั้น...แต่บางครั้งก็นานเป็นปี...เหมือนเมื่อก่อน
“พรุ่งนี้เนมจะกลับบ้านนะ”ผมบอกขณะที่เขากำลังแกะอาหารที่ซื้อมาทานที่มุมครัว เราพูดกันเหมือนไม่เคยมีเรื่องอะไรกันมาก่อน แต่มันไม่ใช่
“วันเสาร์พี่ก็จะกลับเหมือนกัน รอกลับพร้อมกันสิ”
“......ไม่อ่ะ เนมกลับเองได้”บอกตามตรงว่าผมระแวง ไม่แน่ใจว่าคำพูดนั้นเป็นแค่การแกล้งทำอีกหรือเปล่า แกล้งชวนเพื่อลองใจ แกล้งทำเหมือนว่าเป็นห่วง.....แกล้งดีแล้วก็ทำให้เจ็บเพื่อให้ตัดใจ
“ตามใจ”เขาไม่คะยั้นคะยออะไร ไม่ได้สนใจ แต่ผมก็มองไม่ออกอยู่ดี ถ้ามีเส้นแบ่งคนดีคนเลว เขายืนอยู่บนเส้นบางๆ นั้น แต่พอผมจะมองว่าเขาดี เขาก็จะก้าวข้ามไปยืนฝั่งคนเลวทันที พอผมบอกว่าเขาเลว เขาก็จะรีบกระโดดย้ายมาอีกฝั่ง....ทำให้เราลังเล สับสน และ...หงุดหงิด
“ไปกี่โมง!!”ผมตะโกนถามทั้งๆ ที่นั่งอยู่ไม่ไกล คีย์ชอบบอกว่าผมยั่วขึ้น ผมไม่รู้ว่าเขายั่วผมหรือเปล่า แต่ผมอารมณ์ขึ้นแล้ว
“เที่ยงๆ บ่ายๆ พี่มีงานตอนเช้านิดหน่อย เสร็จแล้วจะมารับที่นี่แล้วกัน แล้วกลับวันจันทร์น่าจะมาเรียนทันพอดี”ผมอยากจะตะโกนถามว่าเขาวางแผนไว้แล้วหรือเปล่าถึงได้กำหนดเวลาเดินทางไปกลับไว้พร้อมแบบนี้
“เนมถามอะไรหน่อยดิ”ผมไม่รู้หรอกว่าเขาจะตอบมั้ย จะตอบความจริงรึเปล่า แต่ไม่อยากเดาอีกแล้ว ไม่อยากคิดไปเอง ไม่อยาก.....สับสน
“ถามสิ”เขาหยุดทานแล้วนั่งเท้าคางมองมาทางผมนิ่งๆ ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือเปล่า แต่เหมือน...เขารอให้ผมถามมานานแล้ว
“ที่ทำทั้งหมดเนี่ย...ตั้งใจใช่มั้ย”
“พี่ไม่เคยไม่ตั้งใจทำอะไร”
“ตั้งใจ...ให้เนมไปไกลๆ เหรอ”
“เปล่า”
“อ้าว...”
“ตั้งใจให้ตัดใจซะ”
“ตัดใจอะไร เนมเปล่า!!”
“ตัดใจซะ เลิกคิดซะ หยุด...ทุกอย่าง ตัดใจซะ”
“ตัดใจอะไร!! เนมเปล่า เนมไม่ได้!...เนมไม่ได้....ชอบ”
“งั้นเหรอ”
“ทำไม!! ทำอย่างนี้กับเนมทำไม”
“ทำอะไร พี่...ไม่ได้ทำอะไรเลย เนมเองต่างหากที่ไม่หยุด”
“คนที่เริ่มคือพี่ พี่เริ่มเองทุกอย่าง ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว พี่ทำให้ทุกอย่างเป็นอย่างนี้!”
“ก็แล้ว...จะเอายังไง กลับไปแก้ไขก็ไม่ได้ แล้วยังไง จะให้เดินต่อจากจุดเดิมเหรอ เนมคิดอย่างนี้ใช่มั้ย อยากสานต่อเหรอ”
“ใช่!!....!!...เอ่อ...ไม่ เปล่า เนม....”
“ก็ถึงบอกให้ตัดใจไง”
“............”
“พี่หลอกเนม พี่ทิ้งเนม พี่ทำไม่ดีกับเนม...มีอะไรดีตรงไหนถึงทำให้ตัดใจไม่ได้สักที”
“.......เนมไม่รู้”ไอ้ที่เขาพูดๆ มามัน...ถูกทั้งหมดเลย แถมตรงซะจนไม่อยากยอมรับ ไอ้ที่ทำให้สับสน ทำให้งง มันอาจเป็นแค่...การไม่ยอมรับความจริง ไม่กล้า ความกลัวลึกๆ ทำให้ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่คิด ทั้งๆ ที่รู้ แต่ก็...ไม่อยากรับรู้ อย่างที่บอก เหมือนผมเคยเจอคนที่เคยนั่งเล่นจิ๊กซอว์ด้วยกัน ไม่ใช่แค่เพราะเขาโผล่มา ปัญหาไม่ได้อยู่แค่นั้น แต่มันเป็นเพราะก่อนหน้านี้ที่ผมอยู่เพียงลำพัง ผมนั่งเล่นคนเดียวมาตลอด พยายามนั่งต่อชิ้นส่วนที่ตัวเองมีให้ครบ แต่ภาพก็ไม่สมบูรณ์ เมื่อพบส่วนที่เหลือ...ไม่ใช่แค่อยากรู้ว่าภาพจะออกมาสวยแค่ไหน ไม่ใช่ว่าจำวิธีการเล่นไม่ได้ แต่เป็นเพราะทุกอย่างมันยังชัดเจนเสมอมา ผมก็แค่....อยากเล่นต่อให้จบ...และอยากถามเขาว่า....ตอนนั้น...เล่นด้วยกันไม่สนุกเหรอ ถึงได้...ทิ้งกันไป
“เนมก็แค่อยากรู้ว่า...พี่เคยรักเนมบ้างมั้ย”
“พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่”
+++++++++++++++++++++++++++++++
จัดหนักได้แค่นี้ :z3: จะสิ้นปีแล้วเลยยุ่งมากกกก จะพยายามชดเชยให้หลังปีใหม่นะคะ :z10:
-
o18
ไอ้โก้บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!,,รอวันรักเนมเมื่อไรนะ..แม่จะสมน้ำหน้าให้ถ้าเนมมันเมินบ้าง :angry2: :m31:
:z6: เน้นๆเอาตรงหน้าไอ้โก้เลย
-
:z13:
จิ้มพี่มี่ทะลุถึงพี่จี
ตาโก้ทำไมพูดแบบนั้นเล่า เด๋วน้องมันก็ร้องไห้ตาชักหรอก
-
เฮ้อออออออ
ตอนที่แล้วเกลียดโก้...ตอนนี้เริ่มลดลงแระ...เฮ้ออออออออ
คีย์เนมเถอะ ปล่อยโก้กินหญ้าไป!
คำตอบคือไม่...ไม่อะไร ไม่รัก ไม่รู้ ทำขนาดนี้จะให้กลับมาเป็นพี่น้อง...ยากว่ะ ต่างคนต่างอยู่เหอะ
ปล. รอตอนพิเศษปีใหม่นะจ๊ะ
-
โก้ ใจร้ายมาก เกลียดโก้แล้ว
-
เจ้าโก้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แกจะตรงไปใหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
จุกจนเจ็บอ่ะ คำตอบสุดยอด
-
ตัดใจเหอะเนม ยิ่งตื้อยิ่งเจ็บ มันเชื่อไม่ได้แล้วละกับคำว่าตื้อเท่านั้นที่ครองโลกมันใช้ไม่ได้กับคู่ของเนมเลยนะ
ไอ้โก้มันรักใครไม่ได้ตั้งแต่ที่มันแอบบรักเจแล้วละ
อย่าเจ็บอีกเลยเนมตอนนี้ก็ได้คำตอบแล้วนี่ คำตอบที่แสนเจ็บปวด กับวันเวลาที่รอคอยคำตอบจากไอ้โก้
กับความเป็นจริงที่แสนเจ็บ
-
ชอบโก้จัง เป็นคนตรงดี จนบางที อาจจะมากเกินไป o13
ยิ่งที่บอก ไม่เคยไม่ตั้งใจทำอะไร ยิ่งชอบ
จิงๆแล้ว เป็นผู้ชายที่ดีนะ :กอด1:
-
โห พี่โก้ ตรง มากมาย เศร้าแทนเนมอ่ะ :o12:
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าโก้...ใจร้ายมากกกกกกก :o12:
-
ตอนนี้ขอออกตัวเลยว่า เชียร์ คีย์เนม ฮับป๋ม
ส่วนโก้...อืม จะไปไหนก็ไปเหอะ
เนมจ๋า ตัดใจให้ได้เร็วๆนะลูกนะ
โก้ ก็เจ๋งดีนะ
พูดกันตรงๆอย่างนี้แหละดี แต่ทำไมไม่ยอมพูดอะไรตรงๆกับตี๋
สรุปเรื่องนี้คือ คีย์เนมใช่มั้ยคุณจีวา ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
จบตอนแบบนี้ :sad4:
:m2: :m2: :m2:
“พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่”
โก้ใจร้ายมากอ่ะ ที่ตอบอย่างนั้น จริงๆหรอ หรือแค่อยากให้ตัดใจจริงๆ
เนม เข้าใจโก้ทุกอย่าง แต่แค่ไม่อยากยอมรับความจริง เฮ้อออ
อ่านตอนนี้แล้วทรมานอ่าาา
ตลอดที่อ่านตอนนี้ คิดอย่างเดียวเลยว่าอยากอ่านต่อนต่อไปมากๆ อยากรู้ความรู้สึกของโก้
สู้ๆนะคะพี่จี :yeb:
-
“เนมก็แค่อยากรู้ว่า...พี่เคยรักเนมบ้างมั้ย”
“พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่”
โก้ใจร้ายมาก :m31: สงสารเนมอ่ะ :monkeysad: ว่าไปคีย์ก็น่ารักนะเนี่ย :m1:
เนมสุดยอดเลย รู้ที่โก้ตั้งใจทำด้วย ชอบตรงนี้ของเนมจัง!
ชอบที่เปรียบเทียบกับการต่อจิ๊กซอว์จัง!!
โก้นี่ก็สุดๆ เป็นคนที่เข้าใจยากมาก ไม่เข้าใจโก้ อยากอ่านความคิดของโก้ต่อสุดๆตอนนี้!!!
พี่จีสู้ๆกับงานนะคะ ส่ง "กำลังใจ" ไปให้ค่าาาา~ :yeb:
รอพี่จีมาชดเชยหลังปีใหม่่ค่ะ ฮี่ๆๆ :110011: :z7: :110011:
-
เจบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
แทน
เนม
รู้สึก ชอบๆป้องไงไม่รู้
-
จิงๆคือ พี่โก้ก้โหดร้ายนะ
ปกติเห็นอยู่กับเจ ไม่มีแววว่าจะใจร้ายขนาดนี้
ตัวตรด้านนี้ของพี่โก้ น้องเจไม่รู้จักและไม่เคยเห็นหล่ะสิเนี่ย
-
อ่านมาด้วยความตั้งใจ
พอเจอบรรทัดสุดท้าย :a5:
แร๊งงงงงงงง
ไอโก้ เจ็บปวดแทนนุ้งเนมเหลือเกิน
ตัดใจเถอะลูก มาซบอกคีย์
ย้ายหอเลยยยยยย :m31:
-
พี่โก้ใจร้ายสุด ๆ :serius2:
Merry Christmas จ้า
(http://www.dazzlejunction.com/graphics-holiday/christmas/christmas-snowmen-913.gif)
-
:beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
-
:o12: :o12: :o12:
สงสารเนม เฮ้อออ
บอกไม่ถูกเลยกับตอนนี้ มันเ็ปนตอนที่โก้ชัดเจนกับเนมที่สุดแล้วอะ
ก็คนมันรัก คนมันชอบไปแล้ว ใช่ว่าจะตัดใจกันง่ายๆซะเมื่อไรหละ
สงสารเนมอะ
ทำไมเปนแบบนี้ :serius2: :serius2:
Merry X'Mas นะคะ
-
เจ็บเลย ชัดถ่อยชัดคำ ละพี่โก้รักใครละครับ!!! :z3:
-
อยากอ่าน ตอนโก้หลง รักเนม แล้วเนม ไม่รักโก้แล้ว จัง :z2: เมน คีย์ :z2:
-
พี่โก้ ตรงดี ชัดเจน ชอบๆ o13 เนมทนเอาหน่อยนะยังไงเรื่องนี้เนมก็เป็นนายเอก พี่โก้ใจร้ายขนาดนี้ทำไมเรายังชอบอยู่ฟะฮ่าๆๆ
-
เสียใจ T^T เจ็บปวดสุดๆไปเลยอ่ะ
พูดกันถามกันตรงๆแบบนี้ เจ็บยิ่งกว่านี้ได้อีกมั้ย
ทุกอย่างที่โก้ทำคือตั้งใจ งั้นที่ไปหลอกให้น้องมันคิดว่ามีใจให้
มันก็แกล้งด้วยใช่มั้ย สงสารน้องเนม :sad4:
เกลียดโก้แล้ว ! เมื่อไหร่จะได้เวลาเอาคืนของน้องเนมบ้าง จัดการมันเลยลูก ! :angry2:
-
อ่านแล้วมันคันยิกๆ แถมจี๊ดๆ ด้วย
โก้เหมือนเป็นคนเก็บกดความรู้สึกมากๆเลยอ่ะ
ทำตัวเหมือนปกติ แต่ดูแล้วมันไม่ปกติอ่ะ
เป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ ความรู้สึก
เหมือนสร้างกำแพงกับทุกคน
อยากรู้ว่าจะมีวันที่กำแพงทลายมั้ย
ถ้าวันนั้นมาถึงไม่อยากจะนึกถึงเลย :เฮ้อ:
Merry X'Mas จร้า
-
ก็ถ้าไม่รัก จะทำเป็นห่วง เป็นหวง ให้น้องมันสับสนทำไมเหล่า
เฉยๆไปซะมันจะตัดใจง่ายกว่าไหม
-
โก้ควรบอกเนมตรงๆ ตั้งนานแล้วนะ
ทำให้เนมสับสนอยุ่นั้นแหละ
เนมจะได้ตัดใจ
เข้าข้างเนมสุดฤทธิ์ 555+
-
หืม แต่คำตอบคือไม่ เฮ้อ
-
เนมเลิกรักแล้วอย่ามาขอให้รักนะไอพี่โก้!!!
-
อ๊าก กกกกก :z3: :fire:
โก้แมร่ง งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง นิสัยว่ะค่ะ
ใจร้ายสุดๆอ่ะ....มิไหวจะเคลียร์
ขอสักทีเถอะคร๊ะ :beat: :z6:
เอ้อ....ชั้นจะรอ รอวันที่เทอรักเนม หึหึ
เมื่อนั้นล่ะก้อ ... ไรท์เตอร์คะ จัดหนัก เลยนะคะ อย่าได้ยั้งนะคะ
ฮึ่ย ยยยยยยย
-
มันช่าง :z10:
จนอยาก :m31:
และอยาก o18
-
โก้เลวววววว!!!!!
โอ้ย....ไม่รู้จะพูดยังไง ด่ายังไงให้สะใจดี มีเหตุผลอะไรถึงต้องทำตัวใจร้ายขนาดนั้น
เอามีดแทง กระโดดถีบ ตบหน้น โอ้ย ทำยังไงก็ยังรู้สึกไม่พอความสะใจให้ตายสิ
ขอให้รักเนม แล้วเนมไม่เอาบ้าง จะได้รู้รสชาติว่ามันเป็นยังไง
การที่เหมือนโดนโยนเล่นไปมาแบบเนี้ย ความรู้สึกคนไม่ใช่ลูกบอลสักหน่อย
โยนไปแล้วตกพื้น กระแทกโน้นนี่แล้วจะไม่เป็นไร โมโห!!! :z3:
-
เกลียดโก้ ไม่เข้าใจๆๆๆๆๆๆ คิดอะไรอยู่กันแน่ห๊ะ :angry2:
อยากให้เนมตัดใจ ทั้งๆที่ไม่รักเนม แล้วไปทำให้เนมรักทำไมวะ
คิดว่าตัดใจมันทำง่ายรึไงกัน เกลียดโก้อ่ะ แม่งใจร้ายยยยย :serius2:
สงสารเนมมากเลย เพราะว่ารักอยู่ ให้ตัดใจมันทำได้ที่ไหน
เกลียดโก้ๆๆ ทั้งๆ ที่เปนผู้ใหญ่กว่า ทำไมถึงทำแบบนี้
เปลี่ยนคู่ๆๆนะ พี่จี แบนโก้ อยากให้เนมคู่คีย์ เนมไม่ต้องไปสนใจแล้ว ไม่รักก็ช่างแม่ง
แม่งงงง อ่านแล้วหงุดหงิดมากอ่ะ อารมณ์มันตีกันไปหมด (อินจัดเหมือนจะเปนเนม ฮ่าๆๆ)
อย่านะ อย่าให้ถึงเวลาที่เอ็งรักเนม แม่งงงงงงง :m31: แต่ตอนนี้ขอก่อน :z6: :beat: ไม่ไหวแล้ว
ถ้ามีรองเท้าจะเขวี้ยงแถมไปให้หลายๆคู่เรย ข้าจะรอวันที่เอ็งต้องง้อเนม คอยดู ต้องมีสักวัน
โอ๊ยยยยยยย ตอนนี้เกลียดโก้ไม่ไหวอย่างรุนแรง
แต่...
รักพี่จีนะคะ ฮ่าๆๆๆๆ :กอด1:
รอตอนต่อไปค่ะ
-
โก้....จุกว่ะ :serius2:
-
Merry X'Mas นะคะคุณ G :L2:
อยากบอกว่าคู่นี้อ่านแล้วอึนแบบสุด ๆ เลยคะ บอกไม่ถูกรู้แต่ว่ามันอึนเอามาก ๆ อะ :serius2:
แต่ก็นะคนมันไม่รักทำไงให้รักคงไม่ได้ถ้ายังยุ่งด้วยมาก ๆ อาจจะกลายเป็นลำคานและเกรียดไป
ตอนนี้หวังแค่เนมจะเดินจากจุดที่อึดอัดนี้ซักที คนอ่านจะได้หายอึดอัดไปด้วย :เฮ้อ: เหนื่อยใจมากกก....
:pig4: คุณ G คะ
-
เห้ย พี่โก้ พูดงี้เลยหรอ ตรงไปมั้ยวะ :z3: :z3: :z3:
ทำร้ายจิตใจเนมอีก แล้วจะรักกันยังไงฟระเนี่ยะ งง o22
-
ไอ้โก้ :serius2:
-
โก้ใจร้ายมาก :angry2:
ถึงจะหวังดีกับเนมก็เถอะ
แต่การกระทำที่ผ่านมามันร้ายกาจมาก
ทำไมไม่เคลียร์กับเนมให้รู้เรื่องตั้งแต่ทีแรก
สงสารเนม อยากให้ตัดใจให้ได้สักที :m15:
-
โหโก้โคตรใจร้ายเลยว่ะ
โดนแบบนี้เจ็บจนตายเหอะขอบอก o13
-
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
จัดหนักให้พี่โก้ (ยิ้มหวาน)
อย่าให้ถึงเวลาที่รักเนมมั้งนะ ! o18
ขอบคุณค่ะ ,ติดตามๆ :pig4:
-
โก้ แกตอบตรงไปมั้ย อ๊ากกกกกกกกกก :beat: :beat:
กรุเปงเนมกรุร้องไห้ไปแล้ว ไอบ้า ดราม่ามากกกกกกกกกก o22 :a5:
แล้วเหตุการณ์มันเปงแบบนี้ แล้วโก้จะรักเนมได้ไง สงสารเนม มันปวดใจ โฮกกกกกกกกกกกกกกก :z3: :z3:
รอเวลาให้โก้ พลาด ทีนี้ล่ะ หึหึหึ เสร็จแน่ๆ :m19: :m19:
มา่ต่อไวๆน้อ เปงกำลังใจให้ :กอด1: :L2: :3123: :L1: :pig4:
-
ก้คือผู้ชยฉลดที่ทุรสที่สุดอ่
ชอบน่รื่องนี้ฉลดทั้งคู่ม่ง่หมือนรื่องอื่น
อ่นตอนนี้ล้วกลียดก้อ่ตรงจนทุรส
ต่ก็ดีนมจด้ตัดจปคู่กคีย์ซจสจมก
-
คิดต่างมุม เลยทำให้มันไม่บรรจบกันสักที
คนหนึ่งรุกจะให้เดินต่อไปด้วยกัน แต่อีกคนไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไร
เพียงแต่ยอมรับว่า ทำอะไรลงไป คิดไว้ก่อนแล้ว :เฮ้อ: ปากกับใจตรงกันหรือเปล่าน้อ...
+1 สำหรับตอนนี้ ถึงมันจะอึมครึมก็ตาม :z2:
-
:z6:โก้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คือเข้าใจโก้นะ แต่มันใจร้ายยยยไปอ่ะ :m16:
ยิ่งคำตอบสุดท้าย "ไม่" โอ้ยยย เจ็บปวด :o12:
สงสารเนม ตัดใจเถอะนะ :monkeysad:
-
ไอ้พี่โก้ ... :m31:
สงสารน้องเนม..
-
เจ็บปวด T___T
โก้ทำร้ายจิตใจกันสุดสุด สงสารน้องเนมอะ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยย :fire:
ขัดใจไอ่พี่โก้บ้ามากมายต้อนรับปีใหม่เลยอ่ะ
ขัดใจ หงุดหงิด อยากจับโก้เหวี่ยงติดฝาหลายๆที
ให้หัวแตก เลือดอาบไปเลย รำคาญแกจริงๆเลย :beat:
แล้วจะไปรักน้องมันตอนไหน คิดมากซับซ้อนงี้ไปบวชเลยไป
อะไรก็ไม่เอาซะอย่าง หงุดหงิด ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :jul3:
โหมดเหวี่ยงโก้มันเต็มขั้น เนมอย่าไปใจอ่อนง่ายๆนะ
เล่นตัวให้มันบ้าไปเลย เอะอะไม่รักอยู่นั้น :z6:
แง่มๆๆๆๆๆๆ รออ่านตอนต่อไป สุขสันต์วันคริสมาสนะคะพี่จี
-
:impress2:อ่านทันแย้วววววววววว
โก้ ใจร้ายที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :z3:
สงสารเนมอ่า แล้วน้องเนมจะทำยังไงต่อไปละเนี่ย =="
อ่านเรื่องนี้แล้วชอบนายเอกอ่ะ ดูร้าย น่ารักดี แต่คู่รักทุกคู่ก็ยังคง๊องแง๊ง ทะเลาะกันไร้สาระเหมือนเคย 555
คิดถึงเจ กับ พี่เอ๊กซ์ด้วย พี่จีอย่าลืมเอา 2 คนนี้มาเยี่ยมโก้ด้วยนะ ^^
หวังว่าเรื่องนี้จะไม่ดราม่าหนักนะพี่จี
Merry Christmas จ้า :L2:
-
อ่านจบแล้วกะจุดอยู่ในอก
เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องพูดซะตรงขนาดนั้นกะได้นะโก้
เค้าใจว่าอยากให้น้องตัดใจแต่พูดซะขนาดนี้
ใจคนฟังมันจะขาดเอานะ TT
น้องเนมจ๋าคุณพี่ว่านู๋ออกมาจากหอโก้เหอะ
อยู่ไปกะมีแต่เสียใจ มีแต่ภาพเวลาเดิมๆ
ที่ทำยังงัยกะไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิม
ออกมาจากวงเวียนเดิมๆ เผื่อจะคิดอะไรได้มากขึ้น
เป็นกำลังใจให้น้องเนมเสมอ
:กอด1:
ส่วนคุณพี่โก้ เหอะรักน้องเนมให้ได้ก่อน
แล้วเราถึงจะรักคุณ
:angry2:
-
ตบโก้ค่ะ
-
ไม่ปฏิเสธช่ายมะ
อ้ายยย..เขิน
ปล.หลอกตัวเองไปก่อนนะเดวก้อหว๊านหวานเองอ่ะ :call:
-
อ่านตอนนี้แล้วสงสารเนมมากๆๆๆ
โก้เป็นคนฉลาด ล้ำลึก ทำอะไรมีการวางแผน
ส่่วนเนมก็ได้แต่วิ่งตามเกมที่โก้ต้องการให้เป็น....เฮ่อ... :m15:
สิ่งที่โก้ทำ ไม่เพียงแต่ทำร้ายจิตใจ แต่มันทำลายความมั่นใจของเด็กคนนึงด้วย... :o12:
เศร้าจริงๆ อยากให้เนมเจอคนที่รักเนมจริง ทำให้เนมรู้สึกว่าตัวเองมีค่า
.....อินสุดๆๆ..... :sad4:
ขอบคุณคุณจี และ Merry Christmas ด้วยนะคะ :กอด1:
-
ตอบตรงไปป่าวเนี่ย น่าสงสารเนมอ่ะ
-
ช่วยมีต่อจากคำว่าไม่ ได้มั๊ย แบบว่าไม่เคยไม่รัก ไรแบบเนี่ย :monkeysad:
-
:a5: ไอ่เชี่ยพี่โก้แม่มมมมมมมมมม :z6: :z6: :fire: :fire: :fire:
เกลียดมานนนนนนน เปลี่ยนพระเอกมาเปงคีย์แทนได้มั้ยเนี่ยยยยยยยยย :z3: :z3:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไอ้โก้!!!!!!!!!!!!!! :m31: :m31:
ขอให้อกหัก รักคุด ตุ๊ดเมิน สาวหนี เกย์กระทืบ!!! :fire: :fire:
น้องเนม ตัดใจให้ไวเลยค่ะ คนอย่างงี้จะไปรักมันทามมาย!!!! :o12: :o12:
-
แรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงส์
-
เข้าใจมากขึ้น ...แต่ก็ยังสงสัยแบบเนมว่า แล้วเริ่มต้นแบบนั้น จะให้จบแฮปปี้ได้ยังไง?
-
โก้ใจร้ายมากเลยอ่ะ
:o12:
-
สงสารเนมจังT^T
โก้ใจร้ายมาก - -
-
อยาก :z6:โก้เน้นๆหนักๆสักร้อยที
เนมตัดใจเถอะลูก
เลือกคีย์เหอะ
-
กร๊ากกก อีกี่โก้ ใจร้ายมว๊ากกก
ตอบแบบไม่ถนอมน้ำใจกันเลน >"<
-
ใจร้ายมากกกกกพี่โก้
เนมตัดใจ ไม่ต้องไปยุ่งแล้วกับผู้ชายแบบนี้
-
เรื่องนี้โก้มันเป็นพระเอกหรือตัวโก้ว่ะนี่ :angry2:
-
:เฮ้อ: เราไม่เคยเข้าใจความคิดของโก้เลย
คุณจีแต่งได้ยอดเยี่ยมมาก
-
อึ ก !!!
ก ร ะ อั ก เ ลื อ ด ต า ย ดี ก ว่ า
จ ะ ร อ เ ย้ ย อิ พี่ โ ก้ เ ล ว
รั ก เ น ม ม ะ ไ ห ร่ ล่ ะ เ มิ ง ฮึ่ ม ๆ
-
ตัดใจเถอะเนม :sad11: :sad11: ผู้ชายยังมีอีกเยอะ ในเมื่อเขาบอกว่าไม่ เราก็ต้องไม่เหมือนกัน
นี่สำหรับโก้ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
บอกกันตรงแบบนี้ ก็ดี แต่ลดความแรงลงหน่อยก็ได้นี่ อีกทีนะไอ้ไก้ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
โก้ชัดเจนที่สุด
ชัดเจนจนเสียใจแทนเนม
ในใจคงมีแต่เจละสิเนี่ย
เซ็งวะแล้วจะรักกันยังไง
-
โก้พูดให้เนมตัดใจเฉยๆ รึเปล่า
อยากให้เป็นอย่างนั้นน .. :เฮ้อ:
-
เอิ่ม เม้นท์ไม่ถูก ไปไม่เป็น - -" โก้เล่นตอบมาแบบนั้น .. ท่าทางคู่นี้จะอีกยาวววว
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
“เนมก็แค่อยากรู้ว่า...พี่เคยรักเนมบ้างมั้ย”
“พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่”
โห
แรงอ่ะ
-
โอ้ ดราม่ารับสิ้นปีทีเดียว :m15:
อิพี่โก้ แรงงงง จะคอยดูว่าจะพูดอย่างงี้ได้อีกนานแค่ไหน ชิ (อินจัด)
รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
:serius2: พี่โก้ เลวได้สุดขั้ว ชั่วได้สุดขีดมาก
ชอบบบบบบบ :z3:
แต่ชั่วอย่างนี้ขอ :beat:สั่งสอนก่อน
แล้วตามด้วย :z6: อีกสักที แล้วค่อย :L1:
:กอด1:
-
ไอ่คนเลือดเย็น เนมอย่าไปอยู่กะมันเลย ย้ายออกมาเถอะ
สงสารเนมอ่ะ ไปรักมันทำไม
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
ป.ล.ขอเหยียบด้วยคน
-
เย็นชามาก :z3:
-
สงสารเนมหงะ เนมแมร่งท่าทางจะรักโก้น่าดู เจออย่างนี้ เฮ้อออออ สงสาร น้ำตาไหลพราก ๆ โฮฮฮฮฮฮฮ ค้างด้วย
อยากให้มาต่อความรู้สึกของเนมเร็ว ๆ อยากได้หวาน ๆ เหมือนตอนลอยกระทงน่ะ แง้ ๆ
-
ฮึ่มฮั่มๆๆๆๆ พูดไม่ออกเลยทีเดียว
-
แต่คำตอบคือ"ไม่!" :o12:
อยาก :angry2: :beat: :z6: :fcuk: ไอ้พี่โก้
และ
อยาก :กอด1: กับ :sad4: พี่จี
Merry X'mas ค่ะพี่จี
-
ไอ่พี่โก้ พูดขนาดนี้เอามีดมาแทงคนแต่งเลยดีกว่า!!!!
(อ้าว?) :angry2: :angry2: :serius2: :serius2:
-
โก้มันใจหินชะมัดจะทำร้ายน้องไปถึงไหนนี่
สงสารอ่าาาาาาาาาาาาาา
:o12: :z3: :z3: :z6: :beat: :serius2: :angry2: :m31:
-
ตกลงโก้มีอะไรในใจป่าวเนี่ย!
ใจร้ายกับเนมมากกกกกกกกกกกก
ตอนนี้ยังคาใจเรื่องโก้กับตี๋อยู่เลย
มันเกี่ยวกันหรือเปล่าหว่า?
รออ่านต่อไป~~~
-
สงสารเนมจับใจ
-
ตัดใจเถอะ
-
แรง!
ก็ดี ตรงๆไม่อ้อมค้อม
แต่อนาคต คำตอบคือ รัก สินะ โก้
-
โอยยย ไอ้พี่โก้บ้า จะตรงไปไหนอ่ะ
แต่ว่าแต่มันมาจากใจหรือเปล่าละ...โก้
-
เฮ้อออออออออ ปวดกบาลจิงอะไรจิง เนมตัดใจเห้ออออออ อีพี่โก้ก็ตรงได้อีกกก
-
พี่โก้ยังพูดตรงๆเหมือนเดิมมมม
ถ้าเป็นน้องเนมนี่จุกเลย
ตอบซะตรง
แต่ไอ้ไม่ของพี่นี่อะไรค๊าาาาาา
ไม่รู้ หรือ ไม่รัก
เนมตัดใจเลยยยย ตัดใจ ตัดใจ (อย่างกับเชียร์มวย ฮ่าๆ)
ถ้าเนมตัดใจ พี่โก้ กับ พี่ตี๋เค้าอาจจะได้อยู่ด้วยกัน กร๊ากกก เพ้อจริงๆเลยเรา
-
:m15: สงสารเนม
รักเค้า แต่เค้าไม่ได้รัก :เฮ้อ:
:L2: จี
-
โก้ ใจร้ายจริงๆ
สงสารเนม :กอด1:
-
เฮ่ออออออออ โก้น่ากลัวอ่า
-
อ่านแล้ว :เฮ้อ: อิคุณพี่โก้
กอดน้องเนมแน่นๆ หลายๆที :กอด1:
อิพี่โก้ไม่สน มาอยู่กะป้าก็ได้ลูก กร๊ากกกกกกกกก
-
โก้นี่ใจแข็งมากๆ แอบสงสารเนม เอาใจช่วยขอให้รู้ใจตัวเองไวๆ >.<
-
โก้ใจร้ายอ่ะ สงสารเนมๆๆ
-
โก้ใจร้ายมาก :m15:
-
ไม่รัก...........ฆ่ากันเลยดีกว่า
จัดหนักจริงๆ งั้นรอต่อไป
-
ตีหัวลากเข้าห้องเลย ดีกว่า
-
เกลียดโก้
-
อ๊าก ก ก ก ก
ทำไมโก้ทำแบบนี้เนี้ยยยยย
:z6: :z6:
-
ตัดใจเหอะเนม
แต่ถ้าเนมตัดใจแล้วไงต่ออะ
เรื่องมันจะดำเนินต่อไปยังไง?
จะมีเหตุการณ์ไหนที่ทำให้ไอ้พี่โก้มันหันมารักเนมหรอ?
รออ่านแล้วก็ต้องรอลุ้นกับคุณจีต่อไป
-
ไอ้พี่โกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก้
สงสารน้องเนมจังเลยนะ,,
เหมือนเค้ามาทำให้รัก แล้วก็จะหักดิบให้ตัดใจ
ห่วงอนาคตเด็กเหรอ วะคะ????
โฮๆๆๆๆ คีย์น่ารักจังเลยอ่ะ เป็นเพื่อนที่ดีมากๆ
เอานะ น้องเนมสู้ๆ นะ !!
-
ไม่รักกันบ้างเลย สักนิดก็ไม่....จริง ๆ หรือ พี่โก้ ? :sad11:
-
อ๊ากกกกกกกก
โก้พูดแบบนี้ เอามีดมาแทงเลยดีกว่าค่ะ
น่าสงสารเนมอ่ะ แงๆๆ
บีบคั้นอารมณ์มากค่ะ
จะลงเอยแบบไหนเนี่ย
เชียร์คีย์ให้คู่กับเนมดีกว่ามั้ยเนี่ย
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่ะ
-
อ๊อยยยยย หมดแรงแทนเลยอ่า
พูดตรงไปมั๊ย แล้วเนมจะตัดใจได้มั๊ยอ่า
แล้วที่พูดมานี่ปากยื่นมาทางซ้าย ให้ตรงกับใจป่าวคุงพี่ :serius2:
-
ไอ้พี่โก้แม่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :angry2: :angry2: :angry2:
อย่าอยู่เลย!
แกโรคจิตใช่มั้ยเนี่ย มาหลอกเค้า แล้วยังจะมาซ้ำอีก
ว๊าคคคค :z6: :z6: :z6:
น้องเนม ต้องเอาคืนนะน้อง ไม่ยอมอะ
แค้นนี้ต้องชำระให้เค้านะ :serius2:
รอตอนต่ไปจ่ะ :กอด1:
-
โก้ใจร้ายจัง
-
ขอบคุณน่ะโก้ที่บอกเนมตรงๆ
เนมตัดใจเถอะ โก้คงมีเหตุเหตุของมัน
อย่าไปยุ่งกับโก้เลย เพราะมันบ้า
ไปอยู้กับคีย์เถอะ
-
สงสารเนมจังเลย :sad11:
โก้แกไม่รักเนมมันจริงๆหรอ
+1นะคะ
-
เซ็ง อีพี่โก้ขั้นสวดยวด --*
-
รอจ้า^^
-
โก้แรงตลอดเลย
แต่ก็ดีที่โก้บอกเนมไปตรงๆตั้งแต่ตอนนี้
ถ้าไปรู้ที่หลังมันเจ็บยิ่งกว่าซะอีก
:กอด1: :L2: :pig4:
-
ขอ :z6: ซะทีเหอะอิคุณพี่โก้
ไม่รักแล้วมายุ่งกับน้องทำไมล่ะ
สงสารเนมมอ่ะ ตัดใจจากผู้ชายคนนี้เหอะ
-
โก้มันไม่รัก ก็ไม่ต้องไปง้อมัน
จุกแทนเนมเลย
:a5:
เซ็งโก้ว่ะ!!
-
อยากจะเชียร์คีย์เเทนจริงๆ ให้ตาย!!!
-
เริ่มเกลียจไอ้โก้เเล้วละคราวนี้ :z6: :z6: :beat:
:m15:สงสารเนมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก :กอด1: ทำไง เนมถึงจะตัดใจได้สักที่ ไมต้องไปรักมันหรอกไอ้โก้อะ ปล่อยให้อยู่คนเดี่ยวไปเลยเนอะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
+1
-
หรือว่าพระเอกของเรื่องนี้จะไม่ใช่โก้
ยังไม่เห็นวี่แววว่าจะรักกันเร้ยยย
เชียร์คีย์แทนละเนี่ยย
รอตอนต่อไปนะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ :L2:
-
อ๊ากกกกกกกกกกก ไอ้พี่โก้ ตรงมากกกกกกกกกก
ไม่รักษาหัวใจดวงน้อยของเนมเลย
-
ไม่?
ไม่เคลียร์อ่ะ
มันเป็นได้มากกว่าหนึ่งคำตอบ
ตอนนี้สงสารเนมที่สุดอ่ะ
โก้ใจร้าย
-
จี...มึงฆ่ากูเถอะ
กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
:serius2:
-
เจ็บจึ๊กๆๆ ภาคนู้นโก้แสนดี ภาคนี้โก้ซาตาน
อย่าเผลอตัวไปรักเค้าละ จะทำให้โงหัวไม่ขึ้นเลย ชิส์
-
จัดหนักๆ จี๊ดๆๆ เลย :z6:
-
ชัดเจนดีจริงๆๆไอ้พี่โก้
ตัดใจจากไอ้พี่โก้แล้วหันไปมองคนอื่นดีกว่าเนม
-
สงสารเนมอะ :monkeysad: แต่การตัดใจจากคนที่เรารักมันก้อยากอะนะ
แต่ไปเริ่มใหม่คงจะดีกว่าการจมอยู่กับคนใจร้ายแบบนี้ :m31:
-
อ้ายโก้ :angry2:
มันต้องโดนเอาคืนอย่างหนัก
-
:m15: โก้ต้องมีอะไรในใจแน่ๆ
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงง
เกลียดอีพี่โก้อย่างมาก
คนไม่รัก ทำยังไงเค้าก็ไม่รัก
พยายามไป 10 เค้าก็เห็นแค่ 1
แต่กับคนคนที่เค้าปลื้ม
พยายาม1 ไม่ซิ !!! ไม่ต้องทำอะไรเลยก็ได้ 10
ตัดใจเถอะหนูเนม รักไปก็มีแต่จะเสียใจป่าวๆๆ
พี่จี เอาชีวิตจริงตรูมาเขียนป่าวเนี่ย หึหึ :sad4:
ปล. ว่าจะบอกพี่เค้าตั้งแต่ตอนที่แล้วว่า....
พี่ลงวันที่ผิดรึป่าวค่ะ มันต้องเป็น 18/12/10 รึป่าว
ล่าสุดก็ด้วย ต้องเป็น 25/12/10 รึป่าว??
เห็นพี่ลงเป็น 18/12/12 กับ 25/12/12
รึว่านี่เป็น นิยายในอนาคต o22
-
:o12: อยากรู้จังโก้ คิดอะไร อยู่ ^ ^
เห้อออ ไม่ได้มาสองวัน
^ ^ ติดภาระกิจ อิอิ
กลับมาดูก็ได้อ่าน อิอิ
วันนี้จะมาไหมหนอออออออออออ
-
......(กำลังอึ้ง).....
ตรงเกินไปแล้วโก้เอ้ย เด็กมันสับสนอยู่น้าาาา
สงสารเนม จะรักรึเกลียดดี เฮ้อออ
-
โหยจัดให้หนักจริงๆๆค่ะ ถึงกับอึ้งแทนเนมกันไปเลย
อิพี่โก้แกจะตรงไปไหนเนี่ย อ้อมบ้างไรบ้างได้ไม๊
สงสารน้องเนมของเราจริงๆๆๆ มารักคนแบบนี้
อยากรุ้ว่าเนมจะทำยังไงต่อไป แต่คงไม่ถอยหรอกเนอะ
-
ตัดใจดีกว่าน้องเนม :z3:
-
ก็คนมันอยากให้ตัดใจไงเนอะ ถึงได้พูดตรงๆขนาดนี้ :z3:
-
สงสารเนมจัง...เฮ้ออออออออออออ
-
ขออนุญาติเมนต์ด้วยเพลงนี้นะคระ
ไม่รัก...ช่างปะไร
ไปซะ อย่าอยู่ตรงนี้ ไม่มีคำว่ารักต่อไป
เลิกซะ อย่าเก็บมันไว้ ไม่มีทางจะได้อะไรขึ้นมา
บอกกับตัวเองให้จำ ให้จำใส่ใจ
ทำให้ได้ ต้องทำให้ได้ ไม่ยากอะไร
หยุดเรื่องรักความหลังให้กลายเป็นอดีต
อย่าคิดถึงมันอีกเลย
อย่าให้ความรักทำลายหัวใจอีกเลย
อย่าเสียน้ำตาเลย ไม่รักช่างปะไร
และมาวันนี้ จวบจนป่านนี้ รักเดิมที่เคยฝังใจ
ค่อยๆจางหาย หลุดออกจากใจ
อย่าไปเสียใจให้คนที่รักไม่เป็น
บอกกับตัวเองให้จำ ให้จำใส่ใจ
ทำให้ได้ ต้องทำให้ได้ ไม่ยากอะไร
หยุดเรื่องรักความหลังให้กลายเป็นอดีต
อย่าคิดถึงมันอีกเลย
อย่าให้ความรักทำลายหัวใจอีกเลย
อย่าเสียน้ำตาเลย ไม่รักช่างปะไร
อย่าไปเสียใจให้คนที่รักไม่เป็น
ต้องไม่เสียใจให้คนที่รักไม่เป็น
สู้ๆนะคระ
-
อ้าว พี่โก้!! ตัดเยื่อตัดใยกันซะขนาดนี้แล้วไปรักกันอีกทียังไงวะน่ะ!
งง+เดาตอนต่อไม่ถูกเลยค่ะ แต่ที่แน่ๆลุ้นมากกกกกกกก 555
สงสารน้องเนมด้วย แล้วน้องเนมจะไงต่อล่ะเนี่ย หรือจะพิชิตใจพี่โก้
อ่า ลุ้นมากๆค่ะ สู้ๆนะคะ
ปล.เชียร์คีย์แทนดีมั๊ยเนี่ย 555
-
รอจ้า^^
-
'เคย' ก็ไม่เลยหรอ
เนมจ๋า กอดกันหน่อยมั้ย TT'
-
พี่โก้ ที่พูดนี่จริงจังช่ะ
งั้นน้องเนมมาอยู่กะเจ้มามะ ฮ่าๆๆๆ
สงสารน้องเนม แต่ก็สงสารโก้ คงมีอะไรในใจเยอะ
-
มึน สงสารน้องเนมมากขึ้นเรื่อยๆ
อะไรของโก้มันฟะเนี่ย :serius2:
บวก 1 แต้มจ้า ลุ้นต่อไปว่าอะไรคือเหตุผลของโก้
-
สงสารน้องเนมอ่ะ
-
อยากเห็นเนมจัดโก้แบบหนักๆจัง^^
-
คนที่ชอบวางแผนๆๆอะ ซักวัน เถอะ จะสะดุดเพระาแผนของตัวเอง ชิส์
แล้วก็จะตายเพราะการวางหมากของตัวเอง จะรอวันที่โก้ เป็นแบบนั้นเลยอะ
ไม่คิดอะไรกะเนมจริงอะ โก้ หึหึหึ
ยังค้างคาเรื่องตี๋กะโก้อยู่เลยอะ คิดถึงเจกะพี่เอ็กซ์ด้วยหง่าาาาาาาาาาา
-
เหอะๆ
อีกสักรอบกับโก้ โนคอมเม้นท์ !!
-
ตรงซะ
-
รอจ้า
-
โก้เหมือนจะหวังดี แต่ว่า
ไม่ต้องก้้ิได้
เกลียดโก้
-
มาถึงตอนนี้ เราไม่รู้แล้วว่าจะเชียร์โก้ดีไม๊ เพราะไม่แน่ใจแล้วจะเนมจะมีความสุข o18
แต่ต่อไปคนที่จะเจ็บที่สุด ก็คงจะเป็นโก้เอง เฮ้อ :เฮ้อ:
-
ฮิ้ววววววววววววววววว.......!!!!!!
หน้า 69 แล้ว
ไม่มาต่อหรอ...^^
-
o18 ดักฝากมีดไว้ที่พุงโก้ 1 ที
-
รอจ้า^^
-
แรงว่ะไอ้พี่โก้ เป็นคนตรงๆก็ดี แต่แบบนี้... เล่นเอาซะจุกเลย!
รอก่อนเถอะ!!! รอให้เนมตัดใจได้ แล้วไอ้พี่โก้ก็หลงรักเนมเหอะ!! ขอให้เนมมันเมิน!!!!!
(แต่ก็ยังนึกไม่ออกว่าสองคนนี้จะรักกันยังไง เนมก็คงรักอยู่หรอก แต่ไอ้พี่โก้นี่สิ -0-")
-
.... โก้น่าจะยอมรับความจริงนะ อย่างโก้ถ้าไม่คิดไม่มีทางนอนกับน้องเพื่อนหรอก .... เอ หรือว่าอาจจะเผลอไปหว้า แล้วพี่กฤษนี่ แฟนตี๋หรือคะ อยากรู้อ่ะ คิดว่าจะได้คู่กับเอ็มซะอีก ซดแห้วเลย
รอตอนต่อไปค่า
-
ไม่ได้เข้าข้างโก้นะ
แต่แอบจะไม่อยากให้โก้คู่เนมเลย :serius2:
โก้มันดูไม่รักเนมเลยอ่ะ
ไม่อยากให้เนมทนกับอะไรก็ไม่รู้
รักกับคีย์ไปเหอะ ดูคีย์อบอุ่นจะตาย
ดูแลก็ดี ไม่อยากจะเปรียบเทียบ แต่โก้แม่งไม่ไหวจิงๆ
-
"พี่ขอโทษ แต่คำตอบคือไม่"
:z3:แม่เจ้าคำนี้โดน แบบสุดๆ สดๆแบบแผลยังไม่แห้งเลย :z3:
-
อ่านแล้วเฮ้อ... สงสารเนมจริงๆ
เนมสู้ๆ
-
มารอตอนพิเศษ^^
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าจ้า^^
-
อ่านตอนนี้แล้วไม่ชอบโก้จริงๆนะ
แต่ก็เข้าใจเจตนาของโก้แหละ คงไม่อยากให้เนมมมารักมาชอบอะไรอีก
เลยพยาพยามทำตัวอย่างที่ผ่านมาเพื่อให้เค้าตัดใจให้ได้
ก็นะ เราคงต้องรอดูกันต่อไปแหละว่าสุดท้ายมันจะออกมาเป็นยังไง
ปล. Happy New Year 2011 :L2: :L2: :L2:
-
Happy New Year 2011 มีความสุขมาก ๆ ตลอดปีตลอดไปคะ :L2:
-
สวัสดีปีใหม่ ขออวยชัยให้ มาต่อนิยายเร็วๆ
-
Happy New Year จ้า
ขอให้มีความสุข อย่าจน อย่าเจ็บนะทุกคน
-
ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพี่โก้แกนิสัย*ประหลาด*
แถมยังห่ามๆอีก :เฮ้อ:
แต่ไม่อยากบอกเลยว่าเรา*เข้าใจ*พี่แกล่ะ
โก้เป็นตัวอย่างของคำว่า*ยึดติด*
และไม่พยายาม(อย่างจริงจัง)ที่จะออกมาจากคำๆนั้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนที่เจ็บทั่วไปหมด
ก็เพราะแค่บางที*การกระทำ*ของคนแค่คนเดียว
มันก็สามารถ*ลาม*ไปทำร้ายคนอื่นได้+สบายมาก+
หรือไม่บางที โก้อาจจะ*ปิด*ตัวเองมากเกินไป
ไม่ยอมรับใคร และไม่อยากจะจริงจังกับใครด้วยมั้ง
เรื่องมันถึงได้เลยเถิด ลุกลาม ไปมากมายขนาดนี้อ่ะเนาะ
ก็อย่างที่พี่กฤษบอกนั่นแหละ....
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ใคร หรือ อะไร ทั้งนั้น
ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ*โก้*คนเดียวเท่านั้นแหละ
แล้วเหตุผลที่บอกมาว่า*เคย*แล้วมั่งล่ะ
แถมยังเดินไปเดินมาแบบงงๆ มั่ง เดินเป็นวงกลมนั่นมั่ง
บอกคำเดียวนะคะ ว่าทั้งหมดที่โก้บอกมาน่ะ มันเรียกว่า..
++ข้ออ้าง++
ที่โก้ใช้มันบอกับตัวเองมากกว่า (เหมือนการหลอกตัวเองนิดๆนะนั่นน่ะ)
เราไม่รู้ว่าทำไมโก้ถึงทำแบบนั้น เรื่องราวมันอาจจะซับซ้อนมากกว่านี้ก็ได้ ใครจะรู้ล่ะเนาะ อิอิอิ
ยังไงก็รอต่อไป*เพื่อ*ทำความเข้าใจกับโก้ ให้มากกว่าเดิมไงคะ อะโฮะๆๆๆๆ :laugh:
-
55555555555555+ เค้าซาดิสหรือโรคจิตไปแล้วเนี่ยยยยย
ทำไมยิ่งอ่านยิ่งชอบโก้... > <
55555555555555555555+ โคดเท่อะโก้~ ลืมพี่เอ็กไปชั่วขณะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เนมเด็กได้อีก พอๆกับเจเลยเนอะ = =" ความคิดเด็กๆ
โก้ต้องสั่งสอนให้จำ!!! จะได้โตไวๆ =w=
-
สุขสันต์ปีกระต่าย 2011 มีความสุขมากๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้ในทุกเรื่อง
อัพโก้เนมเร็วๆนะคะ
แล้วก็... คลอดตี๋ออกมาเร็วๆน้าาาาาาาาาาา 55555
-
โก้ใจร้าย
น้องจีมาต่อไวไว
เพราะตอนนี้เมนท์ไม่ออกเลยค่ะ
-
Happy New Year' 2010
Starting,,,
good healthy
good richful and
lucky in game lunck in love ^^
-
แวะเข้ามาเต้น :z2:
และก็ Happy New Year 2011 คร๊าบบ
:L2:
:กอด1:
-
:mc4: Happy New Year 2011 ค่า
:m31: แต่พี่โก้ใจร้ายมากกกกก :serius2:
:o12:
รออยู่นะค่า :o8:
-
:beat: ยังน้อยไป :z6: เลยดีกว่า
ใจร้ายง่ะอิพี่โก้ ทำร้ายจิตใจนุ้งเนมแบบนี้
อย่ามาง้อทีหลังแล้วกัน
บอกไม่รักกันแบบนี้แกเอามีดมาปาดคอเนมเลยเหอะอิโก้
ปล. สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณจี :L2:
-
สวัสดีปีใหม่จ้า (มาช้าไปหน่อย)
แหะๆ
-
สวัสดีปีใหม่นะค่ะ คุณจี
:3123: :3123:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
............................ปมรักแรงแค้นรึป่าวเนี่ย :serius2: ปริศนาเยอะจริง
พี่โก้จะเข้าใจความรู้สึกน้องเนมบ้างมั้ยเนี่ย แล้วระหว่างพี่โก้กับตี๋มันมีซัมติงรอง
ขอให้พี่โก้เปิดใจรับน้องเนมเร็วๆด้วยเถอะ
ยิ่งพี่โก้ทำแบบนี้เท่าไหร่น้องเนมก็ยิ่งรัก แต่รักแบบงงๆ -*-
-
" H N Y . 2011 ,, ( ย้ อ น ห ลั ง )
รอพี่จัอย่างสุดแรงเกิด 555555555555 55
-
รอๆๆๆ
-
โก้ :z6: :z6: :z6: :z6: อยากจัดหนักๆ ให้จริงๆ
แต่ก็นะ ความรู้สึกผิดที่หลอกเค้าไว้ในอดีต แล้วพอถึงตอนนี้ก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจเค้าอีกล่ะมั้ง ?
สงสารเนมอีหลีเด้อ อยากให้คีย์เนมแล้วอ่ะ
ปล่อยโก้ไป...
ลุ้นยากอ่ะคู่นี้ ไ่ม่รู้จะเป็นยังไงต่อไป
ปล. คงไม่สายไปใช่ไหมคะที่จะบอกว่า สวัสดีปีกระต่ายค้า :L2: :L2: :L2:
-
เปนครั้งแรกที่เข้ามาอ่านฟิคในนี้เลยนะ
เรื่องที่พี่จีแต่งหนุกมากๆ o13 :man1:เลยอะ :pighaun:
จะติดตามต่อไปแล้วก็จะไปอ่านเรื่องอื่นของพี่จีด้วยนะ อิอิ
รักมากมาย :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2:
:L2: :L2:แฮปปี้ นิวเยียร์นะคร้าบบบบ :L2: :L2:
-
รออีกวัน
-
โก้เข้าใจยากมั้ย ผมว่าไม่นะ เค้าแค่เป็นคนที่ตรงไปตรงมากับความรู้สึกตัวเองเกินกว่ามาตรฐานของคนทั่วไปจะทำได้ เท่านั้นเอง
แล้วเค้าก็ไม่คิดถึงคนอื่น (เจ เป็นข้อยกเว้น) เยอะขนาดจะเก็บมาเป็น factor ในการตัดสินใจอะไรของเค้าขนาดนั้น
มันนับเป็นการเห็นแก่ตัวมั้ย ผมไม่รู้ แต่ตัวผม ก็ทำแบบเดียวกัน เพราะ การที่ต้องทำอะไร แล้วคิดถึงคนอื่นเสมอ มันจะทำให้ใครๆ ทำกับเราแบบนั้นเช่นกัน
ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าอึดอัด ที่จะให้ใครมาตั้งความคาดหวังว่าเราจะทำอะไร โดยคิดถึงเค้าทุกครั้ง เลยเลือกที่จะไม่ทำดีกว่า
พิมพ์มาซะเยอะ แค่อยากจะบอกว่า โก้โครตเจ๋งอะ หุหุ
-
เอาแต่งเรื่องใหม่หรอ รู้สึกตกข่าว แฮะๆๆ แปะไว้ก่อน
-
โก้ใจร้ายยยยอ่าาา :m15:
รอๆๆเเละรอค่า
-
อ๊ากกกกกก พี่โก้ มันรงตรงที่ไม่รัก เนี้ยเหละ
แต่ก็พอเข้าใจ เพราะเนมเองก็ดูสับสนตัวเองอยู่ ยังไม่รู้ความรู้สึกตัวเอง
รอต่อไปค่ะคุณจี
สวัสดีปีใหม่ แล้วก็สู้ สู้ น่ะค่ ะ
-
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะ
:L2: :mc3: :mc2:
ช่วงนี้หายไปนานหน่อยนะคะ :m5: พอดีกำลังขอเน็ตใหม่อยู่ ส่วนเน็ตอันเก่ายกเลิกไปแล้วเลยไม่มีเน็ตให้ใช้ วันนี้เพิ่งยืมแอร์การ์ดคนอื่นมาต่อเน็ตเลยเพิ่งได้เข้าเล้า ไว้อีกสักวันสองวันจะอัพตอนพิเศษ(ที่กะจะลงวันปีใหม่)ให้นะคะ ขอไปหาโปรเน็ตมาเล่นชั่วคราวก่อนนะ เพราะเน็ตบ้านน่าจะอีกสักอาทิตย์เลยกว่าจะได้
:z3:...อยากเล่นเน็ต
:bye2:
-
จิ้ม !!!
รออยู่อย่างแน่วแน่
-
เข้ามารออีกวีน^^
-
เข้ามาปูเสื่อนอนรอพี่จี
รอ รอ รอ ต่อไป
-
สวัสดีย้อนหลัง ค่ะ พี่จี
:L2: :L1: :L2:
-
:z10: โอ๊ยยย ปวดตับ
อ่านแล้วมันบีบหัวใจมาก
เล่นกันแบบนี้เอามีดมาตัดขั้วหัวใจเลยดีกว่า
รอวันที่โก้จะกลับมารักเนม
แล้วเมื่อถึงวันนั้น เนมไม่สนใจบ้าง
จะมาสมน้ำหน้าให้ดู ไอโก้เอ้ย :z6:
-
มารอโก้ครับ
-
คิดถึงเนมแล้วอ่ะ
-
คิดถึงเนมอ่า
รอพี่จีเจ้าค่ะ :call:
-
สนุกมากๆครับ รออ่านๆๆ
-
อิโก้จะตรงเกินไปแล้วนะ :angry2:
-
แรงและก็ตรงมากกกกกกกกกกก
-
จะวันเด็กแล้วนะ >_<!
รออัพค่ะรออัพ 555555
-
:call: :call: :call:
รออยู่น้าาาาพี่จี คิดถึงโก้เนม
-
มารอค่าาาา~ คิดถึงโก้เนมจังเลย พี่จีมาต่อน้าาาาาา :m5:
:call: :call: :call:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
คิดถึงเนม-โก้ อยากรู้เรื่องโก้-ตี๋ รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:call:
หวัดดีปีใหม่
555+
-
:call:
หวัดดีปีใหม่
555+
Ohh mi gosh!
กลับมาต่อนิยายเหรอครับ
-
ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพี่โก้แกนิสัย*ประหลาด*
แถมยังห่ามๆอีก :เฮ้อ:
แต่ไม่อยากบอกเลยว่าเรา*เข้าใจ*พี่แกล่ะ
โก้เป็นตัวอย่างของคำว่า*ยึดติด*
และไม่พยายาม(อย่างจริงจัง)ที่จะออกมาจากคำๆนั้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนที่เจ็บทั่วไปหมด
ก็เพราะแค่บางที*การกระทำ*ของคนแค่คนเดียว
มันก็สามารถ*ลาม*ไปทำร้ายคนอื่นได้+สบายมาก+
หรือไม่บางที โก้อาจจะ*ปิด*ตัวเองมากเกินไป
ไม่ยอมรับใคร และไม่อยากจะจริงจังกับใครด้วยมั้ง
เรื่องมันถึงได้เลยเถิด ลุกลาม ไปมากมายขนาดนี้อ่ะเนาะ
ก็อย่างที่พี่กฤษบอกนั่นแหละ....
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ใคร หรือ อะไร ทั้งนั้น
ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ*โก้*คนเดียวเท่านั้นแหละ
แล้วเหตุผลที่บอกมาว่า*เคย*แล้วมั่งล่ะ
แถมยังเดินไปเดินมาแบบงงๆ มั่ง เดินเป็นวงกลมนั่นมั่ง
บอกคำเดียวนะคะ ว่าทั้งหมดที่โก้บอกมาน่ะ มันเรียกว่า..
++ข้ออ้าง++
ที่โก้ใช้มันบอกับตัวเองมากกว่า (เหมือนการหลอกตัวเองนิดๆนะนั่นน่ะ)
เราไม่รู้ว่าทำไมโก้ถึงทำแบบนั้น เรื่องราวมันอาจจะซับซ้อนมากกว่านี้ก็ได้ ใครจะรู้ล่ะเนาะ อิอิอิ
ยังไงก็รอต่อไป*เพื่อ*ทำความเข้าใจกับโก้ ให้มากกว่าเดิมไงคะ อะโฮะๆๆๆๆ :laugh:
กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะลูก กับเม้นนี้ เอาไปเลยค่ะ เจ้กดไลค์ให้ล้านครั้ง
คนอื่นจะชอบจะปลื้มนายโก้เพียงใด แต่เจ้ฝากคำนี้ให้โก้.....ว่า
ดื่มฟอมาลีน แล้วไปตาย(ห่า)ซะ
จากที่ลงไหลได้ปลื้มจากเรื่องน้องเจ้
มาเรื่องนี้ ติดลบโดยสิ้นเชิง แล้วจะให้กำลังใจพร้อมบอกน้องเนมว่า
เลิกรัก เสียตอนนี้แหละดีกว่า รั้งต่อไปก็มีแต่เสียใจ(จนกว่าจะตาย)
เจ็บหนักแค่ครั้งเดียว ดีกว่าต้องทนเจ็บอย่างไร้จุดหมายค่ะลูก
-
ถ้าเนมไม่อยากตัดใจก็ต้องใช้ความอดทน แล้วก็รุกเข้าหา อะมั้ง..
รอให้โก้เคลียร์ตัวเอง แล้วมันคงดีขึ้น
แต่ตอนนี้เซ็งโก้อ่ะพูดซะแรง
-
ดัน ๆๆๆ
-
รอพี่จีเสมอค่ะ สงสารเนม :monkeysad:
อันที่จริง ถึงเนมจะชอบทำเสียงดัง พูดไม่ดีกับพี่โก้ ไม่ค่อยมีสัมมาคารวะ
แต่ก็คงเป็นเพราะต้องการปกปิดส่วนที่อ่อนแอของตัวเองไว้
ตอนนี้รุ้สึกอยาก :z6: :beat: ไอ่พี่โก้
และอยาก :กอด1: :กอด1: :กอด1:น้องเนม
และ :z2: :a12: :จุ๊บๆ: พี่จี :-[ :o8:
-
มารอคร้าาาาาา
คิดถึงเนมมมมมม
-
รู้สึกว่าจะหายไปนานเกินไปแล้วนะครับกลับมาเถอะครับ ก่อนที่พวกผมจะลงแดงตาย
-
คนละอารมณ์กับคู่ J-X จริงๆ อ่านแล้วเศร้า อึดอัดแถมเครียดอีกเล็กน้อยถึงปานกลาง สงสารเนม โก้ รวมทั้งตี๋ด้วย (แม้ยังไม่รู้เรื่องตี๋ แต่ก็รู้สึกเศร้าๆนะ ไม่รู้ทำไม) อยากให้กลุ่ม J โก้ ตี๋ มารวมกันบ้างอะไรบ้าง แต่มันคงยากมากๆเลย ใช่ไหม
-
แย่แล้ว วววววววววววววว
น้องเนมหายไปครึ่งเดือน....ยังงี้ต้องแจ้งความคนหายแล้วชิมิคะ...แหะๆๆๆ
คิดถีงน๊า าาาา ไรท์เตอร์, โก้-น้องเนม
-
ผมไม่แปลกใจที่เนมรู้ว่าผมตั้งใจแสดงออกอย่างไร และต้องการอะไร แต่ค่อนข้างแปลกใจที่ถึงแม้ผมจะพูดจารุนแรงใส่...ถึงจะบอกว่าไม่รัก...แต่เนมก็ไม่ร้องไห้...แต่ก็ดีแล้ว
สองวันที่ต้องไปอบรมการใช้โปรแกรมผ่านไปด้วยดี พนักงานที่ผมอบรมให้ส่วนใหญ่เป็นเพิ่งจบการศึกษา เพราะงั้นเลยมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการใช้โปรแกรมต่างๆ อยู่แล้ว ผมค่อนข้างให้ความเป็นกันเองกับลูกค้ากลุ่มนี้ เพื่อให้เขากล้าพูดคุยกับมากขึ้น ซึ่งลูกค้ากลุ่มนี้ค่อนข้างจะประทับใจ ถือว่าประสบความสำเร็จส่วนหนึ่ง ที่เหลือก็แค่รอเวลาว่าจะได้งานอื่นๆ จากบริษัทนี้อีกหรือเปล่า
หลังจากเสร็จงานผมขับรถกลับมาที่คอนโดฯ เพื่อรับเนมกลับบ้านต่างจังหวัดพร้อมกัน ของฝากที่ฝากเนมซื้อผมขนไปทั้งหมด เนมเดินขึ้นรถมานั่งข้างผมนิ่งๆ เงียบๆ สำหรับคนอื่นคงมองว่าผมใจร้าย...ผมว่าอาจจะจริง...ผมร้าย
“กินข้าวเที่ยงหรือยัง”ผมถามเนมที่กำลังจดจ่ออยู่กับหนังที่เปิดจากเครื่องเล่นดีวีดี ท่าทางเด็กนี่จะมีอุปกรณ์เพื่อความบันเทิงแทบทุกรูปแบบ
“กินแล้ว”เนมตอบโดยไม่ละสายตามาแม้แต่น้อย ผมเลี้ยงเข้าไปเติมน้ำมันแล้วแวะซื้อกาแฟกับขนมขบเคี้ยวนิดหน่อย ความจริงผมยังไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่เช้า แต่ขับรถแค่สามชั่วโมงก็ถึง ไว้ไปทานที่บ้านก็ได้ ตอนที่ยังเรียนอยู่ เวลาต้องนั่งรถทัวร์กลับบ้านส่วนมากผมจะใช้เวลาทั้งหมดไปกับการนอนหลับ แต่พอมีรถยนต์เป็นของตัวเองก็เลยทำอย่างนั้นไม่ได้ แรกๆ ผมมักจะแวะเที่ยวตามรายทาง ออกนอกเส้นทางบ้าง....ครั้งนี้ก็เหมือนกัน
เส้นทางที่ค่อนข้างคุ้นเคยเพราะผมมักแวะซื้อของฝากบ่อยๆ รีสอร์ตเล็กๆ แต่เจ้าของเป็นกันเองดี ส่วนมากผมมักซื้อไวน์กับพวกกะหรี่พั๊ฟ ไม่ค่อยได้ซื้อองุ่นสดๆ สักเท่าไร แต่ว่าแม่ค่อนข้างชอบ คราวนี้เลยว่าจะแวะซื้อไปให้สักหน่อย
“ไปไหนน่ะ”หลังขับมาตามทางที่จะไปรีสอร์ต ซึ่งไม่ใช่ถนนมิตรภาพเส้นหลัก คนข้างๆ ผมคงเริ่มรู้ตัวว่าไม่คุ้นถึงได้ถาม
“เที่ยว”
“เที่ยวอะไร เนมจะกลับบ้าน”
“แวะแป๊บเดียว บ้านอยู่ใกล้แค่นี้ ขับอีกชั่วโมงสองชั่วโมงก็ถึง”
“พี่โก้ เนมจะกลับบ้าน ถ้าพี่อยากเที่ยวก็ส่งเนมต่อรถตรงไหนก็ได้”
“พี่บอกแม่เนมแล้วว่าจะไปส่งที่บ้าน แวะซื้อของฝากแป๊บเดียวเท่านั้นแหละ”
“นี่พี่โก้ไม่เข้าใจเหรอ เนมอยากกลับบ้าน เนมไม่ได้อยากอยู่บนรถกับพี่เงียบๆ เป็นชั่วโมงๆ หรอกนะเว้ย”อ้าว เริ่มมีเว้ย คาดว่าอีกไม่นานต้องกลับมามึงกูอีกครั้งแน่ๆ
“แต่เนมเลือกจะมากับพี่เองนะ”
“.....อ้อ...เนมผิดอีกแล้วใช่มั้ย เนมเลือกเอง ใช่...ทำไมไม่พูดตรงๆ เลยล่ะว่าเนมโง่เอง โง่ซ้ำๆ ซากๆ ทั้งโง่ทั้งบ้า พูดออกมาอย่างนี้เลยก็ได้ มันไม่ได้ทำให้เนมเจ็บมากไปกว่านี้หรอก”
“จะตะโกนทำไม นั่งใกล้กันแค่นี้”
“พี่โก้!!”
“พี่แค่บอกว่าเนมเลือกเอง...เลือก...เอง”
“งั้นเนมจะเลือกใหม่ จอดรถ เนมจะลง”เนมมองผมเขม็ง ผมค่อยๆ ชะลอรถจอดข้างทางตามคำขอ ปลดล็อคให้พร้อม
“โอเค จอดแล้ว”
“เฮอะ! เฮ็งซวย!!”
“จอดก็ด่า ไม่จอดก็โวยวาย ตกลงจะเอาไง”
“เนมจะกลับบ้าน!”
“ก็จอดแล้วไง”
“........”เนมยังนั่งจ้องผม ผมก็เลยเอี้ยวตัวไปเปิดประตูให้ จากที่จ้องนิ่งๆ ก็เริ่มกัดปาก ผมก็ไม่ใช่พวกชอบรังแกเด็กหรอกนะ อาจ...แค่หยอกแรงไปบ้างนิดหน่อย
“มันเจ็บนะเนม”แค่ผมเอี้ยวตัวไปแป๊บเดียว พอจะถอยกลับมาเนมก็คว้ามือผมไปกัดเรียบร้อย อยากจะสะบัดแขนหนีเหมือนกัน ถ้าไม่ติดที่ว่าคนกัดดันร้องไห้อยู่นะ ผมถอยกลับมานั่งพิงเบาะ มือที่วางก็พาดขอบกระจกมองวิวข้างทางไปเรื่อยๆ และเนมก็ยังกัดเรื่อยๆ แต่แรงกัดค่อยๆ ลดน้อยลงตามเสียงสะอื้นที่เพิ่มมากขึ้น จากที่เจ็บอย่างเดียวตอนนี้ก็เริ่มแสบๆ เพราะน้ำลายและน้ำตา
“จะเอายังไง”หลังจากเนมหยุดกัดแล้วงับแขนผมไว้เฉยๆ สักพักผมก็ดึงแขนตัวเองกลับมา เนมยกขาขึ้นมานั่งนั่งกอดเข่าแล้วซุกหน้าลงไปพร้อมหันหลังให้ผมแล้วเอนตัวพิงเบาะเหมือนจะพยายามให้ทะลุไปด้านหลัง เป็นท่าทางที่น่าหดหู่น่าสงสารอย่างมาก ดูได้จากรถที่ขับผ่านไปผ่านมา เห็นสีหน้าคนในรถที่มองมาแล้วเหมือนผมเป็นโจรลักพาเด็กมาขาย
“จะกลับบ้าน”
“พี่จะแวะเที่ยวก่อน”
“เนมจะกลับบ้าน”เอาเข้าไป
“พี่จะไปเที่ยว”
“จะกลับบ้าน!!”
“จะไปเที่ยว!”ผมอ่อนให้เนมโดยการตะโกนให้เบากว่าเสียงเนมตะโกนนิดหน่อย ถ้าพวกที่รู้จักผมมาเห็นตอนนี้คงนั่งหัวเราะกันน่าดู แต่...มันสนุกดี
“จะเอายังไงก็พูดมา พี่ไม่อยากคิดเอาเองว่าเนมตกลงจะไปกับพี่”ผมเช็ดแขนตัวเองจนสะอาด มองเห็นรอยฟันเกือบครบทุกซี่ มันช้ำและได้เลือด ระหว่างผมสำรวจแผลตัวเองก็ได้ยินเสียงปิดประตูรถแทบกระเทือนทั้งคัน เป็นอันว่าถามต่อไปยังไงเนมก็คงไม่ยอมพูด แต่...แค่การกระทำก็พอ
ผมขับอีกครึ่งชั่วโมงก็มาถึงรีสอร์ตเล็กๆ ผมลงไปเลือกของฝากทั้งไวน์องุ่น น้ำองุ่นสด องุ่นไร้เมล็ด กะหรี่พั๊ฟ ทั้งหมดสี่ชุดสำหรับห้าบ้าน บ้านพ่อแม่ผม บ้านพ่อแม่เนม บ้านน้าของตี๋ บ้านพี่เอ็กซ์ แล้วก็สำหรับผม กะว่าจะซื้อนิดหน่อยแต่ไปๆ มาๆ ก็เต็มหลังรถ กลับขึ้นรถอีกทีผู้โดยสารอีกคนก็หลับคอพับพิงกระจกไปเรียบร้อย ผมนั่งชั่งใจระหว่างเปิดห้องพักกับขับตรงกลับบ้าน ถ้าไม่ติดว่าหน้าที่แนบกระจกจนแก้มย่นนั่นยังมีคราบน้ำตา ผมคงจะเปิดห้องค้างสักหนึ่งคืน
ผมส่งเนมที่บ้าน ไม่มีใครอยู่บ้าน คงจะไปอยู่ที่ร้านหมด ผมตรงกลับบ้านตัวเองซึ่งมีคนอยู่เต็มบ้าน
“มาถึงแล้วเหรอ นึกว่าเบี้ยวแม่อีกแล้ว”
“โก้เคยเบี้ยวด้วยเหรอ”
“บ่อยย่ะ แล้วนี่หอบอะไรมา ไวน์อีกแล้ว เดี๋ยวพ่อแกชวนเพื่อนมาดื่มอีกแน่ๆ เสียงดังหนวกหูแม่อีก”ผมยังไม่ทันวางของเลยแม่ก็เริ่มบ่น แต่ผมไม่รำคาญหรอกนะ เพราะรู้ว่าความจริงแม่ตั้งใจจะบอกว่าไม่ต้องซื้อของมาฝากก็เปลืองเงิน
“แม่ก็ดื่มกับพ่อเลยสิ”
“อย่าเลยคุณ คุณเมาแล้วเสียงดังกว่าผมอีก”พ่อเดินมาจากด้านหลังแล้วดึงถุงที่ใส่กล่องไวน์ไปสำรวจแล้วทำท่าเหมือนจะหาที่เปิดเพื่อชิมหรืออาจจะดื่ม พ่อผมเป็นนักดื่มตัวยง หรือเรียกว่าคอเหล้า เมื่อก่อนพ่อชอบบอกว่าสังคมทหารก็ประมาณนี้ล่ะ พอผมเริ่มโตเริ่มเที่ยวดื่มเหล้าเมากลับบ้านบ้างแม่ก็บอกว่าผู้ชายก็อย่างนี้ล่ะ แต่ความจริงมันอยู่ที่’คน’มากกว่า
ผมบอกแม่ว่าจะขึ้นมานอนแต่ความจริงขึ้นมาทำแผลที่โดนหมากัด เป็นลูกหมาที่เริ่มมีเขี้ยวนิดๆ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเห่าหรือกัดหรือจะหนี บ่อยครั้งก็เลยเห็นท่าสั่นๆ หางลู่หูตกแต่พอยื่นมือไปใกล้ๆ ก็กัดซะจมเขี้ยว
หลังจากงีบหลับไปได้พักใหญ่แม่ก็ปลุกลงมาทานข้าวเย็นกันสองคน ส่วนพ่อตั้งวงกับเพื่อนอยู่หน้าบ้าน แม่เพิ่งสังเกตเห็นผ้าก๊อซปิดแผลที่แขน ผมก็เลยบอกว่าเจอลูกหมางับ แต่รับรองไม่ใช่หมาบ้าแน่ๆ
“น้องไปอยู่ด้วยเป็นยังไง”
“เป็นยังไงของแม่คืออะไรล่ะ”
“ก็เป็นยังไงนั่นล่ะ เรียนเป็นไง ดื้อมั้ย เกเรบ้างหรือเปล่า”
“ก็ดีครับ”ผมว่าแม่น่าจะฟังจากน้าน้ำมาบ้างแล้ว แต่คงคิดว่าผมจะมีอะไรไม่กล้าพูดตรงๆ กับแม่ของเนมล่ะมั้ง เลยจะมาล้วงความลับไปบอกอีกที ซึ่งความจริงแล้วมันไม่มีความลับอะไร
“เหรอ แล้วไม่มีเกเรกินเหล้าเมายาก่อเรื่องอะไรให้ลำบากใจเลย”แม่พูดซะผมอยากรู้เลยว่าตอนยังเรียนอยู่ที่นี่เนมก่อวีรกรรมอะไรเอาไว้บ้าง ผมเลยถามแม่เล่นๆ แต่แม่ก็บอกว่าไม่รู้เรื่องอะไรมาก เท่าที่น้าน้ำเล่าก็คือติดเพื่อน ดื่มเหล้าบ่อยๆ หรือเรียกว่าแทบทุกวัน เคยเจอตรวจปัจสาวะและเป็นสีม่วงหนึ่งครั้ง แต่น้าน้ำบอกว่าเนมเจอเพื่อนแกล้งเอากัญชายัดไส้บุหรี่ แต่ผมเชื่อว่าเนมไม่ได้เจอแกล้งจริงๆ หรอก นอกนั้นก็มีเรื่องชกต่อยเรื่อยๆ ส่วนมากก็ตามเทศกาล ประมาณไปเที่ยวเมาแล้วตีกันตามประสาพวกสิ้นสติสิ้นคิดทั่วไป
ถึงผมจะไม่ได้กลับบ้านบ่อยๆ แต่แม่ก็มักจะเข้ามาทำความสะอาดห้องนอนให้เสมอ และก็มักเอาของที่ไม่ค่อยได้ใช้เข้ามาเก็บไว้ในนี้ ส่วนมากจะเป็นหนังสือหรือเอกสารทั้งของพ่อและแม่นั่นล่ะ เมื่อก่อนตอนที่ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะทำงานอะไร ฝ่ายของแม่ก็จะสนับสนุนให้เป็นครู เพราะญาติฝั่งแม่ส่วนมากจะเป็นครู ส่วนฝั่งพ่อก็อยากให้เป็นทหาร พ่อเคยแทบจะบังคับให้ผมไปสอบนายร้อย จำได้ว่าตอนนั้นทะเลาะกันบ้านแทบพัง จากตอนแรกที่มีเพียงผมกับพ่อที่ต่างยกเหตุผลของตัวเองกระแทกหน้าอีกฝ่ายก็เริ่มมีแม่มาเป็นส่วนร่วมเพราะแม่ก็อยากให้ผมเป็นครูไม่ก็หมอ ถึงผมจะบอกว่าบ้านแทบพังแต่ไม่ได้หมายความว่าเราใช้ความรุนแรง อาจจะเสียงดังกว่าปกตินิดหน่อยแต่ก็ยังไม่ถึงกับข้างบ้านจะได้ยิน ผลสรุปเหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดขึ้นอีกไม่กี่อาทิตย์ต่อมา หลังจากการสูญเสียของเจ พ่อกับแม่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะบังคับอะไรอีก มาเริ่มเสนอทางเลือกกึ่งบังคับอีกครั้งตอนเรียนจบปริญญา ด้วยตัวเลือกเดิมๆ และผมไม่มีงานอะไรที่อยากทำแบบเจาะจง ผมก็เลยเลือกที่จะสอนในสถาบันของเอกชน ไม่ใช่โรงเรียนหรือมหาลัย เพราะอย่างงั้นจะเรียกผมว่าครูหรืออาจารย์เต็มปากก็ไม่ได้ พ่อก็จะได้ไม่น้อยใจ ส่วนแม่มีเคืองนิดหน่อยที่ทำอะไรครึ่งๆ กลางๆ แต่หลังจากทำงานสักพักตัวเลขของรายได้ก็ทำให้แม่หายเคืองไปได้
วันรุ่งขึ้นหลังจากทานข้าวเช้าเสร็จผมก็ขับรถไปบ้านเจ ผมให้พ่อหาคนมาคอยทำความสะอาดรอบบ้านให้เดือนละสองครั้ง ต้นไม้บ้านนี้ค่อนข้างเยอะและจัดไว้สวยงามดี ถ้าไม่ดูมันคงเสียดาย ส่วนค่าจ้างเจโอนเงินเข้าบัญชีแม่ประจำทุกเดือน แต่หลังจากไปเรียนต่อเจก็โอนให้ล่วงหน้าสามปี ถึงต้นไม้ในบ้านจะโตขึ้น บางต้นก็ร่วงโรยไป แต่ผมชอบบ้านหลังนี้มากๆ นึกถึงวันเก่าๆ ที่เคยใช้เวลาอยู่ที่นี่ ตอนยังเด็กมันสนุก ไม่ใช่ว่าไม่ต้องคิดถึงอนาคต แต่เป็นเพราะเรายังมีคนรับผิดชอบชีวิตเรา มีคนคอยปกป้องเรา ทำให้เรามีเวลาปกป้องคนอื่น ดูแลคนอื่น ถึงจะเป็นการกระทำแบบเด็กๆ ก็ตาม แต่เมื่อโตขึ้น ในระดับที่เรียกว่าบรรลุนิติภาวะ เราต้องกลับมาดูแลตัวเองและปกป้องตัวเองมากขึ้น เพื่อที่จะดูแลคนอื่นได้นานๆ อาจเป็นเพราะพ่อแม่ทำงานที่ต้องคอยโอบอุ้มและปกป้องคนอื่น ผมเลยถูกปลูกฝังให้เป็นอย่างนั้นด้วย สำหรับผมคำว่า ‘ดูแล’ ไม่ได้แค่หมายถึงการเอาใจใส่ ก่อนจะเอาใจใส่ใคร ต้องเริ่มจากการ ‘ดู-แล’ ซึ่งพอแยกพยางค์ออกมาแล้วความหมายมันเหมือนกัน เฝ้ามอง เฝ้าดู ก่อนจะตัดสินใจว่าต้องทำอะไร บางทีที่ผมไม่ค่อยพูดกับคนอื่นอาจจะเป็นอย่างนี้ หรือบางทีก็แค่ขี้เกียจพูด มันเป็นไปได้ทั้งสองอย่างตลอดเวลา
“น้าฝากน้องด้วยนะโก้ มีอะไรก็เตือนก็ห้ามแทนน้าด้วย น้าให้สิทธิเต็มที่”
“ครับน้า”
“เราก็เหมือนกันนะ อย่าไปดื้อกับพี่เขามาก แล้วบุหรี่น่ะเลิกได้แล้ว แม่เห็นไอตลอดเลย”
“แม่เห็นหรือได้ยิน ไอน่ะต้องบอกว่าได้ยินสิ วู้ พูดไรไม่รู้เรื่องเลย”
“เดี๋ยวเถอะๆ มากวนประสาทแม่ ตั้งใจเรียนล่ะรู้มั้ย มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาพี่เขา อย่าให้แม่เป็นห่วง”น้าน้ำยังพูดไม่จบดีเนมก็โถมเข้ากอดพร้อมหอมแก้มซ้ายขวาสลับกันหลายรอบจนน้าน้ำเริ่มมึนก็รีบบอกลาแล้ววิ่งหนีขึ้นรถ น้าน้ำก็ได้แต่เช็ดแก้มไปพลางหัวเราะไปพลาง ตอนนี้เพิ่งตีห้าเลยยังไม่มีใครตื่น หน้าเจ้าเนมยังดูงัวเงียอยู่เลย น้าน้ำเดินเข้าบ้านไปเตรียมทำกับข้าวใส่บาตร ส่วนนิคยืนกอดอกมองผมนิ่งๆ นานแล้วที่เราไม่ได้ยืนมองกันแบบนี้ อันที่จริงนานแล้วที่ผมไม่ได้กลับมาบ้านนี้
“หล่อขึ้นนะมึง”
“มึงด้วย”
“ฝากดูน้องกูด้วย อย่าทำมันร้องไห้บ่อยนัก”
“น้องมึงโตแล้ว”
“หมายถึงมึงไม่รับฝาก หรือไม่รับปากว่าจะไม่ทำมันร้องไห้”
“อย่างหลัง ยังไงกูก็เคยเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก จะเลี้ยงต่ออีกหน่อยจะเป็นไร”
“อย่านะมึง กูฝากดูเฉยๆ ห้ามแตะ”
“ก็บอกว่าน้องมึงโตแล้วไง”
“ไอ้เวรนี่ ห้ามเว้ย! มึงได้ยินกูมั้ยนี่”นิคมันเดินตามมาตะโกนข้างรถทั้งๆ ที่ผมเดินหนีเข้ามานั่งด้านในแล้ว เนมพยายามจะเปิดประตูแต่ผมขับออกมาก่อน ปล่อยให้ไอ้นิคมันบ้าของมันไปคนเดียว
ท้องฟ้ายังมืดแต่ขับออกมาสักพักก็เริ่มเห็นแสงสลัวๆ พระอาทิตย์ขึ้นและความสว่างคงทำให้เนมตื่น เนมไม่ใส่ชุดนักศึกษาผมเลยคิดว่าคงจะโดดเรียนคาบเช้า ผมเองก็มีสอนตอนบ่ายเลยแวะลงไปหาอะไรทานในร้านอาหารในปั๊ม อากาศเช้าๆ แบบนี้กำลังดี เนมเองก็คงหิวเลยงอแง ยอมเดินตามเข้ามานั่งในร้านเงียบๆ สั่งข้าวต้มหมูสับพร้อมโกโก้ร้อน ส่วนผมแค่ไข่กระทะกับกาแฟ เช้าๆ แบบนี้แถมยังไม่ใช่ช่วงเทศกาลร้านเลยค่อนข้างโล่งและเงียบ และอยู่ดีๆ ผมก็เกิดนึกอะไรขึ้นมาได้เลยหลุดหัวเราะออกมา
“ขำอะไร”เนมมองผมแบบระแวง ก้มๆ เงยๆ สำรวจตัวเอง แต่นั่นยิ่งทำให้ผมหัวเราะอีกรอบ
“....เนม...”
“อะไร”
“โตหรือยัง”
“โตแล้ว!!”คำตอบแบบตะโกนใส่หน้าไม่ได้ทำให้ผมโมโห แต่...ถ้าพี่มันมาได้ยินอาจจะโมโหแทนผมก็ได้
+++++++++++++++++
ตอนพิเศษไว้พรุ่งนี้มาลงให้นะคะ คงดึกแบบนี้แหละเพราะแอร์การ์ดสัญญาณที่บ้านห่วย
-
อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่รู้ว่าตอนนี้มันจะเศร้าหรือหวานดี
แบบว่ามันมีบรรยากาศหวานๆท่ามกลางความตรึงเครียด...อิอิ
ชอบนู๋เนมที่บอกว่า โตแล้ว หึหึ
สุดท้ายก็ยังไม่เข้าใจโก้อยู่ดี
หวังว่าหลังจากนี้จะมีอะไรดีขึ้นบ้างนะ
^^
-
อะไรโตคะน้องเนม
ว่าแต่อีพี่โก้เนี้ยทำตัวกวนประสาทจริงๆน่าตบจริๆ
-
^
^
^
ไม่นึกว่าจะมีคนจิ้มตอนนี้ ไม่หลับไปนอนกันรึไง
-
ูู^
^
^
จิ้มมั่งค่ะ
ความสัมพันธ์คู่นี้ช่าง... เฮ้อ
อยากบอกว่า เชียร์เนมคู่คีย์ค่ะ
-
แอบสงสารน้อง ตอนทะเลาะกะโก้บนรถ
น้องเนมแพ้พี่โก้เรื่อยเลย เมื่อไหร่จะชนะ(ใจ)พี่โก้ได้ซะทีนะ :กอด1:
พี่โก้ก็ใจร้ายกะน้องได้สม่ำเสมอจริงๆ
-
เนมจะทนไอ้บ้าโก้นี่ได้อีกนานแค่ไหน มันไร้ความรู้สึกมาจากน้องเจตั้งนานแล้ว
-
ความคิดของโก้ มันไกลเกินกว่าที่เนมจะเข้าใจในตอนนี้
ยังไง ก็ ดูแล กันไปอีกสักพัก เนมคงได้รับรู้ในสิ่งที่โก้ กำลังคิด และทำอยู่
+1 ให้น้องจี รอตอนพิเศษอยู่นะครับ สัญญา ๆ ๆ ๆ
ปล. เหล่าแฟน ๆ น้องเนม ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ ตามดูพฤติกรรมของโก้ไปเรื่อย ๆ ก่อนนะครับ :z1:
-
เฮ้ออออออออออ ถอนหายใจได้ตลอดๆกับคู่นี้ เข้าใจยากทั้งคู่เลย
เนมโตแล้ว...... แล้วไงต่ออะโก้เอ๊ย - -"
-
ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะรีบเข้ามารอตอนพิเศษนะค่ะ
-
อยากกินไข่กะทะ
:laugh:
-
แล้วพี่โก้จะเริ่ม " ดู-แล" ได้รึยัง :beat: :beat: :beat: :beat:
เนมน่ารักมากกกกกกกกกก :o8: :o8: :o8:
เนมโตแล้ว แล้วยังไงต่อ? ฮ่า :z1: :z1: :z1:
-
กร๊ากกกกก ขำอิพี่โก้ กับน้องเนม
โตรึยัง โตแล้ว ฮ่า ฮ่า
เนมแน่ใจนะโตแล้ว
โตแบบนี้มันต้องมีคนดูแลอยู่ดี กร๊ากกกก
(แรกๆ เชียร์โก้ ตี๋หลังๆ ความน่ารัก กวนๆของน้องเนม เริ่มโดนใจขึ้นมาจึ๋งนึง ฮ่าๆ < ว่าไปนั่น)
-
ขอตอนพิเศษหวาน ๆ มาดามหัวใจนะค๊ะ เพราะตอนหลักมันมาคุจริง ๆ :m15:
-
แล้วเมืี่่อไหร่จะเข้าใจกัน
-
บอกไม่ถูกไม่เข้าใจทั้งคู่ ไม่รู้ว่าคิดไรกันอยู่
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:pig4: คะ รอตอนพิเศษด้วยคน
-
55555555555555
ตกลง ที่เข้าใจว่า "โต" นี่ ... มันลึกกว่าที่เนมคิดใช่ป่ะค่ะ??
ไอพี่โก้มีอารมขำกะเค้าด้วยหรา?? 5555555555
-
ดูเหมือนว่าอะไรมันจะดีขึ้น แต่อาจต้องใช้เวลาอีกนาน
แต่ว่ามันค้างตรงคำว่า โต นี่แหละค่ะ
มันคืออะไรกันแน่ที่พี่โก้ถามน้องเนมเนี่ย
มารอลุ้นตอนพิเศษก่อนดีกว่า เพื่อว่าอะไรมันจะกระจ่างขึ้น
-
เฮ้อ...ตอนนี้เหมือนจะสบายๆมั้ง - -"
แต่โก้ก็นะทำแบบนี้ทำไมกัน
มาแกล้งหยอกเล่นทำมาเป็นพูดดีด้วย
แล้วอย่างนี้เนมจะตัดใจลงได้งัยกัน
:เฮ้อ:
อ่านมาก็หลายตอนแต่คาดเดาการกระทำขอโก้ไม่ออกเลย
ต้องการอะไรจากเนมและจากสังคมค่ะคุณโก้
:z3:
-
บอกตรงๆ ไม่เข้าใจโก้เลย มันคิดอะไรอยู่ฟ่ะ - -?
-
โก้จะเอายังไงแน่นิ :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: ..... รอตอนพิเศษแบบหวาน ๆ มาแก้เหนื่อยใจอยู่นะคะ คุณจี :L2:
-
รอตอนพิเศษ พร้อมๆ กับรอตอนปกติให้ รักกันซะที
เหนื่อยใจแทน เนม
จะหนีก็ไม่ได้ จะสู้ก็มีแต่แพ้
หรือที่โก้ ไม่คิดกับเนม
เพราะติดที่ พี่นิค ห้ามไว้หว่า??
-
มารอลุ้นเนมกับโก้ต่อไปครับ
มาต่อบ่อยๆ นะครับ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
อิอิ ได้อ่้านแล้ว
โก้ มาแล้วววว
นิคบอกโก้หล่อขึ้น อิอิ
เนม น่ารัก ทำไมโก้ ชอบแกล้ง เนม จังเลย
เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
อีกคนก็ดื้อ อีกคนก็ขี้แกล้ง
เนมแพ้พี่โก้ตลอดเลยอ่ะ
แต่เหมือนจะเห็นสัญญาณดีๆบางอย่าง
อย่างน้อยน้องเนมก็โตแล้ว :z1:
-
โก้กวนประสาทเนอะน้องเนม
-
แหมมันน่าจะกัีดให้มือขาด หมั่นไส้จริงๆ :z6:
พี่นิคเนี่ยหวงน้องน่าดู กร๊ากกก :o8:
-
โก้ชอบทำ ชอบคิด อะไรประหลาดๆ อยู่เรื่อยเลย :z3: น่าสงสารเนมจริงๆ ถ้าไม่มีตอนพิเศษมาคั่น ก็ไม่อยากจะคิดเลยว่าโก้เป็นพระเอกเรื่องนี้ :serius2: กว่าคู่นี้จะหวานกันได้เหมือนตอนพิเศษเนมจะช้ำอีกสักเท่าไรเนี่ย T^T
-
โก้ขำอะไรอะ
+1 นะคะ
-
แล้วไปไงมาไงถึงมารักกันได้เนี่ย
โก้ตกหลุม ที่เนมขุดดักไว้หรือยังไง
:z10:
-
พี่โก้จะเอางั้นเนี่ย
โกรธพี่โก้แล้วน่ะ :serius2:
สงสารเนม มากมาย
-
แหม๊....ไอ้พี่โก้ กวนโอ๊ยจริงๆนะคนเรา
(เดี๋ยวนี้พี่โก้เรามียศติดหน้าชื่อตลอด...เอิ๊ก กกก)
จะไปแกล้งน้องมันทำไมนักก้อไม่รู้ น้องเนม นะจะจัดหนักกว่านี้
เอาให้เนื้อขาดเลยนะคราวหน้าอ่ะ....หึหึ
หมั่นไส้จริงๆโก้!!!!!!!!!!!!!
แล้วตกลงจะเอาไงท่าน นี่จะแค่หยอกๆน้อง แค่ดู แค่แล ไปก่อน รึว่าจะยังง๊าย ยยยยย
จัดมาให้เคลียร์หน่อยสิ๊ไอ้พี่โก้ คนอ่านมันลุ้นนะเนี่ย....แอร๊ย ยยย
พี่นิค....น้องเนม...โตแล้ว....นะคะ....คึคึ
พี่โก-น้องเนม.....ตกลงอะไรที่ว่า "โตแล้ว" อ่ะ......ฮ่าๆๆๆ บอกเค้าหน่อย ยยยย เค้าอยากรู้....คริคริ
ขอบคุณค่ะไรท์เตอร์....น่ารักอ่า าาาาาาาา
รอต่อสเปคืนนี้นะคะ...._/l\_
-
มีสัญญาณว่าพี่โก้จะดูและแล เนมมากขึ้นชิมิ ... อิอิ
-
โตๆกันแล้ว :z3:
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
เราจะรอตอนพิเศษด้วยคน :z2:
-
หืมมมมมมมมมม
คุณจี โพสซะดึกดื่น
จะบอกว่าคิดถึงโคตรๆ รออยู่รู้มั้ยน้าาาา
คือตอนนี้ก็งงกับอารมณ์ของเนม ถ้าเป็นเรา เราก็พูดได้ว่าทำนู้นนี่นั่นไปเลย แต่เนมคงจะอยู่ในช่วงอ่อนไหว
เลยดูไม่กล้าทำอะไรที่มันเด็ดขาด
ตัดใจให้ขาดนะเนม เราเชียร์อยู่ วู้ๆๆ
(คือกะจะไม่ให้โก้คู่เนมแล้วใช่มะ? 555 ตอนนี้ชอบคีย์เนมมากกว่า :z2: << ไม่ผิดเน๊าะ ก็โก้ไม่เอาน้องเองนี่นา)
รอตอนพิเศษค่าา
-
มึนๆๆงงๆๆอึนๆๆ กะไอ้พี่โก้ สรุปแม่งจะเอาไงกันแน่เนี่ยยยย โว้ะ!!
สงสารเนมอ่า แพ้อิพี่โก้ตลอด ตอนกัดน่าจะเอาให้เนื้อขาด :m16:
หมั่นไส้จริงๆ :beat: ช่วยทำอะไรที่มันเข้าใจง่ายๆหน่อยได้มั้ยยย :serius2:
จะรอตอนพิเศษต่อไปค่ะ
:กอด1:พี่จี
-
พี่โก้ไม่สงสารเนมมั่งไงเนี่ย
-
โตแล้วเหรอเนม ฮ่าๆๆๆ :กอด1:เลิฟโก้
-
ตอนนี้เหมือนจะเริ่มเข้าใจและ
แต่โดยรวมยังอึมครึมอยู่ดี :z3:
เมื่อไหร่โก้จะทำให้แสงแดดสาดส่องสะทีละคร๊า
-
อิพี่โก้ มันดูเป็นคนเข้าใจยาก ลึกลับซับซ้อนเหลือเกิน น้องเนมตามมันไม่ทันหรอก
แอบสะใจที่อิพี่โก้โดนเนมกัด แต่สงสารน้องไปด้วยกัดไปร้องไห้ไปคงอันอั้นมานานเนอะ
-
สวัสดีค่ะคุณจี
แอบตามติด(ไอ่)พี่โก้ กับ หนูเนมมาซักพักละ ปกติจะไม่อ่านเรื่องที่ยังเขียนไม่จบ เพราะไม่อยากลงแดงเวลาอยากอ่านต่อ
แต่พอเห็นว่าเป็นเรื่องของโก้ ก้ออดใจไม่ได้ ลองอ่านๆดู แล้วก้อนะ ... ในที่สุดก้อติดกับดักคนคู่นี้จนได้ :z10:
อยากบอกว่า ชอบบบบบบ .. เรื่องนี้จังเลยค่ะ ดีใจและขอบคุณที่หยิบมาเขียนแทรกคิวตี๋นะคะ
เพราะส่วนตัวชอบบุคลิกของโก้มากทีเดียวตั้งแต่ได้อ่านระเบียงรักแล้ว :impress2:
กับตี๋ก้อชอบน๊า แอบลุ้นกับเอ็มด้วยซ้ำ ดูน่ารักกันดี แต่นาทีนี้คนที่ใช่กลับกลายเป็น พี่กฤษ แทนไปซะแล้ว
แต่ก้อเชื่อว่าคงจะรักพี่กฤษได้ไม่ยาก เมื่อถึงคราวเรื่องราวของคนคู่นี้
ขนาดพี่ตั้ม เรายังหลงรักไปได้เลย เหอๆ :jul3:
ประทับใจงานเขียนของคุณจีมากนะคะ ตามอ่านมาหมดแล้วทั้งเรื่องยาวและเรื่องสั้นที่ลงอยู่ในเล้า o13
หนังสือระเบียงรักนี่พรุนมากกกกๆๆๆทั้งสามเล่ม
ส่วนรักร้ายก้อพรุนเช่นกัน โดยเฉพาะเล่มสองช่วงหนูพายแพ้ใจพี่ตั้มยอมกลับมาอยู่ด้วยในที่สุด
อ่านแล้วอ่านอีกกกกก เพราะเป็นคนเข้าใจอะไรยากมั้ง เลยอ่านๆๆๆๆๆ เพื่อให้เข้าใจความรู้สึกนึกคิดของตัวละครมากขึ้นเรื่อยๆ
กับเรื่องนี้ ก้อเซฟและปรินท์ออกมาอ่านทั้งหมด ซึ่งถึง ณ ตอนนี้ ก้ออ่านแล้วอ่านอีกกกก ไปหลายรอบมากๆจนกระดาษเริ่มเน่า
อินและเวิ่นอย่างแรง ไม่เข้าใจ งง สับสน ... ตกลงนี่เค้าเป็นพระเอกนายเอกคู่กันแน่ใช่มั้ยคะ 55
จบแต่ละตอน ก้อปวดตับกันไปหลายวัน โดยเฉพาะตอนความคิดของหนูเนมเนี่ย รันทด หดหู่ใจ สงสารเหลือเกิน
ยังดีที่มีตอนพิเศษวันลอยกระทงไว้เยียวยาจิตใจทุกครั้งหลังอ่านตอนปกติจบ
แล้วก้อบอกกับตัวเองว่า ... เดี๋ยว(?)เค้าก้อหวานกันในที่สุด อดทนไว้ ..อดทนไว้ :o12:
กับหนูเนม .. ตกหลุมรักและเอ็นดูเนมเอามากๆ ทำงัยดีคะเนี่ยไรเตอร์ อยากได้มาเลี้ยงที่บ้าน 55
สงสารที่ต้องโดนคนบ้าหยอกแรงๆให้สับสนในชีวิต จนน่างับให้นิ้วขาดไปเลยจริงๆ
เดี๋ยวก้อหาว่าเป็นลูกกรอก เดี๋ยวก้อหาว่าเป็นลูกหมา ...
ขยันทำลูกชาวบานเค้าร้องไห้จริงๆเลย อีกหน่อยเหอะจะโดนดี หึ! :m16:
หนูเนม .. เรื่องราวตอนนี้แอบสงสารหนูนะลูก
แต่ทำไมอ่านไปๆกลับอมยิ้มได้มากขึ้นเรื่อยๆก้อไม่รู้
ก้อหนูน่ารักน่าแกล้งจริงๆนี่นา
ในความขมก้อยังแอบมีความหวาน(?)ซ่อนอยู่ ............ มั้ง
เข้าใจความรู้สึกที่ไอ่พี่โก้บอกว่า .. "แต่...สนุกดี" หรือจะโรคจิตตามคนบ้าไปแล้ว หึๆ :o8:
รอตอนพิเศษด้วยใจจดจ่อ รวมถึงตอนหลักด้วยค่ะ
ภาวนาให้เนทบ้านที่ขอไว้ติดตั้งเรียบร้อยได้ในร็ววันนะคะ :call:
คุณจีหายไปนานๆทีไร ใจคนรออ่านจะขาดตามไปทู๊กกก..ที :monkeysad:
สุดท้าย .. สวัสดีปีใหม่ย้อนหลัง ขอคุณพระคุ้มครองให้โชคดีมีสุขตลอดปีค่ะ :L2:
ปล. แอบเห็นคุณมินท์แวบมาทักทาย สวัสดีปีใหม่ด้วยเช่นกันนะคะ :3123:
:pig4:
-
อ่านตอนนี้อารมณ์ อึนๆ เฮ้อ ไม่รู้จาเอาไงกะชีวิต
สงสารเนมนะ อยากให้เข้าใจกันซะทีอ่ะ :sad4:
-
น้องเนมกับพี่โก้
เป็นคู่ที่บรรยายไม่ถูกจริงๆหน่ะ
-
:serius2: สรุปพี่โก้คิดอะไรอยุ่บ้างเนี่ย อ่านคาวมติดไม่ออกเลยจิงๆๆ :z3:
สงสารนู๋เนมจังเลย :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ:
ความสัมพันธ์ช่างคลุมเคลือยิ่งนัก
-
เนมโตแล้ว?
-
อ้ายยย
โก้เนี่ยชักจะยังไงๆๆแล้วนะ
จากที่นิ่งๆๆเฉยๆๆ
กลายมาเป็นเริ่มแกล้งน้องเนมซะแล้ว
เข้าใจกันไวไวก็ดีนะ
จะได้ไปเครียเรื่องของตี๋ต่อ
ปล.มาดึกก็ไม่เป็นไร แต่ขอให้มาก็พอ
:L1: :L1: :L1:
-
ไม่เข้าใจโก้อ่ะ
ว่าโก้ต้องการอะไรกันแน่
แล้วที่พูดกะนิคอีก
สรุปแล้วคิดไงกะเนมกันแน่เนี่ย
.
.
.
ปล.อะไรโต? หึหึ
-
เอายาวๆๆ
-
ขอบคุณจ้า
:L1:
-
จะรอดูโก้ในตอนต่อๆไปน่ะ
อ่านเรื่องที่พี่จีแต่งต้องคิดให้มากกว่าอ่านเรื่องอื่นๆ :laugh:
-
คิดถึงพี่จีตัวเท่าโลก :กอด1: :o8: :-[ o18
ส่วนน้องเนม อะไรโต? :-[
รอสเปอย่างใจจดใจจ่อ :sad4: :z3:
-
ก็ยังไม่เข้าใจโก้อยู่ดี ว่ากำลังทำอะไรอยู่ :z6:
อยากให้เนมตัดใจจากโก้ซะ หาคนใหม่ดีกว่าเนอะ
-
อยากจะกระโดด หาโก้ สักพันรอบ :z6:
ยังสงสารเนมเหมือนเดิมอ่ะ สงสารมากขึ้นทุกตอน:sad4:
รัก พี่จี อิอิ รอ ตอนพิเศษ ด้วยคน:กอด1: :
ปล.หวังเน คีย์:impress2:
-
ดีเนม กัดอีกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
รออ่านพรุ่งนี้ต่อ :กอด1:
-
:z2: อืม ศรี ไม่ใช่ละ ต้องบอกว่า เนมทนได้... :เฮ้อ:
:pig4: :pig4:
-
อาจจะอินกับมุมของเนมมากว่า คงอัดอั้นน่าดู ประมาณพี่โก้นี่จะอะไรกันแน่
-
ยังไง๊ ยังไง ก็สงสารเนมอยู่ดี รอตอนพิเศษค่า
:pig4:
-
5555555
เนมน่ารัก
โตแล้วจริงเปล่าจ้ะ ให้โก้พิสูจน์หน่อยจิ :z1:
โก้ก็อย่าแกล้งน้องหนักเกินไปนะเดี๋ยวน้องเตลิด :เฮ้อ:
-
โตแล้ว น่ารักจัง :D
-
ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพี่โก้แกนิสัย*ประหลาด*
แถมยังห่ามๆอีก :เฮ้อ:
แต่ไม่อยากบอกเลยว่าเรา*เข้าใจ*พี่แกล่ะ
โก้เป็นตัวอย่างของคำว่า*ยึดติด*
และไม่พยายาม(อย่างจริงจัง)ที่จะออกมาจากคำๆนั้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนที่เจ็บทั่วไปหมด
ก็เพราะแค่บางที*การกระทำ*ของคนแค่คนเดียว
มันก็สามารถ*ลาม*ไปทำร้ายคนอื่นได้+สบายมาก+
หรือไม่บางที โก้อาจจะ*ปิด*ตัวเองมากเกินไป
ไม่ยอมรับใคร และไม่อยากจะจริงจังกับใครด้วยมั้ง
เรื่องมันถึงได้เลยเถิด ลุกลาม ไปมากมายขนาดนี้อ่ะเนาะ
ก็อย่างที่พี่กฤษบอกนั่นแหละ....
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ใคร หรือ อะไร ทั้งนั้น
ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ*โก้*คนเดียวเท่านั้นแหละ
แล้วเหตุผลที่บอกมาว่า*เคย*แล้วมั่งล่ะ
แถมยังเดินไปเดินมาแบบงงๆ มั่ง เดินเป็นวงกลมนั่นมั่ง
บอกคำเดียวนะคะ ว่าทั้งหมดที่โก้บอกมาน่ะ มันเรียกว่า..
++ข้ออ้าง++
ที่โก้ใช้มันบอกับตัวเองมากกว่า (เหมือนการหลอกตัวเองนิดๆนะนั่นน่ะ)
เราไม่รู้ว่าทำไมโก้ถึงทำแบบนั้น เรื่องราวมันอาจจะซับซ้อนมากกว่านี้ก็ได้ ใครจะรู้ล่ะเนาะ อิอิอิ
ยังไงก็รอต่อไป*เพื่อ*ทำความเข้าใจกับโก้ ให้มากกว่าเดิมไงคะ อะโฮะๆๆๆๆ :laugh:
กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะลูก กับเม้นนี้ เอาไปเลยค่ะ เจ้กดไลค์ให้ล้านครั้ง
คนอื่นจะชอบจะปลื้มนายโก้เพียงใด แต่เจ้ฝากคำนี้ให้โก้.....ว่า
ดื่มฟอมาลีน แล้วไปตาย(ห่า)ซะ
จากที่ลงไหลได้ปลื้มจากเรื่องน้องเจ
มาเรื่องนี้ ติดลบโดยสิ้นเชิง แล้วจะให้กำลังใจพร้อมบอกน้องเนมว่า
เลิกรัก เสียตอนนี้แหละดีกว่า รั้งต่อไปก็มีแต่เสียใจ(จนกว่าจะตาย)
เจ็บหนักแค่ครั้งเดียว ดีกว่าต้องทนเจ็บอย่างไร้จุดหมายค่ะลูก
คิดเหมือนกันค่ะ งานนี้ไม่ปลื้มโก้เลยซักตอน
-
ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพี่โก้แกนิสัย*ประหลาด*
แถมยังห่ามๆอีก :เฮ้อ:
แต่ไม่อยากบอกเลยว่าเรา*เข้าใจ*พี่แกล่ะ
โก้เป็นตัวอย่างของคำว่า*ยึดติด*
และไม่พยายาม(อย่างจริงจัง)ที่จะออกมาจากคำๆนั้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนที่เจ็บทั่วไปหมด
ก็เพราะแค่บางที*การกระทำ*ของคนแค่คนเดียว
มันก็สามารถ*ลาม*ไปทำร้ายคนอื่นได้+สบายมาก+
หรือไม่บางที โก้อาจจะ*ปิด*ตัวเองมากเกินไป
ไม่ยอมรับใคร และไม่อยากจะจริงจังกับใครด้วยมั้ง
เรื่องมันถึงได้เลยเถิด ลุกลาม ไปมากมายขนาดนี้อ่ะเนาะ
ก็อย่างที่พี่กฤษบอกนั่นแหละ....
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ใคร หรือ อะไร ทั้งนั้น
ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ*โก้*คนเดียวเท่านั้นแหละ
แล้วเหตุผลที่บอกมาว่า*เคย*แล้วมั่งล่ะ
แถมยังเดินไปเดินมาแบบงงๆ มั่ง เดินเป็นวงกลมนั่นมั่ง
บอกคำเดียวนะคะ ว่าทั้งหมดที่โก้บอกมาน่ะ มันเรียกว่า..
++ข้ออ้าง++
ที่โก้ใช้มันบอกับตัวเองมากกว่า (เหมือนการหลอกตัวเองนิดๆนะนั่นน่ะ)
เราไม่รู้ว่าทำไมโก้ถึงทำแบบนั้น เรื่องราวมันอาจจะซับซ้อนมากกว่านี้ก็ได้ ใครจะรู้ล่ะเนาะ อิอิอิ
ยังไงก็รอต่อไป*เพื่อ*ทำความเข้าใจกับโก้ ให้มากกว่าเดิมไงคะ อะโฮะๆๆๆๆ :laugh:
กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะลูก กับเม้นนี้ เอาไปเลยค่ะ เจ้กดไลค์ให้ล้านครั้ง
คนอื่นจะชอบจะปลื้มนายโก้เพียงใด แต่เจ้ฝากคำนี้ให้โก้.....ว่า
ดื่มฟอมาลีน แล้วไปตาย(ห่า)ซะ
จากที่ลงไหลได้ปลื้มจากเรื่องน้องเจ
มาเรื่องนี้ ติดลบโดยสิ้นเชิง แล้วจะให้กำลังใจพร้อมบอกน้องเนมว่า
เลิกรัก เสียตอนนี้แหละดีกว่า รั้งต่อไปก็มีแต่เสียใจ(จนกว่าจะตาย)
เจ็บหนักแค่ครั้งเดียว ดีกว่าต้องทนเจ็บอย่างไร้จุดหมายค่ะลูก
คิดเหมือนกันค่ะ งานนี้ไม่ปลื้มโก้เลยซักตอน
เห็นด้วยอีกคน อ่านแล้วสงสารน้องเนมมากกกกก ตัดใจเหอะ
โก้แบบ หมั่นไส้อะ ทำไมทำกับน้องแบบนี้ :sad4:
-
อะไรกันเนีิย
วู้ สองคนนี้นี่
เบื่อไอโก้จริงจังเลย
เนมทีหลังต่อยมันเลย ถ้าทำให้ร้องไห้อีก
-
โก้เป็นคนที่เ้ข้าใจยากจิงๆนั่นแหละ ส่วนเนมก็โดนปั่นหัวตลอด แต่น่ารักดีชอบ หุหุ
-
ไม่รู้ยังไงยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสารเนมอ่ะ
โก้ชัดเจนมากอันนี้เข้าใจน่ะแต่ก็
อย่าไปยึดกับอดีตนักเลยเนมก็ด้วย
โดยเฉพาะเนมถ้าเจอคนดีก็อยากให้
เนมลองเปิดใจดูบ้างไม่งั้นมันก็เป็น
อีหรอบเดิมแต่อย่าทำประชดโก้เลย
:กอด1: :L2: :pig4:
-
คิดถึง มาเยี่ยม ฮี่ๆๆ
-
เบื่อโก้อ่ะ! สงสารน้องเนม โอ๋สู้มันนะลูก อย่าไปยอม
พี่ให้สิทธิ์โกรธแค้นมันได้เต็มที่
รอตอนพิเศษ :กอด1:
-
เขาเป็นเหมือนโก้นะ ดูแล มันก็คือดูและแล ทำได้แค่นั้น
บางทีก็ขี้เกียจพุด
แต่กับโก้พูดบ้างก็ดีนะ เข้าใจยากเกิน
-
เริ่มน่าลุ้นแระคู่นี้ :jul3:
สงสารเนมจริงๆ :เฮ้อ:ตอ้งมารับมือ(?)กับโก้
ความคิดโก้ล้ำลึกจิงๆ ยากที่จะเข้าถึง เป็นบุคคลิกที่ไม่เคยเจอในพระเอกคนไหนเลย
รอตอนพิเศษนะคะ
-
อ่านไปแล้วชอบความรู้สึกตอนนี้ที่สุด
อิอิ
-
น้องเนมโตแล้ว หวานพี่โก้สิ :z1:
ตอนนี้เริ่มเห็นแววน่ารักแล้ววว รอตอนต่อไปจ๊า :z2:
-
ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพี่โก้แกนิสัย*ประหลาด*
แถมยังห่ามๆอีก :เฮ้อ:
แต่ไม่อยากบอกเลยว่าเรา*เข้าใจ*พี่แกล่ะ
โก้เป็นตัวอย่างของคำว่า*ยึดติด*
และไม่พยายาม(อย่างจริงจัง)ที่จะออกมาจากคำๆนั้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนที่เจ็บทั่วไปหมด
ก็เพราะแค่บางที*การกระทำ*ของคนแค่คนเดียว
มันก็สามารถ*ลาม*ไปทำร้ายคนอื่นได้+สบายมาก+
หรือไม่บางที โก้อาจจะ*ปิด*ตัวเองมากเกินไป
ไม่ยอมรับใคร และไม่อยากจะจริงจังกับใครด้วยมั้ง
เรื่องมันถึงได้เลยเถิด ลุกลาม ไปมากมายขนาดนี้อ่ะเนาะ
ก็อย่างที่พี่กฤษบอกนั่นแหละ....
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ใคร หรือ อะไร ทั้งนั้น
ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ*โก้*คนเดียวเท่านั้นแหละ
แล้วเหตุผลที่บอกมาว่า*เคย*แล้วมั่งล่ะ
แถมยังเดินไปเดินมาแบบงงๆ มั่ง เดินเป็นวงกลมนั่นมั่ง
บอกคำเดียวนะคะ ว่าทั้งหมดที่โก้บอกมาน่ะ มันเรียกว่า..
++ข้ออ้าง++
ที่โก้ใช้มันบอกับตัวเองมากกว่า (เหมือนการหลอกตัวเองนิดๆนะนั่นน่ะ)
เราไม่รู้ว่าทำไมโก้ถึงทำแบบนั้น เรื่องราวมันอาจจะซับซ้อนมากกว่านี้ก็ได้ ใครจะรู้ล่ะเนาะ อิอิอิ
ยังไงก็รอต่อไป*เพื่อ*ทำความเข้าใจกับโก้ ให้มากกว่าเดิมไงคะ อะโฮะๆๆๆๆ :laugh:
กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะลูก กับเม้นนี้ เอาไปเลยค่ะ เจ้กดไลค์ให้ล้านครั้ง
คนอื่นจะชอบจะปลื้มนายโก้เพียงใด แต่เจ้ฝากคำนี้ให้โก้.....ว่า
ดื่มฟอมาลีน แล้วไปตาย(ห่า)ซะ
จากที่ลงไหลได้ปลื้มจากเรื่องน้องเจ
มาเรื่องนี้ ติดลบโดยสิ้นเชิง แล้วจะให้กำลังใจพร้อมบอกน้องเนมว่า
เลิกรัก เสียตอนนี้แหละดีกว่า รั้งต่อไปก็มีแต่เสียใจ(จนกว่าจะตาย)
เจ็บหนักแค่ครั้งเดียว ดีกว่าต้องทนเจ็บอย่างไร้จุดหมายค่ะลูก
คิดเหมือนกันค่ะ งานนี้ไม่ปลื้มโก้เลยซักตอน
เห็นด้วยอีกคน อ่านแล้วสงสารน้องเนมมากกกกก ตัดใจเหอะ
โก้แบบ หมั่นไส้อะ ทำไมทำกับน้องแบบนี้ :sad4:
กดlike ล้านครั้ง
-
อ่านยังไงก็ไม่ชอบโก้เลยแฮะ -*-
-
มันโตแล้วตรงไหนล่ะใช้วิธีกัดเนี่ย โตแล้วมันต้องต่อยสิ สงสารก็สงสาร ขำก็ขำ
-
ยิ่งอ่านยิ่งสงสารเนม....
ลุ้นว่าเมื่อไหร่จะรักกันสักที..... :sad4:
-
โก้ นี่เดายากกจริงๆ รอตอนพิเศษค่ะ
ตอนพิเศษตอนที่แล้วนี่เหมือนสปอยล์ตอนจบ
ทำให้ค้างว่ามันจะรักกันยังไงวะ ก็ตอนปกติเป็นแบบนี้
แต่ก็ยังรอไว้เพื่อเป็นความหวัง ยืนยันคำเดิม"ชอบโก้ค่ะ" o13
-
โตแล้ว !
55555
-
โก้นี่ลึกจริง ๆ
-
อยากอ่านต่อ
มารอตอนพิเศษค่ะ
-
โว้ววววววว
มาต่อแล้ว
รอดูอ่านต่อไปนะครับ ^^
-
ตอนพิเศษ.....พี่ข้างบ้าน
ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นแถวบ้านเลย เพื่อนๆ ที่โรงเรียนต่างก็อยู่ไกลจากบ้านผมทั้งนั้น พอกลับมาบ้านก็ต้องนั่งทำการบ้านรอแม่มาตรวจให้ แต่พี่นิคพี่ชายของผมมีเพื่อน ทุกวันหลังเลิกเรียนก็จะไปเล่นกับเพื่อน ปล่อยผมไว้ที่บ้านคนเดียว ผมเคยขอตามไปเล่นด้วยแต่โดนพี่นิคดุ บอกว่าให้โตกว่านี้ก่อนค่อยเล่นด้วยกัน พี่ๆ ไปเล่นซ่อนหา แต่ผมตัวเล็ก พี่นิคกลัวหาไม่เจอ ต้องรอให้ตัวโตกว่านี้หน่อย แต่นั่นก็ผ่านมานานแล้ว ผมก็ยังไม่โตกว่าเดิมเลย
พี่นิคมีจักรยานสองล้อคันใหญ่เท่มาก แต่ผมมีสี่ล้อ มีล้อเล็กๆ ตรงล้อหลังเพื่อกันไม่ให้ล้ม ผมหัดปั่นจนคล่อง พี่นิคก็ช่วยเอาล้อเล็กๆ นั้นออกแล้วลองให้ผมปั่นให้ดู แต่มันยากมากๆ ผมล้มหัวเข่าถลอก พี่นิคเลยโดนพ่อดุ แล้วพี่นิคก็ไม่เล่นกับผมอีกตั้งหลายวัน ผมได้แต่นั่งช้อนปลาหางนกยูงในอ่างบัวเล่นคนเดียว แต่ถ้าเล่นต่อหน้าแม่จะโดนดุ แม่บอกว่าเดี๋ยวมันจะตาย แต่ว่าตอนมันอยู่ในกระชอนมันยังดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่เลย จะตายได้ยังไง
หลังจากพี่นิคหายโกรธก็กลับมาเล่นกับผมเหมือนเดิม แต่มาพร้อมพี่ชายอีกคน พี่ข้างบ้านที่ผมเห็นบ่อยๆ แต่ไม่ค่อยได้คุยด้วย...พี่ตาดุ
“เนมนี่เพื่อนพี่ ชื่อพี่โก้นะ”พี่นิคสะบัดรองเท้ากระเด็นไปข้างละทิศ แม่กลับมาต้องโดนดุอีกแน่ๆ ผมเลยเดินไปหยิบเรียงไว้บนชั้นวางเพื่อเอาใจ
“หวัดดีฮะ”
“ครับ”นั่นเป็นการคุยกันครั้งแรก พี่นิคกับเพื่อนไปนั่งเล่นเกมส์กันหน้าโทรทัศน์ วันนี้พ่อกับแม่กลับดึกเพราะไปงานแต่งงานของใครสักคนที่ผมไม่รู้จัก
“พี่นิคเนมหิวข้าว”
“แม่ซื้อกับข้าวถุงไว้ให้แล้วไง อยู่ในตู้กับข้าวน่ะ เนมไปเอามากินก่อนไป”พี่นิคนั่งพูดทั้งๆ ที่หันหลังให้ผม เพื่อนพี่นิคก็หันมามองแล้วก็หันกลับไป ผมเดินเข้าครัว มองตู้กับข้าว แม่เอาถุงกับข้าวไว้ชั้นบนสุด ผมหยิบไม่ถึง
“พี่นิคเนมหยิบไม่ถึง”ผมตะโกนบอกเพราะหวังว่าพี่นิคจะมาหยิบให้ แต่ยืนรอจนเมื่อยก็ยังไม่มา พอผมจะเดินออกไปตามก็ชนกับพี่ตัวโตที่โผล่มาข้างหลังตอนไหนไม่รู้
“เจ็บไหมนั่น”พี่โก้ดึงแขนผมให้ลุกจากพื้น
“ไม่เจ็บฮะ”
“จะกินข้าวใช่มั้ย”พี่โก้มองตู้กับข้าวแล้วหยิบถุงบนชั้นมาวางบนโต๊ะ มองซ้ายมองขวาแล้วก็เดินไปหยิบจานมาเทอาหารในถุงให้จนหมด แถมยังเอาไปอุ่นให้ด้วย
“ไอ้นิคมากินข้าว!!”พี่โก้ตะโกนเสียงดังจนผมต้องยกมืออุดหู แป๊บเดียวพี่นิคก็เดินมา สงสัยคราวหน้าผมต้องพยายามตะโกนให้เสียงดังเท่านี้พี่ชายผมถึงจะได้ยิน
ปกติผมจะนั่งข้างพี่นิค แล้วก็จะมีแม่กับพ่อนั่งฝั่งตรงข้าม แต่วันนี้มีผู้ชายตัวใหญ่นั่งแทนแม่กับพ่อ ผมก้มลงตักข้าวใส่ปากหนึ่งคำ อีกมือก็หยิบน่องไก่ทอดมากัดหนึ่งคำ เงยหน้ามาก็เห็นเพื่อนพี่นิคกำลังมองอยู่ ผมหันไปมองพี่นิค พอมองกลับมาอีกทีพี่เขาก็ก้มหน้าลงแล้ว...อึดอัดจัง
วันนี้ผมทานน้อยผิดปกติจนพี่นิคสงสัย ผมเลยให้พี่นิคชงโอวัลตินให้อีกแก้ว เอามาทานคู่กับขนมปังไส้หมูหยองที่แม่ซื้อไว้
“ทำไมน้องมึงกินเก่งจังวะ”
“มันเป็นโรคกระเพาะ กินเท่าไหร่แม่งก็ไม่อ้วน กระเพาะมาร”พี่นิคพูดกับเพื่อนหน้าโทรทัศน์ ทั้งสองคนกลับไปเล่นเกมส์กันต่อ ส่วนผมก็หยิบหนังสือการ์ตูนพี่นิคมานอนอ่านอยู่ใกล้ๆ อยากเล่นด้วยแต่ไม่กล้าขอ กลัวพี่นิคดุเพราะนานๆ จะเห็นพี่นิคพาเพื่อนมา
“เนมง่วงยัง”
“ยัง”
“ไปอาบน้ำก่อนไป เผื่อง่วงจะได้นอนเลย”
“ไม่อาบได้มั้ย มันหนาว”
“งั้นไปเอาน้ำลูบๆ ตัวไป เดี๋ยวแม่มาพี่จะโดนดุอีก แปรงฟันด้วยล่ะ”
“ถ้าเนมอาบแล้วเนมมาเล่นด้วยนะ”
“อือๆ ไปอาบก่อนไป”ผมรีบวิ่งไปอาบน้ำตามคำสั่ง อยากเปิดน้ำอุ่นแต่มันอยู่สูงเกินไป จะเรียกพี่นิคก็เสียเวลา สุดท้ายเลยกัดฟันตักน้ำในอ่างราดตัวสามขันเต็มๆ แล้วรีบดึงผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาพันแล้ววิ่งออกจากห้องน้ำเข้าห้องนอน มุดตัวลงไปซุกบนเตียงใต้ผ้านวมอุ่นๆ พอเริ่มหายสั่นค่อยลุกมาเปลี่ยนชุดใหม่แล้ววิ่งลงมากระโดดกอดคอพี่นิคจากด้านหลัง
“โอยยย พี่เจ็บนะเนม กระโดดมาได้”
“เนมเล่นด้วย สอนเนมหน่อย”ผมเล่นไม่เป็นหรอกเกมส์พวกเนี้ย แต่อยากเล่นด้วย พี่นิคเคยสอนเกมส์ที่สู้ๆ กัน ผมก็กดมั่วๆ แพ้บ้างชนะบ้าง ส่วนมากจะแพ้ แต่พี่นิคสนุกและชวนผมเล่นเกมส์นั้นบ่อยที่สุด
พี่นิคเอาแผ่นเกมส์มาให้ผมเลือก แต่ผมก็ไม่ค่อยชอบ เพราะเกมส์พี่นิคมีแต่น่ากลัว ไม่ฆ่าซอมบี้ก็เตะฟุตบอลหรือเตะกันเอง สุดท้ายเพื่อนพี่นิคเลยชวนเล่นเกมส์ไฟนอลแฟนตาซี ภาพสวยดีแถมผมเล่นง่ายด้วย แค่กดให้มันเดินไปเดินมา แต่พอเจออะไรยากๆ ที่ต้องสู้กับบอสก็ให้พี่นิคกับพี่โก้ผลัดกันสู้ให้ เรานั่งเล่นกันได้พักเดียวก็มีคนโทรมาหาพี่นิค ผมรู้ด้วยล่ะว่าเป็นผู้หญิง เสียงหวานมากๆ แถมยังทำให้ผมได้เงินกินขนมเพิ่มด้วย
“ยิ้มอะไรเนม”พี่โก้ลูบหัวผมที่นั่งยิ้มนั่งหัวเราะคนเดียว มือพี่โก้ใหญ่มากๆ เลย
“พี่นิคแอบคุยกับสาว”
“ทำเป็นรู้ดี แล้วยิ้มทำไม”
“ก็เนมจะฟ้องแม่ เดี๋ยวพี่นิคก็ให้เงินกินขนมเพราะไม่อยากให้แม่รู้”
“อ้าว เจ้าเล่ห์นะเรา”
“ฮิฮิ”ผมพยายามกลั้นหัวเราะจนตัวสั่น อยากหัวเราะดังๆ แต่กลัวพี่นิคได้ยินแล้วจะเดินมาเขกหัว
“ทำไมเนมไม่เคยเห็นพี่มาเล่นที่นี่เลยล่ะ”
“เคยมาสิ ตั้งแต่เนมยังตัวแดงๆ อยู่เลย พี่ยังเคยช่วยนิคมันอาบน้ำให้เนมเลย”
“จริงอ่ะ เนมจำไม่เห็นจะได้เลย อำเนมอ่ะดิ”
“พี่ไม่โกหกหรอกน่ะ ไม่ชอบ”
“อืม เนมก็ไม่ชอบ พี่นิคชอบหลอกว่าจะพาเนมไปปั่นจักรยานเล่นแต่ก็ไม่ยอมพาไป อาทิตย์ก่อนโน้นบอกจะพาเนมไปเล่นน้ำก็ไม่พาไป เนมถามก็หาว่าเนมจำผิด เนมไม่เห็นจะชอบเลย เนมไม่ได้โง่ซะหน่อย”
“ว่ายน้ำเป็นแล้วหรือไง”
“ยัง แต่เนมอยากเล่น”ที่ผมอยากเล่นไม่ใช่น้ำ แต่อยากมีเพื่อนเล่นต่างหาก
“เกิดจมน้ำขึ้นมาแม่ได้ตีไอ้นิคตายพอดี ไม่ไปแหละดีแล้ว”
“เนมไปนั่งดูก็ได้นี่ เนมตัวนิดเดียวไม่เกะกะหรอก”ผมนั่งขดตัวกลมๆ ให้ดูว่าผมตัวเล็กจริงๆ นะ ตัวเล็กที่สุดในละแวกนี้ก็ว่าได้ แต่อยู่ดีๆ ตัวผมก็ลอยขึ้นไปนั่งบนตักพี่โก้ เร็วมากๆ มากๆ จริงๆ นะ
“ตัวนิดเดียวจริงๆ ด้วย”พี่โก้จัดท่าทางใหม่ให้ผมนั่งอยู่บนตัก นอกจากพ่อแม่แล้วก็พี่นิค แล้วก็ญาติๆ ผมไม่เคยนั่งตักคนอื่นแบบนี้ เวลานั่งตักพ่อจะสบายมากๆ เพราะพ่อตัวใหญ่แถมเนื้อเยอะ นั่งเอนหลังพิงพุงนิ่มๆ แล้วสนุกดี ตักแม่ก็คล้ายๆ กัน ส่วนพี่นิคค่อนข้างแข็งแถมให้นั่งไม่นานด้วย นั่งแป๊บๆ ก็บ่นว่าเมื่อย แต่ว่า....ตักพี่โก้....อุ่นดี
-
อ่านตอนนี้แล้วน่ารักจัง ถ้าความรู้สึกของทั้งคู่มันยังคงเป็นแบบนี้ต้องแต่เด็กยังโตก็คงดีสิเนอะ
ว่าแต่เค้าอ่านแล้วในความรู้สึกอ่ะเกมส์ น่าจะเป็นตลับเกมสืแบบเก่ามากกว่าเนอะเพราะถ้านับอายุพี่โก้หรือเนม ถ้ายังเป้นเด็กสมัยนนั้นน่าจะเป็นเกมส์ตลับจะดุเข้ากั้นเข้ากัน แต่เราแค่เดาช่วงปีเอาเฉยๆน๊าวันจากอายุเรากับพี่โก้เอาอะนะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
-0-
กลับไปอ่าน ระเบียงรัก โก้เบี้ยวนัดกับเนมเพื่ออยู่กับเจ
โอ๊ยยยยย สงสารเนมมมม เด็กน้อยยย
-
อ่านแล้วจุก
โก้กวนตีน
-
“ตัวนิดเดียวจริงๆ ด้วย”พี่โก้จัดท่าทางใหม่ให้ผมนั่งอยู่บนตัก นอกจากพ่อแม่แล้วก็พี่นิค แล้วก็ญาติๆ ผมไม่เคยนั่งตักคนอื่นแบบนี้ เวลานั่งตักพ่อจะสบายมากๆ เพราะพ่อตัวใหญ่แถมเนื้อเยอะ นั่งเอนหลังพิงพุงนิ่มๆ แล้วสนุกดี ตักแม่ก็คล้ายๆ กัน ส่วนพี่นิคค่อนข้างแข็งแถมให้นั่งไม่นานด้วย นั่งแป๊บๆ ก็บ่นว่าเมื่อย แต่ว่า....ตักพี่โก้....อุ่นดี
ซื้อที่ประโยคตัวแดงเน้เลยยยยยยยยยยยยย
-
สงสารเนมจังอะ งื่ออออออออออออออ โก้งี่เง่าาาาาาาาาาาาาาา
ถ้าเจรู้นะ โก้โดนเละแน่ จะฟ้องเจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
รอคอยยยยยยยยยยยยยยย อิอิ
-
แค่อยากมีเพื่อนเล่น น่าสงสารจัง !
-
เนม มันน่ารักแต่เล็กๆ เลยวุ้ย :o8:
โก้ เยี่ยมมาก อ่านมาสามภาคแล้ว ยังหมั่นไส้ อิโก้ตลอด แต่ยังจะอ่าน :L2: เพราะคิดถึงเจ อยากรู้เรื่องตี๋
ปล. เวลามิ้นท์ ไม่ป่วนจีเนี่ย เหมือนขาดอะไรไป :n1: สงบเกิ้น
-
เนมน่าสงสารเกินไปแล้วเนี้ย น้องน่าสงสารหงะ แง้ ๆ อ่านไปก็จะร้องไห้ ตั้งแต่ตอนก่อนหน้านี้แล้วหงะ เศร้ามาก มาย แง่ม ๆ
-
อ่านตอนปกติล่าสุด กับตอนพิเศษ
น้องเนมรู้สึกดีๆตั้งแต่แรกๆ แต่ทุกสิ่งเปลี่ยนไปเพราะโก้ใช่มั้ย
ถ้าไม่รักน้อง ไม่คิดอะไร ทำไมต้องทำร้ายกันด้วย ไปมีอะไรลึกซึ้งกับน้องมันทำไม น่าสงสารเนมมากๆ
บวก 1 แต้ม ขอบคุณนะจ๊ะ รอต่อไป อยากรู้ว่าโก้มันมีเหตุผลอะไรบ้าง
-
:13223:ไอ้โก้ :z4: :z4:
-
น้องเนมน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก :m3:
แอบสงสารอ่ะไม่มีเพื่อนเล่นเลยพี่ชายก็ติดเพื่อนอีกมาเล่นกับพี่สาวดีกว่ามามะอิอิ
พี่โก้โห้ดูท่าแล้วเลี้ยงต้อยชัดๆพี่แกกล้าทิ้งเนมได้ไงเนี้ยตอนเด็กเนมออกจะน่ารัก
รู้และที่เนมนิสัยเปลี่ยนเป็นเพราะใครพี่โก้ต้องรับผิดชอบเชอะ :a14:
อยากอ่านอีกอ่ะชอบน้องเนมตอนเด็กอ่ะน่ารักน่ากอดดีจิงๆ :จุ๊บๆ:
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
+1เป็นกำลังใจให้คุณจีค่า
-
อ่านแล้วยิ่ง..... เฮ้อ :เฮ้อ:
เด็กใสๆน่ารักๆคนนึง ต้องมาเปื้อนเพราะผู้ชายเลวๆอย่างโก้คนเดียว :เฮ้อ:
รู้สึกผิดบ้างมั๊ยน่ะโก้ :เฮ้อ:
-
เนมน่ารักๆๆๆ น่ารักแต่เด็กเลย ดูบริสุทธิ์ ซื่อๆๆดีจัง :-[
แต่อ่านแล้วยิ่งสงสารเนมมาก เลยอยากถามอิพี่โก้
เนมดูบริสุทธิ์ขนาดนี้ กล้าทำร้ายได้ยังไง? :m15:
:กอด1:พี่จีค่ะ
-
ทั้งน่ารัก ทั้งน่าสงสารเลยตอนนี้
โก้เองก็ดูใจดีกับน้องนี่นา
ทำไมน๊า อะไรที่ทำให้โก้เปลี่ยน
รอคุณจีเฉลยค่ะ :L2:
-
โก้น่าจะรู้สึกผิดต่อเนมบ้างนะครับ
ขอโทษน้องอย่างจริงใจซักทีก็ดีนะครับ
-
กดบวก ให้ตักอุ่นๆของพี่โก้ !!!
น้องเนมน่ารักมากนะ
ทำไมพี่โก้ทำให้น้องกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้
อยากจะรู้มากๆเลยว่า โก้คิดอะไรอยู่
-
น้องเนมน่ารักแต่เล็กแต่น้อย
พี่โก้ก็ยังจะใจร้ายกะน้องอ่ะ.....
Happy 110111 ^^
-
มาน้อยมากค่ะ...แต่อ่านแล้วยิ้มมาก กกกกก
อ่านแล้วหน้าบานสุดๆ อิพี่โก้ฟิลนี้ไปไหนแล้ว
ถึงว่า โก้บอกว่าเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก
เออถูกของแกรโก้ เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยจริงๆ
งั้นก้อ...เลี้ยงต่อไปซะนะ...คริคริ
แอร๊ย ยยยย ยิ่งอ่านยิ่งชอบน้องเนม ตอนเด็กๆน้องเนมรู้ตัวมั้ยว่าโมเอ้มว๊าก กกกกก >///<
-
อืมมมมม นี่เป็นข้อดีของโก้นะ เอาใจใส่คนอื่นดี :L2:
:sad4: แต่ความเอาใจใส่นั้น มันกลับทำให้คนอื่นเค้าเข้าใจผิดไง
เข้าใจผิด..คิดว่าตัวเองสำคัญ ก็เลยต้องเผลอใจให้โก้ไง :z3:
ฮิ้วววววววววววววว :laugh:
-
น้องเนม น่ารักน่าเอ็นดูแต่เด็กเลย
ติดพี่ๆ เพราะไม่ค่อยมีเพื่อน น่าสงสารจัง :กอด1:
น้องมันรักของมันมาตั้งแต่เด็ก จะให้ตัดใจได้ไงหละเนอะ
โก้ก็รักน้องจริงๆซะทีเถอะ
-
อยากรู้ ว่าลึก ๆ โก้ รู้สึกอย่างไร กะ เนน :m16: ทิ้งน้องเนม ผู้ น่ารัก :impress2: ขอได้ป่ะ ๆ น้องเนม น่ารัก :man1:
-
ความรู้สึกดี ๆ เริ่มตั้งแต่เด็ก ค่อย ๆ พัฒนากลายมาเป็นความรัก
ความเจ็บปวด ที่ได้รับจากการปฎิบัติของโก้ :เฮ้อ: เอาน่ามาลุ้นกันต่อไปดีกว่า
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ น้องจี
-
น้องเนมน่ารัก
พี่โก้อย่าใจร้ายกับน้องมากนัก
กลับมาเลิฟเลิฟกันเร็วๆน้า
ชอบตอนพิเศษมากกกกกค่ะ
-
ตอนพิเศษอ่านแล้วน่ารักนะ
แต่มันรู้สึกเศร้าจังเลยเวลากลับมามองยังตอนปัจจุบัน
โก้ทำไมทำกับเนมอย่างนั้น
-
เนม น่ารักจังงงง
ปล.โก้ แต่เล็กแต่น้อยเลยนะแกกก -*-
555555555555
-
:z13:ก่อนอ่าน
-
เชอะ พี่โก้ o18
-
อ่านแล้วสงสารเนมจัง เมื่อไหร่พี่โก้จะเลิกใจร้ายกะน้อง
-
เนมน่ารักอะ ดูท่าจะขี้อ้อนนะเนี่ย เจ้าเล่ห์แต่เด็ก
อิพี่โก้เนมน่ารักขนาดนี้แกยังใจร้ายกะน้องได้อีกเหรอ
-
เนมน่ารักจัง^^
ตอนเด็กน่ารักแบบใสๆ ตอนโตน่ารักแบบซึนๆ^^
-
เข้าใจเนมจริงๆ ความประทับใจตั้งแต่เด็ก มันทั้งรักทั้งแค้นทั้งห่วงหา ทำให้ตัดใจไม่ได้
โก้มันแย่จริงๆ คิดจะทำเนียนๆเหมือนไม่เคยมีอะไรไม่ได้หรอก น้องจะยิ่งเครียด
-
น้องเนมตอนเด็กๆน่ารักจังงงงงงงงงง
ขอให้ตอนรักกันแล้วบรรยากาศกลับไปเป็นเหมือนตอนเด็กๆก้ดีนะ
-
อย่าขีดเส้นแบ่งความรู้สึกจากอดีตดิ ไอโก้ :serius2: :serius2: :serius2:
เนมมันรักตั้งแต่เด็กนะ มองข้ามอาไรไปบ้างก้อได้ เดี๊ยะ :angry2: :angry2:
เมื่อไหร่จะรักกันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :m16: :m16:
-
โก้ดูมาพอแล้วมั้ง เนมมันโตแล้วด้วย ต่อไปก็รักกันเลยนะ
-
รักมาตั้งแต่เด็กๆๆ o13
-
เนมน่ารักมากเลย
เห็นภาพเด็กตัวเล็กๆ ขี้อ้อนเลยอ่ะ
-
ยิ่งอ่านยิ่งเคืองอ่ะ
ทำไมโก้เป็นคนแบบนี้ สงสารน้อง :เฮ้อ:
เริ่มเข้าใจความรู้สึกของเนมนิดๆล่ะ
-
แวะมาอ่านอีกรอบก็ยังน่ารัก^^
-
น่ารักดีนะครับน้องเนม :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:กอด1:ตามมาจากระเบียงรัก
ชอบโก้กับน้องเนมมาก
ถึงโก้จะดูร้ายๆก็เหอะ
ตอนพิเศษ 2 ตอนน่ารักดี
ทำให้พออุ่นได้ว่าน้องเนมต้องสมหวังสักวัน555
-
อ่านตอนพิเศษตอนนี้แล้ว
ให้ความรุ้สึกว่า ยังไง เนมก็รักโก้ข้างเดียวมาตลอดเลย
ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ ก็ยังเป็นอย่างนั้น
โก้ก็ยังเป็นโก้ ทำอะไรลงไป ก็อยู่ในความคิดแค่คำว่า ดูแล
เพราะเป็นน้องเพื่อน เพราะเป็นคนที่อายุน้อยกว่า ก็เลยต้องทำหน้าที่นี้
แค่นั้นแระ เหอะๆๆ
อยากอ่านจุดเปลี่ยนไวๆ อยากเห็นเค้ารักกัน
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
หนูเนมน่ารักจังเลยค่าาาา :กอด1: :กอด1:
ชอบตอนอาบน้ำ กับความเจ้าเลห์แบบเด็กๆ
อยากได้มาเลี้ยงจริงจัง :man1:
แต่อ่านแล้วก้ออดรู้สึกเศร้าๆกับเรื่องราวที่เนมจะต้องเผชิญ
จนกลายมาเป็นความรู้สึกแบบที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน :เฮ้อ: :z3:
สู้เค้าลูก !!
:pig4:
-
จะโทษโก้คนเดียวก็ไม่ถูกนะ ของแบบนี้ ถ้าไม่อ้า ใครมันจะยัดเข้าไปได้
-
อ้าว..เวร
โก้แอบพรากผู้เยาว์!
ห่มหนังแกะมาได้ตั้งนาน :m16:
-
มาต่อไวๆนะคะ
อยากรู้มันจะเป็นยังไงต่อไป
-
เฮ้อ!!!!!!!!! เนมน่าสงสารเนาะ ที่ต้องมาเจอคนที่เห็นแก่ตัวแบบโก้
ปากก็บอกอยากน้องตัดใจ แต่ตัวเองชอบไปทำดีๆด้วยให้น้องมันสับสน
นิสัย!!!!!!!!!!!
จะโทษโก้คนเดียวก็ไม่ถูกนะ ของแบบนี้ ถ้าไม่อ้า ใครมันจะยัดเข้าไปได้
ก็ใช่ไง แต่อิพี่โก่ มันหลอกล่อให้น้องตายใจว่ารัก แต่จริงมันเอาเนมเป็นตัวแทนเจไง
พอได้ มันก็ชิ่งไง
-
จะโทษโก้คนเดียวก็ไม่ถูกนะ ของแบบนี้ ถ้าไม่อ้า ใครมันจะยัดเข้าไปได้
ก็ใช่ไง แต่อิพี่โก่ มันหลอกล่อให้น้องตายใจว่ารัก แต่จริงมันเอาเนมเป็นตัวแทนเจไง
พอได้ มันก็ชิ่งไง
อืมๆ
โก้ไม่ได้หลอกหรอก โก้แค่ไม่จริงจังกับเนมเอง T^T
สรุป ไม่ชอบโก้อยู่ดีแฮะ -*-
-
พึ่งอ่านตอนก่อนตอนพิเศษ
เนมงอแง แต่พี่โก้ไหวใช่ไหม
เลี้ยงต่อไปอีกจะเป็นไรเนอะ แต่พี่โก้ชอบทำให้คิดนะ คิดไรกะน้องป่ะเน่
พี่นิคยิ่งหวง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนเด็กๆน่ารักจัง เฮ้ออ เอาใจช่วย
-
อิโก้... :fire: เอ็งทำร้ายเนม
ทำให้เนมที่น่ารักต้องเปลี่ยนไป T^T พรากจิ้นน้องไป ยังทำให้น้องร้องไห้อีก
เฮ้อเนม....
-
พี่โก้กินเด็ก
-
:กอด1: :L2: น้องเนม
:beat: พี่โก้
ไอ่พี่โก้
ไร้เหตุผล :beat: เลว! :z6: ไม่รักแล้วให้ความหวังทำไม :serius2: ทำน้องเจ็บทำไม :serius2:
อย่างงี้ต้อง :beat: :beat: :beat: สั่งสอน!!!
-
อ่านตอนนี้แล้วน่่ารักจัง :o8:
แต่พอนึกถึงตอนปัจจุบัน :เฮ้อ:
-
เนมน่ารักมาตั้งแต่เด็กเลยอ่ะ
อยากจะอิจฉาโก้น่ะที่ได้รู้จักเนมตั้งแต่เด็กๆ
แต่คงไม่ใช่สำหรับโก้อ่ะ สงสารยังไงไม่รู้น่ะ
:L2: :pig4:
-
เลี้ยงมากับมือแบบนี้..ใจร้ายได้ลงนะคนเรา
น้องเนมน่ารัก..ในด้านความคิดยังไร้เดียงสาอยู่มากเลย
แต่ที่น่ากลัวกว่าคือคนที่ทำร้าย ทำลาย ของที่สร้างมากับมืออย่างตั้งใจต่างหาก...
-
เนมน่ารัก :o8:
-
มะไหร่ จะตาสว่างซะทีน๊าาาา สงสารเนมอ่ะ :m16: :m16:
-
:man1:
เนมน่ารักมากกกกก
โก้นี่น่ะ :เฮ้อ: สงสารเนมจัง
สองคนนี้เมื่อไหร่จะรักกันน่ะ
-
ช่ายๆๆๆ
ฟ้องเจ เลย
-
น้องเนมนี่ก็ผ้าขาวอ่ะนะ
มาเจอพี่โก้ ก็เลยมีสีสันซะ แหะๆ
-
อ่านตอนนี้แล้วน่ารักจัง แต่นึกถึงเนื้อเรื่องหลักตอนต่อไปบอกได้คำเดียว .. เครียด
:z3:
โอยยย สงสารน้อง สงสารมากกก
ทำไมโก้ต้องทำแบบนี้ ไม่เข้าจายยยย งึกก
:sad4: :sad4:
+1 ให้น้า สู้ๆคะ รอตอนต่อไปน้า
-
เนมตอนเด็กๆๆคงจะขี้อ้อนนะ แต่ก็น่ารัก
-
แวะมาบอก.....ว่า....เนมน่ารัก^^
-
เนมน่ารักมากอ่ะ น่าสงสารมากๆกับสภาพปัจจุบัน เฮ้อ
-
ตอนนี้น่ารักจัง
พี่โก้ใจดีกับน้องเนมจริงๆๆ
อ่านแล้วน่ารักดี
แต่ว่า
ทำไมโตขึ้นมาโก้ถึงได้เปลี่ยนไป
-
เฮ้ออออออออออ
สงสารเนมจริงๆ
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนจะน่ารัก
แต่เพราะรู้ว่าอนาคตโก้จะทำยังไงมันเลยกลายเป็นเศร้าไปซะงั้นTOT
น้องเนมสู้ๆ
-
น้องเนมน่ารัก ทำไมพี่โก้ไม่รักน้องเนม :o12:
-
เนมน่ารักแต่เด็กเลยนะ น่ารักน่าเอ็นดู :man1:
แต่ทำไม ไอ้พี่โก้ถึงได้ใจร้ายใจดำ มาพรากผู้เยาว์เนมได้ เห็นแก่ตัวเกินไปแล้ว
:fire:
-
น้องเนมน่ารักกกกกกกกกกกกกกก
หลงรักน้องเนมไปซะแล้ว กรี๊ดดดดดด :กอด1: :กอด1: :กอด1:
(แต่ถ้าตี๋มา อาจเปลี่ยนใจปเชียร์โก้ ตี๋เหมือนเดิม กร๊ากกกก /คนอื่นๆ :angry2: > :z6:)
อิพี่โก้แต่ก่อนดูอบอุ่นจริงจริ๊งงงงงงงง
อยากนั่งตักพี่โก้มั่ง :-[
-
โก้อ่ะ ทำให้น้องหลงแล้วม่ะรับผิดชอบ :เฮ้อ:
ไปช้อนปลาแบบนั้น มันดิ้นหายใจไม่ออกนะนู๋เนม เล่นแบบนี้เดี๋ยวแม่ตีตาย :angry2:
-
เป็นตอนพิเศษสมชื่อ อ่านแล้วมันอบอุ่น แล้วก็น่ารักจัง...
เมือ่เทียบกับ ณ.ปัจจุบัน... พี่โก้ของน้องเนมคนนั้นหายไปแล้ววว
-
สมัยเนมยังใสและโก้ยังไม่เลว...
โนคอมเมนท์ ไม่มีคำบรรยาย
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก
จบเหอะ!! พร่ามจัด - -"
-
ง่า..อ่านจบแล้วน้ำตาแอบซึมค่ะพี่จี
สงสารน้องเนมมากกกกกกกกกกกก
:m15:
พี่โก้เป็นคนที่ทำให้เด็กน่ารักคนนึง
ต้องเปลี่ยนไปและทำให้เนมเสียใจมาจนทุกวันนี้
แต่พี่โก้คนเก่าที่อบอุ่น อ่อนโยนก็หายไปด้วยเหมือนกัน
อยากได้พี่โก้คนเดิมกลับมาอ่ะ
น้องเนมจะได้เลิกเสียใจสักที
:เฮ้อ:
-
อารมณ์หม่น ๆ เมื่อไหร่จะหมดไป สงสารน้องเนมจังเลย
โกรธโก้แล้ว :3125:
-
อะไร ตอนพิเศษน่ารักมากมาย
ตักพี่โก้ อุ่น กรี๊ดดดด อยากนั่งตักพี่โก้บ้าง 55+
ว่าแต่ เรื่องราวจะเป็นไงต่อเนี้ย พี่โก้จะทำน้องเนมร้องไห้อีกมั้ย
น้องเนมโตแล้ว ก็ต้องไม่แกล้งน้องสิค่ะพี่โก้
รอต่อไปน่ะค่ะ ให้กำลังใจคุณจี และเน็ตคุณจี
-
ขอบคุณ GW ที่ทำให้เราได้อ่านผลงานอีกครั้ง
แต่อยากรู้เรื่องของอาตี๋จางเลยอ่ะ อิ อิ
-
อยากให้โก้คิดถึงวันเก่าๆบ้างจัง
ใครเป็นเนม ก้เจ็บว่ะ เจอแบบนี้อ้ะ เหอะๆ
รอพี่จีค่ะ :')
-
พี่โก้คล้ายๆ จะหลอกเนมแต่เด็ก (หรือแค่เอ็นดูนะ)
-
ทำ Boxset(เจ,โก้,ตี๋) เถอะครับ
เป็นของขวัญปีใหม่และวาเลนไทน์
ให้กับแฟนๆๆ....
อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค...อยากอ่านมากๆๆ...
คิดเอาเองหมด..ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณครับคุณจี
ตัวหนังสือสื่อออกมาได้ความรู้สึกมากๆ :L2:
-
อ่านแล้วน่ารัก คิดถึงตอนที่ทั้งสองยังเด็ก
โก้ไม่เป็นคนเงียบ เข้าใจอะไรยากแบบนี้
ส่วนน้องเนมก็เป็นเด็กน้อยที่ไร้เดียงสา ไม่ได้เฮ้วแบบนี้ ไม่รู้อะไรเป็นฉนวนของเรื่องทั้งหมด
ไอ้โก้บ้าอยากจะเข้าใจแกนะ แต่ยังโกรธแกอยู่ ชิ
แต่พอบรรเทาลงบ้างเพราะวัยเยาว์แกเลยนะ
-
อ่านแล้วยิ่งสงสารเนม มีอดีตที่น่ารักขนาดนี้ มาอยู่กับโกตอนนี้...ยิ่งใกล่ยิ่งเจ็บจริงๆ
-
ยิ่งอ่านยิ่งสงสารเนมจับใจ :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
ได้โปรดดดดดดดด
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
....อืม ความคิดบรรเจิด..
คุณ G น่าจัด Boxset รวม เจ-โก้-ตี๋
มีคนจองเพียบแน่ แลเราจะเป็นหนึ่งในนั้น ฮี่ๆๆๆๆ
-
สงสารเนมจัง
อยากให้โก้โดนหนักๆ จัง
:m15: :m15:
-
ตอนเด็กๆ โก้ดูอบอุ่นมากเลยอ่ะ ! :o8:
แต่ตอนนี้กลายเป็นผู้ชายเย็นชามากเลยย เปลี่ยนไปมากจริงๆ ' :เฮ้อ:
-
ความผูกพันสมัยวัยเยาว์ของเนมซิ่นะ
แล้วแบบนี้จะให้เนมลืมได้ยังไงล่ะ
-
:กอด1:
-
:เฮ้อ:มารอน้องเนมด้วยคน
น้องเนมคนเดียวนะไม่เกี่ยวกับพี่โก้
คนมีเหตุผลแบบโก้บางทีก็ทำอะไรมีเหตุผลเกินไป
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
ให้ความรู้สึกน่ารัก ๆ ความไร้เดียงสาของเนม น่าถนอมไว้มากเลย
หรือว่าเพราะโก้มุมมองชีวิตของเนมเริ่มเคร่งขึ้น
-
เนมใสกิ๊ง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
จุ๊ดดดด เดียวเสียดายจังค่ะ น้องเนมน้อยๆ น่ารักดีนะคะ เพราะโก้รึเปล่าทำให้น้องเปลี่ยนเป็นคนละคนกันเลยค่ะ ตอนง้อนานๆ นะคะจะได้สมน้ำสมเนื้อกัน
-
รอจ้า^^
-
เนมน่าสงสาร...แต่เราว่าโก้ก็น่าสงสารเหมือนกัน
เนมรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ตรงไปตรงมากับความต้องการของตัวเอง - คาดหวัง - ผิดหวัง - ฟูมฟาย แต่ก็พยายามจะลุกขึ้นใหม่
แต่โก้...อ่านแล้วไม่แน่ใจเลยว่าจริงๆแล้วโก้ต้องการอะไร หรือเจ้าตัวเองจะรู้ถึงความต้องการที่แท้จริงของตัวเองรึเปล่า - กลัวที่จะคาดหวัง - เข็ดที่จะต้องผิดหวัง - ไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองฟูมฟาย แต่กลับจมปลักอยู่กับอดีตและตัวเอง พยายามกันคนที่จะเข้ามาสัมผัสตัวตนของเขาออกไป เพราะงั้นแม้จะหมั่นไส้การกระทำของโก้ที่ดูแล้วห่างไกลจากคำว่าน่าชื่นชม แต่บางครั้งก็อดแว่บขึ้นมาในความคิดไม่ได้ ว่าท้ายที่สุดแล้ว...โก้นั่นแหละที่น่าสงสารกว่าเนม และโก้นั่นแหละที่ต้องการคนที่จะมาค้ำจุน
ปล.เราเข้าข้างโก้มากไปเปล่าน้า? แต่ก็คิดอย่างนั้นจริงๆอะ T^T
-
ได้รู้จุดเริ่มต้นของโก้กับเนม
ต่อไปก็รอลุ้นให้รักกันเร็วๆคร่า^^
-
เนมน่ารักมากเลยอ่า :-[
-
น้องเนมมมมมมมมมมมม
ขี้เหงาจริงๆเลยนะ
อิพี่โก้ :z6: :z6:
ขอบคุณพี่จีค่าา :pig4:
-
มารอพี่โก้กะเนมอะ
:t3:
ตอนนี้ อร้ายยยยยยย โก้จ๋าโก้ ดีกะเนมเหอะนะ :o12:
พี่จีคร้าบมาต่อไวๆนะคับ :man1:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
นอน รอๆ พี่จี
:t3: :t3:
-
รอจ้า^^
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตอนเล็กๆน้องเนมน่ารักมาก
แต่ดันมาเจอเสือโก้ซะได้หนินิสัยเลยเปลี่ยน
-
มารอคร่า^^
-
รอตอนค่ำจ้า^^
-
รอคร๊าบบ รักนิยายทุกเรื่องของพี่ G_WA ^^
-
เข้ามารอง้าบบบบ
อยากเจอนุ้งเนมแร้ว
-
เนมน่ารักเเต่เด็กเลยยย :L1:
รออยู่นะคะ :bye2:
-
เกลียดพระเอกเรื่องนี้
ผิดมั้ย?
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านกี่ทีก็หมั่นไส้หมั่นตับมัน
:z6:
-
ตอนพิเศษน่ารักจังเลยพี่จี ฮี่ๆๆ :m1:
ส่วนตอนปกติ โก้ยังเป็นคนที่เข้าใจยากเหมือนเคย แต่ก็เท่เหมือนเคยอีกเช่นกัน
ถึงโก้จะใจร้ายแค่ไหน แต่ก็ยังเชียร์โก้อยู่ดี ฮี่ๆๆ :yeb:
พี่จีสู้ๆนะคะ รออ่านตอนต่อไปค่าาา~ :110011: :z7: :110011:
-
เนมตอนเด็กน่ารักมากๆเลย :m1:
โก้นะโก้ มีส่วนทำให้เนมต้องเปลี่ยนไปขนาดนี้ แต่ยังไงก็เชียร์โก้อยู่ดีนะ 55
รอตอนต่อไปค่าา
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
แวะมารอ^^
-
ฮ่อลลลลลลลลลลลลลลลลลล อ่านแล้ว >,,<
ชอบบุคลิกพี่โก้นะ ได้อารมณ์ดี เหมือนคนไม่แคร์โลก อยากทำอะไรก็ทำเหมือนใครจะเป็นไงก็ช่าง เหตุผลฉันมันเป็นแบบนี้ เหมือนคนไม่มีหัวใจแต่นะ ..เขามีเหตุผลของเขาซึ่งมันทำให้รู้สึกว่าเกรียนกับคนอื่นไปปะ?
สงสารเนมแต่ด้วยนิสัยโก้แล้ว ชอบโก้มากกว่า มันโดนใจอ่ะ
เป็นพวกไม่ง้อใครเลยจริงๆ ไม่สนใจว่าใครจะประชดหรือไม่ประชด แต่ถ้าอยากได้ยังไงก็จัดให้ได้ ๕๕๕๕๕.
ส่วนเนมก็แบบไหนล่ะ เหมือนเป็นการลองใจที่ไร้ประโยชน์จริงๆ เลย. มีแต่ช้ำใจตัวเองเปล่าๆ แต่ยังไงก็รออ่านต่อไป ไม่ว่าจะเป็นไง จะได้รักกันหรือไม่รักก็ตาม เป็นกลาง
อ่านตอนแรกๆ ก็นึกเกลียดโก้เหมือนกัน เพราะเป็นคนที่ใจร้ายมาก ไม่สนใจอะไรเลย โอเค..อยากทำอะไรก็ทำสิ คือเรื่องไหนที่มันไม่เกี่ยวกับคนอื่น จะมีำคำถามว่าทำไมด้วยล่ะ? ยังไงล่ะ? แล้ว? บลาๆ เป็นประโยคที่ออกแนวว่านั่นสิ สนใจแล้วไ้ด้อะไรเหรอ? เดือดร้อนอะไร ถามหาประโยชน์ที่ได้จากกระทำมากกว่า ทำแล้วได้อะไร เจ็บเอง ปวดเอง อะไรทำนองนั้น กับตองยิ่งแล้วใหญ่ แต่ตองเหมือนจะเข้าใจว่าตอนไหนควรเข้าหา ตอนไหนควรเข้าใกล้มากกว่า ไม่เหมือนเนม รายนี้อ่านแล้วรู้สึกเด็กตลอด.
ขอบคุณ อัพไวๆ นะ
-
คิดถึงน้องเนมจริงจัง TT'
-
เป็นเด็กนี่อะไรๆก็ดีเนอะ
-
เนมน่ารักจัง^^
ตอนเด็กน่ารักแบบใสๆ ตอนโตน่ารักแบบซึนๆ^^
เหนด้วยยยยยย
น่าจิงๆๆๆๆๆๆ
-
อ่านทันแล้วววว
วู้ยๆๆ
กว่าจะอ่านจบ ปวดตาเลยง่ะ
สนุกๆๆ ดีชอบเนมอ่ะ
น่ารัก อ๊ายยยย~
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
ไม่เข้าใจความคิดโก้เลย ประโยคนั้นเจ๊บเจ็บที่ถามว่ารักมั้ย แล้วพี่โก้ตอบว่า ไม่...
นี่ถ้าไม่มีตอนพิเศษลอยกระทงอาจจะช๊อคค้างไปเลยก็ได้
เนมตอนเด็กๆน่ารัก ตอนนี้ก็ยังน่ารักอยู่นะ
รักคีย์-เนมมากกว่าได้มั้ยเนี่ย :-[
-
รอไม่ไหวแล้ววววว
จะลงแดงตายแล้ววว
ปูเสื่อก็แล้ว กางเต้นท์ก็แล้วว
ใยยังไม่มา ชักดิ้นชักงอ :z10:
-
รอต่อไป^^
-
ตามทันแล้ว
-
:เฮ้อ: เด็กหนอเด็ก
ไม่รู้จาเม้นยังไงเลยอะ สงสารเนมก้อสงสาร อยากด่าโก้มากเลย :m31:
เอาความต้องการของตัวเองมาทำให้เด็กดีอย่างเนมมีบาดแผลในใจซะงั้น :angry2:
แล้วพอตาสว่างกลับทิ้งน้องไว้ข้างหลัง ส่วนตัวเองก้อสบายใจเฉิบไปซะ :z6:
แต่ก้อนะ ยังนับว่าโก้แมนพอที่บอกเนมไปตรงๆนั่นแหละ น้องมันจาได้ไม่ต้องสับสนอีก :sad4:
สงสารเนมมมมมมม น้องเนมนู๋หาผัวใหม่ไปเลยลูก เอาที่มันดีกว่าอิเวรพี่โก้ให้ได้ๆๆ :a14:
-
มาลงชื่อรอ น้องเนม กะพี่โก้
-
เนมน่ารักจัง
-
รอจ้า^^
-
ปูเสื่อนอนรอจร้า~~~~
:t3: :t3:
-
เข้ามารอน้องเนม
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
เข้ามารอค่าาา~
จงมา จงมา จงมา
:call: :call: :call:
-
รออออออ
-
รอพี่จีอยู่น่ะ :')
-
นอนรอๆ
:t3: :t3:
-
รอจ้า^^
-
เข้ามานอนรอด้วยคนคับป๋ม.... :a12:
-
มาต่ิอได้แล้วคร๊าบบพี่จี รอๆ
-
มารอด้วยคน
ขาด ๆ หาย ๆ
ไปซะนาน ทำม๊าย ทำไม มันดราม่า
ซดมาม่ากันจุกเลย
ปล.ดีใจ อ่านทันปัจจุบันแล้ว รอนะค่ะพี่จี
-
มาปูเสื่อนอนรอด้วยคน
-
รอด้วยยยยย
-
รออออ ฉันรอเธออยู่ เมื่อไรจะมาเนี๊ยะ -*- :impress3:
-
:impress3:
เข้ามาร่วมด้วยช่วยรอน้องเนม
-
เย้ๆๆๆๆอ่านทันแล้ว
พี่จีแต่งสนุกทุกเรื่องเลย
ชอบทุกเรื่องเลยที่พี่แต่งอ่ะ
จะติดตามผลงานของพี่ต่อไปเรื่อยๆๆนะคับ
ปล.แต่ว่าโก้กะตี๋อ่ะเกิดเรื่องงไรขึ้นอ่ะ งง
-
รอจ้า^^
-
วิ่งเล่นรอ :oni1:
-
รอค่าาา~
จงมา จงมา จงมา ต่อ!!
:call: :call: :call:
-
คิดถึงน้องเนมจังเลยค่า :monkeysad:
รอ ..
ร๊อ ..
รอ ..
:L2:
-
รอจ้า^^
-
มาปูเสื่อ นอนรอนะคะ
-
คิดถึงน้องเนม >_<
-
ตามอ่านทันแล้ว สนุกมากค่ะ อย่าลืมมาต่อนะคะ
ปล.ตั้ง 79 หน้า แต่ทำไมรู้สึกตอนมันน้อยจัง หรือคิดไปเองหว่า
-
รักเนมจริงจัง น่ารักแต่เล็กแต่น้อยเลย
-
วันนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้กลับมาบ้านหลังจากไปเรียนที่กรุงเทพฯ ตอนแรกว่าจะให้พี่โก้ไปส่งที่ร้าน แต่วันนี้ลูกค้าที่ร้านเยอะแน่ๆ ไปก็คงต้องช่วยขายของ ผมเลยขี้เกียจ ขอนอนรออยู่ที่บ้านดีกว่า ผมเอาของฝากใส่ตู้เย็นแล้วก็ขึ้นห้องมานอน จากสภาพห้องแสดงว่าแม่ต้องเข้ามาทำความสะอาดให้เรียบร้อยแล้ว เพราะทั้งผ้าห่มผ้าปูยังมีกลิ่นหอมๆ ของน้ำยาปรับผ้านุ่มอยู่เลย ผมนอน
ผมหลับไปจนกระทั่งรู้สึกหนักๆ ที่ท้อง พอเอามือคลำๆ ถึงรู้ว่าเป็นหัวคน และไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคนที่ชอบแกล้งผมแบบนี้มีคนเดียว
“พี่นิคอ่ะ เนมหนักนะ”
“ท้องแฟ่บๆ ไปนะเนี่ย ไม่ค่อยนิ่มเลย”
“ฮิๆ พี่นิคเอาหัวออกไป ผมพี่ทิ่มพุงเนมอ่ะ”
“ไปล้างหน้าไป พี่ซื้อเป็ดพะโล้ของโปรดมาให้ด้วย”
“กี่ทุ่มแล้วอ่ะ...เพิ่งสองทุ่มครึ่งเอง ทำไมกลับมาเร็วจัง”ปกติวันหยุดนี่พี่นิคปิดร้านประมาณสี่ทุ่มโน่นแหละ
“แม่ไล่ให้กลับมาหาข้าวให้หมาน้อยกิน กลัวหมาน้อยหิวตาย”
“ใครหมา ชอบว่าเนมอ่ะ เดี๋วเนมจะฟ้องแม่”
“โหยไอ้ขี้งอน ไปล้างหน้าเร็วๆ พี่หิวเหมือนกันนะเนี่ย”พี่นิคผลักหัวผมแบบหยอกๆ ผมก็ลุกออกจากห้องไปเข้าห้องน้ำ ห้องนอนผมน่าจะมีห้องน้ำเหมือนคอนโดฯ ไอ้พี่โก้นะเนี่ย สะดวกดีอ่ะ บางคืนผมยังแก้ผ้าเดินออกจากห้องน้ำเลยก็มี เป็นส่วนตัวสุดๆ
“พ่อกับแม่อ่ะ”ผมเดินมานั่งบนพื้นหน้าโซฟา พี่นิคช่างรู้ใจผมที่สุด เอาอาหารมาวางไว้ตรงนี้ ถ้าพ่อกับแม่อยู่มานั่งหน้าโทรทัศน์แบบนี้ไม่ได้หรอกนะ โดนบ่นทุกที เพราะทานไปดูไปกว่าจะทานเสร็จก็นาน บางครั้งผมนั่งทานเป็นชั่วโมงเลย
“อยู่ร้าน สี่ทุ่มนั่นแหละถึงกลับ”พี่นิควางแก้วไว้ตรงหน้าผม น้ำใบเตยใส่วุ้นของโปรด ร้านอื่นที่ผมเคยดื่มส่วนมากจะใช้น้ำตาลเป็นส่วนผสม แต่ผมเป็นคนชอบน้ำผึ้งมากๆ พี่นิคก็เลยทำสูตรพิเศษสำหรับผมเป็นแบบผสมน้ำผึ้ง หอมทั้งใบเตยหอมทั้งน้ำผึ้ง ดื่มกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ
“มีผัดหน่อไม่ฝรั่งด้วย พี่นิคผัดเหรอ”ผมมองอาหารตรงหน้าแล้วทำตาโตจ้องพี่ชายตัวเองนิ่งๆ ผัดหน่อไม้ฝรั่งก็ของโปรดผมเหมือนกัน ในบรรดาผักที่ผมทานได้ก็มีหน่อไม้ฝรั่งนี่แหละที่ทานได้มากที่สุด ทานแกล้มกับเป็นพะโล้ก็เข้ากันสุดๆ ผมลงมือทานอาหารอย่างมีความสุขสุดๆ เมื่อก่อนอยู่บ้านจะทานของพวกนี้เมื่อไหร่ก็ได้ ถึงจะชอบแต่ก็ยังไม่ถึงขั้นประทับใจ แต่มื้อนี้ประทับใจสุดๆ ถ้าพ่อกับแม่นั่งล้อมวงด้วยกันคงจะดีกว่านี้
หลังจากทานอาหารจานโปรดของตัวเองเสร็จ พี่ชายสุดที่รักก็เริ่มออกลายโดยการใช้งานผมทันที พี่นิคบอกว่าเดี๋ยวนี้ที่ร้านมีซาลาเปาขายแล้ว เพราะงั้นทุกวันก็จะต้องเตรียมของจากที่บ้าน ยกเว้นพวกเบเกอรี่ที่ส่วนมากจะทำที่ร้าน เมนูนี้พ่อเป็นคนคิดเพราะพ่อผมชอบทานซาลาเปากับกาแฟ ทานแล้วอิ่มกว่าปาท่องโก๋แถมไม่มีน้ำมันด้วย เมื่อก่อนเราทำทานกันเองบ่อยๆ นึกไม่ถึงว่าตอนนี้จะทำขายแล้ว
“อันนี้ไส้อะไร”ผมก้มลงดมกล่องพลาสติกใบใหญ่ตรงหน้า ภายในมีครีมสีเหลืองนวลๆ แต่ไม่แน่ใจว่าไส้ครีมหรือไส้ฝักทองเพราะสีคล้ายๆ กันเลย
“ไส้ครีมแต่ตัวแป้งผสมน้ำใบเตยให้หอมๆ ตอนนึ่งก็เอาใบเตยแช่น้ำในซึ้งด้วย มีไส้หมูแดงกับไส้ครีมนี่ล่ะที่คนซื้อมากที่สุด มีเพื่อนแม่ติดต่อขอไปขายในตามโรงเรียนด้วยนะ แต่ถ้าทำก็ต้องจ้างลูกมือเพิ่มอีกสักสองคน เนมว่าเป็นไง”พี่นิคยืนผัดไส้หมูสับบนกระทะอย่างคล่องแคล่ว ได้กลิ่นแล้วอยากทานขึ้นมาทันที พอผมหยิบช้อนจะตักชิมพี่นิคก็ตีมือแล้วดันแขนผมให้ห่างจากกระทะ
“เอาดิ ขายในโรงเรียนอะไรก็ขายได้ ยิ่งพวกเด็กมัธยมนะกินเก่งจะตาย”ผมเดินไปหยิบแป้งสำหรับไส้ครีมมานั่งนวดอีกนิดหน่อยก่อนจะคลึงเป็นท่อนยาวๆ แล้วตัดแบ่งไปชั่งน้ำหนักให้ได้น้ำหนักตามที่พี่นิคบอกก่อนจะตัดแป้งที่คลึงไว้ทั้งหมดให้ขนาดเท่าๆ กัน ถ้าแบ่งแป้งน้ำหนักเท่ากันเวลาเอานึ่งมันก็จะสุกพอดีกันทุกลูก แต่ถ้าบางลูกใหญ่บางลูกเล็กเวลานึ่งลูกเล็กจะสุกก่อนแต่ลูกใหญ่ดันไม่สุก แถมขนาดก็ออกมาเท่ากันก็ไม่สวยอีก
“เอาตัวเองตั้งหรือเปล่าไอ้หมู”
“โหย เนมไม่อ้วนเหอะ”
“เออๆ ผอมลงด้วย ไอ้โก้มันเลี้ยงไม่ดีเหรอ”
“ไม่เกี่ยวเหอะ”
“เอ๊า ไม่เกี่ยวยังไงอยู่บ้านเดียวกัน”
“เค้าเรียกคอนโดฯ เหอะ แล้วก็ไม่ได้ตัวติดกันสักหน่อย”
“อ้าวจะไปรู้เหรอ เห็นเมื่อก่อนชอบให้มันทำกับข้าวให้กินไม่ใช่รึไง หรือเดี๋ยวนี้มันฝีมือตกแล้ว”
“เรื่องตั้งแต่ปีมะโว้ เพื่อนพี่นิคจะไปทำอะไรได้ วันๆ เห็นแต่ออกไปเที่ยวแล้วก็เมากลับมา ในตู้เย็นมีแต่เบียร์กับเหล้า เนมต้องซื้ออาหารไปไว้เวฟกินเอง ถ้าหิ้วท้องรอพี่โก้นะ วันๆ คงได้กินแต่ก๋วยเตี๋ยวไก่กับข้าวมันไก่หน้าปากซอย”
“ฮ่าๆๆ บอกแล้วให้หัดทำกับข้าวไม่เชื่อพี่”พี่นิคตักไส้หมูสับใส่ถาดใบใหญ่รอให้เย็น แล้วก็เริ่มทำไส้หมูแดงต่อ เมื่อก่อนตอนอยู่บ้านผมบอกตามตรงว่าไม่ค่อยได้ช่วยทำงานแบบนี้หรอก ส่วนมากเรียนเสร็จก็ขลุกอยู่กับคีย์ ไม่ไปเที่ยวข้างนอกก็อยู่บ้านคีย์ ต้องรอให้แม่บ่นนั่นล่ะผมถึงอยู่บ้านหรือไปช่วยงานที่ร้าน แต่พี่นิคไม่เคยบ่นผมเลยสักครั้งเรื่องนี้ พี่นิคบอกว่าตอนพี่นิคอายุเท่าผมก็เป็นแบบผม เดี๋ยวพอผมโตขึ้นก็จะเบื่อเที่ยวไปเอง ผมไม่รู้หรอกว่าผมโตขึ้นหรือเปล่าแต่ตอนนี้ผมไม่รู้สึกอยากออกไปเที่ยวดื่มเหล้าเหมือนเมื่อก่อนแล้ว กลับมาบ้านครั้งนี้ก็ไม่ได้บอกเพื่อนๆ ที่อยู่ที่นี่สักคน
“พี่นิคเหนื่อยมั้ย”
“เหนื่อยอะไร ทำนี่น่ะเหรอ”
“อืม”
“เหนื่อยดิ ไม่เห็นเหรอเหงื่อท่วมตัวแล้วเนี่ย ร้อนด้วย”หน้าพี่นิคเต็มไปด้วยเหงื่อจนไหลย้อยตามคางลงมาถึงคออย่างที่พูดจริงๆ ในครัวไม่มีพัดลมด้วย
“ไม่พักบ้างอ่ะ เนมเห็นทำโน่นทำนี่งกๆ กลับจากร้านยังต้องมาเตรียมของสำหรับขายพรุ่งนี้อีก”
“ทำงานมันก็เหนื่อยอย่างนี้ล่ะเนม แต่ได้เงินไง เห็นเงินก็ยิ้มได้แล้ว อีกอย่างพี่ชอบงานนี้ด้วย กำลังสนุกเลย”
“เนมอยากกลับมาอยู่บ้านแล้วอ่ะ คิดถึงบ้าน”ผมพูดแล้วก็อยากจะร้องไห้ มันรู้สึกตื้อๆ ในอกขึ้นมาเฉยๆ พี่นิคไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ผมรู้ดีว่าถ้าตอนนี้พี่นิคปลอบผมจะต้องร้องไห้แน่ๆ และถ้าแกล้งดุผมก็คงร้องไห้อีกเหมือนกัน
หลังจากพี่นิคทำไส้หมูแดงเสร็จเราก็ย้ายมานั่งทำซาลาเปากันที่ห้องนั่งเล่น ทำได้ไม่นานแม่กับพ่อก็กลับมา ผมวิ่งไปกอดแม่แล้วหอมแก้มแรงๆ แม่ก็แกล้งผลักผมออกแล้วเอามือเช็ดน้ำลายบนแก้มออก ผมไม่ได้ป้ายน้ำลายใส่แม่สักหน่อย หลังจากฟัดแม่เสร็จก็กระโดดกอดพ่อที่ยืนรอรับอยู่ข้างๆ ถึงพ่อจะอายุมากแต่ก็ยังแข็งแรงอยู่ อีกอย่างเป็นเพราะในบ้านผมตัวเบาที่สุดด้วยล่ะ
“ตัวเบาไปเยอะเลยนะเนี่ย มีแต่กระดูกทิ่มออกมาจากเนื้อ อยู่โน่นไม่มีอะไรกินเหรอลูก”พ่อให้ผมขี่หลังไปจนถึงโซฟาแล้วผมก็ลงมานอนหนุนตักพ่อเล่น
“เล่นเป็นเด็กไม่รู้จักโต เดี๋ยวพ่อเขาหลังหักไปจะทำยังไง”แม่บ่นเบาๆ แต่ผมรู้ว่าบ่นไปอย่างนั้นแหละ ในบ้านนี้แม่ผมปากแข็งที่สุด
“เนมตัวเบาเนอะพ่อเนอะ ไม่หลังหักหรอก พ่อแข็งแรงจะตาย ดูกล้ามท้องสิ เป็นก้อนเลย”ผมเอามือตบพุงยื่นๆ ของพ่อเบาๆ พ่อก็หัวเราะจนพุงกระเพื่อมแล้วก็ยีหัวผมด้วยความหมั่นไส้ แต่คนที่หมั่นไส้ผมมากที่สุดเห็นจะเป็นแม่ เพราะเล่นค้อนขวับให้ผมกับพ่อแล้วเดินขึ้นห้องไปเลย
“แม่ไปไหน”ผมตะโกนถาม แม่ก็ตะโกนตอบกลับมาว่าจะขึ้นไปอาบน้ำ ผมหยอกกับพ่อต่ออีกแป๊บเดียวก็ช่วยพี่นิคทำงานต่อ ส่วนพ่อไปอุ่นอาหารในครัวรอทานพร้อมแม่ หลังจากนั้นเราก็ช่วยกันทำงานจนเสร็จแล้วก็นอนกองกันอยู่หน้าโทรทัศน์ ดูหนังไปคุยกันไปจนผมเผลอหลับแม่เลยปลุกให้ขึ้นไปนอนบนห้อง แต่ผมแกล้งงัวเงียไม่ยอมลุก สุดท้ายพี่นิคเลยต้องแบกผมขึ้นหลังพาขึ้นห้อง
“เนมนอนห้องพี่นิคนะ”ผมพูดทั้งที่ยังไม่ลืมตา ความจริงผมเดินเองก็ได้นะ แต่เดี๋ยวตาจะสว่างแล้วต้องเสียเวลาบิ๊วง่วงอีก
“อืม”พี่นิคขานรับเบาๆ จากนั้นผมก็หลับไป
รุ่งเช้าผมตื่นมาคนเดียวในห้องนอนของพี่นิค หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาข้างล่างก็เห็นพ่อนั่งจิบกาแฟอ่านหนังสือพิมพ์อยู่คนเดียว
“แม่กับพี่นิคไปร้านเหรอพ่อ”
“อืม เดี๋ยวเที่ยงก็กลับ หิวหรือยังล่ะ”
“นิดนึงอ่ะ แล้วปิดร้านครึ่งวันเหรอ”ผมเดินมานั่งข้างๆ พ่อแล้วแย่งปาท่องโก๋ในมือพ่อมาทาน ที่แม่กับพี่นิคกลับมาเร็วก็ไม่ได้หมายความว่าจะปิดร้านเร็วหรอกนะครับ แต่ว่าพนักงานที่ร้านค่อนข้างไว้ใจได้ ไม่จำเป็นต้องคอยคุมก็ทำงานได้ดี
“พ่อทำไข่ยัดไส้กับต้มยำไว้ในครัวน่ะ ไปกินไป เดี๋ยวบ่ายๆ พ่อพาไปร้านลุงหนวด”พ่อพูดจบผมยิ้มแก้มแทบปริ ผมชอบทานไข่ยัดไส้ที่พ่อทำมากๆ เพราะพ่อจะไม่ใส่มะเขือเทศ ใช้แค่ซอสมะเขือเทศผสมซอสพริกนิดหน่อย นอกจากอาหารโปรดก็ยังมีร้านโปรด ร้านลุงหนวดเป็นร้านเล็กๆ ที่มีแพให้นั่งเป็นหลังๆ รอบอ่างเก็บน้ำ ขับรถราวๆ ครึ่งชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึง ปลาที่นั่นสดอร่อยมากๆ แถมรสชาติอาหารอย่างอื่นก็อร่อย ถ้าผมอยู่บ้านอย่างน้อยต้องให้พ่อพาไปทานเดือนละครั้ง แล้วก็ซื้อกลับมาไว้ทานที่บ้านอีกชุดใหญ่ เรียกว่าไปหนึ่งครั้งแต่ซื้อกลับมาทานได้หลายมื้อเลย
วันนี้นอกจากพ่อจะพาไปทานข้าวที่ร้านโปรดแล้วแม่ยังพาไปช้อปปิ้งด้วย ได้เสื้อยืดใส่เล่นสองตัว เสื้อกันหนาวหนึ่งตัว แล้วก็กระเป๋าเป้อีกหนึ่งใบ พี่นิคซื้อรองเท้าผ้าใบคู่ที่ผมอยากได้มานานแล้วให้ แถมคืนสุดท้ายก่อนกลับพี่นิคยังให้เงินผมอีกหนึ่งพัน รวมกับที่พ่อกับแม่ให้ตอนเย็นเป็นสี่พันพอดี นี่เท่ากับว่าเดือนนี้ผมมีสิทธิ์ด่าไอ้คนขับรถที่พามานี่ได้หลายคำโดยไม่ต้องกลัวอดตายเลย
“ยิ้มอะไรเนม พ่อกับแม่ให้เยอะแล้วอ่ะดิ”พี่นิคทำท่าจะคว้าเงินที่เพิ่งยื่นให้ผมกลับคืน แต่ผมรีบลุกหนีแล้วเอาไปยัดใส่กระเป๋าสตางค์ทันที
“ให้แล้วให้เลยดิ ดูดิ๊มีแต่คนทักว่าเนมผอมลง ต้องให้เงินเยอะๆ เนมจะได้มีเงินกินข้าวนะรู้มั้ย”
“ไอ้ตอแหล เงินที่แม่โอนให้แต่ละเดือนก็เยอะพออยู่แล้ว เที่ยวบ่อยล่ะสิ ข้าวปลาไม่กิน กินแต่เหล้าดูดแต่บุหรี่”
“เนมยังไม่ได้เที่ยวเลยเหอะ บุหรี่ก็พยายามลดอยู่ ไอ้หมาคีย์มันก็บ่นเหมือนกัน อีกอย่างในมหาฯลัยไม่ค่อยมีเพื่อนสูบให้เห็นเลยอ่ะ หามุมสูบยากมาก”เดี๋ยวนี้ถ้าเห็นไอ้ป้องมันเดินไปสูบผมถึงจะตามมันไปเพราะไม่กล้านั่งสูบคนเดียว รู้สึกอายๆ เหมือนโดนจับได้ว่าทำผิดยังไงไม่รู้
“ถ้าเลิกได้เดี๋ยวพี่ขอแม่ให้เนมอยู่หอกับคีย์ให้”
“จริงอ่ะ งั้นเนมเลิกเดี๋ยวนี้เลย”ผมตัดสินใจทันทีโดยไม่ต้องคิดทบทวนเลย แทบจะกระโดดกอดพี่นิคด้วยซ้ำ ถ้าพี่นิคไม่ล้มตัวลงนอนแล้วหัวเราะเสียงดังลั่นห้องน่ะนะ
“รีบรับปากเลยวุ้ย ทำไม ไม่อยากอยู่กับไอ้โก้ขนาดนั้นเลย”พอได้ยินคำถามผมก็เบะปากใส่ พี่นิคก็เส้นตื้นหัวเราะอีกแล้ว
“มันมีแฟนหรือยัง หน้าตาเป็นไงบ้าง พี่ไม่ได้เจอมันนานแล้ว”
“คนอย่างนั้นใครคบด้วยก็บ้าแล้ว”
“อืม ก็จริง แล้วหน้าตามันล่ะ ยังเหมือนเมื่อก่อนมั้ย พี่ว่ามันน่าจะหล่อขึ้นนะ ยิ่งโตมาดมันยิ่งนิ่ง เมื่อก่อนก็ว่ามันทำตัวแก่กว่าวัย ตอนนี้คงสมวัยพอดี น่าจะดูดีนะ”
“แหวะ งั้นๆ อ่ะ”
“งั้นๆ จริงอ่ะ”
“จริงดิ คีย์ยังหล่อกว่าเลย”
“จริงๆ อ่ะ โก้มันไม่หล่อขึ้นเลยเหรอ พี่ก็นึกว่ามันหล่อขึ้นเลยทำให้น้องพี่หวั่นไหวอีกรอบซะอีก”
“ใครหวั่นไหว เนมเปล่าเหอะ”
“ถ้าเปล่าแล้วทำไมไม่อยากอยู่กับมัน”
“ก็ไม่ชอบอ่ะ คนไม่ชอบหน้ากันจะอยู่ด้วยกันทำไม”
“ไม่ชอบก็อยู่เฉยๆ ไปสิ ต่างคนต่างอยู่ไม่เห็นจะน่ามีปัญหาตรงไหน”
“ก็มันชอบทำให้เนมโมโหอ่ะ”
“ก็ไปสนใจมันทำไมล่ะ”
“เนมเปล่าสนใจ”
“ถามจริง ยังรักมันอยู่เปล่า”
“เปล่า!!”
“อย่าโกหกพี่นะ พี่เป็นพี่เนมนะ”
“....เนมไม่รู้อ่ะ”
“ไอ้ดื้อเอ้ย...งั้นพี่ถามใหม่ ชอบมันเปล่า”
“...ไม่รู้”
“งั้นถ้ามันขอคบกับเนม เนมจะคบมั้ย”
“จ้างให้ก็ไม่มีทางมาขอคบเนมหรอก”
“ก็ถ้ามันขอล่ะ จะคบมั้ย”
“.....ไม่รู้ดิ”
“เอาดีๆ ดิ ตอบดีๆ”
“ก็แล้วพี่นิคจะถามทำไมเล่า”
“อย่ามางอนกลบเกลื่อน ถ้ามันขอเราก็คบใช่มั้ยล่ะ ดูออกง่ายจะตาย”
“ไม่จริงสักหน่อย คนอื่นก็มีเยอะแยะ เนมไม่สนเพื่อนพี่นิคหรอก”
“จริงๆ อ่ะ”
“จริง”
“ก็ดี พี่ก็ไม่อยากให้คบเหมือนกัน มันโตแล้วแต่เนมยังเด็กอยู่ ความคิดไม่เหมือนกัน ไม่เหมาะกันหรอก คบกันก็ลำบาก ขนาดไม่ได้คบแถมไม่ได้คุยกันตั้งนานยังทะเลาะกันได้เลย”ถึงเหตุผลพี่นิคจะฟังขึ้น แถมยังเป็นในทิศทางเดียวกับคำตอบผม แต่ไม่รู้ทำไมพอได้ยินคำว่าไม่เหมาะกันแล้วมันอดโมโหนิดๆ ไม่ได้ เกือบหลุดปากแย้งออกไปด้วย
“อยู่นั่นไม่มีคนคอยดูแลเหมือนอยู่นี่ อะไรควรไม่ควรเนมต้องคิดเองนะ จะเที่ยวเมาไปวันๆ ตีกับคนอื่นแบบไม่คิดเหมือนอยู่ที่นี่ไม่ได้นะ แล้วไอ้พวกบุหรี่ยัดไส้เนี่ยเลิกไปเลย อย่าไปหามาดูดอีก บุหรี่ก็เลิกให้ขาดด้วย”
“รู้แล้วน่า”
“พี่พูดก็ฟังไปเหอะ พ่อแม่เค้าเป็นห่วง แรกๆ มีใครนอนหลับสนิทกันบ้างล่ะบ้านนี้ คอยแต่รอฟังเสียงโทรศัพท์ตอนดึกๆ เผื่อไปมีเรื่องมีราวอีก อยู่โน่นไม่มีเพื่อนพ่อเพื่อนแม่คอยช่วยแล้วนะ เข้าใจเปล่า”
“เข้าใจ”
“อย่าร้องดิ ขี้แงว่ะน้องใครวะ”
“ก็อย่าพูดดิ”
“เออๆ ไม่พูดแล้วก็ได้ นอนนะ เดี๋ยวต้องตื่นแต่เช้าอีก”
“ครับ พี่นิคปลุกเนมนะเผื่อเนมไม่ตื่นอ่ะ”คืนสุดท้ายผมก็ยังนอนห้องพี่นิคเหมือนเดิม สรุปกลับมาบ้านคราวนี้แทบไม่ได้เข้าห้องตัวเองเลย
พี่นิคปลุกผมตั้งแต่ตีสี่ กว่าผมจะลุกเข้าห้องน้ำได้ก็ต้องให้แม่มาช่วยดึงช่วยลากอีกที ได้ยินเสียงแม่ถึงจะเริ่มลืมตาขึ้น ผมอาบน้ำเสร็จแม่ถามว่าจะทานอะไรมั้ย แต่ผมยังง่วงๆ อยู่เลยขอนอนงีบรอรถก่อนดีกว่า วันนี้ตอนเช้าผมคงไม่ไปเรียน แต่ตอนบ่ายค่อยคิดอีกที ผมนอนได้แป๊บเดียวคนขับรถส่วนตัวก็มาจอดรับ ผมไม่รู้ว่าพี่นิคกับไอ้พี่โก้คุยอะไรกัน พี่นิคถึงได้วิ่งมาเคาะกระจกรถ แต่เหมือนมันแกล้งอะไรพี่นิคเลย
พี่โก้จอดรถแวะทานอาหาร ผมเองก็เริ่มรู้สึกหิวนิดๆ เลยไม่อิดออดยอมเดินตามดีๆ ผมก้มหน้าทานอาหารของตัวเองอยู่ดีๆ มันก็หัวเราะแล้วถามอะไรก็ไม่รู้ แต่ทำให้ผมนึกถึงคำพูดพี่นิคเมื่อคืนขึ้นมาทันที
“โตแล้ว!!”พอผมพูดจบมันก็ยิ่งหัวเราะใหญ่เลย ตอนแรกผมก็โมโหที่มันทำเหมือนผมเป็นตัวตลก แต่พอหยุดหัวเราะแล้วมองหน้าผมยิ้มๆ นี่สิ...ผมเลยไม่รู้จะทำตัวยังไง
“.......อะไร”
“วันนั้น ที่พี่ตอบแบบนั้น...โกรธพี่หรือเปล่า”ผมรู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไร แต่ที่ไม่เข้าใจคือทำไมถึงถาม คนอย่างเขา...ไม่น่าจะถามอะไรแบบนี้ออกมาตรงๆ
“อืม”ผมโกรธแต่...โกรธตัวเองที่ถามออกไป ทั้งๆ ที่เดาคำตอบได้อยู่แล้ว แต่ก็อยากได้ยินจากปาก และรู้ดีว่าคำตอบนั้นไม่ใช่การโกหกเลยสักนิด....ไม่เคยรัก
หลังจากผมตอบไปเขาก็ไม่ได้พูดอะไรกลับมาอีก เราเดินกลับขึ้นรถกันเงียบๆ แล้วก็เงียบกันอยู่อย่างนั้น แต่ในหัวผมไม่ได้เงียบเลย ผมคิดอะไรกลับไปกลับมาหลายอย่าง ทั้งมีสาระและไร้สาระ คิดแม้กระทั่งว่าอยากเอื้อมมือไปเปิดเพลงฟัง แต่ก็รู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็นฝ่ายแพ้ ทั้งๆ ที่เราแค่นั่งกันเงียบๆ แต่ผมกลับอึดอัดเหมือนเรากำลังแข่งกันว่าใครจะเงียบและนิ่งได้นานกว่ากัน แล้วพอผมพยายามนิ่ง ก็กลายเป็นว่าภายนอกนิ่งแต่ภายในยุ่งเหยิงกว่าเก่า ในหัวเริ่มมีเหตุการณ์ในอดีต ครั้งที่เคยเล่นด้วยกัน ช่วยกันทำกับข้าว ค่อยๆ ย้อนกลับมาเรื่อยๆ จนถึง....ครั้งแรก ผมรู้สึกว่าตัวเองต้องหน้าแดงแน่ๆ ผมเลยพยายามหันหน้าไปทางอื่น แต่หัวสมองผมก็ไม่ได้หยุดคิด จากที่หน้าแดงผมก็เริ่มขมวดคิ้วเม้มปากแน่นเมื่อนึกถึงตอนที่เขาทิ้งผมไป ผมเม้มริมฝีปากแน่นจนเริ่มรู้สึกเจ็บ คิดต่อมาเรื่อยๆ จนถึงปัจจุบัน สุดท้ายก็คิดวนเวียนอยู่แค่ว่า ทำไมเขาถึงถามว่าโกรธเขาหรือเปล่า ทำไมถึงถามว่าผมโตหรือยัง คิดๆๆ แต่ก็ไม่เข้าใจ หาคำอธิบายไม่ได้ แล้วอยู่ดีๆ เหมือนคำพูดพี่นิคก็ดังขึ้นมาในหัว แล้วผมก็ดันพูดคำนั้นออกมา
“พี่จะคบกับเนมมั้ย”ผมพูดออกไปแล้วก็รีบกำมือตัวเองแน่น ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นดังกว่าปกติ ไม่รู้ทำไมถึงถามออกไป ผมไม่ได้ตั้งใจ แต่พอได้พูดออกไปแล้วกลับรู้สึกโล่งใจแปลกๆ แถมยังอยากรู้คำตอบมากจนไม่แก้ตัวออกไปว่าผมพูดเล่น ผมนั่งเงียบ เขาก็เงียบ ผมไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเลยไม่รู้ว่าเขามีสีหน้าอย่างไร
“เห็นพี่ง่ายขนาดนั้นเลย”คำตอบของเขาทำให้รู้สึกว่าหน้าต้องแดงอีกรอบแน่ๆ นอกจากผมจะโกรธแล้วผมยังอายมากด้วย
“ช่างเถอะ ถือว่าเนมไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน”ผมรีบบอกเพราะกลัวเขาจะเก็บเอามาล้อภายหลัง แต่เหมือนเขาจะไม่ยอมจบเรื่องง่ายๆ
“กล้าๆ หน่อย”คำพูดเขาทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นมามองคนพูด แต่ก็ไม่เห็นแสดงสีหน้าอะไรออกมา ผมทวนคำพูดเขาในใจซ้ำไปซ้ำมา ถ้าพูดอย่างนี้ในสถานการณ์นี้ นอกจากจะตีความว่าเป็นคำท้า....คงหมายถึงอย่างอื่นไม่ได้อีก....ผมเข้าใจถูกหรือเปล่า....เขาท้าให้ผมจีบเหรอ
++++++++++++++++++++++++++++
หายไปหลายวันอีกแล้ว ช่วงนี้อัพห่างหน่อยนะคะ ขอแอบบ่นให้ฟังหน่อยว่าเน็ตยังใช้ไม่ได้เลย ไปขอเน็ตใหม่มา ช่างมาเดินสายตั้งแต่เสาร์ที่แล้ว แต่จนวันนี้ก็ยังเล่นไม่ได้ โทรไปสอบถาม call center หนึ่งรอบเพราะไม่รู้เบอร์สาขาที่ขอใช้บริการ พอได้เบอร์มาก็โทรไปจะแจ้งว่ายังใช้เน็ตไม่ได้ แต่ก็ไม่มีคนรับ พอเอาบิลที่เสียค่าเดินสายมาดูหมายเลขติดต่อ โทรไปสามเบอร์ที่มีก็ไม่มีคนรับ จนอีกวันถึงมีคนรับ แจ้งเสียไปพนักงานก็บอกจะแจ้งช่างให้ จีก็รอ พอวันพุธมีพนักงานโทรมาถามว่าใช้งานดีมั้ย เลยบอกยังใช้ไม่ได้ ก็บอกเดี๋ยวจะแจ้งช่างให้ วันศุกร์มีพนักงานโทรมาอีก ถามว่าใช้งานเป็นยังไง ดีมั้ย :z3: :z3: :z3: แล้วก็บอกว่าจะแจ้งช่างให้ :fire: :fire: :fire: จนปัจจุบันยังไม่มีการติดต่อจากช่างที่ว่า บางทีอาจจะต้อง..ช่างหัวมัน :z6: :z6: :z6:
-
o13
-
เย้ๆๆๆๆ ดีใจๆๆๆๆ มาต่อเเล้ววว
โก้จะเอาไงกันเเน่ โอ้ยยยยยยย........
รอดูต่อไปครับบบ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:คุณจี
ขอให้ได้เน็ตไวๆๆ :call: เป็นเเบบนี้เเหละครับรอนานมากกกกก เข้าใจคุณจีครับบ :L2:
-
Net ยี่ห้อไรอ่าพี่จี หลอนมาก
พี่โก้อย่าใจร้ายนักเลย สงสารเนมเหอะ
-
ยังจะกล้าจีบอีกเหรอน้องเนมเจ็บนะครับ ถ้าไม่ได้ดั่งใจหวังอีกครั้ง :L1:
-
เน็ตของอะไรอ่ะคะคุณจี
บริการห่วยแตกมากเลยค่ะ
ไม่ชอบโก้อ่ะ เคืองๆๆๆๆๆๆ แบดๆงี้ต้องปล่อยอยู่คนเดียวซะให้เข็ด
-
ขอบคุณที่มาต่อให้ครับ
-
พี่โก้ค่ะ สรุปพี่จะเอายังไงกันแน่คะ
ไปท้าน้องแบบนั้น ถ้าน้องจีบจริงอย่ามารำคาญนะเออ
เนมไปจีบคนอื่นเหอะ ทิ้งอิพี่โก้มั่ง มันยังทิ้งเราได้เลย :m26: :a14:
-
หมั่นไส้ไอพี่โก้ ฝากฟาดทีนึงนะคะ
555555555555555555
ปล.น้องเนมน่ารัก
-
ที่โก้พูดอย่างนั้น แค่พูดเล่นหรือคิดอย่างนั้นจริงๆ ถ้าแค่คำพูดสัพยอกก็ต้องถือว่าใจร้ายมาก แต่ถ้ามีความคิดที่อยากจะลองคบกัน แล้วคิดว่าจะเปิดใจได้ไหม? ที่ผ่านมาตัวโก้เองก็เหมือนมีกำแพงขวางไม่ให้เนมเข้าถึงได้ ถ้าลองคบกันโดยที่โก้ยังไม่พร้อมจะลองเปิดใจจริงจัง สุดท้ายก็ต้องเจ็บกันทุกฝ่าย.........เฮ้อ~สงสัยจะแก่แระเรา ขี้บ่นเข้าไปทุกที
รออ่านตอนต่อไปค่ะ^^
-
พี่โก้ ใจร้ายนะ มาปั่นหัวเนมเล่นทำไม
รู้ทั้งรู้ ว่าน้องมันยังชอบอยู่ ยังมาให้ความหวัง ไปท้าน้องให้กล้าๆหน่อยอีก
จะเอาไงกันแน่เนี่ย :z3:
-
ลุยโลดหนูเนม
พี่โก้เค้าท้ามาอย่างนี้แล้วละก็
จัดไป
-
เนทเอ้ย กล้าๆ หน่อย ตามที่เค้าท้า 55 เนทสู้ๆ!
โห บริษัทเน็ทแย่จังอ่ะ เอาใจช่วยขอให้ใช้เน็ทได้ไวๆ นะคะคุณจี
-
ว่าวุ่น หาข้อสรุปไม่ได้จริงๆ คู่นี้ :z6:
-
โก้พุดแบบนั้นออกไปต้องการอะไรค้าพ่อคุณ
แค่นี้ยังยังปั้นหัวและทำให้เนมหวั่นไหวไม่พอหรือไง
อ่านไปก็หมั่นไส้ไปยังไงก็ไม่รู้วุ้ยเดี๋ยวก็ไม่เชียร์ซะเลย
ถึงจะรู้ว่ายังไงก็คู่กันก็เถอะ พี่นิคน่ารักจังเลยอยากมี
พี่ชายเลยเรา
แต่บริษัทเน็ทแย่จริงๆไม่ได้ขอใช้ฟรีสักหน่อย ยังไงก็ขอให้คุณจีมีเน็ทใช้เร็วๆ
:กอด1: :L2: :pig4:
-
เหอๆ ถ้าเป็นแบบนี้เราโวยแล้วนะเรื่องเน็ตน่ะ
เรามีช่างมาซ่อมนะแต่ยังใช้ไม่ได้เราก็โวยมันซะเลย
ทางนั้นก็เลยกาตัวแดงเลยนะ ว่าลูกค้าคนนี้เข้มงวดมาก (อันนี้มาคุยกับช่างที่มาซ๋อมจนสนิทกันทีหลังนะ) ก็เลยขำ แล้วมันจริงมั้ยล่ะ พนักงาน call centerมันก็กวนทีนนะ ถามอันนี้ตอบอีกอัน
เลยบอกเดี๋ยวแจ้งช่างเองดีกว่าค่ะ พอดีรู้จักกันแล้วก็เลิกคุยมันซะเลย
แต่ของคุณจีนี่....แย่กว่าเราอีกแฮะ โวยค่ะโวย อย่าไปยอมมัน เงินเราเสียเราต้องได้ใช้สิคะ
วกเข้าเรื่อง มาครั้งนี้มึนนิดๆ อยู่ๆก็ให้จีบ อะไรของเขาหว่า ตอนแรกเห็นทำอะไรไว้ตั้งหลายอย่าง
หรือว่ามีแผนอะไรนิ มาเดาเองก็มั่วเอง 55+
รอตอนต่อไปง่ายที่สุด^^
-
งั้นก็ลุยเลยครับน้องเนม . ..
:z2: :z2:
ปล. :z6: เนต // ว่าแต่ของอะไรอะคับ .. จะได้จำไว้ว่าอย่าใช้เด็ดขาดดดด //
-
ถ้างั้นก็ลุยโลดเลยเนม
เอาให้โก้หลงหัวปักหัวปำไปเลย
เกาะติดมันทั้งชีวิตนี่แหละ
ดูสิจะหนีไปไหนพ้น
-
ลองซักตั้งสิเนมมมมมมมม :m31:
-
โหยยยยยยยยยยย...ไม่อยากจะพูดว่าน้องเนมไม่ต้องไปสนใจพี่โก้เลย
ท้าได้ท้าไป...หุหุ
นิสัยไม่ดีผู้ใหญ่แกล้งเด็ก
-
เนมเอาเลยลูกๆ
เป็นกำลังใจให้ทั้งเนม ทั้งพี่จีค่ะ :L1:
-
มารอตอนต่อไป อ่านเรื่องนี้แล้วเศร้าๆ ทุกที แต่ก็ชอบมากเลยครับ
-
ไอ้พี่โก้เนี้ยจะเอายังไง เหมือนปั่นหัวกันเลย
-
ไม่เข้าใจอะไรในตัวพี่โก้เลย เฮ่อๆๆ
-
ที่โก้พูดอย่างนั้น แค่พูดเล่นหรือคิดอย่างนั้นจริงๆ ถ้าแค่คำพูดสัพยอกก็ต้องถือว่าใจร้ายมาก แต่ถ้ามีความคิดที่อยากจะลองคบกัน แล้วคิดว่าจะเปิดใจได้ไหม? ที่ผ่านมาตัวโก้เองก็เหมือนมีกำแพงขวางไม่ให้เนมเข้าถึงได้ ถ้าลองคบกันโดยที่โก้ยังไม่พร้อมจะลองเปิดใจจริงจัง สุดท้ายก็ต้องเจ็บกันทุกฝ่าย
เห็นด้วยกับรีนี้ o13
-
โอ๊ยๆๆโดนท้าให้จีบ
ลุยโล้ดเนมเอ้ยปราบไอ้ผู้ใหญ่ใจร้ายนี่ให้ได้เอาใจช่วยเต็มที่เลย o13
-
น้องเนมตอนอยู่บ้านน่ารักสุดๆๆๆ :o8: :o8: :o8:
พี่โก้ กล้าๆหน่อย นี่คือยังไงอ่ะ
จะให้น้องเนมบอกรัก แล้วจะคบด้วย
หรือว่าไร
ขอบคุณพี่จีที่มาต่อค่าาา
ปล.ขอให้เน็ตใช้ได้ดีๆ ไวๆฮะะะะ :bye2:
-
หมอนี่มันจะเอายังไงกับน้องว่ะ
ก็รู้อยู่ว่ามันเด็ก มันเด็ก...ชิ :m16:
เป็นพี่นิคนี่คงห่วงตายเลย..เพื่อนก็แย่...น้องก็อ่อนอีก เฮ้อ
:เฮ้อ:
-
กรี๊ดดดดดด "กล้าๆหน่อย"
ตอนที่รอคำตอบของโก้ ตื่นเต้นมาก 55
น้องเนม สู้ๆนะจ๊ะ :laugh:
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอะพี่จี อิอิ
ขอให็เน็ตใช้ได้ไวๆนะค่าาา
-
ไม่อยากจะบอก
แต่ชั้น แอนตี้นายโก้
น้องคีย์สู้ๆ นายโก้ถอยไปเลย :angry2:
อย่ามาทำอย่างงี้กับน้องเนมนะ
-
พี่่จีมาต่อแล้ว ฮูเล่ ฮูเล่ เย่เย่ :110011: :z7: :110011:
ช่วงนี้โก้อารมณ์ดีแปลกๆรึเปล่า? ฮี่ๆๆ
“เห็นพี่ง่ายขนาดนั้นเลย”
“กล้าๆ หน่อย”
กรี๊ดดด! แต่ละคำที่พูดออกมา อยากกรี๊ด 10 รอบ!! :m3:
เนมยังน่ารักเหมือนเคย ฮี่ๆๆ :m1:
พี่จีสู้ๆนะคะ รออ่านตอนต่อไปค่าาา~ มาไวไวน้าาาพี่จี :yeb:
แล้วก็ขอให้เน็ตใช้งานได้ในเร็ววันค่าาา~ เพี้ยง!! :call: :call: :call:
-
เนมอย่าสนใจมันลูก ปั่นหัวมากี่รอบ ทำให้เสียน้ำตามากี่ครั้งแล้ว :z6: :z6: :z6:
-
โก้อย่าเล่นตัวได้ไหม?
-
จากเม้นของแต่ละท่านแล้ว....หึหึ พี่โก้ เรทติ้งเริ่มตกแล้วนะเราอ่ะ...กรั่ก กกก
อ๊าก กกก อยากบอกว่า คิดถึงมว๊าก กกก มาก กก
ชอบน้องเนมเวลาน่ารักแบ๊วๆ โมเอ้ๆ แบบนี้ง่ะ อ่ะฮ่อย ยยย อ่านแล้วยิ้มแก้มปริ :-[
และ...เฮ้ย ยยย อิพี่โก้...ทำไมความรู้สึกเรามันบอกว่า ต่อจากนี้ต้องมีเรื่องไรหนุกๆ ดีๆ เกิดขึ้นแน่ๆ....แหะๆๆ :impress2:
แต่แหม...หมั้นไส้อิพี่โก้จริงๆ ปั่นหัวน้องแล้วยังจะมาเล่นตัวอีกอ่ะนะ ย่ะ นายเพอร์เฟค นายหล่อเลือกได้ ชริ -สะบัดบ๊อบ-
-
อิพี่โก้คิดไรอยู่เนี่ย??
อย่ามาทำให้น้องเนมตรูเจ็บไปกว่านี้นะเว้ย -*-
,
-
:z3: :m31: :angry2: ตกลงอิพี่โก้จาเอาไงเนี่ย อย่ามาปั่นหัวคนอื่นเค้าแบบนี้เส่
-
{ชอบก็จีบเลย ชอบก็จีบเลยซิ ชูวับๆ
ยอมให้จีบเลย ยอมให้จีบเลยนะ ยอมๆๆ
เข้ามาจีบเลย เข้ามาจีบเลยซิ ชูวับๆ
ฉันไม่เก่งเรื่องนี้ไม่เก่งเรื่องนี้ วอนเธอทำก่อน}
อิอิ พี่โก้เองรึเปล่าอ่ะที่ไม่กล้า ชิชิ
ขอบคุณค่าพี่จี :pig4:
ปล.ชอบก็จีบ ริท เดอะสตาร์ o13
-
^
^
....ชอบก๊จีบเลย ..ชอบก็จีบเลยเซ่ะ ชูวั๊บ ชูวับ...
5555 แอบหลอนเพลงนี้ ตามเม้นบน อ่านแล้วป๊าดดด มันใช่จริงๆ !!
กระโดดตบหัวไอพี่โก้หนึ่งที (ตอนหน้าถ้าเล่นตัวมากๆ จะกระทืบซ้ำ หึ !)
:z6: :z6: :z6:
-
คุณจีใช้ net ของอะไรคะ
โก้จะเอายังไงเนี่ย
+1นะคะ
-
สับสนกับเฮียโก้จริง ๆ เอาไงเนี่ยตกลงมีใจให้เนมบ้างปล่าวเนี่ย
-
พี่โก้ เอาความรู้สึกตัวเองให้แน่ๆ นะ
อย่าทำให้น้องเนมเสียใจล่ะ
ยิ่งอ่านยิ่งมึนๆ งงๆ
ไม่เข้าใจว่าพี่โก้คิดอะไร?
:z3:
ถ้าท้าให้น้องจีบแล้วสะบัดทิ้งแค่อยากให้น้องตัดใจ
แบบนี้ไม่ไหวนะพี่โก้ แง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เน็ตของไรเนี่ยแย่จัง
เงินก้อจ่ายไปแล้วด้วยแต่เล่นไม่ได้ บริการหลังการขายแย่มาก
ใจนึงไม่อยากให้เนมไปยุ่งกะโก้เลย เฮ้ออออออออ
ตอนต่อไปมาไว ๆนะคะ ขอให้เน็ตใช้ได้ไวๆ
-
เนมเหมือนโดนปั่นหัวเลย
-
เย้ๆๆๆมาต่อแล้ว
ตกลงคู่นี้เป็นไงหน่อ...
งง ดีคับ
ยังไงก็สู้ๆๆๆจะรอติดตามผลงานต่อไปนะ
-
"พี่จะคบกับเนมมั้ย" :a5: (อ้าปากค้างจริง ๆ นะเออ)
สงสารน้อง .... T^T (เนมอายุเยอะกว่าเราอีก แต่ให้ค.รู้สึกเป็นเด็ก น่าปกป้อง)
พี่โก้ใจร้ายอ่ะ ทำน้องแบบนี้ได้ไง
อ่านตอนไหน ตอนไหน เนมก็เจ็บ
-
ลุยโลดนุ้งเนม อิอิ
พี่โก้เริ่มเปิดทางแล้ว
จีบให้ติด ให้หลงรักจนไปไหนไม่รอด
แล้วค่อยเอาคืนที่หลัง :z1:
คุณจีสู้ ๆ น้าา :pig4:
-
อยากรู้ว่าพี่โก้จะเอายังไงกับเนมกันแน่
-
จะบอกว่าอ่านเรื่องนี้แล้วอารมณ์ดราม่ากัดกินใจตลอด
สงสารเนมอ่ะ เฮ้อออออ
โก้อ่ะ ไม่รักก็อย่าทำให้คิดสิ
-
"กล้าๆ หน่อย"
ประโยคนี้โดนอะนะ..
o16
-
อ่านแล้วงงกับโก้ มันจะเอายังไงแน่
-
เห้อ ไอโก้
ไอเลว อย่ามาให้ความหวังนุ้งเนมได้ปะ
-
ชอบโก้ตอนนี้จัง
ถ้าจีบและแกไม่สนนะโก้
จะกระโดดถีบขาคู่เลย
-
ยิ่งอ่านยิ่งไม่เข้าใจว่าโก้ต้องการอะไรกันแน่
แรก ๆ เหมือนอยากให้น้องมันตัดใจและไม่อยากยุ่งด้วย
พอมาตอนนี้เหมือนกำลังให้ความหวังน้องอยู่
แต่ถ้าสิ่งที่พูดออกมาแค่เป็นการล้อเล่นนะโก้ นายจะเป็นคนที่ใจดำมาก ๆ
:pig4: คะ
-
อยากอ่านอีกแฮะ - -
รู้สึกเหมือนไม่พอ
-
โอ๊ยยย ค้างงง :serius2:
ขอให้อิพี่โก้พูดจริงนะ อย่าหลอกเนมอีกเลย :m15:
-
โอ้ยยโก้ชั้นเดาใจแกไม่ออกเลยจริงๆ
รู้สึกเส้นทางชีวิตรักน้องเนมจะอีกยาวไกล ก่อนอื่นไปเรียนทำความเข้าใจความคิดมันก่อน
เนมอย่าเสียใจอย่าเจ็บปวกับโก้อีกเลย ลูกกก หาใหม่ดีกว่า เกลียดโกเ จนกว่าโก้จะทำตัวดีๆกับน้องเนม ชิ
-
หึหึ... งง กับโก้มากมาย เหมือนจะแกล้งน้องเนมเลยวุ้ย
+1 o13
-
ไม่เข้าใจโก้อย่างจริงจัง ... :z3:
เหมือนหมาหยอกไก่ยังงัยไม่รู้
สับสนแทนเนมอย่างแรง :เฮ้อ:
.
.
.
น้องเนมกับพี่นิคน่ารักจังเลย ชอบๆ :กอด1:
.
.
.
ดีใจมากมายที่ได้อ่านตอนใหม่ รอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อค่า :pig4:
เป็นเรื่องที่เดาทางไปไม่ออกเอาซะเลยค่ะคุณจี .. ทำงัยดี คนอ่าน เครียดดดด :3123:
ขอให้เนตใช้ได้ในเร็ววันนะคะ อ่านที่คุณจีบ่นแล้วเซ็งแทนเลย :call:
-
:a5: เนมอย่าไปหลงกลจีบมันนะ น้องเดือนสุดหล่อรออยู่
-
อะไรของโก้เนี่ย
จะเอาไงกันแน่ :angry2:
เซ็งแทนกับเหตุการณ์ที่คุณจีเล่า ขอให้เน็ทใช้ได้ไวไวนะ
เดี๋ยวนี้บริการคอลเซ็นเตอร์ห่วยลงเยอะ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:impress3: :impress3:
*ปาดน้ำตา* มาอัพต่อแล้ว ดีใจมากๆ T_T
ไม่รู้ทำไมชอบอ่านเรื่องนี้ พี่โก้เป็นผู้ชายที่..รู้สึกว่าโดนใจไปเต็มๆ ยิ่งคำว่าเห็นพี่ง่ายเหรอ ..ฮ่อลลลลลลลลลลลลล พี่โก้คบกันหนูเลยมั้ยพี่ ><
๕๕๕๕๕๕,,อ่านไปแล้วมันเข้าตัวเอง บุคลิกพี่โก้เหมือนคนบางคนที่รู้จัก รู้สึกว่าพี่โก้..เกรียนมากในบางทีและออกแนวกวนตีนแบบผมไม่รู้ตัวซะด้วย = = พี่โก้คะ? น้องเนมคะ? ฮ่อลลลลลล เมื่อไหร่จะได้คบกันสักทีล่ะคะ เห็นแบบนี้แล้วเล่นตัวจริงอีพี่โก้ ลุ้นคำตอบว่า say yes or no!!!
ที่ผ่านมาเห็นพี่นิคนี่แหละดูจะฮาที่สุด โดนแกล้งจากไอ้พี่โก้บ่อยๆ มากกกกกกกกกกกกก ยิ่งเรื่องเนมพี่แกจะเข้ามาไวผิดปกติ ๕๕๕๕๕ ขอบคุณมากนะคะ
-
โก้ท้าเนมหรอ ไม่วางใจโก้อะ
-
ปูเสื่อ :t3: รอพี่จีค่าาาา :z2:
กอดด :กอด1: พี่จี :o8: :-[
-
อิอิ จะได้คบกันแล้ว ชิมิ เชียร์น้องขาดใจเจ้าค่ะ ถึงจพเกลียดพระเอกขาดใจก็เถอะ แต่สงสารน้องมากกว่า แง้ ๆ
-
พี่โก้ทำน้องเนม (เราด้วย) สับสนมากๆ เหมือนอยากให้ถอย แต่ก็เชียร์ให้รุก
เอาไงแน่อ่ะ โก้...
-
ใช้เน็ตของอะไรอะคะ จะได้ไม่ใช้อะ :sad4:
ไม่เป็นไร ยังไงก็รอ หุหุ
ปล. อยาก :beat: :z6: :z6: :beat:อีตาพี่โก้จัง
-
งงโก้อ่ะ
ชอบทำให้เนมคิดอยู่คนเดียว
จะมาดไม่ไหนเนี่ยพี่โก้ ^^
-
อะไร ยังไงอีกล่ะ ชายโก้ เห้ออออ o22
เอาเลยเนม กลัวที่ไหน ใจหรอกหน่า(ต้องเปิดเพลงพี่บี้คลอเลย)
อย่ามาทำเป็นพูดท้าน้อง ตัวเอง ป่วนปั่นหัวน้องได้ตลอดเวลาแบบนี้
ไม่สงสารเนมมันบ้างเหรอ หรือว่าเป็นแฟนโก้ต้องอดทน ฮ่าๆๆ
ยังไงก็อดทนรออยู่แล้วค่ะ พี่จีสู้ๆนะ :กอด1:
รอตอนต่อไป อยากรู้ความหวานของคู่นี้จริงๆ ฮ่าๆว่าจะเป็นรูปแบบไหน :jul3:
-
อ้ายยย โก้มันคิดไรอยู่เนี่ย :z3:
เดาใจยากกกกกจริิงๆ :serius2:
ส่วนเนมนะ เราเห็นด้วยมากว่าเนมยังเด็ก เด็กมากด้วย นิสัยอ่ะ :เฮ้อ:
-
อยากร้องไห้...TOT
ทั้งเนมทั้งโก้
ให้ความรู้สึกแบบว่า ขัดใจมั่กมาก
เนมก็ยังรักโก้เหมือนเดิม...เจ็บไม่จำ
โก้ก็แกล้งหยอกนิดหยอกหน่อยให้พอเจ็บ...แบบไม่เข้าใจความคิด
ไม่รู้ว่าโก้มีความคิดแบบไหนอีก
เดาใจไม่ถูกจริงๆ
หวังว่าคงไม่ได้ทำน้องเนมเจ็บอีกนะ....-o-
-
เฮ้อ
ขอเบิ้ดกะโหลกไอ้พี่โก้สักสามทีเด็ะ
ฮึ่ยยย
...
-
โก้อะ ตอบแบบนี้ มห้ความหวังกันอีกแล้วช่ายมะ
พี่นิครุ้ใจเนมที่สุด
เอาระเบิดไปวางบ้านช่างเลยอะ ทำไมไม่มาทำสักที
ใช้เนตอะของอะไรค่ะเนี่ยพี่จี ต้องโวยเลยค่ะแบบนี้ ขอเสียงเหวี่ยงๆๆด้วย
แล้วเค้าจะรีบมาทำให้ค่ะ
555555555
รออ่านขาดใจเลยค่ะ
-
ท้าให้จีบบบบบ
อร๊ายยยย
พี่โก้จะเอายังไงวะคะ สงสารน้องเนมมากนะ
เหมือนโดนป่วนเลย!!!
-
ตกลงโก้มันจะเอายังไงแน่วะ :z3:
ปล.ขำ"ช่างหัวมัน"ของพี่จีค่ะ :laugh:
-
จะเอายังไงกันแน่อิพี่โก้ ให้มันดูจริงจังสักอย่าง
เล่นแบบนี้น้องเนมจะรับมือยังไงล่ะเนี่ย
ปล.ขอใช้ช่างเนทมาแก้ไขโดยไวค่ะคุณจี เสียตังแต่ไม่ได้ใช้มันเคืองนะคะ
-
โก้จะเล่นตัวไปถึงไหน
-
เค้าท้ามา ก็ลุยเลย เนม สู้ๆ :z2:
-
เข้ามารอเลยละกัน^^
-
เริ่มๆ เกลียดอิพี่โก้แล้วอ่ะ :z3:
-
เอาล่ะสิ......จะเป็นไงต่อเนี่ยะ
อยากรู้ๆๆๆๆ
-
พี่นิคพลาดแล้ว พูดห้ามเหมือนยุส่งไปแล้ว
ไอ้พี่โก้จะเอายังไงกันแน่ เป็นสัตว์โลกที่เข้าใจยากจริงๆ
-
:m16:
หมั้นไส้โก้อ่ะ
หล่อนักรึไง
จีบคีย์ดีกว่าเนอะเนม
-
ไม่ขอพูดมาก นี่สำหรับโก้ :z6:
และนี่สำหรับเนม :impress2:
และนี่สำหรับคนแต่ง :z3: ค้างได้อีก
-
อยากเตะโก้สักป๊าบได้มั้ยเนี้ย เหอะๆ
(แต่มันจะกระทีบกลับมั้ยว่ะ 5555 5)
ขอให้เน็ตต่อได้ไวไวน่ะค่ะพี่จี ^^
-
เนมลุยเลย ไหนๆก็ไหนๆแล้วไม่มีอะไรจะเสีย
ลองดูซักตั้งจะเป็นไรไป
-
ชอบก็จีบ แต่กลัวจะจีบไม่ติดอ่ะเด้ คึคึ
-
อะไรของโก้มันกันนี่
:z3: น้องเนมคงปวดหัวและปวดใจ
สับสนๆที่สุด
บวก 1 แต้ม ขอบคุณมากค่ะ
ปล ฟังเรื่องเน็ตแล้ว เซ็งเป็ดไปกับจี ขอให้มันซ่อมได้ ใช้ดีในเร็ววันนะจ้า
-
อิตาพี่โก้ :angry2: :angry2: :angry2:
ทำให้เนมสับสนอีกแล้ว เป็นคนยังไงกันเนี่ยพี่โก้
ขอสับสนไปกับเนม :serius2:
-
เนมจะสับสนกับนายโก้ป่าวหว่า
-
มาต่อเเล้วๆๆๆๆ :กอด1:
เริ่ม งง กับ โก้เเล้วนะเนี่ยยยยยย
รออยู่น้าค้า :-[
-
จะเอายังไงกันค่ะ พี่โก้
สงสารเนมบ้างไหม
น้องรักพี่ มานานแล้วน่ะ
จะแกล้งน้องไปถึงไหน
สงสารน้องบ้างเถอะ
-
รอตอนต่อไปให้เคลียร์กว่าเดิม^^
-
โก้ใจร้ายวะนาย
ทำไมทำแบบนี้ละ
เง้อสงสารแนมจังเลย
-
เดาใจโก้ไม่ถูกเลยจริงๆค่ะ
เนมอย่ายอมแพ้น้า ทำให้โก้หลงให้ได้เลยน้า สู้ๆ
-
เพิ่งผ่านไปสองวัน...อ๊าก กกก
จะลงแดงแล้วคร๊าบ บบบ
-
พี่โก้คิดอะไรอยู่
เหงาอ่ะเด่^^
-
พี่โก้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หมายความว่าไงวะคะ
น้องเนม จัดหนักไปเลย แอบหมั่นไส้ ฮ่าๆๆๆ
จีบแล้วเอาให้รักแบบถอนตัวไม่ได้เลยนะรอบนี้
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
อยากเชียร์ คีย์เนม จริงๆวุ้ย!!!
-
ตัวละครมันเดาใจยากยังไงก็ไม่รู้อ่ะ โดยเฉพาะโก้
-
มาส่งกำลังใจให้นอ้งเนม ให้คุณจี พร้อมกันเลย
น้องเนม เค้าท้าแบบนี้เราอย่าไปยอม ทำให้รู้เสียบ้าง อย่ามาล้อเล่นกันแบบนี้นะ คริๆ
คุณจี ขอให้เนตใช้ได้โดยไวน่ะ จัดการช่างเลย 55+
ขอบคุณมากๆ ค่ะ
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
จีบเลยเนม ลุยโลด o13
จีบให้ติด แล้วรอให้โก้รักเราบ้าง :z2:
หลังจากนั้นเราก็สะบัดบ๊อบทิ้งมันเลย :laugh:
:กอด1:
-
รอครับรอ มาต่อเร็วๆนะครับ ขอให้เน็ตใช้ได้เร็วๆน๊าครับพี่จี ^^
:call::call: :call:
-
สวัสดีครับ พีจี ตามมาจากระเบียงรักฯ ชอบจังเลยครับนิยายไตรภาคเนี่ย นานแค่ไหนก็รอได้ครับ
ทิ้งปมให้คิดเยอะเหมือนกันนะครับ ทั้งเรื่องของตี๋ แล้วก็ความรู้สึกของโก้กับเนม ถ้าจำไม่ผิดเนมนี่คือคนที่ถูกกล่าวถึงด้วยในระเบียงรักฯ มีอยู่ตอนนึงที่ช่วงปิดเทอมไปบ้านเจ แล้วโก้จะไปงานวันเกิดน้องเนม แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะอยู่เป็นเพื่อนเจ ไม่รู้ว่าจำผิดหรือเปล่า..................
เอาเป็นว่าขอเป็นแฟนคลับพี่จีด้วยคนนะครับ :z2: :z2:
-
:serius2:
โก้อะรนี่....
จะท้าเด็กให้จีบทำไม
ก็จีบมันก่อนซะก็สิ้นเรื่อง
คุณชายท่ามากจริงๆ
-
เลิกชอบมันได้แล้วเนม
-
o18 โก้ ท้างเหรอ เอาเลยนู๋เน จีบติด แล้วทิ้งน่ะ :angry2:หมั่นใส้โก้
-
ไอ่โก้เอ๊ยย ยยย ' :angry2:
ไม่รู้จะอธิบายยังไง จริง ๆ
-
ไอ้พี่โก้มันคิดอะไรอยู่นะ
ทำไมถึงไปท้าเนมแบบนั้นอ่ะ
น้องมันยิ่งสับสนอยู่
เดี๋ยวเรื่องก็ไปกันใหญ่
ทำให้ร้องไห้อีก
ชักจะไม่อยากเชียร์ไอ้พี่โก้แล้วนะเนี่ย
ไม่เข้าใจความคิดของพี่แกเลย
-
ช้าาาานนนหมั่นไส้พระเอกเรื่องนี้สุดใจ
:z6:
-
ย่องเข้าดูพี่จี
:z2:
-
หมั่นไส้อิพี่โก้จังเลย
ยังไงก้อสงสารน้องเนม
จะเอายังไงกันแน่เนี่ย
น้องยิ่งอ่อนไหวๆอยู่
คำพูดบางครั้งมันง่ายที่จะพูดออกมา
แต่คำพูดจะติดอยู่ในใจคนฟังตลอดไป
นี่ก้อเหมือน พูดไม่ึิคิดไรเลย เอาแต่ใจจิงไอพี่โก้
-
:z10: :z10: :z10:
มารอพี่ G
ปมนี้เนม จะแก้ทางใหนน่าาาา
-
:call: :call: :call:
รออยู่นะพี่จี คิดถึงโก้เนม อิอิ
-
มารอลุ้นหนูเนมค่า
จีบ ...
ไม่จีบ ..
จีบ..(เหอะ)
:o8:
-
แวะมาดูน้องเนม คิดถึงงงงงงงงง :กอด1:
-
คิดถึงน้องเนมแล้วง่ะ :man1:
-
อยากอ่านตอนต่อไปจังอ่า
-
มาจีบน้องเนมอ่ะ...เอิ๊ก กกก
เค้าคิดถึงน๊า าาา
-
มารอค่าาา~
พี่จี จงมา จงมา จงมา ต่อ!!! ฮิฮิ
:call: :call: :call:
-
(http://pic2.nipic.com/20090409/2125436_100834099_2.jpg)
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ ปีใหม่ขอให้ G_wa สมหวังสมปรารถนา ร่ำรวยเงินทองนะครับ
恭喜发财 กงสี่ฟาไฉ..ขอให้ร่ำรวย
万事如意 ว่านซื่อหยูอี้ ....สมความปรารถนา
财源广进 ไฉเหยียนกว่างจิ้น...เงินทองไหลมา
年年有余 เหนียนเหนียนโหย่วหยวี๋..เหลือกินเหลือใช้
事事顺利 ซื่อซื่อซุ่นลี่..ทุกเรื่องราบรื่น
金玉满堂 จินยวี้หม่านถัง..ร่ำรวยเงินทอง
一本万利 อิ้เปิ่นว่านลี่...กำไรมากมาย
大吉大利 ต้าจี๋ต้าลี่...ค้าขายได้กำไร
年年发财 เหนียนเหนียนฟาไฉ...รำรวยตลอดไป
龙马精神 หลงหม่าจินเสิน..สุขภาพแข็งแรง
吉祥如意 จี๋เสียงหยูอี้..สมปรารถนา
好运年年 เห่ายวิ่นเหนียนเหนียน..โชคดีตลอดไป
四季平安 ซื่จี้ผิงอัน..ปลอดภัยตลอดปี
-
ตามมาจากระเบียงรักฯค่ะ
แอบตกใจนิดหน่อยที่เรื่องของโก้มาก่อนตี๋
แต่ก็ไม่ขัดละนะ อิๆ
ดูเหมือนเรื่องนี้จะมีปมเยอะแยะเต็มไปหมดเลยค่ะ
ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะอ่านเรื่องของโก้ก่อนหรือเปล่า เรื่องของตี๋ก็เลยดูเป็นปริศนา
แต่ก็ไม่ลึกลับเท่าใจโก้หรอกเน้อ
จริงๆ เราว่าโก้ไม่ใช่เช้าใจยากนะ แต่แค่ไม่ชอบพูดอะไรมากมากกว่า
ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสารเนม
ยิ่งอ่านเรื่องตอนเด็กๆ ที่ไม่ได้ออกไปเล่นกับเพื่อนแล้วก็ยิ่งสงสาร
เหมือนมีโก้เป็นที่ยึดเหนี่ยว เข้ามาเหมือนจะให้ความรักแล้วก็จากไป
ยิ่งเรื่องที่เป็นตัวแทนของเจยิ่งน่าสงสารใหญ่ ขนาดเราอ่านแล้วยังนึกภาพเจตามไปด้วยเลย :m15:
ก็อยากจะเห็นซักวันที่โก้มองเนมเป็นเนม แล้วรักเนมบ้าง (ในวันที่เนมหมดรักโก้แล้ว หึๆ)
เข้าใจนะว่าโก้อยากให้เนมตัดใจ ไปเจอคนที่ดี แต่รักแรกมันลืมยากเนอะเนม
อ่านตอนลอยกระทงแล้วรู้สึกเอ่อ ... มันเรื่องเดียวกันหรอเนี่ย ฮ่าๆ
ก็รู้แหละว่าสุดท้ายก็จะได้รักกัน(รึเปล่า) แต่อยากรู้ว่าโก้จะรักเนมได้ยังไงเมื่อเริ่มจาก 0 ขนาดนี้
ยังไงก็เอาใจช่วยเนมนะ จีบเลย รุกเลย ฮ่าๆๆ
รอตอนต่อไปนะค้า ~ :L2: :L2: :L2:
-
มาคิดถึง
เนม กับ โก้
เเล้วค่ะ o18
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ :impress2:
-
ยังไม่ทันมาซ่อมเลย แล้วจะใช้ได้ได้ยังไง
เฮ้อออ
ตอนนี้อ้างว้างนะ รู้สึกถึงตัวคนเดียวไงไม่รู้
กล้าๆหน่อย
-
รอคุณจีอัพต่อ >_____<
-
แวบมารออั่งเปาแบบจัดหนักๆจากคุณจี .. อี่ๆ :impress2:
จงอัพ .. จงอัพ :call: :call:
-
3ปีผ่านไป ... :เฮ้อ:
ก็ยังไม่มา อ่านตอนเก่าวนๆไม่รู้กี่รอบแล้ว
กว่าตอนใหม่จะมา ลืมตอนเก่าไปหมดแล้ว 55555
บางทีก็ขี้เกียจไปอ่านตอนเก่า นั่งเดาๆเรื่องมั่วๆไปบ้างอะไรบ้าง
ยังไงก็มาต่อไวๆนะค่ะ เพราะถ้านานๆ มาที บางทีก็ทำให้คนอ่านเซ็งเหมือนกัน
ป.ล. แต่ยังไงก็จะรออออออออออค่ะ :กอด1:
-
อ๊ายยยยย อยากกรีดร้องมากกกกก
เค้าพลาดไปได้ยังไงกัน พี่โก้ของเค้า พี่โก้อ่ะ พี่โก้
ชอบพี่โก้มากๆตั้งแต่ระเบียงรักแล้ว แต่... เพิ่งรู้ว่าเป็นภาคต่อ
แถมพี่โก้ยังเป็นตัวเอกอีก
โอยยย โมโหตัวเองมาก เพิ่งจะมาเจอ เพิ่งจะมารู้
เพิ่งอ่านตอนแรกจบ ยิ่งโมโหตัวเอง ทำไมถึงไม่รู้ว่าคุณจีอัพเรื่องใหม่
คุณจีเป็นไอดอลของเค้าเลยนะ พลาดไปได้ไงเนี่ย
ไม่ได้เข้าเล้าแค่สามเดือน ทำให้เค้าพลาดขนาดนี้เลยหรอ
แล้ว ทำไมไม่เป็นโก้ตี๋อ่ะ แอบลุ้นตั้งแต่ตอนโน้นแล้ว
จุดนี้ขอกลับไปตามอ่านก่อน ขอสงบสติอารมณ์ตัวเองก่อน
:serius2: :serius2:
---------------------------------
จำยูสล็อคอินตัวเองไม่ได้ เพิ่งจะระลึกชาติได้เหมือนกัน
ดีจังที่ได้กลับมาคอมเม้นให้คุณจีอีก
ไฟท์ติ้งนะ สู้ๆ
-
รอจ้า^^
-
:L2: แวะเอาดอกไม้มาฝากค่า
-
เพิ่งได้เข้าเล้าวันนี้นะคะ เน็ตใช้ได้แล้ว แต่กว่าจะได้ใช้ฮาได้อีก ไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟัง
วันนี้ไม่ได้เข้ามาอัพนะคะ แค่เข้ามาบอกว่ายังไม่อัพ ขออีกสักสองสามวันนี้ ช่วงนี้ติดภารกิจ(บางคนอาจรู้ว่าภารกิจอะไร)
ความถี่ในการอัพเรื่องนี้ช่วงนี้อยู่ที่ 7 วันต่อ 1 ตอน(แต่ถ้าหายไปนานก็จะพยายามเอาตอนพิเศษมาให้) ใครรอไม่ไหวรออ่านตอนจบรวดเดียวเลยก็ได้นะคะ จะซุ่มรออ่านตอนเรื่องจบแล้วก็ไม่ว่ากัน เพราะปกติตัวจีเองก็มักทำแบบนี้ ไม่ชอบรอนาน ไม่ชอบอะไรค้างคา กลัวนิยายไม่จบ มีนิยายเรื่องอื่นให้ตามอ่านอีกเยอะ กำลังใจน่ะต้องการแต่ก็ไม่ได้บังคับหรืออ้อนวอนขอร้องขอรีพลายขอคอมเม้นต์ขอบวก เพราะงั้นใครใคร่อ่าน...อ่าน ใครใคร่เมนต์...เมนต์ ใครใคร่รอ...รอ ใครไม่ต้องการรอก็เชิญป้ายหน้าก่อนได้ค่ะ ไว้จบแล้วค่อยกลับมาก็ได้
ข้อความนี้ไม่ได้เหวี่ยง ไม่ได้น้อยใจนะคะ แค่สำนึกว่าอัพห่างจริงๆ ก็เลยเข้ามาชี้แจ้งกันไว้ก่อน เพราะจะว่างอัพให้ถี่กว่านี้ก็น่าจะปลายๆ เดือนกุมภา นะคะ
-
เราใคร่อ่าน เราใคร่รอ เราใคร่เม้นท์ ^^
-
นานแค่ไหนก็จะรอค่ะ
นานแค่ไหนก็จะเม้น(เป็นกำลังใจ)
คิดถึงน้องเนมสุดพลัง !!
-
เค้ารอๆ ส่งกำลังใจให้คุณจีด้วย
ทำไรก็ขอให้สำเร็จน่ะ
พี่โก้น้องเนม เค้ารอได้ โยว่
-
ขอฝากตัวกับพี่จีด้วยนะคะ(ขอ'นุญาตเนียนเรียกพี่เนอะ)
เพิ่งได้อ่านระเบียงรักฯ รักร้าย thee's timeจบไปเมื่อไม่นานมานี้แต่ไม่ได้เม้นท์ :m23:
อ่านแบบมาราธอนเลยนะ ชอบบโฮกกกกก
แล้ววันนี้เพิ่งได้เห็นเรื่องนี้ ไม่รู้มัวไปงมอยู่หลุมไหนถึงเพิ่งได้อ่าน
แต่แค่อ่านประโยคแรกเท่านั้น
กรี๊ดดแตก!! แม่เจ้า!! น้องโก้!!!!ดีใจมากมาย แถมยังโตแล้วจนไม่รู้จะเรียกน้องโก้หรืดพี่โก้ดี :-[
แต่พออ่านจนทันป๊าบบ ตัดสินใจได้เลย อีโก้!! :angry2:
ปอลอ. เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
-
เห็นเม้นท์ G_wa แล้วโดนอ่ะ ชอบใจมากๆ ขอสนับสนุนนโยบายไม่บังคับจิตใจใคร
เพราะเรื่องจริงก็คือ ตัวเองก็ทำด้วย ชอบรอให้เรื่องมันอัพไปเยอะๆ หรือว่าใกล้จบก่อนแล้วค่อยเข้ามาอ่านรวดเดียว ด้วยความขี้เกียจรอนานๆ
จะมีก็แค่บางเรื่องที่อดใจไม่ไหวต้องตามอ่านเรื่อยๆ นั่นแหละ ก็จะอาศัยว่า 2-3 วันเข้ามาดูที
ความชั่วเปิดเผยแล้วสิเนี่ย :-[
เอาเป็นว่าเข้ามาดันแล้วกันจ้า :P
-
อ่านจบแล้ว :o8:
พี่โก้ขา พี่โก้เท่ห์ พี่โก้ของเค้า
ชอบคาแรกเตอร์โก้มากค่ะ หล่อร้ายๆ แต่ไม่ร้ายจนเกินไป
ชอบมุมมอง การแสดงออกของโก้ มันไม่หวือหวาเกินจริง แล้วก็ไม่เวอร์เหมือนตัวละครในนิยาย
ใครว่าโก้ร้าย ไม่ร้ายสักหน่อย โก้แค่มีสไตล์การแสดงออกในแนวนี้เท่านั้น
ชอบโก้ รักโก้ อ๊ายยย เพ้อแล้ววววว
โก้มีรัยกะตี๋หรอ แอบมีซัมติงกันหรือเปล่า
ทะเลาะกันทำไมอ่ะคะ หรือว่าโก้รักกะตี๋แต่ตี๋กลับไปตกลงปลงใจกะคนอื่น โก้เลยนอยด์
นึกว่าแฟนตี๋จะเป็นเอ็ม แต่ก็ไม่ใช่ แล้วกฤษเป็นใครเหรอคะ มาแย่งตี๋ไปได้ยังไง
(แล้วไปสนิทกะไอ้พี่เจมส์ได้ไง เหนือความคาดหมายมาก)
แอบลุ้นว่า โก้ต้องรักตี๋ กริ๊ดๆๆๆ หนูชอบโก้ตี๋ อยากให้เป็นโก้ตี๋อ่ะ ให้ตี๋กลับมาเหอะ
น้องเนมดูเป็นน้องเจ2ยังไงไม่รู้ค่ะ
เหมือนกันเกิน เหมือนเกินไป ดำเนินชีวิตตามรอยเจเลย
ไม่แปลกใจเลยถ้าโก้จะมองน้องเนมเป็นเงาของเจ
สงสารเนมนะ แต่รักโก้ เข้าข้างโก้ค่ะ 555
มาต่อเร็วๆนะคะคุณจี คิดถึงนะ
-
so cute ^3 p' G_wa
-
เข้ามารอ อิอิ ^^
-
เข้ามารอพี่จีแต่เช้า
อิอิ :z1:
-
วันนี้วันเที่ยว ... ก้อเลยมาเที่ยวออฟฟิศ :z10:
แวบมา รอออออ ค่า อี่ๆ
ดีใจเดี๋ยวจะได้กอดๆน้องเนมให้หายคิดถึงละ :กอด1:
ไอ่พี่โก้ก้อคิดถึง แต่น้อยกว่าน้องเนมหน่อยนึงนะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของคุณจีที่มีโอกาสได้ตามอ่านแบบตอนต่อตอน
แล้วก้อชอบมากๆๆๆๆๆๆ อยากรู้จริงๆว่าจะไปถึงจุดอารมณ์ของวันลอยกระทงได้ยังงัย :z3:
ลุ้นนนนนนนนนนน ... มากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ยินดีรอคุณจีเสมอค่า :L2:
-
ถึงความถี่ในการอัพจะห่างแค่ไหน แต่ก็ยังยินดีรอค่า :impress2:
สุขสันต์วันตรุษจีนค่ะ :mc4: :mc4:
-
รอนะเออ^^
-
เข้ามามอบดอกใม้เป็นกำลังใจให้พร้อม+1 :L1:
-
รอด้วยคนจิ :m11:
ปล. สงสัยว่าชื่อเรื่อง แลกรัก นี่มีความหมายยังงัยเอ่ยหรือต้องรอให้จบก่อนถึงเข้าใจน้า :confuse:
ปล.อีกที เรื่องdeva นี่พี่จียังเขียนต่อมั้ยคะ หาอ่านได้ที่ไหนหรอ
-
รับทราบค่าาา~
รอค่าาา~ :yeb:
-
อัพบ้างอะไรบ้างครับ พี่จี
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ตื่นตั้งแต่ตี 5 มารอพี่จี เหอะๆ เว่อร์เนาะ
ความจริงคือฝันร้ายสะดุ้งตื่นแล้วนอนต่อไม่หลับ หมอดูบอกว่าห้องเค้ามีผีอ่ะ
เคร้ากลัว :sad3:
-
ถึงห่างก็รอค่า
-
:call: :call: :call: :t3: :t3: :t3: มารอนะครับ
-
พลาดไปได้ไงเนี่ยยยย? :z3: :z3:
o13 o13 o13
ขอรอลุ้นเป็นตอนๆ ละกันครับ อาจจะค้างบ้างอะไรบ้างก็ไม่เป็นไร :a5:
เพราะเคยรออ่านรวดเดียวจบ ตอนระเบียงรักฯ มาครั้งนึง แล้ว ....อ่านแล้วติดจริงๆ วันกว่าๆ ไม่ได้หลับได้นอนเลย :really2:
ขอบคุณคุณ G ครับ :กอด1:
-
รอต่อไป^^
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
เข้ามารอพี่จีคร๊าบบบบบบบบ
คิดถึงจังเลย :-[ :-[ :-[
-
เข้ามาวิ่งเล่นรอลัลล้า :z2:
-
ร่วมด้วย...
ช่วยกัน...
รอออออออ
:impress2:
-
นานแค่ไหนใจก็รอครับ
-
ยังไงก็จะรอ :a3:
-
วันนี้ก็รอ^^
-
ให้รู้....
ว่ารอ....
ทุกวันนะค่ะพี่จี
ปล. ช่าง...หัวมัน ฮ่า ๆ
-
ยังไงก้รอค่ะ :กอด1:
-
คิดถึงจริงจังง ง :man1:
-
คิดถึงพี่โก้กะนุ้งเนมแล้วค่าาา ^.^
-
ใคร่อ่าน...อ่าน ใครใคร่เมนต์...เมนต์ ใครใคร่รอ...รอ
ใคร่ทุกอย่างเลยอ่ะจี :-[
เผลอๆใคร่อย่างอื่นด้วย :z1:
:กอด1:
-
ร๊อ รอ love love :-[
-
สวัสดีค่าขออ่านหน่อยนะค้า
อิอิ
-
เข้ามารอด้วยความคิดถึง
:L1: :L1:
-
:z10:เข้ามานอนรอตอนต่อไปคร๊าฟ :z10:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
หลังจากพูดออกไปแบบนั้นบรรยากาศในรถก็มีแต่ความเงียบ เนมนั่งก้มหน้ามองฝ่ามือตัวเอง เดี๋ยวกำเดี๋ยวคลาย สักพักก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องผม เม้มปากแน่น แล้วสะบัดหน้าหนีไปอีกทาง อีกสักพักก็หันขวับกลับมาจ้องใหม่ด้วยดวงตาโตๆ ที่ดูโตกว่าปกติ ปากที่เม้มแน่นเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นเผยออ้าค้างไว้ แล้วก็ก้มหน้าลง เป็นอย่างนี้เวียนไปเรื่อยๆ
“เป็นอะไร”
“ก็พี่พูดอะไรล่ะ”นึกแล้วเชียวว่ากำลังรอให้ผมถามเพื่อที่จะตอบผมมาแบบนี้ แต่ผมก็ไม่ได้เตรียมคำตอบไว้ จะถามย้อนกลับไปก็เดี๋ยวจะยิ่งอารมณ์เสียใส่ผมมากกว่าเดิม อันที่จริง...ผมเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะพูดออกไปแบบนั้น แต่เมื่อพูดออกไปแล้วก็คงให้ลืมไปไม่ได้ จะหาเหตุผลอย่างอื่นยกมาอ้างก็ดูเหมือนจะฟังไม่ขึ้น สุดท้ายเป็นผมเองที่ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
“ว่าไงล่ะ”
“ไม่ว่าไง”พอผมตอบไปอย่างนี้เนมก็นิ่งไปอีก คราวนี้นิ่งของจริง ไม่มีการเงยหน้าขึ้นมาให้เห็นอีกเลย ผมขับรถต่อไปจนเข้าเขตกรุงเทพฯ ส่งเนมข้างล่างคอนโดฯ แล้วผมก็ขับออกมาทันที ตอนแรกตั้งใจจะแวะเอาไวน์ไปให้แม่พี่เอ็กซ์ที่บ้าน แต่เมื่อวานโทรไปป้านอมบอกว่าแม่พี่เอ็กซ์เพิ่งจะบินไปเยี่ยมเจ ความจริงกำหนดกลับไทยน่าจะอีกไม่นาน แต่ล่าสุดที่คุยกับเจเห็นบ่นว่าพี่เอ็กซ์อยากเรียนต่อ แต่เจอยากกลับแล้ว ทั้งคู่เลยทะเลาะกันนิดหน่อย เจชอบบ่นบ่อยๆ ว่าอยู่ที่นั่นบางครั้งพี่เอ็กซ์ก็ชอบแสดงออกกับเจมากเกินพอดี บางครั้งนั่งดินเนอร์กันก็ดึงเจมาจูบ ซึ่งมันก็โกรธไปหลายวัน ผมเข้าใจว่าที่นั่นคงไม่ค่อยสนใจ พวกแอนตี้หนักๆ เลยก็ต้องมีบ้าง แต่ปัญหาอยู่ที่เจเองก็รูปร่างเล็กว่าผู้ชายไทยปกติอยู่แล้ว ไม่แปลกที่ฝรั่งบางคนจะดูไม่ออก พี่เอ็กซ์ก็เลยเปรมไปเลย ตัวพี่เอ็กซ์ก็เคยโทรคุยกับผมเองว่าไม่ทำเกินพอดี ถ้าเห็นคนไทยใกล้ๆ ก็ไม่เคยแสดงออกอะไรมากมาย แต่กับพวกฝรั่งพี่เอ็กซ์ทนนิ่งไม่ค่อยไหว เพราะบางทีพวกนั้นก็จ้องเจจนเกือบจะมีเรื่องกันหลายครั้ง พอบอกเจตรงๆ เจก็หาว่าเว่อ แต่ผมคิดว่าน่าจะจริง สรุปแล้วตอนนี้เลยไม่รู้ว่าทั้งคู่จะกลับมาเมื่อไหร่ ลองแม่พี่เอ็กซ์บินไปหาอย่างนี้แสดงว่าเคลียร์กันเองไม่ได้ หรือไม่ก็พี่เอ็กซ์ยังง้อไม่สำเร็จ
“เป็นไรวะ มาถึงก็นั่งนิ่ง กูง่วงนะเนี่ย ยังไม่ได้เวลานอนตื่นกูเลย”หลังจากขับออกมาผมก็ตรงมาหาพี่ฟ้าที่บ้าน เรียกว่ามาปลุกเลยก็ได้ เพราะพี่ปั้นเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ส่วนพี่ฟ้าเพิ่งลุกออกมานั่งตรงหน้าผม
“เพิ่งกลับมาจากบ้านเลยแวะเอาไวน์มาให้ หรือจะไม่เอา”
“เอาดิวะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวเลย หาวันหยุดไปเที่ยวกันดีมั้ยวะ”พี่ฟ้านั่งซดกาแฟที่พี่ปั้นชงมาวางไว้ให้ ส่วนคนชงเดินเข้าครัวไปเตรียมทำอาหาร นี่เป็นเสน่ห์อีกอย่างที่ทำให้พี่ฟ้าถอนตัวไม่ขึ้น
“ก็ดี ช่วงนี้ผมว่างด้วย โทรชวนพี่โมทย์ไปด้วยดิ ไม่ได้เจอนานแล้ว”
“เออ แม่งทำแต่งาน อาทิตย์ก่อนโทรไปมันบอกไม่คิดจะซื้อเพชรให้เมียบ้างเหรอ กูล่ะอยากจะบ้า ออกแบบเองเป็นหน่อยล่ะทำเป็นเอามาอวด มันได้อวดมึงรึยัง”
“ยังเลย เห็นโทรมาตอนกำลังสอนผมเลยไม่ได้โทรกลับ”
“นี่ของโก้นะ เอาอย่างอื่นอีกมั้ย”พี่ปั้นยกกาแฟกับขนมปังปิ้งมาวางตรงหน้าผม เล่นเอาพี่ฟ้ามองตาขวาง เพราะของพี่แกมีแค่กาแฟอย่างเดียว
“ไม่ล่ะพี่ ผมกินมาแล้ว เรื่องเที่ยวเอาให้แน่นะ อยากเข้าป่าว่ะ”
“เขาใหญ่มั้ยล่ะ ใกล้ๆ หรือจะขึ้นภู”
“ไม่เอาภูกระดึงเด็ดขาด ปวดขา เหนื่อย อยากนอนพักสบายๆ เขาใหญ่ก็ได้ ของเล่นเยอะดี”พี่ปั้นรีบค้าน ผมยังไงก็ได้ ส่วนพี่ฟ้าตามใจเมีย ผมนั่งคุยเรื่อยๆ อยู่สักพักจนใกล้เวลางานก็ขับรถออกมา เรื่องสถานที่ วันเวลาพี่ปั้นขอจัดการเอง แล้วจะโทรบอกทีหลัง งานนี้มีไอ้เจมส์พ่วงมาด้วยอีกหนึ่ง แล้วมันอาจพ่วงพวกไอ้อ้นมาด้วย ผมมาถึงสถาบันก็เดินไปชวนนิ้ง ซึ่งรายนี้ชอบเที่ยวเป็นทุนเดิม ปีนเขาก็เคยมาแล้ว ถึงมันจะเป็นแบบนี้แต่ความสมบุกสมบันของมันก็ยังเหมือนเดิม ต่างไปแค่สรีระเท่านั้น
“เออโก้ วันเสาร์ยัยตองมันมาถามหาโก้ที่นี่แหละ”
“เค้าเป็นผู้ชายไปเรียกเค้ายัยได้ไง”
“สาวซะขนาดนั้น ไม่เรียกนังก็ดีแล้ว”
“แล้วเค้าว่าไง”
“ก็บอกว่าผ่านมาเลยจะถามว่าวันนี้โก้มีสอนกี่โมง แปลกว่ะ ปกติไม่เคยจะกล้าเข้ามาล้วงความลับกับกูหรอก เห็นคอยแต่จะถามคนอื่น”
“แล้วมึงว่าไงล่ะ”
“กูก็ชี้ไปที่บอร์ดน่ะสิ โง่นักให้แหกตาดูเอาเอง ชื่ออาจารย์แต่ละคอร์สก็แปะอยู่นั่น วันเวลาก็เขียนไว้อยู่ ผู้จัดการให้ทำแปะตั้งแต่เดือนก่อนโน่นแล้ว วันนั้นกูกำลังยุ่งอยู่ยังมาทำเป็นโชว์พาวว์ใส่กูอีก บอกว่าจะชวนมึงไปงานวันเกิด จัดที่ร้านพี่ฟ้าพี่ปั้น ไม่รู้ไปสืบมาจากไหนถึงรู้ว่าเป็นร้านประจำมึง”
“กูเพิ่งมาจากบ้านพี่ฟ้า ไม่เห็นสองคนนั้นบอกอะไรกูเลย”
“เค้าจะแกล้งมึงให้จ๊ะเอ๋กันที่ร้านล่ะมั้ง มันชวนกูด้วยนะ มึงว่าไงล่ะ”นิ้งมันถามไม่ใช่เพราะอยากไปหรอก แต่มันรู้ว่าถ้าผมไป มันต้องตามไปช่วยเป็นก้างอยู่แล้ว
“กูก็แกล้งไม่รู้ต่อไป ถ้าไม่มาบอกกูเองกูก็คงไม่ไปหรอก กูไม่ชอบคนทำอะไรลับๆ ล่อๆ”
“กูว่าไม่ลับแต่จะล่ออย่างเดียวมากกว่า มันเดินมาโน่นแล้ว”นิ้งพยักเพยิดไปด้านหลัง แล้วก็เดินหนีผมไป ทิ้งผมยืนรอตองเดินเข้ามาหาคนเดียว
“ว่าไงโก้ นิ้งบอกโก้แล้วใช่มั้ย”
“บอกอะไรเหรอ”
“อ้าว เห็นยืนคุยกันนึกว่าบอกแล้ว วันนี้วันเกิดตอง คืนนี้ไปเที่ยวกับตองนะ”
“คืนนี้เหรอ”
“ใช่ จองร้านไว้แล้ว ร้านประจำโก้นั่นแหละ พอดีอาทิตย์ก่อนโน้นตองไปเที่ยวแล้วเห็นโก้ก็เลยถามเด็กในร้านน่ะ มีร้านประจำก็ไม่บอกกันมั่ง”
“ร้านรุ่นพี่น่ะ แล้วนี่ตองเหมาร้านเลยเหรอ”
“บ้าเหรอ ตองไม่ได้รวยขนาดนั้นนะ แค่จองโต๊ะมุมใกล้เวทีเฉยๆ ตอนแรกตองก็หาร้านอยู่ แต่พอรู้ว่าร้านนี้เป็นร้านรุ่นพี่โก้ตองก็ตัดสินใจจองไว้เลย จ่ายค่าเหล้าล่วงหน้าไว้แล้วด้วย พี่ฟ้าก็ใจดี ลดราคาให้ตองด้วยนะ”นี่เองคือเหตุผลที่สองคนนั้นไม่บอกผม ได้เงินแถมยังได้แกล้งผมด้วย ไอ้เรื่องเห็นแก่เงินนี่ไม่เท่าไร เพราะเป็นเรื่องปกติของการทำงาน ว่ากันไม่ได้ แต่เรื่องที่ได้แกล้งผมด้วยนี่สิคือเหตุผลหลักจริงๆ
“อาจจะแวะไปแป๊บเดียวนะ ผมเพิ่งกลับมาจากบ้านเมื่อเช้า เลิกงานแล้วอยากนอนพักมากกว่า”
“งั้นโก้สอนเสร็จก็กลับไปพักที่คอนโดฯ ก่อน แล้วสักสี่ทุ่มตองไปรับดีมั้ย”
“ไม่ดีหรอก ตองเป็นเจ้าภาพ ไม่ไปรอเพื่อนที่ร้านหรือไง อีกอย่างเดี๋ยวโก้ต้องไปที่อื่นก่อนด้วย”หลังจากพูดจบตองทำท่าเหมือนจะชวนคุยต่อ แต่นิ้งตะโกนเรียกผมว่าได้เวลาสอนแล้ว ตองเลยขอตัวกลับพร้อมให้ผมสัญญาว่าจะไม่เบี้ยว ซึ่งผมก็สัญญาไปเพราะไม่คิดจะผิดคำพูดตัวเองอยู่แล้ว
“หน้าบานไปแบบนั้นแสดงว่ามึงตกลงอ่ะดิ”
“เออสิ แล้วมึงล่ะ เดี๋ยวกูไปรับที่บ้านแล้วกัน”
“เมื่อกี้กูว่าจะบอกมึงอยู่ว่ากูไปด้วยไม่ได้นะ สุดรักนอนป่วยอยู่ที่บ้าน ต้องกลับไปเฝ้าไข้ย่ะ”
“อ้าว แล้วเมื่อกี้ไม่รีบบอกวะ”
“ก็พอกูจะพูดมันก็เดินลอยหน้ามา ใครจะพูดออกวะ”
“เออ งั้นเดี๋ยวกูชวนคนอื่นไปเป็นเพื่อนแทนก็ได้วะ แล้วมึงเรียกกูมีอะไรเปล่า”ผมถามเพราะความจริงนี่ยังไม่ใช่เวลาเริ่มสอน อีกครึ่งชั่วโมงกว่านั่นแหละ ผมรีบมาเร็วเพราะจะหาอะไรทานที่นี่
“กูรู้ว่ามึงต้องยังไม่ได้กินข้าวมาน่ะสิเลยรีบเรียกมากินก่อน”
“นี่มึงซื้อรอกูเลยเหรอเนี่ย”
“ก็เออสิ ไม่งั้นเดี๋ยวก็อดกินอีก รีบๆ เข้ากูก็ยังไม่ได้กินอะไรเหมือนกัน”ผมนั่งลงตรงข้ามนิ้งที่เปิดกล่องอาหารที่วางเรียงไว้ นิ้งเป็นคนที่ชอบดูแลคนอื่น เมื่อก่อนตอนที่ผมเพิ่งเริ่มอยู่คนเดียว ก็ได้มันนี่แหละคอยชวนไปค้างด้วยที่บ้านบ่อยๆ บางทีก็ลากไปทานข้าวด้วย เวลาผมไปเที่ยวก็ตามไปคุม ถ้าช่วงนั้นไม่ได้มันผมอาจจะทำอะไรผิดพลาดมากกว่าที่ได้ทำมา
หลังจากสอนเสร็จตอนสองทุ่มครึ่ง ผมรีบโทรไปชวนไอ้เจมส์ แต่โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด แถมพอติดมันดันกดตัดสายทิ้งเสียด้วย เอาเถอะ ยังไงร้านนั้นก็มีทั้งพี่ฟ้าพี่ปั้น ผมคงไม่ถูกตองเกาะติดอะไรมากนัก
วันนี้หลังจากแยกจากเนม ผมก็คุยกับคนโน้นคนนี้เยอะแยะไปหมดจนลืมเรื่องที่ยังค้างคากับเนมไป แต่พอเดินมาถึงหน้าประตูห้องตัวเอง ผมก็นึกออกว่า เนมน่าจะยังรอให้ผมอธิภายคำพูดตัวเองอยู่หลังบานประตูนี้ ซึ่งผมไม่มีคำอธิบาย เพราะมันมีความหมายในตัวเองอยู่แล้ว แต่ที่หนักใจคือคำถามที่ว่า...ทำไมถึงพูด
สิ่งที่อยู่หลังบานประตูน่าหนักใจกว่าที่คิดเอาไว้จนบรรยายเป็นคำพูดไม่ถูก ได้แต่ยืนมองนิ่งๆ ผมไม่น่าลืมเลยว่าความสนุกของการได้แกล้งผมครั้งนี้ ไอ้บ้านี่ไม่น่าจะพลาดไปได้
“มึงเข้ามาได้ไง”
“น้องเนมเปิดให้ว่ะ นี่เพิ่งกินข้าวด้วยกันเสร็จ อาหารห้องมึงนี่รสชาติดีว่ะ วันหลังคงต้องซื้อของมานั่งกินที่นี่บ่อยๆ”ลองมีเวลานั่งทานข้าวนี่แสดงว่ามันตั้งใจมารอผม และตั้งใจมาหาเนมแน่ๆ ซึ่งมันโชคดีที่บังเอิญวันนี้เนมมันโดดเรียนพอดี
“แล้วตอนนี้อยู่ไหนล่ะ”
“อะไรอยู่ไหน”
“อย่ากวนตีน กูกำลังเหนื่อย กูโทรหาแล้วเสือกไม่รับนะมึง”
“ก็คนกำลังเคี้ยวข้าว ถ้ารับมันจะเสียมารยาทกับคนร่วมโต๊ะมึงไม่รู้หรือไง”
“กูไม่ยักรู้ว่ามึงสะกดคำนั้นเป็น แล้วว่าไง เนมอยู่ไหน”ผมคิดว่าถ้าเนมไม่อยู่ก็คงหนีออกไปค้างกับเพื่อนเหมือนทุกครั้งที่มีปัญหากัน แต่ปกติเนมจะต้องโทรบอกผมก่อน
“อาบน้ำแต่งตัวอยู่ กูชวนเนมไปด้วยนะมึง เนมโอเคแล้วด้วย กูเลยบอกให้รีบอาบน้ำแล้วแต่งตัวน่ารักๆ เพราะกูจะพาไปเปิดตัว”
“......กวนตีนนะมึง แล้วนี่เอารถมาหรือเปล่า”
“เอามาดิวะ กูแวะมาหาลูกค้าเลยลองเข้ามาหามึง ไม่ได้ตั้งใจมาดักรอมึงหรอก”
“กูเชื่อตายล่ะ คืนนี้มึงขับ กูเบื่อขับรถแล้ว”เวลาผมขับรถกลับบ้านทีไร พอกลับมาขับในกรุงเทพฯ แล้วจะหงุดหงิดทุกที เหยียบได้นิดหน่อยก็ต้องแตะเบรก หนักเข้าก็จอดแช่เป็นชั่วโมง รถซื้อมาคันเกือบล้านดันวิ่งบนถนนได้ช้ากว่ามอร์เตอร์ไซต์อีก
ผมอาบน้ำแต่งตัวใหม่แล้วก็ออกมานั่งหาอะไรทานรองท้อง ตอนแรกคาดว่าจะต้องต้มมาม่า แต่เจมส์มันบอกว่าซื้อราดหน้าทะเลไว้ให้หนึ่งถุงก็เลยโชคดีไป ผมนั่งทานจนเสร็จก็ยังไม่เห็นเนมออมาจากห้องผมเลยตัดสินใจเดินไปเรียกเพราะได้เวลาไปแล้ว
“เนม”ผมเคาะประตูไม่กี่ครั้งเนมก็เปิดประตูออก เสื้อผ้าอยู่ในชุดพร้อมเที่ยวเรียบร้อย ผมกับเจมส์ใส่เสื้อเชิ้ตด้วยกันทั้งคู่ ส่วนเนมใส่เสื้อยืดคอกลมสีฟ้าอ่อน ดูๆ แล้วการไปเที่ยวคืนนี้เหมือนผมตามไปคุมเด็กนักเรียนโดดเรียนอะไรทำนองนั้นมากกว่า
“เสร็จรึยัง”
“ให้เนมไปด้วยจริงอ่ะ”เนมถามเหมือนไม่แน่ใจเพราะผมไม่ได้เอ่ยปากชวนเอง แต่เล่นแต่งตัวรอแบบนี้จะให้บอกว่าไม่ได้ก็คงไม่ดี
“ไปสิ”ตอนแรกผมกะจะพูดว่าอยากไปก็ไป แต่คิดอีกที ให้เนมไปก็ดีเหมือนกัน...น่าจะดีจริงๆ นั่นล่ะ
ผมให้เจมส์เอารถมันไป มันจะได้ไม่มีข้ออ้างบ่ายเบี่ยงให้ผมขับ เพื่อที่มันจะได้ไปนั่งคู่เนมที่เบาะหลัง
“เนมไม่ต้องกลัวไม่มีเพื่อนคุยนะ พวกพี่ๆ ที่ร้านใจดีทุกคน คุยสนุกด้วย เนมน่าจะชอบ เพราะขนาดไอ้โก้มันยังชอบไปแทบทุกคืนเลย ตั้งแต่มาอยู่นี่ได้ไปเที่ยวที่ไหนบ้างยัง”
“ยังครับ ผู้ปกครองไม่ให้กลับเกินสี่ทุ่ม”ถ้าเนมไม่พูดผมคงไม่รู้ เพราะปกติที่ไปค้างกับเพื่อนผมคิดว่าคงได้ไปเที่ยวบ้างแล้ว
“แต่ผู้ปกครองออกเที่ยวหลังสี่ทุ่มทุกคืนไม่ใช่เหรอ อย่างนี้มันเอาเปรียบกันนี่หว่า”
“ทำเป็นพูดดี มึงก็ไปเหมือนกูนั่นแหละ”
“งั้นเดี๋ยววันหลังก็ชวนน้องเนมออกมาพร้อมกันเลยสิ ดีมั้ยครับ”ไอ้เจมส์มันจะรู้ตัวมั้ยว่าเวลามันคิดจะหยอดใส่ใครโดยการพูดหวาน เรียกคนอื่นน้องแบนี้เนี่ย ทำให้คนถูกเรียกรู้สึกยังไง ตั้งแต่รู้จักกัน มันเรียกตั้งแต่น้องเจ น้องตี๋ มาจนถึงน้องปั้น แต่ละคนล้วนมีเจ้าของแล้วทั้งนั้น มันไม่กลัวเจอตีนชาวบ้านบ้างรึไง
ผมเพิ่งรู้สึกตัวว่าวันนี้ทั้งวันผมทำอะไรผิดพลาดหลายๆ อย่างเพราะไม่ได้คิดให้รอบคอบ เมื่อเช้าก็ตอนที่พูดกับเนม หลังจากนั้นก็รับคำเชิญของตองโดยลืมถามนิ้งก่อนว่าว่างไปกับผมมั้ย แล้วก็ตอนที่ยืนยันจะให้เนมมาเที่ยวด้วยกันโดยลืมไปว่านี่เป็นการรวมหัวกันแกล้งผม และเนมต้องมาเจอผู้ร่วมขบวนการครั้งนี้ทั้งหมด ซึ่งผมคาดเดาผลลัพธ์ได้เลยว่าไม่เป็นผลดีกับผมแน่นอน เพราะตอนนี้ทั้งพี่ฟ้า พี่ปั้นยืนรอรับผมหน้าทางเข้าร้านแล้ว แถมยังไม่ปิดบังความกระตือรือร้นที่จะสอดส่องสายตามองคนเดินตามหลังผมมาด้วย
“น่ารักกว่าที่พี่เจมส์คุยให้ฟังอีก”
“นึกว่าจะไม่พามาซะแล้ว น่ารักนี่หว่า”พอกันทั้งผัวทั้งเมีย ไม่มีคำทักทายหรือการเก็บอาการกันเลย
“เนมนี่พี่ปั้นเจ้าของร้าน แล้วก็พี่ฟ้าแฟนพี่ปั้น”เนมที่แทบจะยืนซ้อนหลังผมเบี่ยงตัวออกมายกมือไหว้แล้วถอยกลับไปยืนเหมือนเดิมโดยใช้ตัวผมเป็นโล่กำบังสายตาสอดรู้ของสองคนตรงหน้า
“อ้าว นี่ตกลงสถานะกูคือแฟนเพื่อนมึงเหรอวะถึงได้แนะนำเมียกูก่อนเนี่ย”
“จะไปรู้เหรอ ก็ปกติเห็นพี่ปั้นเป็นช้างเท้าหน้าก็ต้องให้เกียรติแนะนำก่อนสิ”
“ปากดีไปนะมึง โน่น สุดที่รักมึงรออยู่ที่โต๊ะเรียบแล้ว ตอนแรกบอกกูว่าจองสองโต๊ะประมาณสิบกว่าคน นี่มากันยี่สิบกว่าได้มั้ง กูเลยย้ายมุมหน้าเวทีไปอยู่ใกล้ๆ เคาน์เตอร์แทน”
“จะได้คอยสังเกตการณ์ง่ายๆ ใช่มั้ย”
“เออๆ ฮ่าๆๆ มึงนี่รู้ใจว่ะ ไปรีบๆ เข้าไป กูไม่ได้ดูละครหลังข่าวมานานแล้ว อยากเห็นบทเข้าพระเข้าพระ แบบพระเอกโดนมอมลากเข้าโรงแรมอะไรแบบนั้นน่ะ”พี่ฟ้าผลักไหล่ให้ผมเดินเข้าไป ส่วนพี่ปั้นกับไอ้เจมส์ก็เดินล้อมหน้าล้อมหลังเนม พยายามชวนคุยไม่หยุด ถามชื่ออายุที่อยู่ แล้วทำท่าจะถามลึกลงไปเรื่อยๆ ผมเลยดึงมือเนมให้เดินตามเข้าไปหาที่นั่งก่อน ก็คงต้องนั่งแถวๆ เคาน์เตอร์นั่นล่ะ จะได้มองเห็นง่ายๆ แถมยังมีคนคอยช่วยดูแลเยอะด้วย
“โก้!!”ผมยืนมองหามุมว่างๆ ที่ไม่ต้องเบียดมากนัก แต่เสียงทักพร้อมแรงกระชับบนแขนอีกข้างที่ว่างอยู่ทำให้ต้องหันกลับมา
“ตองโทรหาตั้งนานก็ไม่ติด นึกว่าโก้จะเบี้ยวซะแล้ว”
“ลืมเปิดเสียงน่ะ พี่ฟ้าบอกเพื่อนมากันเยอะเหรอ งั้นโก้ไม่รบกวนดีกว่ามั้ย อ่ะนี่ของขวัญ”ผมยื่นถุงใส่ขวดไวน์ไปให้ ตองฉีกยิ้มตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดดูเลยว่าเป็นขวดอะไร แถมโถมตัวเข้ามากอดไหล่ผมอีก ท่าทางจะเริ่มเมาแล้วแน่ๆ
“ดีใจจัง ไม่คิดว่าจะมีของขวัญให้ด้วย โก้ไปนั่งกับตองสิ เดี๋ยวตองจะแนะนำเพื่อนๆ ให้รู้จัก”นี่ล่ะคือประเด็นที่ผมไม่อยากฉายเดี่ยวกับตอง เพราะการแนะนำให้เพื่อนรู้จักมันก็เหมือนการเปิดตัว ทั้งๆ ที่ความจริงเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ไอ้พวกที่ยืนดูเหตุการณ์ด้านหลังก็ช่างวางแผนดีนัก ถ้าหากตองไม่จัดงานที่ร้านนี้ผมก็อาจจะเลี่ยงไม่ไป แต่เพราะบอกว่ามาที่นี่ผมเลยรู้สึกเหมือนยังมีเพื่อนคอยเป็นกันชนไม่ให้ตองเข้ามาสนิทกับผมมากนัก แต่ดันไม่ได้คิดว่ากันชนพวกนี้ผันตัวเองไปเป็นไทยมุง อยากดูเหตุการณ์สนุกๆ เวลาเห็นผมลำบากใจและหาวิธีตีตัวออกห่างจากคนที่เข้าหา ความจริงผมก็ไม่ได้แคร์อะไรตองเลย ถึงจะเคยมีอะไรด้วยกันแต่ไม่ได้ผูกพัน ส่วนที่ยังไปไหนมาไหนกับตองเป็นเพราะตัวตองเองที่ค่อนข้างมีบุคคลิกและนิสัยที่ทำให้บางครั้งผมยอมไปไหนมาไหนด้วยได้ การที่ตองไม่ช่างซัก ไม่ตีสนิท รู้จังหวะว่าตอนไหนควรตื้อ ตอนไหนควรถอย อันนี้ทำให้ผมพอใจ เหมือนจะตามตื้อแต่ก็ยังรักษาศักดิ์ศรีตัวเองไม่ให้น่าเกลียด และทุกครั้งที่บังเอิญเจอตองพร้อมเพื่อน ตองก็ไม่เคยจะพูดให้เพื่อนๆ รู้ว่าผมเคยมีอะไรกับตอง แต่แนะนำว่าเป็นอาจารย์สอนพิเศษของน้องชายเสมอ มีครั้งนี้ครั้งแรกนี่แหละที่ตองใช้วิธีกดดันให้ผมต้องรับปากว่าจะมา ผมถึงได้รับปาก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ตองล้ำเส้น และหวังว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย
“เดี๋ยวขอหาโต๊ะให้น้องนั่งก่อนแล้วกัน ตองกลับไปที่โต๊ะเถอะ เดี๋ยวโก้ตามไป”ผมพูดจบตองถึงได้รู้ตัวว่ายังมีอีกคนอยู่ด้านหลังผม และยังถูกผมจับข้อมือเอาไว้อยู่
“น้องเนมนี่เอง มาเที่ยวด้วยเหรอฮะ ไปนั่งกับพวกพี่มั้ย”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวเนมนั่งกับพี่ๆ พวกนี้ก็ได้”เนมชี้ไปที่พวกไทยมุงที่ยืนอมยิ้มบ้าง ทำหน้าลุ้นจนเกินพอดีบ้าง เห็นท่าทางแต่ละคนแล้วผมล่ะอยากจะบังคับให้เนมไปนั่งกับตองจริงๆ แต่ถ้าทำอย่างนั้นมีหลังกลับห้องไปได้เถียงกันอีก หรือไม่เนมก็คงนิ่งเงียบใส่อีกตามเคย
ตองเดินกลับไปที่โต๊ะเพราะเพื่อนๆ ตะโกนเรียก ส่วนผมก็หาที่นั่งให้เนมได้พอดี ชุดโซฟาเล็กๆ ที่ไม่ค่อยมีคนชอบนั่งเพราะส่วนมากอยากจะยืนเต้นกันหมด หรือไม่ก็นั่งเก้าอี้สตูลตัวสูงเพื่อจะได้มองเวทีได้ชัดๆ
“เจ้าของงานชะเง้อคอมองหาใหญ่แล้ว มึงรีบไปก่อนที่คอเค้าจะหลุดแล้วลอยมาหามึงที่นี่ดีกว่า”พี่ฟ้านี่ก็ชอบจิกกัดเหมือนไอ้นิ้งเหมือนกันนะ
“ห้ามเมานะเนม พรุ่งนี้ต้องไปเรียน”
“รู้แล้ว ถึงเมาก็ไปเรียนไหวเหอะ”
“ห้าม-เมา”ผมย้ำคำสั่งอีกครั้งจนเนมยอมผงกหัวรับคำสั่งแบบไม่เต็มใจ ถ้าไม่เคยต้องประสบปัญหาตอนเนมเมาผมคงไม่ต้องเคร่งครัดแบบนี้หรอก แต่นี่เพราะเคยโดนมากับตัวเลยต้องสั่งเอาไว้ก่อน แต่ก่อนเดินไปจากโต๊ะก็ต้องนิ่งคิดอีกทีว่าควรจะปล่อยเนมไว้หรือเปล่า เพราะสายตาอีกสามคู่ที่ไล่ผมแบบตรงๆ ทำให้รู้เลยว่าพวกนี้ต้องเตรียมรีดข้อมูลเนมแน่ๆ หรือไม่ก็เตรียมขายผมให้เนมฟัง ไม่ว่าจะแบบไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น แต่จะดึงดันให้เนมตามผมไปโต๊ะตองด้วยก็ไม่ได้อีก ถึงจะอยากทำอย่างนั้นแต่...ที่ผ่านมาก็น่าจะกระตุ้นเพียงพอแล้ว หากเนมยังโตไม่พอจะคิดได้ หากเนมยังตามผมไม่ทันแม้สักก้าว หากยังไม่กล้าพอ....ก็ถือว่าผมมองคนผิดไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอโทษที มาช้ากว่ากำหนดนิดหน่อยนะคะ
เรื่องเล่าที่บอกไว้คราวก่อนคือเรื่องเน็ต ตอนนี้เน็ตที่บ้านใช้ได้แล้ว หลังจากวันที่อัพคราวก่อน รอสามวัน(นับจากวันโทรแจ้งก็อาทิตย์กับอีกวันหรือสองวันพอดี) ช่างโทรมาตอนเช้าบอกให้เปิดเครื่องไว้ เดี๋ยวจะเข้ามาดูให้ จีก็เปิดเครื่องรอ ไม่เกินสิบนาทีช่างก็มา ปัญหาคือช่างที่ติดตั้งเป็นทีมที่บริษัทจ้างให้มาติดตั้ง ไม่ใช่พนักงานประจำของบริษัทฯ เน็ต แล้วก็เลยทำงานไม่เรียบร้อย คือเดินสายเสร็จจับคู่สัญญาณเสร็จก็ไป คนที่มาซ่อมบอกเค้าจับคู่สัญญาณผิด จีก็เลยเล่นไม่ได้ แถมยิ่งกว่านั้นคือ จีบอกช่างซ่อมว่าตอนแรกที่มาติดตั้งไม่ได้เสียบสายโทรศัพท์กับเราท์เตอร์ด้วย จีเห็นเดินสายไว้แต่ไม่เอาสายเสียบ แล้วจะเอาสัญญาณโทรศัพท์ตรงไหนต่อ ก็เลยเสียบเอง แต่ก็เล่นไม่ได้อยู่ดี ที่ฮากว่านั้นคือ ช่างซ่อมบอกว่าเพิ่งได้รับเรื่องเมื่อเช้าเลยขับรถออกมาจากบ้าน บ้านเค้าอยู่หมู่บ้านเดียวกันแต่ถัดจากบ้านจีไป 2 ซอย :jul3:
ขอไม่บอกนะคะว่าเน็ตของค่ายไหน เพราะความจริงเรื่องพวกนี้มันอยู่ที่ตัวบุคคลไม่ใช่หน่วยงานนะจีว่า การติดเน็ตบางทีก็ต้องอาศัยดวง :jul3:
-
^
^
จิ้มพี่จี เย่ๆๆๆ
-
มาเล่นเช้าเชียว จิ้มตอนนี้ก็ไม่รู้สึกหรอกค่ะ ง่วงมากมาย ขอตัวไปนอนก่อนนะ
-
^
^
^
งั้นจิ้มคุณจีอีกที เผื่อรู้สึก ^^
ราตรีสวัสดิ๋ + อรุณสวัสดิ์ นะคะคุณจี
-
ไหนพี่โก้ว่าไม่ชอบคนลับๆ ล่อๆ ไง
ตัวเองแหละ ทั้งลับทั้งล่อ
คลุมเครือ
:z2:
-
เห็นด้วยกับคุณจี ที่ว่าการติดเนตบางที่ต้องอาศัยดวง :L2: :L2: เพราะมีปัญหากับเนตเหมือนกัน
กลับที่ไ้อ้พี่โก้ ไม่เข้าใจโก้ยังไง ก็ยังไม่เข้าใจยังงั้น แต่ความรู้สึกที่มีต่อโก้ตอนนี้ยังเหมือนเดิมคือ :z6: :z6:
ปล.คิดถึงพี่เอ๊กซ์กับเจ ขอให้มีเรื่องพาดพิงยาวๆหน่อยก็ดีนะคะ :L1: :L1:
-
:seng2ped:ไอ้โก้ อวดดีฉิบหาย
-
ไอ้โก้ก็ยังทำตัวได้มึนๆน่าปวดหัวเหมือนเดิม
มันคิดอะไรนะ
-
พวกเพื่อนก็ลุ้นกันตัวโกร่ง หรือว่าเตรียมแกล้งโก้ก็ไม่รู้
ว่าแต่เพื่อนคงหวังดี อยากให้คนมาดนิ่งมีคู่เสียที
กว่าว่าคู่นี้จะคลิ๊กกันได้ คงลุ้นกันเหนื่อยแน่ :เฮ้อ:
+1 เป็นกำลังใจให้ น้องจี
ปล. น้องเจมาเป็นแขกพอผ่านแว๊บ ๆ :m1: ชื่นใจจัง
-
หนูเนมลุยโลด
พี่โก้เค้าเปิดทางให้ขนาดนี้แล้ว
สู้สู้นะคะ
-
ทำไมมันไม่มีอะไรก้าวหน้าเลยง่ะ?
อ่านไปอ่านมาเบื่อโก้เฉยเลย
ไม่มีอะไรคืบหน้าจริงๆ
แอบดีใจ พาร์ทนี้มีพี่เอ็กซ์น้องเจเล็กๆ
เค้าคืนดีกันเมื่อไหร่มาบอกด้วยน้าาาา :bye2:
-
:monkeysad: กลับมาแล้ว :mc4:
-
โก้ยังมึนเหมือนเดิม
ส่วนน้องเนม ก้อสู้ๆๆน้าจ้า
พี่โก้เริ่มเปิดทางเเล้ว...หรือป่าวว :laugh:
รอตอนต่อไปค่า :impress2:
-
เย้ มาต่อแล้ว
คิดถึงเนมมากๆ
ยิ่งอ่ายิ่งไม่เข้าใจว่า โก้ต้องการอะไรนะ สงสารเนมจัง
-
พี่โก้นี่แบบเข้าใจเข้าถึงแกยากจิงๆอ่ะ 5555+ เจก็ยังคงเหมือนเดิม ง๊องแง๊งน่ารักอ่า~~ ส่วนพี่เอ๊กซ์จับจูบแบบนั้นเลยหรอ หึหึ หื่นแรงดีไม่มีตกจิงจิ๊งพ่อคู๊ณณณ รักคู่นี้ที่1 5555+
-
พี่โก้เค้าอยากให้เนมเป็นคนเริ่มจีบพี่โก้ก่อนเหรอ??
:confuse:
คู่นี้คงต้องตามลุ้นกันจนเหนื่อย
:jul3:
-
เปิดตัว ไปงานเปิดตัว
เนมลุยโลด บอกให้โลกได้รู้
เนมโตแล้วเฟ๊ยยยยย
-
อยากให้คนอื่นทำอะไรเปิดเผย แล้วตัวเองเปิดเผยกับคนอื่นมากแค่ไหนละเนี่ย ตาโก้ :angry2:
เนมเผาโก้ให้เต็มที่เลย เอาเกรียมๆ o18
-
:เฮ้อ: เค้าก็ตามโก้ไม่ทันเหมือนกันนะ
แล้วชักจะเบื่อไอ้คุณโก้มากแล้วนะ ภาคเจชอบโก้มากมันดูเท้อยากบอกไม่ถุก
นิ่ง ๆ พอมีบททีไรเราก็นั่งยิ้มทุกที แต่พอมารู้นิสัยจริง โอ้ยยย..แกจะติสไปไหม
และตอนนี้สงสารเนมมากด้วย อยากแสดงออก แต่จะให้ทำไงคุณทำเหมือนไม่สนใจ
อยากให้กล้า แล้วยังไงถึงเรียกว่ากล้าพอและไม่เกินพอดีสำหรับโก้
:pig4: คุณ G คะ
-
เบื่อโก้ เซงโก้ ไม่เข้าใจ :z3:
แหมม ทำบอกไม่ชอบคนลับๆล่อๆ เมิงไม่ใช่เรยสิไอ้โก้ ไม่ชัดเจนไม่เคลียร์อะไรเรย o12 (หนักกว่า)
จะประสาทแดกแทนเนม :เฮ้อ:
รอต่อไปค่ะ อยากรู้คำพูดสุดท้ายที่โก้พูดถึงเนม ความหมายจริงๆมันคืออะไร o18
:กอด1: :L2:พี่จีค่ะ
-
"ที่ผ่านมาก็น่าจะกระตุ้นเพียงพอแล้ว หากเนมยังโตไม่พอจะคิดได้ หากเนมยังตามผมไม่ทันแม้สักก้าว หากยังไม่กล้าพอ....ก็ถือว่าผมมองคนผิดไป"
มันหมายฟามว่าไงฟ่ะไอ้พี่โก้้้้้้้้้้้้้
ปรัญญาขนาดนี้ ใครจะไปเข้าใจ
-
ตอนนี้อยากบอกว่าสมน้ำหน้าโก้ว่ะ ฮ่าๆๆ เหมือนอะไรๆก็ผิดไปโม้ด เป็นแบบนี้ก็ดีนะ ไม่ต้องไปคำนวนไรมากกะชีวิต
เนมน่าร้ากกกมากเลยตอนนี้ฮ่าๆ อืม เนมสู้ๆ
-
โก้เมื่อจะเลิกติสสักทีรู้มั้ยคนมันลุ้น
ว่าเมื่อไหร่ทั้งโก้และเนมจะเข้าใจกัน
บ้างครั้งโก้พูดอะไรที่เข้าใจยากไปหน่อย
สงสารเนมเหมือนกันน่ะ
:กอด1: :L2: :pig4:
-
ไม่ใช่แค่เนมนะ คนอ่านก็ตามโก้ไม่ทันเหมือนกัน
โอ้จิตใจมนุษย์นั้น ยากแท้หยั่งถึง :z3:
-
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนโก้รอเนมรุกอยู่
เนมคว้าโอกาสไว้ ณ บัดนาว
รีบไปแสดงตัวหรือกันท่านังตองเลยก่อนจะเสียใจ
โก้ไม่ได้บังคับให้ไปด้วย
แต่รอให้เนมตามมาแสดงออกชัวร์
-
งงกับโก้ จะเอาไงคร้าาาาาาาาาาาาา :z6: :beat:
-
เนมสู้ สู้ :L2:
-
โก้เอ้ย ไม่บอกไม่อะไรทั้งสิ้น ให้คิดเอง
น้องมันจะรู้ไหมนั้น สงสารเนมเป็นบ้า
โก้เข้าใจยาก :เฮ้อ:
-
ไอ้พี่โก้ทำแบบนี้ หมายความว่าไง
จะห่วงหรือหวง
แล้วที่พูดไปแบบนั้น ไม่คิดจะสงสารเนมเลย
กลัวเนมจะตามไม่ทันหรือไง
เนมไม่ได้โง่น่ะ
-
:pig4:
-
นู๋งง
-
โก้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ...
:L2:
-
ขอบคุณมากค่ะคุณ จี อ่านแล้วก็ยังคงไม่กระจ่ายเท่าไหร่สำหรับพี่โก้ในหลายๆเรื่อง อิอิ ส่วนเรื่องเน็ตที่บ้านก็เคยเป็นแบบว่าเซ็งมากอ่ะต้องหลายวันก็ใช้ไม่ไ่ด้ โทรตามช่างก็ไม่มาเสียที นานเกือบเดือนกว่าจะใช้ได้
-
ตั้งแต่อ่านมา ก็มีแต่ช่วงท้ายตอนนี้นี่แหละที่อ่านแล้วทำให้
ความรู้สึกโล่งขึ้นบ้าง เพราะบรรยากาศของโก้นั้นชวนให้มึนเหลือเกิน
-
มึนๆ งงๆ กับโก้จัง คลุมเครืออีกต่างหาก
-
บางครั้งโก้ก็คาดหวังอะไรจากคนอื่นมากไป
อยากให้น้องมันเข้าใจ แล้วดูทำตัวแต่ละอย่างง
-*-
เนม อย่ายอมง่ายๆ นะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
-
โก้นี่ เข้าใจยากจริงๆ
น้องเนม สู้ๆนะ :L2:
-
เรื่องมากจังโก้ - -*
-
อย่าว่าเเต่น้องเนมเลยโก้ คนอ่านก็ตามโก้ไม่ทัน @.@
-
รอลุ้น เพื่อน ๆ ขาย เฮียโก้ อิอิ
-
ตกลงไอพี่โก้จะเอายังไง :angry2:
สงสารน้องเนมอ่ะ ใครจะไปฉลาดเท่ามึงวะไอพี่โก้ ชิชิ :m31:
ปล.ขอบคุณพี่จีค่าาา :pig4:
-
โก้เยอะอ่ะ
มากมายออกแนววางแผนไว้แล้ว..
เหอเหอ อย่าว่าน้องเนมเลย....คนอ่านก็ตามพี่โก้ไม่ทัน...
แต่รออ่านต่อจ้า
-
เย้ .. คุณจีมาต่อแล้วววว :mc4:
กอดๆหนูเนมให้หายคิดถึงก่อน :กอด1:
ชอบตอนนี้จังเลย โส-นะ-หน้า อิพี่โก้ โดนคนอื่นปั่นหัวซะมั่งงงงง :laugh:
แอบหัวหน้าอ่านง่ะ เดียะกลับมาอ่านแบบจริงจังอีกที :really2:
:pig4:คุณจีค่า ดีใจด้วยจริงๆที่เนตใช้งานได้ในที่สุดดด
-
สะใจ พี่โก้โดนแกล้งมั่งอะไรมั่งเหอะ
ตัวเองปั่นหัวเนมมาเยอะล่ะ :z6:
รอตอนต่อไปจ่ะ
-
พี่โก้ทำอะไรไม่ชัดเจนอีกแล้ว
-
สนุกดี อิอิ
-
เฮียโก้ โหมดมึนงง มากเลยงะ
-
อ๊ายยย พี่โก้ ><
พ่อคนเจ้าเล่ห์ คิดเยอะ เจ้าแผนการมากมาย คริๆ
น้องเนมสู้ สู้
คุณจี ก็สู้ สู้ พอจะรู้เหละว่าเน็ตค่ายไหน เห้อๆ เคยโดนเหมือนกัน
-
อิพี่โก้เล่นไรอีกเนี๊ยะ :m16:
-
เพิ่งรู้ว่าโก้มีอาชีพเสริมเป็นสปาย
เพราะเห็นทำอะไรแต่ละอย่าง ลับๆล่อๆ ทั้งนั้น
เราต้องการความชัดเจนจากโก้มากว่านะ
-
โก้ลึกลับซับซ้อน
เนมตามให้ทันนะ แล้วก็ตอกกลับให้หงายไปเลย
-
ตอนใหม่มาแล้วววว
เย้
อ่านแล้วก็ลุ้น
^^
ขอบคุณนะคะ
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
พี่จี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!*
อร๊ายยย ย คิดถึงมากๆค่ะ ตอนนี้(แอบ)เล่นคอมที่มหาลัย
เปิดมาอัฟแล้ว ดีใจเว่อๆ จะได้อ่านแล้ววว ว :z2:
ขอจิ้มไว้ก่อนเน้อ คิดถึงมากๆค่ะ (ย้ำอีกรอบ)
-
มึนกับอิพี่โก้ ตกลงมันจะให้น้องเนมตัดใจหรือจะให้รุกมันเนี่ย งง!! :serius2:
สงสารน้องเนมของเจ้ แพ้ทางตลอดอ่ะ จะมีบ้างมั้ยวันที่โก้จะแพ้เนมบ้าง จะมีใช่มั้ยคะพี่จี :m15:
(แต่ตอนนี้ก็เห็นลางแล้วนะ เริ่มพูดแบบไม่คิดแล้ว)
-
มึนนนนน
เซ็งอิพี่โก้มากมายอ่ะ
อะไรของมันก็ไม่รู้
เนิ้อเรื่องเลยดูไม่ไปไหนเลย เหมือนพายเรือในอ่างอ่ะ 555
เนมหาแฟนใหม่เถอะ หล่อๆรวยๆเชิดๆใส่อิพี่โก้ซะ 555
-
ไม่เข้าใจโก้อีกตามเคย
ตอนนี้เหมือนโก้จะแบบดีกว่าเดิมนิดหน่อยแฮะ
น้องเนมสู้ๆจ้า
ปล.จะมีสักตอนที่เข้าใจความคิดโก้ไหมเนี๊ย-o-!!
-
แสดงว่า เนมจะต้อง พิสูจน์ตัว คืนนี้ใช่ไหม โก้ถึงจะยอมรับ ...
โก้แมร่ง... :เฮ้อ:
ตอนที่ผมเพิ่งเริ่มอยู่คนเดียว
>>> อยากรู้เรื่องราวตอนนี้มากๆ เลยคุณจี
เกี่ยวกับตี๋ใช่ไหมๆๆ :m31:
-
อ่านเรื่องของโก้แล้วก็ยังคงงงต่อไป ... เป็นคนคิดอะไรลึกลับซับซ้อนดีแท้ .. ว่าแล้วก็ต้องไปอ่านตอนพิเศษเพิ่มความหวานสักหน่อย เพราะช่วงนี้มันขมเหลือใจ :z3:
ปล. :3123:
-
เข้ามา :กอด1:
คุน G ให้หายหนาว...
-
อยากเห็นเนมเมา อ่ะ :impress2: :impress2: ส่วนโก้ :z6: :z6: :z6: ครั้ง
-
รักต้องอดทน
รักต้องเข้าใจกัน
รักต้องให้อภัยกัน
รักต้องดูแลกัน
รักต้องไม่ตีกรอบกันและกัน
.
.
.
.
.
เออ...แล้วผมมาบ่นอะไรไปนี่
สู้ๆ นะน้องเนม
อิอิ :mc4:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
LoVe P' G
คิดถึงสุดๆๆ
ส่วนโก้ อ่านเท่าไรก็อ่านไม่ออก ฮาๆๆ
-
ลุ้นมาก ตั้งแต่ต้น จนมาถึงปัจจุบัน ยังคุมเคลืออยู่เลย ไม่เข้าใจโก้เล้ย
-
พี่โก้เปิดตัวเนมเลย ^^
-
อ่านกี่ทีกี่ทีก็ไม่เคยเข้าใจความคิดโก้เลย :serius2:
หรือเราโง่เอง :a5:ว่ะ?
-
ยังคงไม่เข้าใจในตัวโก้อีกตามเคย.. - -
ต้องการจะสื่ออะไรจ๊ะ ? ต้องการอะไรจากเนมห๊ะ !
ยังไงน้องเนมก็สู้ๆนะ รักครั้งนี้ต้องสู้หน่อย ^^
ปล. เห็นด้วยคะคุณจี ตอนติดเน็ตใหม่ครั้งที่แล้วรอเป็นอาทิตย์
ช่างยังไม่มาเลย :เฮ้อ:
-
อ่านแล้วปวดใจ
โก้อ่า เห้อ....
เนมสู้เขานะลุก
-
โอ้ยยยย งงกับความคิดของโก้
-
โก้มันจะเอายังไงเนี่ย
+1 นะคะ
-
ไม่เข้าจ๊ายยยยย ไม่เข้าใจพี่โก้เค้านะฮ้า
คิดอะไร คิดเยอะ คิดแยะ คิดมาก คิดมายไปหมด
เคยงงกับตัวเองบ้างมั้ยเนี่ย เค้าล่ะง๊ง งง -*-
น้องเนมจัดการหน่อยซิ รำคาญแระ ฮ่ะ ๆๆ
-
ปะติดปะต่อเรื่องไม่ทันค่ะ ต้องตามอะไรโก้ให้ทันอ่ะ งงๆ แล้วโก้ต้องการอะไรกันแน่ รอตอนต่อไปค่า
-
โก้แค่อยากหาคนที่รู้ทันแค่นั้นเองหรอ
แล้วเนมจะทันมั้ยเนี๊ย :z3:
-
อ่านแล้ว ไม่เข้าใจไอ้พี่โก้จิงๆๆเลยอะ
คิดอะไรอยู่
ช่วยทำให้กระจ่างหน่อยสิ เหมือนจะให้โอกาสเนมยังไงก็มะรู้
อ่านแล้วเหนื่อยแทนเนมมากๆๆๆ 55
เจ พี่เอ็กซ์รักนะเลยแสดงออกไง
คิดถึงเจกะพี่เอกซ์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยอะ
ยินดีด้วยค่ะพี่จีที่เนตใช้ได้แล้ว :o8: :o8:
-
อ่าว ววว อะไรยังไงกันแน่เนี่ยอิพี่โก้!?
ย๊าก กกก ค้างอีกแล้วคร๊าบ บบบไรท์เตอร์ -ดิ้นๆ-
-
*กัดผ้า*
โหยยยย ดีใจมากมายมาต่อนี่ ;)
เดี๋ยวมาอ่านพรุ่งนี้นะค้าบบบบบบบบบบ :t3:
-
ดีใจจังคุณจีมาแล้ว
เอาใจช่วยเนมต่อไป แอบเซ็งโก้เล็กน้อย
-
ชิ ไอ้โก้ แน่มาจากไหนเชียวว หมั่นไส้ๆๆๆๆๆ ฮึ่ยยย !!!
ฝากเนม จัดหนักให้ด้วยนะ ><
-
เชียร์น้องเนมให้หาใหม่เหอะ
เพราะความรู้สึกคนเรามันไม่ใช่เรื่องที่สิ่งที่โก้คิดให้เป็นอย่างไงก็เป็นอย่างนั้น
น้องมันก็มีหัวใจ....สงสารเนมอ่ะ เพราะ ความคลุมเครือ :เฮ้อ:
โก้ออกไปจากสาระบบเลย ชิ้วๆ
-
เบื่อคนมักมากอย่างโก้ว่ะ :เฮ้อ:
-
ชอบโก้โคด แต่ก็เบื่อ(นิสัย)โก้มาก(ในหลายๆครั้ง) และหมั่นไส้โก้สุดๆ :z3:
แต่ก็รักโก้เสมอ :เฮ้อ:
-
ใครตามพี่ทันมั่งคะพี่โก้
โอ่ยยยย น่ากลัวน้องเนมจะใจน้อยไปก่อนแล้วนะ
ซับซ้อนเข้าใจยากตลอดเลย
งื้อๆๆๆ อยากให้มีแบบ หวานๆ จะมีมั้ยนะพี่จี ^^
-
เย้ๆๆ มาแล้วๆ รอตั้งนาน ว่าแต่ โก้คิดจะทำไรอีกเนี้ยยย - -
-
เกลียดโก้อ่ะ
ทำไมรู้สึกเกลียดโก้แบบนี้
มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พระเอกของพี่จีเนี่ย
ผมเกลียดทุกคนเลย
ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ
เขียนดีเกินไป
ใจร้ายมากกกกกกก
-
เบ่ๆๆ อ่านทันแล้ว สองวันเชียวใช้เวลา
สนุกมากกกก ชอบๆ ชอบเนมมากกว่าโก้นิดนึง
โก้มันกวนเนอะ กวนมาก ชอบแกล้งน้องด้วย
เนมอดทนให้มากๆนะ เหมือนพี่เค้าจะรู้ไต๋เรา รุ้จักเรามากมาย
ทำกับพุดไปตามรู้สึกเถอะ แล้วจะเอาใจช่วยน้า
คีย์เป็นเพื่อนและอดีตแฟนที่น่ารักมากๆ
มีคีย์สักคนต่อไปคงไม่ต้องห่วงอะไรมากแล้ว
รออ่านต่อนะคะ
-
เดาใจโก้ไม่ถูก
-
ช้ามาก รอตั้งนายเน้อกว่าจะมาต่อ
แถมต่อน้อยอีกอ่ะ คุณจี
เฮ้อ โก้ชอบทำตัวอึมครึ้มพิกล
แต่อยากรู้เรื่องของตี๋บ้างว่าทำไม
โก้ถึงไม่ยอมเจอกับตี๋ อ่ะ อยากรู้ๆๆๆๆๆๆ
-
อื้ม พอได้อ่านตอนนี้แล้ว กูงงกับมึงมากไอ้โก้
สรุปคิดอะไรยังไงกันแน่ สับสน มึนงงกับเอ็งสุดๆ
เหอะๆ นี้ขนาด(คนอ่าน)รู้สิ่งที่แกคิด(เกือบ)หมด
ยังสับสนขนาดได้นี้ แล้วน้องเนมที่ไม่สามารถรับรู้
ได้เลยนี้ จะขนาดไหนเนี้ย :เฮ้อ:
:กอด1: พี่จี น้องเนม แต่ :z6: อิโก้
-
เหอะๆๆ ดีใจด้วยที่เน็ตใช่ได้แล้ว อิอิ เราจะไปด้อ่านต่อซะที หุหุ รออ่านอยู่นะคะ มาต่อบ่อยๆๆละ
-
ช่างเป็นหนุ่มเจ้าแผนการจริง จะเจรียมเนมไว้เป็นคนรู้ใจ ?
-
...ที่ผ่านมาก็น่าจะกระตุ้นเพียงพอแล้ว หากเนมยังโตไม่พอจะคิดได้
หากเนมยังตามผมไม่ทันแม้สักก้าว หากยังไม่กล้าพอ....ก็ถือว่าผมมองคนผิดไป
อ่านแล้วมึนอยู่สิบนาที =[]= พยายามตีความเข้าข้างเนม 5555+
โก้ชอบเล่นอะไรพิเรนๆ ไม่เคยเข้าใจว่าโก้คิดอะไรอ่ะ
มันหมายความว่ายังไงก๊านนนนน !!
:serius2: :serius2:
-
ไอ้พี่โก้เนี่ย
ทำอะไรคลุมเครือนะเนี่ย
ที่บอกว่าอยากให้เนมโตพอที่จะก้าวตามตัวเองทันน่ะ
หมายความว่ายังไงงงง
เริ่มสนใจเนมเเล้วใช่มั๊ย
ส่วนเรื่องตองน่ะ
เมื่อไหร่พี่โก้จะจัดการเรื่องตองให้มันจบๆๆไปซักทีอ่ะ
-
มาอ่านรวดเดียวจบ สนุกมากค่ะคุณจี แต่งเก่งจัง ^^
ตอนแรกเหมือนจะเข้าใจโก้ว่าความรักมันบังคับให้รักไม่ได้ เข้าใจว่าเนมรักเขาข้างเดียว ความผิดพลาดที่เกิดจากความไม่ได้ตั้งใจของโก้(เข้าใจอย่างนี้นะ ไม่รู้ถูกหรือผิด) แต่อยู่บนความเต็มใจของเนม อ่านไปก็นึกว่าความผิดพลาดนี้โทษโก้ฝ่ายเดียวไม่ได้ เลยคิดให้เนมตัดใจจากโก้ให้เด็ดขาด แต่พออ่านที่ตอนเพิ่งจบไป โก้สร้างปมขึ้นมาทำไมอีกนะ ถ้าไม่รักเนม จะผูกปมให้น้องเขาเจ็บอีกทำไมอ่ะ เนมอย่าเผลอใจไปนะ ใจแข็งเข้าไว้ (เฮ้อ...สงสัยจะทำไม่ได้) เจมส์ คีย์ หรือใครก็ได้ มาดึงเนมออกจากโก้หน่อยจิ
ขอโทษคนแต่งที่คนอ่านคนนี้อินมากไปนิดส์....แต่ยังไงก็ o13 o13 o13
-
คือไม่รู้ว่า ที่โก้ทำเพราะอะไร อยากให้เนม รู้สึกว่าไม่สมควร ลืมเรื่องเก่าไปซะ ไม่งั้นจะเจ็บไม่หาย
หรือว่า ต้องการให้ลุกให้มากกว่านี้ สยบพี่ให้ได้สิ หรือว่ายังไง
ถ้าเบนเป็น เนม ปวดหัวตาย
-
อิพี่โก้นี่ยังไง o12
สับสนแทนเนมจริงๆเล้ยย สู้ต่อไปนะลูก :เฮ้อ:
ปล.อยากอ่านพี่เอ็กซ์ พี่ + พี่ตี๋ ด้วยคน โดนอ้างอิงถึงบ่อยมากเรื่องอยากรู้:impress:
-
โก้จะเอาไง กันเเน่ เนี้ย
ลมเสีย.... :seng2ped:
-
ตามอ่านทันและ
เฮ้อ!!!!! อ่านไปลุ้นไป :เฮ้อ:
เพราะตามอารมณ์พี่โก้ไม่ทัน
คิดอะไรอยู่กันแน่ฟะเนี่ย :serius2:
แต่เอาเหอะ ช่างพี่โก้มัน
แค่น้องเนมน่ารักก็พอและ :-[
หลงเด็กเห็น ๆ o18
-
อ่านจบแล้วคิดว่า โก้วางแผนทุกอย่างมาตั้งแต่แรกแล้วรึเปล่า สิ่งที่โก้ทำทั้งหมดทั้งหมางเมิน หรือทำตัวแปลกๆ เหมือนไม่แคร์เนม มันเป็นสิ่งที่วางแผนไว้แต่แรกอยู่แล้ว เพราะต้องการให้เนม เข้าใจ ทันกัน และมายืนเคียงข้างกันได้ไง
เม้นน์เองงงเอง 555 แต่ตอนนี้เปิดใจพี่โก้มาบ้างแล้ว อยากรู้ใจน้องเนมบ้างจัง
ขอบคุณคุณจี ที่มาต่อนะคะ สนุกอ่ะ ชอบๆๆพี่เอ็กซ์น้องเจ ไม่ไหวจะเคลียร์
-
เมาไปเลยนะเนม ไม่ต้องไปแคร์
ปล. เน็ตเล่นได้แล้ว ก็ต้องอัพทุกวัน จริงป่ะ
-
จั๊กก็อัยละวาย โก้นิ :z6:
-
อะไรของโก้มันหวะ
กรรมของเนมจริงๆมาชอบมันเนี่ย
-
โอ้ยยยไม่เข้าใจความคิดโก้เหอะ หรือเราโง่เอง?
น้องเนมสู้ๆตามอิพี่โก้มันให้ทันนะลูกกกก
มาแบบปล่อยให้งงแล้วจากไปอีกแล้วอ่ะคุณจี แง๊ใจร้าย ฮ่าๆๆ
ยุอิพี่เจมส์จีบน้องเนมดีมั้ย? เบื่อไอพี่โก้แล้ว :z6:
-
อร๊ายยยยย ได้อ่านแล้วดีใจจัง
ช่วงนี้อยู่ช่วงทำโปรเจ็คก่อนไฟนอล (4 ตัว .. สาบานได้ว่า ปี 2 :z3:) กำลังเครียดๆ ได้อ่านเรื่องนี้แล้วดีใจจัง ~
เหมือนโก้จะเปิดโอกาสให้เนมมากขึ้นนะ
แต่แอบข้องใจประโยคสุดท้ายที่ประมาณว่าโก้กระตุ้นขนาดนี้แล้ว ถ้าเนมยังไม่กล้า....
ไม่กล้าอะไรล่ะนาย ไม่กล้าจีบนายหรออออ :z1:
ก็ได้แต่ลุ้นให้เนมตามโก้ให้ทัน เพราะเราตามไม่ทันแล้ว ฮ่าๆๆ :laugh:
สู้ๆ นะน้องเนม :man1:
-
เดาไม่ถูกซักอย่าง
เราใคร่รออ่านอย่างเดียว :z2:
:กอด1:
-
โอโห เพิ่งรู้้ว่าพี่โก้จะคิดการณ์ล้ำลึกขนาดนี้ ไม่ธรรมดาจริง ๆ ~ คาดไม่ถึงเลยเง้อออ
-
โก้คะ
แผนสูงไปป่ะ
อ่านมาเนิ่นนาน
เพิ่งรู้ว่านี่เป็นแผน
กำของเนม จิงๆ
-
แล้วน้องเนมจาเข้าใจที่โก้คิดป่าวน้อ เฮ้อ!
+ให้คุณจีที่น่าร๊ากกกกก
-
อ๊าย!!!!!! สารภาพว่าเพิ่งเห็นเรื่องของโก้ และตอนนี้ก็ยังไม่ได้อ่าน เพราะคิดว่าถ้าเริ่มต้นมันต้องนั่งยาวแน่ ๆ
เพราะงั้นขอเป็นวันหยุดดีกว่า ไว้อ่านแล้วจะกลับมาเม้นท์อีกทีนะคะ
-
เนมเมาแล้วไงอะ..???
หึหึ พี่โก้...ยังไม่กล้าพอ!
-
พี่โก้พูดให้คิด อยากเห็นเนม เมา 5555++
ตามมาลุ้นต่อคู่พี่โก้กะน้องเนมค่ะ^^
-
พี่โก้ ดูหวงๆห่วงๆน้องเนมเกินพอดีนะจ้ะถ้าไม่คิดอะไร
อิพี่เจมส์นี่ เจอแต่คนมีเจ้าของจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ
น้องเนมสู้ๆนะ พี่โก้ฟอร์มเยอะ
-
หมั่นไส้ อิพี่โก้
จัดหนักๆ เมาไปเล้ยยยยยย
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :really2:
-
กำลังเข้มข้นขึ้นทุกตอนๆ
รออ่านตอนต่อไปค่า ^^
ปล.ชอบตอนนี้จัง >> พี่เอ็กซ์ เจ พี่โมทย์ << คิดถึง :m1:
-
นู๋เนม น่าฉงฉาน
-
พอจะเข้าใจเรื่องว่า โก้อยากให้เนมโตเป็นผู้ใหญ่ตามโก้ให้ทัน
แต่...
ในเมื่อไม่รักแล้วอยากให้เป็นอยากนั้นทำไม
หรือถ้าจะรักทำไมไม่รักที่เนมเป็นแบบนี้
อีพี่โก้นี่กรุ๊ปAB แน่นอน
ทำอะไรคาดเดาไม่ได้นี่
:z3: :z3:
-
ความจริงผมก็รู้หรอกนะว่าเขาไม่ได้อยากให้ผมมา แถมยังไม่ได้ตั้งใจชวนเหมือนที่พี่เจมส์บอกผม แต่คงเป็นเพราะคำพูดที่ยังวนเวียนอยู่ในหัวผมล่ะมั้งที่ทำให้ผมตัดสินใจตามมาด้วย...กล้าๆ หน่อย
“น้องเนมไม่ต้องสนใจนะครับ คนนั้นน่ะแค่มาตามตื้อน้องโก้เฉยๆ แต่โก้มันไม่เคยเล่นด้วยหรอกนะ ส่วนมากก็ได้พวกพี่นี่แหละคอยผลัดกันเป็นก้างขวางคอตลอด”พี่ปั้นเอื้อมมือมาจับมือผมไปรับแก้วเหล้าที่ชงอ่อนๆ แต่หลังจากรับแก้วแล้วก็ยังไม่ปล่อยมือผมออก แถมยังขยิบตาให้ด้วย ผมเลยมองไปที่พี่ฟ้า คนที่พี่โก้แนะนำว่าเป็นแฟนกับพี่ปั้น กลัวพี่เขาหึงแล้วเดี๋ยวผมจะโดนต่อยไม่รู้ตัว แต่พี่เขาไม่เห็นมีอาการอะไร แค่มองยิ้มๆ ส่วนพี่เจมส์นี่กลั้นยิ้มจนแทบจะหัวเราะออกมา ไม่รู้ขำอะไรนักหนา
“ปล่อยไอ้โก้ไปสักสิบนาทีเราค่อยไปตามมันกลับมาแล้วกันนะ ตอนนี้นั่งเล่นกับพวกพี่ๆ ไปก่อน อยากได้อะไรมาเคี้ยวเล่นมั้ย มะม่วงหิมพานต์ดีมั้ย”พี่ปั้นยังคงยึดบทสนทนาจากคนอื่น ทำหน้าที่เจ้าบ้านอย่างดี ความจริงร้านแบบนี้มักไม่ค่อยมีของทานเล่นเท่าไหร่ แต่ผมน่ะเป็นพวกชอบทานกับแกล้มกับของทานเล่นพวกนี้ด้วยเลยไม่คิดจะปฏิเสธ พี่ปั้นเรียกลูกน้องที่ยืนใกล้ๆ มาสั่งอาหารแล้วก็หันมาจ้องหน้าผมต่อโดยที่ยังไม่ปล่อยมือผมเลย
“ทำไมน้องถึงมาอยู่กับโก้มันได้ล่ะ”พี่ฟ้าถามจบ พี่ปั้นก็หันไปยกนิ้วโป้งชมเชยทันที พร้อมปล่อยมือผมแล้วยกไปลูบแก้มแฟนตัวเองแทน
“แม่รู้จักกับแม่พี่โก้ฮะ เมื่อก่อนเป็นเพื่อนบ้านกัน”เชื่อมั้ยว่าถ้ามีคนถามเรื่องนี้สิบคน ผมก็ตอบได้สิบอย่างเลยนะ ไม่ว่าจะแม่เป็นเพื่อนกัน เคยอยู่บ้านใกล้กัน พี่โก้เป็นเพื่อนพี่นิคตอนเด็ก หรือผมเคยเรียนพิเศษกับแม่พี่โก้ เคยเป็นรุ่นน้อง อีกสารพัดคำตอบที่เป็นความจริงแต่อธิบายความสัมพันธ์ได้ไม่หมด
“อ้อออ....สานสัมพันธ์จากความใกล้ชิดนี่เอง เห็นมั้ยกูบอกแล้วว่ามันต้องคนใกล้ตัว ไม่งั้นอย่างมันหรือจะสน”พี่ฟ้าหันไปพยักหน้าให้พี่เจมส์ แต่ผมเองก็ฟังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร
“อย่างงี้มันก็เลี้ยงต้อยจริงๆ ดิวะ ไม่ได้ๆ กูต้องบอกไอ้น้องตี๋ก่อน”พี่เจมส์รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด แต่เขาจะบอกอะไรพี่ตี๋เหรอ
“น้องเนมรู้จักไอ้ตี๋มั้ย เพื่อนสนิทโก้มันน่ะ ตี๋แล้วก็เจ”พี่ปั้นเห็นผมมองพี่เจมส์ก็เลยถามขึ้นมา
“ก็...รู้จักชื่อเฉยๆ ไม่เคยคุยกัน”
“อ้าว อยู่บ้านใกล้กันแล้วไม่เคยเล่นกับพวกนั้นบ้างเหรอ”ไม่รู้ทำไม เวลาพี่ฟ้าพูดแต่ละที ผมรู้สึกเหมือนคุยกับนักเลง อารมณ์เหมือนถูกกระชากคอเสื้อแล้วยกเขย่าสูงๆ เวลาถาม ทั้งที่ความจริงพี่เขาก็นั่งดื่มนิ่งๆ
“พี่ชายเนมสนิทกับพี่โก้ตอนเด็กๆ แต่พอเนมย้ายบ้านแล้วเริ่มห่างกัน แต่เนมเรียนโรงเรียนเดียวกับสามคนนั้นก็เลยรู้จักชื่อมาบ้างเฉยๆ”ความจริงที่เริ่มห่างน่ะมันหลังจากที่โดนฟันแล้วทิ้งต่างหาก
“อ้าว....แล้ว....ตกลงเคยคบกับมันรึเปล่า”
“...ไม่เคย”เอาเข้าจริงๆ แล้วความสัมพันธ์ของผมกับพี่โก้ก็คลุมเครือมาตั้งแต่เมื่อก่อน จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรชัดเจนสักอย่าง
“แต่ทำไมไอ้ตี๋บอกว่าน้องเคยเป็นเด็กไอ้โก้ล่ะ มันว่ามันจำชื่อน้องได้นะ พอพี่เล่าให้มันฟังมันอ๋อเลย บอกว่าเคยได้ยินเสียงตอนคุยโทรศัพท์”พี่ฟ้าพูดออกมาแล้วทำให้ผมรู้สึกดีใจนิดๆ อย่างน้อยพี่ตี๋ก็ยังพอมองเห็นตัวตนของผมบ้าง ผมไม่ได้ถูกซ่อนจนไม่เคยมีใครพบเห็น อย่างน้อยก็มีหนึ่งคนที่อยู่ข้างกายเขาจำผมได้ มันทั้งดีใจทั้งเศร้าใจ ที่จนป่านนี้เรื่องแค่นี้ก็ยังทำให้ผมยิ้มออกเหมือนเด็กโง่ๆ
พี่ๆ คงเห็นผมซึมลงเลยไม่ถามเรื่องระหว่างผมกับพี่โก้อีก ผมเองก็พยายามไม่คิดถึงอดีต นั่งดื่มกับพวกพี่ๆ ไปก็นั่งคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ พี่ฟ้าเป็นศิษย์เก่าที่มหาฯลัยผมเหมือนกัน แต่เรียนคนละคณะ ความจริงพี่ฟ้าเป็นเพื่อนของแฟนพี่เจ พี่ฟ้าเห็นผมทำท่าสนใจเรื่องพี่เจก็ยิ้มล้อๆ เหมือนจะจับได้ว่าทำไมผมสนใจ
“ตอนแรกๆ พี่ก็ชอบเจมันนะ แต่ยอมไอ้เอ็กซ์มัน ไอ้เชี่ยเจมส์นี่สิที่สร้างปัญหาให้คู่นั้นจนเกือบตีกันแล้ว ไอ้โก้กับไอ้ตี๋มันยิ่งจ้องจะดักตีอยู่ ถ้าเจมันไม่ห้ามนะป่านนี้หัวแบะไปแล้ว”
“ก็คนมันน่ารักนี่หว่า อีกอย่างเพื่อนมึงชอบทำท่าหวงดีนักกูเลยจีบแข่งแม่งเลย”
“อย่างมึงเค้าเรียกแย่งเว้ยไม่ใช่แข่ง แต่เนมไม่ต้องกลัวไปนะ พี่รับประกันว่าไอ้เอ็กซ์ไม่มีวันปล่อยเจหลุดมือง่ายๆ หรอก แถมเจมันก็คงขาดเพื่อนพี่ไม่ได้แล้วเหมือนกัน เพราะงั้นสบายใจได้ว่าคู่แข่งอันดับต้นๆ ลดลงไปหนึ่ง”
“เนมเปล่าคิดอย่างนั้นซะหน่อย”พูดจบผมยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม แต่พี่ๆ ก็ยังหัวเราะแซวผมต่อไป ไม่รู้เหล้าร้านนี้ผสมกัญชาหรือเปล่า ทำไมแต่ละคนอารมณ์ดีจริงๆ
ผมหันไปมองบรรยากาศรอบๆ ความจริงจะที่นี่หรือที่บ้านผมก็ไม่ต่างกัน ถึงบ้านผมจะเรียกว่าต่างจังหวัด แต่วันรุ่นที่นั่นก็แต่งตัวเก่งไม่แพ้ใคร หล่อๆ สวยๆ ก็มาก เวลาเมาก็เซหัวทิ่มเหมือนกันหมด ราคาก็ไม่ต่างด้วย สรุปแล้วมันก็เหมือนกันหมดทุกอย่าง ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ แต่ความจริงผมอยากไปพวกผับเกย์บาร์เกย์นะ เคยชวนไอ้คีย์แล้วแต่มันไม่ยอมพาไป แต่ตัวมันเองน่ะเคยไปเที่ยวมาแล้ว จะว่าไปแล้วร้านนี้ผู้ชายเหมือนจะเยอะกว่าผู้หญิงมากๆ เลยนะ
“ทำไมร้านพี่ปั้นมีแต่ผู้ชายล่ะ”เพราะตั้งแต่เข้ามาในร้าน พี่ปั้นเป็นคนชวนผมคุยด้วยมากที่สุดผมเลยกล้าชวนคุยกลับบ้าง อีกอย่างพี่ปั้นไม่น่ากลัวเหมือนพี่ฟ้า แล้วก็ไม่ไม่ทำตาเยิ้มใส่เหมือนพี่เจมส์ด้วย
“เมื่อก่อนร้านพี่เป็นผับเกย์ไง แต่ว่าผู้หญิงมาเที่ยวกันเยอะเหมือนกัน หลังๆ เลยมั่วกันไปหมด บางวันผู้หญิงก็เยอะกว่า แต่ร้านพี่ไม่ตรวจบัตรนะ พี่คัดหน้าตาอย่างเดียว”พี่ปั้นทำสีหน้าจริงจังมากๆ จนผมเกือบเชื่อ
“ฮ่าๆๆ พี่ปั้นน่ารักเนอะ อย่างนี้พี่ก็เปิดร้านมาหลายปีแล้วสิ”พี่ปั้นทำให้ผมหัวเราะออก ตรงข้ามกับอีกสองคนที่ทำหน้าเบ้เพราะรู้ว่าพี่ปั้นตั้งใจพูดเอาใจผม และก็ชมตัวเองด้วย แต่ความจริงคนที่เหลือก็ได้อานิสงส์คำชมไปนะ
พอพี่ปั้นเห็นผมท่าทางสนใจผับเกย์ก็แอบกระซิบว่าถ้าอยากไปจะแอบพาไป ยิ่งช่วงเทศกาลจะมีจัดประกวดหลายอย่าง เมื่อก่อนพี่ปั้นเคยจัด แต่พอปรับร้านเป็นแบบนี้เลยไม่ได้จัดแล้ว พี่ปั้นบอกว่าให้หนีไปเที่ยวกันสองคน แน่นอนว่าคนร่วมโต๊ะอีกสองคนไม่ได้ยินเพราะทั้งคู่กำลังคุยกันเรื่องงาน ร้านนี้พี่ฟ้ามีหุ้นอยู่นิดหน่อย แต่หุ้นใหญ่คือพี่ปั้น รองลงมาคือผู้ช่วยที่เป็นเพื่อนพี่ปั้น แต่จะผลัดกันมาดูแล และพี่คนนั้นก็จะคอยดูเรื่องการตลาดด้วย คอยหาวงดนตรีมาเล่น หากิจจกรรมมาจัด ส่วนพี่ฟ้าหุ้นส่วนน้อยๆ ทำหน้าที่เหมือนผู้จัดการร้าน แต่ก็รับจ๊อบเล็กๆ น้อยๆ ตามสายงานที่เรียนมา งานส่วนมากจะได้จากพี่เจมส์คอยเอามาให้ พี่เขาก็ชมแฟนตัวเองล่ะนะว่าทำงานเก่ง แต่ไม่ชอบทำงานประจำก็เลยลาออกมารับฟรีแลนซ์ ส่วนพี่ปั้นนั้นหนักไปทางเกเรมาตั้งแต่เด็ก ชอบเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนฝูง แถมยังชอบผู้ชายมาตั้งแต่วัยรุ่น แรกๆ ที่บ้านก็รับไม่ได้และพยายามพาไปรักษา แต่พี่ปั้นหัวดื้อ เล่าว่าเคยพาผู้ชายเข้าบ้านให้พ่อแม่เห็นด้วย แต่ก็พาเข้าไปเฉยๆ ไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรกัน แค่เมาแล้วแวะค้างคืนเท่านั้น เช้าวันรุ่งขึ้นตอนพี่ปั้นเดินออกมาจากห้องพร้อมผู้ชายแปลกหน้าเล่นเอาแม่เกือบเป็นลม ส่วนพ่อพี่ปั้นนั่งนิ่งไม่พูดไม่จา พี่ปั้นก็เลยรู้สำนึกว่าทำเกินไปก็เลยเข้าไปกราบขอโทษ จนตอนนี้พี่ปั้นก็ไม่รู้ว่าครอบครัวรับได้หรือเปล่า เพราะไม่ค่อยได้กลับบ้าน แถมนานๆ ถึงจะโทรคุยกัน ผมว่าพ่อแม่พี่ปั้นคงรับได้นั่นล่ะ แต่คงไม่อยากเห็นกับตาเท่าไรเลยไม่สนับสนุน ได้แค่คอยมองห่างๆ ไม่งั้นคงไม่ช่วยออกทุนเปิดร้านนี้ให้ตั้งแต่แรกหรอก
“เนม...พี่ถามอะไรหน่อยสิ”พี่ปั้นยกมือป้องปากโน้มหน้ามากระซิบเบาๆ ผมเลยต้องเอียงตัวไปฟังด้วย
“เนมเป็นอะไรกับโก้”
“ก็เป็นน้องเพื่อน”ผมบอกแล้วว่าถามสิบครั้งก็ได้คำตอบสิบอย่าง แต่มันเป็นความจริงที่สุดแล้ว ส่วนคำตอบอื่นๆ ที่อยากตอบนั้นผมไม่เคยแน่ใจสักอย่าง
“งั้นเอาอย่างนี้ เนมเคยเป็นอะไรกับโก้ เคยคบกันเหรอ”คงเพราะพี่ปั้นเล่าเรื่องส่วนตัวของตัวเองให้ผมฟังล่ะมั้ง ผมเลยสบายใจมากพอที่จะแบ่งปันเรื่องส่วนตัวของตัวเอง อีกอย่างผมเองก็อยากระบายเรื่องพวกนี้ให้ใครสักคนได้รู้เหมือนกัน เมื่อก่อนยังมีพี่นิค แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว แถมกับพี่นิคผมยังพูดได้ไม่ทุกเรื่องด้วย
“ก็...เคยมีอะไรกันนิดหน่อย”
“เคยแบบว่า...มีเซ็กส์น่ะเหรอ”ให้ตายเหอะ ถึงพี่เขาจะกระซิบถามเบาๆ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามันดังก้องอยู่ในหัวจนหัวใจรู้สึกสะเทือนไปด้วยนิดๆ ถึงจะเคยพูดมันออกมาจากปากตัวเอง แต่ส่วนมากเป็นไปด้วยอารมณ์ประชด ไม่เหมือนตอนนี้ที่มันเหมือนจะ...อายนิดๆ หากต้องยอมรับออกมา
“ก็....นิดหน่อย”
“นิดหน่อยยังไงล่ะ พี่กับฟ้านะโจ๊ะกันเกือบทุกวัน บางวันเมาๆ ที่ร้านยังลากกันเข้าห้องน้ำหลังร้านเลย ไม่ต้องอายพี่หรอก เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องปกติ พี่ไม่ถือ”พี่ไม่ถือแต่ผมถือนี่นา
“ก็เคยนานมาแล้ว หลายปีแล้ว....แค่ครั้งเดียวด้วย”
“เหรอ....ทำไมครั้งเดียวล่ะ มันทำเจ็บเหรอ แสดงว่ามันได้เปิดซิงน่ะสิ”ยิ่งพูดเราก็ยิ่งโน้มตัวเข้าใกล้กันมากขึ้น แล้วพยายามลดเสียงให้เบาลง พอพี่ปั้นเหมือนจะเสียงดังไปผมก็รีบยกนิ้วจุ๊ๆ ที่ปากให้รู้ตัว
“พี่ปั้นอ่ะ....ก็....ไม่ได้บอกว่ารอบเดียวสักหน่อย”ผมว่าตัวเองเริ่มเมาแล้วแน่ๆ เลยถึงได้พูดออกมาแบบนี้ และเหมือนจะหยุดปากตัวเองไม่ได้สักเท่าไร
“อ๋อๆๆ ครั้งเดียวแต่หลายรอบ โอเคเก็ทละ แล้วตกลงมันเป็นคนแรกเหรอ พี่ดูออกนะ สายตาเนมน่ะเหมือนจะเทิดทูนมันหน่อยๆ ด้วย แต่บางทีก็มองเหล่ๆ แบบยังไงดีล่ะ...”
“หมั่นไส้”
“เออนั่นแหละ เหมือนโมโหๆ หน่อย ทำไมล่ะ มันได้แล้วทิ้งเหรอ”พี่ปั้นนี่อย่างกับหมอดูแน่ะ เดาเรื่องได้เป๊ะๆๆ สุดยอดมาก
“ก็ประมาณนั้น....ตอนนั้นเนมยังเด็กด้วยล่ะ เนมเมาด้วย พี่โก้ก็เมา มันเป็นความผิดพลาดล่ะมั้ง แต่หลังจากรอบแรกเนมก็สร่างแล้วนะ จริงๆ หลังจากนั้นก็ยังคุยกันนะ แต่...เนมก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นเนมกับพี่โก้เป็นอะไรกัน เหมือนแค่นอนด้วยกัน แต่เนมคิดไปไกลโคตรๆ แล้วอ่ะ แล้วอยู่ดีๆ เนมก็รู้ว่าความจริงพี่โก้แอบรักคนอื่นอยู่นานแล้ว เนมก็อยากจะทนนะ แต่เนมได้ยินเองกับหูอ่ะ แถมเราอยู่ไกลกันด้วย ตอนนั้นเนมยังเรียนมัธยมแต่พี่โก้จะจบมหาฯลัยแล้ว เรียก็ไกลกัน ส่วนมากเลยได้แต่โทรคุยแล้วก็ทะเลาะกัน เนมเสียใจด้วย โมโหด้วย พี่ชายเนมก็โกรธพี่โก้ด้วย เนมก็เลยตัดใจ พี่โก้ก็ไม่เคยมาง้อเนม เนมก็เลยรู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้สำคัญอะไรอ่ะ ถ้าแม่ไม่ให้มาอยู่กับพี่โก้ที่นี่ เนมกับพี่โก้ก็คงไม่ได้กลับมาคุยกันอีกหรอก”พอได้พูดแล้วผมก็พูดยาวเลย รู้สึกอยากนั่งเล่ารายละเอียดให้พี่ปั้นฟังมากกว่านี้ ว่าความจริงแล้วพี่โก้น่ะทำอะไรกับผมเอาไว้แต่ แต่พูดๆ แล้วเหมือนลิ้นชาๆ เพราะพูดสลับกับดื่มเหล้า ตอนนี้ลิ้นเลยพันกันยุ่ง
“สรุปไอ้ห่าโก้มันฟันแล้วทิ้งนี่หว่า”เสียงจากฝั่งตรงข้ามทำให้สะดุ้ง เงยหน้าขึ้นมาถึงเห็นพี่พี่ฟ้าพี่เจมส์กลายเป็นผู้ฟังที่ดีที่แอบฟังเงียบๆ ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
“กูบอกแล้วว่ามันนิสัยไม่ดี น้องเนมเชื่อพี่ ไม่ต้องสนใจมัน มาสนใจพี่ดีกว่า”
“เนมก็ไม่ได้สนอะไรสักหน่อย”ผมกลับมานั่งตัวตรงหลังจากเอียงตัวจนแทบจะมุดลงไปคุยกันใต้โต๊ะ
“อย่าปากแข็งหน่อยเลย มองดูก็รู้ เดี๋ยวหันมองๆ จนคอเคล็ดแล้วล่ะมั้ง อยากให้มันกลับมาก็เดินไปตามสิ”พี่ฟ้านี่ก็ปากเสียเหมือนกัน เสียดายพี่ปั้นแฮะ คนน่ารักๆ แบบนี้น่าจะหาแฟนดีๆ หน่อย
“เนมเปล่าซะหน่อย”
“กล้าๆ หน่อย ชอบก็บอกว่าชอบ อย่างไอ้โก้มันต้องให้คนอื่นจีบ มันไม่มีวันไปตามจีบคนอื่นหรอก มันหยิ่งจะตายห่า”ผมอยากจะเถียงออกไปนะ แต่ดันสะดุดตรงคำว่า ‘กล้าๆ หน่อย’ นี่สิ ผมไม่ได้ขี้หลาดซะหน่อย
“ใช่”พี่ปั้นเสริมคำพูดแฟนตัวเอง แล้วพี่เจมส์ก็เริ่มยุต่อ
“เนมมีโอกาสอยู่ใกล้มันซะขนาดนั้น ตื้อมากๆ เข้าเดี๋ยวมันก็ใจอ่อน พี่จะบอกอะไรให้นะ…”พี่เจมส์เว้นช่วงไปจนผมต้องถามต่อด้วยความอยากรู้
“อะไรอ่ะ”
“หอมแก้มพี่ก่อนดิ”
“ถุยเหอะไอ้เจมส์ ห่านี่ กูอุตส่าห์ตั้งใจฟัง”พี่ฟ้าคงอยากยกมือตบหัวพี่เจมส์ แต่ยั้งๆ ไว้เพราะพี่เจมส์แก่กว่า ถึงแก่กว่าแต่นอกจากพี่ปั้นแล้วคนอื่นเรียกพี่เจมส์ว่า ‘ไอ้’ หมดทุกคนเลยแฮะ
“ก็ไอ้กฤษมันบอกมาว่าไอ้โก้น่าจะชอบเนมบ้างล่ะ ไม่งั้นต่อให้แม่มันสั่งมันก็คงไม่ยอมให้มาอยู่ด้วยหรอก”
“ไหนมึงว่าโทรหาพี่กฤษไม่ติด”
“อันนี้กูคุยไว้นานแล้ว”
“พี่กฤษว่างั้นจริงน่ะ”พี่ปั้น ถามอย่างที่ผมอยากถามพอดี ถึงแม้จะไม่รู้จักคนชื่อกฤษก็เถอะ แต่เขาคงเป็นคนดีมากๆ
“จริงสิครับน้องปั้น ก็คราวก่อนพี่โทรไปเล่าให้มันกับน้องตี๋ฟัง มันก็บอกพี่มาอย่างเงี้ย มันบอกว่า....”
“ถ้ามึงยังลีลาอีกนะ มื้อนี้มึงเหมาจ่ายเลย”
“เออๆ กูก็ขอนึกคำพูดสวยๆ ของไอ้เวรนั่นหน่อยสิ แม่งเสือกของพูดศัพท์สูงเหมือนกันอีก กูฟังแล้วก็ต้องเอามานั่งแปล มันว่า...ไอ้โก้เป็นพวกช่างคิด ชอบวางแผน เหมือนเล่นเกมกับชีวิตตัวเอง แถมน้องตี๋ยังบอกอีกว่าโก้มันแทบไม่เคยทำอะไรพลาด ถึงพลาดก็เป็นความผิดพลาดแบบตั้งใจให้เกิดผลแบบที่มันต้องการ เพราะงั้นเรื่องของเนมกับมันน่ะ ที่เนมโจ๊ะๆ กับมันแล้วน่ะ พี่ว่ามันคงตั้งใจ เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาพี่ไม่เคยเห็นมันเมาแล้วคุมตัวเองไม่ได้เลยนะ”
“อันนี้จริง เพราะปกติมันต้องคอยดูแลเพื่อนมันอีกสองคนไง”พี่ฟ้าเสริมคำพูดพี่เจมส์ ซึ่งผมก็เชื่อนิดหน่อย
“เออนั่นแหละ เพราะงั้นเรื่องเมื่อก่อนระหว่างเนมกับมันน่ะ กูรูกฤษเค้าวิเคราะห์มาว่า มันตั้งใจทำ แต่ส่วนที่ว่าทำไมถึงไม่ได้สานต่ออันนี้พวกพี่ไม่มีใครรู้เรื่องระหว่างนั้นสักคนเลยช่วยวิเคราะห์ให้ไม่ได้”
“คงเห็นเนมง่ายดีมั้ง เลยตั้งใจจะหลอกเนมอ่ะ”ผมก้มหน้าพูดเบาๆ ในสิ่งที่คิด แต่พี่ฟ้าก็แย้งขึ้นมาทันที
“มันไม่ใช่คนแบบนั้นซะหน่อย ถึงจะหน้าตาดูเหี้ยไปบ้าง แต่มันก็นิสัยดีนะ”
“พูดเหมือนมึงหน้าตาดีเนอะ”
“ดีไม่ดีเมียกูก็น่ารักแล้วกัน จริงมั้ยครับ”
“จริงที่สุด”พี่ฟ้าถามปุ๊บพี่ปั้นก็รับคำปั๊บ แถมเอนไปนั่งพิงไหล่โชว์หวานให้ดูด้วย
“ตั้งแต่พี่รู้ว่าเนมย้ายไปอยู่กับมันที่ห้อง พวกพี่ก็คอยตามลุ้นเนมอยู่เงียบๆ กันทุกคนเลยนะ เพื่อนสนิทมันสองคนก็มีแฟนกันหมดแล้ว แถมยังไปอยู่ซะไกล มันอุตส่าห์คอยดูแลของมันตั้งนาน เสือกคาบไปแดกกันหมดซะฉิบ พี่ว่ามันคงเหงามากล่ะ”อีกครั้งที่พี่ฟ้าพูดเรื่องดีๆ ทำให้ความรู้สึกที่เหมือนถูกกระชากคอเสื้อเขย่าตอนแรกจางหายไปบ้าง แต่ก็ยังไม่กล้าตีซี้อยู่ดี
“ก็ไอ้ห่าโก้มันดีแต่ใช้ความผูกพันรั้งคนอื่นไว้นี่หว่า แม่งหนีมันไปหมดทั้งคู่ ไอ้ผูกพันน่ะผูกพันอยู่ แต่ไม่ใช่รักมันก็เท่านั้นล่ะวะ”
“มึงพูดคำซึ้งๆ แบบนี้เป็นด้วยเหรอวะเนี่ย”พี่ฟ้าดูเหมือนจะไม่เชื่อคำพูดพี่เจมส์เท่าไร แต่ผมแอบอึ้งไปแล้ว ถ้าเป็นอย่างที่พี่เจมส์พูดออกมาจริงๆ พี่โก้คง...เหงามาก...ล่ะมั้ง
“เปล่า กูจำไอ้กฤษมา มันบอกไอ้โก้เป็นพวกจีบไม่ง่าย ได้ไม่ยากน่ะ”
“พี่กฤษพูดงั้นจริงอ่ะ”
“เปล่าครับน้องปั้น อันนั้นพี่พูดเอง กฤษมันบอกว่าโก้เป็นพวกอยากถูกรั้ง ถูกผูกมัดไว้บ้าง เพราะเมื่อก่อนมันดีแต่คอยทำให้สองคนนั้นผูกพันอยู่กับมัน พอ....เสียไปทั้งคู่ มันน่าจะเลิกอยากรั้งใครไว้แล้ว แต่เท่าที่กฤษมันคุยกับโก้คราวก่อน มันว่าไอ้โก้ไม่ได้ทำตัวเป็นพระเอกแบบชีวิตนี้จะไม่มีความรักอะไรหรอกนะ มันแค่อยากเป็นฝ่ายถูกรักบ้าง”
“งั้นเนมต้องใจกล้าหน้าด้านเข้าใจมั้ย เดินหน้าจีบมันไปเลย มันอ่อยเราซะขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่ลุยก็คงต้องเลิก แต่พี่ยุให้ลุยนะ เพราะตอนนี้คู่แข่งเนมมีแค่คนนั้น ที่โก้มันยอมให้คนนั้นลากมันไปก็เพราะคนนั้นเค้าแสดงออกไง พูดๆ ไปแล้วเหมือนน้องโก้โรคจิตนิดๆ เลยนะเนี่ย”ผมแอบเห็นด้วยกับคำพูดสุดท้าย คนอย่างนั้นน่ะเหรอจะเป็นอย่างที่พี่กฤษอะไรนั่นวิเคราะห์มา ดูๆ แล้วไม่น่าจะใช่ ทั้งหยิ่ง ทั้งเจ้าเล่ห์ แถมตอนนี้ดูเหมือนจะเจ้าชู้ด้วย
“พี่ว่ามันจิตมากๆ เลยต่างหากล่ะครับ เพราะงั้นน้องปั้นไม่ต้องไปสนใจมันแล้วนะ สนใจพี่ดีกว่า”
“พี่โก้ไม่เห็นได้อ่อยเนมอย่างที่พี่ปั้นพูดเลย มีแต่ทำเหมือนอยากไล่มากกว่า”
“จริงเหรอ”
“ก็ยังเคยควงคนนั้นน่ะ ไปรับเนมที่มหาฯลัยเลย แถม....ยังบอกว่าไม่เคยรักเนมด้วย”ผมหันหน้าไปมองคนที่ถูกพูดถึง เจ้าของวันเกิดกับพี่โก้ยืนซ้อนกันเหมือนจะกอดกันเลยด้วยซ้ำ ก็เข้าใจหรอกนะว่าคนมันเยอะก็ต้องเบียดๆ บ้าง แต่ทำไมต้องไปยืนซ้อนข้างหลังด้วยล่ะ ไม่มีที่ยืนก็เดินกลับมาตรงนี้สิ
“แล้วเนมรักมันเหรอ”
“....เนมไม่รู้”
“นั่นไง ก็พอกันล่ะวะ ไอ้โก้มันบอกไม่เคยรัก ไม่ได้บอกว่าไม่มีวันรักสักหน่อย มันชอบปากหมาแบบนี้เนมก็ต้องตีความแง่ดีเข้าไว้ พยายามคิดเข้าข้างตัวเองเยอะๆ เดี๋ยวดีเอง”พี่ฟ้าพูดแบบให้กำลังใจ แต่ก็เหมือนแอบเหน็บแนมผมนิดๆ เหมือนกันนะ
“พี่จะบอกให้นะ ห้องที่เนมกำลังอยู่ตอนนี้น่ะ ถ้าไม่ใช่เนม พวกพี่ก็คิดไม่ออกว่าจะมีใครได้อยู่ห้องนั้นอีก ตอนพี่รู้ว่าเนมอยู่ห้องเดียวกับมันพี่ก็แปลกใจแล้วนะ แต่พอรู้ว่าเนมนอนห้องนั้น บอกตรงๆ ว่าพี่อึ้งไปเหมือนกัน”พี่เจมส์พูดนิ่งๆ ไม่ทำตาเยิ้มๆ หยอกผมเหมือนที่ผ่านมา แบบนี้ค่อยน่าเรียกพี่หน่อย
“ทำไมอ่ะ ห้องนั้นมีอะไรเหรอ เนมก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมพี่โก้ไม่อยู่ห้องใหญ่ แถมมีห้องน้ำในตัวด้วย ใครเคยอยู่ห้องนั้นเหรอ”
“ก็......”พี่เจมส์อ้ำๆ อึ้งๆ ไม่ยอมพูดออกมาแต่หันหน้าไปเหมือนขอความเห็นของอีกสองคนก่อน
“แล้วเนมคิดว่าใครล่ะ”พี่ฟ้าถาม และผมตอบได้โดยไม่ต้องคิดเลย ถ้าลองพูดเหมือนพี่โก้หวงห้องที่เคยมีเจ้าของแบบนี้ เจ้าของคนนั้นมีแค่คนๆ เดียว
“พี่เจ!”
“นั่นไง ร้อยทั้งร้อยต้องนึกว่าเป็นน้องเจกันหมด แต่ไม่ใช่หรอก ห้องนั้นเป็นห้องเก่าของไอ้ตี๋มัน”คำเฉลยของพี่เจมส์เล่นเอาผมอึ้งไปเลย
“หืมม์....ของพี่ตี๋เหรอ”
“ใช่ มันซื้อหารกัน แต่พอตี๋มันย้ายไปอยู่กับแฟนก็เลยขายต่อให้โก้ ตอนแรกกะว่าจะขายห้องแล้วให้โก้ไปหาห้องใหม่ แต่โก้มันไม่เอา มันก็เลยจ่ายเงินให้ตี๋ไป ความจริงมันก็ทะเลาะกันนิดหน่อยล่ะนะ แต่ไม่ได้ทะเลาะเรื่องเงินหรอก”
“โก้มันคิดมากไปเอง ความจริงตี๋ก็ยังเป็นห่วง ยังถามถึงมันอยู่นี่ ตี๋มันก็รอให้โก้ติดต่อหามันเหมือนกัน”ตลอดเวลาที่พูดมา พี่ปั้นเป็นคนเดียวที่พยายามพูดถึงพี่โก้ในแง่ดีเสมอ และแสดงออกถึงความห่วงใยให้เห็นมากกว่าอีกสองคน ถึงแม้ว่าจริงๆ แล้วผมรู้สึกว่าพี่ฟ้าดูออกจะใส่ใจเรื่องพี่โก้มากกว่าใครเพื่อนเลย
“โก้มันไม่ได้คิดมากไปเองหรอก ไอ้กฤษบอกว่าตี๋พูดไปอย่างนั้นแหละ ห่วงน่ะห่วง แต่ยัง...เหมือนเข้าหน้าไม่ติดว่ะ กฤษว่าน้องตี๋มันก็ยังไม่พร้อมหรอก แต่ที่พูดฝากมาเพราะไม่อยากให้โก้มันเสียใจ ถ้าตี๋มันหายโกรธจริงๆ ป่านนี้มันโทรหาไอ้โก้ก่อนแล้ว”
“น้องโก้ก็คงรู้ล่ะมั้งเลยไม่ติดต่อไปเหมือนกัน น่าเสียดายเนอะ”
“นั่นแน่!! ฟังตาแป๋วเลย อยากรู้เรื่องไอ้โก้มันล่ะสิ”พี่ฟ้ากวนตีนผมมากนะผมว่า ยิ่งเริ่มมึนๆ หัวแล้วด้วย อุตส่าห์คิดในแง่ดีดันมาทำให้อารมณ์ขึ้นอีกจนได้
“พี่เค้าทะเลาะกันเหรอ”ผมแสร้งยกแก้วขึ้นดื่มแล้วถามลอยๆ เหมือนไม่ได้สนใจคำตอบเท่าไร
“ช่ายยยย”ทั้งสามคนตอบประสานเสียง แถมยังยิ้มล้อผมด้วย ก็เล่นมาคุยข้ามหัวไปข้ามหัวมาแบบนี้จะไม่อยากรู้ได้ไง เท่าที่ได้รู้มา สามคนนั้นเป็นเพื่อนรักกันมากจะตายไป
“เรื่องไรอ่ะ”
“ไม่บอก!!”นี่ก็สามัคคีกันตอบอีก มาทำให้อยากรู้แล้วก็ไม่เล่า นิสัยไม่ดีทั้งกลุ่มเลย
“ไม่รู้ก็ได้ เนมก็ไม่ได้อยากรู้ซะหน่อย แค่ถามดูเฉยๆ”ผมทำเป็นไม่สนใจแล้วหันไปมองรอบๆ แต่ค้างอยู่ตรงกลุ่มงานวันเกิดนั้นนานหน่อย ตอนนี้เจ้าของงานกับเจ้าของห้องของผมหายไปไหนแล้ว!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความจริงอยากจะเม้นต์อธิบายเนื้อเรื่องที่ผ่านมาสักหน่อย แต่...อย่าเลยเนอะ อ่านไปแล้วคิดกันเองดีกว่า เพราะเท่าที่อ่านคอมเมนต์ก็เห็นแล้วว่าทุกคนเข้าใจความรู้สึกเนมได้เป็นอย่างดี :z2:
ปล.ขอฝากแจ้งสำหรับคนที่สั่งหนังสือจีนิดนึงนะคะ ให้ไปเช็คเมลล์ตัวเองด้วย จีแจ้งเรื่องขอเลื่อนกำหนดส่งหนังสือไว้ทางเมลล์แล้วนะคะ
-
:z13:
กรี๊ดดดด ได้จิ้มคุณจี :laugh:
ดีใจน้ำตาไหลพรากๆ :sad11:
เอาแบบตรงๆเลย เกลียดโก้ ค่ะ
เล่นกับความรู้สึกคนอื่นอย่างงี้ ไม่ปลื้มเลย
อยากให้เนมหาคนใหม่ดีกว่า
อยู่กับคนแบบโก้ ต่อให้โก้บอกว่ารัก ก็ไม่รู้จะเป็นแค่ลมปากรึป่าวเหอะ :เฮ้อ:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยย ถูกใจกดไลค์แรงๆๆ
แต่งตั้งให้พี่เจมส์กะพี่ฟ้าเป็นอัศวินโต๊ะกลมเลย เป็นที่ปรึกษาและฝ่ายวางแผน
ส่วนพี่ปั้นยกตำแหน่งศิราณีส่วนตัวให้ไปเลย~~~ น้องเนม!!!!!!!
-
กรี๊ดดดด ล่วงหน้า
ขอตัวไปอ่านแป๊บ
อิอิ
-
อืมมมม เหมือนจะเข้าใจความรู้สึกโก้ขึ้นมาอีกหน่อย...น้องเนมเริ่มมีหวังแล้วววว :mc4:
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฃอให้มันดีฃึ้นๆดีเหอะๆ
-
เนมน่ารักจริงๆ
ฮิ้ววววๆๆ
-
ยาว แต่ค้างอย่างจัง o22 เนม ยังไม่เมา เลยอ่ะ :serius2:
-
เริ่มเข้าใจโก้ขึ้นมานิดๆละ แต่ก็ยังไม่เคลีย
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
-
อ่านตอนนี้แล้วแบบหมั่นไส้โก้อ่ะแต่ลึกๆแล้วก้เหมือนจะสงสารอยู่นิดหน่อย :laugh:
ตอนที่พูดถึงโก้ว่าอยากถูกรั้งถูกรัก (เสียงพี่ตูน บอดี้แว่วขึ้นในหัวเรย หึหึ)
บางทีโก้ก้คิดเยอะเกินไปมากจริงๆนะ การกระทำก้ไม่ค่อยเคลียร์ :z3:
ได้แต่สงสารน้องเนม :เฮ้อ:
ปล.อยากรู้เรื่องของตี๋กะโก้ และตอนนี้น้อมเนมน่ารักอ่า :impress2:
:กอด1:พี่จีค่ะ
-
ในเมื่อโก้ไม่เริ่มก่อน จีบโก้ไปเลยเนม สู่่ๆ ^^
-
สงสารน้องเนมอย่างที่สุด
อ่านไปเศร้าไป แง่ม ๆ
น้ำตาจะทะลัก สุด ๆ
-
ยังค้างอยู่กับโก้อะ :pig4: :pig4:
-
...กล้าๆ หน่อย.... ชอบคำนี้มากเลย อ่านกี่ทีกี่ที ก็ชอบ :กอด1: :กอด1:
อร๊ายย ....ไอพี่โก้แอบจิต ชอบอ่อย ชอบยั่ว จิตสุดๆ โรคจิตขั้นรุนแรง
แต่จากการวิเคราะห์ของบรรดา ขุนพลทั้งหลาย
ทำให้รู้จักพี่โก้ขึ้นอีกหลายๆมุมเลย หลังจากที่มึนมานานแสนนาน
จากที่ไม่เข้าใจ ก็เหมือนจะเข้าใจขึ้นนิดนึงละว๊า 5555+
ปล. ชอบตอนนี้อ่า ฮาค่ะ รู้สึกเหมือนโก้โดนขุนพลทั้งหลายเผายังไงไม่รู้ สะใจดี ฮ่าๆ ยังยืนยัน....ลุ้นให้เนมเมา เมาไปเล้ยยยย กร๊ากๆๆๆๆ
-
โห! ไอ้คุณพี่โก้เค้าคิดสลับซับซ้อนมาก แล้วน้องนู๋เนมจาเข้าใจสิ่งที่แกพยายามจะใบ้ให้น้องเค้ามั้ยละเนี่ย :z3:
นู๋เนมช่างน่าสงสารเสียจริง :monkeysad:
:m4:กดบวกคุณจีหนึ่งที :laugh:
-
ทำไมพี่โก้เรื่องเยอะจังวะ
ดูซับซ้อน (รึปล่าวนะ ???)
น้องเนมรุกเลย เห็นด้วยนะ ลองจีบดูก่อนสิ ^^
ดามใจพี่โก้หน่อย ,,
ชอบการคุยกันในวงเหล้าจังเลย
หุหุ
-
โก้เอ้ย เล่นกับความรู้สึกคนอื่นไม่พอยังเล่นกับความรู้สึกของตัวเองด้วย
มันสนุกไหมเนี่ย มองอะไรๆเป็นเกมส์ไปหมด
อ่านตอนนี้แล้วเข้าใจโก้ขึ้นนิดนึงมั้ง
อยากรู้เรื่องตี๋ก็อยาก อยากให้เนมไปตามโก้ก็อยาก
อ่านไปลุ้นไป โก้หายซะงั้น :laugh:
-
เเล้วนั่น โก้กับอีเจ้าของวันเกิดหายไปใหนอีกละ ไม่อยากจะคิด โอ้ยยย ..................... :serius2: :z3:
ยังไงก็ เนมสู้ๆ เเล้วกัน :3123: :3123:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
-
อ๊ากกกกกกกกกก จะกรี๊ดดด เหมือนจะรู้เรื่องตี๋กะโก้มาอีกหน่อยอะ
ทำไมน้องเนมไม่อยากรุ้ต่อหละค่ะ พี่อยากรุ้อะ
ว่าทำไม ทำไม มันค้างคาใจมากๆๆๆๆ :z3: :z3:
น้องเนมสู้ๆๆๆๆๆๆ จีบก่อนเลย
โก้เหมือนจะพูดๆๆไว้แล้วนิ ตอนนี้มีผู้ช่วยตั้ง 3 คน รุกเลย เต็มที่ๆๆ
จิงๆๆแล้ว โก้น่าสงสารมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆอะ
อยากกอ่านต่อมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอะพี่จี
-
:a5: อ้าวว หายไปไหนนน
ไม่เอาอ๊ะ เนมอย่าไปจีบโก้นะ หาคนใหม่ดีกว่า ชิ !
-
แหม ตอนนี้เหมือนเฉลยอะไร หลายๆ อย่าง แต่ก็พอจะเดาออก :laugh:
แต่อิโก้นี่ไม่เข้าใจจจจจจจจจจจ เป็นพระเอกได้ยังไง หมั่นไส้ที่สุด :angry2:
-
อ้าว แล้วจะหายไปไหนล่ะ อย่าทิ้งไว้แบบนี้ดิ
-
หลังจากที่อ่านมาทั้งเรื่อง ไม่เคยเข้าใจความคิดโก้เลย :เฮ้อ:
พอตอนนี้มีคนบอกให้ฟัง ก็ยังไม่่ค่อยเชื่ออีก
นี่ตูข้าโง่เองใช่มั้ย? :z3:
-
เนมมมม อย่าไปยุ่งกะมันอีกน๊าา
ไม่เอาแล้ว คนแบบนี้...เดายากไปปปป~
หอมแก้มพี่เจมส์ดีกว่าา ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
โก้ตี๋ โก้ตี๋ โก้ตี๋
ถึงน้องเนมไม่อยากรู้ แต่หนูอยากรู่ค่ะ
เค้ามีเรื่องอะรัยกันหรอ โก้จับกดตี๋ป่าว
เท่ห์ที่สุดเลยพี่โก้ของหนู
-
โก้...มีอะไรๆในหัวเยอะเนอะ
"โก้มันแทบไม่เคยทำอะไรพลาด ถึงพลาดก็เป็นความผิดพลาดแบบตั้งใจให้เกิดผลแบบที่มันต้องการ" อื้ม มมม
อยากโดนผูกมัดว่างั้น!?
แต่พาร์ทนี้เริ่มเห็นปมเพื่อจะแก้เยอะขึ้นแล้วเนอะ...
และเป็นพาร์ทที่อ่านแล้วบีบคั้นสุดๆ
ย๊าก กกก ค้างอีกแล้วครับท่าน :z3: :z3: :z3:
-
ง่าาาาาา มันก็ยังเชื่ออยากอยู่นะ ว่าโก้มันเปนยังงั้นจิงๆตามที่พี่กฤษเค้าบอกอะ
ที่ผ่านมาดูมันโหดกะเนมเกิ๊นนนนน
ว่าแต่เค้าหายไปไหนสองคน เนมไปดูเร้ววววววววว เด๋วโดนแย่งไม่รุตัวน้า
-
เนมลุย แบ็คเยอะขนาดนี้ กล้าได้แล้ว ลุยโลด
-
โหย ลุ้นมากเลยอ่ะ นึกว่าจะได้รู้เรื่องน้องตี๋(เนียนเรียกตาม อิิอิ)ซะแล้ว
โก้ทำอะไรตี๋น้อ ถึงได้โกรธขนาดนั้น
แอบคิดไปไกลเหมือนกัน ไม่รู้ถูกป่าว :laugh:
แต่ลุ้นน้องตี๋ไม่ขึ้น ลุ้นน้องเนมรุ่งที่สุด ทำงานกันเป็นทีมขนาดนี้
โก้เสร็จเนมแน่ๆ 555
ว่าแต่เค้าหายไปไหนเนี่ย เนมกล้าๆหน่อยไปตามกลับมาเรเร็วววว :z2:
-
“นั่นไง ก็พอกันล่ะวะ ไอ้โก้มันบอกไม่เคยรัก ไม่ได้บอกว่าไม่มีวันรักสักหน่อย...
เคย = used to = past tense = เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ว และจบลงแล้ว ^^
ไม่ "เคย" รัก เพราะ รัก อยู่ตลอดใช่มะ ^-^
-
:z6:โก้
-
พี่โก้...จะให้เอาอะไรไป แลก(กับ)รัก..นะ
:L2:
-
:a5:พี่ตี๋มีแฟน
:a5:ทะเลาะกะพี่โก้ด้วย
-
โก้นี่ชอบเล่นกับความรู้สึก
น้องเนมมีกลุ่มกองเชียร์มากขนาดนี้ ลุยเลย ยิ่งพี่โก้ ที่คุยค้างไว้ในรถนะ สงสัยเปิดทางไว้ให้แล้ว :z2:
+1 เป็นกำลังใจให้ น้องจี :กอด1:
-
ขอบคุณที่มาต่อครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
จีบเลยๆๆ
เป็นเคะรุกไม่น่าเกลียดหรอกเนม น่ารักๆๆ เข้าข้างๆ
ว่าแต่พี่โก้ไปไหน ตามด่วน อย่าไปย๊อมมม..
-
รำคาญไอ้โก้ชิบ
-
^
^
^
รำคาญเหมือนกัน
-
คิดถูกแล้วละเนมที่มาเที่ยวกับพี่ๆ
ได้รู้เรื่องราวของพี่โก้เพิ่มอีกเยอะเลย
-
อิอิ ใบเบิกทางมาแล้วนะ เนม~~~~ o13
อยากรู้เรื่องของพี่โก้มากกว่านี้อีก!!! :m31: เอาอีก เอาอีก
เอิ่ม....เจ้าของงานกับเจ้าของห้อง...หายไปด้วยกัน คงไม่ใช่อย่างงั้นหรอกนะ :call:
-
เล่าหน่อยเหอะ พี่ฟ้า พี่ปั้น พี่เจมส์~~~
โก้โดนลากไปไหนเนี่ย ระวังโดนใช้สอยนะเออ
-
โก้ตั้งใจทิ้งน้องไว้กับพี่ๆ รึเปล่าเนี่ยยยยย
-
เห็นใจโก้เหมือนกันนะ ที่เคยมีเพื่อน(?)รักคอยอยู่รอบตัว
แล้วก็มีคนเอาไปจากตัว มันก็เลยแบบว่าอึนๆ มั้งนะ(ไม่รู้เรียกถูกมั้ย)
ไงๆ ก็คงต้องให้เนมกล้าๆ สู้แล้วกัน เพราะโก้รออยู่
:mc4:
-
อ่านตอนนี้แล้วได้รู้อะไรหลายๆอย่างเลย
พี่เจมส์ พี่ฟ้า พี่ปั้น ช่างเข้าใจคิดกันดีจริงๆ
เหมือนค่อยๆตะล่ิอมถามตอนเนมกำลังมึนๆ
แต่ดีเหมือนกันเราจะได้รู้อะไรเยอะเลยถึงแม้ว่า
โก้มันจะคิดได้ลึกลับซับซ้อนมากไปหน่อยก็ตามที
:กอด1: :L2: :pig4:
-
น้องเนม ถ้าอยากได้ก็กล้า ๆ หน่อย คนโรคจิตก็ต้องเจอคนจิตกว่า
-
ตอนที่อ่าน ระเบียงรักฯ ชอบโก้มากที่สุดเลยนะ
แอบคิดว่าถ้าโก้มีตัวตนอยู่จริง ก็อยากให้มีรักดีดี แบบว่า คนที่ ...ว่าง่าย ใจดี อบอุ่น...
หรือไม่ก็แบบ มีชกกันสักยกก่อน แล้วค่อยคลุกวงใน 55+ :laugh:
เห็นโก้แล้วแอบเหงา ทำเพื่อคนอื่น คิดถึงแต่เรื่องคนอื่นตลอดเลย
เห็นแล้วรู้สึกว่า ไม่เหนื่อยบ้างรึไง ...เนมก็รีบโตนะ อย่าดื้อมาก
-
ชอบเพื่อนๆโก้มากนะตอนนี้ แต่ทำไมไม่เล่าเรื่องโก้-ตี๋5555
รอลุ้นต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
-
น้องเนมลุยโลด อย่าปล่อยให้ใครมาคว้าอิพี่โก้จอมหยิ่งไปนะ
-
:m16: โก้ดูเป็นคนที่เข้าใจยากจริงๆ
น้องเนมจะทนได้ป่ะนี่ ถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทนนะ 555
แล้วตกลงโก้กับตี๋ทะเลาะกันเรื่องอะไร (อยากรู้จัง)
-
ทำไมรู้สึกอึดอัดแทนเนมละเนี้ยย อีพี่โก้เยอะนะเนี้ยย เฮ้ออออ
3ทหารเสือต้องคอยช่วยเนมต่อไปแน่ๆเลย อิอิ เนมมีแบ็คแล้ว 5555
ว่าแต่ยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้เรื่องตี๋นะเนี้ยยย
-
สรุปยุให้เนมจีบกันหมดเลยนี่หว่า
โก้คงโรคจิตจริง ๆ อะ อยากมีคนรักมั่ง 5555
พี่เจมส์กะพี่ฟ้า เป็นแกนนำให้จีบโก้
สอนน้องไม่ดี :laugh:
รอตอนต่อไปจ่ะ :กอด1:
-
ค้างงงงง
โอ้ยยยยย
เหมือนจะเริ่มเข้าใจโก้นะ
แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
เฮ้อออออ
แล้วก็อยากรู้เรื่องของตี๋ด้วยว่าทะเลาะอะไรกับโก้
อีกอย่างนึง
โก้หายไปไหนกับตอง
คงจะไม่ไป...กันหรอกนะ
ถ้าเป็นแบบนั้นน้องเนมคงเสียใจแย่
ปล.จีเปิดจองหนังสือเรื่องอะไรอ่ะ ไมรู้เรื่องเลย แจ้งข่าวด้วยจร้า
-
คุณจีคะ ตรงนี้ ๆ
“พี่ว่ามันจิตมากๆ เลยต่างหากล่ะครับ เพราะงั้นน้องปั้นไม่ต้องไปสนใจมันแล้วนะ สนใจพี่ดีกว่า”
น่าจะเป็นน้องเนมมากกว่านะ ใช่ไหมคะ
เอิ่ม...เริ่มเข้าใจโก้ขึ้นมาบ้างล่ะ (มั้ง)
แล้วหายไปไหน..ห้องน้ำหลังร้านเหรอ...เนม ตามด่วนลูก ณ ตอนนี้ ด้านได้อายอดว่ะ...
ในเมื่อมีทัพหนุนอย่างนี้...แล้วทุ่มเทอีกสักครั้งเต็มที่ให้มันรู้ไปเลย...
พยายามอย่างที่สุด...ยังไงเนมก็ภาษีดีกว่าคนอื่น ๆ
-
ต่ออีกดั๊ยมั๊ยพี่จี
ลุ้นๆๆ
-
"กล้าๆ หน่อย" เนมต้องรุกจริงแล้วล่ะ
ลุ้นๆ ตอนหน้ายิ่งลุ้นเข้าไปอีก :laugh:
รอตอนต่อไปค่าาา
-
อ๊ากกกกกกกก ชอบจริงๆ จับเข่าคุย 55555+
พี่ปั้นน่ารักอ่ะ >_<~
เนม กล้าๆหน่อย 555+ พี่โก้อุตส่าห์อ่อยขนาดนี้ ก๊ากกกก
แต่อ่านไปก็มึนๆกับโก้นิดๆ ตกลงว่านี่กำลังรอให้เนมรุกใช่มั้ย? =_=~
เนมสู้ๆๆๆๆๆ!!!
-
เสียดายเด็กดีน่รักอย่างน้องเนมจริงๆ
จะได้กับผู้ชายขี้ระแวงแบบนี้ก็เสียของหมด ชิ :m16:
-
ปมมันผูกแน่นจัง
-
ขอให้น้องเนมเมา :haun4:
-
อินตามกันไป
จะมีใครนิสัยเหมือนโก้บ้างไหมเนี่ย
น่าเล่นจัง
-
ถ้าไม่ฟังเพื่อนๆโก้ เม้าท์นี่ไม่รู้เลยนะ ว่าแค่น้องเนมได้มาอยู่ด้วยก็ โซ อเมซิ่งแล้ว เป็นคนอื่นโก้มันไม่ยอมหรอก นิสัยโก้นี่แปลกจริงๆ -__-
ชอบตอนนี้น้องเนมน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก
-
โก้ เป็นผู้ชายที่เข้าใจยากที่สุดคนหนึ่งเลยก็ว่าได้นะ!!
แต่ถึงยังไงก็เชียร์ โก้ ให้ เนม อยู่ดี อิอิ
เรื่องราวเข้มข้นมากเลย สองตอนนี้ สุดๆ!!
สุดท้ายก็ยังไม่รู้ว่า โก้ ตี๋ ทะเลาะกันเรื่องอะไร
อยากรู้จังเลย ไว้พี่จีมาเฉลยด้วยน้า ติดตามค่าาา~
พี่ฟ้า พี่ปั้น เจมส์(ไม่อยากเรียกพี่! 555) ชงกันสุดๆ ชอบๆๆๆ
ถ้าไม่ชงเนมคงไม่กล้า กล้าๆหน่อย!! 555 ชอบที่สุด!
กะ กะ กะ กลัว...ที่ไหน? 555
ติดตามอ่านตอนต่อไปค่าาา~ พี่จีสู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่าาา~ :yeb:
-
โก้น่ะ ทำตัวเป็นผู้ปกครองของเพื่อนไปซะหมด ทำตัวเป็นคนแกร่ง เป็นที่ปรึกษา เป็นเสาหลัก
แต่เนื้อแท้ที่จริง ก็เป็นคนธรรมดาที่มีจิตใจอ่อนไหวคนนึง ที่ต้องการความรักจากคนที่ตัวเองพึงพอใจ
เนมเอ๊ย เข้าใจลุงแกหน่อย 55555+
-
ยิ่งอ่านยิ่งเหมือนนิยายโชตะเลย ยิ่งอ่านก็รู้สึกว่าเนมเด็กมาก ใสมาก
โก้เอ้ย ต้องรอให้น้องเค้าหนีไปก่อนหรือไง ถึงจะแสดงอะไรออกมาน่ะ
-
ถึงยังไงนะ ถึงยังไงนะ
มุกก็ไม่สงสารโก้หรอก เชอะ ! T T
มาทำน้องเนมเจ็บอย่างนี้
ถึงลึกๆจะมีเหตุผลของตัวเอง หรืออยากให้ตัวเองเป็นคนที่ถูกรัก
แต่ที่ทำอย่างนี้กับน้องก็เกินไป
สงสารน้องมากกว่า :o12:
-
เนมมีกองเชียร์เยอะขนาดนี้ รุกโก้เต็มที่เลย
-
ค้างงงงง
โอ้ยยยยย
เหมือนจะเริ่มเข้าใจโก้นะ
แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
เฮ้อออออ
แล้วก็อยากรู้เรื่องของตี๋ด้วยว่าทะเลาะอะไรกับโก้
อีกอย่างนึง
โก้หายไปไหนกับตอง
คงจะไม่ไป...กันหรอกนะ
ถ้าเป็นแบบนั้นน้องเนมคงเสียใจแย่
ปล.จีเปิดจองหนังสือเรื่องอะไรอ่ะ ไมรู้เรื่องเลย แจ้งข่าวด้วยจร้า
รีปริ้นรักรัายกับระเบียงรักฯ ค่ะ ปิดรอบตั้งแต่สิ้นเดือนก่อนแล้วค่ะ
คุณจีคะ ตรงนี้ ๆ
“พี่ว่ามันจิตมากๆ เลยต่างหากล่ะครับ เพราะงั้นน้องปั้นไม่ต้องไปสนใจมันแล้วนะ สนใจพี่ดีกว่า”
น่าจะเป็นน้องเนมมากกว่านะ ใช่ไหมคะ
เอิ่ม...เริ่มเข้าใจโก้ขึ้นมาบ้างล่ะ (มั้ง)
แล้วหายไปไหน..ห้องน้ำหลังร้านเหรอ...เนม ตามด่วนลูก ณ ตอนนี้ ด้านได้อายอดว่ะ...
ในเมื่อมีทัพหนุนอย่างนี้...แล้วทุ่มเทอีกสักครั้งเต็มที่ให้มันรู้ไปเลย...
พยายามอย่างที่สุด...ยังไงเนมก็ภาษีดีกว่าคนอื่น ๆ
น้องปั้นถูกต้องแล้วค่ะ
-
หึหึโก้มีคนให้ข้อมูลเนมซะขนาดนี้ แกมองคนไม่ผิดหรอก
เป็นคนที่ถูกรักมากตั้งนานแล้วม๊ายยย
แต่พ่อคุณแผนจัดเกิน เอาซะสงสารเนมมันนะ
แต่ละคนเป็นพ่อสื่อที่ดีจริงๆ การได้แกล้งโก้กับเนมมันคง
จะสนุกมากมายเลยล่ะสิ น้องเนมของเราก็เก็บข้อมูลไว้เยอะๆนะจ้า
พี่จะได้รู้เรื่องของตี๋กับโก้มันด้วย กร๊ากกกกกกก
เหมือนจะเริ่มมองเห็นอะไรมากขึ้น แต่ก็อยากอ่านมากกว่านี้ พี่จี
ขอตอนต่อไปเร็วๆนะค่ะ กอดดดดดดดด
-
เหมือนจะเข้าใจโก้ขึ้นมาบ้าง....จากมุมมองเพื่อนๆ
น้องเนมสู้ๆ
-
พยายามทำความเข้าในตัวโก้ และความคิดนะ
แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แต่ที่รู้แน่ ๆ โก้โรคจิต :laugh:
:pig4: :pig4: คะ
-
w.,w ไม่เคยเข้าใจเลยจริงๆ
อีโก้ แมร่ง เห้อ งง
แต่เชียร์นุ้งเนม :really2:
-
:z3: ปวดกะบาลกับยอดชายนายโก้จิงๆ
-
:กอด1: :กอด1:
อยากรู้เรื่องโก้ กะ ตี๋ ซะแล้วซิ
อิอิ
-
อ้าวเม้าเพลิน พี่โก้หายไปไหนแล้ว
-
น้องเนมมีหน่วยสนับสนุนเพียบ ลุยโลด o13
พวกพี่ปั้น พี่ฟ้า พี่เจมส์ดูเผิน ๆ เหมือนช่วยน้องเนม
แต่จริง ๆ แล้วทำเพื่อโก้ใช่มั้ย :m26:
-
:z2: เนมสู้ ๆ :z2:
:pig4: :pig4:
-
เหมือนจะเข้าใจพี่โก้มากขึ้นเลย หรือเปล่า(?) -*-
แต่ข้องใจเรื่อง โก้-ตี๋ แทน :o12:
กล้าๆหน่อยยยยยย .. น้องเนม สู้สู้
ว่าแต่แล้วไงอ่ะ สองหน่อนั้นหายไปไหน ง่า
น้องเนมมมม รีบไปจัดการเดี๋ยวนี้นะ
-
น้องเนมสู้ๆๆน้า
"กล้าๆหน่อย" ^^
-
พี่กฤษเป็นแบบนี้นี่เอง โก้ถึงได้ไม่ชอบ เข้าใจเลย คนเรามักจะเกลียดคนที่รู้ทันตัวเอง o13
แต่วิเคราะห์นิสัยโก้มาซะ เรานึกภาพตามได้เป็นฉากๆเลย 555
น้องเนมน่ารักดีนะ ปากแข็งน่าดู การกระทำกับสิ่งที่พูด ขัดแย้งกันตลอด
ยิ่งเนมเป็นคนแบบนี้ มันก็ยิ่งน่าแกล้ง ไม่ต้องไปถึงโก้หรอก ดูจากพี่ฟ้าก็พอรู้ หึหึ
-
ไอพี่โก้ดูเป็นคน ล้นๆ เกินๆ ยังไงไม่รู้แหะ
เข้าใจยากจริงๆเล้ยยยยยยยยยยพ่อคุณ
สงสัยเรื่องตี๋มากเลยค่าาา อยากรู้ๆๆๆ
ขอบคุณพี่จีมากค่า :pig4:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
อยากฟังวิเคราะห์ต่ออ่ะ
-
สรุปตอนนี้เนมต้องเป็นฝ่ายกล้าใช่มั้ย
ยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้เรื่องโก้ตี๋
-
ค่อยๆเข้าใจอิพี่โก้ผ่านเพื่อนๆพี่ๆเค้าล่ะ
งั้นเนมก็ลุยเลยน้อง
-
เดอะ แก๊ง โก แสบสุด ฮามาก
ต้องเชียร์เนมสุดใจดิ้นซะแล้ว 555 :impress2:
-
55555+
ซั่มอีกครั้ง ทบทวนความทรงจำ
ฉลองรับวันวาเลนไทน์ไปเล้ยย
-
พี่โก้เป็นคนซับซ้อนจริงๆ นั่นแหละ
ยังไงก็เชียร์เนมให้ลุยโลดดดดดด
:z10:
-
เนม เลิิกๆกับไอ้โก้ไปเถอะ มันยิ่งกว่าเด็กมีปัญหานะเนี้ย
-
เนมโดนลุม
น่ารักเนาะ
-
แบบว่าทุกคนเชียร์ให้เนมรุกพี่โก้อย่างเดียวเลย
น้องเนมคงกำลังสับสนด้วยอ่ะเนอะ..ประมาณว่าใครจะกล้าอะรทำนองนี้
แต่ขอเป็นอีกเสียงสนับสนุนให้น้องเนมรุกพี่โก้ด่วนๆ
-
55555+
ซั่มอีกครั้ง ทบทวนความทรงจำ
ฉลองรับวันวาเลนไทน์ไปเล้ยย
:oo1: ฮ้ะฮ้ะ ^^~ ถูกใจครับบ LIKE :impress2:
-
มารอตอนต่อไปครับ
ชอบเรื่องที่คุณจีแต่งทุกเรื่องเลยครับ
-
เนมจีบมันเลย! หลอกฟันมันแล้วทิ้งซะ ให้รู้ซะบ้างว่าเราเลือกได้นะเฟ้ย ท่ามากนักให้มันเหงาตายไป :3125:
-
อ้าวพี่โก้ ลากเจ้าของงานวันเกิดไปไหนอะ .....เฮ้อ ..เนมเอ้ย เลิกเหอะ ๆ ไม่เหนื่อยมั่งรึไงนะ น่าสงสารจัง
-
พี่จีแฮปปี้วาเลนไทน์นะค่ะ
อวยพรไปให้เนมกับพี่โก้ด้วย
หวานหันไวๆนะจ้า พี่โก้อย่าเยอะเกิน
สงสารเด็กมันมั้งนะ กอดดดดดดดด
-
หมั่นไส้โก้อ่า
น้องเนมสู้ๆ
-
อยากรู้ว่าโก๊กับตี๋ทะเลาะกันเรื่องอะไร
-
คุณจี... วันนี้วาเลนไทน์ มีตอนพิเศษให้ชื่นใจไหมค่ะ ฮิฮิ :impress2:
55555+
ซั่มอีกครั้ง ทบทวนความทรงจำ
ฉลองรับวันวาเลนไทน์ไปเล้ยย
:mc4: :mc4: :mc4:
-
:L1: :L1: :L1:
ขอส่งกุหลาบ
มีความวันวาเลนไทล์
-
พอจะเข้าใจอิพี่โก้ขึ้นมานิดนึงและว่าทำไมถึงได้เป็นแบบนี้
แต่จะให้น้องพยายามคนเดียวก้อนะ เรื่องแบบนี้มันต้องช่วยกัน
แต่มีเพื่อนดีแบบนี้ น้องเนมคงมีที่ปรึกษาเพียบ
-
อ่านตอนนี้แล้ว เข้าใจโก้อีกเยอะ เห็นใจด้วยอ่ะ
เพื่อนรักสองคน อุตส่าห์เฝ้าดูแลอย่างดี มีคนอื่นคว้าไปซะได้ :z3:
แต่ สงสารน้องเนมมากกว่า น้องน่ารักอ่ะ
สู้ๆนะเนม คนเชียร์เยอะม๊ากกกกกก
-
:t3: :t3: :t3: :t3:
-
เหมือนจะจับโก้ได้นิดๆแหละ (?) แต่ยังไม่กล้าฟันธง กลัวไม่ใช่ :laugh:
ความจริงเข้าใจโก้มานานแล้วน่ะเรื่องน้องเจกับตี่อ้ะ เข้าใจดีเลยแหละ เอิ้กๆ
รักและดูแลทั้งสองเป็นอย่างดี แต่ก็ได้แค่นั้น แต่อ่านตอนที่คุณพี่ทั้งสามยุให้
น้องเนมไปจีบโก้ ความรู้สึกมันคาดตลอดเลยอะ ว่าน้องเนมอย่าไปเชื่อน่ะลูก
อย่าไปฟังไปหาคีย์ดีกว่านะลูกนะ ประชดให้อิโก้มันหึงเลย แต่ก็น่ะ...คนอย่าง
โก้คงหึงออกมาหรอก เหอะๆ
Happy Valentine's Day :L2:
-
นู๋เนมลูก อย่ามัวแต่เขิลอาย :o8: :-[ :impress2:
ถ้าอยากได้ไอ่ขี้เก๊กอย่างไอ่เพ่โก้ต้องลุกอย่างเดียวลูกเอ๋ย
เล่นมาอ่อยน้องซะขนาดนี้ ไม่จีบเองซะเลยล่ะ :m16:
อ๋อ!! ลืมไปไอ่เพ่โก้มันจีบคนไม่เป็น อั๊ก!! :z6: :z6: :z6:
(ไอ่พี่โก้ประโดดถีบ โทษฐานเผยความลับ!) :z6: :z6: :z6:
เขิลอ่ะดี๊ ถ้าน้องจีบติดเมื่อไหร่ จะยุให้น้องไปจีบคนอื่นด้วย สะใจดี :laugh: :laugh:
-
น้องเนมเหมือนโดนหลอกใช้เลย 555 สู้ ๆ เข้า กล้า ๆ หน่อย ของ ๆ เรา ก็ต้องเป็นของ ๆ เรานะ
-
เนมจีบมันเลย! หลอกฟันมันแล้วทิ้งซะ ให้รู้ซะบ้างว่าเราเลือกได้นะเฟ้ย ท่ามากนักให้มันเหงาตายไป :3125:
:oo1: :oo1: :oo1:ชอบอ่ะๆๆ เอาให้ไอ่พี่โก้มันลืมน้องเนมไม่ลงไปเลย ฟันมันแล้วทิ้งให้มันค้างเล่นซักเดือน สะใจดี :laugh: :laugh:
-
เนมจีบมันเลย! หลอกฟันมันแล้วทิ้งซะ ให้รู้ซะบ้างว่าเราเลือกได้นะเฟ้ย ท่ามากนักให้มันเหงาตายไป :3125:
:oo1: :oo1: :oo1:ชอบอ่ะๆๆ เอาให้ไอ่พี่โก้มันลืมน้องเนมไม่ลงไปเลย ฟันมันแล้วทิ้งให้มันค้างเล่นซักเดือน สะใจดี :laugh: :laugh:
เห็นด้วย +1
-
55555+
ซั่มอีกครั้ง ทบทวนความทรงจำ
ฉลองรับวันวาเลนไทน์ไปเล้ยย
:oo1: ฮ้ะฮ้ะ ^^~ ถูกใจครับบ LIKE :impress2:
:oni2: :oni2:เหมือนมันจะมาจากส่วนลึกของจิตใจที่แอบภาวนาอยู่ทุกวัน วันละสามเวลาจ้ะ 55555
ปล. เห็นด้วย กะอีกหลายๆท่านอย่างยิ่ง ไอพี่โก้ จะโรคจิตไปไหน เนม !! จีบมัน ฟันมัน แล้วทิ้งซะ
-
โหยยย คนอ่านหลายคนยุให้เนมฟันแล้วทิ้งซะงั้น
แต่เห็นด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :laugh:
-
Happy Valentine's Day :L2:
:กอด1:
-
เยี่ยม รู้สึกว่าเนมมีแบค แล้ว ค่อยกระชุมกระชวยหน่อย
ใกล้แล้วๆ
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากจะบ้าตาย
ถึงจะเข้าใจโก้ขึ้นมานิดๆแล้วก็เหอะ
แต่ก็ยังสงสารน้องเนมอยู่ดี
แล้วนี่ยังจะหาย...ไปไหนกันอะ?
-O-เนมสู้ๆ
ปล.ถ้าโก้อยากถูกผูกมัด เนมก็กดโก้ซะเลยสิ อิอิ
-
ชอบโก้จังเลยอ่ะจี
ผู้ชายอะไร เข้าใจยาก น่าค้นหามาก :o8:
ประหนึ่งเป็นสมการความรัก เมื่อถอดค่าได้ก็จะได้ผล อิอิ :-[
ชอบคาแรคเตอร์นี้อะ :impress2:
:กอด1:
-
เข้ามารอแต่เช้า
วันนี้
-
เข้ามารอน้องเนทตั้งแต่เมื่อวาน ไม่เห็นวี่แววเลย :o12: :o12:
วันนี้เลยมาปูเสื่อรอเลย หุหุ :z10: :z2:
-
ในขณะที่รอก็อ่านใหม่อีกรอบ อยากจิกหัวโก้จริงๆ !! :m31:
-
เหมือนจะเข้าใจโก้ขึ้นมานิดนึง
ในเมื่อกูรูกฤษบอกมาแบบนี้ แถมด้วยพี่ปั้น พี่ฟ้า และไอเจมส์ช่วยขนาดนี้แล้ว หนูเนมลุยเต็มที่เลย
อยากรู้เรื่องโก้กับตี๋ :monkeysad:
ว่าแต่โก้ไปไหนกับยัยตองกัน หะ :fire: :m31: :m16:
-
เหมือนจะเข้าใจพี่โก้ แต่ก็ไม่เข้าใจ :z3: :z3:
:กอด1:พี่จี เป็นกำลังใจให้จ้า :L2:
:L1: แฮปปี้วาเลนไทน์ย้อนหลังค่ะ :o8:
-
เหนื่อยมั้ยน้องเนม....
แต่อย่าเพิ่งท้อนะคะมีทีมที่ปรึกษามาช่วยแล้ว ลุยเลยค่ะ
อยากรู้เรื่องราวระหว่างโก้กับตี๋....เกิดอะไรขึ้น
ส่งกำลังใจให้คุณจีหนึ่งช่อค่ะ :L2:
-
อีพี่โก้เป็นโรคอะไรของแกวะ!
ถ้าเป็นผู้ชายจะจีบผู้หญิงคนไหนมั้ย อยากรู้ -*-
แหะๆ อ่านเพลินเลย ถือหนังสือภาษาไทยเอาไว้
ไม่อ่านมันล่ะ อ่านนิยายดีกว่า สนุกกว่าด้วย ไอ้คนที่มาจีบนี่ยัยตองใช่มั้ย!
โหยยยย~ กะจะงาบแน่ๆ เลยดูจากการกระทำแล้ว
โก้ปัญญาอ่อน งี่เง่า อะไรของแกเนี่ย -*-
ทำเป็นหยิ่ง แบบนี้จะได้รักใครมั้ย นอกจากฟันแล้วทิ้ง
ข้อเสียของแกคือเข้าใจยากมากมาย ถึงต้องให้คนอื่นวิเคราะห์กันเลยทีเดียว = =
สงสัย พี่โก้ทะเลาะอะไรกับตี๊ง่ะ อยากอ่านต่อแล้วค้าบบบบบบบบบบ
ขอบคุณมากมาย :)
-
..............................ขอพักเรื่องนี้ถึงสัปดาห์หน้านะคะ.............................
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
รับทราบ ค่ะ คุณจี
เหมือนคุณจี จะเหนือย หรือ เครียด เปล่าไม่รู้ เห็น :เฮ้อ:(???) ขอให้ผ่านช่วงนี้ผ่านพ้นไปไวๆ นะค่ะ :กอด1:
-
:fire:
-
กำลังสนุกเลย
นุ้งเนมสู้ ๆ น้าา อิพี่โก้ไม่รอดแน่
มีกองเชียร์ดีซะอย่าง อิอิ
ว่าแต่หายไปไหนกะตองอ่ะคะ ตามด่วน ๆ
คิดถึงน้องเจ พี่เอ็กซ์ น้องตี๋ด้วยยย
ปล.เรื่องกระทู้นั้น เห็นตั้งแต่ตอนเริ่มขอความคิดเห็นแล้ว
ยังงงเหมือนกันว่าทำไมต้องขอต่อภาคสองของคุณจีด้วย
ถ้าแต่งนิยายได้ ทำไมไม่คิดตัวละครเอง
ยังยืนยันว่าอยากอ่านนิยายของคุณจี ที่คุณจีแต่งเท่านั้นค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่าา :กอด1:
-
..............................ขอพักเรื่องนี้ถึงสัปดาห์หน้านะคะ.............................
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ถึงเรื่องจะพัก ... >< ก็อยากให้คนแต่งได้พักบ้างง ^^ o22 o18
-
ไม่เป็นไรค่า รอได้ รอเสมอ รอคอยมานานแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา ระทมอยู่ในอุรา(เวิ่นแระ :laugh: ) อย่าเครียดนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เชื่อว่าพี่จีFC มีอยู่เยอะแยะ
ปล. รักเสมอรอเธอสนอง :oo1:
-
อ๊ายยย ชอบตอนนี้ที่สุดเลยอะ
เหมือนได้รับรู้ความรู้สึกของน้องเนม พี่โก้ เพิ่มขึ้น
ประเด็นน้องตี๋ ก็ออกจะแย้มๆออกมาบ้างแล้ว
คุณจี มาวางระเบิดกันชัดๆ เค้าอยากรู้แล้ว เกิดอะไรขึ้น
แต่ที่แน่ๆ พี่โก้ เป็นคนเจ้าเล่ห์จริงๆเหละ 55+
รอน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ
-
รับแซ่บบบค๊า
ปู่เสื่อแถวหน้า นั่งรอ นอนรอ กลิ้งไป กลิ้งมา รอๆๆๆ
อาทิตย์หน้า มันช่างนานเหลือเกิน โฮ :sad4:
-
โอ้วววว อ่านทันแร้ววววว :laugh:
เห็นชื่อคนเขียนแล้วตามมาอ่าน ไม่ผิดหวังจริงๆครับ o13
เป็นกำลังใจให้คุณจีครับ :mc4:
-
..............................ขอพักเรื่องนี้ถึงสัปดาห์หน้านะคะ.............................
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
รอได้น้องเนมกะไอ่เพ่โก้เสมอค่ะ^^
เหมือนพี่จีกำลังมีอะไรในใจสักอย่าง ยังไงก็ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ :กอด1: :กอด1:
เป็นกำลังใจให้คร่าาาาาา ^^ :L1: :L2:
-
..............................ขอพักเรื่องนี้ถึงสัปดาห์หน้านะคะ.............................
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ขอให้คุณจีสบายใจเร็ว ๆนะคะ เรื่องแบบนี้ไม่เจอกับตัวก้อไม่รู้หรอกกับสิ่งที่มันสมองเราสร้างสรรค์ออกมา
ทุกคนที่นี่เอาใจช่วยคุณจีเสมอ รักตัวละคร ทุกตัวของคุณจี มากๆๆ
เนื้อเรื่องตอนนี้กำลังสนุกมากที่เนมกำลังตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง...เสียดาย..แต่เพื่อผลงานที่ดีที่สุดเรารอได้คะ
-
เง้อ :z3:
ได้เลย รับแซ่บ เพราะเราใคร่รอจ้า
และใคร่ทุกอย่าง อิอิ :laugh:
:กอด1:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสส
น้องเนมของพี่
:man1:
ส่วนอันนี้ให้โก้ :beat:
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เพิ่งจะได้เข้ามาอ่าน
น้องเนมมมมมมมมมมมมมมมมม น่าสงสาร มาม๊ะ กอดๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
ส่วนพี่โก้ :angry2: อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก :z6:
สู้ๆนะน้องเนม เค้าเป็นกำลังใจให้ :3123:
-
รับทราบ ครับป๋ม
-
แอบย่องเข้ามา เพราะว่าคิดถึงน้องเนมมมมมมมมม :serius2:
:sad4:เฝ้ารออาทิตย์หน้าอย่างใจจดใจจ่อ :o12: วันอาทิตย์นี่ถือว่าสัปดาห์แล้วป่าวคะ? :laugh:
:oo1: เฝ้ารอการทบทวนความจำของไอ่พี่โก้ 55+ ได้ข่าวว่าวันนี้มันจะเมาอ่อยน้องอีก :z1:
:L2: :L1: ส่งกำลังใจมาให้พี่จีด้วยค่ะ :L1: :L2:
-
..............................ขอพักเรื่องนี้ถึงสัปดาห์หน้านะคะ.............................
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
พี่จีสู้ๆน่ะ จะมาตอนไหนก็รอได้หมด :กอด1:
-
รับทราบค่ะ^^
-
นับวันนับคืน
เมื่อไหร่จะถึงสัปดาห์หน้า อ๊ากกกกก :serius2: :serius2:
-
ขอบคุณที่แจ้งข่าวค่ะ
-
รอครับ
-
รับทราบจ้า สำหรับจีรอได้เสมอ
:amen:สงบจิตรอเลย
-
รับทราบค่ะพี่จี
รอได้เสมอ :)
เป็นกำลังใจให้พี่จีนะคะ :yeb:
-
โก้นี่เข้าใจยากจัง
เนมยังเด็กอยู่เลย จะตามความคิดของผู้ใหญ่ทันได้ยังไง
แต่ก็อาจจะทันในแง่ความคิดของเด็กก็ได้เนอะ ^^
-
พี่จีสู้ๆค่าาา~
ส่ง "กำลังใจ" ไปถึงพี่จีนะคะ
รอค่าาา~ :)
-
ความคิดของโก้ ซับซ้อนยิ่งนัก
หรือเนมยังเด็กเกินไปจริงๆ ที่จะตามความคิดและความเป็นตัวของโก้ได้ทัน :เฮ้อ:
สู้ๆนะเนม ถ้ารัก ก็ต้องสู้
กองเชียร์เยอะนี่นา
บวก 1 แต้ม ขอบคุณน้องจี และเป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องราวต่างๆด้วยนะคะ :L2:
-
พี่จี เข้ามาแอบกอดดดดดดดดดด
ส่งกำลังใจรอตอนต่อไปคร๊าบบบบบบ
-
สู้ค่ะพี่จี
-
รับทราบจร้า
-
:t3: :t3: :t3: :t3:
-
รับทราบครับบบ
-
รอจ้า^^
-
เข้าอาทิตย์ใหม่แล้ว รอพี่จีนะค่ะ :กอด1:
-
อยากอ่านต่อเรวๆจัง>< :serius2:
-
รอเน้อ~
-
มานอนกลิ้งไปกลิ้งมารอตอนต่อไป
-
:m32: :m22: :m7:แอบย่องเข้ามาดูน้องเนมว่าจัดการกดไอ่พี่โก้ยัง? o18
มาปูเสื่อรอน้องเนมเข้าหอนะคะ คริคริ :laugh:
:z1: :z1: :z1:
:L1: :L2: เป็นกำลังใจให้พี่จีค่ะ :L2: :L1:
-
รอรอรอรอรอรอรอรอรอรอรอรอรอ แล้วก็รอรอรอรอรอรอรอรอรอ
-
รอคุณจีอัพนะ ^____^
-
:impress2: :impress2: :impress2:
อีกครั้งสำหรับการอ่านเรื่องของคุณจี ไม่คิดว่าจะมีภาคต่อ ไม่คิดด้วยว่าจะเป็นหนังไตรภาคหรือว่าซีรีย์เรื่องยาวไปได้ซะงั้น....
ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณคุณจีมากที่แต่งเรื่องนี้(ต่อ) มาให้ได้อ่านกัน
จากทีตอนแรกบอกว่าไม่ต่อ เราก็เข้าใจไปว่า เรื่องอื่นแน่เลยอ่ะ ก็ว่าจะมาติดต่ามอ่าน่ะ ยังไงก็ตามแต่หลังจากได้อ่านเรื่องนี้แล้ว
ทำให้เราชอบโก้ขึ้นมาเป็นกองเลย คนอาราย เทห์แบบไม่มีเหตุผล หาคนแบบนี้ได้แถวไหนบ้างเนียะ ฮ่าๆ
ก็ไม่ใช่แบบนั้นซะทีเดียว
...แต่ทีไม่น่าคิดก็คือ...เรื่องของโก้ และตี๋ เกิดอารายขึ้นกับสองคนนี้ ในความรุ้สึกหลังจากอ่านมาจนถึงตอนนี้แล้วก็ยังค้างคาอยู่ดีเข้าใจว่าทะเลาะกัน
แต่ก็อดทำให้คิดไม่ได้เหมือนกันว่าโก้นั่นมีความรู้สึกที่มากกว่าเพื่อนกับตี๋หรือไม่ เพราะว่าอารมณ์ต่างๆทำให้แลดูโก้กำลังเว้าวอน (คิดไปเองทััั้งนั้นอ่ะ)
แถมในเรื่องยังมีคนชื่อกฤษณ์เข้ามาอีก (กฤษณ์นี่ใครหว่า? ฮ่าๆแอบงงเบาๆ)
แต่ว่าประทับใจก็ไอ้น้องเนมนี่แหละ แรงส์ ดี ฮ่าๆๆ เหมือนเด็กมาก โก้เองก็ชอบแกล้ง
โก้นะชอบรู้ทันน้องไปซะหมด อ่านความคิดคนอื่นเค้าได้ เจ๋งจริงๆ พ่อคุณ
แอบสงสัยเหมือนกัน ว่าทำไมน้องเนมมันถึงได้ไม่ชอบโก้มันนัก เหตุเพราะว่าโดนฟันแล้วทิ้งนี้เอง แต่บทสนทนาตอนเถียงกันในเรื่องนี้แลดูน่ารักดีเหมือนกันน่ะ
ชอบ ขอโทษทีฟันน้องแล้วทิ้ง ฮ่าๆ เออ คิดได้ รู้ว่าผิดก็ว่าไปแบบนั้นอ่าน่ะ....
แต่โก้นี้ค่อนข้างจิตหน่อยๆ แหละน่ะ คนอารายชอบเล่นเกมชีวิต คอยดูเหอะ จะโดนทำให้กระอักบ้างไรบ้าง
ยังงงเลยน่ะว่าเรื่องนี้ใครจะขอใครเป็นแฟนก่อนนะ...อิอิ
ลุ้นๆ น้องเนมเองก็ได้รับกำลังใจจากคนรอบข้างให้บุกลุยไปข้างหน้าอย่างไม่ต้องลดละ สู้เข้าไว้ไอ้น้องลุยเลย
ตอนต่อไป ขอยาวๆน่ะ ฮ่าๆ ให่ได้อ่านกันมันส์ๆ ไปเลยอิอิ...
ตอนพิเศษเองก็โรแมนติกมากเหมือนกันน่ะ...ชอบ o13
ปล.หนึ่ง ดีใจทีเรื่องนี้เป็นหนังไตรภาค อยากให้เล่มของตีออกมาไวไวมากกกกก
ปล.สอง แฟนของตี๋ เป็นพี่กฤษณ์ หรอกเหรอ??อันนี้ ในความรุ้สึกยังไม่เคลียร์ เข้าใจไปว่าแฟนตี๋ชื่อเอ็มอยู่ตลอดๆ...ฮ่าๆๆ
ปล.สาม เมือ่ไหร่ตี๋จะมาป๊ะกะโก้สักทีนะ อยากให้เคลียร์กันให้มากกว่านี้ เพื่อนกัน...
ปล.สี่ จะติดตามผลงานของคุณจี ตลอดๆๆ ฮ่าๆ
ปล.ห้า คุณจีจะว่ายังไง ถ้าเราอยากขอร้องให้แฟนตี๋ชื่อเอ็ม ฮ่าๆๆๆๆ (*___*) แอบเป็นแฟนคลับคู่นี้อย่างห่างๆและห่วงๆ
-
:z1: :z1:
กำลังจะเริ่มอ่านเรื่องนี้บอกคุณจีไว้ก่อน บอกทำไมไม่รู้แต่อยากบอก อิอิ >[]<"
-
รออยู่น้า~
-
รอเหมือนกันค่า อัพเถอะสงสารคนข้างบน^ เค้ามารออยู่ตลอด :กอด1:
-
มารอร๊อรอค่า
-
พี่กฤษนี่คนขายโปสการ์ดป่ะนะ
-
รอคร๊าบบบ
-
รอ ร๊อ รอ :L2: :L2:
-
อิพี่โก้....พาน้องเนมหนีเที่ยวใช่มั้ย?
พาน้องกลับมาได้แล้วนะ พี่ๆคิดถึึง...อยากให้น้องเนมอ้อนแล้วง่ะ... >///<
-
มารอน้องเนมกะพี่โก้ค่ะ
ว่าแต่ว่า เค้ายังเชียร์ เอ็ม-ตี๋ นะคะ
-
รอรอรอ มาต่อเร็วๆนะคร๊าบบ
:call: :call: :call:
-
รอม่ายไหวแล้วน้าาา...ได้โปรดด :m15:
-
มารอคุณจี
แล้วก็จะบอกว่าได้รับหนังสือแล้วค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ
-
เข้ามาแจ้งว่าได้รับหนังสือ รัก..ร้าย ที่เปิดให้จองรอบ 2 แล้วนะครับ
อยากจะขอ Comment นิดนึงเพราะว่าน่าจะเป็นกระทู้ที่คุณ G เข้ามาอ่านแน่ๆ
ตอนพิเศษที่แถมมา พิมพ์ผิดเยอะพอสมควรครับ อ่านๆไปแล้วสะดุดกึกไปหลายรอบอยู่
จริงๆมันก็เรื่องเล็กๆน้อยๆครับแต่ก็อยากให้ปรับปรุง เพราะติดตามผลงานอยู่ครับ
ยังไงรวมเล่มรอบหน้า ขอให้ช่วยพิสูจน์อักษรอย่างละเอียดถี่ถ้วนกว่านี้ด้วยนะครับ
-
สวัสดีค่ะพี่จี ติดตามเข้ามาอ่านผลงานค่ะ (อ่านระเบียงรัก นศ ภาคแรกจบไปแล้วเหลือภาคสองที่ยังไม่ได้อ่าน)
เห็นว่าน่าจะแนวโรแมนติกเพราะชื่อเรืองนั้นหวานมากกก....แต่........ :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
อ่านแล้วค้างค่ะ..........ค้างคาในใจ..... อยากจะให้เปลี่ยนชื่อเรื่องจาก แลกรัก เป็นแลกหมัด น่าจะดีกว่า...
เพราะทั้งโก้คุงกับน้องเนมนั้น......แลกกันคนละฮุก สองฮุก.....ดวลกันคนละดอก สองดอกตลอด...
จากที่อ่านเรื่อง รบร เห็นว่าโก้คุงก็ดีๆๆๆอยู่นะ แต่เรื่องนี้ ทำไมแมร่ง เลวววววจัง :z6: :z6:
จากที่ว่าสงสารจากเรื่องนั้น กลายเป็นสมน้ำหน้าขึ้นมาจับใจ :m31:
ส่วนน้องเนม......ถึงจะปากร้ายต่อยหนัก แต่หนูก็ชั่งอ่อนไหวเหมือนแป้งเปียก :serius2:....สงสารจำจับ ถึงจะพยายามเข้มแข็งแล้ว แต่ก็ยังอ่อนแอ อยู่ดี :z3:
สู้ต่อไปน้องเนม...พี่เชียร์อยู่ ส่วนโก้คุง....แกหน้าหมั่นไส้มากกว่าอ่ะ...
ปล.เป็นกำลังใจให้พี่จีนะค่ะ ผลงานของพี่หนูเพิ่งเริ่มอ่าน :mc4:(เพื่อนบอกว่าสนุกมากกกกกก ไม่อ่านแล้วจะเสียใจ) และก็สนุกจริงๆค่ะ o13 o13จะไปอ่าน รบร นศ ภาคสองต่อ และจะติดตามอ่านผลงานของพี่เรื่องอื่นๆๆอีกนะค่ะ
ปล. :mc4:จะรอโก้คุงกับหนูเนม ในตอนต่อไปนะค่ะ :bye2: :bye2:
-
รออยู่นะคะ :m1:
-
รอ โก้-เนม ครับ
:L2:
-
มาต่อชะทีเถอะ จุดธูปเรียกแล้วเนี้ย
:call: :call: :call:
-
คิดถึงโก้เนมจังเลย อิอิ
รออยู่น้าพี่จี ^^
-
รอจ้า^^
-
มาแปะไว้ก่อน :z2:
-
มารอค่า
เต้มใจรอค่ะ
-
ร้องเพลงรอ...
ดิ้นรอ...
นอนรอ...
แอร๊ก กกก ขาดใจ.....เอิ๊ก กกก
-
ปูเสื่อรอ T_______T
-
รอต่อไป^^
-
ไม่อยากจะเขียนยาวๆ เพราะกว่าจะหานิยายได้แต่หล่ะหน้ากดกันเมื่อย อิอิ
แต่ก็อดใจไม่ไหว (ขอแค่ครั้งเดียวนะ) อ่านบาง ความเห็นของเพื่อนๆบางคนก็ตรงใจเรานะ
.....เนม ในความรู้สึกของเรา คิดว่าน้องเค้า ซื่อ ใส ไร้เดียงสาไป ป่ะ
ฝังใจ กับความรู้สึกของตัวเองกับ คนที่รักคนแรก อย่างมั่นคง
ทั้งที่ ตัวเองก็ไม่อยากที่จะรู้สึก แต่ก็ไม่ตัดใจ คบกับใครก็ยังผูกพันอยู่
แต่กับคนคนเดียว ที่เห็นเนม เป็นแค่ใครสักคน ที่เนมเองรู้สึกว่าเป็นได้แค่ตัวแทน
เจ็บว่ะ แต่เนมก็อดทนนะ ทนที่จะมาเจอกับคนแย่ๆ คนนั้นได้
อาจจะเป็นเพราะลึกๆ แล้ว อยากเจอ ยังมีความหวังอยู่ในใจว่า
คน คนนั้น อาจจะ ยังมีเยื่อไยให้กันอยู่บ้าง
คะแนนสงสาร เทให้ เนมทั้งหมด อยากให้สมหวัง
แต่ไม่อยากให้รัก ไอ่โก้.....แล้ว
.....โก้ คนที่คิดเยอะแยะ (ไปเพื่ออะไร )เพราะคิด อะไรเยอะแยะ
แต่ก็ยังไม่ชนะใจ คนที่ใกล้ชิดที่สุดทั้งสองคนได้
เหมือนจะเสียสละเพื่อให้ใครต่อใครมีความสุข สมหวัง
แค่คำว่า ผูกพัน ไม่ใช่คำว่ารัก แค่เพื่อน มันเลยต้อง อยู่คนเดียว
อยู่กับ ความสมบูรณ์ แบบ และแสนฉลาด ของมันต่อไป
ยัง จะ ฉลาดที่จะ ล้อเล่น เอาเถิดกับความรู้สึกของคนคนหนึ่ง
เพียง เพราะอยากจะให้กล้าที่จะเหนี่ยวรั้ง ตัวเองไว้แค่นั้น
ไม่ใจร้ายใจดำไปหน่อยเเหรอ
(ดอกกุหลาบ ไม่ให้ ยังเจือก ฝากเป็นต้นตะบองเพชร)
โก้ใจร้ายหรือเปล่า คงไม่แย่ไปกว่าที่เนมไม่ยอมตัดใจหรอก (จะฝังใจอะไรกันนักกันหนา ไม่สงสารตัวเองเร้ย)
เขียนยาวเกินไป ต้องขอโทษด้วย ไม่ได้กดดันอะไรมากมายกับเนื้อเรื่อง ก็แต่อยากจะพร่ำบ้างก็เท่านั้น
-
อยากอ่านต่อแร้วววอ่า...รอมะไหวแร้ววววว >< :serius2:
-
รออยู่น้าาาา คิดถึงโก้เนมมั่กๆ :-[
-
เฮ้ออ
สงสัยเรื่องนี้คงเป็น นิยายรายเดือน
:seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:
-
อ่านทันแล้ว มาเมั้นให้ลังใจพี่จีครับ มาเร็วๆนะ
-
ก็ยังคงมานอนรออ่านตอนต่อไปอยู่คร๊าฟ
-
อยากอ่านต่อแล้วครับ สู้ๆ นะครับ
ขอให้มีตอนต่อไปไวๆ นะครับ
จะรอติดตามผลงานนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะสู้ๆ ครับ ^^
-
รอเสมอ^^
-
โก้ายไปไหนเนี่ยย ย
เนมรีบตามไปด่วนอะ
-
สวัสดีค่ะ เเอบอ่านมาซักพักเเล้ว
คิดว่าน่าจะเม้นซักที่ เพื่อเป็นเเรงกดดัน เอ้ยไม่ใช่ เป็นกำลังใจให้นักเขียนที่น่ารัก อิอิ :o8: :กอด1:
ไม่เคยเม้นเลย นี่คือเม้นเเรก
เเค่จะบอกว่าสนุกมาก เเละรอนะคะ ^^ o22
-
ระหว่างรอก้มะรู้จาทำอาราย เลยกลับไปอ่าน "ระเบียงรัก" อีกรอบ
รู้สึกเหมือนได้ย้อนความทรงจำไปสมัยก่อนเลย
มีความสุขจัง... :-[
-
:o12:ร้องไห้รอ
-
รอ T_T~
-
รอ^^
-
อ่านแล้วไม่รู้ทำไมอยากร้องไห้มากๆ เลยอ้ะ :sad4:
ยังยืนยันคำเดิมว่าอยากอ่านเรื่องของตี๋มากอะพี่จี ' :กอด1:
-
รออยู่น้าาา :-[
จงมา จงมา จงมา
:call: :call: :call:
-
:call: :call: :call:
รออยู่นะคะ คิดถึงเนมอ่ะ แอบไปอ่านน้องพายรอบที่เท่าไรมะรุรอน้องเนมมมมมมม
-
:undecided:
-
G G G G
หายไปไหนนนน
คิดถึงมากมายยยย
มาต่อด่วนนนนนนนน
-
แวะมารอตอนมืดๆ 55+
-
เค้าอ่านหนังสือจบไปรอบแล้วนะ :t3:
คุณจีมายังเอ่ย? :z2:
-
จากที่ผมเคยคิดว่าตองค่อนข้างรู้จังหวะในการเข้าหา ไม่มากไม่น้อยไม่บ่อยเกินไป ถึงครั้งนี้จะออกแนวบังคับทางอ้อมให้ผมต้องมางานวันเกิดก็ยังพอจะรับไหว นั่นเพราะแรกๆ ตองแนะนำผมกับเพื่อนคนอื่นว่าผมเป็นเพื่อนที่สนิทกันเพราะผมสอนพิเศษน้องของตอง เพื่อนหลายๆ คนเอ่ยแซวเป็นระยะ ตองก็ตอบแบบกำกวม ผมก็เข้าใจเหตุผลละนะ ก็ได้แต่คิดในใจว่านี่คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่จะยอมตามใจตองแบบนี้ แต่หลังๆ เมื่อตองเริ่มเมา จากที่ผมยืนเคียงข้าง เพื่อนตองเริ่มมาสมทบเยอะขึ้น แขกในร้านก็เยอะ เราเลยต้องยืนเบียดกันจนสุดท้ายตองแทรกตัวเข้ามายืนซ้อนด้านหน้าพร้อมจับมือผมให้เกาะเอวตองเอาไว้ ผมพยายามเรียกตองเพื่อเตือนเบาๆ แต่ตองกลับบอกว่าขอแค่วันเดียว ผมคิดว่านั่นไม่จริงหรอก ลองได้อะไรมากกว่าที่เคยแล้วล่ะก็ ไม่มีทางจะไม่เรียกร้องอีก ผมยืนนิ่ง คุยกับคนอื่นบ้างนิดหน่อย จนกระทั่งเพื่อนตองมากระซิบให้พาตองออกไปข้างนอกก่อน เพราะพวกเขาจะเอาเค้กมาเซอร์ไพรส์ ผมก็เออออไปด้วย ถึงแม้จะสะกิดใจว่าทำไมไม่พาออกไปเอง
ผมแค่บอกตองว่าจะไปเข้าห้องน้ำ ตองที่พยายามทำตัวติดกับผมก็รีบเอ่ยปากขอตามไปด้วย ผมเดินออกทางด้านหลังซึ่งมีห้องน้ำสำหรับพนักงานอยู่ พี่ปั้นไม่ชอบใช้ห้องน้ำร่วมกับแขกเลยต้องทำห้องน้ำแยกเพื่อให้ตัวเองและพนักงานใช้ ตองไม่เคยเดินมาทางนี้แต่ไม่ได้สะกิดใจเลย ยิ่งเห็นคนน้อยๆ ไม่พลุกพล่านเหมือนห้องน้ำด้านในก็ยิ่งกระตือรือร้นสอดแขนตัวเองมาคล้องแขนผม ผมเดินนำจนถึงหน้าประตูห้องน้ำ ค่อยๆ ดันตองเข้าไปด้านในซึ่งตองยินยอมอย่างไม่อิดออด ผมยิ้มบางๆ ก่อนจะปิดประตูแล้วดึงไว้แน่น กวักมือเรียกน้องพนักงานในร้านที่ยืนสูบบุหรี่ใกล้ๆ ให้หาไม้มาสอดที่จับด้านนอกไว้ เพียงเท่านี้ตองก็เปิดออกมาไม่ได้ รับรองว่าไม่หลุดออกไปให้เพื่อนที่หวังดีทำเซอร์ไพรส์ต้องผิดหวัง เมื่อผมเดินกลับไปบอกเพื่อนๆ ตองที่โต๊ะว่าตองอยู่ห้องน้ำด้านหลัง ถ้าเรียบร้อยให้ไปพาออกมาเอง ดูท่าเพื่อนหลายคนจะมองแบบผิดหวังที่เห็นผมเดินกลับมาเพียงลำพังอย่างรวดเร็ว และแผนที่กะจะให้ตองกับผมหลบไปใช้เวลาส่วนตัวกันนั้นพังไม่เป็นท่า แต่ก็มีเพื่อนตองหลายคนหลุดหัวเราะออกมาเหมือนกัน ผมไม่ได้โง่ขนาดไม่รู้นี่นา ก็ตองเล่นปลุกอารมณ์ผมอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะบดเบียนเสียดสี หนักๆ เข้าก็เริ่มเลื้อยมือเปะปะจนผมต้องตะครุบให้หยุดอยู่ตลอด ผมเข้าใจว่าปกติตองไม่กล้าถึงขนาดนี้หรอก แต่นี่นอกจากเหล้าแล้วยังมีอย่างอื่น กลิ่นหอมเอียนๆ ที่ติดตัวหลังจากตองขอออกไปสูบบุหรี่กับเพื่อนด้านนอกทำให้ผมแปลกใจ ไม่คิดว่าคนอย่างตองจะเล่นของพวกนี้ ถึงจะไม่ได้ร้ายแรง แต่มันก็คือยาเสพติด ไอ้อาการเลื้อยเปะปะนั่นน่ะ ถ้าให้ผมจับไว้นิ่งๆ ก็คงยาก ตาฉ่ำปรือขนาดนั้น ขังไว้ในห้องน้ำจะปลอดภัยทั้งกับตัวผม ตองและคนอื่น
ผมเหลียวกลับไปมองที่โต๊ะของผม ซึ่งสมาชิกในโต๊ะทำตัวเหมือนสมาคมลับ โน้มหน้าโน้มตัวพูดคุยอะไรกันสักอย่างที่ไม่พ้นเรื่องนินทาผมแน่ๆ แต่ก็เอาเหอะ ในเมื่อตัดสินใจพาเนมมาแล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด คนอย่างเนมไม่ใช่คนที่จะปิดบังพิรุธหรือเก็บความสงสัยอัดอั้นอะไรได้นาน ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวผม เดี๋ยวเนมก็หลุดออกมาเอง ผมเดินออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ด้านนอกเพราะไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะพวกนั้น แต่ยืนได้ไม่นานอยู่ๆ เนมก็วิ่งออก มองตรงมาที่ผมก่อนจะหันซ้ายหันขวาระหว่างเดินเข้ามาใกล้ๆ
“หาอะไร”
“ก็...เจ้าของวันเกิดล่ะ”อ้อ...นี่คงคิดว่าผมหายออกมาทำอะไรกับตองสินะ ผมอยากจะยิ้มแล้วก็ถอนหายใจพร้อมๆ กัน เพราะเนมเป็นอย่างนี้...ผมถึงทำตัวแบบนี้ใส่.... ตอนถามว่ารักหรือเปล่า ก็บอกว่าเปล่า แต่พออย่างนี้ทำหน้าตาตื่นวิ่งหา....เนมเป็นเด็ก....ที่เด็กมากๆ
“พี่จะไปรู้เหรอ”ผมไม่รู้จริงๆ นี่นาว่าตอนนี้เพื่อนๆ ตองไปปล่อยตองจากห้องน้ำหรือยัง
“อ้าว...ก็....งั้นพี่โก้มายืนทำอะไรตรงนี้ล่ะ”
“ยืนเล่นๆ ว่าจะกลับห้องแล้ว”
“จะกลับโดยไม่บอกเนมเนี่ยนะ แล้วเนมจะกลับยังไง”
“ล้อเล่นหรอกน่า แล้วนี่สุมหัวกับพวกนั้นเสร็จแล้วเหรอ”
“สุมหัวอะไร คุยกันเฉยๆ”
“ก็นั่นแหละ หมดเรื่องคุยหรือยังล่ะ พี่จะได้เข้าไปนั่งด้วย”
“ก็...ไม่เห็นจะได้คุยอะไรกันสักหน่อย”เนมหันหน้าหนีแสดงพิรุธเต็มที่ เล่นสุมหัวจนติดกันขนาดนั้นน่ะเหรอเรียกว่าไม่ได้คุย ผมพยายามเดินผ่านเนมเพื่อกลับเข้าไปด้านใน แต่ติดที่มือเล็กๆ ดึงเสื้อด้านหลังผมเอาไว้ พอหันกลับมาเนมก็รีบปล่อยมือ ก้มหน้าก้มตา พอผมจะก้าวต่อก็ดึงเอาไว้อีก
“เอาล่ะ มีอะไรก็ว่ามาก่อนที่เนมจะดึงเสื้อพี่ขาด”ผมกำลังจะหันไปคุยด้วยดีๆ แต่เนมกลับโถมเข้าซบแผ่นหลังจนผมเซไปนิดหน่อย
“เป็นอะไร เมาหรือเปล่า”ผมพยายามดึงตัวเนมออกแต่ก็ไม่สำเร็จ พอหันกลับมา จากที่ซบแผ่นหลักก็เลยกลายเป็นซบแผ่นอกผมแทน เนมไม่พูดอะไรเอาแต่พยักหน้า ผมนึกแล้วว่าเดี๋ยวเนมต้องเมา เพราะจากที่มองห่างๆ ก็เห็นยกดื่มๆ ไม่ได้หยุด ถึงจะพอรู้วีรกรรมมาบ้างมาเนมเที่ยวเก่ง แต่จากที่เคยเห็นเนมดื่มมาผมไม่เชื่อหรอกว่าเนมจะคอเข็งอะไรมากมาย ดื่มไปหลายแก้ว แถมไอ้พวกนั้นก็ชอบแอบชงให้เข้มๆ อีก ไม่เมาก็ให้รู้ไป
“เมาก็กลับ มีของอะไรต้องเข้าไปเอาข้างในหรือเปล่า”ผมพยายามจับต้นแขนเนมเพื่อรับน้ำหนัก ถึงตัวเนมจะเบาแต่เล่นทิ้งน้ำหนักมาทั้งหมดมาที่ผมซึ่งเริ่มมึนนิดๆ ก็ทำเอาเซเหมือนกัน
เนมส่ายหน้ากับอกผม หน้าผากปัดไปปัดมาจนผมอยากจะดันหน้าออก แต่ทำอย่างไรก็ดันไม่ได้สักที จนเริ่มเห็นตัวเองเป็นจุดสนใจเลยต้องดึงเนมออกไปเรียกแท็กซี่ที่มีจอดไว้คอยบริการ หลังจากดันเนมเข้ามานั่งด้านในก็โทรศัพท์ไปบอกพี่ฟ้าว่าขอกลับก่อนเพราะเนมเมา ได้ยินเสียงพวกนั้นหัวเราะรอดออกมาแล้วรีบต้องตัดสัญญาณทิ้งเมื่อได้ยินเสียงไอ้เจมส์ขอคุยด้วย
ตั้งแต่ขึ้นรถแท็กซี่มาเนมก็เอนมาพิงไหล่ผมตลอด จนตอนนี้เริ่มเลื่อนมาถึงอก ผมพยายามก้มมองก็เห็นปิดตาสนิท คิดว่าคงเมาหลับไป หรือไม่ก็มึนจนไม่อยากลืมตา ผมเลยเลื่อนตัวไปชิดประตูแล้วจับให้เนมหนุนลงบนตัก โชคดีที่ร้านพี่ปั้นอยู่ไม่ไกลจากคอนโดๆ ไม่งั้นถ้าเนมเกิดอาเจียนขึ้นมาผมคงทำอะไรไม่ถูก
กว่าจะกลับถึงห้องเล่นเอาเหนื่อย เนมทำตัวเหมือนคนไม่มีกระดูก เดินเอียงๆ เอาหน้ามาแปะแขนแปะหลังผมตลอดเวลา พอเข้าห้องมาได้ผมก็พยุงไปนั่งบนโซฟา ตัวน่ะนั่ง แต่มือยังกำเสื้อผมอยู่เลย ผมก็อุตส่าห์ย้ำแล้วว่าห้ามเมา ดันไม่ฟังกันเลย ถึงจะไม่ได้คลุกคลีกันมาหลายปี แต่ผมที่เป็นคนสอนให้เนมหัดดื่มน่ะ จำได้แม่นเลยว่าเนมเมาแล้วเป็นยังไง หากถามว่าต่างจากเจไหม ผมคิดว่าต่างนะ เพราะเจน่ะเวลาเมาแล้วก็ชอบอ้อนไปทั่ว แต่เนมนี่สิ...เมาแล้วชอบเลือกคนอ้อน แถมยังดื้อกว่าเวลาปกติสิบเท่า งอแงกว่าเดิมร้อยเท่า
“เนมไปนอนไป ดึกมาแล้ว”ผมพยายามดึงแขนเนมให้ลุกขึ้นเพื่อพาไปส่งหน้าห้องแต่เนมก็ไม่ยอมลุก เกร็งตัวต้านแรงผม พอเพิ่มแรงเข้าหน่อยก็ทิ้งตัวลงนอนเบียดโซฟาจนแทบจะกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน
“เนมยังไม่ง่วง”
“ไม่ง่วงแล้วนอนหลับตาทำไม”
“......”
“มึนหัวรึเปล่า เข้าห้องไปอาบน้ำไปจะได้สร่าง”ผมเห็นเนมนอนนิ่งไม่ตอบคำถามเลยพยายามดึงอีกครั้ง แต่เชื่อเถอะว่าแรงคนเมาไม่ได้น้อยลงเลย
“จะนอนตรงนี้รึไง ว่าไง พี่จะเข้าห้องแล้วนะ”โซฟาตัวนี้สามารถแทนเตียงนอนได้สบายอยู่แล้ว ยิ่งตัวเล็กๆ แบบเนมยิ่งไม่มีปัญหา ผมยืนรอให้เนมตอบคำถาม แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาผมเลยหันหลังเดินกลับเข้าห้องนอนตัวเอง ถอดเสื้อผ้าใส่ตะกร้า หยิบชุดคลุมมาสวมแล้วเดินออกไปอาบน้ำที่ห้องน้ำด้านนอก ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือเปล่า ทั้งๆ ที่ในร้านพี่ปั้นไม่มีคนสูบบุหรี่ แต่ผมกลับได้กลิ่นตลอดเวลา บางทีอาจเป็นกลิ่นที่ติดมาจากตองและเพื่อน ผมไม่คิดเลยนะว่ากลุ่มของตองจะเล่นของพวกนี้ด้วย เพราะขนาดพี่ฟ้าพี่ปั้นหรือไอ้เจมส์ยังไม่เล่นของพวกนั้นเลย แต่สามคนนั้นเคยลองมาหมดแล้ว เพียงแต่ลองเพราะอยากรู้ ไม่ได้ลองเพื่อความสนุกเหมือนพวกของตอง
ผมเดินกลับเข้าห้องเปลี่ยนกางเกงนอนขายาวที่มักใส่นอนประจำ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดเครื่อง เพราะตั้งแต่ออกจากร้านตองก็กระหน่ำโทรมาตลอดจนผมต้องปิดเครื่องหนี แต่ถึงตอนนี้จะเปิดเครื่องขึ้นมา ผมก็ยังปิดเสียงอยู่ดี
ผมจัดการทุกอย่างที่มักทำก่อนเข้านอนเรียบร้อย ทั้งอาบน้ำแปรงฟัน ตั้งนาฬิกาปลุก ทาครีมนิดหน่อย ตอนนี้พร้อมแล้วสำหรับการเข้านอน ยกเว้นแต่ว่าบนเตียง...มีแขกไม่ได้รับเชิญถือวิสาสะขึ้นมานอนเรียบร้อย โดยมีทั้งหมดผ้าห่ม แถมเสื้อผ้าก็ชุดใหม่ หน้าขาวๆ มีคราบแป้งที่เพิ่งแห้งนิดหน่อย ดวงตาปิดสนิท มือทั้งสองกอดหมอนข้างใบเล็กๆ ที่ค่อนข้างเก่าแน่น ดูท่านอนคงจะกำลังสบาย
“.......เนม”ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วสะกิดหัวไหล่เรียกเบาๆ
“......อือออ”เนมขานรับในลำคอพร้อมขยับหัวไหล่หนีมือผม
“เข้าห้องผิดรึเปล่า”
“..............”เนมไม่ตอบ ผมเลยสะกิดเรียกอีกครั้ง แต่เนมพลิกตัวหนีพร้อมส่งเสียงครางยาวๆ เหมือนรำคาญ
“ฮื้ออ”โอเค เป็นอันว่าจบ ผมขี้เกียจปลุกแล้วเหมือนกัน ยังไงเตียงห้องผมก็กว้างพอสำหรับนอนสองคนได้สบาย และตอนนี้ผมก็ดึกมากแล้ว ผมควรจะนอนสักที ผมเดินไปปิดไฟแล้วเดินกลับมานอนบนเตียง ถึงจะมืดแต่ก็ไม่เดินชนอะไรเพราะชินกับสภาพห้องเลยรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหนบ้าง ผมล้มตัวนอนบนเตียงอีกฝั่งที่เหลือ ระหว่างที่เคลิ้มๆ ใกล้จะหลับ ผมรู้สึกคล้ายๆ ผีอำ แน่นๆ ช่วงท้องแถมอึดอัดนิดหน่อย แต่ที่คิดว่าเดาไม่ผิดถึงแม้ไม่ต้องลืมตาก็คือ...ผมกำลังถูกจูบ
ปากเล็กๆ เม้มริมฝีปากผมเบาๆ เนมคงไม่รู้ว่าผมลืมตาขึ้นมองอยู่ เพราะดูท่าทางกำลังตั้งใจทำสิ่งที่กำลังทำอยู่...ซึ่งไม่แน่ใจว่าแค่จูบจะเรียกว่า ’ลักหลับ’ ได้หรือเปล่า แต่...เนมจูบเก่งขึ้น
“อื้มมม”เนมทำเสียงเหมือนไม่ค่อยพอใจที่ผมไม่ยอมเปิดปากให้ปลายลิ้นเล็กๆ ที่คอยเลาะเล็มได้เข้ามาสักที เวลาเมาๆ เนมมักชอบเข้ามาคลอเคลียแต่ไม่เคยทำถึงขนาดนี้...แต่...บางทีอาจไม่ได้เมา
เนมขยับเอวบนลำตัวผมไปมาพร้อมๆ กับเริ่มใช้มือลูบเบาๆ บนแผ่นอกเปลือยเปล่า ผมใช้เวลาตัดสินใจเสี้ยววินาทีว่าจะเปิดปากหรือเบี่ยงหน้าหนี ปลายลิ้นเล็กสะกิดปลายลิ้นผมเบาๆ ก่อนค่อยๆ ลูบไล้เข้ามาลึกขึ้น กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ยังคลุ้งอยู่ในปากแต่ไม่มากพอให้มึนเมาไปกับมัน เนมส่งเสียงครางเบาๆ อีกครั้งเมื่อผมตวัดปลายลิ้นรับการสัมผัส มือเล็กๆ ที่ลูบไล้ค่อยๆ ปัดผ่านยอดอกเบาๆ สะโพกเล็กขยับเลื่อนจากช่วงเอวลงไปจนผมคิดว่าถ้าต่ำกว่านี้ ‘อะไรๆ’ มันอาจจะหยุดไม่อยู่ ผมยกมือรั้งสะโพกที่ขยับไหวเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวพลิกเปลี่ยนตำแหน่งให้เนมกลับไปนอนด้านล่างโดยที่ริมฝีปากและปลายลิ้นเราไม่ได้แยกออกจากกันเลย เอวกอดคอผมไว้แน่น ไม่ยอมให้ผละหนี อีกมือก็กอดรัดช่วงเอวให้แนบชิดกัน ผมค่อยๆ ใช้ฝ่ามือลูบเบาๆ ตามเอวบาง ผิวเรียบลื่นน่าสัมผัส ปัดป่ายฝ่ามือตามหน้าท้องแบนราบก่อนจะเลื่อนมาคลึงเบาๆ ที่ยอดอก
“อาาา.....”เนมเบี่ยงหน้าหนีเพื่อส่งเสียงครางเบาๆ เมื่อผมสะกิดยอดอกซ้ำๆ เสียงลมหายใจหอบกระชั้นข้างใบหู ถึงจะพละปากออกจากกัน แต่ปากเล็กๆ ก็ยังคอยจูบในตำแหน่งใกล้ๆ ทั้งแก้มไปจนถึงซอกคอ
“.....ต้องการอะไร”ผมกระซิบถามเบาๆ แต่เนมไม่มีอาการสะดุ้งตกใจเลยที่ผมตื่นอย่างรู้สึกตัวเต็มที่
“ต้อง....การ...ต้องการ..พี่โก้”
“ทำไม”ผมดึงฝ่ามือเล็กที่ซุกซนเหมือนเจ้าของ เพราะคอยแต่จะไต่ตามขอบกางเกงนอนทั้งพยายามเข้าไป และลูบคลึงอยู่ภายนอก ยอมรับเลยว่าผมไม่เคยคิดมาก่อน ถึงแม้จะพอเดาไว้ว่าเนมน่าจะเคยมีแฟนมาแล้ว และเพื่อนสนิทคนนั้นก็คงไม่ได้มีสัมพันธ์กันธรรมดา แต่พออยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมแบบนี้ เกือบทุกอย่างที่เนมแสดงออกทำให้ผมสะกิดใจว่า...เนมทำอย่างนี้กับเพื่อนคนนั้นด้วยหรือเปล่า
“ฮื้ออ...”เนมทำเสียงไม่พอใจพร้อมดันตัวลุกขึ้นนั่งตามผม แต่ก็ยังพยายามจะเข้ามาคลอเคลียต่อ ผมรั้งฝ่ามือทั้งสองข้างเอาไว้ได้ แต่หยุดร่างเล็กที่ปีนป่ายขึ้นมานั่งบนตักไม่ได้ เนมพยายามสะบัดมือตัวเองหนีการเกาะกุมแต่ก็ทำไม่สำเร็จ
“ตอบมาก่อน”ผมเอื้อมมือไปกดสวิทซ์โคมไฟเพื่อให้ห้องสว่างขึ้น และเนมก็เริ่มหยุดดิ้น
“ตอบอะไรล่ะ”
“ก็ตั้งใจจะทำอะไรล่ะ”
“ก็....”
“ก็อะไร”
“ก็...พี่โก้บอกให้กล้าๆ ไง”เนมก้มหน้าก้มตาหนี แต่หากเงยหน้ามองมาอาจเห็นมาผมกำลังยิ้มกว้างจนเกือบหัวเราะ ให้ตายสิ เนมตีความหมายคำพูดผมออกมาเป็นแบบนี้เหรอเนี่ย มันออกจะข้ามขั้นตอนไปหน่อยมั้ย
“พี่ไม่ได้บอกให้เนมมาปล้ำพี่สักหน่อย”
“เนมไม่ได้ปล้ำ!!”
“ไม่ได้ปล้ำแล้วเรียกว่าอะไร ลักหลับเหรอ”
“ก็....ก็พี่โก้ก็ไม่เห็นขัดขืนนี่ เค้าเรียกสมยอมเหอะ”
“สมยอมบ้าอะไร พี่กำลังหลับอยู่”
“ก็ลิ้นพี่ไง เนี่ยๆ สอดเข้ามาในปากเนมด้วย แล้วตรงนี้อีก...ตั้งแล้วด้วย”เนมชี้ปากตัวเองพร้อมบดเบียดสะโพกลงมามากกว่าเดิม ก็เล่นทำขนาดนั้นจะไม่ให้เกิดอารมณ์เลยได้ยังไง ตั้งแต่ที่เนมมาอยู่ด้วยผมก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวแบบเมื่อก่อนเท่าไร ถ้ามันจะรู้สึกไวกว่าปกติก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
“ไอ้พวกที่ร้านมันบอกอะไรเนม ถึงได้มาทำแบบนี้”
“เปล่านี่”
“ตอบไม่ดีเดี๋ยวไล่กลับห้องนะ”
“ก็...แค่ถามเรื่องเมื่อก่อน”
“แล้วไงอีก”
“ก็บอกเนมว่า...พี่โก้ชอบเนม”
“ใครบอก”
“เพื่อนพี่เจมส์ที่ชื่อพี่กฤษเค้าบอกมา”
“อ้อ...แค่นี้เหรอ”
“พี่ๆ เค้าบอกให้เนมลุยเลยอ่ะ”
“ตกลงนี่แกล้งเมาใช่มั้ย”
“เนมไม่ได้พูดสักคำเลยนะว่าเนมเมา พี่โก้คิดไปเองต่างหาก”
“พี่ก็ลืมไปว่าเมื่อก่อนกับตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว ไม่งั้นคงไม่โง่ให้เนมหลอกได้ง่ายๆ หรอก”
“เนมเปล่าคิดว่าพี่โก้โง่สักหน่อย เนมแค่ไม่อยากกลับเข้าไปในร้าน เนมไม่ชอบคนชื่อตอง”
“ก็บอกพี่ดีๆ ก็ได้ว่าอยากกลับ แล้วกลับมาถึงก็มาทำอะไรแบบนี้อีก ไม่กลัวพี่ฟันแล้วทิ้งอีกรึไง”
“นี่!!”
“ทำไม อ๋อ...หรือกะจะแอบฟันพี่แล้วทิ้งเพื่อแก้แค้น”
“บ้า! ปล่อยเนมเลย เนมไม่ยุ่งด้วยแล้ว”
“อะไร แค่นี้ถอยซะแล้ว”
“ก็พี่โก้ไม่ยอมเนมอ่ะ”
“ก็ทำไมพี่ต้องยอมล่ะ”
“.....”
“เนมไม่เข้าใจคำพูดพี่จริงๆ น่ะเหรอ”ผมถามอย่างจริงจัง และต้องการรู้คำตอบจริงๆ
“.....เนมไม่แน่ใจ”
“ไม่แน่ใจว่าอะไร”
“ก็...พี่โก้อยากให้เนมกล้ารักพี่โก้เหรอ”
“......ไม่ใช่”
“อ้าว”เนมทำหน้างงๆ กับคำตอบของผม
“พี่อยากให้เนมกล้าเลือก”
“เลือกอะไร”
“เลือก...จะเกลียด...หรือรัก”
“ทำไมล่ะ”
“ถ้าเนมไม่เลือก เนมก็จะสับสนต่อไปเรื่อยๆ พี่ทำไม่ดีใส่ เนมก็โกรธ โวยวาย นึกถึงเรื่องเก่าๆ เนมก็ร้องไห้ พี่ไปกับคนอื่นก็ไม่ชอบ แต่ถามว่ารักพี่มั้ย...เนมบอกว่าเปล่า ถ้าเนมเลือกระกว่างสองอย่างนั้นได้...เนมก็จะไม่ทรมานแบบนี้อีก”ผมรู้ว่าเนมสับสน เสียใจ และแอบร้องไห้บ่อยๆ แต่ผมไม่ใช่ผู้ใหญ่ใจดีที่จะเข้าไปปลอบเพราะเนมเด็กกว่า ไม่ใช่คนที่จะนึกถึงอดีตหวานๆ แล้วเข้าไปสานสัมพันธ์ทันที
“ว่าไง กล้าเลือกหรือเปล่า หากบอกว่าไม่เกลียด แต่ไม่รัก ผลการเลือกมันก็จะเหมือนกับการเกลียดนั่นล่ะ”ผมเห็นเนมนั่งก้มหน้านิ่ง มือที่ถูกผมปล่อยไปวางนิ่งอยู่บนตัก ผมรีบพูดต่อก่อนที่เนมจะบอกว่าไม่ได้เกลียด เพราะสำหรับผม....เนมต้องเลือก
เรานิ่งกันอยู่พักใหญ่ ก่อนเนมจะค่อยๆ ขยับตัวลุกจากตัก แล้วหยิบเครื่องนอนของตัวเองเดินออกจากห้องผมเงียบๆ โดยที่ผมไม่ได้หันกลับไปมอง พอผมคิดว่านี่คือการตัดสินใจของเนม เนมก็เปิดประตูเข้ามาใหม่
“อันนี้เนมเปล่าเลือกนะ เนมขอไปนอนคิดเงียบๆ คนเดียวก่อน อยู่กับพี่โก้แล้วเนมคิดไม่ออก”เนมปิดประตูห้องอีกครั้ง ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียงยับย่นจากเหตุการณ์เมื่อครู่
ผมรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนดี และที่ทำกับเนมก็ไม่ดี แต่ถ้าต้องทำดีกับเนมเพราะเนมเด็กกว่า หรือเพราะเนมน่าสงสาร หรือเพราะรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ในอดีต...ผมไม่ทำ ผมเลี้ยงเนมมาตั้งแต่เด็ก ปลูกฝังอะไรหลายๆ อย่างในตัวเนมทั้งทางตรงและทางอ้อม ผมไม่ได้ทำเพราะเห็นเนมเป็นตัวแทนของเจ ถึงแม้บางช่วงเวลาในสมัยเด็กจะมีความคิดแบบนั้นบ้าง แต่ก็ไม่เคยทำ พวกที่เคยเห็นทั้งเจและเนมอย่างพวกที่ร้านต่างบอกว่าเนมคล้ายเจ เนมคิดมากเรื่องพวกนี้ผมก็รู้ แต่ถ้าให้ผมหรือนิคพี่ชายของเนมมาบอก ก็จะบอกเหมือนกันว่า...ไม่คล้ายเลย
ในอดีตผมทำเรื่องที่ผิด แต่ไม่ได้พลาด ไม่ใช่การพลั้งเผลอ ถึงแม้จะไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น แต่ก็ไม่เคยนึกเสียใจ เมื่อตอนที่แม่บอกว่าจะให้เนมมาอยู่ด้วย ผมรู้ตัวทันทีว่าต่อไปนี้ต้องมีเรื่องหลายๆ อย่างเกิดขึ้น ต้องตัดสินใจ ต้องทำอะไรอีกหลายอย่าง ระยะเวลาที่ห่างกันกับปัญหาในอดีตทำให้อะไรบางอย่างเปลี่ยนแปลง แต่อะไรหลายๆ อย่างยังไม่เปลี่ยน เนมยังคงเหมือนเดิม...และผมก็ยังคงเหมือนเดิม
เนมต้องรู้ ต้องเห็น ว่าตอนนี้ผมเป็นอย่างไร ผมไม่ใช่พี่ชายข้างบ้านในอดีตที่เคยไปทำกับข้าวให้ เคยสอนเล่นเกม เคยพาไปเที่ยวตามใจทุกอย่าง เนมเองก็ไม่ใช่เด็กเล็กๆ ที่เข้ามาอ้อนคลอเคลียโดยไม่มีความรู้สึกอย่างอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง ไม่ใช่เด็กคนเดิมที่ยอมทุ่มทุกอย่างเพื่อคนที่รัก ตามใจทุกอย่างเพื่อให้คนอื่นพอใจ และเมื่อไม่ได้ดั่งใจก็ใข้อารมณ์เป็นที่ตั้ง...ไม่เคยฟังเหตุผล ความสัมพันธ์ในอดีตของเรามันไม่ได้ซับซ้อนอย่างที่เนมเข้าใจ หรือที่คนอื่นอยากรู้ มันเป็นแค่เรื่องของอารมณ์และวัย ความฉาบฉวยและคึกคะนอง แต่สิ่งเดียวที่ยังคงเหลืออยู่....คือความรู้สึก
รอบกายผมมีเพื่อนรัก มีคนสนิทและไว้ใจได้ ทุกคนรู้ว่าผมเป็นคนเข้าใจยาก แต่ทุกคนก็ยอมรับตัวตนผมได้ บางคนไม่ก้าวก่าย บางคนพยายามแก้ไข และบางคนที่ผมเองเป็นฝ่ายเข้าหา แต่หากจะต้องมีใครสักคนมาอยู่ข้างกายผมจริงๆ....แค่รับได้มันไม่พอ
+++++++++++++++++++++++++++
o1 ขอโทษที่หายไปนานนะคะ
สำหรับคนที่เป็นห่วงว่าจีมีเรื่องเครียดเหรอ(จากที่มาเมนต์ครั้งก่อน) ไม่ได้เครียดอะไรนะ อย่าเข้าใจผิด แค่แพ็คหนังสือเฉยๆ แพ็คเสร็จแล้วก็เลยขอพักมือพักสมองตัวเองหน่อยแค่นั้นค่ะ
ปล.ตอนนี้มันมีฉากที่แต่งไม่ค่อยออกด้วยแหละ ไม่ได้แต่งนาน...เอาไปเป็นน้ำจิ้มเล็กๆ แทนตอนพิเศษวาเลนไทน์แล้วกันเนอะ
-
ดีจัง ที่ัยังไม่ไปนอน
ดิท ๆ
แต่เนมนี่สิ...เมาแล้วชอบเลือกคนอ้อน แถมยังดื้อกว่าเวลาปกติสิบเท่า งอแงกว่าเดิมร้อยเท่า
อ่านตรงนี้ยิ่งชอบเนมเข้าไปใหญ่เลย
สมน้ำหน้าตอง :m20:หน้าแตกเลย รู้จัก ชายโ้ก้น้อยไปเสียแล้ว :laugh:
รอบกายผมมีเพื่อนรัก มีคนสนิทและไว้ใจได้ ทุกคนรู้ว่าผมเป็นคนเข้าใจยาก แต่ทุกคนก็ยอมรับตัวตนผมได้ บางคนไม่ก้าวก่าย บางคนพยายามแก้ไข และบางคนที่ผมเองเป็นฝ่ายเข้าหา แต่หากจะต้องมีใครสักคนมาอยู่ข้างกายผมจริงๆ....แค่รับได้มันไม่พอ
แล้วโก้..ต้องการอะไร...คนที่เข้าใจโก้งั้นเหรอ :เฮ้อ:เอาใจยากจัง...
เนมสู้ ๆ มาถูกทางแล้ว...กองหนุนก็เยอะ
คุณจี ขอตอนพิเศษสงกรานต์ ด้วยนะคะ :monkeysad: อยากอ่านน้องเนมกับโก้เล่นน้ำ (ได้ข่าวว่ายังไม่มีนาเลย รีเควสไปเมษาเสียแล้ว)
ฉากที่แต่งไม่ออกนี่ ฉาก อิ๊ อร๊าง นิด ๆ เนมกะโก้ใช่ไหมคะ :jul3:
-
กรี๊ด ดดด คิดถึงๆๆๆๆๆๆ
มาแปะก่อน แล้วแว่บไปเสพ...แหะๆๆ
///////////////////// ดิท ///////////////////////
-เมื่อคืนำพอน้องเนมอัพไปสักพัก เล้าก้อปิ๋วปิ้วเลย มิสามารถมาดิทเม้นได้ Y_Y" :seng2ped: -
น้องเนมมีการบ้านอีกแล้ว...อิตาคุณครูพี่โก้นี่ขยันให้การบ้านน้องเนมเนอะ...
ไปนอนคิดหาคำตอบซะนะคะน้องเนม....-กุมขมับ เครียดเป็นเพื่อนน้องเนม-
“อันนี้เนมเปล่าเลือกนะ เนมขอไปนอนคิดเงียบๆ คนเดียวก่อน อยู่กับพี่โก้แล้วเนมคิดไม่ออก”
อ่านแบบมึนตึง คิดตามอิพี่โก้มาสักพัก แต่พอมาเจอน้องเนมพูดงี้ เออ...หลุดเลยเรา ขำพรวด ดดดทันทีคร๊ะ
น้องเนมน๋อน้องเนม ยังไงๆก้อยังน้องน้อยอยู่เสมอ(แม้อิพี่โก้มันจะบอกว่าน้องจูบเก่งขึ้นก้อตาม คริคริ >///<) ...เจออิพี่โก้ทำซะมึนเลยเนอะ...โอ๋ๆๆๆ = ="
"ผมเลี้ยงเนมมาตั้งแต่เด็ก"
แหมะ...อันนี้บ่งบอกว่าเลี้ยงต้อยโดยแท้เลยนะอิพี่โก้ ประมาณว่าปลูกและรดน้ำ พรวนดิน มาเองกับมือ ... คึคึ
งั้นก้อถนอมๆ(น้ำใจ)น้องนิสนึง....อย่าวิญญาณคุณครูเข้าสิงเยอะ ค่อยสอน ค่อยเป็น ค่อยไป อย่าสั่งการบ้าน(?)ยาก เดี๋ยวน้องคิดไม่ตก(อีก) ไม่ได้ส่งสารน้องนะ(เหรอ?) แต่สงสารแกรแหละ เดี๋ยวไม่มีคนแลนะเออ...คึคึ
ปอลอ...น้องเนม วันหลังนู๋ก้อลองให้การบ้านอิตาคุณครูพี่โก้มั่งนะคะ ให้ฮีไปลองปวดหมองดูบ้าง ปล่อยให้น้องปวด มึน มานานละ...แงมๆๆ
ไม่รู้สินะ...แต่ยังไงก้อยังชอบพี่โก้อยู่ดี เป็นตัวละครที่มีอะไรน่าค้นหาเยอะดี แลมีมิติดีอ่ะ มีความคิดอ่านเป็นโครงสร้างดี (ยัยนี่ท่าจะจิตนะ....กร๊าก กกก)
นอนรอน้องเนมต่อนะคะคุณจี...รอ ร๊อ รอ แอร๊ย ยยย จะขาดใจ คุณจีเพิ่งอัพ เราก้ออยากเสพต่อเลย...เอิ๊ก กกก
-
โอ้ ไม่ตาฝาดใช่ไหมค่ะ มาต่อ แล้ว
-
ตองนี่ยั่วกันแบบสุดฤทธิ์จะเอาให้ได้ว่างั้น.
พี่โก้ทำน้องเนมสับสนอีกแล้วมีให้ไปเลือกด้วย จะเลือกรักหรือเลือกเกลียด
ก็ต้องรอลุ้นต่อไปว่าเนมจะตอบว่ายัง
-
:a5: o22
-
รัก หรือ เกลียด
คิดให้ออกนะนู่เนมแล้วบอกไปให้ชัดๆเลย
เอาใจช่วยๆๆๆ สู้ๆๆ
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีกับพี่โก้ขึ้นเยอะเลยค่า
พอจะเข้าใจขึ้นมาละว่าที่ทำแบบนี้เพราะอะไร
ชอบตอนแนมอ้อนมากกกกกกกก
อยากเห็นน้องเนมอ้อนพี่โก้แบบนี้บ่อยๆ
แม่ยกปลื้มสุดอ่ะ ^^
-
พี่โก้เข้าใจยากจริงๆ ค่ะ คนอ่านยังไม่เข้าใจเลยยยยยยยยยยยยยยยยยย :laugh: :laugh: :laugh:
-
เอาจริงๆพี่ก็ไม่เข้าใจโก้มันเหมือนกันนะน้องเนมมมม
สรุปว่าโก้ชอบน้องเนม? พี่กฤษณ์รู้ได้ไง? ไม่เข้าใจโก้ :serius2:
ป.ล น้องเนมหนูอ้อนพี่โก้บ่อยๆแบบนี้ก็ดีนะลูกกก น่ารักมากกก
ริจะจับพี่โก้กดซะงั้น
-
เราว่าก้าวหน้าไปเยอะเลยน้า
แอบคิดว่าพี่โก้้เป็นผู้ใหญ่ขั้นแอดวานซ์ไปหน่อย เข้าใจย๊ากยาก
เนมก็ง้องแง้ง ๆ
ิ
-
พี่โก้เข้าใจยากมาก
นี่ต้องการอะไร ???
อ่อยยยย น้องเนมสู้ๆ
กล้าๆ หน่อย ^^
-
เย้ๆ มาต่อแล้วๆๆ :pig4: :pig4: :pig4:
-
คุณพี่โก้ จะทำตัวเข้าใจยากไปไหน
น้องเนมเขายังเด็ก ปรับเปลี่ยนวิธีหน่อยไม่ได้หรอคะ
ให้เลือกแบบหักดิบแบบนี้ ใจร้ายจัง
เดี๋ยวก็ยุน้องเนมให้เปลี่ยนใจเสียหรอก :angry2:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส (เฉยๆ)
-
แวะมาเสพก่อนนอน ว่าแต่เนมก็โตฃึ้นเนอะตัดสินใจได้แล้วตัวเองนั้นหละจะได้สบายฃึ้น
-
อ่านแล้ว.............นอนไม่หลับ
อยากอ่านต่อ
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
แอร๊ยยยยยยย
นึกว่าเนมจะเสร็จโก้แล้วเชียว
-
ชอบเนม คนเดี๋ยว แต่อ๊ะ เนมจะทำแบบนี้กะเพื่อนสนิทคนนั้นหรือเปล่า :a5:พี่โก้จะอยากรู้ ทำไม:z2:
-
ถ้าโก้มันเข้าใจยาก :z6: ถ้าจะรับความเป็นโก้ได้มันลำบาก :beat:
ถอยออกมาเลยเนม ไม่ต้องไปคิดให้มันเหนื่อย :เฮ้อ:
-
อะไรของพี่โก้อีกเนี่ย ซับซ้อน เข้าใจยากจริง :angry2:
แต่น้องเนมน่ารักสุดๆ :กอด1:
-
โอ๊ย ดีใจมากมายมาต่อแล้ว +1 ค่า
*********edit**********
ทำไมทำยังไงเราก็ยังไม่สามารถกลับไปชอบโก้เหมือนเรื่องน้องเจได้ซะทีน้า :เฮ้อ:
เรื่องก่อนชอบโก้มากที่สุด อารมณ์เหมือนเวลาดูขบวนการ 5 สีตอนเด็กๆ แล้วจะชอบแบล็ค(ตัวสีดำ)ที่ชอบทำตัวลึกลับ มีปม ไม่เข้าพวก
แต่เราจะรู้สึกว่ามันเท่สุดๆ ทั้งๆที่เรดเป็นตัวเอกแต่แบล็คจะมีคนชอบเยอะกว่า ก็เพราะเรามองมันอยู่ไกลๆ
แต่เรื่องนี้มันเห็นกันใกล้เกินไป...เราคงเป็นอีกคนที่ไม่สามารถเป็นอะไรกับโก้เกินเพื่อนได้ คงได้แค่เข้าใจมันว่ามันเข้าใจยาก(ไม่ได้เข้าใจมันนะแค่เข้าใจว่ามันเข้าใจยากเฉยๆ)แล้วก็ปล่อยมันไว้อย่างงั้น(พลางคิดว่าอินี่ติสท์แตกอีกแระ)
เป็นกำลังใจให้น้องเนมต่อไป เหนื่อยแทน :เฮ้อ:
แล้วที่โก้บอกว่าเนมเหมือนเดิม โก้เองก็เหมือนเดิมนี่คืออะไร ไม่รักเหมือนเดิม? อยากจะรักเหมือนเดิม?
แล้วที่ให้เลือกระหว่างรักหรือเกลียดเนี่ย แกไม่เคยได้ยินคำี่ว่า ทั้งรักทั้งแค้นหรือยะ :angry2:
ถ้าคนเรากำจัดความรู้สึกได้หมดจดไปข้างใดข้างหนึ่งได้ง่ายๆ โลกเราจะมีสีเทาม้ายยย :m31:
โอ๊ย อินตลอดอย่าถือสาเลยนะคะ o1
-
บอกตรงๆว่าอ่านแล้วมึน
มึนกะโก้
เบื่อโก้ เฮ้ออออออ
-
การที่โก้ พยายาม บอกอะไรบางอย่างให้ เนม ต้องตัดสินใจ
มันเป็นอะไรที่ยาก สำหรับเนม เพราะด้วยวุฒิภาวะ ของเนม คงยังคิดไม่ถึงและละเอียดอ่อนขนานนั้น
แต่ทำไปด้วยความรู้สึก รักนะแต่ยังสับสน กับคำว่ารัก ว่ามันมากแค่ไหน เพราะยังฝังใจกับอดีตที่ผ่านมา
+1 พร้อมกำลังใจให้น้องจี เช่นเคย :กอด1:
-
:L1:
-
เนม..รีบๆกลับมาตอบโก้เลยว่าเลือกรัก
ชัดเจนไปเลย..อย่าสับสน
ตั้งแต่อ่านมาเนี่ยไม่เข้าใจโก้ยากจริงๆ :เฮ้อ:
-
+1 ให้จีค่ะ
ผู้ชายเข้าใจยาก
กับเด็กดื้อเอาแต่ใจ
:o8:
-
เอ้ยยยยยยยยยย คุณจีมาต่อแล้ว
โก้ัยังคงทำให้เรามึน งง เบลอ และหมั่นไส้ต่อไป
เข้าใจน่ะว่าเป็นคนลึกลับ ซับซ้อน เข้าใจยากมาก
แต่ช่วยพูดอะไรให้มันเข้าใจง่ายๆบ้างเถอะพ่อคุณเอ้ย
ส่วนเนมเมาขี้อ้อนจริงๆเลย น่ารักดี แต่ยังสงสารเนมอ่ะ
โก้ทำเนมมึนงง พูดไม่ออกบอกไม่ถูกอีกต่างหาก
:กอด1: :L2: :pig4:
-
กรี๊ดกร๊าดดด รักพี่โก้มากขึ้น!! 5555+
คนอะไร ช่างคิดไปหมด เริ่มหลงเสน่ห์นายคนนี้ 5555+
(เพ้อเล็กๆ ฮาา)
เป็นกำลังใจให้คุณจีนะ ต่อเร็วๆนะคร๊าบบบบบ อยากอ่านต่อแล้ว ^_______^
-
โก้...ยังคงไม่เปลี่ยน
เข้าใจยาก...เหมือนเดิม
ตอนนี้อยู่ที่เนมแล้วล่ะ ว่าจะตัดสินใจยังไง
-
ที่โก้ต้องการคือความเข้าใจใช่ปะ
เนมคงกำลังทำความเข้าใจ
ไปพร้อมกับคนอ่านคนนี้
ต้องบอกว่าไงดี หนูเนมสู้ ๆ คนอ่านสู้ ๆ :laugh:
:pig4: คุณ G คะ
-
น้องเนมสู้ๆๆๆๆ
-
ผมเลี้ยงเนมมาตั้งแต่เด็ก ปลูกฝังอะไรหลายๆ อย่างในตัวเนมทั้งทางตรงและทางอ้อม
นี่มันฮิคารุ เก็นจิแล้ว
ทั้นเลี้ยงทั้งปั้นกันมาตั้งแต่เด็กๆเนี่ย แล้วอย่างนี้เนมจะไปกับคนอื่นได้ยังไงเนี่ย
-
อ่านแล้ว...ก็นะ
เริ่มคิดว่า มันเป็นอะไรมากมั้ย ไอ่โก้เนี่ย
ซึนเหรอ หรือว่า เพี้ยน
-
เข้าใจยากจริงผู้ชายคนนี้
ลุ้นให้เนมเข้าใจโก้ได้เร็วๆ
อ่านตอนนี้แล้วสะใจอ่ะ โก้แสบจริงๆ o18
-
:pig4:
-
ยั่วแบบนี้จับกดเลยดีกว่า :z1:
-
หุหุ เนมรู้แล้วสินะว่าโก้ต้องการบอกเนมว่าอะไร
ทีนี้ล่ะ คิดๆๆๆ
พี่โก้นี่คิดเยอะเนอะกับการจะมีคนรักอยู่ข้างกายซักคน 55+
-
เอาไงกับคุณโก้ดีเนี่ย เข้าใจยากจริง สงสัยเป็นอาร์ตตัวพ่อ :really2:
-
ไม่เข้าใจโก้เหมือนกัน :เฮ้อ:
แต่ชอบนู๋เนมค่ะ
ขอบคุณคุณจีนะคะ รอตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
ไม่รู้จะเม้นต์ไรดี คือ อ่านตอนนี้แล้วเครียดอะ (รึว่าเราเครียดก่อนอ่านแล้วหว่า) :z10:
-
กรี๊ดดด รอๆ รอน้องเนมเลือก ตัดสินใจ ทำความเข้าใจตัวเอง
รอๆ รอพี่โก้ ว่าจะทำยังไงต่อไปถ้าน้องเนมเลือกแล้ว
พี่โก้ เป็นคนมีแผนการอยู่ในหัวแล้ว แล้วก็ชอบทำให้เรื่องมันซับซ้อน เพราะงั้นรอวันที่จะเข้าใจ คริๆ
ส่งกำลังใจให้คุณจีด้วย สู้ สู้ คิดให้ออกต่อไปน่ะ
-
ให้เลือกระหว่างความรักกับความเกลียด
ไม่งันก็จะสับสนและทรมานต่อไป o13
ขอบคุณคะคุณจี สำหรับตอนนี้ :L2:
-
โก้มีนจะอาร์ตเกินไปละนะ :z3:
สงสารเนมมารักไอ่นี้ได้ไงเนี๊ยะ อ่านมานานก็ยังไม่เข้าใจโก้อยู่ดี
-
....แค่รับได้มันไม่พอ
คุณโก้คุณต้องการแบบรุกได้ด้วยใช่มั้ย น้องเนมก็รุกได้นะ รุกไปลักหลับพี่โก้ซะด้วย :m20:
-
....แค่รับได้มันไม่พอ
คุณโก้คุณต้องการแบบรุกได้ด้วยใช่มั้ย น้องเนมก็รุกได้นะ รุกไปลักหลับพี่โก้ซะด้วย :m20:
ฮารีนี้จัง 55+
-
พี่โก้สอนยากไปไม๊ แบบว่าบางครั้งก้อบอกตรงๆๆไปเลย
เล่นให้น้องเนมตีความเองแบบนี้ มันก้อจะไม่เข้าประเด็นซะที
แต่น้องเนมแบบนี้ก้อน่ารักดีนะ
ปล.คิดแล้วล่ะค่ะว่าคุณจีต้องกำลังยุ่งอยู่
-
ตอนนี้อ่านแล้วรู้สึกสบายกว่าตอนก่อนๆเยอะเลย
เพราะอ่านมาตั้งแต่ต้นจะรู้สึกอยู่ตลอดว่าโก้ต้องการพิสูจน์หรือต้องการแน่ใจอะไรสักอย่างจากเนม
แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร อ่านตอนนี้แล้วก้เลยโล่งมาได้เปราะนึงละ ขอบคุณค่ะคุณจี :3123:
-
เลือกให้ได้ไวๆนะเนม
-
และแล้วก็เข้าใจโก้มากขึ้น o18
อ่านแล้วโล่งมาก
มีความสุข คิคิ :o8:
-
รออ่านต่อ จิงพอจะเข้าใจโก้บ้างที่ให้เนมเลือกแบบนี้ ดีแล้ว
-
เลือกเกลียดดีมั๊ยเนม
แต่ทำให้โก้มันรักให้ได้เหอะแล้วค่อยเตะไปไกลๆ
แต่โก้คงจะให้โอกาสแหละ เพราะให้เลือกนี่นะ
แต่เชียร์ให้แกเกลียดไปเลยยยยย
-
นายโก้ อารมณ์คนเรานี่มันเลือกกลียดกับรักได้จริงๆอ่ะเหรอ
เนมสู้ๆ ส่วนตองก็เหมือนโก้จะไม่ได้ชอบมากมายนี่นา เพราะงั้นเนมก็เลืิอกรักแล้วลุยเล้ย
-
พี่โก้เข้าใจยาก สับสนกับความคิดตัวเองมากเกิน
-
โหยยยย นึกว่าน้องเนมจะลักหลับพี่โก้สำเร็จแล้วซะอีก ชิ :angry2:
พี่กฤษณ์ บอก พี่โก้ชอบเนม พี่แกรู้ได้งายยยย
(แล้วอิพี่กฤษณ์เป็นใครอ่ะ ?? ฮ่าๆๆ)
งงกับความคิดพี่โก้ ล้ำลึกเกินนนน :z3:
รอตอนต่อไปจ้าาา :L2:
-
คิดเยอะไปป่าวโก้
-
โอยดีใจที่พี่จีกลับมา ถึงกับกรี๊ด 555+ :laugh:
น้องเนมน่ารักจังเลยยยยยย ฮิฮิ :-[
เข้าใจโก้มั้งคะเเต่อาจจะไม่ทั้งหมด เเละเพราะเข้าใจไม่ทั้ง ก็เลยยังอ่านเเละยังชอบบบบบบ
เพราะรู้เเต่ไม่ทั้งหมด มันเป็นเสน่ห์ อาโฮ๊ะๆ o18
-
อ่านตอนนี้อย่างน้อย พี่โก้ดูใจร้ายน้อยลง
และเนมกล้ามากตอนนี้ 55555
อ่านแล้วเขินแทน อร๊าย
พี่โก้น่าโดนปล้ำอีกซักรอบ
รอตอนต่อไปจ้ะ :กอด1:
-
ค้างมากเลย :haun4: มาต่อไวๆน้าค้า
โก้เนมๆๆๆๆๆ ชอบคาแร็กเตอร์โก้จังตั้งแต่เรื่องที่แล้วมาเรื่องนี้ก่อเท่เหมือนเดิมเลย
พี่กฤษนี่ใคร แล้วเอ็มไปไหนซะล่ะเนี้ย ตี๋เอ็ม~ :o12:
-
น้องเนมสู้ๆๆ
พี่เชียร์สุดตัว
-
โถ่...........
พี่โก้อยากให้น้องยอมรับในตัวโก้นี้เอง
โก้ก็ต้องเข้าใจน้องหน่อยน่ะ น้องยังเด็ก
คิดตามโก้ไม่ค่อยทันหลอก
ค่อยบอกให้น้องคิดก็ได้
อย่างโหดกับน้องนักเลย
-
เออแฮะ ชอบพี่โก้จัง
เหมือนความคิดพี่แกเองไม่ซับซ้อนเลยสักนิด
แต่มองจากมุมคนอื่นมันออกจะซับซ้อนน่าค้นหา
เข้าใจยากดี ชอบบบบบบบบ :sad4:
:กอด1:
-
ผู้ชาย....เข้าใจยาก
แต่ก็ยากจะถอนใจ ใช่มั้ยคะน้องเนม
สู้ ๆ อย่าถอยค่ะ เชียร์.............
อยากรู้จักพี่กฤษของน้องตี๋จังเลย
ขอบคุณคุณจีค่า.... :L2:
-
เกลียด โก้ เว้ย :serius2:
อยากบอกว่า เอาแต่ใจไปมั้ย :m16:
สงสาร เนม อ่ะ
แต่ก็ เชียร์ให้ คู่กันค่ะ
เนม เสียใจมามากแล้วอยากให้สมหวังสักที
แต่ถ้า รู้ชัดแล้วว่า โก้ ไม่เคยมีควารู้สึกดีๆให้กันเลย ก็ตัดใจเถอะ :monkeysad:
ชอบ เนม อ่ะ :กอด1:
รออ่านค่า เศร้า :sad4:
-
เนมสู้ๆ
และยังยืนยันว่าชอบโก้เหมือนเดิม....
-
ปวดหัวกับโก้
มันยังเข้าใจยากเหมือนเดิม
-
แต่หากจะต้องมีใครสักคนมาอยู่ข้างกายผมจริงๆ....แค่รับได้มันไม่พอ
เป็นคนข้างกายโก้ต้องพยายามนะเนม ดูมันคิดซิหนูยังเหนื่อยอีกหลายยก :เฮ้อ:
-
....แค่รับได้มันไม่พอ
คุณโก้คุณต้องการแบบรุกได้ด้วยใช่มั้ย น้องเนมก็รุกได้นะ รุกไปลักหลับพี่โก้ซะด้วย :m20:
+1 คะ :laugh:
-
เข้ามารอตอนเกือบค่ำ^^
-
เมื่อไหร่จะลงเอยกันน๊า
ลงชื่อรอตอนต่อไปครับ
รักคุณจีที่สุดเล้ยยยยยยยย
-
ในที่สุดดดด...ก้มาต่อซะที
สงสารเนมจัง.. :sad11:
-
อ่านตอนนี้แล้วประทับใจได้เห็นมุมของโก้มากขึ้น
โก้ชอบทำอะไร คิดอะไรเข้าใจยาก แต่ว่าน่าสนใจ น่าค้นหา
อ่านแล้วแอบอยากให้เรื่องยืดต่อไปเรื่อยๆไม่ลงตัว(โรคจิต :laugh:)
โก้เป็นตัวละครที่เข้ากับเนมได้ดีมาก วางสถานะได้แน่วแน่สุดๆ
:pig4:พี่จีค่ะ
-
ฮากับเจ้าเนมมันเบาๆ จะปล้ำพี่โก้เลยหรอ
5555+
กลับไปคิดทบทวนให้ดีนะเนม แล้วเดินหน้าต่อไป
ไงพี่โก้ก็ห่วงเราหน่อยๆ ละว้า
รักพี่โก้ ก็ต้องรับได้และเข้าใจมากๆยังงั้นล่ะสิ
^^
-
พี่โก้มีความเป็นผู้ใหญ่มากกกกก
ชอบที่ทำให้เนมได้คิด ได้เลือกด้วยตัวของเนมเอง
ตอนนี้เนมก็ดูสับสนจริงๆ นั่นแหละ แต่เชื่อเต็มอกขนมกินได้เลยว่าเนมรักพี่โก้อยู่เต็มหัวใจจริงๆ
แต่อาจจะมีอารมณ์โกรธเกลียดจากเรื่องในอดีตมาทำให้สับสน
ก็อยากรู้ว่าเนมเลือกที่จะรักแล้ว พี่โก้จะยอมรับรักน้องเนมรึเปล่า
เพราะถ้าน้องเลือกแล้วต้องเสียใจ น้องก็น่าสงสารเกินไปน้า :m15:
แต่มาถึงขนาดนี้ น้องเนมก็ต้องดับเครื่องชนอย่างเดียวแล้วนะ เพื่อหัวใจพี่โก้ :fire:
เชื่อว่าสุดท้ายแล้วโก้จะเป็นคนที่รักเนมได้ดีที่สุด
ปล. น้องเนมลักหลับ เสียดายจังที่ไม่สำเร็จ ฮ่าๆๆๆ
เนมเด็กจริงๆ อ่ะ ตีความผิดแต่คนอ่านชอบนะ คริๆ
พออ่านไปเรื่อยๆ ก็เริ่มมองว่าเนมต่างจากเจแล้วล่ะค่ะ ไม่เหมือนกันจริงๆ นั่นล่ะ
-
อ่านแล้ว ยังไงเนมก็ยังเด็กอยู่วันยังค่ำ ก็จะรอเมื่อไรทั้งสองจะเข้าใจกันนะคะ
ขอคุณคุณจีมากมายค่ะ :กอด1:
-
อ่านๆไป เริ่มคิดเหมือนโก้แหล่ะว่าเนมยังเด็กอยู่มาก
แต่ก็น่ารักในแบบของเนม
โก้ก็อย่าเข้าใจยากนักซิ เมื่อไหร่น้องจะตามโก้ทันล่ะเนี่ย
-
แล้วเนม จะเข้าใป่ะเนี้ย :เฮ้อ:
เนมสู้ๆ มีหลายคนค่อยเอาใจช่วยอยุ่ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
แค่กลับมาก็ดีเหลือแล้วคร๊า :o8:
โก้เป็นผู้ใหญ่มาก :L1:
เนมก็เข้าใจว่าทุกอย่างที่ทำไปเพราะเป็นตัวเเทนเจ แต่มันไม่ใช่น๊า :m31:
-
ได้คำเดียวค่ะพี่โก้ ฟัก ยู้วววว แม๊น!!! :z3: :z3:
-
สงสารเนมนะ แบบว่าถึงตอนนี้ก็รู้แล้วว่าเนมรักดก้แค่ไหน ยิ่งอ่านถึงช่วงที่น้องมองหา ถามหา วิ่งตามก็ยิ่งสงสารหงะ แบบว่าน้องคงกลัว กลัวว่าโก้จะหายไปกับตอง ก็นะ ตัวเองไม่มีอะไรสักอย่างเอาไว้รั้งคนที่ต้องเองรักนี่เน๊อะ เฮ้อ ถึงตอนนั้นนะสงสารเนมที่สุดหงะ
แต่พอมาถึงเรื่องที่โก้เฉลย อิอิ รักโก้มากขึ้นเล็กน้อย รอทั้งสองคนลงเอยกัน ๕๕๕
เนมจะได้สมหวัง ได้นอนอยู่ในอ้อมกอดอุ่น ๆ ของโก้ซักที
เนมน่ารักมีความพยายามในเรื่องความรักอย่างสุด ๆ ชอบมาก ๆ
-
ไม่เคยเข้าใจโก้ :เฮ้อ:
สู้เค้านะน้องเนม
:L2: ให้คุณจี
-
น้องเนมลุยเลย น่ารักขนาดนี้โก้หรือจะไปไหนพ้น
-
โก้เข้าใจยาก
-
:z2: ไม่ใช่แค่รับได้ แต่ ต้องเข้าใจด้วย อาร์ต ตัวพ่อจริงๆ อิพี่โก้ :z2:
:pig4: :pig4:
-
โก้แกก็จริงๆเลย
เบื่อโก้อะ
+1 นะคะ
-
พี่โก้เป็นคน "เยอะ" อ่ะ
โถ นุ้งเนมสู้ๆ
-
:a5: :a5: โก้คุง...เขาเคยหลงแกนะ แต่ตอนนี้..เริ่มจะประสาทเพราะแกแล้ว. :serius2: :serius2:
สงสารน้องเนม...สู้ๆๆๆนะค่ะ
ปล. :กอด1: :กอด1:เป็นกำลังใจให้พี่จี o13 แล้วก็จะรอตอนต่อไปนะค่ะ :L2: :L2: :L2:
-
:impress2:มาต่อแล้ววววววน้องเนมลุกพี่โก้ อิอิ แต่ไม่สำเร็จยังต้องเลือกอีกกก
รอๆๆๆๆตอนต่อไปคร้าาาาาาาา
-
ประตูหัวใจโก้เปิดรับเนมนานแล้ว เพียงแต่รอให้เนมเป็นผู้ใหญ่
กล้าที่จะตัดสินใจเดินเข้ามาเท่านั้น(+1)คุณจี
-
น้องเนมน่ารักขนาดนี้ไม่รักได้ไงพี่โก้
เดี๋ยวจะมารู้ค่าตอนที่เนมจิงๆแล้วล่ะก้อ จะสมน้ำหน้าให้นะ เชอะ
ปล.สู้ต่อไปน้องเนม น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เหมือนจะเข้าใจโก้มากขึ้นนิดนึงว่าทำไม อะไร ต้องการเช่นไร
ค่อยยังชั่วหน่อยย อึดอัดตั้งนาน
-
เหมือนจะเข้าใจโก้ขึ้นมาอีกนิด แต่ก็ไม่เข้าใจ
โก้นี้ เจ้าคิด เจ้าแผนการมากๆๆๆๆ
อ่านไปก็งงกะโก้ไป 5555
เนมสู้ๆๆๆคิดให้ดีนะว่าจักรักหรือเกลียด เอาให้แน่ใจไปเลย
จะได้รุกได้อย่างเต็มที่ๆๆๆ
^^
-
ไอ้โก้!!! แกมาแนวปรัชญาอีกแล้วว่ะ แล้วเนมจะตามทันความคิดแกไหมว่ะ :serius2:
-
น้องเนมมม น่ารักกกก :-[
แต่ก้อยังไม่เข้าใจโก้อยู่ดี
รอตอนต่อไปน้าค้าาา :กอด1:
-
น้องเนมมม น่ารักกกก :-[
แต่ก้อยังไม่เข้าใจโก้อยู่ดี
รอตอนต่อไปน้าค้าาา :กอด1:
-
น้องเนมมม น่ารักกกก :-[
แต่ก้อยังไม่เข้าใจโก้อยู่ดี
รอตอนต่อไปน้าค้าาา :กอด1:
-
รอจ้า^^
-
เมนท์ก่อนอ่าน
-
ฉลองหน้างามๆก่อน 99
อิพี่โก้ ถ้าน้องเนมเลือกได้ ว่า"รัก" แล้ว อิพี่โก้จะเปิดใจใช่ไหม
-
ชอบเนมจังเยย
-
แอบขำเนม ถือหมอนออกไปแล้วยังเดินมาบอกอีก
เนมสู้ๆ ^^
-
เฮอะ มันก็ไม่พ้นรังแกเด็กอยู่ดีล่ะโก้
น้องยังเด็ก อนาคตยังต้องเจออะไรมากมาย ความคิดความอ่านก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไร ถ้าคิดว่าเด็กมันไม่ได้จริงๆ จะมาคาดคั้นอะไรกับเด็กมันเล่า แน่จริงก็ปล่อยมือดิ ชิ หมั่นไส้ (เพราะชั้นรักเด็ก)
-
พี่โก้ลึกซึ้งตลอดตลอด
น้องเนมไฟท์ติ้งงงงง
ทุกคนเชียร์อยู่
พี่จีสู้ๆค่าาาา
-
เหมือนจะเห็น ทางสว่างรำไร
แต่มันดูริบหรี่จริงๆ :sad4: :sad4:
พี่โก้มันจะโรคจิตแบบนี้อีกนานมั๊ย หลายปี แบบนี้มันขั้นเรื้อรังจนเป็นสันดานแล้วนะเนี่ยย
ปล. ชอบตอนที่เนมโผล่หน้ามาอีกที แล้วบอกว่า เนมยังไม่ได้เลือกนะ
อะไรประมาณนั้น ฮ่าๆ อ่านแล้ว กรี๊ดด อิหนู ทำไมพี่โก้มันโง่ เล่นตัวไม่จับกดซะเร็วๆ หึ่ย
เด๋วนี้หนูเนมเก่งขึ้นแล้วน๊า เก๊กแบบนี้ ขอหนังสดเนมกับคีย์ ให้พี่โก้กระอักไปเลยดีกว่า หึหึหึ
-
อ่านแล้วก็ยังไม่เข้าใจความคิดโก้อยู่ดี
ถ้าเนมเลือกที่จะรัก โก้จะคบกับเนมเหรอ
แล้วถ้าเนมเลือกที่จะเกลียด แล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะเป็นยังไงต่อ
ยังไงๆๆก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
ถึงโก้จะบอกว่าเป็นการเลือกเพื่อเนมก็เถอะ
ปล.มาต่อไวไวนะ
-
ตอนนี้ น้องเนมรุกเข้าไปลูก เชียร์สุดใจขาดดิ้น กร๊ากกกกกกกกกกก ก!!
ตอนแรกไม่เชียร์ตอนนี้ เชียร์เต็มที่ ชอบเกิ๊น เวลาพี่จีแต่งให้รับอ้อนๆเนี้ย :impress2:
เหมือนสิ่งที่คิดไว้กับโก้เริ่มใช่แหละ แต่ก็กลัวไม่ใช่เหมือนกัน 5555555 5
หวังว่าจะเป็นแบบที่คิดน่ะ เหมือนจะเดาโก้ ได้ถูกทางแล้วว่าโก้ต้องการอะไร
และทำแบบนี้เพื่ออะไร อ่านจากเรื่องนี้ มันต้องย้อนกลับไปคิดเรื่องระเบียงรัก
ด้วยแหละว่าโก้มีคาแร็กเตอร์แบบไหนนิสัยแบบไหน มันจะทำให้เข้าใจโก้ง่าย
ขึ้น(หรือเปล่าหว่า?) แล้วไอที่บอกว่า ...
แต่หากจะต้องมีใครสักคนมาอยู่ข้างกายผมจริงๆ....แค่รับได้มันไม่พอ
แกต้องการไรอีก ความเข้าใจด้วยใช่มั้ย?
-
แล้วความรู้สึกของโก้หล่ะ คืออะไร
สิ่งที่ยังเหลือกับน้องเนม ใช่รักรึเปล่า
โก้ก็ต้องคิดให้แน่ใจเหมือนกันสิ
ขอบคุณพี่จีค่า :pig4:
-
รอต่อไป^^
-
คิดจะเป็นเจ้าของหัวใจผู้ชายอย่างโก้ ต้องรู้เขา รู้เรา และรู้ให้เท่าทัน หรือเกินกว่าเขา
เนมทำได้หรือเปล่า คิดซิ คิด คิด
ตัดสินใจให้ดีว่าพร้อมที่จะเข้าใจอดีตพี่ข้างบ้าน ปัจจุบันพี่ข้างห้องมั๊ย
-
อ่านทันแล้ว :mc4: และอยากถามพี่โก้(อดีตสุดที่รัก) ว่า........เป็นอะไรมากไหม ? :m16:
อ่านไปก็พยายามจับให้ได้ไล่ให้ทัน อยากจะเข้าใจพี่โก้
แต่ทำไปทำมา เราว่าบางทีที่เราไม่เข้าใจพี่โก้ อาจไม่ใช่เพราะพี่โก้เป็นคนเข้าใจยาก
แต่.........พี่โก้เองก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง รึป่าวคะ ? :m26:
ถึงพี่โก้จะฉลาดเป็นกรด เจ้าแผนการณ์ ฟอร์มเยอะ และ(ว่ากันว่า...) ไม่เคยทำอะไรพลาด
แต่บางทีอาจเป็นเรื่องที่คนอื่นคิดไปเอง หรือพี่โก้ไม่ยอมรับความจริงรึป่าวนะ ?
ยังไงพี่โก้ก็ "คน" นี่นา มันต้องสับสนในชีวิต และหลอกตัวเองบ้างล่ะนาาา
สงสารพี่โก้อ่ะ อยากเห็นพี่โก้มีความสุข ไม่โดดเดี่ยว แต่มีใครมาทำให้โลกเป็นสีชมพูกะเค้าสักที
แต่พี่โก้สุดเท่ห์ก็ลีลาท่าเยอะซะเหลือเกิน จนอยากจะยุน้องเนมเสียหลายครั้งว่า "เลิกรักซะเถอะ"
ก็รอคุณจีช่วยค่อยๆมาเฉลยนะคะว่าความรักยังกะเขาวงกตนี้จะหาทางออกเจอได้ยังไง ?
เป็นกำลังใจให้คุณจีนะคะ :กอด1: และก็เป็นกำลังใจให้น้องเนมเอาชนะใจตาพี่โก้ขี้เก็ก(และเลี้ยงต้อย)ให้ได้สักที
เราอยากเห็นพี่โก้หวานๆ แบบในตอนพิเศษ ลอยกระทงอีก(เยอะๆ) น่ะค่ะ
จะคอยติดตามต่อไป ฝากคุณจีด้วยนะคะ :L2:
ป.ล. ชอบตอนพิเศษที่พูดถึงน้องเนมตอนเด็กมากเลยค่ะ
ก่อนหน้านี้ อ่านไปก็แค่สงสารน้องเนมอ่ะนะคะ แต่พอได้อ่านตอนนั้นเข้าไป ตกหลุมรักเลยค่ะ :m1:
คุณจีเีขียนได้ใสใส (ปนเหงาหน่อยๆ) มากเลยค่ะ
เล่นเอาอยากจะจับน้องเนมมานั่งตัก แล้วหอมให้แก้มช้ำไปเลย เด็กอะไรน่ารักขนาดนี้
เพราะงั้นเราว่า...ปฏิบัติการณ์เปิดซิงของน้องเนม พี่โก้คงไม่ได้พลาดจริงๆ นั่นแหละ เป็นเรา...เราก็ไม่ทน :m25:
-
จีจี้~~~~~
:z6:
-
เข้ามารอจร้า
-
โก้แมร่ง ดาร์ค ทอลล์ แอนด์ แฮนด์ซั่ม แอบหยิ่ง เข้าใจยาก โอ้ยยยยยยยยยยย โดนๆๆๆ
Perfect!!!
-
ชอบจริงๆ ได้ใจไปเลยค่ะ เนมรุกๆแบบนี้
เชียร์เนมสุดใจค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณจีนะคะ^^
-
กลับมาอ่านอีกที
“ว่าไง กล้าเลือกหรือเปล่า หากบอกว่าไม่เกลียด แต่ไม่รัก ผลการเลือกมันก็จะเหมือนกับการเกลียดนั่นล่ะ” ไอ้ประโยคนี้มันบังคับกลายๆเลยนะ ว่าถ้าไม่ชอบก็เกลียดกันไปเลย เซ็งโก้อ่ะ ลูกล่อลูกชนเยอะ
-
มาปูเสื่อนอนรอน้องเนม....
-
อ่านถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจโก้เหมือนเดิม
โก้คิดอะไรลึกซึ้งไปเปล่า(รึตูโง่เองที่ไม่เข้าใจพระเอก)
แต่ยังไงก้เป็นกำลังใจให้น้องเนมสู้ต่อไปนะ
-
หายไปนานด้วยคน....
เราว่าเราเข้าใจโก้แหล่ะ และเนมก็น่ารักมากๆด้วย...^^
-
ตกลง เราเข้าใจโก้ถูกหรือผิดกันเนี่ย :laugh:
ไม่พูด ไม่บอก ให้เข้าใจเอง เรียนรู้เองนะ
น้องเนมยังเด็ก ห่างกันมากมาย สิ่งที่โก้อยากได้จริงๆ คือให้เนมเรียนรู้ เข้าใจ ตามทัน และยอมรับโก้ในแบบที่เป็นตัวตนของโก้แบบนี้ใช่มั้ย :really2:
บวก 1 แต้ม ขอบคุณจีมากค่ะ
-
ขอบคุณสำหรับสำหรับน้ำจิ้มถ้วยใหญ่ ๆ ครับ
-
มายิงพลุหน้า 100
:mc3:
น้องเนมมมมม คิดถึงนะ !!
-
กรี๊ด กร๊าด ดดด หน้า 100 แล้ว ววว
อย่างนี้ต้องฉลองชิมิคะคุณจี....ชิมิๆน้องเนม
-
รอจ้า^^
-
:man1: กอดพี่จีสำหรับ 100หน้า
แต่ :เฮ้อ:
ผู้ชายแบบพี่โก้เนี่ยน เข้าใจอะไรยากจิง
หมั่นไส้มากกกกกกก
เนมน่ารัก สู้ๆๆๆ
-
:z3: อีพี่โก้นี่แน่ใจมั้ย ว่าตัวฉลาดอ่ะ
โอ๊ยยยย :m3: น้องเนมน่ารัก น่าฟัดขนาดนี้ยังไม่ชอบอีก :sad2:
:เฮ้อ: คนอ่าน :seng2ped: แทน ชิชิชิ :undecided:
-
ทะลุร้อยแล้ว :mc4:
ไปแค่ไม่กี่ตอนเอง
:กอด1:
-
ฉลอง 100 หน้าแว้ววววว ว :mc4:
เหมือนอ่านไปไม่แค่กี่ตอนเอง ไวมาก :')
-
มารอพี่จี :z3:
-
รอ^^
-
ยังคงรอเสมอการกลับมาของโก้และเนม ตี๋ได้พบรักที่กับกฤษ เจได้สมหวังกับเอ๊กซ์
เป็นแฟนนิยายของคุณจีมานาน และติดตามผลงานมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นซันมารค์
ซึ่งได้ใจใครหลายๆคนเลยทีเดียว หรือแม้กระทั่งเรื่องมิกกี้ ก้อไม่พลาด ขอให้มาต่อเร้วๆนะครับ
เพื่อนๆหลายคนรอการกลับมาเสมอ :L1:
-
รอด้วยคนค่า :call:
-
หนึ่งร้อยหน้าผ่านไปไวเหมือนโกหก
มาปูเสื่อรอ ครับ
-
รอคร๊าบบบ
-
ฉลอง 100 หน้าาา!!!
:mc4:
รอค่ะคุณจี
-
รอจ้าาาา... o13
-
หายไปน้านนานจัง
คิดถึงโก้กะเนมมาก
ขอรออีกคนครับผม
-
:mc4: :mc4:
ฉลองๆๆๆๆ
ครบ100 แล้ส
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ขออยู่หน้า 100 ด้วยคน
-
มารอ...
หน้าที่100 :mc3:
-
รอรอรอ สู้ๆนะเนม
-
กำลังคิดว่าจะอัพดีมั้ย แต่เพิ่งเข้าเล้ามาเห็นมีแจ้งเตือนว่ายังไม่ควรอัพนิยายนะคะ เพราะงั้นจีก็จะยังไม่อัพนะ (เนื้อเรื่องหายไม่เท่าไรเพราะมีเซฟไว้ แต่กลัวคอมเมนต์คนอ่านหายมากกว่า)
เพราะงั้นช่วงนี้ทิ้งช่วงหน่อยนะ แล้วจะหาตอนพิเศษมาปลอบใจให้นะคะ
edit
-เห็นเล้าเอาที่แจ้งเตือนออกแล้ว เลยเข้ามาบอกล่วงหน้าว่า ตอนต่อไปอัพวันพุธนะคะ
-
*0* แล้วจะอดใจรอน้าาา... :sad4:
-
รอจ้า^^
ขอตอนพิเศษเด็ดๆนะ^^
-
T^T
-
:impress3:
เข้ามารอวันพุธด้วยคน
-
:mc4: 100 หน้าแล้วววว !
รอพรุ่งนี้ :กอด1:
-
เข้ามารอคตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
มันต้องมีซักวันที่หนุ่มนักวางแผนอย่างโก้ต้องแพ้ทางเด็กอย่างน้องเนมซักที
-
อีกชั่วโมงเดียวก็วันพุธ แล้ว
-
:mc4: :mc4:
ร้อยหน้าแล้ว นานๆจะได้ฉลองร้อยหน้าของพี่จี
เย้ๆๆ
-
กรีสสสสสสสสสสสสสสส น้องเนมทุ่มสุดตัวเลยนะหนู แต่ดันโดนพี่โก้ที่ประสบการณ์โชกโชนจับไต๋ได้55555
-
....แค่รับได้มันไม่พอ? คืออะไรคะโก้?
มากกว่ารับได้ นั่นหมายถึง น้องเนมต้องติสแดรกก?เหมือนพี่โก้ด้วยเหรอ!!!!
อ้อ คุณจีคะ น้องเนมกับน้องเจ จริงๆแล้วเหมือนกันอีกอย่างนึงนะคะ
ตรงที่ น่ารักเหมือนกันเลย ลักษณะการพูดจา มันแบบ รู้เลยค่ะว่าเด็กคนนี้มันน่าเอ็นดูจริงๆ
ปล. แต่คนที่น่ารักสุดคือคุณจีค่ะ!!! ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องราวน่ารักๆ
ที่อ่านแล้วผู้อ่านทุกคนมีความสุขจริงๆค่ะ
-
เข้ามารอต่อไป^^
-
อัฟวันพุธ ๆ ๆ ๆ
วันนี้วันพุธแหละ รอน่ะค่ะ จุ๊บๆ
-
HBD จ้า มีความสุขมากมายนะ
แล้ววันนี้เนมจะมามั้ยนะ...
รอ รอ รอ
-
เช้าวันพุธแล้วนะ
ทำให้สมกับคำอวยพรหน่อยเซ่
:beat:
-
สนุกมากๆๆโก้มีระบบความคิดที่ซับซ้อน
-
เข้ามาปูเสื่อรอพี่จีแต่เช้า
:t3: :t3:
-
เข้ามารอ^^
-
มารอพี่จี :o8:
-
สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณจี
มีความสุขมากๆน๊า าาา นอน(ตอนกลางคืน)บ้างอะไรบ้างนะคะคุณจี...:P
อย่าลืมแบ่งให้น้องเนมสุขด้วยนะคะ ตอนนี้แลน้องจะทุกข์ๆชอบกล(?) เห็นสับสนอยู่
-
:L2:
เชียร์น้องเนมสุดใจ
-
อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจโก้เท่าไร
-
ถึงแม้ผมจะบอกว่าไม่ได้ตัดสินใจ แต่หลังจากคืนนั้นผมก็เก็บเสื้อผ้ามานอนค้างห้องคีย์ได้สามวันแล้ว ยิ่งย้อนนึกไปถึงการกระทำของตัวเองก็ยิ่งอยากมุดลงดิน ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำอย่างนั้น แต่เหตุการณ์มันพาไป แค่พี่โก้คิดว่าผมเมา ผมก็พอเดาออกได้แล้วว่าพี่โก้คงไม่รู้ว่าปัจจุบันผมดื่มเก่งแค่ไหน ถ้าเมื่อก่อนสมัยที่เริ่มหัดดื่มใหม่ๆ ล่ะก็ แค่สองสามแก้วผมก็น็อคแล้ว แต่หลังช่วงเรียนปวส.ผมดื่มกับพวกคีย์บ่อยมาก แทบจะวันเว้นวันเลย อาจจะไม่ได้ดื่มหนัก แต่ก็บ่อย เพราะงั้นไอ้เรื่องที่จะเมาไม่รู้เนื้อรู้ตัวน่ะ...ลืมไปได้เลย แล้วก็เพราะอย่างนี้...ยิ่งทำให้รู้สึกอับอายเป็นสองเท่า แค่นึกถึงตอนที่แอบเข้าไปนอนในห้อง ตอนที่เป็นฝ่ายเริ่มนั่งคล่อมพี่โก้แล้ว....แล้ว....อ๊ากกกก....ถ้าหัวสมองระเบิดได้เหมือนในการ์ตูน ตอนนี้ผมก็คงเป็นอย่างนั้น ผมน่ะคิดว่าพี่โก้ต้องเมาแน่ๆ เพราะตอนนั่งรถกลับมาผมได้กลิ่นนะ เมื่อก่อนผมก็เคยเล่นของพวกนี้เหมือนกัน มันอาจแค่มึนๆ นิดๆ แต่เชื่อเถอะว่าถ้าสูบบุหรี่ยัดไส้แล้วดื่มเหล้าตาม แถมยังมีคนปลุกอารมณ์อีก ร้อยทั้งร้อยต้องเคลิ้มจนหยุดไม่อยู่...แต่นั่นไม่ใช่พี่โก้....นอกจากจะไม่เคลิ้ม ดันทำให้ผมเป็นฝ่ายเคลิ้มตามเสียนี่
ใช่ว่าเราจะไม่เคยจูบกันเมื่อไร แต่ว่านะ...เมื่อก่อนน่ะ ความรู้สึกมันไม่ขนาดนี้ จำได้ว่าครั้งแรกมันมีแต่ความตื่นเต้น ทั้งกลัวทั้งอยากลอง แต่ก็ทำอะไรเงอะงะไปหมด มือไม้ก็ไม่รู้จะวางไว้ตรงไหน สมองเบลอๆ งงๆ แต่ก็ไม่อยากให้หยุด...ทั้งหมดนี้คือครั้งแรก...จูบแรก....แต่ครั้งต่อๆ มาก็ยังไม่ต่างกัน พี่โก้ค่อยๆ สอน จำได้เลยว่าตอนนั้นแอบคิดเล็กๆ ว่าเคยดูละคร แล้วพระเอกจะบอกว่าปากนางเอกหวาน ยิ่งจูบยิ่งหวาน นี่ล่ะความรู้สึกเหมือนตอนนั้นเลย อารมณ์มันปั่นป่วนไปหมด พี่โก้สอนอะไรแบบไหนก็พยายามจะแสดงให้ดูอย่างลูกศิษย์ที่ดี ความรู้สึกในอกมันทั้งหวามทั้งหวาน...แต่!!....พระเจ้า...ผมอยากจะบอกว่า...ถึงแม้ผมจะเคยจูบคนอื่นนอกจากพี่โก้มาแล้ว และตอนนี้ผมไม่ใช่เด็กใสซื่อช่างเรียนรู้อีกต่อไป คีย์เองก็จูบเก่งมากๆ แต่...ให้เทียบกับจูบคืนนั้นยังไม่ได้เลย...ทำไมผมถึงรู้สึกว่าลิ้นพี่โก้มันอร่อยก็ไม่รู้สิ มันเหมือนเผ็ดๆ ร้อนๆ แต่ก็หวานมาก ยิ่งเสียงครางเบาๆ นั่นอีก...ให้ตายเหอะ ผมเพิ่งรู้ว่าพี่โก้เซ็กซี่ได้ขนาดนี้ แค่นึกถึงสัมผัสนั้นก็ยังรู้สึกหวามๆ ในอก....ผมยังไม่มีหน้ากลับไปเจอหน้าพี่โก้หรอก เพราะขนาดตอนนี้ผมยังแอบดุนลิ้นตัวเองเล่นในปากอยู่เรื่อยๆ เลย....แล้วอย่างนี้จะไปมีกะใจคิดหาคำตอบบ้าอะไรนั่นได้ที่ไหน...’รัก’ หรือ ‘เกลียด’ ผมไม่รู้หรอก...รู้แต่ว่า...ยังไม่พอ
“เป็นอะไร ทำหน้าอย่างนี้เดี๋ยวจับจูบซะเลย”คีย์เอามือมาผลักหัวผมจนหน้าหงายเลย
“ยุ่งน่า”ผมปัดๆ ทรงผมให้เข้าทรงใหม่ก่อนจะก้มลงอ่านหนังสือต่อ ใกล้สอบแล้วผมยังอ่านไม่ถึงไหนเลย ส่วนคีย์เห็นเที่ยวแทบทุกคืนแบบนี้ แต่ความจำดีมากๆ ขอแค่เข้าไปนั่งฟังที่อาจารย์สอน คีย์ก็เข้าใจและจำได้เกือบหมด
“เนมไม่สบายเหรอ หน้าแดงๆ”ใบหม่อนถามเสียงใส วันนี้หลังจากเรียนเสร็จเรามานั่งติวกันที่ใต้ตึกคณะ มีเพื่อนหลายคนนั่งอยู่ที่นี่ด้วย อ่านหนังสือรวมๆ กันถ้าไม่เข้าใจตรงไหนจะได้ถามกันได้ อีกอย่างรุ่นพี่บางกลุ่มก็ยังนั่งอยู่แถวนี้ อย่างน้อยก็มีคนช่วยติวให้
“อืม ปวดหัวตัวร้อน หม่อนมานั่งใกล้ๆ ให้นอนหนุนตักหน่อยสิ”
“ไม่เอาล่ะ เดี๋ยวแฟนคลับเนมมารุมหม่อน”
“แฟนคลับไหน”
“ก็มองรอบๆ สิ หม่อนล่ะนึกว่าเดือนจะคู่กับดาวซะอีก ที่ไหนได้...”ใบหม่อนแกล้งลากเสียงยาวแล้วหันไปทางกลุ่มของฟิวส์ ผมมองตามก็เห็นฟิวส์ยิ้มให้ อืม...อันที่จริงผมก็คิดนะว่าฟิวส์อาจจะชอบผมหรือไม่ก็อยากลองเข้ามาคุย แต่เพราะกลุ่มเราไม่สนิทกันเลยไม่ค่อยมีกิจกรรมอะไรให้ทำด้วยกัน จะมีก็แค่สองสามวันนี้ที่นั่งติวใกล้ๆ กัน มีบ้างที่ไปนั่งรวมกันฟังรุ่นพี่มาติวให้ แล้วฟิวส์ก็มักจะนั่งใกล้ๆ ผม ช่วยไม่ได้นะก็คนมันน่ารักนี่นา
“เดี๋ยวหม่อนจะกลับแล้วนะ ใครจะเอาชีสไปถ่ายไว้เปล่า”ใบหม่อนเริ่มเก็บของใส่กระเป๋า ปกติแล้วพวกเราจะยึดต้นฉบับของใบหม่อน เพราะลายมือสวย อ่านง่าย แถมยังมีแนวข้อสอบของปีก่อนโน้ตไว้อีกด้วย แนวข้อสอบนี่ไม่ได้มาจากไหนไกลหรอกนะครับ มาจากพี่บอมพี่รหัสผมเอง พอพวกเราเริ่มจับกลุ่มติว พี่บอมก็ลากเพื่อนๆ อาสาเป็นติวเตอร์ให้กลุ่มผมทันที โดยใบหม่อนมีอภิสิทธิ์พิเศษคือมีติวเตอร์คอยโทรหาและอาสาสอนตัวต่อตัวทางโทรศัพท์แทบทุกวัน
“หม่อนจะกลับแล้วเหรอ”
“ค่ะ ตกลงไม่มีใครเอาไปถ่ายนะ”หม่อนหันไปตอบพี่บอมที่เดินมายืนใกล้ๆ เตรียมทำหน้าที่สารถีรับส่งจากคณะไปป้ายรถประจำทาง นอกจากทำหน้าที่ติวเตอร์แล้วยังเป็นวินมอเตอร์ไซต์รับจ้างอีกด้วย
“หม่อนเอาไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้จะยืมดูว่ามีอะไรโน้ตเพิ่มหรือเปล่า”ป้องพูดยิ้มๆ เพราะไม่กล้าแซวมาก เดี๋ยวพี่บอมจะด่าเอา เพราะไอ้โน้ตที่มักมีเพิ่มเนี่ยจะมาจากการติวส่วนตัวทางโทรศัพท์ทั้งนั้น
“พูดมากเดี๋ยวหม่อนไม่ให้ยืมเลย”ใบหม่อนพูดจบ ผมก็รีบหุบปากตัวเองที่กำลังจะรับลูกแซวต่ออีกระลอก พี่บอมเดินนำใบหม่อนไปที่รถมอเตอร์ไซต์ที่จอดอยู่หน้าตึก แล้วจากนั้นทั้งคู่ก็หายไปจากสายตาผม แต่กลับมีคนอื่นโผล่เข้ามาแทน
“เป็นไง ฟิตยัง”ฟิวส์เดินมานั่งข้างผม แทนที่ใบหม่อน
“ยังอ่ะ ไม่เข้าหัวเลย ฟิวส์ล่ะ”
“ก็พอได้นะ เนมไม่เข้าใจตรงไหนล่ะ เดี๋ยวติวให้ก็ได้”เพื่อนๆ ในกลุ่มผม หรือแม้แต่เพื่อนกลุ่มฟิวส์คงจะเริ่มสงสัย หรือบางคนคงรู้แล้วว่าฟิวส์น่าจะจีบผม คีย์เงยหน้ามองผมที่ชี้หน้าที่อ่านไม่เข้าใจให้ฟิวส์อภิบาย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ใช่ว่าผมจะจับผิดว่าคีย์แอบหึงหรือเปล่าอะไรหรอกนะ แต่เหมือนเราต้องคอยสกรีนคนที่จะเข้ามาให้กันและกัน หากคีย์นิ่งๆ ก็แสดงว่าคุยไปก่อนได้ แต่ถ้าคีย์ไม่ชอบคีย์ก็จะมาบอกผมเองว่าให้เลิกคุยได้แล้ว บางครั้งผมก็เชื่อ บางครั้งก็ไม่เชื่อ เหมือนๆ กับที่คีย์ยังติดต่ออีตองเด็กมันอยู่นั่นแหละ คืนก่อนยังโทรมาหากันอยู่เลย อยากรู้จริงๆ ว่ามันจะเด็ดขนาดไหน
พอเริ่มมืดพวกเราก็แยกย้ายกันกลับ ส่วนมากก็อยู่หอพักแถวๆ นี้ ก่อนกลับก็เลยแวะทานข้าวด้วยกันเป็นกลุ่มใหญ่ คือกลุ่มผมกับฟิวส์ ซึ่งเป็นครั้งที่สองแล้วที่ได้ทานร่วมกัน เพื่อนๆ กลุ่มฟิวส์มีหลายคน ผมยังจำชื่อไม่หมด แต่คีย์กับป้องเหมือนจะรู้จักอยู่บ้างแล้ว
“พรุ่งนี้เอาไง”คีย์เดินเช็ดผมเปียกๆ มานั่งอยู่หว่างขาผมเป็นการบอกทางอ้อมให้ผมเช็ดผมให้
“เอาไงอะไร”
“ก็วันศุกร์แล้วไง ไม่กลับคอนโดฯ เหรอ”
“อืม...ไม่รู้สิ”
“แต่พรุ่งนี้คีย์จะกลับบ้านนะ แม่โทรมาบ่นแล้ว”
“แม่โทรมาหรือเมียโทรมา”พอผมพูดจบไอ้คีย์หัวเราะก๊ากเลย
“ทำไมถึงเกลียดตองมันนักวะเนม พอกันเลยทั้งคู่ เจอกันไม่ได้จ้องแต่จะกัดกันท่าเดียว”
“ก็มันปีนเกลียวกูนี่ ชอบเอากูไปนินทาลับหลังตลอด ตอแหลจะตาย ไม่รู้กระเดือกลงได้ไง คนอื่นน่ารักตั้งเยอะทำไมต้องไปยุ่งกับมันด้วยก็ไม่รู้”
“เอาน่า ก็ไม่ได้คบด้วยซะหน่อย คีย์ขี้เกียจหาไปเรื่อยๆ เหมือนกันนะ ดูมั่วๆ ยังไงไม่รู้ ตองมันก็ดีที่ไม่เรื่องมากไม่วุ่นวายอะไรกับคีย์มากเหมือนคนอื่นด้วย”
“ไม่วุ่นกับคีย์แต่ชอบมากวนตีนเนมอ่ะดิ”
“ก็พอกันทั้งคู่ แล้วนี่เอาไงพรุ่งนี้ คีย์เรียนเสร็จก็ไปเลยนะ เนมจะกลับห้องหรืออยู่นี่ล่ะ”
“....ไม่รู้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคิด”
“อืม แล้วเรื่องไอ้ฟิวส์ล่ะ”
“เรื่องไรอีกล่ะ”
“ก็เห็นๆ กันอยู่”
“ก็ยังไม่อะไร ก็แค่เข้ามาคุยเฉยๆ ถ้ามากกว่านี้ค่อยคิด”ถ้าหากฟิวส์มีท่าทีชัดเจนมากกว่านี้ หรือเริ่มเข้าหาผมมากกว่านี้ผมค่อยคิดว่าจะทำอย่างไร ตอนนี้ก็ยังออกแนวเพื่อนกันอยู่ ไม่เคยเข้ามาหยอกหรือแซวอะไรที่แสดงออกโต้งๆ ว่ากำลังจีบ ถ้าผมแสดงออกมากไปเดี๋ยวจะหาว่าผมง่าย
“ก็ตามใจนะ มีอะไรก็บอกแล้วกัน ไม่ชอบก็บอกจะได้ช่วยกันให้ แต่ถ้าชอบมันเมื่อไหร่ก็บอกคีย์ก่อน ยังจำได้ใช่มั้ย”
“อืม นอนเหอะ เนมเริ่มง่วงแล้ว”ผมพยายามเลี่ยงการสนทนา เพราะจำได้ว่าครั้งหนึ่งเราเคยให้สัญญากันว่าจะไม่ทิ้งกัน จะไม่หลอกลวงกัน จะไม่ปิดบังกัน แต่ตอนนี้ผมมีเรื่องปิดบังคีย์อยู่...เรื่องพี่โก้
“เดี๋ยวดิ ผมคีย์ยังไม่แห้งเลย”
“ก็ไปนั่งเป่าพัดลมดิ”ผมผลักคีย์ออกแล้วเดินไปนอนบนเตียง ไม่นานคีย์ก็ตามมานอนข้างๆ แถมยังผลักหัวผมคืนด้วย กว่าเราจะได้นอนก็แกล้งกันไปแกล้งกันมาจนผมเกือบเผลอโมโหเพราะคีย์มือหนักมาก แต่พอผมเริ่มหน้าบึ้งๆ คีย์ก็ยอมให้ผมเอาหมอนตีหน้าสองครั้งเป็นอันยุติสงครามสำหรับคืนนี้
ผมยืนมองรถแท็กซี่ที่เพิ่งเคลื่อนออกไป...โดยมีคีย์เป็นผู้โดยสาร ถึงผมจะบอกกับตัวเองว่าเดี๋ยวค่อยคิด แต่เวลากลับไม่รอให้ผมได้คิดเลย แป๊บเดียวก็หมดวันเสียแล้ว และคีย์ก็ไปแล้ว ใบหม่อนก็กลับบ้านแล้ว ป้องไปเตะบอลกับเพื่อนคนอื่นในห้องคลายเครียดที่อ่านหนังสือสอบมาหลายวัน ส่วนผม...ยืนเคว้งที่ป้ายรถประจำทางและด่าคีย์อยู่ในใจที่ไม่ยอมให้ผมกลับไปนอนห้องคีย์ แต่ถึงจะยืนถ่วงเวลาอ้อยอิ่งอย่างไร สุดท้ายผมก็มายืนในห้องนอนตัวเอง นึกดีใจที่พี่โก้ยังไม่กลับมา แต่ดูจากเวลาแล้วน่าจะอีกไม่นาน
ผมรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วอุ่นก๋วยเตี๋ยวต้มยำที่แวะซื้อมาทานเป็นอาหารเย็น หมูเด้งก้อนแรกที่คีบอยู่ตรงหน้ากำลังจะเคลื่อนเข้ามาอยู่ในปาก แต่มีอันต้องเด้งดึ๋งกระเด็นหลุดไปหล่นบนโต๊ะก่อนจะเด้งลงสู่พื้นอีกสามสเต็ปแล้วหยุดลงที่ปลายเท้าเจ้าของห้อง
“........”ผมมองพี่โก้สลับกับหมูเด้งก้อนกลมๆ ของตัวเอง หากมันไม่เด้งหลายสเต็ปขนาดนั้น ผมสามารถเอามันล้างๆ แล้ว...ทานต่อได้ ไม่ได้งกนะ แต่ว่ามันอร่อยมาก
“กินเสร็จแล้วมาจัดการตรงนี้ด้วย”พี่โก้พูดจบก็เดินเข้าห้องตัวเองไป ผมเดินไปหยิบหมูชิ้นน้อยใส่ลงถังขยะด้วยความเสียดาย แล้วก็ยิ่งเสียดายมากขึ้นเมื่อรู้สึกไม่อยากทานต่อแล้ว ผมเอาชามก๋วยเตี๋ยวใส่เข้าไปในตู้เย็น เอาไว้ดึกๆ ค่อยเอามาอุ่นทานใหม่ ตอนนี้...ขอเข้าไปนั่งทำใจแล้วคิดหาคำตอบที่เลี่ยงมาหลายวันก่อน
ในห้องผมมีแต่ความเงียบ เพราะงั้นถึงได้ยินเสียงด้านนอกชัดเจน เสียงเปิดปิดประตู คาดว่าจะออกจากห้องมาอาบน้ำแล้วกลับเข้าไปแต่งตัวใหม่ แล้วก็ออกมาเปิดโทรทัศน์ ผมพยายามแนบใบหูกับช่องว่างเล็กๆ ระหว่างบานประตูกับวงกบ ไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากโทรทัศน์ สงสัยคืนนี้พี่โก้จะไม่ออกไปเที่ยว ผมสงสัยได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงกริ่งดัง อยู่มาก็นาน ผมเพิ่งได้ยินเสียงกริ่งก็ครั้งนี้นี่แหละ ผมพยายามฟังว่าใครคือแขกที่มาถึง เพราะนอกจากพี่เจมส์แล้วผมไม่เคยเห็นมีเพื่อนคนไหนจะเคยมาที่นี่เลยสักคน
ผมได้ยินเสียง...ผู้หญิง...และมีเสียงผู้ชายด้วย เสียงคุ้นๆ น่าจะเป็นพี่เจมส์นะ ไม่รู้ว่าหลังบานประตูกำลังคุยกันเรื่องอะไร เพราะฟังไม่ค่อยชัด แถมผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ทำไมมาที่นี่ดึกๆ ผมมองรอบๆ ห้องนอน แล้วตัดสินใจเดินไปหยิบแก้วน้ำที่ว่างเปล่าข้างหัวเตียง นับหนึ่งถึงสามแล้วกลั้นใจเปิดประตูออกไป บรรยากาศนอกห้องเงียบกริบเมื่อผมเดินออกมา พี่เจมส์โบกมือทักทาย ผมเลยยิ้มให้แล้วเดินเลี่ยงไปที่ตู้เย็น ผู้หญิงที่นั่งข้างพี่โก้กำลังพูดอะไรสักอย่าง น่าจะเกี่ยวกับงาน งั้นคงเป็นเพื่อนที่ทำงานล่ะมั้ง
“ว่าไงครับน้องเนม”พี่เจมส์เดินตามมาคุยกับผมที่ตู้เย็น ผมหยิบชามก๋วยเตี๋ยวที่เพิ่งแช่ไว้ไม่นานเข้าไมโครเวฟเตรียมทานใหม่อีกรอบ
“ไงอะไรล่ะฮะ”
“ก็...กับไอ้นั่นไง”
“ก็ไม่ไง”
“อ้าว คืนนั้นอุตส่าห์ยุกันแทบตาย ตกลงไม่คืบหน้าไปไหนเลยเหรอ”
“ก็แล้วทำไมพี่ไม่ยุเพื่อนพี่บ้างอ่ะ มายุเนมทำไม เนมยังเด็กเหอะ”ผมน่ะไม่เคยต้องจีบใครก่อนนะ อ่อยก็ไม่เคยด้วย ส่วนมากก็มีคนเข้ามาคุยเองทั้งนั้น แต่นี่ยุให้จีบทั้งที ดันให้จีบ...ก้อนหินที่ขั้วโลกเหนือ ทั้งแข็งทั้งเย็น ขนาดคืนนั้น...ยังไม่เห็นมีปฏิกิริยาอะไรเลย....แต่ว่าไปแล้ว...ความจริงก็ไม่เย็นเท่าไรนะ พอนึกถึงตอนนั้นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะม้วนลิ้นตัวเองเล่น ผ่านมาหลายวันผมยังรู้สึกว่าลิ้นตัวเองมันแปลกๆ ไปอยู่เลย
“อะไร พูดแค่นี้หน้าแดง ไม่มีอะไรจริงๆ เหรอ”
“...เนมปล้ำพี่โก้”ผมพูดเบาๆ ได้ยินไม่ได้ยินก็ช่าง แต่อย่าถามซ้ำแล้วกัน
“ห๊ะ!!!”ไอ้พี่เจมส์นี่ แค่นี้ทำเสียงดัง สองคนนั้นเลยหันมามองเลย
“พี่จะร้องทำไมเนี่ย”
“ขอโทษๆ ก็พี่ตกใจ แล้วไง มันให้เนมรับผิดชอบมั้ย”
“รับผิดชอบบ้าอะไรล่ะ เนมทำไม่สำเร็จซะหน่อย”
“อ้าว แล้วไหนบอกปล้ำมัน”
“ก็แค่จูบๆ ไซร้ๆ กันเฉยๆ”
“แค่นั้นเองเหรอ”
“ก็...พี่โก้บอกให้เนมไปเลือกมาก่อน”
“เลือกอะไร”
“เลือกว่าจะรักหรือจะเกลียด”ผมพูดเบาๆ โดยหันหลังให้คนที่กำลังถูกนินทา พี่เจมส์มองหน้ามองนิ่ง ก่อนจะดึงมือผมให้เดินออกไปคุยกันนอกระเบียง สองคนที่นั่งคุยกันกลางห้องหันมามองเมื่อพี่เจมส์เลื่อนประตูกระจกปิด
“แล้วเนมตอบว่าไง”
“ก็...ไม่ได้ตอบอะไร”
“ทำไมล่ะ”
“ทำไมอะไร”
“ทำไมไม่ตอบ หรือว่าเนมเกลียดไอ้โก้มัน”
“เนมเปล่า”
“ก็บอกไปสิว่ารักมัน แล้วมันจะเอายังไงเดี๋ยวมันก็คงบอกเอง”
“ก็ไม่ได้รักซะหน่อย”
“เนม...อย่าไปเล่นเกมกับโก้มันเลย พี่รู้ว่าเพื่อนพี่มันบ้าไปสักหน่อย ความจริงเนมเป็นเด็ก มันควรจะยอมเนมมากๆ แต่กลับให้เนมเป็นฝ่ายยอมมัน เป็นฝ่ายทำทุกอย่าง มันก็ดูไม่ค่อยยุติธรรมสำหรับเนมน่ะนะ แต่ถามตัวเองก่อนดีกว่ามั้ยว่าอยากจะไปต่อในทางที่เนมเคยคิดอยากไป หรืออาจแค่อยากรู้ว่าถ้าไปแล้วจะเป็นยังไง หรือเนมจะหยุดตรงนี้ แล้วหาเส้นทางใหม่ที่ตัวเองสนใจ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เนมพอมีอยู่ในใจหรือยัง หรือถ้ายังไม่มีจะต้องรอถึงเมื่อไร ถ้าถามพี่ล่ะก็ พี่อยากให้เนมลองทางเก่าๆ ที่เนมพอคุ้นอยู่บ้าง ปัญหามันอาจจะเยอะมากๆ แต่พวกพี่หลายคนจะคอยช่วย ถึงโก้มันจะบ้าแต่มันก็เป็นคนดีมากนะ”
“ก็แล้วทำไมเนมต้องทำด้วยล่ะ พี่ไม่บอกเพื่อนพี่บ้างล่ะ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเป็นคนผิดแท้ๆ ทำไมตอนนี้ต้องให้เนมเป็นคนวิ่งตามอีกครั้งล่ะ แล้ว...ถ้าเนมเจ็บอีกล่ะ”
“พี่บอกแล้วไงว่าอย่าเล่นเกมกับไอ้โก้ อย่าเล่นกับความรู้สึกตัวเอง เนมเองก็อยากลองอีกสักตั้งใช่มั้ย แต่ก็ยังดื้ออยู่ว่าทำไมมันไม่เป็นฝ่ายเริ่ม พี่ว่าใครเริ่มตามใครก่อนไม่สำคัญหรอก มันสำคัญที่ว่าสุดท้ายแล้วใครจะตามใครมากกว่า ไม่อยากลองให้โก้เป็นฝ่ายตามรักเนมบ้างเหรอ”
“....อย่างพี่โก้น่ะเหรอจะทำดีกับใครเป็น”ผมเถียงทั้งๆ ที่รู้ดีว่าเวลาพี่โก้ ‘ทำดี’ ด้วยน่ะ มันดีมากขนาดไหน
“ถ้าเนมพอรู้จักน้องเจกับตี๋ ก็น่าจะพอรู้ว่ามันดีกับสองคนนั้นมากแค่ไหน...แค่เพื่อนมันยังดูแลดีขนาดนั้น แล้วถ้าได้เป็นคนที่มันรัก...ไม่คิดบ้างเหรอว่าสองคนนั้นอาจจะอิจฉาเนมเลยก็ได้”พี่เจมส์พูดยิ้มๆ เหมือนจงใจจะพูดให้ผมรู้สึกดีถ้าพี่เจเป็นฝ่ายมาอิจฉาผมบ้าง ซึ่งความจริงผมก็แอบคล้อยตามล่ะนะ
“แล้ว...คนนั้นใครอ่ะ”ผมหันไปมองผู้หญิงที่ยังนั่งคุยกับพี่โก้อยู่ ตอนนี้เริ่มเอาโน๊ตบุ้คมาเปิดประกอบการคุยแล้ว ก็ยังดี ดูเป็นงานเป็นการขึ้นมาหน่อย
“ปิ๋มน่ะเหรอ เด็กที่บริษัทฯ พี่เอง พอดีมีงานด่วนเลยต้องรีบมาคุยกับโก้มันไว้ก่อน ทำไม หึงมันเหรอ แล้วมาทำเป็นบอกไม่รัก ปากแข็งนะเรา”
“หึงอะไร เปล่าสักหน่อย ก็แค่ถามดู”ผมเดินหนีพี่เจมส์เข้ามาหยิบชามก๋วยเตี๋ยว ตอนแรกว่าจะหลบไปทานในห้องนอน แต่พอเงยหน้าเห็นพี่โก้มองมาเลยต้องนั่งทานมุมครัวเล็กๆ นี้แทน พี่เจมส์เดินไปคุยกับสองคนนั้น ผมไม่รู้หรอกว่าที่พี่เจมส์พูดมาทั้งหมดนั้นเชื่อได้หรือเปล่า เพราะวันนี้ดูพูดเป็นการเป็นงานแปลกๆ อาจจะเมายาก็ได้ หรือไม่บางทีก็อาจจำคำพูดเพื่อนตัวเองที่ชื่อพี่กฤษมาพูดต่อ อืม...เหตุผลอย่างหลังน่าจะเป็นไปได้มากที่สุด
ผมน่ะพยายามจะรีบทานแล้วชิ่งเข้าห้องแล้วนะ แต่พี่เจมส์กับพี่ปิ๋มดันชิงกลับก่อน บรรยากาศในห้องมันเลยแปลกๆ แทบไม่กล้าหายใจแรงเลย พี่โก้ยังนั่งทำงานกับโน๊ตบุ้ค ไม่เข้าห้องไปสักที ผมก็ไม่กล้าเดินผ่านไปด้วย ทั้งๆ ที่ในชาเหลือแต่น้ำก๋วยเตี๋ยวแต่ผมก็ยังซดไม่หยุด จนเกือบหมดนั่นล่ะถึงได้เดินไปล้างเก็บให้เรียบร้อย หยิบแก้วน้ำมาดื่มจนหมดแก้ว เล่นเอาจุกเลย
ผมนั่งมองแก้วเปล่าของตัวเองนิ่งๆ พี่เจมส์พูดถูก ผมลังเล ผมอยากลองเดินไปตามทางที่เคยเกือบได้เดินไป เคยคิดฝันว่ามันจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่หลายๆ อย่างทำให้ตอนนี้ผมไม่กล้าที่จะเดินไปทางนั้นแล้ว อาจเพราะครั้งก่อนเคยลองเดินไปแล้วสะดุดหัวทิ่มล่ะมั้ง ตอนนี้ไม่มีแผล แต่ยังจำความเจ็บตอนนั้นได้ดี นึกๆ แล้วอยากคว้าก้อนหินเขวี้ยงใส่ตัวปัญหาสักที แต่...คงจะเป็นอย่างที่พี่เจมส์บอกจริงๆ ตัวปัญหาของผม...ยืนอยู่กลางทางที่ผมยังเดินไปไม่ถึง และไม่ยอมเดินย้อนกลับมาหาผม...เหมือนแค่ยืนรอ เหมือนท้าทาย...หากนึกดีๆ สิ่งที่พี่โก้บอก...แค่ให้เลือกว่าจะรักหรือเกลียด...หากบอกว่าไม่รัก ก็มีความหมายเหมือนเกลียด แล้วถ้าบอกว่าเกลียด จะบอกว่ารักหรือเปล่า...ถ้าเกลียด...ผมคงต้องไปอยู่ที่อื่น เพราะคนเกลียดกัน อยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก แต่ถ้ารักล่ะ...พี่โก้จะทำยังไง
ผมเดินมานั่งข้างๆ พี่โก้ ไม่ได้แนบชิดจนตัวติดกัน แต่ก็ใกล้พอที่จะเอื้อมมือสัมผัส...บางทีผมก็รู้สึกสมเพชตัวเองนะ แต่ผมก็เหนื่อยกับความรู้สึกที่ติดค้างอยู่ตอนนี้เหมือนกัน หากเริ่มใหม่อีกครั้งแล้วจบไม่สวย...อย่างน้อยผมก็ได้ลองแล้ว...อย่างน้อยก็ได้พยายาม
“พี่โก้...เนม...เลือกรักนะ”ผมพูดจบแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ ที่สุดเท่าที่ทำได้ เมื่อได้พูดออกไปแล้ว ทั้งรู้สึกสบายใจและตื่นเต้น รอผลของการตัดสินใจ...ตื่นเต้นยิ่งกว่าลุ้นผลสอบเข้ามหาฯลัยอีก
“....ดึกแล้ว ไปนอนไป”พี่โก้ก้มลงทำงานตรงหน้าต่อ ปล่อยให้ผมอ้าปากค้างกับคำตอบที่ได้รับ...นี่คือ...คำตอบเหรอ...ไปนอนไป...ไปไหนก็ไป...ความหมายมันเหมือนกันรึเปล่า
ผมยังนั่งแบบงงๆ สมองยังประมวลผลประโยคนั้นไม่ได้ บางทีอาจไม่ใช่ภาษาไทย ต้องแปลเป็นภาษาอื่น หรือต้องผวนคำ หรือพี่โก้อาจจะไม่เข้าใจว่าผมพูดเรื่องอะไร หรือ.....
“เดี๋ยวก่อน”พี่โก้ดึงข้อมือผมเบาๆ เมื่อผมจะลุกขึ้นกลับเข้าห้องไปวิเคราะห์คำพูดพี่โก้ต่อ
“...ฝันดี”ฝันดี....ฝันดี....พี่โก้ดึงผมไปใกล้ๆ แล้วกระซิบบอกว่า...ฝันดี...แถมยัง...นี่ผมไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย...เมื่อกี้...พี่โก้หอมแก้มผมด้วย!!
+++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษอัพพรุ่งนี้นะคะ...(น่าจะพรุ่งนี้ค่ำๆ ดึกๆ นะ)
PooN ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ :กอด1:
Regina_1 ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ (จะพยายามเปลี่ยนเวลานอนเหมือนกัน ไม่รู้จะทำได้มั้ย) :L2:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เสียดาย น้องเนมว่ะ
-
โก้เหมือน รอมานาน เลย :z1:
-
โหย รอตั้งนาน ยาวววววววววว แต่อ่านไม่สะจายอ่ะ
เริ่มจะดีแว้วโก้ เนม ขอให้เนมมีฟามสุขนะ
-
HBD จ้า เจ้าของทู้ :3123: สุขๆ สุดๆนะ
-
หอมแก้มแล้วววว
เหมือนจะพัฒนาขึ้นมา
รอโก้เนมต่อไป
-
เนมน่ารัก :-[
-
อ๊ายยยยยย! มาม่ามานานรอตอนหน้าอย่างจดจ่อ เพราะเค้ากำลังจะหวาน? รึป่าว ??
-
กรี๊ดดดด อิพีีโก้เจ้าเล่ห์ร้ายกาจที่สุด
จ้องจะกินเนมมานานแล้วเหอะ ใช่มั้ยๆๆๆ :z3:
:o8: ดีใจจังว้อย !!
-
นึกว่าเนมต้องกินแห้วอีกกระป๋อง
ผิดคาดวุ้ย
:HBD2:ครับ
-
ว้ากกกกกกก
หอมแก้มด้วยอ่ะ
แต่จริงๆ เชียร์คีย์อ่ะ
-
สุขสันต์วันเกิดค่า ขอให้มีแต่*ความสุข* งานดี เงินดี หน้าตาดีมีแต่สิ่งดีๆ และเจอแต่คนดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ :L2:
-
โก้รออยู่กลางทางเหรอ ไม่ยอมเดินกลับมาหาเนมเลย :เฮ้อ:
เข้าใจเนมนะ ทางมันเคยสะดุดมาก่อน มันก็ต้องลังเลบ้าง แต่ยังไงเนมก็เลือกแล้ว เลือกรักโก้
รอค่ะรอตอนต่อไป แต่ความรู้สึกกับโก้ตอนนี้ยังเหมือนเดิมตั้งแต่แรก คือ :z6: :z6:
-
เรื่องดีดีเริ่มเข้ามาแล้วซินะเนม ลองที่จะรักอีกครั้ง
:b:มีความสุขมากๆนะจ๊ะ
-
โอ๊ะ!!! ดูเหมือนจะคืบหน้าขึ้นมาอีกนิดนึง หุหุ
ปล. สุขสันต์วันเกิดนะจ้ะ คุณวี มีความสุขมากๆค่า~~
-
เอาละซิพี่โก้ น้องบอกรักแล้วนะ จะทำไรก็รีบทำซะ
-
ถ้าตอนท้ายไม่จบแบบนี้ จะไปขอที่อยู่โก้แล้วส่งระเบิดแสวงเครื่องไปให้แล้วนะเนี่ย
(ตอนแรกว่าจะส่งให้คนเขียน แต่เปลี่ยนใจแล้ว โก้ควรได้มากกว่า โอกาสหน้านะจี)
:laugh: :laugh:
-
คืบหน้าซักทีนะ เนม
:pig4:พี่จีครับ
-
เครียดกดดันกับโก้มาหลายตอน
ตอนนี้เริ่มผ่อนคลายบ้างแล้ว อิอิ
-
พี่โก้ทำตัวน่ารักมาก...
-
:b: สุขสันต์วันเกิดนะครับ น้องจี ขอให้มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง
การงานไม่ติดขัด ไปไหนมีคนรัก คนเมตตา หันทางซ้ายมีคนยิ้มให้ หันทางขวาโชคลาภล้นทวี
ส่วนคู่รัก คู่ทรหด เริ่มเห็นแสงรำไร ๆ แล้ว คนหนึ่งยอมเลือก รัก อีกคน หอมแก้ม แล้วบอกให้ฝันดี :m1:
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ ผ่านไปแล้ว 100 หน้า เริ่มที่ 101 แล้วนะครับ :กอด1:
-
ลุ้นลุ้นลุ้น :impress2:
พี่โก้ถ้าช้า เจอฟิวส์ปาดหน้าแล้วจะเสียใจ
ขอบคุณคุณจีค่ะ จะรอตอนต่อไปค่ะ :pig4:
สุขสันต์วันเกิดคุณจีด้วยนะคะ
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
พี่โก้ !!!!!
หอมแก้มด้วยอ่ะ
อ่อยยยย ห้ามพลิกอะไรอีกนะ
น้องเนมคงให้ไปทั้งใจแล้วอ่ะ!!
-
สุขสันวันเกิดครับพี่
ชอบที่อ่านแล้วตื่นเต้น มีรอยยิ้มบนหน้าแบบไม่รู้ตัว อ่านตอนนี้แล้วเป็นแบบนั้นจริงๆ
ขอบคุณนะครับพี่ แล้วจะรอนะ
-
ฮิ้วววววววววว ~~
เดี๋ยวจะได้มีอะไรหวานๆ(ปนขม)แล้วใช่ม่ะ
ฮ่ะ ๆๆ รอมานานนะคู่นี่ คุยกันรู้เรื่องซะที
ชอบอ่ะ เหอๆๆ พี่โก้แนวดี
-
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ สุขภาพแข็งแรง
ประสบความสำเร็จในทุก ๆ ด้านนะคะ :L2:
ยาวมาก สมกับที่รอคอยค่ะ แต่เหมือนอ่านยังไม่จุใจเลย
มาแอบยิ้มตอนท้าย เริ่มจะเปิดใจเข้าหากันแล้ว
มีหอมแก้มกันด้วย วี้ดวิ้ว
รอตอนพิเศษด้วยค่ะ
-
โฮกกกกกกกกกกกกก กรี๊ดดดดดดดดดดด ไม่ไหวแล้วคร๊าาาาาาาา
พี่โก้น่ารักสุดๆก็ตอนนี้แร่ะคร่าาาาาาาาา ถูกใจแม่ยกกกกกกกกกกก
น้องเนมตัดสินใจถูกแล้ววววววววววววววววววววว
วู้ๆๆๆๆๆ รอตอนพิเศษน๊าคร๊าาาาาาาาาาาา
-
:L2: :L2: :L2: HBD มีความสูขสมหวังนะค๋ะ
-
greeddddddddd น้ำแข็งละลายแล้ววววววว
รอตอนพิเศษค่า
บวกๆๆๆๆๆ พี่จี
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
เค้าหอมแก้มเนมแล้วอะ
แล้วเมื่อไรจะมากกว่าหอมสักทีฟะ
:z3:
-
HBD ขอให้มีความสุข มากกกกกกๆๆๆๆๆๆ นะคร๊าบ :กอด1:
กว่า โก้ จะ หวาน :n1:
-
:L2: พัฒนาขึ้นรึป่าวหว่า
-
พัฒนาขึ้นมาหน่อยแล้ว
+1 นะคะ
-
ตอนแรกเตรียมจะด่าอีพี่โก้แล้วนะ
พอเลื่อนลงมาหน่อย เฮ้ย!!มันก็ใช้ได้นี่หว่า
:HBD1:นะคะคุณจี
-
เนมเลือกถูกแล้วว โก้น่ารักขึ้น ชอบโก้ค่ะ :m3:
-
พี่โก้ก็คาดไว้อยู่แล้วดิว่าเนมต้องเลือกรักอ่ะ แต่ถ้าเป็นเราก็เลือกรักน้า อิอิ เลิฟๆพี่โก้ :L1:
-
ปั๊ดโธ่ๆๆไชโยโห่ฮิ้ววว นี่แหละที่รอคอยมานานมากก :mc4:
คือว่าที่ผ่านมาไม่เคยเข้าใจโก้เลยว่าคิดอะไรอยู่ แต่ตอนนี้รู้สึกว่าเข้าใจ(บ้าง)ละ
พี่โก้ให้เนมเลือกเอง พอเนมเลือกรัก พี่โก้ก็จะเลือกรักด้วย(รึป่าว?)
ไม่รู้ละ แต่ดีใจแทนน้องเนมด้วยนะ สู้ๆๆ :L1:
-
คะแนนโหวต โก้เริ่มกลับมาแล้ว ค่ะ :กอด1:
-
หนูเนมสู้สู้ :m3:
-
เหมือนน้องเนมจะคืบหน้ามาได้ 0.01% นะ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
แอบใจแป้วนิดนึง "ไปนอนไป"
:HBD5:พี่จีค่า
ขอให้พี่จีมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง
สมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
:กอด1: :L2: :กอด1:
-
ตอนนี้แอบถูกใจ อิพี่โก้
ความหวานมันจะมาแล้วใช่มั๊ย ????
ปล. :a:
้็ฺHBD น่ะค่ะ มีความสุขมากๆๆๆๆๆค่ะ ^^
-
:L2: HBD นะคุณจี
ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงจ้า
-
ไม่ปลื้มเลยอ่ะ :เฮ้อ:
อ่านแล้ว เฮ้อ ตลอดกับนิสัยเลวๆแบบนี้ของโก้
ให้ตายยังไงก็ไม่มีทางคิดแง่ดีกับโก้ขึ้นมาได้เลย
-
Happy birthday ด้วยคนจ้า
เค้าชอบประโยคนี้จัง
ผมยังไม่มีหน้ากลับไปเจอหน้าพี่โก้หรอก เพราะขนาดตอนนี้ผมยังแอบดุนลิ้นตัวเองเล่นในปากอยู่เรื่อยๆ เลย....แล้วอย่างนี้จะไปมีกะใจคิดหาคำตอบบ้าอะไรนั่นได้ที่ไหน...’รัก’ หรือ ‘เกลียด’ ผมไม่รู้หรอก...รู้แต่ว่า...ยังไม่พอ
เนมยังเด็กนะ แต่ก็ซื่อตรงกับสิ่งที่ตัวเองคิดจัง ไม่มคการแปลผลเข้าข้างตัวเองต่อเลย
-
หน้าบานแทนเนม :impress2:
-
โกโก้เย็นเริ่มละลายแล้วน้องเนม สู้ต่อไป
-
อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณจี ขอให้มีความสุขมากๆ ค่า :L2:
ไม่น่าเชื่อ พอตัดสินใจเลือกที่จะรัก พี่โก้หอมแก้มแถมบอกให้นอนฝันดี กี๊ดแทนเนม 55 เนม สู้ๆ
-
แอร๊ยยยยยต้องขอบคุณอิพี่เจมส์สินะ ที่มาชี้ทางสว่าง
แปลว่าที่เนมเลือกมาถูกทางแล้ว? งงกับโก้เหมือนเดิม แต่รู้สึกดีกับมันนิดนึงง
เหมือนจะเริ่มมีซัมติงสเปเชียลเบาๆ :-[
รอตอนพิเศษพรุ่งนี้ค่าาาาา วันเกิดน้องจีเหรอ สุขสันต์วันเกิดนะค๊าาาาา มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง
รวยๆ เฮงๆ ^^
-
สุขสันต์วันเกิดค่าาาาาาาาาาาาาาาา :L2:
หอมแก้ม?? แปลว่าตอบรับใช่ป่ะเนี่ย
-
ดีจังที่ยังไม่หลับ ได้อ่านน้องเนมด้วย :-[
อิอิ
แอบเห็นด้วยกะไอ้พี่เจมส์นะ ถ้าโก้รักและกลายมาเป็นฝ่ายตามเนมตอนหลังจะดีขนาดไหน
โก้...หอมแก้มสุดท้ายนั่น อย่าคิดนะว่าเราจะเชียร์นาย แต่ก็ บวกหนึ่งให้นะ o13
ยังไงเราก็ยังเข้าข้างเนมมากว่า...
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวความรักดี ๆ คะ
พรุ่งนี้จะมารอตอนพิเศษนะคะ
อากาศเปลี่ยนแปลงรักษาสุขภาพนะคะ
-
ถือว่าสำเร็จไปหนึ่งขั้นแล้วใช่มั้ยเนี่ย ^^
-
โอ้ยยยย
อยากโดนโก้หอมบ้างงงง
ใช้ฝ่าเท้าหอมก็ยอม
-
เย้ ค่อยยังชั่วหน่อยย
หวังว่าเนม เลือกถูกนะ ^^
-
ตายแล๊ว ววว อิตาคุณครูพี่โก้ผีเข้าหรา าาา ???
(พอเค้าโหดก้อสวด พอเค้าหวาน ทำดีก้อว่าผีเข้า เกิดเป็นอิตาพี่โก้นี่น่าสงสารเนอะ....คึคึ)
โอย ยยย น้องเนม ดีใจด้วยน๊า าาา เคิบหน้ามาน้อย ยยย นึงแล้วอ่ะ(แต่เหมือนว่าน้อยเดียวจริงๆนะ ฮ่าๆๆ)
รอเสพตอนพิเศษนะคะคุณจี -แต่ใจจริงอยากอ่านพาร์ทความคิดอิตาคุณครูพี่โก้ต่อเลยอ่ะ ว่าทำไมถึงยอมหวานให้น้องเนมวันนี้....>///<-
-
:HBD5:นะครับขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
-
:impress2: :impress2: :impress2: เขิลเเทนเนม เนมสู้ๆๆ เราต้องรุกเค้าก่อนเลย
สุขสันต์วันเกิดนะคับบ คุณจี
สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะคับบ มีความสุขมากๆๆๆๆ
(http://www.bloggang.com/data/siripak/picture/1221631283.jpg)
-
^
สุขสันต์วันเกิดด้วยจ่ะ คุณจี
-----------------------------------------------------------------------------------------------
อุแม่เจ้า
พอเนมเลือก ท่าทีก็เปลี่ยนไปทันใด :a5:
หรือเป็นเพราะพี่โก้มันเมายากันแน่(วะ) 555
จะเชียร์ให้พี่โก้ตามรักเนมมั่ง หึ
รอตอนต่อไปจ่ะ :กอด1:
-
:o8: เป็นงัยละพี่โก้ น้องเนมบอกเลือกรักแล้วที่นี้จะทำงัย เนมสู้ๆๆๆๆ
-
+1 ให้กับพี่จีเลย ฝันดีนะ...อ๊ายยยย :-[
-
"HappyBirthday to you♪♫•*¨*•.¸¸♪HappyBirthdaytoyou♫•*¨*•.¸¸¸¸.•*¨*•♫♪HappyBirthday♪♫•*¨*•.¸¸¸¸.•*¨*•♫♪HappyBirthday HappyBirthday..."
เลือก รัก
-
อร๊ายยยย หอมแก้มมมม
พี่โก้~ แกคิดอะไรอยู่ ชั้นอยากจะรู้ๆๆๆ
ปล. สุขสันต์วันเกิด :L2:
-
สมเป็นตอนหลังครบร้อยหน้าจริง
ก้าวหน้าอ่ะ หอมแก้มแล้ว เย้ๆ
เนมลุยโลด
-
พอเลือกได้ ตัดสินใจได้ พี่โก้ก็เลือกวิธีปฏิบัติได้ถูกทางเหมือนกันใช่ั้มั้ย?
วันเกิดคุณจีเหรอคะ HBD นะคะ มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงจ้า
-
ไม่สายไปใช่ไหมที่จะบอกว่าแฮปปี้เบิดเด
-
อืม...ถ้าอวยพรเจ้าของวันเกิดตอนนี้จะสายไปมั้ย แต่ไม่เป็นไร
เรื่องดีดีไม่มีคำว่าสาย (มั้ง) ขอให้เป็นปีที่ดีนะค่ะ ไม่อยากบอกว่า HBD อ่ะ มีคนบอกเยอะแล้วเนอะ
ยังคลุมเครือเรื่องโก้อยู่ ไม่แน่ใจว่าควร "วางใจ" ได้มากขนาดไหนอ่ะ ต้องรอดูไปก่อน
-
:o8: :o8: อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
น่ารัก
พี่โก้บทจะดีด้วยก็น่ารักอ้ะ ฮ่าๆ ชอบพระเอกแบบนี้
นายเอกก็น่ารักดี ฮ่าๆ ^_____________^
กว่าจะยอมรับได้ เหอๆ แต่ว่าพี่โก้ทำไมไม่พูดอะไรเลยเนี่ยยยยยย~
บอกหน่อยว่ารักกันก็ยังดี แต่นะหอมแก้มให้แล้วนี่นา จะมีอะไรหวานกว่านี้อีกมั้ยยยย
-
โอ๊ยยยย เกลียดอีพี่โก้มากมายยยย หมั่นไส้มากกก >"<
น้องเนมอย่าไปยอมมันนะ !!!
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่โก้หอมแก้มมมมมมมมมม
ดีใจแทนเนมมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอะ
เลือกไม่ผิดหรอกนะที่จะรักอะ
วันนี้พี่เจมส์มาเปนทางการมาก แปลกคน 55
แต่ก็ทำให้เนมคิดอะไรได้อีกเยอะเลยเนอะ
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขที่สุดเลย
:L1: :L1:
-
เพิ่งรู้ว่าพลาดอะไรไปเยอะเลย คุณจีน่ารักที่สุดเล้ย จ๊วบๆ :กอด1:
-
นั้นไง กูว่าแล้วววววว ว!! (ตบเข่าดังฉาด)
โก้มันต้องมาแนวนี้ ต้องรอลุ้นไปอีกนิด คึคึ
จะได้รู้ว่าสิ่งที่คิดไว้ ถูกมั้ย กริ๊ดมาก :impress2:
HBD ย้อนหลังค่ะพี่จี ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ :man1:
-
:a5: เฮ้ย...พี่โก้หอมแก้มน้องเนม !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ที่เก็กมาตลอดเพื่อรอให้น้องเลือกหรอคะ ?
โธ่เอ้ย พี่โก้นะพี่โก้ ไม่กล้าเดินกลับไปหาน้อง แต่หยุดยืนรอและยั่วให้น้องวิ่งเข้ามาหาหรอคะ?
อย่างงี้ไม่ใช่ว่าพี่โก้แน่ แต่จริงๆ แล้วเคยเจ็บมาจนไม่กล้าขยับตัวรึป่าวคะ ?
แต่ก็ยังนิ่งนอนใจไม่ได้หรอกมั้ง หอมครั้งเดียวของพี่โก้...คงยังว่างใจไม่ได้
เพราะอิตาคนนี้..............เกินคนจริงๆ :เฮ้อ:
ขอบคุณคุณจีมากนะคะที่มาต่ออีกตอน แถมตอนเด็ดอีกตั้งหาก จุดเริ่มต้นของสิ่งที่รอคอยมาตลอด
มีความสุขสุดๆ เลยค่ะ จะรอตอนพิเศษพรุ่งนี้นะคะ สู้ๆ ค่ะ :กอด1:
ป.ล. HBD ย้อนหลังด้วยคนนะคะ โชคดี มีความสุขทุกวันค่ะ
-
กรี๊สสส
ไม่ได้อ่านผิดไปช่ายม๊ายยยย
พี่โก้หอมแก้มเนมมมม
วะวะว้ะว๊าววว ว
:-[
-
สุขสันต์วันเกิดจ้า :L2:
จริงๆก็ชอบโก้นะ แต่หมันไส้ลีลาท่ามากเหลือเกินนนน
รักน้องเนม :กอด1:
-
น่ารักจังเลยยย>< :-[
-
เนมจะฝันดีรึว่าจะนอนไม่หลับกันแน่หล่ะเนี่ย
ดีใจกับเนมจริงๆ
แต่ก็ยังวางใจโก้ไม่ได้
เด๋วกลับมาเป็นแบบเดิมอีกเนมคงจะน่าสงสาร
รอตอนพิเศษตอนหน้าค่า
HBD ย้อนหลังนะคะคุณจี
-
กรีสสสสสสสสสส มีหอมแก้ม บอกว่า ฝันดีด้วย
แอรั๊ยยยยยยยยยย :-[
:HBD2: แฮปปี้เบิร์ทเดย์ค่ะ คุณจี
-
เข้าใจโก้มากขึ้นแล้วว่าต้องการอะไรจากน้องเนม
จะยินดีกับน้องเนมลวงหน้าดีไหม
แต่ก็ยังกลัวใจโก้อยู่เหมือนกัน
ปล. HBD. คุณพี่จีย้อนหลังจ้า
-
HBD นุ้งจี ได้ข้อความเค้าป่าว กีซซซซซซซซซซซ
รักนะ
จุ๊ฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :beat: :beat: :beat:
-
มาทันอ่านตอนจบพี่โก้ น้องเนมพอดี กีซซซว
ขอตอนพิเศษเลยแล้วกันนุ้งจี กีซซซซซซซซซซซซซซซซซ
น้องเนมน่ารักกกกกกกกกกกกกกกก :z2:
-
แอบหยอดนะเว้ยเฮ้ย เหมือนอดทนรอคำตอบเนมมานาน พอเนมตอบก้อจัดให้เลย หุหุหุ
ปล.สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังด้วยจ้า
-
เริ่มมีแนวโน้มที่ดีแล้วรึเปล่านะ :impress2:
HBD ย้อนหลังคะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ :L2:
-
สุขสันต์วันเกิดนะคะน้องจี มีความสุขมากๆ เงินทองไหลมาเทมา สุขภาพกายใจแข็งแรง การเรียนการงานก้าวหน้า พบเจอแต่สิ่งดีๆที่จะเข้ามาในชีวิตจ้า
โก้เริ่มมีรีแอคชั่นที่ดีแล้ว 555 อยากอ่านความรู้สึกโก้บ้าง ว่าคิดยังไง รอสเปเชียลนะคะ สู้ๆ :L2:
-
หุหุ กว่าโก้จะยอมรับ เล่นเอาเนมเหนื่อย..
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะน้องจี ขอให้มีความสุขมากๆๆๆ
-
โอ้แม่เจ้า สำหรับโกมันแค่หอมแก้มเนม
คนอ่านตื่นเต้นยิ่งกว่าเค้าได้กันอีกอะ :laugh:
:pig4: คะคุณ G คะ และ Happy birth day นะคะ มีความสุขมาก ๆ อย่างใจคิดนะคะ
-
ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีทีเดียวนะเนม ให้เวลาอิพี่โก้มันหน่อย
Happy birth day ค่ะ คุณจี เกิดก่อนกัน 1 วัน แต่ไม่รุ้ปี :L2:
-
รอตอนนี้อยู่ค่ะ ลุ้นอยากให้เนม-โก้ มีความสุขบ้าง แบบว่ามืดมนมานานเหลือเกิน :L1:
-
+1 น้องเนมสู้ ๆ ลุยไปเลย
-
เข้ามาลุ้นกับน้องเนม :mc4:
ขอบคุณคุณจีค่ะ ชอบทุกเรื่องที่คุณจีแต่งเลยนะคะ
HBD คุณจีค่ะ :L2:
-
กดบวกให้กับความสัมพันธ์ที่คืบหน้า ^^
-
พี่โก้ไม่ค่อยแสดงออกเลยเนอะ - -
แล้วเนมมันจะไปทันกับอารมณ์พี่โก้หรือเปล่านิ
-
น่ารักมากเลยเนม สู้ๆๆนะครับ :L1:
-
+1 For Happy Birthday ;)
-
โก้ มันต้องไปแอบคุ้ยหมูเด้ง มากินแน่ๆ
แปลกไปนะ
-
โก้เหมือนถูกสะกดจิต รอคำพูดมนตร์วิเศษ ที่ชื่อว่า "รัก" ถึงได้ยอมอ่อนให้เลย :-[
-
ในที่สุดเนมก็เลือกได้แล้ววว
แต่ยังไม่เข้าใจการกระทำของโก้เท่าไหร่
เพาะยังเดาคำตอบไม่ถูก
แต่คำตอบน่าจะไปในทางที่ดีล่ะนะ
เพราะโก้หอมแก้มเนมด้วยยยย
ความสัมพันธ์เริ่มมีการเคลื่อนไหวแล้ว
ปล.จะรออ่านตอนพิเศษนะ
-
คืบหน้าๆๆ
-
:o8: :o8:
โอ้วมายก็อด
คืบหน้าๆๆ
เนมก็น่ารักเหมือนกันน่ะ
:L2:
-
HBD คนเขียนก่อนเลย
มีความสุขมากๆๆ สุขภาพแข็งแรง
ร่ำรวยเงินทอง มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต
คุณพระคุ้มครอง บุญรักษานะค่ะ ^^
หึหึ อ่านมาตั้งนาน ได้ใจก็ประโยคสุดท้ายนี่แระ
เลือกจะรัก ก็ขอให้อีพี่โก้มันรักตอบมาด้วยหล่ะ
จริงๆ อยากเห็น อีพี่โก้มันหึงแอนด์หวงน้องเนมหน่อยเหอะ
ไม่ใช่ให้เนม เอาแต่ตามรักอยู่ฝ่ายเดียว (ลุ้นจนเหนือ่ย)
อยากเห็นอีพี่โก้ หึงโหด แบบว่า แสดงออกว่าหวงบ้าง
แสดงออกเยอะๆ แบบเปิดตัวไปเลย นี่คนของตรู ห้ามแตะ
เอาให้น้องเนมประหลาดใจ ปนดีใจไปด้วยเลย
ไม่ค้าง แต่อยากอ่านต่อจิงจัง
-
:z3: :z3:
พี่จีอยากอ่านต่อ จะลงแดงแล้วค่ะ
น้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ถือว่าป็นนิมิตรหมายอันดีได้รึเปล่าเนี๊ยะ :impress2:
-
Happy Birthday ครับ!!!!!!!
ยังไงๆก็มึนกับโก้อยู่ดี เฮ้อออออออ
-
ดีใจจจจ
แต่ก็รู้สึกว่าเชื่ออิพี่โก้ไม่ด้ายยยย :z3:
มันจะมีหักมุมอะไรรึเปล่าคะ?? :monkeysad:
ไม่รู้สิ..ถ้าเราเป็นเนมนะ เราจะสงสัยว่าที่พี่โก้ทำมันเป็นการแสดงตามแผนการณ์ของตัวเองอีกรึเปล่าอ่ะ...
อย่าเชียวนะพี่โก้!!!!!!!!!! :serius2:
รอตอนต่อไปค่าา
-
มารอตอนพิเศษครับผม
ชอบเรื่องนี้ครับ ^^
-
รอตอนพิเศษด้วยคน^^
-
เข้ามารอตอนพิเศษด้วย
-
คุณจี สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่า :L2:
ขอให้เป็นอีกหนึ่งปีดีดี ที่คุณจีสามารถมีรอยยิ้มได้กับทุกๆเรื่องที่จะผ่านเข้ามานะคะ สุขภาพแข็งแรงทั้งใจและกาย :L1:
ขอให้ไอเดียบรรเจิดดด ขยันเขียน ขยันอัพพี่โก้กะน้องเนมมาให้อ่านกันได้เรื่อยๆๆๆเลยนะค๊า (คุณจีบอก บรรทัดนี้เป็นคำอวยพรตรงไหนยะ 55)
อ่านตอนใหม่แล้วอยากจะ ก๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ... เค้าหอมกันแว๊วววววววว..... แอร๊ยยยยยยยยส์
ถ้าอิพี่โก้มันยังบ้าๆบอๆนี่คงเลิกเชียร์มันละ สงสารน้องเนม ดีนะพี่ยังมีอะไรให้ชื่นใจได้บ้าง แม้จะนี๊ดดดด.เดียวก้อเหอะ :o8:
แต่ที่ ก๊ดดดดดดด แบบถึงขั้นกัดหมอนเนี่ยคือตอนก่อนล่ะค่ะ ลุ้นมาก หัวใจจะ Y กับความกล้าของน้องเนม และการตอบสนองจากอิพี่โก้ :m25:
แต่ก้อแอบปวดตับกับทางเลือกของพี่เค้าเหลือเกิน ออกแนว บีบให้เลือกนะ แล้วก้อน่าจะคาดหวังไว้ด้วยว่าเนมน่าจะเลือกแบบไหน หึๆ
ย้อนไปตอนก่อนนหน้าโน้นอีกนิด ที่สุมกบาลกันในผับอ่ะค่ะ ขอบอกอ่านแล้วลุ้นตามมากๆที่จะได้รู้เรื่องส่วนตัวอิพี่โก้ ประหนึ่งเป็นน้องเนมซะเอง
ชอบเดอะแก๊งค์มากกกก 55 น่ารักกันทู๊กกกกกคน ที่สำคัญ ได้รู้เลยว่าโก้โชคดีที่มีคนรักและหวังดีอยู่รอบๆตัวแบบนี้ o18
แล้วก้อตะหงิดๆอยากรู้จักพี่กฤษของน้องตี๋ขึ้นมาทีเดียวเชียว รู้ทันแลจะมองโก้ออกว่าคิดแบบไหนได้ขนาดนี้นี่ ..ไม่ธรรมดา
ถึงคราวเรื่องราวของคนคู่นี้คงจะสนุกไม่แพ้กันแน่ๆ :impress2:
จากที่อ่านสามตอนหลังก้อเริ่มเข้าใจโก้มากขึ้นนะ ท่าทางมันจะแอบโรคจิตนิดๆจริงๆด้วยยยยย ..เฮ่อออออ :เฮ้อ:
ส่วนเนมเองก้อยังเด็กมากทีเดียว พอจะเห็นภาพมากขึ้นกับนิยาม เด็กดื้อออออ ของเนมนะ
ยังงัยก้ออดทนกับคนบ้าหน่อยนะเนม ถ้ารักพี่โก้จริง ก้อย่าเพิ่งทิ้งทางสายนี้ไป
แอบเครียดๆด้วยหล่ะจากที่พี่เจมส์ถึงกับเอ่ยปากออกมาว่าการเลือกที่จะรัก จะตามมาด้วยปัญหาอีกมากมายของทั้งคู่
ท่าทางยังจะมีอะไรให้ต้องฝ่าฟันกันอีกยาวใช่มั้ยเนี่ย กว่าจะหวานกันแบบงานลอยกระทงได้นี่แม่ยกจะช้ำในตามน้องเนมไปอีกกี่หนน้อ
ยังงัยก้อจะรอดูให้เดอะแกงค์คอยเอาใจช่วยน้องเนมต่อไป...เฮ่อ ...เยอะจริงๆพ่อคุณเอ๊ยยยยยย :serius2:
ปล. พี่เจมส์เท่ห์มากมายค่ะตอนนี้ ชอบๆ ต้องมองพี่เค้าใหม่ซะละ ฮี่ๆ ตรงระเบียงนี่พี่แกพูดได้ใจทู๊กกกประโยคเลยทีเดียว o13
แต่แอบฮาน้องเนมอ่ะ แหม่ คิดไปได้ว่าพี่เค้าเมายา ไม่ก้อไปจำมาจากพี่กฤษอีกที ..กรำ (หรือมันจะจริง 55)
รอตอนพิเศษด้วยใจจดจ่อ และรอตอนต่อในภาคปกติแบบหัวใจจะวาย .... อิพี่โก้มันจะว่างัยมั่งเนี่ย ... งือออ :z3:
:pig4:ไรท์เตอร์นะคะ เราแลจะหัวปักหัวปำกับเรื่องนี้มากๆ ชอบบบบบบ ..อย่างแรง :z10:
-
อร๊ายย เขิลแทน :-[
หอมแก้ม>จูบ>deep kiss>. . .
??
ป่าว หนูมะรู้
รอต่อไปค่ะ :กอด1:
-
เฮ้อ..เด็นมันน่ารักน่าฟัดซะจริง
เห็นด้วย..เสียขอฃชะมัด ชิ
-
มารอตอนพิเศษน้าพี่จี :กอด1:
-
โก้มันทำอะไรของมันอะ
-
ไคล์แม็กซ์มันอยู่ตอนท้ายจริงๆ ฮ่าๆๆ
น้องเนม ลุยลุยบุกบุก สู้วววววว์
พี่เจมส์พูดจาเป็นงานเป็นการมากๆอ่า
เด๋วพี่โก้ก็ใจอ่อน เขิลลลลลลลลลลล ฝันดี แอ๊ยยย
-
เฮียโก้เอ้ยย มีสายในมหาลัยบ้างมั๊ยล่ะนั่น รู้บ้างมั๊ยว่า เนมมันป๊อบแค่ไหน หึหึหึ
โก้จะโรคจิตไปไหน มัวแต่เล่นตัวระวังอดแด๊ก อิอิ
แต่ในเมื่อ เฮียโก้กล้าอ่อย
น้องเนมก็กล้าเลือกเนอะ โฮ๊ะๆๆๆ น่ารักกกก ที่สุดเลย :L2: :L2: :L2:
+ 1 ให้พี่จีค๊า HBD ย้อนหลังเช่นกันจ้ะ ^^
-
การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m25:
เขินนนนนนน :-[
พี่โก้น่ารักๆๆ เนมกล้าเลือกแล้ว ยะฮู๊ววววววววว!!!!!!!! :laugh:
-
+1 ค่ะพี่จี
แฮปปี้ เบิร์ด เดย์ นะค่ะ
มีความสุขในทุกวันนะค่ะ
-
ประโยคสุดท้ายย
วาบหวิว ><
5555
น้องเนมฝันดีสุดๆ อ่ะ
ค่อยๆ เปิดใจกันแล้วใช่ไหม
-
และแล้วก็เลือก รัก จะเป็นยังไงต่อไปน่ะ
คงต้องรอเฉลยตอนพิเศษ ๆ ซะแล้ว
-
ชอบเนมอ่ะ
น่ารักสุดๆ ^^
-
วันเกิดพี่จีเหรอออออออ
HBD ค่า รักน๊า จุบุๆๆ
รอตอนพิเศษ เย่ๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เนมน่าร๊ากกกก :o8:
รอตอนพิเศษจ้าาา :กอด1:
-
รอดูปฏิกริยาโก้ ว่าจะทำไงต่อไป :pig4:
-
อ่านแล้วเครียดตามเนมเลยอ่ะ ลุ้นมาตลอดเรื่อง มายิ้มออกเอาบรรทัดสุดท้าย o13
“...ฝันดี”ฝันดี....ฝันดี....พี่โก้ดึงผมไปใกล้ๆ แล้วกระซิบบอกว่า...ฝันดี...แถมยัง...นี่ผมไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย...เมื่อกี้...พี่โก้หอมแก้มผมด้วย!!
-
พี่โก้ ร้ายกาจ เจ้าเล่ห์ อย่างงี้มันน่า :beat: :beat: :beat: :beat:
มาทำน้องเนมสุดน่ารักแบบนี้ได้ไง เดี๋ยวจะให้แนม :z6: :z6: :z6: ซะเลย ฮ่าๆๆๆ
นั่งยิ้มอยู่คนเดียว สัญญานดีๆเริ่มมาแล้ววววววว :กอด1: :L2:
-
มารอ ตอนพิเศษ อิอิอิ
-
HBD ' P'G ย้อนหลังคร๊าบบบบ ' (: :L2:
-
เข้ามารอตอนพิเศษของน้องเนมกะพี่โก้ :))
-
ตอนพิเศษ...แปลกๆ นะ
กิจวัตรประจำวันของผมเริ่มเปลี่ยนไปได้สักพักแล้ว เมื่อก่อนหลังเลิกเรียนพี่นิคจะมารับผมกลับบ้าน บางทีพ่อก็มารับ หรือไม่ก็รอกลับบ้านพร้อมแม่ น้อยครั้งที่จะได้กลับบ้านเอง แต่นั่นมันสมัยประถม ตอนนี้ผมโตแล้ว!! ผมเรียนมัธยมแล้วด้วย ถึงจะแค่ ม.1 ก็เหอะ ความจริงแล้วผมน่ะดีใจอยู่นะที่ได้ย้ายโรงเรียน รู้สึกว่าเป็นผู้ใหญ่ แต่ที่ไม่ชอบเลยคือ...โรงเรียนใหม่ไม่เป็นเหมือนอย่างที่หวังไว้ ไม่เกี่ยวกับเพื่อนใหม่ เครื่องแบบใหม่ แต่เกี่ยวกับ...พี่ข้างบ้านต่างหาก
ก่อนหน้านี้พ่อกับแม่ตัดสินใจย้ายบ้าน เพราะบ้านเดิมที่อยู่เป็นบ้านเช่า พ่อกับแม่ขอซื้อก็ไม่ขาย เช่ามาหลายปีก็ยังไม่ใจอ่อน สุดท้ายพ่อแม่เลยไปซื้อบ้านใหม่อยู่ใกล้ๆ ตลาด ตอนนั้นผมจำได้ดีว่าร้องไห้จนไม่สบายเลย อยู่ใกล้ตลาดน่ะดี มีของอร่อยเยอะ แต่ว่ามันไกลจากบ้านพี่โก้ตั้งเยอะนี่นา เมื่อก่อนถ้าพี่นิคไม่ว่างพี่โก้ก็จะมารับผมไปส่งบ้านแล้วก็อยู่เล่นกับผมบ่อยๆ แต่พอบ้านอยู่ไกลขึ้นพี่โก้ก็เลยไม่ค่อยได้มารับมาส่ง ส่วนมากถ้ามาก็จะมาวันหยุด แต่มันดีตรงที่มาค้างนี่ล่ะ
พี่โก้เคยบอกผมว่าให้รีบๆ เรียนตามให้ทัน ให้ตั้งใจเรียน แล้วมาเข้าโรงเรียนเดียวกับพี่โก้ จะได้เจอกันทุกวัน แต่ว่าพอผมมาเรียนที่นี่ พี่โก้ก็เรียนไปจบแล้ว บอกให้ผมรีบเรียน แต่พี่โก้ไม่เห็นเรียนรอผมเลย
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้แม่พี่โก้ ตั้งแต่ปิดเทอมก่อนเรียนมัธยม แม่กับพ่อให้ผมมาเรียนพิเศษที่บ้านพี่โก้ ซึ่งผมดีใจมากๆ เพราะบางวันได้ค้างกับพี่โก้ด้วย แต่นั่นแค่วันแรกๆ ที่เริ่มเรียน หลังจากนั้นพี่โก้ก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน ตอนนี้เปิดเทอมมาได้สักพักแล้ว แต่ผมก็ไม่ค่อยได้เจอพี่โก้เลย บางวันพี่โก้อยู่บ้านนะ แต่ก็ขลุกอยู่กับเพื่อนบนห้อง ไม่ค่อยลงมาข้างล่างเลย แม่พี่โก้บอกว่าเพื่อนพี่โก้กำลังเสียใจ พี่โก้ห่วงเพื่อนสนิทคนนี้มากเลยต้องคอยดูแล บอกว่าอย่าน้อยใจคิดว่าพี่โก้ลืมผมนะ เพราะพี่โก้ยังถามถึงผมบ่อยๆ ได้ยินแค่นี้ผมก็ดีใจแล้ว
ผมไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงติดพี่โก้จัง อาจจะมากพอๆ กับพี่นิคหรือมากกว่าด้วยซ้ำ ครอบครัวผมทุกคนก็รู้นะ ว่าผมติดพี่โก้ เวลามีเรื่องอะไรก็ชอบเอาพี่โก้มาขู่ อย่างเวลาไม่ยอมดื่มนม ก็จะบอกว่าเดี๋ยวพี่โก้ดุนะ เพราะพี่โก้ชอบบอกให้ผมดื่มนมเยอะๆ จะได้สูงๆ แข็งแรง แล้วจะสอนเตะบอล สอนเล่นบาส ถ้าผมไม่ทำการบ้านของวันศุกร์ให้เสร็จ เพราะปกติผมชอบไปทำตอนคืนวันอาทิตย์ ซึ่งแม่ก็จะบอกว่าถ้าพี่โก้มาหาจะไม่ให้เล่นด้วย เพราะเนมยังทำการบ้านไม่เสร็จ พี่โก้เลยกลายเป็นคำติดปากของบ้านผมไปแล้ว ขอแค่เอ่ยออกมาว่า ‘เดี๋ยวพี่โก้...’ แค่นี้ผมก็จะต้องรีบทำตามคำสั่งทันที
หลังจากเรียนพิเศษเสร็จ เพื่อนบางคนก็มีพ่อแม่มารับ บางคนก็กลับเอง แต่ส่วนมากพี่นิคจะเป็นคนมารับผมเพราะมันค่ำแล้ว ยกเว้นวันนี้ที่พี่นิคขอไปเตะฟุตบอลกับเพื่อน แล้วให้ผมกลับเอง
“วันนี้พี่ไม่มารับเหรอลูก”
“ครับป้า พี่นิคไม่ว่าง เดี๋ยวเนมกลับเองได้”ผมเก็บสมุดเรียนใส่กระเป๋า เพื่อนคนอื่นออกจากห้องไปหมดแล้ว แต่ผมพยายามทำทุกอย่างช้าๆ เผื่อว่าพี่โก้จะกลับมาตอนนี้น่ะ ไม่ได้คุยกันมาหลายวันแล้ว
“เดี๋ยวให้พี่โก้ไปส่งดีกว่านะ มันมืดแล้ว”
“พี่โก้อยู่บ้านเหรอครับ”
“นอนอยู่บนห้องน่ะ เดี๋ยวป้าไปเรียกให้นะ”คุณแม่เดินออกจากห้อง ผมก็เดินตามออกมายืนรอแถวๆ ที่วางรองเท้า ใส่รองเท้ารอไม่นานพี่โก้ก็เดินหัวยุ่งมาเลย คงจะกำลังหลับอยู่แน่ๆ หน้าตาพี่โก้ดูโทรมจัง
“ไอ้นิคมันไปไหนล่ะ”พี่โก้ขี่มอเตอร์ไซต์ออกมาส่งผม
“ไปเตะบอล”
“แล้วที่บ้านมีใครอยู่มั้ย”
“พ่อน่าจะกลับมาแล้วมั้ง เนมไม่แน่ใจเหมือนกัน”พี่โก้ถามเหมือนไม่อยากเป็นคนมาส่งผมเลย
“งั้นแวะกินข้าวก่อนดีมั้ย เนมยังไม่ได้กินข้าวเย็นใช่มั้ยล่ะ”พี่โก้พูดจบผมยิ้มออกทันที ทีแท้ก็จะพาผมไปเลี้ยงข้าวนี่เอง ผมพยักหน้าใส่หลังพี่โก้หลายครั้งติดกันโดยลืมไปว่าพี่โก้อาจจะไม่เห็น สุดท้ายเลยต้องพูดตอบไป
พี่โก้จอดรถไว้หน้าร้านอาหารตามสั่ง ซื้อข้าวผัดสองกล่องแล้วก็แกงจืดวุ้นเส้นอีกหนึ่งถุงกลับมาทานที่บ้านผม พ่อกับแม่ยังไม่กลับทั้งคู่ พี่นิคก็ยังไม่กลับ เรานั่งทานกันในครัวสองคนเท่านั้น
“โรงเรียนใหม่เป็นไงบ้าง เรียนไหวมั้ย”
“ไหวฮะ เรียนล่วงหน้ากับแม่พี่โก้แล้ว”
“ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยได้เล่นกับเนมเลยนะ แม่บอกว่าเนมงอนพี่เหรอ”พี่โก้ถามล้อๆ ผมไม่ได้งอนสักหน่อย แค่ถามถึงบ่อยๆ แล้วบางครั้งที่รู้ว่าไม่อยู่เพราะไปบ้านเพื่อน มันก็อดที่จะหน้าบึ้งไม่ได้แค่นั้นเอง
“เนมไม่ได้งอนนะ”
“พี่ไม่ได้ลืมเนมนะ แต่ช่วงนี้พี่ไม่ว่างจริงๆ เอาไว้ว่างเมื่อไรจะมาค้างที่นี้ด้วย ตอนนี้พี่ทำอาหารเป็นหลายอย่างแล้วนะ รับรองอร่อยกว่าข้าวที่กำลังกินอยู่นี่แน่ๆ”
“จริงๆ นะ”
“จริง”
“สัญญานะ”
“สัญญา”พี่โก้สัญญาแล้ว ผมอาจจะไม่ใช่เด็กฉลาด แต่ผมก็รู้ว่าพี่โก้เป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ถ้าบอกว่าสัญญา ก็จะทำตามสัญญาเสมอๆ
ผมแทบจะนับวันรอให้ถึงวันที่พี่โก้จะมานอนที่บ้าน ถึงจะไม่รู้ว่าเมื่อไร แต่ผมก็นับวันรอไปเรื่อยๆ และหลังจากที่สัญญากันไว้สองสัปดาห์ พี่โก้ก็มาค้างบ้านผมจริงๆ ผมนั่งยิ้มไปเรียนไปจนเพื่อนๆ ล้อ
“นั่งอมยิ้มอะไรทั้งวันวะเนม”ปูเป็นเพื่อนใหม่ที่นี่ ชื่อปู แต่เป็นผู้ชาย ผมว่ามันแปลกๆ แต่มันเถียงว่าไม่แปลก มันชอบพูดไม่เพราะกับคนอื่น แต่กับผมมันจะลดความห้าวตัวเองลงหน่อย เพราะผมมักจะพูดเพราะๆ ใส่มัน ก็พี่โก้เคยสอนนี่นาว่าต้องพูดเพราะ ถ้าไปเจอเพื่อนคนอื่นพูด ‘มึง-กู’ ก็ไม่ต้องไปเลียนแบบเขา เพราะมันเป็นนิสัยที่ไม่ดี และจะทำให้เนมกลายเป็นเด็กไม่น่ารักด้วย
“ไม่มีอะไร”ผมไม่บอกหรอกว่าผมดีใจเรื่องอะไร เดี๋ยวจะมาอยากรู้จักพี่โก้อีก แค่นี้พี่โก้ก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ผมแล้ว พี่โก้น่ะเท่มากๆ เลยนะ ขนาดพวกรุ่นพี่ชั้นอื่นที่เรียนพิเศษกับแม่พี่โก้ ยังเคยพูดถึงพี่โก้ให้ฟังเลยว่าเล่นกีฬาเก่ง เท่ด้วย พวกผู้หญิงบางคนไปเรียนกับคุณป้าก็ยังมีแอบมองแอบกรี๊ดพี่โก้บ่อยๆ เลย
“อะไรๆ ยิ้มแล้วหน้าแดงอีก ไปแอบชอบสาวไหนอ่ะดิ”
“บ้า!! ไม่ใช่ซะหน่อย”สาวบ้าอะไร อายุแค่นี้พี่โก้บอกว่าอย่าไปคิดเรื่องผู้หญิง เรื่องแฟน ต้องรอให้เรียนจบมหาฯ ลัยก่อนค่อยคิด เพราะพี่โก้ก็ยังไม่คิดเลย แล้วจะไม่มีแฟนด้วย ตอนนั้นผมยิ้มแป้นไปสามวันสามคืน ก็ถ้าพี่โก้มีแฟนก็คงไม่ได้มาเล่นกับผมบ่อยๆ น่ะสิ
“แน่ะๆๆ ริจะมีแฟนอ่ะดิ๊ ไปแอบชอบใครบอกหน่อยดิ เดี๋ยวช่วยจีบเอามั้ย”
“บ้าเหรอ แฟนอะไร ไม่เคยคิดเรื่องนั้นเหอะ พี่บอกว่ายังเด็ก ยังไม่ต้องคิด”
“ไม่คิดแล้วยิ้มตาลอยทั้งวันนี่คิดถึงใคร ถ้าไม่ใช่แฟนน่ะ”
“คิดถึงพี่!!”ผมรีบตะโกนบอกก่อนที่มันจะคิดไปไกล ไม่ใช่แค่พี่เท่านั้น แต่เป็นพี่ชายด้วยเหอะ
“อะไร เล่นรุ่นใหญ่เลยเหรอ แหมๆ ไม่ใช่ย่อยนะเรา เห็นตัวแค่นี้ ว่าแต่...ถึงไหนกันแล้วล่ะ”ผมว่าปูมันต้องดูละครมากไปแน่ๆ ถึงไหนบ้าอะไรล่ะ เป็นแค่พี่น้องกันเหอะ ผมก้มหน้าหนีอ่านหนังสือบนโต๊ะต่อ แต่ปูก็ยังไม่หยุดถาม
“เคยจุ๊บกันรึยัง”
“ปู!!!”ผมตะโกนเสียงดัง ก็ปูน่ะพูดอะไรแก่แดด ให้ผมจุ๊บกับพี่โก้เนี่ยนะ...แค่นึกถึงก็รู้สึกหน้าร้อนวาบๆ เลย
“จะบ้ารึไง เป็นแค่พี่น้องกันเหอะ แล้วก็เป็นผู้ชายเหมือนกันด้วย”ผมพูดจบก็เดินหนีปูออกมานอกห้องเลย แล้วก็พยายามไม่คุยกับปูอีกจนกลับบ้าน
คืนนี้พี่โก้นอนห้องพี่นิคเหมือนทุกครั้ง และผมก็มานอนอัดรวมกันสามคนเหมือนเดิม พอนอนเบียดๆ กันแบบนี้แล้วยิ่งรู้สึกตัวเองตัวสั้นมากๆ ทำไมพี่ๆ ถึงตัวยาวอย่างนี้นะ หัวเราเท่ากัน แต่เท่าผมอยู่แค่ประมาณเข่าเอง
“ยังไม่ง่วงเหรอ”พี่โก้ตะแคงข้างมาทางผมที่ยังนอนยุกยิกเหมือนจัดที่จัดทางตัวเองยังไม่ลงตัว
“ตามันยังสว่างอยู่เลยอ่ะ แต่พี่นิคหลับปุ๋ยไปแล้ว”ผมยิ้มๆ พร้อมแกล้งเอานิ้วเขี่ยจมูกแกล้งพี่นิคไปด้วย พี่นิคไปเตะฟุตบอลมาอีกแล้ว กลับมาก็หลับเป็นตายเลย
“ไปแกล้งมันเดี๋ยวก็โดนมันดุอีกหรอก”พี่โก้ดึงมือผมออก ผมชะงักนิดๆ เพราะตอนนี้เหมือนพี่โก้นอนกอดผมเลย พี่นิคก็เลยนอนกอดผมแทนหมอนข้างนะ พี่โก้ก็เคย แต่...มันรู้สึกต่างกัน
“นอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปกินติม”
“เนมเพิ่งหายหวัด แม่ไม่ให้ไปแน่ๆ เลย”ผมพลิกตัวหันกลับมาคุยกับพี่โก้ ซึ่งมันเป็นความคิดที่ผิด เพราะเมื่อหันมา ปากพี่โก้ก็เฉียดแถวจมูก พอผมรีบก้มหน้าก็กลายเป็นแปะติดอยู่กับหน้าผาก พี่โก้ถอยหน้าหน้าตัวเองไปนิดหน่อย แต่มือที่กอดผมไว้ตรงเอวยังไม่เอาออกไป ใจผมเต้นแรงมากๆ ผมว่านี่มันผิดปกติแล้วล่ะ ผมไม่เคยใจเต้นแรงขนาดนี้ แรงจนกลัวว่าพี่โก้จะได้ยินไปด้วย แต่พอกลั้นหายใจ กลับกลายเป็นว่าได้ยินเสียงหัวใจชัดกว่าเดิม
“งั้นก็ไปดูหนัง”พี่โก้พูดเบาๆ แต่ลมหายใจอุ่นๆ ที่กระทบหน้าผากผมมันร้อนมาก ผมรู้สึกตัวชาๆ เหมือนฝ่ามือพี่โก้ที่โอบไว้ด้านหลังมันใหญ่กว่าปกติ ทั้งๆ ที่พี่โก้เคยใช้วิธีลูบหลังเวลาผมนอนไม่หลับ แต่คราวนี้นอกจากไม่ทำให้ง่วงนอน ยังทำให้ตาสว่างมากกว่าเดิม ผมว่าทั้งหมดนี้ต้องเป็นเพราะไอ้เพื่อนบ้าๆ ที่คุยเรื่องบ้าๆ ที่โรงเรียนแน่ๆ
เมื่อคืนผมเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ คือตื่นมาพบว่าตัวเองนอนกอดพี่โก้แน่นเลย รีบเด้งตัวออกจนไปกระแทกพี่นิค ก็เลยโดนโวยวายใส่ไปตามระเบียบ หลังทานข้าวเช้าพี่นิคขอแม่ไปดูหนัง แต่แม่ไม่ให้ผมไปด้วย อย่างที่บอก เพิ่งหายป่วยเลยต้องงดของเย็นทุกชนิด ทั้งอาหารและอากาศ เราก็เลยลงเอยด้วยการไปเช่าหนังมานอนดูที่บ้าน ดูไปได้ครึ่งเรื่องพี่นิคก็หลับสนิท แถมมีกรนออกมาเป็นพักๆ ด้วย ผมกับพี่โก้เลยอนดูกันแค่สองคน
ผมดูหนังบู๊นะ มันควรจะยิงกันเลือดสาดสิ แต่ฉากนี้น่ะ...พระเอกนางเอกนัวเนียกันใหญ่เลย แถมยังถอดเสื้อผ้ากันด้วย
“ปิดตาๆ”พี่โก้ยื่นมือมาปิดตาผมไว้ไม่ให้ผมดู ผมเลยหัวเราะออกมา ทำไมผมจะไม่เคยเห็นฉากพวกนี้ ก็ในละครยังมีเลย ถึงจะใช้หันซ้ายหันขวาบังๆ แต่ก็พอเดาออกใช่มั้ยล่ะว่าจูบกันอยู่น่ะ แล้วพอตื่นมาก็จะมีผ้าห่มคลุมตรงหน้าอก เห็นหัวไหล่ขาวๆ ถึงจะปิดตาผม แต่เสียงก็ยังได้ยินอยู่นะ
“เสียงยังชัดอยู่เลยอ่ะ”ผมพูดกลั้วหัวเราะเบาๆ พี่โก้ก็หัวเราะด้วย ก่อนจะเบาเสียงโทรทัศน์ลง ผมว่าฉากนั้นน่าจะหมดแล้วนะ แต่ทำไมพี่โก้ยังไม่เอามืออกจากตาผมล่ะ
“ยังไม่หมดเลยฮะ”
“หมดแล้ว”
“อ้าว แล้วปิดตาเนมทำไม”ผมพยายามดึงมือใหญ่ๆ ของพี่โก้ออก แต่ทำไม่สำเร็จ
“ก็อยากแกล้งเนม”
“อ้าว แกล้งเนมทำไมอ่ะ เนมจะดูหนัง เอามือออกหน่อยสิพี่โก้”
“ไม่”
“พี่โก้อ่ะ อย่าแกล้งดิ เร็วๆ เดี๋ยวเนมดูไม่รู้เรื่อง”ผมดึงออก พี่โก้ยิ่งกดไว้ ผมเลยแกล้งยกพลิกหน้าหนีพี่โก้ก็พลิกมือตาม พอกลิ้งหนีพี่โก้ก็ยังอุตส่าห์กลิ้งตามบ้าง ลากผมมานอนท่าเดิมบ้าง สุดท้ายก็เอาขาใหญ่ๆ มาพาดเอวผมไว้จนพลิกไปไหนไม่ได้นั่นล่ะถึงยอมปล่อยมือออก
“โหยดูดิ หนังไปถึงไหนแล้วเนี่ย พระเอกถูกจับมาได้ยังล่ะ”
“เดี๋ยวพี่รีฯ กลับให้ก็ได้”พี่โก้หยิบรีโมตมากดรีเพลย์กลับไปจนถึงฉากหลังจากพระเอกนางเอกนัวเนียกันเสร็จ แต่ขาที่พาดไว้ยังไม่ยอมเอาออกเลย
“พี่โก้เอาขาออกไปดิ เนมหนักพุง”หนักน่ะไม่เท่าไร แต่มันรู้สึกหวิวๆ แปลกๆ นี่สิ เฮ้อ...ผมว่าผมเริ่มเพี้ยนแล้วแน่ๆ เลย ตัวมันวูบๆ ไปหมด หรือไข้จะกลับนะ
“เป็นอะไรหน้าแดงๆ”
“ไม่รู้อ่ะ เหมือนเนมจะเป็นไข้ มันร้อนวูบๆ อ่ะ”
“เหรอ ตัวไม่ร้อนนี่ กินยากันไว้หน่อยแล้วกัน”พี่โก้ลุกไปหยิบยามาให้ ข้าวของในบ้านผมน่ะพี่โก้รู้หมดล่ะว่าอะไรอยู่ตรงไหน บางทียังหาของเจอบ่อยกว่าผมหาเองอีก
ผมลุกขึ้นนั่งรอพี่โก้ แต่ในหัวคิดว่าคำพูดของปู...ผมชอบพี่โก้เหรอ...ชอบสิ พี่โก้ทั้งเท่ ทั้งเก่ง แถมยังนิสัยดี บางครั้งดุไปหน่อย หรือเงียบไปหน่อย แต่ก็ใจดี โดยเฉพาะกับผม มันน่าจะแค่ปลื้ม แค่ชอบในฐานะพี่ชายนะ คงไม่ใช่แฟนแบบที่ปูมันบอกหรอก...ก็ผมไม่เคยคิดจะจุ๊บพี่โก้ พี่โก้ก็ไม่เคยทำด้วย...ถ้าทำอย่างนั้นกันมันคงแปลกๆ อ่ะ...ถ้าทำจริงๆ...ผมว่า....ผมต้องช็อคตายแน่ๆ เลย
“หน้าแดงใหญ่เลย ปวดหัวเหรอ ตัวอุ่นๆ เฉยๆ นะ เอาไงดี ไปหาหมอมั้ย”
“เปล่า เนมแค่...คิดอะไรบ้าๆ เฉยๆ”
“หืม...คิดอะไร...ฮึๆ อย่าบอกนะว่าคิดถึงฉากในหนังเมื่อกี้น่ะ”
“บ้า...ก็...คล้ายๆ มั้ง”มันคล้ายๆ ต่างกันแค่เปลี่ยนพระเอกนางเอก เป็น...พี่โก้กับเนม...โอยยย...ผมรู้สึกวูบๆ อีกแล้ว
“อ้าวๆ หน้าแดงใหญ่แล้วเรา เป็นเด็กเป็นเล็กคิดอะไรเนี่ย”
“ก็เพื่อนเนมอ่ะมันมาพูดให้คิดก่อน เนมเลยบ้าไปเลยอ่ะ ทำไงดี”
“เพื่อนที่โรงเรียนเหรอ พูดว่าอะไรล่ะ”พี่โก้เอายากับน้ำวางไว้บนโต๊ะ ผมว่าบางทียาลดไข้แค่เม็ดเดียวอาจจะไม่แล้วพอนะ
“ก็...แบบว่า...ประมาณว่าเคยจูบมั้ยอะไรประมาณนี้อ่ะ”ผมไม่กล้าพูดเต็มๆ ออกไปว่า...เคยจูบกับพี่โก้มั้ย ถึงปูมันจะไม่ได้เอ่ยชื่อ แต่คนที่ชอบสำหรับผม...คือพี่โก้นี่นา...แต่ว่าชอบแบบพี่นะ...พี่ชายน่ะพี่ชาย ไม่ใช่ชอบแบบที่ไอ้ปูมันคิดสักหน่อย
“ทำไมเพื่อนเราแก่แดดจัง”
“ก็นั่นน่ะสิ เนมก็เลยเดินหนีเลย เนมจำได้หรอกว่าเนมต้องเป็นเด็กดี เอาไว้เรียนจบปริญญาก่อนค่อยมีใช่มั้ยฮะ”
“ใช่แล้ว อย่าลืมล่ะ เอาไว้เรียนจบ หาเงินใช้เองเป็นเมื่อไรค่อยคิด”เมื่อก่อนพี่โก้ไม่เห็นพูดว่าหาเงินใช้เองเลย เคยพูดแค่ให้เรียนจบมหาฯลัยเท่านั้นไม่ใช่เหรอ...ผมได้ยินพี่นิคเล่าให้ฟังว่าพี่โก้จะหางานพิเศษทำ...อย่างนี้พี่โก้ก็จะ...จูบกับคนอื่นเหรอ
“งั้น...พี่โก้ล่ะ”
“พี่ทำไม”
“ก็...ต้องเรียนจบก่อนเหมือนเนมรึเปล่า”
“ก็ต้องงั้นสิ พี่ยังไม่คิดจะคบใครหรอกนะ พี่ไม่ชอบคบแล้วเลิกเหมือนเพื่อนๆ ด้วย”
“หมายความว่าพี่โก้จะไม่มีแฟนเหรอ”ผมดีใจอย่างบอกไม่ถูก แต่มันก็แอบเสียใจนิดๆ...แต่ไม่รู้ว่าทำไมต้องเสียใจด้วย
“ก็ถ้ามีใคร...ที่รักพี่มากพอ...พี่ก็คงจะคบด้วยล่ะมั้ง แต่คงไม่ใช่ตอนยังเรียนแน่ๆ พี่...ยังมีอย่างอื่นต้องทำ ยังต้องดูแลคนอื่นอยู่...ต้องดูแลเนมด้วยไง”ผมยิ้มแก้มแทบปริกับคำพูดสุดท้าย
“ตกลงพี่โก้ก็จะไม่จุ๊บใครก่อนเรียนจบแน่ๆ นะ สัญญานะ”
“ทำไมเซ้าซี้กับเรื่องนี้จังฮึเรา เรื่องนี้พี่ก็ไม่รับปากนะ เรื่องแบบนี้มันพูดยากเพราะงั้นพี่ไม่สัญญาหรอก”โหยยย ทำไมประโยคนี้กับก่อนหน้านี้มันต่างกันจัง บอกจะไม่มีแฟน แต่เรื่องไปจุ๊บกับใครนี่ไม่สัญญาเหรอ แล้วหมายความว่าไงล่ะ จะจุ๊บกับคนที่ไม่ใช่แฟนรึไง
“ทำไมอ่ะ พี่โก้ขี้โกงอ่ะ”
“ขี้โกงอารายยย ไปดูหนังโน่น จะจบแล้วมั้ง”
“พี่โก้ใจร้าย”
“อ้าว ก็มายุ่งอะไรกับปากพี่เล่า เกิดพี่สะดุดฟุตบาตรไปชนใครแล้วล้มไปจูบกันแบบในละครล่ะ อย่างนี้พี่ก็ผิดสัญญาแล้วจริงมั้ย เรื่องพวกนี้มันใช่จะเกิดเพราะพี่ฝ่ายเดียวได้ซะที่ไหน”
“ก็เนมไม่อยากให้พี่ไป...กับใครนี่นา”
“ทำไมล่ะ”พี่โก้ถามยิ้มๆ ไม่รู้ยิ้มทำไม แต่ผมอายจัง
“ก็ไม่ชอบอ่ะ”
“ก็ทำไมอ่ะ”
“พี่โก้!!”ผมตะโกนใส่หน้าเมื่อพี่โก้พูดเสียงเล็กๆ เลียนแบบ แต่พี่โก้ก็ไม่หยุดส่งยิ้มล้อเลียนมาให้ แค่นี้ผมก็อายจนรู้สึกร้อนๆ หน้าไปหมดแล้ว ไม่รู้จะล้ออะไรนักหนา ผมจะลุกหนีขึ้นห้องแต่พี่โก้ดึงมือผมไว้ แล้วกระตุกเบาๆ จนผมเซลงไปนั่งหมิ่นๆ บนตัก ผมอายจนรู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหลอยู่แล้วนะ
“พี่สัญญาได้แค่ว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ ส่วนเรื่องจูบ...พี่ให้เนมเป็นคนแรกแล้วกัน”พี่โก้พูดเบาๆ ก่อนจะจุ๊บแก้มผม...เหมือนมีใครจุดปะทัดในหัว หรือเป็นพลุไฟสวยๆ ดังปุ้งๆๆ...ผมรู้ว่าหัวใจตัวเองไม่ได้อยู่ที่หน้าอกข้างซ้ายอีกต่อไป แต่มันเต้นตึกตักๆ อยู่ตรงแก้มผมนี่แหละ...ผมว่าต่อไปนี้...ผมคงแยกแยะออกได้แล้วว่าแบบไหนเรียกว่ารักแบบพี่...แบบไหนคือ...คนรัก
++++++++++++++++++++++++
edit:
รอบแรกลงแล้วขึ้นครบ แต่เพิ่งย้อนมาดูว่าอยู่ดีๆ ก็หายไปเลยอัพใหม่นะ
แต่ว่าไอ้แจ้งเรื่องตอนพิเศษอีกตอนเมื่อกี้นี่สิ ที่จีไม่ได้เซฟคำพูดตัวเองไว้ เอาสั้นๆ นะคะ
ยังมีตอนพิเศษอีกตอน(ตอนนี้ยังไม่เสร็จนะ)ที่จะส่งให้อ่านทางพีเอ็ม สำหรับคนที่อยุ่ในหน้า 100 หรือคนที่อวยพรวันเกิดจี
ใครที่ไม่ตรงเงื่อนไขทั้งสองอย่าง สามารถส่งพีเอ็มไปขอคนที่ได้ตอนพิเศษนั้นได้นะคะ ส่งต่อกันได้ แต่อย่ามาพีเอ็มขอกับจีนะ เพราะจีจะไม่ตอบ แล้วก็ไม่ส่งให้แน่ๆ ค่ะ คนที่รู้ว่าตัวเองได้ตอนพิเศษ ถ้าเห็นใครเมนต์ขอ ก็แบ่งๆ กันนะคะ อยู่้ด้วยกันในบอร์ดสาธารณะแบบนี้ ไม่ได้เสียเงินสมัครเข้ามาอ่าน มีโอกาสก็แบ่งปันน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ นะคะ จะไดู้้รู้จักกันเอาไว้
-
มันเป็นอย่างนี้นี่เอง
ปล. อยากอ่านตอนพิเศษบ้างครับ
:pig4:พี่จี
-
:pig4: :pig4: ขอบคุณครับ :-[ :-[
-
น้องเนมน่ารักอ่า >.< พี่โก้ในตอนพิเศษนี่ก้นะ ช่างจากตอนแรก โฮะๆ Thanks พี่จีค่ะ :))
ปล.อยากอ่านตอนพิเศสเหมือนกัน แต่ไว้พีเอ็มขอก้ได้ค่ะ ;D
-
น้องเนมใสมากกกกกก (ตอนนั้น)
ไม่อยากจะคิดเลย ว่าเพราะพี่โก้ น้องเลยเจนโลกไปหน่อย(????)
งื้อออออ
แสดงว่าพี่โก้รักษาวัญากะเนมช่ะ ที่ว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบอ่ะ
น่ารักจังงงงงง ^^
เย้ๆ ตบมือแปะๆ รอพีเอ็ม
=/\= ขอบคุณพี่จีล่วงหน้าาา
-
น่าร๊ากกก แต่นึกถึงตอนปัจจุบันแล้วโหวงๆ ในใจ
นั่นแหละ..พี่โก้บอกว่าจะไม่รักใครจนกว่าจะมีใครรักเค้ามากพอ เนมก็รักๆ มันไปเหอะสนองพี่แกหน่อย
แต่เสียดายจูบแรกดันที่แก้มอ่ะ o9 จำได้นะว่าแกเคยจูบปากน้องเจถึงจะทีหลังก็เหอะแต่ทำไมไม่จูบปากเนมบัาง o9
ปล. รอตอนปัจจุบันพาร์ทพี่โก้ อยากรู้ว่าน้องเนมไม่อยู่สามวัน จะเป็นยังงัยแล้วคิดอะไรอยู่ตอนหอมแก้ม อิอิ
ปลล. รอตอนพิเศษ เราอยู่ในทั้งสองประเภทเลยอ่ะ ได้สองตอนเลยใช่มั้ยคะ :laugh:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสส
น้องเนมของพี่น่ารักที่สุดในสามโลก
:z1:
ลป.อวยแล้วนะเพราะงั้นส่งมาซะดีๆ :z2:
-
โก้รักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเนม สุดยอด อ่ะ o13 o13 o13
เนมยังใสๆ อยู่เลย
อยากให้ช่วงเวลานั่นกลับมาไวๆ จัง
-
โก้ดูละมุนจังเลยในวัยเยาว์ โตมาออกจะเย็นชานิดหนึ่งเนอะ แต่ก็เป็นเสน่ห์ของโก้ อยากให้รักกันเร็วๆจัง อิอิ คงจะอบอุ่นอ่อนหวานน่าดู
คิดถึงน้องเจกับพี่เอ็กซ์แล้ว ไปนอนอ่านก่อน ได้หนังสือมา ทนุถนอมเก็บไว้ยังไม่ยอมแตะ 5555
:กอด1: รักษาสุขภาพด้วยนะคะน้องจี ไฟท์ๆ
-
ไม่จริงใช่มั๊ย นี่อิพี่โก้ตัวจริงหรอ
แล้วมันไปเทรนคอร์สขี้เก๊กตอนไหน อย่าให้รู้จะได้รีบไปถล่มก่อนพี่โก้มันสมัคร 555
ปล.อยากอ่านๆๆ เฝ้ารอตอนพิเศษ ฮี่ๆ
-
น่าร้ากกกกกกกกกกกมากๆเลย :-[ เขินๆ
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน แอบเสียใจอดตอนพิเศษอีกตอน 55
สุขสันต์วันเกิดพี่จีย้อนหลังนะคะ เดี๋ยวจะไปตามอ่านตอนพิเศษอีกตอนค่ะ ต้องน่ารักอีกแน่ๆเลย อิอิ
-
มาได้ทันอ่านพอดีเรย ... ขอบคุณนะครับ
-
เอาอดีตกับปัจจุบันมาเทียบกันแล้ว... :z3:
-
เข้าใจล่ะ ว่าทำไมน้องเนมถึงยังรักพี่โก้
:กอด1:
-
น้องเนมหวงตั้งแต่เด็กเลยนะ
พี่โก้ทำน้องใจแตก 555
รอคอยตอนพิเศษอีกตอน อิอิ
-
มันขึ้นไม่ครบรึป่าวคะคุณจี? o22
-
อุ๊ย!! ช่วงวัยละอ่อนทั้งคู่เลย คิคิ >_<
-
แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้น่ารักมากทั้งคู่เลย ใสใส
-
อ่า..ไม่ได้มาซะนาน ... ดูท่าทางแล้วโก้ก็ชอบน้องเนมตั้งแต่เด็กนี่นา ... สงสัยเวลาที่เปลี่ยนไปทำให้โก้มีเกราะมากขึ้นเพราะกลัวเสียใจล่ะมั้ง เดาล้วน ๆ 555+
ปล. happy birthday ย้อนหลังนะคะ มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง ^^
-
โก้แบบนี้น่ารักมากกกกกกอะ
เนมก้น่ารัก ดูใสๆๆกันดีเนอะ
แบบถ้าเป็นเนมก็คงชอบโก้แหละ
ก็พี่โก้ใจดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอะ
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องเนมสู้ๆๆๆๆ อย่าไปยอมแพ้นะ
:L1: :L1:
-
นานน๊านนนนน จะตอบคอมเมนต์สักที ขอตอบเฉพาะหน้า 100-105 นะคะ(จะทยอยมานะ รวมเดียวไม่ไหวจริงๆ) ความจริงอยากคุยด้วยอยากตอบ บางทีอ่านๆ แล้วอุ้ย อยากตอบจัง อยากคุยจัง แต่ถ้ารีพลายตอบแค่ไม่กี่คนก็คงไม่ดีเนอะ ก็เลยไม่ชอบตอบเมนต์ใคร คราวนี้ก็ถือว่าโอกาสพิเศษหน่อยนะ อยากคุยอยากตอบแต่ไม่รุจะตอบอะไรเหมือนกัน 555+
www.maxdevil : แจกน้ำจิ้มบ้างไรบ้าง คนอ่านจะได้ไม่ล้มโต๊ะ 555+
A-J.seiya* : คิดถึงด้วย
Regina_1 : ไม่มีพลุ ฉลองด้วยตอนพิเศษแทนนะ
kyoya11 : รอตอนต่อไป หรือรอให้มากกว่าหอมแก้ม :confuse:
TanyaPuech : กอดด้วยๆ หมั่นไส้โก้หมั่นไป อย่าหมั่นไส้พี่ก็พอ
MoMoRin : แม่ยกเนมเยอะจริงๆ
toffee245 : ก๊ากกก ไม่กี่ตอนจริงๆ อัพหนึ่งตอน คนอ่านคอมเมนต์ 1 หน้า ที่เหลือเข้ามารอตอนใหม่อีก 4 หน้า
netwoon.km : ไม่กี่ตอนจริงๆ ประมาณ 20 นิดๆ
maabbdo : อ่านชื่อล็อคอินทีไร อยากจะแกล้งไม่ให้แอบดูทุกที
kyoya11 : รอด้วย
โดดเดี่ยวแต่ไม่ : โก้เนมตี๋กฤษเจเอ็กซ์เนี่ยใช่นิยายจีค่ะ แต่ซันมาร์คมิคกี้นี่ไม่ใช่จีแต่งนะคะ
l3lackkiss : ถึงขนาดจุดธูปรอ
Lalunar : ปูเสื่อแล้วต้องเตรียมอาหารมาด้วยนะ
kyoya11 : รอด้วยยย
doublemint : ฉลองๆๆ
Benze030 : เจาะไข่แตกดังโพล๊ะ
A. marco : มาชดเชยให้แล้วนะคะ
eunbee2523 : หนทางยังอีกยาวไกลลลล
ChCh13 : คนนี้เหนือกว่าคนข้างบน จุดปะทัดสามอัน 555+
~l3aml3ery~ : ถ้าอ่านติดๆ กัน 'มารอ...หน้าที่ 100' ก๊ากกก แล้วนั่นหน้าอารายยย
barahi : ยุให้สู้พี่โก้เหรอ ต่อยกันเลยๆ o3
G_wa : คนนี้น่ารักที่สุด!!!
Benze030 : อดใจแต่อย่ากลั้นใจนะ เด๋วหายใจมะออก
kyoya11 : ไม่รู้เด็ดถูกใจมั้ยอ่ะ
Wins_Sha : ร้องไห้ทำมายยย
tiktok : มาล่วงหน้าหนึ่งวันเลย
peppier : คิดค่ากอดดีมั้ย...หรือว่ากอดเนมหว่า แอร๊ยยย เข้าข้างตัวเองไปแล้วว
bolinkz : ทำหน้าตาหน้าฉงฉานนน
totoken : มันอาจจะมีหลายๆ วันก็ได้
BeautyF00L : ถึงกับนับเป็นชั่วโมงเลยทีเดียว
ronlbb : งื้อออ เลยมาอยู่หน้า 101 ซะงั้น เสียดายแทน :กอด1:
tawanjantra : ก็อย่างว่า..โก้มันเป็นครูอ่ะเนอะ เชี่ยวไปหมด
Motion_Lover : ถูกต้องค่ะ คนที่น่ารักที่สุดคือจี ขอกอดที
kyoya11 : มาแว้วนะ
netwoon.km : ข้ามวันปุ๊บก็มาเลย ยิ่งกว่าปฏิทินอีกแฮะ 555+
PooN : ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ มีความสุขเช่นกันนะ
krappom : อวยตรงไหน ไม่รุไม่เห็น
beery25 : โก้มันคิดเยอะ แต่บางทีก็ไม่คิด 555+
eunbee2523 : ดูจากเวลาโพสต์ เหมือนพี่จะเพิ่งนอนนะ
kyoya11 : จากเวลาโพสต์ตอนนี้น่าจะกำลังฝันดีเลย 555+
iloveyousomuch : อายอารายยยย
Regina_1 : ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ จะพยายามนอนกลางคืนเหมือนกัน เพราะช่วงนี้เหมือนตาสู้แสงไม่ค่อยได้แล้ว
MIkz_hotaru : ดอกไม้นี่ให้จีหรือให้เนม แต่ขอเหมาว่าเป็นของตัวเองแล้วกัน
nongrak : ไม่ต้องเข้าใจ แค่รับได้ก็พอ...555+
G_wa : คนน่ารักมาอีกแล้ว น่ารักที่สุดในสามโลก
ZakeiHarha : เง้อออ อัพปุ๊บรอเลย รออารายยย
Sornpattra : อยากจะเก็บไว้เองใช่มั้ย :m14:
~มือวางอันดับ1~ : ไม่นานหรอก แค่มันจะสามสิบแล้วเท่านั้นเอง
จริงใจ : จีว่าต่อให้อัพสิบหน้าก็ไม่สะจายอ่ะ ขนาดเรื่องที่จบแล้วยังมีคนให้แต่งตอนพิเศษต่อเลย :impress3:
Poes : ขอบคุณค่ะพี่หนึ่ง อวยสั้นๆ แต่โดนนนน
Ottomechan : ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ตาย เอ๊ย!! ไป...นะ :o8:
Killua : จีก็น่ารัก กร๊ากกกก
ณยฎา : แต่งหวานไม่เป็น อย่าคาดหวังมากนะคะ
MIkz_hotaru : เค้าแค่หอมแก้มกานนนน ดีใจเหมือนเค้าโจ๊ะกันแล้วอ่ะ :m3:
roseen : แห้วกระป๋องไม่ต้อง เด๋วพี่โก้จัดให้เป็นสวน 555+ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ
FisH[O] : เชียร์ตัวสำรองตลอดดดดดดด
ChCh13 : สาธุขอให้สมพรปาก ขอบคุณนะคะ ตอนนี้ก็มีสิ่งดีๆ คนดีๆ เข้ามาต้องร้อยกว่าหน้าแล้ว
donutnoi : เหมือนเข้าข้างโก้ แต่ถึงกับโดดขาคู่กันเลยทีเดียว
mascot : ขอบคุณนะคะ มีความสุขเช่นกันค่ะ
love2y : ขอบคุณค่ะ แต่..ชื่อจีนะคะ T_T
zingiber : ให้ทำอารายยย ดับไฟแล้วคลุกวงในกันเลยดีมั้ย
กว่าจะไร้เดียงสา : งดคุยกับคนๆ นี้...เนื่องด้วยอยากกวงติงเล่นๆ กร๊ากกกกก :z2:
#9 : ขอบคุณที่อ่านเช่นกันค่ะ
Dorumi : ค่อยๆ คลาย แล้วค่อยเครียดกันใหม่นะ
BAKA : นานน๊านนนน จะมีคนชมพี่โก้
wan : ขอบคุณมากๆ ค่ะ ชอบเมนต์นี้เป็นพิเศษตรงที่เรียกว่าน้องนี่แหละ ขอกอดสิบทีเลย :กอด1:
Maree : ลุ้นซะตัวบิดเชียวววว ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ
A-J.seiya* : อ่านแล้วฮา เหมือนได้ยินเสียงออกมาด้วย แค่หอมแก้มก็ลุ้นจนเหนื่อยแล้วใช่มั้ย :m11:
A. marco : อย่าตื่นเต้นมาก ช่วงนี้ยังเรื่อยๆ ชิวๆ สบายๆ อยู่
เพื่อนบ้าน : เย้ๆๆ แฟนคลับโก้อีกคน
ขนมหวาน : ความจริงตอนนี้ก็ยาวพอกับตอนอื่นๆ นะ แต่ทำไมมีแต่คนบอกว่ายาว มันเป็นเพราะตัดจบถูกใจใช่มั้ย ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ
toou : แฟนคลับพี่โก้ เย้ๆๆ
BossZa : ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ...คนอย่างจี ถึงมีที่คาร์ฟูร์ก็ไม่ขาย กร๊ากกก ชอบรูปอ่ะ
JJHJJH : น้ำแข็งตรงหนายยย ไฟเย็นชัดๆ :m26:
krappom : เบื่อคนๆ นี้ เอาไปเก็บที
→Yakuza★ : ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ โก้หอมแก้มก็ปาไปร้อยหน้า กว่าจะโจ๊ะกันคง....ตอนจบ กร๊ากกก
beery25 : ปั๊ดตะนาแล้ววว
tuek : ขอบคุณสำหรับ +1 นะคะ
engrish : 555+ คาดว่าถ้ามันไม่หอมคงเจอด่า ทั้งจากแฟนคลับเนมและแฟนคลับโก้เลยทีเดียว
chaoyui : แค่มันหอมก็น่ารักแล้วเหรอ ถ้ามันมากว่าหอม...จะสวยเลยมั้ย
โจ๊กกุ้ง : โก้มันเจ้าแผนการ
ammer : แค่เค้าหอมกันก็แทบจะจุดพลุฉลองแล้วใช่มั้ย
aisen : คะแนนจีก็เริ่มกลับมาด้วย...เฮ้ออ รอดตัว :m19:
nunamicky : เชียร์ให้สู้อีกแล้ว หรือจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น 'สังเวียนรัก' :13223:
NannY : อีกยาวไกลว่าจะได้ 1%
getto : 'ไปนอนไป' อันนี้แอบไล่คนอ่าน กร๊ากกกก ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ
dea : หวานด้วย มันส์ด้วย 555+ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ
MaeMoo : ขอบคุณค่ะ มีความสุขเช่นกันนะคะ
ZakuPz : อดทนกับมันหน่อยนะ ให้คิดซะว่าเรื่องนี้ไม่มีพระเอก เป็นสารคดีชีวิตรันทดของนุ้งเนมก็ได้ค่ะ
jiki : ขอบคุณค่ะ...เนมเป็นเด็กแก่แดดดด :myeye:
*** หน้า 103-105 ยกยอดไว้คราวหน้านะ***
-
น้องเนมน่ารักอ่ะ พี่โก้พูดอะไรเชื่อหมด อย่างนี้พี่โก้ต้องให้รางวัลความหวานมากๆนะซะแล้วววว
ป.ล.น้องจี พี่ไม่ได้แก้ modify รีพลายก่อนหน้านี้น๊า ไหงมันขึ้นเป็น modify อ่ะ ไม่เข้าใจ :serius2:
*** edit ***
ขอทดลองนะคะ ตอนนี้ modify จริง เพิ่งจะสังเกตุเห็น มีปุ่มเล็กๆ ด้านขวามือไม่เหมือนใคร
ทำไมช่องรีพลายของพี่ไม่เหมือนใครอ่ะ งง..สับสนอ่ะนะ
-
^
^
จิ้มพี่จีไม่ทันนนนนนนนนนนนน !!!!!!! ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย ~~~~~~~
...น้องเนมยังรักอิพี่โก้ตล๊อดๆ :o8:
..แหง่ะ เสียดายตอนพิเศษอีกตอน T_T ใครได้PM แอบขอล่วงหน้านะคะ >_< ขอบคุณมากค่า :pig4:
,,เย่ ~! พี่จีตอบเม้นครั้งแรก(?) แอ๊ะๆๆๆๆ แคปไว้ก่อน :laugh:
-
เข้ามาเม้นท์อีกรอบ เนมน่ารัก รักเนม งื่อออออออออออออ :m3: :m3:
รักพี่โก้แบบนานมาก ฝังใจเลยนะนั่น ว่าแต่พี่โก้อ่ะ รักตอนไหน อยากรู้ๆๆ :m28: :m28:
ปล.ขอตอนพิเศษเผื่อหนูด้วยยยยยยยยยยยยยยยย :m11: :m11:
-
ขอบคุณมากๆนะคะ :L2:
+ 1 เสมอ
-
น่ารักเว่อร์ๆ อ่านตอนนี้ให้ความรู้สึกเหมือนพี่โก้เป็น....สมภาร o22
พี่โก้เอ็นดูน้องจังเลยนะคะ (นี่คือตอนก่อนจะเข้ามหาลัย ตอนพ่อแม่น้องเจเพิ่งเสียใช่ไหมคะ ?)
ส่วนตัวคิดว่าโก้ไม่ได้เปลี่ยนไปหรอก แต่เลือกปฏิบัติมากกว่า
ไม่รู้ตอนนั้นจะเรียกว่า "รัก" ไหม แต่โก้ก็อ่อนโยนกับน้องมากๆ
น้องดูเหมือนผ้าขาว ใสๆ ไร้เดียงสา แล้วถ้าใครได้เป็นเจ้าของจะไม่ดูแลให้ดีได้ยังไง :man1:
ถึงจะเป็นพี่โก้จอมขี้เก๊ก แต่เจอเด็กแบบนี้ก็ต้องซอฟท์ลงแน่ๆ...เป็นเราก็คงอดทะนุถนอมไม่ได้
จริงๆ ที่พล่ามเหมือนเข้าใจพี่โก้เสียเต็มประดา...ก็แค่ไอคนอ่านมันหลงน้องเนมค่ะ :o8:
ชอบจริงๆ นะคะ เวลาคุณจีเขียนถึงน้องเนมตอนเด็กๆ แบบนี้ (รึเราจะเป็นโลลิค่อน....??)
น้องละมุนมากๆ เลยค่ะ น่ารักได้โล่จริงๆ...แต่ตอนพิเศษตอนนี้จะมีต่อรึป่าวคะ ? รึจบแล้ว ?
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ หลงรักน้องเนมหัวปรักหัวปำ :กอด1:
-
ได้กลิ่นอายโก้สมัยระเบียงรักจริงๆ โก้ตอนพิเศษเนี่ย คิดถึงโก้แบบนี้มากๆๆๆ :monkeysad:
พอแก่มาเนี่ย อย่างกะคนละคน หนังคนละม้วนเลย ก๊อดดดดด :z3: :z3:
-
อย่างนี้. .นี่เอง . . ปลูกฝังมาดีนะคะอิพี่โก้ ซะอยู่หมัดเลยนะ :beat:
-
อ่านแล้วรักน้องเนมมากเลยอ่า
และดูโก้ก็รักน้องเนมมากเลยเน๊าะ
ชอบตอนนอนอัดกันสามคนอ้ะแล้ว
เนมหัันไปหาโก้อ้ะ โอ๊ะ เขินๆ :-[
แต่ว่าไอ้แจ้งเรื่องตอนพิเศษอีกตอนเมื่อกี้นี่สิ ที่จีไม่ได้เซฟคำพูดตัวเองไว้ เอาสั้นๆ นะคะ
ยังมีตอนพิเศษอีกตอน(ตอนนี้ยังไม่เสร็จนะ)ที่จะส่งให้อ่านทางพีเอ็ม สำหรับคนที่อยุ่ในหน้า 100 หรือคนที่อวยพรวันเกิดจี
กิสสสสสสสสสสสส ส อยู่ในเงื่อนไขทั้งสองเลยค่ะดีใจเว่อๆ :z2:
-
เนมน่าราักจังเลย :impress2:
-
น้องเนม ติดพี่โก้จริงจัง แต่น่ารักมากๆอ่ะ ใสๆดี :กอด1:
พี่โก้มาทำเด็กใจแตก สมควรรับผิดชอบนะ
ตอนวัยรุ่น ก็แสนดีจริงๆ ทำไม โตขึ้น เย็นชางี๊เนี่ย
-
" อดีตที่เคยสัญญา " :z2:
มาลุ้นกันต่อว่า อะไรที่ทำให้ สองคนนี้หยุด.... ลงชั่วคราว หรือเพราะความผิดพลาดโดยไม่ตั้งใจในครั้งนั้น
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ รอตอนพิเศษ ตอนต่อไป
ปล. คิดถึงน้องเจ จังเลย น้องจีจ๋า :m1:
-
โก้ตอนละอ่อนนี่น่ารักกว่าตอนนี้เยอะอะ
อยากให้โก้กลับไปน่ารักอย่างนั้นอีกจัง
สุขสันต์วันเกิดคุณจีย้อนหลังด้วยนะคะ
ใครได้ตอนพิเศษ ส่งต่อให้มั่งได้มั้ยค้า อยากอ่านด้วยคนอะคะ
-
:L1:
-
น่ารักมากเลยตอนน้องเนมยังเด็ก
เป็นใคร ใครก็หลง
น้องน่ารักอ่ะ
-
น่ารักจัง
ดูใสๆ สมวัยรักครั้งแรก
เราก็อยากอ่านตอนพิเศษด้วย
ใครมีไว้ในมือแล้วส่งต่อมาให้อ่านบ้างนะคะ
Please :m5:
-
ไม่ทันหน้าร้อย แต่ตรงอีกเงื่อนไข อวยพรให้ตัวเองได้หลังไมค์ด้วยเถอะ อิอิอิ
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้เลยว่าโก้เสียมไรเนมไว้
โก้นี้จริงๆ เลย
-
อ่านไปยิ้มไปอะ นี่ถ้าปูไม่มาพูดให้คิดนะ เนมก้อคงจะยังไม่คิดอะไรมาก
ไม่ทันหน้า 100 แต่อยู่ในเงื่อนไขที่ 2 รอลุ้นตอนพิเศษด้วยคนค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
-
ตลกดี ชอบที่บอกว่าหัวเราเท่ากัน แต่เท้าเนมอยู่ที่เข่าพี่ๆ
เออนะ คิดได้ตามประสาเด็กจริงๆ
อยากอ่านตอนพิเศษ(พิเศษ*)
-
สุดท้ายก็โก้เนมมมมมมมมม น้อมเนมน่ารักนิ -///-
เราไม่ตรงเลยซักเงื่อนไข :m15:
แต่ขอด้วยคนเน่อ พลีสๆ :impress2:
-
รอตอนต่อไป+ตอนพิเศษด้วยน้าาา...สู้สู้!! นะคุณจี^^ o13
-
พี่โก้น่าร๊ากกกกกกก.....
-
คู่นี้ตอนเด็กน่ารักเนอะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด น้องแนมอ่ะ อะไรๆก็พี่โก้ พูดเรื่องอะไรมาก็พี่โก้ๆตลอดเลย
น่ารักที่สุดอ่าเนม น่ารักมากกกกกกกกกก แอร๊ยยยยยยย
น่ารักจนพี่โก้อดใจไม่ไหวเลย เป็นไงล่ะ หอมแก้มเลย
นี่น้องแค่ ม.๑ เองนะเว้ย!!! เฮ้ย!!!
ม.๒ จูบปาก
ม.๓ ดึ๊ยๆกัน
มันจะเป็นเช่นนี้ใช่มั้ยคะพี่จี ๕๕๕๕๕๕๕๕
ขออภัยที่ไม่ได้เม้นท์มาตั้งแต่แรกนะคะ เพิ่งตัดสินใจสมัครเข้ามานี่ล่ะค่ะ
ทนไม่ไหว อยากเม้นท์ สารภาพอีกอย่างว่าอยากอ่านตอนพิเศษที่มากกว่านี้ด้วยค่ะ :z1:
ขอผู้ใจบุญส่งให้อ่านทางหลังไมค์หน่อยนะคะ :monkeysad:
อวยพรพี่จีย้อนหลังนะคะ
ขอให้พี่จีเจอแต่เรื่องดีๆในชีวิต มีแต่คนดีๆเข้ามาหา สวยไม่สร่างแบบนี้ตลอดไปนะคะ
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่านค่ะ :กอด1:
-
น่ารักดีแท้^^
อ่านแล้วกระชุ่มกระชวยหน่อย 55+
-
กรี๊ดดดดดด ม่ายทันกินกับเค้าอีกแล้ว :sad4:
ใครมีตอนพิเศษช่วย ส่งต่อให้หน่อยคร้า....
ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ.... :pig4:
-
:serius2: อยากอ่านฉาก nc ของปัจจุบันแล้ววววววววววววว ^^
-
อิพี่โก้เนี่ย...เจ้าเเผนการ...
..........แต่เป็นสเป็กกรูส์....แวกสสสสส์ :z1: :z1:
-
ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน สุขสันต์วันเกิดคุณจีย้อนหลังด้วยนะคะ
ตอนพิเศษนี่หวานละมุนใจดีัจัง เทียบไม่ได้กับตอนปัจจุบันเลย
ใครได้ตอนพิเศษ ส่งต่อให้มั่งได้มั้ยค้า อยากอ่านด้วยคนคะ :z3:
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
-
เนมคงจะเป็นคนพิเศษของโก้แน่ ๆ เลย แต่น้องคงจะเด็กไป
พี่โก้เลยจะรอตอนน้องโตเนอะ อยากอ่านตอนพิเศษต่อค่ะ ถ้าใครมีขอด้วยนะค๊ะ :mc4:
-
เนมใสๆ
-
สมัครมาเพื่อตอนพิเศษโดนเฉพาะ...........
ติดตามผลงานคุณจีมานานแล้ว..........
แต่ไม่เคยคิดที่จะเม้นท์เลย................
ขอขอบคุณ..... เพื่อนๆ ที่จะ พีเอ็ม มาให้
แต่ว่า..... มันคือ....อารัยฟ่ะ :serius2:
รัก...คนแต่ง
ที่ชื่อ...จี....จัง :กอด1:
-
เรียกว่าโก้ล้างสมองเนมแต่เล็กแต่น้อยเลยได้ไหมเนี่ย :z1:
ใครได้ PM คุณ G แบ่งเราบ้างนะ :pig4:
:pig4: คุณ G คะ
-
โก้นี่มันเลี้ยงต้อยจริงๆด้วยล่ะ ยิ่งคิดถังปัจจุบันยิ่งรู้สึกว่าโก้ใจร้ายมากเลย
-
โก้ จองเนมมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่หว่า
ตอนนี้ก็แค่เล่นตัวให้เด็กมาอ้อนๆ เหอะ
555
-
ตกลงโก้นี่มันยังไงเนี่ย ท่ามากเหลือเกิน สงสารเนมเอาใจไม่ถูก
ปล. มาไม่ทันทั้ง 2 เงื่อนไขเลยอ่ะ :m15:
ใครมีรบกวนช่วยส่งต่อให้ด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ :pig4:
-
สรุปแล้ว โก้มันให้ความหวังเนมตั้งแต่เด็กนี่เอง
-
น้องเนมน่าร้ากกกก
อิพี่โก้เพราะแกร๊ น้องมันเลยเป็นแบบนี้
รับผิดชอบเรยด้วยยยยย
-
มุมน่ารักๆๆของโก้กับเนม..น่ารักจังครับ
-
กรี๊ด ตอนพิเศษ เมื่อวานลืมรอเลย ฮ่าๆ ๆ มัวยุ่งอย่างอื่นอยู่
น้องเนม น่ารัก เหมือนเดิม
-
ทำไมเค้าเพิ่งเห็นว่าตอนพิเศษมาแล้วหละเนี่ย
น้องเนมน่ารักมากมายเลยแหละ
จูบแรกเป็นของน้องเนม ตอนพิเศษหวาน ๆ รออยู่นะงับ :กอด1:
-
น่ารักจังเลยเนม ใสสุดๆ :haun4:
อวยพรวันเกิดย้อนหลังขอให้มีสุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ไข้น่ะคุณจี
ปล. ใครได้ PM ตอนพิเศษ แบ่งเราบ้างน้า :impress2:
ขอบคุณมาก
-
:impress2:น่ารักดีครับ :impress2:
-
คนใจดีคนไหน นะ
ส่งตอนพิเศษมาให้อ่านบ้าง จิ นะ นะ นะ
-
เนมน่ารักใสๆมากอ่ะ
ตอนพิเศษใครได้กะแบ่งเค้บ้างนะ :กอด1:
-
น่ารักอ่ะ :impress2:
คิดถึงน้องเนม คิดถึงพี่โก้ ตลอดตลอด
ขอบคุณคุณจีนะคะ
-
ยังไม่เป็นจูบอ่ะ อยากได้จูบบ บบ ! :laugh:
อยากรู้เรื่องของตี๋อ่ะ :monkeysad:
-
ผมก็โพสต์ที่หน้า 100 ด้วยอ่า แต่ยังไม่ได้ PM คุณจีเลยคร๊าบบบ อยากอ่านอ่า :sad4:
-
เนมน่ารักจังเลยตอนเด็กๆขี้อ้อนจัง
แต่ที่แน่ๆหวังว่าคู่นี้จะพัฒนาจากหอมแก้มไปถึงอย่างอื่น
ทั้งคีย์ทั้งเนมดูเป็นห่วงกันดี
:กอด1: :L2: :pig4:
-
น้องเนมน่ารักน่ะ แต่เหมือนเด็กกว่าเยอะ หลายเรื่องเลยพลาดไปตามพี่เขาไม่ทันกัน
อย่างย้ายโรงเรียนมา พี่ก็จบไปแล้ววว กว่าจะได้เข้าใจกันเลยยาว เชียร์น้องเนมโตไวๆ
ปล....ขอรับต่อตอนพิเศษด้วยคนนะค้า......
-
อยากอ่านตอนพิเศษอีกตอนเหมือนกัน
วานผู้ใจบุญที่ได้รับตอนพิเศษอีกตอน
แบ่งมาให้อ่านด้วยน้า
:call: :call:
ปล.พี่โก้หลอกเด็กนะเนี่ย
-
" แต่ว่าไอ้แจ้งเรื่องตอนพิเศษอีกตอนเมื่อกี้นี่สิ ที่จีไม่ได้เซฟคำพูดตัวเองไว้ เอาสั้นๆ นะคะ
ยังมีตอนพิเศษอีกตอน(ตอนนี้ยังไม่เสร็จนะ)ที่จะส่งให้อ่านทางพีเอ็ม สำหรับคนที่อยุ่ในหน้า 100 หรือคนที่อวยพรวันเกิดจี "
เข้าข่ายเหมือนกัน กรี๊ดๆๆๆ
รอๆๆ พี่จี PM มาอ่ะ
-
โอ้!!!
ไปดูมาเมื่อกี้
เห็นตัวเองโพสน์ในหน้า 100 เหมือนกัน
จะได้ PM จากจีรึป่าวเนี่ย
-
กีสๆ เพื่อนไปบอกเรื่องตอนพิเศษ โชคดีได้โพสหน้า 100
แต่ยังไม่เห็นตอนพิเศษแต่อย่างใด ถ้าได้มาจะเผื่อแผ่อย่างแน่นอน
:mc4: :mc4:
-
เพื่อนน้องเนมนี่แก่แดดจริงๆ ฮ่าๆๆๆ
พี่โก้ตอนนั้น กับพี่โก้ตอนนี้
ชอบแบบปัจจุบันนะแต่ขออ่อนโยนผสมๆแบบอดีตหน่อยจะดีมาก
น้องเนมจะได้ำม่ช้ำมากเนอะ อ่อยยย
ใครได้ตอนพิเศษอีกตอน พีเอ็มให้เค้าบ้างเน้ออออ
-
อ่าน้องเนมน่ารัก
แต่ตอนพิเศษอีกตอนเฮ้อมาไม่ทันเลยอ่ะ
-
o13ภูเขาน้ำแข็งกำลังจะละลาย
น้องเนมต้องสู้ต่อไปนะ
-
พี่โก้กับน้องเนม กำกวมอึดอัดจิงๆ - -
อยากอ่านคู่ตี๋ด้วยอะค่า (จิงๆอยากให้ตี๋คุ๋กับเอ็ม แต่เหมือนจะไม่ใช่.... รึป่าวหว่า)
:z10:
-
ไม่ได้อยู่ในหน้า 100 ค่ะ แต่แค่อยากเข้ามาอวยพรวันเกิดจีด้วยคน ขอให้มีความสุขมากๆๆๆ และขอบคุณสำหรับนิยามดีๆทุกเรื่องที่แต่งมาให้อ่านกันนะคะ
ติดตามผลงานทุกเรื่องเลย o13 o13 o13
-
ใครได้ตอนพิเศษบ้างอ่า...
-
อร๊ายยยย ดีใจจังค่ะ เพิ่งสอบเสร็จได้อ่านสองตอนรวดเลย
แต่มาไม่มันหน้า 100 กับแฮปวันเกิดพี่จีอ่า
ในที่สุดน้องเนมก็เลือกได้ซะทีเนาะ อยู่ที่พี่โก้แล้วว่าจะเลือกอะไร
บางทีก็รู้สึกว่าที่โก้ทำแบบนี้เพื่อไม่ให้เนมสับสน ให้เนมได้เลือกด้วยตัวเอง
ชอบความคิดของพี่โก้ในหลายๆ อย่างนะ
สุดท้ายแ้ล้วพี่โก้จะต้องเป็นคนที่รักเนมที่สุดแน่ๆ :o8:
สู้ต่อไปนะน้องเนม กองหนุนเยอะขนาดนี้ อย่าได้กลัวววว o13
อ่านตอนพิเศษแล้วน่ารักจัง
รู้สึกว่าเนมเป็นเด็กน่ารักมากๆ จนกระทั่งปัจจุบันก็ยังน่ารักมากๆ อยู่
แล้วยังงี้พี่โก้จะไม่รักได้ยังน้อ :impress2:
ปล. อวยพรวันเกิดพี่จีย้อนหลังนะค้า ขอให้มีความสุขมากๆ แฮปปี้ในทุกเรื่องค่า
ปล. 2 ใครมีตอนพิเศษทางพีเอ็ม ขอด้วยคนได้มั้ยคะ :monkeysad: (ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ)
-
มันเขิลงะ
ตอนนี้อ่ะ
อ่านแล้วอย่างเขินเลยเลยยย
^^
-
คุณจจจจจจจจจจจจจี
ตอนพิเศษอะไรจะมาเร็วขนาด
เนมตอนเด็กน่ารักขั้นสุด อะไรทำให้เดียงสาขนาดนั้น
พี่โก้ก็ทำตัวงี้ไง เนมถึงชอบ กร๊าด
รอตอนปัจจุบัน :กอด1:
-
อ่าาาาาาา ไม่ได้ตามเข้ามาอ่าน 2-3 วัน เพิ่งรู้ว่าเลยวันเกิดคุณจีไปแร้วอ่าาาาาา
(http://fruittart.files.wordpress.com/2007/04/lemon-cake.jpg)
HBD ย้อนหลังนะครับ ขอให้มีความสุขมากๆ
ปล. เดี๋ยวจะเตรียมของกินมารอด้วย ว่าแต่คุณจีอยากทานอะไรครับ จะได้เอามาด้วย ^_^
-
ตามมาอ่านเรื่องนี้ค่ะ จากกระทู้ระเบียงรัก
พอเห็นว่าเรื่องนี้เป็นภาคต่อของระเบียงรัก เลยรีบวิ่ง 4x100 มาเลยค่ะ ฮ่า.... (นี่ก็เวอร์ไป)
อ๊ากกกก แค่ตอนแรกขึ้นมาก็น่าสนใจแล้ววว
พี่โก้กับน้องเนม ต้องมีเบื้องลึกกันมาก่อนแน่เลยๆๆ
ดีเลยคืนนี้วันศุกร์ หึหึ พรุ่งนี้ไม่ต้องทำงาน จะอ่านให้ตาแฉะไปเลยค่ะ
>///<
มาขอเป็นแฟนคลับคุณจีด้วยคนค่ะ
ปล... เพิ่งสังเกตว่ามี HBD คุณจีด้วย มาไม่ทัน = =
ขอแฮปย้อนหลังนะคะ
ขอให้คุณจีมีความสุข สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยๆตลอดปี ตลอดไปจ้า อิอิ ^^
แล้วก็แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้เราอ่านกันเรื่อยๆนะจ๊ะๆๆ
-
เราหายไปสามวัน พอกลับมาเลยเพิ่งรู้ว่าวันเกิดคุณจี HBDย้อนหลังค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ขอบคุณที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆให้พวกเราได้อ่านนะคะ ร่ำรวย แข็งแรง มียศ มีเกียรติ ค่ะ
-
กร๊ากกกกกกก ~~
อีตาพี่โก้นี่เป็นพวกโลลิชิมิ
ร๊ากกกกกกกเด็ก กินเด็ก คิคิ
ที่สอนน้องว่ายังเด็กอย่าเพิ่งมีแฟน
นี่กะเก็บไว้กินเองอ่ะเป่า คึคึ
ปล.HBD คุณจีย้อนหลังด้วยค่ะ เหอๆๆ ไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ
มีความสุขมากๆนะค่ะ
ปล.2 อยากอ่านตอนพิเศษด้วยอ่ะ ใครมีสงเคราะห์หน่อยนะค๊า :impress2:
-
เหมือนจะรอเนมก็... ไม่เชิงอีก ตกลงแกยังไงเนี่ย พี่โก้..เฮ้อ :เฮ้อ:
ไม่เข้าข่ายทั้ง 2 เงื่อนไข ..แต่ก็ขอให้มีความสุขมากๆนะคะน้องจี ทั้งในวันเกิดและไม่ใช่วันเกิดตลอดไปค่า :L2:
ได้แต่รอคนที่ได้เค้าจะแบ่งปันละเนาะ
แบ่งเค้ามั่งน้า..อิอิ :impress2:
-
คุณพี่โก้เนี่ย,,,,คิดหลอกนุ้งเนมแต่เล็กแต่น้อยเลยอ่ะ โลลิคอนมาก ๆ แต่ดูจากลักษณะแล้ว น้องเนมจะยอมให้หลอกแล้วอ่าาาาาาา (มีแววเสียตัวแต่เด็กจริง ๆ)
รอตอนต่อไป และ ขอ PM ตอนพิเศษจากผู้ใจบุญด้วยนะคร๊า
-
Happy Birth Day ; I wish you always be healthy happy in your life and achieve all your goal.
สุขสันต์วันเกิดนะครับ ขอให้คุณจีสุขภาพแข็งแรงเสมอ มีความสุขในชีวิต และประสบความสำเร็จในเป้าหมายนะครับผม
(http://www.cake2thailand.com/th/images/flower-box[1].jpg)
-
โอ้โห....อิพี่โก้...ร้ายนะยะ มองการไกลมากอ่ะ
เล่นตีตราจองมาตั้งแต่น้องเนมยังละอ่อนอยู่เลยนี่หว่า าาา
ถึงว่า าาา...น้องเนมไปไหนไม่รอดซ๊าก กกกกะที.... :P
แผนสูงนะเนี่ยอิตาคุณครูพี่โก้ >///<
-
รักใสๆสมัยละอ่อน :z2:
-
อาการอย่างนี้เองเด็กมันจึงฝังใจ :เฮ้อ:
-
เนมนี่ใสซื่อแต่ทะลึ่งนะเนี่ยยย
-
มาไม่ทันอ่ะ เพื่อนๆคนไหนได้ตอนพิเศษ ส่งให้นิวอ่านบ้างนะคะ พรีสสสสสสสสส
-
เลี้ยงต้อย!
-
น้องเนมน่ารักมาก.. :o8:
พี่โก้ทำแบบนี้น้องถึงได้ฝังใจ ..
ดูแลน้องให้ดีเลยนะ :m16:
รอคอยตอนต่อไป.. :pig4:
-
แต่ก่อนโก้ออกจะน่ารักอ่ะ
เนมด้วย
รักโก้จังตอนนี้
-
วัยเยาว์อันใสๆของน้องเนมและพี่โก้ :o8:
มีตอนพิเศษด้วยหรอคะ
ขออ่านด้วยคนนะคะ :call:
-
อยากอ่านตอนพิเศษด้วย แต่ไม่ตรงทั้งสองเงื่อนไข -*-
คนใจดีคนไหน ช่วยส่งให้อ่านด้วยได้มั๊ยค๊ะ please!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
ติดตามค่ะพี่จี
เรื่องที่แล้วหลงพี่เจ
ตอนนี้หลงน้องเนม
เอาใจช่วยน้องเนม
ปล.โก้แผนสูงนะเนี้ย
ปลล.อยากรู้ว่าทำไมตี๋กะโก้ไม่พูดกันอะ
ปลลล.คิดถึงพี่จี มาต่อเร็วๆๆๆๆๆนะค่ะ
-
ไม่ไหวแระ น้องเนมน่ารักเกิ๊นนนน
อยากให้มาต่อทุกวันเลย
ไม่ได้อยู่ในหน้าพิเศษ(100) แต่อยากอ่านตอนพิเศษของพิเศษเหมือนกัน พลีสสสสสสสส :monkeysad:
-
พี่โก้นี่เมื่อก่อนกับปัจจุบันแตกต่างจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย
แล้วเหตุผลของพี่โก้คืออะไร ทำไมทำกับเนมแบบนี้
เมื่อก่อนทำไมมันน่ารัก ใสใส ชวนฝันไปซะ
-
โหยยยยยยยยยยยย....
ไม่ได้เข้ามาอ่านพักใหญ่ๆ มีแจกของด้วยอ่ะ...
น้องเนมตอนเด็กน่ารักอ่ะ...คุณโก้นิสัยไม่ดีอ่ะ
-
โก้สมัยก่อนมันน่ารักกกก ดูเป็นผู้ชายอบอุ่น คอยดูแลเนมสอนเนมทุกเรื่อง
ทำไมตอนมันโตถึงกลายเป็นแบบนั้น เหอๆ
ความจริงโก้มันทำตัวแบบนี้ ก็จะไม่แปลกใจเลยที่เนมจะหลงรักโก้ได้ง่ายๆ
เพราะเหมือนโลกของเนมจะมีแต่พี่โก้ๆ อยากให้ถึงตอนปัจจุบันที่โก้จะกลับไปเป็นแบบตอนพิเศษ
มันคงจะน่ารักมากกก >\\\< :-[
ป.ล อยากอ่านตอนพิเศษบ้างจังเลย เราได้กับเค้ามั้ยน้า ><
-
อยาก ได้ ตอน พิเศษ ด้วย จังเรย คะ
วอน ขอ ผู้ ใจ ดี.........
รักเนมม รักเพ่โก้ๆๆ
-
HaPpy Birthday ย้อนหลังค่ะ คุณจี
ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ :impress3:
วอนขอตอนพิเศษจาก ผู้ใจดี แบบว่า อยากอ่านตอนพิเศษมาก ๆ ๆ :monkeysad:
-
เนมน่ารักมาก เลย :z13: พี่โก้
:L2: :L2: :L2: :L2: :L1: :L1: HaPpy Birthdayค่ะ คุณจี มีความสุขมากๆ น่ะจ๊ะ
:L1: :L1: :L2: :L2: :L2:
:call:รบกวนผู้ใจดี ด้วยค่ะ ขอตอนพิเศษ ด้วย คน :a5:
-
อ๊ายยยยส์ ... น้องเนมในตอนพิเศษน่ารักกกกก .. น่าฟัดมากกกกกกกก :man1:
พี่โก้โหมด..อบอุ่น..อ่อนโยน ..กับน้องเนม .. ชอบจังเลย ชอบบบบ :-[
เฮ่อ .. เลี้ยงและดูแลกันแบบนี้มาแต่เล็กแต่น้อยนี่เอง เนมจะไปไหนรอดได้ล่ะเนี่ย .. ร้ายนะยะพ่อคู๊ณณณ :z10:
ชอบตอนดูหนังแล้วเนมโดนปิดตา .. น่ารักมากกกกกกกกกก คิดภาพตามแล้วแบบ ... :o8:
แล้วก้อคำสัญญา กับ จูบแรกที่ให้เนม .. ง๊ดดดดดดด ... มันเข้าโหมดนี้ได้ด้วยเว้ยอิพี่โก้ชาเย็นเนี่ยย :laugh:
โก้ดูเอ็นดูเนมมากๆเลยเนาะ แต่มันก้ออดนึกถึงตอนที่โก้บอกกับเนมว่า ..ไม่เคยรัก ..ไม่ได้ ..เฮ่อ เจ็บแทนเนมฟร่ะ :z3:
แล้วก้อแอบติดใจกับประโยคนี้ // ก็ถ้ามีใคร...ที่รักพี่มากพอ...พี่ก็คงจะคบด้วยล่ะมั้ง //
ไม่รู้ว่า .. เท่าไหร่ถึงจะเรียกว่า ..พอ ..สำหรับโก้นะ อย่าให้กลายเป็นว่า .. รักเท่าไหร่..ก้อยังไม่พอ ก้อแล้วกัน :beat:
.
.
สุดท้ายยย ดีใจจังเลยค่า อยู่ในเกณฑ์ได้รับตอนพิเศษจากคุณจีด้วยยย รอออออออออ :pig4:
แล้วก้อดีใจจังที่เห็นคุณจีจะตอบเมนท์ อยู่ในเกณฑ์เช่นกัน จะรอน๊า ห้ามเนียนทำลืมด้วย :L2:
-
อยากจะดิ้นตาย อยากจะอ่านให้จบคืนนี้ ติดมากมายก่ายกอง
แต่ต้องไปนอนก่อนแล้วว เพราะปวดตา + แสบตามากมาย T^T
แ่ต่เรื่องนี้สนุกจริงๆค่ะ
ชอบนะ ตาโก้มันดูเข้าใจยากตลอดเวลา แบบอ่านๆแล้วเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ เหอๆๆ
ส่วนน้องเนม แสดงออกได้น่ารักน่าเอ็นดูค่ะ
น้องเนมดูเหมือนจะแรงๆ แก่นเซี้ยว แต่จริงๆแล้วก็ดูซื่อๆ ตามอิพี่โก้ไม่ทันตลอด อิอิ
ปล... ชอบตอนพิเศษลอยกระทง น่ารักอ่าค่ะ
ตอนเนมอ้อนอีตาพี่โก้เนี่ย อยากได้แบบนี้มาไว้บ้านสักคน ฮ่าๆๆ... (แม่ยกน้องเนมตบกระเด็น =[]=)
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านต่อค่ะ คืนนี้ไม่ไหวแล้ว เหอๆๆ
-
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังน๊า
ขอให้มีความสุข ร่ำรวยทั้งเงินทอง เพื่อนพ้องที่ดีและสุขภาพแข็งแรงจ้า
ตามอ่านๆๆๆ
-
ชอบเนมอ่ะ ตามพี่โก้ไม่ค่อยจะทัน พยายามเข้านะเนม :z2:
-
:call: อยากอ่านตอนพิเศษด้วยอะครับ
ใครใจดี ช่วยส่งให้หน่อยนะครับ
ขอบคุณคร๊าบบบบ
คนแต่งเยี่ยมมาก o13
-
ตามอ่านจนทันหมดแล้ว เย่ๆๆๆ :impress2: :impress2: :impress2: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
ขอตอนพิเศษด้วยคนนะคร้าบเพื่อนๆ ผู้ใจดี และมีเมตตา (ว่าไปนั่น)
-
เนมตอนเด็กๆ น่ารักจริงๆ เลย มีห้ามไม่ให้จุ๊บใครด้วย น่าร๊าก น่ารัก อ่านไปก็ยิ้มไปค่ะคุณจี น้องเนมน่ารักมากๆๆๆๆ :pig4:
-
วอนผู้ใจดี ขอตอนพิเศษด้วยคน ถึงแม้จะหมั่นไส้พี่โก้ แต่เราก็เอ็นดูน้องเนม อยากอ่านตอนพิเศษด้วย
-
นู๋เนมน่ารักไม่ไหวเเล้วนะะะะ :-[
อยากเห็นเนมกลับมาอ้อนพี่โก้เหมือนเดิมจังงง
แค่คิดก็น่ารักกกกกกกกกเกิ๊นนนนนน :-[ :-[
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านเป็นอาทิตย์เพราะติดอ่านหนังสือสอบ.....พี่จีมาต่อได้น่ารักมากกกค่ะ....
เนมสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ส่วนตาโก้ก็นะ........ :z2: :z2: พี่จะเล่นตัวทำไม ...
ที่สำคัญ...ตอนพิเศษน่ารักมากเลยยยยยยยยยยยยยย :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ หนูเนมตอนเด็กๆๆๆต้องน่ารักมากแน่ๆๆเลยยยยยยย พี่โก้ยังหลงเลยยยนะ
อยากให้หวานๆๆๆๆแบบนี้ต่อไป..... :impress2: :impress2:
แล้วก็ hbd วันเกิดพี่จี ย้อนนนนนนนไปหลายวันเลยยยยยยยยยยย ขอให้มีความสุขมากๆๆๆนะค่ะ :L2: :L2:
ปล. พี่ๆคนไหนได้ตอนพิเศษ :impress2: ขอความกรุณาส่งเผื่อแผ่เมตตาบ้างนะค่ะ :impress2: :กอด1: :L2:
-
ตามอ่านทันจนได้ค่ะ อ๊ายยย.... ดีใจที่อ่านทัน แต่ก็เสียใจที่ค้าง อ๊ากกกก... *ทึ้งหัวตัวเอง*
จะว่าบีบหัวใจก็ไม่เชิง แบบว่าีี่อีตาโก้เข้าใจยากเหลือเกินค่ะๆๆ
คือแบบ โก้ค่ะ ใครจะเข้าใจแกบ้างค่ะ อย่าทำอะไรให้งงได้ไหม สงสารน้องบ้างอะไรบ้าง
เรื่องกล้าๆหน่อย เราก็คิดว่าคือให้กล้าจีบโก้อะไรแบบนี้ แต่น้องเนมเจอป้าๆลุงๆเพื่อนตาโก้ยุุ ออกอ่าวไปเลย ไปปล้ำเฮียซะงั้น ฮ่าๆๆ น่ารักอ่า
แต่ใครจะคิดออกฟร่ะอีตาโก้ว่าหมายถึงให้กล้าเลือกว่าจะรัก หรือเกลียด ห่วย -*- เยอะเหลือเกินนะแก ชิร์
แต่ๆๆ... น้องเนมก็เลือกไปแล้ววว อ๊ายยยย >///<
เลือกรักด้วย สนับสนุนค่ะลูก เหอๆๆ
แต่พี่โก้ เห็นนิ่งๆ แต่บอกน้องว่าฝันดีแล้วหอมแก้มนี่หมายความว่ายังไง!!
น้องเนมน่ารักขนาดนี้ โก้จะคิดอะไรมากมายนักหนา ไม่เข้าใจเล้ยยย...
ถ้าแกไม่เอา เดี๋ยวฉันขโมยนะยะ (โดนแม่ยกนู๋เนมกระทืบ งี๊ด...)
ส่วนตอนพิเศษล่าสุด น้องน่ารักอ่า
ตอนเด็กๆๆเนมน่ารัก ง้องแง้ง น่าเอ็นดู แอบทะลึ่งด้วยนะเด็กคนนี้ หึหึ
แต่เพราะอีพี่โก้มันเป็นแบบนี้ไง ดูแลเอาใจใ่ส่น้อง ไม่รู้ว่าเอ็นดูแบบน้องหรือมันเลี้ยงต้อย!
แต่เป็นใคร ใครก็คิด เล่นทำให้น้องหลงแบบนี้ไง เด็กมันถึงได้รักขนาดนี้
คนแก่รับผิดชอบน้องไปซะดีๆ
ปล... แอบเสียใจค่ะ มาไม่ทันหน้า 100 มาช้าไป T.T
รบกวนท่านๆทั้งหลายที่ได้รับตอนพิเศษ ช่วยเผื่อแผ่มาทางนี้บ้างนะคะ -/|\-
-
อยู่หน้า ๑๐๐ แต่ไม่ได้ตอนพิเศษ อยากได้ ๆ
-
กรี๊ดดดด BD พี่จีไป ง้านขอกอดคอมพ์รอตอนพิเศษค๊า
-
เนมได้จุ๊บแรกของโก้ :-[
เนมน่ารักแต่เด็กเลย
:pig4:
พี่จีตอบเม้น เย้ๆ :กอด1:
-
โอ้ว ทำไมตอนนี้มันหวานน่ารักขนาดดด รักตาโก้มากขึ้นอีกเเล้ว (ตอนก่อนๆนี้อยากจะบีบคอมากอะ)
-
ก่อนอื่นHDBก่อนเลย ถึงจะช้าไปไม่หน่อยก็ตาม มีความสุจมากๆจ้า
แล้วก็เข้ามากรึ้ดดดดด กัยตอนใหม่ ถูกใจเนมสุดๆๆๆๆ>_<
-
อยู่หน้า ๑๐๐ แต่ไม่ได้ตอนพิเศษ อยากได้ ๆ
เหมือนกันเลยอ่ะ
อยู่หน้า 100 แต่ยังไม่ได้อ่ะ
คุณจีจร้า อยากได้ ตอนพิเศษอีกตอนอ่ะค่ะ
:sad4: :sad4:
-
รู้สึกว่าโก้....ร้าย มากๆ เหมือนหลอกเนมมาแต่เด็ก 555+
-
พี่โก้สมัยแต่ก่อนน่ารักจัง^^
-
อยากได้เหมือนกันครับ.....สงสัยต้องรอตอนทำเล่ม ฮือๆ
-
อ่านตอนนี้ เหมือน เนมไม่ได้แอบชอบไปคนเดียว แล้ว ที่จริงพี่โก้ เนี่ยแอบคิดกับเนม ตั้งแต่เด็กๆ อะเปล่า (เลี้ยงต้อย อิอิ)
ขอบคุณค่ะ
-
อยากอ่านตอนพิเศษในพืเอมด้วยง่ะ ใครได้ไปแบ่งด้วยนะคะ
พี่โก้ขาาาาาาาาาาาาาาาาาา
พี่โก้เลี้ยงต้อยตัวน้อยๆ แบบปั่นหัวเล่นเยี่ยงนี้ สนุกมั้ยคะเนี่ย เหอ เหอ
-
โก้ ก็ทำอะไรน่ารักๆกุ๊กกิ๊กเป็นกะเค้าด้วยเนอะ :laugh:
-
เท่าที่อ่านที่พี่จีแจ้งเรื่องตอนพิเศษตอนใหม่พี่จียังแต่งไม่เสร็จใช่มั้ยค่ะ?
ทำไมมีแต่คนเม้นว่าอยู่ในเงื่อนไขแต่ยังไม่ได้ แล้วก็มีคน PM มาขอด้วย
สรุปเนทเข้าใจผิดหรือยังไงหว่า - -"
รอพี่จีน่ะค่ะ :')
-
ตอนพิเศษที่จะส่งให้ทางพีเอ็ม สำหรับคนที่ตรงตามเงื่อนไขที่ตั้งไว้น่ะค่ะ...
ตอนพิเศษนั้นยังแต่งไม่เสร็จนะคะ(แจ้งไว้ในข้อความก่อนแล้วนะ) ถ้าส่งให้เมื่อไรจะมาบอกอีกทีนึงว่าส่งให้แล้ว คนที่ไม่มีสิทธิ์ได้รับพีเอ็มจากจี จะได้ขอให้เพื่อนๆ คนอื่นที่ได้ส่งต่อให้อีกทีนะ
เพราะงั้น ถ้าแต่งเสร็จ และส่งพีเอ็มให้เมื่อไร จะมาบอกอีกรอบนะ
-
^
^
^
โอ๊ะ จิ้มส่งผ่านไปถึงพี่จีด้านบน
โก้นี่ร้ายกาจจริงๆ หลอก(ล่อ)เด็กชัดๆ
:beat: :fire:
-
พี่จีสู้ๆ >"<
-
รอรอรอรอรอ คิดถึงโก้ :pighaun: :pighaun: :pighaun:เนมจัง
-
โอ้ยๆๆๆ เปิดมาดีใจ พี่จีอัพแล้วววววววววววววววววววว
เขินแทนน้องเนมอะ พีโก้พัฒนาแล้วววววว(นิดนึง --.)
ตอนเด็กๆ อิพี่โก้น่ารักอะ น่ารักมากกกก
แล้วูดิทำกับน้องมันได้!!!
โฮ้ววว ไม่ทันหน้า100แหะ หนูอยู่หลังเขา 55555+
จะมีใครใจดีส่งให้มั้ยหน่ออออ
ขอบคุณไว้ก่อนเลยเน้อออ
ขอบคุณพี่จีที่อัพด้วย เหมือนเป็นของขวัญหลังสอบเลยวุ้ย!
-
ไม่ได้เข้ามานาน น้องเนมน่ารักจังเลยอ่ะ
-
มะ มะ มา ไม่ ทัน อ่ะ
ไงก็ HBD ย้อนหลังนะคะ คุณจี
ผู้ใจบุญ ท่านใดได้ตอนพิเศษ ฝาก PM ให้ด้วยค่า
-
เนมน่ารักมากกกเลย ยังละอ่อนมากกกกก 55555
ปล.อยากได้ตอนพิเศษ ใครมีใจบุญช่วยส่งให้หน่อยได้มั้ยคะ
-
น้องเนมน่ารักอ่ะ พี่โก้ไม่รักก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว :impress2:
ปล. รอตอนพิเศษ คนใจดี น่ารัก ๆ ถ้าได้รับจากคุณจี รบกวนส่งต่อให้ด้วย
ขอบคุณล่วงหน้าจ้า :pig4:
-
:impress2:
เนมน่ารักมากกกกกก
อ่านตอนนี้แล้วไม่แปลกใจเลยที่เนมจะตัดใจจากโก้ไม่ได้
เพราะโก้วางหลุมไว้ตั้งแต่เด็กๆ 555
อ่านแบบนี้แล้วยิ่งอยากเห็น2คนนี้หวานๆบ้าง
-
ออออ
รับทราบค่ะคุณจี
^O^
-
พึ่งตามอ่านทันค่ะ แต่ยังมึนๆงงๆกับอะไรๆหลายๆอย่าง คงต้องอ่านอีกซักรอบ
*วิ่งจาก"ระเบียง"มานี่ทันที"
o13
-
เนมน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
ชอบบบๆๆๆ
o13
-
ตามอ่านได้ซักพักล่ะครับ ตั้งแต่เรื่องระเบียงฯ มาถึงเรื่องนี้ ขอประเดิมหน่อยละกันครับ
ผมว่า...นายโก้...เป็นคนฉลาด...มีเสน่ห์ แล้วก็...โดยเนื้อแท้แล้วเป็นคนอ่อนโยน...มากด้วย
คนแบบนี้ถ้าได้ใครเป็นแฟนแล้ว โชคดี..จริงๆ..เลยครับ
ส่วนน้องเนม...โตแล้ว..แต่ก็เด็กอยู่เยอะ
จริงๆเนมเป็นเด็กน่ารักนะครับ....รักพี่โ้ก้เยอะ..มาก..จนลืมเงื่อนไขของเวลา
แต่แบบนี้ล่ะดีแล้วครับ...เ้ข้าหานายโก้มันหน่อย
รายนั้นน่ะ...คาดหวังสูง...ดูแลคนอื่นจนได้ดิบได้ีดี..แต่ไม่ค่อยดูแลตัวเอง
คุณ จี แต่งเรื่องดีมาก กดไลค์ 10 ทีครับ
**ปล. HBD ย้อนหลังด้วยคน มีความสุขมากๆ ขอให้เป็นปีที่ดีมากๆอีกปีนึงครับ**
-
โก้เล็งเนมไว้ตั้งแต่เด็กแล้วนี่หน่าา ก็เนอะ เลี้ยงมากับมือ :o8:
-
พี่โก้คงฝากใจไว้กับน้องเนมตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว
จุ๊บน้องเนมด้วย . น้องเนมนี่เป็นคนพิเศษจริงๆ :-[
แต่จุ๊บตอนนั้น ความเขินเทียบเท่าได้ไม่เท่ากับหอมแก้มตอนนี้จริงๆ
น้ำแข็งอย่างพี่โก้กำลังถูกละลายด้วยน้องเนมแน่นอน o13
แฮปปี้เบิร์ดเดย์คุณจีย้อนหลังด้วยค่ะ .
ปล. ท่านผู้ใจดีคนใด ได้รับตอนพิเศษใน PM จากคุณจีแล้ว รบกวนแบ่งปันกันหน่อยนะค่ะ :sad4:
-
โก้หลอกเด็กอ่ะ น่ารักกกกกกกก
PS. เบิร์ด์เดย์ย้อนหลังเหมือนกัน
นานๆ จะได้แวะเข้ามาสักทีเวลามีน้อย ทำแต่งานๆๆๆ
[ใครได้ตอนพิเศษที่คุณจีบอกไว้รบกวนแบ่งปันให้เราชาวเว็บด้วยนะ ขอบคุณล่วงหน้า]
-
โก้ที่เหมือนเข้าใจยาก....แต่กลับเข้าใจคนอื่นได้อย่างง่ายดายจริงๆ ^^
-
หวานเน๊อะ :z2:
-
มีใครได้ตอนพิเศษบ้างนิ
อยากอ่าน^^
-
เนมน่ารักอ่ะ :กอด1:
-
:z3: อิพี่โก้สอนเนมมาแบบนี้ตั้งแต่เด็กๆเลยนะ
ปล.อยากอ่านตอนพิเศษงะ :monkeysad:วอนผู้ใจบุญพีเอ็มมาให้เราหน่อยได้มั้ยค่ะ :L2: :L2:
-
ก็ว่า...เรื่องตอนพิเศษ
ทำให้เกือบเขวเลย เราว่าเราอ่านที่จีโพสข้อความดีแล้ว ว่ายังแต่งไม่เสร็จ
เห็นคนอื่นโพสหลายคนเกือบเขวเหมือนกัน :m20:
งั้นเราก็ขอใคร่รอต่อไปดีกว่า เงียบไว้ :z2:
:กอด1:
-
ไล่อ่านจนทันแล้ว เยส!! :z2:
ตั้งแต่ตอนอ่านระเบียงรักแล้ว ก็ว่าเฮียโก้แกเป็นซับซ้อนอยู่ แต่ไม่คิดว่าจะแกจะเข้าใจยากขนาดนี้~~~ :serius2:
ตรรกะแกก็ซ้บซ้อน ปกติคนเราถ้าเริ่มรู้สึกดีๆ กับใครคนนึง ที่ดูก็รู้ว่าเค้าก็ชอบเราเหมือนกัน เราน่าจะดีใจและเริ่มสร้างสัมพันธ์ต่อสิ แต่เฮียของเราไม่ ทั้งแกล้ง ทั้งยั่ว(โมโห)สารพัด ลองใจแล้วลองใจอีก กะเอาให้แน่ใจว่าคราวนี้จะไม่เสียใจเหมือนครั้งก่อนๆ เข้าใจอ่ะนะ แต่ก็สงสารน้องเนมอ่ะ :monkeysad:
-
เข้ามารอตอนพิเศษด้วยคนค่ะ แล้วก้อรอตอนธรรมดาด้วย
-
รอตอนพิเศษคับ คิดถึงน้องเนมจะแย่อยู่แล้ว
-
อ๊ากกกกกกกก เพิ่งเข้ามาตามอ่านต่อหลังจาก (เรา) หายหัวไปนาน orz
ตอนพิเศษนี่น้องเนมน่ารักมากๆๆๆๆๆ อะไรๆ ก็พี่โก้ (แอบหมั่นไส้ 5555)
ขออวยพรคุณจีย้อนหลังหน่อยนะคะ ยังไงก็ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง (มีแรงปั่นนิยายเรื่อยๆ) นะคะ ^^
ปล.ถ้าหากใครได้พีเอ็มตอนพิเศษในวันข้างหน้านี่ ขอร่วมสมทบทุนให้เราหน่อยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าเน้อ >_<
-
อยากได้ตอนพิเศษด้วย ใครใจดี แบ่งมาทางนี้ด้วยนะคะ :monkeysad:
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
แฮปปี้เบิร์ทเดย์ย้อนหลังครับ มีความสุขมากๆนะครับ
-
อยากอ่านฟิคตอนพิเศษอ่ะค่ะ ใครได้เผื่อแผ่เรามั่งน๊าาา :sad4:
-
โอ้ว ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน เป็นเพราะบุญกุศลนำพา ทำให้เราได้เป็นคนสุดท้ายของหน้าที่ร้อยพอดี
ขอให้สิ่งที่ดี ที่เหมาะ ที่ควร จงเป็นของคุณจี
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับ
-
ส่องบ่อยๆๆๆๆรอทุกตอนนน
-
รอรอรอนะคับ มารอทุกวันเรยยยย คิดถึงมากกกก :fire: :angry2: :angry2: :fire:
-
หาว.....................
ตื่นแต่เช้า
เข้ามานั่งรอพี่จี
ปล. รอตอนพิเศษด้วยอ่ะ รอพีเอ็ม
-
maabbdo : อ่านชื่อล็อคอินทีไร อยากจะแกล้งไม่ให้แอบดูทุกที
:serius2:
ง่า....ห้ามแกล้งกันแบบนั้น ก็ชื่อนี้มันโดนใจนี่ มาแอบดูพี่จีอู้อยู่บ่อยๆ
วันนี้ก็มาแอบดูว่าพี่จีมายังๆ :m7:
-
ลุยเลยเนมเป็นกำลังใจให้เสมอๆ
ให้มันรู้ไปสักตั้ง
ตอนพิเศษน้องเนมเด็กน้อยน่ารักมากๆ
เบิร์ธเดย์ย้อนหลังนะจ๊ะ มีความสุขมากๆ ค่า
-
กรี๊ด มาอ่านทันแล้ว
อันนี้ติดตามคุณจี2เรื่องแล้ว
เรื่องนี้เรื่องที่3
เรื่องนี้แอบเครียดนะคะเนี่ย
โก้ดูเป็นคนลึกลับยังไงก็ไม่รู้
อ่านแล้วอยากจะเหวี่ยงโก้ในบ้างครั้งที่ชอบทำร้ายจิตใจน้องเนม
เชียร์น้องเนมสุดใจขาดดิ้นเลยค่ะ
แต่ไม่อยากจะบ่นว่าโก้เล่นตัวอ่ะ
จะเอาไงก็รีบๆเลย
สงสารน้องเนม
-
:sad4: :sad4:
มารอคุนจีด้วยค่ะ
อยากอ่านโก้
ทิวก้อยาก
ตี๋ก็อยาก
เฮ้อ.... :เฮ้อ:
-
เย้ ในที่สุดก้ออ่านทันแล้ว หุหุหุ หลังจากไม่รู้ว่าเรื่องโก้ 555 เลยต้องมานั่งอ่านตามหลัง
รอตอนต่อไปค่ะ แต่ที่อยากรู้ว่าโก้กะตี๋เค้าโกรธอะไรกันอ่ะ
อ่านแล้ว อืมสมกะเป็นโก้จริงๆๆเลย 555 ผู้ชายแบบนี้ แพ้ทางน้องเนมอีกแหง แต่เอ๊ะ หรือยังไง เหอๆๆ
-
เข้ามาร้อรอตอนพิเศษทางพีเอ็ม
(ไม่อยู่ในเงื่อนไข แต่รอคนใจดีส่งให้ ฮ่าาาาา :impress2:)
-
ระหว่างรอนี่...มันทรมานจิงๆเลยนะคับ มันว่างจนแอบฟุ้งซ่าน(เล็กๆ)
เลยไปนั่งอ่านระเบียงรัก(อีกรอบนึง) เพิ่งอ่านจบไปมะกี้นี้เอง(หลังจากอดหลับอดนอนอ่านมาหลายวัน)
ถึงจะอ่านเปนรอบที่สองแล้ว แต่ก้มีอะไรหลายอย่างที่เลือนหายไปเยอะพอสมควร(เพราะตอนอ่านรอบแรกนี่ก้...เปนปีมาแล้ว)
รู้สึกเหมือนได้ทบทวนความทรงจำสมัยก่อนเลย....รู้สึกดีจัง
ยังงัยก้ยังจะตั้งหน้าตั้งตารอพี่จีต่อไปนะคับ^^ ขอบคุณจิงๆนะพี่ :bye2:
-
รอออออ
-
กรี๊ดดดดด ไม่ไหวน่ะ พี่โก้ น่ารักไป เจ้าเล่ห์ไป
จริงๆน่ะ เจ้าแผนการมากๆ แต่ชอบๆ ชอบน่ะผู้ชายแบบนี้ คริๆ
น้องเนม สู้ สู้ เค้าอยู่ข้างน้องเนม
อวยพรวันเกิดย้อนหลังให้คุณจีด้วย
สุขสันต์วันเกิดน่ะค่ะ มีความสุขมากๆ สมองปลอดโปร่ง
มีเวลาเยอะ พักผ่อนเยอะน่ะค่ะ
-
น้องเนมสู้ๆ เชียร์สุดๆเลย รุกฆาตโก้ไปเลยจ้า
ปล.รบกวนช่วยแบ่งตอนพิเศษบ้างนะคะ ขอความกรุณาด้วยค่ะ :m5: o1
-
คุณจี อยากอ่านต่อแล้ววว 555
-
มาแปะหน้า 111 เผื่อมีเซอไฟซ์
-
ขอ ตองหนึ่ง ด้วยคน
-
รอจ้า^^
-
ไม่มีอะไร ชอบเลข 1 เฉยๆ เลยมาเยือน^^
-
มารอ รอ รอ รอ คิดถึงงงงงงงงงง ง :-[
-
แวะมา รออออออ ด้วยคนค่า ^^
คุณจี สู้ๆ!
คิดถึงหนูเนมที่ซู๊ดดดดดดดดดดด :man1:
-
มารอ โก้-เนมด้วยคน
มาต่อเร็วๆน้า
ปล.อยากอ่านตอนพิเศษใครได pm แบ่งเราด้วยน้า ขอบใจจ้า
-
:z13: :z13: :z13:
-
โก้-เนม น่ารักอ่ะ อ่านไปยิ้มไป
เหมือนมันลุ้นๆ เขินๆ เริ่มจะคุยดีกันนิดนึงแล้ว(มั้ง)
คิดถึงพี่จี ค่ะ :กอด1:
(คิดว่าเมื่อไหร่จะมาต่อสักที) :sad4:
-
รอจ้า^^
-
รอนานก้อจะรอ เพราะพี่จีต้องเลือกแต่สิ่งที่ดีให้เราเสมอแหละ วิชจารอแล้วกันนะคับบ บะ บะ บายยย o18 o18
-
เข้ามาเพราะอากาศเย็นเลยคิดถึงโก้กับเนมค่ะ แค่นั้นแล
ปล. ไม่รู้ว่าตัวเองจะได้พีเอ็มไม๊เหมือนกัน แต่ก็อยากอ่านเช่นเดียวกับทุกคนค่า
-
ก่อนอื่นก็ต้อง Happy birthday ค่ะพี่จี :HBD2: ขอให้พี่จีมีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ ปราศจากโรคภัย ร่ำรวยๆ :กอด1:
ไปเข้าค่ายมาหลายวันไม่ได้อ่านเลย ไม่ได้เม้นในหน้า 100ด้วย :monkeysad:
ปวดขามาก แต่คิดถึงโก้เนม มากกกก เลยลุกขึ้นมาอ่าน อ่านๆไปก็ :a5: เค้าขออะไรกัน!!! :sad4:
ปล.ใครได้ก็ขอหน่อยเน้อ อยากอ่านแต้ๆ :pig4:ล่วงหน้าจ้า
-
คิดถึงจังเลย :impress2:
-
คิดถึงโก้เนม
คิดถึงเจเอ็กซ์ 55
เข้ามารอด้วยคนค่าา ^^
-
มารอตอนต่อไป :กอด1:
-
รอ...
-
รอ ร๊อ รอ... :z2:
-
วันนี้วันศุกรแล้ววว
มารอตอนต่อไปค่า อยากอ่านจังเลย
คิดถึงน้องเนมแล้ว ^^
-
มารอตอนต่อไปคร้าาาาคิดถึงน้องเนมอ่ะ :-[
-
เย้ๆๆ ตามอ่านทันถึงตอนปัจจุบันแล้ว
ติดตามอ่านตั้งแต่ ระเบียงรัก แล้วคะ สนุกทุกเรื่อง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
มานอนรอน้องเนม...
-
รอจ้า^^
-
รอรอรอรอรอรอรอรอรอรอรอรอรอ ต่อไป :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
โก้
คาดเดายากจริงๆ o22
แต่หอมแก้มน้องก้เหมือนตอบรับแล้วนะนั่น :laugh:
อย่าทำน้องเสียใจนะ :beat:
-
ความจริงคืนนี้ผมกะว่าจะออกไปหาพี่ฟ้า เพื่อคุยเรื่องโปรแกรมเที่ยว คาดว่าจะไปวันศุกร์นี้เพราะว่างทุกคน แต่จากขึ้นเขาก็เปลี่ยนโปรแกรมทัวร์เป็นทะเลแทน โดยมีเสี่ยโมทย์ลงทุนโทรไปขอยืมบ้านพักของพี่เอ็กซ์เอาไว้แล้วหนึ่งหลัง พี่โมทย์เพิ่งจะโทรด่าผมเมื่อตอนเที่ยงว่าไม่ค่อยติดต่อไปหาเลย แถมยังให้พี่ฟ้าเป็นคนโทรชวนอีก ผมได้แต่นึกในใจว่าความจริงแล้วพี่ฟ้าเป็นเพื่อนพี่โมทย์ไม่ใช่เหรอ มันก็น่าจะถูกต้องแล้วสิที่ให้เพื่อนชวนกัน ถึงเราจะสนิทกัน แต่สถานะระหว่างกันก็ยังแค่เพื่อนรุ่นน้องเท่านั้น พี่โมทย์ตั้งใจจะไปรวมตัวกันที่ร้านพี่ปั้น แต่ไอ้เจมส์โทรมาเบรกผมไว้ด้วยงานชิ้นใหม่ที่เร่งด่วนมากๆ
เวลาที่เจมส์มันอยู่กับลูกน้องมันก็ดูน่านับถือดีนะครับ เมื่อก่อนมันอาจเป็นแค่พนักงานคนหนึ่ง แต่ตอนนี้กลายเป็นหุ้นส่วนแล้วเลยยิ่งเพิ่มอำนาจในการตัดสินใจมันได้อีกเยอะ พวกหมอกเคยคุยให้ฟังว่าไอ้เจมส์นี่ทำงานเก่งมากๆ และหาลูกค้าเก่ง เส้นสายกว้างขวางไปทุกวงการ งานใหม่ที่เอามาโยนให้ทำก็คืองานทำวีดีโอพรีเซ็นเทชั่นสำหรับเปิดในงานแสดงสินค้าเกี่ยวกับเครื่องจักร ความจริงบริษัทมันก็มีพนักงานทำหน้าที่นี้ แต่ปัญหาคราวนี้เกิดขึ้นเพราะดันรับงานลูกค้าชนกันสามงาน สองงานจัดวันเดียวกัน อีกงานจัดวันถัดมา และเมื่อต้องหาฟรีแลนซ์มารับงานเจมส์ก็เลยเลือกผมที่ค่อนข้างคุ้นเคยกันดี และผมเองก็รับงานของมันมาทำให้บ่อยๆ
“อาทิตย์เดียวทันมั้ยคะพี่”น้องอ้อเป็น AE และเป็นกึ่งๆ ผู้ช่วยของไอ้เจมส์ ปกติแล้วผมก็จะติดต่องานกับน้องคนนี้เสมอจนเริ่มคุ้นเคยกันบ้าง
“ลูกค้าเรื่องมากมั้ยล่ะ ถ้าไม่เรื่องมากก็ทัน ไฟล์ที่ต้องใช้เตรียมให้พี่หมดแล้วใช่มั้ย”
“พรุ่งนี้จะให้เด็กเอามาให้พี่โก้นะคะ มันเหลือไฟล์วีดีโอนิดหน่อย แต่ตรงนี้หมอกตัดต่อแล้ว พี่จับมาใส่รวมกันก็เสร็จ แต่ไฟล์วีดีโอมีสองอันนะ หมอกทำตรงไลน์ผลิตในส่วนของโรงงาน เพราะน้องเขาเป็นคนไปถ่ายทำเองเลยตัดต่อเองสะดวกกว่า แต่ส่วนอื่นๆ พี่ต้องทำเองนะ ไม่มากหรอกค่ะ ส่วนใหญ่เป็นภาพนิ่งทั้งหมด”
“ถ้า 7 วันนับจากมะรืนพี่ว่าทัน แต่ถ้านับวันนี้อาจไม่ทันนะ เพราะพรุ่งนี้กว่าจะเอามาให้พี่ได้ก็บ่ายๆ เย็นๆ ใช่มั้ย พี่กลับมาจากงานก็หมดวันแล้ว”
“ค่ะ ความจริงงานจัดอีกสองสัปดาห์ แต่นี่อ้อเผื่อเวลาแก้ไว้นิดหน่อยก็เลยขอเร่งเป็นอาทิตย์เดียว”
“ถ้าเผื่อแก้แสดงว่าลูกค้าเคี่ยวล่ะสิ”
“ไม่มากนะพี่ เนื้อหาหลักๆ ของให้ตรงตามที่เขาต้องการก็พอ ทุกอย่างที่อยู่ในพาวเวอร์พอยท์พี่จับใส่ให้หมด ห้ามตกหล่น แต่ลูกค้าน่าจะมีแก้ยิบย่อยพวกรูปแบบฟอนท์ สี ขนาดอะไรพวกนี้นะคะ ถ้ายังไงพี่อิงรูปแบบตามพาวเวอร์พอยท์เลยก็ได้ค่ะ เพราอันนั้นลูกค้าเป็นแล้วก็เหมือนจะโอคนะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ทันล่ะ พี่จะพยายามให้เสร็จวันพุธหรือพฤหัสแล้วกัน เพราะศุกร์หน้าพี่จะไปเที่ยว กลับมาวันอาทิตย์เลย ถ้าจะแก้ต้องวันจันทร์นะ”
“ได้ค่ะ พี่เจมส์บอกไว้แล้วว่าพวกพี่จะไปเที่ยวกัน หมอกกับอ้นก็ไปด้วยนี่คะ พวกนั้นก็เร่งปั่นงานกันเหมือนกัน กลัวได้ทำโอทีวันหยุด แต่อ้อว่ามีสิทธิ์อดไปนะ”
“ทำไมล่ะ ปกติก็มีเวลาทำทันอยู่นี่ หรืองานเยอะ”
“งานเยอะมากๆ ค่ะพี่โก้ หัวหน้าเริ่มบ่นแล้วว่าอยากได้มือซ้ายอีกสักคน เพราะพี่เจมส์ขยันหางานเข้าบริษัทฯ มากเกินไป เดือนนี้ทั้งเดือนได้โอทีกันบานเลยค่ะ”
“มันทำงานด้วยเหรอ เห็นเที่ยวกับพี่เกือบทุกคืน”
“ทำค่ะ แต่เข้างานสายนะคะ ไม่มีใครกล้าบ่นด้วยเพราะหางานเก่งมาก ช่วงนี้อ้อกลายเป็นคู่แฝดอยู่ บางคืนก่อนไปเที่ยวกับพี่โก้ อ้อยังติดรถไปลงกลางทางก็มี ลูกค้าชอบนัดคุยหลังเวลางานน่ะค่ะ เขาว่าพี่เจมส์เทคแคร์ดี ทุ่มเงินด้วยค่ะ อ้อเลยสบายท้องเลย ได้เข้าแต่ร้านแพงๆ”
“แล้วทีคุยงานกับพี่นี่มันดันไม่นัดร้านแพงๆ บ้างนะ เดี๋ยวพี่จะคิดเงินมันเพิ่ม”
“อ้าว งั้นอย่าบอกนะคะว่าอ้อเล่าให้ฟัง เดี๋ยวอ้ออดได้โอทีพอดี”อ้อแกล้งทำหน้าสลดนิดหน่อย เพราะเท่าที่รู้เจมส์มันวางตัวกับลูกน้องดี แล้วอย่างมันก็คงไม่ตัดเงินใครเพราะเรื่องแค่นี้หรอก
ผมนั่งคุยกับอ้อไม่นานเจมส์มันก็มานั่งคุยด้วย หลังจากสรุปงานและระยะเวลาทำงานคร่าวๆ ให้ฟังสองคนนั้นก็พากันกลับไป ผมนั่งอ่านข้อมูลในเอกสารเพื่อศึกษารายละเอียดเกี่ยวกับเนื้องานคร่าวๆ ก่อนลงมือทำ แต่อยู่ดีๆ เนมก็เดินมานั่งใกล้ๆ ตอนแรกเหมือนทำท่าจะนั่งติดกับผมแต่ถอยกลับไปหนึ่งก้าวก่อนจะทิ้งทายลงเบาๆ ผมไม่ได้หันไปสนใจเท่าไร เพราะตั้งแต่คืนนั้นเนมก็หายไปจากห้อง ผมเองก็เนือยๆ กับเรื่องนี้ ผมรู้ว่าผมไม่ใช่คนดีอะไร ไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่ดีด้วย แต่ถ้าต้องตัดสินใจอะไรที่เกี่ยวกับความสุขของตัวเอง หากจะเห็นแก่ตัวบ้างมันก็ไม่ใช่เรื่องผิด ถึงผมจะชักจูง หลอกล่อ ให้เล่ห์เหลี่ยมอะไรกับเนม แต่สุดท้ายคนที่ตัดสินใจก็คือเนม เพราะงั้นที่ทำได้ก็มีแค่รอ ผมไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องเอ่ยปากออกไปว่าให้เนมเลือก อยากให้เนมตัดสินใจเอาเองโดยไม่มีการเร่งรัด แต่คนที่เร่งเร้าให้ต้องพูดออกไปคือตัวเนมเอง ทั้งความสับสน ความสงสัย ความไม่ชัดเจนต่างๆ มันคลุมเครือมาตลอดเวลาหลายปี เมื่อก่อนเป็นเพราะเนมยังเด็ก วุฒิภาวะยังน้อย และผมเองก็ยังไม่ถือว่าเป็นผู้ใหญ่นัก ผมเคยคิดว่าชะลอความต้องการของตัวเองได้ แต่ก็ลืมนึกไปว่าไม่สามารถชะลอความรู้สึกได้เลย ไม่ว่าความรู้สึกของเนม...หรือตัวผมเอง
“พี่โก้...เนม...เลือกรักนะ”ระหว่างที่ผมนั่งนิ่งในความนึกคิดของตัวเองเนมก็พูดออกมา ไม่เบา ไม่หนักแน่น แต่...ก็เลือกแล้ว
“....ดึกแล้ว ไปนอนไป”ผมหันมองเนมก่อนจะก้มลงศึกษางานต่อ พร้อมบอกให้เนมไปนอน ถ้าจะไปเที่ยวอย่างหมดห่วง คืนนี้ผมอาจต้องทำงานโต้รุ่งอีกครั้ง ยังไงพรุ่งนี้ก็หยุด อดนอนคงไม่เป็นอะไร
เนมนั่งนิ่งสักพักก่อนจะลุกขึ้นยืนช้าๆ แล้วหยุดนิ่งหันมาทางผม ก่อนจะเดินไป ผมรู้ว่ามันคงเรียบง่ายไปกับการตัดสินใจของเนมที่กินเวลามาหลายวัน แต่ผมก็รอมานานเหมือนกัน อยากจะแกล้งเล่นอยู่หรอก แต่ถ้าปล่อยให้เข้าห้องเงียบๆ ก็คงเข้าไปนอนร้องไห้แน่ๆ
“เดี๋ยวก่อน...ฝันดี”ผมดึงข้อมือเนมเบาๆ ก่อนจะรั้งเข้ามาใกล้ๆ แล้วกดจมูกบนแก้มเบาๆ เนมเดินลอยๆ กลับเข้าห้องครู่เดียวผมก็ได้ยินเสียงโครมครามดังจากด้านใน ลองเงี่ยหูฟังสักพักก็เหมือนจะได้ยินเสียงตุบๆๆ สามสี่ครั้งแล้วก็หยุดไป เมื่อแน่ใจว่าทุกอย่างสงบแล้วผมก็เก็บงานทั้งหมดเข้าไปทำต่อในห้องนอน และก็ทำต่อไปเรื่อยๆ จนเช้า
ผมตื่นมาใกล้เที่ยง เปิดคอมพิวเตอร์เตรียมทำงานต่อ ออกมาอาบน้ำข้างนอกก็เห็นเนมนอนอ่านหนังสือบนโซฟา พอผมเดินออกมาก็ลุกขึ้นนั่ง ก้มหน้าก้มตาไม่ทักทาย ผมอาบน้ำเสร็จก็แวะไปชงกาแฟ
“เนมกินข้าวรึยัง”พอผมหันไปถามเนมแทบสะดุ้งสุดตัว คงเพราะไม่คิดว่าผมจะหันกลับมาระหว่างที่เนมยังแอบจ้องผมอยู่ล่ะมั้ง
“ยัง เนมเพิ่งตื่นสักพักเอง”บนโต๊ะเนมมีถ้วยกาแฟวางอยู่ คงชงอะไรดื่มรองท้องไปบ้างแล้ว ผมเปิดตู้เย็นสำรวจอาหารข้างใน จำได้ว่ามีเนื้อหมูกับผักเหลืออยู่นิดหน่อย ในตู้เหนือเคาน์เตอร์ครัวก็น่าจะมีเส้นมักกะโรนี รู้สึกจะซื้อทิ้งไว้นานแล้วแต่ไม่ได้ทำเลย ผมหยิบของทุกอย่างที่จำเป็นต้องใช้ออกมา ถึงของจะน้อยแต่ก็มีพอสำหรับทำเมนูง่ายๆ อย่างนี้ เนมวางหนังสือแล้วเดินมายืนมองผมหั่นมะเขือเทศ
“พี่โก้จะทำกับข้าวเองเหรอ”
“อืม มักกะโรนีนะ ข้าวสารเหลือไม่พอสองคนหรอก”
“ก็ได้ เนมอยากกิน ให้เนมช่วยมั้ย”
“ไม่ต้องหรอก ไปอ่านหนังสือเถอะ ใกล้สอบไม่ใช่เหรอ”
“รู้ได้ไง”
“อย่าลืมสิว่าพี่อาชีพอะไร ปกติเทศกาลสอบมันก็เริ่มพร้อมๆ กันทั่วประเทศนะแหละ”ผมแกะห่อเส้นมักกะโรนีเทใส่กระทะที่ใส่น้ำรอไว้แล้ว ตั้งบนเตาแล้วเปิดไฟแรงเพื่อให้น้ำเดือดเร็วๆ จากนั้นก็ลงมือหั่นแครอทที่เหลือจากใช้ใส่แกงจืดคราวก่อน ต้นหอมหัวหอมไม่มี หั่นผักที่พอมีให้ใช้เสร็จก็หยิบแครอทใส่ไปต้มพร้อมเส้นให้พอสุกนิดหน่อย ไม่อยากใส่ตอนผัดเพราะมันสุกช้า หมูที่แช่เย็นจนแข็งก็เริ่มละลายพอหั่นได้ง่ายขึ้น ค่อยๆ หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ จนหมดก้อน แบ่งส่วนหนึ่งมาสับไว้สำหรับทำแกงจืดโดยใส่ซีอิ้วขาวกับพริกไทยป่นคลุกให้เข้ากันแล้วปั้นเป็นก้อนเล็กๆ รอใส่ตอนน้ำเดือด ปิดไฟบนเตายกกะทะไปเทน้ำออกโดยใช้ตะแกรงรองเส้นเอาไว้ทั้งหมด หยิบน้ำเย็นมาราดใส่เส้นที่สุกแล้วอีกครั้งก่อนจะไปพักให้สะเด็ดน้ำในชาม หยิบขวดน้ำเทใส่หม้อใบเล็ก 1 ใบ ปรุงรสนิดหน่อยแล้วตั้งไฟรอให้เดือด ใส่แครอทที่เหลือไว้นิดหน่อยไปให้หมด จากนั้นก็เริ่มผัดมักกะโรนี ตั้งกระทะบนเตาใช้ไฟกลางๆ แล้วใส่กะเทียมที่ซอยละเอียดผัดพร้อมหมูจนเริ่มสุก ใส่เส้นพร้อมปรุงรสด้วยซอสมะเขือเทศเป็นหลัก แต่ผมเติมซอสพริกนิดหน่อยเพราะความชอบส่วนตัว ใส่เกลือ ซีอิ้วขาว น้ำตาล ผัดให้เข้ากันแล้วใส่มะเขือเทศ ไข่ไก่มีใบเดียวผมเลือกที่ตอกไว้มุมหนึ่งพอใกล้สุกค่อยขยี้ให้แตกแล้วผัดๆ รวมกับเส้นครึ่งหนึ่ง ตักเส้นส่วนที่มีไข่ใส่จานก่อนจะเรียกเนมมารับไปวางบนโต๊ะ แล้วตักส่วนที่เหลือของตัวเองส่งให้อีกจาน
“จานแรกของเนมนะ อันนี้ของพี่”ผมยื่นให้แล้วหันไปหยิบหมูสับที่ปั้นเป็นก้อนเล็กๆ ใส่ในหม้อ ไม่นานก็เริ่มสุก ปิดไฟเตรียมหันมาหยิบชามแต่เนมถือมารอไว้แล้ว เทแกงจืดใส่ชามโรยพริกไทยนิดหน่อย แล้วยกมาวางบนโต๊ะ เนมนั่งฝั่งตรงข้ามพร้อมบริการรินน้ำเย็นใส่แก้วด้วยสีหน้าอมยิ้มแปลกๆ
“ยิ้มอะไร”
“ก็...นานๆ เห็นพี่เข้าครัวทีนี่นา”
“นานตรงไหน ตอนนั้นก็ทำให้กินพร้อมไอ้เจมส์ ตอนเนมไม่สบายพี่ก็ทำนี่”
“ก็...มันไม่เหมือนกัน”เนมก้มหน้าก้มตาพูด แต่เหมือนว่าหน้าจะแดงกว่าปกติ ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเนมคิดอะไร และคำว่าไม่เหมือนหมายถึงอะไร พอนึกเสียงโครมครามที่ได้ยินเมื่อคืนผมก็หลุดหัวเราะออกมา เนมเงยหน้ามองผมงงๆ ก่อนจะทำหน้าบึ้งแล้วตักอาหารใส่ปากคำโต ผมไม่รู้หรอกว่าเนมคาดหวังผลลัพธ์อะไรบ้างสำหรับการเลือกของตัวเองเมื่อคืน ผมรู้แค่ว่าต่อไปนี้ผมสามารถทำอะไรได้ ส่วนเรื่องที่ทำไม่ได้...รู้สึกว่าจะไม่มี
“วันศุกร์พวกพี่จะไปเที่ยวทะเลกันนะ ติดงานอะไรหรือเปล่า”
“ศุกร์เหรอ...เนมสอบตอนเช้านะ”
“เหรอ...แล้วเอาไง จะไม่ไปก็ได้นะ”
“แต่เนมอยากไปนี่นา”
“พี่ออกจากนี่ค่ำๆ นั่นแหละ เนมสอบเสร็จก็รีบกลับมารอพี่แล้วกัน เตรียมหนังสือไปอ่านด้วย พวกที่ไปก็รุ่นพี่เนมทั้งนั้น เผื่อสงสัยอะไรจะได้มีคนช่วยติว”
“ให้พี่โก้ติวให้ไม่ได้เหรอ”
“ถ้าตอนนั้นคงได้ แต่ช่วงนี้งานพี่ยุ่ง คงช่วยอะไรไม่ได แต่ถ้าสงสัยตรงไหนจริงๆ เข้าไปถามพี่ในห้องก็ได้ พี่คงนั่งทำงานทั้งวันนั่นล่ะ”ผมทานได้ครึ่งจาน แต่จานของเนมเหลือประมาณสามคำสุดท้าย ผมเลยตักในจานตัวเองแบ่งออกไปให้เกือบหมด
“ทำไมอ่ะ อิ่มแล้วเหรอ”
“ปกติพี่กินแต่กาแฟอยู่แล้ว กว่าจะกินข้าวก็บ่ายๆ เย็นๆ นั่นล่ะ”
“อร่อยอ่ะ เนมชอบกิน แต่ถ้าไม่ใช่มะเขือเทศจะอร่อยกว่านี้มากๆ”
“นี่พี่หั่นชิ้นเล็กแล้วนะ แทบจะสับแล้วนะ”
“ก็กินแล้วไง แต่ชิ้นไหนใหญ่ๆ ขอเขี่ยนะ”
“ตามใจ แต่แครอทห้ามเหลือนะ แกงจืดนี่ก็ด้วยกินให้หมด”
“พี่โก้อิ่มแล้วเหรอ”
“อืม”ผมหยิบจานตัวเองที่ทานหมดแล้วไปล้างแล้วเดินเข้าห้องเพื่อทำงานต่อ แต่นั่งได้ไม่นานเนมก็มาเคาะห้อง พอผมบอกให้เข้ามาเพราะไม่ได้ล็อค เนมก็ยืนอยู่กลางห้องด้วยสีหน้าแปลกๆ มองหน้าผมสลับกับเตียง สงสัยจะคิดถึงเรื่องคืนนั้น ตั้งหลายวันมาแล้วเพิ่งจะมานึกอายหรือไง
“มีอะไรเหรอ”
“ก็...เนมอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง”
“ไม่เข้าใจตรงไหน เอามาให้พี่ดูหน่อยสิ”ผมหมุนเก้าอี้มาคุยกับเนม แต่เนมไม่เห็นจะถือหนังสือหรือเอกสารอะไรในมือเลย
“เปล่า คือ...เมื่อคืน…”
“เมื่อคืนอะไร”ผมถามยิ้มๆ รู้หรอกนะว่าเนมจะพูดอะไร แต่ก็อดแกล้งไม่ได้ทุกทึ บางทีคงติดเป็นนิสัยไปแล้วล่ะมั้ง
“ก็...เนมเลือกแล้วไง แล้ว...พี่ว่าไงล่ะ”
“ก็ไม่ว่าไงนี่ เนมมีอะไรเหรอ”
“อ้าว ก็งั้นให้เนมเลือกทำไมล่ะ”
“เลือกแล้วหายสับสนกับตัวเองมั้ย”
“ก็...นิดนึง”
“ก็ดีแล้วไง”
“อ้าว...แค่เนี๊ยะ!!”เนมพูดเสียงสูง พร้อมทำหน้างงกึ่งไม่พอใจในขณะที่ผมยังนั่งยิ้มอยู่
“ลองหยุดถาม แล้วเป็นฝ่ายพูดบางดีมั้ย”
“ยังไงอ่ะ”
“ก็นี่ไง ถามพี่อีกแล้ว ก็น่าจะรู้ว่าพี่ไม่เคยตอบอะไรง่ายๆ แล้วเนมจะถามทำไม”
“ก็เนมอยากรู้นี่ ไม่ถามแล้วจะรู้ได้ไงเล่า!!”เนมกระแทกเสียงใส่เพราะเริ่มโมโห เดินไปนั่งบนเตียงประชันหน้ากับผม สงสัยคงเผลอลืมวีรกรรมตัวเองบนเตียงผมแล้วล่ะมั้ง
“มันขึ้นอยู่กับคำถามของเนมไง”
“ยังไงล่ะ”
“เนมเคยถามพี่ แล้วได้คำตอบเรื่องไหนบ้าง ลองนึกดูดีๆ ที่พี่ตอบทันทีโดยไม่ต้องโยกโย้หรือให้ถามซ้ำน่ะ”ผมมองเนมนิ่งๆ เนมเองก็นิ่ง ก้มหน้าครุ่นคิดหาคำตอบ ก่อนจะเงยหน้ามองผมอย่างตัดพ้อต่อว่าแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องจนผมต้องรีบคว้ามือเอาไว้ ผมแค่บอกให้นึกถึงคำถาม แต่เนมดันนึกไปถึงอารมณ์ของตัวเองตอนนั้น...คำถามที่เนมเคยถามแล้วผมไม่เลี่ยงที่จะตอบเลย...คือคำถามที่ว่า...เคยรักเนมหรือเปล่า
“ยังคุยไม่รู้เรื่องจะเดินหนีอีกแล้วเหรอ”
“เนมเพิ่งนึกคำตอบตอนนั้นออกนี่นา ลืมไปเลยว่าพี่ไม่เคยรักเนมเลย”
“เราคุยกันเรื่องคำถามนะ ไม่ได้คุยเรื่องนั้น พี่แค่อ้างอิงถึงเท่านั้น เนมอย่าไปคิดไกลกว่าที่พี่พูดได้มั้ย”คำพูดที่เหมือนคำขอร้องกลายๆ คงทำให้เนมนิ่งได้บ้าง
“คำถามตอนนั้นกับทางเลือกที่พี่ให้เนมเลือกคืนนั้นมันเหมือนกัน มันมีตัวเลือกแค่สองอย่างให้ตอบ เพราะงั้นพี่ถึงตอบ และเนมถึงตอบได้ แต่ตลอดเวลาที่เนมชอบถามพี่มันคืออะไร คำตอบที่เนมอยากฟังมันตรงกับคำถามหรือเปล่า มันแค่การรื้อฟื้นอดีตขึ้นมาเถียงกันเท่านั้นเอง”
“แต่เมื่อกี้เนมไม่ได้ตั้งใจรื้อฟื้นอดีตนี่ เนมแค่อยากรู้ว่าพี่จะเอายังไงต่อ เนมเลือกแล้วแต่พี่ไม่เห็นพูดอะไรเลย”
“ก็เมื่อกี้เนมไม่ได้พูดยาวอย่างนี้นี่”
“ก็...อายนี่”
“ที่เข้ามาปล้ำพี่ไม่เห็นอาย”
“บ้า...เนมเมาเหอะ”
“เชื่อตาย พี่ถามไอ้นิคแล้วมันบอกเดี๋ยวนี้เนมคอแข็งแล้ว ดื่มคนเดียวเป็นขวดๆ”
“เว่อ เนมไม่ได้ดื่มเก่งขนาดนั้นสักหน่อย แล้วตกลง...ตอนนี้เนมกับพี่เป็นอะไรกัน...เป็นแฟนกันแล้วรึเปล่า หรือต้องจีบกันก่อนอ่ะ”เนมก้มหน้าก้มตาพูด ยืนบิดตัวไปมาแต่ไม่สะบัดมือตัวเองออกจากมือผม แถมยังขยับจนแทบเข้ามายืนหว่างขาผมแล้ว ตกลงนี่คืออาการอายใช่มั้ย
“ถ้าเนมนึกความหมายที่พี่หอมแก้มนอกออก นึกถึงสัญญาของพี่ได้...เนมก็จะรู้คำตอบ”ผมลุกขึ้นพาเนมไปส่งหน้าห้องแล้วปิดประตูเบาๆ บางทีผมก็หวังนะ หวังว่าไม่ต้องอธิบายออกมา เนมก็คงสะกิดใจบ้าง คิดไปว่าเสียงโครมครามเมื่อคืนเกิดจากความอายระคนดีใจที่จำอดีตระหว่าวกันได้ แต่บางทีเนมคงจำแต่เรื่องไม่ดีของผม จำแต่ความเจ็บปวดของตัวเอง และคงมีเพียงผมคนเดียวที่จำเรื่องทุกอย่างได้ หากเนมลังเลเรื่องความรู้สึกของตัวเอง ผมเองก็ลังเลในตัวเนมเหมือนกัน...ทางเลือกของเนมเมื่อคืนเป็นเพราะผมบีบให้เลือก เนมยังเด็กมากๆ ไม่ว่าจะเทียบกับผม หรือคนในวัยเดียวกัน เพราะฉะนั้นการตัดสินใจของเนมมันไม่ได้มาจากความรู้สึกจริงๆ ทั้งหมด แต่ส่วนหนึ่งมาจากความอยากรู้อยากลองเท่านั้น เนมให้เนมเลือก แต่บางทีสุดท้ายผมก็อาจเป็นแค่ตัวเลือกของเนมก็ได้....แต่ถึงอย่างนั้นก็...ดีกว่าที่ต้องรอหรือติดค้างกันต่อไป
ผ่านมาหลายวันแล้ว ผมโหมทำงานทั้งกลางวันกลางคืนเพื่อให้ทันกำหนด ส่วนเนมก็โหมอ่านหนังสือ บางคืนก็ขอค้างกับเพื่อนเพื่อติวหนังสือกัน บางวันกลับดึกก็โทรมาบอก และทุกครั้งผมก็จะขับรถไปรับกลับ เนมไม่ได้พูดออกมาว่าจำได้หรือไม่ได้ แต่บางครั้งก็แอบมองหน้าผมนิ่งๆ บางครั้งก็แอบอายทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไร เนมสอบวันแรกคือวันพุธ ให้ผมอวยพรให้ตอนขับรถไปส่ง ระหว่างทางก็โทรขอพรกับครอบครัวตัวเองจนครบทุกคน วันพฤหัสก็อ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบอีกครั้งวันศุกร์ ส่วนผมเอางานไปให้เจมส์กับอ้อดูที่บริษัทฯ พร้อมลูกค้าที่แวะมาดูพอดี มีแก้ไขงานนิดหน่อยแล้วก็เตรียมส่งงานให้หัวหน้าเขาดูอีกที ผมตรงไปทำงานต่อ พี่โมทย์โทรบอกผมว่าจะให้ทุกคนมารอขึ้นรถที่คอนโดฯ ผม เพราะสะดวกที่สุด แล้วค่อยนั่งรถตู้ของพี่โมทย์ตรงไประยอง
หลังจากสอนเสร็จผมก็รีบตรงกลับบ้าน นิ้งไม่ได้มาเที่ยวด้วยเพราะมีแต่ผู้ชาย แฟนมันเลยไม่ค่อยอยากให้มาด้วยเท่าไร ถึงจะสนิทกันและมันจะไม่ใช่ผู้หญิงแท้ๆ ก็ตาม ยังไงก็ดูไม่ดี ผมกลับมาถึงห้องไอ้เจมส์ก็มารออยู่แล้ว มันบอกว่างานยังไม่รู้ต้องแก้ไขอะไรตรงไหน ต้องรอวันจันทร์ถึงจะรู้ ส่วนอ้นกับหมอกจะตามไปพรุ่งนี้เช้าเพราะคืนนี้ติดแก้งานอยู่
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ออกมาอีกทีพี่ฟ้าพี่ปั้นก็นั่งหน้าสลอน เหมือนภาพเดิมๆ ในคืนนั้นกลับมายังไงไม่รู้ ทั้งสี่คนยืนสุมหัวกันอยู่นอกระเบียงโดยปิดประตูกระจกกันเจ้าของห้องอย่างผมได้ยิน ผมเลยเดินไปกดล็อคประตูซะเลย ได้ยินเสียงพี่ฟ้าตะโกนด่าแต่ผมแกล้งไม่ได้ยิน ผมเคาะกระจกทางเนมแล้วถามว่าทานข้าวหรือยัง เนมส่ายหน้าพร้อมเอามือลูบท้องตัวเอง แล้วอีกสามตัวก็ทำท่าตาม ผมโทรหาพี่โมทย์ ก็ปรากฏว่ามาถึงหน้าคอนโดฯ พอดี เราหยิบสัมภาระลงไปข้างล่าง ทั้งสามคนมองผมแบบเหยียดๆ สลับกับมองกระเป๋าเป้ที่เนมกอดอยู่แทนที่จะสะพาย พวกนั้นคงกะจะให้ผมช่วยเนมถือล่ะมั้ง แต่มันน่าจะดูสถานการณ์บ้างว่าตอนนี้ผมไม่เหลือมือเลย กระของผมหนึ่งใบสะพายอยู่บนไหล่ มือทั้งสองข้างถือถุงขนมที่เนมซื้อตุนไว้ แถมยังมีเหล้าอีกสองขวดที่หิ้วรวมๆ กัน ผมมองมือตัวเองทั้งสองข้างสลับกับหน้าพวกนั้นทีละคนจนพวกนั้นเลิกมองหน้าผม
เราเดินมาถึงรถตู้พบพี่โมทย์ยืนกอดอกคุยกับคนขับอยู่ข้างรถ พี่โมทย์ก็ยังเหมือนเดิม อ้วนกว่าเดิมนิดหน่อยเพราะหลังๆ ไม่ค่อยได้ไปออกกำลังกายด้วยกันแล้ว แต่ก็ยังถือว่าหุ่นดี ผมตัดสั้นลงกว่าเมื่อก่อนแต่ทำสีซะหล่อเลย
“กว่าจะเสด็จลงมาได้นะพวกมึง”
“จุ๊ๆ อย่าพูดไม่เพราะสิวะ มีเด็กเล็กอยู่ด้วยนะเว้ย”พี่ฟ้าแกล้งแซวมาถึงเนมที่ยืนหลบๆ อยู่ข้างหลังผม
“อ้าว ลืมไป หวัดดีครับ”พี่โมทย์เอียงตัวมองเนมที่ยืนหันข้างให้แล้วยิ้มอย่างผูกมิตร เนมขยับตัวออกมายกมือไหว้ พี่โมทย์มองนิ่งๆ ก่อนจะอมยิ้มแล้วหันไปกระซิบกระซาบกับพี่ฟ้า...ตกลงพวกนั้นได้สมาชิกร่วมขบวนการเพิ่มอีกหนึ่งคน
“ขึ้นรถเถอะ เดี๋ยวแวะหาอะไรกินด้วยล่ะ ยังไม่มีใครกินข้าวสักคน น้องเนมหิวรึเปล่า”
“นิดหน่อยครับพี่ปั้น”นิดหน่อยของเนมคงแปลว่าหิวมากสำหรับผม เราทยอยกันขึ้นรถโดยนั่งแถวละสองคน พี่โมทย์กับเจมส์นั่งแถวแรก ถัดมาเป็นผมกับเนม แถวสุดท้ายเป็นพี่ฟ้ากับพี่ปั้น ความจริงผมอยากนั่งแถวหลังสุดแต่พวกนั้นไม่ยอม พอขึ้นรถมาได้พวกนั้นก็ไม่ปล่อยให้เวลาสูญเปล่า แต่ละคนชะโงกหน้าข้ามเบาะมามองผมกับเนมเป็นตาเดียว
“เนมน่ารักนะเนี่ย ไม่น่ามารู้จักไอ้โก้เลย”พี่โมทย์แซวเนมกระทบผม แต่ผมชินแล้ว เพราะคำพูดพวกนี้สามคนที่เหลือเคยพูดหมดแล้ว
“ขอบคุณฮะ”เนมส่งยิ้มแหยๆ ให้เมื่อมีแต่คนชะโงกหน้ามองมา เนมขยับเข้ามาเบียดผมนิดๆ เอื้อมมือมาจับมือผมที่วางไว้ข้างเบาะ พวกที่จ้องอยู่ก็พากันอมยิ้ม
“กลับไปนั่งดีๆ เถอะน่า”
“ไอ้โก้มันเคยพูดไว้นะว่ามันชอบผู้หญิงอายุมากกว่า แต่ถ้าเป็นผู้ชายต้องอายุน้อยว่า แต่พี่ไม่เคยคิดเลยนะว่าจะอายุน้อยขนาดนี้”
“พี่โก้ชอบผู้หญิงด้วยเหรอ”เนมถามซื่อๆ แต่สี่คนนั้นหัวเราะลั่น ผมเองก็อยากหัวเราะแต่หัวเราะไม่ออก
“แค่ชอบมอง ไม่ได้ชอบแบบจริงจัง”พอผมอธิบายให้เนมฟัง เสียงหัวเราะก็ระเบิดอีกครั้งแถมดังกว่าเก่า
“แล้วนี่บ้านพักเคลียร์แล้วนะ ไม่ใช่ไปถึงพนักงานไม่ให้เข้าล่ะ”ผมพูดเพื่อเปลี่ยนหัวข้อซะที ไม่งั้นเนมอาจจะอึดอัดยิ่งกว่านี้ เพราะพวกนี้ไม่ค่อยรู้จักคำว่าเกรงใจหรอก โดยเฉพาะไอ้เจมส์ที่ทำท่าจะย้ายมานั่งที่ว่างข้างๆ เนม
“เออเกือบลืม เอ็กซ์มันให้โทรคอนเฟิร์มวันกับมันก่อน แต่พี่ลืมโทรว่ะ”พี่โมทย์รีบหยิบโทรศัพท์โทรออกไปหาพี่เอ็กซ์ ผมอยากจะท้วงนะว่าลืมคำนวณเวลาหรือเปล่า ที่นั่นน่าจะเวลาประมาณบ่ายสองบ่ายสาม ไม่รู้ว่าจะอยู่บ้านกันรึเปล่า
“ฮัลโหล นั่นใคร น้องเจเหรอ”พี่โมทย์พูดจบ ผมรู้สึกว่ามือที่วางอยู่บนมือผมสะดุ้งนิดๆ พอผมหันไปมองก็หันหน้าหนี
“พี่กำลังจะไปเที่ยวระยองน่ะ เอ็กซ์มันคุยกับเจแล้วใช่มั้ย....ใช่ๆ กำลังออกจากกรุงเทพฯ นี่ล่ะ พี่ลืมคอนเฟิร์มวันกับมันน่ะ ถ้าไปตอนนี้เขาจะเปิดให้พักรึเปล่า................ได้ครับ ขอบคุณนะครับ น้องเจน่ารักที่สุด แล้วนี่ไอ้เอ็กซ์ไปไหนล่ะ...................บอกมันให้โทรหาพี่บ้าง.......มาสิ นั่งหลังพี่นี่ล่ะ จะคุยมั้ย.......ไอ้โก้ เจจะคุยด้วย”พี่โมทย์ยื่นโทรศัพท์ข้ามมาให้ผม พอผมเอื้อมมือไปรับ เนมก็รีบปล่อยมือจากผมทันที
“ว่าไง”ผมทักทายไปเพราะรู้ว่าเจเตรียมด่าผมเป็นชุดแน่ๆ เพราะผมไม่ได้เช็คเมลล์หลายวันแล้ว เรื่องไปเที่ยวนี่ก็ไม่ได้บอกเจด้วย ตอนแรกว่าจะบอกนะ แต่คิดว่าเจรู้ว่าพี่โมทย์แล้วก็เลยไม่ได้โทรหา
“ไงอะไรล่ะไอ้บ้า ทำนิสัยเสียนะ จะไปเที่ยวแล้วทำไมไม่โทรมาบอก ทำไมต้องให้พี่โมทย์โทรมาถามเรื่องบ้านกับพี่เอ็กซ์ด้วย”
“อ้าวๆ บ่นใหญ่ อย่าขี้บ่นดิ๊ ไปบ่นพี่เอ็กซ์คนเดียวก็พอ”
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย พี่โมทย์บอกว่าพาเด็กไปด้วยเหรอ”
“ยุ่ง”
“ฮ่าๆๆ ด่าแก้เขินอ๊ะเปล่า”เจหัวเราะเสียงใสมาจนผมยิ้มตามไปด้วย ได้ยินแค่เสียงผมก็รู้ว่าเจสบายดีและมีความสุขมาก
“พูดมากน่า มีอะไรอีกหรือเปล่า”
“ทำไม เดี๋ยวนี้คุยไม่ได้เหรอ”
“เปล่า มันเปลืองค่าโทรคนอื่นไง ไว้เดี๋ยวกูค่อยโทรหาวันหลัง”
“คิดถึงนี่นา คุยไม่ได้รึไง”เจทำเสียงเล็กเสียงน้อยใส ถ้ามันพูดกับพี่เอ็กซ์ เขาคงชมว่าน่ารัก แต่มาพูดกับผมแบบนี้ผมฟังออกว่ามันตั้งใจกวน
“คุยได้ แต่ไม่อยากคุยด้วย มีอะไรมั้ย”
“มีเด็กแล้วลืมเพื่อนเหรอ”
“เลอะเทอะน่า”
“ไม่กวนก็ได้ แต่ต้องโทรมาเล่าให้หมดนะ เจไม่อยากฟังจากคนอื่น เพราะคงไม่เหมือนฟังจากโก้เอง ห้ามลืมเด็ดขาด เป็นห่วงมากๆ เข้าใจมั้ย”
“เข้าใจแล้ว คิดถึงเจเหมือนกันนะ พอใจรึยังครับ”
“ฮ่าๆๆ ขอให้ทะเลาะกับเด็กนะไอ้บ้า”เจวางสายไปแล้วพร้อมคำแช่งที่น่าจะเป็นจริง เพราะเนมขยับออกห่างจากผมจนเกือบตกเบาะ แถมยังนั่งหลับตาแกล้งทำเป็นหลับอีก ผมส่งโทรศัพท์คืนพี่โมทย์แล้วบอกให้พี่โมทย์ปิดไฟในรถ ทุกคนเริ่มปรึกษาหาร้านอาหารเพื่อแวะทาน มีเพียงผมกับเนมที่ไม่ได้ออกความเห็น ผมยังนั่งอยู่ในท่าเดิม ตำแหน่งเดิม ฝ่ามือก็ยังคงทิ้งไว้ข้างลำตัวเหมือนเดิม...แต่เป็นเนมเองที่ขยับห่างออกไป
+++++++++++++++++++
ตอนพิเศษที่จะส่งพีเอ็มยังไม่เสร็จเลยยยย :monkeysad:.....รอหน่อยนะ ส่งแล้วจะมาบอก :กอด1:
-
มาพร้อมซุปเปอร์มูน
-
กรี๊ดดดดดดดด คุณจีมาต่อแล้ววว ♥
ถ้าเนมนึกความหมายที่พี่หอมแก้มนอกออก นึกถึงสัญญาของพี่ได้...เนมก็จะรู้คำตอบ
- ประโยคนี้ พอจะนึกถึงหน้าพี่โก้อันจริงจังออก แต่เขินมากกกก :m25:
แต่คุณจีมาปูทางดราม่าแบบนี้ สงสารน้องเนมจิงๆ YY
-
ไม่รู้ทำไม
อ่านเรื่องนี้แล้วเครียดตลอด ทุกตอนเลย :เฮ้อ:
-
เกือบไปนอนแล้วเรา o7
“ถ้าเนมนึกความหมายที่พี่หอมแก้มนอกออก นึกถึงสัญญาของพี่ได้...เนมก็จะรู้คำตอบ”
โก้...แมร่ง โคตรลีลาเลยว่ะ :m26:
วันนี้ supermoon อย่าลืมไปดูนะคะ
รอตอนพิเศษใจจดจ่อ แม้ว่าจะไม่เข้าข่ายก้อเถอะ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
-
ว้ายๆๆๆ พี่จีมาแล้ววว :-[
-
ว้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาต่อแล้ว
ขอไปอ่านกำ
-
พี่เหมือนจะเข้าใจโก้นะ แต่ก็ยังไม่ท่องแท้ 555 โก้เป็นคนเข้าใจยากจริงๆแหละ แต่คิดถึงน้องเจจังเลย
เนมก็ต้องอดทนนะลูก ผู้ชายเข้าใจยากแต่รักจริง สู้ๆ
-
:z3:พึ่งหวานกันได้ไม่กี่ตอน อย่ามาม่าเลยนะคะ
-
+1 น้องเนมแอบหวงนะเนี่ย หุหุหุ น่ารักจัง เนมเด็กจริงๆๆ โก้เหมือนตาแกเจ้าเล่ห์เลย เหอๆๆๆ
-
รักเค้านี่เนอะยังไงก็คิดมากแอบหึงอยู่ดี แอบเสียใจเล็กๆ อิอิ สงสารเนมอ่ะมไหร่เค้าจะหวานกกันน๊า หรือว่าไม่มีเลย อิอิ
-
โก้ อย่าใจร้ายให้มากกว่านี้
ทนไม่ไหว เดี๋ยวให้เนมปันใจซะเลยนะเฟร้ยยยยยยยยยยยยยย
-
เพิ่งจะดีกันแป๊บๆ ทำน้องเนมงอนอีกแล้ว จะแกล้งกันไปถึงไหนนนน
-
อ่านแล้วเขินแทนเนม ขอแบบพี่โก้ซักคนได้มั้ยคะ :o8:
-
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าเนมน่ารักอ่ะ ไม่เหมาะกะโก้เลย ลีลาเยอะเหอะ ผู้ชายคนนี้
-
เหมือนมีอะไรค้างในใจจังเลย ><"
-
นึกแล้วเชียว สุดท้ายโก้ก็รอเด็กโตนี่เอง :laugh:
ขอบคุณนะคะ จากที่อึมครึมมาหลายตอน ตอนนี้เริ่มเห็นแสงรำไร
-
อึมครึมเหมือนเดิมนะคู่นี้
-
แปะไว้ก่อนเลย คึคึ
-
พี่จีมาแลวววววววววววววววววววว :o12: :o12: :o12: :o12:
อ้ายยยยย ตอนนี้(ช่วงแรก) มันเขิลอะ เขิลลลลล
แล้วอิพี่โก้นะ แกล้งน้องได้ตะล๊อดดดดดดดด
พี่โก้ น้องมันนอย ง้อน้องมันหน่อยยยย
แต่คนอย่างพี่อะนะ คงไม่ง้อน้องสินะ เชอะ!
-
:a5: อิพี่โก้จิตใจยากแท้หยั่งถึงจิงๆ
เนมสู้ๆนะลูก อดทนกะอิพี่โก้มันหน่อย รักไปแล้วยังไงก็ต้องสู้ๆเนอะ
น่าสงสารเนมจิงๆ กระซิกๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เนมสู้ๆๆ..พี่โก้จำสัญญาได้อยู่เลย
แต่เด็กกับผู้ใหญ่มัน..งง..เพราะต่างความคิดกันมากจริงๆ :mc4: :L2: :กอด1:
-
อ๊ายยยยยย...พี่จีมาแล้ว :กอด1: :กอด1: :กอด1:
แอบสงสารน้องเนม :sad11: :sad11: :sad11:
-
พอๆกันเลย สองคนเนี่ย :เฮ้อ:
พี่จีค่ะ :กอด1:
-
ถ้าเจไปทริปนี้ด้วย
ต้องสนุกแน่ๆเลย :laugh:
:pig4: :กอด1:
-
กรี๊ดดดดด ดีใจมาต่อแล้ว
อ่านตอนนี้แล้วก็เหมือนจะเข้าใจโก้ได้มากขึ้นเลยอะ
น้องเนมสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่โก้ยังรอน้องเนมเสมอมา
จิงๆๆแล้วที่ทำมาทั้งหมดพี่โก้ไม่อยากให้เนมเจ็บแล้วอะ
ตอนนี้แอบมีมุมหวานๆๆเล็กๆๆ น่ารักอะ
พี่เจกับพี่เอ็กซ์ด้วย
คำพูดของเจเป็นจริงแน่นอน 555555555
โก้อย่าลืมอธิบายให้น้องเนมฟังให้เข้าใจด้วยนะ
อ่านตอนนี้แล้วมีึความสุขมากๆๆอะพี่จี ^^ :L1: :L1:
มีตอนพิเศษด้วยหรอค่ะ แล้วนู๋จะได้อ่านด้วยป่าวอะค่ะ :monkeysad:
-
ง่ะ โก้นิ่งมาก เดาไม่ถูกเลยว่ายังไง
สู้เค้านะน้องเนม
เหมือนเรื่องของเจเป็นปมอยู่ในใจน้องเนม ท่าทางรักษายากด้วย
:sad4:
+1ค่ะคุณจี
-
อร๊ายยยยย พี่จีมาลงรับ super moon
รู้สึกบรรยากาศในเรื่องเริ่มค่อยดีขึ้นเรื่อยๆ ล่ะ
ดูโก้เปิดใจให้เนมมากขึ้น
น้องเนมก็น่ารักมากขึ้นทุกวัน โฮ~~~ ถ้าโก้ทำให้น้องเนมเสียใจนะ จะสาปแช่งทุกวันเลย ฮ่าๆ :fire:
ตอนต้นๆ ตอนก็ดูดีนะ แต่ทำไมจบค้างทรมานใจงี้ล่ะคะ :monkeysad:
น้องเนมแอบน้อยใจใช่มั้ย ดูว่าพอเป็นเรื่องเจแล้วน้องเนมจะอ่อนไหวเอาง่ายๆ เลยนะ
อยากให้น้องเนมมั่นใจในตัวเองแล้วก็ไว้ใจพี่โก้มากกว่านี้ :sad11:
สู้ๆ นะน้องเนม ได้นั่งข้างกันแล้ว ซบอกพี่โก้ไปเลยคร้า o13
ปล. ตอนพิเศษจะหวานรึเปล่าน้า จะรอนะคะ :impress2:
-
ดีขึ้นมาหน่อย
สู้ๆเนม อย่าไปกลัว
-
แกล้งนู๋ เนม น่ะ โก้ น่ะ o22
-
:เฮ้อ:น้องเนมรักผิดคนหรือเปล่าน้อง
-
จากท่อนนี้
เนมเองก็นิ่ง ก้มหน้าครุ่นคิดหาคำตอบ ก่อนจะเงยหน้ามองผมอย่างตัดพ้อต่อว่าแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องจนผมต้องรีบคว้ามือเอาไว้ ผมแค่บอกให้นึกถึงคำถาม แต่เนมดันนึกไปถึงอารมณ์ของตัวเองตอนนั้น...คำถามที่เนมเคยถามแล้วผมไม่เลี่ยงที่จะตอบเลย...คือคำถามที่ว่า...เคยรักเนมหรือเปล่า
“ยังคุยไม่รู้เรื่องจะเดินหนีอีกแล้วเหรอ”
โก้ก็คาดหวังให้เนมเป็นใครสักคนของตัวเองอยู่นี่นา ทำไมต้องรอให้คนอื่นทำให้ชัดเจนถึงขนาดไหนมันถึงจะพอล่ะโก้
-
ทำไม๊...ทำไมนะ
อ่านโก้เนมทุกครั้งต้องรู้สึกกดดันตลอด :serius2:
ยังยืนยันว่าสงสารเนมและหมั่นไส้โก้(ไม่ไหวแล้วนะ!!!)อยู่ตลอด
น้องเนมนี่น่าสงสารจริงๆเลย ดูจะต้องไล่ตามโก้ตลอดเวลา
....เหนื่อยแทน :m31:
-
+1ให้คุณจีค่ะ
รักต่างวัยเนี่ย ความคิดเห็นในเรื่องเดียวกัน มันมองได้ต่างมุมกันขนาดนี้เลยเหรอ
แล้วหนูเนมจะตามพี่โก้เค้าทันมั๊ยเนี่ย
-
ปวดใจ โก้ชักช้าจริงๆ
-
โก้นี่ลีลาโคตรเยอะเลย
+1 นะคะ
-
เออะบอกจะง่ายมันแลดูเหมือนจะง่ายไปมั้ย?
คือสรุปพี่ก็ไม่เข้าใจสถานะของหนูกับไอ้พี่โก้เหมือนกันนะน้องเนม :sad4:
แต่ที่รู้ๆเหมือนจะแฮปปี้แล้วแต่ทำไมมันแลดราม่าอีกแล้ว โฮววววสงสารน้องเนม
คำแช่งของน้องเจเป็นจริงแน่นอน ขอให้ไอ้พี่โก้มันง้อน้องตอนไปเที่ยวครั้งนี้
แล้วให้มีแต่เรื่องดีๆกับเค้าซะทีเห้ออออ ลุ้นคู่นี้จนเหนื่อย
ไอ้พี่โก้ก็ทำไมมันลีลากันแบบนี้ ! จะรักก็รักกันซะทีสิลุ้นนะเฟ้ย หัวใจคนแก่อ่อนแอ*
หนีมานั่งเคลิ้มน้องเจ* คิดถึงน้องเจ คิดถึงพี่เอ็กซ์ :กอด1:
คิดถึงน้องจีและตอนพิเศษนะจ้ะ อิอิ
-
หมั่นไส้พี่โก้ที่สุดดดดด
น้องเนมอย่ายอมง่ายๆ นะคะ 55555555
-
เจ น่ารักเหมือนเดิม
รู้สึกเจจะแช่งถูกเรื่องนะ ห้าๆๆ :mc4:
-
อ๊ายยยย คุณจีมาต่อแ้ล้ว ดีใจจัง
น้องเนมมีหึง หวง เป็นเรื่องปกติของคนปกติเนอะๆ
ดังนั้นโก้ไม่ปกติ? เหอๆๆ
แบบ ชายโก้แมร่มเข้าใจยากตลอดเวลาจริงๆเหอะ
จะตอบคำถามอะไรแต่ละที ต้องย้อนถามน้อง ต้องให้คิด ให้ใช้สมองตลอด
แบบคำถามของโก้แต่ละคำถามนี่แบบ เหมือนข้อสอบเลยเถอะ
แล้วเป็นข้อสอบที่คำถามยาวๆหลายบรรทัด ที่มันอ่านหัวลืมท้าย อ่านท้ายลืมหัวด้วย เยอะเกิ้นนน...
เหมือนจะหวานแต่ก็แบบ หวานๆแนวอึมครึมๆยังไงพิกล ฮ่าๆๆ
ก็ไม่รู้ว่าอยู่ในสถานะไหน ต้องไปนั่งย้อนอดีตกับคำสัญญาของชายโก้กันต่อไป เหอๆๆ
รอตอนต่อไปค่ะ อยากรู้ว่าไประยอง จะเข้าใจกันขึ้นมาบ้างไหมหนอ...
รอนะคะ
ยืนยันคำเดิม น้องเนมน่าร๊ากกกกที่สุดๆๆๆๆ
-
ปวดหัวกับพ่อจอมลีลาเหลือเกิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนน
น้องเนมสู้ๆ นะลูก เหอะ~~
-
ขัดใจกับโก้ ก็เด็กมันจะหวั่นไหวไปบ้างนี่มันผิดมากป่ะ...ตัวเองชอบกำกวมนิ
-
+1
พี่จีมาต่อแล้ว
อยากให้เนมเลิกสน ให้ไอพี่โก้ไล่ความซะมั่ง
-
เนมน่ารักอ่ะ โ้ก้เหมือนจะดีนะ แต่ก็ยังเข้าใจยากเหมือนเดิม
ส่วนน้องเจ ยังน่ารักสุดเหมือนเดิมเลย
-
เฮ้ย เริ่มจะมีอะไรชัดเจนแล้ว
งานนี้ต้องลุ้นน้องเนมเข้าใจพี่โก้โดยด่วนๆเลย
ไม่งั้นจะมีการงอแงของเด็กเนม
แต่ก็นะ พี่โก้ชอบพูดอะไรที่ไม่ชัดเจนนิน่า
น้องเนมเลยตีความไม่ค่อยถูก
หวังว่าน้องเนมไม่งอนพี่โก้เรื่องเจนะ
-
ชอบเนม .. ส่วนโก้ดูเหมือนจะเปิดเผยอะไรให้เข้าใจมากขึ้นแล้วนะเนี่ย o13
-
ตอนแรกนึกว่าทริปนี้ทะเลจะหวานที่ไหนได้
ตอนนี้กลิ่นมาม่าลอยมากลบกลิ่นทะเลแล้ว
โก้-เนมอย่าทะเลาะกันนะ ไหนๆก็กำลังจะไปด้วยกันได้ดีแล้วหนิ
-
คิดถึงน้องเจที่ซู้ดดดดดด
ไปเที่ยวทะเล จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้างน้า รอลุ้นค่า ^^
-
โก้ทำอะไรที ต้องคิดตามตลอดดดดดดดดด ร้ายนักนะเราเนี่ย
แต่ก็แอบดีใจที่เนมกะโก้ดูจะเข้าใจกันมากขึ้นแล้ว ถึงเนมยังต้องคิดตามเยอะๆก็เหอะ 555
ไปทะเลเที่ยวนี้ ขออะไรสวีทๆบ้างนะคะคุณจี คนอ่านอยากชุ่มชื่นหัวใจบ้างอะ >//<
-
เมื่อไหร่จะลงเอยกันละเนี่ย ลุ้นจนเหนื่อย -*-
-
พี่โก้เนี่ยยยย.......ลีลาจริงจริ๊งงงงง
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ไม่เข้าใจโก้เลย
-
อ่านแล้วก็แอบเคืองอิพี่โก้ ตลอดแหละ อมพะนำ
เนม สู้ๆ
-
โก้มาเจอเนมเหมือตาแก่ล่อลวงเด็กเลยอ่ะ
-
อ่านตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจโก้เหมือนเดิม :laugh:
แต่ก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย
น้องเนมหึงแล้ว ทริปทะเลจะหวานหรือมาม่า รอลุ้นค่า
ปล.ตอนพิเศษ อยากอ่านด้วยคนนะคะ :call:
-
อ๋าาาาาาาาาาา ค้างคาอย่างรุนแรงเลยคร่าาาาาาาาาาาาาา
น้องเนมน่ารักจังเลย พี่โก้อ่ะ เอาให้โจ่งแจ้งกว่านี้หน่อยน๊าาาาาาาาาาาา
ง้อเนมด้วย
รอตอนพิเศษนะคร๊าาาาาาาาาาา ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
ทำไมโก้มันคิดเยอะจังหว่า
สงสารเด็กมัน :เฮ้อ:
-
อิพี่โก้เนี่ยยังไง จะพูดไรก็พูด อ้อมไปอ้อมมาอยู่นั่นแหละ :angry2:
ตอนนี้มีพี่เจด้วยยย
คิดถึงพี่เอ็กซ์กะพี่เจ :impress2:
ปล.ตอนต่อไปอย่าลืมง้อเนมนะ
รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
-
อ่าาา จบค้างมากค่ะ น้องเนมน้อยใจอีกแล้วอ่ะ
ไปทะเลจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างน้าาา รออ่านค่าๆ
พูดถึงทะเลแล้วคิดถึงระเบียงรัก >/////////<
ปล. เป็นห่วงมากๆ เข้าใจมั้ย << ชอบจังๆ คิดถึงเจ :m1:
-
หวานนิดๆแล้ว โก้ ดูแลน้องดีเหมือนกันนะ
เข้ากันกันเลยนะ พี่โมทย์ พี่ฟ้า พี่เจมส์เนี่ย
รอตอนต่อไปจ๊ะ มีเจมาแซมนิดๆด้วย คิดถึงนะ อิอิ
-
ความรักเริ่มมีรูปร่างแล้ว ฮุๆๆๆ
-
โก้จะเอาแต่รอเนมอยู่ที่เดิมตลอดเลยหรอ ไม่คิดจะรุกเองบ้างเลยรึไง
หรือโก้จะเกิดมาเพื่อเป็นฝ่ายรับ o22
ปล. ชอบตอนที่บอกว่า ผมรู้แล้วว่าต่อไปนี้สามารถทำอะไรได้ ส่วนเรื่องที่ทำไม่ได้..รู้สึกจะไม่มี :m20:
เหมือนจะรอฟังคำนี้มานาน แต่แกทำน้อยไปมั้ยอ่ะ :z3:
ปลล. +1 ช่วงนี้รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อย่าป่วยล่ะ ไม่ได้ห่วงพี่จีหรอกนะ ห่วงนิยายน่ะ กร๊ากกกก (อ่ะ..ล้อเล่นห่วงตะเองน่ะแหละ)
-
เนมน่ารักอ่า อิอิ
เมื่อไหร่จะได้กันอ่า ฮ่าๆๆ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งครับ
-
ไปเที่ยวคราวนี้
เดอะแก๊งค์ต้องมีแผนแน่เลยอ่า
เนมน่ารัก
แต่ว่าอ่านกี่ตอนๆก็ไม่เข้าใจโก้อยู่ดี :เฮ้อ:
รออ่านตอนต่อไปค่ะ :pig4:
-
เวลาอ่านความคิดหรือที่โก้ พูดนี่ ต้องใช้สมาธิอย่างแรง
ดึกๆ อย่างงี้บางทีเบลอ
อ่านไม่รุ้เรื่อง ตีความไม่ออก ฮ่าๆ
-
พี่โก้......
เหนื่อยแทนเนมเลย.......เฮ้อ
-
เย้ๆๆๆ พี่จีมีเรื่องใหม่แล้ว :really2:
ตอนอ่านระเบียงรักฯก็สงสัยอยู่ว่าเนมคือใคร มาเฉลยที่นี่เอง แต่ผิดหวังอย่างแรงตรงที่ตี๋ไม่ได้คู่กะเอ็มนี่แหละ :o12: แต่คิดไปคิดมาว่าให้บ้านพี่เอ็กซ์เหลือลูกชายไว้สืบพันธุ์บ้างอะไรบ้าง ก็พอรับได้ :jul3:
เพิ่งเข้ามาอ่านวันนี้เลยอด ไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขรับตอนพิเศษหน้า 100 กะอวยพรวันเกิดเลย :serius2: ถึงยังงั้นผมก็ขออวยพรย้อนหลัง ขอให้พี่จีมีความสุขมากๆนะครับ สุขภาพแข็งแรง รวยๆๆๆๆๆ ^^
:L2: :กอด1: :L1: แล้วจะมาติดตามบ่อยๆนะครับ
ส่วนท่านใดผู้ใจบุญต้องการทำกุศล ก็ขอความเมตตาส่งตอนพิเศษของพี่จีทาง pm ให้แก่ข้าน้อยด้วยนะครับ จักเป็นพระคุณอย่างยิ่ง :man1:
ป.ล. พี่จีครับผมเพิ่งเข้าบอร์ดมาช่วงนี้จึงเพิ่งเห็นว่าพี่จีทำเรื่องรักร้ายเป็นหนังสือ รบกวนพี่จีเช็ค pm ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
:pig4:
-
กรี๊ด ดดด คุณจี...เค้าเพิ่งได้อ่าน...ทำไมมันจบเร็วนักล่า าาา กะลังลื่นไหล...อ่าว ววว สะดุดหัวเกือบทิ่มเลยอ่ะ...
ฮาโก้ โดนน้องเจแกล้ง...กร๊าก กกก อยากรู้ว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้ ใครจะเป็นคนเริ่มเปิดปากเข้าหากันก่อนน๊า าาา...คึคึ
แต่ตอนนี้คืบหน้าเย๊อ อออออเนอะ....>///< เหมือนว่าพี่โก้จะพูดจะอะไรๆออกมาจนจะหมดเปลือกแล้วอ่ะ จนเหมือนว่าพี่โก้จะแก้ผ้าล่อนจ้อนอยู่ละ...เอิ๊ก กกกก (รึป่าว?)
ผมเคยคิดว่าชะลอความต้องการของตัวเองได้ แต่ก็ลืมนึกไปว่าไม่สามารถชะลอความรู้สึกได้เลย ไม่ว่าความรู้สึกของเนม...หรือตัวผมเอง
ไม่รู้หรอกว่าเนมคาดหวังผลลัพธ์อะไรบ้างสำหรับการเลือกของตัวเองเมื่อคืน ผมรู้แค่ว่าต่อไปนี้ผมสามารถทำอะไรได้ ส่วนเรื่องที่ทำไม่ได้...รู้สึกว่าจะไม่มี
ผมให้เนมเลือก แต่บางทีสุดท้ายผมก็อาจเป็นแค่ตัวเลือกของเนมก็ได้....แต่ถึงอย่างนั้นก็...ดีกว่าที่ต้องรอหรือติดค้างกันต่อไป
ชอบสามประโยคนี้ของพี่โก้ นับวันรอให้พี่โก้พูดมากกว่านี้นะคะ...ฮ่าๆๆ
“ยังคุยไม่รู้เรื่องจะเดินหนีอีกแล้วเหรอ”
อ่านตรงนี้แล้วทำให้นึกถึงฉากนึงในเรื่อง QaF อ่ะ ที่นู๋น้อยจัสตินมาขอคืนดีกับไบรอัน ด้วยการมาเป็นเด็กฝึกงานที่บริษัทของไบรอัน แล้ววันนั้นที่ไบรอันให้จัสตินกลับบ้านไปซะแล้วให้ออกอ่ะ...พอจัสตินพูดๆๆในส่วนของความรู้สึกของตัวเองไป แล้วสะพายกระเป๋าจะกลับ แล้วไบรอันก้อรั้งตัวกลับมาอ่ะ ฟิลนี้เลย ยังพูดกันไม่รู้เรื่องแล้วจะเดินหนีเหรอ?....แอร๊ย ยยย (แต่จริงๆแล้วก้อแอบรู้สึกว่าพี่โก้กับไบรอันมีอะไรๆคล้ายกันอยู่อ่ะ...แหะๆๆ เวินเยอะเลย)
แล้วก้อ...พาร์ทนี้ ในหลายๆครั้งที่ทำให้รู้สึกว่าน้องเนมก้อ(น่าจะ)เป็นคนนึงที่มีความสำคัญกับโก้นะ คือแบบว่า เหมือนโก้จะแคร์และใส่ใจในความรู้สึกของน้องเนมมากขึ้นอ่ะ ทั้งตอนที่อธิบายตอนอยู่ในห้อง แล้วก้อเรื่องชอบผญ.นั่นด้วย คงกลัวน้องจะเข้าใจผิดอะไรไปมากกว่านั้น
เอาอีกแล้ว...อ่านจบแล้วอยากอ่านต่ออีกแล้ว...หลังจากนี้ก้อนับวันรอ ร๊อ รอ คุณจีมาอัพพาร์ทต่อไป...แงมๆๆ
ขอบคุณค่ะคุณจี :L2:
-
โอ้วววว คุณจีมาต่อแร้วววววว
ไม่เข้าใจพี่โก้เหมือนกันครับ กับเนมเนี่ย เนมถามอะไรก็ไม่ตอบ รู้ทั้งรู้ว่าเนมอยากได้ยินอะไร ทีกับเจเนี่ยนะ
“เข้าใจแล้ว คิดถึงเจเหมือนกันนะ พอใจรึยังครับ”
แล้วแบบนี้จะให้เนมคิดว่าไงล่ะ ถ้าเนมจะไม่รักเนี่ยจะไม่แปลกใจเลย :angry2:
ปล. คุณจียังไม่ตอบเลยว่าชอบทานอะไร จะได้เอามาพร้อมเสื่อที่เอามาปูนั่งรอตอนต่อไป หุหุ
-
โอ้ย อยากอ่านต่ออ่ะ ทำไมหยุดอยู่แค่นี้
-
รักพี่โก้ต้องอดทนนะเนมนะ
แต่ว่าก็ว่านะ ไปเที่ยวทะเลกันทั้งที
หวานมั่งก็ดีนะพี่โก้นะ
สงสารน้องเนมเดี๋ยวจะเฉาซะก่อน
-
ไม่เอามาม่าได้มั้ยคะ
สงสารเนมมมมมม
-
น้องเนมน่ารักกกกกก
อร๊ายยยย
ชอบน้องมากนะ ,, โอเค เลือกรักแล้ว พี่ก็จะลุ้น ^^
ฮิ้วววววว การพาน้องไปเที่ยวด้วยเนี่ย คงมีอะไรให้ตื่นเต้น
อย่างน้อยก็ตื่นเต้นตั้งแต่ ขาไปแล้วนะ
น้องเจ โทรมาได้จังหวะอ่ะ ,,
ว่าแต่ .... พี่จีขาาาา คิดถึงพี่เอ็กซ์ !!!!
-
อ่านแล้วงง สับสนกับโก้ ไม่รู้ว่าจะเอายังไง
นี่ขนาดคนนอกที่รู้ทั้งความคิดโก้และเนมยังงวยงงขนาดนี้
เนมที่ไม่รู้ความคิดโก้จะไปคิดออกได้ไงว่าโก้คิดยังไงกับตัวเอง เฮ่อ...
-
แหม พี่โก้นี่ท่ามากจริง
ทำน้องเนมหึงอีกแล้ว แต่หึงเจเนี่ย ก็อยากให้โก้ง้อนะ แต่ดูท่า โก้คงไม่ง้อหรอก
-
โก้น่ารักว่ะ :m20:
-
เนมน่ารักอีกแล้วน่ารักตลอด
อิจฉาโก้มีแต่คนหน้าตาดีมาชอบ
สงสัยคำแช่งเจจะเห็นผลทันตามาก
โก้ง้อเนมบ้างก็ดีน่ะโก้
:กอด1: :L2: :pig4:
-
เนมยังไม่มั่นใจพี่โก้เลย....
-
ช่วงเวลาที่ผ่านมา คงทำให้เนมไม่มั่นใจ
ให้เวลาและแนะนำน้องหน่อยนะโก้
ปล.รอตอนพิเศษจ๊ะคุณจี นานก็รอได้จ้า
เพียงแต่เช็ค PM ทุกวัน อิอิ
-
อยากไดเก็ต้องอดทนเนอะน้องเนม :กอด1:
-
อย่าแกล้งเด็กน้อยดิพี่โก้อ่า สงสารเนมมัน >"<
-
น้องเนม ยังเด้กมากจิงๆนั่นแหละ :เฮ้อ:
ทำไมอ่านตอนนี้แล้วเข้าอกเข้าใจโก้ขึ้นมาซะงั้น :a5:
-
เฮ้อ!อ่านทีไรเหมือนรู้สึกว่าเครียดตลอดเลย เหอๆ
ทั้งๆที่ตอนมันก็ไม่เครียด แปลกดี 55+
พี่โก้ง้อเนมหน่อยซิ เด็กก็แบบนี้แหละ ขี้หึง แต่มันแปลว่ารักนะเออ 555+
-
โก้มันจงใจแกล้งน้องตลอดๆๆๆ :m31:
ถือว่าน้องมันมีใจและชักจูงง่ายใช่ไหม
เจอดีสักทีดีไหมคุณจี ...รู้สึกหมั่นไส้พระเอกมากๆอ่ะ :m16:
-
เอาละน้องเนมงอนพี่โก้ซะแล้ววว
-
พี่โก้จ๋าก็น้องยังเด็ก ตามความคิดพี่ไม่ทันหรอก
เรื่องบางเรื่อง บอกน้องบ้างก็ได้
แสดงออกกับน้องบ้างก็ได้ เห็นแล้วสงสาร
ไอ่คนที่สับสนก็อยากบอกให้ สู้สู้
ไอ่คนที่ลังเลก็อยากบอกให้ ชัดเจนหน่อย
แล้วอย่างงี้เมื่อไหร่จะได้หวานก๊านนนนนนนนนนน T^T
-
นั่นสิ โก้คะ ห่างกับน้องเนมกี่ปี วัยก็ต่างกันแล้ว บางที เราต้องเดินคนละครึ่งทางนะ
ทำแบบนี้น้องไม่เข้าใจหรอกนะ เง้อ เจอคนละครึ่งทางเถอะะะะะะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
มารอตอนพิเศษด้วยคนคร้าาา
ตอนนี้น่ารักจัง แต่อิพี่โก้นี่มีอาไรให้คิดตามตลอดเลย
เฮ้อๆๆๆๆๆ
-
คุณพี่โก้ ก็ความรักของคุณพี่มันเหมือนปรัชญาอยู่ตลอดเวลาใครมันจะไปเข้าใจได้ง่ายๆ ความรักมันต้องใช้ทั้งหัวใจและสมองเท่าๆกัน แต่ของพี่นี่ใช้สมองล้วนๆป่ะเนี่ย :angry2:
-
:m16: :m16: :m16:
พี่โก้ทำน้องเนมงอนอีกแล้ว ว ..
พี่จีขอไปทะเลกันแบบหวานๆ หน่อยน๊า .. สงสารน้องเนม :monkeysad:
-
“พี่โก้ชอบผู้หญิงด้วยเหรอ”เนมถามซื่อๆ แต่สี่คนนั้นหัวเราะลั่น ผมเองก็อยากหัวเราะแต่หัวเราะไม่ออก
“แค่ชอบมอง ไม่ได้ชอบแบบจริงจัง”พอผมอธิบายให้เนมฟัง เสียงหัวเราะก็ระเบิดอีกครั้งแถมดังกว่าเก่า
ชอบตอนนี้ ไม่รู้ทำไม :-[
ยังคงไม่ชอบที่โก้กำลังขีดเส้นหรืิอบีบให้เนมเลืิอก แต่ก้อชอบที่โก้หอมแก้มเนม :impress2:
-
น้องเนมขี้หึง
-
พี่โก้นี่อ่านยากจังเนาะ
แล้วไม่คิดจะง้อเนมบ้างสักนิดสักหน่อยหรอ
-
เเอบสงสารเนมเล็กๆ
:o12:
-
อ่านละยังอึมครึมๆ เนอะ
มึนๆ กันไป รออ่านต่อว่าพี่โก้จะทำไงต่อไป
เอาใจช่วยเนมเป็นพิเศษให้ชนะใจตัวเองให้ได้
เลือกจะรักก็ต้องทนนิดๆ แหละ
-
โก้นิ่เข้าใจยากเนอะ
ถ้าคบกันมากกว่าเพื่อนคงรำบากอ่ะ
จะบอกรักกันที่ อ้อมไปสามโลก ปล่อยให้คิดไปเองซะงั้นอ่ะ
ตกลงยังไง
เลี้ยงต้อยนะเราอ่ะ :laugh:
-
โก้เริ่มแสดงออกให้ชัดเจนขึ้นแหละ
เท่าที่ผ่านมาชัดเจนแต่กับตัวเอง เข้าใจอยู่คนเดียว
แต่น้องเนม(และคนอ่าน)ไม่เข้าใจ สับสนมึนงงกับมึง
มากอิโก้(ขอใช้คำไม่สุภาพ ห่ะๆ) ต่อไปนี้เนมคงเข้าใจ
โก้ขึ้นแล้วน่ะ โก้มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากกว่าตัว แล้วน้อง
ก็อ่อนกว่าแกเยอะ อินี้ก็คิดเกินไปจนลืมเลยว่าน้องเนมยัง
เด็กอยู่(มากกกกกกกก)
รอตอนพิเศษต่อไป o18
-
สวัสดีค่ะ พึ่งตามเข้ามาอ่าน
อ่านตอนนี้แล้วจิตใจพี่โก้เข้าถึงยากจังตกลงคิดไงกับเนมกันแน่
ถึงตอนนี้ก็เอาใจช่วยเนมสุดๆ หวังว่าเนมคงไม่โกรธพี่โก้เหมือนที่ เจพูดนะ
พี่โก้เข้าใจยาก เนมก็ต้องเข้าใจนะ
หวังว่าไปทะเลคงทำให้อะไรมันเบาๆขึ้น
ปล.อ่านตอนนี้จบแทบจะไปทำมักกะโรนีกิน
-
ตามมาอ่านจากเรื่องเดิมมครับ เนมน่ารักโคร่ดๆ > < :กอด1:
-
น้องเนมงอนซะแล้ว
คู่นี้ = =
พี่โก้ก็ไม่ค่อยตอบ
น้องเนมก็ช่างถาม แต่ไม่ค่อยคิดหาคำตอบเอาเอง
คู่นี้ยิ่งกว่าน้องเจกับพี่เอ็กซ์ซะอีก :เฮ้อ:
-
ความคิดโก้ซับซ้อนจนตามไม่ทันจริงๆ
เนมต้องเข้มแข็งให้มากๆ เข้าไว้
หากคิดจะรักผู้ชายคนนี้ ฮ่าๆๆๆๆ
เหมือนจะตีความได้ว่า
โก้รักแสนรักเนม ชิมิ
-
บอกให้ฉันรู้ว่าเค้าคบกันแบบไหนนนน
-
:เฮ้อ:โก้ก็ยังมืความคิดแปลกๆอยู่ดีนะ มึน!!!!! :เฮ้อ:
-
โก้ให้เนมคิจนวินาทีสุดท้าย
แต่สุดท้ายก็ยังไม่รู้ว่าสองคนนี้เป็นแฟนกันหรือยัง
แล้วยังมาอึน ๆ อีก :sad4:
:pig4: คุณ G คะ
-
- -
งง งง มึนมึน
โ้มีความคิดซับซ้อนจนเราตามไม่ทันจริงจริงง
:เฮ้อ:
-
ผมรู้แค่ว่าต่อไปนี้ผมสามารถทำอะไรได้ ส่วนเรื่องที่ทำไม่ได้...รู้สึกว่าจะไม่มี
ไม่ค่อยมั่นใจเลยเนอะเฮีย ~
บางครั้งก็รู้สึกว่าโก้ ชอบให้เนมทำงั้นทำงี้ แต่ไม่บอกตรงๆ ใบ้นู้นใบ้นี้ เนมก็ยังเด็ก บางครั้งมันก็คิดไปตามที่ก้คิดหมดไม่ได้หรอกนะ
-
เฮ้ออออออออออออออออ ....
เพิ่งจะเข้าใจกันได้ไม่เท่าไหร
ท่างานจะเข้าอีกแล้ว ...
งานนี้เหนื่อยหน่อยนะโก้
-
น่ารัก >< พี่โก้ ค่ะ เลี้ยงมากับมือเลยว่างั้นอะ
แต่บางที เด็กที่ถูกเลี้ยงมาแบบเนม ก็ต้องการความกระจ่างน่ะค่ะ
เด็กเค้าถูกสอนมาว่า ไม่รู้ไรก็ถาม แต่ผู้ใหญ่ ตอบไม่กระจ่างเลย แกล้งกันเปล่า 5555+
ชอบๆๆๆ ไม่ได้แกล้ง แต่อยากให้ิคิดเองด้วยใช่ปะ
ขอบคุณค่ะ รอคุณจี เสมอน่ะ คริๆ
-
เเล้วมันจะเป็นไงต่อไป โอ้ยๆๆๆๆ โก้อะ ให้เเต่เนมคิด น้องคิดจนสมองจะเเตกเเล้ว โว้ย
:เฮ้อ: :z3:
-
โก้ ก็คือโก้ นี่แหระ โก้ของแท้
ไม่มีสารเจือปน :laugh:
คนอะไรไม่รุ้ เข้าใจยากดี :z1:
:กอด1:
-
น้องเนมครับ พี่โก้ยังไม่ทำไรเลยนะ อย่านอยด์ๆๆๆ อย่าน้อยใจ5555
-
เนมก็เด็ก ไอ่พี่โก้ก็ความคิดแก่เกินน หนูเครียดดดดด ! :serius2:
ตอนพิเศษรอได้ครับบ :กอด1:
-
น่ารักจิงอ่ะ
แตสงสารเนมเหมือนกันนะ
เข้าใจแหละว่าคงหึงเจกะโก้อ่ะ
-
โก้มีความคิดซับซ้อนมาก ให้เนมได้คิดเองตลอด
คงต้องรอให้เนมคิดตามให้ทันเท่านั้นแหละ
น่ารักอ่ะ คู่นี้ อยากอ่านต่อ รอค่ะ :call:
ปล.(อย่าแกล้งเนมมากนะโก้.เนมยังเด็กอยู่) :laugh:
:pig4: พี่จี
:กอด1:
-
:กอด1: กอดก่อนค่ะค่อยคุย
เห็นชื่อเรื่องนี้มาแต่วันแรกที่ลงเลย แต่ยังไม่กล้าเข้ามาอ่าน
เป็นเพราะเห็นชื่อคนแต่ง G_wa แล้วอยากอ่านมากๆจนตัวสั่น แต่ถ้ารีบเข้ามาอ่านเด๋วลงแดงเพราะอยากอ่านต่อเร็วๆแน่ๆ
ต้องอดใจให้ลงหลายตอนเยอะๆก่อน พอจะไม่ลงแดงตายหลังอ่านหมดก่อนค่อยเข้ามาอ่าน อิๆ ไปอ่านก่อนหละ
:L1:
-
ตามมาอ่าน น้องเนมคงแอบงอน :pig4:
-
อะไร ๆ ที่เนมยังรู้สึกคลุมเครือ อยู่ จึงทำให้แสดงออกไปแบบนั้น
ยิ่งคนที่คุยด้วย เป็นน้องเจ เลยทำให้ น้องเนมงอนแบบนั้น
เอาพ่อพระเอก รีบจัดการเอานิ้วคลานกระดึ๊บ ๆ ไปคว้ามือน้องเนมมาประกบด้วย
+1 เป็นกำลังใจให้ น้องจี
ปล. น้องเจ ออกมาก็วางระเบิดใส่โก้เลย แต่คนน่ารัก ทำอะไร ก็ดูน่ารักไปหมด :กอด1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนเริ่มกลางๆๆตอนกำลังเริ่มหวานเลย
แต่ท้ายตอนกลับเริ่มมาม่าอีกเเล้วววว
แล้วจะเข้าใจกันตอนไหนเนี่ยยยย
ปล.เรื่องตอนพิเศษ รับทราบค่ะจี
-
อร๊ายยยย จะแกล้งน้องกันไปถึงไหนเนี่ย แต่ละคน
-
คบกับคนแก่เรื่องมาก เข้าใจยากอย่างไอ้คุณพี่โก้ก็ต้องทำใจหน่อยนะน้องเนมจ๋า
-
นั่นไง แล้วกูก็ค้างจริงๆด้วย จีจี้~~~~~
:z3:
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าเข้าใจพี่โก้ขึ้นมานิดหน่อยนะคะ (จริงดิ ?!!!!)
ที่เล่นลูกล่อลูกชน ท่าเยอะแบบนี้ ในใจก็คงกำลังหวั่นๆกับความรู้สึกของน้องอยู่สินะ
พี่โก้สุดเท่ห์ จริงๆ แล้วก็คงกลัวผิดหวังเหมือนกันล่ะสิ ไม่มั่นใจหรอคะว่า "ถูกรัก" จริงๆ
แต่อยากให้พี่โก้แสดงความรู้สึกออกมามากกว่านี้จัง...ก็เราอยากเห็นพี่โก้มุมน่ารักๆ และน้องเนมที่น่าเอ็นดูอีกนี่นา
หวังว่าอะไรๆจะดีขึ้น และทั้งสองคนจะเข้าใจกันมากขึ้นจนให้เราได้อ่านตอนหวานๆ(ไม่ปนขม)บ้างนะคะ
ดีใจจริงๆ ที่ได้อ่านตอนนี้ เป็นกำลังใจให้สำหรับตอนต่อๆไปด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆ :กอด1:
-
เนมสู้ๆ
-
จะบอกว่าเพราะน้องห่างไปเองใช่ม้ายยยย
พี่โก้บ้าาาา
-
พี่โก้ลึกซึ้งตล๊อดๆ
เนมหนูอย่าน้อยใจไอ้พี่โก้เลยยยย เค้าไม่ได้คิดไรกับเจแล้ว ตอนนี้พี่โก้มีเนมอยู่เต็มหัวจายยยยย~
อย่าออกห่างไอ้พี่โก้นะ เพราะดูแล้วพี่โก้มันก็จะยืนอยู่กับที่(อยู่กับที่จริงๆ - -") หนูต้องเข้าหาเค้านะ อย่าท้อนะลูกกกก เนมสู้ๆๆๆๆๆ
-
ฉ้านเข้าใจแกน่ะ โก้
แต่น้องเนมจะเข้าใจแกมายยยยยยยยยยยยยยย
ทำอะไรให้น้องเนมเค้ากระจ่างกว่านี้ได้ไหม
น้องยังเด็กกว่าแกเยอะ คิดตามแกไม่ทันหลอก
เป็นอาจารย์น่ะแกน่ะ เด๋วสั่งพักงานส่ะเลยนิ ชิชิ
-
โก้ยังเข้าใจยากเหมือนเดิม
น้องเนมจะคิดมากไปป่าว
..รักโก้มากมายเช่นเดิม..
-
อยากอ่านต่อแล้วง่ะ
แต่คงอีกหลายวัน
ไม่เป็นไรรอได้
-
โก้นี่ลีลาเหมือนกันนะ แอบกลัวอยู่ลึกๆหรือเปล่า
ทำเอาเนมใจเสียเลย :เฮ้อ:
-
อยากอ่านตอนพิเศษจัง^^
-
:o8: เรื่องของโก้ก็น่ารักมากเลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณจีด้วยนะคะ ^^
ปล. เรื่องสั่งซื้อหนังสือ เดือนหน้าขออนุญาตเมล์ไปถามอีกรอบนะคะ
ล่าสุดเห็นว่ายังเคลียหนังสือไม่เสร็จ กลัวรำคาญที่เมล์ไปถามบ่อยๆ ... ^^
**** อยากได้จริงๆ ค่ะ ****
-
อ่ะนะ!!!
กำลังดีๆๆอยู่เลย
กอดเอวน้องเลยพี่โก้^^
-
สงสารเนมเหอะ คิดอยู่แล้วว่าต้องมีฟิวนี้ แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ไง
เพิ่งจะใจตรงกัน น้องเพิ่งเริ่มอ้อนเองหงะ
แถวเนมก็ได้ยินที่โก้คุยด้วยใช่เปล่า แบบว่า คิดถึงอย่างนั้นอย่างนี้
แง่ม ๆ สงสารน้องสุด ๆ เลยหงะ โฮ
-
ขออนุญาตเม้นท์ตอนนี้อีกสักรอบเหอะ :m7:
ชอบตอนนี้มากจริงๆ ค่ะ อ่านรอบที่สามแล้วเนี่ย
นอกจากเนื้อเรื่องแล้ว ชอบวิธีการเขียนของคุณจีจริงๆนะ
รู้สึกมาหลายตอนแล้ว แต่ตอนนี้ทำให้รู้สึกชัดเจนมากๆ จนอดมาชื่นชมดังๆไม่ได้
เคยบอกไปแล้วว่าชอบคุณจีเขียนถึงน้องเนมตอนเด็กมากๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ที่มากพอๆกันเลยคือเวลาที่คุณจีเขียนพาร์ทของพี่โก้นี่แหละ
ทั้งภาษา บรรยากาศ วิีธีการเล่าเรื่อง เรารู้สึกว่ามันสมเป็น "โก้" จริงๆ
ปกติแล้ว คนอ่านอย่างเราควรจะเข้าใจโก้ไปเสียหมดราวกับเป็นโก้เองใช่ไหม
แต่นี่ไม่ใช่เลย เราแค่รู้จักโก้ เข้าใจโก้แค่ในส่วนที่โก้อยากให้รู้ ส่วนที่โก้อยากบอก
และบางส่วนที่โก้กั๊ก โก้ก็เนียนๆ มึนๆ ไปซะงั้น...อย่างตอนอิ๊งอ๊าง(?) ถ้าเป็นคนอื่นเล่า คงหัวใจพองโตกันไปแล้ว
แต่พอเป็นอีตาพี่โก้เล่า มันก็เลยออกมาผ่านๆ ทำเนียนไปกับเรื่องอื่น
เหมือนถ้าอ่านเพลินๆก็คงไม่สังเกตเห็นความใส่ใจหรือความรักที่พี่โก้มีให้น้องเนม
แม้แต่กับคนอ่าน โ้ก้ก็ยังเป็น "โก้" อยู่วันยังค่ำ (ทำตัวน่าค้นหาจริงนะพ่อคุณ สงสารน้องเนมจัง...555)
แต่ก็นั่นแหละ มันทำให้รู้สึกเหมือนโก้มีชีวิตจริงๆ เลยค่ะ คุณจีเขียนได้เนียนมากอ่ะ ชอบสุดๆไปเลย o13
ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆอีกครั้งนะคะ :m3:
ป.ล.
"...ผมยังนั่งอยู่ในท่าเดิม ตำแหน่งเดิม ฝ่ามือก็ยังคงทิ้งไว้ข้างลำตัวเหมือนเดิม...แต่เป็นเนมเองที่ขยับห่างออกไป..."
.......เป็นครั้งแรกเลยตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มาที่รู้สึก...สงสารพี่โก้ :monkeysad:
-
อยากให้เนมได้เจอกับเจจริงๆ น้องเนมจะได้รักพี่เจด้วย คนน่ารักนิเนอะ
แต่วัตถุประสงค์หลักคืออยากให้รวมกันเอาคืนโก้ให้ฟอร์มหลุดบ้าง o13
-
แหม พี่โก้นี่ท่ามากเหลือเกิน
กลุ้มแทนน้องเนมจริง ๆ
ขอบคุณคุณจีค่ะ :pig4:
จะรอตอนต่อไปนะคะ แล้วก็ตอนพิเศษด้วย :z1:
-
อยากบอกพี่จีว่า :m20: เรื่องนี้ค่อนข้างต้องมีสมาธิในการอ่านมากกว่าเรื่องระเบียงรักมาก :serius2: เพราะตัวละครมีความซับซ้อนทางความคิดมากๆ ถ้าเป็นโก้จะความแบบผู้ใหญ่ที่คิดลึกมากๆ :m16: ถ้าเนมก้อจะมีความสับสนทางอารมณ์ :o12: อ่านยากนะเนี่ย เรียกได้ว่าตัวละครมีความเป็นคนที่สมจริงมากขึ้นใกล้เคียงกับคนจริงๆ มีความคิดของตัวเองที่แตกต่าง มีเหตุผล และที่มีอยู่เปี่ยมนั่นคืออารมณ์ โอ้ย :fire:พี่จีกำลังจะทรมานเราด้วยตัวอักษร :angry2: :angry2: :angry2:
เก่งจิงเรยพี่จีของเรา เออ อยากบอกว่าเข้าเล้ามาเนี่ย อ่านนิยายพี่จีคนเดียวเรยจิงๆนะ ติดแล้วอ่ะ ม่ายช่ายนิยายนะ แต่ติดพี่จี 555+ :really2: :really2:
-
ป.ล.
"...ผมยังนั่งอยู่ในท่าเดิม ตำแหน่งเดิม ฝ่ามือก็ยังคงทิ้งไว้ข้างลำตัวเหมือนเดิม...แต่เป็นเนมเองที่ขยับห่างออกไป..."
.......เป็นครั้งแรกเลยตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มาที่ทำให้รู้สึก...สงสารพี่โก้ :monkeysad:
มีพวกแล้ว นึกว่าคิดอยู่คนเดียว อ่านแล้วอ่านอีกสำหรับตอนนี้ แล้วก็รู้สึกสงสารโก้
กับประโยคนี้มาก มันคล้ายๆที่ผ่านมาด้วยหรือเปล่าที่โก้ก็ยังคงอยู่ที่เดิม มันมีแต่น้องเนม
ที่ห่างออกไปคิดไปเองต่างๆนานโดยไม่ถามโก้ถึงถามแต่ก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่โก้สื่อ อะไร
ประมาณนั้น แต่โก้ก็น่าจะรุกบ้างอะไรบ้างน่ะ ฮ่วยย ย!!
-
อยากรู้ว่าโก้จะง้อก่อน
หรือเนมจะใจอ่อนก่อน
อยากให้เนมเคลียร์เรื่อง เจ กับตี๋ ไวๆๆ
-
ดีกันได้แค่แป๊บเดียวเอง มีแฟนเด็กก้อแบบนี้แหละพี่โก้เอ๊ย
คงต้องให้เวลากะเนมบ้างเพื่อปรับตัว ยังมีเวลาอีกเยอะนี่เนอะ
-
ก็เด็กน้อยยังคาใจเรื่องเก่า ก็เคลียร์ไปซะก็จบเนอะ เนมเนอะ
-
โอยยยยยยยยยย ก๊ดดดดดดด ..อ่ะตอนนี้ ดูอะไรๆมันเริ่มไปข้างหน้าขึ้นนิดนึงเนาะ .. :impress2:
แม้จะสะดุดหัวทิ่มนิดๆเอาตอนบรรทัดสุดท้ายก้อเถอะ เอาใจช่วยกับการตัดสินใจของเนมนะ
//ผมรู้แค่ว่าต่อไปนี้ผมสามารถทำอะไรได้ ส่วนเรื่องที่ทำไม่ได้...รู้สึกว่าจะไม่มี// ก๊ดด พี่โก้จะทำไรน้องคะ แต่ที่แน่ๆถ้าไอ่เรื่องที่สมคววรทำแล้วไม่ยอมทำเนี่ย .. :beat:
พี่โก้นี่ชอบแกล้งน้องแต่ก้อห่วงกลัวน้องจะร้องไห้เลยต้องยอมลดฟอร์มลงหน่อย ฮี่ๆ น่ารัก :o8:
อ่านแล้วชอบความใส่ใจของโก้ที่มีต่อเนม
ตอนทำอาหารให้ทานน่ารักมาก รู้ว่าน้องทานจุก้อเอาส่วนที่มีไข่ที่เหลือฟองเดียวให้น้อง
ชอบที่จำได้ว่าน้องไม่ชอบทานมะเขือเทศก้อพยามหั่นจนเล็กที่สุดให้แล้ว
ชอบที่รู้ว่าน้องบอกหิวนิดหน่อย แต่พี่โก้รู้เลยว่าแบบนี้น่ะน้องหิวมากแล้ว
แล้วก้อดีใจแทนเนมจังเลยที่โก้บอกว่ายังจำคำสัญญาและจูบแรกที่ให้กับเนมได้ อ่านแล้วเขิน :-[
เฮ่ออออ ... เมื่อถึงตอนที่เข้าใจกันในทุกๆเรื่องแล้วคู่นี้เค้าคงจะหวานแบบน่าหยิกกันได้อีกขนาดไหนน้อออ
คือ ..แค่นี้คนตามอ่านก้อปลื้มแล้วอ่ะ ..แฮ่ :กอด1:
ตอนนี้มีคนเก่าๆออกมาให้หายคิดถึง คนแรกพี่โมทย์ ชอบประโยคนี้มากค่ะ
//“ไอ้โก้มันเคยพูดไว้นะว่ามันชอบผู้หญิงอายุมากกว่า แต่ถ้าเป็นผู้ชายต้องอายุน้อยว่า แต่พี่ไม่เคยคิดเลยนะว่าจะอายุน้อยขนาดนี้”//
นั่นจิเนาะ ตอนโน้นที่โก้ตอบเนี่ยแอบคิดไปถึงน้องเนมใช่ป่ะฮี่ๆ คิดเองเออเองอีก(ตรู)
คนที่สองน้องเจ ..ชอบๆ น่ารักกันดีจัง เพื่อนรักเค้าหยอกกัน แต่ทำเอาหนูเนมเราหงอยแอบนอยด์น้อยใจไอ่พี่โก้ไปเลย
เฮ่ออออ .. มันจะยอมเสียฟอร์มมาง้อเด็กดื้อมั้ยเนี่ย ...อยากให้น้องมันเข้าใจ โก้เองก้อต้องเข้าใจน้องมันมากๆด้วยเหมือนกันนะ ...เพราะโก้ยังไม่เคยทำให้เนมเข้าใจอย่างชัดเจนเลยว่าเนมไมใช่ตัวแทนของเจสำหรับโก้น่ะ ..เฮ่ออออ .... สู้เค้าหนูเนม :กอด1:
-
อ่านทันแว้ว :m11: :m11:
-
น่าจะคนละครึ่งทางนะคะ
แอบคิดถึงพี่เอ็กซ์ กะ น้องเจ จังเลยอ่ะ
-
เธอบอกให้รอ ฉันก็รออย่างมีความหวัง.....
-
อ๊ากกกกกกก พึ่งจะว่างเข้ามาอ่าน :z3:
คุณจีไม่ทำให้ผิดหวังจิงๆ อ๊ากกกกกก
พี่โก้เปิดใจ น้องเนมเปิดใจ เริ่มกุ๊กกิ๊กกันแล้ว :-[
แล้วยังไม่ทันจะตกลงเป็นแฟนกันเลย มีเรื่องให้น้องเนมคิดมากได้อีก
โก้จะจัดการยังไงเนี่ยยย กิ๊สสส อยากอ่านต่อคร่าาาา
.....
ปล.สนุกมากๆ ชอบมากๆ ถึงจะไม่ได้เข้ามาบ่อยๆ แต่ก็ถอยมาตามอ่านเสมอๆ :3123:
ขอบคุณคุณจีมากๆนะคะที่เขียนฟิกสนุกๆแบบนี้ :L2: :L2:
แล้ว...แล้วเค้ามีส่งตอนพิเศษกันด้วยเหรอ
รู้สึกว่าเราจะพลาดซะแล้ว :a5:
-
ประโยคสุดท้าย จี๊ดจริงๆ o7
โก้เป็นคนที่ไม่ไปไหนเลย ค่อยแต่ให้คนอื่นมาหา สงสาร :o12:
-
ป.ล.
"...ผมยังนั่งอยู่ในท่าเดิม ตำแหน่งเดิม ฝ่ามือก็ยังคงทิ้งไว้ข้างลำตัวเหมือนเดิม...แต่เป็นเนมเองที่ขยับห่างออกไป..."
.......เป็นครั้งแรกเลยตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มาที่ทำให้รู้สึก...สงสารพี่โก้ :monkeysad:
มีพวกแล้ว นึกว่าคิดอยู่คนเดียว อ่านแล้วอ่านอีกสำหรับตอนนี้ แล้วก็รู้สึกสงสารโก้
กับประโยคนี้มาก มันคล้ายๆที่ผ่านมาด้วยหรือเปล่าที่โก้ก็ยังคงอยู่ที่เดิม มันมีแต่น้องเนม
ที่ห่างออกไปคิดไปเองต่างๆนานโดยไม่ถามโก้ถึงถามแต่ก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่โก้สื่อ อะไร
ประมาณนั้น แต่โก้ก็น่าจะรุกบ้างอะไรบ้างน่ะ ฮ่วยย ย!!
เห็นด้วยๆๆ แต่ใจก็สงสารเนมมากกว่าอยู่ดีอ่ะ พี่โก้ขาอยากให้ลดราวาศอกให้น้องเนมบ้างอ่ะ น้องมันยังอายุน้อย ค่อยๆ สอนให้คิด ให้เข้าใจ เอาแบบค่อยเป็นค่อยไปได้มั้ยอ่ะ ปุ๊บปับให้คิดเอง ตัดสินใจเองหมด กลัวจาไม่รอดเอานา ยิ่งเซนซิทีฟอยู่
-
:o8:
-
:impress2: :impress2:........
นึกว่าโก้ไหน..
ที่แท้ก้อมาจากระเบียงรักนี่เอง...
อย่างนี้ต้องตามมมมม :L2: :L2:
:L2:
-
แอร๊ยยมาสกรีมน้องเจ น่ารัก คิดถึง พี่เอ็กซ์ด้วยแค่อ่านเจอชื่อก็เขินแบบไม่มีสาเหตุ :-[ :-[
เนมโก้งอนกันอีกแล้วววววววว -____-"
-
ป.ล.
"...ผมยังนั่งอยู่ในท่าเดิม ตำแหน่งเดิม ฝ่ามือก็ยังคงทิ้งไว้ข้างลำตัวเหมือนเดิม...แต่เป็นเนมเองที่ขยับห่างออกไป..."
.......เป็นครั้งแรกเลยตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มาที่ทำให้รู้สึก...สงสารพี่โก้ :monkeysad:
มีพวกแล้ว นึกว่าคิดอยู่คนเดียว อ่านแล้วอ่านอีกสำหรับตอนนี้ แล้วก็รู้สึกสงสารโก้
กับประโยคนี้มาก มันคล้ายๆที่ผ่านมาด้วยหรือเปล่าที่โก้ก็ยังคงอยู่ที่เดิม มันมีแต่น้องเนม
ที่ห่างออกไปคิดไปเองต่างๆนานโดยไม่ถามโก้ถึงถามแต่ก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่โก้สื่อ อะไร
ประมาณนั้น แต่โก้ก็น่าจะรุกบ้างอะไรบ้างน่ะ ฮ่วยย ย!!
ถูกเลยสงสารโก้น่ะ แต่ทำไมไม่ทำอะไรให้น้องกระจ่างบ้าง
-
:sad4: :sad4: :sad4:
-
รักพี่จีจัง
-
ตามความคิดพี่โก้แกไม่ทันจริงๆ :serius2:
-
มันคลุมเครือนะเนี๊ยะ โก้ไม่ค่อยพูดเลยอ่ะ :z10:
-
คือแบบว่าชอบโก้มากกกก โก้เป็นผู้ชายที่เราคิดว่าฉลาดมาก ทั้งความคิดและการกระทำ
แต่แบบว่าถ้าอ่านในมุมมองของคนอื่นนี่จะไม่รู้เลยค่ะว่าโก้คิดอะไรอยู่หรือทำอย่างนี้อย่างนั้นทำไม เพราะอะไร? เป็นคนที่มองคนอื่นออกแต่คนอื่นมองออกยากมาก เนมก็น่าจะเป็นหนึ่งในนั้น :เฮ้อ:
:pig4:คุณจี
-
สวัสดีค่ะคุณจี เป็นไข่เป็ดมาให้คุณจีจิ้ม 5555
มาลงชื่อติดตามอ่านนะคะ ตามมาจากเรื่องระเบียงรัก ฮี่ๆๆๆๆ
ชอบแบบการเขียนของคุณจีมากเลยนะคะ เป็นกำลังใจให้นะค้า
:-[ :-[ :-[ :-[
-
โก้ อะทำไมไม่พูดตรงๆไปเลย
รีบง้อเนมด่วนเลย
-
ขอ :z6: ตาโก้ซัดที
ข้อหาแกล้มนู๋เนม
เนมอย่าไปยอมแพ้นะ! มัดใจโก้ให้ได้น้าาาาาาาาา :-[
-
:impress2:โอ๊ยยยยยยย..น้องเนมตอบได้โดนจัยจิง ๆๆๆ อ่ะ... :impress2:
-
รอจ้า^^
-
ปิ้งป่อง มารอพี่จีเหมือนเดิม :')
-
พี่โก้ชัดเจนขึ้นแฮะ แต่ก็ยังกวนอารมณ์ตามประสาเฮียอยู่ดี TT
สัญญาๆๆๆ หอมแก้ม ฮ่าๆๆๆ น่ารักอ่ะ อยากกินกับข้าวฝีมือพี่โก้บ้าง
เข้าใจโก้นะ ที่คุยทางโทรศัทพ์อ่ะ เฮียก็คงรู้ว่าเนมรู้สึกยังไง ถึงได้ปรามๆเจไว้คุยกันวันหลัง
แต่เจนี่สิ ขี้แกล้ง นี่ขนาดแค่ทางโทรศัพท์นะ รู้มั๊ยว่าเนมมันแทบจะลงจากรถ ไปนั่งร้องไห้ที่ปั๊มข้างถนนอยุ่แล้วนั่น
แล้วถ้าเจกลับมาไทย โอ้ยไม่อยากจะคิดเลย :laugh: :laugh: :laugh:
+1 ค๊า
-
โก้ ยังลึกล้ำ เข้าใจยากไม่เปลี่ยน
แต่อ่านแล้วก็ ยังอมยิ้มได้
กระทู้นี้มีคนเม้น กระจายไม่เปลี่ยนจริงๆ
-
เข้ามานั่งรอแต่เช้า
-
มารอเหมือนเคยครับบบบบ :t3:
-
ไม่ได้เข้าเล้าหลายวัน ตามมาอ่านเลยขอเม้นยาวเลยนะค้าพี่จี
(อันนี้เปิดเวิร์ดแล้วพิมพ์เม้นเป็นตอนๆเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ)
โอ๊ยยยยย อิพี่โก้ง่ะ :serius2:
ตอนแรกๆไม่เชียร์น้องเนมเลย เชียร์โก้ ตี๋ด้วยซ้ำแระ (ออกแนวไหนๆเอ็มก็ไม่ได้เป็นแฟนตี๋ ให้ตี๋กับโก้ดีกว่า ฮ่าๆๆ) (ทุกคน : :z6: :z6: :z6:)
ตอนนี้สงสารน้อง เชียร์น้องมากกกกกกกกกกกก
น้องมันก็กล้าแหละมั้ง และคงกลัวป่ะอีพี่โก้
แง่มๆๆ อยากกัดไหล่พี่โก้ หมั่นเขี้ยววววววว
ว่าแต่น้องเนมเมาแล้วเป็นไง อยากรู้จังงงงงงง
น้องเจน่าสงสาร โดนพี่เอ็กซ์เอาเปรียบอีกแล้ว กร๊ากกกกกกก :-[
อ่านตอนที่พี่ฟ้า พี่ปั้น พี่เจมส์ คุยกับน้องเนมแล้วใจมันเต้น ตึกตักตึกตักเลย อยากรู้ว่าเป็นยังไงต่อ
อยากรู้ว่าโก้กับตี๋ทะเลาะอะไรกัน อยากรู้อิพี่กฤษคนดีมาจากไหน อยากรู้ว่าแล้วทำไมเอ็มหายไป อยากรู้ไปหมดเลย แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อ่านแล้วหน้าแทบยื่นติดมอนิเตอร์ ใจเต้นนนนน แล้วยิ่งอ่านเหมือนยิ่งทั้งรู้ประวัติพี่โก้มากกว่าเดิม รู้ว่าพี่โก้เป็นคนยังไงมากขึ้น
น้องเนมก็กล้าๆเลย ลุยๆ ไหนๆพี่ฟ้า พี่ปั้น พี่เจมส์ก็เชียร์ซะขนาดนั้น เอาเลยยย ลุย !!!!
ว่าแต่ตองกับพี่โก้หายไปไหนนนนน ตองเอาพี่โก้หนูหายไปไหนนนน
อ่านแล้วแอบฮาที่ตองโดนขังในห้องน้ำ ฮ่าๆๆๆๆๆ
น้องเนมแอบรู้ใจพี่โก้ เปิดประตูมาบอกดักไว้ก่อนว่ายังไม่ได้เลือกนะ แค่ขอคิดก่อน ฮ่าๆ น่ารักจริงวุ้ยยยยย
หรือไม่บางทีก็อาจจำคำพูดเพื่อนตัวเองที่ชื่อพี่กฤษมาพูดต่อ อืม...เหตุผลอย่างหลังน่าจะเป็นไปได้มากที่สุด พี่เจมส์อุตส่าห์เป็นการเป็นงาน น้องเนมแม่ง ก็วิเคราะห์ซะพี่เจมส์ดูเหมือนคนคิดคำพูดดีๆเองไม่เป๊นเลย แม่งงงงง
แต่จริงๆ เพิ่งจะมาชอบพี่เจมส์เรื่องนี้เอง ฮ่าๆๆ ตอนเรื่องของน้องเจ พี่เอ็กซ์นี่ไม่ชอบอ่ะ หมั่นไส้อีกแม่ง แต่ตอนนี้อ่านแล้วน่ารักกกกกกกกกกก พี่โก้หอมแก้มน้องเนมด้วย กริ๊วๆๆ
ตอนพิเศษน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก น่ารักมากจริงๆ
น้องเนมพี่โก้ พอนึกถึงตอนที่เนมไปเรียนพิเศษ แล้วแม่บอกว่าเพื่อนกำลังเสียใจอยู่
ต้องเป็นน้องเจแน่ๆเลย ที่เสียพ่อแม่ไป อ่านแล้วก็คิดถึงพี่เอ็กซ์น้องเจอีกแล้ววว
กรี๊ดดดดดดดดดดด ตอนนี้มีน้องเจมาด้วย ฮี่ๆ :impress2: :impress2:
น่ารัก น่าหยิก คิดถึ๊งคิดถึงน้องเจ น้องเนมก็อย่าหึงพี่โก้กับน้องเจดิ๊ อย่าหึงๆ กลับมานั่งจับมือพี่โก้เหมือนเดิมเลย
อย่าปล่อยมืออิพี่โก้นะ
ปล.เข้ามาขอตอนพิเศษทาง PM ด้วยคนจะทันมั้ยหว่า :กอด1:
-
พออ่านตอนนี้รู้สึกเหมือนเข้าใจพี่โก้มากขึ้นเลยค่ะ
เนมอ่ะ มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ
รอนะคะ^^
-
เห้ออออ
จิตอ่อนนนนน
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
อยากบอกว่าสนุกมากๆ เลย :z2:
เชียร์เนมให้จัดการทำให้พี่โก้มาเป็นของเนมเร็วๆ
:laugh:
-
เชียร์น้องเนมสุดพลังงงง
และปูเสื่อรอน้องเนมมม
-
อยากบอกคุณจีครับว่าอ่านช่วงแรกของเรื่องนี้รู้สึกอึดอัด :serius2:
ไม่เหมือนอ่านเรื่องระเบียงรักเลยที่รู้สึกชิลๆ เกือบทุกตอน o18
เพิ่งมารู้สึกว่าโก้ใจดีจริงๆ ก็ช่วงสามตอนหลังนี่แหละครับ :impress2:
แต่เรื่องนี้ก็สนุกไปอีกอารมณ์นึง คุณจีมีความสามารถจริงๆ ครับ o13
อยากถามคุณจีเรื่องดาวอ่ะครับ แฟนเก่าพี่เอ็กซ์จากเรื่องระเบียงรัก
ที่เจแนะนำให้ทำงานเป็นเออีกับพี่นุ อยากให้ดาวเป็นแฟนกับหมอกจัง :o8:
เพราะดาวก็สวยและเริ่มเปลี่ยนตัวเองเป็นคนดีแล้ว หมอกก็หล่อนิสัยดีอีก
แภมยังทำงานกับพี่นุพี่เจมส์ด้วยกันทั้งคู่ อยากเห็นหมอกมีความสุขบ้างครับ :bye2:
-
ช่วงนี้อากาศสับสนมากจนอดคิดถึงน้องเนมกับพี่โก้ไม่ได้ อิอิ :man1:
แวะมารอพร้อมอ่าน(แล้วอ่าน)อีกรอบ ..:o8:
.
.
กับประโยคสุดท้ายที่โก้คิด ...
คนใกล้ตัวที่เคยทำโก้เจ็บจนอยากถูกรักบ้างมันไม่ใช่เนมเนาะ
แต่คนที่ทำเนมเจ็บซะจนขยาดที่จะเดินไปทางเดิมน่ะมันคือแกรนะ ไอ่พี่โก้!! :z6: :serius2:
เห็นใจน้องมันให้มากหน่อยนะ :angry2:
หวังว่าจะได้เห็นมันง้อน้องบ้าง..อะไรบ้าง :z3:
รักษาสุขภาพด้วยนะคะคุณจี ..รอออ :กอด1:
-
:really2:โก้ทำให้สับสนจิง ๆๆ อ่ะ :really2:
-
เสื่อใครว่างบ้างอ่ะ ขอนั่งด้วยคน^^
-
ถ้าเป็นเนม คงจะกลุ้มใจตาย 555+
-
:catrun:
มารอคุณจีต่อตอนใหม่ บวกตอนพิเศษ
แล้วรอเพื่อนใจดี ส่งตอนพิเศษมาให้อ่าน
รอ ร๊อ รอ :t3:
-
ขอบคุณคุณจี ที่มีลงพี่โก้-น้องเนมหัยเราดัยอบอุ่นหัวจัย :-[Happy Birth day ย้อนหลังหัยคุณจีที่เกิดเดอนเดียวกัน
:monkeysad:เป็นกำลังจัยหัยนะค่ะ :bye2:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
:monkeysad: :monkeysad: รออยู่นะขรา.........
รีบมาต่อด้วยอ่ะ.......
คิดถึงน้องเนม....
ไม่รู้ว่าพี่โ้ก้..
จะง้อสำเร็จอ่ะเปล่า....... :L1:
-
น่ารักเสมอเลยนะครับ ขอให้มีคึวามสุขและผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ :pig4:
-
สงสารน้องเนม :monkeysad:
แต่ก็เข้าใจทั้งสองคน ทั้งโก้และเนม ต่างคนก็ต่างมีนิสัยที่ชัดเจน
ขอให้เข้าใจกันได้ไวไวนะจ๊ะ :m1:
ไปเที่ยวทะเล ว้าว! คิดถึงสมัยก่อนเลย อิอิ
มีเจมาด้วย ถึงจะแค่ในโทรศัพท์ คิดถึงเจมากๆเลย :m4:
พี่จีสู้ๆนะคะ รออ่านตอนต่อไป และตอนพิเศษค่ะ :yeb:
-
สวัสดีค่ะคุณจี หายไปจากเรื่องนี้เดือนกว่า ๆ เองกลับมา โอ๋มายก็อด ร้อยกว่าหน้าแล้ว ตามอ่านตาแฉะเลย
ไม่รู้พรุ่งนี้จะอ่านจบไหมเนี๊ย ง่วงแล้วด้วยคืนนี้
ย้อนกลับไปดูคราว ๆ มาก่อนเห็นว่าคุณจีเกิดเดือนนี้ด้วย เดือนเดียวกันเลย แต่คนละวันกับเรา
แต่เป็นวันเดียวกับคุณแม่ของเราเลย ยังไปฉลองวันเกิดกับแม่อยู่เลย (แม่จ่ายฮาๆๆๆๆ)
ไงก็ขอ HBD ย้อนหลังให้นะค่ะ ขอให่มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ
-
:call: :call: :call:
-
เข้ามานั่งรอ คร้าบ
-
อยากบอกว่าชอบเรื่องที่พี่จีแต่งทุกเรื่องเรย
หนุกทุกเรื่อง อยากอ่านต่อแล้วอ่า ค้างงงงงง
อยากอ่านเรื่องของตี๋กับโก้จัง อยากรู้อ่ะอยากรู้
มาต่อไวๆนะคะ :sad4:
-
:monkeysad:มารออยากอ่านไวไวจัง :impress3:เป็นกำลังจัยให้เสร็จเร็วๆนะ
:o8:ถ้าจะขอPMตอนพิเศษด้วยคนนะค่ะ :impress2:ชอบพี่โก้มากมั๊กอะ ขอบคุณนะค่ะ :bye2:
-
รอ ร้อ รอ :z2:
-
รอ.....
-
:impress2:
-
กลับไปอ่านเรื่อง ระเบียงรัก... เจอตอนที่พูดถึงเนมด้วย แต่แหม พี่โก้เนี่ย เก็บเนมไว้เงียบมาก แม้กระทั่งเจ ยังไม่รู้เรื่องเลย
ดูท่าโก้ จะเป็นคนลึกลับ อารมณ์เข้าถึงยากจริงๆ 555 :กอด1:
-
ร้อ รอ......
เธอบอกให้รอ ฉันก็รออย่างมีความหวัง..... :z3:
-
แวะมารอพี่จีค่าาาาาาาาาา :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เนมนี่ก็คิดมากซะจริ๊งงงงง ส่วนโก้ก็นิ่งซะ..... = ="
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
มา รอออออ ด้วยคนค่า :impress2:
-
ห่างหายไปหลายเดือนเลย กว่าจะได้กลับมาอ่าน
จีจี้ อดตอนพิเศษเลย เศร้า *-*
ไงก็มาต่อไว ๆ นะจ๊ะ สาวน้อย
-
:-[
-
พะ พะ พี่ จี :sad4:
-
มะคืนฝันว่าพี่จีอัพตอนใหม่
ในฝันจำได้ว่าอ่านไปสองบรรทัด*0*
ตื่นมาก้เลยรีบเปิดดูเลย
แต่ก้ต้องผิดหวัง... :m15:
นี่เราฝันไปหรือนี่~~
-
มารอน้องเนม !!!
-
นุ้งเนม...เก๊ากิ๊ดตึ๋ง!!!!
-
ตามทันแล้วค่ะ :a2:
อ่านแล้วรู้สึกว่าทำไมต้องทำให้ความรักมันซับซ้อนด้วยนะ
แต่ก็นะ ถ้ามันไม่มีปมบ้างอะไรบ้างมันก็คงไม่มันส์
ตอนแรกๆสงสารเนมมากกกกก :m17:
แต่พออ่านมาเรื่อยๆ ก็สงสารอยู่ดี...จะไม่สงสารก็ตรงที่คิดจะไปปล้ำไอ้โก้มันแหละน้าาา :o
แต่คิดว่าโก้มันน่าจะชอบนะ :haun5:
เป็นกำลังใจให้พี่จีแต่งเรื่อยๆ เพราะชอบอ่านนิยายของพี่ พี่มีมุมมองความคิดที่หลากหลายดีอ่ะ
สุดท้ายก็ >> :call:
-
เมื่อไหร่หนอ รอ ร๊อ รอ :call:
-
เมื่อไหร่ พี่จี จะมาต่อหนอ รอ ร๊อ รอ ด้วยคน :call:
-
รออีกคน^^
-
เข้ามารอน้องเนมกับพี่โก้ :call:
-
:t3:
แลก...ด้วยการรอ
รัก...คนแต่งที่ยังไม่มา
:t2:
-
รอคับ :z2:
-
ประโยคสุดท้าย โดนใจอ่ะ
โก้ยังอยู่เหมือนเดิม แต่เนมต่างหากเป็นฝ่ายขยับออกไป
เห้อ ปวดใจ แทนเนมจริงๆ
ถ้าเป็นเนมก็อาจจะทำแบบเดียวกันนี่แหละมั้ง
เหอะๆๆ
-
มารอเนม + โก้ เหมือนก๊าน
เมื่อไหร่ G จะมาสักทีอ่ะ
อยากรู้เืรื่องของตี๋ด้วยเน้อ
ไปไงมาไงถึงไม่คุยกันกับโก้
ย้อนอดีตหน่อยนะ
-
มะคืนฝันว่าพี่จีอัพตอนใหม่
ในฝันจำได้ว่าอ่านไปสองบรรทัด*0*
ตื่นมาก้เลยรีบเปิดดูเลย
แต่ก้ต้องผิดหวัง... :m15:
นี่เราฝันไปหรือนี่~~
+1 ^^
-
ตาโก้ น้องเนม
รู้อ่ะเป่าว่าพี่จีหายไปไหนอ่ะ
:sleep2: :z12:
-
ตาโก้ น้องเนม
รู้อ่ะเป่าว่าพี่จีหายไปไหนอ่ะ
:sleep2: :z12:
:m15: :monkeysad: :sad4: :call:
-
เข้ามารอด้วยคนค่ะพี่จี
เพิ่งจะได้มาอ่านเพราะตามมาจากเรื่องระเบียงรักฯ
อ่านแล้วลุ้นมากๆ พี่จียังเขียนเรื่องได้น่าติดตามเหมือนเดิมเลย
คราวนี้มาเจอพระเอกแบบแปลกๆแฮะ -*- อ่านแล้วไม่รู้ตกลงโก้จะเอายังไงกันแน่
เป็นคนที่เดาความคิดและความรู้สึกได้ยากจริงๆ
น้องเนมก็ยังเด็กๆอยู่ ดูเหมือนยังไม่พร้อมจะมาแก้โจทย์อะไรยากๆแบบนั้น
แต่ยังไงก็เอาใจช่วยน้องเนมเสมออออ :-[
ปล. ชอบเรื่องนี้ตรงที่พี่โก้กินเด็กเนี่ยแหละ อายุห่างกันตั้งเยอะ อ่านแล้วอยากตั้งฉายาให้ว่า "พี่โก้โชตะ" :laugh: :laugh:
-
คนอะไร เข้าใจยากชะมัด คิดอะไรให้มากมายเนี่ย :z2:
-
รอด้วยๆๆ
-
รอแล้ว รอเล่า
-
เข้ามารอค่ะ
มาเร็ว ๆ นะ คิดถึงนู๋เนมแล้ว
-
เข้ามารอ โก้ เนม อิอิ :m13:
-
พี่จียังไม่ได้ส่งพีเอ็มให้ใช่มั้ยครับบ ?
ผมเปล่าเร่งน๊าาาา :m13:
-
มารอ :impress2:
-
อากาศหนาวๆแบบนี้
อยากอ่านโก้เนมให้อุ่นหัวใจจังเลย ฮิ้ววววว.... (เสี่ยวไปไหน เหอๆๆ)
เข้ามารอคุณจีค่ะ อยากให้มาต่อเร็วๆจังเลย
คิดถึงน้องเนม >////<
-
เค้าอยากได้ตอนพิเศษมากๆๆเลยค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :z13: :z13:
-
:z3:
กฤษคือใคร ทำไมเดี๊ยนนึกไม่ออก
:z3: :z3: :z3:
-
เข้ามารอทุกวันเลยยย o18
-
แอบย่องเข้ามาดูพี่จี
-
:z13: :z13: :z13:
เข้ามารอด้วยคน
:call:
-
รอต่อไป...
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนานเลย มาสองตอนเลย ขออ่านทีเดียวละกันนะ...
หลังจากตอนก่อน ที่ทำให้เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องดีๆ ของสองคนนี้
เลือกเอาสักอย่าง รัก หรือ เกลียด
ชอบเนื้อหาการแต่งของคุณจีจัง
เข้าใจอารมณ์ของสองคนนี้ด้วย ว่าอยู่ในโหมดไหนกัน
การตัดสินใจของเนม ทำให้บางอย่างชัดเจนด้วย อิอิ
แอบฮาก็ตอนทีเข้าไปปล้ำโก้อะ เนมแรง
โก้ก็อีกคน..มีแขวะด้วย นีคิดจะฟันพี่แล้วทิ้งงั้นสิ ฮ่าๆ ไม่ยอมกันเลยทีเดียว
แต่หลังจากการเลือกของเนม รู้สึกเหมือนว่าโก้เองก็ทำอารายให้ชัดเจนด้วยเช่นกัน
แต่ชอบให้คนเป็นน้องคิดเอง เข้าใจเอง เพราะว่าน้องโตแล้ว
แหมๆ ไม่กลัวน้องเข้าใจเป็นอย่างอื่นเลยนะนั่น ฮ่าๆ แต่บางอย่างก็ต้องการคำพูดด้วยนะ ไม่อยากให้ดูทีการกระทำอย่างเดียว
แต่โหมดอารมณ์นี้ของสองคนน่ารักมากเลย ไหนจะตัวช่วยทั้งหลายอีก พีฟ้าพีปั้น และคนอื่นๆอีก ฮ่าๆๆ ขอให้ช่วยเหลือสองคนนี้ไปตลอดๆนะ
คาดว่าอีกไม่นาน คงมีเรื่องให้ทั้งสองคนไม่เข้าใจกันอีกเยอะ รักมันก็แบบนี้แหละ มีอุปสรรคบ้างอารายบ้าง
อย่างล่าสุดนี้ก็ได้...งอน น้องมันงอนโก้แล้ว...
อยากให้เนมเข้าใจเรื่องนี้สักทีเหมือนกันนะ...ว่ามันไม่มีอารายอีกต่อไปแล้ว...อิอิ
แต่จะว่าไป ชักอยากให้ตัวละครแฝงอีกตัวออกมาได้แล้วนะคุณจี ตี๋ นะ หายไปไหน ออกมาได้แล้ว อิอิ
ชักขอมากไป เดวคุณจีจับโบกแน่เลยอ่ะ ...
ปล.ได้ข่าวว่าเดือนนี้เป็นวันเกิดของคุณจีด้วย ขออวยพรย้อนหลังละกันนะ ขอให้มีความสุขมาก สุขภาพร่างกายแข็งแรงไม่มีโรคภัยมาเบียดเบียน...
รวยๆ เฮงๆ ไปตลอดทั้งปีเน้อ... o13
-
แอบย่องเข้ามาดูพี่จี
-
ขณะเฝ้ารอคุณจี (กับพี่โก้และน้องเนม) ก็นั่งอ่านเรื่องนี้อีกรอบ (กี่รอบแล้ววะ ?)
จากที่เคยบอกว่า ช่วงท้ายของตอนล่าสุด สงสารพี่โก้ขึ้นมา...
แต่พอลองอ่านวนมาอีกรอบ ก็ยังสงสารอยู่นะ.....แต่......สมน้ำหน้า ด้วยว่ะ พี่โก้ :m16:
ยิ่งพออ่านตรงนี้ทีไร.....
“เนมก็แค่อยากรู้ว่า...พี่เคยรักเนมบ้างมั้ย”
“พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่”
............................อ่านกี่ทีก็จี๊ดว่ะ
ตราบเท่าที่ยังไม่เข้าใจอะไรทั้งหมด โดยเฉพาะความรู้สึกของพี่โก้ และเหตุผลว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนี้
ก็ยังรู้สึกว่า...อยากให้พี่โก้โดนเอาคืนหนักๆบ้างเหมือนกัน ลองเจ็บปวดเพราะน้องเนมดูบ้าง....ก็ดีนะ o18
พี่โก้ขา...."สมอง" มีแล้วเอามาใช้ "คิด" ก็ดีแล้วค่ะ ถูกต้องที่สุด
แต่ "ปาก" มีแล้ว ไม่ใช้ "พูด (ให้รู้เรื่อง)" บ้างเหรอคะ ?
หรือ....เก็บเอาไว้จูบ ไว้จุ๊บ เด็กน้อยที่แอบเลี้ยงต้อยมาหลายปี...อย่างเดียวคะ :m12:
ป.ล. ขอโทษที่ขี้อิน :monkeysad: และคิดถึงคุณจีนะคะ :กอด1:
-
คอมที่บ้านพังไม่ได้มาส่องซะนาน อยากอ่านจัดเมื่อคืนเลยฝันว่า
เพื่อนมาบอกในเฟสว่าพี่จีอัฟแล้วเลยมานั่งเล่นที่ร้านคอม แง้ๆ ฝันไม่ถูกเหะ :sad4:
รอพี่จีน่ะค่ะ :man1:
-
เข้ามาบอกหน่อยจะได้ไม่เข้ามารอเก้อ(แอบอายที่อัพช้ามวากกกก :o8:) เดี๋ยวอัพให้คืนวันศุกร์นะคะ ช่วงนี้อากาศแปรปรวนมากๆ รักษาสุขภาพด้วยนะ
ปล.คนที่รอพีเอ็มก็...รอต่อไป 555+ ช่วงนี้บิ๊วหวานไม่ออกเลยค้างไว้เท่าเดิม :o11:
-
จะนับถอยหลังคอยนะคะ
ว่าแต่อยากให้ถึงวันศุกร์เร็วๆๆจังเลย
รอตอนต่อไปนะคะ
-
ได้ค่า ขอบคุณที่เข้ามาแจ้งจ้า
-
ตั้งหน้าตั้งตารอวันศุกร์ :oni2:
-
เย ..เย ดีใจจัง :mc4:
วันศุกร์ๆๆๆ :impress2:
จะรอค่า ..รักษาสุขภาพด้วยน๊า :กอด1:
-
ชะแว้บมาดู.....แล้วรอต่อไป
:oni1:
ท่องไว้...วันศุกร์ๆๆๆๆ
o13
-
นับถอยหลัง วันศุกร์ ยาฮู้ !!!!! :a11:
-
เย้ๆๆ รอวันศุกร์ครับ
ขอบคุณมากนะครับพี่จีที่กรุณาตอบเมล์ผมนะครับ :กอด1: :pig4:
-
ศุกร์ สุขหรรษา
-
วันศุกร์จงมา :oni3:
-
แอบตามอ่านเรื่องนี้ทั้งคืน สรุปได้คำสั้นๆว่า
ผมไม่เข้าใจพี่โก้ค๊าบบบ!!!
อะไรของเค้าวะ ความรู้สึกไม่เคลีย
เหมือนเค้ารู้อยุ่คนเดียวว่าเค้ารู้สึกยังไง
ถ้ารักถ้าชอบก็เเสดงออกมากว่านี้หน่อยดิ๊!!
สงสานน้องมัน ชิๆ
เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้น้องเนมผู้ตกอยู่ในกำมือพญามาร(อย่างสมยอม)ก็เเล้วกันนะครับ
-
เคๆ รอพีเอ็มต่อไปฮับ
หึหึ
เด๋ววันศุกร์จะย่องเข้ามาดูใหม่ อิอิ
-
ไม่ได้เข้าเล้าอาทิตย์กว่า ทุกข์ทรมานมากด้วยคิดว่าพี่จีจะต้องส่งตนพิเศษมาแล้วแน่ๆ แล้วบางทีตอนใหม่ก็อาจมาแล้วเหมือนกัน
แล้วคนที่พีเอ็มมาขอจากเราจะรอเราแห้งตายไปรึยัง พอเข้ามาเจอ แป่ว! พี่จีอ่ะ *กัดฟัน น้ำตาคลอ*
ปล. วันศุกร์นี่มันพรุ่งนี้ใช่มะ?? หึๆๆ
ปลล. รักษาสุขภาพนะคะ
-
รอๆๆๆๆ
คืนพรุ่งนี้สินะ^^
-
เข้ามาปูเสื่อนอนรอตั้งแต่เวลานี้เป็นต้นไปเลยแล้วกันคะ :bye2:
-
ไม่ได้มารอเก้อค่ะ มารอโก้ (แถแก้เขิน ที่เข้ามาดูแล้วยังไม่เจอ)
ขำคุณจีอาย :-[ อิอิ
-
เข้ามารอโก้-เนม ด้วยคน
:pig4:คุณจีครับ
-
พี่จีไปไหน คิดถึงโก้ คิดถึงเนม คิดถึงพี่จี รีบมานะ นะ นะ :m5:
-
ไหนๆ ก้ไหนๆแล้ว
เห็นเขารอกันเยอะ เลยอยากรอบ้าง :z2:
แต่เสื่อใครเหลือที่บ้าง ขอเข้าไปนั่งรอด้วยคน อิอิ :-[
:กอด1:
-
มาปูเสื่อนอนรอพี่จี
รีบมาต่อเร็วๆน้าาาาาา
:bye2:
:L2: :L2: :L2:
-
มาต่อได้แล้วคร๊าบบ คิดถึงเนมๆ
-
ไหน ๆ ก็มาปูเสื่อรอในบ้านเค้า เดี๋ยววันนี้ถูบ้านให้ระกัน
เผื่อคนที่ไม่ได้เอาเสื่อมาจะได้นั่งพื้นรอได้ :laugh:
-
มาหาเสื่อนั่งรอด้วยจ้า
-
ยังไม่มาอีกหราา :sad4:
-
คิดถึงจังเลยคร่า นานแล้วน๊าาาาาาาาาา น้องเนม กะพี่โก้ คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
วันศุกร์แล้ววววววววว!!!
รออยู่นะคะ^^
-
ทุกคืนวันศุกร์ ชั้นนอนไม่ค่อยจะหลับ... (เป็นเพลงนะเคยฟังมั้ย)
พี่จีมาเร็วๆ นะ วันนี้นอนดึกไม่ได้แต่ไม่อยากนอนกระสับกระส่ายเพราะไม่ได้อ่านอ่า :monkeysad:
-
รอ ชั้นรอเธออยู่แต่ไม่รู้ เธออยู่หนใด
-
คืนวันศุกรแว๊ววววว
แวะมารอคนสวย(?) :m13:
-
คุณ G เค้าง่วงแล้วแหละขอนอนรอแล้วกันนะไม่ไหว :a12:
-
นอนล่ะค่า พรุ่งนี้มาใหม่นะ
-
นอนด้วยคนพรุ่งนี้มาใหม่
ฝันหวานค๊า :a12:
-
ตอนพิเศษ...สัญญา
ผมว่าชีวิตในวัยมัธยมสนุกกว่าประถม ตอนเรียนประถมเนี่ยเพื่อนผมจะเป็นกลุ่มเดียวตลอดตั้งแต่ ป.1-ป.6 วันๆ นอกจากเรียนและลอกการบ้านพวกเราก็วิ่งเล่นกัน ไล่ตีกันบ้าง แกล้งเพื่อนผู้หญิงร่วมห้องบ้าง แต่ตอนนี้เมื่อมองไปที่น้องๆ วัยประถม ผมรู้สึกว่าการวิ่งเอาขี้มูกป้ายกันมันปัญญาอ่อนแฮะ แต่มันก็สนุกดีนะ ตอนนี้ผมอยู่ชั้น ม.2 แล้ว ได้เพื่อนกลุ่มใหม่แทบยกห้อง ตอนเข้าเรียน ม.1 ทุกคนจะเรียนคละๆ กัน แต่พอขึ้น ม.2 ก็จะเริ่มแบ่งห้องตามความเก่ง ผมอยู่ห้องกลางๆ ไม่เก่งมากเท่าไร พวกเพื่อนๆ ตอน ม.1 ก็ยังได้เจอได้คุยกันบ้าง แต่ก็ห่างๆ กันเพราะไม่ได้นั่งเรียนด้วยกันอีกแล้ว ผมมีเพื่อนกลุ่มใหม่ที่ค่อนข้างบ้าบอ เพื่อนใหม่ชื่อ คีย์ หล่อที่สุดในห้องแล้วล่ะมั้ง แต่คีย์เป็นเด็กเกเรหน่อยๆ นะ เพราะชอบนอนหลับในห้องเรียน คีย์บอกว่าเคยดื่มเหล้าแล้วด้วย พอผมบอกว่าเหล้าเป็นของไม่ดี คีย์ก็เอามือตบหัวผมเบาๆ เหมือนเอ็นดูอะไรแบบนั้น ทำให้ผมต้องหงุดหงิดทุกที ถ้าพี่โก้ทำอย่างนี้ผมจะไม่หงุดหงิดหรอกเพราะพี่โก้เป็นพี่ แต่คีย์ไม่ใช่ ไม่ควรเล่นหัวเพื่อนแบบนี้ แต่ถึงบอกไปคีย์ก็ได้แต่หัวเราะแล้วก็แกล้วผมหนักกว่าเดิม แถมยังอ้างเหตุผลบ้าๆ ว่าแกล้งเล่นเพราะผมน่ารัก
“เย็นนี้ไปว่ายน้ำกันเปล่า”คีย์เดินมานั่งบนโต๊ะผมทันทีที่อาจารย์เดินออกจากห้อง
“มีเรียนพิเศษ”
“โดดดิ ไปว่ายกัน เพื่อนไปตั้งหลายคน เดี๋ยวตอนกลับไปส่ง”
“ไม่ไปอ่ะ เดี๋ยวแม่ว่า ใกล้สอบแล้วด้วย”
“แม่ไม่รู้หรอกน่า ไปนะ”คีย์คะยั้นคะยอ แต่ผมสั่นหน้าปฏิเสธจนแทบเวียนหัว สุดท้ายคีย์ก็บ่นๆ ตามประสาแล้วก็เดินไปรวมกับเพื่อนคนอื่น ผมก็เก็บของเดินออกจากห้องเตรียมตัวไปบ้านพี่โก้ แต่ความจริงวันนี้พิเศษหน่อยตรงที่พี่โก้มารับผมแหละ
ผมทั้งเดินทั้งวิ่งออกมาหาพี่โก้ที่ข้างรั้วโรงเรียน พี่โก้ยืนใส่เสื้อช็อปสไตล์เด็กช่าง คนมองกันเต็มเลย บางคนก็มองจนเหลียวหลัง ชี้ให้เพื่อนๆ มองก็มี ผมเดินไปหน้าด้วยหน้างอๆ
“เป็นอะไรทำไมหน้าบึ้งจัง”
“เปล่าอ่ะ ไปกันเหอะ เนมหิวๆ ข้าวด้วย”
“งั้นแวะหาอะไรกินก่อนมั้ย”
“ไม่เอาอ่ะ พี่โก้ทำให้เนมกินหน่อยดิ เอาไข่เจียวก็ได้”ผมพยายามปีนขึ้นไปนั่งบนรถเพื่อบอกให้พี่โก้รีบไป
“อืม นั่งดีๆ นะ”พี่โก้หยิบหมวกกันน็อคมาใส่ให้ผม ซึ่งมันใหญ่กว่าหัวผมอีก แถมเบาะก็ลื่น เวลาเบรกทีหัวผมชนหลังพี่โก้ประจำเลย พี่โก้เคยพาไปซื้อหมวกกันน็อคส่วนตัวนะ แต่ผมเคยทำหล่นแล้วมันแตก พี่โก้ก็เลยไม่ได้ซื้อให้ใหม่แต่เอาของตัวเองให้ผมใส่แทน ผมว่าอย่างนี้ดีกว่ากันเยอะเลย
ผมกอดเอวพี่โก้แน่นตลอดทาง เพราะพี่โก้ชอบเลี้ยวแบบตัวเอียงๆ พอผมร้องโวยวายก็ยิ่งแกล้งเอียงต่ำกว่าเดิม แล้วก็หัวเราะดีใจที่แกล้งผมได้ กว่าจะมาถึงบ้านเล่นเอาผมหมดเสียงหมดแรงไปเลย
“ไปล้างมือล้างหน้าก่อนไป เดี๋ยวพี่ทำหมูปั้นทอดให้กิน”
“ขอไข่ดาวด้วยใบนึงนะ”
“ไอ้ลูกหมู”
“เนมไม่อ้วนสักหน่อย”
“พยาธิเยอะล่ะสิ กินข้าวคนเดียวแทบหมดหม้อทำไมไม่อ้วนสักทีนะ”พี่โก้แกล้งว่าผมแล้วก็เดินหนีเข้าครัว ปล่อยให้ผมค้อนใส่หลังอยู่คนเดียว
ความจริงแล้วพี่โก้เหมือนคนสองบุคลิกนะ ต่อหน้าผู้ใหญ่ชอบทำตัวนิ่งๆ ดูน่าเชื่อถือ พ่อกับแม่ผมงี้ ปลื้มมากๆ ชอบบอกว่าอยากให้พี่นิคเอาอย่างพี่โก้บ้าง ดูน่าเชื่อถือ ไม่ทำเรื่องหนักใจให้พ่อแม่ แต่ลับหลังผู้ใหญ่แล้วพี่โก้กับพี่นิคก็ไม่ต่างกันเลย ชอบแกล้งชอบแหย่ บางทีก็เล่นอะไรบ้าบอกับพี่นิค แถมยังชอบกวนประสาทผมที่สุดในโลก อย่างตอนนี้ที่พยายามจะเอาส้อมจิ้มไข่แดงให้แตก ทั้งๆ ที่ผมชอบเจาะเองกินเองแบบเอาคลุกๆ ข้าวแล้วมันอร่อยดี แต่พี่โก้ก็คอยจะแกล้ง
“พี่โก้อ่ะ!!”
“อะไรล่ะ”
“เอาส้อมมาดิ เนมจะเจาะเอง ไข่เนมนะ”
“พี่เจาะไข่ดาวเกี่ยวอะไรกับไข่เนมเล่า”พี่โก้ทะลึ่งที่สุดในโลก ตั้งแต่ที่หอมแก้มผมครั้งนั้น ผมว่าพี่โก้ทะลึ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ชอบมาพูดให้ผมคิดลึก
“พี่โก้ทะลึ่งอ่ะ เนมจะฟ้องพี่นิค”
“กลัวมันตายล่ะ”
“เอาส้อมมา...”ผมพยายามแย่งก็แล้ว แบมือขอดีๆ ก็แล้วแต่พี่โก้ก็ยังหยุดแกล้งสักที
“พี่เจาะไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้อ่ะ ไข่แดงของเนมนะ”ผมพูดเองแล้วก็สะดุ้งหน้าแดงเองเมื่อรู้ว่าคำพูดตัวเองมันคิดสองแง่สองง่ามอยู่ ต้องโทษพี่โก้กับคีย์นั่นล่ะที่ชอบพูดอะไรแนวนี้ผมเลยคิดลึกไปเลย
“....ก็อยากเจาะไข่แดงเนมอ่ะ”
“พี่โก้อ่ะ”ผมไม่กล้าเงยหน้ามองเลย ความสัมพันธ์ของเรามันก็ยังเป็นพี่น้องอยู่ แต่ลึกๆ ผมรู้ดีว่ามันไม่ใช่ และพี่โก้ก็รู้ เมื่อก่อนเราอาจเล่นกันโดยไม่คิดอะไร ผมเคยโดดกอดบ้าง กระโดดขึ้นหลัง หรือนั่งตัก แต่เดี๋ยวนี้มันไม่คิดไม่ได้ การสัมผัสแบบนั้นก็เลยน้อยลง แต่ความรู้สึกของผมไม่ได้น้อยลงไปเลย แถมผมยังรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ถ้าพี่โก้สัมผัสผม ไม่ว่าจะแค่จับมือ โอบไหล่ หรือหอมแก้ม ผมรู้สึกว่าพี่โก้ก็ไม่ได้คิดว่าผมเป็นแค่น้องเหมือนกัน
“ไม่แกล้งก็ได้ รีบๆ กินซะเดี๋ยวพี่ติวให้”ทุกครั้งที่ผมเริ่มอายมากๆ จนทำอะไรไม่ถูกพี่ก็จะหยุดไปเอง ความจริงวันนี้ผมไม่มีเรียนพิเศษหรอก แต่พี่โก้รับปากจะติวก่อนสอบให้ผม แล้วคืนนี้ก็จะให้ค้างที่นี่ด้วย อาทิตย์หน้าจะสอบแล้ว เราคงไม่ได้เจอกันอีกหลายวันเลย
หลังจากทานข้าวเสร็จพี่โก้ก็ไล่ผมขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แน่นอนว่าต้องใส่ชุดของพี่โก้เพราะผมไม่ได้ติดตัวมา พี่โก้ตัวใหญ่กว่าผมมาก ครั้งแรกที่ได้ใส่ คอเสื้อกว้างจนเกือบเห็นไหล่ แถมชายเสื้อยังยาวจนเกือบถึงเข่า กางเกงขาสั้นก็ตัวใหญ่ ผมใส่แล้วหลุดทุกที พี่โก้เลยเอาบ็อกเซอร์มาให้ใส่แทน แต่มันสั้นนะ เวลาใส่เสื้อแล้วก็คลุมเกือบหมด เพราะผมต้องพันเอวสองรอบเพื่อให้แน่นขึ้น
ออกมาจากห้องน้ำเดินเข้าห้องพี่โก้ แต่เจ้าของห้องไม่อยู่ ผมเดินไปหยิบหนังสือที่เตรียมมาออกมาวางไว้ แต่ด้วยความสอดรู้ ผมเห็นซองเอกสารวางอยู่บนโต๊ะก็เลยหยิบมาเปิดดู ผมไม่แน่ใจว่าความรู้ตัวเองถูกต้องหรือเปล่า แต่สิ่งที่ถืออยู่ในมือน่าจะเป็นเอกสารของมหาฯลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ...พี่โก้จะจบปวส.เทอมนี้แล้ว และ...จะไปเรียนต่อที่อื่น
“เด็กไม่ดีรื้อของคนอื่น”พี่โก้เดินมาข้างหลังเงียบๆ หยิบเอกสารในมือผมไปใส่ซองไว้เหมือนเดิม มือที่ลูบหัวผมเบาๆ ไม่ได้ช่วยให้ผมหายอึ้ง...พี่โก้จะไปอยู่ที่อื่นแล้ว
“....พี่โก้”
“พี่ไปสอบที่นั่นมา ติดด้วยนะ พี่จะไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ”พี่โก้ไม่ต้องรอให้ผมถาม แค่มองหน้าผมก็รู้แล้วว่าผมจะถามอะไร แต่นี่ไม่ใช่คำตอบที่ผมอยากได้ยินเลย
“...แล้วเนมล่ะ”
“เนมก็เรียนที่นี่ไง พี่เรียนแค่สองปีพี่ก็จบแล้ว กรุงเทพฯ ใกล้แค่นี้เอง พี่กลับทุกวันหยุดยังได้เลย”
“ทำไมพี่ไม่เรียนต่อที่นี่ล่ะ”
“....เพื่อนสนิทพี่จะไปเรียนที่นี่น่ะ พี่เลยตามเพื่อนไป”ผมนึกน้อยใจกับคำตอบ พี่โก้ติดเพื่อน อะไรๆ ก็เพื่อนตลอดเลย แต่ผมไม่เห็นติดเพื่อนเลย ผมติดพี่โก้ ทำไมพี่โก้ไม่ติดผมบ้างนะ
“เนมไปด้วย”
“ไปได้ไง เนมไปไม่ได้หรอก”
“ก็เนมอยากไปนี่ ไม่งั้นพี่โก้นั่นแหละไม่ต้องไป ไว้วันหยุดพี่ค่อยไปเยี่ยมเพื่อนก็ได้นี่”
“แต่พี่อยากไปเรียนที่นั่นด้วย ใช่ว่าจะตามเพื่อนอย่างเดียวนะ”
“ไม่เอาอ่ะ เนมไม่ให้พี่โก้ไป ไหนพี่โก้บอกว่าให้เนมตั้งใจเรียน ให้รีบเรียนแล้วจะได้เรียนที่เดียวกันไง”ผมร้องไห้ออกมาอย่างง่ายดาย ซึ่งความจริงแล้วผมก็ร้องบ่อยๆ พี่โก้ชอบว่าผมเอาแต่ใจ ใครขัดใจอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ มันก็จริง แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ร้องไห้เพราะความเอาแต่ใจของตัวเอง แต่ไม่อยากห่างจากพี่โก้ต่างหาก ขนาดอยู่ใกล้กันยังไม่ค่อยได้เจอ แล้วถ้าไปเรียนคนละจังหวัดจะได้เจอกันเหรอ
“อย่าร้องไห้สิ พี่ไปสองปีเองนะ”
“แต่เนมเหงานี่ ไม่มีพี่แล้วเนมจะอยู่ยังไง”ผมปาดน้ำตาตัวเองบ้าง พี่โก้เช็ดให้บ้างสลับกันจนรู้สึกว่าหน้าเลอะไปหมด น้ำมูกเริ่มไหลแล้วด้วย
“พ่อแม่เนมก็อยู่ นิคก็อยู่ เพื่อนๆ เนมอีก พี่ไปอยู่นั่นคนเดียวน่าจะเหงากว่านะ ถ้าเหงามากๆ เนมโทรหาพี่ก็ได้นี่นา”
“มันไม่เหมือนได้เจอได้คุยนี่นา พี่โก้อ่ะ เรียนต่อที่นี่สิ ไว้เนมจบม.6 ค่อยไปพร้อมเนมนะ”
“ทำได้ที่ไหนเล่า กว่าเนมจะจบตั้งหลายปี อย่าดื้อน่ะ แล้วพี่จะมาหาบ่อยๆ”
“เนมไม่ได้ดื้อนะ!! พี่โก้บ้า ไม่เคยเข้าใจเนมเลย!”ผมผลักอกพี่โก้ให้ถอยออกไป พี่โก้ก็ยืนนิ่งไม่ขยับเข้ามาใกล้อีก ผมรู้ว่าพี่โก้เริ่มโกรธแล้วที่ผมทำกริยาไม่ดีใส่ แต่ผมก็โกรธเหมือนกันนะ เขาว่าคนกรุงเทพฯ มีแต่สวยๆ หล่อๆ แถมไปอยู่ไกลพ่อแม่แบบนั้นพี่โก้ก็ต้องเริ่มมีแฟนแน่ๆ เลย สัญญาที่เคยให้ไว้ว่าจะไม่มีแฟนก็คงลืมหมด
“...พี่บอกเนมได้แค่นี้ล่ะ ยังไงพี่ก็ต้องไป แล้วพี่จะกลับมาเยี่ยมบ่อยๆ ถึงตอนนั้นเนมอาจจะลืมพี่ไปแล้วก็ได้”
“พี่โก้บ้า!! อย่างเนมนี่นะจะลืม เนมรักพี่โก้แค่ไหนไม่รู้เลยรึไงเล่า ไอ้พี่บ้า!! อะไรๆ ก็เพื่อน เนมไม่มีความหมายเลย เนมจะกลับบ้านแล้ว!! ไม่นอนกับพี่แล้ว!”ผมหันไปหยิบข้างของตัวเองยัดใส่กระเป๋านักเรียน มองหาเสื้อผ้าที่ถอดไว้แต่ไม่รู้อยู่ตรงไหน
“จะไปก็ไปนะ แต่บอกไว้ก่อนว่าสอบเสร็จพี่จะไม่อยู่แล้ว พี่ต้องไปหาหอที่นั่น ไปมอบตัวด้วย ปิดเทอมนี้ก็คงไม่ได้อยู่หรอก”พี่โก้เดินไปนั่งบนเตียงมองผมเดินหาเสื้อผ้าตัวเอง แต่ผมนึกออกแล้วล่ะว่าลืมเสื้อผ้าไว้ในห้องน้ำข้างนอก
“ฮือๆๆ...เนมจะไปฟ้องพี่นิค...ไอ้พี่บ้า...ฮือออ”ผมนั่งร้องไห้ซุกหน้าลงบนเข่าตัวเองข้างๆ เตียงใกล้กับที่พี่โก้นั่งอยู่ สักพักพี่โก้ก็ลืมเอามือมาลูบหัวปลอบๆ พอเห็นผมไม่หยุดร้องก็ดึงผมขึ้นมานั่งตักลูบหลังเบาๆ ให้ผมร้องไห้บนบ่าจนเสื้อแฉะทั้งน้ำตาน้ำมูกปนกันไปหมด
“สองปีเองนะ อีกสองปีพี่ก็เรียนจบแล้ว พี่เคยสัญญาไว้ว่ายังไง เนมยังจำได้มั้ย”
“...พี่บอกว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ”
“ใช่ เพราะงั้นต่อให้พี่ไม่ได้อยู่ใกล้เนม พี่ก็จะไม่คบกับใครนะ”ผมเช็ดหน้าบนไหล่พี่โก้จนคิดว่าสะอาดขึ้นก็ค่อยผงกหัวขึ้นมาจ้องหน้าพี่โก้บ้าง พี่โก้ทำหน้านิ่งๆ คิ้วขมวดนิดหน่อย ไม่มีรอยยิ้มติดมุมปากเวลาต้องการแหย่ผม พี่โก้เองก็ไม่สบายใจสินะ
“.....สัญญานะ”
“สัญญา”
“ต้องกลับมาบ่อยๆ มากๆ ต้องโทรหาเนมด้วย เพราะเนมไม่ค่อยมีตังค์ โทรแล้วเปลืองเดี๋ยวแม่ว่า”
“โอเคเลย เดี๋ยวพี่โทรมาเอง”
“สองปีนะ”
“ถ้าพี่ไม่สอบตกก็สองปีจบแน่ๆ”
“แล้วเนมจะรีบเรียน ถ้าพี่โก้ไม่กลับมาเนมจะไปตามเอง”
“จริงๆ อ่ะ”พี่โก้หัวเราะ คำว่า ‘อ่ะ’ พี่โก้ชอบพูดล้อเลียนผม เพราะผมพูดบ่อยๆ
“แล้วถ้าเรียนจบแล้วอ่ะ....”ผมก้มหน้านิ่งๆ ไม่กล้าถามต่อ
“จบแล้วก็ทำงานสิ”
“ฮื้อออ ไม่ใช่ดิ ก็...ถ้าเรียนจบแล้ว...พี่โก้จะมีแฟนเลยเปล่า”
“พี่ไม่ไวไฟขนาดนั้น”
“พี่โก้อ่ะ ตอบดีๆ สิ”
“ก็จริงนี่ เรียนจบก็ทำงาน ถ้าเจอคนไหนถูกใจก็อาจจะดูๆ ไปก่อน คงไม่คบใครง่ายๆ พี่มีอย่างอื่นให้ทำเยอะแยะ ไม่ว่างไปมีแฟนหรอก”
“จริงๆ นะ งั้น...ถ้าเนมเรียนจบล่ะ”
“ก็รับปริญญาสิ”
“โหยยยย พี่โก้อย่ากวนดิ เนมก็อายเป็นนะ”
“ก็คุยดีๆ สิ ก้มหน้าก้มตาพูดวกไปวนมาพี่ไม่รู้เรื่องหรอก”พี่โก้ไม่รู้หรือไงว่าผมอายแค่ไหนที่ต้องนั่งตักพี่โก้แบบนี้ ผมต้องยอมเงยหน้าขึ้นเพราะรู้ดีว่าเถียงสู้พี่โก้ไม่เคยชนะ แถมจะยิ่งแกล้งให้อายกว่าเดิมด้วย
“ก็เดี๋ยวอีกสองปีพี่โก้ก็จบแล้วอ่ะ แล้วเนมอ่ะ...ตั้งหลายปี”
“ทำไม เนมจะไม่รักษาสัญญากับพี่เหรอ”
“เปล่า!! ก็!...ก็ถ้าพี่โก้จบก่อนแล้วเนมจบห่างตั้งหลายปี พี่โก้ก็รักษาสัญญาแค่ไม่กี่ปีจริงเปล่า แต่เนมตั้งหลายปีนะ พี่โก้ก็ได้เปรียบอ่ะ”
“งั้นพี่จะไม่มีแฟนจนกว่าเนมจะเรียนจบดีมั้ย”
“จริงอ่ะ แต่...พี่โก้จะมีแฟนก็ได้นะ แต่ต้องให้เนมอนุญาตก่อน”ผมดีใจนะที่ได้ยินพี่โก้พูด แต่...ถ้าแฟนพี่โก้คือผมก็ไม่เป็นไรนะ ผมเห็นเพื่อนหลายคนมีแฟนกันแล้ว คีย์ก็มีแถมเป็นผู้ชายเหมือนกันด้วย ถ้าผมจะมีบ้างก็ไม่แปลกหรอก
“ก็ได้ ถ้าพี่จะคบใครจะเอามาให้เนมเลือก”
“เนมไม่เลือกสักคน”ผมแทบจะตะโกนใส่ ใช้คำว่าเลือกนี่แสดงว่ามีมากกว่าหนึ่งแน่ๆ เลย พี่โก้เจ้าชู้!
“อ้าว แล้วไหนบอกว่ามีได้”
“ก็ต้องให้เนมอนุญาตไง”
“ก็เดี๋ยวเอามาขออนุญาตไง”พี่โก้ลงท้ายประโยคเลียนแบบผมอีกแล้ว ขี้แหย่อ่ะ
“ก็ไม่อนุญาตอ่ะ”
“ก็ต้องแบบไหนถึงจะอนุญาตอ่ะ”
“ก็!!.....ก็แบบเนมไง”
“หืมม์”
“ก็พี่โก้บอกเองนี่ ว่าถ้าจะคบกับใคร คนนั้นต้องเป็นคนที่รักพี่โก้ที่สุด ก็...เนมไง ใครมาหลังจากนี้ไม่มีมากกว่าเนมสักคนหรอก ทั้งปริมาณและระยะเวลาด้วย เนมดีที่สุดแล้ว”ผมรีบพูดข้อดีของตัวเองให้หมดแล้วเตรียมก้มหน้าหนี แต่พี่โก้เหมือนรู้ทางเลยเอามือมาล็อคหน้าผมไว้ไม่ให้ก้ม ผมก็พยายามเบี่ยงหน้าทั้งก้มทั้งเงยทั้งหันหน้าหลังซ้ายขวาจนวุ่นไปหมด สุดท้ายมาแปะตำแหน่งเดิมที่เช็ดน้ำมูกตัวเองเอาไว้
“คนเรา พูดเองอายเองก็มี”
“ก็พี่โก้ชอบแกล้งไม่รู้อ่ะ”
“เนมยังเด็กนะ พี่อยากให้เนมได้รู้จักคนเยอะกว่านี้ พี่อาจไม่ใช่ก็ได้”
“ไม่จริงหรอก พี่โก้น่ะแหละดีแล้ว เนมเลือกแล้ว”
“....ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ”
“แน่!!”
“ถ้าพี่เรียนจบ...และเนมยังคิดแบบนี้อยู่...พี่จะตามใจเนม”
“จริงๆ นะ!!”ผมรีบยกหน้าตัวเองออก รู้สึกเหมือนปากฉีกยิ้มกว้างที่สุดเท่าที่เคยทำ พี่โก้เองก็ยิ้มให้ อีกแค่สองปีเอง ตอนนี้พี่โก้อาจขี่มอร์เตอร์ไซมารับผมกลับบ้าน แต่ถ้าพี่โก้เรียนจบ ทำงาน อาจขับรถยนต์มารับก็ได้ พี่โก้เท่ที่สุด น่ารักที่สุด ดีที่สุดในโลกด้วย แค่สองปี...อีกแค่สองปี
“เนมจะรอ!!”ผมโถมกอดพี่โก้อีกครั้งจนเราหงายหลังลงไปพร้อมกัน ตั้งใจจะหอมแก้มแต่เพราะทิ้งตัวลงมาปากผมก็เลยคลาดเคลื่อน มันดันมาหยุดที่มุมปากพี่โก้ ผมตาโตด้วยความตกใจและตื่นเต้น อีกใจก็อยากรู้อยากลอง พี่โก้มองหน้าผมที่ยังค้างอยู่ท่าเดิม แต่ทันทีที่สบตากัน ผมก็เผลอเลื่อนปากเข้าไปจนแนบสนิท...มันนุ่มๆ อุ่นๆ ผมตื่นเต้นจนเหมือนได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง ไม่รู้ว่าจะทำไงต่อ แค่นี้เรียกว่าจูบหรือยัง ต้องอ้าปากหรือเปล่า หรือต้องเบี่ยงหน้าไหม ร่างกายเหมือนจะแข็งเป็นหิน ได้ยินเสียงตึกตักๆ ดังจนน่ารำคาญ จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะรู้สึกถึงฝ่ามือที่สัมผัสท้ายทอยตัวเอง ปากที่แนบสนิทและนิ่งสนิทเริ่มขยับช้าๆ เหมือนจะตอบคำถามในหัวของผมว่า...แค่ปากชนปากน่ะ...ยังไม่เรียกว่าจูบนะ
-
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนจะเข้าใจว่าทำไมพี่โก้ถึงให้เนมเลือกว่าจะรักหรือว่าจะเกลียด ว่าแต่เนื่อเรื่องสำหรับตอนพิเศษมีผลเกี่ยวกับตัวเรื่องหรือป่าวหนอ
ตอนนี้น่ารักดี :-[ :-[ :-[
-
น้องเนมกะพี่โก้สมัยก่อนน่ารักเนอะ^^
อยากอ่านตอนที่มีอะไรกันครั้งแรกด้วยอ่ะ(ฉากฟันแล้วทิ้ง หึ)
เอ๋..เรากำัลังรอฉากปล่อยมือในปัจจุบันอยู่น้าาาาา ไม่เป็นไรๆ ตอนนี้ก็เหมือนจะรู้อะไรขึ้นเหมือนกัน(มั้ง) แล้วอิพี่โก้ชั้นแอบจำหมูทอดของแกได้นะว่าเป็นของโปรดเจ ชิส์
ปล. ชอบรูปอวตารรีบน แอร๊ยยยย โชตะค่อนนนนน
-
จิ้มๆๆ >< ในที่สุดพี่จีก็พาพี่โก้กะน้องเนมกลับมาแล้ว~
เห็นด้วยกะรีบนว่าอยากอ่านฉาก "ครั้งแรก" ของน้องเนมมากมาย
อยากรู้ว่าตกลงมันยังไงกันแน่ โก้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนั้นจริงรึเปล่า
อยากรู้ว่าตอนนั้นโก้คิดยังไงอยู่....
เนมน่ารักตั้งแต่เด็กๆเลยนะ ไม่จับกดตั้งแต่แรกเลยก็ดีแล้ว :laugh:
พี่โก้นี่ก็... เห็นเงียบๆขรึมๆแบบนี้ไม่คิดเลยว่าจะมีมุมล้อเล่นกะเค้าด้วย
แถมเล่นอะไรแต่ละอย่างนี่นะ :o8: ตรงที่บอกจะ"เจาะไข่แดงเนม"
โอ๊ยยยยย อ่านแล้วสะดุ้งเลยอ่ะ เขินแทนเนมด้วย
ดูแล้วเหมือนโก้จะชอบๆน้องเนมมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนะ
จากการแสดงออกที่ไม่เหมือนพี่น้องกันธรรมดา
แต่ทำไมโก้ต้องทำตัวเย็นชากับน้องด้วย (แถมยังฟันแล้วทิ้งอีกตะหาก - -)
หรือว่ารู้สึกผิดที่ไปพรากความบริสุทธิ์จากน้อง o18
-
โอ่ยยยยยยยยยยยยย น่ารักที่สุดเหอะตอนนี้ ที่มาที่่ไปของการเลือกคือแบบนี้ใช่มั้ย
ว่าแต่ .... ตอนนี้น้องเนมรู้จักจูบแแล้วใช่มั้ยคะลูก >//<
ขอบคุณมากนะคะคุณจี คิดถึงโก้เนมมาตั้งหลายวันแล้ว ^^
-
ตอนพิเศษ พี่โก้นะพี่โก้ TT
ให้จริงอย่างที่พูดเถอะ แต่แหม แอบไวไฟแต่น้อยเลยนะ :oo1:
เนมก็...ติดพี่โก้แจเลย สงสารคีย์ สงสัยบ่นจนต่อมน้ำลายอักเสปแล้ว ฮ่าๆ
-
อ่านตอนพิเศษที่แสนพิเศษแล้ว คืนนี้หลับฝันดีแน่ๆเลย
กรี๊ดดดด พี่โก้ๆๆ เหมือนพี่เล็งน้องเนมแปะป้ายจองน้องตั้งแต่ตอนนั้น
เพียงรอเวลาให้น้องเติบโตรู้จักรู้ใจตัวเอง ใช่มั๊ย พี่โก้
จริงๆพี่เป็นโลลิค่อน รักจริงหวังแต่งกับน้องเนมมานานนม ใช่ป่ะ
“ก็พี่โก้บอกเองนี่ ว่าถ้าจะคบกับใคร คนนั้นต้องเป็นคนที่รักพี่โก้ที่สุด ก็...เนมไง ใครมาหลังจากนี้ไม่มีมากกว่าเนมสักคนหรอก ทั้งปริมาณและระยะเวลาด้วย เนมดีที่สุดแล้ว”
โฮกกก น้องเนมน่าร๊ากกกกก :กอด1:
อยากให้ตอนปัจจุบันน้องเนมพุ่งเข้าชนแบบนี้ พี่โก้เสร็จเนมแน่ๆ
ขอบคุณนะคะ คุณจี ตอนพิเศษ สุดยอด o13
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด น่ารักๆๆๆ น่ารักที่สุด(ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มา)!!! :laugh:
พี่โก้อ่ะ แล้วแบบไหนล่ะที่เค้าเรียกว่าจูบ แอร๊ยยยยย อยากเป็นเนม อยากรู้ว่าจูบเป็นยังไง :impress3:
รอตอนปัจจุบันค่ะ ขอบคุณคุณจีมากนะคะ :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดด น่่ารัก :impress2:
-
กรี๊ดดดดดดดด น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆอะ
พี่โก้ของเนมสมัยก่อนน่ารักจัง ดูขี้เล่นมากๆๆ
สองคนนี้เค้าผูกพันกันมานานแล้วสินะ
แล้วสุดท้ายใครกันแน่ที่ผิดสัญญากันก่อนอะ
เนมกะโก้ จะน่ารักไปไหน
ขอให้ปัจจุบัน หวานๆๆแบบนี้มั่งนะ
:o8: :o8:
-
ว๊ากกกกกกกกก ... น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก :m3:
เพิ่มระดับน้ำตาลก่อนไปนอนกันเลยทีเดียว
หนูเนมตอนเด็กๆน่าฟัดที่สุดในสามโลก ขนาดอิพี่โก้ยังไม่รอด อิอิ :haun5:
เฮ่ออออ ... ถ้าวันนั้นพี่เอ๊กซ์อยู่ด้วยกับเจแล้วโก้ได้ไปงานวันเกิดเนมมันจะเป็นแบบไหนน้อ
แต่เมื่อชะตา(ที่คุณจี)ลิขิตให้กลายมาเป็นแบบนี้ก้อได้แต่ลุ้นและเอาใจช่วยกันต่อไป :z13:
ความเข้าใจผิด ผิดหวัง เสียใจทำให้เนมห่างออกไปในขณะที่โก้ยังอยู่จุดเดิมอย่างที่เคยสัญญากันไว้ใช่มั้ย :sad4:
ก้อคนมันเฮิร์ทนี่ ก้อมีนอกลู่นอกทางบ้างเป็นธรรมดา ถ้าจะตามง้อตามใจกันซักหน่อยมันก้ออาจไม่บานปลายนะ :o12:
โก้ต้องการรอให้เนมโตมากพอที่จะตัดสินใจเลือกอีกครั้งเลยปล่อยให้ทุกอย่างเป็นโดยไม่ทำอะไรตลอดหลายปีที่ห่างกันแบบนั้นใช่มั้ย :เฮ้อ:
แต่ถ้าไม่พูดไรให้เคลียร์ๆก้อต้องให้เวลาน้องมันหน่อยนะ .. หวังว่าความรักของน้องเนมจะมากพอที่จะอดทนจนถึงวันที่เข้าใจกันนะลูก :m15:
เฮ่ออออออออออออ ... สงสารทั้งคู่เลยอ่ะ .. ทำไงดีอ่ะ ... อยากให้เข้าใจกันเร็วๆอ่ะ (เลียนแบบเนมมั่ง อิอิ) :z3:
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษตอนนี้นะคะ เข้าใจอะไรๆ(เอาเอง)ได้มากขึ้นทีเดียว
รักเรื่องนี้จัง ยิ่งชื่อเรื่องยิ่งได้ใจ แบบว่า ใช่เลย .. ลุ้นตัวโก่งกับตอนปกติที่กำลังจะมาในเร็ววัน .. ชิมิ :m13:
ปล. เก๊ายังรอตอนพิเศษทางพีเอมอยู่นะตะเอง ไม่ลืมๆ ไม่ต้องกังวล ... แค่รีบบิ๊วหวานนนน ..ให้จงได้เป็นพอ (คุณจี : กระโดดเตะ..กดดันชั้นเรอะ) .. แหะๆ :o8:
นอนดึกอีกแล้ว .. รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า :กอด1:
-
น่ารักอ่ะ :-[
-
:z3: ตอนนี้โชตะคอนโคตรรรรรร :man1:
แอร้ยยยย พี่โก้แม่งโคดเสี้ยมเด็กเลยอะ เนมน่ารักน่าฟัดเว่อ :-[
-
โก้..แ ม ร่ ง..นิสัยว่ะ
:a5:
-
:o8:เขินอ่ะ :m3: :-[
แต่ตอนพิเศษตอนหน้า....
ขอตอนเนม...ครั้งแรกได้ป่ะ :m10: :z1: :haun4: :haun4:
-
อ๊ายยยย ดีนะเนี่ยที่แว่บเข้ามาดูก่อนไปนอน
เลยได้อ่านน้องเนมกับตาโก้ก่อนนอน คืนนี้หลับฝันดีแน่ๆ เพราะว่าน้องเนมน่ารักที่สุด!
อ่านไปยิ้มไปเลยจริงๆ
เด็กอะไรค้าาา น่ารักขนาดนี้
น่ารักตั้งแต่เกิดเลยป่ะเนี่ย ฮ่าๆๆ
ชอบที่น้องบอกประโยคนี้
“ก็!!.....ก็แบบเนมไง”
“ก็พี่โก้บอกเองนี่ ว่าถ้าจะคบกับใคร คนนั้นต้องเป็นคนที่รักพี่โก้ที่สุด ก็...เนมไง ใครมาหลังจากนี้ไม่มีมากกว่าเนมสักคนหรอก ทั้งปริมาณและระยะเวลาด้วย เนมดีที่สุดแล้ว”
เยี่ยมมากค่ะน้องเนม พี่สนับสนุนให้คนมีความคิดดีๆ ก๊ากกกก....
ใ่ช่เลย อย่างอีตาพี่โก้นี่เหมาะกับน้องเนมที่สุดแล้ว
อ่านตอนนี้แล้ว พี่โก้มันพูดยังไงๆอยู่นะ
เหมือนจะให้ความหวังเด็ก แต่คิดอีกทีก็เหมือนตาโก้จะรักเนมด้วย 555 แอบเยอะนะตาโก้!!
คลิ๊กไลค์รีบนค่ะ แอบอยากอ่านฉากฟันแ้ล้วทิ้งเหมือนกันค่ะคุณจี
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ อิอิ (ส่อให้รู้ว่ารีดเดอร์อย่างเราๆ โลภมากค่ะ ให้เท่าไหร่ก็ไม่พอ!! ฮ่าๆๆ)
-
ถึงบ้างอ้อ สัญญานี้นี่เอง
แต่อยากรุว่าทำไมโก้ถึงฟันแล้วทิ้งมากกว่า :m31:
-
โอย ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เขิลคร๊า าาา หวานเวอร์เนาะ
"สัญญา" แล้ว...ทำไมพี่โก้ถึงฟันแล้วทิ้งอ่ะ ทำเหมือนไม่รักน้องเนมเลย แต่ที่เค้าอ่านตอนพิเศษทุกตอนที่ผ่านๆมา พี่โก้ก้อเหมือนรู้สึกพิเศษกะน้องเนมอยู่นะ แล้วกะเจล่ะ ??? .... ฮึ่ย ยยย ยังไงน้อ? แล้วยังงี้ถือว่าเนมผิดสัญญามั้ย เพราะเนมเคยเป็นแฟนกะคีย์ -ชริชริ ก้อเพราะพี่โก้นั่นแหละ ทำน้องเสียใจ น้องเลยเตลิดเลย เห็นม๊ะล่ะ-
-
คุณจีกลับมาแล้ว คิดถึงๆ :กอด1:
ทำไมอดีตมันหว๊านนนหวานนน อยากรู้จุดพลิกผันว่ามันเกิดอะไรขึ้น o22
-
เนมตอนเด็กนี่น่ารักเนอะ
-
ตอนนี้ใช่ตอนน้องเนมเสียซิงป่ะค่ะ :-[
ตอนนั้นอิพี่โก้แลดูน่ารักน่าชัง มีหยอกมีล้อ แอร๊ยยยยย
ตอนนี้ขอแบบนั้นสักหน่อยสิ อยากได้ :m3:
รอตอนต่อไปจ๊า :pig4:
(ปล.ตอนต่อไปยังเป็นตอนพิเศษก็ได้นะ ขอไอ้เรื่องที่ต่อจากตอนนี้อ่ะ :m26:)
-
กี๊ดดดด >//////////<
อะไรเมื่อก่อนไอพี่โก้ไม่ได้ทำตัวร้ายมากนี่นาาาา
จุดหักมุมน่าจะเปนตอนที่มีอะไรกับเนมรึป่าว??
TT^TT
-
พี่โก้สัญญาจะไม่มีแฟนจนเรียนจบ ก้ไม่มี แต่น้องเนมมีนี้หนา เอะใครผิดสัญญากันหวา หรือเพราะโดยฟันแล้วทิ้ง เลยต้องผิดสัญญา
ของคุณจีมาก เรื่องราวสนุกมากค่ะ รอติดตามต่อไปค่ะ
-
ว้าววว มาต่อแล้ว
โก้เนี่ยหลอกเด็กนะเนี่ย
ปล่อยให้น้องรอแต่ก็ไม่เลือกน้องอยู่ดี
แล้วตอนนี้ที่โก้ให้น้องเลือกเนี่ย
โก้จะเริ่มทำตามสัญญาแล้วใช้มั๊ยค่ะจี
อีกสองปีเนมก็เรียนจบแล้ว
จะตามใจน้องใช่มั๊ย
-
พี่โก้หลอกเด็กชัด ๆ
ในเมื่อสัญญาแล้วทำไมกลายเป็น "ฟันแล้วทิ้ง" ไปได้อ่ะ
น้องเนมออกจะน่ารักน่าหม่ำขนาดนี้ :-[
-
เนมนี่มันน่ารักจริงๆ >//<
-
เพื่อน นี่ลงจบแล้วช่ายม่ะ ไม่ได้ลืมทิ้งท้ายช่ายม่ะ ฮาๆๆ
-
น้องเนมน่ารักม๊ากกกกกกกกก
ยัดเยียดตัวเองให้เป็นแฟนพี่โก้ได้น่าเอ็นดู๊ อิ อิ :m1: เก่งมากลูก :m4:
-
อ่านแล้วรู้สึกสงสารเนม ณ ปัจจุบันเลยอ่ะ :sad4:
โก้แม่งเลวววว :z6: ทำกับเด็กน่ารักๆแบบนี้ได้ลงคอ :angry2:
-
เนมน่ารักเด็กน้อยมากๆ
แต่ด้วยความเป็นเด็กนั่นหล่ะบางทีโก้เลยอยากให้โอกาสเนมด้วย
ว่าต่อๆไปโก้อาจจะไม่ใช่สำหรับเนมก็ได้
-
พี่โก้ เลี้ยงต้อยเหรอ
หลอกเด็ก หรือเปล่าเนี่ย
ไม่อยากยกเนมให้พี่โก้เลย มันเจ้าเล่ห์มาก
ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกเนม
-
+1 ให้คุณจี
น่ารักจังเลยค่ะ
-
เด็กหนอเด็ก
เมื่อก่อนอิพี่โก้มันก็ยังไม่โรคจิตนี่หว่า ???? 555555 :m31: :m31:
-
อดีตของทั้งคู่มีอะไรเยอะไปหมด และโก้ก็หน้าจะรักเนมเป็นคนแรก
เหมือนจะหวานแต่แอบเศร้ายังไงไม่รู้
:pig4: คะ
-
ตอนนี้น่ารักมากๆ
+ 1 นะคะ
-
:o8:
-
แล้วตอนนี้ทำไมอิพี่โก้ไม่น่ารักเหมือนสมัยก่อนอ่ะ
-
ตอนพิเศษที่สุดแสนน่ารัก รู้แล้วว่าเค้าสัญญากันไว้นี่เอง
แต่ก็อยากรู้ต่ออีก ว่าเกิดไรขึ้นทำไมพี่โก้ถึงได้ดูห่าง ๆ ไป
สงสารน้องเนม แต่ตอนนี้ก็รู้จักอีกมุมของพี่โก้
-
โห เลี้ยงต้อย โชตะค่อน ฮิคารุ เกนจิ กับขนาดนี้น้องเนมเลยโตมาแบบรักพี่โก้คนเดียวไง
ตอนนี้ก็ยังดีกันอยู่นี่ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเหตุการณ์นี้ไปอีกปีจะดราม่ากันจนเป็นจุดเปลี่ยนอ่ะ
-
รักยาวนาน แบบนี้เลยให้เนมเลือกซินะพี่โก้
อ่านไปแล้วยิ่งเข้าใจพี่โก้
เรียกร้องตามด้านบนด้วยคน ขอครั้งแรกของน้องเนมด้วย
-
ว้าวตอนนี้เนมน่ารักเหมาะสมกันจริงๆๆ
โก้เนม อิอิแหมๆๆเนมไวไฟนะเนี่ยะไปปล้นจูบพี่โก้ได้ไงอิอิ
:-[
-
:L1:
-
ตอนพิเศษน่ารักมากๆ เลยครับ
มารอลุ้นตอนปัจจุบันครับ
-
อ๊ายยยยยยยยยย ตอนนี้น่ารักจังเลยยยยยยยยยยย น่ารักทั้งคู่เลยยยย งื้ออออออออออ
คิดถึงสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้ทำให้รู้ว่าพี่โก้ก็ชอบน้องเนมบ้างล่ะน๊าาาาาาาาาา
อยากให้ตอนปัจจุบันแล้ว2 คนนึกถึงตอนนี้เยอะๆๆน๊าาาาาาา
พี่โก้ก็รอเนมอ่าาาาาาาาาา น่าร๊ากกกกกกกกก
เอาอีกกกกก มาต่ออีกเร็วๆๆน๊าคร๊าาาาาาาา ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
กีส ตอนพิเศษ 555 อ่านลากยาวไว้ก่อนนะ เดี๋ยวดึกดื่นคืนนี้มาอ่านซ้ำอีกรอบ หุหุุ
-
น้องเนมน่าร๊ากกกก โอยยย อ่านแล้วหลงเด็กคนนี้จริงๆ >.<
-
อ่านแล้วเข้าใจอะไรหลายๆ อย่างในตัวโก้เลยอ่ะ
สงสารเนมก็สงสาร จะร้องไห้ตามเนมแล้วอ่ะ
โก้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเนม จริงๆ ด้วย ตลอดที่สัญญากับเนม
โก้ไม่มีใครสักคน เนมจะจำได้ไหมอ่ะ แต่ช่วงตอนที่โก้กลับบ้านพร้อมเจครั้งแรก
ที่มาอยู่กรุงเทพ มันเกิดไรขึ้นอ่ะ
กลับไปอ่านระเบียงรักอีกครั้ง แล้วรู้สึกโกรธโก้แทนเนมมากๆ เลยอ่ะ
ตอนที่โก้จะไปหาเนมแล้วไม่ได้ไปอ่ะ แล้วก็บอกว่า "โกรธก็ชั่งมัน"
ทำไมโก้ไม่แคร์ความรู้สึกเนมเลย
โก้อย่าลืมที่บอกเนมไว้น่ะว่า “ถ้าพี่เรียนจบ...และเนมยังคิดแบบนี้อยู่...พี่จะตามใจเนม”
ถึงตอนนี้เนม เลือกที่จะรักโก้แล้วน่ะ ทำตามด้วยหล่ะ
ปล. ยังรอค่อยพี่จี อยู่ตลอดเวลา
-
สมัยก่อนน่ารัก
กันจัง อยากให้ปัจจุบันเป็นแบบนี้สักนิดเสียที
นิดหนึ่งก็ดี อิอิ
-
:a5:
เข้าใจอะไรมากขึ้นแฮะ
แต่ยังไงๆก็ยังยืนยันว่าหมั่นไส้โก้อยู่ดีเหอะ
-
:o8: :-[เนมน่ารักเสมอเลยอะครับ สู้ๆนะครับ :L1:
-
น่ารักอ่ะ...อ่านแล้วกรุ้มกริ่มมาก
รู้สึกอะไรต่างไปจากเดิม.....
-
สงสารเนมอ่ะ :o12:
แต่ไม่แน่เรื่องมันอาจไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้
โก้ก็นะ ลึกลับเกินเหอะ :เฮ้อ:
-
555 น่ารักดีวุ้ยอีพี่โก้โหมดนี้ เนมก็อ้อนได้ดีจริง ๆ
-
อ่านตอนนี้แล้วค่อยเข้าใจพี่โก้หน่อย
สมัยแต่ก่อนน่ารักอ่ะ ^^
-
น่าร๊ากกกกกก น้องเนมนะ 555
-
น้องเนมน่ารัก คิดยังไงก็พูดยังงั้น ซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเอง พี่โก้ก็รักษาสัญญานะ เพราะยังไม่มีแฟนเลย รอตอนต่อไปค่ะ
-
แค่ปากชนปากนะ ^^
-
เข้าใจตัวโก้มากขึ้น
เนมก็ยัง น่ารัก ซื่อ ไม่เปลี่ยน
-
จะเจาะไข่แดงเนมหรออออออออ
-
จะว่าหวานก็หวาน จะว่าเศร้าก็เศร้านะ
เอาอารมณ์ไหนดีอ่ะ
เอร้ยยยยยย
แทบจะจับฉลากอารมณ์
:z3:
-
หลังจากอ่านตอนพิเศษนี้จบ ก็วนไปอ่านทวนตั้งแต่เริ่มต้นใหม่
ทำให้เข้าใจอะไรๆ ในตัวโก้มากขึ้น มากขึ้นจริงๆ
แล้วยิ่งมาอ่านตอนพิเศษอีกรอบ
อยากบอก เนมว่า ที่ร้องไห้เพราะผู้ชายที่ชื่อโก้คนนี้ ไม่เสียน้ำตาฟรีแน่นอน
โก้สุดยอดจริงๆ เลือกแล้ว เลือกมาตั้งนานแล้ว และยึดมั่นในสัญญาเด็กๆ อย่างเหนียวแน่น
โรแมนติกสุดๆ :กอด1:ใครไม่อิจฉาเนม ไม่ได้แล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
ปอลอ....อยากอ่านตอนปัจจุบันต่อ กำลังงอนกันเชียว หุหุ
-
หลังจากอ่านตอนพิเศษนี้จบ ก็วนไปอ่านทวนตั้งแต่เริ่มต้นใหม่
ทำให้เข้าใจอะไรๆ ในตัวโก้มากขึ้น มากขึ้นจริงๆ
แล้วยิ่งมาอ่านตอนพิเศษอีกรอบ
อยากบอก เนมว่า ที่ร้องไห้เพราะผู้ชายที่ชื่อโก้คนนี้ ไม่เสียน้ำตาฟรีแน่นอน
โก้สุดยอดจริงๆ เลือกแล้ว เลือกมาตั้งนานแล้ว และยึดมั่นในสัญญาเด็กๆ อย่างเหนียวแน่น
โรแมนติกสุดๆ :กอด1:ใครไม่อิจฉาเนม ไม่ได้แล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
ปอลอ....อยากอ่านตอนปัจจุบันต่อ กำลังงอนกันเชียว หุหุ
คิดเหมือนกันเลย แต่เนมน่ารักจริงๆเลยอ่ะ :-[
-
กรึ๊บๆ
-
อ้ายยยยยย
อ่านแล้วเขิน
น่ารักแท้สมัยละอ่อน โฮะๆๆ
-
หลอกเด็ก!
น้องมันจะไปรู้อะไร เจ้าเล่ห์เพทุบายดีนัก คิดว่าเด็กมันจะไม่โตรึไง
เหมือนจะหวังดี แต่ก็แอบกินลูกเค้าน้องเค้าแล้วชิ่งแบบนี้ ไม่แมนเลยอิพี่โก้ เหอๆๆอารมณ์เหวี่ยงแทนน้องเนม
แต่พออ่านๆไปนี้เริ่มตะหงิดๆว่าอิพี่โก้นี่เจ้าแผนการจริงนะ หลงเด็กขนาดนั้นยังจะปากแข็ง! ชิ
แต่จะรอตอนต่อไปค่ะ
-
:serius2: พี่โก้ให้ความหวังอ่ะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ
แต่สุดท้ายก้เลือกเนม อยากอ่านต่อๆๆๆๆๆ !! :z3:
รอนะคร้าบบบบบ
-
แอร๊ยยยน่ารักกกอ่ะ พี่โก้กับน้องเนมน่ารักที่สุดด :-[
ตอนสมัยก่อนทำอะไรน่ารักๆกันแบบนี้ น่ารักมากอ่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างพี่โก้สอนเนมเองทั้งนั้น
อ่านแล้วยิ้มปากจะฉีก บวกกับเขินไปในตัว จิกหมอน*
สัญญาที่ว่าของสองคนนี้คือเรื่องว่าต่าวคนต่างจะไม่คบใครสินะ งี้ดดด
อยากอ่านตอนอดีตเยอะๆเพราะสองคนนี้มันน่ารักกก อ่านตอนปัจจุบันแล้วเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายตามสภาพอากาศเมืองไทยปัจจุบัน(?)
คนอ่านตามไม่ทัน ><"
ไม่รู้เหตุการณ์ทั้งสองคนเปลี่ยนไป(ตอนแรกๆ) บรรยากาศดูแปลกๆกัน รอตอนต่อไปจ้าาา
-
เสียดายจัง เมื่อคืนหลับก่อนคุณจีเอาเรื่องมาลง ไม่งั้นคงฝันดีกว่านี้แน่เลย
โก้ - เนม เมื่อครั้งกะโน้นยังคงน่ารักมากจริงๆ ค่ะ
และทำให้(คิดว่า)จะเข้าใจอะไรๆ เพิ่มมากขึ้น
หลายครั้งๆ (ยิ่งตอนนี้) มันทำให้อยากจะฟันธงว่า พี่โก้รักน้องเนมแล้วอ่ะ
แต่การกระทำของพี่โก้ คำพูดของพี่โก้บางทีก็ทำให้เราสับสนอยู่ตลอด ว่าตกลงพี่โก้ยังไงกันแน่เนี่ย ?
แต่ที่ผิดคาดสุดๆ ก็น้องเนมสุดที่รักของเราเนี่ยแหละ
ไม่คิดว่าน้องเนมจะกล้าพูดออกไปแบบนั้น "แบบเนม" เจ๋งสุดๆเลยหนูเนม o13
อย่างนี้เรียกว่า "ร้ายบริสุทธิ์" รึป่าวคะ ? :m12:
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษตอนนี้ที่ช่วยให้หมอกหนาๆ มันจางลงไปอีกนิด :กอด1:
และจะคอยเป็นกำลังใจให้สำหรับตอนต่อๆ ไปเสมอค่ะ อยากเห็นจุดเปลี่ยนของทั้งสองคนมากเลยค่ะ
ป.ล.
กลับไปอ่านระเบียงรักอีกรอบ แล้วคิดว่าอาจจะเป็นตอนที่พี่โก้ไม่ไปงานวันเกิดเนมแล้วเลือกที่จะอยู่กับเจล่ะมั้งที่ทำให้อะไรๆ มันเปลี่ยนไป ตอนที่พี่โก้พูดออกมาได้ว่า "ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย" อ่านแล้วปวดใจแทนน้องเนมเลยค่ะ :monkeysad:
-
พี่โก้แต่ก่แนน่ารักจัง
ทำอะไรก็ดูไม่ต้องคิดมาก
แต่ตอนนี้ก็ยังน่ารักนะ แค่ต้องคิดตามเยอะๆ
ฮ่าๆๆ ^^
-
อร๊ายยยยย พี่โก้โลลิจริงๆด้วย หึหึ
ครั้งนี้เป็นจูบแรก คราวหน้าจะเป็นครั้งแรกป่ะ ?? :z1:
สำหรับพี่โก้ จะบอกว่าบางครั้งก็หมั่นไส้ บางครั้งก็เข้าใจนะ
แต่ติดจะหมั่นไส้ซะมากกว่า ฮ่ะ ๆๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังเชียร์พี่โก้อยู่ดี
ชอบอ่ะ เป็นผู้ใหญ่ดี ในความรู้สึกเค้า เค้าคิดว่าโก้ไม่ได้รักเจหรอก
ติดจะผูกพันธ์มากกว่า รักแบบเพื่อนน่ะ
แต่กับเนมเค้าว่าโก้รักนะ แต่ยังไม่แน่ใจ เพราะระหว่างทาง
ของเค้าทั้งสองคนอ่ะ ผ่านอะไรๆมา มันก็หวั่นไหวอ่ะเน๊อะ
รอรอ มาต่อตอนปล่อยมือค่ะ รักกันเร็วๆเถอะสองคนนี้ ><~
รักกันแบบตอนลอยกระทงอ่ะ น่ารักจะตาย งือออ ~
-
โก้เป็นพวกหลอกล่อเก่งจริงๆนะ
-
เลือกไม่ถูกว่าจะหลงใครดี เนมก็น่ารักซะจนเพ้อ พี่โก้(เฉพาะบางโหมด)ก็... อร๊ากกก
-
โอ๊ยยยย น่ารักอ่ะ
น่ารักขนาดนี้ฆ่ากันเลยดีกว่า น่าร้ากกกกกกก :m25:
-
ขอบคุณ คุณจีค่ะ
ที่แต่งเรื่องดีดีให้ได้อ่าน
อ่านไปก้อคิดไป ถึงวัยละอ่อนของตัวเอง
อาจเคยประทับใจกับใครบ้าง หลายคน หลายช่วงเวลา
จนแม้ตัดสินให้ตัวเองว่า..นั่นคือรัก...
แต่ ณ วันนี้ มองย้อนกลับไป
มันไม่ชัดเจน และเหมือนไม่ใช่มากกว่า
มันแค่ อารมณ์พาไป สิ่งเร้ารอบข้างซะมากกว่า
แต่ก็เชื่อค่ะ ว่าคนที่คิดอย่างโก้ เนม
นั้นคงมีจริง ที่มั่นคง และรอให้กาลเวลาพิสูจน์
รอดูว่าโก้จะเผยตัวตน ออกมาได้มากแค่ไหน
:เฮ้อ:
-
ยินดีต้อนรับกลับมาจ้า :กอด1:
น้องเนมน่ารัก ยังเด็กอยูเลย
คิดอะไรก็พูดออกมาแบบนั้น ตรงๆ
ฮึ้ยๆ ๆ
แต่ตาโก้นี่สิ
:angry2:
ห้ามแกล้งน้องเนมนะ!!
-
พี่โก้เนี่ย
จริงๆเล้ยยยย
เนม.......น่าร๊ากกกอ่ะ
-
:-[ สัญญา ก็คือ สัญญา ต้องตามใจเนมนะ :o8:
:pig4: :pig4:
-
:o8: :o8: :o8:
กรี๊สสสสสสสสสสสส น้องเนมน่ารักอะ :m4: :m4: :m4:
-
ตอนนี้เนมน่ารักจัง แต่ :serius2: น้อยมากไม่สะจายเลย
-
ตอนนี้เนมน่ารักจังเลย :-[
-
เนมน่ารักสุด อะ
พีโก้นี้ รักษาคำสัญญาดีจิงๆ o13
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อ่านไปอ่านมาเขินแทนเลย
เนมน่ารักจริงๆเลย อยากมีแบบนี้สักคน อิอิ
-
อ่านตอนโตมันก็น่ารักดีอยู่หรอก
พอมาอ่านตอนเด็กแล้วรู้สึกว่า
พี่โก้แมร่งหลอกเด็ก
-
:o8:
-
สนุกมาก
อยากอ่านตอนมีไรกันครั้งแรก-_-;
ขอบคุณครับ
~
รอคร้าบ
-
ไอ่พี่โก้ !! .. น้องเนมอย่างงี้ต้องเอาคืน :angry2:
จูบคืนจะได้หายกัน :laugh:
-
อ่านรวดเดียว
แบบว่าหมั่นไส้โก้มากๆ
เข้าใจเนมนะ ถึงเนมจะดูเป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่การที่ต้องเป้ฯเหมือนตัวแทนใครสักคนมันโครตเจ็บอ่ะ
โก้ เคลียร์ความรูสึกเร็วๆนะ เอาไงแน่
ตอนนี้มือโก้วางอยู่ที่เดิมก็จริง แต่เนมจะกล้าจับได้ไงละ
-
ทำไมเนมน่ารักอย่างนี้นะ
ชอบจัง อิอิ :impress2:
-
มาได้เสียที เค้าคิดถึงนะๆๆๆๆๆ :impress2:
-
อ่านตอนโตมันก็น่ารักดีอยู่หรอก
พอมาอ่านตอนเด็กแล้วรู้สึกว่า
พี่โก้แมร่งหลอกเด็ก
o13
ถูกใจ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ดีใจที่โก้จะได้มีความสุขเสียที ดูแลคนอื่นมามากพอแระ..
รออ่านตอนต่อไปจ้า
-
อ่านตอนโตมันก็น่ารักดีอยู่หรอก
พอมาอ่านตอนเด็กแล้วรู้สึกว่า
พี่โก้แมร่งหลอกเด็ก
ชอบ!!! ฮาอย่าแรง
-
ตอนนี้น้องเนมน่ารักที่สุด พูดเองอายเอง555
-
ตอนเเรกๆอ่านๆไป
เซ็ง ไอ้พี่โก้ จับจิต
หลังๆมา เลยเริ่มเข้าใจความคิดเฮียแกเเล้ว
รอค่ะรอ
:call: :call: :call:
-
:dont2: คุณจีหายไปไหนอะ คิดถึงโก้สุดๆเลย
-
สัญญาที่โก้ให้ไว้ ยังคงรักษาไว้จวบจนปัจจุบัน แม้จะออกนอกลู่ไปบ้าง
แต่ก็ไม่เคยมีตัวตนจริงจังสักคน ส่วนเนมอาจจะเป็นความน้อยใจและเข้าใจผิด
สุดท้ายยังไง ตอนนี้ทั้งสองก็เริ่มมาทำตามสัญญาที่เคยให้กันไว้ มาลุ้นกันต่อไปกับคู่นี้
+1 ให้น้องจี คู่ไหนก็ลุ้นกันเหนื่อยเหมือนกันเลย :z1:
-
พี่จี รักพี่จีจัง อย่าทรมานกันด้วยตัวหนังสือเลยนะ เอาแบบไม่ทะเลาะกันบ้างได้มั้ยอะคับ แบบหวานๆน่ะ
-
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนจะเข้าใจโก้ขึ้นมานิดหน่อยแหะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เล่นเอาสัญญามาหลอกล่อเด็กอย่างเนมไว้
แล้วใครกันที่ผิดสัญญาก่อน
-
พี่โก้ แม่งหลอกให้รักตั้งแต่เด็กเลยนี่หว่า 555
-
อื้มมม
-
พี่โก้ทำให้เนมเข้าใจผิดนะเนี่ยะ รอต่อไปจ้า
-
ไม่น่าหลงเข้ามาอ่านเลย :angry2:
ดูจากสถิติ มาต่อเดือนละตอนแหงๆ
แสรดดด ค้าง ตบคนแต่ง:beat: :beat: :beat:
-
น่ารักอ่ะ
-
โก้เป็นคนที่เข้าใจยากจังแหะ ดูเหมือนจะมีเหตุผลในการกระทำของตัวเองไปซะทุกอย่าง
แต่ก็นะ อีกฝ่ายก็เด็กซะขนาดนั้น จะให้มาเข้าใจเหตุผลกันง่ายๆคงไม่ได้ละมั้ง
กว่าจะรู้เรื่องคงต้องเสียใจ เสียน้ำตา อีกมากเลยทีเดียว ช่องว่างระหว่างกันมันดูกว้าง
กว่าที่คิดไว้นะนี่ :เฮ้อ:
-
สวัสดีคับ คุณ G ตามอ่านมาตั้งแต่ ระเบียง รัก จนมาถึง แลกรัก
ชอบมากเลยคับ เป็นกำลังใจให้ รีบๆมาต่อนะคับ รอเรื่องของตี๋อยู่อิอิ
:impress2: :impress2: :impress2:
ไม่น่าเชื่อว่าโก้จะเป็นคนอย่างงี้ เป็นเพราะคบกะอิพี่เจมส์มากไปหรือป่าว
-
อ่านคอมเม้นท์แล้วสงสารอีตาโก้ฟ่ะ....
...ไม่มีพวกเลย...
ตาเจมส์ พี่ฟ้า พี่ปั้น ก็พวกน้องเนมรวมทั้งคนอ่าน
5555.... สะจายยยย
:laugh: :laugh:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสส
อยากอ่านตอนต่อของตอนพิเศษตอนนี้ว่ะ
:z1:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
อ่านตอนพิเศษแล้ว เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ไม่เข้าใจ เหมือนโก้ จะรักเนม แต่ก็เหมือนไม่แน่ใจ รักแต่ไม่ผูกมัด รอให้เนมเป็นคนตัดสินใจเอง เหมือนคนที่กลัวว่าตัวเองจะไม่ใช่คนที่ถูกเลือก เลยทำแบบนี้หรอ 555 ตอนนี้งงนิดๆ รอตอนใหม่คลายปมดีกว่า
ขอบคุณค่ะ :L2:
-
!หลังจากนั่งอ่านไป มีความรู้สึกว่า โก้น่าสงสารนะ
TT__TT
-
...แค่ปากชนปากน่ะ...ยังไม่เรียกว่าจูบนะ
อ่านอันนี้แล้ว กริ๊ดดดดดดดดดดดด ด :-[
โอ้ยยย ย ชอบอ้ะ ไม่ไหวแหละ ปลื้มมาก
กับตอนพิเศษตอนนี้
-
จิ้มๆๆ >< ในที่สุดพี่จีก็พาพี่โก้กะน้องเนมกลับมาแล้ว~
เห็นด้วยกะรีบนว่าอยากอ่านฉาก "ครั้งแรก" ของน้องเนมมากมาย
อยากรู้ว่าตกลงมันยังไงกันแน่ โก้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนั้นจริงรึเปล่า
อยากรู้ว่าตอนนั้นโก้คิดยังไงอยู่....
เนมน่ารักตั้งแต่เด็กๆเลยนะ ไม่จับกดตั้งแต่แรกเลยก็ดีแล้ว :laugh:
พี่โก้นี่ก็... เห็นเงียบๆขรึมๆแบบนี้ไม่คิดเลยว่าจะมีมุมล้อเล่นกะเค้าด้วย
แถมเล่นอะไรแต่ละอย่างนี่นะ :o8: ตรงที่บอกจะ"เจาะไข่แดงเนม"
โอ๊ยยยยย อ่านแล้วสะดุ้งเลยอ่ะ เขินแทนเนมด้วย
ดูแล้วเหมือนโก้จะชอบๆน้องเนมมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนะ
จากการแสดงออกที่ไม่เหมือนพี่น้องกันธรรมดา
แต่ทำไมโก้ต้องทำตัวเย็นชากับน้องด้วย (แถมยังฟันแล้วทิ้งอีกตะหาก - -)
หรือว่ารู้สึกผิดที่ไปพรากความบริสุทธิ์จากน้อง o18
เห็นด้วยกับคอมเม้นนี้อย่างแรงถึงแรงมากที่สุดค่ะ ^^
โดยส่วนตัว เราเข้าข้างเคะเกือบทุกคนที่น่ารักน่าเอ็นดู
ที่สำคัญ ... เราชอบ "เด็ก" โดนผู้ใหญ่รังแกด้วยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เพราะฉะนั้น เราก็เชียร์น้องเนมสุดใจ
เอาให้อิพี่โก้มันแดดิ้นตาย เพราะตามรัก ตามเอาใจหนูไม่มีวันหยุดเลยลูก *ลูบหัว*
:-[
มาเป็นกำลังใจให้คุณจีอีกคนค่ะ อัพไวๆนะคะ เค้ารออ่านอยู่น๊าตะเอง *ทำท่าแอ๊บแบ๊ว*
:3123:
-
กำลังจะมีจุดเริ่มต้น 'ครั้งแรก' ของเนมแล้วสินะ :z1:
-
น่าร๊ากมากๆ
อยากอ่านตอนพี่เจาะไข่แดงเนม
ว่าแต่อะไรคือจุดเปลี่ยนของคู่นี้นะ
-
ตอนนี้น่ารักมากๆเลย :-[
-
เข้ามาเคลียร์พื้นที่
นั่งรอพี่จี มาอัพเถอะ อยากอ่านน้องเนมจะแย่แล้ว
-
:o8:
-
ยังไม่เข้าใจโก้เหมือนเดิมว่าคิดอะไรอยู่
รู้นะว่าเป็นคนคิดเยอะ..
และไม่ค่อยเหมือนคนอื่น..
แต่เนมยังเด็กนะ
จะให้ตามความคิดของพี่โก้ทันก็แปลกละครับ
ช่วยเข้าใจตรงนี้ด้วยสิครับ..
แต่ว่าคุณจี
สามารถมากเลยครับ
สร้างตัวละครแต่ละตัวได้มีมิติน่าสนใจมากๆๆ....
-
น่ารักอ่ะ :pig4:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
กรี๊ดดดดด!! น่ารักอ่ะ :m3:
เมื่อก่อนหวานกันได้ขนาดนี้เลยเหรอ? 555
น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วเขินเลย :-[
ก็ขอให้เข้าใจกันได้ไวไวน้า อิอิ
ติดตามตอนต่อไปค่ะพี่จี สู้ๆค่ะ ส่ง "กำลังใจ" :yeb:
-
พี่โก้มีแอบหวานด้วย :m20: :m20:
-
เงียบไปหลายวันแล้ว จะทำไงต่อไปดีละครับ :L1:
-
คุณ จี อย่าหายดิ ใจไม่ดี เด๋วเรื่องไม่จบ ยังมีเรื่องตี๋รออยู่อีกนะ ใจจะขาดแล้ว
-
คิดถึงๆ รอคอยๆ ><'
-
:กอด1: คิดถึงพี่จี
คิดถึงเนม คิดถึงโก้
:call:
-
เข้าใจพี่โก้ กันแล้วใช่ม๊ายยย 555+
เนมยังเด็กมากอะ ไม่ควรยึดติดกับคนคนเดียว
พี่โก้ จึงต้องทำแบบนี้ เพราะ เนมยังต้องเจออะไรอีกมาก
รอต่อไป กดดันคุณจีต่อไป (สำเร็จมั้ย 55+)
-
แหม๋ โก้หว่านเนมซะขนาดนั้น
เนมไม่ลืมอ่ะถูกแล้ว หวานซ้าาาา
แต่ก่อนเนมแลดูมั่นใจมั่กมากอ่ะ (แบบเด็กๆ)
แล้วทำไมตอนนี้ถึงขาดความมั่นใจได้ขนาดนี้
ลุยเลยลูก เอาให้ไอ้พี่โก้โงหัวไม่ขึ้นโลด ฮ่าๆๆๆๆ
-
แอบคิดถึงพี่จีอ่ะ
เลยเข้ามาย่องดู
-
^
^
^
จิ้มตูดเธอแรงๆเลย เคโระ คึคึ
มาส่องทุกวันทุกคืนเลยกับเรื่องนี้ 555
มาอัฟไวไวน้าค่ะ พี่จี ><
-
:3123:
-
พี่จี :z12:
ตะโกนดังๆ ให้คนแต่งรีบมาไวๆ
-
^
^
^
จิ้มตูดเธอแรงๆเลย เคโระ คึคึ
มาส่องทุกวันทุกคืนเลยกับเรื่องนี้ 555
มาอัฟไวไวน้าค่ะ พี่จี ><
อู้ย....................
ทำไมว่ามันเจ็บๆ
เลยต้องเข้ามาดู
แล้วก็มารอพี่จีอย่างแรง
-
ใน ที่สุด อ่านระเบียงรักมาสองวัน
ตามด้วยเรื่องนี้อีก 125 หน้า....
งานการไม่ต้องทำแล้วตรู ลาออกมานั่งอ่านนิยายดีไหมนี่
-
อ๊ากกกกก ตอนนี้โคตรน่ารักอ่ะ
ยิ้มไม่หยุดหย่อนเลยยย
โก้เมื่อก่อนน่ารักกว่าตอนนี้เยอะเลยย
-
มารอทุกวัน ทุกคืน ดั่งเดิม :')
-
:o8: คิดถึงจังเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มาต่อได้แล้วน๊าาาาาาาาาาาาา
ใจจะขาดรอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
รอ อีกแล้ว อยากอ่านแล้วนะ จะม่ายไหวแล้วนะ จะลงแดงแล้วนะ พี่จีลงให้หน่อยนะ ถ้าลงจะขอบพระคุณมากเลยนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบ :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
ชอบงานเชียนของคุณจีทุกเรื่องเลยจริงๆนะ
แอบอ่านมานานแต่เพิ่งสมัครลอคอินค่ะ T T
ชอบที่คุณจีเขียนตัวละครทุกตัวได้น่าสนใจ มีเบื้องหลังให้ติดตาม
ให้เราคิดตามว่าเบื้องหลังการกระทำของเค้ามันคืออะไร เพราะอะไรถึงเป็นแบบนั้น
สรุปแล้วประทับใจเรื่องของคุณจีทุกเรื่องเลยจริงๆค่ะ o13
ว่าแล้วก็ขอมาปูเสื่อรอโก้คุงกับน้องเนมด้วยคนนะคะ
ปล.เห็นเค้าเม้นต์ๆกันว่าจิ้มไข่ๆ ไอ้เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำยังไงแต่เค้าอยากได้รับรับการจิ้มมั่งจัง 555
คุณจีมาจิ้มเป็นเกียรติแก่เค้าหน่อยได้มั้ยยย :-[
-
แวะมารอ อิพี่โก้
อ่านเรื่องแล้วเหนื่อยคิดตามมากกกกกก
แต่ก็ชอบบบบบบบ :กอด1:
-
คุณจี
ตอนต่อ ยังไม่ต้องก้อได้ แต่ขอตอนพิเศษ สงกรานต์ของโก้กะน้องเนมนะคะ
o18
-
:monkeysad: รอๆๆๆๆมาต่อคิวรอน้องเนมกะพี่โก้อีกคนเง้อคิดถึงอ่ะ
-
:serius2: ว้า......คุณจีไม่ส่งข่าวกันบ้างเลยอะ ว่าไปหลบพักร้อนที่ไหนนนนนนนนนนน คิดถึงที่สุดดดดด กลับมาไวไวน้าาาาาาา :impress3:
-
ย่องเข้ามาส่องพี่จีแต่เช้า
แต่ก็ไร้วี่แว่ว
-
คิดถึงหนูเนมกับพี่โก้สุดๆ :กอด1:
แต่คิดถึงงงง..คุณจียิ่งกว่า .. :m13:
-
อ่านแล้วเหนื่อยแทนเนม
พี่โก้เข้าใจยากมากกกกก คิดเยอะ ซับซ้อน
แต่ก็นะ.......เอาใจช่วยน้องเนม เพราะพี่โก้ตอนที่ใจดีน่ารัก :-[
-
รอคร๊าบ
-
ผมนั่งนิ่ง พยายามหันมองออกไปนอกรถ แต่ด้านนอกค่อนข้างมืด และรถก็ขับเร็ว จะนั่งมองบรรยากาศให้หายหงุดหงิดนั้นเป็นไปไม่ได้เลย ผมไม่แน่ใจว่าทำไมตัวเองถึงต้องมานั่งอยู่ตรงนี้ มาในฐานะอะไร ที่คุยกับพี่โก้ไว้ก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองคิดถูก ตอนนั้นผมยังเด็กมากๆ นะ ผมไม่แน่ใจว่าเรื่องไหนคือสิ่งที่พี่โก้บอกให้นึกให้ออก ผมจำได้ล่ะนะว่าพี่โก้เคยมอบจูบแรกของตัวเองให้ผม ถึงแม้จะเป็นแค่ตรงแก้มก็ตาม แต่ถ้าว่าตามจริงแล้วพี่โก้เป็นคนแรกสำหรับผมในทุกๆ เรื่อง ทั้งรักแรก จูบแรก เสียเวอร์จิ้นครั้งแรก ทั้งหมดนี้ก็มีกับพี่โก้ทั้งนั้น แต่ตัวพี่โก้เองล่ะ จูบแรกอาจจะเป็นผม แต่รักแรกนั้นไม่ใช่ผมแน่ๆ เพราะผ่านมาจนถึงตอนนี้...ทั้งน้ำเสียงและสีหน้ายามพูดคุยกับคนทางปลายสายยังสื่อออกถึงความรักมากมายจนผมรู้สึกได้...‘คิดถึงเหมือนกัน’...ผมล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าคนๆ นั้นพูดอะไรถึงทำให้พี่โก้พูดหวานๆ แบบนี้ได้ ทีพูดกับผมนะวางมาดเป็นครูสอนนักเรียน หรือไม่ก็นักจิตวิทยา ชอบพูดอะไรที่ผมต้องมานั่งตีความ หนักๆ เข้าก็ต้องระลึกชาติกันเลย
ตอนแรกพี่ๆ เขากะว่าจะหาร้านอาหารแวะทานก่อนจะขับตรงไประยอง แต่ถามๆ แล้วก็ยังไม่มีใครหิวเลยสักคน พวกเราเลยสรุปกันว่าจะขับไปหาซื้ออาหารที่นั่นเข้าไปทานกันที่บ้านพักเลย แต่ดูจากขวดเหล้าที่พี่ๆ ขนมานั้นผมไม่แน่ใจแล้วว่าจะซื้อกับข้าวหรือกับแกล้มกันแน่
บรรยากาศในรถมีแต่ความเงียบ พี่ๆ เขาก็มีคุยกันบ้างนิดหน่อย ส่วนคนที่นั่งข้างๆ ผมนั้นไม่มีทางจะรับรู้หรอกว่าผมกำลังน้อยใจ เพราะพี่โก้หลับไปแล้ว หลับไปโดยที่ไม่ได้สนใจผมเลยสักนิด ทั้งๆ ที่ผมขยับหนีจนแทบจะตกเบาะตัวเอง หันหน้าหันตัวหนีจนแทบจะหันหลังให้อยู่แล้ว ทั้งหมดเป็นการแสดงอาการน้อยใจขั้นสุด แต่พี่โก้ไม่ได้รับรู้เลยสักนิด ผมกะว่าจะหันมาค้อนใส่แต่พี่นั่งหลับคอพับแปะกับกระจกรถ หมดสภาพไปแล้ว
ผมเผลอหลับไป และตื่นเมื่อถูกพี่โก้ปลุก รถจอดสนิทหน้าบ้านพักหลังใหญ่ พี่ๆ คนอื่นเดินขนของเข้าไปหมดแล้ว ผมเข้ามายืนเคว้งอยู่กลางบ้านเพราะไม่รู้จะเดินเอากระเป๋าไปเก็บห้องไหน แต่พี่โก้เดินไปวางถุงขนมไว้ที่โต๊ะรับแขกแล้วเดินกลับมาจูงมือผมขึ้นไปขั้นบน ด้านบนมีห้องนอนสองห้องและห้องน้ำอีกหนึ่งห้อง ผมเดินเข้าห้องที่ยังว่างอยู่ พี่โก้เดินไปรูดม่านหน้าต่างออกให้เห็นวิวด้านนอก แม้จะมืดสนิทแต่ผมก็รู้ว่าห้องนี้หันเข้าหาทะเล ถ้าเป็นตอนเช้าคงจะสวยมาก พี่โก้เดินไปหยิบเสื้อผ้าบางส่วนออกมาแขวนในตู้ ส่วนผมยืนดื่มด่ำกับบรรยากาศด้านนอก
“บ้านนี้ถ้าเช่าเท่าไรเหรอพี่โก้”ผมพยายามมองหาบ้านพักใกล้ๆ แต่เหมือนจะอยู่ห่างออกไปพอสมควรเลย ค่อนข้างส่วนตัวมากเลยนะ
“เจ้าของไม่เปิดให้เช่านานแล้ว ปกติเปิดให้ญาติๆ หรือเพื่อนมาพักฟรี”พี่โก้จัดของตัวเองเสร็จก็หยิบกระเป๋าผมมาเปิดแล้วรื้อของออกมา
“พี่โก้ทำอะไร ไม่ต้องๆ เนมทำเอง”ผมวิ่งไปแย่งเสื้อที่อยู่ในมือมาใส่ไม้แขวน รีบหยิบแขวนๆ มันก็ไม่ได้เรียบร้อยเหมือนพี่โก้หรอก แต่เอามืดปัดๆ ลูบๆ มันก็โอเคนะ
“ลงไปกินข้าวกัน พวกนั้นคงเริ่มตั้งวงแล้วล่ะ หรือเนมจะไปอาบน้ำก่อน”
“ไม่อาบหรอก เดี๋ยวขอเปลี่ยนเป็นขาสั้นก่อนนะ เนมเอายีนส์มาตัวเดียว”ผมบอกอายๆ เพราะเห็นพี่โก้เอากางเกงยีนส์มาอีกตัว แต่ผมมีตัวเดียว แถมยังใส่ซ้ำมาหลายรอบแล้วด้วย เอาไว้เริ่มมีกลิ่นค่อยซัก ค้นกางเกงขาสั้นที่ไว้เตรียมใส่นอนขึ้นมา เตรียมจะปลดกางเกงลง แต่หันมองอีกที พี่โก้ซึ่งเป็นผู้ร่วมห้องคืนนี้ยังนั่งนิ่งบนเตียงอยู่เลย พอนึกๆ แล้ว...คืนนี้ต้องนอนบนเตียงเดียวกันสองคน...บรรยากาศก็ดี...ถ้าผมคิดไกลกว่านี้ผมว่าหัวผมคงระเบิดเพราะความอายของตัวเองแน่ๆ
“พี่โก้ออกไปก่อนสิ เนมจะเปลี่ยนกางเกง”
“ก็เปลี่ยนสิ เดี๋ยวพี่รอลงไปพร้อมกัน”พี่โก้นั่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ หยิบโทรศัพท์ตัวเองมากดยิกๆๆ แต่...ให้ผมถอดกางเกงต่อหน้าเนี่ยนะ เหอๆ ถ้าเมาน่ะกล้าแน่เพราะมีข้อแก้ตัว แต่นี่ยังไม่เมาอ่ะ ผมมองซ้ายมองขวาหามุมถอดกางเกง มีมุมเดียวที่ใช้ได้คือข้างตู้ตัวผ้า ผมเปิดตู้เสื้อผ้าไว้แล้วไปแอบอยู่ข้างตัว จากมุมนี้พี่โก้ไม่น่าจะเห็นนะ หรือถ้าเห็นก็เห็นแค่ขา ผมหันหน้าใส่กำแพงแล้วค่อยๆ ปลดซิปกางเกงให้เบาที่สุด พยายามรูดจากเกงให้ไวที่สุดในชีวิตแล้วสวมกางเกงขาสั้นทันที ก้มลงหยิบกางเกงที่ถอดเสร็จแล้วค่อยๆ ชะโงกหน้าออกมามองพี่โก้ที่มองตรงมาตำแหน่งผมพอดี
“เสร็จรึยัง”
“เสร็จแล้ว”ผมหยิบกางเกงไปใส่ไว้แขวนแล้วแขวนไว้นอกตู้ ต้องผึ่งลมไว้ไม่ให้เหม็นอับเพราะต้องใส่อีกหลายวัน
“ทีหลังอย่าไปยืนถอดมุมนั้นนะ กระจกมันมืดแบบนั้นมันเห็นอะไรชัดหมดแหละ...ยิ่งขาวๆ ก็ยิ่งชัดนะ”พี่โก้ปิดไฟแล้วเดินออกไปเลย ทิ้งให้ผมยืนอ้าปากค้างในห้องมืดๆ มองไปฝั่งตรงข้ามที่เพิ่งยืนเปลี่ยนเสื้อผ้า มันคือหน้าต่างที่ปิดสนิท บรรยากาศด้านนอกก็มืดสนิท...ผมลองเปิดไฟในห้องอีกครั้งแล้วมายืนส่อง...ไม่ต่างจากกระจกเงาเลย อย่างนี้พี่โก้ก็...เห็นหมดเลยน่ะสิ ผมเหลียวผมหลังตัวเองจากกระจกนิดๆ...เปิดกางเกงตัวเองดูหน่อย กางเกงในวันนี้สีขาวด้วย ผมยืนทำใจก่อนเดินลงมาอยู่พักใหญ่ พยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าอย่างน้อยพี่โก้ก็ชมว่าผมขาวล่ะ...ความจริงแล้วพี่โก้ก็ทะลึ่งนะ นั่งจ้องนิ่งๆ เลย จะเตือนก่อนถอดก็ไม่ได้ นี่เสร็จเรียบร้อยดูฟรีไปเต็มๆ แล้วถึงจะบอก
พื้นที่ว่างกลางบ้านที่เคยมีโต๊ะรับแขกตัวเล็กถูกเลื่อนออกไปชิดกำแพง พี่ๆ ทุกคนนั่งล้อมวง กลางวงมีหนังสือพิมพ์ปู อาหารทะเลที่แวะซื้อระหว่างทางตอนผมหลับจัดใส่จานไว้ มีขนมห่อเทใส่จาน ข้าวผัดสองจาน กับข้าวอีกสี่ห้าอย่าง ทุกคนมีแก้วเหล้าประจำกาย ผมเดินไปนั่งอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวระหว่างพี่โก้กับพี่ปั้น เพราะเป็นตำแหน่งเดียวที่เว้นว่างไว้ พี่เจมส์แกล้งมองขาผมแล้วอ้าปากค้างเลยถูกพี่ฟ้าหยิบปลาหมึกยัดใส่ปาก พี่ๆ ทุกคนก็เปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นหรือสามส่วนกันหมด มันก็ไม่ต่างจากผมนี่นา เพียงแต่ขาผมมันไม่ใช่ขานักมวยนักบอลที่มีกล้ามแน่นๆ ก็แค่นั้น ผมก้มหน้าก้มตาหนีเสียงล้อพี่ๆ คว้าแก้วน้ำของตัวเองที่พี่โก้เพิ่งวางให้ตรงหน้ามาดื่มแล้วก็ต้องแปลกใจ เห็นสีดำๆ ผมก็คิดว่าผสมแป๊บซี่มาให้ แต่กลืนลงคอแล้วถึงรู้ว่ามันคือแป๊บซี่เพียวๆ เลย
“ไม่ได้ผสมให้เนมนี่”ผมหันไปพูดกับพี่โก้เบาๆ แต่ถึงจะเบาแค่ไหนผมก็คิดว่ารอบๆ วงต้องกำลังแอบฟังแน่ๆ รวมทั้งพี่ปั้นที่เอียงๆ ตัวมาทางผมด้วย
“ก็ไม่ผสมน่ะสิ”
“อ้าว”
“ไม่ต้องกินเหล้าหรอก ไม่ดี”พี่โก้บอกว่าไม่ดี แต่ก็ยกแก้วเหล้าดื่มโชว์ผมนะ อย่างนี้มันแกล้งข่มกันนี่
“คราวก่อนยังให้กินเลย”
“ก็แล้วคราวก่อนเกิดอะไรขึ้นล่ะ”
“.....บ้า”ผมด่าไปเบาๆ แล้วยกแป๊บซี่ดื่มย้อมใจ ทำไมพี่โก้หยอกผมบ่อยจัง ผมไม่ได้ลืมหรอกนะว่าในรถเกิดอะไรขึ้นน่ะ แต่กับพี่โก้ผมไม่รู้สิ พี่โก้เป็นคนฉลาด พี่โก้อ่านคนเก่งมาก จับทางคนก็เก่ง เพราะงั้นที่ผมน้อยใจเรื่องที่พี่โก้พูดหวานกับพี่เจน่ะ ผมเชื่อร้อยเปอร์เซ็นเลยนะว่าพี่โก้ต้องรู้ แต่...ผมก็เชื่ออีกเหมือนกันว่าพี่โก้คิดว่าตัวเองไม่ผิด และไม่จำเป็นต้องง้อผมเพราะเรื่องนั้น ถ้าผมงอนสะบัดใส่พี่โก้ก็ไม่ง้อหรอก เพราะมันไร้สาระ ประมาณว่าผมคิดไปเองรู้สึกไปเองคนเดียว เหมือนๆ กับที่เมื่อก่อนเราทะเลาะกันนั่นล่ะ ซึ่งความจริงมันก็ถูก พี่เจมีแฟนไปแล้ว พวกพี่ๆ ที่นั่งกันอยู่นี่ก็เป็นเพื่อนแฟนพี่เจทั้งนั้น ผมก็ไม่ควรคิดมากว่าพี่โก้อาจยังแอบรักพี่เจอยู่ คนหยิ่งๆ อย่างพี่โก้ ต่อให้พี่เจมีแฟน ถ้าไม่ชอบแฟนเพื่อนก็คงไม่เอาตัวเองมาสนิทขนาดนี้หรอก แต่จะบอกว่าไงดีล่ะ...คงประมาณว่าน่าจะรักษาน้ำใจผมบ้าง ผมเพิ่งบอกว่ารักพี่โก้นะ แต่พี่โก้ทำไมต้องพูดว่าคิดถึงคนอื่นข้างๆ หูผมด้วย แถมยังต่อหน้าคนอื่นตั้งเยอะ คนอื่นจะคิดยังไง ผมมานั่งเจ๋ออยู่ที่นี่ด้วยฐานะอะไร คิดๆ แล้วก็เซ็งเลยลุกเดินไปทางห้องน้ำแล้วออกประตูหลังบ้านไปเลย
ผมยืนมองทะเลมืดๆ มันมืดสนิทจริงๆ ผมคิดไปเพลินๆ ว่าทะเลทกลางคืนเหมือนพี่โก้ อันตรายเพราะมองไม่ออกว่าลึกแค่ไหน มีอะไรอยู่ตรงนั้น ได้ยินเพียงเสียงคลื่นซัดฝั่ง มีแค่เพียงเสียงโดยที่มองไม่เห็นเลยว่าคลื่นสูงแค่ไหน เหมือนพี่โก้ที่ไม่ว่าพูดอะไรก็ต้องกลับมาคิดว่ามีความหมายแฝงอยู่หรือเปล่า ยิ่งคิดยิ่งมองก็ยิ่งหงุดหงิด อยากจะหาไฟไปส่องให้สว่างให้ทั่วๆ ทั้งๆ ที่กลางวันมันสีฟ้าสวยแท้ๆ แต่ทำไมกลางคืนถึงน่ากลัวได้ขนาดนี้
“’งอนไอ้โก้เรื่องน้องเจเหรอ”พี่เจมส์เดินมายืนข้างๆ ผมแล้วพูดโดยไม่หันมองหน้าผมเลยว่าผมตกใจแค่ไหนที่อยู่ดีๆ ก็โผล่มาเหมือนผี
“เปล่าฮะ”
“ปากแข็ง ใครๆ เขาก็ดูออกกัน ขนาดไอ้โมทย์ยังดูออกเลย จริงมั้ยมึง”พี่เจมส์พยักหน้าให้เงาที่ยืนมืดๆ ข้างหลังผม ทำเอาผมสะดุ้งอีกรอบ
“พี่ทำให้ตกใจเลยเหรอ โทษที”พี่โมทย์พูดไปยิ้มไป พี่เขาดูสุภ๊าพสุภาพ ดูน่านับถือมากกว่าในบรรดาทุกคนที่มาเลย
“ไม่เป็นไรฮะ”
“เนมเรียนปีอะไร”
“ปีสามแล้วครับ พี่โมทย์ก็เป็นรุ่นพี่คณะเดียวกับเนมใช่มั้ยฮะ”
“ใช่ พี่เป็นรุ่นพี่โก้ ส่วนเนมนี่พี่คงเป็นรุ่นทวดของทวดเลยล่ะมั้ง จบมากี่ปีแล้วก็จำไม่ได้เหมือนกัน”
“ตอนนี้พี่ทำงานอะไรเหรอ”
“ทำงานที่ให้ที่บ้าน เป็นร้านจิวเวอรี่”
“โหหห ไปคนละสายอาชีพเลย ยิ่งกว่าพี่โก้อีก ทำไมพี่ไม่เรียนบริหารหรือดีไซน์ล่ะ”
“ก็ไม่ชอบ ชอบเรียนไอที แต่กิจการพ่อแม่พี่ก็ทิ้งไม่ได้ ก็เลยมั่วๆ อย่างนี้ล่ะ”
“เนมก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าอยากทำงานอะไร เนมอยากไปช่วยที่บ้านทำขนมขายนะ สนุกดี”
“อ้าว เรียนจบแล้วกลับบ้านเหรอ พี่กะจะชวนทำงานกับพี่ซะหน่อย”พี่เจมส์พูดเหมือนจริงจัง แต่ผมก็อยากทำงานแนวๆ พี่เจมส์เหมือนกันนะ น่าสนุกดี
“พ่ออยากให้ไปทำงานที่บ้านฮะ ที่นี่ไม่มีญาติอยู่เลย พ่อกับแม่เป็นห่วง”
“ก็ไอ้โก้ไง”
“ไม่เกี่ยวกันซะหน่อย”ผมหันหน้าหนีพี่เจมส์ ไม่อยากคุยด้วย
“ก็ว่าที่สารมีไง”พี่เจมส์ทำเสียงล้อเลียน พี่โมทย์ก็หัวเราะไปด้วย แต่ผมอายอ่ะ
“พี่เจมส์ปากเสียอ่ะ เดี๋ยวเนมไม่คุยด้วยเลย สามีคนอื่นเหอะ ไม่เกี่ยวกับเนมซะหน่อย”
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปบอกมันอย่างนี้นะ บอกว่าเนมไม่ให้เกี่ยวด้วย”
“พี่เจมส์อ่ะ นิสัยไม่ดี”
“ฮ่าๆๆ ไม่แกล้งก็ได้ เข้าบ้านกันเหอะ ยุงเยอะ”
“พี่ๆ เข้าไปก่อนก็ได้ เนมนั่งเล่นแป๊บนึงเดี๋ยวตามไปนะ”ผมยังไม่อยากกลับเข้าไปเจอหน้าพี่โก้ บอกตามตรงว่ายังรู้สึกหงุดหงิดอยู่ พี่เจมส์เดินกลับเข้าบ้านไป แต่พี่โมทย์ยังยืนอยู่ข้างผมเหมือนเดิม
“หึงโก้เรื่องเจเหรอครับ”พี่โมทย์ถามตรงๆ เพื่อนกลุ่มนี้เขาตรงๆ แบบขวานผ่าซากกันแบบนี้ทุกคนเลยใช่ไหม ที่คิดว่าพี่โมทย์ดูสุภาพๆ นิ่งๆ ความจริงคงไม่นิ่งแล้วแหละ
“เนมเปล่า”
“โก้มันรักเพื่อนมาก ทั้งเจทั้งตี๋ สำหรับคนอื่นมองอาจคิดว่ามากเกินไปสำหรับเพื่อน แต่...ถ้าพี่เป็นโก้ พี่ก็รักเพื่อนทั้งสองคนนั้นมากเหมือนกันนะ เป็นรักที่บริสุทธิ์มากกว่าการเป็นแฟนกัน มันอาจทำให้เข้าใจผิดไปบ้างกับความสนิทสนมแบบนั้น แต่ถ้าเนมคิดจะรักไอ้โก้ล่ะก็ พี่อยากให้เนมไว้ใจมันมากกว่านี้นะ คนอย่างมันถ้าอยากได้ใครสักคนจริงๆ มันคอยดูแลคอยห่วงขนาดนั้น ถ้ามันจะเอามีหรือใครจะแย่งมันไปได้ แต่นี่มันไม่ได้ต้องการในฐานะแฟน มันแค่คอยดูแลเพื่อนๆ ทำตัวเป็นเพื่อนเป็นพี่และเป็นพ่อบางครั้งสำหรับเพื่อนทั้งสองคน วางตัวในฐานะเพื่อนที่ดีมากๆ ขนาดแฟนของเพื่อนทั้งคู่ยังเกรงใจมัน พี่ฟังพวกนี้เล่าเรื่องเนมกับมันให้ฟังคร่าวๆ แล้ว เนมรู้จักมันตั้งแต่เด็กๆ ใช่มั้ย”
“ฮะ จำความได้ก็รู้จักพี่โก้แล้ว”
“มันก็ดูแลเพื่อนมันเหมือนดูแลเนมตอนเด็กนั่นล่ะ ทำหน้าที่แม่บ้านคอยหาอาหารให้ทาน ดูแลเวลาไม่สบาย เป็นพ่อที่คอยปกป้องคุ้มครอง เป็นพี่ที่คอยให้คำปรึกษา เป็นเพื่อนที่พร้อมเดินเคียงข้าง โก้เป็นคนสำคัญของสองคนนั้นมากเท่าๆ กับที่เจและตี๋เป็นคนสำคัญของโก้ ถ้าเนมอยากยืนเคียงข้างคนอย่างมันจริงๆ เนมต้องพร้อมที่จะยอมรับเรื่องนี้”พี่โมทย์พูดเรียบๆ เรื่อยๆ อย่างหนักแน่น ทุกๆ ถ้อยคำเต็มไปด้วยความชื่นชมที่ผมสามารถมองเห็นได้จากใบหน้า ผมเชื่อ...เชื่อว่าพี่โก้ดูแลเพื่อนอย่างนั้นจริงๆ แต่เรื่องที่จะให้ยอมรับว่าพี่โก้ไม่คิดอะไรกับพี่เจนั้น...ยังคงทำใจยากเหลือเกิน...ถ้าพี่ๆ มาอยู่ในฐานะผมบ้าง ก็น่าจะต้องคิดมากไม่ต่างจากผม
พี่โมทย์กลับเข้าบ้านไปแล้ว เสียงคนในบ้านดังออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ ท่าทางจะสนุกกันมาก เสียงพี่ฟ้ากับพี่เจมส์ดังที่สุดเลย ทั้งที่พักและบรรยากาศก็ดี คนก็โอเคนะ แต่เหมือนผมมาอยู่ผิดที่อย่างไรไม่รู้
“คีย์ทำอะไรอยู่”ผมโทรศัพท์ไปหาคีย์ เวลานี้ปกติคนอื่นคงนอนแล้ว แต่คีย์มันไม่นอนหรอก ยิ่งวันหยุดยิ่งโต้รุ่งประจำ แต่ถึงจะนอนผมก็ไม่สนหรอก
“....นอนดูหนัง”
“หนังโป๊อ่ะดิ”
“ทะลึ่ง”มันแกล้งทำเสียงดุใส่ แต่ผมได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ เหมือนกันนะ
“ทะลึ่งแล้วจริงเปล่า”ผมแกล้งทำเสียงล้อๆ เพราะมันตอบช้า
“ไม่ดูแล้วปิดแล้ว กำลังจะเปิดพอดี เนมโทรมาหมด’รมณ์เลย”นั่นไงนึกแล้วเชียว ไอ้คีย์หื่น
“ก็ดูไปดิ๊ เนมฟังด้วย”
“หนังเอ็กซ์ไม่ใช่การ์ตูนเอวีนะเว้ย เสียเด็กหมด”
“โหยยย ไอ้แก่ รุ่นเดียวกันเหอะ เดี๋ยวคอยดูจะไปค้นที่ห้องมาเปิดมั่ง”
“ห้องใคร”
“ห้องคีย์นั่นแหละ”
“ยื้อออ ใครให้ค้น ไม่เกี่ยวกันเลย แล้วนี่โทรมาทำไม ไหนว่าไปเที่ยว”ผมได้ยินเสียงโทรทัศน์เบาๆ คีย์คงหมดอารมณ์ดูหนังโป๊จริงๆ นั่นล่ะ ฮ่าๆๆ แกล้งมันสนุกดี
“ก็เซ็งๆ อ่ะ โทรหาเฉยๆ ไม่ได้รึไง”
“ได้ครับคุณเพื่อนบังเกิดเกล้า”คีย์ประชดกลับมา ผมหัวเราะครั้งแรกในวันนี้ได้เพราะคีย์ เราคุยกันเรื่อยเปื่อยอย่างหาสาระไม่ได้ จนผมกลัวแบตฯ โทรศัพท์จะหมดนั่นล่ะจึงได้ขอวางสาย
“เฮ้ย!!”หลังจากเก็บโทรศัพท์แล้วหันกลับมา พี่โก้ยืนกอดอกพิงกำแพงมองผมตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
“มายืนตั้งแต่เมื่อไรน่ะ”
“ตั้งแต่แรก”
“แล้วมายืนอะไรเงียบๆ เนมตกใจหมด”
“เห็นเดินออกมาพี่ก็เลยเดินตาม กะว่าจะเข้ามาเคลียร์เรื่องในรถ แต่เนมเองก็น่าจะเข้าใจพี่แล้ว”พี่โก้พูดแปลกๆ ไม่ได้อธิบายอะไรแล้วผมจะเข้าใจได้ไง
“เข้าใจอะไร”
“แฟร์ๆ นะเนม พี่รู้ว่าเนมไม่พอใจที่พี่คุยกับเจ แต่เนมก็คุยกับคนของเนมจริงมั้ย เพราะงั้นพี่ก็ไม่ต้องเคลียร์อะไรกับเนมเลย”
“คีย์เป็นเพื่อน!!”ผมตะโกนย้อนกลับไปให้เข้าใจเสียใหม่ คีย์เป็นเพื่อนสนิท เพื่อนรักเพื่อนตายของผม
“เจก็เป็นเพื่อน”
“พี่โก้รักพี่เจมาตลอด ไม่ใช่แค่เพื่อน แต่เป็นคนที่พี่รัก!”
“แต่พี่ไม่เคยนอนกับเจ “
“....!!”คำย้อนของพี่โก้ทำให้ผมเถียงไม่ออก ผมมีอะไรกับคีย์จริงๆ เราเคยคบกัน แต่ตอนนี้เป็นแค่เพื่อน ไม่ได้มีอะไรกันแล้ว
“ไม่เถียงกลับมาล่ะว่าไม่เคยเหมือนกัน ไม่ได้ใช่มั้ย”
“มันนานมาแล้ว ตอนนี้คีย์เป็นแค่เพื่อนสนิท”
“สนิทขนาดไหนล่ะ”พี่โก้พูดด้วยสีหน้าเรียบๆ น้ำเสียงนิ่งสนิท แต่เชื่อเถอะว่าถ้าคนอื่นมายืนตรงนี้เหมือนผม ก็ต้องรู้สึกเหมือนกัน รู้สึกเหมือนโดนดูถูก
“อย่ามาพูดกับเนมแบบนี้นะ คีย์เป็นเพื่อนที่ดี ตอนที่เนมเสียใจเพราะพี่จนแทบบ้า คีย์เป็นคนเดียวที่อยู่ข้างเนมมาตลอด ในขณะที่พี่เลือกจะอยู่ข้างคนอื่น และไม่เคยกลับมาหาเนมเลย”
“ไปนึกดูดีๆ เถอะว่าใครทิ้งใครก่อน พี่ถอยจากเนมมาจริง แต่พี่รักษาสัญญามาตลอด พี่ไม่เคยมีใคร ไม่เคยคบกับใคร ช่วงเวลานั้นพี่ไม่มีอะไรกับคนอื่นนอกจากเนม แต่เนมไม่ใช่...จริงมั้ย”พี่โก้ถามย้ำคำสุดท้าย รอยยิ้มนิดๆ เหมือนโทษผมว่าผมผิด
“พี่เป็นคนผลักไสเนมเอง พี่เลือกคนอื่น!! พี่บอกว่าคนอื่นสำคัญกว่า พี่ไม่เคยรักเนมเลย เนมเป็นแค่ตัวแทน เป็นของเล่นแก้ขัดเท่านั้น!!”ผมทั้งตะโกนตะคอก จะไม่แปลกใจเลยถ้าคนในบ้านเดินออกมา
“สัญญาคือสัญญา!! พี่บอกจะรอเนม เนมเองก็ขอให้พี่สัญญา ขอให้รอ เนมจะรอพี่ แล้วเนมทำได้มั้ย แม้แต่จะจำสัญญาเอาไว้ก็คงไม่ได้เลยมั้ง ไม่งั้นก็คงไม่มาถามพี่หรอกว่าเนมเลือกแล้วจะเป็นยังไง”
“ตอนนั้นพี่ทิ้งเนมไปแล้ว!!”
“พี่ไม่เคยทิ้ง!!”
“แต่พี่ไม่เคยกลับมาหาเนม”
“หึ...คงกลับได้อยู่หรอก ในเมื่อเนมมีคนอื่นไปแล้วน่ะ แค่อาทิตย์เดียวเองด้วยซ้ำ”พี่โก้เมินหน้าหนีผม พูดเบาลงกว่าเดิม แต่เสียงดังก้องในหัวผมยิ่งกว่าครั้งไหน
“....พี่โก้...พี่รู้เหรอ”ผมถามด้วยความตกใจ ใช่! หลังจากที่ทะเลาะกับพี่โก้ครั้งใหญ่ไม่กี่วัน ผมก็เริ่มคบกับคีย์ทันที...พี่โก้รู้!!...พี่โก้...กลับไปหาผมงั้นเหรอ
-
จิ้มก่อนอ่าน+55
-
จิ้ม
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
นี่คือความรู้สึกที่อ่านจบ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ลุ้นจนขี้จะแตกแล้ว
ปัญหาคือ เนมก็ไม่หนักแน่นพอ :เฮ้อ:อีกสักที
แล้วอย่างนี้สงกรานต์ชั้นจะเที่ยวอย่างเป็นสุขไหมเนี่ยยยย :laugh:
ปล.อีกครั้ง คุณจีไม่คุยกะคนอ่านเลยเหรอ
-
อื้มมมมมมม..จัดเต็ม :เฮ้อ:
-
อ้ายยยย มาต่อแล้ว
กี้ดดดดดดดดด
:pig4:
-
หวายๆๆๆ พี่โก้เค้าก็มีปมในใจเรื่องน้องเนมเหมือนกันแฮะ
มันน่าจะเถียงเรื่องนี้กันตั้งแต่แรกนะ
มีอะไรก็เคลียร์กันไปเลย
-
ภาคก่อนเหมือนจะจำได้ว่าตี๋เคยบอกว่าเด็กโก้นอกใจ อ๊าก สงสารโก้อ่า :o12:
สำหรับเราอ่ะคนที่นอกใจก่อน คือ คนผิด ไม่รู้สิ ตั้งแต่แรกก็ไม่ค่อยชอบเนมที่เอาแต่ใจอยู่แล้ว ถึงตอนนี้ก็ไม่อยากเชียร์เนมแล้วล่ะ...
-
โอ้โหเฮะ เม้นท์ไม่ถูกเลย
มันลึกลับซับซ้อนมาก :เฮ้อ:
-
โอ้ว
เรื่องมันยังไงกันแน่เนี่ยะ
สรุปเนมหรอที่ทิ้งพี่โก้
แว๊กหลงผิดไปซะตั้งนานหาว่าพี่โก้ทิ้งเนมไม่ใยดี
แป่วพลาดแล้วตรู
รอตอนใหม่นะครับ ขอให้เที่ยวสงกรานต์ให้สนุกนะครับ :o12: :o12:
-
:L1:
-
ค้างอ่ะ
กำลางพีคเลย
ต่อเลยได้ไหมพี่จี
-
อ้าว...ไปๆมาๆไม่รู้ใครทิ้งใครก่อนเลยทีนี้
น่าจะร้องเพลงของโฟร์มดให้เข้ากับบรรยากาศตอนนี้เลย ><
สรุปแล้วพี่โก้เค้ากะมีอะไรติดอยู่ในใจเรื่องคีย์
ส่วนน้องเนมกะมีเจ เพราะงั้นกะเสมอกัน
พูดกันให้รู้เรื่องแล้วจะได้เริ่มต้นใหม่กันสักทีนะ
เอาใจช่วยทั้งพี่โก้ทั้งน้องเนมเลย
:กอด1:
-
โอ้ยยย ย ! เครียดดดดดด ! :serius2:
-
มันซับซ้อนจริงๆ
เรื่องของสองคนนี้ :เฮ้อ:
+1 นะคะ
-
สงสารโก้
ไม่ให้โก้กับเนมแล้ว งอนว่ะ
-
อ๊ากกก ลุ้นโคตรรรรรร
สมการรักของน้องเนมกับพี่โก้นี่แก้ยากชะมัด
-
เครียดดดด :serius2:
อ่านตอนนี้แล้วสงสารโก้มากกกก :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เครียดต้อนรับสงกรา์น
-
เพิ่งจะอ่านจบรอบ 2 เมื่อเช้านี้
เปิดมาอีกทีเจอตอนใหม่ วู้ววววววว!!
แต่...
มาม่าง่ะ :m15:
เริ่มเข้าใจเหตุผลของโก้ทีละนิดๆ
(ไม่คิดว่าโก้จะคิดเหมือนเราว่าน้องเนมผิดสัญญาก่อน งิ้ง)
สรุปว่า 2 คนนี้(ก็น่าจะ)รักกันนี่นา
แต่ต่างคนต่างมีบางอย่างอยู่ในใจ
รักกันไวๆน้า อยากเห็นโก้หวานๆอ้ะ!!!!
-
จ๊ากกกกกกกกกกกกกก
ไม่มีคำพูดใดๆๆ
-
เออ......................... o13
จะแปลกไหมถ้าบอกว่า ดีใจจังที่มีวันนี้สักที
เรารอมาตลอดให้ทั้งสองคนได้พูดมุมของตัวเองในตอนนั้นออกมาบ้าง
อยากให้ต่างฝ่ายได้คุยกันตรงๆบ้าง ไม่งั้นก็ยิ่งคิดถึงแต่ตัวเองไปไกลสุดกู่
ดีแล้วๆ ที่ได้ระบายออกมาสักที คนอ่านอึดอัด (ด้วยความอยากรู้) จะแย่แล้วค่ะ
เข้าใจทั้งสองฝ่ายนะ มันมองคนละมุม อยู่กันคนละอารมณ์นี่นา
สำหรับคนหนึ่ง ความรักมันยังคงอยู่ ยังมีหวังใช่ไหม เชื่อว่าน้องยังรักแต่แค่ประชดรึป่าว ถึงยังรอ ยังรักษาสัญญา
แต่อีกคนหนึ่ง มันจบลงไปแล้ว...หรืออาจคิดว่าจริงๆมันไม่มีตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ...แล้วสัญญามันจะมีค่าอะไร
(ยังคงแอบเข้าข้าง "น้องเนม" หมดใจ 5555)
ถึงวันนี้จะตีกันให้ตาย แต่ก็เชื่อว่า จากนี้อะไรๆก็น่าจะชัดเจนขึ้น
ขออีกค่ะ เอาอีกๆ ฉะกันเน้นๆเลยค่ะ จะรอต่อไปนะคะ
ขอบคุณสำหรับตอนนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้สำหรับตอนหน้าสุดใจ Fighting ค่าาาาา
ป.ล.
กลับไปอ่านตอนนี้อีกรอบ แล้วยิ่งหงุดหงิดคุณพี่โก้...
ตอนที่น้องเนมพูดว่า...
“พี่เป็นคนผลักไสเนมเอง พี่เลือกคนอื่น!! พี่บอกว่าคนอื่นสำคัญกว่า พี่ไม่เคยรักเนมเลย เนมเป็นแค่ตัวแทน เป็นของเล่นแก้ขัดเท่านั้น!!”
คำตอบของพี่โก้........กลับมีแต่คำว่า "สัญญา"
สัญญา สัญญา เอาแต่พูดว่า "สัญญา"
พี่โก้จะผูกน้องเอาไว้กับตัวเองด้วยคำว่า "สัญญา" แค่นั้นหรอคะ ?
จริงๆ แล้วสิ่งที่สำคัญอาจไม่ใช่ "สัญญา" หรอกมั้ง....
ถึงไม่มี "สัญญา" แต่ถ้าพี่โก้มี "ความรัก" (ที่สามารถสัมผัสได้) ให้น้องเนม
พี่โก้.................จะไม่มีวันเสียน้องเนมไปหรอก
แต่ขนาดนี้แล้ว วันนี้...ที่น้องเลือกแ้ล้ว น้องก็ยังพูดเลยว่า.....พี่โก้ไม่รัก
ความรักแบบขี้เก๊กของพี่โก้มันส่งไปไม่ถึงเลยนะคะ....แล้วจะโทษใครคะ พี่โก้ ?
หมั่นไส้พี่โก้ โอ๋น้องเนม แล้วก็จากไป...........ฟิ้ววววววว :m32:
-
กรี้ดดดด ค้างค่ะ ค้างอย่างแรง :z3: :serius2:
-
ตาโตเลยยยย
-
เอ่อ แต่ก่อนโทษแต่โก้ตลอดมา :a5: ตอนนี้ขอเวลาทำใจก่อน :เฮ้อ::serius2: :o12:
-
a little drama :sad4:
-
อ่าวๆ เกมส์พลิก รู้สึกว่าเนมจะมีคนอื่นไปก่อน งานนี้อิพี่โก้ไม่ผิดซะงั้น :a5:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ค้างอ่ะ...เอ็งกลับไปก็ไปบอกน้องมันดิ๊ อันนี้กลับไปก็ดันเงียบ
ไอ้น้องเนมก็นอยด์กิน คิดมากเกิน(?) คบคนอื่นซะเร็วเลย :เฮ้อ: ปวดตับ
-
เริ่มเข้าใจพี่โก้ที่ละนิด :sad4:
-
:เฮ้อ: เห็นคนอื่นถอนหายใจ เลยทำมั่ง อึดอัดจริงๆอ่านเรื่องนี้
แสดงว่ามันเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดของเนมเหรอเนี่ย
ใครรอ ใครรักษาสัญญา ใครผิดสัญญากันหล่ะทีนี้
น่าจะคุยกันอย่างนี้ตั้งนานแล้วนะ เนมเองตอนนั้นยังเด็ก คงว่าโก้ทิ้งตัวเอง
เพราะเจอคนที่ดีกว่าแล้ว ไม่เหลือใคร เลยคบคีย์ประชด ทำชีวิตเหลวแหลกซะเลย
ส่วนโก้เอง.......ไม่รู้อ่ะ เข้าถึงยาก :laugh: เอาเป็นว่าคงรอและรักษาสัญญาอย่างห่างๆและห่วงๆมั้ง
แต่กลับมาเจอเนมนอกใจซะ เอิ่ม นอตอนต่อไปละกันค่ะ
-
โห้คำพูดใครทิ้งใครก่อนโดนใจสุด ๆ
-
ยิ่งอ่านแล้วยิ่งปวดกระเพาะฉี่ มันบีบคั้นอารมณ์มากกกกกกกก :sad4: :sad4:
ตอนนี้ทำให้สงสารพี่โก้เว๊ะ คงเจ็บไม่น้อยอ่ะ :o12: :o12:
เข้าใจแล้วทำไมพี่โก้ถึงทำแบบนี้กับเนม อ่านะ ซับซ้อนซ่อนเงื่อนกันมาก ความรักคู่นี้ ลุ้นต่อไปค่ะ :L1: :L1:
-
น้องเนมหายไปน้าน นาน
กลับมาอีกที ยังเคลียร์กับพี่โก้ไม่ลงตัว ใครผิดสัญญาใครกันแน่
น้องเนมยังเด็ก นี่นะ พี่โก้ อย่าทำอย่างนี้เลย
พูดอะไรก็ต้องให้น้องตีความตลอด....
ค่อย ค่อยคุยกันนะ ใจเย็น เย็น
-
ไปไม่ถูกเลย โก้สุดยอด o13
-
:serius2: สรุปว่า เนมเริ่มก่อนหรอ อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เนมนอกใจพี่โก้ก่อนชัดๆๆ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: เด็กหนอเด็ก
จะคบกับเด็กต้องทำใจหน่อยนะโก้นะ
อ่านตอนนี้จบเห็นใจโก้ขึ้นมานิดนึง
-
อ่าว ไหง๋เป็นงี้ไปได้หละ
น้องเนม เด็กจริงๆเลย แล้วจะไปกันรอดมั๊ยเนี่ย :เฮ้อ:
-
ปัญหาของคู่นี้เคัาคือไม่พูดกันใช่รึเปล่า
ต่างคิดกันไปคนละทาง
ที่เนมต้องทรมานมาหลายปี
มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเลยจริงๆ
:เฮ้อ:
-
มันเหมือนจะค้างอ่ะ :sad4:
-
ตาโก้เหมือนทะเลกลางคืน... ผีทะเล :laugh3:
ตาโก้แกหนักแน่นมากเลยอ่ะ...สัญญาก็เป็นสัญญา o14
ตาโก้แกน่ารักอ่ะ...จูบแกทีหนึ่งแล้วกัน :จุ๊บๆ:
แต่คุณจีเอาไป 2 เลย
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
:110011: :z7:
-
โก้ เนม,,, :เฮ้อ:
อ่าน ๆ ไป กำลังเข้มข้นมาก แต่ ตัด ฉึบ เง้ออออออออออออออออออออออ
โก้ อย่าเสียงดัง(รึป่าว) ใส่น้องเนมสิ แต่ถึงไงมันก็ผิดด้วยกันละน่า
โก้เห็นว่าเจสำคัญกว่าในตอนที่น้องเนม น้องก็เสียใจสิ แล้วอย่างนี้จะให้น้องทำยังไงเล่า
ก็เห็นอยู่ว่าคีร์ก็เอาใจใส่ดูแลเนมค่อนข้างดี,,,ก้ดีแล้วนี่ พี่โก้อยากทิ้งไปก่อนเองนิ (เข้าข้างน้องเนมสุดใจขาดดิ้นมาก)
-
มันอึมครึม :serius2:
-
พระเจ้า... มันเป็นอย่างนี้นี่เอง อ๊ากกกกกส์
ถือหางน้องเนมอยู่ จะบอกว่าน้องไม่ผิด จะเถียงแทนน้องก็ไม่ได้ เพราะมันผิดจริง แป่ว...
คนแก่ก็ลึกลับซับซ้อน เด็กน้อยก็เวิ่นเว้อคิดมาก เลยประชดไปคบคนอื่นซะก่อน
กลายเป็นปมมาหลายปี ฮ่าๆๆ
อ่านตอนนี้แล้วเสียวแปล๊บๆ เจ็บจี๊ดในใจ เบา เบา อิอิ
แอบสงสารโก้เลย ที่บอกว่า ใครผิดสัญญาก่อนกันแน่
โหยยยย มันโดนมากกกกกก...
สรุปแล้วน้องเนมผิดใช่มั้ยเนี่ย เหอๆ
ก็เข้าใจนะว่า ณ ตอนนั้น ต่างคนต่างความรู้สึก เลยทำอะไรต่างมุมกันไป
มันเลยออกมาเป็นแบบนี้
แต่ชอบตอนนี้จังเลย เหมือนอะไรหลายๆอย่างได้คลีคลายบ้าง
ให้รู้สึกว่าจริงๆแล้วตาโก้ก็มีความรู้สึก มีีหัวใจกับเค้าเหมือนกัน 555
อยากอ่านต่ออีกจังเลยค่า ค้างคามากๆๆๆๆๆๆๆ
สนุกมั่กมากๆๆๆ
-
ตัด ได้ ฉึบ มากกกกกกกก !!!
ปล. อ่านตอนนี้แล้วโคตรชอบ ในที่สุดคุณจีก็ง้างปากไอพี่โก้ให้พูดอะไรๆแบบคนเกือบปกติได้
พูดตรงๆแบบนี้สิ เด็ด จริงอะไรจริง 5555555
-
อ้าว....ไปๆมาๆสงสัยเนมจะเป็นจุดเริ่มเรื่องซะแล้ว
-
ว๊าย ยัยเนม ที่แท้คุณคือ จุดอ่อน !!! :angry2:
-
พี่จี!!!
ได้โปรดเถอะ ขอร้องก็ได้
มาต่อเถอะ หนูไม่เป็นสุขกับสงกรานต์แน่ๆ!!
อีกสักสิบบรรทัดก็ได้ อย่าคาแบบนี้เลย
พรีสสสสสสสสสสสสสสส
ไอที่เคยด่าพี่โก้
แอบต้องมานั้งคิด
หรือกูด่าผิดตัวว่ะ!!
ที่ผ่านมาเนมจะเป็นคนเล่าเป็นคนพูดความในใจมากกว่า
แต่พอได้มาอ่านที่ไอพี่โก้มันพูดแบบคนปรกติบ้าง
สงสารพี่โก้ว่ะ!!!
แว๊กกกก ว๊ากกกกกก เวิ้กกกกกกกก ย๊าสสสสสสสสสสสสสส
บ้าไปแล้ววววววววววววววววววววว
-
:เฮ้อ: มันบีบหัวใจอีกแล้วค่ะคุณจี
แต่เถียงกันอย่างนี้ก็ดีเนอะ อะไรๆจะได้เคลียร์ซะที ความจริงของสองฝั่งจะได้จูนมาพบกัน
มาทะเลทั้งที จะมีอะไรหวานๆรับบรรยากาศดีๆบ้างมั้ยน๊อ :L1:
ขอบคุณนะคะสำหรับตอนนี้ อดใจรอตอนต่อไปแทบไม่ไหวแล้ว
-
เรื่องมันเป็นมายังไงเนี่ยยย
ชักจะเริ่มงง
แล้วโก้กะเนมทะเลาะกันตอนไหนหว่านึกไม่ออกจำไม่ได้
คงต้องกลับไปอ่านระเบียงรักอีกรอบบบ
-
โฮ้ ควรสงสารใคร แล้วใคผิดมากกว่ากัน
ซับซ้อนซ่อนเงื่อนจริง
เริ่มรู้ถึงปมของแต่ละคน
-
กว่าจะรักกันได้แต่ละฝ่ายจะต้องแลกเปลี่ยนความรู้สึกกันก่อนสินะ
:เฮ้อ:
-
ที่จริงใครทิ้งใครก่อน ช่วยเก็บเอาไปคิด ที่แท้ใครเป็นคนผิด ลองถามใจ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยตรงมากๆ
-
อะนะ .. สุดท้ายแล้ว ก็เป็นเช่นนี้
พี่โก้ไม่ได้มีอะไรมากมายเลย
ว่าแล้วววววว พี่โก้อ่ะมันรักเนม โฮะๆๆ
ก็เค้าเลี้ยงของเค้ามาอ่ะนะ จะไปไหนเสีย
ขอ :z6: ละอ่อนน้อยสักหน่อยได้มั้ย หึหึ
โอ๋ๆๆ ล้อเล่น ก็น้องเนมยังเด็กนี่ค่ะ
-
:a5:
อ่านจบแล้วก็นะ....อึ้งแหะ!!!
หมั่นไส้โก้มาตลอด....แต่ตอนนี้พูดไม่ออก บอกไม่ถูกกันเลยทีเดียว :เฮ้อ:
อะไรกันเนี่ย??????????? :serius2:
-
กรี๊ดดดด อะ
จะรู้เรื่องแล้วววว ค้างงงง มาต่อเร็วๆ นะค่ะ
-
เอาให้มันรู้กันไปเลย
สะเทือนใจอย่างมากกกกกกกกก :z3:
คู่นี้เขามีปมเยอะ เยอะของเขาจริงๆ
พี่จีหนูลุ้น อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว
ตอนนี้อ่านแล้วหมดแรงจริงๆ
อึ้งเหมือนที่เนมมันอึ้งเลยที่เดียว o22
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m31:
-
เที่ยวทวงสัญญา สุดท้ายสัญญาที่ทวงและรอ กลับพรุ่งตรงหาเนม ส่วนคนที่รอสัญญานั้นจริง ๆ กลับเป็น ..... พี่โก้
แต่ไง วันนี้ได้เคลียร์กันแล้ว ทุกอย่างคงจบลงด้วยดี หรือเปล่า หึ หึ หึ ..... น้องจี
+1 ให้เป็นกำลังใจ และสุขสันต์วันสงกรานต์ล่วงหน้าครับ :กอด1:
-
เวรกรรม สรุปแล้วต่างคนต่างมีเรื่องในใจ
อะไรคือจุดพีคของสองคนนี้ สงสารทั้งเนมและโก้(เริ่มเห็นใจมันแล้ว)
เคลียร์กันแล้วหันมารักกันเหอะ เหนื่อยและปวดใจแทน หื้อออ ><"
อารมณ์ว่าเนมก็เข้าใจผิด คิดว่าโก้ไม่รักไม่สนใจ เลยหาคนอื่นมาเป็นตัวแทน
ส่วนโก้ เรื่องน้องเจรึป่าว โก้อาจจะให้ความสำคัญกับเพื่อนมากกว่า เนมเลยน้อยใจ เข้าใจผิด เรื่องเลยลงเอยแบบนี้ :เฮ้อ:
-
ถึงน้องจะผิด ไม่รักษาสัญญา
แต่โก้ก็คงรู้ ว่ามีส่วนจากตัวเองไม่น้อย
ถึงยังรอน้อง ยังรักษาสัญญา
ก็หวังแต่ว่า...
ต่อจากนี้ สัญญานี้จะเริ่มไปพร้อมๆกันนะ
และคุยกันให้เข้าใจ...และมากขึ้น
ขอบคุณจีนะคะ
-
ุู :z3: :z3: :z3: เจ็บด้วยกันทั้งคู่.....คนอ่านก็เจ็บ :z3: :z3: :z3:
:a5: อ่านมาถึงบรรทัดสุดท้าย .... โอ๊ยยยยยยยย....
-
อ่านจบแล้วอยากร้องให้ โฮฮฮ
จะเป็นยังไงต่อเนี้ยยยย
รอตอนต่อไปนะคะพี่จี
o13
-
อ๊ากกกกกกกกกกก ตอนนี้จะค้างงงไปไหนอะ :serius2: :serius2:
อ่านแล้วสงสารโก้เลยอะ
โก้รีกษาสัญญาจิงๆๆนะ
เรื่องตอนนั้นอาจจะเปนเพราะ เนมกับโก้ไม่ได้คุยกัน
เนมเลยอาจจะเข้าใจอะไรๆผิดไป
แง้ๆๆ กำลังดราม่าเข้มข้นมากๆๆอะพี่จี
ฃมาต่อเร็วๆๆๆนะค่ะ
:monkeysad: :monkeysad:
-
แน่ะ อิตาโก้ ทำเป็นปากแข็ง :m16:
-
อาฮะ อย่างนี้นี่เองต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด แง่ม ๆ
กำลังเคลิ้มสงสารน้อง แม่เรียกไปทำงานอีก อารมณ์ขาดตอนสุด ๆ
แต่สุดท้ายก็สงสารโก้ น้องคงเสียใจมากด้วยนั่นแหละ ((ยังไงก็ไม่ว่าน้องหรอก เชรอะ))
ไอ้คนปากแข็งไม่ยอมขอโทษน้องตั้งแต่เนิ้น ๆ นั่นแหละ ชริ ไอ้คนใจแข็งใจร้าย
สงสารน้องอยู่ดีแหละ ไอ้เฮียโก้ บ้า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตกลงนี้่โก้แค้นฝั่งหุ่น กำลังแก้เผ็ดเนมอยู่ใช่ไหม :pigha2:
-
มันก็มีชะนักปักหลังกันทั้งสองฝ่ายเลยนิ
จะแข่งว่าใครแรงกว่าใครงั้นเหรอ
เฮ้อ เมื่อไหร่จะเข้าใจกัน
-
น้ัองเนมเหมือนโดนพี่โก้ดักทางอีกแล้วอ่ะ เรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้วนะ
พี่โก้ไม่บอกตั้งแต่ตอนโน้นแล้วมา บอกตอนนี้เพื่ออะไร
รอน้องจีมาต่อตต่อไป ช่วงนี้ยังต้องดูหนังสือ แอบมาดูไม่ก็ +1 ไว้ไม่ค่อยได้เมนท์
แต่สมัครเป็นเอฟซีเชียร์น้องเนม เหมือนที่ตามจีตลอดๆ นะคะ
-
โอ้ยเครียด ไมจบบีบหัวใจกันขนาดนี้ แล้วจะมาต่ออีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เครียด อ่านตอนนี้แล้วเริ่มสงสารพี่โก้
-
ค้างมากค่ะ อ้ากกกกกกกกกกกกกกก
มันอึดอัดมากๆค่ะ ทำไมความรักของสองคนนี้ดูยุ่งเหยิงจัง :serius2:
ตอนนี้ในที่สุดก็ตามทันตอนปัจจุบันแล้ว
หลังจากที่หยุดอ่านเพราะมาม่า 5555
กอดค่ะ :กอด1:
ขอโทษนะคะที่หยุดอ่านไป(เพราะมาม่า)
-
เวรกรรม...หวยมาออกที่น้องเนมหรอกเนี่ย...โอ๊ย ยยย
พูดไรไม่ออกเลย....แงมๆๆ
"สัญญาคือสัญญา!!"....อื้ม มมม เจอไปคำเดียว...ถึงกะจุก
คุณจีใจร๊าย ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ตับฉึบเลยอ๊า าาา
ค๊าง งงงเติ่งเลยสิคร๊ะงานนี้ ฮื้อๆๆๆ :z3:
-
โอ๊ย อ่านแล้วก็ปวดใจ แต่ก็จะตั้งตารอตอนต่อไปนะค่ะ :เฮ้อ:
-
โฮววววว
ที่จริงใครทิ้งใครก่อน ...ช่วยเก็บเอาไปคิด (เสียงโฟร์มดลอยมา)
งื้ออออ ได้ยินเสียงพี่โก้ร้องเพลงนี้แว่วๆ
อ่อยยยย ยังไงล่ะเนี่ย ?
รึเราปรักปรำพี่โก้มาตลอด???
-
o22
กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :z3:
อึ้งกันไป ... มรึนมากหลังอ่านจบรอบแรก :a5:
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง .. อ่ะ :serius2:
ท่าทางคีย์จะเป็นกุญแจใขกล่องปริศนาสมชื่อ ทำเอาพี่โก้พ่อคนท่ามากระเบิดใส่น้องบ้างเลยทีเดียว o13
แหม่ๆๆ พูดออกมาให้น้องมันรู้ตั้งแต่แรกป่านนี้อาจจะกลายเป็นฮันนีมูนทริปแทนแล้วก้อได้นะคุณพี่โก้
แต่ก้อเข้าใจนะ คิดว่าโก้คงยังไม่แน่ใจในตัวเนมหลายๆอย่างเพราะเนมก้อยังเด็ก แถมเป็นเด็กดื้ออออ ..ด้วย :เฮ้อ:
แต่ก้อยังอยากจะลองเสี่ยงกับความรักครั้งนี้ใช่มั้ย ถึงทำโน่นนี่มากมายใส่น้อง พยามให้น้องตัดสินใจให้ได้ ...
อืมมม ... รักเค้าอยู่เหมือนกันนี่นา ... ใช่ป่ะ :o8:
เฮ่ออออ .. เจ็บกันไปคนละแบบ ตอนนั้นน้องยังเด็กโก้เลยถอย แต่ก้อยังรอคอยเลยยังรักษาสัญญา น่ารักมากๆๆๆๆ มาๆกอดทีนึงเป็นกำลังใจ :กอด1:
ส่วนหนูเนม พูดไปเลยลูก คิดยังงัยบอกพี่มันไป เคลียร์ให้เข้าใจจะได้กันซักที .. ยังรักเอ็นดูหนูเหมือนเดิมนะลูก สู้เค้าๆ :man1:
เข้มข้นยิ่งกว่าลุ้นรางวัลโชคทองจากซองมาม่า ... งือออ รอออออ ..ตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อค่า :sad4: และยังรอเสมอกับตอนหานๆ(?)ทางพีเอม o18
ปล. คุณจีขาาาาา (คุณจีบอกเอาไปเลยสองขาที่มี /โครม) บอกแล้วไงว่าคิดถึงอ่ะ ไม่คุยกับเค้าหน่อยเลยหราาา .. ตะเอง :m13:
:pig4:
-
เฮ้อออออออ
เมื่อไหร่จะเปิดใจคุยกันดีๆ ลดทิฐิลงกันบ้าง
น้องเนมมันอาจผิดก็จริง แต่มันก็เด็กนะพี่โก้ รักกันเถอะๆ ลุ้นจะแย่แล้วววว
-
เจ็บปวดกันทั้งสองฝ่าย เอาใจช่วย เนมยังเด็ก คิดอะไรไม่ไกล ในขณะที่โก้ ก็ไม่ใช่คนที่ต้องมาพูดหรืออธิบายอะไรยาวๆ
ลุ้นต่อไป T^T
-
เย้ ตอนใหม่มาแล้วววว :mc4:
:o12: ฮือววว ปวดใจจจจจจจ :o12:
อ่านแล้วบีบหัวใจยิ่งนักกกก T T
ที่จริงแล้วเรื่องมันเป็นแบบนี้เอง
อ่านแล้วโทษใครไม่ได้ ไม่มีใครผิด-ถูกไปทั้งหมด
ต่างคนต่างก็มีส่วน
เพราะไม่พูดกันไม่เปิดใจกันตั้งแต่แรกเรื่องมันเลยเลยเถิดมาขนาดนี้
หวังว่าหลังจากปรับความเข้าใจเปิดใจกันแล้วทุกอย่างมันคงจะดีขึ้นเนาะ
แผลในหัวใจที่เรื้อรังกันมานานจะได้รับการจัดการซักที
ทนเจ็บหน่อยเดี๋ยวมันคงดีขึ้น o7
-
เช่นนี้ฤา :monkeysad: :monkeysad:
-
อ้าวเนมมมม
-
อ่านแล้วค้างง
เริ่มจะเข้าใจทั้งพี่โก้และน้องเนมแล้ว
:L2:
-
โอ้วววววว o18
เคลียร์กันให้จบตรงนี้ล่ะกันนะะะะ
(แล้วค่อยไปต่อบนห้อง เอ้ยยยย ไม่ใช่) :o8:
เฮ้อออออออ ผิดด้วยกันทั้งคู่เเหละเนอะะะะะะ :กอด1:
-
มันค้างจริงๆด้วย
ทำไมเนมทำแบบนี้อ่ะ
เริ่มสงสารโก้แหล่ะ แต่ก็สงสารเนมด้วย เพราะคิดว่าโก้ไม่เลือก ไม่รัก ถึงได้หันไปคบกับคีร์ใช้มั๊ย
-
เค้าว่ายิ่งทะเลาะกัน จะยิ่งรักกัน...คู่นี้ก้ใ้ช้ทฤษฎีนี้ด้วยได้ใช่ไหมค่ะ ;DDDDDDD
ทะเลาะกันเยอะๆ นะ.. เด๋วก็ได้รักกันแล้ว
5555555555555555555555
-
ตอนนี้มาแนวเครียด!!
แต่ก็เริ่มเห็นในมุมมองของโก้มากขึ้นแล้ว
เฮ้อออออออออออออออออออ
-
เหอะๆ กูจะเม้นยังไงดีเนี้ยกับตอนนี้
เอาเป็นว่ามาต่อตอนต่อไปไวไวนะค่ะพี่จี
ปวดกระบาลมาก อ๊ากกกกกกก ก :a5:
-
:z3: อ๊ากกกกกกก ลุ้นนนนนน หัวใจจะวายยยยย
-
อ่านแล้ว ...
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
^
^
^
^
ความรู้สึกที่มี ...
เรารักพี่โก้หมดใจเลยค่ะ T^T
แอบเหวี่ยงนุ้งเนม ... ทำไมหนูทำยังงี้ล่ะลูก ??????
โบราณท่านว่า สามวันจากนารีเป็นอื่น
ี่นี่จากไปสัปดาห์ น้องยาก็เป็นอื่นเหมือนกัน ???
ทางสถิติแล้ว ผู้หญิงเปลี่ยนใจง่ายกว่าผู้ชายเหรอเนี่ย ??? ((เอ่อ ไม่เกี่ยวละ ...))
:z3: :z3:
เราอยากเอาหัวโหม่งเต้าหู้ตาย จริงๆค่ะ
สงสารพี่โก้ ... ฮือออออออออออออ
:m15:
คุณจีมาต่อไวๆนะค๊า *โค้งต่ำ*
-
อร๊ายยยยยยย พี่จี ลุ้นไส้จะปลิ้น มาหักดิบจบกันแบบนี้ น็อคเอาท์เลยค่าาาา
มันถึงจุดแล้วใช่มั้ย เหมือนมันถึงจุดระเบิดอ่ะ
แต่ก็ดีนะ จะได้เคลียร์ๆ กันไปซะที ค้างคากันมานานแล้ว จนคนอ่านจะบ้าแทนแล้ว
อ่านตอนนี้จบอยากวิ่งเข้าไปฟัดพี่โก้เลย
พี่โก้คนดี พี่โก้รักษาสัญญามาตลอด :o12: ไปๆ มาๆ ต่างฝ่ายก็คิดว่าอีกฝ่ายทิ้ง ไม่สนใจกันแล้ว
แต่จะโทษน้องเนมคนเดียวก็ไม่ได้นะ เพราะคิดว่าโดนโก้ลืมแล้วนั่นแหละถึงไปมีคนอื่น โฮกกก
ขอให้จากนี้ได้รักกัน มีความสุขกันซักทีเถอะนะ :monkeysad:
ปล. ขออีกซักตอนฉลองสงกรานต์นะพี่จิ :man1: พลีสสสส
-
เอาละสิ...พี่โก้ก็มีเก็บอะไรไว้ในใจเหมือนกัน เนมอาจจะคิดมากเกินแล้วมาเจอโก้ที่เหมือนพูดให้ชวนคิดมากตลอดอีก...ไปกันใหญ่เลย
-
เป็นงี้ได้ไงอ่ะ
อ่านมาตั้งนาน เข้าไปไปว่า อิพี่โก้มันทิ้งเนม
ก็จริงล่ะน่ะ ทิ้งไปได้อาทิตย์หนึ่งใช่ไหม
แล้วกลับมาเจอว่า น้องเนมมีคบคีย์ไปแล้ว
ก็น่าเห็นใจ น้องเนมมันยังเด็ก ความคิดมันก็เด็กไปด้วย
ทำไรไป (คบคีย์) ก็คงไม่ได้คิดก่อนทำ ทำประชดโก้
แล้วโก้เองก็เป็นผู้ใหญ่กว่า แม้ตอนเกิดเรื่องจะยังวัยรุ่น เรียนไม่จบกันอยู่ก็ตาม
แต่ก็โตกว่าเนมล่ะน่ะ
พอมาถึงตอนนี้ จะรื้อฟื้นเพื่อเริ่มทะเลาะกันต่อ หรือจะเพื่อทำความเข้าใจกัน
ดูทีท่าแล้ว พี่โก้มันก็ไม่มียอมลดราวาศอกให้น้องเลย
น้องเนมก็ยังเด็กอ่ะน่ะ เฮ้ออ อ่านแล้วก็หนักใจ :เฮ้อ:
-
:sad11: แซดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :z3:
พี่โก้กับน้องเนม อิฉันก็เลือกน้องเนมนั่นแหละ
พี่โก้เข้าใจยาก อยากพูดไรก็พูดว่ะ อมอยู่ได้ ใครมันจะไปรู้เรื่อง
ช่างพี่โก้ล่ะตอนนี้ รักเนมสุดหัวใจ พี่โก้รักเจนี่ ชิส์! ให้มันได้แบบนี้ดิ
พี่โก้อะไรฟะ! :angry2:
เริ่มอยากพาลไปหาเจแล้วอ่ะ ไม่ชอบก็คราวนี้
อี๊ อีพี่โก้ อยากตะบันหน้า ถึงพี่โก้จะรักษาสัญญาแต่แกไปรักไอ้เจมันได้งายยยยยยยยยยยยย
ถ้าเนมคิดว่าตัวเองเป็นตัวแทนแบบนี้มันก็เจ็บหน้าดูเลยเนอะ :o12:
จำไว้เลยไอ้พี่โก้ พูดบ้างไรบ้างดิวะ ไอ้แบบนี้แล้วใครมันจะไปรู้
ไม่ใช่ทุกคนหรอกนะที่ฉลาดเหมือนะี่
-
เฮ้อออ
อ่านๆไปแล้วก้อสงารโก้เหมือนกัน :m15:
-
มาแบบนี้ ตรู จะเที่ยวสงกรานต์ อย่างสบายใจได้ไหมนี่....
-
โก้...แกนี่เข้าใจยากจริงๆ
เรื่องเนมเคยคบกับคีย์แล้วโก้บอกว่าเนมทิ้งโก้ไป เราว่าเนมไม่ผิดนะ (แฟนคลับนุ้งเนม)
ตอนนั้นเนมคงน้อยใจมาก เพราะหวาดระแวงความรู้สึกขอโก้มาตลอด อีกอย่างโก้เองก็ไม่เคลียร์เลย เอาแต่คิดว่าเนมเข้าใจจากการกระทำ แต่ตัวเองไม่เคยบอกอะไรให้เคลียร์ ตอนนั้นเนมก็ยังเด็ก จะให้เข้าใจโก้ก็คงไม่ได้ ทุกวันนี้ก็ยังไม่เข้าใจอยู่เลย...
เห็ยด้วยกะที่เนมว่า คีย์อยู่เคียงข้างเนมตอนที่อ่อนแอและไม่มีโก้ ในขณะที่ตอนนั้นโก้ไปอยู่กับเพื่อนของตัวเอง ทำเหมือนไม่เลือกเนม...
สงสารเนม ดันมารักผู้ชาย ปากแข็ง สายซึนขั้นรุนแรง T__T
-
น้องมันยังเด็ก คงทำไรประชดโก้เนอะ
น้องมันก็คิดได้แค่นั้น
-
เข้าใจความรู้สึกเนมนะ
เพราะเวลาแฟนเราเป็นคนของสังคม มันก็น่าหึงบ้างบางที
แต่โก้ก็ควรเข้าใจเนมบ้างป่ะ
บอกว่าเนมต้องยอมรับอ่ะ ก็เนมมันต้องทนกะเรื่องนี้มานานแค่ไหนแล้ว
โก้น่าจะปรับเข้าหาเนมบ้าง
-
:a5: อ่านแล้วบีบหัวใจจริงๆเลย
เหมือนจะเข้าใจความรู้สึกของทั้งสองคนนะ
แต่ก็ไม่เข้าใจ :laugh:
-
จะว่าเนม ก็ไม่ถูก
โก้ กับ เนม
วุฒิภาวะต่างกัน สภาพจิตใจก็ต่างกัน
หากคนเราสามารถเข้าใจความรู้สึกทุกคนได้โดยไม่ต้องพูดกัน
ปากคงมีหน้าที่ลดลงเยอะ เหอๆๆๆ
สองคนนี้ทะเลาะกัน เสียงดังไปถึงเมกาแล้ว
สมใจน้องเจ เค้าล่ะ ฮ่าๆๆๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
เฮ้อ :เฮ้อ:
แล้วจะเคลียร์กันอย่างไงอะ
สรุป เนมผิดเหรอ :monkeysad:
:z2:
-
มาต่อเถอะนะ ค้างอย่างแรง
-
นี่อ่านไปลุ้นไปจริงๆนะคะ
-
เชียร์โก้มาตลอด อิอิ
:กอด1:
จะว่าไปเนมเอาแต่มองในมุมของตัวเองฝ่ายเดียวเลย
-
ถึงน้องจะผิด ไม่รักษาสัญญา
แต่โก้ก็คงรู้ ว่ามีส่วนจากตัวเองไม่น้อย
ถึงยังรอน้อง ยังรักษาสัญญา
ก็หวังแต่ว่า...
ต่อจากนี้ สัญญานี้จะเริ่มไปพร้อมๆกันนะ
และคุยกันให้เข้าใจ...และมากขึ้น
ขอบคุณจีนะคะ
เห็นด้วยอ่ะ อิอิ
รอพี่จีต่อไป
-
กลับมาต่อด่วนเลยนะค่ะ ขอร้อออออองงง
แบบว่า อ่าน ณ ตอนนี้ สงสารโก้ เห็นใจเนม
แต่คนแต่งเห็นใจคนอ่านด้วยเหอะค่ะ
ไม่อยากลงแดงก่อนเที่ยวสงกรานต์ มันค้างงงงงงงงง
-
อ่านแล้วอึมครึมอ่ะ :z3:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
คนที่ผิดสัญญาคือน้องเนมหรือเนี่ย ฮือออ กลายเป็นพี่โก้เป็นคนที่น่าสงสารที่สุด
แต่เรื่องแบบนี้โทษเนมคนเดียวก็ไม่ได้หรอก ภาวะทางอารมณ์และความรู้สึกของเด็กน้อยมันยังไม่เข้มแข็งพอ ถ้าไม่มีการพูดกัน เด็กก็ได้แต่ฟุ้งซ่านนั่นแหละ ยิ่งเรื่องความรักยื่งอ่อนไหวง่าย
โอ้ยยยยย สุดท้ายเราก็เข้าข้างเนมอยู่ดี สนับสนุนเคะประเภท :laugh:
ปล. อ่านจบตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ แต่ไม่ได้เม้นท์ เมื่อคืนฝันว่าพี่จีมาต่อตอนต่อไปให้แล้วด้วยค่ะ เป็นเอามากจริงๆ :laugh:
-
อ้าววววเนมมม ไหงงั้น
-
อ่านตอนพิเศษ และตอนล่าสุดแล้ว เข้าใจพี่โก้มากขึ้นอีกนิดเลย
เคยสงสารน้องเนม ตอนนี้ก็ยังสงสารอยู่
แต่ก็ไม่หมั่นไส้พี่โก้แระ เข้าใจพี่โก้เลยว่ารู้สึกยังไง
น้องเนมอึ้งเลยล่ะสิทีนี้
รอตอนต่อไปค่า
ขอบคุณพี่จีมากๆค่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ทำไมมันเป็นแบบนี้ รีบเคลียร์กันให้เข้าใจเร็วนะ คนอ่านปวดตับแล้วฮือออออออออออออ
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ปวดตับ ปวดใจ กระซิกๆ เริ่มสงสารพี่โก้
-
:เฮ้อ: อึดอัด :เฮ้อ:
-
โซแซด :เฮ้อ:
-
...เออน้อ..พูดกันสักที รอมานานล่ะกั๊กกันอยู่นั่นแหละทั้งคู่เลย
จะว่าไปโทษน้องมันก็ไม่เต็มปาก อย่าลืมว่าตอนนั้นน่ะ เนมมันแค่สิบต้นๆน่ะ อายุขนาดนั้นอ่อนไหว ง่ายต่อสิ่งเร้า จริงไหม แล้วเวลาจะรักจะเกลียดก็แรง..ไม่รู้จักควบคุมอารมณ์และสถานการณ์ ถ้าน้องจะวูบไปบ้างมันก็เข้าใจได้ แต่คนที่ตอนนั้นใกล้เลขสองแล้ว คิดแล้ว วางแนวแล้วไม่ใช่เหรอ ทั้งที่เป็นคนที่ดูแลใกล้ชิดขนาดนั้น พลาดได้ยังไง.....นี่ยังติดใจที่น้องตะโกนใส่หน้าอยู่นะ....ว่าไม่เคยเป็นที่รักแถมถูกใช้เป็นตัวแทนแก้ขัดอีก เฮอะ ไม่มีแก้ต่างสักคำ!
-
มั่นไส้โก้จริงเล๊ย รู้ทั้งรู้ว่าเนมเด็กขนาดไหนก็ยังจะปล่อยให้คิดเองอีก น้องไม่เข้าใจอะไรง่ายๆขนาดนั้นนะ
แต่แอบเจ็บแทนโก้อ่ะ อย่างงี้แสดงว่าโก้ก็รักเนมมาตลอดเลยหละซิ แล้วทำไมถึงปล่อยเนมไปหละ น้อยเลยเข้าใจอะไรผิดๆ งานนี้เหมือนน้องเนมผิดเลยอ่ะ
โอ้ย ปวดหัวแทน แล้วจะเครียดกันได้เมื่อไรค่ะนั้น
-
เนมเด็ก โก้ผู้ใหญ่ความต่างของวัยมันมากมายเหลือเกิน....
-
:a5:รู้สึกว่ามันหักมุมนะนี่
สรุปใครทิ้งใครก่อนกันแน่
รอตอนต่อไป
-
ยังไงก็สงสารเนม อยุ่ดี :เฮ้อ:
-
ค้างขั้นรุนแรงเลยทีเดียว
ูู^^
ขอบคุณค่าา
-
โอ่ย ย ย ยย
เพิ่งตามอ่านทัน
ปวดตับมากค่ะคุณจี ~
ช้อบโก้มากเลย o13
ปูเสื่อรอตอนหน้าค๊า :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....
เคลียร์ เอาให้เคลียร์ สรุปว่าน้องเนมคิดเอง เออเอง แล้วก็นอยเอง จนเตลิดไปเองใช่มั้ยเนี่ย
อย่างงี้พี่โก้น่าสงสารอ่ะ แต่จะว่าพี่โก้ไม่ผิดเลยก็คงไม่ใช่ (มั้ง) ไม่เคลียร์เองนิน่า สามวันจาก เจ็ดวันน้องเนมเป็นอื่น....
-
ที่แท้อย่างนี้นี่เอง
ปมค่อยๆเริ่มคลายออกมาแล้วซิ
ความจริงโก้ก็หวังกับเนมอยู่น่ะ
มีแต่เนมคิดไปเองคนเดียวหรือเปล่่าหว่า :z2:
:กอด1:
-
เสียใจอ่า
-
ยิ่งกว่าสึนามิ - -""
รออ่านต่อ เนมเอ๊ยยยยย! -0-!!
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
จะอ่านตอนนี้ต้องย้อนกลับไปอ่านตอนเก่าและตอนเก่าและตอนเก่าอีกรอบ
:z2:
-
เครียดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่รู้จะเข้าข้างใคร(ปกติถือหางเนมเต็มที่ ฮุๆ) แต่่ตอนนั้นน้องมันยังเด็กนะ มันก็ประชดบ้างน้อยใจบ้าง(ยังแอบถือหางนิดนึง^^)
แต่เค้าชอบน้องคีย์นะ แต่ไม่ได้เชียร์คีย์เนม แค่ชอบเฉยๆ
ปล. คุณพี่จีเก่งจัง เหมือนแยกร่างได้เลยอ่ะ ตอนเป็นเนมก็เน้มเนม พอเป็นโก้ก็..อืม..แบบโก้ๆ _*_
-
โอ้ยยยยยยยย :serius2: ม่ายรู้จาเข้าข้างครายยยยยยยยยย :z2: :z2:
-
เห้อออ งานนี้เคลียกันยาว
จะเข้าข้างเนมก็ใช่ที่ เพราะอิตาโก้ก็น่าสงารอยู่
สรุปคือ เครียดดด TT^TT
-
ค้างอย่างแรง
พี่โก้จับเนมปล้ำเลยยยยยยยยยยยยย
ต้องเคลียร์กันบนเตียงถึงจะเข้าใจ
:z3: :z3: :z3:
:serius2:
-
อ่านไปลุ้นไป
เป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ
มารอตอนต่อไป
สุขสันต์วันสงกรานต์นะครับ
-
เอิ่ม แล้วความรู้สึกเค้าตอนนี้ละ คุณจี จะรับผิดชอบยังไง
ตัดตอนกันเห็นๆ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก สงกานต์นี่คงนอนไม่หลับกันเลย
ว่าแล้ว โก้ ต้องน้อยใจ ปวดใจ
โอ๊ยๆๆๆ จะสงสารใครดีอะ
ตอนนี้สงสารคุณจีละกัน โดนกดดัน 55+
รอค่ะ
-
กด+ให้จ้า
ตอนนี้เข้าใจอารมณ์โก้เลย แบบว่าเนมไม่หนักแน่นพอ เฮ้อ!!!
-
...เออน้อ..พูดกันสักที รอมานานล่ะกั๊กกันอยู่นั่นแหละทั้งคู่เลย
จะว่าไปโทษน้องมันก็ไม่เต็มปาก อย่าลืมว่าตอนนั้นน่ะ เนมมันแค่สิบต้นๆน่ะ อายุขนาดนั้นอ่อนไหว ง่ายต่อสิ่งเร้า จริงไหม แล้วเวลาจะรักจะเกลียดก็แรง..ไม่รู้จักควบคุมอารมณ์และสถานการณ์ ถ้าน้องจะวูบไปบ้างมันก็เข้าใจได้ แต่คนที่ตอนนั้นใกล้เลขสองแล้ว คิดแล้ว วางแนวแล้วไม่ใช่เหรอ ทั้งที่เป็นคนที่ดูแลใกล้ชิดขนาดนั้น พลาดได้ยังไง.....นี่ยังติดใจที่น้องตะโกนใส่หน้าอยู่นะ....ว่าไม่เคยเป็นที่รักแถมถูกใช้เป็นตัวแทนแก้ขัดอีก เฮอะ ไม่มีแก้ต่างสักคำ!
เม้นนี้ เอาไปเลยสิบกระโหลก!!
เรื่องนี้อะ มันผิดทั้งคู่แหละ อีกคนโตไปส่วนอีกคนเด็กไป
คนโตก็ไม่คิดจะสื่อสารหรือทำอะไรให้กระจ่าง เด็กก็คือเด็ก
คิดอะไรทำอะไรก็คือเด็ก ตอนนี้อ่านแล้วเข้าใจโก้มากขึ้นน่ะ
แต่ไม่เข้าข้างอ่ะ ถ้าเป็นเนมนะจะตอบแบบนิ่งๆสำนึกผิดเลย
ว่าขอโทษที่เนมเด็กเกินไปตามพี่โก้ไม่ทัน ขอโทษที่ไม่รักษา
สัญญา ขอโทษที่ไปมีอะไรกับคนอื่น ประชดแม่งเล้ย!!
-
ในที่สุดก็ได้เคลียร์
ไม่ค่อยได้เห็นโก้ระเบิดขนาดนี้
คีย์น่ารัก
:pig4: o13
:mc4:สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะพี่จี :mc4:
-
อ่านตอนนี้แล้วยิ่งชอบโก้มากขึ้นอีก เป็นคนที่ใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆทุกอย่าง เพียงแต่ไม่แสดงออกก็เท่านั้นเอง :o8:
เราคิดเสมอว่าโก้เป็นคนมีเหตุผล ถึงแม้บางทีเหตุผลพวกนั้นมันจะสุดโต่งไปหน่อยก็เถอะ
แต่เรื่องนี้ ถึงจะรู้สึกว่าเนมผิด แต่ที่โก้ทำมันก็ไม่ถูก เพราะยังไงๆ ณ ตอนนั้น วุฒิภาวะของโก้มันไกลกว่าเนมไปโขแล้ว
จะนับประสาอะไรกับเด็กม.ต้น ที่เพิ่งจะรู้จักความรักอย่างเนม แถมยังยึดติดกับโก้ขนาดนั้น
เด็กอายุแค่นั้น ถ้าเจอเหตุการณ์แบบเนมก็คงเคว้งเป็นธรรมดา อะไรอยู่ใกล้มือก็ต้องยึดไว้เป็นหลักก่อน :z10:
-
อ่านตอนนี้แล้วปวดตับ
เข้าใจทั้งพี่โก้และก็เนมนะ
ตอนนั้นเนมก็เด็ก ยังคิดอะไรไม่ค่อยเป็น แม้จนถึงตอนนี้ก็เห่อะ ยังไม่มีการคบคุมสติอารมณ์
ส่วนพี่โก้ก็คิดมากเกินไป ทำอะไรไม่คิดว่าเนมมันยังด็ก ไปบอกว่าเปนตัวแทน เปนเรา เราก็คงนอยด์แดก เสียใจสุดสุดอะ
สรุป เรื่องนี้ไม่มีใครถูก ฮ่วย
:เฮ้อ: :z6:
-
เย้ยยยย ความจริงเป็นแบบนี้เอง.... ก็งานมาล่ะสิเนี่ย
โก้เนมสู้ๆ!
-
อืม...เริ่มเข้าใจโก้ขึ้นมาหน่อยๆ แล้ว
สองคนนี่ต่างคนต่างน้อยใจกันซะงั้น
ว่าแต่เอาอดีตมาคุยกันทำไมคะพี่น้อง
ยิ่งอ่านยิ่งลุ้นค่ะ สนุกๆๆๆ
-
เข้าใจโก้ แต่..ก็ยังไม่พอใจ :a14:
-
ค้างงงงงงงงงงงง :m31:
เริ่มเข้าใจโก้ เเละ เริ่มสงสารโก้บ้างเเล้ว
-
พี่โก้น่าสงสารมากๆๆ เนมไม่เข้าใจอะไรเลย
ทั้งทีตัวเองเป็นคนผิดสัญญาก่อนแท้ๆๆๆ
-
ค้างมากกกกกกก :serius2:
อารมณ์ตอนที่อ่านจบคือ.... ฮะ? จบตอนแล้วเหรอ?
เหมือนเรื่องมันมีปมมาม่ารอบใหม่มาอีกแล้ว - -
ก่อนหน้านี้แอบหึง(?)แทนเนมนิดหน่อย
เพราะว่าโก้ก็รักเจมาก (ถึงตอนนี้จะไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้นแล้วก็เถอะ).
แถมพี่โก้ยังชอบทำตัวเย็นชา เดายาก
ถ้าเป็นเนมก็คงเครียดเหมือนกันแหละค่ะ ว่าตกลงพี่แกจะเอายังไงกันแน่
แต่พอมาตอนล่าสุดนี่.... โอ้วว กลายเป็นว่าน้องเนมผิดเต็มๆ
อ่านแล้วอึ้งมาก แล้วก็ต้องพยักหน้าเห็นด้วยกะโก้..
ที่บอกว่า โก้ไม่เคยนอนกับเจ ... มันก็จริงแฮะ
เนมนะเนม ไม่น่าเลย ดันไปเผลอตัว(?)กะคีย์ซะก่อน :z3:
รอตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
เนมถามว่า
“เนมก็แค่อยากรู้ว่า...พี่เคยรักเนมบ้างมั้ย”
บางที...ที่โก้บอกว่า
“พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่”
คือแปลว่าไม่เคยรัก เพราะถ้าคำตอบคือใช่ ก็แปลว่าตอนนี้ไม่ได้รักแล้วแน่ๆ
แต่ถ้าไม่ มันก็แปลไปได้สองอย่างคือ
ไม่เคยรักเพราะตอนนี้ยัง"รัก"อยู่ กับ ไม่เคยรักเลยจนถึงตอนนี้
เราว่าที่โก้ตอบแบบนี้..มันก็ดีนะ เอาไว้ให้เราลุ้นต่อไป ว่าคำพูดของโก้
จะมีความในแฝงไว้แบบไหน สำหรับเราอยากให้เป็นอย่างหลังมากว่า(คิดเหมือนกันใช่ปะ อิอิ)
และบางที..เราอาจตีความหมายกับประโยคนี้มากเกินไป(แบบว่าจริงๆแล้วก็คือไม่ได้รักจริงๆน่ะแหละ)
เพราะคำพูดของโก้ มองเผินๆก็แง่ร้าย แต่ลองมองเข้าไปลึกๆแล้วคิด มันก็คิดได้หลายแง่อะ
อย่างเรื่องระเบียงรักฯ ที่โก้พูดว่า "ตอนนี้...ผมขอเจคืน" อะไรอย่างนั้นแหละ
ไอเราก็คิดไปว่า จะขอเจคืนจากพี่เอ็กซ์จากตอนนี้ไป แต่ที่ไหนได้ แค่ตอนนี้ที่ขอคืนต่างหาก
เรื่องนี้เลยคิดแง่ดีไว้ก่อน เพื่อไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่าน(อินจัด) อะนะ :impress2:
คนเขียนสุดยอดด สุโค่ยย จะติดตามตอนต่อไปจนจบเลย ขอบคุณที่เขียนเรื่องรักสนุกๆ ซึ้งๆ
ดรามาๆ มาให้อ่านกันนะคะ รักนะจุ๊บๆ :L1:
-
ค้างงงง! :a5:
ตอนแรกก็โทษโก้นะ แต่ตอนนี้ต้องคิดใหม่แล้ว
เนม ทำไมทำกับโก้แบบนี้ล่ะ :beat:
-
อ้าว!!! ไปๆมาๆ เนมผิดซะงั้น
เฮ้อ!! ไหนๆมันก็ผ่านมาแล้ว กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
ก็ทบทวนเอาเองแล้วกันว่าจะสร้างสิ่งดีๆร่วมกัน เพื่อรักครั้งใหม่ หรือจะเอาอดีตมาบ่อนทำลายจิตใจ
-
อยากบอกว่า
ค้างมากกกกก :a5:
สงสารพี่โก้จัง :sad4:
เนมถามว่า
“เนมก็แค่อยากรู้ว่า...พี่เคยรักเนมบ้างมั้ย”
บางที...ที่โก้บอกว่า
“พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่”
คือแปลว่าไม่เคยรัก เพราะถ้าคำตอบคือใช่ ก็แปลว่าตอนนี้ไม่ได้รักแล้วแน่ๆ
แต่ถ้าไม่ มันก็แปลไปได้สองอย่างคือ
ไม่เคยรักเพราะตอนนี้ยัง"รัก"อยู่ กับ ไม่เคยรักเลยจนถึงตอนนี้
เราว่าที่โก้ตอบแบบนี้..มันก็ดีนะ เอาไว้ให้เราลุ้นต่อไป ว่าคำพูดของโก้
จะมีความในแฝงไว้แบบไหน สำหรับเราอยากให้เป็นอย่างหลังมากว่า(คิดเหมือนกันใช่ปะ อิอิ)
และบางที..เราอาจตีความหมายกับประโยคนี้มากเกินไป(แบบว่าจริงๆแล้วก็คือไม่ได้รักจริงๆน่ะแหละ)
เพราะคำพูดของโก้ มองเผินๆก็แง่ร้าย แต่ลองมองเข้าไปลึกๆแล้วคิด มันก็คิดได้หลายแง่อะ
อย่างเรื่องระเบียงรักฯ ที่โก้พูดว่า "ตอนนี้...ผมขอเจคืน" อะไรอย่างนั้นแหละ
ไอเราก็คิดไปว่า จะขอเจคืนจากพี่เอ็กซ์จากตอนนี้ไป แต่ที่ไหนได้ แค่ตอนนี้ที่ขอคืนต่างหาก
เรื่องนี้เลยคิดแง่ดีไว้ก่อน เพื่อไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่าน(อินจัด) อะนะ :impress2:
คนเขียนสุดยอดด สุโค่ยย จะติดตามตอนต่อไปจนจบเลย ขอบคุณที่เขียนเรื่องรักสนุกๆ ซึ้งๆ
ดรามาๆ มาให้อ่านกันนะคะ รักนะจุ๊บๆ :L1:
ชอบๆ^^
-
สวัสดีปใหม่ไทยจ้า (มาช้าไปนิด 55)
มาต่อไวไวน้าพี่จี ค้างมากมาย คิดถึง จ๊วบๆ
-
โธ่สงสารคนผิดมาตั้งนาน ที่แท้คนที่น่าเห็นใจก้อเป็นอิพี่โก้ของเรา
แต่ก้อนะน้องเนมยังเด็ก ไม่เข้าใจความคิดแบบผู้ใหญ่ของอิพี่โก้หรอก
สวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังค่ะคุณจี
-
คงจะ แลกรัก จริงๆ รักกันไปกันมา ตอนนึงอ่านแล้วสงสารโก้ อ่านอีกตอนกลับสงสารเนม
เรื่องนี้รู้สึกจะไม่มีตัวร้ายอะไรมากมาย แค่คนสองคนน้อยใจ เข้าใจผิด บลาๆๆๆ
ว่าแล้วก็รอตอนต่อไป คริคริ
-
มารอทุกวันนะค่ะ
เว้นช่วง 7 วันหรือเปล่าเนี่ย
นิยายสนุกๆจริงๆ แต่ไม่กี่ตอน ปาไป 100 กว่าหน้าแล้ว
เรียกได้ว่าแค่เห็นชื่อคนเขียนก็เข้ามาปูเสื่อรอโดยไม่ต้องลังเลเลยนะเนียะ
:m15: :m15: :m15:
-
กลับมาอ่านระเบียงรัก เลยนึกได้ว่า
ตี๋ไม่ได้คู่กับเอ็มหรอ??
แล้วก็อ่านเจอเนมด้วย ^^
แต่ตอนนั้นเนมโดนโก้ทิ้งไม่ยอมไปงานวันเกิด :sad4:
-
เนม FC รายงานตัว
เพิ่งเข้ามาอ่าน
ฝากตัว ฝากหัวใจด้วยนะคะ!!!!!!!!!!!!
-
เนมเอ๊ย = =
ไม่รู้จะอย่างไรดี
ไม่รู้จะสงสารใครดี
น่าสงสารเนมที่เป็นแบบนี้
แต่ก็น่าสงสารโก้
โอ๊ย ยย เครียดดดดดดดดดดดดดดด
-
คุณจีเขียนนิยายสนุกมาก ๆ ค่ะ
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่า เป็นตอนที่โก้จะเปิดเผยความรู้สึกมากกว่าทุกที
ชอบค่ะ
-
:เฮ้อ:ก็ยังไม่เข้วใจกันซักที่สองคนนี้เรื่องมานซับซ้อนอ่ะ
-
คุณจี อย่าหายไปนานนะ :monkeysad:
-
ลุ้นสุดๆๆเรย มาต่อเร็วๆๆน้า
-
:เฮ้อ: รู้สึกเหมือนเพิ่งจะได้เห็นด้านอ่อนแอของโก้ตอนนี้เอง
-
Happy Thai New Year krab P'G.
^________^
-
:เฮ้อ: อึดอัด
-
อ้าวเนม!!!
ทำไมทำงี้อ่ะ
-
คิดถึงจังเลยคร่าาาาาาาาาาาาาา
:กอด1:
-
โอ๊ยยยย ยังไงเนี่ย
พี่โก้กลับไปเหรอ งั้นเฮียแกโคดน่าสงสารเลยนะ อ๊ากกก
ค้างๆๆๆๆ :serius2:
-
ผิดที่เนมแล้วสิ จะน้อยใจกันยังไงอาทิตย์เดียวไปมีคนอื่นนี่มันก็เร็วไปหน่อยนะ
-
สวัสดีปีใหม่ไทยครับ คุณ(พี่)จี สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขมาก หัวไบรท์ๆ นะครับ
อ่านตอนนี้แล้วก็
สงสารพี่โก้หว่ะ....มากๆ
ยิ่งอ่าน...ยิ่งเจ็บ.... :เฮ้อ:
:กอด1: เฮียโก้
-
:L1: :3123: :กอด1:
-
แล้วเรื่องราวจะเป็นไงต่อไป ลุ้นและให้กำลังใจเสมอ
ถึงแม้ว่าเนมจะมีคนอื่นแต่เนมก็ยังรกัและคิดถึงโก้เสมอ
และโก้ก็รักษาสัญญามาตลอดโดยที่ไม่มีใครอีกเลย แต่ความห่าง
และเนมยังเด็ก ไมท่เข้าใจอะไรหลายๆอย่างที่โก้กระทำดังนั้น
คนที่จะรักโก้นั้นจะต้องอ่านใจออกและจะผ่านไปได้ด้วยดี
ความรักแบบออกไม่ได้ ทำให้ใครหลายคนลุ้นและคอยติดตาม
รับรองว่าใครได้อ่านนิยายของคุณจี แล้วไม่ต้องห่วงลุ้นกันแทบตาย
แต่เอสใจช่วยเสมอนะครับ :3123: :L2:
-
อ้าวววว เน๊มมมมมมมม !!!
กลายเป็นเนมที่ไม่หนักแน่นเองซะแล้ว :serius2:
-
ตอนนี้อ่านแล้วรู้สึกสงสารโก้ยังไงไม่รู้
จริงๆ ความรู้สึกของโก้แล้วก็อดีตมันมีอะไรมากกว่าที่เข้าใจใช่ไหมนี่
:monkeysad:
-
มารอพีจีเหมือนเดิม อยากอ่าน
ตอนต่อไปแย่แล้ววววว ว T^T
พีจีอย่าทรมารกันเลยน้ะ จ๊วบๆๆ
-
กำลังถึงตอนสำคัญเลย อย่าปล่อยให้รอนานเลยนะครับ :sad4:
-
ป.ล.
กลับไปอ่านตอนนี้อีกรอบ แล้วยิ่งหงุดหงิดคุณพี่โก้...
ตอนที่น้องเนมพูดว่า...
“พี่เป็นคนผลักไสเนมเอง พี่เลือกคนอื่น!! พี่บอกว่าคนอื่นสำคัญกว่า พี่ไม่เคยรักเนมเลย เนมเป็นแค่ตัวแทน เป็นของเล่นแก้ขัดเท่านั้น!!”
คำตอบของพี่โก้........กลับมีแต่คำว่า "สัญญา"
สัญญา สัญญา เอาแต่พูดว่า "สัญญา"
พี่โก้จะผูกน้องเอาไว้กับตัวเองด้วยคำว่า "สัญญา" แค่นั้นหรอคะ ?
จริงๆ แล้วสิ่งที่สำคัญอาจไม่ใช่ "สัญญา" หรอกมั้ง....
ถึงไม่มี "สัญญา" แต่ถ้าพี่โก้มี "ความรัก" (ที่สามารถสัมผัสได้) ให้น้องเนม
พี่โก้.................จะไม่มีวันเสียน้องเนมไปหรอก
แต่ขนาดนี้แล้ว วันนี้...ที่น้องเลือกแ้ล้ว น้องก็ยังพูดเลยว่า.....พี่โก้ไม่รัก
ความรักแบบขี้เก๊กของพี่โก้มันส่งไปไม่ถึงเลยนะคะ....แล้วจะโทษใครคะ พี่โก้ ?
หมั่นไส้พี่โก้ โอ๋น้องเนม แล้วก็จากไป...........ฟิ้ววววววว :m32:
เห็นด้วยมากๆค่ะ
-
เข้ามาขอสมัครเป็นแฟนพี่โก้กับน้องเนมค่ะ เพิ่งไล่อ่านจนถึงตอนล่าสุด ก็เลยเข้าไปสมัครสมาชิกเพื่อขอโพสเรื่องนี้ เราชอบผู้ชายอย่างพี่โก้นะรวมทั้งเอ็นดูหนูเนมด้วย อ่านตอนต้นเรื่องมาตอนล่าสุดยิ่งรู้สึกว่าพี่โก้นี้ทั้งรักทั้งแค้นหนูเนมเลยนะนั้น เพราะไล่เรียงพฤติกรรมตั่งแต่น้องมาอยู่ด้วยพี่โก้ใช้วิธีจัดการกับน้องแบบไม่ออมมือให้เลย พี่โก้ต้องเข้าใจนะคะว่านิสัยอย่างพี่โก้เนี้ยต่อให้เป็นคนรุ่นเดียวกันยังรับมือพี่โก้ไม่ไหวเลยแล้วน้องนะมันเด็ก พี่โก้เองก็รู้สึกตลอดว่าน้องเด็กมากๆแต่แล้วตัวเองก็หลุดจนได้ตอนที่พูดกับพี่นิคเพราะพี่นิคห้ามไม่ให้ยุ่งกับเนม ว่าน้องโตแล้ว แล้วหลังจากนั้นตัวเองก็นึกออกถึงได้มาถามเนมว่า เนมโตหรือยัง เราชอบมากกับการวางคำของคุณจีในการแต่งเรื่องนี้ เพราะมีกุญแจคำอยู่ตลอดเวลาแล้วเวลาที่ใช้กุญแจคำดังกล่าวไขปมของเรื่อง มันยิ่งทำให้รู้สึกละเมียดละมัยมากๆว่าพี่โก้รักน้องเนมจริงๆ เรารู้สึกว่ารักตั่งแต่ครั้งแรกที่เจอด้วยซ้ำไม่งั้นคงไม่วางแผนซ่อนกลกับน้องตั้งหลายอย่าง แล้วพอน้องไม่ได้เดินตามหมากที่ตัวเองวางไว้ก็มีอาการออกๆมาให้จับได้อยู่บ้าง(แม้จะเล็กน้อยก็พี่ท่านฉลาดซ่อนซะมิด) แต่พี่โก้ก็ยังใช้ประโยชน์จากความล้ำลึกของตัวเองตบทางเดินให้กับน้องให้เดินตามทางที่ตัวเองต้องการจนได้ o13 ถ้านี้เป็นการสอบพี่โก้ต้องหาคะแนนช่วยน้องบ้างนะคะ เพราะข้อสอบพี่โก้นะมันยาก แล้วก็ยอมรับมาเถอะว่าตัวเองนะมีแอบขี้โกงน้อง แต่ความขี้โกงของพี่โก้มันก็น่ารักดีนะแล้วเราก็ให้อภัยเพราะที่ทำไปก็เพราะรักน้องมันใช่ม๊า แต่ไอ้ที่ตัวเองเสียความรู้สึกที่น้องไม่รักษาสัญญานะก็เข้าใจอยู่นะเจ้าคะ แต่ที่มันเป็นอย่างนี้ส่วนหนึ่งมันก็เป็นผลสะท้อนมาจากกับดักที่พี่วางไว้ใช้กับน้องไม่ใช่หรือ ยังไงเด็กมันก็รักพี่คนเดียวนั้นละน่าไปไหนไม่รอดหรอกหรือถึงน้องมันอยากไปพี่ก็หาทางหลอกล่อมันกลับมาจนได้นั้นละ ก็อย่างที่พี่โมทย์บอกนั้นละว่าคนอย่างพี่โก้ถ้า"อยากได้สักคนจริงๆ มีหรือใครจะแย่งมันไปได้" เพราะฉะนั้นหนูเนม ทำใจเถอะลูกชีวิตนี้หนูต้องให้พี่โก้เลี้ยงตั้งแต่เล็กยันโตนั้นแหละ :กอด1:
-
:jul1: :jul1: :jul1:
จาให้รอถึงเมือ่ไหร่อ๊ะ คุณจี
เค้าจากระอักเลือดตายแล้ววว
-
มารอพี่จี.....อยากอ่านตอนต่อไปแล้วววว
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสหวยออก 988 เอ้อ!!!ไม่ใช่แระหวยดันมาออกที่เนม เป็นคนชิ่งไปมีคนอื่นก่อนเพราะคิดว่าพี่โก้ทิ้งตัวเองซะแล้ว พอจะเข้าใจอารมณ์อยู่นะว่าตอนนั้นยังเด็กแต่ว่าเวลาน้อยไปมั้ยคร๊าบช่วงเวลาที่โก้ไปเรียนแล้วเนมมีคนใหม่
ถึงจะคิดอย่างนี้แต่ไม่ได้หมายความว่าพี่ไม่รักเนมนะ5555
เคลียร์ๆกันซะจะได้เข้าใจกัน
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ปวดใจที่สุดตอนนี้
-
อ่านตอนนี้เหมือนอ่านเฉลยข้อสอบยังไงยังงั้นเลย
แต่มันเป็นการอ่านเฉลยคำตอบที่ไม่มีวิธีทำนี่สิ:เฮ้อ:
:pig4: คะ
-
อิอิ เมนท์อีก หนที่แล้วมัวแต่จิตตกที่เค้าเถียงกัน
หนนี้ขอเมนท์ช่วงแอบกุ๊กกิ๊กละกันนะคะ :o8:
ชอบที่พี่โก้จูงมือน้องขึ้นห้องอ่ะ น่ารักกกก
แต่ชอบกว่าตอนแอบแซวความขาวของเนมลามไปถึงกุงเกงชั้นใน
หนูเนมเขินได้น่ารักน่าฟัดมากกกกก
แล้วก้อชอบที่สุดตอนบอกไม่ให้กินเหล้าอ่ะ 55
บ้า ..เนาะพี่โก้เนี่ยยยยยย ชอบๆ :-[ :กอด1:
.
.
.
สวัสดีปีใหม่ไทยๆย้อนหลังนะคะคุณจี เช่นเคยขอให้เป็นหนึ่งปีดีดีที่น่าจดจำค่ะ :กอด1:
รออออออออออออออออออออออออออ ..อยู่นะตะเองงงงงงง :m13:
-
เข้ามาขอสมัครเป็นแฟนพี่โก้กับน้องเนมค่ะ เพิ่งไล่อ่านจนถึงตอนล่าสุด ก็เลยเข้าไปสมัครสมาชิกเพื่อขอโพสเรื่องนี้ เราชอบผู้ชายอย่างพี่โก้นะรวมทั้งเอ็นดูหนูเนมด้วย อ่านตอนต้นเรื่องมาตอนล่าสุดยิ่งรู้สึกว่าพี่โก้นี้ทั้งรักทั้งแค้นหนูเนมเลยนะนั้น เพราะไล่เรียงพฤติกรรมตั่งแต่น้องมาอยู่ด้วยพี่โก้ใช้วิธีจัดการกับน้องแบบไม่ออมมือให้เลย พี่โก้ต้องเข้าใจนะคะว่านิสัยอย่างพี่โก้เนี้ยต่อให้เป็นคนรุ่นเดียวกันยังรับมือพี่โก้ไม่ไหวเลยแล้วน้องนะมันเด็ก พี่โก้เองก็รู้สึกตลอดว่าน้องเด็กมากๆแต่แล้วตัวเองก็หลุดจนได้ตอนที่พูดกับพี่นิคเพราะพี่นิคห้ามไม่ให้ยุ่งกับเนม ว่าน้องโตแล้ว แล้วหลังจากนั้นตัวเองก็นึกออกถึงได้มาถามเนมว่า เนมโตหรือยัง เราชอบมากกับการวางคำของคุณจีในการแต่งเรื่องนี้ เพราะมีกุญแจคำอยู่ตลอดเวลาแล้วเวลาที่ใช้กุญแจคำดังกล่าวไขปมของเรื่อง มันยิ่งทำให้รู้สึกละเมียดละมัยมากๆว่าพี่โก้รักน้องเนมจริงๆ เรารู้สึกว่ารักตั่งแต่ครั้งแรกที่เจอด้วยซ้ำไม่งั้นคงไม่วางแผนซ่อนกลกับน้องตั้งหลายอย่าง แล้วพอน้องไม่ได้เดินตามหมากที่ตัวเองวางไว้ก็มีอาการออกๆมาให้จับได้อยู่บ้าง(แม้จะเล็กน้อยก็พี่ท่านฉลาดซ่อนซะมิด) แต่พี่โก้ก็ยังใช้ประโยชน์จากความล้ำลึกของตัวเองตบทางเดินให้กับน้องให้เดินตามทางที่ตัวเองต้องการจนได้ o13 ถ้านี้เป็นการสอบพี่โก้ต้องหาคะแนนช่วยน้องบ้างนะคะ เพราะข้อสอบพี่โก้นะมันยาก แล้วก็ยอมรับมาเถอะว่าตัวเองนะมีแอบขี้โกงน้อง แต่ความขี้โกงของพี่โก้มันก็น่ารักดีนะแล้วเราก็ให้อภัยเพราะที่ทำไปก็เพราะรักน้องมันใช่ม๊า แต่ไอ้ที่ตัวเองเสียความรู้สึกที่น้องไม่รักษาสัญญานะก็เข้าใจอยู่นะเจ้าคะ แต่ที่มันเป็นอย่างนี้ส่วนหนึ่งมันก็เป็นผลสะท้อนมาจากกับดักที่พี่วางไว้ใช้กับน้องไม่ใช่หรือ ยังไงเด็กมันก็รักพี่คนเดียวนั้นละน่าไปไหนไม่รอดหรอกหรือถึงน้องมันอยากไปพี่ก็หาทางหลอกล่อมันกลับมาจนได้นั้นละ ก็อย่างที่พี่โมทย์บอกนั้นละว่าคนอย่างพี่โก้ถ้า"อยากได้สักคนจริงๆ มีหรือใครจะแย่งมันไปได้" เพราะฉะนั้นหนูเนม ทำใจเถอะลูกชีวิตนี้หนูต้องให้พี่โก้เลี้ยงตั้งแต่เล็กยันโตนั้นแหละ :กอด1:
เห็นด้วยทุกประการค่ะ o13
-
เข้ามาดันอีกรอบด้วยความคิดถึง :serius2:
เมื่อไหร่พี่จีจะมา............
คิดถึงพี่โก้ คิดถึงน้องเนม
-
แอบสงสารพี่โก้.........
น้องเนมด้วย
รักกันๆ
-
ค้าง ค้างมาก ค้างมากๆ ทำไมถึงค้างได้ขนาดนี้ tt'
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าโก้เป็นผู้ชายที่มีสไตล์เป็นของตัวเองมากๆ
ชัดเจนแต่ไม่แปลกแยกเกินไปจนรับไม่ได้
แข็งแกร่งแต่ไม่แข็งกร้าว มีมุมที่อ่อนโยนจนติดจะเปราะบางด้วยซ้ำ
แต่เพราะว่ามีจุดเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างทำให้เหตุผลที่ใช้ในการตัดสินใจมันเริ่มน้อยลง
แล้วก็เริ่มใช้ความรู้สึกและการแสดงออกมากขึ้นกว่าเดิม
และแล้วปริศนาก็ค่อยๆคลายลง
คงไม่มีใครมองว่าเนมง่ายหรอกใช่มั๊ย tt'(http://i603.photobucket.com/albums/tt118/icezii_bucket/f3378fe2.gif)
-
อ่าว พออ่านตอนนี้ เนมผิดเต็มๆเลย
ซะงั้นอ่ะ เอาใหม่ ให้เคลียร์
อ่าวว ด่าโก้ไปหลายตอน เอาแล้วจุ๋ย
-
สุขสันต์วันสงกรานต์ (แบบย้อนหลัง เอิ๊กๆๆๆๆ)
เข้ามานั่งรอพี่จีช่วงสายๆ อิอิ
-
โก้เริ่มจะมีคำอธิบาย
ขยายความรู้สึกของตัวเอง
ให้เนมได้รู้แล้วใช่ไหม
ว่าทำไมช่วงเวลานั้นถึงได้หายไป
จะรอความคืบหน้าของคู่นี้ต่อไปนะ
รัก..จี :L1:
-
ตอนนั้นน้องเนมก็ยังเด็กจริงๆ นั่นหละ อาเมน
สงสารโก้เล็กๆ เหมือนกัน
คนนึงก็โตซะ คนนึงก็เด๊กเด็ก
เอาใจช่วยให้ปรับความเข้าใจกันได้เร็วๆ นะ
อ่านพาร์ทนี้แล้ว แอบเข้าใจว่าพี่โก้ก็คิดอะไรกับเนมอยู่เหมือนกัน
-
พี่จี๊!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!
คิดถึงและค้างมากๆ มาเฝ้ามองทุกวันเลย :sad4:
มาต่อไวไวน้าค่ะ คึคึ
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
ใจจะขาดรอนๆ มาซะทีเฮอะ~~
อยากอ่านต่อจะบ้าตายอยู่แล้ว(เว่อร์ตล๊อดอินี่)
มาเร็วๆ นะ ก่อนจะเปลี่ยนใจเชียร์คีย์หรือไม่ก็ไอ้คนที่เป็นเดือน?คนนั้นอ่ะที่เคยโผล่มาแว๊บๆ เมื่อไหร่มันจะกลับมาอีกน้อ
ถ้าจีบเนมจะเชียร์เต็มที่เลย นาทีนี้จะเชียร์ทุกคนที่ไม่ใช่โก้ ถ้าพี่จีไม่มาต่อถึงขั้นจะเชียร์อิพี่เจมส์แล้วนะ
-
เฮ้อ
:เฮ้อ:
-
:sad4: :sad4: :sad4:
ร้องไห้ คิดถึงพี่จี มากกกกกกกกกกกกกกก
-
ขอเม้นก่อนอ่านนะ
ประมาณว่าไม่รู้ตัวเองมัวไปงมโข่งอยู่ที่ไหน
เลยพลาดเลยอ่ะ เกือบไปแล้ว เกือบไม่ได้อ่านแล้ว
ขอชะแว้ปไปอ่านก่อนละน้า
-
"สัญญาคือสัญญา"
โก้ไม่เคยลืมสัญญา อ่านแล้วเศร้า สงสารโก้อ่ะ เฮ้ออออ
แต่ตอนนั้นเด็กก็ยังเด็กอยู่จริงๆ
ยิ่งอ่านยิ่งเห็นใจและเข้าใจโก้
อยากให้โก้มีความรักกับเขาสักที 555
เป็นกำลังใจให้กับความรักของโก้กับน้องเนมและเป็นกำลังใจให้พี่จีเสมอค่ะ :yeb:
-
โอ๊ยยย
เครียดจังโว้ยยยย
สงสารอิพี่โก้เนอะ!!!
:o12:
-
ฮือออออ รอนานแล้ว
ใจจะขาด อยากอ่านต่อจะแย่แล้วค่าๆๆๆๆ T_T
กำลังถึงตอนสำคัญเลย มาต่อเร็วๆนะคะ ค้างคามากมาย
-
อยากอ่านต่อล่ะนะ
-
แม่เจ้านี้มันมหกรรมแห่งชาติรึเปล่าเนี้ย :call:
-
โอ้ยยเจ็บปวด :m15:
ไม่รู้จะเลือกเข้าข้างใครดี
ตอนแรกๆอ่าน แล้วแอนตี้พี่โก้มาก เข้าข้างเนมที่สุดอ่ะ
มาตอนล่าสุดหนู ๆ ๆ :เฮ้อ:
แต่พี่โกก็ไม่กระจ่างอ่ะ งั้นเข้าข้างเนมเหมือนเดิม
:pig4:พี่จีมากๆ เก่งที่สุดอ่ะ ไม่รู้พี่แต่งได้ไงเทพจริงๆนับถือมากๆคร่า
เนมสู้ๆรักคนแบบพี่โก้ก็ต้องทำใจ พี่เค้าติส!!!
-
คิดถึงคุณจีที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
รอออออ
-
วิ่ง วิ่ง :oni1:
วน วน :m7:
ดันทู้ o11
รอ :a12:
-
ย่องเข้ามาดูพี่จี
แต่ยังก็เงียบกริบ
รอต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อิอิ
-
รอด้วยคน^^
-
แวบมาคิดถึงคุณจีกับเค้าด้วยคน ..... :m13:
-
เหมือนจะว่าโก้ไว้ต่างๆนาๆ ไปๆมาๆกลายเป็นเนมที่ไม่หนักแน่นพอ
เศร้ามากค่ะ อยากให้โก้เนมดีกันเร็วๆ
-
:m15: ยังไม่มา
มารอทุกวันจริงๆ
-
ดีกันเร็วๆนะ ทั้งเนมและโก้เลย
รอตอนต่อไปจ๊ะ
-
เฮ้อ สงสารทั้งเนม ทัั้งโก้
-
( เราหนักแน่น 5555555 ) ยังไงเมื่อไหร่อะไรก็จะยังอยู่ข้างเนม :impress2: เด็กมันน่ารักอ่ะ
รอติดตามอยู่อีกคนค่า อ่านรวดเดียววันเดียวจบเลย หยุดไม่ได้ อ่านไปเขินไป ทำเหมือนตัวเองเป็นหนึ่งในตัวละคร 5555 อินมาก
-
ช่วงนี้พอเห็น pm(1) หัวใจกระตุก ปากคอสั่นไปหมด กะว่าอันนี้แหละ มาแล้ว วันนี้ต้องใช่แน่ พี่จีต้องส่งมาแน่ๆ
แต่แล้วก็อย่างที่รู้กัน แป่ว~ มันไม่ใช่อ่ะ เมื่อไหร่จะส่งมา
-
อึดอัดแทน ใครจะเสียใจกว่าใครน้ะ
-
ขอให้เนมเข้าใจโก้ซะทีเหอะ อยากอ่านซีนหวานๆ มั่งอ่าาา o18
-
มาปูเสื่อรอด้วยคนค่ะ :z2:
-
ดันรอพี่จีจร้า
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
ย่องเข้าดูอีกแล้ว
แต่ก็ยังเงียบอยู่
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
น้องเนมอย่าปล่อยให้เรื่องมันเงียบอย่างงี้สิคะ พี่โก้มันน้อยใจอยู่นิ
อยากจะรู้ว่าจะง้อกันยังไง มาต่อเรเร๊วววววววววววว :really2: :really2: :really2:
-
เข้ามาเป็น FC โก้ กะ น้องเนมด้วยคนค่า :L1:
-
คิดถึงน้องงงงงงงงง
คุณจีลืมอัพเหรอ T__T
รอนะะะ
-
reply แรกเลยครับสำหรับผม พออ่านระเบียงรักจบ แล้วก็มาอ่านเรื่องนี้ต่อ
สนุกมากๆเลยครับ เป็นกำลังใจให้นะคับ รอผลงานอยู่นะคับ :3123:
:L2: :L2: :L2:
-
พี่จีหายไปไหนเอ่ยยยย ย ?
เค้ารออยู่น่ะ ค้างๆมาก :o12:
-
นุ้งเนม มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
หายไปไหนน๋อ...เค้าคิดถึงเน๊
-
เยี่ยมๆ มองๆ นกขุนทองร้อง แป่ว~ ~ ~
เข้ามาร่วมด้วยช่วยรออย่างอารมณ์ดี ค่ะ
-
มาแวะมาเวียน วนเวียนมานั่งมองตา
ข้องใจเรื่อง...เมื่อไหร่จะมา
:110011: :z7:
-
เนมอาจจะ ผิดสัญญาก่อน นะ มันก่อจริง แต่น้องยังเด็กไง
ก็เลยเหงา แล้วพี่โก้พอรู้แล้วว่าน้องมีคนอื่น
ก็ไม่แย่งกลับมา
ปล่อยเวลา ทิ้งไว้
น้องเนม ก็ต้องคิดว่าตัวเองโดนทิ้ง นะซิ
พี่โก้ อ่ะ ทำไรไม่ชัดเจน เนมก็ตามไม่ทัน ยังไง
ก็สงสารเนมมากกว่า
รักเนมอ่ะ
ชิห์ พี่โก้
-
Happy Earth Day Krub! o18
-
เราว่าถ้าจะว่าใครผิด มันก็ผิดด้วยกันทั้งคู่นั้นแหละ
โก้ผิดที่ทำอะไรเป็นผู้ใหญ่เกินไป ทำอะไรที่ไม่ชัดเจนเกินไป จนทำให้เนมไม่เข้าใจและไม่มั่นใจ
ส่วนเนมผิดต่อคำสัญญา ถ้าเนมเชื่อใจและเชื่อมั่นในตัวโก้ เรื่องอาจไม่เป็นแบบนี้ก็ได้
หวังว่าทั้ง 2 คนจะคืนดีกันเร็วๆ
-
พี่จจจจจจจจจจจจจจจจจจจจี
ทำไมหาไปนานเยี่ยงนี่
รอนานแล้วน่ะ
มาเร็วๆ น่ะ รออยู่
-
คิดถึงพี่โก้ กับน้องเนม
แต่คิดถึงคุณจีที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
:เฮ้อ: รอต่อไป คิดถึงโก้เนม
-
เข้าใจแล้วว่าทำไมพี่โก้ถึงต้องให้เนมเลือก
เพราะกลัวจะซ้ำรอยเดิมนั่นเอง
ส่วนเรื่องในอดีต
ก็...............
แหม!!! น้องมันยังเด็กอ่ะ
ถึงจะทำผิดยังไง
น้องเนมก็ยังน่ารัก
เมื่อไหร่จะมาละหนอ
-
คิดเถิงน้องเนม พี่จีมาต่อไวๆๆน้าา :monkeysad:
-
คืนนี้จะมาไหมคร๊าบพี่น้อง
-
ทุกวันจริงๆ สำหรับการรอคอย
บางวันไม่กล้าเม้น กลัวคนจะว่าบ้า
อินี้มาเม้นอะไรทุกวัน 55555 5
คิดถึงจริงจังนะค่ะ พี่จี :monkeysad:
-
พี่โก้เป็นคนที่มั่นคงมากๆ เสมอต้นเสมอปลาย ใครได้เป็นแฟน เป็นเพื่อนโชคดีสุดๆ
เข้ามาปูเสื่อรอด้วยคนจ๊ะ : 222222:
-
คุณ................จีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงจังค่า :กอด1:
ตามมารออีกหน้าละนะ ............ :m13:
-
สงสารเนม เชียร์ให้ชกสักเปรี้ยงให้พี่โก้มึน จะได้พูดอะไรออกมาตรงๆซะมั่ง
อยากให้มีคนดูแลเนมเอาใจเนม อยากเห็นเนมอ้อนจะตายแล้ว เดี๋ยวก็ไปเชียร์คีย์แทนซเลยนิ โด่วว
มาตามรออีกหน้า รอพี่จี รอความรักของเนมกับ(ไอ้)พี่โก้ให้คืบหน้าสักที ><
อยากเห็นเนมยิ้มเนมอ้อนเหมือนตอนพิเศษวันลอยกระทง อิอิ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านครับ น่าติดตามดี มาขอบคุณก่อน :pig4:
-
o13 เย้ๆๆๆๆ ตามทันแล้วววว ตอนต่อไปขอจี๊ดๆ นะค่ะพี่จี
-
วน เวียน + ปูฟูกรอ :o8:
วันนี้ จะมาไหมหนอ :L2: :3123: :pig4:
-
พี่จีจ๋ามาเหอะนะ ขอร้อง
-
น้องเนม มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม หายไปหนาย ยยยยยยยยยยยยยยยน้อ?
คิดถึงน๊า าาา
-
คิดถึงเนมมมมมม :sad4: :กอด1:
-
คิดถึงเนมอ่าาาาา แว๊กกกกกกก :serius2:
-
เห้อออ
อ่านถึงที่เนมลองใจพี่โก้แล้วแบบ
คนนึงก็ซึน อีกคนก็ไม่อยากให้เด็กมันฝังใจ
อะไรกันแน่เนี่ยคู่นี่
แล้วยังมีตี๋อีก มันยังไงเนี่ย อิพี่กฤษมาจากไหน
แล้วเอ็มอ่ะ ไม่ได้จริงจังว่างั้นเหอะ
โอยยยยย เนมเหมือนเจมากนะ ดูคล้ายมากจริงๆ แต่พอรู้ว่าเหมือนเลยพยายามทำให้
ต่างจากเจมากที่สุดด้วยรึป่าว ทำอย่างนี้ไม่ดีเลยแหะ
ปล.พี่จี ค้างตี๋มากอ่า ทำไมอ่ะ ตอนมหาลัยยังดีันอยู่เลย หรือว่าโก้ไปทำไรตี๋ไว้ฟร่ะ
อ้ากกกก :serius2:
-
ยังไม่มาอีกเหรอ ....เครียด อยากเคลียร์
-
เข้ามารอพี่โก้กับน้องเนมค่ะ คิดถึงมากๆ ฟังเพลงนี้เเล้วคิดถึงคู่นี้ก็เลยขอมอบเพลงนี้ให้ทั้งคู่
"ลม หวน ชวน ให้ คิด
ถึง ความ หลัง
ภวังค์..จิต คิด ขื่น ขม ระทม ใจ
ตัว ใครเป็น คนผิด อยาก ถาม นัก
รัก ไย ใจ จะกลับ ดัง ลม หวน
ใกล้ เรา กล่าว ถ้อย นัย ที่ รัก
เจ็บ นัก พอ ถึง อื่น ก็คืน คำ
มา ทำชิด สนิทใหม่ ใคร จะเชื่อ
เบื่อ แล้ว ไย จะ มา รับ กลับ คืน"
อารมณ์ของคู่นี้ ประมาณนี้ไหมต่างฝ่ายต่างน้อยใจซึ่งกันและกัน ต่างคิดว่าตัวเองถูกอีกฝ่ายทิ้ง ทั้งๆที่ต่างก็เป็นที่รักของกันและกันแท้ๆ เอาใหม่นะหันหน้ามาหากันและพูดกันดีๆ รักกันๆ นะจ๊ะ เรารักทั้งคู่จริงๆนะ :L2:
-
หายไปพร้อมกับสงกรานต์เลยอ่ะ
มาลงเร็วๆนะค้าฟ
-
นั่งรอ นอนรอพี่จี
จนอ่าน ระเบียงรัก จบไปอีกรอบแล้ว
พี่จีก็ยังไม่มา ไม่รู้อยู่ดีมีสุขอ่ะเปล่า
เป็นห่วงน่ะ
รอพี่จีต่อไป
-
เข้ามารอพี่จี :m18: :m18: :m18:
-
คุณ จี หายไปนานเกินไปแล้ว ใจจะขาด
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
นานจังเลยยย :sleep2:
-
หายไปนานจางเลยยพี่จี :sad4:
-
มาต่อเร็วน๊าาาพี่จี :sad4:
-
ใจจะขาดรอนๆแล้วค่ะพี่จี มาต่อเถอะค่ะ :call:
-
เข้ามารอพี่จีได้ทุกวันจริงๆ
แต่ยังไม่เห็นพี่จีเลยอ่ะ
คิดถึงพี่จจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจี
มาสักทีเถอะน่ะ
-
พี่จีคิดถึงงงงงงงงงงงงแล้วนะ
น้องเนมอึ้งพี่โก้นานเกินไปแล้ว ฮ่าๆๆ
ส่งกำลังใจให้นะ ต่อไวๆเพี้ยงๆ
-
ง่า.....
คิดถึงน้องเนม
คิดถึงพี่โก้
คิดถึงคุณจี
มาต่อเร็วๆนะคะๆๆ >////<
-
เมื่อไหร่พี่จีจะมาหว่า :really2:
-
คุณจีหายยยยยยยยยยยยยยยย
-
คุณจีขา :monkeysad:
-
บอกได้คำเดียวว่า "คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงง"
-
คุณ G เค้าพึ่งตามมาอ่าน ที่จริงเห็นเรื่องนี้นานแล้วแหละ แต่ไม่กล้าเข้ามาอ่าน กลัวค้าง
กะว่าให้ใกล้จบก่อนค่อยอ่าน.....แต่ในที่สุดก็อดใจไม่ได้
แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิด........ :serius2: :z3:
มาต่อไวๆนะคุณ G :call:
-
ค้าง นาน จน ทรมาน :m15: มาต่อไวๆเหอะนะ ตอนล่าสุดมันจิกประสาทเราเหลือเกิน ฮือๆ :o12:
-
2 อาทิตย์ผ่านไปไวเหมือนโกหก
แต่ o22คุณจีก็ยังไม่มา :z3: :m15:
เลยเข้ามารอ & ดันทู้รอต่อไป
:z13:
-
นานจังจ๊ะ ^^
-
เข้ามานั่งรอพี่จีอีกแล้ว
รอต่อปาย อิอิ
คิดถึงพี่จีน่ะ
-
ต่อได้แล้วพี่G
กำลางพีคๆ
-
แวะเวียนมาเยี่ยมชมและรอคอยตอนต่อไป
-
เพิ่งตามอ่านทันค่ะคุณจี
แบบว่าต่างคนต่างคิดว่าถูกอีกฝ่ายทิ้ง เลยไม่คุยกันให้รู้เรื่องซักที
หลายๆคนว่าโก้เข้าใจยาก แต่เราว่าโก้เข้าใจง่ายออก ตรงไปตรงมา ชัดเจน รู้จักตัวตนและความต้องการของตัวเองอย่างดี เพราะงั้น ทุกอย่างที่โก้ทำ มันจึงมาจากการคิดก่อนทำเสมอ โก้จะไม่กลับมาเสียใจในสิ่งที่โก้เลือกแล้ว
ส่วนเนมนี่เราว่าเค้ายังเด็กมาก ความผูกพันที่เคยมีให้กันมาตั้งแต่เด็กๆ เคยชื่นชมบูชาพี่โก้ว่าเป็นฮีโร่มาแทบจะครึ่งชีวิต แต่แล้วรักแรกของเนมก้อโดนพี่โก้หักอกซะยับเยิน น้องมันคงมีคำถามคาใจว่า "ทำไม"
รอคุณจีมาต่อนะคะ
-
ฮาโหลลลลล ..
คุณจี...........................จ๋า
คิดถึงหนูเนมกะพี่โก้มั่กกกๆ :กอด1:
แต่คิดถึงคุณจีที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด :sad4:
ตามมารออีกหน้า ...เช่นเคยยยยย :m13:
-
พี่จีจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาา
พาน้องเนมกะพี่โก้ไปเที่ยวเหรอค่ะ
อย่านานน้าาาา คิดถึง อิอิ :serius2:
-
ตามอ่านทันจนได้ ฟู่ววววว *ปาดเหงื่อ
อ่านแล้วสงสารเนมนะ จนถึงตอนล่าสุดก็ยังสงสารเนมอยู่ดีอ่ะ
คำพูดโก้มันไม่ได้เคลียร์เล๊ยย ถึงจะบอกว่าเนมเป็นคนผิดสัญญามีคนอื่นก่อนก็เถอะ
แต่เนมคงมีคนอื่นเพราะคงคิดว่าตัวเองถูกทิ้งแล้ว แต่โก้ถึงไม่ได้นอนกะใคร ไม่ได้คบใคร แต่ก็รักเจอยู่ดี(ใช่มั้ยล่ะ)
เพราะไม่เห็นค้านเนมซักคำเลยนี่...หรือที่จริงแล้วมันมีอะไรลึกกว่านี้อีก...
หมายถึงว่า ที่จริงแล้วโก้รักเนมมาตลอด? ทำไมมันดูเป็นไปไม่ได้ก็ไม่รู้แฮะ แล้วที่บอกตอนนั้นว่าไม่เคยรักเนมเลยล่ะ
คือ..สัญญาดูจะไม่เกี่ยวยังไงไม่รู้แฮะ ที่เนมยังเป็นแบบนี้เพราะไม่มีอะไรให้มั่นใจได้เลยอ่ะนะ
แล้วทำไม โก้ถึงต้องให้เนมปรับตัวหาตัวเองตลอดเลยอ่ะ ไม่คิดจะปรับตัวหาคนอื่นมั่งหรอ
หรือคิดว่า ก็น้องมันรักนี่..น้องก็เริ่มแล้วกัน พี่โก้ยากแท้หยั่งถึงจริง = =ll
ส่วนความสัมพันธ์ของเนมกับคีย์ เหมือนจะคลุมเครือแต่ก็รู้สึกว่าไม่นะ
หรือโก้กำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่รึเปล่าอ่ะ....รอร๊อรอตอนต่อไปค่ะ^^
สับสนไปตามๆกัน หรือจะผิดกันทั้งคู่หรือไงนะ :z3:
-
พี่จีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาต่อเถอะนะ :m13:
-
มานะตัวเอง
-
อยากอ่านต่อแล้ว TT
-
เข้ามารอได้ทุกวันจริงๆ
แต่พี่จีก็ยังไม่มา
เป็นไรหรือเปล่า ไม่สบายหรือเปล่า
เป็นห่วงน่ะ หายไปนานแล้ว
คิดถึงด้วย
ยังไงก็จะรอ
-
เข้ามารอคุณจี...... :L2: :L2: :L2:
-
:z10: :z10: :z10:เมื่อไรพี่จีจะมาน่า :z10: :z10: :z10:
-
เข้ามารอพี่จี :m13:
คิดถึงโก้ เนม และพี่จี มากๆ :-[
-
แวะมารอคุณจีค่ะ :L2: คิดถึงน้องเนมแล้วด้วย อิอิ
-
ค้างงงงงงงง มาก ๆ
แต่เริ่มเข้าใจโก้แล้วหล่ะ
รอตอนต่ิอไป...
-
พี่จี๊ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!
มารอเหมือนกันเดิมคะ คิดถึงเหมือนเดิมน่ะ จ๊วบๆ
-
รอโก้-เนม
รอคุณจี
-
:sad4:
คิดถึง
พี่จีหายไปไหนคร่าาา
-
พี่จี...จร้า
คิดถึงน้องแล้วนะ
:m15: :m15: :m15:
มาต่อไวไว นะค่ะ
-
:กอด1: เข้ามารอด้วยคนจ้าา
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ตามทันเสียที :mc4:
ว่าแต่...พี่จีหายไปไหนแล้วครับ :serius2:
จะเอา จะเอาตอนต่อไป :m15: ค้างอย่างรุนแรงเลยครับพี่ :z3:
:pig4:
-
คิดถึงเนม พี่โก้
-
คิดถึงนะครับ...คุณจี
มาทำให้ตัวละครโลดแล่นต่อไปเถอะ :monkeysad:
-
เข้ามาปูเสื่อนอนรออ่ะ
เผื่อพี่จีจะมา
-
แอบย่องเข้ามาปูฟูกนุ่มๆรอพี่จีค่ะ :impress2:
-
รออยู่นะ
-
เข้ามานั่งรอตอนต่อไปคร้าบบบบ
:กอด1:
-
คิดถึงพี่จี .. :-[
อิตาพี่โก้ และ น้องเนม ..
:กอด1:
-
126 - 136 โอ้วววววววววว ว !!
สิบหน้ากันเลยทีเดียว 5555555 5
รอต่อไปนะค่ะ จ๊วบๆ
-
รอตอนต่อไปค่ะ
-
วู้
-
เข้ามารอตอนต่อไปค่าาา
-
ตามทันแล้ว
มารอตอนต่อไปค่ะ
-
อ่านถึงตอนสุดท้ายแล้วร้องไห้เลย :monkeysad:
สงสารโก้อ่ะ ยังคงจำเรืองราวทั้งหมดได้ และรักษาสัญญาอยู่ฝ่ายเดียว
แต่ถ้าเราเป็นนุ้งเนม เราก็เสียใจอ่ะ
อารมณ์คงแบบ ก็ไม่รู้ว่ายังรัก ไม่รู้ว่าจะกลับมานี่นา :m15:
แต่จัดเต็มแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้เคลียร์กันซะที
ว่าแต่คุณจี หายไปไหนอ่ะคะ คิดถึงนะ :L2:
-
คุณจีคร๊าบ รออยู่น๊าาา :sad4:
-
ย่องมาดู
แล้วก็แวบออกไป :m32:
-
อ่านตอนนี้แล้วสงสารโก้อ่ะ :monkeysad:
ตอนนี้ทำให้เข้าใจโก้มากขึ้น โก้ทำตามสัญญาทุกอย่างจริงๆ
แต่เป็นเนมเองที่ผิดสัญญา ไม่เข้มแข็งพอ
เศร้าอ่าาาาาาาาาา :monkeysad:
รออ่านเรื่องราวความรักของทั้งคู่ที่กำลังเข้มข้นค่ะ
พี่จีสู้ๆน้า ส่งกำลังใจค่า
โก้ <3 เนม
: )
-
รอจนลืมไปแล้ว
โก้เป็นใครหว่า :confuse:
(ล้อเล่นน้า มาต่อเถอะ)
-
ซุ่มอ่านเรื่องนี้อยู่นาน แรก ๆ หมั่นไส้โก้ และสงสารเนมมาก ๆ
แต่ตอนล่าสุดทำให้รู้ว่า ทำไมที่ผ่านมาโก้ถึงเย็นชา และทำร้ายจิตใจเนมนัก
ก็สมควรอ่ะนะ เป็นใคร ใครก็ต้องทำแบบนี้กันทั้งนั้น
ในเมื่อคนนึงรักษาสัญญา ในขณะที่อีกคนกลับผิดสัญญา
หวังว่าทั้งโก้และเนมจะเคลียร์กันได้นะ....ลุ้น ๆๆๆๆ
พีเอส,, ลุ้นให้พี่จีมาอัพต่อด้วยนะคะ...หยากไย่จะขึ้นกระทู้แล้วนะ :laugh:
-
อร๊ายยยย!! ในที่สุดก็อ่านจนทัน!!
สงสารโก้แล้ว!!~ นู๋เนม น่ะ นู๋เนมม!! ไปมีคนอื่นก่อนได้ไง!!
คุณจี รีบมาต่อน่ะค่ะ!!!
จะมารอทุกวันเลย!!~ ^ ^
-
พี่จี................
คิดถึงพี่โก้-น้องเนมจะแย่อยู่แล้ววววว :z3:
-
คุณจีจ๋า สบายดีรึเปล่า
ส่งเสียงมาให้หายคิดถึงก้อยังดีค่า เป็นห่วงง่ะ :sad4:
ยินดีรอเสมอค่า ...สู้ๆ :กอด1:
-
คิดถึงมากค่ะ
-
พี่จีหายไปนานเลย ยังไงก็จะคอยเป็นกำลังใจให้พี่จีนะคะ :L2:
คิดถึงพี่โก้กะน้องเนม :-[
-
รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานในใจหนักหนา(กรุณาร้องเป็นทำนองเพลงเพื่ออรรถรส) :m15: :z10:
-
ใจจะขาดรอนๆๆ นอนร้องเพลงรอน๊าคร๊าาาาาาา
-
มาต่อนะ นะ นะ :m5: :m5: :m5:
-
เข้ามานั่งเล่นรอพี่จี :z2:
:call:
-
จะตามหาคนเขียนได้ที่ไหน อยากอ่านต่อจะแย่แล้ววว
-
รอ
-
พี่จียังไม่มาเลย T^T
-
รอจนเปื่อย... :sad4:
-
จะเดือนนึงแล้วน้า
พี่จีหายไปไหน ยังมีชีวิตอยู่ดีใช่เปล่า :m15:
กลับมาได้มั้ย กลับมาหากัน กลับมาหาชั้นเถอะ :dont2:
เรื่องนี้กำลังกลายเป็นเรื่องเศร้าเพราะคนเขียนไม่มาต่อ :z3:
-
คิดถึง
-
คิดถึงพี่โก้ คิดถึงน้องเนมมมม
โดนคลื่นทะเลระยองซัดไปไหนแล้ว 55551 :z1:
-
มาจองที่ๆ
จองที่ รออ่านตอนต่อไป
รู้ว่า พี่จี ต้องมาเร็วๆ นี้แน่เลย
นะนะนะนะนะนะ
คิดถึงจังเลย ค่ะ
-
อย่าให้นอครอบหนึ่งเดือนเลยนะ :sad4:
-
ไม่เคยเผลอใจไปให้ใครอื่น จนวันนี้ เนิ่นนาน ผ่านหลายปี อยากบอกว่าอย่าให้ฉันรอเลย อย่าปล่อยให้ฉันรอเลย ขอให้เธอช่วยบอกฉันสักที อย่าปล่อยให้รอ นานกว่านี้...
:m15: :monkeysad: :sad11:
-
มาลงต่อเร็วๆๆ น่าค่ะ!! จะลงแดงตายแ้ล้วว!!
-
ย่องมาดูอีกแล้ว
ก็ต้องแห้ว
พี่จียังไม่มาสักที
-
ตามอ่านทันเสียที
พี่จีมาต่อเร็วๆนะค่ะ
-
มันเป็นการรอคอยที่ทรมานมากกกกก เพราะตอนนี้มันค้างสุดๆ :z3:
คุณจีไปใหนมาต่อไวๆนะคะ จะลงแดงอยู่แล้ววว
-
คุณจีหายไปพร้อมกับอิพี่โก้และน้องเนม
-
คุณจี
:z12:
ตาโก้แกไปตามคุณจีมาลงเรื่องหน่อยดิ :m12:
-
:z10: :z10: :z10: :z13: :z10: :z10: :z10:
-
เฝ้ารออย่างมีความหวัง :m13: :m13: :m13:
-
พี่จีเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ?
เริ่มเป็นห่วงแล้วนะเนี้ยยยยย ย :monkeysad:
-
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่จีจ๋าาาาาาาาาาาาาาา
-
คิดถึงพี่จี พี่โก้ น้องเนม :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ :impress:
-
คุณพี่ขา.....
มาต่อเถอะค่ะ.....
ข้าน้อยรอคอยท่านอยู่นะค่ะ.... ~~
:call:
-
พี่จีคร๊าบ มาลงเถ๊อะคร๊าบ ,, รีบกลับมานะคร๊าบ
ที่เล้าให้อภัยแว้วววว ^____^ เฮ้ยยยย ><
-
จีหายไปกลับโก้แล้ว :sad4:
-
พี่จีเป็นไรอ่ะเปล่า
นานแล้วน่ะนั้น
ไม่สบายหรือเปล่า
แว็บมาบอกกันนิสนึงก็ยังดี
เป็นห่วงน่ะ พี่จี
-
เข้ามารอคุณจีอ่ะ
คิดถึงพี่โก้กับน้องเนม
-
แง่มๆ มาช่วยส่งกระแสจิตให้อีกคน อิอิ
-
เริ่มเป็นห่วงพี่จีแล้วนะ...หายไปนานแปลกๆ
-
หายไปนานจัง คิดถึงแล้วนะเนี่ย เมื่อไหร่จะมาต่อน้า
รออยู่นะคะ
-
เข้ามารอพี่จี ส่งกำลังใจให้พี่จีนะคะ :L2: :L2: :L2:
-
คุณจีหายไปไหน
รู้ไหมมีคนคิดถึง :dont2:
-
คิดถึงน้องเนมจังเลยจ้า
:L1:
-
เฝ้ารอพี่จีกลับมา ~
-
พี่จีจ๋าา น้องรออยู่นะ
-
ยังรออ่านพี่โก้อยู่นะ :o12:
-
แวะมาทวงก่อนไปนอน อิอิ
พี่จีลืมรึเปล่าอ่ะว่าแต่งเรื่องนี้อยู่??
กลับมาเถอะ น้องให้อภัยแล้ว :laugh:
-
คิดถึงโก้ เนม จังเลยยยย :monkeysad:
เข้ามาส่ง "กำลังใจ" ให้พี่จีน้าาาา :yeb:
-
คิดถึงน้องเนม :monkeysad:
-
คุณจีคะ มีปัญหาอะไร ไม่สบายรึเปล่าคะ
ถ้าป่วยก็ให้หายไว ๆ ถ้ามีปัญหาอุปสรรคก็ขอให้แก้ไขลุล่วงไปด้วยดี
ติดตามรอคอยเสมอทุกวันนะึคะ
มาแจ้งแสดงตัวนิดถึงก็ดี คนอ่านคิดฮอด
-
มารอน้องเนม
><
-
ยังคงเฝ้ารอพี่จีอยู่ทุกวัน
-
อ๊าก ตอนแรกนึกว่าจะรวดเดียวจบ แต่ใช้เวลาถึงสองวันกว่าจะอ่านจบ
สนุกมากคร๊า ถึงแม้อ่านตอนแรกจะมึนๆ เนื่องจากไม่เคยอ่านระเบียงรักซ้ำความคิดพี่โก้ก็เป็นผู้ใหญ่เหลือเกิน
อ่านมาหลังๆค่อยดีขึ้นเมื่อทุกอย่างเริ่มคลี่คลาย จากตอนแรกที่สงสารเนมไม่เข้าใจพี่โก้ กลายเป็นว่าสงสารพี่โก้
จากที่พี่โก้สัญญาแล้วรักษาสัญญาได้ พี่โก้เก่งมากๆเลย o13
ตอนนี้ก็กำลังรอลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเนมรู้ความจริงทั้งหมด
ขอบคุณพี่จีที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่านค่ะ :pig4: :pig4:
-
เข้ามานั่งรอ คุณจี คิดถึงโก้กับเนมจัง
-
พี่จีติดเรยาเหรอคะ ถึงยังไม่ว่างต่อนิยาย :laugh:
ยังไงก็รอนะคะ :impress2:
-
^
^
แน่นอนเลยขนาดเรายังติด 55555 5
-
^
^
^
^
^
^
ติดกับเค้าด้วยเหรอเรยา
แต่อิฉ้านไม่เคยดูเลยอ่ะ
ปล. จะรอพี่จีต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:กอด1: คิดถึง ๆ โก้ เนม และจี
-
คุณจี เป็นอะไรหรือเปล่าอ่ะ เงียบหายไปนานเลยย เป็นห่วงๆ
PS. ยังรอ :]
-
:z10: :z10: :z10:
พี่ จี หายไปใหนอ่าาา
-
มารอคร๊าบบบ
-
มารอๆๆ พี่จี :3123: :3123: :3123:
-
น้องเนม มมมมมม พี่โก้และทุกคนให้อภัยแล้ว ววว
กลับมาเต๊อะน้องน้อย...เค้าคิดถึง อะซิกๆๆ :กอด1: :L2:
:call: :call: :call:
-
เป็นห่วงพี่จี ค่ะ หายไปนานนนนน
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆๆๆๆ :L2: :m15:
-
เริ่มเป็นห่วงพี่จี หายไปนานเลย
สบายดีรึเปล่าคะ
ส่งกำลังใจไปให้นะคะ
-
รอ... :z7:ฉันรอเธออยู่.... :110011:
แต่ไม่รู้เธอ :110011:อยู่หนใด :z7:
เธอจะมา... :z7:เธอจะมา... :110011:
เมื่อไร... :catrun:
เธอจะมา... :z7:เธอจะมา... :110011:
เมื่อไร... :5555:
บอกให้รู้ไว้...ว่าฉันยังรอ
:z2:
-
รอคร๊าบบบบบบบบ
-
มารอพี่จี ~~~ :-[
-
ให้รออีกหรือ...รอนานกว่านี้...มันคงขาดจายยย :m15:
-
อ่านสนุกมาก ๆ ติดตามมาตั้งแต่ ระเบียงรักฯ แล้วเนี้ย สุดยอด
มาต่อเร็วๆ นะคับ
-
พี่จีจี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! :sad4:
-
เข้ามารอพี่จี ยังไงก็จะรอต่อไป
ส่งกำลังใจให้พี่จีนะคะ ^^v
-
ร่วมด้วยช่วยรอค่ะ ด้วยรักและติดตาม อิิอิ
-
เน็ตบ้านพี่จีมีปัญหาใช่ไหมค่ะ :m15:
-
ยังรออยู่นะคะ มีปัญหาเรื่องอะไรรึเปล่าเอ่ย เป็นห่วง
-
ความทรมานคือการรอคอย :z3:
-
รอคร๊าบบ มารอทุกวันเลย
:sad4: :sad4: :sad4:
-
จะครบ 1 เดือนแล้ว
คุณจีก็ยังไม่พาน้องเนมมาต่อเลย TT_TTT
รออยู่นะคะ
เป็นห่วงน้า คุณจีหายไปไหนๆๆ :z10:
-
o13 ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ
-
รอ รอ รอ เสมอ ~
-
ยังไงก็จะรอ
-
เฝ้ารอต่อปายยย :call:
เป็นกำลังใจให้เสมอนะค๊า :กอด1:
-
พี่จีหายไปนานเลย เป็นห่วงพี่จีน้า
แต่ยังไงก็รอได้เสมอค่ะ
ปล. คิดถึงโก้เนม
-
ขุดขึ้นมาตบๆๆๆๆๆ คนเขียน
เดี๋ยวมันจะลืมว่ายังภาระหน้าที่อยู่
:beat:
-
วันนี้ก็มารอพี่จีน้าาาา
-
รอ ร๊อ รอ. . . :z2:
-
เข้ามาฉลองครบเดือน 55555
:call: :call:
-
คิดถึงพ่โก้น้องเนม
1เดือนพอดีเลย
:call:
-
สวัสดีค่ะคุณจี
เข้ามาสมัครเป็นแฟนคลับคุณจีด้วยคนนะคะ (สมัครล็อคอินเพราะคุณจีเลยนะเนี้ย) :pig2:
ตามอ่านทันซะที :กอด1:
เราชอบผลงานของคุณจีมากๆ เรื่องแรกที่อ่านคือระเบียงรักฯ แล้วต่อด้วยรัก...ร้าย..,Thee's Time,และPerfect
ปล1.เราอยากซื้อหนังสือเรื่องระเบียงรักฯ และด้วยรัก...ร้าย.ไม่ทราบว่าคุณจีมีโครงการทำรีปริ้นไหมคะ?
ปล2.อยากอ่านตอนพิเศษฉลอง100หน้ามากค่ะ (สมาชิกในบอดร์นี้ใครมีบ้างคะ อยากอ่านมากๆค่ะ) :pig4:
-
รอกันต่อปายยยยยยยย
-
คุณจี หายไปครบเดือนนึงแล้ววววววววว จุดพลุฉลอง
-
อิพี่โก้ มันเริ่มคลายปมออกมาแล้ว คุรจี เมื่อไหร่ จะมาต่อล่ะ
ยังไม่เคยอ่าน ระเบียงรักฯ จะไปอ่านรอระหว่าง คุณจี มาต่อ อิพี่โก้ กับน้องเนมนะ :oni1:
-
มาฉลองครบเดือนด้วยคน
คุณจีขาาาาา ที่ไม่มาต่อนี่ ขอเดาว่าเนตที่บ้านมีปัญหาแหงม ๆ
-
เข้ามารอคุณจีด้วยคน
ส่งข่าวคราวให้รู้บ้างเน้อ :amen:
-
หายไป1เดือนเป๊ะเลย
:call: :call: :call:
-
กลับมาเถอะ นะนะนะนะนะ
พี่โก้ กับ น้องเนม ยืนอยู่ริมทะเล ตั้งเดือนนึงและ
เมื่อยจัง
:t3:
:monkeysad:
-
คุณจีเป็นอะไรรึเปล่าน้อ หายไปครบเดือนแล้วอ่ะ
ว่าแล้วก็นั่งรอพี่โก้กะน้องเนมต่อไป :กอด1:
-
ครบเดือนพอดี เรายังหาเบาะแสไม่เจอเลยว่าคนแต่งไปหน่ายยยยยยยยยยยยยยย
-
แวบมาฉลองครบเดือนกะเค้ามั่งงงงงงงง :sad4:
คุณจีจ๋าาา ... กำลังจะมาแล้ว ... ชิมิ :m13:
รอเสมอค่า :กอด1:
-
ครบ 1 เดือนแล้วน้าพี่จี :monkeysad:
คิดถึงๆ อยากอ่านต่ออ่าาา :sad4:
ไม่รู้พี่จีเป็นอะไรหรือเปล่า แต่จะคอยส่งกำลังใจให้พี่จีน้า :L2:
-
พี่จีครบเดือนแล้วเน้อบะไดยะมา
-
รอ..ฉันรอเธออยู่แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด
เธอจะมา เธอจะมาเมื่อไร นัดฉันไว้ทำไมไม่มา...
ฉันเป็นห่วง ฉันเป็นห่วง ตัวเธอ อย่าให้คอยเก้อ ชะเง้อคอยหา ...
:o12: :o12: :o12:
จี จี จี จี มาเถอะ มาเถอะ
แวะมาปูฟูกรอพี่จีค่ะ เผื่อว่าคืนนี้จะ.. ได้พบสบตาแระเจอหน้ากัน ^^
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ....
-
ครบหนึ่งเดือนพอดีที่ไม่ได้อ่านเรื่องนี้ คิดถึงครับ
-
รักเรื่องนี้จัง
-
1 เดือนผ่านไป... :เฮ้อ:
กับ 14 หน้า แห่งการรอคอย... :t3:
คุณจีก็ยังไม่มา :serius2:
-
มารอด้วยคนจ้า :t3:
-
:call: :call: :call: มาต่อเถอะน้าาา พี่จี :monkeysad:
-
สนุกมากๆ แต่แอบบีบคั้นจิตใจอ่ะคะ คุณจี
แต่ละคนมีเหตุผลของตนเอง
มาต่อไวๆนะคะ รอๆๆ นะคะ ^ ^b
-
พี่จีจร้า
คิดถึงน้องเนมแล้วนะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
-
คิดถึงพี่จี คิดถึงพี่โก้ คิดถึงน้องเนม ~~~ :monkeysad:
-
ครบเดือนแล้วนะค่ะคุณจี
มารอโก้-เนม
คิดถึง :L1:
-
:undecided: :undecided: :undecided: :undecided: :undecided: :undecided:
-
ไมได้เล่นคอมเป็นอาทิตย์
หวังว่าพี่จีจะมาอัฟแต่ก็ .... :t3:
รอเหมือนเดิมนะค่ะพีจี
-
เข้ามารอคุณจีมาต่อ :call: :call:
อยากรู้ว่าอิพี่โก้จะว่างัย :-[ :-[
-
ฉันก็คงต้องยอม ฉันก็คงต้องรอ รักเธอมีค่าพอ อยากบอกให้เธอรู้ ว่าฉันยังคอยเธออยู่ อยากจะรู้เธอคิดอะไร อยู่ที่ไหน และแม้ว่าอย่างไร แล้วฉันก็จะคอย เฝ้ารอแต่เธอ ...
-
พี่จี..............
คิดถึงพี่โก้กะน้องเนมมากกกกกกก :serius2:
มาต่อนะคะๆๆๆ
-
เจ้ยยยยย เดือนนึงแล้วเหรอ
แต่ว่ายังก็รออยู่นะ
-
นานแค่ใหนก็จะรอ :m15:
-
1 เดือนเเล้วนะะ คูณจีจ๋าาาาาาา :m15: :m15: :m15:
-
เข้ามารอแถบจะทุกวัน
จะรอพี่จีเสมอ
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
แวะมารอเหมือนเดิมครับ
-
พี่โก้ กับน้องเนมมม
><
รออยู่นะคะพี่จี !!
-
เข้ามารอคุณจี :3123: :3123: :3123:
-
ยังไงก็จะรอพี่จี
จะรอต่อไป
:L2: :L2:
-
อ่านตามจนทัน ตอนนี้เคลียร์ดีจังเลย
พี่โก้ โดนสาปแช่งมาตั้งแต่แรก แต่แท้จริงแล้ว.......เธอช่างแสนดี
อยากรู้จังต่อไปจะเป็นยังไง
-
ในที่สุดก็ตามทันแล้วย้
-
รอเธอกลับมา ......... .
-
เฝ้ารอการกลับมาขอพี่จี...
-
รออยู่นะคะ พี่จี :call:
-
เข้ามาดันครับ
คิดถึง
-
รออยู่ทุกวันนะคะคุณจี ^_^
-
คอยทุกวัน กว่าตะวันจะไกลลับตา คอยเรื่อยมา อยากให้ฟ้า กลายเป็นสีดำไป เพราะความรู้สึก อยากให้เป็นกลางคืนเรื่อยไป ในหัวใจ ไม่อยากพบใครใครอีกเลย
[/size][/color]
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2:
:L2: :L2:
:L2:
เป็นห่วงพี่จี ทำไมพี่จีถึงหายไปนานอย่างนี้ ส่งกำลังใจให้พี่จีนะ
รอการกลับมาของพี่จีและเรื่องราวของพี่โก้กับน้องเนม (อยากอ่านต่อมากๆ 55)
-
คุณจีหายไปไหน เป็นห่วงนะคะ
ยังไม่ต้องมาต่อก็ได้ แค่แวะมาส่งเสียงหน่อยก็ยังดี
รอคุณจีอยู่นะคะๆๆ
รอตาโก้กับน้องเนมด้วย :L1:
-
พี่จีหายไปนานจริงๆ 55555555 5
แต่ก็ยังรอได้ทุกวันเน๊าะ เอิ้กๆๆ คิดถึงน้า ~
-
ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม สงศัยพี่โก้พาเนมไปเที่ยวยังไม่กลับ
พี่จีเลยไม่ได้พาเนมมาสักที~~~~~~~~
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
มาส่งใจให้
:L2: :L1:
-
เข้ามารอคุณจีด้วยคนค่า
เห็นหายไปนาน
ไม่สบายรึเปล่าคะ
ถ้ายังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณจีนะคะ :L2:
-
มีแต่คนพูดเรื่องไม่สบาย หรือคุณจีไม่สบายจริง ๆ คะ
เริ่มเป็นห่วงแล้วเหมือนกัน อากาศช่วงนี้ยิ่งแปลก ๆ อยู่ด้วย
ยังไงรักษาสุขภาพด้วยนะคะ (เค้าไม่ได้แช่งคุณจีนะ แต่เป็นห่วงคะ)
:bye2:
-
แอบเข้ามารอคุณจีค่ะ :L2:
-
รอพี่จีด้วยคนครับ กลับมาเร็วๆนะครับ ^^
-
พี่จีหายไปนานเหลือเกิน น น~ :o12:
-
อ้าว ตกมาหน้าสองได้อย่างไร
ไม่ได้ๆ ช่วยดันค่ะ ฮึบๆๆๆๆๆ
-
ตามมารอเหมือนเดิม .. :o8:
เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม .. :L2:
รักเรื่องนี้มากๆเหมือนเดิม .. :กอด1:
และหวังเหมือนเดิมว่าคุณจีจะยังสบายดีไม่เจ็บไข้ได้ป่วยนะคะ .. :monkeysad:
-
รอพี่จีเสมอ
-
ตื่นเช้ามาชวนน้องเนม กับพี่โก้ ไปตักบาตรทำบุญกัน
พี่จีตื่นยังไปวัดทำบุญกัน ^_^
-
พี่จีหายไปนานเลย จะยังไม่เข้ามาต่อก็ได้นะคะ แต่อยากให้เข้ามาส่งข่าว
แอบเป็นห่วงพี่จีอ่ะ :monkeysad:
สู้ๆนะคะพี่จี ส่งกำลังใจไปให้นะคะ :yeb:
-
เข้ามารอคุณจี คุฯจีหายไปไหนเป็นห่วงนะคะ
-
พี่จี... ยังไม่ต้องมาต่อ แต่มาส่งข่าวก็ยังดีน้าาา เป็นห่วงๆ
-
:call: :call: :call:หายไปนานเลยเป็นห่วงนะเนี้ยะ
-
คุณจีส่งข่าวหน่อยเน้อ
ทุก ๆ คนเป็นห่วง :undecided:
-
ดันๆๆๆ รอๆๆๆๆๆ
คิดถึงๆๆ T_T~
-
เย้ๆๆอ่านทันแล้ว
อ่านแล้วอินแอนด์เครียดตาม เอาใจช่วยทั้งเนมทั้งโก้ค่ะ
ต่างคนต่างมีเหตุผลกันคนละอย่าง
คนหนึ่งยึดมั่นในคำสัญญา อีกคนกลับคิดว่าพี่ไม่รักเลยประชดซะเลย
แล้วก็นะ ทั้งสองก็ปล่อยเวลาให้เนิ่นนาน ผ่านมาหลายปีดีดัก เพิ่งจะมาเคลียร์กัน เถียงกันไปเถียงกันมาว่าใครทิ้งใครก่อน
ก็นะ ปัญหามันจะไม่เกิดเลยถ้าทั้งสองคนพูกัน ปรับความเข้าใจกัน ไม่ใช่คิดเองเออเองอย่างงี้ 55
เอาน่า ถ้าเป็นอย่างงั้นเราก็คงไม่ได้อ่านเรื่องของโก้กับเนมสิเนอะ :z1:
จะรอตอนต่อไปนะค่ะ มาเร็วๆๆนะ :call:
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
เริ่มเป็นห่วงพี่จีแล้ว
หายไปนานแล้วน่ะ
-
ปัดโธ๋ๆๆๆ โก้เหมือนทะเลตอนกลางคืนอย่างที่เนมว่าจริงๆ
แล้วจะเข้าใจกันมั้ยเนี่ย :z3:
-
:yeb: :yeb: :yeb:
-
เกินเดือนแล้วนา คุณจีหายไปไหน
-
แม่นางจี...ท่านอยู่หนใด
ข้าน้อยสิเป็นห่วงท่านหลาย
ส่งข่าวคราวมาบ้างเด้ออีนางเด้อ :o10:
-
ยังไงก็จะรอ
ห่วงพี่จีจัง
-
พี่จีคะ รีปริ้นท์ระเบียงรักไหมคะ หนูอยากเก็บค่ะ ไม่ทันรอบที่แล้ว
หนูเข้ามาอ้านนิยายในเล้าครั้งแรกก็ได้อ่านเรื่องรักร้าย คือสะดุดตรงชื่อเรื่องเลยค่ะ ชอบแนวเน้ :laugh:
พี่จีเป็นคนที่แต่นิยายได้เข้าถึงอารมณ์ ถ้าเศร้าหนูก็อินตามเลย ถ้าหวานก็ยิ้มเป็นคนบ้าเลย :m20:
รอติดตามพี่จีตลอดๆค่ะ :bye2: :L1:
-
คุณจีเป็นยังไงบ้างคะ ? สบายดีรึป่าวคะ ?
ช่วงนี้อาการแปรปรวนทั้งแดดทั้งฝน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :กอด1:
ป.ล. อยากได้ "รักร้าย" จังเลยค่ะ แต่ไม่ทัน...และปัจจัยไม่อำนวยในรอบที่แล้ว :o12:
ไม่ทราบจะมีรีปริ้นท์ หรือซื้อได้ที่ไหนได้อีกไหมคะ ?
-
พี่จี คิดถึง :myeye:
-
หายไปกับนางสงกรานต์
-
รอพี่จีค้ะ หายไปนานแล้วไม่สบายรึเปล่า ดูแลสุขภาพด้วยน้ะค้ะ
-
ขอสารภาพว่ายังอ่านไม่ทัน :z3:
เดี๋ยวมาอ่านนะจ๊ะ
***ดิท***
อ่านทันแล้วเย้ๆๆๆๆๆ
ตอนสุดท้ายนี่จะว่าสงสารทั้งสองคนก็ได้แต่ก็สงสารเนมที่สุดอยู่ดี
ถึงน้องจะดูผิดที่ไปคบกับคีย์ก่อน และเพราะความคิดนี้แหละ
ที่จะทำให้น้องต้องรู้สึกผิดกับโก้และต้องเสียใจมากแน่ๆ
(รึเปล่าหว่าแต่ตามนิสัยน้องชอบคิดเองเออเองอยู่แล้วน่าจะคิดมากอยู่)
เอาไม่เป็นว่าไม่อยากเดาความรู้สึกของทั้งสองคนแล้ว
อยากอ่านจากจีมากว่า ^^
-
พี่จีอยู่ไหนเอ่ย? เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ
เงียบหายไปเลยอ้ะ เป็นห่วงมากๆน้ะ
-
น้องจีหายไปไหนค่ะ
พี่คิดถึงน้องเนมกะไอ่พี่โก้
ยังดีน่ะที่พี่จำชื่อพระเอกนายเอกได้
ร๊อรอทุกวันเลยจ๊ะ :monkeysad:
-
พี่จีหายไปไหนค่ะ :monkeysad:
คิดถึงน้องเนม มากๆเลย นะ
:call:
-
เปิดเข้ามาดูทุกวัน
คุณจียังไม่มาต่อ
เป็นอย่างไรบ้าง เป็นห่วงมาก ๆ นะค่ะ
-
คิดถึงงงงงงง :monkeysad:
-
อยากบอกว่าเข้ามารอพี่จีได้ทุกวันจริงๆ
แล้วก็จะรอต่อไป
-
คิดถึงคุณจี เป็นไงบ้างคะหายไปนานเลยค่ะ...
คิดถึงพี่โก้น้องเนม
:call: :call: :call:
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านอะไรเลยนานนนนนนนนมากกกกกกกกกกกกแล้ว ตกใจเล็กน้อยที่เห็นนิยายเรื่องนี้ที่จีเขียน ยังไม่ได้อ่านเลย แต่ขอขอบคุณก่อนที่เขียนนิยายให้ได้อ่านอีก ขอบคุณครับ
ปล.คิดถึงตัวละครเก่า ๆ จัง แล้วก็คิดถึงคนแต่งที่สุดเลย (^^)
-
ลืมถาม นอกจากเรื่องนี้ยังมีเขียนเรื่องอะไรอีกหรือเปล่าครับ จะได้เข้าไปตามอ่านให้ครบ
-
โฮกกกกกก :o12: พี่จีจ๋าหายไปไหนนนน
เป็นห่วง where r u
-
น้องเนม เก๊าคิดถึงตัวเอง :m15: :m15:
-
คิดถึงจัง พี่จีหายไปไหนนะเนี่ย กลับมาไวไวเถอะนะครับ
-
คุณจี เป็นยังไงบ้างคะ ไม่สบายหรือเปล่าคะ หรือว่ายุ่งๆ เป็นห่วงค่า
-
คุณจีหายปายยยยยย
-
พี่จีหายไปนานเลยคราวนี้ ส่งข่าวมาบ้างนะคะ เป็นห่วงๆค่ะ :กอด1:
-
ยังรอพี่จีอยู่ทุกวัน :monkeysad:
-
มารอร๊อรอเหมือนเดิมมมมมมม ม :')
-
:กอด1: เป็นห่วง และคิดถึงนะค่ะ
-
อ่านทันแล้วเย้^^
พออ่านทันคุณGก็มาหายไปอีกเห้ย=3
รออยู่เหมือนกันนะค่ะ ห่วงอยู่นะค่ะ
-
พี่จีจร้า
พี่หายไปหนายยยยยยยยค๊า
รีบๆๆๆๆ กลับมานะค่ะ
เทคแคร์ค๊า :L2: :L2: :L2:
-
เพิ่งตามอ่านเรื่องนี้ทัน ขอมาเม้นท์ให้ทีเดียวเลยนะคะ
คุณจีแต่งเก่งมาก ทำให้อ่านแล้วหยุดไม่ได้จริงอ่านมาถึงตอนนี้แล้ว อึน มึน ค้างจิงๆคะ
-
รอคุณจีด้วยอีกคน :a11:
-
:m15: :m15: :m15: :m15:
-
มาทักทายกันบ้างสิ อย่าหายไปนานๆ อย่างนี้เป็นห่วงงงง
-
หายไปนานมมากเลยครับ น้องจี
-
คุณจีหายไปไหน รอบนี้หายไปนานจริงๆ
คิดถึงคุณจี คิดถึงตาโก้ คิดถึงน้องเนม :sad4:
หายไปนานๆแบบนี้ เป็นห่วงรู้ไหมเออ....
-
กลับมาได้หรือเปล่า กลับมาหาฉันทีได้ไหม คนดี ,,, กลับมาน้าพี่จี
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
พี่จีเข้ามาแจ้งข่าวบ้างสักนิดก็ยังดี
อย่าหายเงียบไปเเบบนี้
รู้ใหมคนข้างหลังทางนี้
เค้าเป็นห่วง
ปล.คิดถึงพี่จี น่าครับบบบบบ
-
ยังคอรอพี่จี :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
มาดัน มาดัน มาดั๊นนนน
คิดถึงพี่จีค้าบบบบบบบบบบบบบบบ :กอด1:
-
คุณจีอยู่หน่ายยยยยยยยยยย :dont2:
-
ก็ว่าทำไมใครๆ ถึงตามทวงเรื่องนี้จัง พึ่งอ่านครั้งแรก รวดเดียวจบ ชวนนึกถึงตอนอ่านระเบียงรัก
โก้นี่ยังคงเส้นคงวา นิสัยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ถ้าให้เข้าใจ คือ โก้รักน้องมาตั้งแต่ต้น แต่ด้วยความเป็นผู้ใหญ่กว่า
เลยเว้นระยะห่างให้น้องมีโอกาสคิด ไม่ใช่ยึดแค่ความผูกพันมาเป็นความรัก ไม่รู้หรอกว่าที่ทะเลาะกันตอนนั้นมีใจ
ความอะไรบ้าง แต่ที่แน่ๆ เนมเลือกท่ีจะหันหลังให้กับปัญหา โก้ไม่ได้โทษที่น้องโลเล แต่เมื่อน้องเลือก ณ ขณะนั้นเอง
แล้ว โก้เลยถอย มายืนดูสถานการณ์ เลือกที่จะรอการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของเนม เมื่อเนมเรียนจบ ตามที่สัญญา
ก็ต้องรอคุณจีล่ะ ว่าผมเข้าใจโก้ถูกไหม แล้วไหนจะเรื่องที่ทะเลาะกับตี๋อีก เรื่องอะไรก็ยังไม่แง้มให้รู้เลย
กลับมาเถอะครับ ทุกคนรออยู่
-
ฮือๆๆๆๆๆ คุณจียังไม่มาต่ออีกเหรอ คิดถึงโก้-เนมเป็นที่สุด
-
คุณจีจ๋า ว่างๆแวะมาส่งข่าวซักนิดน๊า ^_^
-
คนแต่งหาย o22
-
ในที่สุด ก็ตามอ่านทันจนได้
ชอบนิยายของ คุณจีมากเลย
อ่านแรกๆ รู้สึกสงสารเนมนะ
แต่ไปๆมาๆ ไหงสงสารโก้ซะได้ ฮ่าๆๆ
สู้ๆ นะคะ
-
คิดถึงเรื่องนี้ ที่สุดของที่สุด :L2:
-
ค้างคามากเลยค่ะ
กำลังลุ้นเลยอ่ะ
ตัดช้าบบบบบบ
-
คิดถึง
-
ยังไม่มา... :m22:
-
:m15: :m15: :m15:
ยังไม่มาอีกเหรอคะ.........
คิดถึงเนมกะโก้น้าาาาาาาาา...
รีบมาต่อไว ๆๆๆๆๆๆๆ เถอะ... :monkeysad: :monkeysad:
-
หายไปนานมากกกกกก
-
พี่โก้ น้องเนม อยู่ไหนครับคิดถึงที่สุด
-
:z10: :z10: :z10:
-
ขอมาดันหน่อยเต๊อะะะะ แบบคิดถึงมากไม่ไหวแล้วววว
พี่จียังสบายดีอยู่มั้ยค้าบบบ
ไม่ต้องอัพก็ได้ แค่มาทักทายให้หายคิดถึงกันหน่อยน้าาาาา :impress2: :impress2: :impress2:
-
คิดถึงใจจะขาดรอนๆแล้วอ่าคร่า เป็นยังไงบ้างคร๊าาาาาา
สบายดีไหมคร๊าาา
ทุกคนรออย่างใจจดใจจ่อมากมายเลยนะคร๊า
เ้ป็นกำลังใจให้น๊าคร๊า
-
ยังรอ ยังรอ ยังรอคุณจีอยู่ ทุกลมหายใจ :t3:
-
ทำไมทำกันอย่างงี้ :z3:
-
เป็นการรอคอยที่ยาวนาน
และทรมานจริงๆๆ
แต่ก็จะรอ
-
คิดถึง....โก้
คิดถึง.... เนม
คิดถึง.... จี สบายดีไหม :กอด1:
-
คิดถึงคุณจีจัง.... :give2:หายไปนานแล้วน้า..... :o11:
เอ๊ะ... o22
อย่าบอกนะว่า.... :o
ทะเลาะกับเหล่าโม(เม) :beat:....อีกคนเหมือนคุณวี :m19:
-
ใครเจอพี่จีฝากตามกลับบ้านด่วน ที่บ้านให้อภัยแล้ว
-
:serius2:
แอร๊ ~~~~ กระทู้ตก !!
ขุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:sad4:
-
ทำไมนานขนาดนี้
เริ่มใจคอไม่ดีเลยอ่ะ
กลับมาเถอะน่ะ
จะรอ :call: :call: :call:
-
ตามอ่านทันจนได้ :yeb: มาต่อเร็วๆ นะคะ :impress:
-
คิดถึงพี่จีๆๆๆ คิดถึงโก้เนมๆๆๆ ><'
-
พี่จี หายไปหนายยยยยยยย ?????? :sad4:
-
คิดถึงโก้ ตี๋ มากมาย (>_<-)
-
:z13: P"G
-
คิดถึงค่ะ
-
พี่จี หายไปไหนครับ ยังสบายดีป่าว
-
คิดถึงพี่โก้ น้องเนม :L3:
-
รอ ร้อ ร๊อ ~~~~~~~~~~~ ~ !!
-
พี่จี..เค้าเริ่มเป็นห่วงตัวจริงๆ แล้วนะ
พี่เป็นอะไรรึเปล่า ส่งข่าวนิดนึงยังไม่ต้องอัพก็ได้
เข้ามาบอกหน่อยว่ายังสบายดี
นะคะ
-
:-[ :-[ :-[ อืม...ชอบพี่ปั้นอ่าาา
:laugh: :laugh: :laugh:
-
อ่านมาถึงตอนที่สองแล้วววว!! น้องเนมกับพี่โก้ต้องซัมธิงอะไรสักอย่างแน่! :m31: :m31: :m31: :m31:
คิดถึงพี่ตี๋ คิดถึงพี่เจกับพี่เอ็กซ์ :sad4: :sad4: :sad4:
-
เนมน่ารักมวากกกกกกกกกกกกก!! :serius2: :serius2: :serius2:
ขอบคุณคุณจีที่มีเรื่องดีๆ มาให้อ่านค่ะ >< ขอตามอ่านตอนต่อไปก่อน รู้สึกว่าช้ามากกว่าจะหาเรื่องนี้เจอ :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
คีย์ :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
:-[ :-[ :-[ :-[แอบเชียน้องเนมกับน้องคีย์เหมือนกันนะ
-
:m15:
-
พี่โก้แรงอีกแล้วววว :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
นู๋รับไม่ดร้ายยยยยยยยยยยยยยยย!! ฟันแล้วทิ้งได้ไง รับผิดชอบเลยนะ :sad4: :sad4: :sad4:
-
ทั้งๆ ที่พูดกับผม พูดเยอะแยะ พูดสิ่งดีๆ แต่...ไม่เคยเลยที่มองหน้าผมนานๆ...นานได้เท่ากับที่ผมมอง :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
ไม่ไหวกับประโยคนี้ค่ะ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
จะรีบตามอ่านให้ทันเลย
แต่พี่โก้เป็นผู้ชายที่...ดูจะเข้าถึงยากจังเลยอ่า ทำไงดีล่ะเนมมมมม!! :z3: :z3: :z3:
-
พี่เจโผล่มาแค่แป๊บเดียวเอง T^T แต่ไม่เป็นไร หายคิดถึงไปนิดหนึ่ง
เดินหน้าอ่านต่อไป!!
-
YOY pg.34 เป็นอะไรที่...
น้องเนม อย่ากลับไปอีกเลยค่ะ! เรื่องมันเศร้าจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
จากหน้าที่ 54
ตอนนี้บีบคั้นความรู้สึกมากเลยค่ะ
มีแค่เรา...นะคะ น้องเนมกับน้องคีย์
แต่ก็รักพี่โก้มากเหลือเกินนนน YOY 3p ไปเลยค่ะ!
-
พี่จีจ๋าาาาา อย่าเป็นพี่ว่างสองนะ ได้โปรดดดดดดดดดด :impress3: :call:
-
จากหน้าที่ 64
อ่านคำตอบของพี่โก้ที่สุดแสนจะรักและเทิดทูนแล้ว อึ้งกับบรรทัดสุดท้ายมากกกกกกก!!!!!!!!!
น้องเนมคะ y_y สู้ต่อไปค่ะ!
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
ส่วนพี่โก้ :z6: :z6: :z6: :z6: :fire:
-
จากหน้า 96
ขาแดงไปเพราะตอนนี้ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
แต่ละประโยคเล่นเอาตบไปหลายฉาด ประมาณว่าพี่โก้โดนใจมาก!!!
มันไม่พอจริงๆ :beat: :beat: :beat: :beat:
:กอด1: คุณจี
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
ตามทันแล้ว...แต่ความรู้สึกเหมือนยังคงหยุดอยู่กับตอนพิเศษ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
เนม ตอนนั้นยังเด็กนี่นะ ความคิดไม่ได้โตเท่าพี่โก้เลย จะมีผิดพลาดพลั้งไปบ้าง มันไม่ใช่เรื่องแปลก
ยิ่งความคิดที่ว่าถูกทอดทิ้ง เป็นแค่เงาของใครสักคน ...น้องเนมจะมีใครก็ไม่แปลกเลยจริงๆ
แต่ก็ยังเชียร์น้องเนมกับพี่โก้ ร้องไห้ก่อนละกันนนนน!!! อ่านแล้วเศร้าใจ!! :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
:กอด1: คุณจี หวังว่าคงสบายดีนะคะ สะดวกอัพเมื่อไหร่ก็รีบๆ มานะ ยังไงก็จะรอค่ะ ไม่ว่านานแค่ไหน :o8: :o8: :o8:
ดูแลตัวเองด้วยนะคะคนแต่งงงง ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ที่มีแบ่งปันค่ะ ^^ :L1:
สำหรับเกือบเช้าอย่างนี้ก็ฝันดีนะคะ :bye2: :bye2: :bye2:
-
คิดถึงพี่โก้&น้องเนม
-
มาช่วยกันดันครับ
-
:z2: :z2: :z2:
-
กลับมาเถอะนะคนดี ที่ตรงนี้ยังรอเธออยู่ .....
หายไปนาน แบบ นี้
คนอ่านเป็นห่วง
สู้ๆๆๆๆๆๆ นะคะ
จะเป็นกำลังใจให้
รักคุณจีค่ะ
:sad11:
-
คิดถึงพี่จี พี่จียังสบายดีใช่มั้ยค้าบบบบบบบบบบบบบ
แวะมาทักทายให้หายคิดถึงหน่อยได้มั้ยค้า ฮ่าๆๆๆๆ
คิดถึงๆ :กอด1:
-
มารอน้องเนม และพี่โก้
-
:m22: แอบโผล่ให้รู้ว่าคิดถึง
-
โก้-เนม-คุณจี หายไปไหน ไม่คิดเค้าบ้างเหรอซิกๆๆๆๆ
-
เมื่อไหร่จีจะมาต่อ โก้ - เนม หนอ
-
หายไปนานมาก คิดถึงๆๆๆๆ
-
:กอด1:หายไปไหนค่ะคุณ G
-
คิดถึงพี่จีจางงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
กรี๊ดดดด :serius2: กระทู้ตก !!
ขุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ~!
-
งอลคุณจี...หายไปนานเกิ้นนน :m16:
-
ค้างอ่า คุณจีหายไปไหนเอ่ยยย
-
คุณจี เป็นอะไรหรือเปล่าคะะะะะะ หายเงียบไปเลย TOT!
-
:monkeysad: คิดถึงงงงง
-
เข้ามารอค่ะ
คิดถึงน้องเนมจัง :sad11:
-
รอจ้า
-
พี่จียังสบายดีใช่มั้ยค่ะ?
แอบเป็นห่วงน่ะเนี้ย คิดถึงมากๆด้วย :monkeysad:
-
ไว้อาลัยให้คนเขียนเรื่องนี้
:beat: :beat: :beat:
-
ไว้อาลัยให้คนเขียนเรื่องนี้
:beat: :beat: :beat:
คุณมิ้น ติดต่อคุณจีได้ไหมคะ หายไปเฉยๆ แบบนี้ ใจไม่ดีเลย อยากอ่านตอนต่อ กวาดตาดูเรื่องนี้ก่อนทุกวันเลย
-
หวังว่าคุณจีคงสบายดีนะคะ
-
คิดถึงค.โรคจิตของไอพี่โก้
หึหึหึ
-
ไว้อาลัยให้คนเขียนเรื่องนี้
:beat: :beat: :beat:
คุณมิ้นค่ะ ช่วยตามหาพี่จีให้หน่อย
ส่งข่าวให้ทีว่า พี่จีอยู่เย็นไปสุขอ่ะเปล่
คิดถึงน่ะเนี่ย
ขอบคุณ คุณมิ้น
-
หลังจากห่างหายไปนาน
กลับมาตามอ่านโก้กะน้องเนมจนทัน
แต่ตอนล่าสุดนี่มัน......
ฮืออออออออออออออ
บอกตามตรงว่าสงสารทั้งน้องเนมและโก้
ต่างคนก็ต่างมีเหตุผลของตัวเอง
(จนเหมือนยึดความคิดตัวเองเป็นใหญ่)
หวังว่าจจะเคลียร์กันได้เร็วๆนะ
รอตอนต่อไปคะ
^^
-
คุณจีสบายดีนะครับ เงียบหายไปจะสองเดือนแล้ว
-
หายไปนานเกินไปหรือเปล่าคับ ไรเตอร์
-
เม้นแรกสำหรับเรื่องนี้ค่ะ! ><
พึ่งตามทัน แหะๆ :m23:
เรียกว่ารักพี่โก้ตั้งแต่ต้นเรื่องเลยทีเดียว อยู่ข้างแกเชียร์ฝั่งโก้มาตลอดทางค่ะ :กอด1:
ไม่เคยรู้สึกว่าไอ้โก้ผิดเลยแฮะ แค่คิดว่า เฮียแกเล่นแรงไปนิดๆบ้างเท่านั้นเองด้วย 5555
ความรู้สึกที่มีต่อไอ้โก้อัดอั้นเยอะล้นใจมากมากค่ะ~♥
ทั้งรัก หลง ชื่นชม ปลื้ม เฮียโก้นี่ไอดอลเลยค่ะ 5555 :laugh:
ตอนล่าสุดค้างมากกกกกกกกกกกกกกกก (เห็นความผิดของน้องเนมชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ)
รีบมาต่อไวๆนะคะ เห็นว่าหายไปนาน เป็นห่วงด้วย :sad11:
ยังมีคนแถวนี้เฝ้ารออยู่เสมอเจ้าค่ะ o13
-
ครบ 2 เดือนแล้ววววววววววววววววว :sad4:
-
เห็นวันนี้วันที่ 11 เลยเข้ามาฉลองครบสองเดือนเป๊ะ อิอิ
เผื่อได้ตอนพิเศษอีก กร๊ากกกกกกกก
ของเก่ายังไม่ได้เลย :z6:
-
เอ คนแต่งหายไปไหนหว่า :m28:
o4 แช่น้ำรอ
:กอด1:
-
:กอด1: ครบ2เดือนแล้วน้าคุณจี
-
ฉลองครบสองเดือน :serius2:
-
เย้ ครบ2เดือนแล้ว
-
สองเดือนเต็มๆ
:call: :call: :call:
-
แฉ G_wa
เนื่องจากผู้แต่งเรื่องนี้ มัวแต่ ติ่งเกรียนอยู่เลยไม่มีเวลาแต่งนิยาย
น่าอนาถจิงๆ :impress3:
ต้องรอสักพักนะคะแฟนขับเรื่องนี้ รอจนกว่าคนเขียนจะหายติ่งเกรียน แล้วเค้าคงจะกลับมาเขียนต่อ
กร้ากกกก :z2: :z2:
-
คุณมินนนนนนท์ ขอบคุณมากๆที่มาส่งข่าวเรื่องคุณจีนะคะ :L2: :pig4:
มาฉลองครรอบ 2 เดือนด้วยคน :call:
ยินดีรอเสมอค่ะ คิดถึงโก้กับเนมสุดหัวใจเลย :sad4:
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะคุณจี ... :กอด1:
-
แฉ G_wa
เนื่องจากผู้แต่งเรื่องนี้ มัวแต่ ติ่งเกรียนอยู่เลยไม่มีเวลาแต่งนิยาย
น่าอนาถจิงๆ :impress3:
ต้องรอสักพักนะคะแฟนขับเรื่องนี้ รอจนกว่าคนเขียนจะหายติ่งเกรียน แล้วเค้าคงจะกลับมาเขียนต่อ
กร้ากกกก :z2: :z2:
:laugh: :laugh: :laugh:
พี่จี :angry2:
-
คิดถึงน้องเนมกับพี่โก้ค่า
ขอบคุณมินท์ที่มาส่งข่าวค่า
-
อย่างน้อยก็รู้ว่าพี่จีทำไรอยู่
ขอบคุณคุณมิ้นค่ะ :3123:
-
แฉ G_wa
เนื่องจากผู้แต่งเรื่องนี้ มัวแต่ ติ่งเกรียนอยู่เลยไม่มีเวลาแต่งนิยาย
น่าอนาถจิงๆ :impress3:
ต้องรอสักพักนะคะแฟนขับเรื่องนี้ รอจนกว่าคนเขียนจะหายติ่งเกรียน แล้วเค้าคงจะกลับมาเขียนต่อ
กร้ากกกก :z2: :z2:
อ่านแล้วฮาแตกหน้าคอมเลยอ้ะ 55555 5
ขอให้พี่จีหายไวไวน่ะค่ะ รออยุ่ กร๊ากกกกกกกก ก
-
ขอบคุณมิ้นท์นะคะที่มาส่งข่าว :pig4:
ยังรอคุณจีเสมอค่ะ :L2:
-
ดีครับ พี่จี ผมชอบอ่านนิยายของพี่มาก ทั้ง รักร้าย ระเบียงรักนักศึกษา
บอกได้คำเดียวพี่เป็นไอดอลผมเลย ขอคำปรึกษาบ้างนะครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
รอพี่จีเสมอ รีบกลับมาน้าาาา :monkeysad:
-
เข้ามาไว้อาลัยตัวเอง ตามอ่านทันสักทีแต่คนแต่งหายซะงั้น :serius2:
ขอให้คุณจีหาย(ติ่งเกรียน )ไวๆนะคะ
รอ รอ รอ รอ รอ รอ
-
รอค่ารอ
อิอิ
-
คนรอคุณจีเยอะเลย เราด้วย
-
เข้ามารอๆพี่จี
-
แฉ G_wa
เนื่องจากผู้แต่งเรื่องนี้ มัวแต่ ติ่งเกรียนอยู่เลยไม่มีเวลาแต่งนิยาย
น่าอนาถจิงๆ :impress3:
ต้องรอสักพักนะคะแฟนขับเรื่องนี้ รอจนกว่าคนเขียนจะหายติ่งเกรียน แล้วเค้าคงจะกลับมาเขียนต่อ
กร้ากกกก :z2: :z2:
จะรอจนกว่าจะหายน่ะ
แต่ว่าหายเร็วๆ หน่อยดีน่ะ
คนอ่านจะขาดใจ
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ไม่เป็นไรครับๆ คุณจีไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ก่อนหน้านี้ก็หวั่นๆคิดว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับพี่จี โชคดีที่เป็นแค่ ติ่งเกรียน !!
ยังไงก็รอนะครับ กลับมาเร็วๆนะ ^^
ขอบคุณมากนะครับที่มากส่งข่าว
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
-
:m15:
รอ ต่อ ปายยยยย
-
หายไวไวน้ะค้ะคุณจี ขอบคุณ คุณมิ้นที่มาส่งข่าวคร้าา
-
อะไรคือติ่งเกรียนหรอคับ?? :confuse:
-
^
^
^
อยากรู้ด้วยคน
ว่าแต่พี่จี ไม่สบายเหรอครับ หายป่วยไวไว นะครับ
-
ติ่งเกรียน...ความหมายไม่ค่อยดีแฮะ
-
มายืนทำใจให้ติ่งเกรียนของคุณจีหายไวไว :undecided:
เพราะหายไปนานมาก 2 เดือน กับ 20 หน้าที่ถามหาคนแต่ง o8
รู้ว่าคนแต่งไม่เป็นไร ก้อค่อยยังชั่วหน่อย o16
รอได้ซำเหมอ.... แต่รอมา 2 เดือนแย้ววววว :sad2:
อ้าววววว.....รอต่อไป :onion_asleep:
-
โล่งอก นึกว่าจะเกิดเรื่องอะไรร้ายแรงกับคุณจี ได้ยินอย่างนี้ค่อยสบายใจหน่อย ยังไงก็จะรอต่อไป
-
ยังคงสติลรอต่อไป 0__0
-
555 คุณจี ไปติ่งกับใครเหรอ .. หายติ่งเมื่อไหร่รีบมาต่อนะจ๊ะ
-
แฉ G_wa
เนื่องจากผู้แต่งเรื่องนี้ มัวแต่ ติ่งเกรียนอยู่เลยไม่มีเวลาแต่งนิยาย
น่าอนาถจิงๆ :impress3:
ต้องรอสักพักนะคะแฟนขับเรื่องนี้ รอจนกว่าคนเขียนจะหายติ่งเกรียน แล้วเค้าคงจะกลับมาเขียนต่อ
กร้ากกกก :z2: :z2:
โล่งอก นึกว่าคุณจีเป็นอะไรไปหรือป่าว
หายเงียบไปนานเกิ๊น คนอ่านเป็นห่วงนะค่ะ
รีบกลับมาแต่งต่อนะ คิดถึงน้องเนมกับโก้แล้ว
-
ยังรอเธอเสมอ......................
-
อ่านทวนอีกรอบ
ระหว่างรอ
.
.
.
สงสารเนม วิ่งลงทะเลดีกว่า
-
เข้ามาบอกว่า เนมไม่ผิด :laugh5:
-
ยังไงก็รอ คุณจี ไม่เปลี่ยนแปลง tt'
-
รอ ร๊อ รอ ร้อ ร้อ ร้อ รอ รอ รอ :laugh:
-
:monkeysad: พี่จี ยังไม่มาต่ออีกหรอ???
คิดถึง โก้กับเนม
-
พี่จีหายติ่งเกรียนอ่ะยัง
เค้ารอตัวเองอยู่น่ะ
-
:z10: :z10: :z10:
-
จีจร้า
หายไปไหนเอ่ยยยยยยยย
ไมมาต่อนานแล้วน๊า
-
รอคนแต่งหายติ่งเกรียน
:z3: :z3:
:กอด1:
-
รออยู่น้าพี่จี ><'
-
คิดถึงพี่จีจังเลยค้าบบบบบบบบบบ
-
:music:ฉันรอเธออยู่ อยากบอกให้เธอรู้ไว้ วู้วู โว่โวโวเย้
-
จีจ๋า กลับบ้านได้แล้วนะ ทุกคนรออยู่จ๋า
-
:L2: จ๊เอ๋ึคุณจี ยังรออยู่น๊า
-
:amen:
-
พี่จีๆๆๆๆๆๆ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
รอการกลับมาของพี่จีอยู่น้า
-
คิดถึงน้องเนมกับพี่โก้จัง :sad11: :sad4: :call: :call: :call: :call:
-
ติดตามผลงานคุณG จากการแนะนำของเพื่อนติดใจจนต้องสั่งซื้อ แต่เพิ่งมีโอกาสสมัครเล้า
ดีใจที่คุณจีแต่งเรื่องโก้ ถึงแม้ตอนแรกจะแอบอยากให้แต่งเรื่องตี๋ก่อน แต่เรื่องโก้ก็สนุกแถมน้องเนมก็น่ารัก รอคุณจีอยู่นะค่ะ
-
คิดถึงคุณจี คิดถึงน้องเนมกับพี่โก้ค่ะ
เข้ามาร้องเพลงรอ :3123:
-
คิดถึงและรออยู่จ้า :impress3:
-
ขอเข้ามาเป็นแฟนคลับด้วยคน
ตามอ่านทันแล้วววววววว
อยากบอกว่าอารมณ์โก้เนี่ยซับซ้อนมากมาย
ชอบเนมอ่ะ(อยากได้กลับบ้าน)
แล้วจะตามไปอ่านระเบียงรักนักศึกษานะคะ
แต่ตอนนี้มาต่อเถ๊อะ :call:
-
เสียใจจัง คุณจีหายไปไหน
คิดถึงมากๆๆ และอยากอ่านต่อมากๆๆเลยค่ะ
:m15:
-
กลับมาได้หรือเปล่า
กลับมาหาฉันทีได้ไหม คนดี
กลับมาต่อเถอะน้าพี่จี กระซิก กระซิก
คิดถึงมากๆ
-
เข้ามาขุดๆๆๆๆๆ :serius2:
-
รอคอย เธอมาแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา ระทม อยู่ในอุรา แก้ว กานดา ฉันปองเธอผู้เดียว
เธอเอย แม้เราห่างกันแสนไกล ชายใด ดวงใจฉันไม่แลเหลียว รักเธอแน่ใจจริงเจียว รักเธอ รักเดียวนิรันดร์
แม้นมีอุปสรรคขวากหนาม
ขอตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน
จะชาติไหนไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน
ดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ
คงเป็น รอยบุญมาหนุน นำ รอยกรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ ให้เรา ได้มาเจอะเจอ ฉันและเธอ พอกันร่วมสุขสมดังรอคอย
:dont2: :dont2: :dont2:
-
รอพี่จีอยู่นะ :monkeysad: :sad11:
-
เข้ามาดูทุกวัน
นอนรอทุกคืน
ใจก็คิดถึงแต่เธอ
ได้โปรดกลับมาเถอะน่ะคนดี
-
ยังไม่มาเลย เฮ้อ
(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRzf_ZQo6icYu2Aknx-Xdp1u_3q_fgSRkYgkgV3_P_K3ZG_CzTYWA)
-
พี่จีหายไปเลยอ้ะ บอดร์ปรับปรุงใหม่แล้ว
จะรู้กับเค้ามั้ยเนี้ย 5555555555555555555
-
^
^
^
^
^
จิ้มก้นเธอแรงๆๆ
มาตามหาพี่จีหรือน่ะ
กับมาสักทีเถอะขอรับพี่จี
-
เงียบปิ้งดิงวอย
-
คิดถึงพี่โก้ น้องเนมสุดหัวจายยยยย :monkeysad:
คุณจีรีบกลับมาน๊า ... :m13:
รอเสมอค่า :กอด1:
-
ตามอ่านทันแล้ววว :z1:
พี่จีหายไปไหนอ่ะ หายติ่งเกรียนรึยัง เค้าเป็นห่วงนะ :กอด1:
มาต่อไวๆนะ รออยู่คะ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
เข้ามารอคุณจี ค่า คิดถึงเนมกับโก้แล้วอ่ะ
-
ยังไม่หายติ่งเกรียนอีกเหรอ
ฮือๆๆๆ รอจนใจจะขาดแล้ว
-
เข้ามารอคุณจี กลับมานะT^T
-
พี่จี แง้ๆๆๆ T^T
-
:monkeysad: :angry2:
:call: :call: :call:
-
เข้ามา ร่ำไห้ด้วยเหมือนกัน ~
-
รอจี รอโก้ รอเนม :o12:
-
หรือว่า .... จะจบ แค่นี้
.
.
.
-
เป็นการรอที่ทรมานที่สุด :z3: :z3:
รอการกับมาของพี่จี
-
รอชั้นรอเธออยู่
แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด
เธอจะมา เธอจะมาเมื่อใด
แต่สุดท้ายเธอก้อไม่เห็นมา :z3:
:call: :call: :call:
-
รอ เธอ มา นาน แสน นาน
-
คิดถึงเธอ แต่ไม่รู้ว่าถึงเธอ มั้ย
-
พี่จี~~~
มาต่อเถอะนะ คิดถึงพี่โก้กะน้องเนมจะแย่แล้ว
-
คอยแล้วเฝ้าคอย คอยคุณจีจะกลับมา
-
:angry2: :call:ยังรัก ยังรอ ยังคอยพี่จี ซาเหมอนะ :a5:
-
เข้ามาพี่จีด้วยคน
คิดถึงนะคะ
หายไปซะนานเลย....TOT
-
พรุ่งนี้ก็จะครบสามเดือนแล้ว โฮๆๆๆๆๆๆ
กระซิกๆ สะอึกสะอื้น
เอาไว้ร้อยวันจะเข้ามาไว้อาลัยใหม่ โฮ~~~~~~~~~~~~
-
วันพรุ่งนี้ครบรอบสามเดือนที่เราคบกัน
เย้ยยยยยยยยยยยไมาใช่ละ
ที่พี่จีหายไป
ยังรักยังเจ็บยังรอน้าาาาาา
:z3: :z3: :z3:
-
เพิ่ง ตามอ่าน เพราะ ชอบเรื่องตั้งแต่เจแล้ว เพิ่งหาเจอ
อยากรู้ว่า เรื่องของ ตี๋ กับ เอ็ม เขียนยังครับ
ชื่อเรื่องไรอ่ะ
-
อ่านตามทันแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รอตอนต่อไปนะคะ ^-^
-
สามเดือนผ่านไป :undecided:
-
พี่จี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!
คิดถึงง่า เมื่อไหร่จะมา แหว๊กกก ก =[]=
-
:call: :call: :call:
ขอให้พี่จีกลับมา
:call:
-
:call:
-
อ๊ากกกกกกก
เธอหายไปเลย....หายไปในอากาศ
มาต่อได้แล้ว
ถ้าไม่มาเค้าจะงอนแล้วน้าาาาาาาาา
-
รอๆต่อไป :call: :call: :call:
-
เฝ้าแต่รอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรัก ดั่งคนละเมอ
ใต้มนต์ขลังนั่งคอยจนเก้อ ใจที่เผลอให้เธอจนหมด...หัวใจ :o12:
-
keep on waitin' til the world ends
-
เข้ามารอได้ทุกวันสิน่า
รอตามปายยยย
-
เข้ามาขุด !!!!! *ฉึกๆๆๆๆๆๆๆๆ*
:sad4:
-
แว๊บมาแอบดู :m22:
-
เข้ามารอ โก้กับเนม :L2:
-
คิดถึงพี่จีจังเลยยยยยยยยยยยยยยยยยย >_<
พี่จีสบายดีมั้ยค้าบบบบ คิดถึงพี่โก้ น้องเนม ด้วย
-
ยังไม่มาอีกเหยอออออออ
-
ตามอ่านทันแล้ววววววว :-[ ชอบโก้อะ ชอบมาตั้งแต่เรื่องระเบียงรักแล้ว ให้ความรู้สึกแบบผู้ใหญ่เกินตัว คุณจีสุดยอดค่ะเขียนได้มีมิติมากค่ะ เป้นกำลังใจให้นะคะ เรื่องระเบียงรักกับรักร้ายตามเก็บไม่ทัน :m15: แต่ถ้าเรื่องนี้มีรวมเล่มจะไม่ยอมพลาดเด็ดขาดค่ะ :o12: :o12: :o12:
-
หลายเดือนผ่านไป... (http://image.free.in.th/z/it/cki13.gif)
-
พี่จีก็ยังไม่มา :monkeysad:
-
พี่จี!! :serius2: :serius2:
ยังไม่มาเลยอ่ะ
คิดถึงมากกกก :-[ :-[
-
คิดถึงพี่โก้มากๆเลยคับ รีบมาต่อเร็วๆนะ
-
รอจนน้ำลายยืดแล้วอ่ะ
-
:undecided:
รอกันต่อไป
-
กลับมาได้รึเปล่า กลับมาหาฉันทีได้ไหมคนดี
พี่จี กลับมาเถอะน้าา T^T
-
น้องเนม มมม พี่โก้....กลับมาได้แล้ว ววว
ทุกคนให้อภัยแว๊ว ววว Y_Y"
-
:call: :call:
-
คิดถึงน้องเนมพี่โก้:(
-
ยังคงรอกันต่อไป
:undecided:
-
:call: :call: :call: โอมจงลง จงลง เอ้ย โอมคุณจีจงมาต่อ โอมคุณจีจงมาต่อ :sad4:
-
อ๊ากกกก....รออยู่น้าาาาา
-
แวะเข้ามาเจอ เพิ่งเริ่มอ่าน ฝากตัวด้วยครับ ^^
-
มาเห๊อออออ..
คิดถึงจะแย่แล้วอ่าค่ะ TvT
-
มิสยู เบ่เบ๋!!
><~
-
:undecided:
รอต่อไป ^ ^
-
นอนรอก็แล้ว :a12:
นั่งรอก็แล้ว
ยังไม่มาต่ออีก
-
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
อยู่ทุกครั้งที่มองดาว
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
เรื่องวันวานและฝันของเรา
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงา
คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ
:m15: :m15: :m15:
-
คิดถึงพี่จี ~~ คิดถึงพี่โก้น้องเนม :o12:
-
พี่จีคะ ไข่เป็ดใบนี้อยู่ในกำมือของพี่ ได้โปรดลงเถอะนะคะ :m15:
-
:sleep2:
-
พี่จี,,,
คิดถึงจะแย่แล้วววว
เริ่มออกกลิ่นตุ ๆๆ แล้วน๊าาา
ความเค็มไม่มีต่อสุขภาพอ่า
มาต่อได้แว้วววว
อิอิ
-
:jul1: keep on waiting till the world ends
-
ป่านนี้ เนมเรียนจบแล้วมั๊ง :teach:
รออยู่จ้า
-
ยังรอโก้กับเนมอยู่นะจี :monkeysad:
-
จ๊ะเอ๋ :z2:
-
เพิ่งเห็นเรื่องนี้ของพี่ G_Wa แหะๆ
อ่านไปแล้วแอบลุ้น โก้ - ตี๋ เหอๆ
ไม่ค่อยชอบเนม แต่เท่าอ่านมาก็สงสารเนม
โก๋ก็ชัดเจนดีตรงที่บอกว่าไม่เคยรักเนม ให้ตัดใจซะ เง้อ
อ่านต่อดีกว่า ลุ้นๆ
-
อยากอ่านตอนพิเศษอีกจัง แหะๆ
อดแน่ๆ เพราะไม่รู้จักใครบนนี้เลย
-
ยังไม่มีแม้แต่เงา
ใครมีข่าวพี่จีช่วยรายงานที
พี่มิ้นมารายงานข่าวพี่จีที................
-
ตามทันแล้ว :mc4:
ค้างอ่ะ เข้าใจเนมนะ สงสารอ่ะ
แต่ก็เข้าใจโก๋นะ แต่ไม่สงสาร
รอพี่จีด้วยคน ^ ^
-
หอบผ้าหอบผ่อนมานอนรอ
-
คุณจีเมื่อไหร่จะหายติ่งเกรียน เฟี้ยวเงาะ สักทีเนี่ย
ม่ายยยยยยยยย :z3: :z3: :z3:
คนอ่านลงแดง :m31:
:กอด1:
-
:z10: :z10: :z10:
-
:o12: :o12: :o12: เมื่อไหร่พี่จีจะกลับมา คิดถึงโก้เนมจะแย่แล้ว
:call:
-
ยังไม่มาอีกหรอ :o12:
-
รอ ร้อ รอ ไม่มาซักกะที
โครตจะคิดถึงเลยค่ะ 3 เดือน 22 วันแล้วนะค่ะ คุณจี :z3:
-
คุณจียังไม่มาต่อเลย
ใจจะขาดแล้วค่าๆๆ T___T
คิดถึงน้องเนมจะแย่แล้ววววอ่า.... โฮๆๆๆๆ
-
รอต่อไปเถอะ คนแต่งมันหลั่นล๊าอยู่ ยังไม่ว่างเข้ามาต่อ 555555
-
^
^
^
:z3:
-
ฮื้อๆๆๆ กิิ๊ดตึ๋งๆๆๆๆ :z3: :z3: :z3:
คุณจี พี่โก้ น้องเนม....
โอว ววว จงมาๆๆๆ :call: :call: :call:
-
เข้ามาบอกว่าคิดถึงพี่จีแล้วนะจ๊ะ
หายไปนานเหลือเกิน ตั้งแต่ตอนเรียน
จนตอนนี้เราเรียนจบแล้วอ่ะ ก็ยังไม่ได้อ่านเลย
มาเร็วๆนะ คิดถึงแล้วอ่ะ
-
มานอนรอคุณจีค่านานแล้วน้า :o12:
-
:z13:
ตื่นๆๆๆๆๆ รีบมาสิคะ
-
แวะมาดูลาดเลา แล้วเดินน้ำตาตกออกไป
-
โดนจีทิ้งให้ค้าง :monkeysad:
-
คุณจี เมื่อไหร่จะมาคะ คนอ่านลงแดง
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
จบระเบียงรัก
ก็มาเจอเรื่องนี้ ตอนเห็นชื่อเรื่องยังไม่สะกิดใจ
จนมาอ่าน อ้าวโก้นิ.... ดีใจยังกับถูกหวยเลยทีเดียว 555
อ่านแรกๆก็แอบสงสารหนูเนมนะ แต่ก็ยังไม่มีอารมณ์กับโก้
เพราะเราเชื่อว่าโก้ทำอะไร ต้องมีเหตุผลของตัวเองแน่ๆ
และจนตอนล่าสุดก็เริ่มเข้าใจโก้เลย แต่ก็พอจะเข้าใจเนมด้วย
น้องยังเด็กมากๆ ยังดูใสใสอยู่เลย จะให้เข้าใจอะไรไปทุกอย่างคงไม่ได้
เลยทำไรไปตามอารมณ์อะเนอะ (ออกแนวเข้าข้างเนมนิดๆ)
ที่สำคัญน้องเข้าใจมาตลอดว่าตัวเองเป็นเงาของเจ
โก็ก็ไม่จัดการไรให้เคลียร์ด้วยนิ
มีความสุขทุกครั้งที่เอ่ยถึงเจกับพี่เอ็ก แม้จะเป็นคำบอกเล่าบ้า่ง
หรือโทรคุยบ้าง อ่านไปยิ้มไปเลยค่ะ ^^
และที่สำคัญอยากรู้ที่สุดดดดว่าโก้กับตี๋มีปัญหาอะไรกัน
แล้วกฤษมาจากไหนเนี่ย สรุปแล้วตี๋กับเอ็มไม่มีไรในก่อไผ่ใช่ไหมคะ
อิตาคุณเจมเนี่ยกับกลายมาเป็นเพื่อนกันได้ด้วย 555
รอตอนต่อไปด้วยคนค่ะ ^^
-
โอย อยากอ่านตอนใหม่เด้ :z3:
-
คุณจีใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยย :sad4: :sad4: :sad4:
จะทรมานคนอ่านไปถึงไหนจ๊ะ
มาต่อเร็วๆเถอะแม่คุณทูนหัว 5555 :กอด1:
-
:monkeysad: คุณจีจ๋า ไม่ว่างมาต่อโก้เนมเลยเหรอ
คิดถึงสุดๆอะ :z3:
-
:a6: :sad2: :o11: o9
-
อยากอ่านต่อมากๆเลย :m15:
-
:call: :call: :call: :serius2: :serius2: :serius2:
-
:undecided:
รอกันต่อปายยยยยยยยยยย
-
เข้ามา ฉึก ฉึก แล้วก็จากไป
-
ตอนต่อไปคงสนุก :m15:
-
หายไปนานมากๆเลย คิดถึงน้องเนมใจจะขาดเเล้ว :sad11:
-
รอแล้ว
รอเล่า
เฝ้าแต่รอ
-
รอออออออออออออ :m15: :monkeysad: :sad4:
-
:a5: o22
:pigha2: :laugh:
:กอด1:
-
:call: :call: :call:
-
หายไปนานมากมายเลยพี่จี กระอักเลือดตายเเล้ว :jul1:
-
หายไปไหนหงะ คุณจี แง่ม ๆ
-
T^T
คิดถึงพี่โก้ น้องเนมมากๆๆเลย
คุณจี รออยู่นะคะๆๆๆๆๆ
-
ค้างยาวนานมากเลยจี แง๊ๆๆ :sad4:
-
ร่วมด้วยช่่วยรอ
คิดถึงน้องเนมจริง ๆ
ไม่มาหลายเดือนแล้วหนา
-
พี่จี คิดถึง
-
แง้ๆๆๆๆ ค้างง่ะ ค้างงงงงงงงงงง :o12: :o12: :o12: :o12:
มาต่อเร็วๆนะคะคุณจี
อย่าทิ้งเรื่องนี้ไปน้าาาาาาาาาา :call: :call: :call: :call: :call:
-
โอ้ยยยยยย อดทนไม่ไหวแล้วครับ
ผมงงนิดหน่อยอะ จีหรือใครว่างช่วยตอบข้อสงสัยทีไม่งั้นนอนไม่หลับแน่ๆเลยครับ
ผมหน่ะตามอ่านเรื่องของจีมาตั้งแต่ ระเบียงรัก มารักร้าย แล้วก็พึ่งมาเจอเรื่องนี้
แล้วสงสัยจริงๆว่าตกลงตี๋ไม่ได้คู่กับเอ็มหรอครับ ทำไมในเรื่องนี้เหมือนพูดกลายๆว่าตี๋คบกับคนที่ชื่อ กฤษณ ไรนี่อะ แล้วเขาคือใครมาอย่างไร เพราะผมอ่านไปเจอคอมเม้นของจี ที่บอกว่าแต่งเรื่องของตี๋เอ็มไว้ แล้วทำไมพอมาตอนต่อๆไป เรื่องมันเหมือนกับว่า ตี๋คบกับคนชื่อกฤษณ เลยอ่าาาา
สงสัยจริงๆนะครับ
ใครอธิบายได้อธิบายที ไม่ไหวแล้วจะเอาหัวโขกหน้าจอคอมตาย TT แอบเชียร์คู่ตี๋เอ็มมาตั้ง 2 ปีแล้วนะเนี่ยตั้งแต่ที่ได้หนังสืออ่า TT
กฤษณ Who are youuuuuuuu ???
ปล.กลับมาเร็วๆนะครับ รออ่านต่ออยุ่เรื่อยๆ
-
ตั้งแต่เดือนสี่มาเดือนแปด
ตั้งแต่หน้า ร้อยยี่สิบยัน ร้อยหน้าสิบ :เฮ้อ:
คุณจีขาาาาา :sad4:
-
เมื่อไรจะมา
รอนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:m29: เธอหายไปเลย หายไปจากบอร์ด :เฮ้อ:
-
พี่จีใร้ายอ่า :sad11:
-
ยังรอคุณ จี เหมือนเดิม แล้วก็จะรอต่อไป
-
:L3:
:z3:
:call:
-
ยังคงรอและดันต่อไป
-
มารอด้วยคน :m15:
-
คุณพี่จีขาาาาาาาาาา :sad4:
-
คุณจีเค้าโดนลักพาตัวไปไหนป่าวอ่ะ
หรือหายไปหนายยยยยยยยยยยย
ตามหากันด่วน
คนอ่านจะลงแดงแว้ว
-
ยังจะรอกันอยู่เหรอ
-
หวัดดีค่ะพี่จี..ฝนเองจ้า..ไม่ได้เข้าบอร์ดมานานมากกก
เพิงจะเข้ามาวันนี้เอง แล้วก็ได้อ่านเรื่องพี่จี คิดถึงนะค่ะ...
อ่านตอนแรกก็แอบสังสัยว่าเรื่องนี้ชื่อ .. แรกรัก..ช่ายป่ะ แต่สองคนนี้เหมือนจะตีกันตลอด
หรือเราจะอ่านชื่อเรื่องผิด...
ชอบโก้ในเรื่องที่แล้วมากกกกก แต่โก้เรื่องนี้เท๋มากกกกก ชอบโก้ ถ้ามีผู้ชายซักคนดูแล
เราได้แบบนี้ก็คงดี (ยกเว้นพ่อ กัน พี่น่ะ ) อ่านแล้วอยากมีแฟนนน และก็สงสารด้วยสุดท้าย
อ่ะโก้ต้องมีความสุข สุดๆเลยนะค่ะพี่จี.... น้องเนมเนี้ยเหมือนฝนจะเคยได้ยินชื่อในเรื่อง
ระเบียงรักแต่จำไม่ได้ จำได้ว่าตี้เป็นคนพูดอ่ะน่ะ แต่ไม่รู้ว่าพูดตอนไหน ต้องไปอ่านอีกรอบ
... น้องเนมน้อยก็ต้องเข้าใจเฮียเค้าหน่อยน่ะ ฝนว่าบ้างทีโก้ก็คงรอเนมอยู่ละมังน่ะ
เรื่องนี้สนุกมากกกกกกกกกก ... อ่านแล้วคิดถึงเรื่องระเบียงรักเลย ชอบอ่ะ
เอ๋ยพี่จีค่ะ..แล้วตี้กับกฤษมาชอบกันตอนไหน ฝนนึกว่าจะชอบกับเอ็มเสียงอีก เสร็จพี่กฤษตอนไหนหว่า...อิอิ
ปล..... อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกวี่แววเสียเงินจะมารอเลย ...ถ้าทำเป็นหนังสือก็อยากเก็บอ่ะ
... ถ้าเป็นหนังสือเรื่องนี้ต้องหยิบมาอ่านบ่อยๆ แน่เลย..ก็เพราะชอบคนเขียนนี่น่า...
-
คิดถึงโก้เนม คิดถึงพี่จี :sad4: :sad4: :sad4:
หายไปนานเกินไปแล้วนะพี่จี :m15:
:call: :call: :call:
-
แวะมาแว๊บบบ ดูก่อนไปนอน 55555
เมื่อไหร่จะมาหนอ รอนานแล้วนาาาา
แต่ก็จะรอต่อไป อย่าให้นานนักเน้อพี่จี คนรอมันท้อ 5555
รอครับๆ
-
มารอค่ะ :undecided:
-
ก๊อกๆๆๆๆๆๆ ( zzz ZZZ) :undecided:
ปังๆๆๆๆ !!!!! ( zzz ZZZ) :m16:
:m31: :m31: :m31: :fire: :fire: :angry2: :angry2: :serius2: :serius2:
ทำไมเงียบแบบนี้
คิดถึง โก้เนม
พี่จี มาต่อได้แล้ว
ทุกคนรอนานแล้วน่ะ
คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกก
-
ดันมะดันดองงง
คุณจีหายไปไหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :serius2: :serius2:
กลับมาต่อด่วนๆๆๆๆๆจ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ :call: :call: :call:
-
จากหน้าร้อน เข้าสู่หน้าฝน จนหน้าหนาวย่างกลาย เข้ามา
คิดถึงนะคร้าบบบบบบบบบ
พีจี รีบกลับมาเร็วๆๆเถอะ
ลูกเป็ดน้อยๆ ตาขาวๆรออยู่นะคร้าบบ
-
เข้ามาวนเวียน
แล้วก็..
:เฮ้อ:
-
พี่จีคร้าบบบ....หายไปนานเกินไปหรือเปล่า.....
คิดถึงเฮียโก้ใจจะขาด......
-
:o12:
-
เข้ามารอทูกวัน
แต่พี่จีก็ไม่มา
ลืมเล้าเป็ดแล้วเหรอ
ฮือๆๆๆ คิดถึงอ่ะ
กลับมาเถอะน่ะ
-
เป็นเรื่องแรกค่ะที่ไม่ชอบพระเอก ทำน้องเนมเค้าเสียใจ นี่แน่ะๆๆๆๆ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
คุณจีค้าาาาาาาาา
คิดถึงค่าาาาาาาาาาาาาา
กลับมาเหอะน้าาาาาาาาาาาา งือ งือ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
หวัดดีค่า ไม่ได้เข้าเล้ามานานนนนนนนน
แวะเข้ามาทักทายค่า
คิดถึงจังเลยยยยยยย :กอด1:
-
บางทีก็หายไปนานเกิน อะไรเกินนะคับ :เฮ้อ:
-
อั๊ยยะ ตอนแรกตามอ่านเรื่องรักร้ายของพี่จี เรื่องเดียว
เมื่อสองวันที่แล้วกลับมาอ่าน ระเบียงรักฯ ทีนี้สไตรค์ยาวมาถึงนี่เลย นอนไปแค่5ชมเอง 5555
อยากบอกว่ารักร้าย ที่สั่งไปอ่ะของเพื่อนนะพี่ ตอนนี้กำเงินเตรียมจองเต็มที่แล้ว
แบบว่าโง่มาก เพื่อนฝากสั่งเราก็สั่งให้ ทีนี้มันมากองไว้บ้านเรา เราเลยขอเพื่อนอ่าน
สรุปตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ แบบว่าอ่านแจ่มใ-ไม่สนุกอีกเลยพี่ ชอบนิยายปวดตับ แต่หวานตอนจบอ่ะ 555(เกี่ยวไหม)
กลับมาเร็วๆนะครับ พี่ เพราะพี่เลยทำให้ผมอยากลองขีดเขียนๆอะไรขึ้นมาเลย(แต่งานยุ่ง ต้องซักพักแหละ)
กลับมารับผิดชอบด้วย!! มาทำให้เค้าหลงรักเนี่ย!!
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
แวะมาหาคุณจีก่อนเข้าห้องสอบ
-
คิดถึงพี่จี น้องเนม พี่โก้ มว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
โอ้มมมมมมมมมม จงมาต่อๆๆๆๆๆๆๆ :oni3:
สาธุ.............. :call:
-
หายไปนานมากเลยT^T
-
เราเป็นห่วงแล้วนะพี่จี :serius2:
-
วันที่ 11 ตุลาเดือนหน้าก็จะถือว่าหายไปครบครึงปี เเล้ว............แอร๊กกกก ครึ่งปี !!!
-
เมื่อไหร่ไหดองเค็ม พี่จีจะแตกสะทีอ่ะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
แวะมา เผื่อเจอ น้องเนมกะพี่โ้้ก้ กินเจ!
-
กลับมาได้หรือเปล่าาา กลับเข้ามาเล้าทีได้ไหมคนดี~~~~
-
o9 พี่จียังไม่มา......... :z3:
-
ชะแว๊บเข้ามาเรื่องนี้ทุกวันแล้วก็ต้องมีสภาพแบบนี้ >>>>> :a5:
ยังไม่มาต่ออีกอ่ะคุณจี พลีสสสสสสสสสสสสสสสส :sad4:
คิดฮอดน้องเนม คิดฮอดพี่โก้ใจจะขากแย้ววววววววววว :m15:
-
พี่จีหายไปไหนง่ะ!? คิดถึงจะบ้าตายแล้วค่า~♥
รีบๆกลับมาน้า ยังรออยู่ตรงนี้.....
-
Somethin' sometin about this place :z6:
-
นิยายดองเค็มแห่งปี :z6:
-
ยังคงรอนิยายของคุณจี :sad11: :sad11:
-
เฮ้ออ อ่านตามจนทันเเล้วค่ะ
พีจีมาอัพซะทีสิค่ะ หนูตามจนทันเเล้วน่ะ
-
ยังงัยก้อจะรอออออออ .. :กอด1:
กลับมาต่อเถอะนะคะ ...พลีสสสสส :m15:
-
:call: :call: :call:
:m15: :m15: :m15:
-
ครึ่งปีแล้ว~~
-
อ่านทันแล้ว คิดถึงโห้กับเนมแล้วนะค่ะพี่จี
หรือพี่จีมั่วแต่ติดเจ้านางน้อยอยู่ค่ะ
-
รอมานานมาก ๆ และจะรอต่อไปครับ
-
มารออีกแล้ว
มาเตอะ
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ สนุกมากเลย รีบมาต่อเถอะนะ หายไปไหนอะ่ :L2:
-
:o12: พี่จี หนูคิดถึงพี่มากนะ อยากให้พี่กลับมา อ่านอยากเรื่องราวของโก้เนมต่อ คิดถึงมากกกกก
-
:call: :call:
-
พี่จี :o12: :o12: ผมคิดถึงมากๆๆ พึ่งอ่าน ระเบียงรัก นักศึกษา จบ ก็มาอ่านเรื่องนี้ต่อเลย
รอพี่จีน้าาาาา :sad4: :sad4: ถ้ามีขายหนังสืออีกเมื่อไหร่ จะรอซื้อด้วยคนน่ะคับ
ปล.โก้กับเนม ชอบมากๆ และค้างแบบสุดๆเลย Y_Y :L2: :L2: :L2: :bye2:
-
รออยู่นะค่ะคุณจี
หายไปนานจนเป็นห่วง
-
พี่จี คิดถึงจังเลยอ่า
ที่บ้านน้ำทาวมมั้ยค่ะ เป็นห่วงน้า ~
-
หายไปนานแบบนี้ นักอ่านเป็นห่วงเหมือนกันนะคะ
พี่จีค่ะ ส่งข่าวบ้างนะ :o12:
รออยู่เสมอค่ะ
:L2:
-
แลกรัก หายไปนานจนจะเอารักไปแลกถุงยังชีพแล้ว
-
ดันจ้า คิดถึงพี่จีมากๆเลย ขอให้พ้นภัยบ้านน้ำไม่ท่วมนะ o13
-
พี่จี......กลับมา่ต่อเต๊อะ
คิดถึงโก้กะน้องเนม :monkeysad:
-
:o12: พี่จี กลับมาเถอะน้าาาา คิดถึงโก้เนมมากๆ
ไปอ่านระเบียงรักอีกรอบ ก็ยิ่งทำให้อยากอ่าน ยังรอพี่จีอยู่เสมอน้าาา
-
วนเวียนมาดูว่ามาต่อรึยัง
-
อันดับ 1 เซ็งเป็ดอวอร์ด รางวัล นิยายดองเค็มแห่งปี T T
-
ยินดีกับรางวัล คุณค่าที่คุณคู่ควร -,,-
-
เข้ามา :z10: :z10: :z10: แล้ว
-
เพราะเราช่างห่าง............ไกล~ กันเหลือเกิ๊น~~~
........ผิดเพลง เอาใหม่!~
1
2
3
กลับมาได้มั้ย?~~ กลับมาหาก๊านนนน~~~
กลับมาหาฉั๊นน~ คนที่ร๊ากกก เธอหมดจ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!
มาร้องเพลงแล้วจากปาย~
-
:sad2: :sad2: :sad2:
-
น้ำท่วมเปล่าค่ะ รอต่อไป
-
จากระเบียงรัก.....รักร้าย.....ตอนนี้มาจ่ออยู่ที่.....แลกรัก......
ที่ติดตามเรื่องนี้ก็ได้ข่าวว่าเป็นนิยายดองเค็มแห่งปีที่มีผู้ติดตามเยอะมากๆ มาโพสก่อนอ่านโดยหวังใจว่า คุณจีคงไม่ทำให้ผิดหวังอีกแน่ๆ และหวังใจอีกว่า ก่อนจะอ่านถึงหน้านี้ คุณจีคงลงตอนต่อไปแล้ว :กอด1: แด่คุณจีค่ะ..... :L2: :pig4:
-
รางวัลนิยายดองเค็มดูเหมือนจะมิได้ทำให้คุณจีสะท้กสะท้านอะไรเลยย มาต่อเถอะคับ T T
-
สวัสดีค่ะพี่จี^^ตามมาจากระเบียงรักฯ รัก…ร้าย ล่าสุดก็นี่เลย แลกรัก เฮ้อได้เม้นสักที555 ชอบที่พี่จีเขียนมากๆมันเหมือนตัวละครมีชีวิตจริงๆออกมาดึงอารมณ์คนอ่านให้มีความรู้สึกร่วมด้วยจนกลายเป็นว่าทุกคนที่ได้อ่านเรื่องของพี่จีจะมีอาการที่เรียกว่า'อิน'ได้ง่าย(แต่ของเรามีอาการติดอย่างงอมแงมร่วมด้วย)ชอบที่มีการแฝงอะไรต่างๆในเนื้อเรื่อง,ตัวละครการผูกเรื่องราว
-
เอ่อ ยังเม้นไม่หมดนะ555เมื่อกี๊เม้นพี่จี ต่อไปเม้นเรื่องละ เราสงสารโก้ตั้งแต่ตอนเนมให้คำตอบละเราว่าโก้เป็นพวกปากหนักแต่มั่นคงการที่มีปัญหาเกิดขึ้นกับเนมที่เนมรู้สึกไปต่างๆมันเหมือนกับเป็นปัญหาที่‘เนม’เอง เนมทำ เนมคิดเองคนเดียว ในขณะที่โก้ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง แม้กระทั่งยังจำ สัญญา นั้นได้ในขณะที่เนมอาจจะลืมไปแล้วมันก็เลยดูเหมือนค้างคาไม่ชัดเจนอ่ะ
-
ยินดีด้วยกับรางวัล นิยายดองเค็มแห่งปี นะคะ! :mc4:
คุณจีไม่คิดจะเข้ามาต่อจริงๆหรอค๊าาาา :sad4:
รอโก้และเนมด้วยใจจดจ่อ :call: :call:
ว่าแล้วก็ไปอ่าน รัก...ร้าย รอบที่ 4 รอ :z10:
-
แวะมาถามข่าวคราวพี่จีในกระทู้ เป็นยังไงบ้างคะ
สบายดีมั้ยเอ่ย..
คิดถึงงงงง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:mc3: :mc4:
เกือบลืมมาฉลองให้รางวัลดองเค็มแห่งปี :mc4:
-
wow รางวัลนิยายดิงเค็มแห่งปี
ข่าวคราวเงียบหายมากอ่ะค่ะคุณจี รออ่านอยู่นะค่ะ
-
หายยยยย ไป เลยยยยย
คิดถึงมากค๊าาา
-
ลอยไปกับน้ำยัง พี่จี
ถ้ายังไม่ลอย ชวนเอาพี่โก้น้องเนมมาส่งหน่อย
ถ้าจะลอยไปกลับน้ำแล้ว
-
ยังรอพี่จีเสมอ และจะรอต่อไป :sad4:
-
แงงงงง พี่จีจ๋า พาพี่โก้น้องเนมมาส่งหน่อย น้องเนมช้ำใจนานไปแล้ววววว T T
-
วันที่ 4/11/11
เข้ามารอกันอีกวัน
-
ในที่สุดก็ตามอ่านทันแล้ว
ขอเข้ามาปูเสื่อรอคุณจีด้วยคน :กอด1:
-
มันก็แค่สลับตำแหน่งกันนะ 11/4/11 กับ 4/11/11 เหมือนเดิมๆ
-
อ่านตามทันแล้ววว o18
แต่พี่จี(ขอเรียกเหมือนคนอื่น) หายไปนานเลยอ่า
เพิ่งอ่านระเบียงรักจบ เลยร้อนๆเลย
สรุปตี๋ไม่ได้กับเอ็มหรอเนี่ย 555
แต่ไม่เปนไร
สงสารพี่โก้จัง (ด่ามันมาทั้งเรื่อง)
แต่พี่โก้ไม่เคยผิดสัญญาเลย :monkeysad:
พี่จีรีบๆกลับมานะคะ
รออ่านเด้ออ :impress2:
-
ใครอ่านเรื่องนี้ทันตอนนี้ถือว่าโชคร้ายไปนะจ๊ะ เพราะต่อจากนี้คุณจะต้องเตรียมรับมือกับการลงแดงตายให้ได้ T T
-
เข้ามารอพี่จีครับ
-
ลอยกระทงปีนี้ ขอพรพระแม่คงคาให้พัด จี กลับมาที่เถอะ :call:^______^
-
ใครอ่านเรื่องนี้ทันตอนนี้ถือว่าโชคร้ายไปนะจ๊ะ เพราะต่อจากนี้คุณจะต้องเตรียมรับมือกับการลงแดงตายให้ได้ T T
มาร่วมด้วยช่วยกันลงแดงเนอะ :z3:
-
พี่จีขาาาาาาาาาาาาาา....มาอัพหน่อยนะคร้าาาาาาาาาาาาาาาาา
เดี๋ยววันนี้จะไปลอยกระทง.....แล้วจะอธิษฐานให้คุณจีมาอัพพพพพพพพพพพ
อิ...อิ.....ลอยลอยกระทง....ลอยลอยกระทง :impress2:
-
ตอนพิเศษ...คิดถึง
ปิดเทอมนี้น่าเบื่อกว่าทุกๆ ครั้ง พี่นิคหนีไปเที่ยวใต้กับกลุ่มเพื่อนโดยโกหกพ่อแม่ว่าจะไปเที่ยวแค่เลย ไปขึ้นภูกระดึงกัน แต่ผมแอบได้ยินตอนเขาคุยโทรศัพท์กับเพื่อนๆ ว่าจะกระบี่หรือบางทีก็ไปภูเก็ตด้วย ซึ่งถ้าขอตรงๆ พ่อคงให้ไปแต่แม่ไม่ยอมให้ไปถึงใต้ช่วงนี้แน่ๆ ไม่เชิงว่าเกี่ยวกับสถานการณ์ภาคใต้อะไรหรอกนะครับ แต่แม่ดันไปดูดวงมาแล้วบอกว่าปีนี้เป็นปีชง ให้งดการเดินทางทางน้ำ ตอนแรกพี่นิคก็โกหกนะครับว่าจะไปแค่ระยอง ไม่นั่งเรือไม่ข้ามไปเกาะแน่ๆ แต่แม่ไม่ยอมให้ใกล้น้ำ บอกกลัวจมน้ำ ไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วยอันตราย พี่นิคเลยโกหกว่าไปขึ้นเขาเลยไง ขี้โกหกมากๆ
“นั่งเหม่ออะไรเตี้ย เขาเลิกเรียนหมดแล้ว”คีย์เอามือผลักหัวผมจนสะดุ้งเลย กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย นี่เป็นอีกอย่างที่ทำให้เบื่อ พ่อแม่จับผมส่งมาเรียนพิเศษ ไม่ได้เรียนกับแม่พี่โก้แล้วครับ ตอนนั้นเรียนแค่คณิตศาสตร์ แต่ตอนนี้ลงเรียนสามวิชาเลย ทั้งคณิต อังกฤษ วิทย์ เล่นเอาผมมึนไปเลย เกลียดวิทยาศาสตร์อ่ะ เห็นชีทที่อาจารย์แจกแล้วอยากเอากลับไปให้แม่ต้มให้กินจังเลย ไม่เห็นจะเข้าใจ ไม่เหมือนคีย์ นั่งจดอะไรเต็มหน้าไปหมด แต่ผมแอบเห็นนะว่ามันวาดรูปล้อเลียนอาจารย์ไว้ด้วยแหละ
“เหม่อๆ จะเดินชนเสาแล้วเนม แล้วกลับไง พ่อมารับเปล่า”
“พ่อให้กลับเอง วันนี้พ่อพาเพื่อนมากินเหล้าที่บ้าน”
“งั้นเดี๋ยวคีย์ไปส่ง แต่ไปกินข้าวเป็นเพื่อนก่อน”
“....ก็ได้ แต่ขอโทรบอกแม่ก่อนนะ”ผมยืนหันหลังให้มันแล้วหยิบโทรศัพท์มากดดูหน้าจอที่ว่างเปล่า ไม่มี Miss Call ไม่มีข้อความจากคนที่สัญญาว่าจะมาหา...พี่โก้หายเงียบไปเลย
คีย์พาผมมาทานอาหารสิ้นคิดอีกแล้ว ไก่ทอดเคเอฟซี ไม่ใช่ว่าไม่อร่อยหรอกนะครับ แต่ไอ้นี่น่ะเอะอะอะไรก็ชวนกินไก่ทุกที อย่างน้อยๆ หนึ่งสัปดาห์ต้องได้กินหนึ่งมื้อ ถ้าไม่มีเมนูข้าวล่ะก็ผมไม่กินกับมันจริงๆ ด้วย ต่อให้มันเลี้ยงทุกครั้งก็เถอะ
“ทำไมวันนี้ชวนมากินได้อ่ะ ไม่ไปหาแฟนเหรอ”
“แฟนไหน”
“อ้าว ก็...น้องม.2/3 ชื่ออะไรนะ ที่คราวก่อนมารอหลังเสร็จน่ะ”แฟนมันคนนี้หน้าตาน่ารักดีนะครับ ถึงจะเป็นผู้ชายก็เหอะ ตัวเท่าๆ ผมเลย ตาโตๆ แต่ดูแรงๆ มองผมเหวี่ยงๆ ยังไงไม่รู้ แถมยังหวงคีย์มากๆๆๆ เลยล่ะ
“อ๋อ เลิกแล้ว”
“ห๊ะ! เลิกอีกแล้ว คนนี้เพิ่งคบก่อนปิดเทอมเองไม่ใช่เหรอ”
“อืม ก็เบื่อน่ะ ชอบโทรจิกอะไรนักหนาไม่รู้ พอไม่รับก็ส่งข้อความมาเป็นสิบเลย หาว่าฟันแล้วทิ้ง ไม่รับผิดชอบมัน บ้าเปล่าล่ะ พูดอย่างกับตัวเองมีมดลูกงั้นแหละ สงสัยไอ้เด็กนี่ตกวิทย์แน่ๆ”เง้อ...คีย์พูดหน้าตาเฉยมากๆ เลย ผมรู้นะว่ามันเป็นคนแบบแรงๆ น่ะ สูบบุหรี่ดื่มเหล้า เอาทุกรูปแบบ แถมเรื่องอย่างว่าเนี่ยมันก็ดูโชกโชนมากเลย เพื่อนๆ ชอบแซวมัน เพื่อนบางคนก็มาชวนผมตามไปดูมันกับแฟนทำอะไรกันในห้องน้ำด้วย บ้ามากๆๆ บางทีมันก็รู้ตัวนะ แต่มันไม่อายเลยอ่ะ แถมยังบอกว่าตื่นเต้นดีอีกต่างหาก ทะลึ่งมากๆ นึกขึ้นมาแล้วรู้สึกหน้าตัวเองร้อนวูบๆ เลย ไม่อยากจะบอกว่ามีครั้งหนึ่งผมไปเข้าห้องน้ำหลังเลิกเรียนระหว่างรอให้พี่นิคมารับ พอเข้าไปก็ได้ยินเสียงแปลกๆ...อืออาๆ กันใหญ่เลย ตอนแรกผมไม่รู้หรอกว่าใครอยู่ข้างใน แต่เห็นกระเป๋านักเรียนคีย์วางอยู่บนอ่างล้างมือก็เลยรู้...มันยังไม่รู้นะว่าผมเคยแอบได้ยิน ผมเองก็ไม่กล้าล้อมันเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ ที่ทำด้วย
“เผ็ดเหรอ หน้าแดงเลย บอกแล้วให้สั่งพวกเบอร์เกอร์มากิน”คีย์นั่งแทะไก่ชิ้นที่สามในมือ ส่วนผมยังทานไปครึ่งเดียวอยู่เลย
“อิ่มๆ แล้วอ่ะ อยากกินติม คีย์กินต่อเปล่า”ผมเลื่อนจานข้าวตัวเองไปข้างหน้า คีย์มองๆ แล้วก็พยักหน้า
“เออก็ได้ อย่าเพิ่งสั่งมากินได้เปล่า เดี๋ยวจะกินด้วย”คีย์เป็นอย่างนี้ล่ะครับ ชอบให้ทำอะไรรอ เวลาพักเที่ยวถ้าทานข้าวแล้วอยากทานขนมหวานต่อก็จะรอผม หรือไม่ก็สั่งให้ผมรอ ไม่ใช่ว่ามันไม่สั่งเพื่อนคนอื่นนะครับ แต่ว่าเพื่อนคนอื่นเขาไม่ฟังมันอ่ะ มีผมนี่แหละที่ไม่กล้าขัดอยู่คนเดียว
อาหารมื้อนั้นคีย์เป็นคนจ่ายเหมือนเดิม คือคีย์มันรวยน่ะครับ แต่มันเลือกคนเลี้ยงนะ อย่างเพื่อนในกลุ่มนี่ก็มีผมนี่ล่ะที่กินฟรีเที่ยวฟรีบ่อยที่สุด แต่คงไม่เท่าบรรดาแฟนและกิ๊กของมันหรอก
“พรุ่งนี้ไปดูหนังกันนะ”คีย์มาส่งผมแล้วก็แวะขึ้นมาเล่นบนห้อง
“พรุ่งนี้เรียนอังกฤษ”ผมพูดแบบเตือนๆ ให้คีย์รู้ตัวว่ามันเองก็มีเรียนเหมือนกัน ความจริงผมกับมันลงเรียนพิเศษเหมือนกัน เรียนเวลาเดียวกัน แต่คีย์ชอบโดด บางทีก็มาเรียนสาย มีหลายๆ ครั้งที่ผมต้องนั่งเรียนคนเดียว
“เที่ยงก็เรียนเสร็จแล้ว บ่ายก็ดูหนังไง”
“....เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคิดอีกทีได้มั้ยล่ะ”ผมยังไม่อยากรับปาก ก็...เผื่อว่าพรุ่งนี้พี่โก้กลับมาล่ะ
“เออก็ได้ แต่พรุ่งนี้มานอนด้วยนะ ถ้าพรุ่งนี้ไม่ดูหนังมะรืนเช้าจะได้ไปดูกัน แต่ถ้าดูพรุ่งนี้ตอนเย็นกินหมูกระทะกัน ค่ำๆ ค่อยกลับ โอเคเปล่า”
“ก็ได้ งั้นวันนี้กลับไปได้แล้วไป เนมจะอาบน้ำอะ”
“ไปก็ได้ไอ้ขี้อาย เขินมากๆ เดี๋ยววันหลังจะจับแก้ผ้าประจาน”
“ไอ้บ้า!! ไปไหนก็ไปเลยไป ทุเรศ ทะลึ่ง”ผมหยิบหมอนขว้างใส่คีย์ที่หัวเราะล้อเลียนผมไม่หยุด มันยกมือยอมแพ้ก่อนจะเดินออกจากห้องนอนผมไป ก็ตอนไปเข้าค่ายค้างคืนในโรงเรียนด้วยกันผมไม่กล้าอาบน้ำรวมกับเพื่อนๆ นี่นา ตอนกลางคืนผมกับเพื่อนอีกคนแอบไปอาบน้ำที่ห้องน้ำอาจารย์ แต่ตอนเช้าก็ต้องอาบรวมกับเพื่อนคนอื่นเพราะมีหัวหน้าหมู่คุม ก็ผมอายนี่นา อายมากๆ ด้วย หน้าเลยแดงไปหมดเลย คีย์อาบอยู่ข้างๆ ก็เลยเก็บมาล้อตลอด นิสัยแย่มากๆ
คืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ผมนั่งเฝ้าจอคอมพิวเตอร์ในห้องพี่นิค โปรแกรมสนทนาไม่มีชื่อพี่โก้ออนไลน์ ผมไม่ค่อยอยากโทรไปรบกวนบ่อยๆ เพราะเคยโทรไปช่วงสอบแล้วพี่โก้คุยให้ฟังว่าสอบยากมาก เรียนก็หนักมากๆ แต่ไม่อยากจะบ่นหรอกนะว่าบางครั้งที่โทรไปพี่โก้กำลังเมาอยู่ก็เคย ได้ยินเสียงเพลงเสียงเพื่อนๆ พี่เขาดังไปหมด ผมก้มมองโทรศัพท์ในมือ ผมไม่ได้โทรหาพี่โก้เกือบสัปดาห์แล้วครั้งจากครั้งล่าสุดพี่โก้บอกว่ากำลังมีปัญหา ไม่สะดวกคุย แสนจะสั้นและห้วนที่สุด ผมงอนไปสองวันโดยไม่มีโทรศัพท์โทรกลับมาง้อ จากนั้นผมก็เลยงอนต่อ...จนตอนนี้คิดว่าน่าจะหายงอนได้เองแล้วล่ะ
“.........”ผมกดโทรออกแล้วแนบโทรศัพท์ให้ติดหูมากที่สุด รู้สึกใจเต้นตึกตักเหมือนทุกครั้ง
“.......เนมเหรอ”เสียงพี่โก้ฟังดูไม่เหนื่อยหรือหงุดหงิดเหมือนคราวก่อนแล้ว
“ฮะ...พี่โก้...ทำอะไรอยู่”
“กำลังซื้อข้าวไปกินมื้อดึก ดึกแล้วยังไม่นอนอีกเหรอ”
“ก็...เดี๋ยวจะนอนแล้วฮะ พี่โก้ไม่กลับบ้านเหรอ”
“ต้องกลับล่ะครับ แต่ยังไม่รู้เมื่อไรเหมือนกัน พี่คงกลับไปไม่กี่วันนะ”
“พี่ยังเคลียร์ปัญหาอะไรนั่นยังไม่เสร็จเหรอ”
“อ้อ...ก็เรียบร้อยแล้วล่ะ แต่ยังยุ่งๆ อีกนิดหน่อยน่ะ”
“........”ผมอยากถามนะครับว่ามีปัญหาอะไรมากหรือเปล่า อยากแบ่งเบาบ้าง แค่รับฟังก็ยังดี คือ...พอห่างๆ กันแบบนี้ ต่อให้เรื่องเล็กน้อยแค่ไหนผมก็อยากมีส่วนรวมทุกอย่างนะ
“ว่าไง ง่วงแล้วเหรอ”
“เปล่าฮะ...คือ...เนมไม่รู้จะพูดดีหรือเปล่า”
“อะไรล่ะ พูดมาเถอะ ดีไม่ดีเดี๋ยวพี่บอกเอง”
“ก็เนม...อยากรู้ว่าพี่มีปัญหาอะไรน่ะฮะ...เนมเป็นห่วง”
“.....ขอบคุณครับ”
“ขอบคุณอะไร”
“ก็ที่ห่วงพี่ไง”
“แล้ว...”ผมไม่ได้อยากเซ้าซี้หรอกนะครับ แต่ว่าอยากรู้มากๆ
“เพื่อนสนิทพี่เขามีเรื่องนิดหน่อยน่ะ แล้ว...อืม....คือมันมีปัญหาแต่มันไม่ยอมให้พวกพี่ช่วย แล้วก็แอบไปไหนคนเดียวโดยไม่บอกพวกพี่ก่อนน่ะ แต่ตอนนี้มี...พี่อีกคนไปตามเจอแล้วและก็เพิ่งพากลับมาไม่กี่วัน พี่เลยไม่อยากให้มันอยู่คนเดียวช่วงนี้น่ะ เพราะตอนนี้มันยังไม่มีใครจริงๆ มันตัวคนเดียวน่ะ”พี่เขาหมายถึงไม่มีครอบครัวน่ะเหรอ อืม...ก็น่าสงสารเพื่อนพี่โก้นะ
“......เหรอฮะ”ผมอยากจะบอกพี่โก้ว่าต่อให้ผมมีคนอื่นสักกี่คน แต่ผมต้องการพี่โก้แค่คนเดียวนะ
“ไว้วันไหนพี่จะกลับพี่จะโทรบอกล่วงหน้านะ แล้วจะซื้อของไปฝากเยอะๆ เลย โอเคมั้ย”
“ก็ได้ฮะ อย่าลืมโทรหาเนมบ้างนะ เนมไม่กล้าโทรไป กลัวพี่โก้ยุ่งอะ”
“พี่ก็ไม่กล้าโทรเพราะเห็นว่าเรียนหนัก งั้นต่อไปนี้เราโทรหากันก่อนนอนดีมั้ย จะได้ว่างตรงกันทั้งคู่”
“ฮะ!! ดีที่สุด”
“งั้นก็ไปนอนได้แล้วนะ ดึกแล้วเดี๋ยวเรียนไม่รู้เรื่อง”
“ฝันดีนะฮะ”
“ฝันดีเหมือนกัน”พี่โก้กดวางไปก่อน ผมจุ๊บเบาๆ บนโทรศัพท์ตัวเองก่อนจะปิดคอมฯ แล้วเดินกลับห้องตัวเอง ล้มตัวลงนอนบนเตียงแสนนุ่ม และคิดว่าต่อให้คืนนี้ไม่ฝันดีก็ไม่เป็นไร เพราะแค่ตอนนี้ก็รู้สึกดีมากแล้ว
แต่ละวันของปิดเทอมผ่านไปเรื่อยๆ แบบเหนื่อยบ้างสนุกบ้าง เหนื่อยกับการเรียน สนุกกับการเที่ยว แต่ที่มีความสุขสุดๆ คือก่อนนอนทุกคืนที่ได้คุยกับพี่โก้ บางคืนผมถึงกับหลับคาโทรศัพท์เลยก็มี
“....อือ....”ผมปัดนิ้วมือที่กำลังแกล้งเขี่ยขนตาผมออก พี่นิคขี้แกล้ง เพิ่งหมดคอร์สเรียนพิเศษไม่กี่วันผมก็อยากจะนอนตื่นสายบ้างยังจะมากวนอีก
“.....อย่าแกล้งเนมสิ”ผมพลิกตัวหนีไปอีกฝั่งแต่พี่นิคก็ยังไม่หงุดเล่น เอานิ้วมาแหย่หูผมอยู่ได้
“อื้ออออ”ผมครางอย่างรำคาญ นอนคว่ำเอาหมอนขึ้นมาปิดหัวไว้ซะเลย
“ถ้ายังไม่ตื่นพี่จะกลับบ้านแล้วนะ”...เสียงพี่นิคไม่ใช่แบบนี้นี่...นี่มัน!!
“พี่โก้!!”ผมเด้งตัวขึ้นมามองคนที่นั่งอยู่บนเตียง ผมไม่รู้ว่าทำตาโตอ้าปากกว้างขนาดไหน แต่มันคงตลกน่าดูสำหรับพี่โก้ แต่ช่างมันก่อน ผมยังไม่อยากต่อว่าที่หัวเราะผม เพราะตอนนี้ผมโถมกอดพี่โก้จนเกือบตกเตียงทั้งคู่
“พี่โก้!”
“ทำไม ไม่เจอไม่นานลืมหน้าพี่แล้วรึไง”
“พี่โก้!”ผมผงกหัวออกมามองหน้าชัดๆ แล้วตะโกนเรียกชื่ออีกครั้ง อยากเรียกไปเรื่อยๆ แบบนี้ตลอดไปเลย
“ครับ”
“เนม....คิดถึง”ไม่รู้ทำไมเวลาโทรคุยผมจะมีเหงาๆ ซึมๆ บ้างเพราะไม่เห็นหน้า แต่พอเห็นหน้าจริงๆ ผมกลับร้องไห้เสียนี่ มันคิดถึงมากๆ จริงๆ นะ
“...ครับ พี่ก็คิดถึง”พี่โก้ผมยาวกว่าเมื่อก่อนนิดหน่อย แต่ยังหล่อเหมือนเดิมเลย ผมยิ้มกว้างเท่าที่ปากตัวเองจะฉีกได้ ทั้งยิ้มทั้งหัวเราะ พี่โก้ก็คอยเช็ดน้ำตาให้ จนผมเริ่มเขินตัวเองที่โดดกอดจนตอนนี้ผมแทบจะปีนนั่งบนตักพี่โก้อยู่แล้ว
“เมื่อคืนไม่เห็นบอกเนมเลยว่าจะกลับวันนี้”
“บอกก็ไม่สนุกน่ะสิ ลุกไปอาบน้ำเร็วๆ พี่ซื้อของมาฝากอยู่ข้างล่าง ช้ามากๆ ระวังไอ้นิคแย่งไปหมดนะ”พี่โก้พูดจบผมรีบวิ่งคว้าเสื้อผ้า แต่ก่อนไปอาบน้ำขอตะโกนดักคอพี่นิคไว้ก่อน
“พี่นิคห้ามเลือกก่อนนะ!! ไม่งั้นเนมจะฟ้องแม่!!!”ผมวิ่งไปที่บันไดแล้วตะโกนลงไป แต่มีเหรอที่พี่นิคจะกลัวคำขู่ผม มีแต่จะส่งเสียงท้าทายกลับมาน่ะสิ
วันนี้ทั้งบ้านไม่มีใครอยู่ พ่อแม่ไปทำงานกันหมด ส่วนพี่นิคก็ไปเที่ยวกับสาวรุ่นพี่ แต่ไปเทียบรุ่นกับเขานะ แรกๆ ผมได้ยินตอนคุยโทรศัพท์ก็เรียกผู้หญิงว่าพี่อยู่ ตอนนี้ไม่แล้วครับ เทียบรุ่นเรียบร้อย ปีนเกลียวอะ
“พี่โก้จะอยู่กี่วัน วันจันทร์หน้าเนมต้องไปเรียนแล้วนะ”ผมแหงนหน้าถามพี่โก้ที่นอนราบบนโซฟาตัวยาว สายตาจ้องไปที่โทรทัศน์ที่กำลังฉายรายการท่องเที่ยวในประเทศไทย
“พี่เปิดวันพุธ คงกลับเย็นวันจันทร์ไม่ก็อังคาร ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน”
“กลับวันอังคารสิ แล้ววันจันทร์ก็ไปรับเนมที่โรงเรียน นะ”
“โตขนาดนี้ต้องมีคนไปรับด้วย”
“โหหห ก็เนมอยากให้พี่โก้ไปรับนี่นา เหมือนตอนเด็กๆ ไง นะๆ แล้วพาเนมไปเลี้ยงไอติมด้วย นะฮะ”
“ก็ได้ งั้นวันนี้ไม่พาไปเลี้ยงโอเคมั้ย”
“ไม่โอเค วันนี้ก็เลี้ยง วันพรุ่งนี้ด้วย มะรืนด้วย จนถึงวันจันทร์เลย โทษฐานที่พี่โก้กลับมาช้าปล่อยให้เนมรอตั้งนาน”ผมขยับตัวลุกขึ้นนั่งกอดอดเพื่อแสดงความหนักแน่นและไม่ยอมแพ้ พี่โก้เองก็ลุกขึ้นนั่ง ไม่ใช่เพราะจะกอดอกสู้หรอกนะ แต่เพราะผมนั่งบังโทรทัศน์ต่างหาก
“งั้นจบรายการนี้ไปเลยนะ แม่พี่ให้รีบกลับ”
“งั้น....เนมไปค้างกับพี่โก้นะ”จากที่กอดอกแน่นๆ ไว้ผมก็คว้าหมอนที่หนุนนอนเมื่อครู่มากอดไว้บนตักแล้ววางคางลงไปจมหมอนจนแทบปิดปากมิด
“ก็ได้ ไปช่วยพี่จัดห้องด้วย”
“โหยยยยย หลอกไปใช้แรงงานนี่นา”ผมทิ้งตัวนอนกลิ้งบนพื้นหมุนไปหมุนมากลบเกลื่อนอาการดีใจตัวเอง ผมรู้สึกว่าตั้งแต่เห็นหน้าพี่โก้เนี่ย...ผมยังไม่สามารถหุบยิ้มได้เลย
ห้องพี่โก้สะอาดสะอ้านดีเพราะแม่พี่โก้เข้ามาดูแลบ่อยๆ แต่ก็มีตามตู้หนังสืออะไร ซอกเล็กซอกน้อยที่ซุกของเอาไว้นั่นล่ะครับที่ยังไม่ค่อยสะอาด พี่โก้ก็กวาดๆ ถูๆ เองอีกรอบโดยมีผมคอยซักผ้าถูพื้นที่สกปรกให้ ห้องของพี่โก้ค่อนข้างโล่งและเรียบร้อยต่างจากพี่นิคและคีย์มากๆ พี่นิคนี่มีแต่งโปสเตอร์เกี่ยวกับฟุตบอล ในห้องก็มีลูกบอลลูกบาสซ่อนอยู่ใต้เตียง รองเท้าผ้าคู่เก่งแอบซุกอยู่ในตู้เสื้อผ้าให้แม่ด่าบ่อยๆ ส่วนห้องคีย์ส่วนมากเป็นสิ่งต้องห้ามทั้งนั้น!! แรกๆ ผมไปคีย์ย้ำว่าห้ามรื้อของ ห้ามวุ่นวาย แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ พอคีย์แอบเผลอผมก็คลำมุมโน้นบ้าง รื้อมุมนี้บ้าง แล้วเจอเพียบเลย ทั้งบุหรี่ ขวดเหล้า ซีดีโป๊ มีทั้งหนังทั้งการ์ตูน มันเลยเอาแบบการ์ตูนมาแกล้งเปิดให้ผมดู พอผมปิดตามันก็เปิดเสียงให้ดัง โรคจิตชอบแกล้งเพื่อน
“เป็นอะไร อยู่ดีๆ ก็หน้าแดง”พี่โก้แกล้งเอามือที่เพิ่งไปล้างมาป้ายบนหน้าผม พอผมหลบหนีก็คอเสื้อแล้วยีหัวผมใหญ่เลย ผมก็ดิ้นหนีนะ แต่ดิ้นไปดิ้นมารู้ตัวอีกทีก็ถูกพี่โก้กอดเอวไว้เต็มๆ เลย ถ้าผมหยุดดิ้นพี่โก้จะยังกอดอยู่มั้ยนะ
“อ้าวๆ หน้าแดงใหญ่เลยทีนี้”
“ก็พี่โก้แกล้งเนมอะ”
“งั้นไม่แกล้งแล้วก็ได้”พี่โก้ปล่อยมือออกพร้อมยกตัวผมขึ้นไปนั่งบนเตียงดีๆ ส่วนตัวเองเดินไปรื้ออะไรแถวชั้นหนังสือไม่รู้ เฮ้อ...ไม่น่าหยุดดิ้นเลย
“ว่าไง เมื่อกี้คิดอะไรอยู่ ทำไมหน้าแดง”นึกว่าจะเลิกถามแล้วนะเนี่ย
“ก็.....”ผมลังเลว่าจะบอกดีมั้ย ปกติผมบอกพี่โก้ได้ทุกเรื่องเลยนะ แต่ว่าเรื่องนี้...มันเขินนี่นา
“ก็อะไรครับ”พี่โก้ถามทั้งๆ ที่ยังหันหลังให้ผมอยู่ เอาน่า อย่างน้อยไม่ได้มองหน้าก็คงลดอาการอายของผมได้บ้าง แล้วผมก็อยากรู้ด้วยว่า...พี่โก้จะว่าอะไรมั้ยถ้ารู้ว่าผมดูหนังโป๊เป็นแล้วนะ
“ก็เพื่อนเนมพาดูหนังโป๊มาแหละ เห็นหมดเลย”ผมบอกอย่างอวดๆ ถึงจะเป็นภาพการ์ตูน แต่ว่ามันก็โป๊นะ ไม่มีเซ็นเซอร์ด้วย
“หืม...ใครพาดู”พี่โก้หยุดการรื้อหนังสือตัวเองหันกลับมาเผชิญหน้ากับผม
“เพื่อนในกลุ่ม ชื่อคีย์ เพิ่งสนิทกันฮะ เนมไปห้องมันแล้วรื้อไปเจอ มันเลยเปิดให้ดู มันมีเยอะแยะเลยด้วย พี่โก้มีบ้างเปล่า”
“ทะลึ่งใหญ่แล้วนะเรา เดี๋ยวจะไปฟ้องแม่เรา”
“อ้าว!! ทำไมอะ เนมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย พี่นิคยังมีในห้องเลย พี่โก้ก็ต้องมี เนมเชื่อว่าต้องซ่อนอยู่สักมุมในห้องนี่แหละ ไม่ก็มีในคอมฯ เหมือนพี่นิค”
“รู้ดี พี่กับไอ้นิคน่ะแก่กว่าเนมกี่ปี เอาไว้ให้เนมอายุเท่าพี่ตอนนี้ก่อน...ไม่สิ ให้เนมเรียนจบปริญญาตรีก่อนค่อยเริ่มหัดดูดีกว่า ดูมากๆ เดี๋ยวใจแตก”
“งั้นพี่โก้ก็ใจแตกแล้วน่ะดิ”
“เกี่ยวอะไรกับพี่ ไม่เกี่ยวสักนิด”
“โกหกอะ เดี๋ยวเนมรื้อแป๊บเดียวก็เจอ พี่โก้ยังเรียนไม่จบยังดูเลย ใจแตก!!”ผมลุกจากเตียงแล้ววิ่งไปรื้อที่กล่องเก็บซีดีในลิ้นชักโต๊ะคอมฯ ก่อนเลย มันต้องมีซ่อนในนี้แน่ๆ พวกแผ่นไรท์นี่ตัวดีเลย ถ้าเขียนบนแผ่นแปลกๆ นะชัวร์ หนังโป๊!
“เฮ้ยๆๆ อย่ามายุ่งกับของพี่น่า”พี่โก้พยายามดันผมไม่ให้ค้นลิ้นชัก ผมก็หยิบซีดีที่อยู่ในหลอดบนโต๊ะมาเปิดดู พวกนี้แผ่นไรท์ทั้งนั้น ต้องมีสิน่า อยากรู้เหมือนกันว่าพี่โก้มีเยอะหรือเปล่า แบบว่า...ใจนึงก็อยากให้มีเยอะๆ นะ คือมีเยอะแล้วแสดงว่าดูบ่อย ก็น่าจะระบายออกเองบ่อยๆ จริงเปล่าครับ แต่ถ้าไม่มีนี่สิต้องคิดแล้วว่าทำไมไม่มี อันนี้คีย์มันบอกให้ฟังนะครับ มันว่าถ้าใครมีแฟนเป็นตัวเป็นตนน่ะไม่ค่อยมีหรอก เพราะมีแฟนแล้วไง
“พี่โก้อย่าเอาไปดิ ต้องอยู่ในนั้นแน่ๆ”พี่โก้คว้าที่เก็บซีดีที่ผมกำลังรื้อขึ้นไปชูไว้สุดมือ...แค่นี้ผมก็ไม่มีปัญญาตะกายถึงแล้ว
“ทะลึ่งใหญ่แล้วเรา เรื่องอะไรมาค้นความลับของพี่”พี่โก้พูดไปหัวเราะไป คงขำผมที่กระโดดคว้าไม่ได้สักที จนผมเห็นทางปีนใหม่คือเก้าอี้ใกล้ๆ แต่เหมือนพี่โก้รู้ทันเลยคว้าเอวผมไว้แล้วดึงให้ห่างเก้าอี้มากขึ้น ผมพยายามมุดออกใต้แขนแต่ก็ไม่พ้นสัก ผมเริ่มเหนื่อยแล้วนะ แต่ความอยากรู้มีมากกว่าก็เลยยังไม่หยุด สุดท้ายพี่โก้คงระอากับความพยายามของผมเลยโยนซีดีไปไว้บนตู้เสื้อผ้า แล้วกอดเอวผมจากข้างหลังจนตัวลอยไปทางเตียงก่อนจะทิ้งตัวลงไปพร้อมกัน
“ยอมรับยัง”พี่โก้ถามทั้งๆ ที่ยังไม่ปล่อยมือจากเอวผมเลย...ผมลังเลว่าจะตอบว่ายอมหรือยังไม่ยอมดี...ใจมันเต้นเพราะเหนื่อยหรือตื่นเต้นก็ไม่รู้ แต่เชื่อเถอะว่าแทบทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดกับพี่โก้...ผมนึกถึงจูบวันนั้นทุกที
“....ยัง”ผมตอบยัง แต่ก็ไม่ได้ดิ้นหนีแล้ว พี่โก้ลากตัวผมไปนอนกลางเตียงแล้วบอกว่าพักยกก่อน แต่ระหว่างพัก...ก็ยังกอดเอวผมไว้จากด้านหลังเหมือนเดิม
“พี่โก้...”
“หืม”
“.....”ผมไม่รู้จะพูดอะไร อันที่จริงเรียกว่าไม่กล้าพูดมากกว่า มือที่กอดเอวไว้ค่อยคลายออกหลวมๆ เมื่อผมพยายามหันหน้ากลับไปหา ทำไมผมรู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กจังในอ้อมกอดนี้ มือพี่โก้แค่ข้างเดียวก็โอบผมไว้ได้ทั้งตัวแล้ว หน้าผากพี่โก้มีเหงื่อซึมนิดหน่อย ผมยกมือขึ้นไปเช็ดให้เบาๆ มุมปากพี่โก้มักมีรอยยิ้มติดไว้เสมอ พี่นิคชอบว่าพี่โก้ยิ้มกวนโมโห ยิ้มแบบน่ามีเรื่อง แต่ผมว่ามันมีเสน่ห์มากๆ พี่โก้ไม่เคยโกหก ไม่ว่าคำพูด การกระทำ หรือสีหน้า ถ้ายิ้ม ก็หมายถึงยิ้ม ไม่มีความหมายถึงว่าจะยิ้มหยันหรือหาเรื่องอะไรแบบนั้น แต่ยิ้มเพราะอารมณ์ดี มีความสุข เหมือนตอนนี้ที่กำลังยิ้มให้ผมอยู่
“มองอะไร”พี่โก้ยักคิ้วหนึ่งข้าง ความจริงก็ดูกวนจริงๆ นะ แต่ก็เท่มากๆ ด้วย ผมเลื่อนนิ้วแตะคิ้วข้างนั้นเบาๆ ก่อนค่อยๆ เลื่อนมาตามจมูก ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนหยุดลงที่ริมฝีปากที่ยังประดับรอยยิ้มบางๆ อยู่
“....คิดถึง”ผมไม่รู้ว่าพี่โก้จะเข้าใจความหมายที่ผมต้องการสื่อหรือเปล่า ปากอุ่นๆ ที่สัมผัสอยู่...อุ่น...แต่ยังไม่ร้อนเท่าวันนั้น
ผมคิดว่าพี่โก้เข้าใจผมเสมอมา และก็ไม่ผิดหวังเลย ครั้งนั้นผมทั้งตื่นเต้นตกใจกับจูบแรกที่ได้รับ มันตื่นเต้นมากจนสมองแทบไม่รับรู้อะไร มึนงง สับสน ตระหนกตกใจ แต่ก็อุ่นวาบในอกกับความหมายที่ได้รับ แต่ครั้งนี้...ตอนนี้...จูบครั้งที่สอง...ใจยังคงเต้นระส่ำหนักหน่วง สมองมึนงงไม่น้อยไม่กว่าเดิม แต่อาการวาบหวามลึกๆ ในอกทำให้รู้สึกแปลกและต่างออกไป ผมพยายามเปิดริมฝีปากตัวเองออก ขยับเบาๆ ตามที่สมองสั่ง ปากที่แนบสัมผัสผละออกเพียงครู่ก่อนที่ผมจะปรือตาขึ้นมองคนตรงหน้า สายตาที่ต่างจากที่เคยเห็น ผมแปลไม่ออก และไม่มีเวลาให้คิดอะไรต่อเมื่อจูบครั้งที่สามและครั้งต่อมาตามมาติดๆ จนนับครั้งไม่ถูก…หากครั้งแรกเป็นการอธิบายความหมายของคำว่าจูบ...ครั้งนี้คงเรียกว่าการสอน...และเป็นการสอนที่ผมเต็มใจเรียนรู้และเรียนกับอาจารย์คนนี้คนเดียวตลอดไป
++++++++++++++++++++++++++
.
.
.
.
.
.
:m23: ..... :m17: ....... :m12: ...... :m29: ......
:beat: :z6: :โป้ก1:
:m8: ...... :m13: ....... :m17: .......
:n1:
:กอด1:
เป็นการใช้่อีโมที่เปลืองที่สุด แต่.... :n1: เนอะๆๆ
หายไปนานอาจจะงงๆ กับเนื้อหาบ้าง เดี๋ยวจะเร่งทำสารบัญให้กลับไปอ่านใหม่ง่ายๆ นะคะ ส่วนตอนต่อไปจะพยายามมาต่อให้ได้ทุกสัปดาห์... :o8: อาจจะตอนสองตอนบ้าง ตอนเดียวบ้าง... :m29:...ก็จะพยายามเนอะ
สำหรับคนที่ยังเข้ามารอและคนที่ส่งข้อความไปหาก็ขอโทษที่ไม่ได้เข้ามาตอบเลยนะคะ เพราะไม่ได้เข้าเล้าเลย ยังไงก็จะกลับไปอ่านให้หมดแน่ๆ ค่ะ แต่ให้ตอบด้วยนี่คงไม่ไหวแน่ๆ
เจอกันตอนหน้านะคะ(ยังคงเป็นตอนพิเศษย้อนอดีตต่อเหมือนเดิม....NC มั้ง)
-
^
^
^
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย ตาฝาดหรือปล่าว
ฮ่าๆๆ ล้อเล่นนะคุณG ดีใจเหลือเกินที่มาอัพ โหลดองแตกแล้ว ยินดีด้วยค๊าบบบบ :mc4: :mc3:
-
^
^
^
อย่าแซวดิ เขิลลลลลลลลลล
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
โอ้ คุณพระ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! o22
นี่เราไม่ได้ตาฝาดใช่มั้ยเนี่ย กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
welcome back นะคะคุณจี :L2:
-
-[]- ช๊อค !! นึกว่าตาฝาด
-
ผมไม่ได้ตาฝาดไปใช่มั๊ย
คุณจีมาแล้ว พระเจ้า!!!
ขอบคุณมากนะครับ
-
อ่ะ จีกลับมาแล้ว อิอิ
ขอบคุณที่กลับมา คิดถึง ๆ ๆ ๆ ๆ ^_____________^
-
-,,-
-
เฮ้ย!!! :o
โอ้ยยยย คิดถึงงจังเลยยย
คิดถึงทั้งหนูเนม พี่โก้แล้วก็G_wa ด้วยย:กอด1: :กอด1:
กลับมาแล้ววว ฮ่าๆๆๆๆ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
อึ้ง ทึ่ง สมกับเป็นวัน 11.11.11
-
เห้ยยย,,,,
พี่จีมาแว้วววววววววววว
11 11 11
เลขสวยซะด้วย
ไม่ธรรมดาจิง ๆ อิอิ
-
นึกว่าตัวเองตาฝาดที่เห็น 11/04/11 อยู่ทุกวัน เป็น 11/11/11
-
ตอนแรกที่เห็นตกลงใจเลย
พี่จีอัพด้วย พี่จีน่ารักที่สุดเลย :mc4:
เนมในวัยเด็กใสมากๆอ่ะ ชอบมากเลย
ิอยากให้ตอนหลักสองคนนี้เป็นแฟนกันซะที
-
ยะฮู้วววว
โหลแตกแล้ว
นะฮ้าาาาาาา
-
:a5: :a5: :a5:
นอนไม่หลับเลยแวะเข้ามาดูเล้าเล่นๆ ถึงขั้นตาสว่าง !!!
กรี๊ดดดด !!! พี่จีมาแล้วววว พี่จีกลับมา !!!!
พี่โก้เท่ห์อ่ะ ชอบๆๆๆๆ >< เป็นผู้ชายในนิยายที่น้องกรี๊ดมากที่สุด !!!!
ผู้ชายคนนี้ไม่ว่ายังไงก็ยังโคตรมีสเน่ห์ >////< อ่านไปแล้วเขิน...
:impress2: :impress2:
รอตอนต่อไปค่ะ กรี๊ดดดด....!!! โอ๊ย ดีใจจนอารมณ์ค้างแล้วเนี่ย 555
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
J
-
มาแล้ว เย้ๆ..... แอบงงเล็กน้อย สงสัยต้องกลับไปอ่านย้อนรอย
-
OMG กรี๊ดดดด นึกว่าตัวเองมองผิดรึตาฝาด แต่จี ก็มาต่อแล้วจริงๆด้วย ดีใจมากกกก รีบมาเม้นก่อนจะอ่านอีกนะเนี่ย
ขอบคุณมากๆนะคะที่มาต่อ เดี๋ยวมาไปก่อนแล้วจะมาเม้นอีกนะ
-
โอ๊ยยยย นึกว่าหิมะตก 55555 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ครึ่งปีเอง เรื่องนี้ที่หายไปปปปป
บอกตรงๆ ว่าลืมไปหมดแล้วจ้า ว่าอ่านถึงได้ :laugh: แต่้ตอนนี้น้องเนมใสมากเลย กิ๊ดดดดดด :monkeysad:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดขอบคุณที่มาต่อนะค่ะ ช็อค :a5:
-
ยังไม่ได้อ่าน เพิ่งทำการบ้านเสร็จ
แต่ขอกรี๊ดร้องก่อน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คือแแว่า รอตั้งแต่ม.3 ตอนนี้ ม.4เทอม2แล้วอะ
บรรยายไม่ถูกเลยอุปะ!!!
-
ป.ล. ส-อ คงต้องอ่านใหม่แต่ต้น เพราะลืม!! 55555555+
-
^
^
^
เข้ามาฮา กร๊ากกกก พี่ผิดไปแล้ว แต่อย่าตอกย้ำอุปะ!!
-
กี๊สสสสสสสสสส จิ้มบวกพี่จีแรงๆ นี่แน่ะๆ
อยากบอกว่าดีใจยิ่งกว่าน้ำลด 555
-
กรี๊ดกร๊าดโหวกเหวกโวยวาย
ดีใจมากๆๆๆๆๆ ในที่สุดคุณจีก็มาแล้วววว
-
Nong narak maak maak loei khaa...
-
พี่จี ในที่สุดก็กลับมาต่อ :m11:
โอย นึกว่าตาฝาด ดูวันที่ตั้งหลายรอบแหนะ
หายไปนานจนกลัวว่าจะไม่มาต่อซะแล้ว :กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คุณจี !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
โฮฮฮฮฮฮฮฮ ในที่สุดความพยายามที่เข้ามาทุกวันก็เป็นผล คุณจีมาแว้ววววววว T____T
แว้บไปอ่านก่ิอน อิอิ
..............
:pig4: ขอบคุณมากๆค้าบคุณจี เช้านี้เป็นเช้าที่มีความสุขที่สุดอีกหนึ่งเช้า :monkeysad:
ย้อนไปตอนแรกๆเนี่ย น่ารักเนอะ >.< อ่านไปยิ้มไป แก้มจิแตก อิอิ
คุณจีอย่าหายไปนานๆอีกน๊า คนอ่านจะลงแดงตายเอา
-
หลังจากรอมานานนนนนนนนนนนนนนนนนนนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก :z3: ในที่สุดก็มาแล้ววววววววววววว :o12:
-
:mc4: ในที่สุด มวลน้ำอันมหาศาล ก็พาน้องจี กลับมาจนได้
กลับมาพร้อมกับคำสัญญา :a2:
+ 1พร้อมเป็นกำลังใจให้ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ลมหนาวพัดลงมาแล้ว :กอด1:
-
:o นึกว่าตัวเองเมาขี้ตาแล้วตาฝาด 555
ต้องขยี้ตาแล้วเพ่งมองกันให้ชัดๆถึงจะมั่นใจว่าพี่จีมาแล้ว :give2:
ดีใจมากค่ะที่มาต่อ คิดถึงน้องเนม พี่โก้ แล้วก้พี่จีมากๆ :กอด1:
ตอนนี้น่ารัก น้องเนมน่ารัก :-[
-
ขยี้ตา ไม่ได้ฝันไป
ได้อ่านตอนเนมยังสดใสอยู่
-
ดีใจน้องเนมมาแล้ว
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :pig2: :กอด1: :L2:
ในที่สุดก็กลับมาแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :pig4:
-
+1 จ้าคุณจี
รีบเข้ามาเลยไม่นึกว่าคุณจีจะมา :L2:
ชอบพี่โก้มาก ถึงว่าทำไมน้องเนมถึงทนได้ :เฮ้อ:
เพราะพี่โก้ปูทางรักไว้แต่เล็กแล้ว :really2:
รอ :call: :call: นะ
-
นึกว่าตาฝาด !!!!!!!
-
ในที่สุด มาแล้ววววว
ชอบโก้จัง น้องเนมติดโก้มากเลย
-
น้องเนมกะพี่โก้กลับมาแล้วววววววว
-
เธอคัมแบคแล้ว!! อ๊ากกกกกกกกกกก ดีใจเป็นที่สุด!!
น้องเนม อยากได้น้องเนมจะเอาน้องเนมอ๊า!! *พี่โก้ถีบ...* แอ๊ก!
-
ย้อนกลับไปอา่นตอนเก่าๆ ก็เข้าใจพี่โก้มากขึ้นเลยอะ
ยิ่งตอน85 กูรูกฤษ ก็เข้าใจมากขึ้นนะ แต่อยากรู้มาก กับตี๋ทะเลาะอะไรกัน :serius2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ดีใจนะที่มาต่อ
เนม+โก้ น่ารักเหมือนเดิม
Thanks G_wa
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พอน้ำไปคุณจีก็กลับมา พร้อมกับข่าวดีด้วย
:pig4:
-
ป๊าาาดดดติโททททททททท!!!!!
-
คิดถึงคุณG มากมาย ขอบคุณนะคะที่มาต่อ :mc4:
คิดถึงน้องเนม
ขอบคุณ และขอบคุณอีกครั้ง จะรอตอนต่อไปแม้จะนานแค่ไหน ก็รอเสมอ :กอด1:
-
ครั้งแรกนึกว่าเข้าใจผิด เพราะปกติชือคุณG จะไม่ค่อยตกจากหน้าหนึ่งเลย
แต่พอเห็นตัวเลขหน้าที่ Up พระเจ้า คุณG มา :z2: :z2:
ครั้งหน้า NC ของหนูเนมแล้ว อยากอ่าน ๆ อยากรู้ว่าพี่โก้ทำไงกับน้องบ้าง (แฝงความหื่น :haun4:)
:pig4: คะ :กอด1: +
-
แม่เจ้า~! นึกว่าตาฝาด ในที่สุดพี่โก้ กะ น้องเนมก็มาแล้ว
-
โอ้วววววววว อ๊ากกกกกกกกก
ไม่น่าเชื่อ ตั้งแต่เดือน4 ตอนนี้เดือน11แล้ว พี่จีกลับมาซะที กรี๊ดดดดด
-
กีสสสสสส นุ้งเนม
กว่าจะมา นึกว่าต้องให้ไปทวงถึงบ้านอีก
:laugh:
-
:mc3: :mc2:
เย้ๆๆๆ คุณจีมาแล้ว จะได้อ่านพี่โก้ต่อแล้ว
:เหอะ1:
-
:mc4: คุณ G มาอัพแล้ว
-
ดีใจๆคุณจีกลับมาแล้ว
-
มาแล้ววววววววววว หายไปนาน แต่ไม่ได้ลืมนะคะ
รออยู่ตลอด มาย้อนอดีตพี่โก้กับน้องเนม
ให้หายคิดถึง :L1:
-
11/11/11 กีสสสสสสสสสสสส วันนี้เป็นวันดีจริงๆ :L1: :L1:
-
เราฝัน มันคือความฝัน ฝันแน่ ๆ ฝันชัวร์ๆ พระจันทร์ทำพิษ โกกับน้องเนมมาหา :man1:
-
เฮ้ยยยยยยย!!!
กรี๊ดดดดดดดด!!!!
มาแล้วววว~~~~~
-
+1 ต้อนรับการกลับมาของน้องจี และไม่เสียแรงที่ทุ่มเทโหวตให้เป็นนิยายดองเค็มแห่งปี และโหลดองก็ได้ฤกษ์แตก คึคึ :laugh:
-
นานมาก นึกว่าตาฝาด การรอคอยที่ยาวนาน :เฮ้อ:
-
ลงเอาฤกษ์ 11/11/11 ใช่ไหมจ๊ะ
-
ขอบคุณครับคุณจีที่มาต่อ คิดว่าจะต้องรอเก้อแล้ว
-
:กอด1:พีจีมาต่อแล้ว เย้ !!!~ :mc4:
อยากได้ผู้ชายชื่อโก้อ่ะ! !! พี่เท่ห์มาก....~
เขิน :-[ :-[
รอต่อไปค่ะ...
-
มาแล้วววววววววววววว :mc4:
คิดถึงน้องเนมมมม ยังพอจำได้เลาๆ(มั้ง) =='
-
ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
สมกับเป็นวันดีจริงๆ
โชคดีแล้ววันนี้
ขอบคุณที่มาต่อ ^^
___________________________________
อ่าจบแล้ว ตอนหน้าขอ NC นะค่ะ กร๊ากกกกกกกกก :haun4:
-
ดีใจที่กลับมา :impress3: แสดงว่ายังสบายดี แล้วเจอกันอีกเร็วๆนี้นะ :really2:
-
กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ....
คุณจีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
ยังไม่ได้อ่านเลย แต่แวะเข้ามาตามปกติ นี่กะมาแซวเรื่องลอยกระทงนะเนีย
แต่พอเหลือบตาไปเห็นว่าวันที่ด้านบนมันเปลี่ยนเป็นเดือน 11 นี่แบบ เฮ้ยยยยย :a5:
ดีใจที่สุดเลยค่าาาาา คิดถึงคุณจี พี่โก้ หนูเนมมากๆๆๆๆๆๆ :man1:
อิอิ ตื่นเต้นนนนนน ... ไปอ่านก่อนละ :mc4: :3123: :pig2:
*****
อ่านจบละ
โอ๊ยยยยยยย ... หนูเนมน่ารักน่าฟัดมว๊ากกกกกกกกกก อิพี่โก้จะอดใจไหวได้งัยเนาะ :o8:
ส่วนพี่โก้ก้อนะ เท่ห์ อบอุ่น เป๊ะตลอด อ่านแล้วยิ้มมมมมมมมม ..แก้มจะแตกแล้วเนี่ยยยยย o13
พี่โก้แอบกลัวเนมใจแตกเพราะคนอื่นเลยต้องชิงลงมือเป็นคนพาใจแตกเองชิมิ ..ฮิ้ววววววว :haun4:
ดีใจจังเลยที่วันนี้มีอีกหนึ่งเรื่องดีดีเกิดขึ้น ขอบคุณนะค๊าที่กลับมา ...
เป็นกำลังใจให้เสมอค่า :กอด1: :L2: :pig4:
-
:a5: :a5: :a5:
อัพแล้ว ไปอ่านก่อนนะค้า
น้องเนมยังใส น่ารักเนอะ :-[
-
ดีใจจัง
คิดถึงน้องเนมกับพี่โก้มากกกกกกก
-
พี่จีถือฤกษ์ดีมาต่อแล้ว
:mc4: :mc4: :mc4:
พอได้รางวัลก็มาทุบโหลดอง :laugh:
-
:a5: วันนี้มันช่างเป็นวันที่สุดยอดจริงๆ
พี่โก้มาแล้ววววว :mc4:
คิดถึงๆๆๆ พี่โก้น้องเนม
และก็คุณจี :กอด1: กอดดดด
-
*น้ำตาไหลพราก*
ดีใจที่มาต่อ รอนานมากกกกกกก
รอว่าพี่โก้เมื่อไหร่จะบอกรักเนม รอว่าเนมจะทำยังไงต่อไป ~
ดีใจที่มาต่อแล้วววววววววว
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่จีมาแล้วววว ><
-
:mc4: :mc4: :mc4:เย้ๆๆๆๆ พี่โก้น้องเนมมาแล้ว
แอบลืมเนื้อหาไปบ้างแล้ว
-
พี่จี!!!!
เหยยยยยย คิดถึงมากนะ หายไปนานเชียวว
^^ น้องเนมน่ารักตลอดนะะะ
ยังใสๆอยู่เลย ,, พี่โก้ไปทำไงให้น้อง ห้าวขึ้นเนี่ยย
เหอะๆ
-
แสดงว่าวันี้วันดีจริงๆด้วย. คุณจีอัพอ่ะ
-
คุณG รีเทิ์รน วันที่ 11/11/11 วันดีมากกกกกกกกกกก :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
รอคุณจีมาต่อนานมากเลย แต่มาวันที่11/11/11 ถือว่าฤกษ์ดีมากๆๆ :L1:
-
วันนี้เป็นวันที่ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกจริงๆ
ดีขนาดที่คุณจีมาอัพน้องเนมกะพี่โก้ด้วย
ตอนแรกที่เห็นนึกว่าตาฝาด ขยี้ตา 3 ครั้งถึงได้แน่ใจ แล้วกรีดร้องด้วยความดีใจ ไชโย!!!!!!!!!!
-
.....คิดถึง....คำเดียวก็พอ o18
-
11/11/11 วันนี้เป็นวันดีจริงๆ
ในที่สุด ก็ได้อ่าน
ยินดีต้อนรับเป็นที่สุด สำหรับการกลับมา เย้ๆๆๆๆๆ
-
พอเห็นชื่อเรื่องแล้วแบบว่า
..................................เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:a5:
แล้วก็รีบกดทันที 555
คิดถึงคุณจี คิดถึงน้องเนม คิดถึงๆๆๆๆ
อยากดราม่าต่อมั่กมากกก
ยินดีต้อนรับกลับนะคะ คุณจี♥
-
ว้าวววววววววววววว
คุณจีกลับมาแล้วววววว
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:a5: ไม่น่าเชื่อ อภินิหาร เลข 11.11.11
ขอต้อนรับการกลับมาของคุณG_wa :mc4:
-
ยังกะถูกหวย ทีเเรกนึกว่าตาฝาด ดีใจสุดๆๆๆๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
อยากให้เนม สมหวังเร้วๆๆ อะ นึกถึงตอนปัจจุบันที่ไร เศร้าใจทุกที
-
คุณพระ!เลือกวันมาต่อด้วย :laugh:
-
:mc4: :mc4: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
11.11.11 มันดีอย่างนี้นี่เอง รอนานมักมาก คิดถึงน้องเนม คิดถึงเฮียโก้ที่ซู้ด
มร๊วฟฟฟฟ *หอมแก้ม* คุณจีไป 1 ที 555 :z2: :z2: :z2:
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย ตกใจ คิดว่าตาฝาดค่ะ
ขยี้ตาดูอีกที คุณจีมาต่อจริงๆด้วย !!!! *วิ่งรอบบ้าน*
วันนี้วันดีจริงๆ วันที่ 11 เดือน 11 ปี 2011 >////<
ดีใจมากๆที่คุณจีมาต่อ อยากจะบอกว่าเฝ้ารอมาตลอด นานมากๆๆ
ดีใจได้อ่าน พี่โก้-น้องเนมต่อแล้ววว T_T
น้องเนมตอนพิเศษน่ารักที่สุดเลย แต่คุณจีน่ารักกว่าๆๆๆ *โดดกอด* >///<
-
ว้าวววววว ดีใจๆๆ พี่จีมาต่อแล้ว
ยังไม่ใด้อ่านเลย ขอไปอ่านก่อนละกัน
แว๊ป
-
:กอด1:
-
คิดถึงคุณจี เหมือนกันนะคะ กลับมาพร้อมน้องเนมกับพี่โก้แล้ว เย้ๆๆๆๆๆ
-
:m20: :laugh: :jul3:
หัวเราะเหมือนบ้าไปเลย มาแล้วเว้ยเฮ้ย
ตอนโหวตเซ็งเป็ดอวอร์ดยังพูดเล่นๆ อยู่เลยว่าพี่จีเริ่มลงวันแรกวันที่ 10.10.10
สงสัยพี่แกจะถือฤกษ์ถือยาม ไม่แน่ 11.11.11 อาจกลับมา
แล้ว กร๊ากกก กลับมาจริงเว้ยเฮ้ย :mc4:
อยากจะจุดพลุให้เลยนะเนี่ย
ครั้งต่อไปไม่เอา 12.12.12 นะคะ โลกอาจจะแตกแล้ว รีบอัพให้จบเหอะแม่คู๊ณณณ
ปล. ตัวเคยสัญญาอะไรไว้ ตอนพิเศษอ่ะ ยังจำไม่เคยลืมเลือนคอยเตือนตัวเองเอาไว้
ไม่ได้ทวงนะ เตือนเฉยๆ กลัวลืม เมื่อไหร่ก็ได้ กลับมาก็ดีใจแล้วค่ะพี่คะ555
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก มาต่อล้ววววววววววววววววววววว
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดีใจ
-
มาต่อวันเลขสวยเลยนะคะจี
ตอนแรกเห็นก็งงๆ ว่าตาฝาดรึเปล่า?
ดีใจค่ะ :m4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด.....ซุ่มหลุด!!!!
ยังไม่ได้อ่านขอล๊อคอินเข้ามากรี๊ดก่อน ดีใจมากกกกกกกก
ต่อไปเค้าต้องแก้บน ด้วยการล็อคอินและเม้นท์ทุกครั้งที่อ่านหล่ะ
เพื่อโก้และน้องเนมเค้าต้องทำได้ อ๊ากกกกก :fire:
-
ว้าววว :give2: :give2:
เขินมากตอนนึกฉากจูบ
o13
-
ดีใจจังมาต่ิอแล้วววววว :mc4:
อย่าหายไปอีกน้าาาา
-
:mc4: แย่ๆฤกธิ์งามยามดี 11.11.11
-
บอกได้แค่ว่า รอออออออออออออออ :กอด1:
-
วันนี้สมกับเป็นวันดีจริงๆ ฮ่า ๆ :z2:
แถมพี่จียังบอกอีกว่าจะมาต่อเรื่อยๆ ยะฮู้ ! :m19:
-
ต่อม่ายติด
-
:o8: :o8: :o8:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดีใจมากมายจีมาแล้ววววว
วันนี้วันเลข 1 วันดี มีความสุขจังเลย ได้อ่านน้องเนมต่อแล้ว และก็จะได้อ่านบ่อยๆ ด้วย
คิดถึงจี น้องเนม และพี่โก้ คิดถึงเหมือนชื่อตอนค่า.....
:z2: :z2: :z2:
-
อยากจะเอาฆ้อนทุบให้จอคอมพัง เพื่อระบายความตื้นตันใจ :oo1:
-
หลังจากได้รับรางวัลไป พี่จีก็มาต่อได้ว้าวววว
-
กรี๊ดกร๊าด ดีจายยย พี่จีมาวันที่11-11-11 ฤกษ์งามยามดี
:กอด1:ด้วยความคิดถึง
โก้เนมยังน่ารักเหมือนเคย สำนวนพี่จี o13 คิดถึงสำนวนแบบนี้
:pig4:
-
:impress2:
กอดแรงๆ ให้น้องเนมกับพี่โก้ :pighaun:
-
ดีใจที่คุณจีมาเขียนต่อแล้ว ความหลังฝังใจของโก้กับน้องเนมกำลังจะค่อยๆเผยออกมาให้รับรู้ซะที่
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
o13 o13 o13 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
นี่หนูฝันไปหรือเปล่าเนี่ย ไม่นะ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ, ตอนแรกไม่กล้าอ่านเรื่องนี้
เพราะคลิกเข้ามาดูคุณจีไม่ได้มาแต่งต่อนานมาก~ ตอนนี้โหลดองแตกแล้ว
เลยเข้ามาอ่าน แต่ยังอ่่านไม่ทัน ดีใจมากมายที่กลับมาเขียนต่อ ต่อวันเลขสวยด้วย 11-11-11 :กอด1:
-
พี่จีมาแล้ววววววววววววว :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดพี่จี มาต่อแล้ววววววววว !!!! T T *ปลื้มปริ่ม*
..ตอนเนมเด็กๆนี่น่ารักมากเลย ใสๆซื่อๆ เด็กน้อยยย >_<
:-[
-
วันนี้ สงสัยเป็นวันดีจริง ๆๆๆ มาต่อแล้ว :pig4:
-
เอาหัวโขกคอมฯ อยากจะกรี๊ดดดดดดด
คุณจีมาแล้ว ขอบคุณนะคะ
จะรอทุกอาทิตย์เลยค่ะ
o13
-
มาต่อให้ ก้อดีใจมากมายแล้วหละคร้าบ :-[ ขอบคุณนะคับ o13
-
ฮัดช่า!!!!กะแล้วๆๆๆๆวันนี้เลขสวย เลยชะแว๊บมาดูแล้วก็O_O อัยย่ะ~ซึ้งน้ำตาแทบไหล ที่พี่จีมาต่อ ขอบคุณฮะ รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
-
:m15: กริ๊ด พี่จี พา นู๋ เนม คยน่ารักมาแล้ว :o12: :o12:ดีใจมาก+1 แทนความคิดถึงและขอบคุณ น่ะ
-
คุณจี พี่จี น้องจี อร๊า ย ยยยย~ :m3:
เห็นว่าพี่จีมาอัพตอนใหม่ แทบกรี๊ดบ้านแตกกก
อ่านเสร็จก็ไปวนอ่านใหม่ตั้งแต่แรกกก
เลยเพิ่งจำได้ว่าเนื้อเรื่องปัจจุบันมันค้างคาอยู่นี่หว่า!!!!!!!!!!!!
ค้างมากด้วย ยย ย ย ยย
ดังนั้นหลัง NC หนูขอตอนต่อไปสักนิดด นะคะ พี่จีสุดสวยย :o8:
ไม่ไหวแล้วปวดตับ เมื่อไหร่จะได้รักกันหวานซึ้ง งง
:กอด1: พี่จีแน่นๆๆๆๆๆ :m1:
-
:n1:
:กอด1:
:L2:
:mc4:
ดีใจ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
น้องเนมตอนยังเป็นละอ่อนน้อยน่าร๊ากกกก :-[
-
ดีใจมากกกกกกกกกกกกก.....พี่จีคัมแบ็กแล้วววว
-
คุณจีกลับมาแล้วววววววววววว :o12:
ดีใจเป็นล้นพ้น
ได้เจอกับคุณจี และโก้ - เนม อีกครั้ง คุ้มค่าการรอคอยจริงๆ ค่ะ
เล่นเอาลืมความห่อเหื่ยวตลอด 6 - 7 เดือนที่รอไปเลย
ขอบคุณสำหรับตอนล่าสุด :กอด1:
และคอยเอาใจช่วยสำหรับตอนต่อๆ ไปนะคะ :bye2:
-
เห็นว่าพี่จีมาอัพปุ๊บ รู้ตัวเลย ยิ้มแก้มแตกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนแรกก็ เอ้ย สงสัยมีคนมาเม้นมั้ง ทู้เลยขึ้น
แต่พอเห็นวันอัพเท่านั้นแหละ ยิ้มหน้าบานกว่าเดิมมมมมมมมม ><
น้องเนม พี่โก้น่ารักจังเลยยยยยยยยยยยยย
พอมาอ่านแล้วก็คิดถึงพี่เอ็กซ์ น้องเจ โก้ ตี๋ อีกแล้ววววง่ะ งือออออ
-
เย้ๆ คุณจีมาอัพแล้ว !!!!!
อ่านตอนที่แล้วไปมันโคตรจะค้างเลยอ่ะ
ดราม่ามากมาย
ตอนนี้ก็น่ารักสดใสอ่านแล้วชื่นใจจริงๆ
-
:mc4: :mc4: เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่จีมาแล้วววววววววว
-
มาอัพแล้วววววววววววว!!!!!!!!!ตกใจหมดเลย ฮ่าๆ
เกือบลืมเนื้อเรื่องไปแล้ว
-
เย้+++
ได้อ่านตอนต่อไปแล้ว รอนานมากๆ
คิดถึงๆ วนมาดูหลายทีก็ยังไม่มา
มาแล้วก็ดีใจ อย่าหายไปนานอีกนะ
สงสารคนอ่านหน่อยนะจ๊ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ตาฝาดดดดดดดด 555++
เชื่อว่าหลายๆ คนต้องคิดอย่างนี้
ดีใจมากคะกับการกลับมาของคุณจี
-
ไห(ดอง)แตกแล้ว!! เย้~!
พอเห็นว่ามาอัพนี่ ร้องเฮ้ย!เลยนะ
คิดถึงพี่จี คิดถึงพี่โก้ มากกกกๆๆๆๆ
(ขอเว้นหนูเนมก่อน กำลังงอนที่ทำผิดต่อพี่โก้ 555)
รอตอนต่อไปนะคะ
-
ดีใจแระดุจได้นางสาวไทย พี่จีพาพี่โก้น้องเนมมาส่ง 5555 :z2:
อดีตน้องเนม น่ารัก เชื่อฟัง น่าฟัด 5555
กับพี่โก้ผู้แสนดี :กอด1:
ปล. คีย์แร๊งงงงงงงงงงง อยากเจอ อยากกอด 555555 :z1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด คุณจีกลับมาแล้ว
ตอนแรกพอแล้วคำว่า up นี้นึกว่าตาฝาด อิอิ แถมยังบอกว่าจะมาอัพเรื่อยๆอีก เย้ๆ
คิดถึงโก้กับน้องเนม โก้นี้ดูอบอุ่นเนอะเวลาอยู่กับเนมๆก็เด็กน้อยมากๆ
รอตอนต่อไปนะค่ะคุณจี ^^
-
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กระโดดตีลังกา 75 รอบ ดีใจที่พี่จีมาต่อแล้ว (เว่อไปเน๊าะ 555)
จะรอน่ะค้าบบ ^___^ :z3: :z3: o13
-
ตาไม่ฝาดชิมิ!! :impress2:
พี่จีมาแว้ววว
เย้ๆๆ
คิดถึงพี่โก้กับน้องเนมเว่อออออออออ :sad4:
รอตอนต่อไปนะเคิฟฟฟฟ
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
จุดพลุๆๆ ฉลองๆๆ เอาเฮ้ฮฮฮฮฮฮฮ
น้ำท่วมนี้ได้ผลแฮะ พี่จี โผล่ แล้ววววววววววววววววว อิอิ (ล้อเล่นๆ :n1: )
ดีใจสุดฤทธิ์ กลิ้งสามตลบ ตีลังกาขาคู่ ต่อด้วยราวดรอบ (พอๆ เวอร์ไปแหละ :a5:)
คิดถึงพี่จีสุดใจ นี้ถ้ายังไม่มาต่อ กะจะพายเรือไปตามหาแล้วน่ะเนี่ย (ใครเค้าจะไปกับแกว่ะ :z6:)
คิดถึงพี่โก้ น้องเนม สวดๆๆ
-
วิ่งมาเกาะขา กอดอ้อนวอน 555+
คิดถึงคุณจี อะ โก้ เนม ด้วยไรด้วย
ตามไปกดไลค์ใน FB แล้วน่ะ
-
มาต่อแล้วววว ดีใจมากกก
อย่าหายไปนานๆๆแบบนี้อีกนะ
-
อ้ายยยยยยย
คิดถึงงงง
หายไปนานเลยนะคะ
ยังรอเสมอจ๊าา
-
กรีสสสสสสสสสสสสสสสส o22 o22
ไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าเห็น คุณจี มาต่อนิยาย
:pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2:
อยากจะบอกเฝ้้ารอน้องเนม กับอีพี่โก้อยุ่นานมาก
หกเดือนเอ๊งงงงงง คิดว่าจะต้องรอให้เก้าเดือนก่อน
คค่อยคลอดออกมาให้อ่าน 555 แซวเล่นนะค่ะ
อย่าได้หายไปนานๆ อีกนะ คิดถึง ทุกสิ่งอย่าง ทั้ง โก้ เนม และคนแต่ง
-
ขอตอนปัจจุบันด้วยนะคร๊ษบบบพี่จีที่รัก ปลื้มมากกกกกกกก
-
อยากอ่านตอนใหม่
รอมาต่อนะ
:-[
-
กรี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
ดีใจที่สวดดดด เกือบออกไปเที่ยวแล้วนะเนี่ย ดีที่เข้ามาเช็ค
รักพี่จีจังงงง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
คุณพระ คุณจี มากับน้องน้ำ
-
นึกว่าเราคิดไปเองซะอีก
คิดถึงพี่จีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆ
ตอนนี้ชอบนะค่ะ แต่อยากอ่านตอนหลักมากๆๆๆๆๆๆๆ
-
:กอด1: :L1: เข้ามาปักหลักรอคุณจีอัพตอนต่อไป ....
คิดถึงพี่โก้ น้องเนมมากๆค่ะ :z2:
-
:mc4: :mc4: อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เข้ามากดตอนแรก นึกว่าตาฝาด 5555
มาแล้วจริงๆใช่ไหม๊ :monkeysad: :monkeysad:
-
อ่านจนปวดตา ตาแห้ง ในที่ซู้ดดดดดดก็ไล่ล่าพี่จีมาทัน
โก้เป็นคนมีเหตุผลมากกกกกก แต่เหตุผลของโก้เข้าใจยากมากๆพอกัน 5555
(หรือเราโง่วเอง?)
เกิดอะไรขึ้นกับตี๋กะโก้อะ!! อยากรู้ววววว ><
คิดถึงเจกะพี่เอ็กซ์เบาๆ คึคึคึ ได้ยินเสียง?เจตอนคุยกับโก้ค่อยชื่นใจหน่อย
ทำไมตี๋ไปคบกับพี่กฤษได้อะ?? พี่กฤษคือใคร??
เห็นตอนนู่นๆๆๆๆๆยังส่งสายตาวิ้งๆกับเอ็มอยู่เลย โฮะๆๆ
เพิ่งเคยเห็นมุมหวานๆของโก้ ชอบจัง =]
เนมก็อย่าดื้อมากนะจ๊ะ สู้ๆนะเนม! ไม่งั้นก็ทำใจกล้าปล้ำโก้อีกรอบไปเลย! =D
-
คุณจีกลับมาอัพต่อแล้ว โอ้วววว จะได้อ่านน้องเนมกับพี่โก้ต่อแล้ว คึคึ
ตอนพิเศษนี้น่ารักมากๆเลย ก็ดูพี่โก้สนใจ ใส่ใจน้องดีนี่นา ตอนกลับมาบ้านนี่คงเป็นตอนที่เจกับพี่เอ๊กซ์
กลับมาช่วงปิดเทอมนั่นสินะ เนมตอนนั้นน่ารักมากๆอ่ะ น่ารัก น่ากอดจริงๆ น่าปกป้องอีกด้วย
ดูน้องไร้เดียงสา เหมือนผ้าขาวเลย >< พี่โก้เริ่มสอนน้องแล้วดิเนี่ย หึหึ งานนี้น้องเนมจะไปไหนไม่รอด
ก็เพราะพี่โก้เนี่ยแหละ แค่นี้ก็ติดพี่ดก้จะแย่แล้ว มองไม่ออกเลยว่าช่วงเวลาไหนกันที่ทำให้เนมไม่ยอมรอคอย
พี่โก้ต่อไปแล้ว เพราะดูเหมือนทุกอย่างยังเหมือนเดิม แค่ไม่ได้เจอหน้ากันเท่านั้นเอง ต่อไปความหลังฝังใจ
คงจะเผยออกมาเรื่อยๆแล้วสินะ อ๊ายยย ดีใจที่คุณจีมาอัพต่อแล้ว จุดพลุฉลองงง คึคึ
-
โอ้ว อิอิ
-
:กอด1: :L2: :z1:
อิอิ มอบแด่พี่จี
-
สนุกมากเลยค่ะ
-
รอนะ...
รอพี่โก้ค่ะ ^_^ พี่วีสู้ๆ!!~
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อยากจะร้องไห้!!!!! :sad4: :sad4: :o12: :o12:
คุณจีกลับมาแล้วววววว :m15: :monkeysad:
ถ้าไม่เห็นแฟนเพจก็ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าคุณจียังอยู่!! (หมายถึงอยู่ในเล้าเป็ดนี่ แหะๆ )
เป็นอะไรที่ปลาบปลื้มสุดจะบรรยายจริงๆเลยค่ะคุณจี
ดีใจมากๆที่กลับมาต่อ นึกว่าจะดองไปจนถูกลบอ่ะ T^T
อย่างไรก็ตาม! คุณจีจะอัพกี่ตอนต่อสัปดาห์!
เราก็คอยได้! ขอแค่มาอัพนะคะ T^T o13 o13
ณ จุดนี้ ดีใจกว่าถูกหวยซะอีก (ถูกกิน ก๊ากก)
ต้อนรับการกลับมาอีกครั้งของคุณจี อิอิ :pig2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดีใจมากที่พี่จีมาต่อ
อยากอ่านครั้งแรกของเนมกับพี่โก้จัง
-
ว้าววววววววววววววววววววววววววว ดีใจๆ คุณจีพาโก้-เนมกลับมาแล้ว คิดถึงอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
ดีใจค่ะที่กลับมาเขียนให้อ่านอีกครั้ง
น้องเนมของพี่โก้ยังน่ารักเหมือนเดิม
-
คุณจี กลับมาเถอะ ชาวเล้าให้อภัยแล้ววววว
-
คิดถึงๆ >.< ในที่สุดก็กลับมาแล้ว ว ว :mc4:
-
มารอค่ะ :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
และแล้วพี่จีก็มา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!
พอมาปุ๊ปก็สร้างความค้างต่อกันเลยทีเดียว อยากอ่านตอนต่อไปแย่แหละ ><'
-
ดีใจที่ได้อ่านต่อ อยากให้มาบ่อยๆจังค่ะพี่จี ^^
-
Wowwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww
Welcome back!
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
รอ รอ พรุ่งนี้แล้วจะใด้อ่าน
เข้ามาปูเสื่อรออออออ
-
:call:
ปูเสื่อรอค๊าาาาาาา :impress2:
-
กรีดกร๊าดดดดดดดด มาแล้ว :mc4: :mc4:
-
:z2: รอพรุ่งนี้ อิอิ ว่าแต่ กี่โมงเอ่ย ?
-
เพิ่งเห็น :z3:
เกือบจะพลาดเสียแล้ว เกือบไปจริงๆ :m29:
พี่โก้นิยมเด็กต่อไปแหละดีแล้ว :m3:
-
รออ่านตอนต่อไปๆๆ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่จีหนูดีใจมากกกกก ในที่สุดพี่จีก็กลับมา ดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยอ่ะ :m4: :m11: :m3:
โอ๊ยยยย ยังตื่นเต้นไม่หาย
ดีใจที่พี่จียังไม่หายไปไหน หนูเป็นห่วงพี่จีนะ หายไปนานเลยอ่ะ สบายดีนะคะ
ขอบคุณในการกลับมาของพี่จี :pig4: เย่ๆๆๆ จะได้ติดตามเรื่องราวของโก้เนมต่อแล้ว
>> พี่โก้อ่อนโยนกับเนมจัง ชอบอ่ะ ช่างแตกต่างกับตอนอยู่กับเพื่อนๆพี่ๆ :laugh: โอ๊ย ชอบ
รออ่านตอนต่อไปค่ะ ทั้งตอนธรรมดาที่จบตอนไว้แบบ... :z3: 555 และตอนพิเศษค่ะ
รักพี่จี อิอิ :m1:
-
พี่จีคร้าบบบบบบบบบบบบ
วันเสาร์แล้วนะคร้าบบบบบบบบ
-
มาเป็นกำลังใจให้ครับบ
-
:m22:
-
มารออออออออออออออออค่ะ :L2:
-
คิดถึงเนมกับโก้
รอมาต่อน๊า~
:z2:
-
:z2: :z2: :z2:
-
ตอนพิเศษ...รัก(1)
ปิดเทอมครั้งสุดท้ายของชีวิตนักเรียนมัธยมต้นเป็นอะไรที่สนุกมาก มีเรื่องให้ทำเยอะแยะไปหมด และก็มีเรื่องที่ไม่อยากทำเยอะพอๆ กันเลย แม่ยังคงสวมวิญญาณครูบังคับให้ผมเรียนพิเศษเหมือนเดิม ความจริงแม่ออกจากราชการมาพักใหญ่แล้ว แม่พบว่าตัวเองชอบทำขนมให้เด็กทานมากกว่าสอนหนังสือเด็ก และตอนนี้ก็พร้อมจะเปิดร้านเล็กๆ ลองผิดลองถูกแก้เหงา พี่นิคก็ช่วยแม่ค่อนข้างมาก อย่างน้อยปิดเทอมนี้ก็ไม่หนีเที่ยวเหมือนปิดเทอมก่อน แถมยังหัดทำขนมเป็นตั้งหลายอย่างแล้วด้วย
ผมนั่งนับวันรอตั้งแต่ก่อนสอบเสร็จ เทอมนี้พี่โก้สัญญาว่าจะกลับมาบ้านนานกว่าเทอมก่อน พอนึกถึงปิดเทอมคราวก่อนก็อดที่จะรู้สึกแปลกๆ ไม่ได้ มันยิ่งกว่าเขินอาย ทั้งตื่นเต้น อยากรู้อยากลอง ‘อะไรๆ’ ที่มากกว่าจูบ อยากเรียนรู้ทุกอย่างจากพี่โก้คนเดียว พี่โก้ทำให้ผมรู้ว่าตัวเองมีจุดอ่อนที่ใบหู แค่สัมผัสเบาๆ ก็รู้สึกเกร็งขึ้นมาทันที แต่พอพี่โก้แกล้งเลีย ผมถึงกับตัวอ่อน เพิ่งเข้าใจว่าตัวอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟเป็นอย่างไรก็ตอนนั้นเอง อีกจุดหนึ่งก็ซอกคอ นอกจากจูบที่ได้เรียนรู้ ยังมี ‘คิสมาสก์’ อีกอย่าง เวลาที่พี่โก้ทำผมอดไม่ได้ที่จะกอดคอพี่โก้แน่นทุกที อ้อ...ใช่ว่าผมจะรู้จุดอ่อนตัวเองอย่างเดียว ผมแอบสังเกตว่าพี่โก้...เอ่อ...ชอบ...ฟังเสียงผม....มันน่าอายมากๆ เวลาได้ยินตัวเองร้องเสียงแปลกๆ ออกมา แต่หลายๆ ครั้งที่ผมส่งเสียงพี่โก้ก็ทำเสียงฮืมอืมอื้มอะไรประมาณนี้ด้วยล่ะ ผมชอบเวลาพี่โก้กอดแน่นๆ มากที่สุด ถึงช่วงเวลานั้นมันจะสั้น แต่ตัวของเราสองคนอยู่ติดกันเกือบตลอดเวลา หวังว่าเทอมนี้ก็จะเป็นอย่างนั้น หรือพิเศษยิ่งกว่านั้น เพราะ...อีกไม่นานก็จะถึงวันเกิดของผมแล้ว
“เนมไปค้างบ้านคีย์นะคืนนี้ เดี๋ยวเช่าหนังมาดูกัน เรื่องที่เนมบอกอยากดูไง”วันนี้เลิกเรียนพิเศษเสร็จก็แวะทานไอศกรีมกับคีย์
“อืม...ไม่เอาอะ เนมอยากอยู่บ้านมากกว่า”ผมบอกปัดคีย์หลายครั้งแล้วล่ะ ช่วงเปิดเทอมผมก็พอจะไปค้างได้บ้าง แต่ช่วงนี้ไม่เอาดีกว่า เพราะดึกๆ มีนัดโทรศัพท์คุยกันกับพี่โก้ทุกคืน ถ้าเป็นตอนเปิดเทอมเหมือนพี่โก้เรียนหนัก กิจกรรมรับน้องก็มีเยอะ แถมยังเตะฟุตบอลอีก บางครั้งก็เล่าให้ฟังว่าไปแจมบาสกับคนอื่น เพราะงั้นเราก็จะคุยกันไม่ได้ทุกคืน แต่ปิดเทอมแล้วพี่โก้สัญญาว่าคุยได้ตลอด ส่วนเวลาไหนนั้นไม่ค่อยแน่นอน เพราะอย่างนี้ผมถึงอยู่ติดบ้านทุกคืน บางครั้งก็โทรเข้าบ้าน บางครั้งก็ใช้มือถือ หรือบางทีเราก็ออนเอ็มกัน ผมชอบออนเอ็มเอสเอ็นไปเปิดกล้องแล้วก็คุยโทรศัพท์ไปด้วย ก็อินเตอร์เน็ตบ้านผมมันไม่ค่อยดี ทั้งเสียงทั้งภาพดีเลย์ตลอด แต่คนมันอยากเห็นหน้าไปด้วยคุยไปด้วยนี่นา กว่าจะอ้อนให้พี่โก้ยอมซื้อกล้องมาไว้คุยกันได้ตั้งนาน แถมไม่ค่อยยอมเปิดด้วย
“งั้นเช่าแล้วไปดูบ้านเนมก็ได้ คีย์ค้างนะ”
“อืม....ก็ได้นะ”ตอนแรกผมก็อยากปฏิเสธนะ แต่คีย์เพิ่งเลิกกับแฟน...อีกแล้ว คนนี้เห็นหวานกันตลอด แต่มาเลิกกันก่อนปิดเทอมนี่เอง คีย์จับได้ว่าแฟนตัวเองแอบไปติวกับคนอื่น ทั้งติวข้อสอบแล้วก็ติวแบบอย่างว่าด้วยล่ะ คีย์บ่นว่าอุตส่าห์ทุ่มให้ตั้งเยอะ...ยังใช้ไม่คุ้มเลย เฮ้อ...คีย์เป็นคนเจ้าชู้มากๆ เลยนะ บางทีก็ควงทีสองสามคน แถมยังคบทั้งผู้หญิงผู้ชาย เด็กกว่าแก่กว่า แต่ส่วนใหญ่แล้วมักจะเป็นเด็กผู้ชายนี่สิ เพื่อนในห้องเคยแซวผมกับคีย์เหมือนกันนะ เพราะว่าคีย์ค่อนข้างโอ๋ผมมากกว่าเพื่อนคนอื่น บางทีก็มากกว่าแฟนตัวเองด้วย แต่คีย์ไม่เคยมีท่าทีอะไรมากกว่าคำว่าเพื่อนเลย คีย์อาจจะเป็นแฟนที่ไม่ค่อยดีสำหรับคนอื่น แต่คีย์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมคนหนึ่งล่ะนะ
ผมกับคีย์ย้ายผ้าห่มมาปูนอนบนพื้นข้างเตียงเพื่อนอนดูหนังที่เช่ามา เดี๋ยวนี้ผมชอบห้องตัวเองมากๆ เลยเพราะในห้องมีโทรทัศน์เป็นของตัวเองแล้ว ความจริงมันก็คือเครื่องเก่าที่ตั้งในห้องนั่งเล่นนั่นล่ะ พ่อซื้อเครื่องใหม่มา เครื่องเก่าก็เลยเสร็จผม ตอนแรกพี่นิคก็จะแย่งไปไว้ห้องตัวเองโดยอ้างเหตุผลนานาว่าห้องผมเล็ก แคบ ไม่มีที่ตั้ง แต่สุดท้ายผมใช้ไม้ตายร้องไห้ไปบอกพ่อว่าอยากได้ ห้องพี่นิคมีคอมพิวเตอร์แล้ว เวลาผมไปขอเล่นก็ชอบบ่น พ่อเลยให้พี่นิคเลือกว่าจะเอาอะไร จะเอาโทรทัศน์ก็ต้องยกคอมฯ แต่ขนาดว่าแพ้แล้วนะ ยังไม่วายมาเยาะผมว่าใช้คอมฯ ดูหนังก็ได้ ดูทีวีออนไลน์ก็ได้ ไม่สนโทรทัศน์หรอก แค่อยากแกล้งผมเฉยๆ ผมเลยแกล้งร้องไห้ดังๆ ให้โดนพ่อดุไปเลย
“เนม หิวว่ะ หา’ไรให้กินหน่อยดิ”คีย์ใช้ปลายเท้าตัวเองมาสะกิดเท้าผม มันจะสะกิดดีๆ ก็ไม่ได้นะ
“กินอะไร ดึกแล้ว”
“ดึกตรงไหน เพิ่งจะสี่ทุ่ม เร็วดิ อะไรก็ได้”
“เออๆ”ผมสะบัดผ้าห่มลุกขึ้นอย่างหงุดหงิด ก็ใจผมไม่ได้จดจ่อกับหนังเลยน่ะสิ นี่ใกล้เวลาประจำที่พี่โก้จะโทรหาผมแล้ว ปกติถ้าไม่ได้โทรหากันตอนหัวค่ำก็จะโทรมาตอนดึก แต่ไม่เคยเกินห้าทุ่มเลย เพราะพี่โก้จะบ่นว่าผมเป็นเด็กต้องนอนเร็วๆ จะได้ความจำดีและแข็งแรง
ผมเดินไปค้นตู้เย็นที่แม่มักจะทำขนมต่างๆ ใส่ไว้เสมอ ทำซ้อมฝีมือน่ะครับ ช่วงนี้กำลังคิดค้นเมนูใหม่ๆ อยู่ ในตู้มีพายแอปเปิ้ลอยู่ครึ่งถาด สงสัยเพิ่งทำเมื่อตอนเย็นแล้วตัดแบ่งไปให้คนอื่นชิมแน่นอน ผมตักพายใส่จานเปลสองชิ้น หยิบคัพเค้กอีกสามถ้วย ขนมปังหมูหยองกับไส้กรอกอีกอย่างละสอง มองตู้กับข้าวจำได้ว่าแม่บอกว่ามีไก่ทอดเหลืออยู่ ไม่อุ่นล่ะ เสียเวลา ผมถือจานมือหนึ่ง อีกมือถือขวดน้ำชามะนาวที่แม่ชอบทำใส่ตู้เย็นไว้ ยังเดินไม่ทันถึงห้องก็ได้ยินเสียงเพลงจากโทรศัพท์ตัวเองดังลอดออกมา ผมรีบวิ่งเปิดประตูห้องเข้าและพบว่าคีย์กำลังพูดกับปลายสายของผมพอดี
“อ้อ มาแล้ว ของเนมน่ะ ว่าจะเอาลงไปให้พอดี”คีย์ยื่นโทรศัพท์ให้ผม แล้วแย่งของที่ผมถือมาไปนั่งทานทันที ผมมองซ้ายขวาเพื่อหามุมหลบไปคุยเงียบๆ จะออกไปคุยหน้าห้องก็กลัวพ่อกับแม่จะออกมาได้ยิน อืม...คุยในห้องก็ได้ ทนอายมากหน่อยแค่นั้น
“ดีฮะพี่โก้”ผมล้มตัวนอนบนเตียงลากตุ๊กตาตัวใหญ่มากอดไว้เพื่อปิดหน้าปิดเสียงตัวเอง อย่างน้อยก็คงทำให้คีย์ฟังไม่ค่อยชัดได้บ้าง คีย์ไม่ใช่คนสอดรู้หรอกนะครับ แล้วผมก็ไม่ได้กลัวว่าคีย์จะรู้เรื่องระหว่างผมกับพี่โก้ด้วย แต่ผมกลัวมันรู้แล้วจะเอามาล้อผมมากกว่า
“ว่าไงเรา เดี๋ยวนี้พาผู้ชายเข้าห้องแล้วเหรอ”
“เพื่อนเนมเหอะ อีกอย่างพาผู้ชายเข้าก็ยังดีกว่าผู้หญิงไม่ใช่เหรอฮะ”ก็ถ้าพาเพื่อนผู้หญิงมานอนค้างมีหวังพ่อแม่คงด่าไปสามวันเจ็ดวันพร้อมเตรียมหมั้นหมาย เพราะกลัวพ่อแม่อีกฝ่ายจะเอาผมเข้าคุกแน่ๆ ที่บอกนี่ไม่ได้เกินจริงเลยนะครับ แต่จำมาจากกรณีพี่นิคที่แอบพาแฟนมาบ้านแล้วเข้าไปอยู่ในห้องสองต่อสอง แม่บังเอิญกลับบ้านเร็ว พี่นิคเลยเจอแม่กับพ่อนั่งซักฟอกเป็นชั่วโมง ถามเจาะลึกขนาดที่ว่าพี่นิคนั่งหน้าแดงสลับซีดเลยทีเดียว
“จริงเหรอ พี่ว่าอย่างเนมพาผู้หญิงเข้าบ้านน่าจะปลอดภัยหายห่วงมากกว่านะ”
“พี่โก้อะ ว่าเนมเหรอ”
“ไม่ได้ว่า แต่คิดจริงๆ หรือจะเถียง”
“เนมไม่ง่ายอย่างนั้นซะหน่อย แล้วนี่ก็เพื่อนสนิทเนมที่เคยเล่าให้ฟังบ่อยๆ ไง วันนี้เช่าหนังใหม่มาดูด้วยกันเฉยๆ”
“พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ แค่พูดให้รู้”
“ฮะ แล้วทำไมวันนี้โทรมาดึกล่ะ”
“ไปดูหนังกับเพื่อน เพิ่งกลับมาถึงห้องนี่ล่ะ”
“เรื่องอะไร ใช่เรื่องที่เนมอยากดูเปล่า”
“ใช่ มันส์ดี ดูแล้วลุ้นตลอดเรื่อง”
“อ้าว ก็ไหนพี่โก้สัญญาว่าจะดูกับเนมไง”
“พี่ดูกับเนมอีกรอบก็ได้ ไว้ดูพากษ์ไทยกันนะ วันนี้ไปดูซาวน์แทร็ค อ่านซับฯ บางช่วงไม่ทัน มัวแต่ลุ้น”
“พี่โก้ไม่เบื่อแน่นะ”ถึงผมจะน้อยใจอยู่บ้างที่ไม่ได้ดูครั้งแรกพร้อมกัน แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังได้ดูด้วยกัน
“ไม่เบื่อหรอก เดี๋ยวเลี้ยงสองเรื่องเลยโอเคมั้ย”
“โอเคฮะ โอ๊ย!”ผมร้องออกมาเสียงดังด้วยความตกใจปนเจ็บนิดๆ เพราะคีย์มันแกล้งขึ้นมานั่งทับเอวผม แล้วผมนอนตะแคงอยู่มันก็ยิ่งเจ็บใช่มั้ยล่ะ ผมเลยต้องรีบพลิกตัวนอนหงานแต่มันก็ยังนั่งอยู่ ถึงจะทิ้งน้ำหนักไม่หมดตัวแต่ผมก็อึดอัดนะ
“เป็นอะไรครับ”พี่โก้ถามทันทีที่ผมส่งเสียงร้องออกมา
“เปล่าฮะ เพื่อนเนมมันแกล้งนั่งทับเนมอะ”
“อะไรนะ”
“เพื่อนมันแกล้งเนมอ่ะ คีย์ลงไปดิ เนมหนักนะ!”ผมตอบพี่โก้ก่อนจะหันมาพูดกับคีย์ที่ยังปั้นหน้ายิ้มอยู่ แทนที่มันจะลุกออกไปกลับยิ่งเอนตัวมาหาผมแล้วเอาหูมาแนบใกล้ๆ โทรศัพท์ ไอ้บ้านี่!! อุตส่าห์ชมว่าไม่ใช่พวกสอดรู้ แต่นี่ยิ่งกว่าอีก
“ออกไปดิ๊”ผมใช้มือข้างที่ว่างดันมันออกไปห่างๆ แต่มันไม่ยอมถอยไปเลย พี่โก้ก็เงียบไปแล้วด้วย
“คุยกับใครวะตั้งนาน หัดมีความลับเหรอเปี๊ยก”
“อย่ามายุ่ง!! ออกไปดิคีย์ อึดอัด จะหายใจไม่ออกแล้วนะ”ตัวใหญ่กว่าผมตั้งเยอะยังมาทับอยู่ได้
“อย่าให้รู้นะ”คีย์ตบหัวผมเบาๆ แล้วลุกไปนอนดูหนังเหมือนเดิม
“พี่โก้ยังอยู่รึเปล่า”
“อืม”
“พี่โก้ง่วงนอนแล้วเหรอ”ตอนนี้ดึกแล้ว บางทีพี่โก้อาจจะเหนื่อยเพราะออกไปเที่ยวมาก็ได้
“นิดหน่อย งั้นเนมไปเล่นกับเพื่อนเถอะ เดี๋ยวพี่จะไปอาบน้ำแล้ว”
“เอ่อ......ฮะ ก็ได้ ฝันดีนะ”
“ครับ ฝันดีเหมือนกัน”พี่โก้วางสายไปแล้ว ผมยังไม่หายคิดถึงเลย พี่โก้บอกจะรีบไปอาบน้ำ แสดงว่าเพิ่งกลับมาถึงห้องแล้วก็รีบโทรหาผมก่อนเลยแน่ๆ เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าพี่โก้เป็นคนนิ่งๆ และค่อนข้างเย็นชา แต่ความจริงไม่ใช่เลยสักนิด ถ้าได้เฝ้าสังเกตพี่โก้ตลอดเวลาเหมือนผมจะรู้ว่าพี่โก้เป็นคนที่อ่อนโยนมากๆ ในขณะที่นิ่ง ทำเหมือนไม่สนใจคนอื่น แต่พี่โก้กำลังเฝ้ามองด้วยความใส่ใจอยู่ต่างหาก ทุกรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ พี่โก้จะจดจำไว้ทั้งหมด แม้บางครั้งเป็นเรื่องไร้สาระพี่โก้ก็ยังจำได้เสมอ เคยมีครั้งหนึ่งที่พี่โก้มาค้างด้วย ผมใส่เสื้อชุดนอนลายหมีพูห์สีฟ้าอ่อน แต่ผมบ่นให้พี่โก้ฟังว่าความจริงอยากได้สีน้ำตาลครีมๆ มากกว่า แต่แม่ซื้อสีนี้มาให้เพราะแม่ชอบ เดือนถัดมาจนผมลืมไปแล้วว่าเคยพูดไว้ พี่โก้ก็มาพร้อมชุดนอนสีและแบบที่ผมอยากได้ แต่พี่โก้ไม่ใช่คนที่ตามใจคนอื่นทุกเรื่อง อย่างผมไม่ชอบทานผัก แต่พี่โก้ก็จะทำกับข้าวโดยใส่ผักที่สับค่อนข้างละเอียดผสมมาด้วย มันละเอียดจนขี้เกียจเขี่ยออกไปเลยล่ะ
“อะไรวะ แอบมีแฟนแล้วไม่บอกเพื่อนเหรอ”คีย์ย้ายขึ้นมานอนบนเตียงข้างๆ ผม
“ยุ่ง!!”ผมดุคีย์เบาๆ แบบไม่จริงจัง แต่ทั้งๆ ที่ดุออกไปปากผมกลับฉีกยิ้มนิดๆ...’แฟน’...งั้นเหรอ การกระทำของผมกับพี่โก้...เรา...เป็นแบบนั้นจริงๆ ใช่มั้ย
ในที่สุดวันสำคัญที่ผมตั้งตารอก็มาถึง พี่โก้โทรมาบอกเมื่อคืนนี้ว่าวันนี้จะกลับมาแล้วนะ แต่อาจจะยังไม่ได้มาหาผมเพราะจะไปค้างบ้านเพื่อนก่อน ผมยอมรับว่าน้อยใจนิดหน่อยที่ไม่พี่โก้ไม่ตรงมาหาผมก่อน แต่ก็ช่างมันเถอะ ขอแค่กลับมานานกว่าคราวก่อนก็พอ
“พี่นิครู้จักบ้านเพื่อนพี่โก้ที่ชื่อเจหรือเปล่า”ผมนั่งถามพี่นิคที่กำลังจดจ่อกับการกดพิมพ์คุ้กกี้เป็นรูปร่างต่างๆ ช่วงนี้พี่นิคเป็นลูกมือแม่ตลอดเลย ชอบมาประจบแม่ลับหลังผม
“คนที่ขาวๆ น่ารักๆ หรือเปล่า”
“ก็...อืม”ใช่ ผมจำพี่เจได้ค่อนข้างแม่น ผมรู้ว่าพี่โก้เป็นคนเพื่อนเยอะ มีคนรู้จักเยอะ แต่ที่สนิทมากที่สุดก็มีแค่พี่เจกับพี่ตี๋สองคนเท่านั้น และพี่เจเป็นผู้ชายที่หน้าตาน่ารักมากๆ ขนาดว่าจบไปแล้วก็ยังมีรุ่นพี่หรือรุ่นผมพูดถึงกันอยู่เลยว่าเสียดายที่เข้ามาเรียนไม่ทัน ไม่ได้อยากเปรียบเทียบให้ตัวเองน้อยใจหรอกนะ แต่เพราะรุ่นพี่บางคนเคยทักว่าผมน่ารักเหมือนพี่เจนี่สิทำให้ใจแป้วทุกที...น่ารักเพราะผมเป็นผมไม่ได้เหรอ
“ก็อยู่ใกล้ๆ บ้านเก่าเราไง ตอนเด็กๆ พี่ยังไปปั่นจักรยานแถวนั้นกันบ่อยๆ ตอนนั้นไอ้โก้ยังไม่ไปสนิทด้วยเลย พ่อแม่เขาหวง พวกพี่เลยไม่อยากเล่นด้วย แต่ได้ข่าวว่าพ่อแม่ตายหมดแล้วนี่ น่าสงสารเหมือนกันนะ ไม่เหลือญาติเลยสักคน แต่ก็ยังดีที่มีไอ้โก้มันคอยดูแล”
“...พี่โก้คอยดูแลอยู่เหรอ”
“ก็คงอย่างนั้น ไม่งั้นมันจะตามไปเรียนถึงกรุงเทพฯ ทำไม”
“.....พี่นิคว่าเนมน่ารักมั้ย”
“แหวะ หน้ามู่ทู่อย่างนี้น่ะนะน่ารัก”พี่นิคเงยหน้ามามองก่อนจะส่ายหัวแล้วก้มหน้าก้มตาทำขนมต่อไป
“ทีหลังตอบอย่างนี้ไม่ต้องตอบก็ได้นะพี่นิค เนมออกจะน่ารักเหอะ ไม่เชื่อไปถามแม่เลย เนมหน้าเหมือนแม่ พี่นิคว่าไม่น่ารักก็แสดงว่าว่าแม่ด้วยใช่มั้ย”
“เออๆ น่ารักก็ได้วะ”นั่นไง ผมบอกแล้วว่าพี่นิคกำลังอยู่ในช่วงประจบแม่ ผมเดาว่าอีกไม่นานพี่นิคต้องขออะไรสักอย่างกับแม่แน่ๆ ไม่งั้นไม่ขยันเอาใจอย่างนี้หรอก
“น่ารัก...กว่าพี่เจหรือเปล่า”
“......อย่าไปถามอย่างนี้กับไอ้โก้มันล่ะ”พี่นิคมองหน้าผมนิ่งเหมือนรู้สาเหตุว่าทำไมผมถึงถาม รวมถึงรู้ความรู้สึกของผมด้วย สายตาไม่เหมือนมองอย่างจับผิด แต่มองอย่างคนที่รับรู้...รู้อยู่แล้วว่าทำไม
“ทำไมล่ะฮะ”
“เพราะบางทีคำตอบมันอาจจะทำให้น้องของพี่ร้องไห้น่ะสิ”พี่นิคลูบหัวผมเบาๆ ผมคงจะซึ้งกว่านี้ถ้ามือนั้นไม่ได้เปื้อนแป้งอยู่เต็มไปหมด
“โก้มัน...เป็นเพื่อนที่ดีนะ ดีมากๆ เป็นพี่ชายที่ดีของเนมได้ แต่มันเป็นอย่างอื่นสำหรับเนมไม่ได้หรอก....เนมอย่าไปคาดหวังอะไรกับคนอย่างมันเลยนะ”
“..........”ผมนิ่งเงียบและก้มหน้าหลบตา อยากจะบอกออกไปใจแทบขาดว่าพี่นิคเข้าใจพี่โก้ผิด พี่โก้เป็นได้ เป็นทุกอย่างสำหรับผมได้ พี่โก้สัญญาไว้แล้ว เรามีสัญญาลับๆ ระหว่างเรา และพี่โก้เป็นคนรักษาสัญญาเสมอ
หลังจากที่ผมนั่งซึมอยู่คนเดียวทั้งวันเพราะคำพูดของพี่นิค ผมก็แทบจะตะโกนลั่นบ้านว่าเห็นมั้ย พี่นิคน่ะคิดผิดไปแล้ว ทำไมผมจะคาดหวังกับพี่โก้ไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้พี่โก้มายืนอยู่ตรงหน้าผม ทั้งๆ ที่บอกว่าคงไม่ได้มาหาผม แต่ก็มา...มาหาผมคนนี้
“พี่โก้!!”ผมแทบจะพุ่งเข้าไปกระโดดกอดทันทีที่พี่โก้เปิดประตู้ห้องนอนผมเข้ามา
“ว่าไง นอนแต่วันเลยเหรอ”พี่โก้กดเปิดสวิทซ์ไฟข้างประตู เพราะนอกจากโคมไฟหัวเตียงแล้วผมไม่เปิดไฟตรงไหนอีกเลย อยากอยู่เงียบๆ มืดๆ ในเหมาะกับอารมณ์ตัวเองเมื่อครู่ แต่ตอนนี้เปิดสว่างๆ น่ะดีแล้ว
“เปล่าฮะ เนมนอนเล่นเฉยๆ ไหนพี่โก้บอกว่าจะไม่มาไง”
“แวะมาแป๊บเดียว เอาของฝากมาให้ พ่อแม่เนมไม่อยู่เหรอ”
“เอาขนมไปส่งลูกค้าฮะ พี่นิคอยู่ในห้องล่ะมั้ง ส่วนเนมนั่งอยู่นี่ไง”
“พี่เห็นแล้วจะบอกพี่ทำไมเนี่ย พี่วางขนมไว้ข้างล่างนะ ส่วนอันนี้ของเนมโดยเฉพาะ”พี่โก้เดินมายื่นถุงใบใหญ่ให้ผมบนเตียงแล้วนั่งลงข้างๆ เหมือนลุ้นให้ผมเปิดออกดู ผมก็ทำตามความต้องการพี่โก้โดยเลื่อนมานั่งใกล้ๆ พี่โก้ก่อนจะหยิบของในถุงออกมา ข้างในยังมีถุงเล็กๆ อีกหลายใบ ผมค่อยๆ เทออกมากองบนเตียง มีทั้งขนมแปลกๆ น่าจะเป็นขนมของญี่ปุ่นที่พี่โก้เล่าให้ฟังว่าไปซื้อมาลองทานแล้วอร่อย ซึ่งผมก็บอกไปว่าอิจฉา อยากลองทานบ้าง พี่โก้จำได้และซื้อมาให้ นอกจากขนมหลากหลายชนิดก็ยังมีสร้อยข้อมือเส้นเล็กๆ เป็นหนังสีน้ำตาลถักน่ารักดี มีเสื้อยืดหนึ่งตัว ชุดนอนลายหมีพูห์สีครีมอีกชุด มีที่วางโทรศัพท์ลายหมีพูห์ด้วย โห...พี่โก้ซื้อมาเยอะมากๆ เลย
“เยอะแยะเลยฮะ พี่โก้ซื้อให้เนมเยอะจัง”ผมดีใจแต่แอบสงสัย เพราะมันใกล้วันเกิดผมแล้ว ถ้าให้ของฝากเยอะขนาดนี้ แล้วของขวัญวันเกิดผมจะยังได้อยู่รึเปล่า
“ไม่ต้องทำหน้างง พี่ก็ซื้อทีละเล็กละน้อย พอรวมๆ มันเลยดูเหมือนเยอะ พี่ไม่ได้เพิ่งซื้อมาหรอก บางอย่างพี่ซื้อมาตั้งแต่เปิดเทอมใหม่ๆ แล้วด้วย แต่ขนมนี่เพิ่งซื้อวันก่อนนะ”
“มันเยอะไป เนมเกรงใจ”
“ไม่แพงหรอก อีกอย่างพี่ไปเตะบอลได้ตังค์มาเยอะเหมือนกัน”พี่โก้เคยเล่าให้ฟังแล้วว่าเตะบอลกับเพื่อนที่มหาฯลัย เป็นนักกีฬาของคณะด้วย บางทีไปแข่งก็ได้รางวัลเป็นเงิน บางทีก็ไม่ได้เพราะเอาไปลงขวดกันหมด แต่ส่วนมากที่ได้เงินที่จะเตะกันเองกับคณะอื่นบ้างอะไรแบบนี้
“ขอบคุณฮะ”ผมยกมือไหว้ขอบคุณพี่โก้เหมือนที่ทำอยู่ประจำ พี่โก้ยิ้มรับก่อนจะยีหัวผมเล่นแล้วก็ลุกขึ้นผมเลยรีบคว้าแขนเอาไว้ก่อนเพราะยังไม่อยากให้พี่โก้ไปไหน
“เอ่อ...”ผมกระตุกแขนพี่โก้เบาๆ ให้พี่โก้นั่งลงก่อน แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าผมจะให้พี่โก้นั่งทำไม แค่อยากให้อยู่ด้วยกันานๆ อีกนิดแค่นั้นเอง พี่โก้มองหน้าผมที่ได้แต่อ้าปากส่งเสียงเอ่ออ่าอย่างไม่รู้จะพูดอะไรออกมาแล้วก็ยิ้มล้อ อย่างพี่โก้น่ะรู้อยู่แล้วว่าผมเป็นอะไร แต่ก็ยังชอบแกล้งมองผมยิ้มๆ เหมือนเคย ด้วยความอายหรือคิดถึง หรืออะไรก็ตาม ผมตัดสินใจโน้มตัวไปหาพี่โก้ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มแทนคำขอบคุณอีกสักที แต่ก็อย่างว่า พี่โก้รู้ทันเสมอเลยจงใจหันหน้ามาประกบปากผมซะอย่างนั้น ผมพอสะดุ้งจะขยับหนีพี่โก้ก็ยิ้มล้อที่ผมไม่แน่จริง ผมเลยทำตัวแข็งๆ ไว้ในตำแหน่งเดิม คือ...ปากเรายังแนบชิดกันอยู่ และก็ยัง...จ้องตากันอยู่ ผมแทบไม่ได้สนใจแล้วว่าพี่โก้ยิ้มอยู่หรือเปล่า ได้แต่มองตาพี่โก้นิ่งเหมือนโดนสะกดจิต มองแววตาที่มีเพียงภาพของผมอยู่ในนั้น ในสายตาพี่โก้คู่นี้....มีเพียงแค่ผมคนเดียว ผมแทบไม่อยากกระพริบตาเพราะกลัวภาพตัวเองจะเลือนหายไป แม้จะเพียงแค่เสี้ยววินาที แต่ก็ไม่อยากให้หายไปเลย ผมค่อยๆ ยกมือขึ้นโอบรอบคอพี่โก้เพื่อพยุงตัวเองไว้ในตำแหน่งเดิมโดยมีพี่โก้ช่วยประคองเอวไว้เบาๆ
“....พี่โก้...จูบเนมหนะ…”ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบพี่โก้ก็ประกบปากเข้ามาแนบชิดทันที ถึงแม้จะฝืนลืมตามองพี่โก้ให้นานสักเท่าไรแต่สุดท้ายก็ต้องหลับตาลงเพราะความรู้สึกที่เริ่มสั่นไหวขึ้นเรื่อยๆ เมื่อปลายลิ้นพี่โก้เข้ามาตวัดพันกับลิ้นผมเบาๆ ความรู้สึกมันเหมือนกำลังจะทานปีโป้อุ่นๆ แต่ปีโป้อันนี้มักจะดิ้นหนีทุกที อยากที่กลืนลงคอแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะความรู้สึกที่มีมันกลิ้งไปมาบนลิ้นตัวเองมันรู้สึกดีมากกว่า...จะเรียกว่าอร่อยได้หรือเปล่านะ
ผมซบหน้าลงบนหมอน ปลายนิ้วแตะริมฝีปากตัวเองเบาๆ พี่โก้กลับไปได้สักพักแล้ว แต่ใจผมยังคงเต้นระรัว สัมผัสต่างๆ ยังไม่จางหายไป เราจูบกัน กอดกัน จูบกันอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง พี่โก้ทิ้งรอยจางๆ ไว้ใต้คอเสื้อซึ่งถ้าไม่แหวกดูก็จะไม่มีใครมองเห็น รอยนั้นยังคงอุ่นอยู่ในความรู้สึก แม้เพียงรอยเล็กๆ จางๆ แต่ความรู้สึกของริมฝีปากอุ่นๆ และปลายลิ้นร้อนๆ ที่สลับดูดและเลียเบาๆ ยังชัดเจนมากๆ พี่โก้บอกว่าคงไม่ว่างมาหาอีกสักพัก แต่จะยังโทรหาผมเหมือนเดิม ความจริงผมอยากให้พี่โก้อยู่ให้นานกว่านี้ อยากนอนกอดกันนานกว่านี้อีกสักนิด แต่พี่นิคตัวดีนั่นล่ะที่ไปเห็นของฝากข้างล่างเลยขึ้นมาถามผม แถมประตูห้องก็ไม่ได้ล็อค โชคดีที่เรากำลังนอนกอดกันเฉยๆ ก็เลยไม่มีอะไร แต่ผมคิดว่าพี่นิคคงพอเดาได้จากสภาพเสื้อผ้าหน้าตาอยู่แล้ว ผมไม่ได้กลัวว่าพี่นิคจะรู้หรอกนะ แต่การถูกพี่ชายตัวเองเห็นน้องชายกำลังจูบกับเพื่อนตัวเองก็คงไม่ดี เพราะงั้นอย่าเห็นเป็นดีที่สุด พี่โก้เองก็ไม่ได้มีท่าทีตกใจหรือรีบผละห่างเพราะพี่นิคด้วย ซึ่งทำให้ผมรู้สึกดีมากๆ ที่พี่โก้ไม่ได้อยากปิดบังความสัมพันธ์ระหว่างเรา...ถึงแม้ผมจะยังคงงงๆ ในสถานภาพตอนนี้ก็เถอะ
หลังจากวันนั้นพี่โก้ก็แวะมาหาผมบ้าง แต่ไม่บ่อย ส่วนมากเรายังคงโทรคุยกันเหมือนอยู่คนละจังหวัด พี่โก้บอกว่ามีเพื่อนมาเที่ยวด้วยหลายคน อีกไม่กี่วันก็จะกลับแล้ว ผมเชื่อ เพราะเวลาโทรคุยกันทีไรก็จะได้ยินเสียงเพื่อนพี่โก้แทรกเข้ามาทุกที
โชคดีที่เพื่อนๆ พี่โก้อยู่ไม่นานก็กลับ พี่โก้เลยมีเวลามาหาผมบ่อยขึ้น มารับไปทานข้าวดูหนัง บางวันก็มาค้างด้วย หรือไม่ผมก็ไปค้างที่บ้านพี่โก้ อยากน้อยในหนึ่งสัปดาห์เราก็ได้เจอกันไม่ต่ำกว่าสองครั้ง และค้างด้วยกันไม่ต่ำกว่าหนึ่งคืน ซึ่งมันดีกว่าปิดเทอมคราวก่อนมากๆ แถมทุกครั้งที่ได้นอนค้างด้วยกัน...ผมรู้สึกว่าตัวเองจูบเก่งขึ้นมากๆ ผมสามารถทำให้พี่โก้ส่งเสียงอืมอาๆ ในคอได้ด้วย ที่สำคัญ...ลิ้นพี่โก้อุ่นกว่าลิ้นผมอีกนะ
“ช่วงนี้พี่คงไม่ค่อยได้มาค้างด้วยแล้วนะ พอดีเพื่อนพี่อีกคนเพิ่งบินไปหาแม่มันที่เมืองนอกได้ไม่กี่วัน เพื่อนพี่อีกคนเลยต้องอยู่บ้านคนเดียว”ถึงพี่โก้ไม่เอ่ยชื่อ ผมก็รู้ดีว่าใครที่จะไม่อยู่...และใครที่พี่โก้ต้องคอยอยู่เป็น...เพื่อน
“แต่เนมยังโทรหาได้เหมือนเดิมใช่มั้ย”
“ได้สิ โทรมาได้ตลอดล่ะ กลางวันพี่ก็ยังมาหาได้ ดึกๆ ก็ได้ เพียงแต่คงไม่ค้างด้วย ปล่อยมันอยู่คนเดียวก็อันตราย”พี่โก้พูดอย่างนี้ทำให้ผมรู้สึกอยากให้พ่อแม่พี่นิคออกไปจากบ้านให้หมด แต่คงไม่ได้หรอก เพราะผมกลัวว่า...ผมอาจจะต้องเป็นฝ่ายอยู่คนเดียว
หลังจากที่พี่โก้บอกว่าคงไม่ค่อยได้มาค้างเพราะจะไปค้างบ้านเพื่อนตลอด ผมเองก็แอบคิดเล่นๆ ว่า...ไม่เป็นไรหรอก ในเมื่อพี่โก้ไม่ว่าง งั้นผมไปหาเองก็ได้ เริ่มจากวันรุ่งขึ้นก็แวะไปบ้านพี่โก้ แต่พ่อพี่โก้บอกว่าพี่โก้ขอไปค้างบ้านพี่เจ อาจจะตลอดช่วงปิดเทอมนี้เลยทีเดียว ผมแอบหงุดหงิดคุณลุงคุณป้าว่าทำไมถึงไม่ห้ามไม่ดุบ้าง กลับมาบ้านแต่ไม่ค้างบ้านเลยได้ยังไงกัน แต่ก็ได้แค่คิด เพราะจากที่ได้สนิทสนมกับครอบครัวพี่โก้ ครอบครัวนี้เลี้ยงลูกค่อนข้างอิสระ ไม่ใช่ตามใจนะครับ แต่ให้ความอิสระทางความคิดและการกระทำมากๆ และต้องรับผิดชอบตัวเอง เมื่อก่อนผมคิดว่าครอบครัวนี้ดูห่างเหินกันแปลกๆ เหมือนไม่ค่อยสนิทกัน ต่างคนต่างอยู่ แต่จริงๆ แล้วทุกคนอยู่ด้วยความเข้าใจกัน ผมเคยน้อยใจที่พี่โก้ไม่ค่อยมีเวลาให้ แต่พี่โก้ก็เล่าเรื่องที่บ้านให้ฟังว่าคุณลุงก็ไม่ค่อยมีเวลาให้คุณป้า มีอยู่ช่วงหนึ่งคุณลุงต้องย้ายไปประจำจังหวัดอื่น แต่คุณป้าไม่อยากย้ายตามเพราะสอนที่โรงเรียนนี้มานานแล้ว คุณลุงเลยต้องไปคนเดียว เดือนๆ นึงกลับบ้านไม่กี่ครั้ง แต่ครอบครัวพี่โก้ก็ผ่านมาด้วยเพราะความเข้าใจกันและกัน เข้าใจในหน้าที่ของอีกฝ่าย พี่โก้อยากให้ผมเข้าใจพี่โก้แบบนั้น และผมก็พยายามจะเป็นให้ได้...แม้มันจะยากสักหน่อยก็ตาม
ผมลองเสี่ยงดวงด้วยการแวะไปดูแถวบ้านเก่าตามคำบอกเล่าของพี่นิค ไม่ใช่ว่าโง่หรือบ้าหรอกนะที่มาโดยไม่มีจุดหมายแน่ชัด แต่เป็นเพราะผมมีเชื่อว่าไม่ว่าเมื่อไร...ผมก็จะหาพี่โก้เจอเสมอ
#แก้คำผิด
-
ตอนพิเศษ...รัก(2)
“คีย์พาไปอีกที่หน่อยดิ เดี๋ยวขากลับเลี้ยงไอติม”ผมโดดขึ้นซ้อนมอเตอร์ไซค์คีย์ ใช่แล้ว ผมลากคีย์ให้มาด้วย ก็ผมไม่มีรถมาเองนี่นา จะหวังพึ่งพี่นิคก็ไม่ได้ เลยต้องลากคีย์ที่มักว่างเสมอมาแทน
“ไปหาใครวะ”
“เหอะน่า เดี๋ยวขากลับเลี้ยงไอติมหน้าวัด”คีย์มันชอบทานไอศรีมกะทิสดหน้าวัดก่อนถึงบ้านผมมากๆ ครับ เป็นร้านที่เขาทำแบบทั้งขายปลีก-ขายส่ง จะซื้อเป็นถังเลยก็มี หรือซื้อเป็นกิโลก็ได้ จะเป็นถ้วยก็ได้ ส่วนจอมตะกละคีย์มักซื้อทีละครึ่งกิโล แถมยังได้เครื่องเยอะมากๆ ทั้งถั่วลิสง ถั่วเหลือง ลูกชิด แต่ถ้าซื้อหนึ่งกิโลขึ้นไปจะได้วุ้นมะพร้าวกับขนมปังแถมเพิ่มด้วย
“บ้านหลังไหนวะ”คีย์ถามกึ่งบ่นเมื่อเราขี่รถวนรอบหมู่บ้านแล้วหนึ่งรอบ แต่ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าบ้านเพื่อนพี่โก้คือหลังไหน พี่นิคพูดให้ฟังแค่ว่าบ้านที่ต้นไม้เยอะๆ จัดสวยๆ มีต้นมะม่วง กับต้นอะไรสักอย่างมีดอกสีม่วงๆ กับสีแดงสีขาว ซึ่งผมก็ลืมคิดไปว่ามันจะออกดอกฤดูไหน เพราะเท่าที่วนมาครบรอบ...ยังไม่แน่ใจเลยว่าหลังไหน
“ลองวนไปดูหลังนั้นดีเปล่า ต้นไม้ใหญ่ๆ มันเยอะดีนะ จัดบ้านจัดสวนสวยดีเหมือนกัน มองไกลๆ เหมือนจะเห็นบ่อน้ำอยู่นะ”
“ถ้าไปแล้วไม่ใช่ก็กลับเลยนะเว้ย เดี๋ยวน้ำมันหมด”
“เออๆ เดี๋ยวเติมให้ แต่ไม่เลี้ยงไอติมนะ”
“เอออะไรก็ได้ ขอให้ได้เหอะ เห็นเบี้ยวตลอด”คีย์พูดจบผมก็เลยเอื้อมมือจะตบหัวมัน แต่นึกขึ้นได้ว่าเดี๋ยวมันแกล้งขี่รถเร็วเอาคืน มันเป็นพวกชอบเอาชนะเหมือนกันนะไอ้นี่น่ะ
“นี่หรือเปล่า”
“ก็...คีย์เลยๆ ไปหน่อยดิ เอามุมๆ รั้วเลยอ่ะ”
“เวรจริง ทำอย่างกับหนังสายลับเลยนะ”
“เออน่า เฮ้ยๆๆ ขี่ไปๆๆๆ เร็วๆ คีย์ ไปซอยอื่นก่อนเร็วๆ”ผมได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซต์คุ้นๆ เลยหันกลับไปดู แล้วก็เห็นว่าพี่โก้กำลังขี่มาทางนี้ด้วยจริงๆ ผมรีบตบหลังไล่คีย์ขี่ไปแอบทางอื่นก่อน กลัวพี่โก้เห็นแล้วเดี๋ยวจะโกรธที่ผมมาแอบตาม คีย์มันก็บิดเอาใจผมจริงๆ ดีไม่หงายหลังตกรถ เราวนไปอีกซอยก่อนจะวนกลับมาชะลอใกล้ๆ บ้าน แล้วก็ใช่...เป็นบ้านเพื่อนพี่โก้จริงๆ
“เอาหมูปั้นทอดนะมึง เอากระเพราหมูกรอบเผ็ดๆ ด้วย ใส่พริกไม่ต้องยั้งเลยนะ อยากกินเผ็ดๆ แกงจืดอะไรก็ได้อีกอย่าง ขอไข่เจียวยัดไส้ด้วย แล้วอะไรอีกดีวะ”พี่เจยังคงตัวเล็ก และน่ารักมากเหมือนเดิม ทั้งสามคนปิดรั้วหน้าบ้านก่อนจะเริ่มเดินเข้าไปข้างใน ผมกับคีย์ก็ค่อยๆ เข็นรถมาแอบไว้ข้างๆ รั้วระหว่างบ้านพี่เจกับบ้านข้างๆ
“นี่มึงยังจะเอาอีกเหรอ อยู่กันสองคนแดกอย่างกับห่าลง แล้วสั่งเผ็ดๆ เดี๋ยวปวดท้องพี่เอ็กซ์ก็มาโทษพวกกูอีก มึงป่วยก็ลำบากพวกกูอีกใช่มั้ย”พี่โก้จอดรถหน้าบ้านระหว่างรอพี่เจไขกุญแจรั้ว ข้างแฮนด์มอเตอร์ไซค์ทั้งสองฝั่งเต็มไปด้วยถุงพลาสติก ดูจากภายนอกก็รู้ว่าเป็นพวกเนื้อสัตว์ ผัก ผลไม้ คงไปจ่ายตลาดกันมา พี่เจเปิดประตูรั้วกว้างรอให้รถเข้าไปได้ แต่ยังคงยืนขวางทางอยู่
“ก็อยากกินน่ะ จะทำหรือไม่ทำ เอาหมูปั้นทอดเยอะๆ ด้วย เอาไว้กินเล่นตอนดูหนัง หมักไว้เผื่อพรุ่งนี้ด้วยนะ อยากกินอีก”
“สั่งซะเยอะ ไปทำเองเลยไป ช่วยทำก็ไม่ช่วยยังเลือกมากอีก เดี๋ยวจับกรอกเบียร์แม่งเลย”
“ไอ้เชี่ยนี่ ใจร้ายว่ะ เดี๋ยวต่อยแม่งเลย เจอกันตัวๆ เปล่า”
“อย่าเลย ไม่อยากรังแกเด็ก ผลักหัวทีเดียวก็คว่ำแล้ว”
“โหยยยย แม่งทำมาข่ม จะกินๆๆๆ โก้อ่ะ ทำให้หน่อยดิ ขอเผ็ดๆ นะ ยาก็มีพร้อมกลัวอะไร นะๆๆๆ”พี่เจเดินกลับมาเกาะแขน...อ้อนพี่โก้ต่อ...ผมได้ยินคีย์พึมพำเบาๆ ว่า ’น่ารักว่ะ’ เป็นครั้งที่สาม
“โอ้ยเจ! จะกระโดดขึ้นมาทำไม เดี๋ยวรถก็ล้มพอดี แล้วไม่คอยปิดประตูรึไง ลงไปๆ”พี่โก้คงไม่ทันตั้งตัวว่าอยู่ดีๆ พี่เจจะกระโดดขึ้นคล่อมบนเบาะ เล่นเอารถเอียงไปนิดหน่อยเหมือนกัน พี่โก้บิดรถเข้าไปในเขตรั้วบ้านก่อนจะตั้งขาตั้งรถขึ้น แล้วเดินลงมาปิดประตูรั้วแทนพี่เจที่นั่งหัวเราะอยู่ที่เดิม
“โกรธเจเหรอ”
“เปล่า”
“ฮ่าๆๆ ก็ถามไปอย่างนั้นล่ะ นึกอยู่แล้วล่ะว่าไม่มีทางโกรธเจได้หรอก เพราะงั้นรีบๆ พาเข้าไปข้างในเดี๋ยวนี้ ขี้เกียจเดิน”
“ขี้เกียจแบบนี้กูจะแช่งให้แม่งตัวหด ให้เตี้ยกว่าเดิมอีก”
“ปากเสีย!!! กูจะฟ้องพี่เอ็กซ์”พี่เจกระโดดลงจากรถแล้ววิ่งเข้าไปในบ้าน พี่โก้ก็ยิ้มพลางส่ายหัวนิดๆ แล้วขี่รถตามไป....โดยไม่ได้รับรู้เลยสักนิดว่าผมยืนมองอยู่ตรงนี้ ผมรู้อยู่แล้วว่าทั้งสามคนสนิทกันมาก และรู้มาตลอดว่าพี่เจน่ารักมาก แต่ที่เพิ่งรู้สึกตัวก็คือ....พี่เจชอบให้พี่โก้ทำหมูปั้นทอดให้กินเหมือนผม ชอบกระเพราหมูกรอบเหมือนผม ชอบไข่ยัดไส้เหมือนผม ถ้ามีเมนูรสจัดๆ ก็ต้องมีแกงจืดคู่กันเหมือนผม.....หรืออันที่จริง...ผมต่างหากที่เหมือนพี่เจ บ่อยครั้งที่มีรุ่นพี่หรือเพื่อนกลุ่มพี่นิคทักว่าผมน่ารักคล้ายพี่เจ แต่ผมไม่เคยเก็บมาใส่ใจ ไม่เคยเปรียบเทียบกับตัวเอง อาจเป็นเพราะผมไม่เคยนึกภาพที่มีพี่โก้เคียงคู่ล่ะมั้ง พี่โก้ที่อยู่กับผม และ...พี่โก้ที่อยู่กับพี่เจ จะผิดหรือเปล่าถ้าผมจะอิจฉา และบอกตัวเองว่าอยากไปยืนแทนที่พี่เจบ้าง อย่างน้อยๆ ณ ตอนนี้ พี่โก้ก็เลือกที่จะอยู่กับพี่เจ และมองเห็นพี่เจ....ต่างจากผมที่มองเห็นเพียงแผ่นหลังของคนทั้งคู่....ผมเชื่อว่าพี่โก้ก็รักผม แต่ทำไมไม่รู้....ผมถึงรู้ได้ทันทีว่า....พี่โก้รักพี่เจ
-
น่าสงสารเนม ทุกอย่างที่โก้ทำ มันคือสิ่งที่เจชอบทั้งหมด :เฮ้อ:
-
ตอนพิเศษ...รัก(3)
อาจจะเป็นเพราะอารมณ์ของผมที่มันไม่คงที่เอาเสียเลย ผมก็เลยเลือกที่จะไม่กลับไปนอนบ้านคืนนี้ ผมบอกพ่อกับแม่แล้วว่ามานอนเป็นเพื่อนคีย์ เพราะบ้านคีย์ไม่มีใครอยู่ แต่ความจริง....
“เอ้าชนๆๆๆ หมดแก้วนะพวกมึง ใครปล่อยให้ยุงแช่กูจะแช่งให้ไม่แข็ง”เพื่อนคีย์ที่ผมไม่สนิทนัดกับมาปาร์ตี้ที่บ้านคีย์ ปกติก็มีบ่อยๆ เพียงแต่ผมไม่เคยมาด้วย
“สักหน่อยมั้ย”คีย์ยื่นแก้วมาทางผมแต่ผมปฏิเสธ ถ้ารู้ว่าจะมีเพื่อนคีย์มาเยอะอย่างนี้ผมนอนอยู่บ้านดีกว่า
“ขอขึ้นไปเล่นคอมฯ บนห้องนะ”ผมกระซิบบอกคีย์เบาๆ มันพยักหน้าให้ผมก็เดินขึ้นไปเลย ไม่ใช่ว่ารังเกียจเพื่อนคีย์กลุ่มนี้หรอกนะ แต่เพื่อนมันบางคนมองผมแปลกๆ ขนาดเมื่อกี้คนที่นั่งข้างๆ ผมอยู่ดีๆ ก็เอามือมาวางบนขาผมทำไมไม่รู้
พอขึ้นมานั่งเงียบๆ คนเดียว ผมก็คิดฟุ้งซ่านอีก ในหัวมีแต่ภาพและเสียงพี่โก้กับพี่เจ ถึงจะเห็นอยู่ด้วยกันสามคนก็เถอะ ผมอยากโทรไปหาพี่โก้ อยากได้ยินเสียง แต่พอนึกว่าพวกเขาคงอยู่ด้วยกันมันก็เกิดความรู้สึกไม่แน่ใจ ทั้งอยากโทรไม่อยากโทร กลัวโทรไปแล้วได้ยินเสียงพี่เจอยู่ใกล้ๆ ผมคงทนไม่ได้แน่ๆ หรือถ้าโทรไปแล้วพี่โก้ไม่รับไม่โทรกลับ ผมก็คงยิ่งประสาทเสีย แต่ถ้าพี่โก้รับ...แล้วไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย...บางทีพี่โก้อาจจะหลบพี่เจออกมาเพื่อคุยกับผม...นั่นมันดีหรือไม่ดีนะ
ถึงจะว้าวุ่นคิดมากมายเท่าไร แต่ทันทีที่เสียงโทรศัพท์ดังผมก็รีบตะครุบขึ้นมากดรับเมื่อเห็นชื่อปรากฏบนหน้าจอ
“พี่โก้!!”
“เด็กไม่ดี หนีเที่ยว”พี่โก้ทำเสียงดุๆ ว่าแต่...ว่าผมทำไมล่ะ
“อ้าว พี่โก้ว่าเนมทำไม”
“ใครล่ะไม่ยอมกลับบ้าน พี่อุตส่าห์มาหา”
“อ้าว!! พี่โก้ไปบ้านเนมมาเหรอ แล้วๆๆ ตอนนี้อยู่ไหนล่ะ เนมกลับบ้านตอนนี้เลยก็ได้นะ”
“พี่อยู่หน้าปากซอยบ้านเนมนี่แหละ แวะเซเว่น”
“งั้น...พี่โก้จะไปไหนต่อล่ะ”
“ก็กลับบ้านพี่น่ะสิ”
“จริงนะ”ผมอยากถามออกไปว่าไม่ใช่ค้างบ้านพี่เจเหรอ แต่...ก็ไม่อยากฟังคำตอบ
“ก็จริงสิ พรุ่งนี้แม่จะไปทำบุญให้ตา แม่ก็เลยโทรตามพี่น่ะ แล้วเนมเอาไง ไปค้างบ้านพี่เปล่า”
“ไป!!”ผมรีบตอบแล้วระบุตำแหน่งบ้านคีย์ทันที พี่โก้รู้จักอยู่แล้ว ไม่เกินสิบห้านาทีก็มาถึง ผมรีบวิ่งลงมาคีย์แล้วทรุดนั่งข้างๆ ใจเต้นตึกตักไปหมด เพื่อนคีย์รวมทั้งตัวคีย์เองก็พลอยตกใจกับการกระทำของผม และพร้อมกันจ้องหน้าผม
“มีอะไรวะ”
“คือ...เดี๋ยวพี่กูมารับกลับบ้านนะ”
“เออ กูนึกว่ามึงจะค้างซะอีก”
“ไว้วันหลังแล้วกัน กูไปนะ จะไปยืนรอพี่หน้าบ้าน”ผมรีบตบไหล่มันเบาๆ แล้วบอกลาเพื่อนๆ มันด้วย พวกมันคงเริ่มได้ที่กันแล้วล่ะ พวกขี้เมาทั้งหลาย
ผมยืนรอไม่นานพี่โก้ก็มาถึง รู้สึกได้เลยว่าปากผมฉีกกว้างแค่ไหน ผมไม่ถามด้วยซ้ำว่าพี่โก้กำลังจะพาผมไปบ้านไหน บ้านผม หรือบ้านพี่โก้ ขอแค่ไปกับพี่โก้ก็พอแล้ว ไม่นานนักก็มาถึงบ้านของพี่โก้ พ่อแม่พี่โก้กำลังนั่งดูโทรทัศน์ เราสองคนแวะคุยกันนิดหน่อยก่อนจะเดินขึ้นห้อง พี่โก้เปลี่ยนเป็นชุดเล่น เช่นเดียวกับผมที่ขอไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนมาใส่ชุดของตัวเองที่เคยทิ้งไว้ที่นี่
“พี่โก้...จำได้มั้ยว่าวันมะรืนวันอะไร”
“วัน....อะไร”พี่โก้ทำเป็นถามกลับแต่อมยิ้มกวนๆ ใส่
“พี่โก้อ่ะ อย่าแกล้งดิ”ผมรู้เลยว่าพี่โก้จำได้แต่อยากแกล้ง ผมเลยเอาหัวโขกเบาๆ บนหน้าอกพี่โก้เล่น แล้วก็ซบไว้แบบนี้แหละ รู้สึกว่าที่ตรงนี้คือที่ๆ อุ่นที่สุด ปลอดภัยที่สุด
“จัดที่บ้านเหมือนเดิมใช่มั้ย”
“ฮะ แต่คงไม่ค่อยมีใครมาเหมือนเดิมนั่นล่ะ ก็มีแต่พ่อแม่พี่นิค เนมไม่ได้บอกเพื่อนน่ะ ไว้ค่อยนัดมันไปกินอะไรกันทีหลัง”
“พี่อาจไปค่ำหรือดึกๆ หน่อยได้มั้ยล่ะ เอาไว้ถึงวันแล้วพี่โทรหาอีกทีนะ”
“ฮะ”ผมไม่อยากน้อยใจ ไม่อยากอิจฉา แต่ในใจมันตะโกนจนตัวเองยังหนวกหู...เพราะพี่เจใช่มั้ย
เมื่อถึงวันเกิดผม คีย์ตอนแรกก็ว่าจะมา แต่เห็นว่าเจอที่บ้านบ่นเรื่องวันก่อนที่พาเพื่อนไปกินเหล้าในบ้าน พอดีเพื่อนคีย์เมาแล้วทำตู้ปลาแตกก็เลยเป็นเรื่อง ผมก็ไม่รู้ว่าไปทำยังไงให้แตก ตู้ปลาตู้ใหญ่จะตั้งอยู่ทางไปห้องน้ำ ใกล้ๆ กับครัว สงสัยคงเอาอะไรไปชนแรงๆ ล่ะมั้ง งานวันนี้เลยไม่มีเพื่อนผม แต่มีเพื่อนพี่นิคมาแทนสามคน ซึ่งผมก็ค่อนข้างสนิทอยู่แล้วเพราะบ้านใกล้กัน
“ไปนิคไปเอาเค้กออกจากตู้เย็นมาเลย เดี๋ยวกินเสร็จจะได้เป่า”แม่บอกให้เอาออกมาก่อนเพราะเนื้อครีมมันจะได้หายแข็งน่ะครับ วันนี้แม่ทำหมูกระทะเมนูฮิตประจำบ้าน แม่ว่าไปนั่งตามร้านไม่คุ้มครับ รวมๆ ก็หลายตังค์ เอามาซื้อเนื้อหมูเนื้อไก่ได้เป็นกิโลเลย
“พี่นิค...พี่โก้ยังไม่มาเลย”ผมเดินตามพี่นิคเข้ามาในครัว พี่โก้บอกว่าจะมา แต่ไม่รู้ว่าจะมาตอนไหนนี่สิ เมื่อวานผมก็ลืมถามด้วย
“มันว่าจะมาเหรอ”
“มาสิ! พี่นิคอ่ะ โทรไปถามให้หน่อยดิ”
“แล้วทำไมไม่โทรเอง”
“ก็เนมเป็นเจ้าของวันเกิดนะ โทรเองมันก็...อายนี่”ไม่เชิงอายหรอกครับ เพียงแต่อยากรู้สึกพิเศษ อยากให้พี่โก้มาเองโดยที่ผมไม่ได้โทรไปเร่ง คือ...มันบอกอยากนะ เอาเป็นว่า...ผมเขิน
“โทรศัพท์พี่ตังค์หมด ไปเอาของเนมมาเลย”พี่นิคขี้งก ความจริงไม่ได้ตังค์หมดแต่จะเก็บไว้คุยกับสาวล่ะสิ ผมรีบวิ่งไปหยิบ
โทรศัพท์ แต่...พี่โก้โทรมาพอดี
“พี่นิคๆๆ รับให้หน่อย พี่โก้โทรมา”ผมกระซิบเบาๆ เหมือนกลัวพี่โก้ได้ยินทั้งๆ ที่ยังไม่ได้รับสาย ทันทีที่พี่นิคกดรับ ผมก็รีบดึงไหล่ให้ก้มตัวลงมาเพื่อจะแนบหูขอฟังด้วย
“ไอ้โก้เหรอ”
“เออ กูเอง คืนนี้ไปไม่ได้แล้วว่ะ ขอโทษด้วยนะเว้ย”
“อ้าว ไหนบอกว่าจะมาไงวะ น้องกูก็รออยู่”
“เออ ไปไม่ได้จริงๆ ฝากบอกเนมด้วยแล้วกันว่าขอโทษ เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาของขวัญไปให้”
“มึงโดนมันโกรธแน่ๆ หลอกให้รอแล้วไม่มาเนี่ย วันเกิดมันนะเว้ย”
“โกรธก็ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย แค่นี้นะ ขี้เกียจฟังมึงบ่นว่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้”เสียงพี่โก้เงียบไปแล้ว ผมสงสัยว่า...เสียงหัวใจผมก็คงเงียบตามไปด้วยเช่นกัน
“เนม...ได้ยินแล้วนะ”
“เนม...ไม่...สำคัญเหรอ”
“เนมสำคัญสำหรับพี่ สำหรับพ่อแม่เสมอ”
“แล้ว...พี่โก้ล่ะ”
“อย่าร้อง มานี่มา”พี่นิคดึงผมไปกอดให้ซบหน้าลงบนอกซึ่งเปียกชื้นขึ้นทันที ผมกำลังร้องไห้ แต่ไม่แน่ใจว่าเพราะเสียใจหรือเปล่า...มัน...เหมือนจะตาย
“พี่นิค....เนม...รักพี่โก้นะ...แล้วทำไมล่ะ วันนี้ ฮึก...วันเกิดเนมนะ...มันไม่สำคัญเหรอ”
“อย่าไปสนใจมันเลย ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน”
“แต่เนมสนไปแล้วนี่..ฮึก..รักไปแล้ว....พี่นิคเข้าใจรึเปล่า เนม...รักพี่โก้....รักนะ ฮืออออ”ผมรู้สึกว่าตัวเองตัวสั่น แม้พี่นิคจะกอดแน่นเท่าไรก็ยังอุ่นไม่พอ ปลอดภัยไม่พอ ไม่ใช่ที่ของผม...ไม่ใช่...
กว่าพี่นิคจะปลอบให้ผมหยุดร้องแม่ก็เดินเข้ามาตาม พี่นิคช่วยแก้ตัวว่าให้ของขวัญวันเกิดแล้วผมดีใจมากไปหน่อยเลยร้องไม่หยุด แม่ก็หัวเราะโดยไม่คิดอะไร แม่กับพ่อไม่ได้นั่งรวมวงหมูกระทะด้วย พวกเราตั้งวงกันที่หน้าบ้าน พี่นิคกับเพื่อนชอบมาตั้งวงกันที่นี่ประจำ พ่อแม่ไม่ว่าอะไร เพราะยังดีกว่าไปเมาตามร้านแล้วมีเรื่องตามมาเหมือนเมื่อก่อน แล้วโดยที่พ่อแม่ไม่เห็น พี่นิคไม่ทันระวัง ผมหยิบแก้วเหล้าของพี่นิคขึ้นมายกดื่มจนหมด มันฝาด ขม ไม่อร่อย เหมือนกับความรู้สึกของผมตอนนี้ ทันทีที่หมดแก้วผมก็แทบจะอาเจียน ต้องรีบคีบอาหารเข้าปากเพื่อคลายความขมในปาก ทั้งวงนั่งมองผมอึ้งๆ แต่สักพักก็เริ่มมีแก้วใหม่มาวางตรงหน้า...พี่นิคเป็นคนชงมาให้ผมเอง
“พี่ให้แค่วันนี้นะ”
“....ฮะ”ผมก้มหน้าตอบก่อนจะเลื่อนมือไปหยิบแก้วใหม่ ลิ้นยังคงขยาดกับรสชาติของมัน แต่ว่าชั่วขณะมันทำให้ลืมความเสียใจได้จริงๆ ชั่วขณะที่มัวแต่ใส่ใจรสชาติและความทรมานทางร่างกาย...ความทรมานทางจิตใจก็เหมือนจะด้อยลง และไม่นานเลยที่สติผมก็เลือนรางตามลงไป จำแทบไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเป่าเค้กเมื่อไร พ่อแม่จะว่ายังไง แล้วผมกลับขึ้นห้องมาตอนไหน ที่สำคัญคือ...พี่โก้มาได้ยังไง
“เมาเป็นหมาป่วยเลยนะ”
“.....พี่...โก้”
“จำพี่ได้แล้วเหรอ”
“.......เนมรักพี่โก้”
“นอนเถอะ ดึกมากแล้ว”
“ม่ายยยย เนมรักพี่โก้ พี่โก้เข้าใจรึเปล่า....รัก....รัก รักๆๆๆๆ ฮึก....รักมากๆ...จริงๆ นะ”
“......พี่ขอโทษ”
“ทำมายย...มาหาเนมทำไม...หนายบอกจะไม่มางายยย”
“Happy Birthday”พี่โก้หยิบสร้อยข้อมือเส้นเล็กออกมาจากกระเป๋าแล้วชูตรงหน้าผม ผมที่นั่งตัวเอียงไปมาพยายามจับมาส่องดู...ตรงกลางเป็นเงินเรียบๆ สลักอักษรอะไรสักอย่างที่ผมกำลังพยายามอ่าน...แต่บางทีมันอาจไม่ได้เขียนภาษาที่ผมอ่านออก เพราะยิ่งมองก็ยิ่งงง
“อารายเนี่ย”
“ก็ชื่อเนมนั่นแหละ ลุกไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันไหวรึเปล่า เสร็จจะได้มานอนสบายตัวหน่อย”
“ม่ายปาย พี่โก้นั่นแหละ...รับผิดชอบเลย”
“รับผิดชอบอะไร”
“...อาบน้ำให้เนมหน่อย”
“ไปอาบเอง”
“แค่นี้ให้ไม่ได้ใช่มะ วันเกิดเนมทั้งทีให้ไม่ได้ใช่มะ”
“เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้แล้วกัน”พี่โก้เดินออกไปนอกห้อง ผมรู้สึกถึงชัยชนะเล็กๆ หลังจากพี่โก้รับปาก ผมรีบถอดเสื้อรอ แต่ทำไมหาคอเสื้อไม่เจอเนี่ย จะเอาออกทางไหน ตอนใส่ก็มีคออยู่นี่หว่า
“ทำอะไรน่ะ เดี๋ยวก็กลิ้งตกเตียงหรอก มานี่ นั่งนิ่งๆ ยกแขนทำคอตรงๆ”เออ พอทำตามพี่โก้บอกแล้วเสื้อมันหลุดง่ายดีจัง ผมลงไปยืนข้างเตรียมเพื่อถอดกางเกงเป็นอันดับต่อไป
“ยืนตรงๆ สิเนมเดี๋ยวก็ล้มหัวแตก อยากหัวบากหรือไง”พี่โก้นั่งอยู่ริมเตียงเป็นแท่นให้ผมเกาะไหล่ในขณะที่มืออีกข้างกำลังพยายามรูดขากางเกงขาสั้นออกไป แต่มันยากเหมือนกันนะ ผมเซไปเซเหมือนใครแกล้งจับตัวผมหมุนเลย
“พี่โก้อย่าแกล้งดิ”
“แกล้งอะไร”
“อย่าหมุนเด้”
“มั่วแล้ว ยืนไม่ตรงเองยังมาว่าคนอื่น”พี่โก้พูดจบผมเลยพยายามยืดตัวตรง กางเกงก็ยังคามันไว้ตรงเข่านี่แหละ สองมือผมเกาะไหล่พี่โก้เอาไว้เป็นหลัก แต่...ห้องมันหมุนจริงๆ นะ ผมยิ่งเอนไปเอนมาใหญ่ สุดท้ายเลยเอนไปพิงพี่โก้ไว้ซะเลย
“มึนหัว”
“สมน้ำหน้า”พี่โก้พยายามเอาผ้าชุบน้ำเย็นมาเช็ดตามตัว แต่ยิ่งทำให้ผมหนาวเลยพยายามเบี่ยงตัวหนี พี่โก้ก็ยิ่งตาม มันก็สนุกดีเหมือนกันนะ
“ฮึๆๆ เย็นอ่ะ”ไม่นานพี่โก้ก็เช็ดจนเสร็จ เปลี่ยนเสื้อผ้าแถมปะแป้ง ลากมานอนห่มผ้าให้ผมเรียบร้อยเลย
“แป้งหอมๆๆๆ”
“อืม นอนได้แล้ว”
“หอมรึยางงง”
“หอมแล้ว”
“หอมตอนไหน อย่างนี้ต่างหากเรียกหอม”ผมพยายามดันตัวไปหอมแก้มพี่โก้ทั้งสองข้างด้วยความลำบาก มันเฉียดไปก็เฉียด ปากพี่โก้ก็ผ่านหน้าไปมาอยู่เรื่อย
“พี่โก้...จูบเนมหน่อย”ถึงโลกจะหมุนไปมา แต่ผมรู้สึกถึงสายตาพี่โก้ได้ว่ากำลังจ้องผมอยู่ พี่โก้อยู่ตรงหน้าผม อยู่ตรงนี้...มาหาผมจริงๆ....เป็นของผม
“เนมรักพี่โก้....รักจริงๆ นะ...เนมรัก...รักพี่โก้คนเดียว จะรักคนเดียวจนตายเลย รัก...จนตาย ระ อื้ออ....”พี่โก้บดปากลงมาเร็วจนผมพูดไม่ทันจบ จูบครั้งนี้มีรสแปลก คงเป็นเพราะเหล้ามันเลยมีความขมแปลกๆ หวานนิดๆ แต่ร้อนกว่าทุกครั้ง ตัวผมไม่สั่นเหมือนทุกที มือก็ไม่ได้หยุดนิ่ง พี่โก้พยายามจับมือผมให้หยุด แต่ผมอยากสัมผัสพี่โก้มากกว่านี้ อยากเป็นของพี่โก้ อยากให้พี่โก้เป็นของผม เป็นของผมคนเดียว
“....ให้เนมเป็นของพี่โก้นะ”
.
.
.
.
แสงอาทิตย์ที่ส่องผ่านเข้ามาในห้องทำให้วินาทีแรกที่ลืมตาผมถึงกับต้องกุมขมับ ปวดหัวจนแทบระเบิด แต่ที่สำคัญที่สุดคือปวดตัวไปหมด ผมนอนนิ่งๆ ทบทวนเรื่องราวเมื่อคืน ผมอาจจะเด็กมากสำหรับการดื่มเหล้าครั้งแรก แต่ก็ไม่มากพอที่จะลืมเหตุการณ์ทั้งหมด ไม่ลืมว่า...เมื่อคืนมีอะไรเกิดขึ้น สร้อยที่ข้อมือเป็นหลักฐานอย่างแรก แต่หลักฐานที่สำคัญที่สุดคือร่างกายตัวเองที่ไม่ปกติ ไม่เหมือนเดิม ผมพยายามมองรอบกายเพื่อตามหาพี่โก้ แต่ไม่มี ผมค่อยๆ ลุกขึ้นเดินออกจากห้อง ลงมาข้างล่าง บ้านเงียบสนิท เดินไปห้องพี่นิคที่ไม่ได้ล็อคประตู พี่นิคยังคงไม่ตื่น และในห้องมีเพียงพี่นิคกับเพื่อน ผมค่อยๆ ก้มลงมองที่ข้อมือตัวเอง อ่านอักษรที่สลักชื่อจริงผมเป็นภาษาอังกฤษ หากไม่มีสิ่งนี้...ผมอาจจะคิดว่าแค่ฝันไป...แค่ฝันดีอีกหนึ่งคืน คืนที่ดีที่สุด...และเจ็บที่สุด
“อ้าวเนม ตื่นแล้วเหรอ นึกว่ายังไม่ตื่น เมื่อคืนโทรมาตั้งหลายรอบก็ไม่รับ”
“...คีย์”
“เออดิ มึงนึกว่าใครล่ะ Happy Birthday นะ”คีย์ส่งยิ้มให้พร้อมยกกล่องของขวัญเล็กๆ ในมือให้ดูผ่านรั้วประตู ผมเปิดรับมันเข้ามาในบ้านแล้วเดินตามมันเรื่อยๆ ฟังมันบ่นเรื่องที่โทรมาแล้วผมไม่รับไม่โทรกลับ น้ำหนักบนข้อมือทำให้ผมค่อยๆ ก้มลงมองที่ข้อมือตัวเอง อ่านอักษรที่สลักชื่อจริงผมเป็นภาษาอังกฤษ หากไม่มีสิ่งนี้...ผมอาจจะคิดว่าแค่ฝันไป...แค่ฝันดีอีกหนึ่งคืน คืนที่ดีที่สุด...และเจ็บที่สุด
วิ่งหลบ :z6: ก่อนนะ กีสสสสสสสสส :o12: :o12: :o12: :z2: :z2: :z10:
-
มาแล้ววว
:mc4:
ณ ตอนนี้ พี่โก้ก็เลือกที่จะอยู่กับพี่โก้
น่าจะเป็น พี่เจ เน๊อะ
อืม....น้อยใจแทนเนมอ่ะ ตอนนี้มันตอนพี่เอ๊กซ์กลับไปแล้วเหลือเจที่ยังไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ ตอนอ่านน้องเจก้สงสารนะ พอมาอ่านผ่านเนมแล้วหมั่นไส้อ่ะ
ยิ่งตอนโก้บอก ทางนี้สำคัญกว่านี่แบบบบบบ จิกเม้าเลย -*-
ตอนต่อไป พิเศษ รึ เนื้อเรื่องหลักคะ ของเนื้อเรื่องหลักเน๊อะ กะลังจะเข้าได้เข้าเข็ม
ปล. ตัดฉากไปโคมไฟ คุณจี มือตกเปล่า :laugh:
-
ตอนเด็กๆ เนมน่ารักใสซื่อมากเลย
สงสารเนมที่โก้เห็นเนมเป็นเหมือนเงาของเจอ่ะ~
คืนแรกของเนมกับพี่โก้สินะั :o8:
-
เครียด....... อึดอัด :z3:
-
พี่จีมาต่อแล้ววววววววว
อ่านแล้วสงสารเนม :sad4:
-
เหมือนรีบนบอก ตอนอ่านเจ สงสารเจ แต่พอมาอ่านเนมแล้วโคตรสงสารเนมเลย :z3:
-
อิพี่โก้ :z6:
น้องเนมมมมมม มาซบมาๆๆ :กอด1:
แล้วก็วิ่งหนีไป :o12:
เศร้าค่าา สงสารน้องเนมอ่ะ ฮืออ พี่โก้อ่ะ เฮ้ออ ตอนนั้นเราก็ดีใจอ่ะะ รักเจ
แต่มาตอนนี้ สงสารน้องเนมมมมมมมมมมมมม :sad4:
-
วัยขนาดเนม เจอแบบนี้ ก็คงจะคิดแบบนี้เหมือนกัน แต่จะว่าไปโก้ก็ชัดเจนอยู่นะ
ขอบคุณนะค่ะ คิดถึง คิดถึง :D
-
นายเอกส่วนใหญ่ของคุณจี น่าสงสารอยู่ร่ำไป
:z3:
ด้วยความรัก ทุกบวก จัดไป
-
ไอ้ 4 จุดนั่น เลวร้ายกว่าตัดไปที่โคมไฟจริงๆด้วย
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
แต่ลิ้นพี่โก้อุ่นกว่าลิ้นตัวเองใช่มั้ยน้องเนม
โอเคจ๊ะ ป้าให้อภัยนะ....... :o12: :o12:
วิ่งจากไปอย่างทรมาน
จีทำร้าย :beat:
-
สงสารน้องเนม :sad4:
เราเข้าใจ ความรู้สึกของเนมตอนนั้นนะ น่าสงสาร :sad4:
-
เครียดอ่ะ มาแต่ละที มึนไปหลายวันเลยค่าาาาาาาาาาาา :a5: :a5: o22 o22
-
น้องเนมน่าสงสารอ่ะ :sad4:
พี่จี รีบมาต่อเถอะ ไม่ไหวเเล้วว :m15:
-
:sad11: :sad11: :sad11:
-
ถ้าไม่นับตอนพิเศษ
เดาว่าจุดเปลี่ยนของสองคนนี้รอยต่อมันอยู่ที่คีย์ใช่มั๊ย
ช่วงนั้นพี่โก้เลยห่างออกไปเพราะเข้าใจว่าเนมมีคีย์อยู่แล้ว
แต่ไม่ว่ายังไง ก็ไม่เข้าใจพี่โก้อยู่ดี
ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ และไม่เข้าใจ พี่โก้ชอบทำให้เนมสับสนเนอะ
เนมอาจจะดูหัวอ่อน แต่น้องมันก็มีความคิด มีหัวจิตหัวใจนะเออ
ทำให้น้องมีความหวังแล้วก็เป็นพี่โก้เองนั่นแหละ ที่เป็นคนขยี้ความหวังของน้องทิ้ง
อย่ามาว่าเนมยังเด็ก อย่าวางกรอบให้เนม ' เลือก '
ทั้งหมดที่ทำมา พี่โก้ต้องการลองใจอะไรน้องหรอ
เราว่าจริงๆ อาจจะเป็นตัวพี่โก้เองก็ได้นะ...... ที่ไม่มั่นใจในความรักอ่ะ
ปัญหามันอยู่ที่เอ็งเ้ข้าใจมั๊ยย เอ็งทั้งนั้นนน
สรุปง่ายๆ พี่โก้.. เอ็ง น่ะ โรค จิต !! ( ชอบแกล้งน้อง โฮ ) :angry2: :angry2:
ปล.. วันนี้ขอเม้นแบบดราม่า หักคอพี่โก้สักที อ่านแล้วมันปรี๊ด แบบว่าแพ้น้ำตาเด็ก 555+
-
ร้องไห้ไปกับเนมด้วย
พี่โก้เป็นเพื่อนที่ดี
เป็นแฟนที่...น่าจะดี
ต่อให้ไม่ใช่เด็กน้อยอย่างเนม เห็นแบบนั้นก็อดเปรียบเทียบและน้อยใจไม่ได้อยู่ดี
-
น้องเนมเวอชั่นใสกิ๊ง น่ารักเวอร์เลย จะว่าไปพี่โก้เย็นชาจัง สงสารน้องที่คิดเปรียบเทียบกับพี่เจ เนมน่ารักอยู่แล้วลูก ไม่ต้องเอาตัวเองไปเทียบกับใครเลย
-
น้องเนมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
โอ๋ๆๆๆ มาอยู่กะป้าดีกว่านะลูกนะ :กอด1:
-
เจ..คนที่ไม่มีใครอยู่รอบตัว กับ เนม..คนที่มีครอบครัวอยู่รายล้อม
มันก็เป็นธรรมดาที่โก้จะต้องเลือกอยู่กับเจอยู่แล้ว :o10:
-
กรี๊ดดดดดดดด T-T
เศร้าาา :m15:
สงสารเนมมมมมม :beat: ตบพี่โก้ แงๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด มาแล้วๆๆๆๆๆๆ :laugh:
รออยู่ตลอดๆ คิดถึงพี่โก้กับน้องเนม คิดถึงคุณจีด้วยค่ะ
มีเรื่องอยากบอกค่ะ มีคนก๊อปนิยายคุณจีค่ะ
ไปอ่านฟิคศิลปินที่เราชอบมากกกกกก เค้าก๊อปนิยายของคุณจี (ระเบียงรักฯ พี่เอ็กซ์กับน้องเจ)ค่ะ
เสียความรู้สึกมากเลย ตอนนั้นคิดว่าจะทำยังไง คุยกับน้องสาวว่าเอาไงดี หรือว่าจะคอยดูเค้าไปก่อน
น้องก็ไปเม้นท์ถามเค้า ประมาณว่าทำไมเนื้อหาตอนนี้เหมือนกันเลย พิจารณาหน่อยดีไม๊
พอวันต่อมา น้องสาวปรี๊ดดดดดดแตกมาเลยค่ะ ว่าเค้าเอาตอนพิเศษมาลง
ปรากฎว่า มันเหมือนกับเรื่องแลกรัก (พี่โก้กับน้องเนม) ตอนพิเศษ วันลอยกระทง แค่เปลี่ยนชื่อเท่านั้น
น้องสาวก็ถามว่าจะเอาไง แล้วบอกว่า "หนูทนไม่ไหวแล้วนะ หนูไปเม้นท์แล้วว่าพอได้แล้ว"
ส่วนเราก็ว่าในบล๊อกเค้าไม่ระบุตัวตนอะไรทั้งนั้น หายไปดื้อๆ อย่างแน่นอน
เราก็เลยปริ้นสกรีนหน้าจอเอาไว้ก่อน แหม พอทำเสร็จปุ๊บเค้าก็ลบปั๊บเลยค่ะ
แล้วเค้าก็ลบทุกอย่างออกไปตามที่คาดไว้จริงๆ วันต่อมา เค้ามาเปิดบล๊อกใหม่ ลบทุกอย่างออก แต่งเรื่องใหม่
แล้วบอกขอโทษ ไอ้เราก็นึกว่าจะสำนึกผิดเรื่องก๊อปนิยาย แต่ที่ไหนได้
พอมีคนมาเม้นท์ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลิกแต่ง กลับตอบว่า
ตอนลงตอนพิเศษข้อมูลหายหมดเลย แต่พอกู้กลับมาได้ กลับได้พล๊อตเรื่องใหม่ซะงั้น
เฮ้อออออ คนเรานี่.....จริงๆเลย
ก็เลยมาบอกคุณจีเอาไว้ค่ะ อยากให้คุณจีแจ้งไว้ในเม้นท์ที่ลงนิยายด้วยก็ดีนะคะ
เผื่อเค้าไม่ได้อ่านเม้นท์ของเรา แต่เค้าต้องอ่านนิยายคุณจีแน่ ถ้าก๊อปไปได้เค้าก็คงต้องวนเวียนอยู่แถวนี้แหละค่ะ
ถ้าคุณจีอยากรู้ว่า เรื่องไหน ยังไง เราปริ้นสกรีนหน้าจอไว้นะคะ
-
มาจิ้มให้อยู่หน้าเดียวกับคุณจีก่อนน
สงสารเนมเหมือนกันนะ ให้คนอื่นมองว่าเป็นตัวแทนของอีกคน ก็คงเจ็บไม่ใช่น้อย..
-
กร๊าซซซซซ....สามตอนรวดดด ดีจายคุณจีมาแย๊วววว
ตะกายขึ้นไปอ่านอย่างด่วน!!
*********
ง่า....สงสารเนมจังเลย ปวดใจทุกทีที่เอาหนูตัวเองไปเป็นเงาของเจ :o12:
แต่ยังไม่ค่อยเก็ทเลยว่าอะไรเป็นจุดหักเหให้เนมไปคบกับคีย์ทั้งที่ผ่านไปแค่สป.เดียวจากเหตุการณ์นี้..ใช่ป่ะคะ :z3:
อิพี่โก้เอ๊ยยยย พูดตัดรำคาญแต่ไม่คิดว่าเนมจะฟังอยู่ใช่มั้ย. เฮ่อออออ :เฮ้อ:
ส่วนตัวคิดว่าเนมสำคัญกับโก้มากพอควร แต่ก้อยังไม่เข้าใจโก้ในหลายๆอย่าง
รออ่านตอนปัจจุบันเผื่อจะเข้าใจเฮียแกมากขึ้น รอออออ นะค๊าคุณจี สนุกมากๆ o13
ปกติเข้ามาแค่วันละครั้ง ตั้งแต่คุณจีกลับมานี่แบบ กลายเป็นหลายครั้งต่อวัน :กอด1:
-
อ่านไปแล้วนี่แบบ...น้ำตาแทบไหล
ตรง “เนม...ไม่...สำคัญเหรอ”
อ่านไปนี่ไหลเลยอ่ะ หมายถึงน้ำตานะ :z3:
-
เนมมาแล้ว คุณจีกลับมาแล้ว :mc4: :mc4:
-
ณ ตอนนั้นสงสารน้องเจ แต่ ณ ตอนนี้สงสารน้องเนม
เอาจริงๆบอกความรู้สึกไม่ถูกเลย เหมือนรีบนอ่ะหมั่นไส่ฟร่ะ :fire:
รอตอนต่อไปนะพี่จี คิดถึงงงงงงงงงง ง
-
สงสารเนม :เฮ้อ:
-
รู้สึกดีที่นั่งรอ โถน้องเนม
-
น้องเนม :monkeysad:
ไอ้พี่โก้ :angry2:
-
อ่านแล้วน้ำตาร่วงเลยทีเดียว สงสารเนม
เกลียดโก้!!! ไม่เข้าใจเลยทำไมทำแบบนี้
โก้มันรู้ตัวมั้ย ว่าสิ่งที่มันทำมันมีผลกับเนมทั้งนั้น
และที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็เพราะมันคนเดียว
เรารู้สึกว่าพี่โก้แม่งเหี้ยจริงๆ เนมยังเด็กนะ เด็กมากจริงๆ
รักแรกคนแรกแถมยังจบแบบไม่เคลียร์ มันมีแต่เจ็บกับเจ็บ
จะลืมก้ไม่ได้เดินหน้าต่อก้ไม่ได้ เพราะเราไม่รู้ไม่เคลียร์มันสักอย่าง
ทำอะไรไม่ได้นอกจากวนซ้ำอยู่ที่เดิม เจ็บซ้ำไปมา
อยากให้โก้เคลียร์สักที เคลียร์ทุกเรื่องได้แล้ว
ก่อนจะเกลียดไปมากกว่านี้
ปล. ยาวมากกกกกกกกกตอนนี้ o13
-
เป็นเราก็คงเจ็บ และอาจจะทำแบบเนม เพราะโก้ไม่พูดหรือทักท้วงอะไรเลยนี่น่า o22
-
อ๊ากกก น้ำตาไหลไปพร้อมๆกับน้องเนม ฮื่ออออ น่าสงสารอะ น้องยังเด็กมาก แถมยังเป็นรักครั้งแรกด้วยอ่ะ
การกระทำทุกอย่างที่พี่โก้ทำกับน้องมันมีส่วนทำให้น้องคิดว่าพี่โก้ใจตรงกันได้ไม่ยากเลยนะ เพราะมองดูแล้ว
ก็เหมือนว่าพี่โก้รักเนมเหมือนกัน แต่พอเวลาที่จะต้องอยู่กับเจพี่โก้ก็เหมือนกับว่าไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลยสักนิด
วันสำคัญของน้องมาหน่อยไม่ได้เหรอ เห้อ รู้สึกว่าช่วงวันเกิดเนมจะเป็นตอนที่พี่เอ๊กซ์กลับไปแล้วใช่มั้ย
เจก็อยู่คนเดียวไม่ได้ เห้อ สงสารเนมได้ยินว่าทางนั้นสำคัญกว่าก็น้ำตาล่วงเลย ฮื่อออ ไม่เข้าใจพี่โก้จริงๆ
ครั้งนี้มันคือจุดเปลี่ยนของทั้งคู่แล้วละมั้ง เนมเองก็เจ็บมาก แล้วคีย์ก็คงจะเข้ามาในตอนนี้ ทำให้พี่โก้กลับมาอีกครั้ง
แล้วเข้าใจผิดสินะ โอยอยากจะบ้าตาย บางทีแค่พี่โก้เอ่ยปากอะไรให้น้องเข้าใจมันคงจะง่ายกว่านี้มั้งเนี่ย
ปล. เม้นแบบมึนมาก อ๊ากกกก
-
ตอนที่พี่โก้พูดว่า "ก็ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่า"
คนฟังอย่างเนมคงรู้สึกแย่สุดๆ แน่เลย :m15:
ขอบคุณสำหรับนิยายครับผม :กอด1:
-
แสดงว่าช่วงนี้พี่เอ็กซ์ก็โผล่มาแล้ว....โก้คงรักน้อง แต่ก็คงตัดเพื่อนไม่ขาดจริงๆ
เฮ้อ...เหมือนจะเข้าใจโก้ แต่ก็สงสารน้อง
-
น้องเนมน่าสงสารมากเลยอ่ะ เรื่องแบบนี้ กับวัย ณ ขณะนั้น :sad4:
โก้ดูเย็นชา และโหดร้ายเกินไปนะ (แต่เราก็ยังชอบโก้อยู่ดีแฮะ :laugh: )
ก็เข้าใจว่าโก้เป็นพวกเข้าใจคนอื่นเก่ง และเข้าใจเนมได้ดี ตัวเนมเองก็คิดแบบนั้น
แต่ก็ไม่น่าจะคิดอะไรแทนน้อง :angry2:
คือเราว่ามันน่าเศร้าก็ตรงที่ โก้เลี้ยงเนมมาในแบบที่ตัวเองอยากให้เป็นนี่แหละ
เหมือนเนมเป็นแก้วเปล่า ที่โก้เป็นคนค่อยๆเติมน้ำเข้าไปจนเต็ม
แต่พอมันเต็มจนมันล้น โก้ก็เลิกที่จะสนใจแก้วใบนี้แล้ว
ทั้งนิสัย อารมณ์ ความรู้สึก เหมือนโก้ค่อยๆเพาะมันขึ้นมาในตัวน้องเนมเลย :o12:
ไม่รู้ว่าจะมีพาร์ทของโก้รึเปล่า เพราะน่าจะทำให้เข้าใจโก้มากกว่าที่เป็นอยู่ :z3:
-
รู้สึกว่า...ทุกการกระทำของโก้ ณ ตอนนั้น
มันมีผลต่อพฤติกรรมที่เนมทำ และแสดงออกมาจน ณ ปัจจุบันเลยอ่ะ
เนมตอนนั้นยังเด็ก แต่รู้จักที่จะอดทนและควบคุมความรู้สึกระแวงต่างๆ ได้ขนาดนั้นถือว่าเก่งมากแล้ว... o13
งานวันเกิดแอบเศร้า...และก็ไม่รู้สึกดีใจกับครั้งแรกของเนมเลยอ่ะ ดูคลุมเครือจัง
อยากอ่านตอนปัจจุบันเร็วๆ แล้วอ่าค่ะ
เอาใจช่วยน้องเนมสุดใจขาดดิ้นเลยค่า...
ตอนนี้ยาวมากกกกกก
ขอบคุณ G_wa ที่ถึงจะหายไปนาน แต่มาต่อทีนี่ยาวได้ใจจิงๆ :pig4:
-
มันนดูไม่ชัดเจนเนอะ พี่โก้จะโทษว่าเนมเป็นคนไม่รักษาสัญญก็ไม่ได้ เพราะพี่โก้เป็นแบบนี้อ่ะ
เนมมันก็ต้องคิดน้อยใจบ้างแต่พี่โก้ไม่เคยให้ความมั่นใจเลย น่าสงสาร
แต่สามตอนรวดแบบนี้ปลาบปลื้ม o13
-
ไม่เคยเข้าใจอิพี่โก้เลยยยยย :beat: :m16:
สงสารเนมมาก :sad4: น้องเด็กน้อยมากมาย อิพี่มันก็ไม่ชัดเจนแถม ทำร้ายใจน้องเป็นระยะๆ มันถึงได้ประชดจนผิดพลาดไปกไง :เฮ้อ:
ตรูอยากจะบ้า :serius2:
ขอบคุณพี่จีคร้าบ :กอด1: :pig4:
-
คำ..คำนี้
"สำคัญกว่า"
น้องเนมแอบฟัง
แต่..พี่โก้ใช้สติ พูด
ใครก็ตามเจอคำนี้เข้าไป
มีแต่เจ็บ และ..เจ็บบบบ
แสนสาหัส
คนฟังหดหู่ รู้สึกด้อยค่า
ความมั่นใจไม่มีเหลือ
คนพูด สบายใจที่ได้พูด ไปแล้ว
หุหุ ความรู้สึก ก็ตามนั้นอย่างที่พูด
ขอบคุณครับ คุณจี
...มาคราวนี้อย่างยาว อ่านจุใจเลย..
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด มาแล้วๆๆๆๆๆๆ :laugh:
รออยู่ตลอดๆ คิดถึงพี่โก้กับน้องเนม คิดถึงคุณจีด้วยค่ะ
มีเรื่องอยากบอกค่ะ มีคนก๊อปนิยายคุณจีค่ะ
ไปอ่านฟิคศิลปินที่เราชอบมากกกกกก เค้าก๊อปนิยายของคุณจี (ระเบียงรักฯ พี่เอ็กซ์กับน้องเจ)ค่ะ
เสียความรู้สึกมากเลย ตอนนั้นคิดว่าจะทำยังไง คุยกับน้องสาวว่าเอาไงดี หรือว่าจะคอยดูเค้าไปก่อน
น้องก็ไปเม้นท์ถามเค้า ประมาณว่าทำไมเนื้อหาตอนนี้เหมือนกันเลย พิจารณาหน่อยดีไม๊
พอวันต่อมา น้องสาวปรี๊ดดดดดดแตกมาเลยค่ะ ว่าเค้าเอาตอนพิเศษมาลง
ปรากฎว่า มันเหมือนกับเรื่องแลกรัก (พี่โก้กับน้องเนม) ตอนพิเศษ วันลอยกระทง แค่เปลี่ยนชื่อเท่านั้น
น้องสาวก็ถามว่าจะเอาไง แล้วบอกว่า "หนูทนไม่ไหวแล้วนะ หนูไปเม้นท์แล้วว่าพอได้แล้ว"
ส่วนเราก็ว่าในบล๊อกเค้าไม่ระบุตัวตนอะไรทั้งนั้น หายไปดื้อๆ อย่างแน่นอน
เราก็เลยปริ้นสกรีนหน้าจอเอาไว้ก่อน แหม พอทำเสร็จปุ๊บเค้าก็ลบปั๊บเลยค่ะ
แล้วเค้าก็ลบทุกอย่างออกไปตามที่คาดไว้จริงๆ วันต่อมา เค้ามาเปิดบล๊อกใหม่ ลบทุกอย่างออก แต่งเรื่องใหม่
แล้วบอกขอโทษ ไอ้เราก็นึกว่าจะสำนึกผิดเรื่องก๊อปนิยาย แต่ที่ไหนได้
พอมีคนมาเม้นท์ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลิกแต่ง กลับตอบว่า
ตอนลงตอนพิเศษข้อมูลหายหมดเลย แต่พอกู้กลับมาได้ กลับได้พล๊อตเรื่องใหม่ซะงั้น
เฮ้อออออ คนเรานี่.....จริงๆเลย
ก็เลยมาบอกคุณจีเอาไว้ค่ะ อยากให้คุณจีแจ้งไว้ในเม้นท์ที่ลงนิยายด้วยก็ดีนะคะ
เผื่อเค้าไม่ได้อ่านเม้นท์ของเรา แต่เค้าต้องอ่านนิยายคุณจีแน่ ถ้าก๊อปไปได้เค้าก็คงต้องวนเวียนอยู่แถวนี้แหละค่ะ
ถ้าคุณจีอยากรู้ว่า เรื่องไหน ยังไง เราปริ้นสกรีนหน้าจอไว้นะคะ
บอร์ดไหนคะ จะได้ตามไปดูแลด้วย ขอลิ้งทาง พีเอมคะ
เฮ้อ นาน ๆ คุณจีจะมาต่อยังมาเจอเรื่องแบบนี้ซ้ำซากอีก
-
โกรธก็ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย <<<<<ใครเคยโดนประโยคนี้ จะรู้ดีว่า คำว่าจุกเป็นยังไง :m15:
-
3 ตอนรวด สะใจ อิอิ
ณ.เวลานั้นในอีกมุมมองหนึ่งของอีกคน
:กอด1: o13
-
โฮกกกกกกกกกกกกก~ปวดตับ!!!!!
ไม่เข้าใจพี่โก้เลยจริงๆ บางทีก็รู้สึกว่าดีกับน้องเนมมากกกกก
แต่ก็มาบอกว่าไม่สำคัญ
แต่ก็คิดว่าพี่โก้คงไม่เห็นน้องเนมเป็นตัวแทนเจ(ใช่มั้ยห้ะ :m31:)
อยากอ่านต่อตอนปัจจุบันแล้ว วว
อยากเข้าใจอีพี่โก้ก่อนที่จะ o18
:กอด1:จีค่ะ จุ๊บ
-
“ทีหลังตอบอย่างนี้ไม่ต้องตอบก็ได้นะพี่นิค เนมออกจะน่ารักเหอะ ไม่เชื่อไปถามแม่เลย เนมหน้าเหมือนแม่ พี่โก้ว่าไม่น่ารักก็แสดงว่าว่าแม่ด้วยใช่มั้ย”
อันนี้ก็น่าจะเป็นพี่นิคใช่เปล่าเอ่ย
----
ฮือออ สงสารน้องเนมอ่ะ พี่โก้ไปแล้ววว :o12:
ตัดกลับมาปัจจุบันด่วนนนนน
-
เนมผู้น่าสงสาร
พี่โก้จะใจร้ายไปไหน
-
สงสารน้องเนม :sad4:
-
สงสารเนมตอนวันเกิดมากอ่ะ เข้าใจความรู้สึกเลยอ่ะ เนมหวังมาตลอดว่ายังไงพี่โก้ก็ต้องมางานวันเกิด
แล้วได้ยิน "ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย" สงสารเนมมากกก ยิ่งเนมพูดว่า “เนม...ไม่...สำคัญเหรอ”
เนมรู้อยู่แล้วว่าโก้อยู่กับเจ เนมเปรียบเทียบตัวเองกับเจอยู่แล้ว :monkeysad:
แล้วที่เนมบอกว่า "คืนที่ดีที่สุด...และเจ็บที่สุด" << โก้ต้องพูดอะไรกับเนมแน่ๆ :o12:
ขอบคุณพี่จีนะคะจัดตอนพิเศษมาให้ตั้ง 3 ตอน :pig4: แต่ก็อยากอ่านต่ออีกแล้วอะ :laugh: รอค่ะรอ
-
จีว่า>>>มาเต็ม คึคึ
-
เศร้าใจ
-
T.T song saan n'name maak maai khaa....
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: สงสารน้องอะ พี่โก้พูดทำร้ายจิตใจน้องมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เนมเล่นซะเรานํ้าตาซึมเลย :m15: ทำไมโก้ต้องพูดทำร้ายจิตใจ เพราะคิดว่าเนมไม่ได้ยินเหรอ :fire:
-
:mc4: รวดเดียว 3 ตอน แสดงว่า พร้อมเต็มอัตราแล้วใช่ไหม น้องจี
ความรู้สึก กับ การแสดงออก ของโก้ มันดูคลุมเคลือ แต่แฝงด้วยความจริงใจและจริงจัง
เพียงแต่ความหึง หวง จึงทำให้เนมคิดมาก จนทำให้อะไร ๆ มันเลวร้ายลงไป
แต่ว่านะ การห้ามความคิดเนียมันยาก ถึงยากที่สุด แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยอ่ะ
มารอลุ้นกันต่อไปว่า จากนี้ไป ความรักของทั้งสองจะมาบรรจบและเริ่มต้น รักครั้งใหม่อย่างไร
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ น้องจี :กอด1:
-
สงสารเนมจริงๆ
เมื่อไรจะสมหวังซะที
-
:กอด1:รักฝังใจ
-
เข้ามากรีดร้องกับความรักของโก้เนม ปวดใจ
-
น่าสงสารเนมนะยังเด็กอยู่เลย
ต้องทนกับอะไรที่ยังไม่ชัดเจนจากโก้
-
พ่อพระเอกจะรีบไปไหน
ปล่อยให้เนมตื่นมางงๆ คนเดียว
กลับมารับผิดชอบเลยนะ :angry2:
-
มีแต่ตอนพิเศษนะเนี่ยคุณจีเราอยากอ่านตอนปัจจุบันมั่งอ่ะ
-
พี่โก้อ่ะ อย่ารังแกเด็กเซ่่่่่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มันทำร้ายคนอ่านอ่ะ สงสาร Y_Y
:sad4: :sad4:
-
อ่านแล้วเจ็บจริงๆ
สงสารเนมมาก ความรู้สึกมันสุดๆเลย
โก้แม่ง!!!!!
อ่านตอนนี้แล้วเกลียดโก้จริงๆ
-
อยากจะโกรธไอ้คุณพี่โก้อยู่หรอกนะ บางทีก็ทำเหมือนใส่ใจแต่บางทีก็ไม่
แต่พอคิดอีกที....พี่โก้เป็นคนที่มีความคิดที่ไม่เหมือนคน(ธรรมดา)อื่นที่สุด...
จริงๆแล้วอาจจะมีอะไรมากกว่านั้น (หรืออาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้)
เพราะงั้นเรารอดูไปเรื่อยๆ ดีกว่าเนอะ....(บอกตัวเอง...ฮาาาา)
-
อ่านจากมุมของเจก็สงสารเจนะ
แต่พอมาเจอมุมของเนมจี๊ดเลย อย่างน้อยเจก็ไม่เคยโดนบอกว่าตัวเองสำคัญน้อยกว่าใช่ไหม :z3:
เข้าใจว่าเจไม่มีใคร แต่เนมก็เหมือนชีวิตนี้จะยกให้พี่โก้ไปหมดแล้ว
สงสารเนมอ่ะ ฮืออออ ชีวิตนี้ขึ้นกับพี่โก้ไปแล้ว
ไปคบกับคีย์ก็เพราะพี่โก้ไม่ใช่หรือไง แล้วยังมาเจอพี่โก้จะให้เลือกอะไรอีก ตบคว่ำ 5555 :angry2:
ตัวเองให้ความหวังเนมไปเอง ก็รู้ว่าเนมรู้สึกยังไง :beat:
รอวันที่น้องเนมจะได้พี่มีความสุขนะพี่จี :monkeysad:
-
แอบเศร้า :m15:
แต่สนุกมากคะรอตอนต่อไปน่ะคะ ^^
-
เจ็บบบบบบบบบบบบ
อ่านแล้วเจ็บมาก
พี่โก้ โครตน่าถีบเลยอ่ะ มีเนมไว้เพื่อเป็นตัวแทนของเจ
แอบเคืองเจหน่อยๆที่ทำตัวเป็นศูนย์กลางของจักรวาล
เนมน่าสงสารมากกกกกกกกกกกกก นี่แหล่ะรักฝังใจ
อยากอ่านตอนธรรมดาแล้ว เพราะมันพีคพอดีแล้ว
-
สงสารเนม T.T
-
เจ็บจัง T_T สงสารเนมอ่ะ
:sad11: :sad11: :sad11:
-
เศร้าอ่ะ
สงสารเนมจัง
อยากรู้แล้วอ่ะคุณจี
ว่าอะไรที่ทำให้เนมตัดสินใจคบกับคีย์
เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นที่ทำให้เนมเข้าใจโก้ผิดจนต้องทำแบบนั้นอ่ะ
มันเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเนมเลยนะนั่น
-
แง๊ ~~~ เนม T_T สงสารเด็กน้อย
พี่โก้ก็ช่างไม่เคลียร์ ทั้งรักทั้งห่วงทั้งสองคนสินะ แอร๊~
-
ยังคงสงสารเนม และเห็นใจเนมต่อไป
พี่โก้นี่รักมั่นคงกับเจน่ะ
แต่ช่วยสงสารน้องมันหน่อย
ไม่รักก็ไม่น่าให้ความหวังและเลยเถิดกับน้อง
รอคุณจีต่อไป ดีใจที่มาต่อนะคะ
-
ว้าวๆๆๆๆๆๆๆๆ มีนิยายอ่านแล้ว อยากอ่านนิยายเรื่องนี้มากๆๆ เพราะชื่นชอบในตัึวผู้เขียนที่สุด
ประทับใจตั้งใจอ่านพี่เอ็กซ์กับน้องเจแล้ว เป็นนิยายเรื่องแรกเลยที่ทำให้เข้าเล้า คิคิ
อ่านเอ็กซ์เจจบก็ถามเพื่อนเลยว่าคุณจีเขียนเรื่องไรอีก ส่งมาให้อ่านหมดเลยเดี๋ยวนี้ 5555
เพื่อนก็แนะนำเรื่องนี้ บอกเป็นเรื่องของโก้ แต่ว่าตอนนี้(ตอนนั้นคือประมาณเดือนมิถุนายน)
คนเขียนหายตัวไป ไม่มาต่อเรื่อง แล้วเรื่องก็กำลังค้างอย่างรุนแรง ก็เลยยังไม่กล้าอ่าน
กลัวค้างแล้วลงแดง555 เพราะแค่เอ็กซ์เจ ก็กระชากอารมณ์ได้ดีในหลายๆ ตอน ก็เลยกลัว
แต่ก็ยังติดตาม รอคอยตลอด เวลาเปิดหานิยายอ่าน เห็นเรื่องนี้ทีไร ก็อยากจะคลิกเข้ามาอ่าน
แล้วก็ไม่ได้อ่าน จนวันนี้ เพิ่งเห็นว่าคุณจีกลับมาแล้ว ดีใจจัง จะได้อ่านเรื่องของโก้สักที
ขอบคุณมากๆนะคะ ที่มาต่อ ไว้เดี๋ยวอ่านจบจะกลับมาคอมเม้นท์ใหม่นะคะ :pig4:
ปล.คิดถึงพี่เอ็กซ์กับน้องเจมากๆ (ผิดเรื่อง555)
-
เสียจิ้นครั้งแรกหนูเนมเด็กมาก ๆ ทั้งอายุ ความคิดและการกระทำ
:pig4: คะ
-
น่าสงสารเนมจัง
:monkeysad:
-
อืมใสมากๆ
-
:o12: น้องเนมสู้ๆ
ที่แ้ท้ครั้งแรกก็คือวันเกิด เป็นตอนที่เจมีพี่เอ็กซ์แล้ว
โก้ก็คงรักเนมแหละ แต่... o22 ตอนเช้าหายไปไหนเนี่ย
-
ยิ้มรับที่คุณจีกลับมา
พออ่านจบ...มันกลับ
จุก!!!
:m15:
-
คนที่เราอยากเจอที่สุดในวันเกิดกลับไม่มางานเรา มันเจ็บสุดชีวิตเลยค่ะ เจอกับตัวมาแล้ว 555
อาการเดียวกะน้องเนมเป๊ะ หัวทิ่มเลย แล้วยิ่งวัยแบบเนม เจอเรื่องแบบนี้เข้าไปก็ สงสารน้องเลย
พยายามเข้าใจการกระทำทุกอย่างของโก้จากที่คุณจีสื่อ แต่มันก็มีบางมุึมที่เข้าใจยากอยู่ดี
จุดเปลี่ยนของทั้งคู่เป็นยังไงน๊า น่าจะเกี่ยวกะคีย์ด้วยแน่ๆ รึเปล่า
รอตอนปัจจุบันนะคะ กำลังลุ้นเลย :pig4:
-
จะผิดมากมั้ยที่หนูจะบอกพี่จีว่า อ่านแล้ว(ช่วงแรกๆ)ไม่ได้คิดถึงน้องเนมพี่โก้เลย
แต่กลับคิดว่านี่เป็นอีกหนึ่งรายละเอียดของระเบียงรักฯ แทน * :z6:*
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คืออ่านไปแล้วรู้สึกว่า อยากกลับไปอ่านระเบียงรักฯอีกรอบ ซึ่งเป็นรอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ ฮาาาา
แอบสงสารน้องเนมเหมือนกันง่ะ
ที่ในบางช่วงก็สงสัยว่าจริงๆแล้ว พี่โก้ชอบเนม เพราะเหมือนเจ รึเปล่า
สงสารจริงๆ น้องเนมคิดว่าตัวเองเป็นตัวแทนเจรึเปล่านะ ?
อ่านแล้วเหมือนจะเข้าใจน้องเนมมากขึ้น
แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจพี่โก้เท่าไร
ซึ่งถ้าเป็นพาร์ทพี่โก้พูดเองหนูคงเข้าใจมากขึ้น ฮ่าๆๆๆ (ล่อลวงพี่จีให้รีบแต่งพาร์ทพี่โก้ ฮิฮิ)
อ่านไปร้องไห้ไปตอนที่พี่โก้คุยโทรศัพท์กับพี่นิค
ตอนที่อ่านประโยคนี้
"โกรธก็ ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย แค่นี้นะ ขี้เกียจฟังมึงบ่นว่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้”
ใน ระเบียงรักฯ รู้สึกว่ายิ้มดีใจ ที่โก้เลือกเจ มันรู้สึกดีจริงๆ
แต่ใน แลกรัก อ่านปุ๊บร้องไห้เลยยยยย
สงสารน้องเนมนะ แต่ก็ในตอนนั้น หนูเป็นโก้ หนูก็เลือกเจ (ลำเอียง ฮ่าๆ /me :beat: :beat: :beat:)
ตอนนี้พยายามทำความเข้าใจพี่โก้อยู่ ฮ่าๆ
ปล. พี่จีจะงงที่หนูพิมพ์มั้ยนะ ฮ่าๆๆๆ
-
โก้ :13223:
เนม :m15:
เจ :impress2:
จี +1
-
โอ้ยเค้าปวดใจ
-
เห้ยยยยยยย
ดราม่า แล้วมันยังไงต่อออ
โฮววววว ,,
ทำไมนะ? จำไม่ได้ว่าช่วงนั้นน้องเจ มีเร่องอะไรรึป่าว
เวลา มันทับซ้อนกับตอนเรื่องน้องเจ ป้ะเนี่ย?
อ่อยยย สงสารน้องเนมนะ
ต้องรอดูฟากพี่โก้ อาจจะมีเหตุผล
-
เรื่องอดีตมักสร้างบาดแผล
และปัจจุบันควรเป็นยารักษาให้
แต่ดูท่าหนูเนมอาจเจ็บสาหัสกับปัจจุบันได้ 5555
รอตอนต่อไปค่ะ
ปล.รักพี่โก้จริงๆนะ!!♥
-
ดีใจจังคุณจีถือฤกษ์ดีมาต่อตอนใหม่ให้อ่านกัน 11/11/11
คอยเข้ามาตลอดว่าเมื่อไหร่จะมาต่อน๊า ในที่สุดก็ได้อ่านแล้ว
อ่านแล้วสงสารเนม เนมเหมือนเป็นตัวแทนของเจ
แต่โก้คงไม่คิดแบบนั้นหรอกมั้ง(รึปล่าว)
เพราะไม่มีใครเป็นตัวแทนของใครได้หรอก
จะรอดูซิ วันที่โก้รู้หัวใจตัวเองรักเนมจนหมดหัวใจ
จะเป็นอย่างไร (ให้เนมจัดการซะให้เข็ด)
-
งืออออออออออออ ตามอ่านมันแล้วววววววว
อ่านถึงตอนนี้รู้สึกสงสารเนมมากเลย เหมือนพี่โก้รักเนมมาตลอดนะ แต่สุดท้ายก็เหมือนจะเลือกเพื่อนอยู่ดี
อยากอ่านตอนต่อไปของปัจจุบันมากๆ จะบอกว่าเนมผิดที่ไปมีคีย์ก็ไม่ได้นะ ก็ตอนนั้นพี่โก้ทิ้งเนมก่อนนี่นา
ไม่รู้จะสงสารใครดี แต่อยากให้พี่โก้เข้าใจเนมหน่อยนะ :monkeysad:
-
ไม่เข้าใจโก้เลย :เฮ้อ:
ตกลงรักเนมรึป่าว รักแบบไหน อะไรยังไงยะ!!
การโดนมองข้าม มองไม่เห็นความสำคัญมันเจ็บปวดนะรู้มั้ย
แล้วยิ่งเป็นวันเกิดด้วย โอววววว
น้องเนมมมมมมมมมมม
-
กลับมาปัจจุบันขอให้เนมพ้นออกจากเงาของเจสักที ขอให้โก้ยอมรับและเปิดใจ
บวกพี่จีค่า
-
:monkeysad: เศร้า.....
-
ดีใจจังที่คุณจีอัพ เพราะคิดถึงมากๆ และใกล้ๆ ถึงช่วงที่เรารอคอยแล้ว
แต่อ่านตอนนี้จบ..... :a5: .....ปวดตับไปเลยค่ะ :o12:
สงสารเนมมากๆ ถ้าเนมจะเข้าใจผิด และทิ้งคำสัญญา (อย่างที่อิคุณพี่โก้ว่า....)
มันก็น่าไหมคะ เราว่าไม่ใช่น้องไม่มั่นคง แต่อิพี่โก้เองก็ไม่ชัดเจน
พูดออกมาได้ว่า "ทางนี้สำคัญกว่า..." งั้นเก็บเอาไว้ทำอะไรค่ะ
ถ้าโดนแบบเนม แล้วจะให้น้องมีใจมารออะไรอีกค่ะ
:เฮ้อ: อ่านแล้วอินมาก โกรธพี่โก้สุดๆ อยากกอดน้องเนมแน่นๆ
และขอบคุณคุณจีสำหรับตอนพิเศษตอนนี้มากๆ :กอด1:
ถ้ามีเวลา ช่วยเข็นตอนหน้าออกมาไวไวได้ไหมค่ะ นึกว่าเห็นใจคนอ่านเถอะนะคะ คาใจสุดๆ เลยค่ะ :o12:
-
พี่จีจี้จี้ เบ่งสิเบ่งสิเบ่ง ๕๕๕๕๕
อันนี้คืออดีตใช่ไหม?
โอเค แต่ปัจจุบันรักกันถูกไหม?หรือไม่ ?
พี่โก้ใจร้ายแต่ว่าถ้าได้อ่านเรื่องเจแล้วตอนนั่นเจน่าสงสารมากจริงๆอะ
เอาเป็นว่าเข้าใจนะ อีกอย่างน้องเนมก็เด็กด้วย
อยากได้อยากโดน เอย๕๕๕๕๕๕
ทีหลังอย่าหายไปนานอีกนะค่ะ นึกว่าพี่จีลอยไปกับน้ำหรือถูกไอ้เข้ลากไปซะแล้ว
-
เหมือนความรู้สึก ความเข้าใจ มันคลิ๊กกันไม่ตรงล็อคยังไงก็ไม่รู้
หวานๆ ขมๆ แบบนี้มันทรมานจริง
-
กอดพี่จี...
พี่โก้TT หนูกรี๊ดพี่นะคะ...
เปนกำลังใจต่อไปค่ะ^^
-
สงสารเนมนะ แต่ก็ยังไม่เห็นว่าโก้ทำอะไรผิด(นอกจากพรากผู้เยาว์ เอิ๊กกก คุกๆๆ)
เนมยังเด็กเกินไปแหละ โก้ก็ไม่ได้ตั้งใจฟันแล้วทิ้งหรอก
ปล. ปลื้มพี่นิคจัง เป็นพี่ที่ดีเนอะ^^
-
ว่าจะไม่ร้องแล้ว
T^T จนได้สิน่า
-
จัดมา 3 ตอนรวดอ่านกันหายอยากไปเลย
อิพี่โก้มาทำให้เด็กหวั่นไหว แล้วอย่างนี้เด็กอย่างเนมจะรับได้เหรอ
:pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สงสารน้องเนมมาก :sad4:
ทำไมโก้ต้องทำอย่างนี้ด้วยน่ะ
เจ็บจริงๆ เพราะคำๆ เดียว เปลี่ยนน้องเนมที่น่ารัก
ของพี่โก้ไปเกือบไม่เหลือคราบน้องเนมเลย
:sad4: :sad4: :sad4:
-
อ่านตอนนี้แล้วโคตรเจ็บปวดเลยอ่ะ
“โกรธก็ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย แค่นี้นะ ขี้เกียจฟังมึงบ่นว่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้”เสียงพี่โก้เงียบไปแล้ว ผมสงสัยว่า...เสียงหัวใจผมก็คงเงียบตามไปด้วยเช่นกัน
“เนม...ได้ยินแล้วนะ”
“เนม...ไม่...สำคัญเหรอ”
ตอนนอ่าน เรื่องของเจ โก้เท่มากก แต่พอมาอ่านตอนนี้ ไม่ไหวนะ
เจ็บมากอ่ะ เหมือนให้น้องเนมเป็นตัวแทนของอีกคนเลยอ่ะ น่าตาคล้ายกัน ชอบอะไรคล้ายๆกัน เหอะ
ที่ทำกับเนมแบบนี้เพราะอยากทำกับเจ หรือเปล่า โอ้ยยยยย
-
เนมน่าสงสารนะ เห็นโก้เป็นศูนย์กลางของโลก
หวังว่าโก้คงไม่เห็นเนมเป็นตัวแทนใครใช่มั้ย???
-
อยากอ่านตอนปัจจุบัน ได้เปล่าล่ะ มันเศร้านะ เรื่องอดีตช่างมันเหอะ เพราะตอนนี้เขากำลังทะเลาะกันดุเดือดอยู่เลย
อยากรู้เหตุผล อีพีโก้จะแย่แล้วว่าทำให้น้องเขาน้อยใจเข้่าใจผิด คิดผิด ทำผิดแล้ว เจ้าตัวทำไมไม่ทำให้มันเคลียร์วะ
-
รอไอ้พี่โก้ตัวดีมาแก้ตัวค่ะ >_<
สงสารน้องเนมเหมือนกันนะ แต่น้องเนมวัยใสน่ารักดี
คิดถึงพี่เอ็กซ์กับน้องเจมากๆ คะ
ปล.ฝากตัวฝากใจด้วยนะค๊ะ
-
เข้ามาส่งความคิดถึง หาคุณจี ค่ะ :mc4:
-
แวบมารอ .. และอ่านจบอีกรอบตั้งแต่ช่วงปัจจุบันสองตอนสุดท้ายจนถึงที่คุณจีเพิ่งโพสล่าสุด ...
อ่านไปนั่งฟังเพลงประกอบละครเรื่องเกมส์ร้ายเกมส์รัก ชื่อเพลง กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม ในคุณหลอดไปพร้อมๆกัน
ยิ่งฟังก้อนะยิ่งแบบว่า ....ปวดใจ! :m15:
ตอนดูละครแล้วเพลงนี้ขึ้นมาทีไรก้อคิดถึงโก้กับเนมทุกที อยากบอกว่า ...เค้าอินนนนนนนฟิคซะยิ่งกว่าละครอีกเนี่ย :o12:
อยากให้ทั้งคู่มีความสุขเร็วจังๆเลย ... เจ็บปวดกันมาก้อเนิ่นนานแล้ว อยากให้ได้เริ่มต้นใหม่กันด้วยความเข้าใจซักที :เฮ้อ:
ปล. เอนซีหายไปไหนนนน .. นี่มันอนุบาลหมีน้อยชัดๆ ตัดจบฉับแบบไม่ทันย้ายโฟกัสไปหัวเตียงกันเลยทีเดียว ... :z3:
.
.
... คุณจี :กอด1:
-
อ๊าก...สงสารน้องเนมอ่ะ
พูดมาได้ "ทางนี้สำคัญกว่า"
ชิชิ เคืองอิพี่โก้!
-
สางสารเนมนะ
แต่ก็เข้าใจโก้ จริงๆคิดว่าเนมก็สำคัญสำหรับโก้ แต่โก้คงคิดว่า เนมมีครอบครัว แต่เจไม่มีใคร ลืมคิดถึงความรู้สึกของน้องไป
อ่านตอนพิเศษ 3 ตอนมา ชอบนิคอ่ะ อบอุ่น รักน้องมาก
-
ยังไม่เคยอ่านเรื่องไหน แล้วอารมณ์พลิกไปพลิกมาแบบเรื่องนี้เลย...
เดาเอาว่า ที่ตัดฉาก NC ออก คงเพราะคำเฉลยทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่คืนนั้น
อีกสักพักใหญ่ๆ คงมีการย้อนเล่าถึงอีกที ใช่ไหมคะ
-
น้องเนม :m15:
พี่โก้ใจแข็ง หรือแข็งใจกันแน่นะ สงสารน้องเนม
-
นี่หรืออป่าว ?? ที่เรียกว่าได้แล้วทิ้ง
เป็นงี้ ใครก็ต้องคิดว่าโดนทิ่งหล่ะว๊าาา
ปล.อยากอ่านตอนหลักแล้วอ่ะ พี่จี
คดีจะพลิกก็งานนี้นี่แระ แม่ยกน้องเนมจะเปลี่ยนใจไปหา
พี่โก้ก็คราวนี้แระ น้องเนมดันออกตัวแรง ไปมีแฟนเปนคีย์ภายในอาทิตย์เดียวที่อกหัก
เร็วไปไหมหนูเนมเอ๊ยยย
ปล. อิดิทคอมเม้นท์เพิ่มเติมนะคะ
-
สวัสดีครับ คุณจี
ในที่สุดผมก็ตามอ่านผลงานของคุณจีทันแล้ว คือผมเพิ่งสมัครไม่นานครับ แต่ตอนนนี้อ่านของคุณจีหมดแล้วนะ ^^
ผมชอบนิยายของคุณนะครับ ทั้ง 4 เรื่อง ชอบตัวละครในเรื่องระเบียงรักนักศึกษามากๆ และดีใจมากๆ ที่ได้อ่านเีรื่องของโก้
ซึ่งเป็นตัวละครที่ผมชอบมากที่สุด เพราะผมเดาไม่เคยออกว่า ตัวละครตัวนี้ คิดอะไร คิดจะทำอะไร
ผมชอบแนวการเขียนของคุณครับ ทำให้เรารับรู้ความรู้สึกของทั้งสองฝ่ายด้วย มันให้อารมณ์ว่า เรานั่งฟังเรื่องเล่า จากคนสองคน
ไม่ใช่การฟังความฝ่ายเดียว ประมาณนั้น
อีกอย่าง คุณจะสอดแทรกข้อคิดเล็กๆน้อยๆ เกี่ยวกับความรักด้วย อันนี้ผมรู้สึกเองอะ 5555
แล้วผมจะรอตอนต่อๆไปนะฮะ เป็นกำลังใจให้ครับ ^^
-
:m15:
สงสารน้องเนมอะ
-
อ่านแล้วก็สงสารทั้งเนมและโก้อ่ะ จริงๆโก้ดูรักเนมมากอยู่นะแต่ด้วยนิสัยและความรับผิดชอบที่ดูโตเกินวัย
ก็เลยไม่ได้แสดงความรู้สึกออกมามากนัก แล้วคิดว่าคงเข้าใจว่าเนมมีคนใหม่คือคีย์ก็เลยไม่มายุ่งด้วยแน่ๆ
-
ตอนพิเศษนี้สงสารน้องเนมอ่ะ
ตอนปัจจุบันน้องเนมอย่าลืมเอาคืนพี่โก้นะ :beat:
-
:z10: :z10: :z10:
-
อ่านมาตั้งแต่ต้น...ยิ่งมาตอนนี้ก็ยังคิดอยู่ดีว่าน้องเนมโดนหลอกให้รักไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้..ก็ยังสงสัยอยู่....
เฮ้อ..น้องเด็กนัก โดนว่า..ไม่สำคัญแบบนั้นมันฝังใจ..ก็ช่วยไม่ได้ จะผิดจะพลาดไปบ้างก็เข้าใจอยู่หรอก..แต่มาตอนนี้..น้องเนมน่าจะสั่งสมประสบการณ์ความเจ็บช้ำไว้สอนตัวเองบ่อยๆว่าอย่าใจอ่อนกับอิพี่โก้อีกต่อไป..หมั่นไส้ ในเมื่ออยากเป็นมดแดงแฝงมะม่วงชาวบ้านแบบนั้นก็ให้เป็นไปจนตายนั่นแหละดี ชิ!!!
หาผู้ชายคนใหม่ให้น้องเนมดีไหมเนี่ย
-
ดูมันสับสนน่ะ บางทีโก้ ก็มีเส้นบางๆ ระหว่างใจ ที่คาบเกี่ยว
รอต่อไป
-
สงสารตัวเอง ที่ไม่ได้อ่านnc กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
พี่จีคิดถึงงงง :m1: อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ :laugh:
-
รักคนไม่มีหัวใจนี่มันช้ำจริงๆ เหมือนเนมต้องรอเศษความอาทรจากพี่โก้ตลอดเวลา พี่โก้ก้อไม่ชัดเจน ไม่รู้ว่ารักจริงหรือแค่สงสาร
ช้ำจริงๆเนมเอ้ย
-
มาเม้นรอพี่จีอีกสักครั้ง :')
-
เข้ามารอพี่จีกับโก้ค่ะ >_<
คิดถึงจัง....
-
อ่านตอนเก่าๆๆ วนไป วนมา สามรอบแระ
อยากอ่านต่อแล้วอ่ะคุณจี
มาต่อหน่อยซิ รอจนเก็บเอาไปฝันแล้วนี่ T^T
-
ร้องไห้ สงสารเนมมมมมมมมมมมมมม
-
มัน...เจ็บ! จี๊ด!!!! :o12:
โอ๋เนมนะ :กอด1:
:z6: โก้แล้ววิ่งหนีสุดชีวิตเป็ด
-
อ่านแล้ว :เฮ้อ: อ่านแล้ว :sad4: อ่านแล้ว :-[ อ่านแล้ว :serius2: อ่านแล้ว :กอด1:
นานๆกลับมาต่อที คนอ่านก็จักกะจี้หัวใจดีนะค่ะ o13
น้องเนมกับพี่โก้ชีวิตมันจะซับซ้อนอะไรอย่างนี้
น่าสงสารน้องเนมเกินไปแล้ววววววววววววววววววววว
ส่วนพี่โก้...เดี๋ยวรัก เดี๋ยวห่าง...เป็นใครก็ต้องหวั่นไหวนะ
-
อ่านตอนใหม่จบแล้วสงสารเนมมาก ตอนเด็กเคยโดยเหตุการณ์นี้คล้ายๆ กันเลย นึกแล้วอยากร้องไห้
-
ตอนอ่านระเบียงรักก็สงสารเจ
มาเจเนมทีไม่รู้จะสงสารใคร
โก้ใจร้ายอะ :monkeysad: :monkeysad:
-
แวะมาบอกคุณจีว่า
อ่านเริ่มต้นใหม่ รอบที่สี่แล้วนะค่ะ
มาต่อทีเถอออออะ เค้าอยากอ่านต่อแล้ว T^T
อยากมีเป็นเล่มเก็บไว้อ่านด้วย โฮฮฮฮฮ สงสารน้องเนมมมม
ฮืออออออออ คิดถึงพี่โก้
เข้าโหมด เวิ่นเว้ออย่างแรง
-
โก้รักเนมมาตลอดนะแต่ด้วยตัวตนและนิสัยของโก้ มันเหมือนพวกไม่ใช่จะแสดงออกว่ารักมากมาย แต่รับรู้และใส่ใจตลอด บางมุมโก้มันเหมือนพี่ x นะที่เป็นทั้งเพื่อน พี่ และคนรัก และก็เหมือนว่าโก้พยายามสอนให้เนมเรียนรู้นิสัยและการแสดงออกแบบโก้ แต่น้องมันยังเด็กมากหวั่นไหวง่ายและต้องการๆแสดงออกที่ชัดเจนหวานๆเหมือนคู่รักทั่วไป ส่วนโก้พอมาเจอช่วงทีคีย์เข้ามาก็เลยถอยไป เอาใจช่วยให้น้องเนมเข้าใจกับโก้นะ
-
ตื่นมารอคุณจี... :กอด1:
ตื่นเต้นจริงจัง
เราจะได้กลับสู่ปัจจุบันอันเคร่งเครียดแล้ว :z3:
-
น้องน่าสงสารหงะ
แต่โก้เนี้ย เท่ ชะมัด เริ่มหลงรักน้องแล้ว ชิมิ
อยากอ่านตอนหลัก อยากรู้ว่าน้องกับโก้จะเข้ามาบรรจบกันอีกครั้งได้ยังไง
รออ่านจร้า
ขอบคุณที่กลับมาแต่งต่อ โฮะ ๆ
-
เข้ามาปูเสื่อรอพี่จี อิอิ
-
เม้นแรกในเล้ามอบให้ "โก้เนม" :-[
เอาใจช่วยน้องเนม พี่โก้อาจจะดูน่าหมั่นใส้ ท่ามาก แต่เค้ามีเหตุผลในสิ่งที่ทำทุกอย่างจริงๆนะ
แต่บางทีก็ช่วยวางเหตุผลไว้ไกลๆ แล้วทำตามหัวใจบ้างได้ม่ะ สงสารเด็กมันอ่ะ
ลึกๆในใจแอบๆเชียร์คีย์ แต่ว่าน้องเนมเหมาะกะพี่โก้แล้วล่ะ
เฝ้ารอน้องจีนะค๊าาา หวังว่าคงไม่เป็นตอนล่ะหกเดือนนะ :sad4:
-
นึกว่าคุณจีจะหายไปแล้วซะอีก ดีใจมากเลยที่มาต่อแล้ว
แต่ว่าทำไมพี่โก้ทำกับน้องเนมแบบนี้
อ่ายแล้วกระชากวิญญาณทุกที
จะร้องไห้ต้อนที่โก้ไม่สนใจเนม
แต่ก็จะทำให้ยิ้มทันทีเพราะเหมือนโก้จะมาหาเนมทันทีเหมือนกัน
-
เข้ามารอ............ :call:
อยากอ่านต่อใจแทบขาด :impress3:
-
คิดถึงพี่โก้น้องเนมอีกแว้วว ไม่อยากดราม่าแล้ว มาต่อเร็วๆได้ม้ายย
อยากอ่านตอนเข้าใจกันได้แล้วซ้ากกกที
-
คิดถึงน้องเนมเว่อๆ มาอัฟไวไวน้าพี่จี :')
-
อั๊ยยะ มาตอนเราไปเที่ยว กลับมาได้อ่านยาวๆเลย ขอบคุณพี่จีมากครับ อิอิ
-
มารอคุณจี
อยากอ่าน อยากอ่าน อยากอ่าน
คิดถึงจะแย่อยู่แล้วววววววววววว
-
จากระเบียงรัก .. ตามมาต่อที่เรื่องนี้ o13
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!! อิพี่โก้ใจร้าย
ชอบเล่นกับความรู้สึก น้ำตาท่วมจอตามน้องเนมแล้วนะเออ !!!!! :o12:
เคะวัยละอ่อนก็มีหัวใจเน้อ อย่าใจร้ายเด็กมันเจ็บเป็น ((แฟนคลับเด็กเลยเจ็บตาม))
:z3:
-
วันนี้วันอะไรแล้วน๊า อิอิ :m7:
-
วันนี้....วันอาทิตย์...อิ๊ตๆๆๆ :z2:
ตื่นมารอคุณจีอะเกน :กอด1:
-
พี่จี คนอ่านคิดถึงนะคะ ><
-
วันอาทิตย์แล้วววววววว
มานอนรอ โก้กะเนม อุ อุ คาดว่าจะดุเดือด
-
อึบอึบ เข้ามาดันๆ
ปูเสื่อ จองพื้นที่
นอนรอ คงไม่เกินเที่ยงคืน
:z2: :z2: :z2:
-
รอ ร๊อ รอ พี่จี :m13:
-
รอพี่จี ~
-
โก้คิดยังไงกับเนมกันแน่นะเนี่ย
-
เกาะ ๆ ๆ
-
มาเม้นเกี่ยวกับนิยายละ
อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ แฮะๆ
ช่วงแรกก่อนพี่จีดองเราอ่านแล้วรู้สึกว่าเนมเป็นคนโลเลไม่จริงจัง แต่พอได้อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่า
โก้คิดเอาเองตลอดว่าตัวเองเป็นคนชัดเจนมั่นคง ทั้งๆที่จริงๆก็รู้อยู่แล้วว่าตัวเองไม่มีหวังในตัวเจ แต่ก็ยังไม่เคยให้ความชัดเจนกับเนม
ให้เนมรอจนกว่าตัวเจจะมีคนดูแลที่โก้ยอมรับ จริงๆผมคิดว่าโก้นั่นแหละกลัวใจตัวเองที่สุด
ถ้าตัวเองให้ความสำคัญกับเนมมากเกินไป โก้จะไม่มีความเข้มแข็งพอที่จะทิ้งเนมแล้วกลับดูแลเจ
อืมมมม...หรือว่าเราอาจจะตีความโก้เป็นคนอ่อนแกเกินไปน้ออ :serius2: :serius2:
-
:m15: :m15: พี่จีจ๋าอ่านตอนล่าสุดแล้ว น้องเนมของหนู :monkeysad:
:เฮ้อ:พี่โก้นะพี่โก้ :z3: ถึงจะบอกว่าตัวเองชัดเจน แต่สำหรับน้องเนมของหนูแล้วยังไงยังไงมันก็เหมือนไม่มีใจและเป็นตัวแทนเจ อะ :angry2:
มารอพี่จีจ๋าตอนต่อไปนะจ๊ะ :impress:
-
รอ
-
ผมเคยบอกแล้วว่าผมไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่ดี หลายคนอาจคิดไปเองว่าผมเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ แต่สำหรับคนสนิทนั้นจะรู้ดีว่าความจริงผมเป็นคนใจร้อนมากแค่ไหน
“เรื่องมันผ่านมาแล้วไม่ต้องสนใจหรอก”ผมหันหน้าหนีเนมที่ยืนตาโตจ้องผมอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ
“พี่โก้! ตกลงพี่รู้ได้ยังไง พี่...กลับไปหาเนมเหรอ”เนมถามคำสุดท้ายเสียงแผ่วเบาจนแทบจะกลืนหายไปในลำคอ ผมหันมาสบตาเนมนิ่งๆ มองเห็นความไม่แน่ใจ ความระแวงในแววตาคู่นั้น
“.......พี่ไม่เคยทิ้งเนม ไม่เคย ถึงแม้จะรู้กระทั่งว่าเนม...เป็นของคนอื่นไปแล้ว หรือแม้แต่เรื่องที่เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์โดยไม่บอกพี่ แต่....พี่ไม่ใช่คนที่ทิ้งเนมก่อนแน่ๆ”ผมไม่อยากรื้อฟื้นเรื่องเก่าๆ อดีตมันจบไปแล้วก็ควรให้จบไป ถึงแม้จะยังหลงเหลือตะกอนให้เห็นเป็นตัวตนอยู่ใกล้หูใกล้ตาก็ตาม ในตอนนั้นเราทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยและหนักขึ้นเรื่อยๆ ด้วยระยะทาง วัย หน้าที่ ความรู้สึก หลายๆ อย่างแม้กระทั่งนิสัยของตัวผม ผมอาจจะตัดสินใจไปเผชิญหน้ากับเนมเพื่อคุยให้รู้เรื่องช้าไปสำหรับเนม แต่มันเร็วที่สุดแล้วสำหรับเวลา ระยะเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์เปลี่ยนอะไรไปหลายๆ อย่าง ผมในตอนนั้นได้เตรียมใจไว้แล้วว่าเนมยังเด็กมากเหลือเกิน หากสุดท้ายเนมเป็นฝ่ายทิ้งคำสัญญาเหล่านั้นไปก็ไม่เป็นไร ผมให้โอกาสเนมได้เลือก อยากให้ได้พบเจอใครอีกหลายๆ คนที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต แต่เมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นตรงหน้า เมื่อได้เห็นกับตาว่าเนมเป็นของคนอื่นจริง...คำว่า ‘ไม่เป็นไร ผมสบายดี’ ก็คงจะเป็นคำโกหกที่ฟังไม่ขึ้น....ไม่มีทางเลยที่จะไม่เสียใจ
“พี่โก้....เนม.....ไม่รู้”
“ทุกคนมีสิทธิเลือก เนมมี พี่ก็มี เนมเคยบอกว่าพี่ผิดที่พี่ไม่ยอมเลือกเนมในวันเกิด แต่สุดท้ายคืนนั้นพี่ก็ไปจริงมั้ย แล้วเนมล่ะ....สุดท้ายก็ไม่รอ มันไม่ได้แปลว่าใครผิดหรอก เราก็แค่เลือกสิ่งที่ตัวเองต้องการที่สุดในตอนนั้นก็แค่นั้น”ใช่...แค่เลือกสิ่งที่ต้องการที่สุด หรือต้องทำที่สุด ผมเคยเลือกที่จะอยู่กับเจสองคนในบ้าน ทั้งๆ ที่เป็นวันเกิดของเนม เลือกที่จะอยู่กับคนที่สำคัญมากกว่า แต่หากเนมคิดสักนิด หากย้อนกลับไปคิด....คืนนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมโกหกเจ เป็นครั้งแรกที่ตั้งใจทิ้งเจเอาไว้ในบ้านเพียงลำพัง แล้วแอบออกไปหาเนม......เป็นครั้งแรกที่ทิ้งคนที่ตัวเองเอ่ยปากกว่าสำคัญกว่า...เพื่อออกไปหาใครอีกคน........ที่สำคัญไม่ต่างกันเลย
“......แล้ว...ถ้าพี่โก้ไปหาเนม ทำไม...ไม่ไปหาเนมล่ะ ทำไมไม่เรียกเนม ไปหาที่บ้านก็ได้ ทำไม....ต้องให้เนมเข้าใจไปเองว่าพี่ไม่ติดต่อมา ว่าพี่ทิ้งเนมไปโดยไม่สนใจเนมอีก”เนมเดินเข้ามาใกล้ ยกมือรั้งชายเสื้อผมเอาไว้ขณะที่อีกมือปาดน้ำตาที่ไหลทิ้งไป
“พี่คง...ไม่อยากเป็นตัวสำรองเหมือนเนมล่ะมั้ง”ผมจ้องหน้าเนมนิ่งๆ โดยไม่ปลอบ ถึงเนมจะร้องไห้ตรงหน้า ร้องเพราะคำพูดของผม แต่อย่างที่บอก ผมไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่ดี รวมถึงไม่ใช่คนดีด้วย
เนมโถมกอดเอวผมจนแน่น ร้องไห้ซบบนแผ่นอก เสียงสะอื้นดังพร้อมกับฝ่ามือดึงทึ้งสลับกับทุบแผ่นหลังผมเบาๆ คำพูดแทงใจที่เนมเคยตะโกนใส่หูผมหลายครั้ง เคยประชดใส่ว่าถ้าผมเห็นเนมเป็นแค่ตัวสำรอง เนมก็จะเห็นผมเป็นตัวสำรองบ้าง คำเดิมๆ ที่เคยใช้ทิ่มแทงกันถูกกลับนำมาใช้อีก ไม่ว่าเมื่อไรเนมก็ไม่เคยเชื่อใจว่าผมไม่เคยเห็นเนมเป็นตัวแทนของเจ เนมไม่เคยเชื่อใจผม ไม่เคยเชื่อในคำสัญญาของผม หากตอนนั้นเนมยังเด็ก ตอนนี้เนมก็ยังไม่โตกว่าเมื่อก่อนเลย
สุดท้ายแล้วผมก็ต้องยกมือลูบหลังลูบไหล่เนมเบาๆ เพื่อให้เนมหยุดร้องและหยุดทุบหลังผมซะที ผมหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อนึกถึงคำที่หลายๆ คนบอกว่าเนมคล้ายเจ แต่ผมเถียงในใจเสมอว่าไม่จริง เนมกับเจอาจจะร้องไห้หนักๆ แล้วป่วยในวันรุ่งขึ้นเหมือนกัน แต่เชื่อเถอะว่าคนอีกเป็นล้านทั่วโลกก็ต้องมีอาการแบบนี้ เพียงแต่เราอาจจะไม่ได้รู้จักก็แค่นั้น ใครสักคนจะเหมือนใครอีกคนมันไม่ใช่เรื่องที่ต้องเอามาใส่ใจขนาดนั้นสักหน่อย
“พี่โก้หัวเราะอะไร”
“หัวเราะเสื้อตัวเอง พี่ว่าพี่เริ่มรู้สึกแฉะๆ แล้วล่ะ คงมีทั้งน้ำตาน้ำมูกน้ำลายแน่ๆ”ผมพูดจบเนมรีบถอนหน้าตัวเองออกมาดูก่อนจะขยับห่างออกไปแต่ยังไม่ปล่อยมือจากชายเสื้อผม
“เดี๋ยวเนมซักให้นะ”เนมทำท่าจะดึงเสื้อผมขึ้น เหมือนจะถอดออกไปซักให้ตอนนี้
“ทำอะไร ถอดอะไรตรงนี้เล่า เดี๋ยวพี่ค่อยขึ้นไปเปลี่ยนก็ได้ เนมเข้าไปนั่งในบ้านเถอะ ดึงๆ ยุงมันเยอะนะ”ผมเดินนำเนมเข้าบ้าน เนมก็เกาะชายเสื้อผมเข้ามาข้างใน ไอ้พวกที่นั่งดื่มก็เงยหน้ามองกันหน้าสลอน ทำเป็นนั่งนิ่ง ทีเมื่อกี้ล่ะเกาะขอบประตูแอบฟังกันหมด ตัวใหญ่ๆ ทั้งนั้น คิดว่าผมจะมองไม่เห็นหรือไง
ผมปล่อยให้เนมเดินไปนั่งร่วมวง ส่วนตัวผมเองก็เดินขึ้นไปเปลี่ยนเป็นชุดที่เตรียมมาใส่นอนคืนนี้ เดินกลับมาอีกทีเนมก็นั่งอมยิ้มยกแก้วแป๊บซี่ในมือดื่มแบบเนียนๆ ทำเหมือนผมจะไม่รู้อย่างนั้นล่ะว่าแก้วนั้นคงผสมเหล้าลงไปแล้วแน่ๆ ขวดเหล้าเล่นวางอยู่ใกล้ซะขนาดนั้น
พวกเรานั่งดื่มกันไม่นานก็เริ่มแยกย้ายกันไปนอนเพราะหลายๆ คนโหมงานติดกันมาหลายวัน อย่างเช่นผมกับเจมส์ ส่วนเนมก็อ่านหนังสือสอบอดหลับอดนอนมาหลายคืน พี่ฟ้าพี่ปั้นพี่โมทย์พร้อมใจกันอยากนอนเร็วเช่นกัน เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาดื่มกันใหม่ในสภาพร่างกายที่พร้อมกว่านี้ดีกว่า
ผมให้เนมไปอาบน้ำก่อน ส่วนผมและคนอื่นๆ ก็ช่วยกันเก็บของเข้าที่ พี่ปั้นสมเป็นแม่ศรีเรือนของพี่ฟ้า เพราะตั้งหน้าตั้งตาล้างแก้วล้างจานเนื่องจากไม่อยากทิ้งเอาไว้ หลังจากเคลียร์ของเสร็จผมก็ไปอาบน้ำต่อจากเนม กลับเข้ามาในห้องอีกทีก็เห็นเนมนั่งตาแป๋วกอดหมอนอยู่บนเตียงนอน
“ไม่ง่วงเหรอ”ผมหยิบไดร์เป่าผมในตู้เสื้อผ้ามาเป่าผมให้แห้ง บ้านนี้ค่อนข้างมีอุปกรณ์หลายๆ อย่างครบครันเพราะมีแขกมาพักบ่อย ผมยืนเป่าอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งสักพักเนมก็เดินมาข้างหลังแล้วแย่งไดร์เป่าผมไป
“เดี๋ยวเนมทำให้”เนมดึงให้ผมนั่งลงบนเก้าอี้แล้วค่อยๆ ใช้นิ้วสางผมสลับกับไดร์เป่าห่างๆ ผมมองหน้าเนมผ่านกระจกตรงหน้า เนมตั้งใจไดร์ผมจนไม่ได้สนใจว่าผมกำลังมองอยู่ จนกระทั่งเสร็จเรียบร้อยนั่นล่ะถึงได้เงยหน้าสบตาผมผ่านกระจก
“นอนกันเถอะ”ผมดึงไดร์จากมือเนมมาถอดปลั๊กแล้วเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้าตามเดิม มองเนมเดินไปเปิดโคมไฟบนหัวเตียงเรียบร้อยผมจึงค่อยปิดไฟกลางห้องแล้วเดินขึ้นมานอนบนเตียง เนมเอนตัวนอนลงพร้อมขยับเข้ามาใกล้ผม มองผมนิ่งๆ จนผมต้องชะโงกตัวเอื้อมมือไปปิดโคมไฟข้างเตียงเนมแทน แต่เพราะทำแบบนี้เลยกลายเป็นว่าผมกึ่งๆ คล่อมตัวเนมอยู่นิดหน่อย ผมน่ะไม่ได้คิดอะไร แต่คนที่นอนนิ่งๆ อยู่ดีๆ นี่สิที่ร้องอุ้ยขี้นมาให้แปลกใจเล่น แถมยังยกมือแตะหน้าอกผมอีก
“เป็นอะไร”ผมถามยิ้มๆ ถึงแม้จะปิดไฟไปแล้วแต่ผมก็ยังไม่ได้ล้มตัวลงนอนตามเดิม แสงจากนอกหน้าต่างทำให้พอมองเห็นเงาร่างๆ เนมกำลังอมยิ้ม
“เปล่า เนมตกใจเฉยๆ”
“ตกใจอะไร”ผมทิ้งตัวลงนอนข้างๆ เพราะเมื่อยกับท่าทางของตัวเอง
“ก็....ไม่มีอะไร”
“งั้นก็นอน”ปกติผมนอนหงายอยู่แล้ว แต่วันนี้พอมีคนนอนตะแคงจ้องอยู่ใกล้ๆ ก็ทำให้รู้สึกแปลก ยิ่งคนคนนั้นเคยลักหลับผมด้วยก็ยิ่งแปลกกว่าเดิม
“พี่โก้”
“หืม”
“เรื่อง...ที่คุยกัน”
“ช่างมันเถอะ มันไม่มีใครผิดใครถูกทั้งหมดหรอก ถ้าเนมคิดว่าพี่โตกว่าแล้วต้องยอมเนมเสมอ เนมอาจจะต้องถามตัวเองใหม่ว่าอยากให้พี่อยู่ในฐานะอะไร แบบเดียวกับนิคหรือเปล่า เพราะถ้าเป็นแบบนั้นพี่ก็จะพยายามยอมเนมและตามใจเนมทุกเรื่องนั่นล่ะ”ผมว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องของคนสองคน เป็นเรื่องของความรู้สึกไม่ใช่อายุ ถ้าอีกฝ่ายต้องยอมเสมอเพราะอายุมากกว่า นั่นต้องย้อนถามแล้วล่ะว่าคบกันในฐานะอะไร เพราะความจริงแล้วขนาดพ่อแม่ก็ยังไม่ตามใจเราทุกเรื่อง ไม่โอ๋เราทุกเรื่อง และไม่ได้เข้าใจเราทุกเรื่องเลย
“หลายๆ ครั้งเนมก็ไม่เข้าใจพี่โก้เลย ทั้งเมื่อก่อนหรือตอนนี้ เนมสับสน”
“พี่ไม่ได้รีบอะไร ไม่เคยเร่งรัดอะไรเนม ถ้าเนมพร้อม...พี่มีเวลาให้มากเท่าที่ต้องการ”
“งั้นถ้าเนมสงสัยอะไร เนมถามพี่ได้หรือเปล่า”
“ถามได้ แต่พี่จะตอบหรือเปล่าอีกเรื่องนะ”
“อ้าว”
“กับพ่อแม่พี่ยังไม่พูดด้วยทุกเรื่องแล้ว”
“งั้น...คืนนี้เนมนอนกอดพี่โก้ได้หรือเปล่า”เนมถามเสียงอุบอิบเบาๆ จนผมต้องเอียงหน้ามามอง ความจริงนี่ก็ใกล้จะนอนเกยผมได้อยู่แล้วนะ
“ได้”พอผมพูดจบเนมก็พาดแขนบนเอวผมทันที แถมยังแขนผมอีกข้างให้กางออกแล้วสอดไว้ใต้คอตัวเองด้วย
“แล้ว....พี่โก้กอดเนมด้วยได้หรือเปล่า”
“.....ได้”ผมทิ้งจังหวะตอบนานจนกระทั่งได้ยินเสียงเนมขยับตัวเบาๆ เหมือนกำลังขัดใจ แต่เมื่อตอบจบเนมก็เป็นฝ่ายเอื้อมมือมาดึงมืออีกข้างของผมให้พาดไปบนเอวเนม ในที่สุดตอนนี้เราก็นอนหัวหน้าเข้าหากัน
“แล้ว...........แล้ว......”
“อะไรอีก”ผมแกล้งถามทั้งๆ ที่พอจะเดาออกว่าเนมจะพูดอะไรต่อไป
“ก็..........เนมจูบพี่ได้มั้ย”เนมบีบเอวผมเบาๆ แถมยังก้มหน้างุดจนหน้าผากมุดไปอยู่ใต้คางผมแล้ว ผมนอนมองยิ้มๆ วันนี้เหมือนผมได้ระบายออกไปบางส่วน เนมเองก็ด้วยเช่นกัน ถ้าถามว่าปัญหาที่มีนั้นเคลียร์หรือยัง ตอบได้เลยว่าสำหรับเนมนั้นยังแน่ๆ เนมเป็นเด็กเจ้าปัญหา คิดเล็กคิดน้อย หลังจากได้ยินผมพูดเรื่องอดีตออกไปบ้าง เนมคงทั้งเสียใจแล้วก็ดีใจ แต่คงจะดีใจมากกว่าแน่ๆ ถึงได้ดูอารมณ์ดีขนาดนี้
“...........ไม่ได้”ผมก้มลงกระซิบใกล้ๆ ใบหูเล็กเบาๆ มือน้อยๆ เขย่าเสื้อผาแสดงอาการไม่พอใจในคำตอบนี้
“ทำไมล่ะ”เนมขยับเข้ามากอดผมแน่นขึ้น แถมยังเอาขาพาดขาผมอีกต่างหาก มันคงจะดูโรแมนติกกว่านี้ถ้าเนมไม่ได้กอดผมจนมีสภาพคล้ายลูกลิง ผมก้มลงกระซิบเบาๆ ข้างหูให้เนมได้ยินคำตอบชัดๆ
“ให้พี่จูบเองดีกว่า”ปากที่กระซิบเบาๆ กดแนบใบหูเล็ก รู้สึกได้เลยถึงอาการเกร็งของคนที่แกล้งอวดดีอยากยั่วผม มือเล็กขยำเสื้อผมแน่นขึ้นเมื่อผมลากริมฝีปากมาถึงข้างแก้มแล้วกดลงเบาๆ สัมผัสความนุ่มและหอมกลิ่นแป้งเด็กอ่อน เนมเป็นฝ่ายเอียงหน้าที่ซุกอกผมขึ้นมารับริมฝีปากผมเบาๆ ปากเล็กนุ่มขยับเล็กน้อยก่อนเปิดกว้างขึ้นรับปลายลิ้นที่ค่อยๆ แทรกเข้าไป เสียงครางหวานๆ ดังในลำคอเบาๆ ให้พอได้ยินแต่กลับยิ่งกระตุ้นอารมณ์ ผมกวาดเรียวลิ้นทั่วโพรงปาก ขมเม้มปากเล็กสลับดูดดุนลิ้นเล็กที่ขยับตอบรับ เสียงหอบหายใจเบาๆ ดังให้ได้ยินสลับกับฝ่ามือเล็กที่เริ่มบีบคลึงเอวผมจนผมต้องรั้งมือของเนมออกมาเกาะกุมกันไว้ ปากเรายังคบแนบสนิทและแทบไม่ผละจากกัน ผมเลื่อนมือข้างที่เหลือสอดเข้าใต้เสื้อ ลูบท้องเนียนเรียบเบาๆ เรียกเสียงครางดังขึ้นอีกครั้ง ยิ่งเลื่อนมือขึ้นสูงเท่าไร ตัวเนมก็ยิ่งสั่นมากขึ้นเท่านั้น ปากผมค่อยละเลียดจูบตามแนวคางไล่มาจนถึงลำคอเรียวที่แหงนเงยรับสัมผัส ปลายนิ้วสะกิดยอดอกเบาๆ เพียงเท่านั้นตัวเนมก็ยิ่งสั่นส่งเสียงหวานๆ ดังขึ้นกว่าเก่า ผมกดจูบเบาๆ ตามลำคอจนถึงลาดไหล่สลับปลายนิ้วที่คลึงเคล้นยอดอกไม่หยุด แรงดูดดึงเบาๆ บนลำคอทำให้เนมยิ่งเอียงคอเปิดรับสัมผัสที่ผมตั้งใจฝากไว้มากขึ้น ผมค่อยๆ ดูดสลับเลียย้ำรอยเล็กๆ ที่น่าจะขึ้นสีแดงจางๆ นิ้วมือค่อยๆ เลื่อนลงมาลูบไล้ตามลำตัวเบาๆ ปลอบอารมณ์ที่ถูกปลุกให้คุกรุ่นเมื่อครู่ลงไปให้สงบ ดึงชายเสื้อลง ก่อนจะเลื่อนหน้าขึ้นมาจูบย้ำอีกหลายๆ ครั้งจนเนมเป็นฝ่ายยอมหยุดด้วยความเหนื่อยไปเอง
“โอเครึเปล่า”ผมก้มลงถามคนในอ้อมกอดที่ซุกอกผมแน่นโดยไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาให้เห็น ต่างจากเมื่อครู่ที่แสดงความกล้าเป็นฝ่ายขอนั่นขอนี่ไม่หยุด
“......มาก”เนมตอบกลับมาเบาๆ พร้อมกระชับมือตัวเองที่กำเสื้อตรงหน้าอกผมแน่น แขนขาเก็บมิดชิดเรียบร้อยไม่ก่ายเกยผมเหมือนเมื่อครู่ ผมลูบหลังและผมเนมเบาๆ ก่อนจะก้มลงจูบแผ่วเบาบนหน้าผาก
“ฝันดี”
“...มาก”เนมยังคงตอบคำเดิมให้ผมหลุดหัวเราะออกมาจนได้ ผมรู้ว่าพรุ่งนี้จะต้องมีใครหลายคนมองเห็นร่องรอยที่ผมทำเอาไว้ และคงมีใครหลายคนพยายามล้อเลียน แต่จะมีใครสักกี่คนที่จะรู้ว่า...ผมไม่เคยแสดงความเป็นเจ้าของแบบนี้บนร่างกายของใคร....ยกเว้นเนม
รุ่งเช้าผมพยายามลุกขึ้นจากเตียงแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะคนตัวเล็กที่ยังคงนอนขดท่าเดิม มือยังเกี่ยวเสื้อผมไว้เหมือนเดิม ที่เพิ่มมาคือขาที่ยกขึ้นมาก่ายนี่ล่ะ ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาก็รู้ว่าสายมากแล้ว และผมตื่นสายกว่าทุกที ได้ยินเสียงข้างล่างเบาๆ คงมีใครตื่นมาบ้างแล้วแน่ๆ
ผมค่อยๆ แกะมือของเนมออก พร้อมยกขาข้างที่ก่ายผมลง แล้วถอยตัวห่างๆ ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง ถ้าให้นอนต่อผมก็นอนไม่หลับแล้ว เพราะงั้นผมว่าผมลงไปข้างล่างเลยดีกว่า เผื่อออกไปซื้ออาหารมาไว้ทำทานกันวันนี้ เมื่อคืนผมไม่ทันได้สังเกตว่าข้างหน้าต่างมีเสื้อของผมตัวเมื่อวานแขวนอยู่ ตัวที่เนมอาสาเอาไปซักให้นั่นล่ะ มันถูกซักเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้ก็ยังคงไม่แห้ง ผมมองเสื้อสลับกับคนซักเสื้อที่ยังนอนหลับสนิทบนเตียงก่อนจะก้มลงไปจูบอรุณสวัสดิ์เบาๆ บนหน้าผาก แล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและเสื้อที่แขวนไว้ลงไปตากข้างล่าง
เสียงโหวกเหวกกลางบ้านทิ่ยินทำให้รู้ว่าแขกอีกสองคนมาถึงแล้ว
“โหยยย ตื่นสายนะพี่โก้ ได้ข่าวว่านอนกันแต่หัวค่ำยังจะตื่นสายอีก ทำกิจกรรมอะไรหนักหรือเปล่า”ไอ้อ้นปากหมาเหมือนเดิม ส่วนไอ้หมอกนั่งกินข้าวต้มไม่พูดไม่จา
“อดยากมาจากไหนพวกมึง แล้วนี่มานานยัง”
“พี่โมทย์ไปรับที่ท่ารถตอนเก้าโมง นี่ก็สิบโมงกว่าแล้ว ทั้งบ้านมีพี่คนเดียวนี่ล่ะที่ยังไม่ตื่น อ้อๆๆ ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่ามีคู่พี่คู่เดียว ว่าแต่...ไหนเด็กพี่ล่ะ”ไอ้หมอกกับอ้นมันก็พอกันนะครับ แรกๆ อาจวางฟอร์มบ้าง แต่หลังๆ พอได้เที่ยวได้เมาด้วยกันบ่อยๆ มันถึงเริ่มออกลาย มันเคยสารภาพกับผมว่ากลัวผมมากกว่ากลัวพี่เอ็กซ์อีก ผมเชื่อมันนะ เพราะถ้ามันกลัวพี่เอ็กซ์มันก็คงไม่กล้าตีท้ายครัวพี่เขาหรอก
“เสือก”ผมด่ามันก่อนจะเดินไปตากเสื้อหลังบ้าน แล้วกลับเข้ามาในบ้านใหม่เพื่ออาบน้ำ หลังจากอาบน้ำเสร็จก็เดินเข้าไปในครัว ไอ้สองตัวนั้นบอกว่าพี่ปั้นขึ้นไปนอนต่อหลังจากลงมาทำข้าวต้มทะเลไว้ให้ตั้งแต่เช้า พี่โมทย์ที่โดนพวกมันโทรปลุกให้ไปรับ แถมยังแวะตลาดซื้ออาหารกลับมาก็กลับขึ้นไปนอนใหม่เช่นเดียวกัน ส่วนพี่ฟ้ากับพี่เจมส์สองคนนี้ออกไปซื้อของเตรียมเมาสำหรับวันนี้
ผมตักข้าวต้มใส่ชามสำหรับตัวเองเดินออกมานั่งทานกับพวกมัน แต่พอเดินออกมาถึงก็เห็นมันสองตัวแหงนหน้าทำตาโตมองไปทางบันได ไม่ต่างจากคนที่เพิ่งตื่นนอนเดินงัวเงียลงมาหยุดยืนมองคนแปลกหน้าในบ้านสองคน
“ตื่นแล้วเหรอเนม”ผมวางชามไว้ตนโต๊ะรับแขกก่อนจะเดินเข้าไปถามเนมใกล้ๆ เนมพยักหน้าตอบโดยยังไม่ละสายตาของอีกสองคนที่มองอยู่ เหมือนกำลังแข่งเกมส์จ้องตากันอย่างนั้นล่ะ
“ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวมากินข้าวต้มพร้อมกัน”
“กินก่อนได้มั้ย เนมหิว”
“งั้นก็ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อน”เนมพยักหน้ารับคำก่อนจะเดินกลับขึ้นไปบนห้อง แล้วก็คงเข้าห้องน้ำข้างบนนั่นเลย ผมไปตักข้าวต้มให้เนมอีกชามแล้วยกมาวางใกล้ๆ ผม
“เด็กพี่จริงอ่ะ”อ้นถามด้วยสีหน้าสงสัยปนระแวง
“ทำไม”
“พรากผู้เยาว์เหรอพี่….คุกนะ”หมอกตอบแทนอ้นอย่างเข้าขากันสมกับเป็นเพื่อนรักกันจริงๆ น่าโดนตีนทั้งคู่
“เสือกอีกแล้ว แดกๆ ไป แดกอิ่มแล้วจะไปไหนก็ไป”
“ไปตักเพิ่มดีกว่าว่ะมึง มีอาหารตาน่ารักๆ ให้มองอย่างนี้จะอิ่มง่ายๆ ได้ยังไง”อ้นพยักหน้าชวนเพื่อนมัน แล้วพวกมันก็ลุกถือชามไปตักเพิ่มจริงๆ เนมเดินลงมานั่งบนพื้นใกล้ๆ ขาผม แล้วมองเครื่องปรุงตรงหน้าอย่างลังเล เพราะเมื่อก่อนผมเคยบ่นเนมบ่อยๆ เรื่องอาหารเช้าที่ควรจะเริ่มด้วยรสชาติจืดๆ ก่อนเพื่อไม่ให้ปวดท้อง สุดท้ายเนมมองหน้าผมสลับกับเครื่อง แล้วค่อยๆ ก้มลงทานข้าวต้มในชามโดยโรยแค่พริกไทยเพิ่มอย่างเดียว
ไอ้สองคนนั้นไปตักข้าวต้มมาเพิ่มได้ก็นั่งจ้องหน้าเนมไปทานไป แรกๆ เนมคงอายบ้าง เห็นก้มหน้าก้มตา แต่ตอนนี้คงเริ่มรำคาญเพราะคิ้วเริ่มขมวดขึ้นเรื่อยๆ
“เนม สองคนนี้ชื่ออ้นกับหมอกนะ เป็นรุ่นน้องพี่หนึ่งปี”ผมชี้ไปที่มันสองคนแล้วค่อยบอกว่าใครชื่ออะไร เนมยกมือไหว้นิดๆ แบบไม่พอใจที่โดนจ้องมากเกิน และยิ่งไม่พอใจมากขึ้นเมื่อไอ้หมอกหลุดปากตามใจตัวเองมากไปหน่อย
“น่ารักเหมือนพี่เจเลย”ถ้ามันชมเจแบบนี้ต่อหน้าพี่เอ็กซ์นี่มีหวังโดนตีนแน่ๆ พี่เอ็กซ์ยิ่งแค้นฝังหุ่นมันอยู่
“ไม่เหมือนหรอก คนละแบบ พี่เจน่ารักแบบกวนๆ แต่น้องคนนี้น่ารักแบบหวานๆ กว่า”อ้นช่วยแก้สถานการณ์เมื่อเห็นท่าทางเนมไม่ค่อยพอใจ แต่เหมือนไม่ได้ช่วยอะไรมากเท่าไร เนมก็ยังคงมีปฏิกิริยากับชื่อของเจเหมือนเดิม
“อย่าถือสาพวกพี่เลยนะครับ พวกพี่ค่อนข้างปากหมาน่ะ”
“ไม่เป็นไรฮะ เนมเข้าใจ”เนมพูดยิ้มๆ ซึ่งคำว่าเข้าใจของเนมน่ะ หมายถึงเข้าใจที่ว่าพวกมันปากหมานะ อันที่จริงเนมก็ไม่ได้น่ารักแบบหวานๆ ซะทีเดียวหรอก
“น้องเนมเรียนปีอะไรแล้วครับ”
“ปี3 ฮะ แต่ข้อสอบยากมากๆ ไม่รู้จะได้ขึ้นปี4 หรือเปล่า”เนมตอบกึ่งบ่นให้ผมได้ยินด้วย เป็นธรรมดาล่ะครับ ตอนเทอมแรกที่ผมได้เรียนที่นี่ผมก็ยังคิดว่ามันยากมากๆ เลย จะเรียนๆ เล่นๆ เหมือนช่วงเรียนปวส. เนี่ยไม่ได้เลยล่ะ
“พี่ช่วยติวให้ได้นะครับ”อ้นพูดยิ้มๆ ผมรู้ว่าพวกมันแกล้งยั่วผมและแกล้วหยอกเนมเล่น
“ไม่เป็นไรฮะ พี่โก้ก็ช่วยติวให้อยู่แล้ว”เนมพูดจบ ไอ้สองคนนั้นหันไปพูดอุบอิบเบาๆ ยิ้มๆ ให้กัน แล้วก็หันมายิ้มแซวผมด้วย
“ติวหนังสือเฉยๆ พวกมึงคิดเชี่ยไร”
“เปล๊า!!”ตอบประสานเสียงกันแบบนี้มีหรือจะเปล่า
“แล้ว...น้องเนมมีแฟนรึยังครับ น่ารักๆ แบบนี้คนจีบเยอะแน่ๆ เลย”หมอกถามโดยมีอ้นพยักหน้าสนับสนุนเป็นลูกคู่ ไอ้สองคนนี้นับวันยิ่งเหมือนตลกคาร์เฟ่ไปทุกที
“ก็..........มีแล้ว...มั้ง”เนมก้มหน้าก้มตาตอบ แต่เสียงก็ดังพอให้พวกเราทุกคนได้ยิน ถ้าสังเกตดีๆ จะเห็นเลยว่าเนมหน้าแดงขึ้นนิดหน่อย
“เหรออออออออ ใครอ่ะ!!”พวกมันยังคงประสานเสียงเหมือนเดิม แล้วเพราะอะไรผมก็ไม่แน่ใจ ทันทีที่พวกมันพูดจบ ผมก็เผลอหันไปมองเนม แล้วก็พบว่า...เนมกำลังมองมาที่ผมเหมือนกัน มองเหมือนลังเลและยังไม่แน่ใจในคำตอบตัวเอง ผมคิดเสมอว่าตัวเองเป็นคนที่หนักแน่นสำหรับทุกเรื่อง เป็นคนพูดจริงทำจริง และคิดว่าตัวเองค่อนข้างมีความน่าเชื่อถือ แต่ทั้งหมดไม่มีอะไรให้เนมเชื่อใจผมได้เลย บางทีมันอาจเป็นผมเพราะชัดเจนไม่พอ แต่ผมก็เป็นของผมแบบนี้ มันเป็นนิสัย เป็นตัวตนของผม ผมชัดเจนได้สำหรับใครบางคน สำหรับอะไรบางอย่าง แต่จะไม่ทำเลยหากไม่เกิดประโยชน์ หรือผมไม่ได้ต้องการ ผมเคยถามใจตัวเองหลายร้อยหลายพันครั้ง หากย้อนกลับไปนับหนึ่งใหม่ได้ ผมจะเดินเข้าไปใกล้ชิดกับเนมเหมือนเมื่อก่อนหรือเปล่า ผมยังจะเอ่ยคำสัญญาที่เนมไม่เคยจำได้ ไม่เคยสนใจนั้นหรือเปล่า ผมจะเฝ้ารอ....เงียบๆ เหมือนเดิมหรือเปล่า.......และคืนนั้น...ผมจะแอบทิ้งเจไปหาเนมเหมือนเดิมหรือเปล่า..................คำตอบคือใช่.....ถ้าเลือกใหม่ได้ ผมจะยังเลือกแบบเดิม ทำแบบเดิม ถ้าทั้งหมดนั้นทำให้มีวันนี้ นาทีนี้....กับคนๆ เดิม
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :o8:
เขินอ๊ะพี่จี หุหุหุหุหุ
พี่โก้ก็เป็นแบบนี้อ่ะนะ เด็กไม่มีชั้นเชิงแบบพี่ยากอยู่หรอกที่จะเข้าใจพี่ง่ายๆน่ะ
อ่อยๆๆๆๆ ชอบจังเวลาพี่โก้แสดงความเป็นเจ้าของน้องเนม
รู้สึกดีที่สุด ไม่ว่าจะยังไงพี่โก้ก็ยังอยู่กะเนม
:กอด1:
ม๊วฟๆ รักนะคะพี่จี กิ้ววววววววววววววว :impress2:
-
No more ...... มั๊ง .......
:laugh: :laugh:
-
นั่งตามอ่านมานาน โอ้ยยยยยย แล้วตอนล่าสุดก็มาต่อพอดี
พี่โก้ไม่มีมั๊งงงงงงงงงงงงง แล้วววววววว ดีใจจจจจจจจจจจจจ
-
ดีใจกับเนมด้วย ดีใจจิงๆๆๆ
-
โอย ประโยคสุดท้าย เอาใจไปเลย :กอด1:
อ่านพาร์ทโก้แล้วให้รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย ไม่เสียแรงที่ชอบโก้ตั้งแต่แรก :laugh:
แต่น้องเนมดูเป็นเด็กที่ไม่โตอย่างที่โก้ว่าเลย :z3:
-
กรี๊ดไปรอบโลกกกกกกก
พี่โก้ตอนนี้โคตรรักพี่โก้เลยอะ :L1:
-
คิดถึง...พี่จี...มั้ง... :กอด1: :กอด1:
-
หลังจากหลายคนสาปส่งอิพี่โก้ที่ทำร้ายจิตใจเนมในตอนพิเศษ
ตอนปัจจุบันเลยพาอิพี่โก้มาแก้ตัวใช่มั้ยเนี่ยคุณจี
หลายคนคงรู้สึกดีกับอิพี่โก้ขึ้นมามากโขเลยหล่ะ o13
:กอด1:คุณจี..ด้วยความคิดถึง(นิยาย) :laugh:
-
ว้าวววววววววววว
โก้เนมเริ่มปรับความเข้าใจกันแล้ว
แถมโก้ยังแสดงออกกับเนมตรงๆๆด้วย
ดีมากเลยโก้เนมจะได้เข้าใจและเลิกคิดมากจนเข้าใจผิดซะที
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เนมสำคัญสำหรับโก้มากเลยนะเนี่ย
-
เข้าใจกันแล้วน่ารัก
-
ถ้าจะตื่นมาแล้วโชคดีขนาดนี้!!!
นิยายพี่จีมีค่าดังทอง!!!
-
อ๊าย~
ชอบตอนนี้อ่ะหวานกันเบาๆ
เคลียร์กันเรียบร้อยแล้วนะ
:-[
-
:mc4: :กอด1:
-
โอ้ว ไม่ไหวละเฮียโก้รักน้องมาก ๆ เหมือนกับที่น้องรักเลยจิเนี้ย
เราก็หลงสงสารเนมตั้งนาน
แต่น้องก็น่าสงสารแหละ เฮียไม่พูดไม่บอกให้ชัดใครจะไปรู้
ยิ่งที่ผ่านมารู้สึกเหมือนว่าคิดไปเองก็ยิ่งแล้้วใหญ่
ใครจะไปกล้าฟันธงว่าตอนนี้ไม่ได้หลงคิดเองไปคนเดียว เน๊อะ
แต่ตอนนี้ท่าจะไม่ใช่คิดอยู่แค่คนเดียวแล้วแหละ เฮียแกเผยตัวตั้งขนาดนี้ อิอิ
ลุ้นความน่ารีกของคนทั้งคู่ตลอดจร้า อิอิ
ขอบคุณ คุณจี อิอิ ((รีบแอบมาอ่านแต่เช้า ก่อนเข้างาน ๕๕๕))
-
ให้คำมั่นสัญญากัลน้องเพิ่มอีกเรื่องแล้วนะพี่โก้ ต่อไปอย่าทำตัวเข้าใจยากอีก น้องมันสับสนน๊า
บวกๆ พี่จี ตอนนี่น่ารักเว่อออออออ
-
พี่โก้คะ
เค้าขอโทษที่เคยว่าพี่น๊า
อ่านตอนนี้ปลื้มพี่โก้เว้ย
หวานกันนิดๆ เราก็ยิ้มกว้างแล้ว
-
รักจะคบเด็ก ต้องทำใจหน่อยนะ โก้ คนเราบางครั้ง อยู่กับคนบางคนก็ไม่ยอมโต :z2:
ส่วนคู่ซี้ ดูโอ้ ยิ่งวันยิ่งหนัก สักวันจะโดนโก้จัดหนักให้ หึ หึ หึ ......
+1 ให้ กับความชัดเจนสำหรับส่วนนี้
ปล. คิดถึงน้องเจ จังเลย น้องจี :m1:
-
พี่โก้จ๋า :impress2:
หวานอ่ะ หวานๆๆ ปลื้มใจแทนน้องเนม
:กอด1:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :กอด1: :-[ :impress2:
-
นี่คือโก้จริงๆสินะ :impress3:
ตอนที่แล้วเกลียดโก้
ตอนนี้ปลื้มสุดๆ
รู้สึกเหมือนตัวเองจะใกล้บ้า
โก้น่ารักสุดๆๆๆ อ่ะตอนนี้ :กอด1:
เป็นความในใจที่แอบอึ้งมากๆแหะ
-
ประโยคสุดท้ายทำเอาตายคะ
พี่โก้คะ ถึงพี่จะดูเข้าใจยากไปหน่อย
แต่เวลาปล่อยที่เนี่ยถึงขั้นน๊อคเลยคะ ^^
-
ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มา
พี่โก้เพิ่งทำอะไรที่มันถูกใจก็ตอนนี้
มันน่าจะชัดเจนกันได้ตั้งนานแล้ว
ยินดีด้วยน้องเนม :m1:
-
มั๊งงงงง อิอิ :-[
-
เย่ๆ พี่จีมาต่อแล้ว :mc4:
**เข้ามาดีใจก่อน เดวเลิกงานแล้วกลับไปอ่าน
:impress2:
-
วันนี้แหละที่โก้ชัดเจนทีสุดพ่อเจ้าประคุณเอ้ย o13
:pig4: คะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่โก้เริ่มชัดเจนขึ้นแล้ว
น้องเนมคงจะมั่นใจได้มากขึ้น
หวานนิด ๆ พอให้ได้ชื่นใจ
ปล.พูดถึงพี่เอ็กซ์กับน้องเจก็คิดถึงนะเนี่ย5555 :กอด1:
-
กรีสสสสสสสสสสสสสสสสส เจออิพี่โก้พาร์ทนี้
เรื่องที่แกล้งน้องเนมไว้ ช้านยกโทษให้ทุกเรื่องเลย
>_____________<
-
พี่โก้พูดละเขินแทนเนม ฮ่าๆ >_<
-
:m3:
-
โก้ รักยืนยง 555+++
-
ทีหลังไม่ต้องมีมั้ง ^^
แต่คนเขียนต้องมาอัพอีกนะครับ แอร๊ยยยยย
เริ่มรักพี่โก้ ^^
-
คำนี้ที่รอคอยมานานแสนมนนนนพี่โก้วววววววววว :z3:
-
ขอบคุณสำหรับตอนนี้ หายอึนซะที แค่คำว่าวันหลังไม่ต้องมีมั้ง ทำให้คนอ่านยิ้มแล้วค่ะ ^^
-
ชัดเจน!!!
-
แอร๊ยยย ต่อไปไม่ต้อง "มั้ง" แล้วนะน้องเนม
-
เข้าใจกันมากขึ้นแล้ว
น้องเนมกับพี่โก้ก็ดูจะหวานกันมากขึ้น
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"ทีหลังไม่ต้องมีมั๊ง"
-
"ที่หลังไม่ต้องมี 'มั้ง' " .........................กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
โก้น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกขึ้นอ่ะ
ดีใจแทนเนมมากๆ สู้ๆน้องเนม มาดเจ้าชายเย็นชาของพี่โก้เริ่มหลุดแระ อีกนิดเดียวน้องสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
“ให้พี่จูบเองดีกว่า” อั่ยยะ เล่นเอาน้องเนมไปต่อไม่เป็นเลย :-[
แต่ทีุ่ชอบที่สุดของตอนนี้คงไม่พ้นประโยคสุดท้าย กรีสสสส :o8:
"ทีหลังไม่ต้องมี "มั่ง" ที่สุดของตอน 555
ชัดเจน ^^
-
อ่านแล้วยิ้ม o13
-
กรี๊ดดดดดด ประโยค สุดท้ายเด็ดที่สุดเลย
ทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ล่ะพี่โก้
น้องเนมคอยอยู่ตั้งนานแหนะ :z3:
พี่โก้ ตอนนี้เท่ห์ที่สุดอ่ะ
-
รู้สึกยังไม่เคลียร์ :really2:
-
หัวใจจะวายเพราะคำพูดสุดท้ายของพี่โก้นี่แหล่ะ “ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’"
จัดไป +1
-
พี่โก้ปากหนักจริงๆ เลย
แอบเขินกับประโยคสุดท้ายนะ
-
:o8:คู่นี้น่ารักขึ้นมากเลยค่ะ
-
เมื่อคืนมาอ่านตอนตี 2 ไม่ไหวจะเม้นท์ -*-
จะบอกว่าจีหายไปนานมากกกกกกกกกกกก
พอกลับมาเราก็ได้อ่านตอนอดีตของน้องเนมกัน
ตอนที่อ่านก็รู้สึกสงสารน้องเนมนะ น้ำตารื้นเป็นพักๆ
เคืองอิพี่โก้เป็นหย่อมๆ อยากจะประนามพี่โก้มากก
แต่ก็ไม่รู้จะว่าพี่โก้ว่าอะไรดี เหอ ๆๆ
แล้วอีกอย่างจำได้ว่าตัวเองเป็นแฟนคลับพี่โก้
แต่ก็ลืมความรู้สึกนั้นไปหมดแล้วอ่ะ ว่าทำไมถึงชอบพี่โก้ -*-
พอมาอ่านตอนนี้ เราเข้าใจแล้วว่าทำไมเราถึงเป็นแฟนคลับพี่โก้ ฮ่ะ ๆๆ
ความรู้สึกเหล่านั้นตั้งแต่เริ่มอ่าน เริ่มชอบพี่โก้กลับมาอีกครั้ง เพียงแค่อ่านตอนนี้ตอนเดียว
ทั้งหมดของพี่โก้ตอนนี้ คือเหตุผลที่ทำให้เราชอบผู้ชายคนนี้ พี่โก้ก็ยังเป็นพี่โก้อยู่วันยังค่ำ
ผู้ชายที่เหมือนจะชัดเจน แต่ก็ไม่ค่อยชัดเจน ผู้ชายที่คิดเยอะกับทุกๆอย่างเสมอ
ชอบพี่โก้มาก มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกอ่ะ แล้วตอนนี้ สองคนก็น่ารักมากๆๆๆๆ
นึกว่าจะดราม่า แต่ก็ไม่ซะงั้น พูดออกมาหน่อยอะไรๆมันก็ง่ายขึ้น ฮ้าาาาา มีความสุข >.<
-
ถ้าพูดกันให้มันเคลียร์ๆแต่แรก ก็แฮบปี้ สีทตี้ไปนานแร้วววว
เราชอบบทหวานคู่นี้นะ เพราะโก้มันเป็ฯเป็นพวกไม่หวานมาก ได้แค่นี้ก็ถือว่าโอเคสุดๆละอะ
อ้นหมอกนี้ฮาดีจริงๆ ถ้าเทียบกันเป็ฯเราก็กลัวโก้มากกว่าพี่เอ็กนะ โก้มันซึน :laugh:
-
พอได้อ่านตอนนี้ก็อยากกลับไปอ่านตั้งแต่แรกใหม่
เนมได้สมหวังสักที พี่โก้ก็จริงๆ แหละ คิดเยอะแต่ไม่เคยพูด ให้เนมคิดเอาเอง
น้องมันคิดเอาเองจนมันเป็นแบบนี้ล่ะนะ
พี่โก้หล่อมากตอนนี้ ฮ่าๆ หลังจากสงสัยมานานว่าพี่โก้เป็นยังไงกันแน่ - -
คนที่ลืมสัญญานี่คือเนมใช่ไหม? พี่โก้รักษาสัญญาตลอดมีแต่เนมที่ไม่เคยคิดถึง
คนอย่างพี่โก้แบบนี้มีที่ไหนอีก
ตอนแรกคิดว่าพี่โก้เป็นคนนิ่งๆ ไม่แคร์ใคร แต่จริงๆ แล้ว...ใช่ย่อยนะ
-
กร๊ดดดดดดดดดดดด กระจ่างทุกอย่างแล้ววววววววววว
และแล้วก็เริ่มเข้าใจกันมากขึ้น โอ้ยยยยยอ่านแล้วกรี๊ดดดดอยู่คนเดียว
:sad4: ตอนนี้โก้เนมน่ารักมากอ่ะ ขอบคุณ คุณจีด้วยน๊าที่ทำให้หายค้างสักที :pig4:
-
ฮืออออออ เขิลลลลลลลลล :-[
ดีใจแทนน้องเนมจริงๆ ในที่สุดก็ได้มีความสุขกะเค้าซะที
จากที่ดูแล้ว พี่โก้เวลาอะไรก็ต้องทำให้เคลียร์ไปเลยนะ เพราะเนมท่าทางจะเข้าใจอะไรยากไปนิด 555
ชอบให้เนมอ้อนพี่โก้ อิๆ
ทีหลังไม่ต้องมี'มั้ง' นี่ยังไงกันนะ :z2: :z1:
ปล. เดี๋ยวคู่ดูโอ้โดนพี่โกจัดหนักหรอก 5555 o18
-
เอาใจไปเลยพี่โก้ สุดท้ายก้อกลับมาหวานได้ซักที
เข้าใจพี่โก้ขึ้นเยอะ คงเจ็บน่าดูแต่ไม่พูดเนี่ย
ไปๆมาๆเนมกลายเปงเจ็บน้อยสุดนะนั่น เหอะๆ ไม่มีใครผิดจิงๆด้วย เพราะมันเรื่องเข้าใจผิดอ่ะนะ เมื่อพี่โก้เลือกแล้ว เท่ห์มากก
ปล.ไอ้หมอก ยังจำได้นะเฟ้ย พูดก้อแล้วก้ออารมณ์เสียกับมัน เดี๊ยะๆ
-
สงสัยเราจะอินไปหน่อย เราร้องไห้ทุกครั้งที่อ่านเรื่องนี้ แบบว่าบอกไม่ถูก เหมือนตัวเองเป็นเนม ปวดใจกะอิพี่โก้ แล้วก็ยิ้มทั้งน้ำตาทุกครั้งเวลาที่อิพี่โก้พูดหรือทำอะไรที่ทำให้เรารู้ว่าแคร์กันบ้าง สรุปคือเรื่องนี้ทำนู๋เป็นคนบ้า ยิ้มไปด้วยร้องไห้ไปด้วยตล๊อดตลอด
-
จะถูกคน ถูกที่ ถูกเวลา ก็ ตอนนี้ แหละ "มั๊ง" :impress3:
-
โคตรรักพี่โก้อ่ะะะะ ขอกอดทีเด่ะะะ :กอด1: :กอด1:
ที่ผ่านมาไม่ค่อยเข้าใจ อารมณ์ ความคิด ความรู้สึกของพี่โก้เท่าไหร่
เมื่อเทียบกับเนมที่คิดอะไร รู้สึกอะไรก็แสดงออกมา เข้าใจง่าย
พี่โก้เป็นตัวละครที่ค่อนข้างเป็นคน จริงๆ คือ ไม่ต้องดี ไม่ได้เป็นผู้ใหญ่ที่ดี และไม่ต้องเป็นคนดี
อ่านตอนนี้แล้ว อื้มมมม!!!! เข้าใจพี่โก้มากขึ้น
ขอบคุณคนเขียน คุณจี ที่เขียนตัวละครตัวนี้ออกมาให้มีมิติ ที่น่าค้นหา คิคิ o3 o3ค้าาา
คำพูดประโยคสุดท้ายนี่ของพี่โก้ใช่ไหมม เขินนนนน :o8:
มาต่อไวๆ นะค้าาา :L2: :L2:
-
ไม่ว่ายังไงก็ไม่ชอบหมอก
โก้ชัดเจนนะ ว่าเข้าใจโก้ได้ไม่ยากหรอก แต่เนมความคิดเด็กเกิน
จริงๆ แล้วโก้ต่างหากที่เป็นคนน่าสงสาร ต้องเห็นคนที่ตัวเองรักมีคนอื่น
ลืมสัญญาที่มีให้กัน ไม่เคยเชื่อใจ จะว่าโก้ไม่ชัดเจนแล้วเห็นเจสำคัญกว่ามันก็ใช่
แต่เนมควรหนักแน่นกว่าที่จะประชดหรือตัดใจไปคบคีย์
ตอนนีิ้มีโอกาสเริ่มต้นใหม่แล้ว ก็ทำให้มันดีๆ ล่ะ
เนมอย่างี่่เงามาก ทำตัวน่ารักๆ หน่อยนะ
ยังไงโก้ก็ไม่ไปสนใจใครแล้วล่ะ
อยากรู้เรื่องโก้ตี๋จริงๆ ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นถึงเข้าหน้ากันไม่ติด
รอติดตามนะคะ
-
แอบสงสารพี่โก้
ริจะมีเมียเด็กก็ต้องทำใจนะ
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเริ่ดๆตอนนี้อีพี่โก้ที่สุด
-
พี่โก้ ถึงพี่โก้จะมั่นคงแน่วแน่เชื่อถือได้ แต่น้องยังเด็กแล้วพี่โก้ไม่แสดงออกอะไรเลย น้องมันจะไปรู้มั้ย
คราวนี้ก็ดีแล้วที่พี่โก้ยอมพูดอะไรบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้คิดเอาเอง คนรักกันแต่ไม่บอกไม่พูดแล้วอีกคนเค้าจะรู้เรื่องด้วยมั้ยล่ะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!
พี่โก้กับเนมมาแล้ว....ตอนนี้หวานได้อีก
รักพี่จีที่สุดมั๊ว :give2: :give2:
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดด
เริ่มหวานแล้ว เนม กับพี่โก้
หวังว่าคงเข้าใจกันให้มากๆนะ
มีปัญหาก็ควรถามกันจะได้ไม่เป็นเรื่องอีก
:laugh: :laugh:
-
อ่านถึงตอนล่าสุดแล้วอารมณ์นี้ :z2: ลัลล๊า ลัลล๊าาา
ชอบบบบบ ชอบอิพี่โก้โหมดหวานๆคร่า กรี๊ดดดดดดดดดดด
ชอบที่พี่โก้แสดงความเป็นเจ้าของกับน้องเนมด้วย แอร๊ยยยยยยย
เฝ้ารอตอนต่อไปนะคะคุณจี :-[
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านแล้วบอกได้เลยว่าหลงรักน้องเนมแบบถอนตัวไม่ขึ้น *น้ำตาไหล*
ดีใจที่ได้มาอ่านตอนเริ่มแฮปปี้สวีทกันนิดๆแล้ว555แต่ก็ยังค้างอยู่ดีเพราะเนมน่ารักมากๆอ่านเท่าไหร่ก็ไม่พอจริงๆ
ย้อนอ่านกลับไปกลับมาจนบางประโยคท่องได้แล้วเนี่ย 555
รักโก้เนม แต่ขอเชียร์คีย์ ก็คนมันน่ารักนิเนอะ :o8: กวนๆสดใสไม่อึมครึมเหมือนพี่โก้ด้วย อิอิ
แต่ตอนนี้คงว่าพี่โก้มากไม่ได้เพราะแม่ยกคงเยอะแล้วเพราะความดีจากตอนล่าสุด 5555
รบกวนขออีกอย่างได้ไหมคะ
เรามาช้าเลยคงพลาดตอนพิเศษที่ส่งทางพีเอมกัน ขอแม่ยกโก้เนมใจดีแบ่งปันส่งให้เราด้วยได้มั้ยเน้อ กันลงแดงระหว่างรอตอนต่อไป *กราบ* :กอด1:
-
^
^
^
เราคือหนึ่งในผู้โชคดีแต่พี่จียังไม่ได้ส่งทางพีเอ็มเลยอะค่ะ พี่จีบอกให้รอต่อไป :laugh:
อั้ยย่ะ!! มันเริ่มจะดีขึ้นแหละ กริ๊ดดดดดดดดดด ด ><
ประโยคสุดท้าย มันทำให้จินตนาการไปไกล 555555 55
พออ่านถึงตอนนี้ ก็ยังทำใจยอมรับอิหมอกไม่ได้เลย ยัง
คงแค้นฝั่งหุ่นมันเหมือนพี่เอ็กซ์ :fire:
-
แม้จะช้าไปนิดแต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้เคลียร์กัน
อย่างน้อยตอนนี้เนมก็โตขึ้นน่าจะเข้าใจอะไรมากกว่าตอนนั้น
ที่เหลือก็ลุยต่อได้เลยเนม อิพี่โก้เปิดทางให้แล้ว
-
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ” :laugh:
-
รอมาครึ่งปี เพื่อ "ตอนนี้" จริงๆ T____T
-
ตอนแรกสงสารเนมมาก ๆ
แต่อ่านไปอ่านมาก็เริ่มสงสารโก้
แต่ตอนนี้อะไร ๆ เริ่มชัดเจนมากขึ้น
โก้เนม น่ารักมาก ๆ ค่ะ
-
:o8: :o8: :o8:
-
อ่านตอนนี้แล้วร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พี่โก้มากกกก :L2:
แต่
รักพี่จีมากกว่า....555+ รออ่านตอนต่อไปนะคะ ^_______^ :กอด1:
-
โว้ว ไอ้โก้มันพูดออกมาบ้างแล้ว ดีใจๆ
น่านนน ว่าแล้วต้องมีทีเด็ด ถึงจะนิดเดียวก้อเถอะ 55+ น้องเนมน่าร้ากกก น่าอ้อนน่าหยิก และแอบกวนตีน
เกลียดหมอก ไม่ต้องเอาโผล่มาได้ไหมคะ ขัดจิต หวังว่าคงไม่มายุ่งกะเนมนะ ไอ้โก้ฆ่ามันแน่ๆ
แล้ว โก้เนม เมื่อไหร่จะโป๊ะฉึ่งๆ กันอีกเนี่ยยๆๆ อร๊ายย อยากอ่านไอ้พี่โก้มุมนั้น 555++ รอ เสาร์อาทิตย์ หน้าคะ จะมีตอน พิเศษวันพ่อ วันรัฐธรรมนูญ วันคริสมาตร์ คืนส่งท้ายปีเก่า วันปีใหม่ด้วยก้อดีนะคะคุณจี ^ ^ :bye2:
-
:o8: แอร๊ยยยหวานกันแล้ว
:กอด1: พี่จี
-
อ๊ากกกกกกกกกกกก
ลงไปชักดิ้นชักงอเพราะพี่โก้
ชอบพี่โก้ตอนนี้มากเลย
-
รอตอนนี้มานานล่ัะ
ทีหลังไม่ต้องมี "มั้ง" นะเนม
พี่โก้น่ารักจัง
:o8: :-[ :o8: :-[
-
โก้ พูดน้อยต่อยหนัก หุหุ o13
-
กรี๊ด !!!! โอ๊ย ไม่ไหวจะเคลียรค่ะ !!! เขินมาก เขินจริงๆ ><
พี่โก้....เอาใจน้องไปเลย >////<
แอบอิจฉาเนมเบาๆ TT
ติดตามต่อไปค่ะ พี่จีสู้ๆ ^__^
-
เอร๊ยยย เหมือนกำลังจะไปด้วยดี~
พี่โก้นี่ล่ะก็! น่ารักจริงๆเลยน้า~♥
รอพี่โก้ เอ้ย รอตอนต่อไปค่ะ
-
อย่างนี้นี่เองงง
-
อ๊ายยยยยยยยยยย พี่โก้
ประโยคสุดท้ายยย ><
-
แอร้ยย เหมือนสถานการ์ณพี่โก้กับเนมจะดีขึ้นแล้น อั๊ยยะ
-
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
อยากจะกรี๊ดเมื่ออ่านประโยคนี้ :m3:
พี่โก้ได้กินเด็กแล้ว :-[
-
อิพี่โก้แรงตลอดอ่ะ :-[
ถ้าอธิบายแต่แรงก็ง่ายแล้ว 55555
น้องเนมเซนซิทีฟกับชื่อพี่เจจัง
อุ๊ยยย ตอนนี้น่ารักเว่อร์
-
โอ้ยยยย พี่โก้ ประโยคสุดท้ายมันโดนใจ คริคริ เรื่องที่เกิดขึ้นจะว่าไปแล้ว พี่โก้เองจะเป็นคนเจ็บที่สุด
มากกว่าเนมอีกนะ เพราะต้องทนเห็นคนที่เรารักไปเป็นของคนอื่น อย่างที่พี่โก้บอกว่าตัวเองไม่เคยมีใคร
แต่เนมกลับมีคีย์อยู่ข้างๆจนตอนนี้ก็มี หวังว่าจากนี้ไปความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจะดีขึ้นนะ
พี่โก้เองก็เริ่มปล่อยของมากขึ้นเรื่อยๆแล้วนะเนี่ย อิอิ เนมเอ้ยมั่นใจในตัวพี่โก้ได้แล้วนะ
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุข มันแอบหวานนิดๆ บรรยากาศน่ารักๆ ของทั้งสองคนเริ่มกลับมาแล้วสินะ
จะบอกว่าพี่โก้ไม่ยอมตามใจเนมก็ไม่ถูกนะ เราคิดว่าพี่โก้แกตามใจเนมในเรื่องที่เห็นว่าสมควรมากกว่า
ปล. ยังเคืองหมอกไม่หาย ชิส์ คนมีคดีติดตัว
-
กรี๊ดดด พี่โก้อย่างเท่ห์เลยอ่า~
เนมก็คิดเอง เออ เองจริงๆๆ
หนักแน่นหน่อยถ้าจะรักเขาอ่ะ
เขาไม่แสดงออก ช่ายว่าเขาไม่รัก
เรื่องราวที่เกิดทั้งหมดเกิดจากความไม่มั่นคงทั้งนั้นเลย
ประโยคสุดท้ายอ่ะ...โดนจายจริงๆ 555+
-
:impress3: อ่านตอนนี้แล้วยิ้มได้เต็มปาก
อ่านพาร์ทโก้แล้วรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย
ยิ่งประโยคสุดท้ายนี่ อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดด
-
ไม่มี "มั้ง" ก้อได้
เอิ๊กส์ ๆๆๆๆๆ
-
ฮ่วย! :pighaun:
รักผู้ชายเชิงลึก ซับซ้อน แบบนี้ น้องเนมก็น่าสงสารเหมือนเดิมนั่นแหละ
ท่ามาก!!...เด็กมันจะตามทันไหม!!! :serius2:
-
พี่โก้น่ารักจังเลย >.<
-
ผมไม่เคยแสดงความเป็นเจ้าของแบบนี้บนร่างกายของใคร....ยกเว้นเนม
“ก็..........มีแล้ว...มั้ง”
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
อ้ายยยยยยย เค้าชอบอ่ะ
พออ่านแล้วเหมือนจะเข้าใจโก้มากขึ้นเยอะ
โก้ก็เหมือนคนปกติธรรมดาทั่วไป เพียงแต่ เลือกที่จะคิดต่างเท่านั้น
เรื่องนี้ถ้าจะให้ฝ่ายไหนผิดก็คงผิดกันทั้งคู่ ที่ไม่ยอมคุยกันดีๆตั้งแต่แรก
ตอนนี้ทุกอย่างโอเคแล้วเนอะ
เย้้
:กอด1:
-
:m1: :m1: :m1:
ไม่มีอะไรจะกล่าว นอกจาก.....ชื่นใจที่สุดอ่ะ
ในที่สุดก็มีวันนี้ อาจจะยังไม่เคลียร์กัน 100 %
แต่ก็ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกแล้วสำหรับความอึดอัดที่ผ่านมา
ก่อนหน้านี้ยังแอบหวั่นว่าต้องโดนดราม่าอีกสักตอน - 2 ตอนไหมกว่าจะเคลียร์กันได้
ชิชะ....ตอนเดียวจบ รวดเร็วทันใจมากค่ะ
ขอบคุณคุณจีมากมายค่ะ :กอด1:
ป.ล. อิคุณพี่โก้ยังคงขี้เก๊ก ทำเท่ห์จนถึงประโยคสุดท้ายเลยนะคะ เชอะๆ :z6:
ป.ล. ของ ป.ล. รัก น้องเนม มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พอๆ กับคุณจีเลยค่ะ :จุ๊บๆ:
-
ว้าวว
เริ่มเคลียร์กันเเล้วว :o8:
ประโยคสุดท้ายนี้ รักพี่โก้เลย
-
อร๊ายยยย น่ารัก คนอ่านก็ยิ้มแย้มกันไป อิอิ
-
อมยิ้ม
=^^=
-
ตอนนี้น่ารักมากกกกกก
ชอบพี่โก้จริงๆ ตรง ไม่ต้องมี ' มั้ง ' เนี่ย
หวานกันแบบเบาๆ
-
O_o ในมุมหนึ่งที่แสนจะน่ารัก
ไม่เสียแรงที่เฝ้ารอ อิอิ :L2: :3123: :L1:
-
ไม่ต้องมี "มั้ง".......อุกรี๊ด!!
ตอนนี้รักพี่โก้สุดๆ
อ่า....คุ้มค่ามากกับการรอคอย
ตอนนี้ ^^!
-
เฮ้ยยยยยยยยยย
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยอ้ะพี่จี :-[
แฟนหนูต้องแบบพี่โก้ ฮ่าๆๆๆๆ * :beat: :beat:*
คือไงอ่ะ แบบ โหยยยย ได้อ่านมาอ่านพาร์ทพี่โก้แล้วชอบความคิด ชอบการกระทำของพี่โก้มากๆ
มันเจ๋งจริงๆ
เพิ่งรู้ว่าจริงๆความคิดพี่โก้ก็ไม่เข้าใจยาก แต่บางทีการกระทำของพี่โก้อาจทำให้คนอื่นไม่เข้าใจ (..รึเปล่า) ฮาาา
ชอบบบบบบบบบ
ชอบบบบบบบบบบบบบบ
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
รอตอนต่อไปนะค้าพี่จี :กอด1: :กอด1: :L2:
-
กรี๊ดดดด ไม่ต้องมีมั้ง
โก้นี่แลเข้าใจอยากจริงๆ :-[
-
อั้ยย่ะ!!แอบกรี๊ดดดเบาๆกับประโยคสุดท้ายของพี่โก้
อ่านแล้วเขินแทนเนมมากตอนนี้
สรุปเรื่องนี้คือผิดด้วยกันทั้งคู่ เนมเสียใจ ส่วนพี่โก้ก้เจ็บไม่น้อย
ในตอนนี้ทำให้ได้รู้เลยจริงๆว่าพี่โก้คิดยังไงกับเนม
" เพื่อจะได้มีวันนี้กับคนๆเดิม " มากมายเกินกว่าที่คิดไว้
เจอพี่โก้พาร์ทนี้เรายกโทษให้เลยอ่ะ และพี่โก้ทำให้ได้รู้
คนเราล้วนมีเหตุผลของการกระทำเสมอ ไม่แสดงออกไม่ได้แปลว่าไม่เจ็บไม่รักสักหน่อย
กอดดดดดดดดดปลอบพี่โก้ กอดรับขวัญเนม กอดดดขอบคุณพี่จี <3
และจะรอพี่จีมาเพิ่มลิมิตความหวานของพี่โก้น้องเนมในตอนต่อไปนะคะ
-
โก้รักเค้าก็บอกเค้าหน่อยสิ
อย่าให้เนมคิดไปเอง
:z10: :z10: :z10:
-
เนมร้ายง่ะ -..-
แต่ชอบพี่โก้ตอนนี้มาก :z3:
ตามอ่านมาเรื่อยๆพึ่งมายูสของตัวเอง 5555
แต่ชอบมากเลยเรื่องนี้ต่อบ่อยๆนะคะพี่จี :z1:
รออ่านอยู่นะ ~
-
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ ..... เขิลลลลลลลลลลลลลล..ประหนึ่งเป็นหนูเนมเลย (เอ๊ะยังงัย?) :o8:
พี่โก้คะ... ถ้าพี่ไม่พูดบ้าง บางอย่าง บางเรื่อง บางครั้ง บางเวลา คนที่อยู่ข้างๆเค้าก้อคิดไม่ออก ตามไม่ทัน ไปไม่ถึงได้นะคะ
ดีใจที่ตะกอนที่ยังเป็นตัวเป็นตนให้พี่เห็นตอนนี้ทำให้พี่พ่นความในใจออกมากับเค้าบ้างงงงง
แล้วก้อดีใจที่บอกเล่าความคิดความรู้สึกให้คนอ่านได้เข้าใจโก้มากขึ้นบ้าง
แต่น้องมันยังไม่รู้ทั้งหมดที่พี่คิดอยู่ดีนะนี่ ...เฮ่ออออ เป็นแฟนพี่โก้ต้องอดทน ก้อคนมันรักไปแล้ว :เฮ้อ:
หนูเนม... โตแล้วนะ ต้องคุมสติ คุมอารมณ์ และยอมรับฟัง ยอมเข้าใจอะไรมากขึ้นด้วย มีแฟนแก่ขี้เก็กท่าเยอะก้อต้องอดทนบ้างไรบ้าง
ใครก้อช่วยเราไม่ได้ถ้าเราไม่ช่วยตัวเองก่อน รักหนูม๊ากมาก หนูน่ารักน่าเอ็นดู ป้าอยากให้หนูมีความสุข :man1:
อิ่มม ..เริ่มรู้สึกเหมือนให้โอวาทก่อนส่งคู่บ่าวสาวเข้าห้องหองัยไม่รู้... แหะๆ
:กอด1: พี่โก้...น้องเนม... คุณจี ... นี่แหล่ะร่วมครึ่งปีที่รอคอย
แล้วก้อไม่ผิดหวังจริงๆ ชื่นใจมากมายแม้จะหวานกันเบาๆเค้าก้อชื่นใจแล้วล่ะ :impress3:
รักเรื่องนี้จังเลย ... ยิ่งอ่านก้อยิ่งรู้สึกรักตัวละครคู่นี้ของคุณจีมากๆ
จะมาร่วมลุ้นชีวิตคู่ที่เพิ่งจะเริ่มต้นของพี่โก้-น้องเนมต่อ ท่าจะยังมีอะไรตามมาอีกเยอะ :z10:
เวลาขมๆ คอนพิเศษลอยกระทงเมื่อปีที่แล้วก้อยังเป็นเครื่องเยียวยาใจที่ดี
ว่าแต่ .. คุณจีไม่ลืมตอนพิเศษวันเกิดตะเองนะ ....เค้าแอบส่องพีเอมทูีกทีที่เข้ามา.. แต่งเสร็จแล้วชิมิคะ :m13:
ปล. ไม่ชอบหมอก ... ยังงัยก้อไม่ชอบบบบบบบบบบ :m31:
ปล.ของปล. คิดถึงเจ คิดถึงตี๋ .... (และแอบคิดถึงคีย์..เบาๆ)
-
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
กรี๊ดดดดดดด พี่โก้ :-[
-
ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ แวร๊ยยยยยยยยยยยย :-[ :-[ :-[
-
เมื่อกี้กลับไปอ่านตอนพิเศษ เพราะว่าอยากอ่านตอนปกติก่อน
ตอนวันเกิดน้องเนมทำให้เราอยากรู้มากกว่าทำไมโก้ไม่ไป เพราะจำรายละเอียดไม่ได้แล้ว เลยกลับไปอ่านระเบียงรักแล้วก้อพบว่า ...โก้กำลังจะออกไป แต่พอโก้บอกเจ เจก้จะรู้สึกเหมือนถูกทิ้งทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เพราะต้องอยู่ในบ้านที่เต็มไปด้วยความทรงจำ แต่ตอนนั้นน้องเนมของเราร้องไห้ไปแล้ว แอบโกรธโก้นะ กับเนมโก้พยายามฝึกเนมทำโน่นนี่นั่นกับเนม แต่กับเจโก้ไม่เคยแม้แต่จะปฎิเสธ แล้วแค่โก้บอกว่าตัวเองพยายามมาวันเกิดเนมจนได้แต่เป็นเนมที่ไม่รอ เราว่ามันก็ดูแรงไป เพราะโก้เองก็ไม่ใช่คนถูกซะทีเดียว
สำหรับตอนปัจจุบัน โก้ทำทุกอย่างให้ดูชัดเจนขึ้น ก็ดีแล้วแต่ก็ควรจะปล่อยให้อดีตมันผ่านไป อย่าไปคิดว่าโก้ทำดีแล้วเนมทำไม่ดีหรือโก้ทำไม่ดีแล้วเนมทำดี เพราะเราว่าสองคนนี้ร่วมมือกันทำมันพังเองทั้งคู่
อยากให้โก้ชัดเจนกว่านี้ อยากให้เนมเข้มแข็งมากขึ้นเพราะถ้าเนมยังอย่าจะคบกับโก้ต่อถ้ายังไม่เชื่อใจโก้แบบนี้คงทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ยิ้มนิดหน่อย แต่ยังอยากให้พี่โก้รักเนมมากกว่านี้ ถ้าเป็นคนอื่นสิ่งที่โก้ทำกับเนมมันดีมากเลยโก้เป็นแฟนที่ดีมาก แต่เพราะเป็นโก้ที่มีเจเป็นคนสำคัญ สิ่งที่โก้ทำให้เนมมันเลยไม่ได้ทำให้เนมมั่นใจอ่ะไรเลย อยากให้โก้ทำให่น้องมากกว่านี้ ไม่ใช่การกระทำแต่เป็นการสร้างความรู้สึก ไม่ใช่การดูแลแต่เป็นการให้ความรัก
เราอินมากอ่านแล้วร้องไห้ตลอดเลย คุณจีแต่งเก่งที่สุดในโลกเลยยยยยยยย o13
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆ อีตาพี่โก้...ชัดเจนค่ะ ชัดเจนมากตอนนี้
ประโยคสุดท้ายได้ใจไปเต็มๆ...เค้าให้อภัยก็ได้ที่ทำน้องเนมเสียน้ำตาเมื่อก่อนน่ะ
เข้าใจว่าพี่ก็เป็นของพี่แบบนี้แหละ หุหุ...
:z2: ดีใจแทนน้องเนม :z2:
-
เหย เหย เหย
เริ่มได้กลิ่นน้ำตาล กับรสหวานประแล่มๆ
ดีใจจัง
สู้เค้านะน้องเนม
-
กริ้ดดดดดดดดดดดดดดด คลั่งย่ะ
-
ตั้งแต่อ่านมา โก้ไม่เคยชัดเจนกับเนมจริงๆ ในสายตาพี่
ถึงตอนนี้ก็เถอะ น้องเนมยังไม่เคยได้ยินคำชัดๆ สักที
ยังไงก็เปิดใจคุยกันดีกว่า โก้ชอบเก๊กอ่ะ
-
กรี๊ด~~~~~~~* พี่เค้าว่า" ไม่ต้องมีมั้ง"แล้วล่ะน้องเนม
ยิงพลุ ปิดซอยฉลองเลย. เย้ๆ
ปล.ผ่านมาหลายเดือนจนลืมไปแล้วว่า. เรายังไม่พ้นคืนนั้นกันเลย
-
o13 o13 o13
ประโยคสุดท้าย นี่ได้ไปเต็มๆเลยอ่ะ
-
เนมยังต้องทำความเข้าใจ รู้จักตัวตนของโก้ให้มากขึ้นๆ แต่ตอนนี้ก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วเนอะเนม ^^
-
แปลประโยคสุดท้ายให้ฟังหน่อยดิ
ไม่ต้องมีมั้งนี่ หมายถึง เขาตกลงเป็นแฟนกันและใช่อ่ะ เขินนนนนนนอ่ะ
ปล** พี่เอ๊กซ์ยังกลัวโก้ แล้วหมอกจะไม่กลัวหรอ
ไม่ใช่แค่พี่เอ๊กซ์แค้น คนอ่านก็แอบแค้น 55+
อยากจะรู้จริงๆถ้าเจเจอกับเนม จะเป็นยังไง
-
:-[ :-[อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :-[ :-[
:impress2: :impress2:เขิลลลลลลลลลลลลลล :o8: :o8:
o13 o13
-
รักเธออออออออออออออออออออออออออ
มั้ง !! :กอด1: :กอด1: :กอด1:
เขิลสิบวันยังไม่หายอ่ะ
-
อ๊ายยยยยย
ดีใจแทนน้องเนมอย่างสุดแรงเกิด
ขอให้พี่โก้อย่าทำให้น้องเนมเสียใจอีกเลยนะค่ะ
คนอ่านจี๊ดค่ะ เจ็บแทน
เที่ยวครั้งนี้ถือว่าคุ้ม อย่างน้อยน้องเนมรู้ความชัดเจนของพี่โก้แล้ว
ดีใจด้วยจริงๆนะเนี่ย
:-[ คนอ่านยิ้มแกล้มปริ
-
เอร๊ยยยย พี่โก้ไม่ต้องมีมั้งงงง ขอกรี๊ดตอนนี้หน่อยเหอะ :z3:
แต่ก่อนจะอ่านตอนนี้ต้องกลับไปอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นเรื่อง :a5:
แบบว่าย้อนอดีตนานเกินไป. บวกกับปัจจุบันที่ต้องรอถึงครึ่งปี! o22
กลับมาเข้าเรื่องต่อ ดูเหมือนโก้ก็สับสนเหมือนกันใช่ป่ะ ทั้งๆที่ทำตัวผู้ใหญ่เกินเหตุ
แบบว่าเรื่องนี้โก้เป็นผู้ใหญ่มากกกกกอ่ะ
ต่างคนต่างก็สับสน ต่างก็ไม่เชื่อใจกัน
แต่เนมน่าสงสารสุดอ่ะ ยังเด็ก คงรู้สึกเหงา แถมถูกเปรียบเทียบกับเจบ่อยๆอีก
มันก็เลยเหมือนว่าเนมเจ้าปัญหา กลัวถูกแย่งความรักไรงี้
เอาใจช่วยสองคนนี้ให้เข้าใจกันเร็วๆนะ
คุณจีอย่าทิ้งระเบิดอะไรช่วงนี้นะ มันจะปีใหม่แล้ว ควรจะมีความสุขมากกว่าดราม่านะจ๊ะ (ว่าไปโน่น :z2:)
ปล. ไอ้ย่ะะะ เกือบต้องซับเลือดแล้วไหมล่ะ :-[
-
น่ารักอะ สัมผัสได้ถึงความรักที่พี่โก้มีต่อเนม :กอด1:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย ลงเอยกันสักที >///<
เลิฟทั้งโก้เนม ทั้งพี่จี อิอิ >___<
:-[ :กอด1:
-
ใครที่รู้จักโก้ กลัวโก้หมดทุกคนเลย อ่านตอนนี้แล้วดีใจกับเนมที่โก้ชัดเจนขึ้น แต่ก็นะเนมยังเด็กต่อให้เป็นผู้ใหญ่ถ้าไม่พูดไม่บอก
บางครั้งก็ไม่เข้าใจการกระทำบางอย่างหรอกนะพี่โก้
-
นั่งอ่านตอนนี้วนไปวนมาหลายรอบเลย :-[
น่ารักอ่ะ :กอด1: :L1:
-
อ่านจบแล้ว อยากจะกรี๊ด.....เปิดอ่านตั้งแต่เที่ยง :sad4:
ในฐานะแม่ทูนหัวน้องเนม อ่านท่อนแรกยังท่อนสุดท้าย กุจะสงสารและเห็นใจใครดีวะ เปิดตอนมาเหมือนจะสงสารโก้ตามบทบาทนางฟ้า แต่อ่านไปอ่านมา น้องเนม แรดกว่านี้ได้อีกนะคะลูก ลิ้นพี่โก้กินเข้าไปเยอะๆ แหม เป็นน้องเป็นนุ่งนี่นะ จะเชียร์!! อ้าว
:laugh: :laugh:
-
เริ่มหายหมั่นไส้อิตาโก้ ก็ตรงประโยคสุดท้าย ไม่ต้องมีมั้งนี่แหละ อันนี้มโนภาพหน้าเนมต่อได้ทันทีเลย :o8:
ตอนใหม่นี้นักเขียนที่เลิฟเริ่มให้เรารู้ความในใจของนายขี้เก็กทีละนิด ๆ ช่างน่าติดตามยิ่งนัก o13
ปล. เจุอคำผิดคำนึงจ้าน้องจี ดึงๆ ยุงมันเยอะ
-
พี่โก้!!! :impress2: :o8: :-[ :sad4: :man1: :กอด1: :z3: :z2: :z10: :z13:
ไม่ไหวววววววววววววววววววโอ้ย :jul1:
รอตอนหน้านะคะ
ขอหวานๆนะ :haun4:
-
:impress2: กรี๊ดดดดพี่โก้
น้องเนมมั่นใจได้เลยค่ะ
ขอหวานๆอีกนิดนะคุณจี :L2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m3: :m3: :m3:
อ่านจบตอนนี้แล้วมีความสุขมากกกกกก ชอบอ่ะชอบ ชอบพี่โก้แบบนี้ ปลื้มมมม :laugh:
รักน้องเนมกับพี่โก้มาก ไม่ว่าจะมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นกับทั้งสอง ก็เชื่อว่าทั้งสองจะผ่านไปกันได้ด้วยดี
รออ่านเสมอค่ะ เป็นกำลังใจให้น้าพี่จี :L2:
-
อ่านกี่ทีก็ติดใจอยากอ่านอีกทุกที
มันเสตติดอ่ะ
ขอบคุณครับ คุณจี
:impress3:
-
"มั้ง" ของพี่โก้นี่ เติมความมั่นใจให้เนมเยอะเลย มั้ง
-
อร๊ายยยย
มันแรงตรง "ทีหลังไม่ต้องมี มั้ง" นี่แหละะะ
อ่านๆ ตอนต้นแล้ว งง เหมือนเราข้ามอะไรไป?
รึว่าพี่จีไม่ได้เขียนถึง
เรื่องที่น้องเนมได้กะคีย์ รึเราต้องรู้เรื่องเอาเอง?
อ่าาาา
ปล. หมอกกก ชั้นก็ยังแค้นฝังหุ่นอยู่ ++
-
แอร๊ยยยยยน้องเนม หลังฟังพี่โก้พูดคาดว่าเนมคงยิ้มปากฉีก
แอร๊ยๆๆๆดิ้นๆ >//////< ตอนแรกแอบเคืองโก้ที่ดูนิ่งๆกับเนมมากเกินไป
แต่ณ จุดนี้ อยากบอกว่ารักโก้ แอร๊ยยยยชอบที่โก้พูดว่า
"ถ้าเลือกใหม่ได้ ผมจะยังเลือกแบบเดิม ทำแบบเดิม ถ้าทั้งหมดนั้นทำให้มีวันนี้ นาทีนี้....กับคนๆ เดิม" >////< :-[
-
:L2: ไม่ต้องมี มั้ง แล้วนะนุ้งเนม
พี่โก้รอมาอย่างเงียบๆ เอร้ยยย เขินแทน
รอตอนต่อไปนะค่ะ
-
อร๊ายยยยยยยยย อิพี่โก้หมายความว่าไงหรอ "ไม่ต้องมีมั้งเนี่ย"
จะบอกว่าเป็นแฟนกันแล้วหรอ ฮ่าๆๆ พูดอะไรตรงๆไม่เป็นหร๊อออ
ตอนนี้น่ารักมาก ให้ตายสิ >///<
-
สรุปว่าพี่โก้ยอมรับๆๆๆๆ
แล้วว่าน้องเนมเป็นแฟนนน
เฮ้!!!!!!!! :mc4:
-
พี่โก้น่ารักที่สุด...“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ” กรี๊ดดดดดด!!! :-[
-
ฮิ้ววววววววววว ตอนนี้โก้ชนะเลิศค่า :impress3:
ถูกใจเจ้ที่ซู้ดดดดดดดด ประโยคสุดท้ายประโยคเดียว ฟินไปสามโลกเลยจ้าาาาา
แต่แอบคิดถึงน้องเจกับพี่เอ็กซ์อะ ฮึกๆ น้องเนมไม่เคืองป้านะลูกน๊าาาา >_<
ขอบคุณมากนะคะคุณจีสำหรับตอนหวานๆตอนนี้ ฝันดีแน่แล้วเรา 55555
-
พี่โก้พี่โก้พี่โก้!!!!!!!
ที่สุดอ่ะๆๆๆๆๆๆๆ :m3:
ถ้าพี่โก้จะน่ารักขนาดนี้อ่ะนะ
โอ่ย ยย~กรี๊ดบ้านแตก 555 55
ขอบคุณจีค่ะ กอดๆๆๆๆ :กอด1:
-
กรี้ด!!!!!!!!!!! ประโยคท้ายนี่แหละ
-
ว้ากกกกก!!!!ประโยคสุดท้ายทำหนูตายคาเตียง>_<โอยยเขินแทน
-
น่ารักดี อ่านแล้วปลื้มโก้มากกกกกกกกก
-
อยากเห็น โก้ หึงเนมบ้าง
อยากเห็นพี่โก้ แสดงออกว่า เนมคือคนของตัวเอง
ไม่อยากให้ใครมายุ่ง ไม่อยากให้ใครมาแตะ
หวงเนมได้สักครึ่งของพี่เอกซ์ก็คงจะดี
เนมคงรุ้สึกมั่นคงทางอารมณ์และความคิดมากกว่านี้
รอพี่จีมาแต่งต่อ อยากได้อะไรหวานๆ ต้อนรับเทศกาลปีใหม่นะ ^^
ปล. เป็นนิยายเรื่องแรกที่ทำให้เข้ามาเฝ้าได้ทุกวัน และวันละไม่ต่ำกว่า 5 รอบ
รักเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกก
-
:o8:พี่โก้น่ารักมากกกกกกกกก :-[ ช๊อบชอบ เนมน่ารักกกกกกก :pig4:
-
:o8: :o8: :o8: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: พี่โก้ก้อหวานเปนนิ อ๊ายยยยยยย
-
เฮียโก้หวานแค่นิดเดียว ทำไมเราเขินไปเยอะจัง555555
:impress2: :impress2: :impress2:
=====================
ติดตามๆๆๆๆๆๆๆค่ะ
-
โอ้ววว จอช มันยอดมาก
โก้แสดงความเป็นเจ้าของแล้ว
พูดแล้ว ทำก็แล้ว
เหลือแต่ ความมั่นใจของเจ้าเปี๊ยก
จับโก้ปล้ำเล๊ย ลักหลับ ก็ทำมาแล้ว555+
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
ประโยคนี้โดนใจมาก 555+
-
พี่โก้...น้องเนมโหมดหวานกับเขาบ้าง
มีแฟนปากแข็งต้องอดทนนะน้องเนม
-
กรีดร้องงงงง :z3:
คราวหลังไม่ต้องมี มั้ง หรอกนะน้องเนม
-
o22
ปลาบปลื้มกับน้องโก้
-
อ้ายยยยย ดีใจจัง
อ่านไปยิ้มไป เขินไป รู้สึกมีความสุขมากๆ
รอตอนต่อๆ ไปน่ะครับ .....
-
แค่ชื่อเรื่องก็น่าอ่านแระ
-
:impress3: :impress3: :impress3:
ปลาบปลื้ม ซาบซึ้ง น้ำตาไหล
แบบ ตอนี้ที่รอคอยเลยยยอะพี่จี วันที่จะได้เข้าใจกันสักที ไม่ใช่ต่างคนต่างคิด
o13 o13
โก้ น่ารักกกกกกอะ แอบมีมุมหวา่นๆๆ
หวังว่าเนมจะทำใจเรื่องเจได้แล้วนะ โก้มันเป็นพ่อเจนะลูก มะได้คิดไรหรอก
555555555555
อยากจะพิมไปอีกสิบบรรทัด แต่มิสามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้เลยอะพี่จี
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พี่โก้ก็แสดงความเป็นเจ้าของให้คนอื่นเห็นต่อหน้าไปเลยสิ น้องจะได้มั่นใจ
-
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”
อืม เริ่มชอบนิสัย...ชัดเจนของพี่โก้ ก็วันนี้แหละ o13
-
มาช่วยดูคำผิดให้พี่จีค่ะ แบบว่า อ่านตอนนี้ไปรอบที่สาม
ด้วยความอยากอ่านความหวานของพี่โก้หลายๆ หน :haun4: :haun4: เลยทำแก้มาให้
ไม่รุ้เข้าใจถูกต้องแบบที่พี่จีต้องการรึป่าว
ชอบเรื่องนี้มากขั้นแม็กซ์ ขอบคุณ :pig4: :pig4:พี่จีเป็นล้านๆ หนที่แต่งเรื่องนี้ให้อ่าน
ปล. เพื่อนฝากถามหา คู่ตี๋ มาด้วยค่ะ แต่เราบอกเพื่อนว่า เอาเรื่องโก้ให้จบก่อนดีกว่านะ 555
เป็นครั้งแรกที่ทิ้งคนที่ตัวเองเอ่ยปากกว่าสำคัญกว่า ===> เอ่ยปากว่าสำคัญกว่า
ดึงๆ ยุงมันเยอะ ===> ดึก ๆ
แถมยังแขนผมอีกข้างให้กางออกแล้วสอดไว้ใต้คอตัวเองด้วย ===> แถมยังเอาแขนผม
ในที่สุดตอนนี้เราก็นอนหัวหน้าเข้าหากัน ===> หันหน้า
เขย่าเสื้อผา ===> เสื้อผ้า
เสียงโหวกเหวกกลางบ้านทิ่ยิน ===> ที่ได้ยิน
“อดยากมาจากไหนพวกมึง แล้วนี่มานานยัง” ===> อดอยาก
ผมวางชามไว้ตนโต๊ะ ===> บนโต๊ะ
พี่เจน่ารักแบบกวนๆ แต่น้องคนนี้น่ารักแบบหวานๆ กว่า” ===> แบบหวาน ๆ มากกว่า
แกล้วหยอกเนมเล่น ===> แกล้ง
-
กรี๊ดพี่โก้จัง ถ้าจะน่ารักขนาดนี้
-
มารอพี่จี :z2:
-
ดันนนนนนนนนนนนนครับ
รอพี่โก้มาหวานต่อ
:impress2:
-
บทจะหวานก็... :impress2: ยังคงคุณภาพไม่เปลี่ยนเเปลง
-
อิจฉาเนม! ! หนูอยากได้พี่โก้อ่า TT
พระเอกในฝัน....
-
พี่โก้เริ่มทำตัวน่ารักแล้วดิ :impress2:
แหม...ทำมาไม่ต้องมีมั้ง ตัวเองทำให้เค้ามั่นใจมากเลยเหอะ
น้องเนมจะกล้าพูดอะไรหล่ะ ชิร์
-
โก้น่ารักอ่ะ
-
:กอด1:ขอกอดพี่โก้แรงๆๆที ข้อหาถูกใจผม
:z6:แอ๊ก! โดนน้องเนมโดดถีบ
พี่จี~ :กอด1:
-
พี่โก้ ทำให้ใจสั่นน ถูกใจมากค่ะ :กอด1:
-
อิอิ ครบอาทิตย์ แว๊บมาทวง เย้ยยยยยย!!!
ทักทาย คุณจีเจ้าค่ะ
โก้ หวาน น้ำตาลเรียกพ่อ เลยเปล่า??? ตอนต่อไป อิอิ
น้องก็นะ น่ารักน่าหยอก วู้ ๆ
-
มารออิพี่โก้ต่อ คิคิ
จากนี้ไปก็เป็นแฟนกันแล้ว(ไม่มั้ง) สินะ
จะหวาน หรือ จะขมหว่า
:sad4:
-
บวกหนึ่งต้อนรับการกลับมาสู่โครงหลัก อิอิ
พี่โก้เริ่มชัดเจนแล้ว เนมเคลียร์ตัวเองด่วน
-
เที่ยงคืนก็รอนะคะ ^ ^
-
สิ่งแรกที่ผมได้รับรู้หลังจากลืมตาตื่นนอนขึ้นมาคือความว่างเปล่า ข้างกายผมไม่มีร่างของพี่โก้ ผมผุดลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วจมอยู่กับความคิดตัวเองที่ย้อนไปในอดีต...เหมือนกับคืนนั้น คืนที่ดีที่สุดของผม และเลวร้ายที่สุดด้วยเช่นเดียวกัน ที่เคยดูตามละครว่าพระเอกนางเอกตื่นเช้ามาหลังคืนแรกของกันและกัน นอนสบตากัน แกล้งหลับเพื่อรอให้อีกฝ่ายตื่นมาเขี่ยหน้าเขี่ยตาเล่น ความเป็นจริงแล้วกลับไม่เป็นอย่างนั้น คืนที่ดีของผมมักจบลงด้วยการตื่นขึ้นเพียงลำพัง ผมค่อยๆ นึกย้อนลำดับขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ คำพูดของพี่โก้ ความอบอุ่นที่พี่โก้มอบให้ อย่างน้อยมันคือของจริงใช่มั้ย พี่โก้ไม่ได้จะหลอกผมเหมือนเมื่อก่อนใช่มั้ย เรื่องในอดีตระหว่างเรามันยังไม่เคลียร์ ผมยังมีอีกหลายอย่างที่อยากถาม อยากอธิบายให้ฟัง แต่เพราะพี่โก้ทำเหมือนไม่สนใจอดีตเหล่านั้นแล้วจริงๆ ผมก็เลยไม่กล้าจะพูดอะไรออกไป รู้สึกจุกในอก อึดอัดหัวใจเมื่อคิดว่าพี่โก้รู้ว่าผมเคยมีอะไรกับคีย์ อยากบอกว่าไม่ใช่ ไม่จริง แต่...ก็คงเป็นเรื่องโกหก สุดท้ายเมื่อคืนเราทั้งคู่จึงเลือกที่จะปล่อยทิ้งอดีตเหล่านั้นไปซะ เมื่อคืนนี้เหมือนเราทั้งคู่ย้อนเวลากลับไปในวันเก่าๆ กอดกัน จูบกัน กล่อมกันและกันให้นอนหลับฝันดี ผม...มีความสุขมาก
ผมเดินออกจากห้องมาตามเสียงพูดที่ได้ยิน อยากรู้ว่าพี่โก้อยู่ส่วนไหนของบ้าน ทำไมถึงทิ้งผมเอาไว้อีกแล้ว แต่พอเดินบันไดลงมาก็พบผู้ชายสองคนกำลังนั่งจ้องมาทางผม ผมก็เลยยืนจ้องกลับบ้าง ผมพยายามที่จะทำตาแข็งๆ กระพริบตาให้น้อยครั้งที่สุดเพื่อสู้อีกสองคน โชคดีที่พี่โก้เดินออกมาก่อน ผมก็เลยได้กระพริบตาสักที พี่โก้ไล่ผมไปล้างหน้า ผมก็รีบวิ่งกลับขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วกลับลงมานั่งข้างๆ ขาพี่โก้ ลังเลเล็กน้อยว่าจะทานจืดๆ หรือปรุงดี แต่พี่โก้ก็มองมาทางผมเหมือนรอให้ผมตัดสินใจ ผมก็เลยไม่ปรุงอะไรเพราะกลัวพี่โก้บ่น
แรกๆ ที่เจอนั่งจ้องหน้าใกล้ๆ ผมก็อายเหมือนกันนะ ถ้ายืนจ้องไกลๆ ยังพอสู้ได้ แต่นี่ประสานสายตาระยะใกล้เกินไป ผมไม่กล้าพอ โชคดีที่พี่โก้ช่วยเบรกสองคนนั้นให้ แล้วก็ได้รู้จักชื่อจนได้ แต่คนชื่อหมอกนี่ปากเสียนะ ทำไมต้องเอ่ยถึงชื่อพี่เจขึ้นมาด้วย คนรอบๆ ตัวพี่โก้นี่มีใครบ้างมั้ยที่ไม่รู้จักพี่เจ หรือรู้จักแต่ไม่ชื่นชอบก็ได้นะ
“แล้ว...น้องเนมมีแฟนรึยังครับ น่ารักๆ แบบนี้คนจีบเยอะแน่ๆ เลย”พี่หมอกถาม ผมก็ยังรู้จะบอกว่าไง ก็ผ่านวันที่ผมบอกว่าเลือกรักมาก็หลายวัน แล้ว...เรื่องหวานๆ ระหว่างเราเมื่อคืนนี่ก็อีก อย่างนี้เรียกว่าแฟนหรือยังนะ
“ก็..........มีแล้ว...มั้ง”
“เหรออออออออ ใครอ่ะ!!”ผมว่าพวกพี่เค้ารู้นะว่าผมหมายถึงใคร แต่คงอยากแกล้งแหย่พี่โก้ หรือไม่ก็คงอยากแกล้งผมนี่แหละ ผมแค่เผลอเหลือบไปมองพี่โก้ ยังไม่ทันจะหันหน้ากลับมาพี่โก้ก็ดันหันมาประสานสายตากับผมเสียนี่ ผมเลยพลอยลุ้นกับพี่สองคนนี้ไปด้วยเลย อยากรู้ว่าพี่โก้จะพูดอะไรหรือเปล่า อยาก...ให้เป็นคนอธิบายออกมา อยากให้ยืนยันว่าผมไม่ได้เข้าใจผิดไปเองฝ่ายเดียวเหมือนเมื่อก่อน
“ทีหลังไม่ต้องมี ‘มั้ง’ ”พี่โก้พูดโดยไม่ละสายตาไปจากผม เหมือนผมได้ยินเสียงพลุ เสียงปะทัดดังในสมอง สลับกับเสียงแซวกิ้วก๊าวของพี่ๆ อีกสองคนเป็นซาวน์ประกอบ ผมค่อยๆ ก้มหน้าลงตักข้าวต้มที่หวานที่สุดในโลกใส่ปากโดยไม่คิดเป่าให้หายร้อน ความร้อนไม่สามารถอะไรผมได้ ต่อให้เดินลุยกองไฟตอนนี้ผมก็ยังเชื่อว่าผมไม่เป็นอะไร ผมยกมือลูบหูตัวเองเขินๆ พยายามเอาผมปิดๆ ไว้เพราะกลัวว่าหูผมอาจจะแดง ผมเป็นคนที่หน้าแดงง่ายมาก เพราะงั้นถ้าเงยหน้าขึ้นตอนนี้มีหวังโดนล้อมากแน่ๆ
ผมรีบทานรีบเอาชามไปล้างแล้ววิ่งขึ้นห้องนอนทันที เขินสองคนนั้นไม่เท่าไร แต่เขินพี่โก้นี่สิ ทั้งๆ ที่ผมเริ่มพูดก่อน และคำพูดของพี่โก้ก็ไม่ได้หวานเลยสักนิด แต่ทำไมผมถึงหุบยิ้มไม่ได้ก็ไม่รู้ ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนาฬิกาทรายของพี่โก้ ตอนตื่นนอนผมยังแอบน้อยใจ แต่เพียงแค่พี่โก้พลิกนาฬิกาทรายในมือครั้งเดียว แค่กลับด้านด้วยคำพูดง่ายๆ อารมณ์ผมก็พลิกมาดีใจปลื้มใจจนเหมือนคนบ้า ไม่ว่าเมื่อไร...คนที่ทำให้ผมแปรปรวนได้ง่ายๆ ก็คือพี่โก้คนเดียวเท่านั้น
“จะนอนต่อรึไงเนม”คนในความคิดอยู่ๆ ก็โผล่มายืนหน้าประตู เล่นเอาสะดุ้งเกือบตกเตียง ผมลุกขึ้นมามองหน้าพี่โก้ จัดเสื้อผ้าจัดผมให้เข้าที่เข้าทาง
“ก็...นอนเล่นเฉยๆ เดี๋ยวจะไปอาบน้ำแล้ว พี่โก้...มีอะไรรึเปล่า”ไม่รู้ทำไม ผมอยากคุยกับพี่โก้ อยากให้พี่โก้พูดๆๆๆ อะไรก็ได้
“จะไปเล่นน้ำหรือเปล่า ถ้าไปก็ยังไม่ต้องอาบ”
“พี่โก้เล่นหรือเปล่า”ผมไม่ชอบเล่นน้ำทะเลเท่าไรหรอกนะ เพราะมันเหนียวตัวแถมยังดำเร็วอีกต่างหาก ถ้าคิดจะเล่นก็เล่นเย็นๆ รอให้แดดหมด แต่ถ้าพี่โก้จะเล่น ผมเล่นด้วยก็ได้
“ไม่ล่ะ ร้อนจะตาย”อ้าว ร้อนแล้วมาถามผมทำไม คิดว่าผมไม่ร้อนรึไง
“งั้นเนมไปอาบน้ำเลยแล้วกัน”ผมเดินไปหยิบเสื้อผ้าเดินไปเข้าห้องน้ำ ออกมาอีกทีพี่ก็หายไปจากห้องนอนแล้ว น่าจะลงไปข้างล่างแน่ๆ ได้ยินเสียงคุยกันดังเชียว พี่ๆ คนอื่นคงกลับมากันแล้ว ผมเดินให้เบาที่สุดแต่ก็ยังเป็นจุดสนใจอยู่ดี พี่ปั้นกวักมือเรียกให้ผมไปนั่งใกล้ๆ ระหว่างพี่ปั้นกับพี่โก้ สงสัยคงเหลือที่ไว้ให้ผมโดยเฉพาะล่ะมั้ง
“ไปว่ายน้ำกับพี่มั้ย”
“ตอนนี้เหรอฮะ ร้อนจะตาย”ผมทำหน้าสยองๆ กับความร้อนของแดด พี่ปั้นเลยยกมือลูบหัวผมอย่างเอ็นดู
“บ่ายๆ เย็นๆ สิ พี่จะไปว่ายที่สระ เอากางเกงว่ายน้ำมารึเปล่า”
“ไม่ได้เอามา ก็พี่โก้ไม่ได้บอก เนมกะว่าใส่ขาสั้นลงทะเลไง”
“ไม่เป็นไรหรอกมั้ง รีสอร์ตน่าจะมีขายหรือให้เช่าอยู่แล้วล่ะ”พี่โก้หันมาตอบให้ ทำให้ผมอมยิ้มนิดๆ ที่รู้ว่าระหว่างที่พี่โก้คุยกับคนอื่นๆ ก็ยังสนใจฟังเสียงผมข้างๆ ด้วย
“งั้นเนมซื้อนะ ไม่อยากใช้ร่วมกับคนอื่น มันหยึยๆ”จริงๆ นะครับ ผมไม่เชิงว่ารังเกียจ แต่แบบว่า มันเป็นของส่วนตัวไง มันต้องใส่แนบเนื้อตัวเรา แถมยังแนบจุดสำคัญอีก ถึงจะรู้ว่าได้รับการซักล้างทำความสะอาดมาก็ตาม แต่ผมก็อดรู้สึกแปลกๆ ไม่ได้
“อืม เดี๋ยวซื้อให้”พี่โก้พูดจบ เสียงพูดคุยก็เงียบลงไป ผมรู้นะว่าพวกพี่ๆ เขาเงียบทำไม แต่อย่าทำแบบนี้สิ ผมอายไม่ใช่รึไง
“ไปช่วยพี่ทำหมักบาบีคิวดีกว่า”พี่ปั้นจูงแขนผมเดินไปทางครัว ผมรู้สึกชอบพี่ปั้นมากขึ้นเป็นกองเลย ความจริงเรื่องเข้าครัวผมก็ได้ช่วยแม่บ้างนิดๆ หน่อยๆ เอง ส่วนมากที่ช่วยจริงจังก็คือทำขนม พี่ปั้นรื้อของในตู้เย็นออกมาไม่นานพี่ฟ้าก็เดินตามเข้ามาอีกคน ดูๆ แล้วสองคนนี้น่าจะทำอาหารเก่งพอๆ กัน พี่ฟ้าหยิบผักไปยืนล้างโดยมีผมเป็นผู้ช่วย ส่วนพี่ปั้นก็หั่นเนื้อสัตว์เตรียมหมัก ผมไม่รู้ว่าเย็นนี้จะทำอะไรทานบ้าง แต่ท่าทางจะเยอะและหนักไปทางกับแกล้มเหมือนเดิม
“พี่ปั้นทำพล่ากุ้งให้สักจานสิ”พี่โก้เดินเข้ามาถึงก็ตรงไปหยิบขวดเบียร์ที่แช่ในตู้เย็นทันที
“จะดื่มกันเลยเหรอ”
“ดื่มเล่นๆ สักสองสามขวด”
“อืม รอสักพัก ฟ้าแกะกุ้งให้หน่อย”
“เนมเองๆ เนมช่วย”ผมรีบหั่นหอมหัวใหญ่ให้เสร็จแล้ววิ่งไปแย่งถุงกุ้งมาทันที ผมชอบแกะกุ้งนะ ชอบตอนเด็ดหัวกุ้งออก กับตอนผ่าเอาขี้มันออก สนุกดีนะ
“โอ้ย!!”เพราะรีบมากไป แค่ล้วงเข้าไปหยิบกุ้งก็โดนหัวกุ้มแหลมๆ มันทิ่มนิ้วเอาจนได้ ตรงนี้เจ็บมากๆ เลยนะ เพราะมันจะเป็นหยักๆ ทิ่มทีนี่แสบมาก
“เป็นอะไร”
“มันทิ่มเนมอ่ะ”ผมหยิบกุ้งเจ้าปัญหาขึ้นมาโชว์ให้พี่โก้ดูด้วยความอาฆาต ตัวใหญ่ซะด้วย ผมมองนิ้วตัวเองที่เลือดเริ่มซึมๆ ออกมา พี่โก้ดึงกุ้งออกจากมือผม แล้วดึงมือผมไปล้างน้ำสะอาด ผมมองนิ้วเล็กๆ ของตัวเองที่มีนิ้วใหญ่กว่าของพี่โก้ลูบทำความสะอาดเบาๆ แอบคิดไกลกว่านี้ว่าถ้าพี่โก้เอานิ้วผมขึ้นมาดูดเลือดเหมือนพระเอกในละคร มีหวังผมเป็นลมตายคาครัวแน่ๆ เลย
“พี่ปั้นมีพลาสเตอร์ยามั้ย”
“ไปดูที่กล่องยาตรงโต๊ะรับแขกสิ พี่เห็นแว้บๆ ว่ามีนะ”พี่ปั้นพูดจบ พี่โก้ก็จูงนิ้วผมเดินออกมาห้องรับแขกที่กลายสภาพเหมือนเมื่อคืนไม่มีผิด ผมถูกดันให้นั่งลงบนโซฟา พี่โก้ค้นกล่องยาแป๊บเดียวก็ได้ยาใส่แผลพร้อมพลาสเตอร์มาเรียบร้อย
ผมมองพี่โก้ที่นั่งบนพื้นตรงหน้า จดจ่อกับนิ้วเล็กๆ ของผม ตอนนี้คนอื่นในบ้านจะมองจะอมยิ้มล้อเลียนยังไงผมไม่ได้สนใจแล้ว สนแค่ปากสวยได้รูปที่กำลังเป่าลมเบาๆ ให้ยาค่อยๆ แห้ง ก่อนจะปิดพลาสเตอร์ลงไป เฮ้อ...ถ้ากุ้งตัวนั้นไม่ตาย ผมอยากเอามันกลับไปเลี้ยงไว้ที่ห้องจัง อย่างน้อยมันก็มีบุญคุณสำหรับผมมากๆ เลยนะ ระหว่างที่กำลังเพ้อบ้าๆ ตามประสา อยู่ดีๆ นิ้วผมมันก็อุ่นขึ้น...เพราะริมฝีปากที่โก้ที่แตะเบาๆ พี่โก้...จูบนิ้วผม!! บางทีผมอาจจะต้องตายคาโซฟามากกว่าสินะ
“อิจฉาโว้ยยยยย”พี่เจมส์ตะโกนทำลายบรรยากาศ ผมเลยรีบก้มหน้าหนีสายตาพี่ๆ ที่นั่งอยู่ แต่ตัวการไม่เห็นจะเดือดร้อนอะไร
“ไปช่วยในครัวไป”พี่โก้ผลักหัวผมเบาๆ แล้วผมก็เดินตัวปลิวตามคำสั่งกลับเข้ามาในครัวแบบเบลอๆ ทำไมพี่โก้ใจดีบ่อยจัง อืม...จะว่าใจดีก็ไม่เชิงนะ มันแบบ...หวานๆ น่ะ
“เลือดขึ้นไปกองบนหน้าหมดแล้วเนม”พี่ปั้นแซวผม ก็บอกแล้วว่าผมน่ะเป็นพวกหน้าแดงง่าย และเวลาแดงมันจะแดงมากๆ ด้วย
“พี่ปั้นก็อย่าแซวสิ”
“แต่วันนี้มันโชว์หวานบ่อยนะ เหมือนพี่เห็นออร่าสีชมพูฟุ้งรอบๆ ตัวเนมกับมันตลอด เมื่อคืนมีอะไรหรือเปล่า แต่คงไม่หรอกมั้ง ท่าทางเนมยังเดินปกตินี่”
“โหยยย พี่ปั้นทะลึ่ง!!”ดีนะที่วันนี้ผมใส่เสื้อคอปก ไม่งั้นมีหวังโดนแซวเรื่องรอยคิสมาส์กอีกแน่ๆ
“แล้วว่าไง คืบหน้าไปแค่ไหนแล้ว เคลียร์กันลงตัวแล้วใช่มั้ย”พี่ปั้นถามเบาๆ ความจริงทำเสียงปกติก็ได้นะ เพราะพี่ฟ้าดูท่าทางจะหมกมุ่นกับการทำกับแกล้มมาก แถมยังใกล้เสร็จแล้วด้วย
“ก็....ยังเหมือนไม่ค่อยเคลียร์สำหรับเนมหรอก แต่พี่โก้ดูเหมือนไม่ค่อยสนใจ อืม..แบบเหมือนกับว่าอดีตส่วนอดีตอะไรทำนองนั้น พี่ปั้นว่าไงล่ะ”
“จากที่พี่และคนอื่นๆ แอบฟังเมื่อคืน พวกพี่ก็ยังรู้สึกว่าไม่เคลียร์เลย ตกลง...ใครนอกใจใคร ใครทิ้งใครกันแน่”พี่ปั้นพูดสิ่งที่ผมเองก็คิดเหมือนกัน ผมเหลียวมองหลังพี่ฟ้าที่เดินถือชามพล่ากุ้งชามใหญ่กับถุงปลาหมึกแห้งเดินออกไปร่วมวงกับพวกข้างนอก ในนี้ก็เหลือแค่ผมกับพี่ปั้นแล้วสินะ
“มันก็แค่...ในตอนนั้นเราเลือกที่จะไม่มีกันและกันล่ะมั้ง เนมไม่แน่ใจในตัวพี่โก้หลายอย่าง ผิดหวังหลายอย่าง ด้วยเวลา ระยะทาง การคุยกันแค่ทางโทรศัพท์มันไม่พอ เจอกันแค่ตอนปิดเทอมไม่กี่วันมันไม่พอสำหรับเนม ส่วนพี่โก้ก็อย่างที่พี่น่าจะรู้ พี่เขามีอะไรอื่นที่ต้องทำ มีคนอื่นที่จำเป็นต้องอยู่ข้างๆ มากกว่ามาอยู่กับเนมคนเดียว เนมอาจจะเด็กที่อยากยึดพี่โก้ไว้คนเดียว อยากเป็นที่หนึ่ง แต่...พี่โก้ก็เอาเปรียบเนมเกินไปนะ เหมือนเนมเป็นของตาย ตอนนั้นเนมรู้สึกแบบนี้ล่ะ แล้วก็พอดีมีเพื่อนสนิทมาชอบๆ เนม ช่วงนั้นก็กำลังเฮิร์ทพอๆ กัน อะไรๆ มันก็เลย...เลยเถิดไป พี่โก้บอกว่าเราแค่เลือกสิ่งที่เราต้องการที่สุดในตอนนั้น ซึ่งมันก็จริง ในตอนนั้น...เนมต้องการเลือกแบบนั้นจริงๆ ถ้าพี่โก้บอกว่าไม่มีใครผิด เนมก็จะเชื่ออย่างนั้น เนมจะไม่โทษตัวเองที่ไม่อดทนรอพี่โก้ และไม่โทษพี่โก้ ถึงมันจะยังไม่เคลียร์แต่เนมก็พอใจนะ อย่างน้อยๆ ตอนนี้เราก็ดีขึ้น”ผมอาจจะมองความรักแบบเด็กๆ คิดง่ายๆ แสดงออกแบบง่ายๆ ก็...ความรักน่ะ...ถ้ามันทำให้เรามีความสุข แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วไม่ใช่เหรอ
“ก็ดีที่เนมคิดได้แบบนี้ อาจจะเพราะว่าเนมอายุห่างจากพวกพี่มากล่ะมั้ง สำหรับพวกพี่ก็จะมองว่าเนมเด็กมากๆ เรื่องของเนมกับโก้ พวกพี่ก็เลยค่อนข้างจะใส่ใจความรู้สึกเนมมากกว่า แต่มันเป็นเพราะพวกพี่รู้จักโก้ค่อนข้างดีล่ะมั้ง รู้จักในวัยที่เท่าๆ กัน โก้มันก็เป็นของมันแบบนี้ อาจจะนิ่งมากไปจนเหมือนไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น ซึ่งพี่ว่าก็มีส่วนนิดๆ นะ แต่ความจริงโก้เป็นคนแฟร์ๆ นะ คือเคารพในตัวบุคคลมากๆ ใครจะแสดงออกยังไง เป็นแบบไหน โก้จะไม่เคยติ ไม่เคยวิจารณ์ ถ้าหากเป็นเรื่องที่ไม่ดีมากๆ โก้ก็อาจจะปรามๆ บ้าง แต่อีกฝ่ายจะเชื่อหรือเปล่าอันนี้โก้ก็ไม่เคยบังคับหรือหัวเสียเวลาใครไม่เชื่อ บางทีก็เหมือนไม่จริงใจนะ ประมาณว่ากูบอกแล้วมึงไม่สนก็เรื่องของมึง ตกลงมันห่วงเราหรือมันแค่พูดผ่านๆ กันแน่”
“ใช่ๆ พี่โก้เป็นแบบนั้นจริงๆ แต่เมื่อก่อนพี่โก้จะยังไม่นิ่งกับเนมเท่านี้นะ เนมว่าเมื่อก่อนพี่โก้อ่อนโยนกว่านี้ ตอนนี้ก็อ่อนโยน แต่แบบ...อือ เนมอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน”
“เพราะเมื่อก่อนโก้มองว่าเนมยังเด็กมากๆ ล่ะมั้ง เลยต้องดูแลเอาใจมากหน่อย แต่ตอนนี้โตแล้วไง ไอ้นี่มันจะคิดอะไรแปลกกว่าชาวบ้านเขานะ อย่างสมมติญาติพี่เคยพักกับพี่ช่วงนึง พอรู้ว่าพี่เปิดร้านก็ขอมาเที่ยว ช่วยงานนิดหน่อย แต่ตอนเช้ามันไม่ค่อยไปเรียน ไปสายบ้างขาดบ้าง แถมยังขอเงินที่บ้านบ่อยมากๆ ใช้เงินเปลือง พี่ก็มาบ่นๆ ให้โก้กับฟ้าฟังว่ากลัวพ่อแม่เด็กมันจะด่าพี่ว่าไม่ดูแล พี่เคยเตือนแล้วแต่มันบอกว่ามหาฯลัยอยู่ไกล ค่ารถหลายต่อ เพื่อนมีแต่ของดีๆ ใช้ บ่นเรื่องเที่ยวมันก็ว่านานๆ ที ไม่เสียหรอก มันอ่านตามคนอื่นทัน พี่ก็เออๆ จริงของมัน อย่างน้อยมันก็สอบได้คะแนนดี แต่โก้มันจะคิดอีกอย่าง มันจะมองว่าตอนมันอยู่วัยนั้น มันซ้อมกีฬาให้คณะ มีจ็อบหาเงินเล็กๆ น้อยๆ แถมยังเมาแทบทุกวัน แต่มันก็ตื่นไปเรียนเช้าไหว สอบได้คะแนนดีมาก และไม่เคยขอเงินที่บ้านเพิ่ม แถมมันยังส่งให้ใช้อีกต่างหาก ซื้อของกลับบ้านก็บ่อย มันว่าเรื่องพวกนี้ไม่ใช่ข้ออ้าง ต้องโทษที่ตัวคนๆ นั้น หรือบางทีถ้ามันรู้ว่าพ่อแม่คนนั้นเป็นยังไงเลี้ยงมาแบบไหน มันก็โทษไปพ่อแม่ชาวบ้านเขาเลยนะ”
“จริงฮะ พี่โก้เป็นแบบนั้นจริงๆ เมื่อก่อนเนมจำได้เลย เวลาสอนเนมทำการบ้าน ถ้าข้อไหนคิดไม่ออก หรือทำอะไรไม่ได้ พี่โก้จะบอกเลยว่าคนปกติเขาทำได้แล้วนะ พี่ยังทำได้ เนมเคยงอนใส่ด้วยนะ เพราะคิดว่าพี่โก้หลอกด่าเนมว่าไม่ปกติ”
“ฮ่าๆๆ จริงๆ มันถนัดเรื่องหลอกด่าคนอื่น เพราะงั้นบางเรื่องเนมก็อย่าคิดมากนะ ถ้ามันไม่ตามใจเนมเหมือนเมื่อก่อน เพราะมันไม่ได้มองเนมเป็นเด็กเหมือนเมื่อก่อนแล้วไง สถานะไม่ใช่น้องข้างบ้านหรือกิ๊กใสวัยเด็ก แต่เป็นคนที่คบหาดูใจกันแบบผู้ใหญ่แล้ว โก้มันจะมองว่าเนมกับมันอยู่สถานะเสมอๆ กัน”
“อย่างงั้นเนมก็อ้อนอะไรไม่ค่อยได้น่ะสิ”
“แล้วเมื่อก่อนได้เหรอ”
“ได้สิ เยอะด้วย พี่โก้ต้องมีของฝากให้เนมทุกครั้งที่กลับบ้านน่ะแหละ บางทีก็ส่งไปรษณีย์ไปให้ เหมือนเนมมีวันเกิดทั้งปีเลย”
“งั้นไอ้นี่มันก็เลี้ยงต้อยเก่งเหมือนกันนี่หว่า”
“นั่นสิ ความจริงพี่โก้ก็ชอบทำตัวแก่กว่าวัยมาตั้งแต่เมื่อก่อน สงสัยอยากให้ตรงคอนเซ็ปวัวแก่เคี้ยวหญ้าอ่อนล่ะมั้ง เลี้ยงต้อยเนมตั้งแต่ประถมเลย”ผมนึกหมั่นไส้นิสัยพี่โก้ขึ้นมาตะหงิดๆ ทำไมช่างเป็นคนที่เข้าใจยากมากขนาดนี้นะ ทำตัวเหมือนผมเป็นคนง่ายๆ แต่ความจริงไม่ง่ายเลยสักนิด อยากให้พี่โก้อายุเท่าเนมจัง เผื่อเราจะคุยกันได้ง่ายมากขึ้น
สุดท้ายแล้วการเตรียมอาหารสำหรับมื้อเย็นก็มีเพียงผมกับพี่ปั้นสองคน คนอื่นๆ ก็แวะเข้ามาคุยบ้าง เอาเบียร์มาให้พี่ปั้นดื่มบ้าง แล้วก็เข้ามาขอกับแกล้มเพิ่ม ซึ่งอันนี้พี่หมอกกับพี่อ้นเดินมาบ่อยมากๆ จนพี่ปั้นบ่นกึ่งด่าเลยไม่มีใครกล้าเดินมาอีก เราสองคนช่วยกันเก็บอาหารใส่ตู้เย็น แล้วเราก็ตกลงกันว่ามื้อเย็นนี้เราจะไม่ทำอะไรนอกจากนั่งทานอย่างเดียว รวมถึงไม่ล้างจานชามใดๆ ทั้งสิ้น
ผมกับพี่ปั้นมานั่งร่วมวงได้แป๊บเดียวก็ย้ายวงไปที่สระกัน รีสอร์ตนี้เป็นของแฟนพี่เจ เราเลยค่อนข้างได้รับการดูแลดีมากๆ สงสัยมาเที่ยวกันบ่อย พี่ๆ คนอื่นเปลี่ยนชุดจากบ้านพักแล้วเดินไปนั่งรอข้างสระ มีผมกับพี่โก้สองคนที่ไม่ได้เตรียมกางเกงว่ายน้ำ ก็เลยต้องมาแวะซื้อกันก่อน ผมเลือกแบบขาสั้น ตอนแรกก็แอบๆ มองแบบขาเว้าเหมือนกันนะ แต่ผมไม่กล้าใส่หรอก คีย์มันชอบใส่แบบนี้ มันบอกเซ็กซี่ดี ดูใหญ่ มันทะลึ่งน่ะ ชอบโชว์ แต่...พี่โก้ก็เป็นพวกชอบโชว์ด้วยเหรอ
“พี่โก้จะใส่แบบนี้เหรอ เหมือนกางเกงในเลย”ผมวิจารณ์เบาๆ ก็ผมไม่อยากให้ใส่แบบนี้นี่นา มันโป๊เกิน
“เอาไว้ไปว่ายที่คอนโดฯ ใส่แบบนี้จะคล่องตัวกว่า”
“ที่คอนโดฯ เรามีสระด้วยเหรอ”
“เขาปิดปรับปรุงไปสามสี่เดือนได้ เพิ่งเปิดใหม่ไม่กี่วันนี้เอง”
“ดีจัง แล้วพี่โก้จะเอาตัวนี้จริงๆ เหรอ”
“ไม่หรอก พี่ชอบสีเรียบๆ ไว้ค่อยไปดูที่อื่น พี่เอาขาสั้นแบบเนมนั่นแหละ”พี่โก้เดินไปเลือกสีเลือกไซต์แล้วหยิบกางเกงว่ายน้ำของผมไปคิดเงินรวมกัน
ผมเปลี่ยนกางเกงในห้องน้ำข้างสระแบบอายๆ ก็...ผมไม่ได้เปิดเผยรูปร่างให้พี่โก้เห็นชัดๆ แบบนี้นานแล้วนี่นา แถมผมก็ไม่ได้เห็นพี่โก้ชัดๆ มานานเหมือนกัน ปกติอยู่ที่ห้องพี่โก้จะใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดหรือเสื้อกล้ามเสมอ ต่างจากคีย์ที่มันจะเดินโท่งๆ ด้วยบ๊อกเซอร์ตัวเดียว ผมเดินออกจากห้องน้ำโดยพันผ้าเช็ดตัวไว้บนเอว ส่วนพี่โก้เดินนำผมไปหาเพื่อน ทำให้ผมได้สังเกตจากด้านหลังว่าพี่โก้มีกล้ามเยอะเหมือนกันนะ หุ่นไม่ได้รีบๆ แบนๆ หรือมีกล้ามนิดหน่อยแบบคีย์ คือดูแล้วค่อนข้างรู้ว่าออกกำลังกายประจำและฟิตน่าดู สีผิดช่วงแขนกับหัวไหล่เป็นคนละสีเพราะไม่ได้ทาครีมกันแดด ผมนะถึงบางครั้งขี้เกียจทาครีม แต่อย่างน้อยก็ต้องสวมเสื้อคลุมไว้ ไม่เชิงว่ารักสวยรักงามแต่เป็นคนดำง่ายมากๆ เลยต้องป้องกันไว้
ผมนั่งลงเบียดพี่ปั้นบนเก้าอี้ ส่วนพี่โก้เดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม ผมที่พยายามเดินตัวลีบๆ ไม่ให้เป็นจุดสนใจ ไม่อยากให้ใครวิจารณ์หุ่นหรือรูปร่าง แต่พวกพี่ๆ เขาไม่รู้หรือไงว่าผมต้องการอะไร ถึงได้เงียบแล้วหันมามองผมกันหมด
“เนมรู้หรอกน่ะว่าเนมผอมเกินไป แต่ว่าเนมเตี้ยไง ถ้าน้ำหนักมากกว่านี้ก็อ้วนแล้ว แต่เนมก็กินเยอะนะ มันแค่ไม่อ้วนเอง”ผมรีบอธิบายประโยคเดิมๆ ที่ต้องพูดบ่อยๆ แต่พี่ๆ เขาก็ยังนิ่งอยู่
“ตั้งแต่เมื่อไรวะ”พี่เจมส์มองมาทางผมแบบอึ้งๆ
“นั่นดิ เมื่อวานกูว่ากูไม่เห็นนะ”พี่ฟ้าเสริมต่อ และมองมาที่จุดเดียว คือ...ผม คนอื่นๆ ก็ไม่ต่างกัน
“แอบแซ่บกันแล้วไม่ยอมเล่านะ ทำเป็นเล่าแต่เรื่องอดีตเครียดๆ อะไรก็ไม่รู้ ไอ้ที่ควรเล่าดันอุบอิบ พี่ปั้นโกรธน้องเนมแล้ว”พี่ปั้นสะบัดหน้าใส่ผมด้วย อ้าว...ผมผิดอะไร
“ทำไมต้องงงล่ะพี่ ก็เขาเป็นแฟนกัน มันก็ไม่แปลกไม่ใช่เหรอ”พี่หมอกอธิบายให้พี่ๆ ฟังแทนผม แต่ความจริงน่าจะอธิบายให้ผมฟังด้วยนะ ตกลงเป็นอะไรกัน
“คือ...มีอะไรเหรอ”ผมยกมือขึ้นมาขนานไหล่เพื่อขอถามหรือขอตัวช่วยก็ได้ คำตอบพร้อมตัวช่วยมาจากพี่ปั้นทันที นิ้วที่จิ้มจึกๆ บนคอและหน้าอกนิดหน่อยช่วยเตือนสติให้ผมนึกขึ้นได้ว่า...คิสมาส์กที่พี่โก้ทำไว้ไม่มีอะไรปิดอีกต่อไปแล้ว ผมหันขวับไปจ้องหน้าตัวต้นเหตุ ซึ่งได้รับเพียงรอยยิ้มบางๆ ตามสไตล์ ไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับผมเลยสักนิด แถมพี่ๆ ทุกคนก็ไม่มีวี่แววจะหันไปแซวหรือคาดคั้นเอากับต้นเหตุ
“เอ้อ....คือ...”ผมอึกอักๆ ยกมือปิดคอตัวเองเอาไว้ทั้งสองฝั่ง เมื่อคืนก็ว่าพี่โก้ไม่ได้ดูดแรงอะไรเลยนะ ทำไมรอยมันชัดได้ขนาดนี้ เพราะพี่โก้มีเทคนิคดีหรือเพราะผมเคลิ้มจนไม่รู้ตัวกันแน่
“คือ....”พี่เจมส์ย้ำคำพูดที่ผมยังพูดไม่จบอีกรอบ สายตาทุกคู่จับจ้องที่ปากผมคนเดียว
“น้องเนมไม่รู้ น้องเนมเมา น้องเนมไม่ผิด คนร้ายอยู่นั่นต่างหาก”ผมแกล้งยกมืดปิดตาตัวแล้วแล้วใช้มืออีกข้างชี้ไปทางผู้ต้องหาที่ยังคงไม่รับสารภาพออกมา เสียงพวกพี่ๆ หลุดหัวเราะกันออกมาแล้วหันไปซักไซ้ผู้ต้องหาที่เอาแต่ปิดปากเงียบ จนในที่สุดก็ยอมคายคำสารภาพ
“......ก็เด็กมันยั่ว”
ตอนนี้มาอัพให้อ่านเร็วหน่อย เรายังคงหวานๆ กันต่ออีกสักตอนแล้วกันนะคะ แล้วตอนหน้าค่อย.... :z2:
ยังไงก็สวัสดีวันพ่อล่วงหน้านะ วันพ่อปีนี้อย่าลืมบอกรักพ่อ(บอกแม่ด้วยเดี๋ยวแม่น้อยใจ) ใครที่ไม่กล้าพูดอะไรหวานๆ(เหมือนจี) ก็ลองหาของขวัญหรือทำอะไรพิเศษๆ ให้ท่านสักนิด สำหรับใครที่พอมีฐานะ มีรายได้ ก็ลองหาของขวัญให้สักชิ้น หรือพาไปทานอาหารนอกบ้านตามประสาครอบครัว หรือง่ายที่สุดคือใช้เวลาอยู่กับท่าน อาจจะทำอาหารทานด้วยกัน นอนดูหนังเรื่องโปรดสักเรื่อง ใช้เวลากับคนสำคัญในวันสำคัญกันนะคะ
สวัสดีวันพ่อค่ะ
:L2: :L2: :L2:
ปล.แอบๆ.......เผื่อยังมีคนไม่รู้ว่าจีมีแฟนเพจในเฟสบุ้คแล้ว จีอาจจะไปพูดคุยในนั้นบ่อยหน่อย(แต่ไม่ค่อยได้ตอบคำถามนิยายหรอกนะ) อาจจะบ่อยกว่าในเล้าเพราะไม่อยากให้หน้านิยายมันเลื่อนมากกว่าความเป็นจริง จีอยากให้ในนี้มีแต่เรื่องราวและคอมเมนต์เกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้เท่านั้น บางครั้งอาจจะมีคำถามว่าไม่คิดจะคุยจะตอบคนอ่านบ้างเหรอ(มีคนถามหลายคนอยู่นะ) อยากคุยเหมือนกัน แต่คุยไม่เก่งนะ บางทีตอบอีกคนไม่ตอบอีกคน ก็กลัวอีกคนจะน้อยใจหรือคิดมากกว่า อ๋อ..สงสัยเค้ารู้จักกัน เพื่อความเป็นกลาง(ในแบบของจี) ก็เลยเลือกที่จะไม่ตอบใครเลย (ยกเว้นจำเป็นจริงๆ) เพราะงั้น ถ้าใครเล่นเฟสบุ้คก็ลองแอดกันไปนะคะ เสิร์ซ G_wa ก็น่าจะเจอนะ ไม่อยากแปะลิงค์ ความจริงคือทำไม่เป็น :laugh:
:pig4:
-
:z13: กรี๊ดดด นานๆได้โอกาสจิ้มนักเขียนซะที 555
........................................................................
อ่านตอนนี้แล้วแอบคิดว่าตัวเองเป็นน้องเนม :laugh:
น่ารัก หวานๆ
สรุปเป็นแฟนกันแบบเปิดเผยแล้วใช่มั้ยคะพี่โก้
-
จิ้มต่อ
ไม่อยากจะให้หมดตอนหวานๆเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
นึกว่าจะมาหลังเที่ยงคืนซะอีก ^ ^
:กอด1:
จะว่าไงดี อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขจัง
ผมก็เลยยืนจ้องกลับบ้าง ผมพยายามที่จะทำตาแข็งๆ กระพริบตาให้น้อยครั้งที่สุดเพื่อสู้อีกสองคน
:m20: เนมเอ้ย เด็กจริงๆ เลย
โก้แมร่ง..ร้ายกาจอ่ะ จริงนะ ๆ ตรง"เด็กมันยั่ว"เนี่ยยยย อ่านแล้ว ยิ้มมมมมมมม หน้าบานเลย คือ ถ้าเป็นนักมวยนี่ ชนะน็อคไปเลยนะ :laugh:
แอดเฟส G_wa ไปแล้ว ^ ^
ขอหวานอีกสักสามตอนเน๊อะ พรีสสสส :impress2:
แล้วก็ จริงๆ นะ อยากอ่านบทรักโก้ จริงๆ ท่าทางจะเด็ดดวง :laugh:
บวกหนึ่งสำหรับน้ำตาลเม็ดนี้
-
ก็เด็กมันยั่ว >///< แค่คำนี้ ยิ้มจนหุบไม่ลงแล้วค่ะ
เริ่มหวานขึ้นเรื่อยๆ ชอบจิงๆเลย อย่ามีมาม่าเลยนะคุณจี
-
จะได้ซดมาม่าอีกแล้วหรอ :o12:
-
อ๊ายยย ทำไมน่ารักเเบบนี้ หวานมากก :o8: :o8:
-
ก็เด็กมันยั่ว อื้มๆ เข้าใจ เป็นใครก็อดใจไม่อยู่ :impress2:
-
ชอบจริงกับคำนี้ เด็กมันยั่ว :3125: :impress2:
-
เฮียโก้ดูหวานจนน่ากลัว กินยาไม่เขย่าหรอ!
น้องเนมน่ารักมากกกกกกกกกกก
เด็กมันยั่วจริงๆ แอร้มม~
:o8:
-
พี่โก้หวานขึ้น ไม่หน่อยล่ะ มากจนเพื่อนเห็นกันหมด
แอบเว่อร์ด้วยล่ะ มีจูบนิ้ว
ตกลงยอมรับกันแล้วว่าเป็นแฟน
ตอนหน้าอย่าดราม่านักนะึคะ สงสารเนมเหอะ
มันเศร้ิามาเป็นปีแล้ว
-
หวานเชียว :-[
พี่โก้เลี้ยงต้อยหนูเนมตั้งแต่ประถม :a5:
พอได้คบกันแล้วพี่โก้ก็เจ้าเล่ห์ไม่เบาเลย :impress2:
-
ตอนต่อไปจะทำไมหรออออ ชักหวั่น ๆ
-
ยั่วจริงค่ะ :laugh: :laugh:
ตอนหน้าจะหวานกว่านี้อะดิ :-[ นะๆ
-
บทจะหวานนี่ก็ไม่น้อยหน้าใครเหมือนกันนะพี่โก้
-
ยิ้ม เหงือกแห้ง หุบไม่ลงเลยค่ะ
พี่โก้กับน้องเนมโหมดหวานชื่นแบบนี้ ทำให้มีความสุขจัง
-
ก็เด็กมันยั่วว ว อ๊ากกกกกก เขินแทนเนม
พี่โก้พูดอารา ยยยยย
แต่นะ ตอนหน้าจะเป้นยังไงล่ะเนี่ยย ย อย่ามาม่าเลยนะ
มาม่าบ่อยไปเดี๋ยวคนอ่าน จะเป็นโรคเครียดไปตามๆกัน
:เฮ้อ:
-
:jul1: :jul1: ตอนนี้น่ารักกกอะพี่จี
ได้รู้ความรู้สึก ความคิดของเนมแล้ว
ดีใจที่เป็นแบบนี้ อดีตแก้ไม่ได้ เรามาทำปัจจุบันให้ดีที่สุดดีกว่าา
เพราะเรามีบทเรียนราคาแพงมาแล้ววววเนอะ
อ๊ากก น่ารักกกมากกก ทั้งผุ้ร้าย ทั้ง เด็ก
โก้เวอร์ชั่นนี้ น่ารักกเนอะ ปกติ ต้องนิ่งๆๆขรึมๆๆ
อ๊ากกก เด็กมันยั่วววจิงๆๆๆ ยั่วมากกกก
:-[ :-[
อยากต่อแล้ววววว ไม่ได้เร่งนะคะพี่จี แต่ร้องขอ 55555555555555
-
มันหวานแบบหน่วงๆนะ เพราะรู้ว่ามาม่ามาแน่ ฮือๆๆๆ
-
โอ๊ยยยยยย ... บทพ่อคุณจะทำตัวหวานนี่แบบ... พอส่งเข้าประกวดไม่น้อยหน้าใครได้อยู่นะ :o8:
อ่านแล้ว .. ยิ้มมมมมมมๆๆๆ แก้มจะแตกแล้วค่าาาาา :-[
มีความสุขจังเวลาสองคนนี้ดีดีกัน ชื่นใจที่ซู๊ดดดดดด
คุณจีอย่าเพิ่งต้มน้ำร้อนชงมาม่าเลยน๊า ช่วงน้ำท่วมหม่ำมาเยอะแว๊วว :m17:
แล้วก้อนะ .. จบตอนด้วยประโยคน๊อคเอ๊าท์คนอ่านตลอดๆเลย ... ก้อเด็กมันยั่ว ..แอร์ยยยยยส์ :m3:
เลยต้องย้อนกลับไปอ่านตอนเนมตะกายเป็นลูกลิงขอกอดขอจูบจากพี่โก้เมื่อตอนที่แล้ว ... ฮรี่ๆ น่าร๊ากกกก
:กอด1: คุณจี สุขสันต์วันพ่อเช่นกันค่า
ขอให้เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุก
กลับบมาแล้วก้อมาลงต่อออ น๊าา รอออ :laugh:
ปล. เค้าไปลุค ไลค์ เลิฟฟฟฟ ที่แฟนเพจคุณจีเรียบร้อยแแล้ววว o13
-
ก็เด็กมันยั่ว :z1: :z1:
-
"ก็เด็กมันยั่ว"
โทษเด็กตลอดอ่ะโก้
ยังไงก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นผู้ร้าย
น้องเนมเขินบ๊อย บ่อยนะช่วงนี้อ่ะ...
พี่โก้เปิดตัวน้องเนมแรงมากกกกก o13
-
แอร๊ยยยยยยยย ทะเลยังแพ้ความหวานคู่นี้ :impress2:
แต่พอมาอ่าน ปล.พี่จีใจร้ายยย :o12: หวานได้สองตอน แถมยังไม่แซ่บกันเลย
นี่คิดจะให้เค้ากินมาม่าไปถึงปีใหม่เลย ชิมิ :m15: :m15:
แอด เฟสแล้วน่ะคะ กอด พี่จี :กอด1:
-
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า น้องเนมเป็นเด็กจริงๆ
-
หวานแบบนี้กำลังดีเลย เด็กมันยั่วที่ไหนพี่โก้ พี่โก้นั่นแหละหื่น หึหึ
อย่าดราม่าเลยน๊าาาา เพราะมันดราม่ามาตั้งแต่แรกหล่ะ อยากให้หวานๆแบบนี้อะ ><
-
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนน มาก!!!
ชอบเนมจังเลย จะความคิดหรือจะทำอะไรตรงกะความคิดเราเลย ฮ่าๆๆ คือนิสัยเหมือนกัน =[]=
ชอบพี่โก้(ตอนนี้)ด้วย น่ารักซะไม่มี เดี๋ยวนี้ชักจะหวานใหญ่แล้ววว
ว่าแต่ตอนหน้าค่อย....นี่ ดราม่าสินะ งื้ออออ มันกำลังจะมาอีกแล้วหรอ~
ปล.หาเฟสบุ๊คไม่เจอง่ะ
-
ตอนนี้หวานนนนนนนน...แล้วตอนหน้าจะเป็นยังไงเนี่ย :เฮ้อ:
-
โอ้ยดีใจมาอัพแล้ว ตอนนี้มันแอบหวานเบาๆ ถึงมันจะไม่หวือหวาแต่ก็อ่านไปยิ้มไปจริงๆ โหยย คงต้องขอบคุณกุ้งตัวนั้นจริงๆนั่นแหละ ที่ทำให้พี่โก้แกแสดงอะไรหวานๆออกมาแบบไม่แคร์สื่อ จูบนิ้วอ่ะ เขินแทนน้องเนม อิพี่โก้เริ่มจะน่ารักขึ้นแล้ว บางทีเรื่องระหว่างเนมกับพี่โก้ในอดีตควรจะปล่อยวางมันไปซะ แล้วที่ปัจจุบันดีกว่า คึคึ งานนี้น้องเนมคงได้เขินจนหน้าแดงตัวแดงกันไปข้างนั่นละ แหมเด็กมันยั่วเลยอดใจไม่ไหวงั้นสิ
-
:impress3:ชอบท่าปิดตาชี้ตัวผู้ต้องหา แถมผู้ร้ายยังรับสารภาพ เพราะเด็กมันยั่วซะด้วย
เนมเด็กน้อย แบ๊วมากตอนคิดถึงเจ้ากุ้งที่ตำนิ้ว ตลกดี
ส่วนพี่โก้นั้น กินยาผิดรึป่าวฟร่ะ หวานจนหมั่นใส้ (รู้สึกโก้ทำไรก็ผิดตลอดนะ นักอ่านคนนี้ กร้ากกก)
-
ถูกใจตอนนี้จริงๆๆเลย
พี่โก้หวานตลอดๆๆๆ
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
:o8: เขินอ่ะ
เหมือนตัวเองเป็นคนยั่วพี่โก้ไงก็ม่ายรุ
ขอบคุณพี่จีคร้าบบบ
:pig4:
-
หวานซ้า พี่โก้กะเนมหวานๆแบบนี้น่ารักมากกก แต่นั่นสิคะ มันยังไม่เคลียร์ เพราะงั้นตอนหน้ามาม่ารึเปล่า?
-
:pigha2:
-
เด็กมันยั่วจริงหรอโก้ :laugh:
-
เด็กมันยั่ว.. กรี๊ดดด
:oo1: :pighaun: :haun4: :jul1: :laugh: :o8: :-[ :impress2: :z3:
-
+1 และ กดเป็ดให้กับบรรยากาศชมพูอมม่วงของเนมกับอิพี่โก้ไปเลย o13
ตอนนี้มาอัพให้อ่านเร็วหน่อย เรายังคงหวานๆ กันต่ออีกสักตอนแล้วกันนะคะ แล้วตอนหน้าค่อย....
ตอนหน้าค่อย..ซดมาม่า หรือว่า ตอนหน้าค่อย..ขอบริจาคเลือด :a5:
-
กดไลค์โก้กับประโยคสุดท้าย "....ก็เด็กมันยั่ว" นี่เริ่ดที่สุดดดดดด :laugh:
น้องเนมน่าเอ็นดูอยู่นะ บางมุมน้องก็ไร้เดียงสาจริงจังอ่ะ แต่บางมุมก็ยั่วจริงๆน่ะแหละ
-
เนมน่ารักมากกกกก
อิพี่โก้นี่จะเท่ไปไหนเนี่ย :-[
-
หวานอ่ะ เขิลๆๆๆ :-[
-
ดีใจจังค่ะพี่จีมาต่อแล้ว เย่ๆ อ่านตอนนี้ไปอมยิ้มไป เขินไป
กรี๊ดดดด ชอบพี่โก้หวานๆกับน้องเนมอย่างนี้อ่ะ ตอนที่จูบนิ้วน้องเนม ทำเราเขินมากกกก เขินแทนน้องเนม 55
เห็นโก้เนมมีความสุข เราก็มีความสุขไปด้วย :) (จริงๆนะ อินมากอ่ะพี่จี 55 เหมือนตัวละครในเรื่องเป็นคนรู้จักของเรา ^-^)
ยิ่งตอนจบของตอนนี้ โอ๊ยยย >////< "ก็เด็กมันยั่ว" กรี๊ดดด สลบ 55
ตอนหน้าจะดราม่าแล้วหรอพี่จี T_T ,, ยังไม่พร้อมอ่ะ ฮ่าๆๆ
เป็นกำลังใจให้พี่จีเสมอ
เดินทางปลอดภัยน้าคะ เที่ยวเผื่อด้วยค่ะ อิอิ
สุขสันต์วันพ่อนะคะพี่จัี:)
ปล.เหมือนมีพิมพ์ผิด ใกล้ๆที่จูบนิ้วน้องเนมอ่ะพี่จี จาก "ที่โก้" เป็น "พี่โก้" น่ะค่ะ ^-^
-
อ่านไปยิ้มไป......เหมือนคนบ้าเลย ฮ่าๆ :laugh:
แต่ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ว่าแต่ตอนนี้จะ อะไรหรอค่ะพี่จี?.......อย่าเพิ่งมาม่านะ หนูกำลังลั้ลลาอยู่ :z2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
"ก็เด็กมันยั่ว" อ๊ายยยย ชอบคำนี้อ่ะ อิอิ
-
น้องเนมมมมมมมมมม :-[
-
ชอบตอนปิดตาชี้คนร้ายอ่ะ. น้องเนมน่ารักจัง :กอด1:
-
หวาน หวานน หวานนนน อย่างต่อเนื่องงงง
ตอนหน้าค่อยย ... แอร๊ยย
ตื่นเต้นเลยครับ แล้วมาต่ออีกนะครับ ฮี่ๆ
-
“......ก็เด็กมันยั่ว”
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!! :m25:
หวานแบบนี้ลมจะจับ :-[ โฮกมากค่ะพี่โก้ อ่าหุๆ
รักนะคะน้องเนม รักนะคะพี่โก้
คืออันที่จริงก็อยากจะขอความเป็นธรรมจากพี่จี :monkeysad:
อยากได้หวานๆแบบนี้ กินมาม่าอืดมาจะทั้งเรื่องแล้วนะ
สงสารหนูเต๊อะ !!!
:o12:
-
เราอ่าน เเล้วมีความสุขไปกับเนมด้วย ขอให้เป็นแบบนี้ เเล้วดีขึ้นเรื่อยๆ นะะ สู้ๆๆๆ
-
ฮาๆๆๆๆ
-
อ่านแล้วรู้สึกว่าเริ่มหวานๆ ><
อาร๊ายยย ก็เด็กมันยั่ว แอร๊ยยยย
-
หวานวุ้ยยยยย :o8: บทพี่โก้จะหวานก็พาลจะน้ำตาลพุ่ง อ่านไปเขินไป
สะกิดๆจี ไอ้ตอนหน้าที่บอกค้างเอาไว้ คนอื่นเค้าคิดว่าจะมีมาม่า แต่พี่รู้ว่าจีจะเซอร์ไพรส์แต่งฉากรักวาบหวามใช่มะ 5555555 หวังสูง :z13:
ไปอ่านต่ออีกรอบดีกว่า แต่ก่อนไป เอามือล้วงถุงกุ้ง
กรี๊ดดดดดดด พี่โก้ กุ้งทิ่มนิ้วเค้า 5นิ้วเลยอ่ะ :impress2:
-
น้องเนม ยั่วพี่โก้จริงๆล่ะ
เค้าจำได้นะ
หวานกันเรื่อยๆ
แฟนคลับก็ยิ้มแก้มแตกแล้วจ๊ะน้องเนม
-
แหมพี่โก้ พูดแบบนิ่ง ๆ เลยเนอะ "ก็เด็กมันยั่ว" พี่ก็เลยจัดให้ :z3:
-
โอ้ว โก้ ไม่มีอายเลย อิอิ
น้องยัวขนาดนั้นเลย แง่ม ๆ
-
หวานกันต่อไปอีกตอน แต่สำหรับน้องจีนี่ วางใจไม่ค่อยจะได้ หึ หึ หึ ....
ไม่ต้องอธิบายอะไรให้มันยืนยาว สั้น ๆ ว่า " เด็กมันยั่ว " :haun4:
+1 พร้อมกำลังใจให้น้องจี ขยัน ๆ อัพแบบนี้ ดีเยี่ยม :laugh:
-
โก้แรงงงงงงงงง
เนมน่ารักมากอ๊ะ
-
คุณจีทิ้งท้ายให้คิดอีกแล้ว หลังจากตอนหวานๆเนี่ย มาม่าจะตามมารึเปล่า -*-
ตอนนี้ก็เหมือนจะเข้าใจกันมากขึ้นแล้ว ถึงน้องเนมจะยังไม่เคลียร์กับอะไรบางอย่างอยู่บ้าง
แต่ถ้าน้องเนมเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น คงมองมุมได้กว้างขึ้นเนอะ
รักคนแบบพี่โ้ก้ก็เครียดแบบนี้แหละลูกเอ๊ย :laugh:
-
คุณจี ทิ้งท้ายแบบนี้หวั่นใจจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่ามาม่าเลยนะ
ให้โก้กะเนม หวานกันไปอีกนานๆเหอะนะ เลือดยังไม่พุ่งเลยอะ 5555555 :z1:
-
กว่าจะอ่านจบได้นั่งบิดตัวซะ :z1:
-
อิพี่โก้หวานมากกกกก
นั่งอ่านไปกัดหมอนไป >_< :m25:
แต่อิพี่โก้หน้าด้านดี 5 55 5
ขอให้ความรักของทั้งสองราบรื่น (ยากสินะ 5 55 )
-
เอ่อ........เด็กมันยั่วหรือผู้ใหญ่มันหื่น!
555555
หวานตอนนี้ตอนหน้าจะได้อ่าน
ทั้งน้ำตาไหมเนี้ย น่ากลัว
-
อยากให้หวานกันไปนานๆ
อย่าเพิ่งอึมครึมกันเลยนะ
ก็พระเอกของเราเค้าชอบทำหน้ามึนไม่ค่อยพูดค่อยจา
นานๆ จะพูดเยอะ พูดดี ให้เนมมันกระชุ่มกระชวยซะที :L2:
-
:jul1: เด็กมันยั่ว
พี่โก้น่ารักจัง
อยากอ่านหวานๆอีกหลายๆตอน
-
ให้ตายเถอะ
โก้แม่งสุดยอดเลย
พูดแต่ละคำ
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
เชินแทนจริงๆ :-[
-
หวานอีกตอนหมายความว่าจะเศร้าอีกแล้วเหรอไม่นะมันเพิ่งจะดีขึ้นเองนะ :monkeysad:
:pig4:ค ะ
-
แหมๆ พี่โก้ มีอารมณ์นี้กับเค้าด้วย :m20:
-
เนมน่ารัก
พี่โก้ก็หวานซะ
คนเขียนจะสปอยด์อะไรตอนหน้า ไม่นะ ไม่นะตัวเอง
-
แอร๊ยย เด็กมันยั่ว :o8:
ตอนนี้หวานแล้วตอนหน้า...หวานกว่าใช่มั้ยจี~ :z2:
น้ิองเนมน่ารักอยากจับมาฟัดจริงๆเลยหนู :laugh:
รอตอนหน้าค๊า า :กอด1:
-
กร๊ากกกกตอบมาได้นะว่า เด็กมันยั่ว อย่างนี้เนมต้องยั่วทุกวันแล้วหล่ะ :o8:
-
....2 ตอนนี้ก็หวานกันซะ ดูเหมือนจะเข้าใจกันแล้ว
...คลื่นลมสงบ แต่..สีนามิ กำลังจะมา :L2:
-
อ๊างงงงงงงงงงง หวานกันตอนนี้
ตอนหน้ามาม่าอะเหรอ ไรกันเนี่ย ให้น้องเนมและคนอ่าน
ยิ้มหวานได้ไม่กี่ตอนเองน๊า สงสารน้องเนมล่วงหน้าดีกว่า
พอถึงตอนมาม่า ได้ไม่เครียด ตอนนี้ซึมซับความหวานกันให้เต็มที่ :z3:
-
สวดยอด
พี่โก้เลี้ยงต้อย 5555+
แต่ว่า เด็กมันยั่วจริงเหรอโก้
อิอิ
รอๆๆ พี่จีต่อไป
-
แหมๆ พี่โก้ เด็กมันยั่วหรือผู้ใหญ่มันอยากกันแน่
น้องเนมก็ดันลมอีกนะว่ามีรอยอยู่ เป็นไงล่ะ โชว์ให้เห็นกันทั้งแก๊งค์แบบนี้
แล้วตอนหน้าจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ก็เด็กมันยั่วววววววววววว แอร๊วววววววววว
:laugh:
-
ยั่วอีก ๆ :ped149:
-
:o8: :o8: :o8:
"ก็เด็กมันยั่ว"
-
อ่านตอนนี้แล้ว ให้ตายเหอะ น้องเนมน่ารักมากจริงๆๆๆ :m1:
ทั้งการกระทำ ทั้งการพูด ทั้งความคิด น่าเอ็นดูไปหมดเลย
โอ้ย จิบร้าตายกับเด็กคนนี้ อิพี่โก้ซึนมาได้ยังไงตั้งนานเนี่ย (แต่คงทำได้ เพราะอิพี่โก้มัน....ประหลาด 55)
แต่อิพี่โก้ก็ช่างร้ายกาจ "จูบนิ้ว" เนี่ยเหนือความคาดหมายมาก มากไปแล้วลุง :m12:
แถมน็อคมาแต่ละประโยค คนอ่านอยากจะลงไปดิ้นตาย "...ก้อเด็กมันยั่ว" :a5:
ขอบคุณคุณจีสำหรับอีกตอนที่หวานมากกกกกกกกกกก (สำหรับคนอย่างอิพี่โก้...ยังคงจิกกัดไม่เลิก o18)
คุณจีเขียนน้องเนมตอนนี้ได้ดีจังเลยค่ะ เนียนสุดๆ ส่งเสริมน้องมากๆ :กอด1:
ขอร้อง...ถ้าเป็นไปได้ อย่าเพิ่งดราม่าเลยได้ไหมค่ะ :m8:
ปวดประสาทกับคู่นี้มานานมากแล้ว อยากจะอ่านไปอมยิ้มไปอย่างนี้อีกสักระยะ จะเป็นพระคุณอย่างสูง :call:
เป็นกำลังใจให้สำหรับตอนหน้า สู้ๆ ค่ะ o13
ป.ล. ลองเสิร์ช G_wa ในเฟสฯ แล้ว....แต่หาไม่เจอค่ะ T^T
-
:impress2: แอร๊ยยยยยย เขิลลจ้าาาา
พี่โก้นะ มุมนี้ ๕๕๕๕๕ ไม่เคยเห็น...
ก็เด็กมันยั่ว... พี่โก้เลยสนองใช้ป้ะะะะ :really2:
-
:o8: :o8: :o8:
-
เปิดตัวแว๊ววววว
หวานไม่เกรงใจใคร
หวานนานๆ เถอะ ขอร้อง (แอบหวั่นใจกับคำขู่ ><)
-
นอกจากนิยายดีดี คุณจีก็มักจะมีเรื่องดีดีมาบอกกันอยู่เสมอ :pig4:
ตั้งแต่ได้คุยเปิดอกกันอิพี่โก้ก็แสดงออกมากขึ้นเลยนะ
เล่นเอาคนรอบข้างอิจฉากันเป็นแถวๆๆ แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะมุมแบบนี้กะเค้าด้วย
-
ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็เด็กมันยั่ว
ชอบๆๆ กดไลค์ซะ สามที ^ ^
-
เฮ้ออออออออออ จะหวานกันได้สักกี่วันล่ะนี่
กลัวใจจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
“น้องเนมไม่รู้ น้องเนมเมา น้องเนมไม่ผิด คนร้ายอยู่นั่นต่างหาก”ผมแกล้งยกมืดปิดตาตัวแล้วแล้วใช้มืออีกข้างชี้ไปทางผู้ต้องหาที่ยังคงไม่รับสารภาพออกมา เสียงพวกพี่ๆ หลุดหัวเราะกันออกมาแล้วหันไปซักไซ้ผู้ต้องหาที่เอาแต่ปิดปากเงียบ จนในที่สุดก็ยอมคายคำสารภาพ
“......ก็เด็กมันยั่ว”
อ่านถึงตอนนี้ถึงก็ฮาแตก น้องเนมน่ารัก พี่โก้น่าหยิก
-
โทษเนมซะงั้นอ่ะ :laugh: :laugh:
ปล. ไลค์ FB เรียบร้อยเเล้วจ้าา
-
ก็เด็กมันยั่ว,,,,,,,
อุแหม่................
ให้มันได้งี้ดิ เว้ย เฮ้ยยย o13
อิอิอิอิอิอิ
-
พี่จีมาเร็วมาก
ว่าแต่พี่โก้คงหวานกับน้องเนมแบบนี้อีกสักพักหลังกลับจากเที่ยวนะ
อย่าให้น้องเนมน้อยใจหรือคิดมาเรื่องของพี่โก้อีกเลย
กลั๊วกลัวใจน้องเนมจริงๆว่าจะหาเรื่องทะเลาะกับพี่โก้
แต่ตอนนี้หวานเค้าก็ยอม ชอบพี่โก้หวานใส่น้องเนม
แล้วทำไมต้องไปโทษน้องเนมด้วย เด็กเค้าไม่ได้ยั่ว(มั้ง)
-
อ่านตอนนี้แล้วเขินอ่ะ :o8:
-
“น้องเนมไม่รู้ น้องเนมเมา น้องเนมไม่ผิด คนร้ายอยู่นั่นต่างหาก”ผมแกล้งยกมืดปิดตาตัวแล้วแล้วใช้มืออีกข้างชี้ไปทางผู้ต้องหาที่ยังคงไม่รับสารภาพออกมา เสียงพวกพี่ๆ หลุดหัวเราะกันออกมาแล้วหันไปซักไซ้ผู้ต้องหาที่เอาแต่ปิดปากเงียบ จนในที่สุดก็ยอมคายคำสารภาพ
“......ก็เด็กมันยั่ว”
โอ๊ยยยยยยยยยยยย เนมน่ารักอ่ะ !!! ><
ประโยคสุดท้ายของพี่โก้เด็ดมาก 55555555
-
ก็เด็กมันยั่ว.....ค่ะพี่โก้ นี่จากใจเลยใช่มะ?
-
‘ก็เด็กมันยั่ว’สั้นๆได้ใจความ รวมถึงใจข้าพเจ้าด้วย>_<ให้ตายเหอะโรบินส์ ดับแดดิ้นแล้วแน่แท้ก็ครานี้
-
ผมก็ยังรู้จะบอกว่าไง ====> ผมก็ยังไม่รู้จะบอกว่าไง
คราวหน้า ต้องเตรียมตั้งหม้อรอต้มมาม่าแล้วชิมิ T^T
ยังเห็นพี่โก้หวานได้ไม่กี่วันเอ๊งงงงงงงงง
ชอบพาร์ทนี้ของพี่โก้จริง หวานๆๆ กวนๆๆ
น้องเนมก็ เด็กๆๆ ใสๆๆ
-
อ่านจบไม่ทันเม้นท์ หนีไปกดไลค์แฟนเพจพี่จีก่อนเลย ฮ่าๆๆๆ
แต่ตอนนี้หว๊านนนนนหวานนนนน :-[ :-[
อ่านไปยิ้มไป ชอบบบบบมากๆเลยค่ะพี่จี
รอตอนหน้าอยากรู้ว่าเป็นยังไง ฮ่าๆๆๆ
จะสุข ทุกข์ เศร้าหรืออะไรยังไง > <
*edit* ใส่อีโมเยอะไป เปลืองงงง ฮ่าๆ
-
“น้องเนมไม่รู้ น้องเนมเมา น้องเนมไม่ผิด คนร้ายอยู่นั่นต่างหาก”ผมแกล้งยกมืดปิดตาตัวแล้วแล้วใช้มืออีกข้างชี้ไปทางผู้ต้องหาที่ยังคงไม่รับสารภาพออกมา เสียงพวกพี่ๆ หลุดหัวเราะกันออกมาแล้วหันไปซักไซ้ผู้ต้องหาที่เอาแต่ปิดปากเงียบ จนในที่สุดก็ยอมคายคำสารภาพ
“......ก็เด็กมันยั่ว”
หรอค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา พี่โก้
:z1: :z1: :z1: :z1:
-
กรี๊ดดดดดดด
"ก้อเด็กมันยั่ว" ชอบจริงๆ คำนี้ :-[
-
555น้องเนมไม่รู้ น่ารักอ่ะ
-
ไม่ใช่แค่เด็กมันยั่วเท่านั้นมั้งพี่โก้ อิอิ
อยากให้หวานแบบนี้ำไปนานๆ
-
แหมมมมม พี่โก้จ๋า บทจะหวานนนนนนนนก็ไม่แคร์สื่อจริงๆ
เด็กมันยั่วหรือตัวอดใจไม่ไหวกันแน่ :z1:
ตอนหน้ามีอะไรนะ :z2: อยากรู้จังงง
จากมุมของเนมตอนนี้ดูเนมโตขึ้นเยอะแล้ว ดูเข้าใจพี่โก้มากขึ้นว่าเป็นคนแบบไหน
ถ้าไม่ต้องแคร์อดีตจริงๆก็คงดี ไหนๆตอนนี้ก็มีกันและกันแล้วเนาะ
สรุป เป็นแฟนกันแล้วใช่มะ ไม่เคลียร์ 555555 (คนอ่านสับสนในตัวเอง) :laugh:
น้องเนมน่ารักจริงๆเลย ฮือออออออ :กอด1: :man1:
-
พี่โก้ กรี๊ดดดดดดดดดดดด แต่ละคำ ของตอนท้ายยยยยยยยยยยย โดนนนนนนนนนนนน
มาต่ออีกไวๆน๊าคร๊าาาาาา ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
ชอบมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อ๊าย~ พี่โก้น่ารักมากอ่ะ! :o8:
“ก็เด็กมันยั่ว” รอตอนหน้าค่ะ อิอิ :haun4:
-
:z1: ตอนนี้น้ำตาลล้นจอ , พี่โก้ร้ายอ่ะว่าน้องเนมยั่ว ตัวเองนั่นแหละ ... :impress2:
-
ลุ้นตอนหน้าซะตัวโก่ง
:serius2:
-
น่ารักมากกก
อ่านเเล้วเขินนนน ^^
-
“......ก็เด็กมันยั่ว”
โอ้ยยยยยยยยยยยยยไม่รู้ทำไมเขิลๆ
ว่าบอกน่ะว่าจะหวานกันได้สองตอน แล้ว.................
-
อ่านตอนนี้แล้วยิ้มไม่หุบเลย
ชอบตอนเนมบอกว่าเนมไม่ผิดอ่ะ
เรื่องรอยบนคอ โครตน่ารักเลย :laugh:
เขินแทนเนม อ๊ากกกกกกกก ก
รอตอนต่อไปจ้า อยากอ่านตอนแบบ :haun4:
-
พี่ ๆ ก็ช่างล้อกันนะนั่น
-
น้องเนมน่ารักซะฮึ้ยๆ
พี่โก้ไม่พูดมากแต่ทิ้งท้ายได้บาดใจทุกทีให้ตายเหอะ
-
พี่โก้อ่ะ ไม่ช่วยเนมเลย ตอบมาได้ "เด็กมันยั่ว" :o8:
-
ก็เด้กมันยั่ว เลยหลวมตัวไปหน่อย กร๊ากกกกกกกกกก
พี่ปั้นน่ารักอ่ะ >,< ดูเหมือนจะเข้าอกเข้าใจพี่โก้มากมาย ฮ่ะ ๆๆ
ช่วยดูน้อง บอกน้อง แต่ที่น่ารักที่สุดคือ พี่ปั้นโกรธน้องเนมแล้ว อั๊ย !!!
สองคนนี้หวานๆแล้วน่ารักอ่ะ อ่านแล้วชื่นใจ อย่าเพิ่งรีบดราม่าน๊า T^T
-
พี่โก้หน้าตายตลอดอ่ะ.....บทจะหวานก็หวานนนนน
-
กรี้ดดดดดดดดดด อ่านไปเขินไป ไม่ไหวแล้วววว >/////<
รอตอนหน้านะคะ
ไม่อยากให้ถึงดราม่าเลย ฮืออ
:sad4:
-
ยั่วจริง ไรจริงเนอะ เขินๆๆๆ
-
ก็เด็กมันยั่ววววว :z1: :o8:
-
น่ารัก :-[
-
ตอนนี้น่ารักนะเนี่ย 5555
สู้ๆคะ :L2:
-
ผู้ร้ายบอก...... :" .......ก็เด็กมันยั่ว"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด เขิลลลลลลลลลอ่า
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
ตอนที่แล้ว "...ทีหลังไม่ต้องมีมั้ง" ตอนนี้ "ก็เด็กมันยั่ว"
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่โก้ค่ะ ตบท้ายสองตอนแระนะ
เขินม้วนกันตายไปข้างนึง >///<
อย่าหยอดอย่าหวานบ่อย เรากลัวดราม่าาาา
แต่ดูจากอิโมน้องจี ไม่น่าจะดราม่านาาา หวังว่าอย่างงั้น....
-
อ่านทันแล้วววว เย้ๆๆๆ
น้องเนมน่ารักมากเลยยยย หลงอ่ะ
ฮาคำตอบพี่โก้ เพราะเด็กมันยั่ว 5555
อยากให้หวานต่ออีกนานๆๆ :-[
-
“......ก็เด็กมันยั่ว” โอ๊ยยย พี่โก้ เขินนนว่ะค่ะ
-
น่ารักมากมาย
“......ก็เด็กมันยั่ว” เนมจะเขิลขนาดไหนนะ
-
อร๊ายยยยย
ก็เด็กมันยั่วววว
ฮ่าๆๆ พี่โก้โคตรน่ารักเลยอ่ะ
ชอบสุด บอกเลย
น้องเนมก็น่ารักดี พอไม่ดื้อแล้วก็น่ารักกก
ฮ่าๆๆ
-
อ่านไปอ่านมาหน้าจอคอมเป็นสีชมพูซะงั้น อิอิ
มีจุ๊บนิ้วด้วยอ่ะ :-[ เป็นเราก็เขินตายอยู่บนโซฟาเหมือนกัน
-
ก็เด็กมันยั่ว!!
ประโยคเดียวเล่นเอาตายคาคอม :impress2:
รออยู่น๊าาาาาาาาาาา :impress3:
-
ตอบหน้าตายมากว่า ก็เด็กมันยั่ว o13
:กอด1:
-
อ่านเเล้วเขินพี๋โก้อ่ะ :o8:
-
อร๊าคคคคคค เด็กมันยั่วจนทนไม่ได้เลยเหรอพี่โก้ววววว
-
แอร๊ยยยยถ้าพี่โก้จะหวานมากขนาดนี้
คือตอนอึนๆใส่กันก็ตึงเครียดมาก บทจะหวานก็แอร๊ยยยยมดจะขึ้น >/////<
อยากกอดเนมอ่ะ น่ารักไปแล้วว
-
ย้อนไปอ่านระเบียงรักนักศึกษามา อยากจะบอกว่าตัวตนของโก้ช่างลึกลับนัก ขนาดมีเรื่องเป็นของตัวเองก็ยังลึกลับได้อีกนะฮ่าๆๆ
แต่สงสัยว่าโก้ตั้งใจจะปิดเรื่องเนมด้วยรึป่าว แม้แต่เพื่อนสนิทก็ยังไม่บอกไม่เล่าอะไร อารมณ์ประมาณหวงเนมอยากเก็บไว้คนเดียว
ปล.ตอนนี้เนมน่ารักมากกกก ฮ่าๆๆ
-
เด็กมันยั่ว อ่านแล้วแอบกรี๊ดในใจ น่ารัก ^^
-
อ่านทีไรก็มีความสุข รัก คุณ จี จัง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:impress2:
รออิพี่โก้
o18
รอพี่จี ^^
-
:-[
-
อร๊าย อยากอ่านต่อแล้ว พี่โก้น่าร๊าก หวานซะ อ่านไปยิ้มไป
-
นั่งซดมาม่า
รอพี่จี อ่ะ
-
พี่โก้น้องเนมน่ารักมากเลยค่ะ ขอหวานๆอีกสักตอนได้ไหมค่ะพี่^^
-
หลังจากที่พี่จีมาอัฟในวันเกิดพี่บิ๊ก D2B แล้ว
นึกว่าวันพ่อจะมาอัฟ แต่ก็ไม่ใช่แหะ :laugh:
รอตอนต่อไปน้าพี่จี คิดถึงงงงงง ง
-
อร๊ากตกมาอยู่หน้าสองได้ไงเนี่ย ไม่ยอมไม่ยอม ดันดัน ปล.อยากให้ถึงเสาร์ อาทิตย์เร็วๆจัง พี่จีจะได้มาอัพ อิอิ
-
:oo1: เด็กมั่นยั่ว ><
-
ฮิ ฮิ้ววววววววววววววววววววว =^^=
-
พี่จี..คิดถึงพี่โก้แล้ววววว
-
โก้เนมหวานๆ จากที่มึนตึงกันมา เปิดใจกันอะดีแล้ว ก่อนที่มันจะสายเกินไป
-
5555 น่ารักอ่ะ :impress2:
รอตอนต่อไปจ้า
-
อ่านทันแล้วววววว ชอบน้องเนมมม
แอร๊ยยยย
:กอด1:
แต่ก็แอบอยากโบกพี่โก้เป็นบางฉาก คนอะไรพูดจาคลุมครือได้ตลอดเวลา
ไม่เคยชัดเจน อย่าว่าแต่เนมต้องคิดตามเลย คนอื่นก็เวียนหัวเหมือนกัน
:m16:
-
เขิลอ่ะ เขิลๆ ๆ ๆ ๆ ๆ :o8: :o8: :o8: :o8:
ยิ้มไม่หุบเลยอ่ะ ตั้งแต่ต้นเรื่องล่ะ :กอด1: :กอด1:
-
เข้ามาส่องพี่จีแต่เช้า
แต่พี่จีก็ยังไม่มา
รอน่ะจ๊ะ
คิดถึง จ๊วบบบบบ
-
เข้ามารอพี่จี คิดถึงๆโก้เนม อิอิ
-
แวะเข้ามาดูก่อนรอบหนึ่งเผื่อคุณจีเปลี่ยนใจมาลงก่อนคืนนี้
-
:z10: :z10: :z10:
-
เข้ามารอจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
:กอด1:
รอพี่โก้คะ :L1:
-
แว่บมาอ่านอีกรอบ เป็นสองตอนหลังที่อ่านแล้วมีความสุขจัง รักพี่โก้กะน้องเนม
รอตอนใหม่คืนนี้ด้วยค่า ตื่นเต้นอ่ะ จะหวานหรือจะขมน้ออออ :o8:
:กอด1: คุณจี
-
มาแสดงตัวว่ารอด้วยคนจร้า วู้ ๆ
-
เข้ามารอนะคะ
-
คืนนี้รอไม่ไหวเจอกันใหม่วันพรุ่งนี้นะจ๊ะ
-
เข้ามารอคุณจีด้วยคนค่ะ
-
มาจิ้มรอพี่จีคืนนี้ :z13:
-
กรี๊ดดดดด
-
มานั่งรอพี่จี :haun4: :z2:
-
รอฉันรอเธออยู่ แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด
เธอจะมาๆเมื่อไร เธอจะมาๆเมื่อไร
.
.
.
ฮาาาาาาาาาา แวะมาทักทายให้หายคิดถึงพี่จี พี่โก้ น้องเนม
-
แวะดูเมื่อตื่นกลางดึก ใจกังวลถังตั้งแต่ก่อนนอน
-
เนมหนีเสียงและสายตาล้อเลียนจากคนอื่นลงไปอยู่ในสระ ส่วนผมยังคงนั่งอยู่ที่เดิมโดยที่คนอื่นไม่กล้าแซว หรืออันที่จริงคือแซวจนหยุดแซวเพราะไม่มีปฏิกิริยาตอบรับอะไรให้พวกมันสนุก
“คิดยังไงโชว์หวานอวดพวกกูวะ”พี่โมทย์ลุกมานั่งข้างๆ หลังจากพี่ปั้นพี่ฟ้าลงไปสมทบกับเนมในสระ
“ลืมคิด”
“ตอบกวนตีน มึงจะตอบดีๆ ง่ายๆ เหมือนชาวบ้านเขาบ้างไม่ได้เลยรึไงวะ”
“แล้วทำไมต้องเหมือน”
“เอาดีๆ ดิ๊ ตกลงยังไง คนนี้ตัวจริง”
“ผมก็ไม่เห็นจะเคยมีตัวสำรองนี่นา”
“เถียงนะมึง อย่าให้กูพูดเลย ขนาดที่กูพอรู้ยังแค่นี้ ถ้าถามไอ้ฟ้าล่ะก็มีหวังมันลากไส้มึงมาเล่าให้ฟังได้เป็นวันๆ แน่”พี่โมทย์ส่ายหน้าก่อนบ่นกึ่งขู่ แต่ผมเองก็ไม่ได้มีความลับอะไรที่คนอื่นรู้ เพราะงั้นตราบใดที่ยังไม่มีใครรู้ มันก็จะยังคงเป็นความลับต่อไป ส่วนเรื่องอื่นๆ วีรกรรมอื่นๆ ที่มีคนรู้เนี่ย ต่อให้เอาไปพูดต่อๆ กันผมก็ไม่สนใจ เพราะถ้าทำให้เห็น ก็แปลว่าไม่ต้องการปิดบัง
“ลากไปเหอะ ผมก็ไม่เคยปิดบังอะไรใครสักหน่อย”
“เออๆ คุยกับมึงแล้วปวดหัวว่ะ ตกลงนี่คบเป็นแฟนจริงเหรอวะ ไหนก่อนมาไอ้พวกนั้นมันบอกกูว่ากำลังเชียร์กำลังยุเนมให้ปล้ำมึงก่อน”
“มันหลายอย่างว่ะพี่ ถามว่าเป็นแฟนหรือยัง ก็คงเป็นแล้ว แต่อย่างที่พี่ก็น่าจะเห็นว่าเนมมันยังเด็ก มันยังลังเลอยู่เลย บางทีก็ไม่อยากยุ่งกับน้องมันนะ อยากปล่อยให้มันผ่านๆ ไป แต่คิดอีกทีก็อยากลองสักตั้ง อย่างน้อยก็จะได้ไม่มีเรื่องติดค้างใจอีก”
“คิดอย่างนี้ก็ดี มึงเป็นคนดีนะ เป็นเพื่อนที่ดีมาก กูเชื่อว่าใครก็ตามที่มึงเลือกแล้วจะต้องเป็นคนที่โชคดีมากๆ พวกกูอยากให้มีใครสักคนอยู่ข้างๆ มึงสักที”
“ขอบคุณครับพี่”
“กูก็เพิ่งได้เจอเนมมันครั้งแรก บวกกับที่ฟังๆ ไอ้พวกนั้นมาบ้าง กูอาจจะคิดไม่เหมือนพวกนั้นมันเพราะไม่ได้คลุกคลีกับเด็กมึง แต่ว่าถ้าสุดท้ายมันไม่ใช่คนนี้ หรือ...มึงเหนื่อยมากแล้ว มึงปล่อยน้องมันไปก็ได้นะ บางทีอดีตมันก็ควรเป็นแค่อดีตว่ะ”
“พี่ไม่ชอบมันเหรอ”ผมมองหน้าพี่โมทย์ยิ้มๆ ถึงแม้ช่วงหลังๆ เราจะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยเท่าพี่ฟ้าพี่ปั้น แต่พี่โมทย์ก็ยังคงเป็นพี่ที่ดีเสมอ ผมรู้ว่าพี่เขาพูดเพราะหวังดีกับผม
“ไม่เชิงนะ สำหรับพี่คิดว่ามันเด็กเกินไป ไม่ได้หมายถึงอายุนะเว้ย แต่นิสัยมันอาจจะไม่เหมาะกับมึง ยิ่งถ้าวันหนึ่งข้างหน้ามันให้มึงเลือกระหว่างตัวมันกับน้องเจหรือไอ้ตี๋ มึงจะทำยังไง”พี่โมทย์เป็นคนฉลาดมากครับ ขนาดเจอเนมแค่วันเดียวยังมองออก อย่างว่านะ เนมเป็นเด็กที่มีความเป็นเด็กสูง อ่านง่าย แสดงออกทุกอย่างชัดเจนแม้จะพยายามปิดบังแล้วก็ตาม
“คงต้องรอให้ถึงตอนนั้นก่อน...หวังว่าคงไม่ใช่เร็วๆ นี้ล่ะนะ”เราไม่ได้พูดอะไรกันอีก นั่งจิบเบียร์กันเงียบๆ สลับกับเสียงตะโกนแซวพวกที่เล่นลิงชิงบอลในสระ ซึ่งตอนนี้ทุกคนลงไปเล่นกันหมดเหลือแค่ผมกับพี่โมทย์
“ระวังประวัติศาสตร์ซ้ำรอยนะมึง”พี่โมทย์มองหน้าผมสลับไปทางเนม ที่กำลังว่ายเข้าไปหาหมอกเพื่อพยายามแย่งบอลในมือ
“ผมแสดงชัดขนาดนี้แล้ว ถ้ามันกล้าก็ลองดู”
“อ้าวไอ้นี่ แสดงว่าที่มึงโชว์หวานให้พวกกูดู จนกูคิดว่ามึงป่วยนี่แสดงว่าหวงเลยข่มไอ้หมอกไว้ก่อนใช่มั้ย หรือจริงๆ มึงก็กลัวเป็นแบบคราวน้องเจ”
“ก็ให้มันลองดู”ความจริงไม่เชิงว่าผมอยากข่มหมอกมันหรอกนะ ถึงจะรู้ว่ามันมองๆ เนมบ่อยก็ตาม ไอ้นี่เหมาะจะเป็นมือที่สามของชาวบ้านจริงๆ อย่างกรณีพี่ปั้นก็เคยทำให้พี่ฟ้าหึงมาแล้ว ถึงมันจะไม่ได้คิดอะไร แต่เหมือนมันมีออร่าเรียกความสงสารจากแฟนชาวบ้านตลอดเวลา ที่ผมทำอะไรที่คนอื่นคิดว่าเว่อร์ มันก็แค่เพราะว่า...เนมเลือกแล้ว...แค่นั้นจริงๆ
ผมกับพี่โมทย์แยกมาอีกด้านของสระ สระที่รีสอร์ตนี้ไม่ได้มีรูปสี่เหลี่ยม แต่คล้ายๆ เอาวงกลมสามวงมาซ้อนเหลื่อมๆ กัน เพราะงั้นตรงที่พวกนี้เล่นลิงชิงบอลจะอยู่มุมของสระ ทำให้ไม่รบกวนแขกคนอื่น ผมและพี่โมทย์ตัดสินใจจะลงไปว่ายน้ำกลางสระสักหน่อย เพราะค่อนข้างโล่งและระยะทางยาวที่สุด ผมกับพี่โมทย์ว่ายแข่งกันแค่สามรอบ อย่างที่บอกว่าสระไม่มีเหลี่ยมมีมุมอะไร ถ้าว่ายนานกว่านี้แขกคนอื่นก็จะพลอยถูกจำกัดพื้นที่ไปด้วย พี่โมทย์ไปเล่นรวมกับคนอื่น ส่วนผมยังคงว่ายไปมาต่ออีกสักหน่อยก่อนจะขึ้นจากสระเมื่อเห็นเนมลุกขึ้นไปนั่งหันรีหันขวางก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันรอบเอวหนึ่งผืน หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กของผมขึ้นมาคลุมไหล่แล้วเดินมาทางผม ผมเลยว่ายไปริมขอบสระพร้อมๆ กับเนมเดินมาถึง
“จะไปไหน”
“ไปเข้าห้องน้ำ แล้วเนมก็หิวน้ำด้วย พี่โก้เอาอะไรเพิ่มมั้ย เนมจะเดินไปสั่งเผื่อ”เนมพูดจบ ผมมองไปทางบาร์ริมสระเล็กๆ แต่มีคนนั่งอยู่พอสมควร
“เล่นนานแล้วนี่ กลับไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเลยมั้ยล่ะ เดี๋ยวพวกนั้นก็คงเลิกแล้วมั้ง เริ่มว่ายเล่นกันแล้ว”ผมมองไปทางกลุ่มของผมที่พอเนมไม่อยู่ ก็เหมือนหมดคนให้แกล้ง ท่าทางคงหมดสนุกกัน
“แล้วพี่โก้ล่ะ”
“พี่ขึ้นเลยก็ได้”ผมดีดตัวขึ้นจากน้ำ ลูบน้ำออกจากผมและหน้าแล้วดันไหล่เนมให้เดินนำไปหยิบกุญแจบ้านพักมา แล้วบอกพวกนั้นก่อน ตอนนี้ยังไม่เย็นมาก น่าจะนอนงีบได้สักชั่วโมงก่อนมื้อเย็น ผมมองคนที่เดินอยู่ข้างๆ แล้วรู้สึกตลก เนมพยายามห่อตัวเองด้วยผ้าขนหนูผืนเล็กๆ
“เอาผ้ามา พี่จะเช็ดผม”ผมกระตุกชายผ้าขนหนูเบาๆ เนมรีบดึงผ้าไว้แล้วขยับตัวหนีผมทันที
“อื้ออออ พี่โก้อย่าแกล้งเนมสิ เนมรู้หรอก”
“รู้อะไร”
“ก็รู้ว่าจะแกล้งเนมไง”เนมแย่งกุญแจในมือผมไป แล้วพยายามเร่งฝีเท้าให้ถึงบ้านพักที่เห็นอยู่ข้างหน้า
“ก็ทำตัวตลกเอง ตัวก็แค่นี้จะห่อไหล่ทำไมนักหนา มันคงไม่เล็กไปกว่านี้ได้หรอก”
“อย่ามาพูดดีเลย เพราะพี่โก้น่ะแหละเนมเลยโดนพี่ๆ เขาล้อใหญ่เลย”
“เกี่ยวอะไรกับพี่”
“ก็พี่โก้อ่ะ! ก็พี่ทำรอยไว้เต็มเลย แล้วก็ไม่เตือนเนมก่อน”
“ทำไม อายรึไง”
“อายสิ เป็นพี่จะไม่อายเหรอ”ถึงจะพยายามรีบไขกุญแจเข้าบ้านเพื่อนหนีผม แต่ก็ยังก้มหน้าห่อไหล่อยู่ตลอดเวลา
“ลองทำสิ แล้วจะรู้ว่าอายไม่อาย”ผมเดินไปซ้อนด้านหลังแล้วเท้าแขนคล่อมด้านหลังเนมเอาไว้ เจ้าตัวพยายามเอียงหน้าหนี
ขณะที่ผมก้มลงไปพูดใกล้ๆ ใบหูและพวงแก้มใสแดงระเรื่อ เพราะอย่างนี้ไงถึงได้มีแต่คนชอบแกล้ง
“พี่โก้....อย่าแกล้งเนมดิ อื้อออ....อึ๊.....พี่โก้อ่ะ”เนมพยายามเอียงหน้าหนีหน้าผม ยิ่งผมก้มไปใกล้เท่าไรก็เอียงหนีมากเท่านั้น พอหนีมาชนแขนผมที่กันไว้ก็สะดุ้งเด้งกลับมาจนแก้มชนปากผมเบาๆ แล้วก็เด้งกลับไปชนแขนผมใหม่
“หึๆ.....ไปอาบน้ำไป”ผมช่วยไขกุญแจที่เนมยังไขไม่ได้สักที แล้วผลักหัวเนมเบาๆ ให้เดินเข้าบ้านไปก่อน เนมรีบวิ่งขึ้นห้องไป ส่วนผมก็ค่อยๆ เดินตามขึ้นมาหยิบเสื้อผ้าไปอาบน้ำที่ห้องข้างล่าง
อาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อย กลับเข้ามาในห้องนอนอีกทีก็เห็นเนมนอนเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนเตียง ตาปรือๆ คงง่วงเต็มทีเหมือนกัน
“ง่วงก็นอนไป กว่าจะกินข้าวก็ค่ำๆ ทุ่มสองทุ่มนั่นล่ะ”
“แล้วพี่โก้ล่ะ”
“เป่าผมเสร็จ พี่ก็จะนอนเหมือนกัน”
“เนมทำให้มั้ย”เนมลุกขึ้นเดินนั่งแล้วรีบวางโทรศัพท์ลง
“เอาสิ”ผมยื่นไดร์เป่าผมไปให้แล้วนั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเล็กๆ มองเนมผ่านกระจก เนมยกมือไหว้ผมก่อนจะใช้นิ้วสางแล้ว
ค่อยๆ เอาไดร์เป่าจนแห้งดีแล้วก็ปิดไดร์แล้วตามด้วยไหว้ผมอีกรอบ ผมเข้าใจว่าที่ไหว้เพราะผมอายุมากกว่า เพราะงั้นการใช้มือมาจับหัวผมเนี่ยมันไม่ดี เด็กๆ เนมก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ถ้าผมกับนิคนอนดูหนังบนพื้นหน้าทีวี เนมจะนั่งอยู่ประมาณช่วงเอวหรือต่ำกว่านั้น จะไม่นั่งใกล้ศีรษะพวกผม หรือนั่งบนโซฟาซึ่งสูงกว่าเด็ดขาด นึกๆ แล้วก็อยากหัวเราะ ตอนนี้ล่ะนึกถึงมารยาทขึ้นมาได้ ทีวันแรกๆ ที่กลับมาเจอกันล่ะล่อมึง-กูใส่หน้าตลอด
ผมกับเนมขึ้นไปนอนบนเตียง พร้อมๆ กับเสียงด้านล่างที่เริ่มดังขึ้น แสดงว่าพวกนั้นกลับมากันหมดแล้ว เนมนอนตะแคงหันหลังให้ผม ส่วนผมก็ยังคงนอนหงายท่าประจำ แต่ไม่นานเนมก็พลิกตัวกลับมาแล้วเขยิบเข้ามาจนศีรษะชิดหัวไหล่ พร้อมมือเล็กๆ ที่ขยับขึ้นมาวางบนแขน ทั้งหมดนี้เนมทำโดยที่หลับตาสนิท ผมอยากหัวเราะออกมาดังๆ กับอาการเขินขั้นรุนแรงของเนม ทีเวลาตัวเองเข้าหาผมไม่ยักจะเขิน พอผมทำบ้างนิดๆ หน่อยๆ ดันเขินหน้าแดงหูแดงจนผมกลัวเลือดจะคั่ง ผมพลิกตัวไปนอนกอดเนมเอาไว้ สอดแขนเข้าไปให้หนุนแทนหมอน รับรู้ถึงอาการสะดุ้งปนเกร็งนิดๆ ของคนที่หลับตาปี๋เม้มปากแน่นแต่หน้าแดงแจ๋ ยิ่งพอผมก้มลงจูบเบาๆ เหนือหว่างคิ้ว มือที่แปะอยู่บนหน้าอกผมยิ่งกำเสื้อผมแน่นขึ้นไปอีก จนผมเลิกขยับตัวได้สักพักนั่นแหละเนมถึงได้ผ่อนคลายลง บางทีอาจไม่ใช่แค่พวกนั้นหรอกที่ไม่ชินกับการแสดงออกของผม แต่เนมเองก็ไม่ชินด้วยเหมือนกัน
ในที่สุดวันหยุดก็จบลง วันสุดท้ายก่อนกลับเนมเข้ากับทุกคนได้มากขึ้น หลังจากที่แอบเกร็งพี่โมทย์นิดหน่อยเมื่อรู้ว่าพี่แกเป็นเพื่อนสนิทของแฟนเจ พี่โมทย์เองก็เซ้นต์ดี พอรู้ว่าเนมคิดอะไรอยู่ในใจเลยพยายามนิ่งข่มแกล้งเด็ก อย่างว่าล่ะนะ พี่โมทย์ค่อนข้างเอ็นดูเจแบบน้องชายแท้ๆ เลย เพราะงั้นเมื่อรู้สึกได้ว่ามีคนอคติกับเจ พี่แกก็เลยมีไม่พอใจบ้างลึกๆ ส่วนหมอกที่เนมแอบหงุดหงิดใส่ในตอนแรกที่โดนทักว่าคล้ายเจก็เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย จนพี่ฟ้าแอบมากระซิบกับผมบ่อยๆ ว่าให้ระวังท้ายครัวเอาไว้ให้ดี แต่ผมเชื่อว่าไม่มีปัญหาแบบนั้นแน่นอน เพราะทุกครั้งที่ผมมองไปเห็นหมอกอ้นและเนมเกาะกลุ่มคุยกัน ถ้าหมอกหันมาสบตาผมเมื่อใด มันก็จะพยายามขยับตัวออกห่างจากเนม หรือบางทีก็แกล้งลุกไปทางอื่น แถมยังมีแอบมาคุยกับผมลับหลังคนอื่นๆ ว่ามันไม่ได้คิดอะไรกับเนมเหมือนเจเลย ต่อให้มีบุคลิกหลายๆ อย่างคล้ายกันมาก แต่ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ และเพราะอย่างนี้พี่เอ็กซ์ถึงได้ไม่เคยไว้ใจมันเลยจนทุกวันนี้
การเปลี่ยนแปลงหลังจากกลับมาอย่างแรกคือ...ห้องนอน คืนแรกที่กลับมาถึงเราทั้งคู่ค่อนข้างเพลียเลยแยกย้ายกันนอนห้องใครห้องมัน จนผ่านมาอีกคืน ผมนั่งเตรียมดูไฟล์งานสำหรับสอนวันพรุ่งนี้ ส่วนเนมดูโทรทัศน์ ท่าทางลุกลี้ลุกลน ขยับตัวไปมาสลับกับหันมามองผม จนกระทั่งผมตรวจไฟล์เสร็จ
“ไม่ง่วงเหรอ”ผมหันไปถามเนมที่กดรีโมทเปลี่ยนช่องทุกๆ สิบวินาที
“ง่วงนิดๆ แล้ว พี่โก้ยังทำงานไม่เสร็จเหรอ”
“เสร็จแล้ว พี่จะไปนอนแล้ว”
“เหรอ...งั้นเนมก็...นอนดีกว่า งั้น.....”เนมอ้ำๆ อึ้งๆ ก่อนจะหันมายิ้มแหยๆ ใส่ผมแล้วเดินไปปิดโทรทัศน์ช้าๆ หันมามองผมเก็บโน้ตบุ้คแล้วก็เดินผ่านหน้าผมช้าๆ
“งั้น...ฝันดีนะฮะ”เนมส่งยิ้มให้แล้วทำท่าจะเดินเข้าห้องตัวเอง
“ไปนอนห้องพี่”ผมคว้าแขนเนมเอาไว้ก่อนจะจูงไปปิดไฟห้องนั่งเล่นแล้วเดินเข้าห้องนอนตัวเอง เปิดไฟกลางห้อง เอาโน้ตบุ้คไปใส่กระเป๋า หันมาอีกทีเนมยังยืนอยู่ตรงประตูเหมือนเดิม
“ไม่ง่วงเหรอ หรือต้องไปเอาอะไรห้องโน้น”
“เปล่าฮะ งั้นเนมนอนนะ ห้องพี่โก้มีหมอนสองใบพอดีเลย ผ้าห่มก็ผืนใหญ่เนอะ อุ่นด้วย แหะๆ”เนมนอนลงบนเตียง ตบหมอนจับผ้าห่มไปมาจนผมหัวเราะ นั่นล่ะเจ้าตัวถึงได้รู้ว่าควรหยุดพูดมากกลบเกลื่อนอาการเขินได้แล้ว ผมปิดไฟกลางห้องแล้วเดินไปนอนอีกฝั่ง ทันทีที่นอนลงเนมก็ขยับเข้ามาชิดตัว ยกศีรษะตัวเองหนุนหัวไหล่เป็นการบอกอ้อมๆ ให้ผมสอดแขนเข้าไปรองต้นคอ และตามด้วยแขนอีกข้างที่โอบไว้ข้างเอว ตามด้วยจูบราตรีสวัสดิ์บนหน้าผาก ถึงท่าทางเหล่านี้จะดูโรแมนติกสำหรับเนมหรือใครอีกหลายๆ คน แต่ถ้านอนท่านี้ทุกวันคงไม่ไหว เพราะทุกครั้งที่ตื่นแขนผมจะชาเสมอ พรุ่งนี้คงต้องบอกให้เนมหนุนหมอน ส่วนอย่างอื่นคงเดิมไว้ได้ไม่เป็นไร
วันรุ่งขึ้นผมแวะไปส่งเนมที่มหาฯลัย เราแวะทานข้าวระหว่างทางและตกลงกันว่าตอนเย็นผมจะมารับเนม ขากลับจะได้แวะซื้ออาหารสดไว้สำหรับทำอาหารเองที่ห้อง ซึ่งผมเองก็ชอบทำ แต่ที่ไม่ค่อยได้ทำเพราะอยู่คนเดียวเลยขี้เกียจ ออกไปทำงานก็แวะทานข้างนอกเลยดีกว่า ถ้าอยู่ห้องก็ซื้อมาทำบ้างหรือลงไปหาร้านอาหารใกล้ๆ ทานสะดวกกว่า
“ไงยะ อินเลิฟไม่เห็นบอกเพื่อนเลยนะ”นิ้งลุกจะเก้าอี้มาแซวผมถึงในห้องพักเมื่อผมเข้ามา
“ใครบอก”ผมไม่ได้ถามเพราะอยากปิดบัง แต่ถามเพราะรู้ว่ามาอาการนี้แสดงว่าต้องไปคุยกับใครสักคนที่ไปเที่ยวด้วยกันมาแน่ๆ
“พี่ปั้นบอกย่ะ เมื่อคืนกูไปเที่ยวร้านพี่เขามา เลยได้นั่งเมาท์กัน สวีทนะยะ มีโชว์เลิฟซีนจนทะเลหวานเลยไม่ใช่เหรอ”
“มึงก็เว่อร์เกิน แล้วไปเที่ยวไม่เห็นชวน เดี๋ยวนี้หัดฉายเดี่ยวเหรอวะ”ปกตินิ้งมันไม่ได้เที่ยวกลางคืนบ่อยนะครับ อย่างว่าแหละแฟนหวง ปกติที่ไปบ่อยๆ ก็จะไปกับพวกผมนี่แหละ แฟนมันจะค่อนข้างไว้ใจมากหน่อย
“ชวนให้มึงไปโดนรุมโทรมหรือไง เมื่อคืนกูไปกับแก๊งค์กะเทยมา พวกเพื่อนสมัยเรียนนั่นแหละ แต่ละนางแรงๆ แรดๆ ทั้งนั้น แต่ไม่มีใครสวยสู้กูได้สักคน”
“ยอตัวเองก็นะมึง แล้วตามมาถึงในห้องนี่มีอะไร มาแซวเฉยๆ เหรอ”
“มีเรื่องจะเมาท์ย่ะ ช่วงที่มึงไม่อยู่น่ะอีแอ๊บตัวแม่มาจิกถามหามึงด้วย พี่ปั้นบอกว่ามันไปจิกกับเด็กที่ร้านเหมือนกัน มึงไปทำอะไรมันไว้เหรอมันถึงได้พล่านขนาดนี้”นิ้งคงหมายถึงตอง เพราะมันชอบเรียกตองว่าแอ๊บตัวแม่บ่อยๆ
“ไม่มีอะไร แค่กูไม่รับโทรศัพท์”ความจริงตั้งแต่ผ่านวันเกิดตองมาสองสามวัน ตองก็โทรมาหาผม แต่ผมไม่รับโทรศัพท์ตองเลย รวมถึงไม่โทรกลับด้วย อย่างที่บอกว่าตองล้ำเส้นกับผมมากๆ ในคืนนั้น ซึ่งผมไม่พอใจ และอีกอย่างที่สำคัญคือผมมีแฟนแล้ว การจะติดต่อกับตองไม่ว่าสถานะไหนก็ไม่ดี เนมอาจจะไม่รู้ว่าผมเคยมีอะไรกับตอง อาจคิดว่าตองเป็นเพื่อนหรือตองกำลังจีบผม หรืออะไรก็ตาม แต่ความจริงก็คือทุกอย่างมันเริ่มจากความผิดพลาดของผม และตองพยายามสานต่อ ผมรู้ดีว่าผมกับตองไม่ได้เริ่มจากคำว่าเพื่อน และเราไม่ได้เป็นแบบนั้น ฉะนั้นเมื่อไม่โสดแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องดึงตองไว้คบในสถานะอื่นๆ อีก
“แรงนะยะ มีแฟนสลัดกิ๊ก”
“กิ๊กบ้านมึงสิ แค่คุยๆ กันเฉยๆ”
“นั่นล่ะเว้ยกิ๊ก คุยบ้างนอนบ้างแต่ไม่ได้คบ มึงนี่ก็เลวเหมือนกันนะ”
“กูไม่ได้ทำอะไรเลย อย่ามาเหมาว่ากูจะเหมือนมึง”
“ย่ะ เลวไม่เลวไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ วันนี้แนะนำว่าให้สอนเร็วๆ แล้วเลิกก่อนเวลานิดหน่อยเพื่อชิ่งหนีกลับซะ เพราะอีแอ๊บมันบอกจะมาหามึงวันนี้ ถ้าเจอหน้ามีหวังมึงสลัดไม่หลุดแน่ๆ แม่คุณเธอเริ่มสาวแตกขึ้นทุกที”นิ้งเดินไปพูดไปเรื่อยๆ ทิ้งผมนั่งหัวเราะอยู่คนเดียว ถ้าเจอกันจริงๆ ก็ไม่ยาก ผมมั่นใจว่าผมสลัดเองได้ แต่วิธีง่ายสุดคือดึงนิ้งเป็นไม้กันหมานี่แหละ
ผมเลือกที่จะสอนกระชับขึ้นนิดหน่อย ลดจำนวนตัวอย่างที่จะต้องอธิบาย บางคนที่ไม่เข้าใจผมก็จะอธิบายซ้ำให้ แต่โชคดีที่บทนี้ค่อนข้างง่ายเลยผ่านได้เร็ว และสามารถจบคลาสก่อนเวลา แถมท้ายด้วยการบ้านอีกหลายข้อที่ต้องทำมาส่งคลาสหน้า ผมเก็บของเดินออกจากสถาบันท่ามกลางเสียงหัวเราะของนิ้งไล่หลัง ปล่อยให้นิ้งรอเจอกับตองเจอกันตัวต่อไป
“เนมเรียนเสร็จรึยัง”เมื่อเช้าเนมบอกผมว่าตารางเรียนวันนี้จะเลิกก่อนผมประมาณชั่วโมงนึง ซึ่งตอนนี้น่าจะเสร็จแล้ว แต่รอบๆ ตัวเนมค่อนข้างเสียงดัง
“พี่โก้เหรอ เนมมากินสุกี้กับเพื่อน ฉลองคะแนนสอบสักหน่อย กลุ่มเนมผ่านทั้งกลุ่มเลย แถมเพื่อนอีกคนท็อปของรุ่นด้วย”
“เหรอ พี่กำลังขับไปรับนะ แล้วเอายังไง ให้พี่ไปรอที่ไหน”
“งั้น....เอาไงดี เนมเพิ่งมาเอง กำลังรอคิวอยู่ อีกไม่กี่คิวอ่ะ พี่โก้ขับรถนานมั้ย”
“ประมาณชั่วโมง งั้นพี่ไปถึงค่อยโทรหาอีกทีแล้วกัน เผื่อกินกันเสร็จแล้ว”
“อย่างนั้นก็ได้ เนมอยู่ที่xxx พี่โก้มาถึงแล้วโทรมาเลยนะ เดี๋ยวเจอกันนะ”เนมวางสายไปแล้ว ผมคำนวณเวลาคร่าวๆ ไปถึงนั่นเนมน่าจะอิ่มหรือใกล้อิ่มพอดี
ผมใช้เวลาชั่วโมงกว่าในการมาถึงและหาที่จอดรถ โทรไปหาเนมทันทีที่เดินมาถึงหน้าร้านสุกี้
“พี่มาถึงแล้วนะ”
“เนมเห็นๆ พี่โก้หันมาดิ เนมนั่งติดกระจกเลย”ผมหันกลับไปมองตามที่เนมบอก ก็เห็นเจ้าของเสียงโบกไม้โบกมือผ่านกระจก
“พวกมึงๆ นี่...เอ่อ...พี่โก้ พี่ที่กูอยู่ด้วยที่คอนโดฯ น่ะ”เนมหันไปพูดกับเพื่อนที่มาด้วยกันโดยที่ผมได้ยินเสียงผ่านเข้ามาเบาๆ เพื่อนเนมยกมือไหว้ผมจนผมต้องรีบยกมือรับ
“ยังไม่เสร็จใช่มั้ย”
“ใกล้แล้วๆ เหลือครึ่งหม้อเอง พี่โก้เข้ามานั่งกับเนมก่อนมั้ย”
“ไม่เห็นไร แล้วเพื่อนเนมพักที่ไหนกัน”
“ก็อยู่แถวนี้ๆ นี้ บางคนก็ไกลแต่มันมีราชรถมารับ”เนมหันไปพูดทางเพื่อนผู้หญิง แล้วก็ได้รับฝ่ามือตีมาที่ต้นแขนตอบแทนคำแซวนั้น
“ใครอยู่แถวนี้ให้กลับพร้อมเราก็ได้ พี่ไปเดินซื้อของรอ เดี๋ยวเสร็จแล้วจะได้ไปส่ง”
“เดี๋ยวพี่กูไปส่ง เอาไงใครจะกลับบ้าง.........มึงล่ะคีย์ กลับด้วยกันก็ได้ เดี๋ยวให้พี่โก้ไปส่ง ใกล้แค่นี้เอง........เอางั้นเหรอ แน่ใจนะ.......ไม่มีใครกลับด้วยเลย พวกมันจะเดินเล่นกันก่อน งั้นพี่โก้หาที่รอเนมก่อนดิ เดี๋ยวเนมไปเลือกของด้วย”
“พี่รอที่ร้านกาแฟข้างๆ แล้วกัน เสร็จแล้วก็เดินมา”ผมวางสายแล้วเดินเข้าไปในร้านกาแฟที่ติดกัน นั่งดื่มไม่นานเนมก็เดินยิ้มหน้ามันเข้ามานั่งข้างๆ
“โอยยยย อิ่มมากๆ ไปซื้อของกันเถอะ เนมอยากกลับไปนอนผึ่งพุงแล้ว จุกมาก”เนมพยักหน้าชวนพร้อมเขย่าแขนผม เราเดินลงมาชั้นล่างเพื่อนซื้ออาหารสดและเครื่องกระป๋องต่างๆ ซึ่งไม่ได้ซื้อเยอะมาก แค่กะให้พอสำหรับหนึ่งสัปดาห์ แต่ที่เยอะจนแทบเต็มรถเข็นคือน้ำผลไม้ นม และขนมต่างๆ ของเนม
“บ่นว่าจุกแต่หยิบไม่หยุดเลยนะ”ผมทักเล่นๆ แต่ทำเอาคนหยิบชะงักมือที่ยังคาอยู่บนกล่องเวเฟอร์
“ก็นิดหน่อยเอง เอาไว้กินดึกๆ เผื่อหิวไง”
“จะหยิบก็หยิบมา ไม่ต้องทำตาละห้อย แต่ถ้าเอาไปแล้วปล่อยให้อันไหนเสียพี่จะหักเงินย้อนหลังนะ”
“โหย อะไรเล่า เป็นแฟนกันแล้วมาหักงงหักเงินอะไรอีกอ่ะ”
“มันคนละส่วนกัน”
“ใจร้าย เดี๋ยวไม่นอนกอดเลยคืนนี้”เนมเป็นพวกเก่งแต่ปากครับ ทำเป็นว่ากล้าๆ แต่จริงๆ ก็ได้แต่กล้าพูด แถมยังพูดแบบก้มหน้าก้มตาด้วยนะ เอาเข้าจริงผมแตะนิดหน่อยก็สะดุ้ง แปลกดี เมื่อก่อนตอนเด็กๆ ก็ไม่เป็น แรกๆ ที่อยู่ด้วยกันก็ไม่เป็น มาเป็นเอาตอนตกลงคบกันแล้ว
“ใครกันแน่ที่ต้องพูด เดี๋ยวจะคิดค่าเมื่อยแขน”ผมหยิบกล่องเวเฟอร์ที่เนมยังไม่ได้หยิบมาใส่รถเข็น เจ้าตัวเห็นก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มร่าเกาะแขนผมแล้วช่วยเลื่อนรถเข็นต่อ ซึ่งเลื่อนแบบช้าๆ เพราะเนมหยุดยืนและเลือกแทบตลอดทั้งแนว
“ฮัลโหลคีย์ ว่าไงมึง”ผมดึงแขนผมไว้ก่อนที่ผมจะเดินเลยโซนมันฝรั่งทอดกรอบยี่ห้อต่างๆ
“...........ก็....ไม่มีอะไรนี่ ทำไมวะ มึงสงสัยอะไร..........................”เนมหันหลังให้ผมที่ยืนเลือกขนมที่พอจะทานได้ ผมไม่ค่อยได้ทานอะไรพวกนี้นัก ส่วนมากจะทานเป็นขนมปังมากกว่า ผมหันหลังมามองเนมที่เดินห่างออกไปเรื่อยๆ และไม่ได้หันมามองว่าผมเลื่อนรถเข็นตาม
“อืม.......ก็เปล่านี่ แค่พี่น้อง ก็....ที่เคยบอกไงว่าเป็นพี่ที่สนิทกันตอนเด็ก คีย์อย่าคิดมากดิ.......อืม เนมไม่ลืมสัญญาของเราหรอก”
++++++++++++++++++++++++++++
กลัวอารายก๊านนนนนนน ยังไม่ดราม่าซะหน่อย....มั้ง :z2:
ปล. สำหรับคนที่่หาเพจไม่เจอ จิ้ม (http://www.facebook.com/#!/pages/G_wa/227049627361520)
-
^
^
^
ตั้งแต่อยู่เล้ามาก็เพิ่งเคยได้จิ้มตูดนักเขียนวันนี้แหละ อิอิ เสียเวอร์จิ้นเลยอ่ะะ ><
-
จิ้มต่อ
อ่าววววววววทำไมเนมพูดง้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนหล้า เดี๋ยวพี่โก้ก็โกรธหรอก กรี๊ดๆ ไม่อยากให้ถึงมาม่าเลยอ่ะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เง้อ เนมพูดหมายความว่าไงอ่ะ
:z3: :z3: :z3:
-
ในที่สุดพี่โก้ก็มาแล้ว
-
เนมเอ๊ย.. ตั้งแต่แนะนำอิพี่โก้กับเพื่อนก็ว่าแนะนำผิดล่ะ
นี่ยังมาพูดโทรศัพท์แบบนั้นกับคีย์อีก o12
เหอๆๆ อิพี่โก้คงได้ทำตามคำแนะนำพี่โมทย์แน่ o3
-
อะไรว้าคนแต่ง คบกันแล้วแต่ดูไม่แน่นอนทั้งคู่เลย หงุดหงิดอะ :z3:
คราวหน้าขอเคลียร์กว่านี้ได้ไหม :angry2:
-
คนเขียนไม่กลัวคนอ่านกลัวนะ
ท่าทางจะชามใหญ่ด้วย 555
ตองกับคีย์นี่มันน่าจับไปโยนทะเลจริงๆ
รอตอนต่อไปก้าบบ
-
:กอด1:
-
ขอบคุณค่ะ
-
กด + เป็ด ไปแล้ว
แต่........ :a5: เมนท์ไม่ออกค่ะ จุกๆ ยังไงพิกลๆ
ขอทำใจแป๊บนะคะ แล้วจะกลับมาอีดิทเมนท์ใหม่
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่จริงนะคะ :กอด1:
แต่.............ตอนต่อไปเมื่อไรคะ ?? ท่าจะทุรนทุรายแน่แล้วคนรอ พลีสสสสสสส :z10:
-
เนมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม! หมายความว่าไงว่ะ ไม่พอใจนะเนี่ย :fire:
-
ไมเนมพูดงี้ ต้องมีอะไรสักอย่าง เฮ้อ :เฮ้อ:
-
ทำไมเนมพูดแบบนั้นละ
เดี๋ยวก็ได้กินมาม่ากันหรอก
เพิ่งจะหวานชื่นไม่เท่าไรเองอ่ะ --"
ปล: พูดถึงหมอกทีไรเราก็ไม่ปลื้มทุกทีซิ
-
เอาแล้ววว พี่โก้จะทำไงต่อล่ะคะพี่ อิอิ
-
คีย์ทำไมพูดแบบนั้น
-
เนม หาเรื่องใส่ตัวแล้ว เฮ้อ!
-
มันยังไม่ดราม่า แต่สงสัยจะดราม่าก็คราวนี้แหละ
:z10:
-
สัญญาอะไรหว่า สัญญาว่าจะดูแลกันตลอดไปหรือป่าวอ่า หรือสัญญาที่ว่าจะไม่มีเรื่องปิดบังกันอะ เหมือนจะเคยผ่านๆตานะ
บางครั้งยิ่งอ่านก็ยิ่งรุ้สึกว่าไม่ค่อยเข้าใจโก้เท่าไหร่ มองในมุมโก้ โก้ดูเหนื่อยๆกับรักยังไงก็ไม่รุ้ ทำเหมือนจะรัก แต่ก็ไม่เหมือนรัก - -"
งงตัวเอง >.< แต่คือรุ้สึกว่าโก้เอาตัวเองเป็นที่ตั้งมากจริงๆ น้องเนมก็เด็กจริงๆ 555
แต่งอย่างว่า เหตุการณ์ที่เนมเจอในอดีตมันก็ทำให้เนมหวาดกลัวอยู่ลึกๆ แต่คิดว่าเนมพยายามจะเข้าใจโก้แล้ว แต่เนมก็ยังไม่เข้าใจอย่างแท้จริง(เราก็ไม่ค่อยเข้าใจ 55)
คิดว่าที่เนมพูด เนมก็คงมีเหตุลของเนมเองเหมือนกัน ^ ^ ถ้าโก้คิดจะรักและเป็นผู้นำ โก้ก็ต้องปรับเข้าหาน้องบ้าง ลองคิดในแง่ของน้องบ้าง ~
อ่านเรื่องนี้แล้วเหนื่อยๆ 5555555 มันท้อออออออออออออออออออออ คนแต่งสุ้ๆนะคะ
-
เนมเอ้ยๆๆ พี่โก้ได้ยินละจะว่าไงนั่น หวังว่าคงไม่ทำอะไรให้น้องเสียใจนะ แต่มันก็ต้องมีเหตุผลที่เนมพูดแบบนั้นนะ :z3:
-
น้องเนมไมพูดอย่างนั้นหงะ มันคล้าย ๆ จะมีเลศนัยยังไงไม่รู้
เราไม่ใช่โก้ยังคิดไปไกล แล้วโก้จะคิดไง
ตอนได้ยินเนมพูดอย่างงั้นหงะ แง่ม ๆ
-
เนมมมมมมมมมมม คนอ่านน้ำลายฟูมปากละเนี่ย :serius2: :serius2: :serius2:
-
ทำไมรู้สึกเหมือนกำลังจะได้กินมาม่าเลยอ่ะพี่จี :เฮ้อ:
กลานเป็รโรคหวาดละเเวงกันไป :z3:
น้องเนมน่ารักอ่ะเขินซะขนาด :m20:
:กอด1:พี่จี
ปล.ในที่สุดพี่จีก็หาวิธีเเปะลิงค์เเฟนเพจจนได้ :laugh:
-
อ๊าววววววววววววววว น้องเนม ถึงโก้มันจะเป็นคนไม่ค่อยพูดหรือดูเป็นผู้ใหญ่ แต่มันก็รู้สึกน๊า
แต่ก็อย่างว่าแหละ เราเห็นความรู้สึกโก้ในฐานะคนอ่าน เห็นเนมในฐานะคนอ่าน เราเลยรู้ว่าอะไรยังไง
แต่โก้กับเนม ต่างไม่ได้มารู้ความในใจละเอียดทุกตัวอักษรอะเนอะ มันเลยทำให้เหมือนยังมีกำแพงนิดๆ
โก้ก็คิดว่าเนมจะเข้าใจแนวทางการคิดของตัวเอง เนมก็หวังจะให้โก้รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
เหมือนจะหวาน แต่มันอลๆ
แต่ไม่รู้ทำไม อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงน้องเจมากกกกกก อยากให้น้องเจได้เจอน้องเนมซักที ฮ่าๆๆ
ขอบคุณนะคะ จอรอตอนต่อไป ถ้าจะดราม่าก็ขอ อะไรที่ทำให้เลือดออกตะหมูกซักตอนนะ :haun4: กร๊ากกกก
ไหนๆพี่โก้เมื่อยแขนแล้ว ให้เนมมันเมื่อยขาบ้างไรบ้างนะจีนะ 5555555555
-
อ่าวๆๆๆ อย่ามาเนียนสิเนม >"< งานเข้าหรอก
บวกพี่จีแรงๆ อย่าเพิ่งดราม่าเลยยย :3123:
-
หมอกนี่เกิดมาเพื่อเป็นมือที่สามเลยใช่ปะ55.
แววดราม่ามันมาแล้วนะคนเขียน! :monkeysad:
พี่โก้ได้ยินด้วยอ่ะ, ที่เนมพูดเรื่องสัญญากับคีย์ ไหนจะบอกว่าแค่พี่น้องอีก ไม่อยากมาม่าเลย~ :m15:
-
ชิบหายล่ะน้องเนมมมมมมมมมมม :z3: :z3:
กำลังไปได้สวยนะเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย
พี่โก้จะคิดยังไงกัน
...
จริงๆหมอกนี่น่าหมั่นไส้มากๆเลย เฮ้ออออออ
ตั้งแต่เรื่องเจละ นี่มาเนมอีก เดี๋ยวปั๊ดศอกใส่เลยยยย ฮุ้ย หงุดหงิด :beat:
พี่โมทย์โคตรน่ารักกกกก :กอด1:
รักน้องเจตลอดเวลา ><
ว่าแต่ในแลกรัก น้องเจ พี่เอ็กซ์จะมามีบทบาทนิดๆหน่อยๆด้วยมั้ยน้าาาา
-
ทำไมเนมพูดแบบนั้นล่ะ สรุปแล้วที่ไม่ชัดเจนนี่คือใครกันแน่
-
เอ่อ...........
เนมสัญญาไรไว้กับคีย์ ไม่เอาน่ะ
ไม่รักพี่โก้แล้วเหรอ เป็นแฟนพี่โก้อยู่น่ะ
ไม่เอาน่ะเนม กว่าจะเป็นแฟนพี่โก้ได้ไม่ใช่ง่ายๆ น่ะน้องเนม
เล่นเอาหายใจไม่ทันเลยอ่ะ
อ่านแล้วลุ้นตลอดเลย
จะมีดราม่าไหมมมมมมมมมมมม
คิดถึงพี่จี
-
ปุจฉา เมื่อพี่โก้ได้ยินเนมพูดอย่างงี้ พี่โก้จะทำไง
วิสัชชนา สงสัยจะเก็บเงียบแล้วเอาไว้คิดบัญชีกันทีหลังตอนทะเลาะจะเลิกอะไรอย่างนั้น
แล้ว. พี่โก้รักเนมรึยังเนี่ย
-
สัญญาอะไรกันเอาไว้เนี่ย o18
-
พี่จีปาระเบิดตลอดๆๆ
-
อ้าว...... o22
น้องเนม..เอ่อ..เจ้ว่างานจะเข้านะหนู.. :เฮ้อ:
เฮ้อ
-
สัญญาอะไรน้องเนม!!....ขอร้องอย่ามาทำให้ป้าหัวใจวายนะ เพิ่งหวานกับพี่โก้ไปได้แค่แป๊ปเดียวเอง :m31:
-
กำลังหวานๆ
น้องเนมอย่าทำให้ดราม่านะ :เฮ้อ:
-
อย่างงี้โก้ต้องมีเคืองแหง๋เลย ทีสัญญากับคนอื่นจำได้แต่สัญญากับตัวเองจำไม่ได้
งานเข้าแล้วเนมเอ๊ยยยย
ปล.เราชอบคีย์นะ ฮ่าๆๆ ถ้าเรื่องนี้ไม่มีคีย์นี่เท่ากับไม่มีอุปสรรคเลยทีเดียว
-
หือออ ตอนหน้าได้กินมาม่าแน่เลย ..........ไปต้มน้ำรอ T^T
-
น้องเนมทำไมพูดแบบนี้ล่ะ
สัญญารัยไว้เนี๊ยยยยย
สงสารพี่โก้จัง :sad11:
จิ้มๆพี่จี+++++ :z13:
แต่ค้างงงงงงงงงงงงอ่าาาาาาาาาาาา :z3:
-
อิพี่โก้มันร้ายมาก!! เจ้าเล่ห์สุดๆ ไปเลยนะย๊ะ!!!!
แล้วก็เต็มปากเต็มคำมาก "มีแฟนแล้ว" ฮ่าๆๆ น่ารัหว่ะ!!
ส่วนอิตาน้องหมอกนี่อะไรกันจ๊ะ เหมือนเกิดมาเพื่อเป็นมือที่ 3 เลยนะ 5 55 5 55
แต่ก็แอบสงสารติ๊ดๆๆ--- แล้วดูท่าว่าจะยังชอบน้องเจอยู่ อะไรเนี่ย!!!!
(เดี๋ยวจะฟ้องพี่เอ็กซ์ ให้พี่เอ็กซ์จัดการซะเลย)
ชอบพี่โมทย์จัง ชอบเวลาที่พี่โมทย์เป็นห่วงน้องเจ
มันดูอบอุ่น แบบพี่ชาย ชอบอ่ะๆๆๆ
เอาแล้วไงน้องเนมมมมม
จะดราม่าเพราะน้องคีย์หรอเนี่ย (ตอนแรกคิดว่าจะดราม่าจากเรื่องน้องเจซะอีก)
แล้วคิดดูเหอะว่าอิพี่โก้ไม่เหมือนพี่เอ็กซ์เลยนะที่จะมาถามอะไรตรงๆ แบบนี้อ่ะ
จะให้เคลียร์กันง่ายๆ คงยากสิ่นะ T^T
อิพี่โก้จะต้องนิ่งๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ (แต่ในหัวคงคิดการใหญ่เอาไว้)
โถๆๆ น้องเนมหน่ะ อะไรเนี่ย เพิ่งจะหวานกันมาแค่ 2 ตอนเองนะจ๊ะ
แล้วน้องคีย์นี่ยังไง หวงของ หรือเป็นห่วง กันแน่???
:z3:
-
ทำไมเนมพูดอย่างงี้ล่ะ แล้วพี่โก้ที่จริงจังแล้วจะทำยังไง
ออกแนวดราม่าลิบ ๆ
-
เนมเอ๊ย
ได้เป็นแฟนกับพี่เค้าแล้ว
ก็เปิดตัวไปเลย มากั๊กเอาไว้แบบนี้เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก
-
อ่าววววววว บรรทัดสุดท้ายหน้าหมีกันทั้งบาง
-
“อืม.......ก็เปล่านี่ แค่พี่น้อง ก็....ที่เคยบอกไงว่าเป็นพี่ที่สนิทกันตอนเด็ก คีย์อย่าคิดมากดิ.......อืม เนมไม่ลืมสัญญาของเราหรอก”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ประโยคนี้ มันเดจาวู เอ็กซ์ เจ มากกกกกกกกกกกกก
-
ประโยคสุดท้ายนี่มันหมายความว่าไงห๊ะน้องเนม
-
เนมมมมมมมมมม สัญญาอะไรกันย่ะ!!!!! ถ้าเนมยังไม่แน่นอนไม่กล้าบอกคนอื่นว่าพี่โก้เป็นแฟน ฉันจะโกรธเธอมาก นังหนูเนม!!!!!
ตอนเค้าไม่เป็นก็จะเป็นจะตายพอเค้าเป็นดันอายไม่กล้าบอกคนอื่น แกจะเอาไงกันคร้าๅๅ!!
ตอนนี้เคืองๆเนมอะ พี่โก้ใครถามเค้าก็บอกว่าแกเป็นแฟนตลอดอะแต่เนมเองอะที่ไม่กล้าพูด เป็นพี่โก้นี้จะงอนให้เข็ดอะ!!!
รีบพูดรีบบอกพี่เค้าให้เข้าใจเลยนะ ถ้าได้พี่โก้แล้วเนมนอกใจเอง
คราวนี้ไม่สงสารแล้วนะ จะสมน้ำหน้าด้วย!!!!
-
เนมสัญญาอะไรกับคีย์อะ รอติดตาม... :z3:
-
เนมทำไมทำแบบนี้ ถ้าพี่โก้เค้าจะทำให้เนมเป็นแค่อดีตขึ้นมาจะว่าเค้าไม่ได้นะ โลเลซะ :m16:
:pig4: คะ
-
อะไร.....แค่พี่น้องอะไรน้องเนม o22
-
กำลังอ่านเพลินๆอมยิ้มมาเรื่อย
พอเจอประโยคสุดท้าย... o22
อิพี่โก้มันแอบตามมาฟังหนูด้านหลังนะลูกกกก
โอยยยย...ปวดตับ! :z3:
คุณจี....ทำงัยดี เค้าอยากอ่นต่อแล้วอ่ะ :o12:
-
โก้ได้ยินที่เนมพูดแน่ๆ
พี่โก้เค้าชัดเจนแล้ว แต่ไหงน้องเนมบอกคีย์ไปแบบนั้นล่ะ :เฮ้อ:
-
แอร๊กกกกกกกกก สัญญาอะไรอีกคะน้องเนม :z3:
แววมันมาละ
รอตอนต่อไปนะคะคุณจี ขอบคุณมากค่ะ
-
พี่โก้~รักอ่ะ♥
เนมดูไม่มั่นคงกับคำว่า แฟน เลยนะคะ
ยังไงพี่โก้ก็แค่กำลังลองเสี่ยง แต่เป็นห่วงจัง
รอสมน้ำหน้าหนูเนมถ้าโดนทิ้ง กร๊ากกกก
แต่ถ้าพี่โก้โดนทิ้ง จะรอกอดปลอบ!! 55555
คิดถึงพี่เอ็กซ์ หนูเจ♥
รักพี่โก้ เลิฟนายตี๋♥
-
ทั้งเนมทั้งโก้ไปเคลียร์กับกิ๊กทั้งหมดโดยด่วน
-
:m31:โอ๊ยยยยยยยยยย ทำไมเนมตอบแบบนั้น โก้ก้อเข้าใจผิดซิงานนี้ :m31:
-
เนมอย่าทำอย่างนี้ o18 o18
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
เนมหนูพูดแบบนี้ไม่หาเรื่องเข้าตัวไปหน่อยเหรอ
อย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลยไม่งั้น อาจมีการเสียน้ำตาเกิดขึ้น
:serius2: :serius2:
-
อ่านแล้ว sad แทนโก้จัง เนมคิดอะไรอยู่หนอ :z3:
-
เอาแล้วไง มาม่ามาแล้ว
ดูท่า น้องเนมจะงานเข้า
ก่อนหน้านี้ไปสัญญาอะไรกันไว้กะพ่อคีย์ แล้วพูดอะไรทำไมไม่คิด
หันไปดูเร็วๆๆ พี่โก้ยืนฟังอยู่ข้างหลังอ่ะ อร๊ายยยยย แม่ยกจะหัวใจวายตาย !!
ปล. ประเด็นที่ว่าเนมนิสัยเด็ก ก็นะเด็กแล้วไงอ๊ะ ถ้าไม่เด็ก พี่โก้ก็คงไม่ชอบหรอก..... เพราะพี่โก้ชอบเลี้ยงต้อย :laugh:
-
จะมีมาม่าให้กินอีกแล้วหรอ
เจ้าเนม เจ้าพูดอันใดออกไป
เจ้าคุยอะไรกับเจ้าคีย์ สัญญาอะไรกัน อ๊ากกกกก ข้าอยากรู้
:z3:
-
ยังไม่มาม่า แต่ทำใมรู้สึกหนักๆ หน่วงๆ ยังไงไม่รู้แฮะ
รอลุ้นกันต่อไปว่าพี่โก้จะว่ายังไง
:pig4: คุณจีครับ
-
โอววว
น้องเนมไมพูดงั้นอะ
คีย์ถึงเราจะชอบนายก็เหอะ แต่อย่ามาแยกเนมกับพี่โก้นะ
ไม่ยอมๆๆๆ
-
ต่างคนต่างมีความลับ เหมือนมันยังไม่ค่อยลงตัวอ่ะสำหรับคู่นี้
แต่ยังไงก็ขอให้โก้ได้เจอรักแท้กะเค้าบ้างนะคะคุณจี
รักโก้มากจริงๆค่ะ :-[
-
มาม่ากำลังถูกแกะซองซะแล้ว 55++ เนมเอ้ยเครียนะคะไม่งั้นพี่ยุให้โก้มันทิ้งเนมแน่ๆ ผชแบบโก้ชัดเจนดี ส่วนเนม ยังคงเด็กนั่นแหละ คราวที่แล้วก้อไม่รู้ใครทิ้งใครก่อน
ให้พี่โมทย์ปรามเยอะๆก้อดี เห๊อะ
ส่วนหมอก บทมันมือที่สามชัดๆ คุณจีไม่ต้องมีตอนพิเศษให้มัน ไม่ต้องหาคู่ให้มันนะ
ไม่รู้ว่าโก้จะ ไม่พอใจตรงคำว่า พี่ หรือ คำว่า สัญญา กันแน่
-
พี่โมทย์ ก็แปลก
พี่โก้ ก็เหมือน เออๆ เป็นแฟนและทำหน้าที่แฟนแบบเปลกๆ
เนม ขี้อ้อนขึ้น แต่ก็แปลกๆ
คีย์ คงเป็นห่วงกลัวเนมเสียใจซ้ำซาก แต่ว่าคู่คีย์-เนม คงไม่ต่างจากโก้-เจ-ตี๋ ละ หวังว่าโก้จะเข้าใจน้อง
-
ทำไมเนมถึงพูดแบบนั้น :z3: :z3: :z3:
-
เนมพูดอะไรออกไป :z3:
พี่โก้.... :เฮ้อ:
-
มันจะเริ่มต้องกินมาม่ากันอีกแล้วซิเนี่ย :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: เนมมม
ชอบที่โก้ชัดเจนอ่ะ
บางทีเนมก็เด็กไปจิงๆแหล่ะ
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: ทามไมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม น้องเนมคิดอาราย อยู่ :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
พูดอะไรน้องเนม พูดแล้วรีบอธิบายด่วน!!!
-
กำลังจะดี แต่ดราม่าตอนท้ายนี่มันอะไร๊ๆๆๆๆๆ
มาต่อไวไวเน้อออ :pig4:
-
แล้วทำไมเนมต้องปิดคีย์ด้วยอ่ะ
ปล. พี่โมทย์พูดถูกใจ ดูยังไงคู่นี้ก็ไปไม่รอด กร๊ากกก
เนมก็เด็กไป พี่โก้ก็ผู้ใหญ่เกินผู้ใหญ่
-
งานเข้าใคร ไม่รู้ ทั้งโก้ทั้งเนม แต่ตอนนี้ คนอ่านงานงอก
เนมกับคีย์ สัญญาอะไรกันไว้เมื่อไหร่ ต้องกลับไปย้อนอ่านตั้งแต่แรกใหม่ ซะแล้ว
-
รู้สึกว่า โก้เริ่มปรับตัวทำอะไรเพื่อเนมบ้าง แสดงออกมากขึ้น ถือว่าเป็นเรื่องดีแล้วล่ะ ไม่งั้นก็คิดเองทำเองโดยที่ไม่มีใครเข้าใจอะไรเลย (คนอ่านด้วย 555+)
ส่วนเนม ไม่แน่ใจว่าเนมเคยสัญญากับคีย์ไว้ว่าจะไม่ทำตัวประชดโก้อีกรึเปล่าน้า ต้องกลับไปอ่านอีกรอบก่อน แต่คำพูดเนมเนี่ยทำให้คิดเยอะนะเนี่ย
-
ทำไมน้องเนมพูดอย่างนั้นนนนน
เด่วพี่โก้เสียใจนะ
ตอนนี้หวานมากก หวานต่อไปอีกหลายๆตอนน้าา
-
เอาแล้วไง คีย์แกอย่ามาสร้างความร้าวฉานน้าาา
:angry2:
-
เนม ปากไม่ดีอีกแล้ว!!!!!
มันจะมีเรื่องก็เพราะแบบเนี้ย :3125:
-
เนมพูดอะไรออกไปปปปปปปปป :serius2:
เดี๋ยวพี่โก้ก็คิดมากหรอก :เฮ้อ:
อุตส่าห์หวานกันแล้วแท้ๆ :sad4:
-
:z3: พี่จีค่าาาาา จะดราม่าป่าวเนี่ยย
เพิ่งจะรักกัน อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยยยยนะ
หวังว่าจะคุยกันเคลียร์ พี่โก้เข้าใจน้องหน่อยนะ
อยากอ่านต่อแล้วววววววววววว
-
เนมเอ้ย พูดอะไรออกไปเนี่ย :sad4:แล้วพี่โก้จะคิดไงพูดอย่างนี้
เฮ้อออออออ กำลังหวานเลย คาดว่าจะมีดรามาเกิดขึ้น :z3:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
กลิ่นชักไม่ดีแล้ว
อย่านะ ม่ายยยยยยย :เฮ้อ:
ขอบคุณ คุณจีค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: กอดๆๆๆๆๆหนาวแล้ววววววววว
-
:a5: ตั้งหม้อต้มน้ำ แกะมาม่า รอคุณจีมาจับใส่ก็พร้อมเสิร์พ :z3:
-
บางทีก็รู้สึกชอบนะที่เนมเป็นแบบนี้
ก็ทีโก้ยังรักเจกะตี่
เนมจะรักคีย์บ้างก็ไม่แปลก
เลือกไม่ได้ทั้งคู่...ดูเท่าเทียมดี
...จะได้เจ็บเท่าๆกัน(เหรอ)
รอกินมาม่า 555
-
อ้าว เฮ้ย! ทำไมน้องเนมพูดแบบนี้แหละค่ะ
ตกลงเป็นแฟนพี่โก้แล้วนิ แล้วไม่พูดกับคีย์แบบนั้นอ่ะ
นี้น้องเนมรักพี่โก้จริงป่ะเนี่ย เดี๋ยวก็ยุให้พี่จีเอาพี่โก้คืนซะหรอกนะ
-
งานเข้าแล้วอิหนูเนม พูดจาอะไรอย่างนั้น
ตอนหน้ามาม่าชามโตแน่ๆ
-
เออ...อ่าว... ซวยแล้วเนม
พูดอะไรออกไปคะลูก อีตาพี่โก้ดันได้ยินด้วยนะ
จะเป็นยังไงต่อไปล่ะเนี่ย
อ่านไปก็ลุ้นไปกับคู่นี้ เหมือนยังไม่แน่ใจตัวเองทั้งคู่เลย
รออ่านตอนต่อไปจ้า ลุ้นๆๆว่าจะดราม่า หรือจะเคลียร์กันได้ เห่อๆๆๆ
-
อ่าวเฮร้ยยยยยยย!!!! น้องเนมพูดอะไรออกไป
สัญญาอะไรกันล่ะเนี่ย ยังไม่จบกับคีย์อีกหรอ
หรือว่าที่จริงแล้วพูดเรื่องอื่น ที่ไม่เกี่ยวกันเลย แบบหลอกให้ตกใจเล่น ฮ่าๆ
-
คู่นี้ทำให้ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: แต่ก็จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ
:L1: :L1: :L1:คนแต่งมาก :3123: :L2:
-
เนมพูดอะไรออกไปอ่ะลูก ไปสัญญงสัญญาอะไรไว้กับคีย์มัน แล้วพี่โก้เล๊าาา :z3:
-
เฮ้อ~ ตกลงนี่เนมจะเอายังไงหน่า~ งานเข้าแล้วคร๊าบบบบบ
-
เอ๊ะ ชักจะยังไงๆนะ มาคุ มาคุ
-
รู้สึกกลัวคำพูดของเนมจัง :a5: :a5:
-
เนมนี่อะไรรรรรร รร
ตอนนี้แอบเคืองเนมอ่ะ
ทำไมทำแบบนี้ เดี๋ยวเหอะ
พอพี่โก้โกรธ เดี๋ยวก็ต้องมาง้ออีก ทำอะไรไม่คิดก่อนเล้ยย ยย
:เฮ้อ:
-
o22 ว้อทททท เนมจ่า
ไม่มาม่า เชื่อพี่จี :z2: :z2:
-
พี่น้องกันเท่านั้นเหรอเนม แล้วไปสัญญาอะไรกันไว้จ๊ะ พี่โก้ตาเขียวแล้ว
-
:serius2:เนมเอ๊ย หาเรื่องนะเนี่ย
-
เอ่อออ... ตอนจบมันทะแม่ง ๆ นะ คงไม่ใช่อย่างที่คิดนะจ้ะน้องเนมมมมมม :serius2:
-
สุดท้ายเป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีแค่นั้นเหรอ
-
เอาแล่ว เอาแล่ว เอาแล่ววววว ,, ทำไมพูดแบบนี้ละน้องเนม
แต่เราเชื่อว่าเรื่องแค่นี้พี่โก้จัดการได้นะ วะ ฮะ ฮ่า !!!
รอดูน้องเนมจ๋อย รอมาม่าชามโต๊ โต เอิ๊ก ~
เจอกันอีกทีเมื่อไหร่คะ ??
-
เนม :z3:
เคลียร์ด่วน :monkeysad:
-
เนมไปสัญญาอะไรกับคีย์กันเนี่ย แล้วเนมทำไมไม่บอกคีย์ไปว่าโก้เป็นอะไรของเนม ไม่เข้าใจ โก้จะคิดมากหรือเปล่าเนี่ย
-
อ้าวววววววววววว :sad4:
เอาแล้วไง
เอาแล้วไง
โว่ะ,,,,,
เนมหาเรื่องใส่ตัวแล้วดิเนี่ยยยย
-
อุว๊ายๆๆๆ ตายแล้ว น้องเนมขรา คุณลูก พูดอย่างงงั้นได้ไงล่ะคะนั้น
เดี๋ยวพี่โก้ก็ให้กินมาม่าแทนกับข้าวอร่อยๆ หรอก ห้ามคร่ะ ห้ามๆๆๆๆๆ
อ่านเรื่องนี้แล้วเครียดค่ะ อ๊ายยยยยยย
รักคนแต่ง จุ๊บๆๆๆ อิอิ
-
อะไรอีกหนอนี่ น้องเนม
เฮ้อ โก้เอ้ยคบเด็กติดสัญญาเข้าซะแล้ว
เอะ โก้ก็ติดสัญญาเจเหมือนกันนี่หน่า :เฮ้อ:
-
อะไรอ่ะเนม
-
ตกลงเค้าเคลียร์กันยังอะคู่นี้
-
แอบกลัวว่าจะมีอะไรดราม่าตามมา
มีได้แต่อย่าเยอะนะ
น้องแอบมีอะไรหรือเปล่า
:pig4:
-
กรี๊ดดดด~ดีใจที่พี่จีมาต่อแล้ววว>_<ว่าแต่ข้องใจคำพูดเนมในตอนท้ายไหงพูดงั้นอ่ะ มันทำร้ายความรู้สึกอีกฝ่ายมากอ่ะT.T เป็นกำลังใจให้พี่จีต่อไป ขอบคุณพี่จีที่มาต่อค่ะ รอตอนต่อไปค่ะ
-
เอิ่ม รู้สึกค้างอะค่ะ 5555+
รอต่อไป จี สู้ สู้ สต๊อกหมดแล้ว
-
สัญญาอะไรเนี่ยยยยยยยยย
ตายๆๆเนม
-
เอาแล้วไง เริ่มดราม่าแล้วใช่มั้ย ??
ไม่อาววววววว ว ไม่ยอมมมมมมมม ม :serius2:
เพิ่งจะสวีทวิดวิ้วเองน่ะ โก้เนม T^T
-
มาม่าชัดๆ น้องเนม พูดอะไรไปอ่ะ
ขอใหม่ดิ ขอชัดๆ
พี่น้อง สัญญาของเรา อะไรวะ
รอคะรอ
-
....ความมั่นใจในคำพูดของเนมมันหายไป อาจทำให้โก้ขาดความมั่นใจใน่ตัวเนมด้วย
...และดูเหมือนคีย์ จะเป็นตัวแปรสำคัญของท้้งสองคนหรือเปล่า เหมือนปัญหามันกำลังจะเกิดจากคีย์นี่แหละ :L2:
-
อ่าว :a5:
อ่าววววว o22
อ่าวววววววววววว :serius2:
ทุกคนคงจะมีคำนี้อยู่เต็มหัว
เนมทำอย่างนี้หมายความว่ายังไง
ตอนนี้พึ่งกลางเดือน มีตังอยู่ ยังไม่อยากกินมาม่าน้าาาา
-
อะไรน้องเนมอ่ะ "พี่ที่สนิทกันตอนเด็ก"เหรอ...?
พี่โก้จะคิดยังไงเนี้ย!!
ทำไมเนมพูดแบบนี๊........ :serius2:
-
เราไม่รู้ว่าเนมมีเหตุผลอะไรที่ต้องพูดแบบนั้น ทำไมเนมถึงได้พูดแบบนั้น
แค่บอกว่าเป็นแฟนนี่มันจะอะไรกันหนักกันหนา ถ้าคราวนี้มีปัญหากับพี่โก้อีกเราจะสมน้ำหน้าเนมแทนสงสารหล่ะนะ
ปล. อินมากขอรับคนแต่ง :P
-
ต่อไปจะเป็นคนอ่านสงสารพี่โก้แล้วสินะ พอพี่โก้ชัดเจนเนมก็เป็นแบบนี้อีกอะ
เฮ้อออออ สุดท้ายคนที่ยังเลือกไม่ได้คือเนมสินะ :เฮ้อ:
-
เหนื่อยใจกับทั้งคู่
แม้จะบอกว่าคบกัน แต่เหมือนยังไม่รักกันจริงๆ เลย
เหมือนจะแค่แก้ไขอดีต
เนมยังไม่โตแม้จะผ่านมาหลายปี
โก้ก็ไม่เป็นผู้ใหญ่ ก็อาจจะเป็นผู้ใหญ่ที่ยึดตัวเองเป็นหลัก
ไม่ค่อยชอบปรับตัวเข้าหาใคร แล้วก็ ..ดูไม่ค่อยรักเนมเท่าไร
เรื่่องนี้ กว่าจะปรับตัว ปรับใจ เข้าหากันได้ คงอีกนาน หรืออาจจะปรับไม่ได้
-
งานงอกแล้วน้องเอ๊ยย o22
-
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
ดราม่าน้องเนมของช๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ตามไปตบคนเขียน.... :z3: :z3:
-
มีงอน มีเคืองแน่ๆงานนี้ เนมมัยพูดแบบนั้นอ่ะ พี่โก้ได้ยินจะเสียใจน่า สัญญาอะไรกับคีย์ใช่ที่บอกว่าจะไม่ปิดบังอะไรหรือป่าว
ถ้าใช่เนมอาจจะอยากรอดูอะไรให้มันชัดเจนก่อนค่อยบอกมั้ง แต่จริงๆคีย์ก็น่าจะพอเดาๆได้ตั้งแต่มารอรับแล้วมั้ง
-
:sad4: ทำไมเนมพูดแบบนี้
แล้วพี่โก้จะรู้สึกยังไง ตอนแรกก็เกลียดโก้เหมือนกัน
พอเข้าใจก็คิดว่าโก้ไม่ได้ผิดอะไรด้วยซ้ำ โก้ไม่เคยผิดคำพูด
มีแต่เนมอ่ะ - -
โก้ได้ยินที่เนมพูดคงเสียใจไม่ใช่น้อยยย
อธิบายมาว่ามันคืออะไร? สัญญาอะไรกันทำไมถึงทำแบบนี้ โน่ววววววววววววว
-
เฮ้ย เนม :m16:ทำไมพูดอย่านั้นกับคีย์หล่ะ พี่โก้ได้ยินเดี๋ยวก้อเป็นเรื่องหรอก :fire: :fire:
-
แบบนี้พี่โก้จะเข้าใจผิดรึเปล่า
ทำไมเนมพูดแบบนี้อ่าาา :serius2:
ไม่เอานะ คนอ่านไม่อยากกินมาม่า พึ่งจะได้หวานกันไม่กี่ตอน
-
โหยยยยยย อะไรเนี่ยกำลังยิ้มหวานไปกับความน่ารักของน้องเนมกับพี่โก้อยู่เลย ไหงมันกลับต้องมาอึมครืมอีกแล้วละนี่ เนมคิดอะไรอยู่ทำไมถึงต้องบอกว่าเป็นแค่พี่น้องกันด้วย ตลอดเวลาที่ผ่านมาเนมต้องการตำแหน่งนี้มาโดยตลอดไม่ใช่เหรอ ถึงพี่โก้จะดูเฉยๆเรื่อยๆ แต่ก็ใช่ว่าพี่แกจะเจ็บไม่เป็นนะ เชื่อเลยว่าพี่โก้แกต้องนิ่งๆเหมือนไม่รู้อะไรแน่ๆอ่ะ เห้อ ก็เป็นซะอย่างนี้คงจะเข้าใจกันทุกอย่างได้ยาก ถ้าหากสองคนเรียนรู้ที่จะปรับตัวเข้าหากัน บางทีปัญหามันก็คงจะไม่เกิดหรอก อยากรู้จริงว่าเนมไปสัญญาอะไรไว้กับคีย์. คาดว่าอนาคตทั้งคีย์ทั้งตองคงจะสร้างปัญหาใหญ่แน่ถ้าทั้งสองคนไม่พยายามเข้าใจกันและกัน
หมอกยังชอบเจอยู่อีกเหรอความจริงเวลาก็ผ่านไปนานแล้วน่าจะตัดใจไปซะ ว่าไปก็คิดถึงพี่เอ๊กซ์กับน้องเจเหมือนกันนะ พี่โมชย์แกยังเป็นรุ่นพี่ที่ดีและเป็นพีชายที่ดีของเจเสมอจริงๆ ชอบพี่แบบพี่โมชย์จัง
-
บอกคีย์ไปสิว่าแฟนๆๆๆ
ทำงี้กะพี่โก้ได้ไง :m31:
-
เนมเอ๊ย!!!! อะไรกันอีกละเนี่ย
อิพี่โก้มันยิ่งคิดอะไรไม่เหมือนชาวบ้านเค้าด้วย
แถมปากหนักอีกต่างหาก เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีกหรอก
-
อ่านตอนแรกๆอ่านไปยิ้มไป เออ!พี่โก้มันก็หวานเนอะ
แต่พอมาน้องเนมตอนหลัง :m15: พี่จะบ้าตาย -0-
ตอนแรกพี่โมทย์พูดก็ยังคิดว่ารักกันซะอย่างคงไม่เป็นไร
แต่อุสรรคเรื่องอายุนี่ก็ใหญ่เหมือนกันนะ
ถ้าำไม่คุยกันให้รู้เรื่อง ก็คงต้องปล่อยไปอย่างที่เค้าว่า :เฮ้อ:
ตอนนี้ไม่ดราม่าแต่ตอนหน้าจัดเต็มใช่มั้ยจี ~
เบาๆมือหน่อยนะคะ 55555 :กอด1:
-
การตัดสินใจไม่ขาด โลเล ผลคือ เรื่องนี้ต้องดราม้ากันต่อไป :z2:
+1 ให้น้องจี เป็นกำลังใจให้เสมอ ๆ นะครับ :กอด1:
-
อะไร? พี่น้อง? โว๊ยค่ะ
หนู งง กะน้องเนมแล้ววววววววววววววววว
อะไรของน้องวะ =_______=
แล้วพี่โก้ได้ยินนะเว้ยยยยยยยย สัญญิงสัญญา อ๊ายยย
อย่าทำร้ายจิตใจพี่โก้นะน้องเนมมมมม เดี๋ยวพี่สอยพี่โก้มาเองซะนี่ =_=
-
สัญญาอะไรค่ะเนม งื้ออออ
ตอนหน้าต้องเตรียมตัวไว้เผื่อจะดราม่าT^T
-
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z3:
-
พอจะเข้าใจที่น้องเนมม บอกว่า เป็นพีน้อง กับพี่โก้
ใครจะไปบอกคนอื่นว่า ผช คนนี้เปนแฟน มันไม่่ใช่เรื่องปกติ
แต่ก็แอบไม่พอใจ ตรงประโยคที่แอบพูดกับคีย์
แค่เดินออกมา้คุยห่างๆ ก็มีพิรุธแล้ว นี่ยังพูดแบบนั้นอีก
พี่โก้ก็เหมือนโดนน้องเนมหลอก แล้วคีย์คือคนที่เหมือนเอาเนม
ไปจากพี่โก้ั้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ไม่แปลกถ้าพี่โก้จะ เข้าใจผิด
ปล. อยากเห็น พี่โก้ หึงอ่ะ เพราะจำได้พี่โก้พูดเองว่า เค้าเปนคนขี้หึงมากคนนึง
แค่เพียงไม่ได้แสดงออกเท่านัน เพราะงั้นจัดหนักไปเลยพี่โก้
อยากให้แสดงออกว่า หวงเนม แล้วก็ให้แสดงออกว่า เนมเปนคนของตัวเองต่อหน้าคียไปเลย
แรงไปป่ะค่ะ แ่ต่ก็อยากให้เปนงั้นจริงๆนะ
-
อ้าว เนม อะไร ยังไง
-
อะไรกันเนี่ย ทำไมน้องเนมตอบคีย์ไปแบบนั้นล่ะ
-
ถ้าไม่มาต่อ จะอดข้าวประท้วงนะคะ
ฮืออๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
สวีทกันนานๆ นะจ๊ะ อย่าเพิ่งดราม่า ^^
-
อืม งานเข้า........คนอ่านค่ะ ค้างเติ่ง :a5:
ตั้งใจรอตอนต่อไป :กอด1: :L2:
-
อารายยยยยย เนม
สถานะที่บอกคีย์ไปมันผิดนะ พี่อะไรเล่า
เดี๋ยวจับหักตังเลย
-
เอาแบบ แฟร์ๆ
พี่โก้เองยังมี..เจ เป็นหมุดปักอยู่ในหัวใจเสมอ
น้องเนมก็มี..คีย์ เป็นเส้นด้ายพันผูกในใจอยู่
แล้วมันจะต่างกันตรงไหนล่ะ
พี่โก้จะคิดแค่เพื่อน....เนมก็คงจะคิดเหมือนกัน
มองตนเองแล้ว อย่าลืมมองคนอื่นด้วย
ไอ่พี่โก้
เข้าข้างน้องเนม สุดตัว
อิอิ
-
ตามอ่านทันแล้วตอนหวานน่ารักมากๆ เขินแทนเนมเลย
พอมาตอนล่าสุด.....การที่เนมพูดอะไรออกไปเป็นการย้ำความคิดของโก้ส่วนนึงเลยที่ว่าน้องยังดูโลเล
เฮ่ออออออออ รักเด็กต้องตามอารมณ์ให้ทันจ้า
-
อะไรอ่ะเนม สัญญาอะไรกับคีย์ไว้
เลิกคุยได้แล้วกับคีย์เนี่ย ฮือออกำลังจะหวานดราม่าก็จะเข้ามาขัด T^T
-
แต่พูดตามตรง ไม่มีใครยอมได้หรอกนะถ้าจะคบกับแฟน โดยที่แฟนมีคนที่อยู่ในใจถึง2คน :z3:
-
เนมยังไม่มั่นใจพี่โก้หรือว่าไงเนี่ย....แล้วพี่โก้ได้ยินอย่างนี้แล้วจะว่าไงนะ
-
อ่านตอนนี้จบ ท่าทางเรื่องจะไม่สั้นแล้วล่ะ ^_^
ขอบคุณครับที่เขียนเรื่องดี ๆ ให้ติดตาม
****
หวานได้ไม่กี่ตอนก็จะ...ดราม่าอีกแล้ว เหอ ๆ เนมยังเด็กจริง ๆ
มองไม่ออกว่าความรักของทั้งคู่จะจบลงยังไง...
ภายในระยะเวลาไม่นาน เนมเองก็คงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงนิสัยของตัวเองได้
ในขณะที่ โก้ก็ยังเป็นโก้ แบบนี้...จินตนาการไม่ออก
(แถมแฟนตัวเองต้องอยู่กับเพื่อน ที่เคย...กันมาก่อน) เหอ ๆ
-
ตอนแรกก็เชียร์เนมเต็มที่นะ พอมาเจอประโยคที่คุยกับคีย์นี่
น่าจับตีก้นจริงๆ :m16:
ก็ไหนว่าเนมเลือกแล้ว พี่โก้ก็เข้าใจแล้วนะ ทำไมหนูยังเป็นแบบเน้ :z3:
ฝ่ายพี่โก้ก็ เฮ้ออออออออออ :เฮ้อ:
-
ขอให้พี่โก้อย่าเพิ่งท้อค่ะ สาธุ ไม่เอาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
:monkeysad:
-
คนอ่านงานงอก กกก
ใครจุดเตาตั้งน้ำคร๊า าาา ได้กลิ่นเหมือนมีคนกำลังจะต้มมาม่า...ดราม่าจงซับซ้อน นนน ... เอิ๊ก กกก
ว่าแต่สัญญานั่นน่ะคืออันใด...ใช่ไอ้ที่เคยพูดๆกันว่ามีอะไรจะไม่ปิดบังกันอะไรนั่นมั้ยน๋อ?...
แอร๊ย ยยย น้องเนมของช้าน(?)
แต่ช่วงนี้พี่โก้โชว์หวานเนอะ...คึคึ ชอบแกล้งให้น้อง(แอ๊บ)เขิลอ่ะ...ฮ่าๆๆ
-
“อืม.......ก็เปล่านี่ แค่พี่น้อง ก็....ที่เคยบอกไงว่าเป็นพี่ที่สนิทกันตอนเด็ก คีย์อย่าคิดมากดิ.......อืม เนมไม่ลืมสัญญาของเราหรอก”
ทำไมเนมพูดแบบนี้ โก้จะรู้สึกยังไง
:z3: :z3: :z3: ตอนต่อไปดราม่าแน่ๆ บรรยากาศมาคุมาแล้วววว :sad4:
-
:z3: โอร๊ยยยยยยยยยยยย....ต้มน้ำร้อนรอเลยตอนหน้า...
-
:monkeysad:
-
เนม....ไปสัญญาอะไรกับคีย์อ่ะ
เค้าไม่เอามาม่า(ได้มั้ย?)
-
:serius2:เอาแล้วงัยน้องเนม ไปสัญญาอารัยกับเค้าไว้
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยเอาแล้ว
-
เฮ้ยยยย !!! ทำไมเนมทำแบบนี้อ่ะ
คนเขียนมาต่อด่วนเลย...
-
เนมมมมมม ทำไมพูดแบบนั้นนนนน !!! :serius2:
-
อยากจะบอกเนมว่า ขอพี่โก้ได้ไหม TT
ไหงเนมพูดงี้เนี่ย !!!!
-
สัญญา?
-
มารอ งื่อออออออ
น้องเนมมมมาเคลียร์!!!!!!!!!!!
-
มัวแต่ไประแวงหมอก คีย์น่ากลัวกว่าอีกนะ เพราะคนเค้า "เคยๆ" กันมา
อุตส่าห์หวานน่ารักกุ๊กกิ๊กกันมาตลอดทั้งตอน
น้องเนมก็เริ่มอ้อน กล้าเข้าหา อิพี่โก้ก็เริ่มเปิดเผยท่าทีมากขึ้นแล้ว
เวลาอยู่ด้วยกันก็บอกว่าเป็น "แฟนกัน" แล้วแท้ๆ
ทำไมน้องเนมถึงบอกคีย์ไปแบบนั้น กลัวคีย์เข้าใจผิด? รึว่ายังไม่แน่ใจพี่โก้?
รึกลัวว่าบอกคีย์ไปว่าพี่โก้เป็นแฟนแล้วอิพี่โก้มันจะไม่พอใจหรอ?
ตอนพูดก็ลองหันมามองหน้าอิพี่โก้มันนิดนึงนะ แล้วเคลียร์ด่วน!!! :m16:
ใครๆก็พูดว่าไม่เหมาะสมกัน ช่วยลบคำสบประมาทพวกนั้นไปทีได้มั้ย
เอาให้รู้กันไปว่าถึงจะไม่เหมาะกันแต่ก็รักกันหวานชื่นยืดยาวได้
ตอนหน้าหวังว่าจะไม่ดราม่ามากนะคะน้องจี :monkeysad:
-
เว้ยยย ไมน้องเนมพูดงั้นล่ะ
แล้ว สัญญา ?
พี่โก้เค้าชัดเจนแล้วน๊า
>.<
-
แวะมานั่งรอค่ะ
-
เนมมมมมมมมมมมมม o22
-
อ่า เค้าเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้. อ่านรวดเดียวเลยทุกตอน.
อ่านแรกๆ เค้าหมั่นไส้อิพี่โก้ว่ะ โคตรขี้เก๊กเต๊ะจุ๋ยมาก
สงสารน้องเนมง้องแง้งอ่ะ น้องเนมน่ารักมาก //กอด
พออ่านไปเรื่อยๆแล้วเค้ารักอิโก้ว่ะ เท่โคตร แมนโคตร
แต่ถ้าให้เค้าเค้าไม่เอาอ่ะ (แล้วโก้เอา?) อิพี่โก้มีระบบความคิดซับซ้อนฮะ
น่าปวดหัวจริงๆ น้องเนมเข้าใจผิดจนไปกันใหญ่
แล้วอิโก้ก็ชอบว่าน้องเนมเด็ก แต่อิพี่โก้ก็ไม่อธิบายให้น้องเนมเข้าใจ
วุ้ย! /เดินไปตบกะโหลกอิพี่โก้
.
.
แต่อิพี่โก้ก็เท่อยู่ดี /เขิน 555555555
บางทีก็แอบหมั่นไส้ฮะ!!!!
รักน้องเนม มากอดทีสิ!!!!! (จริงจัง)
รอนักเขียนมาต่อ เค้าอยากอ่านต่อแล้วล่ะ~
-
วันนี้น้องเนมจะมามั้ยน๊า
-
น่ารักดีอ่ะ
-
แวะมากางมุ้ง ..ปูที่นอนรอคุณจี :m13:
-
:impress2:มารอด้วยคนนะคะ
-
เป็นกำลังใจให้พี่โก้
คืนนี้ไม่ไปไหน ปักหลักหน้าจอ
อ่านหนังสือสอบไปพลางๆ
ยิงยาวรอพี่จีค่ะ :a3:
-
มารอพี่จี :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
o11
-
วันนี้พี่โก้มาส่งที่หน้าคณะเลย โชคดีที่เพื่อนในกลุ่มไม่ได้นั่งแถวนี้เลยไม่มีใครแซว ส่วนพวกที่นั่งก็ไม่ได้สนิทกับผมเท่าไร ผมเดินยิ้มหน้าบานตลอดทาง ที่ต้องยอมรับว่าหน้าบานก็เพราะผมบังคับริมฝีปากตัวเองให้หุบได้จริงๆ นะ
“ยิ้มมาเลยนะ รู้แล้วอะดิ”ป้องทักทันทีที่ผมเดินมาถึงโต๊ะประจำกลุ่ม
“รู้ไรวะ”ผมถามป้องงงๆ หันไปคีย์ก็เอาแต่ยิ้ม
“คะแนน’จารย์ไชยออกแล้ว”
“เฮ้ย!....แล้ว....กูผ่านใช่มั้ย”ผมถามแบบไม่ค่อยแน่ใจ แต่เห็นพวกมันยิ้มก็น่าจะเป็นข่าวดีสิ วิชานี้เป็นวิชาที่ยากที่สุด รุ่นพี่ต่างก็บอกว่าข้อสอบจะยาก เราเลยติวกันหนัก เมื่อก่อนตอนเรียนปวส.ที่เก่า ข้อสอบอาจแบ่งเป็นสองหรือสามช่วง คะแนนก็เฉลี่ยๆ กันไปไม่ต่างกันมาก แต่ที่นี่โดยเฉพาะวิชานี้ไม่ใช่เลย มีสามข้อใหญ่ๆ แต่ข้อละ 20 คะแนนและเป็นคำถามแบบที่ต้องเขียนอธิบายโดยจำกัดว่าไม่ต่ำกว่าครึ่งหน้ากระดาษคำตอบ ส่วนพวกคำถามส่วนอื่นที่มีช้อยส์ให้เลือกนั้นคะแนนเต็ม 20 แต่หารออกมาแล้วตกข้อละไม่ถึง 1 คนแนน สรุปคือตอบข้อเขียนถูกสองข้อก็ผ่านแล้วล่ะครับ แต่ที่ยากคือข้อเดียวยังแทบจะไม่ผ่านเลย คำถามแต่ละข้อยากมากๆ เพราะไม่ใช่ภาษาไทย กว่าจะแปลได้ก็แทบนึกคำตอบไม่ออก ผมเลือกตอบข้อที่มั่นใจที่สุดก่อนที่จะทำข้ออื่น และวันนั้นก็ออกจากห้องสอบในสภาพเบลอๆ เหมือนกันทุกคน
“อย่าเงียบดิวะ ลุ้นนะเว้ย คีย์ว่าไงอะ”ผมนั่งลงข้างๆ คีย์แล้วดึงเสื้อมันเบาๆ มันเลื่อนเศษกระดาษมาวางตรงหน้า ผมรู้ว่านี่คือคะแนนที่พวกมันคงไปจดมาให้ พยายามมองดูชื่อคนอื่นก่อน แต่ละคนก็ได้คะแนนในเกณฑ์ดี คือผ่านทั้งกลุ่ม ผมมองชื่อตัวเอง โชคดีมากๆ ผมผ่าน!! และได้คะแนนค่อนข้างดีด้วย น้อยกว่าคีย์นิดหน่อย แต่เท่ากับป้องเลย กลุ่มเราคะแนนเกาะกลุ่มกันมาก ยกเว้นหม่อนที่คะแนนโดดขึ้นมาคนเดียว
“โหหหห หม่อนได้เยอะมาก”ผมมองหาเจ้าของชื่อไปทางโต๊ะกลุ่มรุ่นพี่ แต่ก็ไม่เห็น มีแต่กระเป๋าของหม่อนที่วางอยู่บนเก้าอี้ข้างป้อง
“หม่อนท็อปของรุ่นเลยนะเว้ย สมกับที่มีติวเตอร์ส่วนตัว”ป้องเป็นคนขยายความเข้าใจให้ผม แค่ผมผ่านก็ว่าดีแล้ว ยิ่งได้คะแนนเยอะกว่าที่หวังไว้ยิ่งดีใจมากไปอีก แต่เพื่อนในกลุ่มผ่านทุกคนแถมยังท็อปอีก นี่ทำให้ผมยืดได้ทั้งวันเลยนะว่ากลุ่มผมเก่ง ฮ่าๆๆ
วันนี้ทั้งผมพวกผมอารมณ์ดีกันเป็นพิเศษ เราตกลงว่าเรียนเสร็จจะไปทานสุกี้ฉลองคะแนนสอบที่ออกมาดีสมกับความตั้งใจ ผมอยากจะโทรบอกพี่โก้ก่อนว่าไม่ต้องรีบมา แต่นึกได้ว่าตอนนี้พี่โก้น่าจะติดสอนก็เลยไม่ได้โทร จนกระทั่งพี่โก้เลิกงานแล้วขับรถมาหานั่นล่ะ ผมชวนให้พี่โก้มานั่งทานด้วยกัน ความจริงก็อยากอวดให้คนอื่นๆ เห็นนะว่าแฟนผมหล่อแค่ไหน อยากให้พี่โก้ฉลองคะแนนสอบให้ผมด้วย แต่พี่โก้คงอยากปล่อยให้ผมอยู่กับเพื่อนๆ มากกว่าล่ะมั้ง
“แล้วพี่เขาไปไหนล่ะ”ป้องถามเมื่อเห็นพี่โก้โบกมือให้ผมแล้วเดินไปร้านข้างๆ ไม่รับคำชวนให้เข้ามานั่งด้วยกันก่อน
“ดื่มกาแฟรอ”
“มึงกลับก่อนก็ได้นะ”
“นั่นสิเนม ไปก่อนก็ได้นะ เกรงใจพี่เขา”
“อะไรเล่า เนมยังไม่อิ่มเลย เต้าหู้ไข่ของเนมยังเหลือในหม้อเลยนะ หม่อนจะไล่เพราะอยากกินคนเดียวใช่มั้ย”ที่พูดนี่ไม่ได้แกล้งอำนะครับ แต่หม่อนเป็นคนแบบนี้จริงๆ ไม่ใช่สาวใสอย่างที่มองภายนอก
“อดเลย ไม่น่ารู้ทันเลยจริงๆ”บอกแล้วว่าอย่ามองภายนอก
“อยากกินหนมจีบว่ะ คีย์กินมั้ย”ผมถามคีย์ที่นั่งข้างๆ มันมองหน้าผมนิ่ง ไม่พูดอะไร ไม่พยักหน้า จนผมต้องถามย้ำอีกครั้งมันถึงหันไปเรียกพนักงานให้ หลังจากนั้นผมก็รีบซัดอาหารในหม้อรวมทั้งหนมจีบที่สั่งเพิ่มมา เพื่อนๆ ก็รีบตามผมเพราะเกรงใจพี่โก้ที่นั่งรออยู่ ผมทานเสร็จก็แยกกับเพื่อนๆ มาหาพี่โก้ทันที
ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยเดินซื้อของแบบนี้นะครับ แต่มันคนละอารมณ์คนละความรู้สึกเลย ไม่รู้ทำไมผมถึงสนุกกับแค่การเลือกขนมของโปรดตัวเอง และขัดขวางไม่ให้พี่โก้แกล้งหยิบไปเก็บที่เดิม
“ฮัลโหลคีย์ ว่าไงมึง”ผมใช้มือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์ ส่วนอีกข้างรีบดึงแขนพี่โก้ไว้ก่อนจะเลยโซนของโปรดอีกอย่าง พี่โก้แกล้งขมวดคิ้วทำหน้าย่นใส่ผมด้วยล่ะ ไม่รู้สิ ผมว่าพี่โก้น่ารักขึ้นนะ น่ารักกว่าเมื่อก่อน ความรู้สึกของผมตอนนี้ กับเมื่อตอนยังเด็กมันต่างกันมากๆ ผมเริ่มรู้สึกว่า นี่ล่ะถึงจะเรียกว่าคบกัน มันต้องประมาณนี้ล่ะ
“ตกลงมึงกับพี่โก้เป็นอะไรกัน”คีย์ถามคำถามที่ผมพยายามเลี่ยงตั้งแต่ตอนทานสุกี้ ผมไม่ได้อายที่จะบอกกับเพื่อนกลุ่มใหม่ว่าผมมีแฟนเป็นผู้ชาย แต่ผมแค่...ยังไม่พร้อมที่จะบอกคีย์
“...........ก็....ไม่มีอะไรนี่ ทำไมวะ มึงสงสัยอะไร”ผมเหลือบมองพี่โก้ที่กำลังเลือกขนมตรงหน้าอย่างชั่งใจ ผมค่อยๆ หันหลังให้แล้วเดินห่างออกไปเล็กน้อย
“แน่ใจเหรอว่าไม่มีอะไรจริงๆ”
“อืม”
“แต่ความรู้สึกคีย์มันไม่ใช่นะ เนมเปลี่ยนไป ไหนบอกว่าสับสน แล้วทำไมยังไปอยู่ใกล้ๆ เขาอีก”
“ก็เปล่านี่ แค่พี่น้อง ก็....ที่เคยบอกไงว่าเป็นพี่ที่สนิทกันตอนเด็ก คีย์อย่าคิดมากดิ”ผมจำได้ไม่ลืมหรอกว่าเคยร้องไห้กับคีย์เพราะความสับสนในความรู้สึกของตัวเอง และสับสนกับการกระทำของพี่โก้หลายอย่าง คีย์เป็นคนเดียวที่อยู่ข้างๆ เป็นคนเดียวที่คอยปลอบแม้จะไม่ได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมด แต่คีย์คือคนเดียวที่ยืนอยู่ข้างผมเสมอเวลาที่ผมอ่อนแอ
“เนมยังจำสัญญาได้หรือเปล่า ถ้าเนมจะมีใครเนมจะต้องบอกคีย์ก่อน เราจะไม่โกหกกัน เราจะไม่ทิ้งกัน...มีแค่เรา...เนมยังจำได้หรือเปล่า”
“อืม เนมไม่ลืมสัญญาของเราหรอก”เสียงของคีย์ คำพูดของคีย์ทำให้ผมรู้สึกแน่นหน้าอกจนลืมไปเลยว่าผมหรือคีย์ที่วางสายก่อน ลืมกระทั่งว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ที่ไหนกับใคร ผมไม่เคยลืมทุกสิ่งที่คีย์พูดถึง คีย์เป็นหลายๆ อย่างสำหรับผม ในห้วงเวลาของชีวิตที่ผ่านมา ทั้งดีและร้าย ผมมีคีย์อยู่เคียงข้าง คีย์ตามใจผมเสมอ อาจจะไม่ทุกอย่าง แต่ถ้าผมยืนกราน สุดท้ายคีย์ก็จะเป็นฝ่ายยอม คีย์ดีกับผมมากที่สุด และนั่นทำให้ผมไม่กล้าจะทำร้ายคีย์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยแค่ไหน เรื่องเกี่ยวกับพี่โก้ผมไม่ค่อยยอมเปิดปากให้คีย์ได้รู้ทั้งหมด อาจจะเพราะลึกๆ ผมรู้ล่ะมั้งว่าคีย์คงไม่พอใจแน่ถ้าได้รู้ ขนาดตอนที่คบกันครั้งแรกก็ยังพยายามซักไซ้จนทะเลาะกันหลายครั้งว่าผู้ชายคนแรกของผมคือใคร และผมก็ไม่เคยได้เล่าเรื่องให้คีย์รู้ นั่นทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก
แต่ตอนนี้คีย์รู้แล้วว่าพี่โก้คือผู้ชายคนแรกของผม รู้ว่าผมสับสนแค่ไหน แต่เพราะคีย์รู้แค่นั้นก็เลยไม่เป็นปัญหา ส่วนตอนนี้ถ้าหากคีย์รู้ว่าผมเลือกที่จะรักพี่โก้เหมือนเดิม เลือกที่จะคบกันใหม่ ผมไม่สามารถที่จะบอกคีย์ได้ง่ายๆ เหมือนบอกคนอื่นว่าผมมีแฟนแล้ว ผมคบพี่โก้ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เพราะคีย์จะต้องมีคำถามตามมาว่าคบเมื่อไร จีบกันตอนไหน ใครเริ่ม คนอื่นอาจคิดว่าคีย์วุ่นวาย แต่คนอื่นไม่รู้หรอกว่า ผมเองก็ทำกับคีย์แบบนี้เหมือนกัน เราสองคนไม่เคยคบคนใหม่ได้ง่ายๆ เราช่วยกันและกันสกรีนเต็มที่สำหรับแฟนคนใหม่ที่คิดจะจริงจังด้วย มันไม่ง่ายที่ต้องตัดสินใจครั้งสำคัญโดยไม่บอกกล่าวคนที่สำคัญอีกคนในชีวิต เหมือนเป็นการกีดกัดเขาออกไป คีย์จะต้องคิดแบบนี้ และคีย์จะเสียใจมากๆ ซึ่งผมก็ยอมให้เกิดขึ้นไม่ได้
“ไม่ลงเหรอเนม”
“ห๊ะ!!”
“ไม่ลงเหรอ ถึงคอนโดฯ แล้วนะ หรือจะนอนเฝ้ารถ”พี่โก้เปิดประตูรถฝั่งผม ในมือเต็มไปด้วยถุงหลายใบที่อัดแน่นไปด้วยอาหารและขนม ผมมองแบบงงๆ ว่านี่ผมหลุดจากหน้าโซนมันฝรั่งทอดมาตั้งแต่เมื่อไร เดินขึ้นรถตอนไหนไม่รู้ตัวเลย
“ตกลงนอนเฝ้ารถใช่มั้ย พี่ปิดล่ะละ”พี่โก้ทำท่าจะปิดประตูผมเลยรีบคว้ากระเป๋าตัวเองแล้วมุดออกมายืนงงๆ พี่โก้ล็อครถเสร็จก็เดินนำผมไป ผมเดินไปดึงถุงเบาๆ กะว่าจะช่วยถือ ถ้าเหมือนในละครก็คงจะไม่ยอมให้ผมช่วย แต่พี่โก้ไม่ใช่พระเอก เพราะแบ่งถุงในมือซ้ายมาให้ผมทั้งหมดเลย ย้ำว่าทั้งหมดไม่ใช่บางส่วน ผมแอบบ่นลับหลังเบาๆ ถึงถุงพวกนี้จะมีแต่ขนมส่วนมากแต่มันก็หนักเหมือนกันนะ กะว่าจะช่วยแค่ถุงสองถุงเองนะ
“บ่นอะไร ไม่หนักรึไง เดินช้า”พี่โก้เหลียวหลังมาบ่นแล้วก็เอื้อมมือมาดึงมือผมที่ว่าง...แล้วก็เดินจูงผมเข้าไป ตลอดทางผมไม่รู้ว่ามีใครมองอยู่หรือเปล่า เพราะผมไม่มีสติเหลือจะมองใครเลย ถ้าการที่แบ่งถุงมาที่ผมหนึ่งมือ แล้วทำให้พี่โก้มีมือเหลือสำหรับจับมือผม...จะให้ของในมือหนักกว่านี้ก็ยอมนะ
พี่โก้เดินมาหยุดหน้าลิฟต์ และพยายามจะปล่อยมือผมเพื่อไปกดลิฟต์ แต่ผมจับเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย พี่โก้ก็หันมามองแล้วก็...หันไปกดลิฟต์โดยใช้มือข้างที่ถือของอยู่ และเราก็ยังคงจับมือกันจนเข้ามาในห้อง นั่นล่ะผมถึงยอมปล่อยให้พี่โก้เอาของไปเก็บ โดยมีผมช่วยรื้อออกจากถุง
“อ๊ะ! ตีเนมทำไมล่ะ”ผมปัดห่อขนมที่พี่โก้ใช้เคาะศีรษะผมเบาๆ
“มีแต่ขนมไร้สาระ”พี่โก้บ่น แต่ก็หยิบขนมห่อที่ผมซื้อมาใส่ไว้ในตู้ให้ แต่ใส่ไม่หมดหรอกนะเพราะผมซื้อมาเยอะจริงๆ บางส่วนก็เลยกองอยู่บนโต๊ะทานข้าว ผมมองพี่โก้ก้มๆ เงยๆ หาของ สักพักก็หยิบตะกร้าใบเล็กขึ้นมาแล้วหยิบขนมบนโต๊ะใส่ลงไปเพื่อไม่ให้เกะกะโต๊ะ
“จะกินอะไรอีกมั้ยวันนี้”
“เนมจุกมากๆ ถ้าหิวดึกๆ เดี๋ยวเนมหาขนมกินก็พอ พี่โก้ล่ะ ยังไม่ได้กินข้าวใช่มั้ย”
“อืม เดี๋ยวจะทำจับฉ่าย จะได้เก็บไว้กินหลายมื้อหน่อย พรุ่งนี้เช้าอยากกินอะไรพี่จะได้เตรียมเครื่องไว้”
“ก็กินจับฉ่ายก็ได้ ขอไข่เจียวอีกสักใบก็พอ งั้นเนมไปอาบน้ำก่อนนะ เหม็นหัวตัวเอง”ผมปล่อยให้พี่โก้ทำกับข้าวไปคนเดียวแล้วกัน บางทีผมอาจจะทานเป็นเพื่อนด้วยนิดหน่อย ไม่อยากให้พี่โก้นั่งทานคนเดียว มันแอบรู้สึกผิดน่ะ ไหนจะโกหกคนอื่นว่าพี่โก้เป็นแค่พี่ชาย แถมยังปล่อยให้พี่โก้นั่งรถระหว่างที่ผมทานสุกี้กับเพื่อนๆ จนจุก ถ้าปล่อยให้พี่โก้นั่งทานข้าวเย็นคนเดียวผมคงนอนไม่หลับทั้งคืน
ผมรีบอาบน้ำเร็วสุดชีวิต แต่พอออกมาจากห้องนอนตัวเอง ปรากฏว่าพี่โก้กำลังนั่งทานมาม่าอยู่หน้าโทรทัศน์
“อ้าว ไหนบอกจะกินจับฉ่ายไง”ผมไปนั่งบนพื้นข้างๆ แล้วเอาคางวางบนโต๊ะรับแขก
“ลุกขึ้นมานั่งดีๆ เดี๋ยวมันกระเด็นเข้าตา”
“ว่าไงอะ”ผมเปลี่ยนตำแหน่งมานั่งติดพี่โก้แทน
“ขี้เกียจหุงข้าว จับฉ่ายเดี๋ยวค่อยทำ”
“พี่โก้หิวเหรอ”ผมถามเพราะเห็นพี่โก้โซ้ยเอาๆ แป๊บๆ เส้นมาม่าจะหมดชามอยู่แล้ว
“นิดหน่อย แต่เดี๋ยวพี่ต้องรีบทำงานต่อ มีอะไรหรือเปล่า”
“เปล่า งั้นเนมไม่กวนและ เดี๋ยวเนมไปทำการบ้านก่อน”ผมเดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ความจริงการบ้านน่ะมี แต่ว่าอีกสองวันถึงต้องส่ง แต่ว่าไม่รู้จะนั่งอยู่ข้างนอกทำไม พี่โก้จะทานหมดแล้ว เดี๋ยวก็ต้องเข้าไปทำงานในห้องนอน ส่วนผมถึงจะย้ายไปนอนห้องพี่โก้ แต่เวลาอย่างอื่นผมก็ยังคงอยู่ห้องตัวเองนะ ห้องพี่โก้เป็นทั้งห้องนอนห้องทำงาน เห็นหมกมุ่นกับงานมากๆ ผมก็ไม่ค่อยกล้ารบกวนเท่าไร
ระหว่างกำลังคิดว่าจะอะไรนอกจากทำการบ้านดีก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของผมดัง ตอนแรกคิดว่าคีย์จะโทรมาอีก แต่ปรากฏว่าไม่ใช่
“มีอะไรไอ้ป้อง”
“แค่นี้ต้องขึ้นไอ้”
“เออ มีอะไรคุณป้อง พอใจยัง”
“ก็ดีขึ้นนิดหน่อย แต่ถ้าเรียกพี่ป้องจะดีกว่านี้ว่ะ”
“โทรมาเพื่อนกวนตีนกูเฉยๆ ใช่มั้ยเนี่ย”
“เปล่า แค่มีเรื่องสงสัยนิดหน่อย”มันทำเสียงมีลับลมคมใน ทำไมวันนี้มีคนสงสัยอะไรเยอะจริง
“เรื่องอะไร”
“มึง!”
“กู”ผมตอบกลับแบบงงๆ
“กับคนที่มารับมึงที่ร้าน”
“พี่โก้น่ะเหรอ ทำไมวะ”
“เป็นอะไรกันวะ”
“ก็...ก็อย่างที่บอก”ถึงป้องมันจะรู้ว่าผมชอบผู้ชาย แต่ไม่รู้สิ ผมอยากให้คนแรกที่รู้ว่าผมมีแฟนแล้วเป็นคีย์มากกว่า
“พี่หรือผัว เอาให้แน่”
“ไอ้ห่าป้อง ปากหมา!!”
“เอ๊า ก็กูอุตส่าห์พูดอ้อมๆ มึงเสือกเลี่ยงไม่ตอบทำไมล่ะ เห็นคุยไปยิ้มไป บอกว่าพี่เฉยๆ ใครจะไปเชื่อวะ ตกลงว่าไง”
“เออ!! แสนรู้นะมึง อย่าไปบอกใครล่ะ”
“นั่นแน๊ๆ ใครที่ว่าหมายถึงไอ้คีย์หรือเปล่า แม่งหน้าหงิกเป็นยักษ์เลย แอบหึงมึงรึเปล่าวะ เจ้าชู้นะมึง จับปลาหลายมือ”
“ปลาบ้านมึงดิ คีย์เป็นเพื่อนเฉยๆ เว้ย”
“แล้วตกลงตอนนี้มึงก็อยู่กินกับแฟน ออกเรือนเรียบร้อยแล้วใช่มั้ยเนี่ย”
“เอออออ ถามห่าไรเยอะนักวะ ไม่คิดบ้างหรือว่ากูก็อายเป็น”
“เรื่องของมึง”
“ไอ้เวร โทรมาเพื่อกวนตีนกูจริงๆ ใช่มั้ย”
“อย่างงี้ไอ้ฟิวส์ก๊อกหักดิวะ หรือว่ากิ๊กเบอร์สอง เบอร์หนึ่งคือไอ้คีย์”
“กิ๊กห่าไรเล่า ไม่มีเว้ย อย่ามาโยนขี้ให้กู ฟิวส์ก็แค่เพื่อน”
“ถุย!! เพื่อนกันฟันดังฉับๆ อะดิ แม่งเอาใจสารพัดขนาดนั้น คนรู้ทั้งคณะแล้วมั้ง”
“แม่ง ไม่รู้เว้ย! แค่นี้นะป้อง”ผมชิงตัดสายมันก่อนเลย ที่มันแซวมาน่ะผมอายนะครับไม่ใช่ไม่อาย
ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงจนเบื่อเลยออกมาเปิดโทรทัศน์ข้างนอกดู พี่โก้เข้าไปทำงานในห้องแล้ว ไม่รู้จะทำงานเสร็จรึยัง เคยเป็นมั้ยครับ เวลาที่เราอยากอยู่กับใครสักคนตลอดเวลา แค่อยากอยู่ใกล้ๆ ก็ยังดี ผมตัดสินใจปิดโทรทัศน์แล้วเดินไปหน้าประตูห้องพี่โก้ ค่อยๆ บิดลูกบิดเบาๆ กะว่าแค่แง้มดูก่อนว่าพี่โก้ทำงานเสร็จหรือยัง หรือเครียดมากมั้ย ถ้ามากผมก็จะได้ยังไม่เข้ามา แต่ที่มองเห็นจากด้านข้างคือ พี่โก้นั่งพิงพนักเก้าอี้นิ่งๆ อยู่หน้าโน๊ตบุ้ค มือข้างหนึ่งวางอยู่ข้างๆ อีกข้างวางไว้บนหน้าขา แต่สายตากลับมองผนังห้องว่างๆ ตรงหน้า ไม่เห็นจะจดจ่ออยู่กับงานเลยสักนิด หรือว่าเครียดเรื่องงานอยู่
ผมค่อยๆ เปิดประตูกว้างขึ้น แต่พี่โก้ก็ยังไม่สังเกตเห็น จนกระทั่งผมเดินมาแตะไหล่นั่นละถึงได้รู้สึกตัว
“งานยุ่งมากเหรอฮะ”ผมบีบๆ ตรงบ่าให้เบาๆ เวลาแม่หรือพ่อเหนื่อยจากงานกลับมาผมก็เคยยืนนวดแบบนี้ให้บ่อยๆ
“.....เปล่าหรอก”พี่โก้นั่งอ่านไฟล์งานตรงหน้านิดหน่อยแล้วก็ปิดเครื่อง ผมเลยปล่อยมือจากบ่า
“เสร็จแล้วเหรอ”
“ไว้พรุ่งนี้ค่อยทำต่อ เนมจะนอนหรือยัง”
“พี่โก้จะนอนหรือยังล่ะ พี่โก้นอนเนมก็นอน ถ้ายังเนมก็ยัง”ทำไมพี่โก้ต้องลุกยืนด้วยเนี่ย มันทำให้ผมเมื่อยคอเวลาคุยนะรู้มั้ย
“เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน”พี่โก้พูดจบก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าออกไปอาบน้ำข้างนอก ผมก็เลยออกไปล้างหน้าแปรงฟันเตรียมตัวเข้านอนพร้อมกับพี่โก้
รุ่งเช้าผมตื่นมาหลังพี่โก้อีก อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ พี่โก้ก็ทำอาหารเช้าเสร็จแล้ว วันนี้ไม่มีจับฉ่ายไข่เจียวเหมือนอย่างที่บอกไว้เมื่อวาน แต่มีข้าวผัดอเมริกันของโปรดของผม ผมอมยิ้มทุกคำที่ตักข้าวเข้าปาก ดีใจที่พี่โก้จำเรื่องของผมได้ วันนี้พี่โก้มีสอนตอนบ่ายแต่จะไปส่งผมก่อน พี่โก้บอกว่าเดี๋ยวจะไปส่งทุกวันเลย แล้วถ้าเลิกใกล้กันก็จะไปรับ แต่ถ้าวันไหนผมเลิกก่อน ผมจะกลับก่อนก็ได้ เพราะบางวันก็มีธุระ หรือบางวันพี่โก้ก็ไปฟิตเนส อย่างเย็นนี้พี่โก้ก็บอกว่าจะไป และถ้าผมจำไม่ผิด พี่ปั้นเคยกระซิบบอกผมว่าพี่ตองที่ตามตื้อพี่โก้อยู่ มีลูกคู่คอยเป็นแบ็คส่งข่าวและสนับสนุนให้คบกับพี่โก้อยู่ที่ฟิตเนสนี่แหละ
“เนมไปด้วยสิ เนมอยากออกกำลังกาย”ผมยังไม่ยอมลงจากรถแม้จะมาจอดอยู่หน้าคณะแล้วก็ตาม
“เนมเนี่ยนะ ยกน้ำหนักทีแขนก็หักแล้วมั้ง แขนเป็นตะเกียบแบบนี้”พี่โก้หันมาหัวเราะทันทีที่พูดจบ
“ก็นั่นแหละ เนมจะได้แข็งแรงไง จะได้หุ่นเฟิร์มๆ บ้างไง”
“ตามใจ แล้วจะให้พี่มารับที่ไหนล่ะ พี่เลิกสองทุ่มนะ”
“เดี๋ยวเนมไปรอที่ห้องเพื่อนก็ได้”ผมไปนอนเล่นรอที่ห้องคีย์ก่อนก็ได้นะ จะได้ไปคุยกับคีย์จริงๆ จังๆ ด้วย
“ห้องเพื่อนที่ชื่อคีย์น่ะเหรอ”
“อื้ม อยู่ใกล้ๆ ดี”
“.....ไปรอที่ทำงานพี่เลยมั้ยล่ะ พี่จะได้ไม่ต้องวนมารับ”พี่โก้เหมือนนิ่งคิดนิดหน่อยก่อนจะถาม ผมไม่รู้ว่าพี่โก้ไปฟิตเนสแถวไหน แต่ไปรอพี่โก้ที่สถาบันที่พี่โก้สอนเลยก็ดีนะ แบบว่า...เหมือนเปิดตัวไง
“ก็ดี งั้นเดี๋ยวเนมเลิกเรียนเสร็จเนมไปหาเลยนะ เดี๋ยวไปเดินเล่นรอที่นั่นก็ได้ เนมอยากได้ชุดนอนใหม่พอดี”
“ชุดนอนจะล้นตู้อยู่แล้ว ไปๆ ลงไปได้แล้ว”พี่โก้ไล่ผมลงจากรถเมื่อเห็นผมทำท่าจะเถียง ผมก็ได้แต่บ่นกระปอดกระแปดมองพี่โก้ขับรถจากไป แค่นี้ก็บ่น ก็ผมชอบซื้อชุดนอนน่ารักๆ ใส่นี่ ต้องโทษพี่โก้นั่นแหละที่ขยันซื้อมาเอาใจผมตั้งแต่เด็ก โตมาจนป่านนี้จะให้แก้ยังไงก็ไม่ทันแล้ว
ผมเดินยิ้มไปที่โต๊ะประจำกลุ่ม แต่ก็ต้องหุบยิ้มทันทีที่เห็นคีย์ยืนมองอยู่ และคงมองอยู่นานแล้ว
“ว่าไงมึง ยืนทำอะไร”ผมทักยิ้มๆ พยายามเดินต่อไปแต่คีย์ก็คว้าแขนเอาไว้
“ไปคุยกันก่อน”คีย์จับแขนผมให้เดินตามขึ้นมาบนตึกเรียน ซึ่งตอนนี้ยังไม่ค่อยมีใครขึ้นมา และค่อนข้างเงียบ
“บอกมาว่าเนมโกหกอะไรคีย์อยู่”คีย์เริ่มเปิดฉากทันทีที่ต้อนผมเข้ามุมสำเร็จ ตรงนี้เป็นทางเชื่อมระหว่างสองตึกซึ่งไม่ค่อยมีคนใช้เท่าไร ถึงจะไม่ใช่มุมอับ แต่มันเงียบมากๆ จนแทบได้ยินเสียงกลืนน้ำลายตัวเอง
“ก็...ไม่มีอะไรนี่”
“โกหก! เนมคบกับมันแล้วใช่มั้ย!!”
“คีย์...เนมเปล่า คีย์อย่าทำอย่างนี้สิ”คีย์เหมือนมีสัมผัสพิเศษเสมอ และจับผิดผมเก่ง คีย์กำลังสงสัยแต่ก็คงไม่แน่ใจ แล้วผมล่ะ...ถ้าผมบอกคีย์ไปเลยตอนนี้ว่า ใช่! ผมคบพี่โก้อยู่ เราเป็นแฟนกัน แน่นอนว่าคีย์ต้องไม่พอใจแน่ๆ ผมเองก็มีสัมผัสพิเศษเกี่ยวกับคีย์เหมือนกันนะ
“ขอร้องนะเนม อย่าโกหกคีย์ อย่าทำร้ายคีย์อย่างนี้ อย่าหลอกกัน”
“คีย์.........เนมเปล่า เนมแค่....แค่...เริ่มๆ คุยกันเอง ยังไม่ใช่อย่างที่คีย์คิดหรอก”ผมเลือกที่จะบอกคีย์ไปแบบนี้ การตัดสินใจ
ของผมก่อนที่จะได้คบกับพี่โก้มันเกิดขึ้นรวดเร็ว ผมเลือกรัก โดยที่ไม่แน่ใจว่าเลือกแล้วจะเป็นอย่างไร ไม่มั่นใจในความรู้สึกของ
พี่โก้ รวมถึงตัวเอง จนกระทั่งได้คบเป็นแฟน ผมถึงเริ่มมั่นใจหลายๆ อย่างมากขึ้น แต่ผมก็ไม่สามารถไปเล่าให้คีย์ฟังย้อนหลังได้ ไม่สามารถบอกได้ว่า ‘นี่คีย์ เนมกลับไปคบกับพี่โก้แล้วนะ’ ไหนๆ ก็ผ่านมาถึงตอนนี้ ผมก็คงทำได้เพียงแค่ค่อยๆ บอกคีย์ทีละเรื่อง ดีกว่าบอกให้คีย์รู้รวดเดียวว่าผมมีแฟนแล้ว...มันก็คงดีกว่าล่ะนะอย่างน้อยให้คีย์ค่อยๆ รับรู้ทีละนิดดีกว่า อย่างน้อยคีย์จะได้เห็นว่าพี่โก้เริ่มดูแลผมดียังไง คีย์จะได้ไว้ใจพี่โก้และไม่โกรธเมื่อรู้ว่าผมกับพี่โก้ตกลงคบกัน ผมแคร์ความรู้สึกคีย์มากนะ
“แค่นั้นจริงเหรอ”
“จริงสิ เนมสัญญาแล้วไงว่ามีอะไรจะบอกคีย์ก่อน นี่ก็เพิ่งเริ่มเอง วันนั้นที่ไม่ได้บอกเพราะว่าเนมไม่อยากบอกทางโทรศัพท์ไงล่ะ คีย์เข้าใจเนมนะ ไม่โกรธนะ”ผมส่งยิ้มอ่อนๆ และไม่นานคีย์ก็ใจอ่อน ส่งยิ้มกลับมาให้ผมพร้อมลูบแก้มผมเบาๆ
“ขอโทษที่เสียงดังใส่นะ”คีย์ดึงผมไปกอดเบาๆ เป็นการปลอบอย่างที่ชอบทำเสมอ และผมยกมือกอดกลับแทนคำให้อภัย และเพียงแค่นี้ก็ทำให้คีย์กลับมาอารมณ์ดีเหมือนปกติทั้งวัน
ผมเลิกเรียนเสร็จก็ไปทานข้าวกับเพื่อนๆ แถวหน้ามหาฯลัย จากนั้นก็แยกย้ายกัน คีย์ไปเตะฟุตบอลกับเพื่อนกลุ่มอื่น ผมก็เลยชิ่งกลับโดยที่คีย์ไม่ทักท้วงอะไร กว่าผมจะมาถึงที่ทำงานพี่โก้ก็เกือบบ่ายสามแล้ว ผมเดินๆ มองๆ ข้างหน้าซึ่งเป็นกระจกใส สักพักก็มีผู้หญิงมองมาทางผม แล้วก็เดินออกมา ผมเลยส่งยิ้มให้แบบเขินๆ
“น้องเนมใช่มั้ยคะ”พี่คนนี้สูงกว่าผมแถมยังใส่ส้นสูง ผมต้องเงยหน้าคุยอีกแล้ว น่าเบื่อจัง
“ครับ”
“แฟนไอ้โก้”
“เอ่อ......”ผมงงๆ เลยพยักหน้าให้ แอบอายเหมือนกันนะ พี่เขาคงเป็นเพื่อนพี่โก้แน่ๆ เรียกซะสนิทเชียว ไม่ยักรู้ว่าพี่โก้มีเพื่อนสวยๆ แบบนี้ เห็นปกติมีแต่เพื่อนผู้ชายถึกๆ เถื่อนๆ
“ไม่ต้องแปลกใจ พี่เห็นรูปน่ะเลยคิดว่าน่าจะใช่ มารอโก้ใช่มั้ย”
“ครับ แล้ว...”ผมได้ยินแล้วก็มีเรื่องอยากถาม แต่ดูท่าทางพี่นิ้งจะคุยเก่งนะ พอผมอ้าปากพี่นิ้งก็สวนขึ้นมา ไม่ปล่อยช่องว่างให้ผมได้พูดเลย
“เดี๋ยวอีกสักสิบนาทีก็ได้เวลาพักแล้ว เข้าไปรอข้างในดีกว่า อ้อ พี่ชื่อนิ้งนะจ๊ะ”พี่นิ้งจูงแขนผมเดินเข้ามาด้านใน แล้วพาผมไปนั่งที่มุมห้องซึ่งมีโต๊ะเล็กๆ จัดไว้สองสามชุด และมีหนังสือไว้ให้อ่าน บางโต๊ะก็มีคนนั่งอยู่เหมือนกัน
“เอาน้ำอะไรมั้ย มีโค้ก กาแฟ โอวัลติน น้ำเปล่า”
“น้ำเปล่าก็ได้ครับ”ผมพูดจบพี่นิ้งก็เดินพริ้วๆ ไปด้านใน สักพักก็กลับมาพร้อมน้ำบรรจุแก้วพลาสติกพร้อมหลอด แถมยังบริการเจาะให้รีบร้อย
“นั่งรอก่อนนะ ใกล้เสร็จแล้วล่ะ มีอะไรเรียกพี่ได้นะ”
“เดี๋ยวก่อนครับพี่ เอ่อ....เรื่องรูปน่ะ รูปอะไรเหรอครับ”ผมรีบเรียกพี่นิ้งไว้ทันทีที่มีโอกาสพูด
“อ๋อ...ก็รูปในมือถือโก้มันไง มันเอาให้ดูแล้วบอกว่าวันนี้เดี๋ยวเนมจะมารอมันที่นี่ มันเลยให้พี่จำหน้าเอาไว้ก่อน เฮ้อ...อิจฉาคนมีความรัก”พี่นิ้งแซวผมส่งท้ายก่อนจะเดินไป ทิ้งให้ผมนั่งหน้าแดงอยู่คนเดียว...ไม่ยักรู้ว่าพี่โก้มีรูปผมในโทรศัพท์ ถ่ายเอาไว้เมื่อไรทำไมผมไม่รู้เรื่องเลย....อ๊ากกกกก ผมอยากจะกรี๊ดจริงๆ นะ ทำไมพี่โก้น่ารักแบบนี้เนี่ย!!
ผมนั่งยิ้มเขินอยู่คนเดียว จนกระทั่งพี่โก้เดินมาหยุดยืนข้างๆ นั่นแหละถึงได้รู้ตัว
“อ้าว...สอนเสร็จแล้วเหรอฮะ”
“พักยี่สิบนาทีน่ะ เดี๋ยวสอนต่ออีกคลาสก็เสร็จ กินข้าวมารึยัง”
“กินแล้วตอนเที่ยง แต่ตอนนี้หิวนิดๆ”
“ไปกินด้วยกันเลย พี่ยังไม่ได้กินอะไร”พี่โก้จูงมือผมให้ลุกขึ้นแล้วทำท่าจะเดินเข้าไปด้านใน ทางเดียวกับที่พี่นิ้งเข้าไปหยิบน้ำมาให้ แต่ก็มีเสียงไม่พึงประสงค์ร้องเรียกให้หนวกหูขึ้นมาก่อน
“โก้!!”
เราสองคนหันไปมองตามเสียงเรียก ความจริงต้องเรียกว่าแทบทุกคนที่อยู่บริเวณนี้หันไปมอง เพราะเสียงพี่เขาดังดีจริงๆ
-
:z13: จี้ไว้ก่อน :กอด1:
-
น้องเนม :เฮ้อ:
:L2: นักเขียน 1 ที นะคะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เนมรีบบอกคีย์เลยนะ
ไม่งั้นปัญหาเกิดแน่ๆ ไม่อยากกินมาม่า บางครั้งเนมก็คิดมากไป
แต่บางครั้งเนมก็คิดน้อยเกินไปหน่อยนะ :z3:
คนที่เรียกพี่โก้ ตองรึป่าวหว่า เหอๆ
-
:pig4: :pig4:
-
จะมาม่าอีกแย้ว
เนมหนอเนม :serius2:
-
:monkeysad:
เนมก็น่่าจะพูดความจริงกับคีย์ไปตรงๆ อะ ทำอย่างนี้มันทำร้ายทั้งคีย์และก็พี่โ้ก้นะ!
อ๊าย >///< พี่โ้ก้ทำตัวน่ารักขึ้นเยอะเลย ชอบๆ
-
ผิดมั้ย ถ้าจะอยากฉุดกระชากน้องเนมมาตบซักที 2 ที ไม่รู้รึไงว่าพี่โก้เค้าหึง :serius2:
แถมยังไปบอกคีย์แบบนั้นอีก โอ้ยยยยย น่าโมโหหหหหหหหห :m31:
ว่าแต่ตอนหน้าจะมีการทำร้ายร่างกายกันป่าวเนี่ยพี่จี แลดูน้องเนมต้องรับศึก
-
ตามมาแล้วนางตองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงใช่มั้ย :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
-
หน่วง o6
-
ถอนหายใจ แอบหวาดเสียวแทนเนม :z3:
โถ่ๆๆๆๆ เพิ่งจะหวานกันได้ตอนสองตอนเอง
-
ตอนนี้ทำไมดูมันด้วนๆ มีต่อใช่มะ :laugh:
นี่เรามาเม้นคั่นพี่จีรึเปล่า 55555
พยายามเข้าข้างตัวเองสุดฤทธิ์
สงสารพี่โก้ มาม๊ะ โอ๋ๆๆนะโอ๋ๆๆนะพี่โก้ กอดปลอบ :L2:
(อินี่ไปจับมือเป็นพันธมิตรกันตอนไหน ข่าวว่าที่ผ่านมาเอ็งด่าพี่แกซะยับ 5555)
งอลน้องเนมจริงๆละ
พี่โก้อ่ะคิดมากแน่ๆ คิดแต่ไม่พูด ไม่แสดงออก เก็บไว้แบบนี้ มาม่าแน่ๆๆๆๆๆๆๆ
โน้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
:serius2: :serius2: :serius2:
-
คุณจีคนดี ?
เล่นตัดฉึบเลยเหรอ :a5: ให้ตองเค้าออกแค่เสียงเองเหรอ :laugh:
ไหนๆ ก็ผ่านมาถึงตอนนี้ ผมก็คงทำได้เพียงแค่ค่อยๆ บอกคีย์ทีละเรื่อง ดีกว่าบอกให้คีย์รู้รวดเดียวว่าผมมีแฟนแล้ว...มันก็คงดีกว่าล่ะนะอย่างน้อยให้คีย์ค่อยๆ รับรู้ทีละนิดดีกว่า อย่างน้อยคีย์จะได้เห็นว่าพี่โก้เริ่มดูแลผมดียังไง คีย์จะได้ไว้ใจพี่โก้และไม่โกรธเมื่อรู้ว่าผมกับพี่โก้ตกลงคบกัน ผมแคร์ความรู้สึกคีย์มากนะ
มีความรู้สึกว่าเนมใช้ตรรกะผิดไปหน่อยนะ แคร์คีย์มากกว่าโก้ รึเปล่า ? :m16:
คีย์เป็นคนเดียวที่อยู่ข้างๆ เป็นคนเดียวที่คอยปลอบแม้จะไม่ได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมด แต่คีย์คือคนเดียวที่ยืนอยู่ข้างผมเสมอเวลาที่ผมอ่อนแอ
ระดับของคีย์สำหรับเนมก็คงเหมือน เจ ตี๋ สำหรับโก้ เพียงแต่โก้ไม่ได้ นอน กับ สองคนนั้น
แต่โก้นอนกะคนอื่น 555
“เอ่อ......”ผมงงๆ เลยพยักหน้าให้ แอบอายเหมือนกันนะ พี่เขาคงเป็นเพื่อนพี่โก้แน่ๆ เรียกซะสนิทเชียว ไม่ยักรู้ว่าพี่โก้มีเพื่อนสวยๆ แบบนี้ เห็นปกติมีแต่เพื่อนผู้ชายถึกๆ เถื่อนๆ
“ไม่ต้องแปลกใจ พี่เห็นรูปน่ะเลยคิดว่าน่าจะใช่ มารอโก้ใช่มั้ย”
“ครับ แล้ว...”ผมได้ยินแล้วก็มีเรื่องอยากถาม แต่ดูท่าทางพี่นิ้งจะคุยเก่งนะ พอผมอ้าปากพี่นิ้งก็สวนขึ้นมา ไม่ปล่อยช่องว่างให้ผมได้พูดเลย
“เดี๋ยวอีกสักสิบนาทีก็ได้เวลาพักแล้ว เข้าไปรอข้างในดีกว่า อ้อ พี่ชื่อนิ้งนะจ๊ะ”
เนมยังไม่รู้จักนิ้งใช่ไหมคะ พออ่านตรงนี้แล้วทะเเม่ง ๆ
แถมยังบริการเจาะให้รีบร้อย
>>>เรียบร้อย
หนมจีบ คิดว่าคงตั้งใจให้อ่านออกเสียงแบบนี้..
มีความรู้สึกว่า คราวนี้ โก้คงไม่ปล่อยเนมไปเหมือนครั้งก่อน คิดว่าคงแสดงตัวแสดงอาการหวงแน่นอน โก้คงไม่บอกให้เลือกระหว่างโก้รึคีย์แน่นอน เพราะโก้มันมั่นใจว่าเนมต้องเลือกมัน...แต่...ใจเค้าอยากเห็นโก้เวลาอ่อนแออ่ะ จริง ๆนะ
ตอนหน้ามาเร็วๆ นะคะ จะดูเนมจะแสดงท่าทีแบบไหน โก้..จะทำยังไง บวกหนึ่งคะ
-
ใครเรียกพี่โก้หว่า??????????
เป็นเสียงที่น้องเนมไม่พึงประสงค์ด้วยนะ
-
มันหน่วงๆในอกน่ะเนี่ย แต่รักพี่โก้ และน้องเนมมากเลย ♥
-
ทำไมเนมคิดอะไรแบบนี้ ประหลาดๆ ไปสักหน่อย
ในเมื่อคีย์เป็นเพื่อนสนิทที่สุด สำคัญที่สุด
แต่เนมก็รักพี่โก้ไม่ใช่เหรอ ก็น่าจะบอกคีย์ไป
แล้วคีย์ก็เหมือนรักเนมมาก หวงมาก หึงด้วย ทั้งที่เลิกกันแล้วนี่น่ะ
เนมทำแบบนี้ ทั้งคีย์ ทั้งโก้ จะรู้สึกยังไง
โก้ ก็คงจะเห็นว่าเนมยังไม่เต็มที่กับความรัก ยังมีกั๊ก หรือจะแอบมีกิ๊ก (กับคีย์)
เง้อ อ่านแล้วก็แอบหนักใจ เหมือนน้องเนมทำตัวเองให้มันยุ่ง อิรุงตุงนัง ซะงั้น
เมื่อก่อนก็สงสาร เห็นใจเนม แต่ตอนนี้ หมั่นไส้เนม น่าจับมาหยิกนัก
-
น้องเนม พี่โก้เปิดใจให้น้องเนมแล้ว ก็อยากทำให้มีโก้เสียใจซิจ๊ะ
-
ความรู้สึกของเนมที่มีต่อคีย์คล้าย ๆ กับความรู้สึกของโก้ที่มีต่อเจกับตี๋เลยนะ แต่ทางที่ดีเนมควรจะสนใจใส่ใจความรู้สึกของโก้ให้มากกว่านี้นะ ไม่่งั้นเนมอาจจะทำให้โก้เสียใจเหมือนตอนที่โก้เคยทำใ้ห้เนมเสียใจก็ได้นะ เนมน่าจะคิดให้มากกว่านี้ รู้สึุกเหมือนโก้ให้ความสำคัญกับเนมมากนะ
-
ไหนว่าเลือกพี่โก้แล้ว
น้องเนมแคร์ความรู้สึกเพื่อนมาก
เข้าใจว่าคีย์สำคัญ
พี่โก้ ก็สำคัญมากสำหรับเนมไม่ใช่เหรอ
น้องยังไม่โตอย่างที่พี่โก้ว่าจริงๆ
-
:really2:อะไรกันค้าาาา ช่างซับซ้อนซ่องเงื่อนอะไรขนาดนี้เนี่ยยย ฮ่าาาา
-
ตัดฉับแบบด้วนๆเลยอ้ะะะ :serius2:
น้องเนมมมมมม น้องเนมปากดีจังนะช่วงนี้ รีบบอกคีย์เร็วๆเข้า
ไม่อยากซดมาม่าก่อนปีใหม่นะ :m16:
-
ตัดให้ขาดเลย ชับๆๆๆ :z3: :z3: :z3:
-
ความรู้สึกเหมือนเนมแคร์คีย์มากกว่าโก้ ยังไงก็ไม่รู้ :เฮ้อ:
ไม่คิดบ้างล่ะว่าพี่โก้จะรู้สึกยังไง...
ที่เข้าใจว่าเนมโตแล้ว สงสัยโตแต่ตัวซะแล้วล่ะม๊างงงง
-
สับสนกับเนมจริงๆให้ตาย!ทำอย่างนี้โก้คิดนะ แล้วถ้าโก้รู้จะเสียความรู้สึกขนาดไหน เฮ้อ…ส่วนคีย์ หึงหวง เพื่อนงั้นเหรอ งงนะเนีย เพราะงั้นเนมเคลียร์ด่วนซื่อตรงกับตัวเองและคนรอบข้างหน่อย ลำดับวางให้ชัดเจนซะนะ
ปล ขอบคุณพี่จีที่มาต่อค่ะ
-
อ่านตอนนี้แล้วมันหน่วงๆ :เฮ้อ: ส่อเค้าพายุทุ่งมาม่าจะถล่ม
เนมยังเป็นเด็กน้อยอยู่ดี ไม่เด็ดขาด ความรู้สึกเหมือนเนมจับปลาสองมืออยู่
สงสารพี่โก้น่ะ เนมกำลังจะผลักพี่โก้ออกไปอีกครั้งน่ะ
:กอด1: พี่จี
-
มารตองผจญแน่เลย !!
-
:เฮ้อ: ... น้องเนม .. คิดใหม่ ทำใหม่นะลูก
ถ้าตอนนี้แน่ใจมากขึ้นหลังจากเลือกรักแล้วก้ออย่าทำให้เรื่องมันยุ่งไปกว่าเดิมเลย
โตแล้วนะเนม รักหนูนะเนี่ย เอาใจช่วยสุดๆอ่ะ แต่ตอนนี้งอน!
:กอด1: .. พี่โก้ แบบว่าผิดจากที่เราแอบคาดการณ์ไว้ว่าพี่เค้าคงจะนิ่ง และเย็นชาจนเฉยไปเลยกับเนม
แต่นี่อะไร น่าร๊ากกกกกก..อ่ะ ดีใจนะที่โก้ยังแสดงออกว่ายังอยากให้ความรักนี้เดินต่อ
บอกตรงๆว่าเป็นคนอ่านที่ได้รู้ความคิดของทั้งคู่ แต่ก้อไม่มั่นใจจริงๆว่า รักของโก้ จะมากพอจนยอมออกแรงรั้งไว้
:m31: ... ตองแน่นอน กรี๊ดดดดดด ใครรีบเอายัยนี่ไปเก็บทีๆๆๆๆ
:L2: :pig4: คุณจี เรารักเรื่องนี้มากมาย ยิ่งอ่านก้อยิ่งรัก
สนุกมากจริงๆ ตามติดหัวทิ่มคอม นี่มาถึงครึ่งทางยังคะ ไม่อยากให้จบเร็วเลย
เอาจริงๆส่วนตัวเรามักจะเอ็นดูนายเอกมากกว่าพระเอกเสมอๆ
แต่ทุกเรื่องที่อ่านมาของคุณจีพูดได้เต็มปากเลยว่า... รักพระเอกมากกว่า!!
(แก้ๆตัวแดง ง่วงมากเมื่อคืน พิมพ์ผิดเป็นนายเอกเฉยเลย)
เพราะเรื่องที่เราได้อ่านพระเอกของคุณจีทุกคน ชัดเจน มั่นคง หนักแน่น และซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเองมากๆ
จนมาถึงเรื่องของโก้ เรารักโก้ แต่แบบ...กลัวใจมันอ่ะ คิดอะไรไม่เหมือนชาวบ้านตลอด เลยออกจะเอ็นดูเนมมากกว่า
ถึงนาทีนี้แบบ ..ลุ้นนนนนนนน..สุดๆค่ะ สมชื่อเรื่อง แลกรักมากๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ
เวลาอ่านแล้วหน่วงๆทีไร ก้อไปเปิดอ่านตอนพิเศษลอยกระทงปลอบใจตัวเองทู๊กที .. เดี๋ยว(?)เค้าก้อรักกัน .....มั้ง :o12:
-
:เฮ้อ:
-
คีย์เหมือนยังชอบเนมอยุ่
- -
เนมก็นะ. ..บางทีการบอกความจริงกับคีย์ก็ดีกว่าให้คีย์ไปรุ้เอง
มันเจ็บปวดกว่านะ เริ่มเข้าใจพี่โก้ที่บอกว่าเนมยังเด็ก เป็นเราก็เครียด เนมทำไรไม่ค่อยคิดเยอะเลยอะ
ทำแบบนี้เดี๋ยวปัญหาก็เกิดอีก
อีกอย่าง เนมกลัวแต่ตัวเองจะเจ็บอ่ะ ไม่คิดมั่ง ว่าคนอื่นเค้าก็รุ้สึกเจ็บเป็นที่ไม่กล้าบอกคีย์นี่ก็เพราะกลัวคีย์จะโกรธมากเนมกลัวจะไม่เหลือใครใช่ม๊ายยย ย
:เฮ้อ:
-
มารผจญ :angry2:
ไม่ไหวกับน้องเนม โอย ป้าเพลียยยย (ได้ข่าวอายุเท่ากับเนมในเรื่อง 5555)
จะแคร์คีย์อะไรขนาดนั้น เข้าใจว่าคีย์ก็สำคัญนะ
แต่เนมทำแบบนี้ก็เหมือนกำลังทำร้ายพี่โก้เลยนะ .... เมื่อไหร่เนมจะโตน้า
บอกความจริงไปถ้าคีย์ไม่ฟังเรายังมีสิทธิ์อธิบาย
แต่ถ้าคีย์รู้เอง ผสมกับพี่โก้ผิดหวัง มีแต่พังกับพัง เลือกแล้วก็ต้องมั่นคงกว่านี้นะเนม :sad11:
:z3: :z3:
-
พี่จี,,,,,,,,,,,,,,,
เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า :z3:
-
พี่จีค่าาาาาาตัดดด ฉับๆเลยอ่าา ค้างงงคา
เข้าใจเนมกับคีย์นะ แต่ก็อยากให้เนมบอกคีย์ไวๆ
พี่โก้จะได้ไม่เข้าาาใจกันผิด
อย่าปล่อยมืออออกันนะ พี่โก้น่ารักกกกมากกกก :กอด1:
-
งานเข้าทั้งคู่เลย
ดูซิ ใครจะจัดการได้ดีกว่ากัน
น้องเนม..กับคีย์อ่ะ น่าจะชัดเจนกว่านี้น่ะ
น่าเห็นใจพี่โก้มากกว่า กับตองพี่โก้ยังชัดเจนเลย
ขอบคุณครับ คุณจี
:L2:
-
น้องเนมทำไมทำอย่างนี้ล่ะค่ะ ทีตัวเองยังอยากสำคัญที่สุด ตัวเองก็ต้องให้ความสำคัญกับเค้าที่สุดเหมือนกัน เนมบ้า
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก ค้างงงงงงงงงงงงงงงง o22
ต้องเป้นตองแน่ๆเลย ฮึ้ย :m16:
เนมอย่าแคร์คนอื่นมากกว่าโก้นะ โก้ก็ด้วย ขอร้อง :monkeysad:
-
:z3: :z3:
โอ้ย ค้างมากค่าา ตัดฉับอย่างนี้เลย
เนมน่าจะบอกกับคีย์ไปตรงๆเลยมากกว่า
ทำแบบนี้มันจะมีปัญหาตามมาอีกเยอะ คนอ่านไม่อยากกินมาม่าเลยอะ
-
อ้าวใครเรียกละ ค้างอย่างแรง
-
เนมมีความเป็นเด็กสูงไง เลยคิดแบบเด็ก ๆ
การกลับมารีเทิร์นของโก้-เนม มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คนอ่านหวังเลย
-
คุณจี!!! :angry2:
มันค้างนะรู้มั้ย
-
จับจุดผิดให้พี่จี
“ตกลงนอนเฝ้ารถใช่มั้ย พี่ปิดล่ะละ”
"แถมยังปล่อยให้พี่โก้นั่งรถระหว่างที่ผมทานสุกี้กับเพื่อนๆ จนจุก" นั่งรอในรถ รึเปล่า
“โทรมาเพื่อนกวนตีนกูเฉยๆ ใช่มั้ยเนี่ย” น หนูเกินมา 1 ตัว
“อย่างงี้ไอ้ฟิวส์ก๊อกหักดิวะ หรือว่ากิ๊กเบอร์สอง เบอร์หนึ่งคือไอ้คีย์” ก็
เจออยู่แค่นี้นะครับพี่จี :z2:
-
กับคีย์มันเป้นความผูกพันธ์หรือปัญหา
เนมก้อยังเด็กมากจริงๆนะแหละ เหมือนพี่โก้จะกังวลเหมือนกันนะ
สู้เค้า ความจริงมันก็เพิ่งเริ่มต้นเองนี่เนอะความรักแบบจริงจังของสองคนนี้
เอ่อ ไอ้ที่ตัดฉับนี่น่าลุ้นมาก ตองชิมิ
-
ทำไมเราอ่านเหตุผลของเนมแล้วไม่เข้าใจวะ :really2: รู้สึกว่าเดี๋ยวกำลังจะเกิดปัญหา :เฮ้อ:
-
เข้าใจเนมนะ เข้าใจๆ
เนมคงรุ้สึกว่าถ้าบอกไปว่าคบกับพี่โก้แล้ว คีย์คงจะรุ้สึกว่าเนมทิ้งคีย์ ไม่ได้ทิ้งเพราะเนมมีคนอื่น แต่ทิ้งในฐานะที่ตอนที่เริ่มคุยกันทำไมไม่ให้คีย์ได้รับรู้บ้าง
ทีตอนมีความทุกข์คีย์รุ้ก่อนเสมอ ทีตอนนี้ทำไมคีย์ถึงต้องรุ้ทีหลังด้วย ฮือๆ สงสารคีย์ แต่ก็สงสารเนม สงสารพี่โก้ แง้ๆ กดดันอะๆ
-
น้องเนม เด็กน้อยอ่ะ ลำดับความสำคัญคนดีๆนะ :เฮ้อ:
ส่วนเสียงนั่น ตองชัวร์
-
อ่านจบ,,,,,ค้างเบาๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่อยากให้เนมปิดบังคีย์เลย เด่วพี่โก้รู้เข้าจะทำยังไง
ตอนหน้าอย่าดราม่าเลยน้า เค้าปวดใจ
:dont2: :dont2: :dont2:
-
มีมารมาผจญเสียแล้ว
-
เสียงใครวะ?
-
บางทีเรื่องนี้ คีย์ อาจจะ เปนคนที่น่าสงสารและน่าเหนใจที่สุด
เพราะ จะรัก ก้อได้แต่มันก้อติดที่ว่าเนมเองก้อ ไม่คิด จะ ลืม.....
จะไม่รักก้อไม่ได้แต่..มันก้อนะ...ขอแค่อยู่ในสถานะอะไรก้อได้ขอแค่ได้รักและดูแลอยู่ข้างๆๆ
ก้อพอ.....แต่..เนมก้อทำตัวให้ความหวังคีย์เกินไป....บางทีที่คีย์มีคนอื่นเพราะอยากให้เนมเหนว่าคีย์ไม่เปนไรก้อได้...
( อินไปมัย เรา ? ) ฮี่ ฮี่
-
มีให้ลุ้นอีกแหละ
-
นังตอง ชัวร์!!!
ส่วนน้องเนมก็..... งานเข้าแน่ๆ :z3:
ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ
-
โก้ - เนม และคุณจีกลับมาแล้ว :pig2:
ก่อนอื่นต้อง :pig4: มากค่ะ สำหรับตอนใหม่ที่รอคอย
ตกลงว่า จากตอนที่แล้ว พี่โก้เลือกที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นใช่ไหมคะ
แอบรู้สึกว่า จะพยายามทำคะแนนเพิ่มอย่างเงียบๆ และหึงอย่างเนียนๆ ตามสไตล์พี่โก้ซะด้วย
ลุ้นๆ มาก อ่านตอนนี้ด้วยความระแวดระวังทุกประโยคจริงๆ
ส่วนเรื่องเนมกับคีย์ เราดันเข้าใจน้องเนมนะ เราเองก็เคยต้องทำอะไรคล้ายๆ แบบนั้น
เข้าใจความจำเป็นที่อยากจะรักษาความรู้สึกของเพื่อนคนสำคัญให้ดีที่สุด
ดันข้ามสเต็ปไปแล้ว พลาดไปแล้ว ก็คงได้แค่แก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าไปก่อน
พยายามทำดีที่สุดแล้ว เท่าที่จะทำได้ในตอนนี้ เพื่อไม่ให้ใครต้องเสียใจ
สมมุติว่า พี่โก้ไม่บังเอิญเดินตามมาจนได้ยิน เนมก็คงจะค่อยๆ เคลียร์กับคีย์เนียนๆ พร้อมกับคบพี่โก้ไปได้อย่างราบรื่นนะ
แต่ปัญหาคือ.....พี่โก้ได้ยินแบบนั้นไปเสียแล้ว :เฮ้อ:
ส่งกำลังใจไปให้คุณจีนะคะ จะเฝ้ารอตอนหน้าอย่างสงบค่ะ :กอด1:
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับนิยายสนุกๆ ลุ้นระทึกทุกตัวอักษร อินกันทุกตอน ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
ทำไมเราแอบสงสัยว่าพี่โก้วางแผนพาเนมมาเจอตองรึเปล่า
แต่ตอนหน้าจะเป็นไงเนี่ย มาม่าแน่ๆเลย
-
:เฮ้อ:ใคร!
-
บวกๆๆๆๆ พี่จี
นุ้มเนม อย่าทำอย่างนี้สิ
-
เลื่อนๆลงมาอ่านตอนท้าย แถมสปอยตัวเองด้วยคอมเมนท์...
เอิ่ม มมม เก็บไว้เสพทีเดียวอาทิตย์หน้าเลยท่าจะดีนะเนี่ย...
มันเอ่อ...แบบว่า...หน่วงๆ แถวบ้านเรียกว่ามัน ค๊าง งงง แว๊ก กกก
คุณจีวางบอมอ๊า าาา (ก้อเห็นวางตลอดอ่ะนะ ไม่ชินอีกหรอยะ...เอิ๊ก กกก)
-ถ้าเก็บไว้เสพอาทิตย์หน้า มันก้อจะค้างต่ออีกช่ะป่ะ...งั้นรอรวมเล่มไปเลยมั้ยคร๊ะยัยนู๋1...แงมๆๆ-
-
นั่น อย่างแรกเลยสงสารคีย์
ส่วนสองคนนี้พอกันไม่สงสารใคร ๕๕๕
อยากรู่แหละว่าจะเคลียร์กันยังไง
ลุ้นเรื่องคีย์ คนเดียว ส่วน คุณตองเนี้ย ไม่ค่อยแคร์เท่าไหร่
แค่อยากรู้ว่าโก้จะตอบเนมยังไง โฮะ ๆ
ขอบคุณ คุณจีค่า
-
:z3: ดราม่าเบาบา :เฮ้อ:
เนมทำร้ายทั้งพี่โก้ ทั้งคีย์เลยนะเนี่ย
เครียดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณคุณจีค่ะ จะรอตอนต่อไปนะคะ
-
ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านเรื่องนี้ อ่านเรื่องระเบียงรักฯ อ่านเรื่องรักร้าย
อ่านเรื่อง หัวใจคุณเป็นของผม
อ่านทุกๆๆ เรื่องของพี่ G_Wa
ทำให้เราทุกๆ คนรู้จักคำว่า "ค้าง" ค่ะ
ค้างค่ะ ค้างค่ะ ค้างค่ะ ค้างค่ะ ค้างค่ะ
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รักคนเขียน จุ๊บๆ มาต่อไวๆ นะคร๊า
-
เฮ้ออออ ห่วงความรู้สึกแต่คีย์แล้วโก้ล่ะเนม ....ทำอะไรเหมือนเดิมอีกแล้วชอบคิดเองเออเอง บทเรียนไ่ม่ได้สอนให้โตขึ้นเลย
ไม่ัรักเนมเลยแบบนี้ ชอบทำเหมือนตัวเองโดนทำร้ายแต่จริงๆ ตัวเองก็ไม่ได้แคร์หรือรักคนอื่นมากพอที่จะเ้ข้าใจ อย่างโก้ ถ้าจนป่านนี้ยังไม่มั่นใจโก้ ก็ พอเถอะ ถึงเราจะคิดว่าคีย์มันแฟร์พอก็เุถอะนะ เนมเองนั่นแหละที่ทำให้ทุกอย่างมันยุ่ง
-
เนมรีบๆบอกคีย์ไปดิ
ไม่งั้นอาจจะเสียทั้งคีย์ ทั้งพี่โก้ไปน่ะ
-
ต่างคนต่างมีคดีต้องเคลียร์ โก้นะ เคลียร์ง่ายเพราะไม่มีอะไรต้องคิดมาก และมีวิธีแก้ปัญหาอย่างเฉียบขาด o13
ส่วนน้องเนม ปัญหาจะใหญ่ถ้าไม่อธิบายความจริงให้ คีย์ฟัง พี่โก้นะ คงพอรู้อะไร ๆ เลา ๆ แล้วล่ะ
+1 ให้น้องจี เป็นกำลังใจให้เสมอ ๆ ครับ :กอด1:
-
เข้าใจเนมน่ะ เข้าใจโก้ด้วย
แต่คีย์จะดูห่วงเนมเป็นพิเศษเลยน่ะนั้น
โก้แอบแรงน่ะให้เนมไปที่ทำงานด้วยอ่ะ
จะกันคีย์ให้ออกห่างเนมอ่ะดิ
ว่าแต่ค้างอ่ะ ใครมาเรียกโก้อ่ะ ต้องเป็นตองแน่ๆ เลย
โก้จะจัดการยังไงน่ะ
ปล. คิดถึงพี่จี
-
มารมาผจญแล้วนะ
น้องเนมสู้ สู้
:z2:
-
ง่า. ตองโผล่มาแล้ว
มะกี้เปิดผ่าน เห็นใครเม้นต์ว่า"หน่วง". อืม. ใช่เลย. เพลงหน่วงขึ้นมาเลย
-
คือยังไงดีวะ
น้องเนมมันคงสับสนอ่ะ ว่าควรแคร์ใครมากกว่า
คีย์ก็โอเค ถ้ามันอยุ่ในระดับของความเป็นห่วง ไม่ใช่หวง!
หวังว่าจะแค่ห่วงละกัน =__________=
แต่ตอนนี้คือ พี่โก้มันต้องแบบสงสัยอ่ะ ว่าเด็กสองคนนี้มันยังไงกันวะ
มันเพื่อนกันเพียวๆหรอ คือมันเคยคบกันอ่ะ =*=
น้องเนมมันก็ไม่ชัดเจน คือถ้ามันชัดเจนกว่านี้ มันคงดีอ่ะ
บอกคีย์ไปเหอะ ก็ในเมื่อตัวเองเลือกรักแล้วอ่ะ ก็บอกๆไปเลย
บอกทีหลัง แล้วจะยังไง แคร์พี่โก้หน่อยเหอะวะ เริ่มสงสารคนแก่
พี่โก้มันเปิดเผยแล้วไง แต่กลายเป็นน้องเนมที่ไม่เคลียร์ตัวเอง :z3: :z3:
*อิน*
-
ไม่เข้าใจเนมและไม่เข้าใจโก้เหมือนกัน มันจะไปกันรอดไหมเนี่ย
-
ตองหรือเปล่าก็ไม่รู้
รู้แต่ว่า...เหมือนได้กลิ่นมาม่าลอยมาแต่ไกล o18
-
:serius2:ค้างและขัดใจอย่างแรง อย่าบอกว่าคนนั้นคือตอง :beat:หมั่นไส้
โก้จัดการเลย :z6:
-
...อ่านเรื่องนี้นะ ลุ้นตลอดว่าเมื่อไหร่ โก้กับเนม จะทะเลาะกันอีก เพราะบางทีก็เดาความคิดพี่โก้ไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่
...คิดอยู่่แต่ไม่พูด น่ากลัว เนมคงอึดอัดนะ อีกคนก็เพื่อนอีกคนก็แฟน แล้วส่วนเกินจะมาทำเรื่องอีกหรือเปล่าเนี่ยตื้อจริงๆๆ :L2:
-
ใครเรียกพี่โก้เนี่ยยย
มารผจญใช่ม่ะ
ไม่เอา ไม่อยากได้เลย ฮ่าๆๆ
เรื่องคีย์นี่ดูลึกซึ้งยังไงไม่รุ แอบงงๆกับความสัมพันธ์ แปลกๆ
-
สงสัยตองมาหาแน่เลย ตอนหน้าจะมีปะฉะดะเกิดขึ้นไหม :z3:
แต่ตอนนี้แอบโกรธเนม ทำแบบนี้กับคีย์เหมือนโกหกคีย์เลย
ยิ่งบอกว่า ค่อยๆบอก มันก็เหมือนโกหกซ้ำ ไปเรื่อยๆ ให้คีย์เจ็บหลาบรอบ เหอเหอ
-
ขอทายว่าเป็น ตอง(ใหญ่) 555 ไม่ใช่น้องตอง(เล็ก) ของคีย์
แต่ขำไปแทนเนม เวลานึกถึงชื่อนี้
รออ่านตอนระทึกๆ ต่อไป
ปอลอ...โก้แอบเหวี่ยงเล็กๆ และแล้วก็มีคนทำให้โก้หวั่นไหวจนได้ ดีจายยยยย
-
เป็นปัญหาแล้วละเนมเอ๋ย
รีบเคลียร์กับคีย์ให้เร็วๆ ดีกว่า
ให้มารู้เองได้เป็นเรื่องแน่
-
เข้าใจน้องเนมอ่ะ ด้วยขาดความมั่นใจ
และก็ไม่มั่นใจในตัวพี่โก้ด้วย ตัวเองก็ยังสับสนตัวเองอยู่
แล้วใครมาเรียกพี่โก้เนี่ย ทิ้งท้ายให้คิดค้างซะงั้น :3123:
-
อ่านแล้วเหมือนเห็นบางอย่างที่โก้กับคีย์มีส่วนคล้ายๆ กัน เนมเอ้ย อิจฉา มีแต่คนรัก ^^
-
ค้างงงงงงงงง
แถมยังมีมารผจญอีก
-
แวะมาเม้น....
อ่านแล้วรู้สึกจุกในอก
เหมือนเกิดเดจาวู เหมือนเจ...
แต่กรณีเจ โก้กับตี๋ไม่เซ้าซี้ขนาดคีย์น่ะนะ
สามเจโก้ตี๋อยู่ด้วยความเข้าใจ
แต่คีย์ทำเหมือนเป็นแม่ เจ้าข้าวเจ้าของดีเนอะ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
เนมเอ้ยเนม
หนูโตได้แล้วนะคะ :m15:
-
มันคงแต่ไม่แน่นอน เลยน้องเนมเรา
:pig4: คะ
-
พี่จีทำเราจะขาดใจ แอ้กกกกกกกกกกกกกก
เริ่มไม่ชอบเนม มากขึ้นๆๆๆ ไม่แน่นอนเลยอ่ะ
-
อ๊ากกกกกกก ก !! ค้างงงงงงงงง ง
-
:m31: :m31: :m31:
-
:really2: :really2: :really2: :really2: เดวจามาม่าไหมอะ สงสารทุกคนเลยยยยยยยยยยยย
-
เข้าใจนะเนมว่าคีย์เป็นคนสำคัญสำหรับเนม แต่การโกหกกันมันไม่ดีเลยนะเนม :really2: หาทางบอกคีย์โดยด่วนว่าอยู่กับพี่โก้แล้ว ไม่งั้นการรักษาน้ำใจ เพื่อนสนิทในวันนี้ จะมีผลเลวร้ายในอนาคตแน่นอน
หลังๆมานี่พี่โก้น่ารักขึ้นเยอะ o13ดูเปิดใจกับเนมมากขึ้น หวังว่าเสียงเรียกชื่อ "โก้" คงไม่ใช่คนที่ไม่พึงประสงค์นะคะ
-
:sad4: อย่าดราม่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
รู้สึกพี่โก้จะชาเย็น เอ๊ย..เย็นชาน้อยลงนะ ออกแววจะคบกันยืด น้องก็จะเห็นใจเพื่อนสนิืทมากไปนิดนะ น่าจะฟันฉับ บอกไปซะดีกว่าแต่ก็เข้าใจอารมณ์นี้ของน้องเขา คนเคยรักเคยห่วงกันมาก่อน แต่รีบๆบอกเน้อก่อนพี่โก้จะนอยๆๆเข้าให้
รออ่านตอนต่อไป ตอนนี้เข้าใจ ไม่งง ไม่อารมณ์เสีย :pig4:
-
อินจัดล่ะตอนนี้!
เริ่มเคลียด......เหมือนมีแววจะ
ได้เสียน้ำตา
โก้-คีย์ ก็เป็นคนสำคัญของเนมทั้งคู่
เฮ้อ.......!!!!!
-
ทิ้งระเบิดไว้อีกลูก
คาดว่าเสียงเรียกร้องอันโหยหวลนั่นคงเป็นเสียงตองแน่ๆ
-
เนมคะ!!!!! รีบๆบอกคีย์ไปเถ๊อออออ
จะได้ไม่มีปัญหากับทั้งสองฝ่ายอ่ะ ถ้าโกหกกันไปนานๆเดี๋ยวไปรู้เองทีนี้ ซวยเลย
แล้วพี่โก้ก็ดูเหมือนจะหวงเนมรึเปล่านะ ตอนนี้ หรือแอบคิดอะไรอยู่ไม่อยากเดา เพราะเดาไม่ถูก ฮ่าๆ
ตอนนี้ดูคลื่นลงยังสงบๆ ไม่รู้ตอนหน้าพี่โก้จะกลายเป็นสีนามิมั้ยเนี่ยสิ :เฮ้อ:
-
เสียงตองแน่ๆ เลย มาตามโก้เนี่ย
หนูเนมจัดการเลย
-
แอบโกรธเนมแล้วอะ แล้วก็แอบสงสารพี่โก้ด้วย T_____T
ตอนฉากที่เนมเปิดประตูห้องเข้าไป แล้วพี่โก้นั่งนิ่งๆ
ความรู้สึกมันหน่วงๆแปลกๆ ฮือออ อยากรู้ว่าพี่โก้คิดอะไรอยู่ตอนนั้น
รักพี่โก้จังเลยค่ะ
:o12:
-
เจป่าวหว่า ไม่ก็ตี๋...
-
ตื่นเต้น กลัวเขาทะเลาะกัน :laugh:
-
คีย์... :เฮ้อ:
มันจะหนักหนาแสนสาหัสแค่ไหนเนี้ย
กลัวจะเป็นอารมณ์อ่านไปหายใจไม่ออก
แบบพี่เอ็กซ์น้องเจ ครั้งอิหมอก!
-
กำลังหวานอยู่เชียว
ชอบมีมารมา เฮอะ
:m16:
-
เหมือนเนมกำลังทำร้ายพี่โก้ทางอ้อมอยู่เลย แอบหลายใจนะเราเนี่ย
ตอนแรกว่าพี่โก้ไม่ชัดเจนแล้ว น้องเนมยิ่งไม่ชัดเจนใหญ่เลย
หลอกให้ผู้ใหญ่ดีใจเล่นป่าวเนี่ย เฮ้ออออออ :z3:
-
บางทีถ้าเนมพูดตรงๆกับคีย์ไปเลยอาจจะดีกว่าก็ได้นะ
-
จริงๆเนมควรพูดไปเลยตรงๆ
-
เนมน่าจะบอกคีย์ไปตรงๆอ่ะ
ทำแบบนี้สงสารพี่โก็
เหมือนเนมเห็นคีย์สำคัญกว่าพี่โก็เลย
แล้วมารผจญนี่ตามจ้องล้างจองผลาญจัง
-
ใครเรียกอ่ะ???
ฮืออออ ตี๋ป้ะเนี่ย (หวังมากไปสินะ)
แต่แบบ น้องเนม ,,, ทำแบบนี้นี่ เจ็บไปหมดเลยนะ
ไม่รู้สิ ไม่เก๋อ่ะหนู
ไม่ใครก็ใครเฮิร์ทแน่ แบบ ดราม่ายาว
โฮววววว ยังไงล่ะเนี่ย!!!
-
ค้าง!!!
-
ความเป็นเพื่อนของเนมคีย์ ก็เหมือนกับ โก้เจตี๋ นั่นแหละ
จะต่างกันก็แค่โก้ไม่ได้มีอะไรกับเจ ตี๋ แค่นั้นเอง :o10:
เนมอยากให้คีย์ค่อยๆรู้เรื่องไปทีละนิด แต่มันนิดไปมั้ยเนมเอ๋ย
เอาเถอะ สู้ๆละกันนะเนม :เฮ้อ:
ที่อยากรู้มากสุดๆคืออิพี่โก้มันคิดอะไรอยู่ แล้วอิพี่โก้จะแก้ปัญหายังไง :onion_asleep:
-
อ่านมาจนถึงบรรทัดสุดท้ายแล้วอยากจะกรี๊ดมาก มันค้างสุดๆไปเลยให้ตายสิ เห้อ~ อยากจะถอนหายใจสักร้อยหน บางเรื่องที่เนมควรคิดเยอะ เนมก็คิดน้อยเกินไป เข้าใจในเหตุผลของเนมนะ แต่เนมลืมแคร์คนที่ตัวเองบอกว่ารักเขาไปหรือเปล่า รู้ว่าพี่โก้แกมีปัญหาหรือคิดอะไรแกจะนิ่งจะเงียบเสมอ ทำไมเนมถึงไม่สังเกตพี่โก้บ้าง ดูท่าทางแกเป็นคนคิดมากพอตัวเลยละ ถ้าเนมยังคิดที่จะบอกความจริงไปทีละนิดแบบนี้อยู่อีกปัญหาก็ย่อมตามมาอยู่แล้ว คีย์ดูเหมือนยังรักเนมอยู่เลยอ่ะ ขออย่าให้เป็นแบบกรณี หมอกกับน้องเจเลยนะ เนมจะทำอะไรควรแคร์ควรสังเกตดูพี่โก้บ้าง เห้อ. น้องยังเด็กแท้ๆ แล้วคนที่เรียกพี่โก้นั่นตองรึเปล่า อย่าสร้างปัญหาอีกเลยแค่นี้ก็จะแย่ละ
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน
ตามมาจากระเบียงรักที่ชอบมากกกกกกกกก
คราวนี้ถึงตาของโก้แล้ว
ขอไปอ่านก่อนนะคร้าบบบบบบ :L2:
-
+1 ให้จึจ้า
สงสัยจะเป็น เจ หรือเปล่าที่เรียก
หรือ ตอง หว่า
เร็วอยากรู้อะ
รอ :call: :call:
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากอ่านแต่ผมไม่อยากค้าง :serius2:
-
อึ๋ย!!! ตอง ชัวร์!!! ต้องมาขัดให้ได้จริงๆ !! โมโห!!
-
คีร์คงเป็นห่วงเนมมาก เพราะคีร์คอยเคียงข้างยามที่เนมเจ็บปวดจากโก้
เนมควรอธิบายให้คีร์เข้าใจว่าเคลียร์และกลับมาคบกับโก้แล้ว
ดีซะอีกเนมมีทั้งโก้ที่เป็นทั้งพี่และคนรักมีคีร์เพื่อนที่สนิทที่สุดอยู่เคียงข้าง
อย่าปล่อยให้มันเกิดปัญหาไม่งั้นคนใดคนหนึ่งอาจหายไปจากชีวิตหรืออาจจะหายไปทั้งคู่ก็ได้
-
อะไร ยังไง ใครเรียกอ่ะ
แล้วทำไมเนมไม่บอกคีร์ไปเลยว่าเป็นแฟนโก้อะ ไม่เข้าใจ
จริงๆคีร์น่าจะยินดีไม่ใช่หรอ อ๊าย งง
-
อ๊ากกกกพี่โก้น่ารักนะ ฟินนนน ทำไมรู้สึกแรกๆกับตอนกลังเหมือนเป็นโก้คนละคน
เนมก็ด้วย ถ้าจะหวานกันขนาดนี้ละก็ ต่อไปมีดราม่าใช่ม้ายยย
ว่าแต่คีย์จะหวงเนมทำไม
-
อ่านทันแล้ววววววว
แรกๆเราก็เสียน้ำตาไปกับการกระทำของโก้นะ
ดูมันไม่ชัดเจน ใจร้ายมากกกกกกกก
แต่ตอนสุดท้ายเราเริ่มไม่พอใจน้องเนมที่พูดกับคีย์ไปแบบนั้น
อย่าให้เรากินมาม่าอีกนะ ช่วงน้ำท่วมกินไปเยอะแล้ว :L2:
-
คีย์... :เฮ้อ:
มันจะหนักหนาแสนสาหัสแค่ไหนเนี้ย
กลัวจะเป็นอารมณ์อ่านไปหายใจไม่ออก
แบบพี่เอ็กซ์น้องเจ ครั้งอิหมอก!
นั้นไง กลัวเหมือนกันอ่ะ
-
กรี๊ดดด ใครเป็นคนเรียกค่ะนี่
รอลุ้นลุ้นต่อค่ะT^T
-
:laugh: พี่โก้มีหวงเว้ย ไม่ให้รอห้องคีย์แต่ให้รอที่ทำงานแทน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด น่ารักอ่ะ :-[
-
คุณจี จะมา up ไหมน้าวันนี้ มานอนเฝ้าดีก่า :a12:
-
ดูท่าทางแล้วคีย์จะเป็นปัญหานะ....
ไม่รู้ว่าคีย์ไม่รู้ตัว หรือมั่นใจว่ายังไงน้องเนมจะไม่เลือกอิพี่โก้....
ส่วนเธอตองดูด ไปไหนก็ไปเถอะ 5555555...
-
เรื่องการเปิดเผยว่าคบใครอยู่ มันเป็นการแสดงความจริงใจและจริงจังให้กับทุก ๆ ฝ่ายนะ
(ในความคิดผม) เนมไม่น่าทำแบบนี้....ลางว่า ถ้าวางเรื่องอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง บางที 2 คนนี้อาจเดินไปไม่ถึงคำว่า "คนรัก" หรือ "แฟน" กันจริง ๆ ก็ได้
-
เนมอะพี่โก้ชัดเจนขนาดนี้แล้ว ยังไม่แน่ใจอะไรอีก
แล้วเสียงสุดท้ายที่เรียกโก้ ใครกัน น้องตี๋หรือเปล่านะ
:pig4:
-
อ๊ากกกกกกกกกก
ตามทันแล้ว!!!!!!!!
อ้านไปแอบเครียด มันกำลังจะเกิดเรื่องทำร้ายความรู้สึกของคนอ่านอีกแล้วใช่ม๊ายยยย
:sad4:
-
ยังไม่ได้อ่านค่า มาลงชื่อไว้ :impress2:
เป็นเด็กใหม่ค่ะ ขอฝากตัว ฝากใจ ขออ่านด้วยคนนะค้า :o8:
-
เรื่องคีย์ยังไม่ค่อยเคลียร์เท่าไหร่เลยนะน้องเนม
ค่อยๆบอกค่อยๆให้คีย์รับรู้เองมันก็ดีนะ แต่ว่าถ้าคีย์เป็นคนที่เข้าใจเนมทุกอย่าง
แค่เนมบอกไปว่ากลับไปคบกับคนแรกที่เนมรักอีกครั้ง คีย์ก็น่าจะเข้าใจและยอมรับได้สิ
อิพี่โก้ต้องเริ่มตะหงิดๆกะคีย์แล้วแหละ ไม่งั้นไม่บอกให้มารอที่ทำงานหรอก
แค่น้องเนมบอกว่าจะไปรอที่หอคีย์อ่ะ
แล้วเรื่องโทรศัพท์คราวที่แล้วอิพี่โก้ต้องได้ยินแน่ๆ แต่ไม่พูด
เฮ้อออออออออ... ได้กลิ่นมาม่ามาแต่ไกล แต่ตอนนี้ก็ยังมีหวานๆมาให้เห็นกันอยู่นะคะ
เสียงนั่น ..ตอง.. แหงๆ ยังไม่เลิกราอีกนะ -*-
-
กร๊ากกกกกกกกกกกก ,, อิพี่โก้แอบเครียดวุ้ย เจอเพื่อนคีย์เข้าไปถึงกับเหม่อเลย
แต่เค้าคิดว่าคีย์คงไม่มาเป็นมือที่ 3 หรอก คีย์เป็นเพื่อนดูแลกันมานานก็คงห่วงเป็นธรรมดา
ก่อนหน้านี้เนมก็บ้อบอมาเยอะอ่ะกะอิพี่โก้ พอปุ๊บปับจะมาดี คีย์ย่อมงง
เราคิดว่าถ้าปล่อยให้เนมจัดการ เนมก็คงทำให้คีย์เข้าใจได้แหละ ถ้าอิพี่โก้เชื่อใจเนมพอ
ไม่นอยด์แด๊กไปซะก่อนอะนะ แต่ก่อนจะถึงวันนั้น ฝั่งอิพี่โก้จะทำเนมจิตหลุดซะก่อนอะดิ
เดี๋ยวจะเขวพาลทำเสียเรื่องกันซะเปล่าๆๆ ก็ได้แต่รอดูต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น
อิพี่โก้จะจัดการปัญหายังไง แล้วน้องเนมจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นได้ไหม ลุ้นๆๆ คึคึ
-
น้องเนมมม จะเอายังงัยเนี่ยยย
-
ค้างคามากจีจี้ -3-
้น้องเนมน่าจะบอกคีย์ไปเลยนะ
เข้าใจว่ารักเพื่อนแล้วก็กลัวคีย์รับไม่ได้
แตุ่ถ้ามารู้ทีหลังคนที่เสียใจก็จะเป็นทั้งสามคนนะ
พี่โก้ก็เก็บไปคิดคนเดียวอีกแล้ว ยิ่งถ้าได้ยินที่น้องเนมพูดกับคีย์ -.-
เนมหึงตอง แล้วไม่คิดถึงพี่โก้บ้าง
ตอนนี้เคืองน้องเนม :a14:
รอตอนหน้าค่ะ :กอด1:
-
ติดตามตอนต่อไป.... ตองชัวร์ๆ
ยังไม่ค่อยเก็ทค่ะว่าทำไมเนมต้องปิดบังคีย์ด้วย
ก็เล่าให้ฟังทั้งหมดไปเลยสิ
เด๋วก็เกิดปัญหาอีกหรอก - -
-
:m25:
ทำไมน้องเนมต้องปิดบังอะ
-
นานจัง รออยู่นะ
โก้ + เนม
-
ใครเรียกพี่โก้ เอ้ยยยยยยยยยยยย
ตอนได้อ่านถึงคนเรียกพี่โก้ “โก้!!” ปุ้บ นี่รู้สึกว่าตัวเองจะกรี้ดเบาๆ กับยิ้มแก้มปริ ฮ่าๆๆๆ
คือแอบหวังว่าจะเป็นพี่เจ หรือ ตี๋ ฮ่าๆๆๆ (/พี่จี :beat: :beat: :beat:)
รอตอนต่อไปค้าบบบบบบบ
-
คืนนี้มาไหมค่ะ มารอค่ะ
-
:mc3: Merry X'mas อีกประมาณ ชม. ครึ่ง จะหมดคืนวันอาทิตย์ :laugh:
-
สุขสันต์วันคริสตมาสค่าคุณจี :L1:
มากางมุ้งปูที่นอนรอพี่โก้น้องเนมเหมือนเดิม :m13:
-
เมื่อผมหันมาตามเสียง เจ้าของเสียงก็ก้าวเท้าเข้ามาหยุดตรงหน้าผมกับเนมแล้ว
“โก้สอนเสร็จแล้วเหรอ ปกติวันนี้เลิกค่ำๆ ไม่ใช่เหรอ”ตองทำหน้าสงสัยที่เห็นผมกับเนมยืนอยู่ด้วยกัน ผมลืมไปเลยว่านิ้งเพิ่งเตือนผมว่าตองกำลังล่าตัวผมอย่างหนัก ทั้งโทรหา ฝากข้อความไว้ ฝากข่าวไว้กับนิ้ง หลายช่องทางที่ทำผมไม่ติดต่อกลับสักทาง
“เปล่า ยังเหลืออีกคลาส ตองมีอะไรเหรอ”
“อ้าว แล้วน้องเนมมาทำไมที่นี่ล่ะ พี่โก้ยังอยู่ในเวลางานอยู่เลยนะ”ตองไม่ตอบคำถามผม แต่หันไปพูดเชิงอบรมเนมแทน ซึ่งเนมไม่พอใจแน่ๆ เพราะผมรู้ได้เลยว่าเนมตัดสั่นนิดๆ และแน่นอนว่าเป็นสั่นสู้ ถ้าเป็นแมวตอนนี้ก็คงกำลังพองขนตัวฟูเลยเชียวล่ะ
“ก็พี่โก้บอกให้เนมมาหาเองนี่ เนอะ”เนมพูดเสียงใสแจ๋วพร้อมหันมาพยักหน้ากับผม ตากลมที่โตอยู่แล้วก็พยายามทำให้โตกว่าปกติ จนผมเกือบหลุดหัวเราะการพูดข่มตองแบบแกล้งไร้เดียงสาของเนม
“ทำไมต้องให้มาหาเหรอโก้ มีธุระอะไรหรือเปล่า”
“ไม่มีอะไรหรอก พอดีเนมเลิกเรียนเร็วผมก็เลยให้มารอที่นี่น่ะ ตองมีอะไรหรือเปล่า ผมกับเนมจะรีบไปกินข้าว เดี๋ยวต้องเข้าสอนแล้ว”
“เปล่าหรอก ก็ไม่ค่อยเจอเลยแวะมาหาเฉยๆ โก้ก็ไม่ค่อยไปฟิตเนสเลยนะ วันนี้ไปหรือเปล่า”
“ไม่ไปหรอก นัดกับเนมไว้แล้วว่าเย็นนี้จะไปหาอะไรทานข้างนอกด้วย”
“ไปทานที่ไหนกัน ตองไปด้วยคนสิ”
“คงไม่สะดวกนะ ผมจองแค่สองที่แล้วก็สั่งอาหารไว้แล้ว”
“โก้ไม่ไปกินข้าวอีกหรือมึง เดี๋ยวก็ไม่ได้กินพอ เวลาทำงานนะคะ รู้จักเกรงใจกันบ้าง มีอะไรไว้หลังเลิกงานไม่ได้รึไง ไม่เกรงใจคนอื่นเขาเลยคนอะไร”นิ้งคงทนรำคาญตองไม่ไหวเลยเดินมาพูดกับผมแล้วแกล้งเดินเข้าไปด้านใน แต่ระดับเสียงก็ไม่ได้ลดความดังลงเลย ยิ่งเดินไกลยิ่งดังขึ้นๆ จนตองก็คงอายเหมือนกันที่ถูกหลายๆ คนมอง แถมรอบที่เพิ่งเรียนเสร็จส่วนมากก็เป็นวัยทำงานแล้วทั้งนั้น
“งั้นเอาไว้เลิกงานตองค่อยมาคุยอีกทีแล้วกัน ไปกินข้าวเย็นช้าแค่ห้านาทีสิบนาทีคงไม่ทำให้น้องเนมหิวจนทนไม่ไหวลองใช่มั้ยครับ”ตองไม่กล้าเหวี่ยงกลับนิ้งก็เลยเลือกที่จะหันไปลงกับเนมแทน
“เนมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทนได้หรือเปล่า แต่ไม่เป็นไรฮะ ถ้าเนมปวดท้องไม่สบายยังไงก็มีพี่โก้คอยดูแลตลอดเวลาอยู่แล้ว เนอะ”คราวนี้เนมไม่แค่พยักหน้า แต่ขยับมาซบที่แขนผมด้วย ตองตาโตกว่าเนมเมื่อครู่อีก ปากอ้าๆ หุบๆ เหมือนจะร้องอะไรออกมาแต่ก็ร้องไม่ออก สุดท้ายก็เดินกระแทกเท้าออกไปโดยไม่ร่ำลา
“ร้ายนะเรา”ผมดึงมือเนมให้เดินตามเข้าไปด้านใน เนมก็พูดอุบอิบเบาๆ ว่าเนมเปล่า แต่ก็ยังหลุดหัวเราะออกมาให้ได้ยิน
เดินเข้ามาในห้องพักก็พบนิ้งจัดอาหารไว้รออยู่แล้ว ปกตินิ้งจะค่อนข้างดูแลอาจารย์ทุกคนที่สอนที่นี่ ถึงแม้จะไม่ใช่หน้าที่แต่มันก็ทำนะครับ เพื่อนอาจารย์อีกหลายๆ ยังเคยนั่งคุยกับผมว่าไม่กล้าลาออกไปสอนให้สถาบันอื่นเพราะที่นี่ดูแลดี ทั้งนิ้งแต่คนอื่นๆ ด้วยที่ทำอย่างนี้ พวกเราเลยทำงานด้วยกันได้นาน นิ้งบ่นตองให้เนมฟังนิดหน่อยก่อนเดินออกไปประจำตำแหน่งตัวเอง เนมทำหน้าสงสัยนิดหน่อย แต่ผมพอจะดูออกว่าเนมคิดอะไรอยู่ ก็การที่นิ้งดูจะสนิทกับผมมาก แถมยังดูแลเรื่องอาหารการกิน และด่าตองให้เนมฟัง เนมก็คงคิดไปเองว่านิ้งอาจจะคิดอะไรกับผม
“นิ้งเป็นเพื่อนสนิทพี่อีกคน และก็สามีแล้ว อีกอย่างมันไม่ใช่หญิงแท้ด้วย”ผมพูดให้จบในสิ่งที่เนมควรจะรู้ จะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรอีก
“เนมก็ยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย แล้วตกลง...ตอนเย็นเราไม่ไปฟิตเนสแล้วเหรอ”เนมคงสงสัยที่ผมกุเรื่องดินเนอร์ขึ้นมา เจ้าตัวคงสับสนว่าผมพูดจริงหรือหลอก
“ก็คงไม่ไปสักพัก เดี๋ยวใช้บริการที่คอนโดฯ แทนก็ได้ เครื่องเล่นน้อยแต่ก็พอไหว”
“แล้ว...เรื่องกินข้าวล่ะ พี่โก้จองโต๊ะไว้จริงๆ เหรอ”
“เปล่า”
“อ้าว.....ว้า.........”
“ไม่จองก็ไปกินได้ เดี๋ยวพาไป แล้วเนมจะรอพี่ในห้องนี้หรือออกไปเดินเล่นข้างนอกก็ได้ พี่ฝากซื้อพวกนี้ด้วย ที่เหลือจะซื้ออะไรก็ซื้อมา”ผมหยิบกระดาษโน้ตในกระเป๋ากางเกงยื่นให้เนมพร้อมเงิน ในกระดาษนั้นมีรายชื่อหนังสือที่ผมต้องการสี่เล่ม นอกนั้นเป็นพวกเครื่องเขียน คำนวณคร่าวๆ แล้วน่าจะเหลือเงินพอสมควร เนมอ่านรายชื่อหนังสือแล้วคิ้วขมวดทันที หนังสือพวกนี้ส่วนหนึ่งเป็นหนังสือที่แปลเป็นไทยแล้ว อีกส่วนยังไม่แปล ความจริงแล้วเมื่อก่อนผมเป็นคนที่ไม่เก่งภาษาเลย แต่พอได้ทำงานที่นี่ ช่วงแรกๆ ที่พอมีเวลาเหลือผมก็เลยลงคอร์สเรียนภาษาอังกฤษซะเลย ซึ่งตอนนี้ก็ทำให้ผมสามารถอ่านฟังพูดได้ในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังไม่เรียกว่าเก่ง แค่ใช้ทำงานได้เท่านั้น
ผมทานข้าวเสร็จก็แยกไปสอนต่อ เนมเองก็ขอไปเดินเล่นในห้างเพราะข้างในนี้คนเริ่มเยอะ เนมไม่กล้านั่งคนเดียว หลังจากสอนเสร็จผมออกมานิ้งก็เลิกงานกลับบ้านไปแล้ว ผมโทรศัพท์หาเนม และเนมก็กำลังเดินมาหาผม ให้ผมยืนอยู่รอหน้าสถาบันฯ ก่อน แต่คนที่เดินมาถึงก่อนกลับไม่ใช่เนม แต่เป็นตองที่ผมชักสงสัยว่าน่าจะดักรอผมอยู่แถวนี้ตั้งแต่ตอนเย็นเลยล่ะมั้ง
“ตองขอคุยด้วยหน่อยสิ”
“ตองมีอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวผมต้องรีบไป”
“โก้โกรธตองเรื่องวันนั้นหรือเปล่า วันนั้นตองเมามากนะ เพื่อนตองก็เมา โก้อย่าถือสาเลยนะ”ตองทำท่าจะเอื้อมมือมาจับแขนผม แต่พอผมมองตองก็เอามือลงไว้ข้างตัวเองเหมือนเดิม
“ก็ไม่ได้โกรธนะ แต่ก็ไม่ชอบ ผมว่าตองล้ำเส้นเกินไป”
“ตองขอโทษ แต่ตองไม่ตั้งใจจริงๆ ตองยอมรับว่าตองผิด ตองแค่อยากอวดโก้ให้เพื่อนๆ ได้รู้จัก ตองมีความสุขมากนะคืนนั้น แล้วตองก็เมามาก พอออกมาอีกทีโก้ก็หายไปแล้ว ไม่อยู่ตอนตองเป่าเค้กเลย ตองโทรหาก็ไม่รับไม่โทรกลับ ตองขอโทษจริงๆ นะ”
“ช่างมันเถอะ เพราะมันคงไม่เกิดขึ้นอีก ความจริงผมว่าตองผิดตั้งแต่อยากอวดผมกับเพื่อนแล้วล่ะ เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วตองจะอวดเพื่อนเรื่องอะไรหรือ”
“แต่!!....ตองรักโก้ แล้วเราก็มีอะไรกันแล้วนะ เรากำลังดูใจกันอยู่ไม่ใช่เหรอ”
“ตองคิดไปเองคนเดียวนะ ผมมีเซ็กส์กับตองครั้งเดียว แล้วหลังจากนั้นเป็นตองที่ตามจีบผม มันไม่เรียกว่าดูใจกันนะ”
“โก้!!”
“ก่อนนี้ผมรับได้นะ เพราะตองไม่เซ้าซี้หรือตามติดขนาดนี้ ผมก็แค่คิดว่าเราน่าจะพอคบหาเป็นเพื่อนได้ แต่ตอนนี้มันไม่ได้แล้ว”
“ทำไมละ ตองบอกแล้วไงว่าตองขอโทษ ตองจะปรับตัวใหม่ จะไม่ตามโก้แบบนี้อีก ตองขอโอกาสอีกครั้งได้มั้ย”
“ถึงตองปรับตัวยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้หรอก อีกอย่างผมคบกับเนมแล้ว”
“อะไรนะ...คบ...ยังไง”
“เป็นแฟน”
“ไหนตอนนั้นว่าเป็นน้องไง”
“ก็ตอนนั้นยังไม่ได้คบ แต่ตอนนี้คบแล้ว เอาเป็นว่าตองเลิกยุ่งกับผมเถอะนะ มันไม่ดีหรอก ผมขี้เกียจแก้ปัญหาถ้ามันมีอะไรเกิดขึ้น ตองเองก็หน้าตาดีนิสัยดี น่าจะมองคนอื่นดีกว่าผมนะ”
“แต่ตองรักโก้จริงๆ นะ เด็กนั่นเด็กกว่าโก้มากเลยนะ ไปกันไม่รอดหรอก”
“เรื่องนั้นให้เป็นปัญหาของผมกับเนมสองคนก็พอ ไปก่อนนะ ผมไม่อยากให้เนมรอนาน”ผมพูดจบก็เดินผ่านตองมา ตองทำท่าจะรั้งแขนผมเอาไว้แต่ไม่ได้ทำ ผมเดินตรงไปจนถึงหน้าร้านเสื้อผ้าที่อยู่เยื้องๆ จากจุดที่ผมคุยกับตอง มีเนมยืนตัวลีบแอบอยู่ช่องประตูของร้าน เนมคงคิดว่าผมไม่เห็นล่ะมั้งถึงได้รีบเดินมาแอบมุมนี้แล้วยืนฟังผมกับตองคุยกัน ผมไม่แน่ใจว่าระยะขนาดนี้เนมจะได้ยินหรือเปล่า ตองรู้หรือเปล่าว่าเนมแอบฟังอยู่ แต่ไม่ว่ายังไงผมก็ถือว่าตัวเองพูดและทำสิ่งที่ควรแล้ว ไม่ว่าใครจะรู้หรือได้ยินยังไงก็ไม่ใช่เรื่องที่ผมต้องเก็บไปคิด หากเนมไม่ได้ยินที่ผมพูดก็เรื่องของเนม แต่ถ้าเนมอยากรู้ แค่ถาม...ผมก็พร้อมจะบอก ที่ทำอย่างนี้มันไม่ได้แปลว่าผมไม่แคร์ความรู้สึกเนมหรอก....ไม่ใช่เลย
ผมพาเนมมาที่ร้านอาหารประจำอีกร้านของพวกผม ปกติร้านนี้เราจะมาทานกันในโอกาสพิเศษ ครั้งแรกที่ได้มาคือฉลองวันวิวาห์ของพี่ฟ้าพี่ปั้นที่ตกลงปลงใจอยู่ร่วมกัน และพี่ปั้นอนุญาตให้พี่ฟ้าเป็นหุ้นส่วนเล็กๆ คนใหม่ในร้าน ร้านนี้ติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศดี ไม่อึกทึก มีดนตรีเบาๆ สบายๆ มีมุมส่วนตัวสำหรับคู่รักหลายมุม ราคาอาหารถือว่าค่อนข้างแพง แต่ถ้ารวมค่าบรรยากาศแล้วก็พอจะรับได้ ตั้งแต่ที่จอดรถจนเข้ามาถึงในร้าน ตอนที่ผมเปลี่ยนแผนจะพาเนมมาทานข้าว ผมก็บอกให้นิ้งโทรมาจองที่นั่งริมน้ำไว้แล้ว เนมบีบมือผมแน่นด้วยความตื่นเต้น หันซ้ายหันขวามองรอบๆ ร้านที่ประดับตกแต่งสวยหรูและโรแมนติก
เนมดูค่อนข้างตื่นเต้น แม้จะนั่งลงบนโซฟาหน้าผมแล้วก็ยังคงมองซ้ายมองขวาไม่หยุด ยิ่งพอเห็นเมนูที่บริกรยื่นให้ยิ่งทำตาโตกว่าตอนแกล้งตองอีก เนมเงยหน้ามองผมสลับกับเมนูด้วยสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ ร้านนี้ราคาค่อนข้างแพงเพราะเป็นร้านอาหารฝรั่งเศส เพราะงั้นไม่แปลกใจเลยที่เนมจะอ่านเมนูแล้วทำหน้างงแบบนี้ ผมตัดสินใจสั่งอาหารแทนเนมทั้งหมด เนมนั่งอมยิ้ม พยายามไม่มองหน้าผมตรงๆ แต่ทุกครั้งที่หันมาแล้วเห็นผมมองอยู่เนมก็จะยิ้มกว้างขึ้นแล้วหันหน้าไปทางอื่น ผมเลยยิ่งแกล้งนั่งเท้าเขนริมขอบโต๊ะแล้วจ้องเนมซะเลย
“พี่โก้อ่า....มองไรเล่า”
“มองเด็กตลก นั่งเฉยๆ ก็หน้าแดง เมาบรรยากาศรึไง”
“ก็เนมเขินนี่ ร้านหรูเนอะ เนมไม่เคยกินแบบนี้ แล้วดูดิ ช้อนส้อมตั้งเยอะ เนมใช้ไม่เป็นด้วย มีแก้วไวน์ด้วย พี่โก้สั่งด้วยเหรอ”
“ไม่ได้สั่ง”
“อ้าว...”เนมทำหน้าเหมือนเสียดาย ผมเลยเรียกบริกรมาสั่งไวน์เพิ่ม เนมพยายามมองโต๊ะอื่นว่าเขาใช้อุปกรณ์บนโต๊ะยังไง อาหารจานไหนหน้าตาน่าทานเนมก็จะชะเง้อมองจนผมต้องบอกว่าสั่งจานนั้นให้แล้ว เนมก็จะยิ้มแก้มปริ ผมไม่รู้หรอกว่าเนมได้ยืนที่ผมพูดกับตองหรือเปล่า แต่ดูท่าทางตอนนี้เนมจะลืมทุกสิ่งหมดแล้ว ทันทีที่อาหารจานแรกมาเสิร์ฟเนมก็จะเงยหน้ามองผม เป็นเชิงบอกให้ผมเริ่มทานให้ดูก่อน แล้วเนมก็จะทำตาม และเป็นอย่างนี้ทุกจาน แรกๆ เนมทำหน้าไม่พอใจที่อาหารแต่ละจานมาในปริมาณค่อนข้างน้อย จนผมต้องอธิบายว่ามีทั้งหมดกี่จานในหนึ่งคอร์ส ซึ่งถ้าทานทั้งหมดแล้วก็จะอิ่มกำลังพอดี หรือถ้าไม่อิ่มเดี๋ยวขากลับแวะทานเกี๋ยวเตี๋ยวข้างทางอีกรอบก็ได้
ไม่แน่ใจว่าเพราะบรรยากาศหรือเพราะเนมตื่นเต้น หรือเพราะชอบ ไวน์หนึ่งขวดที่ผมไม่คิดว่าจะดื่มหมด ก็หมด ผมเองไม่ได้ดื่มแบบนี้บ่อยก็มีมึนบ้างนิดหน่อย ส่วนเนมนี่เดินไม่ตรงแล้ว ต้องมีผมหิ้วปีกช่วย จริงๆ แล้วเนมดื่มเยอะกว่าผมอีก ยิ่งผมจ้องมากเท่าไร เนมก็ยิ่งดื่มหนักมากเท่านั้น
“พี่โก้....พี่โก้....”
“ว่าไง”ผมขับรถออกมาจากร้านได้สักพักเนมก็เรียกผม แล้วก็เงียบ เรียกแล้วเงียบๆ อยู่หลายรอบ ผมหันไปมองก็เห็นนอนหลับตาคอพับไปแปะประตูรถ
“พี่โก้.....เนมน่ะ....”เนมพยายามพูด แต่สุดท้ายแล้วก็เหมือนเดิม ฟังไม่รู้เรื่อง ผมขับรถขึ้นทางด่วน แล้วไม่นานก็มาถึงคอนโดฯ โชคดีที่ไม่เจอด่านตรวจ ผมจะหันไปปลุกเนม แต่ก็พบเนมลืมตาแป๋วมองผมอยู่
“ตื่นแล้วเหรอ ถึงแล้วนะ”ผมพูดจบก็เห็นเนมพยายามโน้มตัวมาหาผม แต่ติดสายเบลท์ที่ยังล็อคอยู่ เนมก็คลำมือปลดวุ่นวายจนในที่สุดก็เอนตัวมาซบซอกผม แถมโถมตัวมาจนแทบจนขึ้นมานั่งอยู่บนตักอยู่แล้ว
“เป็นอะไร”
“.....ดีจัง”
“เมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องนะเรา ขึ้นห้องกันดีกว่า”ผมดันเนมออกแต่นอกจากจะไม่ขยับแล้ว เนมยักยกมือโอบคอผมไว้อีก
“เนม...คิดถึงพี่โก้มากๆ เลยนะ เนม...คิดถึงตอนพี่โก้สอนการบ้าน บางครั้งเนมก็แกล้งทำผิดด้วย....ตอนเด็กเนมมีความสุขมากๆ เลย.....แต่ตอนนี้มีความสุขมากกว่า สุขม๊ากมากเลยนะเนี่ย...รู้มั้ย.....คิด....ถึง”เนมพูดเสียงเบาลงเรื่อยๆ แล้วก็เงียบไป ผมขยับตัวเนมเบาๆ ปรากฏว่าเนมหลับไปแล้ว สุดท้ายผมก็เลยต้องอุ้มเนมขึ้นมาบนห้อง พาเนมไปนอนบนโซฟาก่อน แล้วลงไปเอาของที่รถอีกรอบ เดินกลับเข้ามาในห้องอีกทีก็พบเนมนั่งร้องไห้อยู่บนโซฟา พอเห็นหน้าผมก็รีบวิ่งเข้ามากอดจนหลังผมกระแทกกับประตู ของที่ถือขึ้นมาก็ล่วงหล่นหมดเพราะต้องรับเนมเอาไว้
“พี่โก้.....เนม....”
“เป็นอะไรครับ ร้องทำไม”
“เนม....นึกว่าพี่หายไปอีกแล้ว.......ทุกครั้งที่พี่ทำให้เนมมีความสุข...พี่จะหายไปเสมอ.......เนม.....นึกว่าฝันไปอีกแล้ว”ผมกอดเนมที่ร้องไห้ซบหน้าอกผมแน่นขึ้น น้ำตาที่ไหลออกมามากพอให้รู้สึกได้ว่าเสื้อชื้นขึ้น แรงกอดจากมือเล็กๆ ที่แผ่นหลังแน่นพอให้รู้สึกอัดอัด บางครั้งที่เนมสะอื้นก็จะทุบหลังผมเบาๆ สลับกับดึงทึ้งเสื้อผมไปมา
“.....พี่ก็คิดถึงเนมเหมือนกัน”ผมก้มลงกระซิบแนบใบหูคนที่ร้องไห้ไม่หยุด แต่พอนึกจะหยุดก็หยุดได้ง่ายเหมือนปิดสวิทซ์ เนมเอียงหน้ามองผม และนั่นทำให้ริมฝีปากเราสัมผัสกันเบาๆ ผมไม่ได้ขยับหนี และเนมไม่ได้ถอยห่าง แต่ที่เราทำคือขยับเข้าใกล้กันมากขึ้นจนริมฝีปากแนบสนิท เสียงครางเบาๆ ดังขึ้นเมื่อผมแทรกปลายลิ้นเข้าไปในปากเล็กที่เปิดรอ รสหวานเฝื่อนๆ ของไวน์ยังคงลิ้มรสได้จากภายใน เนมพยายามตวัดเรียวลิ้นตามผม และส่งเสียงคำรามเบาๆ ทุกครั้งที่ผมแกล้งหลบหนีหรือถอนลิ้นกลับ และเนมเป็นฝ่ายรุกเข้ามาแทน ผมเงยหน้าขึ้นมาจนเนมตามไม่ได้ ได้แต่ส่งเสียงฮึมฮัมขัดใจ เม้มปากแน่น ดวงตาใสแวววาวด้วยน้ำตาที่คลอขังจากเมื่อครู่ แต่ไม่ได้ให้ความรู้สึกน่าสงสารเลยสักนิด มือเล็กๆ ดึงเสื้อผมด้านหลังเบาๆ จนผมอดยิ้มไม่ได้ และเมื่อผมยิ้มเนมก็ทำท่าจะผละหนี
“อุ้ย!!”เนมร้องออกมาเมื่อผมย่อตัวลงแล้วอุ้มเนมไว้ทั้งตัว เนมหันมากอดคอผมไว้เพราะกลัวตก ใบหน้าเราอยู่ระดับใกล้กันมากขึ้น ปากเล็กที่ทำท่าจะโวยวายเลื่อนเข้ามาแนบจูบเบาๆ ซ้ำๆ หลายครั้งจนเริ่มแนบสนิทและสอดปลายลิ้นเล็กเข้ามาเมื่อผมเปิดปากให้ เราผลัดกันตวัดลิ้นอย่างไม่มีใครยอมใคร จนเมื่อผมปล่อยเนมลงบนเตียงโดยไม่ทันให้ตั้งตัว ฟันซี่เล็กเผลองับเข้าที่ปลายลิ้นผมจนรู้สึกแสบและได้รสเลือด
“พี่โก้....เนมขอโทษ เนมไม่ตั้งใจ”เนมยกมือแตะปลายคางผมไว้แล้วมองด้วยสีหน้ารู้สึกผิด
“....รักษาสิ”
.
.
.
.
.
.
.
.
รุ่งเช้าผมตื่นนอนเพราะเสียงนาฬิกาปลุก น้ำหนักบนหัวไหล่ทำให้ต้องก้มลงมอง แล้วก็เห็นเนมที่นอนขดตัวอยู่ ผมค่อยๆ ดันให้เนมนอนลงบนหมอนจะเอื้อมมือไปปิดเสียงนาฬิกา เพิ่งจะหกโมงครึ่ง แต่เนมยังเหมือนไม่พร้อมตื่น ผมสะกิดไหล่เนมเบาๆ ที่ตั้งนาฬิกาปลุกทั้งที่ทำงานบ่ายก็เพราะต้องไปส่งเนมไปเรียนนี่ล่ะ
“เนม....หกโมงกว่าแล้วนะ จะไปเรียนหรือเปล่า”
“ไม่อยากไปเลย”เนมดึงผ้าห่มขึ้นมาคลมหน้าไว้จนเห็นแค่ลูกตาที่มองผมอยู่
“ตื่นแล้วเหรอ”
“ฮะ...เนม...ไม่ค่อยกล้าหลับ นึกว่าจะฝันไปซะอีก”
“เห็นร้องว่าเจ็บ ยังคิดว่าฝันอีกเหรอ”
“พี่โก้อ่ะ!!......เมื่อคืน...พี่ไม่ได้เมาใช่มั้ย”เนมถามเสียงเบาแต่ผมที่นอนข้างๆ ก็ได้ยินชัดเจน ผมอยากจะหัวเราะกับคำถามของเนมนะ แต่ก็รู้ว่าเนมจริงจังในคำตอบเลยเลือกที่จะไม่ยิ้มหรือหัวเราะอีก
“พี่ไม่เคยเมา......กับเนม พี่ไม่เคยทำเพราะเมา”
“จริงๆ นะ”
“พี่ไม่เคยโกหกเนม”
“ขอบคุณฮะ”เนมเอื้อมมือมากอดเอวผม พร้อมๆ กับขาที่เริ่มจะก่ายขึ้นมา ตามด้วยศีรษะที่ขยับเข้ามาหนุนพร้อมจัดท่าให้ผมกางแขนออก
“ตกลงจดโดดเรียนใช่มั้ย”
“ว่าจะไปตอนบ่ายอย่างเดียว เดี๋ยวเนมออกไปพร้อมพี่โก้ไง ตอนนี้เนมยังง่วงอยู่เลย”เนมอ้าปากหาวโชว์ให้เห็นว่าง่วงจริงๆ ผมเองก็ยังง่วงอยู่เหมือนกัน เลยเลือกที่จะหลับพร้อมเนมอีกครั้ง
ผมหลับไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงเพลงจากโทรศัพท์ดังมาจากกองเสื้อผ้าข้างเตียง ผมลุกขึ้นมาคลำๆ หาแล้วหยิบออกมาจากกางเกงของเนม มองไปบนเตียงเห็นเนมนอนพลิกไปมาก่อนจะยกหมอนขึ้นมาปิดหูแล้วดึงผ้าห่มคลุมโปงไว้ทั้งตัว เสียงเพลงเงียบไปแล้วพร้อมโชว์จำนวนเบอร์ที่ไม่ได้รับสาย 10 สาย แล้วไม่นานเสียงเพลงก็ดังขึ้นมาอีกพร้อมชื่อและรูปคนที่โทรเข้ามา
Key’s
ผมมองไปทางเนมที่เริ่มขยับไปมาอีกครั้งใต้ผ้าห่มก็เลยตัดสินใจรับสายแทน
“เพื่อนเนมใช่มั้ย ตอนนี้เนมยังไม่ตื่น มีอะไรหรือเปล่า”
“แล้วนั่นใคร ทำไมรับโทรศัพท์เนม”
“พี่ชื่อโก้ ไม่แน่ใจว่าน้องจำพี่ได้หรือเปล่า”
“อ๋อ จำได้ครับ แล้วเนมไม่สบายหรือเปล่า ไม่เห็นมันมาเรียนเลย”
“ยังไม่ตื่นเลย จะคุยมั้ยเดี๋ยวพี่ปลุกให้”
“ก็ดีครับ”
ผมลดโทรศัพท์ในมือลงแล้วเดินไปนั่งข้างเนม ดึงผ้าห่มออกจนมองเห็นหมอนที่ปิดหน้าเนมอยู่
“เนม.....เนม.....เพื่อนโทรมา จะไปเรียนหรือเปล่า เกือบเก้าโมงแล้วนะ”ผมเขย่าตัวเนมจนเนมต้องลืมตาขึ้นมามอง พอเห็นโทรศัพท์ในมือที่ผมชูให้ดูก็มองนิ่งอีก
“ได้ยินพี่พูดหรือเปล่า”
“หืมมม....อื้มมมม......ขอทำใจก่อนสิ เนมยังเขินอยู่นะ”เนมบิดตัวยืดแขนพันตัวเองกับผ้าห่มแล้วดึงชายผ้าห่มขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้ แต่เหมือนว่าจะกำลังยิ้มอยู่
“เพื่อนจะคุยด้วย”ผมหลุดยิ้มกับประโยคสุดท้าย ขนาดตื่นมาคุยกันแล้วรอบนึงก็ยังเขินต่อได้อีกนะ ทีเมื่อคืนไม่เห็นจะเขิน
“อ้าว เอ่อ...ขอบคุณฮะ”เนมรับโทรศัพท์ไปวางแปะไว้บนหูแล้วนอนเอียงคอคุย
“คีย์เหรอ......อืม ยังไม่ตื่นเลย เช็คชื่อให้หน่อยดิ....................หืม.....ก็..เปล่านี่..........อืมๆ ก็ได้ เดี๋ยวไป ถ้าไม่ทันเช็คชื่อให้ด้วยล่ะ.....เออน่า ไม่โดดหรอก เดี๋ยวเจอกัน”เนมคุยกับเพื่อนเสร็จก็ค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งโดยมีกองผ้าห่มคลุมตัวเอาไว้ พอเห็นผมนั่งมองก็ทำท่าจะมุมลงไปอยู่ในผ้าห่มตามเดิม
“พอเลยๆ ทำตัวเป็นดักแด้ไปได้ จะไปเรียนก็รีบไปอาบน้ำเดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“อะ....แอ้วอี้โอ้อะไอ่อุ๊บอออิ่งเอ๋อ”
“พูดอะไรฟังไม่รู้เรื่อง”
“....แล้วพี่โก้จะ....ไม่จุ๊บมอร์นิ่งเหรอ”
“ไม่ล่ะ ไม่ชอบจูบเด็กปากเหม็น”
“โหยยยย ขี้แกล้ง เดี๋ยวเนมไปแปรงฟันก็ได้”เนมหันมาค้อนใส่ผมแล้วทำท่าเหมือนจะสะบัดผ้าห่มออก แต่เปลี่ยนใจเอาคลุมไว้เหมือนเดิมแล้วค่อยๆ ก้าวลงจากเตียง แต่ยังไม่ทันเดินก็ล้มเผละลงไปนั่งบนพื้น แล้วหันมาหัวเราะแหะๆ ใส่ผม
“แหะๆ....เดินไม่ไหว”
“เดินไม่ไหวก็คลานไป”
“พี่โก้! นิสัยไม่ดีนะ พูดกับเนมแบบนี้ได้ไง”
“แล้วจะให้พูดไง”
“ก็มาอุ้มดิ รับผิดชอบหน่อย คนอะไรไม่โรแมนติกเลย เคยดูละครกับเค้าบ้างมั้ยเนี่ย”เนมบ่นไปค้อนไป จนผมกลัวว่าคอจะหักก็เลยเดินไปอุ้มขึ้นมา แต่พอผมดึงผ้าห่มที่เกะกะออกก็โวยวายกำไว้แน่น พอผมแย่งมาได้แล้วโยนไปไว้อีกฝั่งเนมก็รีบคว้าคอผมไว้แล้วขดตัวขอเป็นกุ้ง เร่งให้ผมอุ้มไปเร็วๆ ระหว่างทางยังมีบอกให้ผมหลับตา ถ้าหลับตาแล้วจะเดินยังไง เดี๋ยวบ่นเดี๋ยวโวยวายจนเข้าไปอยู่ในห้องน้ำนั่นล่ะถึงได้เงียบเสียง ผมเองก็รีบอาบน้ำแล้วเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ เตรียมเอาผืนเก่าไปส่งซัก มองดูอาหารสำเร็จในตู้เย็น ได้สปาเก็ตตี้มาหนึ่งกล่องก็เข้าไมโครเวฟ ระหว่างรอทำไข่คนสุกๆ เอามาประกบขนมปังราดน้ำสลัด ทุกอย่างพร้อมเนมก็เดินออกจากห้องพอดี
“หอมมมมมม”เนมเดินตามกลิ่นจนถึงหน้าแซนวิชที่เพิ่งทำเสร็จ ผมให้เนมถือแล้วเอาสปาเก็ตตี้และช้อนส้อมพลาสติกใส่ถุง หยิบกุญแจแล้วเดินนำเนมลงมาข้างล่าง ระหว่างทางเนมก็นั่งทานแซนวิชพร้อมนมหนึ่งกล่องจนหมด ตบท้ายด้วยสปาเก็ตตี้อีกหมดกล่องเช่นเดียวกัน
“อ้าว ทำไมคีย์มันไม่ขึ้นไปเรียนล่ะเนี่ย แล้วใครจะเช็คชื่อให้เนม เออใช่ วันนี้พี่โก้เลิกค่ำอีกหรือเปล่า”ผมจอดรถส่งเนมหน้าตึกก็เห็นเพื่อนเนมนั่งรออยู่ที่โต๊ะทางขึ้นตึกพอดี
“ใช่ เลิกเท่าเมื่อวาน”
“งั้นเนมไปรอเหมือนเดิมนะ”
“ตามใจ”
“งั้นเนมไปนะ”เนมเอื้อมมือไปหยิบหนังสือเรียนที่เบาะหลัง แล้วทำท่าจะเปิดประตูลงไป แต่ผมดึงแขนเอาไว้ พอเนมหันมาผมเลยดึงมาใกล้ๆ ก่อนจะก้มลงจูบเบาๆ แล้วถอยออกมา
“มอร์นิ่งคิสไง”
+++++++++++++++++++
:mc1:....... :mc2:.....
:m14:
-
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆดีใจได้จิ้ม
นางตองนี่หน้าด้านจริงๆมันจะมาทำอะไรเนมมั้ยนะ ว่าแต่ว่า
“....รักษาสิ”
.
.
.
.
.
.
.
.
^
^
^
เนื้อหาบรรยายส่วนนี้หายไปไหนค๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
-
มอร์นิ่งคิส
หือออออ พี่โก้ตัวจริงป่ะเนียะ
ขอบคุณน้องจีมากมาย เรานั่งรอก็มาอัพตอนใหม่ให้ วิ่งปรู้ดปร้าดด ตามมาจากหน้าเพจเลยทีเดียว
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
:z1: :pighaun: :haun4:
พี่โก้หวานได้อีกกกกกกกกกกกก :impress2: :-[ :o8:
หลังจากตอนนี้ดราม่าสินะ
T_T
ไม่อยากกินมาม่าาาาาาาาาาาา :sad4:
-
ซั่มกันแล้ววววววววววววววว
แต่..............ไอ้..
.
.
.
.
.
จุด ๆๆ นี่คืออาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย คุณจีอ่ะ กั๊กๆๆๆ เค้าอยากรู้ ลีลาโก้อ่ะ แต่แบบนี้ก็ยังดีกว่ามาม่า
แต่เราว่า นี่แหละ จุดเริ่มของมาม่าชามโต!
โก้ เดินหน้าประกาศเจตนารมชัดเจนแล้ว ทั้งคำพูดและการกระทำ :impress2: จะเหลือก็แต่เนมนี่แหละ
ปล. โก้มันร้ายนะ อิอิ ท่าทางเนมลำบากแน่ 555 :-[
ซบซอกผม
ซบอก
เนมดึงผ้าห่มขึ้นมาคลมหน้าไว้
คลุม
“ตกลงจดโดดเรียนใช่มั้ย”
จะโดด
ทำท่าจะมุมลงไปอยู่ในผ้าห่ม
มุด
-
ว้าว ๆ ๆ ๆ ๆ
-
น้องเนมคงต้องบอกน้องคีย์แล้วมั้งเนี่ย
ความสัมพันธ์ชัดเจนขึ้นมาก น่ารัก ไม่มาม่า
-
ขอบคุณค่ะ
-
อร๊ายยยย น่ารักจัง :กอด1: :กอด1:
-
:o8: :o8: :o8:
-
เหมือนอ่านคนละเรื่องเลย 555555555555555
-
พี่จีๆๆ พี่จีกลายเป็นซานต้าไปแล้ว แซวๆๆ ฮ่าๆๆ
ซานต้า :mc1: หอบน้องเนมกะพี่โก้มาด้วย
พี่โก้ชัดเจนเนอะ เนมก็ช่วยชัดเจนแบบพี่โก้บ้างอะไรบ้างจะดีมาก
จะได้ไม่ดราม่า ฮุ้ววววว
Merry Christmas Ka : )
-
เขิลลลลลล :-[ :o8:
น่ารักโคดๆชอบๆๆๆ ขออีกค่ะ
แต่(แอบ)อยากอ่าน nc :oo1: :oo1:
แอบหมั่นไส้ตอง น่าด้านที่สุดอ่ะ ชิ
เนม&โก้ o18 o18 o18
o13
-
กรี๊ด :oo1: กันอ้ะ แต่ไม่มีอธิบายลีลา :z1:
ได้กลิ่นมาม่าตอนต่อไปมาไกลๆด้วยอ้ะ
ปูเสื่อรอตอนต่อไป :กอด1: พี่จี Merry Christmas ค่ะ
-
อ่าาาาาาาาาาา ตอนนี้ยังไม่ดราม่า อุตส่าทำใจมา ฮ่าๆๆ
พี่โก้น่ารักขึ้นทุกวัน 555 มอร์นิ่งคิสนี่คงไม่ได้จงใจให้คีย์เห็นหรอกใช่ไหม หุหุ
แล้วเนมจะเอาไงน้อ บอกคีย์ซักที เคลียร์ตัวเองเร็วๆเถอะ
ว่าแต่อะไรกัน??? เนมนอนตกเตียงหรอ ตื่นมาแล้วเจ็บเนี่ย 0.0
-
เนมบอกคีย์ได้เเล้วน่ะ
พี่โก้หวานๆๆอ่ะ >,< :impress2:
-
:กอด1: แอร๊ยยย พี่โก้ร้ายอ่ะ มอนิ่งคิสนี่หวังผลให้คีย์เห็นละสิ เนมจ๋าบอกๆคีย์ไปเถอะนะน้องเนม
-
โก้ก็คือโก้ละน้าที่หวานไม่เป็น แต่ก็ชอบคนแบบโก้นี่แหละ
-
มีสวีทกันแล้ว น่ารักดี :กอด1:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยย!!!! รักษาอะไรกันน๊าาาา หนนี้แปดจุดเชียว ตอนเด็กแค่สี่จุดเอง :z1:
อ่านแล้วมีความสุขมากๆเลย น่ารักกันมากๆทั้งพี่โก้และน้องเนม คืนนี้ฝันดี ฝันถึงแปดจุด กรู๊ววว
ขอบคุณมากเลยค่ะคุณจี เป็นอีกหนึ่งเรื่องดีดีที่ทำให้ยิ้มแก้มจะแตกปนเขินมือจิกหมอนในวันคริสตมาสปีนี้เลยล่ะ :กอด1:
-
ว้าวๆๆๆ
เค้ากุ๊กกิ๊กกันแล้ววว
:-[ :-[ :-[
-
บทจะชัดเจนก็ทำเอาอึ้งไปเลยนะตาโก้
ร้ายกาจมาก โดยเฉพาะตอนมอร์นิ่งคิสสสสสส
ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย แต่แสดงออกไปให้รู้ว่า "น้องเนมน่ะของข้า" o18
ลงรถไปเนมงานงอกแน่ๆ หึหึ (บอกๆ คีย์ให้ชัดเจนเหมือนพี่โก้บอกตองเถ๊อะ)
-
น่ารักมาก ๆ
-
กรั่กๆๆ แล้วบทอัศจรรย์หายไปไหนหว่า ?? :m21:
ตองทำอะไรน้องเนมไม่ได้จ้างานนี้ พี่โก้ชัดเจน เปลี่ยน !!
สรุปน้องเนมได้ยินไหมไม่รู้ รู้แต่คืนนั้นจบลงได้ดี เกิดคาดด้วย หุหุ
มอร์นิ่งคิส !!! :จุ๊บๆ:
พี่โก้โชว์เก๋าว่ะ กร๊ากกกก~ เพื่อนคีย์เห็นมะ ????
ไม่ต้องพูดไรมาก จบป่ะ !!? :o10:
-
อ๊ากกกกก
พี่โก้หวานจังฮะ คืนนี้ได้นอนหลับฝันดีแน่
อ่านไป บิดไป ประหนึ่งว่าตัวเองเป็นเนม (อีกแล้ว)
คาดว่าคงมีคนคาใจกับไอ้การรักษาช่วง 8 จุดนี้กันแยะเชียว ...อิอิ
ขอบคุณคุณจีครับ
:pig4:
-
ดราม่าคีย์กำลังจะมาสินะ เอาใจช่วยเนมสุดแรง
(เอ๊ะรึป่าว คาดการณ์ล่วงหน้า ฮ่าๆๆ)
พี่โก้ สู้ๆนะ รักพี่โก้ละเกิ้นนน TTTTT
-
“มอร์นิ่งคิสไง” โอ๊ย.....เขินแทน
:m3: :m3: :m3:
-
บอกแล้ววว อิพี่โก้มันร้ายมากกกก
รักษาอะไรกันอ่ะ
แถมมีการหวงก้างคิสน้องเนมต่อหน้าคีย์อีกอ่ะ >_<
สมน้ำหน้าตองเนอะสะใจ
แต่ชีแรงขนาดนั้น คงไม่ยอมง่ายๆ หรอกมั้ง
ตอนหน้าคงดราม่าจริงๆ แล้วใช่มั้ยคะ
คีย์แสดงอาการหวงเนมมากๆๆ
ถ้าเนมต้องเลือก เนมจะเลือกทำร้ายความรู้สึกของใคร
ระหว่างคีย์กะอิพี่โก้
-
กรี๊ดดด ไอ้จุแปดจุดนี่มันอะไรรรรรรรร :z3:
อย่างนี้ก็ไม่รู้อะดิ ว่าเขาแสดงความรักกันยังไง :-[
นังตองนี่น่าตบจริงเชียว หวังว่าคงไม่มาวุ่นวายกับโก้อีกนะ
อุปสรรคเยอะเนอะ2คนเนี้ยย
ตอนหน้าต้องเตรียมซดมาม่าสินะ มอร์นิ่งคิสซะขนาดนั้น
เนมเอ๊ยยย คีย์เห็นแน่ๆ เตรียมตัวเคลียร์เลย :เฮ้อ:
-
เฮ้ย
ลงไม่ครบป่าวเนี่ย
รู้สึกว่าจะมีบางส่วนหายไปนะ
ไม่เห็นบอกเลยว่าตกลงเนมรักษาโก้ยังไง
:impress2:
-
คุณจีอ่ะ
อุตส่าห์เอาของขวัญวันคริสต์มาสมาให้....ขอบคุณนะค้าาาาาาา
แต่พอถึงวิธีรักษานี่ดิ........มันหายไป :sad4:
หุ..หุ...โก้อ่ะหวานได้อีก.........มีมอร์นิ่งคิสด้วย :-[
:L2:ให้ดอกไม้คุณจี..........เมอรี่คริสต์มาสนะคะ
-
น้องเนมรักษายังไงหนออ :z2: แกล้งไม่รู้ :-[
ตอนนี้หวานซะ รักพี่โก้-น้องเนม :กอด1:
-
น้องเนมรักษาพี่โก้ยังงายยยยยยยยย อยากจิรู้จังเลยยยยย ><
พี่โก้ตั้งใจให้คีย์เหนหรือเปล่า มอร์นิ่งคิสอ่ะ คึคึ
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
-
ตอนอย่างว่ามันหายไปไหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :z3: :z3: :z3: :z3:
แกจะส่งให้อ่านทาง Pm ใช่ม๊ายยยยยยย ตรูจะรอ :z6: :z6: :z6:
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
จะว่าหวานก็หวานนะ แต่ตอนนั้นมันหายไปอะจี :z3: :z3: :z3: :z3:
-
แปดจุดปริศนา 555 ทำไมต้องแปด
ย้อนไปอ่านจุดอีกที มันดึกแล้วหรือเราตาลายอ่านข้ามบรรทัดไป :a5:
-
สวีทกันแบบนี้น่ารักดีจัง
แต่ก็ระแวงนิดๆกลัวมาม่า
-
น้องเนมน่ารักสุด ๆ
พี่โก้วันนี้ทำได้ถูกใจ อิคนอ่านมีความสุขมาก
merry christmas ค่ะคุณจี
-
เค้ารักษากันด้วยวิธีใหนอะ อยากเห็นๆๆ หวานอะ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
อยากให้เนมเคลียร์กับคีย์ให้จบๆ ไป ปล่อยไว้เเบบนี้ ชาติหน้าก้ไม่จบ :เฮ้อ:
-
เขินจนตัวแตกกันเลยทีเดียว :-[ ไม่รู้จะทำยังไงดี เขินมากมายยยยยยยยยยย
แต่รู้แค่ว่าเนมงานเข้าแน่ๆ คีย์จ๋าต้องไม่เข้าใจเนมแน่เลยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เพราะฉะนั้นเนมสมควรจะพูดความจริงได้แล้วนะ เห้ออออออออออออออออ พูดเถอะลูกเอ๊ยยยยยยยย :call:
-
:oo1: อยากรู้ ส่วนที่เป็น 8 จุดจัง อิอิ
โก้หวานกับเนมในแบบฉบับที่เป็นโก้จริงๆ...
สวีทหวานเบาๆ :o8:
-
อยากให้หวานอย่างนี้ ตลอดปีและตลอดไป สาธุ๊!!!!!!!!!!!!!!
-
ความรู้สึกเดียวกับน้องเนมม พอดีใจแป๊บเดียวก็โดนแจกมาม่าอีกแล้ว
ขอแบบเลี่ยนๆอีกสักพักได้มั้ย ช่วงนี้รวยไม่อยากกินมาม่า :laugh:
-
อย่างที่พี่โก้เคยพูด
เจเป็นเพื่อนคนสำคัญ
แล้วพี่โก้ก็ไม่เคยนอนกับเจ
เหมือนที่เนมนอนกับคีย์
............................
พี่โก้ชัดเจนแล้ว
เนมล่ะ เมื่อไหร่จะชัดเจนบ้าง
ตอนนี้น่ารักดี
ว่าแต่ มันหายไปไหนช่วงนึงนะพี่จี
ย๊ากกกกกกก~~~~
หนูจะเอาตอนน้านนนนนน
-
ไอมอร์นิ่งคิสตอนสุดท้ายนี่ไม่ไหวนะ โก้เองก็แรงใช่ย่อย
เดินเครื่องเต็มสูบแล้วสิคราวนี้ ปล่อยให้รอมาตั้งนาน
-
Oh~p'ko yang ded kaad muan thuk thii na kha... waa tae n'key ja aw yang gnai tor la khA gnaan nii!!!
-
พี่โก้ร้ายยย ตอนต่อไปคงเป็นเรื่องน่าดู
เนมเคลียร์ตัวเองไม่ได้สักที น่าจะบอกคีย์ได้แล้ว
น่าจะคิดถึงพี่โก้บ้างเรื่องความรู้สึก
-
:impress2: :impress2: ยังนึกว่าฝันอยู่เหมือนกับเนมเลย ถ้าโก้จะมาทั้งคำพูดทั้งการกระทำขนาดนี้ :กอด1:
-
:o8: :z3: :o8: :o8: :o8: พี่โก้แอบหึงเนมรึป่าวนะ ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
พี่จี!!! กลับมา กลับมาเดียวนี้!! พี่ลงไม่หมด!!
ไม่หมดแน่ๆๆ กดผิดใช่มั้ย????!!
อยากให้พวกหนูอ่านเร็วๆสินะ
ไม่เป็นไรหนูให้อภัย ลงเถอะพี่จีT________________T
บอกคีย์ซะที่สิฟร๊ะเนม!!!
กล้าแบบที่โก้ทำมั้ย แบบที่พี่โก้ทำกะตองนะ???!!
สิ่งที่เหมือนกันคือคีย์และตองเคย อะระบะหึ่ย กะเนมกะพี่โก้นะ!
ถึงคีย์จะอยู่ในสถานะที่ต่างกับตอง(แบบฟ้ากับเหวก็เหอะ)
เพราะถึงโก้จะต้องการตัดความสัมพันธ์กะตองอยู่แล้ว
แต่เนมยังต้องการรักษาสัมพันธ์กะคีย์ให้อยู่ในหมวดเพื่อนสนิท
แต่ก็ต้องแคร์ความรู้สึกอิพี่โก้บ้างเด้!!
-
ความหวานมีได้เพียงชั่วข้ามคืน หึ หึ หึ .....
พายุฝนกำลังตั้งเค้า พร้อมกันทีเดียว สองลูก
พี่โก้นะ เปิดเผย จริงจัง พร้อมปกป้อง
น้องเนม ยังคงความเป็นเด็ก ที่คิดอะไรสั้น ๆ :เฮ้อ:
+1 ให้น้องจี พร้อมเผชิญกับพายุ สองลูกที่กำลังจะตามถล่ม :z2:
-
พี่โก้ชัดเจนกะตองดีมากเลย o13
แต่ไอ้ที่พี่โก้บอกว่า "รักษาสิ"
แล้วเนมรักษายังไงทำไมมันหายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z3:
-
:z13:หวาน
-
ขอบคุณจีสำหรับตอนหวานๆ ค่ะ
อ่านไปยิ้มไปเลย :o8:
ดีใจแทนน้องเนม
-
เฮ้ออออ ไอ้พี่โก้น่ารักว่ะ!
โซเครียดกับหนูเนมเช่นเคยค่ะ
ก่อนจะกดเข้ามาอ่านเรื่องนี้ทีไรเป็นต้องนั่งทำใจ
ไม่ให้กรี๊ดใส่หนูเนมทุกทีไป 555
พี่โก้สุดยอดมาก ชัดเจน รอบคอบ มั่นคง
ในขณะที่เนมยังคงเป็นเด็ก ยังเริ่มเรียนรู้
คิดว่าในการเลือกระหว่างคีย์กับพี่โก้
จะสอนอะไรเนมบ้างนะ
รอตอนต่อไปค่ะ
ปล.เฝ้ารอและหวั่นกับตอนต่อไปเสมอๆเลยแฮะ 555
-
เย้ๆมาต่อแล้ว~เนมมมน่ารักอ่ะ แต่จะดีกว่านี้ถ้าบอกคีย์ไปชัดๆเลยว่าคบกับพี่โก้แล้ว
-
อร้ายยยยย พี่โก้น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก >//<
บวกๆ พี่จีค่า
-
พี่โก้อย่าถือสาเนมมันเลยนะเรื่องคีย์อ่ะ รู้แค่ว่าเนมมันรักพี่โก้ก็พอแล้ว ส่วนเนมบอกคีย์ซะทีเถอะนะ
-
เนมน่าจะทำอะไรให้มันชัดเจนไปเลยนะ อย่าทำแบบนี้
-
หวานๆเนอะ
แต่เนมบอกคีย์เหอะ คิดว่าคีย์น่าจะรู้แล้ว แต่อยากฟังจากเนมเอง
อย่ารั้งเวลาไว้ ไม่งั้นจะเสียทั้งเพื่อน และ แฟน
-
น่ารักๆๆ ทั้งพี่โก้น้องเนม
ตองเจอน้องตอกหน้า เหวอไปเลย
5555555
ขั้นตอนรักษาทำไมมันมีแต่
จุด จุด จุด {-__-}!!!!
-
น่ารักมากอ่ะตอนนี้
แต่เรื่องคีย์ก็ยังไม่เคลียร์. ฮือออออ
กลัวเรื่องที่จะเกิดขึ้น
ที่สำคัญ กลัวใจพี่โก้มากกกกกกกก
-
:m3: กรี้ด พี่โก้
-
น้องเนมน่่ารักอ่ะ, แต่พี่โก้น่า่รักกว่า
ตอนนี้ตัดฉากไปที่โคมไฟข้างเตียง T^T'
ทำไปแล้วมีการอายย้อนหลังด้วยอะเนม555.
-
เป็นของขวัญคริสต์มาสที่ดีจริงๆ หวานนนนน
เนมยิ่งอยู่กับโก้ ยิ่งเป็นเด็กขี้อ้อนขึ้นเรื่อยๆ
อยากรู้ความในใจของโก้จริงๆ คนอะไรซับซ้อน น่าค้นหา
-
เหมือนโก้จะข่มคีย์อีกแล้วนะ สงสัยจะติดใจเรื่องที่แนมคุยโทรศัพท์คราวนั้น
:laugh:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :z3: :z3: :z3: มันเกิดอะไรขึ้นค๊าาาาาา "..รักษาที" แล้วไงต่ออ่าาาาาา กรีสๆๆๆๆๆ เค้าไม่เข้าจายยยยยยยยยยยยยยย :sad4:
พี่โก้ต้องมีแผนแน่ๆ ไอ้มอร์นิ่งคิสเนี่ยยยยย ยยยย คงยั่วโมโหคีย์แน่ๆเลย ฮ่าๆๆๆๆ ((ร้ายจริงๆ พี่โก้เนี่ย))
ว่าแต่........ มาไขข้อข้องใจด้วยนะคะ เกิดอะไรขึ้น!!! ก่อนรุ่งเช้าอ่ะ ของใจ!!! ฮึ๊ยยยยยยย!!!! :fire: :fire:
-
โอ้............ หวานส่ะ
เนมนี้ร้ายไม่เบาเชียวน่ะ
มีสะกั้ดมือที่สามด้วย อิอิ
แต่ว่า
รักษาสิ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เนมรักษาไงอ่ะ อยากรู้อ่ะ
แล้วตกลงที่รักษากันอ่ะ โก้เจ็บ หรือเนมเจ็บกันแน่
เค้าอยากรู้น่ะ ตะเอง
-
พี่โก้ตั้งใจทำให้คีย์เห็นใช่ไหมค่ะนี่
ตอนนี้หวานน้ำตาลเรียกพี่เลยทีเดียว^^
-
+1 ให้พี่จีเรยค๊า.......
พี่โก้น่าร๊ากมากกกกกกกกกกกกกกก
:o8:
-
รู้สึกว่า พี่โก้ จะร้่ายกาจ ขึ้นทุกวัน หึ หึ หึ
ตั้งใจอะดิ
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย อยากอ่านตอนเนมรักษาพี่โก้ๆๆๆๆ ฮี๊ววววววววววววววว
เมื่อไหร่เนมจะบอกคีย์อ๊าาาาาาาาาา สงสารความรู้สึกพี่โก้อ่าาาาาาา
-
ตอนนีมีแต่คำว่่รักษาสิเต็มหัวไปหมด 5555555
ขอบคุณนะคะ
-
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆดีใจได้จิ้ม
นางตองนี่หน้าด้านจริงๆมันจะมาทำอะไรเนมมั้ยนะ ว่าแต่ว่า
“....รักษาสิ”
.
.
.
.
.
.
.
^
^
^
เนื้อหาบรรยายส่วนนี้หายไปไหนค๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
จริงด้วยมันหายไปหนายยยยยยยยยยยยยย :haun4: :haun4:
อย่าให้เค้าจิ้นเอาเองดิ เค้าไม่รู้ว่าจะจิ้นเยอะกินไปป่าว คริ คริ
-
ทำไมพี่โก้น่ารักขึ้นทุกวัน :-[
แต่แบบว่า เมื่อไหร่เนมจะบอกคีย์ งื้ออออออออออ
-
...เป็นมอร์นิ่งคิส ที่คีย์เห็นหรือเปล่าเนี่ย ถ้าใช่ ...เนมต้องมีปัญหาใหม่แน่นอน ฟันธงงงงงงงง :laugh:
-
พี่โก้ต้องปรับตัวหน่อย ถ้าคิดจะคบเด็ก
-
เฮ้อ.....น้องเนมพี่โก้น่ะเคลียร์ตัวเองแล้วนะ
เหลือแต่หนูแล้วนะจะคลียร์เรื่องคีย์ยังไง
:pig4:
-
พี่โก้จงใจทำให้คีย์เห็นรึเปล่าเนี่ย แต่เอร้ยยยยยยยยยยยย หวานมาก อิจฉาเนม *_*
-
:o8:โอ๊ยยยยยยยยยยยย น่ารักที่สุดเลย แล้วคีย์จะว่าอย่างไร เนมแก้ตัวด่วน :L1:
-
:oo1: หวานไปน่ะ
จุดเริ่มต้นของมาม่า :o12:
-
พี่โก้ร้ายยยยยยยยยยย555
ต่อหน้าคีย์เลยนะนั่น
เนมไม่มีไรแก้ตัวกับคีย์แล้วแหละ หึๆ
-
กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
อะไรคือ??
“....รักษาสิ”
.
.
.
.
.
.
.
.
รักษายังไง อะไร อธิบาย ... 8 จุดนี้มาหน่อยซิค่ะ
ขยายความค่ะ ขยายความมมม :fire: ด่วนๆๆ เลย :serius2:
พี่จี ใจร้ายที่สุด ทำงี้กับคนอ่านได้ไง :o12: :o12: แง๊วววววววว
แก้คำผิดให้นะค่ะ
เพราะผมรู้ได้เลยว่าเนมตัดสั่นนิดๆ -------------------- เนมตัวสั่นนิดๆ
เดี๋ยวก็ไม่ได้กินพอ เวลาทำงานนะคะ --------------------- เดี๋ยวก็ไม่ได้กินพอดี
ไม่ไหวลองใช่ มั้ยครับ ---------------------- ไม่ไหวหรอกใช่มั้ย
ทั้งนิ้งแต่คนอื่นๆ ด้วยที่ทำอย่างนี้ ------------------ ทั้งนิ้งและคนอื่นๆ (อันนี้ไม่แน่ใจนะค่ะ)
และก็สามีแล้ว -------------- และก็มีสามีแล้ว
นั่งเท้าเขนริม ------------------- นั่งเท้าแขน
เนมได้ยืน ---------------- เนมได้ยิน
ตัวมาซบซอกผม --------- ตัวมาซบซอกคอผม (อันนี้ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน)
ขึ้นมาคลมหน้า -------- ขึ้นมาคลุมหน้า
“ตกลงจดโดดเรียนใช่มั้ย” --------------- “ตกลงจะโดดเรียนใช่มั้ย”
จะมุมลง -------- จะมุดลง
ตัวขอเป็นกุ้ง ------------ ตัวงอเป็นกุ้ง
แล้วอันนี้ ที่ข้องใจที่สุดดดดดดดดดด ในการพิมพ์ของพี่จี
Key’s ---------------- ทำไมต้องมี 's (อะโฟสโตฟี่เอส) กับชื่อของคีย์ด้วย :angry2: ไม่เข้าใจ :beat: :beat:
ทำไมต้องมีเครื่องหมายแสดงความเป็นเจ้าของด้วยหล่ะค่ะ หือออออออออ
อันนี้ก็ขอคำอธิบายด้วยนะค่ะ :m16: :m16:
สุดท้ายและ ท้ายสุดของตอนนี้ค่ะ
ชื่นชอบบบบ “มอร์นิ่งคิส” ของพี่โก้มากมายค่ะ
ถูกที่ ถูกเวลา และถูกสถานการณ์ที่สุด
พี่โก้ แอบข่มเด็กตลอดดดดดดดดดดดด 5555 :laugh: :laugh:
-
พี่โก้เนี้ย ไม่พูด ไม่แสดงอารมณืหึง แต่แสดงความเป็นเจ้าของสุดฤทธิ์ เอิ๊กอ๊าก แล้วหนูเนมจะทำอย่างไร โฮะ ๆ
-
สวัสดีค่ะ เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้
เคยอ่านเรื่องระเบียงรักมาแล้วอ่ะค่ะ ชอบมาก :L1:
แต่ว่า... ยังงงเรื่องของตี๋กะโก้นิดหน่อย :sad4:
ไม่ทราบว่า นอกจากระเบียงรัก แล้วก็เรืองนี้ ยังมีเรื่องไหนที่ลงไว้แล้วอีกมั้ยค่ะ
จะได้อ่านให้เข้าใจ :o8:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ มาลงตอนต่อไปเร็วนะค่ะ :call: สู้ๆค่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มอร์นิ่งคิสสสสสสสสสสสสสส
:กอด1:
แล้ว ....... ที่ีหายไปล่ะคะ พี่จี :a5:
-
.
.
.
..
.
.
.
หมายถึง NC รึเปล่าอ่าพี่จี :-[
-
อือ ก็ช่างเลือกทำถูกเวลาเหลือเกิน
-
โอ้ยย พี่โก้น่ารักที่สุด พอจะแสดงออกก็แสดงออกอย่างชัดเจนไปเลยนะเนี่ย หึหึ
งานนี้ไม่รู้ว่าเนมจะแก้ตัวกับคีย์ยังไง เพราะมันก็ชัดเจนยิ่งกว่าอะไรแล้วซะอีก
สถานะของพี่โก้กับเนมในตอนนี้น่ะ คิดว่าบอกความจริงคีย์ไปยังไงคีย์ก็ต้องรับได้
อยู่แล้ว เพื่อนมีความสุขก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องขัดขวางนิ
-
เนมยังไม่เคลียร์กับคีย์นะน้อง :m16:
และโก้ที่มอร์นิ่งคีสตอนนั้นนะกะโชว์ใครจ๊ะ :laugh:
-
หนูเนมเสร็จพี่โก้แล้ว :mc4: :mc4:
-
:z1: NC ไปไหน
-
พี่โก้เจ้าเล่ห์ว่ะ มอร์นิ่งคิสนี่ต้องการให้คีย์เห็นรึเปล่าน้าาา 555555555555555
-
องค์ซานต้าสิงพี่โก้ป่าว
ใจดีเกินนนนน หวานเกินนนนนนน ทำเราเขินเกินนนนนน :-[ :-[
เนื้อหาตอน . . . นี่หายไปไหนนะ ฮ่าๆๆๆ :z1:
อยากรู้วิธีรักษาของน้องเนม เอิ๊กๆๆๆ
เหมือนเรื่องตองจะเคลียร์ไปได้ละนะ พี่โก้ชัดเจนมากๆ (รักเลย)
เหลือแต่น้องเนมละนะ
อยากจะบอกว่าเห็นชื่อคีย์ที่ไรใจหวั่นๆ จะได้กินมาม่าทุกที ฮ่าๆๆ
ปล. นี่มันคลื่นลมสงบก่อนพายุซัดหรือเปล่าคะพี่จี :laugh:
-
แหม...พี่โก้ รักษาสิ หึหึ
หลอกเด็กนี่นา :impress2:
หวานนนนนนนนนนนมากกกกกกก ชอบแบบนี้ที่สุด ขอบคุณคนแต่งนะคะ :กอด1:
-
แอร๊ย ซั่มกัน(อีกครั้ง)แล้ว :oo1:
โก้เริ่มแสดงความเจ้าเล่ห์ออกมาให้เห็นอีกแล้ว
ตั้งใจแสดงความเป็นเจ้าของเนมให้คีย์เห็นแน่ๆ :laugh:
ชอบตอนที่อิพี่โก้พูดกับตองว่ะ ชัดเจนดี o13
เหลือแต่เนมเท่านั้นล่ะที่ยังไม่ชัดเจนกับคีย์ :เฮ้อ:
-
นี้โก้จริงๆใช่ไหม ทำไมพี่โก้ของน้องเนมน่ารักแบบนี้
พี่โก้แสดงทุกอย่างที่ชัดเจนมากๆ น้องเนมจะรู้บ้างไหมน่าว่าพี่โก้แอบหึงเนมกับคีย์
หวังว่าน้องเนมคงชัดเจนบ้างอะไรบ้างนะค่ะ
-
โอ้ยย พี่โก้ บทจะหวานก็ทำเอาเขินเลย o13
คีย์จะเห็นป่าวหว่าาาา
-
อ๊ากกก เขินแทนเนม ><
-
ไม่เอาคีย์แล้ววววววววววววว *คืน* :z3:
พี่โก้จ๋า เราโตแล้ว ใจเย็นๆนะคะ น้องมันยังเด็ก
น้องเนม ไปบอกคีย์เลย บอกให้คีย์เข้าใจด้วย!
ว่าแต่น้องเนมจะเขินอะไรขนาดน้านนน
บางทีก็แสนจะกล้า บางครา น้องก็อายแทบขุดหลุมมุดดิน
แต่พี่โก้แม่งอบอุ่นอ่ะค่ะ คลานไป :z10: *เขินแทนน้องเนม*
-
“....รักษาสิ”
^
^
^
โหยย ย พี่จีเบรค(อารมณ)ที ล้อฟรี ฝุ่นตลบเลยนะ :laugh:
ตอนนี้ไม่แล้วตอนหน้าจะดราม่าหรือเปล่า? T T
-
ไม่ไหวแล้วพี่โก้ >///< น่ารักได้อีก "รักษาสิ" อร๊ายยยยย
น้องเนมจำต้องเป็นหมอตรวจภายใน เอ๊ะ! หรือพี่โก้กลายเป็นหมอตรวจภายในน้องเนมซะเอง
ว่าแต่ตอนต่อไปงานจะเข้าเนมมั้ยเนี่ย?
คีย์จะว่าไงหนอ เนมต้องอธิบายกับโก้แล้วแหละ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
หมั่นขี้หน้าอิพี่โก้ และอยากจะกรี๊ดมันในเวลาดีเดียวกัน
หล่อสุดอ่ะ...... น้องเนมโคตรน่าแกล้ง อิจฉาอิพี่โก้ที่สุด!!!
ตอนนี้น่ารักมากๆ
-
พูดไปตามตรงเถอะเนม คิดว่าที่เนมยังไม่อยากบอกคีย์คงคิดว่ารอให้แน่ใจจริงๆก่อนแล้วเนมก็คงรับรู้ได้ถึงความหวงที่คีย์ยังมีอยู่ ก็คนเคยคบกันอ่ะเนอะ แต่ที่แน่ๆอิโก้ชั้นรู้นะว่าแกรตั้งใจมอร์นิ่งคิส เนม ให้คีย์เห็น ^^
-
พี่โก้อ่ะะะะะ แรงอ่าาาาาา อยากให้น้องกล้ากะตัวแล้วก็กล้ากะคีย์ด้วยป่าวอ่าาาาาา
ผู้ชายคนนี้ร้ายอ่ะะะะะะะะ
-
บางทีโก้ก็พูดน้อยไปนะ
ส่วนไอ้บรรทัดสุดท้ายนี่. กะให้คีย์เห็นรึเปล่าเนี่ย
-
สวัสดีรอบบ้านค่ะ ...เพิ่งได้ Login มา เข้ามากรี๊ดดดด...ดัง ๆ ตามมาจากเรื่อง ระเบียงรักค่ะ
อ่านมาเจอประโยคนี้ เดี๊ยนตายสลบ :-[ :-[
“พี่ไม่เคยเมา......กับเนม พี่ไม่เคยทำเพราะเมา” :impress3: มันซึ้งมากกกก
และถ้าพี่โก้จะคิสกันกลางแดดแสก ๆ เช่นนั้น :mc4: ประกาศให้เขารู้ไปเลยเห๊อะ...ยังจะเจ็บน้อยกว่า
สงสารคีย์เบา ๆ
-
เหมือนเนื้อหาขาดหายนะคะคนแต่ง ฮาาาาา
-
อร๊ากกกกกกกก มานิ่งคิส :impress2:
แล้ว"รักษาสิ" เนื้อหาหายไปไหนอ่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
บางอย่างโก้อาจดูไม่ชัดเจน แต่เรื่องคบเนมนี่ชัดเจนดีจัง o13
ไอ้ตอนดึงมาจูบเนี่ยคิดจะให้ใครเห็นหรือเป่ลาโก้ พ่อนักวางแผน
:pig4: คะ
-
พี่โก้มอร์นิ่งคิสแบบนี้จะยั่วคนข้างนอกใช่ปะ
-
ตอนปฐมพยาบาลหายไปไหนน้อ
-
กรี๊ดดดด แปด จุด
ช่วงบรรยายหายไปรึป่าวคร๊าบบบบ
พี่โก้น่ารักทุกวัน ^^
-
ไม่ต้องปิดแล้วเนมเอ้ย เล่นจุ๊บซะกลางม.เลย o13
-
หวาน ๆ แบบนี้ตอนหน้า....กลัวจะดราม่าจังครับ ^^
-
ยิ้มแก้มปริ :-[
-
หายไปโคตรนานมากนะคับคุณจี
นึกว่าจะไม่มาต่อเสียแล้ว
ดีใจมากๆเลยรู้เปล่า
...
น้องเนม พี่โก้ จะน่ารักไปถึงหนายย หวานเกินจนอดกลัวไม่ได้ ว่าต่อไปจะเจอกะอะไรมั่ง
-
พี่โก้นะพี่โก้ >/////////<
เค้าเขิลล :o8: :o8: :o8: :o8:
-
อิพี่โก้มันคิสโชว์คีย์แน่ๆ
แล้วแบบนี้ เนมต้องเหวอแน่นอน
ไหนต้องไปตอบคำถามคีย์มันอีกง่ะ
-
พี่โก้จูบเนมโชว์คีย์ด้วยอ่ะ เท่มากก :impress2:
นุ้งเนมเตรียมตอบคำถามคีย์ได้เลยย
ปอลิง อยากอ่านเอ็นซีจังง :haun4:
-
ตองเองก็หน้าตาดีนิสัยดี ก็อย่าได้แคร์หาใหม่ (อินไปป่าวนิเรา)
-
ตอนท้ายนี่ โก้หึงแน่นอนเลย มีจุ๊บโชว์ ประกาศตัวกันไปเลย
-
พี่โก้หวานเวอร์วุ้ย
รักษาสิ
.
.
น้องเนมน่ากัดให้ลิ้นขาด :m20:
พี่โก้เด็ดขาดดีมาก ให้จบ ๆ กับตองไป
เนมจะได้สบายใจ
-
กิ๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
ถ้าตอนนี้มันจะหวานขนาดนี้อ่ะนะ ตอนหน้าดราม่าจัดหนักแน่ๆ = =
เสียงนั่นก็เป็นตองจริงๆซะด้วย
ชอบโก้ตอนนี้มากเลย จุดยืนเค้าหนักแน่นดีจริงๆ ชัดเจน
ที่พูดกับตองมันชัดเจนมากๆ ถ้าตองยังไม่เข้าใจ ก็ "มึน" มากๆล่ะค่ะ
ไม่รู้ว่าน้องเนมได้ยินมั้ย แต่คิดเอาเองว่าได้ยิน อิอิ
น้องเนมก็...น่ารักเน๊อะ เมาแล้วงอแง อ้อนเก่ง น่ารักมากๆ
แต่.......
“....รักษาสิ”
.
.
.
.
.
.
.
.
ยังไง อะไรล่ะค่ะ รักษากันแบบไหน อยากรู้ด้วยยยยยยยยยยยย :serius2:
“พี่ไม่เคยเมา......กับเนม พี่ไม่เคยทำเพราะเมา”
กรี๊ดดดดดมากกกกกกกกกกกกกกกกับประโยคนี้ อิพี่โก้ รักนายว่ะ ><
น่าจะถึงเวลาที่น้องเนมควรจะบอกคีย์ได้แล้วนะ บอกเถอะ
น้องเนมขอมอร์นิ่งคีสที่ห้องไม่ยอมทำให้ แต่มาทำบนรถในมหา'ลัย ต่อหน้าคีย์นี่นะอิพี่โก้
ร้ายมาก!!!!!!!!!!! o18
เอาใจช่วยค่าน้องจี
-
ขอคำบรรยายฉากนั้นๆๆๆๆๆ :impress2:
-
พี่โก้กับน้องเนมมี "จุดไข่ปลา" กันแล้ว :z2:
แอร๊ยยยยยยยยยย
ตอนหน้ามาม่าแน่ๆๆๆๆ พี่โก้อุตส่าห์มอร์นิ่งคิสน้องเนม แต่คีย์จะว่ายังไงน้ออ :z3:
รอคอยตอนต่อไปค่ะ
-
พี่โก้ชัดเจน น้องเนมหล่ะ รีบไปเคลียร์กับคีย์อย่างไวเลย
-
อยากได้ขยายความไอ
.
.
.
.
จางเล๊ยยยยยยยยยยยยยยย
-
อร๊ายย ยยยย จุดจุดจุด อะไรกันคะจี :o8:
ตอนนี้น้องเนมน่าร๊ากกก พี่โก้ก็หวานซะ
แต่ดูท่าตอนหน้าจะ -3- :z3:
คีย์เห็นใช่มั้ย ย 555555 ลุ้นให้น้องเนมบอกคีย์โล้ด :z2:
รอตอนหน้าค่ะ
ขอบคุณจีจี้ :กอด1:
-
ฮาๆๆๆ ทำ ให้ คีย์ เหน แน่ เลย!! ร้าย อะ !!
-
มารอด้วยคนค่ะ
อ่านระเบียงรักจบมานานมากกแล้วว พอเจอเรื่องนี้กรี๊ดเลย เย่ๆคุณจีมาแล้ว
ยังไงก้จะติดตามผลงานคุณจีต่อไปค่าา
-
เหลือคีย์อีกคนที่น่ากลัว
-
o13
คิดถึงจ้า
-
ต๊าย...หวานกันได้อีก
ไม่เชื่ออย่าลบหลู่จริงๆนะพี่โก้เนี่ย
เป็นคนชัดเจนอะไรอย่างนั้น...เฮอะ..ตองตายสนิทเลย
ว่าแต่..น้องเนมไม่ได้ยินจริงอ่ะ
-
อ๊ากกกก มอร์นิ่งคิสสสสสส พี่โก้หวานอ่ะ
รักษาให้ซิแล้ว........... มานหายไปไหนคร้า
-
พี่โก้ก่อนหน้านี้ไม่เห็นร้ายแบบนี้เลยนะ :z1: มีจุ๊บตอนเช้า กรี๊ดด!
เนมไม่เคลียกับคีย์สักที ระวังจะมีปัญหานะหนู~ o18
-
หึ หึ 5555
มาฉลองส่งท้ายปีเก่า ตอนรับปีใหม่
กับ โก้ + เนม
ขอให้คุณจีสุขภาพแข็งแรงตลอดปีนะจ้า
มีเรี่ยวมีแรงมาส่งฟามสุขให้แฟนคลับ 555
-
โก้ชัดเจนเสมอ คราวนี้เนมก็ต้องชัดเจนนะคร้าบบบบบบ
เป็นแฟนกับพี่เค้าแล้วก็บอกเพื่อนที่นั่งรออยู่ด้วยน๊า
แต่
เมื่อตอนเช้าไม่ยอมจุ๊บน้อง
แต่พอเห็นเพื่อนนั่งรอน้องอยู่
มีจุ๊บแบบนี้
โชว์เหรอจ๊ะพี่โก้
HaPpY NeW YeAr 2012คร้าบบบ :L2:
-
กลัวว่าจะต้องซดมาม่าจริงๆ
อยากให้เนมเคลียร์กับคีย์ไปซะ จะได้ไม่ค้างคา
สงสารพี่โก้ด้วย อยากให้สมหวังมีความสุขกันถ้วนหน้า
พี่โก้ถึงจะซับซ้อนแต่ชัดเจนสุดยอด : )
สุขสันต์วันปีใหม่นะคะ รออ่านตอนต่อไป
ไม่อยากให้ผิดใจกันเลย
-
สวัสดีปีใหม่คะคุณจี
:L2:
-
สวัสดีปีใหม่ G_wa โก้ น้องเนม
มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวย ๆ
-
HNY ค่ะ ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ
-
:3123:
สวัสดีปีใหม่ค่า พี่จี มีความสุขมากๆๆนะคะ ^_^
-
อ่านตอนสองแล้ว ลางจะเศร้า พยายามไม่คิดอย่างที่บอก ต้องใช้ความพยายามในการอ่านมากมาย
-
HNY จ๋า คืนนี้มาไหมค่่ะ รอค่่ะ
-
อ่านตอนนี้แล้วแบบ พี่โก้ร้ายอ่ะ
อยากให้คีย์เห็น ดิ รู้หรอก หน่าาา
ทำมาเป็น มอนิ่งคิส ฮ่าๆๆๆ
ตั้งนานไม่ทำ
แต่ก็ชอบนะ
ฮ่าๆๆ
-
สวัสดีปีใหม่ค่าาาาาาาทุกคนนนนนนนน
Happy New Year
มารอพี่จี ><
-
พี่โก้แอบแรงเบาๆ
มอร์นิ่งคิส หน้าตึก
๕๕๕
ไม่อยากให้มีมาม่าเลย
:oo1: :oo1:
:sad4: :sad4: :o12:
:pig4: :pig4:
-
สวัสดีปีใหม่ค่าคุณจี ขอให้เป็นปีของการเริ่มต้นใหม่ที่ดีนะคะ :mc4:
ขอให้พี่โก้-น้องเนมร๊ากกกกกกัน เข้าใจกันมากๆนะจ๊ะ :กอด1:
มากางมุ้งปูที่นอนรอคุณจี จะได้หม่ามาม่ารับปีใหม่มั๊ยเนี่ย :call:
-
อยากปักป้ายแขวน ขึ้นแผ่นเท่าฝาาาา (ร้องเพลงรอคร๊าาาาาาาา) :impress2:
5555+ :L2:สวัสดีปีใหม่นะคะ ทุกคน... :L2:
-
ริมฝีปากที่สัมผัสเบาๆ เมื่อครู่เทียบไม่ได้กับเมื่อคืนนี้เลย แต่สิ่งที่เหมือนกันคือ จูบของพี่โก้ทำให้ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ผมเดินตัวลอยๆ ออกมาโบกไม้โบกมือลาพี่โก้เหมือนเด็กปัญญาอ่อน จนรถลับจากสายตาไปแล้วก็ยังคงยกมือค้างไว้ ในหัวเหมือนมีเสียงพลุดังปุ้งๆๆ ความจริงมันเริ่มดังมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ มันทำให้ผมหูอื้อจนแทบไม่ได้ยินเสียงรอบข้าง จนกระทั่งได้รับสัมผัสหนักๆ จนตัวผมสั่นสะเทือนนี่ล่ะ
“เนม!!”
“ห๊ะ!! โอย...คีย์เองเหรอ แล้วมาเขย่าตัวเนมทำไมเนี่ย ตกใจหมดเลย”ผมยกมือลูบอกตัวเองเบาๆ อยู่ดีๆ คีย์ก็ดึงแขนผมแล้วเขย่าจนเกือบเซ เอ๊ะ....คีย์.....เมื่อกี้.....แย่แน่ๆ เลย เมื่อกี้คีย์เห็นรึเปล่านะ หวังว่าคงไม่เห็น ขอให้ไม่เห็นๆๆ
“ในรถเมื่อกี้มันอะไรกันเนม”สงสัยคำขอของผมคงไม่ได้ผล
“ก็...ไม่มีอะไรนี่”
“อย่าโกหก!”
“โธ่...คีย์จะเสียงดังใส่เนมทำไมล่ะ”
“เนมอย่ามาเล่นลิ้นกับคีย์นะ ตอบมาดีๆ”คีย์จับแขนผมไว้ให้ไม่ผมเดินหนีไปไหนได้ อย่าว่าแต่เดินหนี ตอนนี้แค่หันหน้าหนียังลำบากเลย
“ก็...คีย์เห็นอะไรล่ะ”ผมก้มหน้าหลบสายตาอีกคู่ที่มั่นใจว่าจ้องจับผิดผมอยู่แน่ๆ
“เนมกับเขาจูบกัน....ใช่ไหม”
“.....อืม”
“ทำไม”
“ก็....ยังไงดีล่ะ แบบว่า....”
“เนมคบกับเขาแล้วใช่ไหม”
“ก็....นั่นแหละ”ผมหลับตาปี๋กลั้นหายใจรอฟังเสียงว้ากของคีย์ กลั้นหายใจจนเกือบขาดใจก็ยังไม่มีเสียงอะไรเล็ดรอดออกมาให้ได้ยิน ผมค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองคีย์ที่ค่อยๆ ปล่อยมือจากแขนผม ตาคมคู่สวยที่ฉายแววขี้เล่นหยอกล้อผมเสมอหม่นหมองลงจนใจกระตุก คีย์ไม่พูดอะไร แต่สีหน้าและแววตาบ่งบอกให้ผมรู้ว่าคีย์ผิดหวังและเสียใจ
“คีย์! จะไปไหน!!”ผมรีบดึงแขนคีย์ที่หันหลังแล้วเดินหนีผมเอาไว้ แต่คีย์ไม่ตอบอะไร สะบัดมือผมออกแล้วเดินต่อไปจนผมต้องรีบวิ่งตามให้ทัน
“คีย์ ไปไหนน่ะ เนมขอโทษนะ อย่าโกรธเนมเลยนะ นะคีย์นะ ขอโทษจริงๆ”ผมเดินง้อคีย์มาตลอดทางจนถึงรถคู่ใจ คีย์ตรงไปสตาร์ทรถมอเตอร์ไซต์โดยมีผมกระโดดขึ้นซ้อนท้ายพร้อมเกาะเอวคีย์แน่น เวลาคีย์อารมณ์ไม่ดีคีย์จะขี่รถเร็วกว่าปกติ แต่ถ้ามีผมซ้อนอยู่ด้วยคีย์ก็จะลดความเร็วลงนิดหน่อย
“ลงไป”คีย์พยายามแกะมือผมที่เกาะเสื้อคีย์ออก ผมเลยรีบกอดเอวคีย์ไว้จนเกือบรอบเพื่อไม่ให้คีย์ทำสำเร็จ
“ไม่!!”ผมยังคงพยายามกอดเอวคีย์ให้แน่น จนสุดท้ายคีย์ก็เป็นฝ่ายยอมแพ้แล้วขี่รถออกมา
จุดหมายปลายทางไม่ใช่ที่ไหนไกล แต่คือห้องพักของคีย์เอง ผมก้าวเท้าตามคีย์จนขาแบบขวิด พอถึงหน้าห้องก็รีบวิ่งไปดักรอก่อนคีย์จะไขกุญแจห้องเสร็จ แล้วก็รีบวิ่งเข้ามายืนกลางห้องเพราะเจ้าของห้องทำท่าจะไล่ผมกลับท่าเดียว
“คีย์ๆๆ เนมขอโทษษษษ อย่าโกรธเนมเลยนะ”ผมรีบเดินตามง้อคีย์ไปรอบๆ ห้อง ไม่ว่าคีย์จะถอดชุดนักศึกษาออกเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้าม เข้าห้องน้ำ ดื่มน้ำ จนกระทั่งนั่งเปิดโทรทัศน์พร้อมกดรีโมทเปลี่ยนช่องไม่ยั้ง
“คีย์จ๋า....ดีกันน้าาาา อย่าเงียบสิ เนมใจไม่ดีแล้วนะ”ผมเป็นฝ่ายพูดคนเดียวมาเกือบชั่วโมง แต่คีย์ก็ไม่สนใจ ไม่มอง ไม่พูด จนผมใจเสียจริงๆ แล้วนะ ถ้าให้ผมนั่งง้ออย่างนี้ต่อไปอีกสักนิดมีหวังน้ำตาแตกแน่ๆ
“คีย์........พูดกับเนมหน่อยสิ ด่าเนมก็ได้ ตีเนมก็ได้ อย่าเงียบใส่เนมนะ หันมามองเนมหน่อยสิ”ผมเขย่าแขนคีย์เท่าไรคีย์ก็ไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบ ไม่มีการกระชากแขนคืน ไม่แสดงอาการอะไรออกมาเลย สุดท้ายผมก็ร้องไห้ออกมาจริงๆ
“ฮึก.....คีย์....พูดกับเนมหน่อยสิ......ฮืออ.....”ผมกอดแขนคีย์แน่นพลางเขย่าไปมาไม่หยุด น้ำตาผมเปื้อนตามแขนคีย์ที่ผมกอดไว้ คีย์ต้องรู้สิว่าผมไม่ได้แกล้งทำเสียงร้องไห้เหมือนหลายๆ ครั้งที่เคยทำ แต่ผมร้องไห้จริงๆ อยู่นะ
“ทำไมเนมไม่บอกคีย์ก่อน”คีย์ถามเสียงเบา แต่มันดังสำหรับผมที่นั่งเบียดจนแทบจะขึ้นไปอยู่บนตักอยู่แล้ว
“.....เนมขอโทษนะ”ผมไม่กล้าเงยหน้ามองคีย์ ไม่กล้าสบตา ไม่กล้า...บอกความจริง
“ทำไมต้องให้คีย์เห็นเอง ทำไม....เนมทำอย่างนี้กับคีย์ทำไม”เสียงคีย์แหบพร่าแทบสั่น ผมรีบเงยหน้าขึ้นพลางจับหน้าคีย์ให้หันมา ผมไม่ได้คิดไปเองว่าเสียงคีย์สั่น แต่เพราะตาคู่นี้กำลังแดงก่ำ น้ำตาคลอหน่วยจนแทบหยดลงทุกเมื่อ ผมรีบประคองหน้าคีย์ไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ลูบเปลือกตาเบาๆ เช็ดน้ำตาที่ซึมออกจากตาคู่คมไม่ให้ต้องหลั่งไหลหยดลงมา
“คีย์อย่าร้องนะ เนมเสียใจ เนมไม่ดีเอง อย่าร้องไห้นะ เนมขอโทษ ฮืออออ คีย์อย่าร้อง....อย่าร้องนะ....นะ ฮืออ....”ยิ่งผมลูบเปลือกตาคีย์นานมากเท่าไร ก็ดูเหมือนยิ่งทำให้น้ำตาไหลซึมออกมาเรื่อยๆ จนเหมือนจะหยุดเอาไว้ไม่อยู่ คีย์ลืมตามองผมที่ร้องไห้เป็นเพื่อนคีย์ และดูเหมือนจะทำหน้าที่เพื่อนร้องได้ดี เพราะตอนนี้ผมไม่สามารถควบคู่น้ำตาตัวเองได้ คีย์มองหน้าผมนิ่ง สบตาผม มองน้ำตาที่ยังคงรินไหลไม่ขาดสาย แต่ไม่ยกมือเช็ดให้เหมือนเคย ผมจับมือคีย์ขึ้นมาแนบไว้ที่แก้มและพยายามให้มือที่ใหญ่กว่าเช็ดน้ำตาของผมเหมือนที่เคยทำมาตลอด
“.....เนมยังต้องการคีย์อีกเหรอ”คีย์สบตาผม แต่สายตาคีย์วูบไหวด้วยความไม่มั่นใจ ไม่แน่ใจ พอๆ กับคำถามที่เอ่ยออกมา
“ต้องการสิ...เนมต้องการคีย์เสมอ สัญญากันแล้วไง ไหน...คีย์บอกว่าเรามีเราเสมอไง....เรามีเรา...นะ”ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นแล้วพูดออกมา ต่อให้ผมกับคีย์ไม่ได้คบกันในสถานะของแฟน ต่อให้คีย์เป็นฝ่ายบอกเลิกผมถึงสองครั้ง แต่ผมไม่เคยโกรธ ไม่เคยต่อว่าคีย์ เราไม่เคยเลิกกันเพราะเราไม่รักกัน แต่เป็นเพราะคีย์รักผมมาก เราอาจจะมีปัญหา ทะเลาะกันบ่อยครั้ง แต่เราไม่ได้เลิกรักกัน คีย์บอกเลิกกับผมเพราะคีย์รักผมมากเกินไป มันมากไปจนคบกันต่อไม่ได้ คีย์ทนไม่ได้ที่จะคบผมนานไปกว่านี้ ทนไม่ได้หากวันหนึ่งต้องเลิกกับผม วันนั้นต้องมาถึงแน่ๆ เพราะครอบครัวคีย์ไม่สามารถยอมรับในสิ่งที่คีย์เป็นได้ สักวันหนึ่งคีย์ต้องแต่งงาน ต้องมีครอบครัว คีย์ไม่อยากรั้งผมเอาไว้ในสถานะของแฟนนานไปจนตัดใจไม่ได้อีก และคีย์เองก็ไม่สามารถทำให้ครอบครัวผิดหวังได้
ในวันนี้ คีย์ทำตามใจตัวเองแค่ช่วงนี้ แค่วัยนี้ วันนี้ แต่วันหนึ่งคีย์ก็ต้องหยุด คีย์ยอมตัดใจบอกเลิกผมเพื่อไม่ให้ผมต้องอยู่กับคีย์แบบไม่มีอนาคตร่วมกัน คีย์ยอมเจ็บคนเดียว คีย์ปล่อยมือจากผม ยอมให้ผมไปคบคนอื่นโดยที่คีย์ก็จะทำเหมือนกัน คีย์ไปยุ่งกับคนอื่น มีคนไว้ดับอารมณ์ตัวเอง แต่ถึงจะไปคบคนอื่น คีย์ไม่เคยรักใครอีกเลย
และเราสัญญากัน...ไม่ว่าต่อจากนี้จะมีใครคนไหนเข้ามาในชีวิต เราจะบอกกันและกันก่อน เราจะช่วยกันดูแล ช่วยกันพิจารณาคนของอีกฝ่าย คีย์บอกว่าผมไม่ต้องรักคีย์เหมือนเมื่อก่อนก็ได้ไม่เป็นไร แต่อย่าลืม...ว่าคีย์รักผมเสมอ อย่าลืมว่าคีย์มีผมในใจตลอดเวลา อย่าลืมคีย์ อย่าเกลียดคีย์ อย่าโกหกคีย์ อย่าทิ้งให้คีย์ต้องเฝ้ามองผมลำพัง จะห่างหายไม่เป็นไร แต่อย่าทิ้งกัน อย่าลืมกัน สำหรับผมไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คีย์คือคนสำคัญของผม เราคือคนสำคัญของกันและกัน เราจะมีกันและกันตลอดไป ต่อให้อนาคตจะเกิดอะไรขึ้น แต่เราจะเหมือนเดิม คีย์กับผม เรา...มีเรา
คีย์ค่อยๆ ขยับปลายนิ้วเช็ดน้ำตาให้ผมที่ยังคงไหลไม่หยุด ก่อนจะดึงตัวผมมากอดแน่นจนอึดอัด แต่ผมก็วาดแขนโอบกอดคีย์ไว้แน่นเช่นเดียวกัน ผมเสียใจที่ทำให้คีย์ร้องไห้ เสียใจที่ปิดบังเรื่องคบกับพี่โก้ แต่อย่างน้อยตอนนี้ผมก็ยังมีคีย์ และ....คีย์หยุดร้องแล้ว
เรานั่งกอดกันนิ่งๆ บนโซฟาจนเผลอหลับไปด้วยกัน ผมตื่นอีกครั้งเมื่อรู้สึกถึงการขยับตัวเบาๆ จากคีย์
“คีย์ทำเนมตื่นเหรอ โทษทีนะ แต่คีย์ปวดเยี่ยว อั้นไม่ไหวแล้ว”พอคีย์เห็นว่าผมตี่นแล้วก็ดันผมออกอย่างเร็วจะแทบจะเรียกว่าผลัก ถ้าผมคว้าพนักโซฟาเอาไว้ไม่ทันมีหวังหงายหลังตกลงไปแน่ๆ ผมลุกขึ้นนั่งมองนาฬิกา ตอนนี้บ่ายโมงแล้ว และเท่ากับว่าผมกับคีย์โดดเรียนทั้งวัน คีย์เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วตรงไปเปิดตู้เย็น นั่นเท่ากับเป็นการกระตุ้นผมทันที
“คีย์....หิวข้าวแล้วว่ะ”ผมนั่งลูบท้องตัวเองที่เริ่มจะส่งเสียงประท้วง คีย์ส่ายหัวนิดๆ แล้วหยิบกระดาษจดเบอร์โทรร้านอาหารมายื่นให้ผม
“สั่งเอง เอาเยอะๆ กูก็หิวเหมือนกัน”
“กินไรดีวะ เอาพิซซ่าดีเปล่า แต่ก็อยากกินไก่ด้วยว่ะ เอาสองอย่างเลยนะ”ผมพูดเองเออเองเสร็จสรรพ เงยหน้ามองคีย์ที่พยักหน้าเอือมๆ ให้หนึ่งครั้งก็ลงมือกดหมายเลขแล้วร่ายเมนูที่ต้องการทันที เพียงไม่นานอาหารทั้งหมดก็มากองอยู่ตรงหน้า และเลยกองอาหารไปคือเจ้าของห้องที่ส่งสายตาข่มขู่ปนอาฆาต เพราะ...เป็นเจ้าของตังค์โดยที่ผมโมเมเอาเอง
“โธ่คีย์ก็ เนี่ยสั่งพิซซ่าหน้าโปรดให้เลยนะ แถมลาซานญ่าของโปรคีย์ด้วย นี่ๆ นี่อะไรเอ่ย....แท่นแท๊นนนน ไก่ป๊อบของโปรดคีย์ไง อึ้งเลยล่ะสิ มีแต่ของโปรดคีย์ทั้งนั้น”ผมพยายามนำเสนอรายการอาหารที่คีย์ชอบเพื่อเอาใจเจ้าของเงิน แต่เหมือนจะไม่มีขึ้นเลย เฮ้อ...วันนี้ดวงตกนิดๆ แฮะ ทำอะไรก็ผิดไปหมด
“พิซซ่าหน้าโปรน่ะใช่ หนึ่งถาดนี้ของคีย์ แต่อีกถาดของเนม แล้วนี่อีก สปาเก็ตตี้สไปซี่ ไก่นิวออร์ลีน ไก่ 4 ชิ้น เบอร์เกอร์อีก 2 วิงซ์แซ่บ ทูน่าคอร์น มันบด พวกนี้มีแต่ของเนมทั้งนั้น”
“ก็มันเป็นเซ็ทนี่น่า ชุดสุดคุ้มไง”ผมพยายามยกเหตุผลขึ้นมาพูดแล้วนะ แต่เหมือนจะฟังไม่ขึ้นเท่าไร โธ่เอ้ย ไม่เคยเป็นรึไง เวลาร้องไห้มากๆ แล้วมันจะหิวน่ะ ยิ่งร้องมากยิ่งหิวมาก พอหิวมากๆ มันก็เลยสั่งเพลิน รู้ตัวอีกที...ก็มากองเต็มพื้นห้องแบบนี้แหละ
“พิซซ่าสองถาดก็อยากจะตบกะโหลกให้คว่ำแล้วนะ ดันสั่งไก่มาอีก มีปัญหากินหมดรึไงมึง”
“ก็เก็บไว้กินมื้ออื่นก็ได้นี่นา”
“เดี๋ยวๆ พูดปัญญาอ่อนอีกแล้ว เดี๋ยวจับกรอกปากแม่งเลยนี่ โทรไปหาไอ้พวกนั้นเลย บอกให้มันมาช่วยกิน สั่งอย่างกับอยู่กันเป็นสิบ ร้องมากจนสมองกระเทือนรึไง”คีย์แม่งขี้บ่นครับ พอเห็นผมง้อหน่อยแม่งเรื่องมาก เดี๋ยวปั๊ดแกล้งให้ร้องไห้อีกเลย
“พูดมากว่ะมึง เดี๋ยวเอานิ้วจิ้มตาเลย โทรไม่ได้อ่ะ ตังค์หมดแล้ว มึงโทรดิ....เอาโทรศัพท์มาก็ได้ เดี๋ยวโทรเอง”ผมรีบเปลี่ยนคำพูดพร้อมแบมือขอโทรศัพท์มัน ก็มันเล่นเงื้อมือแล้วนี่นา มันชอบเขกหัวผมเวลามันโมโห ถ้าตบน่ะไม่ค่อยเจ็บนะครับ แต่ถ้าเขกทีไรล่ะเจ็บจี๊ดๆ เลยล่ะ
ผมโทรหาเพื่อนๆ ในกลุ่มลากให้พวกมันมาที่ห้องคีย์ ความจริงก็คิดว่าพวกนั้นไม่น่าจะมาหรอกนะ เพราะตอนนี้อาจารย์น่าจะกำลังสอน แต่ผิดคาด พวกมันแอบอาจารย์ออกมาได้ไงไม่รู้ แถมยังมีตัวแถมมาช่วยกินอีกหนึ่ง พร้อมอาหารเพิ่มด้วย เล่นเอาผมยิ้มรับแขกไม่ได้รับเชิญทันที
“พี่บอมเป็นจิตใจดีผิดกับหน้าตาเลยนะเนี่ย อุตส่าห์ซื้อของมาเลี้ยงน้อง อย่างนี้น่าคบหาสมาคม นัดไปหาอะไรอร่อยๆ กินด้วยกันบ่อยๆ เนอะหม่อนเนอะ”ผมเอื้อมมือไปแกะกล่องช็อคบอลลูกกลมที่ยั่วสายตา ตรงหน้า แต่ยังไม่ทันจะแกะเสร็จคีย์ที่เพิ่งเดินไปกลับมาพร้อมถุงน้ำแข็งก็ตีมือผมดังเพี๊ยะจนเป็นรอยแดงนิดๆ
“เจ็บนะเว้ย!!”ผมซัดกลับไปที่ต้นขาแน่นๆ ของมัน แน่นจะจนผมตีเองเจ็บเอง ซวยกว่าเดิมอีก
“กินขนมอะไรตอนนี้เล่า พิซซ่ามึงน่ะแดกให้หมดก่อน”คีย์กวาดถุงขนมที่พี่บอมซื้อมาฝากไปวางไว้ไกลเกินกว่าผมจะเอื้อมถึง
“โอ้ย! ไอ้คีย์ ตีอีกทำไมเนี่ย”ผมสะบัดมือหนีมันไม่ทันเลยโดนไปอีกเพี๊ยะ แต่ผมไม่ได้จะทานขนมสักหน่อย ผมกำลังจะทานลูกชิ้นทอดเจ้าโปรดต่างหาก แล้วนั่นยังมีแซลมอนโรลสีสันสดใสยั่วตาอีกสองแถว ไม่นับซูชิหน้าต่างๆ ที่เป็นของบรรณาการจากพี่บอมสุดหล่อ
“แดกพิซซ่าของมึงไป ไก่ทอดไง แฮมเบอร์เกอร์ก็มี ห้ามแตะอย่างอื่น”
“เออๆ เดี๋ยวจะกินให้หมดทุกอย่างเลย แม่ง...แค่นี้ก็ต้องใช้กำลัง มือแดงเลยด้วย จะบวมรึเปล่าก็ไม่รู้”ผมก้มหน้าก้มตาพูดพลางนวดมือตัวเองเรียกร้องความสงสาร เผื่อคีย์จะใจอ่อนให้ผมหม่ำลูกชิ้นก่อนสักคำสองคำ
“อย่ามาสร้างภาพ กูตีเบาๆ”
“เบาตรงไหน ตีสองครั้งซ้ำที่เดิมเลย แดงด้วยเนี่ย”หลังมือผมแดงจริงๆนะ พอยื่นมือให้คีย์ดูก็เหมือนมันจะตกใจนิดๆ เมื่อเห็นว่าแดงจริง
“แค่นิดเดียวเอง อย่ามาสำออย กินไปเลยพิซซ่าเนี่ย กินให้หมดหนึ่งชิ้นก่อนค่อยกินอย่างอื่น”คีย์นั่งลงข้างๆ ผมแล้วเลือกชิ้นที่มีเครื่องเยอะที่สุดมาวางตรงหน้าผม พร้อมเครื่องปรุงต่างๆ
“กินหมดแล้วกินลูกชิ้นนะ อยากกิน”ผมก้มหน้าฉีกซองซอสมะเขือเทศบีบลงบนหน้าพิซซ่า คีย์ตอบกลับในลำคอเบาๆ แต่ผม
ก็ได้ยิน เป็นอันว่าคีย์ก็ยังยอมตามใจผมเหมือนเดิม
“เถียงกันเสร็จแล้วเหรอผัวเมียคู่นี้ แม่งง๊องแง๊งว่ะมึง”ป้องกระแนะกระแหนใส่พวกผม ผมก็เลยแย่งกุ้งบนหน้าพิซซ่าของมันมาเลย
“อ้าวไอ้เนม กวนตีนแล้วนะ เดี๋ยวโดนๆ”
“ไม่กลัวหรอก เอ๊ะ! ไอ้ป้อง ออกไป อย่าดิ๊ กุ้งของกูนะ”ผมเอนตัวเอาพิซซ่าในมือหนีมือไอ้ป้องที่พยายามแย่งกุ้งคืน เอนจนไปพิงตัวคีย์ มันคงรำคาญเลยผลักหัวผมกลับมา ไอ้ป้องเลยฉวยโอกาสแย่งกุ้งผมไปจนได้
“แม่งนิสัยเสีย แย่งของคนอื่น”ผมบ่นป้องเพราะมันหยิบกุ้งโยนเข้าปากตัวเอง ผมเลยอดแย่งกลับมาคืน
“ได้ข่าวว่ากุ้งของกูนะ มึงน่ะสินิสัยเสีย”ป้องจะผลักหัวผมแต่ผมหลบ แม่งเดี๋ยวนี้สนิทหน่อยเริ่มลามปาม ผมกัดพิซซ่าเข้าปากด้วยความอร่อย มองดูใบหม่อนกับพี่บอมนั่งคุยกันงุ๊งงิ๊งเบาๆ สองคน แต่ห้องก็เล็กแค่นี้ เบาแค่ไหนก็ได้ยิน
“คุยไรกันเหรออออ จะไปเที่ยวไหนกันเอ่ย”ผมพูดแทรกคู่รักต่างวัยตรงหน้า ทำให้พี่บอมเงยหน้าถลึงตาใส่ผม จะอะไรซะอีก ก็พี่บอมน่ะสิพยายามชวนใบหม่อนไปเที่ยววันหยุดด้วยกัน แต่หม่อนไม่อยากไปหรือไม่กล้าไปก็ไม่รู้ เลยคุยกันไม่ลงตัวสักที
“พี่บอมชวนไปเดินจตุจักรเสาร์นี้ ไปด้วยกันมั้ย”หม่อนส่งยิ้มชวนผม ผิดกับคนข้างๆ ที่ถลึงตาพลางส่ายหน้าสะกดจิตให้ผมตอบปฏิเสธ ถึงคู่นี้เขาจะควงกันและตกลงคบกันจนคนอื่นรับรู้หมดแล้ว แต่บ้านใบหม่อนค่อนข้างหวงลูกสาวนะครับ ใบหม่อนค่อนข้างจะกลับบ้าตรงเวลา ไม่นอกลู่นอกทาง และบ่อยครั้งที่จะเห็นคนที่บ้านมารับมาส่งใบหม่อนบ่อยๆ ด้วยความเป็นลูกสาวคนเดียว แถมเป็นลูกคนเล็ก ทุกคนเลยเป็นห่วง พี่บอมกว่าจะฝ่าด่านที่บ้านได้ก็แทบแย่ แต่ถึงจะบอกว่าตกลงคบกัน แต่นี่คือสองคนนี้ตกลงกันเองนะครับ ที่บ้านยังไม่อนุมัติ ในสายตาคนที่บ้านสถานะของพี่บอมก็แค่คนที่กำลังตามจีบใบหม่อนเท่านั้น เพราะงั้นการจะไปไหนมาไหนสองต่อสองจึงน้อยครั้งมากๆ
“ไปสิ”เปล่านะครับ คนตอบไม่ใช่ผม เพราะผมกำลังงงงวยกับการสะกดจิตของพี่บอม แต่ไอ้ป้องไม่ได้โดนสะกดจิตด้วยมันเลยพูดได้
“ไปทำไมมึง รายงานเยอะแยะไม่อ่านหนังสือทำงานกันบ้าง เดี๋ยวเกรดออกมาไม่ดีนะเว้ย”พี่บอมปรามป้องนิดๆ แต่มันยังคงลอยหน้าลอยตาอยู่
“รายงานกลุ่มก็กลุ่มเดียวกับหม่อน ส่วนรายงานเดี่ยวผมทำเสร็จแล้ว ถ้าจะให้ผมทำรายงาน สงสัยหม่อนคงไม่ได้ไปเที่ยวกับพี่แล้วล่ะ”ป้องเอ่ยอย่างเป็นต่อทำให้พี่บอมพูดอะไรออกมาอีกไม่ได้ สรุปเสาร์นี้เราเลยนัดกันไปเดินเล่นจตุจักรด้วยกัน
พวกเรานั่งเล่นนอนเล่นที่ห้องคีย์จนเย็นถึงแยกย้ายกันกลับ คีย์ชวนผมค้างด้วยแต่ผมปฏิเสธโดยอ้างว่าค่อยมาค้างด้วยวันศุกร์หรือเสาร์ดีกว่า ผมนั่งรถไปหาที่โก้ที่ทำงานเหมือนเดิม เมื่อไปถึงพี่นิ้งพาผมไปนั่งในห้องพักด้านใน ซึ่งรอไม่นานพี่โก้ก็สอนเสร็จ โชคดีที่วันนี้ผมกะเวลาได้ดีเลยไม่ต้องนั่งแกร่วนานๆ โดยไม่มีอะไรทำ ตอนแรกพี่โก้จะพาผมไปหาอาหารทานตามร้านอีก แต่ผมชวนให้กลับห้องไปทำอะไรง่ายๆ ทานกันเองดีกว่า ไม่ได้อยากสวีทอะไรหรอกนะครับ แต่เมื่อตอนบ่ายเล่นเอาผมจุกจนแทบอ้วก แต่ทุกอย่างที่สั่งมาก็หมดจนไม่มีเหลือ ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่ทานเยอะ แต่ทั้งป้องทั้งใบหม่อนก็ทานเก่งใช่ย่อย พี่บอมแซวใบหม่อนจนงอนไปเลย
“พี่โก้...วันศุกร์เนมไปค้างห้องเพื่อนนะ”ผมพูดใส่แผ่นหลังพี่โก้ที่กำลังผัดกระเพราส่งกลิ่นหอมฉุยน่าทานอยู่
“......มีรายงานเหรอ”
“เปล่าหรอก แต่วันเสาร์กลุ่มเนมนัดกันไปเดินเจเจกัน ก็เลยกะว่านอนนั่นแล้วจะได้ตื่นไปพร้อมเพื่อนเลยน่ะ แต่ค้างคืนเดียว ซื้อของเสร็จก็กลับ คงเย็นๆ หน่อย”ผมพูดคำว่า ‘ค้างคืน’ แล้วรู้สึกหน้าตัวเองร้อนๆ ยังไงไม่รู้ ทั้งๆ ที่มันไม่มีตรงไหนให้นึกไปถึงเรื่องเมื่อคืน แต่ผมก็นึกไปได้ ผมพยายามทำตัวปกติต่อหน้าพี่โก้ ทั้งที่ใจเต้นตึกๆ มือไม้สั่นทุกครั้งที่ต้องอยู่ใกล้ๆ แต่พี่โก้ไม่เห็นจะมีอะไรผิดปกติบ้างเลย ยังคงนิ่ง....นิ่งเกินไป ความจริงหลังจากคืน...หวานๆ ของเรา ก็น่าจะมีอารมณ์โรแมนติก หวานๆ ซึ้งๆ กุมมือสบตาอะไรแบบนี้ใส่กันบ้างนะ
“....เดี๋ยวพี่ไปด้วย”
“ห๊ะ พี่โก้ว่าไงนะ”ผมมัวแต่คิดเพลินๆ พี่โก้พูดอะไรเลยไม่ทันฟัง
“เดี๋ยววันเสาร์พี่ไปด้วย เนมก็นัดเวลากับเพื่อนแล้วกัน แล้วเราก็ค่อยออกไปพร้อมกัน แวะรับเพื่อนเนมแล้วไปคันเดียวกัน นัดรับที่หอคีย์ก็ได้”
“เอ่อ....เนมไปกับเพื่อนเองก็ได้มั้ง พี่โก้ไม่ต้องลำบากหรอก”ไม่ใช่ไม่อยากให้ไปนะครับ แต่...คีย์จะว่ายังไงก็ไม่รู้ ไม่แน่ใจเลยว่าถ้าคีย์เจอพี่โก้ในสถานะใหม่ คีย์ยังจะคุยดีๆ กับพี่โก้อยู่หรือเปล่า อยากรอให้ผ่านไปสักพักมากกว่า
“พี่ไปส่งแล้วแยกกันเดินก็ได้ ไม่มีปัญหา”พี่โก้พูดโดยไม่ได้หันหน้ามา ผมเลยไม่แน่ใจว่าน้ำเสียงนิ่งๆ แบบนี้กำลังโกรธผมอยู่หรือเปล่า
“ไม่ใช่ว่าเนมไม่อยากเดินกับพี่โก้สักหน่อย เนมแค่เกรงใจ แต่ถ้าพี่โก้อยากไปก็ได้ ดีเหมือนกัน ซื้อของเสร็จจะได้ไม่ต้องหิ้วขึ้นรถเมล์เอง แล้วคืนวันศุกร์ล่ะ เนม...”พอตกลงใจว่าจะไปเดินจตุจักรด้วยกัน ผมเลยไม่แน่ใจว่าคืนวันศุกร์จะได้ไปค้างหรือเปล่า แล้วก็ไม่ค่อยกล้าถามย้ำด้วยสิ
“พี่นัดเพื่อนที่ร้านพี่ฟ้า เห็นพี่ปั้นบ่นถึงเนมอยู่ จะไม่ไปด้วยกันเหรอ”
“อ้าวเหรอฮะ นัดเมากันอีกแล้วววว เนมไปก็ได้ พี่ปั้นถ่ายรูปที่ทะเลตั้งเยอะ ยังไม่ส่งรูปให้เนมสักทีเลย สงสัยต้องไปทวงเอง”วันที่ไปเที่ยวกันทั้งผมและพี่โก้ไม่มีใครเตรียมกล้องถ่ายรูปไปเลย แต่พี่ฟ้าเตรียมไป แล้วก็พี่หมอกก็เอากล้องไปเหมือนกัน ก่อนกลับก็ตกลงกันแล้วว่าพี่หมอกจะฝากรูปกับพี่เจมส์ ไม่ก็ไปฝากไว้ที่พี่ปั้น ความจริงผมบอกพี่หมอกแล้วนะว่าให้ส่งไฟล์มาทางเมลล์ก็ได้ แต่พอจะจดอีเมลล์ให้พี่หมอกดันรีบปฏิเสธจนผมตกใจ พี่ๆ คนอื่นก็หัวเราะกันใหญ่ แถมพี่โก้ยังพูดลอยๆ อีกว่า ‘นึกว่ากล้า’ ผมเลยงงจนทุกวันนี้
หลังจากผมและพี่โก้ทานข้าวมื้อค่ำเสร็จ ผมอาสาล้างจานทันทีที่พี่โก้ส่งสายตาข่มขู่ให้ผมเอ่ยปากอาสาตัวเอง ส่วนพี่โก้ก็เข้าห้องไปอาบน้ำแล้วทำงาน หลังจากล้างจานเสร็จผมก็จัดการธุระส่วนตัวของตัวเองบ้าง อาบน้ำ เล่นอินเตอร์เน็ตพร้อมทำการบ้านควบคู่กัน วันนี้คีย์ยังไม่ออนไลน์เอ็มเอสเอ็น ผมเดาว่าคีย์น่าจะกำลังเล่นเกมส์อยู่ ผมบอกป้องกับใบหม่อนทางเอ็มเอสเอ็นว่าวันเสาร์พี่โก้อาสาขับรถไปรับ แต่ใบหม่อนบอกมาว่าพี่บอมจะไปรับใบหม่อนที่บ้าน ผมเลยให้พี่บอมกับใบหม่อนไปเจอผมคีย์และป้องที่จตุจักรเลย ป้องก็ยังคงพูดมากปากเสีย มันโพล่งถามขึ้นมาว่าตกลงผมกับพี่โก้เป็นอะไรกัน ทำไมต้องตามรับตามส่งกัน ผมก็เลยตอบแบบแมนๆ ไปว่า ‘เป็นแฟน’ แต่ด้วยความที่เราคุยพร้อมกันสามคนอยู่ พอมีหัวข้อฮอตๆ แบบนี้ให้ถามต่อ ป้องและใบหม่อนก็เลยพิมพ์รัวมาซักผมไม่หยุด จนผมไม่รู้จะตอบคำถามใครก่อน
โชคดีที่ผมบอกคีย์แล้วว่าเริ่มคบกับพี่โก้ เพราะงั้นผมเลยไม่ค่อยรู้สึกผิดเมื่อต้องบอกสองคนนี้ด้วย ทั้งๆ ที่ผมไม่ได้อยากบอกเพราะต้องบอกเหมือนที่ต้องพูดกับคีย์ แต่ที่บอกสองคนนี้ก็แค่...อยากอวด ก็...พี่โก้น่ารักมากๆ เลยนี่นาช่วงนี้ ผมรู้สึกเกือบเหมือนตอนเป็นเด็กที่มีพี่โก้คอยดูแลเอาใจใส่ แต่ว่าตอนนี้ไม่เด็ก แล้วพี่โก้ก็ไม่ได้ทะนุถนอมผม...เอ่อ...ความหมายถึงเรื่องรวมๆ ทั่วๆ ไปนะ ไม่ได้เจาะจง พี่โก้ยังคงมีมุมอ่อนโยนนิดๆ แต่ไม่ได้ให้ความรู้สึกแบบเด็กกับผู้ใหญ่ หรือแบบพี่น้องเหมือนเมื่อก่อน มันเป็นความรู้สึกของคนเป็นแฟนกันจริงๆ แต่เป็นแฟนที่อายุมากกว่า ที่คอยดูแลผม...แต่ก็เป็นการดูแลแบบพี่โก้ล่ะนะ ดูแบบห่างๆ แลแบบ...กวนๆ และน่าหมั่นไส้ในบางครั้ง เฮ้อ....พอคิดถึงพี่โก้มากๆ ผมเลยเลิกคุยกับทั้งสองคน แล้วปิดคอมพิวเตอร์ ปิดห้อง หอบการบ้านเข้าไปทำบนเตียงพี่โก้เพื่อขอกำลังใจใกล้ๆ ดีกว่า
“การบ้านยากหรือไง”พี่โก้เดินมานั่งบนเตียงข้างๆ ผมที่นอนคว่ำหน้ามองโจทย์วิชาสถิติแบบมึนๆ
“มึนกับตัวเลข งง”
“ทำไมงง วันนี้ไม่ตั้งใจเรียนล่ะสิ”พี่โก้พูดผิดนะเนี่ย ความจริงวันนี้ไม่ได้เรียนเลยต่างหาก
“ไม่ใช่ อันนี้การบ้านอาทิตย์ก่อน ต้องส่งพรุ่งนี้แล้วอ่ะ แต่เนมลืมที่อาจารย์สอนไปแล้ว”ผมวางคางตัวเองลงบนหน้ากระดาษที่ยังว่างเปล่า พี่โก้ขยับไปนั่งพิงหัวเตียงพลางเปิดหนังสือในมืออ่านเหมือนไม่ได้ยินที่ผมพูด
“พี่โก้.....เนี่ยๆๆ มันย๊ากยาก พี่สอนเนมหน่อยสิ”ผมเอียงคอมองพี่โก้ เอามือตบกระดาษที่วางกองๆตรงหน้าให้เกิดเสียงดัง จะว่าเรียกร้องความสนใจก็ได้ ก็อยากให้สนใจนี่นา
“สอนทำไม เนมเก่งแล้ว”
“เก่งที่ไหนเล่า เนมไม่รู้เรื่องเลย ยังทำได้นิดเดียวอยู่เลยเนี่ย”
“นิดเดียวที่ไหน ทำแทบทั้งคืนต่างหาก ออกจะเก่ง พลิ้วเลย”พี่โก้พูดอะไรเนี่ย แถมยังมองผมแบบยิ้มๆ อีก อะไรเก่ง...อะไรพลิ้ว....หรือว่า....!!
“พี่โก้!! บ้า! ทะลึ่ง!! เนมไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้นซะหน่อย พลิ้วไรเล่า”จากมือที่ตบกระดาษมือครู่ก็เลื่อนไปตบลงบนท่อนขาแน่นๆ หลายๆ ครั้งแทน
“พี่จะไปรู้เหรอ เห็นตบเตียงก็นึกว่าจะให้สอนเรื่องบนเตียง พี่ก็ว่าเนมเก่งพอแล้วนะ จะให้สอนอะไรอีก หรืออยากเรียนท่ายากๆ”พี่โก้ถามผมด้วยใบหน้านิ่งๆ เสียงนิ่งๆ แต่ที่ปิดไม่คิดคือแววตาที่ส่อแววสนุกที่ได้แกล้งผมนี่แหละ
“พี่โก้!!”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีปีใหม่ทุกๆ คนนะคะ
ขอให้ทุกคนมีความสุข สุขภาพจิตสุขภาพใจสุขภาพกายสดชื่นแข็งแรง ใครที่เรียนอะไรอยู่ก็ขอให้เรียนประสบผลสำเร็จอย่างที่ต้องการ ใครที่่ทำงานแล้วก็ขอให้งานการทุกอย่างราบรื่น กิจการรุ่งเรือง ขอให้มีแต่มิตรแท้ รักแท้ มีแต่เรื่องดีๆ คนดีๆ เข้ามาสู่ชีวิต มีความสุขสดชื่นตลอดปีตลอดไปนะคะ
:L2: :L2: :L2:
ปล.ขอบคุณสำหรับคำอวยพรทุกๆ คนเลยนะคะ :pig4:
-
มาซะเช้าเลย
พี่โก้แสดงอาการหวงหรือเปล่านะ...
-
:L2: arai kan niaa~~sarup laew man ja yung gnai kha khunnn!!!
-
สงสารคีย์ คงรู้สึกเหมือนว่าเนมไม่เห็นความสำคัญ เพราะไม่ยอมบอก แต่ที่จริงคีย์สำคัญกับเนมมากนะเนี่ยเพราะเนมห่วงความรู้สึกคีย์น่าดูเลยทีเดียว ส่วนโก้เหมือนโก้จะพอคาดเดาเรื่องเกี่ยวกับคีย์กับเนมได้ยังไงไม่รู้ เข้าใจพูดให้เนมคล้อยตามด้วย
happy new year ค่ะ
-
สวัสดีปีใหม่่ค่่ะ สงสารคีย์ แต่พี่โก้น่ารักแอบห่วงเนมเลยต้องตามไปคุม
-
สวัสดีปีใหม่ครับคุณจี
พี่โก้แอบหวงเนมจริงๆเหรอเนี่ย
-
สวัสดีปีใหม่พี่จีค่า
พี่โก้น่ารักและแอบโหดเบาเบา
-
สวัสดีปีใหม่ครับคุณจี
พี่โก้ก็มีอารมณ์หื่นเหมือนกันนะเนี่ย
-
กะแล้วว่าพี่โก้มัน.... ร้าย เด็ด อ่ะ
เนมไปไม่เป็นเลย โก้เก็บความลามกเอาไว้ไม่มิดแล้ว 55++ เนมเอ้ย ถ้ามีสอบเนมต้องได้ที่หนึ่งแน่ๆ ก้อโก้มันเป็นอาจารย์นี่เน๊อะ เวลาสอนมักใจเย็น สอนให้รู้ลึกรู้แจ้งและรู้จริง!!
สงสารคีย์จัง
-
เป็นการคอมเมนต์ครั้งแรก พี่โก้น่ารักเว่อร์อ่ะค่ะ ดูแอบขี้หึงโดยที่เนมไม่รู้จัวด้วย :impress2: :-[
-
HAPPY GREAT NAKA YEAR KA
G_wa, Koh, and Name ^^
-
:o8: :o8: :o8:
-
:กอด1:
-
:o8::o8::o8:
พี่โก้ทะลึ่งงงงงงง ฮ่าๆๆๆ
อ่านเนมคีย์ แล้วให้ความรู้สึกถึงเจโก้ตี๋เลยทีเดียว
รักกันมากๆ น่ารักกกกกกกกกกก
ปล.สุขสันต์วันปีใหม่ย้อนหลังนะคะพี่จี ขอให้มีความสุขมากๆค่า :กอด1: :L2:
-
พี่โก้น่ารัก
สวัสดีปีใหม่จ้าาาา ^^
-
พี่่โก้ก็คงเข้าใจน้องเนมกับคีย์ แล้วน้องเนมก็น่าจะเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างพี่่โก้พี่เจเหมือนกัน ทำไมอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกสงสารน้องคีย์หล่ะ
-
โก้ชักจะหื่นขึ้นทุกวันนะ แต่ดีแล้ว คนอ่านชอบ อิอิ
-
อ๊าย~ >///<
จะมาสอนเรื่องบนเตียงกันหรอพี่โก้ :-[ รอๆ 55.
-
:L2: สวัสดีปีใหม่พี่จีด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขลั้นลา มีแต่เสียงหัวเราะตลดทั้งปี 55 นะคะ :L1:
-
บทจะชัดเจนก็นะ ชัดเเกิน อิพี่โก้เริ่มจะหื่นๆกับน้องเนมตลอด
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณจี มีความสุขมากๆๆนะคะ
ชอบอิพี่โก้ลุคนี้จัง แอบหวานนิดๆๆ จะเป็นแบบนี้ไปอีกนานหรือเปล่านะ
น้องเนมก็ไม่เด็ดขาดซะที มันจะเป็นปัญหาได้นะ
:pig4:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: HNY นะค่ะขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงค่ะ จะติดตามผลงานเสมอค่ะ มีนิยายดีๆมาให้อ่านอีกนะค่ะ
-
เเอบสงสารคีย์จัง
มาคบกับเราเเทนเถอะ 55555555555555 บ้าไปเเล้ว :laugh:
-
โก้จะทำอะไรอ่ะ หรือว่าจะทำความสนิทกับคีย์เพื่อให้เนมสบายใจ
-
พี่โก้แกรมาดนิ่มมาตลอด ทำไมตอนนี้แกรดูหื่นจริง ๆ
น้องให้สอนเลข แต่นึกถึงสอนเรื่องบนเตียงเลยเรอะ
คีย์กับเนมยังคงเป็นอะไรที่ผูกพันกันเกินไป
สงสารทั้งคีย์ทั้งเนมอะนะ
ปล. สวัสดีปีใหม่ย้อนหลัง สองวันด้วยค่ะ :3123:
-
พี่จีมาแบบชิวจิงๆด้วยง่ะ
เค้าก็สงสารคีย์นะ
แต่ยังงัยก็ชอบพี่โก้อ่ะ เหมือนจะเรื่มหื่นนิดๆ อิอิ :laugh:
รอตอนต่อไปว่าจะเกิดรัยขึ้น o13
สวัสดีปี 555 นะค๊าพี่จี :L1:
-
พี่โก้แรงงงง
-
สงสารคีย์และพี่โก้ในเวลาเดี่ยว กัน
พี่โก้ชักเริ่มหื่นขึ้นทุกวันๆ
HAPPY NEW YEAR ค่ะพี่จี
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่จี :L2:
พี่โก้แอบหวงน้องเนมใช่ไหมล่ะถึงได้ขอตามไปด้วยน่ะ
-
ตาโก้ไม่ไหวแล้ว
พอประกาศตัวเป็นแฟนกันเต็มตัว รู้สึกเลยว่าโก้แสดงออกว่าหวงเนม
ถึงจะไม่ออกหน้ามาก แต่ก็เป้นแบบของโก้อ่ะ
เรื่องค้างคืนก็ไม่ให้ค้าง
ไปเจเจ โก้ก็ไปด้วยเลย น่ารักอ้ะ... อิอิ
แถมหื่นด้วย กรุ้มกริ้ม หื่น น่ารักจริงๆๆ
-
ฮ่าๆๆ พี่โก้หื่น เจ้าเล่ห์ขึ้นทุกวันแฮะ
ตอนนี้แสดงถึงชีวิตจริงที่ทุกคนต่างต้องเผชิญ
แต่แตกต่างกันไปตามสภาพแวดล้อม
เล่นซะอินมากๆเลย อ่านๆไปก็คิดว่า
ถ้าพี่โก้เข้ากับคีย์ได้ก็คงจะดี
อย่างน้อยคีย์จะได้สบายใจว่า ฝากเนมไปถูกคนแล้ว
รอตอนต่อไปค่ะ
ปล.ปีใหม่แล้ว ขอให้พี่โก้มีความสุขค่ะ พี่จีก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะเป็นห่วง~♥
หนูเนมก็โตไวๆล่ะ เลิกทำให้พี่โก้เสียใจได้แล้วนะ! (รู้สึกว่าตัวเองลำเอียงเบาๆ 5555)
-
:impress3: ถ้าพี่โก้จะน่ารักขนาดนี้
-
คนสำคัญอันดับที่หนึ่ง คนสำคัญอันดับที่สอง
สูสีๆ
สวัสดีปีใหม่ 2555
-
พี่โก้น่ารักกกกกก ทะลึ่งเนอะ อิอิ
:-[
-
โกพูดไรเนี่ยเราอายแทนเนมเลย :-[
:pig4: คะ
-
ไงดีอ่ะ :เฮ้อ:
กระอักกระอ่วนง่ะ
น้องคีย์ดีๆนะลูกก พี่โก้มันก็ดีนะเออ อย่าเอาอดีตมาตัดสินปัจจุบันนะคะ
ห่วงก็ห่วงนะ อย่าไปบังคับน้องเนมทางอ้อมแล้วกัน
ส่วนน้องเนม แคร์พี่โก้ให้มากๆล่ะ ไม่ใช่แค่คำพูด แต่เป็นการกระทำนะ
พี่โก้แกล้งน้องงงงงงงงงงงงงงงงงง :laugh:
อยากให้เรื่องนี้มีแค่พี่โก้กับน้องเนม :z3: :z3:
สวัสดีปีใหม่นะคะ :L2:
-
สวัสดีปีใหม่คุณจีค่า ขอให้มีความสุข สนุกสนาน เหมือนชื่อปีเลยค่่า :L1:
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
:L2: ความสัมพันธ์ระหว่าเนมกะคีย์ มันยากแก่การเข้าใจของคนที่จะมาเป็นแฟนของทั้งคู่จริงๆนะ สามารถจะเข้าใจผิด นอยด์ น้อยใจกันได้ง่ายๆ
เหมือนที่มีพี่คนนึงบอกว่าถ้าวันนึงเนมให้โก้เลือกระหว่างเนมกับเจ โก้จะทำไง แต่นาทีนี้แอบคิดว่าโก้จะเลือกเนม
(จากที่รู้ความจริงจากโก้ที่ยอมทิ้งเจอยู่คนเดียวมาหาเนม ความรู้สึกของเราต่อโก้ก้อเปลี่ยนไป รู้สึกว่าโก้รักเนมไม่แพ้เจเลย) :กอด1:
แต่ถ้าให้เนมเลือกระหว่างโก้กับคีย์ นาทีนี้ไม่แน่ใจเลยว่าเนมจะเลือกโก้หรือเปล่า ไม่ใช่เพราะคิดว่าเนมไม่รักโก้มากพอ
แต่คิดว่าความคิดเนมเด็กมาก
:z2:ตอนก่อนจะอ่านตอนนี้ แอบเป็นห่วงความรู้สึกโก้อยู่ไม่น้อยเลย เพราะรู้สึกว่าโก้หนักใจ
แต่พออ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่า โก้เอาอยู่ ก็อยากอวยพรปีใหม่ให้โก้หนักแน่นเยอะๆ
กลัวจะดราม่า พออ่านตอนนี้แล้วไม่ดราม่าอย่างที่คิด โล่ง 555 ก้อหวังว่าคีย์จะไม่งี่เง่า มาให้เนมต้องเลือกหรอกนะ
:-[แล้วไอ้ที่พริ้วๆ เนี่ย เล่ากันบ้างสิคุณจี เฮ้อ อยากอ่านตอนพริ้วๆ อ่ะ ตอนหน้าขอท่ายากนะ :-[
-
ตอนนี้พี่โก้น่ารักก เนอะเขิลอะ เนมก้หาโอกาศเคลียร์ก้คีย์นะ สงสารคย์อะ
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่จี :กอด1:
รอตอนหน้านะคะ :impress2:
-
....เหมือนความรักของทั้งสองคนจะค่อยๆราบรื่นหรือเปล่า คีย์ตัวปัญหาก็รับรู้แล้วก็ไม่ได้ว่าอะไร
....หรือว่าคลื่นลมสงบ แต่พายุลูกใหม่กำลังจะก่อนตัวก็ไม่รู้นะ
....ขอบให้น้องจี มีความสุขตลอดไปเช่นกัน ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆๆให้อ่าน :L2:
-
รู้สึกเป็นห่วงพี่โก้ลึก ๆ ไงไม่รู้ บอกไม่ถูก
น้องเนมอย่าทำให้พี่โก้คิดมากนะ
หนักแน่นมั่นคงเข้าไว้นะลูก
ขอบคุณคุณจีที่มามอบความสุขให้ในช่วงปีใหม่นี้นะคะ
ขอให้มีความสุขมากมาย
สุขภาพแข็งแรง
จะได้มีกำลังเขียนนิยายสนุก ๆ ออกมาให้ติดตามกันต่อไปเรื่ือย ๆ ค่ะ
-
ฮ่าๆ พี่โก้ชักจะแซวน้องแรงนะเนี่ย แซวเผื่อน้องจะอยากให้สอนจริงๆ ใช่มั้ยล่ะ
เริ่มจะน่ารักเรียกรอยยิ้มได้แล้วนะคู่นี้
สวัสดีปีใหม่คุณจีค่ะ
-
:-[ :-[ :-[
-
เริ่มเข้าใจคีย์ขึ้นมานิดๆ
สงสารน้องนะเนี่ย
รักแต่ก็ต้องตัดใจเลิก เฮ้อออออ :เฮ้อ:
-
สวัสดีไปใหม่ค่ะคุณจี :L2:
น้องเนมได้เวลาเปิดตัวพี่โก้กับเพื่อนๆ แล้ว
จะราบรื่นรึเปล่าเนี่ย
กับคียย์มันเคลียร์กันได้แล้วจริงๆ เหรอ
-
โล่งใจที่เนมบอกคีย์ไปซะที แต่พี่โก้ขี้หึงใช้ได้เลย แถมเล่ห์เยอะอึกต่างหาก
o18
-
พี่โก้ขี้แกล้งอะ หึหึ
รู้สึกโล่งใจนะที่เนมบอกกับคีย์แล้ว ต่อไปคงเป็นสงครามระหว่างคีย์กับพี่โก้แล้วสิ
ไม่รู้ว่าคีย์จะหาเรื่องปวดหัวอะไรมาให้อีก เฮ้อออ
น้องเนมเข้มแข็งไว้หน่อยนะจ๊ะ อะไรๆก็ตามใจคีย์ตลอดเลยอ่า สงสารพี่โก้
-
ตกลงคำเฉลยของแปดจุด คือ พลิ้ว :o8: ผิดจากที่คิดเยอะเลยอ่ะ
สงสารคีย์ อยากให้มีเรีื่องของคีย์ต่อจากไตรภาคนี้นะคะ
แต่ทีหลังเรื่องทิว รักร้ายก็ดี555 หลายใจจริงเรา
สวัสดีปีใหม่ด้วยค่ะ ขอให้คุณจีมีความสุขกาย สบายใจ แต่งนิยายลื่นไหล
เงินทองไม่ขาดมือนะคะ :L1:
-
สวัสดีปีใหม่ค่าาา :mc2:
ตอนนี้แอบสงสารคีย์นิดนึง นิดเดียวจริงๆ ฮ่ะ ๆๆ
ก็เป็นเพื่อนที่แสนดีต่อไปแบบนี้ละกัน ได้แค่นี้แหละนะ
น้องเนมเคลียร์กับคีย์แล้ว เหลือแต่พี่โก้อ่ะ ยังไม่เคลียร์
ดูเหมือนไม่อะไร แต่เค้าคิดว่าพี่โก้คิดนะ ตอนนี้ก็แอบกันท่าอ่ะ
มีแอบหวงด้วย ทางที่ดีน้องเนมควรจะเคลียร์กะอิตาคนนี้ด้วยนะจ๊ะ
-
อ่า.....อึ้งนะเนี่ยที่ได้รู้ว่าคีย์รูสึกยังงัยกับเนมจริงๆ :เฮ้อ:
ก้อขอให้คีย์วางใจปล่อยวางจากเนมให้พี่โก้ได้เร็วๆนะ
พี่โก้........แอบร้ายยยยยย ได้น่ารักน่ากอดสุดๆ ชอบอ่ะ อ่านแล้วเขินแทนหนูเนมตลอดเลยไม่รู้เป็นไร อิอิ
แถมมีแกล้งน้องแบบทีเล่นแต่เอาจริงใช่ป่ะ ตกลงสอนการบ้านหรือช่วยกันทำการบ้านต่อน้ออออ :z1:
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่ะคุณจี :กอด1:
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
แฮปปี้ดี้ด้าจร้า
ส่วนเรื่องนี้ สงสารคีย์ แต่ก็ต้องยอมรับแหละ ว่ามาทีหลัง
เทียบความเจ็บปวดแล้ว พีดก้ มากกว่ากัยแยะ แง่ม ๆ
พี่ดก้หวงน้องน่าดูเลยนะเนี้ย อิอิ น่ารักน่ากอด
-
ตกใจหมด นึกว่าคีย์จะโกรธ โกรธมากกก
พี่โก้หลังจากเปิดใจคบกันแล้ว ก็เป็นแฟนที่ดีน่ะ
ทำหน้าที่แฟนได้ดี มีแต่เนมนี่แหละ ที่ยัังเด็กๆ
ความจริง อายุขนาดเรียนมหาวิทยาลัยนี่ก็ไม่เด็กแล้วน่ะ
-
โหหหหห พี่โก้ร้ายลึกนี่น่า
แอบหวงเนมอะดิ๊
-
แฮปปี้นิวเยียร์ะคะ
อยากจะบอกว่า พี่โก้น่ารักมากกก ก!..
ไม่รู้ว่าหวงเนมอยู่รึเปล่า แต่ถ้าเป็นอย่างที่คิดล่ะก็... แอร๊ยยย
ชอบอ่ะค่ะ... คือผู้ชายคนนี้แอบมีมุมอย่างงี้ด้วยแฮะ กรี๊ดดดด ด..
คือพี่โก้คบกับเนมคนแรกใช่ป้ะคะ? แบบว่าเป็นแฟนอ่า..
พวกพี่ปั้นบางคนก็เลยตะลึงตึงตึงอะไรอย่างงี้ป้ะ? แบบว่าพี่โก้แอบหวาน
(เราก็ตะลึง =________=;;;)
๕๕๕๕ ๕ ๕
สงสารคีย์ด้วย คีย์ร้องไห้เลยอ่ะ
เข้าใจเลยล่ะค่ะ ว่ารักเค้าแต่ต้องปล่อยเค้าไปนี่มันเจ็บแค่ไหน
โอ๊ยย คีย์เอ้ยยย.. ยังไงไงดีล่ะ ..
ก็สงสารนะ แต่เราไม่ยกเนมให้หรอก อิอิ..
-
คีว์กับเนมเลิกวันเพราะเหตุผลนี้เองเหรอ....มิน่าคีย์ถึงเฮิร์ทมาก ส่วนพี่โก้เริ่มแสดงออกมากขึ้นเรื่อยๆ เนอะ
Happy New Year ค่า
-
สงสารคีย์เนอะ :z3:
พี่โก้เดี๋ยวนี้หยอดบ่อยขึ้นมากเลยอ่ะ :o8:
-
พี่โก้กับน้องเนมต่างก็มีคนสำคัญ
เฮ้อ...!!! (ถอนหายใจแรงๆ)
น่าสงสารคีย์เนอะ กับเหตุผลที่ต้อง
บอกเลิกเนม มันปวดใจสุดๆ
สวัสดีปีไหม่นะคะพี่จี ^^
-
ชอบเรื่องนี้จังสนุก DDD
-
ยังไงคะพี่โก้ หวงห่วงน้องเนมล่ะสิ หึหึหึ
เดี๋ยวนี้รู้สึกอ่อนลงดีนะพ่อคุณ ;)
สวัสดีปีใหม่จ้า!!
-
ชอบพี่โก้ ฮ่าๆ หื่นได้อย่างเนียนๆ
จริงๆชอบโก้มาตั้งแต่อ่านเอ็กซ์เจแล้ว
ยิ่งดีใจมากที่มีภาคต่อด้วย ตอนแรกกลัวว่าจะดราม่า
จนไม่ได้สวีทหวานแหววกัน ดีใจจังที่เข้าใจกันเสียที
ถึงแม้ว่ายังหวั่นๆว่าจะมีอุปสรรคอีกก็ตาม เหอๆ
สงสารคีย์แต่ก็ดีใจที่รู้สักทีว่าพี่โก้กับเนมคบกันอยู่
ไม่งั้นก็อึดอัดแย่ มีแต่ความหวังลมๆแล้งๆที่ไม่มีวัน
เป็นจริง (แอบเชียร์ให้คีย์มีคู่นะเนี่ย ที่ไม่ใช่เนม หุหุ)
สุขสันต์วันปีใหม่ย้อนหลังนะคะ รอตอนต่อไปๆๆ : )
-
สงสารคีย์อ่ะ ... แต่พี่โก้มาก่อน(ท่องไว้ๆ)
คุณจีจัดเรื่องคีย์มาซักตอนได้ไหมคะ อยากอ่านมุมมองของคีย์บ้างจัง plzzzz :impress2: :impress2: :impress2:
-
พี่โก้เริ่มเก็บอาการหื่นไม่อยู่
แบบนี้นานๆ ไป สงสัยน้องเนมคงแย่ o18
-
สงสารคีย์มากกกกกกกกกก พระเอกสุดๆเลยเธอ
ขอให้ในอนาคตได้เจอคนที่รัก ที่ดีนะ (ที่ไม่ใช่เนม 55)
ตอนนี้พี่โก้ก็ยังคงน่ารัก ฮ่าๆ เดี๋ยวนี้ดูหวงเนมมากเลยเนาะ แสดงออกแบบนี้ช้อบชอบ
-
พี่โก้เริ่มหื่นให้เนมเห็นแล้ว :m20: :m20: :m20:
-
:กอด1:สวัสดีปีใหม่ค่า
ตอนนี้เพื่อนๆ ก็รุ้ความจริงกันหมดแล้วเนอะ
น้องคีย์ในเย็นๆ ะนอย่าเพิ่งหึงไม่ลืมหูลืมตามพี่โก้เป็นคนดีนา
ส่วนพี่โก้รุ้สึกว่าจะทำอะไรเคลียร์ๆ มากขึ้น
เนมเองก็เช่นกัน. ว่าแต่ตอนต่อไปเสือสองตัวมาเจอกันนี่สิ. อิ-------อิ สนุกแน่ๆ
-
สวัสดีปีใหม่คะ คุณจี :L2:
พี่โก้เค้าออกแนวแสดงออกว่าหวงแบบเนียนๆนะเนี่ย ประมาณว่าเอาเรื่องโน้นเรื่องนี้มาอ้างไม่ให้น้องไปค้างกับคีย์ได้แนบเนียนเหลือเกิน แล้วเนมก็ถูกชักจูงโดยพี่โก้ได้ง่ายอีกเช่นกันคล้อยตามไปเป็นที่้เรียบร้อย คึคึ แต่ก็ดีแล้วละที่พี่โก้ทำแบบนี้ เพราะ ความสัมพันธ์ของสองคนนั้นมันก็น่ากลัวอยู่ที่จะปล่อยให้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังอ่านะ เพราะว่าคีย์ยังรักเนม และรักมาก ที่เลิกกันไม่ได้เลิกเพราะทะเลาะหรืออะไร แต่เลิกเพราะรักมากนี่แหละน่ากลัว มันไม่เหมือนความสัมพันธ์ระหว่างโก้ตี้และเจ เห้อ หวังว่าสักวันคีย์จะได้พบเจอคนที่ดีและทำให้คีย์เลิกรักเนมได้สักทีนั่นละ น่าสงสารอยู่หรอก TT__TT
พี่โก้ตอนเป็นแฟนกันน่ารักมากมายอ่ะ เป็นแฟนที่ดีของเนมเลยจริงๆ มีแต่เนมเนี่ยละที่ยังเด็กจนเกินไป เห้อ
-
พี่โก้ขี้หวง
ตาแก่รักเด็ก
ก็งี้
หุหุ
สวัสดีปีใหม่ คุณจี
มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆ ครับ
-
ว่าแล้ว ว่าคีย์นิ่ไม่ธรรมดา เพื่อนกันก็จริงแต่ดูสองคนนี้สนิทกันมากกกกกกกกกกกกกก
ถึงจะเคยเป็นแฟนกันมาก่อนก็เถอะ แล้วเลิกกันเพราะอะไร ไม่ใช่เพราะ คีย์เจ้าชู้อย่างที่เห็นๆกันอยู่
แต่เพราะ รักมากกเกินไป นักจนกลัวว่า ถ้าวันนึงรักจนขาดไม่ได้ จะเจ็บเจียนตาย ต่อให้รักแค่ไหนก็ต้องเลิกกัน เพราะเป็น
ไปไม่ได้
เจ็บวะ
คีย์ มากอดที มา
มาคบเบนนี่ เบนเป็นผู้หญิงนะ ฮ่าๆๆ สนใจสาวรุ่นพี่ปะจ๊ะ ฮ่าๆๆ
-
พี่โก้หื่นมาก!!!!
-
:o8: :o8: เขิลแทนเนม เล่นจูบกันซะแบบนั้น
แต่ตอนเนมกับคีย์จะร้องไห้ตามไปด้วยเลยอะ มันเศร้าแทนจิงๆ
คือการที่คีย์มารู้เองมันเจ็บอะ เพราะคีย์รักเนมมาก
อยากให้คีย์เข้าใจเนมกับพี่โก้
สองคนนี้เค้าเป้นคนสำคัญของกันและกันจิงๆ
ปล พี่โก้เริ่มหวาดระแวงไรป่าวว อิอิ หึงบ้างก็ดีนะ :-[ :-[
HNY คะพี่จี มีความสุขมากๆๆๆๆนะคะ
-
เอ่อ คือแบบว่าเห็นตกกไปอยู่หน้า 2 ยอมไม่ได้ค่ะ
เรื่องนี้ต้องอยู่หน้าที่ 1 เท่านั้น
55555555
อ๊ายยยยยยย ชีวิตนี้จะเจอพุชายน่ารักๆ อย่างพี่โก้บ้างไหมน๊าๆๆๆ อ๊ายยย แอบเขิลลลลล เหอะๆๆๆ
:-[
-
อ่อยยยย
พี่โก้ น่ารักว่ะ
น้องเนม กะ คีย์ ยังคาใจอยู่
แต่ก็เอานะ ตอนนี้ยังไม่มีอะไร
และภาวนาให้ไม่มีด้วยยย
=/\=
สวัสดีปีใหม่ นะคะ พี่จี
-
"อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน" ต้องร้องเพลงนี้ให้เนมฟัง
กับพี่โก้ก็รัก กับคีย์ก็ผูกพันใช่ป่าว แล้วลำดับความสำคัญมันอยู่ที่ไหน?
คีย์กับเนมสรุปว่าเคลียร์กันเข้าใจแล้วรึยัง??? กอดกันร้องไห้แล้วก็หลับไป
ตื่นมาก็คุยกันเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น อย่าเข้าใจกันเองสองคนเซ่
วันเสาร์นี้เผชิญหน้ากันแล้ว คงจะ...
ว่าแต่..... บทรักษาตอนที่แล้วยังไม่กระจ่างเลยนะน้องจี~
-
พี่โก้ชัดเจน ทราบแล้วเปลี่ยน
นี่แหละความเป็นพี่โก้ที่โตกว่า แถมความคิดยังลึกล้ำ
น้องเนมยังไงก็เด็ก ตามพี่โก้ไม่เคยจะทัน ชักเริ่มจะเครียดกับน้องแล้วสิครับ
:pig4: คุณจีครับ
-
สุดยอดโก้อ่ะ o13
แสดงความเป็นเจ้าของสุดตัว
โก้ต้องรู้แน่ๆ เรื่องระหว่างเนมกะคีย์
เข้าใจระหว่างเนมกะคีย์ เลยอ่ะ
ปล. จะรอพี่จีต่อไป
-
พี้โก้~~~~~
หล่อร้ายมากค่ะ!!
น้องเนมก็นะไม่บอกคีย์ไปตั้งแต่แรก เชื่อว่าจะมีเรื่องตามมาอีกแน่นอน - -"
:เฮ้อ:
ปล.พี่โก้น่ารักอ้ะ :-[
-
พอพี่โก้มีแฟนแล้ว ก้น่ารักดีนะนี่
-
คีย์ กับ เนม เหมือนยังค้างคายังไงไม่รุ
-
ชอบอ่ะ
ที่พี่โก้แอบหวงแบบเงียบๆ o13
-
พี่โก้ !! หื่นนิดๆน๊ะเนี่ยะ
เอ๊ะ !หรือว่าไม่นิดล๊ะ 555+ :impress2: :impress2:
-
พี่โก้หลอกเด็กเก่งมากกก
เล่นเอานุ้งเนมไม่ไปค้างกับคีย์เลยยย
แล้วอย่างนี้นุ้งเนมจะหนีไปไหนรอด :laugh:
-
พี่โก้เจ้าเล่ห์นะเนี้ย 555
-
แอร๊ยยยยยยอิพี่โก้ >/////<
ถ้าจะหวาน หื่นกันขนาดนี้ละก็ แอร๊ยยยย :-[
-
โก้ดูเหมือนจะคุมเกมส์ได้ดีนะ เจ้าเล่ห์นิดๆด้วย ตอนนี้ถึงจะทั้งสองจะคบกัน แต่อ่านแล้วเนมยังคลุมเครืออยู่เลย
-
ดีจังโก้แสดงออกมากขึ้นละ แต่เนมนี้สิยังน่าห่วง :เฮ้อ:
สวัสดีปีใหม่จ้า ปีใหม่ วันใหม่ เริ่มชีวิตใหม่ สุข สนุกสดใส สุขสำราญ เบิกบานใจ :L2:
-
สวัสดีปีใหม่ ปีงูใหญ่ จ้า
ขอให้คุณจี และทุกคนในเล้า จงมีความสุข :pig3:
อย่าเจ็บ อย่าจนนะจะ :L1:
(ไปเที่ยวพึ่งเข้ามาสวัดีจ้า)
+1 และรอตอนต่อไปจ้า :call: :call:
-
พี่โก้เวอชั่นน่ารัก
ดูทั้งหวงทั้งห่วงน้องแล้วก็อบอุ่นดีจริงๆ
น้องเนมก็น่ารัก
รอน้องเนมชัดเจนกว่านี้อีกหน่อย
น้องยังเด็กเลยคิดอะไรแค่แง่เดียว
เอาใจช่วยน้องเนมให้ชัดเจนกับคีย์เร็วๆจ้า
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะ^__^
พี่โก้แอบหวงน้องแนมเหรออ ตามเนมแจเชียวววว
-
สวัสดีปีใหม่.
ขอบคุณที่ตอนนี้ไม่ค้างนะคะ
-
แล้วสวนจตุจักร จะ :fire:หรือว่าจะกลายเป็น :กอด1: ต้องคอยดู
ตั้งแต่ตกลงคบกันใหม่เนีย ดูโก้ขี้แกล้งขึ้นเยอะเลย :z1:
+1 ให้น้องจี สวัสดีปีใหม่ ความสุขอย่าได้คลาย ความเจ็บอย่าได้เยือน นะครับ
-
ผิดมั้ย...ถ้าจะบอกว่าสงสารคีย์ T^T
-
กลัวใจน้องเนมมมมมมมม กลัวน้องเนมไม่แคร์พี่โก้
กลัวน้องเนมสับสน ลังเล ไม่แน่ใจ :sad4:
กลัวคีย์บังคับน้องเนมทางอ้อมม :z3:
-
โก้นี่เขี้ยวสุดๆ ดักทางเนมแบบเนียนๆเลย ว่าแต่เมื่อไหร่เนมมันจะโตสักทีนะ
็Happy New Year ครับ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ไม่คิดว่าพี่โก้จะทะลึ่งอะไรแบบนี้อะ 555555555
เขินแทนน้องเนม :z1:
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่จี หยุดหลายวันไปเที่ยวไหนมาบ้างค่ะ
กว่าจะได้มาอ่านโก้-เนม ทำไมพี่โก้หื่นอย่างงี้นะทำน้องเนมเขิน
แล้วก็แอบสงสารคีย์อ่ะ
-
เริ่มรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้พี่โก้ทั้งหวง แอบอ้อนเล็กๆ ขี้แกล้ง และหื่น 5555 :z1:
เข้าใจความรู้สึกคีย์นะว่ารักแล้วก็ห่วงเนมมากๆ
เราก็เคยเป็นนะเวลาเพื่อนมีไรไมบอกมาแล้วมารู้เองมันเสียความรู้สึกมากๆ
คนที่ต้องเคลียร์คือเนมล่ะ ต้องเคลียร์กับทั้งคีย์แล้วก็พี่โก้
เพราะถ้าเสียใครไปสุดท้ายเนมเองที่ต้องเสียใจที่สุด :monkeysad:
สู้ๆนะน้องเนม :กอด1:
-
"เราไม่เคยเลิกกันเพราะเราไม่รักกัน"
แล้วกับโก้ มันคืออะไรอ่ะ เนม......
-
โก้ออกหน้าออกตามาก
เห็นใจคีย์เหมือนกัน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:impress2: :impress2:
-
โก้ร้ายยยยยยยยย อ่ะ
สุดท้ายคีย์ก็รู้ด้วยตัวเอง แอบสงสารคีย์เบาเบา เพราะเราเชียร์โก้
JJ จะเป็นยังไงบ้างหนอ โก้ถึงกับต้องตามไปแบบนี้
ส่วนเรื่องการบ้านของเนมท่าทางโก้จะสอนไม่ได้ เพราะขึ้นเตียงปุ๊บโก้ก็ไม่คิดถึงเรื่องอื่นเลย55555 :L2:
-
เหมือนพี่โก้หวงเนม ไม่อยากให้ไปกับคีย์เท่าไหร่ โฮะๆ น่ารักจริง
-
:oo1:
หื่นนะจ๊ะพี่โก้
-
พี่โก้โลลิค่อน :laugh: :laugh:
น้องเนมน่ารัก ชอบเด็กแบบนี้ :m1:
:pig4: :L1: :pig4:
-
ชอบเวลาไอ้พี่โก้แสดงออกจัง ชัดเจนดี o13
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด พี่โก้ :haun4:
คืนนี้จะสอนท่ายากเนมใช่ม้ายยยยย อร๊ากกกกกกกกกก จะอ่าน จะอ่านนนน จะอ่านตอนต่อไปค่ะคุณจี :man1:
สวัสดีปีใหม่นะคะคุณจี ขอให้คนรักนิยายคุณจีเยอะๆ สมปรารถนาในทุกอย่างในชีวิตนะคะ
-
:เฮ้อ:ตอนแรกตกใจนึกว่าคีย์จะไม่เข้าใจแต่สุดท้ายผ่านไปได้
ขอบคุณมากนะครับขอให้มีวามสุขตลอดปีมะโรงนี้นะครับ :3123:
-
อิพี่โก้หน้าหมั่นไส้เหมือนเดิม แต่หล่อว่ะะะะ อร้ากกกกก~
.
.
ไม่สงสารคีย์นะ อยากให้คีย์ไปพ้นๆน้องเนมด้วยซ้ำ (เลวละ 5555)
เค้าไม่ค่อยชอบคีย์เท่าไหร่เลย 5555555555555
-
คีย์นี่เกือบๆจะอารมณ์เดียวกะโก้ตอนเรื่องเจเลย
-
>///< โอ๊ยย เชียร์น้องโก้สุดใจ อิอิอิ
-
ขอแบบพี่โก้คนนึงสิ :-[
-
คืนนี้พี่โก้จะมาหาน้องเนมเปล่าคิกถึง
-
กูดมอร์นิ่ง !!!
-
มารอค๊า :z2: :really2:
-
ความสัมพันธ์ของผมกับเนมอาจจะเหมือนก้าวกระโดด รวดเร็วจนหลายๆ คนคิดไม่ถึงและไม่เชื่อถือ แต่ความจริงผมว่าเราก้าวกระโดดกันมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้คือการก้าวทีละเสต็ปต่างหาก หลายๆ คนเคยพูดเปรยๆ ว่าอยากให้ผมมีแฟน อยากเห็นว่าถ้ามีแฟนแล้วผมจะเป็นอย่างไร ตอนนี้ก็มีแล้ว แต่ผมก็เหมือนเดิม ไม่ได้ต่างจากเมื่อก่อน แต่คงเพราะคนอื่นไม่ชินและไม่เคยเห็นก็เลยค่อนข้างจะแตกตื่น สายข่าวค่อนข้างฉับไวและรายงานได้ละเอียดเกินกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ตั้งแต่เนมมารอผมเลิกงาน ข่าวก็แพร่สะบัดจนได้รับความสนใจ...มากเกินไป
“หวานนะมึง มีไปรับไปส่ง ให้กำลังใจระหว่างทำงาน”พี่ฟ้าโทรมาเหน็บแนมแสร้งทำเสียงเล็กเสียงน้อยพอให้น่ารำคาญ
“อิจฉาหรือไงพี่ แต่เมียพี่ก็ให้กำลังใจทำงานเหมือนกันไม่ใช่รึไง หรือเดี๋ยวนี้ไม่แล้ว แอบไปมีกิ๊กหรือเปล่า อย่างว่านะ ของเก่าแล้วก็อย่างนี้ ไม่พัฒนาตัวเอง พี่ปั้นออกจะน่าค้นหา ใครเห็นก็อยากที่จะเข้าหาไปค้นดูว่ามีอะไรดี”
“พอเลยมึง พอเลย ไอ้เวรนี่ เลิกแหย่กูได้แล้ว ยิ่งระแวงแม่งอยู่ เดี๋ยวนี้พฤติกรรมยิ่งแปลกๆ รักกูเกินปกติยังไงไม่รู้”
“นั่นไง คนมีชะงักก็ต้องทำอะไรกลบเกลื่อนอย่างนี้ล่ะ ปล่อยเขาไปเถอะ ให้เขามีอนาคตที่ดีกับคนดีๆ ดีกว่า”
“อ้าวไอ้นี่ แล้วกูไม่ดีตรงไหน”
“หน้าตา”
“ห่า ไอ้เวรโก้ หล่อตายล่ะมึง มีเมียเด็กเข้าหน่อยทำพูดมากเป็นผู้รู้เรื่องรักเลยนะ ได้ข่าวมึงเพิ่งมีแฟนคนแรกไม่ใช่รึไงวะ”
”ใครบอก”
“ไอ้โมทย์ถามไอ้เอ็กซ์มา ไอ้เอ็กซ์มันถามน้องเจมาอีกที”
“งั้นก็จริง”
“ก็แค่นี้ กวนตีนกูอยู่ได้ ตกลงคบกันเป็นทางการ ป้าบๆ กันแล้วใช่มั้ย”
“เสือกเรื่องชาวบ้านอย่างนี้ล่ะพี่ปั้นถึงปันใจให้คนอื่น”
“เอ๊ะไอ้นี่แม่งเสี้ยมไม่เลิกนะมึง มาร้านคราวหน้ากูจะให้เด็กที่ร้านรุมให้หมอบเลย”
“เดี๋ยวให้เมียเฮียช่วยก็รอดแล้ว”
“ยุ่งกับเมียกูจริง มีเมียแล้วก็ไปยุ่งกับเมียมึงก็พอ ไว้เมียมึงมีกิ๊กเมื่อไรกูจะปิดร้านฉลองแม่งเลย”
“ปิดเลยมั้ยล่ะ”ทันทีที่ผมพูดจบ พี่ฟ้าถึงกับนิ่งเงียบไป ก่อนจะถามกลับมาเบาๆ แต่ก็ทำให้ผมยิ้มได้บางๆ กับน้ำเสียงที่ดูเป็นห่วงเป็นใย
“.....พูดจริงพูดเล่นวะ”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปหา นัดคนอื่นให้ผมด้วยสิ”
“อ้าว ยังไงวะ ตกลงมึงพูดจริงเหรอเนี่ย”พี่ฟ้าเสียงเริ่มนิ่ง ไม่พูดเล่นทะเล้นแบบเมื่อครู่
“ชวนกินเหล้าเฉยๆ คิดไปถึงไหนเนี่ย เห็นเนมมันบอกจะไปเอารูปที่ถ่ายที่ทะเลด้วย ไรท์ใส่แผ่นให้ด้วย”
“เออๆ มันนั่งเลือกรูปมาให้กูนั่งแต่งให้อยู่เนี่ย สงสัยอิจฉาไอ้เนมว่ะ กลับมาบ้านแล้วแม่งบ่นใหญ่เลยว่าเอวหนาขึ้น ดำขึ้นอีก แม่งเอาตัวเองไปเทียบกับเด็กทำไมไม่รู้ ไม่ถามผัวตัวเองบ้างว่าชอบไซต์ไหน ตัวเล็กแบบเมียมึงกูกอดทีคงหักกลางน่ะ จะไปมันส์อะไรวะ วู้ว ปวดหัวว่ะ แค่นี้นะมึง เดี๋ยวกูต้องพาแม่งไปนวดตัวอีก รักงามอวดใครก็ไม่รู้ ให้กูนวดให้ก็ไม่ได้ต้องไปแก้ผ้าให้คนอื่นนวด ปวดหัวโว้ย!!”พี่ฟ้าตะโกนเสียงดัง แล้วก็มีเสียงพี่ปั้นตะโกนด่าแทรกเข้ามา ก่อนพี่ฟ้าจะง้อด้วยคำเลี่ยนๆ ที่ไม่น่าฟังสำหรับผมแต่ผมดันไม่ก่อนจะกดวางสาย
“พรุ่งนี้ไปเมากันเหรอ ไปด้วยคนดิ”นิ้งรีบส่งเสียงพร้อมก้าวมาเสนอตัวเองอยู่ตรงหน้าทันที หลังจากที่ยืนสักอยู่สักพักแล้ว
“ไปได้เหรอ”
“ได้ดิ เดี๋ยวชวนพี่ศักดิ์ไปด้วยไง ไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานแล้ว”
“อยากไปเที่ยวหรืออยากไปสอดส่องเรื่องกูกันแน่”
“ทั้งสองอย่าง! ตกลงพรุ่งนี้นะ เออ แล้ววันนี้น้องเนมไม่มาเหรอ”
“ทำรายงานกับเพื่อนที่หอ”เมื่อคืนหลังจากผมแซวเล่นแค่นิดหน่อยก็ทำเอาเนมหน้าแดงก้มหน้างุด บ่นเบาๆ เสียงเหมือนยุงแต่ไม่น่ารำคาญเท่าไร เพราะบ่นได้ไม่นานก็เก็บการบ้านที่ค้างไว้แล้วล้มตัวลงนอน...ข้างๆ ผมเหมือนหลายคืนที่ผ่านมา แถมต่อให้อายจนหน้าแดง แต่เนมก็ยังทวงสิทธิ์จากผมให้จูบก่อนนอนเหมือนที่เคยทำ สุดท้ายเช้านี้ตอนไปส่งเนมเลยขอทำรายงานกับกลุ่มเพื่อนที่ห้องคีย์ หลังเลิกงานให้ผมไปรับ ทุกอย่างดูปกติ...กว่าที่ควรจะเป็น
หลังจากเลิกงานผมขับรถมาจอดใต้หอเพื่อนเนม แล้วโทรหาเนม รอสักพักเนมก็เดินลงมา ก่อนกลับแวะซื้ออาหารหน้าปากซอยไปทานที่ห้องเพราะจะได้ไม่เสียเวลาทำเนื่องจากดึกแล้ว
“วันเสาร์พี่โก้ไม่ต้องไปรับเพื่อนเนมแล้วนะ เราไปจตุจักรเลย”
“ทำไมล่ะ เพื่อนไม่ไปแล้วเหรอ”
“เปล่าหรอก มันเกรงใจน่ะเลยจะไปกันเอง เนมบอกยังไงมันก็ไม่ฟัง แต่เดี๋ยวยังไม่แน่ พรุ่งนี้จะลองกล่อมมันใหม่”
“อืม ไว้วันเสาร์ตกลงยังไงค่อยบอกพี่แล้วกัน อาทิตย์หน้าพี่ว่าจะกลับบ้านนะ จะไปด้วยรึเปล่า”
“ไปๆ งั้นเสาร์นี้ซื้อเสื้อไปฝากพี่นิคด้วยดีกว่า ชอบบ่นทุกทีว่าไม่มีของฝากติดมือไปให้ ตังค์ไม่ฝากมาแล้วเนมจะเอาที่ไหนซื้อ”
“นิคมันเป็นไงบ้างล่ะ พี่ไม่ได้คุยกับมันเลย”
“ก็ช่วยแม่ทำขนมขาย แม่บอกว่าทำเก่งพอๆ กับแม่แล้ว แต่ยังแต่งหน้าเค้กไม่คล่อง นอกนั้นอร่อยเหมือนแม่เลย”
“แล้วเราน่ะทำได้บ้างรึเปล่า”
“โหยยยย ไม่อยากจะคุย ก่อนมาอยู่นี่นะเนมหัดทำกับแม่ตลอด แรกๆ เนมเก่งกว่าพี่นิคอีก แต่ตอนนี้คงสู้ไม่ได้แล้วล่ะ เนมทำได้แต่พวกของง่ายๆ พวกขนมปังไส้กรอก ไส้สังขยา ไส้ลูกเกด เนมทำอร่อยที่สุดในบ้าน ทำกินติดบ้านไว้ตลอดเลย เสียดายที่นี่ไม่มีเครื่องมือ ไม่งั้นเนมจะโชว์”
“อยากได้หรือเปล่าล่ะ”
“ทำไม พี่โก้จะซื้อให้เนมเหรอ”
“ถ้าซื้อมาต้องใช้งานนะ ไม่ใช่เห่อแค่แรกๆ แล้วปล่อยให้หยากไย่ขึ้น พี่จะหักเงินค่าขนมเนม”
“เอาๆๆ เนมชอบ อยากทำ จะได้ไม่ต้องคอยซื้อขนมปังปอนด์ไง เนมทำได้นะ แล้วพี่โก้จะติดใจ”เนมยืดอกเชิดหน้าบอกเล่าถึง
ฝีมือตัวเองโดยที่ไม่ได้ถามผมสักคำว่า ผมชอบทานขนมพวกนั้นหรือเปล่า
“ไปคิดมาแล้วกันว่าจะเอาเครื่องอะไรบ้าง ยี่ห้อไหน ราคาเท่าไร แล้วทำรายการมาให้พี่ดู ถ้าพี่โอเคแล้วจะพาไปซื้อ ทุกอย่างที่ซื้อมามีเดือนไหนมันถูกปล่อยทิ้งว่างๆ พี่จะหักค่าขนม”
“ขู่ตลอดเลยอ่ะ เมื่อไรแม่จะเลิกให้พี่โก้คุมค่าขนมเนมก็ไม่รู้”
“ก็เราน่ะใช้เงินฟุ่มเฟือย ซื้อแต่ของไร้สาระ”ผมไม่ได้บอกเนมว่าเอาเงินตัวเองส่วนหนึ่งให้เนมใช้ เพราะเดือนที่แล้วเงินจากคุณน้าที่ส่งให้เนมนั้นไม่พอกับรายจ่ายของเนม แต่เนมไม่รู้ก็เลยไม่ได้บอกแม่ตัวเองไปว่าเงินไม่พอ ได้ยินคุยโทรศัพท์ทีไรก็บอกแม่ว่าใช้พอๆ เดือนนี้น่าจะพอเหลือเก็บบ้างเพราะผมไปรับส่งเกือบทุกวัน ค่าอาหารเช้าเย็นถ้าผมไม่ทำ ก็พาไปทาน เพราะงั้นถ้าเดือนนี้เงินยังไม่พออีกล่ะก็คงต้องตรวจสอบบ้างล่ะว่าเอาเงินไปทำอะไรหมด
“แค่ไม่กี่อย่างเอง พี่โก้อย่าบ่นเป็นคนแก่ไปสิ ส่วนมากเนมก็หมดกับค่ากินนั่นแหละ ค่าอาหารที่นี่แพงเนอะ”เนมทำตาแป๋วเรียกร้องความสงสาร เหตุผลที่ยกมาอ้างนั้นพอฟังขึ้นผมก็เลยไม่ว่าอะไรต่อ
หลังจากทานอาหารเสร็จเนมเป็นคนเก็บล้างทำความสะอาดเหมือนทุกครั้ง จริงๆ เราไม่ได้แบ่งหน้าที่อะไรชัดเจนมาก แต่เพราะส่วนใหญ่ผมเป็นคนทำอาหารหรือไม่ก็ซื้อมา เนมเลยมีหน้าที่ล้างไป เสื้อผ้าที่ต้องส่งซักเนมก็จะเอาไปรวมใส่ถุงส่งซักรีด แล้วนำมาแขวนใส่ตู้ให้ แรกๆ ที่มาอยู่เนมไม่ได้ทำตรงนี้ แต่เพิ่งจะเริ่มทำเมื่อวันก่อน ผมไม่ได้เป็นคนเจ้าระเบียบ แค่มีระเบียบ เพราะงั้นเนมเลยจะเกร็งเวลายุ่งกับข้าวของส่วนตัว เสื้อผ้าที่รีดมาเรียบร้อยเนมก็จะคอยถามว่าให้แขวนให้รึเปล่า เรียงอย่างนี้ใช้ได้มั้ย ความจริงผมแค่แยกเสื้อยืด เสื้อเชิ้ต กางเกง ให้จัดกลุ่มกันไว้ ไม่ถึงขนาดแยกสีหรือเรียงสี เรื่องทำความสะอาดห้องผมยังเป็นคนทำเหมือนเดิม เพราะเนม...ทำไม่สะอาดพอ แค่ห้องนอนตัวเองยังไม่ค่อยสะอาดเท่าไร ถ้าให้ทำห้องผมด้วยคงเละ
วันนี้สอนเสร็จสองทุ่มเหมือนเดิม เนมก็ยังไปทำรายงานห้องเพื่อนเหมือนเดิม ผมนัดเนมไว้ว่าเลิกงานจะไปรับ แต่ยังไม่ทันจะสตาร์ทรถเนมก็โทรมาเสียก่อน ตอนนี้ไม่ใช่แค่ผมที่รู้เวลาเรียนของเนม เนมก็รู้ตารางการทำงานผมเหมือนกัน
“พี่โก้สอนเสร็จยัง”
“เสร็จแล้ว กำลังจะไปรับนี่ล่ะ”
“คือ....เดี๋ยวเนมไปเจอพี่ที่ร้านเลยนะ พอดียังทำงานไม่เสร็จ เหลืออีกนิดหน่อย”
“อีกเยอะหรือเปล่าล่ะ กว่าพี่จะขับไปถึง เนมจะเสร็จยังล่ะ”
“ก็น่าจะยัง นะๆ เดี๋ยวเนมนั่งแท็กซี่ไปเอง”
“แล้วไม่อาบน้ำเปลี่ยนชุดรึไง”
“เดี๋ยวอาบห้องเพื่อนก็ได้ เนมมีเสื้อผ้าทิ้งไว้นิดหน่อย นะ เจอกันที่ร้านเลย พี่โก้จะได้กลับห้องไปอาบน้ำแล้วไปร้านเลยไงล่ะ ไม่ต้องเสียเวลามารับเนม เนมว่าถ้าทำอย่างงี้เราน่าจะไปถึงร้านพร้อมๆ กันนะ”
“อืม.....เอาไว้พี่อาบน้ำเสร็จจะโทรถามอีกทีแล้วกัน เผื่อเนมยังทำงานที่ว่าไม่เสร็จ พี่จะได้ไปรอที่หอ แล้วค่อยไปพร้อมกัน โอเคนะ”
“พี่โก้อ่า....เดี๋ยวเนมไปเองก็ได้ เนมมากินข้าว เออๆ ฮัลโหลพี่โก้ ว่าไง ให้เนมไปเองนะ”เสียงคีย์แทรกเข้ามาไม่ดังมาก แต่ก็ยังได้ยินชัดเจน บางทีเวลาอย่างนี้ ผมก็อยากรู้นะ ถ้าถามไปว่างานยุ่งและรีบขนาดนี้ยังมีเวลานั่งทานข้าวกันอีกหรือ
“ถ้าเปลี่ยนใจก็โทรมาแล้วกัน พี่จะรอที่ห้องสักพัก”แต่นี่คือสิ่งที่ผมเลือกทำ คนอื่นอาจมองว่าผมไม่แคร์ ปากแข็ง หรืออะไรก็ตาม แต่การที่เลือกจะไม่พูด มันไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึกอะไร ผมเคารพในความเป็นคน ในตัวตนของคนทุกคน ในทุกๆ สิ่งที่แต่ละคนแสดงออกหรือรู้สึก ผมอาจจะไม่ชอบสิ่งที่คนอื่นพูดหรือทำ ไม่พอใจ แต่ไม่ก้าวก่ายทางเดินของใคร เคารพในตัวตนของคนๆ นั้น และไม่คิดจะบังคับให้เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นเจ เนม หรือตี๋ สิ่งที่ผมทำมาตลอดคืออยู่เคียงข้างแล้วเดินไปพร้อมๆ กัน ไม่ได้จับจูงไปในทิศทางเดียวกัน เหมือนที่เคยเดินข้างเนม แต่เมื่อถึงทางแยก เนมก็มีทางเดินของตัวเอง หรือแม้แต่เจกับตี๋ ก็มีทางที่เลือกเดิน ไม่ว่าเพื่อนหรือแฟน สิ่งที่แสดงออกเสมอคือไม่ก้าวก่าย ผมเชื่อว่าทุกคนรู้ตัวเองดีว่ากำลังทำอะไร รู้สึกอะไร และเลือกจะแสดงออกแบบไหน หากเนมเลือกที่จะบอกให้ผมไม่ไปรับ ไม่ว่ายกเหตุผลอะไรมาอ้าง มันคือการเลือกของเนม ส่วนทางเลือกของผม....ก็ยังคงเหมือนเดิม ยังคงเลือกที่จะรอ ไหนๆ ก็เคยรอมาได้ตั้งนานเพราะคำสัญญาปากเปล่าของเด็กขี้ลืม รอต่อไปอีกสักหน่อย อย่างน้อยก็คงอีกไม่นานนัก ที่เนมจะเลือกเส้นทางให้ชัดเจนกว่านี้ ไม่ต้องเหนื่อยวิ่งไปวิ่งมาสับรางเหมือนรถไฟ หากครั้งนี้ที่ผมพยายามแล้ว พยายามมากกว่าแค่มองดูห่างๆ มากกว่าแค่ดูแล ถ้าหากมันยังไม่พอ....ก็คงไม่รั้งไว้อีก เพราะการรอใครนานๆ บางทีมันก็เหนื่อยเหมือนกัน
ผมรออยู่ที่ห้องจนสามทุ่มครึ่งถึงได้ขับรถตรงไปที่ร้าน พี่โมทย์ พี่ศักดิ์ นิ้ง เจมส์ และเจ้าของร้านทั้งสองพร้อมประจำที่อยู่ที่โต๊ะ พอเห็นผมเดินเข้ามาคนเดียวก็พามันเหลียวซ้ายมองขวา หนักสุดคือไอ้เจมส์ที่ถึงกับลุกขึ้นเดินตรงมาทางผมแล้วมองไปรอบๆ
“น้องเนมล่ะ”
“เดี๋ยวตามมา”
“อะไรวะ แยกกันมาซะงั้น”ไอ้เจมส์แกล้งทำเป็นบ่น ส่ายหัวไปมาแล้วรีบเดินแซงผมไปกระจายข่าวให้คนอื่นๆ ได้รู้ก่อนผมเดินมานั่ง
“ทำไมแยกกันมาวะ”พี่ฟ้าเริ่มถามต่อหลังจากได้รับข่าว
“มันทำงานอยู่หอเพื่อน เดี๋ยวก็คงมาแล้วมั้ง”ตอนผมขับรถมาใกล้ๆ ถึงร้านเนมบอกว่ากำลังรอแท็กซี่ ผมจะวนกลับไปรับก็บอกว่าไม่ต้อง เพราะจะเสียเวลา ซึ่งมันก็จริง
“เพื่อนจริงหรือเปล่า”พี่ฟ้าได้ทีเริ่มแหย่ผมเป็นการเอาคืน
“ถามอย่างนี้กับพี่ปั้นบ่อยล่ะสิ”
“ไอ้เวรนี่ เมื่อไรกูจะกัดมึงสำเร็จ ลากเรื่องกลับมาด่ากูได้ตลอดทุกทีสิน่า แล้วนี่ก็เหมือนกัน ยิ้มอะไร”
“ก็น้องโก้พูดเหมือนตาเห็นเลยนี่นา ฟ้ามันถามพี่แบบนี้บ่อยๆ จริงนะ เพื่อนจริงเปล่า ลูกค้าจริงเปล่า บ้าบอ อยู่กันมาตั้งนานยังหึงอะไรอีกก็ไม่รู้”
“ก็ชอบมีพิรุธ แว่บหายๆ ตลอด อยู่เคาท์เตอร์คิดเงินดีๆ ไม่ชอบ ชอบโผล่ไปคุยกับลูกค้าตลอด เดี๋ยวๆ ยังไม่เคลียร์เรื่องเมื่อวาน
นะ”สงสัยสองคนนี้มีประเด็นให้แหย่กันอีกแล้ว พอพี่ฟ้าชี้หน้าพี่ปั้นรีบจับมือพี่ฟ้ามาจูบเอาใจ แถมกอดแขนแล้วพูดอะไรกับสองคนเบาๆ ซึ่งผมไม่ได้ยิน มีแต่ไอ้เจมส์ที่เอนตัวฟังอยู่
“แล้วพี่โมทย์ทำไมมาได้เนี่ย ปกติชวนไม่เห็นจะว่าง”
“มีข่าวมาบอก เฮ้ยๆ คู่นั้นน่ะหันมาฟังกูก่อน ทุกๆ คนฟังนะครับ ผมมีเรื่องประกาศ....ปลายเดือนหน้าโมทย์สุดหล่อคนนี้จะหมั้นแล้วนะ เชิญทุกๆ คนไปเป็นแขกในงานด้วย นิ้งกับพี่ศักดิ์ด้วยนะครับ เดี๋ยวการ์ดเสร็จจะเอามาแจกอีกที”
“โหยยยย ซุ่มเงียบนะมึง ซุ่มนะ บอกไม่มีแฟนแต่อยู่ดีๆ หมั้นเฉยเลย ไปล่วงเกินสาวบ้านไหนไว้”
“ห่านี่ปากหมา ก็ตอนนั้นไม่มี แต่ตอนนี้มีแล้ว เป็นลูกสาวเพื่อนแม่นั่นแหละ ก็เคยนัดกินข้าวกันนานแล้ว คล้ายๆ ดูตัวนั่นล่ะ แล้วก็คุยเรื่อยๆ เป็นเพื่อนกันมาพักใหญ่แล้ว”
“อย่าหยุดๆ เล่าต่อเลยค่ะ อยากรู้”นิ้งรีบถามต่อเมื่อพี่โมทย์แกล้งหยุดเล่า ทั้งๆ ที่สีหน้าดูมีความสุขตอนเล่าและท่าทางอยากเล่าต่อ
“ก็โอเค นิสัยดี เรียบร้อยแบบกุลสตรีเลยล่ะ แต่ก็มีมุมห้าวๆ นิดหน่อย”
“พูดไปหน้าเคลิ้มไป อิจฉาคนมีความรักเว้ย”เจมส์สอดขึ้นมา ความจริงมันหน้าตาดี นิสัยก็ดีนะ เสียอย่างเดียวคือแม่งเจ้าชู้เกินไป และไม่คิดจะปักหลักกับใครแค่คนเดียว
“ทำไมรีบหมั้นจังวะ หรือจะหมั้นนานแล้วแต่เพิ่งบอก ตอนไปเที่ยวกันมึงไม่เห็นพูดถึงเลย”
“ก็ตอนนั้นยังไม่ตัดสินใจ พอกลับมาก็ลองคุยๆ กับเขาดูว่าอยากให้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ้าง กูก็อยากพาเขามาแนะนำให้รู้จักนะเว้ย แต่อย่างที่บอก รีเธอออกแนวคุณหนูนิดๆ ไม่เที่ยวกลางคืน ยิ่งไปค้างต่างจังหวัดกับกูนี่เป็นไปไม่ได้เลย คุณแม่เธอไม่ยอม ถ้าเป็นกลุ่มเพื่อนผู้หญิงไปกันเองก็ต้องไปพักที่พักของญาติ คือสรุปง่ายๆ ต้องมีคนสอดส่องดูแลตลอดเวลา แรกๆ กูไม่ชอบนะ รำคาญด้วย ครั้งแรกจะชวนไปกินข้าวเย็น โทรไปหาแม่งบอกให้โทรขอแม่ กูเซ็งเลย ไม่ใช่เด็กอนุบาลจะได้ต้องขอผู้ปกครอง แต่ก็ลองดู กลายเป็นต้องไปกินข้าวที่บ้านรีแทน กูเลยบายเลย ห่างเลย ไม่อยากยุ่งแล้ว เรื่องมากเกิน ลูกก็อายุไม่น้อยยังเสือกหวงอีก แต่พอกลับมาคิดๆ ดู เออ แม่งดีว่ะ พ่อแม่หวงขนาดนี้แสดงว่าต้องไม่เคยมีแฟน หรือถ้ามีก็ต้องดีจริง กูเลยถามๆ แม่ดู แม่บอกไม่เคยมีแฟนเลย เพราะต้องผ่านการสกรีนหลายด่าน เรื่องจะเหลวไหลนอกบ้านกับผู้ชายไม่เคยมี เท่านั้นล่ะ กูเลยตื้อแม่งเลย เนียนๆ เป็นเพื่อนนี่แหละ เผื่อไม่คลิกจะได้ยังเป็นเพื่อนได้อยู่ แต่คุยๆ แล้วแม่ง ใช่ว่ะ กูอยากแต่งกับคนนี้ ตอนไปเที่ยวทะเลกูก็คิดนะว่าอยากให้ไปเที่ยวด้วยกันสองคนบ้าง อยากอยู่ด้วยกัน กลับมากูเลยขอแต่งงานเลย”
“ขนาดเล่าแบบเถื่อนๆ ยังโรแมนติกเลย เล่าต่อสิ แล้วยังไงต่อ”
“รีก็ตกใจนะ เพราะเป็นเพื่อนอยู่ดีๆ ขอแต่งงาน แต่ก็รู้แหละว่าลึกๆ ก็ชอบกันอยู่ ก็คุยกันธรรมดาว่าอยากแต่ง อยากอยู่ด้วยกันมากกว่านี้ แต่เธอขอเวลาตั้งตัวก่อน เพราะที่บ้านคงไม่เห็นด้วยแน่ๆ ถ้าจะแต่งงานกันเลย ก็เลยตกลงว่าหมั้นก่อนสักพักค่อยแต่ง กูอยากพามาเจอพวกมึงทุกคนเลยนะ มึงหาเวลากลางวันนัดกันกินข้าวสักหน่อยสิ กูจะได้พามาแนะนำให้รู้จักกันก่อน”พี่โมทย์พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มทุกครั้งที่พูดชื่อว่าที่คู่หมั้น ระหว่างที่ทุกคนยังคุยเนมก็เดินเข้ามาสะกิดผมเบาๆ เพียงแค่นี้หัวข้อสนทนาก็เริ่มพุ่งเป้ามาที่คู่ผมทันที พี่ศักดิ์ที่เพิ่งเจอเนมครั้งแรกออกปากชมตรงๆ ว่าเนมน่ารักกว่าที่นิ้งเอาไปโม้ พอเนมรู้ข่าวดีพี่โมทย์ก็ยิ้มดีใจเหมือนเป็นเรื่องของตัวเอง ยิ่งพี่ปั้นกับนิ้งลากไปนั่งใกล้ๆ แล้วเล่าเรื่องราวความรักของพี่โมทย์ให้ฟังใหม่อีกรอบ เนมยิ่งฟังไปยิ้มไป จากนั้นก็เริ่มซักถามพี่โมทย์แบบเจาะลึกขึ้นเรื่อยๆ กว่าพวกเราจะกลับก็ร้านปิดนั่นล่ะ
“พี่โมทย์นี่โรแมนติกจังเลยเนอะ....คนนี้ใช่ นี่แหละแม่ของลูก...โหยยย ถ้าเนมเป็นพี่รีนะ คงอายม้วนตกเก้าอี้แน่ๆ”ผมฟังเรื่อยๆ จนหลุดขำเมื่อนึกภาพเนมกลิ้งตกเก้าอี้ ซึ่งมีโอกาสเป็นไปได้สูง
“แล้วพี่ไม่โรแมนติกเหรอ”
“พี่โก้อะเหรอ.......ก็......นิดหน่อย”พอผมลากเข้าเรื่องของเรา เนมกลับก้มหน้าหนีไม่เงยหน้าพูดจ๋อยๆ เหมือนเมื่อครู่
“แล้วยังไง ชอบโรแมนติกเหรอ”
“ก็.....นิดนึง แต่....กับพี่โก้ไม่ต้องก็ได้ เดี๋ยวเนมเขินทำอะไรไม่ถูก แค่พี่จ้องหน้าเนมมากๆ เนมก็ไปไม่ถูกแล้วววว”เนมแกล้งลาก
เสียงยาวซึ่งทำให้ฟังดูน่ารักกว่าปกติ ตลอดทางเนมเล่าเรื่องของพี่โมทย์ซึ่งเราก็ฟังพร้อมกัน สลับกับเรื่องที่มหาฯลัย เรื่องเพื่อน แอลกอฮอล์ไม่ได้ทำให้เนมเมาไม่มีสติ แต่ทำให้เนมพูดมากขึ้นกว่าปกติ
รุ่งเช้าหลังจากตื่นนอนแล้วอุ้มเนมไปทิ้งไว้ในห้องน้ำให้อาบน้ำ ผมทำอาหารง่ายๆ ทานกันก่อนจะออกไปข้างนอก เนมเดินงัวเงียในเสื้อผ้าชุดใหม่มายืนแปะหน้าผากกับไหล่ผมซึ่งนั่งรอทานข้าวพร้อมกันอยู่
“เป็นอะไร”
“เนมง่วง”
“หรือจะไม่ไป”
“ไปสิ ไม่ไปเดี๋ยวมันโกรธ แต่ง่วงอะ พี่โก้ป้อนข้าวเนมหน่อยสิ”เนมเลื่อนเก้าอี้จากฝั่งตรงข้ามมาเป็นข้างๆ ผมแทน พร้อมทั้งนั่งหลับตาอ้าปากรอ
“กินเอง ทำให้แล้ว กินดีๆ เร็วๆ ด้วย”
“ใจร้ายอ่า เนมง่วงนี่นา เมื่อคืนกว่าจะ....นอน ก็ดึก”เนมพูดเองแล้วก็อายเอง นอกจากแอลกอฮอล์จะทำให้พูดมากอย่างเมื่อคืน ก็ยังทำให้เนมแกล้งเมาเหมือนครั้งก่อน
“ใช่ กว่าจะกลับมา กว่าจะได้นอน ดึกมาก แถมพี่เหนื่อยอยู่คนเดียว เนมนอนเฉยๆ ไม่น่าจะเหนื่อยอะไรนะ พี่น่าจะเป็นฝ่ายให้เนมป้อนมากกว่า”
“........บ้า เนมเปล่านอนเฉยๆ สักหน่อย”
“อืม ไม่เฉยก็ไม่เฉย มีดิ้นบ้างนิดหน่อย นิดเดียวจริงๆ”
“ชิส์ ไม่อ้อนแล้วก็ได้ แต่วันนี้พี่โก้ซื้อรองเท้าให้เนมหน่อยสิ เนมอยากได้ผ้าใบอีกคู่ นะ”
“แล้วเงินค่าขนมที่ให้ไปอาทิตย์นี้ไม่เหลือเลยเหรอ”
“เหลือนิดหน่อยเอง เนมจะเอาไปซื้อเสื้อให้พี่นิคไง ถือว่าเนมยืมก่อนก็ได้ แล้วถ้าอาทิตย์หน้าเงินเหลือเนมผ่อนคืนนะ”
“ก็ได้ เดี๋ยวจะออกให้ก่อน แต่ไม่ซื้อให้เพราะพี่จะซื้อพวกของทำขนมให้อยู่แล้ว โอเคมั้ย”
“โอเค”เนมยิ้มรับแล้วทานอาหารจนหมด เก็บจานชามไปล้างก่อนที่เราจะออกจากห้อง
ขับรถไม่นานก็มาถึง คนที่นี่ยังเยอะเหมือนเดิม เพื่อนเนมนั่งรออยู่ที่นัดเกือบครบคน มีคนหนึ่งเป็นรุ่นพี่ของเนมชื่อบอม พอรู้ว่าผมเป็นศิษย์เก่าคณะเดียวกันก็ชวนผมคุยทั้งเรื่องเรียนเรื่องงาน และไม่แปลกที่เขาจะรู้จักชื่อพี่เอ็กซ์ เพราะหลังๆ นี้หากมีกิจกรรมรับน้อง ถ้าทางคณะไม่มีสถานที่ก็มักจะติดต่อพี่เอ็กซ์เสมอ รู้สึกว่ารุ่นบอมจะได้ไปรับน้องที่รีสอร์ตพี่เอ็กซ์ก็เลยรู้จักชื่อพี่เอ็กซ์พี่โมทย์มาบ้าง เรารออีกไม่นานเพื่อนเนมอีกสองคนที่เหลือก็มาพอดี
“โทษที่ช้า ไอ้ป้องดิแม่งชักช้า”คีย์เป็นคนพูด ผมมองผ่านแบบไม่ได้สนใจ แม้จะรับรู้ว่าคีย์ค่อนข้างจะสนใจจ้องหน้าผมเป็นพิเศษ
“ไปเดินเลยเหอะ ร้อน คนเยอะว่ะ”เนมเริ่มบ่นตั้งแต่ยังไม่ทันได้เดินเข้าไปข้างใน ทุกคนทยอยเดินเข้าไปข้างในซึ่งค่อนข้างแคบและเบียดกัน หากใครต้องการดูร้านไหน ถ้าไม่กรูเข้าไปทั้งหมดก็จะยืนรออยู่ข้างนอก ส่วนใหญ่จะเป็นผมกับบอมที่ยืนรอเพราะไม่อยากเข้าไปเบียดในร้านเล็กๆ บางร้านที่เป็นเสื้อผ้าผู้ชายเนมก็จะกวักมือเรียกให้ผมไปช่วยออกความเห็น หรือบางทีก็ยัดเยียดความเห็นว่าเหมาะกับผมและบังคับให้ซื้อไปใส่จนตอนนี้ได้เสื้อของตัวผมเองมาแล้วสองตัว เนมสามตัว ในขณะที่ยังเลือกให้นิคไม่ได้สักตัว คนที่ดูจะมีความอดทนมากที่สุดคือใบหม่อน ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม เพราะเธอเข้าออกทุกร้านที่มีเพื่อนในกลุ่มเข้าไป ถึงจะเป็นร้านเสื้อผ้าของผู้ชายก็ตาม ส่วนร้านที่คนอื่นเลือกจะยืนรอยกเว้นเนมกับบอมหรือร้านเสื้อผ้าผู้หญิง ที่ใบหม่อนลากสองคนนั้นเข้าไปช่วยเลือก ส่วนป้องก็ไปดูร้านอื่นใกล้ๆ กัน มีเพียงผมกับคีย์ที่ยืนรออยู่หน้าร้าน
“เนมบอกว่าพี่กับเนมเป็นแฟนกันแล้ว”คีย์พูดกับผมเป็นประโยคแรกของวันนี้
“ใช่”
“แล้วเนมเคยบอกหรือเปล่าว่าผมกับเนม...เราเคยเป็นแฟนกัน”
“ไม่เคย แต่พี่ไม่ได้สนใจหรอกว่าเนมจะ ‘เคย’ กับใคร”ผมหมายความอย่างที่พูดจริงๆ ผมไม่ได้ซื่อจนดูไม่ออกว่าผมไม่ได้เป็นผู้ชายคนเดียวของเนม แต่ว่าผมไม่แคร์ ก่อนหน้านี้ผมก็ไม่ได้มีเนมในชีวิตเพียงคนเดียว เนมก็ไม่จำเป็นต้องมีผมคนเดียวก็ได้ แต่ตอนนี้เมื่อเราคบกันแล้ว ก็ต้องไม่มีคนอื่นอีก
“เราคบกัน 2 ครั้งก่อนที่ผมจะขอเลิกกับเนมเอง แต่เราก็ไม่ได้ตัดขาดกัน ผมว่ามันไม่ยากหรอก ถ้าจะมีครั้งที่ 3”
-
:z13:
คีย์แร๊งสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส์
:beat: :beat: :beat: :beat:
-
:a5:
เปิดศึกกันเลยนะนั่น :m31:
-
o18 เปิดศึกกันแล้ว
พี่โก้สู้ๆๆๆๆ
-
อ่าว คีย์ อย่าออกตัวแรงค่ะ พี่ไม่ปลื้ม! :m16:
น้องเนมว๊อยยยยยยยยยยย ชักไม่ปลื้มเหมือนกันอ่ะ
น้องเนมเหมือนจะเอนเอียงได้ทุกเมื่อ เหมือนไม่มีความมั่นคง :เฮ้อ:
พี่โก้ แสดงออกอีกนิ๊ดดดด หวงอีกหน่อยย :z3:
-
โกรธคีย์ทำแบบนี้ทำไม! แล้วก็จะโกรธเนมด้วยถ้าไม่ชัดเจน!
-
เฮ้อออ อ่านตอนนี้แล้วได้แต่ถอนหายใจ :เฮ้อ: :เฮ้อ: หน่วงๆ
-
โอ๊ะ โอ!!!! ถ้าคิดจะเปิดศึกกับพี่โก้ล่ะก็ คงแพ้แน่น้องคีย์ เพราะดูท่าท่านจะเยือกเย็นมาก แถมน้องเนมก็หลง....รักพี่โก้มากนะเนี่ย
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: จิ้มแรววิ่งไปอ่าน อัยย่ะ
-
คีย์วางระเบิดดังตู้มมมมมมมมมมม
โก้ก็ต้องให้เวลาเนมด้วยนะ เนมยังเด็ก
-
คีย์ต้องการไรแว๊ ยังไงตัวเองก็จะแต่งงานกะผู้หญิงอยู่ดี คบกะเนมไม่ได้ไม่ใช่เหรอ
จะลองเชิงพี่โก้หรือไง เดี๋ยวช้านตบ :beat:
-
อ่านจบแล้วเป็นแบบนี้เลย :a5:
คีย์ต้องการอะไรถึงพูดออกไปแบบนี้ ???
-
:m16: :fire: :m31: :angry2: :z3:คีย์แรงงงงงงงงงงงงงงงงงง :z6:
-
ทำไมคีย์ทำแบบนี้ล่ะ
-
น้องคีย์ทำไมพูดแมวๆอย่างนี้ล่ะ
-
เชียร์โก้นะ แต่ก้อแอบหมั่นไ้ส้ความมั่นใจในบางอย่างของโ้ก้ แต่ ..จริง ๆ แล้ว โก้มันเจ็บหนักเหมือนกันนะเรื่องเนมคราวนั้น... :เฮ้อ:
ขอบคุณน้องคีย์ที่มาทำใ้หรักของโก้เนม เหนี่ยวแน่นและมั่นคงยิ่งขึ้น ปรบมือให้ตัวประกอบ 555++
ตอนนี้อย่างจับหัวเนมแล้วเขย่าแรงๆ สักที ว่าจะเอาไงกันแน่
คือ ถ้ารักกันอย่างโก้ ตี๋ เจ แบบเพื่อนจริง ๆ มันก้อดี แต่นี้ดูเหมือนจะไม่ใช่ ประกาศศึกออกมาโจ้ง ๆ
แล้วนี่ ไปสิ ไม่ไปเดี๋ยวมันโกรธ
คือ มันไหน...แบบว่า เนมก้อรู้สึกใช่ไหม ถึงเลี่ยงไม่เอ่ยชื่อ -*- เด็กไม่ดี จริง ๆ
อยากเห็นโก้ที่อ่อนแอเพราะเนม
อยากเห็นเนมเป็นตัวของตัวเองหน่อย
-
เอางี้เลยเหรอคีย์ :beat:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทำไมตัดจบแบบนี้ล่า ฮึ้ย ๆๆๆๆ เคืองๆๆๆ :m16:
น้องคีย์แรงไปนะ แต่ลองใจพี่โก้ใช่ม่ะ
อย่าเอาจริงเลย เดี๋ยวโดนแฟนคลับพี่โก้รุมเอานะ อิอิ
-
นายคีย์เล่นประกาศศึกกับพี่โก้แบบนี้เลยหรอ
กล้ามากนะนาย พี่โก้เค้าเป็นผู้ใหญ่กว่าตั้งเยอะ
แล้วตัวเองก็ไม่สามารถคบกับเนมได้อย่างเปิดเผยแท้ๆ
หวงก้างดิ :m16:
-
.....ส่วนทางเลือกของผม....ก็ยังคงเหมือนเดิม ยังคงเลือกที่จะรอ ไหนๆ ก็เคยรอมาได้ตั้งนานเพราะคำสัญญาปากเปล่าของเด็กขี้ลืม รอต่อไปอีกสักหน่อย อย่างน้อยก็คงอีกไม่นานนัก ที่เนมจะเลือกเส้นทางให้ชัดเจนกว่านี้ ไม่ต้องเหนื่อยวิ่งไปวิ่งมาสับรางเหมือนรถไฟ หากครั้งนี้ที่ผมพยายามแล้ว พยายามมากกว่าแค่มองดูห่างๆ มากกว่าแค่ดูแล ถ้าหากมันยังไม่พอ....ก็คงไม่รั้งไว้อีก เพราะการรอใครนานๆ บางทีมันก็เหนื่อยเหมือนกัน........
โธ่!!! พี่โก้ :m15:
อ่าน ปย.ความคิดของพี่โก้ตรงนี้แล้วมันแปร๊บๆ หนักๆ หน่วงๆ ตื้อๆ ในอกจริงๆ ครับ
ขอบคุณคุณจีครับ
o13
-
อูยยยยยยยยยยยยคีย์แรงมากกกกกกกก
-
คีย์วอนมาก เนมมันผูกพันกับแกแต่มันรักพี่โก้มากกว่านะ อย่ามายุ่งเซ่
-
ไอคีย์ เลว!
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้
เนม ก็ยัง เป็นเด็กที่ไม่รู้อะไรเลย :เฮ้อ:
อ่านแล้วบางทีก็หมั่นไส้เนมน่ะ เด็ก และ เด็ก จริงๆ
พี่โก้ ก็มีความคิดมุมมองแบบพี่โก้
แต่ถ้าเนมเป็นแบบนี้ คงจะใครก็ได้ ในเวลาที่เหงา
พูดแล้วขึ้นๆๆๆๆ คีย์แมร่ง! :m16: :fire:
-
คีย์...หนูเป็นเคะเถอะลูก -_-
อย่าไปแย่งน้องเนมจากโก้เลยนะ
-
ทำไมคีย์ทำแบบนี้ :angry2: :angry2:
ตบนายคีย์ :beat: :beat: :beat:
สุดท้ายเชียร์พี่โก้ แอร๊ยยยยยย :กอด1: :impress2: :impress2: :o8: :-[
-
เชียร์พี่โก้ๆๆ :mc4: :mc4:
อย่าให้คีย์ได้มามีครั้งที่3น๊ะ 2.5 ก็ไม่เอานะ 555+ :m31: :m31:
-
อั่ยย่ะ!!! เชียร์ใครดีเนี่ยพี่โก้ หรือคีย์ดี ชอบคนแรงๆอ่ะ 55555+ :impress2:
-
คีย์ทำไมทำยังงี้ค๊าาาาาาาาาาาา จะแย่งกันซึ่งๆหน้าเลยใช่มั้ย
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นพี่โก้มันไม่รั้งเนมไว้แน่ๆเลยอ่ะ
ที่จริงอ่ะ เนมรักพี่โก้คนเดียวนะ กับคีย์ก็แค่เกรงใจเท่านั้นแหละ (พูดเหมือนรู้ = =ll)
-
อ่านจบตอนแล้วเกิดอาการเ้ม้นไม่ออกไปหลายวิ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
คีย์เว้ยยย ออกตัวแรงไปนะ ตัวเองไม่สามารถคบกับเนมอย่างเปิดเผยได้ แล้ววันนึง
คีย์ก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิงอยู่ดี แล้วทำไมถึงยังคิดจะเข้ามาแทรกกลางอีก คีย์แค่ลองใจพี่โก้
หรือว่าคิดจริงๆกันแน่ เพราะดูท่าทางตั้งแต่วันนั้นและมาจนตอนนี้คีย์ก็ยังรักเนมไม่เปลี่ยนอ่ะ
อ่านๆไปก็เริ่มจะยั๊วๆกับน้องเนมบ้างแล้วนะ เนมแคร์คีย์ กลัวว่าคีย์จะไม่พอใจ ส่วนพี่โก้เนมกลับมองข้าม
ถึงแม้เวลาอยู่ด้วยกันเนมจะแสดงออกว่ารักพี่โก้แค่ไหน แต่พออยู่กับคีย์เนมก็คิดและทำอะไรไม่แคร์ความรู้สึก
ของพี่โก้เลย ถ้าความสัมพันธ์ของเนมมันเหมือนกับ โก้ตี๋เจ อันนี้ยังพอเข้าใจและมองออก แต่สำหรับเนมกับคีย์
มองดูแล้วมันมากกว่านั้น เนมต้องหนักแน่นและต้องวางตัวให้ดีไม่งั้นสักวัน ความสัมพันธ์ที่เนมอยากจะไขว่คว้าให้
มาอยู่กับตัวแบบนี้ก็คงจบลง ไม่มีใครที่เจ็บอยู่นมนานแล้วยังก้มหน้ายอมรับความเจ็บปวดนั้นต่อไปหรอก
เห้อ อ่านที่พี่โก้คิดและรู้สึกแล้ว สงสารพี่โก้นะ เจ็บแต่ไม่แสดงออก อีกอย่างเนมก็เด็กเกินไป คงมองไม่ออกหรอก
ว่าพี่โก้มีความผิดปกติอะไรเกิดขึ้น :z3:
ว่าแต่พี่โมทย์มีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนแล้วนะนี่ อิอิ
-
o18
-
หน่วง มันเป็นความรักที่ไม่ถึงกับสุข ....
เนอะ เมื่อไหร่จะลงตัว :เฮ้อ: :กอด1:
-
คียยยยยยยยยยยยยยยย์ ปากนะปาก ทำไมพูดแบบนี้อะ
เริ่มหมั่นไส้คีย์แล้วนะ มาคอยหวงก้างอยู่ได้ :angry2:
ปล.นั่นไง คนมีชะงักก็ต้องทำอะไรกลบเกลื่อนอย่างนี้ล่ะ
น่าจะเป็น "ชนัก" หรือเปล่าคะ แบบชนักติดหลังอะไรอย่างนี้
-
เนมตกที่นั่งลำบากแล้ว
คนสำคัญทั้งคู่กะลังจะทำศึกชิงนาย
-
ช็อคน้ำตาเล็ด o22
-
เชี๋ย...คีย์
-
:z3:
คีย์จ๋า ฮุคเต็มหมัด เด็ดมากกกกกกกกกกกกกกกกก ดีๆ ชอบดราม่า อยากให้เนมได้เรียนรู้ แล้วพาเจมาเจอเนมเร็วๆนะ อิอิอิอิอิ
-
ขอร้องคีย์อย่าทำให้หมั่นไส้ไปมากกว่านี้
พี่โก้.........ยิ่งอ่านก็ยิ่งเห็นใจพี่มาก
-
เราว่าคีย์น่าสงสาร ที่ผ่านมามีแต่คีย์ที่รักเนมมาก ส่วนเนมเหมือนเป็นความผูกพันที่มีคีย์อยู่ข้างๆแต่ไม่เคยลืมพี่โก้ถึงจะห่างไม่รู้กี่ปีแต่ลึกๆเนมก็ยังรอพี่โก้
เราว่าคีย์รู้มาตลอดแหละว่าเนมยังรอพี่โก้มาตลอดเหมือนกัน พอพี่โก้กับเนมได้กลับมาคบกัน คีย์เลยกลัวหมดความสำคัญมั้ย
-
โหยยย เสียใจ อ่ะ ทำไมพี่โมทย์จะหมั้นแล้วอ่ะ
เราแอบชอบพี่โมทย์อยู่ ㅠㅜ
ตอนแรกนึกว่าข่าวที่พี่โมทย์จะบอกคือพี่เอ็กซ์กะน้องเจจะกลับมาซะอีก >_<
แล้วงี้ทั้งสองคนจะบินมาจากอังกฤษมั้ยน๊าาาา
ปล. น้องคีย์ยังออกตัวแรงเสมอ
แอบสงสารน้องคีย์อ่ะ แต่เราชอบพี่โก้มากกว่า 5555
-
พี่โก้อย่ายอมค่ะ ตอบกลับไปเลยยยยยยยยยยยยยยยย
-
คีย์เธอแรงอะ TT[]TT
อย่าเลยนะ เดี๋ยวไม่ปลื้มมมม
พี่โก้สู้ๆนะ
:o12:
-
ถ้่่าเป็นคีย์ ก็คงชกตรงอย่างนี้เหมือนกัน ถ้าคีย์รักเนมจริงก็คงอยากให้เนมได้แฟนที่จริงใจ ถามกันตรงๆแบบนี้ดีแล้ว
-
ณ จุดๆ นี้ คีย์ออกตัวแรงมาก
อย่ามาแย่งเนมไปจากโก้นะ
:m16: :m16: :m16:
-
แอรั๊ยยยยยย คีย์แรง
เชียร์พี่โก้อ่ะ :L2:
-
ถึงเรื่องราวของคีย์กับเนมมันจะชวนน่าสงสาร แต่ทำไมเค้าไม่เคยรู้สึกสงสารคีย์เลยหว่า :z2:
-
อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ
:call:
-
เนมรักพี่โก้
พร้อมกับห่วงความรู้สึกของคีย์ด้วย
พูดยากอ่ะ
มองต่างมุมกัน สามคนน่าสงสาร
เราไม่โทษคีย์นะ ถ้าจะหวงเนม
แต่ก็ไม่ได้อยากให้กลับไปรักกัน
เพราะตอนที่พี่โก้เลือกจะอยู่กับน้องเจ
ก็มีคีย์ ที่ยังอยู่กับน้องเนม
ขึ้นอยู่กับคนกลางแล้วล่ะตอนนี้
~~~
ดีใจกับพี่โมทย์ด้วยนะคะ
-
อยากตัดหัวคีย์แสบประจาร :z6:
แต่ชอบสไตส์พี่โก้นะ คือ...ไม่ได้หึงจนหน้ามืดอะ ดูมีเหตุผลมากๆ แต่ก็อยากให้พี่โก้ใช้อารมณ์กับเนมบ้าง
เนมมันเด็กอะ....ชอบคิดอะไรแบบเด็กๆจริงๆ เฮ้ออออออ
-
ง่ะ, ทำไมคีย์พูดหมาๆ อย่างนั้นล่ะ! :m16:
เชียร์พี่โ้ก้กับเนมน๊า ~
-
:m16: เนมเปิดศึกได้รุนแรงมาก , o18 พี่โก้อย่ายอมแพ้นะค่ะะะะะ
-
+1 ให้จ้า
โก้ลดอีโก้ของตัวเองลงบ้างได้ไหม :z3:
เนม นู๋น่าจะโตได้แล้วจ้า :really2:
คีย์อย่ายุให้เขาแตกกันดิ :z3:
รอ :call:
-
ถึงคีย์จะแรง แต่สงสัยจะกระดูกคนละเบอร์กับพี่โก้นะ
บวกๆ พี่จีค่า
-
P'Ko yaa yorm kha,,,jad chud yai hai nong kaw sak chud si kha...hai ruu dek ruu phuyai sak noi si!!! hu hu hu...
-
จะผิดมั้ยถ้าจะบอกว่าคีย์น่ากระทืบ :z6:
-
ไหนบอกว่าตัดใจ คีย์นี่ออกแนวหวงก้างนะเนี่ย
-
แอบเชียร์คีย์อ่ะ หุหุ :laugh:
-
ทำไมคีย์พูดแบบนั้นล่ะ.......?
อย่าไปสร้างความร้าวฉานให้โก้-เนมเลย
หรือมันจะทดสอบอะไรพี่โก้ว๋า???????????
:m16:
-
พี่โก้ดูเป็นผู้ใหญ่ ดูเป็นคนดี(ที่เจ้าตัวคงไม่คิดแบบนี้)
แบบ ถ้ารั้งไม่ได้ไม่ไหวก็ไม่รั้งอ้ะ
งืมมมมม น้องเนทระวังตัวนะะ พี่โก้เค้าเอาจริงว่ะคราวนี้
อร๊ายยยย
แล้วน้องคีย์นะะะ แรงมากจ้ะ
เหอะๆ ยังไงล่ะ พี่โก้จะสู้มั้ยเนี่ย ยิ่งนิ่งๆไม่สนอะไรอยู่
-
คีย์ออกตัวแรงล้อฟรี...โอ้วววววว
รอดูรีแอ๊คชั่นของพี่โก้
แต่คาดว่า...ก็หาได้แคร์ไม่ ชิมิ??
-
งานพี่โมทย์ต้องพาพี่เอ็กซ์กับน้องเจมาให้ได้นะคะ คิดถึงจะแย่แล้วววว
ส่วนพี่โก้กับคีย์ เราเห็นใจเนมมากเพราะอยากได้ทั้งสองเหมือนกัน :beat:
ขอ 3P เลยนะคะพี่จี :impress2:
-
O-O คีย์แรงงงงง พี่โก้สู้ๆ
-
..อ้าว...คีย์ พูดงี้ ก็กลายเป็น วรนุช ไปแล้วสิหว่า
..แกน่ะคิดว่ามีครั้งที่ 3 ถามเนมก่อนไหมว่ามันจะร่วมด้วยช่วยแกหรือเปล่า :beat:
-
อ้าวววววววว คีย์ ปากงี้เดี๊ยวเจอ :z6:
:z6: :z6: :z6:
-
กรรมการเนม. มาแยกคู่ด่วน เดี๋ยวมันกัดกันตายก่อน o22
-
ยิ่งอ่านนานวันเข้ายิ่งรู้สึกสงสารโก้ จากที่สงสารเนม
จนบ้างครั้งคิดว่าเนมไม่เหมาะที่จะเป็นแฟนโก้
:pig4: คะ
-
คีย์ ทำไมแกพูดแบบนี้อ่ะ ไม่ปลื้มเลยนะเนี่ย
พี่โก้อย่ายอม ถึงแม้เนมจะตัดสิ้นใจอะไรไม่ได้พี่โก้ก็ห้ามยอม
น้องเนมต้องเป็นของพี่โก้คนเดียวเท่านั้นนนนนนน
-
พี่โก้ คีย์ พี่โก้ คีย์ .... เลือกไม่ถูก
-
อันนี้คือ คีย์ต้องการจะสื่ออะไร???
-
คีย์อย่าออกตัวแรง :sad4:
พี่โก้ก็ช่างทนเนอะ แต่ก็เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร
คีย์ก็เหมือนจะงี่เง่า แต่ก็เพราะรัก ฮ่วย ย~
ที่สุดคือ น้องเนม น้องเนมดูไม่มีความมั่นคงเลยจริงๆ
สงสารพี่โก้
สรุปอยู่ฝ่ายพี่โก้ :laugh:
-
คีย์อย่าทำสะนดานอย่างซิค่ะ
แย่งไปกี่รอบและ มาที่หลังยังทำกร่างอีก โอ๊ย หมั่นไส้
-
จากเรื่องเจ เคยเกลียดหมอกมาก
แต่พอเรื่องนี้รู้เกลียดคีย์มากกว่า
-
น้องเนมเคลียร์ด่วนนนนนนน
ก่อนพี่โก้ถอดใจไม่รอนะ
ปอลอ. คีย์แรงมาก็แรงตอบเลยพี่โก้
จัดไปอย่าได้แคร์
-
:z6: คีย์
:กอด1: รักพี่โก้ เชียร์พี่โก้ เชื่อว่าพี่โก้เอาอยู่
:เฮ้อ: เนม รู้นะ ว่าโกหกพี่โก้เรื่องงานกลุ่มอ่ะ ไปอ้อล้ออะไรกับคีย์ไว้ล่ะฮึ
-
เอาล่ะเว้ย เปิดศึกชิงนายซะแล้ว
แต่ศึกครั้งนี้รู้สึกว่าพี่โก้จะมีแววแซงอยู่นะ o18
-
อ่ะหืมคีย์ จะแย่งพี่โก้หรอ :m16:
-
พี่โก้หล่อมากกกกกกกก
สงสารเด็กขี้ลืม ยังเด็กมาก เด็กเกิ๊น ><
-
คีย์คิดจะทำอะไร
-
ออกตัวแรงทั้งคู่ ตรงๆ ดี แมนมาก ชอบ :o8:
-
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ไหวแล้วววววววว
อยากจะยกพวกซ้อมน้องคีย์ :z6: ฮ่าๆๆๆๆ คาดว่าพี่โก้คงจะไม่ปล่อยไว้แน่ๆ พี่โก้สู้ๆ
-
ไม่สงสารคีย์แล้ว ฮือออออออ
-
:angry2: คีย์ไอเด็กเมื่อวานซืน แกคิดว่าคำพูดแกจะทำร้ายพี่โก้ได้เหรอ
แค่มันน่ากลัวสำหรับเนมอ่ะ คนอย่างคีย์ :z3:
-
แบบนี้เค้าเรียกหมาหวงก้างนะเว้ยคีย์ :z6: :z6: :z6:
-
ตกลงจะเอาไงว่ะ ไอ้คีย์ :z6:
-
อิคีย์บ้า บ้า บ้า บ้า
-
อ้าวคีย์ ทำไมพูดจางี้ล่ะ
เอาไงแน่ เลิกเขาเองไม่ใช่เหรอไง
แล้วคีย์เองก็เสรี ไปมีใครอื่นอีกเยอะแยะ
แล้วนี่หวงก้างทำไม
เนมเองก็ทำท่าลับๆ ล่อๆ เหมือนสับรางจริงๆ
ซึ่งโก้เองก็รู้สึกได้
ยังไงล่ะิพี่โก้ เริ่มรู้สึกแล้วสิ ว่าไม่ใช่เลือกได้อยู่คนเดียว
เริ่มยุ่งเหยิงกันใหญ่ หวังว่าโก้คงไม่ใจน้อยทิ้งเนมไปอีก
ตายแน่เนมเอ้ย
-
คีย์หวงก้างเหรอ
ไม่ชอบเลยอ่ะ
พี่โก้เราเด็ดอยู่แล้ว อย่าไปยอม คึคึ
เนมก็นะ ไม่ชัดเจนเลย :m16:
-
o13 คีย์ แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เอาให้อิพี่โก้ สำนึกและรักคีย์ยิ่งกว่านี้ไปเลย 55555555+
-
คีย์แรงมากกกกกกก ก!!
เอาแล้วไง มาปะทะกับคนแบบโก้ด้วยนะ
ขนาดพี่เอ็กซ์ยังหวั่นๆโก้เลยนะ คีย์เอ้ยๆ
ทวงผิดคนปะเนี้ย - -
-
มาคุแล้วจ้าา :z3: ถ้ามีดาบสองคนนี้คงชักออกมาจิ้มพุงกันแล้วแน่ๆ เกลียดคีย์แล้วนะพี่จี -^- กู้หน้าให้คีย์ด่วนๆเลย
โกรธหนูเนมแล้วด้วย เป็นเด็กเป็นเล็กหัดทำเป็นสับรางรถไฟ สงสารพี่โก้หน่อยเน๊มมมม :m31:
-
“เราคบกัน 2 ครั้งก่อนที่ผมจะขอเลิกกับเนมเอง แต่เราก็ไม่ได้ตัดขาดกัน ผมว่ามันไม่ยากหรอก ถ้าจะมีครั้งที่ 3”
บางที่ประโยคนี้อาจเป็นเส้นแบ่งที่ทำให้เกิดทางแยก หรือ ทางเดินของเนมเองเลยก็ได้...ยิ่งนิสัยแบบโก้ด้วย ^^"
-
จัดหนักเลยพี่โก้ จัดไปให้รู้สึกเลยพี่ว่านี่ ของกู ฮ่าๆๆๆ
-
อ้าว คีย์เปิดศึกท้าทายกับพี่โก้ซะงั้น :angry2:เดี๋ยวพี่โก้เค้าก้อแสดงให้ดูหรอกว่าใครเป็นตัวจริงของเนม :m16:
-
คีย์จ๋าาาาาา หาคนอื่นเถ๊อะ คนนี้พี่โก้อุตส่าห์เลี้ยงต้อยมา ฮ่าๆๆ
-
:z6: >>>ฝากเอาไปป้ายหน้าคีย์หน่อย
-
ทำไมคีย์ทำงี้?????
ประกาศสงครามชัดๆ
" ไม่เอามาม่า"นะคะคนเขียนนนน เราไม่อยากเครียดง่ะ
-
พี่โก้!!
จัดไปสักดอกสิ!!
-
คีย์......อย่าคิดจะดึงเนมกลับไปเลย
แค่คิดคีย์ก็แพ้ตั้งแต่ในมุ้งแล้ว
รักเนมแบบเพื่อนน่ะดีแล้ว
อย่าคิดจะแข่ง เพราะพี่โก้มาก่อน
แต่รอให้เนมมั่นใจในตัวเองให้มากขึ้นเท่านั้น
-
มันขึ้นอยู่กับคนกลางแล้วละ เนม เอ๋ย งานเข้า พี่โก้อะ ถ้าเนมไม่เลือก ก็คงรอต่อไป คีย์น่าจะมีอะไรแน่ๆ
-
:m16:
เปิดเลยนะน้องคีย์
พี่สู้ สู้
:mc4:
-
ถ้าจะประกาศความเหนือกว่าขนาดนั้นแล้วละก็
ไปเรียกมาเครียร์กันเลยดีกว่ามั้ย แหมๆๆ คีย์
ไม่ขึ้นชกมวยคนละรุ่นไปหน่อยเหรอจ้า คิดว่าถ้าโก้เดินเครื่องเติมแรงจริง
แล้วตัวเองจะมีโอกาสเหรอ แต่คิดว่าคีย์ก็คงรักเนมมากพอที่อยากจะพิสูจน์
และลองเชิงพี่โก้ดู หรือเปล่า เรื่องแบบนี้มันก็พูดยาก เพราะอาจจะเป็นอย่างงี้
หรืออาจจะทำใจไม่ได้ขึ้นมาถ้าเนมจะมีคนรักจริงๆ เพราะที่ผ่านมาถึงจะขอเลิกเนม
แต่ว่าเนมก็ไม่สนใจใคร ให้ต้องกังวลเหมือนมีกันและกันตลอด
แต่ว่าตอนนี้มันเหมือนจะไม่ใช่อย่างงั้น เพราะว่านี้คือคนที่ทำให้เนม
ไม่สามารถเปิดใจรับคีย์ได้เต็มตัวมาตลอด อื้มๆๆ ลุ้นจริงๆเลยอ่ะพี่จี
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ อย่ามาม่ามากน๊าาาาา
น้องไม่อยากเห็นพี่โก้ เศร้า TT___TT :กอด1:
-
ซุ่มอ่านมานานแล้ว
จากที่เพื่อนแนะนำให้อ่านระเบียงรัก แล้วก็ตามมาอ่านเรื่องนี้ต่อ
ชอบวิธีการเล่าเรื่องของคุณจีนะ แล้วคุณก็สร้างมิติให้ตัวละครของคุณได้ดีมากเลย
ก่อนหน้านี้รู้สึกว่าโก้มันช่างเป็นมนุษย์หลากมิติเหลือเกิน
แต่อ่านไปเรื่อย ๆ ก็พอจะเข้าใจระบบความคิดความรู้สึกของโก้บ้าง
แล้วต่อมาก็เริ่มเบื่อน้องเนมที่หลัง ๆ น้องดูไม่ชัดเจน :seng2ped:
มาถึงตอนสุดท้าย คีย์ คำเดียวสั้น ๆ "เลว" อะ :z3: จากที่จะสงสารนะ
คีย์มันดูหลากมิติกว่าโก้อีกนะ ถึงโก้จะคิดเยอะ แต่โก้มันคิดดีนะ
เอาเป็นว่าจะตามอ่านไปเรื่อยๆ ขอเป็นแฟนคลับอีกคน
ปล. มีคำผิดบ้างประปรายนะ :bye2:
-
อันนี้ตอน ความคิดเนม ตอนที่แล้วนะค่ะพี่จี คำผิดๆๆ
จนขาแบบขวิด ------ แทบขวิด
พิซซ่าหน้าโปรน่ะใช่ ----- หน้าโปรด
พี่บอมเป็นจิตใจดีผิดกับ -------- เป็นคนจิตใจ
แน่นจะจน ----- แน่นซะจน
กลับบ้าตรงเวลา ----- กล้บบ้านตรงเวลา
-
:เฮ้อ:ตอนที่เนมอยู่ด้วยก็ไม่ดูแล ตอนนี้พอมีคนที่จะดูแลเนมได้ก็เกิดจะขวางขึ้นมาอีก
พี่โก้ก็ดูท่าจะเอาจริงแล้วงานนี้ คงเป็นเนมแล้วล่ะที่ต้องลำบากใจ ก็นะไม่เด็ดขาดเอง
:pig4:
-
อันนี้คำผิดของตอนปัจจุบันนี้นะค่ะ
คนมีชะงัก ---- ชะนัก
ไม่ก่อนจะกดวางสาย ----- ไม่ฟังก่อน
ยืนสักอยู่สักพัก -------- ยืนฟังอยู่สักพัก
ยกเว้นเนมกับบอมหรือร้านเสื้อผ้าผู้หญิง ----------ยกเว้นเนมกับบอมคือร้านเสื้อผ้าผู้หญิง
น้องคีย์ค่ะ พี่ว่า น้องคงไม่อยากมีชีวิตอยู่อย่างสงบสุขแล้วแระ :z6:
ถ้ากล้าประกาศสงครามกับพี่โก้อย่างนี้ :z6:
น้องกำลังเล่นกับไฟนะจ๊ะ o13 ระวัง จะโดนเผาจนดำ 5555
-
:fire:
:m31:
:z3:
:serius2:
สุดท้ายพ่อคีย์ก็แผลงฤทธิ์หวงลูกน้อยในอุทรณ์แต่หารู้ไม่ว่าลูกน้อยเป็นต้อยในใจของพี่โก้เค้า :laugh:
:call: :call: :call:
-
นังคีย์ :angry2:
-
กระดูกคนละเบอร์แล้ว เค้าเลี้ยงดูปูเสื่อ เก็บเสื่อกันไปหลายยกแล้ว คีย์เอ๋ยยยยยยย
-
คีย์ไม่รู้อะไรซะแล้ว
ตอนนี้โก้อาจจะดูนิ่งๆ อยู่
แต่ต่อไปจะเจออะไรอย่าหาว่าไม่เตือนก็แล้วกัน
ขนาดพี่เอกซ์ยังเกรงใจโก้เลย
แล้วน้องคีย์เป็นใคร
คิดจะมาเทียบกับโก้เหรอ
สิบปียังเร็วไปหรือเปล่า :laugh:
-
คีย์จะสู้พี่โก้ไหวเหรอ รายนี้เค้าร้ายนะ
มีคีย์เค้ามาเอี่ยวแบบนี้ท่าจะสนุก อยากเห็นพี่โก้ดิ้นบ้าง อิอิ
ขอบคุณมากค๊าา :กอด1:
-
เจ้าที่แร๊ง ๕๕๕๕
อะไรอย่ามาทำให้ความรักเขาร้าวฉานนะ
เนมยิ่งคิดมาโก้ยิ่งไม่ค่อยแสดงออกอยุ่
-
คีย์แรงอ่ะ แต่เนมก็ชัดเจนหน่อย
-
เหตุใดจึงพูดเยี่ยงนั้นเล่าท่านคีย์ T^T
-
ก่อนอื่น... ยินดีกับพี่โมทย์ด้วยนะคะ เย้ๆๆๆๆ
และ....
อยากเบิ๊ดกะโหลกคีย์สักป๊าบ -*-
-
งานหมั้นพี่โมทย์
พี่เอ็กซ์ กะเจก็จะมาด้วยป่ะ ....?
ทำไมเรารู้สึกว่าดรามามันกำลังจะมาตะหงิดๆ
พี่จีอ่ะ ทำหนูหวาดระแวง 555
ถึงคีย์จะออกตัวแรงแค่ไหน
แต่ในความรู้สึกเรา มันก็ยังอยู่ในจุดที่รับได้แฮะ
อาจจะเป็นเพราะมีความรู้สึกว่า ถ้าข้างๆ เจ จะมีโก้กะตี๋
ข้างๆเนมจะมีคีย์ก็คงไม่แปลก
คีย์รักเนมอันนี้รู้ๆกันอยู่ ก็เหมือนที่โก้กะตี๋รักเจ
ความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างแปลก
อาจจะดูซับซ้อนและอธิบายยากไปสักหน่อย
แต่มันก็เป็นสายสัมพันธ์ที่น่ารักษาและถนอมไว้ให้ดีที่สุด
ความในใจตอนนี้กำลังพยายามหาข้อสรุปว่าตกลงคีย์มันเกรียน หรือ หวงก้าง 555
-
คีย์จะทำอะไรอ่ะ
-
ตบๆๆๆคีย์!!! ต้องการอะไร
มีความรู้สึกว่าพี่โก้จะตีตัวห่างจากเนมเบาๆ และดราม่ากำลังจะเกิด กรี้ดดดไม่! ><"
-
ค้างงงอะ คีย์แค่จะลองใจช่ายยมะ
ชอบความคิดพี่โก้มากกกกก o13 o13 พี่นี้สุดยอดจิงๆๆ
จะหาผชที่คิดบบนี้ได้อีกป่าวนะ
รักโก้กะเนมมากกกกกกกกก
-
อิ๊...อิน้องคีย์พูดจาไม่น่ารักเลย พี่โก้อย่าไปยอมมัน :angry2:
-
ชอบโก้มากๆ นิสัยโคตรแมน เท่มากๆ
"หากครั้งนี้ที่ผมพยายามแล้ว พยายามมากกว่าแค่มองดูห่างๆ มากกว่าแค่ดูแล ถ้าหากมันยังไม่พอ....ก็คงไม่รั้งไว้อีก เพราะการรอใครนานๆ บางทีมันก็เหนื่อยเหมือนกัน" << เศร้าอ่าา
เนมกับคีย์ เรามีเรา :เฮ้อ: คีย์แรงอ่ะ ยังไงเราก็เชียร์โก้
ปล.รองานหมั้นพี่โมทย์ อยากเจอเจกับพี่เอ็กซ์ และตี๋จะมาไหมน้าาา :m1:
-
คีย์พูดแบบนั้นทำไม
-
สรุปคือโก้รักเนมมากเลยและก็รอมาตลอดซินะ แค่รอให้เนมชัดเจนกว่านี้ ตัวเนมเองคิดว่ารักโก้แน่ๆแระ แต่ที่ยังแคร์ๆคีย์อยู่คงเป็นเพราะคีย์เข้ามาในช่วงที่เนมต้องการคนดูแลแถมคีย์มันก็ดีกับเนมด้วยอ่ะนะ แต่คีย์พูดแบบนี้ไม่ปลื้มนะตัวเองก็ไม่สามารถจิงจังกับเนมได้จะยื้อไว้ทำไม
โก้ สู้ๆอย่าปล่อยมือเนมนะ ทำให้น้องมันติดโก้แบบห่างไม่ได้เลยโทรถามพี่X เลย อิอิ
-
อ่านตอนนี้แล้ว
เอิ่มมมมมมมมมมม.....คีย์...หนูแรงอ่ะ :z3:
พี่โก้จะนิ่งและก็รับมือไงน้อ
รออ่านต่อค่าคุณจี
:กอด1:ขอกอดหน่อย...ยังไงก็ยังรอรวมเล่มอยู่ค่ะ
-
พี่โก้มีเหน็บเบาๆ (?) ตอนคุยกะพี่ฟ้า
แถมยังตอนที่ว่าเหตุการณ์ปกติเกินไปด้วย
เราว่าพี่โก้เป็นคนแฟร์ๆ นะที่ว่าไม่สนใจว่าเนมจะเคยมีใคร เพราะตัวเองก็ไม่ได้มีเนมคนเดียว
แต่เอาจริงๆ ถึงจะมีคนอื่นไปทั่ว (ทางกาย) แต่ทางใจพี่โก้ก็ยกให้เนมคนเดียว
ส่วนเนมไม่แน่ใจเท่าไหร่ อาจจะไม่ถึงกับรัก แต่ก็ผูกพันจนเขามีอิทธิพลเยอะอยู่
ตอนแรกก็ว่าโอเคกับคีย์อยู่นะ ที่เข้าใจแล้วก็คงไม่ทำให้เนมเสียใจ
เพราะรักเนมมากและอยากให้เนมมีความสุข
แต่ไหงมาปล่อยระเบิดกันแบบนี้???
เอาจริงหรือแค่อยากทดสอบว่ารักเนมจริงหรือเปล่ากันแน่
ถ้าทดสอบเดี๋ยวตอบแทนว่าพี่โก้รักจริงๆ นะ
แต่ถ้าจะเป็นมาร อยากได้เนมจริงๆ เราว่าคีย์ก็ไม่ดีอย่างที่คิดแล้วล่ะ
เพราะคนที่ปล่อยมือก่อน ก็คือคีย์ ถ้ายังคบกันอะไรมันอาจจะดีขึ้นก็ได้
ทำแบบนี้มีแต่จะทรมานตัวเองเปล่าๆ เพราะยังไงที่บ้านก็ไม่ยอมรับอยู่แล้ว
เคยถอยมาแล้วนี่นา แล้วยิ่งมารู้ด้วยว่าพี่โก้เป็นคนแรกของเนมแถมเนมยังฝังใจอยู่ก็น่าจะเข้าใจนะ
อย่าทำให้เราอยากเตะมากนัก รู้หรือเปล่าคีย์
-
ก่อนอื่นขอบคุณคุณจีสำหรับตอนใหม่ค่ะ :กอด1:
ค่อยๆ ก้าวไปอีกขั้นแล้วสำหรับคู่โก้ + เนมที่เหมือนแขวนอยู่บนเส้นด้าย
ไม่รู้ดิ...แต่เรายังคงเข้าใจเนมเหมือนเดิมนะ (หลงกันหัวปักหัวปำ)
พร้อมกับเริ่มเข้าใจพี่โก้มากขึ้น แต่ก็ยังยืนยันว่า คุณพี่โก้ช่างเป็นคนแปลกกกกกกกกกเหลือเกิน
ดูแฟร์ๆ ตรงๆ ไม่ซับซ้อน แต่สำหรับคนนอกและคนรักเนี่ย...พี่โคตรเข้าใจยากเลยว่ะ (เริ่มขึ้นแทนน้องเนมซะงั้น)
แถมพอเห็นปฏิกิริยาของคีย์ในตอนนี้แล้วกลับไม่แปลกใจเลยนะ
สิ่งที่น่าสนใจมากกว่าสำหรับเราคือ...เจอประโยคสุดท้ายเข้าไป คุณพี่โก้คนเก่งจะโต้กลับยังไงนะ ??
อยากรู้ที่สุดเลยค่ะ :z2: จริงๆ อยากเห็นพี่โก้เสียศูนย์บ้างอะไรบ้าง จัดหนักไปเลยดีกว่า ฮ่าาาา
(แต่กลัวอิหนูเนมเราจะโดนหนักกว่าอ่ะดิ......เหอๆ)
เป็นกำลังใจให้สำหรับตอนต่อไปนะคะ ส่งใจไปเชียร์ค่ะ :bye2:
-
คีย์คะ หนูกลับไปหายัยตองเถอะลูก :z2:
-
คีย์แร๊งงงงง
-
น่าสงสารคีย์
-
อิชั้นมาจองไว้หลายวันแล้ว เพราะตอนนั้นเล่นมือถือ
กะว่ากลับบ้านแล้วจะมาดิท OMG พ่อยกคอมไปซ่อม :a5:
กลับมาอีกที.. โห.. ผ่านไปหลายหน้าแระ เลยลบเม้นต์ที่จองไว้ทิ้งแล้วมาเขียนใหม่ o18 อิอิ
ฮืออออ อ ... คืออยากจะบอกคีย์ว่า แกเล่นงี้เลยเรอะ!!!
เดี๋ยวนี้เฮียโก้แกก็ดูแบบ ออกนอกหน้า + ตัวติดกันมากขึ้น
ไม่อยากจะบอกว่าน่ารักมากๆ กรี๊ดดดดด ด
คือผู้ชายอย่างเฮียโก้นี่ดูความคิดไม่ค่อยจะออก
ขนาดแสดงออกชัดเจนขนาดนี้เรายังแอบหวั่นๆเลยว่ามันรักเนมจริงเปล่าฟะ? ๕๕๕๕๕
ไม่รู้สิ.. ดูนิ่งๆ(?) ถึงจะแอบมีกวนบ้าง แหย่เนมบ้างก็เถอะ แต่ทุกครั้งที่แบบ :oo1:...เฮียแกดูไม่เคยบังคับเนมเลย
แถมเหมือนเนมจะเริ่มก่อนเสียทุกครั้งไป ๕๕๕๕
ก็เหมือนเฮียแกดูไม่ค่อยชอบบังคับจิตใจใคร กลัวแบบว่า เนมประชดหน่อยเดียวแล้วเฮียแกก็ไปเลย =_=;;
ยอมเจ็บอะไรแบบนี้ แล้วไม่ดันทุรัง ฮืออออ อ..
กลัวจัง TvT
-
มันค้างอ่ะ T^T
อ่านกี่ตอนก็เครียดกับหนูเนม :z3:
และรักพี่โก้มากขึ้นทุกๆตอนเลย :กอด1:
เนมยังเหมือนเดิม ทั้งตอนนี้และเมื่อก่อนจริงๆ
นิสัยเด็กมากๆ อ่านกี่ตอนก็ขึ้น(และค้าง) :serius2:
พี่โก้แค่ทำหน้าที่ของพี่ ตามที่พูดว่า ไม่มีหน้าที่ไปเปลี่ยนใคร
เรื่องน่าจะอีกยาว ถ้าเนมยังไม่รู้สึกตัว คงไม่เปลี่ยน
อยากให้พี่โก้เลิกรอเหมือนกันนะ :เฮ้อ:
แต่คิดว่าถ้าจบเหมือนที่คิดก็ไม่ใช่พี่จีสิ 5555
นี่คือรอลุ้นนะเนี่ยว่าพี่จีจะหักมุมเด็ก
หรือจะปล่อยไปตามยฐาเด็ก?? :z2:
-
สิ่งที่คีย์พูดออกไปอาจมีเหตุผล เพื่อลองหยั่งเชิงโก้ก็ได้ คิด + ไว้ก่อน
ส่วนงานพี่โมทย์ น้องเจก็ต้องกลับมางานด้วยแน่ ๆ ฮิ้ววววววว.........
+ 1 ให้น้องจี แล้วก็รอคอยน้องเจกลับมาเป็นแขกรับเชิญของตอนนี้
ปล. น้องเนมยังเด็ก ความชัดเจนในเรื่องความรัก ยังคงสับสน แต่ถ้าให้เลือกตอนนี้ คงเป็นโก้มากกว่าคีย์ เป็นแน่ :z2:
-
แอร๊ยยยย
อ่านแล้วก็ชอบโก้ ฮ่าๆๆ
มีมุม น่ารักๆกะคนอื่นด้วย
แต่ยังไงก็ยังคงความเป็นโก้ เสมอต้นเสมอปลายจริงๆๆ
แล้วก็คิดว่าเนมอ่าคือคนที่โก้เลือกนะ
และก็เป็นคนที่รอมาตลอดด้วย (มั่นคงมากกก รักเลยผู้ชายแบบนี้ >///<)
เนมเด็กเนอะ ^ ^ ก็น่ารักดีอ่าา
แต่แอบคิดว่าจะเข้ากับโก้ได้หรอ
ตอนแรกๆก็สงสารเนมนะ
แอบร้องไห้ตามบ่อยๆเวลาเนม พูดถึงโก้ หรือคิดอะไรเกี่ยวกะอดีต
แต่พอมาในปัจจุบัน กลับรู้สึกว่าเนมยังไม่มั่นคงพอ ยังสับสน
เป็นเพราะยังคิดอะไรแบบเด็กๆมั้ง
โตได้แล้วน้าาา เนม ^ ^
คีย์แรงจริง!!!
แต่พี่โก้ก็แรงกว่าค่า
เนมอ่าของพี่โก้ตั้งแต่แรกแล้ว
มาทีหลังจง ถอย ไป
ขอให้ความรักของ โก้ เนม ไปรอดนะคะ
ไม่อยากจะกินมาม่าชามโต เลย > <
-
อ่านไปอ่านมาก็ยิ่งเริ่มสงสารโก้ขั้นไปเรื่อยๆ เนมเอ๊ยยยยย! คิดอะไรอยู่เนี่ย :z3:
...แล้วคีย์นี่ออกตัวแรงอีกแล้ว!! พูดอะไรออกไปนั่น :m31:
-
ทำไมรู้สึกหมันไส้คีย์ตอนนี้มากๆเลยยยยย!!!
ทำไมต้องพูดแบบนั้นออกไปอ่ะฮะ! ??
:m16: :m16: :m16: :m16:
-
อ่านทันแล้วนะ อิอิ
-
เคยรอมาตั้งนานแล้ว รออีกซักหน่อยจะเป็นไรไป
เฮ้อออ คำคำนี้มันเศร้าที่สุดเลยอ่ะ ฮือๆๆๆๆๆ
มาต่อเร็วๆ น๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮึก ฮึก ฮือๆๆๆๆๆๆ
-
คีย์ จะเอายังไงเนี่ย
ความสัมพันธ์ของคีย์กับเนมมันยังไง ยิ่งอ่านยิ่งไม่เข้าใจ
ตอนแรกก็ไม่ชอบที่โก้ไม่ดีกับน้อง
แต่ตอนนี้
เราอยู่ฝ่ายโก้นะ
:L2:
-
คีย์ อย่าทำให้ครอบครัวเขาแตกแยกกันนะ
พี่โก้มาก่อนนนน ไม่ยอมๆๆๆ
-
เฮ้ยยยยย คีย์จะแย่งเนมจากพี่โก้
ขอบอกว่าไม่มีทางงง :angry2:
-
นั่นไำง คีย์เอาแล้วโว้ยยยยยยยยย
มันต้องมีเรื่องสนุกตามอีกมาเป็นกระบุง 5555
บอกแล้วว่าไม่ชอบคีย์ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเราต้องเกลียดคีย์แน่เลย
555555555555555555555555555 เราไม่ได้อยากเกลียดนายเลยนะคีย์
-
คีย์ แรงอ่ะ ๕๕๕
พี่โก้จะทำไงน้อ
:pig4:
-
:z2:
เปิดศึกแล้ว
-
ทำไมคีย์ต้องพูดอย่างนี้เนี่ยยยยย!!!
แล้วพี่โก้จะตอบว่าไงละทีนี้ =[]=
-
บางทีคีย์ก็น่าจะรู้นะว่าเนมรักใคร
แล้วเนมเคยเสียใจกับใครมากที่สุด
แล้วพอเนมได้มาคบกับโก้ เขาก็รักกันดี
แต่คีย์จะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร?
-
โปรดติดตามตอนต่อไป
-
วันนี้ผมมีความสุขมาก นอกจากได้มาเดินเที่ยวกับเพื่อน ยังได้มาเที่ยวกับพี่โก้ และที่สุขสุดๆ ก็ตรงที่พี่โก้และเพื่อนผมดูจะเข้ากันได้ดี โดยเฉพาะพี่โก้กับพี่บอม กับคีย์เองตอนแรกผมก็กังวลไม่น้อยเลย กลัวคีย์จะไม่พอใจหรือทำอะไรให้ผมต้องหนักใจ แต่ไม่เลย คีย์ดูปกติเหมือนเดิม แถมยังพูดคุยกับพี่โก้ได้เหมือนก่อนนี้ที่ผมกับพี่โก้ยังไม่คบกัน ใบหม่อนแอบกระซิบกับผมเบาๆ ว่าพี่โก้หล่อกว่าที่คิดไว้ แถมมาดนิ่งๆ ก็ดูเท่จะทำให้หลายๆ คนเหลียวมองตลอดทาง ป้องเองยังเดินมาแซวทุกครั้งที่ผมเผลอเหลียวมองหาพี่โก้ และถ้าพี่โก้เห็นผมจ้องอยู่ก็จะส่งยิ้มกลับมาบ้าง หรือยกคิ้วกวนๆ ใส่บ้าง ผมอยากบอกใบหม่อนว่านอกจากพี่โก้จะหล่อจะเท่แล้ว พี่โก้ยังน่ารักที่สุดในโลกด้วย
“พี่โก้ไม่อยากได้อะไรบ้างเหรอ”ผมดูออกนะว่าพี่โก้ไม่ได้สนใจเสื้อผ้าร้านที่ผ่านๆ มาเท่าไร ส่วนที่ถืออยู่ในมือก็เพราะผมบังคับให้ซื้อ
“ไม่ล่ะ พี่ไม่ค่อยได้ใส่แนวนี้เท่าไร”พี่โก้มองไปรอบๆ ร้านที่ผมกำลังยืนเลือกเสื้อให้พี่นิค เสื้อในร้านนี้ส่วนมากเป็นเสื้อยืด มีทั้งคอวีคอกลม สกรีนลายสวยๆ ทั้งนั้น แต่ก็จริงอย่างที่พี่โก้บอก ไม่ใช่สไตล์พี่โก้ เพราะที่เห็นใส่บ่อยๆ ส่วนมากจะเป็นเสื้อโทนสีเรียบๆ ขรึม ไม่ค่อยมีลวดลายอะไรหวือหวา ต่างจากเมื่อก่อนนิดหน่อย เพราะเมื่อก่อนพี่โก้จะแต่งตัวเซอร์ๆ กางเกงยีนส์สีซีดๆ เสื้อยืด หรือบางทีก็เสื้อแขนกุดแบบเสื้อนักบาสกับกางเกงสามส่วน ออกสไตล์นักกีฬา ผมก้มมองเสื้อตัวเองที่ใส่วันนี้ เสื้อยืดสีฟ้าอ่อนสกรีนลายหมีพูห์ด้านหน้ากับกางเกงขาสามส่วนสีน้ำตาลเข้ม ถ้าผมอายุมากขึ้น ผมจะยังแต่งตัวแบบไหนกันนะ
“เหม่ออะไร”อยู่ดีๆ พี่โก้ก็เอาแขนมาพาดคอผม แถมยังรั้งเข้าไปใกล้ๆ อีก ตกใจนิดหน่อย แต่เขินมากกว่า
“เปล่าสักหน่อย พี่โก้ว่าตัวนี้พี่นิคจะชอบมั้ย”ผมชี้เสื้อตัวที่อยู่ตรงหน้าให้พี่โก้ช่วยออกความเห็น มันเป็นเสื้อสกรีนลายคำว่า ‘Eat me’ ผมชอบนะ มันดูฮาๆ แรงๆ ดี คือผมกะว่าจะให้พี่นิคใส่ทำขนมที่ร้านไง ลายนี้มีทั้งแบบผู้หญิงผู้ชายด้วย
“เนมกะซื้อให้ใส่ทั้งบ้านเลย เวลาขายขนมจะได้เรียกความสนใจได้ไง”
“ไอเดียดี เลือกไซต์สิ เดี๋ยวพี่ช่วยหาร”
“โห่ นึกว่าจะออกให้หมด ไม่ป๋าเลยอ่ะ”
“ทำไมต้องป๋า”
“ก็นี่ควงเด็กมาเดินนะนี่ ป๋าๆ หน่อยก็ไม่ได้”ผมแกล้งแซวเล่นเฉยๆ นะ แต่ถ้าได้ก็ดี เพราะตอนแรกกะซื้อเสื้อให้พี่นิคคนเดียวไง แต่นี่งอกมาอีกสองตัวมันก็ต้องจ่ายเยอะขึ้น
“ไม่เห็นอ้อนเลย ปกติต้องอ้อนๆ หน่อยไม่ใช่เหรอ”เดี๋ยวนี้มีต่อปากต่อคำนะ ผมเริ่มก่อนเอง แต่ก็อายนะ ไม่ต้องแซวผมมากก็ได้
“ไม่เอา เนมเขิน”
“ซื้อให้ก็ได้ 4 ตัว แล้วคืนนี้....ใส่คืนนี้ด้วยล่ะ”พี่โก้กระซิบที่ข้างหูผมก่อนจะหันไปถามคนขายว่ามีไซต์ไหนบ้าง ปล่อยให้ผมยืนอึ้งปนอายอยู่คนเดียว ก่อนนอนใครเขาให้ทานอาหารกันเล่า ไม่รู้เรื่องเลย
ผมกับพี่โก้เดินออกจากร้านเสื้อก็ตรงไปสมทบกับเพื่อนคนอื่นที่เลือกเสื้อผ้าอยู่ร้านใกล้ๆ กัน แต่คีย์ไม่รู้อยู่ไหน
“คีย์ล่ะป้อง เห็นเปล่า”
“เห็นยืนคุยกับพี่โก้ไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ที่ไหน พี่โก้อยู่กับกู”
“อ้าว ไม่รู้ว่ะ กูแยกไปดูร้านอื่นตั้งแต่มึงกับหม่อนเข้าร้านเสื้อผู้หญิงแล้ว”
“หม่อนไปดูร้านสร้อยกับพี่บอมแล้วก็มาตรงนี้ไง แต่ไม่เห็นคีย์สักพักแล้วนะ”
“อ้าว ไปไหนวะ พี่โก้เห็นคีย์มั้ย”
“พี่ก็เดินตามเนมไปร้านเสื้อ ส่วนคีย์ก็เห็นเดินมาทางนี้นะ คงอยู่แถวๆ นี้นั่นแหละ เราเดินไปเรื่อยๆ คงเจอ”ทุกคนได้ยินที่พี่โก้บอกก็เลยตัดสินใจเดินต่อ แต่เราไม่ได้แวะเข้าร้านไหนเท่าไร เพราะได้ของกันค่อนข้างเยอะแล้ว สุดท้ายเราพบคีย์ยืนดูกางเกงอยู่ในร้านสุดท้ายของซอยนี้
“โห คีย์เดินมาซะไกลเลย ไม่รอกันบ้าง”ผมเดินเข้าไปมองๆ กางเกงที่คีย์ยืนดู คีย์หันมามองหน้าผมแล้วก็มองไปด้านนอกร้านที่คนอื่นๆ ยืนรออยู่
“แฟนมึงล่ะ”
“ไปซื้อน้ำ”ผมยิ้มตอบด้วยความภูมิใจ พอเราเดินมาพบคีย์ พี่โก้ก็สะกิดบอกผมว่าจะเดินไปซื้อน้ำร้านที่เห็นอยู่ใกล้ๆ ให้ผมรออยู่ตรงร้านนี้ก่อน
“ไปไกลๆ ก็ดี เห็นแล้วหงุดหงิด”
“อ้าว....ทำไมล่ะ คีย์...ยังโกรธเนมอยู่เหรอ”
“เปล่า แต่เห็นแล้วอิจฉาเข้าใจมั้ย เดินเป็นคู่ มีแต่กูกับไอ้ป้องโสดอยู่สองคน”
“ฮ่าๆๆ ก็จับคู่กับมันดิ ลองเปลี่ยนสเป็คมาแมนๆ บึกๆ บ้างก็ไม่เลวนะคีย์”
“หัวเราะเหรอ ตอกย้ำกันนักนะ”คีย์พูดจบก็ล็อคคอผมด้วยแขนข้างหนึ่ง แขนอีกข้างก็ยกมาขยี้หัวผมจนยุ่งไปหมด
“โอ้ยๆ คีย์หยุดเลย หัวยุ่งหมดแล้ว ปล่อยๆๆ”
“เออก็ได้ เลือกกางเกงให้หน่อย”คีย์ปล่อยแขนที่ล็อคคอผมออกให้ผมช่วยเลือกให้จนได้กางเกงยีนส์มาหนึ่งตัว เดินออกมานอกร้านพี่โก้ก็ยื่นแป๊บซี่ให้ผมกับคีย์ ส่วนในมือพี่โก้และคนอื่นๆ ก็น้ำอื่นๆ คนละกระป๋องอยู่ในมือ
“กูหิวแล้วว่ะ ไปหาข้าวกินกันเหอะ”ป้องนั่งยองๆ อยู่บนพื้น น้ำในมือน่าจะหมดเรียบร้อย แสดงว่าหิวจริง พวกเราปรึกษากันว่าจะไปทานร้านไหนดี สุดท้ายพี่โก้แนะนำร้านที่เคยทานบ่อยๆ ซึ่งเป็นร้านเดียวกับพี่บอม เราเลยยอมเดินนิดหน่อยเพื่อของอร่อย
เพียงไม่นานที่ได้เข้ามาในร้านห้องแอร์เย็นๆ คนเยอะพอสมควร เมนูที่สั่งกันแบบลืมตายก็มาวางเรียงรายตรงหน้า ด้วยความร้อนและเมื่อยจากการเดินซื้อของทำให้เราทานกันเหมือนคนอดอยาก พี่โก้ตักอาหารให้ผมหลายอย่าง เพื่อนๆ ก็แอบแซวด้วยสายตา แต่ผมอยากจะตะโกนบอกทุกคนว่าพี่โก้ไม่ได้โชว์หวานหรอกนะ แต่ที่ตักมาส่วนใหญ่คืออาหารที่ผมไม่ชอบทานต่างหาก อย่างยำมะม่วงที่ทานคู่กับปลากะพงทอดน้ำปลาเนี่ย ผมจะเลือกทานแต่เนื้อปลา เพราะผมไม่ชอบหอมแดง แต่พี่โก้ก็บรรจงตักมาวางแหมะบนเนื้อปลาให้ผมเสียพูนเลย พอผมจะเขี่ยหอมแดงออกก็ปรายตามามองจนผมต้องชะงัก แล้วยังจะปลาหมึกไข่นึ่งมะนาวที่ตักหมึกชิ้นโต ไข่เต็มตัวสีขาวขุ่นน่าทาน ยกเว้นกระเทียมซอยบางๆ โปะอยู่ คือไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบทานผักนะครับ แต่ผมไม่ชอบทานผักที่มันมีกลิ่นฉุนๆ แถมยิ่งดิบยิ่งฉุน ถ้าเป็นกระเทียมเจียวหอมเจียวนี่ผมทานได้นะ หอมๆ ดี แต่สดๆ แบบนี้ไม่ไหว กลิ่นแรงไปหน่อย
“พี่โก้เนมอิ่ม”ผมดึงแขนพี่โก้แล้วรีบบอกทันที ก็พี่โก้กำลังจะเอื้อมมือไปตักปลาเป๋าราดพริกที่โรยหน้าด้วยขิงซอยจนผมที่นั่งห่างๆ ยังได้กลิ่น ถ้าให้ผมทนกลืนขิงเข้าไปแม้แต่ชิ้นเดียวต้องอ้วกแน่ๆ
“ข้าวยังไม่หมดเลย กินๆ ไป”พี่โก้ไม่ฟังเสียง ผมเลยได้แต่นั่งคอตก หันไปมองคีย์ที่นั่งข้างๆ อย่างขอความเห็นใจ แต่พบเพียงแววตาเยาะเย้ยกึ่งสมน้ำหนักตอบกลับมาผมเลยทุบหลังมันไปทีนึงด้วยอารมณ์โมโหแฟนตัวเองแต่ไม่กล้ารุนแรงใส่ แต่คีย์มันก็ไม่ยอมนะ ยังทำท่าจะเอาส้อมมาตีหัวผม ผมเลยรีบเอนหลบมัน
“อย่ามัวแต่เล่น กินๆ ไป จะได้มีแรงเดินต่อ”พี่โก้ดันหลังให้ผมนั่งตรงๆ ก้มลงมองจานข้าวตัวเองพลเนื้อปลาสีขาวชิ้นใหญ่วางอยู่คู่กับเห็ดหอมดอกใหญ่ ไม่มีขิงซอยตัวร้ายให้ระคายตา ผมเงยหน้าส่งยิ้มให้พี่โก้แทนคำขอบคุณแล้วรีบทานต่อ แต่ก็ยิ้มดีใจไม่นาน อาหารคำอื่นที่พี่โก้ตักให้ก็มีผักที่ผมไม่ชอบปนมาสลับกับของชอบ ผมรู้สึกเหมือนโดนสับขาหลอกยังไงก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็จุก นั่งตัวตรงแทบไม่ไหว ต้องเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ผึ่งพุงที่กางออกจนกางเกงเริ่มแน่ อาหารที่ตอนแรกพวกเราตกใจที่สั่งกันมาเยอะเกินไปกลับหมดลงเกลี้ยงทุกจาน พี่บอมแซวใบหม่อนว่าทานเยอะจนพี่บอมกลัวเลี้ยงไม่ไหว ไอ้ป้องกับคีย์ตบท้ายด้วยของหวานคนละถ้วย ของคีย์มีผมคอยแย่งชิมหลายคำเหมือนกัน สุดท้ายอาหารมื้อนี้พี่โก้เป็นคนเลี้ยง เพื่อนๆ รวมถึงพี่บอมก็เลยไหว้ขอบคุณพี่โก้อย่างเป็นทางการจนทำเอาผมเงอะงะไปด้วยว่าจะไหว้ด้วยไหม แต่ผมก็ไหว้ล่ะนะ นอกจากอาหารยังมีเสื้อผ้าอีกนี่นา
“เดี๋ยวพี่จะพาใบหม่อนไปดูหนัง จะไปด้วยกันหรือเปล่า”เดินออกจากร้านอาหารพี่บอมกับใบหม่อนก็จะแยกไปก่อน
“ดูหนังตอนนี้หลับแน่ๆ อิ่มจนจะอ้วกแล้ว อยากนอนมากกว่า ผมกลับเลยดีกว่า คีย์เอาไงวะ”ป้องล้วงมือเข้าไปลูบพุงตัวเองใต้เสื้อ ไม่ได้อายคนอื่นเลยสักนิด
“กลับดิ กูก็จุกว่ะ แดดแม่งร้อนด้วย เหนียวตัว เนมล่ะ”
“ไม่รู้สิ พี่โก้ไปไหนต่อเปล่า”
“เดี๋ยวพี่กับเนมจะไปเดินซื้อของเข้าห้องอีกนิดหน่อย ไปเดินด้วยกันก่อนมั้ย เดี๋ยวขากลับพี่ไปส่ง”พี่โก้ไม่เห็นบอกผมก่อนเลยว่าจะไปซื้อของพวกนั้น ว่าแต่ซื้ออะไรล่ะ
“ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวให้สองคนนี้ไปกับผม แล้วค่อยให้ผมลงกลางทางไปต่อรถใกล้ๆ ก็ได้ ยังไงวันนี้ขอบคุณมากนะพี่ แล้วถ้ามีอะไรผมโทรหา”พี่บอมไปแลกเบอร์กับพี่โก้ตอนไหนเนี่ย มีอะไรก็โทรหาใบหม่อนสิ จะโทรหาพี่โก้ของผมทำไม
หลังจากแยกกับสองคนนั้นพี่โก้ก็เดินพาผมมาโซนของตกแต่งบ้าน ผมอิ่มมากจนไม่อยากขยับตัว ตอนนี้อยากชวนพี่โก้กลับไปนอนแผ่ที่ห้องมากกว่า
“พี่โก้จะซื้ออะไรเหรอ”
“ซื้อผ้าปูที่นอน”
“ซื้อทำไมอะ ที่มีก็ยังไม่เก่าเลย”ผมเริ่มจุกเลยอยากหาเหตุผลกลับห้องมากๆ แล้วตอนนี้ และก็จะพยายามโน้มน้าวพี่โก้ต่อไป
“ก็ช่วงนี้ต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนบ่อยๆ พี่กลัวที่มีอยู่จะไม่พอใช้”
“ก็ไม่ต้องเปลี่ยนบ่อยสิ”
“จะเอางั้นเหรอ......งั้นคืนนี้เราย้ายไปทำในห้องน้ำก็ได้ เตียงจะได้ไม่เปื้อน งั้นก็กลับกัน”พี่โก้เลี้ยวกลับไปทางที่จอดรถ ทิ้งผมยืนเคว้งอยู่กลางทาง สมองลำดับคำพูดและค่อยๆ ประมวลผลซ้ำไปซ้ำมา ถ้าสมองผมเป็นเครื่องคอมพิวเตอร์จริงๆ ตอนนี้มีเสียงระเบิดดังปุ้ง! พร้อมๆ กับควันที่พวยพุ่ง
“พี่โก้!!! เดินมากลับเดี๋ยวนี้เลยนะ”ผมหันกลับไปตะโกนเรียกคนที่ห่างออกไปไม่กี่ก้าว ให้ย้อนกลับมาเส้นทางเดิน จุดประสงค์เดิม ภารกิจสำคัญระดับชาติ...ซื้อผ้าปูที่นอนใหม่...หลายๆ ผืน
กลับมาถึงห้องเราแยกย้ายกันอาบน้ำแล้วมานอนเล่นหน้าโทรทัศน์ เปิดหนังที่เพิ่งซื้อมาดูไปได้นิดเดียวผมก็เผลอหลับ จนได้ยินเสียงโทรศัพท์ของพี่โก้ดังนั่นล่ะผมถึงตื่น พี่โก้ก็สะดุ้งตื่นพร้อมผมเหมือนกัน หนังที่เปิดไว้จบไปนานแล้ว ผมคลานไปกดปิดเครื่องแล้วลงมานอนตะแคงหันไปกอดเอวพี่โก้ที่นอนหลับตาคุยโทรศัพท์กับพี่นิ้งเรื่องงานจนเสร็จก็หันมานอนกอดผม แล้วเราก็หลับไปอีกรอบ ตื่นอีกครั้งข้างนอกห้องมืดสนิท พี่โก้นั่งพิงโซฟาอ่านหนังสือ พอเห็นว่าผมตื่นก็หันมามองแล้วก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ ผมรู้สึกว่าตัวเองมีความสุขมากๆ เลยตอนนี้ แค่อยู่กันเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร แต่ที่พี่โก้ซึ่งน่าจะตื่นสักพักแล้ว แต่ยังไม่ลุกหนีไปไหน ยังอยู่ที่เดิม ยอมให้ผมนอนกอดเอว ส่วนมือพี่โก้ก็ลูบผมเล่นเบาๆ อยากจะยืดเวลานี้ออกไปไม่สิ้นสุด แค่นี้จริงๆ ที่ผมต้องการ
วันจันทร์พวกที่ไปเที่ยวด้วยกันต่างพากันแซวผมเรื่องพี่โก้กันใหญ่ ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าต้องอย่างพี่โก้นี่แหละถึงจะปราบผมอยู่ เพื่อนๆ หาว่าผมดื้อและเรื่องมาก แต่อยู่กับพี่โก้แล้วหงอเชียว ผมไม่ได้หงอสักหน่อย แค่หือไม่ขึ้นแค่นั้นเอง
“วันนี้ไม่ไปเฝ้าแฟนหรือวะ”คีย์ถามโดยไม่หันมามองผม ตั้งหน้าตั้งตาเล่นเกมส์ออนไลน์ทันทีที่เลิกเรียนกลับมาถึงห้อง
“วันนี้พี่โก้มารับ”ผมนอนคว่ำกลางห้องทำการบ้านของตัวเอง ถึงจะยังไม่ได้ส่งพรุ่งนี้ แต่ก็ไม่อยากเก็บเอาไปทำที่ห้อง เวลาอยู่ในห้องกับพี่โก้ก็อยากทำกิจกรรมอื่นร่วมกันมากกว่า เอ่อ...ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องทะลึ่งนะ ผมหมายถึงเรื่องอื่นจริงๆ
“วันแม่กลับบ้านเปล่าวะ”
“กลับดิ มึงล่ะ กลับด้วยกันเปล่า พี่โก้ก็กลับ จะได้ประหยัดค่ารถ”
“เดี๋ยวติดแฟนนะมึง”
“บ้าเหรอ เปล่าสักหน่อย ก็พี่โก้จะกลับอยู่แล้วเลยชวน แต่ยังไม่รู้จะกลับคืนพฤหัส หรือวันศุกร์ มึงกลับด้วยกันดิ ประหยัดค่ารถ”
“ดูก่อนแล้วกัน เกรงใจแฟนมึง”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก พี่เขาให้ชวนเหมือนกัน”
“จริงอะ”คีย์หันมาถามพร้อมจ้องหน้าจับผิดว่าผมโกหกหรือเปล่า ผมจะโกหกทำไมล่ะ ก็เมื่อวานพี่โก้พูดเองว่าให้ลองถามคีย์ดู ผมก็ลังเลนะ กลัวคีย์จะอึดอัด แต่ก็อยากให้คีย์กับพี่โก้สนิทกัน อยากให้คีย์ได้รู้จักพี่โก้มากกว่านี้ จะได้สบายใจเรื่องที่ผมคบกับพี่โก้ ผมรู้นะว่าคีย์ยังมีไม่พอใจบ้างนิดๆ แต่ก็พยายามยอมรับอยู่
“จริงดิ ตกลงกลับนะ”
“ไม่รู้ ขอคิดก่อน”คีย์หันไปสนใจเกมส์ตัวเองต่อ ผมทำการบ้านจนเกือบเสร็จพี่โก้ก็มารับ วันนี้พี่โก้โชว์ฝีมือเหมือนเดิม ส่วนผมก็นั่งทำการบ้านต่อให้เสร็จ โทรศัพท์พี่โก้ที่วางอยู่บนโต๊ะรับแขกเล็กๆ ที่ผมใช้ทำการบ้านสั่นจนตกใจ พี่โก้คงปิดเสียงไว้ตอนสอนแล้วลืมเปิด
“พี่โก้โทรศัพท์”
“ใครโทรมา”พี่โก้กำลังผัดกระเพราไก่ส่งกลิ่นหอมฉุยและฉุนจมผมจามไปหลายรอบ ผมมองชื่อที่หน้าจอก็พบ...บุคคลที่คุณก็รู้ว่าใคร แม้คุณจะไม่อยากรู้จักก็ตาม แต่ผมเกลียดชื่อนี้จริงๆ นะ
“พี่ตอง”
“รับไปเหอะ พี่ไม่ว่าง”พี่โก้ตอบอย่างนี้ก็เสร็จผมน่ะสิ
“ฮัลโหล”ผมพูดด้วยน้ำเสียงแจ่มใสเสนาะหูที่สุดเท่าที่จะทำได้ และคงทำให้ปลายสายอึ้งไปพอสมควรกับเสียงใสๆ ของผม
“.......ขอสายโก้หน่อย”
“พี่โก้ไม่ว่าง พี่ตองมีธุระอะไรหรือเปล่า”ผมไม่ได้อยากหาเรื่องนะ แต่เสียงที่ตอบกลับมาห้วนๆ ทำให้หมั่นไส้จนอดยั่วไม่ได้จริงๆ
“ธุระส่วนตัว ไม่เกี่ยวกับน้องเนมหรอก”เสียงคนพูดนี่สะบัดได้อีก ถ้าอยู่ตรงหน้าผมว่าพี่ตองคงจะสะบัดบ็อบใส่ผมแน่ๆ ไม่เห็นแอ๊บแมนเวลาอยู่ต่อหน้าพี่โก้เลย
“ไม่เป็นไรฮะ พี่โก้กับเนมก็เหมือนคนๆ เดียวกัน เรื่องส่วนตัวของพี่โก้ก็คือเรื่องของเนมด้วย ต่อให้พี่คุยกับพี่โก้สองคน พี่โก้ซึ่งเป็นแฟนของเนมก็ต้องมาเล่าให้เนมฟังตามประสาแฟนที่ดีอยู่ดีนั่นแหละ เพราะงั้นเพื่อไม่ให้พี่โก้เสียเวลาในการทำอาหารเย็นเพื่อเนม พี่ตองพูดธุระของพี่มาเลยดีกว่าฮะ”ยิ่งพูดยาว เสียงก็ยิ่งได้ พี่โก้นี่หัวเราะจนไหล่กระเพื่อมเลย ไม่สนหรอก ก็พี่โก้ให้ผมรับเอง อีกอย่างกรณีนี้ไม่ใช่เพื่อนแล้วก็ไม่เกี่ยวกับงานด้วย
“นี่น้องเนม พี่อายุมากกว่าเนมนะ หัดเคารพผู้ใหญ่ซะบ้าง แล้วพี่ก็สนิทสนมกับโก้ก่อนน้อง เรานอนด้วยกันแล้ว ก่อนเนมจะมาอยู่กับโก้อีก ใครมาก่อนมาหลังให้มันรู้ซะบ้าง ตอนนี้โก้ก็แค่หลงเด็กใหม่แค่นั้นล่ะ อย่างโก้น่ะไม่มีใครจับอยู่หรอก โก้ไม่เคยคบใครเป็นตัวเป็นตนไม่รู้รึไง เพราะงั้นก็อย่าหวังว่าโก้จะจริงจังกับน้อง ไว้โดนทิ้งเมื่อไรจะหาว่าพี่ไม่เตือน”
“เนมว่าพี่ตองคงเข้าใจผิดแล้วล่ะว่ามาก่อนเนม สนิทกับพี่โก้ก่อนเนม เนมน่ะสนิทกับพี่โก้ตั้งแต่ยังใส่รองเท้ากลับข้างอยู่เลยนะ พี่โก้ทั้งอาบน้ำป้อนข้าวให้เนมมาตั้งแต่เด็ก ไอ้เรื่องอย่างว่าก็เหมือนกัน เนมกับพี่โก้ได้กันตั้งแต่เนมยังไม่ทำบัตรประชาชนเลยนะจะบอกให้ เนมโดนพรากผู้เยาว์นะเนี่ย หลงไม่หลงก็ไม่รู้ล่ะ แต่พี่โก้ไปรับไปส่งเนม เช้าถึงเย็นถึงกลางคืนก็ถึงตลอด วันๆ เนมแทบไม่ต้องทำอะไร มีพี่โก้คอยบริการทุกอย่าง แต่ก็ขอบคุณที่พี่บอกนะว่าพี่โก้ไม่เคยคบใคร เนมจะได้ดีใจกว่ามากเดิมที่เป็นแฟนคนแรกที่พี่โก้คบด้วย แถมยังเปิดเผยให้ทั้งเพื่อนทั้งที่ทำงานรวมถึงคนอื่นๆ ได้รู้ อย่างว่านะฮะ กระดูกเด็กๆ มันก็อ่อนอย่างนี้ล่ะ เนื้อนุ่มๆ อ่อนๆ ใสๆ เคี้ยวยังไงก็นุ่มลิ้นนุ่มมากไม่เหมือนกระดูกแก่ๆ เปราะๆ แถมหนังยังเหี่ยวอีกด้วย พี่ตองว่างั้นมั้ย”
“กรี๊ดดดดดดด อีเด็กบ้า อีเด็กตอแหล....”เสียงกรี๊ดดังขึ้นมาทันทีที่ผมพูดจบ ท่าทางจะอัดอั้นมาทานเลยเล่นซะหูผมอื้อเลย ผมรีบวิ่งเอาโทรศัพท์ไปจ่อหูพี่โก้ คิ้วตึงๆ เมื่อครู่ก็เริ่มขมวดขึ้นเรื่อยๆ
“.......ตอง...ใช่ผมเอง ต่อไปนี้ไม่ต้องโทรมาอีกแล้วนะ.........ผมไม่เคยมีเรื่องอะไรกันให้ต้องสานต่อกับคุณ มันไม่เคยมีคำว่าเรามาตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าโทรมาอีกผมคงไม่รับนะ”พี่โก้พูดแล้วก็แย่งโทรศัพท์ไปกดตัดสายทั้งๆ ที่ยังมีเสียงอีกฝ่ายเล็ดรอดออกมาให้ได้ยิน
“แหม อิจฉาจัง มีหนุ่มโทรมาจีบ หนุ่มหรือสาวก็ไม่รู้ กรี๊ดซะหูอื้อเลย”ถ้าถามว่าหึงไหม มันไม่เชิงนะ เป็นอารมณ์หวงมากกว่า เพราะรู้ดีว่าพี่โก้ไม่เล่นด้วย แถมยังออกจะเด็ดขาดและเข้าขั้นเย็นชาเลยทีเดียว แต่ก็นะ ผมเกลียดคนชื่อนี้ทุกคนเลยนี่น่า ไม่รู้ทำไมรอบๆ ตัวที่ชื่อนี้มักจะเป็นศัตรูกับผมไปซะหมด
“ก็ไปยั่วเขาเอง ด่าไฟแล่บจนให้คะแนนไม่ทันเลย”
“เขาก็ไฟแล่บเหมือนกันเหอะ มีมาอวดเนมด้วยนะว่าเคยนอนกับพี่ด้วย”ผมจะหึงก็เรื่องนี้ล่ะ ใจมันแปล๊บๆ เหมือนกันนะเมื่อคิดภาพที่พี่โก้กำลังมีอะไรกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผม แต่ทำไงได้ มันเป็นเรื่องระหว่างที่เราสองคนห่างกันไป หากคิดอย่างที่พี่โก้เคยบอกก็จะทำให้สบายใจขึ้น มันไม่ใช่เรื่องใครผิดใครถูก เราก็แค่เลือกสิ่งที่เราต้องการในตอนนั้น แต่การคิดอย่างพี่โก้มันก็เจ็บเหมือนกันนะ เมื่อคิดในมุมกลับที่ว่า...ณ ตอนนั้น เราไม่เลือกกันและกัน
“ไก่นุ่มมั้ย”พี่โก้ถามระหว่างที่ผมกำลังเคี้ยวเนื้อไก่จากส่วนอกไก่ทอดกระเทียมดับความเผ็ดจากผัดกระเพรา ผมพยักหน้าแทนคำตอบ พี่โก้ก็ยิ้มตอบมาพร้อมคำพูดที่ทำให้สำลัก
“อกลูกไก่น่ะ อกเล็กๆ ไก่วัยเยาว์ พี่พรากมาทอดให้เนมกิน เนื้อกำลังนุ่มลิ้นจริงๆ แต่เสียดาย...ไม่มีหัวนมเหมือนเนมเลย”หากมีใครเตือนผมก่อนหน้านี้ว่าพอเป็นแฟนแล้วพี่โก้จะทะลึ่งและขี้แกล้งหนักกว่าปกติก็คงดี
หลังจากคะยั้นคะยอคีย์หลายๆ รอบเข้า คีย์ก็ตกลงที่จะนั่งรถกลับบ้านในวันแม่ด้วยกัน เนื่องจากวันศุกร์พี่โก้หยุดงานเราเลยกลับกันตั้งแต่คืนวันพฤหัส โดยที่เลิกเรียนเสร็จคีย์ก็เก็บกระเป๋าแล้วมารอที่ห้องพี่โก้เลย เราแวะทานอาหารก่อนขับออกจากกรุงเทพฯ คีย์แทบจะหลับทันทีที่กลับมาขึ้นรถ ส่วนผมนั่งคุยเป็นเพื่อนพี่โก้ระหว่างทาง คืนนี้ผมไปค้างกับพี่โก้ล่ะ ก็เราไปถึงดึกใช่มั้ยล่ะ จะได้ไม่ต้องให้ที่บ้านคอยเปิดประตูไง แม่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงว่าผมกลับตอนไหน แค่บอกว่ากลับดึก ค้างบ้านพี่โก้ก่อน แม่ก็ไม่สบายใจแล้ว
พอรถเริ่มเข้าเขตตัวเมือง คีย์ที่ตื่นมาได้สักพักก็บอกให้พี่โก้ไปส่งที่อื่นซึ่งไม่ใช่บ้านของคีย์ ผมมองผ่านกระจกหลังนิ่งๆ ไม่อยากจะซักว่าใช่อย่างที่สงสัยหรือเปล่า แต่เปอร์เซ็นต์เป็นไปได้สูงเพราะคีย์ไม่ยอมสบตาผมเลย พี่โก้จอดรถใต้หอพักใกล้ๆ สถาบันเก่าผม ซึ่งมีตัวน่ารังเกียจยืนเชิดอยู่ริมฟุตบาตรทางเข้าหอ
“ไปนะครับพี่ ขอบคุณครับ ไปนะมึง”คีย์ยกมือไหว้พี่โก้แล้วรีบหิ้วกระเป๋าเป้มันเปิดประตูลงไป ดีนะที่มันไม่ได้ยืนฝั่งที่ผมนั่ง เพราะผมไม่อยากจะเห็นหน้ามัน ทำไมช่วงนี้ดวงซวยๆ ก็ไม่รู้ เพิ่งปะทะคารมย์กับตองรุ่นใหญ่ไม่กี่วันก่อน วันนี้ต้องเจออีตองรุ่นเล็กอีกแล้ว
“พี่กลับรถตรงไหนได้ ตรงเข้าไปมีที่มั้ย”พี่โก้ลดกระจกลงแล้วถามคีย์ที่ยืนอยู่ข้างรถ
“เดี๋ยวพี่กลับใต้หอก็ได้ ข้างในโล่ง เดี๋ยวตองดูทางให้”ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครเสนอหน้าตอบ เห็นคนหน้าตาดีหน่อยไม่ได้ แล้วพี่โก้ทำไมต้องลดกระจกลงก็ไม่รู้ ให้มันเห็นเงาๆ มืดๆ เหมือนตอนแรกก็ดีอยู่แล้ว ขับตรงๆ ไปเดี๋ยวก็เจอที่กลับรถเองนั่นแหละ ดูมันดิ กระดี๊กระด๊าโบกมืออย่างกับตำรวจจราจร ถ้ามีนกหวีดมันคงเป่าแล้วล่ะ แต่ตอนนี้มันคงอยากเป่าอย่างอื่น เล่นจ้องพี่โก้ตาพราวเลย แรด!!
“ไปนะคีย์ บ๊ายบาย”พอกลับรถเสร็จ เลยกลายเป็นว่าผมอยู่ใกล้คีย์กับมันแทน ผมเลยลดกระจกลงโบกมือให้คีย์ แต่จุดประสงค์จริงๆ ก็คือการกำมือชี้นิ้วโป้งไปที่พี่โก้ ก่อนจะวกกลับมาที่ตัวเอง พร้อมพูดโดยไม่ออกเสียงพอให้มันอ่านปากได้ชัดๆ ว่า ‘คนนี้! ของกู!!’
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มีข่าวร้ายนิดๆ แจ้งใครทราบ พอดีจีจะไปเที่ยวต่างจังหวัด 2 อาทิตย์นะคะ เรื่องการอัพตอนใหม่อาจจะไม่สะดวก ถ้าว่างและมีเวลา+มีอินเตอร์เน็ต+คอมฯ ก็จะอัพให้อ่านนะ แต่ถ้าไม่มีจริงๆ จะชดเชยให้หลังกลับมานะคะ
:mc4: :mc4: :mc4:
สวัสดีปีใหม่จีนล่วงหน้าค่ะ
:L2:
-
จิ้มคุณจี อิอิ
-
น้องเนม นิหวงคีย์ จังนะ ระวังพี่โก้ น้อยใจเน้อ
จะหาว่าไม่เตือน
-
โก้แอบทะลึ่งนะนั่น ทำน้องอายไม่เว้น
ส่วนตองยังไม่หมดความพยายามอีกนะ
-
กรี๊ดดด น้องเนมได้อีกก ชอบค่ะ o13
พี่โก้เวอชั่นทะลึ่งน่ารักมากเลยอะกรี๊ดด :impress2:
อิน้องตองรุ่นเด็กไม่รู้ซะแล้วว่าพี่โก้ของใคร :fire:
-
คนนี้ของกู 55555555555น้องเนมแร๊งงงงงงงงงงส์
-
น้องเนมแรงงงงงงง ออกตัวเป็นเจ้าของแบบนี้
ตอนนนี้เล่นแทกทีมมา 2 ตองเลย เจอน้องเนมตอกกลับไปแบบนี้คงหายไปได้ซักพักหล้ะนะ :laugh:
-
พี่โก้มุมทะลึ่ง
นำเสนอโดย น้องเนม~
น้องน่ารักเหมือนเดิมเลย
พี่โก้ก็แมนได้อีก
โครตชอบอ่ะ ตอนที่ด่าอิพี่ตอง
พระเอกที่ดีมันต้องแบบนี้
พี่โก้ชนะเลิศจ้า
-
หุหุ สาแก่ใจพี่จริงๆน้องเนม :laugh: เริ่ดมากค่ะคุณน้อง
แต่ค้างนิดหน่อยระหว่างพี่โก้กับคีย์ แต่ดูคีย์จะเริ่มรับได้รึเปล่า
สวัสดีปีใหม่จีนล่วงหน้าด้วยค่า พี่จี เดินทางปลอดภัยค่า :mc4: :mc4: :mc4: :bye2:
-
เออ น้องเนมให้มันได้งี้สิ ประกาศศักดาไปเล้ยยยยยยย
5555555555555 ฮาว่ะะ
ชอบอ่ะะะะะะะ ชอบพี่โก้แบบนี้จัง ทะเล้นๆออกหื่น น่ารักกกกกกกกกก :z3:
-
สะใจน้องเนมตอบกลับนังตองใหญ่ ปากจัดใช่ย่อยเหมือนกันนะเนี่ย
นังตองเล็กก็เจอไปเต็มๆ ‘คนนี้! ของกู!!’ o13
:pig4: คุณจี เที่ยวให้สนุกนะครับ
-
โอยยย....พี่โก้ตอนนี้ น่ารักมากกกก
-
คีย์เอ๊ยยยย เลือกคนอื่นเถ๊อะ นี่ขนาดคีย์อยู่ต่อหน้ายังกล้าหลีพี่โก้นะ ลับหลังจะขนาดไหนเนี่ยะ
โก้คงขำตายเลย เจอสองตองฮ่าๆๆๆ
-
น้องเนมของเราแอบร้ายไม่หยอกเลยนะเนี่ย
แต่ก็นะ เหมือนคีย์กับโก้จะเริ่มเข้ากันได้ นิดๆ
แต่ก็ยังดีกว่าที่ทะมึงทึงแบบเมื่อไหร่
แต่คีย์ก็ยังทำประชดเนมอีกนะ
น้องเนมนี่เป็นอะไรกับคนชื่อตองนักหนาหนอ :a5:
-
ขำนางตองกรี๊ดๆ ฮ่า ฮ่า สาวแตกเลย
-
จัดเต็มทั้งพี่โก้และน้องเนม ว่ากันไม่ได้นี่เนาะ ต่างคนต่างรอพอเวลาอะไรมันลงตัว
ไอ้ที่อึดอัดเก็บกดมานานมันเลยออกมาด้วย น้องเนมขี้หึง พี่โก้ก็นะอ หื่นซะ
-
พี่โก้ทะลึ่งอะไรอย่างนี้!!! :impress2:
ส่วนน้องเนมก็ปากเก่งแต่กับคนอื่น แต่พอเจอโก้ ก็เอาแต่เขินอยู่นั่นแหละ
อกไก่ผู้เยาว์ ก๊ากกก พี่โก้คิดได้นะ :-[
-
อะไรยังไงกันแน่ ที่จริงแล้วคีย์ต้องการจะลองใจพี่โก้เปล่าอ่ะ เพราะดูเหมือนคีย์จะทำใจยอมรับได้บ้างแล้วนะ เดาท่าทางของสองคนนี้ไม่ออกเพราะดูท่าทีเหมือนปกติ ราวกับไม่เคยพูดจาเปิดศึกกันมาก่อนเลยอ่ะ พี่โก้พอเป็นแฟนกับเนมแล้วพี่แกดูทะลึ่งและหื่นๆหน่อยๆ. ออกแนวแกล้งหยอกแฟนให้เขินเล่นอยู่เรื่อย ตองเองก็จบเหอะต่อให้ตามตื้อ หรือด่าเนมมากแค่ไหนทุกอย่างก็มีค่าเท่าเดิม เนมสวนกลับไปได้เริ่ดมาก สะใจดีจริงๆ และคงจะตรอกกลับได้ถูกใจพี่โก้แน่ๆ ส่วนตองเล็กก็เจอไปเต็มๆคะ คนนี้ของกู หึ สะใจอีกดอก
คุณจีเดินทางปลอดภัยนะคะ เที่ยวเผื่อเค้าด้วย ฮึ่ก สอบเสร็จก็งมทำงานต่อเลย อยากเที่ยวบ้าง ㅠㅡㅠ
-
เมื่อไหร่อีตองรุ่นเดอะ กับ รุ่นเล็กมันจะหายไปนะ
-
โอ้ น้องเนม แร๊งงง แต่ก็สะใจดี 555
แต่พี่โก้นี่ื เสื้อ ผ้าปูที่นอน
ไหนจะอกไก่ โอ๊ยย พูดให้น้องเนมเขินตลอดๆ >.<
-
มีเผาผีตองเหลืองด้วยแหะ
-
:z2: ขอบคุณที่มาต่อค่า
:o8:ต้องเปลี่ยนที่นอนบ่อยๆ ^^ ไม่ค่อยเกทเท่าไหร่ :-[ตอนหน้าขอสาเหตุการเปลี่ยนที่นอนโดยละเอียดได้มั้ยค่ะ :impress2:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วหลงรักน้องเนมจังเลย ฉากปะทะเนมตอง(เล็ก,ใหญ่) มันส์มั่กๆ
ฟิลตอนบอกคนนี้ของตรูนี่สะจายยย o18
-
อร๊ายยยย อีตาโก้นี่พูดจาทะลึ่งขึ้นทุกวันนะ
น้องเนมก็ปากคอเราะร้ายเน๊อะ ว่าซะตองไปไม่เป็นเลย เหอๆ
-
อั๊ยยะ สะใจ เล่นทั้งตองเล็กตองใหญ่เลยนะเนมตอนนี้ 5555555555555 :laugh:
-
เนมร้ายนะเนี่ย
-
ว๊ากกกก ชอบพี่โก้แบบนี้ที่สุดเลย น่ารักแบบหื่นๆๆ :o8: :o8: :o8:
น้องเนม มันต้องอย่างงั้นลูก จัดไปอย่าให้เสีย ว่าคนนี้ของกู :laugh: :laugh: :laugh:
สนุกมากๆชอบที่สุดเลย พี่โก้&น้องเนม :impress2: :impress2:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น้องเนม เล็กพริกขี้หนูจริงนะ
แบบนี้แหล่ะ ถูกใจใช่เลย
-
น้องเนมตอบได้ถูกใจมากให้กับทั้ง 2 ตอง o13 o13 o13 o13
-
อยากรู้ว่าตอนนั้นอิพี่โก้มันตอบกลับคีย์ว่ายังไงบ้าง :o9:
ไปเที่ยวสองอาทิตย์ ถึงจะนานแต่ก็ยังรอเหมือนเดิมจ้าคุณจี :กอด1:
-
Sajai maak kha n'name,,,555555
-
ตอนนี้มันได้อารมณ์ภาพนี้มากค่ะ
(http://img15.imageshack.us/img15/1679/39412416944349316021216.jpg)
ทังพี่โก้ที่หื่นหน้าตาย หื่นเปิดเผย หื่นสารพัด
และน้องตองที่ขอกันง่ายๆแบบนี้ -0-
-
น้องเนมควรจะด่าให้ครบทุกตองซะนะจ๊ะ ^^
เที่ยวให้สนุกค่าพี่จี
-
ตอนนี้น้องแนมจัดเต็ม!!
ไม่เครียดกับเด็กไปตอน 5555
แหม~ด่าไฟแล่บ ได้ใจอ่ะ!♥
พี่โก้โชว์ความหื่นมว้ากกกก คิดไม่ถึง!?
พี่โก้มุมหื่น กระจายทั่วตอนเลยแฮะ = =)b
รอตอนต่อไปค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะพี่จี~ ^^)/
-
หญิงเนม RANK!!!
-
เนม...กล้าว่าคนอื่นว่าแรดเนอะ 55+ ดีใจได้อ่านตอนเช้าก่อนทำงาน
คีย์...บางทีอาจจะกลัวเนมเจ็บเลยทำตัวพิสูจน์พี่โก้ (ละมั้ง) รึแอบลองเชิงเนมด้วยการไปหา ตองน้อย ? รอคุณจีเฉลยดีกว่า บางทีอาจไม่มีไรในกอไผ่ก้อได้
ส่วนโก้...แม่มเอ้ยยยยย ได้ใจจริงๆ อีอกไก่อกเนม หัวนมเนี่ยยยย ตอนผ้าปูที่นอนก้อทีแล้วนะ 55+++ นอกจากบนเตียง ไปทำที่อื่นบ้างไหมอ่ะ ระเบียง ? ลิฟ ? ไม่เอาห้องน้ำนะ เบื่อแระ 55++
คนนี้ของกูววววว»» เนมเอ้ย แรงจริงจัง รักแรงโกรธแรงนะเนี่ย คาดว่ากลับบ้านหนนี้มีเรื่องราวแน่เลย
ไปเที่ยว ตจว. เชียงใหม่รึเปล่า เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกนะคะ ขอให้มีเนตไว้อัพตอนหน้าด้วย แต่ถ้าคาดว่าไม่มีก้อ อัพมันคืนนี้เลย 55++
-
ตอนนี้น้องเนม กินรวบ o13
+1 ให้ครับ น้องจี ก๊องเหฟัดฉ่อยครับ ( ล่วงหน้าเช่นกัน )
-
พี่โก้ก็มีมุมน่ารักนะเนี่ย :z2:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ชอบตอนนี้จัง
พี่โก้กับเนมสวีทจนน่าอิจฉา
ชอบฉากปะทะคารมณ์ กับพี่ตองใหญ่ด้วย
ร้ายนะจ๊ะ o13
-
‘คนนี้! ของกู!!’
อ๊ายยยยยยยยยยยย :z3: :z3:
-
แอบเอะใจพี่โก้กับคีย์ เค้าหายเคืองกันยัง? แต่ไม่เป็นไรเนมแรงเป็นพอ สะใจจริงๆ +100ให้พี่จีเลยค่ะ :L2: :กอด1:
-
คนนี้ ของกู :laugh: :laugh:
เต็ม10ให้ล้านเลยพี่จี :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
คำตอบโดนใจมากเลยเนมทั้งสองตองเลย
แต่โก้นี่หื่นขึ้นเรื่อยๆเลย 555
-
:o12: เอิ่ม...น้องเนม ร้ายเหมือนกันนะเรา
พี่โก้โหมดทะลึ่ง ขี้เล่น มันก็น่ารักดีเหมือนกันนะ
-
อ๊าคคคคคคคค
พี่โก้ขี้แกล้งเหมือนกันนี่หว่า
น้องเนมแรงได้ใจพี่ชอบอ่ะ
เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะคุณจี
-
พี่โก้น่ารักอ่ะ :-[ ดูขี้เล่นขึ้นเยอะ ชอบๆ
เกลียดอิพี่ตองไม่รู้จริงใครมาก่อนมาหลัง ทั้งสองตองเลย! 55.
-
ประโยคสุดท้าย.....น้องเนมแรงมาก
ดีแล้วค่ะ จัดการให้หมด
เพราะหมั่นไส้ทั้งสองตองเหมือนกัน
เวลาพี่โก้ทะลึ่งเนี่ย
ทำไมเราแอบหน้าแดงไปกับเนมก็ไม่รู้
5555 นึกว่าโก้พูดกับเรา
ขอบคุณมากนะคะ ^^
-
ถ้าเนมจะเริ่ดขนาดนี้!
ส่วนพี่โก้นั้น...ช่างน่ารักจริงๆ
คืออยากจะถามว่าหื่นขึ้นรึเปล่า?
แต่เอาน่ะ น่ารักมากมากอ้ะ ♥
-
มุกอกไก่ของพี่โก้นี่เยี่ยมจริง o13
ส่วนน้องเนมก็ตอบตองได้ฉะฉานดี เอาซะหน้าหงายเลย :m20:
-
พอเป็นแฟนพี่โก้ก็ชัดเจนได้ตลอด
น้องเนมก็นะรักกันให้มากๆละ
-
คนนี้ของกู >> น้องเนมเเร๊งงง
โก้เวอร์นี้ก็น่ารักดีเเฮะ
-
เนมทำถูกแล้ว แสดงความเป็นเจ้าของบ้างก็ดี
เจอเสียงกรี๊ดเข้าไป แก้วหูแตกมั้ยนั่น
ปล.สองอาทิตย์สำหรับการเที่ยว ขอให้สนุกมาก ๆ นะคะ :jul3:
-
เนม กะ โก้ น่ารักก็ตรงนี้แหละ ๕๕๕
ต่างคนต่างหวง ถึงไม่แสดงออกชัดเจน ((กับคนของตัวเอง))
แต่พอใครแสดงท่าทีจะเอาของตัวเองก็จะเริ่มแสดงความเปฌนเจ้าของทันที
น่ารัก โฮะ ๆ
-
แซ่บ
จริงๆ แล้ว ตองใหญ่ และตองเล็กอาจจะน่ารัก ขี้อ้อน รักสันติ แต่มาเจอเนม เลยฮึดสู้ *มองบวก*
-
o13 พี่โก้ เริ่มชัดเจนขึ้นทุกวันๆๆ ชอบบบบ ....
น้องเนมลูกกกกกก นู่แรงมากกกก พี่ปลื้มมม ฮิฮิ
-
เอิ๊กๆๆๆๆ
เนมแรงอ่ะ
สุดยอด
-
มาทั้งตองใหญ่ ตองเล็กเลย
แต่ยังไงเนมก็เอาอยู่
ก็พี่โก้เค้าอยู่ข้างเนมนี่นา
:L2:
-
เหม่... สะใจจริง ๆ
น้องเนมตอบได้ใจมากค่ะ..
"คนนี้ ของกู"
แม่นยำตรงประเด็น.. คิกคิก
-
‘คนนี้! ของกู!!’
กูก็ชอบตรงนี้นี่แหละ!!
-
ชอบพี่โก้ทะลึ่งอ่ะ :m10:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:laugh: ชอบน้องเนมอะ แต่ละอย่างที่ทำน่ารักดี แต่ก็สะใจไปด้วยในตัว :m20:
:pig4: คะ
-
"เช้าถึงเย็นถึงกลางคืนก็ถึงตลอด" 5555 น้องเนมแรง
คุณจีเดินทางปลอดภัย เที่ยวเผื่อด้วยนะค่ะ
-
พอเป็นแฟนกะน้องเนมแล้วก็ได้เห็นอิพี่โก้ในอีกแบบนึง น่ารักดีเหมือนกัน
ปล.ไปเที่ยวให้สนุกนะคะคุณจี กลับมาขอแค่ 2 ตอนติดก้อแล้วกันค่ะ
:pig4:
-
ล่วงหน้าซะไวเชี่ยว
เนมท่าทางจะไม่ถูกกับคนชื่อตองจริงๆนะนี่
-
:impress3: เนมเยี่ยมมากกกกกกก
พี่โก้น่ารักอ่ะ
-
ยังขาดอีก 1 ตองนะ เพราะ ตองจริงๆต้องมี 3 (เดี๋ยวจะเกลียดไม่ครบตอง)
-
ตองสองตอง แพ้อย่างราบคาบ 55555
-
...กันท่ากันสุดฤทธิ ตอนที่แล้วคีย์ก็บอกว่า จะมีการคืนดีครั้งที่ 3
...ตอนนี้คุณน้องเนม ก็บอกตองเล็กว่า คนนี้..ของกู เออ มันเหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรีเนอะ ตีตั๋วจองกันไปจองกันมา :laugh:
...พี่โก้ หื่นขึ้นจริงๆๆด้วยนะน้องเนม คุณจี ตามสบายเลยจ้า เที่ยวให้สนุก เดินทางปลอดภัย
-
เจอแต่อะไรตองๆ เนอะน้องเนม เราเลยต้องจัดเต็มตลอด แร๊งแบบนี้ป้าชอบค่ะ
ตั้งแต่รับน้องเนมเป็นแฟน พี่โก้แกหื่นออกหน้าออกตามากอ่ะ
-
ชอบมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!! :impress2: :impress2: :impress2:
เนม....สุดยอดอ่ะ ตองใหญ่ตองเล็ก เจอน้องเนมหมด ! ว๊ะฮ๊าๆๆ :laugh:
เพิ่งได้มาอ่านนะคะเนี่ย ระเีบียงรัก เคยอ่านแต่รู้สึกว่าจะยังอ่านไม่จบง่ะ
ก็พอจะจำตัวละครหลักได้อยู่บ้างอ่ะนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของแต่ละคนเป็นมาเป็นไปยังไง เหอๆ = =
ี
คาดว่า ต้องรีบหาอ่านด่วนๆๆๆๆ เลยเจ้าค๊า o18
โดยส่วนตัว ชอบนิสัยพี่โก้มากเลยง่ะ เป็นผู้ชายที่นิ่งๆ ดูเย็นชา หยิ่ง จอมวางแผน แต่ก็ดูอบอุ่น เอาใจใส่ดีเหมือนกันนี่นา อิอิ อ่านไปอ่านมาแล้วก็เขินตามน้องเนมเลยนะเจ้าคะ >< เปิดมาเจอเรื่องนี้ อ่านติดต่อกันมาจนถึงปัจจุบันเลยเนี่ยยย หลุดไม่ได้เลย สนุกมว๊ากกกกกกกกกก! ยิ่งตอนนี้ โก้เนมเขาหวานๆๆ กันได้อีกอ่ะ แต่แอบงงกับคีย์ เอ๊ะ ยังไงกัน?? สรุปคือตอนนี้คีย์ก็ยังไม่บริสุทธิ์ใจกับเนมเหรอเจ้าคะ =[]= แหะๆๆๆ รอติดตามต่อไปค่ะ :bye2: :bye2:
o13 o13 o13
-
แรงจริงอ่ะเนม o18
-
o13 o13 o13พี่โก้ทะลึ่งเหมือนกันนะนี้ เดวเหมาผ้าปูที่นอนมาให้เลยค่ะเอาสัก3โหล 55555 :impress2: :impress2: :impress2:
-
เนมแร๊ง แบบนี้ชอบนะ ฮ่าๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด ด..
พี่โก้แซวแรง!!
แต่น้องเนมก็แรงพอตัว กร๊ากกกกกก ก
อ่านแล้วอยากระเบิดตัวเองหน้าจอคอม...
ฮืออออออ อ.. เขินอ้ะ!! >///<
o18
-
ชอบ ๆ มุขนี้ได้ใจจริง ๆ ฮ่า ๆๆ
-
อิพี่โก้ทะลึ่งว่ะ
สองตองเจอน้องเนมเต็มๆ
55555
-
คนนี้ของกู!! ชัดป่ะ? 55555
-
พี่โก้หื่นแต่ก็น่ารัก
-
นับวันยิ่งน่ารักนะเนี่ยคู่นี้
ด่าเก่งจริงๆนะเนมน่ะ
-
พี่โก้โคตรทะลึ่งเลยอะ o18
น้องเนมก็สุดยอดเลย สองคนนี้เหมาะสมกันจริงๆนะ แรงกันแรงมาเจอกัน :z2:
-
น้องเนม สวดยอดดดดดดดดด !!!
-
ถูกใจว่ะแม่ง
-
ตอนนี้พี่โก้น่ารักมาก o13
เนมเด็ดสุดๆ ปราบทั้งตองใหญ่และเล็ก :laugh:
-
เนมแรงมากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
ชอบบบ! ตองเล็กตองใหญ่ไม่ได้แอ้มพี่โก้หรอก!!!
555555555 >[]<
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
+1 ชอบตอนนี้มากกกกกกกกกกกกกก
น้องเนมเริ่ดสุดอ่ะ
ชอบตอนที่คุยกะตอง กร๊ากกกกกก
ตั้งแต่ยังไม่ทำบัตรประชาชนเลยรึ โฮะๆ เด็กจริงอะไรจริง
แล้วตอนสุดท้ายนี่ เด็ดสุด ,, คนนี้ของกู สินะะะ
^^
-
เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นไรอ่านเรื่องคุณจีทีไรระแวงทุกที
กลัวจะมาม่า 555
-
เนมแม่งปากจัดมากอะ
ดีนะเราไม่ได้ชื่อตอง๕๕๕
-
เที่ยวให้สนุกนะคะ กลับมาค่อยอัพก็ได้
จะได้มีเรื่องสนุกๆ ระหว่างโก้เนมตอนกลับบ้าน
-
+1 จ้า
:z3: :z2:
:call:
-
บังสกุลมันเลยทั้ง 2 ตอง นั่นแหละน้องเนม
+1 ให้เลย แรงแบบนี้สิ ถูกใจเจ๊
-
:z3: :z3: เขิลแถมเนมมม ถ้าพี่โก้จะมาแอบหวานแอบหื่นตลอดๆๆแบบนี้่
ชอบตอนเนมด่าตองอะ มันได้ใจจิง
ให้มันรุ้ซะมั่งเนอะว่าใครมาก่อนกันแน่อะ 55555555555
คีย์จ้าาาา อยากให้คีย์กับพี่โก้เข้ากันได้อะ เนมจะได้มีความสุข
อ่านแล้วรักโก้จังเลย
รักโก้มากกกกกกก ผู้ชายแบบนี้มีเสน่ห์จิงๆๆ :o8: :o8:
-
สะใจตอนที่เนมคุยกับตอง :laugh:
เยี่ยมไปเลยลูกแม่ เอาซะตองหน้าหงายไปเลย :m20:
ปล. พี่จี เรื่องดำเนินมาถึงครึ่งทางยังคะ :impress2:
-
อ่านเรื่องนี้..สนุก
ครบทุกรสชาติจริงๆ
เยี่ยมมาก
o13
ขอบคุณครับ คุณจี
:L2:
-
ขำเนมร้ายพอดูเลยนะ เอาซะตองสาวแตกไปเลย
เที่ยวให้สนุกนะค้า
-
เนมเอ้ย น่ารักสุดยอด >.<
-
คนนี้ของกู!!!!
น้องเนมแซ่บมากกกก ด่าไฟแลบเลยอะ ชอบๆๆ
ไม่ว่าจะตองรุ่นเล็กหรือรุ่นใหญ่เนมก็เอาอยู่!
-
ขำเนมหวงพี่โก้น่าดู แถมแอบร้ายไม่เบา
-
เนมน่ารักสุดยอดดด ขี้หวงด้วย
ชอบเวลาเนมหวงพี่โก้ 55
ยิ่งตอนจบตอนยิ่งน่ารัก~
แรงได้ใจ แต่ก็ยังน่าเอ็นดู
เป็นกำลังใจให้พี่จีค่า
รอตอนต่อไป~ ^_^
-
เพิ่งอ่านระเบียงรักจบ ดีใจมากที่มีเรื่องเกี่ยวกับโก้ :o8: เหมือนได้ต่อยอดไม่อยากให้ระเบียงระจบเลย
ต้องมีเรื่องของตี๋ด้วยนะ มีให้ครบเลย 3 คนดีมากเลย :กอด1:
-
บ้ะ คีย์ยังจะกลับไปหาตองอีกหรอเนี่ยยย
-
ก็เราไปถึงดึกใช่มั้ยล่ะ จะได้ไม่ต้องให้ที่บ้านคอยเปิดประตูไง แม่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงว่าผมกลับตอนไหน แค่บอกว่ากลับดึก ค้างบ้านพี่โก้ก่อน แม่ก็ไม่สบายใจแล้ว
อ่านอันนี้แล้วคิดว่าน่าจะผิดอ่ะ
น้องเนมน่ารักดี. มีเขี้ยวมีเล็บด้วย
แต่โก้กล้งเนมหน่อยๆรึเปล่าหว่ส
-
ปลาเป๋าราดพริก ------- ปลาเก๋าราดพริก
กางเกงเริ่มแน่ -------- กางเกงเริ่มแน่น
เดินมากลับเดี๋ยวนี้ ------ เดินกลับมาเดี๋ยวนี้
“เดี๋ยวติดแฟนนะมึง” --------- “เดี๋ยวนี้ติดแฟนนะมึง”
หอมฉุยและฉุนจมผม ----------- หอมฉุยและฉุนจนผม
จะอัดอั้นมาทาน ------------------ จะอัดอั้นมานาน
แม่ก็ไม่สบายใจแล้ว ------------ แม่ก็สบายใจแล้ว
-
:m5: ขออีกหน่าจ้า o22
-
อ่านเรื่องโก้จบจนได้ หลังจากเพิ่งอ่านระเบียงรักรวมเล่มได้ไม่นาน โก้เป็นคนที่ทำอะไรมีเหตุผลเหมือนเดิมเลย อิอิ ชอบมากเลยอ่ะ :-[ น้องเนมก็น่ารักกับโก้ต้องกล้าๆลุยใส่เข้าไป :z1:
ปล1. เจ ตี๋ โก้ น่าสงสารเหมือนกันหมด แต่เรื่องของโก้ต่างไปหน่อยตรงที่เนมก็น่าสงสารด้วย แต่ตี๋น่าสงสารที่สุดระเบียงรักก็ถูกรถชน เรื่องนี้ก็ผิดใจกับโก้อีก :o12: น่าสงสารอ่ะ
ปล2.สงสัยมากเรื่องตี๋อยากให้คุณจีมาลงไวๆ (ข้องใจสุดๆทำไมแฟนตี๋เป็นพี่กฤษเค้าคือใคร -0- แล้วเอ็มอ่ะ)
สุดท้ายขอขอบคุณคุณจีมากๆที่สร้างสรรค์นิยายดีมาให้ได้อ่าน ขอบคุณจริงๆที่ทำให้มีความสุข อยากให้มีรวมเล่มโก้กับตี๋ด้วยไม่งั้นกลัวน้อยหน้าเจ หุๆ รักสามคนเลือกลำบาก :กอด1:
-
555 น้องเนมชนะเลิศ....จัดการซะ 2 ตองอึ้งรับประทานไปเลย o13
-
เที่ยวให้สนุกนะครับ รอได้เผื่อจะมีไอเดียร์ใหม่มาใส่นิยายด้วย
-
จะออกมาแบบไหนเนี่ย เอาใจช่วย คีย์เนี่ยน่ากลัวอะ :เฮ้อ:
-
เนมแร๊งงงงงงงงง
-
กิ่งทองใบหยก :laugh:
-
เนมปากจัดเหมือนกันนะเนี่ย
ไฟแล่บเลย ฮ่าๆๆๆๆ(นี่ก็เว่อ)
ตองเล็กตองใหญ่ เนมจัดเต็มจ้า
สะใจคนอ่านมากก o13
พอได้เป็นแฟนกัน พี่โก้ก็เริ่มออกลาย
ฮ่าๆๆๆ น่ารักขึ้นเราว่า ^ ^
-
รอพี่โก้ น้องเนม :call:
-
ชอบโก้หมวดทะลึ่งอ่ะ
เล่นเอาซะน้องเนมเขินเลยย :z1:
-
:o8:
คิดถึง
-
เห็นน้องจีแปะบอกในเฟสหลายวันแล้ว เพิ่งจะได้เข้ามาอ่าน แหะ..
ตอนนี้บรรยากาศระหว่างคีย์กะพี่โก้มันดูโอเคๆดีอยู่นะ
ถึงแม้คีย์จะยังมีหมั่นใส้พี่โก้อยู่บ้างเล็กน้อย แต่ก็เหมือนเริ่มจะยอมรับได้แล้วป่ะ
เห็นด้วยกะหลายๆคนนะว่าอิพี่โก้ชักจะขี้แกล้งและเริ่มหื่นขึ้นทุกวัน ฮ่าๆๆๆ
ให้น้องเนมใส่เสื้อ "กินฉันสิ" ตอนก่อนนอนเนี่ย คงได้นอนหรอก >,,<
ตอง(ใหญ่)นี่ก็ไม่ยอมจบซะทีนะ แต่เจอไปวันนี้คิดว่าคงจบได้แล้วมั้ง
น้องเนมตอกกลับซะหน้าหงาย ไหนจะที่พี่โก้พูดใส่ไปอีก
ทางที่ดีไปหาเอาใหม่เถอะนะตองนะ หุหุ (สะใจ)
คีย์แอบเรียกร้องความสนใจจากน้องเนมนิดๆรึป่าว ให้ไปส่งที่หอตอง(เล็ก)อ่ะ
แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผลมั้ง เพราะน้องเนมมัวแต่หวงพี่โก้
"คนนี้ ของกู" ใส่หน้าตอง(เล็ก)ไป แล้วคีย์มันจะไม่เห็นเรอะ
ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
เที่ยวให้สนุกนะคะน้องจี
เพิ่งเห็นว่ามีคนให้เป็ดเค้าด้วย ใครก็ไม่รู้
แต่...ขอบคุณน๊าาาาาาา ไข่แตกแร้ว อิอิ :mc4:
-
พี่โก้ขี้แกล้งอ่ะๆ ส่วนน้องเนมก็ขี้หวง น่าร้ากกกกก :m1: :m1: :m1:
ปล.เที่ยวเผื่อด้วยนะคะพี่จี อิอิ
รออ่านตอนต่อไปค่าาา
-
คุณจีเที่ยวให้สนุกน๊าๆๆๆ
เที่ยวเสร็จแล้วอย่าลืมกลับมาเขียนต่อนะคะ กำลังมันส์
ในฐานะที่เป็นคนเขียนเหมือนกัน ให้กำลังใจคุณจีค่ะ สู้ๆๆๆๆๆ
ตอนต่อไปจะเป็นอย่างไง เห็นด้วยกับรีบน อยากเห็นตอนของตี๋กับพี่กฤษเหมือนกัน หนุ่มนิรนามคนนั้นคือใครหว่า แล้วเอ็ม น้องพี่เอ็กส์หายไปไหนเนอะ จะว่าไป ชีวิตของโก้นี่ก็น่าสงสารสุดเลย คนอื่นเพื่อนๆ มีคู่กันไปโหม๊ดดด เหลือแต่โก้คนเดียว ถึงจะมีเนมเข้ามา แต่ตัวเนมเองก็ยังเด็ก แล้วก็ไม่รู้ว่าจะจำสัญญาเมื่อตอนเด็กนั้นได้หรือเปล่า
ฮือๆๆๆๆ เอาใจช่วยพี่โก้กับน้องเนมน๊าๆๆๆๆๆ
-
:bye2:
-
จีจี้หาย กระทู้ร่วงไปสี่หน้า
มาไว ๆ นะจ๊ะ
-
พื่งถึงครับ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
จะผิดไหมถ้าจะบอกว่าตัวกระผมแอบคล้ายเนม :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
ชอบพี่โก้อ่ะ ดูอบอุ่นดี :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
รีบมาต่อนะครับคุณG_Wa(เรียกตามพี่ๆน้องๆครับผม) :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
เนมก็แรงดีเหมืิอนกันน่ะ
-
2 อาทิตย์นะ ไม่ใช่ 2 ปี
5555 ช่วงน้ำท่วมไม่ได้เข้าเล้าเลย พึ่งได้กลับมาอ่านเนี่ย
-
เล่นจ้องพี่โก้ตาพราวเลย แรด!!
:jul3:
55555555555555555555555
-
ตกลงไม่ใช่ เอ็มตี๋ หรอ ม่ายยยยยยยย อุตสาห์เชียร์ :serius2: :serius2:
พี่จีใจร้ายฮือออออ :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
เกลียดโก้แล้ว :beat: :beat: :beat:
งอลพี่จี :m15:
-
เข้ามาบอกคุณจี
คิดถึงพี่โก้แล้วง่ะ
อิอิ
-
:bye2:
-
รอร้อรอ :z3:
-
อยากจะบอกว่าด๊ใจอย่างยิ่งที่พี่จีกลับมา แบบว่าฟินมากกกก :sad4: :o8:
แล้วเรื่องของโก้ดูน่าสนใจพลอตเรื่องลุ้นดี
แบบว่าอ่านๆไปก็คิดถึง ระเบียงรักนักศึกษา เฮ้อออ พี่เอ็กซ์น้องเจ
นายโก้นี่ฉลาดเนอะ วางทุกอย่างไว้เรียบร้อย ใจเย็นได้อีกอ่ะ
แรกๆสงสารเนมนะ แต่อ่านตอนล่าสุดนี่แล้วสงสารโก้อ่ะ ดูโก้จะเป็นคนที่รักาษาสัญญาอยู่ฝ่ายเดียว
แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของเนมอีกนั่นแหละ เพราะตอนนั้นเนมก็ยังเด็ก คิดอะไรไม่ค่อยรอบคอบหรือคิดไม่ถึง
ตอนนี้ก็รอลุ้นอ่านตอนต่อไป มันค้างๆนิดหน่อยนะ
ปล.รักพี่จี :impress2:
-
เหอๆ จ๋อยเลยน้องคีย์ พี่โก้เค้ามาเหนือเมฆอ่ะ อย่าไปสู้กับเทพเล๊ย แพ้เปล่าๆ
ไอ่หนูเนมก็แรงนะ ฮ่ะๆ ขี้หวงจริงๆ หวงไม่ว่าแต่อย่าโลเล ไม่งั้นจะเชียร์พี่โก้กะตองจริงๆด้วย กร๊ากกกกก
-
มารอน้องเนมกะอิพี่โก้
-
ผมขับรถกลับมาถึงบ้านก็ดึกแล้ว แม่คงเปิดไฟห้องรับแขกทิ้งไว้ให้แล้วขึ้นไปนอนพร้อมพ่อ เนมหันซ้ายหันขวามองรอบๆ บ้านที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรไปจากเมื่อก่อนมากมาย
“หิวมั้ย”ผมถามคนที่ยืนจ้องรูปถ่ายรับปริญญาของผม
“นิดหน่อยฮะ มีพวกขนมปังมั้ย”
“ไม่รู้ว่าแม่เตรียมอะไรไว้ ตามมานี่สิ”ผมหันไปเรียกคนที่ยังยืนมองรูปหลายๆ ใบที่ใส่กรอบตั้งโชว์ไว้ เนมหันมาส่งยิ้มแล้วรีบเดินมาเกาะแขนผมตามเข้าไปในครัว ปกติผมเป็นคนไม่ทานมื้อดึก ถึงแม่จะรู้ว่าถ้าผมกลับมาดึกจะไม่ทานอะไร แต่แม่ก็มักจะเตรียมอาหารไว้ให้ อย่างคืนนี้ก็มีทอดมันกับต้มยำไก่ ผมเดินไปเปิดแก๊ซอุ่นต้มยำ ปล่อยให้เนมหยิบจานตักข้าวตั้งโต๊ะ ในตู้เย็นผลไม้หั่นและจัดใส่จานไว้เรียบร้อย ผมหยิบมาวางบนโต๊ะ เงยหน้ามองคนที่บอกว่าหิวนิดหน่อยแต่ปากเต็มไปด้วยข้าวคำใหญ่ตามด้วยทอดมันที่พยายามยัดใส่ปากที่เหลือที่ว่างนิดหน่อย ผมแบ่งข้าวในจานกลับไปใส่หม้อครึ่งหนึ่งแล้วยกต้มยำที่อุ่นร้อนๆ มาวางบนโต๊ะก่อนจะลงมือทานพร้อมเนม หลังจากทานเสร็จเนมยังคงเก็บทุกอย่างล้างเหมือนเดิม
“เนมยืมชุดพี่โก้ใส่นอนหน่อยสิ เนมไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเลย”เนมพูดจบผมหันไปมองกระเป๋าเป้ในเล็กที่ค่อนข้างแบน แสดงว่าแทบไม่ได้ใส่อะไรมาเลยจริงๆ
“หาเอง อยู่ในตู้นั่นแหละ”ผมหยิบเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำก่อน ส่วนเนมเห็นกำลังจะกดโทรศัพท์โทรไปหาใครสักคน ซึ่งถ้าเดาไม่ผิดก็คงเป็นคีย์ ระหว่างอาบน้ำผมได้ยินเสียงเนมโวยวายอะไรสักอย่าง แต่เมื่อออกจากห้องน้ำก็พบเนมนอนอ่านหนังสือการ์ตูนเก่าในห้องผม ตาปรือๆ พร้อมจะหลับได้ทุกเมื่อ จนผมต้องดึงให้ลุกขึ้นแล้วผลักเข้าไปในห้องน้ำพร้อมเสื้อผ้าที่ค้นจากตู้มายัดใส่มือ
ผมขึ้นมานอนก่อนโดยเปิดโคมไฟข้างหัวเตียงเอาไว้ ยังไม่ทันจะเคลิ้มหลับก็รู้สึกถึงแรงสะเทือนของเตียงพร้อมแขนเล็กๆ ที่วาดมากอดเอวผม สักพักก็ขยับตัวออกก่อนจะดึงแขนผมที่วางไว้ข้างตัวให้กางออกแล้วเจ้าตัวก็ใช้เป็นหมอนหนุนเหมือนเช่นทุกคืน
“พี่โก้หลับแล้วเหรอ”
“ยัง”
“เหนื่อยเหรอ”
“เพลียนิดหน่อย”
“ตัวอุ่นๆ พี่โก้ไม่สบายรึเปล่าเนี่ย”เนมยกมือแตะตามลำคอ ใบหน้า และแตะค้างไว้ที่หน้าผาก ก่อนผมจะรู้สึกถึงปากนุ่มๆ กดลงบนแก้มแล้วแนบอยู่แบบนั้นจนทำให้ต้องลืมตาขึ้นมามอง
“แหะๆ แก้มอุ่นอะ พี่โก้ป่วยแน่ๆ เลย กินยามั้ย”
“ไม่ต้องหรอก นอนสักตื่นเดี๋ยวก็ดีขึ้น”ปกติผมเป็นคนป่วยยาก ถ้าได้นอนพักเยอะๆ อาการก็จะดีขึ้นจนผมแทบไม่เคยต้องทานยา
“เหรอ งั้น....ฝันดีนะฮะ หายเร็วๆ นะ”เนมจูบบนหน้าผากผมก่อนจะหอมแก้มผมอีกครั้งแล้วรีบเลื่อนกายลงมานอนกอดพร้อมซุกไหล่ผมเหมือนเดิม ผมก้มหน้ามองคนที่พยายามซุกหน้าหนี ทำเองอายเองแบบนี้คงมีเนมคนเดียวนั่นล่ะ กล้าในเรื่องที่ผมไม่คิดว่าจะกล้า และอายในเรื่องที่คิดว่าไม่น่าจะอาย หรือควรเลิกอายได้แล้ว
“ฝันดีครับ”ผมกดริมฝีปากแนบหน้าผากใสที่ซบอยู่บนไหล่ แขนเล็กกอดกระชับเอวแน่นขึ้นพร้อมขาเล็กๆ ที่วาดขึ้นมาก่ายบนขาก่อนจะเริ่มหลับไปพร้อมๆ กัน
รุ่งเช้าผมตื่นขึ้นสายกว่าปกติด้วยอาการไม่สบายตัวเท่าไรนัก หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาด้านล่างก็พบที่หายไปจากเตียงกำลังนั่งคุยจ้อไม่หยุดให้แม่และพ่อผมฟังอยู่
“ตื่นแล้วเหรอโก้ เห็นน้องบอกว่าไม่สบาย”แม่หันมามองเมื่อผมเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น พ่อเงยหน้าจากหนังสือในมือมองผมก่อนจะก้มลงอ่านต่อพลางเงยหน้ามองโทรทัศน์สลับไปมาเหมือนปกติ
“พ่อแม่หวัดดีครับ เหมือนจะมีไข้นิดหน่อย กินข้าวกันแล้วเหรอครับ”ผมเดินไปนั่งโซฟาที่ว่างข้างเนม แล้วยกมือไหว้พ่อกับแม่
“พ่อกับแม่กินแล้ว เหลือเนมกับโก้นี่แหละ แม่ไม่รู้ว่าไม่สบายเลยทำแกงไก่ไว้เต็มหม้อเลย ให้แม่ต้มข้าวต้มให้มั้ย”
“ไม่เป็นไรแม่ ไม่ได้เจ็บคอ”
“งั้นไปกินข้าวกันไปทั้งคู่เลย เสร็จแล้วจะได้ไปส่งน้องที่บ้านด้วย”
ผมกับเนมเดินเข้ามาในครัว ผมอุ่นแกงใหม่ให้ร้อน แม่ซื้อเส้นขนมจีนมาใส่ตะกร้าบนโต๊ะ เนมกับผมหยิบเส้นตามปริมาณที่อยากทาน ซึ่งผมน้อยกว่าเนมแน่นอนอยู่แล้ว เราเลือกจะนั่งทานในครัวจนเสร็จ ผมเดินกลับขึ้นห้องก่อนที่เนมจะตามขึ้นมาหลังจากล้างจานชามเรียบร้อย
“เดี๋ยวเนมโทรให้พี่นิคมารับดีกว่า พี่โก้จะได้นอนพัก”เนมเดินมานั่งข้างผมที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ ต้องยอมรับว่าคราวนี้คงป่วยจริงๆ เพราะเริ่มรู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวและค่อนข้างปวดหัว
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่ง ขอนั่งย่อยสักพักก่อน”ผมนั่งหลับตาเพราะเริ่มร้อนๆ ที่กระบอกตา ท่าทางไข้จะขึ้นเพราะอาบน้ำสระผมแน่ๆ
“พี่โก้กินยาก่อนนะ แล้วนอนสักตื่นค่อยไปส่งเนมก็ได้”เนมจับมือผมให้รับยาลดไข้ที่ไปหามาให้ ผมกลืนยาก่อนจะรับแก้วน้ำมายกดื่มโดยมีมือเนมช่วยประคองเหมือนผมป่วยหนักจนไม่มีเรี่ยวแรง การแสดงออกที่ดูจะห่วงผมมากเกินที่ควรจะเป็นทำให้ผมอดยิ้มให้ไม่ได้
“เดี๋ยวพี่ไปส่งแล้วไปนอนที่ห้องเนมก็ได้ ตื่นแล้วค่อยกลับมา”ผมลูบผมยุ่งๆ ที่ปรกหน้าปรกตาเบาๆ เนมมองเหมือนอยากจะคัดค้านแต่ก็เหมือนจะอมยิ้มดีใจอะไรลึกๆ ผมหยิบกุญแจรถพร้อมกระเป๋าสตางค์เดินนำเนมออกจากห้อง บอกพ่อกับแม่ว่าจะไปส่งเนมแล้วก็พาเนมออกมา
ผมขับรถช้าๆ แต่ก็ใช้เวลาไม่นาน ตลอดทางมีดวงตากลมโตใสๆ จ้องมองหน้าผมพร้อมเกาะแขนผมตลอดเวลา พอจอดหน้าบ้านเนมก็รีบวิ่งลงจากรถมาเปิดประตูฝั่งผมแล้วประคองผมออกมา ทั้งๆ ที่ไม่จำเป็นสักนิด ผมแทบจะหลุดหัวเราะเมื่อเนมพยายามเอาแขนผมพาดบ่า เหมือนว่าผมได้รับบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถเดินเองได้ แต่เนมคงลืมกะน้ำหนักและรูปร่างไป พอเอาแขนผมไปพาดไหล่ได้ตัวเนมก็เอนมาผมอยู่ดี
“พี่แค่เป็นไข้ ไม่ได้เพิ่งโดนสิบล้อชน ไม่ต้องหามก็ได้”พอผมพูดจบเนมก็สะบัดแขนผมออก ยืนห่างไปหนึ่งก้าว ก่อนจะก้าวกลับมายืนที่เดิมแล้วเกาะแขนผมไว้
“.....ก็เนมอยากดูแลพี่โก้บ้างนี่”เนมพูดเบาๆ แล้วดึงผมให้เดินเข้าบ้านที่ค่อนข้างเงียบ หลังจากเข้ามาในบ้านแล้วถูกดันให้นั่งลงบนโซฟา เนมก็หายไปพักหนึ่งก่อนจะกลับมาพร้อมน้ำอุ่น ขนม และคนทำขนม
“ไงมึง”นิคเดินมานั่งใกล้ๆ แล้วหยิบซาลาเปาบนจานที่เนมเพิ่งวางลงไป
“พี่นิค!! เนมเอามาให้พี่โก้นะ”
“ก็พี่หิวนี่ เมื่อคืนทำเค้กทั้งคืน นอนได้งีบเดียวก็ต้องตื่นมาทำต่อ ยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ”
“ของกินเต็มตู้ไม่รู้จักกินล่ะ แล้วแม่กับพ่อไปไหน”เนมดึงกระดาษรองซาลาเปาออกแล้วส่งมาให้ผม ทั้งๆ ที่ไม่หิวเลยสักนิดแต่ก็ต้องรับเพราะคนให้ท่าทางจะเริ่มหงุดหงิด
“ไปร้านสิ วันนี้ลูกค้าเยอะ สักเค้กกันหลายกล่อง นี่เดี๋ยวพี่ต้องทำอีกสามกล่อง เนมมาก็ดี มาช่วยพี่เลย”
“เรื่องไรอะ เนมเพิ่งกลับมาก็จะใช้แล้วเหรอ เนมขอนอนพักก่อนสิ”
“พี่จะทำเค้กให้แม่นะ จะไม่ช่วยใช้มั้ย”
“อ้าว ก็ไม่บอกล่ะ เนมช่วยก็ได้ เนมเขียนหน้าเค้กนะ”
“เออๆ แล้วมึงล่ะ จะกลับเลยเปล่า”
“พี่นิค!! ก็เนมบอกแล้วไงว่าพี่โก้ไม่สบาย จะไล่กลับคนเดียวได้ไง เกิดไปวูบกลางทางล่ะ พูดไม่รู้เรื่องเลย พี่โก้ไปนอนห้องเนมดีกว่า เดี๋ยวเนมทำเค้กเสร็จพี่ก็คงตื่นพอดีแหละมั้ง ไปฮะ”เนมพยายามดึงให้ผมยืนขึ้นแล้วลากผมขึ้นบ้านโดยไม่สนใจสายตานิคที่มองตามแบบล้อเลียนเลยสักนิด
“พี่โก้นอนก่อนนะ เดี๋ยวเนมลงไปช่วยพี่นิคแป๊บเดียวแล้วจะรีบมานอนเป็นเพื่อน”เนมคงเข้าใจอะไรผิดไป ผมป่วย แต่อาการป่วยของผมไม่ได้ทำให้อายุลดลงไปจนต้องมีคนมานอนเป็นเพื่อนหรอกนะ
“ตกลงจะลดขั้นเป็นเพื่อนพี่ใช่มั้ย”
“โหยยย แค่นี้ทำเป็นไม่เข้าใจ เรื่องอะไรจะลดขั้นแปลกๆ แบบนั้นเล่า กว่าจะได้เป็นแฟนตั้งนาน คิดว่าเนมจะปล่อยไปง่ายๆ เหรอ พี่โก้อะขี้แกล้ง”เนมบ่นไปก็อายไป มือที่ลูบแขนผมเพื่อวัดอุณหภูมิเมื่อครู่เปลี่ยนมาฟาดเบาๆ ตรงต้นแขนพอให้รู้สึกแสบๆ
“ไปทำอะไรก็ไปเถอะ”ผมผลักหัวเนมเบาๆ ก่อนจะหลับตาลงโดยไม่ได้บอกว่า...ไม่ต้องมานอนด้วย ถึงผมจะป่วย...หรือไม่ป่วย แต่การมีคนมานอนข้างๆ......มันก็ดีกว่าที่ต้องนอนคนเดียว
ผมตื่นอีกครั้งเมื่อเนมมาปลุกให้ทานข้าวและทานยา มองนาฬิกาก็พบว่าตอนนี้บ่ายกว่าแล้ว เนมทำหน้าซึมๆ มองผมที่นั่งพิงหัวเตียงให้หายมึนเพราะเพิ่งตื่น
“เป็นอะไร”
“เนมน่าจะรู้ว่าพี่โก้ป่วย จะได้ไม่ปล่อยให้พี่โก้ขับรถมาทั้งคืน”
“ยังไงพี่ก็ต้องขับมาอยู่แล้ว เนมรู้แล้วจะทำอะไรได้”
“เรานั่งรถทัวร์กันก็ได้”
“ไม่สะดวกเหมือนขับรถมาเองหรอก แล้วพี่ก็แค่เป็นไข้ สองสามวันก็หาย”
“แต่เนมไม่เคยเห็นพี่โก้ป่วยแบบนี้เลยนี่นา ไปหาหมอดีกว่ามั้ย ให้หมอจัดยาให้ ไม่ก็ฉีดยาสักเข็มจะได้หายเร็วๆ ฉีดนิดเดียว ไม่เจ็บหรอก”
“ฮึ พี่ไม่ได้กลัวเข็มนะ ไม่ต้องบอกว่าไม่เจ็บหรอก เอาไว้พรุ่งนี้ไม่ดีขึ้นค่อยฉีดแล้วกัน”
“คืนนี้พี่โก้ค้างกับเนมมั้ย”
“อืม...ไม่ดีหรอก เนมอยู่กับครอบครัวดีกว่า วันแม่ทั้งทีนะ”
“งั้นพรุ่งนี้เนมไปหาแต่เช้านะ ถ้าไม่ดีขึ้นจะได้ไปหาหมอพร้อมกัน”
“ก็ได้ งั้นเดี๋ยวกินข้าวเสร็จพี่กลับเลยดีกว่า นิคยังอยู่ข้างล่างหรือเปล่า”
“อยู่ฮะ ทำเค้กอยู่ แต่เดี๋ยวพ่อก็จะรับ เอาเค้กไปไว้ที่ร้านด้วย เนมก็คงไปด้วยนั่นแหละ พี่โก้ขับรถกลับคนเดียวไหวนะ หรือให้พี่นิคขับไปส่งดี”
“ไหวน่า น่าคิดมาก”ผมลูบหัวเนมก่อนจะลุกขึ้นไปล้างหน้าแล้วเดินตามเนมลงมาทานอาหารที่เนมคงไปซื้อมา นิคมันนั่งอยู่ก่อนแล้ว และก็ทานโดยไม่รอ เลยทำให้เนมบ่นพี่ชายตัวเองอีกรอบ
ผมขับรถกลับมาถึงบ้านหลังจากเนมยอมปล่อยให้กลับ ใช่...เนมยอมปล่อย แถมกว่าจะปล่อยยังสั่งเสียจนผมที่มึนเพราะไข้ยังเกือบงงว่าผมจะขับรถกลับบ้านหรือขับไปรบกับใครกันแน่ นิคมันคงรำคาญจนทนไม่ไหวเลยมาล็อคคอเนมแล้วลากกลับเข้าไปในบ้าน แต่เนมก็ยังไม่วายตะโกนย้ำให้ผมโทรกลับไปหาทันทีที่กลับมาถึงบ้าน
“พี่ถึงบ้านแล้วนะ”หลังจากจอดรถดับเครื่องสนิทผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมานั่งโทรในรถ โดยยังไม่เข้าบ้าน
“พี่โก้รีบนอนพักนะ กินทุกสี่ชั่วโมงเลยจะได้หายเร็วๆ”
“ครับ แล้วนี่ออกจากบ้านกันรึยัง”
“รอพ่อมารับอยู่ฮะ เดี๋ยวก็คงถึง”
“งั้นเดี๋ยวพี่เข้าบ้านก่อน คืนนี้ก่อนนอนพี่จะโทรหาอีกรอบแล้วกัน”
“อย่านอนดึกนะ สักสามทุ่มเดี๋ยวเนมโทรไปดีกว่า พี่โก้นอนซะนะ เดี๋ยวเนมโทรมาปลุกให้กินยาอีกที แค่นี้นะฮะ”เนมวางสายไปแล้ว ผมเดินเข้าบ้านเห็นแม่นั่งดูโทรทัศน์อยู่คนเดียวเลยเดินไปนั่งใกล้ๆ
“ตาปรือมาเลย ไข้ยังไม่ลดหรือโก้”
“ครับ แล้วพ่อล่ะ”
“ขึ้นไปเอนหลังข้างบนแล้ว หมู่นี้บ่นปวดหลังปวดเอวบ่อยๆ”
“อันนี้ให้แม่วันแม่นะ แล้วเย็นนี้เดี๋ยวเราไปหาอะไรกินนอกบ้านดีกว่า แม่ไม่ต้องทำกับข้าวล่ะ”ผมหยิบเงินในกระเป๋าสตางค์ส่วนหนึ่งยื่นให้แม่เหมือนที่ทำประจำทุกปี ครอบครัวเราอาจจะไม่ได้หวานถึงขนาดเอาดอกมะลิมากราบ หรือหาของขวัญให้ แต่เราก็รักกันดี ผมรู้ว่าแม่ไม่ได้อยากให้ผมเอามะลิมากราบตักแล้วกอดเอวสักเท่าไร เพราะจำได้ว่าสมัยเรียนในกิจกรรมงานวันแม่ที่แม่ต้องนั่งบนเก้าอี้แล้วให้ผมมอบพวงมาลัยดอกมะลินั้น แม่ลูกคู่ข้างๆ โน้มตัวรับพวงลัย เสียงเพลงวันแม่ดังทั่วงาน เสียงแม่ลูกหลายๆ คู่ร้องไห้ แม่กอดหอมลูก แต่แม่ผมโน้มตัวมากดหน้าผมแนบตักแล้วก้มลงจนชิด ตัวสั่นกระเพื่อมเบาๆ พร้อมกลั้นเสียงหัวเราะอย่างสุดความสามารถ....ครอบครัวผมไม่เหมาะกับการทำอะไรซึ้งๆ จริงๆ โชคดีที่ตอนนั้นไม่มีใครสังเกตว่ามีแม่ลูกคู่หนึ่งนั่งกลั้นหัวเราะท่ามกลางบรรยากาศซาบซึ้งของหลายๆ คู่
“ขอบใจนะลูก ขอให้งานการเจริญๆ นะ แต่เรากินข้าวที่บ้านก็ได้ โก้ไม่ค่อยสบายอย่าออกไปตากลมนอกบ้านนักเลย”
“ไม่เป็นไรแม่ ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ดีขึ้นผมก็ว่าจะไปฉีดยาสักเข็มจะได้หายเร็วๆ งั้นผมไปนอนสักงีบก่อน สักหกโมงแม่ปลุกด้วยแล้วกันนะ”
“อย่าล็อคห้องแล้วกัน ถ้าแม่เข้าไปปลุกแล้วยังไข้ไม่ลดก็ไม่ไปนะ พ่อเขาก็ไม่ค่อยอยากออกไปไหนหรอก สั่งร้านใกล้ๆ มาส่งที่บ้านก็ได้”
“ครับ เอาไว้ผมตื่นค่อยว่ากันอีกที”ผมเดินกลับขึ้นมาบอกห้อง เข้าห้องน้ำเปิดน้ำอุ่นลูบๆ ตัวก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นอนสบายกว่าเดิม
ผมรู้สึกตัวตื่นอีกครั้งเมื่อแม่มาเขย่าตัวให้ลุกขึ้นมาทานข้าวแล้วทานยา โปรแกรมที่จะพาพ่อแม่ไปทานอาหารนอกบ้านต้องพับเก็บไปเพราะไข้ผมยังไม่ลดแถมยังเพิ่มขึ้น ผมลงไปนั่งทานอาหารพร้อมพ่อกับแม่ มองดูเมนูแล้วก็รู้ว่าแม่เป็นคนทำ เพราะผมไม่สบายแม่เลยต้มข้าวต้มเพื่อให้คล่องคอ ผักผักบุ้ง ยำไข่เค็ม ปลานึ่งซีอิ้วและหมูหวาน กับข้าวพวกนี้จะว่าผมชอบก็ไม่เชิง ปกติผมเป็นคนทานง่าย แต่ถ้าไม่สบายแม่มักจะทำเมนูพวกนี้ให้ทานตั้งแต่เด็กก็เลยเป็นความเคยชิน พอป่วยทีไรก็รู้สึกอยากทานทุกที พ่อถามเรื่องงานนิดหน่อยว่าไม่คิดจะสอบบรรจุเป็นอาจารย์ตามโรงเรียนบ้างหรือ ผมคิดว่าผมยังไม่พร้อมจะไปทำงานตรงนั้น และการเป็นอาจารย์สอนพิเศษที่สถาบันเล็กๆ แบบนี้ก็สบายใจดี รายได้ก็ค่อนข้างดี แถมยังมีเวลาว่างเยอะ ผมบอกพ่อแม่ว่าช่วงนี้เวลาว่างค่อนข้างเยอะ ไม่แน่ผมอาจจะเรียนต่อเร็วๆ นี้ แน่นอนว่าแม่สนับสนุนเต็มที่และพ่อก็เห็นดีด้วย เราทานกันไปคุยกันไปจนอิ่ม แม่ก็จัดยามาให้ผมแล้วให้ขึ้นห้องไปนอนพัก แต่ผมขึ้นมานอนอ่านหนังสือการ์ตูนเก่าๆ เพื่อให้หายอิ่มสักครู่ก่อนค่อยนอน ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปเมื่อไร ตื่นมาอีกทีก็ตอนที่รู้สึกว่ามีใครลูบตัว แต่ครั้งนี้ไม่ใช่แม่
“อ้าว...เนมเองเหรอ”เมื่อเห็นชัดว่าเป็นใครผมเลยปล่อยแขนให้เนมดึงไปเช็ดเพื่อลดไข้
“ฮะ เนมนึกแล้วว่าพี่โก้ต้องไข้ขึ้น เห็นนั่งตาปรือตั้งแต่ที่บ้าน”เนมก้มหน้าเช็ดแขนข้างขวาเสร็จก็เอื้อมมาดึงข้างซ้ายไปเช็ดต่อ
“มานานรึยัง”
“สักพักใหญ่แล้ว เนมโทรมาแล้วพี่โก้ไม่รับ เนมเป็นห่วงก็เลยให้พี่นิคมาส่ง”
“เหรอ...พี่ไม่ได้ยินเลย”
“เสียงพี่โก้เริ่มแหบแล้วนะ เริ่มไอแล้วด้วย ไปหาหมอนะฮะ”
“พรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้”ผมมองมือเล็กๆ ที่ลูบไปตามแขนและลำคอ สุดท้ายมาหยุดลงที่ชายเสื้อกล้ามที่ใส่นอน ก่อนที่มือเล็กจะดึงเสื้อขึ้นแล้วล้วงมืออีกข้างที่ถือผ้าขนหนูเข้าไปเช็ดตามหน้าอกและช่วงท้อง
“พี่ถอดเสื้อดีมั้ย”ผมแกล้งถามทั้งๆ ที่รู้ว่าเนมกำลังอาย แต่ที่ไม่เข้าใจคืออายอะไร ในเมื่อมากกว่านี้ก็เคยเห็น
“ไม่...ไม่เป็นไร เนมเช็ดเสร็จแล้ว”เนมรีบดึงมือออกมาทันที
“แล้วข้างล่างล่ะ เช็ดแล้วเหรอ”
“ก็....พี่โก้ตื่นแล้ว พี่เช็ดเองได้มั้ยล่ะ ไม่งั้นเข้าห้องน้ำไปราดๆ นิดหน่อยก็พอมั้ง”เนมทำหน้าลำบากใจ ทั้งๆ ที่ความจริงก็ไม่ต่างจากเช็ดแขน เพราะผมใส่ขาสั้นนอนอยู่ ส่วนอื่น...ถ้าเนมจะเช็ดก็ไม่ได้ห้ามอะไร
“เช็ดให้พี่ด้วยสิ”
“.........ก็ได้”เนมพยักหน้าจนคางติดอกแล้วค่อยๆ เลื่อนตัวพร้อมกะละมังใบเล็กไปนั่งเกือบสุดเตียง เนมค่อยๆ ชุบผ้าบิดน้ำแล้วเช็ดขาผมทีละข้าง ทั้งจับงอจับยืดเพื่อให้เช็ดได้ทั่วขา แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่เช็ดเลยขึ้นมาเกินขอบกางเกงสักนิด เห็นหน้าที่เริ่มแดงลามจนถึงใบหูก็กลั้นยิ้ม ไม่รู้ว่าในหัวใบเล็กๆ นั้นกำลังคิดอะไรฟุ้งซ่านไปถึงไหนแล้ว ถึงได้อายล้ำหน้าขนาดนี้
“เสร็จแล้วนะ เนมเอาไปเก็บก่อน”เนมพูดจบก็รีบวิ่งหอบกะละมังเข้าไปในห้องน้ำทันที ผมนอนรอสักพักจนได้ยินเสียงฝักบัวถึงได้รู้ว่าเนมกำลังอาบน้ำ อยากที่จะนอนรอแต่ก็ลืมตาต่อไม่ไหว
เสียงสนทนาเบาๆ ใกล้ๆ ทำให้ผมค่อยๆ ปรือตาขึ้นมาอีกครั้ง ลำคอแห้งผากจนรู้สึกคันยิบๆ แถมหัวยังหนักอึ้งจนไม่อยากจะขยับ
“เนมก็ไม่อะไรหรอก แต่อย่าให้มันมายุ่งกับเนมกับพี่โก้แล้วกัน”เสียงที่ได้ยินแว่วๆ เริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆ เอียงหน้าไปมองคนที่นั่งหันหลังคุยโทรศัพท์โดยไม่รู้สักนิดว่าทำให้ผมตื่น แสงไฟจากโคมไฟทำให้รู้ว่าตอนนี้คงยังไม่ดึกมาก และผมเพิ่งเผลอหลับระหว่างรอเนมอาบน้ำแค่ไม่กี่นาที
“แค่เห็นตามันเนมก็รู้แล้วเหอะ ทำเป็นอ่อยพี่โก้ ทุเรศ ต่อหน้าคีย์มันยังไม่เกรงใจเลย ไม่รู้ไปมั่วกับมันได้ไง ลับหลังคีย์มันไปนอนกับใครบ้างก็ไม่รู้………….แหวะ เมื่อไรคีย์จะเลิกยุ่งกับมันเนี่ย เนมเกลียดมันจนจะอ้วกแล้วนะ แค่เห็นหน้าก็หงุดหงิด แล้วนี่มันไม่อยู่ด้วยรึไง..........ไม่ต้องเลย ถ้าจะกลับด้วยกันเนมไม่ไปรับที่หอมันแล้วนะ...............ก็มันไว้ใจไม่ได้ กระแดะขนาดนั้น เดี๋ยวมาทำเป็นตีซี้พี่โก้ขึ้นมาทำไง ถ้ามันมายุ่งกับพี่โก้นะ เนมจะไปต่อยมันถึงที่เลย ไปบอกมันไว้เลย”จากบทสนทนาผมก็รู้แล้วว่าเนมกำลังคุยกับคีย์ ไม่น่าแปลกใจเท่าไร แต่ก็...ไม่ค่อยชอบใจเท่าไรเช่นกัน
“คีย์อย่าพูดงี้ดิ มันไม่เหมือนกันนะระหว่างคีย์กับพี่โก้น่ะ...........เนม อ๊ะ!!”เสียงเนมร้องเบาๆ เมื่อผมวาดแขนโอบเอวแล้วดึงให้เนมกลับมานอนหงายพาดอยู่บนเตียง
“เนมทำพี่โก้ตื่นเหรอ”เนมตาโตเหมือนตกใจที่เห็นผมตื่น มือที่ถือโทรศัพท์เมื่อครู่ยังกำค้างไว้แนบศรีษะ
“อืม.....ตัวเย็นดีจัง”ผมลากเนมให้มานอนข้างๆ โดยที่เนมให้ความร่วมมืออย่างดี ขาที่ยังพาดเมื่อครู่ก็ยกมาวางบนเตียงให้ผมพาดผ่าน ตัวเนมยังคงเหลือไอเย็นนิดๆ คงเพิ่งอาบน้ำเสร็จไม่นาน ผมยังชื้น และเมื่อเนมซุกบนไหล่แนบหน้ากับแผ่นอก ผมชื้นๆ ที่เกลี่ยลงมาแถวลำคอผมก็ช่วยให้รู้สึกดีขึ้น อย่างน้อยก็ไม่ร้อนเท่าเมื่อครู่
“......พี่โก้”เนมกระซิบเรียกเบาๆ เมื่อผมนิ่งไม่ขยับ
“หืม”
“ปล่อยเนมแป๊บนึง เนมคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่ ยังไม่ได้วางเลย”เนมพยายามจะดึงมือที่ซุกแนบแผ่นอกผมออก แต่ก็ทำได้ยากเมื่อผมกอดเนมเอาไว้ทั้งตัวแบบนี้ ผมควานหาโทรศัพท์ในมือเนมทั้งที่ยังไม่ลืมตาซึ่งปวดและร้อนนิดๆ เมื่อเจอของที่ต้องการก็ลืมตาขึ้นมามอง เห็นชื่อคนที่ยังถือสายรอก็รู้ว่าตัวเองเดาไม่ผิด ผมกดวางสายและปิดเครื่องก่อนจะเลื่อนโทรศัพท์ไปวางขอบเตียงอย่างหมิ่นเหม่
“หมดเวลาคุยแล้ว”
“เอาไปวางไว้ตรงไหน เก็บไว้ข้างหัวเตียงสิ เดี๋ยวโทรศัพท์เนมหล่นนะ”เนมพยายามพลิกตัวไปคว้าโทรศัพท์ แต่ผมใช้มือซึ่งยาวกว่าปัดตกลงไปบนพื้น
“พี่โก้!! โทรศัพท์ตกเลย”เนมเริ่มดิ้น ทำท่าจะลุกไปดูโทรศัพท์ที่ล่วงไปกองบนพื้น
“เงียบแล้วนอนนิ่งๆ”ผมเพิ่มแรงกอดและพลิกตัวเนมกลับไปนอนอีกฝั่งซึ่งชิดขอบเตียงยิ่งกว่าเมื่อครู่ ถ้าเนมดิ้นเพียงนิดเดียวก็ตกเตียงแน่ๆ
“อื้อออ พี่โก้อย่ารัดดิ”
“นอน”
“พี่โก้อะ”
“พี่เจ็บคอ อย่าให้ต้องพูดมาก”
“อ้าว เอาน้ำอุ่นมั้ย เนมเอาน้ำใส่กระติกมาไว้ให้แล้ว อยู่บนโต๊ะนี่เอง ปล่อยเนมแป๊บดิ เดี๋ยว...อื้มม....”เสียงแจ้วๆ ที่พูดไม่หยุดเงียบลงไปเมื่อผมก้มลงประกบปากบางๆ ให้หยุดขยับ เนมลืมตาโพลงมองผมก่อนจะค่อยๆ หลับตาพร้อมสวมกอดกลับมา ลิ้นเล็กขยับเบาๆ พยายามสอดเข้ามาในปากแต่ผมถอนหน้าออกซะก่อน
“เดี๋ยวติดหวัด”ผมมองหน้าที่ยังลืมตามองแบบงงๆ เอื้อมมือไปกดปิดไฟหัวเตียงแล้วนอนกอดเนมเอาไว้เหมือนเดิม ตัวเล็กๆ เย็นๆ ไม่ขยับไม่ส่งเสียง ยอมนอนนิ่งๆ ในอ้อมกอดทำให้ไม่ต้องหงุดหงิดเหมือนเมื่อครู่อีกแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++++++++
กลับมาแว้วววววววววว :z2: :z2: :z2:
หลังจากหายไปสองสัปดาห์ ขอชดเชยโดยการอัพถี่ขึ้น(หรือตอนพิเศษดี แต่คิดตอนพิเศษไม่ออก ที่ติดค้างไว้ก็เยอะแล้ว) เดือนหน้าจากที่เคยเจอกันสัปดาห์ละตอน(สปีดต่ำมากกกก :z3:) เราก็จะเจอกันบ่อยมากขึ้น :mc3: เป็นสัปดาห์ละ...2 ตอน :m20: อายุเยอะแล้ว สปีดเต็มที่ได้แค่นี้แหละค่ะ เจอกันตอนหน้านะคะ :กอด1:
-
เย้เย้ สัปดาละ2ตอนก็สวดยวดแล้วคับ
-
กิ๊วกิ๊ว พี่โก้แอบหึงเนมละจิ :impress2:
+1 :กอด1:
-
:-[ :o8: :impress2:พี่โก้หึงน่ารักอ่ะ
-
มาแล้ว ตอนนี้พี่โก้แอบหึงเล็กๆน้อยๆใช่ไหมนิ
-
เย้ๆๆๆ ดีใจมากเลย พี่จีกลับมาแล้ววว :กอด1:
-
พี่โก้หายไวๆ ฮ่าๆๆ
-
2 อาทิตย์ที่รอเหมือนยาวนานมากๆ ดีใจจังที่มาแล้ว ขอบคุณท่านจีมากๆ :กอด1:
-
เย้ๆๆ เนมน่าร้ากอีกแล้ว o13
-
อาทิตย์ละ2ตอน โอ้ววว แม่เจ้า เหมือนสวรรค์มาโปรดดดดด
-
:z2: เย้ สัปดาห์ล่ะสองตอน โว้ววววว
หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาด้านล่างก็พบที่หายไปจากเตียงกำลังนั่งคุยจ้อไม่
พบ"คน" ที่หาย
จะไม่ช่วยใช้มั้ย
ใช่มั้ย
ชอบคู่แม่ลูกคู่นี้จัง สำหรับเราให้บรรยากาศซึ้งๆ ก็ไม่ไหว ขนลุก ไม่ชิน
เอิ่ม...โก้...แสดงความเป็นเจ้าของแบบสุด ๆ เนียน ๆ ไม่ประกาศต่อหน้า แต่แบบนี้คีย์มันเจ็บสุด ๆ แน่ ๆ
พรุ่งนี้คาดว่าเนมตื่นมาคงป่วย เพราะรับเชื้อไปเต็ม ๆ
ที่นี่พี่โก้ก็รู้แล้วเวลาเนมพูดมาก ๆ ทำไงให้หุบปาก :laugh:
บวกหนึ่งคะ :L1:
-
โก้ป่วยซะละ แบบนี้ต้องเนมต้องพยาบาลดีๆนะ
ว่าแล้วก็น่าจะจับโก้ฉีดยาซักเข็ม 2 เข็มนะ ไหนๆก็ป่วยละ 555 :m20:
-
เอาแล้ว น้องเนมทำพี่โก้หึง 55555
ได้เห็นพี่โก้อีกมุมหนึ่ง ขี้อ้อนเหมือนกันนะเนี่ย แถมยังขี้หึงอีกต่างหาก
น้องเนมก็นะน่ารักจริงๆ คอยดูและพี่โก้อยู่ไม่ห่างเลย
คุณจีกลับมาอัพแล้ว อัพอาทิตย์ละสองตอน โอเคเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
น้องแนมน่ารัก
-
คุณG กลับมาแล้วว :mc4:
ตอนนี้น่ารักจังเลยมีหึงกันด้วยอะ :impress2:
-
พี่โก้ คงหายวันหายคืนแหล่ะ มีน้องเนม ดูแลดีขนาดนี้ :-[ o13
-
ว๊าาาา พี่โก้ป่วย แล้วดูหงอยๆเนาะ
น้องเนมอ่ะ บางที่พี่สาวก็เบื่อน้องเนม เชอะๆ
อยากให้น้องเนมมันรู้ตัวบ้าง ว่าพี่โก้(แอบ)หึง :laugh3:
-
จิ้มๆๆ
-
พี่โก้หึงแบบนี้บ่อยๆนะ ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :กอด1: :-[
-
พี่โก้หึงน่ารัก :impress2:
-
หึ หึ น้องเนมไม่คุยโทรศัพท์กับเพื่อน พี่โก้เลยหลับสบาย ♥
-
+1 ให้จ้า
พี่โก้จาหวานเกินไปนะ :-[
หึงเนมกับคีย์เหรอ :z2:
รอจ้า :call:
-
สนุกมากกกกเลยค่า
ติดตามอยุ่น้ะค้ะ มาไวไวน้ะค้ะ
:impress2:
-
แกว้ววววก พี่โก้หึง
o22
อิอิ แซวพี่โก้ ป่วยแล้วอ้อนเหมือนกัน
:กอด1: พี่จี ใครว่าพี่จีแก่หนอ อิอิ
-
เป็นหนูจะปาโทรศัพท์แม่งทิ้งเลย
รักพี่โก้ที่สุด
น่ารักนะตอนนี้อ่ะ มีหึงๆๆ ด้วย o13
-
เนมน่ารักขึ้นเรื่อย ๆ หัดดูแลพี่เค้าบ้างดีแล้วหละ
สงสัยพี่โก้เริ่มหึง คุยกับคีย์นายเฮียไม่ชอบ
คว้ามากอดซะเลย นี่ขนาดเป็นไข้นะเนี่ย :laugh:
-
พี่โก้หึง ฮ่าๆๆๆ :t2:
-
คนป่วยหึง!! คึคึ
มีน้องเนมดูแลดีขนาดนี้ คนป่วยไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ
:-[
-
เนมน่ารักอ่ะ! :-[ ทำเองอายเอง55.
พี่โก้มีหึงอะงานนี้ แค่คุยโทรศัพท์กับแฟนเก่าเอง อิอิ
-
กรี๊ดดด ชอบพี่โก้เวอร์ชั่นป่วยอะะะ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
มิหวายยยยยยยยยยยยยยยยย :sad4:
ขี้หึงด้วยอะ น่าร๊ากเอ่าะ!><
รอๆๆ ตอนต่อไปคิๆ
ไม่ได้กดดันคนเขียนนะคะ
แต่รอค่ะ!
-
พี่โก้น่ารักอ่ะ มีหึงเล็กๆด้วย :-[ :-[ :-[
-
หึงเค้าก็ยอมรับมาเถอะจ๊ะพี่โก้ หึหึ
แต่น้องเนมก็ต้องเคลียร์เรื่องคีย์ดีๆนะ อย่าให้พี่โก้ต้องเสียใจเรื่องนี้ล่ะ :z2:
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ :-[
-
รู้สึกตะหงิดๆ
เหมือนดราม่ากำลังจะมา
o22
-
:impress2:
-
แบบนี้ค่อยดูเป็นคู่รัก หน่อย ฮ่า ๆๆ
-
จุ๊บคนเขียน ตอนนี้น่ารักดี พี่โก้เริ่มแสดงออกมากขึ้นล่ะ
-
..เนมขี้อายเนอะ แต่ก็ดูแลพี่โก้อย่างดี
..พี่โก้ก็นะ ป่วยก็ป่วย แต่ก็...หวงงงงง :L2:
-
หึง หึง หึง อิอิ
-
พี่จีกลับมาเเล้ววว
พี่โก้ป่วยหายไวๆน่ะ เนมน่ารักมากก
คอยดูเเลพี่โก้ตลอดเลย
มีเเอบหึงด้วยเเฮะ
-
น้องเนมก็น่ารักนะเนี่ย ดูแลพี่โก้เหมือนลูกเลย
-
กับคนชื่อตองนี่ไม่ได้เลยจริงๆนะเนี่ยย
ชอบเนมโหมดแม่เวลาด่าคีย์มากค่ะ ถูกใจสุดๆไปเลย
หึงอีก หึงอีก ยังไม่พอ ติดหวัดไม่เป็นไร ไว้พี่นิคขับรถไปส่งโรงพยาบาลสองคนทีเดียวเลย
:laugh: :laugh: :laugh:
-
อ่านอีก..สนุกอีก
ดีใจจะได้อ่านเยอะตอนขึ้น
ขอบคุณ คุณจึ
:L2:
-
น้องเนมเอาใจขนาดนี้น่าป่วยนานๆ เน๊อะ
พี่โก้แอบหึงน้องเนมด้วยอ่ะ กิ้ว กิ้ว
ดีใจจังจะได้อ่านอาทิตย์ละสองตอน :z2: :z2:
-
:impress2: กรี๊ดๆๆๆๆ พี่โก้หึงน้องเนมอย่างชัดเจน ชอบจริงๆเลย
พอพี่โก้ไม่สบายแบบนี้น้องเนมเลยดูแลเป็นพิเศษเลยอะ ชอบจัง หวานมากมาย
-
น้องเนมน่ารัก ดูแลคนป่วย :o8:
พี่โก้หึงด้วยอ่ะ ชอบบบบบบบจัง
:mc3: สัปดาห์ละ 2 ตอน เย้ เย้ :mc2:
ขอบคุณคร้าบบบ
:pig4:
-
ว้าว โกแอบหึงด้วยอ่ะ
-
อ๊ากกกกกก 2 ตอนต่อสัปดาห์ เริ่ด !!!
น้องเนมเอ๋ย น้องเนมอย่าวุ่นวายลูก หวงพี่โก้ไม่ว่า
แต่อย่าไปหวงไอ่คีย์มันเล๊ยยยยยย
เดี๋ยวพี่โก้จะองค์ลงนะน้องเนมนะ ฮ่ะ ๆๆๆ แค่นี้ก็หึงจะแย่ละ >///<
-
พี่โก้หึงได้น่ารักมากจริงๆนะ
แบบว่าเขินอ่ะ
แค่คุยกะคีย์นะ แล้วเรื่องที่คุยก็บอกอยู่ชัดๆ ว่าหวงพี่โก้
เหอะๆ เอาเถอะ รักกันแบบนี้อ่ะดีแล้ว
^^
-
ขนาดหึงยังเท่เลย :impress2:
-
อ่านพี่โก้น้องเนมแล้วมีความสุข
น่ารักอ่ะ
เนมห่วงพี่โก้มากไปแล้ว ฮ่าๆ
น่าเอ็นดูจริงๆ แบบนี้พี่โก้รักตาย ^ ^
-
สถานการณ์ยังคงปกติ
พี่โก้ป่วยแล้วน่ารักอ่ะ :z1:
-
เนมน่ารักจริง พยายามดูแลพี่โก้ 555
บวกพี่จีค่า
-
โอ้วววววววววววววววววว พี่โก้ป่วยย
น้องเนมดูแลดีนะ ห่วงงมากๆเลย คงจะดีวันดีคืนเลยเนอะ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณมากๆๆเลยนะค่ะ ดีใจๆๆ อาทิตย์ละ 2 ตอน เย้ๆๆๆ :pig4:
-
P'ko man talord n'name kor narak maak maak tae bangthii kor kidmaak pai na kha..
-
ขอบคุณที่พิจารณาโทษตัวเองแบบนั้น เพราะเราจะเจอกันบ่อยขึ้น ฮิๆ โก้เริ่มแสดงอารมณ์แล้ว สงสัยเพราะป่วย
-
ทั้งเนมทั้งโก้ต่างหึงกันน่ารักจริงเชียว ฮ่าๆๆ
แต่เนมออกแนวหวงด้วย กร๊ากกก
-
น้องเนมมมมมมมมมม~
ทำไมน่ารักอย่างนี้
พี่โก้ป่วยก็อยู่ดูแล
เด็กอะไรน่ารักชะมัดเลย
-
เห็นข้อดีของการมีเมียเด็ก
น้องมันออดอ้อน ออเซาะ
มันน่ารัก :-[
-
พี่โก้พอป่่วยก็เก็บอาการหึงน้องเนมไม่อยู่ละสิ กิ๊ว กิ๊ว
-
โก้ป่วย......
มีหงุดหงิดด้วยอ่ะ หึหึ
-
:กอด1: :กอด1:
-
:L2:
ว๊าวๆ
พี่โก้แอบหึงน้องเนม
:m20:
-
พี่โก้หึงอ่ะดิ
-
หีหีหีหี ป่วยแล้วนิสัยเปลี่ยน เก็บอารมณ์ไม่อยู่อย่างนี้น่าป่วยนานๆ
-
เนมน่ารักขึ้นนะแสดงออกชัดเจนขึ้น
แต่พี่โก้ขี้หึงนะเนี่ย แต่ทำเป็นเนียน :z1:
:pig4: คะ
-
รักพี่โก้จริงๆๆๆๆๆๆ อยากกดไลท์ที่สุด o13
ขอบคุณคุณจีค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆๆๆๆ จะรอตอนต่อไปนะคะ :pig4:
-
:o8:โก้หึงชัดๆๆ :pig4:
-
อิพี่โก้ก็ป่วยเป็นกะเค้าด้วย เนมดูแลซะเหมือนเด็กเลย
ปล.รักคุณจีที่สุด อาทิตย์ละ 2 ตอน :กอด1:
-
อิพี่โก้มีหึงด้วย น่ารัก :-[
-
:pig4: ค่ะ คุณ G
-
โอ๊ยยยยยยยย .. น่าร๊ากกกกกก... อ่ะะะะะะะ ชอบบบบบบบ..จัง :m1:
อิพี่โก้ เมาขี้ตา ..เมาพารา..หรือเมารักหนูเนมกันล่ะเนี่ยยย อิอิ
เวลาพี่เค้าทำตัวหวานๆกับน้องทีไรขอบอกว่าคนอ่านคนนี้ เขิลลลลล..ล้ำหน้ายิ่งกว่าหนูเนมทู๊กก..ที :o8:
หนูเนมดูแลพี่โก้แบบนี้ดีมากลูก .. เอาให้พี่โก้มันติดหนูหนึบหนับจนไม่ยอมปล่อยไปไหนเลยน๊า..เฮ่ออ น่ารัก มากอดทีๆ :man1:
แต่ก้ออดระแวงมาม่าไม่ได้ แงๆ อย่าเพิ่งมาเร็วนักน๊า ...
อ่านตอนนี้ค่อยรู้สึกหน่อยว่านี่แหล่ะคนเป็นแฟนกัน มันต้องอย่างนี้สิ หึๆ
:pig4: คุณจี อ่านไป เขินไป ม้วนตัวไป ยิ้มไปจนแก้มจะแตกกลางออฟฟิศแล้ว :m3:
แล้วก้อดีใจมากๆๆๆๆ ที่คุณจีจะมาต่อบ่อยขึ้นนนน .. ดีใจที่สุด รอตอนต่อไปค่า
เป็นกำลังใจให้นะตะเอง :กอด1:
-
เนมน่ารักน่าหวงเหมือนเดิม
-
พี่โก้หึงเด็ก :laugh:
-
:-[โก้ก็หึงเนมด้วย
-
ตามอ่านมาจนทัน สนุกมากค่ะ
พี่โก้ + น้องเนม น่ารักขึ้นทุกๆวัน
เริ่มมีหึงกันขึ้นมาล่ะ
:-[
-
พรุ่งนี้เนมจะไข้ขึ้นมั๊ยนะ
-
ขนาดไม่สบายก็ยังไม่วายหึงนะ อิอิ
-
เริ่มแล้วๆ
หึงนิดๆ หวงหน่อยๆ หุๆ
-
เข้ามารอจิ้ม :m13: :m13: :a12: :a12:
-
"แต่ก็...ไม่ค่อยชอบใจเท่าไร" ...คงไม่ใช่แล้วมั๊งพี่โก้
แบบนี้มันเข้าขั้น"หึง"ในระดับนึงแล้วนะ!!!!
น้องเนมน่ารัก ทั้งหวงทั้งห่วงพี่โก้มากกกกกกกกก
555555555
-
พี่โก้ได้ยาดีเนอะ อิอิ
หายไวไวนะคะพี่โก้ <3
-
พี่โก้ป่วยยย
OMG !!!!!!!!!!!
เดี๋ยวก็หายและคนดูแลดี 5555
:L1:
-
โก้เริ่มหึงเนมแล้ว เริ่มมีอะไรๆ สนุกๆ แระ
แต่ขอหวานๆ นานๆ หน่อยนะคะคุณจี
ยังไม่อยากกินมาม่า กินตอนน้ำท่วมมาเยอะแล้วคะ อิอิ
-
o3 อาการเล็กๆ แต่หึงใช่ย่อย
-
ยังไงก็ได้ค่ะ รอเสมอ
แต่พี่โก้กับเนม จะยังไม่ไปไหนเลยน่ะ อิอิ
-
โก้น่ารัก
-
โอ๊ยชอบโก้ลุคนี้มาก หึง หวง น้องเนมอ่ะดิ อย่างว่าแระก็คีย์เคยพูดกับโก้ขนาดนั้น
ตั้งแต่ตกลงเป็นแฟนกัน โก้ยิ่งแสดงให้เห็นว่าคนที่เหมาะจะเป็นแฟน&พี่และคนที่ดูแลเนมคือโก้
เย้ๆดีใจ คุณจีจะอัพอาทิตย์ละ 2 ตอน เย้ๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดด ด...
น่ารักอ่ะ ในที่สุด. พี่โก้ก็รู้สึกอะไรซักทีสินะ TvT ๕๕๕๕๕
น่ารักอ่ะ น่ารักที่สุดคู่นี้ พี่โก้ไม่สบายแล้วรู้สึก... หึหึ
อยากแกล้งจัง =_=;;
มุมนี้พี่โก้น่ารักมากๆ กรี๊ดๆ มันเป็นแบบ..
เป็นมุมมองที่พี่โก้เอ็นดูเนมนะ แต่ทำไมเรามองว่าพี่โก้น่ารักอ่ะ พี่โก้น่ารักอ่ะ งื้ออออออ..
:impress2:
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยย โก้หึงน้องน่ารักได้อีกหงะ
แอบสงสารคีย์ น่าจะมีคู่กะเค้าบ้างเนอะ ๆ
-
ขอบคุณมากนะครับที่จะอัพถี่ขึ้น
-
พี่โก้หึงอย่างเนียนๆ
-
ยังไม่หึง แต่เริ่มมีอาการ หึ หึ หึ ....
ถูกตัดโทรศัพท์ คีย์คงหงุดหงิดน่าดู 555.....
+1 ให้เป็นการเพิ่มสปีดครับน้องจี :กอด1:
-
"จากบทสนทนาผมก็รู้แล้วว่าเนมกำลังคุยกับคีย์ ไม่น่าแปลกใจเท่าไร แต่ก็...ไม่ค่อยชอบใจเท่าไรเช่นกัน"
จากความไม่ชอบใจเล็ก ๆ มันจะขยายใหญ่จนกลายเป็นเรื่องอีกหรือเปล่าเนี่ย
ต่อไปคงจะได้เจอกันอาทิตย์ละ 2 ตอน หยิกแก้มตัวเองเลย อิ อิ
-
>/////< เขิลลลล o13
-
พี่โก้เริ่มหึง ครึ ครึ
-
อาทิตย์ละ2ตอน!!!
รอพี่โก้กับน้องเนม :impress2:
อยากให้น้องเนมมั่นคงกว่านี้ :z2:
-
พี่โก้หึง
เพราะไม่สบายหรือเปล่า เลยเผลอแสดงออกเยอะ ฮ่าๆๆ
-
บอกได้คำเดียว
น่ารักอ่ะ
:-[
รออยู่น่า
-
:impress2: น่ารักกันจิงๆเลย
-
พี่โก้หงุดหงิดเพราะหึงชิมิ :-[
-
ที่พี่โก้ตัดสายคีย์ขนาดนี้คือหึงรึเปล่า??
ถ้าใช่นี่ก็หึงแรงกว่าที่คิดนะเนี่ย อิอิ
-
พี่โก้หึงเนียนน๊าาาาา..... ซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้น้องด้วยเลย :laugh:
-
มาแล้วโก้ & เนม ขอบคุณคนเขียนมากครับ โก้แอบหึงนะ มีไม่พอใจเล็กๆ o18
-
สวัสดีครับพี่จี ฮ่าๆ ติดตามมาตั้งแต่ เอ็กซ์ เจ แล้วครับ
ชอบมากๆๆ เนื้อเรื่องน่าติดตาม ลุ้นไปกับทุกๆตอน
เป็นกำลังใจนะครับ เอาไปเลย เม้นแรก
:bye2: :bye2: :bye2:
-
น้องเนมนี่น่ารัก น่าฟัดจิงๆๆ
หลงเสน่ห์น้องเนมเข้าอย่างจังง :-[
พี่โก้หึงเนียนมากกกก
ขอยกนิ้วให้ o13
-
พี่โก้หึงเนมนี่นา หวงด้วย. น่าดีใจนะเนม
-
พี่โก้งอแงบ้างก็ได้่นะคะ อิอิ ป่วยๆ อยู่ถือโอกาสซะเลย
-
:m31:
พี่โก้หึงเล็กกกกก
-
โก้น่ารัก :o8:
-
น้องเนมน่าร้ากกกก เป็นพยาบาลตัวน้อยๆ :-[
พักนี้พี่โก้แอบหึงบ่อยนะ หวงเยอะๆ หึงเยอะๆ เลยนะพี่โก้ :z1:
ปล. ตอนเห็นเนมพูดกับคีย์เรื่องตองแล้วแอบรู้สึกไม่ดี ดูไม่น่าฟังเลย
น้องยังเด็กจริงๆ นั่นแหละ :monkeysad:
-
เขินจนจะเป็นบ้าแล้วค่าพี่จี ง๊ากกกกกกกกก ><
-
สวดยอด สัปดาห์ละตอน
:mc4:
-
ถ้าผมสารภาพตรงๆ ว่าชอบให้พี่โก้ป่วย ผมคงเป็นแฟนที่แย่ แต่ผมชอบเวลาพี่โก้ป่วยจริงๆ นะ อาจเข้าใจว่าผมหลงตัวเอง หรือคิดไปเอง แต่ผมมั่นใจว่าพี่โก้แสดงอะไรๆ ชัดขึ้นกว่าเวลาปกติ อย่างน้อยก็ทำให้ผมรู้สึกได้ว่าพี่โก้หึงเวลาผมโทรศัพท์คุยกับคีย์นั่นล่ะ พี่โก้ไม่ได้พูด แต่ไอ้การยึดโทรศัพท์ผมไป แถมยังปัดตกเตียงจนแตกกระจายนั่นก็แปลได้อย่างเดียวว่าหึง
“มองอะไร”เสียงถามอยู่เหนือศรีษะช่างน่ารำคาญจริงๆ เปล่าหรอกนะ เสียงนี้ไม่ใช่พี่โก้ แต่เป็น...พี่นิค และตอนนี้เรากำลังจะกลับกรุงเทพฯ โดยมีพี่นิคเป็นสารถี ความจริงพี่โก้ยืนยันว่าขับกลับไหว แต่พ่อแม่พี่โก้รวมทั้งพ่อแม่ผมต่างก็เป็นห่วง ถึงจะไปหาหมอและรับยามาทานแล้ว แต่ก็ควรพักผ่อนให้มากๆ สุดท้ายพี่นิคเลยอาสาเสียงใสด้วยความกระตือรือร้นจนน่าหมั่นไส้ว่าจะอาสาขับมาส่งเอง จะได้ดูความเป็นอยู่และความประพฤติผมด้วย นี่คือเหตุผลที่ให้กับพ่อแม่ แต่จริงๆ แล้วอยากมาหาเรื่องเที่ยวต่างหาก
“ยุ่งน่า แล้วไอ้คีย์ล่ะ”ผมมองไปนอกรถที่จอดสนิทในปั๊มน้ำมันไม่ห่างจากตัวเมืองมากนัก
“หาซื้อของกิน เอาอะไรมั้ย”
“พี่โก้กินอะไรมั้ย”
“ไม่ล่ะ”พี่โก้พูดแล้วก็นั่งหลับตาเหมือนเดิม ความจริงตอนแรกพี่นิคบอกให้พี่โก้ไปนั่งข้างๆ จะได้นั่งเอนเบาะนอนสบายๆ แต่ผมเถียงว่าแดดมันร้อนแถมยังมีรถสวนไปมาเกะกะสายตา นอนข้างหลังกับผมดีกว่า นอนตักผมก็ได้ จะได้ล้มตัวนอนสบายๆ พี่นิคทำท่าจะเถียงผมว่าแดดตอนเย็นที่ไหนร้อน ไม่กี่นาทีแดดก็หมดแล้ว แต่ผมไม่สนใจในเรื่องนั้นหรอก พี่โก้ไม่ได้เลือกอะไรหรอกนะฮะ เป็นผมเองที่ดันตัวพี่โก้เข้าไปเบาะหลังแล้วรีบเข้าไปนั่งตามติดๆ คีย์ก็เลยมีหน้าที่นั่งเป็นเพื่อนพี่นิคไป
หลังจากคีย์กลับมาขึ้นรถพร้อมขนมและเครื่องดื่มถุงใหญ่เราก็เริ่มออกเดินทางต่อ บทสนทนาส่วนใหญ่เป็นของคีย์กับพี่นิค เพราะสองคนนี้คอเดียวกัน บ้าเกมส์ บ้าบอล และเป็นบ้า ผมมองพี่โก้นั่งเอนตัวพิงประตูรถ หลับตาสนิท เนื้อตัวยังมีไอร้อนรุมๆ นิดหน่อยแต่ไม่เท่าเมื่อเช้า จากเดิมที่คิดจะกลับกันพรุ่งนี้เช้ามืดแล้วตรงไปเรียน ก็กลายเป็นต้องกลับกันเย็นวันนี้แทน ผมแตะแขนพี่โก้เบาๆ คนที่คิดว่าหลับไปแล้วปรือตาขึ้นมองผม พอผมดึงแขนตบตักแสดงอาการให้รู้ว่านอนตักผมสบายกว่า พี่โก้ทำท่าจะปฏิเสธ ผมเลยรีบโน้มคอลงมาเลย
“พรุ่งนี้ถ้ายังไม่หายพี่โก้ลางานดีกว่ามั้ย”ผมขยับตัวไปชิดประตูฝั่งตัวเองให้มากที่สุดเพื่อให้พี่โก้ล้มตัวนอนสบายๆ
“น่าจะหายทัน”เสียงพี่โก้ยังคงแหบอยู่ แต่อาการไอไม่ค่อยมีแล้ว
“ต้องไปยืนสอนในห้องแอร์ตั้งนาน เดี๋ยวไข้ก็กลับอีก”ผมเข้าใจนะว่าพี่โก้เป็นคนมีความรับผิดชอบ ยิ่งหน้าที่อย่างนี้ การจะอยู่ดีๆ ขาดงานนั่นหมายถึงต้องมีคนมาสอนแทน หรือไม่ก็ต้องบอกนักเรียนในคลาสล่วงหน้า จะเป็นการเพิ่มภาระให้คนอื่นอีก แล้วคนอย่างพี่โก้น่ะเหรอจะยอมเอาตัวเองไปเป็นภาระให้คนอื่น
“ลางานดีกว่า เชื่อเนมนะ พี่ป่วยแบบนี้เกิดไปติดนักเรียนจะทำไง โทรไปลาวันนี้เลยดีกว่านะ”ผมพูดไปอย่างคนมีความคิดดีๆ จนพี่นิคกับคีย์อดไม่ได้ที่จะเหลียวมองมาแล้วทำเสียงแปลกๆ ในคอก่อนจะหันไปหัวเราะใส่กัน ความจริงผมก็พูดดีไปอย่างนั้นจริงๆ นั่นแหละ ผมไม่ได้กลัวพี่โก้ไปทำให้ใครป่วยหรอก แต่ผมกลัวคนอื่นจะมาช่วยพยาบาลพี่โก้ต่างหาก
“เอางั้นก็ได้ งั้นหยิบโทรศัพท์พี่โทรไปบอกนิ้งให้หน่อยแล้วกัน”พี่โก้หลับตาพูด ผมรีบยืดตัวไปคว้าโทรศัพท์พี่โก้ที่เสียบไว้หลังเบาะมาหารายชื่อแล้วกดโทรออกทันที เสียงหวานๆ ของพี่นิ้งนี่เหมือนเสียงผู้หญิงจริงๆ เลยนะเนี่ย ผมบอกอาการพี่โก้ไปแล้วก็ขอลาหยุดพรุ่งนี้ดูอาการก่อนหนึ่งวัน ถ้ายังไม่หายก็อาจจะลาเพิ่ม พี่นิ้งบอกว่าไม่น่าจะมีปัญหา เพราะปกติพี่โก้แทบไม่เคยลาหยุดเลย แถมยังเข้าสอนแทนคนอื่นที่ลากะทันหันบ่อยๆ ด้วยซ้ำไป
ระหว่างทางพอแดดเริ่มหมด เสียงสนทนาก็เริ่มเงียบ คีย์หลับคอพับโขกกระจกเป็นระยะก่อนจะจัดหาองศาให้ตัวเองนอนนิ่งๆ ได้ ผมหลับๆ ตื่นๆ บ่อยครั้งที่พี่โก้ขยับตัวเพราะนอนไม่สบาย หรือบางทีก็ไอจนต้องลุกมาหาน้ำดื่ม ฤทธิ์ยาลดไข้คงหมดลงแล้วเพราะพี่โก้เริ่มตัวร้อนขึ้น ผมปลุกพี่โก้ให้มาคอยบอกทางพี่นิคเป็นระยะเมื่อเข้ามาถึงตัวเมือง เราตัดสินใจตรงไปที่คอนโดฯ พี่โก้เลยโดยให้คีย์ค้างด้วยกันคืนนี้ เพราะพี่นิคไม่ชินทาง แล้วผมก็อยากให้พี่โก้รีบกลับไปนอนพักที่ห้องเร็วๆ ด้วย
“พี่นิคกับคีย์นอนห้องเนมแล้วกันนะ เตียงมันใหญ่ นอนสองคนสบาย”ผมเปิดห้องผมให้พี่นิคเอากระเป๋าเข้าไปเก็บ พี่นิคก็ทำท่าเป็นผู้ปกครองเดินเอามือไขว้หลังมองนั่นมองนี่รอบห้อง
“ห้องสะอาดอย่างไม่น่าเชื่อ”
“โห พูดเหมือนไม่รู้จักเพื่อนตัวเอง ลองทำสกปรกดิ พี่โก้บ่นไปสามวันสามคืน”
“มันขี้บ่นขนาดนั้นเชียว”
“ก็...เปล่าหรอก แฮ่ แต่แบบว่า...พี่โก้มีวิธีทำให้เนมกลัวน่ะ เนมเคยเอามาม่ามานั่งกินบนเตียงตอนอ่านหนังสือดึกๆ แล้วทำหกใส่ที่นอนนิดเดียว พี่โก้ไม่พูดอะไร แค่มองนิ่งๆ แล้วบอกให้เนมซักเอง กว่าเนมจะซักสะอาดแล้วหอบไปตาก ทั้งผ้าปูผ้านวม แถมต้องขัดๆ ถูๆ เตียงแล้วเอาไดร์มาเป่ากันขึ้นราอีก เข็ดเลย”ผมพูดไปก็รื้อกระเป๋าเสื้อผ้าที่ซักมาจากบ้านออกมาแขวนใส่ตู้เอาไว้ คีย์มาถึงก็เข้าไปอาบน้ำ ส่วนพี่โก้เข้าไปโทรศัพท์คุยเรื่องงานกับพี่นิ้งที่ห้อง นึกแล้วว่าแค่โทรลาอย่างเดียวไม่ทำให้พี่โก้หมดห่วงหรอก
“ปกติแยกกันนอนหรอกเหรอ พี่นึกว่าจะนอนกับมันซะอีก”พี่นิครู้แล้วล่ะว่าผมคบกับพี่โก้ ความจริงพี่นิคไม่ได้ถามอะไรตรงๆ แต่จากการโทรคุยกันหรือแม้แต่ที่พี่โก้ไปส่งผมที่บ้าน หรือผมไปนอนค้างบ้านพี่โก้มันเดาได้อยู่แล้ว
“ก็....ปกติเนมนอนห้องพี่โก้”ผมไม่กล้ามองหน้าพี่นิคเท่าไร ยังไงมันก็เขินใช่มั้ยล่ะที่จะพูดเรื่องแบบนี้ ยิ่งพี่นิคมีนิสัยขี้แกล้งชอบแซวแล้วด้วย ปล่อยให้รู้เรื่องพวกนี้มากๆ ไม่ดีหรอก เดี๋ยวเอามาล้อผม
“ไหนเคยบอกพี่ว่าห้องโน้นเล็กว่า ไม่มีห้องน้ำด้วย ทำไมไม่มานอนห้องนี้กันวะ”พี่นิคถามในสิ่งที่ผมก็เคยถามตัวเองเหมือนกัน
“ก็....ไม่รู้สิ ก็นั่นมันห้องพี่โก้นี่ แล้วเนมก็คิดว่ามันสะดวกดีเหมือนกันนะ อย่างเนมนั่งทำการบ้านหรือเล่นคอมฯ ก็ไม่กวนเวลาพี่โก้ทำงานด้วย”ทั้งหมดคือเหตุผลที่ผมพยายามให้ตัวเอง แต่ความจริงแล้วผมก็อยากให้พี่โก้ย้ายมาห้องผมเหมือนกัน เพราะห้องนี้ใหญ่กว่า แถมมีห้องน้ำในตัว มันสะดวกสบายมากกว่าจริงๆ นะ แต่พี่โก้คงมีเหตุผลอะไรล่ะมั้ง ก็ขนาดก่อนหน้าที่ผมจะมาอยู่ ห้องนี้ยังถูกปล่อยให้ว่างเลยนี่นา
“หิวว่ะพี่ หาไรกินกันเหอะ”คีย์เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำก็เริ่มบ่นทันที อันที่จริงมันเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ทานข้าวจากบ้าน เพราะผมกับพี่นิคทานที่บ้านเรียบร้อย ถามพี่โก้ก็บอกว่าทานข้าวต้มมาแล้วเหมือนกัน แต่อย่างว่านะครับ บ้านคีย์ไม่ค่อยมีคนอยู่ก็เลยไม่มีใครทำอะไรให้ทาน
“สั่งอาหารมากินได้นะ มีร้านอยู่ใต้คอนโดฯ ราคาแพงเหมือนกันแต่ก็อร่อย หรือไม่ก็ออกไปซื้อข้าวข้างนอกมากิน ไม่ก็โทรสั่ง ความจริงอยากกินสุกี้เหมือนกัน แต่มันแพง”ผมเสนอไอเดียมาก่อน คือถ้าอยู่กันเยอะๆ แล้วผมชอบทานอะไรแบบนี้นะครับ แย่งกันตักแย่งกันทานสนุกดี
“แถวนี้มีโลตัสเล็กมั้ยล่ะ ไปซื้อมาทำเองก็ได้ง่ายๆ ถ้าสั่งหมดเป็นพันแน่กว่าจะอิ่ม”พี่นิครู้ใจผมที่สุด ผมรีบบอกพิกัดให้คีย์พาพี่นิคขับรถออกไปซื้อ ส่วนผมรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปดูอาการพี่โก้ในห้องนอน
“พี่โก้อาบน้ำเหรอ”ผมถามด้วยความตกใจเมื่อเห็นพี่โก้อยู่ในชุดใหม่
“เปล่า แค่ลูบตัวเฉยๆ พวกนั้นล่ะ”พี่โก้นั่งพิงหัวเตียงอ่านหนังสือในมือ ซึ่งเป็นงานที่ยังค้างอยู่แน่ๆ เห็นอ่านอยู่บ่อยๆ
“ออกไปซื้อของมาทำสุกี้ พี่โก้อยากกินอะไรมั้ย เดี๋ยวโทรให้พี่นิคซื้อเข้ามาเพิ่ม”ผมเดินไปนั่งข้างๆ จับเนื้อตัวที่เย็นขึ้นนิดหน่อย คงเพราะเพิ่งลูบตัวมานั่นล่ะ
“สุกี้ก็ดีนะ ร้อนๆ จะได้ซดคล่องคอ”พี่โก้ตอบโดยไม่เงยหน้ามองผมเลย สนใจแต่งานในมือ ตัวเองป่วยขนาดนี้ยังสนใจคนอื่นอยู่ได้
“พี่โก้นอนพักดีกว่า อย่าเพิ่งอ่านเลยนะ”หนังสือบนตักพี่โก้ถูกมือผมกางปิดจนแทบมิด พี่โก้เงยหน้ามองผม แล้วก็ยกมือลูบหัวลูบหน้าผม จนผมหน้ายุ่งไปหมด
“งั้นเอาไปเก็บบนโต๊ะให้พี่หน่อย”ในที่สุดความพยายามของผมก็สำเร็จ ผมรีบหยิบหนังสือไปวางบนโต๊ะทำงานให้อย่างรวดเร็วแล้วแทบกระโดดกลับขึ้นมานั่งพิงไหล่พี่โก้บนเตียง
“ออกไปเตรียมของรอพวกนั้นดีกว่า นอนมากแล้วพี่เมื่อย”ถึงพี่โก้จะพูดแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ลุกหนีไปไหน ผมกอดรอบเอวพี่โก้แน่นๆ หนึ่งทีก่อนจะหลับตายื่นหน้าไปหอมแก้มพี่โก้ฟอดใหญ่
“เดี๋ยวเนมจัดการเอง พี่โก้ไปนั่งดูเนมก็พอ”จะว่าผมเอาเปรียบคนป่วยก็ช่างเถอะ แต่พี่โก้ตอนป่วยนี่น่ารักจริงๆ นะ ผมทั้งอยากดูแลทั้งอยากอ้อนอยากเอาใจ ใครจะว่ายังไงก็ช่างเถอะ แต่ผมอยากให้พี่โก้ป่วยอย่างนี้สักเดือนละครั้งก็ยังดี
วงสุกี้ของเราหนาแน่นไปด้วยบรรดาเนื้อสัตว์รูปแบบต่างๆ ส่วนผักแทบจะมองไม่เห็น เราไม่มีเป็ดย่างแต่มีหมูกรอบแทนที่ ไม่มีหมี่หยกแต่มีมาม่า แถมยังมีของหวานเตรียมล้างปากด้วยไอศกรีมถ้วยใหญ่ที่แช่รอให้ตู้เย็น
“พรุ่งนี้มึงไม่มีเรียนเหรอวะ”พี่โก้ถามที่นิคที่นั่งอยู่ใกล้ๆ แต่ก็ต้องรอให้พี่นิคกลืนอาหารในปากที่แทบจะล้นให้ลงคอไปเสียก่อน
“มีตอนบ่าย แต่กูโดดได้ ให้เพื่อนเช็คชื่อให้สบาย ว่าจะอยู่เที่ยวสักสองวัน มึงพากูเที่ยวด้วยล่ะ”
“พี่โก้เป็นคนป่วยนะ จะพาพี่นิคเที่ยวได้ไง”ผมรีบพูดแทรกเมื่อเห็นการใช้แรงงานคนป่วยของผม
“เดี๋ยวมันก็หาย ซดน้ำร้อนๆ ให้เหงื่อออกเยอะๆ เดี๋ยวแม่งก็หายแล้ว จริงมั้ยวะ”พี่นิคหันไปพยักหน้าใส่พี่โก้ อะไรก็ไม่น่าโมโหเท่าพี่โก้พยักหน้าตอบนี่สิ
“พรุ่งนี้กูหยุด มึงอยากเที่ยวแบบไหนล่ะ ส่งเนมไปเรียนแล้วค่อยไปเที่ยวก็ได้ เดี๋ยวกูพาไป”นั่นไง ไม่เจียมตัว
“พี่โก้ไม่ต้องไปส่งเนมหรอก นอนพักให้หายดีก่อน เนมนั่งรถไปเองได้”
“ก็ให้นิคมันขับไง พี่แค่บอกทาง”คนป่วยเริ่มดื้อแล้วไง ไม่เจียมตัวเลย
“ก็พักให้หายดีก่อนก็ได้ พี่นิคก็นอนเล่นไปก่อน เนมเลิกเรียนจะพาไปเที่ยว โอเคมั้ย”ไม่อยากเถียงกับพี่โก้ เดี๋ยวใจอ่อน พูดกับพี่นิคง่ายกว่า...นิดหน่อย
“ตามใจ”พี่นิครับคำ...ง่ายเกินไป
“พี่นิค”
“อะไร”
“ตกลงนะ ห้ามชวนพี่โก้ออกไปไหน เดี๋ยวเลิกเรียนเนมมาพาไปเอง”
“ก็บอกว่าตามใจไง”
“ตามใจตัวเองน่ะดิ คิดว่าเนมไม่รู้ทันเหรอ พี่นิคอะ ไม่เห็นเหรอว่าพี่โก้ไม่สบาย พี่โก้ต้องรีบรักษาตัวเพื่อไปสอนอนาคตของชาติเรานะ”
“โหหหหหห แม่งการป่วยของมึงเป็นเรื่องระดับชาติแล้วเหรอวะเนี่ย อย่าเว่อร์ไอ้เนม หัวมันแข็งจะตาย สิบล้อชนยังไม่ตายเลย นี่แค่เป็นหวัด”พี่นิคพูดแล้วก็ยกมือผลักไหล่พี่โก้จนพี่โก้เอนมาพิงผมทำให้ผมต้องรีบวางช้อนแล้วรับตัวพี่โก้เอาไว้
“พี่นิค!! ทำพี่โก้ทำไมเนี่ย พี่โก้ปวดหัวอยู่นะ”
“มารยานะมึงไอ้ห่าโก้ ผลักแค่นี้ทำสำออย”พี่นิคยังลอยหน้าลอยตาพอๆ กับไอ้คีย์ที่นั่งหัวเราะร่วนสลับกับตักของในหม้อเข้าปากเรื่อยๆ ไม่มีหยุด
“พี่นิค!! พี่โก้ไม่ได้ถึกเหมือนพี่นะที่โดนรถชนแล้วรถบุบแต่พี่ไม่เป็นอะไรน่ะ พี่โก้เป็นไงบ้าง”
“พี่ไม่เป็นอะไร”พี่โก้พูดเสียงสั่นๆ ตัวก็สั่นไปด้วย
“พี่โก้หนาวเหรอ”ผมรีบจับตามตัวว่าไข้ขึ้นอีกหรือเปล่า หรือแอร์แรงไปจนพี่โก้หนาว คนเป็นไข้นี่จะหนาวๆ ร้อนๆ ใช่มั้ยล่ะ บางทีพี่โก้อาจจะหนาวมากก็ได้
“เปล่าหรอก พี่กลั้นหัวเราะอยู่ ฮ่าๆๆ”แล้วพี่โก้ก็หัวเราะออกมาเต็มเสียง ผสานกับพี่นิคและคีย์ ปล่อยให้ผมทำหน้ายุ่งคิ้วขมวดด้วยความหงุดหงิดคนเดียว
หลังจากทานเสร็จเราช่วยกันเก็บของ หลักๆ ก็มีผมกับคีย์นี่แหละช่วยผม พี่โก้ไม่สบายผมเลยให้นั่งพักเฉยๆ ส่วนพี่นิคอ้างว่าตัวเองเป็นแขก คีย์มันจะอ้างเหตุผลเดียวกันแต่โดนผมถึงคอเสื้อลากมาช่วยกันล้างจานก่อน ทำทุกอย่างเรียบร้อยผมก็เข้าห้องนอนตามพี่โก้เข้ามา จัดยาหลังอาหารให้ทั้งที่ยังหน้างออยู่นี่แหละ
“เป็นอะไร หน้าหงิก”พี่โก้เปิดคอมพิวเตอร์ คงเรื่องงานอีกนั่นแหละ ห้ามแล้วก็ไม่ฟัง
“ก็พี่โก้กับพี่นิคนั่นแหละ ชอบแกล้งเนม”ผมเดินไปทิ้งตัวนั่งบนเตียงแรงๆ
“ก็เนมทำตัวน่าแกล้งเอง”
“อ๋อ ที่เนมเป็นห่วงพี่นี่เป็นเรื่องตลกใช่มั้ย เนมจะได้ไม่ห่วงอีก”จากที่งอนนิดๆ ก็เริ่มจะโมโหขึ้นมาแล้วนะ ที่อยากให้พี่โก้ป่วยน่ะมันก็จริง แต่แค่ความคิดเล่นๆ ในหัวเท่านั้น ใจจริงใครจะไปอยากเห็นพี่โก้ป่วยกันล่ะ
“พี่พูดอย่างนั้นเหรอ”พี่โก้หันเก้าอี้มาจ้องผมตรงๆ ทำให้ผมที่นั่งกอดอกเชิดหน้าเมื่อครู่ต้องเบนสายตาไปมองกำแพงข้างแทน
“ก็เนมเข้าใจอย่างนี้นี่”
“เข้าใจอย่างนี้จริงเหรอ”
“............”
“ว่าไง”
“ฮึก.....พี่โก้นิสัยไม่ดี......ฮือออ.....”ผมไม่ได้ตั้งใจจะร้องไห้ แต่เคยมั้ยครับเวลาที่เราตั้งใจทำอะไรมากๆ แต่โดนคนอื่นล้อเลียน มันทำให้เราเสียความมั่นใจ เสียความรู้สึก น้อยใจ เสียใจ....ยิ่งเกี่ยวกับพี่โก้ด้วยแล้ว ทุกอย่างมันยิ่งคูณสอง
“อ้าว ร้องไห้ทำไม เงียบซะ”พี่โก้ลุกจากเก้าอี้มานั่งข้างๆ แล้วดึงผมไปกอด ให้หน้าผมซุกอกพี่โก้เอาไว้ แต่ยิ่งทำแบบนี้ ผมก็ยิ่งร้องหนักกว่าเดิมอีก
“ฮือออ......พี่โก้ไม่สนใจเนมเลย.....”
“ตรงไหน”
“ก็....เนมพูดอะไรพี่ก็ไม่ฟัง แล้วยังเห็นเป็นเรื่องตลก หัวเราะกับพวกนั้นอีก”ผมพยายามเช็ดน้ำตาน้ำมูกที่ไหลออกมาด้วยมือ แต่ก็ยังมีบางส่วนเปรอะบนเสื้อพี่โก้อยู่ดี จากที่นั่งอยู่พี่ก็โก้เอนตัวหงายหลังลงไปนอน ผมที่ซุกอกอยู่เลยถูกดึงลงมาด้วย
“พี่ไม่ได้เห็นว่าตลก แค่เห็นว่า.....น่ารักดี”ถึงเสียงพี่โก้จะแหบ ถึงจะไม่ได้เสียงดัง แต่ทุกคำมันชัดและหนักแน่นจนทำให้ผมหยุดร้องทันที ผมจัดท่าตัวเองให้นอนสบายๆ ก่ายขาบนขาพี่โก้ หูแนบแผ่นอกจนได้ยินเสียงหัวใจเต้น
“เนมไม่เคยเห็นพี่ป่วย แต่พอป่วยแล้วเนมก็อยากเป็นคนดูแลบ้าง อยากทำโน่นนี่ให้ อยากให้พี่โก้อ้อนเนมเยอะๆ เนมว่าพี่ป่วยแล้วน่ารักขึ้นเยอะเลย อยากให้ป่วยนานๆ แต่จริงๆ แล้วก็ไม่อยากเห็นพี่เป็นแบบนี้ อยากให้พี่แข็งแรงเหมือนเดิม เพราะงั้นพี่ต้องรีบๆ หาย ไม่ต้องไปสนใจพี่นิคหรอก พรุ่งนี้นอนรอเนมที่ห้องนะ เนมเลิกเรียนแล้วจะรีบกลับ แล้วเราค่อยพาพี่นิคไปเที่ยวด้วยกัน...นะ”
“อืม งั้นพรุ่งนี้ให้นิคมันขับรถไปส่งมหาฯลัย”
“ไม่ต้องหรอก เนมนั่งแท็กซี่ไปก็ได้ พี่นิคไม่ชินทาง เดี๋ยวขับหลงจะทำไง”พี่นิคเคยเข้ามากรุงเทพฯ แล้วก็จริง พอจะรู้จักสถานที่หลายๆ แห่ง แถวมหาฯลัยผมก็เคยไปแล้วตอนผมมาสอบเช้า แต่การจะขับรถที่นี่มันก็อีกเรื่องจริงมั้ย ต่อให้คนอยู่มานานผมว่าก็ต้องมีหลงกันบ้าง อย่างผมเวลานั่งแท็กซี่ขึ้นทางด่วนผมยังงงเลยว่าต้องไปลงตรงไหน ถ้ามีแท็กซี่ใจร้ายพาผมขับวน เชื่อเถอะว่าผมไม่รู้ตัวหรอก
“หยุดร้องแล้วใช่มั้ย”พี่โก้ตบหัวผมเบาๆ ทำให้ผมเงยหน้าเลอะๆ ของตัวเองขึ้นมองเจ้าของมือ
“หยุดแล้ว”
“ไปล้างหน้าซะ แล้วหยิบเสื้อตัวใหม่มาให้พี่เปลี่ยนด้วย สกปรกหมด มีน้ำมูกด้วยหรือเปล่าเนี่ย”พี่โก้มองเสื้อตัวเองที่เลอะเป็นวงๆ บางวงเยิ้มนิดๆ เพราะน้ำมูกผม ผมหัวเราะแหะๆ แล้วรีบวิ่งไปค้นเสื้อยืดมาให้พี่โก้ใส่นอน ก่อนจะวิ่งไปล้างหน้าแปรงฟันข้างนอก คีย์กับพี่นิคกำลังนอนดูหนังกลางห้อง ดูไปก็คุยกันไป สงสัยคืนนี้สองคนนี้นอนดึกแน่ๆ ผมเข้าห้องอีกทีพี่โก้ก็ปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมานอนรอบนเตียง ผมรีบปิดไฟแล้วลงไปนอนท่าประจำในอ้อมกอดอุ่นพร้อมรอยประทับจากปากร้อนๆ โชคดีที่พี่โก้ไม่เหมือนพระเอกในนิยายที่มักไล่นางเอกไปห่างๆ เพราะกลัวติดไข้ เพราะถ้าพี่โก้ทำอย่างนั้น ผมคงร้องลั่นห้อง
ผมมาเรียนด้วยความหนักใจนิดๆ วันนี้พี่โก้เริ่มไข้ลดลงจนเกือบปกติ แต่ยังคงไออยู่นิดหน่อย สงสัยสุกี้เมื่อวานทำให้หายป่วยเร็วขึ้นจริงๆ แต่ตอนนี้ที่หนักใจไม่ใช่เรื่องอาการพี่โก้ แต่เป็นเรื่องที่พี่โก้ต้องอยู่กับพี่นิคตามลำพังต่างหาก ไม่รู้ว่าสองคนนั้นจะพูดอะไรบ้าง พี่นิคจะพูดอะไรกับพี่โก้หรือเปล่า อย่างที่รู้ ตอนยังเด็กพี่นิคก็เคยเตือนเรื่องพี่โก้มาแล้วแต่ผมก็ไม่ฟัง มาคราวนี้ก็อีก ผมก็ลืมคิดไปเลยว่าพี่นิคคิดยังไงที่ผมคบกับพี่โก้อีกแล้ว และครั้งนี้เราค่อนข้างชัดเจนกว่าเมื่อก่อน และจริงจังด้วย คงเพราะผมไม่ใช่เด็กแล้วล่ะมั้ง พี่โก้เลยแสดงออกอะไรหลายๆ อย่างที่ทำให้ผมรับรู้ได้ว่านี่คือการคบกันแบบแฟนจริงๆ ต่างจากการที่พี่โก้ตามดูแลผมตอนเด็กลิบลับ ที่เห็นได้ชัดที่สุดคือ....พี่โก้ทะลึ่งขึ้น
“ถอนหายใจอะไรวะ”ป้องเงยหน้าจากการบ้านที่กำลังลอกอยู่
“กลุ้มว่ะ”พอประโยคนี้หลุดออกมา แทบทุกคนในกลุ่มหันมามองผมเป็นตาเดียว ยกเว้นคีย์ที่ส่ายหัวนิดๆ แล้วฟุบหน้าหลับต่อไป มันคงเดาได้ล่ะนะว่าผมกลุ้มเรื่องอะไร
“เรื่องอะไรเหรอถึงทำให้เนมกลุ้มได้ ได้ยินคำนี้จากเนมเหมือนโลกใกล้ถล่มยังไงไม่รู้สิ”ใบหม่อนพูดยิ้มๆ แต่เป็นยิ้มแบบจิกกัดผมมาก ชอบเอาหน้าสวยๆ หลอกให้เราตายใจว่าเรียบร้อย พูดเพราะเป็นคุณหนู แต่ตัวจริงเธอคือนางมารที่เห็นเพื่อนผู้ชายในกลุ่มเป็นทาสไว้ใช้งานต่างหาก
“พี่ชายเนมมา ตอนนี้อยู่ที่ห้องกับแฟนเนมสองคน”
“ห๊ะ!! หรือว่า....มึงกลัวพี่มึง....กับแฟนมึง...จะ...โอ้ย!! เชี่ยเนมเดี๋ยวกูตบคืนให้เตี้ยกว่าเดิมเลย”ป้องบ่นเมื่อผมตบหัวมันด้วยความหมั่นไส้ ก็ฟังมันพูดออกมาสิ ดีนะไม่พูดจนจบประโยค
“ไอ้บ้า พูดไรอุบาทว์ พี่กูกับพี่โก้เขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กแล้วเว้ย แต่พี่กูกลุ้มเพราะกลัวพี่กูไปพูดอะไรให้พี่โก้ไม่สบายใจมากกว่า”
“ทำไมวะ พี่มึงไม่อยากให้เพื่อนยุ่งกับน้องตัวเองเหรอ”
“ก็...ไม่เชิงอย่างนั้น แต่เมื่อก่อนพี่นิคก็ไม่ค่อยเห็นด้วยหรอก ออกแนวเลยตามเลยมากกว่า ตอนนี้ก็เหมือนกัน แต่พี่กูเป็นประเภทไงดีล่ะ....กูก็บรรยายไม่ถูก”ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงจริงๆ นะ แต่ไม่ใช่พี่นิคไม่ดีหรือไม่เห็นด้วยนะ พี่นิคไม่เชิงว่าจะก้าวก่ายที่ผมคบกับใคร ค่อนข้างเป็นห่วงด้วยซ้ำไป
“พี่มันขี้ห่วง ใครจะคบไอ้เนมได้ต้องผ่านพี่มันก่อน แต่ไม่ได้ห้ามอะไรหรอก พี่มันแค่ชอบซักนั่นนี่ให้อึดอัดเล่น ถ้าใครไปจีบมันแล้วปิดบังอะไรหรือไม่คิดจริงจังก็หมดสิทธิ์ เดี๋ยวพี่มันก็พูดให้ถอนตัวไปเอง”คีย์เงยหน้าขึ้นมาพูดแทนผมให้เพื่อนๆ ฟัง ถูกของคีย์ พี่ผมเป็นประมาณนั้นจริงๆ ผมรู้ว่าพี่รักผมมาก และก็คอยช่วยสกรีนคนที่เข้าหาผมบ่อยๆ อย่างคีย์เองก็เคยโดนเรียกไปคุย เพียงแต่ว่าไม่มากอะไรเพราะเราเป็นเพื่อนกันมาก่อน พี่นิคก็จะรู้ความเคลื่อนไหวแล้วก็นิสัยอยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นคนนอกจะยุ่งมากหน่อย หรืออย่างพี่โก้ที่เป็นเพื่อนพี่นิคเองแท้ๆ พี่นิคก็ยังเตือนผม ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าได้คุยอะไรกับพี่โก้บ้าง ผมยังจำได้ดีว่าพี่นิคเตือนผมว่าอะไรบ้าง แต่ผมเลือกไปแล้ว และผมก็รู้สึกดีกับการเลือกครั้งนี้ ผมเชื่อใจพี่โก้
เลิกเรียนผมรีบแยกกับเพื่อนกลับบ้าน ตอนแรกก็ชวนคีย์มาด้วยกันเผื่อจะไปเที่ยวไหน แต่คีย์อยากกลับไปนอนมากว่า สงสัยเมื่อคืนมัวแต่คุยกับพี่นิคแน่ๆ ผมรีบเดินไปให้ถึงห้องเร็วที่สุด หยิบกุญแจห้องมาไขเพื่อจะได้ไม่ต้องกดกริ่ง เผื่อพี่โก้หลับอยู่ ทันทีที่ประตูเปิดห้องเข้ามาด้านในเงียบสนิท ไม่มีใครอยู่เลย ผมถอดรองเท้าวางกระเป๋าไว้บนโซฟา เดินไปทางห้องพี่โก้ สงสัยว่าพี่โก้น่าจะนอนอยู่ในห้อง ไม่ก็แอบทำงานแน่ๆ
ลูกบิดที่ผมบิดให้เบาเสียงที่สุดเผื่อพี่โก้กำลังหลับจะได้ไม่ทำให้ตื่น แต่เสียงด้านในก็เล็ดรอดออกมาให้ได้ยิน ผมไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง แต่ขามันดันหยุดอยู่กับที่พร้อมๆ กับมือที่ปิดลูกบิดค้างไว้ ประตูที่เปิดแง้มเพียงนิดหน่อยแต่เสียงด้านในกลับดังออกมาชัด ชัดเสียจนผมนึกด่าตัวเองในใจที่เปิดประตูบานนี้ หากไม่ได้ยินซะ....ผมก็จะได้แกล้งไม่รู้ และเชื่อใจพี่โก้ต่อไปได้ จริงไหม
“มึงเลิกรักเพื่อนมึงได้แล้วเหรอวะ”
“ทำไมกูต้องเลิก”
+++++++++++++++++++++++++
:interest: o3 :a2:
-
^
^
^
วิ่งมาจิ้มพี่จีค่าาาาา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นี่มันอะไรเนี่ยยยย พี่โก้พูดงี้หมายความว่ายังไง :serius2:
แล้วทำไมพี่จีต้องมาตัดฉับกันตรงนี้ด้วย :z3:
โอ๊ยยยยย ค้างคา :z10:
แต่ถ้าคิดในแง่ดีความหมายของพี่โก้อาจจะหมายถึงที่ยังรักอยู่แต่รักในฐานะเพื่อนก้ได้
ไม่อยากจะคาดเดาความคิดผู้ชายคนนี้เลยให้ตายสิ :เฮ้อ:
-
อั๊ยย่ะ
-
:z13: ไว้ก่อนเดี๋ยวคุณจีหายตัวอีก :laugh:
-
พี่โก้ป่วยแล้วน่ารักจริงๆ แหละ ดูเปิดเผยความรู้สึกมากขึ้น อิอิ
แต่น้องเนมน่ารักกว่าอ่า ดูแลพี่โก้อย่างดี
“ทำไมกูต้องเลิก” >>> จะดราม่ามั้ยอ่า TT^TT
-
มันค้างงงงงงงงงง อ่าพี่จี
แบบนี้เนมจะเอาไปคิดมากอะไรอีกรึเปล่าเนี่ย o22
-
ทิ้งระเบิดไว้ตอนท้ายอย่างนี้ แย่เลยอ่ะ
น้องเนมได้ยินเข้าแล้ว ยังไงต่อหละเนี่ย
น้องเนมนอยด์แน่ ๆ :เฮ้อ:
-
“พี่นิค!! ทำพี่โก้ทำไมเนี่ย พี่โก้ปวดหัวอยู่นะ”
โหยยย น้องเนม วินาทีนี้เลือดก้อไม่ข้นกว่าน้ำ...ใช่ป่ะ
“มึงเลิกรักเพื่อนมึงได้แล้วเหรอวะ”
ตี๋เหรออออออออ !!!
G_wa>> :a2:
คนอ่าน >> o13
อาทิตย์นึงสองตอน สุดยอดดดด
คิดในแง่ดี
“มึงเลิกรักเพื่อนมึงได้แล้วเหรอวะ” โก้พูด
“ทำไมกูต้องเลิก”นิคพูด
อาจเป็นงี้ก้อได้นะ :laugh:
-
พี่โก้ๆๆๆๆ
ตอบงี้ได้ไงอ่าาาา
เดี๋ยวน้องเนมเสียใจแย่ มาแอบได้ยินอะไรครึ่งๆกลางๆแบบนี้
-
โอ้โห จบแบบนี้นี่ ฆ่ากันเลยเหอะ
อะไรยังไง
ทำไม พี่โก้ตอบแบบนี้ รักแบบไหน
โฮววววว
น้องเนม ของเจ้!!!!
-
ปัญหาเกิดอีกแล้วครับท่าน แววมาม่าน้ำข้มชัด :sad4:
-
โอยยยย ใจแม่
"ทำไมกูต้องเลิก" เวงงงงงงงง
คิดบ้างไหมว่าเนมจะต้องเสสียใจ
โก้ ยังไม่ลืมเจหรอ
ฮือๆๆๆ เศร้าเลยนะแบบนี้ ไม่ลืมอ่ะได้ แต่เลิกรักแบบนั้นซิ่ โก้มีเนมแล้วนี่
อินว่ะค่ะ อินๆๆๆๆๆ รมณ์เสีย กรี๊ดดดดดดดด
-
เฮ้ยยยยยยยยยยย :serius2:
-
ป๊าดดดดดดดดดดดดด
มาม่าชามโตรอเราอยู่หรือนี่
-
:fire: ฉับ พี่จีกลับมา
มาาม่า โชยมาหอมหวน หวานมาหลายตอน แล้ว :z2:
-
น้องเนมน่ารักมากค่าาาาา~
เราเห็นด้วยกับน้อง พี่โก้ป่วยก็ดีไปอีกแบบ
น้องเนมโครตน่ารักเลย แค่พี่หัวเราะก็ร้องไห้แล้ว
แต่ค้างตอนท้ายนี่สิ
พี่จีมาต่อเร็วๆนะคะ
-
ค้าง :a5:
ไอ้คนที่ไม่ได้อ่านระเบียงรักอย่างเรา
ค้างอย่างแรงค่ะ :z3:
-
เผลอปิดคอมแปบเดียวเนมก็มาซะแล้ว
-
อิพี่โก้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :m16:
รักแบบไหนเคลียร์ด้วยเดะ!
สงสารน้องเนม :o12:
-
เนมต้องเชื่อใจพี่โก้นะ ^^ :กอด1:
“ก็...กูรู้สึกเหมือนพ่อที่มีลูกสาวสองคนน่ะสิ คนนึงก็มีแฟน ออกเรือนไปเรียบร้อย ส่วนอีกคน....เสือกคิดว่าตัวเองเป็นทอม” คำพูดนี้โก้เคยพูดเอาไว้ไง
อยากอ่านต่ออ่ะ ปูเสื่อรอต่อไป
-
โอ้ยๆๆๆๆ อย่าปล่อยใ้ห้มันค้างอย่างนี้น่ะ :a5:
-
มันจะถึงเวลาจะได้เริ่มกินมาม่าแล้วใช่มั๊ย o19
-
เพื่อนหมายถึง ตี๋หรอ หรือ เจ โอ๊ยสับสน
-
โก้คงหมายความว่า ยังรักแต่ไม่ได้คิดอะไรแล้ว ใช่ไหม
นี่เดานะ ไม่รู้ว่าเพื่อนคนไหนด้วย
เนมอย่าคิดมากนะลูก
-
ค้างแบบนี้ใครมันจะไปหลับลงหล่ะพี่จีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m31: :m31:
ชอบอัพตอนดึกๆ ไอ่เราก็กำลังทำการบ้าน ตบะก็แตกเลยอ่ะดิ 555+ :really2: :really2:
-
ตายแล้ววววว
ตอนหน้าต้องเตรียมพร้อม
โห!!!! ไรเนี่ยคะ เพิ่งจะหวานเลิฟเลิฟกันไปแค่นิดเดียวเอง
เนมๆๆ หนักแน่นเข้าไว้ลูก
-
หมายถึงเจ หรือ ตี๋เนี่ยที่โก้ยังไม่เลิกรัก
-
พูดถึงน้องเจแน่ๆ เลย
-
เนม...ถามพี่โก้ก๊อนนนน อย่าเพิ่งคิดไปไกล รักเพื่อนก็คือรักเพื่อนปกติไม่ได้มีอะไรลึกซึ้ง ฟังให้จบก่อนน้า
โก้ก็ช่างพูดอะไรชวนให้น้องคิดมากจริง ๆ :a6:
-
โอ้ย ค้างงงงงงงงงงง อีกแล้ว ค้างงงงงตลอดเลยคนนี้
เจ็บปวดอ่ะโดนพี่จีทำค้าง
น้องเนมใจเย็นน่ะลูกน่ะ
-
โอ้วววว ชัดเลย ค้างงงงงงงงงง :z3:
-
มันมาอีกแล้ว !!!
ความเศร้าแกมปวดหัวของน้องเนม
เพราะคำพูดไอ่พี่โก้ ที่ว่าจะดีแล้ว
มันยังไง โปรดเฉลย ก่อนคนอ่านจะเริ่มเคืองพี่โก้อีกแล้ว
-
ตอบจบตัดอารมณ์ที่หวานแหววมาทั้งตอนหมดเลย ฮ่าๆๆ
มันยังมีต่อใช่มั้ยที่คุยกัน คุณจีแค่ตัดมานิดนึงให้เราใจหายเล่นใช่มั้ยคะ!!!!
แบบ ทำไมกูต้องเลิก ก็ไม่เคยรักเลยได้ไง (หรอออออออออออ)
พี่โก้เคลียร์ด่วนๆ
-
เนมคงคิดมากไปไกลแล้ววววว
-
น้องเนมโอ๋พี่โก้เว่อร์ๆๆ เลยอ่ะ น่ารักมากกกก ><
แต่มาสะดุดเอาตรงประโยคสุดท้ายที่น้องเนม(แอบ)ได้ยินเนี่ย
ต่อให้เชียร์พี่โก้สุุดใจขาดดิ้น แต่มาได้ยินแค่ประโยคเดียวแบบนี้
ก็รู้สึกเจ็บเหมือนกันนะ T^T
-
โอ๊ยยย :sad4:
ทุกอย่างมันกำลังไปได้ดีอยู่แล้วเชียว
ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้ว้า :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
นี่เราต้องเตรียมต้มน้ำรอแล้วใช่ไหนคะ :เฮ้อ:
-
เนมจะเข้าใจผิดไหม ค้างอย่างแรงเลย
-
อ่านจบแล้วกริ๊ดออกมาอย่างขัดใจ อร้ายทำร้ายจิตใจคนอ่านอย่างแรงคร้าาาคนเขียนขาาาาา
-
ต้มน้ำรอเลย :o12:
-
ไอ้โก้ยังลืมน้องเจไม่ได้อีกเหรอ
ไม่อีกว่าอีกคนจะเสียใจบ้างหรือไงที่ทำแบบนี้
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
ค้างอย่างแร๊งงงงงงงงง พี่จีกลับมาเถอะน๊าาาาาา TT
พี่โก้พูดงี้หมายความว่าไงเนี่ยยยยยย น้องเนมจะเสียใจม๊ายยยยยยยยย
-
น้องเนมจ๋าหนูยังรัก ยังหวงคีย์เลย อย่าลืมนะจ๊ะ เพราะงั้นอย่างี่เง่านะจ๊ะ พี่โก้รักเพื่อน แต่ไว้ใจได้แน่นอน
-
พมจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พี่โก้จ๋าาา ที่ถามกลับไปแบบนั้น เพราะไม่ได้รักเจแบบน้านนนนนนนนนนนนใช่มะ
อย่าทำน้องเนมร้องเลยน๊าาาาา
เหมือนตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วอ่ะ คีย์ก็ออกแแนว ช่างมันเหอะ กูแค่เพื่อน(ป่าววะ)
พี่โก้จ๋าาาาาาา ทั้งๆที่ผ่านมาก็แสดงออกว่ารักน้องเนมอ่ะ
อย่าทำน้องเสียใจนะ :monkeysad:
-
หนูเนมน่าร๊ากกกกกก อ่นตอนอ้อนๆหวานๆกันแล้วน้ำตาลขึ้น :man1:
แต่มาลดฮวบฮาบชนิดอินซูลินก้อน่าจะเอาไม่อยู่กับประโยคสุดท้ายยย
อารายก๊านนนน ทั้งวันไม่คุยมาคุยกันตอนเนมกลับมาพอดี :z3:
คุณจี หมดเวลาหวาน ได้เวลามาม่าแล้วเหรอคะ แง้ :o12:
-
อิพี่โก้ไม่เลิกรักเพื่อนอะไรยังไง เอาให้เคลียร์นะย่ะ เรื่องนี้ตัวเองเป็นพระเอกนะ
อุตส่าห์เลิกหมั่นไส้ตะโก้แล้วเชียว ทำหวานให้เราตายใจ ชริ
ยุน้องจีให้เนมเกรียนใส่เลยค่ะ ถ้ารักกับผู้ใหญ่มันเข้าใจยากนัก
(อินจัด เพลียตัวเองละเกิน)
-
ประโยคนั้นของพี่โก้ กำลังจะทำให้มาม่าใช่มั้ยเนี่ย
เนมก็เข้ามาได้จังหวะพอดี งานนี้จะเป็นยังไงกันหล่ะ
ก่อนหน้านั้นก็ไปได้ดีแล้วเชียว
นึกว่าพี่โก้จะรักแต่เนมคนเดียว
ค้างอย่างแรงค่ะ รีบมาต่อนะคะ
-
....หวานกันมาตลอดตอน มาปะทุเอาประโยคสุดท้ายนี่แหละ
....นักเขียนก็ใจร้ายเนอะ ต่อคำพูดให้จบก็ไม่ได้ ค้างงงงงอะ :laugh:
-
กลิ่นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปโชยมาแต่ไกล...
เสียบปลั๊ก...ต้มน้ำร้อน...
-
:a5: :a5: :a5: เนมจ้าาาาาาใจเย็นๆๆฟังก่อนให้จบนะ
มันอาจจะมะมีไรก็ได้อะเนอะ
พี่จี ตัดฉับ ได้ ค้างคามากกกกกกกกกกกก :z3: :z3:
รออ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆต่อนะคะ
-
แอร๊ย คุณจีมาวางระเบิดไว้แบบนี้ทำไม
ค้างงงมากกก!!
-
ตอนท้ายดราม่า :z3: :z3: :z3:
-
อึ้ง ทิ้งระเบิดไว้อย่างแรง :z3: :z3: :z3:
แล้วคนไหนตี๋หรือเจ แล้วรักแบบไหนกัน.... ที่ว่ายังไม่เลิก
อย่าให้เนมเข้าใจผิดนะ ขอร้อง :m5: :m5:
-
โก้งานงอกแล้วละ
เนมคิดมากแน่ๆ
-
ฟังให้จบก่อนนะเนม อย่าเพิ่งวู่วามน๊าาาา เชื่อใจพี่โก้อ่ะ!!!
-
ไม่เห็นต้องลืมคนเก่าเลย ยังไง เจกับตี๋ ก็ที่สุดของความรักของทั้งสามคนแล้ว
ผ่านอะไรๆมาด้วยกันตั้งเยอะ สัญญากันก็ขนาดนั้น ยกขึ้นหิ้งไว้เลยหล่ะ
ไม่โกรธโก้เลยนะที่ตอบแบบนั้น เพราะยังไงปัจจุบันและอนาคตที่โก้คิดจะมีและเดินไปด้วยกันคือเนม
ถ้าคิดจะคบกับโก้ ก็ต้องยอมรับเรื่องเจกับตี้ให้ได้ด้วย หึหึ
แล้วถ้าโก้คิดถึงจริงจังกับเนมจริงๆก็ต้องปล่อยวางเรื่องในอดีตแล้วก็ให้ความสำคัญกับเนมให้มากกว่านี้
ไม่งั้นเนมน้อยใจแย่เลยอ่า โก้ยิ่งพูดน้อยๆไม่แสดงความรู้สึกอยู่ด้วย เฮ้ออ
ลุ้นว่า โก้พูดประโยคนั้นแล้วจะมีอะไรขยายความต่ออีกหรือป่าว หวานๆแล้วก็ขมๆ เฮ้อ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ สู้ๆ น้องเนมสู้ๆ พี่โก้สู้ๆ
:กอด1:
-
ไม่วิตกกังวล เพราะเชื่อมั่นในตัวพี่โก้ครับ
พี่โก้ที่เลือกเนมและตัดสินใจที่จะรอมาตั้งแต่แรก
ขอให้เนมหนักแน่นและมั่นใจในตัวพี่เค้าเหอะแค่นี้ก็ไม่ต้องซดมาม่าแล้ว
:pig4: คุณจีครับ
-
พี่โก้ตอบงี้หมายความว่า????
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง :sad4:
-
อะไร ยังไง "ทำไมกูต้องเลิก" :m15:
แล้วอะไร ยังไง ทำไมพี่จีต้องทำเราค้าง :angry2:
-
สงสารเนมว่ะ มาเจอประโยคนี้ "ทำไมกูต้องเลิก"
:เฮ้อ:
-
เนมอย่าพึ่งคิดมากนะ คุยกับโก้ก่อน สงสัยอะไร รู้สึกยังไงก็บอกกับโก้
-
หมดซะแล้ว....
-
นี่คือความสามารถพิเศษของคนเขียนเค้า ไม่มีใครจบได้บีบหัวใจได้เท่า G wa แล้วล่ะ สุด สุด อ่ะ สงสารตัวเองจัง ค้างคาไปถึงเมื่อไหร่เนี่ย
-
อ้าวๆพี่โก้ไหงพูดงี้อะ เนมเสียใจแน่เลย
คนเป็นแฟนกันแต่มีใจให้คนอื่นคบไปก็ไม่สนิทใจหรอกนะ
อารมณ์เสีย :z3:
-
เอาล่ะสิ กลิ่นมาม่าเริ่มโชยมาแล้ววว :serius2:
พี่โก้หลงรักใครอ่ะ สงสัยจริงงๆๆ
น้องเนมน่าสงสารรรอ่ะ ไม่น่ามาได้ยินเลยย :m15:
-
กรี๊ดดดดดดดด !!
Cut ได้จังหวะมาก
ทำคนอ่านค้างยกเล้าแบบนี้.... บาปนะพี่จี :laugh: :serius2: o18
-
ชักเริ่มสับสนกับความคิดของโก้แล้วสิ
ตอนนี้โก้อาจจะรักเนม แต่เราก้อแอบจิ้นเองว่าโก้ก้อคงยังรักเจตลอดไป
เอ~รึว่าโก้จะรักตี๋ด้วยอีกคน 555
รอคุณจีมาเฉลยดีกว่า
:L1:
-
จบตอนแบบนี้เหรออออออ
:beat: :beat:
-
:z3:ทำไมมันค้างเยี่ยงนี้
-
เนมตั้งสติ
ฟังจนจบ
เผื่อมีอะไรผิดพลาด
-
เนมฟังให้จบก่อนนะอย่าคิดมากพี่โก้อาจหมายถึงรักในแบบเพื่อนและผูกพันกัน ก็เหมือนเนมกับคีย์ไง
พี่นิคถามให้เคลียร์ก็ดีนะเนมก็ฟังให้จบตลอดด้วยน๊า
จบได้ค้างมากคุณจี อิอิ
-
โอสส ค้างมาก อยากให้เนมหนักแน่นและเชื่อใจโก้นะ
เพราะยังไงเนมก็คือปัจจุบันของโก้
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด น้องเนม ใจเย็นนนนนนนนนนนน >"<
-
- -" แย่เหละ
-
งานเข้าอีกแล้วเห้ออออออออออออออออออ :pig4:
-
โอ้ย...แรก ๆ หวานมากน่ารักทั้งพี่โก้ และน้องเนมเลย :-[
แต่ทำไมลงท้ายได้ไม่เจ็บไม่คัน แต่แสบไปทั้งทรวงอย่างนี้ละ :monkeysad:
:pig4: คะ
-
เนมอย่าเพิ่งเข้าใจผิดน้า :monkeysad:
กะลังหวานแท้ๆเชียว
:pig4:ค่า คุณจี
-
ให้มันได้อย่างนี้สิ
เนมมันต้องมาทันได้ยินเรื่องนี้
เครียดแทนเนม :เฮ้อ:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
จะเริ่มดราม่าแล้วใช้ไหมเนี่ย
:เฮ้อ:
-
อ้าวพี่โก้พูดแบบนี้ได้ไงเนี่ย เนมยิ่งหวั่นไหวอยู่ เฮ้อทุกอย่างกำลังไปได้ด้วยดี
แต่แบบนี้อาจจะดีกว่าปล่อยให้ค้างคาใจ แต่คนที่ว่าเนี่ยใครกัน เจ หรือว่า ตี๋ กันอะ
:pig4:
-
ค้าง อึดอัด :z3: :z3: :z3:
-
เข้ามาเพื่อจะเจอกับ
"ลางร้าย" :sad4:
วิ่งออกไปเพื่อจะวิ่งกลับมาใหม่เพื่อรู้คำถามทั้งหมด
-
รักกับแบบเพื่อนรึเป่า พี่โก้หมายถึงแบบนั้นใช่มั้ย
-
ย๊ากกกส์ >< กำลังจะหวานกันอย่างต่อเนื่อง มีกลิ่นมาม่าเข้ามาอีกแล้วหรือนี่
หวังว่าน้องเนมจะค่อยๆ พยายามเข้าใจมากขึ้นนะ ...
(ถึงบางทีเราจะไม่เข้าใจ และออกจะเชียร์น้องเนมอย่างนอกหน้าก็เถอะ 55)
-
อ๊ากกกกก
เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า
ตัดจบแบบนี้อ่ะ :serius2:
-
ฟังให้จบก่อนนะเนม อย่าด่วนตัดสินใจ
เชื่อใจพี่โก้ดิ
-
โฮววว พอพูดเรื่องย้ายห้อง
คิดถึงพี่ตี๋ขึ้นมาจับใจเลย ฮือออ พี่ตี๋~
รักเพื่อนนี่คงเป็นพี่ตี๋นั่นแหละเนอะ!?
แต่หรือว่าจะรักแบบเพื่อนหนอ? งงๆ 555
เห็นว่ามีแพลนเรื่องของตี๋่ด้วย เรื่องนั้นต้องเข้มข้นแน่เลย 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
หวานอยู่ดีๆ ทำไมประโยคสุดท้ายถึงมีแววดราม่าล่ะ :z3:
-
พ่อคนนี้ก็ตรงซะไม้บรรทัดเรียกพี่
ทำเอานอยด์กันทั้่งเล้า _ _"
-
นั่นดิพี่นิค ทำไมต้องเลิกรักเพื่อนด้วย เป็นเพื่ิอนกันก็ต้องรักกันสิ (คิดแง่ดีสุดริด 555) :really2:
-
อ่านถึงตอนที่13 คำคอบของพี่โก้ “พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่” ทำเราใจหายมากอ่ะ
ถ้ามีใครบอกเราแบบนี้ เราช็อกตายแน่เลย T^T
-
น้องเนมกับพี่โก้กำลังไปกันได้ดีแล้วนะ คุณพี่นิคจะกวนน้ำให้มันขุ่นเพื่อ????
กลัวน้องเนมร้องไห้จังคะ
-
เหมือนการ์ตูนรายเดือนที่ชอบตัดจบตอน...ด้วยอารมณ์ค้างคา ไม่ก็เหมือนละคร หลังข่าวที่ตัดเข้าโฆษณา แต่ไม่มีตัวอย่างตอนต่อไปให้ดู
^ ^. ถ้าให้เดาจากนิสัยของตัวละคร...เนมคงทำไม่ได้ อย่างที่หลาย ๆ คนอยากให้ทำแน่ ๆ... เฮ้อ!!
-
:m16: อย่ามาทิ้งระเบิดกันซี้
-
พี่โก้เป็นตัวของตัวเองดีตรงซะชอบนะ
รักนะไม่จำเป็นต้องเลิกรักหรอกแต่รักในสถานะไหนมันต้องมีความชัดเจนก็เท่านั้น
แต่บางครั้งการตรงเกินไปมันก็ทำให้เจ็บได้นะเหอๆ
ส่วนเนมฟังให้จบก่อนเน้อเผื่ออะไรมันจะไม่ได้แย่อย่างที่คิด
-
..พี่โก้..
ก็คงเหมือนกันกับน้องเนม
ที่ยังมีความรู้สึกดีๆ ให้กับคีย์อยู่
..มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน..
ณ เวลานี้ เนมก็รู้ว่า..พี่โก้ให้ความสำคัญมากกว่าใครๆ
ตั้งแต่อดีต ถึง ปัจจุบัน
เข้าใจพี่โก้ เหอะนะ น้องเนม
ลัฟยู
:L1:
-
:L2:
-
ทำไมตัดจบงี้อ่ะ
ไม่เอาดราม่าน้าาา
:m15:
-
ตี๋ หรือ เจ
เจ หรือ ตี๋
ไม่ว่าจะเป็นใครเราก็คิดถึงสองคนนี้มากจริงๆ :sad4:
ถึงบทจะดราม่าก็ไม่มีสัญญาณเตือนภัยเล้ย :angry2:
ค้างนะคะคุณจีของฉัน~
-
โฮกกกกกกกกกกกกกก
มาม่าจะจัดเต็มอีกหรือเปล่าน้อออ
แอร้ยยยย ฮืออ TT-TT
-
ภาวนาว่าอย่าให้น้องเนมของอิชั้นเข้าใจผิด :m15:
รู้ว่าความรักของทั้งคู่จะสมหวัง แต่ตอนนี้อะไรก็ดูไม่แน่นอนไปหมดเนอะ
ต่างคนก็ยังไม่เคลียร์ เปิดใจได้ไม่หมดเปลือก :เฮ้อ:
-
“มึงเลิกรักเพื่อนมึงได้แล้วเหรอวะ”
“ทำไมกูต้องเลิก”
:z10: หมายถึง เจ หรือ ตี๋ ล่ะเนี่ย หรือ สองคนเลย
ว้ายยยยยยยย ค้างงงงงงงงงงง :z3:
-
เนมฟังยังไม่ทันจบเลย
นอยด์ไปก่อนแล้ว แถมทำคนในเล้าเครียดตามอีกตะหาก
กลับมาฟังพี่โก้พูดให้จบก๊อนนนนนนน :a5:
-
:m15:
ทามมายเปนอย่างเน้
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:
-
ดีที่พี่นิคถามอย่างตรงไปตรงมากับพี่โก้ ถ้าเราเป็นพี่นิค เราก้อต้องถามแบบนี้แหละ ก้อเนมน่ะน้องนะ ไม่มีพี่คนไหนอยากให้น้องเจ็บหรอก
พี่โก้ก้อตรงไปตรงมา ชัดเจนตลอด ไม่เคยโกหกเพื่อรักษาน้ำใจใคร "ทำไมต้องเลิก" สำหรับพี่โก้คนหนึ่งที่เคยรัก ถึงแม้วันนี้จะเป็นแบบไหนก้อตามก้อไม่เห็นต้องเปลี่ยนความรู้สึกนั้นเลย
วันนี้ พี่โก้อยู่กับเนม บอกว่ารักเนม เนมก้อรู้จักพี่โก้ดีว่าพี่โก้ไม่ใช่คนพูดไปเรื่อยเปื่อย และที่สำคัญพี่โก้ไม่เคยโกหกเพื่อรักษาน้ำใจใครซักครั้ง
-
เข้าใจโก้นะ ก็ทั้งเจและเนมโก้วางไว้เป็นคนพิเศษแต่ในคนลักษณะ ก็แฟนกับเพื่อนอะนะ แต่เนมยังเด็กไง ต้องใช้เวลา และโก้ก็ไม่ค่อยแสดงความรู้สึก เนมก็ชอบคิดและสรุปเอง :เฮ้อ:
-
อ้าว...งานจะเข้าอีกล่ะ
ว่าแต่ เข้าใครล่ะทีนี้ หึหึหึ
-
ทำไม ต้องเลิก
จึ๊ก
รักแบบเพื่อนก็ได้นะ เออ
-
คุณพระ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อิพี่โก้ :a5: :z6: :beat: :z3:
ไม่นะ ไม่เอาดราม่าาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!! พี่จีขาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!! :call:
-
โอ้วววววววว ค้างมากคะ !!! ตัดฉับสุดๆ แงงงง เนมน่ารักมากเลยอ่ะ ดูแลพี่โก้อย่างดีคอยเป็นห่วงอยู่ตลอด แต่คนป่วยก็ดื้อเหลือเกินน้องบอกอะไรทำเป็นไม่ฟัง ชอบที่น้องดูแลเอาใจใส่ตัวเองแบบนี้อ่าสิพี่โก้ คึคึ เนมเอ้ยเจอคำชมไปคำเดียว ก็หายน้อยใจแล้วเนอะ ㅋㅋ ส่วนเรื่องที่เนมแอบมาได้ยิน อย่าเพิ่งจิตตกนะเนม เพราะเราไม่ได้ยินที่พวกพี่เค้าคุยกันมาตั้งแต่ต้นอะไรๆ มันก็ชวนให้เข้าใจผิดได้ เชื่อใจพี่โก้เถอะเนมคนที่เลือกจะรอเนมมาตั้งแต่ยังเด็กไม่มีวันที่จะเลิกรักเนมได้หรอก บางทีในความหมายของพี่โก้อาจจะรักแบบเพื่อตาย เพื่อนแท้ก็ได้ อย่างที่เนมก็รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเจโก้ตี๋ มันมีอะไรที่มากกว่านั้น เนมต้องยอมรับมันให้ได้แบบที่พี่เอ๊กซ์แกยอมรับนะ แล้วใจเราก็จะไม่ต้องคอยมาระแวง แค่เชื่อใจกันเท่านั้นเนม
-
เอฺิ๊กกก ช็อทเด็ดสินะ
แต่ยังไงโก้ก็รัก 2 คนนั้นอยู่แล้วว
แต่น้องเนมจะรับได้รึเปล่านี่สิ ....
-
คำทิ้งท้าย...........
ค้างเกินไปน่ะTAT
-
เง๊อ.........!!!!!
เอาให้เคลียร์นะอิพี่โก้
-
วันนี้จะมาไหมน้าาาาาา
:z2:
-
เนมมม กรุณาอย่าเพิ่งเลิกฟัง
หวังว่าเนมจะฟังต่อจนจบ ฮ่าๆๆ
เผื่อเป็นแบบในละครอ่ะ
ที่เข้าใจผิดเพราะแอบฟังไม่จบ
ไม่แน่ๆโก้อาจจะกำลังบอกว่า "ทำไมต้องเลิก เพราะไม่ได้รักแบบเดียวกะที่รักเนม" อะไแบบนี้
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เราคิดเองเออเอง ><
แต่ไม่อยากให้เนมเสียใจอ่ะ!!
โก้~~~~~ อย่าทำเนมเสียใจนะ
-
:interest: <<<< สะใจมากใช่มั้ยจีจี้!!! o18
น้องเนมอย่าคิดมากๆ ทำไมกูต้องเลิกไม่ได้แปลว่ายังรักอยู่ซะหน่อยย :z3:
ปล.กลับมาเลยนะ :sad4:
ปล.อีกครั้ง แอบเห็นด้วยกับ
"คิดในแง่ดี
“มึงเลิกรักเพื่อนมึงได้แล้วเหรอวะ” โก้พูด
“ทำไมกูต้องเลิก”นิคพูด" :laugh:
-
เข้ามากดดัน ดัน ดัน จี :call:
-
พี่โก้ได้พยาบาลดีแบบน้องเนมนี้น่าอิจฉาจริงๆเลย แถมยังไปแกล้งพยาบาลส่วนตัวอีก
ดีนะที่น้องเนมไม่งอนเยอะ
ว่าแต่ทำไมพี่นิคต้องถามแบบนั้นด้วย ห่วงหรือหวงน้องกันแน่ ถามแบบนี้เหมือนตั้งใจให้เนมได้ยินเลย ยิ่งเนมเป็นคนคิดมากอยู่ด้วย
คงไม่เข้าใจความหมายที่พี่โก่้พูดหรอก น้องเนมต้องร้องไห้เสียใจหนักเลยแหละ
-
แอบทิ้งคำพูดให้เหล่าแฟน ๆ กังวลกันเล็ก ๆ หึ หึ หึ .....
+1 เป็นกำลังใจให้ กับมาม่ารสหมูสับ :z2:
-
เพิ่งตามมาอ่านค่ะ (อันที่จริงต้องใช้คำว่าเพิ่งรู้ว่ามีภาคของโก้ด้วย) อ่านแล้วสงสัยเครื่องหมาย"?"เต็มหัวเลย เกิดอะไรขึ้นกับโก้และตี๋? ตี๋ไปไหน? อดีตระหว่างโก้และเนมมีอะไรเกิดขึ้น? และบลาๆๆอีกร้อยแปด จะพยายามตามให้ทันค่ะ^^ เพิ่งอ่านถึงตอนพิเศษลอยกระทง
-
นั่นสิ ทำไมต้องเลิก ก็ไม่ได้รักแบบเนมนี่นา หมายถึงเจนะ
แต่ว่าถ้าเป็นตี๋นี่ก็ไม่แน่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เห็นพี่โก้แล้วก็ทำให้กลับมาคิดว่า ตอนเรียนเราก็ไม่เคยเจออาจารย์ลาป่วยเลยเหมือนกันแฮะ
แปลกดีที่คนที่อาจารย์ไม่ป่วย ฮ่าๆๆๆๆ
เนมเปิดมาโจช็อตเด็ดแบบนี้แล้วยังไงน้อ
คิดมาก น้อยใจอีกล่ะสิ กำลังไปได้ดีแล้วแท้ๆ นะ
-
เอาแล้วไง....
คำถามชวนก่อให้เกิดดราม่า
น้องเนมจังหวะนรก หรืออิพี่นิควะ จังหวะนรก
บรึ๋ย~
.
.
จริงๆเราก็อยากรู้เรื่องอิพี่โก้กะตี๋มากกว่านี้นะ
จะได้ตัดสินใจในความสัมพันธ์ที่แสนลึกซึ้งได้ ๕๕๕๕๕
เรามันคนใจแคบ เราเข้าใจน้องเนม มันลำบากเพราะเนมไม่รู้เรื่องช่วงนั้นเลย
.
โอ้ย ก็มาคาใจข้างในลึกๆ~
-
เป็นใครมาได้ยินแบบนี้ก็ต้องคิดมากเป็นธรรมดา
แต่เนมอาจจะยังฟังไม่จบประโยคก็ได้เนอะ
โก้อาจจะพูดต่อว่า "กูรักแบบเพื่อนนิ ไม่เห็นต้องเลิกรัก" ไรงี้
พอดีคุณจีฉายหนังยังไม่จบม้วน คนอ่านก็จิตตกไปตามๆ กัน
ว่าแต่วันนี้จะมามั้ยคะ รอเพราะจิตตกเนี๊ยมันทรม๊านทรมานคะ :z3:
-
ดราม่าสุดดดดด :z3:
-
o22ค้างได้ใจมาก
เนม อย่าใจร้อนนะ เชื่อใจพี่โก้ซิ
ให้ดอกไม้ วันวาเลนไทน์ไว้ก่อน :L2: เดี๋ยววันจริงเอาช่อใหญ่กว่านี้มาฝาก
-
OMG!!!
สงสารเนม ถ้าเราได้ยินแฟนพูดแบบนี้คงอึ้งอ่ะ
T T
ค้างจิ๊บเป๊งเลย :monkeysad:
-
ประโยคเดียวทิ้งระเบิดไว้ให้คนอ่านตอนจบ
แอบหวังว่าคงไม่ดราม่าจนเกินไป แงๆ
กำลังหวานๆอยู่แล้วเชียว รักเพื่อนแบบเพื่อนก็พอนะ พี่โก้
รักน้องเนมแบบคนรักคนเดียวก็พอ อิอิ
-
ยังไม่มาอีกหรอเนี่ย... :jul1:
ยังไงก้อ happy valentine's day นะคะทุกคน
:L2: :L1: :L2: :L1:
-
ค้างงงงงงงอ่าาาาา
-
ค้างงงงงงง
-
:monkeysad: มารอด้วยคน
-
คุณจี แอบพาอิพี่โก้ไปสวีทหวานวาเลนไทน์ที่ไหนคะ
พากลับมาส่งน้องเนมเดี๋ยวนี้เลยนะ แง้ๆ :sad4:
-
สวัสดีวันแห่งความรักครับ คุณ G ... ^ ^
ฝากความคิดถึง ทุก ๆ ตัวละครที่คุณเคยเขียนด้วยนะครับ...
-
ปกติแล้วผมไม่ได้ป่วยบ่อยๆ ต่อให้ทำงานหนัก หักโหม ทรมานร่างกายตัวเองยังไงก็ป่วยยากกว่าหลายๆ คน แต่เหมือนกับร่างกายผมจะรับรู้ว่าช่วงไหนผมว่างพอที่จะป่วยได้ ผมก็จะป่วยช่วงนั้น ทำให้ไม่ค่อยกระทบกับงาน เพื่อนหลายคนบอกว่าขนาดร่างกายตัวเองผมยังสามารถสั่งให้เลือกเวลาป่วยได้เลย ผมไม่ชอบเวลาตัวเองไม่สบาย เพราะมันน่าหงุดหงิดที่ทำอะไรไม่ได้อย่างใจนึก แต่ยกเว้นป่วยครั้งนี้ นานเท่าไรแล้วผมก็นึกไม่ออก ครั้งสุดท้ายที่มีคนอื่นคอยดูแลผม...เท่าที่นึกได้...ไม่เคย แต่ตอนนี้มีแล้วหนึ่งคน แถมทำตัวเป็นคุณหมอบวกคุณแม่ซะด้วย เนมมักจะอมยิ้มสลับกับขมวดคิ้วยุ่งเวลาดูแลผม เนมพยายามจะทำทุกอย่างแม้ว่าผมจะสามารถทำเองได้ แต่บางอย่างเนมทำไปก็อายไป อย่างเช่นตอนเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า หรือกระทั่งป้อนข้าว ถึงการป่วยครั้งนี้จะทำให้รู้สึกดี แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ต้องการเลยคือ...ไอ้คนที่นั่งหัวเราะหน้าโทรทัศน์นั่นไง
“แล้วพรุ่งนี้พี่โก้จะไปทำงานไหวมั้ย ลาอีกวันให้หายดีก่อนดีกว่านะ ตอนนี้ไข้ไม่มีแล้ว แต่ถ้าไปทำงานเดี๋ยวก็เพลีย ไข้อาจจะกลับมาอีก”วันนี้เนมรีบกลับมาห้องทันทีที่เรียนเสร็จ นิคมันก็พยายามจะให้พวกผมพามันออกไปเที่ยว แต่เนมค้านสุดฤทธิ์ ด้วยเหตุผลเดิมคือผมยังไม่หายดี แต่นิคมันก็ดื้อพอๆ กับน้องมันนั่นล่ะครับ มันไม่ยอม พวกเราเลยพบกันครึ่งทาง คือออกไปหาอาหารทานนอกบ้าน แล้วพรุ่งนี้กลางคืนค่อยพามันไปเที่ยวร้านพี่ปั้น
“ลาก็ได้นะ แต่พี่อยากเก็บวันลาไว้มากกว่า เอาน่า ถ้าพรุ่งนี้เช้าพี่ยังมีไข้อยู่พี่จะลาต่ออีกวัน”
“ก็ได้ฮะ แต่ว่าคืนพรุ่งนี้ไปร้านพี่ปั้นอย่าดื่มเหล้านะ ความจริงเนมไม่อยากให้ไปด้วยซ้ำ”
“คิดมาก”ผมลูบหัวเนมเบาๆ ท่าทางหงอยๆ เพราะเถียงกับพี่ชายไม่ชนะแถมยังเจอหัวเราะเยาะเย้ยทำให้ดูน่าสงสารและน่าแกล้งไปพร้อมๆ กัน
“สัญญาก่อนสิ ห้ามดื่มเด็ดขาด”
“ครับ ไม่ดื่มอยู่แล้ว ยังเจ็บคออยู่ ดื่มเย็นๆ เดี๋ยวเป็นหนัก เสียงหายทำงานไม่ได้พอดี”ผมรับปากตามคำขอ ทำให้เนมฉีกยิ้มกว้างก่อนจะจูงมือผมเดินนำออกจากห้องโดยมีนิคเดินตามหลัง
ผมเป็นคนขับพามาห้างสรรพสินค้าใกล้ๆ คอนโดฯ อย่างน้อยให้นิคมันเดินเที่ยวในห้องสักหน่อยก็ยังดี ร้านอาหารก็มีให้เลือกเยอะ แต่ท่าทางจะไม่ถูกใจเนม บ่นพึมพำคนเดียวตั้งแต่เห็นผมเลี้ยวเข้ามาในห้าง
“มาเดินห้างก็ดีว่ะ ในนี้น่าจะมีร้านเค้กอยู่หลายร้านล่ะมั้ง”
“ก็มีนะ มึงจะกินเหรอ”
“เออ ซื้อไปกินที่ห้องมึงก็ได้ อยากชิมหลายๆ ร้าน”นิคมันเริ่มชอบการทำขนมอย่างที่เนมเล่าให้ฟัง มันช่วยแม่ทำ จนตอนนี้กลายเป็นแม่ช่วยมันทำมากกว่า เนมบอกว่าเมนูหลายๆ อย่างในร้านก็ได้นิคนี่แหละคิดและทำขึ้นมาวางขาย
“จะหาสูตรใหม่ๆ ไว้ทำขายเหรอพี่นิค งั้นเดี๋ยวเนมช่วย เนมเคยซื้อหลายร้านเหมือนกัน”พอพูดเรื่องขนม เนมก็ตาโตหยุดบ่นแถมร่าเริงขึ้นมาทันที นิคมันก็เข้าใจง้อน้องตัวเองนะครับ
ผมกับเนมให้นิคเลือกร้านที่อยากทาน มันก็ง่ายนะครับ มันบอกร้านไหนไม่ต้องต่อคิวนานก็เอาร้านนั้น เพราะส่วนใหญ่ร้านในห้องพวกนี้ถ้าเป็นบุพเฟ่ต์แล้วล่ะก็ต้องรอคิวแทบทุกร้าน เราเลือกทานร้านอาหารญี่ปุ่นซึ่งถูกใจเนมที่สุด ทุกอย่างที่สั่งมาบนโต๊ะเป็นฝีมือการเลือกของสองคนพี่น้อง ส่วนผมมีหน้าที่ทานอย่างเดียว เพราะแค่ที่สองคนนั้นสั่งก็ไม่เหลือพื้นที่ว่างบนโต๊ะแล้ว ทานอาหารเสร็จเนมชวนนิคไปดูเสื้อผ้า ก่อนจะเริ่มเดิมตระเวนซื้อเค้กตามร้านต่างๆ ที่มีขายในห้าง กว่าจะได้กลับก็ไม่มีมือใครว่างพอจะถืออะไรได้อีกนั่นล่ะ
กลับมาถึงห้องผมมองสองพี่น้องช่วยกันเลือกว่าจะทานเค้กอะไรก่อน คุยไปปรึกษากันไป เหมือนว่ายังไม่ได้ทานอะไรมากันทั้งวัน ส่วนผมที่ยังจุกได้แต่นั่งดูโทรทัศน์สลับกับตอบคำถามเนมเป็นระลอก
“พี่โก้มีชาบ้างมั้ย เนมว่าเคยเห็นแว้บๆ นะ”
“อยู่ในตู้ชั้นบน ขวาสุด”
“ไหนอะ สูงจัง พี่นิคหาดิ”
“หลีกไป เตี้ยแล้วไม่เจียม”นิคผลักหัวเนมแล้วก้าวมายืนแทนที่ หยิบกล่องใส่ซองชาสำเร็จรูปลงมายืนเลือกกับเนม
“พี่โก้เอาชาอะไร หรือจะดื่มกาแฟ แต่ชามันเข้ากับเค้กมากกว่านะ เอาชาเหอะ”
“อะไรก็ได้”
“พี่นิคไปเอาเค้กใส่จานดิ เดี๋ยวเนมชงให้เอง”เนมเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบนมสดรสจืดออกมาเทใส่แก้วแล้วยัดใส่ไมโครเวฟ ลากเก้าอี้มาปีนขึ้นไปเปิดตู้ด้านบน ลื้อๆ ค้นๆ สักพักก็ยิ้มกว้างพร้อมหยิบชุดชงชาที่ผมเองก็ลืมไปแล้วว่ามี รู้สึกจะได้ตอนจับฉลากงานปีใหม่ปีที่แล้ว
“มองน้องกูตาไม่กระพริบเลยนะ”นิคเดินเอาจานเค้กมาวางบนโต๊ะตรงหน้าผมเมื่อไรไม่รู้ มันนั่งโซฟาเดี่ยวใกล้ๆ แล้วแซวยิ้มๆ คงคิดว่าผมจะอายมันล่ะมั้ง
“หรือจะให้กูมองมึง”
“อย่าเลย สยอง”ความจริงแล้วผมกับนิคก็นับว่าห่างเหินกันไปนานพอๆ กับเนม ตั้งแต่ผมรู้จักเจกับตี๋ ได้เป็นเพื่อนกัน ผมก็แทบจะขลุกอยู่กับพวกมันสองคนตลอดเวลา เพื่อนละแวกบ้านสมัยเด็กที่เคยเล่นด้วยก็เลยห่างๆ กันไป ยกเว้นนิคที่เรายังมีอะไรเชื่อมต่อกันเสมอ มันเป็นเพื่อนอีกคนที่ผมสนิทด้วย และไม่ว่าจะห่างไปนานแค่ไหน เราก็ยังสามารถกลับมาคุยกันใหม่อีกครั้งโดยไม่อึดอัด และไม่รู้สึกถึงความห่างเหิน ถึงแม้ว่ามันจะไม่พอใจที่ผมมายุ่งกับน้องชายสุดที่รักของมันก็ตาม
“มองมันให้ตลอดแล้วกัน”ผมรู้ว่านิคหมายความถึงอะไรบ้าง
“ไม่ใช่แค่กู มึงต้องบอกน้องมึงด้วย”
“น้องกูยังเด็ก มันยังมีสิทธิ์เลือกอีกเยอะ แก่ๆ อย่างมึงก็แค่ตัวเลือกอันดับท้ายๆ เท่านั้นล่ะ”มันคงคิดจะพูดให้ผมเสียความรู้สึก เหมือนที่ผมพูดกับมันเมื่อตอนเย็นล่ะมั้ง
อยู่ดีๆ นิคมันก็เคาะประตูห้อง พอผมอนุญาตมันก็เปิดเข้ามา มองรอบๆ ห้องเหมือนผู้ปกครองสำรวจความเรียบร้อย แน่นอนว่าห้องผมเรียบร้อยกว่าห้องเนมแน่ๆ
“ปกติเนมนอนห้องนี้เหรอวะ”
“เออ”ผมตอบทันที แม้จะไม่ค่อยแน่ใจว่ามันถามเพื่ออะไรก็ตาม
“ทำไมไม่นอนห้องโน้นวะ ใหญ่กว่าตั้งเยอะ มีห้องน้ำด้วย ระเบียงก็มี”มันเดินมานั่งบนเตียง ทำให้ผมต้องหันเก้าอี้ไปคุยกับมัน เพราะท่าทางจะมีเรื่องอยากคุยกับผมแบบจริงจัง
“กูพอใจ”ผมไม่ได้อยากกวนมันนะ แต่เหตุผลหลักๆ ก็มีแค่นี้จริงๆ
“กวนตีน ตอบดีๆ สิวะ กูอยากรู้ น้องกูก็อยากรู้”ผมนึกแล้วเชียวว่าเนมต้องพูดอะไรให้มันฟัง แต่คงไม่ได้บอกให้นิคมันมาถามผมหรอก เป็นมันที่อยากรู้เองมากกว่า
“ก็กูพอใจจริงๆ กูอยู่ห้องนี้แต่แรก เพื่อนอีกคนย้ายออกไปก็จริง แต่ทำไมกูต้องย้ายไปอีกห้อง ในเมื่อกูเลือกอยู่ห้องนี้แต่แรกอยู่แล้ว กูพอใจแบบนี้ มึงมีปัญหาตรงไหน”ถ้าไม่คิดว่ามันจะเอาไปเล่าให้น้องมันฟังต่อ ผมคงไม่เสียเวลาอธิบายเยอะแยะแบบนี้ ทำไมต้องมีเหตุผลในการทำอะไร หรือไม่ทำอะไร แค่ทำ หรือไม่ทำ เท่านั้นไม่ได้หรือไง
“มีห้องดีกว่าเสือกไม่อยู่ ชอบความลำบากเหมือนเดิมนะมึง”
“มึงก็ชอบตรวจสอบกูเหมือนเดิม”
“ช่วยไม่ได้ เสือกมายุ่งกับน้องกูเอง แก่แล้วไม่เจียมว่ะ”
“น้องมึงชอบรุ่นใหญ่เอง ช่วยไม่ได้”
“อะไรใหญ่วะ”นึกแล้วว่าไอ้นี่ต้องเล่นมุกนี้ มันลืมนึกไปหรือเปล่าว่ากำลังพูดถึงน้องรักมันอยู่ ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับ แค่ยิ้มนิดๆ มันก็หงุดหงิดแล้ว ท่าทางจะเพิ่งนึกออกว่ากำลังพาดพิงถึงใคร
“.........คราวนี้มึงคบเนมจริงจังรึเปล่า”กว่าประโยคนี้ของมันจะหลุดออกมา เล่นเอาผมนั่งรอจนเกือบจะหันกลับไปทางเดิม
“มึงก็รู้”
“กูไม่รู้”มันรู้ แต่มันอยากให้ผมพูดออกมา อาจจะเพื่อความสบายใจของมัน หรือเพื่อเอาไปบอกเนมต่อ แต่ไม่ว่าเพื่ออะไร ยังไงมันก็คือพี่ชายคนเดียวของเนม และมันกำลังถามผมในฐานะพี่ชาย ไม่ใช่ฐานะเพื่อนผม
“........มึงเลิกรักเพื่อนมึงได้แล้วเหรอวะ”พอมันเห็นผมนิ่ง มันก็ถามใหม่ด้วยคำถามที่ผมนึกแล้วว่าต้องได้ยินจากปากมันสักวัน
“ทำไมกูต้องเลิก”เรื่องสำคัญบางเรื่องของผมนิคมันรับรู้ แต่ไม่ใช่ทุกเรื่อง ทุกขณะชีวิต หรือทุกอารมณ์ความรู้สึกที่ผมมี ทำไมต้องเลิกรัก....เพื่อน คำถามของมันก็มีคำตอบในตัวอยู่แล้ว สำหรับผม แม้จะสนิทมากแค่ไหน แต่ใช่ว่าเพื่อนสนิททุกคนจะเข้าใจตัวผมทั้งหมด แม้แต่เจหรือตี๋ก็ตาม
“ตกลงมึงจะทำเล่นๆ กับน้องกูเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้วใช่มั้ย”
“กูไม่เคยเล่นๆ กับน้องมึง”
“แต่มึงก็ไม่เคยจริงจัง”
“นั่นความคิดของมึงเอง”ไม่มีใครรู้ดีเท่าผม ว่าผมคิดอะไร รู้สึกอย่างไร
“มึงก็คิดไปเองเหมือนกันว่าจริงจังกับน้องกูแล้ว เพราะที่กูเห็นเมื่อก่อนมันไม่ใช่ มึงอาจคิดจริง แต่ที่มึงทำทุกอย่างสวนทางกับความคิดมึงตลอด”
“มึงจะคิดว่ากูผิดที่กูทำอย่างนั้นกับเนมเมื่อก่อนก็ได้ แต่กูรู้ตัวตลอดว่ากูทำอะไร เพราะอะไร ตอนนั้นหรือตอนนี้ กูรู้ใจตัวเองเสมอ”
“ส่วนกูคงไม่รู้ใจมึงหรอก แต่กูรักน้องกู และรู้ใจมันเหมือนกัน และรู้ด้วยว่ามันจะต้องเจ็บเพราะมึงอีกครั้งแน่ๆ”
“น้องมึงเจ็บเป็นคนเดียวรึไง”
“อย่างไอ้เนมเนี่ยนะทำให้คนอย่างมึงเจ็บได้ด้วยเหรอ นึกว่ามีแต่เจสุดที่รักของมึงซะอีก”
“บางทีกูน่าจะลองถามน้องมึงบ้างนะ ว่ามันเลิกรักเพื่อนสนิทมันได้รึเปล่า”
“......อ้อ....ไอ้คีย์ล่ะสิ ก็จริงของมึง”มันพูดเองเออเอง แล้วก็ยิ้มไม่พูดอะไรอีก นิสัยอย่างมันไม่น่าจะเป็นพี่น้องกับเนมเลยจริงๆ คนอย่างเนมไม่เคยมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรกับคนอื่น รู้สึกอย่างไรกับใครก็จะแสดงออกหมด ต่างจากไอ้นิคโดยสิ้นเชิง แต่ทั้งคู่เหมือนกันอยู่อย่าง คือพูดมากพอกัน
กลิ่นเปปเปอร์มินต์จากกาน้ำชาที่เนมยกมาวางเคียงคู่เค้กหลากรสเป็นตัวช่วยตัดการสนทนาที่เริ่มจะคุกรุ่นของผมกับนิค
“เนมเห็นมันเหลือเยอะสุดเลยชงใส่กามาแบบเดียวเลย อีกอย่างพี่โก้ก็เป็นหวัด เนมว่ากลิ่นเย็นๆ น่าจะช่วยได้”เนมรินชาใส่ถ้วยใบสวยเลื่อนให้ผม ก่อนจะรินให้นิค บนโต๊ะมีนมสดที่อุ่นมาเรียบร้อย มีน้ำตาลทั้งทรายขาวทรายแดงให้เลือก ผมรู้สึกเหมือนห้องตัวเองกลายเป็นร้านเบเกอรี่ขึ้นมาทันที
“คืนพรุ่งนี้ก็ชวนคีย์มันไปเที่ยวด้วยสิเนม พี่อยากเจอ”นิคพูดกับเนม แต่ปรายตามาสังเกตปฏิกิริยาผม มันอยากให้ผมแสดงอะไร ลุกขึ้นโวยวายห้ามเนมอย่างนั้นเหรอ หรือหงุดหงิดแล้วเดินเข้าห้องปิดประตู ถ้าทำอย่างนั้นจริง มีหวังเนมได้จับผมส่งโรงพยาบาลแน่ๆ หรือถ้าเนมไม่ทำ ผมก็จะเป็นฝ่ายขอให้ทำเอง
“ก็ได้ พรุ่งนี้เนมชวนเพื่อนไปด้วยนะฮะพี่โก้ ไอ้ป้องน่าจะว่า แต่คนอื่นไม่แน่ เดี๋ยวว่าจะลองชวนพี่บอมดู พี่โก้ว่าไงฮะ”
“ก็ชวนสิ มีแต่รุ่นพี่ศิษย์เก่าทั้งนั้น น่าจะคุยถูกคอ”คำตอบผมคงไม่ถูกใจไอ้นิค ถึงดูท่าทางหัวเสียนิดหน่อย ผมว่ามันน่าจะเพี้ยนหนักกว่าเมื่อก่อนนะ หรือมันดูละครมากเกินไป
ผมนั่งทานไปได้ไม่นานก็ปล่อยให้สองพี่น้องจัดการส่วนที่เหลือ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนั่งเตรียมไฟล์งานเตรียมสอนสำหรับวันพรุ่งนี้ โทรศัพท์ไปบอกพี่ฟ้าว่าพรุ่งนี้จะไปที่ร้าน บอกพี่ฟ้าคนเดียวเดี๋ยวข่าวก็กระจายไปถึงคนอื่นเอง ใครว่างก็คงไปเจอกัน คาดว่ามีหน้าเดิมๆ เหมือนเคย
“พี่โก้”เนมแง้มประตูห้องมองผมที่นั่งพิงหัวเตียงอ่านหนังสืออยู่ พอผมเงยหน้าขึ้นมองเนมก็ปิดประตูแล้วเดินมานั่งข้างๆ
“มีอะไร”
“คืนนี้เนมไปนอนกับพี่นิคนะ”เนมแตะมือผมที่จับหนังสืออยู่ ก้มหน้าไม่ยอมสบตา ไม่รู้ว่าไอ้นิคพูดอะไรกับเนคมาหรือเปล่า
“ตามใจ”หลังจากพูดไป เนมเงยหน้ามองผม พอสบตาก็ก้มลงเหมือนเดิม นั่งนิ่งสักหนึ่งก็ลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกไป ความจริงเนมก็มีท่าทางแปลกๆ ตั้งแต่กลับมาแล้ว เหมือนจะร่าเริงเกินเหตุ พูดมากกว่าปกติ แต่ทุกครั้งที่ต้องอยู่ลำพังกับผมแทบจะไม่พูด หรือบางทีก็ไม่มองหน้า
“มีอะไรหรือเปล่า”
“....เปล่าฮะ พี่โก้อย่าลืมกินยาก่อนนอนนะ นอนเร็วๆ ไม่ต้องรีบตื่นไปส่งเนมหรอก เดี๋ยวเนมนั่งแท็กซี่ไปเอง”
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ก็...ได้ฮะ….”เหมือนจะเหมือนเรื่องพูดแล้ว แต่เนมก็ยืนนิ่ง ไม่มีทีท่าจะก้าวออกไป
“ถ้านอนไม่หลับก็กลับมานอนห้องเราแล้วกัน”ผมยกมืออีกข้างลูบหัวเนมที่นั่งก้มหน้าอยู่ เนมเงยหน้ามองผมแล้วจับมือมาแนบข้างแก้ม มือของผมดูใหญ่มากเมื่อเทียบกับเนม และยิ่งเทียบกับหน้าเนมแล้วแทบจะปิดหน้ามิดเลย
“…..มาตอนไหนก็ได้เหรอฮะ”
“อืม พี่ไม่ล็อคห้องหรอก”
“....ตลอด.....หรือเปล่า”เนมพูดเสียงเบาจนผมได้ยินไม่จบประโยค แต่ก็หวังว่าจะไม่เดาใจเนมผิด
“อืม ตลอดไป”
เสียงเพลงดังกระหึ่มสลับเสียงตะโกนพูดคุยของคนในร้าน เพื่อนเนมทั้งคีย์ ป้อง และบอมมากันทุกคน โดยบอมเป็นคนขับรถพามา นิคดูจะเข้ากับเพื่อนและรุ่นพี่เนมได้อย่างดี ความจริงต้องบอกว่ามันตีซี้ชาวบ้านเก่งมากกว่า มันชอบทำเนียนสนิทไปทั่ว แต่จะสนิทจริงหรือเปล่าต้องดูกันนานๆ พวกผมก็ยังคงมีขาประจำ คือเจมส์ พี่ฟ้า พี่ปั้น ส่วนพี่โมทย์มาไม่ได้อีกตามเคย ช่วงนี้ติดว่าที่คู่หมั้นเป็นคู่แฝด เห็นว่าน่าจะเลื่อนวันจัดงานออกไปอีกหน่อยเพราะไม่มีฤกษ์ ผมถามคร่าวๆ น่าจะอีกประมาณสองเดือน พี่โมทย์ชวนเนมด้วย แต่ช่วงนั้นเนมน่าจะปิดเทอมพอดี ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเนมจะไปได้หรือเปล่า
“งานเข้าแล้วมึงไอ้โก้”เจมส์ตบบ่าผมให้เอนไปหา พอมองหน้ามัน มันก็พยักเพยิดไปข้างหน้า ผมมองตรงไป พยายามเพ่งมองฝ่าความมืดก็เห็นงานที่มันว่า นอกจากไอ้เจมส์จะตาดีเห็นแล้ว ยังมีคนข้างๆ ผมอีกคนที่ตาดี แถมยังจ้องจนตาไม่กระพริบเลยด้วย มือเล็กๆ วางแก้วเหล้าลงแล้วสอดมาคล้องแขนผมเอาไว้ แถมยังเอนตัวมาพิงนิดๆ พวกผมแอบนั่งหัวเราะเนม โดยเฉพาะพี่ปั้น รายนี้หลุดขำก๊ากออกมาแถมยังยกนิ้วโป้งชมเชยเนมอีกต่างหาก
“เยี่ยม!! น้องเนม เยี่ยมที่สุด”
“อะไรเหรอเนม”นิคสะกิดถามน้องชายที่รักที่อ้อนผมเปิดเผยขัดลูกตามัน
“พวกชอบแย่งแฟนชาวบ้านน่ะพี่นิค”เนมกลับไปนั่งตัวตรงแต่ยังไม่ปล่อยมือที่กอดแขนผมอยู่
“กิ๊กมึงเหรอวะไอ้โก้”นิคถามจบ ไอ้พวกเพื่อนผมก็หัวเราะกันใหญ่ ถ้าให้พวกมันนั่งใกล้กัน สงสัยจะเผาผมไม่มีเหลือ
“พี่นิค!!”ผมไม่ต้องตอบอะไร เนมก็ตะโกนใส่หน้าพี่ชายตัวเองด้วยความไม่พอใจ ความจริงผมก็ไม่รู้จะจำกัดความสัมพันธ์ระหว่างผมกับตองว่าอะไรเหมือนกัน เราเป็นแค่คนรู้จักกัน เพียงแต่เคยนอนด้วยกันหนึ่งครั้ง ถ้าตอบมันแบบนี้ มันก็คงด่าผมแทนน้องมันอีกตามเคย
“อะไรเล่า พี่ก็แค่ถาม ไอ้นี่มันเจ้าชู้หลบในไม่รู้เหรอ ทำหน้านิ่งๆ นี่ล่ะน่ากลัวกว่าเพื่อน ระวังมันให้ดีเถอะ”เสียงหัวเราะชอบอกชอบใจดังมาจากไอ้เจมส์และพี่ฟ้า ขนาดไม่จับพวกมันนั่งติดกัน ยังสามารถเผาผมข้ามหน้าข้ามตาได้ ผมไม่ต้องพูดตอบโต้อะไรเลย เพราะเนมพูดแทนให้ผม โวยวายพี่มันจนนิคต้องหันหน้าหนีไปคุยกับคีย์และป้อง ส่วนพี่ฟ้าพี่ปั้นก็ชวนบอมคุยเป็นระยะ ส่วนมากจะรื้อฟื้นความหลังสมัยเรียนให้ฟัง
ผมไม่ได้หันไปสนใจตองเลย ถึงจะรู้สึกถึงสายตาที่คอยจ้องมาเรื่อยๆ ก็ตาม เนมต่างหากที่เป็นคนหันไปมองฝ่ายนั้นบ่อยๆ โทรศัพท์ที่สั่นในกระเป๋ากางเกงทำให้ผมหยิบขึ้นมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นชื่อนิ้งเลยขอเนมไปรับสายข้างนอก ที่บอกว่าขอน่ะไม่ผิดหรอก เพราะแค่ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเนมก็ทำเป็นตัวอ่อนเอนมาพิงแล้วก้มมองชื่อที่หน้าจอ พอเห็นว่าเป็นชื่อนิ้งก็เอนกลับไปนั่งตัวตรงตามเดิม แต่พอผมขยับลุกขึ้นเนมก็รั้งแขนเอาไว้ จนต้องบอกเหตุผลนั่นล่ะถึงได้ยอมปล่อยอย่างช้าๆ
“คุยเสร็จรีบกลับมานะฮะ พี่โก้ยังไม่สบายอยู่ นั่งนิ่งๆ ดีกว่า เนมเป็นห่วง”ทุกคนที่แอบเงี่ยหูฟังอยู่หัวเราะก๊ากขึ้นมาอีกระลอก รวมทั้งผมด้วย
“ห่วงหรือหวง เอาให้แน่”ผมยื่นหน้าไปกระซิบเบาๆ เนมเอียงหน้าหนี แล้วทำท่าจะหันหลังให้ผมด้วย แต่เหมือนคิดใหม่เลยเปลี่ยนใจหันกลับมา
“หวง!”พูดจบก็รีบหันหน้าหนีด้วยความอาย เพราะไอ้พวกที่ยังหัวเราะไม่หยุดเริ่มหัวเราะดังกว่าเก่า เส้นตื้นจริงวะ
กว่าจะเดินมาถึงหลังร้านนิ้งก็วางสายไปแล้ว ผมต้องโทรกลับไปใหม่ ก็อย่างที่คิดไว้ นิ้งโทรมาถามย้ำอีกครั้งว่าจะลาเพิ่มหรือเปล่า คงคิดว่าผมมาเที่ยวแล้วจะป่วยต่อ หรือแกล้งป่วยต่ออีกวัน แต่พอรู้ว่าผมไม่ได้ดื่มก็บ่นนิดหน่อยว่าขยันทำงานเอาหน้า ไม่รู้จักใช้สวัสดิการพนักงานให้คุ้ม ก็จริงนะครับ ผมไม่ค่อยใช้วันลาเท่าไร เพราะไม่รู้จะลาทำไมด้วยล่ะ ถ้าไปเที่ยวส่วนมากก็ไปกันวันหยุดอยู่แล้ว
“โก้”เสียงเรียกจากข้างหลัง ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร ตองคงรอโอกาสให้ผมอยู่คนเดียวนานแล้ว สงสัยเห็นคืนนี้ที่โต๊ะอยู่กันหลายคน และมีคนแปลกหน้าด้วยเลยไม่กล้าเข้ามาหา
“ครับ”
“อย่าทำกับตองแบบนี้ได้มั้ย”
“ทำอะไร”อันนี้ไม่กวน แต่ผมไม่เข้าใจจริงๆ
“ก็ทำเหมือนเราไม่รู้จักกัน ตองยังทำใจไม่ได้ โก้ให้เวลาตองหน่อยได้มั้ย อย่าตัดขาดตองแบบนี้เลยนะ”ตองเดินเข้ามาทำท่าจะจับมือผม เมื่อก่อนถ้าผมมอง ตองจะหยุด แต่คราวนี้ตองไม่หยุด ตองโผเข้ามากอดผมทั้งตัวผมหลังผมกระแทกเข้ากับกำแพง
“ปล่อยเหอะ อย่ามายุ่งกับผมอีกเลย มันไม่มีประโยชน์”ผมพยายามดันตัวตองออก แต่ดันไปได้นิดหน่อยตองก็โผมากอีก เดี๋ยวกอดเอว เดี๋ยวเกาะแขน พัวพันไม่หยุด
“ปล่อย!!”ผมดันตองออกสุดแขนกลายเป็นว่าตองกอดแขนผมไว้อีก
“ขอนะโก้ ให้เวลาตองหน่อย ตองตัดใจจากโก้ไม่ได้จริงๆ เป็นเพื่อนก็ได้ แต่ขอเวลาตองหน่อย”
“มันเป็นไปไม่ได้หรอกตอง อย่าโกหกตัวเองเลย”คนที่เคยมีอะไรกันมาก่อน จะมองอีกฝ่ายแค่เพื่อนมันยากจนแทบเป็นไปไม่ได้ ยิ่งกับตองที่ไม่ได้เริ่มจากเพื่อนมันยิ่งยาก ผมรู้ว่าตองทำไม่ได้ แต่แค่อยากยื้อเวลาเท่านั้น คงอยากจะพยายามเอาชนะใจผมอีกสักตั้ง แต่ว่ามันไม่มีทางหรอก การเฝ้ารักเฝ้ารอใครสักคนมันทรมาน ตัดใจไปซะตอนนี้จะเสียเวลาน้อยกว่า และเสียใจน้อยกว่าด้วย เรื่องแบบนี้...ผมรู้ดี
“ไม่นะโก้ ตองรักโก้ ตองไม่ดีตรงไหน”ตองยังพยายามจะเข้ามากอดผมอีกจนผมเริ่มหงุดหงิด ถ้ายังไม่หยุดผมถีบจริงๆ นะ ยังไงก็ผู้ชายเหมือนกัน
“ไม่ดีตรงนิสัยชอบยุ่งกับแฟนชาวบ้านไง”ผมไม่ได้พูด แต่คนพูดโผล่มายืนข้างหลังตองเมื่อไรไม่รู้ แถมมาเร็วและแรง กระชากไหล่ตองทีเดียวก็หลุดจากตัวผม เนมก้าวมายืนแทรกระหว่างผมกับตอง พอตองตั้งหลักได้ เห็นว่าใครเป็นคนผลักก็ตาวาวขึ้นทันที เท้าก้าวเร็วพอๆ กับมือที่ตวัดฟาดลงบนแก้มเนมจนหน้าหัน ผมยื่นมือไปผลักตองออกแต่ไม่ทัน เนมกระโจนเข้าใส่พร้อมมือที่กำหมัดสวนกลับ เนมตัวเตี้ยกว่าตองนิดหน่อย แต่ไม่เสียเปรียบเลยแม้แต่น้อย มือหนึ่งจิกผมตองให้ก้มลงมา อีกมือก็ทั้งตบทั้งต่อย ตองก็ไม่ยอมแพ้ สี่มือสี่เท้าใส่กันพัลวัน จนเนมทำท่าจะเสียหลักล้มลงนั่นล่ะผมถึงได้ก้าวไปรวบเอวเนมดึงห่างออกมาแล้วพลิกหันหลังให้ตอง แต่เนมก็ยังดิ้นพยายามให้หลุดจากแขนผม ขนาดผมยกเอวจนขาลอยยังสู้ไม่ถอย
“พอแล้ว!! พอ!!!”ผมกอดเนมไว้แนบอก อีกมือก็ยกดันตองที่ยังยื่นมือสู้กับเนม ไม่ยอมถอยกันทั้งคู่ จนผมต้องกอดเอวเนมให้แน่นขึ้นจนเจ้าตัวร้องประท้วง รวมทั้งใช้เท้าดันตองให้ถอยห่างออกไปนั่นแหละ ถึงได้หยุดสงบได้
“มันเริ่มก่อนนะ”ตองชี้หน้าเนมที่ยังดิ้นนิดๆ ไม่ยอมหยุด
“จ้องย่องแฟนคนอื่นก็สมควรโดนแล้ว”
“อีบ้า อีเด็กเวร ไม่เหมาะกับโก้เลยสักนิด”ผมเพิ่งได้ยินตองจิกปากจิกตาด่าคนอื่นเป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้
“อีแก่แอ๊บแบ๊ว เหมาะไม่เหมาะก็เป็นแฟนล่ะวะ”ส่วนเนมนี่ผมได้ยินหลายครั้งแล้วเหมือนกัน ว่าจะบ่นหลายครั้งก็ลืม ไม่ได้คิดว่าดีไม่ดี แต่ก็ไม่อยากได้ยินคำพวกนี้ออกจากปากเนม
“พอทั้งคู่นั้นล่ะ ถ้าไม่หยุดเดี๋ยวซัดทั้งคู่นะ จะได้หยุด ขี้เกียจห้ามแล้ว”เนมนิ่ง เงยหน้ามองผม พอผมก้มหน้าสบตาก็หันหนี คงไม่พอใจเพราะอารมณ์กำลังเดือด พอผมห้ามแบบไม่เข้าข้างเลยโกรธผมไปซะงั้น
“ตองก็ไปซะเหอะ ผมขี้เกียจจะพูดแล้ว ต่อไปถ้าตองทักผมอีก ผมไม่ทักตอบล่ะนะ”
“ทำไมโก้ไม่ให้โอกาสตองบ้าง ตองมั่นใจว่าตองรักโก้ไม่น้อยกว่ามันเลยนะ”
“ไม่ใช่โก้ไม่ให้โอกาสตอง แต่โก้ไม่ให้โอกาสตัวเองต่างหาก ต่อให้ตองพยายามแค่ไหน มันก็ไร้ประโยชน์”ผมพูดช้าๆ ชัดๆ ให้ได้ยินกันทั่วถึง แน่นอนว่าหมายถึงพวกที่แอบฟังอยู่ด้วย มาถึงก็ไม่คิดจะมาช่วยห้าม แถมยังมีหน้ายืนแอบฟังแบบไม่มิดอีก
“ทำไมล่ะ ตองไม่ดีตรงไหน ตองรักโก้มาก รักมากกว่ามันรักโก้อีก แล้วตองสู้มันไม่ได้ตรงไหน”ตองถามทั้งๆ ที่น้ำตาไหลพราก ผมเองก็สงสารตองนะ แต่มันก็แค่นั้น ความสงสารไม่ช่วยทำให้รักได้ และสำหรับผม ความรัก...ไม่จำเป็นต้องให้ความสงสารตลอด บางครั้งก็ต้องยอมเจ็บ หรือทำให้เสียใจ ต้องทิ้งขว้าง หรือรั้งไว้ ตัวผมที่เคยเลือกอยู่เคียงข้างเจ และปล่อยมือจากเนม ไม่ได้ทำไปเพราะสงสาร เพราะหากเป็นอย่างนั้น....วันนี้ก็คงไม่รั้งเอาไว้
“คนที่ตองสู้ไม่ได้...คือผมต่างหาก”
++++++++++++++++++++++++++++++
:L1: :L2: :L1:
แฮปปี้วาเลนไทน์ย้อนหลังนิดหน่อยนะคะ :z2:
สัปดาห์ที่แล้วที่ไม่ได้อัพ จะชดเชยให้ไม่สัปดาห์นี้ก็สัปดาห์หน้านะ ไปดีกว่า หนี :z6:....เหมือนไม่ทัน
-
อร๊ายยยย พี่โก้-น้องเนมมาซะดึกเชียว
พี่นิคทำหน้าที่พี่ชายได้ดีเยี่ยม
ก็สงสารคุณตองเหมือนกันนะ แต่คนมันไม่รักน่ะ ทำยังไงมันก็ไม่รัก
หักใจซะเหอะ อีกอย่างเจ้าของทั้งหวง ทั้งดุ
-
:กอด1: พี่โก้คำพูดสุดท้ายโดนใจ , ดูเป็นพระเอกมาทันที?
ตอนนี้พี่โก้ยังคิดว่าเนมรักคีย์อยู่เหรอค่ะ? เพื่อนกันเฉยๆน่า (ก็คงคล้ายๆกับที่เนมคิดล่ะมั้ง) :เฮ้อ:
-
อั๊ยยยย พี่โก้ชัดเจนมากค่าาาา
-
W o W !!! o13 ...................... พี่โก้ !!! ถ้าจะเท่ขนาดนี้
น้องเนมคับงอนเลยอย่าไปสนใจเรื่องเท่เอาไว้ก่อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ :laugh:
Happy Valentine ' s day น้องเนม พี่โก้ ผู้เขียน และผู้อ่านทุกท่านค้าบบบ ^^
-
(-//////-) yayyyyy,,,p'ko yang man khaa...
-
+1 ให้ประโยคนี้
“คนที่ตองสู้ไม่ได้...คือผมต่างหาก”
อ่อยยยใครจะสู้พี่โก้ได้ ลึกล้ำยากเกินเข้าใจ
เหอะๆ
แล้วน้องเนมได้ยินถึงไหนนนะ
แต่น่ารักมากน้องเนม แลดูยังไฟท์อ่ะ ^^
พี่โก้ก็พูดเยอะกว่านี้หน่อยก็ได้นะ ให้น้องมันชัวร์ด้วยคำพูดมั่ง
บางทีการกระทำมันไม่ชัดอ่ะ (เด็กมันคิดไปเองว่าไม่ชัด)
กอดดดดดด พี่จี
-
เหนื่อยแทนน้องเนมอะ บางครั้งก็เหมือนทุ่มเทให้เค้าฝ่ายเดียว - -" :z10:
-
น้องเข้าใจผิดอีกแล้วแน่ๆที่แกล้งทำร่าเริงเกินเหตุ
แต่
จากนี้คงเข้าใจถูกแล้ว
พี่โก้น่ะ เค้ารักน้องเนมคนเดียวเฟ้ย
เท่ห์มากเลยล่ะพี่โก้จ๋า........~
-
เบื่อตองอ่ะ ~
ตามจองล้างจองผลาญจริงๆ
เนมเหมือนมีอะไรในใจเลยอ่ะ คิดมากไรรึป่าว >"<
-
:o8: พี่โก้อย่างพระเอกเลย หลบหน่อยพระเอกมา
ส่วนน้องสงสัยจะเข้าใจอะไรผิดอยู่แน่ๆ แต่เนมโตขึ้นเยอะแล้วเนอะ เนมพยายามเเล้ว แต่เนมมีอะไรก็ถามและคุยกับพี่เค้าไปตรงๆเถอะ ถ้าเนมยังไม่สบายใจอยู่ :กอด1:
พี่จี ไหนว่าจะมาถี่ไง :angry2: :กอด1:
-
อ่านแบบนะแวงๆ แอบกลัวมาม่า ได้กลิ่นอยู่นิดๆ
-
:laugh:สะใจมาก
อย่าเอาแต่ยอม....แบบนี้สิชอบน้องเนม อาจจะดูไม่ดี แต่ของๆใครๆก็หวง o13น้อง
-
น้องเนมน่ารักคึกคักเวลา...
ตบมันเลยค๊า :z2:
จีจี้ไหนบอกจะมาถี่งายยย
มาอีกๆเลยน้า :กอด1:
-
โก้ สิ่งที่คิดในใจไม่บอกออกมา แล้วใครจะรู้
-
...พี่นิค มันเล่นพูดเป็นลาง อีกแล้วว่าพี่โก้ต้องทำให้เนมเจ็บอีกครั้ง จะอาถรรพ์่ตามปากนิคหรือเปล่าหว่า
...สิ่งที่เนม ต่างจาก เพื่อนรัก เพื่อนสนิท ในอดีตของโก้ก็คือ ...การเอาใจใส่ ในตัวโก้ ที่โก้ไม่เคยได้รับจากเพื่อนๆๆทั้งหลายนี่เอง
...ตอง นี่มันรักจริง หรือ แค่เอาชนะหว่า ไทยแอบมุงทั้งหลายนี่ก็แสบๆๆทั้งนั้นนะ แอบดู แต่ไม่ช่วยกันเลยซักคน คงคิดว่า..เรื่องของผัวเมียมั้ง :laugh:
-
พี่โก้พูดได้โดนใจมาก
-
พี่โก้อย่างแมน
คนที่ตองสู้ไม่ได้คือผมต่างหาก
ก็จริงงงงง
-
แอบเซ็งโก้นิดๆแฮะ
-
“คนที่ตองสู้ไม่ได้...คือผมต่างหาก”
.
.
.
ผมรักเค้า...มากกว่า...ใครทั้งหมดมานานแล้ว.......
จะตอบแบบนี้ใช่ปะ โก้
-
แอบเครียดว่ะ จะมีสักกี่ตอนเนี่ยที่ไม่เครียด
-
ตอบให้ชัด ๆ ไปเลยโก้
:pig4: คะ
-
พี่โก้เท่ห์มากกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ละคำนะ... เล่นเอาจุกเหอะ o13
-
มาวันวาเลนไทน์ แต่ไม่หวานเลยอ่ะ
บู๊ซะงั้น น้องเนมสู้เค้าลูก สิ่งที่ได้ฟังอย่าเอามาคิดมาก
ทำแบบตอนนี้ดีแล้ว แต่ถ้าสงสัยให้ถามพี่เค้า
อย่าคิดเอาเองล่ะ :L1:
-
โอยยยยยยยยย น้องเนมมันคิดมากอ่ะ
มันไม่กระจ่างใจสักคนเนาะ แบบ ค้างคา
ต่างคนก็ต่างมีปม ต่างคิดไปเอง เห้ออออ :เฮ้อ:
-
กรี๊ดดดประโยคสุดท้ายได้ใจมากๆอ่ะ
-
พี่โก้เท่มากกก >/////< แอบสงสารตองเล็กน้อย
-
อ๊าก.....โก้ชัดเจนมาก
รู้เลยว่ารอเนมมานานมาก
เมนสุดยอด o13
ปล.รักน่ะ
-
เข้ามาอ่านพร้อมกับลุ้นระทึก จะเกิดเหตุการณ์ดราม่าหรือเปล่าหว่า
ในที่สุด 555 ไม่มีอะไรในกอไผ่ แล้วดูเหมือนจะไปในทิศทางที่ดีกว่าซะด้วยนะ o13
ตองนี่มันเหลือเกินจริง ๆ เนอะ เมื่อไหร่เธอจะสำนึกได้ซะทีว่าเธอมันไม่ใช่ :fire:
-
แล้วความรักมันจะออกมาแบบไหนละ หลากหลายคนเข้ามายุ่ง
ทั้งเพื่อนนิค เพื่อนคีย์ โก้เอ๋ยขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของโก้แล้วละ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
ตองนี้ไม่ยอมแพ้เลย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เนมได้ฟังจนจบไหมนั่น คิดมากอีกป่าว
ตองเอยโก้มันชัดเจนขนาดนี้ ตัดใจซะเหอะ
-
พี่โก้เท่ห์มาก
-
คนเรานี่ก็นะ ไม่พูด ไม่บอกไม่กล่าว ก้ไม่รู้ตัวเลยนะนี่ :เฮ้อ:
-
นางตองแกๆๆๆ :z6: :z6: :z6: :beat: :beat:
-
บอกชัดเจนขนาดนี้ไม่เลิกก็แย่แล้ว
น้องเนมจัดหนัก ของใคร ใครก้อหวงเนอะๆๆ
-
:-[ โก้น่ารักขึ้นเรื่อยๆ
-
บางประโยคก็ไม่ค่อยจะเข้าใจความคิดของโก้
อิน้องเนมก็ชัดเจนอยู่แล้ว แต่โก้นี่สิ
แล้วโก้ยังไม่เข้าใจเนมอีกเหรอ ว่ารักใครแน่
ก็เด็กน่ะ มันก็ต้องหาที่ยึดเหนี่ยวตอนตัวเองทิ้งเขาไป
ตัวโก้เองเป็นผู้ใหญ่แล้ว ทำงานหลายปี ต้องมีความคิดโตกว่าเนมสิ
-
เห้อ ต่างคนต่างยังคิดว่าอีกฝ่ายยังรักเพื่อนอยู่เหรอเนี่ย สำหรับกรณีของเนมน่ะเข้าใจนะ เพราะพี่โก้บางครั้งก็ทำตัวเองไม่ชัดเจน
พี่โก้น่าจะรู้นะว่าตอนนี้หรือตอนไหนเนมก็รักพี่โก้คนเดียวมาตลอด ความสัมพันธ์ของคีย์กับเนมในตอนนี้ก็เหมือนกับเจและตี๋นั่นแหละ เห้อ มีอะไรกัน หรือ คิดอะไรก็พูดออกมาตรงๆ เคลียร์ความรู้สึกกันตรงๆไปเลยดีกว่า
หวังว่าที่พี่โก้พูดกับตองไปในวันนี้ จะทำให้เนมเข้าใจในตัวพี่โก้ได้มากขึ้นนะ ไทยมุงทั้งหลายนี่ก็แสบกันจริงๆ ไม่มีเข้ามาช่วยอ่ะ
เข้ามาแอบดูแอบฟังซะงั้น 5555 รอตอนต่อไปนะคะคุณจี มาเร็วๆน้า ชดเชยที่หายไปนานเลยด้วย คริคริ
-
แหมะ... น้องเนมน่าจะเอาให้หนักกว่านี้นะเนี่ย
-
นิสัยไอ้พี่โก้เนี่ยไม่เคลีย์เอาซะเลย ใครเป็นแฟนด้วยคงปวดหัว แต่ถ้าไม่คิดมากก็ o.k. แต่น้องเนมคิดมากนะจ๊ะไอ้พี่โก้ :laugh:
-
ต่างคนก็ต่างรักเพื่อน จะรักแบบไหน ลึกซึ้งยังไง
มันก็เป็นสนิมในใจของคนสองคนได้เสมอ
เมื่อไหร่จะเข้าใจตรงกันซักทีน๊า...
แลดูอึดอัดแฮะตอนนี้ :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: ลุ้นตั้งนาน พี่โก้ง้อเนมหน่อยเถอะน่าสงสารยิ่งคิดมากยุ
-
โก้เป็นคนที่คิดเยอะมาก แต่เลือกที่จะไม่แสดงออก
อยากอ่านพาร์ทของโก้เยอะๆค่ะ จะได้เข้าใจโก้บ้าง
ปล. แอบคิดถึงตี๋จะผิดมั๊ยคะ
-
อ่านะ ถ่างหูรอฟังโก้เลย
-
พี่โก้ นิ่ง เย็น เป็นน้ำแข็ง ชะมัดเลย แต่นี่ล่ะคือลักษณะนิสัยความเป็นพี่โก้!
พี่โก้เหมือนจะหนักแน่นเน๊อะ แต่อีกเรื่องเวลาอยู่กับเนมชอบพูดให้เนมคิดเองอยู่เรื่อยเลยอ่ะ
พี่โก้กับเจก็เพื่อน เนมกับคีย์ก็เพื่อน หึหึ เปรียบเทียบแบบนี้คงจะเข้าใจกันได้ด้วยดีละมั้งเน๊อะ หึหึ
ชอบฉากที่พี่โก้พยายามห้ามสองคนไม่ให้ตบตีกันจังเลย
กอดรั้งเนมอย่างแรงส่วนอีกฝั่งเอาขายัน กร๊ากกก >[]<b
(ว่าแต่น้องเนมโดนตบหน้าอย่างแรงด้วยนินะ =[]= เป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย)
สุขสันต์วันแห่งความรักย้อนหลังนะคะคุณจี รออ่านตอนต่อไปค่าาาาา
:กอด1:
-
เนมคิดซะว่าอดีตมันก็คืออดีต
แต่ปัจจุบันคือเนมกับพี่โก้ก็พอแล้ว
หรือถ้ามันอึดอัดใจก็บอกกันตรงๆ ไปเลย
-
ดูเรื่องวุ่นวายดีแท้ :เฮ้อ:
-
แอบน่ารัก แอบเขินอ่ะ “....ตลอด.....หรือเปล่า” “อืม ตลอดไป” :-[
แต่ไม่เข้าใจพี่โก้ ยังงัยอ่ะ แต่คิดดูอีกที พี่โก้ที่เลือกทิ้งเนมไปอยู่ข้างเจ พี่โก้คนนั้นก็เหมือนจะน่าสงสารมากจริงๆ :o12:
รอตอนต่อไป อิ๊วๆ ขอสัปดาห์นี้สาม ได้มิคะ :impress2:
-
“ทำไมล่ะ ตองไม่ดีตรงไหน ตองรักโก้มาก รักมากกว่ามันรักโก้อีก แล้วตองสู้มันไม่ได้ตรงไหน”ตองถามทั้งๆ ที่น้ำตาไหลพราก ผมเองก็สงสารตองนะ แต่มันก็แค่นั้น ความสงสารไม่ช่วยทำให้รักได้ และสำหรับผม ความรัก...ไม่จำเป็นต้องให้ความสงสารตลอด บางครั้งก็ต้องยอมเจ็บ หรือทำให้เสียใจ ต้องทิ้งขว้าง หรือรั้งไว้ ตัวผมที่เคยเลือกอยู่เคียงข้างเจ และปล่อยมือจากเนม ไม่ได้ทำไปเพราะสงสาร เพราะหากเป็นอย่างนั้น....วันนี้ก็คงไม่รั้งเอาไว้
คือว่าอ่านตรงนี้ไม่ค่อยเข้าใจอ่าค่าา คงเป็นเพราะเราไม่ได้อ่านเรื่องของ เจ,โก้,ตี๋ (หรือเปล่า)เลยเข้าใจยากนิดนุง
คือโก้จะหมายถึง ความรักไม่เกิดจากความสงสาร แล้วที่แต่ก่อนเลือกอยู่ข้างเจเพราะรักเจไม่ใช่สงสาร ??
แล้ววันนี้ที่บอกว่ารั้งเอาไว้คือรั้งน้องเนมไว้เหรอคะ กรี้ดดดนู๋งงคร่า :serius2: :serius2:
ปล.โก้เอ๋ยถึงแกจะติสมาก นิ่งมาก แต่แกรมีแฟน"เด็ก"นะว้อย เอาใจหน่อยเซ่ :m16:
-
กด like โก้พันครั้ง ^^ :laugh: :m20: :pigha2:
-
ความเห็นส่วนตัว...เค้าว่าพี่โก้รักเนมมากกว่าที่เนมคิดอีกนะ
ด้วยอารมณ์ผู้ใหญ่ด้วยแหละมั้ง เนมก็รักพี่โก้นะ...แต่ก็ยังดูใช้อารมณ์แบบเด็กๆอะ
กลัวว่าสักวันผู้ใหญ่จะต้องเป็นฝ่ายเสียใจจริงๆ 55555555
-
:pig4: :pig4: :L2:
-
งะ ตบกันซะ
-
ประโยคสุดท้าย เด็ดมากค่ะพี่โก้
-
โก้เอฟซี :กอด1:
-
เฮียโก้จะบอกว่า รักเนม มากขนาดไหน ใช่เปล่า???
อยากรุ้ ๆ
-
หัวใจพี่โก้หล่อมาก :) มาแบบเท่ห์
-
อิแก่ อิแอ๊บแบ๊ว น้องเนมเลือกคำด่าได้โดนม๊าก
บวกค่า
-
โอ้ยยย
เนม ดู เหมือนเด็กดื้อ นิสัยไม่ดี
แต่ก็นะ เหตุผลที่ต้องทำแบบนี้ มันเยอะ เหลือเกินน
ว่า ทำไมต้องหึงเกินเหตุ
กลัว เค้าจะทิ้งไป อีก แล้วยังได้ยินที่พี่โก้พูดอีก
ยิ่งไปไม่ถูกใหญ่
โอยยย
เจ็บปวดดด
ขอบคุณค่ะ
-
เฮ้อออออ เครียด :z3: :z3: :z3:
-
“คนที่ตองสู้ไม่ได้...คือผมต่างหาก”
กรี๊ดดดดดดด พี่โก้เอาใจไปเลยยยยยย :impress2: :z3:
พี่โก้ทำไมไม่ถีบมันให้รู้แล้วรู้รอดเลยล่ะ :angry2:
คนอ่านก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน อีแก่ตองงง :fire:
พี่โก้อะ ชอบมีเรื่องให้น้องเนมคิดมากตลอดเลย
อ่านตอนเนมไปนอนห้องพี่นิคแล้วรู้สึกใจหายแวบๆ :sad4:
อย่าทำให้เนมเสียใจอีกนะพี่โก้!!! รีบเคลียร์ได้แล้วววว
-
พี่โก้มาชัดเจนมาก!!!
ตองนี่น่ารำคาญเนอะ ไปๆได้ซะทีฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
แต่แบบ สงสารเนม
ที่นิ่งๆไปเวลาอยู่กับโก้ เพราะยังคิดเรื่องที่ไปแอบได้ยินมาแน่ๆเลย :impress3:
-
นานเท่าไรแล้วผมก็นึกไม่ออก ครั้งสุดท้ายที่มีคนอื่นคอยดูแลผม...เท่าที่นึกได้...ไม่เคย แต่ตอนนี้มีแล้วหนึ่งคน
อ่านประโยคนี้แล้ว ขอบอกว่ามันจี๊ดมากๆ อยากจะกดบวกให้พี่จีสักล้านครั้ง
ลองคิดย้อนกลับไป ก่อนน้องเนมจะเกิด ...เอิ่ม ไม่ใช่ล่ะ !!
เอาเป็นว่า ที่ผ่านมาสังเกตว่าโก้จะเป็นผู้ปกครองที่คอยดูแลแต่คนอื่นมาตลอด
อะไรๆก็เจ พ่วงตามมาติดๆด้วยหนุ่มตี๋ แล้วก็ยังมีน้องเนมอีก
ใครมีปัญหาหนักแค่ไหน ...โก้เอาอยู่
จนเราเองก็มองข้ามไปเลยว่า แล้วพ่อโก้ล่ะ ใครจะดูแลมัน =[]=
ปากบอกไม่ แต่ส่วนลึกของโก้ก็คงเรียกร้องให้ใครบางคนมาดูแลตัวเองบ้างเหมือนกัน
ตอนนี้ก็เจอแล้วไง เลี้ยงเค้ามากับมือเพื่อการนี้โดยเฉพาะเลยใช่ป่ะ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
คนเราบางครั้งรู้ว่ารักไม่สมหวัง แต่ก็ยังอยากลอง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าต้องเจ็บ :เฮ้อ:
แต่ความรักมันบังคับกันไม่ได้
น้องเนมนี่เวลาหวงนี่ ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน :z2:
ส่วนโก้ ความเด็ดขาดยังคงมีอยู่ในตัวตนเสมอ ๆ
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ น้องจี :กอด1:
-
อ๊ากกกกกกกกก น้องเนมสู้โว๊ยยยยยย
ไม่เอาน่า อย่าคิดมากก พี่โก้มันก็งี้แหละ กั๊กๆๆๆ
แต่เค้าฮาตอนน้องเนมกับยัยตองทะเลาะ ตบตีกันมามากเลย
ฮาตอนพี่โก้เข้าไปห้ามอ่ะ ฮ่ะๆๆๆๆๆ ไทย(แอบ)มุงไม่ช่วยด้วยนะเออ
ห้ามไป ห้ามมาเอาไม่อยู่พี่เล่นจะซัดทั้งคู่เลย ค่อดโหดอ่ะ T^T
ใจร้ายยยย เค้าอยากอ่านอีกเยอะ ๆๆๆๆๆๆ มาตามที่สัญญานะ ไม่งั้นโป้ง !!!
-
ตอนนี้พี่โก้เท่ห์สุดๆไปเลย
ส่วนนังตองนี่มันก็ยังไง ห๊ะ ห๊ะ ห๊ะ หน้าทนจริงๆเล้ยย :angry2: :beat:
-
พี่โก้เท่ตลอดอ่ะ อิอิ ประโยคสุดท้ายเด็ดมาก!
น้องเนมหวงได้น่ารักสุดๆ อยากให้ทั้งคู่เข้าใจกันมากขึ้น
กลัวจะดราม่า แงๆ เหมือนต่างคนต่างคิดว่าอีกฝ่ายยังชอบ
เพื่อนสนิทอยู่ >.<
-
อิคุณพี่โก้ยังคงทำให้ดิฉันสุขแบบหน่วงๆได้เสมอ :z6:
พี่ช่วยเป็นคนเข้าใจง่ายกว่านี้อีกหน่อยได้ไหมคะ
ลีลาท่าน้อยกว่านี้อีกสักนิดได้ไหมคะ
บอกตามตรงว่าใครเป็นแฟนคุณพี่โก้ ถ้าไม่หนักแน่นและมองโลกในแง่ดีมากๆล่ะก็ เหนื่อยแหงๆ :เฮ้อ:
คือพาร์ทนี้อิคุณพี่โก้ดูชัดเจนขึ้น(ตามลำดับ) ยิ่งประโยคสุดท้ายบาดลึก เท่ห์โคตรตามสไตล์พี่ท่าน
รู้สึกใจชื้นแทนหนูเนม(ที่รัก) ขึ้นมาเยอะ
แต่...ถ้าไม่ใช่พาร์ทนี้พี่โก้เป็นคนเล่าเอง ใครมันจะไปเข้าใจความรู้สึกพี่แกได้ล่ะคะ :angry2:
ขนาดน้องเนมรักพี่โก้เปิดเผย แสดงออกชัดเจนขนาดนี้ อิพี่ยังจะแอบระแวงว่าน้องอาจยังรักคีย์อยู่
แล้วตัวพี่โก้ที่ชัดเจนอยู่เงียบๆ แบบรู้เองคนเดียวเนี่ย จะให้น้องเนมไม่หวั่นไหวได้ไงคะ :m16:
อยากเห็นอิพี่โก้โดนจัดหนัก ให้เสียศูนย์ เก๊กแตกซะบ้างจริงเชียว o18
สู้ๆนะหนูเนม :กอด1: พี่เอาใจช่วยนะครับ (แม่ยกน้องเนมสุดติ่ง)
อย่าหงอย อย่าเศร้า อย่าเสียใจบ่อยนักนะครับ เจ้สงสาร น้ำตาปริ่ม
*จบโหมดอินนิยายขั้นเทพ*
ขอบคุณคุณจีสำหรับตอนหวานๆ (??)รับวาเลนไทน์นะคะ ดีใจจริงๆ ที่เห็นมาต่ออีกตอน :กอด1:
ไม่ว่าเมื่อไร เรื่องนี้ก็สุดยอด เจ๋งเป้งทุกตอนจริงๆ
อ่านแล้วอิน(มากกกกกก) ลุ้นระทึกตามตัวละครไปตลอดเลยค่ะ
แล้วจะเฝ้ารอตอนต่อไปอย่างสงบนะคะ
-
โก้โคตรแมน แต่แบบว่าก็แอบเคืองเรื่องเจ...แต่ก็เราอยู่กับปัจจุบันไม่อยากเอาอดีตมาทำให้ทะเลาะกัน ถึงแม่อดีตจะเป็นตัวชีวัดสถิติอะไรหลาย ๆ อย่างได้ดีเสมอมาก็ตาม
-
โก้ก็คงมีเหตุผลที่จะไม่เลิกรักเจหรือตี๋
เนมเองก็มีเหตุผลที่ยังคงคบกับคี่ย์ต่อ
อดีตมันอาจจะสำคัญกับทั้งคู่ก็จริงนะ
แต่ปัจจุบันก็สำคัญพอๆกัน
เราว่าตอนนี้โก้ก็ชัดเจนกับเนมพอสมควร
เพียงแต่ว่าในมุมมองของเนมซึ่งเป็นแบบเด็กๆ
ต้องการความชัดเจนจากคำพูดมากกว่าการกระทำ
แต่แบบว่าตอนนี้พี่โก้แมนมากอ่ะ
ชัดเจนกับตองไปตั้งหลายครั้งแต่ชียังไม่เลิก
คราวนี้เลยเอาให้เด็ดขาด เจ็บปวดกันเลยทีเดียว
รอตอนต่อไปจร้าา
-
พี่โก้แมนเว่อ :haun4:
-
โก้ออกจะชัดเจน เป็นคนที่รู้จักตัวเองจริงๆ รู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ บางครั้งอาจจะไม่คิดเหมือนคนอื่น บ้าง แต่ให้เลือกใหม่คิดใหม่ โก้ก้อเลือกจะทำแบบเดิมนั่นแหละ
ถูกใจเนมอะ คิดไม่ถึงว่าเด็กๆอย่างเนมเอาเรื่องอย่างนี้ คนที่จ้องแย่งของคนอื่นซึ่งๆหน้าแบบตอง โดนตบยังน้อยไป
-
อยากให้พี่โก้มีอยู่จริงๆอ่ะ จะได้ไปแย่งเนม 5555//หลบตีนนนนนน
ตอนที่เนมตีกับตองเอาซะเห็นภาพเลยอ่ะพพี่จี ^^ o13
-
พี่โก้สุดยอด....!!
พูดให้คนฟังจุกยิ่งกว่าโดนด่าอีก
ความหมายของพี่โก้กับความเข้าใจของน้องเนม
มันไม่ตรงกันใช่ไหมเนี้ย!
น้องถึงมีอาการแปลกๆ
-
งืออออ ขอบอกว่าแอบน้ำตาซึมเล็กๆกับฉากบนเตียงนอน
ลุ้นแทนหนูเนมมากๆ แล้วก้ออบอุ่นใจกับคำตอบของพี่โก้ที่สุด :-[
แต่หวั่นใจมากๆว่าถ้าเมื่อไหร่ที่เจกลับมาและเนมได้เห็นเต็มตาว่าเวลาเจกับโก้อยู่ด้วยกันเป็นยังงัยคงแบบ.............
กลัวจริงๆว่าจะประชดพี่โก้โน่นนี่กับคีย์ จนเจ็บกันไปทั้งคู่ .. โอยยย แค่นึกก้อปวดไปถึงลำไส้ใหญ่แล้ว :z10:
ปลิ้มพี่นิคอ่ะ แอบรู้สึกว่าทันไอ่พี่โก้ยังงัยไม่รู้ ชอบบทสนทนากันในห้องนอนมากๆ
พี่นิครู้(?) .... แต่ต้องการให้ไอ่พี่โก้พูด ส่วนหนูเนมไม่รู้ ไม่แน่ใจ ไม่มั่นใจ .... แล้วไอ่พี่โก้ก้อไม่ค่อยจะพูด :z3:
ฉากบลัดดี้วาเลนไทน์ ร้อนแรงได้ใจ และสะใจมากค่ะ แต่แอบเคืองจริงจังที่นังตองมันมาตบน้องเนม .. :beat:
ชอบวิธีการห้ามของพี่โก้ด้วย กอดน้องไว้แนบอก ... น่าร๊ากกกก อย่าไปงอนพี่เค้าลูก หนูก้อเหลือเกิน ... โอ๋ๆ
แล้วก้อโก้ชัดเจนจนกลายเป็นเลือดเย็นเลยนะ แต่เราชอบ! กับคนช่างตื้อและด้านขนาดคนนี้ก้อสมควรล่ะ เจ็บ แต่ จบ!
เฮ่อ บอกแล้วก้ออยากจะบอกอีกว่า ... เรารักเรื่องนี้มากจริงๆ ขอบคุณคุณจีนะคะ :กอด1:
ไม่อยากให้ดราม่าหนักๆเลย สงสารทั้งคู่ ก้อรักกันซะขนาดนี้นี่นะ ขอให้เชื่อใจกันได้เร็วๆนะ
รอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อ ... สป.นี้ขออีกสองตอนเถอะนะคะ พลีสสส
คนเขียนจะหนีเที่ยวอีกแว๊ววววววว .... :o12:
-
เสน่ห์ของโก้
นอกจากจะหล่อโฮกแล้ว
:haun4:
ยังมีอีก....
จะพูด หรือจะทำอะไร
แล้วทำให้คนอื่นเข้าใจยาก
อิอิ
อ่านวนไปวนมา 2 วันแล้ว
ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่โก้พูดไว้หมดเลย
ตุณจี..แต่งเก่งอ่ะ
อ่านแล้วติดงอมแงมเลย
ขอบคุณครับ
:pig4:
-
ชอบตอนที่โก้พูดคำว่าตลอดไปจัง
ถึงตอนแรกเนมจะคิดอะไรมาก แต่พอได้ฟังคำนั้นแล้วน่าจะรู้สึกดีขึ้นมาเยอะนะ
เพราะว่าคำพูดโก้มันหนักแน่นอยู่แล้ว พอพูดคำนี้มันยิ่งทำให้รู้สึกว่าเขารักมากจริงๆ นะ
แต่เนมจะเข้าใจหรือเปล่าเนี่ยคงอีกเรื่องนึง ยิ่งความคิดเด็กๆ อยู่ด้วย
แต่มีเรื่องกับตองแบบนี้แล้วจะทำให้เข้าใจอะไรมากขึ้นมั้ย
แล้วคืนนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าหว่า
-
โก้ชัดเจนอ่ะ
คำพูด และการกระทำ
ชอบจังผู้ชายแบบนี้
o13
แอบคิดไปถึงตอนดราม่า
(คิดไปเอง)
ว่าโก้คงชัดเจนอย่างนี้อีกเหมือนกัน
กลัวน้องจะเสียใจเพราะคำพูดตรงๆของโก้
-
ผมไม่ใช่คนที่ชอบหาเรื่องต่อยตีกับคนอื่นเลยนะ แต่ก็ไม่ใช่เด็กเรียนหงิ๋มๆ อย่างที่หลายคนคิดไปเอง ความจริงก็อาจจะหงิ๋มนิดหน่อยเมื่อก่อน แต่เพราะมาสนิทกับคีย์นี่แหละถึงได้เริ่มสู้คนอื่นเป็น ครั้งแรกเลยก็ตอนที่เริ่มคบกับคีย์แล้วมีคนมาหาเรื่อง ผมไม่สู้เลยนะ กลับบ้านปากแตก หน้าเป็นรอยมือ รุ่งเช้าหน้าบวมตัวเขียวไปโรงเรียนไม่ได้ พี่นิคโมโหมาถึงกับโทรไปด่าคีย์จนคีย์ไม่กล้าสู้หน้า จากนั้นพี่นิคก็เลยเริ่มสอนให้ผมชกคนอื่น ไม่ถึงกับสอนชกมวยหรอกนะ แค่สอนท่าทางนิดๆ หน่อยๆ คีย์เองก็สอนด้วย แต่หลักๆ จะสอนวิธีหนีวิธีหลบมากกว่า เวลามีเรื่องคีย์ก็บอกให้เรียกคีย์ หรือหนีไป แรกๆ ก็ทำบ้าง หลังๆ ไม่ทำแล้วครับ มันเสียศักดิ์ศรี ผมเคยตีกับคนอื่นสี่ห้าครั้งได้ ส่วนมากก็ไม่หนักอะไร อาศัยผลักกันไปผลักกันมามากกว่า มีครั้งนี้นี่ล่ะที่จัดเต็ม แล้วตอนนี้ผมก็เลยโดนจัดเต็มจากผู้ปกครองถึงสองคน
“ทำอะไรไม่คิด แล้วดูสิ หน้าตาดูได้ที่ไหน พรุ่งนี้เป็นไข้แน่ๆ เนมเอ๊ย”พี่นิคช่วยทำแผลบนหน้าและนวดยาตามแขนให้ ทำไปบ่นไป ส่วนพี่โก้นั่งกอดอกดูเฉยๆ แต่สายตานิ่งๆ แบบนี้ไม่บ่นก็เหมือนบ่น
“แล้วพรุ่งนี้จะไปโรงเรียนได้หรือเนี่ย เยินขนาดนี้”พี่โก้พูดเว่อร์เกินไป ผมเนี่ยนะเยิน ไปเทียบกับอีกฝ่ายซะก่อน ใครเยินกันแน่
“ก็พี่โก้นั่นแหละ มากอดเนมเลยทำให้เนมเสียจังหวะกลายเป็นเป้านิ่ง โดนเต็มๆ หน้าเลยทีนึง”นึกแล้วโมโหไม่หาย ถึงแม้พี่โก้จะกอดแล้วเอาตัวบังผมไว้ก็เถอะ แต่กลายเป็นผมเสียเปรียบไปนิดนึงนี่สิ
“หรือจะให้ไอ้โก้ไปกอดฝ่ายโน้นแล้วถีบเนมแทน”พี่นิคพูดขึ้นมาทำเอาผมหัวเราะก๊ากเลย
“ฮ่าๆๆๆ อูยยย เจ็บอะ”ขำจริงๆ นะ ตอนที่พี่โก้เอาเท้ายันยัยตองแอ๊บให้ถอยไป แต่คงยันแรงไปหน่อย เล่นเอาหงายหลังเลย พอลุกขึ้นมายังมีหน้าส่งสายตาตัดพ้อให้พี่โก้อีก นึกแล้วหงุดหงิด
“พี่เคยบอกแล้วว่าถ้าเราเตี้ยกว่าให้เตะข้อพับมัน หรือต่อยท้องให้ตัวมันงอๆ แล้วค่อยต่อยเสยปลายคาง ทีเดียวน็อคแน่ๆ หุ่นแบบนั้น ไม่รู้จักจำ ไปตะแง้วๆ อะไรใส่กันก็ไม่รู้”
“ตะแง้วเหรอพี่นิค ดูหน้าเนมก่อน นี่เหรอตะแง้วของพี่”
“เลิกเถียงกันเถอะน่า รีบๆ ทำแผลแล้วกินยานอนได้แล้ว ดึกแล้ว”พี่โก้ลุกขึ้นไปจัดยามาให้ผม ก็ต้องกันไว้นะล่ะครับ เพราะปากแตกตัวช้ำขนาดนี้ พรุ่งนี้ไข้ขึ้นชัวร์ แล้วผมก็โดดเรียนชัวร์เหมือนกัน
ทำแผลเสร็จพี่นิคก็แยกไปนอนในห้องผม ก่อนไปก็ยังชวนผมไปนอนด้วย แต่ว่า...คืนนี้ผมอยากนอนกับพี่โก้นี่นา ไปนอนกับพี่นิคเมื่อวานก็นอนไม่ค่อยจะหลับเท่าไร
“พี่โก้โกรธเนมหรือเปล่า”ผมนอนกอดเอวพี่โก้แต่ไม่ได้ซบในตำแหน่งเดิม เพราะมุมปากผมมันเจ็บด้านนี้พอดี
“เรื่องอะไร”
“ก็ที่เนมมีเรื่องวันนี้ไง”
“ไม่โกรธ แต่ไม่ค่อยชอบ”
“อ้าว ยังไงอะ”
“ตีกันแล้วก็เจ็บตัว ดีตรงไหน ถ้าตีเขาแล้วเราไม่เจ็บก็ว่าไปอย่าง ตียืดเยื้อแบบนี้พี่ไม่ค่อยชอบเท่าไร”เกือบลืมไปเลย ว่าพี่โก้พี่นิคมาแนวเดียวกัน ยิ่งพี่โก้เคยชกมวยด้วย คงไม่ต้องบอกว่าถนัดเรื่องต่อยตีชาวบ้านแค่ไหน
“ก็เนม....”จะให้ผมบอกไปว่ายังไงพี่โก้ถึงจะเข้าใจล่ะ แค่ได้ยินคำพูดนั้นของพี่โก้ก็ทำผมหงุดหงิดและเสียใจมากแล้ว อารมณ์ยิ่งไม่คงที่ ดันไปเห็นภาพบาดตาแบบนั้นอีก ใครจะไปทนได้ คนอย่างพี่โก้คงไม่เข้าใจหรอกว่าเวลาอารมณ์ขึ้นมันเป็นยังไง โดยเฉพาะเห็นคนอื่นเกาะแกะแฟนเราแบบนั้น
“อะไรล่ะ พูดให้จบสิ”พี่โก้เสียงเพลียๆ นิดหน่อย คงเพราะเพิ่งหายไข้ แล้วออกไปตระเวนทั้งคืนก็เลยเพลีย ถ้าพรุ่งนี้พี่โก้ลางานแล้วอยู่ที่ห้องกับผมสองคนก็ดีสินะ
“เนมคุ้นๆ ว่าพี่โก้โดนลูกหลงเหมือนกันนี่นา เจ็บมั้ยฮะ”
“นิดหน่อย ส่วนมากโดนแถวแขน ไม่เป็นอะไรหรอก เรานั่นล่ะอย่าเปลี่ยนเรื่อง พูดมา”
“.......”
“เร็วๆ พี่ง่วงแล้ว”
“ก็...เนมหึงนี่นา เห็นพี่โก้หายไปนาน หันมาอีกทีมันก็ลุกหายไปตอนไหนไม่รู้ เดินตามหาก็เห็นพี่โก้กอดกับมันอยู่”
“พี่เปล่า”ผมเกือบหลุดหัวเราะกับคำพูดของพี่โก้ ถึงแม้จะไม่ได้รีบพูดจนฟังคล้ายคำแก้ตัว แต่มันก็ให้อารมณ์แบบนั้นใช่มั้ยล่ะ ฮิๆ พี่โก้กลัวผมเข้าใจผิดด้วยล่ะ
“ฮะ เนมรู้ มันพยายามลวนลามพี่ฝ่ายเดียว นั่นล่ะเนมเลยปรี๊ด รู้ตัวอีกทีก็พุ่งเข้าไปแล้ว”
“อืม ช่างมันเถอะ”
“พี่โก้ไม่โกรธจริงๆ นะ ที่วันนี้เนมเกเร”
“แปลกใจมากกว่า ไม่เคยเห็นเนมเป็นอย่างนี้มาก่อน ก็ไม่ใช่ว่าไม่ชอบหรอก แต่ถ้าทำได้ก็อย่าทำอีกแล้วกัน มันจะดูไม่ดี”
“ฮะ ถ้ามันไม่มายุ่งกับพี่โก้อีกนะฮะ”ผมไม่อยากรับปากนี่นา เกิดมีปัญหาอีกผมไม่ทนมองเฉยๆ หรอกนะ คนแบบนี้ใช้แค่คำพูดจัดการไม่ได้หรอก
“หึ นอนๆ ถ้าพรุ่งนี้ลุกไหวไปเรียนด้วย ห้ามอู้”
“โหยยยย”ผมผงกหัวขึ้นมาจะโวยวายต่อ แต่พี่โก้กดหัวผมลงไปตามเดิม อยากจะดิ้นเหมือนกันนะ แต่เจ็บปาก เฮ้อ...คืนนี้คงนอนหลับได้สักที ได้ระบายออกซะบ้างค่อยยังชั่วหน่อย
รุ่งเช้าผมเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด แถมหน้าก็บวม มุมปากสีคล้ำขึ้น แค่อ้าปากแปรงฟันยังเจ็บ แต่อาการทั้งหมดไม่ได้หนักจนไปเรียนไม่ได้หรอกนะ ผมแค่ไม่อยากไปเท่านั้นเอง
“เนมปวดตัวจริงๆ นะฮะ ปวดหัวด้วย”ผมมองผู้ปกครองที่ยืนค้ำหัวผมอยู่ คนหนึ่งกอดอก คนหนึ่งเท้าเอว สีหน้าจ้องจับผิดผมเต็มที่
“นะฮะ เนมลาวันนึงนะ ไปไม่ไหวจริงๆ”
“ลาก็ลา แล้วมึงล่ะ จะกลับตอนไหน”พี่โก้อนุญาตแล้วหันไปถามพี่นิคที่ต้องกลับบ้านวันนี้แล้ว
“มึงต้องออกไปทำงานตอนไหนล่ะ”
“บ่ายสามออกจากนี่ เดี๋ยวกูไปส่งที่หมอชิตล่ะกัน”
“เออ เนมล่ะ จะไปส่งพี่เปล่า”
“ไปสิฮะ งั้นเราไปกินข้าวข้างนอกแล้วค่อยไปส่งพี่นิคนะ”ผมหันไปพูดเชิงปรึกษาพี่โก้ แต่พี่เขายกคิ้วมองผมนิ่งๆ ผมเลยงง
“อะไรเหรอฮะ”
“แน่ใจว่าจะออกไป สภาพอย่างนี้น่ะนะ”
“เอ้อ....นั่นสิ แหะ งั้นเราสั่งอะไรมากินดีกว่าเนอะ พี่โก้จะได้ไม่ต้องเหนื่อยทำ งั้นเนมไม่ไปส่งพี่นิคนะ”ความจริงตอนตีกันไม่อายเท่าไร เพราะมันมืด แต่อายรอยบนหน้ามากกว่า ดีนะที่อีกฝ่ายไม่ค่อยต่อย ไม่งั้นเกิดมีรอยเขียวรอบตาล่ะก็คงโดนหัวเราะเยาะแน่ๆ
พี่นิคกลับไปแล้ว โดยสัญญาว่าจะไม่บอกพ่อกับแม่เรื่องผมไปมีเรื่องเมื่อคืน แต่กลับบ้านคราวหน้าผมต้องซื้อขนมร้านที่เราชิมแล้วลงความเห็นว่าอร่อยที่สุดไปฝาก พี่โก้ก็ไปทำงาน กว่าจะกลับมาถึงก็คงสามทุ่ม ผมโทรบอกคีย์ให้เช็คชื่อแทนถ้าทำได้ ก็โดนมันหัวเราะเยาะมา แถมยังเล่าอีกว่าพอเห็นผมลุกมา พวกที่โต๊ะก็พากันลงความเห็นว่าให้ตามมาดู นำทีมโดยพี่ปั้นผู้ชำนาญทาง เดินมาถึงผมก็กำลังลุยเต็มที่ ตอนแรกพี่ปั้นจะเข้ามาห้าม สงสัยจะกลัวลูกค้าคนอื่นแตกตื่นมากกว่าเป็นห่วงผม แต่พี่นิคกับพี่ฟ้าดึงแขนไว้แล้วพาไปแอบดู แถมมันยังเล่าอีกว่าพี่นิคพากษ์อย่างกับดูมวยอยู่ บ่นผมเรื่องเอามือจิกผมอีกฝ่าย ทำให้เสียมือโดยไม่เกิดประโยชน์เท่าที่ควร ดูเอาเถอะพี่ชายผม ลองเอาเรื่องผมตีกับคนอื่นไปฟ้องพ่อแม่สิ ผมจะได้ฟ้องกลับว่าพี่นิคไม่ยอมเข้ามาช่วย แถมยังยุให้สู้อีกด้วย
ผมนอนดูหนังอยู่หน้าโทรทัศน์จนเผลอหลับไป มาสะดุ้งตื่นอีกทีก็ตอนที่รู้สึกมีอะไรแปะอยู่บนหน้าผากนี่แหละ
“โอยยย เนมตกใจหมด”เป็นพี่โก้นั่นเองที่เอามือมาแตะหน้าผากผมอยู่
“มีไข้”
“ฮะ เนมกินยาไปแล้ว พี่โก้ล่ะเป็นไงบ้าง ไข้กลับรึเปล่า”
“พี่หายแล้ว ไม่ไอ ไม่เจ็บคอแล้ว”
“เฮ้อ ดีจัง”
“หึ พี่ไม่เป็นไรหรอกน่า ลุกไปอาบน้ำล้างหน้าไป พี่ซื้อข้าวต้มมาให้ มีปลาลวกด้วย”พี่โก้ลุกขึ้นเดินไปวางถุงอาหารในมือบนโต๊ะ ผมรีบเก็บผ้าห่มไปไว้ในห้องตัวเอง แล้วล้างหน้าใหม่ก่อนจะออกมานั่งทานอาหารมื้อดึกพร้อมพี่โก้
“อร่อยดี แต่ถ้าไม่เจ็บปากคงอร่อยกว่านี้แน่ๆ ถ้าเนมหายแล้วพี่โก้ซื้อมาให้กินอีกนะ”ผมเสียดายปลาลวกนิดๆ น้ำจิ้มมีสองแบบคือซีฟู้ดกับเต้าเจี้ยว ผมชอบแบบซีฟู้ดมากกว่า แต่ว่ามันแสบปากมากไปหน่อยเลยทานได้ไม่เยอะ พี่โก้ก็เอาแต่นั่งยิ้มบ้างหัวเราะบ้างเวลาที่ผมหลุดเสียงร้องออกมา
“ถ้าวันไหนไปรอพี่เลิกงานอีกจะพาไปแล้วกัน เพราะมันอยู่เลยที่ทำงานไปนิดหน่อย ไปนั่งกินที่ร้านอร่อยกว่า มีหม้อไฟด้วย”
“เนมไปนั่งรอพี่โก้แบบนั้นจะดีเหรอฮะ”ไม่รู้สินะ อาจเป็นเพราะคำพูดนั้นที่ผมแอบได้ยิน มันทำให้ผมกังวลและไม่มั่นใจขึ้นมา ก็ตอนนี้ทุกอย่างมันกำลังไปได้ดีนี่นา พี่โก้น่ารักขึ้น แล้วก็ดูจะแสดงออกกับผมมากขึ้น ผมไม่ต้องนั่งคิดอะไรลำพัง มีอะไรพี่โก้ก็จะพูดอธิบายให้ฟัง รวมทั้งคำพูดของพี่โก้เมื่อคืน ถึงมันจะไม่ได้ชัดเจน แต่ผมคิดว่าผมเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ ทั้งๆ ที่กำลังมีความสุขมากขนาดนี้แท้ๆ แต่แค่ประโยคนั้นก็ยังทำให้ทุกอย่างเริ่มสับสนและไม่มั่นคงอีกครั้ง...ยังรักอยู่จริงๆ น่ะเหรอ ยังรัก...พี่เจอยู่ใช่มั้ย.........แล้วผมล่ะ
“แล้วทำไมถึงคิดว่าไม่ดี”
“ก็...มันที่ทำงานนี่ฮะ”
“แต่ครั้งแรกพี่ก็เป็นคนบอกให้เนมตามพี่ไปเองไม่ใช่เหรอ”นั่นสิ พี่โก้เป็นคนชวนเอง รวมถึงครั้งต่อๆ มา ไม่เคยเอ่ยห้ามเลยนี่นา
“ก็ถ้าพี่โก้ไม่ว่า วันไหนเนมเลิกเรียนเร็ว เนมจะไปนั่งรอนะ”
“อืม แต่ถ้ามีการบ้านหรือรายงานต้องทำ ก็ไม่ต้องไปนะ รีบกลับมาทำให้เสร็จๆ จะได้ไม่ต้องนอนดึก”พี่โก้เก็บจานไปวาง ผมเดินไปช่วยล้างแต่พี่โก้ให้ไล่ให้ไปทานยา พี่โก้จะล้างเอง ผมไปหยิบยาลดไข้มาทานแล้วนั่งมองแผ่นหลังพี่โก้ เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนทำให้ดูพี่โก้เป็นผู้ชายอ่อนโยน ความจริงลึกๆ พี่โก้ก็เป็นคนอ่อนโยนนะ เพียงแค่ไม่ค่อยพูด ไม่แสดงออกพร่ำเพรื่อ แต่บางครั้งก็ดูเป็นผู้ชายที่เย็นชา เหมือนไม่สนใจคนรอบข้าง ไม่แคร์คนทั้งโลก ยิ่งหันหลังให้ผมแบบนีด้วยแล้ว
“พี่โก้”
“หืม”พี่โก้ขานรับในลำคอ ไม่ได้หันมามองผมเลย
“พี่โก้ฮะ”
“มีอะไร”พี่โก้เหลียวมามองนิดหน่อยแล้วหันกลับไป ผมไม่มีอะไรหรอก แค่อยากเรียก อยากให้หันมามอง อยากให้...ขานรับเสียงผม สนใจผม ไปแบบนี้...ตลอดไปเลย
“ถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนอย่างทุกวันนี้ พี่โก้จะคิดถึงเนมมั้ย”ถ้าแม่ผมไม่บังคับให้ผมต้องมาอยู่ที่นี่ เราก็คงไม่ได้พบกันอีก คงไม่ลงเอยกันอย่างวันนี้ ถ้าเป็นอย่างนั้น...จะเป็นยังไงนะ
“........ไม่รู้สิ”
“ตอบหน่อยสิฮะ เนมอยากรู้”
“คงต้องดูก่อนว่าทำไมเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน พี่ถึงตอบได้ว่าจะคิดถึงหรือเปล่า”ตอบได้สมเป็นพี่โก้จริงๆ ไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมาเลย ผมลุกเข้าห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตัวไปนอน ก่อนนอนก็โทรศัพท์กลับไปหาคีย์ สงสัยโทรมาตอนผมหลับก็เลยไม่ได้ยินเสียง
“ว่าไงคีย์”
“เสียงหงอยเชียว เป็นไรวะ”เสียงผมน่ะหงอย แต่ฝั่งมันน่ะคึกคักเชียว นี่ต้องไปเที่ยวอยู่ที่ไหนแน่ๆ
“เจ็บปาก”ผมไม่อยากระบายอะไรให้คีย์ฟัง เพราะถ้าทำแบบนั้นคงมีปัญหาอื่นๆ ตามมา คีย์คงไม่ยอมอยู่เฉยๆ เหมือนทุกวันนี้อีก
“เอาเหอะน่า อีกฝ่ายหนักกว่าเยอะ กูว่าวันนี้เบ้าตาเขียวแบบไม่ต้องใส่แว่นแน่ๆ”คีย์พูดให้ผมหัวเราะได้อีกแล้ว ผมรู้นะว่าตอนต่อยน่ะโดนตรงตาจังๆ หนึ่งหมัด อีกหมัดโดนข้างแก้มเต็มๆ เหมือนกัน
“นี่มึงอยู่ไหน เสียงเพลงดังว่ะ”
“มากินเหล้ากับเพื่อน ถามทำไมจ๊ะ พี่ไม่นอกใจหนูหรอก”ไอ้คีย์มันชอบแหย่ผมตลอดเวลาผมถามคำถามแบบนี้ ก็ไม่ได้อยากซัก รู้ว่ามันเพื่อนเยอะ สนิทกับคนโน้นคนนี้ง่าย ต่างจากผมที่ไม่ค่อยคบคนนอกกลุ่ม บางทีผมก็หวงๆ มันนะเวลามันไปเที่ยวกับกลุ่มอื่น หรือมันไปทำอะไรที่เพื่อนคนอื่นมาเล่าแล้วผมไม่รู้เรื่อง ผมมันพวกขี้หวงน่ะครับ ทั้งเพื่อนทั้งแฟน หวงมันหมดนั่นล่ะ
“อย่ามากวน เมาสองวันติดเลยนะ พรุ่งนี้ห้ามไปสายด้วย”
“ครับผมที่รัก รักนะจุ๊บ”วางสายจากคีย์ค่อยยิ้มได้หน่อย ผมนั่งนิ่งมองรอบๆ ห้องตัวเอง ไม่ได้อยากหลบหน้าพี่โก้หรอกนะ แต่เพราะเมื่อครู่ที่ถามอะไรแบบนั้นออกไปก็เลยยังไม่กล้าเจอหน้า พี่โก้ยิ่งเป็นพวกช่างสังเกตอยู่ แถมระยะหลังยังชอกซักฟอกผมด้วยสิ
“จะนอนห้องนี้เหรอเนม”นั่นไง พอผมเข้ามาหลบห้องนี้นานจนเลยเวลานอน พี่โก้ก็เปิดประตูเข้ามาถาม ผมนั่งมองตัวเองที่ยังนั่งบนเตียง ผ้าห่มก็เพิ่งไปปูนอนบนพื้น ผมคงไม่เอามาห่มตัวเองหรอก เดี๋ยวจะคัน
“เปล่าฮะ เนมเข้ามาคุยโทรศัพท์เฉยๆ เดี๋ยวเนมจัดของแป๊บ เดี๋ยวตามไป”ผมลุกไปหยิบหนังสือเรียนที่ต้องใช้วันพรุ่งนี้มาใส่กระเป๋า จัดโต๊ะนิดหน่อย พับผ้าห่มให้เรียบร้อย เดินมาถึงหน้าห้องพี่โก้ ข้างในห้องเงียบสนิท ผมค่อยๆ เปิดประตูเข้าไป โคมไฟหัวเตียงเป็นแสงสว่างเดียวภายในห้อง พี่โก้นอนหลับตาอยู่บนเตียง ผมเดินกลับมาปิดไฟกลางห้องรับแขกแล้วเข้าห้องนอน ค่อยๆ นอนลงในตำแหน่งเดิม หนุนแขนพี่โก้และกอดเอวเอาไว้ พร้อมๆ กับมือพี่โก้ที่กอดเอวผม รั้งตัวให้ชิดกันมากขึ้น ปากอุ่นๆ ประทับบนริมฝีปากผมเบาๆ เหมือนทุกคืน
“มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า”
“ไม่มีอะไรหรอกฮะ เนมแค่เหงานิดๆ พี่นิคน่าจะอยู่เที่ยวหลายๆ วันเนอะ”มันเป็นแค่ความรู้สึกโหวงๆ ในอกนิดหน่อยแค่นั้นเอง
“เดี๋ยวก็สอบปลายภาค แล้วก็ปิดเทอม ได้เจอมันทุกวันจนเบื่อนั่นล่ะ”มือที่โอบเอวผมไว้เลื่อนมาลูบหลังผมเบาๆ มันเบาเกินไปจนผมต้องกอดพี่โก้ให้แน่นขึ้น อยากให้เราแนบชิดกันมากกว่านี้ ไม่อยากให้มีช่องว่างอะไรระหว่างเราเลย
“ปิดเทอมเนมไม่กลับนะฮะ เนมอยากอยู่กับพี่โก้”
“แล้วพ่อแม่เนมจะไม่ว่าเอาเหรอ”
“...........”นั่นสิ พ่อต้องไม่ยอมแน่ๆ พ่อติดผม พอๆ กับผมติดพ่อนั่นล่ะ อีกอย่างผมก็คิดถึงพ่อแม่เหมือนกัน คิดถึงพี่นิค แค่กลับบ้านวันหยุดมันไม่เหมือนกันกลับไปอยู่บ้านจริงๆ นี่นา
“แล้วพี่จะกลับไปหาทุกวันหยุดแล้วกัน”
“งานพี่ล่ะฮะ”
“ยังไม่เห็นเจ้านายมาคุยอะไรนะ พี่อาจจะขอพักต่อไปอีกระยะค่อยเปิดคอร์สใหม่ก็ได้ ไม่มีปัญหาหรอก”
“ขอบคุณนะฮะ”ผมกดหน้าตัวเองจูบบนหน้าอกพี่โก้แรงๆ หลายครั้ง แอบตวัดลิ้นเลียแผ่นอกที่โผล่พ้นคอเสื้อกล้ามด้วย พี่โก้เลยยิ่งรัดตัวผมแน่นขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ ในลำคอ
“อย่ายั่ว เจ็บตัวอยู่ไม่เจียมนะ”
“แหะๆ เจ็บจริงๆ ด้วย”ผมพูดจบพี่โก้เลยคลายอ้อมแขนออกนิดหน่อย ปิดเทอมนี้ผมคงไม่อยู่บ้านตลอดหรอก ให้พี่โก้ไปๆ กลับๆ เปลืองค่าน้ำมันแย่ อีกอย่างแค่เจอกันอาทิตย์ละสองสามวันมันพอที่ไหนกันล่ะ
รุ่งเช้าพี่โก้แทบจะลากผมไปโยนใส่ห้องน้ำ เพราะผมขี้เกียจไปเรียน พอได้หยุดเรียนแล้วตัวขี้เกียจมันเกาะแน่นจริงๆ นะครับ อีกอย่างรอยบนหน้ายังไม่หายดีเลย มีหวังคนมองทั้งคณะแน่ๆ
“เรียนเสร็จจะกลับห้องหรือไปหาพี่”เสียงพี่โก้ที่ถามแทบจะปนเสียงหัวเราะ
“กลับห้องดีกว่า เนมไม่กล้าเอาหน้าตัวเองไปเดินในห้างหรอก”ผมสะบัดหน้าใส่พี่โก้ ถามทั้งๆ ที่รู้ว่าผมอายยังจะล้ออีก
“ตอนเย็นจะกินอะไร ข้าวต้มอีกมั้ย”
“ไม่เอาอะ กินบ่อยเดี๋ยวเบื่อก่อน เนมอยากกินพิซซ่า ได้มั้ยฮะ”คือพี่โก้จะเป็นคนไม่ชอบทานพวกนี้นะครับ ให้ทานนานๆ ครั้งหรือเวลาเพื่อนมาห้องหลายๆ คนน่ะได้ แต่ถ้าเป็นอาหารหลักของมื้อน่ะไม่ค่อยยอม
“ก็ได้ งั้นพี่ซื้อกลับแล้วกัน จะได้ไม่ต้องโทรสั่ง จะเอาอะไรบ้างเลิกเรียนค่อยโทรหาพี่นะ”
“ฮะ เนมไปนะ”ผมโบกมือให้พี่โก้ก่อนเดินลงจากรถ กำลังจะหันมายืนส่งก็มีคนมาสะกิดไหล่
“อ้าวฟิวส์ ว่าไง”ผมยิ้มให้ฟิวส์ที่ยืนอยู่ข้างหลังเมื่อไรก็ไม่รู้
“ทักเฉยๆ เมื่อวานทำไมไม่มาเรียน”
“แหะๆ ดูหน้าเนมดิ”
“เออ บวมเชียว ไปทำไรมา”
“มีเรื่องนิดหน่อย”ผมเหลียวกลับมามองพี่โก้ที่ยังจอดอยู่ พอโบกมือให้พี่โก้ก็ค่อยๆ เคลื่อนรถออกไป ผมเดินนำฟิวส์ไปทางลานข้างตึกคณะ ไม่ได้คุยกับฟิวส์สองต่อสองแบบนี้นานแล้วเหมือนกัน ปกติคุยกันแค่ในเอ็มเอสเอ็น หรือนานๆ จะได้ข้อความจากฟิวส์สักที
“หน้าอย่างนี้บู๊เป็นด้วยเหรอ”
“อย่ามาดูถูกกัน ตัวต่อตัวเอาเปล่า”ผมแกล้งพับแขนเสื้อขู่มันเล่นๆ งั้นแหละ ให้สู้จริงๆ ใครจะไปกล้า หุ่นแบบนี้ไม่ได้ใช้มือตบแบบยัยแอ๊บนี่ครับ โดนต่อยหมัดสองหมัดผมก็ร้องไห้แล้ว
“เอาดิ เสื้อผ้าไม่ต้องนะ”หลังจากคุยกันบ่อยๆ ถึงได้รู้ว่าฟิวส์มันก็กวนๆ เหมือนกัน ทั้งยังชอบแซวชอบแหย่ด้วย
“ไอ้ทะลึ่ง”
“เที่ยงนี้กินข้าวด้วยกันนะ ฟิวส์ไปเที่ยวระนองมา ซื้อของมาฝากด้วย”
“ไหนล่ะของฝาก”
“อยู่ที่รถ เอามาให้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่เนมไม่ยอมมาเอง ตกลงเที่ยงกินข้าวกันนะ”
“ก็ได้ เรียนเสร็จโทรมาแล้วกัน”ห้องฟิวส์มีเรียนพร้อมผมแต่คนละวิชา แต่รู้สึกเหมือนวันนี้มันจะเรียนวิชาเดียวเอง น่าอิจฉา
“กินกันสองคนได้เปล่า”
“ได้......ซะเมื่อไหร่ ฮ่าๆๆ”
“ก็ชวนไปงั้นแหละ นึกแล้วว่าไม่ได้ เพื่อนหวง”
“เดี๋ยวจะไปฟ้องคีย์”
“ฟ้องไปเลย เมื่อวานดื่มน้ำร่วมสาบานกันแล้ว”
“อ๋อ ที่มันไปเมาเมื่อคืนนี่กับกลุ่มฟิวส์เหรอ”
“เปล่าหรอก เมื่อวานไปเตะบอลกัน มีหลายคนนะ ไปกับคณะอื่นด้วย เตะเสมอเลยเอาเงินกองกลางไปกินเหล้าด้วยกันไง เสียดายเนมไม่ได้ไป มันส์ดี”
“โทรหาคีย์อยู่เมื่อคืนอะ เสียงเพลงโคตรดัง”
“ได้ยินคีย์มันคุยอยู่ มีที่รงที่รัก ยี้ อิจฉา”
“ไอ้บ้า ไปไหนก็ไปเลย”
“คร้าบบบ งั้นกินข้าวแล้วคีย์ไปส่งนะ”
“เรามีเรียนแล็บต่อว่ะ เสียใจด้วย”
“ไม่เป็นไร รอได้ จะได้เอาของฝากด้วยไง เนมขนกลับคนเดียวไม่ไหวหรอก”
“เยอะขนาดนั้นเชียว”ผมมองหน้าฟิวส์เพื่อจับพิรุธ พยายามใช้สายตาแบบพี่โก้แต่ฟิวส์มันไม่แสดงอาการอะไรออกมาให้จับผิดได้เลย
“หรี่ตาทำไม เจ็บตาเหรอ”สงสัยผมยังฝึกได้ไม่ดีแฮะ ทำยังไงจะทำตาแบบพี่โก้ได้นะ
“เยอะจริงๆ เหรอ เกรงใจว่ะ”
“ไม่เป็นไร ตังค์แม่ ตกลงให้ไปส่งนะ ไม่ได้คุยกันตั้งนาน นะ”
“อืมๆ ก็ได้ ไปนะ”ผมโบกมือลาฟิวส์ที่เดินไปทางโต๊ะตัวเอง ก็ห่างจากโต๊ะผมไม่เท่าไรหรอก มองเห็นกันได้ พอผมเดินเข้าใกล้โต๊ะกลุ่มตัวเอง ก็พบว่าเพื่อนๆ นั่งกันครบองค์ประชุม แถมยังมองมาทางนี้ไม่วางตา ยกเว้นคีย์ที่นั่งฟุบหน้าหลับกับโต๊ะ สงสัยจะแฮงค์ สงสัยจะเจอซักฟอกอีกแล้วแน่ๆ เลย
-
ตอนพิเศษ...แฟนผม(โก้)
ช่วงสัปดาห์นี้ผมต้องออกไปทำงานนอกสถานที่ถึงสามวัน คือต้องไปอบรบโปรแกรมให้พนักงานบริษัทลูกค้า 2 วัน ส่วนอีกวันต้องไปคุยงานกับลูกค้าพร้อมกับทีมงานของไอ้เจมส์ เรียกว่าทั้งงานราชงานหลวงชนกันติดๆ ปกติผมก็ไปอบรบและคุยงานช่วงเช้า ตกเย็นก็มาสอนตามเวลาปกติ แต่คราวนี้ที่ไม่ปกติเพราะเด็กร้องงอแงจะตามไปด้วยนี่สิ
“ก็เนมเบื่ออยู่บ้านนี่นา ให้เนมออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างสิ”ฟังมันพูดสิครับ เหมือนผมกังขังให้อยู่แต่ในห้องอย่างนั้นแหละ
“ก็ไปเดินห้างอะไรบ้างสิ ไม่ใช่ขลุกอยู่แต่ในห้อง”
“ก็เนมไม่อยากไปคนเดียว เนมอยากไปกับพี่เข้าใจมั้ย”
“แต่พี่ไปทำงานนะ เนมจะไปนั่งรอพี่ให้เบื่อเปล่าๆ ทำไม”
“ไปอบรบที่โรงแรมไม่ใช่เหรอ เนมก็ไปนั่งหาอะไรกินเรื่อยเปื่อยได้หรอกน่า พี่โก้จะทำงานไรก็ทำไป เนมอยู่ของเนมได้”ประโยคนี้มาอีกแล้ว อยู่ของเนมได้ แต่เอาเข้าจริงก็มางอแงทีหลังว่าผมทิ้งขว้างให้เหงา
“แน่ใจนะว่าจะไม่มาบ่นทีหลัง”
“แน่ใจ”
“ถ้าบ่นสักแอะพี่จะไม่พาไปไหนด้วยเลยนะ”ผมไม่ได้รำคาญเวลามีเนมตามไปไหนๆ แต่รำคาญเวลามันบ่นไม่หยุดนี่ล่ะ พอดุเข้าหน่อยก็จะร้องไห้ กลายเป็นผมต้องเป็นฝ่ายปลอบอีก มันเป็นวงจรอุบาทว์จริงๆ นะครับ ในหนึ่งสัปดาห์จะต้องเจอวงจรนี้สักสองวัน ไม่รู้ทำไมช่วงนี้ขยันร้องไห้โดยไม่มีสาเหตุบ่อยนัก
“พี่โก้อายเหรอถ้าต้องควงเนมไปไหนด้วยกัน”นั่นไง เอาอีกแล้ว เนมเคยพูดประโยคนี้แล้ว และผมก็ได้อธิบายไปแล้วว่าไม่ได้อาย แค่ไม่อยากให้นั่งรอ บางทีผมน่าจะพาเนมไปเช็คสุขภาพประจำปีสักที เซลล์สมองบางส่วนอาจเสื่อมสภาพหรือตายไป ฮอร์โมนอาจไม่ปกติ ทำให้อารมณ์มันแปรปรวนแถมยังความจำเสื่อมอีกต่างหาก
“โอเคจะไปก็ไป คืนนี้รีบนอนแล้วตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัว อย่าให้พี่ต้องปลุกหลายรอบ ถ้าตื่นสายพี่ไม่รอนะ”
“ฮะ งั้นเดี๋ยวกินข้าวเสร็จเนมไปนอนเลยแล้วกันนะ จะได้ตื่นเช้าๆ”พอผมรับปากอารมณ์เนมก็สดชื่นจนแทบจะเห็นดอกไม้บานเป็นแบ็คกราวน์ ผมว่ามันต้องมีอะไรเป็นสาเหตุแน่ๆ เพียงแต่ผมยังมองไม่ออก
รุ่งเช้าทันทีที่ผมขยับตัวลุกจากเตียง เนมก็ลืมตาพรึ่บ เด้งตัวลุกขึ้นนั่งเหมือนติดสปริงก่อนจะวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ผมเดินไปเปิดเครื่องชงกาแฟทิ้งไว้ ขยิบขนมปังใส่เครื่องปิ้ง 4 แผ่น ตั้งกระทะทอดไข่ดาวสองฟอง เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยเนมก็อาบน้ำแต่งตัวเดินหัวยุ่งออกมาจากห้องพอดี ผมเดินไปอาบน้ำแต่งตัวออกมานั่งทานอาหารเช้าง่ายๆ ข้างเนมที่ยังนั่งสลึมสลือ แต่มือและปากยังทำงานสอดคล้องกันอย่างดี
ทันทีที่รถเคลื่อนตัวออกจากคอนโดฯ เนมก็ปรับเบาะนอนหลับไปอย่างง่ายดาย ผมขับรถไม่นานก็มาถึงโรงแรม ซึ่งบริษัทลูกค้าได้จองห้องสัมมนาเอาไว้ วันนี้มีผู้เข้าอบรบการใช้งานโปรแกรมใหม่ทั้งหมด 35 คน มีระดับหัวหน้าแผนกและผู้บริหาร 5 คน ที่เหลือ 30 คนคือพนักงานในแผนกที่ต้องใช้โปรแกรมตัวนี้ ซึ่งผมเป็นผู้ออกแบบและเขียนขึ้น การอบรมจะเริ่มตั้งแต่สิบโมงครึ่งถึงบ่ายสอง โดยจะพักเบรคตอนเที่ยงให้ทานอาหารว่างเป็นเวลาสี่สิบนาที ก่อนงานเริ่มผมและน้องอีกสามคนจะเป็นผู้ช่วยผม เราตรวจเช็คระบบการทำงานของจอโปรเจ็คเตอร์และคอมพิวเตอร์กันอีกครั้ง พนักงานจากบริษัทลูกค้าเริ่มเข้ามาเซ็ทเครื่องคอมพิวเตอร์และโน้ตบุ้คที่นำมาใช้อบรมในวันนี้ เนมนั่งมองผมอย่างสนใจเงียบ บางทีก็หยิบเอกสารสำหรับผู้เข้าอบรมขึ้นมานั่งอ่าน เมื่อเตรียมงานทุกอย่างเรียบร้อยผมก็พาเนมไปนั่งทานอาหารเช้าที่ห้องอาหาร เนมบอกว่าจะนั่งรอที่นี่ แต่ถ้าผมมาหาแล้วไม่เจอก็ให้โทรตาม เผื่อจะย้ายมุมไปนั่งที่อื่น ผมเดินกลับเข้าห้องอบรม บริษัทนี้เคยร่วมงานกันมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ตอนนั้นเราไม่ได้มาอบรมให้พนักงานจำนวนมากอย่างนี้ ทางบริษัทส่งแค่ตัวแทนของแผนกมาไม่กี่คน แล้วไปกระจายสอนกันเอง แต่คาดว่าคงมีปัญหาในการใช้งาน ทำให้มีการโทรมาสอบถามข้อมูลและวิธีการใช้โปรแกรมบ่อยๆ คราวนี้บริษัทเลยติดต่อให้มาอบรมยกแผนก 2 วันรวด
พนักงานที่มาอบรมแผนกนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ทุกคนตั้งใจฟังช่วงครึ่งแรกซึ่งเน้นอธิบายฟังก์ชั่นการใช้งานหลักๆ ของโปรแกรม ระหว่างพักครึ่งผมเลือกที่จะเดินไปหาเนม แต่ยังไม่สามารถหลุดจากห้องอบรมไปได้เพราะมีคนจากบริษัทหลายคนนำอาหารว่างและเครื่องดื่มมาบริการ ซ้ำยังชวนคุยและสอบถามโน่นนี่ไม่หยุด
“พี่โก้หิวมั้ยฮะ”เสียงใสๆ ดังขึ้นพร้อมการปรากฏตัวข้างกายกะทันหัน ไม่รู้เดินเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร ไม่ทันเห็นจริงๆ
“ยังหรอก เนมล่ะ หิวข้าวหรือยัง”
“หิวนิดๆ”
“เอ่อ ผมขอตัวก่อนนะครับ พักผ่อนคลายเครียดสักนิด แล้วเราค่อยมาอบรบต่อนะครับ”ผมหันมาคุยกับคนที่ยืนชวนผมคุยเมื่อครู่ เนมเกาะแขนเสื้อผมแล้วก้าวเท้าตามผมออกจากห้อง แต่ระหว่างทางก็หันไปโปรยยิ้มให้หลายๆ คนที่ลอบมองมา ถ้าเป็นคนอื่นคงมองรอยยิ้มนี้โดยไม่คิดอะไร แต่ผมรู้ดีว่า...มันไม่ใช่ ยิ้มมุมปากบ้าง ยกคิ้วบ้าง หรือแม้แต่เลื่อนฝ่ามือมากอดแขนผม ทั้งหมดเป็นการข่มกึ่งเยาะเย้ยคนอื่น แล้วคนที่ว่าก็คือกลุ่มผู้หญิงเมื่อครู่ที่รั้งตัวผมไว้ และอีกบางคนที่มองห่างๆ เจ้าตัวคงไม่ทันสังเกตเพราะเอาแต่หวงผม ถึงไม่รู้ตัวว่ามีลูกค้าของโรงแรมนี้หลายคนแล้วที่มองเนมจนเหลียวหลัง บางคนก็จ้องตาไม่กระพริบ ตั้งแต่พวกเราเข้าไปนั่งทานอาหารแล้วด้วยซ้ำไป
“อะไรฮะ”เนมเงยหน้าขึ้นมาเมื่อผมลูบปอยผมปรกหน้าไปถัดหูให้
“ผมยาวมากแล้วนะเนี่ย”
“ทำไมฮะ พี่โก้อยากให้ตัดเหรอ”
“เปล่าหรอก แต่มันปิดหน้า เนมไม่รำคาญเหรอ”
“เดี๋ยวเนมมัดจุกก็ได้ เนมว่าจะเลี้ยงให้มันยาวกว่านี้แล้วค่อยตัดให้มันเท่าด้านหลังเลย สไลด์ๆ หน่อย พี่โก้ว่าดีมั้ย”
“ก็แล้วแต่สิ”ผมพาเนมกลับมานั่งที่ห้องอาหารของโรงแรมอีกครั้ง สั่งกาแฟมาดื่ม ส่วนเนมที่บอกว่าหิวนิดๆ สั่งแค่น้ำผลไม้ปั่น
“พี่โก้ก็ช่วยออกความเห็นหน่อยสิ ถ้าเนมตัดแล้วพี่โก้ชอบมั้ย หรือตัดทรงเดิมดี”เนมนั่งกอดอกไม่พอใจเล็กน้อยที่ผมไม่ออกความเห็น ความจริงเนมก็ตัดทรงเก่ามานานตั้งแต่เรียน จะมีเปลี่ยนบ้างก็คือช่วงที่ไว้ยาวเพราะขี้เกียจไปตัดผม อย่างเช่นตอนนี้ที่ยาวจนรวบมัดได้ ผมก็เลยนึกภาพเนมไว้ทรงอื่นไม่ออก ถ้าถามเรื่องสีผมมันจะง่ายกว่านี้นะ
“ก็เห็นเนมตัดทรงเดียวตลอด พี่นึกไม่ออกนี่”
“เหรอ อืม...เอาไงดี เนมก็ไม่ค่อยกล้าเปลี่ยนทรงด้วย อยากตัดสั้นเลยเหมือนกันนะ พี่โก้ว่าไง”เนมดึงยางมัดผมตัวเองออก จนผมที่มัดไว้สยายเต็มบ่า ผมมองพินิจดวงหน้าเนียนใสที่อ่อนกว่าอายุจริง ตากลมโตสดใส ปากบางสีชมพูเข้ม ปรายตามองรอบข้างที่รู้สึกถึงสายตาจับจ้องมา ยิ่งเนมปล่อยผมแบบนี้ก็ยิ่งมีคนจ้องมองมากกว่าเดิม
“ตัดสั้นก็ดีนะ”
“เหรอฮะ”เนมจับผมตัวเองเหมือนไม่แน่ใจและเสียดายผมตัวเองอยู่ไม่น้อย มือเล็กรวบผมหลวมๆ แล้วหันไปส่องกระจกข้างโต๊ะที่สะท้อนเงาลางๆ ให้เห็น พอทำอย่างนี้แล้วผมที่รวบไว้ทำให้เปิดลำคอเรียวขาว แก้มใสที่พองนิดๆ ถ้าผมสั้น หน้าก็จะยิ่งดูเด็กลงกว่านี้อีก
“ไว้ยาวก็ดีนะ”
“อ้าว....อืม.......เอาไงดี”
“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เอาทรงนี้กำลังพอดี ถ้าเบื่อก็เปลี่ยนสีก็พอ”
“ทำสีใหม่เหรอฮะ พี่โก้ว่าสีอะไรดี”ผมดื่มน้ำผลไม้แล้วมองไปรอบๆ เพื่อสังเกตสีผมคนอื่นบ้าง แล้วพอเผลอไปสบตาพวกที่แอบจ้อง เนมก็จะส่งยิ้มเก้อๆ ให้เพราะคิดว่าตัวเองเสียมารยาทที่ไปมองคนอื่น ไม่ได้รู้ตัวอะไรบ้างเลย
“เดี๋ยวพี่ต้องกลับไปอบรบต่อแล้ว เนมไปนั่งรอพี่ข้างในก็ได้นะ”
“ได้เหรอฮะ แต่ไม่เอาดีกว่า เนมไม่อยากหงุดหงิดเวลาเห็นพวกนั้นมองพี่โก้ตาเยิ้ม”
“หึๆ พี่ก็ไม่อยากเหมือนกัน เพราะฉะนั้นเข้าไปนั่งกับพี่ข้างในนั่นล่ะ”ผมเรียกพนักงานมาคิดเงิน แล้วยกกาแฟดื่มอีกเกือบหมด พอๆ กับเนมที่รีบดูดน้ำผลไม้ปั่นเข้าไปจนเกือบหมด แล้วก็เกาะแขนให้ผมพาเดินกลับทางเดิน ส่วนมืออีกข้างก็ยกกุมขมับบรรเทาอาการปวดหัวจี๊ดขึ้นสมองเพราะน้ำแก้วเมื่อครู่
ผมพาเนมไปฝากน้องอีกสองคนที่จะคอยเป็นผู้ช่วย เนมเคยเจอสองคนนี้แล้วเลยไม่ต้องแนะนำอะไร เพียงแต่คนที่ยังไม่เคยเจอเนมนี่สิที่เป็นฝ่ายให้ความสนใจจนต้องหันมาแนะนำให้รู้จักกัน
“น้องชายคุณโก้หรือคะ หน้าตาน่ารักเชียว ชื่ออะไรคะ”คุณเมย์ ผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทเดินเข้ามาคุยกับผมทันทีที่ผมเดินกลับเข้ามา และเนมก็จำหน้าได้ว่าเป็นหนึ่งในกลุ่มที่รั้งผมเอาไว้ก่อนออกไปเมื่อครู่
“ชื่อเนมครับ เนมนี่คุณแหม่ม เป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาด”ผมแนะนำให้เนมรู้จักก่อนที่เนมจะชิงพูดอะไรออกมาก่อน ไม่ว่ายังไงนิสัยใจร้อนเวลาหึงนี่มักแก้ไม่หาย แต่ก็ยังลดน้อยลงกว่าเมื่อก่อน
“ขยันนะคะ อุตส่าห์ตามพี่ชายมาฝึกงานด้วย โตขึ้นต้องเก่งเหมือนคุณโก้แน่ๆ เลย”คุณแหม่มยังคงพูดต่อ ไม่ได้สนใจแม้แต่นิดว่าเนมหน้าหงิกแค่ไหนแล้ว
“เปล่าหรอกครับ เนมไม่ใช่น้องชายผม”
“อ้าวเหรอคะ หรือเด็กฝึกงานคะ”สายตาที่พยายามแสดงออกว่าเอ็นดูเนมเริ่มเปลี่ยน เมื่อคิดว่าสถานะของเนมไม่สำคัญพอ แต่ความจริงมันสำคัญมากกว่านั้นต่างหาก
“เปล่า”ผมยังไม่ทันได้ตอบเนมก็ชิงพูดขึ้นมา ทั้งๆ ที่หันหน้าเล่นโน้ตบุ๊คของผมที่เปิดให้เล่นแก้เหงา
“นี่ก็ได้เวลาอบรมช่วงบ่ายแล้ว ยังไงผมขอเตรียมตัวก่อน รบกวนคุณแหม่มแจ้งพนักงานด้วยนะครับ”ผมรีบแทรกระหว่างสองคนนี้ที่ทำท่าจะเริ่มปะทะกัน คุณแหม่มสะบัดหน้าเดินไปทางพนักงานของตัวเอง ส่วนผมแทบสะดุ้งเพราะโดนมือเล็กๆ ทุบเข้ากลางหลัง
“ทำไมไม่บอกไปว่าเนมเป็นแฟนพี่”
“แล้วถ้าเกิดเขาไล่คนนอกออกจากห้องนี้เนมจะทำไง จริงมั้ย”ผมโยกหัวเล็กๆ ที่หน้าบึ้งไม่พอใจ แต่พอฟังเหตุผลผมก็เริ่มหายหน้างอนิดหน่อย
“แต่พรุ่งนี้ต้องบอกนะฮะ ไหนๆ พรุ่งนี้วันสุดท้าย ไม่ต้องเจอแล้ว คงไม่มีปัญหาอะไร นะฮะ”เนมดึงมือผมมาแตะแก้มตัวเองไว้พลางเงยหน้าอ้อนจนผู้ช่วยผมแอบหันหลังไปหัวเราะให้กัน ที่เนมทำน่ะ ไม่ได้แค่จะอ้อนผมอย่างเดียวหรอก แต่ตั้งใจโชว์ให้คุณแหม่มที่ยืนมองอยู่ห่างๆ ได้เห็นด้วยต่างหาก เอาเถอะ ถึงผมจะไม่ได้พูดอธิบายไป แต่ตอนนี้ที่เนมทำมันก็อธิบายได้แล้วล่ะ
“นับวันยิ่งเจ้าเล่ห์ขึ้นนะเรา”
“ก็ได้ครูดี”เนมเงยหน้ายิ้มจนตาปิด แถมยังจุ๊บกลางฝ่ามือผมอวดคนอื่น
ผมกลับมาประจำที่ตรงหน้าห้องเมื่อได้เวลา แล้วเริ่มอบรมการใช้งานโปรแกรมต่อเมื่อผู้เข้าอบรบเข้าประจำที่ครบทุกคน หลังจากเริ่มอบรมช่วงบ่ายได้ประมาณหนึ่งชั่วโมง เนมก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้มุมห้องแล้วเดินออกจากห้องไป จนกระทั่งสิ้นสุดการอบรมก็ยังไม่กลับเข้ามา คุณแหม่มเชิญผมทานอาหารด้วยกัน โดยขอเป็นเจ้ามือเพื่อเลี้ยงขอบคุณ แต่ผมปฏิเสธโดยอ้างว่าต้องรีบกลับไปทำงานต่อ ความจริงแล้วผมก็ไม่ได้รีบขนาดนั้น เพียงแต่ถ้ารับคำเชิญ เนมคงวีนแหลกกลางโต๊ะอาหารแน่ๆ
ผมจะอยู่ช่วยเก็บของ แต่น้องอีกสองคนบอกว่าเดี๋ยวจะมีคนมาช่วยเอง ให้ผมกลับได้เลย และบอกว่าเนมออกไปรอผมข้างนอก เสร็จแล้วให้โทรหาได้เลย ผมเก็บข้าวของส่วนตัวเสร็จก็เดินออกมาตามหาเนม ตอนแรกผมเดินกลับไปดูที่ห้องอาหาร แต่ไม่พบ เลยเดินกลับไปที่หน้าแผนกต้อนรับส่วนหน้าซึ่งมีชุดรับแขกให้นั่ง แล้วก็จริงอย่างที่คิด เนมนั่งอยู่ตรงนี้จริงๆ แต่ไม่ได้นั่งอยู่คนเดียวนี่สิ ข้างๆ เนมมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ด้วย แถมท่าทางจะคุยกันถูกคอดี ผมเดินเข้าไปใกล้จนอยู่ในระยะสายตา เนมรีบโบกมือให้ จนผู้ชายคนที่นั่งหันหลังให้ผมหันมา หน้าไม่คุ้น ไม่ใช่คนที่ผมรู้จัก และคงไม่ได้สนิทกับเนมแน่ๆ
“งานเสร็จแล้วเหรอฮะพี่โก้”
“อืม เพิ่งเสร็จน่ะ”
“พี่โก้นั่งก่อนฮะ นี่พี่ชุณฮะ เป็นศิษย์เก่าที่เดียวกับเราเลย พี่ชุณนี่พี่โก้ฮะ มาใช้ห้องสัมมนาที่นี่สองวัน พรุ่งนี้อีกวันฮะ พี่โก้ พี่ชุณเป็นผู้จัดการที่นี่ เสียดายที่รู้จักกันช้า เลยไม่ได้ขอส่วนลดพิเศษเลย”เนมดึงมือผมให้นั่งลงข้างๆ แต่ถึงเนมจะแนะนำอีกฝ่ายว่ายังไง ผมก็ยังหาจุดเชื่อมที่ทำให้ต้องมานั่งคุยกันไม่เจอ นี่อย่างนี้ล่ะซื่อนัก ทีเรื่องของผมล่ะหูไวตาไวเชียว
“แล้วรู้จักกันตอนไหน ยังไงเหรอ”ผมถามตรงๆ โดยไม่ระบุชื่อ เงยหน้าสบสายตาคนชื่อชุณซึ่งดูจะอ่อนกว่าผม
“อยู่ดีๆ พี่ชุณก็มาทัก บอกว่าเป็นรุ่นพี่เนม เนมนั่งนึกตั้งนานถึงนึกออกว่าเคยเรียนวิชาเลือกด้วยกันตอนปีสี่ แต่พี่ชุณอยู่คนละคณะก็เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แต่เคยทำรายงานด้วยกันนิดหน่อยน่ะฮะ บังเอิญจริงๆ เลย ถ้าพี่ไม่พูดถึงตอนทำรายงาน เนมจำพี่ไม่ได้จริงๆ นะเนี่ย”ผมมองเนมที่พูดเจื้อยแจ้วแปลกๆ ถ้าไม่ได้จับมือผมเอาไว้ ผมคงคิดว่าเนมพยายามทำให้ผมหึงอยู่นะ
“คุณโก้เป็นพี่ชายน้องเนมเหรอครับ ดีจังนะครับ พี่น้องจบจากที่เดียวกันเลย”ประโยคพวกนี้ถึงจะไม่เหมือนเปี๊ยบ แต่ให้อารมณ์เดียวกับตอนที่คุณแหม่มพูดถึงเนมเลย
“……….เปล่าหรอกครับ เนมไม่ใช่น้องชาย แต่เป็นแฟนผม”ที่ไม่พูดอะไรตอบไปเพราะลอบมองอาการเนม แต่ก็เห็นท่าทางหลุกหลิกเหมือนพยายามจะอธิบายอีกฝ่ายว่าผมไม่ใช่พี่ชาย แต่ก็เหมือนจะอายเลยไม่กล้าพูดออกมาผมเลยต้องพูดเอง
“เอ้อ......เอ่อ...เหรอครับ งั้น...ผมขอตัวดีกว่า พี่ไปก่อนนะน้องเนม ไว้พบกันใหม่นะ ไปนะครับ”มันพูดจบก็รีบลุกไป แต่ยังไม่วายหันมามองเนมอย่างอาลัยอาวรณ์
“เอ่อ....พี่โก้ฮะ เนม....”
“กลับกันดีกว่านะ เดี๋ยวแวะหาอะไรกินกันก่อน แล้วพี่จะไปส่งเนมกลับห้องแล้วเลยไปทำงานต่อ”ผมลุกขึ้นจูงมือเนมเดินไปที่รถ เนมก็พูดเล่าไปเรื่อยว่าเดินออกมาข้างนอกเพราะจะมาเข้าห้องน้ำ แล้วก็เลยกะจะหามุมนั่งอ่านหนังสือรอผม
“เนมไม่รู้จริงๆ นะว่าพี่เขาทำงานที่นี่ แล้วก็ยังไม่ได้คุยอะไรกันเท่าไร พี่โก้ก็เดินออกมาแล้ว”ขนาดเข้ามานั่งในรถเนมก็ยังพูดซ้ำไปซ้ำมาไม่หยุด มือเกาะแขนบ้าง เขย่าบ้างเมื่อผมไม่ได้หันไปสนใจ
“พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่”ผมขับรถออกจากโรงแรม เนมนั่งนิ่งไปจนผมต้องหันมอง ก็เห็นเจ้าตัวกำลังมองผมเหมือนกัน
“ไม่คิดอะไรจริงๆ เหรอ”
“จริงๆ”
“นิดนึงก็ไม่อะเหรอ”
“นิดนึง”
“จริง!!”
“นิดนึงก็ไม่ไง”
“พี่โก้!!”
“ฮ่าๆๆ นิดนึงก็นิดนึง”อารมณ์เนมเริ่มแปรปรวนอีกแล้วไง ตอนแรกก็ทำเป็นหงอกลัวผมโกรธ แต่พอบอกไม่คิดอะไรดันงอนอีก
“จริงอะ”
“อืม”
“จริงเหรอ”คราวนี้เสียงใสมาเชียว แถมยังเอนตัวมาซบไหล่ผมอีกด้วย
“อือ”
“พี่โก้หึงเนมเปล่า เมื่อกี้อ่ะ”เนมถามเสียงเบา มือเล็กบีบแขนผมนิดๆ เหมือนเร่งให้ตอบ
“หืม”
“หืมไรเล่า หึงรึเปล่า”พอผมไม่ตอบก็มือที่บีบแขนก็เปลี่ยนเป็นเขย่า แถมยังเอาหัวตัวเองโขกไหล่ผมอีก
“...........”
“พี่โก้อ่าาา ตอบมาดิ”
“หึง”
+++++++++++++++++++++++++++++
ย้อนหลังวาเลนไทน์นะคะ :-[
สัปดาห์นี้คงอัพได้แค่ 3 ตอน ชดเชยสัปดาห์ก่อนที่ไม่ได้อัพ ยังค้างกันไว้อีกก่อน ยกยอดไปสัปดาห์หน้านะคะ ขอไปตะลอนทัวร์กทม. อีกรอบก่อน เจอกันสัปดาห์หน้าค่ะ :z2:
-
จิ้ม :z13: :z13:
-------------------------------
เนมนู๋ต้องพูดๆไปตรงๆน่ะลูก พี่โก้เค้าชัดเจนไม่โกหกนู๋อยู่แล้ว พี่เข้าใจว่าเรื่องพี่เจมันมีผลต่อนู๋จริงๆ แต่อย่าให้ความเข้าใจไปเองมาทำให้นู๋กับพี่โก้มีปัญหาอีกครั้งน่ะครับ
ส่วนพี่โก้ หึงน้องตลอดน่ะ o18
-
ขอให้หน้าเนมหายไวๆน้าฮ่าๆ <3
โอ้ยยยยยยยยยยยยตอนพิเศษ น่ารักอ่ะ :impress2:
-
คุณจีมาต่อสองตอนเลย ดีใจๆๆๆๆๆ o13
อ่านตอนธรรมดาแล้วให้อารมณ์แอบเหงาเล็กๆ สงสารเนมที่เป็นเด็กคิดมาก :เฮ้อ:
เข้าใจเลยอ่ะ เพราะเราก้อเป็นคนคิดมาก เวิ่นเว้อ ยิ่งกับคนพิเศษเนี่ย อาการหนัก
แต่ก้อใจชื้นขึ้นที่พี่โก้ก้อคอยสังเกต พี่โก้สู้ๆนะ ขอให้เนมเชื่อใจ เข้าใจโก้เรื่องเจได้ในเร็ววัน
งือออ ยิ่งอ่าน ยิ่งไม่อยากให้มาม่ามากมายเลยค่ะ เอาพอกรุบกริบ กรอบๆแบบไม่ต้องตั้งหม้อต้มก้อพอน๊า :sad4:
ลากลงมาเจอตอนพิเศษ ... แค่ชื่อตอนก้อทำเอาแอบเขิลลลล..ล้ำหน้าแล้วอ่ะ ... แฟนผม!!!! :give2:
พออ่านจบแล้วแบบ .. โอยยยยย .. หวานกันได้น่ารักน่าหยิก 55 ชอบ
อ่านตอนเค้าหวานๆกันทีไร ก้อยิ้มมมมมม แก้มจะแตกทู๊กกกก..ที น่ารักกก :m3:
:จุ๊บๆ: คุณจี เที่ยวได้อย่างสบายใจแล้วเนาะ อิอิ ขอให้หนุกหนาน เดินทางปลอดภัยค่าาา :กอด1:
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะ .. ทำไงดี :m17:
-
2 ตอน จีจี้!!!!! :o8:
พี่โก้น่ารักอ่าทั้งตอนธรรมดาและพิเศษ เดี๋ยวนี้อ่อนโยนใหญ่แล้ว
น้องเนมก็อย่าไปคิดมาเลยค่ะ พี่เค้ารักหนูมากเลยนะ :impress2:
:กอด1: รออาทิตย์หน้าค๊า
-
:o8:พี่โก้น่ารักอ่ะ
-
ได้อ่านทีสองตอนจุใจเลย อิอิ
เนมนี่หวงพี่โก้มากเลยเนอะ ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองก็น่ารัก~
รักพี่โก้น้องเนม, รอตอนต่อไปน๊า :กอด1:
-
โฮ๊ะๆ ดีจังมาทีเดียว2ตอนเลย
-
“……….เปล่าหรอกครับ เนมไม่ใช่น้องชาย แต่เป็นแฟนผม”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่โก้ แมนสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :กอด1:
-
ตอนพิเศษน่ารักไป! :-[
ฟิวส์แลดูแปลกๆหวังว่าจะไม่มีอะไรนะคะ o18
-
ตอนพิเศษพี่โก้น่ารักอ่ะ มีหึงด้วยยย :m1:
ชอบตรงที่พี่โก้ว่าเรื่องตัวเองซื่อเชียวแต่พอเรื่องโก้นี่หูไวตาไวเชียวนะ :laugh:
น้องเนมก้น่ารักน่าชัง อร๊ายยยยยยยยยยยยย :impress2:
ฟิวส์นี่ชอบเนมใช่มั้ยเนี่ยยย :z2:
:กอด1:พี่จี
-
ทั้งน้องเนมทั้งพี่โก้ก็ต้องปรับตัวเข้าหากันล่ะน้า
พี่โก้น่ารักมาก อิจฉาเนมอ่า ><
-
:L2:
แรงอ่ัะ สองตอนแน่ะ
“คร้าบบบ งั้นกินข้าวแล้วคีย์ไปส่งนะ”
ฟิวส์ เน๊อะ
ตาโก้มันหึงเว้ยยยย
-
ตอนพิเศษน่ารักอ่าาาาาาาาา :-[
พูดถึงตอนปกติมั่ง ทำไมยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าเนมยังคงรักคีย์อยู่ แต่ก็เหมือนกับโก้หล่ะนะที่ยังไม่ลืมเจ
และอีกอย่างที่ไม่ค่อยชอบเนมคือนิสัยนี่แหละ เอาแต่ใจจนน่าตบเกรียนซักที 2 ที ดีแล้วที่ได้โก้มาช่วยปราบ
โก้น่าจะจับฟาดตูดซะให้เข็ด :z1:
-
มาลงให้ตั้งสองตอนแหนะ อิอิ ขอบคุณนะคะคุณจี ^^
ตอนพิเศษน่ารักอ่ะ หึงกันไปหึงกันมา หวงกันทั้งคู่นั่นละเน๊อะ
พี่โก้ก็แสดงตัวได้ดีเยี่ยมม ตรงๆ จัดไป ฮ่าฮ่า
ขำเนมอ่ะ ที่เรื่องพี่โก้นี่ไม่พลาดแต่เรื่องของตัวเองกลับคิดน้อยไม่รู้อะไรซะเล๊ยย
มีแต่คนเข้ามาชอบนะเนี่ย ทั้งเนมทั้งพี่โก้เลย หัวกระไดไม่แห้งป่ะเนี่ยแบบนี้อ่ะ :P
แอบขำพี่โก้ เดี๋ยวก็ว่าตัดสั้น พอคิดๆว่ามันต้องโชว์ต้นคอขาวๆแก้มป่องๆน่ารัก ก็หวงของขึ้นมาอีก
ให้ไว้ยาวเหมือนเดิมซะงั้น กร๊ากกกกก พี่โก้น่ารัก เนมก็ซื่อตามไม่ทันพี่โก้ซักที ฮ่าฮ่า
รออ่านตอนต่อไปค่าาาา
:กอด1:
-
สองตอนรวดอ่านสะใจเลย
ขอบคุณครับ
-
เขิลแทนอ่ะ คนอะไร ขนาดหึงยังน่ารัก ^ :o8: :o8:^
-
โอววววว
น้องเนมเริ่มจะ คิดมากอีกแล้วอ่ะ
ไม่เอาสิ อย่าคิดไหกลคิดเยอะ
คิดแค่วันนี้ยังอยู่ด้วยกันดีกว่านะ
อั้ยย่ะ ไม่อยากให้หมางใจกันอ่าาาา
วาเลนไทน์ หวานนะ
ชอบอ่ะ พี่โก้หึง ฮ่าๆๆ
น้องเนมน่ารัก อย่าลืมเดินกลับไปบอกอิเจ้นั่นนะ ว่าเป็นแฟนกัน
ชิส์ๆๆ ^^
-
:pig4: :pig4:
-
อ่านจุใจสองตอนรวด ....ขอบคุณคะ
-
เรื่องเจเนี้ย ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เป็นประเด็นแหละ
คือไงดีหงะ รู้ทั้งรู้ว่าเค้ารักคนอื่นหงะเนอะ
แต่ก็เลิกรักเค้าไม่ได้ แล้วยิ่งได้โอกาสอย่างนี้ ((คือเหมือนว่าเค้าจะมีใจ))
หรืออาจจะไม่มีใจแต่ก็คอยเอาใจใส่ ไม่มีใครนอกจากเราและเจ
ถึงมันจะโอเช แต่จะไม่ให้คิดก็คงไม่ได้ ในเมื่อเฮียโก้ยังไม่ชัดเจนกับความรู้สึก
ยิ่งบอกกะนิกว่าต้องเลิกรักเจด้วยเหรอ??? ไอ้บร้า!!! รักยังไงอธิบายให้เคลียร์ดิวะ
เจเป็นเพื่อนส่วนน้องเป็นแฟน เป็นเมีย เป็นคนที่อยากจะอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต ก็บอกเค้าไป....
((คิดเอาเองทั้งหมดนะนั้น เดาเข้าข้างน้องเนมล้วน ๆ))
ขอบคุณมากค่ะ แอบลุ้นอยู่ว่าจะได้อ่าน เมื่อไหร่
แต่เฮียโก้ก็น่าจะเริ่มคลาย ๆ ประเด็นเจออกมาหน่อย ๆ ละแหละ
น้องเนมสู้ ๆ
ถ้ามันยังปากแข็ง ก็งอนให้มันง้อไปทั้งชาติเลย แง่ง ((กลัวแต่น้องจะร้องไห้จนไม่สบายนั่นแหละ แง้))
-
คงต้องลดอาการหึงลงบ้างแล้วล่ะทั้งสองคน
เพราะท่าทางจะมีงานเข้ามาเรื่อย ๆ
ต้องใจคอหนักแน่น เชื่อมั่นในกันและกัน
ที่สำคัญมีอะไรต้องพูดกันตรง ๆ
แต่คงจะยากสำหรับเนมนะ เพราะง้องแง้งตลอด
-
ชายในฝัน :กอด1:
-
ชอบพี่โก้ในตอนพิเศษจัง ได้เห็นมุมแบบอบอุ่น ไม่ค่อยดุเนมเหมือนตอนธรรมดา
ขอบคุณน้องจี อัพสองตอนรวดเลย เห็นใน ฟบ รีบตามมา :z2: เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ
-
แอบฮาพี่นิค
มีการพากษ์มวยคู่เนม+ตอง :laugh:
ตอนพิเศษน่ารักมากๆ
โก้หึงน้องเนมด้วย อิอิ
-
เนมน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก
เอาใหม่ เม้นตอนนั้นก่อน
บางทีอาจจะเป็นความเห็นที่เห็นแก่ตัวนะ แต่มีความสุขในทุกวันก็พอแล้วน้องเนม อย่าคิดถึงอนาคตเลย อนาคตที่ >>“ถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนอย่างทุกวันนี้ พี่โก้จะคิดถึงเนมมั้ย” อย่าคิดเลย พี่โก้ก็ตอบสมกับเป็นพี่โก้อ่านะ มีเหตุและมีผลเสมอ
เนมก็ยังเด็ก ไม่ค่อยจะทันจะรู้เลย ฟิวสืนี่ชักจะยังงัย พี่โก้ต้องได้กลิ่นแมร่งๆแน่เลย ฮ่าๆๆ
ขอเม้นอีกตอนนึง น่ารักอ่ะ พี่โก้พูดถึงเนมได้น่ารักดี แลดูทั้งรักและเอ็นดู
น้องเนมน่ารัก พี่โก้โคดน่ารัก ยิ่งอิตอนหึงๆกัน น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก
ยิ่งตอนนี้ “หึๆ พี่ก็ไม่อยากเหมือนกัน เพราะฉะนั้นเข้าไปนั่งกับพี่ข้างในนั่นล่ะ” :o8: :-[ :sad4: :o12: พี่โก้โคดๆอ่ะ เนมรู้ม๊ายยยยย แอร๊ยยย น้องเนมรู้มั้ยเนี่ย ทีหึงพี่โก้อ่ะเร็วเชียว ทีพี่โก้เค้าหึงหวง หรือผชคนอื่นมาเลียบๆเคียงกลับไม่รู้
:impress2:
-
พอใจกับบรรทัดสุดท้าย
หึงงงงงงงง 555 รอมานาน
-
พี่โก้ :-[ เกินบรรยาย ชอบมากกกก
-
:o8: :o8: :o8:
-
น้องเนมหน่วงอะไรน้อ
ไม่ว่าน้องจะคิดอะไรก็ตาม อยากให้เชื่อในตัวพี่โก้แล้วก็มั่นใจในตัวเองไว้นะ
พี่โก้เค้ารักเนมจะตาย
:กอด1: :กอด1:
ตอนพิเศษเนี่ยยย พี่โก้ว่าเนมไวเรื่องตัวเอง ... ตัวเองก็ไวเรื่องเนมเหมือนกันล่ะ ฮ่าๆๆ
:z1: :laugh:
-
พี่โก้น่ารักอ่าาาา :-[
-
น้องเนมคิดมากอีกแล้ว
ตอนพิเศษหวานมาก พี่โก้หึงน่ารัก
-
อุกรี๊ดดด ชอบเวลาพี่โก้หึง :laugh: :laugh:
อ่านสองตอนนี้แล้วจิตใจเบิกบาน :-[ :กอด1:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยย สองตอน!! :mc4:
เนมคิดมากจริงๆด้วย
"แล้วเนมล่ะ?" อ่านแล้วแอบเจ็บลึกๆ
เรื่องนี้มันคงเป็นเข็มทิ่มใจเนมไม่หายซักที
ตอนพิเศษผลัดกันหึง น่ารักได้อีก
เนมน่ารักมาก ขี้อ้อนแบบนี้ไงพี่โก้ถึงทั้งรักทั้งหวง ห่วง หึง :-[
-
ขอคอมเม้นทะลุไปเมื่อสามตอนที่แล้วหน่อยเถอะ หมั่นไส้พี่โก้อ่ะ!!!!
ที่พี่นิคถามว่า "เลิกรักเพื่อนหรือยัง" แล้วตอบว่า"ทำไมต้องเลิก" แค่เนี่ย!!?? แล้วค่อยไปพูดในใจต่อ?
คือว่าอิพี่นิคกับน้องเนมมันไม่ใช่"คนอ่านนิยายนะ" จะได้รู้ทุกความคิดของตัวเองอ่ะ (อิคนอ่านบางทียังไม่รู้เลย ฮาๆ)
โดยปกติมนุษย์ทั่วไปแล้วเนี่ย ฟังประโยคแบบนี้ใครๆก็ต้องคิดในแง่เดียวกับพี่นิคกับเนมอยู่แล้วอ่ะ
แค่พูดอะไรให้มันเคลียร์นี่ย๊ากยากเนอะ = =lll
ที่เข้าใจพี่โก้มาถึงตอนนี้เนี่ย เพราะว่าเป็นคนอ่านหรอกนะ!!
ถ้าปิดประโยคความคิดให้หมด เหลือแต่ประโยคคำพูดให้ตายก็ไม่เข้าใจอ่ะ
แล้วดูสิตอนพิเศษ น่ารักเชียว มันน่าทุบกะโหลกนะ ให้ด่าตอนนึงกรี๊ดตอนนึงเนี่ย อิพี่โก้
ว่าแต่คอมเม้นท์ลำเอียงไปมั้ยเนี่ย เอาเถอะ -*-
ตอนนี้ก็ยังเข้าข้างเนมอยู่ ชีวิตเราช่างคล้ายกัน ฮาา
-
สุดท้ายคือเนมตั้งใจยั่วใช่มั้ย? หุหุ
-
โก้เนมน่ารักนะเนี่ย
-
>_____________________<
น้องเนม~
น่ารักมากกกกกกกกกก
ชอบตอนพิเศษ เวลาอ่านพาสพี่โก้
รู้สึกว่าน้องเนมน่ารักขี้อ้อนสุดๆ
ขอบคุณพี่จีค่ะ
รอตอนต่อไปนะคะ
-
อ่านแล้วยิ้มแก้มแตก
-
P'ko tong sadaeng ork maak maak na kha n'name ja dai mai noid bori bori gnai kha,,hu hu hu...
-
ตอนพิเศษน่ารักเกิ๊น หวานจนหุบยิ้มไม่ได้ :o8:
-
ขยี้ตา กับคำว่า 2 ตอน 555 ล้อเล่น :z2:
ตอนปกติไม่เท่าไหร่ แต่น้องเนมรู้สึกยังติดใจอยู่นะ เรื่องเจ เนี่ย
มาจี๊ดสุดกะตอนพิเศษ ไม่หวานมาก แต่นั่งจิกหมอนเบา ๆ :-[
-
ยิ่งเนมงอแง ยิ่งรู้สึกว่าเหมาะกับโก้ :laugh:
:pig4: คะ
-
แฟนผม!!!ชอบคำนี้จริงๆ
-
ไม่ว่ากี่ปีผ่านไป คู่นี้ยังน่ารัก เหมือนเดิม
ข้อดีของโลลิค่อน สินะ กรั่กๆ
-
มีอะไรอีกมากมายสิน่ะ ที่ต้องทำความเข้าใจ ><
-
ทำไมช่วงนี้พี่โก้อ่อนโยนจัง ฮ่าๆๆ
:impress2:
แบบนี้อ่าน่ารักดี
-
2 ตอนรวดทั้งแบบธรรมดาและพิเศษ :L2:
ตอนพิเศษน่ารักอะ อิพี่โก้ออกอาการเล็กน้อย ชอบจังตอน่ที่บอกพี่ชุณว่าน้องเนมเป็นแฟน
ปล.คุณจีลงมาทัวร์กรุงเทพเหรอค่ะ เอาให้ครบทุกที่เลยนะคะ
:pig4:
-
เนม อย่ากังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงเลยนะ เชื่อมั่นในตัวพี่โก้เถอะ ทุกสิ่งทุกอย่างในตอนนี้ที่พี่โก้แสดงออก เนมก็สัมผัสไ้ด้ไม่ใช่เหรอว่า พี่โก้รักเนม พี่โก้น่ะ ถ้าลองบอกว่ารักใครแล้ว ก็หมายความตามที่พูดนั่นแหละ อย่าเอาสิ่งที่เราคิดไปเอง หรือว่าไม่มั่นใจมาคิดให้มันปวดใจไปเลย ส่วนพี่โก้เองก็เหมือนกันรู้ว่าน้องมันหวั่นไหวง่ายๆ ก็น่าจะทำอะไรให้มันเคลียร์ เอาให้น้องมันมั่นใจ สงสารเนมอ่ะ
ส่วนตอนพิเศษ น่ารักมากกก พี่โก้ดูตามใจและอ่อนโยนกว่าตอนหลักมาก แถมยังแอบหึงโดยที่เนมไม่รู้ตัวอีกต่างหาก เนมคงน่ารักน่าดู ถึงได้มีชายหนุ่มมาติดพันเข้าให้เนี่ย หึหึ พี่โก้คงรู้ทันและจัดการให้พ้นทาง โดยที่เนมเองก็ยังไม่รู้ตัว อิอิ น่ารักกกก
-
กอดพี่โก้ น่ารักจังค่าาาาาาาาาา :กอด1:
-
อ่านสองตอนเลยงง ไม่รู้จะเมนต์อันไหน ช่วงนี้ยิ่งมึนๆ อยู่
รู้สึกว่าตอนแรกนี่เนมพูดเพราะขึ้น เหมือนจะหงอๆ ง้อๆ เลย
แต่โก้ก็ใจดียอมตามใจนะ ได้นอนกอดกันอย่างนี้ดีสุดล่ะนะ
แล้วเนมนี่จะสบายใจขึ้นหรือยังเนี่ย อย่าแปรปรวนมากนักนะ
เดี๋ยวพี่โก้เขาจะมึน
ส่วนตอนพิเศษนี่จริงๆ ก็แอบหวานนะเนี่ย
โก้ก็ขี้หึงใช้ได้ แต่เนมเนี่ยสิ ไม่รู้อะไรเลยหรือไง
เป็นประเภทที่มองแต่พี่โก้ๆๆๆ เลยลืมสนใจว่ารอบๆ ตัวมีใครมองตัวเองอยู่บ้าง
ก็สมควรที่โก้จะหึงนั่นแหละ
แต่ว่าได้ฟังไปเต็มๆ แบบนั้นแล้ว เนมคงปริ่มน่าดูล่ะ
ระวังยิ้มไม่หยุดนะ
-
ดูไอ้พี่โก้ก็รักน้องเนมนะ แต่แสดงความรู้สึกออกมาได้แย่มากเลย เพราะมันแบบอาจเกิดการเข้าใจผิดและน้อยใจได้บ่อยมากๆ
ส่วนน้องเนมต้องหนักแน่น และเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก และที่สำคัญที่สุดต้องทิ้งไอ้เพื่อนคีย์ไปเสียทีก็ดีนะ ไม่ได้ให้เลิกเป็นแฟนนะ ให้เป็นเพียงเพื่อนจริงๆ(แบบเป็นห่วงกันอย่างห่างๆน่ะ) แต่ดูจากลักษณะนิสัยที่แต่งในเรื่องคนอ่านคงปวดหัวกันอีกหลายตอนกว่าท่านทั้งหลายจะเข้าใจกันได้อย่างลึกซึ้ง :เฮ้อ:
ตอนพิเศษน่ารักดีช่วยให้คนอ่านหัวใจเบิกบานแบบไม่ต้องเครียดกับพี่แกดี
-
เข้ามาฉลอง2ตอนรวด :z2:
-
คู่นี้เขาก็หวานเป็นนะ :o8:
-
ขอบคุณคุณจีค่ะ
มีแถมให้ 2 ตอนรวดย้อนหลังให้ด้วย น่ารักนะ
ชอบตอนพิเศษค่ะ :กอด1:
-
2 ตอนรวด!!
ขอบคุณค่าาาา
-
อร๊ากกกกกก จะน่ารักไปถึงใหนคู่นี้ :o8:
-
น้องเนมกำลังคิดมาก!!!
ตอนพิเศษน่ารักมากๆ
ต่างคนต่างหึง.. อิอิ
-
ขอบคุณนะครับ สองตอนรวดเลย อ่านจุใจเลย
-
ชอบนิสัยพี่โก้แบบนี้นะ...พี่โก้ชัดเจนในทุกอย่าง
แต่ก็ชอบแกล้งน้องเนมอะ :-[ ส่วนเรื่องเจ....คงต้องใช้เวลาสินะ
-
:L2:
-
ชอบผู้ชายแบบพี่โก้จังเลย :o8:
-
น้องเนมน่ารักมากคับ ถ้าไม่บอกนึกว่าเด็กม.ต้น ...
โก้ยิ่งโตยิ่งอบอุ่น ปกติก็เป็นคนพึ่งพาได้อยู่แล้ว แต่ช่วงนี้รู้สึกจะอ่อนโยนมากขึ้น แต่ที่เห็นชัดที่สุดก็เรื่องหึงนี่ล่ะ เห็นนิ่งๆก็แอบหึงตลอด 555
-
ตอนพิเศษน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
บทจะซื่อก็ซื่อแบบเด็กน้อย บทจะเซี้ยวก็เอาจนปวดหัว
โก้ เอ้ยยยย อยากมีเมียเด็ก ก็ต้องทำใจ เพราะเด็กก็คือเด็กวันยังค่ำ :jul3:
+1 ให้น้องจี เป็นกำลังใจให้นะครับ
ปล. ตลุยกรุงเทพ ฯ อย่าลืมเขียนชื่อที่อยู่พร้อมเบอร์โทรศัพท์ ติดกระเป๋าด้วยนะครับ :z1:
-
2รวด จุใจมากๆเลยค่ะ
จริงๆก็อยากให้เนมถามอะไรค้องมิอะไรพี่โก้ไปเลย
จะได้ไม่ต้องเก็บมาคิดมากแบบนี้ แต่ก็เข้าใจนะว่ากลัวคำตอบที่จะได้รับ
ว่าจะไม่ถูกใจหรืออาจทำให้เจ็บปวดได้
ตอน2น่ารักอ่ะ พี่โก้หึงเนม อ้ายยยยย ชอบ
-
ว้าว!! อาทิตย์นี้ได้อ่าน 3 ตอนรวด จุใจ
พี่โก้แมนมาก ตั้งแต่เนมตัดสินเลือกก็เปิดเผยและชัดเจนกับเนมตรอด
:pig4: คุณจีครับ
-
ตอนที่พี่โก้บอกไอ้พี่ชุนไรนั่นว่า เนมเป็นแฟน สงสัยตาเนมต้องมองเห็นพุจุกสว่างไสวอยู่แน่ๆ
อิอิ ดีใจอ่าดี้ เนม
-
ถ้าเป็นเรื่องพี่โก้นี่น้องเนมสู้หัวชนฝาจริงๆ
ขอให้หายไวๆน้า
ตอนพิเศษน่ารักมากกก
-
ตอนพิเศษ!!! บอกว่าพี่ชุณเคยเรียนวิชาเลือกด้วยกันตอนปีสี่!!
วาเลนไทน์ปีไหนเนี่ย ข่าวว่าตอนนี้น้องเนม(ของช้าน)ยังเรียนปีสาม
แอร๊ยยยยย อยากรู้ๆๆๆๆ
วันนี้ช้านทำตัวเป็นคนดีโดยการช่วยเพื่อนตรวจคำผิด นะจ๊ะๆ
ดังนั้น!!! จงเอาน้องเนมมาเซ่นอย่างสม่ำเสมอ อย่าได้ขาดช่วง
:z2:
ผมเป็นคนขับพามาห้างสรรพสินค้าใกล้ๆ คอนโดฯ อย่างน้อยให้นิคมันเดินเที่ยวในห้างสักหน่อยก็ยังดี ร้านอาหารก็มีให้เลือกเยอะ แต่ท่าทางจะไม่ถูกใจเนม บ่นพึมพำคนเดียวตั้งแต่เห็นผมเลี้ยวเข้ามาในห้าง
...
...
ผมกับเนมให้นิคเลือกร้านที่อยากทาน มันก็ง่ายนะครับ มันบอกร้านไหนไม่ต้องต่อคิวนานก็เอาร้านนั้น เพราะส่วนใหญ่ร้านในห้างพวกนี้ถ้าเป็นบุพเฟ่ต์แล้วล่ะก็ต้องรอคิวแทบทุกร้าน
...
...
“พี่นิคไปเอาเค้กใส่จานดิ เดี๋ยวเนมชงให้เอง”เนมเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบนมสดรสจืดออกมาเทใส่แก้วแล้วยัดใส่ไมโครเวฟ ลากเก้าอี้มาปีนขึ้นไปเปิดตู้ด้านบน รื้อๆ ค้นๆ สักพักก็ยิ้มกว้างพร้อมหยิบชุดชงชาที่ผมเองก็ลืมไปแล้วว่ามี รู้สึกจะได้ตอนจับฉลากงานปีใหม่ปีที่แล้ว
...
...
“ก็...ได้ฮะ….”เหมือนจะหมดเรื่องพูดแล้ว แต่เนมก็ยืนนิ่ง ไม่มีทีท่าจะก้าวออกไป
ครั้งแรกเลยก็ตอนที่เริ่มคบกับคีย์แล้วมีคนมาหาเรื่อง ผมไม่สู้เลยนะ กลับบ้านปากแตก หน้าเป็นรอยมือ รุ่งเช้าหน้าบวมตัวเขียวไปโรงเรียนไม่ได้ พี่นิคโมโหมากถึงกับโทรไปด่าคีย์จนคีย์ไม่กล้าสู้หน้า
...
...
“เลิกเถียงกันเถอะน่า รีบๆ ทำแผลแล้วกินยานอนได้แล้ว ดึกแล้ว”พี่โก้ลุกขึ้นไปจัดยามาให้ผม ก็ต้องกันไว้ล่ะนะครับ เพราะปากแตกตัวช้ำขนาดนี้ พรุ่งนี้ไข้ขึ้นชัวร์ แล้วผมก็โดดเรียนชัวร์เหมือนกัน
...
...
“คร้าบบบ งั้นกินข้าวแล้วคีย์(?)ไปส่งนะ”
ผมเดินไปอาบน้ำแต่งตัวออกมานั่งทานอาหารเช้าง่ายๆ ข้างเนมที่ยังนั่งสะลึมสะลือ แต่มือและปากยังทำงานสอดคล้องกันอย่างดี
...
...
“หึๆ พี่ก็ไม่อยากเหมือนกัน เพราะฉะนั้นเข้าไปนั่งกับพี่ข้างในนั่นล่ะ”ผมเรียกพนักงานมาคิดเงิน แล้วยกกาแฟดื่มอีกเกือบหมด พอๆ กับเนมที่รีบดูดน้ำผลไม้ปั่นเข้าไปจนเกือบหมด แล้วก็เกาะแขนให้ผมพาเดินกลับทางเดิม ส่วนมืออีกข้างก็ยกกุมขมับบรรเทาอาการปวดหัวจี๊ดขึ้นสมองเพราะน้ำแก้วเมื่อครู่
...
...
“น้องชายคุณโก้หรือคะ หน้าตาน่ารักเชียว ชื่ออะไรคะ”คุณเมย์(?) ผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทเดินเข้ามาคุยกับผมทันทีที่ผมเดินกลับเข้ามา และเนมก็จำหน้าได้ว่าเป็นหนึ่งในกลุ่มที่รั้งผมเอาไว้ก่อนออกไปเมื่อครู่
“ชื่อเนมครับ เนมนี่คุณแหม่ม(?) เป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาด”ผมแนะนำให้เนมรู้จักก่อนที่เนมจะชิงพูดอะไรออกมาก่อน ไม่ว่ายังไงนิสัยใจร้อนเวลาหึงนี่มักแก้ไม่หาย แต่ก็ยังลดน้อยลงกว่าเมื่อก่อน
-
:-[. หึงเขิลแทนเนมเลย พี่โก้เวลาพูดที่ลุ้นตลอด อิ่มจุใจสองตอน ขอบคุณฮะ พี่จี :)
-
พี่จีใจดีสุดๆ สองตอนรวดดด >_<
ตอนพิเศษน่ารักเกิน! ยิ้มหุบไม่ได้เลย
รักพี่โก้น้องเนมมมม!! แอบหึงกันเล็กๆ
ส่วนตอนปัจจุบัน มีดราม่านิดๆ
อยากให้เคลียร์เรื่องคาใจกันเร็วๆ ; )
เป็นกำลังใจให้พี่ G ค่า
-
อ่านสามตอนรวดดดดดดดด
กว่าจะอ่าน ทำใจตั้งนาน ฮ่าๆๆๆๆ คืออ่านแล้วกลัวตัวเองไปคิดนู่น นี่ นั่น ต่อ
พี่โก้น่ารัก น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องเนมก็น่ารักสุดๆไปเลยแฮะ
แต่อ่านๆแล้วมีช่วงที่พี่นิคถามพี่โก้เรื่อง เลิกรักเพื่อนรึยัง
แล้วก็ช่วงที่เกี่ยวกับห้องนอนตี๋
ทำให้อยากรู้เรื่องตี๋มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มากกกกกกกกกกกกกกกกก แบบไม่ไหวแล้ว อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโก้ เจ ตี๋
อยากรู้ว่าถ้าเกิดเนม กับ เจเจอกัน เนมจะทำยังไง
เนมจะกังวล คิดมาก เรื่องพี่โก้หนักกว่าเดิมมั้ย
รออ่านตอนต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะจบค่ะ ><
จะรอลุ้นปมต่างๆในเรื่อง ว่าจะเป็นยังไงต่อไป
พี่จีสู้ๆ
-
สวัสดีค่ะ
ลูกเป็ดตัวให้มาฝากตัวค่ะ
ตามมาจากระเบียงรักค่ะ
แบบว่าตั้งหน้าตั้งตาอ่านให้จบอย่างเดียว
กว่าจะจบปาไป 3 วัน 3คืน เลย
5555
ปล.เห็นในระเบียงรัก สปอยล์ ของตี๋ไว้
จีได้แต่งต่อเปล่าค่ะ
ถ้าแต่งขอลิงค์หน่อยนะคะ
หาจนตาลายแล้วยังไม่เจอเลย
:monkeysad:
:monkeysad:
:monkeysad:
ขอบคุณค่ะ
-
สวัสดีค่ะ
ลูกเป็ดตัวให้มาฝากตัวค่ะ
ตามมาจากระเบียงรักค่ะ
แบบว่าตั้งหน้าตั้งตาอ่านให้จบอย่างเดียว
กว่าจะจบปาไป 3 วัน 3คืน เลย
5555
ปล.เห็นในระเบียงรัก สปอยล์ ของตี๋ไว้
จีได้แต่งต่อเปล่าค่ะ
ถ้าแต่งขอลิงค์หน่อยนะคะ
หาจนตาลายแล้วยังไม่เจอเลย
:monkeysad:
:monkeysad:
:monkeysad:
ขอบคุณค่ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3148.0 ขอตอบแทนพี่จีนะคะ นี่ค่า
-
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3148.0 ขอตอบแทนพี่จีนะคะ นี่ค่า
////////////////
ขอบคุณ คุณ prim--prim นะคะ
-
เหมือน..เหมือนจะเข้าใจ
แต่จริงๆแล้ว ไม่แน่ใจ
ไอ่พี่โก้..ทำตัวได้อึมครึมมาก
น่าเตะ หุหุ
:กอด1: น้องเนม..น่ารักแบบชัดเจน จ๊วบบบบบบ
:L2: ขอบคุณครับ คุณจี..ลงเยอะยังงี้ ชอบบบบบบบบบ อิอิ
-
'หึง' 555
น้องเนมนี่ละน้าาาา
>//<
-
สนุกมากมาย เอาใจช่วยเนมและโก้นะ :L1:
-
ตอนพิเศษนี่น้องเนมเรียนจบแล้วใช่ป่ะ ><~
แต่พี่โก้ฮะะะะะ พี่โก้น่ารักแบบเกินใจจะอดทนจริงๆฮะ :m3:
ขอบคุณนะคะ 2 ตอนจุใจเลย โฮะๆๆ
-
2 ตอนรวดเลยยยยยยยย ขอบคณมากค๊าบบบพี่จี >< :oo1:
-
:impress2:
อ่านทันแล้ววววววววววววววววว
น้องเนมน่ารักอ่ะ
น่ารักมากๆๆเลย
โก้ขี้หึงเหมือนกันนัเเนี่ย
แต่เก็บอาการเก่งเนอะ
แถมยังข่มคู่แข่งได้เก่งอ่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดด ดันๆๆๆ ค่ะ มาต่อได้แล้วน๊าๆๆๆๆ
แอบชอบตอนพิเศษอ่ะ อิอิ น่ารักโคดดดด โก้หึงได้น่ารักดี 555555
-
ในที่สุดก็อ่านจบ มันเป็นความรู้สึกว่าเดี๋ยวจะมีดราม่าต่อจากนี้
เพราะตี๋ยังไม่โผล่ ส่วนเรื่องคีย์ก็ยังไม่ชัดเจน
อ่าาาา รอตอนต่อไปค่ะ ^^
-
กรี๊ดดดดดดด!พึ่งตามมาอ่านเรื่องนี้ชอบโก้ตั้งแ่ระเบียงรักแล้วจะรีบตามอ่านให้ทันนะคะ :กอด1:
-
พี่โก้สุดที่รักกกกกกกก>//////<~. โอ้ยคิดถึงมาดเข้มๆของพี่โก้จัง เรื่องนี้เป็นพระเอกเต็มตัวแล้ว
อ่านถึงตอนที่5 คะ หะ ห่ะ หา!!!! ตี๋เสร็จพี่เจมส์ข้าวมันไก่จริงๆเหรอนั้น ~(・・？））อะไรยังไงต้องรอไตรภาคของต๋ีสินะ
เนมชอบอิพี่โก้ตอนนั้นยอมเพราะรักละสินะ แล้วอิพี่โก้ดันฟันแล้วทิ้งน้องเนม (｀_´)ゞ…ขอให้บาปนั้นคืนสนองโก้โดยเร็ว
....ไปอ่านต่อヾ(＠⌒ー⌒＠)ノ♥
-
อยากอ่านต่อแล้วครับ มาต่อใหอ่านด้วยนะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคุณจี :L1:
-
ถึงตอนที่21แล้ว >_____<
เนมแรงงงงอะตอนบอกพี่เจมส์ว่าพี่โก้เป็นผัวเก่า >///<~ แต่เสียใจก็ตอนพี่โก้บอกไม่รักเนม โอ้ยยยมันจี๊ดดไรอะไม่เชื่อผชปากแข็ง
ตอนรับน้องแล้วเนมโดนหาว่าเป็นทอมค๊อตคิดถึงเจกะพี่xเลยเหตุการณ์เดียวกันแต่เนมแรงกว่าเยอะ5555
พี่ๆเพื่อนๆพี่โก้เค้าลุ้นเราก็ลุ้นตาม ให้เนมรุกหัวใจพี่โก้ แต่ตอนนี้คงไม่ ต้องเนอะมีบอกฝันดีแล้วหอมแก้มด้วยยย
.. :impress2:อยากอ่านตอนพิเศษที่ต่อจากตอนพิเศษจังคะ ขอคนใจดีส่งให้หน่อยน๊า :กอด1:
-
เข้ามาอ่านตอนพิเศษอะเกน :-[
พร้อมรออีก 3 ตอนของสป.นี้ ตามที่สัญญากันไว้น๊าาาา... :m13:
ปอลิง ยินดีด้วยค่า แฟนเพจในเฟสบุคคุณจีขึ้นสี่หลักแล้ว .. เย้ :L2:
-
เย้ๆๆอ่านตามทันแล้ว(＞人＜;)
อยากตะโกนว่า รักพี่โก้ จัง 5555แต่กลัวโดนน้องเนมต่อยเอา
มันเขินมากตอนไปทะเล "ทีหลังไม่ต้องมี มั้ง" โอ๊ยเขินแทนเนมอยากจุดพลุ ยิ่งอ่านพี่โก้เรายิ่งหวานเอ้าหวานเอาสงสัยขนมปังของน้องเนมนำ้ตาลคงไม่ต้องแล้วละ
พี่โก้เค้ารักจริงใจไม่ไก่กาตั้งกะจูบแรกแล้วละเนมเอ๊ย เค้าก็บอกอยู่แล้วกะเนมพี่ไม่เคยเมาไม่เคยไม่ตั้งใจ ก็เด็กมันขยันยั่วให้รักนิเนอะ555 ฮาต่างคนต่างหึงนิแหละ ชอบบบบบ
>>ตอนที่คีธ์รู้ว่าเนมตกลงคบพี่โก้ตอนนั้นหวั่นใจมากกกกกกกกแอบคิดว่า เฮ้ยนี้ถ้าชั้นอ่านตามถึงตอนนี้พอดีคงเครียดไปหลายวันแน่ๆ ดีใจที่ไม่มีปัญหากว่าที่คิด..หรือเปล่า~(・・？））
รักมาหวานแบบนี้จะมีดราม่าโหมดทดลองใจน้องเนมหรือเปล่า สังหรณ์ใจว่าอีกไม่นาน＿φ(￣ー￣ )
รอคุณจีคะ :กอด1: ขอกอดให้กำลังใจ hug hug hug
-
:pig4: :pig4: :pig4: เย้ๆๆๆๆๆๆๆ พี่จีมาแว้ว
รอต่อๆๆ :L2: :L2: :L2:
-
ขอคอมเม้นตอนก่อนก่อนนะ อิพี่โก้ไม่ไหวนะ แมนม่ากกกกกกกกกกกกกก
(มอบโล่ให้)
.
.
ไม่รู้ดิ่ ชอบบุคลิกอิพี่โก้มาก พระเอกในดวงใจ
-
เข้ามานั่งรอคุณจีเผื่อคืนนี้จะมีตอนใหม่มาให้จ๋า
-
เนมมัวแต่หวงโก้ เลยลืมนึกไปว่าตัวนะก็เสน่ห์แรงน่ารักใช่ย่อย โก้ถึงได้ค่อยตามรับตามส่งแสดงตนบอกสถานะตลอด อิอิ
รอคุณจีมาอัพตอนใหม่ ^^
-
เย้ๆใช้เวลาอ่านอยู่3วันก็ตามทันซะที><พี่จีมาต่อเร็วๆนะคะ :กอด1:
-
เอาเข้าจริงๆ คู่นี้มันก็ออกจะรักกันนะ แต่จูนกันไม่สนิทเอง
-
หายไปนานจังเลยค่ะ
รออยู่น้าาา
-
เยสส อ่านทันแล้ว :z2:
อ่านตามตามอ่านมาตั้งแต่ ระเบียงรักนักศึกษา
ในที่สุดก็อ่านทัน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้น้า
แล้ว... จะรอซื้อบ๊อกเซ็ต เจโก้ตี๋ น้าา >< (วิงวอนเป็นอย่างยิ่งหวังว่าคงมี)
-
คิดถึงพี่โก้กับน้องเนมจังเลยยยยยย :o8:
รอพี่จีค่า :กอด1:
-
อ่านแล้วยิ้มแก้มปริ..พี่โก้-น้องเนม น่ารักจริงๆ
หวานกันเรื่อยๆเลยนะ ชอบๆ
-
เข้ามารอคุณจี
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงง น้องเนมกับพี่โก้ มากๆ ^^
-
คืนนี้น้องเนมจะมาไหมค่่ะคุณจี
เข้ามารอน้องค่่ะ
-
:z3:
Miss
-
คิดถึงโก้
:z13:
-
เข้ามารอด้วยคน
-
เข้ามารอด้วยคนคร่าา
-
ฮือๆๆๆๆ มาต่อได้แย้ววว รออ่ะคะ
รอๆๆๆ อิอิ
-
คิดถึงพี่โก้กับน้องเนมแล้วนะคะพี่จีคนสวย :z3:
-
คิดถึงคุณจี
คิดถึงพี่โก้น้องเนม
^ ^
-
เข้ามากดดันๆๆๆคุณจี :z3:
ฟิ้วววววววววววววววววววววววววววววววว
-
ย่องเข้ามาส่องพี่โก้..น้องเนม
แล้วก้อ...
:pig3: สุขสันต์วันเกิดคนเขียน นามว่า G_wa ด้วยนะคะ :b:
ได้อวยพรคุณจีอีกปีในกระทู้ของพี่โก้น้องเนม .. บ่งบอกว่าเรื่องนี้ช่างยาวนานนัก ก๊ากกกก
ขอให้เป็นอีกหนึ่งปีดีดีเหมือนเดิม ตั้งใจ คาดหวังอะไร ยังงัย ขอให้มีแรงใจมุ่งมั่นจนสำเร็จได้นะคะ :ped149:
โดยเฉพาะโปรเจคอลังการงานสร้างรวมเล่มหนังสือทั้งรีปรินท์และเรื่องใหม่เรื่องที่คุณจีแจ้งไว้ในแฟนเพจ
ขอให้สำเร็จเสร็จสิ้นได้ดั่งใจทู๊กกก..เรื่องเลย หยอดกระปุกรอพร้อมจ่ายไว้นานละ อิอิ :m13:
สุขภาพแข็งแรงทั้งใจกาย ขยันอัพๆๆ ขยันเขียนๆๆๆเรื่องราวดีดีมาให้แฟนๆได้อ่านต่อไปอีกนานๆๆๆ
และที่สำคัญที่สุด ณ ตอนนี้ ขอให้เนทคุณจีใช้การได้โดยไว คิดถึงพี่โก้น้องเนมจนจะป่วยแล้วค่ะ แงๆ :o12:
:L2: เป็นกำลังใจให้และจะคอยติดตามผลงานของคุณจีต่อๆไปนะคะ :กอด1:
-
:HBD5: พี่จีค้าบ
เรื่องนี้ได้มาHBD 2 ครั้งเลย
ขอให้พี่จีมีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพด้วย :L2:
:กอด1:
-
พึ่ง+1ได้ประเดิมให้พี่จีคนแรกเลยค่ะนักเขียนในดวงใจ :กอด1:
-
ร๊อรอร๊อ
-
HBD พี่จีน่ะค่ะ
เหมือนจะ เบิร์ดเดย์ รอบที่สองแล้วน่ะ
เรื่องนี้แต่งมาครบปีแล้วหรือนี้. อิอิ
ปล. มีตวามสุขมากๆน่ะค่ะ
-
สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณจี ขอให้สุขภาพแข็งแรง คิดสิ่งใดให้สมความปรารถนานะ่ค่ะ
:L1:
:pig4: ขอบคุณสำหรับความสุขที่มอบให้ผ่านตัวหนังสือ
-
อืม เข้าใจน้องโก้ นี่ฉันจะเป็นคนแปลกไหมหว่า สงสัยต้องรออ่านเรื่องคุณกฤษกับน้องตี๋ว่า คุณกฤษที่อ่านใจโก้ได้เป็นคนแบบไหน ถ้ามาแนวเดียวกับเราได้ฮาแน่
งานนี้ อ่านแล้วไม่เคยเชียร์เจ้าเนมเลย เฮ้อ มันเด็กน้อย อยู่ในโลกของตัวเองจริงๆ
หวังแต่ว่า โก้จะไม่มีเหตุให้เหนื่อย (อ้าว งั้นเรื่องคงไม่มีประเด็นเขียนต่อ) แรงนัก... หวังกะให้เด็กน้อยเข้าใจโก้ในบทใกล้ๆ คงยาก (เทียบตัวเองกะเจ แต่ไม่เทียบเจกะคีย์ เฮ้อ) อยากให้เนมพัฒนาความคิดและจิตใจให้เติบโตไปพร้อมอายุให้เห็นจริงๆ
-
HBD ค้าบบ ^^ :L2:
รักพี่จี พี่โก้ มากๆๆๆ >3<
-
HBD ย้อนหลังนะคะคุณจี
มีตวามสุขมากๆนะคะ
ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเกิดขึ้นกับคุณจี. สุขภาพร่างกายแข็งแรง มีเงินใช้ไม่ขาดมือเลยนะคะ. ^ ^
-
Happy BIrthdayย้อนหลัง
แฮปปี้รอบสอง :z2: :z2:
:กอด1:
-
หายไปไหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
คิดถึง...อีกแล้ว :z3:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด คุณจีจ๋าๆๆๆๆ จะเดือนนึงแล้วนะคะ อ๊ายยยยยยยย
-
เข้ามานอนรอพี่จีจ๋าาาาาา :a12: :a12:
อัพเถอะพลีสสสสสส :m15: :m15: :m15:
-
HBD ย้อนหลังค่ะคุณจี มีความสุขมากๆ สมหวังในทุกสิ่งที่ตั้งใจ สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทองและความสุข มีแรงกายแรงใจแต่งแระ
อัพเรื่องสนุกๆให้คนอ่านมีความสุขตลอดไปนะค่ะ ^ ^
-
อั๊ยย่ะ โก้ๆๆๆๆ น่ารัก อ่านแรกๆนึกว่าโก้จะแรง
บ่นมาได้หน่อยนึกที่แท้ก็เพราะเจ้าเด็กน้อยนี่เอง (ในเรื่องเค้าก็แก่กว่าเรา :laugh:)
ดีใจที่ได้มาตามอ่านอีกผลงานนึงนะครับ
เรื่องที่ผ่านมาได้แต่อ่านที่จบแล้ว
แล้วสงสัย ทำไมตี๋ กฤษ ใครอ่า แต่พี่กฤษต้องน่ารักแน่เลย :laugh:
จะรอตอนต่อไปนะครับ :3123:
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง 5 วัน ด้วยนะครับ มีความสุขมากๆนะครับ
-
HBD ย้อนหลังครับ :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
...เนม หึง แต่ละทีน่ากลัวเหมือนกันนะ พี่โก้ก็เริ่มเปิดปาก เปิดใจ มากขึ้นแล้วนะ
...เนมเป็นคนที่..กลัว กลัว..พี่โก้ไม่รัก กลัวถูกทอดทิ้งเหมือนในอดีต
...พี่นิค นี่มันจริงๆๆเลย ไม่ช่วยน้อง แล้วยังทำเหมือนเชียร์มวยเลยนะ:laugh:
-
แฮปปี้เบิร์ดเดย์พี่จีย้อนหลังด้วยคน เป็นแฟนนิยายมานานเหลือเกิน ขอให้มีความสุขเยอะๆ ล้นๆเลย อยู่เป็นนักแตงนิยายคู่เล้าไปนานๆด้วยค่า เพราะชอบสไตล์การแต่งพี่มั่กมาก
-
H'BD ย้อนหลังด้วยคนนะครับ เมื่อวันที่ 9 ที่ผ่านมา
ขอให้คุณจีมีความสุขมากๆนะครับ
-
ครบเดือนแล้ว พี่จีคนเขียนหายไปไหนแล้ววววว
คนอ่านคิดถึงจะแย่แล้วเนี่ย
ไหดองใกล้จะแตกรึยังนะ??
-
คิดถึง...คนเขียน
คิดถึง...พี่โก้
คิดถึง...น้องเนม
:z3:
-
คิดถึงงงง
-
:serius2:
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย
คิดถึง...คุณจี
คิดถึง...พี่โก้
คิดถึง...น้องเนมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
-
HBD ย้อนหลังให้ค่่ะ เพิ่งจะทราบว่าคุณจีเกิดวันที่ 9 วันเดียวกับคุณแม่เราเลย
-
ไหดองจงแตกในเร็ววัน เพี้ยง!!!
เค้าคิดถึง น้องเนม กะ พี่โก้จะแย่แล้ววว
แฮปปี้เบริ์ดเดย์ ย้อนหลังพี่จีด้วยยย
ขอให้มีความสุข ขอให้ทุกข์จงหาย
ขอให้อยุ่อย่างสุขสบาย ขอให้ร่างกายแข็งแรง
จะรอพี่จีนะ จุ๊บ จุ๊บบบบบ
-
คิดถึงพี่โก้น้องเนม
หายไปนานมากแล้วน๊า ~
:sad4:
-
ตามทันแล้วววววววววว น้อเนมน่ารักมั่กมากกกก พี่โก้หลงรักมานานแระ พอได้มาอ่านเรื่องพี่โก้แล้วยิ่งรักเลยอ่า >/////<
-
:z2: :z2: :z2:
เพิ่งเข้ามามีโอกาสได้อ่านตอนแรก
ดีมากเลยอ่ะ คุณ G_wa
เป็นเรื่องที่สนุกมากเรื่องหนึง ชอบๆ
คนปากแข็งไม่ยอมรับใจตัวเองเนียะ
แต่ดูประสบการณ์รักตัวพระตัวนายจะโชกโชนมาก เอิ๊กกๆๆๆ
ปล.ดีมากเลยทีทำเป็นตอนๆให้คนอ่านมือใหม่ได้คลิกลิ้งค์เข้าไป...ไม่ต้องเปิดหาทุกหน้า :impress2:
-
HBD นะคะ่พี่จี
ช้าไปหน่อย 5555
ขอให้มีความสุขมากๆน้า
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
พี่จีหายไปอีกแล้วเหรอเนี่ย
:z3: :z3: :z3:
-
โก้เนมไปไหนแล้ววว :sad4:
พี่จีกลับมาต่อเร็วๆน้าาา
-
HBD ย้อนหลังนะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ มีผลงานดีดีให้อ่านตลอดไป :L2:
พึ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ ชอบมากค่ะ เนื้อเรื่องน่าติดตาม สนุกมาก ชอบตัวละครทุกคนเลย มีอะไรน่าค้นหาตลอด รอตอนต่อไป รีบๆ มาน๊าาาา :monkeysad:
เป็นกำลังใจให้จ้า o13
-
ตามอ่านมาจนครบทุกเรื่องแล้ว รอให้มาต่ออยู่นะครับ :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:
-
เค็มได้ที่แล้วแระพี่จี
เปิดไหเหอะนะ คิดถึงคนในไหจะแย่แล้ววว
-
ทุบไหดองงงงงงงงงงงงงง :z13: :z13: :z13:
-
:z3:
:z3:
:z3:
คุณจี หายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยไป
คิดถึง คุณจี พี่โก้ น้องเนม
-
ตามอ่านทันซะที
คิกคิก :mc4: :mc4:
มารอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
:impress2: :impress2:
-
ทันแร้วววว เย้ หนุก น่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
โก้ดูหวานมากกก เข้าใจอารมณ์โก้เรยนะ ตอนนี้ฟิวล์เดียวกะโก้เรย เหอ เหอ
เนมก็เข้าใจว่ามีอดีตแระก็เด็กอยู่นะ แต่ถ้านู๋ลองเชื่อใจโก้ดูบ้างน่าจะเวิร์คนา
เท่าที่ดูโก้เค้าก็แคร์เนมน้านู่๋ สู้ ๆ
รีกจี กอดจีหลาย ๆ ที คิดถึงอย่าหายนานน้า
-
พี่จีีีีี ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: อิอิ
-
คิดถึงเนอะ
-
จงมาๆๆ คิดถึงแล้วค่าา
-
จี หายไปไหน?????
เดือนกว่าแล้วน้า
:serius2:
คิดถึงโกก้กะเนมมากมายอ่ะ :impress3:
:call: :call: :call:
-
อ่านแล้วก็คิดถึงพี่เจ 5 ปีแล้วนะ คิดถึงพี่เอ็กซ์ด้วย เหมือนบทจะน้อยด้วย เฮ้อ คิดถึงๆๆๆๆๆ
แต่ว่า
ปล. ชอบพี่หมอก เพื่อนพี่อ้น ที่เคยชอบพี่เจมาก 555
-
คิดถึงงงง
-
:call: :call: :call: :call: :call:
-
เพิ่งมาเม้นให้ครั้งแรก รู้จักเล้าไม่ถึงปี ไม่รู้ว่าตัวเองไปแอบอยู่ไหน ถึงเพิ่งค้นพบเวปนี้ จะมาบอกว่า ไปตามนิยายของคุณจีมาหมดแล้วนะ จนมาถึงเรื่องนี้ ชอบทุกเรื่อง คุณจีเหมือนมีเวทมนต์ ตัวละครเหมือนคนทั่วไปที่เราเจอในชีวิตประจำวัน บางครั้งเดินห้างเจอคนน่ารัก ทำตัวน่ารัก แอบคิดในใจว่าเนมกับเจ คงเหมือนกับคนนี้ มันเปนแบบนี้จริงๆ
-
โอ๊ะโอ...เรื่องนี้คุณจีเกิดสองรอบแล้วรึนี่
นุ้งเนม มมม หายไปไหน...เก๊ากิ๊ดตึงตะเองน๊า าาา (ภาษาวิบัติสุดๆอ่ะเท๊อ...แหะๆๆ)
-
:pig2:
รอนะจ๊ะ
-
เริ่มได้กลิ่นของดองแล้วนาาาาา ฮ่าๆๆๆๆ
ว่าแต่คุณจียังสบายดีนาาา หายไปเงียบๆเป็นห่วงนะจ๊ะ
-
หายไปนานเกินไปแล้ววว T T :z3:
-
คุณจีอย่าหายไปนาน
คนอ่านเค้าคิดถึง :')
-
พี่โก้กับเนมน่ารักมากๆเลยค่ะ ชอบมากเลยค่ะ
-
เข้ามารออย่างใจจดใจจ่อค่ะ... :m15:
-
หายนานไปแร้วนะจีจ๋าาาา คิดถึงงงง
-
คุณจีแต่งเรื่องสนุกฮกนี้เราตามอ่านติดมาตั้งแต่ตั้มพายตอนนั้นแอบเซาะกราว ไม่รู้ว่าคนเเต่งเดี่ยวกันกะระเบียงรัก มารู้ตอนอ่านระเบียงรักไกล้จบ เรานักอ่านข้ามวันข้ามคืนเลยคุณจีแต่งนุกมากกกกก เสียดายที่รู้ช้าไป ไม่งั้นจะซื้อหนังสือมาไว้ในครอบครองบ้าง
อ่านเรื่องระเบียงรัก ชอบโก้มาก แต่ทำไมตอนนี้เราแอบหมั่นไส้โก้เล็กอ่า ปากฮีหนักมาก รออ่านเรื่องนี้อย่างใจจดใจจอค่ะ
ปอลิง จากการอ่านคอนเม้นแฟนคลับคุณจีทำให้เราได้รู้อย่างหนึ่งคือ แฟนคลับเหนียวแน่นมากแถม คอมเม้นบ้างอันฮ่าโฮกกก
และก็ดันกระทู้กดดันคุณจีเก่งมากด้วยเพราะงั้นเราจะมาร่วมแน่ด้วยคน คุณจีจะได้รีบๆแต่ง รู้มั๊ยนิยายคุณจีเป็นที่ต้องการต่อประชาชนแค่ไหน5555
-
แวะมาสาดน้ำสงกรานต์ :m30: (อุบาทว์ไปมั้ย)
น้องจีพาโก้เนมไปไหนแล้วเนี่ยยยยยยยยย
-
:กอด1: คิดถึงนะ
-
พี่จีจ๋า~คิดถึงโก้เนมแล้วนะ
-
:-[ :-[ :-[ น่ารักจริงๆ มาตามอ่านตอนที่ค้างไว้ค่ะ แหะๆ
รออ่านตอนต่อไปค่ะ
:L2: :L2: สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะพี่จี :L2: :L2:
-
สวัสดีปีใหม่ไทย พี่จี พี่โก้ น้องเนม กลับมาเร็วๆนะจ้ะ
-
สวัสดีวันปีใหม่ไทยจร้า า
แวะมาบอกว่าคิดถึงโก้เนม หายไปไหนตั้ง2เดือน
-
ยังรออยู่นะคะ :call: :call: :call:
-
สองเดือนแล้ว.... (. _____ . )!! (T____________T)!!
-
เย้ ตามอ่านทันหมดแล้ว
อยากบอกว่า ขอพี่เจภาคสาม พี่ตี๋ พี่นิค ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ได้มั้ยยยยยย
-
รู้สึกว่าน้องเนมจะเริ่มเค็มๆ(อีกรอบ)แล้ว...แงมๆๆ
แอร๊ย ยยย คิดถึงงน้องเนมคร๊าบ บบบ
-
:z3:
หายไปนานแล้ว TT'
-
คิดถึง โก้ กับ เนมใจจะขาดแล้ววว :dont2: :dont2: :dont2: :dont2: :dont2: :dont2:
-
จี หายไปไหนน้า
สองเดือนแล้ว คิดถึงจัง :monkeysad:
-
คิดถึงจัง....
-
พี่โก้กะน้องเนมไหลไปกะวันสงกรานต์แล้วเหรอ คิดถึงงงง :เฮ้อ:
-
คิดถึงน้องเนมจังเลย (ที่ีจริงคิดถึงโก้มากกว่า อิอิ)
ที่จริงตามอ่านเรื่องที่คุณจีแต่งมานานแล้วแต่ม่เคยโพสต์เลยสักครั้ง
ครั้งนี้ก็เลยขอโพส์ตและครั้งต่อๆไปก็จะโพสต์อีก
กลับมาไวๆนะค่ะ
-
2 เดือนแล้ว ว ว คิดถึงหนูเนมที่สุด ด
-
หายไปไหนอ่า คิดถึงน๊า
-
หายไปไหนอ่า คิดถึงน๊า
-
เง้อออ
เค้าคิดถึงพี่โก้-น้องเนมอ่ะ :z3:
-
รอค๊าาา :call:
-
เพิ่งได้มาอ่านเรื่องของโก้ค่ะ ตอนแรกอ่านไปๆนี่นอยากจะทำท่านี้ตลอดเวลา :z3: :z3: :z3:
เครียดไปหมดดดด บรรยากาศอึมครึมมม ค่อยยังชั่วที่มีตอนพิเศษน่ารักๆมาให้อ่านเบรคอารมณ์
อ่านไปเรื่อยๆนี่กลัวมาก กลัวจะถึงตอนที่โก้เลือกที่จะอยู่กับเจในวันเกิดเนมวันนั้น
ตอนอ่านระเบียงรักก็ไม่คิดไรมาก นึกว่าเนมเป็นเพื่อนไรงี้ แล้วก็คิดว่าโก้สุดยอดว่ะ แคร์เจมากๆ ดีใจแทนเจที่โก้ดีขนาดนี้
แต่พอมาอ่านมุมของเนมแล้วแบบ โอยยย เจ็บมาก เคืองโก้เลยอ่ะ :sad4: :sad4: :sad4:
แต่เนมก็ดูรักโก้มากจริงๆ ยอมทุกอย่างเลย :o12: :o12:
ขนาดโดนพูดประโยคนั้นใส่ "ทางนี้สำคัญกว่า" โอ๊ยยยย เจ็บแทนเนมเลยอ่ะ สงสารเนมมาก แต่พอโก้มาหา ก็ยอมแล้วอ่ะ
โก้นะโก้ ต่อไปต้องแคร์เนมมากๆนะรู้มั้ย เนมน่ารักมากๆเลย
อ่านๆไปหลังๆโก้ค่อยดีขึ้น มีหึง มีทำอะไรหวาน ค่อยหายโกรธหน่อย 555555
แต่นึกถึงตอนอ่านระเบียงรักฯ เรามีความรู้สึกว่าโก้แคร์เจมากกว่านี้อ่ะ
แงงง โก้บ้า ไม่เอานะ ตอนนี้เจมีพี่เอ็กซ์แล้ว โก้ต้องหันมาทุ่มให้น้องเนมนะรู้มั้ยยยย
ป.ล. ให้พี่จี :L2: :L2: :L2:
-
รออยุ่นะคะ : )
-
:t3: ตาโก้ น้องเนม ไปตามคุณจีมาลงทีเถ๊อะ จาลงแดงตายแย้ววววววว :เฮ้อ:
-
:call:
:call:
:call:
ไรเตอร์ขราาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
กลับมาเถอะ
คิดถึงพี่โก้ กับน้องเนมแล้ว
-
ตอนอ่านระเบียงรักฯ ครั้งแรกซาบซึ้งกับเรื่องราวเพื่อนรักระหว่างโก้กับเจมาก
บางทียังมีแอบลุ้นโก้ด้วยซ้ำเพราะสิ่งที่โก้ทำทุกครั้ง แสดงให้รู้ว่าสำหรับโก้
เจคือคนที่สำคัญที่สุด และคงไม่ทำให้เจเสียใจแน่ๆ
แต่พอมาถึงโก้เนม กลับสงสารเนมมาก คงเพราะการแสดงออกของโก้ที่บางครั้ง
ดูไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ ไม่ชัดเจนสักอย่าง คงเพราะโตขึ้นด้วย ในเหตุการณ์เดียวกัน
ที่เคยรู้สึกดีเพราะโก้ทำเพื่อเจ กลับรู้สึกแย่เพราะสงสารเนม :เฮ้อ:
สรุปเลยครับคือหลงรักนายเอกทุกเรื่องของ G นั่นเอง หลายใจจริงวุ้ยเรา :impress2:
แล้วก็ยังรอคุณ G มาต่อนะครับ :3123:
-
วิ่งเข้ามาฝากความคิดถึงพี่โก้-น้องเนมผ่านคุณจีค่ะ :n1:
คอตกคลานนนนออกจากกระทู้ :call: :call:
-
พี่จีไปไหนนน โก้กะเนมส่งจดหมายมาบอกว่า เมื่อไหร่จะจบซักที อยากแต่งงาน 55+
ล้อเล่นน่ะค้าบบบ >3< คถ. :L2: :L2:
-
พี่จีหายไป แงงงงงงงงง ประกาศจับ
-
มารอค่ะ
-
นานเกินไปแล้ววว :z3:
-
วันนี้ก็ 04/05/55
แล้วน้าครับคุณ จี นานมากแล้วง่าครับ
คิดถึงโก้กะเนมน้าครับ....................
ปล.เราก้ว่า "เนม" ชื่อนี้คุ้นๆๆ นะอิออิ
ติดตามาตั้งแต่ ระเบียงรัก และรักร้ายแล้วน้าครับ........อย่าหายไปนานแบบนี้นะครับ ใจคอไม่ดีเลย
-
:monkeysad: คิดถึงโก้ - เนม จังเลย :o12:
-
มา ลงแดง :o11:
-
แวะมาส่องอีกเเล้วยัง "ว่างเปล่า" เหมือนเคยคิดถึงโก้กะเนมจัง :z3: :z3:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คนเขียนหายไปไหน :z3:
-
โก้ กับ ตี๋ นอกจากจะเป็นเพื่อนรักกันแล้ว......
แล้วยังเป็นอะไรกันอีกอ่าาาาาา :-[
-
คิดถึงโก้เนม คิดถึงพี่จี ^-^
-
รีบๆ มาต่อนะครับ ผมจะรอครับ
กำลังสนุกเลย :monkeysad:
-
ชักเป็นห่วงน้องจีแล้วอ่ะ หายไปนานงี้ป่วยรึป่าว? :monkeysad:
ถึงจะยังไม่มาอัพ มาส่งข่าวก็ยังดีนะคะ เป็นห่วงค่ะ
-
รอฉันรอเธออยู่ แต่ไม่รุ้เธออยุ่หนใด
เธอจะมา ๆ เมื่อไร เธอจะมา ๆ เมื่อไร
นัดไว้ทำไมไม่มา :z3:
-
รีบๆมานะค๊า่าาาาาาาา คิดถึงใจจะขาดแล้ววววววววววว :z3: :z3: :z3: :call: :call: :call:
-
คิดถึงพี่โก้กับน้องเนมมมมมม TT
-
:t3:
คุณ จีว่าาาาาาา
บวกเป็ด....รอ~~~~~~
-
คุณ G ครับ คิดถึงโก้เนมนะครับ
:sad4:
-
คิดถึงมากถึงมากที่สุด ยังรอพี่โก้กับน้องเนมอยู่น๊า :monkeysad:
-
คิดถึงงงงงงงงงโก้ เนม เมื่อไรจะมาต่อค่ะ
:sad4: :sad4: :sad4:
-
พี่จี หายไปไหน?
คิดถึงพี่โก้กับน้องเนมแล้ววววว
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจ้า
-
กางมุ้งรอ พี่จี ><
:-[
:call:
-
222 เลขสวย คนเขียนกลับมาลงต่อเถอะนะ
อยากอ่านจะแย่อยู่แล้ว แอบมาส่องหลายทีแระ
ไม่เห็นคุณจีมาต่อสักที เค้าคิดถึงน้องเนม กะพี่โก้ จะแย่แร้นนนนน
-
หายไปนานเกิน หรือว่าไม่สบาย ?? :serius2:
-
:a2: ตามมาจนทัน เหนื่อยมากกก
แต่เอ.....รู้สึกว่าเวลาตอนล่าสุดกับเวลาตอนนี้ มันสามเดือนละนะ
หายไปไหนหว่าาาา :confuse:
เป็นห่วงนะครับเนี่ยย
-
ไม่ลงนิยาย แวะมาโพสต์พูดอะไรบ้างก็ยังดีนะครับ
หายไปอย่างนี้เป็นห่วงกันแย่เลย
-
มาส่งกำลังใจให้นะคะ...ทำอะไรอยู่ที่ไหนก็ตาม สู้ ๆ นะ :)
-
:m15: แวะมาบอกว่าคิดถึงคุณจี
หน้า 222 แล้ว o13
-
เป็นห่วงคุณจีนะคะ แวะมาทักทายบ้างก็ดีน๊าา
คิดถึงโก้เนมและทุกตัวละครในโลกของ'เรา' :กอด1:
-
:undecided: :undecided:
:m13:
แถมเต้นด้วย :z2:
:กอด1:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:คิดถึงพี่โก้จะตายแล้ววววว
กลับมาเถอะนะๆๆๆๆๆๆ ลงแดงแล้ววอ่ะo9 o9 o9 o9 o9
-
มาดันรอคุณจี :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:undecided: คิดถึงพี่โก้มาก เลยกลับไปอ่าน ระเบียงรัก แล้วเจอตอนที่พี่โก้จะมาวันเกิดเนม
แต่เจทำหน้าแบบว่าจะอยู่คนเดียวไม่ได้ ทำให้พี่โก้ โทรไปหาพี่นิค แล้วบอกว่าไปไม่ได้แล้ว
:m23: ขอสารภาพ นั่งกรี๊ดๆๆๆๆ แล้วก็โมโหเจมากๆๆๆๆ ฮ่าๆๆ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3148.4680 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3148.4680) ลิงค์ครับ เผื่อใครคิดถึง(ตอนท้ายๆเลยครับ)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3148.7770 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3148.7770) ตอนนี้เนม คงไปคบกับคีย์แล้วสินะ (ตอนกลางๆนะครับ)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3148.8940 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3148.8940) อันนี้มีพี่นิ้งด้วยล่ะ
:undecided: :undecided: :undecided: :undecided: :undecided:
-
^^ อ่านทันแล้ว เย้ ......... แต่คุณจีหายไป T^T
ชอบอ่านเรื่องที่คุณจีแต่งมากๆเลยค่ะ เป็นแนวที่ชอบ ภาษาที่ใช่
ขอบคุณมากๆนะคะที่แต่งออกมาให้ได้อ่านกัน แค่ได่อ่านนิยายที่ชอบก็มีควมสุขแล้วค่า
คุณจีสู้ๆนะค้า
:L2: :L2: :L2:
ปล. ตอนแรกสงสารน้องเนม แต่อ่านไปอ่านมาดูคุณพี่โก้จะรันทดใช่เล่น สู้เค้าน้าคุณพี่โก้ ^^
-
:z3:
:z3:
คุณจีหายไปไหน
หายไปนานๆเป้นห่วงนะคะ
-
คิดถึงพี่โก้ น้องเนมจังเลยค่ะ :sad4:
คุณจีกลับมาเถอะนะ ..แวะมาทักทายส่งข่าวก้อยังดีค่ะ :monkeysad:
วันนี้นั่งอ่านวนจนจบไปเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้สำหรับเรื่องนี้ รักมากจริงๆ :o12:
รอ และเป็นกำลังใจให้ค่ะ :กอด1:
-
รอ ร๊อ รอ คุณจี :sad4:
-
ยังรอ พี่โก้ กับ น้องเนม อยู่นะคะ
คิดถึุงจังเลย :sad4:
-
เข้ามาบอกว่ายังรออยู่ทุกคืนวันนะค้าคุณจี :monkeysad:
กลับมาเถอะนะค้าาาาาาาาาา :dont2: :dont2: :dont2:
-
คิดถึงๆๆๆๆดังๆๆ ไปถึงคุณจี โก้ เนม คีย์ พี่ฟ้า และทุกตัวละคร
คุณจีหายไปนานจนทุกคนที่ติดตามเป็นห่วงนะค่ะ สบายดีอยู่หรือป่าวเงียบหายไปเลย
ยังก็รอนะค่ะ รีบกลับน๊า
-
เข้ามารอ นอนรอ นั่งรอ เดินรอ หลับรอ แล้วนะ
-
ยู้ฮู้~~
ตอบหน่อยคร้าาาบบบบบ ...
ซำบายดีบ่บ่บ่บ่บ่บ่~~~
-
หายไปอย่างแรงง
ปูเสื่อรอแล้วน้า
คิดถึงจัง
-
:m23: สงสัยจะเป้นเอามากก เมื่อคืนฝันว่า พี่จีเอามาลง 2 ตอนรวด
ดีใจแทบตาย แต่ก็แค่ฝัน ฮ่าๆๆๆ
:undecided: :undecided: :undecided:
-
^
ถ้าพี่เขาว่างมาเข้าฝัน เราคงได่อ่านต่อกันแล้วหล่ะฮะ
ฮึ่ยยยยย~
-
เอาข่าวพี่จีมาฝากกกกกก....
ตอนนี้พี่จีกำลังมีดราม่าในชีวิต :impress3:
เดี๋ยวรอปัญหาจบจะกลับมาอัพต่อเพราะตอนนี้แต่งต่อไม่ไหว (เห็นบอกว่าแต่งแล้วแต่แต่งได้แต่ดราม่า) :serius2:
เอาเป็นว่าเดี๋ยวสถานการณ์ในชีวิตพี่จีดีขึ้นจะกลับมาอัพเหมือนเดิมแน่นอน (เห็นว่าคงอีกไม่นานเรื่ื่องต่างๆคงเคลียร์)
:call: :call: :call:
-
เป็นกำลังใจให้นะคร้าบพี่จี สู้ๆๆๆๆ
:yeb: :yeb: :yeb:
-
มาเป็นกำลังใจให้คุณจี ครับ
-
พี่จีเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ หายไปนานมากเป็นห่วง ยังไงก็แวะมาฝากข่าวคราวบ้างนะคะ
-
คุณจีสู้ๆนะคะ ยังรออยู่เด้อ :L2:
-
เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณจี
-
รักษาสุขภาพด้วยนะ พี่จี ...เป็นกำลังใจให้ค่า~!!! o13
-
เอาข่าวพี่จีมาฝากกกกกก....
ตอนนี้พี่จีกำลังมีดราม่าในชีวิต :impress3:
เดี๋ยวรอปัญหาจบจะกลับมาอัพต่อเพราะตอนนี้แต่งต่อไม่ไหว (เห็นบอกว่าแต่งแล้วแต่แต่งได้แต่ดราม่า) :serius2:
เอาเป็นว่าเดี๋ยวสถานการณ์ในชีวิตพี่จีดีขึ้นจะกลับมาอัพเหมือนเดิมแน่นอน (เห็นว่าคงอีกไม่นานเรื่ื่องต่างๆคงเคลียร์)
:call: :call: :call:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: ขอบคุณคุณ Mint ที่มาแจ้งข่าวนะคะ ฝากกำลังใจให้คุณจีด้วยน๊า ฝากบอกด้วยว่าทุกคนที่นี่เป็นห่วงและคิดถึงมากจ้า
รอๆๆๆ[/color][/size]
-
ขอบคุณที่ส่งข่าวค่ะ
-
เป็นกำลังใจให้คุณจีคับ :L2:
-
เป็นกำลังใจให้พี่จีนะคะ รีบมาต่อไวๆนะ :กอด1:
-
ขอบคุณคุณ Mint มากๆที่มาส่งข่าวค่ะ :pig4:
เป็นกำลังใจให้คุณจีค่ะ :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้คุณจีค่ะ ขอให้ทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดีนะคะ
-
:กอด1: :กอด1:ขอบคุณคุณ Mint ที่มาส่งข่าวนะครับ
ฝากให้กำลังใจพี่จีด้วยครับ
ทุกคนที่นี่ คิดถึงและรอคอยการกลับมาของพี่จีอยู่นะครับ :กอด1: :กอด1:
-
มาแอบส่อง พี่โก้ กะ น้องเนม :m7:
ขอบคุณคุณมินท์ ที่ส่งข่าว นะคะ :pig4:
ขอส่งกำลังใจ ให้คุณ G ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆ ในชีวิต กับเพลงนี้คะ
หากวันนี้ เธอเหนื่อยจนลุกไม่ไหว
กับชีวิตที่เปลี่ยนเกินจะรับได้
เกินที่จะยืนหยัด เกินที่จะเข้าใจได้ไหว
ว่าเหตุใดจึงถึงเกิดขึ้นกับเธอ
หากวันนี้ความฝันได้เปลี่ยนไป
เปลี่ยนจากวันที่เคยดูเหมือนยิ่งใหญ่
เป็นวันที่ไม่รู้จัก วันที่ไม่เคยคาดฝันไว้
ว่าชีวิตนี้จะต้องเผชิญ
สักวัน แล้วมันก็ผ่านไป
ไม่มีเรื่องอะไรใหม่ เกิดขึ้นแล้วก็จากไป
สักวัน น้ำตาจะหยุดไหล
สุขทุกข์ร้ายดีเท่าไหร่ สุดท้ายก็ผ่านไป
ดั่งต้นไม้ถูกลิดเพื่อผลิใบ ดั่งชีวิตที่พ่ายแพ้เพื่อเริ่มใหม่
คนที่ไม่เคยเจ็บ คือคนที่ไม่เคยทำสิ่งไหน บอกใจเอาไว้เมื่อต้องเผชิญ
บนเส้นทางในชีวิตของเธอจะมีคำตอบรอคอยอยู่เสมอ
หากเธอนั้นยอมเดิน
สักวัน แล้วมันก็ผ่านไป
ไม่มีเรื่องอะไรใหม่ เกิดขึ้นแล้วก็จากไป
สักวันน้ำตาจะหยุดไหล สุขทุกข์ร้ายดีเท่าไหร่ สุดท้ายก็ผ่านไป
สักวัน แล้วเราจะเข้าใจ
สุดท้ายร้ายดีเท่าไหร่ แค่ไหนก็ผ่านไป
สู้ๆ นะคะ คุณ G :ped149: :ped149:
-
พี่จี สุ้ๆคร้าบบบบ :mc4: :mc4:
-
อยากอ่านเรื่องนี้ นี้ นี้ นี้
:z12: :z12: :z12:
-
รอติดตามผลงานและเป็นกำลังใจให้คุณจีค่ะ
-
สู้ๆนะคะคุณจี ขอใหุ้ณจีผ่านเรื่องราวต่างๆไปได้ด้วยดีนะคะ
ยังรอติดตามคุณจีอยู่นะคะ :กอด1:
ปล.ขอบคุณคุณมิ้นที่มาส่งข่าวด้วยค่ะ :L2:
-
มาต่อเร็ว ๆ นะค่ะ :o12:
-
เอาข่าวพี่จีมาฝากกกกกก....
ตอนนี้พี่จีกำลังมีดราม่าในชีวิต :impress3:
เดี๋ยวรอปัญหาจบจะกลับมาอัพต่อเพราะตอนนี้แต่งต่อไม่ไหว (เห็นบอกว่าแต่งแล้วแต่แต่งได้แต่ดราม่า) :serius2:
เอาเป็นว่าเดี๋ยวสถานการณ์ในชีวิตพี่จีดีขึ้นจะกลับมาอัพเหมือนเดิมแน่นอน (เห็นว่าคงอีกไม่นานเรื่ื่องต่างๆคงเคลียร์)
:call: :call: :call:
ขอบคุณพี่มิ้นที่เอาข่าวมาบอกค่ะ
สู้ๆนะค่ะพี่จี ขอให้เรื่องมาม่าผ่านไปรวดเร็วค่ะ
-
ขอบคุณน้องมิ้้นนะคะที่เอาข่าวน้องจีมาบอก
อย่างน้อยก็ได้รู้แล้วว่าน้องจีไม่ได้ป่วยกาย แต่ป่วยใจอ่ะเน๊าะ
ขอให้สถานการณ์คลี่คลายไปด้วยดีเร็วๆนะคะ
เอาใจช่วย สู้ๆนะ :กอด1:
-
เค้ารออ่านอยู่นะตัว
ปล. ตามอ่านทันซะที :a2:
-
แวะมานั่งเล่น ;)
-
เอาข่าวพี่จีมาฝากกกกกก....
ตอนนี้พี่จีกำลังมีดราม่าในชีวิต :impress3:
เดี๋ยวรอปัญหาจบจะกลับมาอัพต่อเพราะตอนนี้แต่งต่อไม่ไหว (เห็นบอกว่าแต่งแล้วแต่แต่งได้แต่ดราม่า) :serius2:
เอาเป็นว่าเดี๋ยวสถานการณ์ในชีวิตพี่จีดีขึ้นจะกลับมาอัพเหมือนเดิมแน่นอน (เห็นว่าคงอีกไม่นานเรื่ื่องต่างๆคงเคลียร์)
:call: :call: :call:
ตอนแรกว่าจะมาช่วยดันทู้ ปึ๊ดๆ คิดถึงพี่จี
แต่พอเห็นข่าวพี่มิ้นปุ๊บ เป็นกำลังใจให้พี่จีนะค้า :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ขอบคุณพี่มิ้นด้วยค่า :กอด1:
-
เพิ่งเห็นในเพจว่าคุณจีกลับมาแล้ว เยส! เยส! เยส!
:mc4: :mc4: :mc4:
-
เม้นไว้ก่อนเดียวไล่อ่าน กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก :z3:
-
มารอด้วยคนค่ะ
-
:m22:
พี่จีมารึยัง - - - -
-
:jul1: :jul1:
คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คิดถึงพี่โก้ คิดถึงเนม คิดถึง ๆ ๆ ๆ ๆ
-
พี่จี เป็นยังไงบ้างค่ะ โอเคขึ้นมั้ย
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆ :3123:
-
พี่จีสู้ๆ ขอให้ปัญหาหมดเร็ว พี่จีจะได้มีแรงแต่เนมกับพี่โก้ต่อ(โอมเพี้ยง)
-
ยังไงก็สู้ ๆ นะค่ะ
นักอ่านทุกคนเป็นกำลังใจให้เสมอ o13
-
พี่จีสู้ๆ ยังไงเราก้รอพี่โก้น้องเนมอยู่นะคะ
ดีขึ้นเมื่อไหร่ อย่าลืมมาต่อนะ >.<
-
เอาใจช่วยค่ะ ทุกปัญหาแม้จะแก้ไม่ได้ทั้งหมด แต่แก้ที่ใจเราให้บรรเทาความทุกข์ที่เกิดจากมันได้ค่ะ
-
คิดถึงพี่โก้-น้องเนมจังค่ะ ><
-
คิดถึงจังเลย
-
:undecided:พี่จี มายัง
คิดถึงพี่โก้
-
มาดันๆทู้ กลับไปอ่านระเบียงรักอีกรอบ
โคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
คิดถึงโก้ ตี๋ เจเลยค่า
ตอนนี้คิดถึงน้องเนมด้วย
รอพี่จี จุ้บๆ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านสนุกมากอ่ะอ่านรวดเดียวเลย
พี่โก้ยังคงคอนเซปเดิม “ผู้ชายเข้าใจยาก” แต่อ่อนโยนนะ อั๊ยยยย>////<
รอมาต่อนะคะ^^
-
:undecided:
พี่จี พรุ่งนี้ สิ้นเดือนแล้วนะ
จำได้มั้ยหว่า สัญญาไรเอาไว้ ฮ่าๆๆๆ
-
เข้ามารอคุณจี ค่า
-
อ่านถึงตอนนี้อยากจะบอกเนมว่า "พอเถอะเนม"
สงสารเนมว่ะ อิพี่โก้แม่งงงงงงงงงงงงงง :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
สู้ๆนะคะ พี่จี เป็นกำลังใจให้พี่จีเสมอ ^^v
-
:กอด1: :กอด1:
คิดถึงคุณจี
-
กากรี๊ด....เปิดมาหน้าแรก เจอน้องโก้สุดเลิฟ :impress2:
โก้ ตี๋ เจ จากระเบียงรักใช่เป่า ดีจายยยยย (ไม่รู้ว่ามีต่อ 55)
ยังไม่ได้อ่านเลย เห็นบรรทัดเเรกก็กรี๊ดสนั่น
ขอบคุณ คุณ JJHJJH ด้วยค่ะที่ส่งข่าว
ได้ข่าวว่าเรื่องนี้ เป็นของดอง...ให้กำลังใจคุณ G ค่ะ :กอด1:
-
รออ่านนะค่ะ :call: :call:
-
:pig4:
-
คิดถึงพี่โก้ น้องเนม ใจจะขาดอยู่แล้ว :z13:
-
:undecided:
-
ยังรออยู่นะค้าบบบบบบบบบบบบบบบ :z2:
-
:z3: :z3:
-
กลับมาไวๆ นะคะ ขอให้เรื่องแย่ๆ คลี่คลายไปได้ด้วยดีค่ะ -/\-
-
o228
คิดถึงG_WA มากคะ่ เพิ่งอ่านระเบียงรัก กับรักร้ายซ้ำอีกรอบที่สาม
นี่ก็ตามลิงค์จากเฟสบุคมา แลกรัก อ่าน แล้วก็ ว่า โก้ปากแข็ง พูดอะไรต้องให้คนฟัง
คิดตามตลอดๆ 55 น้องเนมก็น่ารักมาก แต่ว่าเพื่อนคีย์ คิดไม่ซื้อรึเปล่า
ตอนนี้อ่านถึงตอนโก้กับเนมเริ่มจะคบกันแล้น แต่ว่าจะมีอุปสรรคอะไรหรือเปล่าอ่ะ
ว่าแต่ว่า ตี๋ไม่ได้คู่กับเอ็มหรอ พี่กฤษ คือใครนิ ความจริงอยากอ่านเรื่องของตี๋ เหมือนกัน
นะคะ่ ยังไงก็จะคอยเป็นกำลังใจให้ คุณจีค่ะ มาต่อไวๆ นะค่ะ
-
คิดถึง ๆ :z3:
-
คิดถึงโก้เนมแล้วอ่ะ..
คิดถึงจีด้วย~♥ :o12:
-
ส่งข่าวหน่อยได้มั้ยคร้าบบ
-
คิดถึงคุณ Gwa คิดถึงพี่โก้ น้องเนม
หายเงียบไปเลย เป็นอะไรหรือป่าวน้า เป็นห่วงน้า รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า
จะนานแค่ไหนก็ยังรอ พี่โก้น้องเนมอยู่น้าาา
ไม่ว่ากำลังทำอะไรอยู่ก็จะคอยคิดถึงและเป็นกำลังใจให้น๊าาา สู้ๆค่าา
:กอด1:
-
คิดถึงพี่โก้น้องเนมสุดๆเลยค่ะ :o12:
รออยู่น๊าคุณจี :กอด1:
-
ร่วมด้วยช่วยคิดถึง
-
รอ คุณจี
-
เข้ามาปูเสื่อรอคุณจีด้วยคน :really2: :really2:
-
คุณ g_wa หาย................................รออยู่เสมอนะคะ
-
รออยู่นะคะ
-
เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่าน แต่คุณจีจะมาต่อมั้ยค่ะ พลีสๆๆ
:monkeysad: :m15:
-
รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา :impress2: :impress2: :impress2:
-
คิดถึง + เป็นห่วงนะคะ :กอด1:
-
รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา :impress2: :impress2: :impress2:
ไม่ได้รอ... แต่ชอบโพสต์นี้เลยเข้ามา เมนต์โพสต์ -*-
แบบโพสต์ได้เห็นภาพการรอคอยคุณจีอย่างยาวนานจริงๆ
ขอให้คุณจีกลับสู่สภาพปกติไว้ๆนะครับ
-
รีบมาต่อนะครับ เดี๋ยวน้องน้ำมาอีก
-
ย้องเบาๆ :m7:
ด้วยความคิดถึงพี่โก้กับน้องเนม
เป็นกำลังใจให้คุณจีหายดราม่าเร็วๆนะค่ะ :ped149:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน เรื่องนี้สนุกพอๆกับระเบียงรักเลย o13
ชอบคนแบบโก้จัง ขรึมๆ แอบน่ารัก
ยังไงก็รออ่านต่ออยู่น้า คนเขียน(ชื่อ จีใช่ไหม) สู้ๆค้าบบ
:bye2:
-
เข้ามาส่อง :m7:
-
ยังรออยู่น้า.. เฝ้ารอน้องจีมาต่อโก้+เนม :m2:
-
รออยู่น๊าาาา
-
ยังคงรออยู่ เช่นเดิม
เง้ออออ
-
แวะเวียนเข้ามารออยู่เสมอนะคะคุณจี... o18
สบายดีขึ้นหรือยังเน้อ~ :กอด1:
-
เมื่อไหร่หนอที่คุณจีจะกลับมา
รออยู่เสมอนะคะ
-
เป็นระยะเวลา 8 เดือนที่คุณ จี หายไป นานแล้ว ไม่ทราบสบายดีหรือเปล่า
ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ แฟนคลับทุกคนเป็นห่วง เพราะคุณจีไม่เคย
หายไปนานขนาดนี้
-
อยากบอกคุณจีว่าหลงรักนายเอกของคุณจีมากๆ
เขียนได้เก่งมากๆอ่านแล้วรู้สึกอินทุกครั้ง บางครั้งร้องไห้เลย
เป็นกำลังใจหั้ยคุณจีค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ แรงกายดีแล้วแรงใจจะมีมาเองค่ะ
คิดถึงโก้เนมแล้วค่ะ รักคุณจี
-
เข้ามาส่อง :m32:
-
คิดถึงพี่จี ^3^ :monkeysad:
-
เมื่อไรพี่จะกลับมา :sad4:กลับมาอ่านหลายรอบแล้ว :o8:
-
คิดถึง :กอด1:
-
อ่านทันแล้ว ขอบคุณมาก ๆ นะคะ
รออ่านต่อค่ะ ^^
-
:กอด1: เค้าเข้า มารอเรื่องนี้หละ ชอบอ่ะ น่ารักอ่ะ อยากอ่านต่ออ่ะ
สิ่งใดร้ายๆขอให้มันผ่านพ้นไปไวไวน๊า ขอให้สิ่งดีดี รีบๆเข้ามาหาคุณจีเยอะๆน๊า
รอด้วยความหวังค่ะ :L1:
-
รออยู่ตรงนี้... ฉันรออยู่ตรงนี้... :sad4:
จะรอนะขอรับ :z2: :z2: :z10: :z10:
-
รอเธอมานานแสนนาน......
รอ รอ รอ ฉันเฝ้าแต่รอ~~~~~
จนถึงวันนี้ก็8เดือน10วันแล้วที่หายเงียบไป
:เฮ้อ:
หายเงียบนานไปก็ไม่ดีน้า
ทุกคนคิดถึง :call:
-
คิดถึงน้องจี ..ยังรออยู่จ้า :กอด1:
-
ไม่น่าเลยตู
ไม่เคยจำ สมัยก่อน ตอนตามอ่าน ระเบียงรัก กับรักร้ายก็ลงแดงไม่เว้นแต่ละวัน
เผลอมาอ่านเรื่องนี้เข้า
ตายห่าน ตั้งกะปี 2010 แล้ว แล้ว แล้ว จะเหมือน คำสาปฟาโรห์ไหม ที่อ่านตั้งแต่อยู่ ป.5 จนจบโท จนทำงานมาเป็นสิบ ๆ ปี มันยังไม่จบ ม่ายยยยนะ ม๊ายยยยยยยยยยย
-
คิดถึงพี่จีค่ะ
เมื่อไหร่จะมาต่ออ่ะ รออยู่นะคะ เชื่อว่าหลายๆ คนก็รอด้วย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ ^^
-
น้องเนมน่ารักมากอ่ะ
พี่โก้ก็ 5555
ตามสไตล์พี่แก
อยากรู้เรื่องพี่โก้กับตี๋อ่ะ T____T
-
คิดถึงพี่โก้กับน้องเนม
-
เข้ามาบอกว่ายังคอยอยู่นะค่ะ พี่จี :call:
-
#ปัดกวาด(หยากไย่)เช็ดถู
เสื่อพร้อม หมอนพร้อม ผ้าห่มพร้อม ป๊อปคอร์นพร้อม #ห๊ะ #เกี่ยว?
....นอนตีพุงรอนุ้งเนม แอร๊
กดบวกคุณ pdolphin ให้กับแครอลและเมมฟิส แต่เราชอบเจ้าชายอิสมิลเป็นการส่วนตัว...แอร๊
-
จองพื้นที่ค่ะ
เสื่อ หมอน พร้อมค่ะ
นอนรอ,,,
-
สวัสดีวันดี 121212 ค่ะ ^^
-
มารอคุณจี ^^ วันนี้วันดีแล้ว 12/12/12 ฮิฮิ
-
รอด้วยคนคะ 12/12/12 แล้ว จะโพสเวลา 12.12.12 รึเปล่า
-
ปูเสื่อรอคุณจีค่ะ
คิดถึงเนมกับพี่โก้ใจจะขาดแล้ว >.<
-
หลังจากเลิกงานผมแวะซื้อพิซซ่าสาขาที่ใกล้คอนโดฯ ก่อนกลับ ความจริงสภาพเนมตอนนี้เหมาะกับอะไรอ่อนๆ ที่ไม่ต้องเคี้ยวหรือใช้กล้ามเนื้อส่วนใบหน้ามาก แต่เจ้าตัวอยากทานก็ได้แต่ตามใจ เห็นไม่ค่อยบ่นหรือโอดโอยเรื่องแผลเท่าไรแสดงว่าไม่เจ็บมาก หรือไม่ก็ทนได้ ผมไม่คิดหรอกนะว่าอย่างเนมจะบู๊ได้ขนาดนั้น ยอมรับว่าตกใจ แปลกใจ และก็ไม่ชอบใจ ถึงจะเป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่การมีเรื่องวิวาทกับคนอื่นในรูปแบบนี้ และเหตุผลนี้ ผมก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับเนม คนที่ผมเห็นมาตั้งแต่เล็กๆ และเป็นคนที่ผมสอน ปลูกฝังอะไรหลายๆ อย่าง ยกเว้นเรื่องรุนแรงพวกนี้
ผมกลับถึงห้องพร้อมกล่องพิซซ่าพร้อมเครื่องเคียงอื่นๆ เนมยิ้มกว้างทันทีที่เปิดประตูรับแล้วเห็นอาหารโปรด มือเล็กฉวยถุงอาหารพร้อมจูงมือผมให้รีบเดินตามเข้าไปทางครัว ท่าทางจะหิวจัด ผมปล่อยให้เนมจัดการอาหารไปก่อน เปลี่ยนเสื้อผ้าล้างหน้าล้างมือล้างเท้าแล้วค่อยตามมาสมทบ เนมขอเอาอาหารไปนั่งทานหน้าโทรทัศน์ ผมก็ตามใจเพราะเห็นกำลังเปิดหนังดูอยู่ แถมยังมีกระดาษวางใกล้ๆ ตัว ดูไปก็จดไป
“ทำอะไร”
“รายงานฮะ เป็นวิชาเลือก อาจารย์ให้ดูหนังแล้วเขียนเรียงความเป็นภาษาอังกฤษ เนมก็เลยต้องดูหลายรอบหน่อย นี่ดูรอบสองแล้ว เนมดูๆ หยุดๆ นะ ต้องลอกคำพูดที่ประทับใจในเรื่องด้วย”
“แล้วไม่ดูเรื่องที่ง่ายๆ หน่อยล่ะ”ตอนนี้เนมเปิดหนังที่สร้างจากบทประพันธ์ หนังค่อนข้างย้อนยุค คำศัพท์เลยค่อนข้างยากนิดหน่อย แต่ผมว่าถ้าต้องเรียบเรียงออกมาเป็นภาษาอังกฤษมันจะยากกว่าดูเรื่องอื่นที่เข้าใจง่ายกว่านี้
“อาจารย์ให้เลือกแค่สามเรื่องเอง เรื่องนี้ง่ายสุดแล้ว กลุ่มเนมจับฉลากได้โคตรโชคดีเลย”
“รายงานกลุ่มแล้วทำไมนั่งทำคนเดียว”
“เนมอาสาเองล่ะ แต่รายงานวิชาอื่นให้เพื่อนทำให้หมดเลย แฮ่ๆ”
“แล้วไปหาหนังมาจากไหนล่ะ พี่ไม่เคยซื้อนี่นา”
“ตอนเย็นแวะเอาที่บ้านเพื่อนมา เนมก็เพิ่งกลับมาถึงก่อนพี่โก้แป๊บเดียวเองนี่ล่ะ นั่งดูที่บ้านมันแล้วหนึ่งรอบก่อนมันขับรถมาส่ง”
“อืม”ผมแน่ใจว่าเพื่อนเนมที่ผมรู้จักไม่มีรถยนต์ ยกเว้นบอม แต่นั่นเป็นรุ่นพี่ไม่ใช่เพื่อน หรือว่า...คนเมื่อเช้า
“หิวก็กินเลยนะ พี่อาบน้ำก่อน”ผมเลือกที่จะไม่ถามอะไรเพราะจากที่ฟังเนมเล่าซะละเอียด แสดงว่าคงไม่มีอะไรให้ต้องกังวล...อย่างน้อยก็ตอนนี้
ผมหยิบงานตัวเองมานั่งทำบนโซฟา ส่วนเนมยึดพื้นราบทั้งหมดไป บนตักมีหมอนอิงวางรองกระดาษ มือหนึ่งถือดินสอ มือหนึ่งถือพิซซ่าชิ้นที่สี่ที่ใกล้จะหมด ผมพักสายตาจากเอกสารในมือตัวเองเงยหน้ามองเนมนิ่งๆ เห็นตาโตๆ จ้องมองภาพตรงหน้าตาแทบไม่กระพริบ สลับกับก้มลงจะจดอะไรสักอย่างลงในกระดาษ สักพักก็จะอ้าปากงับพิซซ่าในมือที่ถือค้างไว้ สลับไปมาอย่างนี้เรื่อยๆ จากที่มองเพลินๆ ก็ทำให้ผมหลุดหัวเราะจนได้ เมื่อในที่สุดเนมก็พลาด อ้าปากงับดินสอตัวเองเข้าปากอย่างที่ผมกำลังลุ้นอยู่พอดี
“แหะๆ ไม่หร่อยเลย”
“กินให้เสร็จก่อนค่อยทำต่อสิ เดี๋ยวปากได้ทะลุกันพอดี”
“พี่โก้อิ่มแล้วเหรอ”
“ใครจะไปกินจุเหมือนเรา”ผมทานพิซซ่าไปชิ้นเดียว พาสต้าที่เนมชิมไปไม่กี่คำก็ยกให้ผมเหมา กับซีซาร์สลัดอีกครึ่งชาม แค่นี้สำหรับผมกำลังพอดี ไม่ถึงกับจุก แต่คนที่ฟาดพิซซ่าไปเกือบหมดถาดมองหน้าผมแบบไม่พอใจ
“ทำไม”ผมแกล้งถามไปอย่างนั้น เพราะเดาได้ว่าเนมหมั่นไส้ที่ผมทานน้อยกว่าตัวเอง
“เนมยังเป็นเยาวชนที่กำลังเติบโตและต้องการสารอาหารเถอะ ไม่ได้กินเยอะตรงไหนเลยด้วย”ครับ ไม่เยอะเลย พิซซ่าชิ้นสุดท้ายถูกยัดเข้าปากทันทีที่พูดจบ นี่ผมพูดถึงแค่พิซซ่านะ ยังไม่นับรวมปีกไก่บาร์บีคิวสามชิ้น สลัดครึ่งชาม เบคอนทวิสต์ที่เหลืออยู่เพียงชิ้นครึ่ง ทั้งหมดนี้คือสารอาหารที่เจ้าตัวพูดไป
“ไม่ต้องทำเป็นมองเลยนะ เวลาเนมกินเหลือพี่โก้ก็ชอบบ่น พอกินเยอะก็ว่าอีก”
“พี่ว่าแล้วเหรอ”
“ว่าด้วยสายตาอะ”
“ก็มันเยอะไปสำหรับมื้อสุดท้ายของวันนี่ กินขนาดนี้บ่อยๆ เดี๋ยวอีกหน่อยก็ลงพุง”ผมพูดจบเนมอ้าปากค้าง มือไม้อ่อนแทบทำพิซซ่าหล่น ดีว่าเจ้าตัวคว้าไว้ทัน ก่อนจะเอาไปวางใส่กล่องไว้แล้วหันกลับมามองผมด้วยสีหน้าแบบ...ตะลึงมั้ง ไม่สิ ตาที่โตอยู่แล้วโตมากกว่าเดิม คิ้วขมวด ริมฝีปากเม้มเข้าหากัน คล้ายๆ น้อยใจ โกรธ คาดไม่ถึง งอน เสียใจ ผิดหวัง เศร้า ทุกๆ อารมณ์รวมอยู่บนหน้าเนม
“อะไร”
“พี่โก้ปากเสีย!!”
“พี่แค่พูดเรื่องจริง ออกกำลังก็ไม่ค่อยออก”
“พี่โก้!! หยุดพูดไปเลยนะ เนมไม่ถึงขนาดนั้นซะหน่อย นิสัยไม่ดี”เนมสะบัดหน้าหนีผม แต่ยังมีปรายตามองพิซซ่าชิ้นสุดท้ายที่ทานค้างไว้ด้วยนะ เห็นแล้วอยากหัวเราะดังๆ แต่เดี๋ยวจะโดนงอนใส่หนักกว่าเดิม
“อิ่มแล้วเหรอ”
“อิ่มแล่ว!!”
“จริงน่ะ”ผมถามย้ำแต่มือยื่นไปเก็บอาหารเตรียมยกไปเก็บไปล้างแล้ว
“ไม่กินแล้ว!!”แปลว่ายังไม่อิ่ม แต่งอนเลยไม่กิน ผมก็เลยลุกขึ้นเอาอาหารที่ยังเหลือเก็บใส่ตู้เย็น จานชามก็เอามาล้าง
“พี่เก็บใส่ตู้เย็นไว้นะ”ผมแกล้งบอกลอยๆ แต่รู้ว่าเด็กขี้งอนเหลือบมองผมอยู่ แถมยังแอบอมยิ้มอีกต่างหาก
“แล้วกล่องอะไรในตู้เย็นเยอะแยะ”
“อ๋อ ของฝากจากเพื่อนเนมเอง มันไปเที่ยวใต้มา พรุ่งนี้พี่โก้นึ่งซาลาเปาให้เนมเป็นมื้อเช้าหน่อยนะฮะ เนมจะกินกับโอวัลติน พี่โก้ก็กินกับกาแฟก็ได้ มีหลายไส้เลย มีเม็ดมะม่วงหิมพานต์ด้วย แล้วก็ลูกอะไรกลมๆ ที่คล้ายๆ เปาะเปี๊ยะน่ะฮะ เนมชิมไปสองสามลูกแล้ว อร่อยดี พี่โก้เลือกไปฝากพี่นิ้งกับพี่ปั้นด้วยสิ มันเยอะเกินเนมกลัวมันจะเสียก่อนกินหมด”เนมพูดซะยาว น้ำเสียงร่าเริงทันทีที่ได้พูดถึงของกิน ท่าทางหายงอนเรียบร้อยแล้ว และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ได้ยินเนมพูดถึงเพื่อนที่ไม่มีชื่อคนนี้
รุ่งเช้าผมตื่นมานึ่งซาลาเปาไว้ให้เนมสี่ลูก แต่ผมคิดว่าไม่พอแน่ๆ เลยทอดไข่ดาวสองใบ กับแฮมอีกนิดหน่อย ปีกไก่บาร์บีคิวเมื่อวานยังเหลือก็เอามาอุ่นเรียบร้อย ทำทุกอย่างเสร็จเนมก็เดินงัวเงียออกมาจากห้อง ถึงจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ไม่ได้ช่วยให้ตาสว่างมากขึ้น เพราะเมื่อคืนเนมนอนดึกกว่าผมมาก
“ลืมตานั่งกินดีๆ เดี๋ยวหก”ผมเอามือป้ายหน้าเนมให้ลืมตาขึ้นมา เพราะเจ้าตัวเล่นทำเหมือนคนตาบอด หลับตาใช้มือคลำๆ แก้วโอวัลตินยกดื่ม อีกมือก็หยิบซาลาเปาเข้าปาก สงสัยเมื่อวานที่งับดินสอไปจะไม่เข็ด
“พี่โก้ตั้งงบค่าของเนมเท่าไร”
“ของอะไร”
“ของทำขนมไง หรือพี่เปลี่ยนใจแล้ว”
“อ้อ เห็นเงียบหายไปนาน นึกว่าไม่อยากได้แล้ว”
“เปล่าซะหน่อย เนมแค่เงียบไปเก็บข้อมูลต่างหาก ตกลงพี่โก้ให้งบเท่าไร”
“ก็ทำรายการมาเสนอพี่ก่อนสิ ถ้าพอไหวก็จะให้ ถ้าอันไหนไม่ไหวค่อยลดเกรดลงมา หรือไม่ก็ทยอยซื้อทีละอย่างแล้วเอาของดีๆ ไปเลย”
“เอางั้นก็ได้ ความจริงเนมมีครัวในฝันของเนมล่ะ เดี๋ยวเนมร่างๆ มาให้พี่ดูก่อนดีกว่า เพราะมันน่าจะแพงไป”คำสุดท้ายเสียงค่อนข้างแผ่ว แต่ฟังดูก็รู้ว่าอยากได้มากกกก
“แล้วนั่นอิ่มแล้วเหรอ พวกนี้ที่พี่ทำไม่เห็นกินเลย”ผมมองจานเนมยังคงสะอาด ไม่มีการแตะต้องอะไร ที่หมดไปมีแค่ซาลาเปากับโอวัลติน
“อิ่มแล้ว”
“.....จริง”
“อื้อ”
“กินเข้าไปอีก กว่าจะเรียนเสร็จได้กินอีกทีก็เกือบเที่ยงไม่ใช่เหรอ”
“ไม่เอา เดี๋ยวอ้วน เนมจะลดน้ำหนัก”
“นี่เพราะพี่พูดเมื่อคืนรึเปล่า”ผมนึกว่าหายงอนแล้วซะอีก
“เปล่า เนมแค่อยากผอมๆ หุ่นดีๆ”
“นี่ก็ไม่อ้วนสักหน่อย อย่างอนน่า กินไปให้หมด”
“ไม่เอา เนมกินเยอะเดี๋ยวอ้วนลงพุง”
“มีพุงยุ้ยๆ นิดๆ ก็น่ารักดี นิ่มๆ”อันนี้ผมพูดจริงไม่ได้แกล้งเอาใจมันนะ คือหุ่นแบบมันกำลังพอดี ไม่ผอมตัวแห้ง มีเนื้อนิดๆ เวลากอดแล้วนิ่มกำลังดี ไม่แข็งเพราะไม่มีกล้าม เรียกได้ว่ากำลังเหมาะมือเลย
“เนมไม่มีพุงสักหน่อย พี่โก้ชอบว่า”
“ว่าตรงไหน พี่บอกว่าชอบไง ตัวนิ่มๆ กอดแล้วสบายดี ถ้าผอมไปกอดทีมีแต่กระดูก กอดแล้วก็เจ็บแขนเปล่าๆ”
“ชอบจริงอะ”
“จริงๆ เร็ว รีบกินให้หมดเดี๋ยวไปสาย”
“แต่เนมไม่มีพุงนะ ห้ามว่าด้วย”
“เออๆ ไม่มี เอวบางร่างน้อย ท้องแฟ่บซี่โครงโผล่ พอใจยัง”
“บ้า ใครซี่โครงโผล่ ไม่มีเหอะ”สงสัยผมชมถูกจุด เจ้าตัวดีถึงได้อมยิ้มตักไข่ดาวเข้าปาก ตามด้วยแฮมเข้าไปติดๆ ความจริงอยากจะบอกมันนะว่าถ้ามันกลัวอ้วน ที่ควรทำไม่ใช่อดอาหารเพื่อลดน้ำหนัก เพราะความจริงตอนนี้มันไม่ได้อ้วนไง น้ำหนักน่าจะต่ำกว่าเกณฑ์ด้วยซ้ำ แต่ถ้ามันยังอยากกินเยอะๆ โดยไม่ต้องกลัวอ้วน มันต้องออกกำลังกาย แต่ก็ขี้เกียจเถียงกับมันเลยไม่พูด ไม่งั้นไม่จบง่ายๆ เดี๋ยวมันจะไปเรียนสาย เอาไว้ให้มันอ้วนเมื่อไรค่อยจับไปรีดออก
“เลิกเรียนแล้วเนมไปทำรายงานกับเพื่อนนะ”เนมบอกก่อนที่จะลงจากรถ วันนี้เนมมีเรียนแค่ช่วงเช้า
“กลับตอนไหนล่ะ”
“ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ถ้าดึกเดี๋ยวเนมโทรให้พี่มารับนะ”
“อืม เอาไงก็โทรมาแล้วกัน พี่ว่าจะไปซื้อของเข้าห้องด้วย”
“ฮะ อย่าลืมบอกพี่นิ้งด้วยนะว่าเนมฝากของกินมาให้”เนมหมายถึงซาลาเปาหนึ่งกล่อง กับเม็ดมะม่วงหิมพานต์อีกหนึ่งถุงที่คะยั้นคะยอจัดใส่ถุงเตรียมไว้ให้ผมเอาไปฝากนิ้ง ทั้งๆ ที่เป็นของฝากจากคนอื่นแท้ๆ
“ขี้ตู่ ของคนอื่นต่างหาก”
“ก็เนมฝากพี่โก้ไปให้ ก็คือของฝากจากเนมนั่นแหละ ชิส์ ไม่คุยด้วยแล่ว ขับรถดีๆ นะ”เนมแกล้งสะบัดหน้าใส่ผม แต่ก่อนปิดประตูก็ยังอุตส่าห์หันมาพูดดีๆ ส่งยิ้มหวานให้อีก
ทันทีที่ถึงที่ทำงานแล้วเอาของฝากจากเนมให้นิ้งไป เสียงกรี๊ดกร๊าดพร้อมคำชมเชยก็พ่นออกมาแทบไม่ซ้ำคำ
“ทำเหมือนกูไม่เคยซื้ออะไรมาฝากมึงเลยนะ ดีใจซะเว่อร์”
“แต่นี่ของเพื่อนสะใภ้เชียวนะเว้ย แหม น้องเนมนี่น่ารักน่าเอ็นดูเนอะ มีของฝากเนื้อฝากตัว มึงรู้ความหมายมั้ยว่าทำไม”
“ความหมายไรของมึง”
“ของแบบเนี้ยต้องพวกแบบฉันถึงรู้กัน มันเป็นของฝากแบบฝากเนื้อฝากตัวเว้ย ประมาณว่า...ฝากพี่เป็นหูเป็นตาดูแลแฟนเนมด้วยนะ อะไรประมาณนี้”
“มั่วแล้วมึง ของนี้มันได้จากเพื่อนมันมาเยอะเลยแบ่งมาให้มึงแค่นั้น เรื่อยเปื่อยว่ะ”
“ไม่เชื่อมึงกลับไปถามน้องมันได้เลย ของแบบนี้มันมีนัยยะนะจ๊ะ”นิ้งพูดเสียงเล็กเสียงน้อย ย้ำแล้วย้ำอีกจนผมเริ่มลังเลว่ามันพูดจริงรึเปล่า
“เออ ว่าแต่ตองมันได้ติดต่อหามึงอีกรึเปล่า”อยู่ดีๆ มันก็เปลี่ยนเรื่อง ถามด้วยหน้าตาจริงจัง
“ไม่นี่ เจอขนาดนั้นคงไม่กล้าแล้วล่ะ”
“ไม่แน่นะมึง ความจริงวันนี้ก่อนมึงมา ตองมันก็มานะเว้ย แต่ไม่ได้เข้ามาทัก แค่เดินผ่านแต่กูเงยหน้ามองพอดี เห็นมันมองๆ เข้ามาข้างใน คงมองหามึงนั่นแหละ”
“จริงเหรอวะ”ผมแทบไม่เชื่อว่าจริง เพราะโดนไปขนาดนั้น ทั้งจากเนมและผม เขาน่าจะถอยไปได้แล้วนะ ผมก็ไม่เคยสนใจหรืออะไรกับเขามากมายจนถึงขั้นที่จะทำให้เขาตัดใจไม่ได้นะ บางทีตองอาจจะแค่อยากเอาชนะมากกว่า
“เออสิ เสน่ห์ดีอะไรขนาดนี้ก็ไม่รู้เพื่อนกู มึงเคยไปให้ความหวังอะไรมันรึเปล่า”
“จากที่มึงเห็น กูเคยทำเหมือนให้ความหวังรึเปล่าล่ะ”
“นั่นดิ กูก็งงว่ะ ทำไมตื้อขนาดนี้วะ เป็นกูโดนมือเมียมึง แถมยังโดนตีนมึงอีก กูเซย์กู๊ดบายตลอดชาติเลยจ้า ไม่เฉียดมาใกล้ด้วย”
“กูกลัวว่ามันจะแค่อยากเอาชนะนี่สิ”
“ชนะใคร เนมเหรอ”
“ไม่เนมก็กู แต่ถ้าจริงคงไม่ดีเท่าไร กูยิ่งขี้รำคาญปัญหาอยู่”
“เออ ถ้าเกิดมันอยากเอาชนะเฉยๆ มึงกับเนมคงปวดหัวน่าดู น้องมันยิ่งยังเด็กอยู่ด้วย เจออีนั่นยั่วนิดเดียวก็ปรี๊ดแล้ว แฟนกูยัง
งงเลย ไม่คิดว่าจะเด็กกว่าที่กูเล่า เด็กจนพี่เขาไม่เชื่อเลยว่ามึงจะคบด้วยได้น่ะ”
“เออ เนมมันมีความเป็นเด็กสูงว่ะ ถ้าตองมาวุ่นวายอีกกูมีหวังเหนื่อยแน่ เนมแม่งชอบคิดเล็กคิดน้อยขี้งอนแบบเด็กๆ แต่เสือกไม่ชอบพูดไม่ถาม เก็บเงียบ”
“เจริญล่ะ มึงก็ขี้เกียจเซ้าซี้ ขี้เกียจอธิบายซะอีก วุ้ย คู่มึงนี่น่าปวดหัวเนอะ”อย่าว่าแต่นิ้งคิดเลย ผมยังคิด แต่ก็ไม่แปลกที่เราจะอยู่กันได้และมีความสุขดี มันไม่ได้สำคัญที่ว่าเราจะเหมือนหรือต่างกันมากขนาดไหน ไม่ได้สำคัญว่าจะเหมาะกันแค่ไหน เพราะบางทีคนที่เข้ากับเราได้ ก็ไม่ใช่คนที่เราต้องการเสมอไป
หลังเลิกงานผมโทรกลับไปหาเนมเพราะเนมโทรมาตอนผมกำลังสอน เลยไม่ได้รับ เนมบอกว่าที่โทรมาเพราะกำลังจากห้อง ส่วนตอนนี้ถึงห้องแล้ว และบ่นโอดโอยมาตามสายว่าหิวข้าวมากๆ บอกให้ผมรีบกลับ ไม่ต้องแวะซื้อของ ให้รีบกลับไปทำอาหารให้ทาน พร้อมร่ายเมนูที่อยากกินมายาวเหยียด สงสัยลืมเรื่องจะอดอาหารเมื่อตอนเช้าไปแล้วโดยสิ้นเชิง
กลับมาถึงห้องผมก็ต้องรีบทำกับข้าวตามเมนูที่รีเควสสามเมนู ส่วนเมนูอื่นๆ ไว้คราวหน้า ผมเชื่อว่าเนมหิวมากจริงๆ เพราะทานเร็วเหมือนพายุ เหมือนอดอยากมาหลายมื้อ
“ทำไมดูหิวโซจัง ไปทำอะไรมา”
“ไปเล่นบาสมา นานๆ ได้เล่น เมื่อยขาเมื่อยแขนไปหมดเลย วิ่งสะดุดลูกบาสล้มด้วย พรุ่งนี้เข่าเขียวแน่ๆ”
“ซุ่มซ่าม”เนมยกหัวเข่าขึ้นมาดู แค่ตอนนี้ยังเห็นรอยช้ำนิดๆ เลย ไม่ต้องรอถึงพรุ่งนี้
“พรุ่งนี้เนมไปค้างห้องคีย์นะ พวกนั้นมันชวนกินเหล้ากันที่ห้องคีย์อะ นะๆ”
“จะโต้รุ่งกันรึไง”คือถ้ากินเหล้าเฉยๆ ดึกแค่ไหนผมก็ไปรับได้นะ มันก็ไม่ต่างจากไปเที่ยว แต่ลองบอกแบบนี้แสดงว่าไม่จำกัด
เวลา
“แหะๆ นิดนึง พวกนั้นมันเตะบอลได้เงินพนันมา มันเลี้ยง เนมไม่ออกสักบาท”
“ไม่ได้ช่วยเค้า ยังกล้าไปกินของเค้าอีก”
“ก็มันชวนอะ นะๆ แต่ถ้าไม่ดึกหรือไม่หนุกเดี๋ยวเนมโทรตามให้พี่ไปรับนะ”
“อืม เอาไงก็โทรมาแล้วกัน”ผมทานเสร็จก่อน เลยลุกไปหยิบแอปเปิ้ลมานั่งทานต่อเป็นเพื่อนเนม จนกระทั่งเนมอิ่ม ก็เป็นหน้าที่ล้างจานของเนม โดยมีผมให้กำลังใจอยู่หน้าโทรทัศน์ เนมก็คุยเรื่องเรียน เรื่องเล่นบาสวันนี้ เมาท์เรื่องคนโน้นคนนี้จนได้เวลานอนถึงจะเริ่มเงียบเสียงลงไปบ้าง
“พี่โก้เอาขนมให้พี่นิ้ง แล้วพี่นิ้งว่าไง”แค่เงียบลงไปบ้าง ไม่ได้เงียบสนิท ทั้งๆ ที่ปิดไฟนอนกันแล้วนะ ผมว่าผมก็ไม่ได้ใส่กัญชาในอาหารให้นะ
“กรี๊ดลั่นห้อง ชมอะไรบ้างไม่รู้ เว่อร์ๆ ตามประสามัน”
“ไปว่าเพื่อนได้ไง พี่นิ้งน่ารัก นึกแล้วว่าจะต้องดีใจ”
“มันบอกว่าเนมฝากไปแบบมีเหตุผล”ตอนแรกว่าจะไม่ถาม แต่มันหลุดปากแบบไม่ตั้งใจ คือแค่อยากรู้ว่านิ้งมันพูดถูกรึเปล่าแค่นั้น
“ยังไงฮะ”ถึงแม้ในห้องจะมืด แต่ก็รู้สึกได้ถึงหัวเล็กๆ ที่ผงกขึ้นมาจ้องหน้าผม
“ก็...ประมาณฝากเนื้อฝากตัว ฝากให้ดูแลเป็นหูเป็นตาแทนเนมอะไรแบบนี้”
“โหหหหหห พี่นิ้งเก่งที่สุดเลย เนมแค่คิดเล่นๆ เฉยๆ นะเนี่ย ไม่ได้กะฝากไปเพราะแบบนั้นเลย”
“จริง”
“ก็จริงสิ แต่ก็มีแว้บๆ ในหัวนิดนึงแหละ ไว้ใจไม่ได้หรอก เดี๋ยวมีคนมายุ่งกับพี่อีก รอยบนหน้าเนมยังหายไม่หมดเลย ยังไม่อยากมีคดีเพิ่ม”
“หึๆ ไปตีกับเขาเอง ไม่เกี่ยวกับพี่ซะหน่อย”
“พี่โก้นั่นแหละตัวดี ทำไมชอบหว่านเสน่ห์ใส่คนอื่นแบบนี้ นี่แน่ะๆๆ”เนมพยายามรัดเอวผมแรงๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้อึดอัดอะไรเลย จนเจ้าตัวคงหงุดหงิดที่ทำอะไรไม่ได้เลยงับหัวไหล่ผมเบาๆ ไม่กล้ากัดให้เป็นรอย
“วันนี้นิ้งบอกว่าตองไปยืนมองหาที่ด้วย”
“ฮื้อออออออออ”เสียงลากยาวจากลำคอพร้อมกับแรงขบกัดที่หัวไหล่ที่มากขึ้น คราวนี้เป็นรอยของจริงล่ะ ผมนอนหัวเราะกับท่า
ทางของเนม จนเนมพอใจก็ค่อยๆ ปล่อย แต่ยังไม่วายดึงแขนเสื้อขึ้นดูรอยที่ตัวเองกัดไว้ คาดว่าน่าจะลึกน่าดูเลย เพราะเจ็บใจย่อย
“ไม่ขอโทษหรอก พี่โก้นิสัยไม่ดี ชอบแกล้งเนม”
“แกล้งอะไร นิ้งมันบอกมาว่างี้ พี่ไปหลังเขากลับเลยไม่ได้เจอ”
“อื้อออ อย่าพูดเด่ะ ไม่อยากได้ยิน เกลียดคนนี้ หน้าด้าน ขนาดนี้แล้วยังไม่หยุดอีก พี่โก้ห้ามไปคุยกับมันเลยนะ ห้ามทักห้ามพูดห้ามมอง ห้ามๆๆๆๆ”เนมเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งบนตัวผม พร้อมจับหน้าผมไว้ทั้งสองมือ พอพูดจบก็โน้มตัวลงมานอนกอดผมแน่น ท่าทางจะเกลียดเข้าไส้จริงๆ
“ก็แค่เล่าให้ฟัง เดี๋ยวรู้ทีหลังจะงอแงกับพี่อีก”
“ดีแล้วฮะ แต่สัญญานะว่าจะไม่ยุ่งกับมันอีก เนมไม่ชอบ นะ”
“พี่ก็ไม่ยุ่งตั้งนานแล้ว มีแต่เขาที่ไม่หยุด พี่ว่าเขาแค่อยากเอาชนะมากกว่าล่ะมั้ง ยิ่งพี่ไม่เล่นด้วย แถมเนมยังเป็นม้ามืดมาคว้าพี่ไป เขาคงเสียหน้าเลยอยากเอาชนะพี่แล้วก็แกล้งยั่วเนมมากกว่า”
“จริงๆ เหรอ ไม่ใช่ว่ามัน...รักพี่โก้มากเหรอ”
“พี่คิดว่าไม่นะ อาจจะหลงชั่วครั้งชั่วคราว หรือติดใจนิดหน่อย แต่ไม่น่าจะรักนะ”
“ชิส์”
“อะไรฮึ”
“ติดใจอะไรล่ะ”เนมสะบัดหางเสียงแบบให้รู้ว่างอน เดี๋ยวนี้มันชอบทำเสียงเล็กเสียงน้อยใส่บ่อยๆ ฟังๆ ก็เพลินดี ตลกด้วย
“นั่นสิ ติดใจไรหว่า แค่ครั้งเดียว ติดใจซะงั้น สงสัยของมันดีน่ะเนอะ”
“ฮื้อออออ นิสัยไม่ดี ไปยุ่งกับมันได้ไงก็ไม่รู้ แหวะๆๆๆๆ”เนมพูกรอกข้างหูผมไป ก็ทุบไหล่ทุบคอผมไปด้วย ไม่ได้แรงอะไรหรอก แต่ทำให้ผมขำมากกว่า
“พี่ไม่รู้ พี่เมา”
“งั้นต่อไปไม่ต้องกินเหล้าเลย เลิกๆๆๆ”
“เนมยังกินเลย”
“......งั้น.....ห้ามไปกินที่ไหนโดยไม่มีเนมไปด้วย โอเคมั้ย”
“แล้วเดี๋ยวนี้พี่ไม่ได้พาเนมไปรึไง”
“ก็...อืม เนมพูดเผื่อครั้งหน้าไง อย่างวันไหนเนมไม่อยู่ อย่างปิดเทอมไง ห้ามไป นะฮะ”แรกๆ พูดเหมือนสั่ง แต่ลงด้วยด้วยเสียงอ้อนๆ ซะงั้น
“แต่เนมไปกับคนอื่นโดยไม่มีพี่ได้ใช่มั้ย”ผมพูดจบเนมรีบผงกหัวขึ้นมามองหน้าผมทันที
“แต่นานๆ เนมถึงไปกินกับเพื่อนเองนะ ไม่ได้ไปกับพวกนั้นนานแล้วด้วย มันบ่นเนมมาอะ”
“พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่”
“พี่โก้ไม่โกรธเนมนะ”
“ไม่หรอก พี่แค่พูดเฉยๆ”
“หรือพี่ตามไปหลังเลิกงานดีมั้ย เสร็จแล้วเราก็กลับห้องพร้อมกัน”
“ไม่ดี เนมไปกับเพื่อนเถอะ นานๆ ที แต่อย่าเมามากแล้วกัน”
“เนมไม่เมาแล้วเป็นเหมือนพี่หรอก ฮึ”
“พูดมานี่ลืมอะไรไปรึเปล่า ครั้งแรกของเรากับพี่ ทั้งเมื่อตอนเด็ก หรือตอนที่มาอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพราะใครบางคนเมารึไง”
“นะ..นั่น....พี่โก้หลอกเด็กต่างหาก”
“เด็กมาให้หลอกเองต่างหาก จะไปไหน”ผมจับเอวเนมไว้ก่อนที่เนมจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ เหมือนเดิม
“ดึกแล้ว นอนกันเถอะฮะ”เนมก้มหน้าซุกซอกคอผมเหมือนเดิม แถมยังพยายามดิ้นลงจากตัวผมเบาๆ
“คนอื่นติดใจ แล้วเนมติดใจมั้ย”ผมแกล้งกระซิบใส่ใบหูเล็กที่อยู่ใกล้ๆ เจ้าตัวหดคอหนีแต่ก็หนีได้ไม่ไกล
“อะไรเล่า”เนมถามในขณะที่ผมค่อยๆ เลื่อนฝามือจากสะโพกเล็กเลื่อนเข้าไปในชายเสื้อด้านหลัง เนมสะดุ้งนิดๆ แต่ไม่ได้ขยับ
หนี
“ก็......นอนกัน...ไง”
++++++++++++++++++++++++++++++++++
:o8: :m16:
:sad4: :fire:
:serius2: :angry2:
:impress2: :z6:
:กอด1: :กอด1:
.
.
.
:pig4:
-
จิ้มๆๆๆ พี่จีมาต่อแล้วววววววว
:m11: :m11: :m11: :m11:
-
เย้ๆๆๆ น้องเนมมาแว้ว
-
จิ้มจองพื้นที่ :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดด ขอจิ้มก่อนนะค๊าาาาา :z13:
-
เหมือนไม่ได้พบกันนานเลยนะคะ
^ ^
ลั้นล้า ลั้นล้า พี่โก้ น้องเนมมาแล้วว
-
:mc4: :mc4: พี่จีกลับมาแล้วววววววววววว ใครไปฉุดมาได้เนี่ย
พี่โก้น่ารักขึ้นเยอะเลย โอ้ยยยยยย เขินแทนน้องเนม
ถามมาได้ไงว่า ติดใจรึเปล่า แหมติดจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว :-[
-
กรี๊ดดด มาต่อแล้ว :L2:
เพื่อนคนนั้นของเนมคือใคร
-
ขออ่านตอนเก่าก่อนนะคะ เมื่อวานเพิ่งหยิบ หน พี่เอ๊กซ์น้องเจ วันนี้มีบุญได้อ่านพี่โก้ด้วย ^^
ดีใจที่กลับมาคะ
ขอบคุณฤกษ์งามยามดี ที่ทำให้เราได้เจอกันอีก
-
ขอบคุณค่ะ คุณจี ที่มาต่อพี่โก้ น้องเนม
หายไปนาน แต่สองคนนี้ก็ยังน่ารักในแบบฉบับตัวเองเหมือนเดิม
รอตอนต่อไปนะคะ :call:
-
พี่โก้กะน้องเนมมาแล้ว :mc4:
-
กริ๊ดดดดด เนมโก้กลับมาแล้วววน่ารักที่สุดดดดด :L2: :กอด1:
-
:m11: :m4: :m24: :m3: :m18: :mc3: :mc2:
มากรี๊ดดดดดก่อน โอ๊ยยยย ไม่ไหวแล้ว ข้าวเขิ้วไม่ต้องกิน ดีใจ อิ่มทิพย์
ฮ่าๆๆๆๆ
พี่จีคร้าบบบบบบ ขอบคุณมากน้าาาาาาา
-
:กอด1:
-
คุณจีกลับมาวันสวยเลยนะ
รอที่จะโพสวันนี้มาตั้งแต่ 10 เดือนที่แล้วเลยใช่มั๊ยคะ
ยังไงก็ดีใจค่ะ ที่มาต่อเรื่องพี่โก้-น้องเนมอีก :pig4:
-
ฮือออ ดีใจน้ำตาจิไหล พี่จีกลับมาแล้ว
กลับมาแบบพี่โก้น้องเนมหวานๆ ด้วย อ่านแล้วยิ้มอ่านแล้วเขิล
เดี๋ยวนี้พี่โก้ชอบแซวน้องงงงงง น่ารักน่าตี
หวังว่าพี่จีจะไม่หายไปอีกน้า แหะๆ :impress2:
-
:oni1: ได้อ่านแล้วอารมณ์ดี อิอิ กอดคุณจี :กอด1:
-
น้องเนมกลัวลงพุง น่ารักกกกกก ^^
แต่ชอบที่สุดตรงของฝากไปให้นิ้ง เพราะมีนัย 555
แต่น้องเนมไปกินเหล้า คงไม่มีอะไรหรอกเนอะ
ปล : ต้องไปอ่านตอนเก่าก่อนด้วย 555
-
เอะ ตรูตาฝาดรึเปล่าฟะ เจ๊จีมาาต่ออออออ โฮกกกกก ไม่น่าเชื่อ
หรือเพราะวันนี้มัน 12/12/12 เจ๊จีรอลงตอนนี้เพื่อวันนี้เลยใช่ไหมมมมม
-
นึกว่าตาฝาด o_O
:laugh:
-
มาต่อแล้ว ดีใจจัง คิดถึงโก้กับเนมมากเลย
-
ขออย่ามีปัญหาใดมาระรานคู่นี้อีกเลย สาธุ :call:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
พี่โก้ จัดการฝากรอยไว้บนตัวเนมด่วนๆ เผื่อเมาแล้วมีใครทำมิดีมิร้าย จะได้มีรอยบอกว่ามีเจ้าของแล้ว
-
เปิดมาเจอจ้องตาแทบถลน อ่านซ้ำให้แน่ใจ แล้วก็กรี๊ดมาอัพแล้วจริงๆ :mc4:
-
รอนานมากค่ะ
คนแต่งเลือกวันนี้ให้เป็นวันดีๆ ของคู่นี้ใช่มั้ยคะ
-
พี่โก้จัดหนักๆไปเลยนะ
ฮ่าๆๆ เอาให้สมกับที่ผู้อ่านรอมานาน ฮ่าๆๆๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! กลับมาแล้ว! *กอดคุณจี*
-
นึกว่าฝันไปปปปปปป
มาแล้วววว
-
ดีใจคุณจีมาลงต่อแล้ว เย้ๆ o13
-
ลุกขึ้นปรบมือหน่อยในที่สุดก้อมาต่อเย้ๆดีใจอะ :really2:
-
ดีใจจังมาต่อแล้ว :z2:
-
10 เดือนที่หายไป กลับมาอีกครั้ง แต่ไม่มี........อ๊ากกกกกกกกกกกกก
มาให้อยากแล้วจากเราไป ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร
-
น้องเนมกับพี่โก้มาแล้ว :m3: :m3:
รอตอนต่อไปจ้า :m18: :m18: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
:z2: พี่โก้+น้องเนม มาแล้วววว.... :กอด1:
:pig4: คะ
-
ต้อนรับคุณจีกลับมา ^^
-
เชื่อแล้วว่าวันนี้ฤกษ์ดีจริง
พี่โก้จูงน้องเนมกลับมาซะทีหลังจากหายไปนาน
น้องเนมยังน่ารักไม่เปลี่ยน จนพี่โก้แอบหวงเล็ก ๆ ใช่ไหม คิคิ
-
:L1: long time a go
o13 o13 o13
:z13: :z13:
:pig4:
-
เย้ๆ พี่จีมาต่อแล้ว มาต่อบ่อยๆๆนะ
-
ว้ากกกกกกกกก!!!!!! :a5:
พี่จีกลับมาแล้วววววววววววววว
เย้ๆๆๆๆ ตกใจเลย อยู่ดีๆกลับมาแบบไม่มีบอกกล่าวล่วงหน้า
ดีใจที่สุดเบยยยยยย อร๊ายยยยยย ฟินนนนนนนนน :laugh:
พี่โก้กับน้องเนมยังน่ารักเหมือนเดิม มาต่ออีกบ่อยๆน้าาาา
-
คิดถึงคุณจี พี่โก้ น้องเนม มากมายค่ะ
-
แอร๊ย!! คุณจีพาโก้เนมกลับมาต่อแล้ว :m3:
เลือกวันเวลาดีจริงๆ วัน 'โหล โหล โหล'
ตอนนี้อิพี่โก้ดูเป็นปกติไม่น่าหมั่นไส้แล้ว
ส่วนเนมก็ยังขี้อ้อนและขี้งอนเหมือนเดิม
แล้วเเพื่อนคนนั้นของเนมมันยังไงกันละเนี่ย :m26:
นังตอง.. หล่อนยังกล้านะ o18
ทิ้งท้ายไว้แบบนี้คนอ่านจินตนาการล่วงหน้าไปไกลแล้วนะคุณจี :haun4:
-
หายไปนาน แต่กลับมายังดีกันก็ค่อยยังชั่ว :กอด1:
-
อย่างนี้ตัองจุดพลุฉลอง!!!!!!
ในที่สุดตอนใหม่ก็มา
รู้สึกว่าโก้น่ารักขึ้นเรื่อยๆเนอะ
-
12/12/12
วันนี้เป็นวันดีจริงๆ ผมได้อ่านตอนต่อของพี่โก้น้องเนมด้วย คิดถึงๆๆๆ
โก้น่ารักขึ้นนะครับ ดูเอาใจใส่เนมดีขึ้น แต่ที่เนมจะไปกินเหล้าคืนนี้เนี่ย
หวังว่าคงไม่มี"เรื่อง" อะไรเกิดขึ้นใช่มั๊ยครับ
:m13:
คิดถึงคุณ G นะครับ ดีใจที่ได้อ่านเรื่องราวจากคุณอีก :L2: :L2: :L2:
-
พี่โกน้องเนมมาแล้ววว คิดถึงจางงงง :impress2:
ว่าแต่ จะมาต่ออีกทีเมื่อไรกันน่า o18
-
:กอด1: กอดคุณจี คิดถึงน้องเจ ....อ๊าววว ผิดงาน 55555
เดวนี้น้องเนมขี้อ้อนมากกกก
ชอบพี่โก้อ่ะ
ประเด็นอยู่ที่เพื่อนที่เนมไม่เอ่ยชื่อสินะ
....รอคุณจีค่ะ
-
ดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่สุด
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
ก็นอนกันไง :z1:
-
:mc4: ตอนเห็นครั้งแรกแปลกใจ ตาฝาดรึเปล่าฟะ กลับมาดูใหม่ คลิกๆ ใช่เลย :z2:
-
หายไปนานมากจริงพี่ = = "
แบบว่า เกือบลืมไปแล้ว ว่าเรื่องเป็นยังไง
ยังดีที่ยังปะติดปะต่อกันได้อยู่
น้องเนมนี่น่ารักสไตล์เด็กใสๆ
ส่วนพี่โก้ก็เหมือนผู้ใหญ่คอยคุมเด็ก
แต่อยู่ด้วยกันแล้วมันน่ารักอ่ะ
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คอยเปิดดูทุกอาทิตย์ว่าเมื่อไหร่พี่จีจะมา แล้วก็มาจนได้ เห็นในแฟนเพจแล้วก็ขอให้พี่จีสู้ๆนะ เรื่องไม่ดีก็จะผ่านไปเอง แล้วจะอุดหนุนนิยายทุกเรื่องนะครับ ^^ :mc4: :mc4: :pig4: o13
-
คุณพระ ฉันไม่ได้ฝันไป!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
ในที่สุดจีก็กลับมา :mc4: :mc4: :mc4:
-
นึกว่าฝันไป TT____TT
แต่แอบลืมตอนก่อนๆไปแล้ว ต้องกลับไปอ่านอีกซะหน่อย
-
:a5: เฮ้ยยยยยยย! ตอนแรกนึกว่าตาฝาด คุณจีมาต่อพี่โก้กะน้องเนมจริงๆด้วยยยยย :monkeysad:
...คือมันนานเนอะจนรู้สึกพี่โก้แปลกๆ แปลกแบบแสดงออกมากขึ้นหรือเราคิดไปเอง 5555 คงตัองไปอ่านใหม่อีกรอบ :กอด1:
-
คู่ในตำนานอีกคู่กลับมาแล้ว น้องเนมขี้อ้อนน่าหยิกแก้มจังเลย พี่โก้ก็นะ ไม่แสดงออก แต่ในความคิดนี่แสดงออกว่าหึงน้องมาหลายรอบและ
น้องเนมก็ระวังตัวเองด้วยไปบอกให้พี่เค้าห้ามให้ความหวังใคร แต่ตัวหนูเองดันไปให้เองซะงั้น เดี๋ยวพี่โก้โกรธน้าา
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :m2: :m2: :oni2: :oni2: มาแล้ว
-
โหหหหห วันนี้วันดี พี่จีมาต่อ
ตอนต่อไปวันไหนคะ :laugh:
วันไหนก็รอค่ะ :3123:
-
มาแล้ววววววววว คิดถึงพี่โก้กับน้องเนมสุดๆ
พี่โก้ดพูดมากขึ้นหรือเปล่าเนี่ย รึเราคิดไปเอง แต่แบบนี้แหละดีแล้ว ><
-
:jul1:
-
โอ๊ะ!!! ขยี้ตา3รอบ
พี่โก้กับน้องเนมมาแว้ววววววววววววว o13
-
กลับมาที่นี่อีกครั้งเพราะคู่นี้ >_<
ขอบคุณคุณจีนะคะที่ยังไม่ทิ้งไป ^__^
-
:call: :call: :call:
-
นานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
นอน กัน งัย
นอน ยัง งัย อ่ะ????
เนมน่ารักขี้งอนขี้อ้อน พี่โก้น่ารักมากกกกกกกกกกกก คิดถึงมากก ทั้งโก้เนมทั้งคุณจีเลยยยย :L2: :กอด1:
-
ตองยังไม่หยุดวุ่นวายอีกหรือนั่น แล้วโก้เหมือนจะสงสัยเรื่องเพื่อนเนมคนนั้นมากเลยนะ
-
อื้อหือ...คุณจี๊!!!!!!!!!!!!!! :z3: :z3: :z3:
แถวบ้านเก๊าเรียกว่า "ค้าง งงง" อ๊า าาา :a5:
ไม่ได้ค้างธรรมดาด้วยนะ ค้างบนยอดต้นตาลเลยอ๊ะ....ฮื้อๆๆ
สงสารตัวเอง...ค้างขนาดนี้ ตกลงมานี่ถึงตายเลยเน๊!!!!
ว่าแต่...อิพี่โก้มันชักจะทะเล้น(และทะลึ่ง)ขึ้นทุกวันนะ มือไม้นี่เป็นตาแก่เชี๊ยว ววว ก้ออย่างว่าแหละ...มีเมียเด็กนิ่นะ...คึคึ
"ตรวจเช็คร่างกายมั่งนะลุง"....เอิ๊ก กกก #ด้วยรักนะอิพี่โก้ :z2:
-
มาแล้ว โก้เนมมาแล้ว พี่จีมาแล้ววววว :z3:
-
ดูพี่โก้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก
ว่าแต่เนมไปกินเหล้ากับเพื่อนคราวนี้
อย่าให้มีเรื่องไม่งามเกิดขึ้นซะล่ะ
-
แอร๊วววว มาต่อแล้วววววววว
ช่ายๆๆๆ พี่โก้ดูเป็นผู้ใหญ่มากเลย มีเหตุและมีผล ถึงเนมจะขอไปกินเหล้ากับเพื่อนๆ กับคีย์ พี่โก้ก็ยังให้ไป แถมไม่ได้ระแวง(?) อะไรเนมเลย เยี่ยมมากพี่โก้ เพราะนิยายที่เคยอ่านๆมา ฝ่ายรุกจะหึงตลอดเวลา ถ้าแฟนตัวเองจะไปกินเหล้าคนเดียว หรือไปนอนค้างที่ไหน
เยี่ยมมากค่าพี่โก้ ^__^
-
ขอกรี๊ดดดดดดด ก่อนเลยกำลังแอบลุ้นว่า 12 12 12 พี่จีจะมาไหมนะ เปิดมาเจอนี้กรี๊ดเลย อิอิ
พี่โก้พูดเก่งขึ้นนะดีแล้วอธิบายให้น้องเค้าใจ เนมเองก็อ้อนพี่โก้ซะน่ารักเลย ว่าแต่พี่โก้แอบหื่นนะ น้องง่วงแล้ว อิอิ
ดูโก้จะยังคาใจเรื่องเพื่อนเนม หึงน้องอ่ะดิ
-
ฮว๊าากกกกก!!!
คุณจีเป็นไงบ้าง หายไปขนาดนี้ ไม่อัพเดทสถานะตัวเองเลย มีเคืองๆ -*-
-
:sad4: :sad4: กรี๊ดดดดดในที่สุดก็มาอัฟ คิดถึงพี่โก้น้องเนมสุดๆ
-
:mc4: ฉลองการกลับมาของน้องจี
กลับมาคราวนี้ ทั้งโก้กับน้องเนม ความสัมพันธ์ราบรื่นขึ้นมาก หลังจากน้องเนม ปกป้องของรักของหวง :z1:
แต่ก่อนพายุจะมา คลื่นลมย่อมสงบเป็นธรรมดา
+ 1 ให้เป็นการตอนรับแล้วกัน ครับ :z2:
-
อิพี่โก้หวานก็เป็นเว๊ย คิคิคิ อิจฉาน้องเนม
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
12-12-12 วันดีจริงๆๆๆๆๆ
ว่าแต่เห็นเค้าลางมาม่าซะงั้น เพื่อนเนมเป็นใครอ่าาาาา
-
มาต่อแล้ววอิอิ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
น้องเนมพี่โก้กลับมาแล้ว พร้อมตัวเลขสวยๆๆ
พร้อมกับความหวานที่คนอ่านอิจฉา
หวังว่าจะไม่ทิ้งกันไปนานๆๆ อีกนะ
-
กลับมาซะ หวานนนนนนเลยอ่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กลับมาตอนนี้หวานเรยอ่ะ :impress2:
ติดตามผลงานคุณจีมาตั้งแต่พี่เอ็กซ์น้องเจแล้ว
อยากบอกว่ารักพี่เอ็กซ์มากกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนนี้เริ่มมารักโก้แล้ว :L2:
-
กระแทกบวกกกกกก
ก็นอนกัน อ้ะะะะ
อ่อยยยยย น้องเนมน่ารักมาก ไม่มีแววจะเข้าสู่โหมดดราม่า
ใช่มั้ย ????
งื้อออ น่ารักกันไปตลอดๆๆๆ นะะะะ
พลีสสสส
-
^__________________________________^
-
:mc4:
ฉลองหลังจากหายไปนานนนนนนนนนนน
คิดว่าจะไม่มาซะแล้ว o18
ดีใจๆๆๆๆ มาต่อคราวนี้แล้วจะไม่หายไปไหนอีกแล้วใชมั้ยจ๊ะจี?
อย่าหายนะ ขอร้องงงงงง
คิดถีงโก้กะเนมเว่อๆอ่ะ
-
น้องเนมกลัวอ้วนลงพุง อิอิ
กลับมาคราวนี้ เนมอ้อนพี่โก้ซะ.......น่ารักเชียว!!
-
คิดถึงเนมโก้ ตัวเท่าบ้าน
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อ๊ายยยยยยยยยย!!!!
พี่จีมาต่อโก้ เนม แว้วววว
-
ถ้าพี่โก้จะตอบชัดขนาดนั้น . . . งั้นทางนี้ก็ขอเป็นกำลังใจในการ "นอนกัน" ของทั้งสองด้วยคน / สำหรับเพื่อนที่ไม่มีชื่อคนนั้น รบกวนคุณ G จัดมาให้ชื่นใจซักดอกสองดอก จักเป็นพระคุณ ฮิฮิ
-
^
ซาดิสม์หรือเปล่าเนี่ย ?
เฮ้อ... คุณจี อย่าไปจัด "เพื่อนไม่มีชื่อ" มาป่วน 2-3 ตอนตามข้างบนนะ...
.......
....
..
คือ ดำว่า มันน้อยไป~
เอาแบบไอ้พี่วุฒิ กับ นู๋จุม เลยดีกว่า -*-
-
ดีใจ ได้อ่านต่อแล้วววววว
ตอนพูดถึงเพื่อนคนเมื่อเช้า.....
นึกตั้งนานว่าใคร (นานจัดลืม 55555)
โก้........ดึกแล้ว จะทำอะไรน้อง?
-
อ่านตอนนี้แล้วก็จริงอะ ทั้งคู่เป็นคนคิดมากๆด้วยแต่ไม่ยอมพูดอะไรเลย
แล้วแบบนี้จะทะเลาะอะไรอีกไหมอ่ะ
-
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
กรี๊ดดดดดดดดดด ..น้องจี ..กลับมาแล้ว
ขอบคุณมากน้าค่า :กอด1:
-
:กอด1: เย้ๆๆๆ พี่จีกลับมาแล้ว
:L1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด (คอแตก!!!~)
คุ้มค่าแห่งการรอคอย คุณจีกลับมาในวันดีดี 12/12/12
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ขอบคุณมากๆนะคะ
-
กรี๊ดดดด มาต่อแล้ว
พี่โก้น่ารักขึ้นเยอะเลย หลังจากพี่โก้เริ่มยอมรับและเปิดเผยตัวเองมากขึ้นมันทำให้เนมมั่นใจในตัวพี่โก้ นอกจากเนมยังน่ารักไม่เปลี่ยนแปลง ดูใจเย็นขึ้น (นิดนึง(มั้ง)) จะทำอะไรก้อมั่นใจมากขึ้น
ขอให้รักกัน รักกันนะค่ะ
-
:impress2: เย้โก้เนมกลับมาแล้ว
-
คริคริ :o8:
-
พี่โก้หวานขึ้นอะ ชอบๆๆๆ :impress2:
-
คิดถึงพี่จี~~~~~~~~~~~~~~
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด คุณจีกลับมาแล้ว เวลคัมแบ๊คค่ะ ดีใจที่สุด ยังรออยู่เสมอ .. ถึงจะตามมาอ่านช้าหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าไม่มาอ่าเนอะ กลัวเหลือเกินว่าเพื่อนคนนี้ที่ไมีทราบชื่อจะมาทำให้พี่โก้กับน้องเนมต้องผิดใจกัน ลำพังแค่ตองก็วุ่นวายพอแล้ว มองเห็นเคล้าลางความวุ่นวายจริงๆ คลื่นลมสงบ ทุกอย่างกำลังไปได้ดี ไม่ใช่ว่าพายุจะตามมาในไม่ช้าหรอกนะ เวลามีปัญหากันทีมันอึมครืมมาก เพราะต่างคนต่างไม่พูดนี่แหละ พี่โก้นี่เวลาแกล้งหยอกน้องน่ารักดีนะ แใงแววเอ็นดูอยู่ตลอด แต่จบตอนแบบนี้ฆ่ากันเถอะค่ะ ค้างงงงงงงงงง
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เย้ๆ มาแล้ว
ยังน่ารักเหมือนเดิม
กลัวดราม่าจริงๆ ; (
-
กลับมาต่อซะที นะคะ
-
นานแล้ว เกือบครบรอบปี ตั้งแต่เดือนกุมภา จน มาถึง เดือนนี้
การรอคอยที่ยาวนาน คุ้มค่าที่ได้อ่าน ความทรงจำยังคงต่อเนื่องเสมอ
-
เย้ๆ กลับมาแล้ว คิดถึง พี่โก้-น้องเนม มากๆ :o8: อย่าหายไปนานๆอีกน้าาาาาาพลีสสสสสส >////<
อ่า ว่าแต่ เพื่อนคนนี้ของเนมนี่คือไผน้อ?
-
รอคอยเทอว์มาแสนนานนนนนนนนน o13
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
วิ่งกรี๊ดรอบบ้าน พี่โก้น้องเนมมาต่อแล้ว
:impress3:
น้องเนมยังน่ารักเหมือนเดิมเลย
พอมาอ่านมุมพี่โก้
รู้เลยว่าพี่โก้นี่ทั้งรักทั้งเอ็นดูน้อง แถมยังตามใจอีกต่างหาก
:o8:
ผุ้ชายแบบพี่โก้ ถ้าเจอในชีวิตจริงคงดีเนอะ
-
ระหว่างรอกลับไปอ่านซ้ำอีกรอบ ^^
โก้นี้หลงรักเนมมาตั้งแต่น้องเด็กๆเลยอ่ะ แล้วก็รักมากซะด้วย ถึงแม้จะไม่พูดออกมา ประทับใจที่ยังรอน้องมาตลอดถึงปากจะไม่ตรงกับใจก็เถอะ เนมเองก็รักโก้อยู่ตลอดแต่ความเด็กก็เลยประชดเก่งขี้งอน หวังว่าพี่โก้จะปราบน้องเนมอยู่ด้วยความรักนะ
-
มาแล้ววววว
หายไปนานมากๆๆๆ ต้องรื้อฟื้นความจำสุด ๆ
ตอนต่อไปคงเร็ว ๆ นี้น่ะ อิอิ
ขอบคุณครับ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องของคุณจี ตั้งแต่ รักร้าย ระเบียงรักฯ และ วันนี้ตามมาทันแล้วสำหรับ แลกรัก
ชอบและขอชื่นชมคุณจีมากครับ
สำหรับแลกรัก...
เดาว่า...เริ่มเห็นเค้าลางเงาทมิฬของน้ิองฟิวส์คืบคลานเข้ามาแล้ว
ย่องเข้ามาอย่างเงียบๆ ช้าๆ แต่สุขุมและเตรียมทิ้งระเบิด
เพื่อพิสูจน์รักแท้ของโก้และเนม
อยากรู้ว่า..โก้ที่ดูลุ่มลึกและเข้าใจ "ความรัก" ดีมากจะรับมือกับสถานการณ์นี้ที่ "เกิดขึ้นกับตัวเอง" อย่างไร
ขอดราม่าแบบ...เต็มๆ หนักๆ บีบๆ เลยนะครับ
อย่าคลี่คลายสถานการณ์รวดเร็วนะ ผมมันซาดิสก์อ่ะ 55555
-
บางทีท้องฟ้าใสๆ มันก็ทำให้อารมณ์ดี หรือแม้แต่เสียงใบไม้ที่ถูกลมพัดเบาๆ หรือแม้กระทั่งเสียงเรอของคนที่นั่งข้างๆ ก็ยัง....พอฟังได้
“เชี่ยป้องมึงช่วยหันไปเรอทางอื่นได้มั้ย อุบาทว์ จะอ้วก แหวะ”ผมหันไปว่ามันที่เรอใส่ข้างหูผม ทั้งผลักทั้งดันแต่ไม่เขยื้อนเลยแม้แต่นิดเดียว
“อ้าว กูก็นึกว่ามึงจะชอบนะนี่ เห็นมองต้นไม้ก็ยิ้ม มองหมาเดินผ่านก็ยิ้ม มองถังขยะยังยิ้ม กูเลยทดสอบไงว่าต่อมความรู้สึกมึงยังใช้งานได้อยู่”
“กูไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”ผมสะบัดหน้าใส่มัน ไม่อยากเถียงด้วย เถียงไปก็แพ้ ก็ทำไมล่ะ คนกำลังมีความสุขนี่นา อย่างนี้แหละเลยมีคนอิจฉา
“พี่เขาทำอะไรให้มึงล่ะ มึงถึงมานั่งหน้าเคลิ้มทั้งวันแบบนี้”นั่น ความเสือกไม่เข้าใครออกใคร
“นั่นสิ หม่อนก็อยากรู้เหมือนกัน เห็นเนมนั่งเรียนไปยิ้มไป แต่ไม่เห็นนั่งจดอะไรสักอย่าง ไม่รู้นึกอะไรอยู่”ใบหม่อนพูดแซวไม่พอ ยังเอานิ้วมาจิ้มแก้มแดงๆ ผมอีก เอาเถอะ ยกเว้นใบหม่อนให้คนนึง อนุญาตให้อยากรู้อยากเห็นได้
“ไม่มีอะไรสักหน่อย แค่เนมอารมณ์ดีไม่ได้ไง”
“ไม่จริงหรอก ปกติถ้าอารมณ์ดีเนมก็จะพูดๆๆๆ หรือไม่ก็กินๆๆ ไม่มีมานั่งตาลอยยิ้มหวานแจกคนอื่นแบบนี้หรอก”
“ก็!!...ก็นิดหน่อย”
“อะไรนิดหน่อยเหรอ แฟนเนมทำอะไรให้พิเศษหรือไง”
“เปล่าหรอก แค่...ไม่รู้สิ เนมแค่รู้สึกว่าช่วงนี้อะไรๆ ก็ดีไปหมด ไม่ทะเลาะกัน ไม่มีเรื่องให้หงุดหงิดหรือเก็บมาคิดมาก คือ...เนมไม่รู้จะบอกไงดี”ปกติผมไม่เคยพูดเรื่องพี่โก้ให้คนอื่นนอกจากพี่นิคไงฮะ พอจะเล่าก็เลยไม่รู้จะเริ่มตรงไหน อีกอย่างที่ทำให้กล้าพูดก็เพราะคีย์ไม่อยู่ตรงนี้ ไม่งั้นผมก็ไม่ค่อยกล้า ไม่ใช่ว่าเกรงใจหรืออะไรคีย์หรอกนะ แต่ไม่อยากเห็นตาเศร้าๆ ของคีย์มันน่ะ ถึงมันจะโอเค ไม่มีปัญหา แต่เราก็รู้กันอยู่ว่ามันไม่ใช่ทั้งหมด คีย์ก็คงประมาณตามใจผม จะคบก็คบ แต่อย่าให้รับรู้อะไรแล้วกัน น่าจะคล้ายๆ ที่ผมไม่ชอบฟังมันพูดถึงอีน้องตองของมันน่ะแหละ
“ยังไงล่ะ ปกติทะเลาะกันบ่อยเหรอ”ใบหม่อนถามต่อ พร้อมด้วยไอ้ป้องที่นอนซบท่อนแขนเอียงหน้ามารอฟังผมเต็มที่
“ก็ไม่เชิง คือปกติพี่โก้จะไม่ค่อยพูดไง อืม...คือเนมกับพี่โก้น่ะ รู้จักกันตั้งแต่เด็กเลยใช่มั้ยล่ะ แล้วแบบก็เคยคบกันพักนึงตอนเด็ก แล้วก็ห่างกัน จนมาเจอที่นี่ แต่แบบ...พี่โก้เมื่อก่อนกับตอนแรกๆ ที่เจอน่ะ ไม่เหมือนกันเลยสักนิดเดียว เนมก็เลยรับไม่ได้นิดๆ น่ะนะ คือมันไม่ชิน แล้วก็มีปัญหาอื่นๆ ด้วย ก็คบกันแบบงงๆ ยิ่งพี่โก้ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยอธิบายอะไร เนมก็ยิ่งหงุดหงิด แล้วก็ทะเลาะกันเรื่องเดิมๆ ถึงจะไม่ได้เถียงใส่กันบ่อย แต่ก็มีอารมณ์แบบ...เล่นสงครามประสาทกันอะไรแบบนี้น่ะ แต่ว่าตอนนี้พี่โก้ไม่เป็นแบบนั้นแล้ว มีอะไรพี่โก้ก็บอกตลอด พูดมากขึ้นน่ะ เนมเลยดีใจ”
“ดีใจเพราะพี่เขาพูดมากขึ้นเนี่ยนะ”
“ก็นิดนึงไง หม่อนไม่รู้หรอกว่าพี่โก้เวลาไม่พูดเป็นยังไง แล้วเมื่อก่อนนะ พี่โก้ใจดีมากๆ พอมาเจอกันอีกมันไม่เหมือนเดิม เนมก็เลยมีช่วงรับไม่ได้บ้างนิดๆ ตอนนี้ก็ไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนสักทีเดียวหรอก เพราะพี่เขาโตแล้ว ไม่มาเล่นปัญญาอ่อนกับเนมเหมือนเด็กๆ อีก แต่บรรยากาศมันก็ใกล้เคียงแล้วล่ะ มันแบบ...คุ้นเคยน่ะ”
“อืม...เหรอ แล้ว....ถ้าพี่เขาไม่เหมือนเมื่อก่อน เนมก็จะไม่ชอบเหรอ”
“ไม่ใช่!! คือ เนมบอกไม่ถูกนะ ปัญหาของเนมมันเยอะ จนเนมเองก็รู้ตัวว่าเราไม่มีทางกลับไปเหมือนเดิมได้อีก เนมก็ไม่คิดว่าเราจะต้องไปเป็นเหมือนตอนเด็ก แต่พอตอนนี้บรรยากาศมันคล้ายๆ เดิม เนมก็เลยดีใจไง แบบว่า...อืม...รู้สึกว่า ใช่...พี่โก้ยังเป็นคนที่เนมรู้จัก ยังเป็นคนเดิม อะไรแบบนี้อะ หม่อนเข้าใจมั้ย”
“ก็.....นิดนึง”
“ไม่เห็นเข้าใจยากเลยหม่อน ก็แค่สรุปง่ายๆ ว่ามันดันตกหลุมรักแฟนตัวเองในรูปแบบใหม่อีกรอบ ก็แค่นั้นเอง”
“เออจริงด้วย ใช่ๆ ที่เนมพูดมาน่ะ ป้องอธิบายได้ตรงที่สุดเลย อย่างนี้หม่อนค่อยเข้าใจง่ายหน่อย”
“เหรอ...งั้นมั้ง”ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้กับคำพูดของป้องที่โดนใจผมเองเหมือนกัน จากที่ไม่คิดอะไร แค่ดีใจและมีความสุขเฉยๆ พอป้องพูดออกมา ในหัวก็เหมือนมีเสียงตัวเองดังขึ้นว่า...ใช่!! ตกหลุมรักอีกครั้งจริงๆ ด้วย!!
ผมนั่งหน้าแดงบิดไปบิดมาให้ทั้งสองคนล้อได้ไม่นานหรอกครับ คีย์ก็เดินมาตบหัวแทบคว่ำจากด้านหลังพร้อมเพื่อนที่มันไปตามมา ใช่แล้ว วันนี้เรามีนัดปาร์ตี้กันที่ห้องของคีย์ ส่วนพวกที่ตามมาก็คือเพื่อนในกลุ่มเตะบอลของมันนั่นแหละ งานนี้ใบหม่อนไม่ได้ไปเพราะแฟนไม่อนุญาต ตอนนี้เลยต้องนั่งรอพี่บอลเลิกเรียนแล้วเดี๋ยวพี่เขาพาไปส่งผู้ปกครองเหมือนเช่นเคย
จากเดิมที่กะว่าจะไปเมากันที่ห้องคีย์ก็เปลี่ยนแผน เพราะจากการพูดคุยของเพื่อนๆ คีย์ ได้ผลสรุปว่าถ้าเมาที่ห้องมัน รุ่งเช้ามันน่าจะโดนไล่ออก เพราะเล่นขนไปกันสิบกว่าคน แต่ละคนคาดว่าจะเมาแล้วเรื้อนทั้งนั้น ดังนั้นเราเลยย้ายแหล่งเมาไปที่บ้านฟิวส์แทน เพราะในทีมที่เตะบอลกันก็มีพวกฟิวส์หลายคน ผม คีย์ ป้อง พร้อมเพื่อนฟิวส์อีกสองคนนั่งรถฟิวส์ไป ส่วนที่เหลือก็กระจายๆ ไปรถคนอื่น
“เนมแม่งตัวเล็กจังวะมึง เล่นกีฬากับเค้าบ้างเปล่าวะ”เพื่อนคีย์ที่นั่งริมประตูอีกฝั่งถาม เนื่องจากแต่ละคนตัวใหญ่ๆ ทั้งนั้น ผมเลยต้องเสียสละนั่งตักคีย์
“มันเล่นนะเว้ย อย่าดูถูกไป เมื่อวานกูเห็นมันวิ่งตามลูกบาสอยู่ กูลุ้นลูกบาสกระแทกหน้ามันตลอดเลย โคตรมันส์”
“เชี่ย กูไม่ได้เล่นแย่ซะหน่อย”เพื่อนฟิวส์แม่งปากเสียอะ ไอ้สองคนนี้ชื่อไก่กับจอห์น เป็นเพื่อนซี้ฟิวส์ ชอบปากเสียแซวผมบ่อยๆ จอห์นจะสนิทกับคีย์เพราะเตะบอลกับไปเที่ยวกันบ่อยๆ มันอยู่หอพักเดียวกับคีย์ หลังๆ ถ้าคีย์บอกว่าไปเที่ยวก็จะไปกับไอ้จอห์นนี่แหละประจำ แล้วก็พากันหิ้วคนโน้นคนนี้กลับมา จอห์นมันก็คล้ายๆ คีย์นะครับ ประเภทหญิงก็ได้ชายยิ่งดีอะไรแบบนี้
ผมต้องทนนั่งให้พวกมันทั้งหมด ย้ำนะครับว่าทั้งหมด จิกกัดผมตลอดทาง ไอ้ป้องนี่ไม่เคยคิดหวังพึ่งอะไรอยู่แล้ว มีแต่จะซ้ำเติมผมมากกว่า แต่คีย์นี่สิ ไม่ซ้ำนะครับ แต่หัวเราะตัวสั่นจนตัวผมกระเพื่อมไปด้วยเลย
นอกจากเพื่อนสนิทฟิวส์แล้วก็มีผมนี่แหละที่เคยมาบ้านหลังนี้ ครั้งแรกที่มาก็ยังอดตื่นตากับความใหญ่ของตัวบ้านไม่ได้ ไม่ใช่ว่าดูไม่ออกหรอกนะว่ามันรวย แต่ว่าบ้านมันสวยมากๆ ต่างหาก ลักษณะบ้านคล้ายๆตึกสองหลังสร้างคู่กันแล้วมีทางเชื่อมน่ะครับ แล้วก็ยังมีหลังเล็กๆ แยกห่างออกมานิดหน่อย แต่มีลักษณะเป็นเดียว ส่วนนี้นี่ล่ะที่จะเป็นแหล่งสุมหัวของเราคืนนี้ ฟิวส์บอกผมตอนที่มาครั้งก่อนว่าตอนแรกกะว่าจะแยกมานอนคนเดียวตามประสาหนุ่มโสดรักสนุกกลับบ้านดึก แต่พอมาอยู่จริงๆ แล้วลำบาก เพราะเวลาจะหาอะไรทานก็ต้องเดินมาบ้านใหญ่ หรืออยากดูหนัง มาดูที่บ้านใหญ่จะดีกว่า เพราะเป็นโฮมเธียร์เตอร์ ฟิวส์ก็เลยกลับไปนอนห้องเดิม ส่วนหลังเล็กนี้ก็เอาไว้ปาร์ตี้หรือให้แขกพัก
พวกเราเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมพร้อม ไม่ใช่พร้อมเมานะครับ พร้อมว่ายน้ำต่างหาก ตอนแรกกะว่ามาถึงจะตั้งวงกันเลย แต่พอเห็นสระน้ำแล้วมันอดไม่ได้ ตั้งแต่คราวที่แล้วผมก็จ้องเอาไว้ละว่าน่าว่าย ในที่สุดก็ได้ว่ายจริงๆ เราใส่บ๊อกเซอร์กันลงน้ำ บางคนก็ยืมกางเกงขาสั้นฟิวส์ บางก็ไม่ว่ายแต่ตั้งวงรอ หนึ่งในนั้นก็คือคีย์ มันกะเมาอ้วกเต็มที่ ผมว่ายน้ำเล่นได้แป๊บเดียวก็โดนป้องกระโดดขึ้นข้างหลังจนตัวผมจมลงไปในน้ำ พอโผล่ขึ้นมาได้เลยแกล้งมันคืน แต่ผมจะไปสู้แรงอะไรมันไหวล่ะ พวกเราเล่นน้ำไป พอเหนื่อยก็ไปพักลอยคอชนแก้วกับวงข้างๆ สระ จนกระทั่งผมเริ่มหนาวคีย์เลยไล่ให้ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด ก่อนจะผมให้ฟิวส์แวะไปเอาเสื้อผ้าที่ห้องคีย์ก่อน ไม่ใช่เสื้อผ้าผมหรอก เสื้อผ้าคีย์น่ะแหละ ยืมมันก่อน แต่ถ้าจะให้มายืมของฟิวส์ผมยังไม่กล้าแฮะ มันแปลกๆ ยังไม่สนิทกันขนาดนั้น
กว่าผมจะอาบน้ำแต่งตัวใหม่เสร็จ พวกนั้นก็ย้ายเข้ามานั่งดื่มในบ้านเล็กแล้ว ผมเดินไปค้นๆ กล่องดีวีดีหน้าโทรทัศน์ อารมณ์นี้อยู่ดีๆ ก็อยากดูหนังน่ะครับ
“หาเรื่องอะไร”ฟิวส์เดินมานั่งยองๆ มองผมที่มีสมาธิในการรื้อของคนอื่นอย่างมาก
“ไม่รู้เหมือนกัน ยังไม่เจออะไรถูกใจอะ”
“จะดูแนวไหนเดี๋ยวช่วยเลือก”
“ไม่รู้อะ อยากดูเฉยๆ”
“เอ๊า แล้วอย่างนี้จะเลือกถูกมั้ย”ฟิวส์เอานิ้วจิ้มหัวผมหยอกๆ แต่ผมผลักไหล่มันคืนจนมันล้มนั่งเลย มือไปจับอะไรมาบ้างก็ไม่รู้ มาจิ้มหน้าเดี๋ยวสิวขึ้นอะ
“ยุ่ง ไปไหนก็ไป”ผมหันกลับมาเลือกต่อ แต่ก็ยังไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรดี เลือกๆ อยู่เสียงเพลงที่คุ้นเคยก็ดัง ผมรีบตะปบโทรศัพท์ตัวเองที่วางไว้ใกล้ๆ มากดรับสายทันที
“ฮาโหลลล”ต้องทำเสียงอ้อนๆ ไว้ก่อนฮะ ความจริงแล้วผมลืมโทรบอกพี่โก้อะ ตอนนี้พี่โก้คงเพิ่งเลิกงานแน่ๆ เลย แต่ทำไมวันนี้เลิกดึกจัง จะสี่ทุ่มแล้ว
“เมายัง”
“เมาอารายยยย คึๆ ยังฮะ เนมเพิ่งเล่นน้ำเสร็จ”
“เล่นน้ำ”
“อ๋อ พอดีเพื่อนๆ มันย้ายที่กินมาบ้านเพื่อนอีกคนแทน กลัวกินที่ห้องคีย์เสียงจะดัง เกรงใจห้องข้างๆ”
“อืม”
“แหะๆ เนมลืมโทรไปบอกอะ พี่โก้เพิ่งเลิกงานเหรอ”ผมลุกออกมานั่งคุยที่เก้าอี้ข้างสระน้ำแทน เพราะทนเสียงแซวจากพวกข้างในไม่ไหว ปากดีกันทุกๆ ตัวเลยให้ตายเหอะ
“เปล่า ไปกินข้าวกับไอ้นิ้งเลยพามันไปส่งบ้านเมื่อกี้”
“อ๋ออออ เนมไม่อยู่เลยนัดสาวเหรอ”ผมแกล้งแซว เพราะพี่โก้ชอบทำหน้าเบ้ๆ ทุกครั้งที่ผมแซวพี่โก้กับพี่นิ้ง หรือแม้กระทั่งชมว่าพี่นิ้งสวยก็เถอะ พี่โก้จะทำหน้าแบบเซ็งๆ กึ่งๆ รับไม่ได้
“สาวดุ้นน่ะสิ”
“ห๊ะ!! พี่นิ้งยังไม่เฉาะเหรอ”
“เปล่า แต่มันเคยมีไง แต่ให้โมดิฟายยังไงพี่ก็ยังนึกภาพมันหัวเกรียนตัวดำออก”
“พี่นิ้งออกจะน่ารัก สวยกว่าผู้หญิงอีก”
“ไปบอกมันไป แล้วนี่ตกลงยังไง จะให้พี่ไปรับรึเปล่า”
“อืม...พวกเนมเพิ่งจะเริ่มตั้งวงกันเอง ดึกมากแน่ๆ เลย พี่โก้กลับไปพักผ่อนดีกว่า แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าค่อยมารับ นะ”
“ตามใจ”
“จะวางแล้วเหรอ”
“อืม พี่ขับรถอยู่”
“อ๋อ งั้นก็วางดีกว่า อันตราย เดี๋ยวดึกๆ เนมโทรหาใหม่นะ”
“อืม อย่าเมามาก”
“เป็นห่วงเหรอ”
“อย่าเมา”พี่โก้ทำเสียงเข้มๆ ตอบกลับมา แต่เข้มได้น่ารักที่สุดสำหรับผมแล้ว เอาเถอะ แค่นี้ผมก็ดีใจจนตัวลอยแล้ว
“ฮ่าๆๆๆ พี่โก้น่ารักที่สุดในโลก โอเค ไม่เมาเด็ดขาด งั้นก่อนนอนเนมโทรหา หรือถ้าพี่โก้จะนอนเร็วก็โทรมานะ แค่นี้ก่อนนะฮะ ขับรถดีๆ นะ”พอได้ยินเสียง ‘อืม’ เบาๆ จากปลายสายผมก็กดวางแล้วถอนหายใจเบาๆ ผมรู้ตัวดีว่ากำลังนั่งยิ้มเพ้อๆ อีกแล้ว ไม่รู้สิ ผมแค่มีความสุข และไม่อยากหาเหตุผลหรือสาเหตุอะไรมาให้คำตอบเหตุการณ์ช่วงนี้ ไม่ว่าจะเพราะอะไรพี่โก้ถึงใจดีกับผมมากขึ้น แต่แค่นี้...ก็พอแล้ว ไม่งั้นผมคงต้องตายเพราะความสุขพวกนี้แน่ๆ
ผมเดินกลับเข้ามาในบ้านอีกครั้ง โครงการดูหนังขอผมถูกขว้างทิ้งแล้วแทนที่ด้วยคาราโอเกะ ไม่ยักรู้ว่าไอ้พวกนี้จะสุนทรีย์ขนาดนี้ ผมเดินมานั่งข้างๆ คีย์ที่เว้นที่ว่างไว้ให้ แก้วของผมถูกชงมาวางทันทีโดยจอห์นที่ยิ้มล้อๆ ผมอยู่ ไม่อยากจะบอกเลยว่าระหว่างที่ผมคุยกับพี่โก้ก็ได้ยินไอ้พวกในบ้านนี่แหละตะโกนแซวตลอด หนักๆ เข้าก็มีเปิดประตูออกมาแซวด้วย แต่ช่างมัน ผมไม่สน
พวกเรานั่งดื่มกันไปเรื่อยๆ จากแหกปากร้องเพลงก็เปลี่ยนมาเล่นเกมส์คลาสสิค วินนิ่งนั่นเอง แต่มันเล่นได้แค่รอบละสองคน คนที่เล่นก็เลยโดนป่วนจากพวกที่รอ ในที่สุดก็ต้องเลิกเล่นกลับมาสู่แผนของผม เปิดหนังดูสิครับจะมีอะไร ดูหนังไปนับเลขกันไป เพลินสุดๆ
“ง่วงแล้วเหรอวะ”คีย์ถามผมที่เอนหัวซบไหล่มันไว้ ถึงคอจะเริ่มอ่อน ตาเริ่มปิด แต่มือยังถือไพ่ไม่ปล่อยนะครับ
“อือ”
“ง่วงก็ไปนอนดิ ไปนอนห้องฟิวส์ก็ได้”ฟิวส์ที่นั่งอีกข้างของผมบอก บ้านหลังเล็กของมันมีหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ หนึ่งห้อง
รับแขก พวกเรากะว่าจะนอนกองรวมๆ กันตรงนี้นี่แหละ แต่เท่าที่ผมดู คาดว่ามันคงไม่นอนจนกว่าจะเช้าจริงๆ พี่โก้โทรมาตอนตีหนึ่งกว่าก่อนเข้านอน เราได้คุยกันแป๊บเดียวผมก็ปล่อยพี่โก้ไปนอน เผื่อพรุ่งนี้จะได้รีบตื่นเช้าๆ มารับผม แต่ผมนี่สิจะตื่นตอนไหนยังไม่รู้เลย
“แล้วพวกมึงล่ะ”
“ไม่รู้ว่ะ เรื่อยๆ กูเริ่มหิวอีกรอบแล้วด้วย”คีย์แม่งชิวเกินไปละ พวกค้างคาวจริงๆ ยิ่งดึกตายิ่งใส
“กูก็หิว มีอะไรให้กินบ้างวะ”พอคีย์พูด ไอ้ป้องก็พูดตาม แล้วก็ตามด้วยคนอื่นๆ เลิกสนใจผมไปทันที แต่ยังคงเหลือฟิวส์ที่สะกิดแขนผมเบาๆ
“ไปนอนในห้องไป พวกนี้อีกนาน เนมนอนตรงนี้ไม่หลับหรอก เกะกะด้วย”แรกๆ ฟังดูดี ทำไมคำสุดท้ายฟังแล้วเชี่ยขึ้นมาทันทีเลย
“เออๆ ไปก็ได้ คีย์ๆ มึงจะนอนก็ไปนอนในห้องกับกูนะ”ผมบอกคีย์ให้ไปนอนเป็นเพื่อน แปลกที่อะครับ ไม่อยากนอนคนเดียว แต่คีย์แม่งไม่ได้สนใจเลย สามัคคีกับไอ้จอห์นไอ้ป้องพากันเดินออกจากบ้านไปทางครัวบ้านใหญ่ คงไปหาของกิน แม่งไม่เกรงใจเจ้าของบ้านที่ยังนั่งตาแป๋วข้างๆ ผมบ้างเลย
“มองอะไร”พอเสาค้ำหลักหายไป ตัวผมก็เอียงสิ ผมไม่เมานะ แค่ไม่เหมือนเดิม ฮ่าๆๆ
“มองคนเมา ไปนอนไป เดี๋ยวไปส่ง”ฟิวส์ฉุดแขนผมให้ลุกขึ้น เพื่อนมันที่ยังนั่งอยู่แม่งก็ปากดี แซวผมกับมันอีกและ
“อย่าอ้วกบนเตียงนะเว้ย ไหวเปล่าเนี่ย”
“ไม่เม๊า!”แม่งถามย้ำ เดี๋ยวอ้วกโชว์เลย ผมเอาเท้ายันๆ ตรงเอวมัน ไล่ให้มันไปไกลๆ ยืนทำหน้ากวนบาทาอยู่ได้ใกล้ๆ
“หาอะไร”ผมควานๆ หาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงขาสั้น แต่ไม่มีแฮะ สงสัยอยู่ข้างนอก พี่โก้บอกว่าจะนอนให้โทรไป ไม่รู้ให้โทรทำไม แต่ต้องโทร อยากโทรด้วย คิดถึง
“โทรศัพท์หาย”
“อยู่ข้างนอกมั้ง เดี๋ยวไปดูให้”มันพูดจบก็เดินออกไปเลย ผมกระดึ้บๆ ให้ตัวมาอยู่กลางเตียงแล้วนอนรอจนเกือบหลับมันก็กลับเข้ามาพร้อมโทรศัพท์ผมที่มันขโมยไป นิสัยเสียอะ
“มองอะไร ไปไหนก็ไปเด้”แม่งแกล้งผมอ่ะ เอาของมาคืนแล้วยังมานั่งเบียดอีก
“จะฟังคนสวีทกับแฟน มีอะไรมั้ย”
“อ๋อออ อยากเสือก โหยยย แล้วก็ไม่บอก”ชิส์ ว่าแล้วยังยิ้มใส่อีก ผมพลิกตัวนอนคว่ำเลย ไม่อยากเห็นหน้ามัน กดเบอร์หาพี่โก้ก่อน สักพักเลยครับกว่าจะรับ
“ทำรายยย ทำไมรับช้า!”ดุใส่เลย เมาครับ ไม่กลัว เอ้ย....ไม่เมาๆ
“........”
“โหลๆๆ พี่โก้ๆๆ ได้ยินเค้าเปล่า โหลๆๆๆๆๆๆ”
“เมาใช่มั้ยเนี่ย”
“ไม่เมา”
“.................”
“เมาก่ะด่ะ คึๆ”
“แล้วไง”
“คิดถึงนะฮะ”งื้อ พูดไปด้วย เขินไอ้ฟิวส์ไปด้วย แต่ทำไมถึงอยากร้องไห้ด้วยนี่ไม่เข้าใจเลย
“เมามากรึเปล่า”
“นิดหน่อย แต่มานอนแล้ว ไม่ดื่มและ อิ่ม”
“นอนตอนนี้แล้วเมื่อไรจะตื่น”
“อือ.....ไม่รู้ฮะ ง่วง”
“ไปนอนไป ตื่นแล้วโทรมาด้วย”
“โทรอยู่ไงฮะ ไม่ได้ยินเหรอ”พี่โก้พูดไม่รู้เรื่องนะ ให้โทรไรอีก ก็โทรอยู่นี่ไง ไอ้พวกข้างนอกก็ตะโกนอะไรกันไม่รู้เสียงดัง ผมจะหันไปด่าก็เจอไอ้ฟิวส์นั่งมองผมท่าเดิมเลย ชิส์ ถือว่าเป็นห้องตัวเองล่ะสิเลยมีสิทธิ์นั่งฟังคนจะสวีทกัน สักพักไอ้จอห์นปากหมาก็เปิดประตูเข้ามาแซวเลย พวกคนอื่นก็ร่วมด้วย เสียงดังจนฟังไม่รู้เรื่อง งง มึน
“พี่โก้....เนมง่วง”
“.......จะให้ไปรับรึเปล่า”
“หืม...ตอนนี้เหรอ หึ ง่วงอะ นอนกันเหอะ เนมคิดถึง เดี๋ยวฝันหานะ”
“อืมๆ ตื่นแล้วโทรมาด้วย รู้เรื่องรึเปล่าเนี่ย”
“อืม รักๆ รู้แล้วน่า คึ”แล้วพี่โก้ก็บ่นอะไรอีกไม่รู้ งงแล้ว ผมนอนคว่ำหน้าหลับมันท่านี้แหละ ถ้าหายใจไม่ออกค่อยพลิกตัว ตอนนี้เมื่อย เหนื่อย ง่วง....แล้วก็คิดถึงพี่โก้ที่สุด
ผมตื่นขึ้นมาเป็นคนแรกของบ้าน แต่ไม่ใช่ว่าตื่นเช้าหรอกนะ ตื่นเกือบจะเที่ยงแล้ว บนเตียงมีคีย์มานอนอีกฝั่ง ส่วนอีกฝั่งมีเจ้าของเตียงมานอนขดตัวข้างๆ สงสัยหนาวเพราะผมแย่งผ้าห่มมาคนเดียวหมดเลย ผมลุกเซๆ ออกมาดูสภาพข้างนอก ไม่แน่ใจว่าตอนที่หลับมีสงครามโลกครั้งที่สามเกิดขึ้นรึเปล่า สภาพถึงได้เละขนาดนี้ มีซากแก้วและจานแตกให้เห็น มีหม้อสุกี้ที่ข้างในเต็มไปด้วยน้ำมาม่าที่เหลืออยู่นิดหน่อย ซองขนมห่อกระจายเป็นหย่อมๆ แล้วก็ศพไม่มีญาติบนพื้น ผมเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำล้างหน้าแล้วก็ใส่ชุดเดิมนี่ล่ะ
“เนมตื่นเช้าจัง”ฟิวส์เป็นซอมบี้ที่ลุกมาเป็นตัวแรก สภาพเหมือนซอมบี้จริงๆ หัวชี้ฟูยิ่งกว่ารังนก แต่หน้ามันก็ยังใสอยู่ดี ทำไมไม่เหมือนผม เมาทีไรตื่นมาหน้าบวมแก้มป่องทุกทีเลย พุงก็บวมด้วย แต่หิว
“หิวอะ มีไรเหลือให้กินมะ”ผมพยายามส่องหาเศษอาหาร น่าสงสารตัวเอง แต่หิวๆๆ
“ง่วงก็บ่น หิวก็บ่น คนอะไร”
“คนน่ารัก”
“แหวะ อยากกินไรล่ะ เดี๋ยวไปบอกพี่แม่บ้านให้”
“อะไรก็ได้อะ รองท้องนิดนึง เดี๋ยวจะกลับแล้ว”
“อ้าวทำไมรีบกลับ ไม่ต่อเหรอ เดี๋ยวพวกนี้มันตื่นมากินต่อนะ”
“โห ไม่ไหวอะ ไม่ค่อยได้เมานานแล้ว เราอ่อน”
“กลับเย็นๆ ดิ เดี๋ยวไปส่ง ป้องมันก็จะกลับไปเอาเสื้อผ้าเหมือนกัน จะได้ออกไปรอบเดียว”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวให้แฟนมารับ”
“อ๋อ แล้วทะเลาะกับแฟนเปล่า ขอโทษแทนพวกมันด้วยแล้วกัน มันชอบเสือกอย่างนี้แหละ”
“ทะเลาะไรอะ เสือกไรเหรอ อ๋อ...ที่ตะโกนแซวอะเหรอ ไม่มีไรหรอก ขำๆ”ผมได้ยินตอนก่อนหลับแว่วๆ นะ แต่ฟังไม่รู้เรื่องหรอก อีกอย่างตอนอื่นที่คุยกับพี่โก้แล้วมันแซว พี่โก้ก็ไม่เห็นได้พูดหรือถามอะไร พี่โก้เป็นผู้ใหญ่แล้วด้วย คงไม่คิดมากหรอก
“แล้วตอนที่มันแย่งเนมรับโทรศัพท์แฟนล่ะ แถมมันพูด...ไม่ดีนิดหน่อย แฟนเนมไม่โกรธใช่มั้ย”
“หือ.....ตอนไหน พูดอะไร”ผมตาสว่างสร่างเมาหายหิวทันที โทรตอนไหน ใครพูด พูดอะไรวะ
“ก็ตอนเช้า....ที่จอห์นมันพูดไปว่าเนมเมาแล้วมือไม่ว่างรับสายเพราะ....นอนกอดกับเราอยู่น่ะ”
++++++++++++++++++++++++++
:z3:
มาม่า....อาหย่อยยยยย
ปล.จีจะอัพประมาณสัปดาห์ละตอนนะคะ ไม่เสาร์ก็อาทิตย์
ปล2.สำหรับใครอยากรู้ว่าหายไปไหน จีขอตอบในเฟสที่เดียวนะคะ ใครอยากรู้ไปอ่านในแฟนเพจเอานะ
ปล3.อาจจะบอกช้าไปสักหน่อย อยากจะบอกตั้งแต่ตอนอัพครั้งก่อนแล้วว่า..............................................ยังไม่ตายค่ะ :z2:
-
ตาไม่ฝาดมาลงตอนใหม่แล้วววววววว :mc4: :mc4: :mc4:
-
งานเข้า!!!
-
:beat: พวกปากไม่ดี งานเข้าแน่ ๆ เนมเอ๋ย :เฮ้อ:
ขอบคุณค่ะและก็ขอให้ทุกเรื่องผ่า่นไปด้วยดีนะค่ะ :call:
-
โอ้ยยยยยยยอะไรกันว่ะเนี่ยยยยยยยยยยย
มาสร้างความร้าวฉานทำไม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :z3:
-
แอร๊ก ก ก ก พี่โก้
เย้ย แบบนี้จะดีหรือเนี่ยน้องเนม ><
,,
แอบดีใจกับตอนใหม่นี้ กรี๊ดด ดดค่ะ
:กอด1: :กอด1:
-
น้องเนม งานเข้าแล้วลูก รอรับระเบิดพี่โก้นะค่ะ จัดเต็มแน่นอนแน่ๆๆๆ
ช่วยน้องเนมลุ้นๆๆๆๆๆๆ
ไม่ให้พี่โก้ระเบิดลงนะค่ะ
อุส่าหว๊านนนหวานกันมาได้ ตอนครึ่งนะเนี่ยย
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เพื่อนมันคิดไม่ซื่อแบบค่อนข้างชัดเจนไปละ
แต่ถ้าไม่ได้คิดแบบนั้นก็โคตรปากเสียอ่ะ
ห่วงแต่น้องเนมนี่สิ เวรกรรมเจงๆ เพิ่งจะดีกันนะ
ดีใจมากที่พี่จีมาอัพอีกแล้ว อิอิ
-
ไม่นะช่วงนี้ไม่อยากกินมาม่านะพี่จี
-
ว่าแล้วว่าต้องเกิดเรื่อง เราปี 3 เท่าเนม แต่ทำไมเราไม่นิสัยเด็กแบบนี้นะ :เฮ้อ:
อยากแย่งโก้มามากอ่ะ สรุปคือที่บ่นๆเนี๊ยะ อยากได้สามีเค้า :-[
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
ขอรออ่านตอนหน้าเลยได้มั้ย
แบบรอพี่จีมาต่อตอนหน้าก่อน อ่านตอนน้องเนมงานเข้า
กลัวจะลุ้นจนไม่เป็นอันทำอะไร55555555555555
-
พี่โก้จะลงโทษเด็กขี้เมายังไงนะ
-
เนมเจอปัญหาแน่ๆ
-
อัพ = อ่านนนนนนนนนนนนนนน
จะไปนอนไม่ไปแล้วค่ะ
-
พี่โก้คงเข้าใจเด็กเมาอยู่แล้ว.....รึเปล่านะ?
-
งานเข้าแล้วเนม
เราก็อ่านไปลุ้นไป มาบรึ้มตอนท้าย o22
-
รอน้าาาาาาาา อยากเห็นพี่โก้หึง ฮิฮิ
-
ตัวใหญ่ๆเป้งๆ "งานเข้า"
:laugh: :laugh:
-
เพื่อนเนมทำไมพูดแบบนั้น แล้วโก้จะว่ายังไงกันนะเนี่ย
-
คิดว่าพี่โก้น่าจะเข้าใจนะ
-
งานเข้าแล้วเนม แต่อยากให้พี่โก้หึงบ้างนะ พี่แกดูชิวเกิ๊น
-
ว๊ะว๊าวววววววว
มาอัพแว้วววววววว
-
อ่านแรกๆ มีความสุขตามเนมเลย ตกหลุมรักอีกรอบกับเเฟนคนเดิม :)
ฟิว นี่ พยายามอยู่ใช่ม่ะ - -"
ประโยคสุดท้ายที่เริ่ดนะ ร้องเห้ย ทันทีเลย
-
ไอ้จอห์นนนนนนนนนนน
หางานให้เนมทำไมเนี่ยยยยยยยย
:angry2: :beat: :angry2: :serius2:
กระโดดขาคู่ใส่ไอ้จอห์น :z6:
-
งานเข้าแล้วน้องเนม
พี่โก้จะว่าไงบ้างเนี่ย
โห้ยพวกเพื่อนนี้ก็ยังไงว่ะ
คนเขากะลังไปได้สวย หงุดหงิด - -"
-
ตอนต้นเรื่องก็สวีทหวานดีแฮะ แต่ตอนจบนี้ ระเบิดถูกวางเรียบร้อย :z2:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ น้องจี :กอด1:
-
งานเข้าแล้วเนมเอ๊ย o22
-
ฟิวนี้อาการแปลกๆนะ เนมจ๋าพี่โก้คงเข้าใจนะ
-
ซวยแล้วเนม รีบไปหาพี่โก้ด่วนเลย :sad4:
-
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนกำลังจะได้กินมา่ม่าเร็วๆนี้ พี่โก้จะโกธรน้องเนมไหมเนี่ยที่ไปนอนกอดคนอื่น ขอเป็นมาม่าชามเล็กพอนะค่ะไม่อยากกินมาม่าบิ๊กแพ็คมันชามใหญ่ไป
-
รอดูกันต่อไปว่าพี่โก้จะตอบยังไง แต่.....ทำให้เราค้างอย่างนี้ได้ไง อีกตั้งเจ็ดวัน
-
เอาแล้วไง.....มันจะมีมาม่าใหมล่ะเนี้ย!
แต่อิพี่โก้คง ไม่ว่าไรหรอก(หรือเปล่า??)
-
เนมไม่มาวววววววววววววววววววว......
-
อยากกิน มาม่า มาม่า
:z2: :z2:
-
o22 ก็สังหรณ์ว่ามันจะมีเรื่อง อุสาโล่งใจว่าเช้าแล้วปลอดภัยซะอีก
-
คุณจีมาแล้วววววววว
ตอนแรกเปิดเรืีิ่ิิองได้ออร่า สีชมพูหวานแหว๋วมาก
น้องเนมกลายเป็นของเล่นของเพื่อนๆไปแล้ว
เพื่อนก็ชอบแกล้งจริง แซงจังเลย
แต่คราวนี้เล่นแรงไปนะ
พี่โก้จะโกรธมากมั๊ยเนี่ย
-
หนูเนมงานเข้า o18
:pig4: คะ
-
งานเข้าอีกแล้วละเนม :เฮ้อ:
-
งานเข้าเนมแน่ เนมไม่คิดอะไร แต่โก้คิดนะ คึ คึ
-
น้องเนมเหมือนจะรอดยาก
มีความสุขอยู่ดีๆ งานเข้าซะเเล้ว :seng2ped:
-
เนมงานเข้าแล้วไง พี่โก้ยิ่งบอกว่าห้ามเมาอยู่ด้วย
พอพี่โก้ใจดีก็เหมือนเนมจะได้ใจอะ เนมห้ามทำพี่โก้เสียใจนะ
-
งานเข้าแน่นอนนน แงๆ
-
:z3: :z3: :z3:
-
เหอะๆๆ ดูตั้งใจไปป่ะ? สร้างความร้าวราน ร้าวฉาน ให้คนอื่นเค้า ไม่ว่าจะด้วยอะไรก็เเล้วแต่
ต่อให้เมาจริงถ้าหวังดี ไม่ว่าจะใครเค้าจะไม่พูดให้แฟนชาวบ้านเค้าฟังหรอกนะ เเย่!!!! :m16:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ดีใจที่พี่จีกลับมาแว้ววววววววววววววว :man1: :-[
ปล.อย่าให้พี่โก้โกรธน้องเนมมากเลยนะ น้องไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ
แม้ว่าจะน่าโมโหที่ไม่ระวังตัว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น
ก็เพราะเนมคิดว่าทุกคนเป็นเพื่อน ถ้าเนมจะผิดก็ผิดตรงที่ไว้ใจนั่นแหละ :เฮ้อ:
-
:3123:
-
งานเข้าอย่างหนัก โดนแน่ๆ
-
เพื่อนเนมหาเรื่องตายแล้วมั้ย เหอๆ
ตอนอยู่กะเจ อิพี่เอ็กซ์ยังไม่อยากสู้กับโก้
แล้วแบบนี้โก้คงจัดการเพื่อนเนมและเพื่ือนของเพื่อนเนมได้ไม่ยาก
-
งานเข้าแล้วเนมเอ๋ย...
-
อ๊ากกกกอะไรเนี่ยคนเค้าหวานๆกันอยู่ ไอพวกเพื่อนปากไม่ดี~ เดี๋ยวพี่โก้ก็แอบงอนในใจหรอก :z1:
-
ชิบ...... น้องเนมมมมมมมมมมมมมม งานเข้าแล้วลูกเอ้ยยยย พี่โก้จ๋า พูดนะพูด แสดงออกนะแสดงออก อย่าเงียบนะพี่นะ >___<
-
เนมเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เมาไม่รู้เรื่องซะแล้วววว
กัวใจพี่โก้จริงๆ ยิ่งไม่ค่อยชอบพูด เก็บเอาไว้ในใจ แล้วจะเคลียร์กันได้มั๊ยเนี่ย :z3:
-
อ้าวววววว
ไอ่เพื่อนเวง ฉิบหายแล้วไหมเล่าาาา
โฮวววววว พี่โก้โกรธป้ะเนี่ยยย
รีบมารับน้องเนมเซ่!!
-
มาแล้ววววววววววววววว :mc4: :mc4: :mc4:
-
งานเข้าแล้วเนมเอ๋ย โก้โกธรแน่ๆ เมาไม่รู้เรื่องขนาดนี้ แต่คิดว่าโก้เตรียมทำโทษเนมแล้วแน่ๆ อดเมากับเพื่อนตลอดแน่เนมเอ๋ยนิสัยแบบโก้เนี้ยเหนือเมฆดูท่าก็ไม่อยากให้มาเมากับเพื่อนอยู่แล้วดูหวงๆน้องเนมเมานี้เข้าทางพี่โก้เลย อิอิ
กอดพี่จี^^
-
เหมือนงานจะเข้า
ฟิวส์เอ็งคิดไรปะเนี้ย = =
-
กรี๊ด น้องเนมหาเรื่องปวดหัวให้ตัวเองแต่มันปวดใจพี่โก้อีกแล้ว
โอ๊ยๆ คนอ่านลุ้นแล้วลุ้นอีก เหมือนคู่นี้จะทะเลาะกันทั้งเรื่องเลยเนอะๆ
แต่ไม่เป็นไร เรารู้ว่าพี่โก้เป็นผู้ใหญ่พอ ไม่โกรธเนมจนไม่ฟังเหตุผล(หรือป่าว)
น้องเนมรีบไปอธิบายให้พี่โก้ฟังนะค่ะ อย่าให้พี่โก้คิดไปเองน่า~
ปล.แค่ตอนนี้คุณจีมาอัพนิยายเราก็ดีใจมากแล้ว
คนอ่านนิยายคุณจีเป็นกำลังใจให้คุณจีเสมอนะค่ะ
-
ค้างอ่ะ....
งานเข้าแล้วเนมเอ๋ย
แล้วฟิวส์นี่ยังไง ชอบเนมใช่มิ หือ
อย่าเชียวนะ ตอนนี้กำลังดีๆอยู่มาทำแบบนี้ได้ไงจ๊ะ
เนมสู้ๆ อ้อนพี่โก้เยอะๆนะ
-
ไอยะะะ ปากเหรอนั่น!!!!
งานเข้าเปล่า
-
:a5:
อ้าว ตายๆๆๆ เนม แย่แน่ๆๆ
ขอบคุณพี่จีที่จะมาทุกอาทิตย์ >< :กอด1:
-
อ้าวว เป็นเรื่อง
-
กรี๊ด มาสร้างความร้าวฉานให้ โก้เนม ทำไม :z3:
หวังว่าพี่โก้นะเข้าใจนะ
-
กำ งานเข้าแล้วจ๊ะ
-
อิตาจอห์นี่น่าจับมาตบปากจริงๆ เค้ากำลังชื่นมื่นกันแท้ๆ ฮ่วยย!!
แล้วฟิวส์ว่าไงอ่ะ ชอบใจล่ะสิ = =lll
รอตอนหน้า พี่โก้หึง~~~
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เราว่า พี่โก้น่าจะรู้ว่าเนมเป็นยังไงอ่ะ
แล้วเนมก็บอกว่ารักพี่โก้มาตลอดเลยนะ
ถ้าจะเข้าใจผิดแค่ขี้ปากคน
คนอย่างพี่โก้ มีวิธีจัดการที่เด็ดขาดกว่าแน่ๆ
เราว่า พี่โก้เดินเกมส์ได้แน่ นัดนี้
ฟิวส์ ล้มพี่โก้ไม่ได้ง่ายๆ หรอก
ถ้าจะใช้แค่มุกหลอกเด็กแบบนี้อ่ะ เหอะๆ
เชื่อมั่นในตัวพี่โก้มากๆๆ 55555
-
ดีใจที่กลับมาแล้ว
คิดถึงเรื่องนี้มาก
น้องเนมยังน่ารักเหมือนเดิม
-
อะ... อ้าว งานเข้าน้องเนมแล้ว
บางที พี่โก้อาจจะไม่โกรธก็ได้เนอะ o22
:กอด1:พี่จี แน่นๆ
-
คงไม่มีเรื่องอะไรหรอก โก้น่าจะเข้าใจแหละ เพราะเป็นผู้ใหญ่มีความคิดถี่ถ้วนอยู่แล้ว
-
เนมงานเข้าอย่างจริงจัง
หวังว่าพี่โก้คงจะไม่โกรธน้า
-
งานเข้าาาาา :z2: :z10:
:call:
-
กรี๊ดดดดดดดด สัปดาห์ละ 1 ตอน ขอบคุณมากค่ะ
น้องเนมเอ๊ยงานใหญ่แน่แน่ ความสงบสุขกำลังจะจากไปแล้ว
เตรียมรับมือให้ดีล่ะ
-
งานเข้าละเนมเอ้ย :เฮ้อ:
-
เนมเมาซะได้เรื่อง ตอนหน้า งานเข้าเต็มๆๆๆ
-
เพื่อนแบบนี้มันต้อง :z6:
-
หืมมมมม งานเข้าโดยไม่รู้ตัวแล้วไงน้องเนมเอ้ยย ><
-
งานงอก........แบบไม่รู้สึกตัว
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!
-
ค้างงงงงงงงง
พี่โก้จะว่าไงเนี่ยน้องเนมมม
-
จอร์นไปพูดแบบนั้นได้ไงฟร่ะ?? :m16:
ปล.คิดถึงพี่จีหายไปนาน :กอด1:
-
ฟิวส์ขาดแน่ ชะตาขาดน่ะ
ฮ่าๆ
-
โอ๊ย โอ๊ย เหงา
คิดถึงพี่โก้
-
หอมกลิ่นมาม่ามาแต่ไกล 555
ดูว่าฟิวส์เองก็อยากสร้างสถานการณ์ด้วยหรือเปล่า
แล้วโก้จะเข้าใจเนมผิดมั๊ยหว่า อยากเห็นเวลาโก้หวงเนมนะครับ
แต่ไม่อยากให้เข้าใจผิดกันไปไกลนัก
-
น้ำเดือดพร้อม !!!!
มาม่าพร้อม !!!!
พี่โก้พร้อม !!!!
น้องเนม ..... พร้อม(มั้ย) ????
555555555555
-
พี่โก้คงอารมณ์เสียน่าดูเลยนะเนี่ย
เนมเพิ่งมีความสุขแท้ๆ
กลิ่นดราม่าเริ่มโชยมาแต่ไกล
-
ไม่ใช่ตอนพิเศษ แต่ก็พิเศษนะ
:mc1: :mc1: :mc1:
+++++++++++++++++++++++++++++++
ผมรู้ว่าช่วงนี้ความสัมพันธ์ของผมกับเนมเป็นไปในทางที่ดีขึ้น อย่าว่าแต่เนมเองก็สังเกตเห็น แม้แต่คนรอบข้างผมก็ยังรู้สึก แต่ไม่ได้เก็บความสงสัยไว้ในใจแบบเนม
“ช่วงนี้มึงสวีทกันดีเนอะ”ถึงจะไม่ได้ไปหาพวกพี่ฟ้าช่วงนี้ แต่ก็ยังมีตัวแทนในการอยากรู้เรื่องชาวบ้านเกาะติดสถานการณ์แทน คนๆ นั้นก็คือนิ้ง
“อะไร”ผมถามโดยไม่เงยหน้าจากการบ้านของเด็กคอร์สเมื่อวาน กว่าจะเจอกันอีกก็สัปดาห์หน้า แต่ก็ตรวจเรื่อยๆ จะได้ไม่สะสมงานไว้
“ก็เห็นมีกริ๊งกร๊างหากัน แถมมึงยังชอบจ้องโทรศัพท์ตัวเองอีก อย่าเถียงล่ะว่าเปล่า”มันดักทางทุกทาง แต่ผมก็ไม่ได้คิดจะปฏิเสธอะไรอยู่แล้ว
“ก็ปกติ”
“ไม่ ช่วงนี้พวกมึงสวีทกัน ความจริงกูว่ามึงเริ่มสวีทตั้งแต่วันที่เนมตบอีแอ๊บที่ร้านแล้ว หรือเพราะเรื่องนั้นวะมึงเลยสวีทกับน้องมันมากขึ้น นี่มึงเป็นพวกชอบเห็นแฟนตัวเองเจ็บตัวเหรอวะ”ดูมัน เพ้อเจ้อไปเรื่อย ปฏิกิริยาของผมอาจจะแปลกไปในทางที่ดีขึ้นนับจากวันนั้นก็จริง แต่ผมไม่ได้ชอบเห็นเนมมีเรื่องกับคนอื่นจนถึงขั้นเจ็บตัวหรอกนะ
“เพ้อแล้วมึง”
“ก็มันจริงนี่ ปกติกูโทรหาน้องเนม น้องก็มีหงุงหงิงๆ บ่นๆ น้อยใจมึงให้ฟังบ้าง แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีเลย กูหลอกถามอะไรไม่ได้เลย เอาแต่เขินใส่ ขนาดพี่ปั้นยังล้วงความลับอะไรไม่ได้ ได้แค่คำตอบเดียวกันว่า...ก็ดีนี่ฮะ พี่โก้ดูแลเนมดี น่ารัก แหวะ ฟังแล้วจะอ้วก”นิ้งทำหน้าแบบรับไม่ได้ ผมพอรู้นะว่าพวกนี้จะโทรหากันบ้าง แต่ไม่ได้สนใจว่าคุยอะไรกัน คิดว่าคุยกันตามประสาสาวๆ แค่นั้น
“ทำไม มึงชอบให้พวกกูทะเลาะกันรึไง”
“วุ้ย มึงนี่ปากหาเรื่อง กูน่ะดีใจที่เห็นมึงกับน้องไปกันได้ดี ช่วงนี้ค่อยเหมือนคนคบกันหน่อย แต่พวกกูเดาใจมึงไม่ถูกใจว่าอะไรทำให้มึงเปลี่ยนแปลงไป หรือเนมมันก็เปลี่ยนด้วยเลยทำให้มึงทั้งคู่ดูผ่อนคลายมากกว่าเดิม ที่พวกกูอยากรู้นี่เพราะเป็นห่วงมึงหรอกนะ ไม่ได้อยากละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวมึงหรอก”นิ้งพูดจริงจังมากขึ้น ผมรู้ดีว่าหลายๆ คนจับตามองการคบกันของผมและเนม และทุกคนพร้อมจะเข้ามาช่วยเหลือหรือให้คำปรึกษา แต่ก็อย่างที่รู้ๆ กัน ว่าอย่างผมคงไม่ได้เดินไปขอความช่วยเหลือใครหรือปรึกษาอะไรกับใครอยู่แล้ว พวกนั้นก็เลยได้แต่พาตัวเองเข้ามาเกาะติดผ่านทางเนม อย่างน้อยก็ยังรับรู้เรื่องราวอะไรจากฝั่งเนมได้บ้าง แต่ไม่ใช่ว่าพวกนั้นไม่จริงใจกับเนมหรอกนะครับ เพราะถ้าลองเป็นคนที่พวกนั้นไม่ชอบล่ะก็ คงไม่เข้ามาสนิทสนมกับเนมแบบนี้หรอก
“กูรู้ แต่มันไม่มีอะไรหรอก กูแค่...ตัดสินใจอะไรบางอย่างเท่านั้น”ใช่...ผมแค่ตัดสินใจอีกครั้ง จากที่เห็นเนมมีเรื่องกับตอง ทำให้ผมกลับมาคิดอะไรหลายๆ อย่างใหม่ และตัดสินใจใหม่อีกครั้ง วางเดิมพันใหม่อีกครั้ง
“ตัดสินใจอะไร...บอกได้หรือเปล่า”นิ้งยังคงรักษาสีหน้าและน้ำเสียงเรียบนิ่งเอาไว้ มันไม่ได้ถามด้วยความอยากรู้ แต่ถามเพราะเป็นห่วงการตัดสินใจของผม
“ก็แค่...วางเดิมพันเพิ่ม”ใช่ แค่วางเดิมพันเพิ่ม แค่...วาง ’ใจ’ เพิ่มลงไป...มากกว่าเดิม
“กูคงไม่ถามนะว่าเดิมพันอะไร เพราะแค่นี้กูก็คอยลุ้นตลอดแล้ว แต่อย่าลืมนะ มีปัญหาอะไรอยากระบายก็คุยกับกูได้ กูสัญญาจะนั่งฟังเฉยๆ ไม่ซักไม่ถามอะไรให้มึงไม่สบายใจเด็ดขาด”
“แต่ไม่สัญญาว่าจะไม่บอกคนอื่นใช่มั้ย”ผมแกล้งแซวในเรื่องที่มีความเป็นไปได้สูง มันก็ทำเป็นยิ้มๆ เอียงๆ เอามือตบไหล่ผมจนคนอื่นหันมามอง
“แหมมมม...มึงก็...มึงก็ต้องยอมรับสิว่ากระแสเรื่องมึงกำลังมาแรงในกลุ่มพวกเรา ใครๆ ก็อยากรู้ แล้วจะให้กูเก็บเงียบไว้คนเดียวได้ไง ทุกคนเป็นห่วงมึงท๊างน๊านนนน”มันไม่ปฏิเสธด้วยนะ แต่ช่างเถอะ ผมรู้ว่าถ้ามีเรื่องอะไรที่อยากให้มันรักษาความลับให้จริงๆ มันก็ทำได้เพื่อผม
หลังเลิกงานผมชวนนิ้งไปทานข้าวด้วยกันก่อนจะขับไปส่งมัน ก่อนจะขับรถกลับผมโทรถามเนมอีกครั้งว่าจะกลับห้องหรือเปล่า ผมจะได้เปลี่ยนเส้นทางถูก แต่เนมไม่เปลี่ยนใจ ผมก็เข้าใจนะ ช่วงนี้เป็นช่วงโค้งสุดท้ายที่พวกมันจะสนุกสนานกันได้ เพราะอีกไม่กี่วันมันก็ต้องเตรียมตัวสอบกันแล้ว และหลังจากนั้นก็ปิดเทอม พี่โมทย์โทรมาบอกผมแล้วเรื่องวันหมั้น ช่วงนี้พี่เขายุ่งๆ อยู่ คงจะนัดเอาการ์ดเชิญพร้อมว่าที่พี่สะใภ้มาเปิดตัวเร็วๆ นี้ ส่วนเจก็ส่งข่าวมากำลังจะกลับมา แต่ยังกำหนดวันแน่นอนไม่ได้เพราะทะเลาะกับแฟนอยู่ ปัญหาไม่ได้ใหญ่อะไร เป็นปัญหาเดิมที่ถึงแม้แม่ของพี่เอ็กซ์จะบินไปจัดการให้ และได้บทสรุปแบบที่เจต้องการ แต่พี่เอ็กซ์ก็ยังไม่พอใจอยู่ดี เลยงอนๆ เจอยู่ช่วงนี้ อันนี้เจโทรมาบ่นให้ฟังว่าพี่เอ็กซ์งอน ผมได้ยินแล้วไม่อยากนึกภาพตามเลย ช่วงนี้เจเลยต้องเอาใจพี่เขามากหน่อย เรียกว่าสวีทส่งท้ายชีวิตที่เมืองนอกประมาณนั้น ก็คล้ายๆ ฮันนีมูนละนะผมว่า
ผมกลับมาถึงห้อง นั่งทำงานต่ออีกนิดหน่อย ก่อนจะลงมือทำความสะอาดห้อง ทั้งห้องผมและเนม ห้องเนมค่อนข้างรกกว่าผมมาก ถึงปกติเนมจะไม่นอนห้องตัวเอง แต่ของส่วนตัวทุกอย่างจะอยู่ในห้องนี้ และเพราะไม่ได้นอนห้องตัวเอง เวลารื้ออะไรทิ้งเอาไว้ก็เลยไม่รู้สึกว่ามันรกแล้ว ปกติผมไม่ค่อยเข้าห้องเนมหรอกครับ ผมมีความคิดว่าคนทุกคนต้องมีพื้นที่ส่วนตัว ในความหมายผมไม่ได้หมายถึงอาณาบริเวณใดๆ แต่หมายถึงบางสิ่งบางอย่างที่เราไม่จำเป็นต้องแชร์กับคนอื่น บางคนอาจจะติดกับการไปดูหนังคนเดียว ต่อให้มีแฟนก็ยังชอบที่จะดูคนเดียวในบางครั้ง หรือชอบที่จะไปเที่ยวต่างจังหวัดแบบแบ็คแพ็ค เดินป่า ถ่ายรูป อย่างผมอาจจะมีพื้นที่ส่วนตัวเยอะหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ว่าห้ามทุกคนก้าวก่ายไปทุกอย่าง ส่วนเนมผมยอมรับว่าผมไม่ได้อ่านออกไปเสียหมด ผมไม่แน่ใจว่าเนมมีความลับอะไรอยากเก็บไว้ส่วนตัวหรือเปล่า ถ้ามีจะเก็บซ่อนไว้ที่ไหน เพราะงั้นผมเลยเลือกจะไม่ยุ่งกับห้องนอนเนม
หลังจากเก็บกวาดห้อง อาบน้ำเตรียมตัวนอนก็ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่า ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองที่วันนี้แทบไม่มีสายเข้าจากเนมกดโทรไปหาเบอร์ล่าสุดที่โทรออก ฟังจากเสียงที่เล็ดรอดเข้ามา เนมคงไม่ได้เดินหนีไปพูดที่อื่น ทำให้ได้ยินเสียงแซวดังขึ้นเรื่อยๆ เนมพยายามตะโกนแข่งสลับหันไปด่าเจ้าของเสียงซึ่งไม่ค่อยมีชื่อคุ้นหู ผมย้ำหลายรอบว่าให้เนมโทรหาก่อนนอน เผื่อว่าจะเปลี่ยนใจกลับมานอนห้องผมจะได้ตื่นไปรับ คิดว่ากว่าจะเลิกกินคงใกล้ๆ เช้านั่นล่ะ เนมรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ น้ำเสียงยังใสแจ๋วไม่มีอาการเมา
ใกล้สว่างเสียงโทรศัพท์ข้างเตียงดังจนปลุกผมตื่น มือคว้ามากดรับโดยไม่ดูเบอร์เพราะคิดว่าต้องเป็นเนมแน่ๆ แล้วก็ใช่จริงๆ เสียงต่างจากก่อนผมนอนลิบลับ ฟังเสียงยานๆ อ้อนๆ แล้วก็ทำให้ยิ้มได้ทั้งที่ยังหลับตาอยู่ ท่าทางเนมจะเมาพอสมควร แทบจะคุยไม่ค่อยรู้เรื่อง เสียงรอบข้างยังคงดังเหมือนเดิม ผมกะว่าถ้าเนมอยากให้ผมไปรับผมก็สามารถขับรถไปได้ แต่อีกฝ่ายนี่สิที่ท่าทางจะไม่เหลือสติรอผมไปถึง ผมไม่สนใจเสียงแซวที่ได้ยิน ปล่อยให้เนมไปนอน ผมก็จะนอนอีกสักงีบแล้วค่อยตี่นมาโทรหาเนมอีกครั้งดีกว่า
ผมตื่นอีกครั้งเกือบแปดโมงเช้า อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็โทรหาเนมอีกครั้ง อาหารในตู้เย็นหมดหลายอย่าง ผมกะว่าจะออกไปหาซื้อแล้วจะแวะไปรับเนมกลับมาพร้อมกัน รอฟังสัญญาณจนเกือบถอดใจอีกฝ่ายก็รับสายพอดี
“คร้าบบบบบ”เสียงรับไม่ใช่เสียงของเนม
“เจ้าของเครื่องอยู่ไหน”ผมไม่พูดว่า ‘ขอสายเนม’ เพราะผมคิดว่าไม่จำเป็นต้อง ‘ขอ’ กับใคร
“สลบเหมือดตายคาอกไอ้ฟิวส์ไม่ฟื้นเลย มันเมาน่ะครับพี่ กอดปล้ำเพื่อนผมแน่นไม่ยอมปล่อย สงสัยจะติดหมอนข้างนะพี่นะ”คำที่พูดออกมาผมไม่รู้หรอกว่าจริงหรือไม่ เพราะเวลานอนเนมชอบนอนกอดผมจริง และหากจะเผลอไปกอดใคร ผมก็โทษเนมไม่ได้เต็มที่ แต่ที่แน่ๆ...เพื่อนเนมกลุ่มนี้คงไม่หวังดีกับเนมเท่าไร หรือไม่ก็...หวังดีกับคนอื่นซึ่งเป็นคนที่บอกว่านอนกอดกับเนม
ผมเลือกที่จะวางสายไป แม้อีกฝ่ายจะยังพูดพร่ำอะไรอีกมากมายออกมา และมีเสียงรอบข้างกระซิบกระซาบเบาๆ บางเสียงคุ้น แต่ส่วนใหญ่ไม่คุ้น และส่วนน้อยที่จะเป็นเสียงห้ามปราม
เสียงโทรศัพท์ดังแทรกเสียงพี่ปั้น ผมมองพร้อมๆ เจ้าของบ้านทั้งสอง หลังจากโทรศัพท์ป่วนเมื่อเช้าผมก็ออกไปซื้อของแล้วแวะมาบ้านสองคนนี้ เรียกว่ามาปลุกเจ้าของบ้านก็ว่าได้ สองคนนี้ไม่รู้หรอกว่าผมเจอพวกโรคจิตป่วนเมื่อเช้า รู้แค่ว่าเนมไปค้างบ้านเพื่อนแค่นี้ยังแซวผมไม่หยุดเลย หาว่าผมเหงาเพราะเมียไม่อยู่เลยต้องมาหาพวกแกทั้งคู่
“ตื่นแล้วเหรอ”ผมหยิบโทรศัพท์เดินออกมาคุยนอกตัวบ้านเพราะรำคาญสายตาล้อเลียนของทั้งคู่มากกว่าจะเขิน
“ฮะ....อืม...พี่ทำไรอยู่เหรอ”น้ำเสียงเนมค่อนข้างเบาและอ้ำๆ อึ้งๆ คิดว่าคงรู้วีรกรรมเพื่อนตัวเองบ้างแล้วล่ะมั้ง
“อยู่บ้านพี่ฟ้า”
“เนมโทรมากวนหรือเปล่า”
“เปล่า แล้วจะกลับหรือยังพี่จะได้ไปรับ”ตอนนี้ก็บ่ายโมงกว่าแล้ว สงสัยจะตื่นเพราะหิวแน่ๆ
“ฮะ พี่โก้มารับที่บ้านเพื่อนเนมนะ”เนมบอกทางผม ซึ่งก็อยู่คนละทิศกับบ้านพี่ฟ้า เลยต้องรีบออกไปหน่อย ผมบอกลาพี่ฟ้าพี่ปั้น พร้อมหยิบขนมที่พี่ปั้นฝากไปให้เนม ขับรถราวๆ หนึ่งชั่วโมงก็มาถึง ผมโทรบอกตอนขับเข้ามาในหมู่บ้าน จอดลงหน้าบ้านที่เนมยืนรออยู่ หลังประตูรั้วมีบรรดาเพื่อนของเนมยืนจับกลุ่มคุยกัน และหลายๆ คนลอบมองเข้ามาในรถซึ่งมีผมนั่งอยู่คนเดียว เนมหันไปโบกมือลาเพื่อน เสียงแซวยังมีเหมือนเดิม ยิ่งพอเนมหันไปชูกำปั้นขู่พวกนั้นก็ยิ่งหัวเราะ เพราะเป็นการขู่ที่น่ารักมากกว่าน่ากลัว เนมรีบเปิดประตูแล้วปิดอย่างรวดเร็ว คงรู้ว่าเพื่อนตัวเองกำลังพยายามจ้องเพื่อจะมองหน้าผมให้ชัดๆ จริงๆ เรียกผมลงไปคุยเลยก็ได้นะ ถ้าอยากเจอมากขนาดนั้น
“กินข้าวหรือยัง”หลังจากพ้นเขตหมู่บ้านจัดสรรของเพื่อนเนม ผมเป็นฝ่ายชวนคุยก่อน ส่วนเนมเอาแต่มองหน้าผมสลับกับตักตัวเองและวิวนอกรถ พอผมหันไปสบตาก็หันหน้าหนี อยากจะหัวเราะเหมือนกันนะกับท่าทางหงอๆ แบบนี้
“ยังฮะ พี่โก้ล่ะ”
“กินแล้ว เบาะหลังพี่ปั้นฝากขนมมาให้ หิวก็กินรองท้องไปก่อน”เนมเอี้ยวตัวไปหยิบถุงขนมมานั่งแกะกินอย่างว่าง่าย ท่าทางจะหิวจริง พอกลับมาถึงคอนโดฯ เมื่อเห็นผมเปิดท้ายรถหยิบถุงต่างๆ ที่ไปเดินซื้อมา เนมก็รีบเดินเข้ามาช่วยถือ จากนั้นก็ช่วยกดลิฟต์ เปิดประตูห้อง จัดห้องเข้าตู้ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่แล้วก็มานั่งแหมะอยู่บนโซฟาข้างๆ ผม
“พี่ทำข้าวผัดห่อไข่ไว้ให้บนโต๊ะ ตักแกงจืดในหม้อมากินด้วยล่ะ”ผมแตะหน้าผากเนมเบาๆ ว่ามีไข้หรือเปล่า เพราะเสียงแหบนิดๆ แต่ตัวยังเย็นจากการอาบน้ำเลยไม่ค่อยรู้ แต่น่าจะไม่เป็นอะไรหรอก
“พี่ไม่กินอีกเหรอ กินเป็นเพื่อนกัน”
“เพื่อนเหรอ”ผมพูดสวนทันทีจนเนมอ้าปากค้างนิ่งไป
“...ฟะ..แฟน...ฮะ”เนมหน้าเสียนิดๆ แต่ก็หน้าแดงด้วย
“ไปกินข้าวสิ เดี๋ยวจะเย็น”เนมลุกขึ้นเดินๆ หยุดๆ หันมามองผมแล้วก็เดินต่อ จนไปนั่งที่โต๊ะทานข้าว โดยหันหน้ามาทางผม ทานไปมองหน้าผมไปแป๊บเดียวก็หมดแล้วก็มานั่งเบียดผมต่อ ย้ำว่าเบียดจริงๆ นะครับ ขานี่แทบจะเกยขึ้นมาบนเข่า สะโพกก็เกือบอยู่บนตัก แถบยังซบหน้าบนแขนก่อนจะไหล่มาตรงอก ส่วนมือนี่คว้าหมับกอดเอวผมไว้ตั้งแต่เริ่มหย่อนก้นลงมาแล้ว
“เป็นอะไร”
“พี่นั่นแหละเป็นอะไร”
“เปล่านี่”
“จริงอะ”
“อืม”
“ไม่เชื่อ”
“ยังไม่หายเมารึไง”
“หายแล้วเหอะ แต่พี่นั่นแหละเป็นไรล่ะ”
“ก็บอกว่าไม่ได้เป็นไง แล้วนี่จะนั่งก็นั่งดีๆ ไม่เมื่อยรึไง”จะนั่งพิงก็ไม่พิง จะนั่งตักก็ไม่เชิง ครึ่งๆ กลางๆ ผมเลยต้องพลอยโอบหลังไว้กันเนมหล่นไปด้วย
“ก็จะนั่งอย่างนี้อะ”พูดจบคราวนี้มาทั้งตัว เขยิบขึ้นมานั่งบนตักพร้อมเลื่อนหน้าฝังซอกคอเสร็จสรรพ น้ำเสียงเหมือนจะวีนแต่การกระนำนี่อ้อนซะ
“หนัก”
“อย่าบ่นดิ ชอบหาว่าเนมอ้วนอะ นิสัยไม่ดี”ผมหลุดขำเลย สงสัยจะฝังใจไปแล้วเรื่องน้ำหนักเนี่ย เพิ่งรู้ว่าเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับผู้ชายได้เหมือนกัน
“เพิ่งกินข้าวอิ่มๆ ก็นั่งให้อาหารย่อยดีๆ สิ”ผมจับสะโพกยกขึ้นแต่เนมเกร็งตัวฝืนพร้อมทุบหลังผมรัวจนผมต้องยอมแพ้ ไม่ได้เจ็บ แต่แกล้งพอแล้ว
“ทำไมวันนี้ขี้แกล้งอะ....มีไรเปล่า”เสียงถามหงอยๆ กึ่งกลัวแต่อยากรู้ ขนาดไม่เงยหน้านะ ผมยังนึกภาพหน้าเนมออกเลย เป็นเพราะผมไม่ได้เอ่ยถึงโทรศัพท์เมื่อเช้า เนมเลยยิ่งกระวนกระวาย ยิ่งผมนิ่งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เนมก็ยิ่งอยู่ไม่สุข เห็นอย่างนี้ผมก็รู้แล้วล่ะว่าที่เพื่อนเนมพูดทางโทรศัพท์น่ะไม่จริง
“อะไรล่ะ”
“อื้ออออ”
“อื้ออะไร ขอภาษาคน”
“โอ้ย! พี่อะ ขี้แกล้งว่ะ ก็เรื่องที่พี่โทรมาตอนเช้าไง แล้วเพื่อนเนมรับอะ พี่ไม่โกรธใช่ป่ะ”
“อืม ไม่โกรธ”
“จริงๆ นะ”
“จริง”
“นิดนึงก็ไม่เหรอ”
“ไม่”
“จริงอะ”เสียงเริ่มเบาลง หงอยๆ นิดๆ ซึ่งผมไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไม
“ก็เพื่อนเราพูดไม่จริงไม่ใช่รึไง แล้วทำไมพี่ต้องโกรธ”
“พี่โก้ไม่เชื่อที่เพื่อนมันพูดสักนิดเลยเหรอ”
“หรืออยากให้เชื่อ”
“ไม่ๆๆ เนมไม่ได้ทำอย่างนั้นจริงๆ สาบานเลย”เนมรีบเด้งหน้าออกมา สั่นหน้าปฏิเสธรัวๆ พร้อมยกนิ้วสาบานไปด้วย
“อืม พี่ก็เชื่อไง แต่เพื่อนเนมกลุ่มนี้พี่ว่าห่างๆ ไว้ดีกว่านะ”ถึงผมจะรู้ว่าเรื่องที่พวกนั้นพูดมาไม่จริง แต่อีกเรื่องที่รู้ว่าจริงคือเพื่อนเนมกลุ่มนั้นไม่สนับสนุนให้เนมคบกับผม ถึงได้กล้าปากหมาใส่ไฟใส่คนที่เป็นแฟนเพื่อนตัวเอง ไม่ว่าจะเพราะเหตุผลอะไร แต่เมื่อเรารู้แล้วว่าพวกนั้นพยายามสร้างปัญหาให้เกิดขึ้น ทางที่ง่ายที่สุดในการป้องกันก็คือให้เนมห่างเพื่อนกลุ่มนั้นซะ
“ความจริงพวกมันแค่เมามากนิดหน่อย แล้วก็ปากเสีย นอกนั้นนิสัยก็โอเคนะฮะ”เนมอึ้งนิดๆ เมื่อผมพูดเหมือนให้เลิกคบคนกลุ่มนั้น เลยพยายามแก้ต่างให้เพื่อนตัวเอง
“พี่เข้าใจ พวกคะนองปากดีแบบนั้นพี่เคยเจอบ่อย พี่ไม่ได้ห้ามถ้าเนมจะคบเพื่อนแบบนั้น แต่ก็ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน ปากหมาๆ แบบนั้นท่าทางจะรอดตีนคนอื่นยาก”
“แหะๆ....นึกว่าไม่โกรธ”เด็กหน้าหงอรีบยิ้มประจบเอาใจ กอดคอผมหมับแล้วหอมแก้มซ้ายขวาทำเหมือนผมเป็นเด็ก จนผมอดไม่ได้ที่ยิ้มออกมาเมื่อแก้มใสๆ เอียงซ้ายเอียงขวามาแตะปากผม แต่ทำเสียงเอฟเฟ็คเหมือนผมเป็นคนหอมแก้มตัวเอง แขนที่โอบรอบเอวเล็กๆ ค่อยๆ รัดให้กระชับขึ้นก่อนจะเอนตัวลงนอนราบบนโซฟาโดยมีเนมนอนทาบด้านบน เด็กหน้าเป็นเปลี่ยนจากหน้าหงอยๆ เป็นฉีกยิ้มกว้าง ก้มหน้าจุ๊บปากผมเบาๆ เมื่อผมนิ่งก็ยิ่งจุ๊บถี่ๆ ขึ้นผมต้องเป็นฝ่ายเริ่ม ดันท้ายทายให้ก้มลงมานิ่งๆ แล้วเม้มริมฝีปากนุ่มเบาๆ ตวัดปลายลิ้นเพิ่มความชุ่มชื้นก่อนสอดลึกรับรสหวานด้านใน เสียงหวานหูครางเบาๆ เมื่อถูกลูบไล้เหนือบั้นท้ายนิ่มเด้งสู้มือ ผมแกล้งตบเบาๆ ทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งพร้อมร้องประท้วงหงุงหงิงในลำคอ ฟันเล็กๆ แกล้งกัดปลายลิ้นคืนเบาๆก่อนตวัดเลียปลอบ เสียงหวานร้องดังขึ้นทุกครั้งที่ผมสะกิดยอดอก
ผมลากฝ่ามือสอดเข้าไปในเสื้อผ้ากระตุ้นสัมผัสไปทุกส่วนตั้งแต่แผ่นอกนวลเนียน ยอดอกเล็กสีสวย เอวบาง สะโพกเล็ก บั้นท้ายนุ่มนิ่ม จนลากผ่านเบาๆ ที่ช่องทางด้านหลัง เนมตัวสั่นเบาๆ ทุกครั้งที่สัมผัสตรงนี้ ยิ่งลึกล้ำมากเท่าไร ใบหน้าหวานยิ่งบิดเบี้ยว ตาปรือ เม้มริมฝีปากแน่น เมื่อทนกลั้นเสียงไม่ไหวก็จะก้มลงจูบผม และอ้อนให้ผมจูบตอบ ปลายลิ้นเล็กตวัดเลียลากนำทางชิมความหวานด้านใน เลื่อนมือดึงกางเกงขาสั้นและกางเกงในให้หลุดออกไปจากขาพร้อมกัน แล้วดันตัวลุกขึ้นนั่ง ดึงเสื้อเนมออกโดยเจ้าตัวให้ความร่วมมือและช่วยถอดเสื้อผมกลับ ปากเล็กขมเม้มซอกคอ ทั้งออกแรงกัดเบาๆ เมื่อผมเร่งจังหวะที่ด้านล่าง มือเล็กปะป่ายทั่วแผ่นอก สะโพกขยับระบายแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น แต่ยิ่งขยับ ผมก็ยิ่งเป็นฝ่ายทนไม่ไหว ต้องดึงหน้าเนมเงยขึ้นจากแผ่นอกผมขึ้นมาประกบจูบ ดูดเม้มปากล่างแรงๆ เรียกเสียงครางให้ดังมากขึ้น เนมแอ่นอกเสียดสีเหมือนตัวเองใกล้จะทนไม่ไหว ตากลมโตปรือมองอย่างอ้อนวอน
“ตรงนี้นะ”ส่วนมากเราแทบไม่เคยมีอะไรกันนอกห้องนอน หรือถ้ามี เราก็จะไปจบกันในห้องทุกครั้ง แต่ที่ครั้งนี้ต้องขอ เพราะผมหมายถึงตรงนี้...และจบตรงนี้ ซึ่งไม่มีตัวช่วย เนมอาจจะเจ็บนิดหน่อย และลำบากเรื่องทำความสะอาดหลังเสร็จแล้ว
“อื้อ....ฮะ...เร็วหน่อย”มือเล็กแตะขอบกางเกงผม ตัวสั่นทุกครั้งที่ผมแกล้งขยับนิ้วด้านหลังให้สอดลึกและเน้นมากขึ้น
“อ๊า~...หยะ....อย่าแกล้ง......”
“ถอดกางเกงให้หน่อย”ผมจับสะโพกเนมยกขึ้นให้เนมชันเข่าไว้ จะได้ถอดกางเกงผมง่ายๆ ซึ่งผมยกหน้าที่นี้ให้เนมทำไป และคอยเตรียมความพร้อมให้เนมเรื่อยๆ จนกว่าเนมจะเตรียมความพร้อมให้ผมเสร็จ
“พี่โก้...อื้อ....หยุดก่อน.....”เนมพยายามเอี่ยงยอดอกที่ผมกำลังชิมรสหนีจนผมต้องสอดมือล็อคไว้ให้อยู่นิ่งๆ มืออีกช้างเลื่อนมาสัมผัสด้านหน้าที่ดันเบียดผมอยู่ แค่ขยับรูดเบาๆ เนมก็ตัวสั่นตัวงอจนแทบจะทรุดนั่ง สลับกระตุ้นทั้งหน้าหลังไปเรื่อยๆ โดยมีมือเล็กๆ คอยขัดขวางบ้างเป็นระยะเมื่อตัวเองทนไม่ไหว
“ถอดต่อสิ”ผมจับมือเนมที่พยายามดันบ่าผมให้แตะที่กระดุมกางเกงยีนส์ มือสั่นๆ พยายามทำหน้าที่ให้เร็วที่สุด ที่ยิ่งผมก็ยิ่งเร่งทั้งมือและปาก ยอดอกเล็กชูชันล่อสายตา ผมขบฟันลงเบาๆ จนได้ยินเสียงร้องพร้อมร่างที่ทรุดนั่งและกอดผมแน่น ปลายลิ้นตวัดเลียปลอบประโลมความเจ็บเมื่อครู่ ก่อนจะย้ายไปทำกับอีกข้างเพื่อความเท่าเทียม
“ยังถอดไม่เสร็จเลย”
“....อื้อ....อย่า...แกล้งเนมเลย....อึ๊...นะ....นะฮะ....อื๊อออ...นะ...เนมไม่ไหวแล้ว”มือเล็กวางทาบเหนือเป้ากางเกงที่ยังถอดไม่เสร็จ แล้วค่อยๆ ขยับลูบผ่านเนื้อผ้าที่ไม่ได้ช่วยลดสัมผัสได้เลย ผมดันตัวเนมให้ลุกจากตักแล้วถอดกางเกงตัวเองด้วยความรวดเร็วเพราะมีมือเล็กๆ คอยลูบไล้ไม่ได้หยุด
“นั่งไหวมั้ย”ผมประคองสะโพกเล็กไว้ เจ้าตัวไม่ตอบ แต่ค่อยๆ หย่อนสะโพกลงมาช้าๆ โดยมีผมช่วยประคอง ถึงผมจะช่วยกระตุ้นเตรียมความพร้อมให้มากขนาดไหน แต่ก็ยังคงคับแน่นและบีบรัดทุกครั้ง กว่าจะเข้าไปจนหมดผมแทบทนนิ่งไม่ไหว เพราะเนมทั้งส่ายสะโพกแอ่นอกระบายอารมณ์ตัวเอง แต่เป็นการกระตุ้นอารมณ์ผมตลอด สองมือประคองเอวบางขยับเบาๆ ให้เนมเริ่มขยับหลังจากปล่อยให้นั่งพัก ตากลมโตพยายามสบตาผมอย่างออดอ้อนให้ผมผ่อนความเร็วลง เนมคล้องคอผมกอดไว้แน่น ดึงรั้งให้ผมหันไปจูบตอบเมื่อผมไม่ลดจังหวะให้ แผ่นอกเนียนเสียดสี ยอดอกสะกิดลากผ่านจนผมต้องละมือข้างหนึ่งมาสัมผัส ขยี้เบาๆ เสียงเรียกครางและแรงบีบรัดที่มากขึ้น ผมตวัดขาออกไปนอกโซฟาทำให้เนมต้องหันตาม ก่อนจะดันแผ่นอกให้เอนไปด้านหลัง เนมรีบคว้าคอผมยึดไว้เมื่อผมเด้งสะโพกสวนให้เนมขยับต่อ ยอดอกเล็กเริ่มแดงเรื่อจากการเสียดสี แต่ยิ่งล่อตาล่อใจมากขึ้น มือเล็กคว้าเส้นผมหลังท้ายทอยดึงรั้ง มืออีกข้างที่วางเหนือเข่าผมเกร็งแน่นเมื่อต่างฝ่ายต่างขยับเร่งจังหวะอย่างไม่มีใครยอมใคร ฝ่ามือผมปรนเปรอด้านหน้าให้เนมไม่หยุด ยิ่งขยับเร็วเท่าไรเนมก็ยิ่งขยับสะโพกเร็วมากขึ้นเท่านั้น จนใกล้ขีดสุดของอารมณ์ผมอุ้มเนมลงมานอนบนพื้นโดยที่ไม่ได้ขยับออกจากกัน เสียงหวีดร้องดังกว่าเดิมทุกครั้งที่ผมกระแทกสะโพกเข้ามารัวเร็วกว่าเมื่อครู่ สะโพกเร็วส่ายรับทุกครั้งที่ผมขยับฝ่ามือให้เร็วขึ้น มืออีกข้างประสานกันบีบรัดอย่างลืมเจ็บ จนใกล้สุดทาง เนมรีบคว้าคอผมพอๆ กับผมที่ก้มลงประกบจูบก่อนจะปลดปล่อยออกมา ผมเงยหน้ามองร่างบนพื้นนอนตาปรือ อ้าปากครางเบาๆ แล้วเร่งสะโพกตัวเองเน้นๆ ให้ลึกขึ้นแรงขึ้นกว่าเดิม ดึงสะโพกเล็กให้แนบชิดก่อนจะปลดปล่อยข้างใน ผมก้มลงจูบปากนุ่มที่เผยอหายใจหอบอย่างเหนื่อยอ่อน แล้วแกล้งขยับสะโพกเบาๆ สองสามทีจนเจ้าตัวกัดลิ้นผมตอบแทนนั่นล่ะถึงได้หยุด ใบหน้าหวานซับเหงื่อเม้มปากบีบมือผมแน่นเมื่อผมค่อยๆ ขยับส่วนที่ยังเชื่อมกันอยู่ออก
“อาบน้ำให้เนมหน่อยนะ”เสียงเล็กๆ บอกอย่างออดอ้อน ทั้งสีหน้าท่าทาง
“อยากเปลี่ยนที่เหรอ”
“บ้า...อาบเฉยๆ”เนมตีไหล่ผมแล้วทำหน้างอนิดๆ
“อาบเองสิ โตแล้ว”ผมแกล้งลุกขึ้นนั่งเนมรีบโอบคอจนตัวลอยตามผมขึ้นมา
“นะๆ อาบให้หน่อยนะ เนมเหนื่อย เจ็บหลังด้วยอะ”ผมโอบหลังบางไว้แล้วก้มมอง หลังแดงนิดๆ เพราะถูกับพื้นเมื่อครู่ ผิวบางๆ แบบนี้โดนอะไรนิดหน่อยก็เป็นรอยอยู่แล้ว
ผมอุ้มเนมเดินเข้าห้องน้ำช้าๆ แต่อยากเปลี่ยนจากห้องน้ำเป็นเตียงนอนมากกว่า เพราะคนบ่นเหนื่อยมือไม่อยู่สุข ลูบหัวไหล่ผมเบาๆ ไม่ได้หยุด มันตั้งใจยั่วหรือลูบเพราะลืมตัวกันแน่ แต่ถึงจะยั่วมันก็คงทำเล่นๆ เพราะแค่นี้ก็ตาปรือแล้ว
ผมรีบอาบน้ำให้เนมและตัวเองอย่างรวดเร็ว อุ้มเนมเข้าห้องนอน แต่งตัวเสร็จก็ให้เนมนอนไป ส่วนผมก็ไปเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่นอกห้อง เก็บเสร็จก็เข้าห้องมานอนข้างๆ เนม มือเล็กโอบเอวพร้อมเลื่อนมานอนซบบนอกผมอัตโนมัติ ก่อนผมจะจูบหน้าผากราตรีสวัสดิ์ย้อนหลังเมื่อคืน
++++++++++++++++++++
ตัดเนื้อหาบางส่วนแล้วแทรกบางส่วนเพิ่มใหม่ แทนของขวัญปีใหม่แล้วกันะคะ
ปีใหม่นี้ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ นะ คิดดีได้ดี สุขภาพแข็งแรง พอเจอคนดีๆ สิ่งดีๆ อยู่ด้วยกันอย่างนี้ไปนานๆ นะคะ(สัญญาว่าปีหน้าเราจะไม่ได้ฉลองกันในทู้นี้แน่ๆ :laugh: )
สวัสดีปีใหม่ทุกคนค่ะ(ล่วงหน้านิดนึงนะ)
:L2: :กอด1: :L2:
-
:haun4: กระอักเลือดไปกับโก๋เนม ชอบพี่โก้จังดูเป็นผู้มากๆ แต่ชอบวางแผนในใจอยู่คนเดียว
-
โก้เป็นผู้ใหญ่มาก แต่โก้คิดอะไรอยู่กันแน่นะ เนมไม่ค่อยเลยนะ เพื่อนเนมอะไรกันนั่น ทำแบบนั้นไม่ไหวเลยนะ
-
โอ้วตอนใหม่มาแล้ว
-
พี่โก้กับน้องเนมน่ารักที่สุดในสิบขั้วโลกเลย
นี่เรารักพี่โก้กับน้องเนมจริงจังนะ เฝ้านับวันนับคืนรอสองคนนี้ตลอดเลย
ชอบตอนพี่โก้นึกด่าไอพวกนิสัยเสียนั่น โฮก! หล่ออะเฮีย!!!!!!
ตอนท้ายหวานหว๊านหวาน น้องเนมก็น่ารักขี้อ้อน พี่โก้ก็ขี้แกล้ง งื้องือมากนิสัยสองคนนี้
รู้สึกดีทุกครั้งที่อ่านแล้วได้ฟีลเพื่อนๆ ของพี่โก้เอ็นดูน้องเนม พึงจะเกิดจากความรักเพื่อน เลยเผื่อแผ่มาถึงแฟนเพื่อนก็ตาม แต่ยิ้มได้ทุกครั้งที่รู้ว่าอย่างน้อยเนมก็ยังเป็นที่รัก ไม่ได้หลงทางอยู่คนเดียวท่ามกลางป้อมปราการปกป้องพี่โก้
รัก"แลก...รัก" มากๆ ดีใจจริงๆ นะได้เจอเรื่องเล่าดีๆ แบบนี้ ได้ทุกอรรถรส ทั้งรัก เกลียด หัวเราะ ร้องไห้ มีทั้งรอยยิ้ม น้ำตา ความตื่นเต้น ประจำใจ กระอักกระอ่วนใจ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ หัวใจเหมือนจะหยุดเต้น หัวใจพองโต หัวใจฟีบ
รอพี่โก้น้องเนมนะคะ ^____^
-
เลือดจะหมดตัว >//////<
กรี้ดพี่โก้อะ ชอบบบบบบบบ
ยิ่งหวานๆกับเนมแบบนี้ยิ่งรักเลย ฮ่าๆ
หวานฉลองปีใหม่ดีจริงๆ
-
พี่โก้กะน้องเนม มาแล้ววววว
-
มาม่าจะเข้มข้นขึ้น ถ้าเจกลับมา
แล้วฟิวส์ยังคิดจะแย่งเนมต่อไป
ชอบคู่นี้มาก ชอบพี่โก้ รักเนม
พี่โก้แลดูเข้าใจง่ายขึ้น รักเนมมากขึ้น
เหลือเนมกะปฏิกริยาต่อคนชื่อเจนี่แระ
ที่จะทำให้เรื่องดราม่า อยากอ่านต่ออ่ะ
-
พี่โก้ร้อนแรงดีจิงๆ แต่เรื่องเพื่อนเนมนี่เห็นด้วยกับพี่โก้ว่าพิจารณาในการคบซะใหม่
-
พี่โก้ เท่โฮกกกกกกก
>,,<
ชอบสุดในสามโลกอ่ะ
ดีนะที่โกรธไม่มาก คิคิ ,,
+1 ให้พี่จี !!!
สวัสดีปีใหม่นะคะ คิดอะไรให้สมหวังน้าาาา
^^
-
สวัสดีปีใหม่ด้วย ดีจังเลยย เลือดพุ่งต้อนรับปีใหม่ อิอิ
-
ไม่ใช่ตอนพิเศษแต่มันก็พิเศษจริงๆด้วย
โก้เนมทำเสียเลือดส่งท้ายปีนี้แต่เช้าเลยวุ้ย
-
สวัสดีปีใหม่คะ
ตอนนี้ดราม่าอะไรก็มาขัดเค้าหวานกันไม่ได้
เนมน่ารักอะ รักเนม
-
ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ ขอให้มีความสุขตลอดปี
คิดสิ่งใดของให้สมความปราถนา
ปล. ของขวัญปีใหม่ ปีนี้สุดยอด o13 :haun4:
-
พี่โก้ชัดเจนขึ้นเยอะเลย ตอนนี้พี่โก้กับเนมร้อนแรงมาก :-[ แต่เพื่อนเนมคนที่ชื่อฟิวส์นี่ท่าทางจะเป็นปัญหากับเนมและพี่โก้ในอนาคตนะเนี่ย
-
โก้ร้ายกาจมาก!
-
ขอบคุณจร้า น้องจี น่ารักจริง มีของขวัญปีใหม่ด้วย ^^ :กอด1:
หมั่นไส้ เพื่อนเนมจริง ๆ อ่ะ เลิกคบเห้ออ :m16:
-
ขอบคุณบทที่เพิ่มเข้ามา
ฝีมือคุณจียังไม่ตกนะ 55++
พี่โก้ ร้อนแรงว่ะ น้องเนมก้อไม่เบา คนละแบบกะเจเลย
ถอนหายใจโก้ เอ่ยถึงแต่เจ ไม่มีถึงตี๋เลย
ตี๋ไม่มีบท แง้ ๆๆ
สวัสดีปีใหม่ึคะ
-
ขอรับบริจาคเลือดคร้าบบบ เลือดหมดตัว //ฟิน :haun4: :haun4: :haun4:
สวัสดีปีใหม่นะ พี่จี
-
พออะไรชัดเจนขึ้นมันก็ทำให้อะไรๆ ดูดีขึ้นไปหมดเนอะ อิอิ
สวัสดีปีใหม่คุณจีล่วงหน้าด้วยค่า ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ
-
:impress2:
กระชุ่มกระชวยรับปีใหม่กับพี่โก้และน้องเนม
-
โห ของขัวญปีใหม่เเบบนี้โคตรถูกใจเลยค่าาาาา :o8: :o8:
สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้เป็นปีที่ดีค่ะ :3123: :L2:
-
นีารักน่ารักกุ๊กกิ๊กกันที่สุดอ่ะ :กอด1:
-
มันมีพลังงานบางอย่างซ่อนอยู่ในเพื่อนกลุ่มนี้
อีกครั้งที่ต้องบอกว่ากลัวใจโก้ :เฮ้อ:
ชอบบทรักนี้จัง มันเต็มไปด้วยอารมณ์รักไม่ใช่แค่แรงขับของร่างกาย :-[
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
:กอด1:
-
ทำไมรู้สึกว่าพี่โก้น่ารักขึ้นอ่ะ :-[
พออะไรๆ มันเข้าที่เข้าทางแล้วทุกอย่างมันก็ค่อยๆ ลงตัวเนอะ
อย่างนี้ค่อยดูเหมือนคนรักกันหน่อย ฮี่ๆๆๆ
สวัสดีปีใหม่ค่าพี่จี ^^
-
มีความสุขส่งท้ายปีเก่า. :z1:
พี่โก้น้องเนม น่ารักสุดๆ รักกันไปนานๆนะคะ :กอด1:
สวัสดีปีใหม่คุณจีด้วยค่า :3123:
-
:m3: :m3:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ไม่ใช่ตอนพิเศษ แต่มันวิเศษจริงๆ
:z1: :m25:
โอ้.........น้องเนมอ้อนพี่โก้แบบนี้บ่อยๆคงดี
555555
-
จิ้มไว้ก่อนนะคะ :z13:เ
-
พี่โก้จัดเต็มเลย
ขอบคุณค่ะของขวัญจากผู้แต่ง
ขอให้มีความสุขมากเหมือนกัน :L2:
-
พี่เศษจริง หลังจากที่เนื้อหาส่วนนี้มันหายไป มันได้กลับมาแล้วในตอนนี้
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่โก้เขารักพี่โก้แบบนี้จริงๆ
เนมก็เวลาพี่เขาเตือนอะไรก็หัดฟังไว้บ้างนะ
เพราะพี่เขาอาบน้ำร้อนมาก่อนนู๋ 55555
-
อั๊ยย่ะ
อ่านแล้วเขิลลลลล
พี่โก้โหมดอ่อนโยนขี้แกล้งแบบนี้ทำเอาใจสั่น
น้องเนมน่ารักอ่ะ
ขี้อ้อนด้วย
อ่านแล้วอยากจับมาฟัดๆๆๆๆแก้ม
สุขสันต์วันปีใหม่นะคะคุณจี
ขอให้ปีใหม่ที่จะมาถึงนี้
เป็นปีที่ดี มีแต่เรื่องราวดีๆเข้ามานะคะ
-
หนูเนม...อ้อนเก่งขึ้นนะ :m25:
-
ร้อนแรงส่งท้ายปีเลยนะ อ่านแล้วก็นึกถึงตอน น้องเจ on top :oo1:
ว่าแต่คงไม่ต้องเตรียมหม้อ มาม่า ไว้ต้มตั้งแต่ต้นปีนะค่ะ เพราะไหนจะเพื่อนกลุ่มนี้ ไหนเจจะกลับมาอีก :เฮ้อ:
สุข .......สมหวังปีใหม่ได้มาพบ
สันต์......ประสบสดใสได้สมหวัง
วัน........ ที่ดีจงมีทุกที่ทาง
ปีใหม่.... ย่างเข้ามาใหม่ให้สุขเอย
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/2261/1856261/b7416d2f1394d2d5261cdea6cd7fec61_1356785296.gif)
-
ดีใจ กลับมาส่องก้อได้อ่าน 3 ตอนรวด :z2: นึกว่าคุณจีจะไม่กลับมาอัพแล้วซะอีก
อิอิ น้องเนมน่ารัก พี่โก้ก้อน่ารักง่ะ :-[ แต่แอบรู้สึกเหมือนจะมีอะไรๆๆตามมาจากนายฟิวส์... ม่ายน้าาาาาาา :m16:
-
อ๊ากกกกกกกกกกก พี่โก้ร้อนแรงมากอะ แต่ชอบน้องเนมโหมดอ้อนๆแบบนี้จังเลย :-[
-
เกือบจะหน้ามืดก่อนอ่านจบตอนซะแล้ววววว...แบบว่าเสียเลือดมาก ฮ่าๆๆ
ดีจังที่พี่โก้ไม่โกรธเรื่องไร้สาระที่เพื่อนเนมแกล้ง ><
ปล.เจจะกลับมาแว้นนนนนน น้องเนมจะเป็นไงบ้าง
-
หวานส่งท้ายปี ขอให้หวานกันแบบนี้ตลอดๆๆๆ น่ารักอ่ะ :n1: :n1: :n1:
สวัสดีปีใหม่ น่ะ มีความสุข มากมายๆๆๆๆๆ
-
พี่โก้สุดยอดดดด55
ชอบมาก น่ารักทั้งคู่ ฮี่ๆ
-
พี่โก้ >,,<
-
ช่วงนี้พี่โก้ใจดีจริงๆ
ดีใจแทนเนมเลย
ชอบพี่โก้ตรงที่ไม่ใส่ใจและไว้ใจเนม
ดูเป็นผู้ใหญ่ที่ร้อนแรงมากเลยค่าา
-
ดีใจที่ไม่ต้องกินมาม่าฉลองปีใหม่
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณจี มีความสุขมาก ๆ นะคะ
-
หุหุ ตอนท้ายแอบมีฉากสวีทด้วยอ่ะ
-
Happy New Yearค่ะ
-
อุ๊กรี๊ด ดดด...นุ้งเนมของเดี๊ยนยังแฮ่นมิเปลี่ยนแปลง
ต้องอย่างนี้สิคะลูก(สาว...?) ต้องมีจริตนิสนึง ถึงจะได้กินอิพี่โก้มัน
(นู๋ได้กินมัน รึอิพี่โก้มันได้กินนู๋หว่า...เอาเถอะ ฟินทั้งคู่...หุหุ)
นี่ถือว่าพัฒนาเยอะมากเลยนะเนี่ย อิพี่โก้เริ่มเพิ่มเดิมพันละ...นุ้งเนม อย่าไปไหนผิดทางอีกนะคะลูก
ปล.นี่ต้องขอบคุณเทศกาลปีใหม่ใช่มั้ยคะ มิเช่นนั้น เราๆ ท่านๆ ก้อคงจะมิได้ฟินกันขนาดนี้... :P
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณจี สวัสดีปีใหม่เน้อพี่โก้น้องเนม...บรรยากาศมันหวาน สวี๋วี่วีเกินไป...แอบกลัวคุณจีดัดหลังด้วยมาม่าชามโตจังเบย ยยย(โอย...อนาถตัวเอง ภาษานี่จะวิบัตไปไหน)
-
อ่านะ พี่โก้ เห็นเงียบๆหงิมๆไม่คิดว่าจะร้อนแรง :laugh:
ไม่ไว้ใจพี่โก้ เหมือนยังรักเนมไม่เต็มร้อย ใจที่วางเพิ่มนี่ก็ไม่รู้ว่าให้หมดใจแล้วรึยัง
สวัสดีปีใหม่ค่ะ :mc4:
-
เป็นของขวัญปีใหม่ที่เรียกเลือดสุดๆ อยากให้พี่โก้น่ารักกับน้องเนมแบบนี้ไปเรียกๆเลย
แต่น้องเนมก็อย่ามีความลับกะพี่โก้เลยนะ เจ้กลัวจะต้องมากินมาม่าอีกรอบ
ปล.สวัสดีปีใหม่นะค่ะคุณจี ปีใหม่แล้วก็ขอให้คุณจีเจอแต่เรื่องดีๆเข้ามานะค่ะ เรื่องร้ายๆก็ขอให้่่ผ่านพ้นไปในปีเก่าๆ คนอ่านเป็นกำลังใจให้คุณจีเสมอค่ะ
-
โอ๊ย!!! เลือดจะหมดตัว อิอิ พี่โก้นี่น่ารักจริงๆ น้องเนมค่ะ ถ้าไม่อยากมีปัญหากับพี่โก้ก็ห่างๆจากเพื่อนกลุ่มนี้เถอะ ดูก็รู้ว่าไม่หวังดี อาจจะเชียร์ให้รักกับเพื่อนตัวเองก็ได้นะเนี่ย
-
.....สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง ได้่รับสิ่งๆดีๆที่ตนเองปรารถนาตลอดไปนะจ๊ะ
.....ความรักกำลังเป็นไปด้วยดีแล้วนะ แต่ก็มีพวกมารเด็ก คอยมาผจญอยู่ตลอด
.....ดีนะที่น้องเนมได้แฟนเป็นผู้ใหญ่กว่าเยอะ เลยทนกับไฟที่มันพยายามจะเผาบ้านได้
.....พี่โก้นี่มีเดิมพันกับรักครั้งนี้ตลอดเนอะ แต่ก็เป็นไปในทางที่ดีขึ้น เหมือนใจซื้อใจ หรือวัดใจหว่า ขอให้ผ่านไปได้ดีทุกครั้งนะ :L2:
-
อร๊ายยยย หวานหยดดดด
-
ดีใจมากเลย ที่พี่จีมาต่อแล้ว (ได้ข่าวว่าต่อตั้งแต่กลางเดือนละนะ -*-)
ตอนนี้น่ารัก มากเลยอ่ะ อิอิ
Happy Newyear น้าคร้าบบบบ
+1 ต้อนรับปีใหม่
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
อยากจับเพื่อนฟิวส์โยนลงคลองแสนแสบจริงๆ :fire: :angry2: :serius2:
นิสัยเสียมากกกกกก
แต่ตอนท้ายของตอนนี้เปลี่ยนอารมย์เลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ :z1:
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ จะรอตอนต่อไปค่ะ :pig4:
-
ฮืออออออออออ..รักโก้เนมมากกกกกกกกกก
ดีใจมากๆที่คุณจีกลับมาต่อ :กอด1:
เลือดหมดตัวต้อนรับปีใหม่เลยทีเดียว 5555
สวัสดีปีใหม่นะคะคุณจี o18
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ปล. อยากได้ผู้ชายแบบโก้มาเลี้ยงดู คึคึ
-
This is love!
พี่โก้กะน้องเนม
ลัฟยา
-
Happy New Year 2013 ค่ะ :mc4:
เป็นตอนไม่พิเศษที่พิเศษจริง ๆ เริ่มต้นแบบนี้ ปีนี้คง :z1:
-
:impress2: :impress2: พี่โก้น่ารักกขึ้นมากกเลยอะ
เนมก็ขี้อ้อนๆๆๆ เหลือเกิน
ดีใจๆๆๆที่สองคนนี้ยังมีวันที่สงบสุขกะเค้านานๆๆ
คิดถึงพี่เอ็กซ์กะน้องเจ ด้วย แล้วตี๋ อะ มะเห็นโก้พูดถึงเลยเนอะ
-
:L1: :L1: :L1:
Happy New Year na ka
:L2:
-
เฮ้อโล่งอก ดีนะที่พี่โก้ไม่หวั่นไหวไปกับคำพูดพวกนั้น ไม่งั้นล่ะเนมเอ๊ย
สวัสดีปีใหม่ค่ะ มีความสุขมาก คิดสิ่งใดขอให้สมหวัง ปีหน้าฉลองที่กระทู้เรื่องใหม่ใช่มะค่ะ
:pig4:
-
:oo1: :haun4:แมนสุดๆๆโก้ :pig4:
-
พี่โก้สวดยอดดดดดด มาต่ออีกหน่าาา
HAPPY NEW YEAR นะจ๊าาาาาาาา
-
กระอักเลือดรับปีใหม่กับโก้-เนม :m25:
ปล. Happy New Year 2013 ค่ะพี่จี :L2:
-
สวัสดีปีใหม่ พี่จีค่ะ
โก้นี้น่ารักขึ้นมากๆ แอบหื่นด้วยอิอิ ดีแล้วที่โก้พูดปรามเนมเรื่องเพื่อน แกล้งกันแบบนี้จะว่าเล่นๆก็ได้หวังผลก็ได้ แล้วที่บอกมีเสียงคุ้นและไม่คุ้นเสียงคุ้นมีก็น่าจะเป็นป้องกับคีย์ ซินะ ส่วนเรื่องเจคิดว่าพูดอธิบายเนมดีๆน้องเค้าใจแระ
-
อาจเพราะเราผ่านช่วงเวลาดีๆ แบบ...นั้นมา เราก็เลยหวานๆ กันนิดหน่อย ผมต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่าพี่โก้เป็นคนไม่หวาน นั่นรวมไปถึงเรื่องนั้นๆ ของเราด้วย แต่ขนาดไม่หวาน ปกติผมก็แทบละลายอยู่แล้ว แล้วเมื่อวานนี่เล่นเอาผมแทบละลายเพราะสายตาพี่โก้ มันไม่ได้ถึงกับร้อนแรง หรือหวานเชื่อม หรือมองแบบอยากเขมือบผมลงไปทั้งตัวอะไรแบบนั้น แต่เป็นสายตาที่...มองแค่ผม ยั่วเย้ากลั่นแกล้งให้ผมได้อายบ้าง มองเหมือนอยากหม่ำนิดๆ อยากแหย่หน่อยๆ แต่ตลอดเวลานั้นๆ เราแทบไม่ละสายตาไปจากกัน ไม่ว่าผมจะลืมตาเมื่อไรก็จะเห็นพี่โก้จ้องมองอยู่ แต่ในแววตานั้น ผมรู้ว่าพี่โก้ก็มีความสุขเหมือนที่ผมมี
วันหยุดที่ผ่านมาเราใช้เวลากันแค่สองคน เราไปห้างเพื่อเดินดูเครื่องมืออบขนม ทั้งเตาอบ เครื่องตีไข่ แม่พิมพ์เค้กและขนมปังแบบต่างๆ ใช้เวลาเกือบครึ่งวันนั่นล่ะครับ แต่ก็ไม่ค่อยได้ซื้ออะไร แค่ไปสำรวจราคาคร่าวๆ มาก่อน ความจริงผมก็อยากได้เตาอบสวยๆ ใหญ่ๆ แบบที่ฝังไปกับเคาน์เตอร์ครัวเลย เหมือนครัวฝรั่งสวยๆ ที่เห็นตามหนัง แต่ราคามันแพงมาก เครื่องตีไข่ดีๆ ใหญ่ๆ ก็ดีเหมือนกัน ผมไม่เคยซื้อเอง ก็เลยไม่รู้มาก่อนว่าราคาขนาดที่บ้านผมใช้จะแพง แต่นั่นคือขนาดใหญ่สำหรับร้าน ถ้าใช้ส่วนตัวเอาเครื่องเล็กๆ ถูกๆ ก็ได้ ผมก็เลยขอยืดเวลาพี่โก้เพื่อโทรปรึกษาแม่ก่อน จากนั้นก็ทานอาหารโดยที่ผมเป็นคนเลือกร้านและพี่โก้เป็นคนจ่าย จากนั้นก็ไปดูหนัง ซึ่งผมตื่นเต้นมากๆ ที่ได้ดูหนังโรงกับพี่โก้ เราแอบจับมือกันในโรงหนัง เอ่อ...อันที่จริงเราก็จับมือกันแทบตลอดเวลาที่เดินกันทั่วห้างนั่นล่ะ แต่พอคิดว่าแอบจับมือกันมืดๆ มันก็รู้สึกใจเต้นตึกๆ ดีนะ แต่ที่ทำให้ใจเต้นแทบช็อคคือตอนที่ผมแกล้งทำคออ่อนไปซบไหล่พี่โก้ อยู่ดีๆ พี่โก้ก็ยกที่วางแขนซึ่งกั้นกลางระหว่างเราออก จากนั้นก็โอบเอวผมไปใกล้ๆ ให้ผมนั่งพิงไหล่ซบอกได้ตามสะดวกสบายยิ่งขึ้น ผมอยากจะเงยหน้าขึ้นไปมองพี่โก้มากๆ ว่าพี่คิดอะไรอยู่ ทำไม...ต้องทำให้ผมใจเต้นแบบนี้ด้วย
“เอาอีกแล้ว ไอ้เนมหลุดโลกไปอีกแล้ว”เสียงไอ้ป้องแทบจะเข้าหูซ้ายมาครึ่งทางแล้วสะท้อนกลับออกไปทางหูซ้ายเหมือนเดิม มันกวนโมโหผมตั้งแต่เช้าแล้ว วันนี้มีเรียนทั้งวัน เดี๋ยวทานข้าวเที่ยงเสร็จมีเวลาพักอีกนิดหน่อยก็ต้องเรียนต่อ ตอนนี้เลยเป็นเวลาบริหารปากของมันเลย
“มีเรื่องอะไรดีๆ อีกเหรอเนม เล่าให้หม่อนฟังมั่งดิ”หม่อนนี่ก็...ชอบรู้เรื่องคนอื่นเหมือนกันนะ
“ไม่มีอะไรหรอก แค่เมื่อวานไปเดทมา”คำพูดเหมือนเป็นเรื่องพื้น แต่เชื่อเถอะว่าปากผมฉีกยิ้มกว้างเลยล่ะ
“ถุย…ไปเดท ล่อกันจนจะออกลูกเป็นตัวได้แล้ว มึงดีใจแค่ไปเดทเนี่ยนะ”
“ห่าป้องปากเสียว่ะ ทะลึ่งด้วย หม่อนอยู่เกรงใจหม่อนบ้าง”
“หม่อนก็คงสงสัยเหมือนกูล่ะ จริงมั้ยหม่อน แล้วไม่ต้องว่ากูทะลึ่งเลย รอยบนคอมึงน่ะเด่นมาก่อนหน้ามึงอีก อย่ามาทำหน้าบาง ขอร้อง”นับวันป้องมันยิ่งกวนประสาทผมมากขึ้นนะ มันก็จริงที่รอยบนคอผมมันชัด แต่ผมดีใจที่มีรอยจากพี่โก้แบบนี้อะ ใครจะว่าไรมองยังไงก็ช่างสิ ใครสนล่ะ ถ้าผมมีเบอร์โทรอิป้าตองนะ ผมอยากจะถ่ายรูปส่งไปให้ดูเหมือนกัน
“รอยมันก็ชัดจริงๆ นะ ตั้งแต่เนมมีแฟนมา หม่อนเพิ่งเคยเห็นครั้งแรกนี่ล่ะ”เอาจริงๆ หม่อนก็ไม่ใช่ผู้หญิงขี้อายนะ เล่นเอานิ้วมาจิ้มตรงคอผมด้วย กลัวผมไม่รู้ตำแหน่งมั้ง ความจริงปกติมันก็มีรอยบ้างนิดๆ หน่อยๆ แต่ไม่เคยโผล่พ้นเสื้อผ้าให้คนอื่นเห็นแบบครั้งนี้ ผมแอบคิดนิดๆ นะว่าพี่โก้คงอยากประกาศความเป็นเจ้าของ และที่อยากก็น่ามาจากการที่ไอ้จอห์นมันสร้างปัญหาไว้ไง พี่โก้คงหึงผมบ้างล่ะน่า ถึงจะบอกว่าไม่โกรธ แต่อะไรๆ ที่แปลกไปจากเดิมมันก็พอให้เดาได้ใช่มั้ยล่ะฮะ
“อย่าถามมากดิ ทั้งคู่เลย แพ็คคู่กันมาแกล้งเนมใช่มั้ยเนี่ย”ผมแกล้งเท้าเอววีนซะเลย วันนี้โดนหยอกโดนแกล้งทั้งวัน ดีนะที่คีย์มันไม่ค่อยร่วมด้วย จะว่าไปผมยังโมโหคีย์อยู่เลยนะ ก็วันนั้นน่ะคีย์นอนพร้อมๆ พวกฟิวส์ ส่วนป้องนะมันหลับตามหลังผมไม่นานหรอก คีย์นะแทนที่มันจะห้ามไอ้จอห์นไม่ให้ยุ่งกับโทรศัพท์ผม หรือมันเป็นคนรับเองก็ยังดี แต่นี่ดันไม่ทำอะไร ปล่อยให้จอห์นมันพูดกับพี่โก้ไปแบบนั้น โชคยังดีที่พี่โก้เป็นผู้ใหญ่และเข้าใจว่าพวกนั้นมันอยากแกล้งผม เราก็เลยไม่มีปัญหากัน
“มองหน้าอย่างนี้หมายความว่าไง”คีย์หายตัวไปหลังจากทานข้าวเที่ยงด้วยกันเสร็จ แล้วก็กลับมารวมกลุ่มกับพวกเราอีกทีตอนเข้าเรียน แถมมาสายนิดหน่อยด้วย ผมก็เลยมองมันแบบให้รู้ว่ามองอยู่ พอมันหันมาก็สะบัดหน้าใส่มันซะเลย
“กูยังโกรธมึงอยู่นะ”
“เรื่องอะไรวะ”มันนั่งท้าวคางจนแทบจะฟุบหมอนลงไปบนโต๊ะ เราพยายามพูดเบาๆ กันที่สุด ถึงแม้จะรู้ว่าไม่รอดหูไอ้ป้องที่เงี่ยหูฟังก็เถอะ
“ก็เรื่องไอ้จอห์นไง”
“เอ๊า! แล้วเมื่อเช้าไม่เห็นโกรธ มาโกรธอะไรกูตอนนี้ล่ะ”
“ก็เมื่อเช้ากูลืมไง เพิ่งนึกได้ตอนเที่ยง กูโกรธย้อนหลังไม่ได้ไง”
“แล้วโกรธอะไรกูล่ะ มึงไปด่าไอ้จอห์นโน่น กูไม่เกี่ยว”
“แต่มึงนอนพร้อมๆ มันนี่ มึงน่าจะห้ามมัน ไม่ก็รับโทรศัพท์หรือปลุกกูก็ได้ ดีนะว่าพี่โก้เข้าใจ ไม่งั้นกูซวยไปแล้ว”
“กูก็เมานะเนม มึงจะให้กูคลานไปแย่งโทรศัพท์มึงน่ะไม่ไหวหรอก แต่เอาเป็นว่ากูขอโทษแล้วกันที่เกือบทำให้มึงกับ...แฟนของมึง...ทะเลาะกัน”คีย์พูดนิ่งๆ แต่น้ำเสียงไม่ปกติแบบนี้ ผมรู้เลยว่าคีย์โกรธผม คำที่เน้นย้ำทำให้ผมต้องรีบหันกลับมามองตาคีย์ที่จ้องผมให้แน่ใจ...คีย์กำลังเสียใจ
“คีย์....เนม...เนมแค่งอนมึงนิดหน่อย แค่เล่นๆ นะ ไม่ได้งอนคีย์จริงๆ หรอก อย่าโกรธนะ ขอโทษ”ผมรีบจับมือคีย์แล้วเขย่าเบาๆ ผมคงใส่อารมณ์กับมันมากไป มันพูดถูกว่ามันไม่ใช่คนผิด ผมนอนก่อนพวกนี้ตั้งหลายชั่วโมง ขนาดป้องเองยังหมอบตามผมมาติดๆ แสดงว่าตอนที่พี่โก้โทรไปนั้นพวกนี้คงเมาจนไม่เหลือสติกันแล้ว คีย์เองก็เป็นหนึ่งในนั้น คีย์ไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่ช่วยหรอก ผมรู้ดีสิว่าคีย์แคร์ความรู้สึกผมมากแค่ไหน คีย์ไม่แกล้งให้ผมมีปัญหาแน่นอน
“แล้วตกลงเนมทะเลาะกับแฟนรึเปล่า”คีย์บีบมือผมกลับเบาๆ เป็นอันว่าเราหายงอนกันแล้ว ผมยิ้มแป้นแล้วเขยิบไปใกล้ๆ แล้วเล่าเรื่องไปเดินดูของให้คีย์ฟัง คีย์ก็เคยไปช่วยทำขนมรวมถึงช่วยขายด้วย มันทำไม่เก่งหรอกครับ แต่อาศัยยกของหยิบของสะดวกหน่อย รวมถึงให้ไปคอยเรียกลูกค้าด้วย และบ่อยครั้งเลยล่ะที่นอกจากมันจะขายขนมให้ลูกค้ายังขายขนมจีบให้อีก แต่ก็แค่จีบเล่นๆ ล่ะนะ เพราะตอนนั้นผมกับมันก็คบๆ เลิกๆ กันอยู่ แล้วมันก็ไม่ชอบมาเขมือบคนใกล้ตัวผมด้วย
เลิกเรียนผมแวะไปนั่งเล่นที่ห้องคีย์รอพี่โก้มารับ วันนี้พวกเรามาติวเลขกันครับ เฉพาะเลข 2-9 แล้วก็ J Q K A เท่านั้น แรกๆ ผมก็เล่นนะ แต่ต้องประหยัดตังค์ไง ลงไม่ค่อยเยอะ พวกนี้มันรวยกันอะ เล่นกันเยอะเกิน ผมสู้ไม่ไหวเลยเลิกเล่น มานั่งลุ้นไพ่คนอื่นแทน ตอนแรกก็ลุ้นไพ่ของคีย์ แต่ผมเก็บอาการทางปากไม่ค่อยมิด เวลาได้ไพ่ดีๆ ชอบเผลออมยิ้มทุกทีเลย คีย์มันเลยผลักผมออกจากวง ไม่ให้ผมดู ผมก็เลยระเห็จไปส่องไพ่ไอ้ป้อง แต่ไอ้นี่ให้ผมส่องแค่สองตามันก็เอาเท้ายันผมออกมาเลย นิสัยแย่มาก วนๆ ไปส่องหลายๆ คนจนมาหยุดที่ฟิวส์ ทั้งวงก็มีพวกผมกับพวกฟิวส์นี่แหละครับ แต่ฟิวส์นี่ใจดีหน่อย ไม่ไล่ผมไปไหน แต่เวลาผมเผลอหลุดยิ้มมันจะเอามือลูบปาก เค็มก็เค็ม แหวะ มีแต่พวกชอบแกล้งผมอะ เซ็ง
“เนมเม้มปากไว้ดิ จะได้ไม่เผลอยิ้ม ดูดิตาที่แล้วไพ่โคตรดี เนมยิ้มทีเดียวแม่งหมอบกันหมดเลย”ฟิวส์เริ่มโวยแล้ว ก็ดีใจแทนไม่ได้รึไงเล่า แม่งเรื่องมากนะพวกมึงเนี่ย มีคนช่วยเชียร์ยังเรื่องมากอีก
“เออๆ เดี๋ยวจะปิดปากตัวเองไว้ก็ได้ เอามาส่องหน่อยดิ”
“เขยิบมาๆ”ผมดึงมือมันที่พยายามหลบมือผม แต่มันรวบเอวผมให้นั่งชิดมันมากขึ้น พอนั่งจนชิดแล้วมันดันไม่ปล่อยมือจากเอวผมนี่สิ
“ปล่อยเลยๆ แต๊ะอั๋งเหรอ”ผมแกะมือที่เอวแล้วตีมือมันไปด้วย แต่ไม่มีอะไรหรอก มันแกล้งผมเล่นแค่นั้นล่ะ แต่ผมตีจริงๆ แดงเลยด้วย
“มือหนักกว่าตัวอีก ทำไมเนมตัวเบางี้อะ เอวเล็กนิดนึง”
“ไม่รู้ดิ เอวเล็กจริงอะ”ผมถามย้ำเพราะอยากรู้ ก็พี่โก้นั่นแหละทำให้ผมเสียความมั่นใจ ช่วงนี้ผมเลยแอบๆ ซิทอัพนิดหน่อย กลัวอ้วนเหมือนกันฮะ
“จริงดิ ก็เมื่อกี้แค่ลากนิดเดียวตัวปลิวมาเลย เอวนิดนึง ฟิวส์รวบสองมือก็รอบแล้วมั้ง”
“ฟิวส์ถึกต่างหาก แรงเยอะแบบคนถึกๆ ลากใครก็ปลิวทั้งนั้นล่ะ”
“เยส!! กินเว้ย ฮ่าๆๆ แดกรอบวง ดีนะเนี่ยที่ชวนเนมคุย เนมเลยลืมยิ้มเลย ฮ่าๆ สมน้ำหน้าพวกมึง จ้องหน้ามันดีนัก เสร็จกู”ฟิวส์แม่งดีใจเกิ๊น กวาดกองเงินตรงหน้ามานับยั่วไอ้พวกที่แพ้อีก ผมก็มัวแต่สนใจหุ่นตัวเองลืมลุ้นไพ่มันจริงๆ ด้วย
“แบ่งมาเลย”
“อะไรๆ ไม่เกี่ยวกันเลย”
“ก็ถ้าพวกมันไม่จ้องจับผิดเนมนะ ฟิวส์ก็ไม่ได้เงินหรอก แบ่งมาๆ”ผมพยายามแย่งเงินแต่ฟิวส์ลุกหนีเลย นิสัยเลวแล้วมั้ยล่ะ ผมเลยลุกขึ้นวิ่งไล่มันรอบห้องคีย์ แต่ไอ้พวกขาไพ่ไม่สนใจอะไรหรอกครับ แจกกันต่อหน้าตาเฉยๆ ผมวิ่งได้ไม่นานหรอก พี่โก้ก็โทรมา ตอนนี้มาจอดข้างล่างแล้ว ผมบอกลาเพื่อนๆ แล้วหยิบหนังสือเดินออกจากห้อง
“เดี๋ยวเนม ฟิวส์ไปด้วย เฮ้ยพวกมึง กูลงไปข้างล่างเอาอะไรเปล่า”ฟิวส์ตะโกนรั้งผมไว้หน้าประตู
“หิวๆ ว่ะ อะไรก็ได้ซื้อมา ลูกชิ้นทอดก็ได้มึง”พอคีย์เริ่มสั่ง คนอื่นๆ ก็เริ่มสั่ง แล้วเดี๋ยวค่อยมาหารเงินจ่ายกันทีหลัง
“แฟนเนมโกรธมั้ย เรื่องวันนั้นน่ะ”พอยืนรอลิฟต์กันเงียบๆ ฟิวส์ก็ถามขึ้น ตอนแรกอยากแกล้งวีนเหมือนกันนะ แต่เข็ดแล้วจากการที่เหวี่ยงคีย์ไปแล้วต้องง้อคีย์แทน
“ไม่หรอก พี่เขาเป็นผู้ใหญ่แล้วน่ะ เขาแยกแยะได้”
“จริงดิ ใจเย็นขนาดนั้นเลย”ฟิวส์ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ ตอนแรกที่พี่โก้บอกไม่โกรธ ผมเองก็ไม่เชื่อเหมือนกันแหละ
“อืม อธิบายไปว่าเพื่อนเมา พี่เขาก็เข้าใจ”ถึงจะบอกให้ห่างๆ ไอ้จอห์นก็เหอะ
“อือ...ก็ดีนะ นึกว่าจะทะเลาะกันซะอีก ถ้าเป็นคู่อื่นนะมีหวังบ้านแตกกันไปแล้ว ยิ่งถ้าคู่ไหนที่รักกันมากๆ ขี้หึงขี้หวงมากๆ นะ ป่านนี้ยังเคลียร์กันไม่จบหรอก แถมไอ้จอห์นคงเจอตีนไปแล้วล่ะ มันยังกลัวๆ เลยนะวันนี้มันถึงไม่มาด้วยไง แต่มันฝากขอโทษมานะ”
“เหรอ....อืม ไม่เป็นไร”ผมแทบไม่สนใจคำฝากของจอห์น สนใจแค่...ถ้าคู่ไหนที่รักกันมากๆ ขี้หึงขี้หวงมากๆ นะ ป่านนี้ยังเคลียร์กันไม่จบหรอก แถมไอ้จอห์นคงเจอตีนไปแล้วล่ะ…
“แต่ก็ดีนะที่แฟนเนมเป็นผู้ใหญ่กว่า เลยใจเย็นมากกว่าคู่ที่เป็นเด็กๆ เหมือนกัน ไม่ต้องคอยมาหึงหวงให้รำคาญใจ ป้องมันบอกว่าช่วงนี้แฮปปี้มากเลยนี่”ฟิวส์พูดอะไรมาผมก็แค่อือออกลับไป ก่อนจะยิ้มบางๆ ส่งให้แล้วแยกเดินไปที่รถพี่โก้
ผมเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง ตอนนี้หัวมันมึนๆ บอกไม่ถูก เลยไม่รู้จะพูดหรือทำหน้าใส่พี่โก้ยังไง ในหัวเหมือนมีประโยคคำพูดจะฟิวส์ลอยกระจัดกระจายเป็นคำๆ แต่ะดังสะท้อนไปมาไม่หยุด จนพี่โก้สะกิดเรียกนั่นล่ะถึงได้รู้ตัวว่านั่งเหม่อนานจนเกือบที่คอนโดฯ
“ไม่สบายหรือเปล่า แวะไปหาหมอก่อนดีมั้ย”พี่โก้ยื่นมือมาแตะหน้าผาก พอจับดูแล้วไม่มีไข้เลยจะผละออกแต่ผมรีบจับเอาไว้ก่อน มือพี่โก้ใหญ่กว่าผมมากเลย เพราะพี่โก้โตกว่ารึเปล่า ตัวก็โตกว่า อายุก็มากกว่า ทั้งหมดนี้เลยทำให้พี่โก้ใจเย็นกว่ารึเปล่า
“มีอะไร”
“พี่โก้มือใหญ่จังนะฮะ ดูดิ เทียบกับเนมแล้วกำมือเนมมิดเลย”ผมเปลี่ยนไปพูดเรื่องอื่น พี่โก้ก็ไม่เซ้าซี้ ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เลยไม่รู้จะพูดอะไรดีนี่นา
เรากลับมาถึงห้องก็รีบแยกย้ายกันอาบน้ำ พี่โก้ให้ผมรีเควสเมนูอาหาร ผมก็จัดเต็มครับ อยากทานรสจัดๆ หน่อยเลยสั่งพ่อครัวไปว่าขอยำรวมมิตรอะไรก็ได้แซ่บๆ แล้วก็ไก่ทอดที่หมักทิ้งไว้เมื่อวาน พี่โก้เลยทำแกงจืดสาหร่ายเพิ่มอีกอย่าง
“เนมสอบเมื่อไร ตารางสอบออกรึยัง”
“อีกสองอาทิตย์นิดๆ ฮะ สอบวันอังคารหน้าโน้น แต่ว่าเดี๋ยวอาทิตย์หน้ามีเก็บคะแนนสองตัว”คุยกันเรื่องเรียนแล้วผมแอบเกร็งๆ นิดหน่อย ก็พี่โก้เป็นอาจารย์นี่นา เลยมีมาดแบบดุๆ ปกติก็ดุ พอคุยเรื่องเรื่องยิ่งดุ ผมหงอทุกทีเลย
“จัดเวลาอ่านหนังสือดีๆ นะ มีอะไรไม่เข้าใจอยากให้สอนก็บอก”
“ฮะ พวกเพื่อนในห้องก็จัดกลุ่มติวเหมือนกัน เนมอาจจะกลับดึกหน่อยนะฮะ เพื่อนมันจะเลือกคนที่ได้ท็อปแต่ละวิชามาเก็งข้อสอบให้แล้วก็ติวกันไปด้วย เนมว่าจะไปนั่งติวด้วยเหมือนกัน”
“อืม วันไหนดึกก็โทรบอก เดี๋ยวพี่ไปรับ”ผมยิ้มแป้นกับคำพูดนี้ ไม่บอกผมก็ทำอยู่แล้ว ไปนอนที่อื่นก็ไม่หลับสบายเหมือนนอนห้องตัวเอง แค่ค้างคืนเดียวยังมีปัญหา เพราะงั้นผมไม่ค้างที่อื่นอีกแน่ๆ
พี่โก้เข้าห้องไปนั่งทำงานแล้ว ส่วนผมยึดพื้นที่หน้าทีวีทำการบ้านและอ่านหนังสือ แต่ว่าตัวหนังสือพวกนี้อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าหัวเลย พอนั่งนิ่งๆ คนเดียวก็ดันนึกถึงคำพูดฟิวส์ขึ้นมาอีกจนได้ ฟิวส์พูดผิดไปตรงที่บอกว่าคบแฟนอายุมากกว่าเลยไม่มีเรื่องหึงหวง เพราะความจริงแล้วผมหึงพี่โก้มากทุกครั้งที่มีคนอื่นเข้าใจ อย่างล่าสุดก็ไปต่อยกับอีป้านั่นหน้าแหกกลับมาไง แล้วก็ไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายเป็นผู้ใหญ่แล้วเลยใจเย็น ไม่หึงหวง ก็ดูอย่างพี่ฟ้าพี่ปั้นสิ คู่นั้นผลัดกันหึงวันละสิบรอบได้มั้ง แล้วยังคู่พี่นิ้งอีก แฟนพี่นิ้งอายุมากกว่าเหมือนกัน แต่ก็รู้มาว่าขี้หึงมากๆ พี่นิ้งเลยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกลางคืน ยกเว้นนานๆ ครั้งไปกับกลุ่มพี่โก้นี่ล่ะ สรุปแล้วที่พี่โก้หึงผม นั่นก็แค่เหตุผลเดียวคือ...เพราะเป็นพี่โก้นั่นล่ะ แล้วที่ฟิวส์บอกว่าพี่โก้เป็นคนใจเย็นนั้น ผมอยากจะเถียงจริงๆ เลยว่าไม่ เมื่อก่อนพี่โก้ไม่ใจเย็นเลยสักนิด ห่างจากคำนี้มากๆ พี่โก้เป็นคนที่พร้อมจะมีเรื่องกับคนที่มาหาเรื่องเสมอ แต่จะไม่เป็นฝ่ายหาเรื่องคนอื่นก่อน แล้วเรื่องไอ้จอห์นปากเสียนี่จะถือว่ามันหาเรื่องก่อนได้หรือเปล่านะ อันที่จริงพี่โก้ก็พูดๆ คล้ายๆ หึงเหมือนกัน ที่บอกให้เลิกคบพวกจอห์นไง แล้วยังบอกว่ามันน่าจะรอดตีนยากอีก แต่ก็ยังไม่ชัดเจนเท่าไรเลยว่าหึง หรือแค่อยากมีเรื่องกับไอ้จอห์นเพราะมันปากเสียก่อน มันดูก้ำกึ่งๆ แทบจะดูไม่ออกจริงๆ นะ
“เป็นอะไรวะ นั่งพยักหน้าส่ายหน้าอยู่ได้ องค์ลงเหรอ”คีย์มาแต่เช้าเพราะผมโทรตามมันเองล่ะ ไม่อยากมานั่งคนเดียวนี่นา วันนี้พี่โก้มีธุระต้องไปคุยงานตอนเช้า ผมเลยติดรถออกมาพร้อมกันเลย อีกตั้งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาเรียน
“คิดอะไรเรื่อยเปื่อยนิดหน่อย”
“เรื่อยเปื่อยหรือหมกมุ่น คิ้วขมวดเป็นก้อนขนาดนี้”มันไม่พูดเปล่าดันเอานิ้วดีดหว่างคิ้วผมด้วย
“โอ้ย!! เจ็บนะ”ผมทุบไหล่มันคืนไปสองทีแต่แม่งนั่งหัวเราะซะงั้น
“มีอะไร”ทำเสียงนิ่งใส่อีกละ เบื่อจริงๆ พวกชอบขู่ ผมมองหน้าคีย์แล้วคิดถึงสมัยที่เราคบกัน นึกย้อนไปว่าตอนนั้นเรามีเรื่องหึงหวงกันบ้างหรือเปล่า ไม่ต้องนึกนานเลย โคตรของโคตรจะมีเรื่องเลยล่ะ เรียกได้ว่าเหวี่ยงวีนกันได้ทุกวัน วันละสามเวลาเลย แล้วไม่ใช่แค่ผมเป็นนะ มันก็เป็น บางทีแค่มีรุ่นพี่ผู้ชายฝากขนมมาให้นะ มันรู้ชื่อรู้ชั้นปีได้ก็เดินไปหาเรื่องเขาถึงห้องเลย ตอนนั้นผมยอมรับว่ามีบางครั้งที่รู้สึกเหนื่อยกับการคบกัน กับการคอยหึงคอยหวงคอยมีเรื่องกับมือที่สามที่สี่ห้าหก อาจจะจริงที่ว่าเราเด็กอยู่ เลยทำอะไรตามอารมณ์มากกว่าความคิด แต่ทุกครั้งเราจะให้อภัยกันเสมอ เพราะเรารู้ดีกว่าเราทำไปทุกอย่างเพราะรักกัน แต่มาตอนนี้....ด้วยความที่ผมยังคงเป็นผม ยังคงขี้หึงขี้หวงมากเหมือนเดิม แต่พี่โก้ไม่ใช่...ผมก็เลยรู้สึก....ไม่มั่นใจ...ล่ะมั้ง
“ถ้าคีย์โตขึ้นกว่านี้ หมายถึงเป็นผู้ใหญ่น่ะ...คีย์จะขี้หึงเหมือนเดิมมั้ย”
“อืม...บอกยากนะ แต่คิดว่าน่าจะเหมือนเดิม เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องของความรู้สึกนี่ ไม่ใช่ความคิด ถ้ารักมากก็ต้องหวงมากแล้วก็ต้องหึงมากเป็นธรรมดา อย่าว่าแต่หึงแฟนเลย บางทีของบางอย่างหรือเพื่อนสนิทคีย์ก็หวงจริงมั้ย คีย์ว่านิสัยนี้คีย์คงแก้ไม่หายหรอก”คีย์เกาท้ายทอยตัวเองนิดๆ เป็นอาการบอกว่ากำลังอายอยู่ ก็จริงนั่นล่ะ คีย์มีนิสัยขี้หวงมากๆ ไม่ใช่แค่แฟน แต่กับสิ่งของและคนสนิท อย่างรถมอเตอร์ไซต์มันก็หวงนะ ไม่ค่อยยอมให้คนอื่นใช้ อย่างผมก็เป็นนะ กับคีย์นี่เราสนิทกันมากๆ ผมก็หวงอยู่แล้ว ดูได้จากการที่ผมเกลียดอีตองกิ๊กมันไง แล้วตอนนี้ผมก็หวงลามมาที่ป้องกับใบหม่อน เห็นผมนิ่งๆ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนกัน แต่ถ้าอยู่ในมหาฯลัยนี่พวกเราตัวติดกันตลอดนะครับ ถ้าใครหายไปกับคนอื่นโดยไม่บอกนี่มีงอนอะ หรือถ้ามีงานกลุ่มแล้วไม่อยู่กลุ่มเดียวกันผมจะโกรธมากเลย แรกๆ ไอ้ป้องมันไม่รู้ มันไปทำรายงานกับคนอื่นในห้องที่มันเริ่มสนิท ผมไม่คุยกับมันทั้งวันเลยจนคีย์ต้องไปบอกสาเหตุ มันก็เลยมาง้อ สรุปแล้วเรื่องหึงหวงพวกนี้มันเป็นเรื่องเฉพาะบุคคลจริงๆ นั่นล่ะ
“ทำไมเหรอ พี่เขาขี้หึงเหมือนกันเหรอ”
“ไม่อะ พี่โก้จะนิ่งๆ อย่างเรื่องไอ้จอห์นวันนั้นพี่โก้ก็ไม่โกรธนะ เนมแทบไม่ต้องอธิบายเลย พี่โก้ก็บอกเองว่าเพื่อนโกหก พี่เข้าใจ คือ...ก็ดีนะ ไม่ต้องทะเลาะกัน”
“แล้วมึงไม่พอใจอะไรล่ะ หรือชีวิตรักเรียบง่ายเกินไป”
“ก็...ประมาณนั้นมั้ง ไม่รู้สิ อย่างกูยังหึงเลยไง เลยอยากเห็นฟีลนั้นจากพี่เขาบ้าง กูคงดีใจมากๆ อะ”ไม่ใช่ผมมีปัญหาหรอกนะ แต่...อย่างที่บอก ผมรู้ว่าพี่โก้ไม่ใช่คนใจเย็น และค่อนข้างจะขี้หวงด้วยซ้ำ ถ้าถามว่ารู้ได้ยังไง ก็...จากที่เห็นพี่เขาแทบไม่ห่างจากพี่เจ ไม่ให้ใครเข้าใกล้เลยไง...อย่างนี้ไม่เรียกว่าหวง จะเรียกว่าอะไร ผมเองก็แค่อยากได้รับความรู้สึกแบบนั้นบ้าง
“อยากแกล้งให้หึงดูมั้ยล่ะ เดี๋ยวช่วย”สีหน้าแววตาคีย์มันเจ้าเล่ห์มากเลยครับ ดูแล้วไม่น่าไว้ใจอย่างยิ่ง
“ช่วยยังไง”
“ก็กูไง พี่เขารู้ไม่ใช่เหรอว่ามึงกับกูเคยคบกัน ก็ลองสวีทๆ กันให้เขาเห็นไง ดีกรีแฟนเก่าอย่างกูเลยนะเว้ย ร้อยทั้งร้อยต้องหึงแฟนเก่ากันทุกคนนั่นล่ะ”คีย์พูดถูก
“เหอๆ ไม่เอาง่ะ เดี๋ยวเรื่องใหญ่ อันนี้มันจะสมจริงไปนิดนี่ดิ”ผมพูดจบคีย์ก็ทำท่าเสียดาย แต่มันแค่แกล้งทำท่าไปงั้นเองล่ะ ที่ไม่รับข้อเสนอคีย์ นอกจากมันจะสมจริงเกินไปแล้ว ผมเองไม่อยากใช้คีย์เพื่อทำอะไรแบบนี้ด้วย ไม่อยากล้อเล่นกับความรู้สึกพี่โก้ และไม่อยากใช้คีย์เป็นเครื่องมือทดสอบความรู้สึก ถึงผมจะอยากเห็นพี่โก้หึง อยากรู้สึกถูกหวงแหน แต่ให้มันเกิดขึ้นเองจะดีกว่า
ช่วงสัปดาห์นี้เป็นช่วงเก็บงานส่ง เพราะสัปดาห์หน้าพวกเราจะได้ทุ่มเวลาในการอ่านหนังสือ ทุกวันเราจะรวมกันที่โต๊ะประจำกลุ่ม หรือไม่ก็ห้องคีย์ บางวันที่ไม่มีงานอะไรต้องทำก็จะนั่งอ่านหนังสือด้วยกันที่ห้องสมุด และพอพี่โก้เลิกงานก็จะมารับผมกลับห้องพร้อมกัน กลุ่มผมและฟิวส์มักจะรวมกลุ่มกันติว เพราะพวกมันก็ยึดห้องจอห์นเป็นที่สิงของประจำกลุ่มเหมือนกัน เราเลยเจอกันทุกวันเป็นปกติไปแล้ว จอห์นมาขอโทษผมแล้วสำหรับเรื่องวันนั้น มันบอกว่ามันเมา มันไม่ตั้งใจ แถมยังตบปากตัวเองเป็นการขอโทษด้วย ผมเลยหายโกรธมันแล้วล่ะ
“ซื้ออะไรอีกดี เริ่มเบื่อลูกชิ้นแล้ว กินทุกวันเลย”ผมบ่นนิดๆ วันนี้เรานั่งติวกันที่ห้องคีย์ ทั้งกลุ่มผมกับฟิวส์ แล้วเราสองคนก็เป็นตัวแทนมาซื้อเสบียงไป คืนนี้ยังอีกยาวไกล หรืออาจจะถึงเช้าเพราพรุ่งนี้เป็นวันหยุด ผมบอกพี่โก้แล้วว่าให้รีบนอนแล้วตอนเช้าค่อยมารับ
“ไก่ทอดหาดใหญ่ก็อร่อยนะ มีเจ้าประจำแต่ไกลหน่อย เดี๋ยวพาไป ไปซื้อในตลาดนัดเลยดีกว่า ของกินเยอะดี”ฟิวส์มันค้างแถวนี้บ่อย แถมมีรถด้วย มันเลยรู้แหล่งดีกว่าผม
ตลาดนัดตรงนี้ผมยังไม่เคยมาเลย อยู่ลึกมาหน่อยแต่คนเยอะแล้วของเยอะด้วย มีทั้งเสื้อผ้าและอาหาร ผมเดินดูของกินเรื่อยๆ ก่อนจะตัดสินใจซื้อยำเล็บมือนาง ผมชอบมากๆ แต่ไม่ค่อยได้กิน ซื้อยำรวมมิตรทะเลอีกถุง ขอน้ำเยอะๆ หน่อยบอกว่าชอบซดน้ำ แต่เดี๋ยวไปลวกเส้นมาม่ามาใส่เพิ่ม ฮ่าๆ ประหยัดไงครับ อร่อยขึ้นด้วย ฟิวส์ลากผมไปซื้อไก่ทอดหาดใหญ่เจ้าอร่อยที่บอกไว้ ทางเดินค่อนข้างแคบและคนก็เยอะ มันก็ลากแขนผมเดินไปเดินมาเบียดคนโน้นคนนี้เรื่อยๆ ล่ะครับ ถ้าไม่ลากก็จะเดินไม่ทันกัน เราเดินเลือกซื้อของกันอีกหลายอย่างมากๆ เหมือนจะไปจัดปาร์ตี้มากกว่าติวหนังสืออีก
“เยอะโคตรๆ กินทั้งคืนจะหมดมั้ย”ผมมองมือสี่ข้างของตัวเองและฟิวส์ที่เต็มไปด้วยถุงอาหารและเครื่องดื่ม พอดีผมเห็นวุ้นในลูกมะพร้าวมันน่ากินดี ก็เลยลำบากฟิวส์เป็นคนหิ้ว ตั้งสองลูกแน่ะ
“บอกแล้วว่าของกินเยอะ อร่อยด้วย ไว้วันไหนมาค้างอีกจะพาไปนั่งกินร้านหอยทอดข้างใน อร่อยมากแต่คนเยอะ”ฟิวส์เปิดท้ายรถแล้ววางของทุกอย่างลงไป มือผมล้าไปหมดเลย
“ร้านเปิดแต่ตอนกลางคืนเหรอ”
“อืม พรุ่งนี้ค้างอีกคืนดิ เดี๋ยวพามา”
“แหะ ไม่ได้หรอก ไว้คราวหน้าแล้วกัน”ผมยิ้มแหะๆ ให้ เอาไว้ถ้านัดติวค่อยมาค้าง แต่ถ้าจะค้างเพราะของกิน อันนี้ไม่ไหวนะ
“ค้างดิ พวกนั้นก็ค้าง เดี๋ยวพี่พลพี่รหัสไอ้จอห์เอาแนวข้อสอบปีก่อนมาติวให้ด้วยนะ”
“ไม่เห็นบอกก่อนเลยอะ มาพรุ่งนี้เหรอ”
“อืม จอห์นมันเพิ่งโทรคุยเมื่อตอนเย็น ยังไม่คอนเฟิร์มหรอก แต่น่าจะมานะ เพราะหอพี่แกอยู่เลยตลาดนัดไปนี่เอง”
“ทำไมไม่มาคืนนี้ล่ะ พรุ่งนี้เช้าๆ ก็ได้”
“ไม่ว่างมั้ง วันนี้วันศุกร์ด้วยคงไปเมาที่ไหนนั่นแหละ พรุ่งนี้เช้าคงตื่นไม่ไหวหรอก”
“ใจร้ายอะ ไม่เห็นใจคนอยู่ไกลบ้างเลย”
“ทำไมค้างไม่ได้ล่ะ แฟนดุเหรอ”ฟิวส์ถามกึ่งแหย่ ความจริงฟิวส์เฉียดเจอพี่โก้บ่อยมากๆ เลยนะฮะ บางทีพี่โก้มารับที่หอคีย์ ฟิวส์ก็จะเดินลงมาพร้อมๆ กับผมบ่อยๆ แต่จะแยกไปทางอื่น ไม่ขับรถกลับบ้านก็ออกไปซื้อเสบียง หรือตอนเช้าที่พี่โก้ไปส่งที่คณะ ฟิวส์ก็มาพร้อมผมหลายครั้งเหมือนกัน มันเห็นหน้าพี่โก้บ่อยแต่ไม่เคยได้คุยกันเพราะพี่โก้ส่วนมากจะนั่งในรถ ฟิวส์มันชอบแซวว่าแฟนหล่อแต่ท่าทางดุ มิน่าคุมผมอยู่ อะไรประมาณนี้
“ไม่ดุ แต่ไม่อยากค้าง เป็นคนอยู่ในโอวาทแฟน มีอะไรไหม”ผมลอยหน้าลอยตาตอบ ไม่สนที่มันแหย่หรอกฮะ
“อยากมีแฟนน่ารักๆ อยู่ในโอวาทแบบนี้บ้างจัง”
“เสียใจด้วย น่ารักแบบนี้มีคนเดียว และไม่โสดแล้ว”ผมเชิดหน้ายืดอกพูดอย่างไม่อายและอวยตัวเองเต็มที่จนฟิวส์หัวเราะลั่นรถ จนผมหัวเราะตาม อายนิดๆ เหมือนกันนะ แต่คำพูดต่อมาของฟิวส์ทำให้ผมเก็บเสียงหัวเราะกลืนลงคอไปจนหมดและหันมองคนพูดอย่างไม่แน่ใจ
“เป็นกิ๊กก็ได้นะ....ได้ป่ะ”
-
โอ้ยฟิวส์นี้เป็นไรมากป่ะ มายุ่งอยู่ได้ ชอบเสี้ยมชอบแหย่
อย่ามาสร้างความร้าวฉานนะเว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!! :z6:
-
อย่าทำน่ะน้อนเนม
พี่โก้โกรธแน่ๆ
ฟิวส์นี้ก็จังรู้ว่าเนมมีแฟนแล้วยังมายุ่งอีก
เด๋วให้พี่โก๋จัดเต็มเลยนิ
:z6: :angry2: :z6:
-
ฟิวส์นิสัยเสีย :m16: เดี๋ยวจัดไม้หน้าสามฟาดให้เลย
แหมจะมาขอเป็นกิ๊กเนม เขกกระโหลกดีไหมเนี่ยจะได้สำนึก
แหะแหะอ่านแล้วอินจัด
ขอบคุณจีนะ สนุกเหมือนเดิม o13
-
น้องเนมยังไม่รู้ตัวอีกนะเนี่ย ว่าพี่โก้รักและรอเนมมานานแค่ไหน
:pig4:
-
ไอ้ฟิว :beat:นิสัย
เนมอย่าทำนะแล้วจะเสียใจทีหลัง
ไม่เวิร์ค
-
อั๊ยย่ะ
อยากเจอพี่โ้ก้หึง แต่ไม่อยากเจอพี่โก้เจ็บบบบบบ
น้องเนมความคิดโตขึ้นมากเลยมั้ง
-
ฟิวส์เขามาแบบทีเล่นทีจริง แต่เอาจริง
-
คราสนี้ละ หนูเนมได้เจอพี่โก้หึงแน่ ถ้าฟิวส์ทำจริง ลองของนะพวกเอ็ง ไม่รู้ซะแล้วว่าเล่นกับใครอยู่
-
งานเข้ารัวๆ
-
น้องเนมอย่าไปโอนเอนตามฟิวส์นะ
-
ฟิวส์แม่งนิสัยยยยยยย
คือ ทำตัวไม่อะไรแต่เสี้ยมอ้ะ
นี่มันร้ายกว่าจีบอีกนะะะะ
ฮืออออ กลัวพี่โก้หึง แล้วโกรธไปเลยอ่ะะะะ
;__;
-
พี่จีขาาาา หาเมียให้ฟิวส์ด่วนๆ ก่อนที่นางจะทำมิดีมิร้ายน้องเนมม :z6: :m16:
-
มันกะลังจะดราม่าอีกแล้วใช่มั๊ย :z3:
-
เนมไม่มีการระวังตัวเล๊ย ใครพูดอะไรก็เอนเอียงไปทางนั้น :o10:
ส่วนไอ้ฟิวส์.. ระวังเจอของแข็งจากโก้นะ วอนหาเรื่องจริงๆ o18
-
ฟิวส์ต้องเจอพี่โก้จัดสักครั้งจะได้รู้ว่าใครเป็นใครเหอๆ
-
แบบว่า อยากรู้เหมือนเนมเลยว่าเวลาพี่โก้หึงเป็นไง :m26:
-
ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือเปล่านะคะ
รู้สึกว่าฟิวส์ร้ายอ่ะ เหมือนไม่ได้ทำอะไร แต่จริงๆ ทำและตั้งใจด้วยทุกครั้ง
ส่วนคีย์ก็คงอยากให้เนมเลิกกับพี่โก้อยู่แล้ว
เฮ้ออออออ เนมจะทันเค้ามั้ยเนี่ย เป็นห่วงจริงๆ :เฮ้อ:
ขอบคุณคุณจีค่ีะ มาุทุกอาทิตย์ ดีใจๆๆๆๆ จะรอตอนต่อไปนะคะ :pig4:
-
อยากเห็นพี่โก้หึงเนมซะละ ฟิวส์แกเสร็จแน่ :laugh:
-
แหมะๆ อยากจะให้ฟิวได้เจอกับพี่โก้จัง
-
อิหนูเนมอยากเจออารมณ์หึงพี่โก้ คาดว่าอีกไม่นานคงสมใจ :laugh:
-
เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ เนมจะคงไม่โง่นะ
-
จุบบบบบ น้องเนมมมมมม
-
ความแตกต่างที่ลงตัวระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่
-
มีลางว่าจะมีดราม่า น้องเนมอย่านะลูก สงสารพี่โก้ :o12:
-
อย่าทำ อย่าทำ ฮี่ๆ
พี่โก้คงหึงนั่นแหละ
แต่ไม่แสดงออก 55
สงสารคีย์จัง คู่กะฟิวส์ไปเลย
กร๊ากกกกก รอลุ้นต่อไป : )
-
:3123: :3123: :3123:
-
ไม่แปลกหรอก ยังไง "เค้กของคนอื่น มักจะน่ากินกว่าเสมอ"
บางทีคนมีเจ้าของก็ดูน่าค้นหา เพราะเวลาคนมีความรัก มันจะดูมีความสุขมากเป็นพิเศษ
บางคนมองอาจจะชื่นชมเฉยๆ แต่บางคนก็อยากร่วมสุขไปด้วย
ขอให้ห้ามใจตัวเองให้อยู่แล้วกันนะเนม แต่กับฟิวส์คงไม่ทันแล้ว
ลงแรงวางแผนเล่นเกมส์จิตวิทยาหลายอย่างแล้วนี่ หรือเรามองโลกในแง่ร้ายไป :confuse:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
อิฟิวส์นี่ตัวปัญหาระดับแปดแน่ๆ
-
ฟิวส์แม่งอะไรนักหนา จ้องแต่จะตีท้ายครัวคนอื่น ออกตัวแรงไปนะ
-
:L2:
ใจมองเห็น ว่าเป็นสุข..ก็เป็นสุข
ถ้าใจเห็น ว่าเป็นทุกข์..ก็ทุกข์ได้
อยู่ที่เรา ว่ามองเห็น..เป็นอะไร
จะสุขทุกข์ อยู่ที่ใจ ใช้มองดู
น้องเนมเด็กกว่า คงจะยังไม่ลึกซึ้งมากนัก
แต่พี่โก้แก่กว่า งั้นก็เข้าใจน้องมันเยอะๆ ด้วยล่ะ
..ที่ทำไป เพราะรักครับ..
พี่โก้กะน้องเนม
ลัฟเยอะ :กอด1:
-
ไม่หึงไม่ใช่ไม่รักซะหน่อย แต่เป็นคนมีเหตุผล เข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร
จริงๆแล้วพี่โก้หึงเต็มๆนะนั่น แค่ไม่แสดงออก
้เนมเอ๊ยยยยยย ทำไมชอบหาเรื่องใส่ตัวจัง
น้องฟิวส์นี่ก็หวิดชะตาจะขาดหลายรอบละนะ ฮ่าๆ สงสัยจะได้เจอของจริงแล้ว
-
โผล่มาแระ มือที่สาม
สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ G_wa o22
-
สร่่้างความร้าวฉานแท้ -..-
-
เดี๋ยวก็เจอของจริงของพี่โก้เข้าหรอก o18
-
ไม่รู้ใครจะได้หึงก่อนกันเลยเนี่ย เดี๋ยวเจจะกลับมาไทยแล้วใช่ป้ะ
แต่อยากเห็นโก้หึงแบบหึงเลยอ่ะ เอาให้สะใจไปซักตั้ง(นี่คิดอะไรอยู่) 55555
-
เพื่อนเนมแต่ละคน อะไรกันนั่น เนมน่าจะฟังที่โก้พูดนะ
-
ฟีวส์ดูแอบร้าย ร้ายเพราะรัก ร้ายเงียบ ๆ แบบจงใจทุกอย่าง
แต่เหมือนเนมจะยังไม่รู้ตัว ก็เพื่อนกันนิ ^^;;
คีย์เหมือนจะแอบงอนน้องเนมอยู่ตลอดเว แบบไม่รู้ตัว
ความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนแบบอดีตคนเคยเป็นแฟนกันก็ต้องหวงกันบ้างล่ะน่าาาา
เนมนี่ก็เด็กเกินใส คิดมาก =w=''
พี่โก้รักตัวจะตายอยู่แล้ว หวังว่าตอนหน้าคงไม่มีเหตุดราม่าาาาาาา
ถ้าพี่โก้แสดงว่าหึง แสดงว่าหวงนี่ต้องแบบว่าเกิดเหตุอาเพศ
ทะเลาะกันสามบ้านแปดบ้าน น้องเนมร้องไห้ตาบวมแน่ ๆ เลย :z3:
รักกันหวาน ๆ ต่อไปจ้าาาาา :กอด1:
ปล. ดีใจที่คุณจีอัพมากเลยค่ะ Y_Y ตื่นมาตอนเช้าได้อ่านเลย ปลื้มมมมม
เพิ่งได้ฤกษ์เม้นต์ติดธุระไปข้างนอกช่วงเช้า :z13:
-
...ไอ้ฟิวส์ปีนเกลียว ระวังจะโดนตีนพี่โก้ :laugh:
-
ฟิวส์มายุแยงตะแคงรั่วตลอดเลย น้องเนมก็คิดมากอีก
-
ฟิวส์นี่มันน่ารักชะมดเบยยย
-
รำคาญฟิวอ่ะ แม่งจะมาหยอดอะไรนักหนา
เดี๋ยวๆพี่โก้มีหึงแน่ๆ
-
บางทีฟิวอาจต้องได้คุยกับพี่โก้จริง ๆ จัง ๆ ซักที o18
:pig4: คะ
-
ฟิวส์นี่ไม่น่าไว้ใจซะแล้ว
พี่โก้จัดการด่วน
-
เนมจ๋าเด็กน้อยช่างคิดเนอะ
ฟิมล์ก็แหย่ตรงจุดเลย
แต่ไอ้ประโยคสุดท้าย
ฟิมล์แกทำนียนเอาเรื่องจริงมาพูดเล่นใช่มั๊ย
-
เนมจ๋าเด็กน้อยช่างคิดเนอะ
ฟิมล์ก็แหย่ตรงจุดเลย
แต่ไอ้ประโยคสุดท้าย
ฟิมล์แกทำนียนเอาเรื่องจริงมาพูดเล่นใช่มั๊ย
-
เพื่อนเนมแต่ละคนไม่ค่อยน่าไว้วางใจเลย
-
เนมนี่มีมุมน่ารักๆ เยอะเลยอ่ะ ^^
-
ฟิวส์นี่ เป็นศิษย์น้องหมอกรึป่าว
จ้องจะตีท้ายครัวตลอด ให้บรรยากาศเดียวกัน
แต่โก้ ต่างกะพี่เอ็กซ์แบบสิ้นเชิงอ่ะดิ
พี่โก้หึงได้ แต่น้องเนมอย่าทำตัวหวั่นไหวง่าย
พี่โก้ได้ง่าย แต่อาจจะเสียไปง่ายๆ เหมือนกันนะ
แอบคิดว่า ถ้าเนมคิดจะนอกใจ หรือมีกิ๊ก
พี่โก้อาจไม่หึง แต่จะเลิกกับเนมเลย
เนมต้องเลือกแล้วแระ
จริงๆ อยากอ่านประเด็นของ เนม กับ เจ มากกว่าอ่ะ
เหอะๆ แต่คิดว่าเด๋วคงมาในไม่ช้า จะรออ่าน
อยากเห็นให้เนมเข้าใจในตัวพี่โก้มากกว่านี้ในทุกเรื่อง
ทั้งเรื่อง รัก เรื่องเพื่อน และ เรื่องการแสดงออก
ชอบเร่ืองนี้มากๆ รอรวมเล่มนะค่ะ
-
ก่อนเป็นกิ๊ก คงได้รับประทายตรีนพี่โก้ก่อนนะฟิวส์ ฮ่าๆๆ
-
งานนี้คนเจ็บคือเนม ขอบอก....
-
เกลียดฟิวส์ ๆๆๆๆๆ ต้องเป็นแผนเสี้ยมแน่ ๆ
แต่เนมก็เด็กจริง ๆ เฮ้อ เจอเค้าล่อหลอกหน่อยก็หวั่นไหวใหญ่ :เฮ้อ:
ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะเสียพี่โก้ไปนะ ที่ห่างกันมานาน ยังไม่พอรึไง :z3:
-
โห .... ฟิวส์
ยิงตรงใส่น้องเนมขนาดน้านระวังพี่โก้จะยิงคืนนะ 5555
-
ไอ้ความคิดมาก คิดไกลนี่แหละ จะทำให้เกิดปัญหา หึ หึ หึ ......
+1 ให้กับความคิดมากของคน :z2:
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
อ่านวันเดียวถึงตอนปัจจุบันเลยนะเนี่ย
สนุกมากๆเลยยย
-
ฟิวส์กำลังจะสร้างความร้าวฉานให้พี่โก้ น้องเนมใช่ใหม?
ให้โก้หึงคงไม่ดีเท่าไหร่ม๊างงงงง!!!!!!
-
ฟิวส์เล่นหมาหยอกไก่เรื่อยเลย เผลอแล้วเอาจริงใช่ไหม
-
และแล้วก็ค้างเหมือนเดิม 5555
-
พี่โก้เค้าใจเย็นแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะเนมเอ๊ย อย่าไปแหย่ให้โมโหจะดีกว่านะ
ส่วนฟิวส์นี่ออกอาการมากไปนะ อย่ามาชักชวนให้เนมเขวเลยนะ คนเค้ายิ่งหวานๆๆกันอยู่
อย่ามาทำให้ขมซะจะดีกว่า
-
เสน่ห์แรงนะเนมเนี่ย มีแต่คนชอบ
-
งานเข้าแล้วนะเนม เอ๊ะ!หรือจะเอาฟิวร์เป็นหนูทดลองให้พี่โก้หึงดีนะ
-
คิดว่าเนมคงไม่ไปมีกิ๊กที่ไหนอยู่แล้ว ดีไม่ดีฟิวส์ก็ขำตบท้าย ทำเป็นเรื่องตลกไป
แต่ที่จริงแล้วคิดจริงสินะ..เหมือนกำลังค่อยๆกล่อม เป่าหู ไปเรื่อยๆ รอจังหวะเนมไขว้เขว
จะว่าไปก็อยากเห็นพี่โก้หึงเหมือนกันนะ คนเราไม่ได้อ่านใจคนอื่นได้ซักหน่อย บางทีเนมเห็นอาจจะสบายใจขึ้น(รึเปล่า)
ไม่งั้นอาจช็อคไปเลย แบบชาตินี้อย่าได้ให้พี่โก้หึงอีกเป็นครั้งที่สอง ฮ่า
-
อย่านะเนมเอ๋ย พี่โก้อ่ะนะไม่หึง ทำรอยเด่นชัดขนาดนี้ จงใจให้เห็นชัดๆเลยแระแต่ไม่พูดแค่นั้น
บอกตามตรงคีย์ดูยังอยากให้เนมเลิกกับโก้อยู่นะเหมือนหวังลึกๆ ส่วนฟิวส์ตั้งใจมากเลยแระที่พยายามตามเนมลงมาจากหอคีย์หนแรกนี้ตั้งใจอยากเห็นพี่โก้เหมือนต้องการประเมินคู่แข่ง และพร้อมจะทำให้เนมกับพี่โก้ผิดใจกัน อยากจะบอกฟิวส์กับคีย์จริงๆว่าพี่โก้ไม่ธรรมดานะระวังตัวไว้เถอะ พี่โก้จัดหนักสังสอนพวกนี้เลย ลำพังเนมคงไม่ทันเพื่อนแน่ๆ
ลุ้นๆ รอพี่จีมาต่อ
-
นู๋เนมจ๊ะ ถ้าไม่ระวังตัวดีๆๆ ระวังจะเจอพี่โก้เวอร์ชั่นหึงโหดนะ
ถ้าเจอคาดว่าจะเข็ดไปอีกนาน ที่พี่โก้ไม่หึงเรื่องจอน เพราะพี่โก้เข้าใจ และเชื่อใจไง
หนักแน่นเข้าไว้ อย่าคิกมาสิลูก
อยากอ่านหวานๆๆ น่ารักๆๆ หลายตอนๆๆหน่อยนิ 5555
-
เหอ เหอ อ่านตอนนี้แล้วหนาวแทนฟิวส์ :m29:
คิดได้ไง สงสัยอยากลองของแล้วพี่โก้ก็มีดีให้ลองซ่ะด้วยซิ
แต่ขอบอกก่อนว่าเตรียมตัวเตรียมใจดีๆล่ะ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
เพราะพี่โก้ไม่ธรรมดา เป็นรุ่น Limited Edition น่ะ ..จะบอกให้ :laugh:
นู๋เนมอีกคน รักดีๆไม่ชอบ อยากให้พี่โก้หึงซ่ะงั้น
.. เดี๋ยวน้องจี จัดให้ :m12: แล้วนู๋จะรู้ว่าสวรรค์ เอ๊ย!! นรกมีจริง
-
เป็นกิ๊ก.........อีหนูเอ๊ย!!! ตีนพี่โก้ใหญ่นะ เหอะๆๆๆ
-
ช่วงนี้หวาน หวานชอบค่ะ
-
เด่วเจออารมณ์หึงของจริง แล้วจะรู้สึก
ฮ่าๆๆๆ
-
โก้ต้องแสดงแสนยานุภาพให้เด็กฟิวส์สัมผัสซะแล้วว่าไผเป็นไผ อย่ามาปีนเกลียว :z6:
ปล.ระหว่างที่รอตอนต่อไป ได้กลับไปย้อนอ่านตอนเก่าๆ นี่เราพลาดตอนพิเศษของหน้า 100 ไปได้ไงเนี้ย
ใครมีบ้าง pm ให้หน่อยนะค๊า ขอบคุณล่วงหน้าค๊า :pig4:
-
เนมโคตรจะคิดมากเลยนะ
คือมีแฟนอย่างพี่โก้นี่โคตรดีละนะ
สงสัยอยากโดนลงโทษแบบจัดหนัก :oo1:
แต่ฟิวส์นี่ น่าสงสัยมานานละนะว่าชอบเนม
ครางนี้มาแบบชัดเจนดีนะ
หวังว่าน้องเนมคงไม่หาเรื่องใส่ตัว
-
คิดว่าจะมีดราม่าจะแล้วววว
แต่ตอนนี้ :jul1: :jul1:
-
เอาแล้วๆๆๆๆ ฟิวเริ่มไม่น่าไว้ใจ :z3:
-
อ่านทันแล้ว เย่ๆๆๆๆๆๆๆ 44ตอน
ชอบมากๆๆเลย เนมน่ารักอ่ะ พี่โก้หลังๆก็หวาน
ถึงตอนแรกๆพี่โก้จะดูไม่ค่อยแสดงความรู้สึก ทำให้เนมเข้าใจผิดบ่อยๆ แต่หลังๆพี่โก้ก็บอกเนมตลอดเลย ><
ชอบจังเลย ดูครบรสชาติดี แต่ยังไม่อยากได้มาม่าเพิ่มนะ
o13 o13 o13 o13
ขอบคุณคุณจีนะครับที่แต่งให้อ่าน :pig4: :L1:
-
ลุ้นว่าฟิวส์จะโดน :z6: พี่โก้เมื่อไหร่ อยาก :pigangry2: มัน
หวังว่าคงไม่ต้องจุดไฟต้มน้ำ ฉีกซองมาม่า รอนะค่ะ :monkeysad:
-
ช่วงนี้เป็นช่วงสุดท้ายก่อนสอบ เนมค่อนข้างตั้งใจมากกว่าการสอบย่อย มีเวลาว่างก็อ่านหนังสือ หรือนัดติวกับเพื่อนบ่อยๆ ถ้าติวเฉพาะในกลุ่ม ผมจะไปคอยรับที่หอพักของคีย์ แต่ถ้าติวกันเป็นกลุ่มใหญ่กับเพื่อนในห้อง ผมก็จะไปรับที่ตึกคณะ เพราะที่นั่นจะเปิดตลอด 24 ชั่วโมง ผมเคยซื้อเสบียงไปส่งแล้วจอดรอให้เนมติวเสร็จ แต่ก็แค่ครั้งเดียวเพราะเนมเกรงใจ รวมถึงเพื่อนๆ เนมด้วย วันท้ายๆ ก่อนสอบซึ่งอาจารย์เริ่มจะงดสอนหรือปล่อยก่อนเวลาเป็นส่วนใหญ่ เนมเลยเลือกจะติวและค้างที่ห้องคีย์จนเช้าหรือเกือบเช้า แล้วปล่อยให้ผมนอนพักก่อนจะออกไปรับเมื่อเนมโทรมาหา แล้วเนมก็จะสลบเหมือดตั้งแต่ขึ้นรถ จนผมแทบต้องแบกขึ้นห้องแทบทุกวัน ใจจริงผมก็กะจะอุ้ม แต่พออุ้มแล้วเนมรู้สึกตัวก็มักจะรีบสะบัดตัวให้ผมปล่อย แล้วเจ้าตัวก็เดินเซไปเซมาจนทิ้งตัวลงโซฟาในห้องนั่นล่ะ ถึงยอมจะให้ผมอุ้มเข้าห้องหรืออาบน้ำเช็ดตัวให้แต่โดยดี
“ทำไมช่วงนี้ไม่เห็นน้องเนมมาที่นี่เลยวะ”วันนี้ผมมาเร็วกว่าปกติ เพราะต้องมาคุยงานใหม่
“ไปติวหนังสือกับเพื่อนมัน”
“อุ้ยตาย หนูเนมลืมอาจารย์ใกล้ตัวไปได้ยังไงกัน ทำไมไม่อ้อนให้สามีติวให้วะ อ๋อ...สงสัยกลัวจะติวผิดข้ามภาคปฏิบัติไปภาคปฏิบัติล่ะมั้ง”นิ้งลอยหน้าลอยตาตั้งใจกวนผมเต็มที่
“เห็นชอบโทรไปคุยแบบสาวๆ กันไม่ใช่เหรอ”ผมถามเพราะคิดว่ามันน่าจะรู้อยู่แล้วว่าเนมเตรียมสอบ เพราะช่วงนี้พวกเราก็เตรียมเก็งข้อสอบให้นักเรียนที่มาเรียนเหมือนกัน และวันนี้ก็จะเป็นการสอนวันสุดท้าย
“ก็รู้ว่าน้องมันเตรียมสอบแล้วจะโทรไปรบกวนทำไมล่ะวะ เห็นอย่างนี้ก็มีหัวคิดนะเว้ย”
“แล้วนี่คุณกอบมีงานใหม่อะไรมึงรู้มั้ย”ปกติแล้วคุณกอบ ผู้จัดการจะประจำที่สาขาใหญ่เท่านั้น นานๆ ถึงจะแวะเวียนมาเยี่ยมสาขาย่อย เพราะความจริงสาขานี้คนดูแลจริงๆ คือลูกพี่ลูกน้องเขา แต่ถ้ามีงานนอกเหนือจากการสอน ผมต้องไปรับงานที่คุณกอบที่สาขาใหญ่เสมอ ยกเว้นครั้งนี้
“เห็นพวกพี่ปุ๋มคุยให้ฟังว่าเขาจะเปิดบริษัทใหม่ว่ะ เขาจะแยกพวกงานอบรมพวกเขียนโปรแกรมอะไรแนวนี้ไปเป็นอีกบริษัทเลย ส่วนที่นี่ก็จะเหลือแค่งานสอน เขาลือกันนะว่าแกจะค่อยๆ แยกตัวออกไปแล้ววางมือให้ลูกสาวมาคุมแทน”
“แล้วหุ้นส่วนแกไม่โวยเหรอ แยกไปแบบนี้ก็ต้องดึงคนไปด้วยน่ะสิ”
“ก็นี่แหละที่กำลังเป็นประเด็น เมาท์กันมาสองสามวันแล้ว หุ้นส่วนจะมีใคร ก็ญาติๆ ทั้งนั้น หลายระบบกงสีมากกว่ามั้ง แต่คนทำงานมีคุณกอบกับบอสเราลุยแค่สองคน คนอื่นๆ นอนกินกำไร เข้างานมาให้เห็นหน้าเดือนละกี่ครั้งกัน ยิ่งพวกงานเขียนโปรแกรมงานอบรมนะ แทบไม่ลงมาแตะ แต่งานตรงนี้กำไรมันเยอะนี่ บอสเราก็ยุนะว่าให้แยกบริษัทออกไป เดี๋ยวเขาไปหุ้นกันสองคนไม่เอาญาติคนอื่นเลย”
“ทำงั้นก็ดีนะ ความจริงคุณกอบหัวสมัยใหม่มากนะ คิดแต่จะพัฒนางานไปเรื่อยๆ ไม่หวงงานไม่หวงความรู้ ใครจะรับงานนอกยังไงก็ไม่ว่า แถมยังเอางานมาป้อนให้เรื่อยๆ พี่ปิ๊กก็ดีแบบเรื่อยๆ ของแก ไม่ไปยุ่งกับคนอื่น ใครจะหาเรื่องยังไงก็เฉยๆ แต่ขยัน คุณกอบคงทนให้หุ้นส่วนเอาเปรียบไม่ไหวแล้วมั้ง คนขยันแล้วแอคทีฟแบบแกทำงานจับจดเหมือนหุ้นส่วนคนอื่นๆ ไม่ได้หรอก”
“เออ นี่ก็คุยๆ กันว่าอยากตามแกไปบริษัทใหม่เหมือนกันนะ แต่ยังไม่รู้จะไปทำหน้าที่อะไรนี่สิ สงสัยที่คุณกอบมาคุยถึงนี่เพราะจะชวนมึงไปทำงานด้วยล่ะมั้ง ไปคุยที่สาขาใหญ่เดี๋ยวเจออีกาคาบข่าวไปบอกคนอื่นจะพาลซวยกันหมด”
“นั่นไง แกมาพอดี”ผมเงยหน้ามองผ่านกระจกออกไปก็เห็นคนที่กำลังถูกพูดถึงเดินตรงมาทางนี้
“เออๆ คุยเสร็จมาเล่าด้วยล่ะ”นิ้งรีบหันไปมองแล้วเดินกลับไปประจำตำแหน่งตัวเอง
คุณกอบศักดิ์เป็นผู้ชายเชื้อสายจีน อายุราวๆ สี่สิบปลายๆ เป็นคนที่ดูกระฉับกระเฉงจนเดาอายุแทบไม่ออก แต่คุณกอบเป็นคนไทยเชื้อจีนที่แทบมองไม่ออกว่ามีเชื้อจีนปน นอกจากจะเป็นคนพูดจาสุภาพ นุ่มนวล เสียงยังค่อนข้างเบา และมีหัวคิดออกไปทางฝรั่ง
“พี่ไม่รู้ว่าโก้รู้เรื่องบริษัทที่พี่จะไปเปิดหรือยังนะ แต่ที่จะคุยนี่พี่ไม่ได้บังคับหรือกดดันหรอก พี่เห็นว่าเราเก่ง นิสัยก็ถูกใจพี่ เลยอยากให้ไปทำงานด้วยกัน อาจจะเริ่มต้นเล็กๆ ก่อน ไม่ถึงกับเริ่มนับหนึ่งกันใหม่ แต่ก็คงลำบากช่วงแรกๆ พอดูนะ”คุณกอบเริ่มพูดเข้าประเด็นทันทีที่เดินเข้ามานั่งในห้องเรียนที่ว่างอยู่ และปิดประตูห้องคุยกันลำพังแค่เราสองคน เรื่องราวส่วนใหญ่เป็นไปตามที่นิ้งได้เล่าคร่าวๆ แล้ว แต่คุณกอบไม่ได้พูดถึงปัญหาภายใน พูดเน้นแค่เฉพาะเรื่องบริษัทใหม่ และแนวทางของที่นี่หากคุณกอบไม่อยู่ แน่นอนแล้วว่าคุณกอบจะวางมือไม่ไปอยู่แค่ในตำแหน่งที่ปรึกษา และไม่ถอนหุ้นออก ส่วนคนที่จะทำหน้าที่แทนน่าจะเป็นลูกสาวคุณกอบที่กำลังจะจบปริญญาโทในไม่กี่เดือนนี้ ด้วยวัยอาจจะทำให้มีปัญหากับหุ้นส่วนคนอื่นและพนักงานบางคนในระยะแรง แต่คุณสมบัติต่างๆ น่าจะพอสู้ได้ คุณกอบอยากให้ผมไปตัดสินใจให้ดีว่าจะออกจากที่นี่ แล้วไปทำงานที่ใหม่เต็มตัว ไปเริ่มใหม่พร้อมๆ กัน โดยยินดีให้ผมร่วมหุ้นด้วย แม้จะไม่มากแต่ก็เป็นหลักประกันอนาคต แต่หากอยู่ที่เดิม คุณกอบก็ยังคงยินดีป้อนงานให้ผมเรื่อยๆ แต่ผมคงต้องระวังตัวมากกว่าเดิม เพราะอาจจะมีคนไม่พอใจ
หลังเลิกงานผมยังไม่ได้คุยกับนิ้ง เพราะนิ้งกลับไปก่อน ผมกลับมาห้องเพียงลำพัง คืนนี้เนมก็ไม่กลับเหมือนสองคืนก่อน ผมมองดูนาฬิกานิดหน่อย เมื่อเห็นว่าไม่ดึกมากเลยโทรกลับบ้านเพื่อคุยคุยเรื่องข้อเสนอที่ได้รับมาวันนี้ ผมว่าการโทรไปปรึกษาปัญหากับพ่อแม่ของเราเป็นเรื่องที่ควรทำ ไม่ว่าเราจะเป็นเด็ก หรือโตเป็นผู้ใหญ่มากแค่ไหน ยังไงท่านก็ยังเป็นพ่อแม่ของเราไปจนชั่วชีวิต เพราะงั้นการให้ท่านมีส่วนร่วมในชีวิตเราจึงเป็นสิ่งจำเป็นและต้องทำ
“แม่ทำอะไรอยู่”
“ดูข่าว เดี๋ยวจะไปนอนแล้ว”
“พ่อล่ะ”
“อาบน้ำอยู่ โทรมาซะดึกมีอะไรหรือเปล่า”
“เจ้านายมาคุยเรื่องงานใหม่วันนี้ เขาจะไปเปิดบริษัทใหม่”ผมเล่าให้แม่ฟังคร่าวๆ อย่างรวบรัด
“แม่คิดว่าไง”
“ก็ต้องแล้วแต่โก้นะ โก้ชอบงานไหนก็ทำงานนั้นน่าจะอยู่ได้นานและมีความสุขมากกว่า ก็เหมือนที่ลูกใช้ตัดสินใจหลายๆ เรื่องเองไม่ใช่เหรอ หรือห่วงเรื่องเงินซื้อหุ้น แม่กับพ่อพอจะมีให้กู้นะ”แม่พูดจริงนะครับ ไม่ได้แหย่เล่นแม้แต่น้อย ปกติถ้าผมต้องการเงินสักก้อนที่คิดว่ามันมาก ผมก็จะยืม ไม่ใช่ขอ และจะเอามาใช้คืนเสมอ
“เรื่องหุ้นโก้ไม่คิดมากหรอก ได้ก็เอาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ความจริงเขาจะออกค่าหุ้นให้ก่อนแล้วให้โก้ผ่อนจ่ายด้วย แต่ที่โก้ลังเลเพราะงานใหม่มันไม่เหมือนเดิมตรงที่งานค่อนข้างหลากหลาย ต้องคอยคิดคอยทำอะไรใหม่ๆ ตลอด คงยุ่ง”ผมอดบ่นนิดๆ ไม่ได้ คำว่ายุ่ง ไม่ได้หมายถึงยุ่งยาก แต่เพราะคงไม่ยาก แต่ผมกลัวตัวเองจะรำคาญมากกว่า งานสอนค่อนข้างจำเจ สอนแบบเดิมๆ ตลอดเพียงแค่เปลี่ยนกลุ่ม ทำให้ไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรบ่อย หากผมเบื่อก็รับงานอบรม หรือเขียนโปรแกรมแก้เบื่อได้เป็นพักๆ อย่างทุกวันนี้ก็สบายดีแล้ว
“แม่ว่าโก้เนือยกับตัวเองไปหรือเปล่า ปกติลูกแม่ไม่เคยชอบอะไรจำเจซ้ำซากไม่ใช่เหรอ ลูกอาจจะชอบเป็นผู้นำคน ชอบสอนคน แต่แม่ว่าลูกมีพลังมากกว่าแค่ ‘สอน’ คนอื่นนะ”แม่ยังไงก็คือคนที่รู้จักเรามากที่สุด อาจไม่รับรู้เรื่องราวทุกช่วงชีวิต แต่เมื่อมีบางอย่างเปลี่ยนไป ท่านจะรับรู้ได้เสมอ ใช่...ก่อนนี้ผมค่อนข้างเนือย เลยไม่อยากทำงานอะไรที่ต้องวุ่นวาย ต้องแก้ปัญหา หรือแม้แต่ต้องสนทนากับคนอื่นบ่อยๆ งานสอนอาจจะต้องพูดคุย แต่ส่วนใหญ่คือการพูดคนเดียว และมันไม่เหมือนการพูดคุยแบบธุรกิจกับลูกค้า ซึ่งมันน่าเบื่อสำหรับผมมาก
ผมคุยกับแม่อีกนิดหน่อย แม่ถามเรื่องเนมว่ามาอยู่กับผมเป็นยังไงบ้าง ซึ่งผมก็ตอบรวมๆ ไม่ได้บอกอะไรพิเศษ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็รับรู้ได้ว่าแม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของผมกับเนมในตอนนี้แล้ว อย่างที่บอกว่าผมมักจะปรึกษาหลายๆ เรื่องกับพ่อแม่เสมอ เพราะงั้นเรื่องอะไรก็ตามที่มันสำคัญ ก็จะไม่เคยเป็นความลับ อันที่จริงแม่คงรู้ตั้งแต่สมัยเนมยังเด็กแล้วมาบ้านผมบ่อยๆ แล้วนั่นล่ะ เพียงแต่บ้านผมก็มีนิสัยคล้ายๆ ผม คือเราจะไม่นั่งซักนั่งถามเรื่องส่วนตัวของกันและกัน แต่ถ้าพร้อม เราจะพูดออกมาเอง เหมือนครั้งหนึ่งที่ผมเคยพูดเรื่องขอไปอยู่ดูแลเจหลังพ่อแม่เจจากไป
รุ่งเช้าผมตื่นตั้งแต่หกโมงกว่า ซึ่งเป็นเวลาปกติของช่วงนี้ สิ่งแรกที่ผมเหมือนทุกวันคือเช็คข้อความในโทรศัพท์ว่าเนมจะให้ออกไปรับกี่โมง แต่วันนี้แปลกกว่าทุกวัน เพราะเนมส่งมาบอกว่า...ไม่ต้องไปรับ...สั้นๆ เข้าใจง่าย แต่ไม่เคลียร์ ทันทีที่อ่านข้อความจบ สิ่งที่แรกผุดขึ้นมาคือหน้าของเด็กผู้ชายที่มักจะเดินคู่กับเนมให้เห็นเวลาผมไปรับบ่อยๆ คนนั้นคือ ‘เพื่อน’ ที่เนมยังไม่เคยแนะนำให้ผมรู้จัก แต่จากการเล่าเรื่องต่างๆ ในช่วงติวหนังสือให้ฟัง ผมเดาๆ เอาว่าน่าจะชื่อฟิวส์ เดือนคณะที่ทั้งหน้าตาดี เรียนเก่ง กีฬาเป็นเลิศ และขอเดาต่อไปอีกว่าฐานะทางบ้านก็ต้องดี
ผมแต่งตัวลงมาเข้าฟิตเนสของคอนโดฯ ที่ไม่ค่อยได้มาใช้บริการเท่าไร วันหยุดอย่างนี้ก็มีคนมาใช้หลายคนเหมือนกัน มีบางคนที่พอจะคุ้นเคยกันบ้างเพราะเจอกันที่นี่บ่อยเลยได้ทักทายกันนิดหน่อย เพราะไม่ค่อยได้ออกกำลังกายหนักเหมือนเมื่อก่อน ผมเลยใช้เวลาวอร์มอัพค่อนข้างมาก แต่ไม่หนักเพื่อจะไม่ต้องปวดกล้ามเนื้อ รวมๆ แล้วใช้เวลาในฟิตเนสไปเพียงชั่วโมงกว่า
ผมเดินออกไปหน้าคอนโดฯ ซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้ง ต้มเลือดหมู น้ำเต้าหู้ไว้เป็นอาหารเช้า แน่นอนว่าเผื่อให้เนมด้วย แต่ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะกลับตอนไหนเพราะยังไม่ได้โทรไปถาม....บางทีอาจจะไม่จำเป็นต้องโทรถามแล้วก็ได้ ในเมื่อคนที่กำลังนึกถึงยืนอยู่หน้าทางขึ้นคอนโดฯ...พร้อมด้วย ‘เพื่อน’ ที่คงอาสามาส่ง ไม่มีการเร่งรีบหรือตะโกนเรียกให้เนมหันมาเห็นว่าผมมองอยู่ และกำลังเดินเข้าใกล้ทั้งคู่มากขึ้นทุกที แต่ทั้งคู่ก็ยังไม่มีทีท่าจะล่ำลากันจบ จนกระทั่งผมเดินเข้าไปใกล้รถที่จอดใกล้ๆ ทั้งคู่นั่นล่ะ เนมถึงได้เป็นคนหันมาเห็นผมก่อน
“พี่โก้!”พอเนมเรียก อีกคนเลยหันมามองผมด้วย และหันไปถามอะไรกับเนมก่อนเนมจะพยักหน้าตอบแล้วรีบเดินเข้ามาหาผม
“เอ่อ...ไปไหนมาเหรอฮะ”เนมเอื้อมมือมาจับชายเสื้อผมซึ่งยังชื้นๆ เหงื่ออยู่นิดหน่อย
“เพิ่งเล่นฟิตเนสเสร็จเลยออกไปซื้อของกิน”ผมยกถุงในมือขึ้นสูงเพื่อให้เนมเห็นว่ามีอะไรบ้าง และหลายๆ อย่างเป็นของโปรดของเนม เจ้าตัวตาวาวทันทีที่เห็นหมูปิ้งเจ้าโปรด พร้อมทั้งยื่นมือมาหยิบถุงไปถือเอง และยังทำท่าจะหยิบออกมากินตรงนี้แต่ผมตีมือเบาๆ ให้รู้ว่าห้ามกิน เดี๋ยวก็ขึ้นห้องแล้วค่อยไปนั่งกินดีๆ ก็ได้ เนมยิ้มแหะๆ ให้อย่างรู้ตัว ก่อนจะหันไปมองเพื่อนตัวเองที่ยังยืนอยู่ข้างรถ เนมจับมือผมข้างที่ว่างแล้วจูงให้เดินไปทางเพื่อนของตัวเองพร้อมแนะนำตัว...ให้ได้รู้จักกันสักที
“พี่โก้ นี่ฟิวส์ฮะ เป็นเพื่อนคณะเดียวกันแต่นละห้อง แต่ว่าเป็นกลุ่มเตะบอลแล้วก็กลุ่มติวหนังสือด้วยกัน”ผมพยักหน้าให้อีกฝ่ายนิดๆ อย่างไม่สนใจสายตาสำรวจเหมือนประเมิณค่าผมอยู่ เพราะที่ผมสนใจตอนนี้มีเพียงการรอฟังคำแนะนำตัวของผม สถานะของผมที่เนมจะบอกกับเพื่อนคนนี้...ที่ดูยังไงก็ไม่มีทางหวังแค่เพื่อนแน่ๆ ผมก้มหน้าลงมองใบหน้าเนมด้านข้างที่มองผมสลับกับเพื่อนตัวเองก่อนจะพูดงุบงิบเบาๆ แต่ก็ยังผลให้น่าพอใจจนอดยิ้มไม่ได้
“ฟิวส์...นี่พี่โก้............แฟนเนมเอง”
“อ้อ...ครับ เห็นไปรับเนมบ่อยๆ แต่ไม่เคยได้คุยกันเลย พอดีเมื่อคืนติวกันดึก ให้รุ่นพี่มาติวให้สองวิชาน่ะครับ เลยใช้เวลามากหน่อย เพิ่งจะแยกกันไปนอนเมื่อกี้เอง บ้านผมอยู่ไม่ไกลเลยอาสาพาเนมมาส่งน่ะครับ...พี่คงไม่ว่าอะไรนะ”คำพูดชี้แจงโดยรวมๆ ฟังดูดีและฟังขึ้น ยกเว้นประโยคคำถามสุดท้ายที่แปลเจตนาไม่ค่อยออก ผมก้มมองหน้าเนมว่ามีปฏิกิริยาอะไรกับคำพูดพวกนี้หรือเปล่า...และก็มีจริงๆ เนมก้มหน้าเม้มปากแน่นขึ้นเมื่อผมไม่ได้พูดตอบอะไรออกไปสักที จนที่สุดคงทนไม่ไหวเลยเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมที่กำลังมองอยู่
“ไม่มีอะไรหรอกฟิวส์ พี่โก้เข้าใจ ไม่หึงหรอก”อ้อ.....หมายถึงเรื่องนี้นี่เอง
“งั้นเรากลับล่ะนะ มีอะไรไม่เข้าใจตรงไหนก็โทรมานะ...เราจะรอ”ฟิวส์พูดแล้วยืนมองเนมที่ได้แต่พยักหน้าบีบมือผมแน่นขึ้นแต่ไม่พูดอะไรตอบกลับไป จนฟิวส์เป็นฝ่ายส่งยิ้มให้อีกรอบก่อนจะเดินกลับขึ้นรถตัวเองและขับกลับไป ผมเดินจูงมือเนมกลับขึ้นห้อง ตลอดทางเนมไม่ได้พูดอะไร บางทีก็บีบมือผมแน่นขึ้น ทางทีก็เอียงหน้ามาอิงแขนผม พอผมมองก็ฉีกยิ้มยิงฟันให้หนึ่งที เหมือนจะบอกว่าไม่มีอะไร แต่จริงๆ แล้วมี
กลับขึ้นมาบนห้องเรากินข้าวด้วยกัน เนมเล่าเรื่องติวหนังสือเมื่อคืนให้ฟัง แต่ก็อย่างที่ฟิวส์ได้พูดไว้ว่ามีรุ่นพี่มาช่วยติวให้นั่นล่ะ หลังจากกินเสร็จผมปล่อยให้เนมเข้าห้องไปอาบน้ำนอนเพราะอดนอนมาทั้งคืน แน่นอนว่าเนมอ้อนให้ผมนอนข้างๆ เป็นเพื่อน ผมเลยหยิบโน้ตบุ้คเนมมาเปิดหนังดูบนเตียง เนมหลับแทบจะทันทีที่คลานขึ้นเตียงได้ เสียงข้อความจากหน้าต่างสนทนาบนหน้าจอเด้งขึ้นก่อนจะปรากฏกล่องข้อความของโปรแกรมเอ็มเอสเอ็นที่เจ้าของเครื่องคงล็อคอินอัตโนมัติตอนเปิดเครื่อง ข้อความที่มีคนส่งมาหาตอนออฟไลน์ก็เลยเด้งขึ้นมาให้อ่านตอนนี้ ผมคงจะกดปิดทันทีถ้าไม่เผลอมองชื่อคนที่ทักเนมมา...ฟิวส์ แต่ไม่ว่าจะเป็นข้อความจากใครก็ไม่สำคัญและน่าสนใจเท่ากับเนื้อหาข้อความที่พิมพ์ส่งมา
‘อย่าคิดอะไรมากนะ ฟิวส์คิดถึงนะครับ อย่าให้เรารอนานนะ เราไปนอนล่ะ ไม่ไหวแล้ว คิดถึงจริงๆ นะ ถ้าตื่นแล้วจะโทรหานะครับ’
ผมมองแก้มเนียนใสที่อยู่ใต้ฝ่ามือตัวเองซึ่งกำลังลูบไล้เบาๆ เพื่อกล่อมให้หลับ ยิ่งนอนขดตัวกอดเอวผมไว้แบบนี้ก็ยิ่งเหมือนเนมเมื่อตอนเด็กๆ ไม่ว่าท่านอน วิธีกล่อม แต่ก็แค่เหมือน เพราะเราไม่ได้เป็นเด็กในวัยนั้นกันอีกต่อไปแล้ว แต่บางเรื่อง...ต่อให้ผ่านมากี่ปี หรือผ่านเรื่องราวและปัญหาร่วมกันมามากเท่าไร ต่อให้ตอนนี้เราต่างพยายามปรับตัวเข้าหากันมากแค่ไหน สิ่งหนึ่งที่เราปรับไม่ได้คือพื้นฐานนิสัยเดิมๆ ไม่เชิงว่าปรับไม่ได้ เพียงแต่มันคงต้องใช้ระยะเวลามากกว่านี้ เนมไม่ใช่แค่ภายนอกที่ดูเด็ก แต่ภายในรวมทั้งความคิดก็เด็กด้วย ไม่ใช่ว่านิสัยแบบเด็กๆ แต่หมายถึงความคิดที่ไม่ได้มีอะไรซับซ้อน และมักจะแสดงออกให้ได้เห็น ต่อให้เจ้าตัวพยายามปิดบังแล้วก็ตาม ผมไม่ใช่คนเก่งที่มีญาณวิเศษจนสามารถรู้ความนึกคิดคนอื่นไปเสียหมด ไม่ได้เก่งเลิศเลอทำอะไรก็ถูกต้องและดีที่สุดเสมอ เราต่างก็มีข้อเสียด้วยกัน มีบางอย่างที่ผมยอมที่จะปรับปรุง แก้ไขให้ดีขึ้น สำหรับความสัมพันธ์ของเราครั้งนี้ แต่...ก็มีบางอย่างเช่นกันที่ผมจะไม่มีวันเปลี่ยน ต่อให้เนมอยากที่จะเปลี่ยนผมก็ตาม ผมก็เป็นแค่คนธรรมดา เป็นแค่ผู้ชายธรรมดา ที่บางครั้งก็ทำได้เพียงภาวนาในใจว่า...อย่าให้เราต้องจบลงเหมือนครั้งก่อนเลย
เหลือเวลาอีกสองวันเนมก็ต้องเริ่มสอบวันแรก เท่าที่ดูเนมค่อนข้างพร้อมแล้ว แต่เจ้าตัวคงกลัวและประหม่ามากสำหรับการสอบใหญ่ครั้งแรกในระดับมหาวิทยาลัย ซึ่งกลัวแบบนี้ก็ดีตรงที่เนมพยายามเตรียมตัวให้พร้อมเต็มที่ แต่เพราะกลัวเกินไปเลยเริ่มจะฟุ้งซ่าน
“ฮึกๆๆ ฮืออออ....จำไม่ได้เลยอ่า พี่โก้~”เปล่าหรอกครับ เนมไม่ได้ร้องไห้จริงๆ แค่ทำเสียงกับหน้าตาบี้ๆ ทึ้งผมตัวเองไปมา พยายามทำท่าทางให้เหมือนคนเสียใจ แต่ผมว่าคล้ายๆ คนบ้านะ และก็ต้องเรียกผมอย่างนี้ลงท้ายการบ่นทุกครั้ง
“เลิกอ่านได้แล้วมั้ง ยิ่งอ่านยิ่งฟุ้งซ่าน”ผมต้องหยิบหนังสือมานั่งอ่านใกล้ๆ เป็นเพื่อนเนมอ่านหนังสือ เพราะเจ้าตัวไม่ยอมให้ผมเปิดหนังดู
“ไม่เอาอะ เนมกลัวสอบตก ค่าเทอมก็แพง ถ้าสอบตกพี่นิคก็ไล่ไปเลี้ยงควายแน่ๆ เลย”เนมฟุบหน้าใส่หนังสือที่กางอยู่ เสียงพูดหนักแน่นเหมือนเชื่อว่าพี่ชายตัวเองจะทำอย่างนั้นจริงๆ ทำให้ต้องหัวเราะเบาๆ เรียกสายตากลมโตหันมาตวัดค้อนให้อีกครั้ง
“ถ้าเนมสอบตกก็ต้องกลับไปอยู่บ้าน เนมก็จะไม่ได้อยู่กับพี่ ถึงเวลานั้นจริงๆ อย่ามาร้องไห้แงๆ คิดถึงเนมแล้วกัน”
“ใครจะร้องกันแน่”ผมพูดแหย่กลับไป คิดว่าจะได้ค้อนอีกสักขวับแต่เปล่า เนมก้มหน้าพูดอู้อี้ใส่หนังสือเบา
“ใช่สิฮะ...คงมีแต่เนมนี่แหละที่ร้องไห้”
“ไม่ตกหรอกน่า อย่าคิดมาก”ผมพูดอย่างที่คิดจริงๆ ไม่ได้พูดเพื่อเอาใจเนมเลย พื้นฐานเนมก็เป็นคนความจำดีอยู่แล้ว อาจจะไม่ได้เก่งมากมายอะไร แต่ตั้งใจอ่านหนังสือระดับนี้ ยังไงก็สอบผ่านแน่ๆ ส่วนเรื่องคะแนนผมว่ามันเป็นเรื่องรอง เกรดก็ไม่ได้สำคัญอะไร เพราะเมื่อมาทำงานจริงๆ เราก็ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ ไม่มีใครเอาเกรดเฉลี่ยมาวัดระดับประสิทธิภาพการทำงานอยู่แล้ว
“ถ้าเนมต้องกลับไปอยู่บ้านจริงๆ ล่ะ”
“ก็กลับสิ”ถ้าจำเป็นจริงๆ จะให้ทำยังไง ถ้าต้องกลับก็คือต้องกลับ
“.....จริงอะ จะไม่...รั้งเนมไว้เหรอ”ในที่สุดก็พูด...คำที่ผมไม่ต้องการได้ยินมากที่สุด เนมอ่านง่ายเสมอว่าต้องการอะไรจากผม ต้องการให้ผมทำอะไร เป็นแบบไหน ต้องการให้ผมอ่อนโยน พูดทุกเรื่องที่เนมอยากรู้หรือสงสัย ต้องการให้ผมหึง หวง ให้แสดงออกมาให้เห็น ต้องการให้...รั้งเนมไว้
“พี่....จะไม่มีวันรั้งเนมไว้”ตั้งแต่ได้อ่านข้อความนั้น ผมไม่ได้บอกอะไรเนมว่าผมเห็น ไม่ได้ถามถึงใจความที่มีนัยเหล่านั้น ผมไม่อยากรู้ ไม่ต้องการรู้ว่าใครรู้สึกอะไรกับเนม ต้องการอะไรจากเนม ผมไม่สนใจ ที่ผมสนใจมีเพียงความรู้สึกเนมเท่านั้น นอกนั้นใครจะคิดอะไรไม่สำคัญ ใครต้องการอะไรก็ไม่สำคัญ และถ้าหากเราไม่ได้รู้สึกเหมือนกัน....ก็ไม่จำเป็นจะต้องรั้งไว้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เนมมักมีหลายๆ คำถามที่ถามผมเสมอ แต่ผมมีคำถามเดียวในตอนนี้ ผมแค่อยากรู้ว่า....เนมรักผม...ในแบบที่ผมเป็นผมในปัจจุบัน หรือแค่ยังหลงยึดติดกับความทรงจำตัวเองในวัยเด็กกันแน่ ผมเป็นของเล่นชิ้นเก่าสมัยเด็กที่ทำหายไป แล้วบังเอิญหาเจออีกครั้ง เลยนึกอยากหยิบมาเล่นดู หรือเป็นแค่ส่วนต่อจิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายที่ต่อไม่สำเร็จในวัยเด็ก เมื่อหาเจอถึงได้รีบต่อเพื่อที่สุดท้ายแล้วจะได้รู้ว่า....ภาพที่วาดฝันว่าจะสวยงามถูกใจ เป็นแค่รูปภาพรูปหนึ่งที่ปัจจุบันไม่ได้ต้องการอีกแล้ว...บางทีอาจเป็นได้แค่นั้น
เนมเงยหน้ามองผม นิ่งค้างทันทีที่ผมพูดจบ และผมไม่หลบสายตาที่สั่นไหวคู่นี้ อยากบอกย้ำให้ได้รู้ว่าผมพูดจริงๆ จะไม่มีการ ‘รั้ง’ ไว้ หากเนมเลือกจะไป...ก็ไป
“ไม่...มีวัน.....จริงๆ เหรอ”หยาดน้ำที่คลอนัยน์ตากลมโตเหมือนเตรียมหยดทุก ผมไม่ได้อยากเห็นเนมร้องไห้ ไม่ได้อยากทำให้เสียใจ แต่...ผมก็ไม่อยากโกหกด้วยเหมือนกัน
“เนมถามเหมือนกำลังจะไปจากพี่เลยนะ”ผมถามกลับยิ้มๆ ให้เนมผ่อนคลายลงบ้าง ไม่อยากให้เราต้องทะเลาะกันหรือเครียดในช่วงที่กำลังจะสอบนี้
“เอ้อ....ปะ...เปล่าฮะ...เนมถามเล่นๆ เฉยๆ”
“เล่นๆ ก็เล่นๆ ไปล้างหน้าซะ ตาแดงหมดแล้ว วันนี้อ่านแค่นี้ก็พอ อ่านมากๆ เดี๋ยวจะสับสน พรุ่งนี้ค่อยทบทวนอีกที”ผมเก็บหนังสือเนมเป็นการสั่งทางอ้อม ไม่ทำอย่างนี้เนมก็ไม่หยุดอ่านหรอก แถมตอนนี้อ่านไปก็คงไม่เข้าหัว เผลอๆ จะฟุ้งซ่านกว่าเดิม ผมชวนเนมเปิดหนังดู ซึ่งเจ้าตัวก็ยอมโดยดี หยิบถุงขนมมาพร้อม เพิ่มออพชั่นนิดหน่อยด้วยการมานอนพิงอกบังคับให้ผมกอดเอวไว้ ผมก็เต็มใจตอบสนอง กอดเอวเล็กๆ แน่นขึ้น ก้มลงหอมขมับเบาๆ ตราบใดที่ยังไม่มีอะไรเปลี่ยน ยังไม่มีอะไรเกิด ‘เรา’ เลือกที่จะไม่สนใจ แม้จะรู้ดีว่ามีปัญหารอเราอยู่ในวันข้างหน้าก็ตาม
ผมนอนดูหนังจนจบเรื่องแล้วก็กดรีโมทปิดทีวี ไม่ลุกเพราะลุกไม่ได้ เนมหลับไปตั้งแต่เปิดได้สักครึ่งเรื่อง ขอบตาแดงช้ำบวมนิดหน่อย คงเพราะเข้าไปร้องไห้ตอนไล่ไปล้างหน้าแน่ๆ ผมกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นกว่าเดิม ขยับท่าให้เนมหันมานอนก่อนเหมือนตอนนอนเช่นทุกวัน ก่อนจะหลับตาลงนอนหลับไปด้วยกัน
ผมรู้สึกตัวตื่นอีกทีเมื่อเนมขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ผมนอนนิ่งเพราะยังไม่อยากลุก เนมหยิบโทรศัพท์ตัวเองที่ส่งเสียงร้องมากดรับ
“ฟิวส์เหรอ........นอนอยู่อะ มึน จำอะไรไม่ได้เลย ฮ่าๆๆ”เนมลุกขึ้นเดินคุยโทรศัพท์เข้าไปในห้องตัวเอง เสียงสุดท้ายที่ได้ยินคือเสียงหัวเราะของเนม ผมถอนหายใจเบาๆ กับความรู้สึกตอนนี้ หวังว่าเนมคงไม่ได้ทำอะไรแบบที่ผมคิด หรือที่อยากให้ผมคิด
ผมมองดูเวลาก็เห็นว่าเย็นมากเล้วเลยไปเตรียมอาหารเย็นรอเนมที่ยังไม่ออกมาจากห้อง ทำผัดกะเพราหมูสับ ไข่ดาว แกงจืดเต้าหู้ ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยรอแค่อีกคนที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้อง
“กะเพราๆๆ หอมฉุยเลย หิวอะ กินเลยนะ”เนมรีบเดินตรงมามองอาหารบนโต๊ะ หยิบช้อนกลางตักแกงจืดซดน้ำแล้วรีบเป่าปากเพราะยังร้อนอยู่
“กินก่อนเลย พี่ร้อน จะอาบน้ำก่อน”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเนมรอ เนมอยากกินหมูยอทอด เดี๋ยวเนมทอดเอง”เนมเดินไปหยิบหมูยอในตู้เย็นจัดแจงหั่นทันที ผมเดินเข้าห้องหยิบเสื้อผ้าเพื่อออกมาใช้ห้องน้ำด้านนอก หลังจากอาบเสร็จกำลังเช็ดตัวอยู่ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ตัวเองก่อนจะได้ยินเสียงเนมตะโกนบอก
“พี่โก้โทรศัพท์!!”
“รับให้พี่ก่อน จะเสร็จแล้ว”ผมตะโกนบอกแล้วรีบใส่กางเกงเดินออกมาหาเนมที่ยืนถือโทรศัพท์แนบค้างข้างหู ตากลมโตเหมือนจะโตมากกว่าปกติ เสียงพูดค่อนข้างเบาจนฟังแทบไม่รู้เรื่อง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังจับใจความได้
“....พี่.....พี่เจ....ฝากบอกว่า.....อีกสองอาทิตย์..................เจอกัน”
++++++++++++++++++++++++++++++
แฮปปี้วันเด็ก(ย้อนหลัง)นะคะ :z2: :z2: :z2:
-
นั้น!!! น้านนนนนนน!! เนมกำลังทำให้พี่โก้หึงอยู่ใช่มั้ย
แล้วยิ่งเจจะกลับมา คงยิ่งไปกันใหญ่ :z3:
-
ยังไงดี คือแบบ เนมยังไม่มั่นใจในตัวโก้มั้ง เพราะโก้ไม่ค่อยมีปฏิกิริยาอะไรเลย มันเลยดูจืดชืดไปรึเปล่า
อ่านแล้วทำไมมีเค้าล้างว่า ยังไงก็ต้องมีเรื่องให้โก้เนมเลิกกันนะ :m29:
-
กลัวนู๋เนมจะคิดเองเออเองจังเลย
และกลัวใจพี่โก้จริงๆๆ
-
เอาใจช่วยคู่นี้สุดๆแล้ว
อย่าได้มีดราม่าน่ะ
เจจะกลับมาแล้ว และไม่ช้าคงถึงคิวตี๋
ได้แต่เอาใจช่วยเนม เข้มแข็งไว้ลูกสาว!!!!
-
เนมดูจะคาดหวังให้โก้หึงหวงนะ แล้วข้อความจากฟิวส์ยังไง บอกให้ฟิวส์รอ? บางทีเนมก็อาจเด็กไปจริงๆจะเหมาะกับโก้รึเปล่าเนี่ย
แบบว่าสงสารพี่โก้ ไม่เคยรั้งใครคนอื่นก็เลยไปจากพี่โก้หมดเลย ไม่นานเนมก็ไปอีกคน
-
โอ๊ยยย กลัวมาม่า :z3:
-
เหมือนตอนนี้ทุกอย่างจะงานเข้าพร้อมกันหมดเลยนะ หึๆ
และฟิวส์ พี่โก้เค้าขุดหลุมรอส่งนายลงไปแล้วล่ะ ฮ่าๆ
การหึง มันไม่ใช่การแสดงออกของความรักซะหน่อยนะน้องเนมมมม
-
อย่าเล่นกับความรู้สึกของคนรัก
..มันเสี่ยงเกินไป..
น้ำตา..ไม่มา..อย่าเค้น
แค่เย็น..อย่าเร่ง..ให้หนาว
ไม่สั้น..อย่าบั่น..ความยาว
ปวดร้าว..ความรัก..หนักเกิน
กำลังลุ้นอยู่ว่าคืนนี้จะได้อ่านมั้ย
โฮะโฮะ แล้วก็ได้อ่านจริงๆ
:z2:
ขอบคุณ
-
กรี๊ดดดดด
น้องเจกำลังจะมา ทะเลาะกันใหญ่โตแน่
และมั่นใจว่าจะเป็นการทะเลาะครั้งยิ่งใหญ่!!!
ฮืออออ
น้องเนมมมมมม คิดเยอะๆ อย่าเชื่อคนอื่นสิลูก...
ขนาดหมอกไม่ค่อยเสี้ยม น้องเจยังหวั่นไหว
แล้วนี้ โคตรเสี้ยม เด็กเนม ก็คิดแบบเด็กๆ
ฮือออ เตรียมดราม่ารอเลยเนี่ยยยย!!!
คิดถึงพี่จีบ่อยๆ แล้วนะะะะ
-
อ๊าก...อย่าบอกนะว่าตอนหน้างานเข้า
เหมือนน้ำกำลังเดือดยังไงไม่รู้
-
โอ๊ยเครียดจังเลยค่ะน้องเนมพี่โก้ :serius2:
ก่อนอ่านเรื่องนี้ต้องขอเวลาทำใจก่อน
เพราะมันจะอึมครึมเหมือนพร้อมจะดราม่าอยู่ตลอดเวลา
จะหัวเราะก็หัวเราะไม่สุด
เเต่มันก็ดูยากจริงๆสำหรับคนสองคนที่ต่างกันมากขนาดนี้
ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจกัน เเต่เหมือนบางครั้งคนเราก็มีเรื่องที่ถึงเข้าใจเเต่ก็เท่านั้นอยู่
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
หน่วงเว้ยเฮ้ยยยย :a5:
-
ปัญหารออยู่ข้างหน้าเท่าพายุย่อมๆ จริงด้วย
หวังว่าคราวนี้น้องเนมจะเข้มแข็งพอ
เนมเด็กมาจริงๆในทุกระบบความคิดอนย่างที่พี่โก้ว่า
และหวังว่าพี่โก้จะประคับประคองให้มันผ่านไปด้วยดี
อ่านแล้วได้รู้ว่า พี่โก้ไม่เหมือนพี่เอ็กซ์ ดังนั้นคงไม่มีการระเบิดอารมณ์แล้วเรื่องคลี่คลายแน่ๆ
เอาใจช่วยค่าพี่โก้ หนูเข้าใจพี่โก้นะ :z2:
คิดถึงน้องเจจังเลยยยย คิคิ
ปล.ไม่ค่อยชอบฟิวส์เลย หวังว่าฟิวส์จะไม่ทำตัวแย่ๆแบบหมอกนะ หึหึ
-
มันปวดใจจัง ดูโก้นะชัดแล้วละ แต่เนมยังเด็กและอ่อนไหว
-
เหมือนกับว่าคบกันราบเรียบไปนะ แต่เราเห็นเค้าลางๆ ยังไงไม่รู้ว่าในตอนต่อๆ ไปข้างหน้าจะต้องมีสักตอนที่เนมกับพี่โก้มีปัญหากันหนักๆ แหง
พี่โก้เป็นผู้ใหญ่ และเป็นคนมีเหตุผล เลยเข้าใจเนม แต่เหมือนเนมจะคาดหวังให้พี่โก้แสดงอาการว่าหึงหวง ก็นะคนเราก็อยากได้ความมั่นใจบ้างนี่เนอะ บางทีเราก็ว่าพี่โก้นิ่งไปนะ5555 แต่ก็อย่างที่บอกความคิดเนมยังเหมือนเด็กอยู่ คือคิดอะไรก็แสดงออก ความคิดไม่ซับซ้อน และเราว่าค่อนข้างถูกหลอก ถูกเสี้ยมได้ง่ายอยู่นะ
ส่วนฟิวส์ ดูเหมือนจะเป็นคนดี แต่จะมาดีแตกตอนหลังปะเนี่ย รู้ทั้งรู้ว่าเนมมีแฟนแล้วเนี่ยนะ หรือจะเป็นแผนทำให้พี่โก้หึงอ่ะ ยังไง ?
-
ข้ออนุญาติให้ความเห็นตามความรู้สึกนะครับ
อ่านถึงตอนนี้แล้วไม่ชอบนิสัยโก้เลย ความจริงคิดอะไม่แปลกเป็นผู้ใหญ่แล้วก็น่าจะรู้ว่าไม่ควรพูดมันออกมา
อย่าว่าแต่เนมรู้รู็สึกเลย คนอ่านตากลมๆดำๆก็ร้องเหอะให้ตาย :z3:
บางอย่างที่ควรจะพูดก็ไม่พูดมันออกมา บางทีก็รู้นิสัยน้องอยู่แล้วยังทำร้ายจิตใจอีก
แล้วปัญหาเก่าอย่างเจกลับมา เดาใจคนเขียนว่างานนี้ทุกอย่างพังทลายย่อยยับ
จะกลับมาดีคงตอนใกล้ๆจบ หรือคนเขียนจะให้จบแบบไม่แฮปปี้ กลัวนะเนี๊ยะ :sad4:
นั่งพิมพ์ไป ร้องไห้ไป โกรธโก้ไป สงสารน้องเนมไป คิดถึงเจไป :เฮ้อ:
-
เนมคิดจะทำอะไร หรือทำอะไรอยู่ สงสารโก้
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: เหนื่อยยยแทน เนมอย่าทำอะไรอย่างที่พี่โก้คิดเลยนะ
ปัญหาของสองคนนี้มากมาย ตอนนี้ก็รุมล้อม หนักแน่นไว้นะ
อย่าให้ใครมาแทรกกลางได้นะเนม
ตอนหน้าๆๆๆ เจจะมาแล้วววใช่ไหมคะพี่จี ไม่แน่การกลับมาของเจ อาจจะทำให้เนมเข้าใจความรู้สึกของพี่โก้ตอนนี้มากขึ้นก็ได้
ทำไมเนมต้องกลัวเจ ตลอดเวลาหละ เจก็มีพี่เอ็กซ์แล้วไง
อ่านไปลุ้นไป นี่ต้องนั่งรอออีก 7 วันเลยอะพี่จี :sad4: :sad4:
-
เนม อย่าคิดมากสิ
เหมือนเมฆฝนกำลังตั้งเค้า
:เฮ้อ:
-
โอ๊ยยยย อยากจะบ้า พี่โก้พูดกับเนมตรงเลยซิว่าถึงไม่หึง(แสดงออก)แต่ก็รู้สึกยังไงบ้าง จะมาปล่อยผ่านไม่ได้ ฟิวส์มันแสดงออกขนาดนั้น
ไอ้ที่พูดว่าจะไม่รั้งนี้คือถ้าเนมไม่รักหรืออยากไปพี่โก้ก็จะไม่รั้งไว้เหมือนที่ทำเหมือนก่อนทั้งที่รักซินะ เนมก็ต้องคิดให้ดีนะลูกอย่าเอาแต่อารมณ์ เจจะมาอีก จริงๆเจกับเนมสนิทกันได้จะดีมาก แล้วสองหนุ่มจะหึงเองก็ออร่าเรียกหนุ่มขนาดนั้นทั้งคู่
รออีก7 วัน อ๋อยทรมานคนลุ้นจริงๆพี่จี ^^
-
:call: :call: :call:
-
วี่แววปัญหาตั้งเค้าอึกครึมมาแต่ไกล
-
อั้ยยะ เจจะกลับมาแล้วววววว
-
และแล้วสิ่งที่สังหรณ์ใจมันก็เกิดขึ้นจริงๆ
แถมเจกะลังกลับมา งานเข้าทั้งสองคน :z3:
-
ฉีกซองมาม่า น้องเนมเค้าให้ฟิวส์ต้มน้ำไว้รอนานแล้ว
พักหลังๆ อ่านแล้ว เข้าใจพี่โก้ แต่ไม่เข้าใจเนมเลย -*- :z6:
-
คนนึงก็ไม่พูด
ส่วนอีกคนข้องใจก็ไม่ถาม
แล้วจะเข้าใจตรงกันมั๊ยจ๊ะ :เฮ้อ:
-
ทั้งคู่อะ!!!
-
ดีเลยน้องเจกลับมา มันจะได้ดราม่ากันเต็มๆ อย่างพี่โก้กับเนมนี่คนนึงไม่พูด อีกคนก็ไม่กล้าถามอย่างน้อยดราม่ามันคงทำให้น้องเนมได้ถามและพี่โก้ได้ตอบบ้าง เพราะอย่างโก้คงไม่มีวันจะพูดเองแน่ๆ
โก้รักเนมแต่โก้ไม่เคยทำให้เนมรู้สึกว่าตัวเองพิเศษเลยเมื่อมีเจกับตี๋ หรือทั่วๆไปก็เถอะมันเหมือนโก้วางทุกคนอยู่ในตำแหน่งต่างๆแล้วก็ให้ความสำคัญเท่ากันตามแต่สถานการณ์ไม่พูดไม่บอกไม่อธิบาย น้องเนมเด็กเกินไปกว่าจะเข้าใจนะโก้ เพราะคนส่วนใหญ่เข้าใจว่าคนรักคือคนที่ได้รับการแสดงออกเป็นพิเศษ แต่โก้กลับเก็บทุกอารมไว้ในใจ ยังงัยบางทีคนที่ต้องปรับมากกว่าเมื่ิอตอนเจกลับมาอาจเป็นโก้ก็ได้นะ เราไม่ได้มองว่าเพราะโก้แก่กว่าโก้ต้องปรับแต่เรามองว่าเพราะโก้มองเนมออกและเข้าใจความรู้สึกของเนมแต่เนมแทบไม่เคยรู้อะไรในตัวโก้เลย เรื่องนี้ชื่อว่าแลกรักคือเอาความรู้สึกของแต่ละคนมาทำความเข้าใจ โก้ยอมให้เนมเข้าใจโก้ได้มากแค่ไหนกัน และแน่นอนเนมไม่ใช่เจไม่ใช่ตี๋ที่อยู่กับโก้มาครึ่งชีวิตของตัวเองจะเข้าใจโดยไม่ต้องทำอะไร ดังนั้นคนที่ต้องประคองความรักนี้คือโก้นะ เพราะถ้าไม่แสดงออกมากกว่านี้เราว่าปล่อยน้องเนมไปเถอะ ให้เนมไปรักคนอื่นคบคนอื่นจะเลิกจะรักแต่อย่างน้องมันก็เคลียร์กว่า แต่อยู่กับโก้มันอึมครึมเสมอหน่วงตลอด กว่าจะถึงวันลอยกระทงในตอนพิเศษต้องปรับตัวกันอีกเยอะแน่ๆคู่นี้ เห้อออออ
-
:serius2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เนมก็นะ ไปยุให้พี่เค้าหึง ทีนี้ไง เจกลับมา ตัวเองต้องเป็นฝ่ายหึงซะเอง ฮ่าๆๆๆ
-
ทำไมอ่านแล้วไม่รู้สึกสงสารเนมเลยวะ :onion_asleep:
แอร๊ย!!! เจจะกลับมาแล้ว :m3:
-
ไมีรู้ว่าเนมกำลังจะทำอะำไร
พี่โก้คิดแบบไหน แต่ที่แน่ ๆ มันอึนมากกกก.....
:pig4: คะ
-
หงุดหงิด หงุดหงิด หงุดหงิด :serius2:
เนมก็คิดอะไรเป็นเด็ก
ฟิวส์ก็จ้องตีท้ายครัวตลอดเวลา
ต้องต้มน้ำรอมาม่าเลยหรือเปล่าเนี่ย ฮืออออ :เฮ้อ:
ขอบคุณคุณจีนะคะ รอตอนต่อไปค่ะ :pig4:
-
โก้กับเนมท่าทางจะมีมาม่าชามโต พี่โก้ก็พูดน้อยไม่ค่อยพูดไม่ค่อยอธิบายอะไรส่วนเนมก็เด็กคิดอะไรแบบเด็กๆ ปัญหาจะเกิดเพราะความไม่เข้าใจกัน
-
ดราม่าแบบนี้ ชอบบบบบบบบบบบบบค่ะ o13
แอบเค้าใจความรู้สึกพี่โก้นะ เราคิดว่าที่พี่โก้ไม่แสดงออกว่าหึงไม่อะไร ไม่ได้หมายความว่าไม่รัก แต่เหมือนพี่โก้ให้เกียรติให้ความเชื่อใจ
แล้วที่บอกว่าไม่รั้งคงหมายถึงการเคารพในการตัดสินใจของเนม เพราะทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเลือก
นี่ถ้าเนมคิดหันไปหาฟิวจริงแสดงว่าที่ผ่านมาเนมไม่เคยเชื่อใจพี่โก้เลย ใช่มั้ย?
ตอนแรกที่อ่านเรื่องนี้เราสงสารเนมนะ อดีตเนมดูเจ็บปวดมาก แต่ไปๆมาๆ เรากลับสงสารพี่โก้
เฮ้ออออ รอตอนต่อไปค่ะ
*อย่างที่พี่เจมส์เคยบอก(กลับไปไล่อ่านอีกรอบมาค่า 555) ถ้าเนมคิดจะรักพี่โก้ เนมต้องไว้ใจพี่โก้ นะจ้ะ =]
-
เฮ้ออออ เนมก็กำลังทำให้พี่โก้หึง
พี่เจก็กำลังจะกลับมา
ตายๆๆๆ คราวนี้อิหนูเนม มีหวัง คิดเองเออเองเสร็จสรรพ
ต้มน้ำรอเลย ฮ่าๆๆๆ
-
เอาล่ะสิเนมถึงคราวที่เนมต้องเข้มแข็งบ้างแล้วนะ ลองใจพี่โก้มาเยอะและ
-
มั่นใจล้านเปอร์ ! งวดน่าต้มน้ำรอมาม่าได้เลย :z3:
ตอนนี้แอบไม่ชอบใจโก้จังเลย ปกติเชียร์ตลอดนะ
บางทีโก้ก็ไม่แสดงออกชัดเจนว่าจริงจังมากแค่ไหนกับเรื่องของเนม
อย่างคราวก่อนที่เลิกกันก็เพราะว่าโก้เลือกเจมากกว่าเนม
แล้วก็กลายเป็นปมในใจเนม ที่ทุกคนคอยเปรียบเทียบว่า
เจกับเนมคล้ายกันมาก แต่โก้ก็เลือกเจ
ทีนี้อีหนูเนมความมั่นใจสั่นคลอนสุด ๆ น่ะสิ o22 งวดนี้
เจจะกลับมาอีก คงสั่นสะเทือนเลยทีเดียว :o12:
เหมือนเนมก็รู้ว่าโก้เป็นผู้ใหญ่คงจะไม่มีหึงแบบไม่มีเหตุผล
แต่น้องเนมยังเด็ก รอบด้านยุยงส่งเสริม ถึงจะรักโก้มาก
แต่ความเป็นเด็กไม่มีเหตุผลก็เยอะ เชื่อใจก็จริงแต่ปมในใจก็เยอะ
โก้บอกจะไม่มีวันรั้งเนมไว้ คราวหลังพูดให้จบ ๆ นะ
จะไม่มีวันรั้งเนมเอาไว้ถ้าไม่รักกันแล้ว แบบนี้เด็กมันเสียใจน้อยกว่ากันเยอะ !
เคืองโก้ว่ะ แง่มๆๆๆๆๆ
-
ดีมากโก้ ที่ตอบว่า จะไม่รั้งเนมไว้ สมกับที่เป็นโก้จิงๆ
-
แค่นี้ก็ดราม่าแล้วอ่ะ แงๆ
อึดอัดตามไปด้วย
อยากให้คุยและเข้าใจกันเร็วๆ
-
เจจะมาแย้วววววววววว เอาพี่เอ๊กซ์มาด้วยนะ คิดถึง อิอิ
ตอนหน้าเสิร์ฟมาม่าจัดๆเลยนะพี่จี พร้อมกินละ 555
บางทีเนมก็น่าจะได้บทเรียนจากเรื่องพวกนี้บ้างไหนจะฟิวส์ ไหนจะคีย์ บางทีก็น่าจะทำตัวห่างๆให้พี่โก้เค้าวางใจบ้าง
ถือป้ายไฟรอรับเจกับพี่เอ๊กซ์ >.<
-
ได้แต่สงสารน้องเนม ที่ต้องแอบรู้สึกหวั่นไหวในใจ
คงต้องภาวนาให้น้องเนมเชื่อมั่นในพี่โก้มากกว่านี้นะ (ถึงแม้พี่โก้มันไม่ค่อยแสดงออกไรมากก็เหอะ)
-
คู่นี้ท่าทางจะไปด้วยกันยาก เพราะนู๋เนมไม่มีความมั่่นใจเลย
ถ้าบีบก้อนหินแล้วมันเจ็บมือ ก็เปลี่ยนมาบีบนุ่นดีกว่านะ
-
ดราม่ากำลังมาเยือน :z3: :z3: :z3:
-
:เฮ้อ:ปัญหาใหญ่จะตามมาอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ เอาใจช่วยเสมอ หวังว่าคนสองคนนี้คง
สมหวังบ้างนะครับ เพราะเลิกกันไปแล้วครั้งหนึ่ง เอาใจช่วยโก้และเนมเสมอ :L1:
-
ดราม่าแน่ๆ เตรียมต้มน้ำร้อนแล้ว อย่าให้อืดมากนะจ๊ะ เหอะๆๆๆๆ
-
น้องเนมมั่นใจในตัวพี่โก้หน่อยสิ
บางทีก็รู้สึกหงุดหงิดเหมือนกันนะ ทำไมไม่มั่นใจในตัวพี่โก้เลยล่ะ
พี่โก้ก็เป็นคนไม่ค่อยพูดด้วยสิ พูดบ้างอะไรบ้างก็ได้นะ
ทำให้น้องมั่นใจหน่อยได้ไหม
-
สงสารเนมจังเลย
-
จะขอติดตามตอนต่อไป
-
เนมเอ๋ยยยยย
เฮ้อออออออ
-
ยังไม่อยากกิน มาม่าตอนนี้น่ะ หวานกันต่ออีกหน่อยยยยย :call: :call: :call:
-
โก้เป็นคนใจแข็งเสมอต้นเสมอปลายจริงจังจริงๆ
ทำร้ายแม้แต่จิตใจของตัวเอง
เนมเป็นเด็กที่ไม่มั่นใจในความรักครั้งแรก และยังคงไม่มั่นใจต่อเรื่อยๆ
กลัวพี่โก้จะไม่รัก ส่วนพี่โก้ ก็เกรงว่าตัวเองจะเป็นเพียงคนเคยสำคัญ
เด็กคนหนึ่งรักและชื่นชมรุ่นพี่
และรุ่นพี่ก็รักและยึดมั่นในคำสัญญาวันเก่า
อาจเป็นช่องว่างระหว่างวัย ทำให้ต่างคนต่างกลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิม
-
ประเด็นคือเขาหึงกันอยู่
แต่พอได้อ่านประโยคสุดท้ายกลับคิดว่า
คิดถึงเจอ่ะ อิอิ
เจอ่ะเคลียร์นะ แต่ฟิวส์นี่ยังไง
-
ไม่รู้ดิ เหมือนเนมก็รู้ว่าพี่โก้เป็นคนยังไง แต่ก็นะบางทีก็คงอยากได้ยินอะไรๆที่ทำให้มั่นใจได้บ้าง
แต่อดกลัวไม่ได้ว่าบางทีเนมอาจจะหลงความใจดีของคนที่มาจีบ จนลืมคิดถึงพี่โก้ พอถึงเวลานั้นคนที่เสียใจที่สุดจะเป็นเนมเอง
-
คิดมากไปทำมั้ยพี่โก้ มีอะไรก็เคลียร์ๆพูดบ้างอะไรบ้าง
ไม่ต้องให้มันซับซ้อน คาดเดา เข้าใจ ที่มันน่าจะเป็นการต่างคนต่างคิดซะมากกว่า
น้องเนมตัดสินใจแล้วก็ต้องเชื่อมั่นพี่เขาบ้าง ซึมไปนิดอีกไม่นานเศร้าชัวร์
-
เนมกำลังทำอะไรที่ไม่ควรอยู่ใช่ไหม
เดี๋ยวเรื่องก็วุ่นวายขึ้นอีกหรอก
เด็กหนอเด็ก
เจจะกลับมาแล้วด้วย. ตัวเองจะยิ่งคิดมากไปไกลอีก
-
โอ้ว...จะเกิดปัญหามือที่สามหรือเปล่า
รอติดตามตอนต่อไป
-
โก้นะโก้...
-
อย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลย :call:
-
ิิถ้ามาคิดแล้วนะ
ความคิดของพี่โก้ ผู้ใหญ่จริงๆ
เนมเองก็ยังเด็กมาก จนเก็บมาคิดเล็กคิดน้อย
ยิ่งโดนฟิวส์เป่าหูด้วยแล้ว
กลัวใจเนมจังเลย
-
เนมมันก็เด็กจริงๆแหละนะ แต่พี่โก้ก็เป็นผู้ใหญ่เกินไป 5555
ปัญหากำลังจะตามมาแล้วสินะ เนมอยากให้พี่โก้หึงแต่สุดท้ายคงได้หึงพี่โก้แทนแล้วล่ะ
เฮ้อ...อย่าให้ต้องเลิกกันแบบที่ผ่านมาเลยนะ
-
สมน้ำหน้าเนม !!!!!!!
เรืองฟิว เราว่าเนมอยากลองใจพี่โก้
สม
สม
สม
คิดถึงเจกะพี่เอ๊กซ์ คุณจีทำให้เราอยากกลับไปหยิบมาอ่านเหลือเิกิน แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาเลย
ชอบการเปรียบเปรยถึงจิ๊กซอชิ้นที่ขาด กับ ของเล่นเก่านะ แบบว่า...หน่วงๆ
-
เหมือนอีกไม่นานจะได้เสียน้ำตาให้โก้-เนม!!!
น้องเจกำลังจะกลับมา...! คิดถึงๆพี่เอ็กซ์-น้องเจ
-
งานนี้มาม่าชามโตแน่นอน
พี่โก้เป็นประเภทไม่รั้งน้องเนมเป็นประเภทอยากให้แสดงออก
งานนี้เหนื่อยทั้งคู่แน่นอน
ริตอนต่อไปคร๊าบบบบ
-
โอ๊ยยยย เบื่ออิพี่โก้ว่ะ แง่งงง ตัวเองก็รู้อะไรดีที่สุดแท้ๆ ช่วยทำอะไรให้ดีกว่านี้ได้มั้ย
คิดอยู่ได้ เหตุผลน่ะ สิ่งที่ถูก สิ่งที่ควรเป็นน่ะ เพื่อออ????
เอะอะก็ว่าเนมเด็ก ไม่ใช่เพราะตัวเองเอาแต่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่หรอ
"สิ่งที่ถูกคือแบบนี้ๆๆ" แล้วก็นั่งดูเนมว่าจะเดินไปทางที่ตัวเองคิดว่าถูกมั้ย ถ้ารู้ว่าเนมไม่เข้าใจทำไมไม่บอกกันดีๆ
เนมก็พยายามขนาดนี้แล้วแท้ๆ เปิดใจให้น้องมากกว่านี้อีกไม่ได้หรอ
พี่โก้รักเนมจริงรึเปล่าอ่ะ ตอนกับเจสมัยมหาลัยยังดูเหมือน"รัก"มากกว่าตอนนี้เลย...หรือเพราะตอนนั้นยังเด็ก
เคยให้ความสำคัญกับคนอื่นมากขนาดนั้น แต่พอเป็นปัจจุบันที่เป็นแฟนกับเนมแล้วแบบ..พูด(เขียน)ไม่ถูกแฮะ
คือนี่ขนาดเราเป็นคนนั่งอ่านความคิดพี่โก้อยู่นะ ยังไม่รู้สึกมั่นใจแทนเนมได้เลยอ่ะ
แล้วเนมที่ไม่เคยรู้อะไรเลยเนี่ย คงจะรู้หรอกนะว่าทำแบบไหนถึงจะดี
เห็นใจเนมมากๆอ่ะ แต่ถ้าเนมถึงขั้นไปกิ๊กกับฟิวส์เพื่อลองใจพี่โก้เนี่ยก็ไม่ไหวนะ อย่าทำตัวแบบนี้นะคะ
ปล.ถึงจะว่างั้นก็เถอะ แต่อ่านแล้วรู้สึกว่าถ้าเป็นตัวเองต้องเป็นแบบเนมแน่ๆ เราเด็กมากสินะ
ปล.พี่โก้เลือดกรุ๊ปA สินะ
ปล.กลิ่นมาม่าโชยขนาดนี้ ตอนหน้าต้องพกชาม พกตะเกียบมาด้วยสินะ
-
:pig4:
อ่านทันสะที
อ่านพี่โก้ เนม มา3วัน :o8:
หวานปนขมอะ แต่ก็โอมากกกกกกกก
ชอบคำพูดพี่โก้ ตอนใกล้จบทุกที่เลย กีสลั้นบ้านนน
:pig4:
-
:z3: :z10:
-
อึมครึมเลย น้องเนมเข้าใจผิดชัว หนูอย่าคิดมากสิลูก เดี๋ยวพอเจกลับมาต้องมีเรื่องแน่นอน เพราะอีตาฟิวส์ดันเดินหน้าจีบเนมเป็นกิ๊กไม่หยุด พี่โก้ก็ชอบพูดอะไรซับซ้อนอีก
-
เพิ่งเข้ามาอ่านได้ไม่กี่ตอน..เอาใจช่วยน้องเนมกับพี่โก้นะ^___^
-
ฮึ่ยยยยยยยยยยยย กลุ้มอกกลุ้มใจจริงว้อยยยยยยยยย :serius2:
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมีมือที่สามเข้ามาแทรกด้วย จะไปว่าไอ้ฟิวส์อย่างเดียวก็ไม่ได้ ต้องโทษที่เนมปล่อยให้เค้าเข้ามามากไป
ปล่อยให้ล้ำเส้นเกินไป ฟังคนอื่นมากเกินไป แต่ก็นั่นอีกอ่ะ เป็นเราเราก็แอบนอยด์นะที่พี่โก้ไม่หึงไม่หวงบ้าง
แต่ถ้าไอ้ฟิวส์ไม่พูดทั้งเนมและก็คนอ่านอย่างชั้นจะฉุกใจคิดมั๊ย?......ก็ไม่!!!
เพราะฉะนั้นคนที่ผิดก็คือ....ไอ้ฟิวส์!!! :z6:
แถมคราวนี้ดันมีน้องเจ :man1: กลับมาทำให้น้องเนมและพี่โก้?หวั่นไหว แบบนี้ดราม่ายาวแน่เลยพี่จี
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ม่ายยยยยยย ฮือๆๆๆ กระซิกๆๆๆ :o12:
-
ล้างท้องรอ เพื่อเตรียมบริโภคมาม่า... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เอิ่ม มมม จะไปกันรอดมั้ยคะ
มาม่าชามโตพร้อมเสิร์ฟแล้วใช่มั้ยคะคุณจี...
#ตบเข่าฉาด ว่าแล้ว ววว แฮปปี้กันเกินไป ลมสงบมากเกินไป มันไม่น่าไว้ใจจริงๆด้วย
#พายุใหญ่กำลังจะเข้าคร่า
-
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกชอบโก้ คนอะไร๊ เท่จริงๆ
-
พี่โก้ .. มาซบอกหนูได้นะ >,<
-
ตาอ่านจนทัน .....
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกชอบนิสัยโก้
ชอบคนนิสัยแบบนี้ เข้าใจยากดี 5555 :z2: :z2:
อยากอ่านดราม่าคู่นี้เหมือนกัน อยากรู้จะเนมจะตัดสินใจยังไง
จะเลือกทางไหน
-
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก งานเข้า งานงอก ทั้งสองทาง
ต่างคนต่างรัก แค่ ความต่างของนิสัยคนทั้งคู่มันสุดขั้วไปนิด
ไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใด โฮะ ๆ ยังไงก็คู่นี้อหละที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขึ้นกับว่า คุณจี จะมาต่ออีกเมื่อไหร่ก็เท่านั้น โฮะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนนี้อึนจัง รอตอนหน้าดีกว่า :z2:
-
:a5:
จะมาม่าป่าวนะ?? อิ่มอยู่นะ ยังไม่อยากกินเท่าไร 55
-
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกตั้งแต่เริ่มเรียนหนังสือมาที่ผมตั้งใจอ่านหนังสือสอบแบบจริงจัง ปกติไม่ว่าเรียนอยู่ที่ไหนผมก็ไม่ค่อยกังวล กะว่าอ่านบ้างนิดหน่อย สอบมายังไงก็ผ่าน เกรดไม่ได้ดีมาก อยู่ระดับกลางๆ พ่อแม่พี่ก็ไม่ได้ตั้งความหวังว่าผมจะต้องได้เกรดดีๆ อยู่แล้ว แต่ตอนนี้ที่ต้องตั้งใจเพราะรู้แล้วว่าการสอบของที่นี่ ในระดับนี้...ไม่ง่ายเลย และแค่อ่านผ่านๆ ไม่สามารถสอบผ่านได้ง่ายๆ เหมือนเมื่อก่อน เพราะงั้นผมเลยยุ่งหัวฟูหูตาเริ่มเบลอมองหน้าเพื่อนๆ เป็นตัวหนังสือเหมือนกันไปหมด
“หน้าโคตรมึนเลยไอ้เนม สติมึงยังอยู่เปล่าเนี่ย”ไอ้จอห์นเอาปากกาตีหน้าผากผมเบาๆ ถ้าเป็นปกติผมสวนกลับไปแล้วนะ แต่ตอนนี้เบลออยู่เลยแค่เอียงๆ หลบ
“มึนจนอยากจะอ้วกแล้วว่ะ”วันนี้รุ่นพี่จะมาช่วยติวให้ครั้งสุดท้าย 2 คน 2 วิชา ระหว่างรอก็เลยหยิบชีทมาอ่านทบทวนคร่าวๆ ติ๊กๆ ส่วนที่ไม่เข้าใจไว้ถาม กว่าจะติวจบเช้าแน่ๆ ตอนแรกผมก็จะให้พี่โก้มารับเหมือนปกตินั่นแหละ สักหกเจ็ดโมงประมาณนั้น แต่พอดีทะเลาะกับคีย์เสียก่อน ผมก็เลยต้องยกเลิกนัดกับพี่โก้ไป
เรื่องที่ทะเลาะกับคีย์ก็ไม่มีอะไรมากหรอก อย่างที่ผมพอจะรับรู้ได้เรื่อยๆ นั่นแหละว่าคีย์มันยังรับเรื่องพี่โก้ไม่ค่อยได้ ไม่ใช่ว่าพี่โก้ไม่ดีหรือคีย์มันไม่ชอบอะไรในตัวพี่โก้หรอกนะฮะ แต่แค่ว่าผมดันปิดบังเรื่องพี่โก้กับมัน มันเลยเคือง อยู่ดีๆ ก็เปิดตัวเป็นแฟน ผิดสัญญาที่จะไม่โกหก แล้วก็ผิดสัญญาเรื่องที่จะให้มันสกรีนคนให้ก่อน แถมพอคบพี่โก้ปุ๊บ ผมก็เริ่มห่างๆ มันไป ไม่ค่อยมานอนค้างด้วย เลิกเรียนก็รีบกลับ เรื่องเที่ยวนี่ยิ่งห่างเหินกันมากๆ คีย์มันเลยนอยด์ พอวันนี้ผมบอกว่าจะติวแค่วิชาเดียวแล้วกลับเลย คีย์ก็เลยโวยทันที หาว่าผมติดผัวมากเกินไป แม่งปากเสียเนอะ ติดเติดอะไรล่ะ แค่ไม่อยากให้พี่โก้หลับๆ ตื่นๆ หลายรอบ ถ้าติววิชาเดียว สักตีสองพี่โก้ก็มารับได้ แล้วเราจะได้กลับไปนอนพร้อมๆ กันไง ไม่ได้ติดซะหน่อย แค่คีย์มันโวยแบบจริงจังนะฮะ คือเงียบ ไม่เถียงไม่หยอก ผมก็เลยต้องตามใจมันหน่อย พอบอกว่าอยู่เช้าเท่านั้นล่ะค่อยหันมาสนใจผมเหมือนกัน แต่เสือกยื่นข้อเสนอว่าเดี๋ยวมันไปส่งเอง นี่คืออีกเรื่องที่มันบ่นผม มันถามว่าพี่โก้ไม่ไว้ใจมันเหรอ ถึงต้องคอยตามคุมตลอด จะไม่ให้ผมมีเวลาส่วนตัวกับเพื่อนบ้างหรือไง ซึ่งถ้าสถานการณ์ปกติก็อยากเถียงหรอกนะว่าพี่โก้โคตรจะปล่อยผมสุดๆ แล้ว ปล่อยจนผมนี่แหละอยากขังตัวเองไว้แทน เพราะดูจะอิสระเกินไป แต่ตอนนี้ก็ทำได้เพียงเออออกับคีย์ ไม่อยากทะเลาะกับมันน่ะฮะ ไว้อารมณ์ดีๆ หลังสอบแล้วค่อยคุยกัน
“กูไม่ติวอีกวิชาได้มั้ยวะ”ผมพูดเสียงเบาๆ ให้เบาแล้วฟังดูนอบน้อมนุ่มนวลที่สุด แต่กลับได้สายตาดุๆ ของไอ้คีย์ที่นั่งข้างๆ ตวัดมาแทน แม่ง...อย่าให้กูฮึดสู้ขึ้นมาบ้างนะ อย่านะๆ
หลังจากติววิชาแรกจบไป วิญญาณพวกเราก็แทบสลายตามรุ่นพี่ที่เพิ่งปิดประตูห้อง วิชาแรกที่ผมต้องสอบ อาจารย์อนุญาตให้เอากระดาษ A4 เข้าได้หนึ่งแผ่น นั่นคือเราจะจดอะไรเข้าไปก็ได้ ตอนแรกผมดีใจโคตรๆ เลยนะ เพราะถ้าเป็นที่เก่าพวกผมก็มีแอบๆ จดโพยเข้าไปบ้าง แต่ก็ต้องระแวงกลัวถูกจับได้ไง ผมเลยไม่ค่อยได้ทำ แต่นี่เรียกว่าอนุญาตให้โกงแบบถูกต้องได้ ผมล่ะยิ้มแก้มปริเลยตอนได้ฟัง แต่พอรุ่นพี่มาเล่าว่ารุ่นแกก็ได้แบบเดียวกัน แต่ประโยชน์ของ A4 ที่เอาเข้าห้องสอบได้สุดท้ายมีแค่เอาไว้เคี้ยวกินแก้เครียด ยกเว้นใครโชคดีเก็งแนวถูก จดไปถูกก็ใช้ประโยชน์ได้จริง พี่แกก็ติวเข้มเพิ่มให้ว่าควรลอกอะไรตรงไหนบ้าง ส่วนถ้าพื้นที่เหลือก็ให้จดอะไรก็ตามที่เรามั่นใจว่าเราไม่รู้เรื่อง แต่มันน่าจะออกสอบ และวิธีการเตรียมโพยที่ดีที่สุดคือการจัดหน้ามันในโปรแกมเวิร์ด ย่อตัวอักษรให้เล็กที่สุดที่เราจะอ่านออกแล้วก็ปริ้นท์ออกมา แต่ถ้าใครมั่นใจว่าเขียนสวยตัวเล็กแล้วยังอ่านง่ายก็เขียนก็ได้ ไม่มีใครว่า พอรุ่นพี่กลับไป พวกเราก็เลยแยกย้ายเขียนโพยของใครของมัน แต่ทำได้ไม่นานหรอกครับ ไอ้ป้องบอกว่ารุ่นพี่มันที่จะมาช่วยติวอีกคนว่างมาตอนตีสามหรืออาจเลทไปตีสี่ เพราะพี่แกกำลังติวกับเพื่อนๆ อยู่เหมือนกัน
“ขอตัวดิ”ผมเปิดระเบียงห้องออกมานั่งพิงกำแพงข้างๆ ไอ้จอห์นที่นั่งสูบบุหรี่อยู่
“สูบด้วย”มันยกคิ้วกวนๆ ใส่ แต่ก็ยื่นซองบุหรี่พร้อมไฟแช็กให้
“ไม่ค่อยแล้ว กำลังเลิก”ผมห่างจากมันมานานมากเลยนะ ถึงพี่โก้จะไม่ได้ว่า แต่เวลาผมหลบไปสูบที่ระเบียงห้องทีไร พอเดินกลับเข้ามาพี่โก้ไล่ไปอาบน้ำสระผมใหม่ทุกที บางทีก็มองนิ่งๆ จากที่ห่างๆ ไม่ยอมเข้าใกล้ แค่ครั้งสองครั้งผมก็รู้แล้วว่าไม่ชอบ ผมก็เลยไม่สอบเพราะจริงๆ ก็ไม่ได้ติดอะไร เมื่อก่อนก็สูบแค่เวลาไปเที่ยวหรือกินเหล้าแค่นั้น
“เลิกก็เลิกดิวะ สูบไม”มันพูดเหมือนเป็นคนดีนะครับ แต่แม่งพ่นควันใส่หน้าผมไปด้วยนี่ดิ
“ง่วง”’ง่วงก็ส่วนนึง แต่จริงๆ ก็เครียดๆ เซ็งๆ นอยด์ๆ นิดนึง บอกไม่ถูกเหมือนกันครับ
“มาหลบทำลายปอดกันอยู่นี่เอง”ฟิวส์เปิดประตูเดินออกมานั่งพิงราวระเบียงฝั่งตรงข้ามผม แม่งไม่หวิวรึไงเนี่ย พิงได้วะ ผมมองผ่านซี่เหล็กที่มันพิงแบบเสียวๆ แทน ไม่ได้กลัวความสูงนะ แค่หวิวๆ นิดเดียวเฉยๆ
“ห่างไม่ได้เลยน๊า”ไอ้เชี่ยจอห์นแซวเสร็จมันก็เดินเข้าห้องไป ไม่ดับบุหรี่ด้วยเพราะบางทีไอ้คีย์มันก็สูบในห้องปกติอยู่แล้ว
“ปากเสียตลอดมึงอะ”ผมด่ามันก่อนมันจะพ้นประตูแต่แม่งทำหัวทวนลมหันมาแสยะยิ้มใส่ผมอีก
“มันชอบแหย่เพราะเนมแหย่ขึ้นี่แหละ”
“นั่งแบบนั้นไม่เสียวหลังเหรอ”
“ไม่ เย็นดี วิวดี”แม่งนี่ก็หยอดเหลือเกิน ตั้งแต่วันนั้นมามันก็หยอดตลอดทุกทีที่มีโอกาส ที่ฟิวส์ขอเป็นกิ๊กผมวันนั้นน่ะ ผมไม่ได้ตอบตกลงไปหรอกนะครับ
.
.
.
“เป็นกิ๊กก็ได้นะ....ได้ป่ะ”ฟิวส์พูดจบ ผมไม่ได้พูดอะไร ได้แต่หัวเราะเพราะคิดว่ามันพูดเล่น แต่พอจอดรถมันยังไม่ปลดล็อคและดับเครื่องนี่สิเลยทำให้ต้องหันไปมองงงๆ
“ว่าไงครับ เป็นขอกิ๊กได้เปล่า”คราวนี้ผมเริ่มแน่ใจแล้วว่ามันถามจริงๆ แบบต้องการคำตอบจริงๆ ด้วย ผมหุบยิ้มมองหน้ามันนิ่งๆ อันที่จริงก็พอรู้หรอกว่ามันจีบๆ แต่มันเหมือนหมาหยอกไก่น่ะคับ แซวขำๆ หยอดเอาสนุกในกลุ่มเพื่อนๆ แล้วก็เห็นมันควงคนโน้นคนนี้เรื่อยๆ เลยไม่คิดว่ามันจีบจริง
“มึงชอบกูเหรอ”
“ชอบดิ ไม่ชอบจะขอคบด้วยเหรอ”
“ไม่รู้ดิ ก็เห็นควงคนอื่นเรื่อยๆ ถ้ากูตกลงจะเป็นกิ๊กอันดับที่เท่าไรวะเนี่ย”ผมแซวมันกลับ วัดใจนิดหน่อยว่ามันจริงจังแค่ไหน แล้วก็แม่ง...จังๆ เลย
“อันดับหนึ่งเลย หนึ่งเดียว เดี๋ยวกูเลิกหมดเลยก็ได้นะ”
“เฮ้ย...คือ......”
“กูชอบมึงจริงๆ นะเนม ชอบตั้งแต่ตอนรับน้องแล้วมึงไม่รู้ตัวเหรอ”
“ก็นิดนึง”แต่หลังจากรับน้องก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากนี่ฮะ แล้วช่วงนั้นผมก็วุ่นๆ กับพี่โก้ เลย...ไม่ได้สนใจใครสักเท่าไร
“มึงน่ารักนะ กูชอบมึงจริงๆ ตอนแรกก็แค่ชอบมอง พอได้คุยก็ชอบคุย แล้วก็ชอบมากขึ้นเรื่อยๆ แต่กูคิดว่ามึงเป็นแฟนกับไอ้คีย์ เห็นหวานกันบ่อยๆ กูเลยถอย จนรู้เนี่ยแหละว่าไม่ได้คบไอ้คีย์เลยกะจะจีบต่อ แต่มึงดันมีแฟนจริงๆ ซะงั้น แต่ทำไงได้วะ ชอบไปแล้ว”ฟิวส์เท้าแขนกับประตู มองตรงไปข้างหน้าเหมือนพูดคนเดียว แต่น้ำเสียงมันจริงจังมากเลย ไม่ค่อยได้ยินมันพูดอะไรแบบนี้เท่าไรแฮะ
“มึงก็หน้าตาดีนะ คนที่มึงควงก็หน้าตาดีๆ ทั้งนั้น ไม่เลือกไปสักคนล่ะ”
“แต่กูชอบมึงมากที่สุดนี่ แล้วทำไมกูต้องไปขอคบคนที่กูชอบน้อยกว่ามึงด้วยล่ะ”
“ก็กูมีแฟนแล้วไง แบบว่า...ไม่โสดอะ”
“รู้แล้วน่า ไม่ต้องย้ำให้เจ็บหรอก”
“เปล่า...ก็...นั่นแหละ”
“ทำไมวะ กูไม่ดีเหรอ”
“เปล่า แต่กูมีแฟนแล้วไง”
“ไม่เอาดิ ไม่เกี่ยวกับแฟนมึงดิ เอาแค่มึงกับกูเนี่ย กูดีพอที่มึงจะคบด้วยหรือเปล่า ไม่ต้องเป็นกิ๊กก็ได้ คุยๆ กันก่อนได้เปล่าวะ กูขอโอกาสได้เปล่า กูไม่เคยขอใครเลยนะ กูสัญญาจะไม่วุ่นวาย แค่คุยๆ กัน ให้เวลากูบ้าง ถ้ามึงไม่โอเค ไม่ชอบกูขึ้นมาเลยกูจะไปเอง...นะครับ”ที่ตอนพูดยาวๆ เสือกพูดกับอากาศ พอตอน ‘นะครับ’ เสือกหันมาอ้อนผมซะงั้น
“ก็เป็นเพื่อนเฉยๆ ไม่ได้เหรอ แบบทุกวันนี้ก็โอไง”
“ก็อยากเป็นเพื่อนพิเศษกว่าพวกไอ้จอห์นน่ะ ได้มั้ย ว่างๆ ก็โทรหากันได้ กินข้าวกันบ้าง ไม่ต้องสองต่อสองก็ได้ถ้าเกรงใจแฟน แต่ขอโทรหานะ อยากได้ยินเสียงบ่อยๆ...น่ารักดี นะ”แม่งอ้อนจนผมเขินเลย ผมรู้ตัวเลยว่าตอนนี้หน้าแดงอยู่ และคงลามไปหูแล้ว ผมไม่ได้คิดจะนอกใจพี่โก้ ไม่ได้จะรับมันเป็นกิ๊กหรือหวั่นไหวอะไรนะครับ แต่มันแค่หวิวๆ ใจเต้นตึกๆ นิดหน่อยเพราะบรรยากาศแค่นั้น
“ไม่เป็นกิ๊กนะ...ไม่อยากนอกใจแฟน ไม่ดีอะ ก็เป็นเพื่อนกันนี่แหละ”คือผมไม่รู้ว่ามันเข้าใจผมมั้ย มันต้องการเพื่อนพิเศษนี่พิเศษแบบไหน ผมงงนะ
“โอเคๆ เพื่อนก็ได้ แต่ขอโทรหาบ่อยๆ นะ”
“โทรจีบเหรอ”ผมเริ่มเบลอแระ งงๆ มึนๆ ยังไงวะ
“คุยเฉยๆ ก็ได้ คุยธรรมดา อย่าเพิ่งหักอกกันดิ นะ ขอเวลาทำใจก่อน นะครับ”แม่งทำตาวิ้งใส่อีกแระ แสบตามึนหัวไปหมดแล้วนะเว้ย
.
.
.
ผมไม่รู้หรอกนะครับว่าตกลงแล้วอะไรยังไง ยอมรับว่าตอนนั้นมันงง เบลอ ไม่แน่ใจว่าตกลงแล้วมันเข้าใจที่ผมพูดหรือว่าผมเข้าใจที่มันพูด เราพูดเรื่องเดียวกันเปล่า แต่ปัจจุบันมันหยอดผมบ่อยอะ แล้วเพื่อนๆ มันก็เหมือนรู้ว่ามันมาสารภาพรัก...ไม่สิๆ แค่สารภาพชอบ...กับผม ซึ่งผมตอบมันไปด้วยการพยักหน้าส่งเสียงอืมในลำคอ แล้วมันก็เริ่มโทรหาผม คุยกันในช่องแชทของเฟสบุ้คบ้าง เอ็มเอสเอ็นบ้าง ก็ยังดีที่มันคุยปกติเหมือนเพื่อนคนนึงที่เริ่มๆ จะสนิทกันละ มันรู้ว่าไม่ควรโทรหาเวลาผมอยู่กับพี่โก้ เพราะเคยโทรมาแต่ผมไม่รับ มันก็เลยจะส่งข้อความทิ้งไว้แทน ผมไม่ได้หลบซ่อนอะไรพี่โก้หรอกนะที่ไม่คุยน่ะ แต่แค่อยากใช้เวลากันแค่สองคน ผมเลยมักจะวางโทรศัพท์ไว้ไกลตัว หรือบางทีถ้าเป็นสายของเพื่อนก็จะไม่รับ แต่พี่โก้นี่รับตลอดเพราะเผื่อเป็นเรื่องงาน ยิ่งช่วงสอบเด็กนักเรียนบางคนก็ขยันโทรมาปรึกษา’จารย์โก้ซะเหลือเกิน ไม่ได้รู้เลยสักนิดว่ารบกวนเวลาส่วนตัวของ’จารย์โก้ กับเด็ก’จารย์โก้น่ะ
“คนอื่นสลบหมดแล้วเหรอเนี่ย”ผมนั่งคุยกับฟิวส์เรื่อยเปื่อย หันกลับเข้าไปในห้องอีกทีนอนกันเกลื่อนพื้นเลย เหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่า แต่ถ้าผมนอนแล้วต้องตื่นมาติวนะ ให้ตึกถล่มก็ปลุกผมตื่นมาไม่ได้หรอก ตอนนี้เลยฝืนถ่างตาให้กว้างที่สุด
“แฟนเนมเป็นไงมั่ง”หลังๆ ฟิวส์มีถามเรื่องพี่โก้บ้าง ไม่ได้ออกแนวคู่แข่งนะ แค่กึ่งๆ เป็นที่ปรึกษาและเพื่อนรับฟังผม เพราะบางทีผมนอยด์ๆ พี่โก้ก็ไปโพสต์ลงเฟสบุ้คไง พี่โก้ไม่ได้เล่นก็เลยสบายไป บ่นอะไรก็ได้ แต่บ่นกับคีย์ไม่ได้ ไม่อยากให้มันคิดกับพี่โก้ในแง่ไม่ดี ตอนนี้เลยมีฟิวส์คอยรับฟัง มันก็ดีนะ ไม่ได้ยุให้เลิก ก็ออกแนวให้คำปรึกษาในอีกมุมมองน่ะฮะ
“ก็ดี พี่เข้าโตแล้วน่ะ บางทีเนมง๊องแง๊งไปไง พี่เขานิ่งใส่แล้วเนมก็นอยด์เอง แต่เดี๋ยวก็หายเอง ฟิวส์ไม่ต้องคิดมาก”คือว่าเวลาพี่โก้มารับเนี่ย ฟิวส์มันชอบเดินลงมาหาซื้อเสบียงไง บางทีก็กลับพร้อมกัน ก็จะเจอพี่โก้แว้บๆ แต่ผมไม่เคยแนะนำให้รู้จัก เพราะฟิวส์มันต้องเดินแยกไปที่รถตัวเอง แต่ผมน่ะลึกๆ อยากให้พี่โก้ถามออกมานะว่า’ใคร’ แต่พี่โก้ก็ไม่เคยถาม ผมเลยงอนคนเดียวเงียบๆ ที่พี่โก้ไม่หวงไม่หึงให้เห็นบ้าง ก็มาบ่นในเฟสนิดๆ บ่นเสร็จพอหายงอนก็ลบออก ฮ่าๆๆ
“ก็ดีนะ แสดงว่าเขาเชื่อใจเนมไง ว่าเนมไม่มีทางมีคนอื่น น่าจะดีใจนะที่แฟนมั่นคงขนาดนี้”
“อืม เนมก็รู้ แต่ก็นะ อยากให้หึงๆ บ้างนี่ เวลาถูกหึงถูกหวงมันก็รู้สึกเหมือนตัวเองมีค่าขึ้นมาไง”มันเป็นความรู้สึกที่ทำให้ใจเต้นลึกๆ นะครับ ว่าแบบ...ฮึ่ยยยย หึงด้วยอะ หึงล่ะเซ่ๆ อะไรทำนองนี้ มันรู้สึกดีนะครับ แต่ผมก็ไม่ได้พยายามสร้างสถานการณ์อะไรขึ้นมาหรอก กลัวพี่โก้รู้แล้วโกรธแทนที่จะหึงอะดิ เฮ้อ....ช่างมันเหอะ ถ้าคบไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ต้องมีสักวันที่พี่โก้แสดงอาการออกมา ยิ่งผมน่ารักๆ แบบนี้นะ เดี๋ยวก็ต้องมีคนมาจีบบ้างล่ะ แล้วพี่โก้ก็ต้องหึงต้องหวงแน่ๆ เอาไว้รอลุ้นเหตุการณ์จริงในอนาคตก็ได้
ความจริงวันนี้ผมคิดว่าฟิวส์คงพยายามทำให้พี่โก้หึง เพื่อที่ผมจะได้สมหวัง แต่ผมอยากบอกฟิวส์ว่า...อย่าพยายามเลย เพราะเหมือนเรื่องจะเลวร้ายกว่า เมื่อพี่โก้ไม่เพียงจะไม่หึง แต่...อาจจะไม่แคร์ด้วย เหมือนกับว่า...พี่โก้พร้อมที่จะปล่อยมือจากผมไปตลอดเวลา ไม่คิดจะ...รั้ง...ผมไว้ บางทีนี่อาจจะเป็นการลงโทษที่ผมหวังจะเห็นพี่โก้หึง อาจเป็นโทษของการหวังให้พี่โก้สนใจว่าฟิวส์คือใคร แต่มันเป็นการลงโทษที่หนักเกินไปนะ เพราะนอกจากจะผิดหวัง ยังทำให้รู้ว่าไม่มีวันสมหวังด้วย และที่เลวร้ายยิ่งไปกว่านั้น คือ...เสียงนั้น...เจ้าของเสียงนั้น
“พี่โก้โทรศัพท์!!”
“รับให้พี่ก่อน จะเสร็จแล้ว”
“โทรศัพท์พี่โก้ฮะ พี่โก้ไม่ว่าง รอแป๊บนะฮะ”ผมรีบพูดก่อนเพราะกลัวเป็นเรื่องงาน แต่ถ้าผมรู้สักนิดว่าอีกฝั่งของปลายสายเป็นใคร ถ้าเพียงผมไม่รีบรับแทนแล้วมองชื่อนิดนิด แค่เพียงนิดเดียว....ก็คงดี
“อ๊ะ....เอ่อ...งั้นฝากบอกโก้นะครับว่าเจโทรมา อีกสองอาทิตย์จะกลับไทยแล้ว แค่นี้ล่ะครับ ขอบคุณครับ”เสียงพูดนั้น...น้ำเสียงนั้น แม้จะไม่ดัง แต่ทุกคำสะท้อนไปมาในหัวผม.....ความรู้สึกเหมือนหยุดหายใจคือแบบนี้นี่เอง
“....พี่.....พี่เจ....ฝากบอกว่า.....อีกสองอาทิตย์..................เจอกัน”ผมพูดกระท่อนกระแท่น แต่คนตั้งใจฟังก็ฟังได้ชัดเจน ริมฝีปากที่นานๆ จะยิ้มให้เห็นฉีกยิ้มกว้างทันทีที่ผมพูดจบ แล้วคว้าโทรศัพท์ไปจากมือผม หันหลังเดินเข้าห้อง ทิ้งให้ผมยืนเคว้งกลางห้องเพียงลำพัง....เพียงลำพังจริงๆ
เหมือนข่าวการกลับมาของพี่เจเป็นทอร์คออฟเดอะทาวน์ของกลุ่ม ไม่ว่าใครๆ ก็โทรเข้ามาถามพี่โก้ไม่ขาดสาย ทุกคนถามย้ำเหมือนกันหมดว่าจริงหรือเปล่า กลับวันไหน ซึ่งพี่โก้ที่โทรกลับทางไกลข้ามทวีปไปถามรายละเอียดก็แจกแจงให้ได้หมด กำหนดวันไปรับ กลุ่มคนไปรับ และวันกินเลี้ยงกันอย่างคึกคัก เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่เห็นพี่โก้พูดโทรศัพท์นานขนาดนี้ บอกตามตรงว่าความรู้จากการอ่านหนังสือที่สะสมมาของผมกระเด็นหายไปตั้งแต่ได้ยินเสียงนั้นแล้ว 20 เปอร์เซ็นต์ แต่ผมก็พยายามไม่คิดมาก เพราะถึงยังไงอีกฝ่ายก็มีแฟนแล้ว และพี่โก้ก็มีผมเป็นตัวเป็นตนอยู่ข้างๆ ทุกวันทุกคืน ใกล้ชิดกว่าเป็นไหน
กลับมาตั้งใจสอบ แม้วันแรกๆ จะเจอข้อสอบมหาโหดทำเอาใจฝ่อหมดความฮึกเหิมด้วยข้อสอบภาษาอังกฤษไปแล้วก็ตาม ผมไม่ได้เรียนหลักสูตรอินเตอร์นะ ทำไมไม่ถามเป็นภาษาไทยไม่ทราบ ฮือๆๆ ถึงจะตอบเป็นภาษาไทยได้ แต่ไม่แน่ใจเลยว่าแปลคำถามถูกหรือเปล่า ตอบครบหรือเปล่านี่สิ โพย A4 ที่กางอยู่บนโต๊ะนี่มันน่ากลืนลงท้องจริงๆ นะ
ข้อสอบวันต่อๆ มาก็เหมือนเดิม โหดไม่มีลดน้อยลง บางข้อที่คะแนนเยอะดันยากซะจนผมงงว่ามีในเนื้อหาตอนสอนด้วยเหรอ แต่ไอ้ข้อง่ายๆ ตอบสี่ข้อยังไม่แน่ใจเลยว่าจะได้ถึง 1 คะแนนมั้ย ชีวิตรันทดจริงๆ เลย ผมได้พี่โก้คอยรับ-ส่ง อาหารการกินรวมทั้งอาหารเสริมไม่มีขาด คำปลอบใจเวลาผมกลับห้องไปงอแงที่ทำไม่ได้มาเพียบ แต่มาแบบนิ่งๆ ยิ่งเวลาผมนั่งเปิดดูว่าข้อที่ตอบไปนั้นถูกหรือเปิด พี่โก้จะปลอบโดยการริบหนังสือแล้วชี้นิ้วให้ผมไปอ่านเล่มที่ยังไม่สอบแทน จนในที่สุดก็สอบเสร็จ สิ่งแรกที่ทำไม่ใช่การไปฉลอง แต่เป็นการแยกย้ายกลับเข้าหลุมใครหลุมมัน น้ำหนักผมลดไปเกือบสองกิโลเพราะการอดนอนและเครียด ถึงแม้จะไม่ได้กินน้อยลงก็เถอะ
“พี่โก้ลาไปเที่ยวกันเถอะนะ”ผมสอบเสร็จเมื่อวาน และอีกสองวันต้องกลับบ้านแล้ว พี่โก้เคยสัญญาว่าจะไปส่ง แต่ตอนนี้ผมไม่ได้อยากแค่ให้ไปส่ง แต่อยากให้ไปอยู่ด้วยกัน ไปพักผ่อนด้วยกันสักสามสี่วัน
“ไปเมื่อไหร่”
“ก็ไปส่งเนมแล้วก็ลาหยุดไปเลยไง ไปทะเลก็ได้ หรือขึ้นเขาก็ได้ ได้หมด เนมอยากเที่ยว”ผมนอนหนุนตักเอียงหน้าซบหน้าท้องแน่นๆ กอดไว้อย่างออดอ้อนเต็มที่ และหวังว่าพี่โก้จะยอมทำตาม
“ไว้ค่อยไปช่วงมีวันหยุดยาวหน่อยไม่ดีกว่าเหรอ จะได้ลาเพิ่มอีกนิดหน่อยแล้วเที่ยวยาวๆ ไปเลย”
“ก็เนมปิดเทอมแป๊บเดียวเอง นะๆ เที่ยวกัน ไม่ต้องรอวันหยุดหรอก”
“แต่ว่าวันจันทร์พี่ต้องไปรับเพื่อนที่สนามบิน คงไปไม่ได้หรอก”ก็เพราะอย่างนี้ไงผมถึงได้ชวน ถ้าไปส่งผมวันศุกร์ตอนกลางคืนหลังพี่โก้เลิกงาน พอวันอาทิตย์พี่โก้ก็จะกลับมาคนเดียว แล้ววันจันทร์...พี่เจก็มา พี่โก้กับพี่คนอื่นๆ ก็เตรียมไปแห่กันต้อนรับที่สนามบิน ในเมื่อมีคนอื่นแล้ว ขาดพี่โก้ไปแค่คนเดียวไม่เป็นไรหรอก
“พวกพี่ฟ้าพี่โมทย์ก็ไปรับอยู่แล้วไม่ใช่เหรอฮะ พี่โก้ไปเที่ยวกับเนมเหอะนะ แค่แป๊บเดียวเอง กลับมาก็ได้เจอกันอยู่ดีไม่ใช่เหรอ”ผมพูดหงอยๆ ไม่ได้เงยหน้ามอง แต่ก็ยังได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆ ถึงแม้มือจะลูบหัวผมอยู่ก็เถอะ
“แต่พี่สัญญากับเพื่อนไว้แล้วนะ ไม่ได้เจอกันนานแล้วด้วย เอาไว้อีกอาทิตย์นึงดีมั้ย ไประยองกับพวกพี่ด้วยไง พี่ปั้นก็ชวนเนมไว้แล้วนี่”
“แต่....เนมอยากไปอาทิตย์นี้นี่ ไปกันสองคนไง แล้วพออาทิตย์หน้าพี่ก็ไปกับเพื่อนๆ พี่ เนมคงไม่ไปหรอก ปิดเทอมแรกเนมขออยู่บ้านนานๆ ดีกว่า แป๊บๆ ก็เปิดเทอมแล้ว”
“งั้นพี่ลางานพรุ่งนี้แล้วไปเที่ยวกันก่อน พอวันเสาร์ค่อยไปส่งเนมที่บ้านดีเปล่า”
“พรุ่งนี้เนมนัดพวกใบหม่อนไว้แล้วฮะ ไปฉลองสอบเสร็จกัน”
“ดึกเหรอ”
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่น่าจะนะ”
“อืม”พี่โก้นิ่งไป ผมก็นิ่ง และคอยลุ้น ถึงพี่โก้จะลาไปเที่ยวพรุ่งนี้ แต่ยังไงก็จะรีบกลับมารับพี่เจอยู่ดี ที่ผมต้องการคือไม่ให้พี่ไปรับพี่เจ ไม่ต้องการให้พี่ไปคอยรับเขา ไปรอคอยเขาแบบนั้น มันเหมือนว่าเขาสำคัญ...สำคัญกว่าผม
“ว่าไงฮะ”ผมเร่งเร้าเอาคำตอบอย่างที่ไม่เคยทำ แต่ผมต้องการรู้ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ และคำตอบต้องเป็นอย่างที่ผมต้องการด้วย
“ขอพี่คิดก่อนแล้วกัน”เฮ้อ...อย่างน้อยก็ยังคิด ดีกว่าปฏิเสธมาให้ผมใจเสีย เอาเถอะ ช่วงเวลาอีกสองวันผมจะอ้อนให้สุดๆ ไปเลย
“งั้นเนมหาที่เที่ยวกับที่พักไว้รอเลยนะ”ผมเด้งตัวลุกมานั่งบนตัก ฉีกยิ้มแป้นให้เห็นว่าดีใจสุดๆ และพร้อมเที่ยวเต็มที่ แต่พี่โก้มองนิ่งๆ ไม่ยิ้มแซวหรือเขกหน้าผากบีบแก้มแกล้งผมเหมือนเคย ผมเลยเอนตัวไปซบบ่ากอดคอไว้แน่นๆ ถึงแม้จะไม่ได้กลัวตก แต่กลัว....กลัวพี่โก้โกรธ...ที่ผมเอาแต่ใจ
“......ถ้าพี่ไม่ไปรับเจ...เนมจะยังต้องการไปเที่ยวอยู่หรือเปล่า”ผมไม่อยากเห็นว่าพี่โก้พูดประโยคนี้ด้วยสีหน้าแบบไหน แค่น้ำเสียงก็พอแล้ว แค่นี้ก็ทรมานผมได้แล้ว ผมขอโทษ ผมเสียใจ ผมรู้...ผมรู้ว่าผมเอาแต่ใจ แต่...ตามใจผมหน่อยเถอะนะ ผมไม่อยากให้พี่ทิ้งผมไปหาเขาอีกแล้ว......อยู่กับผมเถอะนะ
:z10: :z10: :z10:
-
ไม่ค่อยชอบเนมชอบเอาความรู้สึกของคนอืนมาล้อเล่นและขี้อิจฉานิสัยไม่ดี o18
-
สงสารน้องเนม เข้าใจเลยความรู้สึกไม่มั่งคงในใจเนี่ย
-
เอ่อ...บรรยากาศมาคุมาแล้ว...
ก็เข้าใจเนมนะว่ารู้สึกว่าตัวเองเป็นรองเจมาตลอดก็อยากได้ความมั่นใจบ้าง...แต่ในมุมของโก้ นั่นก็เพื่อนสนิทที่ดูแลกันมานาน จะให้มาทำแบบที่เนมต้องการมันก็ไม่ได้หรอก ... เฮ้อออออ :เฮ้อ:
-
งื้อ สงสารเนมและก็เข้าใจ ใครก็อยากเป็นคนที่สำคัญที่สุด
-
:sad11:
เข้าใจน้องเนมนะ เพราะในอดีตน้องเนมก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน
โก้จะเลือกให้ความสำคัญกับเจก่อนเนม
แต่พูดกันตรงๆ ทำความเข้าใจกันก็ได้นี่นา
พี่โก้ก็นิ่งเกิน น้องเนมก็ช่างคิดเองเออเอง
แล้วจะยังไงกันละเนี่ย :really2:
ปอลอ คิดถึงเจกะพี่เอ็กซ์จังเยยยยยย :L1:
-
แลดูอึดอัดมากขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับหม้อมาม่าที่กำลังกินเลยทีเดียว
น้องเนม ไว้ใจพี่โก้หน่อยได้ไหม เจ๊ขอร้องงง :เฮ้อ:
-
มีหลายอย่างที่โก้ไม่ชัดเจนพอ ถ้าเราเป็นเนม เราก็คงจะระแวง และด้วยความที่เนมเป็นคนมีนิสัยแบบเด็กๆ ชอบเรียกร้อง ขัดกับโก้ที่มีเหตุผลมากๆแบบนี้ เรากลัวว่าสักวันโก้ก็คงจะเบื่อเนม และคงมีเรื่องทำให้เลิกกันในที่สุด :เฮ้อ:
-
โอ้โห พาร์ทนี้มาแนวอึมครึมนะคะ
ฟิวส์นี่ ดูๆไปก็เป็นคนดีนะ
แบบ ไม่มียุยงให้เลิก
น้องเนมเองก็ไม่ได้งี่เง่าไปซะทั้งหมด
พี่โก้เองก็ยังคนผู้ใหญ่คงเส้นคงวา
คงมีแต่เรื่องเจนี่แหละ ที่ทำให้เนมเริ่มงี่เง่า
โก้เขาเพื่อนรักเจ จะไม่ไปรับได้ไงถูกไหม
แต่เนมคงไม่อยากให้ไป เพราะกลัวต้องเป็นรองอีกรอบ
การเป็นคนรองมาโดยตลอด แล้วเพิ่งได้มาเป็นตัวจริง
ใครๆก็อาจจะทำเหมือนเนมนะ คิดว่า
-
เข้าใจน้องเนมนะว่าต้องการหลักต้องการความมั่นใจจากโก้
และโก้ก็ดูเข้าถึงใจเนมตลอด ว่าเนมคิดอะไร
ในเมื่อเรากลับมารีเทิร์นกัน ทำไมไม่เปิดใจคุยกัน
อดีตที่ผ่านมาก็เป็นบทเรียนให้ทั้งคู่แล้วไม่ใช่เหรอ
ว่าการไม่คุยกัน การปล่อยให้มันผ่านไป
แต่มันกลับกัดกร่อนกินใจทั้งสองฝ่ายแค่ไหน
-
ไม่ชอบฟิวส์เลยอ่ะ :serius2:
-
:beat: :z6:
คนแต่ง
-
อัยย๊ะ มาร้องไห้ตอนจบเลยอะ สงสารน้องเนมเนอะ
แต่เหมือนน้องเนมเอาแต่ใจเลย
อย่าบอกเนมจังว่าพี่เจเค้าน่าสงสารนะค่ะ เค้ามีพี่โก้กับพี่ตี๋ที่เป็นเหมือนครอบครัวเค้าเองนะ
อย่าน้อยใจพี่โก้เลยถ้าเค้าจะเห็นความสำคัญของเจอะ
โอ๊ย เจ้เครียดแทนเลยนะ
-
เราว่าบางทีพี่โก้ก็ไม่ชัดเจนมากพอนะ คือเนมยังเด็กอ่ะ ยังงัยก็คิดไม่ทันที่พี่โก้จะสื่อหรอก
แล้วเรื่องนี้พี่โก้ก็รู้ทั้งรู้ ก็อยากให้เลือกน้องเนมนะ
ถึงแม้ว่าเราจะคิดถึงน้องเจก็ตาม
-
:call: :call: :call:
-
ดราม่าเต็มๆ :เฮ้อ:
-
เข้าใจเนมนะ ว่าโก้ให้ความสำคัญกับเจตลอดเวลา ตั้งแต่เรื่องครั้งก่อนๆ
แต่ไม่ชอบตรงที่เนมไม่ตัดเรื่องฟิวส์ให้ขาด บางทีก็น่าจะรู็ว่ายังไงปัญหาก็ต้องเกิด :เฮ้อ:
ส่วนโก้...บางทีการโตกว่า เป็นผู้ใหญ่กว่า สิ่งที่คิดและสิ่งที่ทำอาจไม่ได้ถูกเสมอไปหรอกนะ
สงสารน้องบ้าง :เฮ้อ:
-
เริ่มจะดราม่าแล้วอะ :z3:
ก็เข้าใจนะที่พี่โก้ดีใจที่เจกลับมา แต่ยิ้มหน้าบานไปนะพี่!!
เนมมันเด็กอะ ไม่เข้าใจความรู้สึกผู้ใหญ่แบบพี่โก้หรอกถ้าไม่แสดงออกไปให้รู้
เฮ้ออออ ดราม่าแน่ๆ :o12:
-
แค่คำว่ากลัว....ทำให้เราทำอะไรได้ทุกอย่าง.....แม้แต่คำว่าเหตุผมก็คงไม่เห็น
-
อึมครึมทั้งสองฝ่ายเลยยยย
แต่เราก็สงสารพี่โก้น๊าาาาาาา
ต่างคนต่างไม่พูดกันอ๊าาาาา
:serius2: :sad11:
-
:monkeysad:
จะขลาดเขลา หรือเยาว์วัย ใจไม่รู้
อยากเห็นอยู่ รู้ว่ารัก ไม่พักถอย
แต่พี่ทำ เหมือนซ้ำซาก อยากรอคอย
ความสำคัญ น้องเล็กน้อย กร่อยหัวใจ
ใครก็เป็น เห็นคนรัก มักที่หนึ่ง
ใครก็เป็น เน้นลึกซึ้ง ซึ่งความหมาย
ใครก็เป็น เห็นสำคัญ มั่นมิคลาย
ถ้ากลับกลาย ท้ายกลับหัว กลัวทิ้งกัน
รออ่านอยู่นะ..คุณจี
คืนนี้ สมหวังอีกแล้ว
ขอบคุณมาก :pig4:
-
หวังเพียงน้องเนมจะโตขึ้น และพี่โกจะมีความอดทนมากพอจะถึงวัยนั้น
หวังให้น้องเนมเข้าใจน้องเจ และญาติดีกัน
หวังอย่างมากๆๆๆ ว่าฟิวส์จะไม่สร้างปัญหาไปมากกว่านี้
แค่ปัญหาภายในของโก้และเนมก็ใหญ่มากๆ แล้ว
:z3: :z3: :z3:
-
เนม เชื่อมั่นในตัวพี่โก้นะ
อย่าหวั่นไหว กว่าจะกลับมารักกันได้ต้องเสียเวลาไปตั้งหลายปี
สำหรับฟิวส์กับคีย์ก็ให้ไปรักษาแผลใจกันเอง :impress2: (ฟิวส์+คีย์ :z1:)
-
อ่าาา ไม่รู้จะสงสารใครมากกว่ากัน มันก็ทั้งคู่อะแหละ พี่โก้ไม่ใช่ไม่รักน้อง เพียงแต่มีจุดยืนจองตัวเอง
เนมก็คือ เนม ไม่ได้เข้าใจอะไรง่ายๆถ้าพี่โก้ไม่พูดออกมาเนมก็ไม่รู้
แต่ก็เข้าใจนะ ที่เนมเอาแต่ใจ เพราะเนมก็คิดอยู่เสมอว่า พี่เจ คือคนที่พี่โก้ชอบ
แต่มันไม่ใข้อย่างงั้นไง เจก็คือเจ เพื่อนรักของพี่โก้
ยิ่งเขียนยิ่งงง เอง 55555
อยากรู้การตัดสินใจของพี่โก้นะว่ายังไง
นึกถึงตอนนั้น ที่พี่โก้เลือกที่จะอยู่กับพี่เจ ตอนวันเกิดน้องง
อ่าาาาาา ดาม่าซะแระเรา :z10: :z3:
-
หน่วงเลย แต่ทำไงดีแอบเข้าข้างเนมดีกว่า ฮ่าๆ
แอบเข้าใจในความเอาแต่ใจแบบนั้นของเนมง่ะ ถึงแม้ว่าถ้ามองในมุมกลับ
โก้จะเป็นคนที่ลำบากใจที่สุด แต่การยังไม่ให้คำตอบเนทในทันทีแสดงว่า
โก้ก็เห็นความสำคัญกับเนมอยู่นะ เง่อ
ทางที่ดีควรจะเปิดใจกันมากกว่านี้มั้ยงะ อย่าซึนทั้งคู่เลย ><55
-
บางทีคำพูดของพี่โก้ ก็โคดทำร้ายจิตใจเนมเลย
เล่นเอาเราร้องเลย สงสารน้องเนม :monkeysad:
คิดถึงน้องเจ พี่เอ็กกกกก :กอด1:
-
คิดว่ายังไงเนมต้องทำใจและเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเจให้ได้โดยไว
-
พี่โก้ก็ผู้ใหญ่มากกกกก เนมก็เด็กมากกกกกก
เนมยังดูขาดความมั่นใจในความรักที่โก้มีให้ ยังไม่เชื่อใจพอ
เหนื่อยแทนนนน
-
เราเข้าใจเนมนะว่ายังเด็กและต้องการการสนใจจากโก้
เลยแสดงออกมากไป หวงมากไป โก้ก็ต้องเข้าใจเนมด้วยนะ :L2:
-
พี่โก้ใจร้ายจังเลย เกลียดพี่โก้แล้ว!
-
ไม่ว่าใครหรอก ทั้งโก้หรือเนม
โก้เองก็คงรู้ว่าเนมคิดอะไร แม้ตอนนี้โก้กับเจจะเป็นแค่เพื่อนกันก็เหอะ ก็คงรู้อยู่ว่าเนมคงต้องตะงิดๆใจบ้าง
ส่วนเนมก็ไม่ได้ผิดซะเต็มๆ เพราะโก้เองไม่เคยให้ความสำคัญเนมเป็นที่หนึ่งไง
แต่พอมาถึงจุดนี้ ทุกอย่างมันชัดเจน โก้เนมเป็นแฟนกัน
เนมเองก็คงไม่อยากให้แฟนตัวเองเห็นคนอื่นสำคัญกว่า
ทั้งทีีก็รู้ว่าเจก็มีเอ็กซ์อยู่ แต่เพราะโก้เห็นเจเป็นที่หนึ่งตลอด
ต่อจะให้เชื่อใจมากแค่ไหน แต่ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้ก็อดคิดหรือหวงไม่ได้จริงๆ :เฮ้อ:
-
โอ๊ยยยยยยยย
อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง
สงสารน้องเนม
ดูเหมือนหลายเรื่องนะความกังวลของน้อง
-
ตอนที่แล้วเม้นไปว่าอยากอ่านดราม่า
แล้วมันก็มาจริงๆๆๆๆๆๆ
โฮยยย จะสงสารใครดี
ตัดจบได้หน่วงเหลือหลาย :z3:
-
ไม่อยากให้เนมคิดมาก
อย่านอยส์พี่โก้เลยนะ
สงสารวุ้ย
:o12:
-
อยากให้โก้เลือกไปรับเจ
ไร้เหตุผลสวยหรูใดๆ แค่อยากอ่านดราม่า55555555
-
มีบททดสอบชีวิตคู่เข้ามา ขอให้มันผ่านพ้นไปได้ด้วยดีน่ะ เป็นกำลังใจ :)
-
อยากให้โก้ไปรับเจเหมือนกัน...
อยากเห็นดราม่า...
อยากเห็นโก้เจ็บบ้าง...ถึงจะชอบโก้ แต่บางอย่างในตัวโก้เราก็ไม่ค่อยชอบ
-
เนมคิดอะไรอยู่ ทำไมถึงทำแบบนั้น
-
:เฮ้อ:
หนักใจ
-
เจมาน่ะดีแล้ว จะได้ชัดเจนขึ้น
คำถามสุดท้ายของพี่โก้ มันเหมือน ชื่อเรื่องเลย แลกรัก
ยื่นหมูยื่นแมวไรเงี๊ยะ ถ้าเธออย่างนั้น ชั้นจะอย่างนี้นะ
T T
คิดถึงเจ พี่เอ๊กซ์
ทำไมไม่มีคนพุดถึงตี๋เลย
ถ้าเจมาทคงมีเรื่องราวของตี๋เข้ามาบ้าง ใช่ไหมคะ
-
ปัญหามาอีกแล้ว
-
เข้าใจเนมนะ แต่เนมควรจะเลิกคิดเรื่องเจได้แล้วนะ
ตอนนี้พี่โก้คบกับใคร ถามตัวเองก่อนไหม
คิดว่าเนมเด็กกับความคิดไปนิด แต่โก้ก็โตไปหน่อย
เลยต้องปรับจูนกันอีกอ่ะนะ
-
ที่เนมตอบฟิวส์ไปเหมือนกับให้ความหวังฟิวส์เลยนะ
ในเมื่อเจกลับมาแล้วเนมก็เคลียร์กับทั้งโก้ทั้งเจพร้อมกันให้มันรู้เรื่องกันไปเลยสิ
ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มายังไม่เคยรู้สึกเข้าข้างเนมซักครั้งเลยวะ
ที่แล้วๆมารู้สึกแค่ว่า "ที่เนมเป็นแบบนี้เพราะเนมทำตัวเองทั้งนั้น" :o10:
รอต้อนรับการกลับมาของเจ :m1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ค้าง....
ฮืออออ ค้างงงงงงง
พี่โก้ตามใจแต่เจอะ ใจร้ายชะมัด
-
เงาของความมั่นคง ไว้ใจ หายไป...
-
คาดหวังสูงกันทั้งคู่
โก้ก็หวังว่าจะได้คนรักที่เข้าใจตัวเองทุกเรื่อง ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเข้าใจง่ายหรือยากแค่ไหน
ส่วนเนมก็หวังว่าจะได้คนรักที่ต้องคอยเอาอกเอาใจ ทำให้ตัวเองเป็นคนสำคัญที่สุด
น่าสงสารก็แต่เจ กลายเป็นคนที่(อาจจะ)ซวยโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
-
เห็นใจโก้นะ อาจจะเป็นเพราะนิสัยคล้ายๆกับเราเลยล่ะมัง้
-
เฮ้อ..เนมก็คิดแบบเด็กๆๆ พี่โก้ก็คิดแบบผู้ใหญ่ ต่างคนต่างเข้าใจกันไปเอง
ต่างคนก็ต่างไม่พูดแล้วจะเข้าใจกันไหมเนี่ย แถมยังมีฟิวส์มาคอยสั่นคลอนอีก
เนมก็ช่างหวั่นไหวซะเหลือเกิน บทพิสูจณ์เยอะจริงอะไรจริง
-
สงสารเนมนะแต่บางครั้งความคิดเนมก็เด็กเกินไป...
-
จริงๆเนมไม่ผิดเลย แต่วิธีการเรียกร้องอาจจะไม่สมควรไปหน่อย
แต่พี่โก้ก็ไม่เคยอธิบาย คนที่เค้าอยู่ภายใต้แรงกดดันแบบนี้ อยากรู้อะไรแต่ไม่เคยได้รู้ เพราะคนที่อยากให้อธิบายกลับไม่เคยอธิบาย มันต้องมีความรู้สึกแบบนี้กันทุกคนอยู่แล้ว
อย่าให้ต้องจบลงเพราะใครอีกเลยเนอะ
-
เริ่มแล้วสินะ
ดราม่าเริ่มมาแล้วสินะ
:z3:
-
เนมมีความเป็นเด็กสูงแต่ในทางกลับกันพี่โก้ก็เป็นผู้ใหญ่มาก
อนาคตคงมีเรื่องแนวๆนี้อีกมาก :เฮ้อ:
-
คนรักกับเพื่อนรัก โก้จะเลือกใคร (รู้แหละว่าเลือกใคร 5555)
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เนม ไปกะกิ๊กเลยยยยย ฮ่าา าา ไม่ใช่แระ...
คิดถึงเจ เลยไปอ่านระเบียงรัก เจน่ารักอ่ะ เข้าใจเลยว่าทำไมโก้กับตี๋ถึงได้รักเพื่อนคนนี้นัก
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เหนื่อย..เอาตรงๆ เพราะเราเป็นคนอ่าน พวกเราถึงเข้าใจตัวละครทั้งหมด(รึเปล่า? อย่างน้อยก็ไม่ค่อยเข้าใจโก้ - -)
ถ้าเราเป็นเนม โดยที่ไม่รู้ใจโก้ หรือ เจ หรือใครๆเลยเนี่ย!!!!
โก้...จะกลายเป็นผู้ชายที่ไม่ชอบอธิบายห่าไรเลย ให้ดูจากการกระทำอย่างเดียว รักด้วยสมองและเหตุผลล้วนๆ
ไม่มีการใช้สัญชาติญาณเลยซักนิด คิดเเค่ว่าอันนี้ผิด อันนี้ถูก ก็นี่เพื่อน แล้วนั่นแฟน อยากหึงก็ไม่ทำเพราะไม่สมควร
เข้าใจสังคมอีกฝ่าย และเชื่อใจอีกฝ่ายมากกกกก เลยคิดว่า เนมก็น่าจะเป็นเหมือนตัวเองได้
เลยลืมคิดไปว่า.....เนม....ไม่ใช่!!! พี่โก้เหมือนจะรู้ทันเนมไปหมดว่าคิดอะไร ก็ในเมื่อรู้...ทำไมไม่พูดให้เนมเข้าใจอ่ะ
มามองหน้า ใช้สายตาบอก พูดสั้นๆง่ายๆให้มานั่งคิด ก็ลืมไปอีกว่า......เนมเข้าใจมากแค่ไหน?
แถมบางทีคำพูดโก้ มันเหมือนไม่ได้พูดให้เข้าใจหรืออธิบาย แต่พูดให้ยอมเค้าเพราะเค้ามีเหตุผล...อืมมมม ยังไงดี
โอ๊ย!!!!มันบอกไม่ถูกอ่ะ เอาเป็นว่าฟังเเล้วอึดอัดซะมากกว่า จะเพราะรู้ทัน หรือเพราะอะไรก็ตามเหอะ
เรามอง เราอ่าน....เราก็เห็นว่าโก้ใส่ใจเนมนะ ก็รักอ่ะนะแค่ไม่แสดงออก เพราะมันเป็นคาแรกเตอร์แต่ไหนแต่ไร
แต่เท่าที่อ่านมา โก้ยังมีปฏิกิริยาตอบกลับมาให้เจมากกว่าเนมอีกอ่ะ ขนาดไม่แสดงออก แต่เรารูั้ใช่มะว่าโก้รักเจมาก
แต่มีใครมั่นใจมั่งอ่ะ..ว่าโก้ก็รักเนมมาก เราคนนึงอ่ะ ยังไม่มั่นใจเลย
ถ้าเรียงลำดับความสำคัญขึ้นมา...ก็ยังเหมือนเนมเป็นรองเจตลอดอ่ะ
คือโก้มีคดีติดตัวอ่ะ เข้าใจป่ะ? แล้วมันดูเหมือนจะเป็นรักฝังใจอะไรเทือกๆนี้
เคยทิ้งเนมไปหาน้องเจ(อย่าเคืองเค้าน้าาาน้องเจ เค้ายังรักตัวอยู่น๊าาาา :sad4:) แล้วมาบอกว่าสุดท้ายก็กลับมา
ประเด็นคือ.....กูเป็นรองไง และเป็นอย่างนั้นมาตลอด
(เคยเห็นคนบางคน แฟนให้ความสำคัญกับการ์ตูนมากกว่าตัวเอง ยังโกรธยังน้อยใจเลย)
ฮึ่ยยยยยยย เราเป็นโก้ เพื่อนเรามาเราก็อยากไปรับอ่ะ
เราเป็นเนม เราก็กลัวไง มันเป็นความกลัว กลัวว่าจะกลับไปเป็นที่สองอีกแล้ว เหมือนตอกย้ำให้รู้ว่าสุดท้ายเราก็สู้เค้าไม่ได้
เป็นรองอยู่ดี
โอ๊ยยยยยยยยยมันพูดยากกกกกกกกกกกกกก
เพราะเรานิสัยไม่เหมือนโก้เลย ค่อนไปทางเนมด้วยซ้ำ
ก็เลยพอเข้าใจว่าทำไมเนมถึงนอยด์ ถึงจะมากไปแต่ก็เข้าใจอ่ะ
แต่เราเป็นคนที่มีอะไรขอให้พูดมาตรงๆ อย่ามาให้คิดเอาเอง เพราะถ้ากรูคิดเอาเอง รับรองเลยว่า กรูคิดไม่เหมือนมึง o18
เอ๊ะ!! หรือเราเข้าใจยาก คนอื่นเข้าใจ โอ๊ยยยยยยยยยย
สับสนในตัวเอง :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
หยุดดราม่าเเล้วเข้าใจกันซักทีเหอะ เเง่งงงงง :m31:
-
อย่างนี้ต้องเนมและเจได้เจอกัน บ่อยๆด้วยนะ จะได้เลิกคิดมาก :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :sad11: :sad11:
-
บางทีก็คิดว่าพี่โก้นิ่งเกินกว่าจะทำความเข้าใจได้ บางครั้งการกระทำมันไม่ได้ให้ความเชื่อมั่นมากเท่ากับการพูดอธิบายอะไรๆออกมา
นี่คือการที่คน 2 คนรักกันพูดบ้าง ไม่ต้องให้คิดเองเพื่อฝึกสมอง เหมือนที่พี่โก้สอนเด็กก็ได้ เพราะรักใช้ใจมากกว่าสมองไม่ใช่เหรอ
-
เฮ้อ!!!! อึดอัดอ่ะ
เมื่อไหร่เรื่องของเจจะเคลียร์สักที มันเป็นเหมือนเสื้ยนที่อยู่ในใจของเนมมาตลอด
ส่วนเนมก็ไม่มั่นคงเด็ดขาดเลยเรื่องฟิวอ่ะ
พี่โก้ก็ปากแข็งไปนะ มีอะไรพูดออกไปบ้างก็ดีนะ ทิ้งเอาไว้นานๆแล้วมันจะกลายเป็นปัญหาใหญ่นะ
-
พี่โก้ก็หนีบเนมไปด้วยทุกที่ก็แล้วกัน
เนมกล้าเจอหน้าเจก็ไม่ต้องมานั่งกังวลอะไรอีกแล้ว
-
บางทีเนมก็ดูงี่เง่าไปนะกับเรื่องแบบนี้
โดยเฉพาะเรื่องฟิวส์ ปล่อยให้ความหวังมันไปแบบนั้น
ส่วนเรื่องโก้..เมื่อช่วงแรกๆดูจะทันความคิดกันนะ
แต่มาตอนนี้ทำไมไม่รู้ล่ะ
-
มันคนละเรื่องเดียวกันเลยงานนี้
โก้เป็นผู้ใหญ่ แต่เนมยังเด็กมาก
มันเลยไปกันคนละทางแล้วเนี่ย :เฮ้อ:
:pig4: คะ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
รู้สึกเหมือนใจจะขาดจังเลย
ทั้งเนมทั้งโก้ เหมือนมีเส้นใยอะไรมาก้ันไว้ระหว่างสองคนนี้ตลอดเลย
-
นอยด์ด้วยคน
-
พี่โก้คิดแบบผู้ใหญ่
แล้วน้องเนมก็คิดง่ายๆ แบบเด็กๆ
แล้วแบบนี้มันจะโคจรมาเจอกันได้ยังไง
จะเข้าใจกันด้วยวิธีไหน ในเมื่อแต่ละคนไม่ได้ลดความเป็นตัวเองลงซักเท่าไหร่
แบบนี้มันทรมานนะ
ยิ่งคนที่เข้ามาแบบกระแซะไปเรื่อยๆ ไม่หวังอะไร แต่ผลลัพธ์ออกมาเลวร้าย
ฮือออ แบบนั้นคงช้ำไม่ทน
ทำไงดี ไม่ชอบเรื่องดราม่า แต่เสพติดความดราม่าแบบช้ำสุดใจไปแล้ว
T.T
-
ทำไมสองคนนี้ถึงยังจูนกันไม่ติดซักทีน้าา
แอบสงสารน้องเนม แต่ก็เห็นใจโก้เช่นกัน :z3:
-
เข้าใจทั้งสองคนเลยนะ
แต่ว่าถ้าทั้งสองรู้ว่า มันมีอะไรที่ไม่สบายใจอยู่และสิ่งนั้นคืออะไร ทำไมไม่ลองมาจับเข่าคุยกันดีๆให้หายไปเลยทีเดียวนะ :serius2:
อีกอย่าง เราอยากให้เนมอย่าไปยุ่งกับไอ้ฟิวส์อะไรนี่จังเลย มันไม่ซื่อจริงๆ คำพูดคำจาเป็นแบบแว๊นๆไงไม่รู้ :z6:
-
อึดอัดจัง เข้าใจเนมน่ะ แต่เนมจะรู้ไหมว่า ตัวเองสำคัญพอๆ กับพี่เจ
เพียงแต่พี่เจเค้าไม่มีใครแล้วที่เป็นเหมือนญาติ มีแต่พี่โก้พี่ตี๋ที่เป็นเหมือนคนในครอบครัวพี่เจ
แต่เนมยังมี พ่อแม่ พี่นิก แต่พี่โก้ก็นิ่งเกิ๊นอธิบายอะไรให้เนมเข้าใจบ้างก็ได้
อย่าให้น้องคิดเองเออเองเลย สงสารน้องบ้างเถอะ เพราะตั้งแต่วันเกิดเนมที่พี่โก้พูดกับพี่นิก
ตอนนั้นมันก็ทำให้เนมเจ็บมากพอแล้ว ถึงโก้จะไปหาตอนน้องเนมเมาก็เถอะ แต่เรื่องของเจ
มันสร้างปมให้น้องเนมเสียใจอยู่เสมอน่ะ
:o12: :sad4: :o12:
-
ถ้าคุณจี จะเอาเจกับเนมมาชนกันแบบนี้ ฆ่ากันเสียดีกว่า
อึดอัด อึดอัด อึดอัด
-
เข้าใจเนมนะ เพราะว่าเนมเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ก็ต้องระแวงแน่นอน
แต่ถ้ากลับกัน เราก็เข้าใจพี่โก้เหมือนกัน เพราะเจเป็นเพื่อน เป็นคนที่ผูกพันธ์มานาน
แต่เราว่าถ้าจะให้เคลียร์ทั้งสองฝ่ายก็คือเนมต้องพยายามเลิกนิสัยแบบเด็กๆ เลิกคิดแบบเด็กๆ และเข้าใจพี่โก้ให้มากขึ้น
ส่วนพี่โก้ก็ต้องชัดเจนขึ้น ถ้าพี่โก้รู้ว่าเนมเด็กก็ควรจะต้องรู้ด้วยว่า "เด็ก" บางเรื่องก็ไม่สามารถทำความเข้าใจเองได้ถ้าเราไม่อธิบาย
และส่วนในเรื่องของฟิวส์ เอิ่ม... = =
ในเมื่อขอเป็นแค่เพื่อนก็ควรจะหยุดอยู่แค่นั้น ไม่ควรล้ำเส้นหรือพิเศษไปมากกว่านี้
และ ปล. คิดถึงพี่เอ็กซ์กับเจมว๊ากกกกกกกกก!!!!! โคตรๆอ้ะ :impress2:
-
สงสารน้องเนม บางครั้งก็อยากให้พี่โก้แสดงออกบ้าง ให้เนมได้รับรู้
ไม่ใช่ว่าให้คิดและเข้าใจเอง
ความรักไม่ต้องเหตุผลแต่ต้องแสดงอารมณ์ความรู้สึกบ้าง
-
คนนึงชอบคิด อีกคนก็พูดน้อย... :เฮ้อ:
-
งื้ออออออออ สงสารเนมอ่ะ เมื่อไรจะมีเรื่องให้เนมรู้สึกว่าตัวเองสำคัญซะที
ก็เข้าใจนะว่าเพื่อนรัก(มาก)กลับมาทั้งที ไม่ได้เจอกันตั้งนาน
แต่ก็เข้าใจเนมเหมือนกัน เพราะพี่โก้ทิ้งเนมไปหาเจมาแล้ว
ถึงเจ้าตัวจะพูดว่าไม่ได้ทิ้งก็เถอะ แต่ความรู้สึกคนที่รออยู่ข้างหลังมันไม่เหมือนกันนี่นา
ปล.เรานี่เข้าข้างเนมสุดประตูตลอดๆ (คนไม่สำคัญเหมือนกัน)
-
ถ้าคู่นี้ต้องเลิกกันจริงๆก็จะไม่แปลกใจเลย
พื้นฐานความคิดต่างกันเกินไป
ท่าทางจะยากในการปรับให้เข้ากัน
ยังไงก็เอาใจช่วย
-
โฮกกกกกกกกกกก เพิ่งกลับมาอ่านใหม่หลังจากหายไปนานน ดีใจมว๊ากกกก แต่ก้แอบกลัวมว๊ากกกก กลัวจะลงแดงแบบคนอื่นน 555555
จากการกลับมาอ่านครั้งนี้ทำให้รุ้ว่าเรื่องนี้ 2 ปีกว่าแล้วนะฮะคุณจี 555555 หวังว่าผมคงไม่ต้องลงแดงแบบคนอื่นๆ แบบในปีก่อนๆ นะครับ 555 แค่รอระหว่างอาทิตย์ก้จะแย่แล้ววว TT
และจากการกลับมาอ่ารครั้งนี้ก้ยังไม่เข้าใจโก้อยุ่ดี (เป็นคนที่เข้าใจยากมาก หรือผมไม่เข้าใจอยุ่คนเดียวหว่า 555) ส่วนใหญ่ก้แอบเข้าข้างเนมตลอด เข้าใจ เพราะดุแล้วนิสัยคล้ายๆ กัน 55555 ตอนอ่านย้อนอดีตทำให้แอบไม่ชอบเจอยุ่เล็กๆ ไปเลยอะะ 5555 แต่ก้ยังคิดถึงพี่เอ็กซ์กับเจอยุ่มากๆ รอตอนที่เจกลับมากับพี่เอ็กซ์นะครับบบ :)) แล้วก้รอพี่จีเคลีย์เรื่องตี๋อยุ่ อยากรุ้ว่าเอ็มน้องพี่เอ็กซ์หายไปไหนน ตอนนี้ยังกิ๊กๆ กันอยุ่เลย ไหงกลายเป็นพี่กฤษเข้ามาเสียบแทนซะนี่ แต่คงจะได้รุ้ตอนเรื่องของตี๋สินะ TT ส่วนโก้กับตี๋แอบมีซัมติงรวองกันรึเปล่า แอบคาใจอยุ่เล็กๆ 555555
-
อ่านมาตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้เราก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิมว่าไม่ชอบน้องเนม
เรารู้สึกว่าเนมเด็กเกินไป คิดอะไรแบบเด็กๆ เอาจริงๆนะถ้าเราเป็นโก้เราคงเลิกไปละ 555 (ใส่อารมณ์มาก พอดีอิน)
เราชอบคุณจีนะเป็นคนที่ถ่ายทอดนิยายออกมาได้ดีมากเลย วางคาแรกเตอร์ตัวละครได้ชัดเจนมาก(ชอบจุดนี้ที่สุด)
ชอบนิยายทุกเรื่องที่คุณจีแต่งเลย เป็นกำลังใจให้คุณจีผลิตผลงานดีๆออกมาเรื่อยๆนะ :)
-
คนที่เขาเคยรักกลับมา หากคนเป็นแฟนไม่หึงไม่หวงนั้นคงไม่ใช่ สิ่งที่เนมนั้นทำถูกแล้ว
อยากมให้โก้เห็นความสำคัญกับตัวเอง แต่โก้เองคงคิดถึงเจ เพราะเจคือคนที่โก้รักมาก
และสามารถที่จะตายแทนได้ แต่อย่าลืมว่าตอนนี้เจมีพี่เอ๊กซ์แล้ว ดังนั้นเนมคนที่สำคัญ
สำหรับโก้ไม่ได้แตกต่างไปจากเจเลย สถานะต่าง ขอให้ควารู้สึกนั้นต่างด้วยนะครับ
-
โถ น้องเนมคงอยากอ้อนพี่โก้ ชักลำบากใจแล้วเนอะพี่โก้
-
เข้ามาอ่านอีกรอบ รอไม่ไหวแล้ววว ~ อ่านกี่ทีก็อึดอัดเนอะ //อินเกิ๊น
หมั่นไส้พี่โก้จะแย่และ เรื่องที่แล้วว่าหมั่นไส้แล้วนะ เรื่องนี้โคตรหมั่นไส้เลย //เสมอต้นเสมอปลายมาก
เนม..ตัดใจจากพี่โก้เหอะ เซ็งว่ะ #เผ่นนนนนนนน
-
อ่นมาตังแต่ต้นความรู้สึกของเนมเหมือนเด็กขี้อิจฉาต้องการเรียกร้องความสนใจตลอดเวลา มันมีเหตุมาจากเหตุการสะเทือนใจที่ลบไม่ออกตอนเด็ก นี่เป็นโจทย์ที่ทั้งพี่โก้และน้องเนมต้องผ่านมันไปให้ได้ เพราะเรื่องนี้ไม่ได้เป็นปัญหาเฉพาะกับแค่น้องเนมหรอก พี่โก้เองยังหวั่นว่าจะซ้ำรอยเดิมเลย เอาใจช่วยทั้งคู่นะ Fighto
-
อ่านมาถึงตอนนี้เหมือนมันจะบีบอีกครั้ง
เข้าใจเนมนะ โก้เคยสนใจเจมาก ใส่ใจแต่เจ มาตลอด
คงไม่ผิดที่เนมจะหวงโก้
-
อ่านประโยคสุดท้ายเท่านั้นแหละ
น้ำตาร่วงเลยจ้า
ปมของยิยายเรื่องนี้คือปมแห่งความกลัว
กลัวที่จะสูญเสีย อ่านแล้วมันจี๊ดดดดดดดดดดดดด
-
โก้ควรเปิดใจคุยกับเนมอธิบายให้เนมเข้าใจถึงเรื่องในอดีตที่มันตกค้างในใจไปเลยเนมยังคงคิดว่าเจสำคัญกว่าตัวเองเสมอ ถึงแม้โก้จะไม่ได้คิดแบบนั้นเพราะเนมก็สำคัญมากสำหรับโก้แต่เนมมันไม่รู้ไง ไหนจะเรื่องฟิวส์อีก พูดให้ชัดไปเลยจะได้มั้ยโก้ จริงเนมน่าจะเข้ากับเจได้ดีนะชอบกินขนมเหมือนกัน หวังว่าโก้จะใช้ความเป็นผู้ใหญ่พูดกับเนมให้ชัดรักเด็กก็ต้องทำใจนะว่าต้องสอนและอธิบายให้น้องเข้าใจ
-
เย้ๆ ตามอ่านทันแล้ว ชอบมากค่ะ ชอบตั้งแต่เรื่องของพี่เอ็กซ์กับน้องเจแล้ว อ่านตั้งหลายรอบแหนะ เป็นนิยายที่อ่านบ่อยที่สุดเลย โก้เป็นตัวละครที่ดีมากเลยอ่ะ รักเพื่อนที่สุด น่ารักอ่ะ
-
:sad11: :sad11: :sad11:
อ่านแล้ว คนแก่เศร้าอ่ะ
:impress3: :impress3: :impress3:
-
ไม่มีใครถูกไม่มีใครผิด แต่ในฐานะที่พี่โก้เป็นผู้ใหญ่กว่า
ต้องเข้าใจเนม ว่าทำไมถึงไม่อยากให้ไปรับเจ
รู้ว่าเจสำคัญสำหรับพี่โก้ แต่ปัจจุบัน เนมไม่ใช่หรือที่อยู่ข้างกาย
ส่วนฟิวส์ เข้าเรียกว่าทำหน้าใสตาใส
แต่ก่ะตีท้ายครัว :angry2:
-
เนมยังเด็กอยู่เลย มันจะได้ตามที่โก้หวังเหรอ
-
คงไม่ดราม่ามั้งงง.... :z2:
-
ดราม่ากำลังจะมา??? :z10:
-
เจ จงออกไปจากเรื่องนี้เดี๋ยวนี้นะ !
-
เข้ามารอคุณจี
หวังจะเจอน้องเนมคืนนี้
..ไอ่พี่โก้..
disappoint!
-
วันนี้เนมไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เพื่อฉลองสอบเสร็จ โดยที่ผมไม่ต้องไปรับเพราะเนมจะค้างหอคีย์เหมือนเดิม ผมก็เลยได้ออกมาเที่ยวบ้าง หลังจากไม่ได้มานาน พวกเรามารวมกันโดยไม่ตั้งใจ แต่เพราะมีประเด็นของเจให้พูดคุย ก็เลยมาตรงกันในคืนนี้ มีทั้งพี่โมทย์ ไอ้เจมส์ที่ลากไอ้หมอกกับอ้นมาด้วย แถมด้วยพี่นุ เจ้านายของพวกมัน ความจริงพวกเจมส์มันมากินเลี้ยงฉลองงานเสร็จน่ะครับ พอมันรู้ว่าวันนี้ผมจะมามันก็เลยเลือกพามาเลี้ยงกันที่นี่ พี่นุเองก็เป็นเจ้าของบริษัทที่เจเคยทำงานด้วย ก็เลยถือโอกาสมาแจมด้วย ตอนแรกนิ้งก็มานั่งด้วย แต่สักพักแฟนมารับก็กลับไปแล้วครับ ส่วนคนอื่นๆ ไม่ได้มาตัวเป็นๆ มีมาแค่เสียง ไม่ว่าจะเป็นพี่เศกที่หลังจากแต่งงานก็กลับไปเรียนต่อปริญญาเอก ได้ข่าวว่าเพิ่งจบสดๆ ร้อนๆ ต่อไปก็คงตั้งหน้าตั้งตาทำลูกแล้วล่ะครับ เพราะว่ารอกันมานานทั้งคู่ พวกรุ่นพี่เอ็กซ์ก็จะได้พี่ฟ้ากับพี่โมทย์ที่สลับกันโทรแจ้งข่าวให้คนที่ยังไม่รู้ ส่วนผมก็แค่นั่งฟังเพราะส่วนใหญ่เจจะโทรหาเพื่อนๆ อยู่แล้ว แล้วไอ้พวกนั้นก็โทรมาคอนเฟิร์มกับผมเรียบร้อย
“วันไปรับมึงจะไปด้วยเหรอวะ”ผมถามไอ้หมอกที่นั่งเยื้องๆ ผม มันหันไปมองหน้าไอ้อ้นแล้วก็กลับมามองผมก่อนจะยิ้มแหยๆ แทนคำตอบ
“กูก็ว่างั้น ลองไปแม่งได้กินตีนพี่เอ็กซ์แน่ๆ”
“อะไรของพี่แกก็ไม่รู้เนอะ เรื่องตั้งนานมาแล้วยังโกรธผมไม่จบไม่สิ้น”
“มึงอย่าทำเสียงอ่อย ก็เสือกเกือบทำเขาเลิกกันเอง ใครจะไม่โกรธวะ”
“เหมือนพี่ทำกับพี่ตี๋น่ะเหรอ”ไอ้เชี่ยหมอกสวนกลับทันที ผมวางแก้วในมือลงทันทีเหมือนกัน
“อยากกินตีนกูก่อนก็ไม่บอก”
“แหะๆ ขอโทษคร้าบบบบ”มันรีบยกมือไหว้ค้างไว้ แต่ผมไม่ทำหรอก....ครั้งแรกยังก่อน
“แล้วแฟนพี่ไม่มาเหรอ”อ้นถาม ส่ออาการสอดรู้ไม่แพ้คู่หูมัน
“มึงเห็นมั้ยล่ะ”
“ตอบดีๆ ก็ไม่ได้ ทะเลาะกับเด็กมาอะดิ๊ หน้าบูดเลย”
“จริงเหรอวะ”ลูกน้องเสือกไม่พอ ลูกพี่เจมส์ก็ตัวพ่อเสือกเลยนะ เห็นพูดโทรศัพท์อยู่ พอได้ยินอ้นพูดปุ๊บก็วางโทรศัพท์ปั๊บ โคตรไว
“เสือก”
“แสดงว่าจริง ไมวะ เรื่องไร กูช่วยเปล่า กูรับปรึกษาปัญหาชีวิตคู่ โดยเฉพาะคู่มึงเลย ไม่คิดค่าบริการ”
“เอาชีวิตมึงให้รอดก่อนเหอะ เสือกแต่เรื่องคนอื่น”มันหน้าตาดี ฐานะก็ดี แต่แม่งนิสัยเลวไงครับ เลยไม่มีแฟนสักที เห็นควงๆ แป๊บๆ เปลี่ยนคนอีกแล้ว พวกผมยังไม่ทันจำหน้าได้เลย
“อย่าเพิ่งกัดกันพวกมึง หันมาฟังกูก่อน ตกลงว่าวันจันทร์เอาไง ไปเจอกันที่สนามบินเลยหรือมารวมกันก่อนแล้วนั่งรถไปด้วยกัน ยังไงกูว่าก็ต้องมาต่อร้านกูหรือบ้านใครสักคนอยู่แล้ว”
“รวมกันที่บ้านมึงได้มั้ยล่ะ เดี๋ยวเอารถตู้ออฟฟิศไป แต่กูขี้เกียจขับ”เจมส์เสนอ มันหันไปมองหน้าพี่นุ ซึ่งพี่เขาก็พยักหน้าอนุญาต หมอกกับอ้นนั่งนิ่งไม่ออกความเห็นเพราะไปด้วยไม่ได้
“กูมาเปิดร้านตอนเย็นก่อนน่ะดิ มึงมาที่ร้านได้มั้ยล่ะ มึงด้วยโก้ มารวมกันร้านกูแล้วนั่งไปคันเดียวกัน มึงล่ะโมทย์ เอาไง”
“กูเอารถไปอีกคันดีกว่า กูยังยุ่งเรื่องงานอยู่ คงรับพวกมันแล้วแยกไปเลยว่ะ”
“เออๆ งั้นสรุปไอ้โมทย์บินเดี่ยว พวกมึงทุกคนมารวมที่บ้านกูนะ เออ แล้วมึงไม่ทำงานเหรอวะโก้”พี่ฟ้าถามเพราะกว่าเครื่องจะลงก็ประมาณหนึ่งทุ่ม ซึ่งปกติเป็นเวลาทำงานของผม แต่ช่วงนี้เพิ่งปิดคอร์สของเด็กมัธยมปลายไปเลยว่างช่วงเย็น แต่เปลี่ยนมาสอนคอร์สช่วงเช้าแทน จะเริ่มสอนก็อีกหนึ่งสัปดาห์ แต่ช่วงนี้ต้องเข้าไปเตรียมงานเอกสาร เนมก็รู้ว่าช่วงนี้ผมพอจะลางานได้ ก็เลยอยากชวนไปเที่ยว แต่นั่นแค่เหตุผลส่วนหนึ่ง เหตุผลหลักคือ...ไม่อยากให้ผมไปรับเจ
“ช่วงนี้เตรียมสอนคอร์สเช้า เย็นว่าง”
“แล้วไม่ชวนน้องเนมไปด้วยล่ะ พาไปเปิดตัวเลย”พี่ฟ้ายุ ก็เหมือนที่คนอื่นๆ อยากยุนั่นแหละ
“ไม่อยู่ กลับบ้าน”
“อ้าว กลับไวจังวะ ปิดปุ๊บกลับปั๊บเลย”ผมไม่ได้อธิบายอะไรพี่ฟ้าเพิ่มเติม พี่แกก็แค่ถามเฉยๆ ไม่ได้สนใจอะไรมากอยู่แล้ว
“เออ แล้วตกลงโก้จะไปรับเจด้วยเหรอ ไหนเนมบอกว่าโก้จะพาไปเที่ยว”พี่ปั้นพูดแบบนี้แสดงว่าเนมคงโทรมาคุยด้วยเรียบร้อย แต่ผมยังไม่ได้รับปากเนมสักหน่อย
“ยังหรอกพี่ กำลังตัดสินใจอยู่”ผมพูดจบก็มีหลายๆ คนนิ่งไป เพราะรู้ว่าผมต้องตัดสินใจเรื่องอะไร เหมือนมันจะเป็นเรื่องง่ายๆ ระหว่างไปเที่ยวกับแฟนหรือไปรับเพื่อน แต่เมื่อทั้งคู่คือคนสำคัญของเรา มันไม่ง่ายเลยที่จะเลือกใครคนใดคนหนึ่ง แต่เนมก็ยังบังคับให้ผมต้องเลือก...เป็นการบังคับ เพราะเนมเองก็ไม่ได้มีโครงการจะไปเที่ยวมาก่อน แต่แค่ไม่อยากให้ผมไปรับเจก็แค่นั้น
“ไม่ชวนเน้องนมไปรับน้องเจด้วยวะ พาไปเปิดตัววันแรกเลยไง แล้วค่อยไปเที่ยวด้วยกัน”
“ตอนแรกก็ว่าจะชวน แต่ดูแล้วเนมคงไม่ไปหรอกพี่ ยาก”ผมพูดยิ้มๆ สลับยกแก้วขึ้นจิบเรื่อยๆ พี่ปั้นก็ทำหน้าที่เจ้าของร้านที่ดี เติมให้เรื่อยๆ เหมือนกัน
“แล้วอย่างนี้จะรุ่งเหรอวะมึง ระแวงใครไม่ระแวงเสือกมาระแวงน้องเจ ระวังไอ้เอ็กซ์มันรู้ว่าแฟนมึงคิดยังไงนะ เดี๋ยวจะเข้าหน้ากันไม่ติด”พี่ฟ้าพูดในสิ่งที่ผมเองก็คิด พี่เอ็กซ์ถึงจะดูเหมือนเป็นคนง่ายๆ แต่มีเรื่องเดียวที่ยากคือเรื่องของเจ ต่อให้คนที่คิดในแง่ร้ายกับเจเป็นแฟนผม พี่เอ็กซ์ก็คงไม่ปล่อยผ่านเฉยๆ หรอก อย่างน้อยๆ ก็คงพยายามไม่ให้เจมาอยู่ใกล้ผม....และนั่นผมก็ไม่ยอมให้เกิดขึ้นเหมือนกัน
เหมือนทุกคนจะรู้ว่าผมมีเรื่องเครียดเกี่ยวกับเนมอยู่ เลยไม่วกกลับมาพูดเรื่องเนมหรือเจอีก แต่เพราะทุกคนมารวมกันด้วยเรื่องของเจและพี่เอ็กซ์เป็นหลัก ถ้าผมอยู่คนอื่นก็คุยกันไม่สะดวก ผมเลยกลับเร็วแม้พี่ปั้นจะรั้งไว้ก็ตาม ยังไงก็ดึกมากไม่ได้เพราะพรุ่งนี้ต้องทำงานแล้วตอนเย็นยังต้องขับรถพาเนมกลับบ้านอีก
กลับมาถึงห้อง คืนนี้เนมไม่กลับ ผมเปิดประตูห้องเนมเข้าไปเห็นกระเป๋าเป้วางอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า ข้างในมีของนิดหน่อยแต่ยังไม่เต็ม คาดว่าพรุ่งนี้คงจะกลับมาจัดกระเป๋าต่อ ผมกลับห้องตัวเองอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วหยิบกระเป๋าเสื้อผ้ามาอีกใบ เลือกเสื้อผ้าพับวางไว้ข้างกระเป๋า พรุ่งนี้เช้าค่อยยัดใส่ เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบเซ็ทครีมบำรุงผิวของแม่ที่ให้นิ้งไปเลือกซื้อให้ ส่วนของพ่อมีไวน์แดงที่ฝากพี่ปั้นซื้อเอาไว้สองขวด ขวดนึงให้พ่อผม อีกขวดเก็บไว้เอง ส่วนเนมเห็นบอกว่าพรุ่งนี้จะไปเดินซื้อเค้กกลับไปให้พี่มันตามที่สัญญากันเอาไว้ ผมทำทุกอย่างเรื่อยๆ ไม่รีบ แต่ไม่นานก็เสร็จ แล้วก็ว่าง...ไม่เหลืออะไรให้ทำอีก นั่งบนโซฟามองดูภาพบนหน้าจอโทรทัศน์โดยไม่ได้สนใจว่าคืออะไร ทั้งห้องมีเพียงเสียงที่ดังจากภาพตรงหน้าเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังคงเงียบอยู่ดี
“หลับหรือยัง”ผมกดโทรออกไปหาเนม ถึงแม้จะดึกมากแล้ว แต่คิดว่าถ้าเนมไปเที่ยวผับ เวลานี้ก็น่าจะเพิ่งกลับ หรืออาจจะเพิ่งนอน
“หืม....ยัง”เสียงเนมค่อนข้างเบาและยานคาง แสดงว่าเมาแล้ว
“อยู่ไหน”
“อยู่บงรก...รถ กะ...กะลัง...กำลังกลับห้องคีย์ แต่เดี๋ยวแวะกินก่อนแป๊บนึง”เสียงแจ๋วๆ แสดงว่ามีสติรับรู้ได้แล้วว่าผมโทรไป ตอนแรกที่รับคงยังมึนๆ อยู่เลยพูดผิดๆ ถูกๆ
“กลับมานอนห้องรึเปล่า เดี๋ยวพี่ไปรับ”
“อืม.......พี่โก้เพิ่งถึงเหรอ”คงหมายถึงว่าเพิ่งกลับถึงห้องเหรอ
“กลับมาสักพักแล้ว ว่าไง พี่ไปรับนะ”
“อือออ.....มารับก่ะด้ายยยย แต่วันจันทร์ต้องไปเที่ยวกับเนมนะ”
“........”นี่ขนาดมันเมาอยู่นะ
“น๊าาา....นะๆๆ ไปอยู่กับเนมเหอะน๊ะ”
“งั้นเจอกันพรุ่งนี้ กลับมารีบเก็บของด้วย”ผมกดวางสายไม่ฟังว่าเนมจะโวยวายอะไรใส่ ที่พูดออกไปแบบนี้ไม่ได้ตัดสินใจอะไรทั้งนั้น ก็แค่ไม่ชอบความรู้สึกที่ถูกบีบแบบนี้ ไม่ชอบการต่อรองแบบนี้ เพราะไม่น่าจะเกิดกับคนที่คบกันอยู่ ปล่อยให้เนมค้างกับเพื่อน ส่วนตัวผมเองก็เดินไปเก็บกระเป๋าสตางค์และกุญแจรถไว้บนโต๊ะแล้วขึ้นเตียงนอนทันที เรื่องวันพรุ่งนี้ก็เป็นเรื่องของพรุ่งนี้ ส่วนวันจันทร์....ขอเวลาตัดสินใจอีกนิดแล้วกัน
ระหว่างทางกลับบ้าน บนรถเงียบจนเกือบวังเวงแม้จะมีเสียงเพลงเปิดคลอตลอดเวลา ทั้งหมดเพราะผมดุเนม แต่ที่ดุเพราะเนมค่อนข้างจะเริ่มเยอะเกินไป ผมบอกย้ำหลายครั้งว่าให้กลับมาเก็บของให้เรียบร้อย พอเลิกงานผมจะได้แวะรับแล้วออกไปกันเลย แต่ปรากฏว่ามาถึงเนมยังไม่กลับ กำลังจะถึงห้องเพราะออกไปซื้อเค้กให้นิคมา แถมกระเป๋าก็ยังจัดไม่เสร็จ ต้องมานั่งเลือกเสื้อผ้า หนังสือที่จะเอากลับบ้าน ของที่ไม่ได้ใช้ที่จะขนกลับไปเก็บ ผมนั่งรอตั้งแต่หกโมงจนถึงสองทุ่มกว่าถึงได้ออกจากห้อง ตอนแรกกะว่าจะรีบออกเพราะจะได้แวะหาร้านทานอาหารระหว่างทางแบบไม่ต้องรีบ มีร้านบรรยากาศดีๆ น่านั่งที่เนมเคยบอกให้พาไปหลายร้าน แต่ออกซะค่ำขนาดนึ้ ถ้าแวะล่ะก็กว่าจะถึงบ้านก็จะยิ่งดึก เดี๋ยวที่บ้านเนมก็ต้องเสียเวลารอเปิดประตูให้อีก
“ไม่ต้องทำหน้างอใส่พี่นะ ใครผิดให้รู้ซะบ้าง”ผมต้องพูดเพราะทนไม่ไหว เนมไม่ได้งอนแบบเงียบๆ แต่เล่นกดเปลี่ยนเพลงบ้าง เปิดวิทยุแล้วก็กดเปลี่ยนคลื่นจนครบวนไปวนมา นั่งกระแทกเบาะฮึดฮัด บ่นลอยๆ ว่ามึนหัวปวดหัว และเมื่อใกล้ถึงทางแยกจากถนนสายหลัก ซึ่งเป็นทางไปร้านอาหารที่เนมอยากไปก็บ่นว่าหิว แต่ถ้าผมเลี้ยวไปมันจะเสียเวลาไปอย่างน้อยๆ ก็ชั่วโมงกว่าถึงสองชั่วโมง มันเสียเวลามากเกินไปสำหรับตอนนี้ ผมก็เลยขับผ่าน เนมก็หันมาจ้องหน้าผมแล้วสะบัดหน้าใส่ เอาหลังกระแทกเบาะอีกสองสามทีพอให้คนฟังรำคาญเล่น
“เนมแค่ช้านิดเดียวเอง พี่โก้จะบ่นอะไรนักหนา”
“ก็เพราะช้าเลยอดกินข้าวร้านที่อยากไปไง ถ้าหิวมากเดี๋ยวแวะกินข้าวปั๊มหน้าแล้ว”ผมขี้เกียจเถียงด้วย แต่เนมไม่หยุด
“ไม่กินข้าวปั๊ม เบื่อ ไม่อร่อย เนมอยากกินอาหารป่าร้านนั้น พี่โก้วกกลับไปสิ”
“เนม”
“ก็เนมอยากกินนี่”
“พอ จบ ไม่ต้องกิน กลับไปกินบ้าน”คนที่ควรหิวคือผมต่างหากที่ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เที่ยง ส่วนเนมที่ไปเดินเที่ยวห้างกับเพื่อนน่ะ กินกันมาขนาดไหน คนที่ควรบ่นคือผม แต่พูดไปก็เท่านั้น อารมณ์นี้เนมหรือจะฟัง
“ไม่เอา!! เนมจะกินข้างนอก กลับไปพ่อแม่ก็นอนหมดแล้วใครจะตื่นมาทำให้เนมกินเล่า”เนมมันจะรู้ตัวบ้างมั้ยว่ายิ่งแสดงออกแบบนี้ผมจะรู้สึกยังไง
“กว่าจะไปถึงกินเสร็จแล้วจะกลับถึงบ้านกี่โมง ไม่สงสารคนที่บ้านบ้างรึไง เค้าต้องรอเปิดประตูให้เนมนะ”
“ก็แวะค้างรีสอร์ตแถวนั้นสักคืน พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับบ้านก็ได้ หรือไม่ก็ไปเที่ยวต่อก่อน....ค่อยกลับวันจันทร์”นี่ไงที่บอกว่าพูดอะไรไปเนมก็ไม่ฟังหรอก เพราะสิ่งที่ต้องการจริงๆ คือเรื่องนี้
“ทีหงุดหงิดใส่พี่นี่แค่เพราะต้องการไม่ให้พี่ไปหาเจใช่มั้ย”
“ไม่ได้ไม่ให้ไปหา ยังไงก็เพื่อนรักพี่นี่ เนมจะไปขัดขวางอะไรได้ เนมก็แค่ชวนไปเที่ยวกับเนมก่อน พอพี่กลับไปเดี๋ยวก็ได้ไปเจอกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”น้ำเสียงท้ายคำที่พูดออกมา ใครฟังก็รู้ว่าพูดเหน็บผมกับเจอยู่
“รู้ตัวมั้ยว่าทำตัวอย่างนี้ทำให้หมดความน่ารักลงไปแค่ไหน”
“พี่โก้!!”
“พี่ไม่เลวขนาดแย่งแฟนคนอื่นทั้งที่ตัวเองมีแฟนอยู่แล้วหรอกนะ”
“........แต่พี่ก็รัก”
“แล้วเนมไม่รักคีย์รึไง”ใช่...ทุกอย่างที่เนมเก็บมาระแวงเรื่องผมกับเจ มันต่างจากเนมกับคีย์ตรงไหน ผมว่าคนที่ควรระแวงหนักควรเป็นผมมากกว่า เพราะผมไม่เคยคบกับเจในฐานะอื่นนอกจากเพื่อน และไม่เคยพยายามที่จะเป็นมากกว่านั้นด้วย แต่เนมล่ะ เคยเป็นอะไรกับใคร และตอนนี้ยังสนิทกันแค่ไหน
“แต่ตอนนี้เนมกับคีย์เป็นแค่เพื่อนกัน”
“แล้วพี่กับเจเคยเป็นอย่างอื่นกันเหรอ”
“....ไม่รู้สิ”
“เนม!!”ผมตบไฟเลี้ยวแล้วจอดชิดข้างทาง เพราะขับต่อไปมีหวังไม่ปลอดภัย
“ก็จริงนี่! พี่กับเนมห่างกันตั้งกี่ปี ระหว่างนั้นเนมจะไปรู้เหรอว่าพี่กับเขาไปถึงไหนกันๆ กันแล้วน่ะ”
“อย่าคิดชั่วๆ กับพี่แบบนี้นะ พี่บอกว่าไม่เคยก็คือไม่เคย”
“แต่พี่ก็รัก!! ยังรักอยู่ ใช่มั้ย!!”เนมหันมาเถียง ใบหน้าแดงก่ำน้ำตาคลอ
“ใช่!! แต่แค่เพื่อน! จะเชื่อไม่เชื่อก็ตามใจ จะคิดว่าพี่เลวขนาดไหนก็ตามใจ”
“ฮึก....ทำไม.....ทำไมพี่เป็นแบบนี้ ฮือออ ทำไมใจร้ายกับเนม อึก....เนมไม่ดีตรงไหน ทำไมต้องรักคนอื่นอีก ฮืออ...”มือเล็กๆ ทุบลงบนไหล่และแผ่นอก ปากพร่ำบ่นความในใจไม่หยุด น้ำตายังคงไหล ผมปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วรั้งเนมเข้ามากอดโดยที่มือเล็กยังคงทุบหลังเบาๆ ก่อนจะกอดผมไว้แน่นเหลือเพียงเสียงสะอื้น
“ฮืออออ........เนมขอแค่นี้เอง.....ฮึก....นะ....ครั้งเดียว.....อย่าไปหาเขาเลย”
“...ทำไมเนม.......ทำไมไม่เชื่อใจพี่บ้าง....เชื่อพี่บ้างได้มั้ย”คำถามเบาๆ เรียกเสียงสะอื้นสั่นสะท้านทั่วทั้งร่างผม ไม่ต้องตอบ แค่เสียงร้องนี้ก็พอแล้ว........เนมไม่เชื่อใจผม
เรากอดกันไว้จนเสียงร้องไห้เงียบลง เช็ดน้ำตาจนแห้ง ผมขับรถต่ออีกไม่ไกลก็ถึงปั๊มน้ำมันค่อนข้างใหญ่และครบวงจร เนมเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า ก่อนที่เราจะออกมาสั่งอาหารซึ่งมีให้เลือกหลายร้าน แต่ก็ทานกันไม่เยอะ ผมซื้อของใช้ส่วนตัวนิดหน่อยก่อนจะขับตรงไปที่รีสอร์ตเล็กๆ ระหว่างทาง เนมเงยหน้ามองผมก่อยจะซบหน้ากับแขนผมตามเดิม โชคดีที่ไม่ใช่ช่วงเทศกาลเลยมีห้องว่าง ผมให้เนมอาบน้ำก่อน พอผมเข้าไปอาบบ้าง ออกมาอีกทีก็เห็นเนมกำลังเรียงกล่องเค้กใส่ตู้เย็นในห้องพัก โดยเหลือไว้หนึ่งชิ้น
“หิวอยู่ใช่มั้ย”ผมถามเมื่อเนมเริ่มหยิบเค้กมาวางบนจานรองแก้วกาแฟ
“นิดหน่อยฮะ”เนมก้มหน้าตักเค้กเข้าปากก่อนจะตักคำเล็กๆ ยื่นมาให้ผมบ้าง แต่ผมส่ายหน้าแล้วเดินออกจากห้องพักมาที่รถ หยิบถุงจากร้านสะดวกซื้อเข้ามาวางบนโต๊ะ
“พี่ซื้อที่ปั๊มเมื่อกี้ นึกแล้วล่ะว่าต้องหิว”ผมหยิบสปาเก็ตตี้ผัดขี้เมากับเกี๊ยวกุ้งน้ำเข้าไปใส่ไมโครเวฟ เนมเงยหน้ามองของกินตาพราว แน่ล่ะว่าเป็นของโปรดเจ้าตัว
“รองท้องนะ”ปากเล็กอ้างับส่วนหัวซาลาเปาแรบบิท สลับกับไส้กรอกไก่ อมยิ้มนิดๆ ไม่แน่ใจว่ารสชาติอาหารถูกใจหรืออารมณ์เริ่มปกติแล้วกันแน่
“พรุ่งนี้กลับบ้านนะ ของฝากเต็มรถเดี๋ยวจะเสีย”ผมพูดแล้วมองหน้าเนมสังเกตไปด้วย เนมเหมือนนึกครู่นึงก่อนจะพยักหน้าแล้วก็จัดการอาหารต่อ ผมโทรไปบอกแม่ว่ากลับพรุ่งนี้ ความจริงผมมีกุญแจบ้านอยู่แล้ว แม่ไม่จำเป็นต้องรอเปิดประตูก็ได้ แต่แม่ก็รอ เนมเองก็โทรไปบอกที่บ้านเหมือนกัน ผมเก็บซากทุกอย่างทิ้งเตรียมตัวนอน รอแต่อีกคนที่เดินถ่ายรูปมุมต่างๆ ตั้งแต่ในห้องจนไปถึงนอกห้องก่อนจะมานอนหนุนแขนผมบนเตียง แต่มือยังกดดูรูปที่เพิ่งถ่ายเสร็จ
“ดูรูปนี้ดิ หลอนเนอะ ตอนถ่ายน่ากลัวอะ กลัวติดผี”
“นอนได้แล้ว”ผมหยิบโทรศัพท์ในมือเนมไปวางไว้ข้างหัวเตียงฝั่งผม เนมเลยหมดของเล่น หันมานอนกอดซุกอกผมไว้เหมือนปกติ ซึ่งช่วงนี้ไปนอนค้างที่อื่นบ่อยเลยห่างๆ ไปบ้างเหมือนกัน อ้อมแขนรัดแน่นขึ้นนิดหน่อยก่อนกดจูบบนหน้าผากราตรีสวัสดิ์สำหรับค่ำคืนนี้
-
รุ่งเช้าผมตื่นก่อน เนมยังนอนหัวยุ่งเสื้อเปิดโชว์สะดือ กางเกงขาสั้นขากว้างถลกโชว์ขาอ่อนจนเกือบเห็นกางเกงใน ผมดึงผ้าห่มคลุมไว้ให้ก่อนจะลุกไปอาบน้ำแปรงฟัน ออกจากห้องน้ำก็เห็นคนหัวยุ่งนั่งเกาพุงขยี้ตาอยู่
“คันหลังอะฮะ พี่โก้ดูให้หน่อย”เนมฟุบหน้าลงบนเตียง ผมเดินไปเปิดเสื้อดูก็เห็นมีแต่รอยแดงจากการเกา แต่ไม่มีตุ่มหรือรอยอะไรอย่างอื่น
“คันเฉยๆ ล่ะมั้ง ยุงกัดรึเปล่า”ลูบหลังสองสามทีก่อนจะดึงคอเสื้อด้านหลังให้เนมนั่งตัวตรงๆ
“ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว หรือจะกินข้าวที่นี่”ที่นี่เป็นรีสอร์ตเล็กๆ มีบ้านพัก5-6หลังเท่านั้น แต่สร้างค่อนข้างน่ารัก อาหารส่วนมากจะมีแต่อาหารเช้า จำพวกกาแฟ ไข่กระทะ ข้าวต้ม ไส้กรอกไข่ดาว ซึ่งทำค่อนข้างช้า แต่รสชาติใช้ได้
“ไม่เอา อยากกินสเต็ค”
“มื้อเช้าเลย”
“ก็สลัดด้วยไง นะ”เนมพยักหน้าอ้อนกึ่งสะกดจิตให้ผมตกลง ผมก็เลยพยักหน้ากลับไป เจ้าตัวกระโดดดีใจลุกขึ้นยืนบนเตียงหอมแก้มผมแล้วรีบวิ่งไปอาบน้ำ ผมเก็บของไปใส่รถ ส่วนเค้กในตู้เย็นให้เนมมาเก็บเอง ไม่อยากแตะเผื่อวางไม่ดีเดี๋ยวคว่ำขึ้นมา ขี้เกียจฟังมันบ่น
มาถึงร้านอาหารตอนสายๆ ร้านเพิ่งเปิดพอดี เนมสั่งของที่อยากทานทั้งสเต็คและซีซ่าสลัดชามใหญ่ ผมเลยสั่งแค่ซุปครีมเห็ดกับกาแฟ เสร็จจากร้านอาหารก็มุ่งหน้าตรงกลับบ้าน เนมโทรถามที่บ้านแล้วว่าไม่มีคนอยู่ ถ้าใกล้ถึงให้โทรบอกอีกที นิคมันจะมาเปิดบ้านให้ มันก็นั่งคุยกับพี่มันสักพัก ส่วนมากคุยแต่เรื่องของกิน แล้วก็นั่งกดโทรศัพท์เล่นตลอดทาง เมื่อขับถึงบ้านเนม นิคเปิดบ้านรอไว้แล้ว ผมช่วยเนมขนของเข้าบ้านโดยมีไอ้นิคนั่งดูของฝากของตัวเอง
“เออรสนี้แหละที่อยากกินอีก เพิ่งนึกถึงวันก่อนเอง สงสัยร้านนี้ทำแยมเองแน่ๆ อร่อยดี”
“เราก็ทำแยมขายมั่งดิ เนมว่าทำง่ายออก”พอได้พวกเนมก็นั่งคุยกับพี่มันไม่ลุกอีกเลย ผมวางถุงของฝากที่แวะซื้อระหว่างทางถุงสุดท้ายบนโต๊ะ
“ขวดนี้ฝากพ่อมึงนะนิค อย่าจิ๊กล่ะ”ผมวางขวดไวน์ที่ซื้อที่ร้านอาหารไว้บนโต๊ะ ไอ้นิครีบหยิบมาส่องเลย สงสัยไม่รอดปากมันแน่ๆ
“พ่อกุเป็นความดันนิดๆ ไม่กินหรอก”
“ตามใจมึง งั้นพี่กลับเลยนะ”
“ฮะ เนมจะออกไปร้านกับพี่นิค เดี๋ยวเนมโทรหานะ”เนมเดินออกมาส่งผมที่รถ จับมือผมแกว่งไปแกว่งมา เงยหน้าก้มหน้าเหมือนอยากพูดแต่ไม่กล้าพูด อยากถามแต่ไม่กล้าถาม ผมเองก็ไม่พูดก่อนด้วย เปิดประตูรถเข้าไปนั่ง เนมก็ยื่นหน้ามาหอมแก้มก่อนจะเอามือตีรอยที่หอมเบาๆ เหมือนกดย้ำให้ติดนานๆ อย่างนั้นล่ะ
“คิดถึงเนมด้วย เดี๋ยวเย็นๆ โทรหานะ”เนมเกาะประตูไม่ให้ผมปิด ผมพยักหน้ายื่นมือไปยีหัวเนมเบาๆ จนเนมยอมปล่อย เนมเดินเข้าบ้านไปนั่นล่ะผมถึงได้ขับรถกลับบ้านตัวเอง
พ่อกับแม่อยู่บ้านทั้งคู่ ผมหยิบของฝากออกมาให้ ซึ่งก็ถูกใจทั้งสองคน แม่โทรกลับไปขอบคุณนิ้งที่เลือกให้ถูกใจ แม้จะเป็นเงินของผมก็ตาม ผมนั่งคุยกับพ่อเรื่องงาน พ่อรู้จากแม่แล้วว่างานผมมีเรื่องอะไรก็เลยถามนิดหน่อยว่าตกลงผมตัดสินใจยังไง
“โก้ว่าจะออกนะพ่อ งานใหม่น่าสนใจกว่า แต่เจ้าของเขาก็ไม่ได้บังคับ เขาแนะนำเหมือนกันว่าให้ออกมาก่อนครับ รอดูท่าทีที่เก่าไม่นาน เดี๋ยวก็คงเรียกตัวกลับไปเอง คิดๆ แล้วก็จริง”
“แล้วเรื่องหุ้นล่ะ ตกลงเขาว่าไง ขายให้เท่าไหร่ เอาเงินที่พ่อไปก่อนได้นะ”
“โก้ขอเขาแค่สิบเปอร์เซ็นต์ เอาไว้พออุ่นใจ เงินเก็บโก้มีอยู่ พ่อไม่ต้องหรอก เผลอๆ อาจไม่หุ้นกับเขาก็ได้ แต่เขาก็บอกจะกันไว้เพราะเขาก็หุ้นแค่สองคนอยู่แล้ว”
“อืม มีอะไรให้พ่อแม่ช่วยก็บอก แม่แกเขาก็อยากมีหุ้นเหมือนกัน ไม่ใช่ให้ยืมอย่างเดียวหรอก”พ่อแอบแซวแม่ที่นั่งเมาท์กับนิ้งเพลิน แต่แม่ไม่ได้ยินหรอก
ผมขึ้นห้องเก็บของ ได้ยินพ่อบอกให้แม่ทำสเต็คจิ้มแจ่วจะกินกับไวน์ ผมเลยอาสาขับรถพาไปซื้อ บ้านผมนานๆ ครั้งจะออกไปหาอะไรทานนอกบ้าน ส่วนมากอยากทานอะไร ต่อให้ยุ่งยากแค่ไหนก็จะทำเอง ถึงพ่อแม่จะไม่ได้พูดหรือเรียกร้องอะไรจากผม แต่ผมก็ดูออกว่าพ่อแม่มีความสุขทุกครั้งที่ผมกลับบ้าน ยิ่งผมขับรถให้อย่างนี้นั่งยิ้มกันทั้งคันล่ะ แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้เหงาหรือน้อยใจอะไรนะครับที่ผมทำงานต่างจังหวัดไม่กลับมาอยู่บ้าน เพราะความจริงเราทั้งครอบครัวค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงกันทุกคนเลย นานๆ เจอกันทีก็มีความสุข แต่อยู่ด้วยกันทุกวันมันก็จะเฉยๆ นะ พ่อแม่แค่บอกว่าถ้าเหงาจะเรียกผมกลับเอง ตอนนี้ไม่เหงา อยู่สวีทกันสองคนมีความสุขดีอยู่แล้ว
ผมหยิบหนังสือการ์ตูนเก่าๆ มานอนอ่านเล่นเนมโทรมาบอกว่าเดี๋ยวจะมาหา เอาขนมที่ร้านมาให้ แน่นอนว่าค้างด้วย ผมนอนรอไม่นานเนมก็มา พอเปิดประตูห้องนอนให้ก็กระโดดขึ้นมานอนแผ่บนเตียง
“ที่ร้านคนเยอะ แม่ปรับราคาใหม่ เนมจำราคาไม่ได้ คิดเงินช้าเลยโดนไล่เลย”เนมบ่นเพราะนิคมันแค่มาส่งแล้วก็กลับไปร้านต่อทันที
“แล้วเอาถุงอะไรไปวางบนเตียงพี่ เดี๋ยวมดขึ้น”
“อันนี้พิเศษสำหรับพี่โก้ เนมทำเองจึ๋งนึง ที่เหลือพี่นิคทำ สดๆ ร้อนๆ จากเตา”ผมรับถุงที่เนมยื่นให้ เป็นพวกขนมปังไส้กรอก ครัวซ็อง แล้วก็ขนมปังไส้ต่างๆ ซึ่งพวกนี้เนมชอบซื้อมาติดห้องไว้ให้ผมทานกับกาแฟ
มื้อเย็นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะจากเรื่องเล่าของเนมให้พ่อแม่ผมฟัง บางครั้งก็เล่าเรื่องตัวเอง เรื่องเพื่อน แล้วค่อยลามมาเรื่องผม ซึ่งส่วนมากจะว่าผมขี้บ่น เป็นเหมือนแม่บ้านประจำคอนโดฯ แต่เพราะเนมมันทำตัวน่าบ่นด้วยนั่นแหละ ทั้งพ่อและแม่ดื่มไปกันจนหมดขวดโดยที่ผมไม่ได้แตะ ทั้งคู่เลยขึ้นห้องนอนเร็ว เนมรีบอาบน้ำระหว่างผมเก็บของปิดบ้าน ขึ้นมาอีกทีก็นั่งเปิดคอมพิวเตอร์ผมเล่นอยู่แล้ว
“นี่ไงๆ เนมอยากไปที่นี่ ใกล้ๆ สวยดี เคยไปตอนเด็กๆ แต่ไม่ได้ลงเล่นน้ำ น้ำมันเยอะพ่อไม่ให้เล่น ตอนนี้น้ำน้อยแล้วน่าไป”เนมดึงแขนผมที่เดินผ่านเอาเสื้อผ้าไปใส่ตะกร้า บนหน้าจอมีรูปภาพน้ำตกหลายแห่ง แต่ทุกแห่งพบได้ที่เขาใหญ่ เนมพูดบรรยายไปก็ชี้มือข้างที่ไม่ได้จับมือผมไว้ไปที่รูปต่างๆ ว่าน่าไปยังไง อยากไปที่ไหน แต่ที่ไม่ทำคือหันมามองหน้าผม
“นอนเถอะ”ผมกดปิดคอมฯ ดึงมือเนมที่นั่งนิ่งไปให้ลุกขึ้น แต่เนมไม่ยอมลุก
“เนมอยากไปเที่ยว”
“ไปนอน”
“เนมอยากไป”
“เนมไม่ได้อยากไป เนมแค่ไม่อยากให้พี่ไปหาเจ ถ้าเนมเชื่อใจพี่สักนิดเนมจะไม่คิดมากแบบนี้เลย หรือไม่เนมไปกับพี่เลยก็ได้ ทุกคนก็อยากให้ไปเนมด้วยกันทั้งนั้น แต่ทำไมเนมต้องหนีแล้วลากพี่ไปด้วย”
“เนมไม่ได้หนี เนมแค่อยากให้พี่ไปกับเนมก่อน”
“พอเถอะ เราคุยกันไปก็ไม่รู้เรื่องหรอก ไม่จบไม่สิ้น”ผมปล่อยมือเนมแล้วหันหลังเดินขึ้นเตียง
“ตกลงพี่โก้จะไม่ไปกับเนมใช่มั้ย”เนมเดินมายืนจ้องผมข้างเตียงจนผมต้องลุกขึ้นนั่งเพราะคงไม่ได้นอนง่ายๆ แล้ว
“พี่ยังไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นล่ะ แต่ถ้าเนมยังไม่หยุดทำแบบนี้ พี่ก็จะไม่ไปกับเนมแน่ๆ เพราะพี่ไม่ชอบวิธีคิดของเนม”
“พี่จะไปหามันใช่มั้ย”
“เนม!!”
“ทำไม! เนมแตะต้องมันไม่ได้เลยเหรอ พูดถึงทีไรเราก็ทะเลาะกันตลอด มันมีอิทธิพลกับพี่มากขนาดนี้แล้วจะให้เนมเชื่อใจพี่ได้ยังไง เนมไม่ได้โง่นะ”
“ที่มีอิทธิพลน่ะกับตัวเนมเองต่างหาก ทำไมแค่เรื่องเจต้องทำให้มีปัญหา พี่กับเจไม่เคยมีอะไรกัน ไม่เคยพยายามจะมีด้วย ต่อให้ถามกี่ครั้งพี่ก็ตอบแบบนี้ ถ้าเนมไม่เชื่อมันก็ช่วยไม่ได้”
“แต่พี่รักมัน พี่ยังรักมันอยู่ พี่ยังติดต่อกับมันแล้วจะให้เนมเชื่อได้ยังไง”
“แล้วเนมไปค้างกับคีย์ล่ะ คิดว่าพี่ไม่รู้สึกอะไรรึไง”
“แต่คีย์เป็นเพื่อน!”
“พอเถอะ ถ้าเนมยืนยันจะคิดแบบนี้เราคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก เจก็เป็นแค่เพื่อนพี่ และพี่ไม่เคยนอนกับเพื่อนตัวเองเหมือนเนมด้วย”
เพี๊ยะ!!
เสียงฝ่ามือกระทบแก้มดังก่อนที่ผมจะรู้สึกเจ็บเสียอีก ผมค่อยๆ หันกลับมามองเจ้าของมือที่ยังยกมือค้างไว้เหมือนตกใจ ผมรู้ว่าเนมไม่ได้ตั้งใจ...แต่ผมก็เจ็บ
“....พี่โก้…เนม...”
“ก่อนจะระแวงพี่ ดูตัวเองรึเปล่าว่าทำอะไรไว้ พยายามทำอะไรอยู่ ทั้งไอ้คีย์ไอ้ฟิวส์ แล้วมาหาเรื่องพี่เนี่ยนะ ตลอดทางนั่งคุยกับใครอย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะ ใครกันแน่ที่ต้องระแวง”
“พี่โก้! ฟิวส์เป็นเพื่อน คีย์ก็เพื่อน เนมไม่ได้รู้สึกอะไรกับสองคนนั้น ไม่เหมือนพี่ที่รักเพื่อนตัวเอง!”
“เออ!! รักแล้วไงเล่า เนมไม่เคยรักไอ้เหี้ยคีย์เลยใช่มั้ย”
“พี่โก้!!”
“พอเหอะ จบ ไม่ต้องพูดพี่ไม่อยากฟัง”ผมเปิดไฟข้างเตียงแล้วปิดไฟกลางห้องก่อนจะล้มตัวนอน ไม่สนใจคนที่ยืนนิ่งอยู่ ก่อนจะพูดเรียบๆ เบาๆ
“เนมจะโทรให้พี่นิคมารับ”
“มันดึกแล้ว”
“............”เนมไม่พูดอะไร แต่เดินไปหยิบโทรศัพท์ตัวเอง
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“เนมไม่อยากให้พี่ไปส่ง....เนมอยากให้พี่ไปกับเนมากกว่า......แค่ไปกับเนม.....แค่นี้เอง”เสียงเบาๆ นั้นสั่นเครือพร้อมเสียงสะอื้นที่เจ้าตัวพยายามกลั้น ผมนอนมองเนมโทรศัพท์หานิคก่อนจะเดินไปรอนิคมารับ ซึ่งก็ไม่นอน ผมมองจากหน้าต่างห้องนอน เห็นเนมซ้อนท้ายรถนิค ก่อนขี่ไปนิคเงยหน้าขึ้นมามองผมก่อนจะส่ายหน้าแล้วขี่ออกไป คืนนั้นผมนอนไม่หลับ รวมถึงวันถัดมาที่เนมไม่ยอมรับสาย และไปขลุกอยู่ที่ร้านตั้งแต่เช้า จนผมขับรถกลับกรุงเทพฯ
ผมนอนไม่หลับสองคืน อันที่จริงก็ไม่ค่อยจะหลับหลายคืนแล้ว เมื่อก่อนที่ต้องอยู่คนเดียวในห้องนี้หลังจาก....ตี๋จากไป....ผมไม่เคยรู้สึกเหงา ไม่เคยรู้สึกว่าห้องมันเงียบ แต่ตอนนี้มันกลับเงียบจนน่ารำคาญ......และเหงามากกว่าเดิม ผมรู้ว่าเนมเด็ก และมีปมเรื่องเจในใจ คนทุกคนต้องการเป็นที่หนึ่งของคนรัก เนมเป็นแบบนั้น ทุกคนต้องการให้คนรักแสดงออกว่า ’รัก’ มากแค่ไหน ’หึง’กันบ้างหรือเปล่า ‘หวง’กันบ้างไหม เนมเองก็ต้องการแบบนั้น แต่ที่ทำให้เนมไม่ได้....เพราะสิ่งที่ต้องการ ผมให้ได้แค่ข้อเดียว แม้จะพยายามแล้ว...ก็ทำได้แค่นี้ พยายามแค่ไหนก็สื่อไปไม่ถึง เมื่อก่อนผมไม่เคยต้องการใคร ไม่สนใจว่าใครจะเข้าใจผมไหม จนวันหนึ่งก็คิดว่า....หากมีสักคน....แค่สักคนก็พอ...รับผม ในแบบที่ผมเป็นได้ แค่นั้นก็พอแล้ว แต่ยิ่งนานวันก็ยิ่งรู้สึกว่าไม่พอ ยังโลภอยากได้อีก อยากได้มากกว่าเดิม ขอแค่คนเดียว ใครสักคน......ที่เข้าใจผม.....แค่นี้จริงๆ และคนที่ผมให้โอกาสครั้งแล้วครั้งเล่า พยายามแล้ว ทุ่มเทแล้ว ทำไมไม่เข้าใจ ทำไมไม่สนใจ ไม่แคร์ หรือว่าที่ทำไปทั้งหมด ที่พยายามทั้งหมด....ยังไม่พอ
โทรศัพท์สายตรงโทรออกไปอย่างเร่งด่วน แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่รับ แต่ก็ยังเลือกที่จะทิ้งข้อความไว้ในอีเมลล์เผื่ออีกฝ่ายจะเช็คได้
ขอโทษนะเจ โก้คงไปรับไม่ได้ ไว้กลับมาแล้วจะเลี้ยงขอโทษนะ
ขอโทษจริงๆ
โก้
ผมขอลางานครึ่งวันก่อนแล้วค่อยลาเพิ่มทีหลัง ขับรถกลับต่างจังหวัดอีกครั้งเพื่อตรงไปที่บ้านเนม ผมไม่ได้เชื่อเรื่องพระเจ้าอะไรมากนัก แต่บางทีก็คิดว่านี่เป็นผลของความโลภ ที่อยากได้อะไรมากเกินไป เรียกร้องมากเกินไป หรือตัดสินใจช้าเกินไป เหตุการณ์ครั้งนี้มันก็เหมือนอดีตที่เคยหลอกหลอน ผมน่าจะจำได้ว่าเนมไม่เคยเชื่อใจผม ไม่เชื่อคำพูดผม ไม่เชื่อคำสัญญาจากผม....ไม่เคยเชื่อ ผมน่าจะรู้ น่าจะยังจำมันอยู่ ไม่น่าพยายามลืมเลย....น่าจะรู้ดีว่าเนมไม่เคยเชื่อผม.....ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้.........คนที่ผิดสัญญาก่อนก็คือเนม คนที่ทิ้งกันก่อน....ก็คือเนม.........คนที่รักน้อยกว่า........ก็คือ.....เนม
++++++++++++++++++++
ตอนนี้เป็นของสัปดาห์ที่แล้วที่ไม่ได้อัพนะคะ เพราะงั้นสัปดาห์นี้จะเหลืออีกหนึ่งตอน ตอนแรกกะจะอัพทั้งหมด 3 ตอนแต่คงไม่ไหว พอดีเปื่อยๆ อยู่ งั้นเป็นสัปดาห์นี้ 2 หน้าอีก 2 นะคะ
-
:m15: ไม่รู้จะสงสารใครดี สงสารตัวเองดีกว่ากินมาม่าตลอด
-
:sad4: :sad4:
โก้น่าสงสารรร
รู้สึกว่าเนมจะไม่พยายามเข้าใจไรเลย :เฮ้อ:
นอกจาก จะให้โก้ทำตามที่เนมต้องการ
ทำไมเนมเป็นแบบนี้น้าาา เนมมม ตอนแรกก็สงสารเนม แต่ตอนนี้สงสารโก้อ่ะ
โก้พยายาม ทำความเข้าใจกับสิ่งที่เนมเป็นทุกอย่าง
-
:m15: ไม่รู้จะสงสารใครดี สงสารตัวเองดีกว่ากินมาม่าตลอด
ขอแปะมือด้วยคน คุณจีเริ่มเสิร์ฟมาม่าแล้ว :serius2:
แต่ว่า จริงๆนะ เราคันไม้คันมืออยากโบกหัวน้องเนมจัง
-
ไม่ใช่ตอนหน้าเลิกกันนะ เลิกก็ดีแอบรำคาญเนม
-
เนมอยู่กับคีย์หรืออยู่กับฟิวส์กันนะนั่น บางทีเนมก็เอาแต่ใจเกินไป เรียกร้องในสิ่งที่ตัวเองก็ทำไม่ได้เหมือนกัน จะให้โก้ไม่สนใจเจ แต่เนมก็ยังวุ่นวายอยู่กับคีย์ รวมถึงฟิวส์ด้วย แล้วเนมจะเรียกร้องเอาอะไร เห็นแก่ตัวไปหรือเปล่าเนม
-
เห็นด้วยเลยค่ะ สงสารตัวเองดีกว่า o22 o22
กินมาม่าจนท้องอืดหมดเเล้ว
พี่โก้จะทดได้อีกนานเเค่ไหน
ถ้าคนที่เรารักไม่พยายามที่จะเข้าใจเราเลยมันก็คงจะรู้สึกเเย่น่าดู
คบกันไปต่อให้รักเเค่ไหน ความสุขมันก็คงหาได้ยาก เฮ้อออ
-
สงสารพี่โก้จริง ๆ ต้องเหนื่อยอีกแล้ว
มีแฟนเด็กเอาแต่ใจแบบนี้ เหตุผลก็ไม่ยอมฟังกันบ้างเลย
-
เฮ้อออออออออออออออออออออออออออ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อยากถอนหายใจดังๆ เราบอกตรงๆนะว่าเราเนี่ยติดตามเรื่องเจ กับ็ต้องลบความรู็สึกนั้นไม่ใช่เหรอ เอ็กซ์ ตั้งแต่เรื่องนู้น
ตอนนั้นเราก็รักเจกับเอ็กซ์และทุกคนในเรื่องนะ แต่พอมาเป็นเรื่องนี้เราก็ทุ่มใจให้เนมกับโก้ คิดง่ายๆนะตอนเราอ่านเรื่องเจเราก็เข้าใจหัวอกเจ และเห็นใจเจมากกว่าเพื่อน แล้วพอมาเป็ฯเนม เราก็อ่านในมุมมองของความรู้สึกเนมไง ผิดกันตรงที่เราอ่านเรื่องเจมาก่อนเลยเหมือนรู้ความข้างเดียวและเหมือนคนรอบตัวทุกคนจะเข่าข้างเจกันหมด ยิ่งอ่านยิ่งเห็นใจเนมว่ะ
อาจเพราะเราเคยตกอยู่สภานการณืเดียวกับเนมมั้ง
การมาที่หลังแล้วไม่รู็จะยืนยุตรงไหนมันลำบากนะ โก้เหมือนจะรักและอยากให้เนมเข้าใจแต่เคยเลือกและรัยให้มันชัดเจนจริงๆป่ะ คนเราอ่ะมันมีคำว่าฝังใจ เพราะงั้นทำรัยให้ชัดเจนทีเหอะ สงสารเนมว่ะ ได้แต่เรียกร้อง และต้องรอ ใครๆก็อยากเป็นที่หนึ่งกับคนที่ตัวเองรักทั้งนั้นแหละ คบกับฟิวส์ซะไปเนม!!
อย่าคิดมากพี่โก้ ดูดีดีก่อนว่าเกิดรัยขึ้น อิ่มกับมาม่าชามนี้แถมกินคลุกน้ำตาอีกกกกกกกกกกกกกกก :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
วอทแฮพเพ่นนนน เนมทำอะไรอี๊กกกกกกกกกกกกกกกก
-
ก่อนอ่านต้องสูดหายใจแรงๆทีนึงก่อน รวมพลัง 5555
แอบน้อยใจแทนเนม เนมน่าสงสารออก หรือเพราะเรามองความงี่เง่าของเนมว่าน่ารักเองหว่า 55
เราหมั่นไส้พี่โก้แหะ สงสัยอินเข้าข้างเนมมากไปหน่อย ตอนหน้าคีย์มารับเนมด่วน อิอิ
-
โก้ทำดีที่สุดแล้วล่ะ มีเหตุผลที่เข้าใจได้
ส่วนเนม น้องเอาแต่ใจตัวเองมากไปไหม อยากให้ลองเก็บไปคิดดู
สุดท้ายก็เป็นโก้ที่ยอมลงให้
ปล มีตี๋มาให้ต่อมความอยากรู้ทำงานอีกแล้ว
โก้ทำอะไรไว้น้า
-
เหตุการณ์ครั้งนี้มันก็เหมือนอดีตที่เคยหลอกหลอน ผมน่าจะจำได้ว่าเนมไม่เคยเชื่อใจผม ไม่เชื่อคำพูดผม ไม่เชื่อคำสัญญาจากผม....ไม่เคยเชื่อ ผมน่าจะรู้ น่าจะยังจำมันอยู่ ไม่น่าพยายามลืมเลย....น่าจะรู้ดีว่าเนมไม่เคยเชื่อผม.....ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้.........คนที่ผิดสัญญาก่อนก็คือเนม คนที่ทิ้งกันก่อน....ก็คือเนม.........คนที่รักน้อยกว่า........ก็คือ.....เนม
อ่านแล้วสงสารเนมค่ะตอนนี้ เหมือนทุกคนเข้าข้างเจ ส่วนโก้อะไรก็เจมาก่อน เพราะเจเป็นเพื่อนคนสำคัญ
เข้าใจเนมนะ อยากเป็นที่หนึ่ง โก้รักเนมในแบบของโก้ แต่โก้ไม่เคยทำอะไรให้ชัดเจน ไม่เคยทำให้
เนมมั่นใจ... ที่เนมทิ้งกันไปก่อนนั่นก็เพราะว่าโก้เลือกเจในวันนั้น โก้ไม่เคยบอกอะไร ไม่เคยคิดจะเหนี่ยวรั้ง
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เนมไม่เคยรู้สึกมั่นคงกับความรักของโก้เลย
สงสารเนม สงสารตัวเองต้องต้มน้ำร้อนชงมาม่ากันต่อไป...... ตอนอ่านภาคเจแล้วสงสารเจนะ
แต่ภาคนี้เนมเป็นตัวเอก ในมุมมองเด็ก ๆ ของเนม สงสารเนม แม้เนมจะทำตัวงี่เง่าจนคนอ่าน
อยากจะโบกกระบาลเนมก็ตาม โก้ก็ติสต์แตก !!! :m31:
สิ่งนึงที่เชื่อในเรื่องนี้คือโก้แม่งใจร้าย !! อะไร ๆ ก็เจก่อน ถ้าเจไม่ขีดเส้นกั้นว่าโก้ไม่สามารถ
เป็นได้มากกว่าเพื่อนสนิท ถ้าเจเล่นด้วย วันนี้ก็จะไม่มีเนมคู่กับโก้ เพราะใจโก้น่ะเป็นของเจ
ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มีหรือถ้าเจเล่นด้วยแล้วโก้จะไม่เลยตามเลย เอาข้อนี้มางี่เง่าใส่เนมเวลาทะเลาะกัน
อะไรหลาย ๆ อย่างที่โก้ทำให้เนม ก็หวังผลไปถึงเจทั้งนั้นแหล่ะ ตั้งแต่เรื่องทำอาหารโน่นนี่
ทุกอย่างก็เพื่อเจ สิ่งที่โก้ให้เนมไม่รู้ว่ามันจะเรียกว่าความรักหรือเปล่า ผิดสัญญาก่อนตั้งแต่แรก
ทิ้งก่อนตั้งแต่แรก สร้างปมโน่นนี่ สรุปว่าอ่านแล้วโกรธโก้ว่ะ โกรธมากด้วย ถึงเนมจะงี่เง่า
แต่ก็งี่เง่าเพราะว่ารักโก้ ในขณะที่โก้ก็รู้ว่าเนมอ่ะรักตัวเอง ถึงจะเคยมีคนอื่นมาก่อน
คนอื่นที่เข้ามาช่วงที่โก้เป็นคนทิ้งเนมไปเอง เนมไม่ได้เข้มแข็ง อ่อนแอจนถึงขั้นงี่เง่าด้วยซ้ำ
บางทีอ่านไปแล้วรู้สึกว่า จริง ๆ โก้ก็คิดว่าเนมเป็นตัวแทนเจนั่นแหล่ะ โก้รักเนมจริง ๆ หรือเปล่า
เพราะต่อให้โก้รักเจแค่ไหน โก้ก็ไม่มีทางเป็นคนดูแลเจเหมือนพี่เอ็กซ์... โก้แค่เหงาหรือเปล่า
อะไร ๆ ก็ไม่เคยชัดเจน
อย่าเสิร์ฟมาม่าบ่อยนะคะคุณจี อ่านแล้วปวดหัว แต่ติดตามตลอด :o12:
ปล. ตอนอ่านภาคเจเรารักเจมากเลยนะ แต่ภาคนี้เราขอมองในมุมมองของเนม
การที่คนรักให้ความสำคัญกับเพื่อนรักเป็นอันดับหนึ่ง ในขณะที่เนมที่เป็นแฟนต้องเป็นที่สองตลอด
เพราะโก้คิดว่าตัวเองเป็นของตาย เนมจะงี่เง่าก็ไม่แปลก เคืองโก้มากกกกก !!!
ปล2 ไม่ได้เกลียดเจนะ เป็นแม่ยกเจเลยด้วยซ้ำ = =' แต่ภาคนี้รักเนม รักเด็กงี่เง่า
-
บางครั้งก็รู้สึกว่าเนมเยอะคนน่ารำคาญ
ไม่พยายามเข้าใจอะไรเลย และไม่เคยเชื่อใจโก้ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือที่ผ่านมา
ถ้าเนมรอโก้สักนิด และเชื่อใจให้มากกว่านี้ ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
แต่ก็นะ เด็กมันมีปม ย่อมต้องระแวงจนถึงขั้นวิตกจริตเป็นธรรมดา
ไม่แน่ใจว่าเป็นความลำเอียงส่วนตัวหรือเปล่า
แต่อยากให้โก้ไปรับเจมากกว่า แต่ก็รู้ว่าเจต้องเข้าใจ เพราะเจไม่ใช่เนม
อยากดัดนิสัยเนมบ้าง ตอนที่เนมเรียกเจว่า 'มัน'
ไม่ชอบเนมมากๆ ในตอนนั้น รู้สึกว่าล้ำเส้นเกินไป
ตอนเนมอยู่กับคีย์ กับฟิวส์ ไม่ว่าโก้จะไม่พอใจแค่ไหนก็ไม่เคยว่า
เพราะโก้มีเหตุผล เชื่อใจและไว้ใจเนม
แต่กลับกันเนมกับไม่ไว้ใจโก้เลย และหนีปัญหา
แต่สุดท้ายโก้ก็เลือกเนม คำตอบไม่ตรงใจเท่าไหร่ แต่ก็คิดว่าดีที่สุด
เพราะอย่างที่บอกถึงไม่ไปรับเจ แต่ถ้าอธิบายเจก็เข้าใจ
แต่ถ้าไม่ไปกับเนมพูดเท่าไหร่เนมก็ไม่รับฟัง อาจจะแตกหักได้
-
โอเค ถึงจุดนี้พูดได้คำเดียว เนมผิด
เมื่อก่อนพี่โก้ยังไม่ได้บอกความรู้สึกตัวเองอันนี้ยังพอเข้าใจเนม
แต่นี้พี่โก้ก็บอกไปแล้ว บอกทุกอย่าง
หือออออ :z3:
ตอนต่อไปจะเป็นอย่างไร :เฮ้อ:
-
ดีใจที่พี่โก้ได้พูดเรื่องคีย์กะฟิวออกมาให้เนมรับรู้บ้าง
ว่าพี่โก้ไม่ได้โง่นะ พี่โก้รับรู้ทุกอย่าง :angry2:
แต่ก็หน่วงๆค่ะ กลัวพี่โก้ถอยห่าง ไม่อยากให้เลิกกันเลยนะ :monkeysad: :serius2:
ตอนนี้หน่วง และเดาใจพี่โก้ไม่ได้เลยง๊าาาาาาาาาา
ค้างเติ่งงงงงงงงง :serius2:
-
เนมเยอะจนน่ารำคาญ คิดว่าตัวเองต้องได้ ตัวเองถูก แต่ไม่เคยเข้าใจโก้เลย
โก้ไม่เคยทำไรผิด ถึงแม้รักเพื่อนแต่ก็ไม่เกินเลย
โ้ก้แค่เป็นคนมั่นคงแต่แสดงออกไม่เก่ง
สำหรับเนมโก้ให้อิสระทุกอย่าง ยอมรับ เปิดใจ
แต่เนมก็ยังเป็นวงจรเดิมคือไม่เข้าใจ ไม่เชื่อใจ
ของเนมเลวร้ายกว่าอีก มีไรกับเพื่อนตัวเอง รักเพื่อนตัวเองได้ อยู่กับคนอื่นได้
แต่โก้ต้องอยู่ในกรอบของเนมที่วางไว้ ต้องตามใจเนม
ไม่ไหวแล้วจริงๆ เนมเอาแต่ใจมากเกินไป เกินกว่าผู้อ่านอย่างเรายอมรับแล้ว
ถ้าจะมาอ้างเหตุผลเด็ก มันก็ไม่เชิงกะทุกคน เด็กบางคนก็มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ได้
คิดถึงตี๋ คิดถึงเจ ถ้าจะเลิกกันก็ไม่ว่า ไม่ใช่ความผิดโก้ อย่าโทษตัวเอง
อินมากไปนะ :sad4: :sad4:
-
ความรู้สึกเหมือนคุณ piachare , pufugirl
ปมในใจ ใครสร้าง ให้ห่างแยก
รวดร้าวแปลก แบกรู้สึก นึกสับสน
คนสำคัญ ฉันหรือเค้า เฝ้าร้อนรน
ใครทุกข์ทน พร่ำร้องรอ ขอเว้าวอน
ไปที่หนึ่ง จึงที่สอง ต้องร้องขอ
คนหนึ่งรอ คนหนึ่งเร่ง เล็งลูกศร
เราเฝ้าง้อ แต่ให้รอ ไปง้องอน
มาหาก่อน ขอซักครั้ง ยังไม่มา
กาซิก..ดราม่ามากกกกกกกกก
:m15:
ขอบคุณครับ คุณจี
-
:m31:
คือว่าอ่านตอนนี้แล้วสงสารพี่โก้มากเลย เพราะเนมไม่พยายามที่ตะเข้าใจอะไรเลย
ไม่ว่าพี่โก้จะอธิบายอะไรไปก็เอาแต่ตัวเองเป็นใจ
ก็เข้าใจนะว่าพี่โก้เคยทำให้เจ็บ แต่เมื่อพี่โก้เลือกเนมแล้ว
และก็ยืนยันแล้วว่าไม่เคยมีอะไรกับเจ
เนมก็น่าจะเข้าใจพี่โก้บ้าง
ไม่ได้เข้าขางเจ แต่บางครั้งเนมก็เยอะไป
-
ลางมันบอกว่าเนมนอกใจอีกแว๊ว....ซดมาม่าอืด....โฮก
-
:o12: :o12:
พี่โก้เมื่อไรจะมีความสุขจริงๆซะที
รู้สึกว่าเนมนี่ไม่ไหวเลยจริงๆ สงสารเจด้วยย :sad4:
-
ไม่โทษเนมข้างเดียวนะ ลองคิดถึงความรู้สึกเด็กมีปมอย่างเนม ทำยังไงก็ไม่เข้าใจหรอก การไปรับเพื่อนที่กลับจากเมืองนอกที่มาอยู่เมืองไทยถาวร จะเจอกันอีกกี่ร้อยครั้งก็ได้ กับการถนอมน้ำใจคนที่ตัวเองบอกว่ารัก อะไรมันสำคัญกว่ากัน อาจจะดูเหมือนเนมงี่เง่างอแง แต่โก้ก็รู้ว่าเนมไม่ได้อยากไปเที่ยว แค่อยากให้โก้เลือกเนมก่อน ให้ความสำคัญกับเนมก่อนในครั้งนี้เท่านั้น ยิ่งไม่เลือกเนมแต่ไปเลือกเจ ทำยังไงไอ้ความระแวงแบบนั้นมันก็ไม่หายไปได้หรอก
ส่วนเรื่องคีย์ ถ้าโก้ไม่ชอบใจ ไม่พอใจที่เนมไปค้างด้วยก็ควรจะแสดงออกมาให้มันชัดเจนตั้งแต่ครั้งแรกๆ จะได้หยุดการกระทำ เนมเองก็อาจจะดีใจที่โก้แคร์ ไม่ใช่พูดแต่ปากว่าไว้ใจเลยไม่ได้ว่า แต่พอถึงเวลาที่ทะเลาะกันก็มาลำเลิกแบบนี้ มันแสดงว่าในใจก็คิดไม่ไว้ใจเหมือนกันนั่นแหละ
ถึงอย่างไรก็ไม่อยากให้เลิกกันนะ อยากให้แต่ละคนต่างยอมเปลี่ยนพฤติกรรมมากกว่า ถ้าโก้ยังทำแบบอะไรก็เห็นเจสำคัญกว่าเหมือนที่่เลิกกันไปรอบที่แล้วมันก็คงไปกันไม่รอด เนมเองก็ต้องวางระยะกัับอดีตแฟนและคนที่เนมก็รู้ว้่คิดแบบไหนกับตัวเนมให้ดีกว่านี้
-
โก้เลือกเนมตลอด
พี่โก้พูดถูก เราเพียงแค่ต้องการใครสักคนที่เข้าใจ
แล้วสิ่งที่เราต้องการในความโลภ ก็
คือต้องการให้คนที่เราเลือก เข้าใจเรา
อ่านแล้วไม่ชอบนางเอกทุกทีเลยงะ แงๆๆ
-
ใครไม่เจออย่างเนม ไม่เข้าใจหรอกค่ะ!
-
เเต่ละคนก็มีความคิดมีมุมมองไม่เหมือนกัน เเละให้คุณค่ากับสิ่งๆหนึ่งไม่เหมือนกัน
ก็พอจะเข้าใจทั้งสองฝ่ายอยู่ว่ามีจุดยืนของตัวเองอย่างไร
โดยส่วนตัวเเล้ว เราก็มีนิสัยคล้ายๆพี่โก้อ่ะ เลยรู้สึกว่าเนมอีโก้เซ็นตริกไปรึเปล่า ไหวไหมเด็กคนนี้
นี่มันลักษณะของเด็กอนุบาลชัดๆ เเละคำด่าอื่นๆอีกมากมายก็ตามมาในหัว ๕๕๕
การที่มนุษย์อยู่ร่วมกัน เราต้องรู้ธรรมชาติของกันเเละกัน ยอมรับ เข้าใจในความเป็นตัวตนของอีกฝ่าย
ถ้าไม่สามารถเข้าใจธรรมชาติคนอื่น ยึดเอาว่าต้องเป็นไปอย่างที่ตนอยากให้เป็นเสียหมด ความขัดเเย้งก็ย่อมเกิดขึ้น
ถ้าทั้งสองจะยอมรับตรงนั้นเเละพยายามเดินมาพบความต้องการของกันเเละกันอย่างลงตัวโดยไม่มากไม่น้อยไป ปัญหาต่างๆจะไม่เกิดขึ้นรุนเเรงเลย (พูดง่ายเเต่ทำยากเนอะ)
ณ จุดนี้ เเนะนำให้น้องเนมไปเรียนวิชาปรัชญานะลูก เเละไปฝึกการตระหนักรู้ในตนเองเเละผู้อื่นด้วยก็ดี จูงมือไปกับพี่โก้เลยไป
(อินมาก ๕๕๕)
-
ต่างคนต่างคิดจริงๆนะคะ แต่เรื่องนี้แอบเห็นใจเนมอะ
ถึงบางทีจะรู้สึึกลำคานเนมมากๆๆๆๆๆ(อะไรมันจะไม่มีเหตุผลได้มากขนาดนี้ เกินไปนะ) แต่ก็ลำคานโก้มากๆๆๆๆๆด้วยเหมือนกัน
โก้ห่างกับเนมตั้งหลายปี โตก็โตแล้ว ไม่อยากจะขุดเรื่องเก่าขึ้นมาว่าหรอกนะที่หลอกฟันเนมตั้งแต่ยังเด็กแล้วยังมาหลอกใช้เป็นเครื่องมือชิมอาหารฝึกไปทำให้เจอีก
ทำไมจะไม่ช้ำ แล้วเนมยังเด็กขนาดนั้น พอโดนทิ้งก็เสียศูนย์ (ปากบอกไม่ทิ้งๆแล้วการกระทำมันไปด้วยกันกับปากมั๊ย?)
แล้วที่โก้มาอ้างเรื่องไม่เคยผิดสัญญา รู้สึกน่าลำคานมาก
มันก็แหงอยู่แล้ว ก็เพราะรู้ดีอยู่ว่าเจไม่เล่นด้วยถึงเลือกที่จะเป็นแค่เพื่อน ถ้าเกิดเจเล่นด้วย โก้ยังคงจะรักษาสัญญาท่ี่ให้กับเนมไว้อยู่เหรอ???
บางทีคำสัญญาที่โก้อ้างถึงมันก็ไร้ค่า เพราะถึงโก้ไม่ได้มีอะไรกับเจ แต่โก้ก็ทิ้งเนมไปหาเจเสมอ อย่างที่เนมตัดพ้อทุกครั้งว่าเจเป็นที่1ตลอด
จำเป็นเหรอที่ว่าเนมทิ้งโก้ไปหาคนอื่นก่อน โก้เลยเลือกเจก่อนเนมบ้าง คนรักกันต้องทำแบบนี้??
ทำอะไรไม่เคยชัดเจน คิดเอาเองคนเดียวอยู่ในหัว ไม่พูดแล้วเนมจะเข้าใจได้ไง ให้ตรัสรู้เอง?? ไม่ว่าใครก็ตามก็อยากเป็นที่1ในใจคนที่ตัวเองรักทั้งนั้น
กับเจแล้ว โก้ยกให้เป็นหนึ่งตลอด เป็นเรา เราก็น้อยใจ นี่มันแค่เพื่อนนะเว่
โก้เอาแต่เรียกร้องให้เนมเข้าใจโก้เชื่อใจโก้ แล้วโก้ล่ะ ทำอะไรให้เนมเชื่อใจบ้าง ไม่เคย
แล้วย่อหน้าสุดท้าย มันก็ฟ้องตัวเองอยู่แล้ว เนมไม่เคยเชื่อคำพูดโก้ ไม่เคยเชื่อคำสัญญา
มีแต่คำพูดๆๆๆๆ แค่ลมปาก ไม่เคย 'ทำ' ให้เนมเห็น ไม่รู้สิ เราเชื่อว่าจะรักกันก็ต้องเชื่อใจกัน
แต่ถ้าไม่เคยทำให้เชื่อใจแล้วมันจะไปเชื่อใจได้ยังไง??? ก็ถ้าลองเปลี่ยนจากเจเป็นตี๋แล้วเนมอาจจะไม่เป็นขนาดนี้ก็ได้
แต่ถ้ายังงี่เง่าอีกโก้ก็เลิกเลยเหอะ ไร้เหตุผลเกินไปละ
Ps.รับไม่ได้กะการที่เนมคุยกะฟิว ก็รู้อยู่ว่าฟิวคิดไง ห่างๆออกมาสิ ไหนรักโก้นักหนาไง
เอาแต่อ้างความบริสุทธิ์ใจอยู่ได้ ทั้งคู่เลย ถ้าความบริสุทธิ์ใจนั่นมันทำให้อีกคนที่เป็นคนที่ตัวเองรักต้องระแวง ยังจะเอามาอ้างกันอยู่ทำไม??
ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องยากด้วย เนมรักโก้ อย่าไปมีกิ๊ก ไม่ต้องวุ่นวายกับคีย์มากก็จบ โก้ถ้ารักเนมก็ปล่อยๆเรื่องเจไปบ้างจะเป็นไร
ถ้าไม่มีใครปรับอะไรเลยก็เลิกกันไปเห๊อะ
ไร้การพัฒนาการ วนทะเลาะด้วยเรื่องเดิมๆอยู่ได้
รักผู้เขียนค่ะ ทำตัวละครออกมาให้เราอินขนาดนี้ รอตอนหน้าต่อไป
ไม่โทษเนมข้างเดียวนะ ลองคิดถึงความรู้สึกเด็กมีปมอย่างเนม ทำยังไงก็ไม่เข้าใจหรอก การไปรับเพื่อนที่กลับจากเมืองนอกที่มาอยู่เมืองไทยถาวร จะเจอกันอีกกี่ร้อยครั้งก็ได้ กับการถนอมน้ำใจคนที่ตัวเองบอกว่ารัก อะไรมันสำคัญกว่ากัน อาจจะดูเหมือนเนมงี่เง่างอแง แต่โก้ก็รู้ว่าเนมไม่ได้อยากไปเที่ยว แค่อยากให้โก้เลือกเนมก่อน ให้ความสำคัญกับเนมก่อนในครั้งนี้เท่านั้น ยิ่งไม่เลือกเนมแต่ไปเลือกเจ ทำยังไงไอ้ความระแวงแบบนั้นมันก็ไม่หายไปได้หรอก
ส่วนเรื่องคีย์ ถ้าโก้ไม่ชอบใจ ไม่พอใจที่เนมไปค้างด้วยก็ควรจะแสดงออกมาให้มันชัดเจนตั้งแต่ครั้งแรกๆ จะได้หยุดการกระทำ เนมเองก็อาจจะดีใจที่โก้แคร์ ไม่ใช่พูดแต่ปากว่าไว้ใจเลยไม่ได้ว่า แต่พอถึงเวลาที่ทะเลาะกันก็มาลำเลิกแบบนี้ มันแสดงว่าในใจก็คิดไม่ไว้ใจเหมือนกันนั่นแหละ
ถึงอย่างไรก็ไม่อยากให้เลิกกันนะ อยากให้แต่ละคนต่างยอมเปลี่ยนพฤติกรรมมากกว่า ถ้าโก้ยังทำแบบอะไรก็เห็นเจสำคัญกว่าเหมือนที่่เลิกกันไปรอบที่แล้วมันก็คงไปกันไม่รอด เนมเองก็ต้องวางระยะกัับอดีตแฟนและคนที่เนมก็รู้ว้่คิดแบบไหนกับตัวเนมให้ดีกว่านี้
ชอบความเห็นreplyนี้มากค่ะ ตรงใจมาก
-
อืมมมมมมมมมมมมมมม อ่านตอนนี้แล้วได้แต่.... :เฮ้อ:
แม้เนมจะทำตัวดูงี่เง่า ไร้เหตุผล แต่เราก็ยังเข้าใจเนมนะ
เพราะทุกอย่างที่กระทำมันมาจากแผลในใจที่ยังคงอยู่ และยังคงถูกสะกิดแผลเดิมซ้ำๆจนทุกวันนี้
ทั้งคำพูดและการกระทำของโก้ที่ถึงเนมอาจรู้ว่า รัก แต่ก็ยังไม่ใช่ที่ 1 ยังรู้สึกเป็นรองเจเสมอ
จนทุกวันนี้ แผลมันลึกและลุกลามไปมากมายแค่ไหนแล้วก็ไม่รู้
อย่างที่โก้บอกเนมยังเด็ก ความคิดของเนมไม่มีอะไรซับซ้อน
เรามองว่า ตลอดมา สิ่งที่เนมต้องการมาตลอด
สิ่งเดียวที่เรียกร้องในความรักครั้งนี้ก็คือ การที่โก้รักเนมที่สุด
แค่เท่านั้น.....แต่โก้ก็ไม่เคยให้ความมั่นใจแบบนั้นกับเนมได้เลย
โก้อาจบอกว่า ก็โก้เป็นแบบนี้ โก้ทำได้แค่นี้ แต่นั่นแหละ .... มันยังไม่พอไง
ไม่พอเลยสำหรับเด็กน้อยคนนึงที่เจ็บปวดเพราะคิดว่าตัวเองเป็นแค่ตัวแทนมาตลอด
และยิ่งในวันที่ตัวจริงกำลังจะกลับมา............ไม่เสียศูนย์ก็แปลกแล้ว
ทุกวันนี้ที่คนอ่านเข้าใจโก้ได้ ก็เพราะเราได้อ่านความคิดของโก้
แต่ถ้าลองมองในมุมของเนม...........จะเอาอะไรมาเข้าใจโก้......ในเมื่อโก้ไม่เคยทำอะไรให้ชัดเจน
สงสารโก้นะ......แต่ถ้าเพื่อรักษาคนที่รักเอาไว้...จะลองลดความเป็นตัวเองลงหน่อยไม่ได้หรอ
สาธุ......ขอให้การกลับไปครั้งนี้........จะยังไม่สายเกินไป หรือ สร้างแผลใหม่ๆให้เพิ่มเติม
พูดไปแล้วก็มีเรื่องอยากบ่นโก้อีกมากมาย แต่คงยืดยาวไป พอแล้วกัน
อินนิยายแค่นี้ก่อนดีกว่า พาเครียด :o12:
ขอบคุณคุณจีมากที่มาต่ออีกตอน เฝ้ารอตอนนี้มากเลยค่ะ
แล้วก็เต็มอิ่มสมกับที่รอคอยเลยล่ะ
แม้ยังไม่รู้ว่าเรื่องราวจะดำเนินต่อไปยังไง
แต่ก็สนุกมากที่ได้ติดตาม
ขอบคุณมากจริงๆค่ะ สำหรับนิยายดีๆ o13
แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้า :bye2:
-
สงสารพี่โก้นะตอนนี้ ทำไมเนมไม่พยายามเชื่อใจโก้บ้างอะ
ก็อย่างที่โก้ว่า มันก็เหมือนกันกับกรณี คีย์กับฟิวส์ ของเนมนั้นหละ มันก็แค่เพื่อนเหมือนกันๆๆๆ
ก็รู้ว่าโก้ไม่ค่อยแสดงออก แต่เนมก็น่าจะรู้นะว่าที่โก้ทำอยู่ตอนนี้
แสดงออกกว่าเมื่อก่อนตั้งเยอะอะ ถ้าเนมยังไม่เชื่อใจโก้ขนาดนี้ อีกหน่อยก็จะมีปัญหากัยอีกหรือป่าว
เนมยึดติดกับอดีตมากเกินไป อดีตมันแก้ไขไม่ได้แล้ว ปล่อยวางบ้างเถอะ
เจก็มีแฟนแล้วนะ ใครๆๆก็รู้ แล้วโก้ก็เป็นแฟนกับตัวเอง
เฮ้อออออน้องเนม :z3: :z3:
แล้วตอนหน้าจะได้เจอน้องเจกับพี่เอ็กซ์ไหมคะพี่จี :m15: :m15:
-
เพราะไม่ชัดเจนทั้งคู่ปัญหาเลยเกิด :เฮ้อ:
-
:monkeysad:
สุดท้ายแล้ว พี่โก้ก็เลือกน้องเนม
ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจวิธีคิดของพี่โก้ ต้องรอดูอีก
อยากให้เนมเชื่อใจพี่โก้บ้างซักนี้ด
แต่....เนมก็เคยโดนพี่โก้ทิ้งนี่เนอะ
-
หวังว่าโก้มาแบบนี้แล้ว คงไม่เจอ เซอไพส์กลับนะ
เป็นโก้ลำบากจริงๆ
เราน่ะ นิสัยแบบเนมเลย 55
ปล. ชักไม่สนคู่นี้ล่ะ สนเรื่อง ตี๋กะโก้มากกว่า ว่า เรียนจบไปแล้วเกิดไรขึ้น
คิดถึงเจ คิดถึงพี่เอ๊กซ์
เกลียดหมอก !!!!!
-
บางทีเนมก็เรื่องเยอะไปนะ
-
บอกตรงๆไม่ชอบเนมที่เป็นแบบนี้
มันดูเอาแต่ใจเกินไปอ่ะ
เข้าใจว่าเคยมีปมกับเจนะ
แต่น่าจะเชื่อใจโก้มากกว่านี้ซักหน่อย
แต่ก็อย่างว่าเนมไม่รู้ในส่วนของเจ ของโก้มากพอ
เลยทำให้คิดมาก และอยากเป็นที่หนึ่งในใจโก้
เอาเหอะรอดูต่อไปว่าโก้จะยังไง
แต่บอกตรงๆไม่ชอบที่เนมคุยกับฟิวนะ มันแบบไม่ใช้ไง ไม่ใช่เรื่อง......
ปล : ดีใจจังน้องเจกับพี่เอ็กจะกลับมาแล้ว 555
-
เนมมองแต่ตัวเองอย่างเดียว ไม่มองถึงใจพี่โก้บ้างมันก็แบบเดียวกัน เพื่อนเหทือนกัน
อยากฟังความรู้สึกเนมบ้างจัง
-
คงต้องให้เจมาช่วยเคลียร์แล้วมั๊งคู่นี้
เคลียร์กันเองคงอีกนานกว่าจะเข้าใจตรงกัน :เฮ้อ:
-
สงสารทั้งคู่เลย :เฮ้อ:
สงสารเนม สงสารโก้
ต้องเตรียมใจกินมาม่าใช่มั้ย ฮืออออออ
ม่ายยยยยยยยยยย :o12:
รออ่านตอนต่อไปแบบหน่วงๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณคุณจีนะคะ
-
ตอนอ่าน กลางๆ อ่ะ รำคาญเนมนะ มากมายด้วย
เหมือนคนพูดไม่รู้เรื่อง ไม่เชื่อใจ ไม่ไว้ใจ แล้วก็เรียกร้องความสนใจเกินไป
น่าจะเชื่อใจพี่โก้บ้าง พี่โก้คงจะอึดอัดใจมากมาย นี่ก็แฟน นั่นก็เพื่อน (ที่เคยแอบรัก) :เฮ้อ:
แต่พออ่านตอนท้าย โก้รู้ตัวช้าไปนะ ช้าจนเกิดปัญหา ซ้ำๆ เกิดเหตุการณ์เดิมๆ
บางที ถ้าโก้ ตัดสินใจเร็วกว่านี้ ทำตัวชัดเจนกว่านี้ ก็คงดี
เนมฝังใจไปแล้วหล่ะ เรื่องของเจหน่ะ ถ้าเนมไม่ได้ไปเห็น ตอนที่โก้อยู่กับเจ
ไม่รู้สึกว่า กับข้าวที่ตัวเองได้กิน มันก็แค่หนูทดลองที่ โก้ทำไว้ให้เจกิน แล้วยังมาได้ยินว่าไม่เคยรัก
แต่กลับได้ยินว่า ทำไมต้องเลิกรักเจ เรามั่นใจว่าเนมจะรักษาสัญญาที่โก้ทวงถามได้
เนมไม่เคยรักโก้น้อยกว่าที่โก้รักเนม ที่อ่านมา แทบจะไม่เคยเลย
เพียงแต่เนม เลือกที่จะไม่รอ แล้วโก้ก็ตัดสินใจเลือกเนมช้าเกินไป
แทบจะนาทีสุดท้าย โก้ถึงจะเลือกเนม นาทีสุดท้าย...... ซึ่งมักจะช้าเกินไป T^T :sad4:
-
อยากเรียกเนมมาเทศนาสักบทสองบท ทำไมทำตัวเด็กแบบนี้
เดี๋ยวกลายเป็นว่าจะโดนพี่โก้เค้าทิ้งไปจริงๆนะ
เนมไม่ยอมฟังอะไรเลยจริงๆ เอาแต่ว่าเจแต่ก็ไม่ได้ย้อนดูตัวเองเรื่องคีย์หรือเรื่องฟิวส์เลย
เอาแต่ใจตัวเองจนเกินไป อธิบายอะไรก็ไม่ยอมเข้าใจ
แต่ส่วนหนึ่งที่เนมเป็นแบบนี้อาจจะเพราะจากเรื่องตอนเด็ก แล้วก็พี่โก้ไม่ค่อยแสดงออกอะไรด้วย
จะว่าเนมผิดสัญญาก่อนตอนแรกก็ไม่ถูกนะ เป็นเราก็เฮิร์ทนะที่เค้าเลือกคนอื่นก่อน
เรื่องเจเหมือนเป็นเรื่องฝังใจ ไม่ว่าตอนไหนเนมก็ยังคงรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวสำรองจากเจมาตลอด
เลยไม่รู้จะสงสารใครดีเลย ฮือออออออออ
รักครั้งนี้มันดูเหนื่อยจริงๆ ไม่รู้ว่าจะอดทนกันไปได้ขนาดไหน
เนมไม่ได้รักพี่โก้น้อยกว่าเลย จากที่น้องเป็น แต่แค่น้องยังเด็ก ความอดทนรอคงไม่มี และคิดว่าสุดท้ายพี่โก้คงไม่เลือกตัวเอง
หวังว่าครั้งนี้โก้จะไม่ช้าเกินไปแบบที่เคยเป็นอีกนะ :เฮ้อ:
-
เนมทำตัวน่าตีมากเลยหนู
ถ้าแค่ลองเชื่อใจพี่เค้าซักครั้งเนมยังทำไมได้เลย เลิกดีกว่ามั๊ย คบไปมีแต่ยิ่งระแวง
สงสารเนมมาตลอดนะ แต่ตอนนี้ไม่ไหวอะน่าโบกเหลือเกิน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ก่อนอื่นขอพูดไรกับโก้หน่อย
ถ้าตอนนั้นเจเล่นกับโก้เหมือนกับที่คีย์เล่นกับเนม โก้จะมีอะไรกับเจมั้ย? ที่โก้กล้าคิดว่าตัวเองไม่เคยผิดสัญญา ก็เพราะเจไม่เล่นด้วยไง แล้วโก้พูดออกมาเต็มปากเต็มคำแล้วนี่!ว่ารักเจ...
โก้ปล่อยให้เนมไปกับคนอื่นเองพอถึงเวลาที่เนมมาสะกิดเรื่องเจบ้าง โก้ก็เอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็นทันที...เพื่ออะไรอ่ะ? เพื่อให้ตัวเองรู้สึกว่าเป็นฝ่ายถูกกระทำหรอ? ไม่ชอบ...แล้วทำไมไม่พูดกันเลยล่ะ เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องที่โก้จะมาว่าเนมต้องเข้าใจหรือเพราะตัวเองเป็นคนแบบนี้ ไม่พูด ไม่หึง ไม่หวง เป็นผู้ใหญ่ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่คิดว่าตัวเองเป็น พอถึงเวลาขึ้นมาก็เอามาเป็นเหตุผลเพื่อให้ตัวเองดูดี
ไม่รู้นะ เราไม่คิดว่าเพราะเนมเป็นเด็กหรือเนมรักโก้น้อยกว่า แต่มันเป็นความรู้สึกไม่สนิทใจมากกว่า โก้ก็รู้ว่าเนมน้อยใจอะไร ใครๆก็สปอยเจรวมถึงโก้ก็ด้วย มันเป็นความน้อยใจปนอิจฉา ถ้าเราเป็นเนมเราก็รู้สึกแบบนั้น
โก้ไม่เคยนึกถึงเลยว่าที่ผ่านมามันเป็นอะไร ตอนแรกโก้เลิกกับเนมกันแล้ว เพราะฉะนั้นเนมจะไปมีใครที่ไหนเมื่อไหร่ก็ได้
โก้จะเอามาเป็นประเด็นว่าเนมไม่รอได้ไง? ไม่ว่าเมื่อไหร่โก้เลือกเจก่อนเสมอแม้กระทั่งตอนนี้ โก้บอกว่าเจเป็นเพื่อน โก้บริสุทธิ์ใจ(จริงรึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะพี่จีไม่เคยบรรยายหรือทำให้คนอ่านอย่าเค้ารู้สึกกระจ่างในตัวโก้ไม่ว่าจะในเรื่องแลกรัก หรือระเบียงรักนศ. ลึกลับเกิ๊นนนน โลกส่วนตัวราวกับคนลับเเล)แต่การกระทำมันสวนทางกันอ่ะ
ในขณะเดียวกัน ที่ใครๆต่างก็ไม่พอใจเนมเรื่องระหว่างเนมกับคีย์และฟิวส์ เราก็รู้นะว่าที่เนมทำเพราะอะไร เรียกร้องความสนใจมากเกินไปจากคนที่ไม่เคยแสดงออกให้เห็น ซึ่งมันก็เปล่าประโยชน์จนเป็นเรื่องเป็นราวมาจนขนาดนี้ แต่ถามว่าถึงเวลาขึ้นมา เนมก็เลือกโก้ก่อนเสมอโดยไม่ต้องให้โก้เรียกร้องเลยแม้แต่น้อย.......หรือไม่จริงอ่ะ? แล้วโก้ล่ะ...มีเรื่องขึ้นมา ไม่เคยเลือกเนมก่อนเลยซักครั้ง ถ้าทะเลาะหรือมีเรื่องก่อนก็ไม่เลือกเนม ครั้งนี้ก็ด้วย.....ถามหน่อยว่ากลับมาทำไม ทำไมไม่ไปหาเจอย่างที่ตั้งใจไว้
อะไรที่เราทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ ถ้ามันทำร้ายคนที่ตัวเองรัก เราว่าอย่าทำเลยดีกว่า...อยากบอกทั้งโก้และเนมนั่นแหล่ะ
เรื่องบางเรื่องมันต้องพูดต้องคุยว่ะโก้ มันต้องมีแสดงออกบ้าง ไม่ใช่อะไรๆก็หวังให้คนอื่นมาเข้าใจเราฝ่ายเดียว โก้อย่าลืมว่าเนมไม่ได้โตมาในครอบครัวแบบโก้ ไม่ได้คลุกคลีสนิทชิดเชื้อแทบ 24 ชม.แบบตี๋และเจ เนมเป็นครอบครัวที่มีอะไรคุยกัน แสดงออกเหมือนคนทั่วไปปกติที่เค้าทำกัน มันต้องจูนกันอ่ะ ที่เราคิดว่าโก้ปรับตัวแต่จริงๆไม่ใช่ เพราะเราเป็นคนอ่านเราถึงรู้ความคิดโก้มากกว่า เอาเข้าจริงๆคิดเป็นตัวละครเลยนะ...โก้ก็ยังเป็นโก้อยู่ดี ไม่พูด ไม่แสดงออก ในขณะที่เนมทั้งพูด ทั้งแสดงออกให้เห็นทุกอย่าง จนกลายเป็นเอาแต่ใจไร้เหตุผลจนน่ารำคาญไปแล้ว ถึงบอกไงว่ามันต้องคุยกัน มันต้องชัดเจนกันน่ะ..ความรักต้องชัดเจน ต้องเคลียร์ ไม่งั้นก็รักไม่ยืด!!!!
เขียนไปก็วกไปเวียนมาจนงงแล้วเนี่ย แก้แล้วแก้อีก เฮ้อออออออ
ปล.เราเป็นแฟนคลับของทุกคนนะไม่ได้เข้าข้างใครหรือเกลียดใครเลย แค่พูดไปตามเนื้อเรื่องที่เห็น
-
ผิดมั้ยที่เรารู้สึกว่าทุกคนรักเจมากเกินไป 55555
เจก็น่ารัก ก็นิสัยดี ก็น่าสงสาร แต่ทุกคนลืมไปรึป่าวว่าหัวใจของเจมีคนดูแลแล้ว มีคนคอยประคับประคองแล้ว เจไม่ได้เปราะบางจนแตกหักได้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว โก้ไม่ได้ไปรับเจ เจก็เข้าใจได้ แต่เรื่องของเนมมันต่างกันนะ
เนมเปราะบางและอ่อนแอ เนมไม่เคยเชื่อใจโก้ได้เลย เพราะกรณีเนมกะคีย์กะฟิว คือพอมีอะไรเนมก็เลือกโก้เสมอ โก้อยู่ในตำแหน่งที่ไม่เคยต้องแข่งขัน แค่โกพูดอะไรไปคีย์กะฟิวก็ไม่มีความหมายแล้ว แต่กับเจ เนมพูดเท่าไหร่พยายามยังงัยโก้ก็ยังไม่ได้เลือกเนม ตอนที่ทะเลาะกันโก้บอกแต่เจเป็นเพื่อนๆๆ ถ้าโก้พูดว่ารักเนมซักคำมันคงง่ายกว่านี้ เนมไม่ได้อยากฟังว่าโก้คิดอะไรกับเจ แต่แค่อยากให้โก้รักเนม
ตอนสุดท้ายที่โก้ตัดสินใจไปหาเนม โก้รักเนมหรือแค่เหงา โก้รู้นิว่าไปเจอเจก็แค่นั้นเจก็ไม่ได้อะไรกับโก้ โก้เลยเลือกไปหาเนมคนที่จะอยู่กับโก้ให้ความรักกับโก้ได้แทนรึป่าว คนรักกันอ่ะมันต้องชัดเจน ต้องพยายามอธิบาย การอธิบายคือตอบตรงคำถามพูดในสิ่งที่มันจบจุดของอีกฝ่าย เนมอยากให้โก้เลือกเนมโก้บอกเจเป็นเพื่อน ตรงคำถามมั้ยละคะโก้จ๋าาา
บอกโก้ไว้เลยนะ ความรักเนี้ยไม่ต้องรักมากแต่ต้องชัดมาก การแสดงออกสำคัญจริงๆ ยิ่งในคู่ที่เคยเลิกกันเคยมีความระแวงกันด้วยแล้วต้องชัดเจนๆ
สุดท้ายแระ โก้เป็นแฟนที่ไม่พูดไม่แสดงออกว่าใส่ใจ เนมเป็นแฟนที่งี่เง่าเอาแต่ใจ พอกันทั้งคู่แนะนำให้เปิดเพลงรักไม่ช่วยอะไร เพราะทั้งสองคนไม่นอมเปลี่ยนอะไรเลย ก็เลิกๆกันไปมีคนใหม่ซะจะได้จบๆ แต่ถ้ายังรักกันต้องพยายามกว่านี้ไม่งั้นก็พอเหอะ เลิกกันง่ายกว่า
อินมากบ่นนาน อยากอ่านตอนต่อไปมากๆเลยค่ะ
-
โก้จะว่าเนมทิ้งก่อนมันก็ไม่ใช่นะ
น้องถามแล้ว ให้เลือกแล้วโก้ก็ยังยืนยันว่าเป็นแบบนั้น
แล้วตอนนี้กลับมาบอกว่าน้องทิ้งก่อนมันใช่หรอ ลองคิดดีๆสิ
โก้บอกทุกอย่าง แน่ใจนะว่าทุกอย่าง แต่เหมือนโก้ยังบอกไม่หมด
ไม่สามารถทำให้น้องเชื่อได้มันเพราะอะไร เพราะโก้ไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึก
ถ้าโก้อยากได้น้องคืนก็ต้องอย่าหนีอีก คราวนี้จะต้องเดินหน้าแล้วไปบอกน้องตรงๆ
แสดงความรู้สึกออกมาซะมั้ง เฮ้อ!!!
-
สงสารโก้นะ จุดนี้...
-
*คหสต.ของเราอาจจะรุนแรงไปหน่อย FCเนมกรุณามองข้ามไปจ้า
โกรธเนม
เหมือนเนมไม่เคยปรับตัวเข้าหาโก้เลย เมื่อก่อนเป็นเด็กยังไง ตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนั้น งี่เง่า เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล
ในขณะที่โก้ค่อยๆปรับตัว แต่เนมกลับยืนอยู่กับที่ เรียกร้อง รอที่จะเป็นผู้รับ โดยใช้เรื่องปมในอดีตเป็นข้ออ้าง
เนมบอกว่าโก้ทิ้งเนมก่อน แต่อย่าลืมว่าใครเป็นคนที่ไม่รักษาสัญญา
เนมพูดเหมือนโก้ผิดที่รักเพื่อน แล้วตัวเองไม่ผิดหรอที่มีอะไรกับเพื่อน?
:เฮ้อ:
ถ้าเนมมั่นใจในตัวเองและเชื่อใจโก้ซักนิด เลิกเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเจ คงจะดีกว่านี้
จริงๆอยากจะบรรยายอะไรให้มากกว่านี้อ่า แต่มันบอกไม่ถูก ความรู้สึกมันอึดอัด อึดอัดมากๆเลยอะ
เราเคยมีความหลังแบบเนม ละอาจจะเจอมาร้ายแรงกว่าเนมด้วยซ้ำ แต่มันทำให้เราเข็มแข็งนะ
แทนที่จะเก็บมาเป็นปม สู้เก็บมาเป็นแรงผลักดันให้เราเข้มแข็งซะยังจะดีกว่า
อดีต มันก็เป็นได้แค่ อดีต...
*อ่านคอมเม้นท์ตัวเองแล้วงงเองจ้า 555555555555
เป็นกำลังใจให้คุณจีนะคะ
:L2:
-
เนมความคิดยังเด็กเกินไป..จนดูเหมือนจะเอาแต่ใจตัวเองระแวงเรื่องโก้กับเจ
ไม่สิ้นสุด..ทั้งๆที่ตัวเนมเองก็ทำตัวไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่เรื่องคีย์กับฟิว
ดีแล้วที่โก้พูดเรื่องนี้ขึ้นมาเนมจะได้รู้ตัวซักที..
-
ลงท้ายอย่างนี้...กูว่ามีดราม่าชัวร์
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสส
:z3:
-
เข้าใจเนมนะ แต่ถ้าเป็นเราคงเลือกเดินออกมาเพราะรู้ว่าไม่มีทางเปลี่ยนโก้ได้
ปล ไม่ไช่แฟนคลับเจ เลยเข้าข้างเนมนิดนึง
-
บอกตรงๆว่าอ่านตอนนี้แล้วเคืองเนมมากๆ
เนมทำนิสัยไม่น่ารักเลยจริงๆ
เคยพยายามจะเข้าข้างเนมหลายครั้งแล้วนะ
แต่เจอเนมทำนิสัยแบบนี้ก็คงสงสารเนมไม่ไหวแล้วหล่ะ
ปล. เนมบังอาจเรียกจิกเจว่า 'มัน' ด้วยว่ะ
ระวังแม่ยกเจดีๆด้วยนะเนม
-
เราเข้าใจความงี่เง่าของเนมนะ อะไรที่มันฝังใจ ยังไงมันก็ลืมยาก
-
ไม่ค่อยชอบ :angry2:เนมนิสัยเด็กๆชอบพี่โก้อะทีพูดพี่ไม่เคยนอนกับเจเหมือนเนมกับคีย์
-
เนมจะรู้ไหมเนี่ยว่าโก้ยอมลงมากขนาดไหน
เนมยังเด็กก้เข้าใจ แต่เหมือนเนมจะไม่พยายามเข้าใจโก้เลย
ทำให้ต้องเลือกตลอด ทำให้ลำบากใจตลอด จะรู้บ้างไหมเนี่ย
ปล.หายเปื่อยเร็วๆๆนะคะคุณจี
-
เนมจะรู้มั้ยว่า ถึงพี่โก้จะรักเจมากแค่ไหน สุดท้ายพี่โก้ก็เลือกที่จะปล่อยมือเจเพื่อเนมตลอด
ได้แต่ปลอบตัวเองว่าเนมยังเด็ก แต่ความเป็นเด็กของเนมก็...ทำให้สงสารพี่โก้มากๆ
พี่โก้อาจไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุด แต่พี่โก้เป็นผู้ชายคนหนึ่งนี่น่าเชื่อใจ
หวังว่าวันนึงเนมจะมองเห็น จะโตพอที่จะรัก
พี่โก้แลกรักแล้ว เนมหล่ะ พร้อมจะแลกแล้วหรือยัง????
ต่อไปนี่คือรอซดน้ำมาม่าชิปะคะพี่จี :z13:
เห้ออออ เนมหนอเนมมมมม เปิดตาเปิดใจมั่งเห๊ออออ
ปล.แอบเห็นประเด็นหมอกอ่ะ พี่โก้เคยทำอะไรตี๋แบบหมอก เฮ้ยยยย เราคิดนะเราคิด :z3:
ปล.ฝากถึงน้องหมอกค่ะ น้องหมอกไม่มีสิทธิ์คิดว่าพี่เอ็กซ์นะคะ ในเมื่อตัวเองทำเอง เชอะๆๆ พี่เอ็กซ์ไม่ลืม ฉันก็ไม่ลืมหย่ะ อย่าแม้แต่คิด :z2:
-
เนมอ่ะ เวลาอยู่กับพี่โก้ทำไมชอบคุยกับคนอื่นนะ ยิ่งกับฟิวเนี่ยะขอเลย
ถูกอย่างโก้ว่า เนมน่าระแวงกว่าพี่โก้อีก เจอฟิวกับคีย์ทุกวันแล้วยังจะโทรคุยกันอีก เนมอ่ะแหละไม่น่าไว้ใจ :เฮ้อ:
แอบสะใจโก้เรียกไอ้คีย์ไอ้ฟิว o13
บางทีเนมน่าจะเชื่อพี่โก้บ้างนะ คนรักกันมันจะอยู่กันได้ด้วยคำว่าเชื่อใจเนี่ยะแหละ
อย่ามาม่าเลยนะคะ :กอด1:
-
พี่โก้เลือกไปหาเนมเพราะกลัวเป็นเหมือนอดีตใช่ไหม
เพราะเนมยังเด็กยังมีอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลงมากกว่าผู้ใหญ่
ถ้าปล่อยไปคงไม่พ้นเลิกกันแน่นอน แต่อยากให้โก้สมหวังซะที
รักษาความรักครั้งนี้ไว้น้าา :monkeysad:
-
ต่างคนก็ต่างระเเวง แต่งานนี้เราเข้าข้างน้องเนม
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
น่าเห็นใจโก้ และน่าสงสารเนม :เฮ้อ:
-
ทุกอย่างย่อมมีหนทางออกเสมอ ไม่ว่าโก้หรือว่าเนม
หากคิดจะรักเราต้องไว้ใจกันทั้งสอง เอาใจเขามาใส่ใจเรา
เอาความรู้สึกเขามาใส่ความรู้สึกเรา เห็นใจเขาในยามยาก
เห็นเขามีความสุขในยามดี ยามร้ายขอให้คิดถึงเวลาที่สร้างด้วยกันมา
เท่านั้นความรักของคนทั้งสองจะต้องผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ :L1:
-
กระแสแรงมากตอนนี้ อารมณ์แรงกันทุกคน
นั่งอ่านคอมเม้นท์คนอื่นแล้ว ให้ความรู้สึกว่า
ฉันอยากมีเพื่อนมาช่วยแชร์ความรู้สึกตรงๆ แบบนี้บ้างจังTT
ตอนนี้ เอาใจช่วยคุณจีนะคะ และขอบอกว่าเราสามารถรับความกดดัน และบีบคั้นได้อีก
จะมาม่ารสไหน ก็จัดมาเรยยยยย
-
คือเรื่องทั้งหมด เพราะน้องเนมไม่เชื่อใจพี่โก้ช่ะ
แล้วพี่โก้ก็เป็นโรคไม่อยากพูดอะไรไปมากกว่านี้ ?
ดราม่ากันเข้าไป ฮืออออ
เอาจริงๆ สงสารพี่โก้นะ ถึงจะเข้าใจเนมก็เหอะ คนโดดนทิ้งก่อนมันเจ็บอยู่แล้วล่ะ
เนมมีใครอีกคนเข้ามา น้องเนม เป็นเจ ที่หวั่นไหวไปกับหมอก
เป็นน้องเจภาคเลยเถิดชัดๆ ,, พี่โก้ด่าถูกแล้วเหอะ ...
เจ ดีตรงที่คนอื่นให้อภัย ...แต่ของน้องเนม ถ้าพี่โก้ไม่เอาก็จบป้ะวะ
ถ้าคิดว่าจะมีความสุข กับเพื่อน อยู่กับคีย์ กับฟิวส์ ที่แค่ขอดูแล ขอโทรหา ก็มีไปเหอะ เพลีย
กรี๊ดดดดดด พี่โก้เท่มาก ,, อยากรู้เรื่องตี๋กับพี่กฤษณ์เลย
><
-
ปัญหามันอยู่ที่ตัวโก้มากกว่า ลองย้อนไปที่เรื่องของเจ เจไม่ใช่คนที่เปราะบาง เป็นคนที่เข้มแข็งด้วยซ้ำ แต่เพราะโก้รักเจมากจึงให้ความสำคัญกับเจมาก คิดเหมือนหลายคนถ้าเจเล่นด้วยกับโก้คงไม่เป็นเพื่อนกันจนถึงทุกวันนี้หรอก แต่เจไม่เคยคิดเกินเลยทำให้โก้ต้องตีกรอบความสำคัญเป็นแค่เพื่อน หากไม่อยากเสียคนรักไปก็ต้องเป็นแค่เพื่อน
คนที่มั่นคงคือเนม ที่เนมมีไรกะคีย์ เพราะโก้เลือกเจต่างหาก มันจะมีประโยชน์อะไรเมื่อใจแฟนเราอยู่กับคนอื่น เนมเลือกที่จะปล่อยโก้ แม้โก้จะกลับมาแต่มันก็ช้า เนมตัดสินใจให้โอกาสคนอื่นไปแล้ว ก็คีย์รอเสียบอยู่นิก็เสร็จมัน ประเด็นคีย์กับฟิวส์เนมไม่เด็ดขาดจริงๆ แต่เนมก็ยังรักโก้เสมอ ไม่เคยนอกใจ แต่ตอนต่อไปไม่แน่
คนที่เคยทำให้เนมเป็นตัวแทนก็คือโก้ คนที่เคยหลอกใช้เนมก็คือโก้ คนที่เคยลังเลใจก็คือโก้ คนเคยมีสองใจก็คือโก้ คนที่ผลักให้เนมผูกพันกับคีย์จนตัดไม่ขาดก็คือความลังเลใจของโก้ ถือเป็นกรรมจากการกระทำของโก้ก็แล้วกันที่เนมงี่เง่า
ตอนต่อไปคงต้องลุ้นว่าเนมจะงี่เง่าจนถึงขีดสุดจนทำให้เรื่องซ้ำรอยเดิม และเลวร้ายกว่าเดิมรึป่าว แล้วคนสมองขั้นเทพอย่างโก้จะใช้วิธีไหนแก้ปัญหาความรักต้องลุ้นกัน :เฮ้อ:
-
...มันเป็นความจำของเด็กคนนึง ที่เจอเหตุการณ์ และความคิด แบบ..ตัวเองสำคัญน้อยกว่าคนอื่นมาตลอดระยะเวลาที่คบกับพี่โก้
...ระยะเวลาที่ยาวนาน มันทำให้ฝักรากลึก เพราะเหตุการณ์นั้นมันต่อเนื่องมาจากอดีตถึงปัจจุบัน ถ้าเนมไม่มีปฎิกริยาอะไระเหตุการนี้มันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง
...เพราะปฎิกริยาของเนมละมั้ง เหตุการณ์ในปัจจุบันของพี่โก้กำลังจะเปลี่ยน แต่ไม่รู้ว่าจะประสานแก้วที่มันร้าวจนจะแตกแล้วได้หรือเปล่า
...วัย และความคิดที่ต่างกันก็สำคัญพอๆๆกับ การกระทำ และ คำพูด เหนื่อยหน่อยนะพี่โก้ ปมของเนมมันลึก แต่ความรักความเอาใจใส่น่าจะคลายปมของเนมลงมาได้บ้าง ..มั้ง :เฮ้อ:
-
ไม่ไหว วันนี้ไม่มีอะไรอ่าน วกกลับมาอ่านให้จี๊ดในใจจนต้องกลับมาเม้นท์ต่อจากหน้า 244
เพราะเมื่อกี้มีคนเปิดเพลงนี้ให้ฟังระหว่างทำงานพอดี
เธอรักเขาหรือเธอสงสาร เธอรักฉันและยื้อกันไป
เธอทิ้งเขาไม่ลงใช่ไหม หรือต้องใช้เวลา
เธอรักเขาหรือเธอรักฉัน ปล่อยให้มันยังค้างยังคา
นานแค่ไหนที่ทนกันมา และต้องทนกันไป
ถ้าใจเธอมีสองใจ ก็คงแบ่งไปเท่าๆกัน แต่มันคงมีสักวัน ที่เธอต้องเลือกใคร
ถ้าเธอจะมีหัวใจให้ใครสักคน แค่เพียงคนเดียวได้ไหม........เมื่อมีแค่หนึ่งใจ ก็รักใครไปซักคน
แม่งจี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ก็รู้ว่าโก้ก็คงจะรักเนม(มั้ง?) แต่โก้ยังฝังใจลึกสุดๆกับเจป่ะล่ะ
เพราะฉะนั้น.....เมื่อมีแค่หนึ่งใจ ก็รักใครไปซักคน
โอ๊ยยยยยย เนมหรือโก้ใครจะใจสลายก่อนเค้าไม่รู้
เค้ารู้แค่ว่าเค้าเครียดกับมาม่าห่อนี้จนหัวจะระเบิดแว้ววววววววว :sad2: o9 :sad5:
:เฮ้อ:
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ปล.พี่จีอย่าเพิ่งเบื่อหรือรำคาญผู้หญิงคนนี้เลยนะ มันเพ้อมากอ่ะ เครียดอ่ะ งอนพี่โก้
ดีใจที่มีคนคิดเหมือนกันบ้าง นึกว่าจะโดนถล่มเพราะจากเม้นตัวเอง ว่าโก้ไปเยอะ....
แต่ถึงจะต้องโดนรุมสกรัมยังไง เค้าก็ยังยืนยันเม้นเดิม กรี๊ดดดดดด :o12: :m17: :o11:
ปลล.ไม่ได้เป็นแฟนคลับใครเฉพาะเจอะจง เป็นแฟนคลับพี่จี //วิ่งหนี
-
ทิ้งท้ายไว้แบบนี้ สรุปว่าจะเลิกกันอีกรึเปล่า หรือเนมมีกิ๊กใหม่ประชด
-
อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาไหลพราก ~ T-T สงสารเนมอ่ะ ยิ่งอ่านจากมุมพี่โก้ยิ่งโคดสงสารเนมเลย ดูเนมผิ๊ดดด ผิด
ทั้งที่มันเป็นความผิดของพี่โก้ชัดๆ ทำเด็กมันมีปมแล้วยังจะหวังให้เนมเข้าใจอีก
แต่เนมก็ผิดนะ ที่ไม่กล้าเผชิญหน้าอ่ะ
ที่พี่โก้พูดว่า"ทำไมเนมต้องหนีแล้วลากพี่ไปด้วย" เออ สงสัยเหมือนกัน ทำไมเนมไม่ไปพร้อมโก้ไปเลยอ่ะ
ไปดูให้เห็นกับตาสิเผื่อจะเข้าใจอะไรมากขึ้น เหมือนเนมก็ไม่อยากยอมรับความจริงด้วยป่ะ คือทำไมอ่ะ กลัวแพ้หรอ
ส่วนพี่โก้อยากให้เนมเข้าใจตัวเอง แต่ถึงจะพูดไปขนาดนั้นแล้ว..แต่เป็นเราก็ไม่เชื่อหรอก แค่พูดใครก็พูดได้
แต่การกระทำก็เห็นๆกันอยู่ว่าที่ผ่านมาโก้ให้ความสำคัญกับเจขนาดไหน ถึงจะไม่มีอะไรกัน แต่รักก็คือรักอ่ะ
(เหมือนจะเม้นประโยคแบบนี้มาหลายครั้งละ ฮ่าๆ)
ก็สงสารพี่โก้เหมือนกันนะ คนเราไม่ได้เปลี่ยนกันได้ง่ายๆ แล้วถ้าถึงขั้นต้องเปลี่ยนตัวเองเนี่ย ก็อย่าคบกันเลยดีกว่า
ปล.ถ้าเนมลองตัดใจบอกเลิกพี่โก้ อะไรๆมันจะดีขึ้นมั้ยนะ = =ll ปล่อยโก้ไปตามหาคนที่เข้าใจตัวเองมากกว่านี้เถอะ
ปลล.เนมเหมือนเป็นด้านมืดของเราเลยอ่ะ เราอยากทำแบบเนมนะ แต่ไม่กล้ากลัวโดนเกลียดเลยเก็บกดจนทุกวันนี้ = =
-
ไม่ใช่ว่า โก้กลับไปแล้วเห็นเนมอยู่กะคีย์ หรือไม่ก็ฟิวส์หรอกนะ ไม่งั้น คงกลับไปเป็นเหมือนเดิมแหง :monkeysad: :sad11:
ต่างคนก็ต่างความคิด ต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง ไม่มีใครผิดใครถูก
ตอนนี้น่าจะเป็นผลมาจากอดีตที่มันฝังรากลึกในใจของเนม ที่โก้ให้ความสำคัญกับเจมากกว่าตัวเองเสมอ
แต่ก็ไม่ใช่ความผิดโก้ เพราะตอนนี้โก้ก็ให้ความสำคัญกับเนมที่สุด เพียงแต่โก้มันเป็นประเภท ไม่ยอมพูด แล้วก็แสดงออกเท่าที่ตัวเองคิดว่ามันพอแล้ว แต่สำหรับเนม มันไม่พอไง
สรุปคือ เข้าใจโก้ และเข้าใจเนม :n1:
-
เราก้อคิด ถ้าเจเล่นด้วยกะโก้ มีหรือโก้จะกลับมาหาเนม
แต่เพราะเจ ขีดแค่เพื่อน และโก้เลยจากจุดนั้นไม่ได้
โก้เลยหยุดแค่นี้ และยังรักษาสัญญาได้
โก้จริง ๆ คือคนอกหักในรักแรก และมองเนมเป็นพิมพ์ของเจรึป่าว
เราว่าเนมพร้อมรักษาสัญญา ถ้าไม่โดนทำร้ายใจกันมาก่อน
ตลอดเวลาโก้ยังรักเจ ไม่ว่าตอนไหน แม้แต่ตอนนี้
กับเนมตลอดเวลา โก้อยุ่ตำแหน่งไหน ก็ยังอยุ่ที่เดิม
โก้ทำให้เนมเลือกคีย์เอง กลับมาหลังจากหายไป 2 อาทิตย์
จะเลิก จะรักก็ไม่บอก เสียใจก้อไม่แปลก แล้วมีคีย์ปลอบใจ
ตอนนั่นเหมือนคนจะจมน้ำ ต่อให้ไม้ผุๆ ลอยอยู่ยังต้องเกาะไว้เลย
เวิ้นไปขอโทษด้วยนะ แต่มันอึดอัดอ่ะ
-
คู่นี้มันส์จริงๆๆๆ ให้ลุ้นตลอดว่าจะเชื่อใจกันได้เมื่อไร
ชอบทุกการกระทำของโก้และเนม ต่างฝ่ายต่างมีเหตุและผลของตัวเอง
สนุกจริงๆๆๆ o13
-
แบบว่า เห็นตอนนี้แล้วรำคาญเนมอ่ะ
หรือว่าเป็นเพราะได้ยินความคิดเห็นของโก้ด้วย
อีกอย่าง มาฟังๆไป โก้น่าสงสารนะ
ดูสิ่งที่เนมทำในอดีต ประวัติไม่ใช่น้อยๆ
เด็กกว่านี่เนอะ ไปง้อเขาก็ดีอ่ะ
เจคงเข้าใจแหละ
-
ตกลงจะไปกันรอดไหม 2 คนนี่เนี่ย อ่านแล้วเหนื่อยแทน
-
เราว่าทั้งโก้ และ เนม เอาตัวเองเป็นที่ตั้งมากเกินไป นิสัยแบบนี้ยากที่จะคบกับใครเป็นแฟน หรือคนรัก
-
เข้าใจเนมนะ แต่เนมก็น่าจะพยายามเข้าใจโก้ หรือคนอื่นๆบ้าง คนเราไม่ผิดหรอก ที่อยากได้รับความสำคัญจากคนที่รัก แต่บางทีมันก็ต้องดูด้วยนะ ว่า จริงๆแล้วอ่ะ เขาหรือเราที่ไม่ได้ให้น่ะ อยากให้เนมโตกว่านี้ คิดให้ได้มากกว่านี้ และหยุดใจดีกับไอ้ฟิวส์เถอะ
-
เนมน่ะ คิดมากไป
-
ไม่รู้จะสงสารใครดี เยอะทั้งคู่
-
กรรมของคนที่ยังไม่ได้ อ่านระเบียงรัก ....
ไม่รุ้ว่าตอนนั้นโก้รู้สึกหรือคิดยังไง
แต่ตอนนี้ ... ความคิดเนมยังเด็กจริงๆ
ถ้าเทียบกับโก้ :เฮ้อ:
เเต่สุดท้ายก็โก้ยอมกลับไปหาเนม(ใจจริงไม่อยากให้กลับไปหาเลย)
อยากให้โก้ไปหา เจสะเลยอยากเห็นด้วยว่าเนมจะโวยวายยังไง(ทำไมตูไม่สงสารน้องมันเลยวะ)
เง้ยยยยยยยยย ชอบนิสัยโก้ เย็นชาจนน่าขัดใจ (ตกลงยังไง?)
รู้สึกอยากเสพดราม่าเต็มขั้นละเนี้ย
-
ดูเหมือนว่าคนอ่านเรื่องนี้จะเป็นแฟนคลับเจมาก่อน
เลยรู้สึกเป็นเดือดเป็นแค้นกับการกระทำของเนม
แต่อยากให้ทุกคนลองเอาใจเขามาใส่ใจเราดูบ้าง
ถ้าคุณเป็นเนม แล้วแฟนของเราไปคอยดูแลเอาใจใส่ 'คนอื่น'
มากกว่าความรู้สึกของเราเอง เราจะรู้สึกยังไง
ทุกคนย่อมต้องการความมั่นใจว่าแฟนของเราจะใส่ใจเรามากที่สุด
แต่ในเมื่อโก้ทำให้เนมไม่ได้ เนมก็ย่อมต้องหวั่นไหว
ไม่มั่นใจในความรักของคนทั้งคู่
สรุปสั้นๆ ว่า 'เยอะ' กันทั้งคู่นั่นแหละ
-
ต่างคนต่างความคิด เข้าใจไม่ตรงกันสักเรื่อง เนมก้เอาแต่ใจเกินไป ถ้าตั้งใจมองดีๆจะรุ้ว่าพี่โก้เค้ายอมเนมมากแล้ว เค้ารรุ้ทุุกเรื่อง แต่เค้าไม่พูดเพราะเค้้าไว้ใจงัย เนมตักที่ไม่เข้าใจอะไรเลย ตัวเองยังมีคีย์ แล้วทำไมพี่โก้มีพี่เจไม่ได้
-
เข้าใจพี่โก้นะ เข้าใจมากๆ เหมือนเนมก็ยังไม่เข้าใจ เหมือนพี่โก้ก็พูดออกไปหมดแล้ว ทำไมเนมไม่เข้าใจ ทำไมเนอะ
แต่ในทางกลับกัน เนมก็กำลังติดกับสิ่งเดิมๆ
พารากราฟสุดท้ายเป็นอะไรที่บีบหัวใจมากนะ แต่เราว่า ต่างคนต่างเรียกร้องในสิ่งที่สวนทางกัน ไม่เข้าใจกัน ไม่เชื่อใจกัน มันร้ายแรงมากเลยเนอะ รัก คำเดียวไม่ได้จริงๆ
ติดใจกับคำว่า "คนที่รักน้อยกว่า........ก็คือ.....เนม" สุดๆ สำหรับเรา มันมองได้สองแง่ คือ ทำไมอ่ะ ทำไมต้องเปรียบเทียบว่าใครรักมากรักน้อย ทำไมไม่แค่รักกัน ทำไมต่างฝ่ายต่างคาดหวังว่าฝ่ายตรงข้ามต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้
กับอีกแง่คือ พี่โก้กับอารมณ์น้อยใจสุดๆ คือแบบ เนมไม่เข้าใจอะไรเลย ไม่เปิดใจ ไม่รับฟัง วนอยู่ที่เดิม ไม่มองอีกด้านบ้างเลย พี่โก้ก็แบบพูดออกไปหมดแล้วอ่ะ ทำไมเนมยังไม่เข้าใจ พอคิดแบบนี้เราสงสารพี่โก้มากกกกกก :กอด1:
รอวันอาทิตย์หน้า หวังว่ามันจะไม่ซ้ำรอยเดิมเมื่อหลายปีก่อน :เฮ้อ:
ให้คุณจี :L2: o13
-
เฮ้อออออออออออ เห็นใจทั้งสองฝ่าย มีอะไรไม่พูดกันออกไปตรงๆต่างฝ่ายต่างจมอยู่กับความรู้สึกตัวเอง เข้าใจพี่โก้นะเพราะก็ยอมเนมมากระดับหนึ่ง จากการกระทำ แต่มองอีกมุมเนมก็น่าเห็นใจยุ ลองเป็นแฟนเราแล้วเหมือนกับเห็นคนอื่นสำคัญกว่า จริงๆอาจจะไม่ใช่ แต่ในเมื่อเลือกที่จะไม่พูดอะไรออกไปแบบจริงๆจังๆก็คงลำบากทั้งคู่ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:z10:
-
ในฐานะที่เห็นทุกคนเม้นแรงตามอารมณ์ที่อินไปกับนิยาย เราขอด้วยคนนะ
บอกก่อนเลยว่าเราเข้าใจเนม เข้าใจทุกอย่าง คนที่เราไม่เข้าใจคือโก้ แต่โก้มักมีเหตผลมารองรับตัวเองโดยที่เราก็ยังทำใจยอมรับไม่ได้
โก้ดูโตเป็นผู้ใหญ่กว่า รู้ทุกอย่าง เก่งนัก รู้กระทั่งว่า"คนรัก"ต้องการอะไรแต่ไม่เคยหาวิธีที่จะอยู่ร่วมกันโดยมีความสุข
ทำไมหน่ะหรอ? โก้เองไม่พูดมันออกมา เนมดูมันไม่ออก ไอ้เรื่องที่ว่าเนมเคยมีอะไรกับคีย์ เนมมีคนนั้นคนนี้เข้ามาจีบ
โก้ก็ยังคงเก็บเรื่องนี้ทุกครั้งไว้ในใจ ทุกครั้งที่เถียงกัน ทะเลาะกัน โก้ก็จะงัดมันขึ้นมาพูดทุกครั้ง พูดทำไม พูดให้รู้สึกดี?
พูดให้รู้ว่าพี่ใจกว้างนะ ขนาดเนมไปนอนกับคนอื่นมาพี่ก็ยังรับได้? ช่างดีแสนดี ประเสริฐเลิศล้ำจริงวิธีคิด!
แล้วเนมก็ต้องทำใจยอมรับนะ เพื่อนคนนี้ เป็นเพื่อนที่พี่"รัก"มาก รักมากจนใครๆที่ไม่ได้โง่ก็ดูออกว่า"รัก"เกินเพื่อนทั่วๆไป
แม้ว่าจะขีดเส้นกันไว้ตลอดเวลา พยายามบอกตลอดเวลาว่าเจหน่ะ แค่"เพื่อน" และพี่ไม่ได้"นอน"กับเจ
แต่โก้คงลืมไปนะ ถ้าจะคิดแบบนั้น สิ่งที่เนมให้คีย์ไปคือตัว แต่สิ่งที่โก้ให้เจคือใจ
น้ำหนักมันคงเท่ากันหรอกนะ 2 สิ่งนี้ มันคงจะสำคัญมากที่อยากจะเป็นหนึ่งเดียวของคนรัก
หรือเพราะโก้เห็นว่าเนมนอนกับคนอื่นได้ โก้เลยยังจะแบกอีกคนไว้ในใจ? ไม่ว่าจะฐานะไหนก็ตามมันเหมาะสมหรอ?
ไม่รู้นะ อ่านมุมโก้ก็ยังมองว่าโก้ยังคงเห็นแก่ตัวในมุมของคนรัก ย้อนกลับไปนะ มีอะไรกันกี่ครั้งๆในครั้งแรกๆโก้มักจะหายหัวไป
ไปไหนกันนะ? หึๆ ....ไปอยู่กับเจ ไม่รู้นะครับ พอดีว่าลองเอาตัวเองไปแทนค่าว่าอยู่ในจุดของตัวละครทั้งสอง
แล้วตอนที่เราลองเป็นเนม โคตรทรมานอ่ะ ที่ตื่นมาแล้วคนที่เรา"ยอม"ยกทั้งกายและใจให้เลือก"คนอื่น"ตลอดเวลา
คนรักมักจะเป็นสิ่งที่ถูกจัดไว้ลำดับถัดไปเสมอมา...โก้เห็นแก่ตัวไปนะ
แล้วถ้ามันจะเกิดเหตการณ์เดิมซ้ำอีก ออกตัวบอกก่อนเลยว่ามองว่าเนมอาจจะผิดนะ แต่เราเข้าใจ
โก้คงมองว่าเวลามันไม่นาน...คราวที่แล้ว 2 อาทิตย์ที่"ทิ้ง"ไป โก้ใช้คำว่า"แค่"
โก้ก็คงไม่เคยเข้าใจว่าเวลาเราเจ็บปวด ช่วงเวลาเหล่านั้น แม้เพียงวินาทีเดียวมันก็ทรมานมาก...โก้ไม่เคยเข้าใจ
สุดท้าย อยากบอกทุกท่านที่อ่านความเห็นนี้ว่า ด้วยความที่ผมอ่านนิยายแล้วจะอินมากมายเสมอๆ
ตอนนี้ก็เช่นกันครับ นอยด์แดร๊ก แล้วก็ต้องออกตัวว่าไม่ใช่ผมไม่ชอบหรือเกลียดเจเลยนะ ผมโทษโก้คนเดียว
เพราะโก้ไม่เคยทำอะไรให้ชัดเจน อ่อ แล้วจะบอกว่ารักพี่เอ็กซ์ พี่เค้าน่าจะเข้าใจเนมมากกว่าโก้ เพราะเค้าก็เคยโดน
:เฮ้อ: จะโดนเกลียดมั๊ยนะ?
-
เหมือนอะไรจะระเบิดซักอย่าง
รอตอนต่อไป...คนแต่งสู้สู้ เอาใจช่วยค่ะ
-
โก้ทำเหมือนอดีตที่ผ่านมาอีกแล้ว ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเดิม
เหมือนตอนวันเกิดเนมไม่มีผิด แล้วอย่างนี้น้องจะเชื่อใจพี่ได้ยังไง
น้องมีป่มกับเจขนาดนี้ ทำไมไม่ปรับความเข้าใจกันดีๆ ค่อยๆพูดให้น้องเข้าใจ
ที่เนมไม่รักษาสัญญา ก็เพราะโก้ยังทำให้น้องเชื่อใจไม่ได้ แล้วเนมก็ไม่เคยเชื่อใจ
เนมกลัวจะเป็นเหมือนงานวันเกิดครั้งอดีต แล้วที่เนมกลัวก็มาถึง เข้าใจโก้เหมือนกัน
เจก็สำคัญ เนมก็สำคัญ ไม่ใช่เนมรักโก้น้อยไปอย่างที่โก้คิด เนมรักโก้จนกลัวการสูญเสีย
กลัวว่าโก้จะเห็นเจสำคัญกว่า ทำไมไม่เข้าใจน้องจุดนี้บ้าง ค่อยๆเสี้ยมน้องที่ละนิด เดี๋ยวน้องเข้าใจ
มันต้องใช่เวลา น้องรอพี่โก้มานานมากน่ะโก้ ถึงน้องจะไม่รักษาสัญญา แต่น้องก็รักโก้มากๆ ถึงน้องจะมีคีย์
แต่ก็ต้องเปลี่ยนความสัมพันธ์ เพราะเนมไม่ได้รักคีย์มากความเป็นเพื่อน และไม่สามารถลืมโก้ได้ เพราะโก้เป็นคนแรกของเนม เป็นทุกๆ อย่างของเนม
ปล. อยากรู้เรื่องของตี๋อ่ะ ทำไมโก้จะทำให้ตี๋เลิกกับแฟนอ่ะ หรือว่าโก้รักตี๋มากกว่าเพื่อน งุงงิงๆๆ
-
ในฐานะที่เห็นทุกคนเม้นแรงตามอารมณ์ที่อินไปกับนิยาย เราขอด้วยคนนะ
บอกก่อนเลยว่าเราเข้าใจเนม เข้าใจทุกอย่าง คนที่เราไม่เข้าใจคือโก้ แต่โก้มักมีเหตผลมารองรับตัวเองโดยที่เราก็ยังทำใจยอมรับไม่ได้
โก้ดูโตเป็นผู้ใหญ่กว่า รู้ทุกอย่าง เก่งนัก รู้กระทั่งว่า"คนรัก"ต้องการอะไรแต่ไม่เคยหาวิธีที่จะอยู่ร่วมกันโดยมีความสุข
ทำไมหน่ะหรอ? โก้เองไม่พูดมันออกมา เนมดูมันไม่ออก ไอ้เรื่องที่ว่าเนมเคยมีอะไรกับคีย์ เนมมีคนนั้นคนนี้เข้ามาจีบ
โก้ก็ยังคงเก็บเรื่องนี้ทุกครั้งไว้ในใจ ทุกครั้งที่เถียงกัน ทะเลาะกัน โก้ก็จะงัดมันขึ้นมาพูดทุกครั้ง พูดทำไม พูดให้รู้สึกดี?
พูดให้รู้ว่าพี่ใจกว้างนะ ขนาดเนมไปนอนกับคนอื่นมาพี่ก็ยังรับได้? ช่างดีแสนดี ประเสริฐเลิศล้ำจริงวิธีคิด!
แล้วเนมก็ต้องทำใจยอมรับนะ เพื่อนคนนี้ เป็นเพื่อนที่พี่"รัก"มาก รักมากจนใครๆที่ไม่ได้โง่ก็ดูออกว่า"รัก"เกินเพื่อนทั่วๆไป
แม้ว่าจะขีดเส้นกันไว้ตลอดเวลา พยายามบอกตลอดเวลาว่าเจหน่ะ แค่"เพื่อน" และพี่ไม่ได้"นอน"กับเจ
แต่โก้คงลืมไปนะ ถ้าจะคิดแบบนั้น สิ่งที่เนมให้คีย์ไปคือตัว แต่สิ่งที่โก้ให้เจคือใจ
น้ำหนักมันคงเท่ากันหรอกนะ 2 สิ่งนี้ มันคงจะสำคัญมากที่อยากจะเป็นหนึ่งเดียวของคนรัก
หรือเพราะโก้เห็นว่าเนมนอนกับคนอื่นได้ โก้เลยยังจะแบกอีกคนไว้ในใจ? ไม่ว่าจะฐานะไหนก็ตามมันเหมาะสมหรอ?
ไม่รู้นะ อ่านมุมโก้ก็ยังมองว่าโก้ยังคงเห็นแก่ตัวในมุมของคนรัก ย้อนกลับไปนะ มีอะไรกันกี่ครั้งๆในครั้งแรกๆโก้มักจะหายหัวไป
ไปไหนกันนะ? หึๆ ....ไปอยู่กับเจ ไม่รู้นะครับ พอดีว่าลองเอาตัวเองไปแทนค่าว่าอยู่ในจุดของตัวละครทั้งสอง
แล้วตอนที่เราลองเป็นเนม โคตรทรมานอ่ะ ที่ตื่นมาแล้วคนที่เรา"ยอม"ยกทั้งกายและใจให้เลือก"คนอื่น"ตลอดเวลา
คนรักมักจะเป็นสิ่งที่ถูกจัดไว้ลำดับถัดไปเสมอมา...โก้เห็นแก่ตัวไปนะ
แล้วถ้ามันจะเกิดเหตการณ์เดิมซ้ำอีก ออกตัวบอกก่อนเลยว่ามองว่าเนมอาจจะผิดนะ แต่เราเข้าใจ
โก้คงมองว่าเวลามันไม่นาน...คราวที่แล้ว 2 อาทิตย์ที่"ทิ้ง"ไป โก้ใช้คำว่า"แค่"
โก้ก็คงไม่เคยเข้าใจว่าเวลาเราเจ็บปวด ช่วงเวลาเหล่านั้น แม้เพียงวินาทีเดียวมันก็ทรมานมาก...โก้ไม่เคยเข้าใจ
สุดท้าย อยากบอกทุกท่านที่อ่านความเห็นนี้ว่า ด้วยความที่ผมอ่านนิยายแล้วจะอินมากมายเสมอๆ
ตอนนี้ก็เช่นกันครับ นอยด์แดร๊ก แล้วก็ต้องออกตัวว่าไม่ใช่ผมไม่ชอบหรือเกลียดเจเลยนะ ผมโทษโก้คนเดียว
เพราะโก้ไม่เคยทำอะไรให้ชัดเจน อ่อ แล้วจะบอกว่ารักพี่เอ็กซ์ พี่เค้าน่าจะเข้าใจเนมมากกว่าโก้ เพราะเค้าก็เคยโดน
:เฮ้อ: จะโดนเกลียดมั๊ยนะ?
คือมันระเบิดอีกเเล้ว เพราะเราก็ไม่เข้าใจโก้เหมือนกัน
ความรู้สึกเเรกที่เกิดขึ้นของเรื่องนี้คือ...ทำไมแฟนเราเห็นคนอื่นสำคัญกว่าเรานะ
พออ่านมาเรื่อยๆก็เริ่มรู้สึกแย่มากๆจนระเบิด เราคิดว่าเป็นจุดพีค(สำหรับเราคนเดียวนะอาจมีอีกก็ได้...แต่รับไม่ไหวนะ ฮือ)
คือตอนที่โก้พูดว่าเนม....ว่าเนมนอนกับคีย์ได้ ตัวเองไม่เคยว่า....นี่ขนาดไม่เคยว่านะโก้
ได้ยินแล้วมันพูดไม่ออกเลยนะประโยคนี้อ่ะ มันเจ็บอ่ะ เหมือนโก้โยนความผิดทั้งหมดตั้งเเต่เเรกเริ่มมาให้เนมคนเดียวหมดเลย
ทั้งๆที่ทุกคนที่อ่านเรื่องนี้ตั้งเเต่เเรกก็รู้ ว่าคนที่ทิ้งเนมก่อนก็คือโก้ ถึงจะกลับมาหาเเล้วยังไงอ่ะ
ประเด็นไม่ใช่ว่า เฮ่ยยย สุดท้ายพี่โก้ก็กลับมาหาเนมนะ...มันอยู่ที่ เนมให้โก้เลือกตั้งเเต่เเรกเเล้วว่าเลือกเนมเถอะ
แต่สุดท้ายโก้ก็เลือกที่จะไปหาเจก่อน พอตัวเองรู็สึกเเย่ก็เดินกลับไปหาเนมง่ายๆโดยไม่คิดเลยว่า
ความเสียใจของเนมมันเริ่มตั้นตั้งเเต่วินาทีเเรกที่โก้เลือกคนอื่นไปแล้ว เหมือนแก้วที่มันร้าวอ่ะต่อให้เก็บกลับมาต่อมันก็ร้าวอยู่ดี
พอกลับมาเห็นเนมมีคนอื่น ก็มาว่าว่าเนมผิดสัญญา ทั้งๆที่มึงทิ้งกูไปแล้วเนี่ยนะ?
ใครกันแน่ที่ผิดสัญญาก่อน ใครกันแน่ที่ทิ้งกันก่อน....แล้วอย่างที่เคยเม้นท์ไปใน 2 อันก่อนคือ.....
ถ้าเจเล่นด้วย โก้จะนอนกับเจมั๊ย? ถามเเค่นี้ล่ะ ขอคำตอบจริงๆนะ อย่าเข้าข้างตัวเอง
แล้วอะไรที่คิดว่าโก้ปรับปรุงตัวเอง เรามีโอกาสได้อ่านใจยอดชายนายโก้นิ ก็เลยรู้(รึเปล่าวะ?)ว่าโก้คิดอะไร
แล้วเนมได้อ่านมั๊ย อย่าลืมนะโก้มันแค่คิด มันไม่ได้พูดออกมา มันก็ยังเป็นมันอยู่วันยังค่ำอ่ะ ไม่เปลี่ยนเลย...คือไม่พูด!!!!
พอเราคิดอย่างนี่ปุ๊ป เราเลยเอาตัวเองว่าเราไม่รู้เลยว่าแฟนเราคิดอะไร ก็เลยมองจากสิ่งที่แสดงออกล้วนๆ
เหมือนที่เจ้าตัวชอบบอกเสมอว่า...ไม่ชอบพูดนะ ให้ดูที่การกระทำเอาสิ
ก็นี่ไง.......ผลจากการกระทำเพียวๆของคุณน่ะ คุณโก้!!!
ใครบ้างไม่อยากเป็นคนสำคัญสำหรับคนที่เรารักที่สุด(คุณเองไม่อยากเป็นหรอ แล้วที่มาแขวะเนมนี่เพื่อ?)
ถ้าถามหาขอบเขต ขอบเขตอยู่ที่การไว้ใจใช่มั๊ย...........งั้นโก้ทำอะไรให้เนมไว้ใจได้บ้าง
ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้.....โก้ก็เลือกเจก่อนเสมอ เจสำคัญที่สุดสำหรับโก้เสมอมา
แล้วไหนอ่ะ.....ความไว้ใจ ความเข้าใจที่ให้กับเนม แล้วถ้าแฟนเราเป็นอย่างนี้
เป็นเราเราก็จะทำทุกอย่างนั้นแหล่ะ เพื่อให้คำตอบมาว่า
กูสำคัญสำหรับมึงบ้างมั๊ย เคยคิดถึงกูเป็นคนเเรกบ้างรึเปล่า?
ในเมื่อมึงตอบไม่ได้ ไม่ชัดเจน กูก็จะทำไปเรื่อยๆจนกว่าจะได้คำตอบทั้งหมด#ไม่ใช่ตัวเอง อินไปละขึ้นกูขึ้นมึง ขอโทษคับ
จะว่าไปโก้มันก็เเสดงออกชัดเจนเเล้วนะว่าใครที่ 1 แต่เพราะเนมไม่ยอมรับความจริงไง
เนมหลอกตัวเองว่า โก้เลือกเนมเป็นแฟนแล้ว หวังไว้ว่าคนเป็นแฟนต้องเห็นแฟนสำคัญกว่า...แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลย หึหึหึ
ดูๆไปตอนที่ไม่มีเรื่องเจมาเกี่ยวข้อง ก็ดูไปได้ดีนะ เนมเองก็เชื่อฟังโก้ทุกอย่าง อาจจะมีดื้อบ้างก็พอเป็นกระสัย
โก้เองก็ใช้ความที่มองอะไรทะลุปรุโปร่ง ก็มาช่วยให้ชีวิตคู่ดูจะราบรื่น
แต่รู้สึกว่าพอมีเรื่องเจมาสะกิดแผลในใจของทั้งคู่ปุ๊ป.......ก็นะ...มันเป็นแผลที่ยังไม่หายดีนะ
แค่สะกิดก็พร้อมจะเป็นแผลสดได้ตลอดเวลา........เคลียร์ตัวเองเหอะ คุยกันเหอะ
มันต้องคุยกันโก้ ตราบใดที่ยังเป็นมนุษย์ มันต้องคุยกัน ไม่งั้นเค้าไม่สร้างให้เราพูดได้หรอก
โอยยยย ยิ่งนานยิ่งรู้สึกว่าเครื่องร้อน จากเฉยๆกลายเป็นปรี๊ดเเล้วเนี่ย!!! กรี๊ดดดดดดด
สุดท้ายก็มาต่อ เม้นที่ 3 ขอโทษพี่จีนะที่เวิ่นเว้อ พี่จีอย่านอยด์นะ
เค้าไม่ได้ว่าพี่จี เค้ากำลังขึ้นกับตัวละครที่ชื่อโก้ตะหาก
พี่จีแต่งเก่ง ทำให้เราอินขนาดนี้ ปกติก็อินง่ายอยู่แล้ว พอมาเจอคนรู้จักใช้ประโยค ภาษาและเรียบเรียงเรื่องราว
ให้คนสนุกได้ ก็เลยมากไปนิสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
รักพี่จีและเป็นกำลังใจนะคะ :กอด1: :L2:
ปล.เหยื่อของเรื่องนี้ก็คือเจ......ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเค้าเล้ยยยยยยยยยยยยยยย
เเค่งอน?พี่เอ๊กซ์น้องก็เหนื่อยเเล้ว น่าสงสารน้องเจจริงๆ ไอ้คู่นี้ก็รีบๆเข้าใจกันซักทีซิวะ :m16:
น้องเจจะได้เลิกจาม?(เกี่ยว?)
-
เด็กมันมีปม รอพี่โก้ช่วยคลายอยู่
อยากรู้ตอนหน้าเนมจะว่าไง เพราะพี่โก้พูดออกมาชัดเจนทั้งเรื่องเจ คีย์ ฟิวส์
-
ท้องอืดเล็กน้อย
-
หวังว่าคงปรับความเข้าใจกันได้
-
โอ๊ยยย
พี่โก้กลับมาทำไมอ่ะ
มาง้อน้องหรือว่ามาบอกเลิกน้องเนี่ย
เข้าใจทั้งคู่นะ
เรื่องเจเหมือนปมในใจน้องเนม
แต่การจู้จี้ไม่ไว้ใจ งอแงแบบนี้ใครก็ทนไม่ไหว
งานนี้ใครจะง้อใครก่อนเนี่ย
-
โดยส่วนตัวแล้วเราสงสารพี่โก้แฮะ
ที่พี่โก้ไม่หึงเนมกับคีย์ก็เพราะเค้าเชื่อใจเนม เหมือนตอนที่บอกว่าวางเดิมพันเชื่อใจเนมมากกว่าเดิมอะไรสักอย่างนั้นแหละ
แล้วพอมาดูเนมระแวงเรื่องเจ อันนี้ก็เข้าใจว่าเป็นปม แต่บางทีเนมคงลืมอะไรหลายๆอย่างไปเลยทำให้เวลาพูดถึงเรื่องเจเลยขาดสติไปบ้าง เฮ้ออ
ส่วนเรื่องฟิวส์ มึงนี่มันหน้าด้านจริง อันนี้กรุยอมเลย :beat:
-
ในความคิดเนมผินอ่ะ เพราะเอาแต่ใจมากไป
แต่ก่อนเรารู้สึกว่าโก้แสดงออกน้อยไป ปากแข็งมากไป
แต่ปัจจุบันก็มากขึ้น แสดงออกชัดเจน แต่ก็ชัดเจนในแบบของโก้
ซึ่งเนมน่าจะรู้นะว่าโก้จริง ๆ นิสัยเป็นยังไง เพราะอยู่กันมาตั้งแต่เด็ก :เฮ้อ:
:pig4: คะ
-
การที่เนมไม่เชื่อใจ และ ระแวงโก้ เพราะมีปมจากอดีตและความปากหนักของโก้ บางครั้งการกระทำมันสื่อได้มากไม่เท่าคำพูดที่หนักแน่น
-
เข้าใจโก้และเห็นใจเนม แต่ไม่แน่ใจใครน่าสงสารกว่ากัน
-
:o12:
อาไรอ่ะ ขอแปะไว้ก่อนนะ
ช่วงนี้ตาอักเสบ :m15: อดอ่านเลย
-
จริงๆไม่มีคนผิดเลยนะ มีแค่คนที่เห็นต่าง คิดในมุมมองของตัวเอง แล้วไม่คุย ไอเรื่องเชื่อใจไม่เชื่อใจมันเป็นเรื่องที่เอาอะไรมาวัดไม่ได้ แล้วอย่างโก้ที่เคยรักเจมากที่หนึ่งอย่างนั้น โก้ก็เหมือนไม่อะไร แต่ในใจคิดเยอะ คิดว่าตอนโก้ระเบิดคงสาหัส
แต่กลัวเนมกลับไปหาคนอื่นเหมือนครั้งที่แล้วอีก
-
ถ้าจะบอกว่าเข้าใจโก้ สงสารโก้ ไม่สงสารเนม มีใครจะด่าเราไหมเนี่ย
เราว่าโก้หน้าจะระแวง น่าสงสารกว่าเนมยังไงไม่รู้
เหอะ อ่านแล้วบีบหัวใจ
-
พูดจิงๆนะ เริ่มแบบว่าไม่พอใจเนมแล้วอะ เนมไม่ตัดสินใจไรให้แน่นอน
เนมไม่ยอมทำไรให้เด็ดขาด ทำแบบนี้คนอ่านทรมานน๊า ~~~~
-
เพิ่งเริ่มอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกค่ะ
อยากจะบอกว่าหมั่นไส้น้องเนมมาตั้งแต่ตอนเปิดตัวละ ปกติอ่านแล้วจะเข้าข้างนายเอกตลอดนะ แต่เรื่องนี้ไม่ไหว เนมเรื่องเยอะจนเกินคำว่าน่ารักไปแล้ว ง้องแง้งใช้อารมณ์เป็นใหญ่ไม่เคยฟังคนอื่น เอาแต่ใจสุดๆด้วย(เราเกลียดคนประเภทนี้น่ะ เราเองก็เป็นลูกคนเดียวเอาแต่ใจพอประมาณ แต่ไม่เคยดื้อจนน่าตบขนาดนี้)
เราว่าเนมไม่มีเหตุผลและเด็กเกินไปน่ะ โตแต่ตัว อีคิวไม่พัฒนาตาม ถามว่าน่าสงสารไหม ก็น่าสงสารในบางเรื่อง แต่ทุกเรื่องถ้าน้องใช้เหตุผลมากกว่านี้มันก็ไม่ดราม่าขนาดนี้หรอก
ส่วนโก้ ตอนแรกก็หมั่นไส้ตอนที่ยังไม่รู้ความจริง แต่ก็น้อยกว่าเนม อาจจะเป็นเพราะเราเดานิสัยโก้ถูกตั้งแต่อ่านตอนแรกแล้วก็ได้ ถึงตอนนี้เราสงสารโก้ที่ต้องทนกับหลายๆเรื่อง แต่ขณะเดียวกันก็ไม่ชอบที่โก้เงียบจนเกินไปเหมือนกัน
เฮ้อ คู่นี้มันจะไปรอดไหมนิ เราจะได้หมั่นไส้กับความเงีบของโก้ต่อไป หรือจะได้ตบเกรียนอิน้องเนมก่อนกันนะ?
-
ไม่รู้ว่าใครจะว่าอย่างไง
แต่ เข้าข้างเนม
คนมันระแวง เคยเจ็บมาก่อน
ถ้าไม่ได้ความแน่นอน และแน่ชัดเพื่อยืนยันให้มั่นคงกว่าเดิม
ใจมันก็ไม่เลิกระแวง
หวังว่าพี่โก้ จะทำให้เนมมั่นใจยิ่งขึ้นกว่านี้
เพื่อน กับ แฟน มันเลือกยาก คนอ่านเข้าใจ
แต่ในมุมของคนอ่านนี้ อยากให้เนมเป็นที่หนึ่งเสมอ
เศร้า
ไม่อยากให้ทะเลาะกันเลย :เฮ้อ:
-
o13 อ่านนิยายเรื่องนี้ นอกจากคุณจีจะแต่งได้สนุกสุดยอดแล้ว
อ่านเม้นท์ของแต่ละคน ฮ่าฮ่า สนุกไม่แพ้กันรุย
งั้น..เอามั่ง เม้นท์อีกสักรอบจะเป็นไรไปเน๊าะ อิอิ
ใครก็ได้ ช่วยฉันที มีฝุ่นผง
เหมาะเจาะจง ลมพัดมา เข้าตาฉัน
มันเจ็บจี๊ด ซี๊ดปวดแสบ แปล๊บทั้งวัน
อยากเขี่ยออก โปรดช่วยฉัน มันรำคาญ
ผงเข้าตา ต้องหาทาง ให้คนช่วย
ถ้าไม่ซวย คงช่วยได้ ใจสงสาร
เพราะเขี่ยเอง มองไม่เห็น เป็นอยู่นาน
โปรดเจือจาน ขานรับด้วย ช่วยเอาบุญ
พี่โก้เห็น เช่นนิสัย ใจเนมอยู่
พี่โก้รู้ อยู่แก่ใจ ไม่หนับหนุน
พี่โก้อ้าง ต้องว่างก่อน ถึงเจือจุน
แต่อีกคน หัวซุกซุน ลุ้นต้องไป
ถ้าเนมถาม ความเห็นใจ ไม่ซุกซ่อน
แต่พี่โก้ บอกคิดก่อน จะได้ไหม
เค้าอีกคน ไม่ได้ถาม ความอะไร
พี่โก้กลับ ไม่ยั้งใจ ไปหาเลย
..อีกหนึ่งเม้นท์ หุหุ..
:กอด1: คุณจี เล้าจะแตกแล้ว ตอนหน้าช่วยลงให้อ่านเร็วหน่อยก็จะดี จุ๊บๆ
-
:z6: :beat: คนแต่ง
-
ความเห็นส่วนตัว คิดว่าโก้ไม่ชัดเจนเอง
จริงอยู่ที่โก้จะรักเจมาก เพราะผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย เป็นเพื่อนที่มากกว่าเพื่อน
เชื่อได้เลยว่า ถ้าเจยังไม่มีพี่เอ๊กซ์ โก้ก็คงไม่มีวันเลือกเนม ต่อให้รักเนมมากแค่ไหน
แต่เพื่อนอย่างเจก็ต้องมาก่อนอยู่ดี
แต่ ณ เวลานี้ เจก็มีเอ๊กซ์อยู่แล้ว โก้ก็น่าจะทำเพื่อตัวเองและคนที่รักบ้าง
ในเมื่อเลือกเนมแล้วก็น่าจะให้ความสำคัญกับเนมมากกว่า แต่ไม่ได้หมายความว่า
ความสำคัญของเจจะลดลง แต่สถานะที่มันชัดเจน มันก็สมควรเป็นอย่างนั้น
ประกอบกับเอ๊กซ์ก็ดูแลเจดีอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องเป็นห่วงอะไรมาก
เหตุผลมันก็น่าจะมากพอที่เจจะเข้าใจ ระหว่างเพื่อนกับแฟน ถ้าให้เลือกมันก็คงทำได้ยาก
แต่มันก็ไม่ใช่ว่าเลือกไม่ได้ ถูกแล้วที่โก้เลือกกลับไปหาเนมในครั้งนี้
มันอาจจะทำให้เนมมั่นใจโก้มากขึ้น อย่างน้อยโก้ก็เลือกเนม
เหมือนว่าสำคัญกว่า มันอาจทำให้เนมเลิกอคติกับเจก็เป็นได้...
เฮ้อ... อินจัด
-
อ่านตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า "หน่วง" มาก :เฮ้อ:
คือเข้าใจอารมณ์เนมนะ แต่ที่เรื่องทุกอย่างมันยุ่งก็เพราะเนมไม่ใช่หรอ
สงสารโก้มากก บอกตรงๆ :z3:
-
มันเป็นปม ที่ยากจะลืมเลือน เนมมีปม โก้ก็ดูจะพยายามทำแล้ว แต่ไม่สำเร็จ เหมือนเนมจะพยายามไม่เข้าใจ เฮ้อ
-
ถ้าถามว่าใครผิดก็ต้องบอกว่าเนมที่เอาแต่ใจมากไปแต่การเอาแต่ใจครั้งนี้ก็มาจากอดีตฝังใจ เนมเหมือนคนที่ต้องการหนีไม่อยากเป็นเงาเจซึ้งที่จริงเนมก็คือเนมไม่มีทางเป็นเจ แต่การโดนคนทักเป็นคนอื่นหรือเทียบกับคนอื่นบ่อยๆมันก็บั่นทอนความมั่นใจนะ หวังว่าโก้จะกลับมาเคลียร์กับเนมแบบเปิดใจเล่าทุกอย่างและใจเย็นกับเนม เพราะที่เนมทำก็เพราะรักโก้มาก ถึงระแวงมาก เรียกร้องมาก ไม่อยากให้เสียใจทั้งคู่อีกทั้งที่รักกันมากขนาดนี้ ส่วนเรื่องฟิวส์กับคีย์ ก็เคลียร์ให้เนมมันเข้าใจซะเลยนะโก้ ขอให้การทะเลาะกันครั้งนี้ทำให้รักกันมากขึ้นน๊า เค้าไม่อยากกินมาม่าอ่ะพี่จี อิ่มเกิ๊น
-
เนมเป็นแบบนี้ส่วนหนึ่งก็มาจากพี่โก้นั้นแหละ!!
จนทำให้เนมฝังใจมาถึงทุกวันนี้
เหมือนเนมจะกลัวว่าถ้าน้องเจกลับมา
ตัวเองจะไม่ได้เป็นคนสำคัญ เป็นคนที่โก้ให้ความสนใจอีกต่อไป!
-
อีกอย่างที่สงสัยคือทำไมโก้ถึงหนีไปหลังจากมีอะไรกับเนมในอดีตแล้ว
เอาจริงๆเราว่าโก้รักเนมตั้งแต่ตอนนั้นแล้วป่ะ แต่อาจไม่รู้ตัวดีเท่าไร เพราะโก้ยอมไม่อยู่กับเจในวันที่เจขอให้อยู่ด้วยเพื่อมาหาเนมคนเดียว
แต่ทำไมต้องไปไม่บอกกล่าวด้วยล่ะ ทำใครก็รู้สึกเหมือนโดนทำร้ายทั้งนั้นล่ะ ไม่แปลกที่รีแอคชั่นจะออกมาเป็นเนมทำเหมือนเกลียดโก้
แต่น้องเนมก็ใจง่ายไปไหมคะ อาทิตย์เดียวมีแฟนใหม่มาดามใจละ ถ้าไม่ใช่คนโลเลไร้หลักยึดนี่ทำไม่ได้นะ เร็วขนาดนี้ (ปกติมันต้องใช้เวลาทำใจหน่อยป่ะ? ถ้ารักเดียวจริงน่ะ อย่าอ้างว่าเด็กโดนทำร้ายจิตใจแล้วเปลี่ยนไปเลย คือมันเปลี่ยนได้จริงล่ะ แต่ถ้าเชื่อใจกันมากกว่านี้ เข้มแข็งหน่อยไม่ว่าเด็กแค่ไหนก็น่าจะยังรออยู่... แต่นี่ก็เป็นความผิดโก้ด้วยส่วนหนึ่งเหมือนกันที่เอาแต่ปากหนัก ทำให้เด็กไม่เชื่อตัวเอง)
เฮ้ออออออ หนักจายยยย :เฮ้อ:
-
อืม.......เอ่อออ...คือว่านะ อ่านหลายๆคอมเม้นแล้วก็เข้าใจว่าทุกคนมีความคิดและอารมที่แตกต่างกันออกไป
เราก็เป็นคนนึงที่มีความเห็นต่างออกไปนิดหน่อย เรารู้สึกว่าเรื่องนี้จะโยนความผิดให้โก้ไปหมดมันก็ไม่ใช่ แต่จะโทษเนมมันก็ไม่ใช่อีก ข้อแรก ในข้อเสียหลายๆอย่างโก้ก็มีข้อดีตรงที่ซื่อสัตย์กับคำพูดของตัวเอง น่าจะเป็นคนที่ออกแนวพูดจิงทำจิง คำไหนคำนั้น
แต่เนมจะเป็นตรงกันข้าม คือ คำพูดไม่มีผลต่อจิตใจเท่าการกระทำ ซึ่งเนมอ่อนไหวง่าย จิตใจไม่มั่นคงเท่าโก้(ในเรื่องอื่นๆที่ไม่ใช่เรื่องโก้อ่ะนะ)
เราว่าถ้าอ่านเรื่องก่อนหน้านี้ ถึงแม้ว่าโก้จะดูเหมือนรู้สึกพิเศษกับเจ แต่หลายๆครั้งที่แสดงออกมาเหมือนบอกใบ้ให้รู้ว่าพิเศษแค่ไหนก็ไม่เกินไปกว่าเพื่อน และเหมือนโก้ก็จะรู้สึกแบบนี้กับตี๋เหมือนกัน เพียงแต่กับเจมันชัดกว่าเพราะเจเจอเรื่องร้ายๆในชีวิตมา
เราก็เข้าใจนะว่า โก้อยากให้เนมเชื่อใจ เราเองก็อยากให้เนมเชื่อใจโก้บ้าง เข้าใจอารมณ์ของการมีเพื่อนคนสำคัญนะ
ส่วนเนมก็ไม่ได้เกลียดอะไรเจหรอก แต่น่าจะฝังใจมาจากครั้งก่อน เพราะมีครั้งนึงที่โก้ต้องเลือกโก้ก็เลือกเจไปแล้ว(ตอนที่เจกลับมาอยู่บ้าน โก้เบี้ยววันเกิดเนมอ่ะ บอกว่าทางนี้สำคัญกว่า คือ สำคัญของโก้อ่ะ หมายถึงอาการน่าห่วงกว่า แต่เนมนั้นจะเข้าใจไปอีกแบบแน่นอน คนทั่วไปก็คงต้องรู้สึกแบบเดียวกับเนม โก้เป็นพวกพูดน้อย พูดสั้นๆ ไม่ชอบอธิบาย นี่หละข้อเสียที่น่าหงุดหงิด)
เมื่อครั้งนึงเคยเป็นคนที่ไม่ถูกเลือกเนมคงอยากรู้ว่าแล้วตอนนี้ละ โก้จะเลือกใคร เหมือนเหตุการมันหวนกลับมาให้เนมได้แก้ความรู้สึกแย่ๆที่เคยเจอมา เลยทำให้เนมเลือกใช้วิธีนี้กับโก้
เฮ่ออออออออออออออออ เนมก็น่าสงสาร โก้ก็น่าสงสาร
คิดดูนะ เวลาอยากให้ใครเชื่อใจแล้วเค้าไม่เชื่อมันเจ็บแค่ไหน ยิ่งโก้เคยพูดว่าวางเดิมพัน(หัวใจ) เพิ่มเข้าไปแล้ว แปลว่าตอนนี้รักแล้วหล่ะ แต่ก็ตามนิสัย ถ้าพูดมากก็ไม่ใช่โก้ละ
แล้วคิดดูอีกอย่างนะ เวลาเราให้คนที่เรารักเลือกว่าจะเลือกเราหรือคนนั้น แล้วเค้าแสดงออกเหมือนหนักใจที่จะตอบ หรือติดขัดอะไรงี้ มันก้ทำให้เจ็บเหมือนกัน
ทั้งคู่สู้ๆ ขอให้เหตุการนี้ทำให้เข้าใจกันมากขึ้นนะ
ปล.แอบชอบตอนนี้มากๆเพราะรู้สึกโก้จะแสดงอารมของตัวเองออกมาบ้างแล้ว o13 :z2:
-
ถึงแม้ดูดราม่าไปหน่อย แต่สุดท้ายโก้ก็เลือกเนมละนะ
-
เนมเด็กมากๆ
-
ตอนพิเศษตอนนี้มีสองส่วนนะคะ ตอนที่นำมาลงนี้เป็นส่วนหลัง แต่ค่อนข้างเหมาะกับเหตุการณ์ของตอนหลักเลยอัพตอนนี้ ส่วนอีกตอนซึ่งเป็นตอนต้นนั้น จีจะส่งพีเอ็มให้กับคนที่จีเคยสัญญาไว้นะ (คนที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มคนที่จีจะส่งพีเอ็มให้ ก็ลองขอๆ คนที่ได้ดูนะคะ เกิดเป็นคนต้องรู้จักแบ่งปันนะเน้อ จะได้ทำความรู้จักกัน ^____^)
ใครอยากอินๆ แบบต่อเนื่องรออ่านตอนต้นพร้อมกันสองตอนก็ดีนะ แนะนำๆ
ตอนพิเศษ....ทำได้แค่รัก
ชีวิตในรั้วมหาฯลัยไม่ง่ายเหมือนเมื่อก่อน สถานที่ใหม่ มิตรภาพแบบใหม่ สังคมใหม่ พวกเราค่อนข้างวุ่นกับเรื่องรอบตัวจนลืมเลือนปมปัญหาไปได้บ้าง ผมเคยสัญญากับเนมว่าจะกลับให้บ่อยที่สุด แต่ก็ไม่สามารถกลับบ้านทุกสัปดาห์ได้เพราะเปลืองเงิน รวมทั้งโทรหาได้ไม่บ่อยอย่างที่คิดไว้ ที่นี่ค่าใช้จ่ายต่างๆ ค่อนข้างสูง ผมเลยเริ่มหารายได้พิเศษนิดๆ หน่อยๆ เพื่อใช้จ่ายส่วนตัว ถึงจะกลับบ้านไม่บ่อยอย่างที่ตั้งใจ แต่ก็กลับบ่อยกว่าเพื่อนทุกคนที่รู้จัก และการกลับบ้านแทบทุกครั้งทำให้การต้องกลับมาเรียนยากกว่าเดิม ทั้งหมดเพราะเด็กขี้อ้อนคนเดียว
ถึงเราจะห่างกัน และเนมโตขึ้นมากกว่าเมื่อก่อน มีเพื่อนใหม่ๆ แต่อย่างน้อยความรู้สึกที่มีให้ยังเหมือนเดิม บ่อยครั้งที่โทรไปแล้วได้ยินว่าเนมอยู่กับเพื่อน หรือบางครั้งเนมก็เล่าเรื่องเพื่อนที่โรงเรียนให้ฟัง เวลาโทรหาดึกๆ ก่อนนอนก็มีเสียงเพื่อนเนมแทรกเข้ามาบ้าง เนมก็หันไปเถียงกับเพื่อน เหมือนรำคาญแต่ผมรู้ว่าไม่ใช่ แค่หยอกล้อกันระหว่างเพื่อน...แค่หยอกกัน...เหมือนที่ผมเองก็เคยทำ แต่ว่ามันบ่อยมากจนบางครั้งผมก็ไม่พอใจ แต่จะทำอะไรได้ ในเมื่อเนมอยู่ที่นั่น ส่วนผม...ไปอยู่ข้างกายเนมไม่ได้...ยังไม่ได้
ปิดเทอมนี้เป็นครั้งแรกที่เจจะไม่หายไปไหน และกลับไปที่บ้าน ผมและตี๋ดีใจจนพูดไม่ออก ทั้งหมดต้องขอบคุณที่เอ็กซ์ที่ทำให้เจปล่อยวางความผิดของตัวเองไปเสียที ผมบอกเนมไว้แล้วว่าปิดเทอมนี้จะกลับเร็ว แต่คงไม่ค่อยได้ไปหาเพราะแรกๆ คงพาตะลอนเที่ยวก่อน หลังจากเที่ยวจนหมดทั้งในจังหวัด ไปจนถึงอำเภอใกล้เคียง เราก็เริ่มนั่งๆ นอนๆ อยู่บ้านเจบ้าง ไปค้างบ้านผมบ้างสลับๆ กัน เพราะพ่อแม่ผมเองก็รักเจเหมือนลูกคนหนึ่งไปแล้ว เจเลยไม่อึดอัดอะไรมากเท่าไร แต่ถึงอย่างนั้นเจก็มักจะเลือกนอนที่บ้านตัวเองมากกว่า เพราะไม่ได้กลับมานาน
ผมไปเล่นบ้านเนมบ่อยๆ เอาของฝากไปให้ พาไปเดินห้าง ซื้อของ ดูหนัง แต่ไม่ค่อยได้ค้างด้วยเพราะไม่อยากให้เจอยู่บ้านคนเดียว แต่ทุกครั้งที่ไปหาแม้จะไม่นานก็ทำให้สุขใจเสมอ ถึงเนมจะขี้อายแต่ก็เป็นเด็กช่างเรียนรู้ อยากรู้ไปทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องจูบ และยังเป็นนักเรียนที่ดี เรียนรู้เร็ว สอนง่าย
วันเกิดเนมผมสัญญาเอาไว้ว่าจะไปหา อาจจะดึกหน่อยแต่ไปแน่ๆ แต่พอเอาเข้าใจๆ ปัญหาที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นก็เกิด...ผมคิดไปเองว่าเจเข้มแข็งขึ้นแล้ว และคิดไปเองว่าผม...ปล่อยมือจากเจได้แล้ว แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ มันยังยากเกินไปสำหรับเราทั้งคู่ ผมโทรไปเพื่อยกเลิกนัดและขอโทษเนม แต่คนที่รับสายดันเป็นไอ้นิค ฟังจากน้ำเสียงผมรู้เลยว่ามันล้อเลียนผมอยู่ ก็ความสัมพันธ์ของผมกับน้องมันไม่ได้ดูยากอะไรนี่ครับ ไม่แปลกหรอกที่พี่ขี้หวงอย่างนิคจะคอยแหย่คอยแกล้งคอยขัดคอตลอด คนที่อยากคุยด้วยคือเนม แต่ดันไม่ใช่ผมก็เลยหงุดหงิด
“โกรธก็ช่างมัน ทางนี้สำคัญกว่าเว้ย แค่นี้นะ ขี้เกียจฟังมึงบ่นว่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้”ผมกดวางสายด้วยความหงุดหงิด เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยไปหาเนมแต่เช้าแล้วกัน คืนนี้ดึกๆ ค่อยโทรหาเนมอีกรอบ ไม่งั้นเนมร้องไห้แน่ๆ เลย
เจเข้าห้องนอนไปแล้ว ผมนั่งมองโทรทัศน์ที่เสียงแทบไม่เข้าหู....เนมจะเป็นยังไงบ้าง ตั้งแต่ตัดสินใจว่าไม่ไป ในสมองผมก็คิดแค่นี้ มีแต่คำพวกนี้วนไปเวียนมา....ร้องไห้อยู่หรือเปล่า ต้องร้องแน่ๆ จะหยุดร้องหรือยัง ผมมองประตูห้องนอนที่ปิดสนิท เจ้าของห้องคงหลับไปแล้วเพราะเหมือนจะตัวอุ่นๆ เลยบังคับให้ทานยาแล้วรีบนอน คืนนี้คงไม่มีไข้อะไรสูงมากนัก ที่ให้ทานยาก็แค่ดักไว้ก่อนจะได้ไม่เป็นหนัก...ประตูครัวปิดแล้ว น้ำ ไฟ ดับหมดแล้ว...ถ้าผมจะไปหาเนมตอนนี้...ก็คงไม่เป็นไรหรอก...ถึงจะคิดไปว่า ‘ถ้า’ แต่ตอนนี้ก็ยืนอยู่หน้าประตูบ้านเนมแล้ว
“ไงวะมึง มาซะดึก”
“เออ มาแป๊บเดียว เมาเหรอวะ”ผมมองคนเปิดประตูที่เดินเซไปเซมา แทบจะเหยียบเพื่อนในวงที่นั่งล้อมวงกันอยู่ บางคนผมก็รู้จักแต่ส่วนมากจะไม่ ผมไม่สนใจมัน เดินขึ้นห้องเนมด้วยความเคยชิน
สภาพเจ้าของห้องที่เห็นไม่ปกติ ผมก้มลงดมใกล้ๆ แก้ม กลิ่นเดียวกับไอ้นิคเลย แต่จางกว่านิดหน่อย มิน่าหน้าแดงตัวแดงแบบนี้ นี่มันให้น้องดื่มเหล้าเหรอวะเนี่ย เจ้าของวันเกิดแทบไม่เหลือสติ ผมหยิบสร้อยข้อมือชูให้เนมดู เป็นสร้อยเงินเส้นเล็ก ตรงกลางเป็นแผ่นเงินสลักชื่อ NAME เอาไว้ เทอมที่ผ่านมาผมเตะบอลพนันบ่อยมาก เลยเก็บเงินส่วนหนึ่งไปสั่งทำให้ ตอนแรกจะเอาสายหนังธรรมดาแต่กลัวว่าใส่ไปนานๆ จะเปื่อยซะก่อนเลยเลือกเป็นเงินดีกว่า ราคาค่อนข้างแพงเลยต้องเก็บเงินนานหน่อย ความจริงผมกะเห็นหน้าใสๆ ตาโตๆ ยิ้มแก้มปริให้ แต่ตอนนี้คนเมาแทบไม่รับรู้ คอพับคออ่อนจนผมต้องลากไปอาบน้ำ
.
.
.
ไม่ได้คิดจะล่วงเกิน แต่ก็ไม่คิดห้ามตัวเองเช่นเดียวกัน จะเรียกว่าฉวยโอกาสทั้งที่เนมแทบไม่มีสติก็ได้ ใช่ ผมไม่ดี...เอาเปรียบเนมอย่างหน้าไม่อาย แต่ผมต้องการเนม...แค่เนมเท่านั้น
ผมมองใบหน้าชุ่มเหงื่อที่ซบบนแผ่นอก ปากฉ่ำแดงเรื่อกว่าปกติ อยากรัดแน่นๆ เข้าชิดใกล้กว่านี้ แต่เสียงครางอย่างอึดอัดทำให้ต้องปล่อย เนมยังเด็กเหลือเกิน....เด็กเกินกว่าจะทนคนแบบผมได้ แต่ผมเองก็ไม่ใช่คนดีพอที่จะปล่อยเนมไป ไม่ใจดีพอที่จะปล่อยมือนี้ ปล่อยอ้อมแขนนี้...อีกปีเดียว...ตอนนี้อะไรๆ ก็ดีขึ้นแล้ว อีกไม่นานเราก็ไม่ต้องห่างกันอีก ผมลุกขึ้นเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตามเนื้อตัวให้สบายมากขึ้น ใส่เสื้อผ้าให้เหมือนเดิม ตอนนี้ใกล้เช้าแล้ว แต่ผมยังไม่อยากจากไปเลย อยากอิงไออุ่นจากร่างเล็กนี้ก่อน อยากหยอกเย้าหลังจากตื่น...แต่ทำไม่ได้
“กูว่ามึงควรรีบไปก่อนพ่อแม่กูตื่นนะ”ไอ้นิคยืนพิงกรอบประตูทำหน้าที่เฝ้ายามและก้างขวางคอ มันเมาแต่ยังไม่ถึงกับหลับ และพอผมออกไปเอาผ้าชุบน้ำจากห้องน้ำข้างนอก มันเลยถามด้วยความสงสัย แต่ผมไม่ได้ตอบ มันเลยแอบเข้ามาดูในห้องน้องมัน แล้วก็เลยเดาทุกอย่างได้โดยผมไม่ต้องตอบอะไรอีก
“เออ”ผมลูบหน้าเนมเบาๆ ก่อนจะจูบหน้าผากใส เสียงสบถจากด้านหลังดังพร้อมแรงกระชากให้ห่างน้องมัน
“ออกไปได้แล้ว น้องกูไม่ใช่ของเล่นของมึง”
“กูไม่เคยเห็นน้องมึงเป็นของเล่น”
“แต่มึงเพิ่งบอกว่าน้องกูไม่สำคัญนะไอ้เหี้ย”
“เออ! กูรู้กูผิด แต่ตอนนั้นทางนั้นสำคัญกว่าจริงๆ มึงจะให้กูทำยังไง”
“มึงไปเหอะโก้ ถ้ามึงเลือกไม่ได้มึงไปจากน้องกูซะ เนมมันเป็นผู้ชาย มันไม่ท้องให้มึงรับผิดชอบหรอก”
“ไอ้เหี้ยนิค!! กูไม่ได้เล่นๆ กับน้องมึงนะ กูรักเนม!”
“แต่มึงรักมันไม่พอ!! มึงเลือกคนอื่นก่อนน้องกู รักส้นตีนห่าอะไรถึงทำแบบนี้”
“.....กูว่าให้เป็นเรื่องของกูกับเนมดีกว่า มึงอย่ายุ่งเลย ต่อให้มึงเอาเหตุผลอะไรมาห้ามกูก็ไม่ทิ้งเนม”ผมเดินออกจากบ้านมัน ไม่ใช่เพราะยอมตามที่มันพูด แต่เพราะถ้าอยู่ต่อมีหวังได้ลงไม้ลงมือกันแน่ๆ
หลังจากวันนั้นผมไปหาเนมบ่อยขึ้น แต่กลับใช้เวลาด้วยกันน้อยลง ส่วนมากเนมจะให้ผมไปหาช่วงเย็นๆ แล้วอ้อนให้ค้างด้วยกันซึ่งผมทำให้ไม่ได้เนื่องจากเจต้องอยู่บ้านคนเดียว ส่วนตอนเช้าเนมมักไปอยู่ที่บ้านเพื่อน หลายๆ ครั้งที่ผมไปหาที่บ้านแล้วนิคมันบอกว่าเนมออกไปแล้ว เราสวนทางกันตลอด ผมเคลียร์กับนิคในระดับหนึ่ง คือผมโดนมันต่อยโทษฐานที่ไปมีอะไรกับน้องมัน เพราะน้องมันยังเด็กมากเกินไปจะมีความสัมพันธ์แบบนี้ ผมเองก็รู้ตัวว่าผิดในเรื่องนี้ แต่ไม่เสียใจเลยสักนิดที่ทำลงไป ความสัมพันธ์เราควรจะก้าวหน้า แต่ทำไมผมถึงรู้สึกได้ว่ามันจบลงแล้วก็ไม่รู้...เนมกำลังทำอะไรอยู่
“ทำไมเดี๋ยวนี้พี่โทรหาไม่ติดเลย สายไม่ว่างตลอด”เปิดเทอมผมก็กลับมาเรียน โดยก่อนหน้านี้คุยกับเนมนับครั้งได้ และแทบทุกครั้งที่เราเจอกันจะต้องมีเรื่องทะเลาะกันตลอด
“ไม่รู้สิ เนมคุยกับเพื่อนอยู่มั้ง”
“คุยอะไรนานนักหนา แล้วทำไมไม่โทรกลับมาหาพี่”
“ก็พี่โก้ไม่โทรกลับมาล่ะ เนมโทรมากมันเปลือง เดี๋ยวแม่ดุ”
“อืม ช่างเถอะ ดึกแล้วเนมไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้พี่โทรหาแต่เช้า”
“ฮะ ฝันดีนะ ฝันถึงเนมด้วย”
“ครับ นอนเร็วๆ ล่ะ”ผมวางสายแล้วมองนาฬิกา เที่ยงคืนกว่าแล้ว ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนนี้เนมหลับไปแล้วล่ะ แต่เดี๋ยวนี้เริ่มนอนดึกขึ้นเรื่อยๆ โทรไปก็ไม่ค่อยได้คุย ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะเรามีอะไรกันเร็วเกินไปรึเปล่า ผมเคยคิดอยากให้เนมมีโอกาสรู้จักคนอื่นๆ ให้โอกาสเนมได้เปิดใจ ให้โอกาสได้เลือก ถึงจะปลูกฝังให้เนมเป็นเด็กดีตั้งใจเรียนอย่ามีแฟน แต่ถ้าเนมพบคนถูกใจแล้วอยากคบหาจริงๆ ผมก็ทำได้แค่ปล่อยไป โชคดีที่เนมเป็นเด็กเชื่อคนง่าย โดยเฉพาะผม เลยไม่เคยมีใคร ไม่เปิดโอกาสให้ใคร....แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อีกแล้วใช่มั้ย
“เมื่อคืนมันอะไรกันเนม”
“อะไรอีกล่ะฮะ โทรมาบ่นเนมแต่เช้าเลย”
“ไปเมามาอีกแล้วใช่มั้ย”
“ก็ดื่มกับเพื่อนนิดหน่อย ไม่กี่แก้วหรอกฮะ”
“เราเพิ่งอยู่ ม.4 นะเนม ทำไมทำตัวแบบนี้”
“โอ้ย! บ่นอะไรไม่รู้ พี่นิคก็บ่นเหมือนพี่โก้นั่นแหละ อะไรกันนักหนา เนมไม่ได้ดื่มเยอะ อีกอย่างเพื่อนมันแกล้งด้วย เนมดื่มแค่แก้วกว่าๆ ไม่ถึงสองแก้วก็มึนแล้ว แล้วพี่นิคก็มารับกลับบ้านมาพี่ก็โทรมาอีก แล้วเช้ายังโทรมาบ่นเนมต่ออีกเหรอ”เมื่อคืนผมโทรหาเหมือนปกติ แต่เนมไม่ปกติ เสียงพูดอ้อแอ้ฟังไม่รู้เรื่องจนผมได้คุยกับไอ้นิคนี่แหละถึงรู้ว่ามันเพิ่งไปลากเนมกลับมาจากบ้านเพื่อน บอกว่าไปทำอุปกรณ์กีฬาสี พอนิคไปรับกลับบ้านเนมก็เมาหัวทิ่มไปแล้ว
“.......”ผมพยายามระงับอารมณ์ตัวเองกับคำพูดของเนม ทำไมมันทำตัวแบบนี้ อายุแค่นี้ก็หัดดื่มเหล้าแล้วเหรอ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นิคมันต้องไปตามกลับบ้านด้วย
“พี่โก้....โกรธเนมเหรอ เนมขอโทษฮะ นะๆ ดีกันนะ เนมไม่ได้อยากดื่มจริงๆ เพื่อนจับแกล้งจับกรอกอะ เนมขอโทษนะที่พูดไม่ดี เนมปวดหัวนี่นา”
“พี่เป็นห่วงเนมมากนะ เนมยังเด็ก ไว้โตกว่านี้สักหน่อยค่อยดื่มพี่ไม่ว่าเลย แต่นี่เนมเมาแล้วดูแลตัวเองก็ไม่ได้ เกิดใครทำอะไรขึ้นมาจะทำยังไง”
“ใครจะทำอะไรเนม มีแต่เพื่อนๆ กันทั้งนั้น”
“ก็แล้วเราไม่ได้มีอะไรกันตอนเนมเมารึไง”
“.....บ้า”เสียงเล็กด่าออกมาแต่ทำให้ยิ้มได้
“พี่พูดจริงนะ พี่เป็นห่วง”
“ก็ได้ฮะ เนมก็ไม่ได้ชอบสักหน่อย เพื่อนมันแกล้งเฉยๆ เนมจะด่ามันให้หงอเลยแล้วกันถ้ามันแกล้งเนมอีก ว่าแต่...พฤหัสหน้าพี่โก้จะมาดูเนมมั้ย”สัปดาห์หน้าโรงเรียนเนมแข่งกีฬาสี เนมได้เป็นตัวแทนถือป้ายเดินนำนักกีฬาเข้าสนาม ความจริงได้เป็นเชียร์ลีดเดอร์ด้วย แต่นิคมันไม่ให้ เพราะกลัวน้องมันตากแดดมากๆ แล้วจะป่วยหนัก
“พี่ยังไม่แน่ใจเลยนะ ช่วงนี้โปรเจคพี่ยุ่งอยู่ เดี๋ยวใกล้ๆ วันพี่บอกอีกที”
“มานะ เนมอยากให้มา อยากถ่ายรูปคู่กัน นะๆ”
“ขอดูก่อนนะ อย่างอนนะ”
“.....เนมจะรอ แค่นี้นะฮะ”เนมพูดจบก็ตัดสายทันที เดี๋ยวนี้ทำบ่อยเวลาทำไม่ทำอะไรตามใจ เป็นเหมือนบังคับผมทางอ้อม ถ้าไม่ทำตามก็จะโกรธ โทรไปก็ไม่รับ รับสายก็ไม่คุยด้วย อีกไม่นานผมก็จะเรียนจบแล้ว ถึงเราจะก้าวข้ามการขอคบกันไปแล้ว แต่ผมก็ยังรอเวลาอยู่เสมอ รอวันที่จะได้บอกเนม....เป็นแฟนพี่นะ
“ตกลงพี่โก้จะมารึเปล่า พรุ่งนี้เริ่มงานแล้วนะ”เนมเริ่มพูดก่อนทันทีที่ผมโทรหา วันนี้ผมวุ่นกับโปรเจคอยู่ที่แล็บในมหาฯลัยตั้งแต่เช้า เราต้องเตรียมเสนอหัวข้อกับอาจารย์ที่ปรึกษา ถ้าผ่านก็จะเริ่มทำได้เลย เพราะงั้นช่วงนี้ทุกคนหัวหมุนกับการหาข้อมูลทั้งจากห้องสมุดและผลงานเก่าๆ ของรุ่นพี่ที่ทำไว้ ผมปลีกเวลาตอนเพื่อนออกไปซื้อข้าวมาให้โทรหาเนมก่อน
“พี่ยังทำงานไม่เสร็จเลย คงไปไม่ได้หรอก”
“อะไร ไหนพี่โก้ว่าจะมาไง”
“พี่บอกว่าขอดูก่อน งานพี่ยุ่งจริงๆ โอเคนะ”
“ไม่ พี่ต้องมานะ เดี๋ยวเนมให้พี่นิคไปรอรับที่ท่ารถ ถ้าพรุ่งนี้ไม่ทันมาตอนพิธีปิดก็ได้ เนมเดินสองวัน”
“งานยังเหลือเยอะมากเลยนะเนม พี่ไม่ว่างหรอก ไว้ว่างแล้วพี่ไปหา”
“เฮ้ยโก้ ไอ้ตี๋มันว่าจะไปเปลี่ยนชุดที่ห้องก่อน ฝากเอาอะไรมั้ย”เจเดินเปิดประตูเข้ามาตะโกนถาม ผมนิ่งคิดนิดหน่อยก่อนตะโกนกลับไป
“เอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนด้วย เดี๋ยวอาบที่นี่”
“เออๆ สู้ๆ ทำต่อไปนะเพื่อนรัก เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปเลี้ยงนะน้อง”เจสั่งเหมือนมันเป็นพี่ ถ้าพรุ่งนี้งานเสร็จได้จริงๆ ก็ดีสิวะ
“ว่าไงเนม”ผมกลับมาคุยกับเนมต่อ เพราะดูท่าจะไม่จบง่ายๆ
“.......ถ้าไม่มาก็ไม่ต้องมาเลย อะไรๆ พี่ก็บอกไม่ว่างตลอดเลย ขนาดตอนปิดเทอมยังไม่ว่าง พี่ไม่ว่างจริงๆ หรือไม่อยากมาหาเนมกันแน่”
“เนม...พี่ไม่ว่างจริงๆ ทำไมพี่จะไม่อยากไปหาเนม พี่ว่างเมื่อไหร่พี่ก็ไปหาตลอด โทรหาตลอด มีแต่เนมนั่นแหละที่ไม่ว่างคุยกับพี่ เนมมีคนอื่นใช่มั้ย”ผมเดินออกจากห้องไปทางด้านหลังห้องแล็บที่ไม่ค่อยมีคน
“อย่ามาหาเรื่องเนมนะ พี่นั่นแหละที่มีคนอื่น”
“แล้วเนมคุยกับใครทุกคืน พี่โทรหาไม่เคยติดเลยนะเดี๋ยวนี้”
“ก็ทำไมไม่โทรหาเนมตอนอื่น ทำไมต้องโทรดึกๆ ตลอด พี่แอบใครโทรหาเนมหรือเปล่า กลัวใครรู้เหรอไง”
“พี่เรียนแทบทั้งวันนะเนม ไหนยังเตะบอลอีก ทำงานอีก พี่ว่างก็โทรตลอด แต่เนมเคยรับสายพี่มั้ย เคยโทรกลับบ้างมั้ย เมื่อก่อนมีบ้างแต่หลังๆ นี้ไม่เคยเลย พี่กลับบ้านไปหาเนมก็ไปตะลอนๆ ค้างบ้านใครไม่รู้ ให้นิคไปตามก็ไม่ค่อยอยากจะกลับ เนมทำแบบนี้หมายความว่าไง”
“พี่อย่าใส่ร้ายเนมนะ เนมไม่มีใคร ไม่ต้องจับผิดเนมเลย เนมเรียนหนักจะตาย เรียนเต็มเวลาไม่เหมือนเด็กมหาฯลัยอย่างพี่ แถมกิจกรรมเนมก็เยอะด้วย”
“กิจกรรมเยอะแต่ก็ยังไปค้างบ้านเพื่อนได้บ่อยๆ นะ”
“เนมไปช่วยเพื่อนทำงาน พี่อย่ามาจับผิดเนมแบบนี้นะ ถ้าพูดแล้วไม่เชื่อก็ไม่ต้องคุยกันอีก”
“พูดอย่างนี้หมายความว่าไง”
“ก็พี่เข้าใจว่าไงล่ะฮะ เนมก็หมายความอย่างนั้นล่ะ เนมจะรอ แต่ถ้าพี่ไม่มาก็ไม่ต้องคุยกันอีกแล้ว”
เอาอีกแล้วแม่ง ตัดสายไปอีกแล้ว ผมแทบจะเขวี้ยงมือถือกระแทกพื้นเพื่อระบายให้สะใจ เนมมันเป็นบ้าอะไร เดี๋ยวนี้โวยวายใส่ผมตลอด จากที่เคยเข้าใจกันทุกเรื่อง เดี๋ยวนี้เรื่องเล็กๆ ดันไม่เข้าใจแล้วซะงั้น แถมยังคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ตลอด ผมโทรไปสายก็ไม่ว่าง พอถามมากๆ ก็โวยใส่หาว่าผมจับผิดบ้างล่ะ ขี้หึงบ้างล่ะ ผมไม่ใช่คนขี้หึง แต่ก็อย่าทำให้รู้สิ อย่าเปลี่ยนไปจากเดิมสิ ถ้าการกระทำเปลี่ยนไปแบบนี้....แล้วใจจะยังเหมือนเดิมอยู่ไหม
ผมเร่งปั่นงานทั้งวันทั้งคืน พยายามทำให้เยอะที่สุดจะเหลือแค่พิมพ์จัดรูปเล่มเท่านั้น ซึ่งก็โอนให้ตี๋กับเจเป็นคนทำต่อ แล้วรีบไปขึ้นรถทัวร์กลับบ้านตอนบ่ายสาม กว่าจะมาถึงบ้านก็ค่ำแล้ว กลับมาถึงรีบเก็บของแล้วขี่รถแวะไปดูที่โรงเรียนเนมเผื่อว่าจะยังอยู่ แต่มองเข้าไปเห็นค่อนข้างโล่ง คงเสร็จพิธีปิดแล้ว ผมโทรไปที่บ้านเนมแต่ไม่มีคนรับ บางทีเนมอาจจะไปฉลองกับเพื่อนๆ ผมเลยกลับบ้านอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนจะขี่ออกไปรอเนมที่บ้าน บ้านค่อนข้างเงียบ ไม่มีรถของพ่อมันจอดอยู่ รวมทั้งมอเตอไซต์ของนิคด้วย แต่ไฟในบ้านเปิดสว่าง เปิดจอดรถไว้นอกรั้วแล้วเปิดเข้าไปเพราะไม่ได้ล็อค เนมคงอยู่บ้านคนเดียวหรือไม่ก็อยู่กับแม่ มองรอบๆ บ้านมีแต่ไฟเปิด ไม่มีใคร ผมเดินตามเสียงหัวเราะที่ดังออกมาจากในครัว เสียงพูดคุยที่มีเสียงหนึ่งคุ้นเคยแทบจะตลอดชีวิต เสียงที่เคยทำให้ยิ้มได้เสมอ...แต่ตอนนี้กลับไม่อยากได้ยินเลย....อยากให้....หยุด....ได้มั้ย
“อะไรเล่า อย่ากวนดิ๊ คิกๆ”
“เด็กบ้าจี้เอ๊ย เมื่อไรจะได้กินวะมาม่าเนี่ย”
“แถวไปก่อนเด้ ไม่ต้องแต๊ะอั๋งเลย ลามปามนะๆ เอามือออกไปจากก้นกูเลย”
“ขอจับนิดนึงดิ นิ่มดี จุ๊บ”
“ไอ้คีย์! เอาอีกแล้วนะมึง เดี๋ยวเอาหม้อมาม่าราดหัวเลย”
“โอ๋ๆ หยอกเล่น อย่าโกรธนะ คืนนี้ขอค้างเหมือนเดิมนะ”
“ไม่เอา มึงชอบแกล้ง”
“แกล้งไรเล่า ก็เนมน่ารักน่าฟัดอ่า นะๆ ขอค้างนะครับ รับรองไม่ล่วงเกินยกเว้นจูบ”
“ไอ้บ้า ไม่ให้เว้ย”
“โหยยย คนน่ารักใจร้าย จุ๊บเฉยๆ ก็ได้ นะครับ ไม่ใช้ลิ้นรับรอง”
“ทะลึ่งว่ะมึง ถอยไปเกะกะ”
“อ๊าา ก้นนิ่มจับเลย เอาเบียดน้องชายเค้าทำมายยยยย”
“ไอ้ลามก อื้อออ.....”
“เนมน่ากินกว่ามาม่าอีก....ตกลงเป็นแฟนคีย์นะครับ”
ทั้งภาพที่มีคนอื่นคลอเคลียข้างกายคนของผม เสียงหัวเราะ ใบหน้ายิ้มแย้ม มือเล็กที่ปัดป้องแต่ไม่ได้จริงจัง ผมยืนนิ่งอยู่กลางบ้านมองภาพเหล่านั้น หัวใจปวดหนึบเหมือนหายใจไม่ออก เสียงหัวเราะ...ที่ไม่ได้ยินมานาน....รอยยิ้มที่เห็นล่าสุดเมื่อไรจำไม่ได้แล้ว....แต่เนมกำลังยิ้ม...หัวเราะ เขินอาย....ให้กับคนอื่น คนที่สัมผัสเนม กอดเนม....จูบเนม การกระทำทั้งหมดนั้นได้รอยยิ้มของเนมกลับไป
ผมเดินออกจากบ้าน ขี่รถกลับมา เดินขึ้นห้องโดยไม่ได้แวะพูดคุยกับพ่อแม่ นอนแผ่ลงบนเตียงอย่างหมดกำลัง ฝ่ามือกำแน่นจนเจ็บ อยากเดินไปกระชากคนทั้งคู่ให้ห่างออกจากกัน อยากตะโกนถามว่าทำไมเนมทำอย่างนั้นกับผม...ไอ้นั่นมันเป็นใคร ทำไมมีสิทธิ์แตะต้องเนม แตะต้องคนของผม ทำไม....ทำไมเนมถึงยิ้ม....ทำไมไม่มีคำว่า ‘ไม่’ ออกจากปากบางนั้น เสียงหัวเราะ สีหน้า แววตา รอยยิ้ม ทุกๆ อย่างที่เห็นถูกกลั่นออกมาเป็นหยาดน้ำตาที่ไหลลงสู่ข้างแก้มโดยไม่คิดจะเช็ดออก เสียงคำรามในลำคอดังเพื่อระบายความอัดอั้น อยากรั้งเอาไว้ อยากดึงกลับมา แต่ทำไม่ได้....ยังทำไม่ได้....ยังมีเพียงเนมไม่ได้ ผมแค่ผู้ชายธรรมดา ที่รักเด็กผู้ชายคนหนึ่ง แต่ทำผิดกับคนอีกคนหนึ่ง ผมแค่เลือกจะทำสิ่งที่ต้องทำเพื่อทดแทนความผิดตัวเอง ความผิดที่ไม่รู้ชีวิตนี้จะชดใช้ให้ได้หมดหรือเปล่า....ผมแค่....รักษาสัญญา ทำได้แค่รักษาสัญญาทุกๆ สัญญาที่ให้เอาไว้ ทำได้แค่นั้น
นายกับเราจะเป็นเพื่อนเล่นกันใช่มั้ย เป็นเพื่อนกันไปนานๆ....ใช่ เราจะเป็นเพื่อนกัน
ให้พี่โก้เป็นเพื่อน แล้วก็เป็นพี่ด้วย ดีมั้ย...ครับ โก้จะเป็นคนดูแลน้องเจเอง จะเป็นเพื่อนเล่นด้วย
แม่ฝากน้องเจด้วยนะ....ครับ ผมจะดูแลเอง
พี่สัญญาได้แค่ว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ ส่วนเรื่องจูบ...พี่ให้เนมเป็นคนแรกแล้วกัน...เป็นคนแรกสำหรับทุกๆ ความ
หมายที่แปลออกไปจากคำว่า ‘รัก’
ต่อให้พี่ไม่ได้อยู่ใกล้เนม พี่ก็จะไม่คบกับใครนะ....ไม่ต้องการใครอีก ต้องการแค่คนๆ เดียว แค่เนมคนเดียว
พี่จะไม่มีแฟนจนกว่าเนมจะเรียนจบ....หลังจากนั้น...เรามาเป็นแฟนกันนะ
สำหรับผู้ชายแบบผมที่ยังไม่มีความพร้อมจะดูแลเนม การปล่อยมืออาจจะดีกว่า ผมเคยบอกคนๆ หนึ่งว่า...คนที่รักมากกว่าจะเป็นฝ่ายแพ้ และผมเป็นฝ่ายแพ้....แพ้ให้กับใจตัวเอง....ถ้าเนมต้องผูกติดกับผม แล้วเสียน้ำตาบ่อยๆ รอยยิ้มหายไปเรื่อยๆ...งั้นก็ไม่เป็นไร จะไปจากผมก็ได้ ไปรักคนอื่นก็ได้ อยู่ไกลกันก็ได้...ไม่เป็นไร...ถึงแม้สุดท้าย ผมจะยังคงทำตามสัญญาของตัวเองเพียงลำพังก็ไม่เป็นไร...รักอยู่คนเดียว...ก็ไม่เป็นไร...แค่ได้รักไปเรื่อยๆ ก็พอ
-
ใครที่ได้pmจากพี่จี :o8:
เรารอคนใจดีอยู่น้าาา อยากอ่านตอนต้นด้วยคน :z3: :z3:
-
เศร้าอ่ะ สงสารพีี่โก้ งือ
:monkeysad:
-
สงสารโก้ แล้วคงไม่ใช่ว่าโก้ต้องเจอภาพแบบนั้นอีกหรอกนะ เนมว่าโก้อย่างนั้นอย่างโน้นแต่เนมกลับทำตัวแบบนั้่นเนี่ยนะ
-
จะกลับไปตรงจุดเดิมอีกเหรอ ถึงจะรักแต่ก็ต้องปล่อยมืออีกครั้งเหรอ T T
-
ความในใจโก้เพิ่งจะเคลียร์ หลังจากให้คิดไปเองว่าไม่รัก ไม่สนใจ :เฮ้อ:
:L1: :L1: ใครได้ตอนพิเศษหลังไมค์ ส่งต่อหน่อยนะคะ :L1: :L1:
ขอบคุณค่า
-
ใครได้พาร์ทแรกมั่งอ่าาาา จะมีใครใจดีส่งมาให้เราบ้างมั้ย T^T
-
ตอนนี้เครียด เริ่มสับสนไม่รู้จะเข้าข้างใครดี ส่วนของตอนต้นเป็นยังไงอยากรู้เหมือนกัน เป็นมุมมองของโก้ หรือของเนมรึเปล่า ใครได้รับ PM จากพี่จี ขอความกรุณาด้วยนะคะ :pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนนี้เข้าใจพี่โก้มากขึ้น สงสารพี่โก้มากขึ้น
อยากอ่านตอนต้นจังเลยค่ะ ใครมีช่วยส่ง PM ให้หน่อยนะคะ พลีสสสสสสสสส :call: :call: :call:
-
มามองมุมพี่โก้แล้วแบบบ
เฮ้ยยยยย ของเนมดูน้อยไปเลยอ่ะ
เหมือนพี่โก้รักเนมแบบรักมากๆ
ซึ่งเหมือนจุดนี้ เนมจะไม่รู้
แล้วก็เอาแต่เข้าข้างตัวเอง ว่าตัวเองรักพี่โก้มาก
จริงๆไม่ใช่อ่ะ เข้าใจพี่โก้เลยว่าทำไม
ตอนนี้ถึงได้ทำแบบนี้ เพราะคงเจ็บมามาก
เนมเองก็ทำร้ายพี่โก้เรื่องคีย์มากจริงๆอ่ะ
เทียบไม่ได้กะเรื่องเจเลยเหอะ จริงๆ
-
อ่านตอนนี้แล้วไม่ค่อยเหมือนโก้เท่าไหร่เลย อาจจะเพราะตอนนั้นโก้ยังเด็กกว่าปัจจุบันมีการแสดงอารมความรู้สึกต่างๆออกมาชัดเจนกว่าตอนนี้เยอะ แต่ยิ่งอ่านก็เหมือนมองดูเศษแก้วแตกๆ ความรักของโก้กับเนมมันมีบาดแผลมากเกินไป ทั้งคู่ต่างมีแผลใจ บางทีเวลาอ่านๆไปก็แอบอึดอัดจนอยากให้เลิกๆกันไป แต่บางทีก็สงสารจนอดเอาใจช่วยไม่ได้ เห้ออ ออออ ชอบเรื่องนี้ที่สุดเล้ยย
ปล อยากอ่านอีกตอนใครมีขอนู๋มั่งน้าาา :กอด1:
-
นี่สินะเบื้องหลังพระเอก
:z3:
-
พี่โก้ววววว โฮฮฮฮ :m15: :m15: :m15:
น่าสงสารที่สุด อย่าให้มันซ้ำรอยเลยนะ ฮืออ
-
เนมเด็กเกิ๊นนนนนนนนนน หวั่นไหวง่ายตลอด งี่เง่าเกิน :เฮ้อ:
คิดว่าตัวเองรักโก้มากกกก แต่พอใครเข้าหาก็ปฎิเสธไม่เป็น
เหมือนตอนฟิวส์บอกชอบ อึดอัดเด้ :z3:
-
หึๆ คิดว่าจะได้อ่านว่าน้องเนมคิดยังไง มาเจอย้อนอดีตของโก้
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกเข้าข้างโก้ไปเลย หลังจากคิดว่าต่างฝ่ายต่างผิดมานานหลายตอน เฮ้อ....เนมจ๋า สิ่งที่คิดว่าเค้าทำ ตัวเองทำหมดเลยเนี่ย
-
มัันไม่ชัดเจน หรือ รักไม่เข้มแข็งพอ
-
ใครได้ pm ส่งกันให้มั๊งน้าาาาาาาา o13
-
เฮ้อ
พูดไม่ออกบอกไม่ถูก เนมเด็กจริงๆนะ ไม่ว่าตอนนี้หรือก่อนหน้านี้
เมื่อก่อนพอพี่โก้หึงเนมก็จะไม่พอใจบ้าง
พอมาถึงจะจุดนี้กลับเรียกร้อง อย่างว่าแหละเนมเด็กจริงๆ
เดาตอนต่อไปไม่ถูกเลย แผลทั้งคู่มันลึกเกินจนไม่รู้มันจะกลับมาเป็นอย่างไง
ไม่ขอโทษคนใด ต่างคนต่างมีเหตุผลของแต่ละคน :เฮ้อ:
ปล. อยากอ่านตอนต้นจัง วอนผู้ใจดีช่วยส่งมาให้หน่อยค่า :call:
-
ยิ่งได้อ่านเบื้องหลังก็ยิ่งสงสารพี่โก้ พี่โก้เป็นคนที่รักษาสัญญายิ่งชีพจริงๆ เนมนายได้แฟนดีมากๆเลยนะ ปล.ใครได้ PM จากคุณจี กรุณาแบ่งบันด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
-
คนสองคนที่มีปมในใจกันมากมาย มาคบกันก็ดูอึดอัด เหนื่อยกันบ้างมั๊ยครับ
ที่ต้องมีภาพอดีตมาคอยทับซ้อนอยู่ตลอด จากระเบียงฯ ผมสงสารโก้มากในเรื่องเจ
วันที่ต้องทิ้งเนมไปในวันเกิดเพราะเพื่อนคนที่ตัวเองรักมากอีกคน พอมาเรื่องนี้ผมก็
สงสรเนม เมื่อมองจากมุมของเนมก็น่าเห็นใจจริงๆ แต่ตอนนี้สงสารตัวเองอ่านไปก็
เครียดไปมันจุกๆ อะบอกไม่ถูก ยิ่งตอนพิเศษที่โก้ทิ้งท้ายไว้ว่า "แค่ได้รักไปเรื่อยก็พอ"
พอนึกถึงความรู้สึกตอนนั้นออกเลย...
:m17: :m17: :m17:
อยากอ่านตอนต้นด้วยอะครับ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับเพื่อนๆ ที่มีนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:serius2:
เหตุผลใคร เหตุผลมัน นั้นไม่เกี่ยว
เหตุผลเดียว หรือมากหลาย คลายปัญหา
เหตุผลหนึ่ง ถึงลึกซึ้ง ดึงไปมา
เหตุผลบ้า เหตุผลบอ มันพอกัน
ต่างคนคิด ติดในใจ ใคร่ค้นหา
ต่างวาจา ติดอารมณ์ ขย่มขวัญ
ต่างเข้าข้าง เอาอย่างกู ดูสำคัญ
เธอเขาฉัน มันต่างคิด ปิดเปิดใจ
ถ้าไม่พูด ไม่ซ้ำบอก กรอกรูหู
ถ้าไม่ดู ไม่รู้เห็น เป็นแฟนไหม
ถ้าไม่ทำ ไม่ย้ำตอก เหมือนนอกใจ
คิดว่าใคร ไร้สัญญา กล่าวหากัน
:กอด1: เนม
:3123: ช่วยส่งตอนพิเศษแรก ให้ด้วยนะ อยากอ่านมากกกกกกกกกกกก pls
ขอบคุณครับ คุณจี
-
ตั้งแต่ภาคแรกก็สงสารโก้แล้ว โก้เป็นคนเก็บทุกสิ่งไว้กับตัวเองจริงๆ
โ้ก้ทำเพื่อคนอื่นเสมอ ไม่เึคยทำไรให้ตัวเองเลย
จะเป็นเจหรือเนมที่ว่าน่าสงสาร
ก็ยังไม่เท่าผู้ชายที่ชื่อโ้ก้ คุณจีช่วยเพิ่มตัวละครที่รักโก้จริงๆได้มั้ย
กับน้องเนมให้จบและเป็นอดีตไป เป็นน้องชายของเพื่อนก็พอ
นี่จริงจังนะ เพราะถึงแม้เนมคือคู่ของโก้แล้ว แต่เราไม่อิน เรารับไม่ได้แล้วจริงๆ :m15: :m15:
-
ตอนปัจจุบันจะซ้ำอดีตไหมเนี่ย เนมไม่เหมาะกับโก้จริงๆ ทำไมโก้ไม่คู่กับคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่พอๆกันนะ
-
ตื่นเต้น อยากรออ่านพร้อมกันแต่รอไม่ไหวจิงๆๆๆๆ
PM me please T^T
ใครมีส่งให้เราบ้างเตอะ ถือว่าเห็นแก่โก้ (ไม่เกี่ยว 5555)
-
พี่โก้น่าสงสารมากๆรักเนมมาก แต่เนมกลับเป็นฝ่ายที่ทำร้ายหัวใจที่สุด โดยที่ไม่รุตัวเลย เอาแต่คิดว่าเป็นตัวเองที่รักพี่โก้ยุฝ่ายเดียว ทั้งที่ความจริงเนมยังไม่รุด้วยซ้ำว่ารักคืออะไร เด็กเกินไปทั้งตอนนั้นและตอนนี้
เฮ้อออออออออออออ ถ้ารักกันก็ต้องเชื่อใจกัน เชื่อในการกระทำของอีกฝ่าย แต่ที่เนมเป็นยุคือเหมือนเดิม ไม่รู้และไม่เข้าใจอะไรเลย :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เอาใจช่วยทั้งคู่ :m15: :m15:
ใครได้รับ PM จากพี่จี ขอด้วยคนน๊าาาา :pig4: :pig4:
-
ตอนนี้เอามีดมาแทงเลยดีกว่านะ
โอยยยยย
สงสารโก้มากมาย
และไม่เข้าใจเนมนะ ,, ที่ยอมคีย์
เพราะพี่โก้ไม่สนใจ ?
มองจากมุมเนม คือ พี่โก้ไม่สนใจ เห็นคนอื่นดีกว่าเนม แบบนี้ป้ะ?
อ่อยยยยย ถ้าน้องได้อ่านมุมพี่โก้บ้าง จะเป็นไง จะจุกป้ะ?
เราได้อ่าน ยังรู้สึกว่า ไม่ผิดเลย ที่โก้จะไม่ไว้ใจเนม
ขนาดไม่มีเรื่องให้สงสัยมากมาย เนมยังหวั่นไหว กับคนอื่นได้ขนาดนี้
แล้วตอนนี้ ที่เหมือนจะไม่เข้าใจกันอยู่ เนมจะไม่หวั่นไหวเหรอ
มันเจ็บ ตรงที่เนมไม่เคยรู้ตัวนี่แหละ ว่าตัวเองน่ะ ไม่มั่นคงขนาดไหน
มันแบบ เหมือนเด็กตลอดเวลาอ้ะ ฮือออออ ,,
จะรอพีเอ็มนะคะ ....
เหมือนเราอยู่ในข่ายคนที่จะได้ป้ะ ลืมไปแล้ว ฮิฮิ
คิดถึงพี่จี ,, มาบ่อยๆนะ อย่าทิ้งฟีลดราม่าไว้นานๆ กรี๊ดดดดดด
-
ต่างคน ต่างมีปมในใจ
ซึ่งไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้
ได้แต่ให้กำลังใจทั้งสอง ผ่านพ้นไปด้วยดี
ปล. ใครได้PM ส่งให้อ่านบ้างน๊า
อยากรู้ว่าตอนต้นเป็นยังไงอ่ะ
-
ได้อ่านแต่ความคิดของโก้ ก็มีแต่คนเข้าใจโก้และเข้าข้างโก้ แต่เจ้าเนมมันไม่ได้มาอ่านด้วยนิ เด็กมันไม่เข้าใจ และเราเองก็ไม่ได้อ่านจากมุมเนมด้วยเหมือนกัน เพราะงั้น ยังไม่ตัดเนมทิ้ง ยังลุ้นว่าเนมจะไม่ทำเหมือนเดิม
อยากอ่านน่ะ คุณจี ลงมาให้เต็มๆเถอะ
-
ยังไม่กล้าอ่าน ขออ่านครึ่งแรกก่อน เสียวเว๊ยยยยย :z10:
-
รู้สึกเห็นใจโก้มากกว่าเนมมากๆๆๆๆๆ เพราะเนมทำตัวเด็กแบบเด็กมากเกินไปทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็ผ่านอะไรมาเยอะแล้วนะ
แต่กลับทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโต ไม่มองรอบ ๆ ไม่มองความรู้สึกของโก้ คิดแต่ความรู้สึกตัวเอง
ปล.ใครที่มีตอนพิเศษอีกส่วน ช่วยส่งให้หน่อยนะครับ อยากอ่านมาก ๆ เลย
-
ปวดหัวกับสองหน่อนี่เหลือเกิน
ดราม่าไม่จบไม่สิ้น.....จะโทษใครก็ไม่ได้
ก็อย่างที่พี่โก้เคยพูด
คนที่รักมากกว่า จะต้องเป็นคนที่*แพ้*ก่อนเสมอ
เพราะพี่โก้เป็นคนปากหนัก ไม่ยอมพูด
แต่ก็ใช่ว่าพี่จะรักน้อยกว่าซะที่ไหน
คนที่อยากได้ ต้องการ อยู่ตลอด..ไม่ได้สังเกตเองต่างหาก
ได้แต่ร่ำร้องจะเอาๆ แต่พอเค้าให้กลับไม่พอใจ อยากได้มากกว่าดิม
ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่เคยจะให้เค้ากลับคืนเท่าที่ร่ำร้องต้องการ
แล้วอย่างนี้....ใครที่น่าสงสารมากกว่ากัน???
-
เนมก็มีปม พี่โก้ก็มีปม แล้วมีแต่เนมที่เป็นคนเปิดเผยทุกอย่าง โดยที่โก้ไม่เคยบอกสิ่งที่ตัวเองรู้สึกให้เนมรับรู้เลย
ถ้าโก้กับเนมเปิดใจคุยกันสักนิด คงจะดีกว่านี้ เข้าใจทั้งเนมทั้งโก้นะ รักกันแต่ไม่เข้าใจ ต่างคนต่างแสดงออกไปคนละทาง
เนมหวงโก้มากและอยากเป็นคนสำคัญ ทั้งด้วยความคิดที่ยังเด็ก แต่ไม่โทษเนมนะที่นิสัยอย่างนี้ เพราะตั้งแต่เล็กจนโตมีแต่คนโอ๋มาตลอด รวมทั้งโก้ด้วยคอยดูแลตามใจตั้งแต่เด็ก เลยชินกับการที่เพียงแค่ร้องไห้ก็ได้ในสิ่งที่ต้องการ เท่าที่อ่านมา เนมกับเจมีความคล้ายกันตรงที่ไม่ปฏิเสธคนที่เข้าหาให้เด็ดขาดเหมือนกันนั้นแหละใช้ความรักของคนอื่นดึงไว้กับตัวเองเพราะมาเติมสิ่งที่ตัวเองขาด เพียงแต่พี่เอ็กซ์เค้าแสดงออกมาตรงๆเลยให้เจรับรู้ความรู้สึก
แต่กับโก้มันไม่ใช่ เพราะด้วยอายุที่มากกว่าและเป็นคนดุแลเนมมาตั้งแต่เด็ก เชื่อสิต่อให้เนมไม่ใช่นิสัยแบบนี้ โก้ก็ยังคงเหนเนมเป็นเด็กอยู่ดี เลยเลือกที่จะไม่อธิบายอะไรให้เนมรับรู้ แต่เด็กอย่างเนม แค่โก้พูดสิ่งที่เก็บอยู่ในใจ เนมคงจะเข้าใจอะไรได้ดีกว่านี้เยอะ โก้ต้องพยายามให้เนมเปลี่ยนความคิดเรื่องเจ แต่โก้ไม่ยอมบอกว่ารักเจแบบไหน แล้วที่โก้ต้องคอยดูแลเจ เพราะเจไม่มีใคร และสิ่งที่เจสูญเสียไปสาเหตุส่วนหนึ่งมาจากตัวโก้เอง เนมคงไม่ใจแคบเหมือนที่เป็นอยู่ตอนนี้ แต่นี่โก้ปล่อยใจเนมคิดไปคนเดียวว่า โก้รักเจ และเห็นเนมเป็นแค่ตัวแทนของเจเท่านั้น พอเจกลับมาตัวเองก็จะไม่มีที่ยืนอีกต่อไป ร้อยทั้งร้อยผู้ใหญ่อย่างเราก็รับสถานะนี้ไม่ได้หรอก โก้ต้องแสดงออกให้เนมรับรู้บ้างว่าตัวเองคิดยังไง เรื่องมันคงง่ายกว่านี้เยอะ
หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้น รักเนมรักโก้ :กอด1:
ปล อยากอ่านตอนพิเศษตอนแรกด้วย รบกวนคนที่มีส่งให้ด้วยได้ไหมคะ :3123:
-
เนมเด็กสุดๆๆ แต่ไม่เป็นเนมก็คงไม่เข้าใจว่าทำไมโก้ถึงมีแต่เนมคนเดียวไม่ได้ โก้ไม่เคยบอกรักด้วยเนมก็ยิ่งไม่มั่นใจอ่ะ
ว่าแต่ใครมีตอนที่เหลือ ช่วย PM มาให้หน่อยนะค่ะ ขอบคุณมากคร้า o13
-
คนเราทุกคน อยากเป็นที่หนึ่งสำหรับคนรักของเราเสมอ โก้ต้องเข้าใจจุดนี้ด้วย
-
ถึงตอนนี้เข้าใจโก้แล้ว
แต่อยากอ่านตอนแรกอ่ะ
ใครที่ได้ PM ช่วยบอกหน่อยน่ะค่ะ จะได้ตามไปขอถูกคน :impress2:
ได้โปรดดดดดดด
-
:serius2: :o12: เมื่อไหร่จะเข้าใจกัน :m15:
-
ต่างคนต่างมีปม มีเหตุผลในใจ
ปล.ใครไก้ pm รบกวน เมตตา สงสาร ด้วยค่ะ :m15: o1 o1 o1
-
:monkeysad: ขอตอนต้นด้วยคนค่ะ พรีสสสสสสส คนน่ารักใจดีขอหน่อยน่ะค่ะ :sad4:
น้องจี :กอด1:
-
พี่โก้น่าจะแสดงตัวให้เห็นเลยว่ามาแล้ว
อยากได้พาทแรกด้วยมีใครได้บ้างจ๊๊ะ ขอด้วยคนค่่ะ
-
เนมกับโก้ ขอให้ปรับความเข้าใจละผ่านมันไปให้ได้น่ะ :L2:
-
ใครได้ตอนต้นส่งพีเอมให้เราด้วยนะค่ะ TwT
ขออ้อนวอนต่อผู้ใจบุญ. กาซิกๆๆ
-
สงสารโก้.....รักโก้
อยากอ่านพาร์ทแรกอ่ะ ใครได้รับส่งให้ด้วยนะคะ
-
คือมันอ่านแต่ความรู้สึกโก้ แต่ยังไม่ได้อ่านความรู้สึกของเนมเลยว่าคิดยังไง
บางทีต่างคนต่างก็รักกันมาก แต่ไม่พูดกันให้เข้าใจ ยังมีการกั๊กความคิดของตัวเองเอาไว้
ไม่บอกกันให้หมด มันก็ทำให้มีแต่เสียใจกันไปทั้งสองฝ่าย
-
อ้าวววว ใครได้ pm แล้ว ได้โปรดส่งให้เราด้วยนะคะ >_<~
-
เรื่องนี้แปลกมาก อ่านเหตุการณ์เดิม แต่จะได้มุมมองใหม่ทุกครั้ง
ที่แปลกกว่าคือ เหตุการณ์เดิม อ่านจากมุมใคร ก็จะเข้าใจและเห็นใจคนๆนั้นเพิ่มขึ้น
แปลกที่สุดคือ สามารถอ่านเหตุการณ์เดิมในมุมมองใหม่ ได้โดยไม่เบื่อเลย อ่านทุกตัวอักษร กลัวพลาดการตีความบางอย่างไป
ที่สำคัญแต่ไม่แปลก คือทุกคนก็มักจะคิดว่าตัวเองรักอีกฝ่ายมากกว่า ซึ่งไม่เป็นความจริง ไม่มีใครรักใครมากกว่า
ความรู้สึกมันเอา มา ชั่ง ตวง วัด ไม่ได้
อยากได้พาร์ทแรกเหมือนกันค่ะ...ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ :call:
-
อ่านแล้วอยากตบ เกรียนเนมมาก หรือเราจะหนุนหลังผิดคน
อ่านตอนนี้ เนมดูแรดมาก แล้วคีย์ก็หื่นมาก สงสารพี่โก้
อ่านมาถึงตอนนี้ คุณจีทำหักมุมมาก แม่ยกน้องคงเกลียดน้องกันหมดแล้ว
ความสงสาร ความรักที่น้องเคยพูดมา โดนกลบด้วยพฤติกรรมในอดีตหมดเลย
เหมือนน้องเป็นคนมั่วๆ เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล เด็กน้อยที่เคยรักพี่โก้
เคยให้พี่โก้เป็นหนึ่งในทุกๆเรื่อง หนึ่งในตลอดเวลาหายไปหมดเลย
ขออย่าให้มันซ้ำรอยเดิมเลย หรือจะซ้ำก็ขอให้พี่โก้เดินไปต่อยปากใครสักคนจะดีกว่า
กลัวโก้จะบ้าเข้าสักวัน ถ้ายังต้องเก็บความรุ้สึกไว้แบบเดิมอีก
ตอนนี้เกลียดน้องมาก น้องแรดโคตร อ่านรอบเดียวจบเลย ไม่มีรอบสอง :fire:
-
มััน มัน แบบว่า ต้องการส่วนแรก :z6:
รอผู้ใจดี สวย น่ารัก มา PM ค่ะ :sad4:
-
อ่านอันนี้ก้อสงสารโก้ แต่นะต้องเข้าใจด้วยว่าเนมก็ยังเด็กมากในตอนนั้น เนมไม่สามารถเณ้าใจอย่างที่โก้ต้องการได้หรอก
ได้ยินแต่ละอย่างพอจากโก้ทั้งสำคัญไม่เท่า รักเพื่อนตัวเอง (ตามความเข้าใจของเนม)ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันกลายเป็นปมไปหมด
ตอนนีี้ก็ได้แต่หวังว่าทั้งฒองคนจะทำควาทเข้าใจ และก้าวข้ามอุปสรีคไปด้วยกันได้เร็วๆนะ ไม่อยากกินมาม่านาน สารอาหารมันไม่ครบ 5555
ปล ใครมีตอนแรก รบกวนขอด้วยนะครับ ของคุณมากๆครับ^^
-
ใครได้พีเอ็มตอนพิเศษจากพี่จี รบกวนช่วยส่งต่อเราด้วยน้ะค้ะ อยากร่วมอินร่วมฟินๆๆ
ขอบคุณล่วงหน้าค่า
-
อยากรู้เหตุผลของเนมบ้าง ว่าทำทำอย่างนั้น
สงสารพ่อพระเอกของเราเหลือเกินนนนนนน
อยากอ่านอีกพาทด้วยง่าาาาาา ㅠ ㅠ
-
อยากอ่านตอนต้นจังเลย ใครใจดีช่วยส่ง PM ให้หน่อยนะคะ
-
อ่านพาร์ทนี้ก็เข้าใจตัวโก้มากขึ้นแต่ก็เข้าใจเนมด้วยเพราะเนมยังเด็กก็เลยทำอะไรไปแบบนั้นก็หวังว่าปัจจุบันนี้เนมจะไม่กลับไปทำแบบเดิมไม่ทำให้โก้ต้องผิดหวังอีก ถ้าใครได้รับPMจากคุณG ขอด้วยนะค่ะ please
-
เข้าใจโก้มาตลอด อาจจะเป็นเพราะว่าเนมยังเด็ก ความคิดเห็นเลยต่าง
อยากอ่านพาทแรก :z3:ใครใจดีส่งให้ด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
เจออย่างนี้ไม่รู้จะสงสารใครดีเลย แต่ไม่เข้าใจเนมทำไมถึงยอมคีย์
ตอนแรกเข้าใจว่าหลังจากวันเกิดแล้วโก้ไม่ได้ติดต่อไปเนมเลยเฮิร์ทไปซบคีย์
แต่นี่มันไม่ใช่ เนมคุยกับคีย์ท้ังๆที่ยังมีโก้อยู่ด้วยซ้ำ
ไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้คนที่โลเลก็คือเนม เนมไม่เคยเลือกเชื่อใจโก้เลย
ตอนปัจจุบันขออย่าซ้ำรอยอดีตเลย มันคงเป็นฉากที่ไม่น่าดูซักเท่าไหร่
-
สงสารพี่โก้
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:z10:
เฮ้อ..........ตอนนี้ทำให้เข้าใจโก้ในหลายอย่างมากขึ้น
สงสารโก้นะ แต่ก็สงสารเนมด้วย
เนมไม่มีโอกาสได้รู้ในสิ่งที่คนอ่านรู้
ก็เลยเจ็บปวดกับสิ่งที่ตัวเองเข้าใจ(ผิด)
คนที่เด็กเกินไป กับ คนที่เป็นผู้ใหญ่เกินตัว มารักกัน
แค่ ความรัก มันเลยไม่พอ
ทั้งที่ต่างก็รักกันมาก แต่เพราะบกพร่องทางการสื่อสาร
ไม่ว่าจะทางคำพูดหรือการกระทำ ..... ดราม่าจึงเกิด
หวังว่าสักวันจะได้เปิดใจคุยกันแบบแบหมดหน้าตัก
ไม่แน่........อาจเป็นเร็วๆนี้ก็ได้
จุดพีคสุดของมหากาพย์ดราม่าเลี้ยงต้อยน้องเพื่อน
555555555555555555555555555+
ขอบคุณคุณ G สำหรับนิยายดีๆอีกตอนนะคะ
สนุกมากๆ
และหากท่านใดจะกรุณา...... OTZ
ช่วยสงเคราะห์อีกตอนที่เหลือให้หน่อยได้ไหมคะ
รบกวนด้วยนะคะ (*/\*) ขอบคุณค่ะ
-
สงสารโก้ อ่านตอนนี้แล้วทำให้รู้ว่าความจริงโก้รักเนมมาก อยากให้ความรักทั้งคู่ผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยดี
ป.ล. ใครได้ PM ส่งมาให้อ่านหน่อยน้าาาา :กอด1: :กอด1:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
อ่านตอนนี้แล้วก็สงสารพี่โก้จัง
อยากอ่านตอนต้นด้วยคน
ใครได้ PM จากคุณจี รบกวนคนใจดีส่งต่อให้อ่านด้วยคนนะคะ :m5:
-
บอกได้คำเดียวว่ารักของทั้งคู่มันหนักเกินไป
หนักจนไม่แน่ใจว่าควรจะรักกันต่อไหม
หรือจะปล่อยมันไปจะดีกว่า :เฮ้อ:
ปล.ถ้าใครได้รับ PM ขอเราบ้างนะ
:pig4: คะ
-
ทั้งอุปนิสัย วัย ความห่าง ล้วนเป็นปัจจัยให้เกิดสิ่งเหล่านี้
ความรักต้องช่วยกันประคองทั้งสองฝ่าย ถึงจะรอด
เหตุผลมีกันทั้งสองฝ่าย แล้วแต่มุมมอง อยู่ที่ใครจะมั่นคงกว่ากัน
-
อืมฮืมมมมม ไม่ได้อ่านนานกลับมาพร้อมมาม่าบิ๊กแพ็คยกลัง
ไม่ไหวแล้ว เกินใจจะอดทน จากที่เคยเข้าข้างพี่โก้ตลอด
มาตอนนี้บางทีก็รู้สึกอยากง้างปากพี่มากแค่พูดออกมานี่มันจะตายม๊ายยยย
ส่วนน้องเนม น้องไม่ใช่เด็กน้อยในวันวานแล้วโตตามเวลาที่ผ่านไปบ้างก็ดีนะ
หรือบางทีก็สงสัยเหมือนที่พี่โก้สงสัยว่าเนมยังรักหรือว่าแค่อยากต่อจิ๊กซอส่วนที่หายไป
ถ้าคู่นี้จะจบไม่สวยเราไม่แปลกใจเลย แต่กระนั้นก็ยังอยากให้มันแฮปปี้อยู่ดีอ่ะ
หมายเหตุ:อ่านแล้วอินมากกกกก มันทำให้เราจิตตก เหมือนมีควันมารมหัวสลัดไม่หลุด ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เท่าไหร่เพราะมันทำให้เราทำงานไม่ได้ ไว้รอให้จบก่อนแล้วค่อยกลับมาอ่านรวดเดียวได้แมะ -*-
ป.ล.ตัวโตๆๆๆๆๆๆ ใครได้ PM ขอความอนุเคราะห์ให้เด็กตาดำๆด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ^^
-
มันจะไม่ยืดเยื้อมาขนาดนี้ ถ้าพูดคุยกันมากขึ้น :เฮ้อ:
-
เราว่าทั้งเนมและโก้ ต่างก็รักกันแต่มีความต่างในแง่อายุ ความคิดที่ยังต้องจูนหากัน
โก้เป็นผู้ใหญ่ ที่คิดทุกอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ยึดมั่นในคำสัญญา แต่บางทีไม่ได้อธิบายให้เนมเข้าใจ
คิดแต่ว่า เนมน่าจะเข้าใจ เนมน่าจะจำคำสัญญาระหว่างกันได้
ส่วนเนมก็คงความเป็นเด็ก ด้วยเป็นลูกคนเล็ก ปกติก็อ้อนที่บ้าน มาเจอเพื่อนก็ยังมีเพื่อนที่เอาใจอีก
ถ้าอ่านจากความรู้สึกน้อยใจที่เนมคิดว่าโก้ไม่รักก็เลยไม่หึง ก็ค่อนข้างชัดนะว่าเนมน่ะรักโก้
คิดเป็นเด็กๆ แถมยังไม่หนักแน่นอีก ใครมาพูดอะไรก็คิดเองเออเอง
ยิ่งมีตะกอนที่คั่งค้างในใจ อย่างเรื่อง เจอีก
ทั้งโก้และเนม น่าจะเปิดอกคุยกัน เคลียร์กันเรื่องเจ
เป็นความคิดที่ดีที่โก้จะพาเนมไปเจอเจ
จริงๆ น่าจะชวนไปรับเจ เลย บอกเนมว่าไปเปิดตัวกับเจเลย
เพราะเจเองก็อยากรู้จักคนสำคัญของโก้อยู่แล้ว
เอ.. หรือโก้ยังไม่อยากแนะนำอย่างนั้น
( แต่ก็เห็นบอกเพื่อนว่าอยากพาเนมมา และเพื่อนโก้ต่างก็รู้ว่าเนมกับโก้ คบกันยังไง )
เอาใจช่วย คุณจี และความสัมพันธ์ของคนทั้งสองค่ะ
ว่าแต่ ใครมีตอนพิเศษตอนที่หนึ่งบ้างคะ รบกวนขอ PM ด้วย :L2:
-
:sad4: มีปมทั้งคู่ สงสารโก้มากขึ้น แต่ก็ยังเลือกเข้าข้างน้องเนมอยู่ดี มันจะดีกว่านี้ถ้าทั้งสองคนเปิดใจคุยกัน ไม่ปล่อยให้ค้างคามานานขนาดนี้ ฮือ
ปล.ใครได้พีเอ็ม รบกวนส่งมาให้หน่อยนะคะ อยากอ่านตอนต้นมากๆ ขอบคุณล่วงหน้าคะ :impress2:
-
อยากอ่านตอนต้นจัง ใครมีขอบ้างนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะ
ได้อ่านตอนต้นเมื่อไหร่ ค่อยมาวิเคราะห์อีกทีว่าใครผิดมากกว่าใคร
เพราะจริงๆทั้ง 2 คนผิดทั้งคู่
พี่โก้ผิดที่ปากหนัก ไม่พูดไม่อธิบายอะไรๆให้ชัดเจน
เนมผิดที่เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล ไม่มั่นคง และเชื่อมั่นในความรัก
-
อยากได้ พาร์ทแรก จังค่ะ ใครมีช่วยส่งมาให้อ่านบ้างได้มั้ยน้อ... :L3:
-
ใครได้PM ขอด้วยคนนะค่
อยากอ่านตอนแรก
:sad4: :sad4:
-
คุณพระ..สปอยตัวเองด้วยเม้นชาวบ้าน แล้วแทบไม่อยากเสพเบย...โฮๆ ไม่นะ อย่าว่าน้อง น้องนังเด็ก...แง้ว
แย่แล้วน้องเนมที่รักของนู๋1
-
เข้ามาสารภาพตามตรงว่าเรายังไม่กล้าอ่านตั้งแต่คุณจีเริ่มแจกโชคทองจากซองมาม่าแบบจัดหนักเลย :sad4:
แค่แอบอ่านเมนท์ชาวบ้านก้อพาลปวดตับ ถ้าอ่านตัวเรื่องคงลามไปถึงลำไว้ใหญ่แน่ๆ :z10:
แวะเอาลิงค์ที่เริ่มมีคนลงอวยพรคุณจีและคนที่อยู่ในหน้าที่ 100
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.2970
จะรอ pm จากคุณจีนะคะ อยากอ่านต่อเนื่องแบบที่คุณจีแนะนำไว้ในแฟนเพจ
ใครยังงัยไม่รู้ แต่เค้ารักโก้-เนม ไม่รู้สิเนอะ บางครั้งคนที่เรารักมันก้อไม่ได้ดีเลิศสำหรับใคร แต่เค้ากลับเป็นความพอดีสำหรับตัวเรา
ยืนยันคำเดิม รักเรื่องนี้ รักพระ-นายคู่นี้ มากๆๆๆๆ แม้อยากจะแพ่นกบาลทั้งคู่หนักๆในหลายๆหนก้อตาม รักคนแต่งที่สุดด้วย :กอด1: :pig4:
-
อดีตความผิดหวัง ความเศร้าใจ เสียใจ ใครทำอะไรไว้ ความห่างไกล ความใก้ลชิด
คือตัวแปรที่สำคัญ ทำให้คนสองคนนั้นแยกกัน :m15:
-
โก้น่าสงสารอ่า :m15: :m15: :m15: อ่านแล้วแทบร้อง :sad4: :sad4: เนมอาจจะเด็กไปรึไง
อยากอ่านตอนแรก ใครได้ PM ขอบ้างนะคะ
-
ไม่รู้จะเม้นท์ยังไง :เฮ้อ:
เอาเป็นว่าเอาใจช่วยให้เข้าใจกันได้ซักทีนะคะ
ความรักต้องเข้าหากันคนละครึ่งทาง ถ้าจะเอาแต่ตัวเองไม่มีทางไปตลอดรอดฝั่ง
แต่ตอนนี้ทุกอย่างลงตัวแล้ว(เรื่องเจ) โก้เลือกมาหาน้องเนมดีแล้วค่ะ
ถ้ายังไปทางเจอีกเนมจะยิ่งคิดมากไปกันใหญ่เลย ปรับความเข้าใจกันนะค้า
เดี๊ยนแพ้ผงชูรสไม่อยากซดมาม่าแว้ววว :serius2:
ปล.ใครได้PM.จากคุณจีเค้าขอบ้างได้ไหมค้า :o8:
-
สงสารพี่โก้ อ่านแล้วเศร้า อารมณ์มันหน่วงๆ :m15:
แต่อยากอ่านตอนต้นด้วย ถ้าใครมีส่ง pm ให้บ้างนะคะ อยากอ่านๆ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
-
อ่านถึงตอนนี้ สงสารโก้จัง :m15:
ปล. ใครที่ได้ PM ขอด้วยนะคะ :impress2: :pig4:
-
สงสารพี่โก้ หน่วงมากมาย ปวดใจ .. ............ ..............................
คนที่ไม่แสดงออกว่ารัก...แต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่รัก
ปล.ใครได้ PM รบกวนส่งมาให้หน่อยนะคะ อยากอ่านตอนต้นมากๆ ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ อยากอิน 555
:pig4: :pig4:
-
ให้ตายเหอะ!!!!!!!!!!!!
น้ำตาฉันร่วงๆๆๆๆ
อยากได้คนดีๆ แบบพี่โก้มากมายอ่ะ เคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน
โคตรเครียดเลย ไม่ใช่ว่าเป็นคนดีนะ...แต่สำหรับคนบางคน อยากเก็บสิ่งดีๆ กับความทรงจำดีๆ ไว้ให้นานๆ
รักพี่โก้สุดฤทธิ์!!!!!!!
-
คู่นี้ไม่รู้สุดท้ายแล้วจะลงเอยแบบไหน..เนมบางทีก็เด็กเกินไปสำหรับโก้นะ
-
อ่านแล้วก็สงสารพี่โก้ สงสารเนม สงสารตัวเองต้องมาเศร้าตาม :z3:
ตอนนี้รู้แล้วว่าพี่โก้รักเนมมากแค่ไหน หวังได้แต่ให้ทั้งสองคนเข้าใจกันซะที
ตามจริงถ้าพี่โก้พูดสิ่งที่คิดออกมา แสดงอารมณ์ความรู้สึกออกมาให้เนมเห็นบ้างก็คงจะดี
เข้าใจแล้วว่าทำตอนก่อนหน้าพี่โก้ถึงบอกว่าตัวเองมักจะตัดสินใจช้าไปทุกที
แต่เนมยังเด็ก แม้แต่ตอนปัจจุบันก็ยังเด็ก หากไม่พูดให้เคลียร์ไปเลยก็คงเข้าใจยาก
ทำอะไรตามอารมณ์และความคิดติดฝังใจไปแล้วว่าพี่โก้รักเจมากกว่าตัวเอง
:m15: :เฮ้อ:
ปล. ใครได้รับตอนพิเศษรบกวนขอด้วยคนนะคะ พลีสสสส :monkeysad:
ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ
-
ตอนที่แล้วด่าพี่โก้ไปเยอะเลยยยยยย :z3:
ที่ด่าไปตอนที่แล้วเ้ข้าตัวเนมหมดเลยวุ้ย :a5:
ไม่คิดมาก่อนว่าพี่โก้จะจริงจัง :n1:
กับเนมขนาดนี้ อ่านแล้วโก้ปิดทองหลังพระัชัด ๆ !!!
:o12:
อ่านตอนนี้แล้วไม่เกลียดเนมนะ
ก็เนมเด็กอ่ะ... แต่เจ็บแทนพี่โก้เยอะ ๆ รักเด็กสร้างบ้านต้องอดทน
ไอ้ที่ปากแข็ง ๆ ทำไมไม่พูดออกไปว่าขอคบด้วยแต่แรกล่ะ o22
งึมงำ ๆ ไร้คำพูด Speechless มากตอนนี้
ใครได้ PM ขอด้วยคน พลีสสสสสสสสสสสสสสสส
-
อ่านตอนนี้ก็สงสารพี่โก้อ๊าาาาา. พี่โก้ไม่น่าปล่อยให้วันนั้นผ่านไปเลยอ่าาาา
เพราะเดินหนีมาแบบนั้น นังน้องเนมก็ไม่รู้สิว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่!!!
เนมไม่ใจเขาใจเราเลยอ่ะ ลองเนทเห็นพี่โก้ทำแบบนี้กะคนอื่นบ้างเนทก็ต้องปรี๊ดแตกบ้างเซ่ะ!!!
อินค่ะอินเรากะลังอินเลย
อยากอ่านพาสแรกด้วยอ่ะคร้าาาาา. รบกวนขอคนใจดีส่งให้ทางPM ให้หน่อยน๊าาาา. พลีสค่าาาาา. ใจจะขาดรอนๆฮือๆๆ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:m16: :m16: :m16:
:serius2: :serius2: :serius2:
:z3: :z3: :z3:
-
:a5: อั๊ยยะ
:z3: เจ็บแค้นเคืองโกรธน้องเนมมากๆ ทำไมทำกับพี่โก้เยี่ยงนี้ เคืองๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m31:
ปล. ใครมี pastแรก ขอเค้ามั่งจิ นะคะ kireiine แอท จีเมลล์ ดอทคอมค่ะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยเจ้าค่ะ
-
ต้องสูดหายใจลึกๆก่อนเปิดอ่าน 55
สงสารโก้ เสียใจที่ตอนที่แล้วหมั่นไส้โก้ไว้เยอะ 555
แต่ก็ไม่ได้โกรธเนมน้า เนมก็เด็กจริงๆ แล้วเราก็คิดว่าบางทีโก้ก็ทำให้เนมรู้สึกไม่มั่นคงจริงๆ
ขอแค่ให้ทั้งสองเข้าใจกันและกันในที่สุด
อยากอ่านตอนต้นด้วยจังคะ
ขอนักอ่านใจดีแบ่งให้หน่อยน้า
-
ขอบคุณค่ะพี่จี :pig4:
โอ้ยยยยยยยย...เพิ่งกลับมาอ่านอีกครั้งค่ะ
อ่านกี่ครั้งก็บีบหัวใจเหมือนเดิม :z3:
#ไม่รู้จะอธิบายยังไง#มันหน่วงๆชอบกล#ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้เลย
ไม่อยากให้ทั้งโก้และเนมรู้สึกแบบนี้ เหมือนจะรักกัน แต่คิดอีกทีก็เหมือนว่าทั้ง 2 คนขาดอะไรไป ทำให้ไม่เข้าใจกัน #แอบสงสารเจT^T เพราะไม่รู้เรื่องอะไรเลย #เศร้า
ปล.ค่ะ วอนผู้ใจดี ผู้มีอุปการะคุณใครก็ได้ที่มีตอนต้น รบกวนขอตอนต้นให้เราด้วยเถิดนะคะ เราจะขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ :call:
-
บางคนอ่านตอนนี้แล้วเกลียดเนมและเนมผิดคนเดียวเพิ่มขึ้นเยอะแยะ
เราไม่รู้นะ เรายังคงไม่เกลียดเนมและไม่โยนความผิดทั้งหมดให้เนมคนเดียวเหมือนเดิม
เราเป็นผู้อ่านนี่นา เรามีโอกาสที่เนมไม่มี อย่าลืมกันสิว่าเนมไม่ได้มานั่งอ่านตอนพิเศษนี้ด้วยนี่!!
เรามีโอกาส เราได้รู้ว่าโก้รัก?เนม ได้รู้เหตุผลดีดี?ว่าทำไมโก้ถึงไม่บอกเนม
การที่จะบอกรักใครสักคนนี่มันต้องรอให้สร้างฐานะก่อนใช่ป่ะ?(งั้นคุณเนื้อคู่คะ....ช่วยรอชั้นซักอายุ 30 เราค่อยมาเจอกันนะตัวเอง - -)
ระหว่างนั้นก็ให้อาศัยความเชื่อใจที่โก้เข้าใจเพียงคนเดียวเป็นตัวช่วยหล่อเลี้ยงความรักของคนสองคนงั้นสิ?
ชัดเจน กับ เชื่อใจนี่มันไม่ได้มาพร้อมกันหรอ? คือเราคิดว่าถ้าเธอไม่ชัดเจนแล้วชั้นจะเชื่อใจในตัวเธอได้ยังไง แบบนี้ถูกรึเปล่า?
โก้เคยบอกว่าโก้เชื่อใจเนม เพราะที่ผ่านมา(ก่อนเกิดเรื่องและหลังจากกลับมาคบกันอีก)เนมชัดเจนใช่ป่ะ?
เราอ่านตอนนี้ เรายอมรับเลยว่าหลังเหตุการณ์วันเกิด เนมดูน่ารำคาญ เอาแต่ใจไม่มีเหตุผลจนเกินเหตุและนิสัยแย่ เพราะอะไรล่ะ? หืมมมมม
โก้บอกเองนี่นาว่าเนมเปลี่ยนไป.....แล้วโก้ก็รู้นิว่าเพราะอะไร แล้วทำไมทุกอย่างถึงไปไกลขนาดนั้น
ความจริงแล้วแค่โก้อธิบายว่าทำไมต้องดูแลเจ แค่คุยให้เนมฟัง.....กลับกลายเป็นไม่พูด เพราะเห็นว่าเนมเด็ก และโก้ก็คงคิดว่าความทุกข์ของเจไม่ใช่เรื่องที่ต้องเอามาพูดให้คนนอกฟัง อันนี้เราเดาถูกมั๊ย? งั่นขอถามหน่อยว่าโก้เห็นเนมเป็นคนนอก คนอื่นเหรอ? บางอย่างมันต้องบอกอ่ะว่าทำไม ทุกอย่างมีเหตุมีผลของมัน เนมหัวอ่อนจะตาย แค่โก้พูด เนมก็พร้อมที่จะเชื่อแล้ว เผลอๆมาเป็นเพื่อนให้เจได้อีกอ่ะ แต่นี่เพราะอะไร เพราะโก้ไม่เชื่อใจเนมก่อน ไม่เล่า ไม่บอก อะไรเลย แค่เพราะโก้คิดว่า......เนมเป็นเด็ก แม้แต่เราๆก็อ่านแต่ความคิดโก้ จนคิดว่าเนมคงเป็นเด็กไปจริงๆไม่รับฟังอะไรทั้งนั้น ทั้งที่เนมยังไม่ได้ฟังอะไรจากโก้ซักอย่างเลยนะ
แล้วถ้าเนมเป็นเด็ก.......แล้วนอนกับน้องทำไม? เมา? อ้างได้แค่นี้เหรอโก้.........
สำหรับเราที่เราได้มีโอกาสได้อ่านความคิดโก้นะ เรารู้ว่าคุณเป็นคนที่จริงจัง และมั่นคง มีจุดยืนของตัวเองที่ตายตัวมาก
เราอ่านความรู้สึกสุดท้ายที่เขียน เราก็สงสารโก้นะ มันดูเป็นรักที่สวยงามมาก แต่มันดูโง่ป่ะ? ทั้งๆที่โอกาสนั้นเป็นของโก้แท้ๆ แต่โก้ไม่คว้าไว้อ่ะ
เหมือนโก้คว้าแก้วที่กำลังจะตกไม่ทัน และได้แค่มองดูมันแตกไปอย่างนั้นโดยไม่ทำอะไรเลย
มัวแต่รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รออะไรอ่ะโก้ โก้ไม่ได้รู้สึกรักเนมฝ่ายเดียวซะหน่อย มันไม่ใช่รักข้างเดียวอ่ะ โก้กับเนมรักกัน...เข้าใจป่ะว่า “รักกัน”
มีอะไรก็เคลียร์ ไม่ชอบ ไม่พอใจ ก็พูดกันให้รู้เรื่องไปเลย ปากมีก็พูดไปดิ ผลสุดท้ายจะเป็นยังไงมันจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันอ่ะ
แต่ก็แอบจี๊ดนะ ตอนโก้เข้าไปเห็นฉากเนมกับคีย์ เป็นเราก็คงแย่แล้วหมดกำลังใจไปเลยอ่ะ
เนมเองก็ช่างประชดประชัน ทำอะไรด้วยอารมณ์ ขาดสติ แทนที่จะเข้าไปพูดกับโก้ตรงๆก็จะทำไม คนมันข้องใจ ไม่เข้าใจ ไม่รู้ ก็ถามไปดิ๊!!!
ปากก็มี...ไอ้ที่ควรพูด ควรถามก็ไม่พูด ไปพูดอะไรก็ไม่รู้ แล้วก็เลิกซะที เลิกเอาคนที่ 3 4 5 6……….. มาเกี่ยวข้องได้แล้วนะ
เห็นมั๊ยว่ามันทำให้เราโดนเค้าเอามาว่าได้ แถมยังมีแต่ปัญหาตามมา ลำพังแต่เรื่อง “เจ” ก็เคลียร์ปัญหากันไม่ได้แล้ว
ไม่รู้จะเอามาเพิ่มอีกทำไม มันไม่ใช่วิธีเรียกร้องความสนใจที่ดีเลยนะ มันดูโง่และไร้สติมากอ่ะ
โก้ไม่พูดก็ต้องทำให้พูด ทำยังไงก็ได้ให้พูด มาถึงขนาดนี้แล้วอ่ะ ชนไปเลยดิ นี่ก็เพราะเนมก็กลัวคำตอบที่จะได้จากโก้ใช่มั๊ย?
กลัวทำไม นี่คนของเรา คนรักของเราอ่ะ!!!! ไม่ต้องมาล้ำเส้นรู้กันทุกเรื่อง แต่เรื่องอะไรที่มันคาใจและส่งผลต่อชีวิตรักก็ต้องเอาให้เคลียร์
พอจะถาม...ก็มาถามในวันที่สายไป จากนั้นก็สรุปเอาเอง คิดเองเออเองพอกันเลย!!!
ส่วนไอ้คนตอบ....ก็ตอบไม่เคลียร์ เพราะสันดานเป็นคนพูดน้อย เห๊อะ!!!!
งั้นเอางี้.......นะ
ถ้าโก้รักเจ ก็ช่วยทำให้เนมเข้าใจและมองเจไม่ดีได้แล้ว ไม่รู้จะเอาอะไรมาล่อโก้แล้ว
แล้วเนม ถ้าไม่อยากให้คีย์กับฟิวส์ ซึ่งเนมบอกว่าเป็นเพื่อนที่ดี ถูกโก้มองไม่ดี ก็ช่วยเอาพวกมันออกไป อย่าให้มาล้ำเส้น
ดีมั๊ย?...ในเมื่อเห็นแก่คนที่ตัวเองรัก ทำเพื่อคนที่ตัวเองรักกันไม่ได้ ก็ช่วยเห็นแก่คนที่เค้าเป็นเหยื่อทางอารมณ์ของพวกคุณด้วยก็แล้วกัน
ทำเพื่อนคนอื่นกันดีนักนิ เอาเด้!!!!
แม่ง...เซ็ง จะเอายังไงก็เอาสักทีเหอะ
ขอบคุณค่ะ
ปล.ไม่รู้ว่าอะไรยังไง ใครมีตอนแรกก็รบกวนขอด้วยคนนะคะ
แล้วไม่ทราบว่าตอนพิเศษที่พี่จีแจกพิเศษแบบนี้ จะเอาลงไปพิมพ์ในหนังสือด้วยมั๊ยคะ?
ขอบคุณล่วงหน้าค่าาาาาาา :impress2:
-
:เฮ้อ: ได้รู้ความคิดของโก้ซะที่ว่าทำไม... เพราะอะไร...
ที่เป็นแบบนี้ไม่รู้ว่าเพราะโก้มีความเป็นผู้ใหญ่เกินไปหรือเนมเด็กเกินไปกันแน่
แต่จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างไม่พูด ไม่บอก ไม่ถาม
ก็เลยต่างคนต่างเจ็บ แบบนี้ไง :monkeysad:
....แก้วที่มันร้าว ไม่นานก็คงจะแตก ใจที่มันร้าว ไม่นานก็คงจะแหลก
แตกสลาย ไม่ มี วันเหมือน เดิม...
จะเป็นเช่นนั้นไหมหน่อ :เฮ้อ:
ป.ล. รบกวนคนใจดีที่ได้ PM จากคุณจี ส่งต่อให้อ่านด้วยคนนะคะ :call:
-
หน่วงๆๆๆๆๆๆๆ หน่วงมาหลายตอนแล้ว!!! :o12:
ตอนที่แล้วอ่านเสร็จก็ไมเกรนขึ้นไปเลย 55555
มาเจอนี้อีก แต่ก็เข้่าใจเนมนะ ตอนนั้นเนมยังเด็ก
เฮ้อออออออออออออ~ :z3:
รอวันที่ทุกอย่างจะดีขึ้นนะคะคุณจี :m15:
ปูลู ... ใครได้ตอนที่ PM ส่งต่อให้ป้าหน่อยนะคะ~~ขอบคุณล่วงหน้าจ้า :-[
-
โก้มีความเป็นผู้ใหญ่เกินไป
ส่วนเนมก็เด็กเกินไป =0=
-
ขอ ตอนพิเศษ ทาง pm หน่อยนะคะ
ได้โปรด
ชอบพี่โก้เวอร์ชี่นนี้จัง ดูอ่อนไหวอยู่ในที :)
-
เป็นเพราะฉันที่ช้าไปหรือเพราะใจเธอไม่เหมือนเดิม
ไอ่พี่โก้ - ไม่มีเวลาเอาใจใส่ ไม่สนใจมาดูแล ไม่นั่งจับเข่าคุยกัน ทำให้เรื่องปานปลาย
ไอ่น้องเนม - อารมณ์อ่อนไหว ใครอยู่ใกล้ก็รักไปหมด
บทสรุป มันก็ผิดด้วยกันทั้งคู่นั่นแหล่ะ
สดุท้าย บอกได้คำเดียวว่าปวดตับ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ
ใครพอจะมีตอนพิเศษบ้างคะ รบกวนพีเอ็ม มาเยียวยาตับหน่อยจร้า
ขอบคุณล่วงหน้าน๊า
-
เศร้านะตอนนี้ T.T
____
ผู้ใดใจดีส่งPMตอนต้นให้ผมหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ <3
-
ตอนวันเกิดเหมือนเนมจะได้ยินตอนคุยโทรศัพท์กับนิค แล้วโก้บอกว่า เจสำคัญกว่า พอมีอะไรกันเสร็จตื่นขึ้นมาเนมก็ไม่เห็นโก้ วันที่โก้กลับไปงานกีฬาสีเนมก็ไม่รู้ การสื่อสารระหว่างคู่รัก การเก็บความรู้สึกตัวเองเอาไว้ ความสัมพันธ์ก็ยังไม่ชัดเจนว่าคบกันในฐานะอะไร ต่างคนต่างคิดรึเปล่าไม่รู้ เนมฝังใจว่าตกเป็นรองเจ โก้เป็นผู้ใหญ่เกินเก็บความรู้สึก เปิดใจคุยกันซะทีเถอะ ถ้าไปกันไม่ได้ก็เลิกๆกันซ้า
-
ใครได้อ่านพาร์ทแรกบ้างน้อ
แต่อ่านไปก็เจอแต่ความไม่เข้าใจกันและกัน อะไรที่ต่างกันมากๆ
:เฮ้อ:
-
:o12:
ฮือ ๆ พี่โก้โหมดเจ็บ
ทำไมน้องเนมที่น่ารักถึงเป็นงี้อ่ะ
:z3: :z3: :z3:
แล้วนี่พาร์ทแรกจะเป็นอย่างไรหนอ
อยากรู้อยากเห็นอยากอ่านจริง ๆ
ลอยคอรอคอยเป็ดผู้ใจดีส่งให้อ่านมั้งน้า :กอด1:
ขอบคุณล่วงหน้า :L2:
-
แค่เลื่อนผ่านๆ อ่านคอมเม้นนิดหน่อยก็ปวดใจแล้ว (เว่อร์มาก)
กรี๊ดดดดดด อยากบอกว่าไม่กล้าอ่านเลย
ใครได้ตอนแรกจากคุณจีมาขอหน่อยได้มั้ยคะ อยากอิน อยากอ่านรวดเดียวจบ :monkeysad:
เดี๋ยวต้องไปชุมพรอีก4วัน กลัวไม่มีเน็ตใช้แล้วจะค้าง ไม่มีกะจิตกะใจทำงาน
-
มาอ่นตอนนี้เลยกลายเป็นว่า อ้าว! ผู้ชายชื่อโก้นี่ก็น่าสงสารนะเนี่ย
จะรักเพื่อนก็ไม่เต็มที่จะมีคนรักทั้งทีก็ไม่เต็มร้อย ที่มันขาดๆเกินๆแบบนี้เพราะปากหนักใช่ไหม ไม่มีใครเข้าใจใครได้อย่างถ่องแท้ถ้าไม่รู้จักเปิดปากเปิดอกคุยกันให้เคลียร์น่ะนะ โอเค..น้องเนมเด็กไปทั้งความคิดและการกระทำ แต่คนเราสามารถเติบโตได้ด้วยประสบการณ์ พี่โก้เองต้องเรียนรู้ที่จะเปิดเผยตัวตนของตัวเองให้คนสำคัญ เพื่อที่จะได้เรียนรู้ที่จะยอบรับและก้าวเดินไปด้วยกัน
แล้วมันจะลงเอยยังไงล่ะทีนี้ เฮ้อ :เฮ้อ:
-
สงสารพี่โก้ ทำไมต้องเจ็บอยู่คนเดียว :sad4:
ทั้งๆที่เป็นคนที่คอยรักษาสัญญามาตลอดแท้ๆ
ขอให้เข้าใจกันไวๆเถอะ อย่าม่าม่าเลยย :call:
รอคนใจดีส่งตอนพิเศษพาร์ทแรกให้น้าาา :L2:
-
เข้าใจพี่โก้มากขึ้น แต่.......ก็ยังสงสารเนมอ่ะ
ปล.ใครได้พาร์ทแรกขอด้วยคนค่ะ
-
เห็นแต่ละเม้นแล้วไม่กล้าอ่าน ขอโทษด้วยนะคะ ไว้รอรวมเล่มเลยดีกว่า :m8:
-
ต้องกลับไปอ่านตอนพิเศษแฟนผม ย้อมใจอีกรอบ T^T อ่านตอนนี้ก็เหมือนจะเข้าใจพี่โก้บ้าง
แต่พี่โก้ปากหนักไปหน่อยอ่ะ ในเมื่อก็มองเนมออกทุกอย่างทำไมไม่อธิบายให้เนมเข้าใจก็ไม่รู้
เค้ายังจำได้อยู่เลยนะ ว่าเนมเคยถามพี่โก้ว่าเคยรักเนมบ้างไหมแล้วพี่โก้ตอบว่าขอโทษด้วยคำตอบคือไม่
แล้วตอนพิเศษล่าสุดพี่โก้นี่มันคืออะไรกัน อ้ากกกก ทึ้งหัวตัวเอง หรือพี่โก้จะแก้แค้นเนมคืนบ้าง
ไม่เข้าใจพี่โก้เลย ส่วนเนมรู้สึกผิดหวังนิดๆ ที่ทำไมถึงไปยอมคีย์หล่ะเหมือนว่าพี่โก้ไม่มาหาก็ไม่เป็นไร
อยากจะอ่านความคิดเนมจังว่าตอนนั้นไม่เศร้าไม่เสียใจบ้างเลยหรอที่พี่โก้ไม่มาซึ่งเนมคงจะเข้าใจว่าอยู่กับเจ
สงสารเนมอยู่เสมอนะ แต่ไม่เคลียร์ตรงฉากพรอดรัก T_T ที่พี่โก้มาเห็นนี่แหละ น้องเนมจะเคลียร์ตัวเองได้ไหมเนี่ย
ปล. ใครได้ตอนตอนพิเศษตอนแรก ช่วยส่งมาให้ด้วยคนนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
-
เป็นคู่ที่หน่วงมากกก อ่านมุมของเนมก็สงสารเนมนะ แต่พอรู้มุมของโก้ยิ่งสงสารโก้มากกว่า
โก้คงเจ็บปวดมาตลอดจนถึงตอนนี้ ส่วนเนมนี่คาดว่าคงเจ็บไม่นานเพราะยังมีคนมาคอยรักคอยห่วงอย่างคีย์อยู่ด้วย
ยิ่งอ่านยิ่งเจ็บปวด ขอโก้มีความสุขกับเค้าบ้างนะคะ :m15:
ใครมีพาร์ทแรก ขอเราบ้างนะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
-
เราเคยมีแฟนที่เด็กกว่าแบบนี้เลย แล้วน้องก็บอกว่าเราไม่มีเวลาให้ เราไม่เหมือนเดิม หาว่าเรามีคนอื่น
ทะเลาะกันตลอด แล้วพอเรากลับบ้านไปเราดันโดนเซอร์ไพรส์เองซะงั้นอะ เฮ้อออ ทั้งๆทีเราก็เรียน กิจกรรมคณะอีก ไม่เข้าใจกันบ้างเลย
เด็กอะเนอะ o19
-
อ่านแล้วรู้สึกว่า ช่องว่างระหว่างโก้กับเนมมีเยอะเหลือเกิน
ด้วยวัยที่ต่างกัน ความคิดก็ไปคนละทาง
คนหนึ่งก็คิดแบบผู้ใหญ่ใช้เหตุผลเป็นที่ตั้ง
อีกคนหนึ่งก็คิดแบบเด็กใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง
ที่ร้ายไปกว่านั้นคือ เมื่อมีเหตุเกิดขึ้นก็ไม่หันหน้าคุยกัน
ไม่คิดจะเปิดใจคุยกัน ต่างคนต่างคิดกันไปเอง
ถ้าจำไม่ผิดตอนวันเกิดเนม เนมก็รับรู้ว่าโก้ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเนมเลย
จากคำพูดของโก้ที่คุยกับนิค โก้ก็ไม่ได้แคร์เนมเลย เป็นเนมตอนนั้นคงปวดใจน่าดู
ถึงจะมาหาทีหลังมันก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะเนมเมาไร้สติไปแล้ว ที่สำคัญเนมเสียใจไปแล้ว
ซ้ำร้าย โก้กลับมาหาแล้วมาฉวยโอกาสกับเนมในขณะที่เนมเมาด้วย
และอยากจะคิดว่า ส่วนหนึ่งที่เนมเมาก็คงเพราะเสียใจจากการกระทำของโก้
เพราะฉะนั้นถ้าจะให้มองในแง่ของเนม เด็กมอสี่ตอนนั้น
โก้ไม่ได้ให้ความมั่นใจอะไรกับเนมเลย ไม่ว่าจะเป็นคำพูด หรือการแสดงออก
ถึงไม่แปลกใจว่า ทำไมเนมถึงไม่เชื่อใจโก้เลย เนมไม่คิดว่าโก้จะจริงจังกับเนม
ประกอบกับระยะทางที่ห่างกัน ณ เวลานั้น
ต้องยอมรับว่าโก้ให้ความสำคัญกับเจเป็นอันดับหนึ่ง
แล้วแบบนี้จะให้เนมมั่นคงกับโก้ก็คงยาก
ยิ่งมีคีย์ที่อยู่ใกล้ชิด ให้ความสำคัญกับเนม คอยดูแลเนม
เนมในเวลาที่รู้สึกมีปมอยู่ในใจแบบนี้ ก็โผไปเกาะคีย์ไว้ไม่ยาก
ในส่วนของโก้ นอกจากจะเป็นผู้ใหญ่กว่า ยังมีความคิดโตเกินวัย
จะทำอะไรก็คิด วางแผน มองไปข้างหน้าเหมือนผู้ใหญ่
แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ โก้คิดเอง วางแผนเอง ไม่เคยพูด ไม่เคยแสดงออก
ในความรัก สิ่งสำคัญคือความเข้าใจ เมื่อไม่คุยกันความเข้าใจก็ไม่เกิดขึ้น
มันกลายเป็นทำให้ช่องว่างระหว่างโก้กับเนมค่อย ๆ ขยายกว้างออกไป
พิมพ์ไปพิมพ์มาแล้วเริ่มงงตัวเอง
เคยคิดว่า ระหว่างโกกับเนม มันเหมือนฝั่งอารมณ์กับเหตุผล
ถ้าเอาสองอย่างมารวมกันแล้วหารสอง น่าจะมีอะไรดี ๆ เกิดขึ้น
ฝากบอกโก้นะคะว่า ถ้าคิดจะรักเด็ก ก็ปรับตัว ปรับอารมณ์ให้เป็นเด็กบ้างก็ไม่เลวนะ อิอิ
ปล. อยากอ่านพาร์ทแรกจัง
รบกวนคนใจดีที่ได้พาร์ทแรกไปช่วยแบ่งปันให้เค้าด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ _/\_
-
รบกวนขอ pm ให้มั่งนะคะ ผู้ใจดีที่ได้อ่านของคุณจีแล้ว :pig4:
-
ไม่รู้สิ...ยังเป็นแม่ยกเนมเหมือนเดิม
ตกลงมีใครได้ตอนพิเศษบ้างแสดงตัวด่วนๆ
ทุกคนรอ PM จากคุณอยู่
-
ไม่ได้เข้ามานานมากๆ เข้ามาเหนแลกรักอัพ ดีใจมากๆ เลยค่ะ ^^
โก้กับเนม ค่อยๆชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จิงๆเข้าข้างโก้ แต่ก้สงสารเนม
ขอบคุณคุณจีสำหรับนิยายดีๆนะคะ :) จะเข้ามาติดตามทุกอาทิต เลยค่ะต่อจากนี้
-
ได้ PM แล้วค่ะพี่จี
>,,< ฮึกกกกกกกก
เข้าใจโก้มากขึ้น ,, เนมรู้มั้ยว่าเพราะอะไรโก้ถึงปกป้องเจขนาดนี้
เพราะว่ารับปากไว้ไง ว่าจะดูแล
เรื่องแบบนี้ ถ้าเนมไม่รู้ไม่ยอมเข้าใจ มันก็ทำอะไรไม่ได้ป่ะวะ
ความรัก มันต้องออกมารูปแบบไหนเหรอ ถึงจะพอใจกับทุกคน
ต้องรักกัน สนใจกัน เห็นแค่กันและกัน ไม่ต้องสนใจคนอื่นงั้นเหรอ??
โอยยย ความรัก ช่างซับซ้อน ...ฉันจะทนความเจ็บปวดแบบนี้ได้แค่ไหน
พี่โก้โคตรของความอดทนนะ ....
แต่ถ้ามองในแง่เนม ก็อาจจะเพราะว่า เนมไม่รู้เรื่องพวกนี้ป้ะ แล้วเห็นแค่สิ่งที่พี่โก้แสดงออก ไม่ได้อ่านสิ่งที่อยู่ในใจพี่โก้ได้
เนมเลยเป็นแบบนี้ ,, แต่อย่างว่าแหละ ถ้ารักกัน เชื่อใจกัน มันก็จบป้ะ
แต่ทำไมไม่เชื่อ มีอะไรให้ไม่เชื่อ
หรือเราเอง ที่อ่านแล้ว งง ด้วยตัวเอง ฮืออออ
รอความกระจ่างของคู่นี้อย่างใจจดจ่อ !!!
-
โก้ไม่สามารถบอกเจตรงๆได้ว่าโก้จะมีแฟน มีคนที่ต้องดูแล เพราะสำหรับโก้ ยังไงเจก็ต้องมาก่อน
เจก็คือขอโทษสำหรับแฟนคลับเจ แต่เห็นเจง่อย เห็นแก่ตัว แล้วก็น่ารำคาญมาตั้งแต่เรื่องระเบียงรัก
สงสารพี่เอ็กซ์ตลอดเวลาที่อ่าน
แล้วโก้ก็บอกเนมไม่ได้ว่าโก้ห่วงเจเหลือเกิน กลัวเจจะตาย เจมีปัญหาทางจิต ขอไปดูแลเจนะ
โก้บอกเองว่าไม่มีวันยอมให้เจไปห่างๆจากชีวิตได้
แต่โก้ยอมให้เนมออกไปจากชีวิตโก้ได้
แค่นี้โก้น่าจะวัดได้แล้วนะว่าอะไรสำคัญสำหรับโก้ รักเนมก็รัก แต่ความรัก(เนม)ไม่ได้สำคัญที่สุดสำหรับโก้ แต่ความรัก(เจ)ต่างหาก สำคัญกว่า
เพราะถ้าเจเลือกโก้ เนมน่ะเหรอ ... เป็นได้แค่เศษฝุ่นเศษผง เข้าตา เคืองตานิดหน่อย ล้างน้ำก็หายไป
ที่จริงเนมน่าจะยอมรับความจริง สองคนนี้น่าจะเลิกกัน
ต่างก็สำคัญไม่พอสำหรับอีกฝ่าย จะอ้างว่ารักทั้งคู่ แต่รักแล้วให้ความสำคัญไม่ได้อ้ะ
โก้ทำให้เนมไม่ได้ ที่จะเห็นเนมสำคัญที่สุด เลือกเนมก่อนโดยไม่ต้องลังเล
โก้วางเงื่อนไขว่าคนที่จะมาเป็นแฟนต้องเข้าใจ ต้องยอมรับโก้ ถึงรู้ว่าเนมต้องการอะไร แต่โก้ก็ทำให้ไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่โก้ ไม่งั้นโก้ก็ไม่มีความสุข ไม่พอใจ ไม่อยากคบกับเนม อยู่กับเนมไม่ได้
เนมก็ทำให้โก้ไม่ได้ ที่จะซื่อสัตย์กับโก้ พอน้อยใจโก้ก็เอาคนอื่นมาแทน
ถ้าจะนอกใจก็ควรจะเลิกกับโก้ไปเลย ก็ทรยศกันชัดๆ ถึงโก้จะทรยศเนมก่อนก็ไม่ใช่ข้ออ้าง
ถ้าอยากอยู่กับโก้ เนมก็ต้องปรับตัว ยอมเห็นโก้ให้ความสำคัญกับเจ ถือซะว่าเจมีแฟนแล้ว อย่าไปคิดว่าต้องเป็นที่หนึ่ง
อย่าไปคิดว่าถ้าเจไม่มีพี่เอ็กซ์ ตัวเองจะตกกระป๋อง เพราะมันต้องเป็นยังงั้นอยู่แล้ว o18
คนนึงก็นอกใจ คนนึงก็นอกกาย
ไม่รู้อะไรแย่กว่ากัน คนนึงไปนอนกับคนอื่นก็เลวมาก ผิดมาก
อีกคนก็ใจไปอยู่กับคนอื่น ไม่ได้ผิดมาก แต่ไม่น่ามีใครทนไหว
พิมพ์ไปพิมพ์มา เลิกกันน่าจะดีกว่าจริงๆ :serius2:
(อิน :z3:)
-
:sad4: ไม่รู้จะสงสารใคร กว่ามันจะสวีทกัน มันต้องอาบน้ำตาไปมากเท่าไร อ่านรักร้าย ยังไม่หน่วงเท้านี้เลยอะ
เพราะอันนั้นมันสื่อมาตรงๆ นายเอกคิดอระไรยังไงก็พูด มาเปลี่ยนก็แค่ใกล้จบ
แต่เรื่องนี้ เหมือ เนมเป้นเด็กมีปัญหาอะ ทั้งที่บ้านก็ไม่มีไรนะ แต่มันเป็นที่ตัวเนมเองอะ
หาเหตุให้ตัวเอง คิดมาก คิดซ้ำซากไปเรื่อยๆ มันก้จิตตก :เฮ้อ: ถึงโก้ จะอดทน มีโลกส่วนตัว ไม่ค่อยพูด ยังทำไรเป้นแบบแผนนะ
แต่เนมนิ :serius2: ไม่เข้าใจเด็กคนนี้เท่าไร เรื่องรักของโก้จิงมันง่ายธรรมดา นะ แต่ เนมแม่งทำให้ยากเอง
-
ได้รับตอนพิเศษจากคุณจีแล้วนะคะ ขอบคุณ คุณจีมากๆๆค่ะ
แต่แบบว่ายังไม่กล้าอ่าน กลัวจะหน่วงมากๆ แล้วพาลนอนไม่หลับ
ถ้าใครอยากให้ส่งต่อ pm มาได้นะคะ
แต่อาจจะต้องส่งให้พรุ่งนี้นะ เพราะโน๊ตบุ้คเสีย ต้องไปส่งที่ทำงานค่ะ
ตอนนี้ก็อ่านจากมือถือ แต่ถ้าหาวิธีส่งจากมือถือได้จะส่งให้นะคะ
-
อ่านตอนนี้แล้ว หน่วงมาก
ใครได้PM ขอแบ่งปันด้วยสิคะ
อยากอ่านมาก ได้โปรดด :3123:
-
อ่านแล้วตื้อขึ้นมาซะเฉยๆ ตอนแรกเข้าข้างเนมมาตลอด ย้ำ! ว่าตลอด
แต่พออ่านตอนนี้แล้วแอบอินไปกับโก้อย่างแรง
คือก็ยังเข้าใจเนมเหมือนเดิมนะ แต่เจ็บแทนโก้อ่ะ
โมเม้นท์ที่เจอหน้าคีย์ พี่โก้คงคิดถึงเหตุการณ์นี้ทุกครั้ง T T
ปล.ใครได้ PM จากพี่จี เผื่อแผ่ให้เค้าบ้างน้า ><
-
ณ จุดนี้ อยากดูแลโก้มาก
-
โก้....คนที่รักมากกว่า เจ็บกว่า...........ฮื้อออออ มันโดน
อยากอ่านตอนพิเศษตอน1 ใครมีรบกวนส่งให้ด้วย พรีสสสสส m(. _.)m
-
คนที่ PM มาขอพาร์ทแรกที่คุณจีส่งให้
เราส่งให้แล้วนะคะ
ถ้าใครอยากได้ PM มานะคะ เดี๋ยวส่งให้ค่ะ
-
ใครด้าย PMขอบ้างนะคร่าา.... :o8:
-
ใครได้ตอนแรก ช่วยส่งให้ผมบ้างนะคร้าบบบ กราบบบบบบบบบบบบ
.... เรื่องเนมกับโก้เป็นอะไรที่ซับซ้อนมากเลยเนอะ
แต่โก้คบกับเด็ก โก้ควรเอาความเป็นผู้ใหญ่กว่าแก้ปัญหา และประคับประครองชีวิตคู่ไปให้ได้นะ
สู้สู้นะ โก้เนม ^^
-
มาค่ะ ใครใจดี เอาตอนแรกมาแบ่งปันกันนะเจ้าคะ อิอิ
ฟลุ๊กเวอร์ เข้าเฟสไปเจอว่าอัพ
เหี่ยวเวอร์ พีเอ็มเรา ว่างเปล่า
๕๕๕ รบกวนท่านผู้ใจดี นะเจ้าค่ะ อิอิ รออยู่เจ้าค่ะ
ส่วนเรื่องที่ว่า โก้ รักเนมมากกว่าเนมเนี้ย เป็นอันว่าพอเดาได้บ้างแล้ว
เพราะดูยังไง คนไม่รักกันเค้าก็มีรักกันปานจะดูดกินขนาดนั้น
ยิ่งเวลาโก้คุยกับนิค ฮุ ๆ อาการออกน่ะ
สุดท้ายเรายังสงสารเนมนะ คือ ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด
โก้บอกเท่าที่อยากให้รู้ไง แต่เรื่องบางเรื่องโก้ก็ไม่บอก อมอยู่นั่น
เนมเป็นคน ๆ หนึ่ง นะ รับรู้แค่เรื่องรอบตตัวของตัวเอง
ส่วนเรื่องอื่น ๆ ที่เกินกว่านั้น เนมรู้ไม่ได้ถ้าโก้ไม่พูดไม่บอก
ถ้าตอนนั้นยังไม่พร้อม ก็ควรจะปล่อยมือ อย่างที่ผ่านมาน่ะดีแล้ว
แต่จะต้องเจ็บ... แต่จริง ๆ ถ้าไม่พร้อม โก้ไม่น่าจะลักเมาน้องตั้งแต่แรก
รักแต่แสดงอะไรไม่รู้ไม่ได้เลย ไม่รักเสียดีกว่า ว้าวววววววววววววววววววววว
สงสารทั้งคู่ ก็ได้ แง่ม รอค่ะ
-
สงสารโก้ :m15:
และอยากรบกวนขอตอนพิเศษที่เหลือใน pm ด้วยคนค่ะ
:L2: :L2:
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: พี่โก้.........
-
หนูก็อยากอ่านตอนแรกเหมือนกัน ขอความกรุณาด้วยนะคะ กำลังรู้สึกสะเทือนใจ
-
คนที่ PM มาขอพาร์ทแรกที่คุณจีส่งให้ เราส่งให้หมดแล้วนะคะ
ใครอยากได้ PM มานะคะ เดี๋ยวส่งให้พรุ่งนี้เช้าคะ
คืนนี้ขอไปฝันถึงพี่โก้-น้องเนมก่อนค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
-
ใครได้ PM ตอนแรก รบกวนส่งให้ด้วยนะคะ จะขอบคุณมากค่ะ ไม่ไหวละจุดนี้ไม่รุจะสงสารใคร พยามจะเข้าใจทั้งคู่ ฮือออออ
-
อ่านตอนนี้หน่วงมากกกก
สงสารพี่โก้
แต่เนมก็ผิดหวังมามาก
ตอนนั้นเนมยังเด็กมากๆด้วย
พี่จีและคนใจดีทั้งหลายที่มีตอนแรก หนูขอด้วยค่ะ
-
อ่านแล้วสงสารทั้งคู่ แต่เอียงไปทางโก้มากกว่า
ตอนก่อนหน้านี้ อ่านแล้วยังเอาใจช่วยทั้งคู่ แต่อ่านตอนนี้แล้ว
อยากให้โก้เลิกกับเนมไปเลยอ่ะ ฮืออออออ อินค่ะ
ใครมีตอนแรก ช่วยสงเคราะห์ส่งให้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^
-
ขอ PM ด้วยคนค่ะ
-
อ่านตอนนี้แล้ว ไม่รู้จะสงสารใคร
คนนึงก็ไม่ยอมพูด ยอมอธิบายอะไรให้เข้าใจ
อีกคนก็ไม่ยอมเข้าใจ แถมยังฝังใจกับเรื่องเจอีก
กลัวจริงๆว่า ในตอนปัจจุบันที่โก้กลับไปหาเนมนั้น
มันจะไม่ทัน มันจะซ้ำรอยอดีตอีกครั้ง
ใครมีตอนพิเศษ รบกวนพีเอ็มมาให้หน่อยนะคะ อยากอ่านมาก
-
ขอPMด้วยคนค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
-
ขอด้วยจ้าาาาาา เด็กน้อยตาดำๆ :z10: ขอบคุณก๊าบ
-
เหนื่อยใจรักมากแท้ๆทั้งคู่ แต่ปากหนัก ปากไม่ตรงกับใจ ถ้าวันนั้นโก้เดินเข้าไปอธิบายให้ถึงความเป็นมาที่ต้องดูแลเจ พูดกันให้ชัดก็ไม่ต้องมามีปมในใจทั้งคู่ เนมเองตอนนั้นก็เหมือนประชดโก้แล้วคีย์ก็มาถูกเวลามาเอาใจดูแล เนมที่นิสัยแบบเด็กๆ พี่โอ๋มาตลอดก็ติดคีย์ จริงฟิวส์ก็มาแนวนี้นะ หวังว่าการตัดสินใจมาหาเนมของโก้จะคุยกันให้เคลียร์แก้ปมในใจของทั้งคู่ได้
แงๆ อยากอ่านด้วยใครมีขอpm ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
-
อ่านตอนแรกแล้ว ก็สงสารโก้นะ การรักษาสัญญาก็เป็นเรื่องสำคัญ การดูแลคนรักก็เป็นเรื่องสำคัข แต่ก็ดีใจที่โก้เลือกเนมตั้งแต่แรก ถึงจะให้ความสำคัญกับเจก่อนเสมอก็ตาม แต่คนที่โก้เลือกก็ยังเป็นเนม
-
อ่านสิ่งที่โก้คิดแล้วรู้สึกหน่วงๆ :เฮ้อ:
-
ไม่สงสารโก้อ่ะ สมน้ำหน้าเบาๆ แล้วก็อยากให้ได้เจออีก จะได้เข็ด
ทำไมหน่ะหรอ? อย่างที่โก้บอก โก้ยังไม่พร้อมจะดูแลใครหรอก ถ้ายังชัดเจนกว่านี้ไม่ได้
หรือโก้มองว่าชัดเจนในใจของตัวเองคนเดียวว่าเลือกเนม แต่การกระทำทันไม่ได้ทำให้เนมเชื่อนี่
หรือถ้าไม่สามารถจะทำให้เชื่อได้มีอะไรทำไมไม่บอกอ่า?
น้องเป็นคนเชื่อคนง่าย ถ้าโก้จะค่อยๆบอก ให้ไปรู็จักกับเจ เป็นน้องเจอีกคน เจอาจจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้น โตเร็วขึ้นก็ได้
รู้สึกผิดกับเจ แต่ก็มาทำผิดกับเนม เอาจริงๆนะ เชื่อว่าเนมก็คงไม่ได้มีความสุขหรอกที่ต้องนอนกับคนอื่น
ใช่ เนมเด็ก แต่โก้ก็ยังจะยืนในมุมของตัวเองอย่างนั้น ยืนยันอย่างนั้น
เอาจริงๆนะ ถ้ามันจะเกิดขึ้นอีกจะสะใจมาก เหมือนแบบ... :เฮ้อ:
ยิ่งพิมพ์ยิ่งแรงเนอะ แต่อยากให้โก้คิดได้ว่าถ้าโก้ยังมองอย่างเดิม มันก็ไม่พ้นแบบเดิม
ทุกวันนี้มีเวลา มีเงิน มีทุกอย่างที่เอื้ออำนวย แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือใจที่มีแต่ความเคลือบแคลงกันและกัน
ขอโทษแฟนคลับคนอื่นๆที่ถูกพาดพิงรวมถึงโก้ด้วย ผมแค่อย่างระบายความเห็นออกมาเพราะมันอัดอั้นเหลือเกิน
อ่านแล้วอินตลอดเลยนิยายนิ :-[
สู้ต่อไป ทาเคชิ :a2:
.............................................
ตอนพิเศษอีกตอนใครยังไม่ได้pmมานะครับ กลัวส่งไปแล้วจะซ้ำกันอ่าครับ
-
ดีใจน้ำตาไหล ได้ PM จากพี่จีด้วย
-
อ่านตอนนี้แล้วอยากเตะเนม 555555 อาจเป็นเพราะน้องยังเด็ก น้องอยากลองไปเรื่อยๆแล้วที่เริ่มเร็วก็เป็นเพราะพี่โก้หรือเปล่า หรือเป็นเพราะเนมไม่หักห้ามใจเอง
อาจเป็นเพราะช่วงอายุห่างกันเกินไป แล้วในช่วงเวลานั้นเนมยังเด็กเลยอยากได้รับทุกความสนใจจากคนที่ตัวเองรัก ไม่ว่าเป็นเพราะอะไร ตอนช่วงเวลานั้นในอดีตพี่โก้เป็นคนที่น่าสงสารมาก
เพราะเรื่องราวในอดีตแบบนี้หรือเปล่าพี่โก้เลยไม่ทำอะไรให่ชัดเจนเพราะไม่อยากผูกมัดน้อง เอาความเป็นผู้ใหญ่ของตัวเองปิดบังทุกความคิดไว้ เพราะอยากให้เนมได้เลือก
-
บอกตรงๆอ่านตอนนี้แล้วจุกอ่ะ
ยิ่งรู้สึกว่าเนมเด็กเกินไปมากๆ
โก้เป็นผู้ชายที่หายากมากกกก
อเาจริงเนะเราไม่ปลื้มเนมเลยอ่ะ
แบบทำไรเอาแต่ใจตัวเองมาก
ควรจะรู้จักโก้ให้มากกว่านี้ป่ะ
ไม่ว่าจะอดีต จนถึงปัจจุบัน
เนมก็ยังไม่เข้าใจโก้นะ
ใครได้ตอนแรกรบกวนส่ง pm ให้บ้างได้ไหมค่ะ
อยากอ่านมากเลยอ่ะ
-
หน่วงงงงงง สงสารพี่โก้ แอบเคืองหนูเนมอ่ะ :sad4:
-
ขอบคุณ Maree นะค่่ะสำหรับตอนแรก
อ่านแล้วเข้าใจโก้เลย ถ้าเนมกลับไปคิดทบทวบทุกสิ่ง เนมคงไม่โกรธพี่โก้อย่างนี้ แล้วจะรู้ว่าใครคือคนสำคัญจริง เนมเข้าใจผิดอย่างมากที่คิดว่าโก้เลือกตัวเองเพราะเหมือนเจ แต่จริงๆไม่ใช่เลย เพราะเจเหมือนเนมต่างหากโก้ถึงได้คบได้ดูแล อยากให้เนมรู้ถึงตรงนี้จัง
-
คนที่ PM มาขอตอนแรกของคุณจี เราส่งให้แต่ยังไม่ครบนะ
เพราะส่งได้ชั่วโมงละ 20 คน รออีกสักชั่วโมงจะส่งให้ต่อนะคะ
ตอนนี้ส่งให้ถึงคนที่ส่ง pm มาตอนตีสองนะคะ
ใครส่งมาก่อนตีสองแล้วไม่ได้รบกวนบอกด้วยนะคะ
เผื่อว่าจะตกหล่น คือเช้าไปหน่อย อาจจะงงๆ เบลอๆ :really2:
-
ใครมีตอนพิเศษตอนต้นส่งให้หนูด้วยนะค่าาาาาา อ้ากกกก :sad4:
อ่านตอนนี้และเพิ่งอ่านย้อนไป หล่งจากไม่ได้อ่านมาเป็นเวลานาน
เพิ่งจะเข้ามาว่างอ่าน
สงสารพี่โก้จัง ดูเป็นคนที่แบกรับอะไรไว้ทุกอย่างแต่
เหมือนทำแล้วเหนื่อยอยู่คนเดียว
เนมก็ยังเด็ก ทำอะไรก็ไม่คิด ไม่เคลีย
ไม่เข้าใจพี่โก้ เอาแต่ระแวง และยึดติดแต่กับสิ่งเดิมๆ
ไม่เข้าใจอะไรใหม่ๆ และไม่ยอมรับพี่โก้เลย
น่าสงสาร :-( พี่โก้ต้องหาทางจัดการเนมนะะะ เนมจะได้รู้ซักที
เผป็นพี่โก้ล่ะก็ปวดในตายพอดี หื้อออออ 55555555
รออ่านตอนต่อไปนะคะะะ แล้วก็รอพีเอ็มด่วย
ขอบคุณค้าบบบบบบ
-
อ่านแล้วยิ่งเครียด ไม่รู้จะสงสารใครดี
เพราะต่างฝ่ายต่างมีความคิด เหตุผล และความรู้สึก
เนมก็คิดแต่ว่าตัวเองถูกกระทำ
โก้ก็ยึดมั่นในคำสัญญาที่มีต่อคนสำคัญทุกคน
แล้วแบบนี้เมื่อไหร่สองคนจะปรับความคิด ความรู้สึกให้ตรงกันได้สักที
ยิ่งพี่โก้กำลังจะเจอเนมกับคนอื่นอีกครั้ง คราวนี้จะถอยกลับมาหรือเดินหน้าเอาเนมคืนมาสักที
เฮ้ออออ ลุ้นจะเครียดเลยค่ะ
ปล. ขอบคุณ คุณ MAREE สำหรับตอนพิเศษนะคะ
-
คำเดียวสั้นๆเลย..............................รักโก้!! T^T
-
วอนผู้ใจบุญ ขอตอนต้นด้วยนนะคะ อยากอ่านอะคะ ขอบคุณนะคะ
:sad4: :sad4:
-
ขอบคุณพี่จีค่ะ ได้รับ ตอนพอเศษเรียบร้อยแล้วค่ะ
เพิ่งเปิดดู
ขอบคุณค่ะ o1
-
ดราม่ามากเลยยยยย หน่วงมากกก
ไม่เข้าใจเนมว่าทำไมถึงยอมคีย์
สงสารพี่โก้ ฮรือออออ
-
ขอบคุณมากๆครับ คุณ Maree
ที่ส่งตอนพิเศษ ตอนแรกให้ o13
ถ้าใครอยากได้ pm มาหาผมได้ครับ :bye2:
-
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณผู้สนับสนุนพิเศษๆในครั้งนี้ คุณMaree ขอบคุณมากนะค๊าาาา :pig4:
งื้ออออออออออออออออ อ่านพาร์ทเเรกแล้ววววววว
เซ็งโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย อ๊ากกกกกกกก
แม่งงงงงง เยอะจริงๆเลย ไม่อยากเชื่อว่าเรื่องมันจะลุกลามได้ขนาดนี้นะเนี่ย
เรื่องทั้งหมดเพราะไม่คุยกัน กรีีดดดดดดดดดดดดดดด :serius2: :m31: :fire:
อะไรก็ไม่รู้ ชั้นพิมพ์ประโยคนี้บ่อยมากอ่ะ คือปกติเราเป็นคนพูดไง พอมาเห็นพวกไม่พูดแล้วอึดอัดว้อยยยยยยยยยย
ความรักดีๆหลุดลอยไป เพราะไม่พูดกัน ทำไมไม่พูด ทำไมไม่ถามให้เคลียร์
ฮึ่ยยยยยยยย คนถามก็นะ.....ถ้าคำตอบไม่ดี ก็ให้ตอบใหม่สิฟะ
คนตอบก็อีกคน....ตอบตรงคำถาม แล้วก็ตรงประเด็นไปเลย เหมือนที่ดูเนมออกนั่นแหล่ะ ฮ่วยยยยยยยยย
คือได้อ่านก็รู้ไงว่าโก้แม่งโคตรรักเนม แต่มันเหมือนอะไรมันขาดอะไร มันขัดๆอ่ะ
อยากจะปลื้มใจในความในใจโก้ แต่มันเหมือนไม่สุดอ่ะ
ชอบนะ....ไอ้คำที่บอก...เป็นแฟนกับพี่นะ...
แม่งโคตรฟิน...แต่พอมาดูเหตุการณ์แล้วอยากจะร้องไห้ ฮึ่ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สรุป คือ ช่วยพูดให้รู้เรื่อง เปิดอก เปิดใจ คุยไปเลย
หวังว่าตอนหน้าจะได้คุยกันจริงจังแล้วนะ
อย่าเป็นเหมือนเพลง นี่คือตอนจบของคนไม่พูดกัน เลยนะ
http://www.youtube.com/watch?v=AiBNuQPyXpI
เมื่อเราสองคนไม่ค่อยพูดกัน ยิ่งนานนับวันสองเราเริ่มเปลี่ยน
เปลี่ยนแปลงจากคนที่เคยคุ้นเป็นคนที่เหินห่าง ต่างคนคิดไปว่ามีเรื่องราวต่างใจคิดกันไปเองทุกอย่างต้องไกลห่าง
เปลี่ยนแปลงความรักเป็นการเฉยชา เปลี่ยนวันที่มีความหมาย กลับกลายเป็นวันที่ดูไร้ค่า
เมื่อเธอก็ยังไม่พูดจา และฉันก็ทำเป็นเฉยชา.....
นี่คือตอนจบของคนไม่พูดกันยิ่งนานก็ยิ่งเหินห่าง มีแต่วันเวลาที่สูญเปล่าเพราะความไม่เข้าใจกันแค่นิดเดียว
จึงทำให้เราแยกทาง มันไม่มีวันที่เราจะย้อนเวลากลับคืน
แค่อยากให้เราได้เริ่มใหม่ ไม่อยากให้ใครต้องมาเปลี่ยน
และฉันจะยอมรับเรื่องราวที่ฉันเดินผิดทาง อยากเพียงให้เธอได้เข้าใจ ไม่อยากให้ใครต้องไกลห่าง
ทุกๆอย่างจะมีแต่เราเคียงข้างกัน ด้วยเพียงแค่คำหนึ่งคำอาจทำให้รักเรายังสำคัญ
แต่ฉันไม่เคยได้พูดมันทั้งที่ใจฉันยังคงห่วงแต่เธอ
เพลงนี้เหมาะกับคนสองคนนี้มากเลย
ปล.ใครอยากได้พาร์แรก ก็ PM มาได้นะ แต่เราจะอยู่ช่วง 9.30 - 18.00 แค่นั้นเองอ่ะ
ยังไงก็ลองติดต่อหาคุณ Maree ได้นะคะ เพราะคุณ Maree เราถึงได้อ่านด้วย
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
รักพี่จี
-
หลังจากที่ส่ง PM ให้คนอื่นๆ ก็มาอ่านเองบ้าง ฮ่าๆๆๆ
พอได้อ่านตอนนี้รู้สึกเข้าใจโก้มากขึ้น
เฮ้อออออออออ รู้สึกว่าโก้น่าสงสาร
แต่ด้วยความโก้อาจจะคิดและเก็บไว้ในใจ ไม่เคยพูดไม่เคยบอกเนม
ก็เลยทำให้เนมเข้าใจผิด คิดเองเออเองไปคนเดียว
แต่เนมก็นะ ฮึ่ยๆๆๆๆๆๆ คบกับคีย์เร็วไปมั้ย
แบบว่า อ่านสองตอนนี้แล้วเข้าข้างพี่โก้อย่างสุดๆ
แต่สรุปแล้ว หน่วงค่ะ จะหน่วงไปอีกนานแค่ไหน :เฮ้อ:
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ นะคะ คุณจี สำหรับนิยายสนุก :pig4:
:L2: :3123:
ปล.ส่งให้หมดแล้วนะคะ คนที่ขอมาทาง PM ใครไม่ได้แสดงว่าเราตกหล่นนะคะ รบกวน PM มาอีกรอบนะคะ
-
อยากอ่านตอนแรกบ้างไรบ้างงง ใครสงสารส่งให้เค้าหน่อยจิ่ ToT
เริ่มสงสารพี่โก้อ่ะ เนมก็เด็กเกินไปง๊องแง๊งๆ พี่โก้ต้องเข้มแข็งเยอะๆนะ เพื่อให้มันผ่านข้ามไปได้อ่ะ
-
อยากอ่านตอนแรกบ้างไรบ้างงง ใครสงสารส่งให้เค้าหน่อยจิ่ ToT
เริ่มสงสารพี่โก้อ่ะ เนมก็เด็กเกินไปง๊องแง๊งๆ พี่โก้ต้องเข้มแข็งเยอะๆนะ เพื่อให้มันผ่านข้ามไปได้อ่ะ
คุณ pae666 ที่ pm มาหาเราใช่มั้ยคะ เราส่งให้แล้วนะคะ ยังไม่ได้รับเหรอคะ
-
อ่านตอนแรกแล้ว สงสารโก้มากเลย พาลหมั่นไส้เนม
-
คุณ pae666 ที่ pm มาหาเราใช่มั้ยคะ เราส่งให้แล้วนะคะ ยังไม่ได้รับเหรอคะ
ใช่แล้วค่าาา ตะกี้เราไปดู PM ยังไม่มีข้อความมาเลยค่ะ รบกวนอีกรอบได้ไม๊คะ ^____^ หรือต้องส่งทางเมลอ่ะคะ?
-
คุณ pae666 ที่ pm มาหาเราใช่มั้ยคะ เราส่งให้แล้วนะคะ ยังไม่ได้รับเหรอคะ
โย่วววว ได้รับแล้ว ขอบคุณคุณ Maree มากๆเลยค่ะ ^_____^
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ก็แบบว่าเข้าใจโก้นะ
แต่น้องเนมมันยังเด็ก ก็อาจจะมีเสียความมันใจในตัวเองไปบ้าง
เพราะมีปมมาให้กระตุ้น คือน้องมันฝังใจกับความสัมพันธืของโก้กับเจ
เหมือนจะยังไม่เคลียร์.....ติดตามตอนต่อไปค้าาาาา :sad11: :sad11: :sad11:
ประเด็นตอนนี้คือ.... :call: :call: :call: ผู้ใจดีคะ ขอตอนแรกหน่อยจ้า...ใครได้ไปมั่งเอ่ย :impress2:
ขอบคุณล่วงหน้าคะ :กอด1:
-
อ่านตอนแรกแล้วรู้สึกเข้าใจโก้มากขึ้นหาใจตัวเองเจอนานแล้ว
แต่ทำไมถึงปล่อยน้องไปล่ะตอนนั้น ทำไมไม่เข้าไปรั้งเนมไว้
ถ้าตอนนั้นเข้าไปรั้งน้องก็ยังอยู่ แล้วก็มันใจโก้มากขึ้น
สงสารโก้ เข้าใจน้องเนม อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะ
-
สนุกมากเลย
-
:o12: โฮฮฮฮฮฮ พี่โก้ของเจ้ เค้ามาแล้ววววว :กอด1:
นั่งอ่านใหม่ตั้งกะต้นเลย :z10: ทั้งพี่โก้ทั้งเนม พอกัน :z3:
ไม่เข้าข้างใครเพราะผิดทั้งคู่ พี่โก้ถ้าตอนนั้นพี่เดินเข้าไปให้เนมเห็นว่าพี่มามันจะป็นยังไง?คิดแล้วเครียดพอกัน เนมเข้าใจไปแล้วว่าพี่โก้รักเจตั้งแต่ตอนนั้นต่อให้พี่ไปให้เห็นก็คงทะเลาะกันอยู่ดีแล้วเนมก็ยังเด็กมากทั้งความคิดและอายุ ไม่ได้มีคนคอยมาแนะแบบไอ้พี่(ขอโทษน่ะที่ลืมชื่อมือที่สามของน้องเจ! ถึงแมัว่าตอนนี้จะทำตัวดีก็เหอะ) ที่แนะนำเป็นแนวให้เนมคิดได้บ้าง เราว่า.เนมเห็นพี่โก้คงดีใจที่พี่กลับมาแต่เพราะตำตาเนมกะคีย์ขนาดนี้ก็คงต้องทะเลาะกันอยู่ดีอีกทั้งเวลา ระยะทาง ความไม่เข้าใจและอยากให้อีกฝ่ายเข้าใจตัวเอง แต่ถึงจะพูดคุยกันแล้วเนมเข้าใจแต่ยังไง้ยังไงก็มีปัญหาอยู่ดี เพราะนิสัยและที่บอกไปอีกทั้งเพราะเนมจำฝั่งใจว่ายังไงพี่โก้ก็เลือกเจรักเจ โอ๊ยยยยยยยยยยยยเหอะทางไหนก็เครียดพอกัน
มาปัจจุบันบ้าง :เฮ้อ: เนมไม่เข้าใจไม่เชื่อใจพี่โก้จริงๆนะแหละ เอาตัวเองเป็นที่ตั้งกลัวว่าตัวเองจะเจ็บไม่เคยคิดว่าที่ตัวเองทำๆทั้งคึย์ทั้งฟิวพี่โก้ก็เจ็บไม่ต่างกัน ถ้าเนมกล้าเผชิญความจริงไม่คุยเลย กล้าๆหน่อยแบบที่พี่โก้เคยบอก เปิดอกไปเลยก็คงไม่ต้องเครียดและเจ็บแบบนี้ แต่ทำไงได้นิสัยเนมมันช่าง(¬_¬) คิดเล็กคิดน้อยไม่ชอบพูด ซึ่งพอกันกะพี่โก้ที่ไม่ชอบพูดคิดไกลผู้ใหญ่เกิ้นนนนนนเด็กมันคิดตามไม่ทันหรอก พูดสิพูดไม่พูดใครจะรู้ว่าไม่ชอบว่าไม่ได้โง่ว่าหึงเล็กๆว่าไม่พอใจลึกๆ บอกสิค่ะเด็กมันชอบการแสดงออกถึงความรักด้วยการกระทำและคำพูด (เจ้อย่าเพิ่งขึ้นเดียวหน้าเหี่ยวเร็ว!)
มาม่าหมูสับคัพหนึ่งไม่พริกค่ะ ขอแค่อึดๆน้ำหูน้ำตาไม่เอา ...เราว่ามาแน่ไม่ใช่เราเพราะมือที่สามสี่ห้าหรอกอิคู่นี้ เพราะตัวเองท้ังสองคนนั้นละ
ขออย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย ~(￣Д￣)ﾉ เราชอบโก้เนมหวานๆพี่โก้ดูอบอุ่นปนทะลึ่งน่ารักดีไม่เคยเห็นลุ๊คนี้กะคนอื่น .....อ๊ากกกมันอึดอัดจังเนอะความรักเนี้ย(คนอ่านก็สับสนในตัวเองไม่ต่างกัน...ไปอ่านน้องเจกะพี่เอ็กซ์อีกรอบดีว่า)
....เดี๊ยวๆๆๆๆๆๆ หมอกแซวกลับประมาณว่าพี่โก้ไปเป็นมือที่สามต๋ีงั้นเร๊อะ ว๊อท? อะไร? ยังไง? เนมหึงผิดคน? #ไม่ใช่ละ #เวิ้นตลอด
-
อยากอ่านด้วยค่ะ ขอด้วยคน ส่งพีเอ็มไปแล้วน่ะ อิอิ
-
ได้อ่านตอนแรกแล้ว ขอบคุณค่ะ คุณMaree ^^
อ่านแล้วก็เข้าใจทั้งคู่มากขึ้นนะ โก้เนี้ยรักมั่นคงดีจัง และก็เข้าใจว่าทำมัยโก้ถึงดูแลเจอย่างดีมาตลอด แต่คนที่รักจริงๆนี้คือเนม แต่น้องมันก็เด็กน้อยอ่ะนะ ถ้าพูดอธิบายตั้งแต่แรกจะไม่อึนและหน่วงกันมาตลอด หวังว่าจะเปิดปากกันซะทีทั้งคู่เลย
-
พี่โก้น่าสงสารอ่ะ :m15: ..ต้องอดทนซิน่ะ
เรื่องของคนสองคน แต่พอตัวแปรมันเยอะขึ้น
เรื่องเล็กก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปได้
ความรู้สึกมันเปาะบางอยู่แล้ว พอกระทบนิดเดียวก็ร้าว
แล้วภาพที่เห็น อืม..มันตำตาขนาดนั้น
วุ้ย ..เพื่อนแบบไหนกันว่ะเว้ย :angry2:
ไม่น่ารักเลยที่ทำตัวแบบนั้น เหอ เหอ
ปล. ได้รับแล้วค่า ขอบคุณ คุณ Maree มากๆค่ะ :L2:
-
ได้อ่านตอนแรกแล้วค่า พี่จี :o12:
ขอขอบคุณคุณ Maree ด้วยนะคะ :pig4:
ถ้าไม่ได้อ่านตอนแรกคงไม่รู้ว่า โก้ฝังใจกับน้องเนมแค่ไหน
ไม่น่าเชื่อเห็นนิ่งๆ ความคิดดีแบบนั้น โก้ก็เป็นโลลิค่อนตั้งแต่ยังเด็ก 555
ไม่อยากกินมาม่าแล้วค่ะ T^T พี่จี สงสารท้งโก้ และ น้องเนม :sad4:
-
อ่านแล้วหน่วงๆ รู้สึกเศร้าๆ ทำไมโก้ต้องผิดหวังซ้ำๆ แบบนี้อ่ะ TT__TT
-
โธ่ พี่โก้
ก็รักกันมากทั้งคู่ แต่ไม่ยอมเชื่อใจกัน
:เฮ้อ:
โก้เก็บความรู้ึสึกเก่งเกินไปละ
ปล่อยมันออกมาบ้างก็ได้นะ
-
:pig4:
ขอบคุณ +1 คุณ narunarutoboyz ส่งตอนแรกมาให้อ่าน
อยากจะแลก ไม่แจกรัก ให้คนอื่น
ทั้งหลับตื่น ชื่นหัวใจ ใคร่ร้องหา
ไม่เอาใคร เพราะเลือกแล้ว นะแก้วตา
รอพี่ก่อน จะไปหา มาให้ทัน
หวังไว้ว่า ถ้ามาแล้ว น้องรอพี่
จะไปกอด คนดี ไม่มีฝัน
เป็นความจริง ไม่ทิ้งน้อง รอคอยกัน
คำสัญญา ที่ให้นั้น แค่ฉัน-เธอ
:กอด1: เข้าใจพี่โก้ขึ้นเยอะเลย
:n1: หวังให้น้องเนมเป็นเช่นนี้
-
ก่อนอื่นขอขอบคุณอภินันทนาการจากคุณ Maree มากๆๆ ครับบ :กอด1: ทำให้อ่านตอนพิเ๋ศษได้อย่างลื่นไหลล 55555
ชอบเม้นท์คุณ narunarutoboyz มากเลยอะตรงใจมากๆ 55555 o13
เห็นใจโก้นะ แต่ก้เห็นใจเนมด้วยเหมือนกัน จากนี้ก้ขอให้จับเข่าึุคุยกันไปเลยนะ จะได้เคลียร์ๆ กันสักที
แต่คิดว่าคุณจีคงจักมาม่ารอบใหญ่ให้ก่อนได้คุยกันแบบเคลียร์ๆ แน่ๆ 555555
รอเสพดราม่านะครับบ
ปล ลืมไปแล้วอะว่าก่อนตอนพิเศษกำลังจะทำอะไรกันน 55555 :jul3:
-
:pig4: ขอบคุณค่ะคุณMaree สำหรับตอนปฐมบท(ยังกะจันดารา?)
พี่โก้โก้โก้โก้โก้โก้ :กอด1: โอ้ยยยยยยยยเค้าเลือกแล้วเลือกให้ตัวเองแล้วตั้งกะเล็กกะน้อย :กอด1: :กอด1:
เราเชื่อว่ารักแรกของพี่โก้และน้องเนมคือกันและกันแต่พี่โก้คิดเยอะกว่าโตกว่าพี่โก้ต้องยอมแลกหลายๆสิ่งเพื่อให้ได้รักแรกนั้นเป็นความรักสำหรับพี่โก้คนเดียว
น้องเนมคิดให้ได้โตไวๆน่ะลูกกกกกกกกกกกก :monkeysad:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยย ไม่เข้ามาซะนาน ไปถึงหน้าสองร้อยก่า แล้ว ต้องเริ่มอ่านใหม่เพราะจำไม่ได้ :serius2:
-
อ่านตอนพิเศษ แล้วสงสารโก้จัง แต่เนมคงไม่เคยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เฮ่อ...อ :z3:
กลับมาเข้าใจกันเร็วๆๆเถอะน้า :L2:
-
ได้อ่านตอนแรกแล้วค่า คุณ G_wa
และขอบคุณ คุณ Maree ด้วยนะคะ
อ่านตอนแรกแล้ว :m15: สงสารโก้มากเลย ส่วนเนมต้องโดนอย่างนี้ :beat: :beat:
-
ขอบคุณ คุณMaree มากๆๆเลยค่ะที่ส่งตอนพิเศษตอนแรกให้ได้อ่าน
ทำให้เข้าใจโก้มากขึ้นไปอีก ถึงความรับผิดชอบที่มีต่อเจ
แต่ก็อยากจะให้โก้ได้บอกกับเนมเหมือนที่เราได้อ่านบ้างจัง
เนมยังเด็กก็เลยคิดอะไรแบบเด็กๆๆ ทำให้เกิดความผิดพลาดไปบ้าง
แต่ถ้าโก้พูดและบอกอาจจะทำให้เนมเข้าใจมากขึ้น ดีกว่าให้เนมคิดได้เองนะ
-
อ่านแล้วไมรู้จะสงสารใครมากกว่า คนนึงก็เด็ก อีกคนก็โต และไม่ชอบอธิบาย
แต่อ่านตอนนี้แล้วสงสารโก้ที่สุดของแจ้เลยยย
ปล. ใครได้ PM ส่งต่อให้เอหน่อยน่า พลีสสสส
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านถึงตอนล่าสุด (หลังจากที่ไม่ได้เข้าเล้ามานาน)
สงสารพี่โก้ งือๆ :sad4:
ทำไมน้องเนมเป้นคนแบบเน้.... :z3:
เข้าใจโก้ลึกซึ้งเลยว่ารักเนมมากแค่ไหน แต่ติดตรงที่พี่ท่านพูดน้อยนี่แหละค่าาาา :เฮ้อ:
ทำเอาเราเสียน้ำตาไปหลายถัง :o12:
-
:m15:
ความต่างที่ต้องผสานกันให้ลงตัว
-
อ่านตอนล่าสุดทำให้เข้าใจโก้และเข้าใจเนมมากขึ้น
คนนึงเก็บทุกอย่างไว้ในใจ ใช้สมองสำหรับการกระทำทุกอย่าง
คนนึงความที่ไม่รู้ ก็แสดงออกอย่างคนที่ไม่รู้
ทุกวันนี้โก้กับเนมต่างหันหลังให้กัน ต่างคนต่างคิดเอง
ง่ายนิดเดียวแค่ปรับองศาหันหน้ามาคุยกัน ปรับความเข้าใจกัน
ทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
-
เจ็บแทนสองคนเลย :sad4:
รอคุณจีค่าา
-
:sad4: :sad4: :sad4: ได้อ่านตอนพิเศษทั้งสองตอนแล้ว
ไม่เม้นท์ไม่ได้แล้วอะ จิงๆๆนะพี่จี
ตอนอ่านมุมเนมก็แบบ แอบรำคาญเนม ทำไมน้อ น้องเด็กเหลือเกิน เอาแต่ใจ
แล้วก็หงุดหงิดโก้ที่ไม่พูดออกมา ไม่ชัดเจนซะที
แล้วยิ่งพออ่านตอนพิเศษ ความหลังแล้ว
สงสารโก้อะ เนมเไว้ใจคนง่าย เชื่อคนง่าย แต่ไม่เชื่อโก้อะ
เนมยึกติดแต่ความคิดของตัวเอง ที่คิดว่าโก้ไม่รัก โก้รักเจ ทั้งๆๆที่ก็ไม่ได้รู้ว่าโก้เจ็บปวดกับเนมแค่ไหน
โก้เป็นผู้ใหญ่มากกกกก ทำไมไม่พูดๆๆๆๆห่ะ อธิบายสิ ตั้งแต่อดีตแล้วแค่บอกไปว่าทางนี้ป่วยหนัก ไข้ขึ้นไรงี้ก็จบแล้วป่ะ
:z3: :z3:
แถมตอนนั้นยังมีความรู้สึกผิดเรื่องพ่อแม่เจอีก ยังไงก็ทิ้งเจไม่ได้ ทำไมไม่พูดห่ะ โก้
สงสารโก้อะ เจ็บมาเยอะ โก้รักษาทุกคำสัญญา
สงสารพาร์ทอดีตมากกกกกกกก เจ็บอะ จุก คนอย่างโก้มาเสียน้ำตา
โก้รักเนมมาก พยายามทุกอย่าง แต่เนมก็ไปมีคนอื่นแบบง่ายๆๆ เซงเนมอะ
อ่านไปอึดอัดไป :serius2: :serius2: :serius2:
-
คือตอนแรกๆก็เข้าใจเนมนะ แต่พอยิ่งอ่านก็ยิ่งอยากให้เนมเปลี่ยนตัวเองสักที หยุดแล้วหันมาหาโก้บ้าง ทั้งๆที่โก้พยายามที่จะปรับเพื่อเนม แต่เนมก็เอาแต่คิด แต่ไม่ลงมือทำ
ถ้าจะกินมาม่าจนอ้วนอย่างงี้T^T //ขอเวลาทำใจ :z3: :o12:
-
วันอาทิตย์แล้ว ครบหนึ่งสัปดาห์แล้วนะ ยังไม่มาต่อีกเหรอครับ :serius2:
-
โอยยยยย สงสารพี่โก้อ่ะ อ่านแล้วเข้าในพี่โก้ขึ้นมากเลย แต่ก็แอบสมน้ำหน้าอยู่...
ไม่รู้สิ รู้สึกว่าแค่พี่โก้พูดให้ชัดๆไปเลยเรื่องของเจตั้งแต่แรกๆ เล่าเรื่องเจให้เนมฟัง เนมคงไม่ระแวง แล้วไม่เป็นแบบนี้
ถึงจะมาอธิบายกันตอนหลัง ตอนที่เนมระแวงไปแล้ว นิสัยแบบเนมนี่อาจจะไม่ฟังก็ได้ งี่เง่าขนาดนั้น
แล้วตอนที่เจอเนมอยู่กับคีย์นั่นน่ะ ก็เข้าใจอยู่นะที่ไม่ออกตัวไปเพราะคิดว่า ยังไงตอนนั้นก็ยังมีเนมคนเดียวไม่ได้รึเปล่า
คิดว่าถึงเข้าไปห้ามก็เหมือนเดิมแหละ ยังไงตอนนั้นก็ให้เนมเป็นที่1ไม่ได้ เดี๋ยวเนมก็ต้องเสียใจอีก
เนมก็งี่เง่ามาก เรื่องที่เอาแต่ใจจะให้มาหาทั้งที่โก้งานเยอะเนี่ย
แล้วไหนจะเรื่องคีย์อีก คือเนมรู้สึกว่าตัวเองกับพี่โก้น่ะ เลิกกันแล้ว หรอ? ถึงได้ทำแบบนี้
แต่ว่าก็ยังไปวีนผู้โก้อยู่เลยนี่หน่า ที่หาว่าจับผิดน่ะ หรือว่าตอนนั้นยังไม่มีอะไรจริงๆ เริ่มมึน@_@
-
ง่า เรายังไม่ได้ อ่านตอนพิเศษอีกอันเลยอ่า
วอนผู้ใจดีส่ง PM ให้เราหน่อยนะ ๆๆ อยากอ่านแบบอินๆบ้างอ่าา
ขอบคุณล่วงหน้านะ
-
ขอบคุณ คุณ Maree ที่ส่งตอนพิเศษให้นะคะ :3123:
-
อยากอ่านตอนพิเศษด้วยอ่า ส่งให้เค้าม่างง ; ㅅ ;
สงสารโก้ง่ะ พออ่านสองเรื่องละแบบ ชีวิตช่างโหดร้าย -*-
-
มีใครใจดี PM ให้เรามั้งเอ่ยยยยยย :impress2: :impress2: :impress2:
ขอความกรุณา+อนุเคราะห์ ให้เราด้วยคนค่ะ
:pig4: :pig4:
-
มานั่งรอตอนต่อไปจากคุณจี
-
ฮือๆ :เฮ้อ:หนักใจแทนพี่โก้อ๋า พอได้อ่านตอนพิเศษแล้วเข้าใจอารมณ์ของโก้มากขึ้นเลยอ่ะ รู้เลยล่ะว่ารักเนมมากๆ
อุตส่าห์จะรอขอเนมเป็นแฟนตอนเนมเรียนจบ แต่เนมก็ดันน้อยใจโก้เรื่องความห่างไกลแล้วก็เรื่องของเจ+ความใกล้ชิดกับคีย์
ทำให้เนมหวั่นไหวไปอ่ะ
:m15:เราเศร้าจังเลยอ่ะ สงสารโก้มากๆอ่ะ เมื่อไหร่เค้าจะเข้าใจกันซะที แล้วก็ประโยคนี้ของพี่โก้อ่ะนะ
“......ถ้าพี่ไม่ไปรับเจ...เนมจะยังต้องการไปเที่ยวอยู่หรือเปล่า” อ่านแล้วจี๊ดเลยอ่ะ โดนใจเราอย่างจังเลยอ่ะบรรยายไม่ถูก
เรามีบางอย่างอยากจะบอกนายนะพี่โก้สำหรับเราอ่ะนะ "นายโคตรพระเอกเลยอ่ะ โดนใจเราจริงๆ โคตรแมนอ่ะ" แบบว่าผู้ชายแบบนี้หาซื้อได้ที่ไหนค่ะ อยากไปสอยมาเก็บไว้ส่วนตัวค๊า :impress2:
ขอบคุณ G_Wa ด้วยสำหรับนิยายดีๆ เราเพิ่งมาเป็นสมาชิกในเล้าได้ไม่นานนัก แต่ชอบอ่านนิยายของคุณมากจริงๆ ระเบียงรักนักศึกษา รัก...ร้าย Thee's Time เราอ่านอย่างละสองรอบแระชอบจริงๆนะ เสียดายซื้อไม่ทัน แต่เรื่องพี่โก้เราว่าเราได้ซื้อแน่ๆ เพราะเรามาทัน5555
-
ช่วงนี้อารมณ์เราแปรปรวนทั้งคู่ บางครั้งเหมือนจะสวีทกัน แต่ไม่กี่นาทีต่อมาเราก็หมางเมินกัน ผมรู้ว่าผมเอาแต่ใจเกินไปที่ขอให้พี่โก้ไม่ไปรับพี่เจ แต่ผมก็ขอแค่นี้...ขอแค่นี้จริงๆ ทำไมพี่โก้ให้ไม่ได้ พวกเราเหมือนมีเส้นบางๆ กั้นกลางตลอดเวลา พี่โก้รู้ดีว่าผมต้องการทำแบบนี้ในครั้งนี้เพื่ออะไร แต่พี่โก้ก็ให้ผมไม่ได้ จนผมยิ่งน้อยใจในความนิ่งเฉยของพี่โก้ ทุกครั้งที่ทวงถามคำตอบว่าพี่โก้จะนิ่ง และมันยิ่งทำให้ผมไม่อยากแพ้ เพราะการนิ่งของพี่โก้มีความหมายในตัวแล้วว่าพี่โก้ไม่เลือกผม ยิ่งพี่โก้ไม่ตอบรับก็ยิ่งเป็นการยืนยันความสำคัญของอีกฝ่ายมากขึ้น ทั้งๆ ที่คำขอผมนั้นง่ายแสนง่ายแต่พี่โก้ก็ยังรับปากไม่ได้
ผมไม่ได้ตั้งใจจะตบหน้าพี่โก้เลย แต่พอรู้ตัวทุกอย่างก็สายไปแล้ว สายตาที่มองมาทำให้ผมตัวสั่น หายใจแทบไม่ออก...เสียใจ....พี่โก้กำลังเสียใจ แต่ผมเองก็เสียใจและเจ็บเหมือนกัน ผมให้พี่นิคมารับกลับบ้าน พี่นิคไม่ถามอะไรผมสักคำ ปล่อยให้ผมนั่งไปเงียบๆ แล้วขึ้นห้องนอนเพียงลำพัง ผมนอนร้องไห้ด้วยความอัดอั้น ในอกมันแน่นไม่หมดจนเหมือนหายใจไม่ออก หัวใจเหมือนถูกบีบ....ทำไมความรักของผมถึงทรมานขนาดนี้
รุ่งเช้าผมไม่รับสายของพี่โก้ที่โทรมาทั้งทางมือถือและโทรศัพท์บ้าน พอพี่นิคบอกว่าพี่โก้จะมาหาผมก็เลยขอติดลงไปร้านด้วย ผมยังไม่พร้อมจะเจอหน้าพี่โก้ตอนนี้...ยังไม่อยากคุยกันตอนนี้ คำเดียวที่ผมอยากได้ยินจากปากพี่โก้คือคำว่า ‘ตกลง’ เท่านั้น....แต่ทุกอย่างก็เป็นเพียงความหวังลมๆ แล้งๆ ของผมเหมือนที่เคยเกิดมาแล้ว....พี่โก้กลับไปแล้ว
“มีอะไรทำไมไม่คุยกัน ทะเลาะแล้วหนีมันอย่างนี้จะดีเหรอเนม”พี่นิคเดินมาบอกผมว่าพี่โก้โทรมาบอกว่ากำลังขับรถกลับ ความอัดอั้นทั้งหมดเริ่มก่อตัวตีตื้นขึ้นมาจนต้องยกมือขยี้ตาเกลี่ยหยาดน้ำตาที่ทิ้งไป
“ช่างมันเหอะ คุยไปก็ทะเลาะกันอีก”
“พูดอย่างนี้จะเลิกกับมันเหรอ”คำถามของพี่นิคผมได้แต่นิ่ง....ผมไม่เคยมีคำๆ นี้อยู่ในหัว แต่พอพี่นิคพูดออกมาก็ทำให้ภาพทุกอย่างมันชัดเจน....หากเขาคนนั้นสำคัญขนาดนั้น....แล้วพี่โก้จะคบกับผมอีกทำไม
“.......”
“อะไร เพิ่งกลับมาคบกันแป๊บๆ จะเลิกอีกแล้ว พี่ก็บอกแล้วเตือนแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับมันๆ”
“พอเถอะพี่นิค อย่าเพิ่งเทศน์เนมตอนนี้ได้มั้ย”
“พี่ไม่ได้ห้ามไม่ให้คบกันนะ แต่ทั้งเนมทั้งโก้ก็เป็นคนที่พี่รู้จักดี เนมดื้อแค่ไหนทำไมพี่จะไม่รู้ แล้วไอ้โก้ยิ่งโคตรพ่อความหัวแข็ง มันไม่มีทางเปลี่ยนตัวเองเพื่อน้องชายพี่ได้หรอกนะ”
“เนมไม่ได้อยากให้พี่โก้เปลี่ยนอะไร”
“แล้วที่ทะเลาะกันเพราะเรื่องอะไรล่ะ ใครไม่พอใจใคร”
“..............”ผมกัดปากแน่น ไม่โต้ตอบให้พี่นิคได้รู้เรื่องอะไรอีก พี่นิคมีวิธีหลอกถามแบบนี้เสมอ แล้วผมก็มักจะหลุดเล่าบ่อยๆ แต่ครั้งนี้ผมยังไม่พร้อมจริงๆ
“เออๆ ช่างแม่ง ไว้เลิกร้องแล้วเล่าให้พี่ฟังด้วย ตอนนี้เช็ดน้ำตาก่อน ไอ้คีย์มาหารออยู่ข้างล่าง”
“อ้าว แล้วทำไมเพิ่งบอก”ผมปาดน้ำตาบนแก้มแล้วลุกจากห้องไปล้างหน้าในห้องน้ำก่อนเดินลงไปข้างล่าง
นับว่าค่อนข้างเซอร์ไพรส์ที่ไม่ใช่คีย์คนเดียวที่มาบ้านผม แต่มีฟิวส์และจอห์นด้วย ผมยืนมองมันทั้ง 3 คนด้วยหน้าเหวอๆ ตาบวมจมูกแดง คีย์มองนิ่งๆ เหมือนอยากจะถามแต่รู้ว่ายังไม่เหมาะ
“มากันได้ไง”ผมนั่งลงข้างๆ คีย์ มันก็ยกมือลูบหัวผมเบาๆ เป็นการปลอบเหมือนที่เราทำกันบ่อยๆ ผมหันไปยิ้มให้แล้วคุยกับแขกไม่ได้รับเชิญอีกสองคนต่อ
“มาเที่ยว เพิ่งมาถึงนี่แหละ มีที่ให้นอนมั้ย”ฟิวส์เป็นคนตอบส่วนไอ้จอห์นนั่งกินขนมที่วางบนโต๊ะไม่หยุด สงสัยพี่นิคหยิบมาวางให้เพราะพ่อกับแม่ขึ้นห้องนอนไปแล้ว
“จริงดิ นอนได้นะแต่ต้องเบียดๆ กันหน่อย ห้องเนมเล็ก ไม่งั้นเดี๋ยวเนมไปนอนห้องพี่ก็ได้”ห้องผมเล็กกว่าห้องพี่นิค แถมของในห้องก็เยอะด้วย ลงจากเตียงก็แทบชนโต๊ะชนตู้แล้ว
“ล้อเล่น พวกเรานอนบ้านไอ้คีย์มัน เพิ่งเอาของไปเก็บก็รีบออกมาหาเนมนี่แหละ ไปเที่ยวกัน”ฟิวส์พยักหน้าชักชวนหงึกๆ อย่างไม่ยอมให้ผมได้ปฏิเสธ ถึงแม้จะอารมณ์หม่นๆ แต่ได้อยู่กับเพื่อนๆ ก็ดี จะได้เลิกฟุ้งซ่านได้บ้าง ผมขอตัวขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ก่อน เดี๋ยวจะทำหน้าที่เป็นเจ้าบ้านที่ดีพาไปหาร้านข้าวอร่อยๆ ทานแล้วค่อยไปดิ้นกัน
ผมเดินไปบอกพี่นิคในครัวก่อนออกจากบ้านว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อน พี่นิคถามนิดหน่อยว่าอีกสองคนเป็นใคร แล้วก็ให้เงินค่าขนมผมมานิดหน่อย ถ้าไม่ติดว่าพี่นิคชอบยันหน้าผมหงายเวลากระโดดหอมแก้มผมก็จะทำอยู่เหมือนกัน แต่ทำทีไรคอแทบเคล็ดเลยได้แต่ไหว้งามๆ ให้เท่านั้น
เรานั่งมาในรถฟิวส์ โดยเจ้าของรถเป็นคนขับและผมคอยบอกเส้นทางนั่งอยู่ข้างๆ หลังจากสอบถามแล้วสองคนนี้มักจะไปเที่ยวกันช่วงวันหยุดบ่อยๆ คราวนี้ก็เลยได้โอกาสมาเที่ยวที่นี่ตามคำชวนของคีย์ ผมพาพวกมันไปร้านสเต็คจิ้มแจ่วเจ้าอร่อยที่ผมคิดถึงสุดๆ ร้านนี้น้ำจิ้มแซ่บ และอาหารอย่างอื่นก็อร่อยทุกอย่าง รสชาติถูกปากผมมากๆ มาทีไรเล่นเอาอิ่มแทบอ้วก แต่รอบนี้ต้องเพลาๆ หน่อยเพราะเดี๋ยวตอนไปดิ้นจะอ้วกออกมาได้
จากที่เราเคยไปเที่ยวกันหลังสอบมาแล้ว ทำให้ผมรู้ซึ้งดีว่าไอ้จอห์นเป็นพวกเต้นเปลืองพื้นที่มาก ยิ่งดึกยิ่งเมายิ่งเปลือง มันแทบจะวาดแขนไปฟาดหัวคนอื่นหลายครั้ง แต่ทุกครั้งมันก็จะยกมือไหว้ขอโทษคนอื่นก่อนเป็นยันต์กันตีนประจำตัวของมัน แรกๆ ผมก็คึกตามพวกมันอยู่หรอกนะ แต่ไม่รู้ทำไมยิ่งดื่มผมยิ่งซึม และยิ่งคิดถึงพี่โก้มากขึ้นๆ ผมขอตัวพวกมันไปเข้าห้องน้ำ พอออกจากห้องน้ำฟิวส์ก็มายืนดักรออยู่
“ขอคุยด้วยหน่อยสิ”ฟิวส์จับข้อมือผมให้เดินตามออกไปนอกร้านจนถึงลานจอดรถ เราเข้ามานั่งบนเบาะหลังโดยเงียบไปทั้งคู่ ผมไม่รู้จะพูดอะไรเพราะคนลากมาดันไม่เกริ่นขึ้นมาก่อน
“.......ทะเลาะกับเขามาเหรอ”ฟิวส์ถามโดยไม่หันมามองหน้าผม แต่ถึงมองก็คงไม่เห็นเพราะผมหันหน้าออกไปมองข้างนอก
“เปล่านี่”
“แต่ตาบวมนะ เนมร้องไห้เรื่องอะไร”
“......ไม่มีอะไรหรอก”
“บอกฟิวส์ไม่ได้เหรอ....บางทีถ้าพูดออกมามันอาจจะดีขึ้นก็ได้ อย่างน้อยก็ได้ระบาย จะได้เลิกทำหน้าเศร้าสักที”
“เราไม่ได้ทำนี่ ก็ยิ้มอยู่นี่ไง”ผมหันไปฉีกยิ้มให้อีกคน แต่เขาไม่ยิ้มตอบ กลับยกมือมาปิดปากผมเอาไว้
“.....แค่ปิดตรงนี้....ก็รู้แล้วว่ากำลังอยากร้องไห้”ผมอยากหันหน้าหนี แต่ฟิวส์ไม่ปล่อยให้ผมได้หันไปไหน มือนึงล็อคท้ายทอยผมเอาไว้ในขณะที่มือข้างเดิมยังคงปิดปากผมอยู่
“ฟิวส์สัญญาว่าจะไม่พูดอะไรออกมาเลย ไม่ถาม ไม่เล่าให้ใครฟัง เนมนึกว่าฟิวส์เป็นอากาศในรถก็ได้ แล้วพูดออกมา....หรือร้องออกมาก็ได้ ฟิวส์จะนั่งเป็นเพื่อนนิ่งๆ ตรงนี้กับเนมไม่ลุกไปไหนเลย”
ไม่รู้เพราะอะไรที่ทำให้น้ำตาผมหยดลงมาทันที่ฟิวส์พูดจบ....บางทีอาจจะแค่เพราะฟิวส์บอกว่าจะอยู่ตรงนี้กับผม....ในขณะที่อีกคนที่ผมอ้อนวอนกลับเลือกที่จะจากผมไป จากหนึ่งหยดเป็นสอง และมันมากขึ้นเรื่อยๆ จนเปียกมือฟิวส์ไปหมด ผมร้องไห้ทั้งๆ ที่จ้องหน้าฟิวส์อยู่ ก่อนจะค่อยๆ เอนตามแรงผลักเล็กๆ ให้แนบหน้าลงบนบ่าให้ช่วยซับน้ำตาที่ยังไม่หยุดไหล ฝ่ามือลูบหลังปลอบให้ผมหยุดสะอื้น แต่ผมหยุดไม่อยู่ และไม่อยากหยุด....ทำไมพี่โก้ไม่อยู่ตรงนี้...ทำไมไม่อยู่กับผม ทำไมไม่เลือกผม.....ทำไมไม่รักผมบ้างเลย
หลังจากที่ผมหยุดร้องไห้ ฟิวส์บอกว่าจะไปตามเพื่อนๆ ข้างในและให้ผมนั่งรอในรถ อารมณ์นี้ผมคงไม่กลับเข้าไปข้างในอีกหรอก แถมหน้าเยินแบบนี้ใครเห็นก็รู้ว่าทำอะไรมา นั่งรอสักพักทั้งสามคนก็เดินมา ผมย้ายกลับไปนั่งข้างคนขับเหมือนเดิมเพื่อซ่อนตาแดงๆ ของตัวเองชั่วคราว ตอนแรกอยากให้ฟิวส์ไปส่งที่บ้าน แต่เปลี่ยนใจไปค้างบ้านคีย์ด้วยดีกว่า อย่างน้อยก็ดีกว่าอยู่คนเดียว
ลงจากรถผมรีบเดินเข้าบ้านแต่ก็ไม่ทัน คีย์เดินมาตามคว้าแขนผมไว้แล้วบิดคางผมหันกลับไป พอเห็นหน้าผมก็จ้องนิ่งๆ แล้วลากผมขึ้นห้องนอน บอกให้สองคนนั้นอยู่ข้างล่างไปก่อน ผมนั่งสงบเสงี่ยมบนเตียงต่อหน้าเจ้าของห้องที่ยืนกอดอกก้มมองอยู่
“ตาแดง บวมขึ้นด้วย ร้องไห้เรื่องอะไร”
“ไม่มีอะไร”
“เนม”
“จริงๆ ช่างมันเหอะ นะ”ผมไม่อยากพูดเรื่องนี้กับคีย์จริงๆ มันเป็นแค่เรื่องของผมกับพี่โก้ มันก็ควรจะเป็นแค่นี้ ถ้าคีย์รู้มันจะยิ่งยุ่งยากไปอีก เผลอๆ อาจไปหาเรื่องพี่โก้ให้โดนต่อยกลับมาฟรีๆ
“ทะเลาะกับแฟน”
“........”
“เรื่องอะไร”ดูมัน ขนาดผมไม่ตอบยังจะถามต่ออีก เหมือนมั่นใจเต็มที่ว่าเดาถูก
“................”
“แฟนมีชู้”
“บ้า!”ถ้าพี่โก้มีชู้หรือกิ๊กนะ ป่านนี้ผมวีนแหลกกันไปข้างนึงแล้ว แต่อีกฝ่ายนะแหลก ไม่ใช่พี่โก้
“แล้วเรื่องอะไรล่ะ เห็นรักกันจี๋จ๋าวี้ดวิ้ว ปิดเทอมปุ๊บดราม่าเลย”
“ไม่มีอะไรหรอกน่า ไปตามพวกนั้นขึ้นมาเหอะ เดี๋ยวจอห์นมันก็อ้วกรดบ้านหรอก”ผมพูดเว่อไปเองล่ะครับ จอห์นมันไม่ได้เมาขนาดนั้นหรอก คีย์ทำท่าจะไม่ยอมไปแต่ผมก็ดันมันจนออกไปจากห้องจนได้ ผมค้นเสื้อผ้าคีย์ในตู้มาไว้ใส่นอนด้วยความเคยชินเพราะมาค้างบ่อย โทรไปบอกพี่นิคว่าค้างบ้านคีย์ พี่นิคเสียงงัวเงียแสดงว่าหลับไปแล้ว รับคำอือๆ แล้วก็ตัดสายไปเลย พอสามคนนั้นขึ้นมาผมก็ชิงอาบน้ำก่อน ออกมาอีกทีมันสามตัวตั้งวงกันอีกแล้ว รอบนี้มีอุปกรณ์ฝึกนับเลขเสริมด้วย แต่ผมไม่ไหวหรอกครับ ชิงพุ่งหลาวใส่เตียงก่อนใครเพื่อน นอนริมสุด เดี๋ยวคีย์ก็มานอนข้างๆ อีกฝั่งเอง ส่วนอีกสองคนคงกองๆ แถวนี้แหละ
-
ผมไม่รู้ว่าพวกนี้นอนกันตอนไหน เพราะตอนที่ลุกมาเข้าห้องน้ำตอนตีสองกว่าพวกมันยังนั่งกันอยู่เลย ผมตื่นมาก็สายแล้ว ลุกขึ้นอาบน้ำแล้วหยิบเสื้อผ้าคีย์มาใส่อีกชุด ตอนแรกโทรหาพี่นิคว่าจะให้มารับแต่พี่นิคออกไปร้านแล้วก็เลยไม่อยากกวน รอให้คีย์ตื่นแล้วค่อยให้ไปส่งก็ได้ ผมนั่งเล่นคอมพิวเตอร์ห้องคีย์สักพักเสียงคนที่นอนข้างเตียงก็เริ่มขยับ เป็นฟิวส์ที่ตื่นก่อน ฟิวส์ลุกขึ้นนั่งเบลอๆ มึนๆ ก่อนจะมองเห็นผมแล้วยิ้มแหะๆ ให้ก่อนลุกไปเข้าห้องน้ำ
“ตื่นนานแล้วเหรอ”ฟิวส์ลากเก้าอี้อีกตัวมานั่งข้างๆ มองหน้าจอที่เปิดกระทู้ทำขนมค้างเอาไว้ ผมชอบนั่งดู อันไหนน่าสนใจก็จะเอาไปให้แม่กับพี่นิคลองทำอีกที
“สักพักแล้ว หิวป่ะ”ผมถามมันเพราะผมน่ะหิว ยิ่งจ้องรูปพวกนี้นานๆ ยิ่งหิว น้ำลายไหล ท้องร้องโครกๆ
“นิดนึง แต่อยากได้กาแฟมากกว่า”
“เอาจริงเปล่า เดี๋ยวไปชงให้”ฟิวส์พยักหน้าผมเลยเดินลงมาชั้นล่าง ฟิวส์ก็เดินตามเข้าไปในครัว เสียบกาต้มน้ำร้อน ความจริงบ้านคีย์มีเครื่องทำกาแฟนะแต่ผมใช้ไม่เป็น
“บ้านคีย์มันเงียบจัง ไม่มีใครอยู่เลยเหรอ”
“อืม พ่อแม่คีย์ทำงานอยู่จีน ไปๆ มาๆ พี่คีย์เปิดเต้นท์รถ ไม่ค่อยกลับมานอนที่นี่หรอก มันไกล”
“งั้นมันก็อยู่บ้านคนเดียวดิ”
“เมื่อก่อนก็ไม่หรอก อยู่กับพี่มันสองคนแล้วก็มีแม่บ้านมาทำแบบไปกลับ พ่อแม่มันก็สลับกันไป แต่พอมันไปเรียนมหาฯลัยไงก็เลยไปทั้งคู่ เมื่อก่อนมีญาติมันอีกคนอยู่ด้วยแต่เพิ่งแต่งงานออกไป อยู่ถัดไปสองซอยเอง”บ้านคีย์มันไม่ค่อยมีผู้ใหญ่อยู่ไงครับ เมื่อก่อนก็เลยเป็นแหล่งสุมหัวของพวกผมประจำ กินเหล้าเมาสูบบุหรี่ก็ไม่มีใครมาบ่น แต่ถ้าโดดเรียนหนักๆ พี่มันก็ด่าเหมือนกัน บางทีคีย์มันก็เหงา แต่มันก็ชอบอยู่แบบนี้เพราะอิสระดี มันว่ามันรับผิดชอบตัวเองได้ แล้วมันก็ทำได้จริงๆ ด้วย
“เหมือนจะน่าเหงา แต่คีย์มันเพื่อนเยอะคงไม่เหงาเท่าไรหรอกมั้ง”ฟิวส์ตักกาแฟครีมน้ำตาลใส่แก้วที่ผมวางไว้ให้ รอน้ำเดือดก็เสร็จ แล้วเราก็ย้ายมานั่งที่ห้องนั่งเล่น ผมเอาน้ำแข็งก้อนนั่งประคบตาที่บวม น้ำที่ละลายก็หยดเปื้อนหน้าให้ฟิวส์ได้นั่งหัวเราะเยาะ นั่งทำแป๊บเดียวก็หยุดเพราะเลอะเทอะเกินไป
“แล้วจะกลับไปตอนเปิดเทอมเลยหรือเปล่า”ฟิวส์ถามคำถามที่ผมก็ไม่รู้คำตอบอีกแล้ว ใจจริงตอนแรกกะว่าจะอยู่บ้านสักพักก่อน เพราะพี่โก้สัญญาไว้ว่าปิดเทอมจะมาหาผมทุกสัปดาห์ ผมเลยคิดว่าพี่โก้จะลำบากเกินไป เลยกะว่าจะอยู่บ้านแค่ครึ่งเดือนแล้วก็กลับไปอยู่กับพี่โก้ดีกว่า แต่...ตอนนี้คงไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว เพราะ...พี่โก้คงไม่มีเวลาว่างจะมาหาผมที่ไม่ได้สำคัญที่สุดแล้ว
“คงงั้นมั้ง ต้องถามคีย์ก่อนอะ”
“โห ตอบเหมือนมันเลย เมื่อวานถามมันก็บอกจะถามเนมก่อน อย่าทำให้หึงได้มั้ย ชอบทำตัวติดกัน อิจฉานะ”ฟิวส์สะบัดหน้าใส่เหมือนงอน ผมหัวเราะก๊ากกับท่าทางสะดีดสะดิ้งของมัน
“เฮ้อ...ยิ้มซะที ฟิวส์ชอบตอนเนมยิ้มมากเลยนะ อย่าร้องไห้บ่อยนักล่ะ”พอมันพูดผมเลยหุบยิ้มทันที ใครบ้างจะอยากร้องไห้บ่อยๆ
“อันที่จริงก็ไม่อยากเสือกหรอกนะ แต่เล่าได้มั้ยว่าร้องทำไม”
“......ทะเลาะกับแฟนนิดหน่อย ไม่มีไรหรอก เนมงี่เง่าด้วยแหละ”ผมคนโกโก้ในแก้วตัวเอง พยายามไม่คิดมากอะไรอีก ช่างมัน ปล่อยมันไป....อะไรจะเกิดก็ต้องยอมรับให้ได้ ต้องทนให้ได้
“งี่เง่าเรื่องไร เนมขี้หึงเหรอ”
“ไม่ใช่หรอก มัน...บอกไม่ถูก เนมแค่....เรียกร้องอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้น่ะ เราเลยทะเลาะกัน”ที่ผมเป็นอยู่ไม่ใช่การหึงพี่โก้ ผมไม่ได้หึงพี่เจ มันไม่ใช่....ผมก็แค่กลัว
“อะไรที่เป็นไปไม่ได้....แหะๆ ฟิวส์ถามมากไปรึเปล่า ไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไรนะ ฟิวส์เป็นห่วง อยากให้เนมได้ระบายหรือปรึกษาใครบ้าง เพราะท่าทางเนมเมื่อคืนมัน...ดูอึดอัด แล้วเท่าที่เห็นเนมก็ไม่เล่าให้คีย์ฟังด้วยใช่มั้ยล่ะ”
“.................เนมกับพี่โก้เคยคบกันตั้งแต่เนมยังอยู่มัธยมอยู่เลย เราเหมือนพี่น้องแต่ว่ามันมากกว่านั้น เราไม่ได้ตกลงคบกันเป็นคำพูดอะไรหรอก แต่ความรู้สึกเนมตอนนั้นก็คือแฟนกันล่ะนะ แต่คบๆ ได้แป๊บเดียวก็เลิกเพราะเนมดันไปสอดรู้จนได้เรื่อง.....ดันรู้ว่าพี่เขาแอบรักคนอื่นอยู่ มีคนที่สำคัญมากกว่าเนม”ผมก้มหน้าเล่าใส่แก้วโกโก้ เหมือนพูดลอยๆ คนเดียว ฟิวส์ก็นั่งเงียบและนิ่งสมกับที่เคยพูดไว้ว่าจะทำตัวให้เหมือนอากาศ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็รับรู้ได้ล่ะนะว่าฟิวส์นั่งอยู่ตรงหน้า และกำลังมองผมอยู่ ผมก้มหน้าเล่าต่ออย่างสบายใจมากขึ้น
“ตอนนั้นพี่โก้เรียนปีสุดท้ายแล้ว เราห่างกันด้วยแหละ เนมก็ยิ่งระแวงด้วย น้อยใจด้วย หลายๆ ครั้งที่โทรคุยกันแล้วได้ยินเสียงพี่โก้อยู่กับคนนั้นเนมก็ยิ่งไม่พอใจ แต่พูดไปก็ทะเลาะกัน จนสุดท้ายเนมขอให้พี่โก้มาหา....แต่พี่โก้ไม่ได้มา เรื่องมันอาจจะเหมือนเล็กนิดเดียว แต่เนมที่ต้องรอแล้วผิดหวังซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ แบบนั้นเนมก็เลยเลิกรอ....และเลิกกัน จนได้มาเจอกันที่นี่ เนมไม่เคยคิดว่าจะกลับมาคบกันใหม่ พี่โก้เองก็คงไม่คิดเหมือนกัน แต่....ไม่รู้สิ เนมว่ารักแรกของทุกคนคงเป็นแบบนี้ เราไม่เคยลืมว่าเรารู้สึกยังไง เนมจำได้ทุกๆ ความรู้สึกตอนนั้น เราเลยลองคบกันอีกครั้ง....แต่เนมดันลืมไปว่า ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้ คนที่พี่โก้รักก็ยังไม่ใช่เนมอยู่ดี”ผมเช็ดน้ำตาที่หยดลงบนมือ ผมไม่ได้พูดเพื่อประชด แต่เป็นเพราะผมเพิ่งนึกออกจริงๆ ตอนนั้นผมรู้ว่าพี่เจไม่ได้อยู่ที่นี่ ผมดีใจจนแทบหุบยิ้มไม่อยู่ เราคบกันอย่างสบายใจ ผมไม่ได้นึกไปว่าวันหนึ่งพี่เจต้องกลับมา และที่ว่างข้างๆ พี่โก้ที่ผมเคยจับจองได้เต็มที่ก็จะไม่ว่างเหมือนเดิมอีกต่อไป พี่โก้มักจะกันที่ส่วนตัวให้พี่เจก่อนเสมอ และที่ตรงนั้นใครก็แตะต้องไม่ได้แม้แต่ผม
“เนมเคยคิดนะว่าเมื่อก่อนเนมเด็กมากเลย อายุห่างกันตั้งเยอะ เลิกกันเพราะห่างทั้งอายุและระยะทางด้วยแหละ พอมาคบกันใหม่เนมเลยคิดว่าตอนนี้เนมโตแล้ว อะไรคงดีขึ้น แต่ความจริง...พี่โก้เองก็โตเหมือนกัน ระยะห่างของเรามันเลยเท่าเดิม....หรือมากกว่าเดิมด้วยมั้ง”
“เนมจะเลิกกับเขาหรือเปล่า”ทำไมพอมีเรื่องแบบนี้ ใครๆ ก็ถามว่าผมจะเลิกเหรอ....นั่นสิ ผมจะเลิกกับพี่โก้เหรอ....บางทีผมอาจไม่ได้เป็นฝ่ายบอกเลิก แต่พี่โก้อาจจะเลิกสนใจผมแล้วก็ได้
“..........ไม่หรอก ถึงเนมจะร้องไห้แต่เนมก็ยังรักพี่โก้อยู่.....และรักมากพอจะยอมทนไปเรื่อยๆ สักวันเนมคงเลิกร้องไห้ไปเอง”ผมอมยิ้มกลืนน้ำตาที่ไหลออกมา ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันหนักแค่ไหน แต่ผมไม่ลืมว่าผมรักพี่....และคิดว่าพี่เองก็รักผมเหมือนกัน....ไม่ต้องมากที่สุดก็ได้ ขอแค่นิดเดียว.....ผมก็พอใจแล้ว
ผมบอกให้ฟิวส์ขับรถไปส่งผมที่บ้านเพราะไม่อยากรอให้คีย์ตื่นมาซักไซ้ผม ระหว่างทางก็บอกให้ฟิวส์จำสถานที่สำคัญๆ เวลาขับกลับมาจะได้มาเองได้ เราแวะร้านอาหารที่ผมบอกไว้เมื่อคืนว่าจะพามา แต่วันนี้ผมคงไม่ออกมาอีกแล้วเลยพาฟิวส์มาทานก่อน แล้วก็ซื้อใส่กล่องกลับไปให้พวกนั้นด้วย
ผมพาฟิวส์เข้ามานั่งในบ้านก่อน ทุกคนออกไปร้านกันหมด ผมหยิบขนมในบ้านใส่ถุงให้เอาไปทานกันเพราะท่าทางจอห์นจะติดใจ
“ขอบใจนะ...ทุกๆ เรื่อง”อย่างน้อยผมก็สบายใจขึ้นที่ได้พูดกับใครสักคน ผมพูดกับพี่นิคไม่ได้ เพราะพี่นิคเคยเตือนแล้ว และมันอาจจะทำให้เกิดปัญหาใหญ่ขึ้น ผมพูดกับคีย์ไม่ได้เพราะคีย์ใจร้อนและคงยุให้ผมเลิกอย่างเดียว ส่วนฟิวส์เองถึงจะบอกว่าชอบผม แต่ก็ไม่ได้ยุยงให้เลิก แค่รับฟังอย่างที่บอกจริงๆ
“ไม่ต้องขอบใจหรอก ฟิวส์ทำได้แค่นั่งฟังเฉยๆ แบบนี้รู้สึกไม่ดีเลย ฟิวส์เคยคิดว่าแค่ชอบเนมมาก แต่ว่าเริ่มรักมากขึ้นแล้วล่ะ ฟิวส์ไม่อยากทำตัวเป็นมือที่สามมาแทรกตอนเนมมีปัญหาหรอกนะ แต่ถ้าเนมรักเขาน้อยกว่านี้สักนิด แล้วแบ่งใจมามองฟิวส์บ้างก็คงดี”
“ฟิวส์เป็นคนดีนะ หน้าตาก็ดี มีคนว่างๆ อีกเยอะแยะให้ฟิวส์ไปชี้นิ้วเลือก เนมไม่มีอะไรดีหรอก”
“ดีสิ อย่างน้อยก็ตรงรักเดียวใจเดียวอย่างนี้ไง ถ้าเนมรักเขามากขนาดนี้และไม่ตัดใจ ฟิวส์ก็อยากลองรักเนมไปเรื่อยๆ แล้วเรามาแข่งกันว่าใครจะเลิกรักก่อนกันดีมั้ย”
“.............ถ้ารักจริงๆ แล้ว บางทีอาจไม่มีวันตัดใจได้เลยก็ได้.....ไม่งั้นเนมคงไม่ต้องร้องไห้อย่างนี้”ถ้าเราตัดใจจากใครสักคนได้ง่ายๆ จริงๆ....พี่โก้ก็คงไม่รักเขาอยู่แบบนี้ แต่ผ่านมานานขนาดนี้ ผมยังไม่เห็นว่าจะมีทางเป็นไปได้เลย
“ร้องอีกแล้ว เฮ้อ...ถึงฟิวส์จะอยากให้เนมระบายแต่อย่าร้องต่อหน้าฟิวส์บ่อยๆ ดีกว่านะ เพราะมันยิ่งทำให้ฟิวส์อยากแย่งเนมมามากขึ้น”ฟิวส์ลูบหัวผมแล้วเช็ดน้ำตาให้เบาๆ แต่มันยังไม่หยุดไหล และยิ่งมากขึ้นกว่าเดิม ไม่รู้สินะ พอยิ่งมีคนปลอบ ผมก็ยิ่งอยากระบายมากขึ้นไปอีก ผมปล่อยโฮออกมา ยกมือปิดหน้าตัวเองเอาไว้ ทุกอย่างมันเหมือนหวนกลับไปที่เดิม พี่โก้ไม่มา...ไม่ทำเพื่อผม....และเลือกเขาก่อนเสมอ
ฟิสว์ระบายลมหายใจเสียงดังก่อนรั้งหน้าผมไปแนบบ่า มือคู่เดิมปลอบประโลมแผ่นหลังเหมือนเมื่อคืน ผมกำเสื้อคีย์แน่น พยายามหยุดสะอื้น หยุดร้อง หยุดคิด เสียงชู่วๆ เบาๆ ข้างหูช่วยให้สงบลงได้ ผมเหมือนตัวคนเดียวเมื่อปรึกษาใครไม่ได้ ผมไม่ได้เรียกร้องอะไรมากเลย ผมแค่ต้องการที่ยืนของตัวเอง....ต้องการที่ว่างข้างๆ พี่โก้....แค่อยากอยู่กับพี่โก้....แค่นั้นจริงๆ
“อ๊ะ...ฟิวส์!.....”ผมเบี่ยงหน้าหนีเมื่อรู้สึกถึงริมฝีปากที่แนบข้างขมับก่อนเลื่อนลงมาข้างแก้มแล้วขยับใกล้ริมฝีปากมากยิ่งขึ้น
“ฟิวส์ อย่า!!”
“เนม....เลิกกับเขาเถอะ”ฟิวส์รัดผมแน่นจนผมขยับตัวไม่ได้ และถึงพยายามหลบก็ยังหนีไม่ค่อยพ้น ปากอุ่นๆ แตะแก้มเฉียดปากไปมา
“อื้อ......ไม่.....”ผมพยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่ยอมรับว่าฟิวส์จูบเก่ง มือข้างหนึ่งรัดเอวแล้วยกตัวผมขึ้นนั่งบนโต๊ะกลางครัว อีกมือล็อคปลายคางไม่ให้ขยับหนี ตามองสบอย่างไม่ยอมถอย ไม่ว่าผมจะหนีหรืออ้อนวอนแค่ไหนฟิวส์ก็ไม่ปล่อย
“ขอโทษ อย่าโกรธฟิวส์นะ นะครับ....อืม....อีกนิดนะ….เนมน่ารักจัง”
“พอ....ฟิวส์….อื้อ”ผมจับมือที่สอดเข้ามาลูบเอวไว้ พยายามพูดทุกครั้งที่ฟิวส์ผละออกห่าง ยิ่งนานก็ยิ่งหมดแรง ถึงฟิวส์จะจูบเก่งหรือมีชั้นเชิงแค่ไหน แต่ผมไม่ต้องการ
ถึงฟิวส์จะพร่ำบอกว่าขอโทษแต่ก็ไม่หยุด ลำตัวที่โน้มเข้ามาทับจนหลังแนบโต๊ะขยับไปไหนไม่ได้ มือยังคงค้างไว้แค่เอวแต่ปากก็ยังประกบแน่น เรียวลิ้นที่ตวัดพันเข้ามาผมทำได้เพียงนิ่งเฉยๆ และพยายามเบี่ยงหน้าหนี ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป แรงกดทับทั้งหมดหายไปอย่างรวดเร็วจนผมสะดุ้งลืมตาขึ้นมามอง....พี่โก้!!
เพล๊ง!!
พี่โก้ลากฟิวส์ออกจากตัวผมแล้วเหวี่ยงไปชนชั้นวางแก้วจนตกแตก เศษแก้วกระจายเกลื่อน ผมนั่งมองตาค้าง ฟิวส์พยายามลุกขึ้นมาโดยมีพี่โก้จับคอเสื้อไว้แล้วลากไปจากห้องครัว ได้ยินเสียงดังตุบดังเข้ามาพาให้สติกลับ ผมรีบวิ่งตามออกไปถึงห้องนั่งเล่น ฟิวส์สวนหมัดก่อนหมัดพี่โก้จะไปถึงหน้า แต่พี่โก้แค่ปล่อยมือที่จับคอเสื้อไว้ขึ้นมากันแล้วต่อยเข้าไปเต็มๆ หน้าฟิวส์ที่คิ้วแตกและเลือดไหลชโลมอยู่ ฟิวส์รีบลุกแต่ไม่ทันเท้าที่เตะสวนเข้าชายโครงจนฟิวส์นอนตัวงอ
“พี่โก้อย่า!!”ผมวิ่งไปกอดเอวพี่โก้แต่ก็ผ่อนแรงเท้าที่ถีบฟิวส์อยู่ได้นิดเดียว ผมเบี่ยงตัวเองมาด้านหน้ากั้นกลางระหว่างทั้งคู่ไว้ ฟิวส์ลุกขึ้นพร้อมกับพี่โก้ที่ผลักผมกระเด็นออกมา ผมมองภาพตรงหน้าอึ้งๆ ทำอะไรไม่ถูก ผมสะดุ้งเพราะเสียงแจกันดอกไม้ที่ฟิวส์ถีบพี่โก้ถอยไปชนตกมาแตก แต่พี่โก้จับเท้าฟิวส์ค้างไว้แล้วเตะงัดขึ้นจนฟิวส์ล้มกระแทกพื้น ผมรีบวิ่งเข้าไปแยกทั้งคู่ก่อนที่พี่โก้จะกระทืบบนตัวฟิวส์ซ้ำ
“พอ!! พี่โก้หยุด!”ผมพยายามดันพี่โก้ออกเพราะฟิวส์ดูท่าจะลุกไม่ขึ้นแล้ว ผมเหลียวมามองก่อนหันกลับมาจ้องพี่โก้ที่กัดฟันแน่นและบีบต้นแขนผมจนเจ็บ
“ทำไม!!”แค่ผมกับพี่โก้เผลอนิดเดียวฟิวส์ก็ลุกขึ้นมาได้แล้ว ผมอยากหันไปด่าจริงๆ นอนแกล้งตายไปก็สบายตัวแล้วแท้ๆ จะลุกขึ้นมาอีกทำไม
“เนมถอยไป”พอฟิวส์พูดพี่โก้ผลักตัวผมแทบกระเด็นแต่ผมยื้อไว้ไม่ยอมถอย มือทั้งสองคนสวนไปมาผ่านตัวผมจนโดนเฉียดแขนให้รู้สึกเจ็บจนชา ผมดันพี่โก้ให้ถอยออกไปเพราะฟิวส์มันหมดแรงแล้วแหละ ยืนได้ก็บุญแล้ว แต่พี่โก้ยังแรงเยอะอยู่ ต่อยอีกทีฟิวส์ตายแน่ๆ แต่ผมพลาดเองที่ดันพี่โก้แรงไปจนไปเหยียบเศษแก้วด้านหลัง ไม่มีเสียงร้อง แค่การสะดุ้งนิดๆ ให้ผิดสังเกต พอมองตามก็เห็นรอยเลือดที่เริ่มไหล่ซึมออกมาจากฝ่าเท้าพี่โก้ และเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
“.....พี่โก้...เนมไม่ตั้งใจ”
“….พอใจแล้วใช่มั้ย”พี่โก้ถามเสียงนิ่งอย่างที่รู้ว่าพยายามสะกดกั้นตัวเองขนาดไหน ฝ่ามือทั้งสองข้างกำแน่นจนเห็นเส้นเลือด ผมทำได้แค่ยืนนิ่งอย่างคนทำอะไรไม่ถูก พี่โก้จ้องหน้าผม ผมพยายามขอโทษแต่เหมือนพี่โก้จะไม่สนใจ ใบหน้าที่ผมคิดถึงตลอดเวลาที่ผ่านมาส่ายหน้าช้าๆ ให้ผมก่อนจะเดินออกไป ทิ้งไว้เพียงรอยเลือดตามทางเดิน ผมวิ่งตามพี่โก้ออกไปจนถึงรถแต่พี่โก้ไม่ยอมเปิดและขับจากไป ผมหันกลับมาตามเสียงรถที่จอดด้านหลัง
พี่นิคมาช้าไปนิดเดียว ถ้ามาเร็วกว่านี้จะได้มีกรรมการห้ามมวยสักหน่อย พี่นิคบอกว่าพี่โก้โทรมาหาผมแต่โทรไม่ติดเลยโทรหาพี่นิค พี่นิคก็โทรหาผมไม่ติด เพราะผมปิดเครื่อง พี่นิคเลยโทรไปหาคีย์ที่ยังไม่ตื่น พอรู้ว่าผมไม่อยู่บ้านคีย์เลยคิดว่าน่าจะถึงบ้านแล้ว ก็เลยกลับมา เพราะกลัวผมกับพี่โก้จะทะเลาะกันอีก....แต่เรื่องจริงที่เกิดมันดันเป็นมวยคนละคู่
“แม่ด่าแน่ๆ ของแตกหมด ไอ้ห่านี่เหมือนกัน กล้าไปสวนหมัดไอ้โก้ได้ไงวะ ไม่รู้เหรอว่ามันเป็นนักมวยเก่า ซี่โครงหักไหมนั่น”พี่นิคพอฟังที่ผมเล่าพร้อมเห็นซากประกอบก็เริ่มต้นบ่น ผมได้แต่นั่งสงบนิ่ง โทรหาคีย์แล้วมันกำลังมา ฟิวส์นอนหมดสภาพบนโซฟา ผมเช็ดคราบเลือดออกให้บางส่วนแล้ว ความจริงไม่อยากทำให้หรอกเพราะยังโมโหที่อยู่ดีๆ ก็ลวนลามผมไม่ได้ แต่สภาพมันซ้ำเติมไปมีแต่ตายกับตาย เลยสงเคราะห์ให้หน่อย
“พี่ว่าพามันไปหาหมอเถอะ เดี๋ยวลูกเขาเป็นอะไรจะซวยกันหมด”
“พี่นิคพาไปหน่อยดิ ขับรถฟิวส์มันไปก็ได้ รอคีย์มาแป๊บนึง เดี๋ยวเนมอยู่เก็บบ้านเอง”ผมมองของเกลื่อนบ้านเหมือนผ่านสมรภูมิรบมาอย่างเหนื่อยใจ ฟิวส์ส่งสายตาอ้อนๆ อยากให้ผมไปด้วย แต่ตอนนี้อ้อนไม่ขึ้นจริงๆ ว่ะฟิวส์
รอไม่นานคีย์กับจอห์นก็มา พอเห็นสภาพเพื่อนมันแล้วก็ได้แต่อึ้ง ต่อมาคืออาการโมโห เหมือนอยากจะพูดแต่เพราะพี่นิคนั่งอยู่ด้วยเลยไม่พูดอะไรออกมา พี่นิคเป็นคนขับรถพาไปโรงพยาบาลเพราะเผื่อต้องจ่ายอะไรจะได้มีคำจ่ายก่อนได้ ผมเก็บของทุกอย่างในบ้านอย่างเหน็ดเหนื่อย แต่ที่เห็นแล้วปวดใจคือคราบเลือดของพี่โก้
ผมนั่งจ้องมองโทรศัพท์มือถือตัวเองที่เปิดเครื่องมาพักใหญ่แล้ว แต่ก็ยังไม่มีคนที่ต้องการพูดด้วยโทรเข้ามา ยกเว้นพี่นิคที่โทรมาบอกว่าฟิวส์ปลอดภัย เย็บหางคิ้วแตกนิดหน่อย นอกนั้นก็น่วมแทบทั้งตัว หมอให้นอนโรงพยาบาลหนึ่งคืน พี่นิคโทรไปบอกพ่อเพื่อให้พ่อคุยกับแม่ แต่สุดท้ายผมก็โดนบ่นอยู่ดี
“แม่โก้บอกจะมาพรุ่งนี้นะ เอาค่าเสียหายมาให้”พี่นิคเปิดประตูห้องเข้ามานั่งคุยกับผมบนเตียง
“รู้ได้ไง”
“ก็มันโทรมาบอกเมื่อกี้”โห....ไม่โทรหาผมแต่โทรบอกเรื่องค่าเสียหายกับพี่นิค....สุดๆ เลยพี่โก้เนี่ย
“พี่โก้อยู่บ้านเหรอ”
“เปล่า กลับไปแล้ว”
“......เนมทำไงดีล่ะพี่นิค”
“อยากคุยกับมันก็โทรไปสิ”พี่นิคหงายตัวนอนข้างๆ หลับตาเหมือนจะหลับไปจริงๆ
“....อยากเจอมากกว่า พี่โก้โดนแก้วบาดด้วย พี่นิคเห็นรอยเลือดมั้ยล่ะ น่าจะแผลใหญ่ แล้วขับรถกลับแบบนั้นเป็นไงบ้างไม่รู้”
“ไม่รู้ ไม่สน ไม่ใช่เลือดน้องพี่ก็พอ”
“รักเนมรู้หรอก”ผมนอนพาดหัวไว้บนท้อง นานๆ เราจะอ้อนกันสักที
“มันจ่ายแต่ค่าของที่พังนะ ค่ารักษาเพื่อนเนมมันไม่จ่าย”
“รู้หรอกน่า จ่ายก็บ้าแล้ว”ถึงพี่โก้จะเป็นคนมีความรับผิดชอบสูงแค่ไหน แต่ถ้าอันไหนที่ตัวเองไม่เห็นว่าผิด ก็จะไม่ยอมรับว่าผิด และอันที่จริงก็ไม่ผิดจริงๆ นั่นแหละ เพียงแต่ทำเกินไปนิดนึง ผมตัวสั่นแทบจะเข่าอ่อนเลยตอนพี่โก้กระทืบฟิวส์บนพื้น จำได้ว่าตอนเด็กเคยให้พี่นิคพาไปดูพี่โก้ขึ้นชก แต่ผมดูได้แค่ยกเดียวก็ร้องไห้จนพี่โก้หันมามองแล้วโดนอีกฝ่ายชก ผมยิ่งร้องหนักจนพี่นิคต้องรีบพากลับ จากนั้นพี่โก้ก็บอกว่าไม่ให้ไปดูอีก
“อยากคุยก็โทร อยากไปหาก็ไป เดี๋ยวพี่บอกพ่อแม่ให้ แต่ไปแล้วก็รีบกลับ”พี่นิคเอามือสางผมเป็นจุกแล้วดึงไปมาจนผมเริ่มมึนเลยทุบขาไปทีนึงถึงจะหยุด ผมยกโทรศัพท์กดโทรออกไปเบอร์ที่จ้องอยู่นานแล้ว รอสักพักใหญ่ๆ จนสายตัดเข้าฝากข้อความก็หันมามองพี่นิคที่ยังนอนหลับตาอยู่ ผมเลยกดโทรออกไปอีกครั้ง และเลือกที่จะกดวางหลังจากรอไม่นาน
“พรุ่งนี้พี่นิคไปส่งเนมที่ท่ารถหน่อยนะ”
รุ่งเช้าผมปลุกพี่นิคแต่เช้าเพื่อไปขึ้นรถ ระหว่างรอก็โทรหาคีย์ที่นอนเฝ้าฟิวส์อยู่ ผมต้องเคลียร์กับฟิวส์แน่ๆ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เลยได้แต่ถามอาการทางโทรศัพท์ ฟิวส์แย่งโทรศัพท์ไปพูดแล้วก็ขอโทษผม ฟิวส์ยอมรับว่าผิดเองที่ห้ามตัววเองไม่อยู่ ผมได้แต่เงียบไม่ได้พูดอะไรเพราะยังไม่ได้คิดเรื่องฟิวส์เลย เราจะเป็นเพื่อนกันต่อ หรือเป็นแค่คนรู้จักนั้น....ผมยังไม่ตัดสินใจ อันที่จริงฟิวส์เป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ดี มีเพียงเมื่อวานครั้งเดียวที่ล้ำเส้น แต่อาจเป็นเพราะผมเองที่เผลอเปิดโอกาส ทั้งๆ ที่รู้ว่าฟิวส์มีใจให้แต่ก็ยังสนิทสนมด้วย แรกๆ ผมยอมรับว่าอยากใช้ฟิวส์ให้พี่โก้หึง แต่มันไม่ทั้งหมดหรอก ฟิวส์นิสัยดีจริงๆ ผมเลยคุยด้วยอย่างสบายใจคล้ายๆ กับคีย์ แต่ทั้งหมดที่เกิดก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกอย่างเริ่มที่ผม ผมเลยบอกฟิวส์สั้นๆ ว่าเดี๋ยวค่อยคุยกัน แล้วขอโทษที่ไม่ไปเยี่ยม สรุปปิดเทอมนี้ฟิวส์และจอห์นพักบ้านคีย์ยาวจนกว่าแผลจะหาย ไม่งั้นกลับบ้านสภาพนี้เป็นเรื่องแน่นอน
ผมเดินเข้าคอนโดฯ ตอนนี้ยังสายอยู่ แต่พี่โก้คงออกไปทำงานแล้ว ผมกะว่าจะนอนสักงีบเพราะนอนไม่หลับมาหลายคืน แล้วตื่นมาค่อยไปรอรับพี่โก้ที่ทำงาน ไม่รู้พี่โก้ไปทำงานยังไง ขับรถไหวหรือเปล่า ผมไขกุญแจห้องเปิดเข้าไปด้านใน ไฟกลางห้องสว่าง เสียงโทรทัศน์ดังพร้อมภาพรายการอะไรสักอย่างที่ผมไม่เคยดู รวมทั้งคนที่ยืนกลางห้องในชุดคลุมอาบน้ำของพี่โก้...แต่ไม่ใช่พี่โก้ และ....เป็นคนที่ไม่อยากเห็นหน้าที่สุด...พี่เจ
“เอ่อ....โก้ยังไม่ตื่น”เสียงเล็กๆ ที่ได้ยินทำให้ผมพุ่งตัวไปที่ประตูห้องนอนของเรา เปิดเข้าไปเห็นพี่โก้นอนหลับบนเตียง มีผ้าห่มพาดเอวไว้หมิ่นๆ ให้เห็นบ็อกเซอร์ตัวเล็กโชว์แผ่นอกเปล่าๆ ผมหันกลับมามองคนที่มายืนด้านหลังและพยายามเขย่งตัวมองข้ามไหล่ผมเข้าไปข้างในและตะโกนเรียกเจ้าของห้อง
“โก้!!”
เพี๊ยะ!!
ฝ่ามือผมสวนกับคำเรียกที่ออกจากปาก ชื่อพี่โก้....นี่คือห้องของแฟนผม คนที่นอนคือแฟนของผม ชุดที่เขาสวมคือของแฟนผม คนของผม แฟนของผม...คนอื่นไม่มีสิทธิ์
+++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีค่ะ มีข่าวแจ้งนิดนึง
ช่วงนี้ถ้าใครตามแฟนเพจจีในเฟสบุ้คจะเห็นว่าจีกำลังทำแบบสอบถามยอดสั่งของหนังสือรีปริ้นอยู่นะคะ ซึ่งจะมีรีปริ้นทั้งหมด 2 เรื่อง คือเรื่อง ระเบียงรักนักศึกษ และ รัก...ร้าย
รายละเอียดต่างๆ ยังไม่แน่นอนเพราะปัจจัยหลายๆ อย่างทั้งยอดสั่งและโรงพิมพ์ แต่จีบอกได้แค่คร่าวๆ ว่าราคาจะมีการปรับขึ้นแน่นอน ราคาต่อเล่มประมาณ 300+
รัก...ร้าย เป็นการรีปริ้นปกติ ไม่มีอะไรเพิ่มเติมแปลกใหม่จากรอบอื่นๆ
ระเบียงรักนักศึกษา เป็นฉบับจัดทำใหม่ ปกใหม่ จัดหน้าใหม่(แก้คำผิดต่างๆ) และเปลี่ยนเป็นกระดาษถนอมสายตา รวมทั้งปกในภาพสี 2 หน้า
ย้ำ!!! ทั้ง 2 เรื่องไม่มีตอนพิเศษใดๆ เพิ่มขึ้นกว่ารอบอื่นๆ ทั้งสิ้น
ปล.เป็นแค่การแจ้งข่าวและสอบถามทางแฟนเพจ ไม่ใช่การเปิดจองอย่างเป็นทางการใดๆ นะคะ หากเปิดจองอย่างเป็นทางการเมื่อไรจะประกาศอีกที ขอบคุณค่ะ :L2:
เพิ่มเติม
ปล2.เรื่องระยะเวลาในการเปิดจองเปิดโอน คาดว่าจะเปิดจองประมาณ 1 เดือน และเปิดโอน 2 เดือน รวมแล้ว 3 เดือนในการเตรียมตัว ถ้าถึงเวลาจริงๆ ใครมีปัญหาอะไรขอให้บอกนะคะ คุยกันก่อน ทุกอย่างแก้ไขได้....ยกเว้นยืมเงิน
-
ตอนนี้มีเรื่องให้เม้นหลายจุดเลย เรียบเรียงไม่ถูก เอาเป็นว่าขอพูดคละๆ กันไปละกัน
สะเทือนใจคำพูดที่เนมพูดกับฟิวส์ว่า "....แต่เนมดันลืมไปว่า ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้ คนที่พี่โก้รักก็ยังไม่ใช่เนมอยู่ดี"
ไม่รู้ว่าโก้เข้ามาถึงบ้านเนมตอนไหน ตอนฟิวส์กำลังจูบเนม หรือตั้งแต่ตอนที่เนมระบายความในใจ
ถ้าเข้ามาตอนที่เนมกำลังพูดอยู่ โก้ก็น่าจะเข้าใจความรู้สึกของเนมได้มากขึ้น
แต่ถ้าเข้ามาตอนที่ฟิวส์กำลังจูบเนมล่ะก็ สมควรแล้วที่จะซัดฟิวส์ขนาดนั้น
โก้ชกฟิวส์เพราะฟิวส์พยายามจะจูบเนม ส่วนเนมตบเจเพราะเจใส่ชุดคลุมอาบน้ำของโก้ และนอนที่นี่ แต่เป็นห้องใครยังไม่รู้
ถือว่าแลกกันคนละที สถานการณ์มองเผินๆ อาจจะคล้ายๆ กัน ต้องรอคำให้การของเจ้าทุกข์ก่อน
ทั้งสองคน(โก้และเนม)ผิดที่ไม่รอฟังคำชี้แจง(ไม่ใช่คำแก้ตัว)จากอีกฝ่าย แต่ตัดสินจากสิ่งที่เห็นไปก่อน
ฟิวส์สมควรโดนโก้ซัดแล้วหละ ตัวเองไม่มีสิทธิ์ไปทำแบบนั้นกับเนมได้เลย เนมไม่น่าเข้ามาห้ามเลยนะ
เนมตบเจไปแล้ว คาดว่างานนี้คงเข้าหน้าโก้ไม่ติดไปเลย คงจะโดนโก้โกรธแน่ๆ (รวมถึงแฟนคลับ แม่ยกของเจด้วย) อันนี้ต้องบอกว่าเป็นเพราะหนูใจร้อนเอง
ถ้าต้องรักไปช้ำไปกันอยู่แบบนี้ บางทีการเลิกกันอาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดของทั้งคู่ก็ได้
เฮ้ออออ บรรยายส่วนของตัวเองไปหมดแล้ว ต่อไปก็จะขอดูทรรศนะของคนอ่านท่านอื่นละนะ
-
เพี๊ยะ!
:beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
ตบคนแต่ง
:fire:
edit : ตบแกน่ะแหละ :m31: :z6: :z6: :z6:
ประกาศๆ ต้นฉบับระเบียงรักฯ คนๆ นี้เป็นคนตรวจคำผิด ถ้าพิมพ์ไปแล้วผิดตรงไหนเอาระเบิดมาปาบ้านมันได้ o13
-
อย่าบอกนะว่าเนมตบหน้าเจหน่ะ จากที่ตามอ่านมาเนิ่นนาน จากตอนแรกคิดว่าทำไมโก้ถึงเอาแต่ปิดกั้นและรักแต่เจทั้งที่เจก็ไม่ได้รักโก้ เฉยชากับเนมสารพัด แต่อ่านมาถึงจุดนี้ นั่นคือนิสัยโก้ โก้พยายามแล้ว เปลี่ยนแล้ว แต่เนมกลับต้องการอะไรที่มากเกินไป และไม่ไว้ใจโก้เลย และที่แย่กว่านั้นคือเนมปล่อยตัวเกินไป ทั้งคีย์และฟิวส์ :m16: เริ่มหมั่นไส้เนมแล้ว แต่ก็อยากให้ทั้งคู่ได้รักกันจริงๆ
ปล.อยากได้เรื่อง รัก..ร้ายครับ ถ้าเกิดเปิดจอง ขอเวลาในการจองนานๆ นะครับ เพราะครั้งที่แล้วเพิ่งเห็นหลังจากปิดจองไปแล้ว เสียใจ T^T
-
เนมตบเจเหรออออออออออออ :fire: :fire:
เนมเห็นแก่ตัวมากก ไม่เคยมองว่าตัวเองผิด
โก้ต้องมาเห็นภาพแบบนี้เป็นครั้งที่2แล้วน่ะ :z3: :z3:
-
ยิ่งอ่านยิ่ฝไม่ชอบเนมอ่ะ
ไร้เหตุผลอ่ะ. คิดถึงแต่ตัวเอง
-
โอ๊ยยย ยังกะนั่งดูไทยไฟท์รอบชิงยังไงยังงั้น พี่โก้บัวขาวประเคนเข่าใส่ไม่ยั้ง o13
เป็นห่วงเนมจริ๊งจริง ทำไมไม่ฟังหรือถามอะไรก่อน มาถึงก็เปรี้ยงใส่เจ
กลัวคนในเล้าปลดเนมออกจากการเป็นนายเอกนิยายเรื่องนี้จังเลย
+1 :กอด1:
-
เรื่องเก่ายังไม่เคลียร์ หนูเนมก่อเรื่องใหม่อีกแล้วเหรอ :z3:
-
เกลียดฟิวส์
เป็นแค่คนเคยรู้จักนี่แหละ
ชอบฉวยโอกาสจริงๆ :z6:
-
มีเลิกกันแน่งานนี้ โก้คงไม่ยอมให้เนมทำร้ายเจแน่ๆ :เฮ้อ: ทั้งโก้ทั้งเนม ไม่มีใครดีไปกว่าใครเลย คิดไปเองทั้งคู่
-
นี่แค่เห็นเจใส่ชุดนอนโก้ เนมยังออกอาการขนาดนี้
แล้วโก้เห็นเนมนัวเนียผู้ชายคนอื่นถึงสองครั้งหละ สมควรโดนอะไร
เนมจะดื้อเอาแต่ใจไม่ว่า แต่ควรสงวนตัวและระวังตัวเองบ้าง ชอบเปิดโอกาสให้เข้าถึงง่าย ๆ
เข้าข้างพี่โก้เต็มเหนี่ยว
เบื่อเด็ก...
-
ขอบคุณ JAROENมากนะครับ
กอดๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ่านนิยายของพี่จีทุกเรื่องนิ ไม่ร้องไห้ก็บ้าแล้ว ไม่เครียดไปด้วยก็บ้าแล้ว
บีบอารมณ์จริงๆ เฮ้ออออ :sad2:
ไงเราก็ชอบโก้ เพราะเหมือนตัวเอง 555 ไม่ชอบเนม เพราะเหมือนแฟนเก่า :m29:
+1
-
เมื่อไหร่จะหลุดดราม่าค๊าาาาา ทำไมทั้งสองคนไม่จับเข่า จับขึงแล้วปรับความเข้าใจกัน
ถ้าเป็นชีวิตจริงคงเลิกกันไปนานแล้ว
แต่นิยายก็คือนิยาย ฉะนั้นขอแบบแฮปปี้แอนดิ้งนะคะพี่จี
ปล. อยากให้เนมเข้มแข็ง และเลิกใจง่ายอ่อนไหวเสียที
-
.... พูดไม่ออกเบย เนมเอ้ยยยยย ไม่น่าเลย กระซิกๆๆๆๆ ถึงครั้งนี้พี่โก้ก็ยังแสดงตัวออกมาบ้าง
ไม่แอบหนีกลับไปเงียบๆแบบคราวที่แล้ว เฮ้อออออ แล้วเนมยังไปตบเจอีก คราวนี้หนูเนมไม่ได้ผุดได้เกิดกันเลย
กลัวโก้จะขอเลิกกับเนมจัง แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เนมไม่เด็ดขาดเองจริงๆอ่ะ ถ้าโก้ไม่มาขัดขวางเนมจะยอมฟิวส์มันจริงๆหรอ
ถ้าต้องเลิกกันคราวนี้คงไม่ใช่ความผิดโก้แล้วล่ะ เนมต้องลองพิจารณาตัวเองได้แล้วหล่ะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ
เจมาแบบงงๆอยู่ๆก็โดนตบเฉยเลย 5555+ แต่ใครมาเจอแบบนั้นมันก็คิดไปทางนั้นแหละ เนมก็ใจร้อนเกินไปนะ
ต้องไปหาอีโนกินแก้ท้องอืดเลย เมื่อไหร่มาม่าจะหมดลังสักกะที T________T
-
ทำไมเนมต้องให้โก้เจออะไรที่ตำตาแบบนี้ถึงสองครั้ง
ดีนะที่ครั้งนี้โก้เอาเรื่อง ทำให้เค้าสะใจมากกก
เนมไว้ในคนอื่นนน!!! ที่ไม่ใช่แฟน และยังจัดไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเค้าเป็นเพื่อนหรือเปล่า
ปต่ไม่เคยไว้ใจพี่โก้ มีอะไรก็ถามจิ ไม่รู้เรอะว่าพี่โก้เป็นคนยังไง ไม่สังเกตหรือสนใจเลยหรือไง
แฟนตัวเองนะ ทำไมชอบแสดงความเป็นเจ้าของก็ต่อเมื่อมีใครมาชอบหรือคิดว่าเค้ามาชอบพี่โก้
เรียกร้องเยอะแยะ อ้างว่าเป็นเด็กไม่ได้แล้วหรอกนะเนม
เพราพี่โก้ทรีทเนมแบบผู้ใหญ่ไง เนมถึงได้คิดว่าอยู่กับคีร์หรือฟิวส์แล้วสบายใจกว่า
สงสารพี่โก้นะ อยากให้ตอนของคีย์เข้าไปกระชากตัวออกมาแบบนี้บ้าง
จะได้ไม่ต้องมีคำว่าอยู่กับคีย์แล้วสบายใจกว่ามาขัดใจเค้าเสียที
แงแง (เค้าอินไปปะเนี่ย :z3:)
-
โคตรเข้าใจความรุ้สึกเนมเลย
ความรักมันทำให้คนเราเป็นได้ทุกอย่าง
รักคือความรุ้สึก ไม่ใช่เหตุผล
-
โอ้ววววววว ไปไม่ถูกอีกครา
-
ถ้าเนมตบเจคือเนมพลาดมากเลยนะ !!!!!
-
เสียดายความรู้สึกโก้ที่ให้เนม
เนมทำตัวงี่เง่าเกิน
-
อ่านตอนนี้เกลียดไอ่ฟิวส์มว๊ากกกกกกกกกกก อ่านแล้วฟิวส์ขาดดดดดดดดดดดด :z6:
และไม่ชอบเนมเลยยยยยยยยยยยย ตอนนี้เนมเอ๋ยยยยยยย พูดไม่ออกบอกไม่ถูก มันน่านัก!!!!! :fire: :m31:
ตอนต่อไปขอให้เนมโดนจัดหนักๆจากคนรอบข้างจริงๆเชียว หมั่นไส้
แต่ก็ไม่ได้อยากให้เลิกกะพี่โก้นะ :monkeysad:
แต่งานเข้าเนมแล้วล่ะ อย่างใหญ่หลวงเลย ด้วย เหอะๆ
ความเก่ายังไม่ทันหาย ความใหม่ไปตบหน้าเจอีกกกกกกกกกกกกกก
ตายจ้าาาาาาาาาาาา :beat: :z6:
-
ดราม่าพี่โก้อ่ะสงสาร แต่เสียง เพี๊ยะ !! นี่อย่าบอกนะเนมตบเจ เรื่องใหญ่กว่าเดิมแน่ๆๆโอ๊ยๆๆๆๆ รอๆๆตอนต่อไป :serius2: :z3:
-
Fanclub เจเยอะจริงๆ (บังเอิญเราไม่ใช่) ตอนนี้เนมผิดเรื่องฟิวส์ คิดอะไรง่ายไปหน่อย ไม่รู้จักแยกแยะ แต่เรื่องเจน่ะ ถามจริงๆเถอะ เป็นคุณๆจะคิดลึกไหมล่ะ ยิ่งระแวงอยู่แล้วด้วย แต่เนมมันไม่คิดถึงตัวเองน่ะนะว่าไปค้างบ้านคีย์ ใส่เสื้อคีย์ แบบนี้เหมือนกันเลย เฮ้อ มันจะรอดไหมนี่ อยากให้สองคนคุยกันให้มันรู้เรื่องเร็วๆ สงสารโก้
-
ทำไมเนมต้องให้โก้เจออะไรที่ตำตาแบบนี้ถึงสองครั้ง
ดีนะที่ครั้งนี้โก้เอาเรื่อง ทำให้เค้าสะใจมากกก
เนมไว้ในคนอื่นนน!!! ที่ไม่ใช่แฟน และยังจัดไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเค้าเป็นเพื่อนหรือเปล่า
ปต่ไม่เคยไว้ใจพี่โก้ มีอะไรก็ถามจิ ไม่รู้เรอะว่าพี่โก้เป็นคนยังไง ไม่สังเกตหรือสนใจเลยหรือไง
แฟนตัวเองนะ ทำไมชอบแสดงความเป็นเจ้าของก็ต่อเมื่อมีใครมาชอบหรือคิดว่าเค้ามาชอบพี่โก้
เรียกร้องเยอะแยะ อ้างว่าเป็นเด็กไม่ได้แล้วหรอกนะเนม
เพราพี่โก้ทรีทเนมแบบผู้ใหญ่ไง เนมถึงได้คิดว่าอยู่กับคีร์หรือฟิวส์แล้วสบายใจกว่า
สงสารพี่โก้นะ อยากให้ตอนของคีย์เข้าไปกระชากตัวออกมาแบบนี้บ้าง
จะได้ไม่ต้องมีคำว่าอยู่กับคีย์แล้วสบายใจกว่ามาขัดใจเค้าเสียที
แงแง (เค้าอินไปปะเนี่ย :z3:)
ชอบคห.นี้มาก คิดเหมือนกันเลย
-
:z10:ปวดตับจริงๆ เข้าใจนะว่าโกรธ แต่เนมควรจะกลับมามองตัวเองบ้างว่าทำอะไรไว้
เรื่องมันแย่อยู่แล้ว ยิ่งทำให้มันแย่ลงไปอีก เฮ้ออออออ :เฮ้อ:
-
ว่าแล้วเรื่องมันต้องไม่ใช่แค่นี้
มาม่าเดือดปุดๆได้ทีเลย
ตอนหน้ายิ่งกว่าตอนนี้อีกสินะ
ยาวไปๆๆๆ
(รู้สึกคนอ่านจะเป็นมาโซ ยิ่งเจ็บยิ่งดี)
:laugh:
-
เอ่อ...คุณจีค่ะรู้สึกคนจะเกลียดเนมทั้งเล้าแล้ว
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่กลับมาเข้าใจกันเร็วๆ
เพราะพระเอกต้องคู่กับนายเอกนะค่ะ :impress3:
-
เนมมมมมมมมมมมมมมมม ทำไมทำแบบนี้ล่ะ T^T
ไม่รู้จะอธิบายยังไงเลย เฮ้อออออ ป่วงจิต
-
เนมมมมมมพลาดแล้ววว :a5: :a5: o22 o22
-
เนมนิสัยเด็กมาก ..
เด็กจนมองไม่ออกว่าจะกลับมาเห็นว่าตัวเองผิดบ้างได้เมื่อไหร่
อย่ามัวแต่บอกว่าเป็นเพราะพี่โก้ เป็นเพราะเจ
ตัวเองน่ะคิดเองเออเอง ใช้อารมณ์เหนือเหตุผล
ไม่ว่าจะยังไงก็คบกันไม่รอดหรอกถ้ายังเป็นแบบนี้
และงานนี้น่ะถ้าเป็นการหันไปตบเจ รับรองได้หนูได้เจ็บกว่าที่เจเจ็บแน่
ทางกายโก้คงไม่ทำ แต่ทางใจรับรองเจ็บเจียนตาย
แล้วก็อีกอย่าง ตัวเองก็ยืนกรานว่านั่นเพื่อน นี่ก็เพื่อนพี่โก้ยังปล่อย (จนเกิดเรื่องไป2รอบ)
แต่ตัวเองกลับไม่เชื่อใจพี่โก้เลย แบบนี้ก็เลิกเถอะ
ตัวเนมเองบอกว่ารักพี่โก้ แต่ที่หนูแสดงออกมาตอนนี้
มันไม่ต่างอะไรจากการรักตัวเองฝ่ายเดียวเลยนะ
((เป็นตอนที่อินมากกกกกก จุดๆนึงเลยทีเดียว TT))
-
ถ้าเรารักน้องเนมน้อยกว่านี้ก้อคงจะดี...เราก้อคงจะไม่เศร้าใจไปกับน้องขนาดนี้
“เนมจะเลิกกับเขาหรือเปล่า”ทำไมพอมีเรื่องแบบนี้ ใครๆ ก็ถามว่าผมจะเลิกเหรอ....นั่นสิ ผมจะเลิกกับพี่โก้เหรอ....บางทีผมอาจไม่ได้เป็นฝ่ายบอกเลิก แต่พี่โก้อาจจะเลิกสนใจผมแล้วก็ได้
“..........ไม่หรอก ถึงเนมจะร้องไห้แต่เนมก็ยังรักพี่โก้อยู่.....และรักมากพอจะยอมทนไปเรื่อยๆ สักวันเนมคงเลิกร้องไห้ไปเอง”ผมอมยิ้มกลืนน้ำตาที่ไหลออกมา ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันหนักแค่ไหน แต่ผมไม่ลืมว่าผมรักพี่....และคิดว่าพี่เองก็รักผมเหมือนกัน....ไม่ต้องมากที่สุดก็ได้ ขอแค่นิดเดียว.....ผมก็พอใจแล้ว
เจอแค่ประโยคนี้ก้อน้ำตาแตก...หน้าจอคอมพร่ามัวไปหมดแล้ว...สงสารน้องนะ
สงสารน้องที่น้องไม่มีโอกาสได้รู้ความรู้สึกจริงๆของพี่โก้...
ถ้าเพียงน้องได้รู้สักนิดว่าพี่โก้เองก้อจริงจังกะน้องที่สุด น้องคงจะวางสิ่งที่แบก ที่ถืออยู่ลงได้
น้องคงจะมีความสุขมากกว่านี้ แต่พาร์ทนี้นู๋1ไม่รู้สึกไปเองใช่มั้ย เหมือนว่าน้องจะเริ่มโตขึ้น(?) เริ่มจะ(จำ)ยอมรับอะไรๆได้
เหมือนพยายามปลง พยายามหาทางให้ตัวเองยืนได้อย่างมีสุข หยุดความกลัวนั้นให้ได้ไวๆนะน้องเนม
ภาพอะไรหลายๆอย่าง มันช่างซ้อนทับกันดีเหลือเกินเนอะ....แง่ม
โอ๋ๆๆ โตไวๆนะน้องเนมที่รัก = ="
นู๋1ยังยืนชูป้ายให้น้องเนมเสมอนะ!!!
ดิทเพิ่ม
คือ...ไม่เข้าใจอ่ะ ทำไมมีแต่คนด่า ด่า ด่า น้อง
เอาจริงๆนะ ถ้าลองเป็นตัวเองอ่ะ...ตลอดเวลาที่กักขังตัวเองไว้กับความกลัวที่ว่า เค้ารักเราไม่พอ เราไม่ใช่รักเดียวของเค้า เค้าไม่ได้รักเรามากที่สุด และสิ่งที่เค้าแสดงและเราก้อรับรู้ได้คือ...เราไม่ใส่สิ่งแรกที่เค้าเลือก...ทั้งจากอดีตและตอนนี้ อย่าพูดเลยว่าสุดท้ายพี่โก้มันก้อกลับมาหาน้องทั้งในคืนวันเกิด วันกีฬาสี และวันนี้ ก้อใช่ที่กลับมาแต่มันก้อเป็นแค่เพียง...."กลับ"มา ไม่ใช่เลือกที่จะอยู่ตั้งแต่แรก...แล้วแบบนี้จะไม่ให้น้องที่มันคอยบอกตัวเองอย่างนั้นตลอดว่ามันไม่ใช่ที่หนึ่งสำหรับเค้ากลัวได้ไง ไอ้การที่น้องคิดได้ว่าตัวเองไม่ใช่ที่หนึ่งน่ะ และบอกว่าถึงยังไงก้อรักพี่โก้แม้ว่าตอนนี้จะต้องร้องไห้ก้อตาม แต่เดี๋ยวสักวันก้อจะหยุดร้องไปเอง...นี่น้องยังไม่โตอีกหรอ นู๋1ว่าน้องเริ่มที่จะยอมรับอะไรได้แล้ว(หรือจริงๆยอมรับสถานะตัวเองตั้งนานแล้ว) ขอแค่อย่ามีอะไรมากระตุกใจมากนักก้อพอ...
ส่วนเรื่องฟิวส์ นู๋1มองว่า...ตอนนั้นน้องมันเสียใจ อึดอัด มันพูดกับใครไม่ได้ เพราะด้วยที่รู้ว่าที่ทำอ่ะเพราะตัวเองงี่เง่า มันเองก้อพยายามปั้นหน้าให้ดูเหมือนปก แต่คนเรามันมีความทุกข์อ่ะ จะปั้นไปได้นานแค่ไหน พอมีคนที่พร้อมจะเป็นแค่อากาศพอถึงจุดนึงมันก้อระเบิดเรื่องอัดอั้นออกมา คนเราแค่ต้องการที่ระบาย เวลาที่ตัวเองอึดอัดที่สุด(เหมือนนู๋1ตอนนี้.... ???)
ถ้ามองในมุมเพื่อน เค้าดีนะพยายามจะเป็นอากาศเพื่อให้น้องมันสบายใจ แม้ว่าสิ่งที่ตัวได้ฟังอ่ะมันจะทรมานใจตัวเองก้อตาม ตอนนั้นคิดว่าที่เพื่อนน้องทำไปเพราะไม่อยากให้เนมต้องเสียใจร้องไห้มากมายขนาดนั้น...แบบ ถ้าเราเป็นคนนั้นเราจะไม่ยอมให้นายต้องเสียน้ำตา เลยควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไปป่ะ เพราะที่ผ่านมาเค้าก้อยังไม่เคยที่จะแสดงออกมากขนาดนี้ ก้อได้แค่หยอดไปวันๆ แต่เนมก้อยังรักมั่นในแฟน และเพราะแบบนี้รึป่าวที่น้องมันเลยไม่รู้จะจัดการกะเพื่อนยังไงหลังเกิดเรื่อง
สุดท้าย...เรื่องที่น้องโดนด่าเยอะสุดที่ไปตบหน้าเจ...ถ้าเราๆเป็นน้องจะรู้สึกยังไง อยากเจอหน้าแฟน อยากอธิบายเรื่องราว อยากปรับความเข้าใจ อยากเจอหน้า นอนไม่หลับมาหลายคืน ตื่นเช้าเพื่อที่จะนั่งรถระยะทางแสนไกลเพื่อมาหาเค้า แต่พอเข้าไปในห้องกลับมาเจอคนที่ตัวเองรู้สึกกลัว คนที่ตัวเองรู้สึกด้อยกว่า คนที่ตัวเองคิดเสมอว่าไม่เคยยืนแทนที่เค้าได้ แล้วเราจะรู้สึกกลัวความคิดตัวเองมากแค่ไหนในตอนนั้น...จริงๆมองว่าเรื่องปกติของมนุษย์โลกป่ะที่พอเจอคนนี้ในสภาพแบบนั้น(ซึ่งมันคิดไปได้สาระพัด)เราจะเลือกทำแค่สองอย่าง 1.คือช๊อคแล้วเดินหนีปิดประตูปั้งแล้วออกไป กับ2.วิ่งชน...ระเบิดออกมา...แสดงกริยาก้าวร้าวต่างๆ เพียงแต่น้องเลือกวิธีที่สองเท่านั้น ถ้ามีคนบอกว่า ถ้าชั้นอยู่ในเหตุการณ์นั้นจริง ชั้นจะถามว่าเค้าคือใคร มาทำไม บลาๆ...นู๋1ก้ออยากถามว่า ตอนนั้นน่ะ ทำแบบนั้นได้จจริงๆหรอ? มีสติ สมาธิขนาดนั้นเลยหรอ?...แต่ก้อนั่นแหละ คนทุกคนย่อมแสดงออกซึ่งความเห็นแก่ตัวที่แตกต่างกัน น้องอาจจะเห็นแก่ตัวเองมากสักหน่อย แต่ก้อใช่ว่าน้องไม่ได้พยายามจะเข้าใจอะไร และตัวพี่โก้เองก้อใช่ว่าไม่เห็นแก่ตัว ???
ยังไงนู๋1ก้ออยากเจอทางลงที่สง่างามหน่อยนะคะคุณจี....โฮๆๆ
อย่าว่าน้อง งงง น้องยังเด็ก....
โฮๆๆๆ ซดมาม่าเยอะจนอืดท้องไปหมดแว๊ว ววว
เฮ้อ อออ สบายใจละ ก้อแค่ความคิดอันตื้นเขิน ที่ไม่ได้มีมิติอะไรของปู้หญิงที่ไม่ค่อยฉลาดเท่าใดนัก
-
ใครคิดไงไม่รู้ แต่สะใจถ้าเนมตบเจจริงๆ :laugh: มันเหมือนสะท้อนความคนที่มีแต่ความงี่เง่าเห็นแก่ตัว คนที่ไม่ได้เพอร์เพค ไม่ได้ดีเลิศประเสริฐ ไม่ชอบใครก็ตบมันซะ ซึ่งในชีวิตจริงเราทำงั้นไม่ได้ ไม่ออกความเห็นว่าใครดีไม่ดี คืออ่านนิยายเหมือนได้ระบาย เหมือนดูละครแล้วตบกัน แล้วเราซะใจ :laugh: เป็นช่วงนี้เราไม่สบายใจด้วยมั้ง พออ่านแล้วเหมือนได้ปลดปล่อย อีกอย่างไม่ได้เป็นแฟนคลับเจด้วย เพราะตอนเรื่องของเจ เจก็งี่เง่าเหมือนกัน ยังไงซะคนเราก็มีทั้งด้านดีไม่ดี มีคนที่ชอบและไม่ชอบ ที่สำคัญเป็นนิยายที่ทำให้เรารู้สึกซะใจได้ ทั้งๆที่เนมงี่เง่าฉิบหายแต่กลับทำให้เรายิ่งชอบเนม ขอบคุณเนมที่ช่วยดึงความรู้สึกงี่เง่าของตัวเราออกมา ทำให้รู้สึกสบายใจขึ้นจริงๆ :pig4:
-
มันมาแล้ว...ดราม่ามันมาแล้ว
:z3:
-
อ่านไปน้ำตาจะไหล สงสารน้องเนม
ฟิวแกทำอะไรของแกเนี่ย
พี่โก้กลับมาหาน้องเนมแล้วแท้ๆ
เหตุการณ์มันกลับซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้อีกแล้ว
น้องเนมหนูไปทำอะไรเจจ๊ะลูก
พี่โก้ตื่นมาเอาหนูหนักแน่
#เตรียมผ้าไว้ซับน้ำตาตอนหน้า
-
ในเมื่อต่างคนต่างไม่รอฟังคำอธิบายทั้งคู่
หาเหตุผลที่มีมาเข้าข้างตัวเองว่ารักมากกว่า
แต่ที่แท้รักแต่ตัวเองรึเปล่า ส่วนของโก้เหมือนเป็นผู้ใหญ่นะ
แต่ไอ้การที่ซึน คิดว่าไม่พูดแล้วมันจะดี บางทีมันก็ไม่ใช่
เนมยิ่งไปกันใหญ่ ระดับความไว้วางใจในตัวคนรัก หรือ
แม้แต่ความนับถือในตัวเองยังไม่มีเลย เปิดโอกาสให้คนอื่นเข้าหาตลอด
รู้ทั้งรู้ว่าคนที่เข้ามาคิดยังไง ก็นะ=_=
เหนื่อยใจจริง ...บางทีก็เหมาะกันดีแบบแปลกๆ
รักกันให้เหนื่อยตายกันไปข้างเลย เอ๊า ><
ปล. อยากอ่านตอนพิเศษจังเลยจ้า คนใจดีคนไหนพอจะมีเวลาเล็กน้่อย
ส่งต่อให้ทีได้มั้ยจ้ะ
-
สะเทือนใจอย่างแรง! แต่ยังไงก็เอาใจช่วยหนูเนมนะ
-
โอ้วม่ายยยยยยยยยย เจอออกมาพูดได้ไม่ถึงสองประโยค โดนตบจ้า :z3: :z3:
ว่ากันด้วยทีละเรื่องก่อนหละกันนะ ตอนเนมระบายออกมาเข้าใจเนมนะ แบบเนมคิดมาตลอดดอะ
ว่าเนมไม่ใช่ที่ หนึ่ง ของโก้ซะที น้อยใจ เสียใจ บลาๆๆ ก็ว่าไป
แต่เนมนี่ เปิดโอกาสให้คนอื่นตลลอดๆๆๆๆ
รู้ไหมมว่ามันทำโก้เจ็บ ตั้งแต่เรื่องคีย์หละนะ
เซงเนมมมมมมมมมมมอะ
ฟิวส์นี่สมควรโดนหละ ถ้าโก้ไม่มาจะไม่หยุดใช่มะ สมๆๆๆ :m31: :m31:
แต่เรื่องต่อไปนี้สิจะดำเนินไปยังไง
ถ้าแบบพอเนมตบเจปุ๊บ พี่เอ็กซ์เดินออกมาหานี่ คงจะช่วยบรรเทาความเข้าใจปิดได้เนอะ
ใครก็ได้มาเป็นปากแทนพี่โก้หน่อยสิ คนนี้พูดยาก อธิบายยากจิงๆๆ ไอ้ความรู้สึกตัวเองเนี่ย
พูดออกมาเลยสิคะพี่โก้ พูดออกมาให้หมด
จะรักจะเลิกก็จะได้รู้ๆๆๆไป
เนมมมมมมม โตซะทีสิลูก ก่อนจะทนไม่ไหวนะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ตอนนี้รุนแรงจัง .... แต่ชอบ อัดอั้นอารมณ์กันมานานเลยระบายด้วยการต่อย แตะ และตบ
อยากอ่านตอนต่อไปใจจะขาด
-
เรื่องเนมตบเจพอเข้าใจได้ (ถ้าเป็นเรื่องจริงอ่ะนะ เพราะเราไม่รู้ว่าเสียงนี้มันเป็นของใคร) เพราะภาพมันชวนคิด แถมเราว่าคู่นี้ควรแตกหักระเบิดอารมใส่กันได้แล้ว เพราะเนมกะโก้เก็บปากเก็บคำกันเหลือเกิน แถมการแสดงออกของเนมอาจจะทำให้เจรู้ว่าเนมระแวงเจกัยโก้เจจะได้วางตัวถูกด้วย
แต่เนมไม่ด่าฟิวเราเข้าใจไม่ได้ เนมหวงโก้ไม่ยอมให้ใครแตะแต่ไม่หวงตัวเองเลย เบื่อตรงนี้ อย่างน้อยควรด่าฟิวย้างอะไรบ้าง ต้องระวังตัวกว่านี้นะ อันนี้โกรธมากๆๆๆๆๆๆ คีย์กระทืบฟิวทีเราเบื่อมัน
อยากอ่านตอนต่อไปมากๆๆๆๆๆๆๆ จะดิ้นๆๆๆๆๆๆ
-
ถ้าโก้รู้ว่าเนมทำร้ายเจ เนมท่าทางจะแย่นะ เจอยู่ของเจดี ๆ เนมไม่ถามไถ่อะไรสักหน่อยหรือก่อนจะทำอย่างนั้น โก้ไม่ได้บอกเนมหรือไงว่าเจมีเอ็กซ์แล้ว เนมคิดว่าโก้จะทำเรื่องร้าย ๆ แบบนั้นได้ลงคอหรือไง โก้ไม่ใช่เนมนะ เนมเวลาเล่าเรื่องของโก้เนมให้คนอื่นฟัง เนมเหมือนจะเล่าแต่สิ่้งที่เนมคิด แต่ไม่ได้เล่าสิ่งที่เนมทำ ทำไมเนมไม่เล่าไปนะว่าตอนนั้นโก้ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเจมากกว่าเนมอย่างเดียว แต่เนมเองก็มาวุ่นวายกับคีย์เหมือนกัน นิคก็ไม่ค่อยเข้า่ข้างเนมเลยนะ แต่ก็เข้าใจพี่น้องนี่นะ ถ้าไม่เข้าข้างน้องตัวเองจะเข้าข้างใคร อีกอย่างโก้เหมือนก็ไม่ค่อยบอกเล่าเรื่องของตัวเองให้คนอื่นฟังเท่าไรด้วย เนมทำอะไรไม่คิดหลายครั้งเกินไป เรียกร้องเอาแต่ใจในสิ่งที่ตัวเองก็ทำไม่ได้ถ้าโก้ขอให้สิ่งเดียวกัน แต่เนมเอาแต่โทษโก้ไม่เคยโทษตัวเองเลย แถมเนมยังปล่อยเนื้อปล่อยตัวเกินไปด้วย เนมรู้ว่าฟิวส์คิดกับเนมแบบไหนแต่กับปล่อยตัวใกล้ชิดฟิวส์แบบนั้น แล้วยังคีย์อีก จะไม่ให้โก้รู้สึกอะไรก็แปลกแล้ว แล้วตอนที่เกิดเรื่อง เนมยังทำแบบนั้นกับโก้อีก ถึงแม้เนมจะคิดว่าโก้ทำมากไป แต่เนมไม่ได้ดูหรือว่าฟิวส์เองก็ไม่ได้ยอมหยุดเหมือนกัน สงสารโก้ ไม่รู้ว่าโก้จะเสียใจแค่ไหน มาเจอภาพแบบเดิม ๆ ซ้ำอีกครั้งเนี่ย ตอนนี้โก้เข้ามาแสดงว่าโก้พร้อมจะให้ความสำคัญกับเนมที่สุดแล้วใช่ไหมเนี่ย แต่สิ่งที่เนมทำ สงสารโก้
-
เนม... :เฮ้อ: ทำตัวโคตรแย่เลย ไม่เคยเอาประสบการณ์มาพัฒนาตัวเองเลย เป็นเด็กแต่ก็มีเหตุผลไ้นะ ต้องหาตัวช่วยแต่ก็ดันไปตบเขาซะอีก ต้องให้โก้สั่งสอนให้เข็ด เอาให้น้ำตาแตกหลายๆรอบ
-
นี้เนมตบเจเหรอ
โอ้ยเรื่องมันจะไม่จบแต่นี้แน่ๆ
แค่นี้ยังดราม่าไม่พออีกเหรอเนม
บอกตรงๆนะว่าเนมทำตัวเองอ่ะ
ปล่อยให้คนที่ชอบตัวเองเข้าใกล้ทำไม
แล้วดูดิเข้าใจผิดเพราะคิดไปกันเองทั้งคู่เลย เรื่องก็ยิ่งแย่
-
อึดอัด โนคอมเมนท์
เข้าใจทั้งสองฝ่าย
:a5: :a5: :a5:
-
เพี้ยะ!! .. เจ...งงไหมนั่น :fcuk:
เฮ้ออออ..ไม่อยากเม้นส์อะไรมาก
แค่.. ไม่ชอบนายเอกคนนี้ของน้องจีเลย
ถ้านิสัยไม่เปลี่ยน ลำบากน่ะตัว เหอเหอ
-
หึงเจ ทั้งๆที่เจใส่แค่ชุดคลุมอาบน้ำของโก้
แล้วโก้ไม่ยิ่งกว่าเหรอ เกือบเห็นหนังสดเลยนะนั่น
เขาอุตส่าห์รีบกลับมา เนมก็ยังคิดแต่ตัวเอง
ปากบอกรักพี่โก้ แต่ไม่ยอมเข้าใจพี่โก้เลยสักนิด
คงเป็นเพราะเรื่องในอดีตด้วยแหละ
เนมเด็กจริงๆ
-
น่าเห็นใจโก้ น่าสงสารเนม :เฮ้อ:
-
อ่านตอนนี้แล้ว
เนมหนูทำพลาดไปเยอะมากเลยนะ
ทั้งเรื่องฟิวส์ แล้วยังจะมาเรื่องตบเจอีกหรือ พี่เอ็กซ์รู้หนูจะรอดมั๊ยเนี่ย o22
-
น่าสงสารน้องเนม เกรงจะถูกแฟนคลับดจประชาทันฐ์เหลือเกิน
ใครก็ได้ช่วยทำให้พี่โก้เลิกปากหนักซักครั้งจะได้ไหม ขอครั้งเดียว เคลียร์ให้น้องให้เข้าใจกันหน่อย
จะได้เข้าใจกันจริงๆซักที สงสารทั้งคู่ ถ้าต้องคบกันด้วยความขุ่นข้องหมองใจแบบนี้
ปล ขอตอนพิเศษด้วยนะคร้าบบบบ รบกวนคนใจดีด้วยน้า
-
ตอนนี้อ่านแล้วถอนหายใจยาวๆหนักๆหลายหน :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ครั้งนี้เป็นการแสดงอารมณ์ของพี่โก้ที่ชัดเจนครั้งแรก แต่ก็ยังคงไม่เข้าใจกันต่อไป
ส่วนเจกะพี่โก้เชื่อว่าไม่ได้มีอะไรกันอย่างที่เนมคิดหรอก
แทนที่จะมาปรับความเข้าใจกัน น่าจะมาทะเลาะจนเลิกกันหรือเปล่าเนี่ย o6
-
เนมก็ยังเหมือนเดิมกับเหตการณ์เดิม
-
เฮ้อเด็กก็ยังคงเป็นเด็กแหละนะ เนมคิดว่าตัวเองโตแล้วก็ใช่ แต่ความคิดยังเป็นเด็กเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน ตอนนี้เนมแค่อยากเอาชนะมากกว่า ถ้ารักโก้มากจริงคงไม่ทำแบบนี้ ทำเหมือนหวั่นไหวไปกับฟิวส์หรือแม้แต่คีย์
ปล.ขอจองระเบียงรักนักศึกษาก่อนเลยค่ะ รอฉบับแก้ไขมานานแล้ว นิยายในดวงใจเลยค่ะ
-
แรงอ่ะ เนมแรงมาก ถ้าพี่เอ็กซ์รู้นะ เรื่องใหญ่แน่
-
โก้เลิกเหอะ จริงๆ ถ้าเนมยังเป็นแบบนี้อยู่ไปก็ไม่มีความสุขทั้งสองฝ่าย
-
เปลี่ยนนายเอกได้ไหมคะ 55+++
รู้สึกว่า เนมไม่เหมาะที่จะให้โก้ แลกรัก เลยค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สงสารพี่โก้ที่สุดดดดดดดด :m15:
ตอนต่อยกับฟิวส์ นี่ถือป้ายไฟเชียร์เลย
แอบเคืองเนม ปล่อยตัวกับคีย์และฟิวส์เกิน :m16:
ส่วนไอ้ฟิวส์แกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z6:
ขอบคุณคุณจีนะคะ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆๆๆๆๆๆๆ :pig4:
-
หน่วงมากค่ะตอนนี้ เหมือนจะหายใจไม่ออก :z3: :z3: :z3:
-
ถ้าตบเจ....เนมตายแน่ๆ กรี๊ด!!!~ มากมาย
พี่เอ็กซฺ์อยู่ไหน????
รีบมาช่วยพี่เจด่วน!!!!!!!!!!!!!!!
-
ฟิสว์ระบายลมหายใจเสียงดังก่อนรั้งหน้าผมไปแนบบ่า มือคู่เดิมปลอบประโลมแผ่นหลังเหมือนเมื่อคืน ผมกำเสื้อคีย์แน่น พยายามหยุดสะอื้น
เสื้อฟิวส์เนอะ
สงสารเจ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ โดนตบเฉย น้องเนมอยากตายคาตีนพี่เอ๊กซ์ใช่ม่ะ
:เฮ้อ:
คุณจี
ขอบอกว่า ฉาก ต่อย พี่โก้ เท่มากกกกกกกกกกกกกกกกก :กอด1: :กอด1:
-
งานนี้เนมพลาดมากเลยนะ ทั้งกับพี่โก้ และ FC หนูเจ
แต่ก็เข้าใจนะเพราะเนมอาจไม่เคยรู้จักตัวตนของเจ
อย่างที่โก้หรือทุก ๆ คนรู้จักเลยทำให้คิดมาก :เฮ้อ:
บอกไม่ถูกอะแต่มันต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่ ๆ งานนี้
:pig4: คะ
-
บางทีเนมก็เกินไปนะ ดื้อมาก ไม่ยอมฟังเหตุผล หัวรั้น
แล้วบางทีรู้สึกว่าเนมเอง ก็แอบอ่อยนะ หรือเชคเรตติ้งก็ไม่รู้ รู้ทั้งรู้ว่าฟิวส์คิดเกินเพื่อน ก็ยังไม่รู้จักระวังตัว
ส่วนกะคีย์ เราไม่ว่าหรอก เพราะเราชอบคีย์ ฮ่าๆๆๆ
แล้วนี่ยังไง ไปถึงก็ตบเจ แค่เนี้ย แค่ชุดคลุมอาบน้ำ แค่อยู่ห้องเดียวกัน อย่าลืมสิ ห้องพี่โก้มี 2 ห้องนอนนะ
จะทำตัวไม่น่ารักเกินไปแล้ว นี่ถ้าพี่โก้โกรธมากนะ จะไม่ว่าพี่โก้เลยซักคำ
ดราม่าเลยพี่จี เอาหนักๆ แรงๆ ร้องกันให้ตายไปเลย ฮ่าๆๆๆ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
"เพี๊ยะ"..!!!!!!
ถึงขั้นตบเลยเหรอ??? อ๊ากกกกกกกกก
ถ้าเนมตบน้องเจมันจะเกิดอะไรขึ้น??
จะเลิกกันอีกรอบไหมเนี้ย...!!?
:sad11:
-
:sad4: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ด เนมเอ๊ยเนม เจ้ว่าแล้วว่าต้องมีเหตุการณ์เดจาวู เพียงแค่จากคีย์เป็นฟิวซ์ ... :z6: พี่โก้ทำถูกน่ะจุดนี้เราก็ไม่พอใจเนมที่ไม่ขัดให้สุดกำลังทั้งที่ทำได้
กรี๊ดดดด พี่โก้เลือดออกบาดเจ็บ แต่เจ็บที่ใจมันมากกว่าเจ็บที่กาย :กอด1: กอด
กรี๊ดดดดดดดดดด เจ! มาอยู่นี้ได้ไง แล้วน่ะตำตา :serius2: ใส่เส่ื้อคลุมงี้ เปิดห้องไปพี่โก้นอนแทบเปลือยงี้ เรียกพี่โก้ข้ามหัวเนมงี้เราเป็นเนมเราก็ :beat:
:z3: เจโดนตบ พี่โก้ตื่นมาเห็น ตอนหน้ามาม่าต้มยำน้ำข้นใส่ไข่คัพหนึ่งชัวร์ ต่างคนต่างไม่เข้าใจ ต่างไม่พูดให้อีกฝ่ายรู้ความรู้สึกตัวเองใครมันจะไปเข้าใจจิตใจคนอื่นละฟ่ะ ขนาดตัวของตัวเองบางครั้งยังไม่เข้าใจตัวเองเลยอารมณ์ความรู้สึกมักอยู่เหนือเหตุผลตลอด แต่ถ้าเคลียร์กันได้ ณ จุดนี้ก็จะโล่งงงงงมากเพราะต่อหน้าเนมต่อหน้าเจ และเพราะตัวเนมเองด้วยจะได้เลิกระแวงคลางแคลงใจพี่โก้ซะที่ เนมระเบิดความรู้สึกทึ่อัดอั้นมาตลอดให้อิพี่โก้รู้ซะทีเหอะ! รักนี้ก็จะดีกว่าเดิม :เฮ้อ: หวังไว้ตั้งใจตั้งตารอนะค่ะ
ปล.ยกมือจองระเบียงรักหนึ่งชุดค่ะ\(*0*)/
-
ได้แต่ถอนหายใจ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: อะไรมันจะวุ่นวายขนาดนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เรื่องราวไปกันยกใหญ่ ต่างฝ่ายต่างมีปมในใจ คนหนึ่งก็บอกว่าโก้ลืมเจไม่ได้
อีกคนก็บอกว่าลืมคีย์ไม่ได้เป็นเพื่อนกันที่มากกว่าเพื่อน สุดท้ายใครละเจ็บ
**เนมเองเป็นคนที่อ่อนไหวในความรู้สึกของตัวเองไม่มีความมั่นคงในความรักที่ตัวเองมี
รักคือการเชื่อใจ รักคือการไว้ใจ รักคือการให้อภัย รักคือทุกๆสิ่งของคนสองคนไม่มีใคร
สามารถมาทดแทนได้
**โก้ ด้วยคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ จะรักและดูแลเจไปตลอด จนกว่าเจจะมีคนมาดูแลแทนได้
แต่ทุกๆวันนี้เจมีพี่เอ๊กที่คอยดูแลและปกป้องเสมอ ความรักของโก้และเจเป็นได้แค่เพื่อน
แต่ไม่ใช่แฟน เพี่อนคือเพื่อนเท่านั้นเอง
**แต่คนสองคนยอมเปิดใจและรับฟังเรื่องราวของกันและกัน และยอมพบกันครึ่งทาง เรื่อง
ทุกๆเรื่องจะไม่เกิดขึ้น เพราะเราได้แลกเปลี่ยนกันและกันแล้ว
**เอาใจช่วยเสมอ อยากให้สองคนนี้กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่ก็ลืมไปว่าคุณจีนั้นจะต้อง
มีบทดราม่าอีกแน่นอน เพราะว่ากว่าจะรักกันได้ ชีวิตนั้นช่างทรมานเหลือเกิน
**ทรมานคนอ่านมากกว่าครับ*** :monkeysad:
-
:z3:ดราม่าที่สุดในสามโลกกกกกกกกกกกกกกกกกก :o12:
พี่จีทำไมทำกันแบบนี้......... :เฮ้อ:
เนมตบเจ เนมตบเจ เนมตบเจ เนมตบเจ เนมตบเจ เนมตบเจ เนมตบเจ
รอติดตามตอนต่อไปค่ะว่าเจจะทำยังไง โก้จะเป็นไง แล้วพี่เอ็กซ์!!!! โอ้วววม่ายยยยยยย พี่เอ็กซ์เลยนะพี่ชาย!!!
โอ้ยยย ดราม่าฝุดๆเบยยยยย
อึ้ง ทึ่ง เสียว (รอตอนต่อไป) T^T
ขอบคุณพี่จีค่ะ :L2:
-
เจตบเนม หรือเนมตบเจ หว่า สับสน ลุ้นระทึก
เนมนี่นิสัยเด็กมากๆเลย ยิ่งกว่าเจซะอีก (พาดพิงเจซะงั้น ฮ่าๆ)
ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสารโก้เนอะ โอ้ยยยยย หน่วงๆ ดราม่าทุกฉากทุกตอน อ้ากกกก
-
ที่ตบดัง "เพี๊ยะ" ตั้งใจะจะตบเจใช่ไหมเนม แต่บังเอิญพี่เอ็กซ์เอาหน้ามารับแทน :jul3:
# เพ้อเจ้อดีไหมล่ะ :z2:
-
ถ้าเรารักน้องเนมน้อยกว่านี้ก้อคงจะดี...เราก้อคงจะไม่เศร้าใจไปกับน้องขนาดนี้
^
^
เห็นด้วยกับคุน Regina_1 อย่างยิ่งค่ะ
มีแต่คนอ่านที่รู้ใจน้องเนมเหมือนกันว่าคิดยังไง รักมากแค่ไหน
แต่ก็เบื่อพวกเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อของน้องเนมชะมัด
โผล่มาแต่ละที ได้เรื่อง ถูกที่ถูกเวลาจริงๆ เฮ้อๆ
ถ้าเป็นชีวิตจริง ไม่ใช่นิยาย บอกตรงๆ เราอยากให้เลิกกันค่ะ
รักอย่างเดียวมันไม่พอหรอก รักอย่างเดียวไม่สามารถทำให้มีความสุขได้
ถ้าไม่เข้าใจและไม่ไว้ใจกัน ไม่มีทางที่จะไปกันได้โดยเด็ดขาด
และถ้าต่างคนต่างไม่คิดจะเปิดใจคุยกัน ต่างฝ่ายต่างคิดแบบนี้
เราชูป้ายไฟเชียร์ ให้เลิกกันโดยเร็ว ก่อนที่จะเสียใจและเสียความรู้สึกไปมากกว่านี้
เพราะที่จริงแล้วไม่มีใครรักใครมากพอที่จะปรับตัวเอง จะเปิดใจเพื่อเข้าใจอีกฝ่าย
เศร้าๆๆ มาม่าอืดเต็มท้องเลย
น้องเจคงงงๆ อะไรอ่ะ ใครวะ??? แต่อย่าถือสาน้องเลยนะ
ถ้ารู้ความจริง น้องมันฝังใจความเข้าใจผิดมาหลายปี เฮ้อๆ เด็กโง่เอ๊ย
ลองเดาเรื่อง คิดต่อจากตอนนี้ ถ้าน้องเนมตบหน้าน้องเจ
สารพัดผู้คนโกรธ ก็ไม่เท่าหนึ่งเดียวคือ พี่โก้โกรธ
อืมมมมมม ถ้ายิ่งโกรธมาก ในทางกลับกัน ยัยเด็กโง่นี่ก็ยิ่งเสียใจมาก
เข้าใจผิดไปกันใหญ่ หนักกว่าเดิม แตะต้องไม่ได้ รักเค้ามากล่ะสิ
>>>>> ส่อเค้ากินมาม่ากันต่อไป
เพื่อสุขภาพจิตแล้ว ก็ยังคงเชียร์ให้เลิกกัน ในเมื่อพี่โกรู้ว่าน้องกลัวอะไร ระแวงอะไร
แต่ไม่คิดจะทำให้มันหายหรือหมดไป ก็ต้องเจอน้องที่ทำตัวแบบเดิมๆที่ตัวเองไม่ชอบนี่แหล่ะ
ส่วนเนม ถ้ารักคือการระแวงและต้องทน เมื่อไหร่ที่คิดว่าต้องทน เลิกเถอะ ไม่มีทางมีความสุขหรอก
เราแอบอินเยอะเลยล่ะคุณจี ขอบคุณนะคะ สนุกมากและบีบหัวใจเหลือเกิน 555
-
แวะมาสารภาพว่ายังไม่กล้าอ่าน - -" #อ่านคอมเม้นแล้วกลัว ##แค่อ่านคอมเม้นก็ขึ้นได้
ฮึกๆ T^T
-
ซดมาม่า ชามโตเชียวหล่ะ
เฮ้ออออออออออออ น้องเนม ครับ มีสติบ้างอะไรบ้างเหอะนะ ไม่ไหวแล้ว
ให้กำลังใจเนมมาตลอดเลย แต่คราวนี้ เนมควรจะคิดบ้างอะไรบ้าง เข้าตำราว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง
แล้ว ห้ามทำร้าย เจ อีกนะ ถ้าคำว่าเพื่อน เนมยังไม่รู้จักแยกแยะ เนมจะคบกับพี่โก้ไปทำไม ปล่อยพี่เขาไปน่าจะดีกว่า
ถ้าจะอยู่กับพี่เขาเพื่อจะเปลี่ยนเขาในแบบที่ตัวเองชอบ ไม่ช้าชีวิตคู่มันคงต้องแยกไปคนละทาง
-
กรี๊ดดดด น้องเนมมมมมมม :z3:
คดีเก่าหนูยังไม่ได้เคลียร์เลย มาก่อคดีใหม่อีกแล้ว
อีตาโก้มันจะยอมมั้ยเนี่ยแบบนี้ ไปตบคนต้องห้ามซะด้วย
พลาดอีกแล้วนะน้องเนม :z10:
-
สุดท้าย เนมก็ยังเป็นเนมอยู่ดี แล้วพี่โก้ก็ยังเป็นพี่โก้
เวลามันทำให้คนเราโตขึ้น แต่บางทีมันก็ไม่ได้ทำให้เราเปลี่ยนแปลงอะไรไปได้
บอกตรงๆ ว่ามองไม่ออกเลยว่าเนมกับพี่โก้จะไปต่อกันแบบไหน
ต่อให้พี่โก้บอกว่าไม่เคยมีอะไรกับเจ สุดท้ายก็รักเจ เลือกเจ อยู่ดีป่ะว่ะะ
ส่วนเนม ถ้าเนมยังเป็นเนมที่ไม่ฟังอะไร แล้วยังยอมให้ใครเข้ามาขณะมีเรื่องแบบเมื่อก่อน ก็คงไม่มีอะไรเปลี่ยน
คิดไม่ออก พี่จีเฉลยเร็วววววววว
-
ย้ากกกกกกกค้างงงงงงงงงง
ดราม่าได้ถึงแก่นที่สุดชอบบบบบบบ
ขออีกกกกกกกกกกกกก
-
โอ๊ย!!! มาม่าชวมโต พอทีเถอะนะ หันหน้ามาคุยกันสักที สุดท้ายพี่โก้ก็หนีมาอยู่ดี ส่วนเนมก็ไม่ระวังตัวเลย เรื่องฟิวส์น่ะเลิกคบไปเลยนะ เพื่อนที่คิดกับเราแบบนี้จะคบต่อไปทำไมกัน แต่เรื่องที่ไปตบเจนี่เป็นอารมณ์ชั่ววูบจริงๆ เป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
-
คุณค่า (พี่โก้) ที่คุณ (เนม) "ไม่คู่ควร"
:beat:
-
คาดเดาว่า...งานนี้น้องเจกะน้องเนมคงปรับความเข้าใจกันเอง
เนมจะได้เข้าใจเจซะทีว่าไม่มีอะไรในกอไผ่ ส่วนเจจะได้รู้ว่าตัวเองเป็นบุคลที่สามโดยไม่รู้ตัว
เพราะความไม่เข้าใจกันระหว่างโก้กับเนมก็เริ่มมาจากน้องเจ
งั้นเจกะเนมพูดเคลียร์กันเองดีกว่ามั้ย
โก้จะคิดว่าเนมโตแล้ว คงเข้าใจอะไรมากขึ้น เมื่อรักกันก็ต้องไว้ใจกันบ้างอะไรบ้าง
แต่สำหรับเนมคงใช้ความคิดแบบนี้ไม่ได้หรอก
ยังไงเนมก็ไม่มีทางหายจากหวาดระแวงเจได้ เพราะความหลังยังฝังใจ มันเป็นเชื้อไฟให้จุดติดเสมอ
เมื่อเนมเจอกะน้องเจถึงได้เป็นแบบนี้ไง....โก้อยากปากหนักดีนักละ
หวังว่าโก้คงไม่ทำอะไรรุนแรงกะน้องเนมนะ เพราะยังไงเจก็มีพี่เอ็กซ์คอยปลอบอยู่แล้ว
ส่วนเนมอ่ะ...ไม่มีเลย อย่าปล่อยให้เนมต้องกลับไปเป็นเหมือนแบบเก่าเลย ให้เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อคอยปลอบใจ
คราวนี้เป็นบททดสอบ ที่ให้โก้ได้แก้ความผิดกับเรื่องอดีตซะที
เกิดเรื่องคราวนี้ เนมวิ่งหาโก้ก่อน....เยี่ยมเลยน้องเนม o13
-
ขออย่าให้เป็นแบบละครไทย อย่าให้พีีโก้เห็นแค่ตอนฟิวส์จูบเนมเลย
ต่างคนต่างไม่เข้าใจ เนมก็เด็กไป แต่ในความคิดเรา
ถ้าเนมเห็นสภาพแบบนั้น มันชวนใหัคิดได้หลายอย่างนะ (ทั้งๆที่ความจริงไม่มีอะไร)
แต่คือนี่เป็นเนมอะ เนมไม่เชืีอใจพี่โก้ เนมยับคิดว่าพี่โก้รักเจมากกว่าเพื่อน
มันไม่ผิดถ้าเนมจะโกรธอะ แต่เนมทำผิดตรงที่ตบเจนี่แหละ
เลิกกันซะมั้งงานนี้ เห้อออ อยากร้ งไห้ค่่ะ :z10:
-
:z3: กินมาม่าแทนข้าวเที่ยงอิ่มกันไปตาม ๆ กันเลยที่เดียว
:เฮ้อ: ไม่รู้จะโทษใคร โทษมันทุกคนเลยแล้วกัน
ที่ไม่พูด ไม่คุย ไม่บอก ไม่ชัดเจน :angry2:
:L2: คุณจีค่ะ
-
อ่านตอนนี้แล้วยิ่งทำให้รู้สึกว่าเนมนิสัยแย่มาก..ไม่มีเหตุผลไม่ฟังใคร
เอาแต่ใจตัวเอง..ตบหน้าโก้ยังไม่สำนึกตอนนี้ยังกล้ามาตบเจอีก..เกินจะเยียวยาจริงๆเด็กคนนี้
ไปเห๊อไปอยู่กับไอ้ฟิวร์ไป(อินไปป่าววะตรูอิอิ)
-
สงสารโก้จัง....ทำไมถึงเจอเรื่องเดิมๆแบบนี้ :m15:
น้องเนมก้อเด็กเกินไปนะ...
เรื่องนี้จะเป็นยังไงต่อไปนะ....อืดท้องมาก มาม่าเต็มท้องเลยอ่ะ :serius2:
-
เนมชอบปล่อยตัวให้คนที่เค้าเข้ามาชอบเกินไปอ่ะ สงสารพี่โก้ คนอื่นดีหมดยกเว้นพี่โก้อะไรประมาณนี้
เจ็บหัวใจ :เฮ้อ:
-
เธอพลาดแล้วนังน้องเนม กล้าตบเจของช้านนนนนน :angry2:
พี่เอ๊กซ์อยู่ไหนมาลากนังเนมไปจัดการซิ อินจัด
ใจจริงก็สงสารเนมนะ แต่ทุกๆอย่างที่เนมทำมักทำตามอารมณ์มากกว่าเหตุผลเสมอ
โก้อย่าโกรธน้องนานละกันนะค่อยๆปรับความเข้าใจกัน :กอด1:
เจ๊จีเสิร์ฟมาม่า 2 ตอนติด อืดมากละเนี่ย
-
แหมะ !! ความเห็นเราคล้ายคุณ supery นะ ...บังเอิญเราไม่ใช่ FC เจ และเข้าใจได้กับสิ่งที่น้องเนมทำ น้องยังเด็กแถมเป็นลูกคนเล็กดดนคนรอบข้างโอ๋มาตั้งแต่เด็กเคยชินกับการถูกรักเลยเรียกร้องมากและต้องการทั้งหมด สิ่งที่ดีที่สุดในตัวเนมคือเป็นคนซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองไม่ว่าจะอารมณ์ไหนจะแสดงออกเต็มที่ ถ้าการวางตัวของน้องไม่เหมาะสมนั่นคือหน้าที่ของคนเป็นแฟนที่ต้องบอกให้รู้และเข้าใจให้ได้ ว่าไม่ชอบนะ ทำอย่างนี้ไม่ดีนะ โก้ไม่ใช่แค่แฟนยังเป็นพี่ด้วยไม่ใช่เหรอ เมื่อเจ็บปวดกับการกระทำของน้อง สิ่งแรกที่ต้องทำคือ พูดคุยกันให้เข้าใจ ถ้างานนี้จะแตกหักก็หักไป ถ้าน้องผิดก็ผิดที่ไม่รู้จักยับยั้งอารมณ์ ถ้าน้องไม่เชื่อใจเคยลองมองหาต้นเหตุดูหรือยังว่ามาจากใคร เพราะอะไร ทำไมน้องถึงขาดความเชื่อมั่นขนาดนั้น ....เฮ้อ :เฮ้อ:
อย่างน้อย...ถ้าต้องเลิกกัน น้องจะโตขึ้น สำหรับเราความสำคัญของคนรักควรมาเป็นอันดับแรก ไม่ใช่ที่สองรองจากเพื่อนเสมออย่างที่น้องคิด o18
-
เมื่อคืนอ่านตอนคุณจีอัพบนเตียงนอน... ถึงขั้นนอนไม่หลับเลยทีเดียว มันหน่วงมาก ทึมมาก ความรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ต้องพาตัวเองออกมานั่งสมาธิ อุ่นนม หายาพารามากิน ถึงจะนอนได้ :o12: :sad4:
วันนี้กลับมาอ่านซ้ำแบบมีสติ พร้อมกับแสดงความคิดเห็นค่ะ
เราสงสารทั้งน้องเนมและพี่โก้ค่ะ ไม่รู้ว่าทั้งคู่ซวยอะไรนักหนา
คิดดูว่า ถ้าเนมอยู่บ้านเฉยๆเหมือนทุกที ไม่มีเพื่อนๆมาเยี่ยม เรื่องก็คงไม่เกิด
พี่โก้ก็จะกลับมาง้อเนมสำเร็จ เนมก็จะได้รู้ซักทีว่าพี่โก้เลือกเนม(แม้จะเป็นการเปลี่ยนใจมาเลือกเนมก็ตาม) แต่แค่นี้ น้องก็ดีใจจะแย่แล้ว
แต่นี่ดันมีพระศุกร์เข้า มีฟิวส์เข้ามาในเวลาที่ไม่เหมาะสม พี่โก้มาเจอเหตุการณ์นี้อีกครั้ง...
แถมเนมยังไปเจอพระเสาร์แทรก คือตามไปง้อพี่โก้ กลับเจอเจในห้องตัวเอง แล้วก็ทำอะไรที่แย่ลง
(แนะนำว่าหลังผ่านเรื่องร้ายๆไป น้องเนมน่าจะทำบุญแก้นะคะ สงสัยปีนี้ปีชง 5555 แอบฮา) :laugh:
คนอ่านทำอะไรไม่ได้ นอกจากเป็นกำลังใจให้คุณจี ต้มมาม่าชามถัดไปมาเสิร์ฟได้เลยค่ะ พร้อมแล้ว
ปล.ขอบคุณคุณจีนะคะที่แต่งนิยายสุดอินแบบนี้มาให้พวกเราได้อ่าน o13 :กอด1:
-
ปัญหาเดิมๆแก้ไม่ตกซะที :เฮ้อ:
ความจริงพี่โก้ก็ให้ความสำคัญกับน้องเนมที่สุดนะ
แต่แค่ไม่แสดงออกให้เห็น แล้วเนมก็ไม่รู้เท่านั้นเองง
ฉะนั้นนควรจับเข่าคุยกันมากกว่า ไม่ใช่คิดกันเอาเอง
-
เราก็ยังคิดเช่นเดิมนะ เราเป็นคนอ่าน เรารู้ เราเห็น ว่าอะไรเป็นอะไร(เหมือนอับดุล)
จากมุมโก้ : ถ้าเป็นเราเห็นแฟนตัวเองถูกนัว ก็จะทำอย่างที่โก้ทำแน่นอน ฟันธง!! แต่บังเอิ๊ญ! ที่ความจริงที่เรารู้กับความจริงที่โก้เห็นมันตรงกันไง
มันเลยทำให้เราเข้าข้างโก้และมองว่าสิ่งที่โก้ทำแม่งโคตรสมเหตุสมผลจริงๆ
จากมุมเนม : ถ้าเป็นเราบ้างล่ะ มีหรือจะไม่เกิดการเข้าใจผิดและในบางคน(เช่นเนม)อาจจะรุนแรงถึงขั้นทำร้ายร่างกาย ตามอารมณ์ตกค้าง ตะกอนมันถูกตีขึ้นมาแล้วนะ มันก็บังเอิ๊ญ!อีกนั่นล่ะ ที่ความจริงที่เรารู้กับสิ่งที่เนมเห็น มันดันไม่สอดคล้องกัน
คราวนี้เลยทำให้เครดิตของโก้จากเมื่อเหตุการณ์ที่แล้วพร้อมกับความจริงครั้งนี้ที่เรารู้ว่าโก้กับเจไม่มีอะไรกัน ก็เลยทำให้โก้กับเจ ช่างน่าสงสาร ส่วนของเนมเลยกลายเป็นมารร้ายไป
คนที่ขี้ระแวง มีความระแวงอยู่ในจิตใจ มันไม่มีทางหายระแวงได้เพียงเพราะคำพูดหรือการกระทำที่ไม่ชัดเจนจากคนอื่นหรอกนะ มันต้องเกิดจากตัวเค้าเอง เค้าพิสูจน์ด้วยตัวเอง เห็นเอง รู้เอง แอบได้ยินเอง หรืออะไรก็ตามที่เค้าสามารถทำได้ด้วยตัวเองเพื่อที่จะได้รู้ซึ่งข้อสงสัยเอง
คนขี้ระแวง เค้าจะสร้างบททดสอบขึ้นมาและก็มีคำตอบเตรียมไว้แล้ว ว่า “ถ้าเค้าทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้....แสดงว่า......” อะไรทำนองนั้น
ถ้าคำตอบมันตรง...ก็แสดงว่าจบ แต่ถ้าไม่..มันก็จะเป็นเหมือนเนม เนมที่สร้างบททดสอบขึ้นมากับโก้ อย่างที่เรารู้กันคือ เนมพยามยามให้โก้เลือกตัวเองก่อนเสมอ
แต่โก้ก็ไม่เคยทำตรงกับที่เนมคิดเลย(ทั้งๆที่โก้ก็รู้นะว่าเนมต้องการคำตอบแบบไหน).....ถึงแม้ทุกคนจะเห็นว่าสุดท้ายโก้ก็ยอมที่จะกลับมาหาเนม(ดูลำบากเนอะโก้?).....แต่เนมเห็นป่ะ? ก็ไม่...เพราะฉะนั้นมันก็ไม่แปลกที่เนมจะไม่เชื่อทั้งโก้ รวมทั้งหนู เจด้วย
คนเราส่วนใหญ่มักเชื่อในความคิดแรก สิ่งแรกที่แสดงออกก่อนเสมอ โก้มักเลือกเจก่อนเนมเสมอโดยไม่ลังเล กว่าจะกลับมาหาเนมได้ โก้ก็ทำให้เนมหมดความมั่นใจไปแล้วอ่ะ เพราะฉะนั้นการที่เนมจะตบเจ(ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นนะ - -) ก็ไม่แปลกเลย ในเมื่อโก้เองก็ยังพุ่งเข้าไปชกฟิวส์ ทั้งคู่ต่างก็เชื่อในสิ่งที่ตาเห็นครั้งแรกมากกว่า เพียงมันต่างกันตรงที่ความจริงที่พวกเค้าเห็น ซึ่งมันก็ดันมีเพียงคนอ่านเท่านั้นที่รู้
ถ้าการที่เป็น “เจ” จะทำให้ได้รับอภิสิทธิ์ทุกอย่างจากคนรอบข้าง แบบนี้คนที่ไม่ได้เจออย่างเจ ก็คงไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรเลยใช่มั๊ย? จะรู้สึกแย่กับเจก็ไม่ได้ใช่มั๊ย? ต้องเข้าใจ ใจกว้าง มีเหตุผลตลอดเวลา หรือแม้กระทั่งยกพื้นที่ส่วนที่ควรจะเป็นของเราด้วย ใช่มั๊ย?
ผิดตรงไหนที่เกิดมาพร้อม? แบบนี้ ถ้าอยากได้ความรักความเอาใจใส่จากคนรอบข้าง ก็คงต้องสูญเสียเหมือนเจก่อนใช่มั๊ย?
เราเข้าใจนะคำว่า “ความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น” แต่คนที่มีพร้อมต้องเป็นฝ่ายให้ฝ่ายเดียวใช่มั๊ย? ถ้าต้องทำถึงขนาดนั้น........เราว่า เลิกเหอะ
เท่าที่ดูมา เนมจะแสดงอาการงี่เง่านี้ก็ต่อเมื่อมี เจ เข้ามาเกี่ยว และโก้เองก็รู้เพียงแต่ไม่คิดที่จะอธิบายหรือควรรู้ว่าเราต้องแคร์ใคร
โก้มัวแต่สงสารเจ จนลืมสงสารคนข้างๆ โก้ลืมไปรึเปล่าว่าคนที่น่าสงสารอย่างเจ ตอนนี้เค้ามีคนคอยดูแลแล้ว
ระหว่างคนไม่น่าสงสารที่จะอยู่กับเราไปตลอด กับคนน่าสงสารที่มีคนคอยดูแลไปตลอดแล้ว
เราควรเลือกใครอ่ะ?
เนมไม่ได้ต้องการให้คนมามะรุมมะตุ้มรุมรักหรือคอยสงสารกันถ้วนหน้าเหมือนเจ
เนมต้องการเพียงแค่โก้อ่ะ คนที่มีพร้อมทุกอย่าง ต้องการแค่ “โก้” ทำไมถึงให้ไม่ได้?
ใครบ้างวะ อยากแชร์พื้นที่หัวใจของคนที่เรารักกับคนอื่น(ยกเว้นคนในครอบครัวไว้นะ เข้าใจนะ)
ทำใจได้เหรอ มันมีจริงๆเหรอไอ้คนพรรค์นั้นอ่ะ ต่อให้ดีเป็นพ่อพระแม่พระ ยังทำใจไม่ได้เลย แล้วนับประสาอะไรกับเด็กดื้อ นิสัยไม่ดี อย่างเนม?
แล้วอีกอย่าง ถ้าเนมตบเจ แล้วจะทำไม เรื่องจะใหญ่แค่ไหน อารมณ์นี้ไม่กลัวแล้ว ถ้าเนมทำแบบนี้ พร้อมแตกหักแล้วรู้ดำรู้แดงแล้วเหอะ
จะตายคาตีนพี่ x หรือพี่โก้จะทำร้ายหัวใจคนรักตัวเอง ก็ให้มันรู้ไปเลย จะได้รู้ว่าตัวเองทำได้แค่ไหน ควรยืนอยู่ไหน ควรถอยยังไง แม่งเบื่อกับสถานภาพแบบนี้เหมือนกัน แค่เพราะอีกฝ่ายเป็น “เจ” ที่ใครๆต่างก็เทิดทูนบูชา(ทั้งๆที่กลับไปอ่านเรื่องเจ เจเองก็งี่เง่าพอสมควรนะ) และอีกฝ่ายเป็นเนม ที่ไม่ว่าทำอะไรก็ผิดเพราะ เรียกร้องมากเกินไป เพราะแค่ต้องการให้คนที่ตัวเองเรียกว่า “แฟน” แคร์บ้างก็เท่านั้นเอง
กลับมาที่ฟิวส์...กูว่าแล้วว่าไม่บริสุทธิ์ใจ เลวว่ะ ฉวยโอกาส ใช้ไม่ได้ ที่โดนไปน่ะ ยังน้อยไปนะ ไม่มีสิทธิโกรธใครด้วย ถ้าจะโกรธควรโกรธความโง่ของตัวเอง
คนแบบนี้ต่างหากที่เห็นแก่ตัว ตัวเองไม่ได้เป็นอะไรกับเนมแท้ๆ มีสิทธิอะไรมาเรียกร้อง ทำอะไรล้ำเส้น
เรื่องนี้เนมเองก็ผิด บอกตั้งแต่แรกแล้ว ว่าให้ถอยห่างจากคนแบบนี้ แต่ก็ว่าไม่ได้อีกนั่นแหล่ะ ถึงแม้ว่าเนมจะแอบดูกร้านโลกมากขึ้น(จากที่อ่านมา) แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ตัวตนที่ “เชื่อคนง่าย”ของเนมจะหายไป เนมคิดเองเออเองว่าฟิวส์เข้าใจ และก็คงจะลืมไปว่าควรวางตัวกับเพื่อนที่คิดไม่ซื่อกับตัวเองแบบไหนด้วย
เนมเองก็ควรจัดการจัดวางความสัมพันธ์ของเพื่อนด้วยนะ ว่าควรได้แค่ไหน เพราะเนมเองยังไม่ชอบที่โก้ให้ความสำคัญเจ เพราะฉะนั้นโก้เองก็คงไม่ชอบเหมือนกัน ความบริสุทธิ์ใจ ถ้ามันสร้างความทุกข์ใจให้คนที่เรารัก เราก็ควรถอยห่างบ้างนะ
ส่วนเจ ก็ยังน่าสงสารอีกตามเคย เพราะกลายเป็นมือที่สามโดยไม่รู้ตัว แล้วไม่มีเจตนาใดๆทั้งสิ้น ที่เคยว่าเจไว้ข้างต้น บอกตรงนี้เลยว่าไม่ได้เกลียดเจเลย เพียงแต่พิมพ์ออกมาในฐานะคนกลางและคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรมาก่อนอย่างเนม
จริงๆแล้วไม่อยากให้เนมทำร้ายเจนะ เพราะถ้าเป็นเรา คนที่เราจะตบคือโก้....เราจะพุ่งไปกระชากโก้ขึ้นมาคุยว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วจะจริงจังถ้าวันนี้ไม่เคลียร์ไม่จบ
เนมควรจัดการกับโก้มากกว่าเจ แต่อารมณ์คนเรา ณ จุดนั้น มันคงไม่มีใครเหมือนกันหรอก
โก้เองก็เหมือนกัน เราได้มีโอกาสอ่านความในใจโก้ เรารู้ว่าโก้รักน้องมากแค่ไหน ที่ผ่านมาเวลาไม่มีเรื่อง เจ โก้โอเคนะในความรู้สึกเรา แต่ถ้าโก้รู้ว่าอะไรที่มันติดอยู่ในใจคนที่เรารัก โก้ก็ควรจะพูดจะเคลียร์ไม่ใช่เหรอ ? เจเป็นคนสำคัญของโก้...แล้วเนมล่ะ? โก้ไม่ต้องเปลี่ยนตัวเองทุกอย่าง แค่เรื่องเจเท่านั้นโก้ ไม่ได้บอกให้ไม่ยุ่งกับเจ แต่เพื่อนกับแฟนอ่ะ...เข้าใจป่ะ?
หวังว่าเรื่องราวคงไม่มีแย่ไปกว่านี้(หวังไปงั้น รู้เหอะว่าจบไม่สวย) ถ้ามันทำให้โก้กับเนม เข้าใจ รู้เรื่อง ก็ขอให้มันจบจริงๆแล้วกัน
เหนื่อยกับดราม่า ถ้าพี่จีจะตัดจบแบบนี้.......... :เฮ้อ:
ปล.พี่จีอย่าไปนานนะ เมื่อคราวววววว..เอิ่ม ที่แล้วป่ะ? ที่บอกว่ามาช้า จะมาลงชดเชยให้สองตอนรวด ไม่ทราบว่าใช่ตอนพิเศษรึเปล่าอ่ะพี่จี
ยังไงก็เป็นกำลังใจเสมอน๊า :กอด1:
-
อืม ยังไงละทีนี้ ยอมรับก่อนเลยว่า สมกับที่ตั้งตารอคอยมา ทั้งสัปดาห์ ((ถึงรึเปล่า???))
สำหรับเรา คราวนี้โคตรรักโก้เลยว่ะ ๕๕๕ อย่าเท่ห์หงะ บอกไปเลยแมร่งอย่างยุ่่งกับเมียกรู
ส่วนเนม... คราวก่อนคงเพราะว่าเด็ก แต่คราวนี้ก็ดูจะไม่เต็มใจนะ เพราะอย่างนั้น เราว่าน้องไม่ผิด
เพราะถ้าเป็นเราเคยเจอเรื่องอย่างนั้นมาก่อน มาเจออีกรอบก็ค่อนข้างจะเอนเอียง อยู่แล้ว
อีกทั้งทางนั้นยังเป็นเพื่อนและที่ผ่านมาก็ไม่เคยเกินเลยอะไร แต่พอมันจะเกินเลยก็พี่โก้มาเจอพอดีโด๊ะ... ซวยกันไป
อยากรู้ว่าทั้งโก้ ทั้งเนม ทั้งเจ จะแก้ปัญหายังไง
คือโก้แมร่ง อมขี้ ตลอดหงะ ไม่พูด ไม่บอก ใครที่ไหนเค้าจะไปรับรู้กับครู้ณณณณณณณณณณณณณณณณณณณ
รักก็บอกรัก รักเจแบบน้องก็ต้องบอกอย่างนั้น อมขี้ อย่างนี้ น้องนอกใจไม่แปลกหรอก ชริส์
-
สวัสดีค่ะพี่จีติดตามมานาน ในที่สุดก็ไล่ตามทัน *ปาดเหงื่อ*
นี่ก็ไล่ตามอ่านผลงานอื่นๆเหมือนกันค่ะ ชอบวิธีการเขียนบรรยายของพี่่จีมากเลยค่ะ
เรื่องนี้เหมือนจะสงสารสารเนม แต่สงสารพี่โก้มากกว่า พยายามจะเข้าใจเนม แต่ก็รู้สึกเข้าใจพี่โก้มากกว่าอยู่ดี แฮะ...
เนมตบเจทำไม T^T โอ๊ยเพลียยยยยยยยย งานนี้พี่โก้ของขึ้นแน่ๆเลย ._____.
พี่โก้ถนอมพี่เจมานาน มาโดนเนมตบง่ายๆ ไม่อยากจะคิด บึ้ม...
คู่นี้จะแฮปปี้เมื่อไหร่เนี่ยยยยย แต่ดราม่าก็ดีค่ะชอบ 555555555
ต้มน้ำร้อนรอตอนต่อไป....
-
สงสารเจ
โดนลูกหลงเต็มๆ เดี๋ยวอาจมีมวยอีกคู่ มีพี่เอ็กซ์มาร่วมแจม
แถมกรรมการอีกโขยง
ความรักที่อยู่บนพื้นฐานของความระแวง ไม่ไว้ใจ มีแต่จะบั่นทอนความรู้สึก
แต่การทนต่อไป โดยไม่พูดคุยกันให้เข้าใจ ปัญหาก็ไม่มีวันคลี่คลาย
คู่เนม-โก้
เป็นความสัมพันธ์บนพื้นฐานของการพูดคุยทำความเข้าใจกันน้อยมาก ต่างคนต่างคิดในมุมและเหตุผลของตัวเอง
ชื่อเรื่องว่า "แลกรัก" มันก็สมควรแล้ว
แต่ ความรักที่เราใจให้ใครสักคน มันไม่สามารถ ยื่นหมู ยื่นแมว เพื่อความสมดุลกันได้ ว่าจะต้องรักปริมาณเท่านี้ เท่านั้น พอๆ กันนะ
ความรักถึงได้มีทั้งความสุข และความเจ็บปวด
ในเมื่อไม่คิดที่จะเปิดใจคุยกัน ปล่อยให้ต่างคนต่างคิด สู้ถอยออกมาคนละหนึ่งก้าวจะดีกว่าไหม
วันที่ได้อยู่กับตัวเอง อาจจะทำให้สติเกิดก็ได้นะ
สงสารเจ T.T
-
เฮือก อ่านแล้วอึนมากค่ะ ปวดใจ
เมื่อไหร่จะเปิดใจคุยกันให้รู้เรื่องกันนะ ฮือ เศร้า
สงสารทั้งคู่เลย
ป.ล. เป็นกำลังใจให้คุณจีค่ะ :3123:
-
ไม่รู้ดิแต่เราว่าบางครั้ง(บ่อยๆ)เนมเด็กไปน่าเบื่อถ้าโก้ไม่รักจริงคงทิ้งไปแล้ว ทิ้งตั้งแต่รู้ว่าไปมีคีย์แล้วไม่กลับมาหรอก
เรียนก็ปี3แระไม่ใช่เด็กมัธยมที่จะเอาแต่ใจตัวไม่คิดฟังคนที่ตัวเองบอกว่ารักเลย แต่ก็เนอะ....(ไม่กล้าว่ามากเดี๋ยวแฟนคลับเนมรุมตื้บ55)
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: จะเป็นยังไงต่อไปละนี่ :z3:
-
อึนสุดๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ถ้าเนมตบเจคือเนมพลาดมากเลยนะ !!!!!
ถ้าเนมอยู่กับเพื่อนเฉยๆ พี่โก้ไม่มีทางลงมือแน่นอน
แต่นี่เจก็อยู่เฉยๆ
อย่างว่าความรักมันก็นะ...
ดรามาจัง ดีกันซะทีเซ่
-
เนมใช้อารมณ์เเละไม่คิดก่อนทำจริงๆ ข้อเสียใหญ่เลยล่ะ อยู่ปีสามเเล้ว ถือเป็นวัยผู้ใหญ่ตอนต้นเเล้วด้วย ปรับปรุงตัวเองบ้างเถอะ (ขอโทษเเฟนคลับเนมเด้อ เราไม่ได้เกลียดเนมนะ เเต่ถ้ามีเด็กเเบบนี้อยู่ใกล้ตัวเราสั่งสอนเเน่นอน)
ขอให้ทั้งสองคุยกัน เข้าใจกันทีเท้อออ สาธุ :call:
-
เชียร์ให้เลิกไปเลยเหอะ เนมไม่ดูตัวเองบ้าง (แบบว่าอยู่ฝ่ายพี่โก้)
-
อ่านเม้นท์แต่ละอันนี่แบบดุเดือดจริงๆ
ตอนแรกคิดว่าตอนนี้จะมาม่าแค่โก้ไปเจอเนมนัวเนียคนอื่น
ไม่คิดว่าจะมาม่าหนักเพราะเนมดั๊นมาเจอเจอยู่ในห้องซะงั้น
อันนี้มาม่าหนักพอรึยังคุณจี หรือว่าจะมีพีคกว่านี้อีกน้อ
ตอนนี้ไม่ขอออกความเห็นเรื่องโก้เนมและเจ
แต่อยากจะบอกว่าคนฉวยโอกาสแบบไอ้ฟิวส์น่าจะโดนหนักกว่านี้นะ
เอาเป็นว่ารีบๆเคลียร์กันให้มันรู้เรื่องทั้งโก้ เนม และเจ นะ
-
ถ้า โก้กับเนม ยังไม่พยายามที่จะเปิดอกคุยกัน เราว่ารักครั้งนี้คงไม่รอด
หากมีอะไรอยู่ในใจควรคุยกันออกมาให้หมดเปลือกไปเลย คนรักกันหากมันมีอะไรค้างคา คอยทิ่มแทงหัวใจอยู่ ต่างคนต่างก็เจ็บ แล้วสุดท้ายมันก็คงต้องจบ
ปล.ไม่เข้าข้างใครซักคน :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ไม่มีอะไรจะเม้นแล้วอึดอัดมาก สงสารเนม อ่านไปร้องไห้ไป T^T
ความเห็นก็ตามคุณ Regina_1 กับ narunarutoboyz ทุกประการ (เรามันพิมพ์ยาวๆไม่เก่ง ยืมหน่อยละกัน^^)
ถ้าเสียง"เพี๊ยะ"นั้นเป็นเสียงตบเจก็ดี จะได้ีูรู้กันไปเลย ถ้าจะโดนพี่โก้มาตบหน้ากลับทีหลัง อาจจะตัดใจได้มากขึ้น
คือถ้าต้องอยู่แบบไม่รู้ว่าเค้ารักเรามั้ย เค้่าเลิกรักคนอื่นรึยัง ต้องกังวลตลอดแบบนี้เลิกกันไปยังดีกว่า
ก็รู้ว่าพี่โก้อ่ะรักเนมขนาดไหน แต่มันช่วยไม่ได้จริงๆ ที่เนมเป็นแบบนี้ก็เพราะพี่โก้นั่นแหละ
รู้ทุกอย่างเข้าใจทุกอย่าง แต่ไม่เคยจะทำให้เนมกระจ่างเลย สุดท้ายเนมก็ต้องคิดเอาเองอยู่ดี ว่าพี่โก้รักหรือไม่รัก
(ที่จริงดิฉันอยากจะพุ่งเข้าคอมไปตบพี่โก้ซักที)
ที่จริงถ้าเรื่องนี้ลงก่อนเรื่อง ระเบียงรักฯ ทุกคนอาจจะเข้าใจมุมมองของเนมมากกว่านี้ เหอๆ
ปล.สะใจมากที่พี่โก้เข้าไปอัดฟิวส์ คนฉวยโอกาสแบบนี้สมควรโดน
อยากให้เนมเลิกยุ่งกับฟิวส์ตั้งแต่นี้ไป มันแสดงเจตนารมณ์ชัดเจนขนาดนี้แแล้ว
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:m15:
-
ต่างคนต่างเข้ามาผิดจังหวะ เข้าใจผิดกันอีกแล้ว :z3:
-
ตอนนี้รู้สึกว่าไม่ชอบเนม โก้เลิกกับเนมเหอะ จบ!!!
-
:m31: :m31: :m31: :m31:
-
:a5: o22 :serius2: :m16:
เพราะคุณจีเป็นแฟนตัวจริงของพี่โก้ใช่มั้ยคะ
ถึงทำให้น้องเนมคะแนนตกฮวบๆดิ่งเหวแบบฉุดไม่อยู่แบบนี้ !!!!!
:sad4: :o12: :m15: :เฮ้อ:
-
เนม เอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ ตัวเองไม่มั่นคงเองแต่แรกด้วยซ้ำ แถมยังไม่ไว้ใจพี่โก้อีก ยังจะพาลเจอีก ให้ตายสิ
-
หันซ้ายสงสารโก้ หันขวาสงสารเนม
อ่านไปก็ร้องไห้ไป นี้มันนิยายหรือเรื่องจริงของคู่รักกันแน่ค่ะ
ให้ความรู้สึกที่แบบว่า นี้แหละปัญหาหนึ่งในชีวิตของคู่รักเลย
คุณจีสุดยอดมากกกกก
-
:a5: :a5: :a5: :m31: :m31: :m31:
-
อยากให้เลิกกันจริงๆแฮะ
โก้ก็ไปเจอคนที่ดีกว่าเนม เข้าใจโก้ เป็นผู้ใหญ่ ไปหาเอาข้างหน้าก็แล้วกัน จะรักใครก็เงื่อนไขเยอะเหลือเกิน
เนมก็คงหาได้ไม่ยาก เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อดูจะเยอะ น่าจะดูแลเนมได้ดีกว่าโก้ ทนความง้องแง้งของเนมได้มากกว่าโก้ด้วย
แล้วไม่ทำให้เนมรู้สึกเป็นตัวสำรองตลอดเวลาด้วย
Happy End กันทั้งสองฝ่าย :เฮ้อ:
-
ขอแสดงในทัศนะส่วนตัว ตามสิ่งที่ตัวเองคิดนะครับ ถ้าใครอ่านแล้วไม่พอใจขอให้ข้ามๆไปเน้อ ขอโทษนะครับ
ตามที่ผมเข้าใจ ยังยืนยันว่าเข้าใจเนมมากกว่าอยู่ดี เพราะว่าดูเหมือนว่าทางออกมันมี แต่โก้ยังหัวแข็งไม่คิดจะแก้
เรื่องทั้งหมด โก้แก้ได้ โก้เข้าใจและรู้ทุกอย่าง แต่โก้ไม่เคยคิดจะแก้
ส่วนเจ ไม่ค่อยชอบการกระทำของเจที่รั้งโก้ไว้หลายๆครั้ง ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจนะ แต่โก้มีตี๋แล้วด้วย ในตอนหลังมีพี่เอ็กซ์ด้วย
แต่ก็นะ ครั้งนี้ที่เนมโดนตบ เจไม่ผิดอะไร สงสารเจ คือเจไม่รู้เรื่อง...ไม่เคยรู้อะไรเลย
เชื่อในตัวเจนะ ว่าถ้าเจรู้ เจจะเข้าใจเนม เพราะสิ่งที่เจต้องการก็ไม่ต่างจากเนม แต่เจได้ เนมไม่เคยได้จากคนที่ต้องการที่สุดอย่างโก้
เนมที่ต้องการแค่โก้ แต่...อย่างที่โก้ทำอ่ะ
มีอะไรกับคีย์? โก้ไม่พอใจ? แต่เหมือนว่าโก้ไปทัน แต่โก้ปล่อย เสียใจ? แล้วเนมรู้สึกดีงั้นดิ?
ทำไมบอกว่าตัวเองเห็นอะไรแบบนี้มาสองครั้งตำตา แล้วเนมเห็นอะไร รู้อะไรมาบ้าง?
เนมไม่ได้ยินความในใจของโก้หนิ แต่สิ่งที่เนมได้ยินรับรู้และได้เห็นอะไรหล่ะ? ก็ที่โก้พูดว่า "ทางนี้สำคัญกว่าเว๊ย"
และทุกๆครั้งที่โก้เลือก ครั้งนี้เรื่องฟิวส์ ใช่เนมผิดที่เปิดโอกาศ แต่ถามจริง เป็นใคร ใครจะไม่เสียใจและต้องการที่พึ่งบ้าง
ตอนต่อไปถ้าดราม่ากว่านี้อีก แบบว่าโก้ตื่นมา เลือกเจ ตบเนมคว่ำ :laugh:
ให้โลกรู้ไปเลยว่าชีวิตนี้ข้ารักแค่เจ แม้ว่าเค้าจะเป็นเมียใครข้าก็จะรัก ส่วนเด็กนี่ แค่ทางผ่าน ทรมานดี
ขอบอกว่าที่เข้าข้างเนม พยายามหาเหตผลแล้วที่จะเข้าใจโก้ แต่ไม่สามารถจริงๆ
อีกอย่างตัวเองก็เคยโดนไม่ต่างจากเนม ไม่ได้เป็นคนที่ถูกเลือก แต่เป็นคนที่ถูกทำให้ทรมาน
จากคนที่อ้างว่าตัวเองมีเหตผล ตัวเองเป็นผู้ใหญ่...เรามันแค่เด็ก
ใครๆที่เข้าข้างโก้อยู่ ขอบอกเลยนะ ลองมาเจอเองดู ทรมานเจียนตายเลยหล่ะ
ไม่เคยโดนเอง อย่าโวยวายว่าใครงี่เง่า อย่าได้เข้าข้างแค่เพราะว่าเค้าเป็น...พระเอก
ลองมาโดน"พระเอก"ของตัวเองทำตัวเอง ก็จะรู้สึกเช่นเดียวกันผมครับ
นี่นิวครับ ไม่ใช่เนม :L2:
-
อึมครึม จะมาม่าไปอีกนานมั้ยคะ
คนอ่านหน่วงมากเลย
-
ปวดตับมาก โอว ไหมมั้ยเนี่ยคู่นี้ โอยยย
-
ถ้าเรื่องนี้ลงก่อนเรื่อง ระเบียงรัก เนมคงไม่โดนผู้อ่านทั้งหลายยำและแบบนี้นะเราว่า
แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ แทบจะทุกคนน่าจะเคยอ่าน เรื่องเจมาก่อนแล้ว ก็เลยเข้าข้างโก้กันซะส่วนใหญ่
แต่เราไม่เข้าข้างโก้หรอก เพราะโก้เองเมื่อก่อน ก็ให้ความสำคัญกับเนมคนเดียวไม่ได้ เพราะเจยังไม่มีคนดูแล เลยไม่รั้งเนมไว้กับตัวตอนเนมคบกับคีย์
มาตอนนี้ ตอนที่เจมีพี่เอ็กซ์คอยดูแลแล้ว แต่เจก็ยังมีความสำคัญกับโก้ไม่เปลี่ยนแปลง เพียงแต่โก้ไม่ต้องคอยดูแลเจเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
เพราะมีพี่เอ็กซ์ทำหน้าที่แทน ก็เลยมาให้ความสำคัญกับเนมได้ จะแปลกอะไรถ้าเนมจะรู้สึกอยากจะมีความสำคัญเหนือเจบ้าง
จากที่ผ่านมามีแค่เรื่องเจเรื่องเดียวๆจิง ที่ทำให้เนมไม่เชื่อใจโก้เลยสักนิด คนอื่่นที่เข้ามายุ่งกับโก้ เนมก็จัดการวีนแหลกไปตรงๆ
ซึ่งโก้ก็ไม่ได้ว่าอะไร มีแค่เรื่องเจ ที่โก้จะยกให้อยู่เหนือคนอื่นๆ แตะต้องไม่ได้ คนอ่านทุกคนเข้าใจโก้
เพราะเคยอ่านเรื่องเจมาแล้ว แต่เนมไม่เข้าใจ เพราะไม่รู้เรืองอะไรกับเค้า มันก็ไม่แปลกเลยจิงๆที่เนมจะเป็นแบบนี้
เพราะถ้าเป็นเรา ก็คงเป็นเหมือนกันอ่ะ แต่เราจะไม่เหมือนเนมตรงที่จะไม่ไปมีอะไรกับคนอื่น
หรือไปทำตัวสนิทสนมกับอีกคนที่ก็รู้ว่าเค้าคิดไงกะเรา เราไม่ปลื้มกับเรื่องนี้อย่างแรง ถ้าเนมจะลดความงี่เง่า
เอาแต่ใจตัวเองน้อยหน่อย คิดถึงคนอื่นให้มากขึ้น หนักแน่น มั่นคง ไม่อ่อนไหวง่าย แกจะเรียกคะแนนกลับมาได้บ้างนะ (ตอนนี้คะแนนเนมตกต่ำมาก จากที่ดูคนโพสท์)
ฉากสุดท้าย เนมตบเจใช่ม้ายย คงเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ เพื่อนสุดที่รักโก้เลยนะนั่น แต่ก็ดีเหมือนกัน ให้มันถึงจุดสูงสุดของอารมณ์กันไปเลย ระเบิดใส่กันไปเลย พูดออกมาให้หมด ให้จบ ให้เคลียร์ โดยเฉพาะโก้ แกคิดอะไร รู้สึกยังไง พูดออกมาซะบ้าง ไม่ต้องกลัวดอกพิกุลจะร่วงหรอก ไหนๆคนกลางอย่างเจก็อยู่ตรงนั้นแล้ว [/color]
แต่มันคงยังไม่จบง่ายหรอกใช่มั้ย คุณG :z3:
รอมาม่าชามต่อไป.......
-
:a5:
โอ้ววววว ไล่อ่านเม้นท์ของแต่ละคนแล้ว สุดๆจริงๆ
:กอด1: ขอกอดคุณ Regina_1 กับ narunarutoboyz และ น้องนิว
ไอ่ที่อยากจะเม้นท์อะไรๆ ทั้งสามคนนี้เม้นท์แทนใจไปหมดแล้ว
..อ่านแล้ว ชอบจริงๆ..
ถามว่ารัก จริงนะเหรอ หรือเพ้อรัก
แน่ใจนัก ปักใจใคร ใฝ่ลุ่มหลง
แสนเทิดทูน ล้านบูชา ปากว่าตรง
ยึดสัญญา อย่างอาจอง เจาะจงใจ
การกระทำ กับคำพูด ขูดออกหมด
ไม่ใช่ปด ไม่คดเคี้ยว ไม่เลี้ยวไหล
เป็นคนดี พี่รักน้อง ไม่มองใคร
ยกเว้นไว้ ให้เพื่อนพี่ นี้คนเดียว
ถ้าแลกได้ ให้พี่มอง จ้องคนอื่น
จะกี่หมื่น หรือกี่แสน ไม่แน่นเหนียว
กับคนนี้ ที่พี่ให้ ใจกลมเกลียว
ไม่ยุ่งเกี่ยว เนมขอแลก ไม่แปลกเลย
รักเธอ..ยอมเหนื่อยเหลือเกิน
I tried love you!
:z10:
ป้อล่อ..คุณจี ทำเหมือนไม่รักเนมเลย กาซิก
:sad11:
-
เข้าใจความรู้สึกของเนมนะ ที่ต้องการที่ยึดมั่น จุดยืนที่มั่นคงและไม่เปลี่ยน คนทุกคนต้องการความขีดเจนจากคนที่ตนรัก ต้องการความเด็ดเดี่ยว เมื่อประสบพยเจอเหตุการที่คนรัก(เก่า)ของโก้อยู่ในห้องแล้วใช้ของส่วนตัวที่เป็นของแฟนตนเอง ไม่ว่าใครก็รู้สึกว่าเราไม่ใช่คนสำคัญของเค้าเพียงแค่ตนเดียว ถึงแม้จะยังไม่ได้ฟังคำชี้แจงของอีกฝ่ายก็เถอะ มันก็ต้องเกิดอาการน้อยใจเป็นธรรมดา ไม่ใช่ว่าเนมเห็นแก่ตัวหรืองี่เง่า แต่มันเป็นความรู้สึกจองคนที่รักโก้มากและต้องการแค่จึดยืนที่มั้นคงที่พร้อมจะไปด้วยกันไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะมีอุปสรรคมากมายเพียงใดมันเป็นเพียงแค่ความต้องการของคนรักที่ต้องได้รับการตอบรับจากคนที่บอกว่ารักกัน สิ่ง้หล่านี้ไม่ใช่แค่การแสดงออกแล้วจะสามารถรับรู้ได้ทุกอย่าง สิ่งที่เรียกว่าความรักนั้นตต้องการ การเอาใจใส่ดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกันไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ การที่เราบอกรักกันบ่อยๆไม่ใช่ว่ามันจะฟังแล้วไม่มีค่า แต่มันเป็นการเน้นย้ำความรู้สึกให้อีกฝ่ายให้รู้ว่าเรารักเค้ามากแค่ไหน ไม่ว่าก่ลเวลาจะผ่านไปเพียงใดความรู้สึกก็ไม่เคยเปลี่ยน การกระทำของเนมกับคีย์มันเป็นการที่เนมรู้สึกเสียใจจากโก้แบะความต้องการที่ยึดเหนี่ยวจิตใจหลักให่ที่พี้อมตะแชร์ความรู้สึกเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นทุกข์ ส่วนฟิวส์กัยเนมมันเป็นแค่ความต้องการของเนมฝ่ายเดียว ฟิวส์ที่ต้องการเนมและได้ลงมือกตะทำในสิ่งที่ไม่น่าให้อภัย แต่การที่เราไม่สามารถรับรู้ถึงเหตุการณ์ล่วงหน้าได้แล้วยังไม่สามารถที่จะดูแลด้วยเองจากภัยนี้ำด้ ไม่ได้เรียกสิ่งนี้ว่าการปล่อยเนื้อปล่อยตัวแต่มันเป็นความปิดพลาดจากกาบ้ำเส้นขีดที่เรียกว่าเพื่อน เพราะคนเราไมาสามารถที่จะอยู่ตัวคนเดียวบนโลกได้ คนทุกคนย่อมมีเพื่อน เราไม่รู้หรอกว่าเค้าจะคิดอะไรหรือต้องการอะไรที่แท้จริง ถ้าเค้าแสดงให้เรารู้ว่าเค้าต้องการเราแต่เราก็ได้บอกแล้วว่าเค้ากับเราเป็นไปไม่ได้ ถึงแม้จะอ้อมๆก็เถอะ แต่คนเราเมื่อได้เป็นเพื่อนกันแล้วใช่ว่าจะสามารถเลิกได้ภายในเวลาไม่นาน ที่เค้าทำกับเราแบบนั้นก็เพราะเค้าก็รักเราและต้องการเราจึงได้ลงมือทำในสิ่งที่ผิดก็แค่นั้น ควาทรู้สึกบางอย่างคนเราก็ไม่สามารถที่จะหัามมันได้ไม่ว่าเราจะพยายามแค่ไหนก็ตาม ส่วนโก้นั้นถึงแม้จะพยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนรัก แต่ยังไม่สามารถที่จะทำให้เค้ามันใจในความรักที่เรามีให้เค้า ว่าตัวเรานั้นรักเค้ามากแค่ไหน เหตุนี้จึงทำให้ความรู้สึกของเนมยังไม่เขื่อใจหรือไว้ใจเพราะการกระทำของโก้ที่ห่างหายไปจากเนม เมื่อระยะห่างมีมาความไว้เนื้อเขื่อใจก็จะลดหายลงไป ไม่ใช่ว่าไม่รักแต่มันเป็นความหมดศรัทธาในความรักต่างหาก คนที่เราต้องการเค้าไม่อยู่ข้างๆเราในเวลาที่ต้องการก็ถือว่าการกระทำนี้ได้บั่บทอนจิตใจของคนอีกคนที่เฝ้ารอ ถ้าเนมจะะเปลี่ยนไปเพราะมันเกิดจากการที่โก้ไม่สามารถให้ความมั่นคงกับเนมได้ และที่เนมจะไปมีคนใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่มันเป็นการที่จะบรรเทาทุกข์จากความรักครั้งก่อนที่เกิดขึ้นเพื่อให้มันได้บรรเทาลงจากเดิม ถ้าโก้จะคิดว่าเนมไม่ไว้ใจก็คือเรื่องจริงเพราะว่าตนทุกคนต้องการความมั่นใจไม่โลเล ถ้าโก้ยอมน้องสักนิดเรื้องก็จะไม่เกิดขึ้น โก้รักน้อง น้องรักโก้ทั้งสองใจตรงกันแต่ปัญหาเกิดมันเกิดที่คนใดคนนึงไม่ยอมท่จะลดลงให้กัน ถ้าเนมปล่อยโก้ไปหาเจ คราวนี้โก้อาจจะไม่ได้เห็นหน้าน้องอีกเพราะน้องคงจะคิดว่าโก้เห็นเจสำคัญกว่าตัวเอง แต่ถ้าไม่ให้คิดอะไรเลยก็ไม่ได้เพราะอีกฝ่ายเป็นถึงคนที่โก้แอบรักและรักมาก ความคิดที่จะเกิดขึ้นคงไม่พ้นจากคำว่าเสียใจและน้อยใจ แต่ถ้าโก้ยอมรับปากเนมตั้งแต่แรกนั้นก็จะสามารถทำให้เนมรู้สึกว่าโก้จะไม่ทิ้งเนมไปไหนเพราะโก้ยังอยู่ข้างเนม ถึงอม้โก้ตะเห็นเจเป็นแค่เพือนแต่คนที่ไม่ใช่โก้คงมองอะไรไม่ต่างจากเนม ถ้าถามว่าเนมผิดไหม ก็คงมีบ้างครงที่เนมยาวครั้งก็ไม่เห็นใจโก้หรือไม่เชื่อหังในว่วนของเรื่องที่โก้ห้ามคบฟิวส์จนทำให้เกิดปัญหาตามมา
-
:laugh: เห็นด้วยกับ คุณ newyearzz & leknoey ว่าถ้าตอนนี้เจทะเลอะหรือมีเรื่องอะไรกับเอ็กซ์โก้ก็พร้อมที่จะไปหาทุกเมื่อ โก้เหมือนพยายามที่จะรักเนมไม่ได้ที่จะรักเนมด้วยใจ เมื่อก่อนโก้ให้ความสำคัญกับเจมากเพราะเจไม่มีใครเลยสามารถที่จะปล่ออยปะละเลยคนที่อยู่ข้างหลังไว้อย่างเนม และก็ยังไม่พยายามที่จะทวงเนมคืนจากคีย์ แต่พอมาตอนนี้เตมีคนดูแลแล้วโก้ถึงได้กับมาเหลียวแลดูแลเนม ตลอดเวลาที่เนมอยู่กับโก้ โก้ก็ยังแสดงออกว่าเจคือที่หนึ่ง การกระทำมันฟ้อง แล้วตอนต่อไปเชื่อกิว่าเกิดเรื่องใหญ่แน่ๆ โก้อาจจะตบเนมคืนเพราะเนมตบเพื่อนที่รักมากของโก้ และในที่สุดโก้จะจะบอกว่าเนมงี่เง่าและเดินหนีเนมไปหาเจที่โดนเนมตบแล้วทั้งสองก็เดินจากไป ปล่อยให้เนมร้องไห้เสียใจ กับการกระทำมี่เรียกว่าหวงคนรักของเนม เนมก็จะร้อองไห้ซ้ำๆกัยเรื่องเดิมๆ และในที่สุดฌก้ก็อาจจะทนไม่ไหวเพราะเนมหวงโก้มากเกินไปและเลิกกันที่สุด :a5:
-
พี่จีขา ได้โปรดมาต่อไวๆ เถอะนะคะ TT^TT
หนูสงสารเนมมมมม :z3:
-
เครียดค่ะพี่น้อง ยืนยันคำเดิม คนที่น่าสงสารที่สุดคือโก้ ต่อให้โก้จะรักเจและเนมยังไง แต่สุดท้ายคนเจ็บคือโก้ทุกที
ไม่มีใครไม่ทำให้โก้เจ็บสักคน อาภัพจริงนะโก้เอ้ย :m31: :m31: :m31: :m31:
-
นังเนมมมมมม ทำแบบนี้กับพี่โก้ได้ยังไงงงงงงง :m31:
เบื่อนิสัยเอาแต่ใจตัวเองจนกลายเป็นเห็นแก่ตัวของ she มากๆ คิดถึงแต่ตัวเอง ไม่นึกมั่งรึไงว่าโก้ก็คงมีเหตุผลของโก้ แกน่าจะเป็นคนที่รู้นิสัยของโก้มากที่สุดสิยะ :beat: :beat: :beat:
แล้วทีตัวเองปล่อยให้คนอื่นกอดจูบลูบคลำยังไม่เห็นจะสำนึก ยังจะมีหน้ามาหวงโก้อีก ตัวเองยังไม่รู้จักรักนวลสงวนตัวเลย อย่ามาอ้างว่าเค้าลวนลามนะยะ คนเราถ้ามันจะไม่ยอม จะขัดขืนจริงๆ แล้วล่ะก็ ยังไงมันก็คงไม่โดนจูบง่ายๆ แบบนี้หรอก ไม่เห็นว่า she จะดิ้นรนเป็นจริงเป็นจังเท่าที่ควรจะทำเลย :z6: :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat: :z3: :z3: :z3:
แล้วที่ she น่ะปฏิบัติตัวกับฟิวส์มันแบบนั้นอ่ะ มันเท่ากับว่า she ได้ทำการให้ความหวังฟิวส์มันชัดๆ :เฮ้อ: :angry2: :serius2:
เบื่อ เบื่อ เบื่อ ถ้า she ยังไม่เลิกนิสัยแย่ๆ โดยเฉพาะเรื่องการใช้ร่างกายเปลือง ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้คนอื่นเข้าถึงได้ง่ายๆ แบบนี้นะ จะยุพี่โก้ให้เปลี่ยนนายเอกใหม่ซะเลย ชิส์
ปล. 1 มีความรู้สึกว่านิสัยของเนมจะคิดอะไรเด็กๆ งี่เง่า เอาแต่ใจตัวเอง เหมือนผู้หญิงมากไปหน่อย
ปล. 2 พี่เอ็กซ์มาเก็บเจกลับไปด่วน ผัวเมียเค้ามีเรื่องต้องเคลียร์กัน (น่าสงสารมาถึงก็โดนตบซะงั้น)
ปล. 3 อินกับเรื่องเกินไปหน่อย อ่านแล้วแบบว่าอารมณ์มาเต็ม
คนเขียนช่างเขียนได้สมจริง ทำให้คนอ่านนั้นอินไปตามๆ กัน ฮือๆ :z13:
-
อ่านความเห็นหลายๆคนแล้วรู้สึกมีพวก คือพวกเห็นใจเนมและเบื่อความไม่เคลียร์ของโก้ ไม่ได้ว่าเนมทำถูก แต่เข้าใจเนมน่ะ
ตบเจแล้วมันเรื่องใหญ่อะไรนักหนา เทอดทูนกันนัก ไม่เข้าใจ ปิดทองซะแล้วเอาไปเก็บเลยไป ตอนอ่านเรื่องนั้นเราชอบเอ็กซ์ ไม่ได้ชอบเจ (สงสัยจะถูกแฟนคลับเจรุมยำ) ถ้าเข้าใจผิดกันแล้วทำแค่นี้แล้วไอ้ตาโก้มาทำร้ายเนมก็เลิกกับมันไปเถอะ เพราะมันจะแสดงว่าถึงยังไงมันก็จัดลำดับความสำคัญไม่เป็น เห็นเพื่อนสำคัญกว่าแฟน(ที่มันบอกว่ารักนักหนา)อยู่รำ่ไป ถึงตอนนั้นไม่ต้องไปตบเจ ให้ตบโก้
-
เนม เต็มๆเลย ปล่อยตัวมากไป ไม่ระมัดระวังตัว เนมคิดถึงแต่ตัวเองมากไป
แล้วเนมตบเจหรอ เป็นเรื่องๆ แน่
-
เดือนแห่งความรักพี่จีจัดมาม่ามาแบบเต็มชามเลยเหอๆ บอกตรงๆสงสารเนมนะ เนมมันไม่รู้เรื่องเจมากมายนัก รู้แต่ว่าโก้ให้ความสำคัญมากกว่า แถมมีแต่คนรุมรักเจ โอบอุ้มเจ ถ้าเนมตบเจจริง จะไม่มีเพื่อนโก้สักคนที่เข้าข้างเนม มันน่าน้อยใจไหมอ่ะ ถ้าถามว่าเนมมันผิดไหม ตั้งแต่เรื่องคีย์ มาถึงฟิวส์ เราว่าไม่ผิด คนที่เข้าหาก่อนคือ คีย์กับฟิวส์ซึ้งมันก็คิดไม่ซื่อทั้งคู่แระ เพียงแต่ฟิวส์มันฉวยโอกาส ไอ้เนมมันไม่คิดแบบนั้นกับฟิวส์แต่จะให้ห่างแบบที่โก้บอกก็ยากนะมันก็เพื่อนแถมก็ดีกับเนม แล้วเนมดูหลอกง่ายแบบไว้ใจคนง่าย ถ้าเอาเรื่องโก้มาหลอกล่อเนมมันก็พร้อมจะทำตามอ่ะ แบบทำให้โก้หึง ถ้าพูดตรงๆใครที่บอกเนมงี่เง่า อ่านระเบียงรักจะบอกว่าเจ ก็ไม่ต่างอ่ะ เพียงแต่พี่เอ็กซ์อดทนและอธิบายมากกว่าโก้ไง เจมันก็จะเข้าใจมากกว่า แต่นี้โก้กลัวพิกุลจะร่วง เนมมันจะเข้าใจอะไร เนมมันเหมือนของเล่นของคนที่โตกว่าถูกทำตกอยู่ในความระแวง ปน ความรัก และความสุข มาตลอด
-
ถ้าบอกว่าสะใจกับตอนนี้มาก จะมีใครว่าเค้าโรคจิตป่าวเนี่ย ก็พี่โก้อ่ะ พ่อคนใจเย็น แม๊ พ่อคนไม่ชอบแสดงออก แสดงออกทีนึกว่าระเบิดลง มันต้องงี้เดะ จะได้รู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ เนมก็นะ รู้ว่าไม่ได้ผิดมาก(แต่ก็ควรง้อด่วน เพราะเรื่องนอกใจนี่พี่โก้ทำจิงรึเปล่าไม่รู้ แต่นอกกายเนี่ย เนมก่อนตลอดเลยนะลูก :เฮ้อ:) แล้วก็ เรื่องเจ เฮ่อออออออ เลิกคิดมากเหอะเนม สามีเค้าหวงยังกะงูจงอาง ถ้าเจทำอย่างที่เนมคิดจิง คาดว่าคงโดนพี่เอ็กสั่งเก็บ o18
สู้ๆ รักทั้งคู่แหละ แต่คงเป้นเพราะเราอายุใกล้กับพี่โก้ เลยมองอะไรในมุมเดียวกัน ก็เลยเข้าใจพี่โก้มากกว่าอ่ะ
แต่เหมือนพี่โก้อีกอย่างคือ เค้าก็รักเด็กนะตะเองงง :laugh:
-
เนมเป็นคนเสน่ห์แรงแต่ใจไม่แข็งพอ
-
มันจบที่เนมจบเจแบบนี้... คาดว่าตอนต่อไปดราม่าอีกชัวร์ 5555555555555555555
ไม่โก้เห็นพอดี ก็อาจจะเป็น ทะเลาะกันจนโก้ตื่นแล้ว แหว่งอีกรอบ
ณ จุดนี้คือสงสารเจจริงๆ ยังไม่ทันได้ทำอะไร ก็ผิดซะแล้ว
แต่ในอีกจุดหนึ่งก็เข้าใจเจ เพราะโก้แทบจะไม่เคยให้ความสำคัญใครเหนือเจเลย
สงสารเนม เบาๆ คนรักก็ต้องการอยากจะเป็นที่หนึ่งอยู่แล้ว
แต่นี่อัลไลลล ก้ากกกกก อยากรู้ว่าโก้คิดอะไรกันอยู่กันแน่
แต่จริงๆแล้วเนมก็หัวแข็งจริงๆนั่นแหละ เวลาอ่านบางทีเราก็หงุดหงิดเนม
เพราะว่า ในสิ่งที่เนมทำ(กับคีย์) มันน่าระแวงกว่า โก้กับเจ จริงๆ 5555
ในความเห็นเรานะ แต่ก็อย่างว่า เนมดูเด็กตลอดเวลา
ทำอะไรดูไม่ค่อยคิด แล้วเรื่องฟิวส์อีก คือโก้มาเห็นฉากนี้พอดี
จบเห่ดิ 5555555555 อยากรู้ว่าที่โก้เห็นโก้รู้สึกยังไง รู้สึกว่า
แม่งลวนลามเนม หรือว่า รู้สึกเหมือนตอนคีย์ ที่เนมก็ดูมีความสุขดี?
ฮืออออออออออ เรื่องนี้มันหน่วง ตอนนี้มันหน่วง และหนูเดาว่าตอนหน้าก็จะหน่วง
T________T' มาต่อเร็วๆนะคะ เอาความหน่วงมันออกไปเททททททททท 5555
ปล. หนูอยากอ่านตอนพิเศษอีกตอนนึงง่ะะะ ไม่มีใครจ่งให้หนูเยยยย ;^;
-
:m15: :m15: :m15:
-
แหะ แหะ แอบอ่านมานานแต่ตอนนี้ทนไม่ไหวจริงๆ แฟนคลับเจข้ามๆไปนะ 555
ดูเนมเป็นนายเอกที่รันทดจริงๆ ความคิดของโก้ก็ไม่เคยได้อ่าน สิ่งที่รับรู้ได้ก็มีแต่คำพูดกับการกระทำของโก้ที่แบบว่า.....จำได้ว่าก่อนที่เนมจะรู้ว่าเจมีตัวตน เนมเป็นเด็กที่น่ารัก ใสๆมากอ่ะ แต่พอได้รู้ว่าตัวเองเป็นเหมือนตัวแทนเจนี่คงจะช๊อคมากเลยเนาะ ทั้งต้องกินกับข้าวเผ็ดๆทั้งที่เนมไม่ได้ชอบกิน (แต่เจชอบ) ของขวัญที่ได้รับก็มักเป็นตุ๊กตาหมี (อันนี้เจก็ชอบ) แล้วยิ่งมาได้ยินคำว่า "ทางนี้สำคัญกว่าโว้ย" ยิ่งเตลิดไปกันใหญ่ ไม่แปลกเลยที่เนมจะกลายมาเป็นคนนิสัยเอาแต่ใจ เรียกร้องแต่ความรักจากโก้ จากที่เคยคิดว่าตัวเองสำคัญเป็นที่ 1 แต่จริงๆแล้วไม่ใช่มันก็เลยกลายเป็นอารมณ์น้อยใจ ต่อต้าน ประชดประชันอย่างงี้ :เฮ้อ:
ถ้าเนมรู้สึกมั่นใจว่าตัวเองเป็นคนที่โก้รักมากๆๆๆๆๆที่สุดจริงๆเมื่อไหร่ เนมคงจะมีเหตุผลแล้วก็ไม่งี่เง่ากว่านี้นะ สู้ๆ :กอด1:
เจก็เคยทำผิดบางครั้ง เคยหวั่นไหวไปกับหมอก เคยตบพี่เอ๊กซ์ แต่ยังโชคดีที่มีคนคอยพร้อมให้อภัย ปลอบใจเยอะแยะ แต่เนมนี่แลดูมีแต่คีย์นะ ทนโดนด่าไปอีกสักพักนะหนู เดี๋ยวอะไรๆก็คงดีขึ้น :sad4:
ปล: ขอบคุณคุณ MAREE มากที่ส่ง PM มาให้นะคะ ขอบคุณคุณจีด้วยที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่าน :pig4:
-
คือ...ไม่เข้าใจอ่ะ ทำไมมีแต่คนด่า ด่า ด่า น้อง
เอาจริงๆนะ ถ้าลองเป็นตัวเองอ่ะ...ตลอดเวลาที่กักขังตัวเองไว้กับความกลัวที่ว่า เค้ารักเราไม่พอ เราไม่ใช่รักเดียวของเค้า เค้าไม่ได้รักเรามากที่สุด และสิ่งที่เค้าแสดงและเราก้อรับรู้ได้คือ...เราไม่ใส่สิ่งแรกที่เค้าเลือก...ทั้งจากอดีตและตอนนี้ อย่าพูดเลยว่าสุดท้ายพี่โก้มันก้อกลับมาหาน้องทั้งในคืนวันเกิด วันกีฬาสี และวันนี้ ก้อใช่ที่กลับมาแต่มันก้อเป็นแค่เพียง...."กลับ"มา ไม่ใช่เลือกที่จะอยู่ตั้งแต่แรก...แล้วแบบนี้จะไม่ให้น้องที่มันคอยบอกตัวเองอย่างนั้นตลอดว่ามันไม่ใช่ที่หนึ่งสำหรับเค้ากลัวได้ไง ไอ้การที่น้องคิดได้ว่าตัวเองไม่ใช่ที่หนึ่งน่ะ และบอกว่าถึงยังไงก้อรักพี่โก้แม้ว่าตอนนี้จะต้องร้องไห้ก้อตาม แต่เดี๋ยวสักวันก้อจะหยุดร้องไปเอง...นี่น้องยังไม่โตอีกหรอ นู๋1ว่าน้องเริ่มที่จะยอมรับอะไรได้แล้ว(หรือจริงๆยอมรับสถานะตัวเองตั้งนานแล้ว) ขอแค่อย่ามีอะไรมากระตุกใจมากนักก้อพอ...
ส่วนเรื่องฟิวส์ นู๋1มองว่า...ตอนนั้นน้องมันเสียใจ อึดอัด มันพูดกับใครไม่ได้ เพราะด้วยที่รู้ว่าที่ทำอ่ะเพราะตัวเองงี่เง่า มันเองก้อพยายามปั้นหน้าให้ดูเหมือนปก แต่คนเรามันมีความทุกข์อ่ะ จะปั้นไปได้นานแค่ไหน พอมีคนที่พร้อมจะเป็นแค่อากาศพอถึงจุดนึงมันก้อระเบิดเรื่องอัดอั้นออกมา คนเราแค่ต้องการที่ระบาย เวลาที่ตัวเองอึดอัดที่สุด(เหมือนนู๋1ตอนนี้.... ???)
ถ้ามองในมุมเพื่อน เค้าดีนะพยายามจะเป็นอากาศเพื่อให้น้องมันสบายใจ แม้ว่าสิ่งที่ตัวได้ฟังอ่ะมันจะทรมานใจตัวเองก้อตาม ตอนนั้นคิดว่าที่เพื่อนน้องทำไปเพราะไม่อยากให้เนมต้องเสียใจร้องไห้มากมายขนาดนั้น...แบบ ถ้าเราเป็นคนนั้นเราจะไม่ยอมให้นายต้องเสียน้ำตา เลยควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไปป่ะ เพราะที่ผ่านมาเค้าก้อยังไม่เคยที่จะแสดงออกมากขนาดนี้ ก้อได้แค่หยอดไปวันๆ แต่เนมก้อยังรักมั่นในแฟน และเพราะแบบนี้รึป่าวที่น้องมันเลยไม่รู้จะจัดการกะเพื่อนยังไงหลังเกิดเรื่อง
สุดท้าย...เรื่องที่น้องโดนด่าเยอะสุดที่ไปตบหน้าเจ...ถ้าเราๆเป็นน้องจะรู้สึกยังไง อยากเจอหน้าแฟน อยากอธิบายเรื่องราว อยากปรับความเข้าใจ อยากเจอหน้า นอนไม่หลับมาหลายคืน ตื่นเช้าเพื่อที่จะนั่งรถระยะทางแสนไกลเพื่อมาหาเค้า แต่พอเข้าไปในห้องกลับมาเจอคนที่ตัวเองรู้สึกกลัว คนที่ตัวเองรู้สึกด้อยกว่า คนที่ตัวเองคิดเสมอว่าไม่เคยยืนแทนที่เค้าได้ แล้วเราจะรู้สึกกลัวความคิดตัวเองมากแค่ไหนในตอนนั้น...จริงๆมองว่าเรื่องปกติของมนุษย์โลกป่ะที่พอเจอคนนี้ในสภาพแบบนั้น(ซึ่งมันคิดไปได้สาระพัด)เราจะเลือกทำแค่สองอย่าง 1.คือช๊อคแล้วเดินหนีปิดประตูปั้งแล้วออกไป กับ2.วิ่งชน...ระเบิดออกมา...แสดงกริยาก้าวร้าวต่างๆ เพียงแต่น้องเลือกวิธีที่สองเท่านั้น ถ้ามีคนบอกว่า ถ้าชั้นอยู่ในเหตุการณ์นั้นจริง ชั้นจะถามว่าเค้าคือใคร มาทำไม บลาๆ...นู๋1ก้ออยากถามว่า ตอนนั้นน่ะ ทำแบบนั้นได้จจริงๆหรอ? มีสติ สมาธิขนาดนั้นเลยหรอ?...แต่ก้อนั่นแหละ คนทุกคนย่อมแสดงออกซึ่งความเห็นแก่ตัวที่แตกต่างกัน น้องอาจจะเห็นแก่ตัวเองมากสักหน่อย แต่ก้อใช่ว่าน้องไม่ได้พยายามจะเข้าใจอะไร และตัวพี่โก้เองก้อใช่ว่าไม่เห็นแก่ตัว ???
ยังไงนู๋1ก้ออยากเจอทางลงที่สง่างามหน่อยนะคะคุณจี....โฮๆๆ
อย่าว่าน้อง งงง น้องยังเด็ก....
โฮๆๆๆ ซดมาม่าเยอะจนอืดท้องไปหมดแว๊ว ววว
เฮ้อ อออ สบายใจละ ก้อแค่ความคิดอันตื้นเขิน ที่ไม่ได้มีมิติอะไรของปู้หญิงที่ไม่ค่อยฉลาดเท่าใดนัก
เห็นด้วยสุดๆ
ที่บอกว่าสุดท้ายแล้วโก้ก็กลับมาหาเนมตลอด มันก็จริง แต่มันคือสุดท้ายไง
ถ้าเค้าเลือกทางอื่นล่ะในเมื่อมันเป็นที่สุดท้ายตลอด มีอะไรที่ทำให้เนมมั่นใจได้บ้าง
ถ้าเนมตบเจ แล้วโก้ยิ่งโกรธมันก็ยิ่งเป็นข้อพิสูจน์ไม่ใช่หรอว่าสิ่งที่เนมกลัวมันคือเรื่องจริงน่ะ
ก่อนที่จะต้องการความเชื่อใจ ช่วยทำให้รู้สึกมั่นใจในความรักก่อนดีมั้ย
-
ในที่สุด โก้ก้อจัดการฟิวส์ซะที .... หุหุ แอบสะใจนิ อยากให้โดนตั้งแต่ตอนติวหนังสือสอบละ :z6:
หวังว่าเจกลับมาครั้งนี้ คงจะมีส่วนช่วยให้เนมกะโก้เข้าใจกัน หลังจากดราม่านี้ผ่านไปนะ
:call: จุดธูปขอตอนต่อไปให้มาไวๆๆๆๆ
-
อยากอ่าน แต่ไม่กล้าอ่าน ขอรอแบบเป็นเล่มทีเดียวเลยดีกว่า
เวลาเห้นอัพอยากอ่านมากกกกก แต่ต้องอดใจ ^^
-
เพิ่งเริ่มอ่าน ต้องตามให้ทันไว้ซะล่ะ ^^
-
:กอด1: สุขสันต์วันแห่งฟามรักคร๊า าาา
:L2:
ปรับความเข้าใจกันให้ได้ซะที รักกันนานๆ จนแก่เฒ่า
ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง
ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร น๊า าาาอิตาพี่โก้-น้องเนม
(หลังๆนี่แหม่งๆเนอะ อารมณ์เหมือนงานแต่ง ป่ะ?)
มีความสุข ยิ้มสดใส หน้าบานกันไปเลยนะคะคุณจี และทุกท่าน
-
อ่ะแฮ่ม!! แลดูจากเม้นต์ที่ผ่านมาของตอนนี้เราเป็นส่วนน้อยขออภัย รู้ว่าเนมใจร้อนไปหน่อย ตบดังซะขนาดนั้น(สงสารเจน้าาาา เราก็เป็นเอฟซีเจน้อยมานาน) แหะๆ แต่พี่ก็เชียร์และอยู่ข้างหนูนะลูก พี่โก้มันเป็นผู้ชายที่ดีในหลายๆเรื่องก็จริง แต่สำหรับเราแล้วผู้ชายรักเดียวใจเดียวก็ต้องเป็นแบบรักเดียวใจเดียวจริงๆนะ คือสถานะที่โก้ให้เนมในความคิดโก้คงคิดว่าชัดแล้วก็จริงแต่สำหรับเรา เรายังสงสารน้องเนมเน้อ แบบว่าเฮ้ย!! เฮียโก้มันยังชัดเจนไม่พอว่ะ ขอแบบชัดกว่านี้ดิ!! แฟนกันไม่ใช่เหรอวะ(ขออภัย อินเนอร์หนูล้วนๆ) อันที่จริงว่าเฮียอย่างเดียวก็ไม่ถูกหรอก อิหนูเนมเราเด็กเกินไปด้วยอ่ะนะ = = มาม่าเรื่องนี้อ่านจบเเล้วทำได้แค่ทำใจ กร้ากกกกกกกกกกกกกกก
-
น้องเนมพลาดแล้วววววววว!!! เอาใจช่วยให้โตไวๆ นะหนู :)
ฮาน้องเจอ่ะ อะไรว่ะ ตรูเพิ่งได้ออกฉากแรก ถูกตบ!!ซะงั้น ไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพซ๊ากคำ!! 555
สงสารโก้มันอ่ะ คงรุ้สึกเหมือนแฟนเราทำร้ายคนในครอบครัวเรา ประมาณนั้น?!
กำลังเจ้มจ้นเลย พี่จีมาต่อเร็วๆนะ ขอเป็นของขวัญวาเลนไทน์ นะๆๆๆ
-
ใครก็ได้มาแปะลิ้งแฟนเพจพี่จีให้ทีค่ะ
-
อ่านจบตั้งแต่คืนที่คุณจีอัพ แต่ไม่พร้อมจะเมนท์ใดใดจริงๆ
และก็คิดไว้แล้วเชียวว่า หนูเนมลูกรัก ต้องโดนหนักแน่ๆ (หลายคนด่าว่าซะเสียผู้เสียคนเลย)
แต่ในมุมมองของเรา เรายังรักและเข้าใจหนูเนมนะ
สิ่งที่เนมทำ มันผิดแปลกจากคนทั่วไปตรงไหน
หากเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกับน้อง และอยู่ท่ามกลางความกลัว ความไม่มั่นคงเช่นเดียวกับน้อง
กล้าพูดได้เต็มปากหรอว่าจะไม่ทำอย่างน้อง .................
ก็แค่มนุษย์ ................
ขอบคุณคุณจีสำหรับตอนดีๆ อีกตอน เปิดประตูสู่จุดพีคสุดของดราม่าเลี้ยงต่อยน้องเพื่อน (รึป่าว?)
ขอบคุณคุณจีที่ทำให้ทุกตัวละครมีความเป็นมนุษย์สูงมาก
ขอบคุณมากค่ะ รอคอยตอนต่อไปพร้อมผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่
-
เข้ามาเพราะคิดถึงพี่เอ็ก <3 ไม่เกี่ยวนะ....
-
ใครก็ได้มาแปะลิ้งแฟนเพจพี่จีให้ทีค่ะ
http://www.facebook.com/pages/G_wa/227049627361520?fref=pb
นี่ครับ
-
เนม !!! นิสัยแย่น่ะทำแบบนี้ ยิ่งถ้าตบเจยิ่งแย่มากๆเลย เนมคงไม่เคยรู้ตัวเองน่ะว่าทำพี่โก้เสียใจขนาดไหน ตัวเองทำร้ายอะไรพี่โก้บ้าง ยึดแต่ความคิดตัวเองเป็นหลัก คิดแต่ว่าตัวเองเป็นฝ่ายโดนพี่โก้กระทำ แล้วเนมเคยย้อนกลับมาคิดอีกมุมมั๊ย จะบอกว่าเนมยังเด็ก ใช่ !! เนมยังเด็ก แต่ถ้าไม่เชื่อใจพี่โก้เลย ก็เลิกกันไปเถอะ อย่าคบให้ต้องเสียใจทั้งสองฝ่ายเลยเหอะ แล้วนี่อะไรแค่เห็นเจใส่ชุดคลุมอาบน้ำ แค่เนี้ย ! โกรธพี่โก้เป็นฟืนเป็นไฟ แต่เคยย้อนกลับไปคิดมั๊ยว่าตัวเองเคยทำอะไรกับคีย์บ้าง แล้วยังมายอมให้ฟิวส์จูบอีก คนที่ควรโดนลงโทษมันคือใคร ยังไง มองตัวเองด้วย !!!! :z13: :z13: :z13:
ส่วนพี่โก้ บางครั้งเราก็ควรยอมเปิดใจ พี่รู้ว่าเนมยังเด็ก รู้ว่าเนมต้องการอะไร แล้วทำไมพี่ไม่ยอมพูดไม่ยอมเคลียร์ รู้ทั้งรู้ว่าเด็กมันเป็นยังไง พี่ควรเลือกทำอะไรซักอย่าง ลองอธิบายเรื่องราวต่างๆซิ ! จะได้รู้ว่าเนมเข้าใจมั๊ย และถ้ายังปรับตัวเข้าหากันหรือยังทำให้เนมเชื่อใจไม่ได้ พี่ก็ควรหยุดความรักครั้งนี้เถอะ อย่าฝืนตัวเองให้เสียใจเลย...
P.S. ขอให้เนมกลับมาเป็นเนมที่น่ารักของพี่โก้และคนอื่นเร็วๆน้ะ เป็นกำฝังใจให้ทั้งคู่ ขอให้แฮปปี้ๆมีความสุขเร็วๆน่ะพี่โก้ น้องเนม ♥
-
http://www.facebook.com/pages/G_wa/227049627361520?fref=pb
นี่ครับ
ขอบคุณมากค่ะ
-
:เฮ้อ:
http://www.youtube.com/v/xGroq9b0aLY
ถ้าจะแลก ก็ขอแลก ครั้งสุดท้าย
ใจที่ตาย ใจที่เป็น ไม่เห็นต่าง
คนสำคัญ คนส่วนเกิน เดินสวนทาง
รักเบาบาง รักแน่นหนัก ต้องหักใจ
คนจากไป ไร้ความหมาย หายคุณค่า
คนกลับมา เต็มความหมาย หายสงสัย
เป็นคำตอบ ชอบอยู่แล้ว ไม่แคล้วใคร
เพราะจิตใจ เธอผูกพัน มั่นมานาน
แตกหักไปเห๊อะ..อยู่กันไปสภาพนี้..มีแต่ทรมานกันทุกคน
:sad11: ตอนหน้า..คนอ่านเศร้า ก็ยอม เหอะ
-
ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้ ผมไม่เคยโทษใครในปัญหาที่เกิดระหว่างผมกับเนม เมื่อก่อนหลายๆ ครั้งผมปล่อยให้เนมได้ระบายออกเต็มที่ เรียกร้องได้เต็มที่และตามใจอยู่เสมอเพราะผมรู้ตัวดีว่าไม่สามารถดูแลเนมได้ตลอดเวลาอย่างที่เนมต้องการ และเพราะรู้ว่ายังปล่อยมือจากเจไม่ได้เลยชดเชยให้เนมมากที่สุดเท่าที่ทำได้แล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นครั้งก่อนผมได้แต่โทษความลังเลและล่าช้าของตัวเอง ความไม่เด็ดขาด ซึ่งผมเด็ดขาดกับเจไม่ได้ ผมไม่ได้คิดว่าใครสำคัญกว่า รักใครมากกว่า มันไม่ใช่เหตุผลพวกนั้น ผมแค่ทำสิ่งที่ต้องทำในตอนนั้น และได้ตัดสินใจที่จะปล่อยมือจากเนม เมื่อเนมมีคนอื่นดูแลที่ไม่ใช่ผม และเหมือนเนมเองก็เต็มใจในความสัมพันธ์นั้น แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ผมมองภาพที่ทับซ้อนอดีตชั่วขณะ และไม่ใช้สติยั้งคิดในการเข้าไปลากคอคนที่กำลังสัมผัสแฟนผมอยู่ แต่ที่ไม่พอใจคือ...ทำไมเนมต้องเข้ามาขวางผม มือเล็กๆ แต่มีแรงมหาศาลในความรู้สึกยังคงเลือกผลักไสผมออกไปเหมือนเดิม ครั้งก่อนเปลี่ยนเบอร์หนี ส่วนครั้งนี้ผลักผมออกมา ถึงจะรู้ว่าทำเพื่อให้หยุด แต่....ทำไม....ทำทำไม........ทั้งๆ ที่เคยบอก เคยเตือนให้อยู่ห่าง เคยบอกให้หยุด แต่เนมก็ยังใกล้ชิดให้ความสนิทสนมจนเกิดเรื่องแบบนี้ให้ผมเห็น.......เนมทำแบบนี้ทำไม.....ประชด....ลองใจ.....หรือยังเลือกไม่ได้
ผมขับรถแวะทำแผลที่คลินิก โชคดีที่ไม่ลึก แต่มีรอยบาดหลายรอยหน่อยเลือดเลยออกเยอะ ผมนั่งมองฝ่าเท้าตัวเองทั้งสองข้างที่พันผ้าไว้แน่นหนา ถึงหมดจะบอกว่าให้งดการเคลื่อนไหวสักพักเพื่อให้แผลสมานตัวเร็วๆ แต่ทำไงได้ ในเมื่อผมยังต้องขับรถอยู่ ระหว่างทางผมโทรไปบอกแม่ให้ไปจ่ายค่าเสียหายในบ้านเนม แม่ถามเรื่องราวนิดหน่อยผมก็เล่าไปแค่ว่าทะเลาะกับเพื่อนเนม อีกฝ่ายถ้ามันไม่ใจเสาะเกินไปก็คงแค่หยอดน้ำข้าวต้ม แต่ถ้าอ่อนมากป่านนี้คงไปนอนโรงพยาบาล ผมกำชับแม่ว่าไม่ต้องเสียค่ารักษาหรือทำขวัญใดๆ และถ้ามีใครเรียกร้องให้ติดต่อมาที่ผมโดยตรง จากน้ำเสียงผมค่อนข้างนิ่งแม่เลยเดาอารมณ์ถูกว่าผมยังโมโหอยู่ พ่อคงอยู่ใกล้ๆ และคงฟังแม่เล่าคร่าวๆ เลยบอกว่าเดี๋ยวจะไปกับแม่เอง รับรองว่าไม่ให้แม่จ่ายเกินขอบเขตแน่ๆ ผมยิ้มนิดๆ เมื่อพ่อรู้ใจ ก่อนจะวางโทรศัพท์แล้วขับรถเข้ากรุงเทพฯ ต่อ คงใช้เวลามากกว่าปกติเพราะเหมือนเลือดจะเริ่มซึมออกมานิดๆ
ผมกลับมาถึงห้องก็เย็นแล้ว ระหว่างทางมีคนโทรเข้ามาเรื่อยๆ แต่ผมเลือกที่จะไม่รับสักสายเพราะยังไม่อยากคุยกับใคร ด้วยสภาพผมที่โทรมกว่าปกติทำให้พนักงานคอนโดฯ มองด้วยความสนใจ เข้ามาในห้องได้ผมก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่และลงมือเปลี่ยนผ้าพันแผลที่ชุ่มเลือดนิดหน่อย รอยแผลข้างขวาจะเยอะและลึกมากกว่าข้างซ้ายที่มีเพียงรอยเดียวแต่ลึก
หลังจากนอนนิ่งๆ บนโซฟาและพยายามไม่คิดอะไร และสงบอารมณ์ตัวเองไปเรื่อยๆ จนเผลอหลับ รู้สึกตัวอีกทีตอนที่มีมือสัมผัสหน้าผาก ลืมตามองคนตรงหน้าจนชัด....ไม่ได้พบกันนาน...ไม่เห็นโตขึ้นเลย
“.........กลับมาแล้วเหรอ”คำทักทายที่ครั้งหนึ่งใช้เอ่ยถามเวลารอเจกลับมา....ผมยังพูดเหมือนเดิม และความรู้สึกยังคงเหมือนเดิม
“อืม กลับมาแล้ว”
“มาได้ไง”เจไม่ตอบแต่ส่งสายตาไปทางโซฟาเดี่ยวที่ถูกอีกคนจับจอง....คนนี้ไม่ค่อยอยากเห็นหน้าเท่าไร หน้าตาแบบนี้ไม่
แปลกเลยที่จะทำให้เจหึงได้บ่อยๆ ยิ่งอายุมากขึ้นเสน่ห์ก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทวีคูณไปอีก
“ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไงวะ”
“แล้วแต่พี่คิดเหอะ แล้วมาได้ไง ไอ้พวกนั้นไม่ได้ไปรับเหรอ”
“ความจริงก็ไม่อยากปลุกมึงหรอกนะโก้ แต่โทรหากี่รอบก็ไม่ติด ถามใครก็ไม่รู้เลยต้องมาดูถึงห้องนี่แหละ แล้วตีนมึงไปทำอะไรมา หาคนเตะไม่ได้เลยเอาไปกระแทกอะไรเล่นรึเปล่า”หน้าตาน่ารักผิดกับปากมันจริงๆ นับวันยิ่งกวนตีน
“แล้วมานี่กันทำไม พวกนั้นจะพาไปเลี้ยงร้านพี่ปั้นไม่ใช่เหรอ”
“เออ จริงๆ ที่ต้องปลุกก็เพราะเรื่องนี้ด้วย คือพอดีกูติดต่อมึงไม่ได้ใช่มั้ย แล้วถามใครก็ไม่มีใครรู้ ทีนี้กูเลยบอกให้แวะมาดูมึงที่ห้องก่อนไง......สรุปแล้วคนอื่นที่เหลือยืนรออยู่นอกห้องว่ะ กูเข้ามาขออนุญาตเจ้าของห้องก่อน โอเคเปล่า โอเคตกลง พี่เอ็กซ์ไปเปิดให้พวกนั้นเลย ไปๆ”เจมันพูดเองเออเองเสร็จสรรจ พี่เอ็กซ์ยิ้มแต่ไม่เดินไปตามคำสั่งเจ ใช้วิธีตะโกนเรียกแทน ไอ้พวกข้างนอกมีแต่พวกชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน คงมีใครสักคนเอาหูแนบประตูอยู่แน่ๆ ถึงได้เปิดเข้ามาไวขนาดนี้
พวกนั้นเห็นสภาพผมแล้วก็ยึกๆ ยักๆ อยากรู้แต่ไม่กล้าถาม ส่วนเจก็อยากรู้เหมือนกันแต่คงรอให้ส่วนตัวมากกว่านี้ถึงจะซักผม ยกเว้นไอ้เจมส์ที่เสนอหน้าไปรับเจให้พี่เอ็กซ์รำคาญนี่แหละที่กล้าถาม แต่ผมก็ไม่ได้ตอบ พวกนั้นตั้งวงกันในห้องผมเพราะเห็นแล้วว่าผมลากสังขารไปไหนไม่ได้แน่ๆ ชวนดื่มผมก็ดื่มถึงแม้จะไม่อยากเลยก็ตาม แต่บางทีเซ็งๆ ก็ช่วยได้ อย่างน้อยก็ไม่ให้ปากว่าง เจมองหน้าผมหลายรอบจนผมตบหัวมันไปหนึ่งทีนั่นแหละถึงได้เลิกมอง พี่เอ็กซ์ก็คอยส่งซิกชวนเจกลับบ้านแต่เจยังเมินๆ คงงอนอะไรกันอยู่ล่ะมั้ง
พวกนั้นดื่มกันไม่นานเหมือนทุกทีก็แยกย้ายกันกลับ ทุกคนคอร์นเฟิร์มแล้วว่าศุกร์หน้าจะไประยองกัน จากเดิมที่จะไปรวมบ้านพี่ฟ้าแล้วนั่งรถไปด้วยกัน ก็เปลี่ยนเป็นไปรวมกันที่บ้านพี่เอ็กซ์แล้วนั่งรถตู้ไปพร้อมกัน แน่นอนว่าผลัดกันขับถึงแม้พี่เอ็กซ์จะเสนอให้ใช้คนขับรถของโรงแรมตัวเองก็ตาม จริงๆ จะบอกว่าทุกคนกลับไปหมดก็ไม่ได้ เพราะยังเหลืออีกสองคนที่ช่วยเคลียร์พื้นที่ พี่เอ็กซ์ยืนล้างจานล้างแก้ว ส่วนเจเดินแยกมานั่งข้างๆ ผม แล้วจ้องแบบจริงๆ จังๆ เตรียมสอบสวนเต็มที่
“เล่ามา”
“อะไร”
“อย่ามาๆ เล่ามา ได้แผลมาได้ไง ไหนพี่โมทย์บอกว่าไปส่งแฟนกลับบ้าน กูนึกว่าที่ส่งข้อความไม่มารับเพราะกลับมาไม่ทันซะอีก”
“ไม่มีอะไรหรอก”
“อย่าโกหกกูดิโก้ มึงไม่ไว้ใจกูเหรอ กูรู้ว่ามึงไม่อยากพูดเรื่องส่วนตัว แต่เวลาที่มึงมีปัญหากูก็อยากเป็นคนที่คอยรับฟังบ้างนะ”เจแตะมุมปากผมเบาๆ มีรอยช้ำนิดหน่อยไม่ถึงจับแตก แค่หมัดเฉียดๆ
“มึงตีกับแฟนหรือตีกับใครมา บอกกูแค่นี้ก็ได้”มันทำหน้าจริงจัง แค่ประโยคแรกผมก็อยากหัวเราะแล้ว อย่างผมนี่นะจะตีเนม ตั้งแต่รู้จักกันมีแต่ผมต่างหากที่โดนตีบ้างตบบ้าง ตัวเนมมันเล็กแค่นั้น ผมตบทีเดียวหน้าไม่เบี้ยวเลยรึไง
“คนอื่น”
“อ้าว ถ้าไม่ตีกับแฟนแล้วมึงนั่งซึมเรื่องอะไร”
“เรื่อง-ของ-กู”ผมพูดช้าๆ ชัดๆ ใส่หน้าเจมัน มันกัดปากหยิบหมอนอิงใบเล็กตีหน้าผมรัวๆ แล้วเดินไปหาแฟนมัน บ่นเรื่องผมให้พี่เอ็กซ์ฟัง ผมเลยเดินเข้าห้องเพราะเริ่มจะติดเรตไปทุกที
เดินออกมาอาบน้ำใหม่อีกรอบเตรียมเข้านอน เจกับพี่เอ็กซ์ยังนั่งอยู่กลางห้องไม่มีทีท่าว่าจะกลับ
“ยังไม่กลับเหรอวะ เอารถกูไปก่อนก็ได้”เพราะตอนมาเจมันมารถพี่โมทย์พร้อมพวกนั้น ตอนนี้เลยไม่มีรถ ผมก็คิดว่าพี่เอ็กซ์จะโทรตามที่บ้านมารับซะอีก
“เจมันอยากค้างนี่ ให้พี่นอนห้องไหนได้ล่ะ”พี่เอ็กซ์คงงอนที่เจไม่ยอมกลับไปนอนบ้านทั้งที่เพิ่งมาถึงวันแรก แต่เจไม่สนใจแถมเหมือนจะงอนกลับซะอีก ผมมองประตูห้องเนมที่ปิดสนิท ปกติถ้าเจมาจะนอนห้องนั้น แต่....ตอนนี้ไม่ได้ ส่วนห้องผม....ถ้านอนเบียดกันสามคนก็พอไหวอยู่นะ
“นอนห้องเดียวกันได้มั้ยล่ะ เบียดๆ กันหน่อย”
“ไม่ต้องหรอก ขอหมอนกับผ้าห่มก็พอ เดี๋ยวปูนอนข้างนอกเอง ตีนมึงเจ็บอยู่เดี๋ยวนอนดิ้นไปโดนแผลก็ไม่หายพอดี พี่เอ็กซ์เดินไปเอาหมอนผ้าห่มกับโก้สิครับ เดี๋ยวเจกวาดพื้นตรงนี้อีกนิด”เจดันพี่เอ็กซ์ให้ลุกขึ้น ผมเดินกลับเข้าห้องหยิบหมอนและผ้าห่มสำรองใต้เตียงส่งให้พี่เอ็กซ์
“เจมันห่วงโก้มากนะ ถึงตอนเห็นข้อความที่ส่งไปจะน้อยใจนิดๆ แต่มันไม่คิดมากอะไรหรอก มันเป็นห่วงมากกว่าที่ติดต่อไม่ได้สักที ถ้าอยากนอนกับเจสองคนก็ได้นะพี่ไม่ว่า เดี๋ยวพี่นอนข้างนอกคนเดียวเอง แต่มันคงไม่เหมาะนิดหน่อย”
“อืม ไม่ดีหรอก ถ้าจะนอนก็ต้องนอนด้วยกัน ผมไม่ได้เป็นอะไรพี่ก็พูดกับมันให้หน่อยแล้วกัน”
“พูดง่ายๆ ก็ดีน่ะสิ”พี่เอ็กซ์บ่นเบาๆ แล้วก็เดินออกไปช่วยกันจัดที่นอนสองคน ผมเข้าห้องน้ำเสร็จออกมายืนมองเพื่อนรักที่นอนหลับไปอย่างรวดเร็ว ถึงจะดื่มไม่เยอะแต่คงเพลียจากการเดินทาง น้ำยังไม่ทันอาบก็หลับไปซะแล้ว
“พี่ยืมเสื้อผ้าใส่นอนหน่อยสิ ขอของเจด้วยนะ นอนอย่างนี้ไม่ไหวหรอก เหม็นเหงื่อ”พี่เอ็กซ์นั่งข้างๆ เจที่หลับสนิท ผมเดินเข้าห้องเลือกเสื้อผ้าและของใช้อื่นๆ ออกมาวางไว้ให้แล้วกลับเข้าห้อง ได้ยินเสียงพี่เอ็กซ์ปลุกเจเบาๆ......มันคงตื่นหรอก
ผมเข้านอนโดยเปลี่ยนผ้าพันแผลอีกครั้ง แต่ไม่ได้ทานยาที่หมอให้เพราะเพิ่งดื่มเหล้าไป อาจจะเพราะเมาและพิษไข้ รวมทั้งได้โทรลางานเรียบร้อยแล้วผมเลยหลับสนิท จนกระทั่งได้ยินเสียงโหวกเหวกดังอยู่ใกล้ๆ จนทำให้ตื่นขึ้นมา ผมนอนฟังเสียงที่ได้ยินให้แน่ใจว่าไม่ใช่เสียงจากโทรทัศน์ แต่ภาพที่เห็นผ่านช่องประตูชัดเจนกว่า เนมกับเจกำลังตีกันอยู่บนพื้นห้อง ผมรีบวิ่งออกไปเพื่อจะรั้งเอวเนมที่คล่อมเจอยู่ให้ลุกขึ้นมาเพราะเห็นท่าไม่ดี แต่ไม่ทัน เจยันเนมทีเดียวก็กระเด็นล้มลง แต่ก็ยังไม่หยุด เนมยังถลาเข้าหาเจที่รีบลุกขึ้นเตรียมตั้งหมัดรอ ผมแทรกระหว่างทั้งคู่เลยโดนหมัดเนมเฉียดเบาๆ แถวไหล่
“พอๆ หยุด!!”
“ปล่อยเนมนะ เนมจะตบมัน พี่โก้ปล่อย!!”เนมยื่นมือลอดใต้แขนผมพยายามยื้อไปหาเจ แต่เพราะผมดันให้ห่างออกมาก็เลยคว้าตัวเจไม่ได้
“กูไม่ได้เริ่มแต่กูก็ไม่ยั้งเหมือนกันนะบอกไว้ก่อน”เจมันก็ไม่ยอมเหมือนกัน ปกติเวลามีเรื่องมันก็ไม่ค่อยยอมคนอยู่แล้วด้วย
“พี่โก้ปล่อย!”เนมทั้งดิ้นทั้งยื่นแขนยื่นขาไปหาเจ ซึ่งอีกฝ่ายก็ปัดมือปัดเท้าเนมไปมาก่อนจะถอยหลังออกไปยืนมองนิ่งๆ มันคงเริ่มโกรธแล้ว
“เจเข้าห้องไปก่อนไป”ผมพยักเพยิดไปทางห้องเนมที่อยู่ใกล้เจมากกว่า เจตนาก็แค่อยากแยกทั้งคู่ออกจากกัน พี่เอ็กซ์ไม่อยู่ คาดว่าอีกไม่นานคงกลับมา ให้เจไปนั่งรอในห้องก่อนดีที่สุด
“อย่าเข้าไปนะ!!”พอเจหันหลังเดินไปทางประตูห้องเนมก็รีบตะโกนดักไว้ทันที
“เนม”
“อย่ายุ่งกับห้องเนม อย่ายุ่งกับห้องพี่โก้ด้วย ห้ามยุ่งกับพี่โก้!! ห้ามๆๆๆๆ”เนมตะเบงใส่เจสุดๆ จนเจได้แต่ยืนอึ้ง และยิ่งเห็นฝ่ายที่ตะโกนห้ามเริ่มร้องไห้ก็ยิ่งทำอะไรไม่ถูก โชคดีที่พี่เอ็กซ์กลับเข้ามาถูกจังหวะ มือที่ถือถุงอาหารไว้ปล่อยออกทันทีที่เห็นหน้าเจมีรอยช้ำ พี่เอ็กซ์หันมามองผม มองเนม ก่อนจะกลับไปมองหน้าเจแล้วจูงมือให้เดินเข้าไปในห้องน้ำ
“เปลี่ยนชุดซะ”พี่เอ็กซ์ปิดประตูห้องน้ำให้เจแล้วเดินกลับไปหยิบถุงที่วางทิ้งไว้หน้าประตู เดินผ่านผมกับเนมไปวางของไว้บนโต๊ะในครัว แล้วเริ่มเก็บข้าวของส่วนตัวเสร็จแล้วก็ยืนรอเจหน้าห้องน้ำ เหลือบมองผมกับเนมนิดหน่อยก่อนจะถอนหายใจแล้วส่ายหน้าเบาๆ พอเจออกมาก็จูงมือลากออกจากห้องผมทันที ตลอดเวลาตั้งแต่พี่เอ็กซ์โผล่เข้ามา เนมได้แต่ยืนนิ่งแล้วเริ่มจับชายเสื้อผมกำไว้ก่อนพี่เอ็กซ์หันมาจ้อง....ถึงไม่พูดก็รู้ว่าโกรธแล้ว
พอเสียงประตูปิดผม มองปล่อยเนมที่ไม่ดิ้นอีกแล้วให้ยืนนิ่ง เดินไปนั่งพักบนโซฟาเพราะเมื่อครู่เนมดิ้นไปมาเหยียบเท่าผมตลอด เนมหันมามองผมด้วยแววตาสับสนนิดหน่อย
“ใครเหรอฮะ”
“พี่เอ็กซ์แฟนเจ”
“........จริงอะ”
“ตีกันเรื่องอะไร”
“ก็!!.......ทำไมเขาใส่ชุดพี่โก้แล้วยังอยู่ในห้องนอนเราด้วย พี่โก้นอนโป๊แบบนี้จะให้เนมคิดอะไรได้อีก”เนมจ้องหน้าผม พูดทุกคำชัดเจน....ไม่เคยเชื่อคำพูดผม ไม่เคยเชื่อใจผม....ไม่เคยจริงๆ
“พี่ไม่เลวขนาดพาคนอื่นมานอนในห้องทั้งที่ยังคบกับเนมหรอกนะ”
“แต่นั่นไมใช่คนอื่น! เขาเป็นคนที่พี่รัก เป็นที่หนึ่งของพี่ สำคัญกับพี่มากว่าเนมซะอีก”
“พี่ไม่เคยบอกว่าเจสำคัญกว่าเนม พี่กับเจเป็นแค่เพื่อน และถ้าเนมยังใม่เชื่อพีก็ทำอะไรไม่ได้ อยากคิดว่าพี่เลวไร้ศักดิ์ศรีขนาดเป็นชู้คนอื่นได้ตามใจ”ผมลุกขึ้นเดินกลับเข้าห้อง เมื่อไรเนมจะเข้าใจ จะเชื่อว่าผมไม่คิดบัดซบอะไรแบบนั้นกับเจได้สักที สำหรับผม ‘ไม่’ ก็คือ ‘ไม่’ ต่อให้มีโอกาสแค่ไหนแต่ก็ไม่คิดจะทำ...ไม่เคยคิด
-
หลังจากนั่งบนเตียงสักพักใหญ่ๆ เนมก็ค่อยๆ เปิดประตูแล้วหอบผ้าห่มกับหมอนที่เจกับพี่เอ็กซ์ใช้นอนเมื่อคืนเข้ามาในห้อง
“.....พวกนั้นนอนข้างนอกเหรอ”
“.............”ผมมองเนมที่ปล่อยผ้าห่มลงบนพื้นเพราะอุ้มไม่ไหว เหลือเพียงหมอนใบใหญ่กอดแนบอกจนแทบปิดหน้าอยู่ใบเดียว ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเนมไม่เคยเชื่อ ผมอาจเคยให้ความสำคัญกับเจมาก แต่เนมเองก็ไม่ได้น้อยกว่า เมื่อก่อนผมไม่ได้ดูแลเนมใกล้ชิด ไม่ได้เลือกจะอยู่ข้างๆ เนม เพราะผมเลือกดูแลเจ นั่นก็จริง แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่ผมจะคิดเป็นอะไรกับเจนอกว่าคำว่า ‘เพื่อน’ หรือ ‘ครอบครัว’ ไม่เคยพยายามเป็นอย่างอื่น และไม่เคยฉวยโอกาสที่หาได้ง่ายๆ ที่เคยปล่อยมือจากเนมก็เพราะเนมเจอคนอื่น คนที่เนมพอใจจะอยู่ด้วยและมีความสุขมากกว่าอยู่กับผม ถึงแม้จะพยายามรั้งไว้ แต่สุดท้ายคนที่เลือกจะไปก็คือเนม คนที่ไม่พูดคุย คนที่เปลี่ยนเบอร์โทรหนีก็คือเนม ผมไม่โทษว่าเนมเป็นคนผิด ที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะรอจนเรียนจบก็เพราะแบบนี้ เพราะอยากให้เนมได้พบเจอผู้คนมากขึ้น พบคนอื่นที่ไม่ใช่ผม เปิดโอกาสให้เนมได้เรียนรู้ หากเนมพบใครที่ต้องการมากกว่าตัวผม และเลือกที่จะไป....ผมก็ยินดี และเมื่อถึงวันที่เนมเลือกจะไปจริงๆ....ผมก็ไม่รั้งไว้อีก....แต่ที่ไม่เคยคิดมาก่อนคือความเสียใจในตอนนั้น....ไม่คิดว่าจะเสียใจได้ขนาดนั้น....และไม่คิดว่าจะรอนานขนาดนี้
“ก็พี่โก้ไม่รับโทรศัพท์เนม.....เนมโทรหาทั้งคืนเลย”ผมมองเนมที่ยืนตาแดงน้ำตาคลอ และเจ้าตัวพยายามปาดออกเรื่อยๆ....ร้องไห้....เนมร้องไห้เสมอเมื่ออยู่กับผม.....ไม่เคยมีความสุขเลยใช่มั้ย
“เสียใจมากมั้ยที่คบกับพี่”
“พี่โก้.......จะ....เลิกกับเนมเหรอ”เนมปล่อยหมอนที่กอดร่วงลงพื้น ผมยังไม่ทันเอ่ยตอบก็ต้องอ้าแขนรับเนมที่พุ่งตัวเข้ามากอดจนเกือบล้มหงายหลังไปด้วยกัน
“ฮือออ.....เนมไม่เลิกนะ....ฮึก....เนมไม่เลิก....อย่าเลิกกับเนมนะ....ฮืออออ”เสียงร้องดังลั่นข้างหูพร้อมอ้อมแขนเล็กๆ ที่รัดคอแน่น ลำคอเปียกชื้นเพราะน้ำตาที่หล่นลงไม่ขาดสาย
“ถ้า....ฮึก....ถ้าโกรธที่เนม....ต่อย....พี่เจ....ฮืออ....เนมให้ต่อยคืนก็ได้…..”เพราะประโยคนี้ล่ะที่ทำให้หลุดยิ้ม...จะให้ต่อยคืนทำไมในเมือเจมันก็ต่อยเนมเหมือนกัน
“ลุกขึ้นก่อน พี่เจ็บแผล”พอผมพูดเนมก็ก้มลงมองเท้าผม พอเห็นผ้าพันแผลก็รีบเด้งลุกจากตัวผมทันที
“เจ็บเหรอๆ เมื่อวานใช่มั้ย เนมขอโทษนะฮะ เนมไม่ตั้งใจจริงๆ นะ พี่โก้โกรธเนมเรื่องนี้หรือเปล่า”ถ้าเนมไม่พูดผมก็ลืมได้ชั่วคราวแล้วเชียวนะ พอพูดผมเลยนึกถึงมันอีกจนได้
“........ช่างเถอะ”ผมลุกขึ้นขยับนั่งพิงหัวเตียง เนมประคองฝ่าเท้าผมเอาไว้ ทำท่าเหมือนอยากจะแกะผ้าพันแผลออกมาสำรวจผมเลยขยับเท้าหนี
“...........เนมกับฟิวส์ไม่มีอะไรกันจริงๆ นะ”พอผมขยับหนีเนมก็สะดุ้ง ก่อนจะยังเริ่มพูดต่อทั้งๆ ที่นั่งก้มหน้าอยู่
“พี่เชื่อ”ผมเชื่อ....เชื่อว่าเนมไม่มีอะไร ไม่คิดอะไร เชื่อว่าทุกอย่างที่เห็นเมื่อวานอีกฝ่ายเป็นคนเริ่มและเนมไม่เต็มใจ เชื่อ.....เหมือนทุกครั้งที่เชื่อ แต่ที่ไม่พอใจคือทำไมต้องเปิดโอกาสให้อีกฝ่าย.....ทำไมห้ามผมในสิ่งที่ผมควรทำ.......ปกป้องเนม
“..............พี่เชื่อง่ายดีจัง....ไม่เหมือนเนมเลยเนอะ...ไม่ดีเลย..............เดี๋ยวเนมโทรบอกพี่นิคก่อนนะว่ามาถึงแล้ว เดี๋ยวพี่นิคจะเป็นห่วง”เนมพูดเบาๆ ก่อนเดินออกจากห้องไป ได้ยินเสียงประตูเปิดปิดจากห้องอีกฝากนึง
แทบทั้งวันเราต่างคนต่างอยู่ในห้องของตัวเอง เนมเดินมาถามเรื่องอาหารก่อนจะโทรสั่งเพราะไม่อยากให้ผมยืนทำ เสร็จแล้วเราก็แยกย้ายกันเข้าห้อง พูดกันน้อยคำ สบตากันน้อยครั้ง.....และแทบไม่อยู่ใกล้กันเลย ผมไม่ได้จะบอกเลิกเนม ไม่เคยคิด.....เพียงแต่....ถ้าอยู่กับผมแล้วต้องร้องไห้บ่อยขนาดนี้.....จะมีความสุขจริงเหรอ.........ถ้าไม่.....เดินจากผมไปก็ได้ จะเลิกคบกันอีกครั้งก็ได้........ชั่วขณะหนึ่งที่คิดแบบนี้ แต่ไม่มีความกล้าพอจะพูดออกไป
วันรุ่งขึ้นผมนั่งแท็กซี่ไปทำงานตามคำแนะนำของเนม ผมยังไม่ได้ถามเลยว่าเนมจะอยู่กี่วัน จะเปลี่ยนใจไปเที่ยวกับผมหรือเปล่า ก่อนหน้านี้ปฏิเสธไปแล้ว และตอนนี้เพิ่งมีเรื่องกับเจ เนมคงไม่อยากไปเหมือนเดิม ไม่อยากไปเห็นเจ....กับผม อะไรทำให้เนมระแวงเจมากขนาดนี้ ผมอยากรู้
หลังเลิกงานคู่กรณีอีกฝ่ายมาก็ดักรอผมอยู่แล้ว นิ้งยังคงปลาบปลื้มกับพี่เอ็กซ์ที่แผ่ออร่าใส่คนแถวนี้จนมีแต่คนเหลียวมองตลอดเวลา พี่เอ็กซ์ให้บอกทางไปบ้านพี่ฟ้าเพราะจำทางค่อยได้ แน่นอนว่าทั้งคู่ออกไปเตรียมเปิดร้านแล้วเราเลยต้องเปลี่ยนเส้นทางเอาของฝากไปให้ที่ร้านแทน พี่เอ็กซ์นั่งคุยกับพี่ฟ้าพี่ปั้นแถวเคาน์เตอร์แคชเชียร์ ส่วนผมกับเจนั่งบนชุดโซฟาเล็กๆ ห่างออกมาค่อนข้างมาก
“.....แฟนมึงไม่รู้จักกูเหรอ”เจเปิดคำถามแรกที่คงเก็บความสงสัยไว้ไม่อยู่ แล้วด้วยนิสัยเจจะไม่ถามเรื่องส่วนตัวของคนอื่นกับคนอื่น ยกเว้นเจ้าตัว เลยลากผมมาเพื่อถามโดยเฉพาะ หน้าเจมีรอยข้างแก้มและมุมปากเล็กน้อย พอๆ กับเนม มีรอยข่วนตามแขนนิดหน่อยเพราะเนมมันชอบไว้เล็บนิดหน่อยไม่ได้ตัดสั้นติดเนื้อ
“รู้จัก”
“แล้วทำไมต่อยกูล่ะ ขี้หึงมากเลยเหรอวะ”
“นิดหน่อย”
“โก้อย่าโกหกกู พี่โมทย์เล่าให้ฟังนิดหน่อยแล้วว่าแฟนมึงเหมือนจะระแวงกูกับมึง ประมาณเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่ออะไรทำนองนี้ จริงหรือเปล่า”เจเหมือนพยายามพูดให้ไม่ซีเรียส แต่หน้าตามันไม่ใช่อย่างนั้น เจเป็นคนเชื่อคนอื่นยาก มีไม่กี่คนที่มันเปิดใจให้จริงๆ และถ้ามันมั่นใจตัวเองแล้วว่าไม่ได้ทำอะไรผิด หากคนอื่นไม่เชื่อ....มันก็จะเลิกสนใจคนๆ นั้นไปเลย
“ก็แล้วไม่จริงหรือไง”
“อย่าเล่นสิวะ กูจริงจังนะ พี่เอ็กซ์โกรธมากด้วยที่แฟนมึงทำอย่างนี้ ถึงเราจะสนิทกันแค่ไหนแต่ใครๆ ก็รู้ว่าไม่มีอะไร ขนาดพี่เอ็กซ์เคยพูดให้ฟังว่าคู่แข่งที่น่ากลัวและถ้าสู้คงแพ้ก็คือมึง ก็ยังไว้ใจมึงมากที่สุดเพราะรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ แล้วทำไมแฟนมึงเป็นอย่างนี้วะ”เจถามเพราะสงสัย ไม่ได้มีอคติแง่ลบกับเนม แต่เพราะอยากรู้จริงๆ ว่าทำไม
“เพราะกูทำตัวไม่น่าไว้ใจมั้ง”ผมพูดทีเล่นทีจริง เจยิ่งขมวดคิ้วหงุดหงิด ทำท่าเหมือนอยากลุกขึ้นคว้าคอเสื้อผมเต็มที
“กูไม่ได้อยากรู้เรื่องของมึงจากคนอื่นหรอกนะ แต่ทุกคนเป็นห่วงมึงทั้งนั้นเลยคอยส่งข่าวให้กูรู้บ่อยๆ กูอยากรู้แค่ว่าคนนี้จริงจังใช่มั้ย”
“มึงก็รู้นะเจว่ากูไม่เล่นกับใคร”
“แล้วทำไมน้องมันไม่ไว้ใจมึงกับกู มึงไม่เคยเล่าเรื่องกูให้ฟังเหรอ”
“ไม่”
“โก้....ถ้ามึงทำให้คนของมึงไม่ไว้ใจ ต่อให้เรื่องจริงไม่จริง คนผิดคือมึงนะ”
“กูบอกแล้วว่ากูไม่มีอะไรกับมึง แต่มันไม่เชื่อเอง”
“บางทีแค่พูดมันก็ไม่พอหรอก มึงต้องพยายามมากกว่านั้นอีกเยอะๆ แต่ถ้าทำแล้วมันยังไม่เชื่ออีก....มันก็ไม่คู่ควรกับมึง”
“เนมไม่ได้ไม่คู่ควรหรอก มึงยังไม่รู้จักเนมแถมยังเปิดตัวไม่ดีอีก ก็เลยอาจมองมันแบบนั้น”
“ก็จริง แต่ทั้งชีวิตที่กูรู้จักมึงมา กูเชื่อว่ามึงดี และไม่เคยทำให้ใครเสียใจ แล้วถ้าใครมองไม่เห็นความดีของมึง กูคิดว่าคงไม่เหมาะกับมึงแล้วล่ะ”
“มันไม่ใช่เรื่องเหมาะไม่เหมาะหรอกเจ”
“ก็ใช่ แต่แล้วมันคืออะไรล่ะ เหมือนมึงจะมีปัญหาแต่มึงก็ไม่พูด มึงรู้มั้ยว่ากูดีใจแค่ไหนตอนรู้ว่ามึงมีแฟน ในที่สุดมึงก็จะได้มีใครสักคนมาดูแลมึงบ้าง มึงจะได้มีความสุขจริงๆ สักที แต่ทำไมภาพแรกที่กูได้เห็นมันไม่ใกล้เคียงคำนั้นเลย.....กูไม่สนว่าใครจะเล่าอะไรมาบ้าง กูไม่สนใจทั้งนั้น รวมถึงเรื่องที่แฟนมึงต่อยกูด้วย ที่กูอยากรู้คือคำพูดจากมึงคนเดียวนะโก้…..หรือแม้แต่กูมึงก็ยังไม่อยากพูด”
“เจ”
“มึงคอยอยู่ข้างๆ เวลากูไม่มีใครเหลืออีกแล้ว คอยเดินตามหลังประคองเวลากูล้ม เดินนำหน้าลุยกับทุกคนที่กูไม่เปิดใจ แล้วตอนนี้เวลานี้ ตอนที่กูมีความสุขแล้ว มีทุกอย่างแล้ว....ให้กูเป็นฝ่ายดูแลมึงบ้างได้มั้ย”ทำไมใครๆ ก็ชอบร้องไห้ต่อหน้าผม ถึงเจจะไม่ได้ร้องไห้โฮมากเท่ากับเนม แต่น้ำตาซึมๆ คลอๆ ให้เห็น ผมตัดสินใจเล่าคร่าวๆ ให้เจฟัง เพื่อให้เจได้รู้จักเนมมากขึ้น ดีกว่าฟังจากคนอื่น
“เนมเป็นน้องเพื่อนข้างบ้านกูที่รู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ ก่อนมึงจะย้ายมา แล้วเราก็สนิทกันเรื่อยๆ จนเริ่มๆ คบกันตอนเรียนช่วงปีสาม คบไม่นานก็เลิกกัน จนมาเจออีกทีตอนเนมต้องมาเรียนที่นี่ แม่เนมเลยฝากให้เนมมาพักกับกู เราเลยได้คบกันใหม่ จบ”
“เชี่ยเหอะ สั้นไปมั้ย แล้วตอนนั้นทำไมเลิกกัน แล้วแอบคบกันตอนไหนทำไมกูไม่รู้ ถ้าเพื่อนบ้านมึงกูก็ต้องพอรู้จักสิ”
“มันย้ายไปแถวตลาด เจอาจจะเคยเห็นหน้าบ้างล่ะมั้ง ตอนนั้นไม่ได้ตกลงเป็นคนพูดเพราะเนมมันยังเด็กมาก แต่พอมีอะไรกันก็เลยเริ่มชัดเจนขึ้น”
“อายุห่างจากมึงกี่ปีวะ”
“เกือบๆ 7 ปี”
“หืมมม.....พรากผู้เยาว์นะโก้นะ ชอบวัยกระเตาะก็ไม่บอก เอ๊ะๆๆ....คุ้นๆ เหมือนมึงเคยพูดใช่เปล่าว่าสเป็คมึงชอบผู้หญิงอายุมากว่า แต่ชอบผู้ชายอายุอ่อนกว่า....อ๋ออออ ต้องเป็นคนที่กลับบ้านไปหาบ่อยๆ แน่นอนเลย มิน่าขยันกลับบ้านตลอด แล้วตกลงทำไมถึงเลิกกันล่ะ”
“...........เพราะกูยังไม่พร้อม”สิ่งเดียวที่ทำให้เราต้องจบกันในตอนนั้นเป็นเพราะผมไม่ดีพอ ไม่พร้อมจะดูแล ไม่พร้อมจะไปอยู่ข้างๆ ทุกครั้งที่เนมต้องการ ไม่พร้อมที่จะมอบทุกอย่างให้.....ที่ให้ได้แค่รักอย่างเดียวเท่านั้น
“เป็นเพราะกูหรือเปล่า”
“ไม่ใช่เหรอ....ทุกอย่างกูตัดสินใจเอง”
“เกี่ยวกับกูด้วยจริงๆ สินะ รวมทั้งเมื่อวานด้วย ทำไมมึงไม่เล่าไปล่ะว่าทำไม กูรู้ว่าตัวเองเห็นแก่ตัวที่ทำเป็นไม่สนใจแล้วเรียกร้องจากพวกมึงฝ่ายเดียว แต่กูไม่เคยรู้จริงๆ นะว่ามึงมีใครรออยู่ ขอโทษนะ”เจบีบมือผมเบาๆ พร้อมคำขอโทษ ผมลูบผมเจ มองหน้าเล็กๆ ที่อยู่ใต้ฝ่ามือ เจโตขึ้นมากว่าเมื่อก่อน และสดใสเหมือนวันวานแล้วจริงๆ
“กูบอกแล้วว่าทุกอย่างกูตัดสินใจเอง และกูยอมรับผลของมันได้ทุกอย่าง ต่อให้ตอนนั้นมึงรู้กูก็ไม่คิดจะปล่อยมือจากมึงหรอกนะ”
“มึงควรอธิบายให้แฟนมึงเข้าใจนะว่าเราไม่มีอะไรกัน กูเชื่อว่ามองมึงไม่ผิด ถึงเมื่อก่อนจะเคยสงสัยลังเลบ้าง แต่กูคิดว่าต่อให้ตอนนั้นกูเปิดโอกาสให้มึงเหมือนให้พี่เอ็กซ์.....มึงก็ไม่คิดจะคบกับกูแบบแฟนอยู่ดีจริงมั้ย”เจพูดแบบจริงจัง แต่คำพูดมันผมอดยิ้มไม่ได้จริงๆ เพิ่งรู้ว่ามันเคยสงสัยลังเลด้วย เห็นชอบทำเหมือนไม่รับรู้ตลอดเวลาซะมากกว่า
“กูรักมึง”นี่เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่ผมพูดคำนี้ออกมาให้เจได้ยิน
“ไม่เชื่อ”
“จริง กูรัก และยังรัก แต่ไม่เคยคิดอยากเป็นอะไรกับมึงนอกจากที่เป็นอยู่ ต่อให้มึงเสนอตัวให้กูตาม”
“.....อืม....กูเข้าใจ เพราะกูเองก็รักทั้งมึงและตี๋มาก และรู้ว่ามันต่างจากคำว่าเพื่อนของคนอื่น แต่เราไม่ได้ต้องการกันแบบคนรัก....และกูดีใจที่เราเป็นแบบนั้น แต่คนอื่นอาจจะไม่เข้าใจเพราะไม่ได้สนิทกันมาก่อน และยิ่งเราสนิทกันมากขนาดนี้ ไม่แปลกที่แฟนมึงจะระแวงและคิดมาก ถ้าสนิทกันมากกว่านี้อาจจะสบายใจมากขึ้นก็ได้ มึงชวนน้องมันไปทะเลด้วยกันสิ”
“คงไม่ไปหรอกมั้ง เคยชวนแล้วแต่มันไม่ไป”
“เหรอ.....งั้นมึงก็คงไม่ไปใช่มั้ย อดเที่ยวด้วยกันเลย”
“ไปดิ ก็นัดกันแล้วนี่”
“อ้าว ไปทำไมวะ น้องมันไม่โกรธอีกเหรอ”
“มันควรเชื่อใจกูบ้างนะ ไปกันหลายคนแถมแฟนมึงก็ไป บางทีกูก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงไม่เชื่อใจกูมากขนาดนี้ ทั้งๆ ที่กูไม่เคยทำอะไรเลย”
“เป็นเพราะมึงไม่ทำอะไรเลยรึเปล่า เออ...กูชวนตี๋มันไปเที่ยวเหมือนกันนะ เมื่อวานความจริงมันก็กะจะมารับ แต่ก็ยกเลิกทุกอย่างเพราะมันเกรงใจพี่กฤษ กูไม่โกรธอะไรหรอก มีน้อยใจบ้างที่เพื่อนรักทั้งคู่เบี้ยวนัดหมดเลย กะให้มาเจอกันซะหน่อย แต่ก็เข้าใจ พออยู่กับพี่เอ็กซ์มากๆ กูเริ่มเรียนรู้แล้วว่า บางเรื่องที่เราคิดว่ามันไม่จำเป็นต้องบอก ต้องอธิบาย แต่ไม่ใช่ในความคิดพี่เอ็กซ์เลย ถึงบางเรื่องไม่อยากเล่าไม่อยากพูดแต่ก็ต้องพูดต้องทำ เพราะอยากให้เกียรติคนที่เรารัก ที่ตี๋มันไม่มาเพราะมันเกรงใจพี่กฤษ ตี๋ไม่ได้คิดกับกูเหมือนมึง เพราะงั้นกูก็เกรงใจพี่กฤษในเรื่องนี้เหมือนกัน ถ้าเนมมันไม่พอใจที่มึงจะมาอยู่ใกล้กู ถ้ามึงไม่เคลียร์ให้เข้าใจ ที่มึงควรทำคือถอยไปอยู่ข้างๆ คนรักของตัวเองนะ....ไม่ใช่ยืนอยู่ตรงกลางเพื่อรักษาน้ำใจทุกคน”ขนาดผมเล่าคร่าวๆ มันก็ยังเดาใจผมได้ถูกหลายๆ ส่วน รวมไปถึงเรื่องไม่ได้เล่า ที่เนมไม่ให้ผมไปรับเจแล้วให้เลือกไปเที่ยวกับเนมแทน ที่ผมขับรถกลับมา ไม่ใช่เพราะผมเลือกเจ แต่ผมก็กะว่าจะไม่ไปรับเจด้วยเหมือนกัน รวมถึงไม่ไปเที่ยวกับเนมด้วย เพราะที่เนมต้องการก็แค่ไม่ให้ผมไปรับเจเท่านั้น แต่ที่ผิดคาดไปคือการที่ผมทนไม่ไหว แล้วกลับใจขับรถกลับไปหาเนมนั่นล่ะ
“แต่กูพูดจริงๆ นะ เราจะห่างกันก็ได้ไม่เป็นไร ถ้ามึงมั่นใจในคนนี้แล้ว พยายามทุกอย่างแล้วแต่ก็ยังไม่พอสำหรับเนม....ถ้าวันหนึ่งมึงต้องเสียใจ มึงรู้ใช่มั้ยว่ารออยู่ตรงนี้เสมอ”เจบีบมือที่ยังจับกุมหลังมือผมไว้ ผมยกมือวางทับบีบกลับเบาๆ มือเจเล็กเสมอ ไม่ว่าผ่านไปกี่ปีเจก็เป็นเด็กน้อยตัวเล็กๆ ภาพในอดีตเหมือนเพิ่งผ่านมาไม่นาน วันที่เจยืนยิ้มแล้วบอกว่า ...’เป็นเพื่อนกันนะ’….เราจึงเป็นเพื่อนกัน เป็นเพื่อนตัวเล็กคนแรก เป็นน้องเล็กที่ต้องคอยดูแล เป็นเพื่อนที่ต้องคอยปกป้อง.....และวันนี้ก็โตพอที่กลับมาเป็นฝ่ายปลอบใจผมแล้วสินะ เจไม่เหมือนเนม ผมไม่เคยคิดสัมผัสเจมากกว่าเพื่อนทั่วๆ ไป ไม่เคยต้องการความสัมพันธ์รูปแบบอื่น ไม่เคยเรียกร้องสัญญาใดๆ เพื่อผูกมัดเอาไว้กับผม....เนมไม่เหมือนเจ....เพราะผมไม่เคยห้ามใจได้เมื่อได้อยู่ใกล้ๆ ไม่เคยพยายามผูกมัดไว้แม้จะเป็นเพียงสัญญาปากเปล่า ไม่เคยรัก....จนต้องยอมปล่อยไปเพราะไม่อยากทำให้เสียใจมากกว่านี้......แล้วตอนนี้....ยังเสียใจอยู่อีกหรือเปล่า
คนที่ผมอยากถาม แต่ก็ไม่เคยกล้าที่จะพูดออกไปเพราะไม่พร้อมฟังการเลือก เดินมาหยุดยืนอยู่ข้างหลังเจ สายตามองสบตาผมก่อนจะลดลงจับจ้องฝ่ามือที่ยังกุมกันไว้
“พี่โก้”
-
ค้างอีกแล้ว :z3:
เนมมาได้ถูกเวลามาก o22
เจ ช่วยเคลียร์หน่อยเร้ววววว
-
ภาวนาให้ทุกอย่างดีขึ้น
สาธุ...
-
เนมจะได้ยินที่เจพูดกะโก้มั๊ย เนมจะได้เข้าใจโก้ซะที :z3:
เจกลับมาคราวนี้ ทุกอย่างคงกระจ่างสำหรับเนมนะ
-
โอ๊ยยยยยย ตัดจบแบบนี้ ค้างได้อีกนะคะ คุณจีขา
แล้วจะให้ทำไงกับอีกหนึ่งอาทิตย์กว่าจะถึงอาทิตย์หน้า
ใจจะขาดรอนๆๆๆ เนมจะคิดได้หรือยังน้า
+1 :กอด1:
-
ตัดจบได้ ค้างงงงงงงงงงงมากอะพี่จี :sad4: :sad4: :serius2: :serius2:
ชอบความสัมพันธ์ของเจกับโก้นะ น้องเจโตขึ้นแล้วจิงๆๆ เพราะพี่เอ็กซ์ช่ายไหม
พี่เอ็กซ์ โกรธมากกกกก ตีันไม่ยั้ง
แล้วเนมได้ยินไหมสิ่งที่เจพูดกับโก้ หรือแค่เห็นจับมือกันเฉยๆๆอีก - -
หวังว่าจะไม่ดราม่านะ แล้วก็ขอให้เจกับเนม ได้พูดคุยกันซะที
ตี๋ๆๆๆ ตี๋อยู่ไหน ตี๋ไปไหน ทำไม ไม่มารวมตัวกันหละ เราคิดถึง สามคนนี้มากเลย เจ ตี๋ โก้ คุณพ่อ และลูกสาวทั้ง 2
-
ความอดทนของคนเรามีขีดจำกัด ถ้ามันมาถึงขั้นสุดแล้ว มันคงระเบิดและได้ทางออกที่มันควรจะเป็นเอง
:z3: ถ้าทนกันไม่ไหวก็อย่าทนเลย
ถ้าจะอินจัดนะเรา :pig4:
-
น้องเนม ควรหยุด แล้วเริ่มฟังคนอื่นบ้างแล้วนะ อย่าฟังแต่ตัวเอง
ไม่งั้นคงไปไม่รอดจริงๆ
..... เจ พี่เอ็กซ์ กลับมาซะที คิดถึงมากๆ
ตั้งแต่อ่านระเบียงรักมา บอกตรงๆว่ารักตี๋มากที่สุด
เพราะฉนั้น เราจะรอการกลับมาของตี๋นะ
-
เนม เนม เนม เนมมมมมมมมมมม :sad4: อย่าพึ่งหันหลัง
อย่าพึ่งเดินหนี หันหน้าคุยกันดีๆ แล้วเนมจะเข้าใจ
พอแล้วเนมอย่าร้องไห้อีกเลย มีความสุขกับคนที่รักได้เสียที
อย่ามีอคติต่อกันเลย เนมไม่รักโก้เลยรึไง ถ้ารักควรทำตัวดีๆ
อย่าให้ความเข้าใจผิดครั้งนี้ต้องทำให้เนมกับโก้ต้องแยกทางกัน
-
ขอให้เคลียร์กันไวๆ นะ
-
ตายไปเลยเหอะ มาเห็นช็อตนี้อ่ะ
ฮืออออออ
ทำไมไม่มาเร็วกว่านี้ง่ะ ? หรือได้ยิน
ถ้ารักกันมันทรมานขนาดนี้ ทำไมไม่ลองมองทางอื่นล่ะ
ตัดใจหรือไปให้ไกลเลยจะดีกว่ามั้ย
TT^TT
-
เนม จะเอาไง
พี่โก้อธิบายมากกว่านี้ก็ได้
สิ่งที่อยู่ในใจ ที่คนอ่านได้รับรู้ บอกเนมไปบ้างก็ได้
เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นไงเนี่ย
ค้างงงตัวเท่าบ้านน :z3:
ร้องไห้กับอตนนี้ เนม พี่โก้ อึดอัดเกินไปแล้ววว :z10:
-
คิดในอีกแง่ เนมมาเจอเจกับโก้แบบนี้ก็ดี
จะได้เคลียร์กันให้จบๆไปเลย(ถ้าเนมใจกว้างพอที่จะยอมฟังน่ะนะ)
ทุกคนต่างมีปม แต่ไม่ยอมพูดออกมา เลยทำให้คาราคาซังอยู่แบบนี้
พ่วงด้วยช่องว่างระหว่างวัยด้วย ทำให้ความคิด ต่างกันไปคนละแบบ คนละแง่
ทั้งโก้กับเนม คงต้องปรับตัวกันอีกเยอะล่ะนะ
ทางที่ดี ขับเข่าคุย เปิดอกกันไปเลยจะดีกับทั้งสองฝ่าย
-
เจพูดดีม๊ากอ้ะ o13
โก้ควรทำคือรักษาความรักของตัวเองไว้นะคะ
ถ้าไม่เลือกซักทางก็จะเสียเนมไปแน่เลย
ต่อให้คบกับใครอีกกี่คนที่ไม่ใช่เนมก็ยังเป็นแบบนี้อยู่ดีนั่นล่ะ
ถ้าน้องไม่ไว้ใจก็ทำให้ไว้ใจเลยค่ะ เคลียเลยคนอ่านจะได้ไม่ค้าง :laugh:
ปล.ตอนจบเหมือนจะมีประเด็นแฮะ o18
-
อืหื มันคือโชคชะตาหรืออะไร ทำไมต้องเจอแค่แจ๊กพอตนะจุดนี้อยากให้เข้าใจพี่โก้
-
ดีใจที่เห็นตอนใหม่ได้ไม่นาน
ก่อนจะคิดได้ว่า..ไม่ควรกดมาอ่านตอนนี้เลย แง ค้างคาที่สุด ฮือๆๆ T_T
-
เนมมาได้จังหวะพอดี สาธุ !!.. ขอให้เนมได้ยินทั้งหมดด้วยเถ้อออ :call: :call: :call:
มาคราวนี้ยกตำแหน่ง "ฮี่โร่" ให้น้องเจเล้ยยย :laugh: :laugh: :laugh:
-
:pig4:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
สมเป็นคุณจี o13
ตัดบทได้แบบ :z3: :z3: :z3:
ต้องทุรนทุรายอีกอาทิตย์หนึ่ง :z2: :z2:
+1+เป็ด :L2:
-
:serius2: :monkeysad: ไม่เคยอ่านเต็มๆซักที ดีหน่อยตอนนี้พี่เอ๊กซ์เจโผล่เป็นคู่เลยกล้าอ่าน
-
ได้เจมาช่วยเคลียร์ อะไรๆ น่าจะดีขึ้น
-
o22
คือเนมได้ยินใช่ม่ะที่โก้พูดกะเจอ่ะ ได้ยินใช่ม้ายยยยยย! ขออย่าให้เป็พล๊อตละครแบบนางเอกมาเจอแค่ตอนแฟนเก่าพระเอกมาสารภาพว่ายังรักกันประมาณนั้น ใหัเนมได้ยินตั้งแต่แรกด้วยเถอะ
น้องเจ สุดยอด555มีตบกลับด้วยน่ะนั้น นานๆทีจะเห็นบู้กะเค้ามั่งปกติไม่เมามึนก็ป่วยอ้อนง๊องแง๊งพี่เอ๊กซ์ตลอด ชอบๆที่เจพูดจัง โก้เอ้ยทำตามที่เจแนะซะเถอะ!
เคลียร์ด่วน! ค่ะ ตัดจบแบบนี้คุณพี่นอนหลับไม่สนิทเอาน่ะค่ะน้องจีขา o18
-
โอ้ยยยยย
ถ้าเนมไม่ได้ยินที่โก้กับเจคุยกันคงจะเข้ใจผิดอีกละสิ
เฮ้อออออ
:z3: :z3: :z3:
-
พาร์ทนี้ดราม่าเบาๆ สงสารโก้ใจจะขาด
อยากบอกว่ารักโก้ที่สุด :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอให้เนมไม่ได้ยิน หึหึ
-
จะเคลียร์กัน หรือจะทะเลาะกันมากกว่าเดิมละ โก้ เนม
-
หวังว่าคงไม่ตะลุมบอลกันรอบสองน่ะ
-
ภาวนาให้เนมได้ยินที่คุยทั้งหมด อย่ามาได้ยินแค่ช่วงท้ายเลยนะ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดอีก
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: ฯลฯ
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
น้ำตาไหลให้ตอนนี้ มิตรภาพอ่ะมิตรภาพซึ้งงงงงงงงงงงงงง
-
ตอนหน้าเนมจะตีโพยตีพายอีกรึเปล่า โก้ยังบอกว่าเชื่อใจเนม ถ้าเนมยังไม่เชื่อใจโก้บ้าง ก็ไปอยู่กับคีย์กับฟิวส์ซะเถอะ
-
ก็ยังคงสงสารเนมเหมือนเดิม...
ฉันอาจจะไม่น่าดูฉันรู้ตัว ฉันอาจจะเผลอทำตัวเป็นแบบนี้
แต่หากเธอหันมามอง เธอคงจะรู้ได้ดี ว่าตอนนี้ฉันต้องการเธอแค่ไหน
ไม่ใช่เพียงแค่ไหล่ไว้ซบอิง แต่เธอคือที่พักพิงที่สุดท้าย
ไม่ได้หวังแค่เพียงมาเพื่อฝากหัวใจ แต่จะฝากชีวิตไว้กับเธอ
โปรดอย่ามองว่าฉันเหมือนคนน่ารำคาญ อย่าโกรธเคืองที่ฉันวุ่นวายและอ่อนไหว
แค่อาการไขว่ขว้าของคนที่เหงาใจ หวังจะฝากความรักครั้งสุดท้ายไว้ที่เธอ
:z3: :sad4: :o12:
-
คู่นี้ดีกันง่ายอ่ะ
แต่ยิ่งง่ายเท่าไหร่ก็เหมือนมีช่องว่างหรือตะกอน
รอวันปะทุขึ้นมาใหม่
ยิ่งมาเห็นจับมือกันอีก
กลัวใจน้องเนมจริงๆ
พี่โก้มันก็คงบอกว่าไม่มีอะไรอีก
แต่ช่วยขยายความคำว่าไม่มีอะไรบ้างได้มั๊ยคะ
-
น้ำตาหยดแหมะ ตอนเนมขอร้องว่าไม่เลิก...ยอมให้ชกตอบ
ยอมหมดใจ...
ขอบคุณพี่เอ็กซ์ ที่เติมเต็มเจจนแกร่งขึ้นและเป็นผู้ให้มากขึ้นๆ
ขอบคุณเจ ที่งัดปากเจ้าคนปากแข็งให้ยอมเอ่ยอะไรๆออกมาบ้าง
ขอบคุณเนม ที่มาพอดี...มาม่าอร่อยๆ เตรียมเสิร์ฟ
-
เนมคงคิดว่าตัวเองเป็นได้แค่ตัวแทนเจมั้ง อาจจะคิดว่าพี่โก้รักเนมเพราะเนมลักษณะคล้ายๆกับเจ อยากให้ทั้งคู่คุยกันจริงๆจังๆ อยากให้เนมรู้ความรู้สึกพี่โก้ อยากให้พี่โก้เข้าใจเนม
ปล.ตอนนี้ค้างมากกก :z3:
ปล2.คิดถึงตี๋จัง แล้วพี่กฤษคือใครหว้าาาาา
-
เย้ๆในที่สุดก็อ่านทันจนได้
อ่านมาถึงตรงนี้ทำให้เข้าใจพี่โก้มากขึ้น
จากที่เคยรำคาญพี่โก้ เพราะไม่แสดงออกอะไรเลย
และก็สงสารเนมไปพร้อมกัน คิดว่าน่าจะเป็นเหตุผลนั้นนะที่ทำให้
เนมต้องระแวง และไม่เชื่อใจในความสัมพันธ์ระหว่างเจกับโก้
แล้วยิ่งมาเห็นตอนกุมมืออีกน้องเนมจะคิดยังไงเนี่ย :sad4:
ยังไงก็ตะรอพี่จีอัพต่อไปค่ะ หนูเป็นเด็กใหม่ที่ตามอ่านผลงานพี่จี
ตั้งแต่ระเบียงรัก แต่ไม่มีโอกาสเม้น มีเรื่องนี้ที่ทัน 5555
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ :L2:
-
ถึงคนอื่นจะดราม่า แต่เราอยากบอกว่า คิดถึงพี่เอ็กซ์มากกกกกกกกก
เจอย่างเท่ห์อ่ะ เข้าใจโก้ทุกอย่างเลย เรื่องมันเกิดเพราะโก้ปากหนัก
เนมก็เอาแต่ใจ(มากกกกกก) หวังว่าคงมานานพอที่จะได้ยิน เจ กับ โก้ คุยกันนะ
จะได้เคลียร์กันไปเลย กินมาม่าจนท้องจะอืดล่ะ อ้อ คุณจี ขอบทเพิ่มให้พี่เอ็กซ์ด้วยนะ
คิดถึงจุงเบยยยยยย :กอด1:
-
จะผิดมั้ย...ถ้าเราอยากให้โก้พูดกับเนมเยอะๆ เหมือนที่พูดกับเจ อย่าเอาแต่เงียบ หรือคิด หรือตอบอะไรที่มันแปลความหมายได้หลายอย่างอ่ะ บางเรื่องเนมอาจจะเข้าใจว่าโก้ต้องการสื่ออะไรนะ แต่บางเรื่องพยายามเข้าใจ เชื่อใจ แต่เพราะมันไม่มั่นใจไงก็เลยเป็นแบบนี้แหละ :เฮ้อ:
ปล : ค้างเนอะ 555 เอาเหอะ ได้เวลาสะสางกันแล้ว (รึเปล่า)
-
อ๋าา ค้างงง :serius2:
เจช่วยทั้งคู่ให้เข้าใจกันและกันอย่างกระจ่างแจ้งด้วยน๊าาาาาา
อยากให้พี่โก้มีความสุขซักที :call:
-
เนมเห็นแค่โก้กับเจจับมือกัน หรือได้ยืนที่โก้กับเจคุยกันกันนะเนี่ย โก้รักเนมมาก ๆ เลยนะเนี่ย แต่โก้คิดว่าจะยอมปล่อยให้เป็นอย่างนั้นจริง ๆ หรือ
-
:เฮ้อ:เจพูดขนาดนี้แล้วโก้คงเข้าใจสักที่ว่าต้องทำยังไง
หวังว่าเนมคงเข้าใจโก้กับเจมากขึ้นสักทีี
-
ค้างเติ่งอยู่บนยอดต้นมะม่วง(ทำไมต้องมะม่วง)
เนมเอ๊ยยยย พี่เป็นกำลังใจเอาใจช่วยหนูเสมอนะลูก
อย่าทำให้พี่ผิดหวัง
เจน่ารักเพื่อนแท้เลยเนี่ย
คิดถึงตี๋เหมือนกัน พี่กฤษนี่ดูทำให้ตี๋ตัดขาดทางนี้ไปเลยอ่ะ
(ก็เดาไปต่างๆนาๆ)
:z3:
-
เอ่อ....No Comment ดีฟ่า
-
ค้างอย่างแรง เรื่องราวตอนนี้ค่อนข้างชัดเจนที่ตัวโก้กับเจ อยากให้เนมได้ยินเรื่องราวทั้งหมด หรือถ้าไม่ก็รับฟังเรื่องราวจากทั้งโก้และเจซะบ้าง เนมอาจจะเข้าใจโก้มากขึ้น ส่วนเรื่องพี่เอ็กซ์คิดว่าเจเอาอยู่แน่นอน
-
:z13:
น้องเนม!!!!! เมื่อไหร่จะเข้าใจอะไรซักที
ถ้าทำน้องเจอีก เราจะโกดกว่านี้
ถ้าพี่เอ็กซ์ยอมให้เจโดนแบบนี้อีก เราจะปลดพี่เอ็กซ์ออกจากพระเอกในดวงใจ 5 5 55 5
น้องเจของพี่โตขึ้นมากจริงๆ เข้าใจอะไรๆ มากขึ้น
โก้ก็ปล่อยเจแล้วจริงๆๆ
ทุกอย่างหลังจากนี้ คือโก้เนมจริงๆ สินะ
เนมเอ้ยยยย เปิดใจบ้างอะไรบ้าง เข้าใจกันเร็วๆ นะ กลัวพี่โก้จะถอดใจจัง
ปล.ตี๋ก็จะกลับมาเผชิญหน้ากะพี่โก้แล้วสินะ
สงสารพี่โก้จัง เจอศึกนอกศึกใน
พี่โก้สู้ๆๆๆ
-
สมเป็นเพื่อนรักกันจริงๆ เจตีแผ่ทุกความรู้สึกของโก้ได้ตรงใจมากๆ ผงในตามีคนเขี่ยออกให้แล้วน้า หวังว่าพี่โก้จะทำความเข้าใจกับเนมได้อย่าง "เคลียร์" ซะที
-
เนมมันเข้ามาได้ไง ผ่านพี่เอ๊กซ์มาได้ไงฟ่ะ
อยากให้ เจ โก้ ตี๋ อยู่พร้อมหน้ากันไวๆ
เที่ยวครั้งนี้ ไอ้หมอกมันไปด้วยไหม :(
-
เดาไม่ถูกๆๆๆๆๆๆ กรี๊ดดดดดดดด
ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ รอตอนต่อไปแบบใจจดจ่อมากๆๆๆๆๆ
จะมีชีวิตอยู่ยังไงกว่าถึงวันอาทิตย์หน้า :z3:
ขอบคุณ คุณจีค่ะ สนุกมากๆๆๆๆๆ
-
ว่าแล้วว่าเจไม่มีทางโดนตบฝ่ายเดียวแน่ๆ
แต่พี่เอ็กออกมานิดเดียวได้ใจเต็มๆ
จริงยังที่เจพูดนะโก้ ต้องอธิบายให้เนมเข้าใจ
และถ้าเนมยังไม่เชื่อใจ เนมก็ไม่เหมาะกับโก้จริงๆ
แต่ไม่ได้โทษเนมคนเดียวนะ โทษโก้ด้วยที่ไม่ชัดไปตั้งแต่แรก
คนบ้างคนไม่สามารถเข้าใจการกระทำทั้งหมดได้
บเางครั้งเราต้องพูดเพื่อให้เขามั่นใจ และเชื่อใจนะ
-
มากันครบ อย่างมีสติ (หรือเปล่า)
เครียกันไปเลย อย่าเก็บไว้อีก
:pig4: คะ
-
อาาาา มาม่าของโปรด 55555 เรื่องนี้มันดราม่าตลอดเวลาจริงๆ
เราว่าkey ของเรื่องคือประโยคที่ โก้พูดกะนิคว่า "ชั่งเหอะทางนี้สำคัญกว่า"ตอนวันเกิดเนมนะ ถ้าเนมหลุดเรื่องนี้ออกมาทุกอย่างจบ ไม่งั้นเราก็มองว่าเนมยังคงเป็นรองเจอยู่เสมอ เราเป็นเนมเราก็ไม่อยากไปรับเจหรือไปทะเลด้วย เพราะคนที่ไปก็เพื่อนเจอทั้งนั้น ทุกคนรักเจอยู่ข้างเจ สนใจแต่เจ และแถมเนมกะเจก็เพิ่งมีเรื่องกัน ถถ้าเราเป็นเนมเราก็ไม่ไปอ่ะ เราว่าเนมคงรู้สึกโคดเป็นส่วนเกินเลยอ่ะแบบนี้
ถ้าพูดกันตามเนื้อเรื่องที่เราอ่านแน่นอนมันบรรยายทุกความรู้สึก แต่ถ้ามองแค่สิ่งที่พูดๆกันให้ตัวละครแต่ละฝ่ายได้รู้ เราว่าเรื่องนี้เจกับโก้อาจจะต้องวางตัวกันใหม่ มันเป็นมารยาทที่จะต้องเว้นระยะนิดนึงเมื่อเพื่อนมีแฟน ไม่ใช่เราไม่รักเพื่อนแต่มันเป็นเรื่องมารยาททั่วไปมากกว่า แล้วเรื่องที่เจอพูดกะโก้มันถูกแล้วคือโก้ต้องเลือกข้างแฟนไม่ใช่ยืนตรงกลาง ไอ้ที่โก้บอกขับรถกลับมาแล้วกะว่าจะไม่ไปรับเจเหมือนกัน มันแค่โก้คิดแตาเนมไม่รู้นิ ก็เป็นไปได้ที่เนมจะเสียใจกว่าเจ หรือลองเล่าเจสิ่งว่าโก้ไม่ไปรับเจเพราะเลือกเนมมากกว่า เราว่าต่อให้เป็นเจเองเจก็ยังน้อยใจเลยแต่ที่เจอยอมรับได้เพราะโก้ไม่ได้บอกหมดงัย เห้อทรมานนน
เราคิดอย่างโก้นะ ถ้าเนมไม่มีความสุขเลิกกันเถอะ ดูแล้วมันทรมาน เพราะทั้งโก้และเนมต่างไม่พร้อมจะมีแฟนทั้งคู่ เนมไม่รู้จักเชื่อใจแฟน ไม่รู้จักห้ามใจตัวเองไม่ให้เอาแต่ใจเกินไป ไม่รู้จักปฎิเสธคนอื่นแบบเช่นคนแบบฟิว แบบนี้ต่อให้ไม่ใช่โก้เนมก็ต้องเลิกกับแฟนอยู่ดี ส่วนโก้ไม่รู้สึกแสดงความรู้สึก ไม่นอมอธิบาย ไม่รู้ว่าต้อวปฎิบัติตัวกับแฟนและเพื่อนสนิทต่างกันยังงัย อันนี้ก็คบกับคนอื่นคนอื่นก็ไม่สามารถรับเรื่องเจได้อยู่ดี คู่นี้ถ้าไม่ปรับก็คบกันไม่ได้ หรือคบคนอื่นไม่ได้อยู่ดีเหมือนกัน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านพาร์ทนี้แล้ว คิดเหมือนเจทุกประการ ว่าโก้ต้องทำทุกอย่างให้ชัดเจน
แอบอยากให้เนมอาละวาด โวยวายแล้วพูดออกมาให้หมดเปลือกว่าเพราะอะไร ทำไมถึงไว้ใจโก้กะเจไม่ได้จริงๆ
เพื่อที่โก้จะได้เข้าใจเนม และยอมปริปากพูดความคิดและความรู้สึกของตัวเองออกมาบ้าง ไม่ใช่เอาแต่เงียบ
แล้วกำเศษแก้วเอาไว้ในมือทั้ง 2 ฝ่ายแบบนี้
คาดว่าตอนหน้าเรื่องทุกอย่างจะคลี่คลาย ไม่งั้นก็จัดดราม่ามาหนักๆ เลยนะคะคุณจี
-
สมแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทกัน เจรู้หมดว่าโก้คิดยังไง แต่เป็นโก้เองที่ไม่ยอมพูดออกไปให้เนมเข้าใจ อยากให้เนมได้ยินตั้งแต่ต้นจังเลย แล้วจะได้เข้าใจคำว่าเพื่อนระหว่างเจกับโก้ มันลึกซึ้งกว่าขนาดไหน
-
เนมมาได้จังหวะจริงๆ - -
ทำไมไม่ตั้งแต่แรกละ
ฟังให้มันเคลียร์ไปเลย
เจ เคลียร์กันเลย กลับมาอย่าให้สูญเปล่า
ถ้าเนมมันจะยังไม่เชื่อใจโก้อีกนะ
ปล่อยไปเหอะ -*-
-
ฉิบหายอีกละพี่โก้
เนมตัดมือเจกุดแน่ๆครั้งนี้
-
หวังว่าเนมคงจะเข้าใจอะไรๆได้มากขึ้นนะ..ตอนแรกกะว่างานนี้เนมโดนพี่เอ๊กซ์ชัดแน่แต่ผิดคาด
เจอน้องเจจัดการเองเลย555เคยยอมใครที่ไหนล่ะคนนั้นอ่ะ
ชอบความสัมพันธ์ความรัก ความผูกพันระหว่างเจกับโก้รวมทั้งตี๋ด้วย
รอให้3คนมาอยุ๋แบบพร้อมหน้าพร้อมตาในซักวันถึงตอนนี้ยังคงสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างตี๋กับโก้
-
เฮ้อ...มันจะมีเรื่องอะไรอีกใหมเนี้ย?!!
ตอนแรกนึกว่าโก้จะเลิกกับเนมเพราะ
เนมต่อยน้องเจซะอีก
:impress3:
-
:z3: ค้างเลยย รอตอนต่อไปนะคะ
-
เนมมาได้จังหวะ อยากให้เคลียร์กันให้จบๆกันสักที
จะได้แฮปปี้กันเสียที คิดว่าเจน่าจะช่วยพูดให้เคลียร์นะ
เจดูโตและเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะ ปัญหาของโก้กับเนมจะได้คลี่คลาย
-
....นึกวาเหตุการณ์ตอนที่แล้วจะทำให้พี่โก้บอกเลิกกับเนมซะแลวนะ แต่ก็ดูเจื่อนๆกันไปเนอะ
....พอถึงตอนนี้ เนมก็คงต้องคิดไปเองอีกละมั้ง เพราะการกระทำ มักจะสำคัญกว่าคำพูดเสมอ ดันมาเห็นช๊อตเด็ดเข้าอีก
....ความสัมพันธ์ของเจกับโก้ มันลึกซึ่้งเกินไป อธิบายไม่ได้ คนที่มาพบเห็นก็จะต้องคิดเอาเองล้วนๆๆ ไม่รู้จะเห็นใจใครดี :laugh:
-
เห็นด้วยกับที่เจพูดทุกอย่าง
-
ฟิลลิ่งค้างสุดๆ!!!! อนุญาติให้หายไปได้ไม่เกิน 5วัน.....
อยากอ่านมากกกกกกกกกกก
-
ที่เนมเงียบไป คงไปนั่งทบทวนตัวเองอยู่ใช่มั๊ย
คงเข้าใจพี่โก้มากขึ้นแล้วเนอะ
-
ไม่รู้จะสงสารใครดี เข้าใจกันวะที่เถอะ อึดอัดแทนอ่ะ
:z3: :z3: :z3:
-
ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี หากโก้ไม่สมหวังและเนมไม่เข้าใจ
ก็ขอให้สองคนนี้อย่าได้เจอกันอีกเลย เพราะคนอ่านเจ็บแทนครับ
-
งานนี้ ถ้าเจเคลียร์ให้ น่าจะจบด้วยดี หรือไม่ก็จบกันเลย หวังว่าเจจะช่วยได้ น้องเนมลูก ฟังพี่โก้บ้างก็ได้ลูก
-
"คุณทนดราม่าได้แค่ไหน?"
กีสสสสสสสสสสสส
:z3:
-
.....พี่ไม่เคยบอกว่าเจสำคัญกว่าเนม.....
กล้าพูดนะ แล้วตอนนั้นใครที่มันบอกว่า
...แต่ทางนี้สำคัญกว่า....
คิดจะกลืนน้ำลายตัวเองรึไง
บางทีก็รู้สึกว่าโก้แค่ทำให้ตัวเองดูดีแค่นั้น เผื่อทางให้ตัวเองลงได้สวยงาม
เลยไม่ยอมพูดอะไรมาก กลัวจะรัดคอตัวเอง
หนูเนมเข้มแข็งไว้ เราต้องมีคุณค่าในตัวเองเสมอ
-
:really2: :really2: :really2:
ตอนนี้เล่นเอาคนแก่มึน
:bye2: :bye2: :bye2:
-
:m15:แตกเป็นแตกแบกเอาไว้ก็หนัก
ตอนที่แล้ว มาม่า ชามโต มาครานี้ มาม่าต้มยำหม้อใหญ่
เรื่อง ง่าย ๆ ทำไมมันต้องทำให้ยากเข้าไว้ ตรูมึนกับพวกมันแล้ว
แต่ว่า อยากให้ทำความเข้าใจกันให้มากกว่านี้
สู้ สู้ โก้+เนม
-
คาง ค่าง ค้าง อ่า~พี่จี :z3:
เนมเด็กมากจริงๆ ได้ข่าวว่าอยู่มหาลัยแล้ว แต่ทำตัวเหมือนเด็กเพิ่งอย่านมไมมีผิด ชิชิ
เชื่อใจโก้มากกว่านี้หน่อยเหอะ ตอนหน้าก็คุยกันดีดี ดีกว่านะน้องเนม อย่าเดินหนี หรือไม่ฟังอะไรเลย
รู้ว่าเป็นนายเอกของเรื่อง แต่อย่าดราม่าได้ป่ะน้องเนม :sad4:
คนอ่านปวดใจ
ปล.ทำไมไม่ทำแผลให้พี่โก้อ่ะ เค้าอยากเห็นฉากหวานๆอ่า
ขอบคุณพี่จีค่า :pig4:
-
ค้างอะ เนมมาถูกจังหวะอีกแล้ว :z3:
-
หวังว่าคำพูดเนมที่ว่า
“..............พี่เชื่อง่ายดีจัง....ไม่เหมือนเนมเลยเนอะ...ไม่ดีเลย.............."
และการที่เนมกลับห้องตัวเองไปอยู่เงียบๆแทนที่จะเคลียร์กับพี่โก้ต่อ จะทำให้เนมคิดอะไรได้มากขึ้นและใจเย็นรับฟังอะไรมากขึ้น
และหวังว่าเจคงจะได้ชดเชยความเห็นแก่ตัวที่เคยรั้งโก้ไว้กับตัวเองในตอนนั้นซะที
-
นู๋เนม ค่อยๆคุยกะพี่โก้เค้านะลูก ใจเย็นๆนะลูกน้า .... >,< :เฮ้อ:
-
ก่อนอืนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
มันค้าง เจ้าค่ะ ค้างมากเกินไปมั้ยเจ้าคะ คุณจี!!!
จนถึงตอนนี้ โดยส่วนตัวก็ยังสงสารน้อง (เนม) นะ เพราะเป็นคนที่ไม่รู้ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย
แต่ต้องเป็นคนที่ได้รับผลกระทบจากเรื่องทั้งหมดเสมอ
ฝ่ายโก้ ก็รู้ รู้ดีไปเสียทุกอย่าง พยายามเป็นคนดีกับทุกคน แต่ลืม... ลืมไปเลยว่า
เพื่อน กับ คนรัก... ขอบเขต มันต่างกัน
สำหรับเนม เราว่าน้องเหมือนคนตาบอด มองอะไรไม่เห็น คาดการณ์อะไรไม่ได้เลย
เพราะอย่างนั้น ความเชื่อมั่น เชื่อใจ หรืออะไรต่าง ๆ อย่างที่โก้มี น้องไม่มีก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
เนมมาก่อน แต่กลับเป็นคนที่ไม่มีสิทธิ์เลือก ได้แต่รอ รอว่าโก้จะมารึเปล่าในคืนวันเกิด (คือถ้าโก้ไม่มาจริง ๆ น้องก็ทำอะไรไม่ได้)
โก้ให้ความสำคัญกับคนรัก และเพื่อนในลำดับที่เท่ากัน
((คิดดูเอาเถอะ ถ้าเราเป็นแฟนใครสักคน แล้วลำดับความสำคัญของเราน้อยกว่า หรือเท่ากับเพื่อนของแฟนจะรู้สึกยังไง))
ถ้าสำหรับคนที่เป็นเพื่อนกันมาก่อนที่จะเป็นแฟนกัน นั่นเราว่าก็ยังพอรับได้
แต่นี่... สำหรับเนมและโก้แล้ว ทั้งสองเป็นสิ่งแรก ๆ ของกันและกัน เนมมาก่อนเจ
แต่โก้เลือกเจก่อนเนม... น้องไม่ผิดเลย ที่จะคิดอย่างนั้น... ไม่ผิดเลย
เราดราม่าไปกับน้องเป้นที่เรียบร้อย รอ... รอ... รอดราม่าพร้อมน้องเนมอีก ตอนหน้า โฮฮฮฮฮฮฮ...............
-
:z3:
-
เห็นด้วยกับเจมากๆ ที่ว่า เพราะโก้ไม่ทำอะไรเนมถึงไม่ไว้ใจ
เข้าใจสิ่งที่โก้คิด เข้าใจสิ่งที่เนมรู้สึก
ถ้ามองมุมเนม จริงแล้วเนมก้ไม่ได้งี่เง่า เนมแค่ชัดเจนกับทุกอย่างเท่านั้นเอง
อ่านแล้วหน่วงจิงๆตอนนนี้ >.<
-
รอดูตอนหน้าว่าเนมจะหนีปัญหาไม่กล้าเผชิญหน้าอีกหรือเปล่า
จากที่สังเกตทุกครั้งเนมจะเชื่อที่คนอื่นพูดแต่ไม่เชื่อโก้(ก็สมควรจะไม่เชื่อล่ะนะ)
งั้นก็ให้คนอื่นมาพูดมาสอนให้เนมได้คิดดีกว่าเนาะ เนมจะได้คิดอะไรดีๆได้เยอะๆขึ้นมาบ้าง
ปล. อิพี่เอ็กส์ออกมานิดเดียวแต่หล่อมากกกกกกก :m3:
เอิ่ม.. แอบคิดในใจน่าจะให้พี่เอ็กส์มันพูดอะไรเด็ดๆใส่เนมซักประโยคสองประโยค :m26:
-
พี่โก้...
เอาน้ำแข็งมาถูหลังให้เนมซิ
-
เราว่าไอ้พี่โก้เนี่ยไม่ควรมีแฟนเลยนะ เพราะไม่เคยเข้าใจเลยว่าการเป็นคู่กันมันต้องเข้าใจและเอาใจใส่มากเป็นพิเศษ มีอะไรก็ต้องบอกกัน และต้องทำให้คนรักเรามั่นใจในตัวเรา แต่สิ่งที่โก้ทำ คือไม่ทำอะไรเลย คิดอยู่คนเดียวแต่ไม่บอกอะไร ไม่อธิบาย แล้วใครจะไปเข้าใจว้า ว่ารัก ว่าแคร์ ว่าอยาก...ฟัดเราคนเดียว คนอื่นไม่ต้องการ ปากไม่ได้มีเอาไว้กินข้่าวอย่างเดียวนะ มันต้องเอาสารอาหารไปเลี้ยงสมองด้วย เด็กมากเลยนะตอนที่เนมเสียตัว เสียใจให้โก้ พอเกิดเรื่อง ความไม่มั่นใจก็ไม่มีให้โก้อีกเลย
ไอ้พี่โก้ควรทำใจ แล้วพยายามทำให้เนมมั่นใจในตัวเองให้ได้่ น่าอึดอัดมากๆๆเลย o22
-
:sad11:
ไม่มีไร ใช้คำนี้ พูดเสมอ
ไม่ได้เจอ เธอพูดบ่อย อ่อยที่ไหน
ไม่ได้รัก มักพูดนี้ ไม่มีใคร
เลยวางใจ ไม่..อีกที พี่ไปเลย
ปากบอกไม่ แต่ใจใช่ ใครจะรู้
พูดสวยหรู ให้ดูดี ใจพี่เฉย
ให้ไว้ใจ แต่ใครทำ ซ้ำเหมือนเคย
นั่งเฉลย กันสองคน จนเข้าใจ
แต่ทีน้อง ไม่ต้องพูด กระฉูดมาก
อย่าลำบาก หากรักกัน มั่นใจไหว
เข้าใจสิ เป็นอย่างนี้ ไม่มีไร
พูดทำไม ให้ยุ่งยาก เรื่องมากจริง
โฮะ..โฮะ ไว้อาลัยให้กับบุคคลที่สาม ที่ไม่ยอมเข้าใจอะไร ๆ ของคนสองคน
น่าเห็นใจริงๆ ใครไม่โดนกับตัวเองแบบนี้ คงไม่เข้าใจอะไร ๆ ทั้งนั้น
ตรูยอมเป็นคนโง่..อ่ะ
ขอบคุณครับ คุณจี :L2: ดราม่ามากกกกกก ถูกใจเอาไปเลย 1 เป็ด กับ 1 ความชื่นชม
ป้อล่อ..คนอ่านเศร้า แล้วไง กาซิก
-
เอาแล้ววว ค้างมากค่ะ เจมาตอนนี้เหมือนมาบอกโก้เป็นไกด์นำทางเลยจริงๆนะ คือโก้ควรทำทุกอย่างที่เจพูด การพูดให้เค้าเชื่อใจอย่างเดียวไม่ได้
บรรยากาศอึมครึมมากเลย
-
ว้า น้องเนมมาช้าไปหน่อยนึงนะ อยากให้ได้ยินในส่งที่เจกับโก้พูดจัง
น้องจะได้เข้าใจมากขึ้น แต่มาตอนแบบนี้น้องจะเชื่อใจโก้อีกไหมเนี่ย
-
มันกำลังจะคลี่คลายใช่มั้ย สะกตจิตตัวเอง 55
-
พี่จีขาาา ตัดได้ถูกจังหวะมาก :z3: :z3: :z3:
-
ค้างสุดๆๆๆๆ
:z3:
อ่านไปก็จะร้องไห้ตาม น้ำตาซึมๆ มันบีบีคั้นอ่ะ
ดราม่ายังไม่จบ o18
สงสารโก้จากใจจริง T^T
-
ทำไมพูดกับเจพูดได้วะ? เพราะเจคาดคั้นเหรอ(แล้วเนมมันไม่เคยคาดคั้นหรอวะ? จำไม่ได้เเระ..-*-)
ก็พูดได้นี่หว่า....ถึงแม้ว่าจะเคลียร์ไม่พอ แต่ก้พอฟังได้ในระดับนึง ทีกับเนมบอกเเค่ว่า...
"เชื่อใจพี่นะ"...แสรดดดดดดดดดดดดดดด :z6: สองมาตรฐานทุกเรื่องเลยนะ
ฮึ่ยยยยย ชั้นรู้เเล้วว่าแกรักน้องงงงงงงงงงงง โอ๊ยยย ทำไมพูดยากพูดเย็นยังงี้วะ?
ก็เข้าใจอ่ะนะ เพื่อนใคร ใครก็รัก(เค้าก็รักเพื่อนเค้า) เจรู้ว่าโก้เป็นยังไง ถึงบอกได้ว่าถ้าใครไม่เชื่อใจโก้ก็ไม่เหมาะกับโก้
บอกตรงๆอ่านตรงนี้แล้วเค้าเคืองน้องเจเบาๆ เพราะโก้มันเป็นยังงั้นแค่เจและตี๋ไง สิทธิพิเศษนั้นเป็นของเจและตี๋
ก็เลยเป็นความเคยชินไปแล้วว่าโก้คงทำยังงี้กับแฟน เเต่มันไม่ใช่เลยอ่ะ
ตัวตนที่เจกับตี๋เข้าถึง แต่เนมไม่เคยเลยนะโก้ มันน่าเสียใจมั๊ยล่ะ ที่คนรักกันไม่เคยรู้เลยว่าตัวตนอีกฝ่ายเป็นยังไง
ในขณะที่โก้เข้าถึงตัวตนเนมได้.รู้ว่าเนมคิดอะไร ต้องการอะไร(จริงรึเปล่าฟะ?)
เปิดอกพูดกับน้องหน่อย อย่ามัวคิดว่าน้องเป็นเด็ก อย่ามัวเเต่หวังว่าน้องมันจะเข้าใจเเละเชื่อใจโดยปราศจากข้อโต้เเย้ง
พูดเหมือนที่พูดกับเจ...ทำได้มั๊ย?
แต่ก็ดีใจ ที่น้องเจมาเข้าใจภายหลังว่าโก้มันไม่เคยทำห่าอะไรเลย ดีใจที่เจพูดออกมา แม้ว่ามันจะไม่จี๊ดดดดด จึ๊กๆ ทะลุถึงหัวใจ
ก็หวังว่าโก้น่าจะเข้าใจ แม่งวันๆก็เอาเเต่หวังว่าเนมจะเข้าใจๆๆๆๆๆๆๆอยู่นั่นล่ะ
ถ้าไม่พูดแล้วเนมจะเข้าใจมั๊ย? :z3: :z3: :z3: :z3:
ขอบคุณที่น้องเจมาเตือนสติ
ชอบที่โก้พูดกับเจ ชอบที่โก้คิดถึงเนม แต่แม่งอ่านแล้วไม่เคยปลื้มหรือฟินสุดๆซักที
ก็เพราะเจ้าตัวไม่เคยรับรู้สักกะนิดเลยเนี่ยไง!!! งื้อออออออออออ :o12:
เนม.....เค้าว่าเนมน่าจะได้ยิน แต่ถ้าไม่ได้ยินเเล้วเข้าใจผิดจนวีนเเตกอีกรอบ
กลัวจังว่าพลพรรคคนรักเจจะออกมาป้อง แล้วรุมด่าเนมอ่ะ
เพราะตอนนี้พวกนั้นไม่มีใครชอบเนมซักคน มองเนมเป็นตัวมาร
ดังนั้น ขอภาวนาถ้าเนมไม่ได้ยิน ก็ขอให้มีสติมากๆนะ แล้วถามออกไปเลย โก้ไม่พูด เนมก็พูดไปเลยนะ
พูดไปให้หมด คาใจอะไรยังไงก็ถามไปเลยนะ เชื่อว่าโก้พูดเเน่ เพราะว่าอย่างน้อยก็มีเจมาช่วย(หรือขู่หว่า?)อีกเเรง
แม้ว่ามันจะน่าน้อยใจถ้าการพูดครั้งนี้ โก้พูดก็เพราะเจ แต่ก็ดีกว่าไม่ได้ได้ยินนะ :เฮ้อ:
กรีีดดดดดดดดดดดดดดด มันจะเป็นยังงี้อีกนานมั๊ย :serius2:
เค้าไม่ไหวเเล้วนะ คิดว่าตอนหน้าน่าจะจบเรื่องดราม่าได้พอสมควรเเล้วล่ะ
พี่จี...อ่าหายไปนานนะคะ
รัก :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดด. พี่เอ๊กซ์ โอ้ยยยยยฟินนนนน 555ไม่เกี่ยวไรกับตอนนี้เลย
แค่อยากจะมากรี๊ดพี่เอ๊กซ์พระเอกในดวงใจเท่านั้นแหละ
เจโดนตบเหรอ (แอบสะใจ)555
น้องเนมสู้ๆละกันถึงจะไม่ค่อยชอบเธอแต่ก็ยังแอบสงสารอยู่
โก้ก็ใส่ใจน้องกว่านี้อีกหน่อยมเคลียๆกันให้ได้ซะที คนอ่านเบื่อมาม่าละ
-
เนมกับพี่เอ๊กซ์ต่างกันเยอะ
ถ้าจะให้พูดโก้เองก็ไม่ต่างจากเจวันนั้น่
ถึงแม้โก้จะดูเหมือนมีเหตุลเป็นของตัวเองก็ตามเถอะ
แต่เจพูดถูกการเงียบไม่ช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น
ถ้าเลือกที่จะไม่ทำอะไรเลย ฝ่ายที่ผิดก็คือโก้
อ่านแล้วมันเศร้าๆๆ เมื่อไหร่จะมีฉากหวานๆกะเขามั่งนะคู่เนี่ย
-
เพิ่งได้อ่านค่า :mc4: เชยเนอะ เขินจัง แล้วดั๊นมาอ่านตอนที่ตัดจบแบบลุ้นสุด ๆ อีก
หวังว่าคุณจีจะไม่หายไปหลายวันนะคะ มันลุ้นมากจุดนี้ เม้นท์รวบยอดเลยนะคะ
เป็นนิยายที่สนุกมากค่ะ แต่อ่านทิ้งช่วงนานมากกับที่อ่านระเบียงรักก็เลยปะติดปะต่อบางอันไม่ได้
รู้แต่ว่าตี๋เจโก้เป็นเพื่อนที่โคตรรักกันมากแบบแยกไม่ได้ ซึ่งพอเริ่มอ่านเรื่องนี้ก็รู้เลยว่ายังไง
คนที่มาเป็นแฟนโก้คงรับเรื่องนี้ได้ยากซึ่งมันก็จริง นิยายสนุกมากค่ะ อ่านแบบลืมนอนนอนมัน 3 ชม.
แต่มันก็อึดอัดมาก (คืออินน่ะค่ะ) อึดอัดกับทุกอย่าง โดยเฉพาะพี่โก้ คือถามว่าพี่แกโอมั้ย
บอกเลยว่าผู้ชายอย่างนี้ใครได้ไปโชคดีมาก เพราะรักใครรักจริงแบบโคตรไม่วอกแวก ดูแลดี (ปานพ่อ)
แล้วทำงานทำเงินเก่งทำกับข้าวได้ โอ๊ยเพอร์เฟค แต่ปัญหาคือพี่โก้มีอะไรในหัวที่ไม่พูดออกมาเยอะมากกกก
มากจนแบบเฮ้ย พี่พูดออกมาบ้างก็ได้ ส่วนใหญ่ก็แสดงออกด้วยการกระทำอ่ะนะ ซึ่งบางครั้งมันก็ไม่พอ
สำหรับคนรักกัน โดยเฉพาะเนมซึ่งโคตรมีปมเรื่องโก้กับเจ แต่ถามว่าใครผิดเรื่องในอดีต
ถ้าอ่านจนจบนี่ก็ว่าทั้งคู่ เอียงไปทางเนมผิดมากกว่านิดหนึ่งเพราะตอนนั้นเนมเด็กมากและไปมีคีย์ก่อนไวไป
(ภาพในครัวที่หยอกกันโคตรฝังใจคนอ่าน) สรุปคือถ้าพี่โก้พูดสิ่งที่คิดออกมามากกว่านี้จะดีมาก (แต่พูดไปบางที
น้องมันก็ไม่เชื่อว่ะ ฮรือ คนอ่านก็สับสนเหมือนกันค่ะ) และอย่างที่เจพูดในตอนท้ายนั่นมันใช่เลยควรจะ
เลือกคนที่ตัวเองรักก่อนนะ กับเพื่อนเดี๋ยวมันเคลียร์กันได้ การเลือกอยู่ตรงกลางมันอึมครึมนะ อยากให้
เจกับเนมได้คุยกันอย่างจริงจังเชื่อว่ามันจะทำให้เนมดีขึ้น (ถ้าเนมจะฟังนะ)
น้องเนมบ้าง... เราว่าน้องเนมน่าสงสาร คือความคิดของเนมทำร้ายตัวเองมากนะ ช่องว่างระหว่างวัยด้วย
โก้กับเนมต่างกันมากจนเพื่อน ๆ ถึงต้องเป็นห่วงตอนจะเริ่มคบกัน แต่เนมน่ารักมากนะ สดใสมาก
รักพี่โก้มาก ตอนช่วงที่หวานกันนี่แบบคนอ่านมีความสุข แต่มันก็ปะปนด้วยความกังวลตลอดเวลาอีกเหมือนกัน
เพราะเนมไม่ค่อยกันคนที่เข้ามาหาตัวเองเท่าไร แบบคิดว่าไม่มีอะไร ประกอบกับอยากให้แฟนหึง ซึ่งอีกมุมหนึ่ง
พี่โก้ก็พูดแบบเดียวกันแต่เนมไม่เชื่อ เหมือนเรื่องที่โก้บอกเป็นแค่เพื่อนกับเจ เหมือนเนมกับคีย์ แต่เนมก็ไม่เข้าใจ
อันนี้ที่จริงมันตรงที่สุดเลยนะน่าจะปรับมาใช้กันได้ แต่ความที่น้องน้อยใจว่าตัวเองเป็นที่สองตลอดน้องก็เลยไม่เข้าใจ
เรื่องฟิวส์นี่แบบโกรธมากที่มันเกิดขึ้น ไม่ชอบฟิวส์อ่ะบอกตรง คืออะไรคนมีแฟนแล้วยังจะมายุ่งทำไม
กับเรื่องนี้เนมใจอ่อนเกินไป งอนน้องเบา ๆ แต่น้องก็คิดได้แล้วนะ เข้ามาตอนน้องสับสนมันก็เป็นไปได้นะคนเรา
สรุปทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง
อ่านมาถึงตอนนี้แล้วโคตรกลัวเค้าต้องเลิกกัน คือรักกันมากไม่อยากให้เลิกกันเลย บางทีถ้าเหนื่อยไปก็พักบ้าง
แต่ไม่ใช่พัก 7 8 ปี แบบเดิมนะ ไม่ไหว ๆ เอาใจช่วยทั้งคู่เลย เ้ม้นท์ยาวเวิ่นเว้ออารมณ์ล้วน ๆ เลยค่ะ 555
ขอบคุณค่า :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ค้างแบบทรมานใจคนอ่านมากอ่ะ หวังว่าเนมจะได้ยินในสิ่งที่โก้คุยกับเจนะ เคลียร์สักทีเถอะ
-
ค...ค้างงงง :z3:
โอ๊ย เรื่องนี้มันทำให้อินจริงๆ
-
อ่าตอนนี้แล้วต้องมานั่งปลอบตัวเอง ประมาณว่า "เห๊ย แกชื่อนิว ท่องไว้แกชื่อนิว นี่นิยายนะ นายเอกเรื่องนี้ชื่อเนมไม่ใช่นิว"
อ่านแล้วน้ำตาตกในเลย แบบว่ามันไม่ออกมา ...มันไม่มีจะไหลแล้ว มันไม่ควรจะร้องอีกแต่มันหนักจัง
ดีใจที่ตอนนี้ได้รู้ความคิดของเจ มันดูเข้าทีเข้าทางตรงกับวัย ดูสมบูรณ์พร้อมแล้วทุกๆ อย่าง
ตอนแรกๆที่คุยกัน อ่านแล้วแอบหมันใส้เบาๆว่า ก็ถ้าเจไม่มองว่าโก้ดี ก็อย่ามองว่าใครในโลกนี้ดีอีกเลย
เพราะถ้ามองในมุมของเนมแล้ว เนมเป็นค่ตัวอะไรไม่รู้ที่โก้มักจะเลิกเดินไปหาเจเสมอ
แต่พอได้ฟังสิ่งที่เนมบอก อืม นั่นหล่ะ นิว นิวคนนี้หล่ะ ก็อยากจะบอกกับโก้เหมือนกัน
ทำไมหล่ะ? ทำไมโก้ยังคงยึดมั่นในความคิดของตัวเอง กล้าพูดออกมานะว่าไม่ได้ทำอะไร
แน่สิ...ไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เจว่าจริงๆแหล่ะ...ไม่ทำอะไรเลย
ถ้านิวเลือกได้นะ ว่าจะเป็นเนมหรือเจในสายตาโก้ นิวเลือกเป็นแบบเจ และเนมก็คงเช่นกัน
เพราะว่าเหมือนได้ทั้งเวลา และใจของโก้มาครอบครอง ทุกอย่างในสมอง ทุกอย่างในห้วงความคิด
อยากเป็นคนที่โดนรัก ไม่ต้องเป็นคนรักก็ได้ เป็นแค่คนที่โก้จะมองว่าเป็นน้องแล้วดูกันตลอดไปก็ได้
มันจะดูแรงไปมั๊ย? ถ้านิวคิดว่าที่โก้บอกว่าเวลาอยู่ใกล้เนมแล้วไม่อยากหักห้ามใจ เป็นเพราะเนมก็แค่ที่ระบาย
ในสายตาโก้แล้วเจอยู่บนหิ้ง แล้วแบบนี้ จะไม่ให้นิวอยากเป็นเจมากกว่าเนมได้อย่างไรครับ?
อ่านตอนที่เนมขอร้องโก้ว่าอย่าไป ขอร้องว่าอย่าเลิก จะทำทุกอย่าง จะต่อยหรืออะไรก็ได้
นิวแทบทรุดอยู่ตรงหน้าโน๊ตบุ๊คนี่หล่ะครับ มันช่าง....(ต้องกลับมาเตือนตัวเองอีกครั้งว่านี่นิยาย และนิว...ไม่ใช่เนม)
อ่านตอนนี้สอนให้รู้ว่า ไม่ต้องเป็นคนรักก็ได้ เป็นแค่คนที่ถูกเลือกก่อนเสมอก็พอ
บางที ถ้าร้องไห้ออกมาบ้างคงไม่ปวดหัวขนาดนี้เนอะ ว่ามั๊ยครับ? o1
-
จัดให้หนักค่ะน้องจี ต้มยำกุ้งชามโตโต
เอาให้น้ำตามันท่วมกระทู้ไปเลย :m15:
..พี่เอ็กซ์ออกมาจิ๊ดเดียว
แต่ความหล่อกระจาย :-[
-
โอ้ย :seng2ped:
-
:กอด1:
-
โอยยยย มันค้างงงงงงงอ่ะ >....<
ขอให้เนมได้ยินทุกอย่างที่เจพูดกับโก้ด้วยเถอนะ อย่าก่าดราม่าเลยเหอะ คนอ่านเครียดจะแย่แล้วววววว อ๊ากๆๆๆๆๆ
-
แค่เปิดเรื่องมาจะอ่าน อ่านไปตำแรกก็ร้องไห้แล้วอ่ะ ฮาาา อารมณ์ค้างจากตอนที่แล้ว
พี่โก้นี่แปลกๆเนอะ อ่านตอนนี้แล้วหงุดหงิดพี่โก้อ่ะ คิดแต่ละอย่าง ไม่ได้เข้าใจสถานการณ์เลย
“ถ้า....ฮึก....ถ้าโกรธที่เนม....ต่อย....พี่เจ....ฮืออ....เนมให้ต่อยคืนก็ได้…..”เพราะประโยคนี้ล่ะที่ทำให้หลุดยิ้ม...จะให้ต่อยคืนทำไมในเมือเจมันก็ต่อยเนมเหมือนกัน
ยิ้มบ้าอะไรฟระ...ไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดนี้เลยหรอ นอกจากตลกที่เนมเสนอตัวเองให้ถูกต่อยคืนอ่ะ
พี่โก้นี่...ไม่รู้ตัวจริงๆสินะว่าตัวเองคิดแต่เอาดีเข้าตัวเอง สิ่งที่ตัวเองทำมันช่างสมเหตุสมผลเป็นที่สุด
ขนาดเจรู้เรื่องเมื่อกี้ยังรู้่เลยว่าโก้พลาดตรงไหน
พี่โก้ไม่เข้าใจอารมณ์ของ"คนไม่สำคัญ"เลยเนอะ คนที่รู้สึกแบบนี้มันต้องการความมั่นใจมากๆเลยนะ
พูดแค่ว่าให้เชื่อใจอยู่นั่นแหละ ให้เอาอะไรไปเชื่ออ่ะ คำพูดที่ตรงข้ามกับสิ่งที่เห็นอ่ะหรอ...น่าเชื่อม๊ากกกกกกก
ขนาดนั่งอ่านความคิดพี่โก้อยู่เนี่ยยังรู้แค่ว่า
"ไม่ได้รักเนมน้อยกว่าเจ ไม่ได้สำคัญน้อยกว่าเจ" แปลว่าอาจจะรักเท่ากัน สำคัญเท่ากัน (น่าดีใจจนน้ำตาไหล)
"ไม่ได้รู้สึกอยาก...กับเจ แต่อยากกับเนม" ก็ไม่ได้แปลว่ารักมากกว่าอยู่ดีอ่ะ
ยังไงก็รักเหมือนกันอยู่แล้ว พออ่านแบบนี้แล้วยังกับว่า ที่คบกับเนมเพราะอยากมีอะไรด้วยแค่นั้นเองอ่ะ
นี่แค่เท่าที่โก้พูดอ่ะนะ คือเอาตามจริงเราก็รู้ว่าโก้ไม่ได้คิดกับเนมแบบนั้น แต่อยากให้โก้รู้จริงๆว่ามันอดที่จะคิดแบบนี้ไม่ได้
แล้วที่เนมมาเห็นตอนจับมือที่ร้านน่ะ เราขอให้เนมไม่ได้ยิน เห็นแค่นั้นแหละพอแล้ว
มันก็ไม่ยุติธรรมเลย ที่จะต้องมารู้เพราะบังเอิญได้ยินอ่ะ...สุดท้ายก็ต้องมาได้ยินเอาเองถึงจะรู้เรื่อง
อยากให้พี่โก้พูดเคลียร์กับปากตัวเองมากกว่า แค่นี้ทำได้มะ
ปล.ใครมีที่อยู่เนมบ้าง ถ้าพี่โก้มันไม่พูดซักที เราเนี่ยแหละจะซื้อระเบียงรักฯส่งไปให้เนมอ่านเอง น้องจะได้ทุกข์ใจน้อยลงบ้าง เฮ้อ
-
เอิ่ม น้องเนมมาผิดจังหวะ o22
-
อินมากจนน้ำตาซึม :monkeysad:
แต่ก็แอบกรี๊ดพี่เอ็กซ์เบาๆ แม้จะมาน้อยแต่รักเหมือนเดิมนะคะ (FC พี่เอ็กซ์) :กอด1:
-
อ่านแล้วอึนมาก เลิกกันเถอะ :z3: :z10:
ขอPM ด้วยคนนะคะ~ ขอบคุณล่วงหน้าจ้ะ
-
เจโตเป็นผู้ใหญ่แล้วสินะ *ปาดน้ำตา* อารมณ์เหมือนลูกสาว(?)ออกเรือน (ผิดประเด็นละ)
ขอกรี๊ดพี่เอ็กแบบยาวๆ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >[]<
ถึงบทจะมาน้อย พูดอยู่ไม่กี่ประโยค แต่ฆ่ากันได้เลยค่าาาา เล่นเอาลืมโก้ไปเลย 5555555 (หลงประเด็นอีกครั้ง)
เรื่องตี๋กับโก้ยังไม่เคลียเลย ถ้ามาเจอกันจะเกิดอะไรขึ้น!? แท่นแทนนนนน
ลูกสาวคนที่สองดื้อหรอคะพี่โก้?? อิอิอิ (กลับสู่คู่หลักเถอะ...)
โอเค... พี่โก้... ไม่มีไรจะพูดว่ะ คือแบบ... - -*
พี่โก้ก็น่าสงสาร เนมก็น่าสงสาร บางทีการนั่งคุยกันมันไม่ใช่แค่บอกประโยคเดียว จบ มันก็ต้องมีประโยคขยายใจความสำคัญมาบ้างดิพี่!!
เป็นอาจารย์ยังไง ไปเรียนใหม่ไป๊!! (หลบทีนพี่โก้อย่างรวดเร็ว) พูดมากขึ้นมาหน่อยดอกพิกุลมันจะร่วงเรอะ
เพราะเนมเป็นแบบนี้ไง พี่ยิ่งต้องพูด ต้องคุยกันให้มากขึ้น แต่จะว่าพี่โก้คนเดียวก็ไม่ได้ เนมก็ไม่ค่อยฟัง คนนี้ก็เอาแต่โวย
คนนึงไม่พูด คนนึงไม่ฟัง เออดีเริ่ดประเสริฐศรีมณีเด้ง คงเข้าใจกันซักทีหรอก หาความพอดีดิ๊ พอเพียงน่ะพอเพียง(อะไรของแก??)
ถ้าไปถามอับดุลว่าพี่โก้คิดไรอยู่ อับดุลยังตอบไม่ได้เลยเหอะ!! ปลวก!! (แค่คำอุทาน ไม่ได้ตั้งใจว่าพี่โก้แต่อย่างใด .___.)
ยิ่งอ่านยิ่งอึดอัดเหมือนกำลังจมน้ำลงไปเรื่อยๆ เหมือนไม่เห็นว่าสถานการณ์จะดีขึ้นเลย TT
ร้องไห้ ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออ TT^TT
ทำได้แค่รอ...
-
อยากบอกกับโก้จัง อย่าพูด อย่าน้อยใจเรื่องที่เนมไม่เชื่อใจ
ต่อให้เชื่อใจมากแค่ไหน แต่พอมาเห็นอะไรแบบนี้ ใครก็ต้องคิดบ้างแหละ
คำว่าเชื่อใจใครก็พูดได้นะ แต่ทุกๆครั้งที่เนมเห็น การกระทำมันส่อทุกครั้งนี่ แล้วใครยังจะเชื่อใจไหว
โก้ยิ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออก ไม่ค่อยอธิบายอยู่ด้วย
คิดแบบนี้เหมือนโก้เองไม่รู้นิสัยน้องเลย
ลดหย่อนกันคนละครึ่งเถอะ จัดเต็มทั้งคู่เมื่อไหร่จะดีกัน :z10:
-
รักเนมน่ะครับ
-
คิดว่าเนมจะได้ยินมั้ย อยากให้ได้ยินนะ จะได้เข้าใจเจมากขึ้น แล้วความหลังในอดีตที่รู้สึกว่าตัวเองไม่สำคัญหรือสำคัญน้อยกว่าเจจะได้หมดไป แต่กลัวจะไม่ได้ยินแถมยังเข้าใจผิดอ่ะซิ(จังหวะนรกจริงๆเนมลูก) เชื่อว่าโก้รักเนมจริงๆ และต่างจากที่รักเจ อาจจะสับสนช่วงแรกเพราะความใกล้ชิดแต่เมื่อโก้ลองถามใจตัวเองแล้วก็มั่นใจกว่าเจแบบเพื่อนและดูแลเจแบบรู้สึกว่าตัวเองเป็นพี่และรับปากพ่อแม่เจไว้ ส่วนเนมอ่ะโก้รักเกินเลยจากความเป็นน้องมานานแล้ว แต่ด้วยความปากหนักไม่เข้าท่าของโก้ทำให้เรื่องราวมันบานปลายไป เนมเป็นคนคิดมากและขี้น้อยใจโดยเฉพาะถ้าเป็นเรื่องโก้ เนมจะคิดมากจนคนรอบข้างสังเกตุเห็นโดยเฉพาะเพื่อนที่คิดไม่ซื่ออย่าง คีย์ และ ฟิวส์ เหอ หวังว่าโก้จะเปิดปากพูดกับเนมแบบชัดๆไปเลยอย่างที่เจ พูด
-
รีบๆมานะ ค้างสุดๆๆอยากอ่านเรื่องของตี๋แล้ว :z3: :z3: :z3: :z3:
-
กว่าจะตามมาทันได้มาม่าไปหลายหม้อเลย :z3:
ตอนอ่านต้นๆเรื่องนี่สงสารเนมนะ
พอหลังๆเริ่มสงสารพี่โก้
แต่รวมๆแล้วก็คิดว่าพอๆกันทั้งคู่แหล่ะ - -''
คนนึงก็ไม่แสดงออก ไม่ค่อยพูด
อีกคนก็ไม่ยอมฟังเหตุผล
แรกๆนี่สงสัยในความสัมพันธ์ของโก้กับเจมาก ว่าแค่เพื่อนจริงๆหรอ
เพราะอ่านๆไปแล้วมันเหมือนมากกว่านั้น
แต่อ่านถึงตอนนี้ แล้วก็พอจะเข้าใจ ว่าเพื่อนกันจริงๆ (รึเปล่า - -'')
(ปล. เพราะไม่ได้อ่านเรื่องของเจมาก่อน = =')
แล้วที่ยังสงสัยอีกคนก็คือตี๋
ความสัมพันธ์ช่างซับซ้อน
จบตอนนี้ คือค้าง
หวังว่าเนมคงยอมฟังเหตุผล และเข้าใจนะ :เฮ้อ:
-
แบบว่า อ่านรวดเดียวจนตามทัน :a2:
แต่ว่าไม่ไหวแล้ว มันอึดอัดคับข้องใจ :z3:
แบบว่า โก้ มันไม่ใช่เรื่องของความเชื่อใจนะ มันอยู่ที่ความใส่ใจด้วยอ่ะ
เนมเห็นโก้เป็นที่หนึ่ง แล้วทำไมโก้ถึงไม่ทำอย่างนั้นกับเนมบ้างอ่ะ :serius2: <<< เราลำเอียงเข้าข้างเนมอ่ะเปล่า อิอิอิ
เรื่องบางเรื่องอยากให้คนอื่นเชื่อใจไว้ใจ มันไม่ใช่แต่ตำพูด มันอยู่ที่การกระทำด้วย
ในเมื่อการกระทำของโก้มันไม่ชัดเจนอ่ะ :m17: มีเรื่องอะไรก็เก็บไว้ ไม่บอกให้รู้ น้องเนมมันก็ไม่รู้หรอก
น้องเนมก็คนธรรมดาเนอะ ไม่ใช่ร่างทรงที่นั่งทางในแล้วรู้ทุกเรื่อง
เพราะฉะนั้น เราก็จะรอให้โก้กับน้องเนมเข้าใจกัน :ped149: และครองรักกันชั่วนิรันดร์ ฮิ้ววววว :o8:
-
:เฮ้อ:
กินไอติม ชิมรสใด ให้ชอบสุด
กินมังคุด สุดอร่อย ชอบคอยหา
กินก๋วยเตี๋ยว เย็นตาโฟ เกินอัตรา
อะไรชอบ เป็นร้องหา ตั้งตารอ
รสอันนี้ ชิมทีหลัง ยั้งไว้ก่อน
ผลไม้นี้ เอาซุกซ่อน ก่อนร้องขอ
อะไรนี่ เส้นเล็กแห้ง แทงลำคอ
ไว้ทีหลัง ให้นั่งรอ เหมือนขอทาน
นี่คือสิ่งสำคัญ..ที่ฉันอยากเป็นคนสำคัญ
ลองมารู้สึกดูดิ แล้วจะรู้..ควรอยู่หรือไป
หุหุ
รักนะ :กอด1: เนมน้อย..จุ๊บบบบ
-
วันนี้พี่โก้นั่งแท็กซี่ไปทำงาน และคงเป็นอย่างนี้อีกหลายวันเพราะแผลที่ฝ่าเท้า ผมนั่งๆ นอนๆ ทั้งวัน บางทีก็ลุกมาโทรศัพท์ไปหาพี่นิคเป็นระยะ แต่ไม่ได้เล่าเรื่องที่มีเรื่องกันเมื่อวานหรอก ส่วนคีย์โทรมาตอนเที่ยงบอกข่าวนิดหน่อยว่าพาฟิวส์มาพักที่บ้านแล้ว ได้ยินฟิวส์ขอพูดกับผมแต่ผมชิงตัดสายก่อน เหลือบมองนาฬิกาจนได้เวลาผมก็ลงไปนั่งแท็กซี่เพื่อไปรับพี่โก้ที่ทำงาน ก่อนกลับห้องจะได้แวะทานอาหารข้างนอกแล้วกลับมาพร้อมกัน ผมกะเวลาเดินทางให้ไปถึงทันพี่โก้เลิกงานพอดี แต่อย่างรู้ๆ ว่าการจราจรมันแย่ เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ ขนาดเผื่อเวลาแล้วก็ยังช้าอยู่ดี มองดูนาฬิกาคิดว่าพี่โก้คงเลิกสักครู่แล้ว ผมลงจากแท็กซี่หยิบโทรศัพท์เพื่อรีบโทรบอกพี่โก้ให้รอผมก่อน แต่ก็มีคนมาสะกิดหลังผมซะก่อน
“อ้าว พี่นิ้ง หวัดดีฮะ เลิกงานแล้วเหรอ แล้วพี่โก้ล่ะฮะ”ผมยกมือไหว้พี่นิ้งที่สวยเสมอ สงสัยกำลังจะไปขึ้นรถกลับบ้าน
“โก้กลับไปแล้ว เพื่อนมารับไปหาพี่ฟ้าพี่ปั้นน่ะ”พี่นิ้งไม่ได้บอกว่าไปหาพี่ไหน แต่เวลาขนาดนี้คงไปที่ร้านนั่นแหละ
“เพื่อนเหรอฮะ”
“ใช่จ้ะ เจกับพี่เอ็กซ์น่ะ เห็นบอกว่าตระเวนเอาของฝากไปให้ เพิ่งออกไปได้สักพัก แล้วนี่โก้มันลืมเหรอว่าเนมจะมาหา”
“เปล่าหรอกฮะ เนมไม่ได้บอกไว้ กะว่าจะมาให้ทันแต่รถมันติดหนักเลย กำลังจะโทรหานี่แหละ”แต่พอพี่นิ้งบอกว่าพี่เจมารับพี่โก้ไป ผมเริ่มไม่อยากโทรแล้วสิ
“แล้วเนมจะเอาไงล่ะ ตามไปหรือจะกลับห้องดี พี่รอแฟนมารับ เดี๋ยวก็ถึงแล้วจะได้แวะส่ง”
“ไม่รบกวนดีกว่าฮะ เดี๋ยวเนมนั่งแท็กซี่ไป ขอบคุณฮะ”ผมบอกลาพี่นิ้งแล้วเดินกลับมาที่ป้ายรถเมถ์ สองจิตสองใจว่าจะทำอย่างไรดี อยากไปรับพี่โก้กลับห้องด้วยกัน แต่....ไม่อยากไปเป็นส่วนเกิน ไม่อยากเห็นภาพทั้งคู่อยู่ใกล้กัน ถึงจะรู้ว่าพี่เจมีแฟนอยู่แล้ว แต่....ก็ไม่ได้ทำให้พี่โก้เลิกรักพี่เจได้เลยนี่นา
ผมเรียกแท็กซี่ได้ ขึ้นมานั่งปุ๊บก็ยังลังเลว่าจะมุ่งหน้าไปไหนจนคนขับต้องถามย้ำอีกครั้ง ด้วยความตกใจผมเลยบอกตำแหน่งร้านพี่ปั้นออกไป ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว ถ้าคลาดกับพี่โก้อีก็ไม่เป็นไร ถือโอกาสแวะคุยเล่นกับพี่ปั้นก็ได้
ผมเดินผ่านพนักงานร้านที่พอจะคุ้นหน้ากันบ้างเข้ามา มองตรงไปที่เคาน์เตอร์เห็นพี่ปั้นพี่ฟ้าแล้วก็คนเมื่อวานนั่งคุยกันอยู่ แต่ไม่มีพี่โก้ พอพี่ปั้นหันมาเห็นผม คนอื่นๆ ก็มองตามสายตามา จากนั้นพี่ปั้นก็หันไปมองอีกทางผมเลยมองตาม และพี่โก้ก็อยู่ตรงนั้นจริงๆ....กับคนๆ นั้นอีกแล้ว ผมเดินไปหยุดยืนด้านหลังเล็กแล้วแล้วส่งเสียงเรียกพี่โก้ออกไป ถึงแม้ระยะจะไม่ไกล และอาจจะยืนฟังบทสนทนาของทั้งคู่ได้แต่ไม่ล่ะ....ผมเข็ดกับการแอบฟังแล้วสิ แต่ถึงอย่างนั้น ภาพของทั้งคู่ที่นั่งกุมมือกันไว้ก็ยังคงทำให้เสียใจอยู่ดี....ผมรู้ว่าการจับมือแบบนี้ไม่ได้เป็นไปในรูปแบบอื่น มันคือการปลอบใจหรือให้กำลังใจกัน แต่....ทำไมล่ะ ผมก็อยู่ตรงนี้ อยู่กับพี่เสมอ ทำไมต้องให้คนอื่นทำหน้าที่นี้ด้วย หรือเป็นเพราะผม....พี่ถึงต้องให้เขาปลอบ....เป็นเพราะเนมใช่มั้ย
ผมยืนก้มหน้ามองมือทั้งคู่ที่ค่อยๆ เลื่อนออกจากกัน ไม่เงยหน้ามองใครแม้แต่พี่โก้
“แม่ง....ไว้วันหลังกูจะซักให้ดิ้นไม่หลุดเลย วันนี้ที่พูดๆ ไปทำไมกูเหมือนพูดคนเดียววะโก้ ที่พูดทั้งหมดมึงแค่นั่งฟังนิ่งๆ และพูดเรื่องที่กูรู้จากคนอื่นบ้างแล้ว แถมขนาดกูที่เพิ่งมายังแนะนำมึงได้ว่าควรทำยังไง แล้วตัวมึงที่เคยคอยแนะนำคนอื่นตลอดทำไมจะไม่รู้วะ.....กูไม่เข้าใจว่ะว่ามึงกำลังทำอะไร”พี่เจพูดก่อนจะเดินไปทางแฟนตัวเองที่เดินมาหยุดกลางทางเกือบถึงตัวผมตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ผมเหลียวมองผ่านๆ แล้วก้าวขาไปยืนข้างๆ พี่โก้ทันที ไม่ได้กลัวหรอกนะฮะ แต่ก็อย่ามองดุนักแล้วกัน แฟนตัวเองมีรอยข่วนนิดเดียว แต่ปากผมด้านในแตกเลยนะ ตัวเล็กแต่หมัดหนักชะมัด ผมหันกลับมามองพี่โก้ที่เงยหน้ามองผมอยู่
“เนม...แวะไปรับ แล้วเจอพี่นิ้ง......ก็เลยตามมา”
“อืม แล้วจะกลับกันเลยหรือนั่งอยู่นี่ก่อน”
“กลับ.....ได้มั้ย”ผมไม่แน่ใจว่าเป็นคำตอบที่ควรตอบหรือเปล่า แต่ผมไม่อยากอยู่ที่นี่ พี่โก้ไม่ได้พูดอะไร แค่ลุกขึ้นยืนแล้วตะโกนบอกลาเพื่อนๆ ก่อนจะจูงมือผมพาเดินออกจากร้าน เราเดินคู่กันไปเงียบๆ ทำไมนะ...ทั้งๆ ที่พี่โก้ก็ทำตามความต้องการของผม แต่ผมก็ยังรู้สึกไม่พอใจ มัน....ไม่เชิงว่าโกรธ แต่ว่า....ไม่รู้สิ ถ้าพี่โก้รั้งผมไว้ในร้านสักนิดผมอาจจะรู้สึกดีขึ้น แต่นี่ไม่ทักท้วงอะไรเลย อาจจะไม่อยากให้ผมอยู่ใกล้พี่เจก็ได้ เฮ้อ.....ผมฟุ้งซ่านเกินไปละ ผมรู้ว่าที่จริงพี่โก้ก็แค่ตามใจผม ไม่ได้มีเหตุผลอื่นหรอก แต่ในหัวผมมันดันไม่หยุดคิดซะทีนี่สิ
เพราะว่าไม่ได้ขับรถส่วนตัวก็เลยไม่ได้แวะทานอาหารข้างนอก ที่จริงทั้งหมดก็เพราะรถติดนั่นล่ะ ปกติเราไม่ค่อยได้นั่งรถคนอื่นผมเลยไม่รู้ว่าพี่โก้ไม่ชอบนั่งรถเฉยๆ เอามากๆ ตลอดเวลาที่อยู่บนรถแท็กซี่พี่โก้จะนั่งกอดอกหลับตานิ่งๆ แต่สักพักก็จะลืมตาขึ้นมามองรอบๆ ว่าถึงไหน เพราะเห็นว่ายังขยับไปได้ไม่ไกลก็จะหลับตาขมวดคิ้วมากขึ้นไปอีก ผมเขยิบเข้าไปใกล้ๆ แล้วเอนตัวพิงแขนพี่โก้แล้วหลับตาลงบ้าง มือที่วางไว้บนต้นขาพี่โก้ถูกกุมไว้เบาๆ ผมจ้องมองผ่านความมืด มองมือของเราที่กุมกันเอาไว้หลวมๆ.....ความสัมพันธ์ของเราคงเป็นแบบนี้ล่ะมั้ง ไม่หนักแน่น ไม่มั่นคง แต่.....เราก็ยังคงจับกันเอาไว้ ยังอยู่ด้วยกัน.....จะอยู่ด้วยกันใช่มั้ยฮะ
พอลงรถที่หน้าคอนโดฯ ผมบอกให้พี่โก้ขึ้นไปก่อน เดี๋ยวผมไปซื้ออาหารขึ้นไปทานด้วยกันเอง แต่พี่โก้บอกว่าจะเดินไปด้วย ผมเลยขอให้นั่งรถที่ชั้นล่างแทน แล้วก็รีบวิ่งไปสั่งซื้อกับข้าวถุงที่ร้านข้างหน้า วิ่งไปซื้อไก่ทอด แล้วก็ไปสั่งเกาเหลาไก่เพิ่มอีกหนึ่งถุง พอได้ทุกอย่างครบก็รีบวิ่งกลับมาหาพี่โก้ที่ยืนรอหน้าคอนโดฯ ผมยิ้มเผล่ชูของในมือให้ดู พี่โก้แย่งไปถือทั้งหมด มือของผมที่ว่างเลยรีบจับมือพี่โก้เอาไว้ กดลิฟต์ เปิดประตูห้องเป็นหน้าที่ของผมทั้งหมด
“พี่อาบน้ำก่อนนะ”พี่โก้บอกแล้วยืนนิ่ง
“ฮะ เดี๋ยวเนมหุงข้าวรอ”ผมผงกหัวแล้วรื้อถุงที่ซื้อมาออกมาวางเรียงไว้ กับข้าวไม่ร้อนเลยต้องอุ่นสักหน่อย แต่ก่อนอื่นต้องรีบหุงข้าว หันมองคนที่บอกจะไปอาบน้ำแต่ก็ยังยืนนิ่งไม่ขยับงงๆ
“ไหนจะไปอาบน้ำไงฮะ”
“ก็เนมไม่ปล่อยมือพี่แล้วพี่จะไปได้ไง หรือว่า....เนมจะอาบให้พี่”แค่คำพูดก็ทำให้ผมเขินแล้ว ยังจะบีบมือผมอีกทำไมเนี่ย
“บ้า....โตแล้วก็อาบเองสิฮะ เดี๋ยวเนมจะอุ่นกับข้าวรอ พี่อย่าอาบนานนะเดี๋ยวแผลเปียกไม่หายง่ายพอดี”ผมค่อยๆ คลายมือออกถึงแม้จะไม่อยากปล่อย แต่ก็ยังไม่กล้าพอจะอาบน้ำให้พี่โก้หรอกนะ
หลังจากทานอาหารเสร็จ ผมก็เก็บกวาดทำความสะอาดครัวจะเรียบร้อยแล้วเดินมานั่งบนพื้นข้างขาพี่โก้
“พี่โก้นั่งเหยียดขามาทางนี้สิ เดี๋ยวเนมทำแผลให้ ผ้ามันเปียกหมดแล้วเนี่ย”ผมค่อยๆ แกะผ้าผันแผลที่เปียดออก แผลพี่โก้เปียกจนแทบจะเรียกว่าเปื่อยได้เลย มันเป็นรอยเล็กๆ น้อยๆ แต่หลายแผล แล้วพอมันเปื่อยๆ ปากแผลก็ยิ่งอ้าออกให้เห็นเนื้อแดงข้างในตัดกับผิวซีดๆ ด้านนอก ยิ่งดูยิ่งขนลุก ไม่รู้พี่โก้ทนความเจ็บเดินไปไหนมาไหนทั้งวันได้ยังไง แถม....วันนั้นยังขับรถกลับตั้งไกล
“ช่วงนี้พี่เช็ดตัวไปก่อนดีกว่ามั้ย หรือไม่ก็นั่งเก้าอี้ ไม่งั้นแผลพี่ไม่หายง่ายแน่ๆ แล้วไปยืนสอนทั้งวันเดี๋ยวก็อักเสบกันพอดี”ผมบ่นงุงงิงๆ ไม่กล้าบ่นดังเพราะนี่เป็นรอบที่สามแล้ว
“เจ้านายให้ลาพักสองวัน แต่พี่ขอดูอาการวันเดียวก่อน เพราะจันทร์หน้าพี่ลาพักร้อนไว้”เกือบลืมไปเลยว่าพี่โก้จะไปเที่ยวรับขวัญพี่เจ....ใช่ มันคือการเที่ยวรับขวัญ ไม่ว่าจะเรียกว่าอะไรแต่มันก็คือแบบนั้น เพื่อนๆ พี่โก้ไปกันหมด แม้แต่พี่นิ้งก็ยังอยากไปแต่แฟนหวงเลยอด ผมปฏิเสธพี่โก้ไปแล้ว ก็....จะให้ผมไปได้ยังไง ทั้งคณะที่ไปมีแต่เพื่อนพี่เจกับเพื่อนแฟนพี่เจ แล้วผมล่ะ....ส่วนเกินชัดๆ
พี่โก้เข้าห้องนอนไปนั่งทำงานบนเตียงจะได้เหยียดขาสบายๆ ผมนอนดูหนังอยู่ข้างนอก แต่ในหัวไม่ได้มีเนื้อหาหนังเข้ามาเลยสักนิด เมื่อก่อนตอนที่ยังไม่ได้เจอตัวผมเคยคิดว่าอย่าได้เจอกันเลย ผมรู้สึกแพ้ตั้งแต่ยังไม่เจอด้วยซ้ำ แต่พอคบกับพี่โก้มาได้สักพัก หลายๆ อย่างก็ทำให้มั่นใจได้เป็นพักๆ และก็มีความคิดชั่วแว่บเข้ามาบ้างว่า....เจอก็เจอสิ อยากเห็นเหมือนกันว่าอายุเยอะแล้วจะยังน่ารักเหมือนที่ใครๆ พูดถึงหรือเปล่า ผมค่อนข้างเชื่อว่าคนเราอายุมากขึ้นอะไรๆ ก็ต้องเป็นไปตามวัยจริงมั้ยฮะ จะสามสิบแล้วจะมาน่ารักเอ๊าะๆ เหมือนผมมันไม่ได้หรอก พอคิดอย่างนี้ผมก็เลยฮึดขึ้นบ้าง แต่ก็ฮึดเป็นพักๆ แค่นั้นล่ะ แต่สุดท้ายพอได้เจอตัวเป็นๆ.....ทำไมตัวเตี้ยกว่าผมอีกล่ะ แต่เตี้ยกว่าไม่เยอะนะ นิดเดียว ถือว่าตัวเท่ากันแล้วกัน แต่ผมผอมกว่านิดหน่อย แต่.....เขาขาวกว่า แถมหน้าตาแทบไม่ต่างจากเมื่อก่อนที่เคยเห็นแวบๆ เลย นอกจากนั้นแฟนเขายังหล่อมาก ย้ำว่ามากๆ ตอนแรกที่เปิดประตูห้องพี่โก้เข้ามาทำเอาตกใจไปนิดๆ ยิ่งพี่โก้บอกว่าเป็นใครผมยิ่งอึ้ง ไม่ได้อิจฉาหรอกนะเพราะพี่โก้เองก็หล่อเข้มไม่แพ้ใครเหมือนกัน แต่พี่คนนั้นเขาหล่อเหมือนดาราและหล่อกว่าดาราหลายๆ คนเลย ผมเชื่อว่าผู้ชายทุกคนที่เห็นก็ต้องชมว่าหล่อ ต่อให้คนที่ไม่ได้เป็นตุ๊ดเป็นเกย์ก็ต้องเห็นด้วย และถ้าเดินผ่านก็ต้องมองบ้างล่ะ ท่าทางจะขี้หวงไม่น้อยเหมือนกัน แฟนก็มีแล้วไม่รู้จะมายุ่งกับพี่โก้ของผมอีกทำไม
ผมนอนคิดเพลินๆ จนหนังจบตอนไหนไม่รู้ ดูเวลาอีกทีเที่ยวคืนกว่าแล้ว ผมรีบปิดไฟเดินเข้าห้องนอนพี่โก้ เมื่อคืนแยกไปนอนคนเดียวแล้วนอนไม่หลับสักนิด เปิดประตูห้องเข้ามาพี่โก้นั่งพิงพนักเตียงหลับคอเอียงลงมานิดๆ เอกสารในมือวางอยู่บนตักและมีปากกากลิ้งอยู่ข้างๆ ขาใกล้กับคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ้ค ผมค่อยๆ เก็บของทุกอย่างไปวางบนโต๊ะ ขนาดพยายามเบาแล้วแต่ก็ทำพี่โก้ตื่นอยู่ดี ผมจับไหล่พี่โก้ดันให้เขยิบลงไปนอนดีๆ แต่พอจับก็รู้สึกถึงความร้อนของผิวเลย พอแตะหน้าผากก็ยิ่งร้อน มิน่าถึงได้หลับแบบนี้ น่าจะเป็นไข้เพราะแผลอักเสบแล้วแน่ๆ ผมไปหยิบยามาให้ พี่โก้ก็รับไปทานแล้วนอนรอผมเดินไปปิดไฟ
“ไม่กอดนะ เดี๋ยวติดไข้พี่”พี่โก้นอนหงายแต่ไม่อ้าแขนมาให้ผมนอนหนุน ผมรู้สึกหงอยๆ ยังไงไม่รู้ อยากกอดเหมือนเดิม ถึงติด
ไข้ก็ไม่เป็นไร แต่พี่โก้คงไม่ยอม อย่างน้อยพี่โก้ก็ยังคว้ามือผมไปจับไว้ล่ะนะ ผมนอนหันข้างเอียงตัวไปให้ใกล้จนหน้าผากชิดต้นแขน
“ไม่ร้อนรึไง”พี่โก้ถามเพราะตัวพี่โก้ร้อน ผมต้องร้อนอยู่แล้วแม้จะแค่แตะนิดเดียวก็เถอะ แต่ไม่รู้สิ มันไม่ใช่วิธีการลดไข้ แต่ถ้าแตะเอาไว้แบบนี้ อย่างน้อยผมก็ยังรู้สึกว่าตัวเองได้แบ่งปันพิษไข้มาได้บ้าง
“ไม่ฮะ กอดเนมก็ได้นะ เนมแข็งแรง ไม่ติดง่ายๆ แล้วก็ปิดเทอมอยู่ ป่วยก็ไม่เป็นไรหรอก”
“แต่พี่ไม่อยากให้ป่วย.....ถ้าเนมแข็งแรงดี วันหยุดเราจะได้ไปเที่ยวกัน......จะไปกับพี่มั้ย”พอได้ยินคำถามผมเงียบไปเลย คำตอบแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวจนแทบจะพูดออกมาคือ...ไม่ไป แต่เพราะพี่โก้ชวนหลายครั้ง แล้วเราก็....ตึงๆ กันอยู่ แถมท่าทางต่อให้ผมไม่ไป พี่โก้ก็จะไป แล้วถึงอ้อนยังไงพี่โก้ก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่นอน ผมไม่อยากไป และไม่อยากให้พี่โก้ไป แต่ความหวังผมคงเป็นจริงได้ยาก.....ผมรู้ตัวเลยว่าถ้าผมไปจะต้องนอยด์ ไม่สนุก อึดอัด และพาลให้คนอื่นอึดอัดด้วยแน่ๆ สุดท้ายเราก็จะทะเลาะกันอีก ผมไม่อยากให้เราทะเลาะกัน ถึงจะไม่สวีทกันเหมือนคนอื่นแต่เราก็มีความสุขดี แต่ทำไมช่วงนี้เราหัวเราะให้กันน้อยลงจังเลย
“เนมไปจะดีเหรอ.....วันนี้แฟนพี่เจจ้องเนมเหมือนจะเข้ามาต่อยเลย”ได้โอกาสผมเลยฟ้องซะหน่อย ความจริงไม่ถึงกับรู้สึกว่าจะเข้ามาต่อยผมหรอก แต่แบบว่าดูดุๆ น่ะฮะ
“พี่เอ็กซ์ใจดี เขาแค่หวงแล้วก็ห่วงเจ ไม่ทำอะไรเนมหรอก”ผมว่าเพราะผมเป็นแฟนพี่โก้มากกว่าก็เลยไม่ทำ ถ้าเป็นคนอื่นป่านนี้จะเหลือเหรอ
“เนมกลัวว่าไปแล้วจะทำให้คนอื่นหมดสนุกกัน แล้วเนมก็.....ไม่อยากเจอพี่เจ”ประโยคสุดท้ายเสียงแทบจะหลุดคืนเข้าไปในลำคอ
“.......ถ้าไปแล้วเนมไม่อยากอยู่ต่อก็บอกพี่ แล้วเราจะกลับพร้อมกัน” พี่โก้เอียงตัวมากอดผมหลวมๆ ไม่กระชับเข้าไปใกล้เหมือนทุกที ผมคิดวนเวียนไปมาพร้อมคำพูดประโยคสุดท้ายที่ดังก้องในหัวอยู่ทั้งคืนจนกระทั่งหลับไป
-
ทั้งหมดอาจจะเป็นเพราะคำพูดนั้น หรือเพราะผมคิดวนไปวนมาจนง่วงเลยเผลอรับปากตกลงไปก็ไม่รู้ สุดท้ายผมก็มานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อบนรถตู้ของแฟนพี่เจ ทุกคนมาจอดรถทิ้งไว้ที่นี่ หรือบางคนก็นั่งแท็กซี่มา เจ้าของบ้านมองผมยิ้มๆ แต่ผมไม่กล้ายิ้มตอบหรอก กลัวด้วยเขินด้วย ผมเกาะเสื้อเกาะแขนพี่โก้แจ ไม่ว่าเดินหรือนั่งก็มีผมตามติดตลอด คนอะไรไม่รู้นอกจากจะหน้าตาหล่อเว่อร์แล้วยังรวยเว่อร์อีก เราทุกคนนั่งรถตู้บ้านพี่เอ็กซ์ไปเที่ยวที่ระยอง โดยพักที่รีสอร์ตของบ้านพี่เอ็กซ์ซึ่งแน่นอนว่าพักฟรี พี่โก้บอกว่าไม่ใช่หลังที่ตอนนั้นไปพักกัน แต่เป็นอีกหลังที่พี่เอ็กซ์สร้างใหม่แล้วก็หลังใหญ่กว่า ปกติจะให้ญาติๆ มาพัก ตอนแรกพวกพี่ๆ เสนอให้ไปพักหลังเดิมเพราะชินกับที่นั่น แต่พี่เอ็กซ์บอกว่าสั่งรื้อปรับปรุงใหม่ตั้งแต่ก่อนที่จะกลับมา ตอนนี้เลยไม่รู้ว่าได้ปิดไปหรือยัง
ผมขึ้นรถเป็นคนแรกเลยลากพี่โก้ไปนั่งแถวหน้าสุดกันสองคน ตอนแรกอยากนั่งหลังสุด แต่ไม่อยากให้ความสนใจของสายตาผมมุ่งไปที่พี่เจเลยเปลี่ยนใจนั่งหน้าสุดเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องมองใครเลย แล้วผมก็คิดว่าพี่เจก็น่าจะไปนั่งท้ายสุด เพราะเราตีกันมา และยังไม่ได้พูดอะไรกันอีกตั้งแต่ตอนนั้น ก็ไม่น่าจะนั่งใกล้กันนะ แต่ว่า......ทำไมต้องมานั่งข้างหลังผมด้วย
“ง่วงเหรอ”
“อืม หลับนะ ถ้าแวะปั๊มปลุกด้วย”
“ครับ เอาหมอนมั้ย”
“เอาๆ เร่งแอร์อีกนิดด้วย หนาวค่อยเบา”
“งั้นใส่เสื้อคลุมเลย เดี๋ยวก็ไม่สบายอีก เมื่อคืนก็นอนดึก พี่ไล่ไปนอนก็ดื้อ”
เสียงเถียงกันหงุงหงิงที่ได้ยินทั้งหมดไม่ใช่จากผมและพี่โก้แน่ๆ แต่เป็นสองคนข้างหลังต่างหาก พี่เอ็กซ์ให้พี่โก้หยิบหมอนอิงใบเล็กข้างหน้าส่งมาให้ แล้วบอกคนขับรถให้เพิ่มแอร์อีกนิดแล้วเดี๋ยวสักพักค่อยปรับลงมาเท่าเดิม ผมนอนกอดแขนพี่โก้เตรียมหลับเหมือนกัน ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ จากเบาะเดี่ยวข้างๆ ไม่ใช่ใครหรอกครับ เป็นคนเดียวที่ไม่มีคู่ในทริปนี้...พี่เจมส์ เจอหน้าผมก็ทำนิ้วงอๆ แล้วร้องกิ้วๆๆ ใส่ด้วย น่าโมโหมากๆ ผมเลยสะบัดหน้าใส่แล้วไม่คุยด้วย แต่ดันตามมานั่งข้างๆ อีก
รถเราขับแวะปั๊มก่อนถึงที่พักครั้งเดียวเพราะเติมน้ำมันเต็มถังตั้งแต่ก่อนออกจากบ้านแล้ว พอมาถึงผมยืนมองบ้านพักที่เจ้าของนำเสนอตาค้าง....ถ้าผมมีบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ ผมคงอยู่ประจำ ไม่ทิ้งไว้แล้วนานๆ มาค้างหรอก ที่นี่มีสระว่ายน้ำส่วนตัว มีรั้วเตี้ยๆกั้นแสดงขอบเขต แม้ไม่ได้ติดทะเลเท่ากับอีกหลังแต่สวยกว่า แล้วก็ใหม่กว่า ทุกคนช่วยกันขนของเข้าบ้าน ผมก็ช่วยแบกกระเป๋าสัมภาระของตัวเองกับพี่โก้ แค่สองใบก็หนักแล้ว หนักของผมนี่ล่ะ ตอนจัดทำไมว่ามันนิดเดียว แต่พอยกแล้วน้ำหนักพวกนี้มาจากไหนเนี่ย
“คืนนี้จะกินเลยเปล่า หรือรอพรุ่งนี้”พี่เอ็กซ์ถามเพื่อนๆ ผมเลยยืนฟังว่าจะเอาไง ที่ว่ากินนี่หมายถึงเหล้าน่ะครับ เราไม่ได้ขับรถส่วนตัว ถ้าจะกินคืนนี้ก็จะต้องเอารถตู้ออกไปซื้อข้างนอก แต่ถ้าไม่พี่เอ็กซ์จะได้บอกให้พี่คนขับไปพักที่ห้องพักในส่วนของโรงแรม ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า....กิน พี่ฟ้าพี่ปั้นเลยทำหน้าที่ฝ่ายเสบียงออกไปซื้อของ นอกนั้นก็เอาของขึ้นไปจองห้องใครห้องมัน ผมเลือกห้องที่หันไปทางทะเล ช่วยพี่โก้จัดเสื้อผ้าแขวนในตู้แล้วเปลี่ยนกางเกงขาสั้นเดินมาเตรียมสถานที่ข้างล่าง ถึงโซฟาจะชุดใหญ่ หรือโต๊ะทานอาหารจะมีหลายที่นั่งก็ไม่สู้นั่งบนพื้นจริงๆ นะครับ เราช่วยกันย้ายโซฟาไปชิดผนังให้หมด พี่เจมส์โทรหาพี่ฟ้าให้ซื้อหนังสือพิมพ์มาไว้ปูพื้น แต่พี่ฟ้าบอกว่าบนรถตู้มีเสื่อ ก็เลยไม่จำเป็นต้องซื้อ ผมนั่งเบียดพี่โก้ที่นั่งพิงโซฟาเหยียดขาดูโทรทัศน์ ใกล้ๆ กันมีพี่เจนอนแผ่บนโซฟา ความจริงตั้งแต่ลงจากรถพี่เขาก็เดินมึนๆ หยิบโน่นหยิบนี่ก่อนมานอนฟุบตรงนี้ล่ะ พี่เอ็กซ์ก็นั่งตรงโซฟาเดี่ยวอีกตัวที่อยู่เหนือหัว เห็นก้มลงไปกระซิบอะไรกันไม่รู้ก่อนพี่เจจะลุกขึ้นนั่งแล้วเดินขึ้นไปข้างบน
“มันเป็นไร”พี่โก้ถามพี่เอ็กซ์ที่เดินไปแย่งรีโมทจากพี่เจมส์เพราะพี่แกกดเปลี่ยนช่องไม่หยุดสักที
“ง่วงสิ เมื่อคืนคึกอะไรไม่รู้รื้อการ์ตูนเก่าๆ มานั่งอ่านทั้งคืน ตีสามยังไม่ยอมนอนเลยเพื่อนมึงน่ะ”
“ไม่มีปัญญาทำให้มันหลับเองล่ะมั้ง”ผมตาโตฟังพี่โก้ พูดกับแฟนพี่เจอย่างนี้เลยเหรอ แหะๆ....พี่เอ็กซ์อายุมากกว่าไม่ใช่เหรอ แต่อันที่จริงเรื่องอายุก็ไม่เกี่ยวหรอกมั้ง เพราะขนาดพี่เจมส์ผมยังไม่เคยได้ยินพี่โก้เรียกว่าพี่สักครั้งเลย
พอฝ่ายเสบียงกลับมา พ่อครัวแม่ครัวก็ไปทำหน้าหน้า พ่อครัวคือพี่โก้ ส่วนแม่ครัวไม่ใช่ผมหรอก แต่คือพี่ปั้น ซึ่งลูกมือถาวรอย่างพี่ฟ้าก็ตามติดเข้าไปด้วย ตอนแรกผมจะตามไป แต่พอพี่เจเดินลงมาจากชั้นบนแล้วเดินเลี้ยวเข้าครัว ผมเลยหยุดกึกยืนอยู่กลางบ้าน....หาตำแหน่งให้ตัวเองไม่ได้
“มานั่งรอเถอะ ไม่ต้องเข้าไปช่วยพวกนั้นหรอก”พี่เอ็กซ์เรียกผมให้ไปนั่งบนเสื่อที่ปูไว้ ผมมองอาหารสำเร็จและของว่างบางส่วนที่ซื้อมาเลยนั่งลงช่วยแกะใส่จาน
“หม้อเด็กไอ้โก้เหรอมึง เดี๋ยวกูฟ้องเจ”พี่เจมส์เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินลงมาก็ปากเสียเลย
“อย่ากวนตีนดิ๊ ไปไกลๆ ไป”พี่เอ็กซ์ไม่ชอบพี่เจมส์อย่างที่พี่ปั้นเคยเล่าจริงๆ ด้วย คือไม่ได้เกลียดหรอกนะ แต่เป็นเพราะพี่เจมส์ชอบกวนชอบแหย่ แถมยังเคยจีบพี่เจ พี่เอ็กซ์เลยเคยไม่ชอบ แต่หลังๆ มาออกแนวเซ็งปนรำคาญมากกว่า
“หิวก็นั่งกินเลยนะ ไม่ต้องรอพวกนั้นหรอก”พี่เอ็กซ์พูดแล้วก็จิ้มยำลูกชิ้นใส่ปากตัวเองให้ดูเป็นตัวอย่าง ผมอมยิ้มนิดๆ หายเกร็งนิดหน่อยเลยตักไส้กรอกไก่มากินบ้าง ทั้งทริปนี้ทุกคนหารกันโดยรวมเงินไว้ที่พี่ปั้น แน่นอนว่าส่วนของผมพี่โก้ออกให้ พรุ่งนี้เช้าเรามีโปรแกรมนั่งเรือไปดำน้ำดูปะการัง แต่นั่นมีข้อแม้ว่าถ้าทุกคนตื่นไหวและไม่แฮ้งค์นะ
เมื่ออาหารทุกอย่างพร้อม ทุกคนก็นั่งประจำที่ พี่โก้นั่งข้างขวาของผม ส่วนฝั่งซ้ายเป็นพี่ปั้น พี่โก้ตักข้าวผัดกุ้งใส่จานให้ผมกินกับอาหารอย่างอื่น แน่นอนว่าน้ำดื่มจะเป็นอะไรไม่ได้นอกจากน้ำสีชา แต่มันสีอ่อนมากๆ เลยนะ เพราะพี่โก้บอกว่าให้ชงให้ผมบางๆ และลิมิตให้แค่สามแก้ว ผมนั่งฟังเรื่องที่คนโน้นคนนี้ยกมาเล่าสลับกัน บางทีก็แซวกัน พูดเรื่องเพื่อนที่ไม่ได้มาเที่ยวด้วย แต่หัวข้อสนทนาส่วนใหญ่จะอยู่ที่ชีวิตต่างแดนของพี่เอ็กซ์กับพี่เจ ผมนั่งฟังเงียบๆ และกินข้าวไปเรื่อยๆ เหล้าสามแก้วจางๆ หมดไปแล้ว และมันไม่ทำให้ผมเมาเลย พอไม่เมาประสาทรับรู้ก็เลยยังชัด....ชัดเจนว่าผมเป็นคนเดียวที่ไม่ได้พูดอะไรเลย ทำได้แค่ฟังทุกคนคุยกันแล้วหัวเราะออกมาเพื่อมีส่วนร่วม แต่นานๆ ไปก็เริ่มหัวเราะไม่ออก พี่ปั้นกับพี่โก้หันมาคุยบ้างเป็นระยะ แต่ยิ่งทำให้ผมสมเพชตัวเองมากขึ้นไปอีก ผมบอกพี่โก้ว่าจะขึ้นไปนอนแล้ว พี่โก้มองผมนิ่งก่อนจะพยักหน้าให้ไป ผมลุกขึ้นในขณะที่ทุกคนยังนั่งหัวเราะเรื่องการหลงทางของพี่เจ
ถึงห้องนอนจะอยู่คนละด้านกับที่ตั้งวงด้านล่าง แต่เพราะในบ้านค่อนข้างเงียบก็เลยได้ยินเสียงแว่วๆ เข้ามาบ้างนิดหน่อย เสียงหัวเราะ เสียงตะโกนเถียง เสียงพูดกันโหวกเหวกที่แค่ฟังก็รู้ว่ากำลังสนุกและมีความสุขกันทุกคน....ยกเว้นผม เปิดไฟแต่หลับตานอนนับแกะไปเรื่อยๆ....ตัวที่ 121 กระโดนสะดุดหัวทิ่ม ตัวที่ 122 กระโดดชนรั้ว ตัวที่123 อ้วนมากกระโดดไม่ขึ้น ตัวที่ 124-125 เตี้ยต้องต่อตัวกัน ตัวที่ 125 วิ่งออกจากรั้ว ผมนับไปเรื่อยๆ จนถึงตัวที่ 143 ที่กำลังใส่รองเท้าสปริงเตรียมกระโดดข้าม ที่นอนข้างๆ ก็ยุบลง พอลืมตาถึงได้รู้ว่าไฟในห้องดับลงแล้ว และพี่โก้มานอนอยู่ข้างๆ แล้ว
“นอนกันหมดแล้วเหรอฮะ”ผมพลิกตัวไปนอนหนุนแขนที่พี่โก้สอดเข้ามา ยกขาก่ายไว้บนเอว
“ยัง คงอีกนาน”
“.....เนมนอนได้ พี่โก้ไปนั่งกับเพื่อนต่อเถอะฮะ นานๆ จะเจอกัน”
“อย่าโกหก พี่รู้ว่าเนมนอนไม่หลับหรอก”
“.....เนมขอโทษนะ”
“พี่อยากให้เนมเชื่อพี่ว่าพี่กับเจเราไม่ได้คิดอะไรกัน ไม่เคยมีอะไรกัน และจะไม่มีวันเกิดขึ้น บางทีถ้าเนมสนิทกับเจมากกว่านี้อี
กนิดเนมอาจจะเชื่อใจพี่มากกว่านี้ก็ได้”
“........แต่เนมต่อยเขา”
“มันก็ต่อยเนมเหมือนกันนี่”
“พี่โก้โกรธเนมมั้ยที่เนมมีเรื่องกับพี่เจวันนั้น”
“ไม่โกรธแต่ก็ไม่ชอบ จำตอนที่ตีกับตองไม่ได้เหรอ พี่ก็เคยบอกนี่นาว่าไม่ชอบให้เนมมีเรื่องกับคนอื่น มันดูไม่ดีเลย”
“แต่......”ผมกลืนคำว่า...นี่พี่เจ...ลงไปเพราะพี่โก้บอกให้ผมเชื่อ แต่ถ้าผมพูดออกไปก็จะกลายเป็นไม่เชื่อสินะ
“แต่อะไร”
“เปล่าฮะ”
“......พี่ไม่ชอบให้เนมมีเรื่องถึงขั้นลงมือกับคนอื่น ไม่ว่าใครทั้งนั้น และคำว่าไม่ชอบของพี่ไม่ได้วัดที่ฝ่ายตรงข้ามว่าตีกับคนไหนพี่จะโกรธมากหรือน้อย แต่อยู่ที่สาเหตุต่างหาก”
“งั้นวันนั้นไม่ชอบมากหรือเปล่าฮะที่เนมงี่เง่าไม่ถามพี่ก่อน”จากที่เห็นๆ ก็มองออกล่ะฮะว่าคู่นั้นเขารักกันสวีทกันแทบตลอดเวลา แล้วท่าทางพี่เอ็กซ์จะหวงพี่เจมากๆ ด้วย เพราะงั้นเรื่องจะนอนกับพี่โก้สองต่อสองก็เป็นไปไม่ได้ แต่ถ้าถามผม มันไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ว่าเขารักกับแฟนมากแค่ไหนหรอก มันอยู่ที่ความรู้สึกพี่โก้ต่างหาก
“ก็ใช่ พี่อยากให้เนมเชื่อใจพี่เหมือนที่พี่เชื่อเนม ตั้งแต่ที่เนมมาอยู่กับพี่ พี่ไม่เคยยุ่งกับใคร ไม่เคยพาใครเข้าไปนอนในห้องของเรา แต่เนมคิดแบบนั้นพี่เลยโกรธมาก”
“เนมขอโทษ.......ขอเวลาเนมหน่อยนะ อย่าเบื่อเนมนะฮะ”ผมยิ่งรัดแขนและก่ายขาแน่นขึ้น ผมรู้ตัวว่าผมงี่เง่าเอาแต่ใจมากๆ ในช่วงที่ผ่านมา แต่แค่เรื่องของคนๆ นี้เท่านั้น.....ผมเองก็อยากเชื่อใจพี่โก้ แต่มันยากมากจริงๆ.......ตอนนี้ผมยังไม่พร้อม และยังเจ็บเสมอเวลาพี่พูดกับเขา ยิ้มให้เขา หรือแม้แต่มองเขา ผมขอเวลา......ขอเวลาอีกนิด แล้วจะพยายามไม่คิดมาก.....จะไม่สนใจแม้ว่าจะไม่ได้เป็นคนเดียวในใจพี่ก็ตาม
รุ่งเช้าผมตื่นเพราะปวดฉี่เลยลุกมาเข้าห้องน้ำ พอมองออกไปนอกม่านเห็นแสงแดดอ่อนๆ แล้วตาสว่างเลย รีบหยิบโทรศัพท์มือถือแล้วเปิดประตูเตรียมวิ่งลงไปถ่ายรูปข้างล่าง เมื่อคืนพี่โก้ก็เมานิดหน่อยเลยแถมไม่ได้หลับบนรถเหมือนผมตอนนี้เลยยังไม่ตื่น ผมมองกองอาหารที่วางอยู่กลางบ้านแล้วนึกสภาพคนอื่นๆ ได้เลย ป่านนี้คงลุกจากเตียงไม่ไหวหรอก โปรแกรมดูปะการังชวดแล้วล่ะ
ผมเดินถ่ายรูปรอบๆ บ้าน เดินไปจนถึงชายหาด เขียนชื่อพี่โก้กับผมเป็นภาษาอังกฤษบนผืนทราย ล้อมรอบด้วยรูปหัวใจดวงโตแล้วกดถ่ายไว้หลายๆ รูป อัพลงเฟสบุ้คไว้ด้วย พอแดดเริ่มแรงก็เดินกลับเข้าบ้านไปยืนล้างเท้าข้างสระว่ายน้ำ มองน้ำแล้วน่าว่ายเล่นมากเลย แต่ไม่แน่ใจว่าต้องใส่กางเกงว่ายน้ำลงรึเปล่า นั่งหย่อนขาตีน้ำเล่นไปก่อนก็ได้
“ตื่นแต่เช้าเลย”เสียงทักข้างหลังดังขึ้น หันกลับไปมองพี่เอ็กซ์เดินมาแล้วหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ ผม
“พี่ก็ตื่นเช้า นึกว่าจะยังไม่มีใครลุกไหวซะอีก”
“พี่ยังไม่ค่อยชินเวลาน่ะ แล้วเมื่อคืนก็ขึ้นนอนตามโก้มันไปติดๆ เพราะเจคออ่อนเลยไม่ค่อยอยากให้นั่งนานๆ เดี๋ยวเจอพวกนั้นมอมเหล้า”พี่เอ็กซ์พูดไปยิ้มไป ผมพยายามฉีกยิ้มพอพี่เอ็กซ์พูดจบ ไม่รู้จะพูดว่าอะไรต่อ เมื่อคืนก็เห็นอยู่หรอกว่าถูกสั่งห้ามไม่ได้ดื่มเลย แล้วพี่เอ็กซ์ยังคอยบริการอาหารตลอดเพราะพี่เจแพ้อาหารทะเล ไม่ได้คิดว่าเรื่องมากหรอก แต่....เหมือนจะอ่อนแอจัง
“ไม่ชอบเจเหรอ”อยู่ดีๆ พี่เอ็กซ์ก็ถาม เล่นเอาทำตัวไม่ถูก หน้าสลดเลยผม พี่โก้ก็ไม่อยู่ ถ้าพี่เอ็กซ์เอาคืนผมจะสู้ได้เหรอเนี่ย
“เอ่อ......คือ เนมขอโทษที่มีเรื่องกับพี่เจนะฮะ”
“ไม่เป็นไรหรอก เจเองก็สวนไปเหมือนกันนี่ แล้วว่าไง ไม่ชอบเจเหรอ ปกติพี่เจอใครก็ชอบมันทั้งนั้น เบื่อเหมือนกัน”พี่เอ็กซ์ทำสีหน้าแบบว่าเซ็งจริงๆ อย่างที่พูด
“พี่เจ....เป็นคนยังไงเหรอฮะ”ไม่รู้ว่าเพราะอะไรผมถึงกล้าถาม ซึ่งผมไม่เคยอยากจะรู้จากปากพี่โก้เลย ไม่ว่าจะคำพูดในแง่ดีหรือร้าย ผมก็ไม่อยากได้ยินสักคำ
“เจเหรอ....ดื้อ หัวรั้น ขี้แง ถ้าว่าอะไรถูกจุดนิดเดียวก็ร้องไห้ แถมเวลาง้อนี่ยากด้วย มนุษยสัมพันธ์บางทีก็ดีไปนิด ข้อเสียที่แย่ที่สุดคือไม่ค่อยตามใจพี่นี่แหละ ถ้าอยากตีซี้นะง่ายนิดเดียว ยืนร้องไห้ต่อหน้ามันเดี๋ยวมันก็ทำอะไรไม่ถูกแล้วก็เข้ามาโอ๋เองล่ะ เป็นพวกขี้สงสาร ขี้ใจอ่อนกับคนบางพวก แต่กับบางคนแล้วใจแข็งมาก”
“แหะๆ....ฟังแล้วยังไม่เจอข้อดีเลย”
“ข้อดีเหรอ...เป็นคนดีมากและเป็นเด็กที่เก่ง ส่วนหนึ่งก็ต้องขอบคุณโก้มันล่ะนะที่คอยผลักดันเจจนเข้มแข็งและดีได้แบบนี้”
“พี่โก้....เป็นแบบนั้นเสมอล่ะฮะ”ช่วยพี่เจเสมอ....เป็นพี่เจเสมอ
“เมื่อก่อนพี่เคยมองโก้เป็นคู่แข่งเบอร์หนึ่งด้วยนะ เป็นตัวเก็งเลยก็ว่าได้ สำหรับเจอะไรๆ ก็โก้ก่อน ถามโก้ บอกโก้ ปรึกษาโก้ คุยกับโก้ เหมือนเป็นข้อยกเว้นที่ต้องยอมให้เพียงแค่อ้างชื่อมันขึ้นมา”
“นั่นสิฮะ....เหมือนเป็นข้อยกเว้นสำหรับทุกอย่างจริงๆ.........แล้วพี่....ไม่หึงเหรอ”
“หึงสิ หวงด้วย ทั้งเมื่อก่อนและตอนนี้ กลับมาไทยคืนแรกก็ไม่ยอมนอนบ้านมานอนเฝ้าไอ้โก้งี้ มันตัวเท่าควายแล้ว เป็นแผลนิดๆ หน่อยๆ ไม่ได้โคม่าไม่รู้จะห่วงอะไรนักหนา แต่ก็เข้าใจล่ะนะว่าเขาผูกพันกันมาก เลยทำได้แค่ตามไปนอนด้วยแค่นั้น”
“พี่เจไม่รู้เหรอว่าพี่คิดอย่างนี้”
“รู้ว่าพี่หวง แต่ไม่คิดมากเหมือนเมื่อก่อน พอเราคบกันนานขึ้น และรักกันมาก ที่เราให้กันนอกจากรักคือความเข้าใจและให้เกียรติกัน พี่รู้ว่าโก้เหมือนคนในครอบครัวเจที่ยังเหลืออยู่ เจเป็นเด็กกำพร้าและมองโก้เป็นตัวแทนของพ่อ ของพี่ บางครั้งอาจจะเป็นคนรัก หรือเป็นครู โก้เองก็คงเป็นแบบนั้น แต่พี่ไม่เคยเห็นทั้งคู่ทำอะไรเกินขอบเขตของคำว่าเพื่อน ไม่มีคำรัก มีแต่การกระทำที่ห่วงใยกัน และปกป้องกัน ถึงจะหวงมาก แต่สุดท้ายคนที่พี่ไว้ใจให้ดูแลเจมากที่สุดในโลกก็คือโก้ และเชื่อว่าเจจะไม่ทรยศความรักของพี่ และโก้เองก็หยิ่งในศักดิ์ศรีตัวเองมากพอจะไม่ย่ำเกียรติผู้ชายด้วยกัน........แต่พี่ก็แค่คนธรรมดา ถึงจะคิดได้อย่างนี้ก็ยังอดน้อยใจไม่ได้ในบางครั้งล่ะนะ”
“แล้วพี่ทำยังไงฮะ”
“ทำได้แค่รักมากขึ้น ดูแลให้มากขึ้น.....และพี่โชคดีที่เจรับรู้ได้ เพราะงั้นเวลาพี่น้อยใจ เจจะเป็นฝ่ายมาง้อพี่ในแบบของตัวเองเสมอ”
“ดีจังนะฮะ น่าอิจฉาจัง”
“วันหนึ่งทุกคนต้องพูดคำนี้กับเนม เพราะทุกคนเคยคิดกันว่าใครก็ตามได้โก้ไปเป็นแฟนจะเป็นคนที่น่าอิจฉาที่สุด แม้แต่เจยังพูดแบบนี้ พี่ไม่เคยเห็นหรือได้ยินว่าโก้คบใคร ไม่เคยพาใครมาแนะนำให้รู้จัก มีเพียงเนมคนเดียวที่โก้ทำแบบนี้ พี่เชื่อว่าโก้จริงจังกับเนมมาก แต่ระหว่างเนมกับโก้อาจจะยังไม่ลงล็อค พี่อยากให้เนมปรับหาตำแหน่งที่พอดี แต่อย่าเพิ่งถอยห่างออกไป พี่มองออกว่าเนมรักโก้มันมากเหมือนกัน ที่เนมหึงเจมันไม่ใช่เรื่องผิด แต่ถ้าเนมไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองและให้โอกาสโก้ ถ้าเนมเลือกเดินจากไปทั้งๆ ที่รักมากขนาดนี้....เราจะย้อนกลับมาตรงนี้ได้อีกหรือเปล่า จะเสียใจตลอดไปมั้ย ถ้ายังรักกันอยู่ก็ปรับตัวกันอีกนิด ไม่ต้องรีบร้อน แต่ถ้าสุดท้ายแล้วอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงๆ ก็จากกันทั้งที่ยังรักด้วยความรู้สึกดีๆ ดีกว่าจากกันด้วยความไม่เข้าใจ”เสียงตะโกนเรียกจากหน้าบ้านทำให้พี่เอ็กซ์หยุดพูด เราหันไปมองต้นเสียงพร้อมกัน พี่เจเดินลงมาในชุดนอนเสื้อกางเกงขายาว มือถือหมอนขยี้ตาตะโกนเรียกพี่เอ็กซ์ลั่น
“สงสัยรู้ตัวแล้วเลยมาง้อ พี่ไปล่ะ เนมก็อย่านั่งแช่นานนะเดี๋ยวขาเปื่อยหมด อ้อๆ พี่มีความลับโก้จะบอก ความจริงเรื่องนี้เจฝากบอกน่ะ ไม่รู้ว่าเนมจะเห็นหรือยัง แต่ใต้เตียงโก้จะมีกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กอยู่ใบนึง ข้างในมีเสื้อนอนเด็กลายหมีพูห์เต็มไปหมด มีตุ๊กตาด้วย บางชิ้นยังไม่แกะจากห่อด้วย พี่ว่าน่าจะเป็นของเนมนะ”พี่เอ็กซ์ขยิบตาให้ก่อนจะเดินไปกอดแฟนตัวเอง จุ๊บปากเบาๆ แล้วอุ้มเข้าบ้าน ทิ้งผมให้อ้าปากค้างกับฉากเลิฟซีนเล็กๆ และความลับของพี่โก้.....ชุดนอนตอนเด็กของผม
-
มันทำให้ฉันยิ้มได้ อิอิ...
-
พี่เอ็กซ์ เป็นพระเอกขม้าขาวมาช่วย เย้ๆๆๆๆๆๆ เข้าใจกันได้แล้วน่ะ
-
งี้ดดด อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีขึ้นมากเลย
พี่เอ๊กซ์ พระเอกมากเลยค่ะ น้องเนมคงจะเริ่มดีขึ้นบ้างนะ
:pig4:
-
พี่เอ๊กซ์ พ่อพระเอกยอดดวงใจของหนู :impress2:
พี่สุดยอดมาก
อมยิ้มกับกระเป๋าใต้เตียง :กอด1:
-
รักพี่เอ็กซ์จัง รักมาตลอด เป็นพระเอกในดวงในคนนึงที่รักม๊ากกกกกกกมาก (พอละ ออกแนวเวอร์ :z6:)
นิวเข้าใจเนมนะเว๊ย :กอด1:
รู้สึกเหมือนตัวละครมีชีวิตเข้าไปทุกวันๆ
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
อ่านไปน้ำตาไหลไป ไม่รู้จะดราม่าทำไม...(แอบบ่นตัวเอง 555) :impress3:
ชอบตอนนี้ค่ะ รู้ถึงความพยายามของเนมที่จะปรับตัวเข้าหาโก้ แม้จะเห็นภาพบาดตาบาดใจ แต่ก็ไม่โวยวาย
แถมตอนสุดท้ายมีพี่เอกซ์มาเฉลยความลับใต้เตียงอีก
หัวใจคนอ่านฟูฟ่องตามน้องเนมไปเลยยยย :-[ :o8:
ขอบคุณคุณจีนะคะ :3123: :pig4:
-
กริ๊ดดดดดดดดด~~ คิดถึงพี่เอ็กซ์ๆๆๆๆ
ได้คนที่เคยอยู่จุดเดียวกันมาพูดให้เข้าใจเนอะ
ดราม่าจะผ่านไปแล้วใช่มั้ยคะ??? *กระโดดรอบห้อง*
รอตอนต่อไป ความลับหลุดแล้วอ่ะโก้~~*กิ้วๆๆๆ*
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกรักพี่เอ็กซ์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เนม สู้ๆ นะลูก o13
-
รักพี่เอ็กซ์มากกว่าเดิมสิบแปดล้านเท่า เรื่องนี้จะขาดพี่เอ็กซ์ไปไม่ได้เลย อร๊างส์
-
ไปเรื่อยๆไม่ต้องรีบร้อนนะเนม เปิดใจให้กว้างแบบนี้ดีแล้ว :L2:
-
สถานการณ์ค่อยๆคลี่คลาย พี่เอ็กซ์สุดยอดมาก อยากมีแฟนแบบนี้บ้าง :-[ ชอบชุดนอนตอนเด็กของเนม ฮ่าๆ
-
รักพี่เอ็กซ์ พ่อพระเอกในดวงใจ ><
-
เอ่อ...จิตเหมือนกันนะ
-
เนมรู้แล้วใช่ป่ะว่าโก้รักตัวเองขนาดไหน
-
ดีใจมากคุณจีมาอัพ :mc4:
ดีใจสุดๆที่ในที่สุดพี่โก้ก็พูดออกมาบ้างว่าอยากให้รู้จักเจมากขึ้น ต่อไปพูดมากอีกนะพี่กับแฟนน่ะจะอมพะนำไม่ได้หรอกจ้า
ดีใจมากที่พี่เอ๊กซ์มาเป็นพระเอกของตอนน้ี นายหล่อมากว่ะ o13
ดีใจม๊าากกกกกกกกกกกที่สุดที่คืนนี้นอนยิ้มได้(ซะที) ไม่ค้างแล้วว้อยยยยยยยยยยยย
สุดท้ายโก้เนมรักกันปรับตัวเข้าหากันให้ได้นะจ้ะ ทำตามที่พี่เอ็กซ์ผู้มีประสบการณ์สอนมาเลย อิอิ
-
ตอนนี้ เป็นตอนของพี่เอ็กซ์ ไปซะแล้ว สุดยอดพี่เอ็กซ์
-
เปิดมาดูเพลินๆพี่จีอัพพอดี กรี๊ดกร๊าดด o13
พี่เอ็กซ์แอบเส้นพี่จีปะเนี่ย บทพูดมายาวเหยียดเลย 5555555555555 #เก๊าย้อเย่น
คนคนนี้ยังไงก็หล่อค่ะ พูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลย หวังว่าที่พี่เอ็กพูดจะช่วยให้เนมเข้าใจอะไรมากขึ้น
(ทำไมพี่เอ็กต้องพูดอะไรที่ดูดีขนาดนี้ มันทำให้พี่หล่อขึ้นอีกสิบเท่า เอออออ พี่มันใจหล่ออออออ ไอ้คนหล่อทั้งกายและใจ! #มโนเองทั้งนั้นค่ะอินี่ :z6:)
เต็มอิ่ม เหมือนเริ่มเกิดความสุขเล็กๆขึ้นทีละน้อยนิด 555555 รสหวานปนขมหน่อยๆ :-[
แอบมีเซอวิสพี่เอ็กพี่เจเล็กน้อยยยย แค่นี้ก็ตีตั๋วไปฟินแลนด์ไม่ทันล่ะ
บางทีก็อยากให้พี่โก้พูดอะไรให้ชัดเจนได้แบบพี่เอ็กซ์บ้างและเนมก็คงรับฟังในสิ่งที่พี่โก้บอก
ปล.อยากได้ตอนพิเศษ เคล็ดลับครองหน้าเด็ก By พี่เจ 555555555555555
-
พี่โก้รักเนมมากๆอ่ะ :กอด1:
-
โอ้ยยยยยย พี่เอ็กซ์ประเสริฐม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก >////< พระเอกผุดๆค่าาา
แอบเซอร์ไพรส์เล็กกับกระเป๋าใต้เตียงพี่โก้ 5555555
-
พี่เอ็กซ์!!!!
อยู่เรื่องไหนก็เป็นพระเอก พ่อพระเอกของฉัน
มองไม่ผิดจริงๆ
แง๊ ชอบคนนี้ อยากได้คนนี้มากกกกกก
ฮืออออออออออออออออ
น้องเนมต้องใจเย็นๆ ต้องคิดให้น้อยลงป้ะวะ?
แต่ที่พี่เอ็กซ์พูดมาใช่หมดเลยยย
ดูแลใจพี่โก้หน่อย เค้าทุ่มให้แบบสุดริดจริงๆนะ
ฮืออออ
เรื่องใต้เตียงพี่โก้นี่ .... โลลิค่อนมาก บอกเลย!!!!!
-
:a5:
พี่โก้..เป็นโชตะค่อน
จริงดิ
ฮ่าฮ่า
:กอด1: พี่เอ๊กซ์
พระเอกทั้งในจอ+นอกจอรุย
รักนะ
:n1: น้องเนม กะ เจ
เกี่ยวก้อยกันเหอะ
:z2:
อ่านตอนนี้..ร่าเริงเลย
อิอิ
ขอบคุณครับ คุณจี
-
หวังว่าเนมจะเริ่มเข้าใจมากขึ้นนะ ดีจัง
พี่เอ๊กซ์ยอดมาก o13
-
ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกพี่เอ๊กซ์ที่สุด :กอด1:
ทั้งหล่อ ทั้งรวย เข้าใจเหตุผลต่างๆระหว่างโก้กับเจ และมันคือความกระจ่างให้กับเนม
ตอนนี้อ่านแล้วอยากกอดเนม สงสาร :monkeysad: และดีใจที่เนมอดทน อดกลั้น
ตอนนี้ยกให้พี่เอ๊กซ์เป็นพระเอกตลอดกาล ไอ้ฉากเลิฟซีนของพี่เอ๊กซ์กับเจ มันเป็นอะไรที่น่าอิจฉาสุดๆ อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :o8:
-
โอ้มายก้อดดดดดดดดดดดดด
อยากจะกรีดร้องให้ดังๆ
พี่เอ็กซ์พี่โคตรพระเอกเลยนะ
รู้มั้ยคำพูดของพี่มันกำลังจะทำให้ดราม่ามันหายไป?
ฮือออออออ น้ำตาจะไหล เนมรู้ตัวสักทีเถอะลูก
ว่าพี่โก้เขารักหนูขนาดไหน ค่อยๆปรับกันไป
รักกันขนาดนี้อย่าให้มีเรื่องอะไรอีกเลย
พี่โก้ก้เหมือนกัน ทำด้วยนะคะ อยากให้เข้าใจกันสักที
ปล1.พี่โก้นี่โคแก่มากมายจริงๆ ชุดนงชุดนอนเนม หึหึ
ปล2.ตอนนี้กรีดร้องไปกับพี่เอ็กซ์มาก >///<
-
ตอนนี้ขออนุญาติกรี๊ดพี่เอ็กซ์ แค่หล่อมากจนเว่อร์ยังไม่พอ ยังจะข้ามมาเป็นพระเอกเรื่องนี้อีกอ๊า...
ล้อเล่นนะพี่โก้ อย่าน้อยใจ ชอบจังที่น้องเนมได้คุยกับพี่เอ็กซ์ ถ้าเอาไปคิดดี ๆ เนมจะได้อะไรเยอะเลยนะ
เพราะเอ็กซ์กับเนมเหมือนยืนอยู่ในจุดเดียวกัน คือกว่าจะข้ามผ่านคำว่าเพื่อนของสองคนนี้ก็ยากมาก
เห็นด้วยกับพี่เอ็กซ์นะว่าเนมเองก็น่าอิจฉาไม่แพ้ใครที่ได้โก้มาเป็นแฟน ผู้ชายคนนี้รักใครรักจริง
และไม่เคยรักใครมาก่อนนอกจากเนมเลยด้วยเนมควรจะภูมิใจและรักตัวเองมาก ๆ (คนอ่านก็อินลื้มมม)
ชอบตอนสองคนคุยกันก่อนนอนคืนนั้น พี่โก้ย้ำให้เนมเข้าใจแล้วนะเนมต้องเข้าใจพี่โก้บ้าง
น้องอาจต้องการเวลาอีกนิดหน่อยเนอะแล้วก็ชอบตอนที่โก้ขึ้นมานอนกับเนมแทนที่จะอยู่คุยกับเพื่อน ๆ
แสดงถึงความใส่ใจนะ พระเอกน่ารักๆๆๆ
ขอบคุณค่ะ
-
ตอนนี้ใช่พี่เอ๊กซ์คุ้มเลย บทยาวมากกกก 555
เนมกับพี่โก้ตองจูนกันอีกนิด ชัดเจนกันอีกหน่อย
แต่อตนนี้ก็อ่านแล้วรู้สึกถึงการคลี่คลายเล็กๆ :กอด1:
-
@broke-back - จีทำอะไรผิด ทำให้ไม่พอใจ หรือว่าตอนนี้มันไม่หน่วง ไม่อึน ไม่มึน ไม่ดราม่า ก็เลยไม่มีกลอนให้อ่าน :o12: :o12: :o12:
ขออนุญาตทวงเบาๆ เมนต์คนอื่นก็อ่านทุกครั้งเสมอๆ นะคะ แต่คนนี้ครั้งนี้ผิดปกติไป :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ว่ะว้าว ว ว
เป็นตอนที่อ่านแล้วอิ่ม เหมือนโล่งมากๆ
และได้เห็นในมุมมองของแต่ละคนมากขึ้น :กอด1:
-
มีเค้าความหวานมาและ <3
-
ขอให้เข้าใจกันเร็วๆน้า
พี่เอ๊กซ์อย่างเท่อ่ะ :กอด1:
-
กี๊สๆๆๆๆ
:-[ ไม่ว่าจะยังไงพี่เอ็กซ์ก็เป็นพระเอกในใจเราเสมอ :กอด1: โอ๊ย love love อ่ะ love พี่เอ็กซ์ :o8:
ขอกรี๊ดแรงๆ อีกรอบ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ชอบตอนนี้จัง คิดถึงพี่เอ็กซ์กับเจด้วย ช่วงนี้โผล่มาให้หายคิดถึงหน่อย อิอิ
ดูเหมือนว่าใกล้จะหายมาม่าแล้ววว เย้ๆ
แต่ขอถามหน่อย ทำไมตี๋ไม่ได้คู่กับเอ็มอ่ะ T^T
-
เหมือนจะแอบดราม่า
แต่ก็แอบมีหวานๆ นิดๆ
และไม่คิดว่าพี่เอ็กซ์จะเป็นคน 'คลายปม'
:laugh:
-
อร๊ายยยยย พี่เอ๊กซ์ พ่อพระเอกของเรา
เจชั้นขอพี่เอ๊กซ์เถอะ อะไรจะดีขนาดนี้ น่ารักขนาดนี้ หล่อขนาดนี้
ปลื้มมมมมสุดพลัง
เนมปรับตัวได้ละนะไว้ใจโก้กว่านี้หน่อย จะได้มีตอนหวานชื่นกับเค้าบ้าง
โอ้ยไม่รู้จะเม้นท์อะไรแล้ว ฟินพี่เอ๊กซ์
เจ๊จี เค้าขอแบบพี่เอ๊กซ์ซักคนจะตั้งใจเรียน
ปล.อ่านตอนนี้แล้วแอบคิดถึงตี๋ อยากให้ตี๋มาร่วมวงกับเค้าบ้าง เรื่องนี้ตี๋ไม่ค่อยโผล่เลย
-
พระเอก ก็คือพระเอกวันยังค่ำ
มาได้ถูกจังหวะจริงๆ
แอบซึ้งของที่โก้เก็บไว้
โก้รักของโก้มากจริงๆ น่ะเด็กคนนี้ :L2: :o8: :L2: :L1:
-
:monkeysad: :monkeysad: พระเอกตัวจริง พี่เอ็กซ์ กรี๊ดดด พี่เอ็กซ์ชนะเลิศมากกกกค่าาา มีรางวัลมอบให้พี่ไหมอะ
รักพี่เอ็กซ์สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L1: :L1:
กลับมาเรื่องของเนมต่อ เราว่าดีแล้วอะที่เนมได้คุยกับพี่เอ็กซ์ เพราะมองๆแล้ว พี่เอ็กซ์กับเนมคือผู้ที่อยู่ในสถานะเดียวกัน
ถ้าเนมคิดได้ตามที่พี่เอ็กซ์พูด ต่อไปนี่ก็คงจะราบรื่นแล้วอะ
เพราะอย่างที่พี่เอ็กซ์บอก สำหรับโก้กับเจ แล้ว คือครอบครัว อะ
เนมสู้ๆๆๆนะลูก ทำใจให้ได้นะ ปรับมุมมองใหม่ให้ได้นะ
ส่วนพี่โก้ พูดออกมาบ้างงงนะคะ อย่าอมเอาไว้ในปาก ไม่พูดคนก็ไม่เข้าใจหรอกนะคะ
ปล พี่จี ฟินมากกกกกกกกกกก พี่เอ็กซ์กับเจ คิดถึงสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2: :impress2:
-
ในที่สุดก็เห็นแสงที่ปลายอุโมงค์ของมหากาพย์ดราม่าเลี้ยงต้อยน้องเพื่อน....สักที :o12:
พี่เอ็กซ์ที่รักยิ่ง พ่อยอดดวงใจของเอฟซี
ไม่เสียแรงที่รัก ที่ชูป้ายไฟกันมาตลอด
ขอบคุณที่ขี่ม้าขาวมาช่วยขับไล่ดราม่าไปได้เยอะเลยนะคะ รักพี่เอ็กซ์ :กอด1:
ส่วนอิตาโลลิค่อนพี่โก้ ตอนนี้ทำตัวดีขึ้นเยอะเลยนะคะ
ตื่นเช้ามาก็ช่วยทำตัวให้แช่มชื่นหัวใจอีกหน่อย พี่เอ็กซ์ช่วยขนาดนี้แล้วนะยะ
สุดท้าย น้องเนมลูกแม่ จะมีความสุขกับเขาจริงๆแล้วนะหนู
จะได้ไม่ต้องนอนจมน้ำตาและผวาเพราะความหวาดระแวงแล้วนะลูกนะ :กอด1:
ขอบคุณคุณจีสำหรับอีกตอนของนิยายดีๆ สนุกจนอินจัดเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้ในตอนหน้า จะเฝ้ารอให้ถึงอาทิตย์หน้าไวไว สู้ๆนะคะ o13
-
พี่เอ็กซ์ก็ยังคงเป็นคนที่น่ารักเหมือนเดิม หวังว่าเนมจะเข้าใจอะไรอะไรมากขึ้นนะ
-
พี่เอ็กซ์คือ.. พ่อพระของน้อง กรี๊ดๆ !!! o13 o13 o13
-
ฟินมากกกกค่ะ กับกระเป๋าใต้เตียงของพี่โก้โลลิค่อน :-[
+1 :กอด1:
-
พี่เอ็กซ์เยี่ยม o13
-
พี่เอ๊กซ์ ไม่โกรธเนมหรอก ออกจัสงสารมากกว่า ที่ชอบโก้
เห็นแสงสีชมพูความสุขเรืองๆ
-
อาฮะ กลับมาไล่อ่านตามทันแล้ว เย้
อ่านตอนนี้จบ เหมือนเห็นแสงสีชมพูรำไร :mc4:
ขอบคุณฮะคุณจี
-
เนมได้นั่งคุยกับพี่เอ็กซ์แบบนี้หวังว่าเรื่องระหว่าง
โก้-เนมจะดีขึ้นนะ
แค่เนมลองเปิดใจทำความรู้จักกับเจให้มากขึ้น
แค่นี้เอง!!!
-
อร๊ายยยยย พี่เอ็กซื พระเอกยังไงก้เป็นพระเอกละวะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ตอนนี้ ส่งพี่เอ็กซ์มาแย่งซีนชัดๆ คริคริ
-
จากเดิมทีรักพี่xอยู่แล้วพออ่านตอนนี้โคตรรักมากกว่าเดิมอีกเป็นพันเท่าอะ :impress2:
-
มีความสุขกะตอนนี้จัง พี่X ได้ใจไปเลย
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พี่เอ็กซ์เป็นกามเทพปลอมตัวมานี่เอง แผลงศรใส่พี่โก้กับน้องเนมแล้ว :-[
-
น้องเจน่ารักจังเลยยยยยย
พี่เอ็กซ์เป็นฮีโร่แบบนุ่มนวล น่าจะเอาคืนพี่โก้แบบแรงๆ บ้าง 5555
ความรักของพี่เอ็กซ์มันล้นปริ่มจริงๆๆ
เอ๊ะ เหมือนเม้นผิดเรื่อง 55555
หวังว่าเนมจะตาสว่าง หวังว่าเนมจะเข้าใจซะที ดีใจที่เนมยอมมาด้วย
ปล.แล้วพี่โมทย์หนูไปไหน ไม่มีบทเลยจ้าาาาา
-
พี่เอ๊กซ์พระเอกสุดๆๆอ่ะ..น่ารักมากอิจฉาเจเลยได้คนแบบพี่เอ๊กซ์
ตอนนี้โก้ก็พูดอะไรที่ชัดเจนมากขึ้นนะเหลือแต่เนมแล้วว่าจะสามารถเชื่อใจ
โก้ได้มากน้อยแค่ไหน
-
พี่เอ็กซ์ยังคงเป็ยพระเอกเสมอ ><
หวังว่าเนมคงเก็บคำพูดพี่เอ็กซ์ไปคิดบ้างนะ เชื่อใจพี่โก้ด้วย :o12:
-
ทำไมเราก็ยังอยากให้เลิกกัน :o8:
เนมไม่น่ารักโก้เล้ยยยยย
-
เอ๊กซ์ พระเอกมาก ขอคาราวะ
-
มอบ 3 คำให้พี่เอ๊กซ์ นาย - หล่อ - มาก หล่อทั้งตัว หล่อทั้งใจ
อิตาโก้จิตนะนั่น เก็บของน้องเค้าไว้เฉยๆ หรือเอามาพิสูจน์กลิ่นด้วยล่ะ
หนูเนมไตร่ตรองให้ดี แต่อย่าคิดมากนะ (เอ๊ะ ยังไง)
-
ขอบคุณค่ะที่ส่ง"พี่เอ็กซ์" มาได้ทันเวลาจริงๆ
พระเอกในดวงใจ น่ารักมากมาย :กอด1:
-
พี่โก้ยังคงสเตตัสปากหนักปากแข็งเหมือนเดิม ต้องให้เจ ส่งพี่เอ็กซ์มาเป็นทูตแถลงไขให้ด้วย
นึกหน้าพี่เอ็กซ์ออกเลยตอนพูดถึงเจ ต้องมีความสุขมากแน่ๆ
-
เหมือนทุกคนจะลุ้นให้เนม ก้าวข้ามความรู้สึกไม่ไว้วางใจนี้ให้ได้
แม้แต่พี่เอ็กซ์ (คนหัวอกเดียวกัน)
หากโก้ยังไม่สารภาพรักตรงๆ เรื่องนี้คงอีกยาว
-
เนมแบบ ทำไมเชื่อใจโก้ยากจัง
ทีโก้นะ แบบเนมพูดไรก็เชื่อหมดอ่ะ
เจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า
บางที คนเราไม่รู้หรอก ว่าใครเจ็บมากกว่าใคร
คิดเอาเองว่าตัวเองเจ็บมากกว่า รักมากกว่า
ถ้าลองมองดูดีๆนะ คือเจกับโก้ไม่ได้มีอะไรเลยจริงๆ
แล้วคือพี่เอกซ์ ... พระเอกตลอดกาลในใจอ่ะ
เป็นคนที่มาแล้วซึ้งเลยอ่ะ หวังว่าเนมจะเข้าใจพี่เขา และพี่โก้นะ
-
ตอนนี้แสดงถึงความพยายามของเนมนะ ถึงจะนิดหน่อยก็ตาม และก็แสดงถึงความเปลี่ยนแปลงของพี่โก้นิดหน่อย น่ารักอ่ะ! พี่เอ็กซ์ก็น่ารักมากเลย เอาน่า ทุกอย่างจะดีขึ้น อิอิ
-
อมยิ้มกับกระเป๋าใต้เตียง แค่เพียงความรู้สึกแบบนี้ทำให้ใจนี้มีความสุข
-
คิดถึงพี่เอ็กซ์ที่สุด :กอด1: :กอด1:
-
...พี่เอ็กซ์ พยายามจะเข้ามาไกล่เกลี่ยนะ แต่ก็ต้องให้เวลาเนมเค้าหน่อย ชื่อ..เจ..มันฝังในแง่ลบในหัวสมองเนม
...เพราะจากการกระทำของพี่โก้ มาตั้งแต่เนมยังเด็ก ยากที่จะแกะออกในเวลาสั้นๆๆ ขอเวลาน้องหน่อยนะพี่ๆๆ :laugh:
-
:3123:ขอบคุณค่าพี่จี
พี่เอ็กซ์ให้คำปรึกษาดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก อย่างนี้ละนะคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนย่อมแนะนำสิ่งดีๆให้เสมอ
หวังว่าเนมเห็นฉากพี่เอ็กซ์กับเจแล้ว คงจะมีความมั่นใจเพิ่มขึ้นนะ
ปล.ความลับของโก้ หึหึ ไอ้คนเลี้ยงต้อย :-[
-
วรั๊ยยย พี่เอ็กซ์ หล่อมากค่ะ หล่อทั้งหน้าตาและคำพูด
สมแล้วที่่เป็นพระเอก หวังว่าคราวนี้หนูเนมกับพี่โ้ก้
คงจะมีแนวโน้มไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อยๆ
และอยากเป็นซีนหวานๆ น่ารัก ของน้องเนมพี่โก้บ้าง :m1: :m13:
-
กระเป๋าใต้เตียง น่ารักอ่ะ
-
ความรู้สึกของทั้งคู่ยังรักกันอยู่ ถึงบรรยากาศจะอึมครึมไปบ้าง :z2:
-
สงสัยระหว่างเนมกับโก้ต้องมีบุคคลที่สามมาช่วยกาวใจนะ
-
พี่เอ็กซ์ มองด้านบวกช่วยโก้ มองด้านลบกันโก้ห่างกับเจซะที :laugh: ดีจังที่โก้เลือกชวนเนมไปเที่ยว และเนมไป จะได้เห็นกับตาไม่ต้องจินตนาการณ์อยู่ฝ่ายเดียว
-
ดีใจจัง อ่านนิยายเรื่องนี้ลุ้นอย่างกับดูมวย
ตอนหน้าจะดราม่ามั้ย จะเลิกกันรึเปล่า เนมจะเข้าใจโก้มั้ย โก้จะยอมพูดรึเปล่า
พอไม่ดราม่าก็โล่งใจ พอดราม่าก็สงสัย อึดอัด อยากให้ดีกัน
คนเขียนเก่งนะ ทำให้รู้สึกอินได้ขนาดนี้
-
ใช่ๆ เคยคิดแบบที่พี่เอกซ์พูดจริงๆว่า
น่าอิจฉาคนที่เป็นแฟนโก้
แต่จะโทษเนมผิดก็ไม่ได้นี่เนาะ ก็พี่โก้เขาไม่เคยพูดอะไรเลย
พี่เอกซ์ โคตรหล่อเลย
สมแล้วที่เป็นพระเอกของนิยายสุดฮอตตลอดกาล อย่าง ระเบียงรัก
เขินเลยอ่ะ พระเอกในใจของเรา พี่เอ็กซ์ เขาเอ็กซ์สมชื่อจริงๆ
เป็นคนตรง คิดอะไรพูดอย่างนั้น ชอบอ่ะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ยิ้มมมมมมมมมมกว้าง
หวาน ขอให้เข้าใจกันเร็วๆนะ :')
-
ทุกคนยิ้มได้หมดแล้ว ทำไมเราอ่านแล้วยังร้องไห้อยู่ล่ะเนี่ย ฮ่าๆๆ //สงสัยเราจะอาการหนักกว่าน้องเนม
เหมือนกลัวโดนทิ้งมากเลยต้องพยายามทน อ๊าาา สู้ๆนะน้องเนม ถึงที่จริงไม่อยากให้ทนหรอก
กลัวทนมากๆจะกลายเป็นคนเก็บกด(เหมือนดิฉัน) //คิดไปไกลเนอะ ฮ่าๆ ก็รักเนมนี่หน่า
ตอนนี้พี่เอ็กซ์พระเอกมาก มาทีเหมือนพาแสงสว่างมาด้วย
เนมก็คงได้กำลังใจจากคำพูดพี่เอ็กซ์มาเยอะเลยเนอะ จะได้เอามาใช้เป็นกำลังให้อดทนได้ในวันต่อไป
แต่ยังไม่อยากให้เนมหายจากความรู้สึกอึมครึมเลยอ่ะ (ไม่ยอมมมมม)
มันรู้สึกว่าคนที่คลายปมในใจเนมไม่ใช่พี่โก้แล้วรับไม่ได้อ่ะ เป็นคนทำแท้ๆ...รอวันที่พี่โก้จะพูดบ้าง
สรุปดิฉันงี่เง่ากว่าน้องเนม ฮ่าๆๆ ถึงว่า เข้ากับน้องเป็นปี่เป็นขลุ่ย =[]=
-
แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์มาแล้วสินะ ในอุโมงค์มันมืดรีบเดินออกจากอุโมงค์เร็วๆ นะจ๊ะเนม
แต่จะออกไปได้เร็วๆ โก้ก็ต้องมาช่วยจูงมือเนมออกไปนะ เนมจะได้มั่นใจจริงๆ ว่าทางที่เดินไป
มันสว่างจริงๆ มิใช่ภาพลวงตา
-
พี่เอ็กซ์นี่โคตรพระเอกตลอดกาล อ่านตอนนี้แล้วยิ้มกลับไปอ่านเอ็กซ์เจอีกรอบเลย น่ารักกันมากๆ
หวังว่าเนมฟังพี่เอ็กซ์แล้วจะเข้าใจแล้วสนิทกับเจมากขึ้นนะ คือตอนนี้ทุกคนช่วยให้เข้าใจกันแล้วอ่ะ น้องเนมเปิดใจอีกนี้ดดนึงก็จะกลายเป็นคนที่น่าอิจฉาแล้ว
-
คือ อ่านแต่ละตอนที่เป็นบทบรรยายของทั้งโก้และเนมก็มองไม่เห็นทางออกของคู่นี้เลย
แต่พอพี่เอ็กซ์พูดเท่านั้นล่ะ ... มันแบบ ใช่เลย! แบบนั้นเลยค่ะพี่!!!
หาได้จากไหนอีกมั๊ยคะผู้ชายแบบพี่เอ็กซ์ ..ใครพบเห็นช่วยแจ้งเบาะแสหน่อยเถอะค่ะ อยากได้ T^T
-
:-[ ...กรี๊ดดดดดดดพี่เอ๊กซ์. :กอด1: แย่งซีนแบบนี้ยอมมมมมมมม เจค๊อตน่ารักเลยอ่ะ อยากเห็นเวลาเนมกะเจเข้าขากันจัง :z2:
พี่โก้ สู้ๆน๊าาาา :กอด1:
-
อ่านแล้ว หลานเอ็กซ์ หนูเท่มากเลยอ่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: คนแก่ขอกอด 3 ที
:bye2: :bye2: :bye2:
-
รักพี่เอ็กซ์ขึ้นอีกสิบเท่าเลยอ้าาาา
ฉากเลิฟซีนมาทีทำให้อยากย้อนไปอ่านทั้งเรื่องเลยอ่ะ
รอตอนต่อไปนะคะ นอตอนสวีทระหว่างพี่โก้กับน้องเนมมม
-
พีเอ็กออกมากี่ครั้งๆก็ได้ใจทุกครั้งอ่ะ
เนมควรคิดให้ดีและลองเชื่อใจโก้จริงๆนะ
อย่างที่พี่เอ็กกับเจว่า ใครได้โก้ไปโครตน่าอิจฉาอ่ะ
และโก้ก็เลือกเนมนะ
ฉากเลิฟซีนเล็กๆของพี่เอ็กทำเอากรี้ดดดดดดดดดด
-
:z1:
อาบน้ำหนู ล้างจู๋ ไอ้หนูด้วย
นั่งป้อนกล้วย ให้หนูอิ่ม ยิ้มคาดฝัน
รอให้โต อีกซักหน่อย พี่จะฟัน
โก้หมายมั่น จองน้องเนม อยากเคลมจริง
กลิ่นสบู่ ไอ้หนูติด สนิทเสื้อ
กางเกงนอน ซ่อนกลิ่นเนื้อ เหนือผู้หญิง
แอบเก็บไว้ ใช้ดอมดม ขย่มยิง
สเปิร์มทิ้ง วิ่งกระจาย รายรอบตัว
เชื่อพี่เถอะ เหอะไอ้หนู รู้ตัวด่วน
ใจพี่ป่วน ปั่นเพราะรัก ให้หนักหัว
เนมคนดี มาแลกใจ ไม่ต้องกลัว
พี่โก้ชัวร์ ไม่รั่วรัก เลิกหนักใจ
:n1: พี่โก้ กะ น้องเนม
:call: คุณจี
อิอิ
-
โอยย พี่เอ๊กซ์ มาทำให้เพ้ออีกละ >.<
-
กรี๊ดดดดดด เห็นไม๊???? เจกลับมาจะเป็นกาวใจให้เนมกะโก้ :laugh: ตบตีกันตอนแรกที่เจอ แต่เดี๋ยวก้อคงจะซี้กันตอนหลัง :z2:
พยายามหน่อยนะเนม เปิดใจให้กว้าง แล้วจะเข้าใจพี่โก้มากขึ้นนะลูก... พี่โก้เองพูดมากขึ้นแล้ว เดี๋ยวก้อจะเข้าใจกันเองนะ
ขอให้ทริปนี้ มีแต่ความหวานนนนนนนนด้วยเถิด :call:
-
พี่เอ๊กซ์ พระเอกตลอดกาล ชอบๆ :L2:
-
อ่านจบแล้วอยากอ่านพี่เอ็กซ์น้องเจภาคต่อเลยอะ เขียนเถอะ
คู่นี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก
-
เนมฟังเอ๊กซ์พูดแล้วลองเอาไปคิดตามดูนะ
-
มาอีกรอบ สนับสนุนรีข้างบนค่ะ
มีภาคต่อของ SJ เอ๊ยไม่ใช่แระ XJ เถอะค่ะ น่าร๊ากที่สุดอ่ะ
X นี่พระเอกในดวงใจเลยค่ะ ที่สุดของแจ้ o13
-
โห พี่เอ็กซ์มาเต็มเลยตอนนี้
ให้คำแนะนำดีมากๆ อ่านไปน้ำตาซึมไป เพราะอะไรก็ไม่รู้ :monkeysad:
อ่านแล้วยิ่งชอบพี่โก้อ่ะ
รักเดียวใจเดียว แถมยังน่ารักด้วยที่เก็บชุดนอนเนมตอนเด็กๆไว้อีก
ถ้าพี่โก้แสดงออกมากกว่านี้ ต้องทำให้หลายๆคนอิจฉาแน่ๆเลย
เนมได้รู้อย่างนี้แล้วก็เปิดใจให้มากๆนะ อยากเห็นฉากสวีทแล้วว :impress2:
-
พี่เอ็กซ์ยังน่ารักเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆๆ
หวังว่าที่พี่เอ็กซ์พูดมาทั้งหมด จะช่วยเนมกับโก้ได้นะ
เนม เชื่อใจโก้ให้มากๆหน่อย
รู้มั้ยว่าเป็นคนที่น่าอิจฉาที่สุดจริงๆทีโก้รัก
-
กรี๊ดดดดดด พี่เอ็กซ์ He เริ่ดอีกแล้ว :m3:
ขนาดเมื่อก่อนพี่เอ็กซ์ยังคิดมากเลย แล้วน้องเนมจะไม่คิดมากได้ไงเนอะ :m12:
เอาล่ะ น้องเนม ความลับของพี่โก้อยู่ตรงหน้าน้องแล้ว :m26: ว่ะฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ :ped149: คิคิ :eiei1:
-
คนเครียร์ปัญหาอยู่ตรงนี้นี่เอง อยู่ที่นู๋เนมจะเข้าใจหรือเปล่า เหอะ เหอะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เข้าใจแล้วสินะ เนม :z2:
-
พี่เอ๊กซ์เป็น "พระเอก" ของตอนนี้เลยอ่ะ :impress3:
-
ค่อยคลายเครียดหน่อย
เวลาน่าจะช่วยนะ
-
ขอบคุณพี่เอ็กซ์หลายๆ
ตอนหน้านี้จะได้เห็นโก้กับเนมเค้าสวีทกันแล้วใช่มั๊ยจ๊ะ :impress2:
-
อยากจะบอกว่า อ่านเป็นรอบทีี่ 10 กว่า ๆ แล้วสำหรับตอนนี้
ชอบมากกก รักพี่เอ็กซ์ เป็นพระเอกเลย สุดๆๆ
เหมือนพี่เอ็กซ์ เป็นอีกภาคหนึ่งของเนม
เคยมีความรุ้สึกเหมือนเนม แต่พี่เอ็กซ์ก็สามารถผ่านจุดนั้นมาได้
อยากให้น้องได้คิดเหมือนพี่เอ็กซ์ คือ รักให้มากขึ้น ทำดีให้มากขึ้น
สักวัน เนมจะเป็นคนที่มีแต่คนอิจฉาที่พี่โก้รักได้มากขนาดนี้
พี่โก้รักเนมมาก (แอบชอบกระเป๋าใบนั้นที่ใต้เตียง ^^)
อยากเห็นน้องสนิทกับเจ เข้าใจกันซักที
อ่อ อย่าลืมไปเคลียร์ เรือ่งฟิวส์ ด้วยนะน้อง
แล้วก็ กะคีย์อ่ะ แค่เพื่อน อย่าได้เกินเลยกันอีก
ทำตัวไม่น่ารัก จะเลิกเป็นแม่ยกนะหนู เหอะๆๆ
-
น้องเนมจ๊ะฟังพี่เอ็กซ์แล้วเก็บไปคิดและทำให้ได้ด้วยนะ
นอกเหนือจากรักแล้ว ต้องดูแล เชื่อใจ และให้เกียรติ ท่องให้ขึ้นใจ
-
:กอด1: น้องเนมต้องหนักแน่น อิอิ
-
กินมาม่า จนพุงกางเมื่อ 2 ตอนที่แล้ว
ครานี้ได้ จิบน้ำชา เย็นๆ ผ่อนคลายลงได้นิดนุง
ลุ้นอยู่ แลกรัก แลกกับอะไรบ้างหนอ
-
ขอตอนพิเศษ พี่เอ็กซ์น้องเจ จะได้ไหมคะ คิดถึงสองคนนี้มากๆ
ช่วยรับไปพิจารณาด้วยนะคะคุณจี
:m13: :m13: :m5:
-
อ่านตอนนี้แล้วหวนนึกไปถึงคำถามที่เนมถามพี่ว่าเคยรักเนมบ้างมั้ย
แล้วพี่ตอบว่าไม่ พยายามำความเข้าใจโก้มากๆในตอนนั้น
จนตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่คิดจะถูกมั้ย
โก้ไม่เคยรักเนมเพราะหากใช้คำว่าเคยมันคืออดีตที่ผ่านมา
ความรู่สึกโก้ไม่ใช่เคยรักหากแต่เป็นรักมาตลอดและยังรักอยู่เสมอ
แต่ก็อยากรู้เหมือนกันนะถ้าเนมเปลี่ยนคำถามตอนนั้นเป็นรักเนมมั้ย หรือยังรักเนมรึเปล่า
พี่โก้จะตอบน้องว่ายังไง
อันนี้จากที่นั่งอ่านเรื่องและพยายามทำความเข้าใจในตัวพี่โก้นะ
ไม่รู้ว่าเข้าใจถูกมั้ย ^^
-
พี่เอ็กซ์ โชว์หล่ออีกแล้ววววววว
หวังว่าเนมจะเข้าใจ และยอมรับได้มากขึ้นนะ ^^
-
สงสารน้องเนม :m15: แต่...กรี๊ดดดดดดดดดดดพี่เอ็กซ์นู๋คิดถึงพี่ค่ะ วิ่งไปกอดดดดดดดดด :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
โอ้โหววววววว
พี่เอ็กซ์จะตามมาเป็นพระเอกเรื่องนี้ด้วยรึไงนาาาาาา
น้องเนมกับพี่โก้คงเข้าใจกันได้ซะทีเนอะ
-
อ่านข้ามวันข้ามคืนเลยทีเดียว ชอบเรื่องนี้มากกกๆๆๆ o13
แต่บรรยายความรู้สึกออกมาไม่ได้ บอกเป็นคำพูดไม่ถูก
"ใต้เตียงโก้จะมีกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กอยู่ใบนึง ข้างในมีเสื้อนอนเด็กลายหมีพูห์เต็มไปหมด มีตุ๊กตาด้วย บางชิ้นยังไม่แกะจากห่อด้วย พี่ว่าน่าจะเป็นของเนมนะ”
พอมาถึงอ่านประโยคนี้จบ พึ่งรู้ตัวว่ายิ้มทั้งน้ำตา (น้ำตาคลอ)
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอให้เข้าใจกันสักทีเถอะ ดราม่ากันมานานแล้ว TT
ส่วนตัวแล้วคิดว่าเนมเองก็เด็กเกิน คำพูดโก้ที่บอกว่าเจสำคัญกว่าตอนนั้นมันคงทำให้เนมระแวงเจมากๆขนาดนี้ กลายเป็นว่าเชื่อใจโก้ไม่ได้สักทีอีก
ส่วนโก้เองก็ปากแข็งเกิน เรื่องบางเรื่องต้องแสดงออกให้คนอื่นรับรู้บ้าง รู้ว่าอยากให้เข้าใจแต่เนมเองก็ยังเด็ก จะให้คิดอ่านเหมือนผู้ใหญ่หรือเข้าใจโก้ทุกเรื่องมันก็ยังยากอยู่
แต่ก็ขอให้ทั้งสองคนสู้ๆต่อ ถ้าอดทนพอ คงเข้าใจอะไรๆกันได้มากขึ้น และเรื่องมันก็จะดีเองแหละเนอะ
ป.ล. ใครได้ PM ตอนพิเศษก็ขอความกรุณาหน่อยนะคะ อยากอ่านมากๆๆๆๆ :L2:
-
ยอมรับตามตรงว่าอ่านเริ่องนี้แล้วค่อนข้างเครียด มันลุ้นตลอด
เนมกะโก้ เมื่อไรจะมีฉากสวีทจริงๆบ้างนะ เอามากลบความเครียด
ของเรื่องนี้
ปล.อ่านเรื่องนี้มีอะไรให้คิดเยอะดี คุณGeeเขียนดีมาก
-
ไม่ได้เข้ามาแปปเดียวมาต่อเยอะแล้ว
อยากอ่านต่อแล้วอ่ะเหมือนดราม่าจะค่อยๆหายไป(หรือเปล่า)
:z13:
-
รอวันที่เนมจะมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ให้สมกับอายุเนมอยู่นะ :onion_asleep:
อิพี่เอ็กซ์แม่ม หล่อเอี้ยๆ ขโมยซีนสุดฤทธิ์ :laugh:
-
เนมเอ้ยเข้าใจโก้เร็วๆนะ พี่โก้รักเนมคยเดียวจริงๆ
-
กลับมาตามอ่าน ทันอีกรอบค่ะ >.<
จริงอย่างที่พี่เอ๊กซ์บอกเนมแหละ
ว่าอย่าเพิ่งห่างกันไป ให้ปรับให้ลงล็อคกันอีกนิด
อย่างที่พี่เอ๊กซ์พูดมาใช่หมดเลย
เราเองก็คิดว่ายังมีอะไรอีกนิด อีกบางอย่าง
ที่ทำให้พี่โก้กับเนมยังไม่ลงตัว
เอาใจช่วยค่ะ พี่โก้&เนม
ขอบคุณค่ะ +1
:L2:
-
รักน้องเนม :give2:
-
เรื่องราวก็ดำเนินต่อไปตามวงจรของชีวิต ( ที่ลิขิต โดย น้องจี )
ตอนนี้พี่เอ็กซ์ ออกมานิดเดียว แย่งซีนพระเอกของตอนไปเลย :z1:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ น้องจี :กอด1:
ปล. มาลุ้นกันดีกว่าว่า เมื่อถึงตอนน้องเนมต้องเข้าหาพี่เจ จะออกมาในรูปแบบไหน :z2:
-
ตอนแรกว่าจะยังไม่อ่าน รอผ่านดราม่าไปก่อนค่อยกลับมาอ่าน
อดใจไม่ไหวจริงๆ ต้องอ่าน บีบมาก อ่านไปอึดอัดไป :monkeysad:
เข้าใจทั้งน้องเนมและโก้นะ เนมก็ฝังใจว่าโก้รักแต่เจ เนมไม่สำคัญ
ส่วนโก้ ก็คิดว่าอยากให้เนมเชื่อใจเพราะโก้ไม่เคยผิดสัญญาเลยนะ เอาจริงๆ เนมผิดสัญญาก่อนด้วย
อ่านถึงตอนล่าสุด พี่เอ็กซ์พระเอกมากๆ ถ้าไม่ได้พี่เอ็กซ์คงจะแย่ลงไปกว่าเดิมแน่ๆๆๆ
คิดถึงพี่เอ็กซ์จนต้องกลับไปอ่าน ระเบียงรักนักศึกษา อีกรอบ :laugh:
-
น้องเนมอย่าคิดเยอะเกินไป
โก้ก็คือโก้
-
ถึงอย่างไง โก้ก็คือโก้ วันยังค่ำ
-
อุ้ยตายยยยยย
อ่านทันแล้วคร่า- -"
ใช้คำว่าอ่านทันน่าจะได้ใช่ไหมคะ
:laugh: :laugh: :laugh:
ดีใจมากค่ะที่ตอนปัจจุบันไม่หน่วงมาก
เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ อ.อ่างอีก10ล้านตัว
อ่านเลยตอนที่หน่วงสุดๆมาแล้ว แต่อารมณ์ยังค้างอยู่เลยค่ะ
ขอตัวไปร้องให้แปป...ไม่ไหวค่ะมันจี๊ดเหลือเกิน
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
น้องเนมตอนนี้คิดไรอยู่น๊าาา
-
พี่เอ็กซ์..พระเอกตัวจริง :กอด1:
-
:กอด1:
อาจจะเป็น เช่นนี้ไหม ใจอยากรู้
อาจจะดู เช่นคู่รัก ไม่ผลักไส
อาจจะทำ เช่นซ้ำซาก ไม่พรากใจ
อาจจะใช่ เช่นคนนี้ มีคนเดียว
อยากสัมผัส รัดร้อย คอยไปช่วย
อยากอยู่ด้วย หน่วยรัก หนักแน่นเหนียว
อยากโอบกอด ลอดไล้ ใจกลมเกลียว
อยากหยุดเลี้ยว เหนี่ยวหน่วง โก้ห่วงเนม
มารออ่าน..คืนนี้
อิอิ
มา..ไม่มา
น้ออออ คุณจี
:t3:
-
คืนนี้จะมามั้ยคะ
รออ่าน :really2:
-
รีบๆมาอัพเซ่ คนเขารออยู่นะ
:m9: :m9:
-
:n1: ขอแบบนี้เน้อ ตอนนี้ :L1:
-
อยากอ่านต่ออออออออออ
รออยู่นะคะคุณจี >.<
-
พี่เอ็กซ์ อัยย้ะ :กอด1:
-
อ่านตามทันอีกรอบละค่า ^^
อ่านไปร้องไห้ไป เฮ่อ ดีนะตอนล่าสุดคลี่คลายขึ้นมาแล้ว ไม่งั้นซึมค้างแน่ 555
สู้ต่อไปพี่โก้น้องเนมมมม!!!!
เป็นกำลังใจให้คุณจีนะคะ + รอหนังสือรีปริ้นและยังไม่เคยปริ้นมุกเล่มเลยนะคะ^^
-
:z13: :z13:
-
ตอนนี้ไม่มีอะไรอยากจะบอกนอกจาก......
ขอบคุณพี่เอ๊กซ์มากมายท่วมท้นนนนนนนน
เพิ่งจะมานึกได้ว่า...เออ พี่เอ๊กซ์ก็หัวอกเดียวกันกับเนมนี่หว่า มีน่าล่ะถึงเข้าใจน้อง
ไม่ถือโทษโกรธน้อง พี่นี่จะเป็นพระเอกในทุกเรื่องเลยใช่มั๊ย ใจพี่หล่อมาก :กอด1:
พี่เอ๊กซ์มาพูดแบบนี้มันเหมือนทำให้เนมรู้สึกมีพวก เราอาจคิดไปเองก็ได้ แต่ถ้ามีคนมาพูดกับเราแบบนี้ เราสบายใจจริงๆนะ
มันรู้สึกว่า เฮ้ยยยย ในที่สุดก็มีคนเข้าใจกรูเเล้ว เย้!!! ไม่ใช่มองว่าเราเอาเเต่ใจ งี่เง่าฝ่ายเดียว
แม้ว่ามันจะต่างตรงที่เจแสดงออกมากกว่าโก้ แต่สำหรับเราแค่นี้เนมก็วางใจกับพี่โก้ไปมากโขเเล้ว
ต่อจากนี้ก็เป็นเรื่องของคนสองคนที่จะปรับทัศนคติที่มีต่อกันมากน้อยเเค่ไหน ก็เท่านั้นเอง
โอ๊ยยยยยยยยยย ดราม่าจบเเล้วใช่มั๊ยเนี่ยยยยยยย ปลื้มปิติยินดีจริงๆ o7
พี่จีสู้ๆนะ จะรอจ้าาาาาา o4
-
ขออภัยที่อัพช้า คอมฯเจ๊ง พาวเวอร์ซัพพลายพัง ลามไปถึงแรมด้วย เพื่อไปซ่อมมาเสร็จ :เฮ้อ:
เชิญอ่านได้แล้วจ้าาาา :z2:
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าผมดีใจที่เนมเปลี่ยนใจมาร่วมทริปนี้ และทุกคนก็รู้ถึงความกดดันที่เนมมีเลยพยายามผ่อนคลายให้ได้มากที่สุด ต้องขอบคุณพี่ปั้นที่คอยอยู่ข้างๆ เนมแทบจะตลอดเวลา แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่พอให้เนมหายอึดอัดได้ ผมรู้ว่าทุกอย่างต้องใช้เวลา...ทุกๆ อย่าง
หลังจากเนมขอขึ้นห้องไปนอนก่อน ทันทีที่ร่างเนมลับสายตา เสียงสนทนาในวงก็ค่อยๆ เงียบลงจะเงียบสนิทพอจะได้ยินเสียงปิดประตูห้องนอน สายตาทุกคู่พุ่งตรงมาที่ผมอย่างไม่ได้นัดหมาย
“น้องมันคงอึดอัดเนอะ”เป็นเจที่เริ่มพูดก่อน และคนอื่นก็พยักหน้าตาม
“ดูสิ อุตส่าห์ช่วยกันทำของโปรดให้ตั้งหลายอย่าง กินไปนิดเดียว โก้ไม่น่าสั่งห้ามเมาเลย ไม่งั้นคงสนุกกว่านี้”พี่ปั้นเสริม ฟังๆ แล้วคล้ายกับหวังดี แต่ไม่แน่ใจว่าคำว่า ‘สนุก’ ของพี่ปั้นจะเรียกว่าหวังดีได้แน่หรือเปล่า
“นี่นิดแล้วเหรอ”เจอ้าปากค้างอย่างอึ้งๆ กับปริมาณที่น้อยในระดับของเนม
“ใครจะไปกินเหมือนดมแบบเจ ที่ตักๆ ให้ยังไม่เห็นลดเลยนะ นั่งเขี่ยนานแล้วนะข้าวผัดเนี่ย เมื่อไรจะหมด”พี่เอ็กซ์เลื่อนจานเจที่เจ้าตัวเลื่อนไปห่างๆ เหมือนไม่อยากเห็น
“อิ่มแล้ว พี่อย่าเพิ่งดุสิ เจขอคุยกับโก้ก่อนแป๊บนึง เดี๋ยวมากินต่อ นะ”เจหันไปพยักหน้ากับพี่เอ็กซ์ อีกฝ่ายเลยได้แต่ส่ายหน้าเอือมๆ แต่ก็ยินยอมเหมือนเคย
“ว่าไงมึง คุยไหน ตรงนี้หรือไปข้างนอก”
“ดึกแล้ว”ผมหมายถึงไม่คุย แต่มันดันแกล้งเข้าใจไปว่าคุยตรงนี้
“วันนั้นกูยังไม่เคลียร์เลยนะ โทรหาแม่งก็ไม่ค่อยยอมคุย ตกลงมึงเป็นอะไรวะ”
“ก็คุยจบไปแล้วไม่ใช่เหรอ”ทั้งวงเงียบสนิทฟังผมกับเจตอบโต้กันไปมาจนผมเริ่มหงุดหงิดกับความเงียบแบบนี้ละ
“คราวก่อนกูพูดคนเดียวมากกว่า ที่มึงเล่ากับที่กูพูด ทุกเรื่องกูรู้ๆ จากคนอื่นหมดแล้ว และแถมทุกอย่างที่กูบอกให้มึงทำ...กูไม่เข้าใจว่าทำไมกูถึงเป็นฝ่ายบอกมึง...คนอย่างมึงนี่จะคิดไม่ได้เชียวเหรอวะ ทุกคนมองออกแต่มีมึงคนเดียวที่มองไม่ออกเนี่ยนะ กูว่าเป็นไปไม่ได้แล้ว กูถึงอยากรู้ไงว่าตกลงมึงเป็นอะไร หรือกำลังทำอะไรอยู่”คำพูดเจทำให้หลายๆ คนหันมามองผมแบบสงสัยบ้าง อึ้งเพราะคิดไม่ถึงบ้าง ผมหันหน้าหนีสายตาคาดคั้นของเจ ถอนหายใจหนักๆ ก่อนจะลุกเดินนำออกไปนอกบ้าน นั่งรอเจที่โต๊ะหินอ่อนโดยมีเจนั่งลงติดๆ
“กูพูดถูกใช่มั้ย”เจถามทันทีที่นั่งลงตรงข้ามผม
“กูไม่ได้เป็นอะไรที่มึงต้องเป็นห่วงหรือคิดมากหรอก”
“ต่อให้เรื่องมันน้อยนิดแค่ไหนกูก็เป็นห่วงมึงนะโก้ บอกกูได้มั้ยมึงกำลังทำอะไร ทำไมมึงไม่แก้ปัญหาพวกนี้ทั้งๆ ที่มึงทำได้ ทำไมมึงปล่อยให้แฟนมึงอึดอัดเวลามีกูอยู่ ทำไมมึงปล่อยให้น้องมันไม่เข้าใจแล้วพยายามอยู่คนเดียววะ....ทำแบบนี้เหมือนไม่ใช่ตัวมึงเลยนะ”
“กูต้องเป็นแบบไหนเหรอ”ผมย้อนกลับโดยไม่หลบสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเจ
“....โก้...มึงเป็นอะไร”
“ช่างมันเหอะเจ ไม่ต้องห่วงเรื่องกูหรอก กูพูดจริงๆ กูจัดการเองได้”
“จัดการบ้าอะไรถึงได้ทำให้น้องมันมาต่อยกูทันทีที่เจอหน้าวะ มึงเปล่าเลยโก้ มึงไม่ได้จัดการอะไร มึงกำลังปล่อยให้ทุกอย่างพังมากกว่า มึงก็รู้ว่ามึงต้องทำอะไร ต้องเลือกใครก่อน แต่ทำไมวันนี้มึงยังมาที่นี่ทั้งๆ ที่แฟนมึงเพิ่งมีเรื่องกับกู และยังไม่พร้อมเผชิญหน้า ตั้งแต่บ้านพี่เอ็กซ์จนถึงตอนนี้เนมไม่แม้แต่จะมองหน้ากู ตรงไหนที่มึงว่าจัดการได้วะ มึงกำลังทำให้ทุกคนอึดอัด แล้วคนที่ทนไม่ไหวคือคนที่หนีขึ้นห้องนอนไปแล้ว คนที่เสียใจที่สุดคือแฟนมึงนะ ผ่านมาตั้งหลายวันมึงก็ยังไม่เคลียร์ให้เนมเข้าใจกูได้เลย มึงมัวทำอะไรอยู่ ปล่อยไปแบบนี้เรื่อยๆ กูว่าสักวันคงเลิกกันแน่ๆ”
“ถ้าต้องเลิกก็เลิก”
“โก้!! ทำไมมึงพูดแบบนี้วะ คนนี้ไม่ใช่คนที่มึงรอมาตลอดเหรอ กูไม่เห็นมึงจะมีใคร ถ้าคนนี้ไม่ใช่แล้วมึงดึงเขาไว้ทำไม ถ้ามึงคิดจะเลิกก็ปล่อยไปตอนนี้ดีกว่า”
“กูไม่ได้คิดจะเลิก แต่ถ้าต้องเลิกกันจะให้กูทำยังไง”
“รั้งไว้สิ!! ถ้ามึงรัก...มึงต้องรั้งเขาไว้ เพราะเนมเองก็รักมึงไม่ใช่เหรอ ในเมื่อรักกันแล้วมึงจะปล่อยมือกันทำไมวะ กูไม่เข้าใจ ทำไมมึงไม่พยายามแต่ดันคิดแต่จะปล่อยมือ.......กูถามจริงๆ มึงรักน้องมันจริงๆ หรือเปล่าวะ”
“......มึงไม่ใช่คนที่กูควรพูดคำนี้ให้ฟัง”
“มึงรัก!! แต่มึงกำลังทำอะไร ทุกคนบอกว่าเนมรักมึงมากๆ และดีใจที่เนมคือคนที่มึงเลือกแล้ว ปัญหาตอนนี้คือกู ถ้ามันจำเป็นกูยินดีถอยไปจนกว่ามึงจะเคลียร์ได้ กูนึกว่าที่มาเที่ยวเพราะเคลียร์แล้วแต่ก็เปล่า ที่กูเห็นตลอดทางวันนี้คือเด็กคนหนึ่งที่นั่งอดทนเพื่ออยู่ข้างๆ มึงโดยที่มึงทำแค่นั่งให้กำลังใจแค่นั้น....คนรักกันเขาไม่ทำให้กันแค่นี้หรอกนะโก้ กูเคยได้ทั้งกำลังใจและการปกป้องจากมึงแค่ไหนทำไมจะไม่รู้ว่าที่มึงทำให้คนที่ตัวเองรักมันน้อยไป...ยังน้อยไป”
“กูผิดงั้นสิ”
“มึงทำให้แฟนมึงกลายเป็นคนน่าสงสารในสายตาคนอื่น ไม่ว่าจะเพราะอะไรมึงก็ผิดในสายตาคนอื่น....ส่วนกูคิดแค่ว่ามึงไม่ปกติ บอกกูตรงๆ ไม่ได้เหรอว่ามึงทำอะไร หรือต้องการอะไรจากเนมอยู่”
“มึงรู้มั้ยเจ....คนบางคนต่อให้ไม่ได้เรียกร้องอะไรมากมาย แต่คนอื่นก็พร้อมจะทุ่มเทให้สุดชีวิต ต่างกับบางคนที่ต่อให้ทุ่มเทแค่ไหน...ก็ไม่เคยได้อะไรตอบแทน และต้องสูญเสียตลอด”
“มึงหมายถึงกูกับเนมเหรอ”เจถามหลังจากคิดแล้ว แต่คำถามของเจทำให้ผมอยากอมยิ้มแล้วส่ายหน้าให้แบบพี่เอ็กซ์บ้าง....ไม่ใช่หรอกเจ
“เปล่า.....มึง.......กับกู”ผมทิ้งเจไว้ท่ามกลางความมืดและเดินกลับเข้ามาก่อนเพียงลำพัง ไม่สนใจสายตาของใครแล้วตรงขึ้นห้องนอนทันที
อย่างที่คิดเอาไว้ว่าเนมยังไม่หลับแน่ๆ เสียงเนมที่พูดตอบโต้ฟังดูเหงาๆ และสับสน แต่ก็ยังรู้ว่าเนมจะพยายามเปิดใจให้เจมากขึ้น....ผมไม่ได้ต้องการให้เนมไปสนิทสนมกับเจ หรือมองเจแบบเป็นมิตร ที่ต้องการคือให้เนมเชื่อว่าผมไม่เคยคิดจะมีอะไรกับเจก็แค่นั้น แต่ถ้าจะให้เนมคิดแบบนั้นได้ทางเดียวคือให้เนมได้สนิทกับเจมากขึ้นสักนิดนั่นล่ะ ได้แต่หวังว่าเนมจะพยายามเปิดใจ...ไม่ต้องรีบร้อน ทุกอย่างต้องใช้เวลา และผมมีเวลาให้มากพอ....อยู่ที่เนมจะยินดีหรือเปล่าแค่นั้น.....และเจพูดถูก ผมทำแค่ให้กำลังใจ....และคาดหวัง
รุ่งเช้าผมตื่นมาก็ไม่เห็นเนมแล้ว เดินลงมาด้านล่างเข้าไปเสียบกระติกน้ำร้อนไว้ชงกาแฟก็ได้ยินเสียงเจตะโกนเรียกพี่เอ็กซ์ เดินไปตามเสียงเจยืนอยู่นอกบ้าน พอหันมาเห็นผมก็สะบัดหน้าหนี สงสัยจะงอนเรื่องที่พูดเมื่อคืน ผมกลับเข้าไปในครัวหยิบซองกาแฟและโอวัลตินมาชงใส่แก้วอย่างละใบ เนมเอนตัวนอนอยู่ริมสระ แช่ขาท่อนล่างแกว่งในน้ำไปมา ผมวางแก้วไว้บนโต๊ะเล็กข้างเก้าอี้ก่อนจะเดินมาก้มมองเนมที่ยังนอนหลับตาโดยไม่รู้ตัวเลยว่าอยู่ใกล้ๆ คิดขมวดมุ่นสลับกับปากอมยิ้มขมุบขมิบเหมือนกำลังเคี้ยวริมฝีกปากล่างตัวเองจนต้องยื่นนิ้วไปดึงให้คลายออก
“อุ้ย! ตกใจหมดฮะ มาเงียบจัง”
“กินอะไรหรือยัง พี่ชงโอวัลตินมาให้”ผมสอดแขนใต้รักแร้แล้วดึงตัวเนมให้ลุกขึ้นยืน แต่เนมแกล้งทำตัวอ่อนเอนมาพิงอกผมไว้ ก่อนย้ายมากอดแขนซบหน้าแล้วจูบเบาๆ ไม่รู้คึกอะไรถึงอ้อนแต่เช้า หรือว่าอารมณ์ดีขึ้นแล้ว
“ยังเลย โอวัลตินอย่างเดียวเหรอ เนมหิวนิดๆ อะ”หิวนิดๆ แต่อาการลูบท้องแบนนี้ไม่น่าจะนิด
“ไส้กรอกไข่ดาวรองท้องไปก่อนแล้วกัน ถ้ารอสักพักพวกนั้นยังไม่ตื่นค่อยเดินไปหาไรกินกัน”ผมหยิบแก้วของตัวเองเดินพาเนมกลับเข้าไปในครัว คนบ่นหิวซดโอวัลตินสลับเป่าปากระบายความร้อน โชคดีที่พี่ปั้นรอบคอบเลยซื้อของที่สามารถทำอาหารง่ายๆ ทานได้หลายอย่าง ผมหยิบทั้งแฮมและไส้กรอกมาทอด แบ่งส่วนหนึ่งไปต้มสำหรับคนไม่ชอบแบบทอด ทำไข่คนง่ายๆ ไว้เผื่อคนอื่นอีกนิดหน่อย เนมเริ่มลงมือทานตั้งแต่ผมทอดแฮม พออาหารเสร็จหนึ่งอย่างเนมก็แบ่งไปใส่จานตัวเอง ผมทำทุกอย่างเสร็จเนมก็ใกล้อิ่มพอดี
“พี่โก้ไม่กินเหรอ อย่ากินกาแฟเปล่าๆ สิฮะ ขนมปังไม่มีด้วย เอาแฮมไปแล้วกันนะ เนมให้สองแผ่น”
“เยอะไป พี่เอานี่ก็พอ”ผมตักแฮมคืนเนมไปหนึ่งแผ่นแล้วดึงมือเนมที่ถือส้อมค้างไว้มาใกล้ๆ อ้าปากงับไส้กรอกที่เหลือเข้าปากโดยไม่ขออนุญาตเจ้าของที่นั่งนิ่งอึ้งอยู่
“....อีกมั้ย”เนมจิ้มไส้กรอกยื่นมาป้อนให้ผมอีก สายตาคาดหวังเต็มที่ว่าผมจะอ้าปากรับ พอผมค่อยๆ ยื่นหน้าไปใกล้แล้วอ้าปากงับไส้กรอกเข้ามาในปาก เจ้าตัวก็ฉีกยิ้มกว้างรีบจิ้มชิ้นต่อไปขึ้นมาจ่อรอทันที
“พอแล้ว เดี๋ยวดำน้ำไม่ไหว”
“ยังจะไปเหรอฮะ คนอื่นยังไม่ตื่นเลย”
“ไปสองคนก็ได้ หรือว่าไม่ไป”
“ไปๆ โธ่ แล้วพี่โก้ไม่บอกเนมก่อน เนมนึกว่าไม่ได้ไปแล้วเลยซัดซะเกือบจุกเลย อย่างนี้เนมก็จะลงน้ำไหวเหรอ”
“พี่ไม่ได้บอกสักคำเลยว่าจะไม่ไป เนมคิดไปเอง”
“ก็ไหนเมื่อคืนคุยกันว่าถ้าแฮ้งค์จะไม่ไปกันไงฮะ”
“คนอื่นพูด พี่เปล่า”
“งั้นตกลง...เราไปกันสองคน...ใช่มั้ยฮะ”
“อยากไปรึเปล่าล่ะ”
“ไปๆ ไปตอนไหนฮะ”
“อีกสักพักก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปขอยืมเรือพี่เอ็กซ์ก่อน กินเสร็จล้างแล้วรีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวนะ”ผมสั่งเนมก่อนจะเดินตามหาพี่เอ็กซ์ คิดว่าน่าจะเดินกลับขึ้นห้องไปแล้วเลยเดินไปเคาะที่ห้องนอน พี่เอ็กซ์รีบมาเปิดประตูคาดว่าเจกลับมานอนต่อ พอขอยืมเรือก็เจอรอยยิ้มล้อๆ แต่ก็ยังรีบติดต่อเรือพร้อมคนขับให้ ซึ่งก็ดีเพราะจุดไหนมีปะการังสวยๆ เยอะๆ ผมไม่รู้เหมือนกัน แค่ขับได้อย่างเดียว
หลังอาบน้ำเตรียมตัวเสร็จพี่ปั้นกับพี่ฟ้าก็ตื่นลงมาข้างล่าง แต่ดูสภาพแล้วออกไปด้วยไม่ไหวแน่ๆ สรุปแล้วทั้งบ้านจะนอนรอต้อนรับพี่โมทย์และว่าที่คู่หมั้นที่จะพามาเปิดตัว ผมพาเนมไปขึ้นเรือสปีดโบ๊ทที่คนขับจอดเทียบท่ารอต้อนรับอยู่ แน่นอนว่าค่าเช่าเรือนั้นฟรีเพราะเป็นเรือส่วนตัวของครอบครัวพี่เอ็กซ์ แต่ต้องจ่ายพิเศษเป็นค่าจ้างให้คนขับเรือ ผมบอกให้คนขับพาขับวนชนทะเลก่อนสักพักเพื่อให้เนมได้พักย่อยอาหาร ก่อนจะไปจอดลอยเหนือกลุ่มปะการังที่แม้จะยืนมองจากบนเรือก็ยังมองเห็นได้ แต่เนมก็ยังอยากที่จะลงไปอยู่ในน้ำอยู่ดี เจ้าตัวรีบหยิบครีมกันแดดมาทาทับรอบสองแล้วเดินวนไปมาจับเวลารอให้ครีมซึมเพื่อที่จะลงน้ำ ถึงจะว่ายน้ำเป็นแต่ก็ต้องใส่ชุดชูชีพเพื่อความปลอดภัย เราจอดห่างจากเรือของกรุ๊ปทัวร์คณะอื่นๆ ไม่มาก แต่พอเริ่มลงน้ำก็ว่ายๆ มาเจอกันอยู่ดี ผมคอยว่ายตามประกบเนมเอาไว้ไม่ให้ไปชนคนอื่น แต่เราลงน้ำได้ไม่นานก็ต้องกลับขึ้นมาพักบนเรือเพราะเนมจุก ถ้าว่ายนานกว่านี้คงได้ให้อาหารปลากลางทะเลแน่นอน
“สวยเนอะพี่โก้ มองตรงนี้เหมือนจะตื้นแต่จริงๆ แล้วลึกน่าดูเลย”เนมเอียงคอซบหน้าอยู่ข้างเรือ ท่าจะยังเสียดายไม่หายที่ลงน้ำได้แป๊บเดียว
“ไว้พรุ่งนี้มาอีกรอบก็ได้ แดดเริ่มแรงแล้วกลับฝั่งดีกว่า”
“ฮะ เนมเหมือนจะเมาคลื่นนิดๆ ด้วย”สายตาหงอยๆ หันมาสบตาก่อนจะล้มตัวมานอนหนุนตักให้ผมลูบหัวให้ ผมให้คนขับกลับไปส่งที่ฝั่ง จ่ายค่าจ้างแล้วอุ้มเนมกลับบ้านพักเพราะเจ้าตัวท่าจะเวียนหัวหนักจนเดินเองไม่ไหว พอเข้ามาในเขตบ้านทุกคนก็ถามกันใหญ่ว่าเนมเป็นอะไร ในบ้านมีคนมาเพิ่มอีกสี่คน หนึ่งในนั้นคือพี่โมทย์ ส่วนอีกสามแน่นอนว่าต้องมีพี่รีแฟนพี่โมทย์ ที่เหลือคงเป็นเพื่อน
“เมาเรือ พี่ปั้นผมขอยาหน่อยสิ เอาไปให้ที่ห้องนะครับ”ผมขอความช่วยเหลือจากพี่ปั้นที่พึ่งพาได้มากที่สุดเพราะชอบจัดยาสำรองเวลามาเที่ยวกันเสมอ
อุ้มเนมเข้าห้องไปวางนอนในอ่างอาบน้ำก่อนเพราะยังเปียกน้ำทะเลกันทั้งคู่ สักพักพี่ปั้นก็ตามขึ้นมาผมเลยให้เนมนอนแช่น้ำไปก่อน พี่ปั้นถามอาการนิดหน่อยก่อนจะออกไป กลับเข้ามาในห้องน้ำเนมนอนคอพับคออ่อนคาอ่างเหมือนก่อนผมออกไปเปี๊ยบ เสื้อผ้าก็ยังไม่ถอด น้ำก็ไม่เปิด
“เนมเวียนหัวจัง พี่โก้อาบน้ำให้หน่อย”มือเล็กๆ สองข้างชูขึ้นเหมือนตอนเด็กไม่มีผิด ผมเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างแล้วจับเนมลุกขึ้นลอกคราบให้หมดก่อนปล่อยให้นอนแช่ แล้วค่อยจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองก่อนจะลงไปนั่งซ้อนหลังในอ่าง หยิบแชมพูมาสระผมให้ อาบน้ำฟอกสบู่ ทำทุกอย่างโดยมีอีกคนตัวอ่อนนอนพิงบ่นอิดออดว่าเวียนหัวจะอ้วกเป็นระยะ
“ล้วงคออ้วกเลยดีมั้ยจะได้หายจะอ้วก”ผมพูดเมื่อเนมยังนอนบ่นและนอนไม่หลับแม้จะทานยาไปสักพักแล้วก็ตาม
“ไม่เอา พี่โก้ลูบหลังต่อ”เนมเขย่าเสื้อที่หน้าอกผมแล้วกระแซะตัวเบียดเข้ามาในอ้อมกอดมากขึ้นเพื่อเร่งให้ผมลูบหลังให้ต่อ ลูบมาเกือบครึ่งชั่วโมงยังไม่เห็นจะดีขึ้นแถมยังไม่หลับอีก จะให้หายพะอืดพะอมที่ดีที่สุดคือให้อ้วกออกมานี่ล่ะ แต่บอกยังไงก็ไม่ยอมสักที ที่ทำได้เลยมีแต่ขยับมือลูบลงบนแผ่นหลัง ทำไปสักพักใหญ่เนมก็หลับ ผมที่ขยับไปไหนไม่ได้ก็เลยนอนตามไปอีกคน
-
ผมตื่นมาสองรอบเนมถึงจะตื่น คำแรกที่พูดคือหิว อาการอื่นๆ หายเป็นปลิดทิ้ง น่าจะหิวอยู่หรอกเพราะนี่ก็สี่โมงเย็นแล้ว เดินลงมาข้างล่างค่อนข้างเงียบ ได้ยินเสียงคุยมาทั้งจากในครัวในห้องนั่งเล่น แน่นอนว่าเนมลากผมไปที่ครัว
“ตื่นแล้วเหรอ เป็นไง หายเวียนหัวยัง”พี่ปั้นที่กำลังทำหน้าที่แม่ครัวหันมาถามเมื่อเนมเดินไปเกาะเอวอ้อนหาของกิน นอกจากพี่ปั้นพี่ฟ้าก็ยังมีสาวๆ อีก 3 คน
“หายแล้ว ตอนนี้หิวมากๆ เลยฮะ”
“ไปนั่งกินกับแกล้มในวงกับพวกนั้นก่อนไป รออีกแป๊บเดี๋ยวได้ยิน อ้อ นี่รีแฟนโมทย์ ส่วนทางนี้ไหมกับหวาน เพื่อนรี สาวๆ ครับนี่โก้ เป็นรุ่นน้องโมทย์ ส่วนตัวเล็กนี่ชื่อเนม เด็กสุดในทริปนี้”พี่ปั้นแนะนำพวกเราให้รู้จัก ผมผงกหัวทักทายยิ้มๆ กับทุกคน ส่วนเนมยกมือไหว้กราดก่อนลดมือเกาะชายเสื้อพี่ปั้นอีกครั้ง
“อ้อนอะไรแฟนคนอื่นอยู่ได้ ไปไกลๆ ดิ๊เกะกะ”พี่ฟ้าเบียดเนมกระเด็นออกมา เนมยืนกัดปากจ้องก่อนจะทุบแขนเบาๆ แล้วเดินกลับมาเกาะแขนผมแทน
“ให้ช่วยอะไรมั้ยพี่”
“ไม่ต้องหรอก เอาลูกลิงไปให้อาหารไป”พี่ฟ้าแหย่อีกครั้ง พวกผู้หญิงก็หัวเราะท่าทางเนม ผมเห็นว่าคนช่วยเยอะแล้วเลยเดินมาที่วงกลางบ้าน ซึ่งได้รับเสียงแซวต้อนรับอย่างดี หลังจากนั่งคุยจึงรู้ว่าแฟนพี่โมทย์กับเพื่อนจะพักที่ส่วนของโรงแรม ไม่พักรวมกับพวกเรา แต่จะไปเที่ยวด้วยกัน พี่รีไม่กล้ามาคนเดียวเพราะรู้ว่ามีแต่ผู้ชายเลยชวนเพื่อนมาด้วย จากที่ดูๆ และฟังคนอื่นเล่าก็น่าจะเหมาะสมกับพี่โมทย์ ดูเป็นผู้หญิงเรียบร้อยแต่ก็มีความมั่นใจในตัวเองพอควร ส่วนเพื่อนอีกสองคนค่อนข้างแตกต่าง ท่าทางจะมั่นใจในตัวเองสูงมากพอควรเลยล่ะ จากที่สบตากับหวานเมื่อครู่ก็พอรู้ว่าไม่ใช่ย่อย
พอเริ่มค่ำทุกคนก็เริ่มแยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปหาร้านดื่มข้างนอก แน่นอนว่าเจ้าของผับอย่างพี่ปั้นพี่ฟ้าเป็นคนแนะนำร้านน่าเที่ยวอย่างผู้เชี่ยวชาญ ร้านค่อนกว้างแต่คนก็แน่น มีดนตรีสดสลับการเปิดเพลง มีดีเจ ไม่ต่างจากร้านดังๆ ในกรุงเทพฯ พี่ปั้นพอจะคุ้นเคยกับเจ้าของอยู่บ้างได้โทรมาจองล่วงหน้าตั้งแต่ก่อนออกจากบ้านพักแล้ว เนมที่ดูดีขึ้นทั้งอาการป่วยและอารมณ์เลยค่อนข้างสนุก แต่ก็หันมาบ่นให้ฟังว่าไม่ได้เตรียมชุดมาสำหรับเที่ยวแบบนี้เลย แต่งตัวธรรมดาเลยไม่ค่อยมั่นใจ ถามย้ำซ้ำๆ ว่าน่ารักแน่นะ ผมพยักหน้าจนเมื่อยคอถึงมั่นใจขึ้นมาบ้าง
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าโต๊ะของเราได้รับความสนใจจากคนในร้านมากแค่ไหน แค่พี่เอ็กซ์เดินเข้ามาก็เรียกสายตาได้มากแล้ว ยังไม่รวมคนอื่นๆ อีก ส่วนสายตาผู้ชายโต๊ะใกล้ๆ ส่วนใหญ่จะมองไปที่หวานซึ่งแต่งตัวเซ็กซี่มากขนาดที่เนมยังมองตาโต และแน่นอนว่าผมก็มอง
“พี่โก้อะ”เสียงแง๊วๆ ดังรอบที่สามเมื่อผมไม่หันมาสนใจเพราะกำลังคุยกับไอ้เจมส์เรื่องงานเพลิน
“ว่าไง”
“เนมเมานะ”
“......ทำไมต้องเมา”เนมขอแบบนี้ตั้งแต่แต่งตัวบนห้องแล้วล่ะ แต่ผมห้าม พอมาถึงร้านเริ่มดื่มแก้วแรกก็ขออีก ตอนนี้ก็ขออีกรอบ
“ก็เนมอยากดื่มบ้างนี่ มากันตั้งเยอะ ปกติพี่โก้ไม่เห็นห้ามเลย นะๆ”มือทั้งสองข้างเขย่าแขนไม่หยุด ตัวก็กระแซะเข้ามาจนแทบจะนั่งตัก ที่ไม่อยากให้เมาเพราะเวลาเมาแล้วเนมชอบตื่นมาแฮ้งค์แทบทั้งวัน อีกเหตุผลจริงๆ ก็คือไม่อยากให้เมา....แค่นี้เอง
“ห้ามน้องทำไมว้า เมาๆ ไปเหอะ พี่ๆ คอยดูแลเยอะไป ถ้ากลัวดูแลไม่ไหวเดี๋ยวกูช่วยดู”ไอ้เจมส์เสนอหน้าเข้ามาอีกละ
“ห้ามอ้วก ถ้าอ้วกจะเอาไปโยนทะเล”
“บ้า ไม่เชื่อหรอก ทำเนมลงเหรอ”ดูมัน ไม่มีกลัวสักนิด ผมดันหน้าเนมออกจากแขนแล้วหันไปคุยกับเจมส์ต่อ เนมก็เลิกงอแงใส่ นั่งพิงหลังผมไปเมาท์กับพี่ปั้นต่อ แน่นอนว่าเป็นการรวมกลุ่มที่แปลก เพราะในการเมาท์กลุ่มนั้นมีพี่เอ็กซ์และเจรวมอยู่ด้วย เนมยังไม่พูดกับเจแบบส่วนตัว แต่ก็ร่วมกลุ่มคุยแบบไม่แปลกแยก และไม่นั่งนิ่งเงียบ ต้องขอบคุณพี่ปั้นที่ลากหัวข้อมาคุยให้เนมมีส่วนร่วมได้เรื่อยๆ
ผมคุยกับเจมส์เรื่องงานว่าจะไปอยู่บริษัทใหม่ซึ่งทำด้านออกแบบโปรแกรมและเว็บไซต์ และจะทำงานสอนเป็นงานเสริมแทน เพราะงั้นต่อไปหากมันมีงานจะให้ผมทำ อาจจะต้องจ้างผ่านบริษัท ซึ่งมันก็ไม่มีปัญหาเรื่องนี้เพราะผมคุยเรื่องราคาคร่าวๆ ไปแล้วว่าคงไม่ต่างจากเมื่อก่อนมาก ถ้าบริษัทอยู่ตัวแล้ว งานเล็กๆ น้อยๆ ก็จ้างผมโดยตรงเลยก็ได้ แต่ช่วงเปิดบริษัทแรกๆ คงต้องช่วยๆ กันก่อน พี่โมทย์เองก็แนะนำว่าให้ไปเรียนต่อแล้วบรรจุเป็นอาจารย์ตามมหาฯลัยบ้าง เพราะถ้าผมชอบงานสอนก็น่าจะทำจริงจังเพื่อสร้างเครดิตด้านนี้ให้ตัวเองไปเลย มันมีภาษีดีกว่าเป็นแค่อาจารย์สอนตามสถาบันเล็กๆ แบบนี้ แต่ก็อย่างที่รู้ว่าผมยังไม่พร้อมจะเข้าไปอยู่ในกรอบที่ต้องรับคำสั่งเป็นลำดับขั้น ไม่ว่าจะหัวหน้าภาค หัวหน้าคณะ ไปจนกระทั่งอธิการบดีอะไรแบบนั้น สู้รับคำสั่งจากคนจ่ายเงินเพียงคนเดียวแบบนี้สบายกว่า
จากคุยเรื่องงานก็วนมาเรื่องเรียนต่อเรื่องส่วนตัวอื่นๆ จนมาถึงเรื่องอนาคตพี่โมทย์กับพี่รี แต่ที่งงๆ คือคนที่นั่งข้างผมจากเนมกลายเป็นหวานตั้งแต่เมื่อไร มองไปอีกทีเห็นเนมไปยืนเต้นกับพี่ปั้นพี่ฟ้าแล้ว
“อย่างโก้นี่นักเรียนต้องเรียกครูโก้หรืออาจารย์โก้คะ”
“ส่วนใหญ่จะเรียกอาจารย์เพราะความเคยชินจากเรียกอาจารย์ท่านอื่นมั้งครับ แต่บางคนก็เรียกพี่”
“ถ้าไม่ได้เป็นนักเรียนไปเรียนจะสอนมั้ยคะ แบบหวานนี่พอสอนไหวรึเปล่า หวานหัวไวนะ”คำว่าหัวไวคงไม่ใช่เรื่องการเรียน นิ้วมือที่กรีดเบาๆ บนหน้าแข้งแสดงเจตนาชัดเจน เพราะในนี้ค่อนข้างมืดและตำแหน่งที่สัมผัสมีโต๊ะบังอยู่นิดหน่อย การเอื้อมมือมาแตะเลยไม่มีใครมองออก
“อย่างหวานไม่น่าจะต้องเรียนอีกมั้งครับ”
“.....ผลัดกันสอนก็ได้นี่คะ ไม่อยากเปลี่ยนรสชาติบ้างเหรอ....หรือว่าต้องผู้ชายเท่านั้น”คำพูดแบบนี้ถ้าเป็นคนอื่นคงสู้ตอบ ตาสบตาไม่หลบหนีหรือเขินอาย ออกจะท้าทายและยั่วยวนมากๆ ด้วยซ้ำ นิ้วที่กรีดหน้าแข้งเมื่อครู่เริ่มขยับสูงขึ้นเรื่อยๆ จนต้องรีบจับเอาไว้
“ผมว่ามีอีกหลายคนกำลังสนใจคุณอยู่ น่าจะเปิดโอกาสให้คนอื่นที่ยังโสดดีกว่าผมนะ”
“ไม่ได้ชอบคนอื่นนี่ จะไม่ลองหน่อยเหรอ รับรองคนอื่นไม่รู้ ลองชิมก่อนได้นะ....รับรองหวานกว่าชื่อแน่นอน....นะคะ”เสียงพูดแทบกระซิบถึงข้างหู ผมเอนตัวหลบจนเบียดเจมส์ มันเหลียวมามองยิ้มๆ ก่อนหันกลับไปทำเป็นไม่เห็น ผมดันให้หวานกลับไปนั่งดีๆ เธอก็เอนตัวกลับไปง่ายๆ คนอื่นมองก็คิดแค่ว่าเธอเริ่มเมาเลยนั่งเอนมาแค่นั้น เพื่อนเธอหันมาถามด้วยความเป็นห่วงและเธอก็สวมบทบาทนั้นต่อ ผมมองหาเนมที่ยังไม่กลับมานั่งที่เดิมสักที มองไปตำแหน่งล่าสุดของเนมก็เห็นแววตาที่แทบลุกเป็นไฟในความมืด พี่ปั้นกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างทางฝั่งซ้าย และมีเจกับพี่เอ็กซ์พูดอยู่ทางฝั่งขวา สัมผัสจากฝ่ามือที่ลากไล้บนแผ่นหลัง ปลายเล็บกรีดเบาๆ ตามแนวกระดูกสันหลัง ผมเอนตัวมาข้างหน้าก็ยิ่งเป็นการเปิดพื้นที่ แต่ถ้าเอนกลับไปก็จะทับมือเธอ กำลังจะลุกขึ้นเพื่อเดินหนีก็มีร่างเล็กๆ หล่นปุลงบนตัก เอนตัวพิงอกซบหน้าบนซอกคอตัวอ่อนยวบเหมือนหมดแรง
“เมาจังฮะพี่โก้....แรด..เอ้ย..ร้อนด้วย”ประโยคแรกผมเกือบเชื่อ แต่พอหลุดคำด่าออกมาก็รู้แล้วว่าเป็นแผน เนมกอดคอผมไว้ทั้งสองมือ รู้สึกว่ามีมือพาดไปถึงข้างหลัง และคงไปทำอะไรกับมือของอีกคนถึงได้ถอยกลับไป ตัวเอนที่นั่งตักเอนตัวพิงผมทำให้มองไม่เห็นว่าหวานกำลังทำอะไร ได้ยินเพียงเสียงแว่วๆ จากพี่รีที่ชวนกลับเพราะเห็นว่าเมามากแล้ว
“ถ้าเมาไปนอนในทะเลนะ”ผมโอบเอวเนมไว้กันลื่นหล่น โดยที่เนมก็ไม่คิดจะเลื่อนตัวเองไปนั่งตำแหน่งอื่นด้วย
“ใจร้ายยยย ฮือๆๆ”มันแกล้งทำเสียงร้องไห้ ไม่ได้ร้องจริงๆ แต่ที่ทุบไหล่ผมเนี่ยของจริง
“เมารึเปล่าถามจริง”
“เปล่าฮะ มึนนิดๆ เซหน่อยๆ ฮิๆ”
“เมื่อกี้พวกนั้นบอกอะไรมา”
“ไม่บอก ความลับของสาวๆ เข้าใจมั้ยฮะ”แทบเงยหน้ามาจุ๊ปากใส่ แต่คำพูดมันนี่ถ้าเจได้ยินคงทำใจลำบากนะ
พวกเรานั่งกันต่ออีกไม่นานก็กลับ โดยแวะไปส่งสาวๆ ที่โรงแรมก่อน หลังจากส่งทั้งสามคนเสร็จ ในรถก็เริ่มรัวทั้งคำถามคำแซว แน่นอนว่าเหตุการณ์ในผับนั้นทุกคนเห็น แต่แกล้งไม่เห็นเพราะเกรงใจพี่รี พี่โมทย์บอกว่าหวานไม่ใช่เพื่อนสนิทพี่รี แต่เป็นเพื่อนที่ทำงานของพี่ไหมซึ่งมีนัดจะมาเที่ยวกันอยู่แล้ว พอพี่รีชวนพี่ไหมมาที่นี่ก็เลยต้องติดหวานมาด้วยเพราะพอจะสนิทกันอยู่บ้าง พี่โมทย์เล่าว่าหวานเองก็เคยอ่อยพี่โมทย์ลับหลังพี่รีเหมือนกัน แต่พี่โมทย์ไม่ได้บอกพี่รีหรอก แค่พยายามไม่สุงสิงด้วยแล้วเตือนพี่รีให้ห่างเพื่อนแบบนี้แค่นั้น
เนมที่งัวเงียตั้งแต่บนรถเริ่มตาสว่างหลังจากอาบน้ำ พอมานอนบนเตียงเลยไม่ยอมหลับ แต่เอาเวลามาซักผม
“พี่หนัก”ผมจับเอวเนมที่นั่งทับท้องผมให้ลงมานอนดีๆ แต่เนมไม่ยอม
“ว่าเนมอ้วนเหรอ”
“พี่อิ่มอยู่ ลงมานอนดีๆ ดึกแล้ว”
“ไม่ลง”ผมจับเอวยกเนมก็เกร็งตัวต้าน ดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนตัวผมนี่ล่ะ
“อยากเหรอ”พอถามแค่นี้เนมก็หยุดดิ้น
“บ้า! เปล่าสักหน่อย”ด่าแต่หน้าแดงเอง บอกว่าเปล่าแต่ก็ไม่ยอมลุกหนี
“ไม่อยากก็ลง ถ้าอยากก็ถอดเสื้อ เลือกเอา”ผมจับชายเสื้อเนมเพื่อถอดออกแต่เนมจับมือผมไว้ไม่ให้ถอด แถมยังตีมือรัวๆ อีก
“พี่โก้อะ!! อย่าทำให้เนมเขวสิ บอกก่อนทำไมไม่เรียกพี่หวานว่าพี่ สเป็กพี่โก้เหรอ ชอบผู้หญิงอายุมากกว่าใช่มั้ย นี่ๆๆ”นิ้วเล็กแต่หยิกตามเอวตามแขนก็เจ็บใช่ย่อยนะ ผมพลิกตัวให้เนมลงมานอนข้างๆ แล้วยกขาก่ายนอนกอดเอาไว้ไม่ให้ดิ้น แต่มือเล็กๆ ก็ยังหยิกตามพื้นที่ที่หยิกถึง
“พี่เจ็บนะ”
“เนมก็เจ็บ ล้วงอะไรกันใต้โต๊ะน่ะเนมเห็นนะ ปล่อยให้มันล้วงอยู่ได้ สยิวอะดิ”เนมบิดเอวจนผมสะดุ้งรีบผลักเนมออกแล้วจับพลิกตะแคงอีกข้างแล้วนอนกอดประกบหลัง ล็อคมือทั้งสองข้างเอาไว้ ท่าทางจะหึงจริงไม่ได้แหย่เล่นๆ เหมือนตอนอยู่ในร้านแล้ว
“เห็นแล้วลุกไปทำไมล่ะ ปล่อยให้พี่โดนลวมลามตั้งนาน”
“พี่โก้! เนมซีเรียสอยู่นะ พี่ชอบเขาเหรอ”
“ไม่ได้สนใจ”
“จริงนะ”เนมเลิกดิ้นและพยายามเอี้ยวตัวกลับมาผมเลยคลายอ้อมกอดออก เนมหันมากอดผมไว้ เงยหน้ามองสบตารอคำตอบ
“จริง....เชื่อมั้ย”
“เชื่อ แต่ก็ไม่ชอบ ทำไมต้องมายุ่งกับพี่โก้ด้วย คนอื่นก็มีตั้งเยอะ พี่เจมส์ก็หล่อ โสดด้วยไม่เห็นไปยั่วเลย”
“ไม่สนุกล่ะมั้ง ไม่รู้สิ ไม่อยากคิด นอนได้แล้ว”
“แล้วทำไมพี่ไม่เรียกเขาว่าพี่เหมือนคนอื่นล่ะ ยังไงก็เป็นเพื่อนกับพี่รี ทีพี่รีพี่ยังเรียกพี่เลย”
“ก็ทำตัวไม่น่านับถือจะเรียกทำไมล่ะ”
“โอ๊ะ! แรงงงง งั้นเนมไม่เรียกบ้าง เนมจะเรียกอิ!....”ผมปิดปากเนมไว้ก่อนจะหลุดคำพูดที่พอเดาได้ออกมา
“พอๆ หยุด ห้ามพูดคำหยาบ นอนๆ”จุ๊บหน้าผากและแก้มเบาๆ แล้วดึงมาซุกอกเอาไว้ไม่เปิดโอกาสให้โต้เถียง ซึ่งเนมก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากเงยหน้ามาจูบคางผมกลับแล้วซุกหน้านอนอย่างว่าง่าย
หลังกลับจากทริปสั้นๆ บรรยากาศขุ่นมัวระหว่างเราจางหายไป เราไม่กลับไปพูดถึงปัญหาต่างๆ แม้ว่ามันจะมีเงาให้เห็นอยู่ เนมไม่ได้สนิทกับเจมากขึ้นแต่ก็ไม่หลบหนีหรือเซื่องซึม แต่เนมกลับสนิทกับพี่เอ็กซ์ในระดับที่ผมแปลกใจนิดหน่อย เพราะดูจะว่าง่ายและเป็นเด็กดีต่อหน้าพี่เอ็กซ์มากๆ แถมผมยังรู้สึกว่าก่อนแยกกันเนมแกล้งเดินไปกอดเอวพี่เอ็กซ์เพื่อบอกลา ที่บอกว่าแกล้งเพราะเนมหันมาอมยิ้มหัวเราะให้ผมเห็นน่ะสิ คาดว่าคงจะแกล้งยั่วเจแต่ผมก็ไม่รู้ว่ายั่วขึ้นหรือเปล่า พี่ปั้นโทรมาคุยกับผมในช่วงพักเที่ยงวันทำงานวันหนึ่ง บอกว่าเนมระแวงเจในระดับที่มากกว่าที่พี่ปั้นคิดเพียงแต่ไม่รู้ว่าทำไม แต่หลังจากที่เที่ยวกันคืนนั้นเนมน่าจะกำลังเปิดใจเรียนรู้เจอยู่ ซึ่งต้องให้เวลาเนม ก็ไม่ต่างจากที่ผมคิดว่าทุกเรื่องต้องใช้เวลา ขอแค่เนมยอมเชื่อใจผม และเปิดใจขึ้นแค่นี้ก็พอใจแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนก็ไม่เป็นไร
กลับจากเที่ยวได้ไม่กี่วันก็ต้องขับรถกลับไปส่งเนมกลับบ้านเพราะอีกไม่นานก็จะเปิดเทอม เดี๋ยวจะโดนที่บ้านบ่นมากกว่านี้ แน่นอนเนมไปไล่ซื้อของฝากเป็นยันต์กันบ่นมาเต็มรถ เลิกงานวันศุกร์ก็กลับมารับเนมทันที แวะทานอาหารก่อนออกจากเขตกรุงเทพฯ แล้วก็ตรงไปบ้านเนมทันที กว่าจะถึงก็ค่อนข้างดึก ผมส่งเนมที่หน้าบ้านไม่ได้เข้าไปสวัสดีพ่อแม่เนมที่น่าจะกำลังพักผ่อนในห้องอยู่ เนมขนของฝากจำพวกอาหารลงจากรถ ส่วนที่เหลือผมจะเอามาให้พรุ่งนี้
รุ่งเช้าเนมโทรมาปลุกตั้งแต่เจ็ดโมงเพราะตัวเองตื่นไปตลาดกับแม่มา และบอกว่าเช้านี้ที่บ้านทำเฝอหรือก๋วยเตี๋ยวเวียดนาม บอกให้ผมไปทานด้วย แต่สักพักก็หันไปตะโกนคุยกับแม่ตัวเองแล้วมาบอกผมอีกทีว่าไม่ต้องมาแล้ว เดี๋ยวทำเสร็จจะเอามาให้ที่บ้าน จะได้ทำมาเผื่อพ่อแม่ผมด้วย
ผมอาบน้ำแต่งตัวลงมาดื่มกาแฟรอเนมได้พักใหญ่จนกาแฟหมดแก้วเนมก็ยังมาไม่ถึง ผมโทรไปอีกรอบเผื่อว่ายังไม่เสร็จจะได้ไปรอที่บ้าน เพราะยังไงก็ต้องเอาของเนมที่ยังเหลือในรถไปให้อยู่แล้ว แล้วค่อยแบ่งอาหารมาให้พ่อแม่ผมทานช่วงเที่ยงก็ได้ แต่เนมไม่รับสาย คาดว่าน่าจะช่วยแม่ทำอาหารอยู่ ผมเลยขับรถออกจากบ้านไปบ้านเนม รถยนต์ที่ไม่อยากคุ้นตาจอดข้างรั้วบ้าน ใจที่สงบมานานก็เริ่มกรุ่นขึ้นมาอีกรอบเมื่อรู้ว่าใครอยู่ข้างใน ผมไม่คิดว่ามันจะยังอยู่ที่นี่ และกล้ามาหาเนมที่บ้านอีก แต่ผมก็ไม่เคยถามเนมเหมือนกันว่าเนมจะเอายังไงกับไอ้ฟิวส์ รวมถึงไม่เคยบอกให้ทำยังไง บางทีวันนี้อาจจะได้รู้สักที
:a5:............>>> :z6:
-
หมั่นไส้เจ หมั่นไส้เนม
ชั้นอยากได้พี่ X กะ โก้อ่ะ
แอร้ยยยย :beat: คนแต่ง
-
เนมกับโก้หวานกันได้ไม่เท่าไหร่ มารก็ฟิวส์ก็มาผจญอีกแล้ว ทำไมเนมไม่พูดหรือทำอะไรกับฟิวส์ให้เด็ดขาดไปเลยน่ะ
-
นึกว่าจะไม่ได้อ่านเสียแล้ว ดีใจมากกก
“มึงทำให้แฟนมึงกลายเป็นคนน่าสงสารในสายตาคนอื่น ไม่ว่าจะเพราะอะไรมึงก็ผิดในสายตาคนอื่น....ส่วนกูคิดแค่ว่ามึงไม่ปกติ บอกกูตรงๆ ไม่ได้เหรอว่ามึงทำอะไร หรือต้องการอะไรจากเนมอยู่”
โดนเลยประโยคนี้
เนมแรด แอบแต๊ะอั๋งพี่เอ๊กซ์ :laugh:
หวานๆ น่ารัีกน่าหยิกมาได้ จน วรรคสุดท้าย งื้ออออ
-
อ๊ากกกกก ค้างหง่ะ
สิ่งที่เจพูดมาตรงใจเรามากๆเลยอ่ะ
ไอ้ฟิวแกมาทำไมอีกห่ะ กลับไปเลย
โก้ใจเย็นๆนะ รีบเข้าไปดูน้อง เผื่อน้องต้องการคนช่วย
-
ขอให้หวานกันได้นานๆเถอะ อย่ามาอีกเลยนะดราม่า!! :call:
แล้วฟิวส์นี่ก็เมื่อไหร่จะไปสักที รู้ทั้งรู้ว่าคนเขามีเจ้าของแล้ว -__-
แล้วมาต่อไวๆนะคะ :pig4:
-
เรื่องเจเหมือนจะเคลียร์ไปได้บ้าง กลับมาเจอฟิวส์อีกซะงั้น แถมอันนี้มารผจญของแท้ ฮ่าๆ
พี่โก้จัดการเลยยยยยยย เบื่อจริงเชียว
ตอนนี้หว๊านหวานนนนนน ถ้าไม่มีตอนท้ายอ่ะนะ ฮ่าาาา
เนมทำตัวน่ารักด้วย พี่โก้ก็เอาใจเนม ดูแลเนม แอร๊ยยยยยย จมกองน้ำตาลตาย
ชอบเนมไปอ้อนพี่เอ็กซ์ด้วย ฮ่าๆ ยังไงพี่เอ็กซ์ก็ยังเป็นพระเอกเสมอสินะ
-
เอิ่ม กำลังจะหลั่นล๊าได้อย่างเต็มที่
จบแบบนี้ ตามอิโมที่ทิ้งท้ายเลยค่า :z6: ฟิวส์~~~~~~~~~~~~~~
-
ขอพี่เอ๊กซ์เยอะกว่านี้ได้ม๊ายยยยยยยยยย
นังน้องเนมกล้ามากนะไปกอดพี่เอ๊กซ์ของชั้น ชิ :m31:
สงสัยโก้ต้องไปจัดการเรื่องฟิวส์ให้เด็ดขาดละ
จะได้หวานกันต่อ :L1:
-
พี่โก้จัดแม่ไม้มวยไทยให้ฟิวส์อีกครั้งทีสิ คราวนี้เอาให้นอนหยอดน้ำเป็นเดือน คนที่ชอบเป็นมือที่สามคนอื่นมันต้องโดนแรงๆ :m31: :fire: :z6: :beat:
-
พี่โก้คงได้เล่นบทโหดอีก ชอบบบบบ 555
หวานได้หนึ่งตอนถ้วน
-
:กอด1:น้องเนม น่ารัก
-
ตัดปัญหาไปแล้วหนึ่งเหลืออีกหนึ่ง :เฮ้อ: o13
-
ฟิวส์จะมาวุ่นวายอะไรอีกเนี่ย
-
หวานตามสไตล์พี่โก้จริงๆ :เฮ้อ: :m20:
ปล.ตอนนี้เกิดรักเจขึ้นมา เพราะสะใจที่เจด่าโก้อ่ะ สมควรบอกให้รู้ตัวจริงๆผู้ชายคนนี้ :laugh:
-
ตอนจบส่อแววมาม่ามากอะ ขอหวานก่อนสิ อย่ามาม่า คนอ่านใจจะวายเอานะ 555 / เนมก็คงพยายามปรับตัวยอมรับเจมากขึ้นสินะ เป็นกำลังใจให้ / เนมก็น่ารักไม่หยอก ถ้าเมาก็คงดี เพราะเมาทีไร ... ทุกที (โดนเนมตบรัวๆ) / อยากรู้สาวๆ(พี่เอ็กซ์,เจ,พี่ปั่น)เขาเมาท์อะไรกับเนมนะ / อ๋อฝากอันนี้ให้หวานด้วย :beat: / คุณจีมาต่อนี่ดีใจสุดๆ ตอนเห็นเพจแจ้งว่าคอมเสียต้องรอ จะลงแดงเลย 555 แต่คุณจีก็มาต่อเร็วกว่าที่คิดนะ
-
พี่โก้จัดการฟิวส์เล้ยยยยยยยยย :fire: :angry2:
-
เนม ควรจะจัดการเรื่องฟิวส์ให้เด็ดขาดได้แล้วนะ :m16:
พี่โก้ ใจร่มๆพี่ เข้าไปดูลาดเลาก่อน..
-
เอาไอ่ฟิวส์ออกไป
เรื่องกะลังนิ่งๆแท้ๆเชียว
-
อูยยยยย ฟิวส์จะโดนพี่โก้เล่นอีกป่าวคราวนี้ >.<
+1 ขอบคุณค่ะ
:L2:
-
พี่โก้ ใจเย็นๆๆๆๆ
การที่เนมพามาแบบนี้ แสดงว่าต้องเคลียร์กันมาแล้ว
อย่าเพิ่งขึ้น
แอบฮาคู่พี่เอ็กซ์กับเจ เจมาระแวงอะไรน้องเนม
แต่สงสัยเนมคงแกล้งเจจริงๆอ่ะแหละ
รอตอนต่อไปนะคะ
-
เห็นด้วยกับเจสุดๆ ทุกประโยคเลย ฮ่าๆๆ...พี่โก้กำลังทำบ้าอะไรอยู่ววววว
พอไม่เคลียร์แล้วอ่านอะไรหวา่นๆไปก็ไม่เข้าหัวเลย ฮ่าๆ
ปล.หวังว่าตอนหน้าจะเคลียร์เรื่องบักฟิวซักที ถ้ายังไม่จบพี่โก้ก็จัดการจบชีวิตมันเลย ฮ่าๆๆ (มากไปมากไป)
-
ไอ้ฟิวส์มันจะโผล่มาทำไม :z6:
เนมต้องทำให้เด็ดขาดนะ
ไม่งั้นจะให้ตีนพี่โก้ช่วยจัดการ
แต่ตอนนี้น่ารักดี ดูเนมเปิดใจมากขึ้น
และก้ยังไม่ค่อยเข้าใจพี่โก้เท่าไหร่ หวังว่าทุกอย่าง
มันจะไปได้ได้ดีและไม่มีมาม่าอีก
-
พี่โก้แสดงตัวเลย :z6:
-
อยากให้เนมเปิดใจกับเจมากๆๆ
แต่อย่างน้อยก็สนิทกะพี่เอ็กซ์แล้วเนอะ
โก้เอาให้เคลียร์เรื่องฟิวเนี่ยๆ
จัดเลยๆ
-
เฮ้อ จะเกิดเรื่องหรือเปล่านั ขอให้ผ่านไปด้วยดี
-
เอาอีกซักรอบ จะไ้ด้จบๆกันไปซักที ฟิววี่ ชอบหาเรื่อง เหอะๆๆๆ
พี่โก้จัดหนัก!!!!!!!!!!!
-
ตบเข่าฉาดกะคำพูดน้องเจ อิโก้ เมื่อไหร่จะสำนึกกกก ฮ่าาาา
-
อารายกันนี่ ตาฟิวส์มาทำไม เหตุการณ์กำลังดีขึ้นแล้วเชียว มาทำพี่โก้เครียดอีกแล้ว
ฟิวส์แย่มากรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า เนมมีแฟนแล้ว ก็ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ คอยตอดนิดตอดหน่อยอยู่ได้ น่าเกลียด :beat:
สมน้ำหน้าคราวที่แล้วเจอพี่โก้ต่อยจนนอนโรงพยาบาล
-
ชอบที่เจพูดมาก รักเจอ่ะ โดนใจคนอ่านเต็ม ๆ แต่โดนใจโก้มั้ย หรือจะเอาไปทำมั้ยก็สุดแล้วแต่พ่อเหอะ
พระเอกคนนี้โคตรบังคับไม่ได้ ยึดมั่นในความคิดของตัวเองมาก เพราะโก้เค้าจะมีวิธีที่เป็นของเค้าเอง
แต่ถ้าปรับเอาที่เจพูดมารวมกับวิธีของตัวเองก็จะดีมากเลยนะ
ตอนนี้ดูบรรยากาศแบบดีขึ้น สองคนมีเวลาให้กันแบบส่วนตัว ดูแลใส่ใจกัน พี่โก้น่ารัก
น้องเนมก็ขี้อ้อน ส่วนยัยหวาน :angry2: อยากด่าชะนีแรดซะจริง มายั่วใครไม่ยั่วมายั่วพี่โก้
ยั่วท่อนไม้ยังง่ายกว่านะ คือแกเป็นคนที่โคตรมีสติไม่มีสิ่งใดมาชักจูงได้ทั้งสิ้น
เอิ่ม...ฟิวส์มาทำไมฟระ หวังว่าจะไม่มีภาพแย่ๆให้เห็นอีกนะ ให้จบเหอะคนนิสัยไม่ดี
ไม่ชอบฟิวส์มากๆๆๆๆ :m31:
ขอบคุณค่ะ
-
เจพูดได้ตรงใจเรามากเลย o13
-
เซ็งไอ้ฟิวส์ กะลังไปได้ดีมากวนน้ำให้ขุ่น :z6:
-
แหม! ขอหวานอีกสักวันก็ไม่ได้ :เฮ้อ:
ฟิวมาทำไมเนี่ย!!! :z3:
ขอบคุณนักเขียนค่ะ :pig4:
-
หมั่นไส้เจ หมั่นไส้เนม
ชั้นอยากได้พี่ X กะ โก้อ่ะ
แอร้ยยยย :beat: คนแต่ง
คนนี้ดูท่าจะเป็นเยอะนะ 5555
-
เริ่มดีขึ้นก็มีมารมาอีกแล้ว :เฮ้อ:
:pig4: คะ
-
เนมขี้อ้อน
พี่โก้ก็ยอมตามใจ
เที่ยวทริปนี้ช่วยเพิ่มความหวานให้คู่นี้อีกเยอะเลย :o8:
-
เนมนี่ช่างครบรสแบบไม่คาดคิดได้ดีจริงๆ
มารยาทร้อยแปดขุดมาได้หมด ชอบจริงๆ ไม่ต้องกั๊ก
เจมาฝึกกับเนมบ้างก็ดีนะ
ส่วนโก้...รอลุ้นอยู่ใช่ไหม อยากให้เนมรักและรั้งพี่โก้ไว้
อยากได้จากเนม แต่เอาแต่รอ
คนอ่านอยากร่วมประนามโก้แบบเจจะแย่อยู่แล้ว
แม้จะรู้และเข้าใจโก้แต่ความรักมันต้องสองฝ่ายเข้าหากันสิ
โก้เล่นเกมกับชีวิตตัวเองมากไปไหม ทำไมชอบท่ายากเหรอ 5555
-
:-[ พี่โก้เสน่ห์แร๊งแรงงงเรายังหลงเลย(โดนเนมตบน่ะเจ้ :beat: )
ระดับน้ำตาลในเลือดเพิ่มสูงขึ้นเล็กน้อย หวานนิ่งๆสไตล์พี่โก้
แต่........เจ็บแต่จบน่ะฟิวซ์น่ะ คีย์ด้วยก็ดี แต่คาดว่าฟิวย์อ่ะจิ๊บๆไม่ทันรูดซิบด้วยซ้ำ :z2: คนที่น่าห่วงคืออิตาคีย์(เวิร์ด) นี้แหละ
:กอด1:
-
เนมไม่เชื่อใจโก้เรื่องเจ ก็หวังว่าเนมจะเคลียร์ตัวเองกะฟิวได้น๊ะ
-
กำลังจะไปได้ดีแล้วเชียว ไอ้บ้าฟิวส์โผล่มาทำไรเนี่ยยยยยย
พี่โก้ใจเย็นๆนะพี่ ส่วนเนม...พยายามทำตัวให้ชัดเจนหน่อยนะลูก กลัวใจหนูจริงๆ :z3:
คิดถึงพี่เอ็กซ์กับเจมากมาย โผล่มาให้ตื่นเต้น ><
-
ว่ากันตามตรงนะ
วันนี้ ฉันไม่ได้รู้!!!!!!!!
ฉันอยากรู้มากบอกเลย ฮืออออ
ทำอย่างไร ทำยังไง
แม่มมมม
ต้องเด็ดขาดกันหน่อยป้ะ ไม่งั้นนะ ฉันเฮิร์ท ฉันเจ็บแทนทุกคนเลย
T^T
-
เค้าก็อุตส่าห์สวีทวี้ดวิ้วกันแล้ว ต้องมีมารมาผจญทุกทีเลย แต่ก็ดีแล้วเนมจะได้เคลียๆตัวเองซะที
ชอบประโยคที่เจพูดกับโก้อ่ะ แต่ทุกคนก็มีวิธีจัดการของตัวเองเนอะ ให้พี่โก้ได้เลือกเองเลย ถ้าเจกับเนมสนิทกันนี่กลายเป็นสองตัวแสบแน่ๆ
-
:เฮ้อ:
-
คงต้องให้ " เวลา " เท่านั้น ที่จะทำให้น้องเนม เปิดใจและญาติดี กับน้องเจ
อาจหรือโดยมีพี่เอ็กซ์ เป็นตัวเชื่อม เพราะโก้ให้ได้แต่เวลา และรอว่าเมื่อไหร่เท่านั้น :z2:
+ 1 ให้น้องจี เป็นกำลังใจให้นะครับ :กอด1:
-
ตายแน่ๆๆๆ ไอ้เจ้าน้องฟิวส์ โฮะๆๆๆๆๆๆ
-
ไปสักทีเถอะฟิวส์ :angry2:
เนมเหลือหนูต้องจัดการแล้วนะ :เฮ้อ:
-
พี่ละกลัวดราม่าจัดหนัก
แบบว่าโก้มาเห็นภาพบาดตาอะไรเข้าอีก
ทีนี้ น้องเนมไม่ได้รับการอภัยแน่
-
:z3: :z3: :z3:
-
เคลียร์เรื่องเจไประดับนึงละ
ต่อมาก้อไอฟิวส์ :angry2:
-
:serius2:
สุดสายป่าน ยานหย่อน ผ่อนสายหมด
ชักกลับหด ดึงขึง สายตึงไหม
เปรียบเหมือนว่าว สาวสาย ส่ายตามใจ
หย่อนเกินไป หรือตึงมาก กระชากลอย
ความพอดี ของพี่โก้ อยู่ตรงไหน
เนมเทใจ ให้ทั้งหมด งดเหงาหงอย
รอให้ถึง วัน..วันนั้น ฝันรอคอย
จะมากน้อย ปล่อยให้ถึง ซึ่ง..พอดี
ปล่อยตอนจบมาแบบนี้..กำลังต้มมาม่าอยู่เหรอ???
:angry2: จะให้กินมาม่ารสอะไร..บอกมาเลย
:sad11: +1 ให้คุณจี..ทั้งน้ำตา
กาซิก
-
อั้ยย๊ะ.... เจเสียมเนม ส่ะงั้นว่าสเปคโก้ ต้องผู้หญิงแก่กว่า ไหมไม่บอกด้วยว่า ถ้าเป็นผู้ชายต้องเด็กกว่า
จัดการให้เด็ดขาดเลยน่ะ ไอ้ฟิวน่ะ :z6: :angry2: :z6: :beat:
-
เจพููดกับโก้โคตรโดนใจอ่ะ ตรงสุด ๆ แต่โก้ก็ยังเป็นคนที่มีมุมเป็นส่วนตัวอีกเยอะ
แล้วไอ้ฟิวส์มันจะมาทำไมอีก :m31:ไม่ชอบมันตั้งแต่ออกฉากแรกล่ะ
ทำให้ถึงไอ้อ้น :m16: พยายามสร้างความร้าวฉานตลอด :fire:
สุดท้ายยยยยยยย ทำไมไม่มีบทพี่เอ็กซ์รูปหล่อของเค้าเลยยยยย :o12:
-
พี่จี ตั้งหม้อต้มมาม่ารอหน้าบ้านเนมเลย
แต่ก้อดี เคลียร์เรื่องฟิวส์เลย จะได้สิ้นเรื่องสิ้นราวไป
กะคีย์ คงไม่มีไรช่ายไหมอ่ะ แค่เพื่อนช่ายไหมน้อง
อ่านเรื่องนี้แล้ว รุ้สึกอืดมาม่ามาก กินไปหลายหม้อเลย
ขอของหวานล้างปาก ล้างท้องบ้างนะ เยอะๆ ก้อดีนะพี่
อยากให้หวานกว่านี้ ดัชนีความหวาน กะแววฟุ้งๆ สีชมพูอมม่วงเบาบางมาก
แล้วดันมีชะนีแรดมาอ่อยพี่แกอีก กะเอาคนมีเจ้าของ
แต่งง ทำไมไม่ยั่วพี่เอ็กซ์ 5555 สงสัยพี่เอ็กซ์โชว์หวานออกสื่อ
ชะนีแรดเลยเบนเข็มมาทางพี่โก้แทน
แต่ก็ขำๆ วิธีน้องนะ ร้ายไม่ธรรมดา ผนึกกำลังกะพี่ปั้นแล้ว เยี่ยมเลย 555
อยากให้น้องเชื่อใจโก้ไวๆ แล้วก้อสนิทกะเจมากๆ
เจพูดโคตรโดนอ่ะ ยิ่งบอกว่า ที่ทำให้เนมมันน้อยไป ยังน้อยไป จิ๊ดมากก
รักเจ อยากจะเทคตัวจุ๊บๆ สักหลายๆ ที ( พี่เอ็กซ์ตาขวางเลย)
-
:z3: :z3: :z3:
-
วอนคนแต่ง งดดราม่า :laugh:
เนมน่ารักจัง เวลาหึง งุ้งงิ้งๆดี :o8:
รอตอนต่อไป กิ้วๆ
-
ถ้าเจรู้เรื่องของพี่โก้ก่อนน่านี้กับเนมนะ
เจจะไม่มองว่าเนมน่าสงสารหรอก
แ่จะมองว่าน่าสงสารั้งคู่มากกว่า
การที่พี่โก้ไม่พูดเรื่องเนม เพราะพี่โก้รู้ว่าพี่โก้มีส่วนทำให้เรื่องมันเกิดขึ้น คือยอมรับความจริง
เฮ้ออออ แต่บางเรื่องพี่โก้ก็ปากหนักไปนะ เชอะ
อยากให้เนมเชื่อใจพี่โก้ได้แล้ว
ปล.ฟิวส์มาไม เด่วจะโดน :beat: :z6:
-
กรี๊ด !!
ไอ่ฟิวส์ !! :beat: :beat: :beat:
-
ตอนอาบน้ำให้เนม พี่โก้เหมือนเลี้ยงลูกเลยฮ่ะ :laugh: ก่อนนอนต้องตบหลังลูบหลังด้วยนะ เนมนี่น่ารักจริงๆ
-
โก้ยังยึดมั่นในความคิดของตัวเองต่อไป รักนะแต่ไม่แสดงออก
น้องเนมอ้อนต่อไปนะคนแก่มักแพ้เด็กขี้อ้อน
-
เอาละเหวย ฝ่ายโก้พึ่งเคลียร์เรื่องเจได้ โดยมีตัวช่วยเยอะแยะ
ฝ่ายเนมจะเคลียร์เรื่องฟิวส์ประการใด แถมไม่มีตัวช่วยด้วยสิ
ไม่อยากกินมาม่า เดี๋ยวผมร่วง คิคิ
-
โอ้ยยยยยยยยยยย ช่างค้าง ทางนู้นยังไม่ทันเคลียร์ดี
ทางนี้ก็อีกแล้ว เมื่อไหร่เธอ 2คนจะได้สงบๆซักที
พี่โก้นี่ก็เคลียร์ๆไปเลย อย่ามาค้างคาเหอะ
แต่เหนือสิ่งอื่นใด พี่เอ็กซ์ขราาาาาาาาาา น้องคิดถึง :o8:
-
หัดถามหัดคาดคั้นมั่งเด้ อย่าอยู่เฉยๆ
-
ประโยคสุดท้าย . . . :a5: :a5: :a5: :a5:
ไม่เอามาม่าแล้วน่ะ แค่นี้ก็ลิ้นพองแล้ว . . . :z3: :z3: :z3: :z3:
-
เนมเริ่มที่จะปรับตัวแล้ว แล้วโก้ละจะยังไง
อยากเห็นอะไรๆที่ดีขึ้นเรื่อยๆนะ
พี่เอ็กนี้เจ๋งอ่ะพูดจนเนมเริ่มดีขึ้น
แต่ไอ้การที่เนมแกล้งกอดเอวพี่เอ็กนี้ยังไงๆ
แกล้งยั่วใครโก้หรือเจ 5555
-
ขอให้เรื่องเนมกะเจเคลียร์เหอะ
ไปเที่ยวนี่รู้สึกเนมดีขึ้นมากอ่ะ
ต้องขอบคุณพี่เอกซ์ที่ช่วยพูกวันนั้นด้วย
มารตัวจริงคือไอ้ฟิวส์นี่ต่างหากละ
พี่โก้จัดการเลยนะ เอาให้เข็ดเลย
-
อยากรู้เหมือนเจ ว่าตกลงแล้วสิ่งที่โก้ทำไปทั้งหมดน่ะเพื่ออะไรกันแน่
ทั้งๆๆที่ทุกทีก็เป็นคนเด็ดขาดอยู่นะ แต่ทำไมกับเรื่องนี้ถึงได้ไม่ชัดเจน
-
พี่โก้กับเนมกำลังราบรื่น ฟิวส์โผล่มาทำไมมมมมม
-
นิยายของพี่ G_wa
ตามติด ติดตาม :กอด1: :กอด1:
-
เหมือนจะดี แล้วทำไม..... :z3:
ไอ้บักห่าฟิวส์ มาทำไม!!! มาทำครอบครัวเขาร้าวฉานเหรอ :z6:
ขอบคุณค่าพี่จี :3123:
-
เหมือนี่โก้โดนเนมปั่นหัวบ้างเลยเนอะ สมน้ำหน้าพี่โก้55+(เรารักน้องเนม)
แต่จริงๆอยากให้เนมรีบเปิดใจเรื่องเจให้มากกว่านี้ ลุ้นให้เวลานั้นมาถึงโดยเร็ว
-
จัดการ ฟิวส์ ซะทีเถอะ พี่โก้
เนม ก็ควรจะเด็ดขาดเรื่อง ฟิวส์ ซะทีนะเนี่ย
อุตสาห์เริ่มเคลียร์ปัญหาไปได้เยอะแระ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
...มันต้อง..เด็ดขาด..ทั้งโก้ และเนม จะเอายังไงก็ได้แต่ต้อง..เด็ดขาด
...แต่ดูเหมือนเรื่องราวมันจะดีขึ้นเรื่อยๆๆนะ :L2:
-
เหมือนทุกอย่างกำลังเริ่มจะดีขึ้นเรื่อยๆแล้วทำไมเหมือนมันจะกลับมาสู่วังวนเดิมอีกแล้ว
เนมดูเข้าใจอะไรๆมากขึ้นแถมยังจะสนิทกับพี่เอ๊กซ์ขนาดกล้าเข้าไปกอดเอวอีก..
-
รู้สึกว่าพาร์ทนี้เนมน่ารักนะ
โหมดอ้อน งุ๊งงิ๊งๆ จะดูน่ารักเป็นพิเศษ
ขอซีนหวานพี่โก้น้องเนม(มากกว่านี้) หน่อยสิคะคนแต่ง
แอร๊ยยยย อยากได้
-
คำพูดน้องเจนี่กระซวกปอดพี่โก้ทุกคำเลยนะคะ...เอาให้ทะลัก กระเลือดกันไปข้างเลยเนอะ
นี่ถ้าพูดขนาดนี้แล้วยังมินำพาละก้อนะ...จับมาบูชายันซะเลยดีม๊ะคะ...#เริ่มออกทะเลไปไกล แหร๊
พี่เอ็กซ์กะน้องเจนี่มาเพื่อกู้ชีพจริงๆ... #กราบงามๆแนบอกพี่เอ็ก คึคึ -อีโมแว่นดำ-
นี่พูดเลย...ขอบใจน้องเจมากๆ ขอบใจจริงๆ ที่เข้าใจสถานการณ์ของทั้งสองคน ที่เข้าใจเนม(แม้ว่าหลายคนจะคิดว่านี่มันอารมณ์งี่เง่า เด็กไม่รู้จักโตซะที ก้อตาม) และพยายามเตือนสติ(?) พี่โก้ พยายามปลุกเรียกอะไรก้อไม่รู้แหละ ที่มันหลับอยู่ในตัวพี่โก้ ให้ตื่นขึ้นมาได้แล้ว หวังว่าสิ่งที่น้องเจได้พูดมาเนี่ยจะไม่เสียเปล่านะพี่โก้... -แต่จากหลายๆเหตุการณ์ก้อพอจะอธิบายไปในตัวได้ว่า พี่โก้เข้าใจสิ่งที่น้องเจพูดแล้วเนอะ-
ที่เหลือก้ออยู่ที่เทอสองคนแล้วนะเคอะ
.
.
.
ระเบิดลูกล่าสุด(และหวังเป็นอย่างยิ่งว่ามันจะเป็นลูกสุดท้าย)ที่คุณจีหย่อนไว้...หวังว่า...มันจะกลายเป็นลูกด้านนะคะ
ไม่ระเบิด ไม่สร้างความเสียหาย...และถูกเก็บกู้ไปอย่างปลอดภัย...เนอะ! :call:
เพราะพี่โก้จะเป็นฝ่าย"รั้ง"ความรักครั้งนี้ไว้ใช่มั้ยล๊า าาา (?)
อย่าปล่อยมือ อย่าเดินหนีไปอีกนะอิตาพี่โก้...
หลังจากที่ละเหี่ยใจ ชูป้ายไฟน้องเนมทั้งสองมือมาตั้งนานนม
"โก้-เนม"
คราวนี้นู๋1ทุ่มสุดตัว ทำป้ายไฟคู่เลยนะเนี่ย
ปอลอ...น้องเนมที่รัก...ช๊อตนั้นนู๋น่าจะถอดแล้วค่อยนอนคุยกกันเนอะ...กร๊าก กกก -นี่นู๋1พูดลันไลออกปาย ยยย- จริงๆแล้วแค่อึ้งกะพี่โก้...ว่าเดี่ยวนี้แกรแหย่น้องขนาดนี้แล้วเร๊อะ!!! แหมๆๆ อย่ามาเจ้าเลห์กลบเกลือนนะตัวเทอ
นี่ต้องขอขอบคุณแม่นางหวานนั่นด้วยนะคะ ที่ช่วยสานสัมพันธ์น้องเนมกะน้องเจ (โดยอ้อมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ) และทำให้เราได้เห็นพี่โก้ทะเล้น คึคึ #แม่ยกมีแต่ได้กะได้คร่า
-มันช่างเป็น ปอลอ ที่ยามเกินไปละ-
-
โก้คะ จัดไปอีกสักทีดีมั้ย สำหรับฟิวส์ ฮึๆ :z6: :z6:
ไอ้ฟิวส์ แกยังโผล่มาอีกเหรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m31: :angry2: :fire: :m16:
หวังว่า เนมคงจัดการอะไรให้เด็ดขาดซะที ไม่งั้นดราม่าแน่ๆ สงสารพี่โก้ :เฮ้อ:
ขอบคุณ คุณจีนะคะ สำหรับนิยายสนุกๆๆๆๆ :pig4:
จะรอตอนต่อไปค่ะ :3123:
-
ทิ้งเหยื่อไว้แล้วจากไป :z3:
-
มาแบบค้างๆๆ ก็ไปแบบค้างคา
-
ไอฟิวส์ นึกว่าตายไปแล้วซะอีกนี่แกยังอยู่อีกหรอ :angry2:
-
ตอนที่แล้วพี่เอ็กซ์ได้ใจ ตอนนี้เจก็ได้ใจไปเหมือนกัน ใช่ม่ะ อิพี่โก้ ทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก บอกดิพูดดิน้องมันจะได้เข้าใจ
-
กลัวตอนต่อไปมากอ่ะ :เฮ้อ:
ตอนแรกว่าจะโมโหโก้สักหน่อยที่มองว่าตัวเองทุ่มเททุกอย่าง
แต่ตอนนี้ไม่โมโหละ ไม่รู้สิ มันหายไปเองพอเค้ารักกันอ่านะ :o8:
เอาฟิวส์ไปถ่วงน้ำดีมะ? :z6:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
จบเรื่องเจ มาเรื่องฟิวส์อีก
คนแก่อยากบอกว่า :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ตอนก่อนหน้านี้กำตอนนี้แรกๆ เบนอ่านแล้วจะร้องไห้มันอึดอัด เนม คงอึดอัดมากแต่ทำอะไรไม่ได้ พี่เอ็กซ์ก็ยังคงเป็นพี่เอกซ์อยู่ พระเอกมาก 555555 ไม่โกธรเนม และยังพยามทำให้เนม เข้าใจอยู่ อะไรๆ ก็ดีขึ้น ถ้าไอ้หอยหลอดฟิว มันไม่มา แมร่งเอ้ยยยยยย
-
โก้นี่เป็นสุภาพบุรุษมากเลยนะคะ ไม่เคยเล่าเรื่องที่จะทำให้น้องเนมถูกมองในแง่ลบให้ใครฟังเลย (เอาจริงๆคือโก้แทบจะไม่เคยเล่าอะไรเลย ฮา)
คิดว่าที่โก้ไม่ทำอะไรให้เนมเคลียร์แบบที่เจและคนอ่านคาดหวังให้โก้เป็นก็เพราะสองประเด็น คือ โก้มีปมในใจเรื่องความไม่มั่นคงของเนม(ทั้งกรณีคีย์และฟิว) ถึงโก้จะทำเหมือนไม่แคร์ แต่แน่นอนว่าใครมันจะลืมลง โก้เลยไม่อยากจะทำอะไรที่เป็นการผูกมัดเนมหรือไปยึดติดกับเนมมากเกินไป อีกประเด็นคือโก้คาดหวังในตัวน้องเนมมากกว่าคนอื่น อย่างที่โก้เคยบอกไว้แต่แรกว่าอยากให้น้องเนมเดินเข้ามาหาโก้เอง เราว่าจริงๆแล้วโก้ก็มีมุมที่เป็นคนที่ต้องการความรักแบบทุ่มเทจากคนอื่น(เหมือนที่เจได้จากพี่เอ็กซ์) มาตรฐานในการคิด/ตัดสินใจต่อเนมเลยสูงกว่าคนอื่นเช่นกัน
จะว่าไงดีล่ะ น้องเนมโชคดีที่ได้รับความรักจากคนแบบพี่โก้ แต่ก็ต้องยอมรับในมุมที่อ่อนไหวของพี่โก้(เช่นเดียวกับที่คนธรรมดาเขามี)ด้วยเหมือนกัน
เรื่องนี้สนุกจริงๆค่ะ ตัวละครมีคาแรกเตอร์ลึกดี ไว้จบเรื่องแล้วจะเมนท์ยาวๆให้อีกทีนะคะคุณนักเขียน :)
-
ฟิวยังไม่ตายอีกเหรอเนี่ย -____- กระทืบอีกซักทีดิพี่โก้
-
ฟิวส์อีกแล้ว ไอฟิวส์........!!!!
แกจะมาอีกทำไม๊.!!!!! เขากำลังราบรื่นกันเลย
ระหว่างเจกับเนมคงจะดีขึ้นนะ
-
เรื่องนี้เรารักเนมมาก แต่เราก็พยายามเข้าใจการกระทำของโก้หลายๆอย่าง
ในมุมมองของเราคำว่าทุ่มเทของโก้คือการที่โก้พยายามดูแลเจ ในขณะที่รักษาสัญญากับเนมให้ดีที่สุด
แต่คนที่พยายามรักษาสัญญาทุกอย่าง คนที่พยายามรีบร้อนกลับไปให้ทันคำขอของน้อง
กลับต้องเห็นน้องอยู่กับคนอื่น
ไม่รู้ว่าสิ่งที่เราเข้าใจจะถูกมั้ย แต่หลายอย่างที่พยายามทำความเข้าในอยู่ตอนนี้ทำให้เราเห็นใจ และรู้สึกว่าโก้รักน้องมาตลอดจริงๆ
ตอนกลับมาคบกันใหม่ คนที่เลือกก็คือเนม โก้ไม่เคยถามเรื่องเนมกับคีย์ โก้สนใจแค่เนมเท่านั้น ไม่ระแวง โก้แค่เป็นโก้ที่ดูแลน้องในแบบตัวเองให้ดีที่สุด
บางทีสิ่งที่โก้หวังเอาไว้ก็แค่เนมจะเลือกเชื่อและเดินไปกับโก้อย่างที่โก้เลือกทำโก้ที่เลิอกเดินไปกับคนเดิมที่เคยปล่อยมือกันไปก่อน
โก้ให้เนมเป็นฝ่ายเลือกความสัมพันธ์ระหว่างโก้กับเนมเสมอ ไม่เคยบังคับแต่ยังยืนอยู่ที่เดิมเพื่อรัก และรักษาสัญญาอย่างมั่นคง
บางทีโก้อาจจะคิดว่าทำไมทั้งที่เลือกทำทุกอย่างอย่างดีที่สุดแล้ว เลือกที่จะทุ่มเทความเชื่อลงไปในตัวอีกคนทั้งที่เคยทิ้งกันไป
แต่ก็ไม่เคยได้รับความเชื่อใจ หรือความมั่นใจที่จะอยู่ด้วยกันเลยสักครั้ง
หลายคนอาจบอกว่าโก้ไม่ชัดเจน ไม่เคยอธิบาย แต่เราว่าความเป็นโก้กับสิ่งที่บอกว่า "ไม่" สามารถยืนยันได้ในระดับหนึ่งเลยนะว่าไม่ใช่คือไม่ใช่
แล้วถามว่าทำไมโก้ถึงไม่บอกว่ารักน้อง ผู้ชายอย่างโก้อาจมองว่า คำรักมันคงไม่มีความหมายหากน้องยังไม่เชื่อใจในความรักของตัวเอง
เราถึงอยากบอกว่าโก้พยายามทุ่มเทให้ทุกคน คนที่โก้รักในทุกๆแบบ ไม่ว่าจะครอบครัว เพื่อน หรือคนรัก แต่สิ่งที่โก้ได้กลับมาคือคนรอบข้างมองว่าโก้ใจร้ายกับน้อง
น้องไม่เคยเชื่อใจ หรือเชื่อมั่นในตัวโก้เลย
นี่คือสิ่งที่เราพยายามเข้าใจในตัวโก้ เพราะเรารู้ว่าหลานคนเข้าใจในตัวเนมอยู่แล้ว เป็นเพียงความเห็นของเราเท่านั้น
ปล. เรายังรักเนมมากกว่าโก้เสมอนะ 555
-
ดีเลย เจอเลย เคลียร์เลย จะได้จบซะทีคุณน้องฟิวส์
แต่ว่า ไม่เข็ดหรอค้า โดนไปขนาดนั้น ยังจะกล้ามาอีกเนอะ
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกดีตรงที่ตัวละครเก่าๆจากเรื่องที่เคยอ่านกลับมาอีก เหมือนเจอคนที่ไม่ได้เจอมานาน^^
เป็นกำลังใจให้คุณจีนะคะ จะรอติดตามเรื่องของคุณจีทุกเรื่องเลยค่า
-
:call: :call: :call:
-
เพิ่งได้เข้าเล้ามา ก็ตามอ่านนิยายของพี่จีเลย
อยากขอโทดน้าคร้าบบบ ที่ไม่ได้มาเม้นซะนาน แหะๆ
ต้องขอบคุณพี่จีเรื่องตอนพิเศษในพีเอ็มด้วยนะครับผม
ดีใจมากๆ ที่อ่านมาถึงตอนนี้ จะได้คลายกังวลเรื่องเนมกับเจ
เพราะส่วนตัวแล้วชอบเจมากๆ เลยไม่อยากให้มีปัญหากัน
ปล.ใครจะขอตอนพิเศษ ขอได้เลยนะครับ แต่อาจจะช้าหน่อยนะ แหะๆ
-
พึ่งเข้ามาอ่านคับ.
-
ไม่แน่ใจว่าเรื่องอะไรที่ทำให้เนมระแวงขนาดนั้น จะเป็นอย่างที่เราเดารึเปล่านะ
อย่างที่เจว่าน่ะแหละ โก้กำลังทำอะไรอยู่ กำลังคิดอะไรอยู่ น้องมันจะรู้ใหมในเมื่อไม่เคยอธิบาย มีแต่บอกให้เชื่อใจ
หรือคิดว่าน้องมันสามารถอ่านใจคนได้ เงียบอยู่นั่นแหละ
พี่เอ๊กซ์เจอน้องมันไม่กี่ครั้ง พูดด้วยไม่กี่ทีน้องมันกลับเริ่มเปิดใจกับเรื่องของเจ
ที่บอกกับเจว่าทำอะไรทุ่มเทเท่าไหร่ไม่ได้อะไรกลับมา แน่ใจเหรอหรือว่าไม่ยอมรับกันแน่
คนโดนทิ้งน่ะวันเดียวก็เจียนตายไม่ต้องรอเป็นอาทิตย์หรอก
บอกตามตรงทีกับเจโก้ทำให้ได้สารพัดแต่กับเนมกลับให้น้องมันคิดและรอดูซะงั้นไม่ได้พยายามอะไรเลย
บางทีเหมือนเนมวิ่งไล่ตามโก้อยู่คนเดียว ตัวเองก็ใช่ว่าจะไว้ใจน้องมันซะที่ไหน ระแวงพอกันนั่นแหละ
อินจัด ยิ่งได้อ่านแต่ละเม้นท์นะ...อื้อหือ......พอกัน
-
ยังตามอ่านไม่ทันแต่ขอมอบดอกไม้ให้พี่จีก่อนละกัน.. :L2: สำหรับนักเขียนใจดวงใจ :L1:
-
ดีใจที่เนมเริ่มเปิดใจมากขึ้น ส่วนนึงอาจจะเป็นเพราะพี่เอ็กซ์ด้วยหละมั่งเนอะ
ทำไมไปๆๆมาๆๆ เนมสนิทกับพี่เอ็กซ์หละ หลงเสน่ห์ผู้ชายคนนี้หละสิ คริคริ น้องเนม
ดีอะเนอะที่ตอนนี้มีอะไรหวานๆๆมาเติมเต็มชีวิตคุ่นี้มั่ง ดราม่ามาเยอะ
พี่โก้ ใจเด็ดมากกกก เรื่องหวาน เริ่ด ปลื้ม ถ้า ผช ทุกคนเป็นแบบนี้ ปัญหาเรื่องเมีนน้อย นอกใจคงไม่มี
:o8: :o8:
และแล้ว มารผจญ คนเดิมก็กลับมา คราวนี้คงต้องรอดูแล้วหละ ว่าเนมจะจัดการปัญหานี้ยังไงๆๆ
รออ่านๆๆๆๆๆๆๆๆนะคะพี่จี :sad4: :sad4:
-
เหมือนจะได้กลิ่นมาม่า :a5: :a5:
ขอตัวไปร้องให้แปปค่ะ :m15: :m15:
ระหว่างรอเรื่องนี้อัพเราไปอ่านเรื่องอื่นๆมาหว๊านหวาน
พอเรื่องนี้อัพ มาอ่านแล้วมันแบบ อารมณ์ตีกันไปหมด แอร้ยยยยย
:laugh: :laugh: :laugh:
แต่อ่านจบแล้วจะร้องให้จริงๆนะ
พอดีเป็นคนเซนซิทีฟ :sad4: :sad4: :sad4:
-
=__________________=
จะว่าไงดีล่ะ ทำดีที่สุดแล้ว กับทำพอดีเเล้ว มันต่างกันป๊ะ?
ตัวเราอาจคิดว่า...กุทำดีที่สุดแล้วนะ
แต่อีกคนนึง....สิ่งที่เธอทำมันยังไม่พอ...ดี
อธิบายยากอ่ะ แต่เจพูดได้ดีนะ น้อยไปในความรู้สึกเจคืออะไร.....
น้อยไปในความรู้สึกเจไม่ได้หมายความว่าโก้รักเนมน้อยไปนะ ทุกคนดูออกว่าโก้รักเนมมาก แต่ทำไมเจ้าตัวถึงไม่รู้
ประเด็นอยู่ตรงนี้ไง คือเนมไม่รู้ว่าโก้รักเนมยังไง แค่ไหน แต่คนอื่นรู้
เราไม่รู้นะว่าจุดจริงๆของจริงที่ทำให้เนมไม่รู้อยู่ที่ไหน แต่ที่เรารู้สึกคือ ระหว่างเจกับเนม
การแสดงออกที่ว่าเบาของโก้ เมื่อให้กับเจมันเยอะกว่าทำให้เนมอ่ะ
ไม่งั้นเจจะบอกเหรอว่าสิ่งที่โก้ทำให้เนมยังน้อยกว่าที่ทำให้ตัวเองเลย คือมาอ่านทัศนคติของโก้ตอนพูดกับเจ
มันฟังเหมือนโก้ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย ถามว่ารักมั๊ย? ก็รัก แต่มันแบบอยู่ไปวันๆรักไปวันๆเหมือนคนเลื่อนลอย
ใช่ถ้าคนมันจะเลิกก็คือเลิก รั้งไว้ก็เท่านั้น แต่ถ้าคนสองคนรักกัน ทำไมต้องเลิกด้วยอ่ะ?
ขณะที่ยังรักกันมันต้องทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้วันนั้นมาถึง ไม่ใช่เหรอ?
สงสารพี่โก้นะ ที่เเกพูดเปรียบเทียบตัวเองกับเจ แต่พี่รู้ป่ะว่าเนมก็คิดอย่างนั้นว่าตัวเองไม่เคยได้อะไรกลับมา
และต้องเป็นฝ่ายสูญเสียตลอดเหมือนกัน คนรักกันเค้าคิดต่อกันยังงี้ได้ไง รักกันต้องไม่สูญเสียดิ
เราว่าทั้งคู่ควรเปิดใจมองกันให้มากกว่านี้นะ เนมเองก็ควรใจกว้างและเชื่อใจพี่โก้มากกว่านี้ให้เหมือนที่พี่เอ๊กซ์ใจกว้างกับเจ
แม้ว่าเจกับโก้จะไม่ตรงกันซะทีเดียว แต่มันก็คล้ายๆกัน ส่วนโก้พูดเหอะ ต้องการอะไร รู้สึกแบบไหน ก็บอกน้องมันไป
ซึ่งเท่าที่อ่านตอนนี้อะไรๆมันก็เริ่มดีขึ้นเเล้วล่ะ :เฮ้อ:
สองคนนี้มันจะไม่ดีกันได้เลยนะ ถ้าไม่มีเจ พี่เอ๊กซ์ และผู้ร่วมขบวนการทั้งหลาย
มันฟังดูน่าน้อยใจแทนทั้งสองฝ่ายที่ไม่สามารถเข้าใจกันได้ด้วยใจของพวกเค้าเอง แต่เวลานี้อะไรที่จะทำให้ทั้งสองดีกันได้
ชั้นเอาหมดแหละ เข้าใจคำว่ากาวใจก็คราวนี้ล่ะ
ส่วนเรื่องฟิวส์ เอิ่มมมมม มาทำไมไม่รู้หรอก(ตอนหน้าก็รู้เเล้ว) แต่พี่โก้ก็จัดการให้เด็ดขาดกับน้องมันไปซักที ให้รู้บ้างว่า
กูก็ไม่ได้ชอบเลยนะ และก็ระเเวงเหมือนที่เธอระเเวงนั่นแหละ
มันต้องพูดเฟ้ยยยยยยยย มนุษย์ถูกสร้างขึ้นมาให้พูดได้ ก็ช่วยพูดหน่อย โอเค๊? เข้าใจ? จบป่ะ? มีสติ? โอเคนะ?
-
อ่านตอนไปเที่ยวกลับมารู้สึกเหมือนยังไม่เข้าใจกันอยู่ดี
แต่ที่แน่ๆเคลียร์และจัดการกับไอ้ฟิวส์ให้มันจบๆไปเถอะเนมโก้
-
ฟิวววววววววววววววววววววว :z6: มาทำไมวะ!!? เขากำลังจะเคลียกันได้อยู่เชียว (หรอ?) :m31:
เอาเลยพี่โก้ต่อยมันนนน เตะมันนนน ฆ่ามันนนนนนนน :angry2: (เวอร์...)
กอดพี่เจหนึ่งที :กอด1: เค้ารักเธอนะ
รักพี่จีด้วย อิอิ :L2:
-
:m15: รอยคอ รอคอย พี่ จี จี จี จี จี
-
HBD มีความสุขมากมายนะจ๊ะจี
<3<3<3
รอพี่โก้อยู่นะ
-
สุขสันต์วันเกิดค่าคุณจี......... :L2:
ปีที่สามละที่ได้อวยพรคุณจีในทู้แลกรัก ออกแนวเราจะแก่ไปด้วยกันทั้งคนเขียนคนอ่านและพี่โก้น้องเนม.....กรั่กกกกกกกกก :laugh:
ยังคงขอให้เป็นปีที่ดีดีอีกหนึ่งปีที่คุณจีจะแข็งแรงทั้งกายใจ ยิ้มสู้ได้กับทุกเรื่องราวที่จะผ่านเข้ามานะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่า :กอด1:
รักพี่โก้-น้องเนมที่สุด อยากได้แบบรวมเล่มเร็วๆจังเลยค่าาา 5555 o18
-
สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณจี มีความสุขมากๆนะคะ ^^
-
:a:
พรประเสริฐ เลิศล้ำ ชักนำพบ
ให้ประสบ ครบถ้วน ล้วนมาหา
สุขภาพดี มีสินทรัพย์ นองนับมา
สิ่งเลอค่า ให้คุณจี ทั้งปีเลย
:a13:
..HBD ครับ คุณจี..
-
สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณจี มีความสุขมากๆนะคะ สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยๆ คิด(พลอต)วายให้ได้วายนะคะ ^_____^
-
Hbd นะคะ นักแต่งคนเก่ง
เป็นนิยาย สามปีเศษ จริงๆ 555
มีความสุขทั้งคุณจี พี่โก้ และน้องเนม ( สองคนหลังเกี่ยวตรงไหน )
สุขภาพแข็งแรง มีรังสีเหนือม่วงแบบอมชมพูในชีวิตนะคะ
ขอให้แต่งตอนหวานๆ ออกด้วยเถิด เพี้ยงๆๆ :L1:
-
สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณจี
-
:HBD3:
มีความสุขมาก ๆนะคะ
-
สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณจี :L2:
เนื่องในวันคล้ายวันเกิดของคุณจี
ขอให้ความสุขที่คุณจีมอบให้คนอ่านทุกคน ย้อนกลับเข้าหาคุณจีนะคะ
ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง ชีวิตมีแต่เรื่องดีๆคนดีๆเข้ามา
คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนาค่ะ :กอด1:
ปล.วันนี้ย้อนอ่านเรื่องนี้ทั้งวันมีความสุขมากๆ อินมากๆ อ่านอีกรอบก็เข้าใจตัวละครมากขึ้นๆ รักเรื่องนี้มากขึ้นเรื่อยๆค่ะ o13
ปล.สอง ช่วงกลางๆเรื่องพี่โก้หวานมากกก แบบอ่านแล้วแทบไม่เชื่อว่าเป็นพี่โก้คนปัจุบันนี้เลย :a5: แบบอยากให้ปัจจุบัน หวานได้เท่าเมื่อก่อนก็พอ
คนอ่านเริ่มอิ่มมาม่าแลวค่ะ อิอิ :-[ :o8:
-
สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่จี
มีความสุขมากๆนะคะ
ขอให้มีเเต่เรื่องดีๆเข้ามา
สร้างสรรค์ผลงานดีๆ อยู่กับเล้าเป็ดไปอีกนานๆ
-
สุขสันต์วันเกิดค่าน้องจี :mc3:
ขอให้มีความสุขมากๆน่ะค๊า
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ
ดูแลสุขภาพด้วยน้า
..ว่าแต่ฟิวส์ มาไม :fcuk:
-
็HBD ค่าาา
พรุ่งนี้เจอกัน โก้เนม ^ ^
-
Happy Birthday นะคะคุณจี มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง รวยๆๆๆๆๆๆ นะคะ :L2: :L1:
-
HBD ย้อนหลังนะคะ
ไม่เจ็บ ไม่จน พบเจอแต่สิ่งดี ๆ ^^
-
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะพี่จี......ร่ำรวยๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ
-
HBD ย้อนหลังนะค่ะคุณจี ขอให้สุขภาพแข็งแรง
สมองปลอดโปร่ง มีไอเดิยร์ดีๆ ในการเขียนนิยายเยอะๆ นะค่ะ วกเข้านิยายจนได้ 555
-
การไปเที่ยวที่มีพี่เจไปด้วยไม่ได้แย่อย่างที่คิด แต่กลับดีมากๆ ในหลายๆ เรื่อง ผมแทบไม่คุยกับพี่เจเป็นการส่วนตัว แต่ก็ยังร่วมวงสนทนาด้วยกันได้ พี่ปั้นน่ารักที่สุด พยายามอยู่ใกล้ๆ ผมเวลาที่พี่โก้ไม่อยู่เพื่อให้ผมมีเพื่อนคุยและไม่อึดอัด ถึงผมจะยังทำใจเรื่องพี่โก้กับพี่เจไม่ได้เต็มร้อย แต่หลังจากรู้จักพี่เอ็กซ์และสนิทกันนิดหน่อย ผมเชื่อว่าพี่เอ็กซ์คงไม่ปล่อยให้ใครไปยุ่งกับแฟนตัวเองง่ายๆ ไม่ว่าพี่โก้หรือใครก็ตาม ไม่ว่าพวกเราจะอยู่กันเฉพาะในกลุ่ม หรือต่อหน้าคนภายนอกอย่างตอนไปผับ พี่เอ็กซ์แสดงออกเต็มที่ว่าพี่เจเป็นแฟน ตามคลอเคลียไม่ห่าง แต่ไม่ได้น่าเกลียดจนเกินพอดี และที่ทำให้ผมใจชื้นขึ้นคือพี่เจเองก็ไม่ขัดพี่เอ็กซ์เหมือนกัน ยกเว้นบางทีพี่เอ็กซ์เริ่มนัวเนียมากๆ เข้าจะหันไปทำตาดุใส่บ้าง พี่โก้เองก็ไม่สนใจสองคนนั้นด้วย แต่บางทีก็ทำหน้าเบื่อๆ เลี่ยนๆ ใส่เหมือนกัน ผมโล่งใจที่ทั้งคู่ไม่มีอาการเกรงใจที่จะสวีทกับแฟนตัวเองต่อหน้าอีกฝ่าย แต่ที่งงๆ คือทำไมพี่โก้ห้ามผมเมา
ผมพอเข้าใจนะว่าทำไมเจ๊คนนั้นถึงพยายามอ่อยแฟนผม แทนที่จะเป็นพี่เอ็กซ์ซึ่งต้องยอมรับว่าหล่อสุดๆ เป็นเป้าสายตาคนทั้งร้าน ผมมองว่าพี่เอ็กซ์หล่อ ดูดี ถึงจะมีแววความเจ้าชู้บ้างแต่ไม่เหมือนพี่โก้ แถมพี่แกเล่นสวีทแฟนตัวเองขนาดนั้น ไม่มีใครกล้าเข้าหาหรอก แต่พี่โก้ถึงจะโอบเอวกอดเอวผม และถึงเจ๊แกจะรู้ทั้งรู้ว่าผมเป็นแฟนพี่โก้ แต่ยังจะยั่ว ก็เพราะพี่โก้ดูเป็นของยากเลยยิ่งท้าทาย พี่โก้เป็นคนที่สายตาส่วนเวลามองปกติจะดูนิ่งๆ ดูลึกลับน่าค้นหาดี แต่บางทีก็เจ้าชู้มากๆ ซึ่งพี่โก้จะทำเฉพาะบางครั้ง ส่วนมากก็เวลาแกล้งให้ผมเขินนี่ล่ะ แต่กับคนอื่นจะมองผ่านๆ สวยน่ารักดูดีแค่ไหน พี่โก้ก็แค่มองตามคนอื่น ไม่แสดงอาการออกทางแววตาเลย บางครั้งผมเคยถามว่าคนนั้นไม่สวยเหรอ คนนั้นไม่น่ารักเหรอ พี่โก้จะตอบให้เจ็บทุกครั้งว่าสวย น่ารัก แต่ท่าทางกลับนิ่งเหมือนพูดถึงดินฟ้าอากาศ อาการเจ็บจี๊ดเลยหายไปทันที ผมว่าพี่โก้คงมองผ่านๆ เหมือนวิจารย์งานศิลปะสักชิ้นอะไรประมาณนั้นล่ะ ตอนแรกที่หันมาเห็นสองคนนั้นชิดใกล้กันมากๆ อารมณ์หึงวูบขึ้นตาจนเกือบลืมมองไปว่าพี่โก้จับมือเจ๊คนนั้นเพราะเจ๊แกล้วงลึกเหลือเกิน พี่ปั้นยุให้เข้าไปประกาศศักดา แต่เบาๆ หน่อยเพราะเกรงใจแฟนพี่โมทย์ แต่พี่เจแอบกระซิบว่าถามพี่โมทย์แล้วว่าจัดเต็มได้ อย่าเบา เพราะพี่โก้เป็นพวกใจอ่อนกับสาวสูงวัยกว่า ผมเองก็เพิ่งรู้นะเนี่ย
หลังกลับมาจากระยองผมคล้ำขึ้นนิดหน่อย แต่ไม่กี่วันเดี๋ยวก็กลับมาขาวเท่าเดิม พี่โก้แทบไม่ลงทะเลเลยเพราะเอาแต่นั่งเมากับเพื่อน เชื่อมั้ยว่าสิ่งแรกที่ผมอยากทำมากที่สุดเมื่อกลับถึงห้องคือการค้นใต้เตียง แต่ก็ทำไม่ได้ดั่งใจ ต้องรอพี่โก้ไปทำงานก่อนถึงค่อยค้น แล้วก็รู้ว่า....มีชุดนอนอยู่จริงๆ ด้วย ชุดนอนหมีพูห์หลายลายหลายสี บางตัวก็ยังมีป้ายราคาติดอยู่ บางตัวยังอยู่ในห่อพลาสติก แต่มีอยู่หนึ่งตัวซึ่งผมจำได้ว่าเป็นชุดนอนของผมเอง ชุดนอนลายหมีพูพ์สีฟ้าอ่อน ผมลูบหน้าหมีพูห์ที่ยิ้มแป้นเบาๆ ปล่อยให้น้ำตาไหล ผมลืมไปแล้วว่าเคยมีเสื้อชุดนี้อยู่ และมันเป็นชุดที่เคยใส่นอนเวลาไปค้างบ้านพี่โก้....ไม่คิดว่าจะเก็บไว้ และเอามาไว้ที่นี่ พี่โก้ทำเหมือนลืมเรื่องระหว่างเราในอดีต ทำเหมือนไม่แคร์ ตอนเจอกันครั้งแรกก็เหมือนไม่สนใจ....ทั้งๆ ที่เก็บของๆ ผมไว้ แต่ก็ไม่ยอมบอกสักคำ เมื่อก่อนพี่โก้จะกลับบ้านทุกเดือน บางทีก็แทบทุกอาทิตย์ และทุกครั้งจะมีของเล่นหรือเสื้อผ้ามาฝากผมเสมอ ผมไม่รู้ว่าเสื้อผ้าที่ยังใหม่พวกนี้ถูกซื้อมาเมื่อไร แต่ผมพอจะเดาได้ว่าทำไมมันถึงไปไม่ถึงมือผม....ตอนนั้นเราคงเลิกกันแล้ว
ผมนั่งย้อนนึกไปถึงวันเก่าๆ ผมทะเลาะกับพี่โก้บ่อยไม่ต่างจากตอนนี้ และมันคือเรื่องเดียวกัน....ความไว้ใจ แต่เมื่อก่อนไม่ใช่เพียงผมไม่ไว้ใจพี่โก้ แต่พี่โก้เองก็เหมือนกัน พี่โก้เคยเป็นฝ่ายโทรเช็คผม แต่ตอนนั้นผมโวยวายกลับทุกครั้งที่นึกภาพพี่โก้กำลังอยู่ข้างพี่เจ ผมนึกย้อนกลับไปอีกนิด....พี่โก้โวยวายบ่อยๆ เมื่อรู้ว่าผมชอบไปค้างบ้านเพื่อนแล้วไม่รับโทรศัพท์ ไม่บอกล่วงหน้า ส่วนผม....ว่าพี่โก้กลับไปว่าพี่โก้คิดมากและห่วงไม่เข้าเรื่อง ผมไปค้างบ้านเพื่อนเพราะเหงา ถ้าพี่โก้มาหาบ่อยๆ ผมจะไม่ไป.....ใช่สินะ ผมเคยว่าพี่โก้แบบนั้น…..บอกตามตรงว่าลืมไปหมดแล้วจนตอนนี้ที่ได้มานั่งนึกจริงๆ จังๆ......พี่โก้เคยหึง เคยหวงผมมาก....แต่ผมทำอะไร....ตั้งเงื่อนไข บอกเลิก แม้ว่าพี่โก้จะพยายามโทรมาคุย โทรมาง้อ แต่ผมก็ไม่คุยเพราะสิ่งที่ผมต้องการพี่โก้ให้ผมไม่ได้ วันที่ผมต้องการพี่โก้ไม่มาอยู่ข้างกาย สุดท้ายผมเลิกคุยและเปลี่ยนเบอร์หนี.....เราจบกันตรงนั้น.....และผมทิ้งทุกอย่างไว้ตรงนั้น แต่....ไม่เคยรู้เลยว่าผู้ชายคนหนึ่งไม่ได้ทิ้งทุกอย่างเหมือนผม ไม่ว่าชุดนอนพวกนี้จะอยู่ตรงนี้ด้วยเหตุผลใด....แต่มันก็แสดงให้เห็นว่า...พี่ไม่ได้ลืมผมเลย ไม่เคยลืม และมีผมอยู่ตรงนี้เสมอ...ใช่มั้ยฮะ
เย็นนั้นผมโทรบอกพี่โก้ให้รีบกลับ แล้วผมรีบทำอาหารง่ายๆ สุดฝีมือ มันอร่อยไม่ได้ครึ่งนึงของพี่โก้หรอก แต่พี่โก้ก็ไม่บ่น ผมนั่งทานข้าวไปมองหน้าพี่โก้ไป พอพี่โก้ทนไม่ไหวแล้วถามผมก็อมยิ้มไม่ตอบ ปล่อยให้ความลับของพี่โก้เป็นความลับต่อไป ส่วนความสุขใจเล็กๆ ก็เป็นความลับของผมบ้าง เรานอนกอดกันดูหนังที่ผมเป็นคนเลือก แม้พี่โก้จะเตือนว่าเศร้านะผมก็ไม่สน แน่นอนว่าดูไปก็ร้องไห้ไป ส่วนหนึ่งร้องเพราะหนัง อีกส่วนเพราะพี่โก้ ผมอยากร้องโดยมีพี่โก้กอดไว้ จะปลอบสลับหัวเราะบ้างก็ไม่เป็นไร อยากขอบคุณ ขอโทษ อยากทำทุกๆ อย่างให้....ถึงแม้ว่าพี่โก้จะไม่เคยเรียกร้องเลยก็ตาม แค่นึกได้แบบนี้ผมก็ร้องไห้โฮให้พี่โก้หัวเราะอีกรอบ จนพี่โก้ทนไม่ไหวเพราะผมร้องหนักเกินเนื้อหาหนังจึงได้กดปิดแล้วอุ้มผมเข้าห้องนอน ลูบหัวลูบหลังปลอบเบาๆ จนผมหลับ เป็นคืนแรกที่รู้สึกอยากร้องไห้ทั้งคืน และเป็นการร้องไห้ที่มีความสุขที่สุด
เขาว่าความสุขมักอยู่กับเราไม่นานท่าจะจริง พี่นิคโทรมาบอกว่าแม่บ่นเรื่องไม่กลับบ้าน ถ้ายังไม่กลับเดี๋ยวพี่โก้จะโดนบ่นอีกคนผมก็เลยต้องกลับ พี่โก้มาส่งเหมือนเคย ช่วงนี้ผมมองอะไรก็เป็นสีชมพูไปหมด จนเช้าวันนี้นี่ล่ะที่มีเงาดำๆ นั่งอยู่ในบ้าน ผมตวัดสายตาไปทางคีย์ซึ่งมันต้องเป็นคนพาฟิวส์มาแน่ๆ มาทำไมก็ไม่รู้ เดี๋ยวต้องรีบออกไปหาพี่โก้แล้วด้วย
“เนมอย่าเพิ่งโกรธคีย์เลย เราขอร้องคีย์เอง วันนี้เราจะกลับบ้านแล้วเลยอยากมาลา”ฟิวส์พูดซะผมเกือบสะดุ้งกับคำว่า ‘ลา’ ฟังดูเป็นลาง ไม่ชอบเลย
“อย่าพูดงั้นดิ ไม่ดีๆ เขาไม่ให้พูดกัน”
“เหรอ...ขอบใจนะที่ยังเป็นห่วงฟิวส์บ้าง”ฟิวส์มองหน้าผมแล้วเหลือบไปทางบันไดบ้านที่พี่นิคยืนอิงราวบันไดอยู่ ผมบอกตรงๆ ว่าไม่อยากคุยกับฟิวส์ตามลำพัง และพี่นิคเองก็เห็นด้วยเลยอยู่เป็นพยานใกล้
“แล้วนี่หายแล้วเหรอ”
“ดีขึ้นมากแล้ว.....ฟิวส์ขอโทษนะ....ฟิวส์ไม่แก้ตัวหรอก มันสมแล้วล่ะที่จะโดนแบบนี้....แต่ก็ยังอยากขอโทษเนมตรงๆ......ขอโทษจริงๆ”แม้ฟิวส์จะก้มหน้า แต่เสียงสั่นพร่าก็ทำให้รู้ได้ว่ากำลังจะร้องไห้ ผมทำหน้าแหยๆ หันไปมองพี่นิค ไม่ชอบเห็นใครร้องไห้เลย แล้วผมก็โดนพี่นิคสวดมาแล้วด้วยว่าเปิดโอกาสให้มันเอง ความผิดเลยครึ่งๆ แต่ไอ้ความรู้สึกดีๆ ความไว้ใจที่เคยให้มันก็หายไปหมดแล้วล่ะ
“อือ ไม่เป็นไร”
“.....เรายังเป็นเพื่อนกันได้หรือเปล่า”เหมือนฟิวส์เองก็กลัวคำตอบเลยไม่เงยหน้าขึ้นมาสักนิด ผมไม่เคยได้คิดเรื่องนี้สักที พอเจอเจ้าตัวถามตรงๆ แบบนี้ทำเอาไปไม่เป็น ถึงผมจะตีกับคนอื่นบ้าง มีคนไม่ชอบบ้าง แต่ผมก็ยังไม่เคยโกรธเกลียดใครถึงขนาดเลิกคบไม่มองหน้ากันอะไรแบบนั้น แต่กรณีฟิวส์นี่ก็ตัดสินใจยากจริงๆ ผมส่งสายตาปรึกษาพี่นิค ซึ่งอีกฝ่ายดันเบนสายตาไปทางประตูบ้านแทน
“...พี่โก้”ผมเรียกพี่โก้เบาๆ แต่ทุกคนได้ยินหมด แถมยังได้ยินเสียงพี่นิคหัวเราะเบาๆ ด้วย ผมรีบเดินไปหาพี่โก้ก่อนจะมีมวยอีกรอบ วันนี้พ่อแม่อยู่บ้านด้วย ถ้าตีกันเรื่องใหญ่แน่ๆ
“พอดีเพื่อนเนมจะกลับบ้านแล้วเลยแวะมาลาฮะ พี่โก้มากินข้าวใช่มั้ย รอแป๊บนะฮะ ใกล้เสร็จละ”ผมรีบคล้องแขนจับมือจูงเดินผ่านทุกคนพาพี่โก้ขึ้นไปบนห้องนอนเลย จริงๆ น่าจะพาไปแปะไว้กับแม่ในครัวก่อน แต่ดูเหมือนพี่โก้จะคิดเหมือนกันถึงได้หยุดเดิน
“ไปคุยให้เสร็จสิ เดี๋ยวพี่รอ”แปลว่าไม่ขึ้นไปแต่จะยืนรอตำแหน่งเดียวกับพี่นิค
“เอ่อ....”
“ไปสิ”พี่โก้พูดแต่คนผลักผมมาคือพี่นิค ยุ่งตลอดเลยจริงๆ
“คือ....เนมขอโทษนะที่ก่อนนี้ไม่ชัดเจน แต่เนมรักพี่โก้คนเดียว ถ้าฟิวส์คิดกับเนมแบบเพื่อนได้จริงๆ เราก็เป็นเพื่อนกันได้ แต่...ถ้ามากกว่านั้นเนมว่า...อย่าเลยนะ”ผมก้มหน้าพูดรัวๆ ไม่อยากมองตาฟิวส์เหมือนกัน กลัวใจอ่อนเพราะสงสาร แต่อย่างว่า ก่อนจะสงสารคนอื่นต้องสงสารตัวเองที่โดนกดดันจากอำนาจมืดทางด้านหลังก่อน ถึงพี่โก้ไม่พูดไม่ถามไม่ห้าม แต่ผมรู้เลยว่าถ้าเกิดแบบนี้อีกครั้งคนซวยไม่ใช่แค่ฟิวส์ แต่จะรวมถึงผมด้วย อีกข้อที่สำคัญคือ...ผมไม่อยากให้พี่โก้เสียใจเพราะผมอีกแล้ว
-
พวกฟิวส์กลับไปแล้ว คีย์เองก็ไปด้วย เรายังไม่ได้คุยอะไรกัน ผมได้แต่ส่งสายตาคาดโทษมันเอาไว้ คำตอบที่ผมให้ฟิวส์ไม่รู้ว่าทำให้คนข้างๆ พอใจหรือเปล่าเพราะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ผมเดาเอาเองว่าพอใจ พี่โก้นอนเหยียดบนเตียงของผม ขนาดมันเล็กกว่าเตียงที่คอนโดฯ มาก ผมก็เลยต้องนอนเกยพี่โก้แบบนี้...อบอุ่นดี
“คืนนี้เนมไปนอนด้วยนะ”ผมเอาคางเกยบนอกพี่โก้ที่นอนหนุนแขนตัวเองอ่านการ์ตูนที่ผมขโมยจากห้องพี่นิคมา
“แม่ไม่ว่ารึไง”
“บอกว่าไปบ้านพี่ไม่เห็นแม่เคยว่าสักที นะๆ เดี๋ยวตอนบ่ายๆ ไปส่งเนมที่ร้านแล้วค่ำๆ ปิดร้านเนมให้พี่นิคไปส่งบ้านพี่ นะฮะ”ช่วงนี้ผมติดแฟน ใครจะว่ายังไงก็ช่าง แต่ผมอยากอยู่กับพี่โก้ตลอดเวลานี่นา เดี๋ยวพี่โก้ก็ต้องกลับไปทำงาน กว่าจะได้เจอก็ศุกร์หน้าแน่ะ นานเกินไปนะสำหรับคนที่อยู่ด้วยกันทุกวันเนี่ย
“ตามใจ”
“จุ๊บ! แฮ่ๆ”พอพี่โก้ตกลงผมยืดตัวไปจุ๊บปากเบาๆ แล้วรีบกลับมานอนซบท่าเดิม เขินนะไม่ใช่ไม่เขิน มือที่โอบเอวผมหลวมๆ รัดแน่นขึ้นนิดหน่อย ได้ยินเสียงหัวเราะแซวเบาๆ ผมเลยตีท้องแข็งๆ ไปหนึ่งที รู้ว่าผมเขินก็ยังชอบแหย่ นิสัยไม่ดี
พอบอกแม่ว่าไปค้างบ้านพี่โก้ แม่ก็บ่นนิดหน่อย แต่ก็จัดขนมไปฝากแม่พี่โก้เต็มถุง แต่พี่นิคแย่งไปกลางทางหลายชิ้นเหมือนกัน สงสัยจะเอาไปให้สาวแน่ๆ ผมมาถึงหน้าบ้านก็เห็นพี่โก้ยืนรออยู่หน้าประตูแล้ว พี่นิคชวนพี่โก้ไปเตะบอลพรุ่งนี้แต่พี่โก้ขอผลัดก่อนเพราะไม่ได้เล่นมานาน ต้องกลับไปฟิตก่อน ไว้คราวหน้าจะมาดวลด้วย แล้วผมจะซ้อมเชียร์รอ เดินเข้าบ้านไหว้พ่อแม่พี่โก้ที่นั่งทานอาหารอยู่ ได้กลิ่นก็รู้ละว่าพี่โก้เป็นคนทำ แม่ชวนผมทานด้วยแต่ผมเพิ่งทานมาเลยขอขึ้นห้องอาบน้ำก่อน วันหยุดที่ร้านคนเยอะ ขนาดไปช่วยแค่แป๊บเดียวยังเหงื่อท่วมตัวเลย ผมพยายามส่งสายตาบอกพี่โก้ให้พาขึ้นห้อง แต่รู้สึกพี่จะทำเกินคาดนะ คิดว่าจะชวนแล้วเดินนำ แต่ดันจับมือผมจูงขึ้นมาเลย ผมรีบซอยเท้าเดินตามติดๆ จนเข้ามาถึงในห้องค่อยถอนหายใจอย่างโล่งอก แอบเกร็งตั้งนาน
“เป็นอะไร”พี่โก้เดินไปเปิดแอร์เปิดคอมฯ แล้วนั่งบนเก้าอี้หันมามองผมที่ยืนลูบอกตัวเองอยู่
“ตื่นเต้นอะ”
“ตื่นเต้นทำไม มาค้างออกจะบ่อย”
“ก็ตื่นเต้นทุกครั้งล่ะฮะ กลัว เกร็งด้วย”ผมเคยเรียนพิเศษกับแม่พี่โก้นี่น่า ความกลัวเพราะความเป็นครูก็เลยติดๆ มา แล้วก็กลัวพ่อแม่พี่โก้จะไม่ชอบผมด้วย ไม่รู้ด้วยว่ารู้หรือเปล่าว่าผมคบกับพี่โก้
“กลัวทำไม”
“ก็....พี่ไม่กลัวพ่อกับแม่รู้เหรอ”ผมไม่กลัวพ่อแม่ตัวเองรู้นะ เพราะเหมือนจะดูออกอยู่เพียงแต่ไม่พูดไม่ถาม
“พ่อแม่พี่รู้นานแล้ว”
“ห๊ะ!! รู้...รู้อะไร”ผมรีบเดินไปเกาะแขนพี่โก้เขย่าอย่างร้อนรน รู้ว่าพี่โก้คบผู้ชาย หรือรู้ว่าคบกับผม
“รู้ทุกอย่างล่ะ”
“ละ...แล้วๆ คือ...เนม….คือ...พี่บอกเหรอ”
“เปล่า แต่คิดว่าคงดูออกเพราะพี่เคยพูดๆ ไว้ เพียงแต่ไม่ได้บอกว่าหมายถึงเนม”
“พูดอะไร”พี่โก้เคยพูดเรื่องผมให้พ่อแม่ตัวเองฟังด้วยเหรอ เรื่องผมเนี่ยนะ!!
“.................”
“........พี่โก้....ว่าไงฮะ พูดอะไรเหรอ”ผมกระแซะถามเมื่อพี่โก้ไม่ตอบแถมยังหันหน้าหนีไปกดคีย์บอร์ดแก๊กๆ
“ไหนจะรีบไปอาบน้ำ ไปสิเดี๋ยวจะดึก”
“พี่โก้อะ.....อ๊ะๆ”ผมชี้หน้าพี่โก้อึ้งๆ ผมตาฝาดหรือเปล่า ทำไมเหมือนพี่โก้แก้มแดงนิดๆ หรือว่าหลุดพูดออกมาเลยเขิน...รึเปล่า
“ไปอาบน้ำ”พี่โก้จับมือผมแล้วอุ้มผมเดินไปวางในห้องน้ำพร้อมปิดประตูให้ ผมยืนอึ้งอยู่หน้ากระจกก่อนจะหัวเราะก๊ากสุด
เสียง....พี่โก้น่ารักเป็นบ้าเลย
แล้วความสุขก็หมดลงอีกแล้ว พี่โก้กลับไปทำงาน ปล่อยผมช่วยแม่เฝ้าร้านอยู่บ้าน ใจจริงอยากไปด้วย แต่ก็คิดถึงบ้านเหมือนกัน อีกอย่างพ่อเริ่มงอนด้วยที่ผมเหมือนไม่ค่อยคิดถึงพ่อแต่พ่อบอกคิดถึงผมมากกกก ช่วงนี้เลยเหมือนเราย้อนกลับไปสมัยก่อนเลย ได้แต่โทรหากันทุกวัน และแทบทุกเวลาที่ว่าง อยากคุยแบบเห็นหน้าบ้างแต่พี่โก้ไม่เล่นด้วยเลยได้ยินแต่เสียง ผมไม่ได้บอกพี่โก้ว่าฟิวส์ยังส่งข้อความข้อโทษผมอยู่แทบทุกช่องทางที่ติดต่อได้ หลังจากพี่โก้กลับไปคีย์มาสารภาพผิดกับผมแล้วล่ะว่าวันนั้นห้ามฟิวส์ไม่ไหว เพราะถ้าคีย์ไม่พามาฟิวส์ก็จะมาเองคนเดียวเพราะมาดักรอผมหลายครั้งแล้ว พอรู้ว่ากลับมาก็เลยรีบมาหา
เห็นข้อความของฟิวส์แล้วผมเองก็สงสารนะ ผมอยากตอบเหมือนกันว่าไม่โกรธฟิวส์แล้วจริงๆ เพียงแต่อยากให้ฟิวส์ตัดใจจากผมให้ได้ก่อน แล้วเราค่อยเป็นเพื่อนกัน ถึงผมจะยังเปิดใจยอมรับพี่เจไม่ได้เต็มร้อย ยังแอบระแวงบ้างว่าจะมาหาพี่โก้ที่ห้องมั้ย อยู่กันตามลำพังหรือเปล่า ค้างอีกหรือเปล่า มันคงเป็นเรื่องฝังใจจนลบไม่ได้แล้ว แต่อย่างน้อยผมก็เชื่อว่าพี่โก้จะไม่ทำร้ายผม...ผมคิดเข้าข้างตัวเองแบบนี้ล่ะ
ทุกวันศุกร์พี่โก้จะกลับบ้าน และวันเสาร์ผมจะไปค้างบ้านพี่โก้ อย่างหนึ่งที่ผมเรียกร้องคือขอของฝากทุกครั้งที่กลับมา.....ชุดนอนลายหมีพูห์หนึ่งชุด พี่โก้มองผมนิ่ง ก่อนจะพยักหน้าตกลงโดยไม่พูดอะไร มีเพียงผมที่โถมเข้ากอดด้วยความรู้สึกผิดที่ยังติดอยู่ในใจ สัปดาห์นี้เป็นชุดนอนลายหมีพูห์ชุดสุดท้ายแล้ว เพราะสัปดาห์หน้าผมก็ต้องกลับไป ตอนแรกพี่โก้บอกว่าจะมารับกลับไปพร้อมกันวันอาทิตย์ แต่ผมอยากกลับไปเตรียมตัวก่อนเลยว่าจะกลับสักวันพุธไม่ก็พฤหัส แน่นอนว่ากลับพร้อมคีย์ โดยพี่โก้จะไปรับที่หมอชิต แต่ตอนนี้ติดอยู่ปัญหาหนึ่งอย่างนี่สิ
“ทำไมไม่ได้วะ ตั้งแต่มีงมีแฟนนี่รู้สึกจะเรื่องเยอะนะ ทำไม หรือแฟนมึงห้ามไม่ให้มาค้างบ้านกู”คีย์โวยวายรอบที่สามล้านแปดเรื่องที่ผมไม่ยอมไปค้างบ้านมัน ผมยอมรับว่าผิดปกติจากที่เมื่อก่อนผมไปค้างบ้านมันบ่อยรองจากบ้านตัวเอง วันๆ ก็ไม่ขลุกอยู่ด้วยกันตลอด แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนคือผมเกรงใจพี่โก้ ถ้าไปค้างก็ต้องบอกพี่โก้ก่อน ถึงจะไม่เอ่ยปากห้ามแต่ผมรู้สึกได้ว่าพี่โก้ไม่พอใจ เพราะเวลาผมพูดเกริ่นๆ พี่โก้จะนิ่งเงียบเหมือนสัญญาณหายไปเลย
“ไม่ใช่อย่างนั้น ก็กูต้องไปช่วยที่ร้านไง มึงก็มาค้างห้องกูนี่ ไม่เห็นเป็นไร อยากนอนด้วยกันก็มาค้างห้องกูสิ”ถึงผมไม่ไปแต่คีย์มานอนค้างด้วยเหมือนกัน แต่นอนว่าพี่โก้รู้
“เออๆ แม่งมีแฟนแล้วทิ้งเพื่อน จำไว้เลย”คีย์วางสายใส่ผมอีกแล้ว ช่วงนี้เถียงกับมันบ่อยมาก คือก่อนนี้ผมหงุดหงิดเรื่องที่มันเอาโทรศัพท์ยื่นให้คุย ตอนแรกผมก็นึกว่าเพื่อนกลุ่มเราแต่ดันเป็นฟิวส์ผมก็เลยด่ามัน มันก็โกรธผม บอกว่าจะให้มันทำไง ในเมื่อฟิวส์ก็เพื่อนสนิทมันคนหนึ่งเหมือนกัน ปัญหาเลยจบแบบสะบัดหน้าใส่กัน พอมันมาง้อผมก็เล่นตัวจนมันงอนผมกลับ นี่ความจริงผมยังไม่ด่ามันเรื่องอีน้องตองเด็กมันเลยนะ กวนประสาทผมมากๆ มันพาเพื่อนมาซื้อขนมที่ร้านแล้วชี้นิ้วถามๆๆๆ ทั้งที่มีป้ายราคากับชื่อขนมอยู่แล้ว เสือกถามมาได้ว่าขนมปังไส้อะไร สงสัยโง่จนอ่านหนังสือไม่ออก
ผมต้องขึ้นรถตอนบ่ายสองเพื่อให้ไปถึงกรุงเทพฯ พอดีกับพี่โก้เลิกงาน นัดคีย์ไว้เรียบร้อย แต่ตอนนี้บ่ายสองแล้วยังไม่เห็นหัวมันเลย พี่นิคยืนรอเป็นเพื่อนก็ถามย้ำเหมือนกันว่าคีย์มันถึงไหนแล้ว รู้งี้ไปรับมาพร้อมกันก็ดี นั่งชะเง้อมองไม่นานก็เห็นมันเดินกึ่งวิ่งสะพายกระเป๋ามาแล้ว แต่อีตัวที่วิ่งตามหลังมันนั่นอะไร
“ฮ่าๆ อย่าตีกันบนรถนะน้องรัก พี่ขี้เกียจไปประกันตัว ไปล่ะ โชคดี ถึงแล้วโทรมาบอกที่บ้านด้วย”พี่นิคอวยพรแล้วโบกมือให้คีย์ที่กำลังวิ่งมาแล้วรีบชิ่งหนีไป ผมยืนกอดอกรอจนคีย์วิ่งมายืนหอบตรงหน้า อีตัวประหลาดข้างหลังก็วิ่งตามมาทัน
“นี่อะไร”
“เออน่า ไปซื้อตั๋วก่อนจะได้รีบไปนั่งบนรถ ไปๆ ตองมานี่”คีย์จูงอีน้องตองเดินไปทางช่องซื้อตั๋ว ผมเลยเดินตามไปยื่นเงินให้ แต่มันไม่เอา ผมเลยเก็บคืน แสยะยิ้มใส่เด็กเวรนี่ด้วย เซ็งมากเลย บนรถมีแต่เบาะแบบคู่ อย่างนี้ผมก็ต้องนั่งคนเดียวดิ แม่ง ทำอะไรไม่มีปรึกษา รู้งี้ไปคนเดียวดีกว่าอีก
ตลอดทางได้ยินเสียงอี๋อ๋อของคู่ข้างหลังเรื่อยๆ เดี๋ยวพี่พาตองไปเที่ยวที่นั่นนะ ตองอยากไปที่นั่น อยากกินนั่นกินนี่ น่าผลักตกรถมากๆ แค่เสียงมันก็ทำผมปวดหัวแล้ว ผมขึ้นรถได้ก็รีบกดโทรศัพท์ไปหาพี่โก้ กะว่าจะยกเลิกนัดไม่ให้มารับเพราะไม่อยากให้เจอตัวประหลาดที่ชอบจ้องแฟนชาวบ้าน แต่พี่โก้คงยุ่งอยู่เลยไม่รับ จะบอกให้คีย์กลับไปหอเองก็สงสาร แค่ไม่ค่อยไปเที่ยวเล่นกับมันช่วงปิดเทอมก็แย่พอแล้ว อย่าถึงขนาดไล่ให้กลับเองเลย ผมจะพยายามเมินสายตาจ้องเขมือบผู้ชายของเด็กเวรนี่แล้วกัน
“พี่สอนอะไรบ้าง อย่างตองนี่เรียนได้มั้ย”เสียงนับหนึ่งถึงล้านในใจยังกลบเสียงมารจากเบาะหลังรถไม่ได้ ตั้งแต่เจอหน้าพี่โก้มันก็ทักทายอย่างกับเคยรู้จักกันชาติเศษ ทำเป็นบอกว่าจำหน้าได้ พี่นี่เอง ได้ข่าวว่ามึงเคยเจอแฟนกูครั้งเดียวไม่ใช่เหรอ
“ก็มีหลายคอร์สนะ มีให้เลือกหลายวิชา แต่ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยได้สอน”
“เสียดายจังที่ตองรู้ช้าไป ไม่งั้นคงมาลงเรียนช่วงปิดเทอมแล้ว แย่จัง แล้วนี่พี่โก้เพิ่งเลิกงานเลยหรือเปล่าฮะ แต่งตัวสุภาพอย่างนี้ต้องชุดทำงานแน่ๆ เลย”
“ครับ”ดีมาก พูดน้อยๆ เข้าไว้ น้อยให้สมเป็นพี่น่ะแหละ ไม่ต้องเกิดอยากพูดมากขึ้นมาวันนี้นะ
“อย่างนี้พี่ก็ต้องยังไม่ได้กินข้าวเย็นสิ ไม่ดีนะฮะ ต้องกินข้าวให้เป็นเวลา ตองก็ยังไม่ได้กินเหมือนกัน ข้าวเที่ยงก็ยัง หิวจังฮะ ทุกคนหิวมั้ย นั่งรถตั้งนาน เราแวะหาอะไรกินกันก่อนดีมั้ย”
“ไม่ดี!!”ผมชิงตอบก่อนใครเลย มันจะแหลเกินไปละ ผมเป็นแฟนนั่งหัวโด่เป็นตุ๊กตาหน้ารถขนาดนี้ มันยังกล้าชวนแฟนผมกินข้าวเนี่ยนะ ถึงจะไม่ใช่สองต่อสองก็ไม่ได้
“พี่เนมไม่หิวเหรอฮะ แย่จัง อย่างนี้พี่โก้คงต้องหิ้วท้องรอจนกลับถึงที่พักแล้วมั้ง ว่าแต่พี่โก้พักที่ไหนเหรอฮะ”
“ก็ไม่ไกลจากหอคีย์เท่าไร”
“เหรอฮะ อยู่บ้านหรือห้องพัก แล้วอยู่กับใครฮะ”
“อยู่กับเมีย! จบมั้ย”ผมเอี้ยวโผล่หน้าระหว่างเบาะหันไปจ้องตาอีตอง ปล่อยเสียงหัวเราะของพี่โก้ผ่านไปก่อน ตอนนี้รบกับอีเวรนี่ก็พอ ผมแทบอยากจะพุ่งเข้าไปตบมันที่เบาะหลังเมื่อมันลอยหน้าลอยตาใส่ผม ส่วนคีย์ขึ้นรถมาก็หันเข้าประตูนอนหลับไปแล้ว ไม่รู้หลับจริงหรือแกล้งหลับกันแน่
เชื่อมั้ยว่าอีตองเด็กนรกนี่หน้าด้านมากขนาดที่ผมประกาศตัวและขัดขวางตลอด มันก็ยังไม่หยุด ‘พี่โก้ฮะ.....’ จนถึงหอคีย์ ผมละอยากให้มีปุ่มกดเด้งเบาะหลังออกจากตัวรถจริงๆ จะกดให้มันรีบๆ ออกจากรถไปเร็วๆ นี่อ้อยอิ่งพยายามขอเบอร์พี่โก้ อ้างว่าจะได้โทรหาเรื่องเรียนเพราะสนใจจะติวก่อนมาสอบเรียนต่อปลายปีนี้ แค่ได้ยินผมก็อยากคลั่งแล้ว มันจะมาเรียนที่นี่ ที่เดียวกับผม ไม่รู้ตั้งใจตามคีย์มา คีย์ชวน หรือตั้งใจมาประกาศสงครามกับผมรอบใหม่กันแน่
“คราวหน้าพี่โก้ไม่ต้องคุยกับมันเลยนะ มันจะพูดอะไรพี่ก็ฟังผ่านๆ เบลอๆ ไม่ต้องพูดตอบโต้มันเลย ไม่งั้นมันจะพูดไม่หยุด อีเวรนี่มันพูดได้ตั้งแต่เหนือยันใต้น่ะแหละ”
“พูดไม่เพราะ”พี่โก้เอามือปาดปากผมจนมือเปื้อนน้ำลายไปด้วย
“ก็เนมหงุดหงิดนี่”ผมกอดเอวพี่โก้แน่นๆ แล้วเอาขาขึ้นมาก่ายด้วย หงุดหงิดยังไม่หายเลย คีย์แม่งก็คบมันอยู่ได้ เห็นๆ อยู่ว่ามันอ่อยคนอื่นต่อหน้าตัวเองก็ยังจะกล้ามั่วด้วย ไม่อยากจะนึกเลยว่ามันเด็ดขนาดนั้นเลยเหรอถึงทำให้คีย์มันคบอยู่ ถึงจะแค่กิ๊กก็เถอะ แต่นี่ก็หลายปีแล้ว กิ๊กถาวรเลยล่ะมั้ง
“แล้วทำไมเพื่อนเนมไม่เห็นว่าอะไร ไม่ใช่แฟนกันเหรอ”
“เปล่า กิ๊กมันเฉยๆ แต่เป็นกิ๊กคนเดียวของคีย์ที่เนมเกลียดมากที่สุด มันชอบหาเรื่องเนมตั้งแต่เรียนที่เดียวกันแล้ว วันก่อนโน้นมันไปซื้อขนมปังที่ร้านแค่อันเดียว สิบบาทแต่จ่ายแบงค์พัน เนมอยากจะเอาถาดขนมฟาดหน้าเดี๋ยวนั้นเลย”
“ขนาดนั้นเลย”พี่โก้เริ่มเสียงงัวเงีย เห็นว่าช่วงนี้กำลังฟอร์มทีมบริษัทใหม่กันเลยยุ่งมาก ถ้าพี่โก้ไม่ได้สอนแล้วผมก็ว่าดีนะ คือคนที่มาเรียนส่วนมากก็โตประมาณหนึ่งแล้ว ผมเห็นบางคนก็นั่งส่งตาหวานให้จารย์โก้ด้วย ไม่ถึงกับหึงหรอกนะฮะ แค่หวงนิดๆ
“ฮะ พี่โก้อย่าไปคุยกับมันนะ ถ้ามันโทรมารีบบอกเนมนะ ไม่ต้องไปคุยด้วยนะ”ผมเบาเสียงลงเพื่อให้พี่โก้หลับ แต่ขอพูดต่อให้จบก่อนอีกนิด
“พี่ไม่ได้ให้เบอร์นี่”
“โอ้ย เดี๋ยวมันก็หาทางได้ มันเล่นถามแล้วว่าพี่สอนที่ไหน เชื่อเลยว่าป่านนี้มันได้เบอร์ไปแล้วชัวร์”
“อืม นอนๆ พี่ง่วง”
“ฝันดีฮะ จุ๊บ”ผมแหงนหน้าจุ๊บปากเบาๆ แล้วกอดพี่โก้หลวมๆ เพื่อให้เราหลับพร้อมๆ กัน ถึงผมจะยังไม่ค่อยง่วงและอยากนอนคุยกับพี่โก้บนเตียงนอนของเรา ในห้องของเรานานๆ แต่ไม่เป็นไร คืนนี้ขอให้นอนฝันดี....หลังจากคืนนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันทุกวันเหมือนเดิมแล้ว
“ลืมบอกไป...คิดถึงนะฮะ จุ๊บๆ”ผมยืดตัวจุ๊บเบาๆ อีกสองทีก่อนจะโดนรัดแน่น ถูกกดหัวลงไปซุกอกในท่าเดิมพร้อมสัมผัสอุ่นๆ ชื้นๆ บนหน้าผาก พร้อมคำหวานก่อนนอน
“คิดถึง”
+++++++++++++++++++++++++
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ขอให้พรทุกอย่างกลับคืนทุกๆ คน และอยู่ด้วยกันอย่างนี้ไปอีกนานๆๆๆ (จะดองอีกเหรอ 555 ล้อเล่น) ขอบคุณมากๆ อีกครั้งค่ะ
:pig4: :กอด1: :L2:
-
:z13:
ตอนนี้เนมน่ารักที่สู๊ดดด เชื่อใจพี่โก้มากขึ้น ชัดเจนเด็ดขาดกับฟิวล์ด้วย
เนมมองเห็นความรู้สึกของพี่โก้ที่มีต่อเนมมากขึ้น
ตอนนี้ถือว่าหวานนะเนี่ย
~HBD สุขสันต์วันเกิดพี่จีย้อนหลังครับ มีความสุขมากๆนะครับ
-
love love love :กอด1:
-
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังครับ พี่จี
ขอให้มีแต่ความสุข มีสุขภาพแข็งแรง มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน และสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาทุกประการครับ
-
ตอนนี้เนมน่ารักมากเลยยยยย.....ปลื้มมมมมมม :L2:
-
คีย์คิดจะทำอะไรถึงพาตองมาด้วยเนี่ย ตองน่าจะทำให้วุ่นวายอีกหรือเปล่าเนี่ย
-
อ่านตอนนี้แล้วเราทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ ทั้งน้ำตาซึมอย่างกะคนบ้า :o8: :-[
พี่โก้เขิน!!!!น่ารักมากกกกกกกกกกกก :o8:
น้องเนมเจอกล่องใต้เตียง.... ฟินสุดๆ :o12: :monkeysad:
ขอบคุณคุณจีมากค่ะ เป็นตอนที่หวาน มีความสุขสุดๆๆๆ o13
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย ตอนนี้น้องเนมน่ารักจังเลย :-[ เลิฟเลยๆๆๆ
สะใจกับประโยค==>“อยู่กับเมีย! จบมั้ย” ออกตัวได้แร๊งงงงงงงงงงงงงงมากค่ะน้องเนมของพี่ 555
อีตองนี่จะตามจองล้างจองผลาญน้องเนมไปถึงไหนเนี่ย :m31: ยุ่งกับคีย์ไปสิ :angry2:
อย่ามายุ่งกับพี่โก้ของน้องเนมนะ (หวงแทน *โดนเนมตบ*)
มีหวานส่งท้ายกับคำว่า คิดถึงของพี่โก้ด้วย พูดนิดด้วยก็เขินแล้ว :o8:
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ย้อนรักนะคะพี่จี มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ o13
-
ตอนนี้น่ารักดี
-
อรั๊ยยยยยยยย อยากให้มีฉากหวานๆน้องเนมกะพี่โก้จังเลยยยย หมดเรื่องแล้วนะคู่นี้ ^__^
แต่แอบสงสารฟิวส์อ่ะ เกิดไปรักคนที่มีเจ้าของแล้วก็แบบนี้ล่ะ คุณจีหาคู่ให้น้องฟิวส์หน่อยนะค๊าาาาา
-
ตองนี่ยังไงอะ คีย์คบไว้ให้เนมหึงหรือเปล่า แบบเหมือนให้รู้ว่าเนมยังเห็นคีย์สำคัญ
อ่านแล้วรู้สึกว่าคีย์มีแผนไงไม่รู้ :z3:
อย่างน้อยตอนนี้เนมก็รู้แล้วใช่มั้ยว่าพี่โก้ไม่เคยลืมเนมเลย
เพียงแต่ไม่เรียอกร้องให้กลับมา ไม่อยากบังคับอะไรเนม
แต่บางทีการไม่บังคับ อีกคนอาจจะดีเป็นการไม่สนใจได้นะพี่โก้
คนเราต้องการการสนใแต่ไม่ต้องการคนบังคับบงการ
คนเราอะเข้าใจยากสุดแหละ เนอะเนมเนอะพี่โก้เนอะ 555 o18
-
ชอบตอนนี้ อ่านแล้วอมยิ้ม ไม่ได้อมอึเหมือตอนที่ผ่านๆมา 5555555555555555555
เหมือนเชือกที่รัดไว้ค่อยๆคลายออกทีละนิด
คุณพระ...พี่โก้เขิน!!! อยากจะประกาศให้โลกรู้ว่าพี่โก้เขิน!!!!
เรื่องนี้ต้องรีบคาบข่าวไปบอกพี่เจด่วนๆ รับรอง...หึหึหึหึหึ
ฟิวส์เอ๋ย... เก็บตัวเองเถอะนะ อ้ออ เอาคุณน้องตองไปเก็บด้วยจะดีมาก
เก็บมันทั้งคู่น่ะแหละ!! - -*
-
ไม่น่าเชื่อ แค่โก้พูดคำว่า"คิดถึง"แค่คำเดียว
ถ้าเราเป็นเนมเราจะละลายตรงหน้าให้ดู
:-[ :-[ :-[
-
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หลังจากผ่านดราม่าหนักๆมารู้สึกว่าพี่โก้กับเนมน่ารักจริงๆ
เวลาเท่านั้นที่จะช่วยให้เนมเชื่อใจว่าพี่โก้กับเจเป็นแค่เพื่อนกัน
แต่ก้ยังอยากเตือนเนมอยู่เหมือนเคย อาจเป็นเพราะเนมยังเด็ก
ความสงสารความใจอ่อนอย่าให้มีเลยนะกับบุคคลที่ส่อว่าจะคิดไม่ซื่อน่ะ
ลึกๆสารภาพเลยว่าแอบกลัวเรื่องคีย์กับเนมนี่แหละ
ยังไงเนมก้จำคำตัวเองไว้นะที่ไม่อยากจะให้พี่โก้เจ็บเพราะตัวเองอีกแล้ว
-
ตอนนี้หวานมากที่สุดเท่าที่เคยอ่าน แบบว่า เริ่มเข้าใจกันแล้ว :-[
-
หนูเนมบางทีความสงสารก็เป็นบ่อเกิดของปัญหาวุ่นวายมากมายนะจ๊ะ :กอด1:
-
hbd ค่ะคุณจี
หมดเรื่องฟิวส์ ก็มีอิเด็กตองผีเจาะปากเข้ามาป่วนแทนอีกละ
คีย์นี่ยังไงนะ คบแต่ละคนหาเรื่องมาให้เนมตลอด
-
พอเป็นโหมน้องเนม
เราเริ่มเข้่าถึงความหวานแล้ว
น้องเนมน่ารักอ่ะ
หวานกันนานๆนะจ๊ะคู่นี้
คีย์พาเด็กตองมาเพื่อ???
ประชดเนมเหรอ
-
เริ่มหวานบ้างแระ :z2:
HBD คุณจี ย้อนหลังด้วยน๊า :L2:
-
ตอนนี้ มีความสุขสุดๆเลย
แต่ฟิวส์ ยังไม่เลิก???
แล้วคีย์นี่ยังไง คือบอกตรงๆไม่เคยไว้ใจคีย์เลย
พี่โก้จะคิดเหมือนเราป้ะ
แบบว่ายังไงก็แฟนเก่าเนม ที่พี่โก้เคยเห็น .... อ้ะ
ฮืออออ
ยังไงดี บอกไม่ถูก
อะไรก็เกิดขึ้นได้ ถ้ายังไม่ end
กรี๊ดดดดดด จะทำบุญเผื่อ ขอให้มีแต่ความสุข
-
:3123: อ่านตอนนี้..รักใสใส ดีเน๊าะ คุณจี
อุ่นผ้าห่ม แค่อุ่นกาย คลายความหนาว
เย็นครั้งคราว ยามลมพัด ซัดเป็นสาย
แต่พี่โก้ ทั้งอุ่นเย็น ให้ใจกาย
เนมสบาย คลายทุกข์ร้อน ผ่อนหมดเลย
ไม่ขอใคร ไม่เอาใคร ไม่กบฏ
ใจจ่อจด ทั้งหมดให้ ใจเนมเผย
ขอเพียงแค่ แพ้พี่โก้ ยอมโง่เลย
รักเหมือนเคย เอ่ยหัวใจ แน่ในกัน
:กอด1: กอดรวบ..พี่โก้+น้องเนม
:o8:
ชอบบบบบบบบบ
-
เฮียโก้หวาน ตอนท้าย
หลับฝันดีเชียวแหละ
ทั้งน้อง ทั้งคนอ่าน โฮะ ๆ
ขอบคุณนะคะ
-
น่ารักๆ ดูเข้าใจกันขึ้นมากเลยอ่ะ แอร๊ยยยยย :-[
ปล. รำคาญอิเด็กตองนี่จังวะ = =
-
น่ารัก ๆ ก่อนเข้านอน ขอบคุณค่ะ
เนมโตขึ้นมาก มองโก้ในมุมที่ต่างจากเดิม
ต้องเป็นเพราะพี่เอ็กซ์รูปหล่อของเราแน่ ๆ เลย :กอด1:
-
เนมน่ารักมากก ~ ~ ดีแล้วๆมั่นคงเข้าไว้น่ะค่ะน้องเนม :m4: :m4: :m4: :m4:
P.S. [HBD ~ ~ ย้อนหลังน๊าค่าพี่จี มีความสุขมากๆ แฮปปี้ๆกับทุกๆเรื่องค่า ♥]
-
หนูเนมโตแล้วววววว เย้ๆๆๆ o13
-
คำทิ้งท้ายทำเอาหนาวเลยพี่จี 555555
เนมเริ่มเข้าใจ เริ่มนึกถึงพี่โก้มากขึ้นเเล้ว ดีใจจัง :man1:
-
สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด o13
-
เหมือนเนมจะเข้าใจอะไรๆๆได้มากขึ้นเนอะ ดีใจๆๆๆ ที่จะได้ก่าวผ่านไปอีกก้าวนึงอะ
ต้องขอบคุณพี่เอ็กซ์ ที่ทำให้เนมเปิดใจมากขึ้น ไม่รุ้จะเกี่ยวหรือป่าว แต่รักพี่เอ็กซ์อะคะ 55555555
ตอนหน้าจะหวานๆๆปกติ ไม่มีอารายใช่ไหมพี่จี
กลัวเหลือเกิน กลัวพายุจะมาอีกรอบบบบบ
-
HBD ย้อนหลัง นักเขียนคนโปรดนะครับ
ไม่รู้พี่จะรู้ตัวหรือปล่าว บางทีนิยายที่พี่เขียนก็เป็นคําตอบให้หลายๆปัญหาของผมเหมือนกัน o13
-
แอบหลบไปอ่านระเบียงรักมา (เพิ่งจบภาคแรก เดี๋ยวไปสปีดอ่านต่อ) :impress2:
ชอบหมดทุกฉากเลยตอนนี้ ฉากเนมค้นใต้เตียง แล้วเห็นว่าโก้ยังเก็บชุดนอนของเนมไว้่
ตอนเนมทำอาหาร เอาใจโก้ ตอนเนมเคลียร์กับฟิวส์
ตอนที่พี่โก้เขินแก้มแดง ตอนที่เนมหวงพี่โก้ แล้วเถียงกับตองในรถ อันนี้ชอบมากๆ
สุดท้ายเนมบอก คิดถึง แล้วโก้ก็บอกคิดถึง สรุปเนมน่ารักมากกกก
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุข ยิ้มไม่หุบเลย เนมเริ่มเชื่อใจ เข้าใจโก้มากขึ้น :m1:
ปล. HBD ย้อนหลังนะคะ ขอให้มีความสุข ชีวิตการงานราบรื่น ขอให้ทุกคนที่คุณจีรักมีสุขภาพแข็งแรง
สุดท้ายขอให้สร้างสรรค์ผลงานดีๆต่อไปนะคะ :กอด1:
-
พี่โก้หน้าแดงงงงงงงงงงงงงงง !!! >///< อยากเห็นบ้าง ฮ่าๆๆ
...ที่ทุกอย่างดีขึ้นได้ขนาดนี้ต้องขอบคุณพี่เอ็กซ์โดยแท้ //พ่อเทวดา
ดีใจที่จากนี้ไปน้องเนมเราจะสุขภาพจิตดีขึ้นๆ (รวมทั้งคนอ่านด้วย ฮ่าๆ)...
ปล.ยัยตองน่ารำคาญม๊ากกกกกก คีย์ทนได้ไงเนี่ย เก่งเนอะ - -''
แอบสงสารคีย์เบาๆ (ในหลายๆความหมายอ่ะนะ)
-
ต้องหวานกันอย่างนี้ดิอึมครึมมานานละ. อยากเห็นสองคนนี้เข้าใจกันมีความสุขกันเร็วๆจะแย่แล้ว
-
HBD ย้อนหลังค่ะพี่จี มีความสุขมากๆทั้งกายและใจ สมหวังในทุกๆสิ่ง ^^
โอ๊ยยยดีใจน้องเนมมีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ขึ้นไม่น่าเชื่อว่าเรื่องชุดนอนใต้เตียงจะทำให้เนมลำดับเหตุการณ์ในอดีตและข้อผิดพลาดของตัวเองออก รวมถึงเข้าใจว่าโก้คิดถึงเนมมาตลอด ปลื้มมากอิอิ เนมทำถูกแล้วทั้งเรื่องฟิวส์และคีย์
-
HBD ย้อนหลังหลายๆวันนะครับ ไม่ได้มาอวยพรตรงวันเกิดพี่จี แย่จัง :m17:
ยังไงก็ขอให้พี่จีมีความสุขมากๆนะครับ สมหวังในทุกสิ่งปรารภนาครับ
คอนนี้มีความสุขมาก สิ่งที่ไม่เข้าใจกันก็คงผ่านไป
เหมือนเส้นผมบังภูเขาเนอะ ก็รู้มาตลอดว่าโก้ทำอะไรไปบ้าง แต่นะ...นิวเข้าข้างเนม :laugh:
ผมรู้สึกว่านิวเหมือนเนม แต่...ผมง๊องแง๊งกว่า :laugh:
เอาจริงๆว่าถ้าเกิดผมเป็นเนมจริงๆ ไม่กล้าโวยวายหรอก ง๊องแง๊งอ่ะใช่ แต่...ทำแค่ในใจ
ทรมานคนเดียว ..ตลอด
อยากลองเป็นแบบเนมดูมั๊งเนอะ ระเบิดให้พังเป็นแถบๆไรเงี๊ยะ :laugh:
เฮ้อ ...มีความสุขกับตอนนี้จัง :L2:
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีกับเนมขึ้นเยอะ
แต่สารภาพอ่านช่วงที่เนมไปค้นชุดนอนมาดู
เราน้ำตาซึมอ่ะ สงสารโก้ตอนนั้นมากกกกก
หวังว่าทั้งคู่จะไม่ทำให้มีน่ำตากันอีกนะ
ในเมื่อรักกันขนาดนี้แล้ว
ส่วนน้องตองคนหน้าด้านนี้
เพลียใจกับเด็กคนนี้จริงๆ
-
เดี๋ยวนี้น้องเนมน่ารักอ่ะ.
อยากให้พี่โก้หวานแบบ น้องเนมละลายไปเลย :-[
HBD ค่ะสุดสวย
-
ในอีกมุมหนึ่งที่ เนม เิพิ่งได้คิดและไตร่ตรอง ถึงได้รู้ว่า จริง ๆ แล้วพี่โก้ รักและใส่ใจเนมแค่ไหน :เฮ้อ: กว่าจะรู้
จะโทษ เนมก็ไม่ถูกเสียที่เดียว เพราะขณะนั้น วุฒิภาวะ ของเนม ยังคิดตามไม่ทัน :z2:
เอาเป็นว่า ตอนนี้หวานได้ระดับหนึ่ง ในตัวตนของโก้
ส่วนตอง ก็เป็นสีสันให้กับตอนนี้เท่่านั้นแหละ :m20:
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี สุขสันต์วันเกิด ( ย้อนหลังนิด ๆ ) :m23:
-
ตอนนี้น่าร้ากกกกกกกกกก
ดีใจมากที่เนมคิดได้แล้ว ขอให้มีความสุขอย่างนี้ไปนานนานนน :call:
แล่วมาต่อไวๆนะคะ :กอด1:
-
โลกสดใส!!!!!
ตอนนี้ทั้งซึ้งท้ังฮา
Belated Happy Birthday ครับ
-
นานๆคู่นี้เค้าจะหวานกันซักที ดีใจจัง :กอด1:
-
เนมคิดได้แล้ว ดีใจจริงจัง
ดูมีความสุข แบบยังไม่สุดไงไม่รุ้
สงสัยคิดไปคนเดียว ชอบพี่โก้เขิน นานๆ จะได้เห็นมุมนี้นะเนี่ย
แอบระแวง คีย์ เพื่อนสนิท(คิดดไม่ซื่อ) รึป่าว?
-
:o8: พี่โก้เขิน
-
อ๊าย!!! >< ตอนนี้น้องเนมน่ารักสุดๆไปเลยอะ เข้าใจพี่โก้มากขึ้น(เย้ๆ น้องเนมโตแล้ว)
และก็ต้องขอบคุณพี่เอ็กซ์เนอะที่ทำให้เนมมั่นใจอะไรต่อมิอะไรได้มากขี้น
-
HBD ค่ะคุณจี ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ สุขภาพแข็งแรงค่ะ ขอโทษนะค่ะที่มาช้า ลืมไปเลยว่าวันที่ ๙ นี่เป็นวันดีคนเกิอเยอะ ทั้งคุณแม่เรา เพื่อน และคุณจีอีก
-
น่ารักสุดฤทธิ์ กรี๊ดมากมาย อิๆๆๆ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เหมือนจะดีขึ้นแล้วจริง ๆ
ขอให้ดีแบบนี้ตลอดไปนะ :impress2:
:pig4: คะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
รำคาญยัยตองเมื่อคีย์จะเอามันออกจากชีวิตไปที :m31:
-
บางครั้งก็งงๆ กับพฤติกรรมคีย์ที่มีต่อเนม
อย่างฟิวส์นี่ชัดเจน
ส่วนตอง ตลก คนชื่อตองในเรื่องนี้ ตลกทุกคน 5555
ในฐานะคนอ่าน ไม่ค่อยห่วงเรื่องโก้ ห่วงแต่ความรู้สึกของเนมกับปัญหารุงรัง
-
:-[ หวานนนนนน่ะ ทำไมพอเป็นเนมเล่าแล้วมายลอร์ดเราหวานจัง มีเขินด้วยอ่ะ5555น่ารักเนอะ
บรรยากาศเริ่มหวาน ไม่กลัวอย่างที่หวั่นใจไว้ เนมดูคิดได้และโตขึ้นมาหน่อยนึ่ง
:กอด1:
-
ตอนนี้น่ารักดึดูเฆฆหมอกมันเบาบางจางลงไปเยอะเลย
เนมดูเข้าใจโก้มากขึ้น..โก้ก็ดูจะแสดงออกมากขึ้น..
หวังว่าตองคงจะไม่มาป่วนให้เนมต้องหวาดระแวงโก้อีกนะ
-
"อยู่กับเมีย"สะใจมากน้องเนม
-
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุข
ดูเนมเริ่มจะเปิดใจ เข้าในอะไรมากขึ้น
แต่ชอบ พี่โก้หน้าแดง :-[
ปล. HBD ย้อนหลังจ้าคุณจี :L2:
-
คีย์ต้องมีแผนแน่ๆถึงพาตองมาด้วย
-
เเอร๊ยยยยยยย เขินมากกก
น่ารักจุงง
-
เนม
น่ารักมากเลย พยายามต่อไปนะ ส่วนคีย์น่าเบื่อมากอ่ะ หงุดหงิด
เป็นเพื่อนนะ ไม่ใช่พ่อ น่ารำคาญอ่ะ ตองก็น่าหมั่นไส้โคตรๆ
ตอนนี้พี่โก้น่ารักมากเลย ยอมแสดงความรู้สึกมากขึ้นแล้ว
-
หวานน่ารักดีจัง แอร๊ยยยย แต่อยากให้หวานมากกว่านี้ ขอฉากนั้นเลยละกัน :haun4:
แอบรำคาญตองนิดหน่อย เวิ่นเว้อ แหลอ่ะนะ
HBD คุณจี นะคะนะคะ
-
สนุกแบบนี้จะมาดราม่าอีหไหมเนี่ย
อยากให้โก้มีความสุขและสมหวังกับเนมมากที่สุด :L1:
-
เป็นตอนที่อ่านอย่างมีความสุขสุดๆ อ่านไปยิ้มไป อ่านไป 2 รอบแล้วด้วย :-[
ทุกอย่างกำลังจะคลี่คลาย(ใช่ไหม)
อะไรๆ กำลังไปได้สวยแล้ว ดีที่สุดเลยค่ะ
โก้ - เนม หวานๆ ที่รอคอย
แต่ยังแอบระแวง "คีย์" เบาๆ จะมามีดราม่าเพื่อนรักอะไรกันรึป่าวเนี่ย กลัวๆ o18
ขอบคุณคุณจีสำหรับนิยายสนุกๆ อีกตอนนะคะ
น่าติดตามทุกตอนเลยค่ะ เป็นกำลังให้สำหรับตอนต่อไปด้วย o13
HBD ย้อนหลังนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพร่างกายแข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่จนค่ะ :กอด1:
-
ก่อนอื่น แฮปปี้เบริ์ดเดย์ย้อนหลังด้วยคนนะคะพี่จี มีความสุขมากๆ คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปราถนานะคะ สู้ๆๆ ในทุกๆเรื่องค่า :3123:
ตอนนี้หวานแล้ววววววว o13
น้องเนมทำดีแล้ว
:mc4:
แต่ไม่เข้าใจคีย์ ว่าทำไมยังไปหนุนหลังให้กับไอ้บักห่าฟิวส์อีก ทั้งๆที่มันทำกับเนมขนาดนั้น
แถมยังพ่วงอีเด็กหมาเห่าใบตองแห้งมาอีก เวรแท้ คิดอะไรอยู่ไม่รู้ คีย์ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ปล.อยากได้ตอนหวานๆอีกคะพีจี :-[
ขอบคุณพี่จีนะคะ :L2:
-
โอ้ยน่ารักอ่ะ รู้สึกเนมจะเข้าใจอะไรอะไรมากขึ้นแล้ว
-
...คู่นี้มีมารผจญทั้งสองฝ่ายเลยเนอะ แต่แฟนคีย์ท่าจะแรง แต่นังนี่มันหญิงหรือชายหว่า พูดฮะๆๆ ผู้ชายเหรอ
...อ่านไปอ่านมาลืมบ้างไรบ้างงงงงงงง :laugh:
-
:-[ :-[ :-[
ตอนแรกหวานนนนนนนนนนนน
:m16: :m16: :m16: :m31: :m31: :m31:
ตอนท้าย คนแก่อยากฆ่าเด็กอ่ะ
:z6: :z6: :z6:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
อยากให้มีมาม่าโก้เนมคีย์
จะได้เคลียร์กันเรื่องเพื่อนรักกินกันเองให้มันจบๆไปซะที
อยากเอาขี้เถ้ายัดปากอิเกย์แรดตองจริงๆ
ทำตัวน่าถีบลงจากรถมากเลยเหอะ
-
ทำไมตอนนี้พีืโก้มันน่ารักจัง5555555
คิดว่าตอนนี้เนมคงกำลังพยายามที่จะเปิดใจรับ
เรื่องระหว่างโก้กับน้องเจ แล้วก็ดูจะเข้าใจโก้มากขึ้น!!!
แต่....ไอเด็กตองนี่! มันจะมาสร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวเขาใหม?????
-
ตอนนี้เหมือนได้กินหวานเย็น ชื่นใจ ขึ้นมาหน่อยนึง
ดับร้อน มาม่าชามโตโต ได้ชงักเลย
เด็กตองนี่แรงดีไม่มีตก ต่อหน้าคีย์ยังจะมีมาเนียนพี่โก้อีก
-
โหยยยยย รอคอยน้องเนมมาขนาดนี้
ในที่สุดน้องเนมก็.... อ๊ากกกกก :sad4:
ปริ่มดีใจจังเลยยยย
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกได้เลยว่าน้องเนมเริ่มจะมีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาอีกนิด เริ่มเข้าใจความรู้สึกของโก้และมองเห็นความผิดในอดีตของตัวเอง และเนมมีความชัดเจนมาขึ้นในการที่จะปฎิเสธฟิวส์ ตอนนี้มีความหวานเล็กๆน่ารักคะ
Happy birthday น้องจีย้อนหลังนะคะ มีความสุขมากๆ สมหวังในทุกสิ่งที่คิดคะ :L2:
-
อ่านตอนนี้แล้ว ยิ้มหวานหน้าบานเลยค่ะ
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะ คุณจี ขอบคุณที่แต่งนิยายค่ะ ชอบทุกเรื่อง
+1 :กอด1:
-
ตอนนี้หวาน น่ารักมากกก กรี๊ดดๆ :-[
-
ในที่สุดก็กลับมาหวานกัน โอ๊ยยย ลุ้นแทบแย่ เนมก็เข้าใจและเชื่อใจพี่โก้เยอะๆนะ
HBD คุณจีย้อนหลังนะคะ ^^
-
ตอนนี้น่ารักจัง อ่านแล้วมีความสุข สภาพจิตใจน้องเนมดีขึ้นมากหลังจากได้ไปเที่ยวกับเจและได้คุยกับพี่เอ็กซ์
เรื่องชุดนอนนี่แบบน้ำตาซึมเลยคนอ่าน ซึ้งกับพี่โก้ แกไม่เคยรักใครจริง ๆ นะนอกจากน้องเนม รู้แล้วต้องดีใจ
และมีเหตุผลให้สมกับพี่เค้าให้ไ้ด้นะเนม
ตอนจบคราวที่แล้วเล่นเอาใจหายใจคว่ำ แต่เหตุการณ์ดีกว่าที่คิดมากเพราะพี่นิคอยู่คุมด้วย ฟิวส์นี่ยังไม่ขาดเนอะ
สงสัยจะรักมากจริง ๆ หรืออยากเอาชนะ ดีใจอีกนิดที่น้องเนมรู้จักพูดให้ชัดเจนมากขึ้น ตัดให้ขาดไม่ังั้นมันก็ค้างคา
เป็นปัญหากับตัวเราเอง ถ้าทำได้ตลอดจะดีมากเลยลูก เค้าว่าคีย์นี่ยังรักเนมอยู่นะ เอาอีเด็กตองมานี่กะให้หึงป่าว
ให้มันมาแฮ่ดๆๆๆ อยู่ได้ เนมหึงกระจายอย่ามายุ่งกับแฟนชั้น น่ารักดีอ่ะ อีเด็กนี่ก็สุดของสุดจริงนะไม่ไหวๆ
เมื่อไรคีย์จะเลิกกับมันนะ
สุดท้ายก็นอนกอดกัน อบอุ่นน่ารักมว๊ากกกกกกกกกกก :impress2:
ขอบคุณค่า
-
:เฮ้อ: เบื่อคีย์ เบื่ออิตอง
-
:haun4: หวานเชียวตอนนี้
ถึงจะมี ลืบไล มากวนใจบ้างก็เถอะ
-
พี่โก้ น่ารักกกกกกกกกกกกก ฮืออออออออออออออออออ
-
พี่โก้เคยซื้อชุดนอนมาฝากเนมแต่ไม่ได้ให้ด้วย :m3: น่าขอบคุณเจจริงๆ :กอด1: :กอด1: ที่บอกความลับนี้กับเนม
ตั้งแต่เนมรู้ว่าพี่โก้ไม่เคยมีใครดูมั่นใจขึ้นเยอะ รักกันหวานชื่นนะจ๊ะ
-
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะคุณจี ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง ขอบคุณที่ทำให้มีความสุขในการอ่าน มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องที่คุณจีเป็นคนแต่งค่ะ ^^
-
ดีใจที่น้องเนมคิดได้สักที ส่วนคีย์นี่ยังไงๆ อยู่นะ
-
โฮก พี่โก้น่ารักเกิ๊นนน ไม่ไหวแล้วววววว><
-
หวานแล้วเว๊ยๆ :-[
-
เนมเริ่มคิดได้แล้ว เรื่องเจอ่ะอย่าระแวงเลย พี่เอ็กซ์เค้าก็หวงของเค้าแหละ ไม่ปล่อยมาให้โก้หรอก
ตอนนี้น่ารักจังเลย หวานแหวว แบบสีชมพู พี่โก้มีเขินน้องด้วย หลังจากนี้อะไรๆคงดีขึ้นเนอะ เหลือแต่เรื่องตองกับคีย์นี่แหละ
-
คู่นี้นะ ถ้าเคลียร์ปัญหาคาใจกันได้เมื่อไหร่มันจะต้องเป็นคู่ที่น่าอิจฉามาก ไม่มีตรงกลางให้ใครแทรกได้แน่ๆ
-
:laugh:เด็กอ้อน
-
พี่โก้นี่มีมุมน่ารักๆซ่อนอยู่เต็มเลย ชักจอิจฉานุ้งเนมล่ะ :-[ แต่เนมกับตองนี่เจอกันทีไรมีเรื่องตลอดตบกันซักทีซิอยากเห็น :laugh:
-
อยากจะบอกว่าหนูตามอ่านทันแล้ววว เย้ 55555
ขอบคุณคุณจีมากนะคะที่แต่งนิยายดีๆให้ได้อ่านกัน :L2: :L2:
-
อยากบอกว่า..."คืดถึงเหมือนกัน" :กอด1:
คิดถึงทั้งโก้-เนม และคุณจีเลยค่ะ
โก้แอบหวานอ่าา
ฟินเล็กๆ ก่อนนอน :-[
-
น่าร้ากกกกกกกกกกก >//////<
-
วันนี้น้องเนมอ้อนซะ ดีแล้วลูก เข้าใจอะไรง่ายๆ
พี่โก๋เขาก็รักนู๋และนะ :impress2:
-
น้องเนมน่ารักกกก ทำตัวน่ารักแบบนี้ค่อยดีขึ้นหน่อย
พี่โก้จะได้น่ารักตามไปด้วย อิๆ
มารเก่าหมดไป มารใหม่จะมาอีกแล้วสินะ หึๆ
-
เนมดีขึ้นแล้วเย้
ในที่สุดก็เข้้าใจความรู้สึกพี่โก้สักที
หวังว่าจะไม่มีเรื่องอะไรที่มาขัดขวางอีกนะ
สงสารพี่โก้มากกกกกก
-
หวาน นาน นาน นะ . . . :กอด1:
-
เบื่ออิตาฟิวส์ :m16: :m16: :m16:
-
ฮาน้องเนมมากอ่ะ :z13:
-
ตามมาจากระเบียงรักค่า ยังอ่านไม่จบเลย แต่ขอเม้นท์ก่อน
ดีใจมากเลยค่ะ ได้ยินว่าคุณจีจะรีปรินท์เรื่องระเบียงรักกับรักร้าย ชอบมากๆ ทั้งสองเรื่องเลย ขอจองล่วงหน้า
เข้ามาอ่านเรื่องนี้ ตอนแรกดีใจมากที่เป็นเรื่องของโก้ เพราะโก้เป็นตัวละครหนึ่งที่ชอบมากจากระเบียงรักเลยค่ะ
แล้วก็หวังจะมีคู่ตี๋เอ็มสอดแทรกด้วย เพราะเป็นคู่ที่ชอบมาก
แต่อ่านไปๆ ไหงคู่ตี๋กลายเป็นพี่กฤษณ์ไปซะได้ แล้วเอ็มของเค้าหายไปไหนอะ เกิดอะไรขึ้นกับตี๋เอ็ม :m15: ฮือๆๆๆ เศร้าอะค่ะ
เราชอบคู่นี้มากม้ากกก รองจากคู่พี่เอ็กซ์น้องเจเลย เอ็มก็ดูท่าทางจะชอบตี๋มาก ไฉนตี๋จึงหักอกเอ็ม (หรือเอ็มหักอกตี๋ ตี๋เลยไปหาคนอื่น) แงๆ เศร้าอะ เห็นคุณจีบอกว่ามีโครงการจะเขียนเรื่องของตี๋ ถึงจะเศร้า แต่ยังไงก็รออ่านนะคะ
ตอนนี้ขอลาไปอ่านต่อให้จบแบบเศร้าๆ :sad11:
-
อีกไม่กี่วันจะได้อ่านแล้ว :)
-
หวานเบาๆ แต่หวานให้ตลอดนะ
รู้สึกเนมจะมีปัญหากับคนชื่อตองตลอดอ่ะ
สงสัยโก้จะมีเสน่ห์กับคนชื่อนี้
-
หวาน แต่จะได้อีกนานแค่ไหน
บ่องตง ไม่ไว้ใจคนแต่ง กลัวเอามาม่ามาให้กินกันอีก
-
แบบนี้สิที่ต้องการ 555555555
-
:3123:
วันนี้เข้ามาแลกกับคุณจี กลางวันเลย
หุหุ
คำพูดสั้น กั้นความหมาย ทายดูยาก
คำพูดมาก เปิดปากเยอะ เลอะเทอะไหม
ลองปิดตา หาคำพูด ปูดจากใจ
แล้วจะรู้ ว่าคนไหน ที่ใช่จริง
อย่ายึดติด กับคำพูด รูดจากลิ้น
อย่าได้ยิน ชินแค่เพียง ใช้เสียงสิง
ใจสัมผัส ให้จัดเจน ไม่เอนอิง
เนมจะรู้ โก้ไม่ทิ้ง จริงจนตาย
:กอด1: รักนะ
โก้+เนม
:z3: ไม่แน่ใจว่าคืนนี้จะรออ่านได้หรือเปล่า
..งานเข้า..
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
-
อยากอ่านต่อเเล้วค่ะ
:z2: :z2:
-
สงสัยว่าเนมอาจจะไม่ถูกโฉลกกับคนชื่อตองทุกคน โดยเฉพาะคนที่คีย์พามา ก่อนเปิดเทอมกลุ่มเนมนัดเจอกันก่อนในวันเสาร์ แน่นอนว่าเนมต้องไปเจอศัตรูตัวเอง ที่ผมบอกว่าศัตรูคงไม่ผิด เพราะเนมร่ายความไม่ดีของคนนั้นให้ผมฟังแทบทุกอย่าง เท่าที่สรุปได้คือทั้งคู่มีปัญหากันตั้งแต่โรงเรียนเก่า ช่วงที่คีย์คบกับเนม น้องคนนี้ก็เริ่มสนิทกับคีย์มากกว่ารุ่นพี่รุ่นน้อง แล้วพอเนมเลิกกับคีย์ คนนี้ก็กลายมาเป็นแฟนคีย์ แต่หลังจากนั้นก็เลิกกัน แล้วเนมก็กลับไปคบกับคีย์ใหม่อีกครั้ง ทั้งคู่พยายามข่มกันตลอดหลังจากนั้น เนมไม่ได้เล่าออกมาตรงๆ หลอกว่าคบกับคีย์ เรียกว่าหลุดพูดมากกว่า แล้วพอรู้ตัวว่าหลุดพูดเรื่องสมัยคบคนอื่น เนมก็จะรีบอ้อนเพราะกลัวผมโกรธ แล้วพยายามพูดเรื่องอื่นขึ้นมาแทน ถามว่าผมโกรธไหม...ไม่หรอก ในเมื่อรู้อยู่แล้วจะโกรธซ้ำอีกทำไม แต่ถามว่าอยากได้ยินหรือเปล่า ก็ไม่อยากได้ยินเช่นกัน และหลังเลิกงานวันนั้นผลสรุปของการปะทะกันคือรอยช้ำที่แก้มและรอยข่วนที่แขนทั้งสองข้าง ผมไม่ได้เห็นสภาพคู่กรณี แต่คิดว่าไม่น้อยไปกว่ากัน
ช่วงนี้เรียกว่างานยุ่งมาก คุณกอบผู้จัดการใหญ่ประกาศลาออกจากตำแหน่งเรียบร้อยอย่างที่เคยบอกผมไว้ล่วงหน้า แต่คนที่จะขึ้นมาแทนที่ซึ่งคือลูกสาวของเขายังไม่สามารถทำงานได้เต็มตัว ตอนนี้ก็เลยให้พี่ปิ๊กผู้จัดการสาขาของผมไปเป็นรักษาการแทนควบกับตำแหน่งที่ปรึกษาคอยสอนงาน นั่นหมายความว่าพี่ปิ๊กไม่ลาออกอย่างที่เคยเกริ่นๆ ไว้ แต่บริษัทใหม่ที่ก็ยังเป็นไปตามที่คุย คือมีหุ้นส่วนหลักแค่คุณกอบกับพี่ปิ๊ก ส่วนผมเป็นแค่หุ้นเล็กๆ อีกคน ช่วงนี้เลยมีการปรับย้ายบุคลากรกันแทบทุกสาขา บางคนที่รับทั้งงานสอนและเขียนโปรแกรม อบรมโปรแกรมแบบผมก็เลือกที่จะลาออกเพื่อไปอยู่บริษัทใหม่ ถึงแม้คุณกอบจะพยายามห้ามแล้วก็หลายๆ คนก็อยากที่จะตามเจ้านายเก่งๆ ไปเริ่มต้นใหม่ด้วยกันมากกว่า ผมที่กะว่าจะลาออกเพื่อไปทุ่มเทงานนั้นให้เต็มที่ก็โดนพี่ปิ๊กเบรคให้อยู่ช่วยก่อน เพราะสาขาของผมลาออกไปสี่คน นิ้งได้หน้าที่ใหม่ชั่วคราวคือเป็นเลขาส่วนตัวให้พี่ปิ๊ก และคอยอัพเดทข้อมูลวงในให้ฟังเรื่อยๆ อย่างเรื่องที่ญาติๆ ที่เป็นหุ้นส่วนคนอื่นของคุณกอบบางคนพยายามบีบให้คุณกอบขายหุ้น หรือบางคนใช้แต่อารมณ์มากหน่อยก็โทรไปด่าลูกสาวคุณกอบ เวลาประชุมที่ต้องพบหน้าก็พยายามข่มด้วยวัยที่มากกว่า แต่นิ้งบอกว่าลูกกับพ่อเชื้อไม่ทิ้งแถว ใช้ความนิ่งโต้ตอบสลับกับคำพูดเจ็บๆ พอให้นิ้งแอบสะใจบ้างบางครั้ง ผู้บริหารยังทะเลาะกันไม่เสร็จ ปัญหาขาดบุคลากรก็เลยยังไม่แก้ไข สาขาผมยังดีที่พี่ปิ๊กเตรียมรับมือไว้แล้วทำให้จัดตารางงานใหม่กันได้เร็ว แม้จะทำให้ผมต้องสอนเพิ่มมากขึ้นอีกหนึ่งคอร์สก็ไม่เป็นไร ส่วนที่มีปัญหาคือสาขาอื่นที่ขาดคน และผมต้องไปช่วยสอนชั่วคราวนี่สิ เรียกว่าทำงานแทบจะ 7 วันต่อสัปดาห์เลย
“พรุ่งนี้พี่ไม่ต้องไปรับเนมก็ได้นะฮะ เนมกลับเองได้”เนมนั่งปอกแอปเปิ้ลอยู่บนพื้นข้างโซฟา โดยมีผมนอนอยู่ด้านบน หลังจากทานอาหารเสร็จเนมก็อาสาล้างจานเก็บเรียบร้อยแล้วเอาผลไม้มานั่งปอกให้ทานล้างปาก ช่วงนี้เนมพยายามทำอะไรให้บ่อยๆ บางครั้งก็ทำกับข้าวง่ายๆ ชงกาแฟ ปอกผลไม้ เห็นผมนอนเอนพักก็จะคุกเข่าเหนือหัวแล้วนวดขมับให้ เปิทเทอมมาเกือบครบสัปดาห์แล้วถึงจะยุ่งๆ กันทั้งคู่แต่เนมก็ดูแลผมดีจนน่าแปลกใจเชียวล่ะ
“ทำไมล่ะ”ถึงผมจะงานยุ่งและต้องทำงานเก้าโมงเลิกสองทุ่มเหมือนเกือบทุกวัน แต่ก็ยังไปรับไปส่งเนมที่มหาลัยฯ ตามปกติ ถ้าไม่มีเรียนเช้าก็ไปส่งทิ้งไว้ที่คณะให้ไปนั่งเล่นคอมฯ รอเพื่อนในแล็บ ถ้าเลิกเร็วเนมก็จะไปรอที่หอเพื่อนให้ผมไปรับ
“ก็เนมเห็นพี่โก้เหนื่อย เนมกลับเองก็ได้ จะได้ทำกับข้าวรอไงฮะ”นี่ไง บอกแล้วว่าช่วงนี้ดูแลดี แถมทำตัวดีน่ารักเป็นพิเศษ
“แล้วจะกลับยังไง”ตั้งแต่เนมมาอยู่กรุงเทพฯ เนมไปไหนมาไหนเองแทบจะนับครั้งได้ ที่นี่ไม่เหมือนที่บ้านที่นั่งรถแค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้าน ไม่เหนื่อยไม่มีอันตราย แต่ที่นี่อย่างน้อยก็หนึ่งชั่วโมง ถ้ากว่าจะมาถึงห้องก็เย็นหรือค่ำมาก ช่วงเวลาหลังเลิกงานในซอยนี้รถจะเยอะมากเพราะเป็นทางลัดทะลุไปได้หลายเส้น แถมมีคอนโดฯ หมู่บ้านจัดสรร บริษัทฯ ค่อนข้างเยอะ วินมอเตอร์ไซต์ไม่เคยพอต้องยืนต่อแถวรอขึ้น แล้วก็ขี่ค่อนข้างซิ่งเพราะต้องรีบกลับมาที่คิวเพื่อรับผู้โดยสารคนต่อไป ทางที่สะดวกสบายที่สุด และเร็วที่สุดคือนั่งแท็กซี่กลับมา ซึ่งถ้าจะนั่งรถแท็กซี่สู้ให้ผมไปรับส่งเหมือนทุกวันนี้ดีกว่า
“ก็นั่งรถตู้แล้วต่อพี่วินหรือแท็กซี่ก็ได้ เนมไม่เป็นไรหรอก เนมอึด”
“กว่าจะกลับถึงห้องก็เหนื่อย เดี๋ยวก็บ่นไม่มีแรงทำการบ้านอีก”ไม่ใช่ว่าเนมไม่เคยลอง แต่เคยแล้วก็งอแงว่าเวียนหัวเพราะเมารถ แถมแอร์ไม่เย็น กลับมาถึงก็เพลีย หมดแรงอ่านหนังสือทำการบ้านทุกที
“ก็นั่งบ่อยๆ เดี๋ยวก็ชินมั้งฮะ”
“ไม่ต้องหรอก พี่ไปรับส่งเหมือนเดิมน่ะแหละ ระหว่างรอจะได้ทำการบ้านรายงานอะไรกับเพื่อนให้เสร็จไม่ต้องมานั่งงมคนเดียวที่ห้อง”
“แหะๆ เอางั้นก็ได้ แต่ถ้าวันไหนพี่โก้ยุ่งมากๆ โทรบอกเนมนะ เนมไม่อยากให้พี่เหนื่อย อื้ม เกือบลืม เดี๋ยวจะมีงานกีฬาล่ะ รุ่นพี่บอกว่าจะเรียกซ้อมเชียร์ทบทวนเพลงกันด้วย ไม่อยากเลย ขี้เกียจ คีย์มันหนีไปเตะบอลแล้ว เหลือเนมกับไอ้ป้องต้องไปนั่งตบมือแปะๆ กันสองคน”
“แล้วน้องหม่อนล่ะ”
“ไปถือป้ายฮะ แล้วก็เชิญรางวัล นั่นก็มานั่งบ่นเหมือนกันว่าพี่บอลไม่อยากให้เป็นแต่ขัดเสียงส่วนมากไม่ได้ พี่บอมโคตรขี้หวง”เสียงเล่าเรื่องเพื่อนและรุ่นพี่เริ่มเบาลงเมื่อผมเคลิ้มหลับเหมือนหลายวันที่ผ่านมา และตื่นอีกครั้งเมื่อเนมปลุกให้เข้าไปนอนในห้อง
ช่วงสัปดาห์นี้คุณเกดผู้จัดการใหญ่คนใหม่เริ่มออกพื้นที่แนะนำตัวสาขาต่างๆ แล้ววันนี้ก็ถึงคิวสาขาผม คุณเกดกับนิ้งพบกันบ่อยเลยสนิทกัน หลังจากแนะนำตัวและพูดคุยสอบถามปัญหาพวกเราสามคนก็เลยมาทานอาหารกลางวันด้วยกัน
“ความจริงแล้วบริษัทฯ ใหม่ของพ่อก็ยังไม่มั่นคง ท่านก็เลยไม่อยากให้คนเก่าๆ ไปเสี่ยงกับตรงนั้น แต่ก็อย่างที่เห็นนะคะว่ามีคนตามพ่อไปหลายคนเพราะทนพวกน้าๆ กดดันไม่ไหว ความจริงที่ทุกคนโดนกดดันก็แค่เพราะอยากได้ตำแหน่งของพี่เท่านั้นเอง เลยพลอยซวยกันถ้วนหน้า”
“นิ้งว่ามันคงอีกไม่นานหรอกค่ะ ตอนนี้เหมือนหุ้นส่วนคนอื่นรวมหัวกันบีบคนออกเพื่อให้เหลือที่พวกตัวเอง จะได้มีฐานเสียง แต่ทุกคนก็เป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว เดี๋ยวก็ต้องมองออกว่าถ้าทำอย่างนี้ต่อจะยิ่งทำให้แย่ แค่ช่วงนี้ก็โดนผู้ปกครองเด็กโทรมาบ่นแทบทุกวันแล้ว”
“พี่ก็ว่าอย่างนั้น ลองยังกดดันกันแบบนี้ต่อไป บริษัทฯ เจ๊งขึ้นมาจะรู้สึก เฮ้อ...เบื่อเหมือนกันนะ ถ้าไม่ติดว่าสงสารคุณพ่อที่ปั้นสถาบันนี้ขึ้นมาล่ะก็พี่คงตัดใจให้พ่อขายหุ้นทิ้งแล้วล่ะ แต่นี่เรารู้มาตั้งแต่เด็กว่าพ่อของเราสร้างขึ้นมาเอง พอเริ่มทำกำไรได้ญาติๆ ก็มาหักคอขอซื้อหุ้น ถ้าพ่อพี่ใจร้ายกับน้องๆ ตัวเองได้สักนิดนะพ่อพี่สบายไปนานแล้ว พูดไปก็บาปเพราะว่าญาติตัวเอง ปัญหาแบบนี้ไม่ดีเลยเนอะ”คุณเกดเป็นสาวสมัยใหม่ ภายนอกดูค่อนข้างเรียบร้อยนะครับ แต่จริงๆ เป็นผู้หญิงตรงๆ มั่นใจในตัวเองคล้ายแฟนพี่โมทย์เหมือนกัน จากที่เคยรู้มาว่ากำลังจะจบปริญญาโทก็รู้เพิ่มอีกอย่างว่าคุณเกดจบปริญญาตรีสองใบ และอีกใบที่สามเหลืออีกแค่ปีเดียวก็จบ ถือว่าเรียนเก่งมากเพราะอายุมากกว่าผมไม่กี่ปี แต่เรียนพร้อมๆ กันมากขนาดนี้ก็ไม่แปลกใจเลยที่คุณกอบกล้ามอบภาระใหญ่ให้ลูกสาวตัวเอง
“ยังไงก็อยู่ช่วยพี่ก่อนนะทั้งคู่เลย พ่อเล่าให้ฟังเยอะเลยว่าคู่นี้เป็นมือหนึ่ง ทำงานเก่งที่สุดแล้ว”
“ไม่ต้องห่วงเลยค่ะพี่เกด ยังไงนิ้งก็ไม่ลาออกไปไหนหรอก”
“โก้ล่ะ”
“ก็ช่วงนี้คงไม่ครับเพราะพี่ปิ๊กขอไว้แล้ว แต่ถ้าทุกสาขาเริ่มอยู่ตัวเหมือนเมื่อก่อนก็อาจออกไปทำที่บริษัทฯ โน้นเต็มตัว ทางนั้นยังใหม่ ผมอยากไปช่วยทางนั้นมากกว่า”
“โหยยย อย่าเพิ่งทิ้งกันสิ ถึงจะแก้ปัญหานี้ได้แต่พี่จะหาคนเก่งๆ ไว้ใจได้จากที่ไหนล่ะคะ อยู่ไปนานๆ ก่อนเถอะนะคะ เดี๋ยวอนุมัติวันลาเพิ่มให้เป็นกรณีพิเศษ จะได้ไปช่วยงานพ่อพี่บ่อยๆ ตกลงนะ”คุณเกดพูดขอร้องธรรมดาแต่คนที่บังคับขู่เข็ญคือนิ้งที่แอบหยิกขาผมอยู่ใต้โต๊ะ ช่วงนี้คุณเกดจะเริ่มมาเรียนรู้งานมากขึ้นโดยสลับระหว่างสาขาใหญ่กับที่นี่ โดยมีพี่ปิ๊กคอยสอน และนิ้งเป็นผู้ช่วยอีกที และในวันที่พี่ปิ๊กไปดูงานที่บริษัทฯ ใหม่ คุณเกดจะทำหน้าที่ดูแลสาขานี้แทนทั้งหมดเป็นการเรียนงานภาคปฏิบัติไปในตัว
หลังเลิกงานวันนี้มีนัดกินเลี้ยงภายในนิดหน่อย โดยคุณเกดขอเป็นเจ้ามือเพื่อฝากเนื้อฝากตัว ผมตั้งใจจะไปรับเนมมาด้วยกันแต่เนมซ้อมเชียร์ตั้งแต่ห้าโมงเย็นถึงหนึ่งทุ่มเลยค่อนข้างเพลีย
“จริงๆ เนมกลับเองก็ได้นะ พี่จะได้ไม่ต้องวนกลับไปอีกรอบ”เนมขึ้นรถมาก็พูดทันที เลิกงานเสร็จผมก็รีบขับรถมารับเนมที่คณะเพื่อพากลับไปส่งที่ห้องก่อน
“ไม่เป็นไร พี่อยากอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ด้วย เสียงเนมแหบๆ นะ กลับไปงดน้ำเย็นชั่วคราว”
“ก็วันนี้แหกปากตลอดเลย รุ่นพี่โกหกพวกเนมอะ ตอนแรกบอกว่าซ้อมนิดๆ ไม่จริงจังเพราะเราไปเชียร์เอามันส์เอาสนุก ไม่มีประกวดกองเชียร์เหมือนสมัยเรียนมัธยม เนมก็อุตส่าห์ดีใจ คิดว่าคงไปทบทวนเพลงเฉยๆ แต่นี่ซ้อมไปดันว้ากใส่อยู่ได้ว่าร้องไม่ดังๆ ก็ไหนบอกเอาสนุกแล้วจะให้แหกปากอะไรนักหนาก็ไม่รู้ พรุ่งนี้ก็นัดอีก เนมเซ็ง อยากโดด”ที่เนมเล่าผมว่ารุ่นพี่หาเรื่องแกล้งสนุกๆ เฉยๆ มากกว่า เพราะตอนรุ่นผมก็ไม่ได้เชียร์อะไรจริงจังนะ ตอนผมแข่งแทบไม่ได้ยินเพลงเชียร์ ได้ยินตะโกนแต่ชื่อคณะ ไม่ก็ชื่อนักกีฬา
“ถ้าพรุ่งนี้เจ็บคอก็บอกรุ่นพี่ไปว่าป่วย ขอร้องเบาๆ ออมเสียงไว้ คงไม่มีใครว่าอะไรหรอก”
“ไม่รู้สิ เนมอยากโดดอะ นั่งซ้อมคนเดียวน่าเบื่อ”
“อ้าวแล้วป้องล่ะ”
“มันบอกจะไปลงบาสเป็นตัวสำรอง แต่ยังไม่แน่หรอกฮะ พวกนักกีฬาเขาคัดกันตั้งแต่ก่อนปิดเทอมแล้ว แต่รุ่นพี่มาชวนๆ ไปซ้อมเผื่อไว้มันเลยอยากไปเพราะขี้เกียจขึ้นเชียร์ ไอ้คีย์ก็ชวนมันไปเตะบอลเหมือนกัน ถ้าป้องมันหนีเป็นนักกีฬาเนมจะโดนเชียร์จริงๆ ด้วย”น้ำเสียงหงุดหงิดแบบนี้สงสัยเพิ่งทะเลาะกับเพื่อนมาแน่ๆ
พอถึงห้องผมล้างหน้านิดหน่อยแล้วก็ออกมาเลย ไม่ได้อาบน้ำอย่างที่บอกเนมไว้ มาถึงร้านคาราโอเกะนิ้งก็มายืนรอพาไปห้องที่นั่งกันอยู่ ห้องนี้ห้องใหญ่ เวลามีกินเลี้ยงชอบนัดกันมาที่นี่ประจำ นิ้งนั่งระหว่างผมกับคุณเกด ด้านหน้านิ้งไม่มีเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์แต่เจ้าตัวสามารถเมาดิบได้ทันทีที่มีเพลงไหนถูกใจดังขึ้น อาจารย์ท่านอื่นๆ ทยอยกันกลับไปเมื่อเริ่มดึก เหลือแต่พนักงานฝ่ายอื่นๆ เป็นส่วนใหญ่ พวกเราอยู่กันไม่ดึกมากเพราะพรุ่งนี้ยังต้องมาทำงาน พอห้าทุ่มก็เริ่มแยกย้ายกันกลับ ผมต้องไปส่งนิ้งที่บ้านเพราะแฟนนิ้งไม่อยู่ และต้องไปส่งคุณเกดด้วยเพราะเธอยังขับรถไม่เก่งและส่วนใหญ่อาศัยแท็กซี่ไม่ก็คนขับรถของพ่อเธอ แต่นี่ดึกเกินเวลาทำงานแล้ว
-
ผมขับไปส่งนิ้งที่บ้านก่อนเพราะบ้านคุณเกดอยู่ก่อนถึงคอนโดฯ ผมนิดเดียว
“นิ้งน่ารักดีนะคะ ตอนแรกที่รู้จักกันพี่ดูไม่ออกเลยว่าไม่ใช่ผู้หญิงแท้ น่ารักแล้วก็เรียบร้อยกว่าผู้หญิงสมัยนี้บางคนซะอีก ท่าทางแฟนคงหวงน่าดู”คุณเกดดูออกเพราะถึงแม้สารถีประจำตัวจะไม่อยู่ แต่ส่งข้อความมาเช็คตลอดเวลานะครับ
“ปกติก็อย่างนี้ล่ะครับคู่นี้ ผลัดกันหึงแต่ไม่เคยทะเลาะอะไรกันจริงๆ สักที”
“ตอนแรกพี่นึกว่านิ้งเป็นแฟนกับโก้ซะอีก เห็นสนิทกันมาก”
“พอดีเริ่มทำงานพร้อมๆ กันน่ะครับ นิ้งทำก่อนผมประมาณสองเดือนได้มั้ง พอผมมานิ้งก็เป็นคนประสานงานช่วยผมเลยสนิทกันเร็ว”ผมพูดจบคุณเกดเหมือนจะพูดอะไรต่อ แต่พอเห็นผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรเพราะติดไฟแดงอยู่เลยเงียบไป
“นอนยัง”ผมโทรไปหาเนมเพราะคิดว่าน่าจะยังไม่นอน หรืออาจจะงีบหลับไปแล้วหนึ่งรอบและเพิ่งตื่น
“ยังฮะ งีบไปนิดนึงตอนนี้ตาสว่างม๊าก”คำลงท้ายเน้นเสียงจนรู้เลยว่าเจ้าตัวต้องนั่งตาใสแจ๋วอยู่หน้าโทรทัศน์ไม่ก็นอนเล่นอินเทอร์เน็ตอยู่บนเตียงแน่ๆ
“พี่กำลังกลับ จะเอาอะไรเปล่า กำลังจะผ่านร้านก๋วยเตี๋ยวปลา”
“เอาๆ เอาปลาลวกกับเส้นเล็กแห้งฮะ ถ้าเฉาก๊วยยังไม่หมดขอสองถุงฮะ”
“อ้วน”
“อ๊าาา ว่าเนมอีกแล้วนะ แล้วพี่โก้จะถามเนมทำไมเล่าว่าจะเอาอะไร ใจร้ายอะ”
“ล้อเล่น เดี๋ยวซื้อไปให้ แค่นี้นะ ไฟเขียวแล้ว”ผมรีบวางสายพร้อมๆ กับเนม เพราะเนมรู้ว่าปกติผมจะไม่คุยโทรศัพท์เวลาขับรถ และแทบจะไม่เปิดวิทยุด้วย ไม่รู้นะสำหรับผมการฟังเพลงบางทีก็ดี แต่บางทีฟังเพลินไปทำให้เสียสมาธิเหมือนกัน
“เดี๋ยวผมขอแวะซื้อของแป๊บนึงนะครับ คุณเกดสนใจมั้ย ร้านเล็กๆ แต่อร่อย สะอาด”
“ก๋วยเตี๋ยวปลาปลาเหรอคะ แย่จังโก้ไม่บอกพี่ก่อน พี่เล่นกินข้าวในร้านมาจนจุกแล้วสิ กินดึกๆ อีกมีหวังอ้วนแน่ๆ”
“ซื้อแยกเครื่องไปไว้ทานตอนเช้าก็ได้ครับ มีข้าวต้มปลาด้วย ความจริงใกล้ๆ ออฟฟิศมีอีกร้านอร่อยกว่าแต่ป่านนี้ปิดแล้วล่ะครับ”
“ลองสักหน่อยก็ดี ท่าทางอร่อยถึงขนาดแฟนโก้ติดใจยอมทานมื้อดึกแบบนี้ต้องลองสักหน่อย”คุณเกดแซวยิ้มๆ แต่ผมไม่ได้พูดอะไรเพราะถึงร้านเป้าหมายพอดี ร้านนี้เป็นตึกแถวเล็กๆ หนึ่งคูหา มีเก้าอี้ให้นั่งในร้านไม่กี่โต๊ะ ที่เหลือนั่งอยู่ริมฟุตบาตรเป็นส่วนใหญ่ รถที่จอดตลอดแนวส่วนใหญ่ก็ลูกค้าร้านนี้ทั้งนั้น
“มีข้าวต้มด้วย โอ้ยยย อยากกินทุกอย่างเลย”เนมทำตาโตเมื่อรับถุงอาหารในมือผมไปดู ผมซื้อก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กมา 2 ถุง ปลาลวกจิ้ม 1 และข้าวต้มปลา 3 ถุงสำหรับมื้อเช้าวันพรุ่งนี้
“มีถุงของพี่โก้ใช่มั้ย กินเลี้ยงไม่อิ่มเหรอฮะ”เนมเดินไปหยิบชามมาแกะถุงอาหารใส่ พูดแทบตะโกนเพื่อให้ผมที่เดินเข้าห้องน้ำล้างมือได้ยินคำถาม
“กินไปนิดเดียว ส่วนใหญ่เป็นกับแกล้มมากกว่าข้าว”
“เมาหรือเปล่าฮะ ไม่น่าขับรถเลย”พอผมนั่งลงบนเก้าอี้ เนมก็ยื่นหน้ามาดมฟุดฟิดแถวๆ ปาก แถมยังเอียงแก้มมาชนปากผมเองอีกต่างหาก
“โอ๊ะ! โดนหอมแก้ม ฮ่าๆ ไม่เมานี่นา ไม่ได้กลิ่นเลย”
“ทะเล้นจริงๆ พี่ไม่ได้ดื่ม ส่วนใหญ่นั่งคุยซะมากกว่า”
“แล้วพรุ่งนี้เลิกดึกอีกมั้ย เนมน่าจะดึกเหมือนวันนี้”
“น่าจะไม่ดึกนะ เดี๋ยวพี่ไปรับเหมือนเดิมนั่นล่ะ แล้วอย่าปิดเครื่องเหมือนวันนี้ล่ะ”วันนี้ผมโทรหาก่อนออกไปรับเพื่อจะถามว่าให้รับที่คณะหรือที่หอเพื่อนแต่โทรไม่ติด ดีว่าเนมโทรกลับมาระหว่างทางเสียก่อน
“ก็รุ่นพี่น่ะแหละบังคับให้ปิดเสียง เนมกำลังรีบเลยลนเลยปิดเครื่องเลย รับรอบพรุ่งนี้ไม่เป็นอีกแน่นอน”เนมยื่นนิ้วก้อยมาเกี่ยวนิ้วก้อยผมแทนคำขอโทษ อาการนี้เพิ่งเริ่มทำไม่กี่วัน เวลาทำอะไรผิดจะรีบขอโทษแบบนี้ก่อนทันที แล้วผมก็อดยิ้มไม่ได้ด้วยสิ
เนมล้างชามเก็บกวาดทั้งหมดหลังฟาดก๋วยเตี๋ยวหมดหนึ่งถุงและปลาลวกจิ้มเพียงคนเดียว ผมแค่ก๋วยเตี๋ยวอย่างเดียวก็พอ ก็ทานจุอย่างนี้พอแซวเรื่องอ้วนยังจะมางอน จริงๆ ก็ไม่อ้วนหรอก เพียงแต่มีเนื้อมีหนังมากกว่าแรกๆ อาจจะเพราะปิดเทอมที่บ้านขุนมาดีด้วยล่ะมั้ง
รุ่งเช้าเนมตื่นสายเพราะนอนดึก ผมหลับไปก่อนเนมยังนอนบ่นว่าจุก นอนไม่ลง เอาโน๊ตบุ๊คมานั่งเล่นข้างๆ ผม แต่ถึงเมื่อคืนจะบ่นจุกแค่ไหน ข้าวต้มปลาเกือบสองถุงก็หมดด้วยความรวดเร็ว ผมยิ้มล้อๆ เนมก็นั่งตีแขนผมบนรถตลอดทาง
พอมาถึงที่ทำงานนิ้งก็ตรงดิ่งมาลากผมเข้าไปในห้องเรียนที่ว่างอยู่ ปิดประตูล็อคห้องเหมือนกำลังมีความลับระดับโลกจะบอก
“ไงล่ะมึง”
“ไงอะไรของมึง”
“อย่ามาๆ ขนาดคนอื่นดูยังรู้เลย”
“รู้อะไรของมึง แดกฮอร์โมนมากจนเริ่มพูดภาษาคนไม่รู้เรื่องแล้วเหรอ”
“ไอ้เวรโก้ อย่าเพิ่งมาอารมณ์ดีอะไรตอนนี้ได้มั้ย หรือมึงชอบวะ อ๋อออ...มิน่า เมื่อวานกูนั่งหยิกส่งซิกส์เล็บแทบหลุดมึงยังยิ้มรับ
‘ครับๆ ผมจะพยายาม’ นี่มึงจะนอกใจน้องเนมเหรอ”นิ้งเอื้อมมือมาจะหยิกขาผมแบบเมื่อวาน แต่ผมชักขาหลบ แค่เมื่อวานก็เจ็บนะไม่ใช่ไม่เจ็บ
“อ้าวนั่นมึงหยิกส่งซิกส์เหรอ กูนึกว่ามึงหยิกขู่ให้รับปากเร็วๆ เพราะจะเอาใจนายใหม่ซะอีก”
“เออ นั่นก็ส่วนนึง แต่กูกระพริบตาด้วยไง นั่นน่ะกูส่งซิกส์ให้มึง”นิ้งทำท่าหงุดหงิดที่ผมยังทำเหมือนไม่รู้เรื่อง แต่จริงๆ ก็เข้าใจตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ ไม่งั้นจะโทรหาเนมระหว่างกลับห้องทำไม ผมไม่ได้หลงตัวเองหรอก แต่เชื่อว่าทุกคนถ้าไม่เซ่อมากก็ต้องรู้สึกได้ แล้วต่อให้ไม่ใช่ ยังไงก็กันไว้ดีกว่าแก้
“กูว่าพี่ลูกเกดเขาชอบมึงจริงๆ นะ เวลาอยู่กับกูก็ถามเรื่องมึงบ่อยๆ ไม่ได้พูดตรงๆ หรอก แต่พูดอ้อมๆ ให้กูเล่าออกมาน่ะ ระวังตัวไว้นะมึง แค่ไปกินเลี้ยงวันเดียวคนอื่นยังนั่งเมาท์กันเลยว่ามึงเป็นว่าที่เขยคุณกอบ”
“ขนาดนั้นเลย”
“มึงอย่าเพิ่งกวนได้มั้ยวะ กูพูดจริงนะ เล่นกับระดับนี้มึงจะสลัดยากนะ”
“กูไปเล่นด้วยเมื่อไรล่ะ พูดไปเรื่อย”
“เออๆ กูไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น แต่แบบ ถ้ามึงใกล้ชิดเขามากๆ ระวังจะถูกมัดมือชกนะโก้”
“กูรู้ ขอบใจที่เตือน นี่มึงไม่ได้หึงกูใช่มั้ย”
“ไอ้ห่าโก้ มึงจะอารมณ์ดีไปแล้วนะช่วงนี้ ช่วยอินกับอารมณ์กูสักเดี๋ยวจะตายมั้ย”
“เออๆ ถ้ามีปัญหามากูลาออกซะก็จบเรื่องแล้ว แล้วเขาก็รู้ด้วยว่ากูมีแฟนแล้ว คงไม่ยุ่งอีกหรอก”
“จริงเหรอ รู้ได้ไงวะ มึงบอกเหรอ แรงนะยะ ไปล่ะๆ ไปทำงานต่อละ อู้นานเดี๋ยวโดนหักเงิน”นิ้งพูดเองเออเองแล้วก็เดินสะบัดหน้าออกไปจากห้อง แป๊บเดียวก็เดินหน้าเริ่ดเข้ามาใหม่
“พี่เกดมาว่ะมึง สงสัยเอาจริง”
วันนี้ไม่ได้น่าอึดอัดอย่างที่นิ้งคิดเอาไว้เพราะผมขอแยกตัวไม่ไปทานข้าวเที่ยงด้วย แต่ไปทานกับพี่ปิ๊กและคุณกอบแถวออฟฟิศบริษัทใหม่เพื่อคุยงานกับลูกค้า ซึ่งถือเป็นงานแรกที่จะทำในนามของบริษัทฯ พอช่วงบ่ายผมก็กลับมาทันสอนพอดี เลิกงานผมก็ขับรถไปรับเนมที่มหาฯลัยโดยไม่มีผู้โดยสารคนใดติดรถมาด้วย เพราะวันนี้พี่ศักดิ์มารับนิ้ง แน่นอนว่านิ้งอาสาพาคุณเกดไปส่งที่บ้านตั้งแต่ห้าโมงเย็นแล้ว
ผมขับรถมาจอดใต้ตึกเรียนที่ใช้เป็นที่นั่งซ้อมเชียร์ นักศึกษาส่วนใหญ่ยังนั่งร้องเพลงกันอยู่ ผมจอดรถดับเครื่องลดกระจกลง นั่งมองวิวมหาฯลัยที่เคยใช้ชีวิตอยู่และมีความทรงจำดีๆ มากมายที่นี่ ถึงจะมารับส่งเนมบ่อยแต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้นั่งนานๆ เท่าไร มองไปทางสนามบอลเห็นคนที่คุ้นตาเดินตรงมาเลยรีบเปิดประตูรถเดินไปหาก่อน
“สวัสดีครับโค้ช”
“นั่นไงนึกแล้วว่าจำไม่ผิด ว่าไงเรา เรียนจบก็หายหน้าหายตากันไปหมดเลยนะ”
“งานยุ่งครับโค้ช เวลาเลิกงานกับเลิกเรียนมันตรงกัน ผมเลยไม่ค่อยได้แวะมา”
“อืม เข้าใจ เออนี่รู้หรือยังว่ารุ่นพี่เรามาสอนเทอมนี้นะ พี่กรน่ะ นั่นไงๆ กำลังคุมนักบอลอยู่ ไปทักทายหน่อยมั้ย”
“พี่กรเหรอครับ รุ่นพี่เอ็กซ์พี่โมทย์พี่เศกรึเปล่าครับ”พี่กรเป็นรุ่นพี่กลุ่มพี่เอ็กซ์ แต่หลังจากเรียนจบก็ห่างหายไปไม่ได้ต่อเนื่องกันเหมือนพี่ฟ้าพี่โมทย์เท่าไร ผมปิดกระจกล็อครถแล้วเดินตามโค้ชฟุตบอลที่เคยคุมผมสมัยเป็นนักกีฬาให้คณะไปทางกลุ่มนักบอลรุ่นน้อง พี่กรหันมามองอยู่ก่อนแล้ว พอผมเดินเข้าไปใกล้แกก็ส่งยิ้มกว้างให้ ไม่ได้เจอนานมากแล้วเหมือนกัน ไม่รู้ว่าแต่งงานกับพี่เจนแฟนพี่แกที่คบตั้งแต่สมัยเรียนไปรึยัง
“ไงวะโก้ นึกแล้วว่าต้องใช่ เคยเห็นขับรถเข้ามาในนี้บ่อยๆ”
“พี่มาสอนที่นี่เหรอ เห็นโค้ชบอก”พอผมเดินมาถึงโค้ชก็แยกไปคุยกับพวกรุ่นน้อง ผมกับพี่กรเดินห่างออกมานิดหน่อย
“เออ เพิ่งสอนเทอมแรกนี่ล่ะ เด็กสมัยนี้แม่งเกรียนว่ะ กูเกือบหลุดด่าหลายรอบแล้วโดยเฉพาะไอ้พวกนักบอลพวกนี้ แล้วมึงเป็นไง ติดต่อพวกเพื่อนหรือพวกรุ่นกูบ้างเปล่า”
“ก็คุยกับพี่ฟ้าพี่โมทย์เรื่อยๆ นะพี่ ไปนั่งร้านพี่ฟ้าบ่อย พี่เอ็กซ์ก็เพิ่งกลับมา พี่รู้รึยัง”
“โทรคุยกับมันละ นี่ก็เตรียมไปงานไอ้โมทย์เหมือนกัน มึงไปเจอแฟนมันแล้วนี่ เป็นไงวะ โอเคมั้ย”
“ก็ดีพี่ ท่าทางนิสัยดีเชียวล่ะ พี่โมทย์ก็ดูจะรักมาก ว่างๆ ไปร้านพี่ฟ้าด้วยกันดิพี่ พวกผมนัดเจอกันบ่อย”
“เออๆ เดี๋ยวโทรหามันให้นัดคนอื่นอีกที แม่งคิดถึงเพื่อนว่ะ แล้วมึงมาทำไมที่นี่บ่อยๆ วะ เมื่อวานกูก็เจอตอนเช้า ตะโกนเรียกแล้วแต่มึงอยู่ในรถคงไม่ได้ยิน”
“มารับแฟนครับ เลิกแล้วมั้ง”ผมเหลียวมองไปทางใต้อาหารที่นักศึกษาเริ่มคุยกันเสียงดังและบางส่วนเริ่มเดินออกมา
“จริงดิวะ ไหนๆ ขอดูหน้าหน่อย นี่มึงจีบเด็กเหรอวะ”พี่กรกอดไหล่ผมดันให้ผมเดินพาไป คนที่กำลังเป็นเป้าหมายวิ่งมาหยุดข้างรถผมแล้วเอนตัวแปะข้างกระจกส่องมองภายในรถ พอรู้ว่าด้านในไม่มีคนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดแล้วเหลียวมองซ้ายขวาเลิ่กลั่น
“เนม!”ผมตะโกนเรียกเมื่อเดินเข้ามาใกล้ถึง โทรศัพท์อยู่ในรถเนมโทรให้ตายผมก็รับสายไม่ได้หรอก
“พี่โก้!! รอนานมั้ย วันนี้เลทมากๆ เลย โอ๊ะ! ‘จารย์กร สวัสดีครับ”ท่าทางเนมจะรู้จักพี่กรแล้ว สงสัยมีเรียนด้วยกัน
“สวัสดีครับ นี่แฟนมึงเหรอวะ”พี่กรรับไหว้เนมแล้วหันมามองหน้าผมเหมือนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น
“เด็กผม เนมนี่รุ่นพี่พี่ เพื่อนกลุ่มเดียวกับพวกพี่ฟ้าพี่โมทย์นั่นล่ะ”
“อ้อ ฮะ แหะๆ”สงสัยเกร็งเพราะเป็นอาจารย์ตัวเอง เนมดึงกุญแจรถในมือผมแล้วขอตัวไปนั่งรอในรถอย่างอายๆ
“หลอกเด็กเหรอมึง ไม่ได้ละ กูต้องรีบอัพเดทข่าวกับไอ้โมทย์ด่วนเลย พรุ่งนี้มึงมาอีกรึเปล่า”
“มาพี่ มีอะไร”
“มาช่วยกูซ้อมบอลหน่อยดิ โค้ชแม่งจะปั้นกูเป็นโค้ชต่อจากแก แค่งานสอนกูยังจะตาย”
“ขอบายล่ะพี่ แค่งานผมก็ยุ่งจะตายเหมือนกัน แต่ถ้าวันหยุดไหนว่างๆ นัดเตะบอลก็ดีเหมือนกัน ไม่ได้เล่นนานล่ะ”ผมยืนคุยกับพี่กรอีกนิดแกก็กลับไปช่วยโค้ชคุมนักกีฬาต่อ
“อาจารย์กรดุมั้ยพี่โก้”พอเข้ามานั่งในรถเนมก็ยิงคำถามแรกมาก่อนเลย
“ไม่รู้สิ แต่ตอนเป็นรุ่นพี่ก็ใจดีนะ ใจดีรองจากพี่โมทย์ ทำไม มีเรียนด้วยเหรอ”ผมไม่ได้พูดถึงพี่เศกที่คิดว่าเป็นรุ่นพี่ที่ใจดีที่สุดในรุ่นละ แต่เนมยังไม่เคยรู้จัก
“ยังฮะ แต่รู้ว่าเป็นอาจารย์ใหม่ กำลังฮอตเลย สาวๆ กรี๊ดกันจะตาย แต่จารย์ชอบทำหน้านิ่งๆ เนมเลยกลัว”
“พี่กรมีแฟนแล้ว คบตั้งแต่ตอนเรียนแน่ะ น่าจะยังไม่เลิกกันนะ”
“โหยยยยย ทำลายความหวังน้อยๆ ป่นปี้”
“ความหวังอะไร”
“แฮ่ๆ ล้อเล่นหรอกน่ากิ้วๆ ความหวังสาวๆ ในห้องไม่ใช่ของเนมหรอก”นิ้วก้อยเล็กๆ ยื่นมาเขี่ยนิ้วผมบนพวงมาลัยอีกแล้ว ผมเลยแกล้งผลักหัวไปหนึ่งที เนมก็แกล้งทำตัวอ่อนเอนไปพิงกระจกรถแล้วเด้งกลับมาซบแขนผม มือเล็กค้นหาโทรศัพท์มือถือผมมากดเล่น พฤติกรรมนี้เริ่มเกิดขึ้นหลักจากที่น้องตองส่งข้อความเข้าเครื่องผม ไม่รู้เหมือนกันว่าได้เบอร์ผมไปได้ยังไงเพราะผมไม่เคยให้ แต่เนมก็ใช้โทรศัพท์ผมโทรไปด่ากลับทุกครั้งที่มีข้อความเข้า แต่ก็ไม่บ่อยหรอกครับ แค่ช่วงที่มาอยู่กรุงเทพฯ ไม่กี่วันเท่านั้น พอกลับไปก็ไม่มีข้อความมาอีก แต่เนมก็ยังคอยเช็คเสมอ
“ใครไม่รู้ส่งมาฮะ บอกว่า...พี่โทรหาไม่ติด พรุ่งนี้ช่วยแวะรับพี่ติดรถไปหน่อยนะคะ จะยืนรอที่ถนนหน้าคอนโดฯ จากพี่เกด...ใครเหรอฮะ”
-
:angry2:
อย่ามายุ่งกับพี่โก้ของชั้นนะ นังเกด
:fire:
-
อะไรกันนี่ กำลังไปได้สวย มารก็เริ่มมาอีกละ
แถมตัวนี้ท่าทางจะร้าย
-
ไม่ห่วง เพราะโก้ไม่เล่นด้วยซะอย่าง แต่ถ้าโดนมัดมือชกแบบที่นิ้งบอกนี่น่าห่วง :m29:
-
ว่าละว่างานต้องเข้าแน่ๆ พี่โก้มีเสน่ห์กับทุกเพศทุกวันจังเลยนะคะ
โอย พอเรื่องเนมหยุด เรื่องพี่โก้เข้ามาอีกแล้ว หวังว่าเนมจะไประแวงเกินไปนะ โฮกกกกกกกกกกกกกกก :z3:
-
คุณเกด นี่มาทางไหนไปทางนั้นเลยได้ไหม 5555555555 :m16:
-
เสน่ห์เหลือเฟือจริง ๆ น่ะโก้หนิ
-
ใครก็ได้เอาชะนีไปเก็บที :m31:
เนมยิ่งเซนซิทีฟอยู่ เป็นเรื่องแน่ๆอ่า :เฮ้อ:
รอตอนต่อไปครับ :L2:
-
มีคนมาหลงเสน่ห์พี่โก้อีกแล้วววว
ทั้งคู่กำลังไปได้ดีเลย แต่มีมารมาผจญอีกแล้ว แว้กกกก :m31:
มันน่า :z6: :z6:
เกลียดคนแบบนี้
-
ชะนีอีกแล้ว ชริๆ
-
ถ้ามีคนเข้าหาเนมจะห่วงมากกว่ามีคนเข้าหาโก้ เพราะโก้คงจัดการได้อยู่แล้ว แต่ก็กลัวว่าจะมาระรานน้องเนมด้วยนี่สิ เฮ้ออออ
-
เอิ่ม กำลังน่ารัก แต่ต่อไป...
-
ว๊ากกกกกกก!! มาอีกแล้วตัวร้ายๆๆๆๆ
ทำไมมาบ่อยจังตัวขัดความสุขเนี่ยยยย ?? = =
-
เอานางไปเก็บด่วนนน :beat: :beat:
-
งานเข้าล่ะโก้จ๋าาาาาาาา :serius2:
คุณเกดนี่ดูอันตรายนะนั่นน่ะ :z6:
-
ว่าละกลิ่นตุๆมาจากไหน องุ่นแปรรูปนี่เอง :z6:
-
อย่ามายุ่งกับพี่โก้ของน้องเนมน่ะเฟ้ย !!!!! ~ ~ ~ :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
พี่โก้นี่สเน่ห์แรงไม่หยุดไม่ใหย่อน ฮ่าๆๆ
ทั้งสูงวัย ทั้งมีอำนาจแบบนี้ ดูท่าทางจะจัดการยากนะเนี่ยย
-
นั่น..ว่าละ
คุณจีเค้าแต่งแบบนิ่งๆได้ไม่นานหรอก
มันต้องมีเหตุให้คนอ่านได้บริหารความดันกันอีกละ
-
นี่ออกแนวความวัวเพิ่งหาย ความความวิ่งเข้ามาแทรกป่ะคะ (สุภาษิตไหน?)
เวรของกรรมจริงๆ สองคนนี้ เพิ่งจะได้สบายใจไปกะพาร์ทปลอบใจจากน้องเนมคราวที่แล้ว
มาพาร์ทนี้ดั้น นนน มีสาวแก่(สเปคพี่โก้?)วิ่งใส่พี่โก้ซะงั้น...ฮื้ม มมม
กลิ่นไม่ค่อยดี...ท่าจะอีกหลายยกอยู่ รึป่าวเอ่ย? เพราะนี่เป็นกรณีของเรื่องงานด้วยสิ
ตอนรถติดคราวนั้นพี่โก้ก้อชัดเจนไปแล้วนะคุณเกด...ทำไมไม่หยุดน๋อ??? ... แงมๆ
ฝ่าฟันมันไปให้ได้นะทั้งสองคน ถือซะว่ามันเป็นทดสอบ(ข้อสอบเยอะไปนะ)... ผ่าน สาวแก่ไปได้น่าจะสอบผ่านแล้วเนอะ
สู้สู้!!!
-
พี่โก้อย่าเกรงใจน้า ผญมันต้องพูดตรงๆแรงๆเลยจะได้เลิกมโน
-
อ้าวๆๆๆๆ
งานเข้าอีกแล้ว
ทำไมคู่นี้งานเข้าผลัดกันไปผลัดกันมาตลอดเลยเนี่ย
:z3:
-
พรุ่งนี้พาเนมไปรับด้วยนะ โก้
เปิดตัวไปเลย ช่วงนี้น้องเนมน่ารักอ่ะ ปรนนิบัติสามีอย่างดี
อ๊ายยยย :z6: ยัยเกด
+1 :กอด1:
-
เฮ้อ!!!
น่าเบื่อจริงเล๊ย เค้ามีแฟนอยู่แล้วยังจะมายุ่งด้วยอีก ไปแท็กซี่สิค่ะ
หรือขึ้นรถคนเดียวไม่เป็น
เรียนจบก็สูงการศึกษาก็ดีแต่ไม่มีสามัญสำนึกเลยนะค่ะ เซ็งจริงๆ
-
ตอนนี้ หวานสดใส น่ารักกกกกกกกก โลกสวยมากก
แต่จบตอนท้ายได้แบบว่า หวังว่าจะไม่มีอะไรไปมากกว่านี้นะคะพี่จี
เพราะว่าจิงๆแล้ว โก้เป็นคนตรงๆๆมากอะ ว่ามีแฟนแล้ว แล้วก็ไม่มีทางไปกะเจ๊นั้นได้
ก็ได้แต่หวังว่า คุณผู้หญิง จะไม่ตื้อให้น่ารำคาญนะคะ
คนมีเจ้าของแล้ว มิควรยุ่งๆๆๆๆๆๆๆๆ :m16: :m16:
-
:3123:
มาแล้วกับตอนใหม่ โฮะๆ
โก้คงไม่เล่นตัวกับ ยัยเกตอะไรนั่นหรอกนะ ก็รักเนมมาตั้งนานละเนอะจริงที่บอกว่า ถ้ารุกมา ก็ลาออกซะก็สิ้นเรื่องเป็นพระเอก
ในอุดมคติเลยอะ หล่อ เข้ม ไม่โง่ เหมือนพระเอกทั่วไป 55+(หมายถึงเรื่องที่ปฏิเสธกับผู้หญิงที่เข้ามาหวังจะทำลายความรักของเนมกับโกนะ ฮ่าๆ)
ส่วนเนมคงอัพเกรดไปไกลยังไงก็ขอให้เชื่อใจแฟนแล้ว แผลงฤิทธิ์ให้ยัยเกตจุกไปเลยนะน้อง ฮ่าๆ
ปล.คือพึ่งอ่านระเบียงรักจบมาอยากรู้ว่ามีเรื่องของตี๋บ้างป่าวอ่ะ หรือคุณจียังไม่ได้แต่งอะครับใครรู้ช่วยบอกหน่อยหาไม่เจอ ฮ่าๆ :impress2:
-
ยัยองุ่นตากแห้งงงงง
เธอไม่ทำมะดาเลยนะ
ร้ายไม่เบา
-
เนมน่ารักมากกกก
เปิดตัวนางมารอีกคน ท่าทางเนมจะรับมือยากกก :m29:
-
ท่าทางเนมจะไม่ถูกโฉลกกับคนชื่อเกดอีกคน ทางโก้คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แต่ทางเนมนี่สิ ถ้าผู้หญิงคนนั้นมาวุ่นวายไม่รู้จะคิดมากหรือเปล่า แต่คิดว่าเนมคงไม่ปล่อยให้ใครมาวุ่นวายกับโก้ได้หรอกมั้ง
-
งานใหม่มาอีกละ เง้อออออ
-
อิคุณเกดนี่อะไรรรรร
แหมะ เห็นว่าพอมีช่อง ก็ใช้ความเป็นลูกเจ้านาย
ความบลาๆๆ มาสนิทพี่โก้นะ
แม่มมมมม หงุดหงิดคนนี้ !!!!
-
นั่นไง อีพี่เกด
-
:beat: ตบนางให้กระเด็น :beat:
เค้ามีเจ้าของแล้วยังมายุ่งกับเค้าอีก :beat: :beat:
-
คุณพี่เกดค่ะ. คนเขามีแฟนแล้วมายุ่งไรเนี่ย
น้องเนมจัดการโลด แบบนี้ต้องจัดหนักหน่อย
ทำเป็นเรียบร้อยแสนดี แต่คิดแย่งแฟนคนอื่น
โมโหมากเพราะโก้กับเนมกำลังไปได้ดีอยู่
อย่าเขามาสร้างปัญหาเลย.
-
ตอนนี้อุตส่าห์น่ารักกุ๊กกิ๊ก อ่านมาถึงตอนท้ายๆ'รมณ์เสียหมดเลย :m16:
เกดนะเกด รู้ทั้งรู้ว่าอีกฝ่ายมีแฟนแล้ว :m31:
แล้วมาต่อไวๆนะคะ :กอด1: :กอด1:
-
ตัวปัญหามีขาเดินได้ชื่อลูกเกดโผล่มาหล่ะ ขอให้เนมหนักแน่นพอน๊ะ
-
ไม่กลัวใจพี่โก้เลยยยยยย แต่กลัวเนมจะเหวี่ยงมากกกกจนเกิดเรื่อง :เฮ้อ:
คุณพี่ลูกเกด จะมายุ่งกับแฟนคนอื่นทำมายยยยยยยย :z3:
อย่าดราม่ามากเลยนะคะคุณจี
จะรอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณคุณจีมากๆๆๆๆค่ะ :pig4:
-
ท่าทางจะมีชะนีเข้ามาให้เกิดมาม่ารึเปล่า อย่างนี้น้องเนมต้องจัดหนักให้ชีรู้ไปเลยว่าพี่โก้นะของเนมนะอย่ามายุ่ง
-
หืมมมม อีพี่เกด :m16:
พี่โก้เคลียร์ด้วยนะคะ
อย่าให้ถึงมือน้องเนมนะ!!
-
หมดปัญหาเรื่องเนม มือที่สามก็เข้ามาอีก
แต่เนมทำตัวน่ารักจริงๆนะ
เป็นพี่โก้นี่ท่าจะปลื้มตายเลย มีแฟนแบบนีี้
พี่เกดนี่ คิดจะทำอะไรน่ะ น่ากลัวนะ
ดีว่าพี่โก้ก็รู้ทัน ไม่เล่นด้วย
แต่กลัวจะมายุ่งกะเนมนี่แหละ
-
นึกว่าจะดีนะค่ะ คุณเกด ที่ไหนได้จะกินพี่โก้เสียแล้ว
รู้ว่าเค้ามีแฟนยังจะอีก ชิงลาออกเลยพี่โก้
เพิ่งจะดีกันขออย่าให้เกิดเรื่องผิดใจกันอีกเลยยยย
เนมน้อยสู้ๆ เอาให้คุณเกดยับแบบตองเลย 555 :beat:
-
น้องน่ารักมากกก ช่างอ้อนน มีเกี่ยวก้อยกันด้วย
น่ารักมากเลย อยากให้พี่โก้รักน้องเยอะๆ
เบื่อชะนีแอ๊ฟเนียน ทำเป็นจะให้พี่โก้ไปรับ
เดวเจอฤทธิ์น้องแล้วจะหนาว
ปล. ให้น้องไปปรึกษาเจ กะ พี่x เลย จะได้สนิทกันไว้ๆ
เค้านอนตาค้างหลังอ่านจบอีกแล้ว เมื่อคืน ตี1 - -"
-
อะไรอะ รู้ว่าเขามีแฟนแล้วยังจะมายุ่งด้วยอีก คิดอะไรอยู่เนี่ย นิสัย
-
ยัยลูกเกดเน่า อย่ามากยุงกะพี่โก้น้าาาา :m31:
-
ปล่อยให้ โก้ กะ เนม สวีทกันนานๆหน่อยได้มั้ยอ่าา
อย่าเพิ่งมีเรื่องเลยนะ ^^
-
เนมทำตัวน่ารักขึ้นเยอะเลยหวังว่ายัยเกดอะไรนี่คงไม่มาสร้าง
ความวุ่นวายให้คู่นี้อีกนะกว่าทุกอย่างจะดีขึ้นไม่ใช่ง่ายๆๆ
มือที่สาม สี่ ห้ากรุณาถอยไปห่างๆๆๆ
-
เนมน่ารักกว่าเดิมนะเนี่ย
หวานกันเยอะๆนะโก้-เนม
-
เอาแล้วไงล่ะ.............ผู้ที่อยากลองของคนต่อไป.....
-
เป็นเรื่องแล้วโก้ เสน่ห์แรงไปไหนนนนนนนนน :z3:
-
เอาแล้วงัย โก้เนื้อหอมจริงๆ ผู้หญิงเข้าหาตลอดเลย
-
...เสน่ห์แรงกันทั้งคู่ ผลัดกันปวดหัวก็แล้วกันนะจ๊ะ...
...เผลอกันไม่ได้จะมีคนคอยเผาบ้านอยู่เรื่อย :laugh:
-
ให้เค้าหวานกันหน่อยเหอะป้า
โผล่มาไมเนี่ยยยโหยยยย
-
เนมต้องสู้ด้วยสมองนะ อย่าเอาตัวเข้าแลก ยังไงคนของเราก็ไม่เล่นด้วยอยู่แล้ว
-
น้องเนมน่ารักมาก ๆ ตอนนี้
ถ้าเป็นอย่างงี้อีกเลื่อย ๆ คงมีความสุขน่าดู
แต่อีคุณพี่เกดคะ จะมายุ่งกับพวกเค้าทำเพื่อ
รู้ทั้งรู้ว่าโก้มีแฟนแล้ว :m16:
:pig4: คะ
-
งานเข้าบ่อยเหลือเกินโก้จ๋า คนนี้ฮอตตล๊อดๆๆๆ เนมจ๋า ระวังให้ดีนะลูก
ท่าสาวสูงวัยจะออกตัวแรงและเนียนเหลือเกิน :เฮ้อ:
-
ในที่สุด :z1:
เดี๋ยวดื้อต้องทำไรแพลงๆแน่เลย
-
ชะนีมาทางไหนกลับทางนั้นด่วนเลยนะคะ
อย่ามาทำครอบครัวเขาร้าวฉาน
-
หวังว่าคงไม่ไปแวะรับนังเกดอะไรนั่นหรอกนะ ถ้ามันไม่มีปัญญาไปก็ช่างพระเศียรมันสิ ไม่ใช่ธุระกงการไรซักหน่อยไมต้องไปรับด้วย ชิส์... :angry2:
-
เนมจัดการอีป้านั้นซะ :m31:
-
เอาแล้วไง สาวสูงวัยกว่า(หนึ่งในสเปคโก้เลย) ... รอลุ้นว่าเนมจะแสดงออกยังไง เพราะทุกวันนี้พฤติกรรมเนมน่ารักเว่อ น้องดูสุขภาพจิตดีขึ้นกว่าเดิมเยอะ :laugh: ก็หวังว่าน้องเนมจะมีวิธีจัดการที่ใจเย็นขึ้นตามไปด้วย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
o18 คุณเกดค่ะไปหาเอาข้างหน้าดีกว่ามั้ย ผู้หญิงสวยรวยเก่งนี้อีโก้สูงกันหมดเนอะคิดว่าตัวเองอยากได้ต้องได้!?(｀_´)ゞ
เราเชื่อมั่นในตัวโก้ :กอด1:
-
โอยๆๆๆๆ ขุ่นพี่เกด
ขุ่นพี่ ไม่ยั้งเลยจริงๆ เหรอ
-
รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วยังจะไปเอาเค้าอีกนะคุณเกด เดี๋ยวเจอน้องเนมอาละวาดให้หรอก
อุสาต์รักกันอยู่ดีๆมีมารมาขวางอีกแหละ สงสารน้องเนม
-
หลังจากดราม่ามาหลายปี ขอพี่โก้น้องเนมอีกหลายๆตอนนะคะ
น้อมเนมก็รักพี่โก้มากพอนะ เพียงแต่รักใแบบของเนม รักมากเหมือนคนทั่วๆไปส่วนใหญ่เป็น
แต่รักแบบของพี่โก้นั้นหายากในคนทั่วไปจ้ะ รักแบบรักหนักแน่น แล้วใช้สมองมากกว่าใช้หัวใจ
-
ยังมีมารหัวใจโผล่ออกมาให้พิสูจน์หัวใจรักของทั้งคู่ เป็นระยะ ระยะ
-
:a5:
กำลังเคลิ้มๆ หวานๆ ได้ที่
แล้วตัดจบนี่คืออาร๊ายยย :angry2:
ขอร้องเหอะ ชะนีเกด อย่ามาสร้างความร้าวฉาน
ให้สองคนนี้เลย ยิ่งเค้าเพิ่งต่อกันติด :z3:
+1 ค้าบ
้
-
:เฮ้อ: ชะนี
-
:m31:
ถ้าเจ๊คัน นั่งปั่นรู หูไปก่อน
ถ้าเจ๊ร้อน นั่งแก้ผ้า อ้าซ่าหวอ
ถ้าคันมาก ลำบากนัก ไม่ต้องรอ
กูไม่เอา ให้เปลือง..ค... อวยของกู
ถ้าอยากนัก ไม่หักใจ ใช้ซีม่า
นอนถ่างขา หยิบยามา ใช้ทาถู
พอหายแก้ ตรงที่คัน มันส์พอดู
น้ำไหลหู คงจะพอ เลิกขอกู
อ่านแล้ว..แมร่งโมโหแทนโก้
ตามตื้อชิหาย น่ารำคาญ
ลัฟเลิฟ พี่โก้+น้องเนม
จุ๊บ..จ๊วบบบบบบ
คุณจี..อีกแล้วนะ
ชอบทำให้ปรอทพุ่ง ทะลุแตกอยู่เรื่อย
:z3:
แต่ไงก็...+1
นะ คุณจี
:กอด1:
-
ชิชะนังพี่เกดเค้ากำลังอยู่ดีมีความสุขกันอย่ามาเจ๋อได้ป่ะ พี่โก้เค้าชอบเด็ก ๆ จ๊ะ ตัวเองแก่แล้วหลบไปไกล ชิ้วๆๆ
กะแล้วว่าแกแปลก ๆ ตะหงิดใจอยู่ แต่ชอบที่โก้รู้ทันโทรหาเนม ปลื้มพระเอกอ่ะ คนนี้มาในฐานะเจ้านายด้วย
จะให้เนมไปด่าแบบตองก็คงไม่ได้ แต่เดี๋ยวโก้คงมีวิธีจัดการที่ดี ว่าแต่ตอนนี้หันไปตอบน้องก่อน 555
พักนี้เค้าน่ารักกันจริงจังอ่านแล้วก็มีความสุข น้องเนมกลัวพี่โก้เหนื่อย ส่วนพี่โก้ก็นะ เพื่อแฟนแกทำได้ กลัวน้องเหนื่อยเหมือนกัน
ชอบเนมตอนเอาแก้มไปชนปากพี่โก้ ทะเล้นจริง กับตอนในรถที่เอาตัวเด้งไปอีกแถบ อยู่กับเด็กมันดีแบบนี้สดใส๊สดใส
คุณเกดหลบไปไกล ๆ ๆๆๆ ค่า
ขอบคุณค่ะ
-
:L2: เขากำลังหวานกันอย่าเพิ่งมีใครมาแทรกสิ
-
ยายคุณพี่เกด
ร้ายนะจ๊ะ ทำมาเนียน
พี่โก้ออกตัวว่าไม่ว่างแล้วยังอีกนะ
น้องเนมช่วงนี้ทำตัวน่ารักเนอะ
ชอบๆๆ หลงหนักกว่าเก่าอีก
-
เสน่ห์แรงนะพ่อคุณณณ
-
เอาแม่เกดไปเก็บ :fire:
-
เนมต้องใจเย็นๆ นะค่ะคุณน้อง ป้าแกเกิดก่อนเนมหลายปีแก่กว่าเนมเป็นรอบรึปล่าวก็ไม่รู้
วิทยายุทธป้าแกคงแก่กล้า ถึงกล้าพอที่คิดจะแย่งแฟนคนอื่น ทั้งที่รู้ว่าโก้มีแฟนแล้ว
เพราะฉะนั้นเนมต้องใช้สมองแก้ปัญหานะ อย่าใช้อารมณ์ ยิ่งคนของเราไม่เล่นด้วยอยู่แล้ว
เนมยิ่งเป็นต่อ อย่าได้กลัว อย่างได้เกรง ถือว่าเป็นการลับฝีมือ 555
-
ขอบคุณค่ะ พี่จี :pig4:
อะไรกันคะคุณเกด มาจากไหนอีกเนี่ยยยยย :เฮ้อ:
-
มือที่สามอีกแล้ว :z3:
ยิ่งกลัวใจน้องเนมมันอยู่ หนูต้องเชื่อใจพี่โก้นะลูก :เฮ้อ:
-
ยัยเกดมาละ เค้าบอกมีแฟนแล้วยังจะอีกนะ เดี๋ยวปั๊ด
-
:a5: :m16: :m31: :serius2:
-
โอวววววววว งานใหม่มาละ
-
งานเข้าอีกแล้ววววว
-
ชะนี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
ปัญหาชีวิต ก็มีอะไรให้มาวนเวียนอยู่ตลอด ซึ่งก็เป็นปกติธรรมดา
คู่นี้ก็เหมือนกัน หวาน ๆ กันสบาย ๆ อยู่แป๊บ ๆ ก็มีสัณญาณให้เสียว ๆ อีกแล้ว แต่โก้นะ มั่นคงเสมอ ๆ :z2:
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี
ปล. แอบเสียวสันหลังนิด ๆ ที่มั่นใจโก้ขนาดนั้น :z1:
-
ชะนีมาอีกละ :เฮ้อ:
พี่โก้ตอกหน้าไปเลยยย :angry2:
-
หนอยแน่......
ยัยลูกเกดดดดดดดด
:m16: :m16: :m31:
-
เบื่อชะนีจริง ขนาดเค้ามีแฟนโทรหวานขนาดนี้นางยังจะแย่ง ดีนะที่โก้มั่นคง
น้องเนมใจร่มนะลูกหาพรรคพวกเลย พี่นิ้ง พี่ปัน พี่เอ๊กซ์ สรุปเพื่อนโก้แระ ต้องหาวิธีทำให้นางไม่กล้ามายุ่งกับโก้อีก อย่าใจร้อนวู่วามทำการคนเดียวนะ เชื่อใจพี่โก้เค้ารักเนมมากๆน๊า
-
พี่โก้และน้องเนมสู้ๆนะคะ
-
ไม่ได้เม้นตอนที่เเล้ว ชิส์ ขัดใจ :z3:
แต่ตอนนี้อะไรๆมันก็ดีเเล้วนะ ต่อเเต่นี้ก็ใช้เวลาที่ได้มาให้คุ้มค่าล่ะ
ทั้งโก้ เนม หรือเเม้กระทั่ง ฟิวส์ รักคนที่เค้ารักเราและไม่มีเจ้าของดีกว่านะจ๊ะ
ส่วนเนมเปิดตอนมาก็ซัดกันเลยนะ ไม่ได้เลยนะกับตองเนี่ยยยยยย ซนจริงๆ?
ออต่ประเด็นของตอนนี้อยู่ที่สตรีที่ชื่อ การะเกด(แอร๊ยยย ทำไมต้องชื่อเกดด้วยฟะ :serius2: :z6:)
เหมือนจะไม่มีอะไรแต่จริงๆมันเหมือนจะมี ยังไม่อยากสรุป ยังไม่อยากนอยด์
ขอดูท่าทีนางไปก่อน แต่ลางสังหรณ์มันบอกว่านางจะมาสร้างปัญหา
"อยู่ก่อนสิ อย่าเพิ่งทิ้งกัน" บลาๆๆๆๆๆๆ ถ้าพูดถึงบริษัทก็โออยู่ แต่ถ้าพูดถึงพี่โก้ อันนี้ไม่ไหวนะ
ชั้นจับตาดูเธออยู่ อย่ามาทำให้น้องเนมผิดใจกับพี่โก้นะ :a14: o18
บอกเนมก่อนว่า เกิดไรขึ้นให้ใจเย็น และถามพี่โก้ก่อนเข้าใจมั๊ย
รู้สึกไม่ไหว ขอเเนะนำให้ไปปรึกษาพี่เอ๊กซ์(กี๊ซซซซ :-[) หรือเจ เข้าใจมั๊ย :เฮ้อ: :กอด1: :L2:
รอพี่จี รักพี่จี :man1:
-
เนมจัดให้นังเกดไปซักดอกซิ! :m31: :beat:
-
:angry2: :angry2: :angry2: ยัยลูกเกดเน่า......
คนแก่ด่าแทนให้แล้วนะ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
เพิ่งมาตามอ่าน. ผ่านตาหลายรอบมาเรื่องนี้' ตามทันแล้วนะ :)
-
ชะนีมาอีกตัวแล้ว
-
รู้อยู่ว่าเค้ามีแฟนแล้วก็ยังยุ่งอีก
แบบนี้ต้องโดนเนมจัดการซะแล้ว :m16:
-
:z6: น้องเนมจัดให้หนัก...กับ..ชะนี
-
เออะ เริ่มจะออกตัวแรงนะคะพี่เกด ไม่ไหวๆ น้องเนมอย่าไปยอม >///<
-
อุบ่ะอุบะ รอมาม่าชามใหม่โรยด้วยลูกเกด :m16:
อยากให้พี่เอ็กซ์และน้องเจโผล่มาด้วยอ่ะ :impress2: :impress2:
-
:110011: :z7:
เข้ามาดัน
เอาไปไว้หน้า 1
:เหอะ1:
รอนะ
คืนนี้เจอกัน
อิอิ
-
เปิดเทอมใหม่ผมพบปะเพื่อนๆ ด้วยใบหน้าช้ำ มันคือร่องรอยแห่งความภูมิใจ เพราะครั้งนี้เล่นเอาอิตองร้องไห้จ้าเลย ตอนปิดเทอมผมช่วยงานที่ร้านเลยตัดเล็บสั้นมาก ไม่เหลือเล็บไว้ข่วน ผมเลยใช้วิธีล่าสุดที่คิดได้คือหยิกมัน ตอนแรกก็กะจะกัดมันเหมือนกันแต่ไม่เอาดีกว่า เสียดายปาก เลยหยิกมันแทน มันก็ข่วนผมคืนเต็มแขนเหมือนกันแต่ผมทนได้ โดนข่วนมันก็แค่แสบๆ แต่โดนหยิกล่ะก็มันจะปวดๆ ช้ำๆ อีกหลายมันเลยล่ะ ถึงยกนี้ผมจะสู้ชนะ แต่อิตองมันโชว์เหนือด้วยการอ้อนให้คีย์โดดเรียนวันแรกไปส่งมันที่บ้าน ซึ่งคีย์ตามใจมันเป็นการหักหน้าผมมากๆ ผมเลยไม่คุยกับคีย์หนึ่งวัน...คือวันที่มันไม่มานั่นล่ะ
ตารางเรียนเทอมนี้ค่อนข้างสบายขึ้น เรียนเช้าเลิกบ่ายเป็นส่วนใหญ่ บางวันก็มีเวลาว่างระหว่างวิชานานมาก ตรงข้ามกับพี่โก้ที่งานยุ่งจนผมสงสาร ผมแทบไม่เคยเห็นที่โก้นอนหมดแรงบนโซฟาในชุดทำงาน ถ้าผมขับรถเป็นก็คงจะดี จะได้เป็นฝ่ายไปรับส่งพี่โก้บ้าง หรือทำอาหารเก่ง จะได้ไม่ต้องรอพี่โก้ทำให้อย่างเดียว ถึงจะพยายามทำให้หลายๆ มื้อ และพี่โก้ก็ทานหมดทุกครั้ง แต่ผมรู้ดีว่ามันไม่อร่อย พอบ่นแกมน้อยใจในฝีมือตัวเอง พี่โก้ก็จะจับหัวผมโยกเบาๆ แล้วบอกว่าทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เก่ง ทำให้ผมฮึดฝึกฝีมือเรื่อยๆ อย่างน้อยพี่โก้ก็ไม่โกหกว่าอร่อยเพื่อเอาใจ และถึงจะไม่ได้เรื่อง เราก็ยังได้นั่งทานด้วยกันอย่างมีความสุขอยู่ดี
ที่คณะมีอาจารย์ใหม่ซึ่งยังหนุ่มและหน้าตาดีมาให้สาวๆ ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ไม่ได้คุยเรื่องหน้าตา หากเพราะรุ่นพี่บอกมาว่าอาจารย์กรจะเป็นที่ปรึกษาโปรเจ็คของพวกรุ่นพี่ และคุมเวลาลงแล็บ นั่นล่ะที่ทำให้น่ากลัว พี่ๆ บอกว่าอาจารย์ค่อนข้างดุ ไม่ค่อยพูด เปิดปิดห้องแล็บตรงเวลามาก กันพวกชอบไปเปิดแอร์นั่งเล่น ห้องแล็บที่คณะมีหลายห้องครับ แต่ส่วนใหญ่จะเปิดเฉพาะเวลามีเรียนเท่านั้น ยกเว้นหนึ่งห้องให้ใช้รวมกันกับห้องอื่น มีเครื่องคอมพิวเตอร์น้อยกว่าแต่กว่าเปิดตลอด 24 ชั่วโมง แต่เหตุผลจริงๆ ที่ผมให้กลัวเมื่อเจอเจอตัวเป็นๆ มายืนคุยกับพี่โก้อยู่คือ...อาจารย์มาเห็นตอนผมสูบบุหรี่กับคีย์อยู่ตรงห้องน้ำชาย คือตรงนี้เป็นระเบียงเชื่อระหว่างสองอาคาร มีป้ายห้ามสูบบุหรี่ แต่ว่า...ดันมีที่เขี่ยบุหรี่ตั้งไว้ด้วยนี่สิ พวกผมก็เลยมาใช้บริการบ่อยๆ จริงๆ ก็ไม่ได้สูบนานมากแล้ว พอดีเดินมาเข้าห้องน้ำกับคีย์ ต้องยืนรอคีย์สูบก็เลยแจมๆ นิดหน่อยแค่นั้น แต่อาจารย์กรดันเดินมาจากอีกตึกพอดี ทำหน้าดุคิ้วขมวดมาเลย ผมกับคีย์เลยรีบดับบุหรี่แล้ววิ่งหนีเลย หวังว่าอาจารย์จะไม่บอกพี่โก้นะ
เรื่องการซักไซ้ เช็คโทรศัพท์ หรืออีเมลล์ของแฟน พวกนี้ผมว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน แต่ถึงจะรู้ผมก็อดไม่ได้ล่ะนะ โชคดีที่พี่โก้ไม่เคยบ่นเรื่องนี้ ผมก็ไม่ได้ซักอะไรมาก บางทีก็ถามเฉยๆ เรื่องโทรศัพท์นี่เพิ่งเริ่มเช็คหลังจากอิตองมันแอบโทรมาหาพี่โก้ ก่อนหน้านั้นก็มีแอบๆ เช็คบ้างนิดหน่อยถ้ามีโอกาส ผมเห็นมีข้อความที่ยังไม่ได้อ่านเด้งขึ้นมาเลยกดเข้าไปอ่านแบบไม่ได้คิดอะไร แต่พออ่านจบแล้วก็งงๆ นิดหน่อย...ใครเนี่ย
“ใครไม่รู้ส่งมาฮะ บอกว่า...พี่โทรหาไม่ติด พรุ่งนี้ช่วยแวะรับพี่ติดรถไปหน่อยนะคะ จะยืนรอที่ถนนหน้าคอนโดฯ จากพี่เกด...ใครเหรอฮะ”
“ผู้จัดการคนใหม่ที่เคยเล่าไง”พี่โก้ไม่ได้มีท่าทางผิดปกติอะไร เรื่องงานพี่โก้เคยเล่าบ้างแล้วผมถึงเป็นห่วงมากไงช่วงนี้ งานหนักแถมยังทำสองที่พร้อมกัน ยังจะดื้อมารับส่งผมทุกวันอีก...แฟนใครไม่รู้น่ารักที่สุด
“พรุ่งนี้ไปไหนเหรอฮะ เนมเรียนแล็บตอนบ่าย ตอนเช้ายังไม่แน่ใจเลยว่าอาจารย์กลับมาหรือยัง เห็นวันนี้แจ้งไว้ที่บอร์ดคณะว่าเป็นตัวแทนคณะไปสัมมนาอะไรสักอย่างนี่แหละ”นี่คือสาเหตุที่กลัวอาจารย์กรไง พรุ่งนี้ได้เจอตัวต่อตัวแน่ๆ เลย
“พี่ไม่รู้เหมือนกัน เนมลองกดดูว่ามีมิสคอลเปล่า”ผมรีบกดเช็คตามที่พี่โก้บอก พบตั้ง 5 สายไม่ได้รับแน่ะ
“มีของคุณเกด 2 สาย อีก 3 เป็นของพี่นิ้งฮะ เนมโทรกลับนะ อยากคุยกับพี่นิ้ง”ผมรีบกดโทรออกทันทีเลย พี่นิ้งน่ารักสำหรับผมที่สุดในบรรดาเพื่อนพี่โก้ น่าจะเดาไม่ยากนะฮะ ก็เพราะพี่นิ้งเป็นคนเดียวที่ไม่ใช่เพื่อนสมัยเรียน และไม่ได้เป็นเพื่อนกลุ่มพี่เจหรือแฟนพี่เจไง ผมเลยสบายใจทุกครั้งที่ได้คุยด้วย พอๆ กับพี่ปั้นนั่นล่ะ เรื่องพี่เจใช่ว่าผมไม่คิดมากแล้วหรอกนะ ผมกำลังพยายามอยู่ มันก็น้อยลงไปมาก ถึงแม้ทุกครั้งที่พี่โก้คุยกับพี่เจผมจะต้องรีบเด้งไปนั่งเบียดใกล้ๆ ก็ตาม เมื่อพี่โก้ไม่บ่น ผมก็เลยไม่น้อยใจ ถามว่าระแวงเหมือนเมื่อก่อนมันก็ไม่หรอก แต่ถามว่าทนเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกันตามลำพัง หรือคุยกันสองต่อสองได้มั้ย ก็ยังอะ....ผมยังไม่ใจกว้างขนาดนั้น โชคดีที่ช่วงนี้พี่เอ็กซ์พี่เจเดินสายเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัดผมเลยไม่มีการนัดเจอกันอีก
“ไอ้โก้!! โทรหาตั้งนานเพิ่งจะโทรกลับ ความซวยมาถึงมึงแล้วรู้ตัวบ้างมั้ยเนี่ย”
“เอ่อ...นี่เนมเองฮะพี่นิ้ง แหะๆ หูอื้อเลย”เสียงพี่นิ้งดังจนผมยกโทรศัพท์ออกห่าง พี่โก้ก็คงได้ยินเพราะหัวเราะท่าทางแหยงๆ ของผม
“อ้าวน้องเนมเหรอคะ ตายจริง ภาพพจน์พี่เสียหายหมดเลยสิเนี่ย”
“ไม่เสียหรอกฮะ พี่นิ้งน่ารักที่สุดอยู่แล้ว พี่โก้ขับรถอยู่ เพิ่งเห็นว่าพี่นิ้งโทรมาเนมเลยโทรกลับให้ คิดถึง”
“ต๊ายยย ปากหวานนะเรา วันไหนเลิกเร็วก็แวะมาหาพี่บ้างสิ ช่วงนี้พี่งานยุ่งมาก คงอีกนานเลยกว่าจะได้นัดเที่ยวกัน”
“เนมมีซ้อมเชียร์หลังเรียน น่าเบื่อสุดๆ ถ้าวันไหนไม่มีซ้อมรับรองเนมไปให้เลี้ยงขนมแน่ๆ เดี๋ยวเนมซื้อเค้กหน้ามอ.ไปให้ด้วย”
“เอาของกินมาล่อเรา จะให้คอยดูโก้ให้ล่ะสิ ร้ายนะเด็กคนนี้”
“ฮ่าๆๆ เปล่าซะหน่อย เนมให้เพราะพี่นิ้งน่ารักเหอะ ติดไฟแดงแล้ว คุยกับพี่โก้นะฮะ”พอรถติดไฟแดงผมรีบยื่นโทรศัพท์ให้พี่โก้ทันที
“เออว่าไง……….ไม่รู้ เห็นส่งข้อความมาให้ไปรับพรุ่งนี้.......................แล้วมึงล่ะ....................ใครไปบ้างวะ..................................แล้วมึงรู้ได้ไง...................................................ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เดี๋ยวลองโทรถามก่อน.........เออๆ ขอบใจ คุยกับเนมต่อมั้ย”พี่นิ้งคงอยากคุยกับผมต่อเพราะพี่โก้ยื่นมาให้
“ฮะพี่นิ้ง”
“อย่าลืมนะ ว่างๆ มาหาพี่บ้าง แฟนพี่กำลังจะไปญี่ปุ่น เนมอยากได้อะไรมั้ย”
“ขนม! ฮ่าๆๆ ไม่รู้สิฮะ เนมไม่เคยไป ไม่รู้จะอยากได้อะไร อ้อๆ ตุ๊กตาแมวกวักฮะ น่ารักดี เอาตัวเล็กๆ ก็พอนะฮะ เนมจะเอาไปตั้งที่ร้านแม่”
“โอเคจ้า งั้นแค่นี้ก่อนนะ พี่ไปกินข้าวก่อน ไว้โทรหาอีกนะจ๊ะ”
“ครับผม คิดถึงนะ จุ๊บๆ ฮ่าๆๆ”ผมวางสายพร้อมๆ กับพี่นิ้งที่ส่งเสียงจุ๊บๆ กลับมาด้วย
“กดโทรหาคุณเกดให้พี่ด้วย สายที่ไม่ได้รับน่ะ”พอผมจะเล่นโทรศัพท์ต่อพี่โก้ก็บอกให้ต่อสาย...ถึงใคร ปกติถึงพี่โก้จะมีคุยงานดึกๆ บ้างแต่ไม่บ่อย ส่วนมากเป็นงานนอกทั้งนั้น แต่ผู้จัดการคนใหม่นี่แปลกๆ ยังไงไม่รู้ ทำไมต้องให้ลูกน้องไปรับด้วย ตัวเองตำแหน่งใหญ่กว่า ฐานะก็น่าจะดีกว่า น่าจะมีรถส่วนตัวนะ หรืออาจจะเป็นเรื่องงานด่วนล่ะมั้ง
ผมกดโทรออกแล้วยื่นให้พี่โก้ แต่พี่โก้บอกให้เปิดสปีคเกอร์โฟนแล้วให้ผมถือไว้เพราะไฟเขียวแล้ว คนไรไม่รู้ ขับรถมือเดียวก็ไม่ได้...น่ารักเนอะ
“สวัสดีค่ะ”เสียงหวานๆ ดังขึ้นมาทำให้ผมหลุดจากความคิดตัวเอง แต่ก็ยังอมยิ้มได้อยู่
“สวัสดีครับคุณเกด พอดีเห็นว่าโทรมา มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“ค่ะ พอดีพรุ่งนี้พี่มีเอกสารต้องให้พ่อเซ็นต์อนุมัติด่วน แต่คืนนี้พี่มานอนคอนโดฯ เพื่อนที่อยู่ติดถนนหน้าซอยเข้าคอนโดฯ โก้นี่เอง พี่เลยจะขอติดรถไปหาพ่อหน่อย พรุ่งนี้โก้ต้องแวะไปที่บริษัทฯ ตอนเช้าด้วยนะ”
“ไปทำไมเหรอครับ”
“ไม่รู้สิคะ น่าจะเกี่ยวกับงานนะ เพราะอาปิ๊กไม่อยู่ บินไปกระบี่คืนนี้ พรุ่งนี้ดึกๆ ถึงกลับ เห็นพ่อพี่เคยเล่าว่าไปคุยงานกับลูกค้ามาไม่ใช่เหรอ คงผ่านแล้วมั้งเลยจะให้โก้เอาไปทำต่อ ยังไงลองโทรไปคุยกับพ่อพี่อีกทีนะ พี่แค่ฟังมาจากอาว่าให้โก้แวะไปตอนเช้าน่ะ ไม่ติดขัดอะไรใช่มั้ย”
“ครับ ช่วงเช้าพรุ่งนี้ยังไม่มีสอน เดี๋ยวผมโทรคุยกับคุณกอบอีกทีแล้วกันครับ”
“เอายังงั้นก็ได้ค่ะ แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมแวะรับพี่ล่ะ พี่ไปบริษัทฯ ใหม่ไม่ถูก ยังไงเราก็ต้องไปแล้วกลับมาทำงานพร้อมกันอยู่แล้ว ไม่ลำบากอะไรใช่มั้ยคะ”
“ครับ ยังไงพรุ่งนี้ก่อนผมออกจะโทรหาอีกทีแล้วกัน แค่นี้นะครับ สวัสดีครับ”พี่โก้พูดจบผมได้ยินเสียงหวานๆ แทรกมาแต่นิ้วไม่รักดีของผมดันกดวางสายไปแล้วนี่สิ....แย่จังเลย
“อุ้ย!...เหมือนพี่เค้ายังพูดไม่จบเลย เอาไงดี ให้เนมโทรกลับไปใหม่มั้ย”
“ไม่ต้องหรอก หาเบอร์คุณกอบแล้วโทรให้พี่ก่อน”ผมกดๆ หาเบอร์ไม่นานหรอก พอเจอก็ยื่นให้พี่โก้ยืนยันก่อนจะกดโทร แต่รอบนี้ไม่ได้เปิดสปีคเกอร์นะ พี่โก้เกิดอาการโปรขึ้นมา สามารถขับรถมือเดียวได้เลยหยิบไปคุยเอง มือผมว่างๆ เลยคล้องแขนพี่โก้หลวมๆ เอนไปพิงเบาๆ....ไม่ได้อยากแอบฟังนะ แค่อยากแอบอิงเท่านั้นเอง
-
ผมสาบานได้เลยว่าผมไม่ได้งอนหรือเครียดหรือกังวล ระแวง เรื่องเจ้านายใหม่พี่โก้จนขนาดโดดเรียนตามมาทำงานด้วย เป็นพี่โก้เองต่างหากที่ชวนผมติดรถมาด้วย แล้วเดี๋ยวเที่ยงจะได้ไปทานข้าวด้วยกัน ผมนั่งอมยิ้มตั้งแต่อาบน้ำเสร็จจนมานั่งบนรถ พี่โก้คงหมั่นไส้เลยผลักหัวผมหยอกๆ ก่อนจะสตาร์ทรถขับออกมารับเจ้านาย หาไม่ยากหรอกฮะ ผู้หญิงแต่งตัวดี หน้าตาดี ยืนยิ้มหวานทะลุกระจกรถเข้ามา....ที่บอกว่าไม่ระแวง ผมคืนคำทันมั้ย
“พี่ขอโทษด้วยนะที่ทำให้โก้ลำบากต้องแวะรับ”พอเข้ามานั่งเบาะหลังได้เธอก็เริ่มพูดทันที มีเหลือบมองผมแว่บนึง
“เนมนี่คุณเกด ผู้จัดการใหญ่พี่ คุณเกดครับนี่เนม แฟนผม”ความสงสัยของเธอถูกทำให้กระจ่างด้วยเสียงทุ้มๆ ที่ไพเราะที่สุด ผมอมยิ้มเอี้ยวตัวไปยกมือไหว้คุณเกดที่รับไหว้ อยากจะลดมือลงแล้วเอื้อมไปหยิกแขนพี่โก้เบาๆ โทษฐานที่ช่วงนี้ทำตัวน่ารักกว่าปกติ แถมยังชอบทำให้เขินบ่อยๆ
“อ้อ...ค่ะ น่ารักดีนะคะ แล้วนี่...เอ่อ....จะไปไหนกันเหรอคะ”
“อ๋อ พอดีเนมมีเรียนบ่ายน่ะครับ แล้วผมต้องออกแต่เช้าเลยเอาติดรถมาด้วย เดี๋ยวพักเที่ยงต้องไปส่งที่มหาฯลัย เมื่อคืนบอกคุณกอบไว้แล้วครับ”พี่โก้อธิบายรวดเดียวจบ ผมพยายามไม่สนใจบทสนทนาของทั้งคู่ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมส์ พอรถจอดผมมองไปรอบๆ ที่อาคารพานิชย์ส่วนใหญ่ มองแล้วน่าจะมีหลายบริษัทเหมือนกัน แต่เป็นบริษัทที่ไม่ได้ใหญ่มาก ตึกที่พี่โก้จอดเป็นอาคารขนาดหนึ่งคูหาสี่ชั้น แน่นอนว่าถึงพี่โก้จะหิ้วผมมาด้วย แต่ผมก็ไม่กล้าไปรบกวนเวลางาน ก็เลยขอไปนั่งที่ร้านกาแฟเล็กๆ ฝั่งตรงข้ามแทน
ผมนั่งรอในร้านกาแฟอยู่ชั่วโมงกว่า โกโก้หมดไปหนึ่งแก้ว บราวนี่ชีสเค้กและเครปชาไทยก็เกลี้ยงแล้วเหมือนกัน ลังเลว่าจะสั่งชิ้นที่สามหรือสั่งเครื่องดื่มเพิ่มพี่โก้ก็เดินเข้ามาหา มองจานเค้กโล่งๆ จนผมอาย...ก็ชอบกินขนมนี่นา ถึงเมื่อเช้าจะทานข้าวผัดกุ้งไปสองจานก็ตาม นั่นอาหารคาวไง ส่วนนี่ของหวาน มันไม่เกี่ยวกัน
“อิ่มเลยสิเนี่ย กะพาไปทิ้งที่ร้านไอติมนะเนี่ย”
“ไอติมเหรอฮะ ร้านนั่นรึเปล่าที่เป็นผลไม้โฮมเมดน่ะ ไปสิ เนมไม่ได้กินนานแล้ว”ผมเก็บหนังสือที่เอามานั่งอ่านไปคืนชั้นวางแล้วเดินหามาพี่โก้ที่ยืนจ่ายเงินให้อยู่ เห็นสั่งเค้กไปสองชิ้นคงไปฝากพี่นิ้งนั่นล่ะ เดินมาถึงรถ....เบาะหน้าไม่ว่างซะแล้ว
“โทษทีจ๊ะพอดีพี่ร้อนเลยขอเป่าแอร์แรงๆ หน่อย แป๊บนะคะ”คุณเกดพูดเมื่อผมเปิดประตูข้างคนขับแล้วพบเธอนั่งตบแป้งอยู่ บนตักก็มีเครื่องสำอางกองบนกระเป๋าตัวเองอีกที ที่บอกแป๊บน่ะคือพยายามยัดของบนตักใส่กระเป๋า
“ไม่เป็นไรฮะ เดี๋ยวเนมนั่งหลังก็ได้”ผมยิ้มให้แล้วเปิดประตูหลังขึ้นมานั่ง อยากขับรถเป็นเร็วๆ จัง จะได้ขึ้นไปนั่งขับแทนพี่โก้แล้วให้พี่โก้มานั่งหลังแทน
ผมไปทักทายพี่นิ้งก่อนจะเดินแยกมานั่งที่ร้านไอศกรีมใกล้ๆ ร้านนี้อยู่ใกล้แต่ไม่ค่อยได้แวะทานเพราะปกติผมมาเวลาเลิกเรียนแล้ว และก็จะมีพวกนักเรียนนักศึกษามารอเรียนกันในร้านนี่เยอะมาก ถึงโต๊ะว่างก็ไม่ค่อยอยากเข้าไปนั่งเพราะเสียงดัง ไปนั่งคนเดียวเงียบๆ แล้วมันเขิน
พอพักเที่ยงปุ๊บพี่โก้ก็เดินควงพี่นิ้งมาหา วันนี้พี่นิ้งไปทานข้าวด้วย โดยมีผมเป็นคนแนะนำ แน่นอนว่าต้องไปทานแถวมหาฯลัย ร้านนี้อร่อย แต่ราคาก็สูงนิดหน่อยสำหรับนักศึกษา ปริมาณน้อยแต่บวกค่าแอร์เพิ่มก็เลยแพง ต้องมาเวลามีเจ้ามือเท่านั้น
“เป็นอะไรวะ ไปเฝ้าแฟนครึ่งวันกลับมานั่งหงอย ทะเลาะกันเหรอ”ป้องถามแหย่ๆ ไม่ได้จริงจัง คือมันตั้งใจกวนผมแค่นั้นล่ะ เห็นผมหงุดหงิดหรือแว๊ดใส่แล้วมันชอบ สนุก
“เปล่า แต่กูกำลังสงสัยว่าแฟนกูกำลังจะโดนสาวแก่จีบว่ะ”
“แก่แค่ไหนวะ ถ้าไม่มากก็น่าสน เข้าใจผู้ชาย ไม่ง๊องแง๊ง แถมมีฐานะ อันตรายนะเนี่ย”ดูปากมันนะ กวนโมโหที่สุด ผมน่ะไม่ได้อยากอคติกับเจ้านายพี่โก้คนนี้หรอกนะ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ผมรับที่หน้าคอนโดฯ บนรถแทบจะเป็นป่าช้า ถ้าไม่กดเปิดเพลงหรือคุยกับพี่โก้บ้างล่ะโก้ บนรถก็จะไม่มีเสียงอะไรเลย ตรงข้ามกับตอนคุยงานเสร็จแล้วเธอได้นั่งหน้า....พูดรัวอย่างกับติดจรวด แทบจะฟังไม่ทัน แล้วตอนออกมาช่วงพักเที่ยงก็ยังโทรหาพี่โก้อีก พี่นิ้งหันมาทำปากเบ้ให้ผมดู แค่นี้ก็เดาออกแล้วว่าเธอหวังอะไร เท่าที่จับใจความจากคำพูดพี่โก้ เธอตั้งใจมาด้วย แต่ออกมาจากห้องก็ไม่เห็นใครแล้ว พี่นิ้งกระซิบบอกผมว่าพี่โก้เดินนำออกมาจนพี่นิ้งไม่ได้เติมแป้งเลย ผมก็เลยอารมณ์ดี แต่มันอดหงุดหงิดไม่ได้จริงๆ นะ ทำไมต้องยุ่งกับพี่โก้ด้วย หน้าตาก็ดี ฐานะก็ดี เป็นเจ้านายทำไมมาจีบลูกน้องที่มีแฟนแล้ว ผมแฟนคือผมซึ่งเป็นผู้ชายด้วย คืออยากถามนะว่า...จะแย่งผู้ชายไปจากผู้ชายอีกคนนี่ ผู้หญิงเขาไม่อายกันเหรอ ไม่รู้สึกเสียหน้าเลยรึไง
“มึงว่ากูคิดมากไปป่ะ แต่พี่นิ้งก็ยังแสดงออกชัดๆ เลยว่าไม่ชอบอะ”หลังจากเล่าคร่าวๆ ให้พวกนี้ฟังก็ต้องขอความเห็นกันหน่อย ผมไม่อยากทะเลาะกับพี่โก้อีกแล้ว มันเหนื่อย และไม่ดีเลย คราวก่อนที่มึนตึงกันไปผมเครียดมากอย่างหนึ่งก็คือไม่มีที่ปรึกษา ตอนนี้เลยพยายามเล่าให้เพื่อนๆ ได้ฟังบ้าง พอมีปัญหาอย่างน้อยผมจะได้มีคนคอยให้กำลังใจ อย่างหม่อนเนี่ยดีครับ หม่อนเป็นคนใจเย็น นิ่งๆ คล้ายพี่โก้ คือเป็นพวกคิดมากกว่าพูด คิดแล้วทำเลยอะไรแบบนั้น หม่อนเองก็มีปัญหากับพี่บอมเรื่องนี้เหมือนกัน คือบางทีหม่อนทำอะไรไม่ปรึกษาไม่บอกก่อน ปล่อยให้พี่บอมรู้เอง ก็จะงอนกัน แต่โชคดีที่ทั้งคู่ไม่ใช่พวกโวยวาย พอทะเลาะกันก็จะเคลียร์กันแบบเงียบๆ บรรยากาศเหมือนติวหนังสือสอบ จนพวกผมไม่เคยรู้เลยว่าเคยทะเลาะกันด้วย
คำวิเคราะห์ของเพื่อนๆ ช่วยได้เยอะ และเห็นตรงกันคือ...พี่โก้ไม่เล่นด้วย เพราะงั้นไม่ต้องกลัว ผมก็คิดแบบนี้ คือแทบจะมองออกว่าพี่โก้ดึงพี่นิ้งมาตอนเที่ยงเพื่อเป็นไม้กันหมา แล้วเอาผมติดรถไปทำงานเพื่อประกาศให้รู้ แต่ท่าทางเจ๊ลูกองุ่นเน่านี่จะไม่สะเทือนนะ ยังส่งข้อความแล้วชอบโทรหาพี่โก้หลังเลิกงานบ่อยๆ ผมหงุดหงิดแทนพี่โก้ เพราะมองออกว่าพี่โก้ไม่ชอบ ยิ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์ แถมยังทำมาคุยเรื่องงานนอกเวลางานพี่โก้ยิ่งแสดงออกเลยว่ารำคาญ บางทีพี่โก้ก็นั่งนิ่งๆ เหมือนคิดอะไรอยู่ ผมแอบโทรถามพี่นิ้งว่าเป็นยังไง พี่นิ้งบอกว่าความจริงคุณองุ่นเน่าไม่จำเป็นต้องมานั่งประจำสาขานี้เลย นานๆ มาครั้งก็ได้ ยิ่งตอนนี้คุณปิ๊กผู้จัดการตัวจริงประจำสาขาพี่โก้กลับมาแล้วยิ่งไม่จำเป็น จากที่พี่นิ้งเคยไปประชุมเนี่ย ให้เข้ามาดูๆ งาน เรียนงานสักอาทิตย์ละสองสามวันก็พอ แต่นี่เธอแทบจะให้กั้นห้องส่วนตัวให้เธอแล้ว พี่นิ้งบอกว่าเคยเตือนๆ พี่โก้ตั้งแต่แรกแล้ว พี่โก้ก็รู้ตัว และไม่สนใจอะไร แต่บอกพี่นิ้งว่าถ้ามีปัญหามากจะลาออก....ผมไม่ค่อยชอบเลย ทำไมยายคนนี้ต้องมาสร้างปัญหาให้พี่โก้ด้วย งานใหม่ก็กำลังยุ่ง งานเก่าก็เห็นว่าเริ่มเคลียร์ๆ ปัญหา ถ้าพี่โก้ไม่รักการสอนจริงๆ พี่โก้ลาออกไปอยู่บริษัทฯ เลยก็สบายไปแล้ว แต่นี่ผมมองออกว่าพี่โก้ชอบสอนหนังสือแบบนี้เลยอดทนมากเพื่อให้งานสำเร็จ ทั้งๆ ที่พยายามและอดทนขนาดนี้ ดันต้องถอยเพราะองุ่นเน่าๆ ลูกเดียวเนี่ยนะ....สงสารพี่โก้จัง
“มึงอย่ามึงอย่างนี้ดิวะ”
“.........”
“เดี๋ยวหม่อนไปนั่งเป็นเพื่อนก็ได้นะ”
“ไม่ต้องหรอกหม่อน คนผิดไม่ใช่หม่อน”ผมหันไปยิ้มให้หม่อนก่อนจะกอดอกทำหน้าบึ้งใส่ไอ้คนที่พยายามง้อผมอยู่....ไม่ใช่คีย์หรอกนะครับ แต่เป็นไอ้ป้อง
“มึงน่ะ กิ๊วๆๆ ดีกันนะ เดี๋ยวเลี้ยงเค้กเลยอะ”
“กูไม่ใช่พวกเห็นแก่กินขนาดนั้น”ผมสะบัดหน้าใส่อีกรอบ ที่งอนมันไม่ใช่อะไรหรอกครับ ป้องมันตัดสินใจไปคัดตัวนักบาส แล้วก็ได้ด้วย ผมเลยต้องไปนั่งซ้อมเชียร์คนเดียว ให้ไปนั่งในกลุ่มเพื่อนร่วมคณะน่ะผมไม่ได้ลำบากอะไรหรอก แต่มันไม่มีเพื่อนสนิทไง เพื่อนคนอื่นๆ ก็แค่คุยด้วยได้ แต่ส่วนใหญ่ผมยังจำชื่อไม่ได้เลย เมื่อก่อนผมจะสนิทกับเพื่อนแทบทั้งชั้นเรียน ไปเที่ยวบ่อย แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ร่วมกิจกรรมกับคนอื่นไงฮะ เพื่อนในกลุ่มยังนานๆ เที่ยวด้วยกันทีเลย
“งั้นไอติมด้วยอะ”
“มึงอย่าคิดว่าแค่นี้กูจะหายนะ”
“โอเคกูทุ่มสุดตัวเลย พิซซ่าต่อด้วยไอติมตบท้ายด้วยเค้ก นี่ทุ่มสุดๆ แล้ว เดือนนี้หมดตัวแน่ๆ”
“.......นี่เห็นแก่ความพยายามและมิตรภาพของเราหรอกนะป้อง กูถึงยอมคืนดีด้วย”
“ถุย! ไม่ต้องทำเป็นยิ้มเลย หลอกแดกตลอด ผัวก็รวยเสือกมาไถเพื่อน”
“ไอ้เชี่ย! ทะลึ่ง”
“ฮ่าๆๆ แค่นี้ทำอาย แล้วนี่คีย์มันไปไหนวะ ช่วงนี้ไม่ค่อยติดโต๊ะเลย”
“เห็นเดินไปกับพวกฟิวส์ตั้งแต่ออกจากห้องแล้วนะ เดี๋ยวก็คงมามั้ง”หม่อนตอบ ใช่ครับ คีย์มันยังซี้กับกลุ่มฟิวส์เหมือนเดิม ใจจริงคีย์ชวนผมไปเป็นสวัสดิการนักบอลนะ ผมจะได้ไม่เหงาต้องซ้อมเชียร์คนเดียว แต่มันอึดอัดนะครับถ้าต้องคอยเสิร์ฟน้ำให้ฟิวส์น่ะ คีย์มันก็รู้เลยไม่เซ้าซี้มาก ตั้งแต่เปิดเทอมผมได้คุยกับฟิวส์คำสองคำแค่นั้น สงสารน่ะใช่ แต่ถ้าต้องเสี่ยงทะเลาะกับพี่โก้อีก ผมสงสารตัวเองก่อนดีกว่า
พี่โก้มารับผมหลังซ้อมเชียร์เสร็จเหมือนปกติ วันนี้รุ่นพี่ซ้อมให้วันสุดท้ายแล้ว ที่เหลือให้ไปทบทวนกันเอง จันทร์หน้ามีแข่งบาสรอบแรกเจอกับคณะเกษตร ถ้าไปเชียร์แล้วร้องเพลงกันไม่ได้จะเจอนัดซ้อมใหม่
“เนมโทรไปสั่งอาหารให้พี่หน่อยนะ เดี๋ยวเจมส์กับคุณเกดจะมาคุยงาน นิ้งก็มา สั่งมาสักสี่ห้าอย่าง”พอเดินเข้าห้องพี่โก้ก็บอกผมทันที ผมมองงงๆ แบบไม่ทันตั้งตัว ห้องผมไม่ใช่ห้องเก็บไวน์นะ ยายองุ่นเน่าจะมาดองตัวเองที่นี่เหรอ ถึงจะคิดแบบนี้ผมก็หยิบโทรศัพท์กดสั่งอาหารให้เรียบร้อย ส่วนใหญ่ของโปรดผมนี่แหละ
พี่โก้แยกไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน ผมหุงข้าวไว้รอ พอพี่โก้ออกมาผมก็จัดการตัวเองบ้าง แต่งตัวออกมาอีกทีเจอแขกที่ห่างหายไปนาน
“น้องเนมนี่ยิ่งนานๆ เจอทียิ่งน่ารักขึ้นนะ”
“ไม่ต้องหยอดเนมหรอก เนมไม่ชอบคนเจ้าชู้”
“อะไรกันครับ พี่เจ้าชู้ตรงไหน พี่ออกจะซื่อและจริงใจนะ”คนซื่อขยิบตาใส่ผมเลยโดนพี่โก้ยันขาใส่จากที่นั่งข้างๆ
“เชอะ ไม่เชื่อหรอก วันก่อนยังเห็นไปรับเด็กอินเตอร์ในมหาฯลัยเนมอยู่เลย เห็นนะขอบอก”ผมนั่งบนที่วางแขนข้างพี่โก้ ยกมือเกาะไหล่เอาไว้เพราะนั่งตัวเดียวกันไม่ได้ และไม่อยากไปนั่งไกลกว่าตรงนี้ด้วย ที่บอกว่าเด็กอินเตอร์นี่ไม่ใช่ชาวต่างชาติหรอกนะฮะ แต่เป็นอีกภาคหนึ่งของคณะผมที่จะสอนหลักสูตรภาษาอังกฤษ แล้วคนที่เห็นพี่เจมส์ไปรับน่ะหล่อมากๆ ไม่ใช่สไตล์เดียวกับผม ไม่ได้น่ารักตัวเล็ก แต่ออกจากรูปร่างสูงโปร่ง หล่อแบบใสๆ แต่แอบแรงอะไรแบบนั้น ที่บอกว่าแอบแรงว่าคนนี้มีข่าวว่าเสร็จคีย์แล้วตั้งแต่มาเรียนช่วงแรกๆ นั่นแหละ ข่าวจากวงในสุด วงในแบบคลุกวงในกันมาอะไรทำนองนั้น
“น้องเนมใส่ร้ายพี่แล้ว คนนั้นน้องชายพี่เฉยๆ”
“ม่ายยยยยยเชื่อออออ เนมเตือนไว้ก่อนนะ คนนั้นน่ะแอบแรงนะจะบอก ระวังพี่จะสลัดไม่หลุด”กว่าคีย์จะสลัดได้นี่คือต้องไปสอยคนที่ดูเหนือกว่าคนนั้นมาข่มน่ะฮะ
“จริงรึเปล่า ทำไมรู้ดีจังเลย สนิทกันเหรอครับ”
“ไม่ฮะ รู้จักเพื่อน กิ๊กเก่าเพื่อนเนมเอง ฮ่าๆๆ”
“โหยยยยย เซ็งเลย เนมไม่น่าบอกพี่เลย แต่ไม่เป็นไร แค่หนุกๆ”ผมนั่งเมาท์กับพี่เจมส์ พี่โก้ลงไปรับพี่นิ้งข้างล่าง พี่เจมส์เล่าว่าคนนั้นที่พี่เจมส์หิ้วไปน่ะเจอตอนไปเทสต์งานที่บริษัทฯ พอดีพี่เจมส์จะหาพรีเซ็นเตอร์หน้าใหม่ๆ เลยให้โมเดลลิ่งเสนอมา คนนั้นก็เป็นหนึ่งในนายแบบนั่นแหละฮะ ไม่ได้ดังอะไรหรอก รับงานเล็กๆ ทั่วๆ ไป ยังไม่ค่อยมีผลงาน พอมาเทสต์หน้ากล้องก็อารมณ์ผีเห็นผีน่ะครับ เลยนัดไปเที่ยวกัน จากนั้นก็.....ฮ่าๆๆ
ข้างนอกกำลังนั่งคุยงานกัน คุณเกดมาในชุดพร้อมเที่ยวมากกว่าชุดลำลองหรือมาคุยงานกันมากๆ เรียกว่าจัดเต็มสุดๆ นั่งคุยไปก็ทานอาหารกันไปด้วย ผมก็ทานๆ ให้เสร็จแล้วก็ขอตัวเข้าห้อง พี่นิ้งแอบทำหน้าเซ็งให้ผมดูด้วย ดีไม่หลุดหัวเราะออกมา พี่โก้เคยบอกว่าบริษัทฯ ใหม่มีแค่สามหุ้น คือเจ้านายใหญ่คนเก่าของพี่โก้ แล้วก็คุณปิ๊ก อีกหุ้นเล็กๆ คือพี่โก้ แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าคุณเกดอาจจะมีหุ้นเพิ่มเข้าด้วย หรือไม่ก็มีตำแหน่งรับผิดชอบที่นั่นด้วย เพราะงานที่กำลังคุยกันคืองานที่บริษัทฯ ใหม่ ไม่เกี่ยวกับสถาบันสอนพิเศษเลยสักนิด แต่เธอกลับเหมือนตัวแทนประธานบริษัทมาปรึกษางานกับลูกน้องยังไงไม่รู้ ผมฟังเสียงเอียนๆ พี่อย่างโน้น พี่อย่างนี้ จนเซ็งเลยหนีซะเลย
“ทำไรอยู่วะ”ผมโทรหาป้องหลังจากโทรหาคีย์แต่มันไม่รับ
“แดกมาม่าอยู่ โคตรหิว โทรมาทำไมวะ”สงสัยเพิ่งซ้อมเสร็จ ได้ข่าวนัดแรกมึงลงเป็นตัวสำรองนะ ตื่นเต้นกว่าตัวจริงสิบเท่า
“เบื่อ ในห้องมีกลิ่นองุ่นเน่าว่ะ เซ็ง แม่งตามพี่โก้มาถึงห้องแล้วเนี่ย”
“อ้าว แล้วแฟนมึงพามาทำไมล่ะ”
“เขามาคุยงานกัน มากันหลายคน แต่คนอื่นนะยังอยู่ในชุดทำงานกันอยู่เลย”พี่เจมส์นี่เสื้อโปโลกับยีนส์ ดูเป็นชุดทำงานที่สบายมาก ส่วนพี่นิ้งมาชุดทำงานเด๊ะๆ บอกว่าเพิ่งเสร็จงานที่สาขาใหญ่แล้วก็รีบนั่งแท็กซี่มา ส่วนคุณเกดแทนที่จะมาพร้อมพี่นิ้งเพราะทำงานด้วยกัน ดันขอแยกตัวก่อนบอกว่าจะไปธุระนิดหน่อย ก่อนจะมาสมทบที่นี่ด้วยชุดใหม่จัดเต็มพร้อมอ่อยเต็มที่ พี่นิ้งโมโหจนแทบเก็บอาการไม่อยู่แน่ะ
“เออ อย่าคิดไรมาก เชื่อใจแฟนมึงซะ พี่โก้ออกจะมั่นคง เห็นมึงบอกงานเขาหนักก็ยังรับส่งมึงทุกวันไม่เคยขาด ว่างเป็นหิ้วไปเฝ้าที่ทำงาน แมนขนาดนี้มึงไม่ต้องระแวงหรอก”
“กูไม่ได้ระแวงเลยเชี่ยป้อง กูแค่สงสารพี่โก้ ดูว่าจะอึดอัดว่ะ เป็นลูกสาวเจ้านายด้วย แล้วถึงกูจะไม่ระแวงนะ แต่แต่งตัวมาอ้อนแฟนกูถึงห้องแบบนี้ตีนกูกระตุกเป็นเหมือนกันนะ”ผมพยายามเก็บอาการเก็บอารมณ์ ใจเย็นทุกๆ อย่างแล้วนะ แต่ป้าคนนี้เหมือนจะไม่รู้ตัว ไม่มีสำนึกว่าทำให้แฟนผมอึดอัดมากแค่ไหน ไม่รู้ว่าพ่อป้าองุ่นรู้เห็นเป็นใจด้วยหรือเปล่า
“เออ อย่าคิดมาก อืม...ช่วงนี้มึงว่าคีย์มันแปลกๆ มั้ยวะ ดูมันไม่ค่อยมานั่งที่โต๊ะกับพวกเราเลย”
“ก็...มันไปนั่งกับพวกฟิวส์ไง ซ้อมบอลด้วยกันก็คงมีเรื่องให้คุยกันมากล่ะมั้ง”ป้องไม่รู้เรื่องฟิวส์ครับ ผมไม่เล่า อย่างที่บอกส่วนหนึ่งผมสงสารฟิวส์ และโดยรวมแล้วฟิวส์เป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ดี ผมเลยไม่อยากเล่าให้เพื่อนคนอื่นฟัง เพราะอาจจะมองฟิวส์ไม่ดีไป ซึ่งจริงๆ มันก็ไม่ใช่ ไม่รู้สิฮะ ถึงตอนนี้แล้วจะฟันธงว่าฟิวส์ทำผิด แต่....ผมเองก็รู้ว่าถ้าผมไม่ให้ความสนิทสนมกับฟิวส์มากจนเหมือนให้ความหวัง ฟิวส์ก็คงไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอก เอาเป็นว่าถึงฟิวส์จะไม่โอสำหรับผม แต่มันเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับคนอื่นแล้วกัน
“เหรอ กูนึกว่าพวกมึงทะเลาะอะไรกัน แต่ก็เห็นคุยกันปกติเลยงงๆ หม่อนยังสงสัยเลย หม่อนแอบถามกูเว้ย บอกว่าเทอมก่อนตัวติดเนมตลอดก็พอมองออกว่าคบกันมานาน เคยเป็นแฟนกันมาก่อน แต่พอตอนนี้ไปซี้กับฟิวส์ เลยสงสัยว่า....คีย์มันจีบฟิวส์หรือฟิวส์จีบคีย์”
“ก๊ากกก ฮ่าๆๆๆ หม่อนแม่งน่ารักว่ะ คิดได้ไง ฮ่าๆๆ กูจะอ้วก นึกภาพพวกนั้นแล้วสยอง เดี๋ยวกูเล่าให้คีย์ฟังดีกว่า มันต้องทำหน้าเหมือนกินขี้แน่ๆ เลย”ผมหัวเราะก๊ากออกมาแทบหยุดไม่อยู่ ไอ้ป้องเองก็เหมือนกัน เรานั่งหัวเราะเตรียมเรื่องแซวคีย์จนเหนี่อยพี่โก้ก็เปิดประตูห้องเข้ามา ผมที่นอนคว่ำกลิ้งจนเตียงยับเลยผงกหัวขึ้นมามอง กรีดน้ำตาที่คลอๆ เพราะขำมากออกเบาๆ หัวเราะจนน้ำตาไหลเลย
“เนมปวดท้องนะ นอนดีๆ เดี๋ยวหายาให้กิน”พี่โก้เดินมาจับไหล่ผมแล้วดึงให้หันกลับไปนอนหงายบนหมอน ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมไว้ช่วงเอว จับมือผมที่ไม่ได้ถือโทรศัพท์ไปวางบนหน้าท้อง ก่อนจะกลับหลังหันเปิดประตูห้องกว้างๆ แล้วพูดกับคนข้างนอก
“ปวดท้องอย่างที่คิดเลย อย่างนี้ล่ะครับ ชอบกินข้าวไม่เป็นเวลา ช่วงนี้ปวดท้องดึกๆ บ่อย ผมต้องคอยเฝ้าตลอด บางทีก็ต้องไปหาหมอดึกๆ ดูสิครับ นอนซมเลย สงสัยปวดมากจนร้องไห้แล้วเนี่ย ถ้ายังไงให้เจมส์ไปส่งคุณเกดแล้วกันนะครับ”พี่โก้เปิดประตูอ้าค้างไว้ก่อนจะปิดลง ทิ้งให้ผมนอนงงพอๆ กับคนในสาย
“อ้าว มึงปวดท้องอยู่เหรอวะเนม”
“งั้นมั้ง กูเพิ่งรู้เหมือนกัน”
-
ก๊าก พี่โก้น่ารักจุง
-
กรี้ดดด
ทำมาอ่อย พี่โก้ของชั้นนะยะ
เชิ่ดใส่ :beat:
-
กำลังจะเครียดเลยว่าพี่โก้จะพ้นจากยัยองุ่นเน่ารึเปล่า แต่พี่โก้มาเหนือเมฆจริงๆ แม้แต่เนมที่ปวดท้องยังไม่รู้ตัวเลยอ่านแล้วฮาเลย
-
5555555
พี่โก้ตลกกกกกก
ชอบบบ
ยัยเกดร้ายนักกกกก
ต้องไฟท์ !!!
-
555555555 ท่าทางพี่โก้ไม่ไหวกับยัยองุ่นเน่าจริงๆ ซะละ พี่โก้ชัดเจนมากน้องเนมเอ้ย อิจฉาๆ
-
ขำโก้ คงอึดอัดน่าดูมีสาวแก่จ้องจะมางาบ แต่ชอบนะที่โก้ชัดเจนขึ้น
บอกไปเลยว่าเนมเป็นแฟน แถมจะเลี่ยงสาวแก่ เตี๊ยมกะเนมบ้างนะ 5555555
-
พี่โก้แม่งมารยาล้านเล่มเกวียน 5555555555555
-
พี่โก๊พี่โก้ สุดยอดดดดดดด o13
ประทับใจวิธีจัดการของพี่โก้มากกกกกก
เจ๊องุ่น มือตุ๊กแกโคตรรรรร
ชิ้วๆๆ ไปซะทีเหอะ
+1 :กอด1:
-
พี่โก้โคตรน่ารักเลยอ่ะ 5555555
"เนมปวดท้องนะ"
ชอตนี้ขำค้างเลยนะ
อ๊ากอยากอ่านต่อ ช่วงนี้น่ารักเว่อร์ >￦<
:-[
-
กรี๊ดดดดดดด โก้น่ารักมาก ใจแข็งมั่นคงต่อน้องเนมมากเลย
:L1: :L1:ให้พี่โก้จ้า
-
เอ่อ...เอิ่ม..พี่โก้ เล่นงี้เลยจ้าาาา :m20:
ขำเนมตอนสุดท้าย คุยกับป้องตั้งนาน เพิ่งรู้ว่าตัวเองปวดท้องซะงั้น :laugh:
พี่โก้ช่างทำไปได้55555
ปล.ขอบคุณพี่จีค่า o13
-
:laugh: เออน่ะพี่โก้แอบฮา 55555
เนมดูโตขึ้นมากเข้าใจอะไรๆได้ดีกว่าเดิมเยอะเลย เป็นแต่ก่อนคุณเกดคงเจอตอกสีข้างไปหลายแผลแล้ว o13
-
จริงจัง มั่นคง และแสดงออกขนาดนี้ น้องเนม ก็ยังมีอาการหวั่นไหว ก็นะ ของ ๆ ใคร ใครก็หวงและห่วงเป็นธรรมดา
แต่แอบฮาตอนท้าย ขี้เกียจไปส่งองุ่นเน่า เลยโมเมว่า น้องเนมปวดท้อง :jul3: คนซวยคือพี่เจมส์ :z2:
+ 1 ให้เป็นกำลังใจครับ น้องจี :กอด1:
-
พี่โก้น่ารักอ่ะ ชัดเจนกันไปไม่ต้องมานั่งสงสัยว่าแกจะกิ๊กใคร พอเจ๊แฮดมาจีบรีบพาน้องไปแสดงตัว
คือถ้าเป็นคนทั่วไปต้องคิดได้แต่นี่ด้านไงเลยคิดไม่ได้ ป้านี่โคตรมึน รอดูว่าพี่โก้จะจัดการยังไง
น้องเนมก็น่ารักนะไม่ได้หึงหวงแต่กลัวว่าแฟนจะอึดอัด ทำงานหนักแล้วมาเจอเรื่องปวดหัวแบบนี้น่าเซ็งจริง
ที่มาที่ห้องนี่ไม่ใช่ละมีเปลี่ยนชุดก่อน เหอๆๆ ป้าเอ๋ยคนอื่นเค้ารู้ทันกันหมด แฟนเค้าก็มีแล้วป้าจะอะไร
คันตีนตามน้องเนมไปด้วยอีกคน ตอนนี้ทุกคนคันหมดอ่ะเราว่า มีแต่ป้าที่ยังไม่รู้ตัว
ตอนท้ายพี่โก้เนียนมาก 555 สะใจ แต่จะเลี่ยงได้กี่วัน เฮ้อ ทำไงกับนางดี ถ้าพี่โก้อึดอัดมากแกพูดแน่
พูดกับพ่อป้าแหละให้รู้กันไปเลย
คีย์แปลกไปจริง หรือว่าจะกิ๊กกับฟิวส์จริงแล้วเกิดคู่ใหม่ขึ้นมา 555 มันก็ไม่แน่นา เค้าปลอบใจกันอยู่นาน
อาจเกิดเป็นความรัก
ขอบคุณค่ะ
-
55555555ชอบพี่โก้มากอ่ะ น่ารักสุดๆอ่ะตอนนี้
ชอบตอนที่บอก "เนมปวดท้องนะ" พอบอกปุ๊บเนมกลายเป็นปวดท้องเลย
ฮามากวิธีสลัดผู้หญิงของพี่แก ฮ่าาาาาาา
อยากรู้เรื่องคีย์ว่าเดี๋ยวนี้เป็นอะไร + หมั่นไส้อิน้องตอง :m16:
-
พี่โก้ขา น่ารักมากค่ะ
-
พี่โก้ น่ารักมากกกก
คุณเกดเน่าม่ายรู้ตัวเลยเหรอ ว่าโก้ม่ายเล่นด้วยยย :seng2ped: :seng2ped:
-
พี่โก้น่ารักจัง ~~ :-[
หาที่ไหนได้อีกเนี่ย 55555
-
ฮ่าๆ ปวดท้อง ๆ
-
:really2: :really2:
โก้น่ารักมาก
บทจะชัดเจนก็เต็มที่เลย
-
กร๊ากกกก ขำพี่โก้อ่ะ น่ารักอย่างนี้ ฝากน้องเนมให้รางวัลด้วยนะ :impress2:
-
พี่โก้เก่งอ่ะ :laugh:
รักพี่โก้จัง
:กอด1:
-
รักโก้ รักโก้. :-[
ต้องกำจัดองุ่นเน่า แต่โก้ก็ช่างหาข้ออ้างได้เยี่ยมมาก
ตัดไฟแต่ต้นลม
-
โก้สุดยอดน่ารักมากมาย :m20:
-
แอร้ย พี่โก้น่ารักมาก :mc4:
-
พี่โก้โคตรน่ารักโคตรใจเลยว่ะ
มีความสุขแทนเนมเลย o13
-
:impress3: พี่โก้..น่ารักเกิ๊นนน
จะทำตัว ให้น่ารัก ไปถึงไหน
จะทำใจ ให้ติดรัก ชักลุ่มหลง
โปรดลดน้อย ถอยน่ารัก ให้ลดลง
ใจปั่นป่วน ซวนงุนงง เพราะรักเธอ
ต่อให้ร้อย ถอยให้ล้าน ก็ไม่แลก
ถึงจะแจก แถมของให้ ก็ไม่เผลอ
โชคดีสุด ฉุดพี่โก้ ให้มาเจอ
เหมือนถูกหวย จังเบ้อเร่อ วิ่งชนเนม
:z6: อิพี่เกด..น่ากระโดดถีบเมิงมาก
อิพี่สาว เมิงทากาว ที่หน้าเหรอ
อิพี่สาว อยากจะเจอ ตีนกูไหม
อิพี่สาว อยากมีผัว น้ำนองไป
เสาไฟฟ้า ต้นนั้นไง ใช้รูดลง
กระเทาะเปลือก หอยแครง แยงซ้ำซาก
ถ่างเปิดปาก กรอกทิงเจอร์ เพ้อเสียงหลง
คงจะพอ ก่อกำหนัด ให้หัดปลง
แล้วเมิงจง ไปให้ห่าง จากแฟนกู
:กอด1: น้องเนม..กำจัดปลวกซะ
-
อ่านไปเครียดไป มาขำตอนประโยคสุดท้ายนี่หละ เนมก็เล่นเนียน ๆ หน่อยแล้วกัน
ยัยคุณเกดนี่บ้าเปล่า
-
พี่โก้เล่นมุกอ่ะ น่ารักเชียว
-
พี่โก้สุดยอดมากกก 55 อยากได้แฟนแบบนี้มั่งจัง >//<
แต่ป้าองุ่นนี่ก็สุดยอดเหมือนกันนะ สุดยอดจะพยายาม เค้าไม่เล่นด้วยชัดเจนขนาดนี้ยังจะตื้อ ไม่ไหวๆ
-
:call: :call: :call: :call:
-
รักโก้กับเนมจุงเบย :impress2: พ่วงด้วยคีย์อีกคน :-[
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้ฮาไปนะ พี่โก้เป็นคนฮาขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร ฮ่าๆ //ปาดน้ำตาเบาๆ
หวังว่าทำขนาดนี้แล้วเจ๊แกจะหลุดจากวงโคจรไปได้แล้วนะ
ปล.หม่อนความคิดดีเหมือนกันนะเนี่ย คีย์กับฟิวส์ ฮ่าๆๆ
เป็นการขจัดปัญหาสองคนนี้แบบรวดเร็ว ง่ายดาย และได้ผลถาวร พี่จีสนใจมั้ยคะ
-
กร้ากก :m20: โธ่น้องเนมปวดท้องไม่รู้ตัวเลยลูก :laugh: พี่โก้นี้คงเซ็งเจ้องุ่นเน่าเต็มแก่ นางก็ด้านหรือทน ขนาดเค้าเปิดตัวว่ามีแฟนแล้วแถมเป็นหนุ่มน้อยอีกนางยังจะแย่ง :m16: ไม่มีปัญญาหาแฟนหรือไร ถ้าพี่โก้ทนไม่ไหวนะนางเจอจัดเต็มแน่
อืมว่าแต่เรื่องคีย์ก็แปลกๆนะ ถ้าชอบกับฟิวส์จริงก็ดี :o8:
-
:-[พี่โก้น่ารักแท้ๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
พี่โก้เจ้าเล่ห์น่ารักมากกกก :impress2:
จนน้องเนมงงเลยยยยย
-
พี่โก้น่ารักอ่ะ...... :กอด1: :กอด1:
-
:m31: :fire: :m16:
-
เพิ่งรู้ว่า ชะนีมีการศึกษาก้อสตรอเบอรี่เก่ง และอยากแย่งผู้ชายจากผู้ชาย?? หาเองไม่ได้???
พี่โก้ก็เปิดเผยขนาดนี้แล้วว ชะนีนางนี้ยังจะดื้อด้านไปอีกแค่ไหนกัน
-
พี่โก้เป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
ถึงแม้จะเจ้าเล่ห์
แต่ก็ให้ผ่านอ่ะนะ
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เฮ้ย พี่โก้แบบว่าได้ใจอะ 555 :m20:
-
สาธุ ขอให้เค้ารักกันดีๆ ไม่มีมาม่าอีก :call:
-
น้องเนมปวดท้องแบบมึนๆเลยทีเดียว :m20: :m20: :m20:
พี่โก้น่ารัก ชัดเจนที่สุดในสามโลก เฮ้ !!!! ~ ~ o13 o13 o13
-
คุณองุ่นเน่านี่ยังไงอะ พี่โก้แบบว่าชัดเจนมาก บอกตรงๆว่านี่แฟน
ทำทกอย่างก็ให้เห็นว่ารักกัน ทำไมถึงไม่เลิกตื้ออ
ไม่เข้าใจ ทำไมคนเราถึงอากจะไปเป็นมือที่สามสี่ห้าของคนอื่น
ทำลายภาพพจน์ดีๆๆของชะนีไทยหมดเลย เซงง
นู๋เนมหนักแน่นไว้นะ พี่โก้น่ารักกขนาดนี้แล้วอะ :impress2: :impress2:
-
พี่โก้ แม่มมมม :impress2:
เนมมันน่าบาน ใจระเบิดไป แล้ว มั่งเนี่ยยยย
-
กร๊าก ก ๆ อิพี่โก้น่ารักมากกกก
-
พี่โก้ร้ายมากกกกกก
ชิ่งกันแบบนี้เลย
เล่นเอาน้องเนมงงไปเลย
555555555
แต่พี่โก้แสดงออกแบบนี้ก็ดี
น้องเนมจะได้ไม่ต้องคิดมาก
แต่ยายคุณพี่เกด เยอะนะคะ
ยังไม่รู้อีก
-
พี่โก้น่าร้ากกกกก :-[
ส่วนดีกรีความหมั่นไส้ของยัยองุ่นเน่ายังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง o18
แต่เรื่องคีย์นี่มีอะไรรึเปล่า แอบกลัวแฮะ ไม่อยากเจอเครียดๆอีก
แล้วมาต่อไวๆนะคะ :กอด1:
-
ถ้าคุณพี่องุ่นเน่าจะเยอะขนาดนี้ น้องก็ไม่ไหวจะเคลียร์นะคะ :เฮ้อ:
แต่พี่โก้น่ารักสุดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดด :impress2:
น้องเนมสู้ๆๆๆๆๆ นะลูก *โบกพู่เชียร์
ปล.แอบหวั่นใจเรื่องคีย์ตะหงิดๆๆๆๆ
ขอบคุณ คุณจีมากๆๆๆๆๆ จะรอตอนต่อไปนะคะ :pig4:
-
พี่โก้ทำตัวน่ารักมากกก ใครได้เป็นแฟนต้องอิจฉา
เชื่อแล้วค่ะ o13 o13 ท่าทางคุณเกดจะแรง
คงจะเอาพี่โก้ให้ได้ ไม่งั้นไม่อ่อยขนาดนี้
ไม่รุ้จักฤทธิ์เดชน้องซะแล้ว จัดซักดอกดีไหม? :beat: :beat:
อ่านตอนนี้แล้วยิ้มออก :o8:เนมก็ช่างอ้อนเหมือนแมวเลย
ถ้าน้องจะไว้ใจเจ ได้เยอะกว่านี้จะดีมาก
ปล. คุณจี เอาองุ่นเน่าไปทำลายล้างด่วน
ก่อนที่จะโดนคนแถวนี้เหยียบใส่แตก
ปล2. รึเคมี คีย์ ฟิววส์จะตรงกัน มันจะเลิศมากกก 5555
-
โอ๊ยยยยยยย ขำพี่โก้ 555555555555 :m20:
พอเข้าใจนะว่าทำไมคุณเกดถึงอยากแย่งพี่โก้จากเนม เรายังอยากได้เลย /โดนเนมกระซวก 555
ปล.คีย์Xฟิวส์ เหยยยยยยย ทำเป็นเล่นไป คู่นี้น่าจิ้นน่าลุ้นมากๆเลยค่ะคุณนักเขียน :impress2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่โก้น่ารักอ่ะ
-
พี่โก้นี่ทำเราประทับใจเสมอ >< ชอบจริงๆ ผู้ชายซึนๆ
-
หุ หุ เพิ่งรู้ว่าพี่โก้ เล่นละครเก่ง 55555
-
555 ขำกร๊ากเลยอ่ะตอนท้าย มุกโก้สุดยอด เนมงงไปเลย กร๊ากกกก ป้าองุ่นเน่าไปได้แล้ส ชิวๆ
-
พี่โก้โคตรน่ารักเลย ชัดเจนสุดๆ มาฮาตอนเนมปวดท้องนี่แหละ แหมคนป่วยไม่รู้ตัวเลย
-
...หลังจากเกิดเรื่องราวขึ้นมากมาย ชักอิจฉาน้องเนม ที่มีแฟนแบบพี่โก้555
...นี่พี่โก้ถึงกับเล่นละคร เพื่อสลัดชะนี นี่สุดยอดเลยนะ
...มันหมายถึงพี่โก้รักน้องเนมคนเดียว และไม่สนใจใครเลย
...ภูมิใจแทนน้องเนมมากๆๆ เมื่อก่อนไม่ค่อยแสดงออก แต่บทจะแสดงออกก็เอาซะ น้องเนม ..งงงง ไปเลยละสิ :laugh:
-
โก้น่ารักอ่ะเปิดเผยขนาดนี้ยัยพี่เกดยังไม่ยอมเลิกลา
ตอนท้ายมีมุขเพื่อเลี่ยงไม่ไปส่งด้วยร้ายนะ..
-
ฮ่าๆๆๆ พี่โก้น่ารักมาก
สงสัยจะรำคาญยัยองุ่นเน่าแน่ๆๆๆ :m20:
-
555 ชอบพี่โก้ตอนนี้มากกกกกก
แบบตลกอ่า เนมปวดท้องที่ไหนกัน
มีแฟนแบบนี้รักตายเลยนะ
มั่นคงและจริงใจกะเราสุดๆ
ช่วงนี้เลยกลายเป็นว่าชอบเนมไปโดยปริยาย 55
-
พี่โก้ สุดยอด น่ารักจัง
สงสัยคงรำคาญ คุณเกดมากแน่ๆเลย 555+
-
นางคันมากใช่มั้ยเนี่ยถึงได้บุกอ่อยผู้ชายเต็มที่ขนาดนี้ o18
แต่งานนี้ขอยกนิ้วให้โก้เลยจริงๆ o13 :laugh:
-
อึดอัดแทนพี่โก้จัง
จะทำยังไงให้เจ๊องุ่นเน่าตัดใจจากพี่โก้ได้ซะทีน๊า
-
อ่านพาร์ทนี้แล้วพูดได้คำเดียว... พี่โก้โชว์เหนือมาก
กร๊าก กกก มาลุ้นสิ ว่าความเจ้าเลห์เจ้าแผนการของใครจะชนะ
ระหว่างคุณองุ่นเน่า กะ พี่โก้ ...ฮ่าๆ
ได้ใจมากอ่ะพี่โก้
-
o13
พี่โก้ฉลาดสุดดดด
-
เนมอยู่เฉยๆ นะ ห้ามกระโตกกระตาก อย่าไปเดินเข้าแผนป้าองุ่นแห้งล่ะ
ปล่อยให้โก้จัดการเรื่องนี้เอง โก้น่าจะเคลียร์ได้ไม่ยาก
-
พี่โก้น่ารักจัง ชัดเจนทุกอย่าง เนมเชื่อใจพี่โก้ได้อย่างสนิทใจแล้ว
-
พี่โก้ชัดเจน ชอบๆ
เนมอย่าไปกลัวจัดเต็มไปเลยลูก
ให้มันรู้ไปเลย ว่าพี่โก้มีแฟนหวงมาก 555 :beat:
-
คนแก่อยากบอกว่า
รักกกกกกกกก หลานโก้ที่ซูดดดดดดดดดดดดด
แต่รองจากหลานเนมนะ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
:jul3: เนมปวดมากขนาดนั้นต้องดูแลใกล้ชิดนะเนี่ย
พี่โก้นี่ก็ใช่ย่อยนะ :m20: ใยป้าองุ่นเน่าก็นะด้านได้อีก o18
:pig4: คะ
-
:m20: อุ้ย คุณพี่โก้ สตอก็เป็นนี้ :laugh:
แต่ก็ o13 เอาให้รู้ไปเลยว่าไม่ชอบ
ส่วนยายองุ่นเน่า :beat: สักทีแหมๆ รู้ว่าเขามีแฟนแล้วก็ยังตาม :seng2ped:
-
พี่โก้เอาใจไปเลย
เนมอยู่เฉยๆเลยลูก เดี๋ยวพี่โก้จัดไป
-
ขำแผน"ปวดท้อง"ของพี่โก้อะ
-
o13 อ่านตอนนี้แล้วรักพี่โก้มากๆเลย ได้ใจไปเต็มๆ
-
พี่โก้สุดยอด
เยี่ยมเลย o13
-
มาแปะไว้ เอาเป็นว่าไม่ดราม่าก็ดีที่สุดแล้ว~
-
o13 พี่โก้...อย่างเนียนอ่ะ
ดีนะที่เปิดมาตอนหัวเราะเสร็จแล้ว ไม่งั้นแผนแตก
-
พี่โก้พยายามแสดงออกทุกวิถีทางมาก good
-
กรี๊ดๆๆ ขอกรี๊ดให้พี่โก้ดังๆ พี๋โก้เป็นผู้ชายที่ชัดเจนมากกกกกเลยนะค่ะวินาทีนี้
น้องเนมจ๋า อย่าไปสนใจยัยองุ่นเน่าเลยนะค่ะ พี่โก้ทำทุกอย่างแบบนี้แล้ว
แต่ก็แอบเซ็งยัยองุ่นเน่าจริงจริ๊ง คนอะไรก็ไม่รู้ หน้าด้านอะ
-
มีงั้นมั้งด้วย :laugh: ฉากจบตอนนี่แหละฮาสุด
ว่าแต่..เมื่อไหร่จะไปซะทีน้อ องุ่นเน่าเนี่ย o18
-
โห ยัยองุ่นเน่า จะด้านเกินไปแล้วนะ
น้องเนมเฉยๆไว้นะลูก พี่โก้เค้ามีวิธีจัดการปัญหานี้ได้อยู่แล้ว
อย่าให้ความใจร้อนของหนูมาทำให้พี่โก้มีปัญหาเรื่องงานนะจ้ะ
คู่นี้ลุ้นสุดๆเลย อิอิ
-
น่ารักจริงน้า อิอิ
-
พี่โก้หนีได้น่ารักโครตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต :-[
ส่วนเนมรู้สึกจะโตขึั้นหน่อยแล้วน้า >< :mc4:
-
ก๊ากกกก พี่โก้น่ารักที่สุดเลย
5555 ขำจนท้องแข็งแล้ว
-
โปรดทราบ!!! พี่โก้ชัดเจนเปลี่ยน แมนโดนจายยยมากเพ่
น้องเนมหนักแน่นขึ้น น่าร๊ากกก
ขอบคุณคุณจีครับ
:L2:
-
หนอยยยยยยยยยย
ยัยองุ่นเน่า :beat: :beat: :beat: :beat:
:z6: :z6: :z6: :fire:
-
:m32:
ย่องเข้ามาในกะทู้..ดึกๆ
สอยพี่โก้..เอาไปนอนคุยกัน
เล่นเพื่อนกัน ซักคืนนึง
:haun4:
เดี๋ยวพรุ่งนี้ สายๆ จะเอาตัวส่งกลับให้นะ
น้องเนม หุหุ
:o8:
-
รักพี่โก้จังเลย ต้องอย่างนี้สิคะคุณพี่ มีชะนีมาวอแวก็ไม่ต้องรอให้คุณแฟนออกโรงเล่นงิ้ว พี่จัดเอง ละครหนึ่งฉาก เนมปวดท้อง ฮ่าๆๆๆๆ
-
โก้คิดได้นะ แต่ที่จริงโก้น่าจะพูดตรง ๆ ไปเลยนะว่ารู้สึกยังไง
-
รักพี่โก้จังเลย เนี่ยเนมเลิกกังวลได้แล้ว พี่โก้ออกจะออกตัวแรงแสดงให้เนมเห็นขนาดนี้นะ แต่แผนพี่โก้เฉียบ เป็นนักวางแผนรบฝีมือดีเยี่ยมจริง
-
ต้องให้ได้อย่างงี้สิพี่โก้ เยี่ยม :hao3:
ยัยองุ่นเน่านี่ก็นะ แร๊งงงงงงค์
กรี๊ดดดด มีตัวไอคอนเพิ่มในเล้า (ผิดประเด็น)
:mew1:
-
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า พี่โก้เจ้าเล่ห์มว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องเนมเนียนไว้ลูก ว่าตามพี่โก้ไปนะ.... o13
-
:m20:
-
พี่โก้แอบร้ายนะเนี่ย สมน้ำหน้านังชะนีเกด :m20: :laugh:
-
โก้เล่นซะเนมงง องุ่นเน่าน่าจะรู้ตัวได้แล้วว่าเขาไม่เอาหล่อน
ตื้ออยู่ได้ น่ารำคาญ
-
โอ๊ยยยยยย พี่โก้น่ารักมากอะ เชื่อใจพี่โก้มากๆนะหนูเนม :mew1:
-
อีองุ่นเน่า :hao7:
-
พี่โก้น่ารักจัง 5555555
-
มาปูเสื่อรอคุณจีค่า คืนนี้จะมามั้ยน้อ :mew2:
-
ปกติ คุณจี มาวันอาทิตย์ตอนดึกๆ จนถึง ตี 1 ของวันจันทร์
ถ้ามาวันนี้ ถือว่าผิดปกติมากกกก
และเราก็จะดีใจมว๊ากกกกก 555
-
ชั้นว่าเเล้วเชียวนังเกด(เหมือนด่าตัวเองชอบกล :m28:)
คืออย่างที่เนมว่า ไม่อายเหรอที่มาแย่งผู้ชายกับเกย์อ่ะ
หน้าที่การงาน ชื่อเสียง เงิน อะไรเธอก็ดี ทำไมถึงคิดอะไรได้สั่นนัก
แบบว่ายังไงดี ไม่รู้ดิ ปกติเห็นชะนีแย่งผู้ชายด้วยกันเองก็ดูแย่มากพอเเล้ว
นี่ถึงขนาดมาเเย่งกับผู้ชาย คือมัน.....ขาดมากเลยเหรอ จะอยากเอาชนะอะไรขนาดนั้น
คือถ้าเค้าชอบผู้หญิง สนใจผู้หญิง แล้วจะมาเป็นเกย์ทำไม เธอจะมายัดเยียดในสิ่งที่เค้าไม่ชอบเนี่ยนะ มีEQบ้างป่ะเนี่ย?
ผู้หญิงสมัยนี้ก็เหลือเกิน ชอบทำให้คนอื่นเค้าดูถูก หาไม่ได้ก็อยู่อย่างสวยงามสิ ทำไม่ได้จริงๆเหรอ มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?
ที่สำคัญ ถ้าโก้แสดงออกสักนิ๊ดดดดดดดดดดดดดดด ว่าสนใจเธอ ก็ว่าไปอย่าง
นี่ไม่มีอะไรเลย ยังเดินหน้า หน้าด้านต่อ มั่นใจในตัวเองมันก็ดีนะ...แต่ให้มันอยู่ในความพอดี
ไม่ใช่ว่า...ฉันสวย ฉันรวย ฉันเก่ง ฉันคือจุดศูนย์กลางของโลก ทุกคนต้องมาหมุนรอบตัวฉัน บลาๆๆๆๆๆๆ
แล้วจะสามารถไปเปลี่ยนความชอบของคนอื่นได้ แบบนั้นมันดูโง่อ่ะ
น่าจะรู้ตัวเองตั้งเเต่ พยายามเสนอตัว พรีเซนต์ตัวเองแทบถวายให้
แล้วผู้ชายยังไม่ตอบสนองต่อสิ่งเร้าอย่างชะนีเช่นเธอ เอาง่ายๆก็ไม่มีอารมณ์ทางเพศ ก็น่าจะพอได้แล้ว
จะพยายามฝืนทำให้เป็นเรื่องตลกของคนอื่นเพื่ออะไร .....มีสติหน่อยก็ดีนะ
อย่าให้ถึงขนาดที่ว่า แก้ผ้าต่อหน้า นอนรอบนเตียง แล้วผู้ชายเค้าเดินหนี หรือหาผ้ามาคลุมให้เธอเลย
มันจะทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่ามากๆเลยนะ คุณค่าในตัวลดลงไปกว่าครึ่ง วันนั้นเธอเองนั่นแหล่ะจะเสียใจที่สุด o16
วกไปวกมา แต่อยากให้นางได้ยินจริงๆเลยพับผ่าสิ แต่นางเป็นตัวละคร
ชั้นก็ทำได้แต่ระบายตามประสา เฮ้อออออออออออออ :เฮ้อ: :katai1:
ว่าแต่.......พี่โก้ตอนนี้น่ารักมากกกก แสดงว่าสุดจะทนเลยต้องรีบกลับมาซบอกน้องเนมมมม แอร๊ยยยยย :m3: :m3:
จะรู้ตัวมั๊ยน่อออออออ ยัยองุ่นเน่าแห้งงงงงง :hao7:
ปล.เรื่องหนังสือจะเก็บเงินรอเลยค่ะ เเต่ขอกระซิบนิดนึงว่า ขอระยะการสั่งจอง(เก็บเงินนานเป็นพิเศษได้มั๊ยอ่ะคะพี่จี :mew6:)
-
รักพี่โก้จังฮะ :mew1: :katai2-1:
-
น่ารัก ลุ้นตลอด ชอบโ o13ก้มาก
-
เจ๊ลูกเกดขี้ตื้อ!!!
ดูเหมือนจะดีแต่ แอบร้ายอ่ะ
นี้ขนาดพี่โก้เปิดเผยแล้วนะ ยังไม่เลิกอีก
-
มาทยอยอ่านทีละนิด.... :hao7:
-
เข้ามาผูกเปล
นอนรอ..น้องเนม
สัปดาห์นี้เป็นคิวของพี่โก้เล่า..ใช่ไหม คุณจี
:hao6: อยากรู้ น้องเนมจะตอบแทนให้กับความน่ารักของพี่โก้ ยังไง
พี่โก้คิดไง ถึงกับทำเนียนไล่อิพี่เกดให้ไปซะพ้นๆ
:haun4:
เท่าไหร่อ่ะ กี่ท่า กี่ครั้ง ซ้ำสามเลยมั้ย
พี่โก้ไหวเหรอ ฮ่าฮ่า
คุณจี :katai4: ช่วยรีบลงให้อ่าน..อย่างด่วนเลยนะคร้าบบบบ
อิอิ
-
เข้ามารอ น้องเนม กับพีโก้
ตอนที่แล้วพี่โก้น่ารักเวอร์อ่ะ :mew1:
-
แรกๆ ผมคิดว่าไม่จำเป็นที่จะต้องทำอะไรในเรื่องคุณเกด เพราะผมไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย ต่อให้พยายามแค่ไหนผมก็เฉยๆ แถมเนมเองยังดูปกติกว่ากรณีตองหรือเจ ผมเลยคิดว่าสิ่งที่แสดงออกไปทุกอย่างน่าจะชัดเจนมากพอแล้ว แต่มันกลับไม่เป็นไปตามที่คิด คุณเกดไม่เหมือนตอง ที่ค่อนข้างแสดงออกแบบตรงไปตรงมา หรือแม้น้องตองที่พอมองออกว่าทำทุกอย่างเพื่อยั่วยุเนมแค่นั้น แต่คุณเกดค่อนข้างนิ่งมากกว่า สงบมากกว่า มีเหตุผลในการอยู่ใกล้ผมมากกว่า หรือจะเรียกว่ามีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าดี ชั้นเชิงรุกรับค่อนข้างเนียน เหมือนรู้ว่าผมอึดอัดก็ยอมถอยห่างไป ถ้าให้พูดตามตรงว่าเธอเป็นคนมีเสน่ห์ไหม ตอบเลยว่าใช่ คุณเกดเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มากๆ คนหนึ่ง และใช่ เธอเป็นผู้หญิงในเสป็ค ผมเชื่อว่าทุกคนมีบรรทัดฐานส่วนตัวไม่เหมือนกัน และไม่ผิดที่จะยอมรับออกมา เพียงแต่ว่าเธอเป็นได้แค่นั้น...ไม่ได้ชอบ หรือรัก
“มึงจะเลี่ยงเค้าไปได้อีกนานแค่ไหนวะโก้ ใจแข็งหน่อยนะมึง กูกลัวมึงพลาดว่ะ”วันนี้นิ้งมาทานข้าวเที่ยงกับผมสองคน ไม่มีคุณเกดตามมาเหมือนหลายๆ วันก่อน คงเพราะมองออกว่าผมอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยพยายามไม่มาวุ่นวาย ส่วนสาเหตุไม่ได้มาจากเธอ แต่มาจากเนม เมื่อคืนหลังทานข้าวเย็นกันเสร็จเนมก็อ้อมแอ้มขอไปเที่ยวกับเพื่อน กับกลุ่มพี่รหัสซึ่งคือกลุ่มของบอม ผมโอเคให้ไปอยู่แล้ว ถ้าไม่ต่อท้ายว่าขอค้างห้องคีย์เพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุด กะจะดื่มกันต่อที่ห้องอะไรประมาณนั้น เมื่อก่อนผมคงไม่ห้ามถ้าเนมอยากไปสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง อยากดื่มอยากเมาก็ได้ตามสบาย แต่หลังๆ มาตั้งแต่ช่วงก่อนปิดเทอม จนที่มีเรื่องช่วงปิดเทอม ผมคิดว่าเนมยังดูแลตัวเองไม่ดีพอ และที่เราทะเลาะกันหลายๆ ครั้งก็เกี่ยวกับเพื่อนเนมกลุ่มนั้นทั้งนั้นเลย ผมเชื่อใจเนม แต่ไม่ใช่ว่าจะไว้ใจคนอื่นได้ โดยเฉพาะเพื่อนสนิทเนมที่แทบจะไม่เคยคุยกับผม กว่าเราจะเคลียร์ปัญหาเสร็จก็คือตอนเช้าที่เนมอ้อนขออีกครั้ง แต่ผมยืนยันเหมือนเดิมว่าให้ดื่มได้ จะดึกแค่ไหนก็ได้แต่ห้ามค้าง ผมย้ำครั้งที่สองก่อนเนมลงจากรถที่หน้าคณะเมื่อเช้า เนมบ่นอะไรเบาๆ ขมวดคิ้วแต่ปากกลับอมยิ้มเลยไม่แน่ใจว่างอนหรือดีใจอะไรกันแน่ เสียงสุดท้ายหลังจากยื่นหน้ามาหอมแก้มผมก่อนปิดประตูคือคำบ่นจากปากยิ้มๆ ว่า...แค่นี้ก็หวงด้วย ฮิๆ
“มึงยิ้มอะไรวะ กูบ่นมึงอยู่นะเว้ย”
“เออน่า กูไม่พลาดหรอก”
“ขอให้จริง จันทร์อังคารหน้ากูลาพักร้อนเอาไว้มึงคงจำได้นะ เพราะฉะนั้นมึงต้องเอาตัวเองให้รอดเข้าใจมั้ย”
“สั่งยิ่งกว่าเนมอีกนะมึง”
“ก็กูเป็นห่วงน้องเนม”นิ้งพูดนิ่งๆ ด้วยใบหน้าจริงจัง ผมยิ้มให้แทนคำขอบคุณแทนเนม ในบรรดาเพื่อนสนิท นิ้งเป็นคนที่ห่วงใยเนมมากที่สุดแล้ว สำหรับเพื่อนคนอื่น เนมก็อยู่ในสถานะแฟนผม ซึ่งทุกคนยอมรับและยินดี แต่หากเนมไม่ได้คบกับผมแล้ว บางคนก็คงไม่ได้ให้ความสนิทสนมกับเนมเหมือนตอนนี้ ยกเว้นนิ้งที่ผมเชื่อว่าจะไม่ห่างเหินไปเพราะนิ้งคิดว่าเนมเป็นน้องคนหนึ่ง ไม่ใช่แค่เพียงฐานะแฟนของผมเท่านั้น
“มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบอะไรยุ่งยาก ตอนนี้ยังพอรับไหว แต่ถ้ามากเกินไปก็คงต้องไปคุยกับพี่ปิ๊กดูก่อน หรือไม่ก็คุยกับคุณกอบเลย กูไม่ชอบเอาเรื่องงานปนกับเรื่องส่วนตัวมึงก็รู้”
“ก็เออสิ แถมพี่เกดเหมือนนกรู้ขนาดนั้น กูกลัวมึงพลาดจริงๆ นะ พี่เขาเป็นคนดีกูยอมรับ แล้วก็ไม่ผิดถ้าอยากได้ผู้ชายดีๆ สักคนเป็นแฟน กูเชื่อล้านเปอร์เซ็นต์เลยว่าถ้ามึงไม่มีเนมนะ มึงเล่นด้วยแน่ๆ จริงมั้ย”
“แล้วมึงรู้ได้ไงว่าตอนนี้กูจะไม่เล่น”
“ถึงมึงจะไม่พูดแต่ใครๆ ก็ดูออกว่ามึงรักเนมมาก แต่กูเชื่อว่ากูเป็นคนเดียวที่รู้ว่ามึงรักน้องมันมากแค่ไหน และรู้ด้วยว่ามึงคิดอะไร....มึงอย่าลืมนะโก้ ว่าตอนที่มึงไม่มีใคร กูเป็นคนเดียวที่อยู่ใกล้ชิดมึงที่สุด เห็นความเปลี่ยนแปลงมึงตลอดเวลา.....เพื่อนๆ มึงอาจจะลืมคิดไปว่ามึงก็แค่คนธรรมดาที่เหงาเป็น ทำผิดเป็น เสียใจเป็น แต่พวกนั้นก็ไม่ผิดที่เลือกคนของตัวเองจริงมั้ย กูเข้าใจมึงนะว่าการที่มึงเปิดใจคบกับเนมน่ะไม่ง่าย แต่ถ้ามึงไม่รักเนมมากจริงๆ มึงก็คงไม่คบหรอก กูไม่อยากเห็นมึงต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วนะโก้ ถ้าปัญหามันน่ารำคาญ มึงจะลาออกไปก็ได้ ไม่ต้องเป็นห่วงกู พี่เจมส์ก็ชวนๆ กูไปทำงานเรื่อยๆ ถ้ามึงไม่อยู่กูอาจไปทำกับเขาก็ได้นะ”
“แฟนมึงคงยอมเหอะ อย่าคิดมากเลยวะ กูทนอีกไม่มากหรอก ขอบใจที่เป็นห่วง แต่อย่าไปพูดให้คนอื่นฟังล่ะ เดี๋ยวเขาจะรู้หมดว่าจริงๆ มึงแอบชอบกูอยู่”
“ไอ้เวรนี่ พูดดีด้วยแล้วแม่งชอบกวนประสาท เลี้ยงเลยมื้อนี้ กูงอน”นิ้งแกล้งกอดอกสะบัดหน้าใส่แต่พอผมเรียกคิดเงินมันก็รีบหยิบเงินออกมาหาร แต่ผมไม่รับ ราคาอาหารแค่นี้เทียบไม่ได้เลยกับคำพูดดีๆ จากเพื่อนดีๆ ผมว่ามื้อนี้ผมได้กำไรด้วยซ้ำ
หลังเลิกงานผมรีบกลับมาที่ห้องเพื่อทำงานต่อ งานครั้งนี้ได้มาพร้อมกันสองงาน ส่วนหนึ่งต้องเขียนโปรแกรมขึ้นมาใหม่ทั้งหมดเพราะบริษัทที่เคยเป็นลูกค้าเราปรับปรุงระบบงานภายในหลายส่วน จากที่คุยกันตอนแรกว่าจะแค่เพิ่มฟังก์ชั่นการใช้งานเข้าไปก็เลยตัดสินใจยกระบบใหม่เลยเพื่อความทันสมัยมากขึ้น ซึ่งผมปล่อยให้ทีมโปรแกรมเมอร์ของบริษัทฯ รับผิดชอบโดยมีผมคอยดูแลอีกที ส่วนอีกงานคือทำเว็บไซต์สั่งซื้อสินค้าออนไลน์ ซึ่งค่อนข้างง่าย ผมสามารถทำคนเดียวได้สะดวกมากกว่า แต่จะค่อนข้างเร่งด่วนเพราะต้องรีบทำให้เสร็จก่อนงานเปิดตัวเว็บไซต์ที่บริษัทของเจมส์เป็นคนจัดอีเว้นท์ งานไม่ยาก แต่ที่ลำบากคือลูกค้าคนนี้ติดต่อผ่านมาทางคุณเกด ลูกค้าตัวจริงเป็นคนสิงคโปร์ และอาศัยอยู่ที่นั่นส่วนใหญ่ แต่สถานที่ผลิตสินค้าอยู่ในประเทศไทยโดยมีหุ้นส่วนอีกคนคุมการผลิตและจัดส่ง ซึ่งหุ้นส่วนที่ว่าเป็นเพื่อนคุณเกด เพราะงั้นเลยหลีกเลี่ยงคุณเกดที่คอยประสานงานได้ยาก
ผมนั่งทำงานเพลินจนถึงตีสองกว่าเนมก็โทรศัพท์มาให้ไปรับ น้ำเสียงงัวเงียอ้อแอ้ คงทั้งง่วงทั้งเมา เมื่อตอนเย็นเนมโทรมาบอกแล้วว่าเปลี่ยนสถานที่ไปที่บ้านเช่ารุ่นพี่ที่อยู่ใกล้ๆ มหาฯลัยแทน โดยบอมเป็นคนบอกทางไป ผมขับรถเข้าไปซอยแล้วจอดรถเยื้องๆ หน้าบ้านที่มีรถของบอมจอดอยู่ โทรศัพท์ไปบอกให้เนมเดินออกมาที่รถ นั่งรอไม่เนมร่างเล็กๆ ก็เดินเซๆ โดยพยุงเพื่อนอีกคนซี่งตัวใหญ่กว่าออกมาพร้อมกัน ผมเดินลงมาเปิดประตูหลังให้ แล้วช่วยพยุงป้องเข้าไปนอนที่เบาะหลัง พอหมดภาระไปหนึ่ง อีกหนึ่งที่เมื่อครู่แค่เซก็เอียงตัวมาเกาะหมับข้างหลังแถมทิ้งน้ำหนักมาเต็มที่
“เมามากรึเปล่าเนี่ย”ผมค่อยๆ แกมือเนมออกจากเอวแล้วจับเข้าไปในที่เบาะหน้า ปัดผมที่ปรกหน้าออกให้เบาๆ
“นิดนึงน๊าาา”ผมจะคาดเข็มขัดนิรภัยให้เนมก็ไม่ยอมนั่งนิ่งๆ สักที ยกมือโอบคอผมก่อนจะรั้งไปกอดแน่นๆ อาการแบบนี้ไม่น่าจะเรียกว่านิดนะ
“พี่โก้หวงหนูมั้ย”
“ห๊ะ”ผมถามแบบอึ้งๆ ปนงง เนมไม่เคยแทนตัวเองว่าหนู....และนานมากแล้วที่ไม่เคยถามคำถามแบบนี้
“กอดกันๆ”
“นั่งดีๆ ก่อน ดึกแล้ว แล้วค่อยไปกอดที่ห้องโอเคมั้ย”
“เคก็เค จุ๊บๆ ฮ่าๆ เจอแต๊ะอั๋งเลย”คนขโมยจูบบอกว่าโอเคแต่ก็แค่คลายอ้อมแขนออกเล็กน้อย ไม่ได้ปล่อยให้ผมลุกจากตัว
“ทะเล้นใหญ่แล้ว ปล่อยเร็ว จะได้รีบกลับ”
“ทะเล้นยังไงเหรอ อย่างนี้อ๊ะเหรอ”มือเล็กที่คล้องคอย้ายมาแตะเป้ากางเกงผมเบาๆ ก่อนจะกลับมาคล้องไว้ตำแหน่งเดิม
“อยากลองในรถรึไง”ผมก้มหน้าลงไปกระซิบเบาๆ แกล้งตวัดปลายลิ้นบนติ่งหูเล็กที่พยายามเอียงหนี
“อื้อออ....ม่ายอาววว อายป้องมัน คึๆ”
“ไม่ต้องแหลเลยมึง กูสร่างตั้งแต่มึงจูบพี่เค้าแล้ว”ป้องที่นอนแผ่ด้านหลังพูดแทรกขึ้น เนมรีบคลายมือออกจากคอผมทันที
“จูบไร มึงมั่วแล้ว เมาก็นอนไปดิ”
“เออๆ กูเมา กูจะหลับตาฟังเลิฟซีนสดๆ เงียบๆ แล้วกัน”
“เชี่ย เลิฟซีนไร บ้าเปล่ามึง”ผมอาศัยจังหวะที่เนมหันไปเถียงกับป้องคาดเข็มขัดแล้วปิดประตูให้ ขึ้นรถเตรียมขับไปส่งป้อง แต่เนมขอพาป้องไปนอนที่ห้องด้วย เพราะพรุ่งนี้จะตื่นมาทำรายงานด้วยกัน จะได้ไม่ต้องนัดเจอกันที่อื่น มาถึงห้องทั้งคู่ก็เริ่มสร่างไปบ้างแล้ว ไม่ต้องพยุงแต่ยังเดินเอียงนิดหน่อยพอให้รู้ว่าเมา เนมพาเพื่อนเดินเข้าไปในห้องนอนตัวเอง สักพักก็กลับมาที่ห้องเรา
“ไปอาบน้ำก่อน”มาถึงก็ล้มนอนคว่ำพาดขวางเตียงมาหนุนท้องผม
“ง่วงแล้วอะฮะ อาบให้หน่อย”
“ได้เลย แก้ผ้าเลยเดี๋ยวอาบให้”ผมลุกขึ้นนั่งเอื้อมมือไปดึงชายเสื้อเนมขึ้น แต่เนมรีบเด้งตัวลุกขึ้นนั่งแล้วจับมือผมไว้ไม่ให้แกะกระดุมออก
“พี่โก้ทะลึ่งอะ เนมพูดเล่นต่างหาก”
“พูดเล่นจริง”
“ก็....ป้องอยู่ อายมันอะ”
“ก็อย่าร้องดังสิ”มือที่รั้งผมไว้เบาๆ ไม่ทำให้ลำบากในการปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาเนมเลยสักนิด
“ไม่เอาาา....พี่โก้อย่าดิ เดี๋ยวเสียงดัง”
“โอเค ไม่ก็ไม่”ผมปล่อยมือที่ลูบยอดอกเนมเบาๆ ล้มตัวลงนอนท่าเดิม เนมนั่งอึ้งหันมาทำตาโตใส่
“พี่โก้อ่าาาา...แกล้งเนมไมเนี่ย”
“แกล้งตรงไหน ก็เนมบอกไม่เอา”เนมโถมตัวลงมานอนทับผม หน้าซุกซอกคอบ่นงุงงิงข้างๆ หู
“ก็ทำเบาๆ ดิ เนมกลัวป้องได้ยินอะ”
“เบาไม่เป็น”
“บ้า....พี่โก้อะ”เสียงบ่นแต่ปากกดจูบเบาๆ บนซอกคอผมไม่หยุด ยิ่งผมนอนนิ่งก็ยิ่งเริ่มเม้มเริ่มดูดก่อนฟันซี่เล็กๆ จะงับลงพอให้สะดุ้งผมถึงเลิกแกล้ง ก่อนเนมจะงอนจริง
“ร้องดังเองอย่ามาว่าพี่ทีหลังล่ะ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
-
รุ่งเช้าผมตื่นเป็นคนแรกตอนเก้าโมง หลังจากอาบน้ำถึงว่าตัวเองมีรอยที่ต้นคอในตำแหน่งที่เห็นได้ชัดแม้จะใส่เสื้อคอปกก็ปิดไม่มิด และยังมีตำแหน่งต่ำกว่านั้นอีกหลายรอย นิ้วลูบเบาๆ บนรอยที่ชัดที่สุด อดยิ้มไม่ได้เมื่อคิดว่าเนมตั้งใจบรรจงทำเต็มที่ มิน่าแทบไม่ยอมผละจากคอผมเลย
ผมหยิบงานมานั่งทำต่อสักพักคุณเกดก็โทรศัพท์มา ตอนแรกก็กะว่าจะไม่รับ แต่เพราะรู้ดีว่าเกี่ยวกับงานเลยจำเป็นต้องรับสาย แล้วก็เป็นอย่างที่คิด คุณเกดเพิ่งได้ภาพสินค้าและรายละเอียดมา ขนาดข้อมูลค่อนข้างมากเลยไม่สะดวกส่งอีเมลล์ เลยมีทางเลือกให้ผมสองทาง คือจะไปรับไฟล์ข้อมูลเองที่คอนโดเพื่อนคุณเกดหรือจะให้คุณเกดเอามาให้ ซึ่งผมเลือกทางแรก ปกติผมไม่ได้ให้ใครมาที่นี่บ่อยๆ ยกเว้นกลุ่มเพื่อน ซึ่งปกติถ้าเป็นคนสนิทมาเจ้าหน้าที่ข้างล่างจะคุ้นหน้าแล้วปล่อยให้ขึ้นมาเลย แต่ถ้าไม่ก็จะต้องมีการแลกบัตรและโทรขึ้นมาสอบถามเจ้าของห้องก่อน ฉะนั้นการที่จะให้คุณเกดมาที่นี่บ่อยๆ จนพนักงานเข้าใจไปเองว่าสนิทกันแล้วปล่อยให้เข้านอกออกในโดยไม่แจ้งก็ไม่ใช่เรื่องดี
“เนม.....เนม.....”ผมเดินเข้าห้องไปปลุกเนมที่นอนก่ายหมอนหลับสนิท ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นง่ายๆ จนต้องพลิกตัวให้นอนหงาย เขย่าเบาๆ หลายๆ รอบถึงจะเริ่มตื่น
“อื้อ.....ง่วงฮะ มึนหัว.....เนมขอนอนต่อนะ”
“เดี๋ยวพี่ออกไปธุระแป๊บนึงนะ อยากกินอะไรหรือเปล่าเดี๋ยวซื้อเข้ามาให้”
“...............คิดไม่ออก”เนมนิ่งไปนานจนเกือบคิดว่าหลับไปแล้ว
“งั้นถ้าตื่นก่อนอยากได้อะไรก็โทรบอกนะ”ผมลูบหัวเนมเบาๆ แล้วดึงผ้าห่มคลุมให้ถึงคอ ปรับแอร์เพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อยเพราะเนมยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เดี๋ยวตื่นมาจะป่วยเอา
ผมจอดรับที่ริมถนนหน้าคอนโดเหมือนที่เคยต้องมารับหรือแวะส่งหลายๆ ครั้ง คุณเกดก้าวขึ้นรถมาด้วยชุดสบายๆ แบบที่เพิ่งเคยเห็นครั้งแรก เสื้อยืดคอกลมสีขาวสกรีนลายกับกาเกงยีนส์ขาสั้นอวดเรียวขาสวยที่ไม่ว่าใครมองก็ต้องคิดอย่างนี้
“ไปร้านกาแฟแถวๆ นี้ก็ได้โก้ พี่หิวนิดหน่อย”เธอพูดหลังจากเอี้ยวตัวไปกระเป๋าเอกสารไว้เบาะหลัง ผมขับกลับเข้ามาในซอย แถวท้ายซอยจะมีร้านกาแฟเล็กๆ ที่ผมมานั่งบ่อยเพราะร้านนี้มีเค้กและอาหารอย่างอื่นบริการด้วย แน่นอนว่าทั้งเค้กและอาหารเป็นสิ่งที่เนมถูกใจ
คุณเกดสั่งสลัดไก่กับน้ำผลไม้ ส่วนผมขอดื่มแค่กาแฟ และสั่งอาหารอย่างอื่นกลับไปให้คนที่ห้องแทน เราเริ่มคุยเรื่องงานทันที ข้อมูลที่ว่ามีค่อนข้างมาก และรายละเอียดส่วนใหญ่จะเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ถึงผมจะพอพูดได้อ่านได้ แต่ถ้าต้องถูกต้องตามทฤษฎีเลยนั้นยังไม่ถึงขั้น คุณเกดเลยจำเป็นต้องปริ้นออกมาทั้งหมดเพื่ออธิบายให้ผมฟังและจดโน้ตที่สำคัญๆ ลงไป
ระหว่างที่คุยงานกันก็มีเสียงข้อความเข้าจากโทรศัพท์ผมดังขึ้น ตอนแรกคิดว่าเป็นเนมแต่ว่าไม่ใช่ จากน้องตองคนที่เนมไม่ชอบ ผมเคยรับสายและได้บอกไปตามตรงแล้วว่าอย่าส่งข้อความทำนองนี้มาหาอีก แต่อีกฝ่ายไม่ฟัง เพราะเจตนาจริงๆ คงแค่อยากยั่วเนมแค่นั้น เลยไม่ได้สนใจหรอกว่าผมจะพูดอะไรหรือรู้สึกอะไร
“จากแฟนเหรอคะ”เสียงข้อความดังขึ้นครั้งที่สามในตอนที่เพิ่งคุยเสร็จและกำลังขับรถไปส่งคุณเกดที่เดิม
“เปล่าหรอกครับ”
“งั้นก็กิ๊ก”
“ไม่ใช่ครับ ผมไม่มี”
“น่าอิจฉาแฟนโก้นะ พี่เห็นหลายๆ คนมีปัญหาเรื่องนี้กันเยอะมาก เหมือนมีกิ๊กเป็นแฟชั่นไปแล้ว บางคนวนๆ คนเก่าคนใหม่จนงงเลยก็มี มีแฟนใหม่แต่แอบกิ๊กแฟนเก่าอะไรทำนองนี้ เวลาถามสมัยนี้ถามไม่ได้แล้วนะว่ามีแฟนกี่คน เพราะวนไปๆ มาๆ จนงง”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็น่างงจริงครับ”
“แล้วอย่างโก้ล่ะมีแฟนมาแล้วกี่ครั้ง”คุณเกดถามเหมือนพูดเล่น แต่ดูออกว่าอยากรู้จริงๆ
“สองครั้งครับ”
“จริงเหรอ ไม่น่าเชื่อนะ แล้วเคยมีกิ๊กเหมือนใครเขาบ้างเปล่า”
“ผมไม่เคยคิดจะมีหรอก ถึงจะเรียกว่ากิ๊ก แต่จริงๆ มันก็แค่พูดให้สวยหรู ทั้งที่มันก็คือรูปแบบเดียวกับคำว่าชู้ แต่พอใช้คำน่ารักๆ เลยรู้สึกกันไปเองว่าเลวน้อยลง”
“......นั่นสินะ...คนมาทีหลังนี่ไม่ดีเลยนะ”
“จริงๆ มันไม่ได้ขึ้นกับว่าใครมาก่อนหรือหลังหรอกนะผมว่า มันอยู่ที่ว่ารักใครมากกว่า ต่อให้มาทีหลัง ถ้าใจตรงกันจะคบกันก็ไม่ผิด แต่ต้องเลิกกับคนแรกก่อนมันก็แค่นั้น”
“แล้วอย่างโก้ล่ะ...ถ้ามีใครมาทีหลังเนม...เขาจะยังมีโอกาสอยู่หรือเปล่า”
“ผมเคยมีแฟนสองครั้ง แต่ทั้งสองครั้งคือคนๆ เดียวกันนั่นคือเนม....ต่อให้อนาคตเราต้องเลิกกันไป ผมก็ไม่คิดจะมีแฟนคนที่สอง”
“...........หมายความว่าถ้าจะคบใครครั้งที่สาม....คนนั้นก็ต้องเป็นเนมเท่านั้นเหรอ”
“ครับ”ผมเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่หน้าคอนโดเพื่อนคุณเกด เธอนั่งนิ่งสักพักก่อนจะเปิดประตูเดินลงจากรถไปเงียบๆ คำตอบที่บอกเธอไปบางส่วนผมก็โกหก....ถ้าจะคบใครครั้งที่สาม...จริงๆ แล้ว ผมไม่แน่ใจหรอกว่า ถ้าเราต้องเลิกกันครั้งนี้.....ผมจะยังอยากให้มีครั้งที่สามไหวหรือเปล่า
กำลังเดินออกจากลิฟต์เนมก็โทรมา ผมเลยกดตัดสายเพราะจะถึงห้องอยู่แล้ว เปิดประตูห้องเข้าไปเหมือนได้ยินเสียงเนมบ่นแว่วๆ
“นั่นไงแฟนมึงมาแล้ว เข้ามาจัดการมันเลยพี่โก้ มันเพิ่งบ่นว่าพี่มีพิรุธ สงสัยแอบไปหากิ๊ก ฮ่าๆๆ”ป้องชี้นิ้วไปทางเนมที่ยืนถือโทรศัพท์ค้างมือหนึ่ง อีกมือยกเท้าเอวตัวเอง หน้าตาตอนแรกที่เห็นทำให้เชื่อป้องได้ทันทีว่าที่พูดน่ะจริง
“อะไรกูเปล่า มึงอย่ามั่ว พี่โก้ไปไหนมาฮะ แล้วตัดสายเนมทำไม”เนมเดินมาช่วยถือถุงกล่องเค้กทันทีที่เห็น
“ไปคุยงานกับคุณเกดที่ร้านกาแฟมา พี่เดินจะถึงหน้าห้องแล้วก็เลยไม่รับไง”
“ทีหลังอย่ากดตัดสายนะฮะ ค่าโทรไม่กี่บาทเนมยอมจ่าย แต่ตัดสายทิ้งเนมรู้สึกไม่ดีอะ นะฮะ”
“รู้สึกว่าค่าโทรศัพท์เนมพี่เป็นคนจ่ายให้นะ แล้วเดือนก่อนก็แพงมากด้วย”
“แหะๆ ก็โทรหาพี่โก้นั่นแหละ แล้วก็โทรหาที่บ้านบ่อยหน่อย ก็อยู่บ้านตั้งนานกลับมามันคิดถึงนี่นา อย่าหักค่าขนมเนมนะ”
“แล้วเมื่อกี้บอกจะจ่ายเอง”
“โออออ พี่โก้หูฝาดแล้ว ไม่มี๊ ใครจะไปพูดแบบนั้น แหะๆ ไหนดูซิซื้ออะไรมาให้เนมกินเอ่ย”ไอ้เด็กทะเล้นแย่งถุงในมือผมไปทั้งหมดแล้วไปยืนรื้อบนโต๊ะทานข้าว กวักมือเรียกเพื่อนไปช่วยกันจัดใส่จาน
“พี่โก้กินมายัง”
“ยัง ตักข้าวให้พี่ด้วย”
“น่ารักที่สุด นึกว่ากินกับเจ๊ลูกเกดสองต่อสองซะอีก”คนขี้อายเมื่อคืนส่งจูบผ่านอากาศมาให้โดยไม่แคร์สายตาเพื่อนที่ยืนข้างๆ ปล่อยให้ป้องทำหน้าเบื่อๆ ใส่
ผมปล่อยให้เนมนั่งทำรายงานกับเพื่อนอยู่ข้างนอก ส่วนผมยึดโต๊ะทำงานในห้องนอนทำงานของตัวเอง นานๆ เนมจะเดินเข้ามาอ้อนด้วยการยกน้ำยกขนมมาให้ บางทีก็เข้ามาบ่นว่ายาก บางทีก็เข้ามาขอกำลังใจโดยการบังคับให้ผมหอมแก้มบ้าง จุ๊บปากบ้าง และก็ให้กำลังใจผมด้วยวิธีการเดียวกัน ตอนบ่ายๆ เนมขอสั่งพิซซ่ามาทานผมก็ตามใจ ออกมาพักทานพิซซ่าด้วยนิดหน่อยแล้วกลับเข้าไปทำงานต่อ จนเริ่มค่ำเดินออกมาอีกทีเจ้าของห้องตัวเล็กนอนสลบบนโซฟา ปล่อยให้เพื่อนนั่งพิมพ์งานอยู่คนเดียว
“หลับซะแล้ว อู้นี่นา”
“ปล่อยมันเหอะพี่ มันหลับผมพิมพ์งานเสร็จเร็วกว่า”
“อีกเยอะมั้ย”
“นิดเดียวครับ พิมพ์ปกเสร็จก็เสร็จแล้ว”ป้องก้มหน้าลงไปพิมพ์งานต่อ ผมเดินมาบนโซฟา ช้อนศีรษะเนมไว้บนตก ลูบแก้มเบาๆ ให้ตื่น
“ตื่นได้แล้วเนม นอนตอนนี้เดี๋ยวก็ปวดหัวหรอก”เนมดิ้นไปดิ้นมาสองสามท่าก่อนจะลุกขึ้นมานั่งเบลอ ทำท่าจะเข้ามานั่งบนโต๊ะแต่เหมือนนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนอยู่เลยรีบหดขากลับไปที่เดิม
“จะเสร็จแล้วนี่หว่า เร็วว่ะ พรุ่งนี้ค่อยเอาไปปริ้นในแล็บ พรุ่งนี้พี่โก้ไปส่งเนมที่คณะแป๊บนึงนะ ว่างใช่มั้ยฮะ”
“ไปสิ พรุ่งนี้พี่ต้องไปช่วยพี่กรคุมนักกีฬาพอดี”
“ห๊ะ! คุมนักกีฬา ทำไมพี่ต้องไปช่วยล่ะ”
“เห็นพี่กรบอกว่าโค้ชไม่อยู่ วันจันทร์มีแข่งไม่ใช่เหรอ พี่กรคุมคนเดียวทั้งบาสทั้งบอลเลยกลัวไม่ไหวน่ะ”
“ฮ่าๆๆ ไอ้ป้องมึงโดนแน่ พี่โก้จัดการมันก่อนเลย มันลงบาสแต่วันนี้มันโดด มันอ้างว่าป่วย”เนมหัวเราะร่วน ชี้นิ้วไปที่ป้องทีทำหน้าตาตื่นเหมือนกลัวผมสั่งซ่อมจริงๆ อย่างนั้น
พอรู้ว่าพรุ่งนี้ผมต้องไปมหาฯลับแต่เช้า เนมก็เลยชวนป้องค้างอีกคืนพรุ่งนี้ก็ไปพร้อมกัน ผมเองก็เห็นด้วยเพราะจะได้ไม่ต้องขับไปส่ง นานๆ เนมจะได้มีเพื่อนมาเล่นด้วยที่ห้องก็ดูเจ้าตัวจะสนุกสนานทั้งวัน อย่างน้อยผมก็วางใจในตัวเพื่อนของเนมคนนี้ล่ะนะ
รุ่งเช้าเราตื่นกันแต่เช้าเพราะมีนัดซ้อมตอนแปดโมงตรง ผมพาป้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอก่อน แล้วก็ส่งเนมที่แล็บคณะ ก่อนที่ผมกับป้องจะเดินไปที่สนามบอลซึ่งมีนักกีฬาเริ่มมายืนวอร์มโดยมีพี่กรยืนคุมอยู่
“เกือบโทรตามอีกรอบแล้วมั้ยล่ะมึง อ้าวมาด้วยกันได้ไงวะ”พี่กรทักเมื่อเห็นป้องเดินตามผมมา
“เพื่อนแฟนผมน่ะพี่ พอดีเมื่อคนไปค้างด้วยที่ห้องเลยมาด้วยกัน”
“เออๆ รีบๆ ไปวอร์มกับเพื่อนเลย ไหนเมื่อวานลาป่วยวะ”พี่กรบ่นเล่นๆ แต่ทำเอาคนแกล้งป่วยสะดุ้งไปเหมือนกัน พี่กรแม่งแกล้งเด็ก ผมยืนคุยเรื่องโปรแกรมฝึกนิดหน่อย สรุปคือให้วอร์มรวมกันก่อนจะแยกฝึก โดยให้ผมคุมบอล ส่วนพี่กรจะไปคุมบาสแต่จะสลับๆ มาวนดูทางนี้บ้าง
“เด็กๆ มารวมกันตรงนี้ก่อน อย่างที่รู้ว่าโค้ชเราไม่ว่างทั้งสองคน พี่คุมคนเดียวไม่ไหวก็เลยเรียกรุ่นพี่พวกเรามา เป็นอดีตนักกีฬาคณะเก่า รับรองเรื่องฝีมือ ใครอยากได้เทคนิคอะไรตรงไหนไปคุยเอาเอง พวกนักบาสตามพี่ไปโรงยิม”พี่กรแนะนำเสร็จก็เดินแยกไป ผมยิ้มให้รุ่นน้องนิดๆ ก่อนจะให้แต่ละคนรายงานตัวด้วยชื่อเล่นพร้อมตำแหน่ง เวลาซ้อมจะได้เรียกถูก จากตอนแรกที่มัวแต่มองภาพรวมและคุยกับพี่กรเลยไม่ได้สนใจ จนกระทั่งได้ยินชื่อทั้งคู่ ถึงได้รู้ว่าบางทีการคุมรุ่นน้องคราวนี้คงไม่ง่าย...โดยเฉพาะการเก็บอารมณ์ตัวเอง
“คีย์ กองกลางครับ”
“ฟิวส์ กองกลางครับ
++++++++++++++
ฝากข่าวนิดนึงนะคะ
กำลังพยายามเร่งปั่นให้จบเร็วๆ จะได้รวมเล่มพร้อมรีปริ้นเรื่องอื่น....ไม่รู้จะทันมั้ย แค่คาดว่าน่าจะเริ่มเปิดจองประมาณ....สงกรานต์นะคะ........
..........ย้ำ!! คาดว่า! ........(แปลว่ายังไม่ 100%)
รายละเอียดอื่นๆ อย่าเพิ่งถาม เพราะยังไม่มีอะไรชัวร์ รอแจ้งทีเดียวแล้วกันนะคะ แค่มาบอกล่วงหน้าให้เตรียมตัวหยอดกระปุกกันได้แล้วค่ะ
(ราคาคร่าวๆ เผื่อใครจะเตรียมเก็บเงิน
กรณีโหดสุดนะ ตั้งราคาไว้ 380 แล้วใครจะสั่งเรื่องไหนก็เอาไปคูณจำนวนเล่มเอานะคะ รัก...ร้าย 2 เล่มจบ/ ระเบียงรักฯ 3 เล่มจบ/ แลกรัก 2 เล่มจบ Thee's Time 1 เล่มจบ(เรื่องนี้บอกล่วงหน้าเฉยๆ))
-
พี่โก้ เด็ดขาดมาก :katai2-1: เอาให้คุณเกดเข้าใจกันซักทีว่าอย่ามายุ่งกับคนมีเจ้าของ
รอลุ้นตอนหน้า อยากเห็นพี่โก้หึง :mew3:
-
โก้จัดการสักทีนะ ทีนี้ก็ฟิวส์กับคีย์สินะ
-
เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ถึงขนาดว่าพี่โก้กลัวจะคุมอารมณ์ไม่อยู่เลยอะ :sad3:
แต่ถ้ามันเกินไปก็สักดอกเถอะพี่ อย่าให้เสียชื่อนักเลงเก่า :laugh3:
แค่เห็นชื่อไอ้ฟิวส์ก็หมั่นละ ไม่ชอบเลย แม่ง :z6:
ให้ความรู้สึกเหมือนไอ้หมอกเรื่องโน้นเลย เซ็งมัน :m16:
แต่เนมมันน่ารักน่าหยิกเนาะ เอ็นดูอะ :-[
ชอบที่พี่นิ้งพูดกับพี่โก้และที่พี่โก้พูดกับยัยพี่เกด
ถ้าผญคนนั้นฉลาดจริง หล่อนคงรู้แล้วล่ะว่ามันไม่มีทาง
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าพี่โก้แม่งโคตรรักเนมเลยอะ
เนมอย่าทำให้พี่โก้เสียใจนะรู้มั้ย :กอด1:
-
อื้อหือ จบอย่างนี้ :hao7: :hao7:
ตอนหน้ารอเเทบไม่ไหวเเล้ว กิ๊ซๆ :katai4:
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
เจอพี่โก้สั่งซ่อมแน่ หึหึ :katai2-1:
-
แว๊ก ดันวนมาเจอกันอีก ยิ่งไม่ถูกกันอยู่ด้วย ช่วงนี้น้องเนมห้ามเข้าใกล้สนามบาสจ๊ะ
ได้อ่านมุมพี่โก้ก็จะสบายใจมากขึ้น แต่แว๊กนิด ๆ ที่แกคิดว่าพี่เกดก็โอเค (ใจแคบจังเลยนะเรา)
ยัยพี่เกดยั่วสุดติ่งสุดไตนะ มาเนียน พยายามม้ากมาก แต่เนียนไม่จริงเพราะเค้าก็ดูออกกันหมด
ที่พูดกันหลังสุดเรื่องคนมาก่อนมาหลังถือว่าชัดเจนมากนะ ถ้ายังไม่เข้าใจและพยายามจะด้านต่อไป
ก็ไม่ไหวแล้วล่ะ
ปลื้มนิ้งมาก เป็นเพื่อนที่น่ารักจังเลย ชอบที่นิ้งรักน้องเนมด้วยแหละ พี่โก้แกก็ดีใจเนอะเห็นเพื่อนเอ็นดูแฟนตัวเอง
ชอบตรงโก้ไม่ปล่อยให้เนมไปนอนที่อื่น เรื่องทุกอย่างพี่โก้คิดอย่างรอบคอบเสมอ (พระเอกในดวงใจจ๊ะ)
ดึกแค่ไหนก็จะไปรับ ซึ่งถูกแล้วเพราะคนอื่นจะคิดยังไงเราไม่รู้นี่ น้องเนมตอนเมาโคตรอ้อน (ตอนปกติก็อ้อนนี่เนอะ
สรุปอ้อนทุกตรง 555) ขนาดเพื่อนอยู่ด้วยนะแต่เพื่อนเนมคนนี้ดูโอเคไว้ใจได้จริง ๆ เหมือนสองคนจะรักและเข้าใจ
กันมากขึ้นทุกวัน ขอให้ราบรื่นตลอดไป
ขอบคุณค่า
-
:mew1: เด็ดขาดจริงไรจริง พี่โก้ของเนม :mew1:
-
คุณลูกเกดค่ะ ผช เค้าชัดเจนขนาดนี้ เลิกหวังลมๆแล้งๆได้แล้วค่ะ
เตือนด้วยความหวังดี :laugh:
โก้เด็ดขาดสุดยอด
อือหือ ทั้งคีย์ ทั้งฟิวส์
งานจะงอกมั้ย เราเชื่อว่าโก้เอาอยู่ :mew4:
-
:mew2:
ถ้าไม่ใช่ ถึงยังไง ก็ไม่ใช่
แต่ถ้าใช่ ใจดิ้นรน ให้ค้นหา
พยายาม ทำอย่างไร ไม่ได้มา
อยู่เฉยเฉย ความรักจ๋า เข้าหาเอง
อยากปรบมือ คือเสียงดัง ทั้งสองข้าง
หากปล่อยวาง เพียงข้างเดียว กระฉับกระเฉง
ไร้สำเนียง เสียงใดใด ให้ครื้นเครง
อยากให้รัก ถึงข่มเหง ไม่เกรงกลัว
นะจ๊ะ..อิพี่เกด ฮ่าฮ่า
โก้มั่นคง ยืนยงรัก หนักขุนเขา
เนมอย่าเบา อย่าเขลาขลาด ฟาดคูณสอง
หาที่ไหน ไม่ได้แล้ว รักครอบครอง
โก้จับจอง จ้องคนเดียว เสียวแค่เนม
น้ำตาลท่วม น้ำเชื่อมล้น จนสำลัก
เนมกระอัก โก้กระฉูด รูดเสาเข็ม
เป็นแฟนกัน หมั่นรินรัก ให้เติมเต็ม
อยากรู้นัก เปรี้ยวหวานเค็ม เล็มโก้ดู
:hao6: พี่โก้กะน้องเนม..หื่นอ่ะ
อิอิ
:katai1: คนอ่าน..ไม่หื่นนะ
ฮ่าฮ่า
:mew1: จุ๊บๆๆ..คุณจี
-
หมั่นไส้ยายเกด ด้านจริงอะไรจริง
เนมน่ารักขึ้นเยอะเลย
โก้คุมซ้อมแล้วมันป่วน ก็จัดเต็มไปเลย
เห็นชื่อแล้ว มันน่า.............
-
เค้ามาถือป้ายไฟเชียร์พี่โก้ค่ะ หวังว่าคงจะผ่านกองกลางสองคนนั่นไปได้ด้วยดีนะ :mew5:
จะรวมเล่มแล้ว ใกล้จบแล้ววววววว หยอดกระปุกรัวๆๆๆๆๆๆ :mew3:
ขอบคุณคุณจีค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆ :pig4:
-
คนนงก็แฟนเก่าพ่วงตำแหน่งเพื่อนสนิทอีก
อีกคนก็พยายามจะแสดงความรักเกินเหตุ
แต่ยังไง๊!!ยังไง ก็รู้สึกสงสารคีย์อ่ะ เพราะรักจึงทน :hao5:
-
คู่นี้กว่าจะรักกันได้ ยากเย็นแสนเข็น
nc กัน (แบบออกสื่อ) ก็น้อยนิดที่สุด
...ดังนั้น ตอนรวมเล่มขอตอนพิเศษ NC ปลอบใจผู้อ่านเยอะๆนะจ๊ะ
-
พี่โก้นี่แอบแค้นฝังลึกเหมือนกันนะ ฮ่าๆ
แถมยังวางตัวเรื่องคุณเกดได้ดีด้วย นี่สินะข้อดีของการเป็นผู้ใหญ่
เนมน่ารักกก งิๆ
-
เจอเจ๊เกดยังไม่เครียดเท่าเห็นชื่อฟิวส์เลย บอกตรงๆ :katai4:
-
พีโก้อาจมีระเบิดลง
-
:กอด1: :mew1:
-
คุณลูกเกดเน่าจะเข้าใจในสิ่งที่โก้บอกได้หรือยังงง
ชัดเจนขนาดนี้ๆแล้วนะ ถ้ายัง นี่ควรจะได้รับสารอาหารเพิ่มขึ้นนะจ๊ะ
คีย์กับฟิวส์ พี่โก้จะอดทนได้แค่ไหน
แต่จิงๆๆ ควรจะถามว่าตีย์กับฟิวส์ จะอดทนได้แค่ไหนหรือป่าวว คีย์นี่ตัวดีเลยอะ
เหอะๆๆ
จริงๆแล้ว อยากให้คีย์ได้คุยกับพี่โก้ดูมั่งนะ เพราะสองคนก็เป็นคนสำคัญของเนม
อยากให้คีย์ยอมรับพี่โก้ได้ซะทีอะ นี่เราหวังมากไปหรือป่าวๆๆๆ :katai2-1: :katai2-1:
จะหยอดกระปุกรอนะคะพี่จี :mew2: :mew2:
-
พี่โก้น่ารักอ่ะ
อย่ามีปัญหาเพิ่มเลยนะ สงสารพี่โก้กะเนม
-
เล่นฟิวส์ให้หนักๆเลยพี่ คีย์อีกคน
-
อย่าให้ต้องเลิกกันรอบที่สามเล้ยยยย
ยัยองุ่นเน่า ผู้ชายเขาทำถึงขนาดนี้แล้วอ่ะ น่าจะรู้ตัวได้แล้วนะ :angry2:
ช่วงนี้ไม่ค่อยชอบคีย์กับฟิวส์เลยอ่ะ :m16:
-
พี่โก้อาจอดทนได้ไม่นาน -*-
-
โอ้ววววว เจอทั้งคีย์ ทั้งฟิวส์เลย พี่โก้จะไหวไหมเนี่ย :katai1:
มาต่อเร็วๆนะคะ :กอด1: :กอด1:
-
มีปัญหามาท้าทายพี่โก้ไม่ขาด
จบจากคุณเกด(?) แล้วต้องมาเคลียร์กับ 2 หนุ่มอีก
สู้ๆ นะพี่โก้ :a2:
-
ตัดใจเหอะเจ้เกด อย่าดันทุรังทำร้ายครอบครัวคนอื่นเค้าเลย
โอ้โห มีศะตรูหัวใจอยู่มนทีมตั้ง 2 คน พี่โก้จะคุมไหวไหม
-
เป็นกองกลาง กะ กองหลังที่เสียบเก่งรึป่าว
ถ้าถนัดเสียบ พี่โก้ก็จัดไปสักดอกเลยนะ :z6:
คีย์ น่าจะได้คุยกะพี่โก้บ้างนะ จะได้ปล่อยวางเรื่องเนมได้สักที :เฮ้อ:
ฟิวส์ คราวนี้ตัดใจ แล้วไปรักกะคีย์เหอะ คิคิ :hao6:
พี่ลูกเกด พี่โก้หนักแน่นกับน้องเนมมาก อย่ามาทำให้ร้าวฉาน เบื่อชะนีไม่ดูกาลเทศะ
เค้ารักของเค้าอยู่ คิดจะมาเปน กิ๊ก ช่างกล้านะยะหล่อน :katai1: :beat:
-
เจอมันสองคนก็ดีเหมือนกันนะโก้
เล่นงานมันสองคนให้หนัก
บอกตรงๆว่าช่วงหลังๆมานี่ไม่ค่อยชอบคีย์เลย
ส่วนฟิวส์ไม่ชอบมันมาตั้งแต่แรกละ
-
ท่าทางคีย์กับฟิวส์จะเป็นปัญหาสำหรับชีวิตรักของพี่โก้และน้องเนมวะแล้ว การคุมทีมครั้งนี้พี่โก้จะเก็บอารมณ์ได้แค่ไหนกัน
-
ตัดเข้าโคมไฟอีกแล้วววววววววววววววว :ling1:
เจ๊เกดนี่ก็นะ โก้บอกว่ามีแฟนแล้วก็จะยังตื๊อไม่เลิก สงสัยต้องโดนเนมซักที
ว่าแต่การมาเป็นโค้ชคราวนี้ จะเกิดเรื่องมั๊ยเนี่ย :mew2:
-
งานเข้าพี่โก้โบ้มๆ ศึกรอบทิศ
เนม กองเชียร์.....ส่งกำลังใจหน่อยยยยยย
-
พี่โก้สู้ๆ พี่โก้สู้ตาย พี่โก้ไว้ลาย สู้ตาย สู้ๆ :mc4:
ตอนนี้น่ารักกกกกกกอ่ะ
ตอนหน้าจะมีมวยหรือเปล่ารอลุ้นอยู่นะคะพี่จี ขอเป็นมวยไชยา หรือไม่ก็ เควัน เอ๊ะ หรือ ไทยไฟต์ดี 55 ให้พี่โก้จัดจระเข้ฟาดหาง หนุมานถวายแหวน หักงวงไอยรา ให้ฟิวส์อีกสักดอก สองดอกเถอะค่ะ แค่ได้ยินชื่อก็หมั่นไส้ละ 555
ขอบคุณพี่จีค่ะ :pig4:
-
พี่โก้สุดยอดมาก.... :mew1:
:pig4: คะ
-
โก้พูดขนาดนี้แล้วหวังว่ายัยพี่เกดจะเลิกลานะ...
ส่วนอีก2คนโก้จัดการซะทีเดียวเลยจะได้หมดปัญหาค้างคาใจซักที
-
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
คุณเกด ยังไม่จบดี
คีย์ กับ ฟิวส์ ตามมาติดๆ
พี่โก้ สู้ๆๆ เนมก็ต้องเข้าใจสถานการณ์ เข้าใจพี่โก้ และก็ใจแข็งเข้าไว้นะ ^^
-
โอ้ววววววววว
:katai2-1:
ท่าทางจะได้เห็นพี่โก้ต่อยมวยอีกรอบปะเนี่ย
-
พี่โก้ตอนนี้เอาใจไปเลย อิอิ หวังคุณเกดจะเข้าใจอะไรง่ายๆนะจ๊ะ ส่วนฟิวส์กับคีย์เตรียมตัวให้ดีๆล่ะ หึหึ
-
หวีดหวานกันพอประมาณ กรุบกริบ มุ้งมิ้ง นึกว่าจะเอ็นซีซะและ :hao6:
แอบสมน้ำหน้าเจ๊เกด :hao3:
-
พี่โก้สู้ๆ ส่งซ้อมหนักๆเลย 555
โดนเฉพาะกองกลางอะ ฮิ้ว
ตอนนี้คุณเกดน่าจะรู้ได้แล้วนะว่าพี่โก้รักเนมมาก
-
+๑ ให้พี่จี
ฮือออออออออออออออออ
ชอบมากเลยอ่ะ
พี่โก้น่ารักมาก เท่กันที่สุดในสามโลก
><
เก็บเงินเลยวันนี้ !!!
-
คุณเกดคะ ของที่ไม่ใช้ของเราก็อย่าไปพยายามเลยนะ
ชอบน้องโก้ตรงนี้แหละชัดเจนกับเรื่องทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องน้องเนม
หวังว่าคุณเกดคงไม่มาทำให้ครอบครัวเค้าราวฉานนะคะ เค้าสงสารน้องเนม
งานคุมนักกีฬางานนี้มันส์แน่นอนเลย พี่โก้คุมคีย์กะฟิวซะด้วย
-
ลุ่้นอ่ะ น่าสนุกสุดยอด!!!!!!!!!! :katai1:
-
เดี๋ยวนี้พี่โก้น่ารักขึ้นเยอะอ่ะ แคร์และให้เกรียติ์เนมมาก โดยเฉพาะเรื่องยายองุ่นเน่า น่ารักเป็นที่สุด :katai2-1:จุ๊บจุ๊บ
ทีนี้มาเจอกองกลางขวางหัวใจ เอาไงดีอ่ะพี่โก้
-
มานหัวใจมาติดๆกันเลยทีเดียว
พี่โก้จะทนไหวไหมเนี่ยยย
ถ้าพวกนั้นไม่ฟังละทำไงเนี่ย
ตายๆๆๆๆ พี่โก้ใจเย็นน้า
-
พาร์ทนี้หวานมว๊าก กกก แอร๊ เลี่ยนที่สุด อ่านไปก้อเขิลไป ฮ่าๆ
แต่กลัวจริงๆ เวลาลมสงบเนี่ย...มันจะมีพายุใหญ่ตามมามั้ยน๋อ?
.
.
.
งานนี้...คงต้องเตรียมเปลสนามไว้แล้วม๊าง งงง...คึคึ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
:mew1:
:mew1:
:mew1:
-
ขอรักพี่โก้ด้วยคนนะน้องเนม ใครจะอดใจไหว
ขอบคุณคุณจีค่ะ
-
อาศัยจังหวะนี้แหละ...อยากให้พี่โก้กับคีย์พูดกันให้ชัดๆ ให้เข้าใจไปเลย
จากนี้ไปจะได้เข้าใจกัน คีย์จะได้ตัดใจแบบเด็ดขาด สงสารคีย์เหมือนกัน เพราะคีย์ก็จริงใจกับเนม
ถ้าคีย์มีคู่ก็คงดี ตัดปัญญาหาไปเลย ฮ่าๆๆ คู่กับบักฟิวส์เนี่ยแหละ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว //กดมันเลยคีย์
เอาใจช่วยให้พี่โก้กับคีย์มีความสัมพันธ์อันดีเกิดขึ้น
ส่วนบักฟิวส์ก็ แล้วแต่บุญแต่กรรมของแกละกัน
-
พี่โก้ o13
-
โก้ เตะแม่งเป็นลูกค่างเลย อย่าไปยอมมันมาก ฮึ่มมมม
-
เย้ๆๆๆ รวมเล่ม
-
ชอบคำตอบที่พี่โก้ตอบยัยเกดมากเลย สะใจมากกกก คิดจะแย่งของคนอื่นนี่หน้าไม่อายนะ :katai3:
พี่โก้จะเก็บอารมณ์อยู่มั้ยเนี่ย สู้ๆนะพี่
-
ยังไม่อยากจะวางใจว่ายัยองุ่นแห้งจะยอมวางมือไปจริงๆ
โก้เล่นฟิวล์หนักๆ แต่เนียนๆ หน่อยนะ 555+
-
อยากเห็นโก้จัดเต็ม :hao7:
-
พี่โก้เด็ดขาดชัดเจนมาก
ปลื้มใจแทนเนม
:katai2-1:
-
คุณเกดควรถอยได้แล้วนะคะ ได้ฟังชัดเจนขนาดนี้แล้ว โก้นี่รักเดียวจริงๆนะ
-
โอ๊ะโอ ตอนต่อไปพี่โก้หรือเนมนะที่จะเครียด(รึเปล่า)
นังองุ่นเน่าคงรู้ตัวแล้วสินะว่าหมดสิ :hao3:
-
โก้รักมั่นคงดีจัง o13
-
พี่โก้เจออดีตมารหัวใจทั้งสองคนเลยนะคะ มันส์ค่ะคราวนี้
สู้ๆนะพี่โก้ จุ๊บๆ
-
เครียดเลยข่าาาาาาาาาาา :z3:
โจทย์เก่าพี่โก้ทั้งน้านนนนนนนนนนนนน :z6:
-
บางทีความคิดโก้ก็สร้องความเจ็บปวดเบาๆ :เฮ้อ:
รักเนม สู้ๆ :L2: :L2:
-
....พี่โก้เด็ดเดี่ยวมั่นคงดี แต่จะอดทนต่อกองกลางทั้งสองคนได้เปล่าหว่า
....แค่ชื่อก็ทำให้ใจกระตุกแล้วมั้ง แต่หน้าที่ก็คือหน้าที่อะนะ นาทีนี้คงต้อง...อดทน อย่างเดียว :laugh:
-
โอ๊ย โก้อ่ะ รักว่ะ ชอบเนมอ้อน อ้อนเยอะๆ :-[
-
ฟิวส์กับคีย์ :a5: ตอนหน้าจะมีเรื่องกันมั้ยเนี่ย :z3:
-
ท่าทางยัยพี่เกดคงจะไม่เลิกยุ่งยาก ๆ หรอก ชิส์!!
ขอบคุณมากค่ะ +1
:กอด1:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ตอบยัยลูกเกดเน่า ได้ถูกใจคนแก่มาก ๆ
คนแก่ชอบ ฮิ ฮิ
:mew1: :mew1: :mew1:
-
อู้ยยยย พี่โก้ช่วงนี้น่าจะไปวัดบ้างนะเนี่ย ดวงตกๆๆๆๆๆ :mew5:
-
รอพี่จีรีปริ้นท์ จองทุกเรื่องเลย. ปล้นธนาคารมาซื้อ #กินแกลบสามชาติ :ling1: :ling1: :ling1:
-
พี่โก้ ผู้แสนเยือกเย็น
ถึงขนาดกับจะเก็บอารมณ์ไม่อยู่
แค่ได้เห็นหน้า คีย์กับฟิว
แต่ปลื้มพี่โก้สุดๆๆอ่ะ
ตอบคุณเกดได้ชัดเจนมากกกกกกกกกกกกกก
เจ๊สะใจ
-
หวังว่าเจ๊ลูกเกดคงยอมถอยนะ
แต่ดั๊นต้องมาเจอทั้งคีย์ทั้งฟิวส์นี่สิ
-
:-[ โก้น่ารักอ่ะ :call: อย่ามีเรื่องไรอีกเลยน่ะ
-
เก็บอารมณ์ให้ได้น้าาา พี่โก้
-
เคลียร์ประเด็นคุณเกด แต่สร้างประเด็นเพื่อนแฟน จะโดนกวนไหมละ
-
โอย เรื่มสงสารพี่โก้อีกละ คุณจีทำร้ายพี่โก้ตลอดเลยๆๆๆ :o12:
เจ๊องุ่นเน่ายังสลัดไม่หลุด โจทก์เก่าโผล่อีก ฮ่วย
สู้ๆน้าพี่โก้ เชียร์พี่โก้สุดใจขาดดิ้น :impress2: :impress2: 555
ปล. เฮือก! ได้ทุบกระปุกกันล่ะคราวนี้ สู้ๆนะคะคุณจี จะรอเก็บทุกเล่มเลยค่า :mc4: :mc4:
-
หวานใส่กันยังไม่ทันไร คนอยากเป็นกิ๊ก ก็แสดงออกให้เห็นแล้ว
มาที่มหาลัย ก็เจอโจทย์อีก :เฮ้อ: ชาติที่แล้วทำบุญด้วยอะไรน้าาาา พี่โก้
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ น้องจี :กอด1:
-
ว่าเเล้วเชียวววว สุดท้ายโก้ก็ต้องเป็นฝ่ายพูด
ทำไมต้องรอให้ผู้ชายเค้ามาพูดอย่างงี้ใส่นะ ทำไมไม่รู้ตัวเองตั้งเเต่เห็นเค้ามีแฟนวะ
ถ้าเค้าสนใจเธอ เค้าจะเป็นฝ่ายมาหาเธอเอง หรือถ้าจะเปิดโอกาสอะไรก็ช่วยดูว่าควรหรือไม่ควรนิดนึง
คนเรานี่ก็แปลกชอบรนหาที่ นี่ดีนะที่โก้มีความเป็นสุขภาพบุรุษมากพอ พูดเเค่นี้ถือว่าซอฟท์ที่สุดแล้วนะ
ถ้ายังไม่เข้าใจ หรือ ยังไม่ยอมหยุด คนที่จะเจ็บที่สุดก็คือเธอ หวังว่าจะเข้าใจนะ o16
แต่ว่า......ปัญหาต่อไป...คิดว่ากับฟิวส์น่าจะไม่มีอะไรมากมาย แต่กับคีย์นี่สิ
ตัวปัญหาของจริง โก้ก็ใจเย็นๆนะ เฮ้อออออออออ หวานได้ไม่นาน เค้าดราม่ามาเเต่ไกล :เฮ้อ:
ปล.ซื้อทุกเรื่องเลยค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
แต่ขอระยะเวลาในการเก็บเงินนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆได้มั๊ยคะพี่จี
ถือว่าสงสารคนทำงานที่มีภาระเยอะและเหล่าเด็กๆที่ยังไม่มีงานทำกันด้วยน๊า :mew6: :impress:
-
คือเฮียโก้กับน้องเนมค่ะ เพื่อนอยู่หลังรถนะค่ะ สงสารป้องมันกลัวเป็นตากุ้งยิง555
โก้พูดชัดๆกับชะนีนะดีแล้วหล่อนจะได้ตัดใจซะที อารายเห็นอยู่ว่าเค้ามีแฟนแล้วยังยุ่งวุ่นวายอีก เซ็งจริง สมโดนโก้พูดเข้าให้
อร้ายยยเหมือนมีลาวาปะทุ โก้ คีย์ ฟิวส์ ใจเย็นๆนะโก้ ยังไงๆเนมก็รักโก้
-
ปัญหามาเรื่อยๆเลยหุ้ยพี่โก้ กลัวคีย์กับฟิวส์มากกว่ายัยลูกเกดอีก
สู้ต่อไปโกโบริ อังศุมาลิน :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
ปล. ซื้อทุกเล่มแน่นอนรอบนี้ แต่ยังมิมีเงิน 5555555555 o22 o22 o22
-
เป็นการอ่านที่มาระทอนสุดๆ
อ่านถึงตี 2 ทำงาน 8 โมง
แทบเสียชีิวิต
แต่ยอมรับค่ะว่าดีจริงๆ สนุกมากๆ อินไปด้วย เศร้าไปด้วย
เวลาหวานก็หวานดี เวลาอึนก็จุกอก
ยังไงรอตอนต่อไปนะคะ
-
ชอบคนชื่อโก้ :mew1:
-
คุณจีครับ ขออนุญาตถามแบบไม่ดูตาม้าตาเรือตาบ้านตากุ้งยิงบลาๆๆ อยากทราบว่าจะมีภาคของ " ตี๋ " ไหมครับ
เฝ้ารอมากๆเลย ภาคโก้นี่ยังไม่ได้อ่านเลยกะรอซื้อรวมเล่มทีเดียว ๕๕๕๕๕๕๕๕๕ คือผมก็ไม่ใช่แฟนพันธ์แท้อะไรนะ
แต่ชอบ ริมระเบียงมว๊าก มาก อ่านแล้วทำให้รักทุกตัวละครแล้วก็อยากจะรู้เรื่องราวของ 3 หน่อ โดยเฉพาะลูกสาวที่เป็นทอม ๕๕๕๕๕๕๕
เป็นประโยคที่เด็ดมากๆสำหรับผม แบบ คิดได้ไง.......... ขอเป็นกำลังใจให้ในการสร้างสรรค์ผลงานต่อไปนะครับ รออุดหนุนครับ งิงิ
-
มารอค่ะ คิดถึงน้องเนมกับพี่โก้
ตอบคุณ idolovea ภาคตี๋ยังไม่เกิดเลยค่ะ
ลูกสาวที่เป็นทอม ที่พ่อโก้ห่วงมากหน่ะ
ยังไม่ได้ถูกเอาออกมาให้อ่าน
ตอนนี้ รออ่านพ่อโก้ กะแม่เนม ไปก่อนนะ 5555
-
เข้ามารอ โก้กับน้องเนม ^_^
-
พาร์ทนี้น่าจะมีฝนตกฟ้าคะนองเป็นหย่อมๆ
หรือฝนตกหนักฟ้าผ่ากระจาย
ครับ..คุณจี
:katai4:
ฮ่าฮ่า..เห็นอีโม--กระต่ายน้อยนั่งรัวแป้นพิมพ์ มือเป็นระวิง
ทีไร นึกถึงคุณจี ทุกที
:pigha2:
-
พึ่งจะตามเรื่องนี้ทัน :katai1:
สนุกสุดดๆ หมั่นไส้แม่องุ่นเน่า :ling1:
555555 ตอนต่อไปอาจเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆ กร๊ากกก
:katai3:
-
ผมแยกกับพี่โก้มาปริ้นท์รายงานที่แล็บ นึกแล้วว่าต้องมีคนอื่นคิดเหมือนผม ใครๆ ก็อยากปริ้นท์ฟรีทั้งนั้น ผมนั่งรอจนถึงคิวที่สองแล้ว บางคนทำเสร็จก็เอาไปส่งให้พี่ที่เป็นผู้ช่วยสอนตรวจ พอมีตรงไหนต้องแก้ก็กลับมาแก้แล้วปริ้นท์ใหม่ เพราะอย่างนี้แหละเลยต้องมาทำวันนี้ถึงแม้จะส่งพรุ่งนี้ก็ตาม
ผมแก้งานสองรอบ รอบแรกคือพิมพ์ชื่ออาจารย์เป็นภาษาอังกฤษผิดครับ แล้วก็รูปประกอบต้องปริ้นเป็นภาพสีแต่ผมดันลืมสั่งปริ้นท์ขาว-ดำออกมา ต้องปรับขนาดให้ใหญ่ขึ้นด้วย พอปรับขนาดหน้าเลยเลื่อน พอส่งใหม่เลยต้องแก้เรื่องจัดหน้า แก้รอบสองผ่านแล้วก็เอาไปเข้าเล่มที่ร้านถ่ายเอกสารหน้ามหาฯลัย จะให้พี่โก้พาไปก็เห็นคุมนักบอลอยู่เลยติดรถเพื่อนในห้องออกไปแทน กว่าจะได้เข้าเล่มแล้วกลับมาส่งเสร็จเนี่ยเหงื่อท่วมตัว ร้อนมากๆ
“เนมส่งงานเสร็จแล้วนะ พี่โก้เสร็จยัง”ผมโทรหาพี่โก้เพราะร้อนมากเลยนั่งตากแอร์ในห้องแล็บเย็นๆ ไม่อยากเดินไปสนามบอล
“อีกครึ่งชั่วโมงก็เลิกแล้ว หิวรึยัง”
“นิดๆ ฮะ งั้นพี่โก้เสร็จแล้วโทรมานะ เนมนั่งรอในแล็บนี่แหละ”
“ครับ”พี่โก้วางสายไปแล้ว ทิ้งให้ผมยิ้มหวานอวดเพื่อนคนเดียว ถ้าบอกว่าชอบเวลาพี่โก้คุยโทรศัพท์จะผิดไหม ก็พี่โก้พูดเพราะตลอดอะ สุภ๊าพสุภาพ แล้วไม่ค่อยกวนเหมือนปกติเพราะพี่โก้ไม่ชอบคุยนานๆ เลยพยายามพูดให้จบๆ ไป แถมเสียงเวลาพูดมันฟังแล้วนุ่มๆ ด้วย อาจจะเพราะลำโพงโทรศัพท์ดีก็ได้มั้ง
พี่โก้คุมนักบอลเสร็จก็ขับรถมารับผมหน้าแล็บ ผมมองไปทางสนามเห็นคีย์กับพวกฟิวส์กำลังเดินมาทางนี้ เห็นคีย์มองมาทางนี้ผมเลยโบกมือให้แต่คีย์ไม่โบกมือตอบแถมยังหันหน้าหนีอีก ผมงงๆ แต่ก็ต้องรีบขึ้นรถ ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาง้อคีย์แล้วกัน ถึงจะไม่รู้ว่างอนอะไรผมอีกก็เถอะ
เราไปนั่งทานสุกี้กันครับ พี่โก้ขำตอนผมบอกว่าอยากทานอะไร ก็ถึงจะบอกว่าหิวนิดๆ แต่พอนั่งรอไปเรื่อยๆ จากนิดๆ มันก็เริ่มมากขึ้นนี่นา เป็ดย่างกับหมูกรอบจานใหญ่เป็นของโปรดของผมและเกินครึ่งลงไปอยู่ในท้องเรียบร้อย เดินซื้อของใช้กันนิดหน่อยแล้วก็กลับห้องมานอน หมายถึงผมนะที่นอน ส่วนพี่โก้ไปนั่งทำงานต่อ ผมตื่นอีกทีก็เย็นแล้ว ลุกมาอาบน้ำให้สดชื่นแล้วช่วยพี่โก้ทำกับข้าว ทานเสร็จแยกย้ายกันประจำที่ พี่โก้นั่งทำงานในห้อง ส่วนผมนอนอ่านหนังสือหน้าทีวี เกรดที่ออกมาของเทอมก่อนไม่น่าแปลกใจเลย เพราะแค่เห็นข้อสอบก็เดาชะตากรรมได้อยู่แล้วว่าไม่มีทางแตะเลขสาม มีเพื่อนหลายคนที่คาบเส้นเตรียมลุ้นกันเทอมนี้ เกรดผมทุกวิชาอยู่ในระดับกลางๆ ตามคนหมู่มาก แต่ผมรู้สึกว่าน่าจะทำได้มากกว่านี้ถ้าตั้งใจอ่านหนังสือให้เข้าใจมากขึ้น เปิดเทอมมาก็เลยฮึด พยายามอ่านหนังสือทบทวนทุกวัน แต่บางวันก็ขี้เกียจ กลับมาเหนื่อยๆ ทานข้าวเสร็จก็นอนกลิ้งแล้วหลับเลยบ่อยๆ
วันนี้มีแข่งบาสรอบแรกครับ มีห้องผมว่างกับห้องของพี่บอมเลยรับหน้าที่มาเชียร์ ก็สนุกดีนะครับ เชียร์กันแบบร้องเพลงมั่ว แรกๆ ก็ร้องเพลงเชียร์ หลังๆ ไม่แล้วล่ะ ลุ้นบาสจนไม่มีสมาธิร้องกันเลย ผมเองก็ตะโกนจนคอแทบแตก แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทีมเราชนะได้ รุ่นพี่ดูจะเสียใจกันไม่น้อย ส่วนผมไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากเลยแค่เสียดาย หลังเลิกแข่งผมเดินมากับป้องที่นั่งเป็นตัวสำรองไม่ได้ลงเล่น ป้องบอกว่ารุ่นพี่ถอนตัวไปเยอะ ที่ลงมีแต่รุ่นผมเกินครึ่ง ยังไม่ค่อยเข้าขากันแต่ก็ถือว่าเก่ง ที่แพ้ต้องยอมรับว่าฝ่ายตรงข้ามเขาแกร่งจริงๆ ที่สำคัญคือส่วนใหญ่เป็นรุ่นพี่ทั้งทีมเลย ส่วนรุ่นน้องนั่งเป็นตัวสำรอง ป้องมันก็บ่นๆ นะว่าเสียดายที่ไม่ชนะเพราะความจริงคณะเราเป็นแชมป์บ่อยมากทั้งบาสและบอล เรื่องที่รุ่นพี่ถอนตัวออกไปก็ไปโทษไม่ได้ จากที่พี่บอมบอกคือเกรดพวกพี่กลุ่มนั้นไม่ค่อยดีเลยต้องตั้งใจเรียน แล้วเทอมนี้ก็ต้องส่งโปรเจ็คซึ่งถ้าทำดีมันจะดึงเกรดขึ้นมาได้เยอะมาก พี่ๆ เขาเลยไปทุ่มให้เรื่องเรียนมากกว่า ซึ่งมันก็ถูกต้องล่ะนะ แต่รุ่นพี่บางคนก็ไม่เข้าใจเลยทะเลาะกัน ช่วงนี้ในกลุ่มรุ่นพี่เลยเหมือนมีสงครามเย็น
“แล้วไอ้คีย์ล่ะวะ กูไม่เห็นมันมาเชียร์เลย”เราเดินมานั่งใต้ตึกรอขึ้นเรียน สั่งน้ำปั่นมาดื่มคนละแก้ว ใบหม่อนที่นั่งเชียร์อยู่กับผมแยกไปหาพี่บอม เจอกันอีกทีในห้องเรียนเลย ส่วนคีย์ไม่เห็นตั้งแต่เรียนรอบเช้าเสร็จ อยู่ในโรงยิมก่อนแข่งผมก็โทรตามนะแต่มันไม่รับ
“ไม่รู้อะ มันไม่รับโทรศัพท์กู”ไม่รู้มันงอนอะไรผมอีก
“เดี๋ยวนี้แม่งชอบไปกับพวกไอ้จอห์นไอ้ฟิวส์ กูว่ามึงเตือนๆ มันหน่อยก็ดีนะ”
“เตือนอะไรวะ”
“ไอ้ฟิวส์น่ะไม่เท่าไร มันโอเคอยู่ แต่ไอ้จอห์นกูว่าไม่โอว่ะ แม่งขาเที่ยว กูเห็นพวกมันไปเที่ยวกันทุกคืนเลย ไอ้คีย์ก็ไป แล้วแม่งก็มานั่งแฮ้งค์ในห้อง”ป้องพูดถูก เดี๋ยวนี้คีย์เที่ยวบ่อย เมื่อก่อนเราก็เที่ยวกันบ่อยนะ แต่ว่าตอนเรียนที่โน่นมันไม่ยากเหมือนที่นี่ ดูจากเกรดที่ออกมาก็รู้
“ไม่รู้จะพูดไงเหมือนกัน แม่งชอบไม่รับโทรศัพท์กู เรียนเสร็จก็เผ่นออกจากห้องคนแรกตลอด กูยังไม่ได้คุยกับมันสักคำเลยนำวันนี้อะ”
“เตือนๆ มันหน่อยแล้วกัน ยังไงก็เพื่อนกัน กูอยากให้เราจบพร้อมกันนะเว้ย”
“เออๆ ไปเรียนเหอะ”ผมเก็บของเดินขึ้นห้องเรียน เมื่อก่อนผมนั่งข้างคีย์ ส่วนอีกข้างจะเป็นหม่อน แล้วป้องนี่ไม่ข้างหม่อนก็คีย์แล้วแต่ที่ว่าง แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นผมนั่งกลางระหว่างหม่อนกับป้อง ส่วนคีย์นี่มันจะนอนฟุบข้างหลังตลอด เวลาทำรายงานคู่จากที่เคยทำด้วยกันคีย์ก็ไปจับคู่กับเพื่อนคนอี่นในห้องที่อยู่กลุ่มพวกจอห์น ผมเห็นมันสนิทกันก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก แต่จากที่ป้องพูดผมก็เป็นห่วงเหมือนกันนะ เหมือนมันพยายามตีตัวออกห่างจากผมเลย....ทำไมวะ
ผมนั่งรออาจารย์อยู่ในห้อง เสียงเคาะกระจกข้างๆ เรียกให้หันไปมอง ใบหม่อนทำหน้าตาตื่นกวักมือเรียกให้ออกไปผมกับป้องเลยวิ่งออกมาหา
“คีย์กับฟิวส์ต่อยกันที่หลังตึก!!”ใบหม่อนพูดพร้อมวิ่งนำพวกเราไปด้วย หลังตึกคือมุมที่นิยมในการไปแอบสูบบุหรี่เพราะไม่มีใครผ่านมาเห็นแน่นอน ไม่ต้องคอยระแวงเหมือนทางเชื่อมตรงห้องน้ำ
ผมวิ่งตามหลังป้องที่วิ่งนำไปอย่างรวดเร็ว ตรงนี้ไม่ได้มีแค่คีย์กับฟิวส์ แต่มีพวกจอห์นแล้วก็พวกพี่บอมอยู่ด้วย สงสัยเห็นพร้อมหม่อนก็เลยเข้ามาแยกไว้ พี่บอมล็อคแขนคีย์ ส่วนฟิวส์มีเพื่อนมันจับตัวไว้อยู่
“คีย์!! เป็นไงบ้าง มีเรื่องไรกันวะ”ผมวิ่งเข้ามายืนข้างคีย์ ปากแม่งแตกเลย ผมหันไปมองฟิวส์ที่จ้องผมอยู่ก่อนแล้ว ผมเลยจำเป็นต้องหันกลับมาที่คีย์เหมือนเดิม
“ต่อยกันทำไมวะ”ป้องยืนระหว่างกลาง พยักหน้าถามฟิวส์อย่างเอาเรื่องนิดๆ อย่างที่พอรู้คือมันไม่ชอบไอ้จอห์นไง แล้วคนที่จับฟิวส์อยู่คือจอห์นพอดี
“คนอย่างมันไม่จำเป็นต้องให้พวกมึงออกมาปกป้องหรอก มึงด้วยไอ้เหี้ยจอห์น มึงเองก็หลอกกู”ฟิวส์สะบัดตัวหลุดจากแขนจอห์นแล้วยืนจ้องหน้าเหมือนจะเข้าไปต่อยซ้ำ ใช่ ต่อยซ้ำเพราะจอห์นเองก็มีร่องรอยบนใบหน้าให้เห็นเหมือนกัน
“มีอะไรทำไมไม่พูดกันดีๆ วะ ยังไงก็เพื่อนกัน แล้วเกิดอาจารย์มาเห็นพวกมึงจะทำยังไง”พี่บอมบ่น ผมคิดเหมือนกันเลย พอหม่อนบอกผมตกใจมากเพราะกลัวเรื่องไปถึงอาจารย์นี่แหละ
“ถ้าพวกมันรู้จักคำว่าเพื่อนคงไม่ทำระยำกับคนอื่นได้แบบนี้หรอกพี่”
“พอๆ ใครผิดถูกค่อยไปเคลียร์กันทีหลัง ไม่รู้ป่านนี้มีใครไปฟ้องอาจารย์หรือยัง รีบไปจากตรงนี้ก่อนไป”พี่บอมไล่พวกผมให้สลายตัว ผมลากคีย์เดินออกมาโดยไม่สนใจกลุ่มนั้น มันต่อยกันก็ดี คีย์จะได้เลิกไปยุ่งกับฟิวส์ให้ผมต้องอึดอัดใจเปล่าๆ
ผมให้ป้องไปเอากระเป๋าที่ห้องเรียนมาให้ ส่วนผมพาคีย์กลับห้องมันก่อน หน้าอย่างนี้ไปนั่งเรียนอาจารย์คงปล่อยให้รอดหรอก
“ทำไมต่อยกันได้วะ ใครเริ่มก่อน”
“ช่างมันเหอะ แค่เรื่องไม่เป็นเรื่อง”
“ไม่เป็นเรื่องแต่มันด่ามึงระยำเลยเนี่ยนะ”สำหรับผมคำนี้มันแรงมากนะครับ ปกติผมด่าคนอื่นก็แค่คำไอ้อีจิกกัดนิดหน่อยแต่ไม่เคยด่าคำแรงๆ อะไรมากมาย ส่วนมากเวลามีเรื่องหัวสมองไม่ค่อยแล่น มือไปก่อนทุกทีเลย
“เออ”
“คีย์อะ...แม่ง....มีอะไรแล้วชอบไม่บอกกูนะจำไว้เลย”ผมรู้ว่ามันต้องทะเลาะอะไรกันแน่ๆ แต่แม่งไม่ยอมเล่าอะ สูดๆ อะฮะ โคตรอยากรู้เลย
“อย่ามาๆ ชอบนักเสือกเรื่องคนอื่นเนี่ย”
“แล้วโทรหาทำไมไม่รับโทรศัพท์”
“ก็กำลังดราม่ากันอยู่จะให้รับได้ไงเล่า”
“แล้วเมื่อวานโบกมือให้ทำไมหันหนีล่ะ”
“เปล่า กูหันไปคุยกับคนอื่นอยู่รึเปล่า มึงมั่ว”
“ไม่ต้องโกหกเลย มึงหันหน้าหนีกูชัดๆ โทรหาก็ไม่ค่อยรับแถมไม่ยอมโทรกลับอีก เยอะนะมึงอะ”
“มึงสิเยอะ วุ่นวายอะไรกับกูเนี่ย”
“อ๋ออออออ เดี๋ยวนี้พูดอย่างนี้ใช่มั้ย จำไว้เลยนะ”ผมเริ่มจะโกรธจริงๆ แล้ว แม่งพูดไม่รักษาน้ำใจกันเลย
“โทษๆๆ พูดเล่น อย่าโกรธนะ ก็เห็นมึงอยู่กับแฟนเลยไม่อยากมอง โอเคมั้ย”พอคีย์พูดมากลายเป็นผมเองที่เงียบบ้าง....ทำไมต้องพูดอะไรที่ทำให้รู้สึกผิดด้วยวะ
“เห็นมั้ยพอพูดแล้วมึงก็รู้สึกแย่ แล้วก็มาบังคับให้กูพูด”
“คีย์อะ.....พี่โก้เป็นคนดีนะมึง มึงไม่ลองสนิทกับพี่เขาบ้างล่ะ”
“พอๆ แค่กูเห็นมึงอยู่กับเขากูยังทำใจไม่ค่อยได้แล้วให้กูไปสนิทด้วยเนี่ยนะเนม พอเหอะว่ะ กูโอเค สบายดี มึงอยากคบใครก็คบไปกูรับได้ แต่มึงที่กูรับไม่ได้คือการที่มึงเปลี่ยนไป”
“กูเปล่า กูก็เหมือนเดิม”
“ไม่เลยเนม มึงไม่เหมือน นานแค่ไหนแล้วที่มึงไม่ไปเที่ยวกับกูสองคน เมื่อก่อนตอนเราเลิกกันเวลามึงคบกับคนอื่นกูก็ไม่เคยว่าอะไรเพราะเรายังสนิทกันที่สุดเสมอ แต่พอคราวนี้มึงดันถอยไปจากกู แต่กูโอเคไง มึงมีความสุขก็ดี กูก็ดีใจ แต่อย่าเพิ่งขอร้องอะไรที่กูยังให้ไม่ได้เลยว่ะ กูไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงเวลาอยู่กับมึง”
“ก็ไม่เห็นต้องคิดมากอะไรเลย เราก็เหมือนเดิมไง หรือว่ามึงไม่อยากเป็นเพื่อนกับกูแล้ว”แค่พูดออกผมก็รู้สึกจุกๆ ที่คอแล้ว ผมรู้ว่าผมทำผิดกับมันเรื่องที่ไม่เคยเล่าเรื่องพี่โก้ แล้วอยู่ดีๆ ก็มีแฟนโดยไม่บอกมันก่อน แถมยังไม่ค่อยไปเที่ยวกับมันเหมือนเมื่อก่อน แต่นอกเหนือจากนั้นความรู้สึกของผมทุกอย่างที่มีให้มันยังเหมือนเดิมเสมอนะ
“มึงแน่ใจเหรอว่าเหมือนเดิมได้ ไม่มีปัญหา”
“ได้ดิ เฮ้ย! คีย์!!”พอผมพูดคีย์ก็โถมตัวเข้ามาจนผมเอนตัวหนีลงมานอนหงายเตียง มันยื่นหน้ามาทำท่าจะจูบแต่พอผมหันหนีมันก็หยุด
“ไหนบอกว่าได้”
“กูหมายถึงเป็นเพื่อนกันได้ ไม่ใช่ให้ทำแบบนี้ได้นะเว้ย”
“แต่คำว่าเพื่อนของมึงกับกูเมื่อก่อน เราทำแบบนี้กันได้ไม่ใช่เหรอ”
“.....แต่ตอนนั้นกูไม่มีใครนี่”ผมยังเอียงหน้าหนีมันอยู่ คีย์ไม่ได้พยายามทำอะไร แต่แค่ก้มหน้าจนลมหายใจอุ่นๆ กระทบแก้มแค่นี้ก็ใกล้เกินพอแล้ว
“ตอนนั้นมึงก็มีแฟนเหมือนกัน เรายังทำกันได้เลย”
“...ก็...กูไม่ได้รัก แต่พี่โก้......กูรัก”
“เออกูรู้แล้วน่า แม่งแกล้งแค่นี้ก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เซ็งว่ะ”คีย์ถอนหายใจแล้วพลิกตัวไปนอนหงายข้างๆ ทิ้งผมนอนอึ้งคนเดียว
“ไอ้คีย์!! นี่มึงแกล้งกูเหรอ ไอ้เลวววว”ผมตั้งสติได้ก็ลุกขึ้นนั่งหยิบหมอนกดใส่หน้ามันแม่งเลย กวนประสาทคนอุตส่าห์อิน คีย์มันก็ร้องโอดโอยเหมือนเจ็บนักหนากับแค่หมอนนิ่มๆ กดหน้า แม่งร้องไม่หยุดเลย
“เอ้ย! ลืมๆ โทษๆ แหะๆ ลืมว่ามีแผลอยู่อ่า”ผมรีบดึงหมอนออกมองหน้ามันที่นอนขมวดคิ้วเหมือนจำต่อยผม ก็ลืมนี่นา
“หิวข้าวว่ะ ลงไปซื้อข้าวให้กินหน่อย”ได้ทีแม่งใช้เลย แถมยังเอาเท้ายันก้นผมให้ลุกจากเตียงอีก แม่งนิสัยไม่ดีใช้เพื่อน แต่ผมก็ลงไปซื้อให้ล่ะนะ
พอเลิกเรียนป้องก็เอากระเป๋าผมมาให้ที่ห้องคีย์ ผมเลยโทรบอกพี่โก้มาให้มารับที่นี่ ป้องก็พยายามถามคีย์เหมือนกันว่าต่อยกันเรื่องอะไร แต่พอคีย์ไม่บอกป้องก็ไม่เซ้าซี้ ผมเลยอดรู้เลย
-
พอพี่โก้มารับผมกับป้องก็ลงมาพร้อมกัน ป้องจะไปเอาเสื้อผ้ามานอนค้างห้องคีย์ครับ ผมก็เห็นด้วยเพราะจอห์นมันอยู่หอนี้ เกิดมันบุกมาหาเรื่องคีย์ที่ห้องอีกจะทำยังไง
“วันนี้เพื่อนเนมมันต่อยกันด้วยแหละ ดีนะอาจารย์ไม่มาเห็นไม่งั้นซวยแน่เลย”
“เพื่อนในกลุ่มเหรอ”
“ฮะ ไอ้คีย์กับไอ้....ฟิวส์ แหะๆ นั่นแหละ มันต่อยกัน แต่เนมถามว่าต่อยทำไมมันดันไม่บอก”เล่าเพลินเลยลืมว่าพี่โก้ก็มีคดีกับฟิวส์เหมือนกัน โชคดีที่พี่โก้ดูเหมือนไม่ค่อยสนใจ อย่างว่าแหละนะครับ เขาว่าผู้ชายต่อยกันแล้วก็จบ ไม่มีมาต่อความยืดยาวอะไรกันอีกภายหลัง คีย์กับพวกฟิวส์ก็คงจะอย่างนั้นแหละ
“แล้วอย่างนี้บอลจะชนะเหรอ รุ่นพี่ว่าไงบ้างล่ะ”
“บอล...เออใช่ จริงด้วย มะรืนบอลรอบแรก โหหห มิน่าพี่บอมดูโกรธ คนในทีมตีกันเองซะอย่างนี้ สงสัยแพ้อีกชัวร์ วันนี้บาสก็แพ้ อีกทีมเอารุ่นพี่ลงทั้งทีมเลย แต่พวกเนมมีรุ่นพี่ลงแค่สองคนเอง แต่ก็ดีนะ ถ้าแพ้อีกครั้งก็หมดสิทธิ์ลุ้น จะได้ไม่ต้องเชียร์ด้วย สบายดี ฮ่าๆ”
“ขี้เกียจเชียร์ขนาดแช่งให้ทีมตัวเองแพ้เลยเหรอ”
“แค่วันเดียวเนมก็เสียงแหบหมดแล้วเนี่ย ฟังสิ แค่กๆ เจ็บคอด้วย”ผมแกล้งไอใส่แล้วเอนหัวไปซบแขน ปล่อยพี่โก้หัวเราะไป
กลับมาถึงห้องแยกกันอาบน้ำ วันนี้มีก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่พี่โก้ซื้อมาเลยไม่ต้องทำอาหาร ทานเสร็จพี่โก้ก็ไปนั่งทำงานในห้อง ผมเก็บกวาดเรียบร้อยก็หยิบหนังสือมานั่งอ่านบ้าง แต่ไม่ค่อยเข้าหัวเท่าไรหรอก คำพูดและสีหน้าคีย์มันยังค้างๆ ในสมองอยู่ ถึงคีย์จะทำเหมือนว่าพูดเล่นแต่มันก็มีส่วนจริงบ้าง คีย์คงน้อยใจผมมากที่ผมไม่ไปสนิทด้วยเหมือนก่อน และคีย์เองก็รู้ว่าผมรักพี่โก้มาก ไม่เหมือนแฟนคนก่อนๆ ที่ถึงผมจะคบก็ยัง...ยอมมีอะไรกับคีย์ ครั้งนี้ไม่ว่าคีย์จะแกล้งทำหรือกะจะทำจริง แต่คีย์ก็หยุด ไม่ได้พยายามทำอะไรทั้งๆ ที่ถ้าจะทำก็ได้เพราะผมสู้แรงคีย์ไม่ไหวอยู่แล้ว คีย์ไม่ทำ และนั่นทำให้ผมดีใจที่คีย์เข้าใจผมเหมือนตลอดเวลาที่ผ่านมา
“ทำไรกันอยู่วะ”ผมโทรไปหาป้องเพื่อถามอาการคีย์
“แดกยำมาม่าอยู่”
“ไอ้คีย์ก็กินเนี่ยนะ ไม่แสบปากเหรอวะ”
“เปล่า มันไม่อยู่”
“อ้าว ไปไหนล่ะ”
“ไปหาไอ้จอห์น อ๊ะๆ อย่าเพิ่งด่ากูด้วย กูเตือนมันแล้ว ขอไปด้วยแล้วแต่มันไม่ให้กูไป กูเลยไปซื้อยำมาม่ากับยำตีนไก่มารอมันเนี่ยแหละ”แม่งเจ้าพ่อแห่งการกวนตีน นี่ลงทุนซื้อยำเพื่อกวนตีนเพื่อนโดยเฉพาะ มึงจะทุ่มทุนเกินไปแล้ว
“แล้วมึงไม่แอบตามมันไปวะ เกิดมันไปต่อยกันอีกล่ะ”
“กูไม่ใช่สายลับจะได้คอยตามเป้าหมายให้มึงนะครับ”คุยกับมันแล้วปวดกะโหลก ชอบกวนผมตลอด แต่ผมก็คุย ฮ่าๆๆ พอผมคุยเรื่องบอลว่ากลัวแพ้ อยากให้ชนะบ้างป้องมันเลยบอกว่าที่คีย์จะไปเคลียร์กับพวกนั้นก็เพราะกลัวจะมีปัญหาเวลาแข่งนี่แหละ ก็โอเคนะฮะ เหตุผลพอรับได้ คุยเรื่อยเปื่อยกับป้องสักพักก็เริ่มเลื้อยแล้วครับ ตาจะปิด ผมเลยวางสายแล้วปิดทีวีเก็บของเข้าห้องนอน
“ง่วงแล้วเหรอ”
“ฮะ อิ่มมากอะ พี่โก้จะเสร็จยัง”ผมเดินไปข้างหลังก้มหน้าเอาหน้าผากแปะบนไหล่ อยากนอนแต่ไม่อยากนอนคนเดียว
“อีกแป๊บนึง ไปนอนก่อนไป”
“เร็วๆ นะ”น่ารักมั้ยล่ะ ว่าง่ายสุดๆ เดินกลับมากลิ้งบนเตียงก่อนจะกลิ้งมานอนตำแหน่งเดิม ระหว่างรอพี่โก้ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปพี่โก้นั่งทำงานแล้วอัพลงเฟสบุ้ค เพื่อนๆ ที่คณะหลายคนรู้ว่าผมมีแฟนเป็นผู้ชายก็เพราะผมชอบอัพรูปนี่แหละ ผมนอนเล่นเกมสักพักพี่โก้ก็เดินไปปิดไฟกลางห้องแล้วเปิดโคมไฟทำงานต่อ
“นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ตื่นมาทำข้าวเช้าให้พี่กินด้วย”
“ครับผม แล้วรีบมานอนนะ”ผมเก็บโทรศัพท์ตั้งปลุกเรียบร้อย นอนตะแคงมองพี่โก้จนเคลิ้มหลับ สะดุ้งอีกทีก็ตอนพี่โก้ลงมานอนกอดแล้วจุ๊บหน้าผากเบาๆ เหมือนทุกคืน
ผมไม่รู้นะว่าพวกนั้นไปเคลียร์ปัญหากันยังไง แต่คงไปในทางที่ดีนั่นแหละ เพราะผลบอลรอบแรกคือคณะผมชนะ เรียกว่าลุ้นจนทดเวลาเลยล่ะครับกว่าจะตีไข่แตกยิงได้หนึ่งประตูจนชนะไป พวกนักกีฬาก็ไปเลี้ยงกัน คีย์ชวนผมไปแต่ผมไม่ไป ปล่อยป้องมันไปแจมคนเดียวพอ ป้องเป็นเหมือนของส่วนกลางครับ พอไม่มีแข่งบาส แถมยังมีท่าทางว่านัดหน้ามันก็จะไม่ได้ลง มันเลยมาลงเป็นตัวสำรองบอลด้วย ไปนั่งเชียร์ขอบสนามแล้วก็เนียนไปกินเลี้ยงกับเขาด้วยเฉยเลย
ป้องมาเล่าให้ฟังใหญ่ว่าโค้ชพี่กรใจดี หล่อ เท่ห์ ที่สำคัญแฟนสวยมากเพราะวันนั้นอาจารย์พี่กรพาไปเลี้ยง แล้วแฟนอาจารย์ก็ตามไปสมทบตอนใกล้เลิกแล้ว พวกนักบอลที่ไปพากันมาเล่าให้ฟังใหญ่ว่าแฟนโค้ชสวย ผมเลยเล่าข่มป้องมันไปว่าอาจารย์พี่กรเป็นรุ่นพี่พี่โก้ที่สนิทกัน แล้วแฟนอาจารย์ก็เป็นรุ่นพี่เหมือนกัน เล่าข่มมันไปว่าผมรู้เยอะรู้ก่อนมันอีก แต่ป้องแม่งสวนกลับมาคำเดียวว่าเคยเห็นแฟนอาจารย์แล้วเหรอ เท่านั้นล่ะผมเงียบเลย ก็ยังไม่เคยเห็นนี่นา แต่เดี๋ยวก็ได้เจอ
ตั้งแต่เปิดเทอมไม่ได้มาเที่ยวร้านพี่ปั้นพี่ฟ้าเลย คิดถึงบรรยากาศสุดๆ เหมือนห่างกันไปนานมากถึงแม้จะโทรคุยบ่อยๆ ก็เถอะ พวกพี่ๆ เขากันมากินเลี้ยงกันก่อนงานหมั้นพี่โมทย์วันอาทิตย์นี้ แน่นอนว่าเจ้าของงานไม่มา มีแต่แขกที่นัดกันฉลอง งานนี้พี่โก้ให้ผมเมาได้ด้วยแหละ พี่โก้เองก็กะเมาเหมือนกันมั้งเพราะเราไม่ขับรถมาแต่ให้พี่เจมส์แวะรับที่คอนโดฯ
“หน้าตาสดชื่นกว่าเสียงอีกนะเรา มีความสุขเลยลืมพี่เลยมั้งเนี่ย”พี่ปั้นเดินเข้ามาแซวแล้วนั่งลงที่เบาะข้างๆ ผม มีพี่ๆ อีกหลายคนเลยครับที่ผมไม่รู้จัก แต่พอพี่โก้แนะนำว่าผมเป็นแฟนพี่พวกนั้นก็พากันอึ้ง แต่บางคนก็เหมือนไม่แปลกใจ แล้วก็พากันรุมซักผมกันใหญ่ว่าคบเมื่อไร รู้จักกันได้ยังไง อะไรอีกไม่รู้เยอะแยะไปหมด แต่ผมก็ตอบหมดเลย ฮิๆ จนพวกรุ่นพี่พี่โก้มาก็เริ่มขยายโต๊ะเพราะที่นั่งเต็ม พี่โก้ก็ไปนั่งคุยกับพี่ๆ พวกนั้น ผมเลยขอนั่งดื่มกับพี่นิ้งพี่เจมส์พี่อ้นพี่หมอกดีกว่า ไปตรงนั้นแล้วมันเขินๆ
“พี่ปั้นอย่าแซวดิฮะ พี่ปั้นก็หน้าตาสดชื่นมีออร่าเหมือนเนมนั่นแหละ ช่วงนี้พี่ฟ้าอยู่ในโอวาทดีเหรอฮะ”คือก่อนหน้านี้พี่ปั้นกับพี่ฟ้าทะเลาะกัน พี่ปั้นไม่ค่อยสบายเลยไม่ได้มาเฝ้าร้านเป็นอาทิตย์เลย ปล่อยพี่ฟ้ามาคนเดียว แล้วก็มีแขกมาติดใจพี่ฟ้า มานั่งเฝ้าพี่ฟ้าทุกวันเลย แรกๆ พี่ปั้นไม่รู้หรอก พอดีมีสายที่ร้านโทรไปบอก พี่ปั้นเลยมาจัดการ ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นก็หายไปแล้ว พี่ฟ้าไม่ได้เล่นด้วยอะไรหรอก แค่เทคแคร์ไปตามหน้าที่ แต่ผมเดาว่าพี่ฟ้าต้องมีหยอดๆ แบบเช็คเรตติ้งตัวเองอะไรนิดๆ แน่นอนเลย ไม่งั้นพี่ปั้นไม่โกรธหรอก
“ลองไม่อยูในโอวาทสิ พี่จะย้ายมานอนที่ร้านแล้วให้มันนอนเฝ้าบ้านคนเดียวเลย”ท่าทางจะยังเคืองๆ นะเนี่ย
“แล้วเนมเป็นไง คนที่มาจีบโก้เขาถอยแล้วเหรอ”ผมเล่าเรื่องพี่องุ่นเน่าให้พี่ปั้นพี่นิ้งฟังแล้ว ส่วนพี่เจมส์ที่นั่งเงียบอยู่ใกล้ๆ นี่ไม่ต้องเล่า เพราะร่วมงานกันบ่อยเลยเป็นฝ่ายมายั่วผมแทน
“ก็น่าจะอย่างงั้นมั้งฮะ ไม่ค่อยเห็นโทรหาพี่โก้เท่าไร แล้วก็ไม่เห็นติดรถพี่โก้มาแล้วด้วย หรือยังไงฮะพี่นิ้ง”
“พี่ไม่แน่ใจเหมือนกันนะ แต่ตอนนี้พี่เกดเขาไม่ต้องมาดูงานที่สาขาพี่แล้วไง ไปนั่งโต๊ะที่สาขาใหญ่เลยก็เลยไม่ค่อยเจอ แต่ก็ดีนะ เลิกวุ่นวายกับโก้เร็วๆ ก็ดี ไม่งั้นไอ้โก้ได้ลาออกแน่ๆ”
“อะไรวะ หนีหญิงขนาดชิงลาออกเลยเหรอ”พี่เจมส์พูดแบบล้อๆ แต่ผมก็ขำเหมือนกันนะพอคิดๆ ไป คือถ้าพี่องุ่นเน่ารู้ว่าพี่โก้ยอมหนีแบบนี้เลยจะรู้สึกยังไง
“มันขี้เกียจยุ่งยากไง ทางแก้ทางออกมันมีหลายทาง แต่ทางนี้ง่ายสุดเร็วสุดสำหรับมันแล้ว เป็นคนอื่นใครจะทำวะ เสียดายงานตายเลย”ไม่รู้ทำไมผมถึงอมยิ้มไม่หุบ ผมก็คิดแบบพี่นิ้งนะ คือไม่อยากให้พี่โก้ลาออกจากงานเพราะคนอื่น แต่แบบ....แค่คิดว่าจะลาออกเพื่อให้ผมสบายใจมันอดยิ้มไม่ได้ทุกที
“เฮ้ยๆๆ มาได้ไงวะ เอาแล้วไง”อยู่ดีๆ พี่เจมส์แม่งก็พูดขึ้น แถมยังยิ้มเหมือนลุ้นอะไรสักอย่าง พวกเราหันมองตามสายตาพี่เจมส์ไปที่อีกโต๊ะซึ่งติดกันแต่จำนวนคนเยอะกว่ามาก โชคดีที่เป็นโซฟานั่งเลยมองเห็นง่ายว่าพี่เจมส์มองไปทางไหน และใครคือคนที่เข้ามาใหม่จนทำให้หลายๆ คนหยุดคุยกัน...รวมทั้งพี่โก้ด้วย
“ใครเหรอฮะ”ผมว่าหน้าคุ้นๆ นะ แต่นึกไม่ออก
“น้องตี๋เพื่อนสนิทโก้อีกคนนึงไง”พี่เจมส์เป็นคนพูด ส่วนพี่ปั้นเดินเข้าไปหาสมาชิกคนใหม่เรียบร้อย
“อ๋อ เคยเห็นผ่านๆ แต่จำหน้าไม่ได้แล้ว แล้วอีกคนล่ะฮะ”
“กฤษแฟนตี๋มัน แม่งมาได้ไงวะไม่บอกล่วงหน้าเลย”พี่เจมส์พูดแล้วก็ยกแก้วให้พี่กฤษที่หันมามองพอดี ผมยกมือไหว้พออายุมากกว่าหลายปีแน่ๆ สักพักพี่เจมส์ก็เดินไป โต๊ะนี้เลยเหลือแค่ผมกับพี่นิ้งสองคน ผมมองหาพี่โก้จนเห็นว่านั่งอยู่ข้างพี่เจ ใจหนึ่งมันก็ยังวูบๆ เวลาเห็น แต่เพราะข้างพี่เจมีพี่เอ็กซ์นั่งโอบบ่าอยู่ก็เลยเบาใจได้เยอะ เสียงพูดคุยจากโต๊ะนั้นดังมาก ทุกคนขยับปากรัวๆ จนฟังแทบไม่รู้เรื่อง แต่ละคนพยายามคุยกับพี่ตี๋ที่ยืนยิ้มแล้วหัวเราะเป็นส่วนใหญ่ บางทีก็พูดอะไรตอบกลับมาซึ่งผมไม่ได้ยิน ภาพตรงหน้าเหมือนย้อนไปในวัยเด็ก ภาพที่ทั้งสามคนอยู่ด้วยกัน โดยมีผมมองอยู่ห่างๆ โดยที่ไม่เคยมีใครเห็น
“แล้วอีกคนใครเหรอฮะ”ผมหันมาถาม คนตอบคือพี่นิ้ง ส่วนพี่อ้นกับพี่หมอกนั่งคุยกันเงียบๆ มียกมือไหว้ทักทายกันแล้วบ้าง
“เอ็ม น้องชายพี่เอ็กซ์”
“อ๋อ เคยรู้เหมือนกันว่าพี่เอ็กซ์พี่น้องชาย หน้าตาดีทั้งพี่ทั้งน้องเลยแฮะ”ผมหันกลับไปมองอีกครั้ง ก็พอดีกับพี่โก้ที่หันมา ผมส่งยิ้มให้เหมือนจะบอกว่าผมไม่เป็นไร พี่นั่งคุยกับเพื่อนไปเหอะ แต่สงสัยพี่โก้คงไม่เข้าใจ เพราะพี่โก้ลุกขึ้นแล้วเดินมาหา
“พี่ไปนั่งกับเพื่อนต่อเถอะฮะ เนมนั่งกับพี่นิ้งได้”พี่โก้ยืนอยู่ข้างๆ ผมเลยรีบบอกทันที
“กลับเถอะ”พี่โก้ฉุดมือผมแล้วดึงให้ลุกขึ้นก่อนจะพาเดินออกจากร้าน ได้ยินเสียงพวกพี่ๆ เขาตะโกนเรียกแต่พี่โก้ก็ไม่หยุด ผมบอกพี่โก้ให้เดินช้าๆ หน่อย เห็นนั่งนิ่งๆ แต่เวลาเดินขาขวิดนะครับ เมาเงียบนะรู้จักมั้ย ผมหันกลับไปยกมือไหว้พี่ๆ มือเดียวก่อนจะเดินกึ่งวิ่งตามพี่โก้ออกมาขึ้นแท็กซี่กลับห้อง ตลอดเวลาที่รู้จักพี่โก้ ไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้ พี่โก้ไม่เคยแสดงอาการอย่างนี้ให้ผมเห็น ทำเหมือนกำลังหนีอะไร...หรือหนีใคร
-
^
^
^
^
เป็นครั้งแรกที่มาต่อพี่จีเลยน่ะเนี่ย
:mc4: :mc4:
-
มีไรกันอ่า อยากรู้ๆๆๆๆ :hao7:
-
มัวดูบอลช่องสาม เกือบมาทันจิ้มแล้วนะเนี่ย
ว่าแต่พี่โก้เป็นอะไรอ่ะ มีแววจะดราม่าตอนหน้า :serius2:
-
ตี๋ออกมาแล้ว เกิดอะไรขึ้นระหว่างโก้กะตี๋
ที่สงสัยมาตลอดคือทำไมตี๋ไม่ได้เป็นแฟนกับเอ็มน้องพี่เอ๊กซ์ :hao4:
-
โอ๊ะ ตี๋มาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
เอาล่ะสิ ไม่ให้ได้พักได้ผ่อนกันเลย
แปลว่าเราจะได้รู้เเล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
มันต้องมีการเสิร์ฟมาม่าอีกเเน่ๆเลย
เเหมมาม่าไม่ต้องมาบ่อยก็ได้นะคะ ผงชูรส มันเยอะกินมากๆไม่ค่อยดีนะ
ปล.เเต่เราคิดถึงน้องเอ็มว่ะ อั๊ยๆ ชอบพี่น้องคู่นี้ :mew1: :mew1:
-
ไม่เหมือนแฟนคนก่อนๆ ที่ถึงผมจะคบก็ยัง...ยอมมีอะไรกับคีย์
ถึงจะเป็นอดีต แล้วบอกว่าไม่ได้รักก็เถอะ แต่น้องเนมคะแนนติดลบ หวังว่าจะไม่ทำแบบนี้กับพี่โก้นะ T_T เรารับไม่ได้
-
อ๊ายยย ตี๋มา :katai1:
อยากรู้พี่โก้หนีหน้าทุกคนทำไม :mew2:
เนมจะเป็นกำลังใจ ให้พี่โก้ได้ไหม :hao5:
มันค้างงงงงงงนะตัวเอง :ruready
-
เอาละเหวย อยากรู้เว้ยยยยยยย
เกิดอะไรขึ้นระหว่างพี่โก้กับตี๋เนี่ยยยยย
ท่าทางจะมีดราม่ามาอีกแน่ๆ
ขอเบาๆนะคะคุณจี ช่วงนี้แพ้ผงชูรส
-
อ๊ากกกกกกก อย่าดราม่านะ :ruready
-
พี่โก้งานเข้าเรื่องน้องตี๋สินะคะ โฮกกกกกกกก :ling1:
เรื่องเจกับฟิวส์เพิ่งจะหาย คีย์กับตี๋ก็เข้ามาอีก ตะหงิดๆนะ จะดราม่ามั้ยอ่าา :katai1:
-
:katai1:
-
คิดถึงตี๋มากกก :o8:
-
อย่าดราม่าเลยน๊าาาา
เพิ่งโล่งใจได้แค่ไม่กี่ตอนเอง
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
:ling1: :z3:
แล้วฉันจะมีชีวิตอยู่จนถึงอาทิตย์หน้าได้อย่างไร
เข้มข้นๆๆๆๆ เข้มข้นไปนะตอนนี้ กรีดร้องงงงงง :serius2:
แค่เรื่องต่อยกัน ของคีย์กับฟิวส์
แล้วยังมีตี๋กลับมาอีก ยังไม่พอ
ยังมี เอ็ม อีก โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กว่าจะถึงวันอาทิตย์หน้า :katai4:
ขอบคุณ คุณจีสำหรับนิยายค่ะ ตั้งตารอตอนหน้าเลยนะคะ :pig4:
-
ค้างคาใจมาก ตี๋กับโก้มีปัญหาอะไรกัน
-
อยากรู้เรื่องปริศนาโก้ตี๋และปริศนาคีย์ฟิวซ์จริงจริ๊ง
+1 :กอด1:
-
ทำไมซื้อหวยแล้วไม่ถูกอย่างนี้บ้างงงงง
เรื่องเจต่อก็ต้องมีตี๋ :z3:
หวังว่าพี่โก้จะแค่น้อยใจที่ตี๋รีบหนีไปมีแฟนก่อนนะ
-
อ้าก!!!........โก้หนีตี๋ทำม่ายยย อ่ะ :z3:
มันเกิดเรื่องอะไรกัน ยังไม่เคียร์น่ะเรื่องโก้ตี๋เนี่ย
หรือว่าจะรอกระจ่างในเรื่องของตี๋อ่ะ ขาดใจตายพอดี
แต่ก็จะรอ :z2: :z2:
-
พี่โก้ยังโกรธตี๋อ่ะดิ เคลียร์กันเหอะเนอะ เพื่อนรักกันจะตาย
คีย์กับฟิวส์นี่ยังไง โกรธอะไรกัน แอบตกใจกลัวจะกินกันเอง 555
ยังไงก็ไม่อยากให้คีย์โกรธเนมนะเพราะเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก
แม้จะสนิทเกินไปนิดก็เถอะ ดีใจที่น้องเนมใจแข็งไม่โอนอ่อนไปตามเพื่อน รักน้องเนมจังเลย
ยัยลูกเกดหายไป มีเรื่องตี๋เข้ามาแทน น้องเนมสติลคิดว่าเป็นส่วนเกินตลอด
พี่โก้รักเนมจะตายไปไม่เห็นต้องคิดมากเลย
ขอบคุณค่ะ
-
ไม่รับทานมาม่านะคะคุณจี
แค่หน่วงนิดหน่อยก็พอ :เฮ้อ:
:pig4:
-
อยากรู้เรื่องราวที่โก้บาดหมางกับตี๋อ่ะ :katai1:
-
อะไรคะ เกิดอะไรขึ้น!!! ทำไมอ่ะ พี่โก้เป็นอะไร why!?!? :a5: :เฮ้อ:
พี่จีจะก่อดราม่า อีกแล้วหรอคะ โอ้ว ม่ายยยยยยยย :z3:
#หนีไปเตรียมใจ//me :ling3:
ขอบคุณพี่จีค่า :3123:
-
คาใจอ่า
ตี๋กับโก้อารายกันเหรอ
-
โอยยยยยยยย~
นอนไม่หลับง่า~
ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากรู้
-
อย่าบอกนะว่าจะมีมาม่า มาม่าของแท้ของจริง(ที่ไม่ใช่ป้าเกดนั่น) ~
ตี๋มาแว้ววววววววววววว คิดถึง>< อยากรู้เรื่องตี๋ใจจะขาด *ดิ้นๆๆๆ*
มาม่าชามนี้แอบรอคอย แต่ถ้าไม่มาม่าจะดีที่สุด สงสารน้องเนม (ล่วงหน้า)
แล้วคีย์กับฟิวนี่มีอะไรกันหว่า
“ถ้าพวกมันรู้จักคำว่าเพื่อนคงไม่ทำระยำกับคนอื่นได้แบบนี้หรอกพี่” <<หรือว่าาาาาาาาาาาา
ฟิวส์จะโดนหลอกไปปล้ำ คีย์ทำอะไรฟิวส์บอกมานะ!!! //ผิด :z6:
-
อยากรู้จังโก้โกรธไรตี๋นัก
-
เรื่องกำลังเข้มข้น
อยากรู้ปมระหว่างโก้กับตี๋อ่ะ
-
คิดว่าตี๋จะลงเอยกะเอ็ม แต่...ใครคือพี่กฤษ มางาบตี๋ไปได้ไง? ไม่รู้ :hao4:
แล้วคีย์นี่ยังไง? จะเอา? :เฮ้อ:
:ling3:
-
หนีตี๋?? :z2:
-
อ้าวเกิดอะไรขึ้นเนี้ย พี่โก้เป็นอะไรอะ :mew5:
-
:mew2:
ใบไม้มิอาจร่วงหล่น ห่มทับผืนป่าได้หมด..ฉันใด
เรื่องราว เรื่องรัก เรื่องร้าย คนก็ไม่สามารถลืมมันได้หมด..ฉันนั้น
อดีตอาจจะเป็นตัวก่อกระตุ้นให้ก่อเกิดปัจจุบัน
แต่ก็ไม่ควรให้มันเป็นพลังผลักดันทำลายชีวิต
พี่โก้เคยเป็นคนที่ดูสุขุม ลุ่มลึก และแกร่งกล้า
เหตุไฉน เพราะอะไร ถึงดูอ่อนล้า โรยแรง ไม่ท้าสู้กับอดีต
เนมคงต้อง..เป็นสายลมที่โชยพัด..เป็นสายน้ำที่ซัดไหล..เป็นเชื้อไฟที่อบอุ่นเกินกว่าใคร
เป็นหัวใจในแท่งหินไม่สั่นคลอน
อยู่เป็นกำลังใจให้ที่รัก..นะน้องเนม
ลัฟยู
พี่โก้ กะ น้องเนม
:mew1:
+1 แก้เมื่อยนิ้วให้คุณจี
:katai4: อิอิ
-
กรี๊ดดดดด เจอกันครบทีมแล้ววว :mc4:
แต่ทำไมพี่โก้ต้องหนีด้วยอ่ะ.....
รอตอนต่อไปนะค๊า
-
โอยยยย อยากรุ้ง่ะๆๆๆๆ นี่มันอะไรกัน ค้างคาคาค้างมากๆๆๆ
ต่ออีกซักตอนนะคะคุณจี :monkeysad: ไม่งั้นจะวิ่งเอาหัวชนก้อนเต้าหู้จริงๆด้วยเอ้า 55
พี่โก้เป็นอะไรกับตี๋อะ โกรธอะไรกันน้อ :z3: :z3:
-
มีปม อีก มีปม อีกแล้ว อ๊ากกกก :katai4: :katai4:
ฟิว กะ คีย์ ตี๋ กะ โก้ อยากรู้เกิดไรขึ้น
-
ตอนนี้มันจบได้ค้างคามากกนะคะพี่จี มีแต่เรื่องอยากรู้
คีย์ต่อยกันทำไม เพราะใคร เพราะเรื่องเนมหรือป่าวอยากรู้
ตี๋อะ ตี๋กลับมาแล้ว อยากรุ้เรื่องตี๋กับโก้มากกกก ว่าเกิดอะไรขึ้น
ทุกคนดูเหมือนไม่อยากพูดเรื่องนี้มานานมากกกกกกก
ตอนแรกนึกว่าตี๋จะมีแฟนเป็นน้องพี่เอ็กซ์ซะอีกอะ
ทำไมถึึงเป็นพี่กฤษ บุคคลปริศนาคนนี้ได้
ตอนหน้าจะมีเฉลยจากปากพี่โก้ไหมอะ ว่าหนีทำไม ปัญหาอะไร :katai1: :katai1:
-
โก้หนีตี๋ทำไม แล้วเอ็มอีก
แอร๊ยยยยย อยากรู้วววววว
-
คีย์กับฟิวส์มีเรื่องอะไรกัน โก้หนีตี๋ใช่หรือเปล่านะนั่น โก้กับตี๋มีเรื่องอะไรกันกันแน่นะ หรือไม่ใช่กับตี๋ แต่เป็นกับกฤษ
-
เมื่อลูกสาวอีกคนของพี่โก้กลับมา....พายุมาม่าลูกนี้ท่าทางจะแซ่บกว่ามาม่าเจ
-
เบื่องหลังมันคืออะไรทำไมโก้ต้องหนี
โก้ทำผิดอะไรกับตี๋มากมายเหรออยากรู้แล้วอะ
เพราะปกติโก้คิดทุกอย่างก่อนทำเสมอนี่
แล้วไม่แน่ใจว่าเราคิดมากไปไหม
ทำไมตี๋มาพร้อมกฤษ และเอ็มอะ (อันนี้คิดเสื่อมแล้วเรา o18)
:pig4: คะ
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
เมื่อไรจะอาทิตย์หน้า............ใจจะขาดอยากรู้เรื่องโก้ตี๋มากๆ
ยิ่งโก้หนี้แบบนี้ยิ่งอยากรู้มากกว่าเดิมหลายเท่าเลยอ่ะ
ว่าแต่ที่คีกับฟิวต่อยกันนี้เรื่องอะไรหว่า อันนี้ก็คาใจ
ตอนนี้ชอบเนมที่ไม่ยอมคีเพราะรักโก้มากนะ เป็นเด็กดีแบบนี้ไปเรื่อยๆนะจ้ะ ^^
-
หนีกลับเพราะตี๋ใช่ไหมอะ
เอาแล้วไง เกิดอะไรขึ้นบ้างเนี่ย โก้จะบอกอะไรเนมไหม
แล้วคีย์มีเรื่องอะไรกับฟิวส์อะ อยากรู้ทุกเรื่องเลยยย :katai1:
-
ตี๋ กลับมาแล้ว
เกิดอะไรขึ้นระหว่าง โก้ กับ ตี๋ อ่ะ
ทำไม โก้ ต้องหนี ตี๋ ด้วยนะ
เคลียร์กันดีกว่ามั้ย อุตส่าห์กลับมารวมตัวกันได้แล้วอ่ะ
-
ค้างใจมากเลยเรื่องตี๋กับโก้อ่ะ เรื่องคีย์กับฟิวส์ด้วยมันอะไรกันนะ
-
ยอมรับว่าครั้งหนึ่งเคยจิ้นคู่โก้ตี๋
ถึงกับไม่อ่านโก้เนม ตอนลงใหม่ๆ
พอสักพักได้อ่านก็ชอบเลย เนมน่ารัก
แต่ตี๋น้อยกลับมาแล้วอ่า
ใจมันพองโต อย่างบอกมิถูก 5555
เพื่อนกันเคลียร์กันเถอะ :mew2:
-
อย่าบอกว่าโก้หนีตี๋นะ..ตกลงทั้งคู่มีเรื่องอะไรกัน
อุตส่าห์ได้มาอยู่พร้อมกันทั้ง3คนแต่ทำไมบรรยากาศถึงไม่เหมมือนเดิม
จากที่อยากรู้ว่าคีย์กับฟิวส์ต่อยกันเรื่องอะไรกลายเป็นอยากรู้เรื่องตี๋กับโก้มากกว่าซะแล้ว
-
พี่โก้ยังเคืองพี่ตี๋อยู่รึเนี่ย
-
:hao4: ปกติโก้ไม่เป็นคนหนีอะไรนี้น่า เจอตี๋ปั๊ปไปเลยอ่ะ คาใจน่ะเนี้ย สองคนนี้ทะเลาะอะไรกันแรงมากแน่ๆ เรื่องอะไรอยากรู้
รอพี่โก้มาเล่า
-
ตี๋กับโก้นี่คาใจมาก (มาหลายปีล้ะ 5555555555555)
:katai4:
-
อยากอ่านเรื่องราวของเพ่ตี๋ ถ้าจบโก้เนมจะมีโอกาสไหม หุหุ
-
เกิดอะไรขึ้นนน อยากรู้ :katai1:
เป็นเพราะตี๋หรือเอ็มหรือใคร :ling1: :katai5:
-
ตี๋มาแบบเซอร์ไพรส์ทั้งโก้เซอร์ไพรส์ทั้งคนอ่านเลยนะ
-
ตี๋ คิดถึงตี๋มากอยากให้คู่กะเอ็มจัง :o12: พี่โก้โกรธอะไรกับตี๋อยากรู้จัง
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
เกิดไรขึ้นอ่ะ...........พี่โก้เปนไรคร๊าาาา
แล้วคีย์อ่ัะต่อกะพ่อเทพบุตรได้ไงอ่ะ....อยากรู้ๆๆๆๆๆ :mew2: :mew2:
แต่ก็แอบดีใจที่คุณจีมาต่อแล้ว :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เรื่องของตี๋กับโก้ นี่ คงเป็นเรื่องใหญ่น่าดู
ถึงขนาดทำให้ผิดใจกันได้ขนาดนี้ คงไม่ใช่เล่นๆแน่
เพราะคนอย่างโก้ ก็รู้ๆกันอยู่ว่านิสัยยังไง
คงไม่ใช่เรื่องง๊องแง๊งแน่นอน
อยากรู้แล้ววววว :ling1:
-
ดราม่าขั้นแม๊ก(????)
มาม่าหม้อใหญ่พร้อมเสริฟคร๊า าาา
นี่จะเป็นหม้อสุดท้ายมั้ยคะ?....โฮๆๆ
คือ...แบบว่า อิ่มมาก กกก อิ่มจนจุกแล้ว
พาร์ทนี้เริ่มแซะทั้งสองฝั่งเลยนะ...ทั้งดราม่าน้องเนม แล้วก้อพี่โก้...หึหึ
-
พี่โก้เป็นอะไรอ่ะคะ >.<
-
...ต้องมีเหตุ หรือคำพูดอะไร ที่สกิดใจพี่โก้ อย่างรุนแรงแน่เลย
...เพื่อนมากันแบบครบ คนที่ไม่เคยเจอกันอย่างตี๋ก็มา แล้วอะไรที่ทำให้พี่โก้ รีบพาน้องเนมกลับ อยากรู้ :ling1:
-
ตอนนี้ปมเยอะจัง
ฟิวกับคีย์ต่อยกันทำไมเนี่ย
ดูรักกันดีออก
พี่โก้ โกรธพี่ตี๋มากขนาดนั้นเลยเหรอ
เห็นหน้าแล้วต้องกลับเลยเหรอ
ลุ้นๆๆ อยากให้ถึงอาทิตย์หน้าเร็วจังๆ
-
คำถามโผล่ขึ้นมาทันทีว่าใครมา?who who who :hao4:
-
กินของหวานมาหลายตอน คนแต่งเอามาม่ามาส่งให้อีกแล้ว
เรื่องระหว่างตี๋กับโก้คงร้ายแรงมากสินะ ถึงทำให้โก้หลุดอาการได้ขนาดนี้
-
โกรธอะไรกันน๊า
ขนาดที่ไม่อยากพบหน้ากันเลยแบบนี้
-
:katai1:ตี๋กลับมาอีกแล้ว มาพร้อมกับกฤษ คล้ายๆว่าครั้งหนึ่งโก้เคยพูดถึงคนๆนี้อยู่
แต่เรื่องราวความหลังเป็นมายังไง ไม่ทราบเหตุผลที่แน่ชัดเท่าที่ควร เพราะโก้กับตี๋
นั้นได้ห่างหายกันไปนานมากเลยทีเดียว :ling3:
-
ค้างนะเนี่ยยย
-
อยากอ่านเรื่องของตี๋จุงเบยยยย :)
-
คีย์เหมือนจะยังตัดใจจากเนมไม่ได้
เอ๊ะ หรือเราคิดมากเกินไป o22
แล้วโก้กับตี๋ นี่มันอะไรกานน
ทะเลาะบาดหมางเรื่องไรกัน อยากรู้ :ling3:
-
รอวันนี้มานาน สงสัยมาตลอดว่าโก้ ทำอะไรผิดพลาด หรือมีอะไรเกิดขึ้นระหว่าง โก้ และตี๋ แถมมี เอ็ม เข้ามาเอี่ยวด้วย
ซึ่งเป็นข้อสงสัยที่ค้างคามาจากตอนจบเรื่องเจ
อยากอ่านต่อ อยากเผือกเรื่องชาวบ้านสุดๆ ^^
-
พี่โก้เหมือนจะหนีตี๋อ่ะ
ไม่พอใจเรื่องอะไรว้า ยิ่งกว่าเจอีกอ่ะ
ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นแน่ๆเลย
ก่อนที่โก้จะกลับมาคบกับเนม่า
โอ้ย อยากรู้ค่า
-
มีเรื่องไรกันเนี่ยฟิวส์กับคีย์ หวังว่าเรื่องคงไม่เกี่ยวกับเนมแล้วก็พี่โก้นะ
แล้วพี่โก้หนีไรอ๊าาา มีปมและคนเยอะแยะจริงๆด้วยยยย
-
:mew5:
เอากลอนเปล่ามาเสริฟคร้าบบบบ..คุณจี
ตี๋มา...
แค่มาจะบอกให้รู้
แค่มาทำดูให้เห็น
แค่มายืนยันรักเป็น
แค่เนี้ยะเน้นๆให้เมิง
โก้ไป...
ไม่อยากจำเป็นต้องรู้
ไม่อยากต้องดูต้องเห็น
ไม่อยากซึมซับรักเป็น
ไม่ต้องมาเน้นให้กรู
:katai4: <----- ฮ่าฮ่า
-
เอมก็มาด้วย แล้วทำไมตี๋คู่กับพี่กฤษอะไรนั่นอะ :ruready มีแต่เรื่องค้างคา อยากรู้ไวๆจุง :hao7:
-
นึกว่า วันนี้วันอาทิตย์ (พรุ่งนี้ทำงาน)
นึกว่าจะได้อ่าน พี่โก้อีกกกก :hao6:
เอ้ยยยย ไม่ใช่ แง๊งงง เค้าค้างงง:z3:
ทรมานกะการรออ่านตอนหน้ามาก :katai1:
-
เรื่องโก้กับตี๋เป็นอะไรที่อยากรู้มากกกกก
อยู่ดีๆตี๋ก็มีแฟนแล้วก็ย้ายออก เหมือนโก้จะโกรธอยู่ด้วยใช่ปะ
นึกว่าตี๋จะได้คู่กับเอ็มนะ ค้างคามากมาย แต่ไม่เอาดราม่าแล้วนะคุณจี
ไม่อยากเสียน้ำตาแล้วอ่า :mew2:
-
อุ๊ย......เข้ามาถามถึงตี๋ตี๋ก็มา...ดีใจมากครับ แม้จะมาพร้อมแฟนที่เอ่อ........................... ฝันสลายกับเอ็มตี๋ไปเลยทีเดียว ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
-
:hao6: :hao6:หลังจากนี้ละ ประเด็นใหม่ที่เนมจะได้รู้
-
ตี๋มา เอ็มก็มา (แอบชอบเอ็มมาตั้งแต่เรื่องก่อนแล้ว)
เคยเชียร์เอ็มตี๋มากมายแต่ฝันก็พังลงเพราะมีกฤษใครที่ไหนไม่รู้เข้ามา ฮ่าๆๆๆ :katai1:
อยากรู้ว่าตี๋กับโก้เคยมีเรื่องอะไรกัน
พี่โก้หนีทำไม เรื่อวราวก่อนต้องแยกกันมันร้ายแรงหรอ :mew6:
มันต้องมีอะไร แลัวสรุปมันมีอะไร :katai5:
-
หนีอะไรรรรรรร
อ่อยยย
จบดราม่าฟิวส์ เจ ก็มาดราม่าตี๋ต่อเราะ
ไหนจะคีย์ที่ดูมีอะไร
ฮือออออ
อยากรู้ทุกอย่างเลยๆๆๆๆๆๆ
><
-
โก้เป็นอะไร :mew5:ทำไมต้องหลบตี๋ด้วย อยากเห็นภาพเพื่อนรักสามคนอยู่ด้วยกันอีกครั้งค่ะ
-
คลื่นลมยังมีมาเรื่อยๆจากทั้งสองฝ่าย
เจเคลียร์แล้วยังเหลือตี๋ที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
อย่าทะเลาะกันอีกเลยมือที่สามยิ่งเยอะๆอยู่
-
เฮ้ยๆๆ อะไรเนี้ยะหลายเรื่องในตอนเดียว
1 ไอ้คียกับเนม - บอกเนมว่าไม่เหมือนเก่า มึงจะบ้าเปล่าไอ้คีย์ ไม่เหมือนเก่าของมึงคือไม่ไปเที่ยวด้วยกันไม่ได้จูบกันอีกไม่ได้กอดกันอีก ความหมายแบบนี้มันไม่ใช่ละ คนที่มีคนรักแล้วถ้าทำแบบนี้ได้ คงไม่มีใครที่คิดจะรักจริงหรอกว่ะ ถ้าสมมุติต่อให้เนมเลิกกับโก้แล้วมาคบกับคีย์แล้วพอสองคนนี้คบกันแล้วไปมีอะไรกับคนอื่นต่างคนต่างมี แบบนี้มันยอมรับกันหน้าด้านๆได้เหรอว่ารักกัน ประสาทดีจริง :angry2:
2 ทำไมตี๋ไม่ได้คู่กับเอ็ม อร๊ากกก :katai1: :m31: แล้วกฤษ มาจากไหนนน :z3:
3 โก้หนีอะไร หรือกลัวใครเข้าใจผิดก็ไม่นิหรอกลัวเนมน้อยใจ โอ้ย มันตื้อ :hao5:
ตอนหน้ามาไวๆนะครับ อย่ามา มาม่าละ -*-
ขอบคุณคนเขียน :pig4:
-
กลิ่นมาม่าลอยมาแต่ไกล :katai1:
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตี๋มาแล้ววววว
ไม่ว่าจะมาแล้วเรื่องมันแย่ลงยังไง
แต่อย่างน้อยเราก้อยังได้เจอตี๋ คิดถึงมากๆๆๆๆๆ
คิดถึงเอ็มด้วยนะ ยังกวนเจอยู่เหมือนเดิมรึปล่าวก้อไม่รู้ 5555
หวังว่าจะได้รู้กันซะทีนะว่าระหว่างตี๋กับโก้เกิดอะไรขึ้นกันแน่
-
เดาล้วนๆว่าโก้ ทะเลาะกับตี๋เรื่องเอ็มแน่ๆ สองคนนี้ต้องทำอะไรบ้างอย่างที่โก้โกธร เพราะดูโก้ไว้ใจพี่กฤษนะเหมือนจะเคยพูดว่าไว้ใจให้ดูแลตี๋ได้เลยไม่ห่วง(คือถึงจะโกธรแต่ก็ห่วงอ่ะนะก็ลูกสาวอ่ะเนอะ) หรือว่าเหตุการณ์ที่เนมกับคีย์บนโซฟาในห้องที่โก้โมโหครั้งนั้นว่าเนมทำซ้ำกับอดีต คือตี๋กับเอ็ม
นู๋เนมดูแลพี่โก้ดีๆน๊า เอาใจเยอะๆเลย
คีย์เอ๋ยทำใจเถอะ เนมเจอรักจริงแล้วเป็นความรักที่มีอยู่ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ว่าแต่กับฟิวส์นี้อารายมึนได้อีก
-
มาเลยๆๆ ออกกันมาให้หมดเลย
สะใจดี มาม่าบิ๊กแพคชามโต !!!
ชอบตรงตี๋เป็นรับนี่แหละ
555 อุ๊ย ลูกสาวที่คิดว่า ตัวเองเป็นผู้ชาย 555 ทอม!!!
ขอบคุณคุณจีคะ
รอจองหนังสืออยู่นะคะ :)
-
เมื่อเหล่า 3 ทหารเสืิอ กลับมารวมกัน เรื่องราวในอดีตที่ค้างคาใจ คงได้เคลียร์กันก็ครั้งนี้เป็นแน่
งานนี้ น้องเจคงต้องเหนื่อยหน่อย แต่เพื่อมิตรภาพ คงไม่เหนือบ่ากว่าแรง :mew3:
+1 เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องจี :กอด1:
-
ฮือออออออ เรื่องเยอะมากเลยอ่ะ มาต่อๆๆๆๆๆๆๆๆกันแบบไม่ได้พักเลยอ่ะ
แต่ละเรื่องที่เนมเจอนี่...บางครั้งก็คิดนะ ว่ามีแฟนทั้งที มันปวดหัวขนาดนี้เลยเหรอวะ?
อดีตที่เฝ้าบอกกันว่า ไม่มีอะไร มันเป็นแค่อดีต อดีตเป็นครู บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่สุดท้ายเรื่องราวที่เกิดขึ้นก็เป็นผลพวงจากอดีตทั้งนั้นเลยอ่ะ
โก้หนีตี๋ทำไม โกรธอะไรขนาดนั้น มีเรื่องอะไรนักหนา ทำไมพวกนายสามคนถึงมีแต่ปัญหานะ
โอยย อึดอัด เดี๋ยวเนมก็นอยด์อีก ยังไงหนูก็ใจเย็น สงบไว้ก่อน จะเพิ่งตีตนไปก่อนรู้มั๊ยคะ
พี่โก้ก็มีบทเรียนจากปัญหาของเจแล้ว ก็อย่าให้ซ้ำรอย มีอะไรก็พูดกับน้องให้เข้าใจ ศึกนอก(ใจ)ก็วุ่ยวายพอดูแล้ว
ศึกใน(ใจ)ก็อย่าให้มีปัญหาเลย ให้มันสงบไว้ก่อนเป็นดี.....แค่นี้ก็โคตรของโคตรประคับประคองเเล้วเนี่ยยยยยยยย
คนอ่านก็โคตรจะลุ้น พี่จีก็อย่าทรมานกันเลยนะคะ สงสารคู่นี้บ้างอะไรบ้าง :m15:
เป็นกำลังใจทั้งพี่จีและน้องเนมกับพี่โก้นะคะ :กอด1: :กอด1:
-
ประเด็นคือ ไม่ใช่ เอ็มตี๋ แต่เป็น กฤษตี๋
น้องเอ็มมมมมมมมมมม
-
เคลียร์ยังไงดีเนี่ย?????
เครียดนะ!!!!!!!!
-
อ่านเอ็กซ์เจแล้วแต่กฤษตี๋ยังไม่อ่านเลย ไม่รู้ว่าเป็นไงมาไง อยากรู้ว่าตามอ่านที่ไหนได้บ้างคะชื่อเรื่องอะไรใครรู้บอกหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ
-
ปริัศนานี้คงอีกยาวกว่าจะรู้ เอะ... หรือไม่ยาวหว่า.....
หวังว่าหลานจีคงกำลัง :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: อยู่นะ
เรื่องนี้มีปมอยู่หลายปม จิ้มทีนะ :z13:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ตี๋มา....โก้กลับ!!!! มันอะไรยังไง
ปัญหาของสองคนนี้คืออะไร????
มันจะกะทบความสัมพันธ์โก้-เนมใหมเนี้ย????
-
โก้ ตี๋
มีซัมติง อะไรกันจ๊ะ
:hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กรี๊ดดดดด ตี๋ มีเอ็มด้วยอะ อะไรยังไง ตี๋มายังไงกับกฤษ แล้วเอ็ม ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนไปแล้วหรือว่ายังไง
โก้หนีตี๋ทำไม เฮ้อ อยากรู้ๆๆๆ
-
อยากรู้ๆๆๆ....โก้หนีอะไรเนี่ย หนีตี๋หรอ
อย่าดราม่าเลยนะ ไม่ชอบดราม่า :serius2:
-
กลิ่นมาม่าลอยมาแต่ไกล จะเสิร์ฟมาม่าอีกแล้วหรอเนี่ย
-
ตี๋มาแล้วววววววววว
โก้ต้องมีเรื่องอะไรกับตี๋แน่เลยอ่ะๆๆ
-
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: ตกลงฟิวส์ คีย์ จอร์น นี่ยังไงกันแน่เนี้ย ???
โก้ก็หนีตี๋ซิน๊ะ แง่มมๆ :mew5: :mew5: :mew5: :mew5:
-
ตอนพิเศษ สงกรานต์
เทศกาลสงกรานต์หรืออีกชื่อหนึ่งของผมคือเทศกาลกลับบ้าน ผมว่าเทศกาลนี้คนกลับบ้านเยอะกว่าช่วงปีใหม่อีกมั้ย อย่างผมไง ปีใหม่บางทีก็ไปหาที่เคาท์ดาวน์ต่างจัดหวัดแทนที่จะอยู่บ้าน แต่ถ้าสงกรานต์ทีไรต้องกลับไปเล่นที่บ้านทุกที จริงๆ ผมไม่ได้เล่นสงกรานต์นานแล้วนะ ปีที่แล้วไม่ได้เล่นเพราะไม่สบาย ปีก่อนโน้นเหมือนว่าจะแค่รดน้ำพ่อแม่แล้วก็นอนกลิ้งในบ้าน ฉะนั้นปีนี้ต้องจัดเต็มกันหน่อย แต่ฤกษ์อาจจะไม่ค่อยดีเพราะทะเลาะกับพี่โก้ตั้งแต่ยังไม่ออกจากคอนโดฯ เลย
“แฟนมึงหน้าโหดว่ะ กูแทบไม่กล้าส่งเสียง”เราแวะปั๊มเติมน้ำมันเข้าห้องน้ำก่อนจะออกจากกรุงเทพฯ คนติดแน่ๆ เลยต้องเตรียมทุกอย่างให้พร้อมแล้วยิงยาวทีเดียว
“กูทะเลาะกับพี่โก้นิดหน่อย มึงก็นั่งนิ่งๆ ไปนะ แกล้งตายเลยก็ได้”ผมบอกไอ้ป้องที่เดินหยิบขนมข้างๆ ผม มันจะตามไปเล่นน้ำด้วยเพราะเบื่อเล่นที่นี่ แล้วก็ว่าจะไปหาคีย์ด้วยเพราะไม่ได้เจอกันนาน
“ทะเลาะไรกันอีกวะ มึงอย่ากวนตีนพี่เค้ามากนัก หัดทำตัวเฝ้าบ้านว่าง่ายๆ เหมือนเมียคนอื่นเขาบ้าง”ดูมันสั่งสอนผมสิ นี่ยังไม่รู้เลยนะว่าที่ทะเลาะกันนี่ใครถูกหรือผิด แต่ผมก็ผิดจริงๆ นั่นแหละ ผมเล่าคร่าวๆ ให้ป้องฟัง เรื่องมันเล็กๆ น้อยๆ แล้วพี่โก้ก็ไม่ได้โกรธอะไรหรอกครับ เพียงแต่เหวี่ยงๆ นิดหน่อย พี่โก้บอกไว้นานแล้วว่าจะลางานตั้งต่วันที่ 11 เพื่อที่จะได้ขับรถกลับสบายๆ รถไม่ติดมาก ผมก็คิดว่าดี แต่ก็ใกล้วันจริงๆ ลูกค้าประจำผมดันสั่งเค้กกันหลายคนเลย ผมกะว่าจะทำส่งวันที่ 11 แต่ส่วนใหญ่เขาจะใช้กันวันที่ 13 เลยขอรับล่วงหน้าหนึ่งวันเพื่อที่เค้กจะได้ยังสดใหม่ ผมดันเกรงใจเห็นว่าเป็นลูกค้าประจำในคอนโดฯ ก็เลยรับปาก แล้วให้มารับเค้กวันนี้ กว่าจะรับครบทุกคนก็เย็นมากแล้ว ผมทำตั้ง 9 ปอนด์ เหนื่อยก็เหนื่อย แถมพี่โก้ยังหน้าบึ้งใส่ ขอให้มาช่วยก็ไม่ยอมช่วย บอกว่าผมรับปากเองก็ทำเอง งานใครงานมัน ผมเลยนั่งร้องไห้น้ำตาซึมนิดๆ ถึงคำพูดนั้นจะจริงแต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ พอพี่โก้เห็นผมนั่งร้องไห้เลยมาช่วยตีครีม จริงๆ ผมรู้ตัวว่าผิดอยู่แล้วไง พอมีคนย้ำเลยร้องเลย พอพี่โก้ใจอ่อนยอมช่วยก็ยิ่งร้องหนักกว่าเดิม ทุกอย่างเหมือนจะดีแล้วใช่มั้ยครับ ระหว่างเราโอเคแล้วไม่มีปัญหากัน แต่พอขับรถขึ้นทางด่วนมาได้หน่อย เอาล่ะสิ รถโคตรเยอะ ท่าทางจะออกนอกเมืองเหมือนกันหมด พี่โก้ก็เริ่มนิ่งแล้ว ผมเลยยิ่งนิ่งนั่งตัวลีบหนักกว่า ไอ้ป้องก็เลยเกร็งตาม
“พี่โก้ไม่ชอบคนเยอะ รถเยอะ คือ....ไม่ชอบอะไรชักช้าไง แล้วกูดันทำเค้าผิดแผนต้องมาเจอรถติด สรุปว่าพี่โก้ไม่ได้อารมณ์เสียเพราะกู แต่เพราะรถติด”พี่โก้ชอบขับรถเร็วด้วยครับ ถ้าไปต่างจัดหวัด ถนนโล่งๆ นี่เหยียบตลอด แรกๆ ผมเฉยๆ แต่บางทีพอพี่โก้เห็นว่าผมเฉยเลยคิดไปเองว่าผมชอบ เลยยิ่งเหยีบบใหญ่เลย เหมือนตอนไปเชียงใหม่ เหยียบซะเหมือนรถปลิว ผมนั่งตัวเกร็งจนทนไม่ไหวต้องตะโกนให้เบาๆ หน่อย ลุ้นตลอดทางจนไม่กล้าหลับเลย
เราขนเสบียงมาขึ้นรถ พี่โก้นั่งดูดกาแฟที่ไปต่อแถวซื้อมา พอทุกคนพร้อมก็ออกเดินทางอีกครั้ง....รถเยอะไปนะ ต้องต่อคิวออกจากปั๊มน้ำมันกันเลยทีเดียว
กว่าจะมาถึงบ้านได้ก็ดึกมากแล้ว หน้าพี่โก้นิ่งตลอดการเดินทาง ป้องแกล้งตายจนหลับไปจริงๆ ผมก็ชวนพี่โก้คุยบ้างนิดหน่อย มีเผลอหลับไปหลายงีบเหมือนกัน ตอนแรกพี่โก้จะไปนอนบ้านเพราะว่าป้องมาค้างบ้านผม จะนอนเบียดกันสามคนก็อึดอัดไป แต่ผมก็ดื้อไง อ้อนจนพี่โก้ยอมค้างที่นี่จนได้ เข้ามาในบ้านพี่นิคเป็นคนเดียวที่ตื่นอยู่ ที่บ้านก็งานหนักเหมือนกันครับ เพราะต้องทำเค้กออร์เดอร์เยอะมากกว่าผมอีก พ่อแม่เหนื่อยเลยนอนแต่วัน เหลือพี่นิคคอยเปิดประตูบ้านให้ ไหนๆ พี่นิคกับป้องก็สนิทกันบ้างอยู่แล้วผมเลยฝากแปะมันให้นอนห้องพี่นิคซะเลย พี่โก้อาบน้ำก่อนผม พอผมไปอาบเสร็จ กลับมาอีกทีพี่โก้นอนหลับแล้วครับ แต่คงยังหลับไม่ลึก ผมนั่งที่ปลายเตียงนวดขาให้เบาๆ พี่โก้นอนนิ่งๆ ให้นวดสักพักก็ดึงผมขึ้นมานอนกอด
“พอแล้ว”เสียงพี่โก้งัวเงียมากๆ ผมปิดไฟแล้วลงมานอนกอดกัน
รุ่งเช้าตื่นมาพี่โก้ไม่อยู่ในห้องแล้ว ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวลงมาเพราะกลัวว่าพี่โก้จะหนีกลับบ้าน แต่ปรากฏว่าพี่โก้นั่งคุยกับพ่ออยู่ ผมเดินไปนั่งอ้อนพ่อใกล้ๆ พ่อทำเป็นผลักหัวผมแต่ปากยิ้มจนแก้มแตกแล้วนะนั่น แม่ไล่ให้ผมไปปลุกพี่นิคกับป้อง ผมก็ทำตามหน้าที่อย่างดี ทุบประตูเตะประตูเสียงดังจนแม่ตะโกนว่าเลย พี่นิคเปิดประตูห้องได้ก็ลากผมเข้าไปทุ่มใส่เตียงแล้วกระโดดทับ แกล้งฟัดผมจนหัวหูยุ่งไปหมด แต่สนุกดี กว่าเราทั้งสามคนจะลงมาก็ตอนแม่เดินมาตามไปทานข้าวนั่นแหละฮะ
ไม่รู้พี่โก้แอบไปซื้อพวงมาลัยมาตลอดไหน สงสัยตื่นแต่เช้าแล้วแอบออกไปคนเดียวแน่ๆ แต่ก็ซื้อมาเผื่อทุกคนนะครับ ผมให้พ่อแม่นั่งที่ชานบ้าน ไหว้พ่อแม่ มอบพวงมาลัยแล้วก็รดน้ำ พ่อแม่ก็ให้พรแล้วรดน้ำกลับ เราเวียนทำกันจนครบทุกคนก็เข้าไปทานข้าวในบ้าน พี่โก้ชวนไปไหว้พ่อแม่พี่โก้ที่บ้าน ผมก็เตรียมตัวไปอยู่แล้วเลยชวนพี่นิคกับป้องไปด้วย พี่โก้คงกะจะชวนอยู่แล้วล่ะมั้งเลยมีพวงมาลัยไว้พร้อม พอมาถึงบ้านพี่โก้เราก็ทำเหมือนตอนอยู่ที่บ้านผมเลยครับ พ่อแม่พี่โก้น่ารักมากๆ ผมคลานเข่าไปกอดเอวแม่ไว้หลังจากรับพร คนอื่นๆ รวมทั้งพ่อพี่โก้ไปรวมกันที่ห้องพระ ทำความสะอาดห้องพระ นำพระพุทธรูปมารดน้ำทำความสะอาด ผมไปช่วยนิดๆ หน่อยๆ ก็มาช่วยแม่ทำลอดช่องน้ำกะทิไว้ให้พวกนั้นทานหลังทำงานเสร็จ เราใช้เวลากันที่บ้านพี่โก้พักใหญ่เลย ตอนแรกว่าจะชวนพี่นิคไปรดน้ำพระพุทธรูปที่บ้านบ้าง แต่พี่โก้บอกว่าทำกับพ่อเสร็จแล้วตั้งแต่เช้า บ้านผมไม่มีห้องพระไงครับ มีแค่หิ้งพระเลยแป๊บเดียวเสร็จ เราอยู่บ้านพี่โก้จนถึงตอนบ่ายป้องก็มาสะกิดชวนไปบ้านคีย์ แต่พอโทรหาดันไม่ติด โทรเข้าบ้านมันพี่ชายมันบอกว่ามันไปเล่นในเมืองแล้ว ก็เลยไม่ได้ไป ให้เดินหากันคงไม่เจอหรอก
พอเริ่มเย็นพี่โก้ก็ชวนพ่อแม่ไปทานข้าวนอกบ้าน โดยตกลงกันว่าจะหารเงินกันสองคือพี่โก้กับพี่นิค ฮ่าๆฟ ให้ผมโทรนัดพ่อแม่ผมด้วย พี่โก้ชิ่งไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ ปล่อยผมพี่นิคไอ้ป้องยื่นเอ๋อ คือกะแต่งหล่อคนเดียวเลย พวกผมยอมไม่ได้ พี่นิคเลยตะโกนขอยืมรถพี่โก้ขับกลับบ้าน ได้ยินพี่โก้ตะโกนอะไรไม่รู้ แต่พวกเราสามคนวิ่งลงมาแล้ว ยังไงก็ยังมีรถพ่อพี่โก้อีกคัน ให้พี่โก้ขับคับนั้นไปก่อนแล้วกัน พอมาถึงบ้านก็รีบวิ่งแยกย้ายกันเข้าห้องน้ำ พ่อแม่นี่เตรียมพร้อมกว่าผมอีก ผมอาบน้ำเสร็จพี่โก้ก็โทรมาบอกว่ากำลังจะออกจากบ้านแล้ว ให้ไปเจอกันที่ร้านเลย ฝากบอกพี่นิคให้ขับรถดีๆ ด้วย จริงๆ มีฝากด่าด้วยแต่ใครจะไปกล้าด่าพี่ชายตัวเองกันล่ะ เดี๋ยวโดนเตะพอดี
ร้านอาหารนี้อยู่ทางเลี่ยงเมือง แต่วันนี้รถที่เข้าออกผ่านจังหวัดไม่ค่อยมีแล้วไงฮะ เส้นนี้เลยรถไม่ติด แถมไม่มีรถที่เล่นน้ำด้วย ร้านนี้ราคาไม่แพง แต่บรรยากาศเป็นส่วนตัวมากพี่โก้เลยชอบ อาจจะไม่หรูเพราะไม่มีห้องแอร์ แต่มานั่งช่วงเย็นๆ ก็สบายดีนะฮะ ร้านนี้จะมีสระน้ำใหญ่ๆ อยู่ตรงกลาง รอบๆ มีกระท่อมเล็กๆ ปลูกห่างกันนิดหน่อยไม่แออัด จุดเด่นคือการเสิร์ฟที่พนังงานจะขับสปีดโบ้ทมาส่งที่ท่าเรือเล็กๆ หน้ากระท่อมเรา หรือระหว่างรออาหารก็จะมีเรือพายวนอยู่ในสระ เรือมีอยู่สองลำ ลำนึงเป็นพวกติ่มซำ ของว่างต่างๆ อีกลำเป็นส้มตำซึ่งแซ่บมาก มาทีไรก็ต้องสั่ง ป้องเพิ่งเคยมานั่งร้านแบบนี้มันเลยตื่นเต้นมาก อาสากดสั่งอาหารเอง รับอาหารจากเรือ เรือขายอาหารลำไหนผ่านหน้ากระท่อมมันจะรีบกวักมือเรียกทันที พ่อแม่ผมและพี่โก้นั่งหัวเราะกับท่าทางเปิ่นๆ ของมันกันใหญ่
ทานอาหารไปสักพักพ่อแม่ก็เริ่มอิ่มกันก่อน แต่พวกผมเหมือนสนุกกับบรรยากาศร้านที่นานๆ จะได้แวะมาเลยเพลินกันมาก พ่อพี่โก้เลยขอกลับก่อน อยากปล่อยให้เด็กๆ สนุกกัน มีผู้ใหญ่นั่งด้วยมันจะเกร็งเปล่าๆ เลยขอตัวกลับ พ่อแม่ผมก็ด้วย พ่อพี่โก้เลยอาสาขับไปส่ง เพราะบ้านผมนั่งรถพี่โก้มาทั้งบ้าน ตอนนี้พอเหลือแต่พวกเรา สิ่งที่แรกคิดและไอ้ป้องทำ คือกดสั่งเบียร์มาก่อนเลยสามขวดแล้วค่อยเติมเรื่อยๆ พี่โก้พี่นิคนั่งนิคเหมือนไม่มีส่วนร่วม แต่พอเบียร์มาพี่นิคซัดหมดแก้วก่อนใคร พี่โก้แค่จิบๆ เพราะรู้ตัวแล้วว่าต้องเป็นคนขับกลับเลยไม่ดื่ม แก้วเดียวอยู่ได้ทั้งคืน ส่วนผมสามคนเมาปลิ้น ไอ้ป้องฮาสุด ทำท่าจะโดดลงน้ำตามเรือติ่มซำ พี่นิคต้องดึงคอเสื้อมันไว้ กลิ้งกันอยู่ในกระท่อม ผมหัวเราะจนน้ำตาไหล แกล้งกันไปแกล้งกันมา อยู่ดีๆ มานอนหนุนตักพี่โก้ได้ไงไม่รู้ พอลุกขึ้นนั่งได้ก็เลยหอมแก้มขอบคุณเจ้าของตักสักหน่อย แก้มพี่โก้ห้อมหอม ผมฟัดแก้มพี่โก้อยู่ดีๆ พี่นิคก็มาลากคอเสื้อจนผมหงายหลัง แล้วพี่นิคก็ดึงผมไปกอดไว้บนตัก ทำท่าเหมือนกล่อมเด้กแถมยังทำเสียงเอ่เอ๊ๆ กล่อมผมอีก ผมนอนหัวเราะกับไอ้ป้อง สักพักพี่นิคก็หยุดแล้วพยายามลุกอุ้มผมขึ้นมาทำท่าจะไปโยนลงน้ำ ผมเลยดิ้น พี่นิคกับไอ้ป้องแม่งก็รุมแกล้งผม ลากแขนลากขา พี่โก้นั่งดูหัวเราะสนุกใหญ่ ไม่รู้ว่าทำอะไรต่อไปอีกบ้าง แต่มาหลับๆ ตื่นๆ ตอนอยู่บนรถ พี่โก้พาพวกเรามาส่งที่บ้าน ส่งผมถึงห้องนอนแล้วก็บอกว่าจะกลับไปนอนบ้าน เพราะเมื่อคืนนอนที่นี่แล้ว พี่นิคกับป้องก็นอนกองรวมกันที่ห้องผมนี่แหละ ผมพยักหน้าอือออ ยกหัวขึ้นมาจุ๊บแก้มราตรีสวัสดิ์ล่วงหน้า พี่โก้ก็จุ๊บกลับเบาๆ ได้ยินเสียงพูดกับพี่นิคหรือป้องนี่แหละแว่วๆ แล้วผมก็หลับไป
ตอนสายๆ ตื่นมาเพราะพี่นิคแกล้งเอาเท้ามาเขี่ยๆ เอวผม ตื่นมาหงุดหงิดเลยเหวี่ยงใส่ พี่นิคก็นอนหัวเราะที่แกล้งผมไม่ให้นอนต่อได้ ไอ้ป้องนอนอีกฝั่งของพี่นิคเงยหน้าขึ้นมาดูแล้วก็นอนต่อ เรานอนแกล้งกันสักพักพี่นิคก็บอกให้ลุกได้แล้ว จะได้ไปเล่นน้ำในเมือง พี่นิคกลับห้องตัวเองไปอาบน้ำ ผมเลยเอาคืนที่ไอ้ป้อง แกล้งเอาเท้ายันเอวมันบ้าง แต่แม่งนอนเฉยๆ ไม่มีดิ้นรนอะ หมดสนุกเลย
“บ้านมึงแม่งดีว่ะ กูกะมาสนุกกับเพื่อน แต่พอตอนนี้กูอยากกลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่บ้างแล้วว่ะ”
“อ้าว คิดถึงบ้านซะงั้น ทำไม จะชิ่งกลับก่อนเหรอ”
“เปล่า กูพูดเฉยๆ ให้กลับตอนนี้จะหารถไปไหนล่ะ คนแม่งโคตรเยอะได้อีก แล้ววันนี้เอาไงวะ ไปเล่นไหน”
“เดี๋ยวไปเล่นในเมือง ไม่รู้ว่าจะขับรถไปเล่นหรือเปล่า ต้องถามพี่นิคกับพี่โก้ก่อน”
“พี่โก้แม่งดีว่ะ มึงเชื่อมั้ยกูไม่เคยรดน้ำพ่อแม่เลยนะเว้ย คือกูไม่ได้อะไรกับพ่อแม่มึงนะ แต่เมื่อวานกูแค่คิดขึ้นมาได้ว่ายังไม่เคยเอาดอกไม้ไหว้พ่อแม่ตัวเอง ไม่เคยรดน้ำให้เลย แต่ครั้งแรกที่ทำดันทำกับพ่อแม่คนอื่น คิดแล้วแบบ...สงสารพ่อแม่ตัวเองว่ะ”
“ไม่เห็นเป็นไร มึงกลับไปค่อยไปทำก็ได้ ไม่ใช่ต้องทำเฉพาะเมื่อวานสักหน่อย เมื่อก่อนกูกับพี่ก็ไม่ทำ มีแต่พี่โก้เนี่ยแหละพาทำ พอทำครั้งแรกแล้วต่อๆ มาก็ทำกันเองเวลามีโอกาส แรกๆ ก็เขินนะเว้ยมึง เห็นบ้านกูหยอกเล่นอ้อนกันแบบนี้ แต่พอมากราบมาให้พวงมาลัยดูเป็นพิธีๆ กูก็เขิน แต่พอทำแล้วพ่อแม่ยิ้มแก้มปริเอาไปอวดคนอื่นตลอด กูเลยรู้สึกดีที่ทำ เมื่อก่อนแรกๆ กูบอกพี่โก้ว่าไม่ต้องซื้อพวงมาลัยมาไหว้พ่อแม่กูหรอก ปกติก็ไม่เคยทำกัน แต่พี่โก้บอกว่าไม่เคยก็ทำ เวลาเราไปวัดไปไหว้พระ เราซื้อมาลัยดอกไม้ไหว้ได้ เวลาคนอื่นรับปริญญา เราซื้อดอกไม้ช่อใหญ่แพงๆ ให้ได้ ทำไมกับแค่พระของเราจะเสียเงินไม่กี่สิบบาทซื้อดอกไม้ไหว้บ้างไม่ได้ เป็นไง ฟังแล้วอึ้งมั้ย กูก็อึ้ง ตั้งแต่นั้นกูซื้อไหว้ทุกเทศกาลเลย”ผมนั่งยืดออกเตรียมรับคำชมเต็มที่
“ถ้ามึงไม่เสริมประโยคสุดท้ายของตัวเองกูจะซึ้งกว่านี้นะ”ป้องทำหน้าเซ็งใส่ ผมผิดตรงไหนล่ะ ก็อยากเลียนแบบเรื่องดีๆ จากพี่โก้บ้างนี่ วันเด็ก ตรุษจีน สารทจีน วาเลนไทน์ สงกรานต์ วันแม่ วันพ่อ วันแรงงาน วันรัฐธรรมนูญ พืชมงคล ฉัตรมงคล ลอยกระทง คริสมาสต์ ปีใหม่ ถ้าผมได้กลับบ้านผมก็ซื้อไหว้ตลอด เปลี่ยนประเภทดอกไม้ไปเรื่อยๆ พวงมาลัยบ้าง พวงมะลิล้วน ดอกกุหลาบ บางทีก็พวงดอกดาวเรือง พ่อแม่ก็ยิ้มตลอด แต่หลังๆ ชักหนัก เริ่มนั่งหัวเราะ หนักๆ เข้าบางทีแทบเดินหนีไปกลั้นหัวเราะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันฮะ
ลงมาข้างล่างพี่นิคบอกว่าโทรนัดพี่โก้แล้ว เดี๋ยวพี่นิคขับรถกระบะที่บ้านไป มีเพื่อนกลุ่มพี่นิคสองคน ต้องขับไปเอาถังน้ำบ้านเพื่อนก่อน ผมให้ป้องโทรหาคีย์แล้ว แต่คีย์มันเมาอยู่ครับ ยังไม่ตื่นเลย ป้องเลยบอกว่าถ้าตื่นแล้วจะเล่นด้วยกันก็โทรมา พวกเราทานข้าวเสร็จก็รีบวิ่งขึ้นห้องมาแต่งตัว ป้องมันเร็วครับ ใส่เสื้อกล้ามสีดำข้างในแล้วสวมเชิ๊ตลายดอกทับ กางเกงสามส่วน ผมยังลังเลระหว่างเชิ๊ตลายดอกแบบมันแต่คนละสี กับเสื้อแขนกุดสีฟ้าอ่อน กางเกงก็ไม่แน่ใจจะใส่ตัวไหน ความจริงอยากใส่ขาสั้นสบายๆ แต่ไม่รู้พี่โก้จะว่ารึเปล่า ตัดสินใจไม่ได้ก็เลยโทรไปถามพี่โก้ซะเลย
“พี่โก้เนมแต่งตัวยังไงดี”
“แต่งอะไร”
“ก็จะไปเล่นน้ำนี่ไง ใส่เชิ๊ตลายดอกหรือใส่เสื้อกล้ามหมีพูห์ตัวสีฟ้าดี”ถ้าใส่เสื้อกล้ามมันก็โชว์แขนนิดๆ ไง ผมเลยต้องถามก่อน ไม่รู้พี่โก้จะหวงรึเปล่า ฮิๆ
“แล้วแต่สิ แต่ตอนนี้แดดมันแรงอยู่นะ ถ้าจะใส่เสื้อกล้ามก็หาเสื้อคลุมใส่ทับมาก่อนก็ดี ไว้แดดร่มๆ ก็ค่อยถอด”ตลอดเลยพี่โก้เนี่ย ไม่หวงสักนิด หรือแอบหวงก็ไม่รู้
“แล้วกางเกงล่ะฮะ เนมอยากใส่ขาสั้นอะ”ผมบอกจุดประสงค์ตรงๆ เลย แต่ถ้าพี่โก้ไม่ให้ก็ไม่เป็นไร ใส่ขายาวก็ได้ ตามใจพี่โก้อยู่แล้ว
“ก็ดี ไม่หนักมาก อย่าใส่เอวยางยืดแล้วกันเดี๋ยวหลุด”
“ไม่หวงเนมเลยเหรอเนี๊ยะ”เริ่มทนไม่ไหวแล้วครับ ของอแงหน่อย ไอ้ป้องที่นั่งฟังมานานหลุดหัวเราะเลย ก็ทำไมล่ะ อยากอ้อนแฟนอะ มีปัญหาเปล่า
“หวงได้ก็ไม่รอด คนเยอะยังไงถ้าไปเล่นก็ต้องเบียดต้องโดนคนอื่นจับอยู่แล้ว”ถึงเหตุผลมันจะจริงก็เถอะ แต่ตอบว่าหวงไม่ได้รึไง พี่โก้ชอบปากแข็งอะ
“แต่เสื้อกล้ามสีฟ้ามันบางมากเลยนะ โดนน้ำทีเห็นถึงไส้ติ่ง”ผมยังพยายามกระตุ้นต่อมหวงต่อไป ไอ้ป้องแม่งลงไปนอนขำกลิ้งเป็นไส้เดือนไปแล้ว
“กลัวเห็นหัวนมเหรอ เดี๋ยวแวะซื้อสติ๊กเกอร์สีๆ ตัดปิดหัวนมไว้ก็ได้”เสียงพี่โก้กลั้วหัวเราะมาตามสาย ถ้าไอ้ป้องได้ยินแม่งคงขำดิ้นยิ่งกว่านี้
“พี่โก้อะ หวงหน่อยก็ไม่ได้”
“เล่นดีๆ แล้วกัน แล้วนี่จะออกกันมารึยัง”
“จะออกแล้วนี่แหละ เนมไปแต่งตัวก่อนนะ เดี๋ยวเจอกันฮะ คิดถึง”ผมจุ๊บเบาๆ ก่อนวางสายแล้วค้อนใส่โทรศัพท์ตัวเองนิดๆ รู้นะว่าผมอยากให้หวง แต่ก็ชอบแกล้งผม ผมรู้ว่าพี่โก้ก็หวงผมนั่นแหละ แต่มีลิมิตมีขอบเขต ถ้าผมลองบอกว่าจะใส่เสื้อสีขาวบางๆ นี่ก็คงห้ามไปแล้วมั้ง แต่ว่าเสื้อหมีพูห์ตัวนี้พี่โก้เพิ่งซื้อให้ แล้วผ้ามันหนาไม่ได้บางเลย กางเกงขาสั้นผมก็ใส่ปกติอยู่แล้ว ไม่ถึงกับสั้นรัดก้น ก็แค่ขาสั้นประมาณบ็อกเซอร์ทั่วๆ ไปนั่นแหละ
เพื่อนพี่นิคสองคนนี้ก็รู้จักกับพี่โก้อยู่แล้ว มีคนนึงพาแฟนกับเพื่อนแฟนมาด้วย เรายกถังไว้ท้ายกระทะแล้วเติมน้ำจนเต็ม แค่จอดรถหน้าบ้านก็เจอสาดจนเปียกแล้วครับ กว่าเราจะขับมารับพี่โก้ที่บ้าน น้ำในถังลดไปเกือบครึ่งแล้วเพราะดันติดไฟแดงคู่กับรถอีกคัน ตอนแรกก็ไม่สาดกันหรอกครับ เพราะไฟแดงแยกนี้ติดนาน เปลืองน้ำ แต่อีกคันดันฉีดน้ำมาก่อน พวกผมไม่มีใครมีปืนฉีดน้ำสักคนก็เลยสาดกลับไปนิดเดียว แล้วก็เลยเกิดสงครามย่อมๆ ไปหนึ่งนาที มาถึงบ้านญาติเพื่อนพี่นิคเป็นคนขับก็จอดรถบีบแตร ด้านหน้ามีญาติเพื่อนพี่นิคกับแฟนแล้วก็มีลูกสาวตัวน้อยๆ นั่งในรถ อยากไปดูบรรยากาศแต่ไม่อยากเปียกเลยนั่งกันด้านใน ผมโดดลงจากท้ายกระบะไปเปิดประตูรั้ว กะจะเดินไปไหว้พ่อแม่ในบ้านด้วย แต่พี่โก้เดินออกมาแล้วก็เลยไม่เดินต่อ เพราะตัวเปียกอยู่เดี๋ยวบ้านเปื้อน ผมยืนมองแฟนตัวเองใส่รองเท้าแตะก่อนจะเดินตรงมา....ถ้าไล่ไปเปลี่ยนชุดจะโกรธมั้ยเนี่ย
“พี่โก้อ่าาา”ผมส่งเสียงออกไปทันทีที่พี่โก้เดินเข้ามาใกล้ เอื้อมมือไปกอดแขนเอาไว้ไม่ให้เดินต่อ
“อะไร”
“ทำไมแต่งงี้เล่า”
“ยังไง ปกติก็แต่งแบบนี้”พี่โก้พยายามลากผมให้เดินตามแต่ผมฝืนไว้
“เฮ้ย!! ไอ้สองคนนั้นน่ะเร็วๆ จะไปมั้ย”พี่นิคตะโกนเรียกจากบนรถ ผมเลยต้องเดินตามพี่โก้ไป ขึ้นมาบนรถพี่โก้ก็ไปทักเพื่อนๆ พอพี่โก้เห็นว่าน้ำไม่เต็มก็เลยบอกให้รอ เดี๋ยวลากสายยางมาเติมให้ ผมเดินตามติดพี่โก้ตลอดเวลาเลยฮะ จนทุกอย่างเรียบร้อยเริ่มออกเดินทางต่อ พี่โก้นั่งพิงหลังที่ท้ายกระบะ มีผมที่เอาตัวเองไปนั่งลงกลางหว่างขาอย่างเนียนๆ ส่งเสียงงุ๊งงิ๊งใส่เป็นระยะ
“เป็นอะไร”
“ก็พี่อะ ทำไมใส่ชุดนี้เล่า”
“ทำไมล่ะ ปกติก็ใส่ออกจะบ่อย”แต่ไอ้บ่อยของพี่เนี่ยมันใส่ในห้องส่วนตัวนะ เสื้อกล้ามสีดำตัดกับผิวขาวๆ ก็ยิ่งขาว แล้วใครสอนให้ใส่กางเกงตัวนี้เนี่ย ตัวนี้จำได้ว่าผมซื้อให้ตอนเราไปเที่ยวเกาะช้าง เห็นว่าเท่ห์ดีแล้วไม่อุ้มน้ำ ผ้ามันเป็นผ้าร่มอะครับ ตากลมแป๊บเดียวก็แห้ง แต่ว่าดันสีขาวนี่สิ ถึงจะมีลายคาดสีดำก็เหอะ แต่มันสีขาวนะ ไหนจะกล้ามแขนแน่นๆ นั่นอีก รู้งี้ห้ามไม่ได้ไปเล่นฟิตเนสดีกว่า
“ก็มันโชว์หุ่นมากไปอะ เนมหวงนี่ พี่โก้อ่า”ผมเอาหัวโขกอกพี่โก้เบาๆ อยากให้เขาหวงแต่ดันมานั่งหวงเขาเอง ดีนะที่ไมใส่เสื้อ
กล้ามสีขาว ไม่งั้นผมไม่ให้มาเล่นแน่ๆ
“ฮ่าๆๆ ก็มันใส่สบาย ซักง่ายด้วย”
“เสื้อก็ตัวเล็ก โดนสาดน้ำนิดเดียวก็รัดเห็นหุ่นพอดี ทำไมไม่ใส่เสื้อยืดเต็มๆ ตัวมาล่ะฮะ”
“ก็มันร้อน”พี่โก้พูดยิ้มๆ เราคุยกันจนเหมือนลืมคนรอบตัวไปเลย จนโดนน้ำสาดเข้ามาเต็มๆ หน้านั่นแหละถึงได้รู้ตักว่ารถเริ่มเข้ามาในเมืองแล้ว พอโดนน้ำจากคนอื่น สายเลือดนักสู้ก็ถูกปลุกขึ้น ผมรีบลุกขึ้นพร้อมๆ กับทุกคน มือคว้าขันแล้วสาดกลับไปทั่วทุกทิศเลย ฮ่าๆ
พี่โก้ดันให้ผมไปเกาะอยู่ที่ด้านหน้ารถจะได้มีที่จับที่ยืนมั่นคง เราสาดสักพักรถก็เริ่มติด ส่วนใหญ่ก็จะลงมาเดิน บางคนที่เดินผ่านมาก็จะขอปะแป้ง ถ้าเป็นผู้หญิงผมก็จะยื่นหน้าลงไปให้ปะแล้วปะกลับเบาๆ
“มึงๆ ร้านโน้นขายปืนเว้ย ซื้อเปล่า”ป้องมาดึงไหล่ผมให้มองไปทางร้านหัวมุมแยกข้างหน้า ถ้ารอให้รถไปถึงคงอีกพักใหญ่ ผมเลยไปขอเงินจากพี่นิค ทุกคนก็ฝากซื้อคนละกระบอก ขอใหญ่ๆ ทั้งนั้น พี่โก้ไม่ลงไปด้วยเพราะพี่นิคกับป้องไปแล้ว แต่ขอแยกไปซื้อน้ำที่ซุ้มน้ำแทน ผมซื้อปืนกลับมา ของผมไม่เน้นใหญ่เน้นแรงเหมือนคนอื่น แต่เน้นรูปลักษณ์น่ารัก เพราะมันคือปืนฉีดน้ำหมีพูห์มีกระเป๋าสะพายไว้ใส่น้ำด้วย ผมปีนกลับขึ้นท้ายกระบะไม่เห็นพี่โก้ ถามเพื่อนพี่นิคก็บอกยังไม่กลับ ผมเลยยืนมองๆ จนเห็น.....ยืนอยู่ในกลุ่มชะนี
“พี่โก้!!”ผมเดินฝ่าฝูงคนไปจนใกล้ที่สุดแต่ก็ยังเข้าไม่ถึงตัวเพราะมีคนรุมปะแป้งพี่โก้หลายคน พอตะโกนไปพี่โก้ก็เลยหันมาเห็นแล้วส่งยิ้มให้ ยิ้มให้ผม แต่ยายพวกนี้กรี๊ดทำไมไม่ทราบ ผมต้องรีบแทรกตัวน้อยๆ ของตัวเองเข้าไปดึงแขนพี่โก้ออกมา มีคนนึงเกาะแขนพี่โก้อีกข้างไว้ด้วย พอผมจิกตาใส่ก็ทำเป็นค่อยๆ ปล่อย มีคนตะโกนขอเบอร์ด้วย กลุ่มนี้มีผู้หญิงส่วนหนึ่ง อีกส่วนมีตุ๊ดเด็กกับเก้งกวางด้วย มิน่ากักไว้นานเหลือเกิน ไม่ใช่แค่พี่โก้คนเดียวนะ มีผู้ชายหน้าตาดีๆ หลายคนเลยที่ถูกกักตัวไว้ตรงนี้
“เดี๋ยวสิคะๆ เบอร์ยังไม่ให้เลยค่ะ”เสียงตุ๊ดเด็กออดอ้อนมาก ผมแทบจะจิกแขนพี่โก้ระงับสติอารมณ์ไม่ให้ฟาดมือไปโดนหน้ามัน
“ให้ไม่ได้ครับ แฟนหวง”ดีมาก น่ารักที่สุด
“แฟนไม่รู้หรอกค่ะ นะคะๆ บอกหน่อย น้องก็ได้ค่ะ ขอเบอร์พี่ชายหน่อยสิคะ”ผู้หญิงคนที่อยู่ข้างหน้าพี่โก้และขวางทางผมอยู่หันมาพูดกับผม....ใครพี่ชายวะ พี่น้องท้องชนกันน่ะสิ
“ไม่ใช่พี่ชาย คนนี้แฟนผม โอเคนะ ห้ามยุ่ง ห้ามจีบ ห้ามลวนลาม ถ้าอยากได้เบอร์พี่ชายไปขอคนโน้นโน่น”ผมพยักเพยิดไปทางรถกระบะตัวเองที่เคลื่อนที่มาจนเกือบถึงตรงนี้แล้ว พวกสาวๆ กลุ่มนี้บางคนก็หันไปมองแล้วส่งเสียงกรี๊ดก่อนที่จะเริ่มแห่กันวิ่งไปทางพี่นิค ผมเลยฉวยโอกาสดึงพี่โก้กลับไปขึ้นรถกระบะ แล้วดันพี่โก้ให้เข้าไปด้านในสุด ให้ยืนตรงกลางไม่ให้ใครโดนตัวเลย
“กอดแขนทำไม พี่เล่นน้ำไม่ได้นะ”
“ไม่ให้เล่นแล้ว!! พี่โก้อะ พรุ่งนี้ไม่ต้องมาเล่นเลยนะ”ผมพูดเหวี่ยงๆ แต่พูดจริงนะ ไม่อยากให้มาเล่นแล้ว หงุดหงิดอะ มีแต่คนมอง ยิ่งเวลาพี่โก้ราดน้ำล้างพวกแป้งที่แปะเข้าหน้าแล้วเสยผมนะ ผมได้ยินเสียงกรี๊ดเบาๆ จากคันข้างๆ ด้วย ก็พี่โก้อะดันดึงชายเสื้อขึ้นมาเช็ดหน้าทำไมไม่รู้ เห็นกล้ามท้องหมด หวงนะเว้ย!!
“แล้วจะให้พี่นอนอยู่บ้านคนเดียวเนี่ยนะ ไม่เอาหรอก พี่อยากมาเล่นกับเนม”พี่โก้ดึงแขนตัวเองออกจากมือผมแล้วดึงให้ผมมายืนซ้อนด้านหน้า จับเอวผมประคองไว้หลวมๆ
“เนมไม่เล่นก็ได้ นอนเล่นอยู่บ้านกันสองคนก็ดี จะได้ไม่ต้องให้ใครมาปะแป้งพี่ เมื่อกี้เกือบมีคนกระโดดหอมแก้มด้วยนะเนมเห็น”ผมกลับหลังหันมายืนจ้องหน้าพี่โก้ให้รู้ว่าผมงอนมาก หวงมาก พี่โก้ก็ยิ่งยิ้มมาก
“พรุ่งนี้ไม่เล่นจริงๆ นะ”
“จริง”
“แน่ใจ”
“แน่สุดๆ”ผมพยักหน้ายืนยันหนักแน่นสองรอบ พี่โก้ก็ฉีกยิ้มจนผมแทบตาพร่า จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะของพี่นิคกับไอ้ป้องนั่นแหละถึงได้รู้ตัวว่าโลกนี้ไม่มีแค่เราสองคน
“หัวเราะอะไร อิจฉาล่ะสิ”ผมเยาะเย้ยไปทางสองคนนั้นที่ไม่มีใครควง แต่ทั้งคู่หมือนคนเมากัญชา แม่งหัวเราะไม่หยุด
“หัวเราะมึงนั่นแหละ แล้วบอกกูว่าพี่โก้ไม่ยอมหวงมึงบ้าง เออ โคตรไม่หวงเลย แค่ทำให้มึงไม่มาเล่นพรุ่งนี้ได้แค่นั้นเอง โคตรไม่หวงอะ”ป้องพูดไปหัวเราะไป ผมฟังแล้วงงๆ เลยหันมาถามพี่โก้
“มันพูดอะไรเหรอฮะ”
“ก็พี่บอกแล้วว่าคนเยอะ ถ้ามาเล่นก็ต้องโดน ทางที่ปลอดภัยที่สุด....เล่นอยู่บ้านกันสองคนดีกว่า”
++++++++++++++++++++++
ใครสนใจหนังสือติดตามข่าวได้จากเฟสนะคะ พอดียังไม่ขอไอดีซื้อ-ขาย เลยจะไม่แจ้งข่าวที่นี่นะคะ ใครอยากทราบข่าวหนังสือของทุกเรื่องของจีก็ตามที่แฟนเพจ ถ้าใครไม่รู้ก็เสิร์ซหาำคำว่า G_wa หรือคลิกที่รูปโลกตรงชื่อจีด้านข้างที่โพสต์กระทู้นี้ก็ได้ค่ะ
-
^
^
^
อั้ยย่ะ มาเมนท์ก่อนไปอ่าน
-
:impress3: ดีใจจัง มาตามดูพอดีว่าน้องจีมาต่อรึยัง ด้วยความคิดถึง อิอิ :pig4: :pig4:
-
555 กลายเป็นคนหวงเองซะงั้น เอิ๊กกกกก
-
แง่มๆๆๆๆๆ อ่านแล้วอยากออกไปเล่นน้ำสงกรานต์เลย
ตอนนี้น่ารักมากจริงๆ พี่โก้ฉลาดมากๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ ชนะเลิศตลอด :katai2-1:
ขอบคุณ คุณจี ที่มีตอนพิเศษมาให้หายคิดถึง :pig4:
ให้เวลาทำใจดราม่าไปอีกอาทิตย์นึงก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย
-
:katai2-1:ตบมือให้พี่โก้ พี่โก้ร้ายมากหวงได้อย่างเนียนสุดๆ ใช้ตัวเองเข้าล่อให้เนมหวงจะได้ไม่มาเล่นน้ำอีก ถ้าไม่ใช่พี่โก้นี่คิดไ่ม่ได้นะเนี่ย o13
-
พี่โก้แม่งร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เฮียแผนสูงตลอดดด น้องไม่เคยตามทันเล๊ยยย :hao7:
พรุ่งนี้จะตามไปจองหนังสือนะคะ ออกของโก้ด้วยไหมค่ะ
-
โก้ เจ้าแห่งการวางแผน
ปีนี้ไม่ได้อยู่ไทยร่วมฉลองเทศกาล อดเห็นอาหารตาดีๆ เลย
-
สงกรานต์น้ำหรือสงครามแห่งความหึง หวง ก็ไม่รู้ :z2:
+ 1 ให้เป็นกำลังใจ พร้อมกับสุขสันต์วันสงกรานต์นะครับ น้องจี :mew1:
-
พี่โก้มาทีหลังแรงกว่า 5555
-
กรี๊ดดดดดดดด
พี่โก้ใส่เสื้อกล้ามสีดำ :-[
พี่โก้แผนสูงอ่ะ สูงมากก ชอบตอนนี้จัง ชอบตอนที่ยิ้ม
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกก ชอบโก้ที่ซู้ดเลยยยยยยย อิ อิ เนมก็น่ารักน๊า แบ๊วอ่ะ :o8:
-
อ้ายยยยย พี่โก้ น่ารักจังเลยอ่า :-[ :-[ อิจฉาเนมจริงจริ๊ง ได้แฟนหล่อ เพอร์เฟค แสนดี รักครอบครัวขนาดนี้ ชอบมากเลยที่พี่โก้ชวนรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่อย่างนี้อ่ะ น่ารักจัง แต่ทำบ่อยแบบน้องเนม ก็ไม่ไหวนะจ้ะ ถึงขนาดพ่อแม่เดินหนีอ่ะ ฮะ ๆ :laugh: :laugh:
น้องเนมน่ารักจัง รู้จักนวดเท้าให้คุณสามี อย่างนี้พี่โก้จะไปไหนรอดล่ะจ้ะ แต่ไม่น่าเชื่อว่าพี่โก้จะเป็นพวกชอบขับรถเร็วเลยน้า อันตรายนะเนี่ย :m29:
ขำน้องเนม อยากให้พี่โก้หวงกลับมาตามหวงพี่โก้ซะเองอ่ะ :m20: แต่ใครรึจะหวงได้เท่าพี่โก้ ขนาดลงทุนยอมไปอยู่ให้กลุ่มชะนี เก้ง กวาง แต้ะอั๋งเพื่อให้น้องเนมยอมอยู่บ้าน ลงทุนน่าดู ฮะ ๆๆ
ปล. ชอบน้องป้องอ่ะตลกดี ให้ออกมาบ่อย ๆ นะจ้ะ ชอบ ๆ :katai2-1: :katai2-1:
รักคุณ G_wa :L1: :3123:
-
กรี๊ดๆๆๆ พี่โก้น่ารักอ่ะ
พี่โก้เจ้าเล่มากกก ไม่ห่วงเนมแต่ทำให้เนมห่วงจนไม่เล่นน้ำได้ สุดๆอะ
-
พี่โก้เจ้าเล่ห์ได้โล่แต่น่ารักน่าหยิกมากกกกกกกกก :impress2:
หวงแต่ก็มีวิธีจัดการในแบบของตนเอง o13
อิจฉาเนมมากอะ :-[
แต่เนมนี่โคตรซื่อ เป็นคนที่แสดงความรู้สึกได้ชัดเจนตลอด
พี่โก้เลยอ่านเกมออกและน็อคเอ้าท์น้องเนมแบบที่น้องไม่รู้ตัวเลย :laugh:
-
อั๊ยยยยยย พี่โก้ น่ารักสุดๆอ่ะ ปลื้มมมมมม
-
อ่านแล้วอยากสาดน้ำหลานโก้จังเลย
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ต๊าย ตอนนี้แอบกรี๊ด พี่โก้ไม่หวงเลยจ้า เนียนมาก แค่ฮอตจนน้องต้องเฝ้าไว้ ไม่ได้เล่นทั้งคู่เท่านั้นเอ๊งงง o13
-
พี่โก้....ฉลาดดดดเหลือร้ายยยมากกกก
:hao6: :hao6:
-
วิธีที่พี่โก้หวงเนมนี่เนียนมากๆจริงๆนะ เอาตัวเองเข้าแลก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :กอด1:
-
:katai2-1:อ่าน อ่านนนน
-
:o8:
พี่โก้นี่ฉลาดจริงๆ
วิธีนามเนมนี่สุดยอดเลย
-
พี่โก้ :hao3:
แลาดมากเลยอ่ะ เนียนโคตรๆ :hao7:
-
โอ้ยยยย พี่โก้ ><~~~~~~ ไม่ไหวแล้น ล้ำลึกมากๆ
-
กรี๊ดดด อิพี่โก้ ร้ายมากเลยนะ :laugh:
น้องเนมตามไม่ทันเลยอ่ะ :m20:
-
:laugh: 5555555พี่โก้ แกมโกงมากอ่ะ ห่วงเนมพูดไปก็ไม่หยุดเล่นอยู่ดีใช่ม่ะ
อยากเป็นขอบกระบะหน้าที่สองคนนี้ยืนเกาะอะ :hao7:
-
พี่โก้ร้ายกาจจจจจจจจจจจจจจจ แผนการล้ำลึกมากค่ะพี่ จริงๆตัวเองก็หวงน้องมันใช่ม๊า o18
-
พี่โก้อ่ะ!!!! :laugh:
*วิ่งเข้าไปแทะกล้าม* #โดนน้องเนมจิกหัว
:hao7:
-
พี่โก้!!!!!!โคตรน่ารักร้ายเบาๆ น่ารักมว้ากกกกกกกกก :-[
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:katai2-1: กรี๊ดดดดดดด น่ารักมากเลยค่ะตอนนี้ สุดท้ายน้องเนมก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับพี่โก้
เอ้าดูสิใครจะหวงใครมากกว่ากัน แผนพี่แกช่างแยบยลหนึ่งในปฐพีนัก น้องเนมไม่เคยจะตามทัน
แหม จิ้นตามแล้วพี่โก้ของน้องเนมนี่หล่อน่าดูหุ่นก็ดี น้องเนมเลยหวงซ้า ที่ไปอยู่ในกลุ่มชะนี
นี่ก็ตั้งใจสินะ แบบแกถ้าไม่เต็มใจใครก็รั้งไม่อยู่หรอก เอาเป็นว่าวันต่อไปเล่นกันสองคนอยู่บ้าน 555
ชอบเวลาคุยกันสองคนงุ้งงิงแบบไม่สนใจโลกมากเลยอ่ะ หวานกันจังเลย มีความสุขฝุดๆ
ชอบตอนพี่โก้สอนน้องเรื่องพระในบ้านด้วย ซึ้ง... สองครอบครัวนี้อบอุ่นกันมากเลยเนอะ
แต่งงานกันเลยเหอะ พร้อมแล้วนี่เนอะ น้องเนมมีทำขนมขายด้วยเก่งจังเลย
ขอบคุณค่ะ
-
พี่โก้ โคตรเจ้าเล่ห์ เลยยย :katai4:
-
555 เนมเอ้ย จะตามพี่โก้ทันมั้ยนี่
-
สาดน้ำหวานกันนี่เอง :mew3:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบพี่โก้มากค่าาาาาา นี่พูดเลยยย
สเป๊คอ่ะ คนอะไร หล่อก็หล่อ หุ่นก็ดี ฉลาดอีกต่างหาก
น้องเนมคะ อย่าให้หลุดนะคนนี้
บอกตรงๆว่าสอยแน่ ยิ่งกว่าชะนีคนนั้นอีก 55
-
อ่อยยยยยย
เอามาขั้นดราม่าป้ะ?
ฮือออ
พี่โก้เหนือเมฆมากๆ คริคริ
^^
-
โก้เนียนนะ :hao7: :hao7:
-
กรี๊ดดดด พี่โก้น่ารักเว่อร์ๆๆๆๆๆๆๆ >////////////<
ขอแบบพี่โก้สักคนมั่งได้มั้ยยยยย :impress2: :-[
ขอบคุณคุณจีนะคะ ตอนนี้น่ารักมากๆเลยอ่าา o13
-
กร้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่โก้สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เนมแพ้ทางผู้ใหญ่เน้อออออ
-
:hao7:
จะอยู่เล่นสงกรานต์ในบ้าน
สาดน้ำกันเอง..แค่สองคน
ฮ่าฮ่า
สาดน้ำอะไรกันอ่ะ
:hao6: ขอไปนั่งดูได้ไหม..พี่โก้+น้องเนม
อยากจะรู้ว่า..หนุกแค่ไหน
ทั้งน้ำคำ และน้ำใจ ใครจะสู้
พี่โก้ทำ ให้เนมดู ทั้งรู้เห็น
สุดเต็มตื้น ชื่นอารมณ์ ชมเช้าเย็น
แต่ที่เน้น คือน้ำรัก กระอักเลย
:กอด1:
:z2: อ่านตอนนี้เสร็จ..มีอาการแบบนี้เลย
อิอิ ขอบคุณคร้าบบบบบบ คุณจี ลัฟยู จุ๊บ
-
อ่านเรื่องนี้แล้วชอบอินนึกว่าตัวเองชื่อเนมทุกทีเลย :hao7:
และตอนนี้โก้น่ารักมากๆอ่า :hao3:
-
:-[แผนสูงเกิ๊นพี่โก้ของน้องเนม :mew3:
-
โก้เจ้าเล่ห์นะนั่น
-
โก้มาเนียนมากอ่ะ แผนสูงสุดๆ 555555
น่ารักจริงๆ
-
อั๊ยยะ พี่โก้น่ารักอ่ะ
-
อร๊ายยย เขิลเหอะะะะ ตอนแรกไม่คิดลึกล้ำขนาดพี่โก้ เอ๊ะ! หรือชั้นโง่? ๕๕๕๕๕ :serius2:
-
แผนสูงนะพี่โก้
ลงทุนโชว์หุ่นล่ำให้เนมหวง :m12:
-
กรี๊ดดดด พี่โก้ น่ารักจัง
-
อิพี่โก้ มันร้ายนัก ช้านชอบบบบบ 555555
หวงแบบเนียนๆ หวงแบบไม่แสดงออก ฮ่าาาาา
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยย หงายเงิบกับเล่ห์กลพี่โก้เบยยยยยย :hao7:
ล้ำลึกยิ่งนัก ข้าน้อยขอคารวะ o14
นุ้งเนม.......ตามไม่ทัน คนอ่านก็ตามไม่ทันคร่าาาาา ตกหลุม(รัก)พีโก้หมดเเล้วววววว :m3: :-[
อยากให้น่ารักแบบนี้ตลอดอ่ะ เมื่อไหร่จะหมดดราม่าน๊าาาาาาาาา
พี่จีเรื่องหนังสือ หนูซื้อหมดค่ะ เพราะไม่ทันรอบเเรกเลย
แต่อยากให้พี่จีให้ระยะเวลาการโอนนานสุดเลยอ่ะ เก็บไม่ทัน ข่วงนี้ลากยาววววววววววววไปถึงสิ้นเดือนมิถุนาเลยอ่ะ
น๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :m13: :m17: :impress:
รักพี่จี เป็นกำลังใจใหเพี่จี สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ :กอด1: :L2: :man1:
-
เนมคงอีกนานกว่านายจะตามพี่โก้ทัน พี่โก้ไม่หวงเนอะไม่หวง :hao3:
-
โก้ครับสุดยอดจริงๆ ครับพี่ หึหึหึ
ผมต้องยอมรับว่าไม่กล้าอ่านตอนปกติมาสักพักและครับ
เห็นคอมเมนท์ของเพื่อนๆ แล้วกลัว ผมมันพวกคนใจอ่อน
กลัวจิตตก ต้องรออีกนิ้ดดดดด 5555 รอรวมเล่มหนังสือ
รอบนี้ของคุณ G อยู่นะคร๊าบบบ
สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ :bye2:
-
อะไรใครบอกพี่โก้ไม่หวง เออ ไม่หวง ไม่หวงเลยยยยยย 5555555
พี่โก้น่ารักอ่ะ อย่าเผลอนะเนม จะเอาพี่โก้ไปเก็บที่บ้านเบยยย :hao6:
-
...นี่เป็นแผน...หวง..เนมของพี่โก้ เพราะทำยังไงเนมก็ต้องมาเล่นน้ำอยู่ดี
...ก็เลยทำให้เนม ...หวง..พี่โก้ก่อน เนมจะได้ไม่มาเล่นน้ำ...เออ แผนพี่โก้นี่ซับซ้อนจริงๆๆ แต่ก็เอา..เนมอยู่ :laugh:
-
น่ารักสไตท์โก้
-
วิธีการไม่ให้เนมเล่นน้ำสมกับเป็นไอ้พี่โก้จริงๆ o13 :laugh:
-
กริ๊ดดด เขิน :mew4: :-[
-
พี่โก้ร้ายว่ะ
แยบยลสุดๆๆ :katai2-1:
-
:z3: :z3: :z3:
-
น้องเนมน่ารัก พี่โก้ก็แผนสูง นี่เลยอยากรู้เลยว่าจะเล่นอยู่บ้านกันสองคนอีท่าไหน
สวสัดีปีใหม่ไทยค่า
-
เจ้าเล่ห์มากพี่โก้ :m20:
-
พี่โก้แผนสูงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง 55555555555555555555555
เนมตามไม่ทันอะ โอ๊ยขำาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา พี่โก้ทำตัวน่ารักเป็นด้วย อรั๊ยยยย อ่านละเขินนน
อยากจะหยิกพี่โก้ซักที แต่กลัวเนม .___. งั้นเปลี่ยนไปหอมแก้มเนมแทนละกัน (ย้อเย่นครับ กลัวทีนพี่โก้เหมือนกัน .___. )
ไม่ได้เข้ามาอ่านตอนหลักตั้งหลายตอน ฮืออออออ นี่มันเกิดอะไรขี้น??
ดีใจนะพี่โก้ดูเปิดเผยมากขึ้น ดีใจกับเนมด้วยยยยย มันก็ต้องค่อยๆปรับเข้าหากันเนอะ
อุตส่าห์สลัดคุณเกดเน่าออกไปได้ ด้านเนมก็ยังไม่ทันเคลียกับเพื่อนคีย์เลย
เพื่อนตี๋ก็โผล่ออกมาซะแล้วววววว วี้ดว้าย ตี๋มาแล้วววว พ่อหนุ่มหลงเพศ กร๊ากกกกกกกก หายเป็นทอมแล้วใช่มั้ยตี๋ XD
ไม่ใช่ละ ลูกสาวออกเรือนไปอีกคนทำไม พี่โก้เป็นงี้ นึกว่าเอ็มจะจีบตี๋น้อยติด ไหงโผล่มาเป็นแฟนกับพี่กฤษ (ซึ่งคือใคร??)
ยังไงๆ ช่วงนี้ฮอทหรอตี๋?? 55555555 ซึ้งพี่นิ้งอะ พูดดี เพื่อนที่ดีจริงๆ เหมือนรู้ทุกอย่างเลย...
กางเตนท์นอนรอพี่จีมาต่อ...
-
ตามอ่านทันจนได้ค่ะ
ยังน่ารัก สนุก เศร้า มีครบทุกรสจริงๆค่ะ
-
สุดยอดจริงๆพี่โก้ รู้ว่าถ้าห้ามตรงๆคงยากเนมไม่ยอมแน่ๆ เลยมาเหนือชั้นทำให้เนมหวงมากๆแทน อิอิ
ว่าแต่เล่นอยู่บ้านกันสองคนนี้...คือยังไงเนี้ยพี่โก้เอาน้ำมาสาดกันไปมาหรอ :z2:
-
กีสสสส อิพี่โก้แผนสูงนะยะ
-
รักกกกเนมกับพี่โก้จัง
เนมใสๆซื่อๆเค้าหัวเราะอะไรกันเนมก็ไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวกับเค้า
พี่โก้ก็หัวเสนาธิการจริงๆ
+1 :กอด1:
-
โหหพี่โก้ร้ายกาจมากแผนสูงมากกกกกกกก..5555
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย พี่โก้แผนสูงนะเนี่ย
แต่น่ารักอ่ะ เขิลๆๆๆๆ :mew1:
-
ฮ่าฮ่า เนมเสียรู้พี่โก้ซะแล้ว
เล่นกันสองคนดีกว่าเนาะ ไม่มีคนมาป่วนให้รำคาญใจ
-
กดสั่งจองแลกรัก ไปแล้วนะคะคุณG ^__________^
ตอนนี้พี่โก้น่ารักอ่ะ คึคึคึ
-
อัยย๊ะ แอบน่ารักเบาๆทั้วสองคนเลยมีเดียวโก้เนม
-
ตามอ่านทันซะที ชอบมากๆเลยค่ะ
ให้คนเขียน :3123:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อิพี่โก้มันร้ายยยยยยยย
:laugh: o13
-
555555
แบบนี้แหละพี่โก้ของแท้
ไม่โวยวายออกอาการ
แต่วิธีการพี่แกสุดยอดมากกกกกก
-
:mew1:
-
ไม่หวงน้อยนะสิ แต่หวงมากกกกกก 555
เนมน่ารักอ่ะ แต่พี่โก้น่ารักว่า อิอิ
-
คิดถึงพี่โก้จังเลยครับ 5555 (เนมอย่าโกรธนะ)
รีบๆมาต่อหน่อยครับ ไม่อยากคอยพี่โก้นานๆ :) :) :)
-
พี่โก้ร้ายกาจมากๆๆๆๆ :a5: แต่ชอบอ่ะน่ารัก :o8:
-
:hao6:
วันสงกรานต์ หวานในใจ ใครจะเท่า
พี่โก้เอา นับไม่ถ้วน ม่วนเฉลย
ไล่สาดน้ำ ช้ำไปหมด เหมือนไม่เคย
เนมหัวเกย ก่ายบนหมอน นอนทั้งวัน
..ไม่หื่นนะ..
อิอิ
:katai4: คุณจี..ด่วนเลย
ฮ่าฮ่า
-
งานช่วงนี้เหมือนจะคล่องตัวมากขึ้น ไม่ใช่ว่างานน้อยลงแต่เป็นเพราะเริ่มชินแล้วมากกว่า ทีสำคัญคือคุณเกดไม่ค่อยสร้างความอึดอัดใจอะไรให้อีก นิ้งมันก็พยายามถามว่าทำไมคุณเกดไม่ค่อยชวนทานข้าวเหมือนเมื่อก่อน แต่ผมไม่ได้บอกอะไรไปมาก ปล่อยให้มันอยากรู้ต่อไป เนมก็มาเล่าเรื่องแข่งกีฬาให้ฟังว่าแพ้ไปแล้วหนึ่งรอบ ผมไม่ค่อยแปลกใจนะ เพราะเท่าที่คุยกับพี่กรเหมือนว่าตัวจริงที่ลงส่วนใหญ่เป็นเด็กใหม่ พวกคนเก่งๆ รุ่นปีสี่ต่างก็ถอนตัวออกเพราะปัญหาการเรียนเสียส่วนมาก จริงๆ แข่งกีฬาภายในแบบนี้ก็ไม่มีอะไรจริงจังอยู่แล้วล่ะ ส่วนมากก็แค่วัดฝีมือเอาสนุกนิดหน่อย ที่จะจริงจังคือปีหน้าที่ต้องไปแข่งกับมหาฯลัยอื่นต่างหาก
พี่ฟ้าโทรมานัดไปที่ร้าน รวมตัวกันก่อนงานหมั้นพี่โมทย์วันอาทิตย์นี้ แน่นอนว่าเจ้าของงานมาไม่ได้เพราะวุ่นกับการเตรียมงาน นอกนั้นมากันหลายคนโดยเฉพาะกลุ่มผมและกลุ่มพี่เอ็กซ์ ผมบอกเนมไว้แล้วว่าให้เตรียมเสื้อผ้าสำหรับใส่ไปงานด้วย ถ้ายังไงไปซื้อใหม่เลยก็ได้
ช่วงนี้เนมจะหน้าตาเคร่งเครียดเหมือนคนคิดไม่ตก พอผมถามเนมก็บอกว่าพวกเพื่อนในทีมบอลต่อยกัน บาสก็แพ้ไปแล้วเลยกลัวบอลจะแพ้อีก แต่ผมว่าเนมไม่ได้เครียดที่บอลจะแพ้หรอก พอผมนั่งฟังนิ่งๆ ไม่พูดอะไรเนมก็ค่อยๆ พูดชื่อมาว่าใครต่อยกับใคร จะว่าแปลกใจก็ไม่เชิงนะที่ทั้งสองคนนั้นต่อยกัน ถึงจะดูเหมือนสนิทกัน แต่บางอย่างมันแปลกๆ ถ้าเนมคิดลึกๆ ก็น่าจะเข้าใจได้ คนอย่างคีย์ที่แค่มองก็รู้ว่ารู้สึกยังไงกับเนม ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้ สายตาที่คีย์มองเนมไม่เคยเปลี่ยน แต่คีย์กลับไปสนิทกับฟิวส์ที่ชอบเนมเหมือนกัน มองในแง่ดีก็คงคิดได้แค่ว่าสนิทกันตามประสาคนหัวอกเดียวกัน....ถ้ามันมีแค่แง่ดีให้มองเห็นนะ
ผมโทรถามเจแล้วว่าจะกลับมาถึงวันไหน ช่วงนี้เจอพี่เอ็กซ์หนีบขึ้นเหนือล่องใต้ใช้ข้ออ้างเยี่ยมญาติในการพาเจไปสวีทสองต่อสอง เจบอกว่าน่าจะกลับคืนนี้ แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะดึกมากหรือเปล่าเพราะพี่เอ็กซ์ยังไม่จองตั๋วเครื่องบินเลย ถ้าพลาดก็คงพรุ่งนี้เช้า แน่นอนว่าการพูดคุยกับเจอยู่ภายใต้สายตาและหูเล็กๆ ที่พยายามเอียงมาให้ใกล้ที่สุด เจวางสายไปแล้ว ใบหน้าที่เอนตัวมาจนแทบซบไหล่ก็ค่อยเอนกลับไปโดยอัตโนมัติ พอหันมามองเห็นว่าผมจ้องอยู่ก็เอาหน้าผากโขกแขนผมเบาๆ แล้วหัวเราะอยู่คนเดียว ไม่ว่ายังไงก็ยังระแวงไม่เลิกสักที แต่แค่นี้ก็ดีมากแล้ว...ดีจริงๆ
พอเนมรู้ว่าจะต้องไปพบเพื่อนสนิทผมหลายคนก็รีบเดินเข้าห้องนอนตัวเอง ไปยืนค้นตู้เสื้อผ้าหาชุดที่คิดว่าดีที่ชุดมาทาบกับตัว ส่องกระจก ขมวดคิ้วนิดๆ แล้วเก็บใส่ตู้หาชุดใหม่ต่อไป ผมยืนมองตรงกรอบประตูอยู่จนชุดที่สามก็เดินกลับห้องตัวเองเพื่ออาบน้ำแต่งตัว ไม่รู้เนมรื้อตู้เสื้อผ้าไปถึงไหน แต่ก่อนที่เจมส์มันจะมารับเนมก็แต่งตัวเสร็จพอดี เสื้อยืดสีขาวด้านในมีเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงเดฟที่เนมบ่นว่าอึดอัดบ่อยๆ เป็นชุดที่ถูกเลือก ท่านั่งไม่ได้ดูสบายตัวเลย
“ไปเปลี่ยนใส่ชุดที่อยู่ในห้องพี่ดีกว่ามั้ง ชุดเก่งของเนมก็ได้”
“มันเก่าแล้วอะ เสื้อยืดธรรมดาเองด้วย เนมอยากดูดีนิดนึงนี่”
“แต่พวกนั้นเนมชอบแล้วก็ใส่สบายด้วย ใช่ชุดที่ชอบจะทำให้มั่นใจมากขึ้น เอาไว้ไปสู้รบกับกิ๊กพี่ไง”
“ห๊ะ!! มีกิ๊กมาด้วยเหรอ ใครอะ”เนมแทบจะทำตาเหลือกออกมา พอเห็นผมนั่งหัวเราะเลยรู้ตัวว่าผมหลอก มือเล็กๆ ทุบแขนผมสองทีก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องไปเปลี่ยนชุดที่ชอบใส่แทน
กว่าจะมาถึงร้านก็ได้รับโทรศัพท์ไม่รู้กี่สายที่โทรตาม เดินเข้ามาภายในเด็กในร้านก็พาไปที่โต๊ะ ผมก็นึกว่ามากันครบแล้ว แต่เปล่า ไอ้พวกที่มาถึงก่อนมันโกหกเพราะอยากให้รีบมาเร็วๆ ผมยกมือไหว้พี่บอลพี่กรที่นั่งคุยกับพี่ฟ้า สงสัยพี่ฟ้าแม่งเผาผมเรื่องเนมให้ฟังแล้วแน่ๆ เลยส่งยิ้มล้อๆ มาให้ เจมส์เดินไปนั่งข้างอ้นกับหมอกที่มานั่งรออยู่ก่อนแล้ว ผมแตะหลังเนมเบาๆ ให้เดินไปทางกลุ่มเพื่อนผมที่นั่งอยู่ พอแนะนำไปว่าเนมเป็นแฟนผม ไอ้โอ้กับเก๋ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ ทั้งที่ความจริงมันน่าจะรู้เรื่องมาบ้างอยู่แล้วนะ
“ถามจริงๆ นะ...มึงไปหลอกลูกใครมาเปล่าวะ ระวังคุกนะมึง”เก๋ชะโงกหน้าผ่านโอ้มากระซิบเสียงดังถามผม
“เกิน 18 แล้ว กฎหมายเอาผิดกูไม่ได้”ผมดึงเนมให้นั่งข้างๆ เนมมองเหมือนให้ผมบอกว่าจะให้เนมเมาได้แน่เหรอ เพราะผมบอก่อนออกมาแล้วว่าให้เมาได้แต่อย่ามาก ถ้าเมาทั้งคู่เดี๋ยวจะกลับลำบาก พอผมพยักหน้าให้เนมก็รีบบอกพนักงานที่คุ้นเคยกันชงเหล้าให้ทันที
“เชี่ย เลวเสมอต้นเสมอปลายนะมึง แล้วทำไมอยู่ดีๆ มีแฟนได้วะ ไม่เห็นมีวี่แววมาก่อน”
“มึงอย่ามาเนียนถามกูเลยเก๋ ดูก็รู้ว่าพี่ฟ้าแม่งเผากูหมดแล้วแน่ๆ”
“เออๆ นั่นแหละ ก็อยากรู้จากปากมึงนี่”
“โอ้มึงทนคบมันได้ไงวะตั้งหลายปี หาความเป็นหญิงไม่เจอ”ผมถามโอ้ที่นั่งนิ่งปล่อยแฟนตัวเองคุยข้ามหน้าข้ามตา แต่ก็ตามสไตล์โอ้มันแหละครับ นิ่งๆ ไม่พูดอะไรมาก แค่ลูบหัวเก๋เบาๆ เกาคางนิดๆ
“บางเวลามันก็เชื่องนะเว้ย”แค่นี้จริงๆ ที่มันทำ แต่ก็ทำให้เก๋เปลี่ยนเป้าหมายไปตีแฟนมันได้
“แล้วพวกแก๊งค์ ก.ไก่ ล่ะวะ”โอ้ถามถึงเพื่อนในกลุ่มผมอีกสามคนที่ไม่ได้มาด้วย เก่งกับแก้วเรียนจบก็กลับไปทำงานที่บ้าน ผมเลยไม่ค่อยได้ติดต่อ มีนัดเจอกันบ้างนานๆ ครั้งเพราะมันทำงานห่างจากตัวอำเภอเลยไม่ได้เจอกันทุกครั้งที่กลับบ้าน ส่วนก้องล่าสุดที่คุยด้วยก็นานมากแล้ว
“เก่งกับแก้วติดงานมาไม่ได้ งานมันยุ่งว่ะ เก็บเงินแต่งงานกันอยู่มั้ง ส่วนไอ้ก้องเห็นว่าบริษัทมันส่งไปทำงานที่สาขาญี่ปุ่นตั้งแต่ปีก่อนแล้ว ปีหน้าก็น่าจะได้กลับ”พอผมเผลอคุยกับโอ้ เก๋ก็ย้ายที่นั่งตัวเองไปนั่งเบียดเนม แล้วพยายามถามคำถามที่เอาคำตอบจากผมไม่ได้แทน โอ้กับเก๋เรียนจบปริญญาโทก่อนพี่เอ็กซ์กับเจ เพราะทั้งคู่พอจบปริญญาตรีก็เรียนโทต่อเลย กำลังทำปริญญาเอกต่อด้วยกัน
“แล้วตกลงเอาด็อกก่อนถึงแต่งกันหรือวะ”
“ก็ตามใจเก๋มัน มันกลัวแต่งแล้วมีลูกจะเรียนไม่จบ แต่กูอยากลองเลี้ยงลูกไปเรียนไปเหมือนกันนะ น่าสนุกดีว่ะ พาลูกไปเรียนหนังสือ ฮ่าๆ”ผมคิดตามโอ้แล้วอดยิ้มตามไม่ได้ เก๋เป็นผู้หญิงห้าวๆ เป็นเพื่อนที่ดี และเป็นแฟนที่ดี โชคดีของมันที่โอ้ก็เป็นแฟนที่ดีเช่นกัน ตั้งแต่มันคบกันมาแทบไม่เคยทะเลาะกันหนักๆ หรือมีปัญหามือที่สามเลย ถามว่าคนมาจีบมีมั้ย ก็ต้องบอกว่ามี ก็ดีกรีดาวเดือนมหาฯลัยทั้งคู่นี่ครับ จะไม่มีคนมาชอบบ้างก็แปลก แต่โอ้มันก็นักเลงพอตัว แล้วเก๋ก็ไม่ใช่สาวอ่อนแอ การขจัดมือที่สามเลยเป็นเรื่องง่ายและเกิดเพียงไม่กี่ครั้งก็ไม่เกิดขึ้นอีกเลย
“เชื่อพี่นะคะ โก้มันแพ้คนขี้อ้อน แพ้น้ำตา ถ้าอยากได้อะไรจะผิดจะถูกร้องไห้ใส่มันเลย รับรองมันหงอ”
“หงอมึงน่ะสิเก๋ อย่ามาสอนไรมันมั่วๆ เดี๋ยวแม่งคิดว่าจริงพอดี”ผมได้ยินเสียงเก๋สอนอะไรไร้สาระให้เนมเลยต้องท้วงก่อน เนมบางทีก็เอ๋อๆ เวลาคนอื่นพูดอะไรเกี่ยวกับผมส่วนใหญ่จะเชื่อง่ายๆ ง่ายกว่าเวลาผมเป็นคนบอกเองซะอีก
“มึงอย่ามายุ่งดิ๊ ไปคุยประสามผู้ชายไป สาวๆ จะคุยกัน”เก๋โบกมือไล่แล้วดึงหน้าเนมที่เหวออยู่ให้หันกลับไปสนใจตัวเอง ผมได้แต่ยิ้มให้กำลังใจ เนมคงต้องหาทางรอดจากเก๋เอาเองแล้วล่ะ
ผ่านไปสักพักคนอื่นๆ ก็เริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ จากที่นั่งกันโต๊ะเดียวก็เลยต้องขยาย ทุกคนที่มาใหม่เมื่อรู้จากพี่ฟ้าว่าเนมเป็นแฟนผมก็ออกปากแซวกันเรื่อยๆ เนมอายมากจนนั่งตัวเกร็ง โชคดีที่มีนิ้งมาถึงพอดี ทั้งคู่เลยเกาะติดกันโดยมีพี่ปั้นที่เดินมานั่งด้วย ผมหันไปมองเนมเป็นระยะเพื่อถามว่าจะมานั่งด้วยกันที่โต๊ะนี้หรือเปล่า แต่เนมยิ้มๆ ส่ายหน้าให้เหมือนบอกว่าไม่เป็นไร ให้ผมนั่งคุยกับเพื่อนๆ ไปก่อน ผมก็ไม่รู้ว่าพวกนั้นพูดอะไรกัน เห็นแต่ละคนอ้าปากพูดจนแทบไม่ได้หยุด รวมถึงเนมด้วย
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ คนที่ผมไม่คิดว่าจะมาทันก็มา เจเดินเข้ามากับพี่เอ็กซ์ท่ามกลางเสียงทักทายอย่างต่อเนื่อง พวกเราเริ่มขยับขยายที่นั่งให้คนมาใหม่ได้นั่งด้วย คงไม่ต้องบอกว่าเจจะนั่งข้างใครได้นอกจากผม ทั้งนี้ทุกอย่างเป็นการตัดสินใจของพี่เอ็กซ์ล้วนๆ ขนาดให้ผมประกบอีกฝั่ง ตัวเองก็ยังเอาแขนโอบไหล่เจไว้ ประกาศสถานะตลอดเวลา ทุกคนที่ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันดีใจมากที่ได้เจอทั้งคู่ แต่ละคนยิงคำถามไม่หยุด ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องที่ผมรู้อยู่แล้วเลยได้แต่นั่งฟังเฉยๆ จนกระทั่งคนที่ผมไม่คิดว่าจะได้เจอ....กลับเดินมายืนอยู่ตรงหน้า
‘กูไม่เคยต้องการความหวังดีจอมปลอมแบบนี้ของมึง ให้คนอื่นทำร้ายกู กูยังไม่เจ็บเท่าคนนั้นคือมึง กูไม่แปลกใจเลยโก้ ว่าทำไมมึงถึงไม่เคยมีใครข้างกายสักที ไม่ว่าเจ หรือกู คนอย่างมึงอยู่คนเดียวไปจนตายน่ะเหมาะแล้ว’
คำพูดที่เคยได้ยิน....นานแค่ไหน เสียงพวกนี้ก็ยังเหมือนดังก้องสะท้อนไปมาชัดเจนทุกครั้งที่นึกถึง ความรู้สึกในตอนนั้นค่อยๆ กลับมา และยิ่งมากขึ้นเมื่อเห็นว่ามีใครอีกคนเดินมาหยุดข้างๆ มัน
ผมลุกขึ้นทันทีที่เห็นแล้วเดินหาเนมที่นั่งอยู่กับนิ้ง
“พี่ไปนั่งกับเพื่อนต่อเถอะฮะ เนมนั่งกับพี่นิ้งได้”เนมส่งยิ้มสดใสมาให้ ผมได้แต่ยืนนิ่งก่อนจะดึงข้อมือเนมขึ้นมาแล้วดึงให้ลุกขึ้นเดินตาม
“กลับเถอะ”เนมเหมือนจะตั้งตัวไม่ทัน คนในร้านเบียดเสียดทำให้เดินค่อนข้างลำบาก เสียงเจตะโกนเรียกให้หยุดแต่ผมไม่สนใจ นั่นรวมถึงเสียงของตี๋ด้วย
ผมดึงเนมออกมาจนถึงถนน โบกรถแท็กซี่เพื่อกลับคอนโดฯ
“พี่โก้เป็นอะไรฮะ ไม่สบายหรือเปล่า”เสียงเล็กๆ พยายามยกฝ่ามือมาอังหน้าผากวัดความร้อน พอรู้ว่าปกติก็ลดมือลงลูบหลังมือผมที่ยังจับข้อมือเนมไว้แน่น มันแน่นมากผมรู้.....แต่ก็ยังไม่อยากปล่อย ไม่อยากคลายออก ไม่อยากลดแรงลงแม้เพียงนิด.....ถ้ามีช่องว่าง...ถ้ามี....จะหลุดไปอีกมั้ย
-
เราทั้งคู่กลับมาถึงห้องและยืนนิ่งอยู่ที่ประตู หลังจากเข้ามาในห้องได้ก็ไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่จับข้อมือเนมเอาไว้ มองมันเหมือนพยายามจดจำหาช่องว่างที่ยังเหลือ เห็นรอยแดงที่เกิดจากแรงบีบแต่ไม่ได้ยินเสียงเนมร้อง
“มือข้างนี้ก็ยังว่างนะฮะ....ทำอย่างนี้ เอานิ้วสอดไว้...เนมจะได้จับมือพี่ไว้ด้วยไง จะได้แน่นคูณสอง”มือเล็กๆ ข้างที่ว่างสอดปลายนิ้วเข้ามาระหว่างนิ้วผม ก่อนกระชับเอาไว้แล้วยกขึ้นชูให้ดูระหว่างใบหน้าของเราทั้งคู่ รอยยิ้มยังสดใส ตายังเป็นประกาย ถึงจะมีร่องรอยของความสงสัยแต่เนมก็ไม่ถาม
“นิ้วเนมสั๊นสั้น มองอย่างนี้แล้วเหมือนเนมมีแค่ข้อเดียวเอง ฮ่าๆ อุ๊บ....”ผมก้มหน้าประกบปากบางที่ส่งเสียงใสๆ เหมือนมีความสุข....อยู่กับผม...มีความสุขจริงหรือเปล่า จูบที่เรียกร้องและไม่ให้ตั้งตัวแต่เนมก็ยินยอมและตอบรับอย่างว่าง่าย แผ่นหลังเล็กแนบสนิทไปกับประตูห้อง เนิ่นนานจนได้ยินเสียงหอบหายใจประท้วงถึงค่อยผละออกมา มองปากที่ยิ้มแย้มเมื่อครู่ชุ่มชื้นขึ้น เหลือบมองฝ่ามือที่กุมกันเอาไว้อย่างแนบสนิทและไม่มีใครคลายออก นิ้วเล็กๆ ที่ลอดผ่านสั้นอย่างที่เจ้าตัวว่า พลิกหลังมือเนมมามองนิ้วมือผมที่ลอดผ่าน แทบจะกุมมิดทั้งมือ ผมค่อยๆ จูบหลังมือเบาๆ ย้ำๆ สองสามครั้งก่อนจะมองหน้าเจ้าของมือที่ยืนอายหน้าแดงฉีกยิ้มกว้าง
“เจ็บมั้ย”
“ตอนแรกเจ็บนิดนึง แต่พอพี่โก้จุ๊บปุ๊บหายเจ็บหมดเลยฮะ ข้างนี้ก็อยากหายเหมือนกัน”เนมชูข้างที่ข้อมือยังถูกกำเอาไว้ขึ้นมาเสมอใบหน้าตัวเอง
“อยากให้ปล่อยรึเปล่า”
“ไม่ปล่อยก็ได้ฮะ แต่ต้องจุ๊บมากกว่าข้างนี้นะ”เจ้าตัวยังส่งเสียงทะเล้นให้เหมือนปกติ ผมอมยิ้มตามก่อนจะก้มลงจูบปากเนมเบาๆ
“งั้นไม่ปล่อยทั้งคืนเลยนะ”กระซิบคำที่ทำให้หน้าแดงกว่าเดิม แต่ก็ไม่หลีกหนี กลับเต็มใจด้วยการโถมตัวเข้าหา
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมตื่นมาสักพักแล้ว และยังไม่ขยับไปไหน ได้แต่นอนมองเนมที่หลับสนิทอย่างไม่มีวี่แววจะตื่นแม้ว่าจะใกล้เที่ยงแล้ว จับมือเนมมาลูบเบาๆ ตามรอยช้ำรอบๆ ข้อมือ เมื่อคืนเนมคงเจ็บมาก แต่กลับไม่ส่งเสียงร้องสักนิด ผมลุกขึ้นไปหยิบยานวดมาทาให้เบาๆ ส่วนรอยอื่นๆ คงไม่ต้องทายาหรอก
ตั้งแต่เมื่อคืนโทรศัพท์ดังแทบไม่หยุด ผมหยิบมาโทรกลับไปบางเบอร์ที่อยากโทรหา
“เมื่อคืนขอโทษนะเว้ยที่กลับก่อน”
“เออๆ เข้าใจ มึงโอเคนะ”น้ำเสียงนิ้งเป็นห่วงค่อนข้างชัด
“อืม ไม่มีไรหรอก แค่ไม่ทันตั้งตัวก่อน”
“กูก็ว่างั้น เจแม่งเล่นแรงนะ พอมึงกลับไปเจก็หน้าเสียไปเหมือนกัน บางคนเหมือนไม่รู้เรื่องพวกมึงใช่เปล่าวะ เห็นถามกันใหญ่ว่าทำไมมึงรีบกลับ”เรื่องปัญหาของผมมีไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เรื่อง ส่วนใหญ่ก็พวกที่มีส่วนร่วมด้วยกัน ผมคุยกับนิ้งนิดหน่อยก็วางสาย เดินไปต้มข้าวต้มเตรียมไว้ให้เนม เมื่อคืนน่าจะเมานิดๆ ตื่นมาซดอะไรร้อนๆ ย่อยง่ายๆ จะดีกว่า
“พี่โก้!”เสียงเนมตะโกนเรียกจากในห้องผมเลยปิดแก๊ซแล้วเดินกลับห้องนอน เนมนั่งหัวยุ่งท่ามกลางผ้าห่มที่พันรอบเอวอยู่
“ปวดหัวรึเปล่า”
“.....ไม่ปวด แต่.....พี่รับผิดชอบเลยด้วย!!”อยู่ดีๆ ก็ตะโกนใส่ ผมมองงงๆ ให้รับผิดชอบอะไร ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีอะไรกันสักหน่อย หรือเพิ่งนึกได้ว่าต้องเรียกร้อง
“เรื่องอะไร”
“ก็!!...เนมลุกไม่ขึ้น...นิดหน่อย”เสียงเริ่มเบาลงๆ แต่ก็ยังพอจับใจความได้ ผมหลุดหัวเราะเลยเจอค้อนขวับเข้าให้
“อ่อนแอนะเนี่ยเรา แค่นี้ก็แย่ซะแล้ว ต้องจับไปฟิต”ผมเดินไปข้างเตียง หยิบผ้าห่มออกจากตัวแล้วอุ้มเนมพาไปเข้าห้องน้ำ บนเตียงไม่มีรอยเลือดก็คงไม่เจ็บมาก คงแค่เมื่อยตัวแล้วก็เพลียมากกว่า
พออาบน้ำแต่งตัวให้เนมเสร็จก็พาไปนอนเอนหลังบนโซฟา ตักข้าวต้มใส่ชามมาป้อนให้ถึงปาก คนป่วยอาการแกล้งสาหัสก็อมยิ้มเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ ไปสองชาม ผมหยิบยานวดมานวดที่ข้อมือให้เบาๆ เนมนอนมองผมที่นั่งบนพื้น ส่งยิ้มให้เหมือนไม่รู้สึกเจ็บ ไม่ว่าอะไรเลยสักคำ
“พี่ไม่คิดว่าจะเขียวแบบนี้ ขอโทษนะ”พอนวดยาให้เสร็จเนมก็ลากให้ผมขึ้นมานั่งแล้วเจ้าตัวก็นอนหนุนตักอย่างอารมณ์ดี
“เนมก็ไม่คิดว่าพี่จะชอบแนวซาดิสม์ ฮ่าๆๆ”
“ถ้าซาดิสม์จริงเนมไม่ได้มานอนยิ้มอย่างนี้หรอก หรือว่าชอบ”
“ฮิๆ เปล่า แต่ตื่นเต้นดีเนอะ ฮ่าๆๆ”พูดเองหัวเราะเองแล้วก็เขินเอง เอาหน้าซุกท้องผมสักพักก็หลับไป ผมนั่งคิดใคร่ครวญถึงวันพรุ่งนี้ที่ต้องไปงานหมั้นพี่โมทย์ ถ้าไปยังไงก็ต้องเจอกัน แต่ไม่ไปก็ไม่ได้
วันนี้ทั้งวันหมดไปกับการให้เนมอ้อน หลังจากตื่นมาอีกครั้งตอนบ่ายก็บ่นอยากทานออะไรร้อนๆ ถาดกลมๆ มีชีสยืดๆ ผมก็เลยต้องขับพาเนมมาทานพิซซ่าที่ห้างใกล้คอนโดฯ จากนั้นก็แวะซื้อเสื้อผ้า ตอนแรกเนมบอกว่าจะใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่กะว่าจะใส่ไปเที่ยวเมื่อคืน แต่ไหนๆ มาที่นี่แล้วก็เลยลองเดินดูเผื่อเจอชุดไหนถูกใจกว่า ก็เดินกันจนค่ำ ได้รองเท้าผ้าใบ กระเป๋าสตางค์ ชุดนอนสองชุด เสื้อยืดอีกสอง ส่วนที่จะใส่ไปงานพี่โมทย์เลือกเชิ๊ตสีฟ้าอ่อนมาแทน ตัวนี้ไม่ทางการมาก ไว้ใส่ไปเที่ยวได้ พอได้ของทุกอย่างครบก็แวะไปซื้อของเข้าห้องก่อนจะกลับมาทำมื้อเย็นที่ห้องตอนสองทุ่ม โดยลูกมือบ่นหิวตลอดเวลา ไม่รู้เอาพิซซ่าครึ่งถาดไปเก็บไว้ตรงไหน
รุ่งเช้าผมปลุกเนมให้ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ฤกษ์ยกขันหมากคือตอนเก้าโมงเก้านาที ส่วนใหญ่ในขบวนจะมีรุ่นพี่ซะมากกว่า เราแต่งตัวออกจากห้องตอนเจ็ดโมง ผมขับรถไปรับนิ้งที่บ้าน ก่อนจะขับไปบ้านพี่รีตามแผนที่ที่พี่โมทย์แนบมาในการ์ดเชิญ วันนี้นิ้งสวยมากๆ จนเนมอ้าปากหวอมองตาค้าง ผมเคยเห็นมันแต่งตัวเต็มๆ เวลาออกงานบ่อยก็ยังอดชมไม่ได้ว่ามันสวยจริงๆ กว่าจะขับรถมาถึงบ้านงานก็เกือบเก้าโมงแล้วครับ รถจอดเต็มไปหมดเลยต้องวนหาที่จอดรถซอยอื่นที่ว่างอยู่ ผมให้เนมโทรหาพี่ปั้นว่าอยู่ตรงไหนจะได้เดินไปหา พอผมเดินมาถึงกลุ่มพวกเรา พี่ฟ้าก็ยื่นถาดใส่มะพร้าวมาทันที ผมมองแต่ไม่ยื่นมือไปรับเพราะรู้ว่าหนักพี่ฟ้าเลยกะแกล้งผม แต่เนมไม่รู้ทำท่าจะยื่นไปรับผมก็ต้องเลยต้องรับตัดหน้า
“เนมถือส้มโอนะ ไหวมั้ยลองดูก่อน แต่เบากว่ามะพร้าวแน่ๆ”พี่ปั้นส่งถาดใส่ส้มโอสามลูกมาให้ แต่ขนาดไม่ใหญ่มากน่าจะพอไหว เนมพยักหน้าว่าสบายมาก พี่ปั้นก็หยิบอย่างอื่นมาให้นิ้ง
“นิ้งเอาขนมหวานไปนะ หน้าสวยๆ ถือเบาๆ เชิดหน้าชูตาให้ขบวนก็พอ ไปเดินเก๋นะ ไปหน้าๆ เลย ตรงนั้นเห็นมั้ย”พี่ปั้นชี้ไปทางเก๋ที่ยืนห่างไปไม่ไกล แต่เสียงคุยค่อนข้างดังรวมทั้งเสียงเพลงเลยต้องตะโกน ผมมองเห็นพี่โมทย์ยืนหล่อเด่นที่ด้านหน้ากับพ่อแม่เลยยกมือไหว้ไปก่อน จะได้ฤกษ์แล้วไม่อยากเดินมั่ว พวกพานสำคัญๆ ส่วนใหญ่จะให้ญาติพี่โมทย์ถือ ส่วนที่สนิทๆ ได้ถือของหนัก พอได้ฤกษ์ก็เริ่มแห่ไปบ้านเจ้าสาวซึ่งอยู่อีกซอย ตี๋กับเจหันมามองผมแต่ไม่ได้ทักทายกัน เจเพียงส่งยิ้มให้พร้อมเอ่ยคำว่าขอโทษ แล้วเราก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเมื่อขบวนเริ่มเดิน คนในงานค่อนข้างเยอะ บ้านคู่หมั้นพี่โมทย์ต้อนรับอย่างดีและสนุกสนาน เนมคงไม่ค่อยได้ร่วมงานแบบนี้บ่อยนักก็ดูจะสนุกไม่น้อย คอยลุ้นคอยมองเหมือนเป็นงานของตัวเอง จนกระทั่งสวมแหวนหมั้นเรียบร้อยนั่นล่ะถึงหลุดถอนหายใจเฮือกใหญ่เพราะลุ้นมานาน พอมีคนปรบมือก็ทำตาม หัวเราะมีความสุขจนหลายๆ มองมา
“งานสวยเนอะพี่โก้ สนุกดี แล้วนี่ของที่ยกมาเราจะได้กินมั้ยฮะ”ทันทีที่พูดจบประโยคผมได้ยินคนรอบๆ หลุดหัวเราะออกมา ไม่ใช่ใครหรอก ก็พี่ฟ้าพี่ปั้นแล้วก็นิ้งนั่นแหละ
“ที่ลุ้นนี่เพราะหิวแล้วใช่มั้ย”ผมถามแล้วเนมก็ไม่ปิดบัง ยกมือลูบท้องโชว์ พี่เอ็กซ์พาคนอื่นๆ เดินมารวมกลุ่มกันแล้วออกไปจากห้องพิธี เหมือนที่นี่จะจัดอาหารเป็นบุฟเฟ่ต์นะครับ คุยไปคุยมาเลยรู้ว่าเป็นอาหารทางโรงแรมพี่เอ็กซ์จัดมา จะกินไรก็ตักแล้วหามุมนั่งเอาเอง แล้วค่อยทยอยเข้าไปถ่ายรูปถ้าอยากถ่าย ตอนนี้ให้พวกญาติๆ เขาถ่ายกันไปก่อน
มันอึดอัดนะครับที่อยู่ใกล้ๆ กันแต่ไม่พูดกัน ผมรู้ว่าไม่ใช่แค่ผมที่อึดอัด แต่เมื่อผมไม่อยากคุย แล้วอยากจับให้คุยกัน ก็รับผลลัพธ์กันไปเองแล้วกัน เนมเองก็เหมือนจะรู้ตัวว่าผมมีปัญหากับตี๋ เพราะผมไม่แนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกัน แต่เนมก็ส่งยิ้มให้แล้วจัดการกับอาหารตรงหน้าต่อ พวกเราทยอยกันไปถ่ายรูปเป็นกลุ่มๆ เจกับพี่เอ็กซ์หายไปนานหนายเพราะแม่กับป้าพี่เอ็กซ์ก็มาเลยต้องไปนั่งเป็นเพื่อน ผมที่ไม่ชอบถ่ายรูปอยู่แล้วไม่คิดจะลุกไป แต่เนมที่ค่อนข้างชอบคงอยากไป
คนในห้องพิธีเริ่มเบาบางเหลือแต่กลุ่มเพื่อนกับญาติบางส่วน ผมพาเนมไปยืนหลังเก้าอี้ที่พี่โมทย์พี่รีนั่งอยู่ ถ่ายไปประมาณสามรูปกำลังจะเดินออกพี่โมทย์ก็ดึงมือเอาไว้
“พี่ขอรูปกลุ่มโก้สักใบได้มั้ย”ผมมองหน้าพี่โมทย์ อึดอัดนิดหน่อย ไม่คิดว่าพี่โมทย์จะขอ พูดจบพี่โมทย์ก็ตะโกนเรียกเจกับตี๋มาเข้าเฟรม เนมทำท่าจะเดินออกไปผมเลยรีบจับมือเอาไว้
“เอ่อ....เดี๋ยวเนมยืนรอตรงนี้ได้ฮะ”เนมถอยไปอีกก้าวแต่ผมไม่ได้ปล่อยมือ
“มาถ่ายด้วยกัน”ออกแรงดึงนิดหน่อยให้เนมกลับมายืนข้างๆ ผมเหมือนเดิม อีกข้างมีเจยืนรออยู่แล้ว
“เนมก็ถ่ายด้วย พี่อยากได้ภาพหมู่ ไอ้เอ็กซ์มาดิ พี่กฤษมาครับ ขอรูปนึง”พี่โมทย์ยืนเรียกทุกคนที่ต้องการมายืนเรียงและจัดตำแหน่งเอง โดยมีเจยืนตรงกลางประกบข้างด้วยผมกับตี๋ ส่วนเนมยืนข้างผมซ้อนมาข้างหน้าผมนิดหน่อย ด้านหลังเจมีพี่เอ็กซ์ และหลังตี๋มีพี่กฤษ ถึงตำแหน่งยืนมันจะแปลกๆ ไปสักหน่อย แต่คนขอคงพอใจถึงได้สั่งให้ตากล้องถ่ายซะหลายรูป ตากล้องมีสี่คน สองคนคือตากล้องที่พี่โมทย์จ้างมา อีกสองคือไอ้เอ็มน้องพี่เอ็กซ์กับเพื่อนสนิทมัน
จบช็อตถ่ายรูปที่ยาวนานที่สุดก็เริ่มเป็นรูปหมู่ ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องเริ่มกรูกันเข้ามาก่อนจะปล่อยให้พี่โมทย์พี่รีไปพักผ่อน กลางคืนจะมีงานเลี้ยงฉลองหมั้นที่โรงแรม ตอนนี้ทุกคนก็เริ่มแยกย้ายกันกลับไปเตรียมตัว ผมพาเนมเดินกลับมาที่รถพร้อมนิ้ง ซึ่งรายหลังนี่ดึงตัวยากมากเนื่องจากมีหนุ่มๆ รุมจีบอยู่ ข้าวปลาอาหารแทบไม่ต้องเดินตักเอง เครื่องดื่มก็มีบริการไม่ซ้ำแบบ เนมแซวตลอดว่าพี่นิ้งมีกิ๊กๆ จะฟ้องกัปตันขับเครื่องบินมาชน หยอกกันตลอดทางกลับเลย เนมแทบจะปีนข้ามไปนั่งเบาะหลังกับนิ้งอยู่แล้ว สำหรับงานเลี้ยงเดี๋ยวนิ้งไปกับพี่ศักดิ์เอง
กลับมาถึงห้องเนมรีบเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนแล้วกระโดดขึ้นเตียงเลย ผมเองก็เหมือนกัน กะว่านอนสักงีบค่อยตื่น นัดนิ้งไว้ตอนสองทุ่มครึ่งหน้างาน ไม่อยากไปเร็วเท่าไร แต่ถ้าเนมตื่นมาแล้วหิวก็เป็นอีกเรื่อง
ไม่ต้องเดาว่าผมมางานตามเวลานัดหรือเปล่า ประโยคแรกหลังตื่นของคนที่นอนข้างๆ คือ...หิว เราเลยอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกจากคอนโดฯ ตอนหนึ่งทุ่ม มาถึงก็เกือบๆ สองทุ่มแล้ว งานเลี้ยงเป็นแบบไม่เป็นทางการ ส่วนใหญ่มีญาติสนิทกับกลุ่มเพื่อนมากกว่า มียืนถ่ายรูปหน้างานนิดหน่อยแล้วก็เข้ามาข้างในเลย ผมพาเนมไปนั่งที่โต๊ะ มีพี่กรพี่บอลพี่ฟ้านั่งอยู่ก่อนแล้ว คุยกันถึงรู้ว่าพวกพี่ๆ ไม่กลับไปเปลี่ยนชุดแต่ไปนั่งเล่นกันบ้านพี่เอ็กซ์แล้วก็มางานพร้อมๆ พี่โมทย์ ครอบครัวพี่เอ็กซ์กับเจก็มาแล้ว นั่งอยู่ที่โต๊ะด้านหน้าเลย ส่วนพวกเราเด็กๆ เสียงดังขอมุมห้องหลังๆ หน่อยอาหารเริ่มทยอยเสิร์ฟ เนมก็ลงมือจัดการคนแรก ตอนนั้นเห็นเกร็งๆ พี่กร แต่ตอนนี้ความหิวคงบังตาหมด เพื่อนๆ พี่ๆ เริ่มมากันมากขึ้นจนขยายเป็นสองโต๊ะใกล้ๆ กัน บรรยากาศก็คล้ายงานแต่ง มีขึ้นไปพูดอะไรบนเวทีนิดหน่อยแล้วก็ขอบคุณแขกที่มาร่วมงาน เดินถ่ายรูปเป็นที่ระลึกตามโต๊ะ
“พี่โก้เนมปวดฉี่”เนมดึงแขนเสื้อผมเบาๆ ให้ก้มลงไปหา
“ไปๆ อั้นไว้ก่อนนะ พี่ก็ลืมเอาแพมเพิสมาด้วยสิ”ผมแกล้งล้อเพราะเนมเหมือนเด็ก ตื่นมาบ่นหิว กินเสร็จก็อยากเข้าห้องน้ำ เนมดึงแขนให้ลุกขึ้นพร้อมตีผมเบาๆ ผมกระซิบบอกนิ้งว่าไปห้องน้ำเผื่อมันอยากไป แต่มันไม่ตามมา เดินออกมานอกห้องจัดเลี้ยงถามพนักงาน ห้องน้ำอยู่ไม่ไกลเดินเลี้ยวสุดทางเดินก็ถึง ผมเข้าไปล้างมือแล้วออกมายืนรอเนมที่หน้าห้องน้ำก็พบตี๋ยืนรออยู่
“กูขอโทษ!”ตี๋โพล่งขึ้นทันทีที่เห็นผมจะเดินหนี ผมจึงหยุดมองหน้ามัน มันก้มหน้าลงไม่กล้าสบตา กำมือตัวเองแน่น อาการประจำตัวที่แสดงทุกครั้งเวลาสำนึกผิดแล้วอยากขอโทษใครสักคน
“ขอโทษเรื่องอะไร”
“ก็.....ที่กูไม่เชื่อใจมึง คิดว่ามึงโกหก ตอนนี้กูรู้ความจริงแล้ว”
“มึงรู้ความจริงเรื่องไหนเหรอ เรื่องภรรยาเก่าแฟนมึง...หรือเรื่องที่กูชอบมึง”
-
กลิ่นมาม่า ลอยมาอีกแล้ว :hao7:
-
ขอให้เนมเข้าใจโก้ให้มากที่สุด อย่าเลิกกันเลยยยย อ่านแล้วมันปวดใจจจ :katai4:
ถ้าเนมเดินออกมาได้ยินคำว่า หรือเรื่งอที่กูชอบมึงนี่คงเงิบอีกสินะ
ที่คอยไม่ชอบเจมาตลอดนี่ผิดคาดเลยนะ จริงๆแล้วเป็นตี๋เหอะๆ อยากรู้เหมือนกันมันเกิดอะไรขึ้นคะพี่โกกกกกกกกกกกก้ :katai1: :katai1:
-
ตอนนี้น้องเนมน่ารัก ดูเข้าใจอารมณ์โก้มากขึ้น :mew1:
-
:really2: ค้างงงงงงง ขออีกได้ม่ะ :really2:
-
บ๊ะแล้ว! เนมจะได้ยินแล้วไปคิดมากเองอีกป่ะนั่น =_=
-
อูยยยยยยยยยยย อ่านจบถึงกับสะดุ้งเลยอะ
อยากตบเข่าฉาดเรื่องตี๋เพราะแอบคิดไว้เหมือนกันว่าพี่โก้ชอบตี๋
แค่ชอบนะ ไม่คิดว่าจะรักเหมือนเนมแต่เป็นความพิเศษที่ให้มากกว่าคนอื่น
รักแบบเพื่อนก้รัก แต่แบบคนรักมันคงกึ่งๆมากกว่า ประมาณความรู้สึก
ที่พี่โก้มีให้เนมครึ่งนึงบวกกับมีให้เจครึ่งนึงและผสมกันได้เป็นตี๋ งงไหม #เดาเฉยๆ ฮ่าๆ
คงไม่ดราม่ามากหรอกเนอะ พี่โก้ก้ชัดเจนอยู่แล้วแต่แค่น่าหยิกในบางเรื่องที่ตัวเองไม่อยากพูด
แต่คนอื่นรวมทั้งเนมมันอยากจะรู้นี่แหละ เดาว่าเนมมาได้ยินบทสนทนาด้วย
แต่จากสิ่งที่ผ่านมา คิดว่าเนมน่าจะถามและพี่โก้ก้จะน่าจะบอก
ไม่งั้นขืนมารู้แต่ไม่เคลียร์ก้คงได้ทะเลาะ ระแวง ไม่เข้าใจกัน เหมือนครั้งก่อนๆ
วนไปวนมาแบบนั้นมันคงไม่สนุก ผ่านอะไรมากันตั้งเยอะ คงได้เรียนรู้อะไรบ้างล่ะน่า
พี่โก้คงรู้สึกผิดหวังกับตี๋มากกว่าอย่างอื่นปนโกรธๆด้วยละมั้ง เสียใจที่คนที่เราแคร์ไม่เชื่อคำพูดเรา
เดาเอาจากบริบท ฮ่าๆ ไม่รู้เปนไรอ่านตอนนี้จบอยากเดาเนื้อเรื่องซะงั้น ให้เราสักตอนนะคะ
ก้คงจะประมานนี้ละมัง รอคุณจีคงมาเฉลยในตอนหน้าด้วยดีกว่า เผื่อพลิคล็อก หึหึ
-
ตายแล้วววว พี่โก้
เนมอดทนหน่อยนะลูกนะ อย่าทิ้งพี่โก้ไปนะ
-
ตอนแรก ๆ ของเรื่อง ก็คิดอยู่ว่าโก้จะชอบตี๋รึเปล่า แต่พอเนมกลับมาก็รู้สึกว่าโก้รักเนมตั้งแต่เนมยังเป็นเด็ก แล้วก็รักมาตลอด...
แต่ไอ้ประโยคสุดท้ายเนี่ย...ทำเอางงแฮะ...ถ้าให้เดาหรือจะเป็นว่าตี๋เคยคิดว่าโก้ชอบตัวเองเลยไม่อยากให้ไปคบกับคนอื่น จนมาเจอเนมถึงรู้ความจริงว่าจริง ๆ แล้วเนมเป็นคนที่โก้รักมาตลอด อืมมมมมม รอเฉลยต่อปายยย
ปล. ไม่อยากให้เนมออกมาได้ยินแค่นี้แล้วคิดมากเลยแฮะ :mew6:
-
ค้างงงงงงงงงงอย่างแรงงงงงงง งื้อออออออ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
อั๊ยยะ!!!!!! อยากจะกรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงง
อยากเม้นท์เหมือนเมื่ออาทิตย์โน้นนนนนนน ว่าฉันจะอยู่ไปจนถึงอาทิตย์หน้าได้อย่างไร
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
น้องเนมจะออกมาได้ยินซะละมั้ง ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย
เครียดดดดดดดดดดดดดดดดด :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
ขอบคุณ คุณจีสำหรับนิยายสนุกๆๆๆๆๆ ตอนหน้ามาพรุ่งนี้เลยได้ป่าว ฮ่าๆๆๆๆๆ :katai4: :katai4: :katai4:
-
เรื่องที่กูชอบมึง คืออารายย :ling1:
ช่วงนี้น้องเนมน่ารัก ไม่งี่เง่าเลยดีมาก
-
ตอนนี้เนมน่ารักสุดใจเลย
เข้าใจไม่เหวี่ยงไม่วีนพี่โก้
เนมโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ตัวน้อยๆที่น่ารัก
คุณจีๆๆๆ วางระเบิดกับประโยคสุดท้ายอีกแล้ววววววว :z3:
ต้องนับวันรอไปอีกเจ็ดวัน :ling1:
+1 บวกเป็ด :กอด1:
-
อุ้ววว ตายแล้ว ระเบิดลง จากที่เนมกังวลเจ และเริ่มผ่อนคลายแล้ว มารู้เรื่องที่พี่โก้เคยชอบตี๋อีก สงสารเนม :sad4: แล้วตอนนี้จะยังชอบตี๋อยู่อีกหรือปล่าว เนมมีคนอื่น พี่โก้ก็แอบปันใจให้คนอื่นเหมือนกันเหรอเนี่ย
-
เอาเข้าไป
อย่ามาได้ยินอะไรตอนนี้นะหนูเนม
ไม่อยากดราม่าแล้ว
เค้าจะร้องไห้แล้วน๊าาาาา
:ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
-
:a5: :katai1: :katai1: :katai1:
-
อยากรู้อ่ะ ว่าตี๋กับโก้โกรธเรื่องอะไรกัน
ตอนนี้เนมน่ารักมากๆเรยย
มีอีกคู่นึงที่น่าสนใจ คือ คีย์กับฟิวส์ ต่อยกันเรื่องอะไร ???? :hao5:
-
พี่โก้วววววววววววววววววววววววววววววว :serius2: :angry2:
ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z3:
ช็อคลุ้นกลัวเนมมาได้ยินข่าาาาาาาาาา :m15: :sad11: :call:
-
:ling1: :ling1: โอย ประโยคสุดท้ายคืออะไร ไม่จริงใช่มั้ย พี่โก้รักเนมมาตลอดนี่หน่า ถึงจะว่ารักเจแล้วบอกแบบไม่ใช่คนรัก แค่นี้น้องก็ทรมานใจจะแย่แล้ว แต่มีชอบตี๋ด้วยเหรอเนี่ย อะไรอ้า :katai1: หรือยังพูดไม่จบประโยค หรือจะหมายถึงว่า...... :serius2: อ้า ไม่อยากเดา กลัวไม่ใช่ อะไรก็ได้อย่าให้มีดราม่ากับน้องเนมน้า สงสารน้องมากน้องอุตส่าห์ทำตัวดีขึ้นมาก ๆ น่ารักซะขนาดนี้ อย่าให้น้องเจ็บปวดอีกเลยค่ะ :mew6: :mew6:
รอ ร้อ รอ ต้องรออีกเจ็ดวัน :ling3: ฮือออออ น้องเนมจ๋า
-
:mew1:
คือว่าจะไม่เหลือแม้แต่ความเป็นเพื่อนให้กันเลยค่ะโก้จ้า
ยังงัยก็เป็นเพื่อนรักกนมาก่อนนะ
อยากให้ปรับความเข้าใจกันเร็วๆจะได้กลับมามีความสุขกันอีกครั้ง
โดยที่ทั้งสามเองต่างก็มีคนที่รักคอยอยู่เคียงข้าง
เฮ้อ!!!!!! อ่านตอนนี้แล้วอึดอัดมากกกกกกกกกกกกกกกกก
-
??? :z3: :mew5:
อะร๊ายยยยยยยยยยยย
ถามคำถามนี้มาสองตอนแล้วนะคะ ปริศนายังไม่คลายลยยยย :ling1:
ปล.ขอบคุณค่าพี่จี :L1:
-
เชื่อมั้ย ว่าตั้งแต่อ่านระเบียงรักมาจนถึงช่วงหลังๆ
ก้อแอบลุ้นให้โก้กับตี๋เป็นแฟนกัน
มาถึงตอนนี้ถึงจะไม่มีโอกาสแล้ว
แต่ก้อยังแอบดีใจนะว่าที่เราเคยหวังก้อเคยเกือบจะเป็นจริงเหมือนกัน
อยากให้โก้ยกโทษให้ตี๋ไวไวนะ
ในสามคนเพื่อนซี้กลุ่มนี้เรารักและสงสารตี๋มากที่สุด นี่พูดเลย
เอาใจช่วยให้มิตรภาพของเพื่อนสามคนนี้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้เร็วๆนะ
-
:katai1: ไอ่พี่โก้
หัวใจคน มีกี่ห้อง จะจองหมด
หัวใจคน ที่เลี้ยวลด คดเคี้ยวไหว
หัวใจคน แบ่งกี่ภาค ฝากกับใคร
อยากจะแหวะ ผ่าหัวใจ พี่โก้ดู
จะเชื่อใคร ในคำพูด ลิ้นรูดปาก
จะเชื่อใคร ให้ลำบาก หากอดสู
จะเชื่อใคร ถ้าได้ยิน เต็มสองรู
ผ่านเข้าหู โดยบังเอิญ หรือตั้งใจ
วันเวลา ก็เนิ่นนาน ผ่านร้อนหนาว
ถึงจะรู้ แค่คร่าวคร่าว ฉาวแค่ไหน
อยู่กับเพื่อน ไม่เหมือนเพื่อน คลาดเคลื่อนไป
ไม่อยากติด คิดสงสัย ในใจเนม
:กอด1: น้องเนม..คนดี
:katai4: เหนื่อยไหม..คนดี
คุณจี ฮ่าฮ่า
-
มันคืออารายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :ling1:
โก้ชอบตี๋มาก่อน เงิบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :z3:
-
เนมจะออกมาๆด้ยินมั้ยอ่ะ
-
ไม่ต้องสงสัย
เนมออกมาได้ยิน...ชัวร์!!!
-
คิดว่า ประโยค ที่ว่า เรื่ิองกูชอบมึง พี่โก้ พูดประชดป่ะ
อยากตบปากตี๋ ตี๋พูดกะพี่โก้แรงมาก ถ้าจะพูดอย่างนั้น ต่อยกันยังดีกว่า :z6:
ไม่แปลกเลยที่โก้ จะไม่อยากคุยกะตี๋ คงเสียความรุ้สึกมาก :beat:
เป็นเราเจอเพื่อนสนิทพูดใส่แบบนั้น เงิบ แน่ๆ
-
ประโยคสุดท้ายนั่น หรือว่าเนมจะออกมาได้ยิน
เป็นเรื่องไหม หรือเนมจะเสียใจต่อไป
เหมือนเนมจะเป็นคนสุดท้ายที่โก้เลือก
-
เห้ยยยยย
นี่มันอะไร ..... นี่พล็อตหนังไทย เนมต้องมาได้ยินไม่จบประโยคนะ
แต่นี่ของพี่จี คงชอกช้ำกว่านั้นเป็นแน่แท้ แง้!!!
น้องเนมต้องสู้ๆ เข้มแข็งและอยู่ข้างพี่โก้น้าาาา
เหมือนเคยอ่านเจอ ที่พี่โก้พูดว่า "เจไม่ใช่คนที่เนมต้องกังวล ต้องระแวง" อะไรเทือกนี้
ความหมายคือ ตี๋ ต่างหาก ที่เนมควรกังวล!?
อ่อยยยยยย
ไม่อยากคิดไปเอง พี่จีมาต่อออออออออ
:call:
-
เฮือกกกกกกกกก หัวใจจะวาย :a5:
ตอนอ่านระเบียงรักนี่ก็แอบเชียร์โก้ตี้ในใจมาตั้งแต่ต้น (ก็มันเหลือสองคนพอดี)
แม้ตอนหลังจะทนกระแสเอ็มตี๋ไม่ไหวก็ตาม = =ll
แต่ว่า ณ ปัจจุบันนี้มัน......ยังไงกันหว่า คือตอนแรกก็คิดนะว่าที่มีปัญหากันเพราะโก้ชอบตี๋รึเปล่า
แต่ยิ่งอ่านมันก็ยิ่งเป็นว่าโก้ชอบเนมมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่เคยเลิกชอบเลยด้วย
แล้วที่พูดตอนจบนี่มันคืออาร๊ายยยยยยย :z3: เต็มปากเต็มคำมากอ่ะ
ที่จริงแล้วโก้ยังพูดไม่จบใช่มั้ย มันมีต่อยาวกว่านี้แต่อยู่บรรทัดถัดไปเลยถูกตัดมาแค่นี้ งืมๆๆๆ
-
นี่สินะสาเหตุที่เอ็มมี่มาทำตีสนิทกับตี๋
เพราะรู้ว่าโก้ชอบตี๋นี่เอง
#ผิด
:hao7:
-
รักแบบเพื่อนธรรมดาสินะคะ โก้ ตี๋ มีเรื่องอะไรกันนนน
-
อืมคือถ้าเนมจะได้ยินก็รอฟังให้จบนะลูกใจเย็นๆ
ส่วนเรื่องที่พี่โก้พูด เดาๆว่าตี๋คิดไปเองว่าโก้เตือนหรือห้ามเพราะ แอบรักตี๋ ถึงได้ด่าว่าความหวังดีจอมปลอม เพราะเท่าที่อ่านระเบียงรักมา โก้บอกตี๋มันเป็นลูกนิ จะรักก็รักแบบเพื่อนผูกพันกันมากกว่าและคงโกธรที่ตี๋ไม่เข้าใจ เพราะคนที่โก้รักมาตลอดคือเนมนิ
-
ไม่ได้อ่านมาพักหนึ่ง ยังสนุกเข้มข้นเหมือนเดิมแล้วจะตามไปอุดหนุนหนังสือนะค่ะ
-
แอร้ยยยย นี่มันค้างคาที่สุดดดดดด ทิ้งระเบิดเอาไว้แบบนี้เลยหรอค้า งั่กๆๆๆ
หน้าห้องน้ำแบบนี้ ตามสเต็ปแล้วเนมคงไม่พลาดได้ยินแน่ๆเลยใช่มะคะ ><
-
ม่าายยยยน้า อย่าทำร้ายเนมของเค้า :katai1:
-
:ling1:
ตัดได้ค้างมาก.....หรือที่กูชอบมึง ฮืออออออ
เดี๋ยวจะนั่งรอกินมาม่าตอนหน้าค่ะ 55555
-
ประโยคสุดท้ายยยยยยยย
อ่านแล้วหัวใจจะวาย
มันหมายความว่ายังไงเนี่ย
ปล.ตอนนี้เนมน่ารักเชียว ไม่ดื้อไม่ซน
-
เสียวเนมมาได้ยินจัง
-
ปริศนายังไม่เฉลยเลยอ่ะ
ไหง๋เป็นงี้ฟ่ะ เครียดดดด =0=
-
เนมได้ยินแล้วหนูอย่าเพิ่งเครียดนะ
คุยกับพี่โก้ก่อน เข้าใจมั๊ย
-
โอ๊ะโอออออออออออออออ :serius2:
-
ประโยคสุดท้ายทำเอาพูดไม่ออก. ไปไม่ถูกเลยอ่ะ
ยังไงเนี่ยๆ
ตอนนี้ยังไม่รู้ปัญหาทั้งหมดนะ แต่แอบใจแกว่งไปกับโก้มากหน่อย
คงต่อรอดูฝั่งทางตี๋บ้างเนอะ
แต่เดาว่าเนมมาได้ยินประโยคสุดท้ายเหมือนกัน แต่เนมน่าจะถามโก้เนอะ
อย่าดราม่าเนมโก้นะคะ แค่นี้คนอ่านแย่แล้วจิงๆ
-
จะให้กินมาม่าอีกแล้วเหรอพี่จี อืดแล้วนะ แงงง
-
จำเรื่องตี๊กัยโก๋ไท่ได้แล้วอะ สงสัยต้องกลับไปหาอ่านใหม่แล้ว
-
เอาแล้ววววววว เนมจะเข้าใจผิดอีกไหมเนี่ย
แต่ก็ดีที่คุยตอนที่เนมอยู่ด้วยใกล้ๆม่งั้นทะเลาะกันมากกว่านี้แน่
:katai5:
-
โอ๊ย ชิบหายแล้วววว :ling1:
-
สงสารพี่โก้ เนมเป็นกำลังใจให้พี่โก้เยอะๆน่าาาาา
สงสัยจะอืดแน่น จุก แน่ๆเลย :z10:
-
ประโยคสุดท้ายทำเอาจี๊ดเลยทีเดียว
เหมือนจะผ่านเรื่องวุ่นวายมาแป๊บๆ
แล้วก็ต้องมาเจอกับเรื่องวุ่นวายอีก
เฮ่อ ! ผ่านมันไปให้ได้นะ โก้เนม
-
มาม่าเริ่มได้ที เนมต้องฟังให้ดีนะ อย่าคิดไปเอง :katai1: :katai1: :katai1:
-
ประโยคเด็ดๆ มักมาตอนท้ายๆ
:กอด1:รอลุ้นกันต่อไปค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ถ้าเนมได้ยินก็จะเก็บไปคิด และก็ระแวงอย่างมากอีกเหมือนเคย
ขออย่าให้น้องมาได้ยินเลยเพราะมันคืออดีต ปัจจุบันโก้รักเนม
แต่น้องจะเข้าใจไหมนั่น :mew2: ดีที่สุดคืออย่าได้ยินเลย
ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเพื่อซี้ทั้ง 3 พวกเรายังลุ้นว่ามันคืออะไรกันแน่อยู่นะ
:pig4: คะ
-
เฮ๊ยย!!!อะไรยังไงกันโก้กับตี๋กิดอะไรขึ้นกันแน่ทำไมโก้ถึงพูดว่าชอบตี๋อ่ะ
อึมครึม อึดอัดมากมายขอให้พูดกันให้เข้าใจแล้วกลับมาเหมือนเดิมนะ..อยากเห็นเจ โก้ ตี๋กลับมาเป็น
เพื่อนที่รักและดูแลกันเหมือนเมื่อก่อน
-
พี่โก้รักน้องเนมคนเดียวเน๊อะๆๆๆๆๆๆๆ :mew1:
-
เอาแล้ว...ประโยคแรกไม่เท่าไหร่ แต่ประโยคหลังนี่ซิ...เป็นเรื่อง.... :เฮ้อ:
-
:a5: เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!! o22 ..................
พูดไม่ออก จุกอกเลยอ่ะ ! มาเรื่อยๆแล้วอยู่ๆมีกับดักหลุมพรางวางไว้ให้โดนซะงั้น โอ๊ยยยยยยอีพี่โก้อ่ะ เนมได้ยินชัวร์ พูดให้เคลียร์ใหัจบน่ะอย่ามาค้างคาให้เข้าใจผิดกินมาม่ายกลังอีกขอร้องงงง :z3:
เนมจ๊า :กอด1:
-
อ้าวยังไงอ่ะ เดี๋ยวเนมได้ยินก็เป็นเรื่องอีกหรอก
คราวนี้พี่โก้อธิบายให้มันเคลียร์ไปเลยนะ ไม่งั้นอาจเสียเนมไปอย่างที่กลัวก็ได้
-
เอ๊ะ!! หรือว่าโก้อาจจะมาบอกเรื่องเกี่ยวกับเมียเก่าแฟนตี๋ แล้วตี๋คิดว่าโก้โกหกใส่ร้ายแฟนตัวเองก็เลยกลายเป็นเข้าใจผิดกัน อะไรประมาณนี้หรือเปล่าอ่ะ
งงแฮะ รอตอนต่อไปจ๊ะ
-
เหอะๆ เริ่มเผยมาทีละนิดแล้ว
ที่โก้บอกว่ารู้เรื่องไหน ระหว่างภรรยาเก่าแฟนตี๋หรือเรื่องที่โก้ชอบตี๋
ภรรยาเก่านี้ไม่รู้เเหะเพราะเรื่องเกี่ยวกับตี๋ยังไม่รู้อะไรเลย
ส่วนโก้ชอบตี๋มันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่นอน คำว่าชอบของโก้มันธรรมดากับคนทั่วไปซะที่ไหนละ
และเนมต้องได้ยินทั้งสองคุยกันชัวร์
มองอีกมุมโก้อาจจะอยากให้เนมได้ยินด้วนเป็นแน่ด้วยความขี้เกียจอธิบาย
เลยปล่อยให้ฟังเต็มที่เลยง่ายดีเนอะ :ruready
รอตอนหน้าขอบคุณคนแต่ง :pig4:
-
เคยสงสัยว่าโก้ชอบตี๋
จากอะไรหลายๆอย่างมันบอกอย่างนั้น
จนมีเนมเข้ามา เลยนึกว่าไม่ใช่ แต่ตอนนี้....
แล้วยังเมียเก่าพี่กฤชอีก
ซับซ้อนมากอ่าา ไม่อยากให้เนมออกมาได้ยินเล้ยยย
-
ว่างระเบินตูมใหม๋เลยนะพี่โก้ !! แล้งพูดหน้าห้องน้ำอย่างงี้ แล้วเนมจะมาได้ยินไหมเนี้ย !! โอ๊ยยย ค้างงงงงงง อย่าแรง Haha..
-
ตามสไตล์มาม่า เนมต้องได้ยินแน่เลยอ่า
จะเป็นยังไงต่อไป ที่เคยระแวงพี่เจก็คลี่คลายแล้ว ตอนนี้มาได้ยินกับปากพี่โก้เรื่องชอบพี่ตี๋อีก สงสารคู่นี้นะ แลดูอุปสรรคเยอะ
-
ฮ่าๆๆๆๆ #หัวเราะทั้งน้ำตา
สมองขาวโพลน พิมพ์อะไรไม่ออกเลยค่ะท่าน
ขอกลับไปนั่งเงียบๆ ประมวลผลก่อนนะคะ #อยู่ๆก้อแรมต่ำขึ้นมาซะงั้น :ling2:
-
เนมน่ารักมากกกกกก อยากได้ๆ เอาไว้อ้อน :-[
นี่โก้เคยชอบตี๋เหรอ เพิ่งรู้เหอะๆ :serius2:
หวังว่าเนมคงจะไม่ได้ยินช็อคปวดใจ ปวดตับ นี้หรอกนะ :m31:
-
อุบร๊ะ!!!!!!
อืมมมมม รู้สึกไม่ค่อยจะเคืองโก้ เพราะเรารู้แล้วล่ะมั่นใจกว่าคราวของเจด้วยว่าโก้ไม่น่าจะอะไรกับตี๋
นอกจากว่าเสียความรู้สึกกับเพื่อนซะมากกว่า
เรามองว่าประโยคนั้นของตี๋ มันเเรงมากนะ เป็นเราเราก็โคตรเสียความรู้สึกเลย
มองไม่เห็นความหวังดีไม่พอยังมาว่าให้เจ็บช้ำน้ำใจอีก เพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกถ้าโก้จะรู้สึกเจ็บกับตี๋
ไม่รู้นะ เรารู้สึกว่าประโยคที่โก้ถามว่า....“มึงรู้ความจริงเรื่องไหนเหรอ เรื่องภรรยาเก่าแฟนมึง...หรือเรื่องที่กูชอบมึง”
เรามองอีกมุมนึงอ่ะ...เราไม่ได้มองว่าโก้รักตี๋เหมือนที่รักเจ เรามองว่า...
สิ่งที่โก้พูดกับตี๋คือ....."หรือเรื่องที่กูชอบมึง"...อาจจะต่อด้วยประโยคที่ว่า......"มันจริงอย่างที่มึงเข้าใจรึเปล่า?"
เข้าใจที่พิมพ์มั๊ยคะ? เราเดาว่า..โก้คงไปรู้เรื่องแฟนของตี๋ว่าเค้ามีภรรยาอยู่ แล้วโก้เอามาบอกตี๋ แล้วก็ตามเสต็ป
แบบคนเวลามีความรัก ใครเตือนสิ่งไม่ดีมา ก็มองสิ่งที่อีกคนเตือนเป็นการหวังร้ายไปหมด
เราเลยคิดว่า ณ ตอนนั้น ตี๋คงคิดว่าโก้แอบชอบตัวเอง เลยทำทุกวิถีทางให้ตัวเองเลิกกับพี่กฤษ...อะไรทำนองนั้นอ่ะ
....อืมมม จินตนาการมากไปรึเปล่าก็ไม่รู้ เเต่เราอยากให้เป็นอย่างนั้นนะ :เฮ้อ:
แต่ที่ห่วงคือเนมอาจจะได้ยิน......ซึ่งคิดว่าคงไม่พลาด
และถ้าเนมได้ยิน.........คงเกิดดราม่าใหญ่อีกเเล้วววววว
หวังว่าเนมจะมีสติพอ และโก้จะใจกว้างพอที่จะอธิบายให้น้องเข้าใจ
เคยบอกไปแล้วนะว่า...บทเรียนมีเเล้ว อย่าให้ผิดซ้ำ....
เนมก็ใจเย็น ฟังพี่เค้าอธิบายถ้ารอให้โก้อธิบายเองไม่ได้หนูก็ถามพี่เค้าเองเลยลูก
มั่นใจว่าโก้ตอบเเน่ๆ สู้ๆทั้งคู่เลยนะ :กอด1:
รักพี่จี สั่งซื้อหนังสือไปแล้ว รอตอนต่อไปค่ะ :L2:
ปล.อย่าให้ดราม่ามากเลยนะคะ สงสารคนคู่นี้ :m15:
-
โก้ตี๋ ครั้งหนึ่งเราเคยจิ้นนาย
:mew2:
-
ว่าแล้วว่ามาม่าจริงๆต้องมาตอนตี๋มา แต่ละอย่างที่โก้คิดช่วงแรกๆมันเกี่ยวกับตี๋ทั้งนั้นเลยอ่ะ
ตอนนี้ภาวนาอย่าให้น้องเนมออกมา 5555555555 แต่ถ้าไม่ออกมาก็ไม่รู้ดิเนอะ โอ้ยย พี่โก้ คราวนี้เอาดีดีเลยนะ
-
หวังว่าจะไม่เศร้านะคะ!!!
โก้ กับ ตี๋ ก็ควรจะเคลียร์กันให้เรียบร้อยนะ จะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม เราชอบทั้ง 3 คนเลย (เจ โก้ ตี๋)
เนม ถ้ามาได้ยินก็อย่าเพิ่งคิดไปเอง ถาม โก้ เลย
โก้ ก็อธิบายกับ เนม ด้วยนะ
ขอบคุณ คุณจี สำหรับนิยายดีดีค่ะ ^^
-
บทพิสูจน์ความมีสติและความคิดที่เป็นผู้ใหญ่พอของเนมมาอีกแล้วสินะ
-
โก้อะ ทำไมพูดแบบนี้ เค้ากลัวน้องเนมมาได้ยินจังเลย
แล้วถ้าแบบนี้น้องเนมมาได้ยินจะเป็นไงเนี่ย
แต่อย่าบอกนะว่าเนมได้ยินจริงๆอะ
งานนี้เรื่องใหญ่กว่าตอนเจแน่นอน
-
ว่าจะไม่อ่านแล้ว รอให้จบแล้วค่อยอ่านทีเดียว แต่อดใจไม่ไหว แล้วเป็นไงหล่ะ ค้างเติ่งเลยเรา สงสารโก้ คอยห่วงแต่คนอื่น เมื่อเค้ามีความสุข ก็หายไปเลย ไม่มีใครมาสนใจ น่าสงสารที่สุด รออาทิตย์อย่างใจจดจ่อ
-
:katai1: :katai1: :katai1:
อ่านแล้วคนแก่เครียด
:ling1: :ling1: :ling1:
-
ว้าย ตี๋มายืนรอหน้าห้องน้ำเลย ไม่เคลียร์ไม่ได้แล้วหล่ะโก้ คนเป็นเพื่อนกันหน่ะนะ จะวันนี้หรือวันหน้าก้อต้องคุยกันอยู่แล้ว
ตอนนี้แหละดีที่สุด ตอนที่หัวใจโก้มีรักชุ่มฉ่ำใจ ตอนที่มีเนมยืนอยู่ข้างๆ ตอนที่โก้แข็งแรงพอทั้งกายและใจ
คุยกันดีๆนะ
-
100% เนมได้ยินชัวร์ ความรัก อุปสรรค ช่างยิ่งใหญ่ :hao5:
-
ถ้าเดาไม่ผิดเดี๋ยวน้องเนมก็ต้องออกมาได้ยิน โถถถถถถถ:^) วงจรชีวิตพี่โก้
-
เฮ้ย!!!! อะไรว้า เดี๋ยวเนมกลับมาก็เป็นเรื่องอีกหรอก แค่เจ ...ยังไม่ทันหายสนิท เิ่พิ่มไอ้พี่ตี๋มาอีกคน โธ่มีแต่เรื่อง
ต้องลุ้นกันต่อไป :katai1:
-
เอ็มยังไม่มีบทพูดเลย แง้ว อิอิ คนอื่นเค้าดราม่ากัน ดิฉันยังมีอารมณ์นึกถึงเอ็ม :beat:
โก้ตี๋อะไรกันนี่ ตกลงโก้ชอบตี๋จริงๆ ใช่มะ ในเรื่องระเบียงรัก มีตอนที่เอ็กซ์กลับมาจากเมืองนอก แล้วจะไปหาเจย์ ตอนแรกตี๋จะไม่ไป แต่โก้บังคับแล้วตะคอกใส่ตี๋ด้วย ว่าตี๋ว่าเอาแต่เล่นเอ็ม ตะหงิดๆ ว่าโก้เหมือนหึงตี๋ ถ้าตี๋อยู่กับโก้ไปเรื่อยๆ แล้วไม่มีใคร ไม่แน่สองคนนี้อาจลงเอยกันก็ได้ :katai2-1:
แต่ยังไงเราก็ตี๋-เอ็มค่ะ ขอแว้บๆ ซักนิดได้มั้ยคะคุณจี อยากรู้เรื่องของเอ็มตี๋ด้วย สรุปแล้วเอ็มตี๋เป็นยังไง ไฉนตี๋จึงหลุดมือเอ็มไปอยู่ในอ้อมอกคนอื่นได้ อะฮึกๆ :monkeysad:
-
อ้าวๆๆๆๆๆๆ โก้ ชอบตี๋
แบบไหน แบบผู้ปกครองใช่ปะ
อย่าทำให้เนมต้องระแวงพี่ตี๋อีกคนเลย
แค่เจคนเดียว เจ้าเนมก็จะแปลงร่างได้แล้ว
หากมีพี่ตี๋มาด้วย เนมประสาทกินแน่
โก้รักทุกคนแหละ ทั้งเจและตี๋
รักและหวังดีกับเพื่อนรักทั้งสอง
เนม ฉี่เสร็จแล้วรีบพุ่งตัวออกมากระโดดเกาะหลังพี่โก้ด่วนเลยนะ
อยากเห็นอาการเนมตอนหน้าจริงๆ 55555
-
อ๊ากกกกกก!!!! :katai1: :katai1: :katai1:
น้องเนมต้องบังเอิญมาได้ยินแน่ ๆๆๆๆๆ
พี่โก้ง่าาาาาาาาา :mew6:
-
น้องเนมต้องให้กำลังใจพี่โก้นะ :กอด1:
-
เนมน่ารักมากกกกก อ่านตอนนี้ทำให้รู้ว่าเนมเข้าใจ และรักโก้มากๆๆๆ
-
ค้างอย่างแรก :katai1:
หวังว่าพี่โก้จะไม่ชอบตี๋เกินกว่าเพื่อนน่ะ
เพราะจำได้ว่าโก้เคยพูดว่า "เค้ามีลูกสาวสองคน คนนึงเป็นฝั่งเป็นฝา ออกเรือนไปแล้ว
ส่วนลูกสาวอีกคนก็คิดว่าตัวเองเป็นทอม"
หวังว่าพี่โก้จะรักเนมตลอดมาน่ะ
-
กรี๊ดดดดดด มาม่าชามโต !!!!!!
ปล
ไอ้
.
.
.
.
.
.
.
มันคืออารายย น้องเนมถึงช้ำขนาดนั้น !!!
-
ไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่โก้จะชอบตี๋นะ แต่อาจจะไม่ได้ชอบแบบนั้นหรือป่าว
พนันเลยว่าเนมต้องได้ยินแน่ๆ น้องมันจะงอแงอีกมั้ยนะ เชื่อใจพี่โก้หน่อยนะลูก
-
:katai1: :katai1: :katai1: ความจริงอะไรของพี่โก้มันฟระ่คะ เรื่องจริงเหรอที่ชอบตี๋หรือแค่ประชดที่เพื่อนไม่เชื่อกัน
อยากรู้เรื่องใจจะขาดรอน ๆ ที่จริงสามคนนี้แนบแน่นมากกว่าเพื่อนปกติอยู่แล้ว แต่กับตี๋โก้ดูโกรธมาก มากแบบสุด ๆ
มันยังไงกันล่ะหืม... แล้วมาคุยกันตรงนี้ น้องเนมอาจได้ยินนะ สับสนแทนเนมนี่ชั้นจะหวงพี่โก้กับพี่เจหรือพี่ตี๋ดีหนอ
ชอบโมเม้นท์ที่เค้าจับมือกันมาก เครียด ๆ คิดมากแบบพี่โก้ ต้องมีน้องเนมมาผสมก็จะได้อะไรที่พอดีนะ
เพราะน้องน่ารักสดใส อ้อนนิด ๆ เรื่องเครียดก็ปลิวหายไป หันมาฟัดเด็กอ้อนดีกว่าอีก
อยากให้เคลียร์กันเหมือนกัน แต่กังวลเรื่องน้องเนมมาก น้องจะเข้าใจไหม เฮ้อ หมดเรื่องพี่เกด มาเป็นเรื่องนี้
พี่โก้จะทดสอบความรักจนน้องเป็นปรมาจารย์ด้านนี้เลยใช่มะ สู้นะน้องเนม หนูต้องหนักแน่นนะคะ
หนูคือคนที่พี่โก้เลือก (รักน้องเนมมาก บ่องตง)
ขอบคุณค่ะ
-
:z3: อ่านแล้วค้างมากกกกก
พี่โก้ชอบพี่ตี๋แบบไหนนนนน
น้องเนมจะได้ยินและเข้าใจพี่โก้รึป่าว
คนอ่านก็ยังไม่เข้าใจพี่โก้เหมือนกันค่าคนเขียน :hao7:
หอมกลิ่นมาม่านิดๆ
:pig4:
-
ยังคงอึดอัด พี่โก้กับตี๋ อ๊ากกกกก อยากพ่นไฟ :m31:
-
สงสัยคงได้กินมาม่ากันอีกแล้ววว
เชื่อว่าเนมต้องได้ยืนคำพูดโก้
ขอให้เนมเชื่อใจโก้นะ
-
:katai1: :katai1:
คงจะได้กินมาม่าในเร็ววันแน่ๆเลย
เรื่องโก้ตี๋นี่ อึ้งเลย ไม่คิดว่ามันจะจริง
เคยแอบคิดเล่นๆว่าโก้ชอบตี๋หรือเปล่าเนี่ย!!!
เห้อออออ สงสารโก้อ่า T^T
ทำไมตี๋ถึงเป็นงี้เนี่ย ทำไมไปคบกะคนชื่อกฤษได้อ้า
อยากรู้เรื่องทั้งหมดก่อนหน้าตี๋จะย้ายออกไป
ฮือออออ ทำไมตี๋ถึงไปอะไรกะคนชื่อกฤษได้เนี่ย แล้วโก้ก็ดูจะไม่ชอบคนนี้ซะด้วย
น้องเอ็มมาฉากเดียวก็ดีใจอ่ะ ฮ่าๆๆๆ
เอ็มตี๋ คงเป็นไปไม่ได้แล้วง่ะ (ขอโทษค่า นอกเรื่อง ฮ่าๆ)
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!! ค้างที่สุดในสามร้อยโลก :serius2: :serius2:
ถ้าจะค้างขนาดนี้ :katai1: คุณจีใจร้ายอ่าาาาาาา แล้วจะนอนหลับได้ไงล่ะนี่ T^T
ทั้งหมดทั้งมวลแปลว่า มาต่อเร็วๆนะค้า :mew1: จุ๊บุ 555
พี่โก้นี่อารายอีกล่ะเนี่ย กะลังจะหวานวี้ดวิ้ว ตกหลุมมาม่าอีกละ สู้ๆเค้านะพี่โก้น้องเนม อ่านไปๆเริ่มหลงเสน่ห์น้องเนมมากขึ้นเรื่อยๆ :-[
-
ตามอ่านเงียบๆมาจนทัน
อ่านไปก็เก็บกดอารมณ์ไป มาม่าซะส่วนใหญ่
ชีวิตโก้ นายชั่งดูมีชีวิตที่ขมขื่น :m15:
เก็บไว้ในใจหมด มีอะไรก็เก็บมันไว้คนเดียว ร้องไห้คนเดียว
พูดบ้างก็ได้พี่ คนเค้ารอเป็นที่ปรึกษามากมาย
เป็นที่พักพิงให้คนนั้นคนนี้ แต่ตัวเองไม่ยอมเปิดใจ ไปพักพิงที่ใคร
:katai1: ถ้าโก้พูดมากกว่านี้ตี๋คงไม่ทำร้ายจิตใจโก้แน่
คือโก้อาจคิดว่าไม่พูดก็ไม่เป็นไร คนอื่นเข้าใจไงก็ไม่เป็นไร อาจคิดว่าคนสนิทจะเข้าใจกันแค่การกระทำ
แต่ก็นั่นแหล่ะ บางคนก็ต้องการแค่ซักคำที่ออกมาจากปากเจ้าตัว
อย่างเช่นเนม :เฮ้อ:
-
ติดตาต้องใจ. ผู้ชายชื่อโก้ :ling2: :ling2:
ค้างงงงงงงงง!!!!!!!! :ling1: :ling1:
-
:serius2: :serius2: โอ้วม่ายยยยยยยย มันจะเกิดอะไรขึ้น
เราว่าแล้วเชียวว่าโก้ต้องชอบตี๋ แต่ไม่รู้ว่าตกลงแล้วสองคนนี้มีที่มาที่ไปอะไร
มันอยากรู้มากกกกกกกกค่าพี่จี
หวังว่าเนมจะเข้าใจพี่โก้นะ
พี่โก้ยังรักเนมใช่ไหม แค่เคยชอบตี๋หรือป่าว
อยากอ่านต่อมากกกกกกกก :o12: :o12:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยย! ลุ้นจนท้องเกร็งไปหมดแล้วอะพี่จี :z3:
-
โอยย อะไรรออยู่ตอนต่อไปบ้างก็ไม่รู้่
ลึกลับซับซ้อน หลายชั้นเหลือเกิน
เอาน่า ยังไงพี่โก้ก็ชัดเจนมาตลอด แค่เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เพิ่งรู้
เราจะรอฟังพี่โก้พูดให้จบ และถ้าน้องเนมมาได้ยินพอดี (ซึ่งเราว่าแน่ๆ)
ก็ฟังจากพี่โก้ให้จบก็แล้วกัน ที่สำคัญ เมื่อคืนที่พี่โก้แสดงออกว่าไม่อยากให้มีช่องว่าง
ไม่อยากให้ระแวง และกลัวจะเสียเนมไป มันมากที่สุดแล้ว จับมือกันไว้แบบเมื่อคืนนะ เราชอบมาก
-
เนมน่าจะได้ยินแน่เลย แล้วเนมจะเข้าใจผิดหรือเปล่านะเนี่ย ตี๋กับโก้มีเรื่องอะไรกันกันแน่ ตี๋พูดแรงมากเลยนะนั่น ทำไม
-
..................
ขอรอตอนต่อครับเม้นไม่ออก :sad4:
-
ภาวนา ให้น้องเนมฉี่เสียงดังๆ
จะได้ไม่ได้ยินที่ผู้ใหญ่คุยกัน
:ruready :ruready :ruready
-
ร้องไห้ในห้องน้ำให้ฉ่ำปอด :ling1:
-
FC แต่ละคน
กดดันกันน่าดู
:ling3:
จะไหวมั้ยเนี่ยะ
ฮ่าฮ่า
เน๊าะ คุณจี
:katai4:
กร๊ากกกกกกก
-
ความอึมครึมในอดีต กำลังจะถูกคลีคลาย ส่วนในประเด็นที่จะเกิดขึ้นใหม่ คงไม่เหนือบ่ากว่าแรง สักเท่าไหร่
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี :กอด1:
-
เหมือนโดนตบหน้าและราดด้วยน้ำกรดเลย มันทรมานดีแท้ สงสัยว่างานนี้มาม่า
มาอีกแนะๆเลย เห้อ ทำใจครับทำใจ เนม อดีตที่ผ่านมาของโก้นั้นคืออดีต
เนมจงอยู่กับปัจจุบัน เราคือปัจจุบันส่วนเขานั้นเป็นอดีต เราจงเชื่อใจ
ถึงแม้ว่าโก้จะเคยชอบตี๋ แต่ทุกๆครั้งคนที่โก้รักก็คือเนม จงนึกถึงอดีตที่ผ่านมา
ว่าโก้เอาชุดผ้าอ้อมเด็กของเนมสมัยเด็กๆไปไว้ใต้เตียง จงเชื่อว่าโก้รักเนมคนเดียว
ปล.คนอ่านร้องไห้ล่วงหน้า 3วันเลยอะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
แง๊ง.......!! เนมต้องได้ยินแน่เลย
โก้-เนม จะทะเลาะกันอีกใหม???
-
แล้วเนมก็ได้ยิน อะไรประมาณนั้น
-
ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆม๊ากกกกกกกก ตอนต่อไปจะมาเมื่อไรเนี้ย
-
...ตอนนี้น้องเนม น่ารักจริง ๆๆ แล้วระหว่างเพื่อนเค้าเกิดอะไรกันขึ้นเนี่ย อยากรู้เหมือนกัน
...แล้วหน้าส้วม จะทำให้เกิดเหตุเข้าใจผิดกันอีกไหมหนอ รู้สึกมันจะมีอะไรแอบแฝงกันอยู่ ระหว่างเพื่อนรุ่นแรก และเพื่อนรุ่นหลังนี่น่ะ :เฮ้อ:
-
ตอนต่อไปจะมีอะไรให้คนอ่านปวดใจมั้ยคะ :katai1:
-
ฆ่ากันเถอะพี่จี :katai1: :katai1:
-
มีเรื่องให้ลุ้น ตาโก้ :mew5:
-
“งั้นก็ฝากบอกน้องพี่ด้วยว่า.....ตี๋นะ...พ่อเลี้ยงมันหวง”โก้พูดจบก็วางสายไป
(ความเดิมจาก ระเบียงรัก) :hao3: :hao3:
เชื่อใจพี่โก้นะคะ คิดว่าตัวเอง เป็นพ่อเลี้ยง มาตลอด ไม่ได้ชอบตี๋แบบนั้น
ใช่ไหม ใช่ไหม :hao5: :hao5: เค้าไม่อยากให้เนมเข้าใจผิดแล้ว สงสาร :mew4:
พักนี้น้องทำตัวดีมาก เรเวลความน่ารัก อัพๆๆ จนไม่อยากให้น้องเสียใจแล้วค่ะ
ปล. คุณจี คงกำลัง :katai4: :katai4: :katai4: อยากอ่านแล้ว เร่งวันเร่งคืนให้ถึงวันอาทิตย์โดยไว
-
"เรื่องกูชอบมึง" :a5:
เอ๊ะ ยังไง พี่โก้ชอบใคร
แอบช็อคน้า พี่โก้ชอบตี๋หรออ
สงสัยมากก รออ่านต่อไป
อย่าได้มีมาม่าอีกเลย :serius2:
-
โอ้วววววว ไม่น๊าาาาาาาาา :ling2: :ling2: :ling2: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ช็อค! :a5: โก้เคยชอบตี๋นึกว่าจะเคยชอบเจคนเดียวซะอีก แต่กลัวเนมมาได้ยินจัง :monkeysad:
-
พายุผ่านเข้ามาลูกแล้วลูกเล่า เมื่อไหร่ฟ้าหลังฝนจะสดใสซาบซ่าถาวรซะทีนะ
เนมใจเย็นๆ นะ โก้เป็นคนไม่พูดไม่บอก ในเมื่อเราสงสัยก็ถาม ไม่รู้ก็ถามเพื่อให้รู้
-
รอๆๆๆ ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก....
-
ตื่นมาอับแรกที่ทำคือเปิดดูว่าเรื่องนี้อัพรึยัง !!!
-
ยังๆ ยัง จะเปิด จะรีกี่ครั้งก็ยังไม่มี :katai1: :ling1:
-
งวดนี้คนเขียนเอาตอนใหม่มาส่งช้าแฮะ
ภรรยาเก่าของแฟน..............แฟนในที่นี้หมายถึงใครเหรอ เอ็ม หรือ พี่กฤษ
แล้วตี๋กับเอ็มเคยคบกันรึเปล่า ค้างคาใจ รอเฉลยอยู่นะคับ
-
เคลียร์เลยครับเฮีย คือแบบว่า...
กลัวน้องจะออกมาได้ยินพอดี
น้องน่าสงสารนะ เพราะเฮียชัดเจนเกินไปอย่างนี้ ๕๕๕
-
รอโก้กับน้องเนมอยู่นะคะ
-
มารอคับ :กอด1:
-
ตี๋ไม่ใช่แฟนเอ็มหรอ พี่กฤษมาตอนไหน เข้ามารอ
-
:z3: เฮ้ยยย!
ม่ายยย อย่ามาม่านะ
-
เนมต้องมาได้ยินแน่ๆเลย :hao5:
-
คิดถึงพี่โก้ ครับ
มาอัพหน่อย คิดถึุงจริงๆ 555
-
คิดถึงอ่าาาาาาาาาา รอน้าาคร้าบบบบบบ
-
ถ้าไม่มีตัวเองอ่ะ
:katai4:
เค้าอยู่ไม่ได้หรอก
:mew2:
:z3:
-
ถ้าจะไม่มาก็ช่วยมาบอกหน่อยนะค
เพราะรอมา 2 วันแล้ว อยากร้องไห้ ง่วงแต่ค้าง
เพราะหวังว่าจะได้อ่าน T_T
-
บางทีผมอาจเป็นคนดวงซวย ต้องพบเจอเหตุการณ์เดิมๆ เสมอ ผม...ไม่ได้อยากได้ยิน ไม่อยากรับรู้ แต่ในห้องน้ำที่แคบแค่นี้ พยายามก้าวเท้าถอยหนีเร็วแค่ไหนก็ยังคงได้ยินคำนั้นชัดเจน
“มึงรู้ความจริงเรื่องไหนเหรอ เรื่องภรรยาเก่าแฟนมึง...หรือเรื่องที่กูชอบมึง”
ผมยืนนิ่งกลางห้องน้ำห่างจากประตูที่เกือบจะเดินผ่านออกไปไม่กี่ก้าว อยากถอยหนีเสียงเหล่านั้น วิ่งเข้าห้องน้ำห้องริมสุดแล้วขังตัวเองไว้ข้างใน ฮัมเพลงในคอปิดหูให้กลบเสียงอื่นให้หมด ไม่ต้องรับรู้ แล้วยังคงมีความสุขกับพี่โก้เหมือนทุกวันที่ผ่านมา....ทำเหมือนไม่รู้ แต่ระแวงตลอดเวลา....ไม่....ผมไม่อยากหนี ผมคิดว่าตัวเองตัดสินใจถูก จนกระทั่งรับรู้ถึงหยดน้ำตาตัวเอง....ถึงได้รู้ว่ามันผิด
ไม่รู้ว่าลุกขึ้นจากพื้นห้องน้ำแล้วเดินกลับมานั่งที่โต๊ะได้ยังไง พี่นิ้งเป็นคนแรกที่เห็นอาการเลยพยายามถาม ผมบอกว่าปวดท้อง อยากกลับแล้ว....แต่ไม่รู้พี่โก้อยู่ไหน นั่งรอจนกระทั่งพี่โก้เดินกลับมาที่โต๊ะ พี่นิ้งเป็นคนบอกเล่าอาการ เรื่องเริ่มขยายถึงหูพี่ๆ คนอื่น พี่โก้บอกว่าจะพาผมกลับ แต่มีหลายคนอยากให้อยู่ แล้วให้ผมไปพักที่ห้องพักก่อน หรือคืนนี้เปิดห้องค้างที่นี่เลยก็ได้ แต่ผมยืนยันว่าอยากกลับ
ตลอดทางบนรถผมนอนนิ่งหันเข้าหากระจก มือทั้งสองข้างกอดตัวเองแน่น มือของพี่โก้ยื่นมาลูบหัวลูบหลังปลอบเบาๆ แต่มันยิ่งทำให้น้ำตาไหล
“ทั้งสองเรื่องนั่นแหละ มึงก็เลิกแกล้งกูได้แล้ว เพราะมึงชอบทำให้ตายแบบนี้แหละเลยทำให้กูเข้าใจผิด เกือบหลงตัวเองว่ามึงชอบกูจริงๆ แล้วนะเนี่ย”
“มึงก็ยังโง่เหมือนเดิม”
“โก้...กูไม่เชื่อว่ามึงชอบกูอย่างที่มึงชอบเจหรอกนะ มึง...ไม่เคยทำกับกูอย่างที่ทำให้เจเลย จะบอกว่ามึงชอบกูได้ยังไง”
“แต่กูก็ไม่เคยทำกับเจเหมือนที่ทำให้มึงเหมือนกัน”
“มึงอย่าทำให้กูงงอีกได้มั้ย ต่อให้คนอื่นเชื่อว่ามึงชอบกูจริงๆ แต่กูรู้สิว่าไม่จริง เราอยู่ด้วยกันมาตั้งนานทำไมจะดูไม่ออกวะ”
“สงสัยเพราะนานเกินไปมึงเลยมองไม่เห็นมากกว่า อย่างน้อยๆ มึงคงไม่โง่จนมองไม่เห็นว่าตลอดเวลากูเลือกอยู่กับ
ใคร....เจ....หรือมึง”
“ไอ้โก้......แต่............เฮ้อ...ไปหาที่คุยกันดีๆ แป๊บได้มั้ยวะ ที่กูมาคราวนี้กูมาเพราะอยากมาหามึง ไม่ใช่เพราะพี่โมทย์หรอกนะ กูว่าเรามีเรื่องต้องเคลียร์กันมากกว่าที่คิด”
กลับถึงห้องพี่โก้เอายาเคลือบกระเพาะมาป้อนผมก็อ้าปากรับอย่างว่าง่ายทั้งที่ไม่ได้ปวดท้องจริงๆ ล้มตัวนอนลงบนเตียงหลับตาพยายามไม่คิดอะไร ไม่นึกถึงคำใดๆ ที่จะทำให้น้ำตาไหลออกมาอีก
“ร้องไห้ทำไม ปวดมากเหรอ”พี่โก้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่แล้วตามมานอนกอดผมไว้บนเตียง แค่นี้จริงๆ ที่ทำให้ร้องไห้ออกมา....แค่พี่โก้
“ฮะ....กอดเนมหน่อยนะ แน่นๆ เลย”ผมพลิกตัวกอดคอพี่โก้แน่น ซบหน้าลงแผ่นอกให้ซับน้ำตา พยายามกลั้นเสียงสะอื้นแต่มันไม่ไหว ยิ่งรู้สึกถึงสัมผัสเบาๆ ที่คอยลูบแผ่นหลัง เสียงพูดกล่อมให้หยุดร้อง ผมก็ร้องไม่หยุด
เมื่อคืนไม่แน่ใจว่าหลับไปตอนไหน รู้แค่ว่าแทบทุกครั้งที่สะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึกสิ่งแรกที่ทำคือกอดพี่โก้ให้แน่นขึ้น พี่โก้หลับไปแล้วแต่เมื่อผมออกแรงกอดรัดพี่โก้ก็จะขยับอ้อมกอดรัดผมแน่นขึ้น บางครั้งที่ตื่นมานอนฟังเสียงลมหายใจพี่โก้พร้อมกับน้ำตาที่ไหล พี่โก้จะรู้สึกตัวตื่นแล้วพยายามถามอาการ ผมได้แต่ส่ายหน้าเพราะไม่อยากพูดอะไร....ไม่อยากพูดและไม่อยากได้ยินอะไรอีกแล้ว
“ไม่สบายเหรอวะ ตัวอุ่นๆ นี่หว่า”ป้องเดินมาที่โต๊ะเห็นผมนั่งนิ่งก็เอามือแตะหน้าผากวัดไข้ จริงๆ ก็มีไข้นิดหน่อย ตอนแรกพี่โก้บอกให้นอนพักเพราะหลับๆ ตื่นๆ ทั้งคืน แต่ผมดื้อ อยากมา มานั่งกับเพื่อนๆ อย่างน้อยก็ไม่ฟุ้งซ่าน
“ตาบวมด้วย ทะเลาะกับแฟนเหรอวะ”พอผมไม่ตอบมันก็เริ่มซัก
“ไม่ได้ทะเลาะ”ถึงจะพูดแบบนี้ แต่น้ำตามันก็ยังพาลจะไหลอยู่ดี ป้องมองแบบอึ้งๆ ที่ผมทำท่าจะร้องไห้ มันเลยฉุดมือผมให้เดินตามออกไป
“สภาพนี้นั่งเรียนไม่รู้เรื่องหรอกว่ะ อย่าเข้าไปเปลืองแอร์เลย”มันพาผมมานั่งที่ห้อง หยิบน้ำให้ดื่มผมก็ดื่ม ไอ้ที่จุกๆ ตรงคอตรงอกจะได้รู้สึกโล่งขึ้นบ้าง ป้องเปลี่ยนชุดนักศึกษาออกแล้วเปิดโทรทัศน์ให้ผมจ้อง โทรหาใบหม่อนให้เช็คชื่อแทน ใบหม่อนบ่นนิดหน่อยว่าปล่อยให้นั่งคนเดียวอีกแล้ว เพราะคีย์ไปนั่งกับเพื่อนกลุ่มอื่น ป้องเลยบอกว่าเดี๋ยวจะรีบไปนั่งรอที่โต๊ะก่อนเลิกเรียนเลย ลงจากตึกมาตอนเรียนเสร็จจะได้ไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน ผมเอนตัวลงนอนหงายบนเตียงฟังมันคุยโทรศัพท์ แต่เสียงในหัวก็ยังมีเรื่องเมื่อคืนดังซ้ำไปซ้ำมาอยู่ดี รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่น้ำตาไหลจากหางตาออกมาแล้ว
“มีปัญหาอะไรก็บอกกูได้นะ กูอาจแก้ปัญหาให้ไม่ได้แต่มึงอาจจะหายอึดอัดนิดหน่อย”ผมเหลียวมองคนพูดที่นอนหงายอยู่ข้างๆ มันไม่ได้จ้องหน้าผม เหมือนรอฟังเรื่องที่อยากรู้แต่ไม่กดดันให้ต้องพูดออกมา
“กูก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันป้อง....กูไม่อยากคิดอะไรเลย”
“แต่หน้ามึงไม่เหมือนคนไม่คิดอะไรเลยนะ”
“กูไม่คิด....แต่กูก็ลืมไม่ได้....ฮึก.....กู....ไม่รู้จะทำยังไง”ผมยกมือปิดหน้าไม่อยากให้มันเห็นน้ำตา แต่ก็กลั้นเสียงไม่ไหวจริงๆ ผมพยายามแล้ว...พยายามไม่คิด แต่ทำไมมันลืมไม่ลงก็ไม่รู้ ถ้าถามว่าเรื่องครั้งนี้กับเรื่องพี่เจ ใครทำให้ผมเจ็บกว่ากัน ผมบอกได้เลยว่าเจ็บไม่ต่างกัน แต่ครั้งนี้มันคือความช็อคด้วยล่ะมั้ง คล้ายๆ เวลาทำการบ้านผิดแล้วถูกครูตีตอนประถม ระหว่างโดนตีเพราะการบ้านในแต่ละวัน กับโดนตีรวบยอดเพราะการบ้านปิดเทอมที่ครูไม่ได้บอกก่อนด้วยซ้ำว่าผิดแล้วจะตี แต่ไม่ว่าแบบไหน.....มันก็เจ็บ
ผมนอนคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ถึงผมจะไม่ค่อยรับรู้เรื่องพี่ตี๋ แต่จากไม่กี่ครั้งที่ได้พบกัน จากคำพูดคนอื่น ผมรู้มาว่าน้องชายพี่เอ็กซ์จีบพี่ตี๋ แต่ผมไม่เคยได้ยินพี่โก้พูดถึงคนๆ นี้ทั้งๆ ที่น่าจะสนิทเพราะพี่เจอยู่บ้านเดียวกับพี่เอ็กซ์ แต่เท่าที่เห็นและได้ยิน...สองคนนั้นเหมือนไม่ค่อยถูกกัน.....ถ้าพี่โก้ชอบพี่ตี๋.....จะแปลกอะไรที่จะเกลียดคนที่เป็นคู่แข่งตัวเอง
เพราะผมร้องไห้ตลอดจนป้องไม่สบายใจ มันเลยโทรหาใบหม่อนว่าไปหาไม่ได้
“เออดิ มันเป็นไรไม่รู้ร้องตลอดเลย หม่อนมาดูมันหน่อยดิ ซื้อข้าวมาให้กินด้วย..........อะไรก็ได้เอามาเลย คีย์อยู่แถวนั้นเปล่า....เหรอๆ ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราโทรหามันเอง เลิกเรียนแล้วรีบมาเลยนะ”พอมันคุยกับใบหม่อนเสร็จก็กดหาเบอร์ใหม่โทรออก คาดว่าน่าจะโทรหาคีย์
“เออๆ อย่าเพิ่งบ่น เนมอยู่กับกู.......นิดหน่อย ไม่รู้ สงสัยทะเลาะกับแฟน แต่กูถามมันบอกเปล่า มึงมาดูมันหน่อยดิ แม่งเดี๋ยวก็ร้องเดี๋ยวก็ร้องจนกูจะร้องตามอยู่แล้วเนี่ย.......เออ กูบอกหม่อนเช็คชื่อให้แล้ว คงเช็คแล้วแหละ เรียนเสร็จมากินข้าวกันห้องกู กูฝากหม่อนซื้อข้าวมาแล้ว แค่นี้นะ ตั้งใจเรียนแล้วมาติวให้กูด้วยนะมึง ฮ่าๆ”ป้องนั่งหัวเราะแล้วก็มามองผมที่นอนมองมันอยู่ กว่าสองคนนั้นจะมาก็คงสักชั่วโมงนั่นแหละ เพราะตอนนี้ยังไม่หมดคาบเลย....แต่ผมคิดผิด เพราะคนแรกที่มาถึงหลังจากโทรไปไม่กี่นาทีคือคีย์
มันสองคนยืนซุบซิบกันที่ระเบียงห้องก่อนจะเดินเข้ามาเปิดหนังนอนดูด้วยกัน ผมนอนเคลิ้มๆ จะหลับจนหม่อนหอบอาหารมาให้พร้อมคำบ่นนิดหน่อยว่าใช้แรงงานผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม ทั้งที่ความจริงพี่บอมเป็นคนหิ้วของขึ้นมาให้ก่อนกลับไปทานข้าวกับเพื่อน ใบหม่อนทำท่าจะบ่นต่อเรื่องโดดเรียนแต่พอมองหน้าผมก็เงียบไป ผมลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำถึงได้เข้าใจว่าทำไมใบหม่อนถึงเงียบ เป็นเพราะตาผมมันบวมและแดงมากน่ะสิ จมูกก็แดงไม่แพ้กัน สภาพแบบนี้ไม่ต้องถามก็ดูออก
ป้องกับใบหม่อนไปเรียนรอบบ่ายแล้ว ผมมานอนเล่นที่ห้องคีย์ คีย์ไม่เหมือนป้องตรงที่มันไม่ได้พยายามเปิดโทรทัศน์ขึ้นมากลบความเงียบ เรานอนนิ่งๆ บนเตียง ไม่มีใครพูดอะไร
“ไม่ถามเหรอ”เป็นผมเองที่เริ่มขึ้นก่อน
“รอเนมบอกเองดีกว่า”
“........ไม่รู้จะบอกอะไร”
“คีย์ว่าเนมร้องบ่อยไปนะพอคบกับคนนี้ คีย์ยึดคืนได้มั้ยเนี่ย”คีย์พูดกึ่งเล่นกึ่งจริง ถ้าผมตอบว่าได้ คีย์พร้อมจะทำอย่างที่พูดแน่ๆ ปกติผมเป็นคนร้องไห้ง่าย แต่ส่วนมากก็จะร้องโวยวายแล้วจบไป ไม่ค่อยได้นอนซึมแบบนี้คีย์มันเลยเป็นห่วง ผมกุมมือคีย์เบาๆ ให้รู้ว่าผมยังไหว....ยังไหวอยู่
“รู้มั้ยว่าอาการเนมตอนนี้เหมือนตอนที่จะเลิกกับคีย์เลย”
“ครั้งไหนล่ะ”
“ครั้งล่าสุด”
“......อืม...หนักสุดแล้ว”ที่ผมกับคีย์เลิกกันครั้งสุดท้ายไม่ใช่ปัญหาเรื่องมือที่สาม ไม่ได้เลิกกันเพราะเราเกลียดกัน แต่เพราะตอนนั้นเรายังรักกันอยู่ พอจำเป็นต้องเลิกกันจริงๆ มันเลยทำใจได้ยาก กว่าที่จะปรับตัวปรับใจกันได้ก็ต้องใช้เวลา เรานอนคุยกันเรื่องสมัยเด็ก เรื่องเพื่อนเก่าๆ โทรไปแกล้งเพื่อนทั้งที่รู้ว่าพวกมันน่าจะกำลังนั่งเรียน นอนเล่นกันจนเผลอหลับไปทั้งคู่ ตื่นอีกครั้งก็ตอนพี่โก้โทรมาบอกว่าเพิ่งเลิกงาน กำลังมารับ
“คือ....เนมขอค้างห้องเพื่อนได้มั้ยฮะ พอดีต้องแก้รายงานส่งพรุ่งนี้เช้า”
“ดึกมากเหรอ พี่ไปรับดึกๆ ก็ได้นะ”
“ไม่แน่ใจเหมือนกัน......พี่โก้ไม่ต้องมารับหรอกฮะ จะได้พักผ่อน”
“ถ้าเปลี่ยนใจก็โทรมานะ แล้วนี่กินข้าวรึยัง ให้พี่ไปรับมากินข้าวด้วยกันก่อนมั้ย”
“อย่าเลยฮะ....คือ...เนมเพิ่งกิน ยังอิ่มอยู่เลย.....พี่โก้รีบไปหาข้าวกินเถอะ จะได้รีบกลับห้อง”ผมพยายามกลืนก้อนแข็งๆ ในคอให้กลับลงไป ควบคุมเสียงตัวเองไม่ให้สั่น
“งั้นก่อนนอนเดี๋ยวพี่โทรหาอีกทีแล้วกันเผื่อเปลี่ยนใจ แค่นี้นะ”พี่โก้ตัดสายไปแล้ว เหลือผมที่กำโทรศัพท์แน่น ปากเม้มกลั้นเสียงตัวเอง คีย์เดินมายืนข้างเตียง ค่อยๆ ดึงโทรศัพท์ออกจากมือผมไปวางบนเตียง แล้วดันหัวผมให้เอนไปซบที่หน้าท้อง ไม่รู้ว่าถูกหรือผิดที่ทำแบบนี้ แต่ผมยังไม่กล้าพอจะมองหน้าพี่โก้ ไม่กล้าพอที่จะกลับไปห้องนั้น....ห้องที่ครั้งหนึ่งพี่ตี๋เคยอยู่ ห้องที่พี่โก้กับพี่ตี๋เคยอยู่ด้วยกัน
วันนี้มีเรียนแค่ช่วงเช้า แต่ตอนเย็นมีแข่งบอล ตอนเที่ยงพี่โก้โทรมาถามแล้วว่าให้มารับได้เลยหรือเปล่า แต่ผมบอกว่าขอค้างอีกคืน เผื่อว่าบอลชนะจะไปฉลองกับเพื่อนๆ พี่ๆ
“เที่ยวเสร็จโทรมาแล้วกัน เดี๋ยวพี่ไปรับ”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเนมกลับเอง ถ้าดึกมากอาจนอนห้องเพื่อนอีกคืน”
“ดึกพี่ก็ไปรับได้”
“....งั้นเดี๋ยวเนมโทรบอกอีกทีแล้วกันนะ พี่ทำงานต่อเถอะ”ผมรีบตัดสายก่อนจะได้ยินคำพูดไหนอีก ตั้งแต่เมื่อวาน เมื่อไรที่ได้ยินเสียงพี่โก้ผมแทบจะร้องไห้โฮทุกครั้ง....คิดถึง
ผลบอลเป็นไปตามคาดการ คณะผมชนะ แต่ผมไม่ได้ไปเชียร์หรอก ผมมานั่งตากแอร์เล่นที่ห้องสมุด คีย์โทรมาบอกผลแล้วชวนไปฉลองด้วยกัน ผมที่กำลังซึมๆ เลยตกลงไป ส่วนจะค้างไหมค่อยคิดอีกที แต่สิ่งหนึ่งที่ลืมคิดไปคือหนึ่งในนักกีฬาฟุตบอลมีฟิวส์ด้วย
ร้านที่มานั่งเป็นร้านหมูกระทะบุฟเฟ่ต์ใกล้ๆ มหาฯลัย นอกจากพวกนักบอลก็ยังมีเพื่อนๆ พี่ๆ ในคณะคนอื่นอีก ผมนั่งข้างคีย์ ส่วนอีกข้างเป็นป้อง ฟิวส์นั่งเยื้องๆ โต๊ะติดคีย์ ผมไม่ได้ลุกจากโต๊ะไปตักอะไรเลย คอยคีบอาหารที่คีย์กับป้องไปตักมาย่างบนกระทะก็แทบไม่ทันแล้ว บนโต๊ะทุกโต๊ะไม่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพราะที่ร้านนี้แพง พวกนี้เลยวางแผนกันว่าเดี๋ยวเสร็จจากที่นี่จะซื้อเหล้าไปต่อกันที่บ้านคนใดคนหนึ่ง ผมนั่งฟังพวกนี้คุยกันเพลินๆ บางทีก็รู้เรื่องบางทีก็ไม่เข้าใจ
ผมลุกมาเข้าห้องน้ำโดยไม่ได้ชวนใครมา เพราะลืมนึกไปว่าอาจมีใครดักรออยู่
“เนม.....เดี๋ยวสิ”ฟิวส์ยืนรอหน้าห้องน้ำ พอผมออกมาก็ร้องทัก ผมจะเดินหนีกลับไปที่โต๊ะแต่ฟิวส์ก็เดินมาขวางไว้ ผมให้ต้องก้าวถอยหลังเพื่อรักษาระยะห่าง
“......ไม่ต้องกลัวเราขนาดนั้นก็ได้....เราแค่อยากขอโทษ”เสียงเศร้าๆ ของคีย์ยังคงเหมือนแรก ที่ฟิวส์พยายามเข้ามาคุย ผมไม่รู้ว่าฟิวส์มีสีหน้าแบบไหนเพราะไม่กล้าเงยหน้ามอง
“อืม เราไม่ได้โกรธฟิวส์หรอก”
“แต่เกลียดเราแล้วใช่มั้ย”
“....ไม่ใช่”ผมไม่ได้เกลียดหรือโกรธฟิวส์แล้ว แต่ที่ไม่อยากยุ่งด้วยเพราะอยากให้ฟิวส์ตัดใจได้เร็วๆ พอพยายามหลบบ่อยๆ เข้าก็เลยไม่ได้สังเกตแล้วว่าฟิวส์ตัดใจจากผมได้หรือยัง
“เราแค่อยากให้ฟิวส์ตัดใจได้เร็วๆ แล้วก็ไม่อยากมีปัญหากับแฟน”
“อืม ฟิวส์เข้าใจ ดุซะขนาดนั้น ยังคบขาโหดอยู่ใช่มั้ย”คำถามแปลกๆ ทำให้ผมหลุดยิ้มออกมา ไม่ใช่ยิ้มเพราะฟิวส์ แต่เป็นเพราะนึกถึงพี่โก้กับคำว่าขาโหด
“อืม ฟิวส์....เอ่อ....โอเคแล้วใช่มั้ย”ผมอยากถามว่าเลิกชอบผมแล้วใช่มั้ย แต่ถ้าถามออกไปตรงๆ มันก็แปลกๆ เหมือนกัน มันฟังดูหลงตัวเองน่ะ
“ถ้าถามว่าเลิกชอบเนมหรือยัง ตอบเลยว่ายัง แต่ก็ไม่คิดจะตื้ออีกแล้วล่ะ อยากคบไว้เป็นเพื่อนมากกว่าถ้ายังทำได้น่ะนะ ไม่รู้แฟนเนมจะอนุมัติรึเปล่า”
“ไม่รู้ ไปขอเองสิ”
“คร้าบๆ เฮ้อ....กว่าจะได้คุยกัน เราค่อยหายอึดอัดหน่อย แค่อยากขอโทษเนมตรงๆ อีกครั้งแค่นั้น”
“อืม”
“แล้วนี่จะไปต่อกับพวกนั้นหรือเปล่า สงสัยโต้รุ่งกันแน่ๆ”
“ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะไปนะ”
“อย่าไปเลย กลับบ้านไปหาแฟนไป๊”ฟิวส์ทำมือไล่ผม ทำเสียงชิ้วๆ ด้วยนะ
“บ้า ไม่ใช่หมา”
“พูดจริงนะเนม อย่าไปเลย มีแต่คนเมา กลับไปเหอะ”
“ทำไมอะ จะทำไรกันหรือเปล่าถึงไม่อยากให้คนนอกไป แน่ะๆ สงสัยต้องหิ้วสาวมากันแน่ๆ เลย พวกนี้แม่งหื่นว่ะ”ผมชี้หน้าล้อมั่วๆ แล้วคงไม่ถูกหรอกเพราะฟิวส์ไม่ได้มีอาการอายหรือมีพิรุธ ท่าทางแต่อยากไล่ให้ผมกลับแค่นั้นจริงๆ เรายังไม่ทันจะได้คุยอะไรกันต่อคีย์ก็เดินมาตาม
“อ้าว นึกว่าหายไปไหนตั้งนาน แฟนมึงโทรมาเมื่อกี้กูเลยรับให้เพราะดังไม่หยุดเลย”
“เหรอ แล้วพี่โก้ว่าไงบ้าง”ผมแทบสะดุ้งกับคำบอกเล่าของคีย์ เพราะพี่โก้ชอบหงุดหงิดเวลามีใครรับโทรศัพท์แทนผม จะไม่พูดตรงๆ เท่าไร แต่จะซักว่าทำไมให้คนอื่นรับแทน
“ก็ถามว่าตกลงมึงจะกลับมั้ย กูเลยบอกไปแล้วว่าเดี๋ยวไปต่อกัน”
“เฮ้ย!”
“ทำไม หรือไม่ไปแล้ว”
“เอ้อ....ก็....ไม่รู้ ขอคิดก่อน”ผมเดินตามคีย์กลับมาที่โต๊ะ ส่วนฟิวส์เดินแยกไปตั้งแต่คีย์เดินมาถึงแล้ว ไหนบอกว่าไปเคลียร์กันมาแล้วไง ทำไมบรรยากาศมันแปลกๆ ล่ะ
ผมตัดสินใจไม่ไปเที่ยวกับพวกนั้นต่อ ไม่ใช่เพราะคำเตือนของฟิวส์แต่เป็นเพราะจริงๆ ผมก็ไม่ค่อยอยากไป ยิ่งกับคนที่ไม่ค่อยสนิทก็ยิ่งไม่อยาก ผมเลยเปลี่ยนใจเรียกแท็กซี่มาที่ร้านพี่ปั้น ตอนนี้เริ่มดึกแล้ว ในร้านคนเลยแน่น ผมมองไปทางเคาน์เตอร์เห็นพี่ปั้นยืนอยู่เลยรีบเดินไปหา พอผมมายืนตรงหน้าเล่นเอาพี่ปั้นตกใจไปเลย
“เนม! มายังไงเนี่ย ไหนโก้บอกว่าเนมไปเที่ยวกับเพื่อน”พี่ปั้นพูดงงๆ ผมเลยทำหน้างงใส่
“อ้าว หรือว่าไม่รู้ว่าโก้มันมา นั่งอยู่โน่นกับเพื่อนมันน่ะ”พี่ปั้นพยักเพยิดไปทางโต๊ะที่พวกพี่โก้ชอบมานั่ง ผมเห็นเพียงแค่แว่บเดียวก็จำหน้าพี่โก้ได้แล้ว ส่วนที่นั่งใกล้ๆ มีพี่เจ กับ....พี่ตี๋ ผมยืนมองภาพนั้นเหมือนที่เคยเห็นมาแล้วแต่ไม่เคยชินสักที....แต่ทำไมครั้งนี้เจ็บมากกว่า แค่พี่โก้ยิ้ม.....น้ำตาผมก็ไหล
“เนมร้องไห้ทำไม”พี่ปั้นแตะบ่าผมเบาๆ แต่ไม่สามารถทำให้ผมละสายตาจากภาพตรงหน้าได้ ยิ้ม....เหมือนที่ยิ้มให้ผม พี่ปั้นเดินไปทางที่พี่โก้นั่งอยู่ ผมรีบหันหลังแล้วเช็ดน้ำตาให้หมดจากหน้า ไม่ทานฝ่ามือที่คุ้นเคยก็แตะเบาๆ บนไหล่ก่อนจะรั้งให้หันกลับไปหา
“มาได้ไง”พี่โก้ถาม ในนี้ค่อนข้างมืด หวังว่าพี่โก้คงไม่เห็นคราบน้ำตาของผมเมื่อครู่
“มาหาพี่ปั้น เนม....ไม่รู้ว่าพี่อยู่นี่”
“ก็มารอรับเนมนั่นแหละ กะว่าสักพักจะโทรไปใหม่พอดี”ผมมองผ่านหลังคนพูดไปยังคนที่กำลังลุกแล้วทำท่าจะเดินมาทางนี้
“เนมปวดท้อง เรากลับห้องกันเถอะฮะ”ผมฉุดมือพี่โก้ไว้แล้วดึงให้เดินตามผมมา พี่โก้ขืนตัวนิดๆ หันไปตะโกนลาเพื่อนๆ ก่อนจะเป็นฝ่ายจูงมือผมเดินนำแทน
ทันทีที่ผมเข้าไปนั่งในรถพี่โก้จ้องหน้าผมนิ่งโดยไม่พูดอะไร เราเงียบจนแทบได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน พี่โก้เอื้อมมือมากุมมือผมไว้ นิ้วหนาๆ ค่อยๆ สอดเข้ามาตามร่องนิ้ว ผมพลิกฝ่ามือก่อนประสานมือกันใหม่เหมือนที่เราเคยทำ....จับมือกันไว้ให้แน่นที่สุด
“แน่นพอรึยังฮะ.......ยังเหลือช่องว่างอีกมั้ยนะ”ผมพลิกมือดูรอบๆ ลูบเบาๆ ตามข้อนิ้ว น้ำตาผมทำท่าจะไหลอีกแล้ว นึกว่าหมดตัวแล้วซะอีก พี่โก้เหมือนคอยสังเกตผมตลอดเวลา พอผมเริ่มขยี้ตาเพื่อปาดน้ำตาไม่ให้ไหล พี่โก้ก็รั้งมือผมให้เอนไปซบไหล่ แค่นี้น้ำตาระลอกใหม่ก็ไหล่อีกครั้ง ผมยกมือที่ว่างกำอกเสื้อพี่โก้แน่น เม้มปากกลั้นเสียงร้องไห้เท่าที่ทำได้ บางครั้งที่ทนอาการแน่นหน้าอกไม่ไหวก็จะเปร่งเสียงร้องให้ดังๆ มีริมฝีปากคนขับค่อยจูบปลอบเหนือหัว....แต่ไม่ได้ทำให้หยุดร้องได้เลย
“พี่ว่าเราต้องคุยกัน”พี่โก้พาผมมานั่งบนโซฟา เดินไปหยิบผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้แล้วกลับมานั่งลงข้างๆ
“.....คุยอะไรฮะ”ผมเอนตัวไปกอดแขนพี่โก้แน่น....ไม่อยากคุย
“ทำไมถึงร้องไห้”
“เนม....ปวดท้อง”
“อย่าโกหก พี่รู้ว่าเนมไม่ได้ป่วย........เนมร้องเพราะพี่ใช่มั้ย”
“เปล่า เนมร้องเฉยๆ ไม่มีอะไรหรอก”
“.......เมื่อวานที่พี่คุยกับตี๋.....เนมได้ยินใช่มั้ย”มือที่ลูบหัวผมเบาๆ ชะงักไปหลังพูดจบและรู้ว่ากอดแขนแน่นขึ้น
“............ฮึก.....พี่โก้....อย่าพูดเลยนะ....เนมไม่อยากรู้หรอก....เนมง่วงแล้วด้วย เราอาบน้ำนอนดีกว่านะ”ผมคลายมือออกจากแขนพี่โก้แล้วลุกขึ้นเพื่อเดินเข้าห้องนอน แต่พี่โก้คว้ามือผมจับเอาไว้
“เนม.....พี่...”
“......เนมยังเด็ก....ฮึก....เป็นเด็กตัวเล็กๆ..........ฮึก.....ที่ยังอยากให้....พี่.....กล่อมให้นอนฝันดี....ฮึก...ฮืออออ.......อย่าเพิ่งปลุกเนมเลยนะฮะ....อย่าปลุกเลย......”มือที่รั้งผมเอาไว้ตกลง ปล่อยมือผมให้เป็นอิสระและยืนหันหลังให้....ผมก้าวเท้าไม่ออก....ไม่อยากก้าวออกจากจุดนี้.....ไม่อยากจริงๆ
“.........ไปอาบน้ำสิ จะได้รีบนอน”ฝ่ามืออุ่นแตะแผ่นหลังผม ผลักเบาๆ ให้เดินนำจนถึงประตู ก่อนเดินแยกไป ผมยืนนิ่งหลังบานประตูห้องนอนพี่โก้ที่ปิดสนิท ไม่มีแรงดัน....ผมก็เดินต่อไปเองไม่ไหว.....มันไม่ไหวแล้วจริงๆ
“ฮืออออออ.....ทำไม.....ทำไม!...ฮืออออ.....ฮึก.....ทำไมฮะ..........ทำไมพี่ไม่แก้ตัว.......ฮือๆ”ผมกรีดร้องถามคนแน่ใจว่ายืนอยู่ไม่ไกล....เสียงประตูเปิดเบาๆ พร้อมอ้อมแขนที่ออกแรงกอดรัดจากด้านหลัง ฝ่ามือทั้งสองข้างผมพยายามทุบคนที่สอดแขนมากอดเอว พลิกตัวกลับไปหา ทั้งผลักและดันให้พี่โก้ปล่อยแต่แขนที่รัดไว้ไม่ลดแรงลงเลย ผมดิ้นจนผมเหนื่อย ร้องจนหมดแรง มือทั้งสองข้างแดงแต่คงไม่เจ็บเท่าคนที่ถูกตี ผมเอนตัวให้พี่โก้กอดนิ่งๆ
“ที่เนมได้ยิน....มันไม่จริงใช่มั้ยฮะ....พี่แค่ล้อเล่นกับเพื่อน แค่แกล้งกันเล่นๆ.....พี่ไม่ได้ชอบพี่ตี๋..........พี่ไม่ได้ชอบ.....ใช่มั้ย”
“.............พี่ขอโทษ”
-
^
^
^
จิ้มแล้วไปอ่าน อิอิ
-
จิ้มด้วย
เนมร้องไห้แค่ไหน ก็ร้องตามตลอดที่อ่านเลย
สงสารเนมมากเจอแต้เรื่องแบบนี่
-
มันอะไรกันแว๊!!! :o12:
-
พี่โก้ โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :ling1:
รีบอธิบายสิโว้ย พี่โก้ ก่อนที่เนมจะถูกคาบไปแ....ก :katai4:
-
:hao5: :sad4: :o12:
-
:sad11: สงสารน้องเนม
พี่โก้ ชัดเจนด้วย น้องเนมจะมั่นใจได้ไง ขอแบบเคลียๆได้มั้ยยยยยย :angry2:
รออีก 1 อาทิตย์
:katai4:
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
ทำมัยพี่โก้เป็นแบบนี้อ่า สงสารเนมม :fire:
-
สงสารเนม แต่ก็อยากรู้เหตุผลและอ่านมุมมองของพี่โก้ มาต่อไวๆ นะคะ :pig4:
-
SHOCK!!
สงสารเนมตรงที่โก้ไม่แก้ตัว
นี่คืออยากรู้ความจริงมากว่าตกลงยังไง
เหมือนตี๋ก็ไม่เชื่อว่าโก้จะชอบอ่ะ
เราก็ไม่เชื่อนะ เอาจริงๆ คือรู้สึกว่าไม่ใช่อ่ะ
แต่ทำไงล่ะ น้องเนมรู้แล้วด้วย
คีย์ก็พูดจาจะเอาคืน แต่นายก็เอามาจากเค้าอีกทีนะคะ
แม่มมมมม กรี๊ดดดดด
พี่จีอ่ะ ค้าง!!!
-
สงสารน้องเนมจัง อ๊ากกกกกกกกกก! ค้าง :katai1:
-
อึ้ง....จากเรื่องราวที่ผ่านทางโก้ที่ผ่านมาหลังจากที่ได้กลับมาเจอกับเนม ไม่เคยรู้สึกว่าโก้จะรักใครนอกจากเนมได้เลยนะเนี่ย :mew6:
-
:katai1: :katai1: :katai1:เครียดเด้น้อ!!!!!!!
รอ.......
พี่โก้จะพูดอะไรต่อ....จากคำว่าขอโทษ
-
พี่โก้ผิดหรือถูกยังไม่รู้ รู้แต่ว่าสงสารเด็กน้อย ร้องไห้ตามน้องเนม ...
-
อธิบาย? สะกดเป็นมั้ยพี่โก้
ก็รู็ว่าเนมเด็ก ก็รู้ว่าคิดมาก แล้วทำไมไม่คิดที่จะพูดให้อะไรมันดีขึ้น
อึดอัดแทนนนนนน :katai1:
-
อยากบ้า :katai1:
-
แทบร้องไห้ตามเนม ฮืออออออออออ
พี่โก้โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ร้องไห้กับตอนนี้นะ เจ็บเเทนเลย :mew4: :mew4: :mew4:
-
อืมมมม ร้องไห้รอบดึกไม่ดีเลยยยย :เฮ้อ:
ทำไมต้องเป็นเนมที่เสียใจ พี่โก้คิดไรอยู่เนี่ยยย
เมนต์ไม่ออก ตื้อๆ หน่วงๆ :mew5: หวานได้แปบเดียวจริงๆ คู่นี้
บอกได้แค่ว่า สงสารเนม :mew6:
-
:z3: ทำไมเป็นแบบนี้ สงสารเนมมาก :ling1:
โก้ชอบตี๋ แถมไม่ปฏิเสธอีกต่างหาก จะบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :ling3:
-
งะ =_= เหนื่อยใจ กำลังจะดี ดราม่าอีกแล้ว...ซินะ...
-
พี่โก้แค่ชอบไม่ได้รักใช่มั้ย ฮือ จะร้องไห้ตามเนมละ เด็กน้อยยิ่งคิดมากอยู่
:monkeysad:
-
ที่ผ่านมาโก้ก็ยังมีใจให้เนมตลอด เหมืนรักแรกที่ลืมไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ช่วงที่ใจว่าง จะไม่ได้เปิดรับใคร
ตอนนี้น้ำตาไหลเลย ในมุมของเนม มันเจ็บนะที่ได้ยินโก้พูดแบบนั้น ถึงแม้จะจริงหรือไม่จริง คนเรามันต้องคิดมากกันทั้งนั้น
รอพาทย์โก้นะคะ
ต่อคืนนี้เลยได้ไหม ^^ ใจจะขาด
-
ให้ตายเหอะ เป็นพาร์คที่แบบ อ่านแล้วมันหน่วงๆอ่ะ คิ้วนี่ขมวดทุกบรรทัดทีอ่าน อยากรู้เหตุผลโก้ เพราะตอนนี้เซงโก้มาก อุส่าห์ดีใจที่เนมเปลี่ยนตัวเอง พยายามโตได้แล้ว แต่สุดท้ายมันอะไรกัน โก้ทำแบบนี้ทำไม ยิ่งตอนที่หายไปจากห้องน้ำไม่รอเนมด้วย อ่านแล้วเคือง แอบคิดว่าอยากให้เนมตัดใจจากพี่โก้ไปเลย อยากรู้ว่าพี่โก้จะทำอะไรบ้าง
-
:ling1: :ling1: :ling1: เงอะ เม้นต์ไม่ถูกเลย รู้แต่ร้องไห้ไปกับเนม
+1 :กอด1:
-
:a5:
:z3:
:katai1:
:serius2:
-
ตอนเจพี่โก้ก็เคลียร์แล้วว่ารักเนมแบบคนรักมากกว่า แต่กับตี๋เป็นการชอบที่ต่างกับเจ
เลือกอยู่กับตี๋มากกว่าเจ OMG เนมเอ้ยยย แค่เจ เนมนี่ก็แทบจะแพ้อยู่แล้ว แล้วกับตี๋ที่โก้บอกว่าขั้นแอดวานซ์กว่า
ไม่อยากจะคิดเลย เฮ้อออออ สงสารเนม แงๆๆๆๆๆ ปกติเป็นคนไม่ชอบพูดอธิบายให้ใครฟัง แล้วโก้จะรื้อฟื้น
มันขึ้นมาอีกทำไมทั้งๆที่มีเนมอยู่แล้วทำเพื่ออะไรคะปรี้้้้โก้ ฝ่ายนั้นเค้าก็มีคนของเค้าอยู่แล้วด้วย ไม่เข้าใจพี่เลยจริงๆ
-
ไม่เคลียร์อีกแล้ว ขอเคลียร์ๆ เลยโก้
สงสารเนมจัง
-
มันยังไงกันอะ คู่นี้
มีเรื่องตลอดเลย โก้รีบอธิบายให้เนมเข้าใจนะ
แล้วเนมก็ต้องเปิดใจด้วยนะ
แต่จริงๆแล้วโก้ก็ชัดเจนกับเนมขนาดนี้
ทำไมถึงยังมีตี๋มาเอี่ยวอีกล่ะ ไม่เข้าใจจริงๆ
-
รู้สึกหมั่นใส้คนท่ามากแบบโก้นะเนี่ย ยังไงน้องมันก็ยังเด็กกว่าเรื่องพ้วใจไม่พูดไม่มีใครคิดเองขนาดนั้นหรอก
-
เป็นอีกปมที่ต้องผ่านไปให้ได้ (ปมเยอะจัด) ขอให้ตอนหน้าพี่โก้ช่วยชัดเจนกว่านี้ได้ไหมคะ
รักพี่โก้นะคะ แต่ไม่เข้าใจว่าจะรื้อฟื้นทำไม ในเมื่อพี่ตี๋เค้าก็ไม่เชื่อเท่าไหร่ ก็ปล่อยไปสิคะ
เนมที่ดูจะเข้มแข็งขึ้นก็กลับไปจมน้ำตาอีกครั้ง เพราะความสำคัญที่พี่โก้ให้พี่ตี๋นั้นมีมากกว่าพี่เจที่เนมเคยระแวง
เนมจะทนไหวไหม เป็นกำลังใจให้เนมนะมานั่งร้องไห้เป็นเพื่อนแล้ว
-
สงสารเนมอะ T^T
ส่วนตัวไม่ชอบนิสัยโก้อยู่แล้ว
พอมาเจอแบบนี้ทำให้เราเกลียดเลยอะ :z10:
-
:mew6:
อย่าว่าแต่เนมร้องให้ตลอดเลย
เรานั่งอ่านไป เช็ดน้ำตาไป
งือออออออออออออ
สงสารน้องเนมอ่ะ
พี่โก้ขอคำอธิบายแบบชัดเจนหน่อยนะ
-
โก้ซับซ้อนเกินไปนะเราว่า กระบวนการความคิดความรู้สึกของโก้เนี่ย มันซับซ้อน
เกินกว่าที่คนนิสัยเด็กๆอย่างเนมจะเข้าใจ บางที ถ้าเนมตัดใจไปเลยจะดีกว่ามั้ยอ่ะ
เราเชื่อว่าโก้รักเนมจริง แต่ว่าหัวใจของโก้เนี่ย มันแบ่งออกตามห้องหัวใจเลยอ่ะ
ห้องแรกของเจ ของที่สองของตี๋ ห้องที่สามครอบครัวและเพื่อน แล้วห้องที่สี่ของเนม
ซึ่งของเนมเนี่ยคงจะเป็นห้องบนซ้ายที่เป็นห้องที่เล็กสุดแล้วก็วางตัวอยู่ด้านหลังสุดอะ
เวลารัก เหมือนโก้ ใช้สมองมากกว่าหัวใจ ทำในสิ่งที่ต้องทำ ก่อนสิ่งที่ควรทำ และก่อนสิ่งที่อยากทำ
คบกับโก้ เหมือนเนมต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะเข้าใจในตัวตน ในความคิดในแบบที่เป็นโก้อะ
ความรักถ้ามันต้องใช้ความพยายามมากไปมันก็ไม่มีความสุขนะ
ไม่รู้ว่าโก้จะพูดอะไร ต่อจากคำว่า ขอโทษ รู้แต่ว่า
โก้ เรตติ้งนายตกนะตอนนี้อ่ะ รีบทำคะแนนด่วนเลยยยยย :katai4:
สงสารน้องเนม เพิ่งจะหวานกันได้ไม่กี่ตอนเอง กินมาม่าอีกแล้ว :z3:
-
เจ็บอ่ะืืื เสียใจจนบอกไม่ถูก
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
:อ่านแล้วน้ำตาไหล สงสารเนม :o12:
-
โอ๊ยยยยย สงสารน้องมันอะ พี่โก้ก็รีบๆเคลียร์ซะนะ จะชอบ เคยชอบ หรืออะไรก็แล้วแต่แหละ
ไม่ใช่ว่าสุดท้ายก็ให้น้องมันเลือกนะ :z3:
-
ร้องไห้เลยอ่ะ ตอนที่เนมบอกว่ายังไม่อยากตื่น
ยังเป็นเด็กที่อยากฝันดีอ่ะ :hao5: :hao5: :ling1:
สงสารเนม
โก้ก็คงไม่มีอะไรจะแก้ตัวเพราะมันจริง
:katai1:
ค้างงงงงงงง
-
จำได้มีแต่คนพูดว่า ถ้าโก้รักใคร คนคนนั้นจะน่าอิจฉาที่สุด
แล้วทำไมที่ผ่านมายังไม่ได้อิจฉาน้องเนมของป้าเลย
ทำไมเนมมีแต่น้ำตา :serius2: :m15:
-
โก้ชอบเจ โก้ชอบตี๋ แต่โก้รักเนมนะ ชอบของโก้คงไม่ได้เป็นความรู้สึกแบบเดียวกับที่มีให้เนมหรอกใช่ไหมโก้ ส่วนเนมมีอะไรทำไมเก็บอยู่คนเดียว สงสัยก็ถามโก้สิ เนมไม่ถาม โก้ไม่ใช่คนที่ช่างพูด คงจะรู้เรื่องกันหรอก
-
:sad4: :m15: :serius2:
พี่โก้มีเหตุผลอะไรที่จะอธิบายต่อไหมมอ่าาาาา เรื่องมันเศร้ามากเลย
สงสารเนม เรื่องตี๋ นี่ คงทำเนมช็อคมากกกกกจิงๆๆอะ
อยากรุ้เรื่องต่อมากๆๆ แบบว่าค้างสุดๆๆๆๆๆๆๆอะพี่จี
ฮือออออออออออ
-
ง๊ากกกกก ด้วยความเป็นแม่ยกน้องตี๋จากเรื่องก่อน
มาอ่านตอนนี้บอกเลยตี๋มันโง่ คิดไม่ทันคนอื่นเค้าหรอก
ส่วนโก้ก็เป็นคนลึกลับซับซ้อนอยู่แล้ว เลยออกมาเป็นแบบนี้
คำว่าชอบของโก้ก็คือชอบ แต่สำหรับเนม โก้มันรัก!
เนมมั่นใจในตัวเองหน่อยลูก เชื่อว่าโก้ไม่มีวันทิ้งเนมแน่
อธิบายให้น้องเข้าใจด้วยนะโก้
เนมร้องไห้ได้น่าสงสารมาก ถ้าฉันเป็นโก้ ฉันจะไม่ปล่อยให้มันข้ามคืนหรอก :katai1:
-
เนมเอ๊ย เนมยังเคยรักคีย์หลังจากทิ้งพี่โก้มาเลยลูก แล้วพี่โก้กับตี๋เค้าก็แยกย้ายกันไป
แล้วพี่โก้เลือกทฃเนมำไง เนมคือแฟนคนเดียวในชีวิตของพี่เค้านะ
แล้วทีนี้โก้จะแก้ปัญหายังไง จะพูดแบบไหนให้เนมเข้าใจ และเลิกร้องไห้ ยอมรับสิ่งที่เคยเกิดขึ้น
หรือจะต้องเลิกรากันไป เพราะเนมจะต้องร้องไหเพราะพี่โก้อีกแน่ๆ
-
ไม่รู้จะอธิบายยังไง???
-
สงสารเนม T^T
-
โก้ชอบตี๋แล้วยังไง เนมยังชอบคีย์ได้เลย เสียใจได้แต่อย่าฟูมฟาย ทำใจหน่อยตั้งแต่เจแล้วนะ
ขออภัย พอดีเราแฟนคลับพี่โก้น่ะ
-
ง่ะ นู๋เนมของเค้า :ling1:
-
น้ำตาไหลพรากๆตามเนม สงสารน้อง
พี่โก้นี่ยังไง รู้ว่าน้องมันได้ยินก็ยังปล่อยให้คิดมากข้ามวันข้ามคืน เบื่อพี่โก้ก็ตรงเนี้ย
บอกตรงๆว่ายังไม่เข้าใจ เหอๆ มันเป็นเื่รื่องอดีตไม่ใช่หรอ หรือว่ามันยังเหมือนเดิมจนทุกวันนี้
รออ่านพาร์ทพี่โก้ หวังว่าจะพูดอะไรให้รู้เรื่องนะ :m16:
-
น้องเนมร้องไห้คนอ่านก็ร้องไห้นะที่เสียใจคือพี่ืโก้น่าจะรู้ว่าเนมเป็นอะไรหรือผิดปกติอะไร
เพราะปกติเป็นคนช่างสังเกตุแต่เหมือนปล่อยช่องให้น้องคิดเองรึป่าวไม่งั้นไม่มียอมให้น้องนอนห้องเพื่อนง่าย ๆ นะ
แค่วันเดียวยังยากนี่จะเข้าสองวันก็ยังเหมือนจะยอม เป็นปกติต้องไปรอที่หอแล้วหรือพูดอะไรซักอย่างให้น้องกลับห้อง
แต่ส่วนหนึ่งน้องเองก็ไม่พร้อมอยากเจอพี่โก้มาก ๆ ด้วย
ตอนเดินเข้าไปเจอโก้กับเพื่อนนี่ยิ่งเจ็บเนอะ ยิ่งหนียิ่งเจอจริง ๆ คนเรา ตอนจับมือประสานกันนี่เศร้ามาก
นึกถึงตอนก่อนที่น้องจับมือเป็นกำลังใจให้พี่โก้ คราวนี้ทำไมมันปวดใจจัง น้องเนมใจเย็น ฟังพี่โก้อธิบายก่อน
บางครั้งที่หงุดหงิดคือความรู้สึกที่พี่โก้เหมือนจะเหนือน้องอยู่ตลอดเวลา อาจเพราะโตกว่าและหลายๆ อย่าง
คือถ้าน้องหายไปหรืออยากเลิกรักไปอีกครั้งเนี่ยแกจะมีอาการยังไงเหรอ เนมเองเกรงใจกับความรักมาก
จนเหมือนทิ้งความเป็นตัวของตัวเองบางส่วนไป กลัวมันแตกกลัวมันหักก็เลยเลือกที่ไม่ฟัง ยิ่งไม่เข้าใจกัน
ตอนคีย์บอกอาการเนมเหมือนตอนจะเลิกกับตัวเองนี่แอบตกใจ เหอๆๆ หวานได้ไม่นานดราม่ามาตลอด
โอย ค้างเกิ้น มาต่อเร็ว ๆ นะคะ :katai1: :katai1: :katai1:
-
น้ำตาไหลพรากๆพร้อมเนมทั้งตอน สงสารน้องมากเลยง่ะ
ร้องหนักขนาดนี้ พี่จีคงต้องให้ค่าตัวน้องเยอะๆแล้วล่ะฮะ... :sad4:
-
:sad4: เนมมมมมมมม
-
ตอนนี้ บีบคั้นหัวใจมากน้องจี
พี่โก้ก็ใจร้ายเนอะ รู้ว่าน้องมันได้ยินตั้งเมื่อวาน ยังไม่อธิบาย แถมปล่อยให้ค้างบ้านเพื่อน
หรืออยากให้เวลา เวลาที่รอยร้าวมันจะค่อยแยกแตกไปมากเกินผสานน่ะสิ
หรือว่าแกทำผิดจริง ยังรักเพื่อนอยู่ แล้วรักเนมต่อ ในขณะที่ตี๋เขาก็มีคนของเขา เจก็มีพี่เอ็กซ์
รู้ว่าแกเหตุผลเยอะน่ะ คิดซับคิดซ้อนหลายตลบ รีบมาอธิบายคนอ่านเถอะ มึนจะแย่แล้ว
-
ฮึก ฮือ ๆ :m15: เศร้า มากๆ เราร้องไห้ตามเลยน้องเนมน่าสงสารมาก โอ้ย อึดอัดจริง ๆ นะ ยิ่งตอนที่น้องบอกว่าเนมยังเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ที่ยังอยากฝันดี น้ำตาซึมเลยสงสารน้องมากอ่ะ ทำไมพี่โก้เป็นคนแบบนี้ ตอนท้ายของตอนที่แล้วเรายังแอบหวังเล็ก ๆ ว่าจะเป็นความเข้าใจผิดของตี๋ไปเองว่าพี่โก้ชอบ แต่มาเจอตอนนี้เข้า กลายเป็นว่าตี๋พยายามบอกโก้ว่าตี๋เข้าใจผิดไปเอง แต่โก้กลับเป็นฝ่ายย้ำซะเหลือเกินว่าชอบตี๋จริง ๆ จะย้ำให้ตี๋เชื่อเพื่ออะไรในเมื่อตี๋ก็มีแฟนแล้ว แล้วตัวเองก็มีเนมที่บอกว่ารักนักหนาอยู่แล้วเนี่ย แถมฟังที่พูด กลายเป็นตี๋จะสำคัญกว่าเจซะด้วยซ้ำ งั้นที่เคยว่าเนมสำคัญไม่แพ้เจ ก็กลายเป็นว่าเนมสำคัญน้อยกว่าตี๋อีกงั้นเหรอ หา! พี่โก้ :angry2: เป็นใคร ๆ ก็ช็อค ยิ่งเนมที่คิดมาตลอดว่าเจสำคัญกับพี่โก้มากกว่าตัวเองแล้วมาเจอตี๋ที่พี่โก้พูดเหมือนสำคัญกว่าเจ เราเป็นเนมก็คงคิดว่าแล้วเราล่ะ เหลือความสำคัญอยู่แค่ไหนกัน ไม่เข้าใจจิตใจโก้จริง ๆ นะ ความจริงเรายังไม่เคลียร์เรื่องความรู้สึกของโก้ที่มีต่อเจเลยด้วยซ้ำ แต่พี่โก้กับพี่เอ็กซ์ก็ดูไม่มีปัญหาอะไรกันแล้วเจก็ชัดเจนอยู่แล้ว มีแต่ความรู้สึกของพี่โก้นี่แหละที่เราเป็นเนมเราก็ยังคิดว่าไม่เคลียร์อยู่ดี เหมือนตะกอนตกอยู่ในใจที่ไม่รู้จะขุ่นขึ้นมาอีกเมื่อไหร่ แต่ยังไม่ทันไรก็มีเรื่องตี๋เข้ามาอีกแล้วพี่โก้แสดงออกว่ารู้สึกกับตี๋ยิ่งกว่าเรื่องของเจ แถมยังเกลียดแฟนตี๋ซะขนาดนั้นไม่เหมือนที่แสดงออกกับพี่เอ็กซ์ ถ้ารักเจแบบของสำคัญล้ำค่าแต่ไม่ได้คิดเป็นแฟน แต่กับตี๋นี่รักแบบจะเป็นแฟนรึไง แต่เพราะแค่ติดสัญญาที่มีไว้กับเนมงั้นเหรอ ถึงจีบตี๋แบบจริงจังไม่ได้จนคนอื่นตัดหน้าไปน่ะ เรื่องสัญญาพี่โก้บอกแต่ว่าตัวเองรักษาสัญญามาตลอดไม่เคยนอนกับใครเหมือนเนมแล้วยังไงล่ะ ในเมื่อระหว่างนั้นเหมือนใจพี่โก้ก็รักคนอื่นไปทั่วเหมือนกันนั่นแหละ ขนาดว่าเนมมีเหตุผลขึ้นไม่เอะอะโวยวายอะไร เหมือนยังหวังให้พี่โก้แก้ตัว แต่พี่โก้พูดแค่ว่าขอโทษ แสดงว่ายอมรับเต็ม ๆ เลยสินะว่ารักตี๋นะ ความจริงไม่ใช่ว่าว่าก่อนมาคบกับเนมอีกครั้งพี่โก้จะห้ามรักใครหรอกนะ เพราะเนมเองก็เคยรักกับคีย์เหมือนกันแต่เรื่องนั้นพี่โก้ก็รู้อยู่แล้วไง แต่ฝ่ายเนมสิ่งที่รับรู้คือพี่โก้รักและรอเนมคนเดียวมาตลอด(ถ้าไม่รวมรักแบบคลุมเครือที่มีให้เจน่ะนะ) แล้วจู่ ๆ มารู้ว่าพี่โก้เคยรักคนอื่นแถมดูเหมือนตอนนี้ก็ยังมีความรู้สึกอยู่ไม่อย่างนั้นจะต้องหลบหน้าหลบตาแล้วเกลียดแฟนตี๋เหรอถ้าไม่คิดอะไรแล้วน่ะจุดนี้ต่างหากที่เราเป็นเนมเราก็คิดมากน่ะ คือความรู้สึกเหมือนพี่โก้ยังรักพี่ตี๋อยู่นี่สิ โอ้ย โมโหพี่โก้มาก ๆ อยากให้เนมเลิกทนเลิกทรมานปล่อยมือจากพี่โก้ไปซะเลย เหมือนที่คีย์ว่าว่าตั้งแต่คบกับพี่โก้เนมมีแต่ต้องร้องไห้ตลอดเลย เราชอบคีย์นะเหมือนยังรักและเป็นห่วงเนมตลอด ฟิวส์เองก็รักเนมจริง ๆ แล้วทำไมเนมของเราต้องมาทนทรมานกับพี่โก้ที่มีความรักมากมายซะเหลือเกินเนี่ย เป็นไปได้อยากให้เนมได้กับคีย์ไปซะเลยจริง ๆ เลิกกับพี่โก้อีกครั้งแล้วไม่ต้องกลับไปดีกันอีกน่ะดีแล้ว ให้พี่โก้ทรมานซะมั่ง ฮึ :m16: ฮือ ๆ สงสารน้องเนมจังเลย ฮือ ๆ จะขาดใจแล้ว :hao5: :hao5:
-
เฮ้ยยยยยย
ไม่ใช่อ่ะ มันไม่ใช่เลย...
น้องเนมน่าสงสารอ่ะ
ไม่ค่อยเข้าใจในสิ่่งที่พี่โก้ทำเท่าไหร่
รอตอนต่อไปค่ะ
อยากให้หวานๆกันจังเลย
-
อ่านตอนนี้แทบขาดใจ ทำไมเหมือนไม่ลงตัวสักที กว่าเนมจะก้าวผ่่านไปได้จะต้องร้องให้อีกเท่าไรกัน
-
เรียกว่าเป็นตอนที่หน่วงสุดๆ หน่วงทั้งความรู้สึกของทั้ง 2 คน และ ความรู้สึกคนอ่าน
มันทั้งเศร้าและน่าสงสารทั้งโก้ ทั้งเนม
โก้ก็นะไม่รู้จริงๆว่าคิดอะไร ทั้งที่โก้น่าจะรู้ว่าเนมต้องเข้าใจผิด
แน่แหล่ะโก้น่าจะสังเกตุได้
โก้ก็ยังรักเนม มันใช่ เรื่องที่เคยชอบทั้งตี๋และเจ มันก็คงใช่
ซึ่งนั่นคืออดีต นั่นคือสิ่งที่เนมต้องทำความเข้าใจ
แต่เนมก็เป็นเนมที่อยากจะได้ยินคำว่ารักจากปากพี่โก้
ยังอยากได้ยินว่าพี่โก้รักแค่เนมแล้วตอนนี้ อยากฟังคำอธิบาย
ก็คนเคยเจ็บมาก่อน และเจ็บแบบไม่มีคำอธิบายจากโก้
โก้อาจมองว่าอยากให้เนมเห็นพฤติกรรมที่โก้ทำ ว่ารู้สึกยังไง
แต่บางทีโก้ก็มองข้ามไปว่าบางครั้งคนเราไม่อาจเข้าใจเพี่ยงแค่พฤติกรรม
และแน่นอนไม่ได้มีแค่เนมที่ไม่เข้าใจ
เนมก็ยังเป็นเด็กที่อยากได้คำอธิบาย หรือคำพูดที่แสดงว่าโก้รักเนม และตอนนี้เนมเป็นคนรัก
เฮ้อ....
ก็เข้าใจว่าโก้ความคิดเป็นผู้ใหญ่มาก อยากให้เนมโตเป็นผู้ใหญ่ด้วย ไม่รู้จะเป็นยังไง
แต่แค่โก้อธิบายเนมก็พร้อมจะรับฟังแน่ๆ
-
พูดได้คำเดียว...ตอนนี้แสบตามาก :mew4:
-
ตอนนี้สงสารเนมมาก
โก้รีบอธิบายเร็วๆดิ
ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ดีนะ
อย่าว่าแต่เนมเรายังทั้งลุ้นทั้งร้อนใจเลย
-
มาถึงตอนนี้ รู้สึกว่าคิดผิดมาตลอด
สรุปเป็นโก้เองที่ใจโลเลมาก ไม่มั่นคงกับเนมเลย
ผิดกับเนมมั่นคงกับโก้ที่สุด ถึงจะมีคีย์ แต่เนมก็รักโก้
แต่โก้...พูดไม่ออกจริงๆ สงสารน้องจริงๆ
น้องเหนื่อยน่ะที่รักโก้ น้องรักโก้ชัดเจน
แต่ที่โก้ไม่ชัดเจนกับน้องเพราะแบบนี้ใช่ไหม
แล้วถ้าตอนนั้นพี่กฤษไม่เข้ามา โก้ก็ไม่สนใจน้องใช่ไหม
ไม่รักน้องเลยใช้ไหม รู้สึกผิดหวังในตัวโก้จริงๆ ตอนนี้
ปล. ร้องไห้ไปพร้อมเนม :sad11: :o12:
-
:a5:
อิพี่โก้ ......ขอโทษ......ทำมันเผาอะไรคะ ?! :z6:
อ่านตอนนี้แล้วสงสารหนูเนมของแม่สุดหัวใจ ฮือๆๆๆๆ
เครียดค่าาาาาาาา :z3:
รอติดตามตอนต่อไปไม่ไหวแล้วค่ะ
ขอบคุณมากสำหรับนิยายสนุกๆ อีกตอนนะคะ
-
เรื่องที่เกิดขึ้น จะว่าไม่มีใครผิดก็น่าจะได้ เพราะอดีตที่ผ่านมา มันไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีกแล้ว
ปัจจุบัน เท่านั้นที่เป็นเรื่องจริง ก็เนอะ..... เป็นใครก็ต้องคิด แต่ถ้าคิดให้ลึก ๆ เนมอ่อนไหวเกินไปนะ..... ลูก o12
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี
ปล. หวังว่าตอนหน้า โก้คงหาทางออกให้กับปัญหานี้ได้ :mew3:
-
อ่านแล้วน้ำตาซึม
สงสารน้องเนม
พี่จีรีบมาอธิบายในภาคโก้เร็วนะค่ะ
เผื่อจะหายอึดอัดขึ้นมาบ้าง
-
:katai1: :ling3:
-
อ่านะ
เนมหนีปัญหาอีกล่ะ แต่ดีที่คราวนี้ ไม่ได้เตลิดไปไหน
คุณจีทิ้งกับดักอีกล่ะ
พาทหน้าขออย่าให้มีปัญหาเรื่องคอมเลย สาธุ อยากอ่านเร็วๆ
ทำเป็น อีบุคขายไหมคะ อยากเก็บไว้อ่านในแพด
-
ทำไมเป็นแบบนี้ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้อ่ะ :monkeysad:
ไหนว่าจะจบแล้ว แต่ทำไมยังไม่รักและเข้าใจกันซักที :m15:
:ling1: :ling1: :ling1:
:pig4: คะ
-
อ่านแล้วตั้งแต่เมื่อคืนก่อนนอน พึ่งได้มาเม้นตอนเช้า
ตื้นมายังอารมณ์ค้างอยู่เลย เราอินจัดนะเนี่ย คิดว่าเป็นน้องเนมเอง
น้องดูร้องไห้บ่อยจริง อย่างที่คีย์ว่า แต่คงเพราะรักพี่โก้มาก
น้องต้องเชื่อใจพี่นะ มันอาจเป็นเพียงแค่อดีต
ของให้ทั้งคู่ผ่านปัญหานี้ไปให้ได้
-
สงสารเนม
-
ตั้งแต่อ่านมาแต่ต้น เนมน่าสงสารมากเลย ยังเด็กแล้วต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ซ้ำๆ
เชื่อว่าพี่โก้รักเนมแหละ เพราะพี่โก้ก็เปดิเผย แต่เป็นแบบนี้บ่อยๆ เนมอาจกลายเป็นคนที่กลัวความรักเหมือนเจตอนต้นๆ
สงสารน้องแต่เชื่อว่าคราวนี้พี่โก้คงให้คำอธิบายกับน้องมากกว่าตอนที่ทะเลาะกันเพราะเรื่องเจนะ
-
:o12:ร้องให้ตามเลยไม่รู้จะสงสารใครดี
-
ถึงกับต้องอ่านคอมเม้นเช็กระดับมาม่าว่าเข้มข้นขนาดไหน กลัวจะช็อด
โอ้วววคุณพระ น้องเนมทำพี่ร้องไห้
อย่าปลุกผมเลยนะ... น้ำตาซึมเลยอ่ะ
พยายามผ่านไปให้ได้นะทั้งสองคน
อย่ายอมปล่อยมือง่ายๆเหมือนที่ผ่านมา
เพราะมันไม่มีอะไรดีขึ้น มันเจ็บทั้งคู่อยู่ดี
:katai1: :katai1: :katai1: ใช้อีโมตัวนี้ด้วยจะได้อินเทรนด์เพราะเราก็ ค้างงงงงงงงงงงงงงง :katai4:
-
โอ้ย!!!เจ็บปวดอ่ะ :z3: สงสารเนม
ทำไมพี่โก้ทำแบบนี้ ไม่คิดถึงใจเนม .บ้างเลย
-
:hao5:ตอนนี้เป็นตอนที่อ่านแล้วปวดใจหน่วงใจสุดๆสงสารเนมสงสารมากๆ :sad4:ทำไมพี่โก้ทำกับเนมแบบนี้
-
โก้แม่งๆไม่ไหวนะ สงสารน้องเนม จะแก้ตัวจะอธิบายอะไรก็ทำเถอะ อย่าปล่อยให้น้องคิดเองได้ไหม
เค้ารู้นะว่าโก้รักเนมอะ แต่ทำอะไรให้น้องมันมั่นใจในความรักครั้งนี้หน่อยได้ไหม
แต่จริงๆอยากให้น้องเนมเชื่อมั่นโก้อีกครั้ง ให้รู้ว่าครั้งนี้โก้เลือกเนม รักเนม และอยู่กับเนม :katai1:
-
ร้องไห้ตามเนมแล้ว
พี่โก้ต้องมีคำอธิบายหน่อยนะ
หลังจากคำว่า ขอโทษ ช่วยมีคำอธิบายหน่อยนะคะ
อย่าตัดจบแบบนี้นะ
เรานอยส์ไปแล้วน๊าพี่จี
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
ไอ้ @#&+#%&@&#%%พี่โก้!!! อยากจะFus ro dah!!! ใส่พี่โก้จริงๆ
นี่มันบ้าอาร๊ายยยย โอ๊ย TT เนมลองห่างพี่โก้เอาให้พี่มันจุกอกตายไปเลย!!
โอ๋เนมนะ
-
สารเนม เนมจะเสียใจก็ไม่ผิดนะ อย่าลืมว่านิสัยพี่โก้ไม่ค่อยเคลียร์ กว่าเรื่องเจจะจบได้นี่ก็เจ็บกันมาแค่ไหนแล้ว
แล้วถามหน่อย ต่อให้ชอบพี่โก้แค่ไหน พี่โก้ดีแค่ไหน แต่แฟนเรามาบอกว่าชอบผู้ชายคนอื่น ใครที่ไหนจะไม่เสียใจ ตี๋ฟังมันยังอึ้ง ถ้าเนมไม่อึ้งนี่ด่าเนมเลยนะ ไม่รู้ล่ะ ถึงจะเป็นแฟนคลับ โก้ ตี๋ เจ แต่ว่าการกระทำแบบพี่โก้ คนเป็นแฟนหนักใจนะ ตอบยอมเลยว่าเนมเก่งที่ยังรักผู้ชายคนนี้มาได้ตลอดไม่ยอมเลิกลา
ไอ้เรื่องคีย์เราไม่เอามาเป็นประเด็น ว่าเนมกับคีย์ ก็เหมือนว่าพี่โก้กับเจ เนมไม่ได้รักคีย์แล้ว ตอนที่คบกันก็เป็นแนวใกล้ชิดมากกว่าเราว่า มันก็คือเพื่อน ถ้ายังเอาเรื่องคีย์มาเป็นประเด็นเรื่องเจก็ไม่จบเหมือนกัน แต่นี่ทั้งคีย์ทั้งเจจบไปแล้ว ประเด็นใหม่พี่โก้ต้องแก้ตัวเลยว่าทำไม เราเชื่อแหละว่าพี่โก้หวงทั้งตี๋และเจ แต่คงไม่ได้รักแบบนั้นหรอก อธิบายเถอะนะพี่โก้ น้องเป็นเด็กน่ารัก ถ้าอธิบายถึงจะดื้อแค่ไหนน้องก็พยายามจะเข้าใจ น้องพยายามนะเราดูได้จากเรื่องเจ อะ เฮ้ออ มันเศร้านะตอนน้องพยายามกลั้นน้ำตา นี่กำลังกินข้าวไปอ่านไป น้ำตาไหลทั้งที่เคี้ยวข้าวเลยอะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ เดี๋ยวจะเมล์ไปจองหนังสือ ลืมมาหลายวันละไม่ได้ส่งสักที
-
โอ้วววววว อีกแล้วววววว เอาให้เคลียร์นะโก้ ให้เคลียร์
-
พาร์ทนี้แบบร้องไห้ตามเนมตั้งแต่ต้นจนจบเลยอ่ะ สงสารน้องมากกว่าจะผ่านมาแต่ละอย่างต้องเสียน้ำตามาไม่รู้เท่าไร
ไม่เข้าใจพี่โก้เหมือนกันว่าจะย้ำไปเพื่ออะไรในเมื่อตี๋ไม่รู้ก็ปล่อยให้มันผ่านไปไม่ดีกว่าเหรอ ในเมื่อตี๋ก็มีแฟนแล้ว พี่โก้ก็มีเนมแล้ว
ไม่เข้าใจพี่โก้เลยจริงๆ รอพาร์ทพี่โก้ว่าจะพูดยังไงกับน้องดีกว่า
ตอนที่น้องพูดว่าอย่าปลุกผมมาจากฝันเลยนะ ร้องไห้แบบหนักมากเป็นใครก็ต้องอยากอยู่ในความฝันที่สวยงาม ใครกันที่อยากตื่นขึ้นมาแล้วต้องมาเจอกับความเป็นจริงแบบนี้ แต่ความเป็นจริงนี้แหล่ะที่จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นและผ่านมันไปได้ เนมหนูต้องผ่านมันไปให้ได้นะ
มันมีแค่ว่าหนูจะผ่านไปให้ได้หรือจะหยุดมันไว้แค่นี้ ทุกอย่างมันอยู่ที่เนมนะ :sad11:
-
บีบคั้นหัวใจ สงสารเนมเวอร์ๆๆๆๆ
โก้นะโก้ เฮ้ออออออ
-
พี่โก้!!!!!!!!!!!!!! :katai1:
จะว่าไรมั้ยเนี่ยถ้าจะขอให้คุณจีมาต่อเร็วขึ้น
-
:mew2:
สงสาารเนมมากเลย
พี่โก้ช่วยอธิบายอย่างด่วนๆค่ะ อ่านตอนนี้แล้วถถึงกับน้ำตาซึม
เรื่องราวกำลังจะเป็นไปได้ด้วยดีอยู่แล้ว
แต่เรื่องราวของตี๋ก็ทำเนมเจ็บอีกแล้ว
สงสารมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
รอตอนต่อไปค่ะ
:mew4:
-
ค้างสุดๆ และคาดว่าจะเกิดสงครามในตอนต่อไป...
-
:ling1: :ling1: :ling1:
-
ทำไมพี่โก้ทำกับเนมแบบนี้ :ling1:
คีย์มารับเนมกลับไปด่วนนน :z3: :z3:
-
เนมเอ๊ย รันทดจริงชีวิตรัก :เฮ้อ:
-
“เนมเป็นเด็กตัวเล็กๆ ที่ยังอยากให้พี่กล่อมให้นอนฝันดี อย่าเพิ่งปลุกเนมเลย”
ประโยคนี้ทำน้ำตาไหลนะคะ สงสารน้องเนมเหลือเกิน
เคยคิดว่าจากที่คิดว่าพี่โก้เข้าใจยาก แต่พอได้อ่านตอนพิเศษและอ่านมาจนถึงตอนก่อนหน้า ก็คิดว่าตัวเองเข้าใจ
แต่พออ่านตอนนี้ รู้สึกว่าตัวเองกลับไปจุดเดิมอีกแล้ว เฮ้อออออ
รอตอนหน้าด้วยความหวังว่าอะไรๆ จะดีขึ้น ฮือออออออออออ
:m15: :monkeysad: :katai1:
-
ขบคุณค่ะพี่จี :really2:
พูดไม่ออกบอไม่ถูกอีกแล้ว :o12:
สงสารเนม ทำไมพี่โก้ไม่ปฏิเสธ ทำไมทำเหมือนว่าเนมจะเข้าใจอะไรไปซะทุกอย่าง ทั้งๆที่มีบทเรียนก่อนหน้านี้เคยเกิดขึนมาแล้ว
ทั้ง2คนเลย พี่โก้ดูเหมือนจะเข้าใจเนม ฉลาด แต่แมร่งโง่อยู่เรื่องเนมเรื่องเดียวนี่แหละ โว๊ะ เครียดอ่ะ :sad4: :z3:
-
มันไม่ไหวเเล้ว พอเถอะ ถึงเนมจะเป็นเเค่ตัวละคร แต่เจอแบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน
ทำไมถึงให้พี่โก้....ไม่เคยรัก ไม่เคยเลือกเนมเลยซักครั้ง เนมเป็นของตายในความรู้สึกพวกพี่เหรอ
ตอนรักเจไม่ได้ แล้วมาหาเนม เราว่าเเย่เเล้วนะ นี่กลายเป็นว่า ก่อนมาหาเนม ไปหาตี๋ก่อนเหรอ
เหอะๆ แบบนี้ก่อนหน้าจะมาหาเนม จะมีเพิ่มอีกมั๊ยคะ นอกจากตี๋
ไปๆมาๆนี่เนมไร้ค่า ความสำคัญน้อยลงไปเรื่อยๆอีกเนอะ
หรือว่าจริงๆแล้ว เนมมันมาทีหลังตั้งเเต่เเรกอยู่เเล้วคะ เจกับตี๋เป็นเพื่อนรักโก้มาก่อนที่จะรู้จักเนมนี่เนอะ
ให้เรื่องนี้จบไม่ดีก็ดีนะคะ ไม่เเน่นะไอ้ที่ตอนจบพระเอกนายเอกไม่ได้กันเลย
ไม่ต้องมีมาได้กันในตอนพิเศษเหมือนรักร้าย มันอาจจะเป็นตอนจบที่สวยงามที่สุดของเนมก็ได้นะ
เพราะเนมจะได้เลิกทรมานซักที มันไม่ได้ทรมานเหมือนเรื่องรักร้าย เพราะเรื่องนี้ทำร้ายกันมาตั้งเเต่ต้น
แต่นี่มันเป็นอะไร..เจ็บลึกกว่า กับการรักคนที่เค้าไม่ได้รักเรา มันไม่ใช่รักข้างเดียวธรรมดาๆ
แต่เค้าทำเหมือนรักเรา พยายามรักเราทั้งๆที่ไม่ได้รัก ให้เราเพ้อไปวันๆกับรักที่เค้าสร้างขึ้น
ทำร้ายเราให้ตายทั้งเป็น ตายทั้งๆที่ยังรัก ไม่รู้สิ แต่เเบบนี้ทรมานกว่า เพราะพวกเค้าไม่ได้ร้ายใส่กันตรงๆ
แต่มันเป็นเรื่องของความรู้สึกล้วนๆ.......
ถึงพี่โก้.....ที่มารักเนมเพียงเพราะคุณอยากมีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจใช่มั๊ย
คุณเเค่อยากรู้สึกว่าคุณไม่ได้ไร้ตัวตน คนอย่างคุณอย่างน้อยก็ยังมีคนรักตอบ(หลังจากผิดหวังถึงสองครั้งสองครา)
คนอย่างคุณมีค่าพอที่จะรักใครและเค้ารักตอบเเบบนั้น...ใช่มั้ย
คุณเลยเอาความรักของเนมที่มีให้มาเป็นเครื่องมือ สมควรเเล้วที่ตี๋มันจะบอกว่า
‘กูไม่เคยต้องการความหวังดีจอมปลอมแบบนี้ของมึง ให้คนอื่นทำร้ายกู กูยังไม่เจ็บเท่าคนนั้นคือมึง กูไม่แปลกใจเลยโก้ ว่าทำไมมึงถึงไม่เคยมีใครข้างกายสักที ไม่ว่าเจ หรือกู คนอย่างมึงอยู่คนเดียวไปจนตายน่ะเหมาะแล้ว’
ใช่!!! ความรักของคุณมันจอมปลอม
ก่อนหน้านี้คุณทำเหมือนให้เรารู้ว่า...คุณรักเนมนะแต่เนมไปหนีมีคนอื่น เนมไม่รักษาสัญญา
คุณทำเหมือนคุณลำบากนักหนา คุณทำเหมือนสิ่งคุณเจอมันทำร้ายความรู้สึกคุณเหลือเกิน
คุณเอาความผิดเนมในเเต่ละครั้งมาทำให้พวกเรารู้สึกว่าคุณน่าสงสาร
คุณบอกว่าคุณอยู่ที่เดิมมาตลอด ที่ไหนคือที่เดิมของคุณ?
เอาเข้าจริงๆ คุณนั่นแหละที่หลายใจ โลเล และอยู่กับตัวเอง
อะไรคือความน่าอิจฉาที่คนอื่นพูดกัน หากได้เป็นคนรักของคุณ?
ที่เห็นๆมีแค่ความน่าสงสาร น่าเวทนา พอเหอะโก้ คนที่ที่ต้องพอคือคุณต่างหาก
อยู่กับปัจจุบันแล้วยังไง ในเมื่อเรื่องราวในอดีตมันยังไม่จบ
บอกว่าเราคือแฟน คือคนรักแล้วยังไง ในเมื่อคนที่คุณเคยรักในครั้งเก่ายังคุณยังไม่เคลียร์
คนอื่นเค้าเคลียร์หมดแล้ว มีเเต่คุณนั่นแหล่ะที่ไม่เคลียร์
สงสารเนม สงสารมากๆ เมื่อไหร่จะหลุดพ้นซะที หนูไม่เหนื่อยเหรอ
หนูหันกลับมารักตัวเองบ้างดีมั๊ย พอได้แล้วกับผู้ชายชื่อโก้
อยากให้ฟังคำอธบายพี่โก้นะ แต่ฟังเเล้วได้อะไรก็ไม่รู้
มองกระจกแล้วหนูเห็นอะไร เห็นแต่น้ำตา รอยยิ้มหนูหายไปไหน(ถึงมีเเต่มันก็น้อยกว่าน้ำตาหนูอยู่ดี)
ทั้งๆที่หนูเป็นเด็กร่าเริง แจ่มใส มองโลกในมุมมองที่ดี มีครอบครัวที่ดีที่คอยเอาใจใส่
กลับไปเป็นตัวเอง รักตัวเองเถอะนะ เวทนาตัวเองบ้าง มันไม่ใช่เพื่อใครแต่เพื่อหนูนะ สู้ๆนะเนม
ต่อไปนี้จะเลิกเข้าข้างโก้ และเลิกเชียร์คนคนนี้แบบเบ็ดเสร็จเเล้ว(เมื่อก่อนมีมั่งไม่มีมั่ง) มันเป็นความเอือมระอา
อะไรจะเกิดก็เกิดนะคะพี่จี(มันต้องเป็นอย่างนั้นสิยะ) ยังไงมันก็เป็นวิจารณญาณของพี่จี
ที่ทำได้คือเป็นกำลังใจให้เนมและพี่จีต่อไป
ถึงตอนนี้จะเคืองพี่จี แต่ว่าก็จะติดตามพี่จีต่อไปนะคะ เพราะพี่คนเดียวนั่นแหละ ที่ทำคนอ่านอย่างเราอินมันไปซะทุกเรื่อง
ยังไงก็ขอโทษที่อาจใช้วาจาตัดพ้อพี่ไปบ้าง แต่ไม่ได้โกรธพี่จริงจังถึงขนาดเลิกอ่านนะคะ(อารมณ์เย็นเเล้วสินะ = =)
ยังคงเป็นกำลังใจเหมือนเดิมค่ะ :กอด1: :L2:
-
มันเกิดไรขึ้นอ่ะ โก้ มาอธิบายด่วนนน
-
โก้กลับมาอีหรอบเดิมอีกแล้ว ไม่ยอมพูด ปล่อยให้เข้าใจไปเอง
แล้วพอเค้าเข้าใจผิดๆ ก็หาว่าเค้าคิดมาก
-
หวังว่าคงไม่เลิกกันอีกนะ :katai1:
-
อ่านแล้วจะร้องไห้ สงสารเนมจัง ไมเป็นแบบนี้อ่ะ
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
...เรื่องของผู้ใหญ่รุ่นแรกนี่ ทำให้เด็กรุ่นหลังอย่างเนมช้ำใจ
...มันมีอะไรอีกเยอะเนอะที่เนมยังไม่รู้ เหมือนโก้จะไม่มีอะไร ...แต่ก็มี
...พี่อะร้องให้ไปกับน้องเนมแล้วนะ....น้องเนมสู้ๆๆ พี่เป็นกำลังใจให้อ่านไปก็บีบคั้นหัวใจไป :กอด1:
-
เอาใจช่วยเนม ต้องหนักแน่นนะครับ รักคนมีนัยในใจมาก
-
;_____;
-
อ่านไปนี่แทบร้อง สงสารเนม
-
แง๊ีีี งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :o12: :o12: :o12: :o12:
ขอเคลียร์ๆน่ะพี่โก้ ฮืออออออออออ :mew5: :mew5: :mew5: :mew5:
-
น้องเนมสู้ๆนะคะ
อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยอ้ะ!!!
ฮืออออ โก้ใจร้ายย
:o12: :m15:
-
แงๆๆๆๆๆ น้องเนมอ่ะ ....ปวดใจ :o12: :o12:
โป้งพี่โก้ว่ะ ใจร้าย
-
เฮ้อ !!!! แย่จัง ทำไมรู้สึกว่าโก้มันห่วยแบบนี้ว้า ก็พูดแค่ว่ามันเป็นอดีต แต่เนมคือคนปัจจุบันและสำคัญที่สุดได้ไหม ไอ้พี่โก้ :m16:
-
พี่โก้!!!!!! รีบเคลียร์เลยนะ สงสารน้องเนม
เหอะเหอะ
-
ไม่สงสารเนมอ่ะบอกตรงๆ
ถ้าพี่โก้จะชอบพี่ตี๋ โคตรไม่แปลก
ตอนนั้นที่เลิกกัน ก็เพราะเนมคบกับคีย์
เนมนอนกับคีย์ เนมทำอะไรหลายๆอย่าง
ที่ไม่รู้ว่าพี่โก้กลับมาคบกับเนมได้ไงด้วยซ้ำ
ถ้าพี่โก้จะชอบพี่ตี๋ มันก็ไม่แปลก โดนทำร้ายมาจากคนที่รักนิเนอะ
ถ้าให้เนมลองนึกดูความรู้สึกพี่โก้ เนมจะเข้าใจ
-
:a5:
อะไรกันเนี่ยยย ค้างงง :katai1:
รอคำอธิบายของพี่โก้นะ
-
นักเขียนท่านใดตัดตอนได้บีบหัวใจสุดๆ
ตอบ คุณจีค่ะ
-
หลานเนมเสียใจ น้ำตาไหล :impress3: :impress3: :impress3:
แต่คนแก่เครียด :katai1: :katai1: :katai1:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ไม่ชอบนิสัยโก้ที่มีอะไรไม่พูดตั้งแต่แรกละ
ยิ่งมาเจอแบบนี้ยิ่งไม่เข้าใจทำไมอ่ะ ทำไมถึงปล่อยให้คนที่รักตัวเองไม่เข้าใจ
และต้องเสียใจขนาดนี้ โดยที่ตัวเองไม่ยอมแสดงออกเลย
ไม่พยายามที่จะทำให้เนมรู้สึกมั่นใจว่าโก้รักเนม
-
น้องเนมคิดถึงแต่ปัจจุบันจะดีกว่ามั้ย? ทุกคนมีอดีตทั้งนั้น เหมือนเนมกับคีย์
-
อ่านแล้วสงสารเนมมากๆเลย เศร้าไปกับเนม :(
หวังว่าพี่โก้จะไม่ได้ชอบตี๋จริงๆนะ
-
คำพูดคีย์ตรงใจ ตั้งแต่เนมคบพี่โก้ร้องไห้บ่อยนะ
คีเชียร์คีย์มาเอาคืนดีมั้ยเนี่ย 55
-
โก้เล่นกับความรู้สึกคนอื่นแรงไปมาก :angry2:
..หัวใจคน จะทนเจ็บในเรื่องเดียวกันซ้ำๆสักกี่ครั้งกัน...
ถ้าไม่ได้ทั้งหมด..บางทีแค่ส่วนเสี้ยวมันก็ไม่พออีกต่อไป..
อาจถึงเวลาต้องปล่อยมือแล้วก็ได้ :katai1:
-
:m15: :monkeysad:
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
สงสารเนมนะ ความรักความผูกพันธ์ของเพื่อน3คนนี้
เนมจะไม่มีวันเข้าไปถึงได้เลยใช่มั้ย
พี่โก้เหมือนให้ที่สำหรับเนมไว้เป็นที่ของคนสำคัญ
แต่ที่ของเนมก้อแยกออกจากที่ของเจและตี๋อย่างชัดเจน
แล้วที่ฝั่งไหนสำคัญกับโก้มากกว่ากันกันแน่ ???
-
:mew2:
อยากจะกำ ความสุขไว้ ในมือเจ้า
หรือจะเอา ใส่กระเป๋า เจ้ามั่นหมาย
เจ้าเด็กน้อย เอาแต่หลับ กระชับกาย
ยิ้มพริ้มพราย ความสุขเจ้า เข้าหาตัว
ในความฝัน มันพร่ำบอก ออกหวานหอม
เจ้าไต่ตอม ดอมขนม อมยิ้มหัว
เป็นเจ้าของ จองตะโก้ ตะครุบกลัว
คนอื่นอย่า หยิบไปมั่ว รั่วห่างกาย
ตกใจตื่น สะอื้นไห้ ไร้ความฝัน
สั่นงงงัน พลันสะอึก รู้สึกหาย
ไร้ความฝัน ไร้ความสุข ลุกตะกาย
เจ้าคิดได้ จะต้องจับ หลับให้นาน
โลกความจริง ทิ้งความฝัน ใจมั่นหมาย
สุขเพียงกาย แต่ใจหมอง จ้องเผาผลาญ
ตื่นซะเถอะ ตื่นซะที เลิกร้าวราน
เนมเบิกบาน ไม่จมปลัก รักซ่อนชู้
:katai1: ถ้ารักแล้วทุกข์..ยังคงจะหาความสุขได้อีกหรือ
:seng2ped: รักแล้วใจเหนื่อย..ยังต้องทนไปเรื่อยเปื่อยอีกทำไม
+1 นะ..คนนี้อ่ะ :katai4:
-
ไม่ไหวแล้วพี่จี ตอนนี้ต้องยอมจริงๆ ที่ผ่านมายอมหรับว่าไม่เคยร้องไห้เลยแค่หน่วง หน่วงมากที่สุด
แต่นี้ไม่ไหวแล้ว ปวดนึบไปทั้งใจ น้ำตาไหลตามตอนที่บอกว่า เนมยังเด็ก ยังอยากให้พี่กอดอยู่
แค่นั้นแหละล่วงแหมะเลยจ่ะ :hao5:
-
เรื่องราวใหม่ยังเคลียร์ไม่จบเรื่องคนเก่าก็กลับมาอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า
ที่เกิดปัญหากับคนสองคนนี้ เสียใจที่สุดคือใคร เจ็บที่สุดคือใคร
ควาไม่แน่นอนของคนที่เรารัก นั้นมันช่างเจ็บและทรมานเหลือเกิน
กับการที่เราต้องคอยสัมผัสของอ้อมกอดของคนที่เรารักแต่เขาไม่ได้ทุ่มเทใจ
ให้กับเรา เหมือนเรากำลังเป็นตัวแทนของใครบางคน
-
มันอะไรกันเรื่องเจจบไปมาเรื่องตี๋อีก..อึมครีมอึดอัดมาก
สงสารเนมเลยเจอแบบนี้..บางทีเนมควรจะเข้มแข็งและยอมรับให้ได้นะ
ว่าความสัมพันธ์กับโก้ควรจะเดินต่อหรือหยุดไว้แค่นี้เพราะดูเนมจะมีความทุกข์มากกว่า
ความสุขเสียอีก
-
น้องเนม ... ฮึก :mew2:
-
แล้วก็จะกลับมาอยู่ในวังวนเดิมๆ ถ้าพี่โก้ยังไม่พูดให้ชัดเจน น้องรอฟังอยู่
-
ขอโทษอะไรอ่ะ อ๊ากซซซซซ ไม่จริง โก้กับตี๋ !!! ไม่จริง ไม่ใช่ ไม่เชื่อ
-
ถ้าจะเศร้าขนาดนี้ ตาบวมแล้วค่ะ
สงสารทั้งพี่โก้แล้วก็เนมเลย T^T
-
:hao5:
-
อีพี่โก้ ใช้ได้ที่ไหน ทำไมชอบทำให้เนมเสียใจเรื่อยเลย
-
:m15: :monkeysad: :sad11: :L3: :L3: :L3: ไม่ไหวแล้วนะ ไม่ไหวจริงๆ มันเจ็บปวดเหลือเกิน :monkeysad: :monkeysad:
-
อ่านแล้วปวดใจอ่ะ ตอนนี้
สงสารน้องเนม
คนที่รักแล้วคอยวิ่งตามมันเหนื่อยใจอ่ะ
ยิ่งโก้เป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดค่อยอธิบายอะไร
มันยิ่งน่าโมโห อย่ามาทำพระเอก ไม่อยากให้เนมร้องไห้
คบกันไปมีแต่น้ำตา เลยจะเลิก เนี่ย ขอเลย โก้อย่าได้คิด
อยากรู้จังว่า ถ้าอยู่ๆ น้องเนมนอนนิ่งไปไม่สามารถรับรู้คำอธิบายอะไรได้
โก้จะทำยังไง
โกรธจริงๆ ตอนนี้ (inner 555)
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงง #อ่านทันละ
-
:hao5:
ร้องตามกันไป หนูเนม
-
:o11:
ไม่มีไร ใช่มั้ย ใช่ไหมพี่
เรายังรัก กันอยู่ดี พี่ว่าไหม
เขาก็แค่ เป็นเพื่อนพี่ นี้ใช่ใคร
หรือต้องถาม ใช่หรือไม่ เขาอีกคน
ในอดีต เคยมีใคร จะไม่สน
ขอเป็นคน เพียงหนึ่งเดียว เที่ยวตามหา
ปัจจุบัน ไม่มีใคร ในแววตา
มีแค่เนม พี่โก้หา หวงอาทร
:undecided:
ใช่มั้ยฮะ
หุหุ
อยากเจอ :katai4: คนนี้..เร็วกว่าเดิมอ่ะ
ก่อน Sunday night ได้ไหม
นะ..นะ
-
ชักจะไม่ชอบใจพี่โก้แล้วสิเนี่ย ทำเนมร้องอักแล้ว
-
คุณ narunarutoboyz แปะมือกันหน่อย
ไม่คิดว่าจะมีใครคิดเหมือนเรานะเนี่ย พาร์ทแรกๆที่น้องเนมโดนว่า ...ไม่สำคัญ เจสำคัญกว่า นั่นว่าแย่แล้วนะ มาเจอ..ไม่เคยรักแบบเต็ม 2 หูก่อนน้องจะปลงใจคบกันอีกทีนี่ ยังคิดว่า น้องเนมใจกว้างมากๆ มองโลกสวยสุดๆ แต่เราเริ่มสงสัยแล้วว่า โก้ มีค่าสักแค่ไหนเชียว ลุ้นมาตลอดเผื่อจะเจอมุมที่เข้าใจได้กับความทุ่มเทรักของน้องเนม พอมาเจอครั้งนี้ จบเลย มันไม่น่ารัก เหมือนมันไม่ค่า คู่ควรให้รัก ยังไงไม่รู้
กี่ครั้งที่โก้ยืนมองน้องร้องไห้เฉยๆ เหตุผลกี่หมื่นกี่พันก็ไม่พอ รักแท้ย่อมไม่อยากเห็นคนที่รักเจ็บปวด ไม่ว่าด้วยกาย วาจา หรือใจ ความสำคัญอันดับหนึ่งไม่เคยเป็นน้องเนม ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้ สัมผัสได้ตามตัวอักษรที่ผ่านมามันเหมือนโก้แค่หันมา้ใช้ความรักของน้องเนมทดแทนกับการสูญเสียของตัวเองมากกว่าจะรักน้องเนมจริงๆซะอีก เฮ้อ น่าเสียดายไม่ใช่เหรอถ้าชีวิตเด็กสดใสร่าเริงคนหนึ่งจะจบลงเพียงเพราะรักผู้ชายผิดคนน่ะ เราชอบเรื่องรักร้ายมากเพราะพายยืนหยัดที่จะรักตัวเองและจิตแข็งมาก และเราก็ชอบพี่ตั้มมากด้วยเช่นกันเพราะเป็นคนชัดเจนในทุกความหมาย ซื่อสัตย์ได้ มั่นคงจริง มีค่าให้น่ารักใช่ไหมล่า อิอิ
-
เนมคิดมากอ่าาาา
-
รอพี่จีมาต่อดราม่า :z2:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยย
พี่โก้................................................................ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
อัพก่อน 50 % นะคะ ที่เหลือเดี๋ยวต่อให้วันหลังเน้อ :z2: :z2:
คำแนะนำ
1.ใครไม่อยากหน่วงๆ อึนๆ ดราม่า อ่านทีละครึ่ง
2.ใครชอบจัดหนัก ดราม่า จัดหนักรวดเดีญว รออ่านเต็มๆ ตอน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จริงๆ ผมไม่ได้โกรธหรือเกลียดจนสามารถตัดเพื่อนมันได้หรอก แต่ที่เดินหนีไม่อยากทักทายเป็นเพราะการแสดงออกของมันต่างหาก ผมเป็นแค่คนธรรมดา ผู้ชายธรรมดาที่โกรธเป็น เกลียดเป็น เมื่อคนสองคนทะเลาะกันไม่มีฝ่ายไหนที่ถูกอยู่ฝ่ายเดียว หรือผิดฝ่ายเดียว ผมเองก็ผิด แต่ที่เสียใจคือคำพูดมันวันนั้นต่างหาก...คำพูดที่แสดงถึงความไม่เชื่อใจ ระหว่างพวกเราสี่คน คนเดียวที่ผมยินดีคุยด้วยคือพี่กฤษ อาจเพราะเป็นผู้ใหญ่สุดเลยไม่ใช้อารมณ์เข้าปะทะ แต่ทำตัวเป็นคนกลางซึ่งกลางจนน่าโมโห เพราะสุดท้ายก็ขจัดคนอื่นไปจากตี๋ได้พร้อมๆ กัน เรียกว่าเจ้าเล่ห์พอๆ กับฉลาด ผมยอมรับว่าผมผิด แต่คนที่ผิดกว่าผมคือไอ้เอ็มที่เป็นต้นเรื่องทำให้ตี๋เข้าใจผมผิด แล้วมันเสือกโง่เชื่อคนอื่นมากกว่าคนที่อยู่กับมันมานานหลายปี ทั้งๆ ที่เป็นอย่างนี้ คนแรกที่มันไปปรับความเข้าใจและไปหาดันเป็นไอ้เอ็ม....ที่โกรธเพราะตี๋เลือกไปหาคนอื่นก่อนผม ที่เดินหนีเพราะอยากให้มันรู้บ้างว่าเวลาถูกคนอื่นผลักไสมันเป็นยังไง ผมไม่ใช่หุ่นเชิดของเจหรือใครก็ตามที่จะจับมานั่งแต่งตัวได้ง่ายทุกครั้งที่อยากเล่น กับคนที่คุ้นเคยมานาน หลังจากทะเลาะกัน ไม่ใช่ความเกลียดหรอกที่มาแทนที่ แต่เป็นความผิดหวังต่างหาก
ปัญหาที่ค้างคามานานของผมกับตี๋จบลงแล้ว ที่ผมต้องการจากมันไม่ใช่แค่คำขอโทษแต่เป็นการเผชิญหน้าและยอมรับ เมื่อเราไม่คุยกันเพียงลำพังอะไรมันก็เลยง่ายขึ้น ตี๋เป็นคนขี้กลัวไม่เหมือนเจ หรือแม้แต่เนมยังมีความกล้ามากกว่า เหมือนจะมีคนบอกมันแล้วว่าทำไมผมถึงเดินหนี มันเลยพยายามอธิบาย
“คือ...วันนั้นกูไม่ได้มาพร้อมเอ็มนะ แต่ก็ไม่เชิง ยังไงดีวะ มึงเข้าใจมั้ย”จากที่มันพูด มันยังคิดว่าจะมีคนเข้าใจอีกเหรอ ผมนั่งนิ่งบนโซฟาตรงมุมชุดรับแขกเล็กๆ ทางไปห้องน้ำ ถ้าเนมออกจากห้องน้ำยังไงก็ต้องเดินผ่านทางนี้
“สงสัยไม่เข้าใจ แบบ....เอ็มมันมาคนเดียว แล้วมันมาร้านไม่ถูกไง มันก็เลยโทรหาพี่เอ็กซ์ พอพี่เอ็กซ์รู้ว่ากูใกล้จะถึงร้านก็เลยให้แวะรับมันมาด้วยแค่นั้น”
“แล้วเรียกว่าไม่มาพร้อมกันตรงไหนวะ”
“ก็...ก็ไม่ได้มาจากบ้านพร้อมกันไง กูรู้มึงเข้าใจ มึงอย่ามึงกวนตีนกูสิ กูเกร็งนะไอ้เชี่ย”
“ตกลงมึงจะง้อกูหรือจะด่ากู”
“ง้อๆ อยากง้อจะตายห่าแล้วเนี่ย แม่ง หน้าอย่างมึงใครจะรู้ว่างอนเป็น เฮ้ยๆๆ โทษๆ นั่งๆ โอ๋ๆ ไม่ด่าแล้ว ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ”พอผมทำท่าจะลุกมันรีบดันให้ผมนั่งลงตามเดิม แล้วก็ขมุบขมิบปากด่าผมต่ออยู่ดี
“เอาสั้นๆ นะ กูรู้แล้วว่าเรื่องวันนั้นไม่ใช่เพราะมึง แล้ววันนั้นกูโมโหไง กูไม่เคยเล่าเรื่องภรรยาเก่าพี่กฤษให้ใครฟังนอกจากมึง พอมีเรื่องกูก็เลย...นั่นแหละ กูขอโทษที่ไม่เชื่อใจมึง แล้วก็พูดกับมึงแรงมาก.....แต่อย่าเพิ่งคิดว่ากูรู้เรื่องแล้วถึงหายโกรธนะ จริงๆ พอกูไปอยู่ที่โน่นกูก็เริ่มคิดได้แล้วแหละ แต่กูรู้สึกผิดมากนะที่ด่ามึงแบบนั้น แถมยังย้ายออกโดยไม่บอกมึงก่อน ถ้ากูเป็นมึงคบเลิกคบเพื่อนแบบนี้ไปแล้ว ปกติเราแทบไม่เคยทะเลาะกันหนักๆ เวลามีปัญหาส่วนมากจะได้เจเข้ามาคอยช่วย แต่ครั้งนี้ไม่มีใคร แล้วมึงก็โกรธกูมากขนาดไม่ยอมรับโทรศัพท์ กูเลยคิดว่ามึงคงเลิกคบกูแล้ว กูก็แอบคิดนะว่า...ไม่เป็นไร ไม่มีมึงกูก็อยู่ได้ แม่ง....แย่เนอะ แต่ตอนนั้นกูแค่ปลอบใจตัวเอง พอไปอยู่คนเดียวจริงๆ แม่ง....โคตรเหงาเลย เพื่อนไม่มี ญาติไม่มี ปัญหาก็เยอะ เหมือนอยู่ตัวคนเดียวครั้งแรก หาใครปรึกษาไม่ได้ อยากโทรหามึงก็ไม่กล้า กูเคยนั่งมองเบอร์มึงแล้วร้องไห้ด้วย โคตรอยากให้มึงขึ้นไปหากูเลย ให้ไปรุมพวกคนงานตอนนั้นให้กระเจิงเพราะกูสู้ไม่ไหว แต่สุดท้ายก็ได้แค่ทน พอเริ่มนานไปๆ มึงรู้มั้ย คนที่กูคิดถึงมากที่สุดแม่งไม่ใช่เจว่ะ....แต่ดันเป็นมึง กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงจะหายโกรธกูมั้ย มึงก็รู้ว่ากูโง่ที่สุดในกลุ่ม แต่พี่กฤษบอกว่ามึงหายโกรธกูนานแล้ว แต่มึงแค่น้อยใจนิดหน่อย กูก็แอบไม่เชื่อนะ แต่....ไม่รู้ดิ เพราะคิดถึงมึงมากมั้งเลยมาหา....ตกลงมึงโกรธกูอยู่รึเปล่า”
“.......ไม่โกรธแล้ว”ผมพูดนิ่งๆ มันทำหน้าแหยๆ เหมือนจะร้องตั้งแต่เริ่มพูด พอผมนิ่งมันยิ่งจะร้อง เวร ไม่รู้พี่กฤษเลี้ยงมันยังไง ทำไมปัญญาอ่อนขึ้น ผมเลยจำใจกระตุกยิ้มใส่มันทีนึงหน้ามันถึงเริ่มดีขึ้น
“อือ...กูก็ว่างั้น ส่วนเรื่องทีมึงบอกว่า...ชอบกู...จริงเหรอวะ”ถึงคำถามจะฟังดูกล้าๆ กลัวๆ แต่ตี๋เหมือนเจอย่างหนึ่งตรงที่ไม่เคยหลบตา...ในเวลาที่มันปลุกความกล้าขึ้นมาได้น่ะนะ
“จริง”ผมมองผ่านหลังตี๋ไป เนมเดินออกมาแล้วและกำลังไปทางห้องจัดเลี้ยง ท่าทางซึมๆ....หรือว่าได้ยินที่คุยกับตี๋หน้าห้องน้ำเมื่อครู่
“....ชอบแบบ...เพื่อนรัก...ม๊ากมาก...ใช่เปล่า”
“ชอบแบบ.....คนรัก”เมื่อก่อนผมไม่เคยคิดจะอธิบายให้มันฟัง แต่ถึงตอนนี้ก็ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม บอกแล้วว่าผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาที่โกรธเป็น....และก็เอาคืนเป็น ไหนๆ ก็เคยทำให้ผมคิดมากกับคำพูดแย่ๆ ของมันจนฝังใจ มันก็น่าจะลองกลับไปนอนไม่หลับแบบผมดูบ้าง อีกอย่าง....มันจะได้จบสักที
“โก้.....คือ...กู...ขอโทษ กูคิดว่ามึงชอบเจ”
“เจกูก็ชอบ”
“อ้าว...ไงวะ”ตี๋ยกมือเกาหัว สีหน้าเริ่มไม่เชื่อผมแล้ว แต่ผมไม่ได้โกหกมันหรอก เพียงแต่จุดเริ่มต้นของความรู้สึกมันไม่เหมือนกัน และจบไม่เหมือนกัน เจเหมือนคนที่ตรงสเป็คล่ะมั้ง แต่เป็นสเป็คที่ผมเพิ่งจะรู้ตัวไม่นานว่าผมเคยชอบเจเพราะอะไร และสเป็คที่ว่านั้นเอาต้นแบบมาจากใคร ต้องยอมรับว่าเจเป็นคนที่มีเสน่ห์และน่าค้นหา ไม่ว่าจะร่าเริงสดใสแบบตอนเด็กหรือในเวลาที่มีแต่ความหม่นหมองเศร้าซึม เสน่ห์ของเจก็ไม่เคยลด เสน่ห์ที่ว่ามาจากรูปร่างหน้าตาส่วนหนึ่ง อีกส่วนคงเป็นการกระทำ เจเป็นเหมือนหมอกจางๆ ที่โผล่มาทักทายแล้วหายไปตามเวลา ความรู้สึกผมที่มีให้เจมันก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน เช่นเดียวกับตี๋ มันดันอยู่ในช่วงเวลาที่...ต้องการใครสักคน ในขณะเดียวกันมันเองก็ต้องการเจ ความรู้สึกที่ผมให้มันไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปเมื่อไร แล้วเผลอยึดติดกับมันได้ยังไง รู้ตัวอีกทีมันก็เกิดขึ้นแล้ว ระหว่างเจกับตี๋ ตี๋กลับกลายเป็นคนที่จับต้องได้มากกว่า ใกล้ชิดมากกว่า เข้าใจมากกว่า และ...น่าสงสารเหมือนกัน ในเวลาที่ผมสูญเสียจนรู้สึกเสียศูนย์...มันคือคนอีกคนที่กำลังจมน้ำข้างๆ กัน....เป็นคนที่หลงคาดหวังว่า...ในวันข้างหน้าหากไม่มีใคร...เราจะอยู่ด้วยกัน
“ไม่เข้าใจก็เรื่องของมึง แค่รู้ไว้ก็พอว่ามึงทั้งคู่เป็นอดีตพอกัน”ผมพูดจบก็ลุกขึ้น ไอ้ตี๋รีบลุกตามทำเหมือนจะดึงให้ผมนั่งลงอีก แต่ผมหมดเรื่องพูดแล้ว มันรีบเดินกึ่งวิ่งมาฉุดผมเหมือนอยากคุยต่อ
“เดี๋ยวดิวะ คุยกันก่อน นานๆ กูจะมาหานะเว้ย”
“คุยเชี่ยไรล่ะ เนมนั่งคนเดียว”
“แอ๊ะๆๆ หลงเด็กนี่หว่า นี่ถ้าไม่ได้ยินคนอื่นเล่าให้ฟังมาก่อนกูช็อคนะนี่ที่เห็นมึงเป็นแบบนี้”
“เสือกจริง ไปอยู่กับแฟนมึงโน่น ยืนชะเง้อคอเป็นกะเหรี่ยงแล้ว กูนึกว่าพวกมึงทำเกสเฮาส์แถวตัวเมือง ที่จริงบนดอยใช่มั้ย”
“ดอยมึงดิ พี่กฤษกลัวมึงต่อยกับกูไงเลยคอยเฝ้าระวังอยู่ มึงอย่าเพิ่งเข้าไปดิวะ คุยกันก่อน กูไม่อยากเข้าไปนั่งข้างใน รำคาญเชี่ยเอ็ม แม่งชอบมาแหย่กู”
“ระวังเหอะ เกิดแฟนมึงหึงจนทนไม่ไหวมึงคงลุกจากเตียงไม่ได้อีกนาน”
“เชี่ยโก้!! พูดห่าไร ทะลึ่ง”
“.....ไม่อยากจะพูด”ผมเหล่มองมันสลับกับพี่กฤษ เหมือนบอกอ้อมๆ ให้รู้ว่าผมรู้นะเรื่องบนเตียงพวกมันน่ะ....ตั้งแต่ที่คอนโดฯ แล้ว ใครว่าอายุมากแล้วเซ็กส์เสื่อมวะ เห็นไอ้ตี๋แทบคลานทุกวัน
“ห่า ไปไหนก็ไปเลยไป กวนตีนว่ะ พี่ด้วย!! ยิ้มอะไร รู้รึไงคุยไรน่ะ”
“มองหน้าก็รู้ว่าเจอโก้แซวอะไรสักอย่าง....แก้มแดงน่ากัดเนอะ”
“เชี่ย!! พอกันเลยทั้งคู่ สาธุขอให้เมาแล้วได้กันเอง”ตี๋ยกมือพนมขึ้นแล้วเดินแซงผมกลับเข้าไปในงาน ทิ้งผมยืนกับพี่กฤษสองคน
“เคลียร์แล้วใช่มั้ย”
“งั้นมั้ง”
“อย่าแกล้งมันนักเลย ปลอบจนขี้เกียจปลอบแล้ว”
“ไม่อยากปลอบก็ส่งคืนมา เดี๋ยวหาคนดูแลใหม่ให้มันได้อยู่แล้ว”
“ขี้เกียจปลอบแต่ไม่ได้บอกว่าไม่ชอบน้ำตามันนี่ ไปมอมเหล้าเมียดีกว่า”พูดจบก็เดินยิ้มๆ ตามตี๋ไปอีกคน มาดนิ่งๆ ยิ้มเป็นมิตร มาดอย่างนี้หลอกไอ้ตี๋ได้คนเดียวนั่นแหละ....แต่ก็ดูแลตี๋ได้ดีที่สุดด้วยเหมือนกัน
-
จิ้มๆๆๆ รออ่านอีกครึ่งนะคะ
-
เรื่องบางอย่างเกี่ยวกับ โก้ ตี๋ พี่กฤษ เอ็ม เริ่มคลี่คลาย.... :mew6:
แต่เรื่องน้องเนมกับพี่โก้ยังค้างงงง :katai4:
ขอบคุณคุณจีค่ะ นอนรอครึ่งหลังในวันต่อๆไป :ling3:
-
:z3: อีกครึ่งดราม่าของแท้ใช่ปะคุณจี
อย่าหน่วงมากนักนะคะ สงสารเนม หรือพี่โก้ดี
รอค่ะ..(อีก 7 วันใช่มะคะ)
:L1:
-
:ling3:
ยังงั้น..ยังไม่อ่านอ่ะ
ไม่ชอบอะไร...ค้างๆ คาๆ
นะ..คุณจี
..เลยไม่รู้จะเม้นท์ว่าอะไร..
อิอิ
แปะเพลงนี้ให้ฟังเพลินๆ ล่ะกาน
http://www.youtube.com/v/X1ydSd7f5gc
เพราะดี..ความหมายค่อดดี
ไปนั่งตบหัวกะบาล :beat: ไอ่พี่โก้ต่ออีกดีกว่า
ตบจนหัวช้ำไปแล้วมั้ง..เกือบอาทิตย์นึง
:laugh: ฮ่าฮ่า
-
:katai1: :katai1:
ยังไม่เคลียร์ๆๆๆๆๆ รออีกครึ่งนะคะ
ตอนนี้ยืนถือพู่เชียร์คุณจีค่ะ
คุณจี สู้ๆๆๆๆ :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
เนมไม่เคยอยุ่ฟังจนจบเลยจริงๆๆ :m16:
พี่โก้ก็นะ รุ้ทั้งรุ้ น่าจะเคลียร์กันได้ ก็ดันเงียบ
พูดกะคนอื่นได้ ทำไมไม่พูดกะเนมบ้างนะ :z3:
สองคนนี้เมื่อไร่จะหวานกันนะ :เฮ้อ: เฮ้อออ
-
ครึ่งนี้ยังยิ้มได้เพราะมิตรภาพระหว่างเพื่อนรักกลับมา
แต่ครึ่งหลังจะทำไง ต้องไปฝึกจิตรก่อนเลยดีไหม :ling3:
:pig4: คะ
-
รอๆๆครึ่งหลัง :z2:
พี่โก้แก้ตัวได้ดีมาก 55
เป็นอดีตทั้งคู่ o13
-
ลุ้นสุดตัวววววววว :katai1:
-
โก้เคลียร์กะตี๋แล้ววว
อย่าลืมไปเคลียร์กะเนมน้าา :hao5:
พี่กฤษดูเจ้าเล่ห์นะเนี่ยยย :hao6:
-
ยังค้างงงงงงงงงงง :katai1:
รออีก50%ค่ะ :mew2:
-
โก้ขี้แกล้งว่ะ ฮึ่ย ทำเนมร้องไห้ตายแล้ว
สงสารน้องเนม
โก้ใจร้าย
-
พี่โก้คุยกับเนมเร็วๆนะ ก่อนน้องกับคนอ่านจะ :hao5:
-
รอครึ่งหลังๆๆ
เคลียร์ตี๋แล้วเคลียร์น้องเนมด้วยนะพี่โก้ เค้าสงสารน้องอะ
เหมือนน้องมันเพิ่งจะผ่านเรื่องเจมาก็มาเจอตี๋อีก
จริงๆน้องมันเชื่อใจพี่โก้นะ แต่ยังไงอะ เคสตี๋มันเป็นอะไรที่พูดยาก
-
ยังค้างอยู่เลยยยยยย
โก้ตี๋ เคลียร์แล้ว
แงงงงแต่แอบสงสัยเรื่องระหว่างเอ็ม ตี๋ นะ กฤษด้วย
อยากรู้ เรื่องสามคนนี้
แต่เรื่องนี้เป็นโก้เนม นี่เนอะ ฮ่าๆๆๆๆ
เราต้องโฟกัสที่คูเอกสิ
อยากจะบอกว่าเนม น่าจะอยู่ฟังให้จบ
จะได้ไม่ต้องมานั่งร้องไห้ คิดมากแบบนี้ น่าสงสาร :hao5:
ขอให้ปรับความเข้าใจกะพี่โก้ได้ไวๆน้า น้องเนม
-
เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ไม่เข้าใจโก้อยู่ดี
คนที่แกว่งมากที่สุด คือ โก้
สงสารเนม
รอครึ่งหลัง
-
บวกเป็ด!!!
จริงๆ อยากอ่านแบบดราม่าจัดหนักทีเดียวเลย
แต่อดใจไม่ไหวง่ะ! เลยต้องมาอ่านครึ่งแรกก่อน
รอครึ่งหลังนะคะ ><
-
อิพี่โก้นะก็รู้ว่าเนมน่าจะได้ยินที่ตัวเองพูดแต่ก็ปล่อยให้เนมเสียใจขนาดนี้เนี่ยนะ. :angry2:
จะโทษว่าเนมไม่อยู่ฟังให้จบก็ไม่ได้ตัวเองพูดแค่นั้นแล้วก็เดินไปคุยกันที่อื่นจะให้เนมตามไปฟังแกเคลียร์กะเพื่อนอ่อ
เป็นใครก็ช็อคนะ ยังไงก็ยังข้องใจอิพี่โก้อยู่ดีแค่บอกมันเป็นอดีตตอนนี้รักเนมพูดไม่ได้อ่อ
ให้เนมคิดเอาเองตลอด เรื่องความรักไม่มีใครอยากคิดเองหรอกนะ
ถึงจะมีตอนนี้มาแก้ตัวให้โก้แต่เราก็ยังคงไม่พอใจโก้เหมือนเดิมเพราะที่โกรธไม่ใช่ว่าโก้ชอบตี๋
แต่โกรธที่โก้ไม่พยายามที่จะอธิบายให้เนมเข้าใจเลยต่างหาก
-
แปะ ยังไม่อ่าน รอพาร์ทเต็ม :เฮ้อ:
คุณจีพี่โก้น้องเนมจะยังมีดราม่าหนักอีกหรอคะ
ที่ผ่านๆมาไม่พอหรือยังไง :katai1:
เครียดล่วงหน้า เตรียมยาแก้ปวดหัวปวดใจปวดตาไว้ก่อนเลย :z3:
-
รอครึ่งหลัง T^T
-
บองตรง ๆ ว่า แต่ก่อนไม่ชอบเนมยังไง เดี๋ยวนี้ก็ไม่ชอบเหมือนเดิม ไม่รู้ทำไม ...
เนมเหมือนจะพัฒนาแต่ก็ไม่ เพียงแค่เปลี่ยนจากแสดงออกภายนอนก เป็นเก็บเอาไว้ข้างใน -*-
เข้าใจนะว่า โก้ รักเนมมาตลอด แต่ในเมื่อมันไม่ได้คบกัน จะไม่ให้โก้มีรักใหม่ มีคนที่ชอบ ก็ไม่ไหวนะ
ขนาด เนม ปากบอกรักโก้ แต่ปรับปรุงตัวนิดเดียว และบางเรื่องก็ตาดหวังจากโก้ มากเกินไป ... คิดแล้ว :katai1:
-
เคลียร์กับคนในอดีตได้ ก็ช่วยเคลียร์กับคนปัจจุบันให้มันได้อย่างนี้บ้างนะพี่
มีอะไรก็บอกว่าเนมยังเด็ก ต่อให้เป็นผู้ใหญ่เจอแบบนี้ก็สติแตกได้ค่ะพี่
-
ไม่ค่อยต่างจากที่คิดเท่าไหร่
สงสารแต่เนม ที่ยังไม่รู้เรื่องอะไร
ยิ่งพี่โก้ไม่ใช่คนที่มานั่งอธิบายอะไรด้วย
ขอให้เคลียร์กันเร็วๆน้า สงสารทั้งคู่
ปล.แอบอยากอ่านตี๋ + พี่กฤษแล้วอ่า อิอิ
-
อีกครึ่งขอไว ๆ น่ะครับ อยากอ่านจะแย่แล้ว
-
มาต่อเรื่องเนมนี่จะดราม่าขนาดไหนเนียน่ากลัวจริงๆ ขออย่าให้ถึงกับต้องเลิกกันเลยนะ. สงสารเนม
-
น้องเนมของพี่ ตอนหน้าจะเตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้รอนะจ๊ะ :hao5: :hao5:
-
เฮ้อ :เฮ้อ: ในที่สุดก็เคยรักตี๋จริง ๆ ด้วยสินะ งั้นถ้าตอนนั้นไม่มีเรื่องผิดใจกันก็คงจีบตี๋เป็นแฟนจริง ๆ นั่นแหละ ผิดหวังพี่โก้ ยังไงไม่รู้แฮะ เอาเถอะถ้าบอกว่าเป็นอดีตก็นะ แล้วเห็นเนมออกมาซึม ๆ รู้ด้วยว่าเนมต้องได้ยินที่ตัวเองพูดแล้วทำไมทำเป็นไม่รู้เรื่องอย่างนี้ล่ะ ปล่อยให้น้องร้องไห้เสียใจขนาดนั้นน่ะ ชอบให้น้องทรมานเล่นรึยังไงเนี่ยพี่โก้ บางทีเราก็รำคาญนะแบบพี่โก้เนี่ย
-
ค่อนข้างดีใจที่โก้ไม่ได้รู้สึกกับตี๋เหมือนเดิมแล้ว
แต่แง่งๆๆๆๆๆๆ.....เมื่อไหร่จะพูดความกับน้องสักทีว่ะ
ฮือออออออออออออออออออออออออออ สงสารน้องเนม
-
พี่โก้แล้วจะอธิบายให้เนมฟังไหม ว่าที่รู้สึกรักทั้งเจ ทั้งตี๋เพราะรักเนมแล้วผิดหวังจากเนม
ดราม่าน่าจะพอแล้วน้า ต่อไปจะได้เคลียร์ทุกเรื่อง น้องเนมจะได้ไม่เสียน้ำตาอีก ระวังคีย์มาขอคืนนะพี่โก้
ไม่ค่อยไว้ใจพี่โก้เลย ขนาดเรื่องเจ รู้ว่าเนมคิดมาก ยังไม่เคียร์กับเนมเลยว่ะพี่โก้
หรือจะเป็นแผนขั้นสูงให้เนม รักและหวงมากๆ จะได้สู้เพื่อพี่โก้บ้าง น้องยังเด็กน่ะ มีให้เพียงความรู้สึกเต็มหัวใจ
ขอบคุณนะคุณจี รออีกครึ่งจ้า
-
:mew1:
โก้กับตี๋เคลียร์กันแล้ว
ต่อไปก็เป็นตาของเนมกับพี่โก้สินะ
แลส่วนของเนมจะยาวกว่าจะเข้าใจ
-
ดีใจนะ ที่ได้เห็นตี๋กับโก้เครียส์กันแล้ว
เรารักตี๋มากที่สุดในสามคนนี้เลยนะ
ที่เหลือก้อรอแต่เรื่องโก้กะเนม ไม่รู้จะเป็นไงต่อเนอะ
แต่ถ้าเนมโตพอ เนมคงจะเข้าใจได้นะ
เพราะมันเป็นเรื่องอดีต เป็นช่วงที่เนมไม่ได้อยู่กับโก้
เอาใจช่วยนะ คู่นี้อุปสรรคมากจริงๆ
-
รู้นะว่ามันเป็นอดีต แต่ถ้าเป็นเนมที่มาก่อนใครก็เจ็บอยู่ดี
เนมทำร้ายตัวเองไปกับคนที่ไม่ได้รัก แล้วพอได้กลับมาก็รู้ว่าเค้าเก็บเราไว้ลึกๆ
แต่ก็ยังมีพื้นที่ให้คนอื่นๆอีก ไม่รู้นะ แต่เจ๊บจัง
ไม่อยากคิดซ้อนกับเรื่องของตัวเองเลย แต่อ่านๆเรื่องนี้ไปแล้วคิดตลอดเลย :เฮ้อ:
-
โอ๊ยยยยยย ด้วยความลุ้นระทึกว่าจะเจอมาม่าชามใหญ่ขนาดไหน
ตอนนี้เบาๆนะ เดี๋ยวรออ่านที่เดียวให้มันชอกช้ำทีเดียวให้จบๆไปเลย
นี่ลุ้นยิ่งกว่าเกรดอีก ให้ตายเถอะ
:katai1: :katai1: :katai1:
-
ชอบเจเพราะเจคล้ายเนมสินะโก้ เหตุผลที่ชอบตี๋ก็พอจะเข้าใจได้ แต่ทำไมเนมไม่อยู่ฟังให้จบกันนะนั่น
-
โอเค ตี๋กับโก้เคลียร์ o13 คราวนี้ไปเคลียร์กับเนมเลยโก้ แกล้งปล่อยให้น้องร้องไห้เสียใจอยู่ได้ :z6:นิสัยอ่ะ
-
ดีใจที่ทุกอย่างเป็นอดีตไปแล้ว
อดีตที่ทำให้โก้มีเนม ตี๋มีพี่กฤษ มันไม่ใช่ความเลวร้ายซะหน่อย (รึป่าววว)
บอกตรงๆว่า ชอบโก้อ่ะ เข้าใจความคิดเข้าใจการกระทำ
พี่จีเขียนให้โก้เป็นคนปกติ ที่แบบเสียใจกับการกระทำของตี๋ แบบจริงๆ
ไม่ได้เว่อร์ หรือน้อยไป มันแบบ พอดีอ่ะ พอดีจนเข้าใจ
อ่อยยยยยยยยย
พี่กฤษ สนองนี้ดหนูมาก อยากอ่านฝุดดดดด
-
:hao6:
-
เหมือนจะยังเคลียร์ไม่หมด
แทนที่จะเป็นตี๋เอ็มแล้วพี่กฤษมาตอนไหน
หรือว่าให้ไปติดตามในตอนของตี๋..ที่คุณจีจะเขียนต่อไป(???)
ปล.คุณจีเป็นผู้แต่งที่ผูกเรื่องให้เป็นปมๆได้เก่งมากๆ ขอชมเชยค่ะ
-
"มันคือคนอีกคนที่กำลังจมน้ำข้างๆ กัน....เป็นคนที่หลงคาดหวังว่า...ในวันข้างหน้าหากไม่มีใคร...เราจะอยู่ด้วยกัน"
ชอบประโยคนี้บอกไม่ถูก วันนึงเราก็คิดเหมือนนายอ่ะโก้ เราคาดหวัง แต่ในเมื่อวันต่อมา ต่างคนก็ต่างมีคนที่ใช่แล้ว
ก็ขอให้เพื่อนทั้งสองรักษาความรักของแต่ละคนไว้ อย่าให้มันหลุดมือไปล่ะ
ปล ทำไมตี๋น่ารักงี้อ่ะ อิจฉาพี่กฤษว่ะ :mew6:
-
ครึ่งหลังน้องเนม มาม่าล้วนๆ ใส่ไข่เพิ่มด้วยไหมคะ T_T
-
ดีใจที่เคลียร์แล้วทางฝั่งนี้ แต่ฝั่งเนมนี่พี่โก้ต้องอธิบายดีๆละ สองเรื่องซ้อนๆ เรื่องเก่าเพิ่งจะเริ่มทำใจได้ เรื่องสองมากระหน่ำต่อ งึดๆๆๆ ><
-
จ๊ะ......โก้แอบหลงไปชอบคนอื่นตั้งสองคน...ดูเหมือนไม่เป็นไร คนเรามีพลาดกันได้ โก้ทำบ้างก็ไม่แปลก....
แต่เนมแอบหลงไปมีคีย์เพียงเเค่คนเดียว...ดูเหมือนผิดมาก เพราะไปนอกใจโก้ จึงต้องทำใจหากโก้จะมีคนอื่นบ้าง
ตรรกะเเบบนี้เองเหรอ?
ยุติธรรมดีเนอะ?
อยู่ใกล้ใครก็รักคนนั้น ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลยว่า...สเปคอย่างเจมีต้นเเบบมาจากใคร...ใครล่ะ? ชิส์
ปล.ยังมีดราม่าอีก? จะดราม่าอะไรนักหนา ถ้ามันจะรู้สึกแย่ทุกวินาทีเเบบนี้ เนมกับโก้ก็พอเหอะ เซง...เหนื่อยเเทน
แอต่แปลก คนอ่านที่เหนื่อยก็ยังรออ่านต่อไป = =
รอพี่จี :กอด1:
-
แค่ครึ่งตอนก็หนักแล้ววววววววววว :katai1:
กลัวเนมจะรับไม่ได้อ่ะ สงสารเนมจัง :monkeysad:
มารอครึ่งหลังนะคะ
-
รออ่านอีกครึ่งและหวังว่าโก้จะเคลียร์กับเนมเข้าใจ
-
เคลียร์กะตี๋จบ แต่กับน้องเนมยังไม่จบดีเลย
ลุ้นให้พี่โก้อธิบายทุกอย่างให้เนมเข้าใจโดยเร็ว
ขอให้เนมเปิดใจและเข้าใจอะไรง่ายๆนะ
-
เรื่องพี่โก้นี่งงเอาเรื่องแหะ เดี๋ยวเจ เดี๋ยวตี๋ หวังว่าคงจะหมดเรื่องแค่นี้นะ
-
พี่โก้เคลียร์กับตี๋ได้แล้ว
กับเนมก็ขอให้เข้าใจกันได้เร็วๆ นะจ๊ะ
-
ยังไม่เคลียร์เลย เรื่องเมียเก่าพี่กฤษ เรื่องตี๋กับเอ็มจบกันยังไง แล้ววันนั้นเอ็มไปกับตี๋แล้วโก้ไม่พอใจอะไร
อร๊ากกกกกกกกกก ค้างคา รอมาม่าชามโตชามต่อไป
-
เนมอาจจะลืมไปว่าตัวเองเป็นคนปัจจุบัน.....
-
เฮ้อ!!!!โล่งอกที่โก้กับตี๋เคลียร์กันได้แล้วคราวนี้ฌก้ก็ต้องไปเคลียร์กับเนมให้เข้าใจแล้วนะ
แต่ผลจะออกมายังไงนี่ก็รอลุ้นกันต่อไป..รอครึ่งหลังนะคะ
-
แบบว่ายังไม่ได้อ่าน ยังไม่พร้อม 50% อาจทำให้ค้าง
ไม่ใช่ว่า คุณจีบอก 100% ค้างกว่า :katai1:
อ่านแต่ละคอมเมนต์ยังมีคนถอนหายใจนิแสดงว่าทั้ง 2 คนยังไม่เข้าใจกันใช่มั้ยเนี่ย
รอโหลดดิ่งจน100% แล้วกันนะ :ling3: :ling3:
สู้ๆนะคะคุณจี :katai4: :katai4:
-
จ๊ะ......โก้แอบหลงไปชอบคนอื่นตั้งสองคน...ดูเหมือนไม่เป็นไร คนเรามีพลาดกันได้ โก้ทำบ้างก็ไม่แปลก....
แต่เนมแอบหลงไปมีคีย์เพียงเเค่คนเดียว...ดูเหมือนผิดมาก เพราะไปนอกใจโก้ จึงต้องทำใจหากโก้จะมีคนอื่นบ้าง
ตรรกะเเบบนี้เองเหรอ?
ยุติธรรมดีเนอะ?
อยู่ใกล้ใครก็รักคนนั้น ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลยว่า...สเปคอย่างเจมีต้นเเบบมาจากใคร...ใครล่ะ? ชิส์
เห็นด้วยอย่างแรงค่ะ เนมเคยคบคีย์เนมผิด โก้เคยแอบชอบเพื่อนตัวเองไม่ผิดเพราะเนมก็เคยมีเหมือนกัน เนมผิดตลอด
ถ้าจะบอกว่ามันเป็นแค่อดีต เนมกับคีย์ก็แค่อดีตเหมือนกันอดีตที่เนมเคลียร์ชัดว่าแค่เพื่อนในขนาดที่โก้ไม่เคยเคลียร์ให้ชัดเลยสักอย่างไม่ว่าจะเป็นอดีตหรือปัจจุบัน :angry2:
-
สงสัยความฝันเอ็มตี๋ของเราจะสลายลงอย่างสมบูรณ์แบบ :laugh:
แล้วเอ็มไปทำอะไรให้ตี๋เข้าใจโก้ผิดเนี่ย โก้เลยโกรธเอ็มเลย แต่เหมือนว่าเอ็มกับตี๋ก็จะเข้าใจกันแล้ว ไม่มีอะไรต้องเคลียร์ เพราะยังมาเจอหน้ากันได้ คุยเล่นกันได้ กฤษ คนนี้ตัวจริงของตี๋สินะ
คราวนี้ก็เหลือโก้กับเนม บ่องตงว่า ไม่ชอบใจเนมตั้งแต่หึงเจเว่อร์ ก็เห็นอยู่ว่าเจมีคนของเค้า แล้วก็เป็นเพื่อนสนิท ทำเหมือนว่าตัวเอง ไม่เคยรักคนอื่น แถมยังนอนกับคนอื่น ซึ่งบางครั้งเลิกกับคีย์ไป มีแฟนใหม่ ก็ยังมานอนกับคีย์ได้อีก โก้ไม่เคยนอนกับเพื่อนตัวเองเหมือนที่เนมทำด้วยซ้ำ
เฮ้อ แต่ยังไงซะ เนมก็เป็นคนที่โก้รัก ถึงจะทำอะไรพลาดไป ถึงจะเคยรักใครมา ตอนนี้สองคนก็รักแค่กันและกันใช่มั้ย โก้อะทิ้งอดีตไปแล้ว ก็หวังว่าเนมจะทำได้เหมือนกัน เลิกมองอดีตของโก้ แล้วก็มองโก้คนปัจจุบันเท่านั้น
-
ครึ่งนี้ไม่ดราม่าเลย เคลียร์นะเรื่องตี๋กับโก้ โก้คงอยากแค่เอาคืน
เพื่อนสามคนนี้มันเหนียวแน่นจนแทรกยากจริง ๆ ตอนแซวเรื่องแฟนตี๋น่ารักดี
แต่ว่าเรื่องโก้กับเนมนี่แหละที่มันยังไม่เคลียร์ พี่โก้ปล่อยน้องทรมานคิดมากตั้งนานได้ไงฟระ
ที่ว่าดราม่าเนี่ย น้องเนมมันทนพิษบาดแผลไม่ไหวบอกเลิกพี่โก้ป่าว เด๊าเดาค่ะ
เพราะน้องช้ำมากตอนนี้ พี่โก้เคลียร์ให้ไว้
มาต่อเร็ว ๆ นะคะ พลีสสสสสส :mew1:
-
อย่าดราม่ามากนะจ๊ะคุณจี สงสารน้องเนมอ่ะ ฮื่อๆ
พี่โก้รีบๆเคลียร์นะจ๊ะ
-
คาง ค่าง ค้าง ค๊าง ค๋าง555
ค้างจริงอะไรจริงค่ะ ตอนแรกไม่อยากดราม่าเลยอ่านก่อน ปรากฎว่าไม่ดราม่าจริงๆ แต่ค้างเวอร์นิ :ling1:
ตี๋แก้มน่าฟัดตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ กรี๊ดดดด อยากอ่านตอนตี๊ขึ้นมาทันที (เริ่มไม่อยากอ่านดราม่า พี่โก้กับเนม :mew2:)
ปล.ขอบคุณพี่จีค่า :3123:
-
:ling3:สงสารเนม เข้าใจว่า เนมเองก็ควรเชื่อในความรักที่พี่โก้มีให้ แต่แบบเนมเคยฝักใจมาตลอดคิดว่าพี่โก้ไม่รักอ่ะ ทำไมพี่โก้ไม่อธิบายอะไรๆให้มันกระจ่าง บอกเนมไปเลยว่า ที่ชอบเจก็เพราะเจเหมือนเนม ที่ชอบตี๋ ก็เพราะเสียใจจากเนม จริงคือรักเนมที่สุด ทำไมไม่อธิบายอะไรออกไปตรงๆ คนมันฝักใจอ่ะเข้าใจมั้ย พี่โก้ ,...ตีหน้าพี่โก้ซะทีดีมั้ย ..เดียวหมั่นใส้เชียร์ เนมให้คีย์กลับมาแย้งไปซะเลยนี้ ถ้าเกิดคีย์แย้งเนมไปจะทำยังไงห่ะพี่โก้นี้ ... น่าตีชะมัดเลย น้องร้องไห้ จนตาปูด
-
จ๊ะ......โก้แอบหลงไปชอบคนอื่นตั้งสองคน...ดูเหมือนไม่เป็นไร คนเรามีพลาดกันได้ โก้ทำบ้างก็ไม่แปลก....
แต่เนมแอบหลงไปมีคีย์เพียงเเค่คนเดียว...ดูเหมือนผิดมาก เพราะไปนอกใจโก้ จึงต้องทำใจหากโก้จะมีคนอื่นบ้าง
ตรรกะเเบบนี้เองเหรอ?
ยุติธรรมดีเนอะ?
อยู่ใกล้ใครก็รักคนนั้น ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลยว่า...สเปคอย่างเจมีต้นเเบบมาจากใคร...ใครล่ะ? ชิส์
ปล.ยังมีดราม่าอีก? จะดราม่าอะไรนักหนา ถ้ามันจะรู้สึกแย่ทุกวินาทีเเบบนี้ เนมกับโก้ก็พอเหอะ เซง...เหนื่อยเเทน
แอต่แปลก คนอ่านที่เหนื่อยก็ยังรออ่านต่อไป = =
รอพี่จี :กอด1:
โอ๊ยยยย โดนอะ เรื่องนี้เนมน่าสงสาร มาทีหลัง สำคัญไม่เท่า บลาบลา ข้ออ้างเยอะระหว่างเพื่อนสามคนนี้
แต่ขอเถอะค่ะ โลกไม่ได้หมุนตามพี่โก้กับแก๊งเพื่อนนะ พี่มีประวัติต่อกันสามคน คีย์เนมก็มี แต่ด้านที่เราเห็น เนมกับคีย์ความรู้สึกของตัวเองชัดเจนว่ารักใครเลือกใคร ต่อให้เป็นเพื่อนกัน (หรืออีกฝ่ายอาจรักมากกว่าเพื่อน) แต่ก็ทำแค่อยู่ข้างกัน แต่ถึงอย่างนั้นระหว่างคีย์กับเนมมันเห็นได้ชัดว่าเป็นไปตามอารมณ์อะ มันไม่ใช่ความรัก มันคือความใกล้ดชิดผูกพัน คือคบกันชอบกัน แต่ในใจเนมมีแต่พี่โก้
ในขณะที่พี่โก้เหมือนไผ่ลู่ลม ปากบอกว่ารักเนมรอเนม พูดให้เนมรู้สึกผิด แต่ระหว่างที่เนมไม่อยู่พี่ก็ตกหลุมรักเพื่อนตัวเองตั้งสองคน? แถมไม่เคยทำอะไรให้ชัดเจน ขนาดเจกับตี๋ยังไม่เข้าใจความรู้สึกพี่เลย จะไปหวังอะไรจากเนม
เฮ้ออ
นึกแล้วขำตอนที่พี่โก้บอกเนมเด็ก ตามไม่ทันสิ่งที่พี่โก้คิด เหอเหอ คาดคั้นให้เขาโตพอจะรับมือกับความรักแบบผู้ใหญ่ของพี่ได้ ตอนนี้รู้เลยว่าใครเด็กกันแน่ เนมหึงหวง น้อยใจไม่ใช่เพราะเด็ก แต่เพราะรัก คนอายุสามสิบสี่สิบก็รู้สึกแบบนี้ได้ถ้าอยู่ในความสัมพันธ์กับใครสักคน
แต่การกระทำของพี่โก้ ไม่โตเลย เพื่อนสองคนไปไกลกว่าที่เห็นแล้ว เติบโตไปในทางของตัวเอง แต่ไม่ได้ทิ้งขว้างความรักแบบเพือนที่มีให้พี่โก้เลย ตี๋กับเจ ดูอ่อนแอ แต่ทั้งคู่มีความกล้าที่จะใช้ชีวิต ใช้ความรักของตัวเองโดยไม่พ่วงคำว่าเพื่อนสามคนเข้าไปด้วย ก้าวไปมีชีวติของตัวเอง แต่ไม่เคยไม่รู้สึกคิดถึง หรือเลิกรักเพื่อน แต่รักของสองคนนั้นคืออะไรที่ชัดเจนว่าโก้สำคัญ แต่คนที่อยู่ข้างกายเขาสำคัญกว่า คือรักคนละแบบ การที่เจรักพี่เอ็กซ์มากกว่าไม่ได้หมายความว่าพี่โก้ไม่สำคัญ เช่นเดียวกับตี๋
แล้วก็ไม่ใช่ว่าพี่กฤษ หรือ พี่เอ็กซ์ เป็นผู้ใหญ่กว่าเนมเลยรู้สึกรับมือกับเรื่องราวของสามคนนี้ง่าย แต่เพราะทั้งเจและตี๋แสดงจุดยืนตัวเองแน่ชัดให้คนรักตัวเองเห็น ในขณะที่พี่โก้ไม่มีความชัดเจนอะไรเลย
พี่โก้ยังวิ่งวนอยู่ในบ่วงอารมณ์และการยึดติดของตัวเอง พี่ไม่ผิด หนูเห็นใจและอยากเอาใจช่วยให้พี่หลุดมันมาได้
แต่ขณะที่พี่ยังหลุดไม่ได้อย่าลากเอาความรู้สึกของคนคนนึงที่พี่บอกว่ารักมายึดติดไปด้วยได้ไหม สงสาร เขาไม่มีวันจะเข้าใจหรอก ตราบใดที่พี่ยังไม่เข้าใจจุดยืนของตัวเอง เนมก็จะไม่มีวันเข้าใจไปด้วย
ถ้าคิดว่าเนมสำคัญ เรื่องตี๋กับเจก็ปล่อยให้มันเป็นอดีตไปอย่างที่ปากบอกพวกเราทุกคน ไปบอกน้อง คุยให้เข้าใจ ลำดับให้แน่นอนว่าอะไรคืออะไร
คือถ้าพี่โก้เป็นคนมีจุดยืนแน่นอนพี่โก้จะไม่เจอเนมเวอร์ชั่นงี่เง่าแน่นอน เพราะเด็กคนนี้โลกหมุนรอบตัวพี่โก้อะ ขนาดนี้แล้วจะเอาอะไรกับเนม พี่โก้เป็นโลกทั้งใบของเนมยังไม่พอ?
ตอนแรกจากที่สงสารเนมเรากลับสงสารพี่โก้นะ เพราะไม่มีใครสามารถช่วยพี่โก้ได้หรอกนอกจากตัวพี่เอง
ถึงเวลาที่พี่โก้ควรโตได้บ้างแล้วเปล่า?
เป็นถึงอาจารย์ การวางตัว อะไร ควรพูด ควรทำ ควรที่จะต้องจัดการ ถ้าพี่คิดไม่ได้ หนูก็ว่าพี่คงต้องอยู่ตัวคนเดียวไปตลอดน่ะแหละ
ปล่อยเนมไปค่ะ น้องยังเด็ก ความรักควรเป็นเรื่องสวยงามไม่ใช่น่าสมเพชแบบนี้ ปล่อยน้องไปในทางที่ดีดีกว่า
จนกว่าพี่จะพร้อมปล่อยวางเรื่องของตี๋กับเจ เมื่อนั้นพี่ก็พร้อมจะมีชีวิตของตัวเอง เหมือนตี๋กับเจนั่นแหละ
-
โก้ กับ ตี๋ เคลียร์กันแล้ว
ยังเหลือแต่เนม เฮ้ออออ
-
น้ำตาไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย สิ่งที่ช่วยได้คือ การทำใจยอมรับและปล่อยวาง
-
เม้นรวบตั้งแต่ตอนหนึ่ง
อ่าาาา เคลียร์ไปแล้วหนึ่ง เหลือเคลียร์กับเนม
แต่ตอนนี้สงสารก้แต่เนม น้องต้องเจ็บช้ำมาก แล้วก้ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนต้องคาดหวังให้น้องเข้าใจ เชื่อใจ ให้น้องเป็นผู้ใหญ่ถึงขนาดนั้น
คนนะคะคนเชื่อใจแค่ไหนมาได้ยินแบบนั้นก้เขวเหอะ แล้วยิ่งปากหนักไม่คิดพูดอะไรแบบโก้ด้วย เราว่าที่เนมทำอยู่น้องมันก้พยามถึงที่สุดแล้วจะเอาอะไรกับน้องนักหนาไม่เข้าใจ
เราอ่านระเบียงรักนะเราว่าตอนเจงี่เง่านี่น่ารำคาญกว่าเนมอีกอ่ะ
บอกไม่ถูกนะ หรือคงเพราะเราไม่ได้เทิดทูนความสัมพันธ์ของสามเพื่อนในระเบียงรักมากขนาดนั้นมั้ง เลยไม่ได้ควาดหวังว่าเนมจะต้องมาเข้าใจอะไรให้ได้ทุกอย่าง
ว่าแต่เนมไม่เปลี่ยนไปเลยสัดนิดๆ โก้เองก้ปากหนักไม่เปลี่ยนเหมือนกันแหละ
คิดแบบรีบนๆว่า ถ้ายังไม่ยอมพูดยอมเคลียร์ ยังไม่ปล่อยอดีต ก้ปล่อยเนมไปเหอะ เทิดทูนความสัมพันธ์ของสามเกลอนี่ไปไม่ต้องคาดหวังให้ใครมาเชื่อใจ น้องควรมีความรักที่สดใสกว่านี้อ่ะ
อีกนิด ตรรกะที่บอกว่าเนมยังมีคีย์ได้ทำไมโก้จะมีบ้างไม่ได้นี่เราว่ามันงี่เง่าอ่ะ โอเคคือมีได้ แต่เนมกับคีย์เราว่ามันเผลอหลงในความใกล้ชิดรู้สึกได้ว่ามันไม่ใช่ความรักอ่ะ แต่โก้นี่เผลอรักนะคะ ย้ำอีกทีเผลอ'รัก' เราเป็นเนมรู้แบบนี้ตายกันไปข้างนึงอ่ะ
แต่อย่างไรเสียเราก้หวังให้โก้เนมรักกัน ได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขอ่ะ :กอด1: แค่ตอนนี้เรารู้สึกสงสารเนม มากกกกกกกกกกก :o12:
-
ถึงเวลาที่พี่โก้ควรจะปล่อยวางได้แล้วนะ และควรหันกลับมาดูแลคนข้างกายได้แล้ว ปล่อยคนข้างกายนานไประวังหันกลับมาอีกทีจะไม่เหลือใคร
-
อ่านซ้ำแล้วมาเม้นท์เพิ่มเรื่องตี๋ค่ะ ตอนที่ตี๋พูดถึงเรื่องว่า พอไปอยู่คนเดียวแยกจากเพื่อนแล้วไม่มีใคร ไม่มีญาติ ไม่มีเพื่อน ปัญหาเยอะ แล้วสงสารตี๋เลย ยิ่งพูดเรื่องเจอคนงาน แล้วอยากให้โก้มาช่วยลุย ตี๋คงเจออะไรที่หนักหนาสาหัสแน่ๆ น่าสงสาร ยิ่งตอนนั้นยังไม่เคลียร์กับโก้ด้วยคงยิ่งทุกข์ใจไปกันใหญ่ ว่าแล้วก็อยากอ่านเรื่องตี๋บ้างจัง อิอิ
อยากรู้เรื่องของกฤษกะตี๋ด้วย ไปไงมาไงเนี่ย กฤษคงจะเป็นคนดีจริงๆ ถึงจะเคยมีเมีย แต่ถ้าโก้เชื่อใจถึงขนาดบอกว่าเป็นคนที่ดูแลตี๋ได้ดีที่สุด เค้าคงเป็นคนที่ดีที่สุดของตี๋จริงๆ
-------------------------------
วกกลับมาเรื่อง โก้-เนม เห็นเม้นท์ข้างบน ดุเดือดจริงจัง กันดีจริง แหะๆ เหมือนแบ่งข้าง โก้ เนม
ส่วนตัวเราค่อนไปข้างโก้นะ แต่ก็ไม่ได้ชอบโก้หมดซะทุกอย่าง ยังรู้สึกว่า โก้เย็นชาเกินไป อย่างเรื่องที่ไม่ค่อยจะแสดงความรู้สึก ทำเหมือนไม่แคร์ เราเป็นเนมเราก็คงทนไม่ได้ ตรงนี้ยอมรับว่าเนมอาจดูง้องแง้งก๊องแก๊ง แต่อดทนกับความเย็นชาของโก้มาก เนมทนเจ็บเยอะ ก็เพราะรักโก้มาก
ส่วนเรื่องอดีต ถามว่าใครผิด คงไม่มีคนผิด แต่เป็นเรื่องของระยะห่างและวุฒิภาวะมากกว่า สองคนอยู่ไกลเกินไป เนมก็ยังเด็กเกินไป โก้ยึดติดกับเพื่อนมากไป สุดท้ายก็ต้องเลิกกัน
เรื่องเนมกับคีย์ และโก้กับตี๋เจ เราว่าเนมไม่ได้แค่หลงคีย์ แต่มันเป็นความรัก ก็เหมือนกับโก้ที่รักตี๋ แล้วก็รักเจ เมื่อห่างกันไป เมื่อได้ใกล้ชิดคนอื่น เมื่อมีคนอื่นมาดูแล ให้ดูแล การที่เค้าจะไปรักคนอื่นมันก็ไม่ได้ผิด เพราะว่าตอนนั้นโก้กับเนมเลิกกันแล้ว มันไม่ใช่ว่าเค้านอกใจไปรักคนอื่น ขณะที่คบกันอยู่ซักหน่อย แล้วตอนนี้ความรู้สึกที่ให้กับคนที่ "เคย" รัก มันก็เป็นแค่เพื่อน
โก้ดูจะเข้าใจเรื่องของเนม แต่เหมือนเนมจะไม่เข้าใจความรู้สึกที่โก้มีให้ตี๋ เจ ได้ง่ายๆ เลย อาจจะเป็นเพราะยังเด็ก หรืออาจจะเพราะคิดว่าโก้ไม่เคยรักตัว ก็เลยเปราะบางกับเรื่องนี้ ก็หวังว่าโก้จะทำให้เนมมั่นใจในตัวเองได้ซักทีนะโก้นะ
-
:sad4: โก้ไม่รีบไปเคลียเนมเดี๋ยวยาวอ่ะทีนี้ :เฮ้อ:
-
เรื่องของเนมยังไม่เคลียร์ :katai1:
-
กับคนที่คุ้นเคยมานาน หลังจากทะเลาะกัน ไม่ใช่ความเกลียดหรอกที่มาแทนที่ แต่เป็นความผิดหวังต่างหาก
โดนเลยอ่ะ
ชอบ ดราม่าแบบนี้ สมกะเป็นคุณจี
จากนี้ต้องไปเครียกะเนม
อีกอย่าง เรื่องของตี๋ รีบๆ ออกมาเถอะ ทำบ๊อกเซตขายเลยเตอะ
อยากได้เป็น อีบุคด้วยเพราะ เราอยู่ ตปท อยากเก็บอ่านในเเพด เป็นเล่ม ๆ
ตี๋เอ๊ยยย แทนคลานเลยเหรอ แล้วโก้บอกตั้งแต่สมัยคอนโด
โห้ยย เราว่าเรื่องของตี๋ คงดราม่าหนักสุดอ่ะ
เอาใจช่วยคุณจี ช่วยคอมคุณจี :hao3:
-
ไม่อยากจะโทษคนแต่ง แต่คนแก่ความดันขึ้นอ่ะ :katai1: :katai1: :katai1:
คราวหน้าขอแบบความดันต่ำได้ป่ะ :katai4: :katai4: :katai4:
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
เคลียร์ไปเรื่องนึงละ
ป่านนี้เนมจะคิดไปถึงไหนแล้วเนี่ยยยย
-
:ling1: อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เนมยุไหน สงสารเนมอ่าาาาาาาา :m15:
-
ยังไม่อ่าน ครบ100%แล้วค่อยอ่าน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
##“อือ...กูก็ว่างั้น ส่วนเรื่องทีมึงบอกว่า...ชอบกู...จริงเหรอวะ”ถึงคำถามจะฟังดูกล้าๆ กลัวๆ แต่ตี๋เหมือนเจอย่างหนึ่งตรงที่ไม่เคยหลบตา...ในเวลาที่มันปลุกความกล้าขึ้นมาได้น่ะนะ
“จริง”ผมมองผ่านหลังตี๋ไป เนมเดินออกมาแล้วและกำลังไปทางห้องจัดเลี้ยง ท่าทางซึมๆ....หรือว่าได้ยินที่คุยกับตี๋หน้าห้องน้ำเมื่อครู่ ##
อิพี่โก้นี่นิสัยยังเหมือนเดิม รู้ว่าน้องน่าจะได้ยินอะไรๆที่มันครึ่งๆกลางๆ แต่ก็ไม่ยอมอธิบาย รออะไรฟ่ะ
-
เม้นรวบยอดตั้งแต่ตอนหนึ่งนะคะ
พึ่งมาตามอ่าน 555 (แต่สั่งหนังสือไปแล้วว เย้!!)
เสียดายเล็กๆ ที่สำหรับโก้ ตี๋กลายเป็นแค่อดีตซะแล้ว -3- (เอ๊ะ?) อุตส่าห์แอบเชียร์โก้ตี๋มาตั้งแต่ระเบียงรัก
แต่ช่วยไม่ได้เนอะ สะดุดประโยคที่ว่า ในวันข้างหน้าหากไม่มีใคร...เราจะอยู่ด้วยกัน
อยากให้เป็นแบบนั้นแต่ทั้งคู่ก็มีใครคนอื่นซะแล้ว ส่วนพี่กฤษเนี่ย ทำไมรู้สึกหมั่นไส้ตั้งแต่โพล่มาแค่นี่เองนะ .. สงสัยเพราะเราเชียร์โก้ตี๋มาตั้งแต่ระเบียงรัก
รู้สึกแบบอยู่ๆตี๋ก็โดนผู้ชายที่ไหนไม่รู้ เคยมีเมียมาแล้ว มาแย่งไปต่อหน้าต่อตา -3-
ต้องรออ่านเรื่องของตี๋เต็มๆอาจจะหายหมั่นไส้อีพี่กฤษก็ได้ ??
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่รู้สึกเฉยยยกับนายเอก คือปกติเราจะเข้าข้างนายเอกมากกก
แต่เรื่องนี้กลับรู้สึกเฉยๆกับเนม แบบได้คู่กับโก้ก็ดี ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แปลกดี
เรื่องนี้มีอารมณ์เหมือนระเบียงรัก ตรงที่รู้สึกว่า ทำไมมันรักกันยากกกกก รึเกิน
ทั้งๆที่ทั้งคู่ก้รักกันเต็มอก ทำไมยังเอาแต่มองอดีตของแต่ละคนอยู่ได้
รู้สึกอัดอั้นรึเกิน ถ้าโก้หรือเนมเป็นเพื่อนสนิทคงจะเดินเข้าไปหา แล้วตบหัวสักที
ทำไมไม่รู้ตัวกันสักทีห๊ะ ?? อะไรแบบนี้ 55
-
รอพี่โก้กับเนมเคลียร์กัน :katai5:
-
ปัญหาเริ่มคลี่คลาย เหลือแต่เรื่องของเนม ขอให้เคลียร์กันได้ไวๆทีเถ๊อะ ไม่อยากกินมาม่าอีกแล้วววว
ปล.รออ่านเรื่องของตี๋อยู่นะ รอตั้งแต่ระเบียงรักยังไม่จบ จนตอนนี้แลกรักก็ใกล้แล้ว หวังว่าเรื่องของตี๋คงไม่นานเกินรอ ><
-
...พี่กฤษนี่ท่าจะฮาดีเหมือนกัน..ไปมอมเหล้าเมียดีกว่า ..เออเนอะ มีแต่ได้กับได้ :laugh:
-
ยังไม่ได้อ่านเลย รอ100% แค่อ่านคอมเม้นเพื่อนๆก็อึดอัดจะแย่
สงสารเนมจริงๆ ชอบโดนยกเรื่องคีย์มาว่าอยู่เรื่อย
อดีตจะยังไงก็ช่าง แต่ปัจจุบันก็ออกจะชัดเจนว่าเนมเลือกพี่โก้ พี่โก้ก็รู้และเข้าใจเรื่องเนมกับคีย์เป็นอย่างดี
แต่พี่โก้เนี่ย ช่วยบอกเนมไปชัดๆทีเถอะ ว่ามันเป็นอดีตไปแล้ว แต่แค่บอกมันก็ช่วยยากอ่ะนะ
ดูอาการตัวเองซะก่อน ออกอาการขนาดนี้ แฟนคนปัจจุบันไม่จิตตกก็ให้มันรู้ไป
พอเนมถามก็ยอมรับไปเองนี่ว่าชอบ ไม่มีคำขยายซักคำว่าเคยชอบ เลิกชอบแล้ว หรือชอบแบบไหน
//เพลีย
//ย้ำว่ายังไม่ได้อ่าน 50% นี้นะ เม้นของเก่า
-
เจิมไว้ก่อนยังไม่อ่านเดี๋ยวค้าง :a5:
-
เห็นแต่ละเม้น+กับคำเตือนคุณจีละไม่กล้าอ่านเลย ไว้รอ 100% ทีเดียวดีกว่า ได้ :o12: ทีเดียว 555 +++
-
เข้าวันพุธแล้ว รีบมารออีก 50 ปุเซนต์ที่เหลือ
-
ความในใจ ความรู้สึก ที่ถูกเปิดเผย
ส่วนอีกคน ฟังไม่หมด คิดกลับไปหลายตลบ เลย นอด์ย :เฮ้อ:
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี :กอด1:
-
รออีกครึ่งที่เหลือ ^_^
-
มารอค่ะ อิอิ
-
ต่อจากตอนก่อนนะคะ ครบ 100% แล้วนะ
++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังจากวันนั้นเนมซึมแทบตลอดเวลา ไม่รู้ว่าได้ยินอะไรหรือเปล่า...แต่เนมก็ไม่พูด ไม่ถาม สิ่งเดียวที่ทำคือการร้องไห้และห่างกันมากขึ้น เนมค้างกับคีย์โดยไม่ยอมกลับมานอนที่ห้องแม้ผมจะพยายามบอกแล้วว่าจะไปรับ...จะกลับตอนไหนก็พร้อมไปรับ แต่เนมยังไม่พร้อม ผมเลยไม่อยากบังคับ ปล่อยให้เนมอยู่กับเพื่อนและความคิดตัวเองต่อไป ใช่ว่าผมเห็นน้ำตาเนมแล้วจะไม่รู้สึกอะไร แต่ที่ไม่ทำอะไร ก็เพราะ...ไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำอะไร
วันนี้ตี๋โทรมาชวนไปเจอกันที่ร้านพี่ปั้นเพราะมันจะกลับแล้ว ตอนแรกผมไม่ไปเพราะรอไปรับเนม แต่เนมบอกว่าจะไปเที่ยวต่อกับเพื่อน ผมเลยตัดสินใจไปนั่งรอเนมที่ร้านพี่ปั้นดีกว่า แล้วก็จะได้เอาของไปให้ตี๋ด้วย ผมเปิดประตูห้องนอนของเนม ซึ่งเคยเป็นห้องเก่าของตี๋ ถึงห้องนี้จะใหญ่กว่าและเพียบพร้อมมากกว่าแต่ผมแทบไม่เคยเข้ามา คุกเข่าลงข้างเตียงดึงลิ้นชักด้านล่างออกมา ข้างในมีของของตี๋ที่มันไม่ได้เก็บไป ผมเลยรวบรวมใส่กล่องใส่ถุงยัดไว้ในนี้ ส่วนใหญ่ก็พวกของแต่งห้องชิ้นเล็กชิ้นน้อย กรอบรูป เครื่องประดับนิดหน่อย ของใช้ส่วนตัวต่างๆ ตอนนั้นที่มันย้ายไปหรือจะบอกว่าหนีไปก็ว่าได้ มันแทบจะไปตัวเปล่าพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าแค่นั้น แต่ไม่นานก็เริ่มให้คนอื่นมาเก็บของสำคัญๆ ไป...เหลือไว้แค่ของที่ไม่สำคัญ
มาถึงร้านผมก็โทรบอกตี๋ให้มาเอาของไปไว้ที่รถมันก่อน เข้ามาในร้านมีเจนั่งรออยู่แล้ว ผมเหลียวมองรอบๆ เพื่อหาพี่เอ็กซ์แต่ก็ไม่เจอ ไม่น่าเป็นไปได้ที่จะปล่อยเจมาคนเดียว
“ไม่ต้องทำเป็นมองเลย อยู่ในห้องกับพี่ฟ้าพี่กฤษโน่น พามาเที่ยวก็ดันมาคุยเรื่องงาน อะไรก็ไม่รู้”เจบ่นให้ฟังเมื่อผมนั่งลงข้างๆ และตี๋เดินไปนั่งข้างเจอีกฝั่ง เรานั่งคุยกันเหมือนวันเก่า คุยเรื่องเก่าๆ ฟังเจกับตี๋ผลัดกันบ่นปัญหาชีวิตตัวเอง บางทีก็หันมารุมถามเรื่องเนมแต่ผมไม่ตอบมันก็นั่งหงุดหงิดกันก่อนเปลี่ยนเรื่องคุย พี่ปั้นเดินมาคุยด้วยเป็นระยะ
เนมมาที่นี่ได้ยังไงไม่รู้ และคงไม่คิดว่าจะเจอผมด้วยเหมือนกัน ดีที่ผมหันมาเห็นก่อน ไม่งั้นเนมคงเดินหนีออกจากร้านไปก่อนแน่
ตลอดทางเนมนั่งร้องไห้ มีเพียงเสียงร้องที่ดังออกมา กลับถึงห้องเนมหยุดร้องได้สักพัก พอเช็ดหน้าเช็ดตาให้เนมก็นั่งซึม ร่องรอยรอบดวงตาตอบได้ดีว่าเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน น้ำตาก็ยังไหลเหมือนเดิม...เพราะผมเหมือนเดิม
“พี่ว่าเราต้องคุยกัน”
“.....คุยอะไรฮะ”เนมพยายามเอนตัวมากอด เปร่งเสียงให้ฟังดูเหมือนสดชื่นแต่เปล่าเลย เสียงแหบพร่าจากการร้องไห้หนักในรถทำยังไงก็ไม่ดีขึ้นสักนิด
“ทำไมถึงร้องไห้”
“เนม....ปวดท้อง”
“อย่าโกหก พี่รู้ว่าเนมไม่ได้ป่วย........เนมร้องเพราะพี่ใช่มั้ย”ผมถามคำถามที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว และรู้ว่าเนมจะตอบว่าอะไร
“เปล่า เนมร้องเฉยๆ ไม่มีอะไรหรอก”
“.......เมื่อวันก่อนที่พี่คุยกับตี๋.....เนมได้ยินใช่มั้ย”ไหล่เล็กๆ เกร็งทันทีที่ได้ยินคำถาม ผมหยุดมือที่กำลังลูบปลอบ เฝ้ารอคำตอบที่มาพร้อมเสียงร้องไห้อีกครั้ง
“............ฮึก.....พี่โก้....อย่าพูดเลยนะ....เนมไม่อยากรู้หรอก....เนมง่วงแล้วด้วย เราอาบน้ำนอนดีกว่านะ”
“เนม.....พี่...”ผมคว้ามือเนมเอาไว้ อยากให้คุยกันก่อน อยากให้เนมถาม...เหมือนอย่างที่เคยถามเรื่องเจ
“......เนมยังเด็ก....ฮึก....เป็นเด็กตัวเล็กๆ..........ฮึก.....ที่ยังอยากให้....พี่.....กล่อมให้นอนฝันดี....ฮึก...ฮืออออ.......อย่าเพิ่งปลุกเนมเลยนะฮะ....อย่าปลุกเลย......”เสียงสะอื้นพร้อมร่างเล็กๆ ที่ยืนหันหลังค่อยๆ สั่น มือสองข้างกำแน่นไม่ต่างจากมือผม......ไม่ปลุก...ก็ได้
“.........ไปอาบน้ำสิ จะได้รีบนอน”ผมปล่อยมือออกจากเนม ลุกขึ้นเดินพาเนมไปส่งถึงห้องนอน ปิดประตูให้แล้วเดินไปทางครัว แต่ก้าวเดินได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ต้องหยุด เป็นอีกครั้งที่รู้สึกร่างกายตัวเองหนักจนขยับไม่ไหว....เหมือนกับคนในห้อง....ที่คงทนไม่ไหวอีกแล้ว ลำคอแห้งผาก กลืนความรู้สึกที่ตีตื้นขึ้นมาจนคอตีบตันกลับลงไป.....ที่เคยคิดไว้....กำลังจะเกิดแล้วสินะ
“ฮืออออออ.....ทำไม.....ทำไม!...ฮืออออ.....ฮึก.....ทำไมฮะ..........ทำไมพี่ไม่แก้ตัว.......ฮือๆ”เสียงกรีดร้องทำให้ต้องรีบหันกลับไปหาต้นเสียง รวบร่างเนมเข้ามากอดให้แน่นเหมือนที่เคยทำ เนมทั้งดิ้นทั้งตีจนเราทั้งคู่เสียหลักล้มลงที่หน้าประตู ถึงจะเจ็บถึงจะล้มแต่ผมก็ไม่กล้าจะผ่อนแรง ไม่กล้าจะคลายอ้อมแขนออก....ไม่อยาก...ปล่อยมือ
“ที่เนมได้ยิน....มันไม่จริงใช่มั้ยฮะ....พี่แค่ล้อเล่นกับเพื่อน แค่แกล้งกันเล่นๆ.....พี่ไม่ได้ชอบพี่ตี๋..........พี่ไม่ได้ชอบ.....ใช่มั้ย”เสียงถามปนเหนื่อยหอบอย่างอ่อนแรงเบาจนแทบจับใจความไม่ได้
“.............พี่ขอโทษ”ใครๆ เคยพูดกันว่าอยากเห็นแฟนของผม คนๆ นั้นคงน่าอิจฉามาก....ไม่จริงหรอก...คนนี้ไง.....คนที่กำลังร้องไห้อยู่..แฟนผม......ผม....ไม่ใช่แฟนที่ดีของใคร เสียงร้องไห้เริ่มขึ้นอีกครั้ง แต่ไม่มีการดิ้นหนี มือเล็กที่เริ่มแดงทิ้งลงข้างลำตัวก่อนเสียงร้องจะเริ่มหยุด....เหลือเพียงน้ำตาที่ยังไหลอยู่
“ทำไม....คนที่พี่ชอบ...ถึงเป็นคนที่อยู่ใกล้ๆ พี่เสมอเลย.........เนมเพิ่งนึกออกตอนนี้เอง ว่าเนมก็เป็นหนึ่งในนั้น.....พี่ตอบอะไรเนมตรงๆ ได้มั้ย....พี่เคยคิดมั้ยว่าเราจะได้กลับมาคบอีก”คนถามหันหน้าไปมองด้านข้าง ในพื้นที่ห้องซึ่งมีจำกัด แต่สายตาเนมเหมือนทอดมองไปไกลกว่านั้น....ไม่ใช่ที่ๆ ผมนั่งอยู่...ข้างหน้าเนมตรงนี้
“.......ไม่เคย”
“ฮะๆ....นั่นสิ....นั่นสินะ.......แรกๆ พี่ถึงไม่สนใจเนมเลยสักนิด........คนที่ง้อพี่ก่อนก็คือเนม อ้อ...ไม่ใช่สิ จริงๆ เรื่องเรามันเกิดจากการเลือกของเนมเอง.....ใช่....เนมเลือกเอง.......ถ้าวันนั้น....ถ้าเนม....ไม่เลือกรัก.....พี่จะหาทางคบกับเนมมั้ย”
“................”
“ฮะๆๆ....ไม่น่าถามโง่ๆ อีกเลย ใช่ๆ ฮึก...เนมเลือกเอง....ฮือๆ.....ขนาดตอนนี้เนมยังไม่รู้เลยว่าเรารักกันหรือเปล่า หรือเนม....รักพี่ข้างเดียวเหมือนเดิม”
“รักสิ....พี่รักเนม”ผมเกลี่ยน้ำตาข้างแก้มและดันหน้าที่คอยแต่จะหันหนีให้หันกลับมา เนมมองผมนิ่ง จ้องสบตาที่กำลังสั่นไหว....มีแต่ความเสียใจ ผมฝืนยิ้มให้บางๆ เช็ดน้ำตาที่ไม่หมดลงสักที....หรืออาจไม่มีวันหมด
“ทำไม.....ฮึก....ทำไมเนมไม่เชื่อก็ไม่รู้ ฮือๆๆ....”สองมือเล็กยกปิดหน้าพร้อมเสียงสะอื้นอีกระลอก....นั่นสิ....ทำไมไม่เชื่อ...ผมก็อยากถามคำนี้ซ้ำอีกครั้งเหมือนกัน
เนมขอนอนในห้องคนเดียวเพื่อคิดอะไรเงียบๆ และ...ไม่อยากเข้าไปในห้องนอนตัวเองซึ่งเคยเป็นของคนอื่น....ไม่มีเสียงร้องออกมาให้ได้ยินสักพักแล้ว เนมคงหลับ....หรือไม่ก็หยุดร้อง ผมนั่งบนโซฟากลางห้อง มองประตูที่ปิดสนิท หูยังแว่วเสียงร้องไห้สะท้อนในความทรงจำ พอๆ กับคำว่า ‘ไม่เชื่อ’ ที่ได้ยินทุกครั้งที่อยากให้เชื่อ.....เรื่องครั้งนี้มันก็เหมือนเรื่องของเจนั่นแหละ ไม่ว่าจะพยายามอธิบายก่อน หรือหลัง หรือเฝ้าบอกมากเท่าไร....ก็ไม่ทำให้เนมเชื่อใจขึ้นมาได้
ผมเคยมีความต้องการให้คนที่รัก...รับผมได้ก็พอ ไม่จำเป็นต้องเข้าใจผมก็ได้ แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ คนที่รับได้ในความเป็นเรา...ส่วนใหญ่เรียกว่าเพื่อน ซึ่งสุดท้ายเขาก็จากไป ส่วนคนที่เข้าใจเรา...คือคนรัก...หรือครอบครัว ที่ไม่ทิ้งเราไว้ลำพัง เพราะงั้น...แค่รับได้...มันไม่พอ ทุกอย่างมันเป็นแค่ความต้องการของผู้ชายเห็นแก่ตัวคนหนึ่งที่อยากได้คนรักที่รับได้ทุกอย่าง เข้าใจตัวเรามากที่สุด และเชื่อใจเราเสมอ ถ้าเป็นแบบนี้...คงไม่มีใครต้องเสียใจ คงไม่ต้อง...ปล่อยมือจากกัน แต่ที่น่าขำคือ...พอรักเกิดขึ้นจริงๆ... ต่อให้เป็นคนที่ไม่เข้าใจเราเลย และไม่เคยเชื่อใจก็ไม่เป็นไร....ผมรับได้ และพร้อมจะเข้าใจเสมอ พร้อมจะเชื่อใจทุกเรื่อง....ขอแค่ยังอยู่ด้วยกันก็พอ...ขอแค่นั้นจริงๆ แต่จากที่เคยเฝ้าดู....คนที่เนมต้องการ...ไม่ใช่แบบที่ผมเป็น และมีคนอื่นที่พร้อมมากกว่า
เมื่อก่อนผมเคยกลับไปหาเนม แต่ก็เห็นแล้วว่าเนมมีความสุขดี....ไม่มีการติดต่อกลับ แต่คำสัญญายังคงอยู่ เรื่องของเจสำหรับผมมันแทบจะจบลงตั้งแต่ที่รู้ตัว ส่วนตี๋...ใช่....ผมผิด มันเป็นคนเดียวที่เกือบทำให้ผิดสัญญา ไม่ใช่ก็รักมาก ชอบมาก หรือต้องการมาก....แต่เพราะเคยคิดว่า...ผมกับเนมคงไม่มีทางได้หวนกลับมาอีก ถ้าสุดท้ายปลายทางต้องอยู่ลำพังจริงๆ อย่างน้อยถ้ามีมันก็คง....ไม่เหงา โดยลืมคิดไปว่า...เส้นทางของมันจะมีคนอื่นเข้ามา และร่วมทางเดินพากันจากไป....เหมือนเจที่ไปก่อนหน้านี้ ความรู้สึกของคนจมน้ำ...มัน...ทรมาน ไม่ว่าจะเกิดกี่ครั้งความทรมานไม่ลดน้อยลง ยิ่งเมื่อมองรอบกายไม่เห็นคนที่เคยอยู่ข้างๆ เหลือตัวเราดิ้นรนเพียงคนเดียวยิ่งโดดเดี่ยว ผมเป็นแค่ผู้ชายธรรมดา ที่เหงาเป็น เศร้าเป็น เจ็บเป็น เสียใจเป็น กว่าจะดิ้นรนกลับมายืนได้อีกครั้ง...ไม่ง่ายเลย และไม่เคยลืมความรู้สึกพวกนั้น....ไม่เคยลืมความทรมานทุกครั้งที่ผ่านมา
ทั้งๆ ที่คิดอย่างนั้น ทั้งที่กลัวขนาดนั้น ทั้งที่คิดแล้วว่า....จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครอีก ไม่ผูกพันกับใครอีก แต่วันหนึ่งเนมก็กลับมา.....ภาพวันเก่าก็ย้อนกลับมาพร้อมกันตั้งแต่วันแรก ถึงวันที่แยกจาก ความทรงจำสุดท้ายยังชัดเจน แต่ความรู้สึก ‘รัก’ กลับชัดเจนมากกว่า คนที่อยากถามว่าโกหกใช่ไหม...คือผม....เนมโกหกพี่หรือเปล่า...ที่บอกว่ายังรักอยู่ แล้ว.....รัก.....มากแค่ไหน
ผมนั่งอยู่ตรงนั้นจนเผลอหลับไป รู้สึกตัวอีกครั้งตอนได้ยินเสียงประตูห้องนอนเปิดพร้อมๆ เสียงของหล่น เงยหน้าจากพนักโซฟามองกระเป๋าเสื้อผ้าบนพื้น และเจ้าของที่ยืนอยู่หน้าห้องนอนในชุดนักศึกษา ก้มมองนาฬิกาบนข้อมือเกือบหกโมงเช้าแล้ว
“วันนี้รีบไปเหรอ พี่เผลอหลับตอนไหนไม่รู้ ขอล้างหน้าก่อนเดี๋ยวพี่ไปส่ง”ผมลุกขึ้นบิดเอวคลายเมื่อยนิดหน่อยก่อนเดินไปทางห้องน้ำ พยายาม...ไม่มองหน้าเนม
“....ไม่เป็นไรฮะ เดี๋ยวเนมไปเอง”เสียงเนมเดินผ่านหน้าห้องน้ำที่ผมกำลังวักน้ำล้างหน้า ผมรีบเช็ดหน้าเดินออกมาตอนเนมกำลังใส่รองเท้า
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“.........เนม...ไปเอง”
“พี่...”
ติ๊งต่อง~
เสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นในเวลาที่ไม่น่าจะมีใครมา เนมเหลียวมองผมก่อนจะหันไปเปิดประตู....ที่มีคนมารออยู่....มารับเนม
“คีย์เอากระเป๋าลงไปรอที่รถก่อนนะ เดี๋ยวเนมตามไป”
“มีของแค่นี้เหรอ”
“อืม”ประตูห้องปิดลงอีกครั้ง เนมยังคงยืนหันหลังอยู่ที่ประตู...หันหลังให้ผม...เหมือนเมื่อคืน
“เนมจะไปไหน”
“เนมขอไปอยู่กับเพื่อนสักพักนะฮะ....เนมอยากคิดอะไรคนเดียว”
“ถ้าโกรธพี่เพราะเรื่องตี๋ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับมันแล้ว”
“......เนม....เคยคิดว่าพี่โก้ไม่เคยลืมเนม แล้วรอเนมคนเดียวมาตลอด.....คิดว่าพี่มั่นคงกับเนม มันทำให้เนมดีใจมากเพราะเนมไม่เคยรู้เลยว่าพี่รักเนมหรือเปล่า แต่แค่ได้รู้ว่าเนมเป็นแฟนคนเดียวของพี่ก็พอแล้ว แต่พอรู้ว่า.....พี่เคยชอบคนอื่น....คนที่อยู่ใกล้ๆ พี่ เนมก็ไม่รู้แล้วว่าที่พี่คบเนมเพราะเราเคยสนิทกันตอนเด็กแล้วต้องกลับมาอยู่ด้วยกันอีก หรือพี่รักเนมจริงๆ แล้วที่พี่ไม่ได้คบกับสองคนนั้น เพราะพวกนั้นไม่ชอบพี่แค่นั้นรึเปล่า ถ้า...ถ้า...เกิดใครสักคนคบกับพี่ก่อนเนมมา.....เนมก็คงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ เนมไม่รู้ว่าพี่คบกับเนมทำไม ไม่รู้ว่า....พี่รักเนมจริงๆ....หรือแค่เพราะพี่ไม่มีใคร....เนมไม่รู้”
“......จะกลับเมื่อไร”ผมไม่คิดว่าเสียงตัวเองจะเบาได้ขนาดนี้ หรือสั่นได้แบบนี้ ความรู้สึกอึดอัดเริ่มกลับมาอีกครั้ง ลำคอตีบตันจนต้องกัดกรามไว้แน่น
“....ไม่รู้เหมือนกัน....เดี๋ยว...เนมโทรหานะ”เนมพูดก่อนเปิดประตูห้องอีกครั้ง ก้าวเท้าออกไปแล้วดึงประตูปิด แต่มันไม่ปิด ยังติดอยู่....ติดที่มือผม....ที่ไม่รู้เดินมาคว้าลูกบิดไว้ตั้งแต่เมื่อไร
“.....ไม่.....ไม่ไป..........ได้ไหม”เสียงสุดท้ายที่พูดออกมาสิ้นสุดลงพร้อมมือเล็กๆ ที่ปล่อยจากลูกบิดประตู ก่อนเท้าเล็กๆ จะค่อยๆ ก้าวเดินออกไปตามทาง
“พี่หลอกเนม พี่ทิ้งเนม พี่ทำไม่ดีกับเนม...มีอะไรดีตรงไหนถึงทำให้ตัดใจไม่ได้สักที”
“.......เนมไม่รู้”
“เนมก็แค่อยากรู้ว่า...พี่เคยรักเนมบ้างมั้ย”
“พี่ขอโทษ......แต่คำตอบคือไม่”
ไม่...ไม่เคยเลิกรัก แต่...ก็ไม่อยากให้เสียใจเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว เนมยังเด็ก....ยังเป็นเด็ก...เหมือนเมื่อก่อน...และยังรัก...เหมือนเมื่อก่อน
“จริงอ่ะ แต่...พี่โก้จะมีแฟนก็ได้นะ แต่ต้องให้เนมอนุญาตก่อน”
“ก็ได้ ถ้าพี่จะคบใครจะเอามาให้เนมเลือก”
“เนมไม่เลือกสักคน”
“ก็ต้องแบบไหนถึงจะอนุญาตอะ”
“ก็!!.....ก็แบบเนมไง”
“หืมม์”
“ก็พี่โก้บอกเองนี่ ว่าถ้าจะคบกับใคร คนนั้นต้องเป็นคนที่รักพี่โก้ที่สุด ก็...เนมไง ใครมาหลังจากนี้ไม่มีมากกว่าเนมสักคนหรอก ทั้งปริมาณและระยะเวลาด้วย เนมดีที่สุดแล้ว”
“เนมยังเด็กนะ พี่อยากให้เนมได้รู้จักคนเยอะกว่านี้ พี่อาจไม่ใช่ก็ได้”
“ไม่จริงหรอก พี่โก้น่ะแหละดีแล้ว เนมเลือกแล้ว”
“....ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ”
“แน่!!”
“ถ้าพี่เรียนจบ...และเนมยังคิดแบบนี้อยู่...พี่จะตามใจเนม”
“เนมจะเป็นของพี่โก้คนเดียว พี่ก็อย่าเป็นของคนอื่นนะ รอเนมนะ”
“พี่จะรอ....พี่รักเนมนะ”
ผมลืมคิดไปว่า ไม่ว่าจะมีเพื่อนจมน้ำลอยคออยู่ข้างๆ สักกี่คน สุดท้ายบทสรุปของคนจมน้ำมีไม่กี่ทาง แต่ทุกทางขึ้นอยู่กับที่ๆ เราจม ยิ่งกว้าง ยิ่งลึก ยิ่งอ่อนล้า ก็ยิ่งหมดหนทาง แล้วสุดท้ายก็จะ....จมน้ำตาย
-
เย้อัพแล้ว :katai2-1:
-
ไม่ต่างกัน ไม่ว่าจะ 50% หรือ 100% มันก็เศร้าไม่ต่างกัน :sad4: :o12: :hao5:
-
:ling3: :ling3: :ling3:
-
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
อัพ 100% หน่วงหนักกว่า 50% อีก
ฮือออออ
พี่โก้ช่วยอธิบายเยอะๆกว่านี้หน่อยได้ไหม
เนมเจอเหตุการณ์แบบนี้มาสองครั้งแล้วนะ
อย่าคิดว่าเนมจะเข้าใจได้เองสิ เนมยังเด็ก
พี่โก้ช่วยพยายามให้มากกว่านี้หน่อยนะ
เราขอร้อง
:hao5: :hao5: :hao5:
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ถ้ามันจะเศร้าขนาดนี้....
:mew4:
-
:sad4: :sad4: :sad4: :hao5: :hao5: :katai1: :katai1:
-
o22 โอยยยย ตายๆๆๆๆ อ่านไปหายใจไม่ออกไป บีบอัดคัดคั่งไปหมดเลยค่ะคุณจี
เข้าใจว่าห่างกันซักพัก ให้ความรู้สึกมันชัดขึ้น อาจจะดีกับหลายๆคู่....
แต่กับคู่นี้ ไม่แน่ใจจริงๆว่าจะเป็นยังไง :hao5:
ขอบคุณนะคะที่มาต่อ และรอตอนต่อไป
ปล. อย่างน้อยก็มีเรื่องดีใจ1เรื่องในตอนเศร้าๆแบบนี้ คือ คำว่ารักจากปากพี่โก้ ได้ยินซะที (แม้จะสายไปมากๆๆๆก็ตาม)
-
พี่โก้คะ แฟนนะคะไม่ใช่พระโพธิสัตว์ โปรดสัตว์ ตรัสรู้เองไม่ได้ค่า
คนอื่นล่ะพูดได้นะคะว่าเคยชอบเค้า แต่ทีกับแฟนตัวเองไม่เห็นจะอธิบายอะไรได้เลย
สิ่่งที่เนมพูดวันนี้เป็นสิ่งที่ค้างคาใจคนอ่านเหมือนกันว่าหากคนที่เดินกลับมาหาพี่โก้เป็นพี่ตี๋
พี่โก้จะคบกับพี่ตี๋ไหม มันไม่ชัดเจนเลยค่ะ น่าเจ็บปวดจริงๆกับคู่นี้ :ling1:
-
ไม่เข้าใจโก้เลยอะ
กับตี๋กับเจยังเปิดอกคุยกันได้
แต่ทำไมกับเนมถึงไม่ทำ
-
ส่วนตัวแล้วคิดว่า...ทำไมโก้ถึงไม่คิดจะคุยแบบเปิดใจกับเนมบ้าง...เนมมักจะเป็นฝ่ายพูดในสิ่งที่ัตัวเองคิดอยู่เสมอ ในขณะที่โก้ไม่เคยพูด ชอบทำให้เนมคิดไปเองคนเดียว...การที่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่กว่าแล้วมาตัดสินใจแทนเนมว่า การที่ไม่พูดแล้วจะดีกว่าสำหรับเนม...มันไม่ใช่ความรักระหว่างสองคนหรอกนะ...
โก้ยังคงยึดติดกับความที่เป็นที่ปรึกษาให้คนอื่น...คิดแทนคนอื่น...คงหยุดบ้างแล้วทำตัวเท่าเทียมกับเนมบ้าง สู้ ๆ
ปล. อ่านตอนนี้แล้วหงุดหงิดโก้จริง ๆ นะเนี่ย :m16:
-
ปวดหัวใจสุดๆ ไม่ไหวแล้วรอตอนต่อไปไม่ไหวแล้ว :ling1:
-
สงสารพี่โก้จัง T_T :hao5:
-
สรุปคือพี่โก้ก็เก่งแต่เพ้อคนเดียว พอเนมถามหรือสิ่งที่ควรพูดเวลาที่ต้องพูดกลับไม่ทำอะไรเลย ไม่ใช่แค่เนมที่สงสัยแต่เราก็สงสัยว่าถ้าเตหรือตี๋คบพี่โก้ เนมคงไท่มีวันได้ยืนข้างพี่โก้เหมือนตอนนี้ เพราะการกระทำของพี่โก้มันบอกแบบนั้นจริฃๆ
แม่ในใจพี่โก้จะรักเนมแต่เนมจะรู้เหรอ ถ้ารู้ก็เป็นคุณเนมจิตสัมผัสแระค่าาา พี่โก้เหมือนผู้ใหญ่แต่จิงๆพี่โก้คิดไรเด็กๆมาก ต้องรอน้องถามถึงจะพูดคนโตแล้วต้องรู้สิอะไรต้องพูดอะไรไม่ต้องพูดพี่โก้เล่นรอให้ถาม ใครจะถามนักหนา เราว่าคู่รักปกติมันไม่มีฝ่ายไหนรอถามและฝ่ายไหนรอตอบอยู่อย่างเดียวนะ คนเราคบกันมันต้องพูดกัรหมดละ มันใจร้ายมากถ้าความรักจะจบลงโดยที่ทั้งคู่ไม่เคยได้รู้ความรู้สึกจริงๆในใจทั้งหมดของอีกฝ่ายเลย ขอให้อย่างน้อยเนมกับโก้ได้คุบกัน แล้วจะรักจะเลิกกันก็ตามใจแล้ว
-
:mew4: :mew4: :katai1:
รอต่อไปค่ะ
ขอบคุณพี่จีค่ะ :pig4:
-
:ling3: :katai1: :mew4:
-
แล้วจะนอนหลับไหมละนี่ งือ...
พี่โก้น้องเนม ยืนอยู่คนละมุม คิดไปคนละทาง
ทำไมไม่มองปัจจุบัน อดีตมันก็คืออดีต ย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
รักกัน อยู่ด้วยกัน ทำทุกวันให้มีความสุขได้ไหม ไหว้หละ มันเศร้า ปวดตับ เครียด...
-
ทำไมพี่โก้ไม่หัดบอกความรู้สึกตัวเองบ้าง ยิ่งอ่านแล้วยิ่งหดหู่ :o12:
เนมยิ่งต้องการความชัดเจนอยู่นะ แล้วถ้าเป็นแบบนี้เนมอาจจะกลับไปคบกับคีย์อีกก็ได้ :sad4:
แต่ก็อีกนั่นแหละ การที่เนมแคร์เพื่อนมากกว่าพี่โก้อย่างเช่นคีย์ แค่นี้ก็เจ๊ากันแล้วป่ะเนม ให้มารับบนห้องเลยอ่อ เจ็บว่ะ :ling1: :katai1:
-
เนมคิดเองเออเอง
โก้คิด/ทำ/แต่ไม่เคยอธิบาย
เฮ้อ....เศร้าค่ะ (50% ที่แล้ว คิดว่าจะกลับคืนดีกันได้ซะอีก)
-
อ่านจบตอนนี้แล้วจะจมน้ำไปกับโก้ละ
หายใจไม่ออก
โก้ก็ยังเป็นโก้ ที่ไม่พูดอะไรเลย
พ่อดอกพิกุล
และเนมก็ยังคงเป็นเนม เจอปัญหา หนีไว้ก่อน
เด็กน้อย
ทางออกอยู่ไหน มองไม่เห็นเลย :เฮ้อ:
-
โก้ความชัดเจนอยู่ไหน เคยตอบอะไรชัดๆตรงๆแบบไม่กักไม่ประชดไม่ต้องให้กลับไปคิดเองบ้างไหม
เฮ้อ!! เนมก็...
-
พี่โก้พูดคำว่ารักตอนนี้มันก็คงไม่หนักแน่นพอที่จะทำให้เชื่อได้แล้ว
อยากให้พี่อธิบายอะไรที่มันมากกว่านี้ได้ไหมคะ
ทำไมพี่โก้ต้องรอให้เนมถามก่อนตลอดพี่พูดมันเลยไม่ได้หรอ
ในช่วงเวลาที่พี่ควรจะอธิบายให้เนมเข้าใจ พี่กลับปล่อยให้เนมต้องจมอยู่กับความคิดที่ว่าพี่ชอบตี๋
พอถึงตอนนี้มันทำลายความเชื่อใจความมั่นใจของเนมไปหมดแล้ว
ตอนนี้ก็เสียใจกันทั้งคนทั้งๆที่ต่างคนต่างก็รักกันมากขนาดนี้
อยากให้พี่โก้ง้อเนมหน่อยได้มั้ย ขอร้องอย่ายอมปล่อยเนมไปเลยได้มั้ย
-
เชียร์พี่โก้เงียบๆอยู่คนเดียว T^T
ไม่รู้ทำไม แต่รู้สึกสงสารพี่โก้ ส่วนตัวกลับรู้สึกว่าเนมทำอะไรเด็กเกิน
อะไรก็คีย์ๆแต่ ปากตัวเองบอกว่ารักโก้มากๆ
ไม่รู้จะอธิบายยังไง บอกได้แค่มันหน่วงงงงง
อาจเป็นเพราะโดยส่วนตัวเรากลับคิดว่า บางทีความรักมันก็สื่อได้หลายทาง อาจไม่ต้องพูดเสมอไป
คิดไปคิดมา เอ้ะ!หรือนี่พี่โก้มันโปรยเสน่ห์ใส่เรา 55555
พี่โก้ทำไรดูกูจะเข้าใจเฮียแกไปซะหมด คึคึ :laugh:
ปล.ยังอยากไห้กลับมาหวานเร็วๆมาม่าจนอืดแย้ววว :hao5:
ปล.อีก ....พี่โก้ตอนท้ายน่าสงสารมาก :monkeysad:
"คนที่อยากถามว่าโกหกใช่ไหม...คือผม....เนมโกหกพี่หรือเปล่า...ที่บอกว่ายังรักอยู่ แล้ว.....รัก.....มากแค่ไหน" :o12: :o12:
-
พี่โก้ ก็ยังคงเป็นพี่โก้ ปากหนัก จริงๆ
นู๋เนม คิดให้ดีนะลูก คิดด้วยสติ
:mew5:
-
ณ จุดนี้บอกได้อ่างเดยวคือ ... ปลง ...
-
มันหน่วงหัวใจขึ้นเรื่อยๆ จนแบบมันถึงจุดที่เริ่มเหนื่อยแทน ทำไมคนสองคนถึงคิดแต่ความหลัง ความทรงจำดีดีมีไว้ทำให้เรายิ้มในวันนี้ แต่ความทรงจำแย่ๆก็เลือกเก็บไว้เป็นการเตือนความจำว่าเราจะไม่ทำแบบเดิมอีก เหมือนสองคนนี้เวลามีความสุขก็ถอยหลังกลับไปมีความสุข แล้วก็ซ้ำรอยเดอมด้วยการก้าวมาข้างหน้าแล้วทำร้ายกันใหม่ วนไปเรื่อยๆ และทุกครั้งที่มีเรื่องกัน สิ่งที่สองคนนี้คิดคือ เรื่องเก่าๆเรื่องคำสัญญาที่เป็นไปไม่ได้ และคิดว่าใครกันแน่ที่เปลี่ยนใจไปก่อน ความสัมพันธ์แบบยึดติดกับอดีตมันค่อยข้างไม่ยืนยาวในความคิดของเรานะ
สองคนนี้โตกันแล้วทั้งคู่ มีประสบการณ์ความรักมาโชกโชน มีมุมมองความรักในแบบของตนเอง แต่กลับเอามาปรับใช้กันไม่ได้เลย
อยากให้โก้กับเนมอยู่ด้วยกันต่อ อ่านจนถึงตอนนี้เรารู้สึกว่าโก้น่าสงสาร ในแง่ที่ไม่มีใครอยู่เข้าใจโก้เลย
-
เศร้าจังเลยค่ะ
รู้สึกเหมือนพรุ่งนี้จะไม่มีพระอาทิตย์ขึ้นอีกแล้ว :hao5:
-
:hao5: :hao5: :hao5:
เนมมมมมม ไม่ฟังพี่โก้เลย
ฮืออออออออ มันดราม่าอ่ะ
สงสารโก้
-
ไม่เคยได้เอ่ยปากอธิบาย(ให้ชัดเจน) โก้ตามใจเนมแทบทุกอย่างไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้
เข้าใจว่าเนมเองคงเสียใจมากเช่นกัน คิดมาตลอดนี่นะว่าโก้รักตัวเองคนเดียวรอตัวเองมาตลอด
แต่บางทีควรหันมองตัวเองด้วยนะ ที่ตัวเองทำโก้เองก็เจ็บไม่แพ้กัน แค่ไม่มีโอกาสแสดงออกมาให้ได้เห็น
ใจเขาใจเรา รักกันแล้วมีแต่เจ็บมีแต่เสียใจลองหยุดอีกทีดีมั๊ย เผื่อว่ามันจะเห็นอะไรๆบ้าง
แต่ถ้าหยุดแล้วยังมีแต่ความรู้สึกเดิมไม่เข้าใจ ไม่ไว้ใจ ไม่กล้าจะเชื่อใจ ก็หยุดแบบหยุดไปเลยเถอะ สงสารทั้งคู่
โก้จมน้ำตาย แต่อินี่อ่านตอนนี้แล้วจะจมน้ำตาตายเช่นกัน
-
เฮ้ออ แน่นหน้าอก :z3:
-
ถ้าจะไม่พูด หรือไม่แสดงอะไรให้มันเข้าใจกว่านี้
ก็อยู่คนเดียวไปซะโก้ ทำไมทุกคนต้องหมุนรอบตัวนาย ..... ไม่พูด ไม่ทำแล้วใครมันจะไปเข้าใจว่ะ
-
อ่่านไปน้ำตาร่วงไป
สงสารทัังคู่เลยอ่ะ
เข้าใจเนมนะ
ถ้าเป็นเรา เราคงอยู่ไม่ไหวเหมือนกัน
-
ในที่สุดก็ตัดสินใจเข้ามาอ่าน...
ทำไม อ่านแล้ว รู้สึกสงสารโก้
จับใจ
ไม่ได้ร้องเพราะเนม แต่ร้องเพราะโ้ก้...
บางที เหมือนจะเข้าใจนายหวะโก้ แต่เราก็ไม่อยากหลอกตัวเอง ว่าสิ่งที่คิด มันถูก
ปล. มาต่ออีกนะครับ ^^
-
ขอให้เรื่องนี้ จบแบบต่างคนต่างแยกกันไปดีกว่า ... ถ้าจะหาทางลงให้สองคนนี้รักกันอย่างมีความสุขแล้วเข้าใจกัน ผมว่ามันไม่มีทางแล้วล่ะ ถ้าจะมีเรื่องเข้ามาเรื่อย ๆ แล้วตอนสุดท้ายก็มาบอกว่า เนมเป็นคนที่เข้าใจผมที่สุดยังงั้นยังงี้ มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย :katai4:
-
เรื่องนี้จะแฮปปี้เอนดิ้งใช่ไหมคะ ฮืออออออออออออออ
มันหน่วงมาก
ไม่พูดก็เข้าใจ คำนี้คงมีแค่โต๋กับแพรวที่พูดอะ 555555555555555
-
นอนไม่หลับเลย สงสารพี่โก้ ความเศร้าที่ไม่น่าเกิด
หน่วง หนัก อึน มึน เนมย้ายออกมาทำไม?
หนีปัญหารึป่าว? ทำแบบนี้จะเจ็บกว่าเดิมไหม?
เจ็บทั้งคู่ด้วย เรื่ิองตี๋เป็นอดีตมากๆ น่าจะเคลียร์ได้มากกว่านี้อ่ะ
ปล. แต่อาจจะดี เป็นโอกาสได้เห็นพี่โก้ง้อเนม แบบที่ไม่เคยเห็น
ว่าแต่..... จะง้อรึเปล่าซิ เฮ้ออออ
-
ทำไมต้องเป็นคีย์ ไม่เข้าใจเนมจริง ๆ เลยนะเนี่ย จะบอกว่าคีย์เป็นเพื่อนสนิทแต่เพื่อนที่เคยมีความสัมพันธ์อย่างอื่นกันมาก่อนเนี่ยนะ ไม่รู้ว่าเนมคิดยังไงจริง ๆ ถึงจะไปอยู่กับคีย์ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าคีย์รู้สึกยังไงกับตัวเอง เนมเอาแต่คิดต่อว่าโก้อย่างนั้นอย่างนี้ แล้วเนมเคยคิดถึงจิตใจโก้บ้างไหมว่าโก้รู้สึกยังไง การที่โก้ไม่พูดอะไรไม่ใช่ว่าโก้ไม่เจ็บ และไม่ได้่รู้สึกอะไรนะเนม เนมยังไม่พอใจโก้เรื่องตี๋กับเจเลย ทั้ง ๆ ที่โก้ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกับสองคนนั้นเหมือนอย่างที่เนมมีกับคีย์ และเจกับตี๋ก็ไม่ได้คิดอะไรกับโก้ไปในทางนั้นเลย ไม่เหมือนคีย์กับเนมนะ โก้ทำไมไม่พูดอะไรออกไปบ้างทั้งเรื่องก่อนหน้านี้และเรื่องในตอนนี้ จะเก็บความเจ็บปวดเสียใจไว้คนเดียวทำไม พูดอะไรออกไปบ้างว่าโก้ได้เห็นอะไร โก้รู้สึกยังไง คงจะดีกว่านี้ สงสารโก้ โก้คงคิดมากน่าดู เพราะโก้เองก็คงมีปมในใจเรื่องเนมน่าดูเหมือนกัน ส่วนเนมในเมื่อโก้เปิดโอกาสให้ถาม พร้อมที่จะอธิบาย แต่เนมกลับไม่ยอมรับฟัง เอาแต่คิดเองเออเองตัดสินใจเองแบบนี้หมายความว่ายังไง เนมเอาแต่คิดถึงตัวเองอยู่หรือเปล่า เนมอยากให้โก้มีแต่เนม ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เนมมีคนอื่นมาตั้งหลายคนเนี่ย เห็นแก่ตัวไปไหมเนม สงสารโก้
-
:sad4: :sad4: :sad4:
:o12: :o12: :o12:
อ่านแล้วปวดใจมาก
ถ้าเปิดอกคุยกันดีๆ น่าจะเข้าใจกันได้ง่ายกว่านี้เนอะ
เศร้ากันไป ต่างคนต่างไป ไม่ไหวแล้วอ่ะ
อ่านพาร์ทเนมก็สงสารเนม
อ่านพาร์ทพี่โก้ก็สงสารพี่โก้ เหอเหอ สรุปแล้วน่าสงสารทั้งคู่
ขอบคุณคุณจีนะคะ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
บางครั้งความรักก็ไม่ต้องการเหตุผล แค่ซื่่อตรงกับความรู้สึก และจะต้องอยู่บนพื้นฐานการไม่หลอกลวง
-
ไม่รู้จะสงสารใครดี สงสารเนมก็สงสาร สงสารพี่โก้ก็สงสาร
ยังหาทางออกของปัญหานี้ไม่เจอ แต่ก็อยากให้เข้าใจกันไวๆ และจบแบบดีๆ
หวังว่าช่วงเวลาที่ห่างกัน จะทำให้คิดอะไรได้มากขึ้น และเข้าใจในตัวของอีกฝ่ายมากขึ้น
เพราะตอนนี้ในเมื่อเนมไม่คิดจะฟัง ในเมื่อพี้โก้ไม่คิดจะอธิบาย ก็ไม่รู้ว่าทั้งคู่จะเข้าใจกันได้ยังไง
เหมือนพี่โก้จะพยายามพูด แต่เนมไม่คิดจะฟัง เนมเหมือนกันยึดติดกับปัญหานี้และไม่ยอมปล่อยให้มันผ่านเลยไปเพราะยังฝังใจเหมือนในกรณีของเจ ก็แต่เข้าใจ เพราะถ้าเป็นเราก็คงระแวงและเชื่อใจน้อยลงไม่ต่าง คนดูมักมองเกมได้ดีกว่าผู้เล่นเสมอ เพราะจะเห็นในภาพรวมแล้วเราก็จะคิดว่า 'เฮ้ย ทำไม่ไม่ทำอย่างนี้นะ ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ มันควรจะทำอย่างนี้สิ อย่าโง่ได้ปะ' อะไรประมาณนี้ แต่ถ้าเราไม่เป็นผู้เล่น หรือผู้ที่อยู่ในสถานการณ์เอง เราก็คงจะไม่รับรู้และเข้าใจได้ดีเท่าตัวผู้เล่น ว่าสิ่งที่คนดูคิดบางทีตัวผู้เล่นเองก็ไม่สามารถทำได้
ส่วนพี่โก้ก็ไม่พูดให้ชัดเจน ไม่พยายามมากกว่านี้ เนมบอกไม่ให้ปลุกจากฝัน ก็เลยปล่อยเลยไปงั้นเหรอ? บางทีถ้าพี่โก้พูดอะไรๆ มันอาจจะดีขึ้นก็ได้
#แต่ท้ายที่สุด มันก็คงจะต้องเป็นไปตามพล็อตเรื่องจองคุณจีน่ะนะ ฮ่าๆๆๆ :laugh:
-
:sad4: :hao5:
ทำไมพี่โก้ไม่ยื้อน้องอ้อนวอนขอร้องหรืออะไรก็แล้วแต่อ้ะ?
:ling1:
กลับมาหวานๆกันเหอะนะ
-
:เฮ้อ:
เอาอดีต มาแลกกัน ให้มันจบ
ว่าเคยคบ หรือไม่พบ คบคนไหน
อย่าปล่อยให้ มันกัดกร่อน กินหัวใจ
ปล่อยมันไป ให้อดีต มันผ่านเลย
มีแต่ช้ำ ให้ซ้ำซาก ลำบากจิต
อย่าไปคิด ติดหัวใจ ใช้วางเฉย
ไม่มีใคร รู้ล่วงหน้า ว่าอย่างเคย
หรือไปแล้ว มึนเฉยเมย ไม่หวนมา
พี่โก้แลก น้องเนมแลก ไม่แบกไว้
ใช้ความรัก ผลักให้ไกล อย่าหวนหา
ทิ้งอดีต ขีดอนาคต จรดเวลา
ปัจจุบัน มั่นสายตา หาแต่กัน
:L1: หากว่ารัก..อย่าผลักไสกัน
ถูกใจมั่ก :katai4: จะเอาอีกอ่ะ
อิอิ
-
ทำไมมันเจ็บปวดเหลือเกินทำไมพี่โก้ไม่คิดที่จะตอบเนมให้แน่ชัดทำไมไม่ทำให้เนมมั่นใจกับคำพูดของพี่โก้กลัวคีย์จะแย่งเนมกับคืนจัง
//สู้ๆๆนะเป็นกำลังใจให้เนมและคนเขียนต่อไปค่ะ
-
:sad4: :sad4: ไร้คำบรรยาย มันเศร้ามากกกเลย
จะบอกว่าไม่ให้พี่โก้รักใครก็ไม่ได้เลย เพราะพี่โก้ก็ไม่ได้คิดว่าจะได้กลับมาเจอเนม
แต่พี่โก้ก้ไม่เคยพูดว่ารักเนมเหมือนกัน
แล้วตอนนี้เนมก้เหมือนเจอกับเหตุการณ์ คล้ายเดิม สองครั้ง ก็ต้องระแวง ไม่เชื่อใจ
งืออ นี่ต้องรออีกหลายวันเลยกว่าจะวันอาทิตย์อะคะ
-
ม่าๆอีกแล้วววว
เนมกลับมาเถ๊อะ T_T
-
อ่านแล้วสงสัยเหมือนเนมเลย ออพี่โก้นี่ต่างจากเนมตรงไหนถามหน่อย
ทั้งเจทั้งตี๋อะ เพลียๆๆๆๆ
พูดอะไรที่มันมากกว่านี้บ้าง มีปากไว้กินข้าวอย่างเดียวใช่มั้ยยยยยย -"-
-
:hao5: มาเม้นท์สั้นๆ ก่อนไปทำงานค่ะ เศร้าจัง เข้าใจเนมนะ เนมอยู่กับความคิดที่ว่าโก้ไม่เคยรักมาตลอด และพอมารับรู้มาได้ยินเรื่องแบบนี้ มันยิ่งทำให้เจ็บปวด ที่ผ่านมา โก้ไม่เคยแสดงออกให้เนมมั่นใจในความรักของโก้ ไม่แปลกที่เนมไม่เชื่อใจ จากนี้ก็ขึ้นอยู่กับโก้เองนะ ว่าจะเลือกยังไง โก้ปล่อยให้เนมเลือกมาตลอด ตอนนี้โก้คงต้องเลือกบ้าง และพยายามบ้างแล้ว ถ้าโก้รักอย่างที่ว่าจริง ไม่ใช่ปล่อยให้มันเป็นไปเหมือนที่ผ่านๆ มา
-
กินมาม่าจนท้องอืดผมร่วง :katai1:อ่านตอนนี้แล้วยิ่งหนักหน่วงอึดอัดใจ สงสารเนมอิพี่โก้อิพ่อดอกพิกุลรักแล้วทำไมไม่พูด คิดอยู่แต่ในใจไม่พูดออกมาใครจะมาเข้าใจพ่อคุณย่ะ ถ้าเนมจะไม่เข้าใจจนเลิกไปก็ไม่แปลกคู่นี้จะมีช่วงเวลาหวานๆในชีวิตกันบ้างไหมเนี่ย มีแต่ความหนักหน่วงดราม่า :hao5: รอตอนต่อไปว่าจะต้องกินมาม่าอีกไหมจะได้่เตรียมหายาแก้ผมร่วงมาใช้ก่อนกินมาม่า :ling2:
-
เศร้าโว้ยยยยยยยยยยยยยยย :ling3:
ฝ่ายนึงก้ไม่เชื่อใจ อีกฝ่ายก้ไม่พูด เฮ่ออออออออ :เฮ้อ:
มาต่อไวๆนะคะ :กอด1:
-
อ่านแล้วก็ยังคิดอยู่ว่า แลกรักที่คุณจีตั้งเป็นชื่อเรื่องมันหมายถึงอะไร :hao4:
ระหว่าง ล กะ ร ความหมายมันต่างกันเลย
โก้กะเนม ใครเป็นคนต้องแลก :m15:
ต้องไปฟังเพลง มันแน๊นนนนนนนนนอก ต้องยกออก 5555555555555555555
มันเครียดคะ :katai1:
-
แอบน้ำตาซึมตามเลย :sad11: :sad11:
รออัพตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้
-
โก้ ....ถึงจุดที่ต้องกลับมาคิด คิด แล้ว ก็คิด กับสิ่งที่ผ่านมาและพร้อมที่จะต้องปรับปรุง
อีกทั้งแก้ไขในปัญหา ที่กำลังเกิดขึ้น กับคนที่ตัวเองคิดว่าใช่
+1 เป็นกำลังใจให้น้องจี :กอด1:
ปล. ตอนนี้ โก้รับเละ :z1:
-
หดหู่สุดๆ :katai1:
-
ใครจะช่วยสองคนนี้ได้บ้างมั๊ย :hao5:
-
โก้เนมยังไม่ตาย แต่คนอ่านจะตายแล้วววว
หน่วงสุดๆอ่ะ :ling1:
-
อิโก้คะ ถ้าแกยังมัวแต่อมพะนำอยู่อย่างนี้ ไม่คิดจะพูดหรืออธิบายอะไรออกมา
ก็เชิฐแก จมน้ำตายอย่างโดดเดี่ยวเถอะคะ
เพลีย!!!!!
-
ไม่ว่าจะเท่าไหร่....ก็คงไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่รู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นใจอนาคต แต่เวลาก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน ตื้อเนมนะพี่โก้....ให้เค้ารู้ว่าเรารักแค่ไหน......
-
ทรมานป๊ายยยย TT TT
-
เฮ้อ!!!เรื่องอะำไรๆพี่โก้เก่ง จัดการได้หมด แต่เรื่องความรักอ่อนด้อยมากๆ
ที่เนมไม่เชื่อว่าพี่โก้รักเนมจริงๆ เพราะพี่โก้ไม่เคยแสดงอะไรๆให้เนมเห็นว่ารักอย่างชัดเจนในเวลาที่ต้องการ
อย่างเรื่องนี้ ตั้งแต่ตอนเคลียร์กะตี๋ ตัวเองก็เห็นเนมมีอาการผิดปกติ แทนที่จะเคลียร์กับเนมเลยทำไมต้องรอเนมถาม
ยิ่งคืนที่ผ่านยิ่งแล้วใหญ่ พูดนำมาขนาดนั้น อธิบายให้จบๆไปเลยดิจะกั๊กไว้ทำไมเนี่ย
แค่การกระทำแสดงออกว่ารักแบบแอบๆกั๊กๆ เป็นใคร ใครจะรู้ พูดบ้างอะไรบ้างเถอะ ไม่รู้เป็นครูสอนพิเศษได้ยังไง !!!
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ห่างกันซะพักมันคงจะดีซะกว่า~
เพลงหวายขึ้นมาทันทีแล้วพี่โก้จะทำไง รู้ซะบ้างว่าเนมเขาเสียใจแค่ใหน(พูดเหมือนสะใจเลย55)
รีบๆคืนดีกันนะอย่าให้ต้องเสียน้ำตากันอีกเลย
:katai5:
-
โก้ทำเหมือนอยากได้หมามาเลี้ยงซักตัวมากกว่าอยากมีคู่ชีวิตนะ
อยากให้เค้าอยู่กับเราเข้าใจเรา รับเราได้ในทุกเรื่อง ไม่ต้องบอกรัก
ไม่ต้องอธิบายว่าเกิดไรขึ้น กำลังทำอะไรอยู่ กำลังคิดอะไร
แต่คน ๆ นั้นต้องอยู่ข้างเรา ทั้งที่เราเป็นแบบนี้ มันไม่ใช่คนโก้ มันคือหมา
ซึ่งเนมไม่ใช่หมาไงเราเลยต้องเอาใจใส่ พูดน้อยเราเข้าใจ แต่ไม่พูกอันนี้ไม่เข้าใจ
ปล. FC โก้อย่าเพิ่งเคืองนะ แบบว่ามันอินอะ :mew2:
:pig4: คะ
-
เศร้า อึน หน่วง และน้ำตาซึม :monkeysad:
ถ้าคุยกันเคลียร์กันมากกว่านี้ น่า่จะดีกว่าหรือเปล่า
เฮ้ออออออออ สงสารโก้ก็สงสาร สงสารเนมก็สงสาร
:katai1:
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
สมกับเป็นคุณจีจริงๆ o13
-
จากคำถามของเนมที่โก้ไม่คบกับเจกับตี๋เพราะสองคนนั้นไม่ชอบโก้ใช่มั้ย
แอบเข้าใจเนมเลย เจ คงไม่มีทางที่โก้จะคบด้วย แต่ถ้าเป็นตี๋ เราว่า จากโก้เนม กลายเป็นโก้ตี๋ ชัวร์
เราว่าโก้เป้นคนที่กลัวความรัก รักเค้า แต่ก็ไม่กล้าให้ไปเต็มร้อย อาจจะเพราะเคยเจ็บตอนเนมไปครั้งนึง
บอกว่ารักเนม ใช่โก้รัก แต่โก้ก็ไม่สามารถมอบความรักให้เนมแบบที่เนมจะเชื่อใจได้
โก้ถนัดที่จะเอาความผูกพันรั้งคนใกล้ตัวไว้ แต่อย่างเจกับตี๋ ความผูกพันซื้อความรักไม่ได้ ~//มาเป็นเพลง
อยากให้โก้เข้าใจตัวเองให้มากๆ จะได้มีความสุขกับความรักสักที
-
:m15:
เจ็บแต่ไม่จบ อ่านสองตอนรวดรู้สึกดีกว่าที่คิดนิดเดียว สรุปหน่วงพอกัน :hao5:
ดีกว่าตรงที่ได้เห็นความคิดอีพี่โก้ด้วย อ่านตอนเนมแล้วน้ำมูกน้ำตาไหลพรากๆ พี่โก้คนเราต้องการคำพูดมากกว่าการกระทำก็จริง แต่ ณ จุดนี้การกระทำที่มันคอยย้ำความรู้สึกและคำพูดที่ออกมามันรุนแรงเหลือเกิน เจ็บในอกจนพูดไม่ออก จะให้คิดเป็นอื่นได้ยังไงเป็นเราๆก็คิดแบบเนม ...ถึงจุดนี้เนมโตขึ้นกว่าเดิมเยอะ ดูจากความคิดและคำพูดเนมได้พูดออกมาหมดแล้วทุกความรู้สึกลึกๆในใจ คงต้องให้เวลาพี่โก้ตัดสินตัวเอง :z10:
พี่โก้ว่าเนมเด็ก ถูก ตอนนั้นเนมเด็ก พี่บอกพี่ทำตามที่สัญญาบอกจะไม่มีแฟน ใช่ พี่ทำ แต่..... มันจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้เลยถ้าคนสองคนที่พี่เลือกที่จะรักระหว่างรอคือเจกะตี๋ มันตอกย้ำความรู้สึกเหมือนที่เนมพูดและคิดคือสำหรับพี่ขอเป็นใครก็ได้ใช่ไหมที่ณ ตอนนั้นอยู่ข้างๆพี่ แล้วพี่ไม่เคยคิดหรืออยากที่จะยื้อเนมกลับมาเป็นของพี่จริงๆถ้าเนมไม่มาไม่ง้อไม่บอกรักพี่ก่อนพี่จะกลับมาคบเนมมั้ย :m15:
เฮ้อออออออออออออออออออ พี่โก้ที่พี่เป็นฝ่ายแถลงไขยิ่งคิดยิ่งพูดยิ่งผิด งานนี้พิสูจน์ตัวเองน่ะ ทำแบบเดิมๆรอให้อีกฝ่ายเข้าใจเองอ่ะมันใช่บ่ได๋ละน่ะ ถัายังอยากได้เนมเป็นคนนั้นจริงๆอยู่ แต่ถ้าพี่ยังคงคิดเหมือนเดิมทำแบบเดิมก็ปล่อยเนมไปเหอะ เคลียร์ให้จบอยากได้แบบไหนอยากให้เนม ไม่สิ คนที่พี่อยากให้เป็นคนรักเป็นแบบไหน ความรู้สึกพี่ความคิดต่อเนมตลอดที่ผ่านเป็นแบบไหนบอกไปให้หมดจะจบแบบไม่เจ็บหรือจะเจ็บแต่ไม่จบแล้วยังคบกันก็เอาสักอย่าง ...... :z13:
คาดว่าจะหน่วงไปอีกสามสี่ห้าตอนแน่ๆ อ่านไปคิดถึงอิพี่คนนั้นนะ คนที่เป็นมือที่สามของพี่เอ็กซ์กะเจ จำชื่อพ่ีแกไม่เคยได้เลย ถึงพี่แกจะเคยเป็นคนที่เราเคยเกลียดแต่เราดันชอบเวลาพี่แกคุยกะเนมน่ะ มันทำให้เนมคิดได้และโตขึ้น พี่มาช่วย :z6: พี่โก้นิดนึ่งดิ อึนเหลือเกิน รักพี่โก้น่ะแต่มันหน่วงอ่ะไม่ชอบเลยจริงๆ
สุดท้ายนี้ (ยังกะเขียนจดหมาย555) เราขอให้เนมไม่เปลี่ยนใจและเดินสะดุดต่อคีย์ ขอให้เนมรออีพี่โก้มาเคลียร์ก่อนเดินหน้าต่อไป น่ะจ๊ะ :กอด1:
-
:katai1: :katai1: :katai1:
มีใครหงุดหงิดพี่โก้เหมือนเราบ้างมั้ย???
ปากมีนี่พูดได้แค่นี้เหรอ???
เราก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าที่บอกว่ารักน้องนี่มันจริงหรือเปล่า
ช่วยทำอะไรให้มั่นใจหน่อยเถอะนะ! สงสารเนมไม่ไหวล่ะ หนีไปอยู่กับคีย์นี่อย่าเป็นแบบเดิมอีกนะ
เหมือนมันจะกลับมาเป็นวงจรเดิมๆ
:hao5:
รอตอนต่อไปนะคะคุณจี~ :katai5:
-
นะ จะพูดกี่ทีก้เรื่องเดิมๆ ครั้งจะยกเอาเม้นที่เคยเม้นในเหตุการ์เจมันก็เยอะอ่ะ
การที่คนเรายึดติดกับอดีตมันก็ไม่เป็นผลดี....ในบางเรื่อง
เพราะบางครั้งมันคือบทเรียนที่ต้องจำ และประเด็นในตอนนี้ของเนมไม่ใช่โก้ไม่เคยเลือกเนมก่อนเหมือนครั้งเจเเล้วนะ
แต่มันคือ........การที่โก้ไม่เหลือใคร ไม่มีใครรักตอบ เลยต้องคว้าเนมไว้เพื่อให้ตัวเองรู้สึกดี?...
นั่นตะหากประเด็น คราวที่เเล้วนึกว่ามีเจเเค่คนเดียว กลายเป็นระหว่างนั้นเพิ่มตี๋มาอีกคน
แล้วน้องมันจะไปเอาความมั่นใจมาจากไหนละ?
เรื่องของคนคู่นี้ไม่ใช่การที่จะมาบอกว่า..ไม่ใช่คนเเรกขอเป็นคนสุดท้ายก็พอ..อะไรนั่นนะ
หรือเเม้แต่ ก่อนจะมาเจอเธอ...ฉันเคยมีแฟน เคยชอบคนอื่น รักคนอื่น บลาๆๆๆๆๆ
เเล้วเชื่อเหอะว่าเนมเป็นเเค่โก้คนเดียว เพราะตอนคบคีย์เนมก็ไม่ใส่ใจอดีตของคีย์
ที่เกิดขึ้นกับโก้มันเป็นผลเรื้อรังตั้งเเต่อดีตที่โก้เลิกกับเนมเพราะโก้เลือกที่จะอยู่กับเจ
นั่นก็ทำให้เนมรู้สึกว่า โก้ไม่เคยเลือกเนมก่อนเลยยยยยย วันวานผ่านไป เนมจะรู้เหรอว่าโก้รักษาสัญญา
เพราะขนาดตัวเองตอนนั้นโก้ยังไม่เลือกรักษาไว้ข้างกายแล้วนับประสาอะไรกับสัญญาเล็กๆอะไรนั่น
นั่นเลยทำให้เมื่อเนมไปเจอคนที่เค้าเห็นเนมเป็นที่หนึ่ง? ก็ไม่แปลกถ้าเนมจะเผลอไปคบด้วย(เป็นคุณคุณไม่คบเหรอ?)
แต่กลายเป็นว่าเเจ๊คพอต กลับมาเจอโก้เเล้วโก้ดันบอกว่ารักษาสัญญา?มาตลอด(เหรอ????)
เลยทำให้เนมนั้นผิดเหลือเกินที่ไปมีคนอื่น แต่พอมาที่โก้มีบ้างถึงสองคน(คุณพระ!!!) กลายเป็นเนมต้องเข้าใจและต้องยอมรับ
เพราะตัวเองนอกใจโก้ถึงขั้นมีอะไรด้วย แต่นั่นเป็นแฟนเเล้วนะ ลองเจหรือตี๋ยอมคบโก้ โก้ก็มีอะไรด้วยเหมือนกันแหล่ะ
แต่ที่เนมดูผิดมว๊ากกกกกกกกกกกกกกก เพราะไปมีอะไรกับคีย์นั่นแหล่ะที่ทำให้คนอ่านส่วนใหญ่รับไม่ได้
เพราะโก้เเค่รู้สึกกับสองคนนั้นเพียงฝ่ายเดียว มันเลยไม่ผิดเพราะไม่ได้เริ่มไง
อยากเห็นเนมมีความสุข ถ้าเนมเลือกที่จะรักผู้ชายคนนี้ เห็นทีเนมก็คงต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อนอีกเเล้วล่ะมั้ง (ไม่ใช่เจกับตี๋นี่เนอะ)
เนมคงต้องเริ่มทิ้งอดีตและเชื่อใจพี่โก้ อะไรที่ผ่านมาถือว่าเเล้วกันไปเลย ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้น
ทำได้ป่ะล่ะ เพราะถ้าเนมทำไม่ได้ มันก็จะเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆสุดท้ายคงไม่พ้น จบ กันอยู่ดี
และการจบกันก็จะเป็นทางที่ดีที่สุดหากทั้งคู่ไม่คิดเปลี่ยนทัศนคติของตัวเองแบบนี้อ่ะนะ
รู้สึกเขียนไปงงไป อ่านเเล้วก็งง
เอาเป็นว่า จะหน่วงอีนนานเลยสินะ เพราะดูพี่จีจะชอบดราม่าซะจริง o16
ก็จะเป็นกำลังใจให้พี่จีเเต่งดราม่าเรื่องนี้ต่อไป........(ให้จบ) ค่ะ :กอด1:
-
บอกได้คำเดียว่า.............ทรมาน :hao5:
จนคำพูด พี่โก้ก็ยังเป็นพี่โก้อยู่วันยังค่ำ
แต่ถ้ากำลังจะจมน้ำตาย จะไม่พยายามตะเกียดตะกายเอาชีวิตรอดบ้างหรอคะ
อะไรที่ควรพูด ก็พูดมันออกมาเถอะ
เอาแต่คิดอยู่คนเดียว พูดให้ตัวเองเข้าใจคนเดียว แล้วเป็นยังไง........
คนที่ต้องการให้เข้าใจเขาเลยไม่เข้าใจไงคะ
เมื่อไร..............พี่โก้จะรู้ตัวสักทีว่า ที่เนมไม่เชื่อในความรักของพี่ ก็เพราะพี่ไม่เคยทำอะไรให้เชื่อได้เลย
ย้อนกลับมามองดูตัวเองบ้างว่าทำอะไรลงไปบ้าง
ถ้าพี่โก้เป็นเนมจะเชื่อไหมว่าผู้ชายคนนี้รักเราจริงๆ ทั้งๆที่มักเป็นตัวเลือกสุดท้ายเสมอ
"เพราะไม่มีใคร เขาถึงมีเรา" การกระทำครั้งแล้วครั้งเล่าของพี่โก้มันพาไปสู่ความรู้สึกนี้
เบื่อ...............................ถ้าพี่โก้ไม่เปลี่ยน ไม่ปรับ ไม่พยายาม ก็คงจบ
#อินมากอะไรมาก
ขอบคุณคุณจีสำหรับนิยายดีๆน่าติดตามค่ะ
ยังคงเป็นกำลังใจให้เสมอ รอซื้อหนังสือ
และจะติดตามต่อไปนะคะ
-
หวังว่าความเสียใจของเนม
จะไม่ทำให้ได้กับคีย์อีกใช่มั้ย
สงสารโก้จัง
-
:mew2:
เฮ้อ ตอนนี้แล้วท้อใจจริง
รู้สึกเรื่องของโก้กับเนมจะเป็นอะไรที่อ่านแล้วท้อแท้จริง
มีแต่เรื่องให้ไม่ไว้ใจกัน เพราะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมเปิดอกพุดความจริงทั้งหมดสักที
-
โก้ แกควรอธิบายอย่างจริงจัง อย่างจริงใจ ไม่ใช่ปล่อยให้ไปคิดเองเออเอง
เรื่องไม่ง่าย แต่ก็ใช่ว่าจะยาก จะอะไรนักหนา ไม่รักก็ปล่อยน้องไป จะชั่งใจอะไรกันไม่เลิก :katai1:
-
ถ้ารักกันแล้วต้องมีน้ำตา ก็พอเถอะนะเนม ให้ความรักที่ผ่านมาเป็นเหมือนเพลงความรักของบอดี้สแลมไป
คือถ้าย้อนกลับได้ก็ยังอยากให้เนมกับโก้รักกัน แต่ถึงตอนนี้ อยากให้พอแล้ว สงสารเนม ที่พยายามปรับตัวหาโก้
แต่เป็นโก้ที่ยังยืนยันว่าอยากให้คนรับตัวเองได้โดยไม่พูดไม่แสดงอะไรซักอย่างให้ชัดเจน
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะอินอะไรมากมาย แต่ตอนนี้นอยด์มาก
-
.....อ่านตอนนี้จบ บอกได้คำเดียว....หน่วง...
.....อดึต..ที่ไม่น่าจดจำ...ปัจจุบัน..กับความคิดของตัวเอง
.....ถ้าเนมเป็นคนที่ไม่คิดมากซักนิด..ช่างหัวมันเมื่อก่อนเค้าจะมีใครก็ช่าง ปัจจุบันเค้ามีฉันคนเดียว..แค่นี่เนมก็จะมีความสุขและไม่จมอยู่กับน้ำตา
.....อดึต กับความเจ็บช้ำ ทำไมเนมไม่ให้มันหายไปพร้อมกับความเจริญเติบโตของเนม ทำไมให้มันมาปั่นทอนความสุขในปัจจุบันก็ไม่รู้
.....กับคนที่แสดงทางคำพูดน้อยๆแบบพี่โก้ นี่บางที่มันก็เข้าใจยาก แต่ถ้าดูที่การกระทำก็จะเข้าใจได้ดีนะ
.....คนแต่งเขียนได้เก่งมากถ่ายทอดอารมณ์ของแต่ละคนได้อย่างดี น้ำตาซึมเลยสงสาร..ช่องว่าง..ของทั้งคนเมื่อไหร่มันจะแคบลงซักที่นะ
.....แต่ไม่แคบก็ดี ถ้าช่องแคบเข้าเมื่อไหร่ ความสุขมาเยือนนั่นแสดงว่า พี่คงไม่ได้อ่านนิยายดีๆแบบนี้อีกแล้ว งั้นขอ..หน่วง..แบบนี้ไปอีกซักพักก็แล้วกัน :laugh:
-
เรสเข้าใจวามรู้สึกพี่โก้นะ รู้ว่าทั้งสองรักกัน ที่เคยเม้นไปก็ยังคิดเหมือนเดิม เรื่องนี้ไม่มีใครผิดใครถูก ทางชีวิตของแต่ละคนมันค่อนข้างสับสน
แต่ที่แน่ๆ เราอ่านตรงนี้ ตรงที่พี่โก้พูดออกมาเราก็เชื่อว่าพี่โก้รักน้องจริง
ไม่ใช่ว่าแต่ก่อนไม่เชื่อ เชื่อนะ
แต่อย่างที่บอก ไอ้การที่ต้องการคนเข้าใจเราโดยไม่ต้องบอก คนรักเราที่เราเป็นเรา มันเป็นอุดมคติที่พวกเราทุกคนคิดกันขึ้นมาเองทั้งนั้น
กระทั่งพ่อแม่ คนที่เลี้ยงเรามาแต่อ้อนแต่อ่อน เขาก็ยังไม่เข้าใจเราเลยในบางครั้ง เขาอาจจะพร้อมเข้าใจ แต่คนเราการพูดคือสิ่งที่ดีที่สุด ไม่จำเป็นต้องพูดมาก แต่เลือกที่จะพูด แค่นั้นความเข้าใจมันก็ง่ายขึ้น
เหมือนที่เขาบอกเวลาครอบครัวมีปัญหาให้หันหน้าเข้าหากันแล้วพูดกัน
เราว่าความสัมพันธ์ของคนรักกันมันก็คงต้องมีข้อนี้ด้วยแหละมั้ง
แค่พูด เราอาจจะรู้ แต่ถ้าเราเข้าใจมันจะดีกว่าการรู้
ตอนนี้ถือว่าพี่พูดออกไปหมดแล้ว ว่าพี่รักน้อง เหลือรอเวลาที่ว่าน้องจะเชื่อพี่ไหม เราว่าน้องเชื่อ แต่คนเราต้องการพื้นที่ พอได้คิดได้ตรึกตรองคงจะมีคำตอบที่ดี
เพราะงั้นเอาใจช่วยให้ทั้งพี่โก้และน้องเนมผ่านมันไปให้ได้ เพราะถ้าร่วมมือผ่านมันไป เนมจะโตขึ้น และพี่โก้จะได้คนเคียนงข้างที่รักแลบะเชื่อใจพี่อย่างที่พี่รอคอยมาตลอด
ห่างกันสักพัก อาจจะรักกันมากขึ้น ปะ?
555
ไม่รู้สิ เราว่าอย่างที่เนมบอก ต่างคนต่างไม่คิดว่าจะกลับมาเจอมารักกัน ไม่รู้อีกฝ่ายยังรักตัวเองอยู่ไหม พอมาเจอมารักกัน มารับรู้เรื่องราวในตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ทุกอย่างมันประเดประดังเข้ามาจนเร็ว
ทั้งคู่ไม่ได้เริ่มต้น(ครั้งที่สอง) ด้วยการทำความรู้จัก อดีตของกันแหละกันมาพอ ข้ามขั้นมารักกันเลย พอเจอปัญหา คนหนึ่งเด็ก คนหนึ่งเข้าใจยาก มันเลยไม่ลงล็อคกันสักที
พยายามเข้านะคะ ตอนนี้เป็นตอนที่เราเสียใจกับทั้งคู่
แต่เรารู้สึกโล่งนะ ไม่ได้โล่งที่เขาจะห่าง จะเลิก(ไหม) จะจากกัน แต่โล่งที่ทั้งสองมีพื้นที่ให้ตัวเองได้คิดได้หายใจ ได้ทำความเข้าใจกับหัวใจของตัวเอง
เราเชื่อว่ามันจะเป็นผลดีนะ แค่ห่างแต่ไม่ได้แปลว่าไม่รัก เราเชื่อว่าต่อให้ไม่ได้คบกันสองคนนี้ไม่มีทางจะรักใครไปได้มากกว่ากันและกันแล้วแหละ
เป็นกำลังใจให้คุณจีค่ะ
ป.ล. บางครั้งคอมเมนต์อาจจะไม่ถูกใจ หรือคิดไปคนละทาง แต่เราอยากบอกว่าเราชอบ เราปลื้มแทนคุณจีที่มีคนอ่านอินในผลงานของคุณถึงขั้นถกเถียงกันอย่างเผ็ดร้อน มันรู้สึกดีนะคะที่แต่ละคนไม่ได้อ่านผ่านๆไป แต่จับอะไรในสิ่งที่คุณจีเขียวไว้ได้ แม้สิ่งที่จับได้จะต่างกันแต่ที่เหมือนกันคือทุกคยชอบค่ะ
รอบคอยพี่โก้น้องจีในวันฟ้าใส และเป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
:m15:มืดมน ตีบตัน ดันทุรัง ความหลังครั้งเก่ากลับมาทำลาย
ความไว้เนื่อเชื่อใจ ความห่วงหา ความอาทร ความทุกข์มาน
คนไหนละที่เจ็บ อดีตที่ผ่านมา ก็ให้ผ่านไปเคยรักเราก็ลืมได้
เคยโกรธเราก็ปล่อยวาง เคยเหงาเราก็สนุก แล้วใครละคือบทบาท
และตัวสำคัญที่จะทำให้เรามีความสุข ทุกสิ่งอย่างล้วนแล้วเกิดที่ ใจเราเอง
ขอให้เรื่องราวคลี่คลายออก ขอให้เนมพบทางแห่งสุข ขอให้คนที่โก้รักคือเนม
ไม่ว่าจะเนิ่นนานขนาดไหน ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีคนที่โก้รักก็คือเนมเท่านั้น :mew2:
-
หน่วงมากกกกก
หนึบๆในใจมากกกกกกกก :katai1:
สงสารทั้งโก้เนมทั้งคู่เลยนะ แต่ก้หมันไส้ทั้งคู่มากพอกัน
ทำไมรักกันยากจริง โก้นี่ก้ปากหนัก เนมนี่ก้หนีปัญหาคิดเยอะไป
ตั้งแต่อ่านมาไม่ได้รู้สึกถึงความหวานน่ารักของคู่นี้เลย คือมันหวานก้หวานไม่สุด
เหมือนต่างคนต่างมีอะไรในใจตลอดเวลา อยากให้เข้าใจและลงเอยกันด้วยดีซักที ขอหวานเน้นๆซักที
รอตอนต่อไปค่ะ :pig4:
-
อึดอัด..ที่สุดทั้งเนมทั้งโก้ท่าทางจะไปกันไม่รอดหรือเปล่า
โก้มาบอกรักตอนนี้มันก็ยากที่เนมจะเชื่อ..แต่เนมก็อย่าลืมนะว่าทุกคนก็มีอดีตรวมถึงอดีตของเนม
กับคีย์...เรื่องบางเรื่องเราก็ต้องปล่อยวางมันไปแล้วมาเริ่มต้นนับหนึ่งกันใหม่มันจะไม่ดีกว่าหรอ
-
“ทำไม....คนที่พี่ชอบ...ถึงเป็นคนที่อยู่ใกล้ๆ พี่เสมอเลย.........เนมเพิ่งนึกออกตอนนี้เอง ว่าเนมก็เป็นหนึ่งในนั้น.....พี่ตอบอะไรเนมตรงๆ ได้มั้ย....พี่เคยคิดมั้ยว่าเราจะได้กลับมาคบอีก”คนถามหันหน้าไปมองด้านข้าง ในพื้นที่ห้องซึ่งมีจำกัด แต่สายตาเนมเหมือนทอดมองไปไกลกว่านั้น....ไม่ใช่ที่ๆ ผมนั่งอยู่...ข้างหน้าเนมตรงนี้
“.......ไม่เคย”
“ฮะๆ....นั่นสิ....นั่นสินะ.......แรกๆ พี่ถึงไม่สนใจเนมเลยสักนิด........คนที่ง้อพี่ก่อนก็คือเนม อ้อ...ไม่ใช่สิ จริงๆ เรื่องเรามันเกิดจากการเลือกของเนมเอง.....ใช่....เนมเลือกเอง.......ถ้าวันนั้น....ถ้าเนม....ไม่เลือกรัก.....พี่จะหาทางคบกับเนมมั้ย”
น่าขำ ที่เราเคยใช้บทสนทนานี้มาก่อน เจ็บเจียนตายตอนพูดออกไป แต่แกล้งพูดขำ :laugh:
ไม่สงสารโก้นะ เพราะคิดแบบเนม แต่อ่านแล้วทรมานมากอ่ะ
ที่ว่าโก้ดิ้รรนคนเดียว นี่คืออะไรหรอ? ทำมเนมกลับมาแล้วไม่ดิ้นรนให้รักกันดีราบรื่นอ่ะ
มีแต่ทางลูกรังขวากหนามที่ต้องเดิน
พอๆ เลิกดราม่าไปพร้อมกับ 2 คนนี้ เสพเพื่อความบรรเทิงดีกว่า :ling3:
-
มึน อึน หน่วง สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สู้ตายพี่โก้..... :katai1: :katai1:
-
หน่วงมากๆๆ
อ่านแล้วมันอึนๆตื้อๆเลยค่ะ
เราว่าห่างกันแบบนี้ดีแล้วละ
ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างอยู่กับตัวเองบ้าง
-
โก้ทำเหมือนอยากได้หมามาเลี้ยงซักตัวมากกว่าอยากมีคู่ชีวิตนะ
อยากให้เค้าอยู่กับเราเข้าใจเรา รับเราได้ในทุกเรื่อง ไม่ต้องบอกรัก
ไม่ต้องอธิบายว่าเกิดไรขึ้น กำลังทำอะไรอยู่ กำลังคิดอะไร
แต่คน ๆ นั้นต้องอยู่ข้างเรา ทั้งที่เราเป็นแบบนี้ มันไม่ใช่คนโก้ มันคือหมา
ซึ่งเนมไม่ใช่หมาไงเราเลยต้องเอาใจใส่ พูดน้อยเราเข้าใจ แต่ไม่พูกอันนี้ไม่เข้าใจ
ปล. FC โก้อย่าเพิ่งเคืองนะ แบบว่ามันอินอะ :mew2:
:pig4: คะ
เห็นด้วย อยากให้เนมมีคนใหม่ที่ไม่ใช่คีย์ คนที่เป็นผู้ใหญ่และเข้าใจเนม ทำให้เนมได้มากกว่าโก้
ส่วนโก้
ที่เหมาะกับโก้คือ Golden Retriever สักตัว
รักโก้ตลอดเวลา ไม่ว่าโก้จะทิ้ง จะมีใคร ก็ไม่ถือ ไม่แคร์
แต่เนมไม่ใช่หมา ดังนั้นปล่อยเนมไปเถอะ
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
ทำใจไม่ได้อ่า........ทรมานอ่ะ.....ทำไมมันเจ็บปวดอย่างเน้ :mew6: :mew6: :mew6:
ยิ่งอ่านยิ่งบีบหัวใจ :hao5: งานนี้บอกตรงๆไม่รู้จะสงสารใคร...เพราะต่างเจ็บปวดทั้ง2ฝ่าย
แต่พี่โก้ก็เป็นคนที่จดจำเรื่องราวในอดีตที่เคยคุยกันมาได้หมดนะ....บางครั้งเรื่องราวในอดีตอ่ะ
เราควรเก็บไว้ในควมทรงจำเพื่อย้ำเตือนเรา..อย่าให้มันมากระทบกับปัจจุบัน
...ตอนนี้มาทำเพื่อปัจจุบันดีกว่า บางครั้งอาจจะเสียความเป็นตัวเองไปบ้าง...โก้อาจจะคิดว่ามันไม่ใช่ตัวโก้
แต่มันทำให้โก้ไม่ต้องสูญเสียนะ....โก้น่าจะรู้ปัญหาของตัวเองดี....พูดสิค่ะ อธิบายน้องสิ อย่าให้เนมคิดเอง
โก้เป็นค่อยพูดอ่ะ...บางครั้งนะก็ต้องพูดและอธิบายบ้างเพื่อให้คนที่เรารักเค้าเข้าใจ
ดีกว่ามารู้ตัวตอนสาย...แล้วคนที่เราอยากให้เข้าใจไม่อยู่ให้เราอธิบายนะ..อย่าเป็นแบบนั้นเลย
.........เพราะคนอ่านจะใจขาดก่อนค่ะ :ling1: :ling1: :ling1: :katai1: :katai1: :katai1:
รอๆนะค่ะคุณจี..มาต่อเร็วๆเน้อ
-
การถอยออกมาคนละก้าว อะไรๆมันอาจจะดีกว่าที่เป็นอยู่ก็ได้
-
เดินออกมาพร้อมกับโยนการกลับมาครั้งนี้ที่เริ่มจากลบคราวนั้นทิ้ง
แล้วเริ่มต้นนับ1ใหม่จะได้มั้ย?
.
.
.
อยากเห็นพี่โก้จีบน้องเนม
เพราะที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของทั้งคู่มันมาจากความใกล้ชิดจนกลายเป็นผูกพัน
แล้วเค้าสองคนก้อข้ามขั้นจากการเริ่มจีบเป็นปั๋วเมียกันเลย ตั้งแต่น้องยังเล็กด้วย = ="
อารมณ์ตอนเด็ก กะการถูกจีบตอนโต มันจะทำให้อะไรเปลี่ยนไป บ้างมั้ย?
-
อ่านแล้ว "เศร้า" :m15: :m15: :m15:
อ่านแล้ว "แน่นอก" :ling1: :ling1: :ling1:
อ่านแล้ว "ปวดตับ" :mew5: :mew5: :mew5:
อ่านแล้ว "เครียด" :katai1: :katai1: :katai1:
ขอตัวไปกิน "อีโน" ก่อนนะ :katai5: :katai5: :katai5:
-
ง่าาาา บีบหัวใจมากอ้ะ
พาร์ทนี้บอกเลยว่าสงสารทั้งเนม สงสารทั้งโก้
เนมคงจะแบบ..เคว้งคว้างมากอ้ะ ส่วนโก้ก็คงอึดอัดแบบคนที่กำลังจะจมน้ำ
ฮือออออ เศร้าาาาาาา
:sad4: :o12: :hao5:
ปล. :pig4:
-
ร้องไห้..ตามกันไป :hao5:
-
กลับบ้านแล้วขอมาเม้นท์ต่ออีกรอบนะคะ อิอิ :mew4:
ก่อนหน้านี้เคยบอกว่าเข้าข้างโก้ แต่ตอนนี้และนึกย้อนไปถึงเมื่อก่อน เปลี่ยนใจแล้วค่ะ คือ ยิ่งนึกก็ยิ่งสงสารเนม และมองเห็นความผิดพลาดของโก้มากขึ้นเรื่อยๆ
สิ่งที่ผิดพลาดที่สุดของโก้ คือ เมื่อครั้งที่โก้ไม่ไปวันเกิดเนม แล้วพูดว่าเจสำคัญกว่า นั่้นคือความผิดพลาดอย่างสุดๆ ที่เราคิดว่าฝังใจเนมมาจนทุกวันนี้ ถึงโก้จะแก้ตัวว่า แต่สุดท้ายก็มานี่ สุดท้ายก็ไป ถึงแม้จะบอกว่าตอนแรกจะไม่มา แต่ความรู้สึกเนม ณ เวลานั้นมันเสียไปแล้ว ยิ่งโก้พูดประมาณว่า เจสำคัญกว่า แล้วเนมจะโกรธก็ช่างมันนี่ มันยิ่งโคตรทำร้ายความรู้สึกเลย
มันเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดของโก้มาก ทั้งๆ ที่ความจริงโก้ไม่ต้องเลือกเลย โก้ไปวันเกิดเนม แล้วกลับมานอนเป็นเพื่อนเจดึกๆ ก็ได้ ซึ่งยังจำได้จากระเบียงรัก เจก็ไม่ว่าอะไรถ้าโก้จะกลับดึก แต่โก้ดันเลือกเจ คือ เลือกจะไม่ไปวันเกิดเนม แล้วอยู่กับเจ ถึงจะมาแก้ตัวทีหลัง แต่ณ เวลานั้น ก็ปฏิเสธไม่ได้ใช้มั้ยล่ะ ว่าโก้เลือกที่จะเลือกเจมากกว่าเนม
โก้อาจจะรักเนม แต่รักไม่มากพอ อย่างที่นิคเคยด่าโก้ ว่ารักอะไรถึงทำแบบนี้ รักยังไงถึงบอกว่าคนอื่นสำคัญกว่า ถ้าโก้รักเนมมากพอ โก้จะไม่บอกว่าคนอื่นสำคัญกว่า จะไม่ทำร้ายความรู้สึกมันมากขนาดนี้
ความผิดอีกอย่างของโก้เลย คือ เป็นคนปากหนักมากกกกกก ไม่เคยพูด ไม่เคยอธิบาย ไม่เคยทำให้มั่นใจเลยว่ารักเนมมันจริงๆ พอบอกรักไปน้องมันถึงไม่รู้สึก มันถึงเชื่อไม่ได้อย่างนั้นไง เก็บทุกอย่างไว้ในใจ แล้วจะมาหวังให้น้องมันเข้าใจ มันได้ยิน คงจะไม่ได้ แล้วยิ่งตอนที่เนมถามว่าเคยรักมันมั่งมั้ย โก้ตอบว่า ไม่ แต่เจือกมานั่งคิดในใจตอนนี้ว่า "ไม่เคยเลิกรัก" ฮ่วยย ใครจะไปได้ยินเมิงค้าาา :z6:
พร่ำพรรณนาในใจ รักเนม รอเนม แต่ไม่เคยพูดออกมา แล้วอย่างที่น้องมันระบายออกมา โก้แอบรักตี๋ เจ ซึ่งเป็นคนใกล้ตัว เป็นเพื่อนสนิท ถ้าสองคนนั้นตอบรับรักโก้ โก้คงไม่เหลียวแลเนมใช่มั้ย เฮ้อๆๆๆๆ เนมเจ็บมาเยอะนะ เยอะมากจริงๆ แต่ที่ผ่านมาเพราะรักโก้มากก็ทนมาตลอด ทั้งๆ ที่เคยเจ็บมาก่อน แต่ก็ยอมเสี่ยงเจ็บอีกครั้ง และคราวนี้เนมอาจจะไม่อยากเสี่ยงอีกแล้วก็ได้
ถ้าโก้รักเนมจริง โก้ต้องเปลี่ยนตัวเอง โก้ต้องเป็นฝ่ายตามบ้าง เป็นฝ่ายพยายามบ้าง ถ้าโก้ยังคิดจะเป็นแบบเดิม ยังหวังให้คนอื่นเค้าเป็นฝ่ายทำความเข้าใจและเข้าหาตัวเองฝ่ายเดียว โก้ก็ยอมรับกับการจมน้ำตายนั่นไปซะเถอะ
-
ตอนนี้ รู้สึก......................... สงสารโก้ นะ
หน่วงจิงๆๆ :hao5:
เนมหนีทำไม??? แล้วเมื่อไหร่จะเข้าใจกัน ..... :mew6:
ไม่พูด ก้อไม่เข้าใจหรอกนะ โก้เอ๋ย .
-
ทำไมมันดราม่าอย่างนี้ :hao5: :sad4:
-
เศร้าเกิ้น อ่านตอนเช้าก่อนไปทำงานถึงกับมึนตึ๊บ น้ำตาซึมกันเลย ห่างกันสักพักเหอะ จริง ๆ
สองคนคิดสวนทางกันแบบสุด ๆ พี่โก้หวังแค่ให้น้องเชื่อใจ ไ่ม่ว่าเธอจะผ่านอะไรก็ไม่สน แต่คนเราถ้าไม่พูดไม่แสดงออก
มันจะรู้กันมั้ยว้า คือพี่โก้ต้องเข้าใจส่วนหนึ่งว่าเนมเปราะบางมากในเรื่องเพื่อนอีกสองคนที่โคตรเหนียวแน่นไม่มีใครแทรกได้
แค่เจคนเดียวก็ทำใจไปรอบหนึ่ง แล้วมาตี๋อีกคน ถามว่าใครจะทนทำใจทนเชื่อใจไหว ไม่ไหวนะจริง ๆ
ยิ่งโก้ไม่พูดออกมาบ้าง มาพูดตอนที่น้องจะเดินออกจากห้องแล้ว (ที่จริงน้องมันก็ไม่อยากฟังแล้วเหมือนกัน)
น้อยคนมากที่จะเข้าใจ ที่โกรธคือโก้ยอมให้น้องจมกับความคิดของตัวเองนานเกินไป ทั้ง ๆ ทีู่รู้ว่าเนมคิดมากเรื่องนี้อยู่
ก็ปล่อยให้เนมคิด อืม... ก็ดี เดี๋ยวน้องไปนอนคิดที่ห้องคนอื่นต่อ เศร้ากับโก้นะ แต่คนเราต้องปรับตัวเองบ้างบางเรื่องมั้ยอ่ะ
เพื่อนคนอื่นเค้าหาทางเดินของตัวเองได้แล้ว โก้ทำเพื่อความสุขของตัวเองบ้าง อย่าไปยึดติดกับอะไรมากนักเลย
ทุกคนมีชีวิตเป็นของตัวเอง (ดูจริงจังมาก 555)
มาน้องเนมบ้าง ไอ้ที่บอกว่าพี่โก้ไม่ได้รอเนมคนเดียวอย่างที่เข้าใจอันนั้นก็ดูจะเห็นแก่ตัวไปนิดเพราะเนมเอง
ก็มีคนอื่นเหมือนกัน ใจกว้างนิดนึงลูกเรื่องนี้ แต่นอกนั้นน้องน่าสงสารมาก ฝังใจกับอดีตจนยากจะเชื่อใจไปแล้ว
แต่ใจจริงนะไม่อยากให้ไปอยู่กัีบคีย์เลย อยากให้น้องไปอยู่คนเดียวจะได้เข้มแข็งมากกว่านี้ พึ่งพาตัวเองให้ได้
เนมคิดว่ารักเค้าข้างเดียวไม่จริงหรอก พี่โก้รักเนมมากกว่านั้น รอพี่แกเสถียรทางความคิดหวังว่าแกจะบอกเนมให้เข้าใจ
แล้วตลอดมาเนมเข้าหาก่อนตลอด ครั้งนี้พอนะคะ รอผู้ชายมาง้อโลด รักน้องเนม
มาบ่อย ๆ นะค้า ตอนหน้าเนมเล่าสินะ แหม่ ยังอยากอ่านมุมพี่โก้อยู่เลย
-
:o12: อ๊ากกกกกกก จะบ้าตายย นิยายที่ดราม่าที่สุด ฮือออออออ เนมม กลับมาาาา :ling1:
-
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
ตาย ตายสนิท คนอ่านตายไปแล้วครับ :heaven
-
เนมเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า แล้วตอนเช้านัดให้เพื่อนและอดีต(รึเปล่า)ผัวเก่ามาพาหนี(ปัญหา)
งานนี้เห็นทีคนที่เจ็บเจียนตายจะมีหลายคน ที่แน่ๆก็มีอิพี่โก้นั่นหล่ะ
สงสารเนมก็สงสาร แต่บางทีเนมก็เยอะไปนะ :onion_asleep:
รอดูว่าจะมีใครมาช่วยคลี่คลายปัญหา
-
:hao5: อ่านจบแบบรวดเดียว (ด้วยใบหน้าบูดบี้) อารมณ์ไม่เสถียรเลยต้องอ่านเม้นอื่นๆ
เห็นเคล้าว่าหลายคนเข้าข้างเนมมากขึ้น บางคนก็ยังยืดมั่นในความรู้สึกของโก้
ถือว่าเป็นตอนที่น่าสงสารทั้ง2คน
เอาจริงๆมันไม่น่าจะมีปัญหาถ้าตัดเรื่องนมนานเก่าเก็บ ที่คนทั้งหลายที่เกี่ยวข้องตัดสินใจจบไปนานแล้ว
แต่นั่นแหล่ะ เพราะคนนึงยังคงยึดติดกับเรื่องฝังใจ เจ็บปวดกับความรักที่เป็นอดีตไปแล้วของแฟนตัวเอง รอคอยคำว่ารักมากไปจนมองข้ามการกระทำ
ส่วนอีกคนก็ใช้เหตุผลมากกว่าความรู้สึก วางกรอบไว้แน่นหนา จนข้ามออกมาไม่ได้ สุดท้ายเรื่องราวความรักของสองคน ก็จะเวียนวนอยู่แบบนี้
เฮ้อ ก็แค่ก้าวข้ามมาเองหันหน้าเข้าหากันสิ บอกเลยสิว่าจะลืมทุกอย่าง จากนี้จะมีแค่เรา ไม่ดึงใครต่อใครเข้ามาแล้ว ให้เป็นเรื่องของ2คนสิ
ถอนหายใจอีกกี่ร้อยครั้งคงเปลี่ยนทั้งสองคนไม่ได้อยู่ดี โก้ก็คือโก้ เนมก็คือเนม
:hao5:
-
เราว่าตอนนี้สมเหตุสมผลมากเลย สมน้ำหน้าพี่แกมาก เพราะการกระทำมันบ่งบอกถึงความในใจ สัญญาที่ให้ไว้ดูพี่แกทำไม่ได้นะ
แล้วก็ไม่พยายามที่จะสู้เพื่อความรักเลย มองดูอยู่ห่างๆแล้วใครจะไปรู้ล่ะว่ารักแล้วยังรอคอยเราอยู่แล้วยังคิดอีกว่าเนมมีความสุขดี
พี่แกคิดมาไปเปล่าว้า ความรักมันไม่ค่อยใช้สมองคิดนะแต่มันเป็นชมพู่...เอ้ย feeling ไง เอาความรู้สึกเป็นที่ตั้ง รักก็คือรัก คิดเยอะทำน้องเนมเสียใจอยู่นั่น ว่าแต่น้องเป็นเด็ก แต่เราว่าเด็กน้อยคนนี้โตขึ้นแล้วนะ ไม่แปลกหรอกที่น้องเนมต้องหนีไปทำใจ...โค ตะระสมน้ำหน้ายกกำลัง2เลย :laugh: ความรักมันต้องผ่านประสบการณ์แบบนี้ล่ะน้องเนม ทำใจได้เมื่อไร พี่น้องมาเอาคืนดีกว่านะ
Fighting ทั้งคนแต่ง ทั้งน้องเนม o13
-
เหมือนเนมจะเรียกร้องมากเกินไป แต่แปลกที่คราวนี้ไม่ขัดหูขัดตา
มันคือสิทธิ์ที่คนรักกันจะเรียกร้องจากกันได้ไม่ใช่เหรอ
ห่างกันซักพักก็ดี ถ้าโก้ตกตะกอนในใจได้ว่าเนมคือคนที่ใช่จริงๆ
ก็ไปจีบเนมใหม่เลย เอาแบบเพิ่งจะรู้จักกันเลยก็ได้
ส่วนเนมขอเถอะนะ ช่วงนี้ช่วยอยู่เงียบๆ สงบๆ หน่อย อย่าเพิ่งไปหาเรื่องอะไรเพิ่มให้คนอ่านปวดหัว
รอดูท่าทีของโก้ก่อนว่าจะเอายังไง ถ้าโก้จบก็ต้องจบ แต่ถ้าโก้จะขอคบกันต่อก็ค่อยมาดูกันอีกที
-
เศร้าๆๆ :mew6: :mew6:
เนมรักพี่โก้มาตลอด ถึงตอนคบกับคีย์ เนมก็ยังรักพี่โก้ และคิดมาตลอดว่าสักวันเนมจะต้องกลับมาคบกับพี่โก้อีกครั้ง
ผิดกับโก้ ที่อยู่ใกล้ใครก็เผลอใจตลอด ไม่เคยคิดถึงเนมด้วยซ้ำ ผิดกับเนมที่คิดถึงโก้ตลอด เนมขอแค่รักโก้ข้างเดียว
มีเนมเป็นแฟนคนเดียว โดยที่ไม่รู้ว่าโก้รักเนมหรือไม่ เนมก็ดีใจ
ถ้าโก้รักเนมจริง ก็รั้งเนมไว้อย่างให้จากกันอีก
ปล. รอพี่จีดีก่า :mew1:
-
ถึงเวลาแล้วโก้
ใช้ความรู้สึกให้มากกว่าเหตุผลซะบ้าง
ถ้ารักเนมก้อไปพาเนมกลับมาให้ได้นะ สู้สู้
-
คนอ่านก็รู้สึกเหมือนจมน้ำเหมือนกัน
สงสารทั้งคู่ พี่โก้กับเนมนี้จะมีความสุขจริงๆสักครั้งไหม
อยากให้พี่โก้มีความสุขเหมือนกับคู่อื่นๆบ้าง พอพี่โก้มีความสุขตอนต่อไปก้อมักจะมีเรื่องเศร้าตลอด
:o12: :o12:
-
อ่านคอมเมนท์แต่ละคนสนุกพอๆกับอ่านนิยายคุณจีเลย
เลยไม่รู้จะเมนท์อะไรแต่ยังไงก็ยังเป็ยFC น้องเนมเหมือนเดิม
-
ไม่เข้าใจโก้
-
เกลียดโก้! :katai1:
-
จุก มึนๆ อึนๆ อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก
สงสารทั้งคู่
กลับมารักกันดีๆซักทีเถิดดดดดดดดดดดดด
-
คืออ่านแล้วรู้สึกว่า
ก็จริงนะที่พี่โก้น่าสงสาร
แต่พี่โก้ พยายามกับความรักน้อยไป
พี่โก้เหมือนเราเลย
เราเป็นคนที่พยายามอะไรน้อย พอรู้ตัวอีกที สิ่งที่เราต้องการก็หลุดมือไป
ถ้ามัวแต่คิดว่าปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่า แต่เราก็ไม่ได้ปรับปรุงตัวให้มันดีขึ้น
ไม่ว่าใครที่เข้ามาก็ต้องไปป้ะวะ? เพราะเราแม่งแย่
เรามองเป็นแบบนี้นะ ในตอนนี้อ่ะ
แต่ด้วยพื้นฐาน เอ็นดูพระเอก
ทุกอย่างมันเลยค้ำคอแบบ สงสารพี่โก้มากโข
ฮืออออ ทรมานอ่ะ
ตอนนี้คนจมน้ำกลายเป็นเราแล้วนะเนี่ยพี่จี !!!!
-
อ่านเรื่องนี้แล้วก็เศร้า อึดอัด หน่วง ปวดตับ
เป็นเหมือนหลายๆ คนเลยค่ะ
ทำไมโก้เป็นคนแบบนี้ ไม่พูด ไม่อธิบาย โง่จนไม่รู้จะพูดอะไร
หรือยึดมั่นในตัวตนของตัวเอง มั่นใจตัวเองสูงว่างั้น
หรืออีกทีคือรักเนมไม่มากพอ เห็นเนมเป็นแค่สมบัติของตัวเอง
เห็นน้องมันเป็นเด็กในปกครองตลอดเวลา ดูแลราวกับเป็นลูก
สรุปคือโก้รักเนมจริงๆ หรือเปล่า รักมากกว่าเจ ตี๋ ไหม (ดูท่าแล้วจะไม่)
ถ้ารัก ช่วยแสดงออกหน่อยเถอะ
รู้ๆ ว่าน้องมันเป็นเด็ก ก็ช่วยเข้าใจพฤติกรรมการแสดงออกของเด็กๆ ด้วย วุฒิภาวะมันมีแค่นั้น
สงสารเนมมาก ตอนที่บอกว่า อย่าเพิ่งปลุกเนมเลย
-
โฮ่ยยย...อ่านแล้วเหนื่อยค่ะ :sad4: ไม่รู้จะสงสารใครดีแล้ว
-
ทำไมโก้ไม่คิดจะพูดอะไรที่มันทำให้กระจ่างมั่ง ต้องให้เนมคิดเองตลอด
พอเนมไม่คิดอย่างที่ตัวเองต้องการ ก็ทำเฉยปล่อยให้มันเป็นแบบนั้น
จากที่ดูมาโก้จะดูชิวๆมาตลอด เนมต่างหากที่เป็นฝ่ายไล่ตาม สิ่งที่เนมทำเคย
ผิดไปก็เพราะทำประชดโก้ไม่ใช่หรอ จากเหตุการณ์ตอนนี้สงสารเนมมากนะ
คงอึดอัดน่าดู ถ้าโก้ยอมเปิดปากสักนิดคงจะดีกว่านี้ ไม่งั้นคงเสียเนมไปตลอดกาลแน่ๆ
-
คิดว่าพี่โก้อธิบายไปตอนนี้ก็คงฟังไม่ขึ้นอ่ะ
เนมเข้าใจอ่ะ มันก็ถูกนะ เพราะไม่รู้ความจริงไง
สงสารพี่โก้ ที่มีรักทีไรก็ต้องจบทุกที
ดราม่าสุดๆๆๆเลยค่ะพี่จี โอ้ยบีบหัวใจเวอร์อ่ะ
ไม่อยากให้เนมเดินหันหลังให้พี่โก้เลย ฮึก
-
งงมาก เหมือนพี่โก้ไม่ได้อะไรกับตี๋เลย แล้วตอนก่อนนี้ที่จับมือเนมซะเขียว ฯลฯ นั่นมันอะไร
พี่โก้ไม่มีทางสมหวังหรอกทั้งๆ ที่มีคนรักอยู่ตรงหน้า
เพราะเอาแต่ถอดใจ
-
เนมน่าสงสารที่สุด
ตอนนี้น้ำตาเนมท่วมเล้าอะ
แอบเซ็งโก้ ไปชอบตี๋ทำมายก็มะรู้ เซ็งๆๆๆๆๆ
-
:hao5:
คนส่วนใหญ่ไปทางเนมหมดเลย แต่เรากลับเข้าข้างพี่โก้
เนมเหมือนคนไม่รู้จักพอ เคยบอกว่าได้เป็นแฟนของพี่โก้คนเดียวก็พอแล้ว แต่พอรู้เรื่องเจเรื่องตี๋กลับเอามาเป็นปัญหาให้ตัวเอง
มองข้ามความผิดของตัวเอง มองเห็นแต่ความผิดของคนอื่น
คุ้ยอดีตขึ้นมา ยึดติดอยู่กลับอดีตจนลืมมองไปว่า ปัจจุบันเป็นยังไง
ถ้าคำว่ารักในปัจจุบันของโก้มันไม่มีค่าพอที่จะทำให้เนมลบปมในอดีต เนมจะอยากได้ไปทำไม
เนมคงลืมไปว่าใครเป็นคนผิดสัญญา
เรื่องในอดีตคนที่เจ็บไม่ได้มีแค่เนมคนเดียวนะ
“เนมจะเป็นของพี่โก้คนเดียว พี่ก็อย่าเป็นของคนอื่นนะ รอเนมนะ”
“พี่จะรอ....พี่รักเนมนะ”
-
สุดท้าย... ก็เป็นแบบนี้
อ่านมาถึงตอนนี้แล้วก็แอบคิดว่าโก้ก็เห็นแก่ตัวมากเกินไป บางครั้งมันมากกว่าเด็กอย่างเนมด้วยซ้ำ ถ้าบอกว่าเนมผิด เรื่องเดียวที่เดิมผิดคือไม่เชื่อใจ แต่เรามองว่าโก้ผิดมากกว่าเนม ที่เนมไม่เชื่อใจเพราะโก้เองรึป่าว? เข้าใจว่าโก้เป็นคนแบบนี้ เป็นอย่างเนี่ย แต่กับเนมโก้ก็ควรทำอะไรมากกว่านี้ โก้รู้ทุกอย่างรู้ว่าควรทำตัวยังไง รู้ว่าอะไรที่เนมต้องการ รู้ว่าอะไรที่ตัวเองต้องการ รู้ว่าความจริงมันคืออะไร แต่ก็จัดการอะไรไม่ได้ จนสุดท้ายมันก็เดินกลับไปจบที่เดิม
ถ้าโก้จะต้องจมน้ำตาย ก็บอกได้แค่ว่าเป็นคนเลือกเอง...
เนมยังเด็กมากจริงๆ เด็กจนบางครั้งมันก็น่าเบื่อที่เนมเป็นแบบนี้ (เราไม่ได้ว่านิยายเรื่องนี้น่าเบื่อนะพี่จี) ถ้าเนมยอมเผชิญหน้ากับปัญหามากกว่านี้ ไม่ใช่หยีปัญหาไปเรื่อยๆ สุดท้ายหักดิบจบๆ มันไป มันก็แบบนี้แหละ เหมือนเห็นภาพย้อนเวลายังไงชอบกล ถ้าไม่มีใครยอมเปลี่ยนตัวเองสักนิด มันก็คงไม่แปลกที่จะต้องเลิกกันเหมือนเดิม
หวังว่าเนมหรือโก้สักคนจะคิดได้ แล้วทำอะไรให้มันต่าวไปจากเมื่อก่อน ก่อนที่มันจะต้องเสียใจกันไปทั้งสองฝ่าย
เซ็งโก้ เซ็งเนม แต่รักพี่จีนะ
-
:เฮ้อ: ถ้ารักกันแล้วมันเหนื่อย / เรื่องเยอะ ขนาดนี้ก็เลิกกันดีกว่าไหมเพื่อจะมีความสุขกว่า :hao5:
-
หน่วงมาก
พี่โก้ช่วยทำอะไรให้ชัดเจนอีกหน่อยยย :katai1: :katai1:
-
ทำไมโก้ไม่พูดออกไปล่ะ สงสารทั้ง2คนมากๆ :m15:
-
อยากบอกว่าสมน้ำหน้าโก้อะ บ้างครั้งการคิดเอาเองว่าคนนั้นจะเป็นแบบนั้นแบบนี้ แค่โก้เปิดใจ พูดอะไรบ้างแค่นั้น
แต่เราก็เชื่อว่าเรื่องทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี มีคนคอยช่วยเหลือเยอะมาก
-
มันอารายกันหนักกันหนาหนอสองคนนี้ เฮ้อ :katai4:
-
หลังจากนั่งนอยน์มาหลายวัน แอบทำตัวเป็นน้องเนมสุดที่รักกลับไปพยายามเข้าใจในตัวพี่โก้ แล้วถึงมีอารมณืเข้ามาแสดงความเห็น 555
เนมอาจมองว่าพี่โก้รัก ชอบคนที่ใกล้ชิดตัวเอง แต่อ่านก็แล้ว ฟังเพลงก็แล้วหลายตลบทำให้เรามองเห็นอีกมุมนึงว่าโก้อยากให้ใครสักคนอยู่เคียงข้าง อยู่กับโก้ และเกือบจะผิดสัญญา ความต้องการนั้นมันมีเมื่อโก้ต้องเสียเนมไปแล้ว โก้เหมือนจะชอบเจเพราัะเนมเป็นต้นแบบ ทุกอย่างเป็นสิ่งที่โก้พยายามหามาทดแทนความรักที่โก้เคยคิดว่าจะใช้ร่วมกับเนม โก้รักเนมมาก หลายคนอาจบอกว่าโก้กลัวที่จะทุ่มลงไปทั้งหมดเพราะอาจจะเจ็บอย่างคราวก่อน แต่เราว่าโก้ไม่ได้กลัวความรัก เพราะโก้กล้าที่จะรักทั้งๆที่ไม่รู้ว่าความรักนั้นจะได้เดินร่วมทางกันมั้ย แต่ด้วยเพราะความที่เนมมีปม ไม่กล้าถามเพราะบางทีความรู้สึกเนมยังฝังใจอยู่ มันไม่ใช่ว่าโก้ไม่มีสิทธิ์รักใครหรือชอบใคร แต่เรารู้สึกว่า (ถ้าเป็นเนมนะ) โก้ไม่เคยเลือกเนมก่อน หรือแม้ว่าโก้จะเลือกมาหาแต่เนมก็ไม่เคยรู้ ทำให้เนมรู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายเลือกกลับไปทั้งๆที่ถ้าเนมไม่เลือก โก้ก็คงไม่กลับมา โก้อาจจะคิดว่าบางอย่างไม่จำเป็นต้องบอก แต่บางครั้งความไม่เชื่อใจของเนมก็มาจากการไม่บอกเหมือนกัน แต่เราก็มีความรู้สึกว่าที่โก้ให้เนมเลือก เพราะโก้อยากเห็นน้องมีความสุขนะ ให้น้องได้เลือกเอง เลือกสิ่งที่ตัวเองทำแล้วมีความสุข ทำให้เราแอบคิดไงว่าโก้ไม่ใช่คนกลัวความรัก แต่เป็นคนที่ขาดความมั่นใจ (หลายคนอาจไม่เห็นด้วย อิอิ) ว่าสิ่งที่ตัวเองเลือกจะทำให้คนที่ตัวเองรักมีความสุขมั้ย ที่ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร เพราะไม่รู้ว่าทำไปแล้วจะทำให้เนมเสียใจเพิ่มขึ้นหรือเปล่า เหมือนแค่อยากให้น้องถามให้น้องพูดออกมาก่อนว่าต้องการอะไรจากโก้ ดูจากที่ผ่านมานะที่โก้ก็ทำตามความต้องการของเนมมาตลอด
แค่ความคิดเห็นค่า อิอิ
ปล.ยืนยันว่าเป็นแฟนคลับเนม 100% แค่อยากให้เค้ารักกันมากๆๆๆๆๆๆ ต้องใช้ความเข้าใจ และการปรับตัวหากัน ให้เกียรติในตัวตนของอีกฝ่าย และไม่ยึดมั่นในตัวของตัวเองจนทำลายความรัก
-
มันเศร้า T^T
-
อ่านตอนนี้แล้วจะเป็นลม
เศร้าไปมั้ยยยยยยยย
-
คนที่ไม่มั่นใจในรักกลับไม่ใช่เนมซะแล้ว แต่เนมเองก้อควรจะอยู่กับปัจจุบัน มัวแต่คิดเรื่องที่บั่นทอนตัวเองทำไม
-
ปลายทางความรักมันก็คือความสุขอย่างยั่งยืนจะให้ได้มาง่ายๆมันก็ไม่รู้ซึ้งถึงคุณค่าความรักซิ
ในความทุกข์ก็มีความสุขปะปนอยู่ด้วยแน่นอนขอเพียงอย่าท้อถอย
โก้สู้สู้!
-
เหนื่อยล้าเต็มที...ไม่เห็นปลายทาง
ทำดีกี่ครั้งก็ยังเปลี่ยน...เธอไม่ได้
ความรักที่ให้เธอ...เหมือนน้ำซึมพื้นทราย
ยิ่งเติมยิ่งหายมากเท่าไรก็ไม่พอ...รู้ไหมมันท้อ........
-
สงสารทั้งคู่นะ หวังว่าการห่างกันครั้งนี้จะทำให้เรื่องทุกอย่างดีขึ้น
อยากให้โก้ทำให้เนมมั่นใจ อยากให้เนมมั่นใจในตัวโก้
รักก็ต้องแสดงให้เค้ารู้บ้างรู้มั้ย คนที่เป็นแฟนเค้าก็ต้องอยากเป็นคนสำคัญของเรา เหมือนที่เราอยากเป็นคนสำคัญของเค้า
เป็นกำลังใจให้ทั้งโก้และเนม ให้ได้รักกันอย่างมีความสุขซะที
:L2:
-
พี่โก้จะทำยังไงต่อไป :mew2:
-
อ่านตอนนี้แล้วสงสารทั้งเนมและพี่โก้
รู้สึกเหมือนบางทีเนมก้เป็นแค่เด็กที่ต้องการคนรักแสดงความรักความมั่นใจมห้ได้รับรู้
แต่พี่โก้ก็ยังคิดรักในแบบของตัวเอง ไม่แสดงออก แต่บางครั้งมันก็ทำให้เนมไม่รู้ในความคิดของพี่โก้ได้เลย
-
กลับมาอ่านอีกทีดราม่าหนักเลย ฮืออออ
เราว่าเนมเหมือนจะยึดติดกับความรักแบบวิจิตรสวยงามมากเกินไปนะคะ อารมณ์แบบว่า ...รักเธอคนเดียวและตลอดไป อะไรทำนองนั้น ... ทั้งๆที่ตอนเนมเลิกกับพี่โก้ไป เนมยังใช้คำว่า"รัก"กับคีย์ได้เลย ทำไมพี่โก้ถึงจะไม่มีสิทธิ"รัก"ใครในช่วงที่เนมไม่อยู่ในชีวิตพี่โก้ ...แต่ทั้งหมดทั้งมวลนี่ก็ไม่ได้โทษเนมนะคะ อาจเพราะเนมยังเด็กเลยมีมุมมองต่อความรักที่ไม่กว้างนัก ประกอบกับปมด้อยในใจเนมที่คิดมาตลอดว่าพี่โก้รักเพื่อนสองคนนั้นมากกว่ารักตัวเอง เลยทำให้เนมปิดกั้นที่จะเชื่อใจพี่โก้แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วย
ส่วนอิตาพี่โก้ ถ้าคิดว่ากำลังจะจมน้ำตายแล้วยังรักที่จะอยู่ต่อก็ช่วยเหลือตัวเองสิคะ ดิ้นรนเยอะๆ อย่าปล่อยทุกอย่างไปตามเวรกรรมอย่างเดียว ไฟท์บ้างไรบ้าง อย่างพี่โก้น่ะมีหรอที่ไฟท์ขึ้นมาจริงๆแล้วจะไม่ได้เนมกลับมา จะมีก็แต่เนมไม่กลับมาเพราะพี่ไม่ทำอะไรเลยนี่แหละ ที่กลับมาคืนดีกันคราวนี้ก็เพราะเนมเป็นคนเริ่มไม่ใช่หรอ อยากเห็นพี่โก้ในโหมดพระเอกช่างง้อช่างตื๊อบ้าง (ไม่รู้ว่าจะได้เห็นรึเปล่า ;_;)
-
หยุดเลยนะคีย์ หยุดคิด!! :m31:
-
:serius2: :serius2:
-
เอาใจช่วยน้องเนมนะครับ
-
:o10:
-
ตอนต่อไปอัพวันพุธนะคะ
-
วันนี้ วันพุธ :hao7:
#ไม่ใช่ละ :katai5:
-
กรี๊ดดดดด :-[
-
ค้างกว่าเดิม อกอิแป้นจะแตก T^T
-
พี่โก้ คิดว่าตัวเองกำลังจะจมน้ำ
แต่คนที่ตายไปแล้วน่ะคือ.......เนม
-
อึนจริงๆ เรื่องทำท่าจะดี แต่ทำไมนะ โก้จะโกหกหน่อยไม่ได้รึไงอ่ะ แมนมากไปละ ..สงสารเนมอ่ะ :z3:
คู่นี้สวีตกันได้ไม่เคยนาน... เฮ่ออออออ :ling1:
-
เอาคีย์-ฟิวส์-ป้อง(คนนีีหมั่นไส้เป็นพิเศษปากบูด55555)
จับมาคลุกๆรวมกัน(ชอบยุ่งกับเนม)
ระเบิด ปุ๊ง.. เกิดเป็นโกโก้ครั้น :laugh:
-
ค้างกว่าเดิม อกอิแป้นจะแตก T^T
โอ๊ยยยย แทนใจเรามากกกก :katai1:
:hao5:
-
วันนี้วันพุธแล้วววว เข้ามารอ โก้กับน้องเนม ^_^
-
ฉันเอง..นอกกาย
แต่พี่น่ะ..นอกใจ
http://www.youtube.com/v/R_YaSKss4xg
:katai4:
รัวให้เร็วเลยนะ
อิอิ
-
ร๊อรอออออออออ
-
รอคอย......
:z2:
-
รอเธอจนเหนื่อยหัวใจ จะมาจริงๆใช่มั้ย ไม่ได้หลอกให้รอนะ ส่งข่าวบอกเราหน่อยเต๊อะ T_T
-
สามวันแล้วที่มานอนค้างห้องคีย์ และสามวันแล้วเช่นกันที่ไม่ได้ไปเรียน ป้องกับใบหม่อนโทรมาบ้าง แต่พอจับน้ำเสียงเนือยๆ ของผมได้ก็ไม่ถามอะไรมาก แล้วก็ส่งข้อความมาหาแทนการโทรหา คีย์โดดเรียนวันแรกอยู่เป็นเพื่อนผมที่เอาแต่นอนร้องไห้ทั้งวัน วันต่อมาพอผมบอกว่าไม่ไปเรียนคีย์ก็ทำท่าจะโดดตามอีกผมเลยไล่มันไป พรุ่งนี้มีแข่งวันสุดท้าย คีย์คงซ้อมบอลเตรียมเตะรอบชิง ป้องแวะมาหาตอนเย็นเอาข้าวกล่องที่คีย์ซื้อไว้มาให้ มันนั่งทานข้าวเป็นเพื่อนผมแล้วก็กลับไป ตัวสำรองสาธารณะอย่างมันไม่ต้องซ้อมอะไรมากเพราะไงๆ ก็คงไม่ได้ลง มันเลยวิ่งไปโน่นมานี่คอยช่วยเรื่องอื่นๆ คล้ายๆ ผู้ช่วยโค้ชไปทุกที
ผมมองโทรศัพท์ตัวเองที่นิ่งสนิท ไม่มีแสงกระพริบเตือนข้อความเข้าเหมือนวันก่อนๆ มองดูเวลาก็น่าจะใกล้เลิกงานแล้ว เดี๋ยวก็น่าจะมีแต่วันนี้ตั้งแต่เช้ายังไม่มีสักครั้งเลยนี่สิ.....ใช่...ข้อความจากพี่โก้ ผมบอกพี่โก้ไว้ว่าจะโทรหา แต่ผมไม่ได้โทร.....ไม่กล้าโทร ผมเลยเลือกจะส่งข้อความไปบอกแทนว่าถึงห้องคีย์แล้ว พี่โก้ก็ส่งกลับมาถามว่า...ไปรับได้ไหม.....ผมใช้เวลาอ่านแค่ไม่กี่วินาที แต่ใช้เวลาในการร้องไห้เป็นชั่วโมง ก่อนจะส่งกลับไปบอกว่าอย่าเพิ่งมาเลย ผมยังไม่พร้อม....ยังไม่พร้อมจะเจอหน้าพี่โก้ตอนนี้ หรือแม้แต่ได้ยินเสียง....ไม่พร้อมจริงๆ หลังจากนั้นก็มีเพียงข้อความถามและเตือนเรื่องไปเรียน ทานข้าว ข้อความช่วงเวลาเลิกงานคือคำเดิมๆ ที่เคยใช้ถามคือ...ให้ไปรับได้หรือยัง....พอผมไม่ตอบพี่โก้ก็จะเงียบไป และส่งข้อความราตรีสวัสดิ์มาให้ก่อนนอน ไม่มีการพูดคุยผ่านเสียงแม้พี่โก้จะพยายามโทรมา....ผมรู้...ผมเป็นเด็กไม่ดี....เป็นเด็กไม่ดีที่กำลังทำตัวเกเรอยู่ด้วย
หากถามว่าเราทะเลาะกันหรือเปล่า มันไม่ใช่ เราไม่ได้ทะเลาะกันเหมือนครั้งพี่เจ แต่ทำไมมันเจ็บกว่านั้นก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ถึงจะคิดว่าเจ็บมากพอแล้ว ทนแทบไม่ไหวแล้ว แต่....สายตาพี่โก้และคำพูดสุดท้ายก่อนผมจะจากมากลับทำให้เจ็บกว่า......ปวดใจ....มากกว่า
“ร้องไห้อีกแล้ว”มือที่เอื้อมมาเช็ดน้ำตาทำให้ผมสะดุ้ง หันมามองเจ้าของมือและเจ้าของห้องที่กลับมาตอนไหนไม่รู้
“มาตอนไหน ไม่ได้ยินเสียงเคาะประตูเลย”ผมปาดน้ำตาจากข้างแก้มหันมาถาม คีย์เดินไปถอดเสื้อผ้าเตรียมเข้าห้องอาบน้ำ
“ไม่ได้เคาะไง เผื่อเนมหลับอยู่ มีน้ำแข็งใสสองถุงกับยำมาม่า เอาถ้วยมาใส่กินรอไปก่อน ขออาบน้ำแป๊บ”คีย์พูดจบก็ผลุบหายเข้าไปในห้องน้ำทันที ผมเดินไปอาหารที่มันว่ามาจัดใส่ถ้วยใส่ชาม เอาหนังสือพิมพ์ปูรองพื้นกันเปื้อน มันคงไปส่งป้องที่หอมาเลยแวะซื้อแน่ๆ ก่อนถึงหอป้องมีร้านขายน้ำแข็งใสเจ้าอร่อยอยู่ เครื่องมีให้เลือกเยอะมาก น้ำกะทิก็หอม เคยพาพี่โก้ไปนั่งทานเวลามารับผมหลายครั้งเหมือนกัน พี่โก้ที่ไม่ค่อยทานขนมหวานยังบอกว่าอร่อย คุยไปคุยมาถึงรู้ว่าเมื่อก่อนตอนพี่โก้เรียนที่นี่ก็เคยมานั่งทานแต่ไม่อร่อยเท่านี้ น่าจะเปลี่ยนคนทำแล้วมั้ง
“เหม่อๆ น้ำแข็งละลายหมด”คีย์อาบน้ำด้วยความเร็วแสงเสร็จก็มานั่งข้างๆ แล้วกดรีโมทเปลี่ยนช่องโทรทัศน์ทันที
“ยังไม่ละลายซะหน่อย อย่าเว่อ”
“เออ แต่มึงเหม่อ อย่าเถียง พรุ่งนี้ไปเปล่า โดดหลายวันแล้วนะมึง ไปเชียร์กูหน่อยดิ”
“เดี๋ยวดูก่อน”
“ดูไรวะ ไปเหอะ หม่อนก็บ่นถึงมึงนะเว้ย พรุ่งนี้กูกับป้องต้องไปนั่งในสนาม หม่อนอยู่คนเดียว มึงไม่สงสารเพื่อนเหรอ ไปหาเพื่อนคุยบ้าง นั่งอยู่แต่ในห้องก็เอาแต่ร้องไห้ บอกตามตรงนะเนมว่ามึงกำลังทำให้กูหงุดหงิดมากและอยากไปต่อยคนที่ทำให้มึงเป็นแบบนี้จริงๆ”เมื่อวานหม่อนโทรมาเล่าให้ฟังว่าไม่ได้ถือป้ายแล้ว เห็นว่ามีปัญหาเรื่องชุดที่มีไม่ครบคน อีกชุดที่หม่อนต้องใส่ดันเสีย ต้องใช้เวลาซ่อมแล้วคงเสร็จไม่ทัน
“พูดมากว่ะ แล้วไม่ต้องคิดทำอะไรแบบนั้นเลยนะ ไม่งั้นกูโกรธจริงๆ ด้วย”
“ตกลงพรุ่งนี้ไปพร้อมกู รีบๆ กิน แม่งหิวว่ะ เนี่ยยำแซ่บๆ กินไปรับรองหัวโล่งโปร่งสบาย จะไม่เลิกคิ้วย่นหน้าย่นสักที”คีย์ตักยำมาม่ายัดปากผม ผมเลยต้องงับไว้ก่อนมันหก ระหว่างเคี้ยวก็เอามือไปตีไหล่มันคืนสองที โทษฐานแกล้งกัน ดีนะไม่สำลัก อยู่กับคีย์ก็ดีตรงที่มันคอยกวนให้ผมหยุดคิดมากได้เป็นพักๆ นั่นแหละครับ ตั้งแต่คืนนั้นที่ผมโทรหาคีย์บอกให้มารับจนถึงตอนนี้ คีย์ไม่ถามผมสักคำว่ามีปัญหาอะไร มีบ่นนิดหน่อยตอนโทรปลุกแค่นั้นเอง
เมื่อคืนผมหลับๆ ตื่นๆ จนเกือบตีสองที่มีเสียงข้อความเข้า เป็นการบอกฝันดีที่ล่าช้ากว่าปกติมาก ผมจ้องข้อความสั้นๆ ของพี่โก้จนหลับไป รู้สึกตัวอีกทีตอนเช้าที่คีย์ปลุกให้ลุกมาอาบน้ำแต่งตัว ส่วนมันจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้ว ผมเดินมึนๆ เข้าห้องน้ำ ใส่ชุดที่คีย์เตรียมให้ เพิ่งรู้ว่ามีเสื้อคณะด้วย คีย์คงไปเอามาให้ มิน่าเมื่อคืนเห็นลงไปซักผ้า เสื้อยืดคอกลมธรรมดาสีฟ้าอ่อนน่ารักดี แต่ไซต์ใหญ่ไปนิด
“ทำไมตัวมึงเล็กลงวะ นี่เลือกเบอร์เอสมาแล้วนะ”
“เสื้อไม่ได้มาตรฐานอะดิ ดูแขนเสื้อเกือบถึงศอกอยู่แล้ว”
“กูว่ามึงผอมลงมากกว่า ดูแขนแม่งมีแต่กระดูก ไม่ได้แระ กูต้องรีบขุน กอดทีกระดูกทิ่ม ไม่นุ่มๆ เหมือนเมื่อก่อนเดิมเลย”คีย์ทำหน้าจริงจังมาก มันกะขุนจริงๆ ใช่มั้ยเนี่ย ผมไม่ได้ผอมลงอะไรมากหรอก แต่เสื้อมันน่าจะไม่ใช่ไซต์มาตรฐานจริงๆ นะ แล้วผมก็ไม่ได้ทานน้อยลงกว่าปกติสักเท่าไร แค่เมื่อก่อนทานข้าวสองสามจาน ตอนนี้เหลือจานเดียวพูนๆ แต่มันก็ไม่ได้น้อยไง ยังมากกว่าหลายๆ คนด้วยซ้ำไป ใครว่าเวลาเศร้าแล้วความอยากอาหารจะลดน้อยลง ผมยังอร่อยกับทุกอย่างเหมือนเดิมเลย เพียงแต่ขี้เกียจอ้าปากกเคี้ยวก็เลยทานน้อยลงแค่นั้นั้น
คีย์ขี่รถมาจอดที่ตีกคณะก่อนจะพาไปที่โต๊ะกลุ่ม ป้องกับใบหม่อนมานั่งรออยู่แล้วพร้อมเสบียงเพียบ เหมือนเตรียมไปออกรบ ใบหม่อนเห็นผมเดินมาก็ส่งยิ้มให้ แต่สภาพผมคงโทรมนิดหน่อย ไอ้ป้องเลยมองสำรวจซะไม่เกรงใจเลย
“มึงผอมลงกี่โลวะ นี่ใช่เสื้อตัวเมื่อวานเปล่าเนี่ย”
“เห็นมั้ยกูบอกแล้วว่ามึงผอมเกินไป ไอ้เนมแม่งหาว่าไซต์เสื้อไม่ได้มาตรฐาน มึงดูความคิดมัน”พอมีพวกปุ๊บคีย์ก็แท็คทีมป้องรุมผมทันที ผมเลยนั่งลงข้างๆ ใบหม่อนแถมเอนหัวมาซบไหล่อ้อนซะเลย แต่แปะหัวได้ไม่กี่วิก็มีมือดีมาดันหัวผมออก ไม่ใช่ใครหรอกครับ เจ้าของที่ตัวจริงนั่นแหละ
“แต๊ะอั๋งแฟนคนอื่นเนียนเชียวนะ”พี่บอมดันหัวผมแล้วก็เดินไปนั่งที่ว่างข้างๆ ใบหม่อน สงสัยตอนแรกพี่แกคงนั่งตรงนี้ เพราะมีกระเป๋าสตางค์วางอยู่ แต่คนไม่รู้ก็ไม่ผิดไง
“ไม่ได้แต๊ะอั๋งซะหน่อย แค่อ้อนเฉยๆ เนอะๆ”ผมเอนหัวลงไปซบอีก คราวนี้ใบหม่อนเป็นแกนหนุนหัวเราะ ยกมือลูบหัวผมไม่พอยังเกาคางด้วย คนอื่นเลยหัวเราะกันใหญ่
“อย่าเนียนๆ ลุกมานั่งกินดีๆ กินให้หมดด้วย อันนี้กูฝากป้องซื้อไว้ให้มึง”คีย์ดึงไหล่ผมให้กลับมานั่งตรงๆ แล้วหยิบถุงข้าวเหนียวหมูปิ้งมาวางตรงหน้า ถุงใหญ่มาก หมูปิ้งสามสิบไม้ได้มั้ง
“ส่วนอันนี้ของกู น้ำเต้าหู้ๆๆๆๆ แอคโค่เยอะๆ จะได้อลัง จริงๆ อยากซื้อให้อลังกว่านี้นะ แต่ช่วงนี้กรอบว่ะ ไว้เดือนหน้าเดี๋ยวป๋าจัดเต็ม”คีย์บอร์ดป้องมันเสียครับ เลยเพิ่งไปซื้อใหม่มา ดันเลือกซะแพงเลย แถมจัดหูฟังใหม่มาอีก สมน้ำหน้ามัน
“อันนี้ของหม่อนกับพี่บอมนะ แซนวิชทูน่ากับแฮมชีส ไม่ได้ซื้อ 7-11 นะ หม่อนทำมาจากบ้านเมื่อเช้า รับรองอร่อย กินแล้วไม่ตายเพราะพี่บอมเป็นหนูทดลองแล้ว”
“หม่อนทำคนเดียวแล้วจะเหมาว่าเป็นของพี่บอมด้วยได้ไง พี่ต้องหาอย่างอื่นมาอีกดิ”ถึงผมจะซึมๆ ไปบ้าง แต่ไม่ได้ลดสกิลความกวนลงไปเท่าไรหรอกนะ ป้องยกมือมาแปะกับผม มันเองคงอยากแกล้งอยู่เหมือนกัน
“พี่ขับรถไปรับแล้วเอามาส่งให้ถึงที่ไง คิดว่าค่าน้ำมันตอนนี้กี่บาทกับครับหัวยุ่ง สรุปค่าใช้จ่ายพี่แพงกว่าทุกคน พี่ชนะ ฮ่าๆๆ”พี่บอมแม่งมาเหนือ แล้วเถียงไม่ได้ด้วย แต่เรื่องอะไรมาว่าหัวผมเนี่ย ก็สระผมเสร็จนั่งมอเตอร์ไซต์ออกมาเลย หัวมันก็ฟูดิ
“หันมานี่เดี๋ยวมัดจุกให้ บอกให้รีบอาบน้ำเร็วๆ ไม่เชื่อ ไม่ได้ไดร์ผมเลยเป็นไง”คีย์ดันหน้าผมไปหาแล้วเอามือสางๆ ผมข้างหน้าที่มันฟูๆ รวบไว้แล้วเอายางมัดจุกให้ ตบท้ายด้วยการตีเหม่งผมไปหนึ่งที นิสัยเสียจริงๆ
แน่นอนว่าอาหารทุกอย่างผมไม่ได้ทานคนเดียวหรอกครับ ไม่หมดแน่ๆ คนอื่นแค่วางกองตรงหน้าผมเพื่อแกล้งเล่นแค่นั้นแหละ สุดท้ายทุกคนก็ช่วยกันจัดการจนเรียบ จากนั้นพี่ๆ ก็เริ่มไล่ให้ไปนั่งสแตนด์เชียร์ พวกนักกีฬาก็สบายไปครับ ถึงไม่มีแข่งก็ไม่ต้องนั่งเชียร์ แต่ป้องมันคึกครับ มานั่งด้วย เชียร์กันสนุกๆ ไม่เน้นร้องเพลงอะไรมาก กลุ่มผมไม่มีใครลงกรีฑาสักคน แต่นั่งเชียร์เพื่อนก็สนุกดี บางรายการไม่มีเพื่อนในคณะก็ช่วยเชียร์คณะข้างๆ สนุกไปอีกแบบ กว่าจะได้พักเที่ยงก็เสียงแห้งแล้วล่ะครับ เรารวมกลุ่มกันไปทานข้าวที่โรงอาหาร คนเยอะแต่ไม่ต้องรอนานเหมือนไปทานร้านข้างนอกที่คนเยอะกว่าแน่ๆ ทานเสร็จบางกลุ่มก็ไปนั่งสแตนด์ต่อ ส่วนกลุ่มผมขอไปเชียร์บาสรอบชิง ถึงไม่ใช่คณะตัวเองก็ไม่เป็นไร ยังไงก็สถาบันเดียวกัน ฟังดูสวยใช่มั้ยครับ จริงๆ แล้วเปล่าหรอก ไปเชียร์เพราะอีกทีมที่เข้ารอบเคยชนะทีมผมมาก่อนไง ถ้าทีมนี้ได้แชมป์อย่างน้อยคณะผมก็ยังยืดได้ว่าแพ้แชมป์
-
“มองโทรศัพท์ทั้งวันเลยนะ”ใบหม่อนชะโงกหน้ามามองโทรศัพท์ในมือ ผมเลยรีบเก็บใส่กระเป๋ากางเกงตามเดิม วันนี้ตั้งแต่เช้ายังไม่มีสายจากพี่โก้เลย แล้วก็ไม่มีข้อความเข้าด้วย ปกติวันนี้จะหยุด พี่โก้ไม่น่าจะยุ่งจนไม่มีเวลา....หรือพี่โก้จะเบื่อผมแล้ว....ไม่รอแล้วหรือเปล่า
“เนมเป็นอะไร อย่าร้องไห้นะ เดี๋ยวหม่อนร้องตาม”หม่อนบีบมือผมแน่น เรามานั่งเชียร์บาสกันสองคน คนอื่นต้องไปเตรียมตัวเตะบอลหลังบาสจบ แต่ป้องบอกว่าเดี๋ยววอร์มเสร็จจะมานั่งด้วย
“บ้า ไม่ร้องหรอกน่า”ผมส่งยิ้มให้หม่อนแล้วหันมาเชียร์บาสต่อ พอป้องมานั่งด้วยเราก็ลืมๆ เรื่องเมื่อครู่ไป บาสจบด้วยผลที่ถูกใจคณะผม พวกเรากลับมานั่งที่สแตนด์เหลือรายการวิ่งอีกไม่กี่รายการ จบแล้วก็พักอีกนิดหน่อยก่อนเริ่มฟุตบอลรอบชิง
นักบอลทั้งทีมเตรียมตัวพร้อมแล้วก็มานั่งรอเวลาที่หลังสแตนด์เชียร์ เพื่อนๆ พี่ๆ ผลัดกันเดินไปให้กำลังใจ บางคนก็ขอถ่ายรูป อย่างเช่นฟิวส์ที่มีคนมาขอถ่ายด้วยมากหน่อย คีย์เองก็ใช่ย่อย พวกเราสามคนเดินไปให้กำลังใจมันบ้าง คีย์ฝากกระเป๋าเสื้อผ้าไว้กับผม ท่าทางทุกคนดูมั่นใจมาก ป้องวิ่งไปเปลี่ยนชุดนักกีฬามารวมกลุ่มด้วยหลักจากโดนโค้ชพี่กรทักว่าจะไม่ลงไปนั่งข้างสนามเหรอ มันถึงเพิ่งนึกออกว่าตัวเองเป็นตัวสำรอง ผมส่งยิ้มให้ฟิวส์นิดหน่อยตอนที่เราบังเอิญสบตากัน แล้วฟิวส์ก็เดินเข้ามาขอถ่ายรูปด้วย ไม่ได้คุยอะไรกันมาก ถ่ายรูปเสร็จก็เดินไปหากลุ่มเพื่อนตัวเอง ผมกับใบหม่อนเดินมานั่งหน้าสแตนด์เมื่อนักกีฬาเริ่มเดินไปที่สนาม ตอนแรกคิดว่าคงมานั่งเบื่อๆ เซ็ง แต่พอเจอบรรยากาศคึกคักก็อดมีส่วนร่วมไม่ได้ล่ะนะ
ครึ่งแรกทีมเราบุกหนักมากจนแทบยืนลุ้นตลอดเวลา มีโอกาสทำประตูได้หลายครั้งจากการประสานงานของฟิวส์และคีย์ แต่โกล์อีกฝ่ายเหนียวมากจนต้องนับถือเลย กว่าจะหมดครึ่งแรกตะโกนเชียร์จนเหนื่อยกันทุกคน แต่ก็ยังทำประตูไม่ได้ ครึ่งหลังฝ่ายตรงข้ามเริ่มเดาทางถูกเลยส่งคนประกบฟิวส์กับคีย์ไว้ โอกาสทำประตูเลยน้อยลง รุ่นพี่พูดว่าคนที่ประกบสองคนนั้นเป็นรุ่นพี่ เป็นนักบอลมหาฯลัยด้วย สลัดหลุดยากแน่ พวกกองเชียร์เริ่มกังวล มีหลายครั้งที่ฟิวส์เจอสกัดจนล้มแต่ก็รีบลุกไม่เอาฟาวล์ ความพยายามของทุกคนเป็นผลก่อนหมดเวลาห้านาที เรายิงประตูได้ด้วยฝีมือไอ้เป้เพื่อนต่างห้องจากการส่งลูกของคีย์ หลังจากนั้นทั้งทีมก็เริ่มตั้งรับจนหมดช่วงทดเวลา คณะเราชนะไปในที่สุด ผมกับใบหม่อนกระโดดดีใจจนเกือบตกสแตนด์ ทุกคนพร้อมใจกันร้องเพลงประจำคณะกันสุดเสียง ทั้งหัวเราะทั้งร้องเพลง ไม่รู้ทำได้ยังไงแต่ก็ทำไปแล้ว สนุกมากจริงๆ
หลังจบงานทีมนักกีฬารวมกันไปกินเลี้ยงที่ร้านหมูกระทะเหมือนเดิม เพราะร้านใหญ่อาหารเยอะไม่ต้องรอราคาไม่แพงก็มีให้เลือกแค่ร้านเดียว ผม ใบหม่อน ป้อง ไปด้วยกันหมด ติดไปกับกลุ่มนักบอล ใบหม่อนนั้นเดี๋ยวพี่บอมไปส่งเพราะไปขอที่บ้านไว้แล้วเมื่อเช้า รุ่นพี่เหมือนจะโทรมาจองไว้ล่วงหน้าแล้วเลยได้นั่งโซนเดียวกันหมด แต่ก็นั่งแยกๆ กันไม่ได้นั่งโต๊ะเดียวกันทั้งหมด คนเยอะขนาดนี้นั่งรวมกันไม่ได้อยู่แล้ว ผมเพิ่งรู้ตอนมานั่งที่ร้านว่าผลจากการถูกสกัดหลายๆ ครั้งทำให้ฟิวส์ข้อเท้าพลิกและบวมจนตอนนี้ต้องพันผ้าเอาไว้ นับว่าใจสู้มากๆ แต่รางวัลแมนออฟเดอะแมตไม่ใช่ของมันหรอกนะ เป็นของพี่โกล์อีกทีมนั่นแหละ สมกับรางวัลนี้แล้ว ประตูที่ได้ถ้าไม่เพราะจังหวะดีจริงๆ และมีคนขวางวิสัยทัศน์หน้าประตูด้วย ยังไงผมว่าพี่คนนั้นก็น่าจะรับลูกได้ เก่งมากจริงๆ อยากเดินไปถ่ายรูปด้วยเลย
วันนี้พวกเรากินกันเต็มที่มาก ดื่มจนเมากันแทบทุกคน พูดอะไรแทบไม่รู้เรื่อง ตะโกนคุยกันจนแรกๆ เกรงใจลูกค้าคนอื่น แต่พอเมาความเกรงใจหายไปไหนหมดไม่รู้ ใบหม่อนกลับไปได้พักใหญ่แล้ว ป้องเดินไปเดินมา เริ่มเมาเหมือนกัน ผมนั่งอยู่กับที่เพราะไม่ค่อยสนิทกับใคร แต่ก็มีเพื่อนเดินมาคุยด้วยเรื่อยๆ รวมถึงรุ่นพี่ด้วย คีย์นี่โคตรเมา นั่งหน้าแดงหูแดงตาเยิ้มไปหมด รุ่นพี่พาพวกเรามาขึ้นรถไปส่งที่หอทีละกลุ่ม บางกลุ่มไม่เมามากก็นั่งรถแท็กซี่กลับกันเอง แน่นอนว่าผมสามคน...กลับเองไม่ได้ พวกพี่เลยพาไปส่ง เราถูกโยนทิ้งไว้หน้าหอคีย์ ก่อนจะช่วยกันแบกสังขารแต่ละคนขึ้นมาถึงห้อง แทบจะคลานเข้าห้อง ผมยอมรับเลยว่า...โคตรเมา อยากเมาอยู่แล้ว พอมีเพื่อนเมาเลยหยุดไม่อยู่ ไม่มีใครฉุดใครด้วย ป้องเป็นคนแรกที่วิ่งเข้าห้องน้ำ เสียงอ้วกดังออกมาจนผมอยากอ้วกตาม คีย์เดินไปเปิดน้ำมาดื่ม ผมนอนหงายบนเตียงเอียงหน้ามองมัน ตัวหนัก หัวหนัก ลุกไม่ขึ้นเลย รู้ตัวอีกทีคีย์ก็ปลุกให้ไปอาบน้ำ ลุกขึ้นนั่งเห็นป้องนอนอยู่บนพื้นข้างเตียง อาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อย คีย์เองก็เรียบร้อย เหลือผมคนเดียว หลับตอนไหนทำไมจำไม่ได้
พออาบน้ำแล้วก็เริ่มสร่างขึ้นมานิดหน่อย ปิดไฟกลางห้องแล้วเดินมานอนบนเตียง นึกว่าคีย์หลับไปแล้ว พอมันพูดขึ้นมามืดๆ แทบสะดุ้ง
“สนุกดีเนอะ”คีย์นอนตะแคงหันมาทางผม
“เออ ตอนแรกนึกว่าจะน่าเบื่อนั่งตบมือร้องเพลง แต่เชียร์แบบนี้มันส์ดี”ผมนอนหันไปหามันบ้าง แต่หลับตาไว้เพราะถึงจะบอกว่าสร่าง แต่มันนิดหน่อยจริงๆ หัวยังหนัก ตายังอยากจะปิดอยู่ เพียงแค่โลกไม่หมุนมากแล้วเท่านั้นเอง
“เนม....คีย์ถามอะไรได้มั้ย”
“อื้ม”
“.....ถามเรื่องแฟนเนมได้มั้ย”คีย์ลดเสียงเบาลงนิดหน่อย ผมเองก็ขยับไปใกล้ๆ มากขึ้น ป้องมันหลับไปแล้วไม่อยากคุยกันเสียงดังรบกวนมัน
“.........ถามอะไรล่ะ”ผมยังไม่อยากตอบหรอก แต่อยากรู้ว่าคีย์จะถามอะไร
“ทะเลาะอะไรกันมา”
“ไม่ได้ทะเลาะ”
“ไม่ได้ทะเลาะแล้วหนีมานอนกับคีย์ทำไม”
“ก็นิดหน่อย ทำไม เดี๋ยวนี้นอนไม่ได้แล้วเหรอ”
“ใครกันแน่ต้องพูดคำนี้”
“โอ๋ๆ หนูคีย์งอนเหรอ เดี๋ยวพี่เนมปลอบนะ”ผมแกล้งเอามือลูบหัวมันแต่มันปัดออกแล้วหัวเราะด้วย เรียกหนูคีย์ทีไรมันโมโหทุกที มันเป็นคุณหนูของบ้านนะแต่ไม่ค่อยยอมรับตัวเอง
“เอาดีๆ ดิเนม จริงจังนะเนี่ย”
“....ไม่รู้ เนมอธิบายไม่ถูก แต่ไม่ได้ทะเลาะ มันแค่....ไม่รู้ดิ ผิดหวังมั้ง”
“.............มากมั้ย”
“.....อืม”ผมแทบจะเคลิ้มหลับแล้วถ้าคีย์ไม่พูดต่อ ยิ่งมือคีย์ที่ลูบผมเบาๆ ยิ่งทำให้รู้สึกสบายน่านอนมากขึ้นไปอีก
“ยังจำคำสัญญาของเราได้มั้ย”
“.......สัญญาไร”
“ถ้าเนมเจ็บมาก....ทนไม่ไหว....อย่าลืมคีย์นะ ต่อให้ไม่มีใครก็ไม่เป็นไร.....มีแค่เราก็พอแล้ว.....เข้าใจนะ”เสียงคีย์พูดเบาๆ ใกล้ๆ แทบกระซิบข้างหู ผมรับคำอืมออในลำคอเบาๆ ก่อนได้รับสัมผัสอุ่นๆ ที่หน้าผาก ความคุ้นเคยที่ได้รับก่อนนอนเสมอๆ
“ฝันดีฮะพี่โก้”
เมื่อคืนเป็นครั้งแรกในรอบหลายวันที่หลับสนิททั้งคืน แต่ตื่นมานี่นรกของแท้เลย ปวดหัวเหมือนโดนสิบล้อชนไปกระแทกรถพ่วงอีกที ถ่างตาขึ้นมาได้ก็ไม่เจอใครเลย ทั้งคีย์ทั้งป้องหายกันไปหมด ผมเดินงงๆ เข้าห้องน้ำ ออกมานั่งรอพวกนั้น คิดว่าน่าจะไปซื้อของมากินเพราะนี่สายแล้ว เริ่มหิวนิดๆ พอโทรศัพท์ดังผมรีบเอื้อมมือไปรับมาดูชื่อ นึกว่าเป็นพี่โก้แต่เปล่า พี่โก้เงียบไปตั้งแต่เมื่อวาน แต่คนที่โทรมาก็ทำให้ผมเกร็งไม่แพ้กันเลย
“....สวัสดีฮะพี่นิ้ง”
“เนมว่างมั้ย เสียงแปลกๆ เพิ่งตื่นหรือเปล่า”
“ตื่นสักพักแล้วแต่เจ็บคอนิดหน่อย พี่นิ้งมีอะไรหรือเปล่าฮะ”
“ออกมาเจอพี่หน่อยได้มั้ย พี่อยากคุยด้วย”
“คือ....เนมไม่ไปได้มั้ย”ผมรู้ว่าพี่นิ้งจะคุยเรื่องอะไร แต่....ผมไม่อยากคุยกับพี่นิ้งนี่
“พี่ขอร้องนะคะ ขอแค่ครั้งเดียวแล้วพี่จะไม่กวนหนูอีกเลย”พี่นิ้งเสียงนิ่งเชียว ไม่รู้ว่ามาคุยเองหรือพี่โก้ขอให้มาคุย แต่อย่างพี่โก้เหรอจะทำอย่างนั้น...ไม่มีทางอะ
“ก็ได้ฮะ”พี่นิ้งนัดสถานที่มา แถวๆ มหาฯลัยผมนี่แหละ เพราะผมไม่มีรถ แต่พี่นิ้งมีแฟนขับรถมาส่ง ผมเปลี่ยนเสื้อผ้านั่งรอให้มีใครสักคนกลับมาห้องก็ไม่มีวี่แวว สุดท้ายเลยต้องเขียนโน้ตบอกไว้ว่าออกไปข้างนอกเดี๋ยวมาทิ้งไว้ กุญแจห้องกับคีย์การ์ดผมมีที่คีย์ให้ไว้อยู่แล้วเลยเข้าออกได้สะดวก
มาถึงร้านแบบใจเต้นนิดหน่อย กลัวพี่นิ้งโกรธ ผมชอบพี่นิ้งมากนะ ไม่อยากให้พี่นิ้งไม่ชอบผม ผมคงรู้สึกแย่ แต่พอเดินเข้าร้านอาหารมาบอกชื่อพี่นิ้งไป พนักงานก็พาไปห้องส่วนตัว ร้านนี้เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นไม่ใหญ่มาก มีแบบเปิดโล่งกับแบบส่วนตัวเป็นห้องเล็กๆ ได้บรรยากาศญีปุ่นๆ แต่ราคาและความอร่อยไปในทางเดียวกันผมเลยไม่ค่อยได้มาบ่อยๆ พอเข้ามาในห้องเห็นพี่นิ้งนั่งอยู่คนเดียวแล้วส่งยิ้มให้เหมือนเดิม ใจก็ชื้นขึ้น กำลังใจกลับมาครึ่งหนึ่ง
“กินข้าวรึยัง พี่ไม่กล้าสั่งรอกลัวเนมไม่กิน”
“ยังไม่ได้กินอะไรเลย พี่นิ้งสั่งเลย เนมหิวเหมือนกัน”พอผมพูดจบพี่นิ้งก็เปิดเมนูเรียกพนักงานมาสั่งยาวเลยครับ มีถามผมบ้างนิดหน่อยแต่ผมกินง่าย อะไรก็กินหมดขอแค่อร่อย พอพนักงานไปกำลังใจที่มีเกือบเต็มหลอดเมื่อกี้ก็ลดฮวบไปอีก ความจริงเราน่าจะนั่งข้างนอกกันนะเนี่ย ในห้องแบบนี้มันเงียบเกินไป เพราะแค่ประโยคแรกก็ทำเอาปากที่พยายามฉีกยิ้มของผมหุบลงทันที ไอ้ที่ปั้นหน้าท่าทางร่าเริงเป็นอันหายหมด
“พี่รู้เรื่องเนมกับโก้แล้ว พี่อยากถามเนมหน่อยว่าโกรธโก้มันมากเลยเหรอ”
“....เนมไม่ได้โกรธพี่โก้”
“พี่มาคุยกับเนมในฐานะพี่สาวคนหนึ่งที่รักเนมเหมือนน้อง ไม่ใช่ในฐานะเพื่อนโก้หรอกนะ พี่รักเนมเพราะเนมเป็นเด็กน่ารักจริงๆ ต่อให้เนมไม่ได้คบโก้ แต่ถ้าเราได้รู้จักกันพี่ก็จะเอ็นดูเนมเหมือนตอนนี้ เนมเข้าใจพี่ใช่มั้ย”
“เนมก็รักพี่นิ้ง แล้วก็ไม่อยากให้พี่เกลียดเนมด้วย”
“อย่าร้องนะคะ พี่ไม่เกลียดเนมหรอก แต่พี่เห็นคนที่พี่สนิทด้วยสองคนไม่มีความสุข พี่ก็ทุกข์ไปด้วย เนมผอมลงจากครั้งล่าสุดที่เราเจอกัน หน้าก็โทรม โก้เองก็ไม่ต่างจากเนม แต่พี่จะไม่พูดถึงโก้แล้วกันเพื่อแสดงว่าพี่ไม่ได้มาในฐานะเพื่อนของมัน พี่มาเพื่อคุยกับเนม เป็นที่ปรึกษาในเนม ถ้าเนมต้องการนะ”
“....พี่นิ้ง”ผมคลานเข่ามากอดพี่นิ้งแล้วร้องไห้ ใช่...ผมไม่มีคนให้ปรึกษาหรือระบาย อยากคุยกับใครสักคนที่เข้าใจโดยที่เราไม่ต้องอธิบายทุกอย่าง แค่รับฟังก็ยังดี ผมคิดอยากคุยกับป้อง แต่ช่วงที่ผ่านมามันก็ยุ่งๆ เรื่องงานกีฬาเลยไม่มีโอกาสเลย
“ไม่ร้องนะ เดี๋ยวพนักงานเข้ามาจะว่าพี่รังแกเด็ก”
“พี่นิ้งก็ร้องเหมือนกัน เดี๋ยวขนตาหลุดนะฮะ”ผมเงยหน้ามาแซวคนปลอบที่ตาแดงน้ำตาคลอ ช่วยกันเช็ดน้ำตาแล้วถอยกลับมานั่งที่เดิมด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้นนิดหน่อย หลังจากนั้นพนักงานก็เอาอาหารมาเสิร์ฟเรื่อยๆ เลยไม่มีโอกาสคุยกัน เราทานไปคุยเรื่องอื่นกันไปจนใกล้อิ่ม ผมก็ทำใจที่จะพูดซะที ยังไงวันนี้ก็คงหนีไม่ได้
“เนมไม่ได้โกรธพี่โก้จริงๆ เนมก็บอกไม่ถูก มัน...ช็อคนิดหน่อยที่รู้ แล้วก็....ผิดหวัง”ผมอยากหาคำบรรยายความรู้สึกตัวเอง แต่ก็หาคำที่ใช่ที่สุดไม่ได้ ตอนเด็กๆ ผมทั้งรักทั้งเทิดทูนพี่โก้มากๆ ทุกอย่างรอบตัวมันสวยงามไปหมด จนเมื่อรับรู้ถึงการมีตัวตนของพี่เจ ผมถึงได้รู้ว่าตัวเองเป็นแค่คนๆ หนึ่งที่พี่โก้ดีด้วย ไม่ใช่คนพิเศษ และไม่ได้สำคัญที่สุด ตอนนั้นมันทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ รู้สึกเหมือนถูกหลอกมาตลอด ไม่ว่าตอนนั้นใครจะถูกหรือผิดแต่เราแยกจากกันจริงๆ ผม....คิดว่าเราจบกันแล้ว และไม่มีทางกลับมาคบกันใหม่แน่ๆ แต่ที่คิดไว้ก็ไม่เป็นจริง
เราได้มาคบกันใหม่แบบงงๆ ผมถามตัวเองหลายครั้งว่านี่เราคบกันอีกครั้งแล้วจริงๆ เหรอ แต่เมื่อพี่โก้บอกว่าจริง ผมก็เชื่อว่าจริง การคบกันครั้งนี้มันไม่เหมือนลอยอยู่กลางอากาศอีก มันไม่ได้สวยงามจนเหมือนเรื่องเพ้อฝัน พี่โก้ไม่ได้เป็นเทวดาประจำตัวของเด็ก มีความแตกต่างจากอดีตให้มองเห็นได้ หลายๆ อย่างแตกต่างจากเดิม แต่....ยังรักเหมือนเดิม ถึงจะไม่ถูกใจหลายๆ อย่างแต่ผมก็พยายามปรับตัว พยายามมองข้ามเรื่องพวกนั้น พยายามอย่างมากที่จะไม่แคร์เรื่องพี่เจ สิ่งที่ทำให้ผมเลิกคิดมากเรื่องพี่เจได้คือความลับใต้เตียงพี่โก้.....สิ่งเดียวที่เป็นเครื่องยืนยันว่าเรื่องในอดีตไม่ใช่การหลอกลวงอย่างเดียว ไม่ใช่การเพ้อฝันเพียงลำพังของผม และเป็นอดีตที่อีกฝ่ายยังคงเก็บเอาไว้เสมอ อดีตที่แม้แต่ผมเองก็พยายามลืมและทิ้งมันไป ถ้าสิ่งนั้นยืนยันตัวตนของผมในใจพี่โก้ ตัวผมที่พี่โก้ไม่ลืมตั้งแต่เด็กจนปัจจุบัน ผมขอรู้แค่นี้เพื่อลืมตัวตนพี่เจไปก็ได้ ผมยอมให้พี่เจเป็นแค่ความทรงจำหนึ่งในใจพี่โก้ก็ได้ พี่นิคเคยเล่าเรื่องบ้านพี่เจให้ฟัง ผมจะคิดเอาเองแล้วกันว่าที่พี่โก้รู้สึกกับพี่เจมันเกิดจากความสงสาร แต่ตอนนี้พี่เจไม่ได้น่าสงสารอีกต่อไป มีคนที่เพียบพร้อมอยู่ข้างๆ แล้ว พี่โก้ก็จะเลิกสงสาร เลิกให้ความสำคัญ เลิกรัก แล้วก็มีเพียงผมคนเดียว เป็นคนเดียวที่มีตัวตนอยู่ในใจพี่โก้มาตลอด....ผมเชื่อแบบนั้น
แต่วันหนึ่งก็ดันได้รู้ว่า....มันไม่จริง ผมไม่ใช่คนเดียว ในมุมหนึ่งของหัวใจพี่โก้ก็ยังมีคนอื่น คนที่ผมมองข้ามอย่างไม่น่าเชื่อ หากพี่เจเกิดจากความสงสาร แล้วพี่ตี๋เกิดจากอะไร....มันไม่ใช่แล้ว ทั้งคู่เป็นคนใกล้ชิดพี่โก้ รวมทั้งผมด้วย เพราะใกล้กันหรือเปล่า.....เริ่มจากผม พอห่างผมก็มีพี่เจ พอพี่เจห่างไป...ก็มีพี่ตี๋ แล้วดันเป็นโชคดีของผมที่พี่ตี๋จากไป....ผมเลยได้กลับมายืนตรงนี้....ในตำแหน่งที่เป็นของใครก็ได้ที่บังเอิญผ่านเข้ามาอยู่ใกล้ๆ....แค่นี้หรือเปล่า
“เนมไม่รู้ว่า.....ทำไมถึงเป็นเนม ถ้าพี่เจไม่มีพี่เอ็กซ์ หรือพี่ตี๋ไม่มีพี่กฤษ.....คนที่ยืนข้างพี่โก้ตอนนี้คงไม่ใช่เนมใช่มั้ย เนมเคยเชื่อมั่นพี่โก้ เชื่อในความมั่นคงว่าพี่โก้ไม่เคยลืมเนม และรอเนมเงียบๆ คนเดียว เนมทั้งเศร้า ทั้งรู้สึกผิด แต่ที่สุดคือเนมดีใจ....ดีใจที่เนมเป็นคนที่พี่โก้รอ แต่....มันจริงเหรอ เนมไม่ได้ถาม ไม่กล้าถามอีกแล้ว...........เนม....ที่เนมอยู่ตอนนี้.....แค่บังเอิญมาถูกเวลาแค่นั้นหรือเปล่าฮะพี่นิ้ง”ผมพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ ไม่อยากร้องไห้อีก แต่มันก็ทำได้ยากเสมอ.....ทำไมทุกครั้งที่เป็นเรื่องพี่โก้....มันถึงยากเสมอ ยากจนเหนี่อย....และท้อ
“พี่คงตอบเนมไม่ได้เพราะพี่ไม่ใช่โก้ เรารู้เหมือนกันคือโก้เป็นคนไม่ค่อยพูดอธิบายอะไร มันคือข้อเสียเหี้ยๆ ของมันเลยล่ะ แต่พี่บอกเนมได้ว่า ตลอดเวลาที่พี่รู้จักโก้ พี่เป็นคนเดียวอยู่ในช่วงวิกฤติของมัน ไม่มีเจหรือแม้แต่ตี๋ คนที่เนมหรือทุกคนคิดว่าสำคัญสำหรับโก้เคยไม่อยู่ตรงนั้น ทั้งคู่ทิ้งมันไปตามทางตัวเอง พี่ไม่สนิทอะไรกับพวกนั้นมากเลยไม่ศรัทธาความรักเพื่อนรักอะไรเท่าไร เห็นน่ะเห็นอยู่ แต่ตอนทิ้งโก้ไปพี่ก็เห็นเหมือนกัน โก้ไม่ได้เข้มแข็งเป็นก้อนหินเหมือนที่คนอื่นคิดไปเอง มันเหงาเป็น และขี้เหงามากด้วยซ้ำ พี่เคยเห็นโก้ร้องไห้ในวันที่มันเหงาที่สุดและวันนั้นมันไม่มีใครเลย มีเพียงพี่ที่นั่งร้องไห้เป็นเพื่อนมันเงียบๆ มันเคยพูดกับพี่ว่าคนอย่างมันคงไม่เหมาะจะคบใคร ไม่ว่าจะฐานะเพื่อนหรือคนรัก มันคิดว่าตัวเองไม่ควรสนิทกับใครอีก พี่เห็นด้วยเต็มที่ เพราะมันไม่เคยพูด สักแต่ทำๆๆ ทำเพื่อคนอื่นจนเหมือนไอ้โง่ คิดแล้วทำคนเดียว แต่พอได้ดีแล้วก็ทิ้งมันทุกคนนั่นแหละ แต่มันก็ไม่พูดว่าอย่าไป ไม่เคยห้ามไม่ว่าใครจะเดินออกไปจากชีวิตมัน มันพูดกับพี่ว่า.....มันจะไม่มีใครอีก พี่คิดว่ามันเหนื่อยจนล้า เหงาจนอยากบ้า ตอนที่มันเหลือตัวคนเดียวทำให้มันกลัว ไม่อยากมีใครอีกเพราะกลัวความรู้สึกแบบนั้นจะกลับมาอีก มันไม่อยากเสียใครไป เลยคิดแบบคนขี้ขลาดว่าถ้าไม่มี ก็ไม่มีวันเสีย แต่วันหนึ่งเนมก็มา.....พี่ดีใจมากเพราะนึกว่ามันเปลี่ยนความคิดตัวเอง แต่เปล่า มันยังคิดแบบนั้น แต่พอพี่รู้จักเนม พี่รู้เลยว่าเนมทำได้ เนมช่วยมันได้ เนมทำให้มันหลุดกรอบตัวเอง มันเคยพยายามสลัดเนมไป ทำเหมือนไม่แคร์ ทำเป็นว่าคบก็ได้ คบไปงั้นๆ แต่มันก็หลุดกรอบตัวเอง กลืนคำพูดตัวเอง คิดว่าไม่คบดีกว่า ปล่อยเนมไปดีกว่า แต่ก็ดันเสือกอยากให้เนมทำเพื่อมัน เพื่อที่เนมจะได้อยู่กับมันนานๆ พี่รู้เนมทำไม่ได้หรอก มันก็รู้ แต่มันไม่แคร์ มันเริ่มลืมไปแล้วว่าต้องปล่อยเนมไปให้เจอคนที่ดีกว่ามัน”
“ทำไมต้องให้เนมไปเจอคนที่ดีกว่าด้วย”
“ก็มันโง่ไง เป็นคนโง่ๆ ที่เอาแต่คิดไม่พูดไม่ถาม มันคิดเองว่าตัวเองเลวเลยไม่เคยมีใครอยากอยู่ด้วยแม้แต่เพื่อนสนิทที่แทบถวายชีวิตให้ ความจริงแล้วเพื่อนมันเหี้ย เอ้ย! ไม่เชิงอะนะ ก็แค่แย่ เห็นแก่ตัวลืมมองคนข้างหลัง ไอ้ห่าโก้เสือกปากดีบอกว่าไม่เป็นไร พวกมึงจะไปไหนก็ไปเหอะ กูอยู่คนเดียวได้สบาย โคตรชอบ คนเลยแม่งคิดว่าแกร่งจริง พี่พูดอย่างไม่กลัวเนมโกรธเลยว่าโก้มันไม่คิดคบเนมจริงจังหรอกตอนแรก มันกะว่าเดี๋ยวคบๆ ไปเนมทนมันไม่ได้เนมก็ทิ้งมันไปเอง แต่พี่เชื่อว่าเนมทำได้ ทำให้มันเปลี่ยนใจได้ แล้วเนมก็ทำได้.....แต่กลายเป็นว่าวันก่อนพี่เห็นเพื่อนตัวเองในสภาพเมื่อก่อนเหมือนวันที่มันนั่งร้องไห้ แล้วบอกกับพี่ว่า....เนมไปแล้ว....คนบ้าๆ อย่างมันก็คงไม่รั้งเนมไว้ตามเคย”ผมอยากเถียงพี่นิ้งออกมาว่าเปล่า.....คนบ้าของพี่นิ้ง....รั้งผมไว้.....แม้จะเป็นคำพูดเบาๆ....แต่ก็ยังได้ยิน.......รั้งผม.....ไว้จริงๆ แต่.................ผมก็จากมา
“ไม่รู้ว่าเนมรู้หรือเปล่า หรือเชื่อมั้ยนะว่าโก้ไม่เคยคบใครจริงๆ นอกจากเนม คนมันไม่เคยมีแฟนน่ะมันก็กลัวไปเองน่ะสิว่าจะโดนทิ้ง เห็นนิ่งๆ แบบนั้นก็เถอะ ยิ่งเนมกับมันเคยเลิกกันมาแล้วด้วยมันยิ่งหลอนนะ พี่เดาว่าบางทีมันคงทำอะไรบ้าๆ เดี๋ยวไม่แคร์เดี๋ยวแคร์ เดี๋ยวเหมือนอยากให้เลือกเดี๋ยวเดียวก็ทำดีด้วยเหมือนเอาใจ มันคงไม่อยากผูกพันเนมมากจนถึงวันที่ต้องจากกัน แต่มันคงลืมไปว่ารัก...ไม่ต้องใช้เวลานานเลย พี่เห็นมันเหมือนเล่นชักกะเย่อกับเนมมาตั้งแต่ต้น หากเนมปล่อยมือ เลิกเล่นกับมัน....คนที่ชนะคือเนม ส่วนคนที่ล้มลงคือมัน”
“.....แล้วเรื่องพี่ตี๋”น้ำตาผมแห้งได้สักพักแล้ว แม้จะจุกๆ ตอนพี่นิ้งพูดเรื่องพี่โก้ร้องไห้ให้ได้ยินนิดหน่อย....ทำไมพอพูดคำว่าร้องไห้...ถึงนึกถึงเสียงที่รั้งผมไว้ทุกที.....ตอนนั้นพี่โก้คงไม่ได้ร้องใช่มั้ย
“พี่รู้ว่าเนมเองก็ไม่ได้คบโก้คนเดียวจริงมั้ย พี่ไม่ถามหรอกว่ากี่คนแล้วรักมั้ยทุกคน หรือแค่ชอบ แต่โก้มันอาจมีเผลอใจบ้าง จะเพราะอะไรก็แล้วแต่ แต่มันเลือกที่จะหยุดใจตัวเองที่เนมนี่จริงมั้ย พี่คิดว่าคนอย่างพี่เอ็กซ์หรือพี่กฤษน่ะโก้มันเอาชนะไม่ยากหรอก เคยได้ยินพี่ฟ้าพูดให้ฟังว่าโก้เป็นศัตรูหัวใจที่น่ากลัวที่สุด ถ้าต้องแข่งกันคงเป็นฝ่ายแพ้ แต่พี่เอ็กซ์ก็ดีใจที่โก้ไม่เคยทำตัวเป็นคู่แข่งเลย พี่ไม่คิดว่ามันไม่ทำเพราะไม่มีโอกาสหรอก ไม่ว่าเจหรือตี๋ พวกนั้นคบมาตั้งหลายปี อยู่ด้วยกันแทบตลอดเวลา โอกาสมีเป็นล้านครั้ง คนที่จีบโก้มีไม่น้อยอย่างที่เนมก็เคยเจอมา พี่ไม่เชื่อว่าเนมมายืนข้างมันได้เพราะบังเอิญหรือโอกาสเหมาะ ถ้าเจ้าของที่มันไม่ล็อคตำแหน่งให้ซะก่อน”
“............ไหนบอกไม่มาในฐานะเพื่อนพี่โก้ไง เชียร์จังเลย”
“ต้องเชียร์สิคะคุณน้อง เพื่อนพี่มันโง่แต่มันดีที่สุดของที่สุดแล้ว ถ้าพี่ไม่มีรักแฟนตัวเองแล้วมันไม่รักเนมมากพี่คงแย่งเอาไว้เองแล้วแหละ โง่ๆ อย่างนี้หายากจะตาย มารอถึงทีก็หยิบๆ ใส่กระเป๋าไว้ก่อน คนอย่างมันบีบก็ตายคลายก็ตาย เชื่อพี่”
“......พี่นิ้งพูดซะพี่โก้เหมือนเด็กเอ๋อ เชื่อได้หรือเปล่าไม่รู้”ผมเหวี่ยงนิดๆ แต่ยิ้มได้หน่อยๆ ทำเป็นพูดเอาใจผมตอนแรกจนนึกว่ามีพวก ที่ไหนได้ร่ายยาวสรรพคุณเพื่อนตัวเองล้วนๆ ไหนบอกจะเป็นที่ปรึกษาผมไง
“เชื่อพี่ไม่ได้หรอกค่ะน้องเนม บางทีพี่ก็พูดเว่อไปบ้าง แต่งเพิ่มบ้าง แต่พี่พูดในมุมมองของพี่ที่เห็นมันเป็นแบบนี้ และรักเนมแบบนี้ พี่อยากให้เคลียร์กัน ถ้าเคลียร์ทุกอย่างแล้วยังไปกันไม่รอดก็ไม่เป็นไร แต่พี่ไม่อยากให้ทั้งคู่ต่างคนต่างหันหลังไม่มองหน้ากันอีก พี่คงเสียใจ ที่พี่มาไม่ได้อยากให้เนมคืนดีกับโก้นะอย่าเข้าใจผิด พี่แค่มาพูดในสิ่งที่พี่รู้และน่าจะเป็นปัญหาที่เนมเจอ พี่เองก็ไม่รู้ทุกอย่างจากปากมันหรอก บางทีถามไปมันก็กวนตีนกลับมาให้เราโมโหหาเรื่องเปลี่ยนประเด็น แต่พี่ก็ทนตื้อทนซักจนมันคงรำคาญเลยพูดบ้าง ช่วงนี้เนมอาจไม่สบายใจเลยอยากห่างมาพี่ก็เข้าใจ ไม่ใช้อารมณ์เข้าหากันน่ะดี แต่การหนีปัญหาบางครั้งก็เป็นการเพิ่มปัญหาเหมือนกัน”
“เนมไม่ได้อยากหนีหรอก แต่ถ้าเนมยังอยู่ที่ห้องพี่โก้เนมคงเอาแต่ร้องไห้ แล้วพี่โก้ก็จะไม่สบายใจ หรืออาจเบื่อรำคาญเนม เนมไม่อยากให้พี่โก้รู้สึกอะไรพวกนั้น แล้วเนมก็....ยังไม่พร้อมคุยกับพี่โก้ด้วย เลยขอหลบมาก่อน เนมเป็นเด็กล่ะมั้ง กว่าจะคิดอะไรได้มันนาน กว่าจะหยุดร้องก็นาน แต่นี่ก็เพิ่งสามสี่วันเอง เนมไม่ได้หนีปัญหาหรอกฮะ แค่เว้นวรรคนิดนึง.....แป๊บนะพี่นิ้ง สงสัยเพื่อนโทรตาม”ผมหยิบโทรศัพท์มาดูชื่อ ป้องโทรมาสงสัยกลับถึงห้องกันแล้ว
“โหลป้อง ว่าไง”
“มึงอยู่ห้องหรือเปล่า ออกมาคุยกันหน่อยดิ”เสียงป้องซีเรียสมากจนผมไม่กล้าพูดเล่นด้วยเลย
“อยู่ร้านอาหาร มาคุยกับพี่นิ้งเพื่อนพี่โก้น่ะ มีไรเปล่าวะ”
“อยู่แถวไหนเดี๋ยวกูไปหา หรือมึงมาหากูที่ห้องได้มั้ยวะ ไม่เอาดีกว่า นัดในมอดีกว่า เอาไง ด่วนนะ”
“เอ้อ....ก็ได้ ไปที่คณะแล้วกัน เจอกันในแล็บ”
“เออๆ เร็วๆ แล้ว แล้วไม่ต้องรับโทรศัพท์ไอ้เหี้ยคีย์ล่ะ มาเจอกูก่อน”
“ทำไมวะ ทะเลาะกันเหรอ”
“เออน่า เร็วๆ ด้วย”ป้องตัดสายไปแล้วปล่อยให้ผมนั่งมึน อะไรวะ เมื่อวานยังดีๆ กันอยู่เลย ไม่ชอบให้เพื่อนทะเลาะกันเลยแฮะ
“เพื่อนโทรตามเหรอ”
“ฮะ เดี๋ยวเนมขอไปหาเพื่อนก่อนนะ มันทะเลาะอะไรกันไม่รู้ เสียงเหมือนจะแดกหัวเนมแนะ”
“ไม่ไปได้มั้ย ไปกับพี่ก่อน พี่อยากให้เนมไปหาโก้”
“แต่ว่า......เนมยังไม่พร้อมนี่ฮะ แล้วเรื่องที่พี่นิ้งพูดมาเนมก็ไม่รู้มาก่อน เนมอยากกลับไปคิด...นะฮะ”ถึงพี่นิ้งจะพูดอะไรมามากมายที่ทำให้ความรู้สึกผมดีขึ้นบางเรื่อง แต่อย่างเรื่องที่คิดว่าจะคบกับผมไม่รอดนี่ผมก็เสียใจเหมือนกัน มีหลายๆ อย่างที่ได้ฟังแล้วเสียใจ แต่รวมๆ ก็ยังมีเรื่องให้แปลกใจและเป็นครั้งแรกที่รู้สึกสงสารพี่โก้ แต่....ถ้าพี่โก้มาพูดเองตรงนี้มันจะดีกว่ามั้ย แค่พี่โก้พูด....แค่พี่โก้มาหา...แต่ไม่เป็นไร.....ผมไม่เรียกร้องอะไรแบบนั้นก็ได้ แต่ขอเวลาหน่อย แล้วเดี๋ยวผมจะกลับไปเอง
“นะฮะพี่นิ้ง อย่าโกรธเนมเลยนะ....เพื่อนโทรตามอีกแล้ว อ้าว....”เสียงโทรศัพท์ที่ดังอีกผมนึกว่าเป็นป้องโทรมาเร่ง แต่เป็นเบอร์คีย์ สงสัยทะเลาะกันแล้วอยากหาพวกแน่ๆ ผมเลื่อนนิ้วไปกดรับสายก่อนจะยกหูขึ้นมาค้างไว้ คำพูดสองประโยคจากคนสองคนดังแทบจะพร้อมกัน
“เนมกูรถล้ม มาหาหน่อย”
“แล้วถ้าพี่บอกว่าโก้รถชนเมื่อคืนล่ะ”
:z2: :z2: :z2:
-
:z3: กรี๊ดดดดดดดดดดดด พี่จีมาต่อแล้ว อย่าบอกนะว่าพี่โก้รถชนจิงๆ T T
-
ดีครับ วัดใจ
-
พี่จี หนูค้างอีกแล้วววววววววววว
สงสัยคืนนี้นอนไม่หลับแน่
คีย์กำลังเล่นอะไรอยู่หรือเปล่า มันแปลกๆนะ
อย่าเพิ่งมาทำให้เนมต้องหนักใจแบบนี้สิทุกคน
กดดันกันเข้าใจ เฮ้ออออออ
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
อ้าวววว งานยากแล้วไง เนมจะเลือกทางไหน :hao3:
ป้องมีเรื่องอะไร? แล้วคีย์จะทำอะไรกันแน่? แล้วเกิดอะไรขึ้น เนมจะเลือกใคร ??
-
:ling1: :ling1: :ling1:
-
ฟังจากมุมมองของนิ้ง...โก้โง่จริง ๆ นะ...โง่ในเรื่องของความรัก..ถึงแม้จะเป็นคนฉลาดเป็นที่ปรึกษาให้เพื่อน ๆ ได้ก็เถอะ...ดีใจที่นิ้งมาอธิบายให้เนมฟัง..เพราะให้ถึงที่สุด ถึงจะรักมากยังไงก็เชื่อว่าโก้ก็คงไม่พูดเองแน่
รอตอนต่อไป...หวังว่าโก้จะไม่เป็นอะไรมาก..จุกจนลมตีมาหลายอาทิตย์แล้ว :mew5:
-
เกิดอะไรขึ้น อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก :ling1:
-
รถชนรอบนี้นอนเป็นผักเลยก็ดีนะพี่โก้ หากเป็นคู่กันจริง เนมคงจะรอพี่(ซึ่งเราก็ไม่มั่นใจ)
หากไม่ใช่แล้ว พี่ก็กลั้นใจตายเลย หรือลืมทุกอย่างให้หมดไป สมองเสื่อมไปเลย
ทรมานแทนอ่ะ หากพี่พูดอะไรบ้างอย่างที่พี่นิ้งพูดให้อ่านะ ทุกอย่างมันคงไม่เลวร้ายขนาดนี้หรอก
ยังย้ำคำเดิมสำหรับคู่นี้ รักอย่างเดียวมันไม่พอ ตัวแปรมันเยอะ :เฮ้อ:
-
โหหหห จบแบบนี้ จะได้นอนไหมอ่ะ
เป็นเรา ไม่ลังเลเลย ตามพี่นิ้งไปหาพี่โก้แล้ว
คือดูท่าคีย์ยังไหว ไม่งั้นคงโทรมาไม่ได้
แต่กับเนม น้องลำดับความสำคัญแปลกๆ
กลัวใจเนม บางทีถ้าพี่โก้เจ็บหนัก เนมอาจได้คิด
-
เพราะแบบนี้โก้ถึงไม่ส่งข้อความหาเนมสินะ คีย์ต้องการจะทำอะไรกันแน่ ป้องก็เหมือนกัน สองคนแปลก ๆ นะ
-
อ่าแล้วอยากจะขำ หัวเราะเหมือนคนจะเป็นบ้าอะ มันก็เหมือนตอนที่ตี๋เกือบตายอ่า ตอนนั้นก็บ้าแบบตอนนี้อะ :mew5:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กดดันจนจะหายใจไม่ออกแล้วววววววววววววววว
แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ชนกันโครมใหญ่เลยเนอะ...คีย์กำลังจะทำอะไร
พอมาฟังงี้แล้วสงสารโก้นะ สงสารมากอย่างที่นิ้งบอก ท้ังโง่ทั้งอ่อนแอแต่แสร้งว่าไม่เป็นไร
แล้วแต่เนมแล้วนะ จะเลือกไปไหน
การเลือกคร้ังนี้มันอาจจะมีผลคร้ังใหญ่หรือไม่ส่งผลอะไรก็ตาม แต่ขอให้เลือกให้ดี
อย่าเจ็บกันไปกว่านี้เลย สงสารผู้ชายคนน้ัน
-
:mew4:
โอ้ยยยยยยยยยยยยยย จะตายแล้วววววววววววววววว
คุณจีขา ถ้าจะทำแบบนี้ก็ฆ่ากันเลยดีกว่า
กดดันจนไม่รู้จะทำยังไง
อ่านเสร็จกรี๊ดเลยทีเดียวววววว
-
พี่นิ้งพูดได้โคตรดีมากๆๆเลยค่ะ น้ำตาจะไหลเลย
สงสารพี่โก้ในวันที่ไม่เหลือใคร
:hao5: :sad11: :monkeysad:
-
อ๊าคคคคค...กระอัก
:katai1: :katai1:
-
พี่ไม่เชื่อว่าเนมมายืนข้างมันได้เพราะบังเอิญหรือโอกาสเหมาะ ถ้าเจ้าของที่มันไม่ล็อคตำแหน่งให้ซะก่อน”
ประโยคข้างบนฟินที่สุดในสามโลก โว้ววววววว
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ค้างจนนอนไม่หลับ :katai1:
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
:a5: ค้าง
พี่โก้รถชน งานเข้าแล้วไหมล่ะ
-
ค้างอีกแล้ว :sad4:
-
หลายๆครั้งและหลายๆเรื่องที่เราจะชอบพระรองนะ
อย่างตอนสมัยเจกะพี่เอ็กซ์เราก้อเชียร์ตี๋
พอมาตอนโก้กะเนมเราก้อแอบเชียร์คีย์นะ 5555
แต่งงว่าคีย์กำลังจะทำอะไรรึปล่าว อย่าทำให้เราผิดหวังนะคีย์
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่จีมาแบบนี้เลย
บีบคั้นสุดๆ
ถ้าเราเป็นเนมนะ เราจะไปหาคีย์ก่อน
เพราะคิดว่าพี่โก้น่าจะอยู่ระยะปลอดภัยแล้ว ดูคีย์แล้วค่อยไปหาพี่โก้
จะได้ดูแลกันนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วป้องอ่ะ เอาไงดี
-
:katai1: :katai1: แล้วน้องเนมจะเลือกฝั่งไหนหละ
สงสารพี่โก้จังเลยยยยยยยยย เพราะเนมตั้งความหวังมากเกินไปหรือป่าว
พอมารู้แบบนี้เลยผิดหวัง เฮ้ออออออออออออออ
สงสารพี่โก้อะ แวะไปดูคีย์แล้วรีบไปหาพี่โก้นะ
เพิ่งนึกได้ ว่าจริงๆแล้ว เหตุการณ์ที่เนมต้องเลือกตอนนี้ ก็เหมือนกับวันนั้นที่พี่โก้ต้องเลืิอกป่ะ ???
มาต่อวันอาทิตย์นะค่ะพี่จี พลีสสสสสสสสส :mew2: :mew2:
-
เนมน่าสงสารอ่า~ไม่รู้จะไปทางไหนแน่ ป้องก็มีเรื่องด่วน คีย์รถล้ม พี่โก้รถชน เฮ้ออออออออกำ!!
-
โอ้ ค้างแบบฝุดๆๆๆๆๆ
สงสัยคีย์ต้องทำไรผิดอีกแล้ว ป้องเลยโกรธขนาดนี้ คราวที่แล้วก็เรื่องฟิวส์ (เดาว่าเรื่องฟิวส์นี่ คีย์มันแอบไปทำไรฟิวส์ตอนเมาหรือเปล่า ฟิวส์เลยโกรธแล้วไปต่อยคีย์ แถมด่าว่าระยำ) ส่วนคราวนี้ คีย์รถล้ม โก้รถชน นี่เค้าสองคนขับรถชนกันรึเปล่าเนี่ย มันพอเหมาะพอเจาะ แถมเมื่อคืนตอนก่อนหลับ คีย์จุ๊บหน้าผากเนม เนมยังบอกฝันดีพี่โก้ให้คีย์ได้ยิน หรือคีย์จะโกรธไปหาเรื่องต่อยโก้อย่างที่พูด อิอิ เริ่มเดาไปเรื่อย
ถ้าเราเป็นเนมเราเลือกโก้นะ อย่างแรก เพราะโก้ท่าทางจะอาการหนักกว่า คีย์มันยังโทรกลับมาได้ แสดงว่าไม่เจ็บหนัก อีกอย่าง ก่อนหน้า ป้องโทรเข้ามาแบบเหวี่ยงคีย์ด้วย สงสัยมันจะทำไรผิดมา แต่โก้ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง ฮืออ ตอนนี้สงสารโก้อะ :sad11:
เพิ่มเติมนิดนึง ดีใจที่นิ้งพูดถึงประเด็นที่เนมนอยด์เรื่องตี๋ เพราะเนมเองก็ไม่ได้รักโก้รอโก้คนเดียวเหมือนกัน มันคงจะไม่แฟร์กับโก้ถ้าเนมจะจากโก้ไปเพราะเรื่องนี้ นิ้งเป็นเพื่อนที่ดีของโก้จริงๆ เอาจริงๆ เป็นนิ้งที่อยู่ข้างโก้เสมอถึงแม้ตัวเองจะมีแฟนมีคนรัก แต่ก็ไม่เคยทิ้งโก้ไปในฐานะเพื่อน ยังอยู่ข้างมันในวันที่มันอ่อนแอที่สุด ส่วนนี้ไม่ได้โกรธตี๋กับเจนะคะ สองคนก็มีเหตุผลของเค้า แล้วไม่ใช่ว่าเค้าอยากจะทิ้งโก้ เพียงแต่การที่โก้เก็บทุกอย่างไว้ ซ่อนความอ่อนแอตัวเองเอาไว้ อาจจะทำให้สองคนนี้เข้าใจไปว่าโก้เข้มแข็ง และอยู่คนเดียวได้ อย่างนิ้งว่า แต่ความจริงไม่ใช่เลย โก้เองก็ต้องการใครซักคน และเนมก็เป็นคนคนนั้น
-
อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาล่วงเลย
พี่โก้น่าสงสารจัง
พี่โก้รถชนจริงๆใช่ไหม
ถ้าเนมเลือไปหาคีย์ บอกตรงๆนะเราจะไม่สนใจเนมอีก
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด
ฮืออออออออออ พี่โก้คนโง่จริงๆ รถชนด้วยเหรอ เนมเอ้ยยย จะไปไหนเนี่ยยย
รอตอนหน้าไม่ไหวแล้วนะเฟ้ยยยย
เลือกยากว่ะ เฮ้ออออ แล้ว เราเป็นเนมนะ ไปหาพี่โก้อ่ะ
เพราะ 100 ในใจคือพี่โ้ก้
-
ต้องเลือกแล้วใช่มั๊ย กดดันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :ling1:
สงสารโก้เนมเหลือเกิน ตั้งแต่อ่านมามันทุกข์ทั้งเรื่อง ขอแบบมีความสุขสุดๆซักตอนสองตอนได้มั๊ยคะคุณจี :katai1:
-
ประเมิณสถานการณ์นะคะหนูเนม
คีย์มันยังโทรกลับมาหาได้แสดงว่ายังปลอดภัยดียังไม่ตาย
เราต้องมีสตินะคะหนู ใช้นิ้งให้ไปช่วยคีย์ก้ได้ค่ะ แล้วเนมก้ไปหาพี่โก้
เพราะฉะนั้นต้องไปหาพี่โก้นะคะหนู ไปหาพี่โก้!!!!!!
แต่เดาเราว่าเนมต้องเลือกไปหาคีย์แน่เลย เนมสไตล์~~555
-
นี่ต้องรออีกหนึ่งอาทิตย์ใช่มั้ยเนี่ยย :ling1: :ling1: :ling1:
-
เลือกไปหาพี่โก้เหอะ
เหมือนคีย์มันมีอะไรแปลกๆ ป้องก็บอกว่าอย่าคุยกับคีย์ให้คุยกับมันก่อน
หรือไปหาป้องก่อนดี โอ๊ยมึนแทนน้องเนม :katai1:
-
ทางสองแพร่งที่ต้องเลือก จะซ้ายหรือจะขวา เด็กตัวขาวร่างเล็ก ๆ ต้องเลือกแล้ว :เฮ้อ:
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี
ปล. ตอนนี้ มาม่าต้มยำน้ำใส พอเดือดอีกนิดใส่กะทิ ยกซด :ling3:
-
ว่าแล้ว...พี่โก้ต้องเป็นอะไรแน่ๆ
เฮ้อ!!! จะต้องรอให้อีกคนไม่มีลมหายใจอยู่หรือไร...แล้วเมื่อถึงเวลานั้น คำว่าเสียใจ...ก็คงไม่พอ
-
เนมจะเลือกไปทางไหนจะไปหาพี่โก้หรือจะไปหาคีย์ น่าสงสัยว่าป้องจะพูดเรื่องอะไรอยากรู้ ท่าทางคีย์แปลกๆคงไม่วางแผนทำอะไรไม่ดีกับเนมหรอกนะ
-
ทำไมถึงทำกับฉันได้ :ling1: :ling1:
เนมเด็ก
เฮ้ออ เซง อึน หน่วง เฮ้ออ เครียด :mew4:
ขอบคุณนะคะพี่จี :pig4:
-
เฮ้อ :serius2: :serius2: :serius2:
-
ถ้าเราเป็นเนม เราจะเลือกไปหาพี่โก้ก่อนอ่ะ
ไม่ได้เจอ ไม่ได้ยินเสียง ไม่ได้ข้อความ นี่มันสัญญาณอันตรายชัดๆ
โอเค มองว่าอาจปลอดภัยแล้ว ไม่งั้นพี่นิ้งคงไม่มีเวลาว่างมาคุยอะไรได้เยอะๆ ขนาดนี้
แต่ถ้าได้ยินคำว่า แฟนโดนรถชน ใจมันไปก่อนแล้วแระ
เดาใจน้องยาก ตอนนี้ใจน้องมันก่ำกึ่ง จะรัก หรือจะเลิก อยากให้น้องวางอดีตไว้เป็นอดีต
ตัวน้องเป็นปัจจุบันของพี่โก้ที่สุดแล้ว เคยรัก กับ รักอยู่ น้องน่าจะรู้ว่า น้องอยู่ในตำแหน่งไหน
อย่างที่พี่นิ้งบอก ตำแหน่งของน้อง พี่โก้อาจจะล็อคไว้แล้ว ล็อคไว้แบบที่ไม่ให้น้องรู้ตัว
เพียงแต่ ตอนที่เลิกกับเนม แล้วอยุ่กับตี๋ พี่โก้คงไม่คิดว่าน้องจะกลับมา
คงคิดว่า น้องมีคนอื่นที่ดีกว่าพี่โก้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเลิกรักน้องซะหน่อย
แล้วที่บอกว่า ชอบ หรือ รักตี๋ มันเหมือน ว่า ก็เหลือกันอยู่สองคน สนิทกันอยู่แค่นี้
โก้ก็ไม่ได้เปิดใจให้ใคร เหลือตี๋คนเดียวก็อยากจะให้อยุ่ด้วยกัน ในวันที่ไม่มีใคร
(จริงๆ เราโกรธพี่โก้อยู่อย่าง คือไม่พูด คิดๆๆๆ เก็บไว้ในใจ ไม่รุ้จะอมไว้ทำไม :z6: :z6:)
เรื่องนี้เราเชียร์น้องเต็มที่เลยนะ แม้บางที เราจะคิดว่า ทำไมน้องมันงี่เง่าได้ใจขนาดนี้ว่ะ
นี่เอ็งอยุ่ มหาลัยจริงหรือป่าว ทำไมเอ็งคิดอะไรได้ เยี่ยงเด็กมัธยมขนาดนี้ จ้องมองอดีตอยู่นั่น :katai1:
อยากอ่านตอนหวานๆ ทุกครั้งที่อ่านเรื่องนี้ ก็จะรีเควสแบบนี้ตลอดเลย
อยากอ่านน้องอายๆ พี่โก้แกล้งแหย่ แต่.......... นี่มันมาม่ายกแพ็คเลยเว้ยยย :m31: :m31:
ปล. เมื่อคืนนอนไม่หลับอีกแล้ว T^T
-
อยากรู้ว่าเนมจะไปหาใครก่อน
แต่ก็เลือกยากเหอะ
-
เมื่อไหร่ดราม่าจะหมด
จะได้อ่านต่อซักที
:beat: คนแต่ง
:katai4:
-
ชอบพี่นิ้งมากที่สุดเลย :m1: :m1: คนที่เรารู้สึกว่าเป็นกลางระหว่างพี่โก้ และ น้องเนม ที่สุดในเรื่องนี้ ก็คือพี่นิ้งนี่แหละ แฟนคลับเจ กับ ตี๋ อาจไม่พอใจ แต่ส่วนตัวเรารู้สึกว่าเพื่อนที่ดีที่สุดของพี่โก้ คือพี่นิ้ง ไม่ใช่สองคนนั้น อย่างที่พี่นิ้งพูด บางครั้งเราก็รู้สึกว่าเจ และ ตี๋ เห็นแก่ตัวนะ แต่ช่างเถอะ คุยเรื่องเนมดีกว่า รู้สึกดีมากที่พี่นิ้งมาคุยกับเนม บอกแล้วว่าเนมพยายามปรับปรุงตัวเอง แม้จะยังไม่ดีที่สุด แต่ก็พยายามรับฟังและทำความเข้าใจสิ่งที่พี่นิ้งอยากจะบอก พี่นิ้งพูดได้ตรง และ เคลียร์มากกับทั้งคู่ สิ่งที่เนมรู้สึกทั้งหมดตรงกับคำถามในใจเราทั้งหมดเลยทั้งเรื่องเจ หรือ ตี๋ ที่สุดของเนมคงไม่ใช่เรื่องว่าพี่โก้เคยรักคนอื่นแล้วรับไม่ได้ แต่เป็นเพราะเป็นเรื่องที่ไม่เคยรู้ และ สิ่งที่พี่โก้บอกมาตลอดทำให้เนมเข้าใจว่าตลอดมาคนที่พี่โก้รักคือเนมคนเดียว พอมารับรู้ว่ามันไม่ใช่ ก็ต้องช็อค และ ผิดหวัง เป็นธรรมดาของคนเรา แต่ไม่ใช่ว่าเนมเลิกรักพี่โก้ แค่สิ่งที่เพิ่งได้รับรู้ทำให้เกิดความไม่มั่นใจว่าพี่โก้รักเนมจริงรึเปล่าเท่านั้นเอง แต่การได้รับรู้ก็ดี ไม่งั้นการคบกันไปแบบอึมครึม ก็จะดำเนินต่อไปไม่มีสิ้นสุด แม้เหมือนรักกันแต่ในใจยังมีตะกอนที่ค้างคาอยู่ มันจะไปมีความสุขเต็มที่ได้ยังไง ถ้าพี่โก้ยังคงไม่อธิบาย แล้วเนมไม่ถามไม่เคลียร์เพื่อความสบายใจ มันก็จะไม่มีอะไรดีขึ้นมาได้หรอก
เรื่องในอดีตบางเรื่องก็ไม่ใช่เห็นว่าผ่านมาแล้วไม่จำเป็นต้องพูดถึง ไม่ต้องสนใจก็ได้ เพราะเรื่องในอดีตคือสิ่งที่ส่งผลถึงปัจจุบันและ อนาคต ถ้ายังรักกันและยังคิดจะอยู่ด้วยกัน ทุกเรื่องต้องเคลียร์ เพราะปัญหามันไม่ได้เกิดแค่ในอดีตเท่านั้น ในปัจจุบัน และในอนาคตที่ัยังมาไม่ถึง ทั้งคู่ก็ต้องเจอกับเรื่องต่าง ๆ ที่จะผ่านเข้ามาอีก ที่สำคัญ คืออย่าหนีปัญหานั้นเหมือนอย่างที่นิ้งบอก จะอยู่กันยืด ต้องช่วยกันแก้ปัญหา อีกคนนิ่งเฉย อีกคนหลีกหนี แล้วจะไปจบที่ตรงไหน ถ้าไม่รู้จักเปลี่ยนแปลงตัวเองกันเลยก็คงอยู่กันไม่รอด
ตอนท้ายนี่เกิดปัญหาอะไรอีกน้า :katai1: ป้อง กับ คีย์ มีเรื่องอะไรกัน แล้วเนมนะป้องบอกแล้วว่าอย่าเพิ่งรับโทรศัพท์คีย์ ไม่มีเชื่อเพื่อนเลย พอรับแล้วก็เป็นเรื่อง คีย์บอกรถล้มแต่คุยได้ขนาดนี้ก็คงไม่ร้ายแรงอะไร แต่พี่โก้ที่ขาดการติดต่อเนมไปเพราะรถชนงั้นเหรอ ที่พี่นิ้งมาหาเนมคงอยากบอกเรื่องนี้ด้วยแน่เลย อาจเป็นพี่โก้ที่ไม่อยากให้บอกเนม แต่พี่นิ้งคุยได้ปรกติขนาดนี้ พี่โก้เองก็คงไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรงอะไรเท่าไหร่ สุดท้ายก็อยู่ที่เนมตัดสินใจแล้วว่าจะไปหาใครก่อนกัน ยังไงปัญหาก็แค่เคลียร์กันเท่านั้นเอง เฮ้อ :เฮ้อ: เหนื่อยจริงอะไรจริงกับคู่นี้เหลือเกิน อ่านทีไรเครียดทู้กที แต่ก็อยากอ่านต่อไป เหนื่อยใจกับตัวเองด้วย โอย ๆ o6
-
เนมจะไปหาใครรรร :katai5:
-
หลายสิ่งหลายอย่างรุมกันเข้ามาที่เนม. เนมเลือกไปหาพี่โก้ใช่มั๊ย
-
ถ้าพี่นิ้งพูดขนาดนี้แล้ว เนมยังไม่ยอมไปหาพี่โก้
คราวนี้ก็จะไม่เชีบน์เนมแล้วนะ
ทุกคนมีความเห็นแก่ตัวของตัวเองทั้งนั้นอ่ะ
เนมทำแบบนี้ คิดว่าพี่โก้ไม่เจ็บรึไง
สงสารพี่โก้อ่ะ เป็นคนที่โดนทิ้งตลอดเลย :sad4:
แล้วคีย์อีก จะมาไม้ไหนอีกละเนี่ย
-
หัวใจกระตุก เมื่ออ้างแล้วมันค้างอะ...............อีกกี่วันถึงจะได้อ่านตอนต่อไป เศร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :mew2: :mew2: :mew2:
-
:ling1: :ling1: :ling1:
ตอนนี้ไม่ต้องบรรยายเลย
เพราะมันค้างงงง...........
:pig4: คะ
-
คีย์ขับรถชนพี่โก้??????
หน่วงหนักเลยตอนนี้ :katai1:
-
ตื่นเต้นอ่ะ
อ่านเรื่องนี้ทีไร ต้องลุ้นอยู่ตลอดเลย :mew2:
-
อึดอัดมากเมื่อไหร่จะคุยกันให้เข้าใจซักที...บางทีก็เริ่มเบื่อเนมนะบอกไม่โกรธโก้
แต่ที่ทำอยู่นี่มันคืออะไร..อย่างทืีี่นิ้งพูดเนมก็ไม่ได้มีโก้แค่คนเดียวนี่ต่างฝ่ายต่างก็มี
อดีตก็จบๆมันไปถ้าคิดจะเริ่มต้นใหม่ก้าวไปข้างหน้าดีกว่าจะคอยหันมามองอดีตข้างหลังที่มันไม่มีอะไรน่าจดจำแล้ว
โก้ก็บางทีความเงียบการที่ไม่พูดมันก็ไม่ใช่หนทางที่ดีอย่าคิดแทนคนอื่นว่าอะไรดีกว่าอะไรไม่ดีเรื่องบางเรื่องไม่พูดก็ไม่มีใคร
เข้าใจหรอกนะ..เฮ้อหวังว่าจะไม่เกิดเรื่องร้ายแรงกับโก้นะ
-
อันนี้เค้าเดานะ
ว่าคีย์คงไม่ได้รถล้มหรอก แต่อาจจะรู้อะไรมาแล้วกลัวเนมกลับไปหาโก้
เพราะว่าตอนที่ป้องโทรมาบอกอย่าเพิ่งรับโทรศัพท์คีย์นะ
แล้วเค้าก็คิดว่าเนมคงจะเลือกไปหาคีย์ก่อนด้วย
-
เนมจะเลือกใครอ่ะ
คีย์มีลับลมคมในนะ ต้องไปทำอะไรมาป้องถึงโกรธมาก
เปิดใจกว้างๆนะเนม อะไรๆพี่นิ้งก็บอกก็พูดมาหมดแล้ว จะเอาก็เอา ถ้ายังปล่อยให้อิพี่โก้สากกระเบือ คิดเอาเอง คงคิดปล่อยมือแน่นอน ถึงเวลานั้นคงง้อกลับมายากแล้วล่ะ
-
เมื่อไหร่จะกลับสู่ภาวะปกติ :ling3:
-
น้ำตามีเท่าไหร่ วินาทีนี้ไม่รู้ รู้แต่ทั้งหมดถูกโกยมาให้พี่โก้คนเดียว
เราเคยลองจินตนาการเล่นๆ ว่าถ้าพี่โก้เป็นอะไรร้ายแรง เนมยังจะหันกลับมามองพี่โก้บ้างมั้ย
"ก็แค่ผู้ชายโง่ๆที่ไม่รู้จะบอกคนที่รักให้เชื่อในตัวเองยังไง ก็แค่ผู้ชายโง่ๆ ที่รักแฟนแต่กลัวเค้าจมกับตัวเอง"
เจ็บหน่วงมาก น้ำตาทะลักมาก ยิ่งรู้ว่าพี่โก้เป็นแบบพี่นิ้งเล่านี่แบบ หัวใจบีบแรงมาก คนที่ยอมเจ็บไม่ยอมให้คนอื่นหันมามองตัวเอง
เราคิดมาตลอดเวลาตั้งแต่ครั้งแรกที่อ่านแลกรัก ว่าพี่โก้เป็นคนดี เป็นผู้ชายที่ไม่เคยมีตัวตนแค่ในจินตนาการ แต่พี่โก้มีตัวตนในโลกของความรู้สึกเราจริงๆ
วันนี้พี่โก้เจ็บเจียนตาย ไม่ร่ำร้องให้ใครกลับมาสนใจ แต่อยากให้พี่โก้รู้ว่า คนตรงนี้ยังรัก ยังแคร์พี่โก้ ไม่เหลือใคร แต่ตรงนี้ยังเหลือเรา
ไม่ใช่เราไม่รักเนมนะ เรารักเนม แต่ตอนนี้พี่โก้คือที่สุดของหัวใจเราแล้ว
มาต่อไวไวนะคะ อยากอ่านต่อแล้ว ㅠ ㅠ
-
ขออีกนิด.... คีย์มาจากไหน ป้องต้องการบอกอะไร.... เราลำเอียงปะ แต่เราโคตรไม่ชอบคีย์เลยอะ T T
ถ้าเนมเลือกจะไปหาคีย์ T T ไ่ม่อยากจะคิด T T
:ling3:
-
ถึงเวลาเลือกแล้วนะเนม
จะทำอะไรก็รีบทำ มัวแต่ร้องไห้ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาหรอก
จะเดินหน้าไปกับพี่โก้ ก็ช่วยลืม ๆ อดีตไปบ้างก็ดี
ถ้าจะเลือกคนอื่นก็ตัวใครตัวมัน ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว
ขอบคุณพี่นิ้ง เพื่อนที่แสนดีของพี่โก้
-
ตอนแรก เล็งไว้ว่า คนที่น่าจะออกโรงมาช่วยเยียวยา มี2คน
คือ พี่นิ้ง และ อาจเป็นพี่เจมส์ คือเห็นบ๊องส์ๆ แต่ก็ดูมีน้ำใจใส่ใจเพื่อนนิดๆ 555555
ณ วินาที นี้ คาดว่า คีย์ต้องทำอะไรแน่ๆ ไม่งั้นป้องจะรีบตัดหน้าบอกก่อนทำไม
ครั้งก่อนยังค้างคาใจเรื่อง คีย์ - ฟิวส์ ไม่หาย
มาเจอ ครั้งนี้อีก คีย์คงไม่พอใจพี่โก้ แต่ก็เคารพการตัดสินใจของเนม
มองในมุมเพื่อน คีย์ก็เป็นเพื่อนที่น่าคบ แต่อยากให้อยู่ในระดับเพื่อนซี้จะดีที่สุด 55555
พี่โก้ หากได้คืนดีกับเนม จงรักและชาบูพี่นิ้งเยอะๆ เน้ออออออ
-
ถ้าเนมเลือกไปหาเพื่อน งานนี้มีโกรธกันแน่น้องเนม :m16: พี่คอนเฟริม
-
:ling1: :ling1: :ling1:
-
ไปหาพี่โก้เถอะน้องเนม ขอร้อง :oni2:
-
บอกเลยว่าอึดอัดแทนน้องเนมมากๆๆๆๆ
คืออินอ้ะ ... ฮืออออ
รักพี่นิ้งมากกกกก ตาสว่างกระจ่างแจ้งสุดๆ
และก็...พี่โก้ห้ามเป็นอะไรนะะะะะะะะะ
:hao5: :o12: :sad4:
ปล. :pig4:
-
เดจาวูมาก เรื่องก่อนก็รถเฉี่ยวตี๋ มาเรื่องนี้รถชนโก้ :a5:
มารอกันซิว่า"เด็กชายเนม"จะเลือกไปหาใคร :onion_asleep:
-
กรี๊ด พี่โก้ :sad4:
-
ไม่ว่าจะไปหาใครก่อนก็ไม่ผิด ไม่ต้องเลือกให้เหนื่อยลูก
ทั้งพี่โก้และคีย์คือคนสำคัญ คนหนึ่งเพื่อนรัก คนหนึ่งคนรัก บทบาทหน้าที่ต่างกันแต่การให้ความสำคัญเท่ากันก็ไม่ถือว่าบาป ไม่มีใครอยากเลือกใคร ถ้าน้องเนมเลือกไปหาใครก่อนพี่ไม่ตัดสินหนูจากเรื่องนี้ เพราะทุกคนตกอยู่ในอันตรายพอๆกัน ใกล้คนไหนไปคนนั้น ใครอาการโคม่ากว่าไปคนนั้น ทุกปัญหามีทางแก้ ไม่ต้องกลัว
แต่พี่เห็นด้วยกับพี่นิ้ง แม้ว่าก่อนนี้จะเชียร์ให้หนูกับพี่โก้ห่างกัน แต่ความหมายของความห่างคือต้องเคลียร์กันให้ลงตัว จะรักต่อ จะสู้ต่อ หรือจะจบ จะเจ็บแต่จบไม่ค้างคา อย่างไงก็แล้วแต่ ตรงนี้ต่างหากที่หนูเนมต้องเลือก จะเลิกหรือจะอยู่
-
ก็ไปหาคีย์ก่อนสิ แล้วค่อยไปหาพี่โก้ ชิส์
ทำแบบเดียวกับตอนวันเกิดที่พี่โก้เลือกอยู่กับเจ แล้วค่อยมาหาเนม
5555 เจ้าคิดเจ้าแค้น พูดเล่นนะ คิดให้ดีนะเนม เพราะหากเลือกแล้ว ต้องยอมรับการตดสินใจของตัวเอง
-
ค้างคาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คือแบบว่าค้างอยู่ยอดมะพร้าวเลยทีเดียว :katai1:
-
เอาล่ะเนมจะเลือกใคร ตัดสินใจไปตามที่ใจรู้สึกอย่างมัวแต่ใช้สมองคิด บางทีสมองก้ผิดได้นะ
คีย์กำลังทำอะไรอีก วางแผนอะไรอีก
แล้วสงสัยป้อมทำไมไม่พูดมาเลยทางโทรศัพท์ทำไมจะต้องให้ไปหาให้วุ่นวายด้วย
-
ไปหาพี่โก้เร้ววว อีหนูเนม T^T ลุ้นๆๆ
-
:angry2: เนมคงเลือกคีย์สินะ...ดราม่าเข้าไปสงสารโก้..คนไม่พูดไม่ใช่ไม่รู้สึกต้องให้เจ็บมากแค่ไหนกันนะ ต้มน้ำใบบัวบกไปส่งโก้ที่โรงบาลดีกว่าช้ำเกินไปแล้วหัวใจดวงน้อยของโก้ :o12:
-
บอกได้คำเดียวว่า "ค้าง" อย่างแรง :z3: :katai1:
-
:serius2: กรี๊ดดดดดด เนมจะไปหาใครละทีนี้ ป้องตัดทิ้ง คีย์กะพี่โก้ เนมจะเลือกไปหาใครก่อน :ling2:
เราว่าน่ะ เราว่า .............คีย์ ..... :เฮ้อ: เพราะเหตุเพิ่งเกิดสดๆร้อนๆแต่พี่โก้ต้องได้รับการรักษาไปแล้วอย่างน้อยก็ปลอดภัยระดับหนึ่ง ดูอาการคีย์นัดป้องมาเจอทีเดียวแล้วตบท้ายไปเฝ้าไข้พี่โก้ ใช่ม่ะ ใช่ม่ะ :hao4:
งานนี้ขอกอดดดดดนิ้งแน่นๆ :กอด1: มองอีกมุมโก้กลับมาพระเอกหนังไทยอีกแล้ว 555จำความรู้สึกตอนพี่เอ็กซ์เคยมองและพูดถึงพี่โก้ไว้เลยเชียว
-
พี่นิ้ง พูดแทนใจหมดเลย เข้าใจว่ามองต่างมุม แต่มุมเราเชียร์โก้ เบื่อน้องเนม อยากให้โก้พูด อยากให้โก้ยืนยัน แล้วที่โก้พูดมาก็ไม่เคยเชื่อใจ
สงสารโก้
-
คีย์เป็นอะไรอีก?
ป้องมีเรื่องจะคุยอะไรกับเนม?
โอย อัดอั้น อึดอัด กลับมาคืนดีกันไวๆ นะพี่โก้ น้องเนม
-
พี่โก้รถล้มจริงๆหรอ!!!!!! T[]T
-
เออ..เห็นด้วยนะว่าไอ้พี่โก้ มันบื้อจริงๆๆๆๆๆ แต่ตอนนี้เราเชียร์นะให้กลับมารักกันไวไว พี่แกขี้เหงาเกิน แต่ก็หยิ่งเกิ๊น...
-
:katai1: อ๊ากกกกกกกกกกก มาต่อด่วนเลยค่ะ ลุ้นมากกกกก
-
:hao4:
เขาห่วงใย..ใส่ใจ..เธอหรือเปล่า
ควันจางจาง บางและเบา สีเทาหม่น
เม็ดสายฝน พ่นกระจาย หายระเหย
วันเวลา เมื่อผ่านไป ใช่ละเลย
เหมือนมันเคย เกิดควันหมอก บอกเหตุการณ์
มาวันนี้ ทำยังไง ไม่ให้เกิด
แต่ถ้าเปิด โอกาสให้ ใจร้าวฉาน
คงต้องพอ ขอให้จบ เลิกพบพาน
ชั่วกาลนาน ไม่สานต่อ พอกันที
ถ้าจะแก้ อย่าไปแก้ แพ้อดีต
ลบรอยขีด ที่เคยเปื้อน บิดเบือนหนี
ทำปัจจุบัน มั่นคงไว้ นะคนดี
เพียงเท่านี้ โก้..ก็พอ อย่าท้อ..เนม
+1 ให้ :katai4:
เพราะทำให้คนอ่าน..ยิ่งอ่าน..ยิ่งเพ้อเจ้อ..เข้าไปทุกที
:กอด1: แต่..ขอกอดหน่อย
อิอิ
-
ค้างกว่านี้มีอีกมั้ยค้าาา
ดี เอาเลย เนม แกตัดสินใจซะ ณ จุดๆนี้ฉันสงสารพี่โก้มากมาย ถ้าไม่เอาก็ส่งมา ฉันรับเอง ฮิ
อ่านแล้วหมั่นไส้เนมอะ :a14:
-
:a5:
โก้รถชน!!!!!!!!!!!!!!!
เนม ขอร้องนะ อย่าทิ้งโก้ T^T
-
โอ้ยยยยย!!!!!!
ปวดตับ. ปวดม้าม ปวดใจ
พี่โก้้้้!!!!!!
-
วัดใจของแท้เลย เนมจะเลือกใคร :ling1:
ถ้าทั้งคู่ไปรพ.เดียวกันก็ดีเนอะ :เฮ้อ:
-
ฆ่ากันเลยดีกว่าาาาาาาาาาาา :z3: :z10: :z3: :z10: :z3: :z10: :z3: :z10: :z3: :z10: :z13:
-
สงสารเนมมมมมมมมมมมมมมมม :ling1:
-
:serius2: :katai1: :serius2: :katai1: :serius2: :katai1: :serius2: :katai1: :serius2: :katai1:มัน แน่น อก >[]<
-
สงสารพี่โก้ขึ้นมาเลย เฮ้อออออออออออออออออ แล้วก็รักพี่นิ้งมากด้วย เป็นเพื่อนและพี่ที่ดีมาก ๆ เลยคนนี้
บางทีน้องเนมก็คิดนานไป เหอๆๆๆ ส่วนพี่โก้ก็ทำเพื่อตัวเองน้อยเกินไปอีก ทำเพื่อหัวใจตัวเองบ้าง
ไขว่คว้าความสุขเอาไว้ เพื่อนที่รักที่สุดเค้ายังไปมีความรักของเค้าเองเลย โก้เองมีแล้วก็ต้องรักษารักของตัวเองเอาไว้เยอะ
บางทีรอให้คนอื่นเข้าใจเรามันอาจยาก ถ้าเราช่วยให้เค้าเข้าใจเรามากขึ้นก็คงดีกว่า ส่วนน้องเนมคิดแบบเด็กน้อย
เค้าต้องเป็นของเราคนเดียว รอเราคนเดียว อารมณ์หวงของ จริง ๆ มันไม่ใช่ ปล่อยทิ้ง ปล่อยวางไปบ้างเนม
แล้วนั่นยังไง สรุปพี่โก้โดนรถชนถึงว่าหายไป นี่ถ้าพี่นิ้งไม่บอกน้องอย่าหวังเลยว่าแกจะบอกเอง
แล้วคีย์เป็นอะไร ป้องอีก ดูร้อนรนฟร่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
ไม่ชอบเนมแบบนี้เลยนะ ตัวเองก็มีใครเยอะแยะไป แต่พี่โก้แค่เผลอใจไปนี่รับไม่ได้เลยหรอ
เข้าใจนะว่าเสียใจ แต่อดีตคืออดีตมั้ย ตอนนี้พี่โก้เป็นไงเนมไม่รู้หรอ พี่โก้เป็นคนไม่ค่อยพูดเนมก็น่าจะเข้าใจนี่นา ไม่ได้รักเพราะพี่โก้เป็นแบบนี้หรอกหรอ
เนมเรียดร้องจากพี่โก้เยอะนะ ทั้งๆที่ในบางเรื่องเนมเองก็ทำไม่ได้
คนที่ทำพี่โก้เสียใจหลายต่อหลายครั้งก็เนมนี่นา
เฮ้อ อยากให้เลิกกันจริงๆแหละนะ เนมเลือกไปหาคีย์เลยก็ดี
ถ้าพี่โก้เป็นอะไรไปก็ให้เนมเจ็บให้พอไปเลย เนมไม่เคยเชื่อใจพี่โก้จริงๆ
ขอให้พี่โก้เข้มแข็งเร็วๆนะ รักตัวเองมากๆ เหนื่อยมากก็พักเถอะนะพี่
ดราม่าจริงจัง :z10:
-
ทำไมต้องเป็นโก้ที่เสียสละทุกอย่างด้วยนะ
ใครกันแน่ที่ต้องผิดหวัง เนมใจร้ายมากๆ ครั้งแรกก็อ้างว่าเด็กอยู่
แล้วตอนนี้ละจะอ้างว่าอะไร ออกมารูปนี้คงเลือกคีย์ละสิ
เอ็นดูพี่โก้ ของโก้แค่เผื่อใจแต่ก็ไม่ได้จะทำผิดสัญญาเลย
แต่ว่าเนมผิดสัญญาตลอด แล้วก็มีความสัมพันลึกซึ้งแปลกๆกับคีย์ด้วย
แล้วยังจะมาระรื่นคบกันเป็นเพื่อนรักมากๆ อีก เคืองแทนพี่โก้นะจะบอกให้
ตัวเองโชคดีแค่ไหนไม่เคยจะรู้อ่ะ เพลียยกับเนม มากๆ
-
เนมเป็นคนที่ดื้อมึนมาก ป้องบอกไม่ให้รับโทรศัพท์คีย์ ก็ยังจะรับ
หวังว่าเนมคงเลือกไม่ผิดคนใช่มั้ย คงเลือกไปหาโก้นะ
แล้วก็คงไม่ใช่คีย์ขับรถชนโก้หรอกนะ
-
:katai1:
-
ยิ่งอ่านยิ่งสงสารโก้ :sad4:
แล้วเนมจะไปหาใคร อย่าไปหาคีย์นะ ไปหาพี่โก้เถอะ :m15:
-
เนมใจแข็งกว่าที่คิดไว้เยอะเลยค่ะ ไม่คิดว่าเนมจะนิ่งได้ขนาดนี้ เหมือนรอให้พี่โก้มาง้อแต่ยังไม่อยาดคืนดี
เหมือนรออะไรบ้างอย่างเลย
เอาเป็นว่า ขอลุ้นให้เนมไปหาพี่โก้มากกว่าไปหาคีย์เถอะนะ เพราะป้องบอกแล้วว่าให้ไปหาป้องก่อนไม่ต้องรับโทรศัพท์คีย์
-
พี่โก้ดูอ่อนลงนะ จากที่ไม่เคยรั้งเนม ครั้งนี้พี่โก้ทำ แต่เนมดันใจแข็งซะงั้น
พี่โก้สู้ๆ!!! :m15:
-
เข้าใจว่าเพราะ พี่โก้รักเนมแล้วคิดเองว่าคนที่รักกันจริง ย่อมอยากเห็นคนที่รักมีความสุข
เมื่อเนมอยู่กับโก้แล้วต้อง เสียน้ำตาอยู่บ่อยครั้ง โก้จึงไม่อยากรั้งไว้ให้อยู่ด้วย
ให้เป็นการตัดสินใจเลือกของเนมเอง แล้วจะแบกรับความเจ็บปวดทั้งหมดไว้เอง
ความคิดพี่โก้เป็นแบบพระเอกมาก มาตั้งแต่เพื่อนเจและตี๋แล้ว ให้เพื่อนมีความสุขทุกอย่าง
แล้วโก้ถึงรู้ตัวเอง ว่าไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้นก็เจ็บเป็น ร้องไห้เป็น ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ที่คิดเองได้บ้ามาก
หวังว่าเนม จะคืดได้ เข้าใจและยอมรับ ในตัวพี่โก้รวมทั้งอดีตที่ผ่านมาแล้ว
แล้วเนมจะเลือกไปหาใครก่อน เนมโตแล้ว ต้องเลือกไปหาใครอยู่กับใครเหมือนที่พี่โก้เคยมาแล้ว
และคนหนึ่งคือคนที่ให้สัญญากันไว้ หวังว่าเนมจะได้คิด และพี่โก้จะรู้สึกได้ว่าเนมเคยรู้สึกยังไงในการเลือกของตัวเองที่ผ่านมา
รอค่ะคุณจี
-
คุณพระ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เป็นเนมนี่เงิบนะบอกตรง ป้องก็เพื่อน คีย์ก็เพื่อนสนิท พี่โก้ก็แฟน
โฮกกกกกกกกกกก แต่ไปหาพี่โก้เถอะน้องเนมขา คนอ่านหน่วงจิตายแล้ววววววววววว55555555555555 :katai1: :hao5: :katai5:
-
เอาใจช่วย ลุ้นมาก เชียร์โก้
-
:z3: :z3: :z3: อ่านตอนนี้ เครียดมากกกกกกกก :a5: :a5: :a5:
ค้างด้วยยยยย o22 o22 o22
มึนด้วยยยยย :really2: :really2: :really2:
ไม่ไหวแล้ว :katai5: :katai5: :katai5:
-
เนมจะทำยังไงเนี่ย
-
อั๊ย!!!! พี่โก้- คีย์ คนสำคัญทั้งคู่
เนมจะเลือกไปหาใครก่อน
ป้องอีก...ทำไมห้ามไม่ให้ไปหาคีย์????
โอ๊ยยย อยากรู้!!!
-
....ก็จริงอย่างที่นิ้งพูดแหละ เพื่อนก็ต้องทิ้งกันไปตามกาลเวลา ด้วยหน้าที่ที่ เพื่อนต้องรับผิดชอบกับคนของตัวเอง
.... ยังไงมันก็สู้แฟนกันไม่ได้ อยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน นอนด้วยกัน ตลอด
....ที่นี้เนมจะเลื่อก รถล้ม หรือ รถชน ล่ะ นั่นสินะ มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงจริงๆๆ :laugh:
-
คือมองในมุมมองของโก้ก็น่าสงสารอีกอ่ะ เคยอ่านเรื่องของโก้จากตอนเจ โก้เป็นคนรักเพื่อนมากเลยนะ เหมือนเป็นที่พักพิงให้เพื่อน ทำให้เพื่อนทุกอย่าง แต่สุดท้ายก็เหลือคนเดียว
การที่โก้จะคิดแบบที่นิ้งพูดว่าเหมือนคนขีเขลาดมันก็ไม่ผิด เพราะคนเราเรื่องที่ทำให้ช้ำใจมากๆ คนที่เค้าลุกขึ้นมาได้ใหม่อย่างโก้ก็ดีไป เค้าก็ย่อมสร้างเกราะที่แข็งแรงขึ้นเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องแบบนั้นอีก เพราะอย่างพี่โก้ ต่อให้เก่งแค่ไหน แต่ถ้าต้องล้มเพราะเรื่องเดิมๆอีกรอบ คงลุกไม่ไหวเหมือนกัน
เกิดอะไรขึ้นกับป้องคีย์อีกหละเนี่ยยย
-
:laugh: :mew4:
-
:ling1: ค้างงงงงงงงงงงงงงงงง อีกแล้ว
เลือกดีๆๆนะเนม :katai1:
-
ไปหาคีย์ก่อน รถล้มกับรถชน มอเตอร์ไซด์มันต้องหนักกว่าอยู่แล้ว และอีกอย่างพี่โก้ยังมีเพื่อนอย่างพี่นิ้ง พี่เจ พี่ตี๋ ซึ่งพอจะดูแลกันได้ แต่คีย์ไม่มีใคร ไปดูคีย์ก่อนแล้วค่อยไปคุยกับพี่โก้
-
งืมงืม......ดราม่าเยอะจริงๆ :ruready
โก้นี่...รู้สึกว่าชอบเอาทุกอย่างมาไว้ที่ตัวเองหมดเลยนะ
เอาออกบ้างก็ได้ เอาออกมาแชร์ เเบ่งปันกับคนสำคัญในชีวิตบ้าง มันจะได้ไม่ต้องรู้สึกจมกับตัวเองเเบบนี้
คนในครอบครัว คนรัก เพื่อนรัก เค้ามีไว้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรานะ ถึงจะช่วยเหลือไม่ได้ทุกเรื่อง
เเต่มันทำให้ไม่กดดันตัวเองมากเกินไปอย่างที่โก้เป็นอยู่นะ ไม่อย่างนั้นโก้ก็จะรู้สึกตัวคนเดียวท่ามกลางคนหมู่มากแบบนี้ไง
ทั้งๆที่คนที่รักโก้มีอยู่รอบตัว แต่กลายเป็นว่าโก้กลับคิดว่าไม่มีคนรัก มันใช่เหรอ?
โก้บอกเหมือนตัวเองจะจมน้ำตาย แต่กลับรู้สึกดีหากมีคนจมน้ำด้วย มันไม่ใช่อ่ะโก้
นั่นหมายความว่าโก้อยากจมน้ำตายมากกว่ายื่นมือของตัวเองไปคว้ามือใครสักคนที่พร้อมดึงโก้ขึ้นมาจากน้ำ
โก้อยากหาคนตายเป็นเพื่อนมากกว่าคนที่จะมาช่วยชีวิตตัวเองเหรอ?
แล้วใครเค้าจะมาจมน้ำตายไปกับโก้ละ ถ้าโก้มองดีๆ มันมีมือที่พร้อมดึงโก้เสมอเเหละ
เราขอเหมาว่ามือนั้นคือเนมนะ หรือโก้คิดว่ามือเนมเล็กไปหากเนมดึงโก้ขึ้นไปแล้ว
จะกลายเป็นว่าเนมตกลงมาจมน้ำกับโก้ โก้คิดเยอะไปป่ะ....โก้มีตาทิพย์เหรอ? รู้อนาคตหรอว่าเนมจะตกลงมา
ไม่งั้นเค้าจะมีคำว่าครอบครัว คู่ชีวิต เพื่อนยาก ไปทำไมวะ?
คว้ามือนั่นไว้ซะ แล้วบอกว่าเราจะผ่านมันไปด้วยกันดีกว่ามั๊ย?
พี่นิ้งพูดได้ดีมาก อยากให้โก้ได้ฟังด้วย แต่ตอนนี้นะ.....
สำหรับเนม....แม้ว่ามันจะน่าหนักใจไม่น้อย
เพราะถ้าเนมเลือกไปหาโก้..........กลายเป็นว่าเวลาเพื่อนเดือนร้อน เนมกลับไปหาเค้าไม่ได้ในทันทีเหมือนเวลาที่เนมเดือดร้อน
แต่ถ้าเนมไปหาเพื่อน.......กลายเป็นว่าตัวเนมก็ไม่สบายใจ พะว้าพะวง หากเพื่อนเห็นท่าทางเเบบนี้ก็คงไม่ดีใจหรอก
บางทีเพื่อนจะไล่ให้ไปหาโก้ด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะไปหาใคร ใจเนมมันก็ไม่เต็มที่ทั้งสองฝ่ายนั่นแหล่ะ
แต่เราคิดว่าไม่มีทางใดผิดหรอกนะ เพราะทั้งสองฝ่ายต่างก็เป็นคนสำคัญ
อย่าไปนึกตอนที่โก้ทำกับเนม ให้คิดเอาจากตัวเองเป็นหลัก
ทุกอย่างมีทางแก้ ใช้เหตุผลและใจควบคู่กันไป เราว่าน่าจะผ่านไปได้
ถ้าเป็นเรา เราจะไปหาโก้ เพราะอย่างน้อยเรายังได้ยินเสียงคีย์ เรื่องพูดคุยของป้องมันน่าจะยืดหยุ่นได้นะ โทรไปบอกก็ได้ว่าพี่โก้รถชน เผลอๆป้องมันจะมาเป็นเพื่อนด้วยซ้า แต่พี่โก้ เราไม่รู้อะไรเลยนะ น่าเป็นห่วงมากกว่า
หรือไม่....ระหว่างโรงพยาบาลของโก้กับคีย์ ที่ไหนใกล้เนมมากกว่า ก้ไปที่นั่นก่อน เเล้วพอเจอหน้าคีย์ก็บอกคีย์ว่าพี่โก้รถชน
เเล้วค่อยไปหาโก้ทันที เพราะเราก็คิดว่าคีย์น่าจะเข้าใจมากพอ เอาพี่นิ้งไปด้วย ส่วนป้องก็ทำแบบเเรก โทรไปบอก
แต่เราไม่รู้ว่าพี่จีจะเขียนออกมาแบบไหน อาจจะไม่ใช่ทั้งสองเเบบนี้เลย
เราก้ได้เเต่รอและเป็นกำลังใจต่อไป :กอด1: :L2:
ปล.ก็ไม่ได้เชียร์โก้หรอกนะ เเต่ตอนนี้มันเป็นพระเอกเอาใจนายเอกอย่างน้องเนมไปแล้ว ฉันจะทำอะไรได้ยะ :a14:
-
:a5: รอดูการตัดสินใจของเนม :เฮ้อ:
-
ถ้าไม่คิดจะเลิกก็ต้องไปหาโก้ก่อนสถานเดียว ไม่มีตัวเลือกอื่น เหมือนอย่างที่เนมอยากให้โก้เลืีอกเนมมากกว่าเลือกเพื่อน
-
:sad4: :o12: :hao5:
-
โอ้ยอึดอัดดดด
-
หยุดตอนฉากสำคัญ :a6: :freeze:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตัดจบได้บั่บว่าาาาาาาาาา
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai1:
-
ถ้าเลือกคีย์นี่จบเลยนะ
-
พี่นิ้งพูดโคตรโดนใจ
ที่บอกว่าโก้รักตี๋ เนมแม่งก็มีคีย์ไม่ใช่เราะ
ทำไมเห็นแก่ตัวกันจัง
ทุกคนแหละ ว่าเห็นว่าคนๆนึงยอมได้ ก็คิดว่าเค้ายอมตลอดไป
ไม่เคยเห็นอยู่ในสายตา มองข้ามไปแบบไร้เหตุผม
ฮือออ พูดแล้วน้ำตาจะร่วง!!
-
:a6:
แผ่นหนมปัง ยังขึ้นรา ถ้าวางทิ้ง
เหล็กแข็งจริง ขึ้นสนิมได้ ถ้าทับถม
แผ่นใบมีด ถ้าไม่ลับ หมดความคม
แล้วใจคน ล่มจมบ้าง อย่าว่ากัน
ไม่เคยให้ ใจรู้สึก เป็นที่หนึ่ง
ไม่เคยให้ รู้ลึกซึ้ง นั่นคือฉัน
ไม่เคยให้ มั่นใจว่า คือรักกัน
เคยแต่ให้ ใจไหวหวั่น ไม่มั่นคง
..อยากได้ยินแค่ว่า เรารักกัน..
:katai4: หุหุ
-
วันพุธแล้ววววว.....มารอตอนต่อไปค่ะ !!!
-
มานั่งรอจ้า~
-
:ling1: เค้าเชียร์พี่โก้ๆๆ
ค้างมากเลยค่ะ
รอๆๆ :katai4:
-
เข้ามารอพร้อมอ่านเมนท์เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ไปด้วย
คู่นี้มันอึนกันจริงๆ
ทำเหมือนไม่โต มีอะไรไม่พูดกัน ปล่อยให้เข้าใจกันไปเองคนเดียว
-
ผมเก็บของเตรียมกลับห้องหลังจากสอนคลาสสุดท้ายเสร็จ เด็กนักเรียนยืนออกันข้างหน้าคุยกับเพื่อนเป็นกลุ่มๆ ระยะนี้การทำงานเริ่มกลับสู่ปกติ ไม่ต้องไปสอนแทนใครที่สาขาอื่นอีกแล้ว ส่วนที่บริษัทฯ ก็ราบรื่น ทีมใหม่ที่โยนงานให้ก็ทำผลงานได้ถูกใจลูกค้า คราวหน้าคงไม่ต้องลงไปช่วยคุมอีก กลับมาถึงห้องค่อนข้างดึกตามเคย ดีหน่อยที่ไม่ต้องทำอาหารทานเพราะแวะร้านข้าวระหว่างทางกลับแล้ว
“ว่าไง”เสียงโทรศัพท์รอบดึกของวันนี้เป็นของนิ้ง วันนี้มันเอาแต่จ้องหน้าผมทั้งวัน
“ถึงห้องแล้วเหรอ ทำอะไรอยู่”
“เตรียมข้อสอบเทสต์เด็กอยู่”
“เฮ้ย ทำไมเตรียมเร็วจัง จะจบบทแล้วเหรอ”
“ยัง อีกสองวันจบแต่เตรียมไว้ก่อน”
“เหรอๆ กินข้าวยัง”
“ทำไมวะ โทรมามีไรรึเปล่า”
“เปล่า กูอยู่สนามบินคนเดียวไง รอเครื่องลงอีกเกือบชั่วโมงแน่ะ”นิ้งคงไปรอรับแฟนตามเคย ส่วนใหญ่ถ้าแฟนนิ้งกลับมาไม่ดึกมาก นิ้งจะมาคอยรอรับ จริงๆ แฟนมันไม่ได้ขอให้มารับหรอก แต่นิ้งมันอยากมาเอง วันว่าอยากเห็นหน้าเร็วๆ เพราะคิดถึง มันปากหวานกับแฟนอย่างนี้เนี่ยล่ะพี่ศักดิ์เลยหลงหัวปักหัวปำ มันก็พูดๆ บ่นๆ ของมันไปเรื่อยๆ คุยกันเรื่องานเรื่องเที่ยวบ้างนิดหน่อยก่อนจะชวนผมไปร้านพี่ปั้นพรุ่งนี้ แน่นอนว่าผมไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว กำลังคิดอยากไปเหมือนกัน
ผมนั่งทำงานไปเรื่อยๆ เตรียมข้อสอบล่วงหน้าเสร็จก็เตรียมบทเรียนเรื่องต่อไป เริ่มปวดตากับตัวหนังสือก็เปลี่ยนมานั่งทำเทมเพล็ตเว็บไซต์ เป็นงานใหม่ที่ผมกะจะทำเพื่อหารายได้เสริมอีกทาง เดี๋ยวนี้มีร้านค้าออนไลน์ค่อนข้างแพร่หลาย รวมทั้งธุรกิจขนาดย่อมต่างๆ ที่เริ่มทำเว็บไซต์เป็นของตัวเอง แต่ส่วนมากที่เริ่มทำมักจะเน้นเรื่องประหยัดและสะดวก ผมเลยคิดจะทำเทมเพล็ตเว็บไซต์สำเร็จรูปขาย แน่นอนว่ามันต้องมีบริการด้านเซิร์ฟเวอร์ร่วมด้วย รวมถึงการบริการจุกจิกอื่นๆ ซึ่งส่วนนี้เจมส์มันจะเป็นคนรับผิดชอบดูแล งานนี้เป็นงานร่วมหุ้นระหว่างผมกับมันสองคน จริงๆ มันแทบจะคล้ายกับงานที่บริษัทฯ ต่างกันเพียงกลุ่มเป้าหลายที่งานออนไลน์จะเน้นแต่รายเล็กๆ และไม่รับงานออร์เดอร์ตามใบสั่ง เราบริการแบบสำเร็จรูปเท่านั้น แต่งานของบริษัทฯ จะเป็นงานตามใบสั่ง ต้องการแบบไหนเราจัดทำให้ทุกอย่าง อีกสักพักก็คงพร้อมทำเต็มที่ ตอนนี้ก็สร้างผลงานมาเก็บให้ได้เยอะที่สุดไปพลางๆ
ผมตื่นมาตอนเช้าตรู่เหมือนคืนก่อนๆ ลุกขึ้นนั่งบนโซฟาบิดตัวให้หายเมื่อย เก็บกองงานที่วางเกลื่อนเต็มโต๊ะจนล้นไปบนพื้น อดไม่ได้ที่จะเหลียวมองไปที่ประตูห้อง....มันยังปิดสนิท เป็นอีกวันที่ใช้โซฟาแทนเตียงนอน และมีกองงานสุมหัวแทนยานอนหลับ อาบน้ำแต่งตัวออกจากคอนโดฯ แต่เช้า ไปยังที่เดิมๆ เหมือนที่เคยทำมาตลอด จอดรถริมทางเท้า มองนักศึกษาเดินผ่านไปมา แต่ยังไม่เห็น...ไม่มีเนมเลย
ผมมาถึงที่ทำงานเกือบสาย นิ้งเหมือนรู้ล่วงหน้าเตรียมกาแฟกับแซนวิชไว้ให้ในห้องพัก หลังจบคลาสนิ้งนั่งรอไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน เลือกร้านที่คนน้อยที่สุดเพราะต้องรีบมาเตรียมสอนอีกสองคลาสรวด
“ตาโหลแข่งกับแพนด้าเลยนะมึง นอนดึกเหรอวะ”
“ไม่รู้ดิ งั้นมั้ง”ผมนึกไม่ออกจริงๆ ว่าเผลอหลับไปนอนไหน จำได้ว่าสะดุ้งตื่นกลางดึกก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาส่งข้อความไปหาแล้วนอนต่อ พอตอนเช้ารีบออกมาเลยลืมหยิบโทรศัพท์ที่คงหล่นอยู่แถวซอกโซฟามาด้วย
“มึง...โอเคนะ”
“เออ”
“ปากบอกเออ แต่แม่งไม่โอว่ะ มึงโทรมมากรู้ตัวมั้ย”
“เออน่ะ รีบๆ กินเหอะ กูอิ่มแล้ว”
“เวร กินน้อยกดดันกูรึไง ใช่สิ กูมันอ้วนนี่ ปากบอกจะลดๆ แต่ยังกินดุไม่หยุด มึงต้องการประชดกูด้วยวิธีนี้สินะ ต้องการให้กูรู้สึกผิดใช่มั้ย ข้าวเหลืออีกตั้งครึ่งจาน ถ้ากูทิ้งไปมันบาปจริงมั้ย มึงด้วย อีกครึ่งนึงยัดๆ ไปเลย อย่ามาแข่งผอมกับกู อย่าทำให้กูรู้สึกผิด เดี๋ยวทำงานไม่รู้เรื่อง ตบผุ้ปกครองเด็กเรื่องมากขึ้นมาจะมีปัญหาหนัก ขอร้อง กินให้หมด”นิ้งพูดยาว อารมณ์จัดเต็ม ทำหน้าเหมือนผมเพิ่งฆ่าแฟนมันตาย ขี้เกียจเถียงกับมันเลยก้มหน้าตักข้าวในจานมาทานต่อช้าๆ เป็นเพื่อนมัน แต่เหมือนยิ่งผมเคี้ยวช้าๆ มันก็ยิ่งทำตัวช้ายิ่งกว่า สุดท้ายเราเลยรีบทานให้หมดเร็วๆ พร้อมๆ กัน แล้ววิ่งกลับมาทำงานเพราะหมดเวลาพักพอดี
ตอนแรกนิ้งบอกให้ผมไปจอดรถไว้ที่คอนโดฯ แล้วนั่งแท็กซี่มา แต่ผมไม่อยากนั่งแท็กซี่กลับ แล้วก็ไม่ได้กะไปดื่มจนเมาอะไรด้วย แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศหาที่นั่งดื่มนิดๆ แค่นั้น ผมกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องแล้วหยิบโทรศัพท์ที่ลืมไว้ตั้งแต่เช้า ขับรถไปรับนิ้งที่กลับไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดที่บ้าน มันก็บ่นๆ ที่ผมไม่ยอมทำตามแต่ก็นั่งมาด้วยทั้งหน้างอๆ มาถึงร้านเหมือนพี่ฟ้าพี่ปั้นจะรู้อยู่ก่อนแล้วว่าผมจะมา เพราะจองโต๊ะประจำไว้ให้ พี่ฟ้าพี่ปั้นโบกมือทักทายแล้วหันไปทำงานต่อ วันนี้คนเยอะคงอีกสักพักนั่นล่ะถึงว่างมานั่งด้วย
ผมนั่งดื่มกับนิ้งเรื่อยๆ ไม่ดื่มเยอะเพราะต้องขับกลับอีก แต่นิ้งเหมือนจะพยายามมอมผมยังไงไม่รู้
“แล้วพี่ศักดิ์ไม่มาด้วยวะ มึงปล่อยให้เฝ้าบ้านคนเดียวได้ไง”
“อยู่ที่ไหนล่ะ เอาของฝากไปให้พี่สาวที่บ้านแม่ คงค้างแหละมั้ง”นิ้งเองก็มีปัญหากับบ้านแฟนเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าพวกเขารับไม่ได้หรอกนะครับ เท่าที่รู้พี่ศักดิ์ค่อนข้างเปิดเผยมาตั้งนานแล้ว แต่ภาพลักษณ์นิ้งดูเป็นคนแรงๆ เปรี้ยวๆ แรกๆ พี่สาวพี่ศักดิ์คนนี้ก็เลยมีปัญหากับนิ้งพอควร แต่นิ้งเหมือนคนแรงแค่ภายนอก จริงๆ มันใจเย็นนิ่งๆ มาก พอคบนานๆ ก็เลยชอบนิ้งมาก แต่ก็กลายเป็นปัญหาอีก เพราะมันบอกว่าเวลาไปหาทีไรต้องได้ค้างหลายคืนทุกที เพราะแม่กับพี่สาวอยากให้อยู่ด้วย แต่พี่ศักดิ์ไม่อยากค้างที่บ้าน ส่วนเหตุผลผมคิดว่าพอเดาได้ ก็พาแฟนไปค้างบ้านพ่อแม่ คนเต็มบ้านขนาดนั้นจะสวีทกันก็ไม่สะดวก หลังๆ เวลากลับบ้านเลยไม่พานิ้งไปด้วย แต่พี่แกคงลืมคิดไปว่านิ้งไม่ไปอีกฝ่ายก็มาหาได้ ผมยังเคยไปนั่งทานข้าวด้วยกันเลยเพราะแอบมาเซอร์ไพรส์วันเกิดนิ้งที่ทำงาน เอาจริงๆ พี่ศักดิ์กับนิ้งเคยเชียร์ๆ ให้ผมจีบด้วย แต่....ก็นั่นล่ะนะ ไม่ได้จีบหรอก
“ไงมึง ฉายเดี่ยวอีกแล้ว ไอ้พวกนั้นก็หายหัวไปหมดเลยตั้งแต่งานไอ้โมทย์ มึงได้ติดต่อพวกมันบ้างเปล่า”พี่ฟ้าเดินมาตบไหล่ผมก่อนนั่งลงข้างๆ โดยมีพี่ปั้นตามมานั่งอีกคน เครื่องดื่มถูกยกมาอีกชุดใหญ่ สงสัยไม่กลับไปดูลูกค้ากันแล้วล่ะมั้ง
“เจโทรมาชวนไประยองเหมือนกัน มันไปดูงานแล้วจะเลยไปกระบี่ต่อ พี่เอ็กซ์ไม่ได้ชวนพี่เหรอ”
“ชวน แต่ใครจะทิ้งร้านไปเป็นอาทิตย์ได้แบบมันวะ รายนี้บ่นกูสามวันติด อยากไปเที่ยวหรูๆ ฟรี งกนะตัวเองเนี่ย”พี่ฟ้าหยิกแก้มหยอกแฟนตัวเองที่นั่งอมยิ้มรับคำแซว
“กวนตีน แล้วนี่ทำไมมากันสองคน แฟนๆ หายไปไหน หรือจะกินกันเอง”พี่ปั้นพูดจบนิ้งแทบจะอ้าปากค้าง มันตวัดสายตามามองผมทันที ผมแค่มองมันกลับไม่ได้พูดอะไรหรือทำอะไร...อย่างที่มันหวังว่าจะเห็น
“แฟนไม่อยู่เฉยๆ โก้ก็แฟนไม่อยู่เฉยๆ เหมือนกัน จริงมั้ย”พอผมไม่พูดมันคงหงุดหงิดเลยหาทางง้างปากผมอย่างที่พยายามกดดันอ้อนวอนให้พูดมาหลายวัน
“.....อืม”
“แม่ง....อืมแบบไม่อืมอีกแล้ว พี่ช่วยง้างปากมันหน่อยดิ มันทำตัวเป็นซอมบี้มาหลายวันแล้ว ข้าวปลาไม่ค่อยอยากจะกิน ทำหน้านิ่งจนนักเรียนไม่กล้าเข้าใกล้ ไม่กล้าถามอะไรเลย มึงอาจไม่รู้ตัวแต่คนรอบๆ โดนรังสีอำมหิตจนหนาวกันหมดแล้วรู้บ้างมั้ย”นิ้งวางแก้วเสียงดังตามอารมณ์มันที่คงหงุดหงิดเต็มที ผมยิ้มกวนใส่มันยิ่งโมโห
“ไม่ต้องมายิ้มเลยโก้ มึงอย่าลืมว่ากูอยู่กับมึงวันนั้นด้วย....และกูยังไม่ลืมหรอกว่าตอนนั้นมึงก็ยิ้มแบบนี้ เงียบแบบนี้....แล้วต่อจากนั้นมึงเป็นยังไงมึงจำตัวเองได้ใช่มั้ย”คำพูดมันทำให้ผมหยุดยิ้มจริงๆ น่าแปลกที่คนที่เพิ่งรู้จักไม่นาน กลับอยู่ในช่วงเวลาสำคัญๆ ในชีวิตผมเสมอ ช่วงเวลาแห่งการทรมาน....มันเป็นคนที่พายเรือมาเจอ
“กูกลับก่อนแล้วกัน พี่ปั้นไปส่งมันให้หน่อยนะครับ”ผมลุกขึ้นแล้วเดินออกมาเลย ไม่สนใจเสียงนิ้งที่ตะโกนเรียกสลับด่า เปิดประตูรถเข้ามานั่งข้างในนิ้งมันก็รีบวิ่งตามเข้ามานั่งข้างๆ
“มึงลงไปเหอะ กูขอกลับคนเดียว”
“ไม่โก้ กูไม่ให้มึงกลับไปอยู่คนเดียวอีกแล้ว มึงกำลังแย่ วันๆ เอาแต่เหม่อ นั่งมองโทรศัพท์ ทำงานจนเหมือนคนบ้า ข้อสอบล่วงหน้ามึงเตรียมไว้กี่คอร์สแล้ว กูไม่อยากเห็นภาพมึงในวันนั้นอีกแล้วนะ”นิ้งจับมือผมที่กำพวงมาลัยเอาไว้แน่น
“กูไม่เป็นไร”
“โก้....มึงเลิกกับเนมแล้วเหรอ”
“...........เปล่า เนม....ไปค้างกับเพื่อนเฉยๆ........เดี๋ยวก็กลับมา”ผมไม่รู้ว่าเสียงตัวเองเป็นแบบไหน ทำสีหน้ายังไง มือที่จับมือผมเอาไว้ค่อยๆ เลื่อนมาจับข้างแก้มทั้งสองข้าง แล้วรั้งให้หันมามอง
“......มึงโอเคนะ”คำถามเดิมๆ ที่มันถามบ่อยๆ วันละหลายๆ รอบ.....นี่คือความหมายจริงๆ ที่มันอยากถาม....แต่ผมไม่เคยตอบตามจริงสักที
“...........กูโอเค”
“ไม่จริงโก้...มึงไม่ใกล้คำว่าโอเคเลย กูเชื่อว่ามึงยังไม่เลิกกับน้อง แต่มึงทะเลาะกันหนักเหรอ มีปัญหาอะไรกันกูช่วยได้มั้ย”
“.............”
“กูอาจจะไม่ได้รู้จักกับมึงนานเท่าเพื่อนคนอื่น แต่กูเชื่อว่ากูรู้จักมึงไม่น้อยกว่าใครเลย และรักมึงไม่น้อยกว่าใครด้วย กูไม่อยากเห็นมึงร้องไห้อีกแล้วนะ กูเป็นแค่กะเทยอ่อนแอตัวเล็กๆ คงเป็นที่ซับน้ำตาให้มึงไม่ได้มากหรอก แต่กูจะทำเหมือนเดิม จะนั่งเป็นเพื่อนมึงตรงนี้ อาจจะไม่เงียบนะ เพราะกูอยากรู้ อยากให้มึงพูด ไม่อยากให้มึงคิดเองเออเอง ถ้ามึงไม่ต้องการกู จะให้กูไปอีกก็ได้ แต่กูบอกไว้เลยว่ากูจะไปยืนร้องไห้หน้าคอนโดฯ มึงไม่หยุดเลยรับรอง”คำพูดมันแรกๆ ก็ซึ้งหรอกนะ ถ้าไม่มีประโยคหลังๆ เพิ่มเข้ามา มันพยายามพูดให้บรรยากาศในรถดีขึ้น แต่สีหน้ามันไม่ได้เป็นไปตามคำพูดตัวเองเลย
“บอกจะไปร้องหน้าคอนโดฯ แต่กูว่าแค่ลงจากรถมึงก็ร้องแล้ว”มันปล่อยมือจากแก้มผมไปเช็ดน้ำตาตัวเองที่หางตาก่อนจะหันมาจ้องหน้าผมต่อ
“กูรู้ว่าเรื่องของเนมกับมึงมันอาจจะยาก แต่ไหนๆ ก็ได้คบกันแล้ว มึงได้เจอคนที่ใช่แล้ว กูไม่อยากให้มึงปล่อยมือจากน้องนะ ไม่สนด้วยว่าใครจะผิดหรือถูกยังไง แต่กูอยากให้มึงยึดเนมเอาไว้ คนนี้คือของมึง ยึดไว้นะโก้ เดี๋ยวกูจะไปช่วยพูดกับเนมให้”
“ไม่ต้องหรอก ปล่อยให้เนมตัดสินใจเองเถอะ”
“ถ้าน้องทิ้งมึงไปล่ะ มึงจะเอาอย่างนั้นเหรอ จะปล่อยไปง่ายๆ เหรอไง”
“ก็ถ้าเลือกอย่างนั้น ก็ต้องเป็นอย่างนั้น”
“โก้! นี่อย่าบอกนะว่ามึงคิดเรื่องนี้มาตลอด กูนึกว่ามึงเลิกคิดแล้วซะอีก มึงอย่าทำเชียวนะ กูรู้ว่ามึงอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตได้ แต่กูคนหนึ่งล่ะที่ทนเห็นมึงเป็นผีตายซากไม่ได้ กูรู้ว่ามึงรักเนม แล้วก็รักมากด้วย มึงต้องทำทุกทางให้เนมเลือกมึงสิ อย่าปล่อยเข้าใจมั้ย”
“ทุกทางที่มึงว่าคือการกลายเป็นคนอื่นด้วยใช่มั้ย ถ้ากูยอมทุกอย่าง ตามใจทุกอย่างแม้แต่การเป็นตุ๊กตาไขลานที่เนมอยากเล่นก็ต้องยอมงั้นเหรอ ถ้าทำอย่างนั้นแล้วเนมยังเลือกจะไป สุดท้ายกูจะกลายเป็นอะไร”
“ต่อให้มึงกลายเป็นตุ๊กตาเน่าๆ ที่ไม่มีคนเล่นกูจะเป็นคนเก็บมาปัดกวาดเอง ถ้ามึงทำทุกอย่างแล้ว ให้เนมทุกอย่างแล้วเนมยังเลือกจะไป อย่างน้อยมึงก็ได้พยายาม มึงจะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง ไม่ต้องคิดว่าถ้าวันนั้นมึงทำจะเป็นยังไง ให้มันรู้ๆ ไปเลย มึงอย่ากลัวสิโก้”
“กูไม่ได้กลัว”
“มึงกลัว! มึงกลัวจะรักเนมมากกว่านี้ รักจนขาดเนมไม่ได้แล้วเนมทิ้งมึงไปเหมือนวันที่เพื่อนๆ ทิ้งมึงไป มึงกลัวที่จะรักแล้วไม่ได้เป็นคนที่ถูกเลือกอีก!! มึงกลัวเนมไม่เลือกมึง!!”
“เออ!! กูกลัว!! กูให้สิ่งที่เนมต้องการไม่ได้ กูเปลี่ยนตัวเองไม่ได้ ถึงกูฝืนตัวเองไป ใครจะบอกกูได้ว่าวันไหนกูจะฝืนไม่ไหวอีก แล้ววันนั้นเนมก็จะไปอยู่ดีใช่มั้ย ถ้างั้นจะต่างอะไรกับที่ทำตอนนี้ ถ้าจะไปก็ไปตอนนี้ดีกว่าต้องอยู่กันนานกว่านี้ อย่างน้อยตอนนี้กูก็ยังทนไหว”
“นี่มึงไหวเหรอโก้ มึงดูสภาพตัวเองบ้างหรือเปล่า เนมเพิ่งไปได้กี่วันกันมึงถึงโทรมได้ขนาดนี้ มึงอาจกลัวจะทุ่มสุดตัวจนลืมความเป็นตัวเองไป แต่มึงลองนึกถึงกูบ้าง กูเป็นยังไงมึงเห็นมั้ย กูทำอะไรกับตัวเองบ้าง เปลี่ยนอะไรบ้าง มึงมองกูแล้วบอกสิว่าคนที่ยอมทุ่มเปลี่ยนตัวเองขนาดนี้ไม่คิดกลัวอย่างมึงบ้างเหรอ กูก็กลัว แล้วบอกไว้เลยนะว่าผู้ชายที่ทำให้กูตัดสินใจแปลงเพศแบบนี้แม่งก็ทิ้งกูไปเหมือนที่มึงกลัว แต่กูก็ทน กัดฟันทนให้คนอื่นสมเพชว่าโง่ให้คนอื่นหลอก ถึงกูจะเสียทุกอย่างไป จำตัวเองเมื่อก่อนไม่ได้ แต่กูยังมีชีวิตอยู่ ยังอยู่มาได้จนมาเจอพี่ศักดิ์ มาเจอเพื่อนดีๆ แบบมึง กูไม่เคยเสียใจที่ทำขนาดนี้แล้วยังถูกทิ้ง แต่กูดีใจที่อย่างน้อยกูเคยทุ่มชีวิตเพื่อความรักของตัวเองแล้ว และถ้าวันหน้าพี่ศักดิ์ทิ้งกูไปอีกกูก็พร้อมจะทำทุกอย่างแม้แต่ก้มกราบตีนเพื่อขอให้อย่าทิ้งกู กูทุ่มได้มากกว่านี้อีกถ้าถึงเวลาจริงๆ ตอนนี้มึงมีกูแล้ว กูเป็นครูที่มีประสบการณ์มาก่อน ต่อให้ชีวิตหลังจากนี้มึงจะบัดซบแค่ไหนกูไม่ปล่อยมึงให้ตายทั้งเป็นแน่ๆ....มึงอย่ากลัวได้มั้ยวะ.....มึงสู้สิ....”
“มึงไม่รู้หรอกว่าทุกวันนี้เนมต้องร้องไห้เพราะกูมากแค่ไหน กูไม่รู้จะย้อนไปแก้ไขอดีตได้ยังไง ถึงย้อนได้กูอาจจะทำเหมือนเดิมอีกอยู่ดี ถ้าเนมอยู่กับกูแล้วต้องเสียใจขนาดนี้ สู้กูปล่อยเนมไปตอนนี้ไม่ดีกว่าเหรอ”
“ไม่ดี...ที่มึงทำเรียกว่าเห็นแก่ตัว มึงกลัวตัวเองเสียใจต่างหาก ที่เนมร้องก็เพราะน้องมันรักมึงมาก น้องมันก็กลัวมึงทิ้งเหมือนกัน มึงอย่ากลัวเลยนะ มึงลองถามใจตัวเองดูก่อนว่าคนนี้ใช่คนสุดท้ายสำหรับมึงรึยัง ถ้ามึงคิดว่าชีวิตนี้จะรักใครไม่ได้เท่านี้อีกแล้วมึงทำเถอะ ทำให้เนมอยู่กับมึง กูรู้ว่ามึงเหนื่อยมากกับการเป็นหลักให้เพื่อนๆ มึงคอยยึดมาหลายปี มึงอาจจะเคยชินที่จะเป็นต้นแบบ ชินกับการปกป้องเพื่อนตัวเอง มึงเหนื่อยมึงล้าจนไม่อยากทำอะไรเพื่อใคร ไม่อยากทุ่มให้ใครโดยไม่ได้อะไรคืนมาอีก เห็นมั้ยว่ามึงเห็นแก่ตัว แต่กูว่ามึงลืมดูตัวเองไปนะ มึงคิดไปเองว่าจะปล่อยเนม จะไม่เปลี่ยนตัวเองเป็นคนอื่นเพื่อเนม จะไม่รั้งเนม แต่ที่ผ่านมามึงทำตัวติดกับน้องมันแค่ไหน จากที่เลิกทำกับข้าวก็กลับมาทำให้เนมทุกวัน ไปรับไปส่งทั้งๆ ที่เนมบ่นว่าพี่โก้ไม่ค่อยหึง แต่กูเดาได้ว่ามึงหวงและหึงมาก ไม่งั้นคงไม่ไปเปิดตัวบ่อยๆ แบบนั้น พาเนมมาฝากฝังกับกู กับพี่ปั้น ถ้าไม่คิดจะผูกมัดเนมไว้มึงคงไม่หาคนช่วยกล่อมเนมล่วงหน้าจริงมั้ย มึงกลัวก็จริง แต่มึงเตรียมการไว้ทุกอย่างแล้วนี่ ลึกๆ มึงก็ไม่อยากให้เนมไปจริงมั้ย ถ้าตอนนี้มึงยังไม่พร้อมไปคุยกับน้อง เดี๋ยวกูไปคุยให้ก่อนก็ได้ ไปเกริ่นๆ ก่อน เพราะเนมอาจกำลังงอน ให้กูคุยก่อนน่าจะดีกว่า”
“ไม่ต้องหรอก กูรบกวนมึงมาเยอะแล้ว”
“มึงเป็นเพื่อนรักกูนี่ แล้วคราวนี้ทะเลาะกันเรื่องอะไรเล่าให้กูฟังได้มั้ย แต่ถ้าไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไรนะ กูเข้าใจว่าคงเป็นเรื่องใหญ่”
“อืม มึงให้พี่ปั้นไปส่งเหอะ กูมึนๆ นิดหน่อยคงส่งมึงไม่ไหวว่ะ”
“งั้นมึงลงมาด้วยเลยอ นั่งแท็กซี่กลับด้วยกันเนี่ยแหละ อย่าเสี่ยง”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูขับช้าๆ พรุ่งนี้เช้ากูต้องใช้รถ มึงลงไปเหอะ กูไหวจริงๆ”ผมพยักหน้ายืนยัน นิ้งอิดออดนิดหน่อยแต่ก็ยอมลงไปโดยดี ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองเบอร์โทรล่าสุดที่โทรไปแต่ไม่มีคนรับเหมือนเคย ได้แต่ส่งข้อความไปหาเท่านั้น กดเบอร์โทรออก ยังไม่ดึกมากเนมน่าจะยังไม่นอนเพราะชอบนอนดึกอยู่แล้ว รอสายสักพักถึงมีคนรับ
“ครับ”
“.....ขอสายเนม”เสียงคนรับที่ไม่เคยอยากได้ยินแต่ก็ได้ยินจนได้
“เนมอาบน้ำอยู่ มีอะไรฝากไว้มั้ย”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวโทรมาใหม่”
“อ้อๆ เดี๋ยวครับ พอดีเนมอยากเข้าไปเก็บของที่เหลือที่นั่น ปกติพี่อยู่ห้องตอนไหนบ้าง เราจะได้ไม่เข้าไปช่วงนั้น”
ติ๊ด!
โทรศัพท์ถูกตัดสัญญาณทันทีที่ได้ยินประโยคยาวๆ นั่น มือเผลอกำพวงมาลัยแน่นและโดยไม่รู้ตัวจริงๆ รถก็พุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว เสียงดังโครมเรียกให้คนที่อยู่ใกล้ๆ เดินมาดูเหตุการณ์ ผมนั่งนิ่งสงบใจในรถก่อนจะหันไปมองเสียงเคาะกระจกรัวข้างๆ นิ้งยืนหน้าตาตื่นเคาะกระจกสลับเปิดประตูแต่เพราะติดล็อคเลยทำอะไรไม่ได้ ผมมองภาพรอบๆ ด้วยใจที่ยังเต้นรัว ก่อนจะดับเครื่องแล้วเปิดประตูลงมายืนรับแรงโถมจากนิ่ง
“โก้!! ทำห่าอะไรวะ! ทำไมเรื่องแค่นี้ต้องคิดสั้นด้วย ฮือๆๆ กูขอโทษที่พูดให้มึงเครียด มึงไม่ต้องทำอะไรก็ได้ ฮือๆๆ มึงไม่เจ็บตรงไหนนะ ไปหาหมอก่อนนะ ไปๆ”นิ้งพยายามแตะแขนแตะอกหาจุดบาดเจ็บ แต่เพราะจนระยะใกล้ๆ แล้วไม่แรงอะไรมากเลยไม่เจ็บ มีเสียดๆ ตรงสายรัดนิรภัยตอนดึงกลับบ้างนิดหน่อย แต่ที่หนักสุดคือการร้องครวญครางของมันที่ทำให้คนอื่นมองผมเป็นตาเดียว.....ใครคิดสั้นวะ
-
จ้ิมมม อ่านจบแล้ววว
:mew1: จุ๊บให้พี่นิ้ง หลายๆ ที
ขำตอนสุดท้ายที่โวยวายว่าโก้จะฆ่าตัวตาย คิดได้? 555
คีย์แน่ๆ ที่รับสาย จะเอาเนมคืนจากพี่โก้เหรอ? พี่โก้ยอม? :z6:
พี่โก้แผนสูงมากกก จะเอาพี่ปั้น กะ พี่นิ้ง มาดึงน้อง
เป็นคนเตรียมการดีจริงๆ :beat:
รออ่านอีก 50 ที่เหลือนะคะ :katai4:
-
:katai1:
ในที่สุดก็มาาาาาาาาาาาา
โล่งอกตรงที่โก้ไม่ได้เป็นไรจริงๆ คีย์คงอยากได้เนมคืนสินะ!!!
รออีก 50% ที่เหลือนะคะ :katai1:
-
หน่วงมากอ่ะ เจ็บจี๊ดๆ :ling1:
-
ค้างง
ขอที่เหลือไวๆนะคะ
-
อือออออออออออออออออ เจ็บแทบขาดใจอ่า
-
เกลียดคีย์ :z6:
-
รออีกครึ่งครับ
-
ถอนหายใจเฮือกใหญ่
พี่โก้ไม่เป้นอะไรมาก
พี่นิ้งชงเรื่องทำเอาเครียดมาเป็นอาทิตย์เลย
แต่ปัญหาไปอยู่ที่คีย์แล้วแหละ
คีย์จะทำอะไรเนี่ย
นี่คือสาเหตุที่ทำให้ป้องโกรธคีย์มากมายรึเปล่า
-
:serius2: :serius2: ค้างอีกแล้ว ฮือ อีก 50% จ๋า อยู่ไหน พี่โก้ไม่ได้เป็นอะไรมากจริง ๆ ด้วย ค่อยยังชั่วหน่อย แต่แค่ได้ฟังแค่นั้น ถึงกับฟิวส์ขาดเลยนะพี่โก้ แล้วยังบอกว่าถ้าเนมไปจริง ๆ ก็ทนได้อีกเหรอ แค่นี้ก็บอกได้แล้วว่าพี่ทนไม่ได้แน่ ๆ แต่ที่สำคัญตอนนี้ คีย์คิดจะทำอะไร ตั้งใจพูดกับพี่โก้อย่างนั้น ตั้งใจจะทำให้พี่โก้ เลิกกับเนมจริง ๆ ใช่มั้ย :angry2: ถ้าคิดในแง่ดีก็คิดนะว่าึคีย์คงจะไม่อยากเห็นเนมเจ็บปวดอีกถึงอยากทำให้ทั้งคู่เลิกกัน และที่สำคัญก็เพราะคีย์ยังรักเนมมาก ๆ แต่วิธีการมันไม่ควรเป็นแบบนี้สิ ทำอะไรก็ควรเปิดเผยไม่ใช่มาทำลับหลังเนมอย่างนี้ คีย์คิดแผนอะไรอยู่แน่ ๆ ต้องรออีก 50% อ่ะ แต่ถ้าให้เดา เรื่องที่คีย์รถล้มก็อาจเป็นหนึ่งในแผนด้วยแน่เลย เพื่อดึงเนมไว้ แล้วป้องอาจจะรู้ ถึงได้โมโหขนาดนั้นแล้วไม่ให้เนมรับโทรศัพท์คีย์ด้วย อ่านตอนนี้แล้วภาวนาขอให้เนมเลือกมาหาพี่โก้เลย เพราะเท่าที่อ่านถ้าเนมไม่มาหาพี่โก้คงช็อคมากแน่ ๆที่เนมไม่เลือกตัวเอง อ่านที่พี่นิ้งพูดกับพี่โก้มาทั้งหมด พี่โก้มีปัญหาในตัวเองมากเลยนะเนี่ย ในขณะที่เพื่อนรักทั้งหลายไม่เคยสังเกตุเห็นแต่พี่นิ้งเพื่อนที่เพิ่งรู้จักไม่นานกลับดูพี่โก้ออกหมดทุกอย่าง เพื่อนรักเพื่อนแท้ ที่แท้จริง มันน่าจะเป็นอย่างพี่นิ้งใช่มั้ย เนมกับพี่โก้นี่ถ้าได้กลับมาอยู่ด้วยกันเมื่อไหร่อยากแนะนำให้ย้ายที่อยู่จะดีกว่านะ เพราะห้องนี้สำหรับพี่โก้ดูจะมีความทรงจำของตี๋อยู่เยอะมาก และสำหรับเนม แน่นอนว่าไม่น่าจะอยู่ที่นี่ได้อย่างมีความสุขหรอก โดยเฉพาะห้องนอนที่เคยเป็นห้องของตี๋มาก่อนน่ะ ความคิดแบบนี้อาจเหมือนพวกใจแคบ แต่รับรองได้ ว่าไม่ได้เป็นเฉพาะเนมหรอก ไม่ว่าใครที่มีความรักกล้าพูดเต็มปากรึว่าไม่แคร์เรื่องพวกนี้ คนเราไม่ใช่นางฟ้านางสวรรค์นะ คนก็ยังเป็นคนอยู่ดี ตอนนี้สงสารเนมที่ไม่รู้อะไรเลย โอย ต้องรอเฉลยอีกเมื่อไหร่จะมาค้าคุณจีจ๋า แง ๆ :ling1: :ling1: :ling1:
-
ใจร้ายว่ะ จะไปเก็บของที่เหลือ
ไม่ใช่เนมจะไปเก็บเองใช่ไหม คีย์มันถือวิสาสะพูดเอง เออเอง ให้โก้เจ็บใจเล่น
เป็นเราก็โมโหน่ะเนี่ยะ
-
แค่โก้ไปง้อเนม อธิบายให้ฟัง บอกว่ารักเนมมาก เนมก็กลับมีแล้ว. พี่โก้อย่าเลยนะ
-
:mew4:
ฆ่าคนอ่านเถอะค่ะ ถ้าจะค้างไว้อย่างนี้
โอ้ยลุ้น แต่ก็ดีใจที่อย่างน้อย พี่โก้ก็ไม่เป็นอะไรมาก
เนมจะทำยังงัยนะ ยากรู้จัง
-
เนมไม่รู้อะไรเลย (ก็พี่โก้แสดงออกแบบเงียบๆ จะรู้ได้ไงละ)
-
คีย์ :z6: :z6: :z6:
-
คีย์ใช้วิธีได้นางร้ายละครไทยไปนะ ลูกผู้ชายป่ะ
แย่งแบบตาต่อตาแลกกันไปเลนเด่ะ ไม่เคยเกลียดคีย์เลยจนกระทั่งอ่านตอนนี้
รักเพื่อนแบบผิดไปนะ
-
ใครมาเก็บคีย์ไปที
:katai1:
-
นิ้งแสนดี อย่างนี้สิเพื่อนแท้ รู้จักโก้จริงๆ ทั้งๆที่มาเจอกันตอนทำงานแล้วแท้ๆ
ทำไมโก้ไม่รักเพื่อนอย่างนิ้งเท่ากับที่รักเพื่อนเก่า2คนล่ะ
คำพูดของนิ้งน่าจะกระแทกใจให้โก้คิดได้บ้างนะ
ตกลงรถชนแค่นี้ใช่ไหม ค่อยหายห่วงหน่อย
อย่าเล่นมุกนี้เลยนะ ง่ายไปไม่สมศักดิ์ศรีG-WA หรอก
เมาแล้วขับพี่โก้เสียทรัพย์อานแน่งานนี้
รอลุ้นอีกครึ่งต่อไป
ขอบคุณคุณจีนะคะ
-
ที่แท้มันเป็นเพราะคียยยยยยยยยย์นี่เอง!!!!! :hao5:
-
หืมมมมมมม อิคีย์สันดานมากกกกก มาตบกับชั้นนี่มา เกลียดอ่ะ
รออ่านตอน100% ยังไม่อ่านแต่อ่านคอมเม้นแล้วอิน น้องเนมไปหามันเลยค่ะไปกระทืบซ้ำแล้วไปหาพี่โก้เลย
-
ค้างอ่ะ มาต่อด่วนเลยค่ะ :m31:
-
คีย์นี่มัน......
-
อย่างน้อยตอนนี้ก็ได้รู้ว่าโก้ไม่เป็นไรมาก
แต่ขอบอกนิสัยที่คีย์ทำมันห่วย ถ้าจะสู้ก็กล้า ๆ หน่อย
ไปเครียกับครอบครัว แล้วลงสู้กันแบบแมน ๆ
อย่ามากัดลับหลังแบบนี้ (อินมากอะ :mew2:)
:pig4: คะ
-
โคตรดราม่า ,,,
ฮืออออ พี่โก้ก็กลัวเจ็บ น้องเนมก็กลัวเจ็บ
แอร่กกกกก
ทุกคนกลัว เลยไม่มีใครก้าวข้ามไป ส่วนเรา... กลัวเจ็บเหมือนกัน
TT^TT
-
บางที มันพูดไม่ออก บางที ก็บอกไม่ถูก .......
อยากอ่านต่อ หงืดดดดดดดดดดด
-
หวังว่าเนมจะเข้าใจนะ เฮ้ออออออ :a5:
ขอบคุณค่าจี :pig4:
-
ไอ่คีย์!!!!!! ฮือออออ สงสารพี่โก้อ่ออออ :ling1:
ค้างมากๆ
-
นิยายเรื่องนี้ สร้างความกดดีนอย่างมากๆๆ ทั้งบุคคลที่3 บุคลที่ 4 แต่ละคนเข้ามาปั่น
ให้คนสองคนหัวหมุน เข้ามาปันให้ความบั่นทอนโก้กับเนม คนทุกคนมีสิทธิ์คิดมีสิทธิ
ชอบ แต่เราอย่าลืมว่าในความเป็นจริงมันจะไปได้มากน้อยขนาดไหน หรือว่าตัวละครขาด
ศีลข้อ3 กาเม ถึงไม่ได้มีความคิดเอาเสียเลย จะแย่งเอาเขามาในยามที่เขาอ่อนแอ
จะทำร้ายคนสองคนในเวลาเดียวกันได้ถึงเพียงนี้เชียวรึ :hao4:
-
คีย์นี่มันน่านัก... :z6:อยู่เฉยๆให้เค้าจัดการกันเอง
นิ้งเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆฟังที่นิ้งพูดแล้วโคตรสงสารโก้อ่ะกับทุกอย่างทีี่ผ่านมา
อยู่ที่โก้จะตัดสินใจแล้วว่าจะรั้งเนมไว้หรือปล่อยเนมไป
-
โอ๊ยย สงสารโก้ :sad4:
ลุ้นมากเลย
-
คีย์ อย่ามาป่วนให้เรื่องยุ่งกว่าเดิมเด้ :angry2:
เนมเลือกพี่โก้เถอะนะๆๆ :impress:
รอลุ้นต่อไป
-
:mew2: :mew2: :mew2:โอ้โหแฮะ....เวลากดดันมากๆ คนที่มีสติอย่างโก้ยังหลุดได้เลย สงสารจัง
-
เจ็บปวดจริงๆ
คีย์ก็คิดคล้ายโก้เพราะรักเนมไม่อยากให้เนมเจ็บเพราะคีย์อยู่กับเนมตลอดไปไม่ได้จึงยอมปล่อย
พออยู่กับโก้เนมมีความสุข คีย์ก็เริ่มโอเค.แต่พอเนมร้องไห้บ่อยๆคีย์จึงอยากให้เนมจากไป
-
:katai5: :katai5: :katai5:
-
โชคดีที่มีนิ๊ง อยากให้โก้สมหวัง
-
:hao5: :hao5: :hao5:
สงสารโก้ เจ็บแทน
:katai1:
คีย์ อย่าทำแบบนี้สิ :z6:
-
รักพี่นิ้ง
นางเริ่ดตลอด
นางมองทุอย่างทะลุปุโปร่ง
พี่โก้ก็เลิกเล่นบทคนดีได้แล้ว แบบที่พี่นิ้งก็รู้ว่าพี่โก้ไม่ได้ดีขนาดนั้น
ไหนๆ ก็เห็นแก่ตัวมาจนขนาดนี้แล้วก็เอาแต่ใจอีกหน่อยด้วยการยึดเนมไว้
ทำสุดทางเท่าที่พี่จะทำได้
ที่เหลือเป็นการตัดสินใจของน้องเนมแล้ว พี่ไม่ต้องกลัวไป ขอแค่พี่ตั้งใจทำอะไสักอย่างเพื่อความรักระหว่างพี่และเนมอย่างพี่นิ้งว่า
ถึงเวลานั้นน้องจะเลือกไม่เลือก เราว่ามันอาจจะเจ็บน้อยกว่าที่เป็นอยู่
อย่างน้อยทำให้น้องรู้ว่าพี่รักน้องมาก มากที่สุดและไม่มีทางรักใครเท่ากับน้อง
เราเชื่อว่าน้องจะเชื่อ และเลือกที่จะอยู่กับพี่ ถ้าเพียงแค่พี่แสดงจุดยืนที่มั่นคงของตัวเอง
น้องเนมก็อยู่ในกำมือพื่เหมือนเดิมต่อไปแน่พี่โก้
กล้าๆหน่อย อย่าปล่อยให้ละอ่อนที่ไหนมาปาดหน้าไป ถึงจะเห็นใจคีย์ แต่เราก็ไม่ชอบวิธีแบบนี้
เพราะงั้นสู้ๆจ้าพี่โก้ คุณจีด้วยน้า สู้ๆ
ป.ล. รออีก 50% มาไวๆนะ ค้างมากกกก
-
:เฮ้อ: โล่งอก พี่โก้ไม่เป็นไรมาก ตอนแรกคิดไปไกลเห็นภาพว่าไม่แขนก็ขาต้องเข้าเผือก
:กอด1: นิ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :heaven นางฟ้าของเพื่อน
คีย์ :z6: ...ไม่รู้แหละว่าอะไรยังไงจะเอาเนมคืนหรือมีเหตุผลอะไร แต่ไม่รู้ไม่ชอบ มารับโทรศัพท์ของเนมทำไม เรื่องของคนสองคนมือที่สามไม่เกี่ยว :angry2:
-
เมื่อไหร่จะคืนดีกันสักที
เบื่อมาม่าแล้วอ่ะ อืดเต็มท้องแล้ว
-
อยากมีเพื่อนแบบนิ้งจัง
คีย์ขยันสร้างความร้าวฉานจัง
-
เซ็งกับบรรดามือที่สาม มือที่สี่่ทั้งหลาย ไม่รู้ว่าเป็นผู้หวังดีจริงๆ หรือประสงค์ร้ายแอบแฝงกันแน่
ปล่อยให้คนสองคนเคลียร์ปัญหากันเองเหอะ ให้เค้าทำเพื่อตัวเองบ้าง
เคลียร์ได้ก็ได้ เคลียร์ไม่ได้ก็จบ
-
เชี่ยคีย์ ทำเรื่องเสีย !!!!
พี่โก้ สู้ๆ นะ
ชอบนิ้ง
อีก 50% มาเมื่ไหร่!!
-
รอต่อๆ
-
:serius2: :serius2: :serius2: ค้าง ค้าง ค้าง
คนแก่อารมณ์ค้างอ่ะ :katai1: :katai1: :katai1:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
นิ้ง ชั้นรักเธอ!!!!
-
หน่วงอีกแล้ว :undecided: :undecided:
รออีีก50%นะคะ :dont2:
-
จริงๆคีย์ทำแบบนี้มันก็คล้ายๆกันกับตอนที่โก้ทำกับพี่เอ็กซ์เรื่องเจนะ
เอาเถอะ โก้ไม่เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว
รอก็แต่เนมเท่านั้นหล่ะจะทำยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น
-
ฟังจากนิ้งเล่าตอนก่อนนู้น ไอ้เราก็คิดสภาพโก้คงอาการหนัก คงจะโศกเศร้าเสียใจเรื่องเนมมาก คงจะรอคอยให้เนมกลับมา พอมาอ่านตอนนี้ เปล๊า นิ้งมันเว่อร์นี่หว่า โก้ก็สบายดีนิ ก็ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย ไม่ได้จะตาย แค่บ้างาน ทำงานหนักเท่านั้น
โก้แม่งไม่พยายามห่านไรเพื่อความรักเลย อ่านแล้วเคือง เออ มันน่าจะให้เนมทิ้งไปจริงๆ ดูซิมันจะเป็นยังไง แต่อย่าทิ้งไปหาคีย์นะ คีย์มันดูท่าจะไว้ใจไม่ได้ รอ 50% คืนนี้ค่า :pig4:
-
คีย์แย่มากเลย พูดให้โก้เข้าใจผิดแบบนี้ได้งัย :beat:
:katai2-1:ตบมือให้นิ้งเลย เป็นเพื่อนที่ดีมากจริงๆ
-
คีย์ซินะที่รับโทรศัพท์ และลบเบอร์ทิ้ง
เออ..ดีเนอะ ดราม่าอีกตามเคย เศร้า!!!!!!!!! :ling1:
-
ทำไมไม่จัดเต็ม ขออีก 50% มาเถอะนะ Please........:mew2:
-
:เฮ้อ:
ต่างคนต่างกลัว อยากให้พี่โก้ลองรั้งเนมไว้บ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้ตัดสินใจแล้วยอมรับตลอด :katai4:
คืนดีกันเร็วๆนะ :hao5:
-
:o12: :mew2: :mew6: มารออีก 50% นะ
-
คีย์นิสัยแย่นะ เข้ามาวุ่นวายทำไม ในเมื่อตัวเองเป็นคนตัดสินใจเองแท้ ๆ แล้วยังมาพูดให้โก้เข้าใจผิดอีก โก้ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว
-
เอาตรงๆนะ ไม่เห็นสงสารโก้เลยอ่ะ
คือแบบเหมือนครั้งที่ตี๋โดนรถชน พอโก้โผล่มามันก็แบบนี้อ่ะ
เหมือนเวรกรรมนะ แล้วหลายๆความคิดโก้ก็ยังคงเห็นแก่ตัวอยู่
อ่านแล้วเฉยๆ ไม่สงสาร แต่เริ่มเข้าใจแล้วว่านี่หล่ะ "โก้"
กลับไปแก้ใขไม่ได้ แต่ก็ไม่ทำปัจจุบันให้ดีขึ้น
ไม่ต้องฝืนทั้งหมด คนละครึ่ง แค่บางอย่างน้องมันก็ดีใจตายชักละ
เนมสู้ๆ :กอด1:
-
อ่านความคิดพี่โก้ก็อยากจะร้องไห้อีก ความคิดคนอ่านช่างไหวเอน ทุกคนล้วนมีเหตุผลของตัวเอง
ทุกคนรักตัวเอง ชาบูคุณจีจริง ๆ ค่ะ คือแต่งมาแบบเข้าถึงอารมณ์ของแต่ละคนมาก คือเลือกเข้าข้่างไม่ถูกกันเลย
ซึ้งกับนิ้งมาสองตอนแล้วและสติลซึ้งต่อไป เป็นเพื่อนที่น่ารักมากจริง ๆ ไม่ได้สนิทกันมาหลายปีมากมาย
แต่ก็รักและเข้าใจพร้อมจะอยู่เคียงข้่างเพื่อน เม้นท์ไปก็น้ำตาซึม ทั้งประโยคยาว ๆ ที่นิ้งพูดเรื่องการเปลี่ยนแปลงตัวเองนั่น
ลึกซึ้งอ่ะ เค้าซึ้งมากกกกกกกกกกก ทำเถอะ ทำเพื่อคนที่เรารัก อย่างน้อยก็ได้พยายามอย่างที่สุดแล้ว นะพี่โก้นะ
คีย์อ่ะ...ทำไมทำแบบนี้ เข้าใจนะว่ารักเนมและแค้นพี่โก้ แต่อย่าเอาตัวเองมาแทรกได้มั้ย แค่นี้มันก็แย่ที่สุดแล้ว
ปล่อยให้เป็นเรื่องของคนสองคนเถอะ คนอ่านอยากจะไหว้เลย ขอเถอะ ดีที่พี่โก้ไม่เป็นอะไร
อีกครึ่งพี่โก้เล่าหรือน้องเนมเล่าค่ะ อยากอ่านม้าก
ขอบคุณค่ะ
-
รอๆอย่างใจจะขาดดด :katai1:
-
โก้ค่ะ ยังมามุขตลกอีกนะ เป็นซะขนาดนี้
ใครรับโทรศัพท์เนมอ่ะ คีย์ป่ะ นิสัยมากเลยที่พูดแบบนั้น
เข้าใจนะว่าหวังดีกับเพื่อน ไม่อยากให้เนมเจ็บ แต่ถามเนมบ้างเหอะ
โอ๊ยๆๆๆ อยากรู้จริงว่าเนมจะเลือกไปหาใคร
-
50% แรกอยู่หน้า 309 นะคะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผมโดนพี่ปั้นกับนิ้งบังคับให้มานอนที่บ้านพี่ปั้น นิ้งเองก็ตามมานอนด้วย มันบอกไม่ไว้ใจให้ผมอยู่คนเดียวในที่สูง ผมพยายามบอกแล้วว่าเป็นอุบัติเหตุแต่มันก็ทำท่าเหมือนไม่เชื่อ ยกเว้นพี่ฟ้าที่ดูจะเชื่อนะว่าจริง แต่ก็เหมือนจะคิดๆ ว่าน่าจะมีเหตุผลอื่น ซึ่ง
มันถูกต้อง ผมพลาดที่เหยียบคันเร่งแรงไปเลยพุ่งชนกำแพง แต่พอชนแล้วต้องยอมรับว่าอารมณ์ตัวเองสงบขึ้นนิดหน่อย โชคดีที่ไม่ได้ขับบนถนน พี่ปั้นจัดห้องให้นิ้งนอนที่ห้องนอนเล็ก ส่วนผมนอนโซฟาอีกแล้ว พี่ฟ้าถือโอกาสที่นานๆ ผมจะมาค้างด้วยเลยจัดชุดใหญ่มาดื่มกันต่อในบ้าน ผมก็สนองความต้องการเต็มที่ ไม่ได้เมาหนักๆ มานานมากแล้ว นิ้งบอกว่าให้เมาตามสบายเพราะลาพักร้อนให้แล้วสามวัน เพราะสภาพผมไม่พร้อมจะสอนใคร เหมือนคนอื่นจะดูออกกันหมดเลยอนุมัติกันพร้อมหาคนสอนแทนเรียบร้อย
จริงๆ ปัญหาหลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นคนที่รับรู้ทุกเหตุการณ์คือนิ้ง และมันก็ไม่ค่อยได้พูดให้คนอื่นฟัง ยกเว้นแต่บางครั้งที่คนอื่นเองก็รู้เรื่องมันถึงจะรวมตัวกันพูดเรื่องผม แต่ครั้งนี้มันค่อนข้างหนักกว่าที่ผ่านมา ผมเองก็ไม่คิดจะเล่าให้คนอื่นฟังอยู่แล้ว นิ้งเองเดิมทีก็ไม่อยากเล่า แต่พอเหล้าเข้าปากมากๆ เข้าแทบทุกเรื่องที่เพิ่งคุยกันไปก็หลุดบ่นผมออกมาทีละคำสองคำ จนพี่ปั้นพี่ฟ้าจับใจความจนรู้เรื่องไปด้วย
“กูนึกแล้วว่าต้องมีปัญหา เด็กมันหลงมึงจะตายใครๆ ก็ดูออก มึงเองก็หลงเด็ก แต่เสือกทำนิ่งเก๊กซะเด็กมันหงอ มันงงดิวะจะมีอะไร นัวเนียกับเพื่อนตลอดแล้วบอกว่ารักกู จะจริงเหรอวะ”พี่ฟ้าเริ่มผสมโลงกับคำบ่นของนิ้ง พี่ปั้นที่เริ่มเมาก็นั่งพยักหน้าสนับสนุนแฟนตัวเองเต็มที่
“ไอ้หนูเนมน่ารักจะตายไป กุ๊กไก่น้อยๆ กลัวสมภารทิ้ง แต่จริงๆ สมภารก็กลัวแดกมากๆ จะติดใจไก่เหมือนกัน ใจบอกผมเป็นมังสวิรัติครับ แต่ปากมันแผล่บ ถุย ไม่ใช่คนจริงนี่หว่า”พอเมาแล้วพี่ฟ้าสำบัดสำนวนขึ้นเยอะ ด่าจนผมหลุดหัวเราะด้วยเลย
“ใช่ๆ ตัวแค่นั้น ลองกล้าทิ้งไปดิ ไปลากกลับมาปล้ำสักยกสองยกเอาให้ติดใจเดี๋ยวก็หงอ รับรองไม่กล้าไปไหนอีกเลย”
“พี่ปั้นเอาประสบการณ์ตัวเองมาพูดเลยใช่มั้ยเนี่ย”
“อย่าพูดไปน้องโก้ อย่างพี่นี่เหรอจะเข็ด ฮ่าๆๆ”
“ทั้งหมดนะ ต้องโทษเพื่อนมึงทั้งน้องเจทั้งไอ้ตี๋เลยที่ทำให้มึงเป็นแบบนี้ ถ้ามึงไม่ตัวติดกับสองคนนั้นมาก มึงคงไม่ต้องพยายามทำตัวเป็นเสาเป็นคานคอยรับน้ำหนักทั้งคู่ แต่ก็อย่างว่า น้องเจปัญหาแม่งเยอะ ขาดมึงชีวิตแม่งจะเป็นไงกันก็ไม่รู้ ไอ้ตี๋ก็ใช่ย่อย แล้วเสือกคบกันแบบแปลกๆ ไม่มีใครยุ่งเรื่องส่วนตัวกันเลย กูว่ามึงคงติดจากตอนอยู่กับไอ้พวกนั้นแน่ๆ ใครจะทำไรก็ทำ ไปไหนก็ไป กูก็อยู่ของกูอย่างนี้ได้ มึงคิดอย่างนี้ใช่มั้ย ตอบกูมา”
“ใช่ๆ ใช่เลย พูดถูกโดนใจกดไลค์เลย”เปล่า ไม่ใช่เสียงผม เป็นเสียงจากหนึ่งสาวในบ้านที่พยายามประคองคอตัวเองให้ตั้งตรง
“อย่างนั้นมันก็ไม่ถูก เมียนะเว้ยไม่ใช่เพื่อน ถ้าเมียเนี่ยจะไปไหนมาไหนแม่งต้องบอกเราก่อน อย่าให้ไปแรดกับคนอื่นให้มาก จำไว้ด้วยนะที่พูดเนี่ย อย่าแรดเข้าใจมั้ยที่รัก วันๆ โทรหาใครบ้างต้องเช็คดู โทรออกชื่อไหนบ่อยๆ มึงกดโทรไปเลย บางทีมีเปลี่ยนชื่อให้ไม่ผิดสังเกตด้วยนะ กูก็ไม่เข้าใจว่าทำไมร้านน้ำแข็งแม่งโทรมาได้ทุกวัน กูสั่งให้มาส่งทุกวันประจำอยู่แล้วจะเสือกโทรมาถามอะไรวันละสองรอบสามรอบ เดี๋ยวไว้กูจับได้ก่อนว่ามันใครเดี๋ยวรู้กัน”หลังๆ ผมว่าไม่เกี่ยวกับผมแล้วล่ะ หันไปเล่นงานแฟนตัวเองที่นั่งสงบนิ่งเอนตัวไปซบหลบความผิดชัดๆ ผมฟังๆ แล้วเริ่มไปไกลละ กู่ไม่กลับกันทั้งคู่ พี่ปั้นก็พยายามแก้ตัวแต่พี่ฟ้าก็ซักไม่หยุด ผมปลุกนิ้งให้ลุกขึ้นแล้วช่วยพยุงมันขึ้นไปส่งบนห้อง ลงมาเก็บกวาดของข้างล่างแล้วไล่เจ้าของบ้านไปนอน พี่ฟ้าเอาเสื้อผ้ามาให้ยืมใส่ ผมปิดไฟนอนในห้องนั่งเล่น มีหมอนผ้าห่มวางไว้เรียบร้อย
พอเสียงคนอื่นๆ หายไปก็กลับมาจมกับความคิดตัวเองเหมือนเดิม ผมไม่เชิงว่าจำคีย์ได้ตั้งแต่แรก เพราะครั้งนั้นที่เคยเห็นตอนอยู่กับเนมก็เห็นห่างๆ แล้วก็นานแล้ว แต่พอเจอกันบ่อยๆ รวมทั้งที่มาก็เลยจำได้ว่าใช่...คนเดียวกับตอนนั้น ผมไม่เคยคิดมากเรื่องที่เนมคบใครหรือผ่านใครมาบ้าง แม้แต่กับคนนี้ ถ้าทุกอย่างมันเป็นแค่อดีตที่ผ่านไปแล้ว ผมจะไม่คิดมากเลย แต่กับเพื่อนสนิทเนมคนนี้มันไม่เหมือนกัน ลึกๆ แล้วผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่ แต่อะไรหลายๆ อย่างที่แสดงออกกลับทำให้เห็นว่าไม่ได้ต้องการเนมกลับไป ถึงจะพอมองเห็นเยื่อใยให้กันก็ตาม ใช่...ผมคิดว่ามองเนมไม่ผิด เหมือนที่เนมเองก็มองผมแบบนั้น เนมเองก็ตัดความรู้สึกที่เคยมีให้คีย์ทิ้งไปไม่ได้ทั้งหมด ผมไม่โกรธไม่ระแวงเพราะเข้าใจ
คนเราเติบโตมาไม่เหมือนกัน มีประสบการณ์ไม่เหมือนกัน ผมอาจจะถูกปลูกฝังเรื่องการเชื่อใจมาตั้งแต่จำความได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ เพราะงั้นคำสัญญาเป็นเรื่องสำคัญ ผมยอมรับว่าเสียใจที่เนมไม่เคยใส่ใจเรื่องนี้ และเหมือนจะลืมไปด้วยซ้ำ แต่เพราะตอนนั้นเนมเด็กมาก ไม่แปลกที่จะลืมคำพูดพวกนี้ไปบ้าง แทบทุกครั้งที่ผมมักมีความรู้สึกเสียใจ หรือรู้สึกเหมือนจะสูญเสีย เหตุผลเดียวที่ยกขึ้นมาเพื่อปลอบใจและควบคุมอารมณ์คือ....เนมยังเด็ก....แค่เหตุผลนี้เท่านั้นที่จะทำให้ทุกอย่างหยุดลง ต่อให้จากนี้ไปอีกสิบปี ยี่สิบปี คำๆ นี้ก็ยังจะเป็นคำเดียวที่ใช้ได้เสมอ
เรื่องของความรู้สึกเป็นเรื่องอธิบายยาก ผมไม่เชื่อว่าคนๆ หนึ่งที่เคยมีแฟนหลายๆ คน เมื่อเลิกกันแล้วจะเลิกรักได้หมดใจทันที ความผูกพันมันมี ความรู้สึกดีๆ มันมี แต่สักวันหนึ่งมันจะค่อยๆ ลดน้อยลงไปเรื่อยๆ ทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องใช้เวลา....ในการลืม ปรับตัว ปรับใจ.......ผมไม่เคยคิดรั้งเนมเอาไว้หากเนมตัดสินใจจะไป แต่ถ้าเนมไม่ไป....ผมมีเวลาให้ทั้งชีวิตเพื่อเรียนรู้กันไปเรื่อยๆ ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ เปลี่ยน หาหนทางที่เราจะอยู่ร่วมกันได้ตลอดไป......มันแค่ต้องใช้เวลา แต่....ผมไม่เคยพูดออกมา...มันก็เท่านั้น ได้แต่คิด...แค่นั้น บางทีปัญหาทั้งหมดมันอาจจะเป็นเพราะผมทำสิ่งที่คิด.....อาจถึงเวลาที่จะลองทำแบบไม่คิดดูสักที
ผมตื่นมาตอนเพราะนิ้งมาปลุกบอกว่าพี่ศักดิ์มารับแล้ว ให้ผมไปนอนบนห้อง ผมก็เดินขึ้นไปนอนต่อแล้วหลับยาว ตื่นอีกครั้งเกือบบ่าย เจ้าของบ้านตื่นกันเรียบร้อยแล้ว พี่ฟ้าเตือนเรื่องรถให้ติดต่อประกันด้วย ตอนนี้ยังจอดทำความสนิทกับกำแพงร้านอยู่ที่เดิม คุยโทรศัพท์เสร็จพี่ฟ้าก็ไล่ให้ไปทำอะไรมาให้ทาน นานๆ มาค้างเลยใช้ซะเลย พี่ปั้นคอยเป็นลูกมือให้ สักพักพี่ฟ้าก็เดินมายื่นโทรศัพท์ให้ ผมรับมางงๆ พอดูเลยคิดเลยว่าเอาแล้วไง พี่ฟ้าเล่นกูแล้วไง โทรไปเล่าให้พี่เอ็กซ์ฟังแน่ๆ แล้วรายนั้นมีหรือจะไม่เล่าเจต่อ
“ว่าไงเจ”
“ไม่ต้องว่าไงเลยนะ มีเรื่องขนาดนี้ทำไมไม่เล่าไม่บอก นึกแล้วเชียวว่าคราวก่อนที่มีปัญหามันแปลกๆ คุยไปคุยมาแล้วงง เล่าให้พี่เอ็กซ์ฟังพี่เอ็กซ์ยังถามเลยว่าเคลียร์กับโก้หรือพูดคนเดียว เพราะเห็นเจพูดคนเดียวตลอด ตกลงมีปัญหามากเลยใช่มั้ย”
“นิดหน่อย ตอนนี้โอเคแล้ว”
“แน่ใจนะ แต่ฟังจากพี่ฟ้าพี่เอ็กซ์แล้วไม่นิดเลยว่ะ กูไม่เคยรู้เลยว่ามึงรู้สึกถูกทิ้ง กูขอโทษนะ”
“ช่างมันเถอะ ตอนนี้กูโอเคแล้ว”
“อืม แต่กูก็ยังเป็นห่วงมึงอยู่ดี เดี๋ยวกูไปหานะ ไม่อยากทิ้งมึงให้อยู่กับปัญหาคนเดียวอีกแล้ว”
“อย่าเลย.....ถ้าเจมามันอาจกลายเป็นปัญหาใหม่ขึ้นมาอีก กูขอโทษที่บอกแบบนี้ เนมพยายามปรับใจตัวเองได้แล้ว ไม่ระแวงมึงแล้ว แต่ตอนนี้จะเป็นยังไงกูไม่แน่ใจเหมือนกัน บางทีกูอาจชินกับการอยู่คนเดียวแก้ปัญหาคนเดียวนานเกินไป แต่ตอนนี้คนที่กูอยากให้อยู่ด้วยไม่ใช่มึงว่ะเจ....เข้าใจกูนะ”ผมไม่รู้หรอกว่าเจจะเสียใจหรือเปล่า แต่คิดว่าไม่ เจน่าจะเข้าใจ หรือถ้าไม่เข้าใจก็ปล่อยให้เป็นปัญหาของพี่เอ็กซ์ที่จะปลอบใจเจเองแล้วกัน
“.......อืม...ดีใจนะที่โก้พูดแบบนี้ แล้วจะรอฟังข่าวดีนะ...พี่โก้”
“ตกลง”ผมยิ้มแม้สายจะตัดไปแล้ว คำเรียกที่ไม่ได้ยินมานานมาก คำที่ครั้งหนึ่งพ่อแม่ของเจปลูกฝังไว้ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเจอ....น้องเจ
กว่าจะทำอาหารเสร็จลงมือทานกันนิ้งก็กลับมาอีกรอบ สีหน้าไม่สบายเอาซะเลย สบตาแล้วพยายามหันหน้าหนีผมแบบนี้ก็เดาได้เลย ที่บอกว่าไม่ต้องไปคุยกับเนมนี่มันคงไปคุยมาเรียบร้อยแล้วชัวร์
“นึกแล้วว่ามึงต้องไป”ผมทักทายพี่ศักดิ์แล้วหันมาบ่นมันทันที พี่ปั้นเดินไปตักข้าวต้มมาให้พี่ศักดิ์อีกชาม ทุกคนนั่งเกาะกลุ่มรวมกันอย่างไม่ปิดบังความอยากรู้
“ขอโทษ...ก็มันอดไม่ได้นี่”
“แล้วเป็นไง ทำไมนิ้งกลับมาหน้าหงอยแบบนี้ น้องเนมโกรธไอ้โก้มาเลยเหรอ”พี่ปั้นถาม
“เปล่าหรอกค่ะพี่ ก็เหมือนจะเคลียร์ได้นิดหน่อย คือนิ้งไม่ได้เรื่องที่ทะเลาะกันตรงๆ แต่นิ้งพูดถึงความโง่ของโก้มันแบบรวมๆ น่ะพี่ คนมันง่าวไม่เคยมีแฟน พอริจะมีดันมีแฟนเด็กก็ปรับตัวกันยากอย่างนี้แหละ นิ้งพยายามบอกน้องว่าโก้มันมีปมยังไง เจอเพื่อนรักทิ้งไปทีละคนสองคนจนหมดเหลือมันหัวเน่าๆ คนเดียว น้องเนมซึ้งนะ น้ำตาซึมร้องเลย แต่เหมือนน้องยังสับสน อันนี้นิ้งเข้าใจ มาดไอ้โก้เหมือนมาเฟียขนาดนี้ นิ้งไปพูดซะมันกลายเป็นเด็กเอ๋อ เนมคงงงน่ะ แต่ก็คล้อยตามนะจะบอก อันนี้ความดีฉัน แกค่อยตอบแทนทีหลังแล้วกัน เดี๋ยวจะทวงอีกที”
“ก็ฟังดูดีนี่”
“ใช่ค่ะพี่ปั้น ทุกอย่างดีหมด ยกเว้นตอนจะกลับ นิ้งอยากให้เนมมาเห็นสภาพอีโก้นอนตายเมื่อเช้ามาก แต่น้องขอเวลา นิ้งโอเคนะ เดี๋ยวค่อยตื้อใหม่ไม่เป็นไร ทีนี้เพื่อนน้องโทรเข้ามาพอดี คนแรกเหมือนมีเรื่องด่วนให้น้องไปหา น้องก็เลยบอกเดี๋ยวเจอกันไปที่คณะ เหมือนจะเรื่องด่วนมากกกกก คือนิ้งนั่งกันในห้องสองคน เสียงในโทรศัพท์มันเลยแว่วๆ ให้ได้ยินนิดๆ น่ะ ไม่ได้พยายามเงี่ยหูฟังเลยจริงๆ นะ นิ้งก็กะว่าเดี๋ยวไปส่งน้องแล้วกล่อมๆ ระหว่างทางอีกสักรอบ ถ้าคุยกับเพื่อนเสร็จจะได้ฉกตัวมาเลย แต่มันติดตรงนี้สิ นิ๊ดดดดดดดดเดียวจริงๆ”
“อะไรๆ”
“ก็ดันมีอีกคนโทรมา นิ้งนึกว่าคนแรกจะโทรมาเร่งหรืออะไรสักอย่าง ด้วยความปากไวอยากให้น้องมาด้วยไง นิ้งเลยบอกไปว่าอีโก้รถชน”
“อ้าว”พี่ฟ้าร้องพอๆ กับผมที่อ้าปากเตรียมท้วงเหมือนกัน แต่ติดที่สองสาวกำลังลุ้นทั้งคนเล่าคนฟังเลยขัดไม่ได้ พอจะพูดขัด พี่ปั้นก็พูดแทรกขึ้นมาแถมตบหน้าขาพี่ฟ้าไว้ไม่ให้พูดอะไรออกมาอีก
“ไม่เป็นไรนี่ มันชนจริงๆ นิ้งไม่ผิดหรอก แล้วไงต่อ”
“ก็อีกคนที่โทรมาน่ะ ดันรถชนเหมือนพระเอกของเราเลยไง เนมฟังแล้วตาโตใหญ่เลย อึ้งไปเลย จริงๆ นิ้งไม่ได้อยากหาข้ออ้างที่มันตรงกันแบบนี้เลยนะ มันบังเอิญจริงๆ รู้งี้โกหกเรื่องอื่นที่ไม่ใช่รถชนเหมือนกันก็ดี”
“อ้อ......อ้อ......อ้ออออออออ”
“อ้ออะไรปั้น ขอเข้าใจด้วย งง”
“ก็.....เนมไม่ได้มาที่นี่ ก็........”
“เออสิ ไม่ได้มา งั้นนี่แสดงว่าไปหาอีกคนที่รถชนน่ะดิ”พี่ฟ้าขยายความยิ่งทำให้บรรยากาศเงียบไปอีก ผมพยายามนั่งเดาว่าใครน่าจะเป็นคนแรกที่โทรให้ไปหา แล้วใครที่รถชน แต่เดายากเหมือนกันเพราะไม่ได้คุยกับเนมเลย รู้แค่ว่าไปอยู่ห้องคีย์เท่านั้น
“เปล่าค่ะพี่ฟ้า จริงๆ เนมก็ละล้าละลังเหมือนกัน ถามนิ้งใหญ่เลยว่าโก้มันเป็นไงบ้าง หน้าเสียหน้าเบะเลย นิ้งสงสารเลยบอกไปว่าเมาแล้วขับชนกำแพง น้องคงเดาได้ว่าไม่น่าจะหนัก น้องอยากมานะ พยายามจะโทรไปหาเพื่อนคนอื่นให้ไปช่วยดูเพื่อนที่รถชนแต่โทรไม่ติด ก็คนแรกที่นัดกันนั่นแหละ ก็เลยต้องไปหาคนนั้นก่อน แล้วเดี๋ยวจะโทรหานิ้งถามอาการโก้อีกที.....ฟังแล้วน้อยใจเปล่าวะโก้”
“ไม่”
“จริงดิ”
“เออ ดีแล้วที่ไม่มาเห็นกูสบายดี อย่างนั้นเดี๋ยวจะพาลไปโกรธมึงอีกคน”
“เหรอ ไม่รู้ดิ กูแอบนอยด์ใส่ไปนะที่ไม่มาหามึงแต่ห่วงเพื่อนมากกว่า พอกูไปส่งที่คณะก็ให้พี่ศักดิ์พามาที่นี่เลย ไม่ได้รอดู”
“อย่าคิดมาก เนมคงมีเหตุผลของเนม ที่เนมทำมันไม่ใช่เรื่องผิด แค่ไม่ถูกใจมึงแค่นั้น กูเองก็เคยไม่เลือกเนมก่อนเหมือนกัน คิด
ว่ากรรมตามสนองกูก็ได้มึงจะได้สบายใจ”
“เออ...กูก็คิดงั้นแหละ ตอนแรกก็น้อยใจเนมนะ แต่พอติดไฟแดงก่อนเลี้ยวมาเนี่ย กูก็คิดได้ว่าอย่างมึงน่าจะโดนซะมั่ง เลยสบายใจขึ้นมาทันที มึงก็อย่าโกรธกูล่ะ คิดซะว่าเป็นกรรมแล้วกัน”
“นั่นไงพี่นึกแล้ว ก็ยังงงอยู่ เห็นนั่งหัวเราะบนรถดีๆ เพราะเข้ามาในบ้านทำไมทำหน้าเศร้า”พี่ศักดิ์พูดเสริมแล้วหัวเราะ ท่าทางจะงงพฤติกรรมแฟนตัวเองเหมือนกัน
หลังจากทานข้าวกันเสร็จนั่งคุยสักพักเราก็แยกย้ายกัน เรื่องรถเคลียร์กับประกันแล้ว ให้รถมาลากไปซ่อมเรียบร้อย ช่วงนี้อาศัยบริการแท็กซี่ชั่วคราว กลับมาถึงห้องอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ มองสภาพห้องที่ไม่ได้สำรวจชัดๆ มานาน กองหนังสือวางเต็มโต๊ะหน้าโซฟาจนล้นมาอยู่บนพื้น แก้วกาแฟสามใบแช่ในอ่างล้างจาน เสื้อผ้าในตะกร้าไม่ได้ส่งซัก เตียงนอนยับย่นคงสภาพสุดท้ายที่เนมลุกไปจากเตียงเช้าวันนั้น นั่งลงบนเตียงพร้อมมองเบอร์โทรศัพท์เบอร์เดียวที่พยายามโทรออกและส่งข้อความหามาหลายวัน ยกเว้นเมื่อวานที่ไม่ได้ติดต่อไปเลย เนมคงคิดมากและร้อนใจมากเมื่อนิ้งบอกว่าผมรถชน สีหน้าเนมคงกังวลและเศร้าจนนิ้งแกล้งหลอกเรื่องอาการไม่ได้ ใบหน้าเนมที่โชว์พร้อมชื่อบนหน้าจอยังส่งยิ้มทะเล้นๆ ปนเขินขณะถ่ายภาพตัวเองแอบหอมแก้มผมตอนนอน ผมกดโทรออก.....นานจนสายตัดไป ไม่มีการกดรับเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ข้อความเป็นทางเลือกที่สอง ข้อความที่เคยพิมพ์ทักทายตอนเช้าถูกพิมพ์แล้วลบหลายครั้ง ถามเรื่องทานข้าวก็ไม่ดี หรือสุขภาพ...ถึงจะเป็นห่วงแต่ก็ยังไม่ใช่ที่ต้องการส่งหา สุดท้ายมีเพียงคำสั้นๆ เพียงคำสั้นๆ ที่ตรงใจมากที่สุดและอยากบอกมากที่สุด
’คิดถึง....พี่ไปรับนะ’
-
อิอิ...กด+คนแรก... :pig4:
-
ตอนก่อนเชียร์แต่หนูเนม ตอนนี้เชียร์ทั้งคู่เลย สู้ๆ คะ :katai2-1:
-
หายมาม่าสักทีเถอะ อืดหมดแล้ววววววววววววว
-
ประโยคสุดท้ายของพี่โก้
คือประโยคที่ทำให้เรายิ้มได้ ตลอดหลายช่วงที่ผ่านมา
:กอด1:
เนมจะให้ไปรับหรือเปล่า ไม่รู้ แต่แค่โก้บอกว่าคิดถึง ก็โอเคแล้ว^ ^
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
สู้ๆๆ ค่ะ
-
ทำตามหัวใจบ้างเหอะพี่โก้ ลุ้นจนเหนื่อย
พอเข้าใจเนม แต่ตอนนี้น่าจะมาหาพี่โก้ได้แล้ว
พี่โก้ทำอะไรเด็ดขาดสักที เลิกกลัวที่จะเหนี่ยวรั้งน้องได้แล้ว
เพื่อนพี่ทุกคนยังดูออกเลยว่า น้องทั้งรัก ทั้งหลงพี่แค่ไหน
พยายามสู้เพื่อความรักบ้างเหอะพี่ ทุกคนเชียร์พี่ใจจะขาดแล้ว
-
คิดถึง พี่ไปรับนะ
อ๊ายยยยยยยยยยยยย พี่โก้
เราเป็นเนมคงอ่านแล้วน้ำตาไหลอ่ะ
รู้สึกดีนะ แต่มันก็คงยังหน่วงๆอ่ะ
รอตอนหน้าของเนม
อยากรู้ก้องกับคีย์
ต้องการอะไรกันแน่
-
ยังไม่หายเศร้ายังไม่อ่าน
ดีกันเมื่อไหร่ค่อยเจอกัน
-
เนมไปหาคีย์ โก้กำลังจะไปรับเนม
มันต้องมีอะไรให้เข้าใจผิดกันอีกแน่
ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย :sad4:
ดีกันสักทีเถอะ คนอ่านขาดความหวาน
ต้องการน้ำตาลมาเติมสักนิด สักนิ้ดดดดด ก็ยังดี :mew2:
-
ไปรับน้องเนม เร็วเลยโก้
-
:mew3:
กลับมาคืนดีกันเถอะ
ไม่อยากให้มีเรื่องอะไรอีกแล้ว
สงสารทั้งสองคนเลย
-
เง้อ... ข้อความที่พี่โก้ส่งไปหาน้องเนม ชัดเจนที่สุด
เนมได้อ่านแล้วจะให้ไปรับมั้ยยย ..ค้าง 5555
:ling1:
ขอบคุณค่ะ
-
อย่างน้อยก็สบายใจว่าพี่โก้ไม่ได้เป็นอะไร
แล้วเนมไปหาป้องไม่ได้ไปหาคีย์ ก็พอรับได้
-
ขอกด LIKE โก้
-
ืทำได้ดีมากโก้ เหลือก็แค่ปมปัญหาที่ต้องแก้ไปด้วยกัน ถ้ายังรักกันอยู่ก็กลับมาเหมือนเดิมเถอะ คนอ่านรอจนตับจะพังแล้วววว
-
ครึงหลังนี้มันมีหลายบทความที่ทำให้อุณหภูมสูงปรอทแตก เอาละนะ!
เรื่องของความรู้สึกเป็นเรื่องอธิบายยาก ผมไม่เชื่อว่าคนๆ หนึ่งที่เคยมีแฟนหลายๆ คน เมื่อเลิกกันแล้วจะเลิกรักได้หมดใจทันที ความผูกพันมันมี ความรู้สึกดีๆ มันมี แต่สักวันหนึ่งมันจะค่อยๆ ลดน้อยลงไปเรื่อยๆ ทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องใช้เวลา....ในการลืม ปรับตัว ปรับใจ.......ผมไม่เคยคิดรั้งเนมเอาไว้หากเนมตัดสินใจจะไป แต่ถ้าเนมไม่ไป....ผมมีเวลาให้ทั้งชีวิตเพื่อเรียนรู้กันไปเรื่อยๆ ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ เปลี่ยน หาหนทางที่เราจะอยู่ร่วมกันได้ตลอดไป......มันแค่ต้องใช้เวลา แต่....ผมไม่เคยพูดออกมา...มันก็เท่านั้น ได้แต่คิด...แค่นั้น บางทีปัญหาทั้งหมดมันอาจจะเป็นเพราะผมทำสิ่งที่คิด.....อาจถึงเวลาที่จะลองทำแบบไม่คิดดูสักที
อ่านตรงนี้ก็คิดไปว่า "นี่ค่อยๆเปลี่ยน " แล้วก็คิดต่อว่า "มันเปลี่ยนแน่หรอว่ะ?"
พออ่านมาเรื่อยๆ ...อ๋อ ...มันแค่คิด!!!
“อย่าเลย.....ถ้าเจมามันอาจกลายเป็นปัญหาใหม่ขึ้นมาอีก กูขอโทษที่บอกแบบนี้ เนมพยายามปรับใจตัวเองได้แล้ว ไม่ระแวงมึงแล้ว แต่ตอนนี้จะเป็นยังไงกูไม่แน่ใจเหมือนกัน บางทีกูอาจชินกับการอยู่คนเดียวแก้ปัญหาคนเดียวนานเกินไป แต่ตอนนี้คนที่กูอยากให้อยู่ด้วยไม่ใช่มึงว่ะเจ....เข้าใจกูนะ”ผมไม่รู้หรอกว่าเจจะเสียใจหรือเปล่า แต่คิดว่าไม่ เจน่าจะเข้าใจ หรือถ้าไม่เข้าใจก็ปล่อยให้เป็นปัญหาของพี่เอ็กซ์ที่จะปลอบใจเจเองแล้วกัน
เค้าดีก็ชมเค้านิด อ่านตอนนี้แล้ว ถ้าเดาจากนิสัยเนมที่เหมือนตัวเอง(บ้าง?)หน่ะนะ
ถ้าเนมได้รู้คงร้องไห้อ่ะ เพราะโมโหๆอยู่อ่านถึงตอนนี้ น้ำตาซึมขึ้นมาเลย
“อย่าคิดมาก เนมคงมีเหตุผลของเนม ที่เนมทำมันไม่ใช่เรื่องผิด แค่ไม่ถูกใจมึงแค่นั้น กูเองก็เคยไม่เลือกเนมก่อนเหมือนกัน คิด
ว่ากรรมตามสนองกูก็ได้มึงจะได้สบายใจ”
เนี๊ยะ มันเด็ดตรงเนี๊ยะ อ่านแล้วบึ๊ม!!!! ระเบิดลงทุ่งข้าวสาลี..กลายเป็นโกโก้ครั๊นซ์เลย
ในใจมันตะโกนออกมาดังๆว่า "คุณไม่เคยเลือกเนมก่อน!!!" (สรรพนามไม่ใช่คำนี้ คาดว่าทุกคนคงรู้)
ทิ้งคนที่ตัวเองนิยามว่า"เด็ก"ไว้ข้างหลัง "เด็ก"ที่กำลังสับสน ไม่รู้เรื่องรู้ราว และต้องเสียใจ
อ่อ...นี่คิดได้ด้วยว่ามันเป็นเวรกรรม? โถ่ะ!!!
คาดว่าตามท้องเรื่อง ดราม่าต้องดำเนินต่อไป เอ๊ะ!!! เอ่อ รู้นี่ว่าว่าดราม่า อ้าว นี่มันนิยาย!!!
คิดว่าชีวิตจริงนะเนี๊ยะ! เลยอิน ด่าแบบจัดเต็มเลย :-[
อ่อ..เดี๊ยวหลายๆคนเข้าใจผิด ที่บ่นๆเนี๊ยะ ไม่ได้อยากสาปแช่งให้เค้าเลิกกันเน้อ
เพราะยังไงก็รู้ว่าโก้คือความสุขของเนม อยากเห็นเนมมีความสุขก็ต้องพึ่งโก้หน่ะนะ!
เนมสู้ๆ รักเนม อย่ามีอะไรมาแผ้วพานอีกเลยนะ :กอด1:
-
คิดถึงพี่ไปรับนะ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แทบจะรอตอนต่อไปไม่ไหวแล้ววววววว :ling1:
-
ครั้งหน้าเริ่มอยากกินผัดกระเพราไก่ ไข่ดาวแล้วค่ะ
แสนจะเบื่อมาม่าเต็มทน :ling1:
ความรู้สึก เหมือนว่าเรื่องยังไม่เคลียร์เลย เศร้าใจ
ปล.เนมไม่เด็กแล้วนะ เชอะ ตอนขั้นอายุเท่าเนมก็คิดได้แล้วววว ไม่ปล่อยให้เรื่องอึนมากขนาดนี้ เฮ้อออ หน่วงอ่ะ :z3:
ขอบคุณพี่จีค่ะ :L1:
-
ดีมากโกโก้ ไปรับเลย ดีกันซักหน่อยเถอะ งอนแบบนี้เดี๋ยวจะลืมไปว่ารักกันซะก่อน
-
แค่ประโยคเดียว ที่มาจากใจไม่ใช่สมอง ... แค่นี้เนมก็ดีใจมากแล้วแน่ๆ :mew1:
-
ขอให้สถานการณ์ดีขึ้นไวๆๆๆ
ไม่อยากกินแล้วอ่า มาม่า :hao5:
โก้สู้ๆนะ
ทำในสิ่งที่ใจอยากจะทำ
อย่าคิดอะไรให้มากเกิน
-
ไม่ใช่โก้ไปหาแล้วต้องเจอภาพอะไรแบบนั้นอีกนะ
-
เนมก็ยังคงเป็นเนม ที่ไม่เข้าใจพี่โก้อยู่เสมอ =*=
จริงๆพี่โก้ก็นิ่งเกินไปนะ แต่เรารู้สึกว่าเนมไม่ค่อยยอมฟังอะไรพี่โก้อะ
จะบอกว่าเด็กก็ไม่แล้วนะ 55555 โทรหาก็ไม่รับ ข้อความก็ไม่ส่งหา เหมือนพี่โก้พยายามทั้งหมดอยู่ฝ่ายเดียว
สงสารพี่โก้นะ บางทีเนมควรได้บทเรียนอะไรบ้าง พี่โก้ตามใจเกินอะ
-
น้ำตาจะไหล ประโยคสุดท้าย :hao5:
โฮฮฮฮฮฮฮ พี่โก้สู้ๆน๊าาาาาาาาาาา :call:
ง้อกลับมาให้ได้น๊าาาาาาา :oo1:
-
ฮิ ฮิ้ว ว ว จัดบวกจัดเป็ดให้พี่จี ~
เราว่าปัญหาทั้งหมดของสองพี่โก้กับเนมไม่ใช่ความไม่เข้าใจกัน
แต่มันเกิดจากความไม่เชื่อใจกัน
สุดท้ายเลยกลายเป็นจุดอ่อน ทำให้ความรักไม่มั่นคง
ลองเนมเชื่อใจพี่โก้ พี่โก้เชื่อใจเนม
... ตัดอดีตทิ้งไป ...
คิดอะไรก็พูดกันตรงๆ พยายามอย่าคิดแทนอีกฝ่าย แล้วจับมือกันไว้แน่นๆ
ล้านอุปสรรคก็เข้ามาเถอะ โก้เนมเอาอยู่
:laugh: :laugh: :laugh:
(กลับบ้านไปนอนฟังเพลง ปัจจุบันกันนะหนู เจ้บัญชา 55555)
http://www.youtube.com/v/5Rdco9vKozI&sns=fb
-
เห็นประโยคสุดท้ายของโก้แล้ว รู้สึกโล่ง อาการหน่วงที่มีมาหลายสัปห์ดาจะได้หายไป ทีนี้ก็เหลือฉากหวาน รอติดตามอยู่นะ
-
จากข้อความพี่โก้เหมือนจะดี ดีมากนั่นแหละ แต่มันรู้สึกแปลกๆว่าจะมีเรืีองเกิดขึ้น
พี่โก้ง้อเนมเถอะ รั้งเอาไว้ อย่าปล่อยไปอีกนะ
น้องจีมาต่อไวๆนะคะ สำหรับวันหยุดยาวๆแบบนี้อยากอ่านค่า
:ling1: :ling1:
-
ได้กาวใจชั้นดีอย่างนิ้ง หวังว่าโก้กับเนมจะเข้าใจกันได้นะ
-
เห้อ~ เป็นมาม่าที่ยาวนานมาก ดีได้วันนึง พากันกินมาม่าเป็นเดือน รีบๆดีกันนะ
-
อ่อยยยย
ตอนที่โก้บอกเจว่าไม่ต้องมา ตอนนั้นเราน้ำตาร่วงเลยอ่ะ
มันเหมือนกับว่า โก้พูดออกไปแล้ว เรื่องสำคัญกับคนสำคัญ
ดีใจที่บอกออกไป ,, บางทีบางเรื่อง เพื่อนก๊ช่วยไม่ได้หรอก
บอกตรงๆว่าไม่ชอบคีย์มาก ไม่ชอบที่ทำตัวเหมือนลอบกัด
ไม่สู้กันซึ่งหน้า ตอนนี้ไม่รู้เจตนาไง ว่าหวังดีกะเนม หรืออยากได้คืน
แต่จะแบบไหนก็ไม่ชอบ!!!!!
ขอให้ตอนหน้าได้ไปรับน้องเนมนะ
^________^
-
:hao5: เนมมมมมมมมมม ว่าไง ห่ะ ว่าไง
พี่โก้ น้ิงพูดถูก ณ จุดนี้พี่ก็ควรรู้สึกตัวซะบ้าง แล้วก็ปรับตัวใหม่ให้รักกันกว่าเดิมน่ะ เคลียร์ๆด้วยพูดซะ พูด ถ้าเนมยอมให้มารับอ่ะน่ะ :hao4:
คุณน้องจีขา คุณพี่ึอึดมาม่าใกล้จะบวมระยะสุดท้ายแล้วค่ะ ขอทับทิมกรอบมะพร้าวอ่อนสักถ้วยสิค่ะ :hao3:
-
ฝั่งโก้เครียส์แล้ว
อยากรู้ว่าฝั่งคีย์จะเป็นยังไงอีก
อย่าทำอะไรไม่ดีนะคีย์ เพราะเรื่องนี้เราชอบคีย์มาก 55555
-
อยากอ่านต่อออออออออ
พี่โก้ สู้ๆๆๆๆ
น้องเนมกลับมาได้แล้วนะ
:z3:
-
ตอนหน้าจะไม่ดราม่าแล้วใช่มะคะพี่จี
โก้จะพูดมากขึ้นแล้วสินะ คิดอะไรก็พูดออกไปบ้างงง
รอลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณนิ้ง ที่ช่วยดูแลโก้ พอมาอ่านพาร์ทแบบนี้แล้วทำให้ บางทีก็ไม่ชอบเจกับตี๋เลยอะ :katai1: :katai1:
แต่จิงๆๆแล้ว รักน้องเจ มากกกกกกกกเลยนะ
:mew2: :z3:
-
เอ่อ...คือว่าคือ
โนคอมเม้น
รอเนมมาเคลียร์ดีกว่า
-
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคน คืนดีกันเร็วๆ
-
เค้าอืดมาม่าแล้วน้า
ต้องการความหวานในหัวใจ
พลีสๆ :L1:
-
อ่านตอนของเนมก็สงสารเนม-พออ่านตอนของโก้ก็สงสารโก้ เฮ้อออ เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้ทั้ง2เลย
-
ในที่สุดก็เลือกจะทำตามใจตัวเองได้สักทีนะพี่โก้ :katai1:
เรื่องบางเรื่องเหตุผมก็ไม่จำเป็นเสมอไปหรอกนะ ขอให้เคลียร์กันจบนะคะ :katai4:
มีอะไรยังไงก็บอกให้น้องรู้บ้างเถอะ ปล่อยให้เนมคิดเอง แล้วคิดว่าน้องจะเข้าใจเหรอ
รอตอนต่อไปจ้า~
-
โล่งใจ โก้คิดได้แล้ว บรรลุแล้ว
รู้วิธีรักที่ถูกต้องแล้ว
คนอย่างโก้น่าจะตะบี้ตะบันทำอย่างที่ตัวเองคิด
ซึ่งได้เริ่มทำแล้วอย่างหนึ่งคือบอกความรู้สึกของตัวเองตรงๆ
และน้องก็น่าจะพอใจและกลับมา
นึกไม่ออกว่าจะมีอะไรที่ทำให้มาม่าต่อได้
ตอนนี้คนอ่านได้แต่ห่วงเนมว่าคีย์จะทำอะไรน้อง
ป้องจะรู้แล้วยังว่าเนมอยู่กับคีย์จะช่วยทันไหม
แล้วก็รอตอนต่อไป ขอบคุณค่ะ
-
คือ .... เรื่องมัน ปมเดิมปัญหาเดิม ไม่ไปไหนเลย
มันเหมือนเครียแต่ๆม่เครีย
เหมือนในชีวิตจริงอ่ะ แสรดมาก
คือ พูดไป ตรงก้อใช่ว่าจะดี ต้องอาศัยเวลา กะ บางสถานการที่บีบให้ต้องตัดสินใจ
อยากรุ้ตอนหน้าของเนม จะมาแบบไหน
รอ รวมเล่มคะ เงินเก็บรอจนปลวกขึ้นแล้ว!!!
-
แวะมาอ่านคอมเมนท์ อิอิ
-
สงสารทั้งสองคนเลยอ่ะ
-
ที่เนมไม่รับสายพี่โก้นี่เกิดอะไรขึ้นกับเนมรึเปล่า คีย์ทำอะไรเนม?????? คู่นี้ลุ้นได้ตลอดเวลา
-
ลุ้นๆๆ เนมเห็นข้อความแล้วจะทำยังไงน้อ
-
กลัวพี่โก้ไปรับแล้วเจอช๊อตเด็ดที่คีย์จงใจทำอะดิ
-
เนมเอ๊ยถ้าอ่านข้อความที่พี่โก้ส่งไปแล้วยังไม่ยอมกลับมา
ก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วนะ..
-
รักกันมาก แต่กลับเข้าใจกันน้อยมาก นะ
-
โก้ก้าวข้ามกำแพงได้แล้ว...ดีใจด้วย :)
เหลือแต่ รอเนม โอเค
-
อีกนิดเดียวเนมกับพี่โก้ก็จะเจอกันแล้ว
ทำไมพวกคีย์ถึงทำแบบนี้ทำมายยยยย!!!!
-
โห เนมมาดูสภาพพี่โก้เลย แล้วจะรู้ว่าอดีตไม่สำคัญเท่าเนมเลย
พี่โก้ คนเป็นระเบียบ รักสะอาด ทุกอย่างเป๊ะ คิดก่อนทำเสมอ ห้องยังเละขนาดนี้
รักมากแค่ไหน
ป้องรู้เรื่องคีย์รับโทรศัพท์พี่โก้หรือเปล่า ถึงเรียกเนมไปคุย
-
รออ่านพาสของเนม
หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นนะ
:pig4: คะ
-
หวังว่าการที่โก้ไปรับเนมครั้งนี้คงไม่ไปเห็นเนมกับคีย์กำลังแลกลิ้นดูดดื่มเหมือนตอนอดีตนะ :mew5:
-
ใจจะขาดรอนๆๆไปด้วย ช่างทรมานและบีบคั้นหัวใจเหลือเกิน
-
สักทีนะพี่โก้ ก็แค่เนี๊ยะะะะะะะ
-
:ruready
http://www.youtube.com/v/LET0vYsERFI
ใจผูกตาย หมายผูกพัน เหมือนควั่นเชือก
ใจมันเลือก มันเรียกร้อง คล้องห่วงหา
ใจหมายมุ่ง คิดฟุ้งซ่าน เนิ่นนานมา
ใจติดกาว รักนักหนา แต่กล้ำกลืน
ไม่โทษน้อง หรอกคนดี เพราะพี่แย่
คนขี้แพ้ ชอบชวนตี พี่สุดฝืน
ถึงตอนนี้ ไม่ไหวแล้ว กลัวพังครืน
กลับมานะ กลับมายืน เคียงข้างกัน
..เชียร์โก้ นะ..
:n1:
..โก้&เนม..
ถูกใจ :katai4: ที่ซู๊ดดดดดดดดด
กระแทกบวก อิอิ
-
คิดถึง.........พี่ไปรับนะ :ling1:
-
จุดคลายปัญหาของคีย์อยู่ตรงนี้ละว่าเนมจะเอาไง
-
คิ้วได้คลายขมวด และปากได้ยิ้ม บ้างแล้วสินะเรา ^^"
-
พี่โก้สู้ๆ :katai2-1:
-
อืม เนมเลือกไปหาคีย์ก่อน แต่ก็เข้าใจเนมนะ ยิ่งพอพี่นิ้งอธิบายเนมก็สบายใจที่พี่โก้ไม่เป็นอะไรมาก แต่กับคีย์ที่ยังไม่รู้อาการย่อมต้องเป็นห่วงเป็นธรรมดา ที่สำคัญ พี่โก้พูดนี่ตรงใจจริง ๆ คิดซะว่ากรรมสนอง ที่ตอนนั้นที่โก้เลือกเจมากกว่าเนม นั่นแหละทำให้สบายใจที่สุด ฮาที่พี่ฟ้าพูดมาก ๆ พูดได้ตรงดีจริง แม้หลัง ๆ จะกลายเป็นเรื่องตัวเองไปก็เถอะ ตอนที่พี่โก้นึกทบทวนอยู่กับตัวเอง แอบไม่ชอบใจนิด ๆ แฮะ ตรงที่ถ้าเนมจะไปก็ไม่คิดรั้งไว้ มันไม่ควรเลยนะ ถ้าไม่รั้งไว้เลย เป็นเนมจะรู้สึกยังไง เรานี่ไม่มีค่าพอที่เค้าจะเหนี่ยวรั้่งเลยหรือ แต่ถ้าพี่โก้พยายามเหนี่ยวรั้งไว้แล้วเนมก็ยังจะไปสิ นั้นคือ เนมหมดรักในพี่โก้แล้ว ดังนั้น เหนี่ยวรั้งไว้ก็ไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นมา แค่พี่แสดงออกมาอย่างที่ใจต้องการให้เนมได้เห็นเท่านั้น พี่จะทำเพื่อเนมไม่ได้เลยหรือ ในเมื่อจะให้เวลาเนมทั้งชีวิต เพื่อเรียนรู้และปรับตัวเข้าหากันแล้ว พี่ก็ควรจะเริ่มทำซะตั้งแต่ตอนนี้ ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง พร้อม ๆ กับเนมก็ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วย ขืนยังเป็นแบบเดิมกันทั้งคู่ เวลาทั้งชีวิตที่ให้กันมันก็ไม่เพียงพอหรอก อยากเห็นเร็ว ๆ จังเวลาที่พี่โก้จะทำอะไรโดยที่ไม่คิดดูบ้าง ผลมันจะเป็นยังไง
ตอนนี้ชอบที่พี่โก้พูดกับเจมากเลยนะ แน่นอนว่าถ้าเจมาหาตอนนี้ ปัญหายิ่งลุกลามแน่ ๆ คำพูดตรง ๆ ของพี่โก้ ว่าตอนนี้คนที่อยากให้อยู่ด้วยไม่ใช่เจ ชอบมากเลยนะที่กล้าพูดกับเจแบบนี้ เพราะแน่นอนพี่เอ็กซ์คอยปลอบเจอยู่แล้ว ดีกว่ากลัวเจเสียใจแล้วยอมให้มันเกิดปัญหาขึ้นมาอีก แต่ในเมื่อพี่กล้าพูดกับเจแบบนี้ พี่ก็ควรจะกล้าไปพูดกับคนที่ต้องการให้อยู่ด้วยตรง ๆ อย่างนี้บ้างนะ สุดท้ายหวังว่าคำสั้น ๆ ที่ตรงกับความต้องการและความรู้สึกของพี่โก้ตอนนี้ที่สุด จะทำให้เนมยอมรับและทำความเข้าใจกับพี่โก้ได้นะ
ปล. หวังว่าคีย์คงไม่มาเห็นข้อความก่อนแล้วแอบกดลบก่อนที่เนมจะได้เห็นน้า พอซะทีเถอะจ้ามาม่า :katai1: :katai1:
-
เหมือนจะเห็นสัญญาณที่ดี ขอให้ดีกันเร็วๆนะคะ สงสารพี่โก้
-
อิพี่โก้ น่าสงสารนะ (สงสารอีกแล้ว 5555)
ทั้งโก้และเนมต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้น๊าาาา
กลับมาเข้าใจกันซะทึเถอะนะ!! ..กลัวแต่ตอนโก้ไปรับเนม เนมจะห่วงคีย์น่ะสิ เฮ่อออออ
-
ประโยคสุดท้ายพี่โก้ได้ใจมาก ไปเถอะไปรับแฟน รับคนที่ตัวเองรัก แต่จะไปเจออะไรนี่สิอันนี้ต้องลุ้น
หรือจะไปไม่เจอ เพราะโทรก็ยังไม่รับ คีย์โดนรถชนเหรอ ถ้าจริงคงอยู่ รพ แต่ถ้าไม่ใช่
ก็ขอให้มันไม่เลวร้ายกับความสัมพันธ์ของสองคนมากกว่านี้ละกัน
อยากกราบคีย์อีกรอบว่าอย่ายุ่งเรื่องนี้เกินความจำเป็น ถ้ารักเนมจริงต้องคิดได้
ชอบที่พี่ปั้นบอกว่าแฟรเราเราต้องเช็คได้ อย่าให้ไปแรดที่อื่น จริงที่สุด พี่โก้มีสิทธิ์นะ
แฟนไม่ใช่เพื่อน จะมาต่างคนต่างอยู่อะไรนัก ยิ่งทำสิน้องมันยิ่งดีใจ
เรื่องสมภารพยายามไม่กินไก่วัดก็ฮา ปากมันเชียว 555
ชอบตอนโก้ปฏิเสธเรื่องเจจะมาอยู่เป็นเพื่อนด้วย ดีแล้ว อย่าให้งานงอก เพื่อนต้องเข้าใจสิ
แอบสะใจเบาๆ นิดหน่อย ถูกแล้วถ้าเจเจ็บพี่เอ็กซ์ต้องเป็นคนปลอบ
หมดเวลาทำเพื่อคนอื่น ถึงเวลาทำเพื่อตัวเองซักที พี่โก้ สู้นะ!!!
ขอบคุณค่ะ
-
ประโยคสุดท้ายนี่เอาใจไปเลย
-
สงสารโก้มากอะ ไม่มีคนคอยอยู่ข้างๆสักคน เอาจริงๆโกก็อาจจะผิดที่เป็นคนคิดอะไรแล้วไม่พูดออกมา เป็นคนเฉยไปซะหมด เนมจะไปก็ต้องปล่อย มันขัดใจตรงนี้ ส่วนเนมก็ผิด ควรจะคิดถึงปัจจุบันมากกว่าว่าโก้อยู่กับเนมตอนนี้เพราะโก้เลือกเนมแล้ว เนมก็ยังไม่เชื่อใจ แล้วคีย์นี่พูดเลย ไม่ชอบขี้หน้ามากๆ ตั้งแต่ตอนแรกๆแล้ว หึยยย คือมันเหมือนหวงเนมอะ พี่นิ้งอุตส่าห์มาพูดเรื่องโก้ให้เนมฟัง แต่เนมก็ยังไม่ไปหาโก้ แอบนอยด์เนม ต้องให้โก้อาการโคม่าก่อนรึป่าว ถึงค่อยไปหา อ่านแล้วมันขัดใจมากอะ นี่เดี๋ยวมีดราม่าคีย์อีกมั้ย แบบโก้มารู้ว่าเนมเลือกไปหาคีย์ แล้วโก้ไม่ชอบคีย์อยู่แล้ว สรุปน้อยใจเนม ยอมปล่อยเนมไป เลิกกันฃี้ โอ้ยยจะเป็นลมนะ ใครก็ได้เอาคีย์ไปเก็บที ><'
-
ฮู้ยๆๆๆ ไรอะน้องเนม อ่านมาถึงตรงนี้แล้วมันอึดอัด คับข้องใจ อยากให้เคลียร์มาก ณ จุดนี้
มาต่อเร็วๆนะค้า ขอบคุณค่า ^^
-
สู้ สู้ นะโก้นะ :a1: :a1: :a1:
คนแก่เอาใจช่วย :mc3: :mc3: :mc3:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
...เพื่อนอย่างพี่นี้ง นี่เรียกว่า...เพื่อนแท้ ..
...เป็นเพื่อนที่อยู่กับเราตอนที่เรามีทุกข์ เรียกว่าร่วมทุกข์ร่วมสุข กันเลย
...แต่ตอนที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาในรถ เพราะสะใจที่น้องเนม ไม่มาดูพี่โก้ นี่แอบ..ร้ายนะ
...ถึงคราวที่ คนแก่ต้องง้อเด็กแล้วนะพี่โก้ นี่ยังไม่รู้เลย ใครถูกใครผิด แต่ก็ง้อไปก่อนเนอะ
...ทำแล้วมันสร้างความสุขให้กับตนเอง และคนที่ตัวเองรักก็ทำไปเถอะ
...น้องเนม คิดอะไรอยู่ที่ทำตามที่เพื่อนอีกคนขอ และไปหาเพื่อนก่อนที่จะไปหาคีย์ คีย์แอบทำชั่วอะไรหรือเปล่าหว่า คงต้องติดตามกันต่อไป :laugh:
-
โอ้ว อีกนิดพี่โก้
โอ้ยอยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่า
โอ้ย จะคลั่งตาย
-
รีบพาน้องเนมกลับมาน๊าาา พี่โก้ ~^^
-
เนมอย่าเพิ่งทำอะไรลงไปนะ อยู่เฉยๆ ไว้ รอให้โก้ไปหาก่อน
ขำเหล่าบรรดาเสนาธิการฝ่ายโก้ แต่ละคนไม่ค่อยเต็มเต็งกันซักเท่าไหร่เลย
โก้ซึนได้ใจมาก ไหนๆ ก็รู้ใจตัวเองแน่ชัดขนาดนี้แล้ว ต่อไปก็ช่วยทำอะไรให้ชัดเจนลงไปเลยนะ
สุดท้ายคีย์กับป้อง สองคนนี้ทำอะไรกันอยู่ไม่รู้ ขออย่างเดียวอย่าเอาความเดือดร้อนมาให้เนมอีกก็แล้วกัน
-
เกลียดคีย์ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
นอยส์เนม !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ร้องไห้ตามพี่โก้ โฮฮฮฮ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
พี่โก้ ลุยเลยยยยย
ทำตามใจบ้าง น้องจะได้เข้าใจซะที
o13
-
อ่าน50เปอร์เซ็นแรกแล้วใครอยากปริดชีพคีย์บ้าง ดูทำกับพี่โก้ดิ แม่งงง โกหกอ่ะ
รักพี่นิ้งที่สุดเลย แบบว่า ฮีโล่เลยละ :mew1:
ตอนท้ายๆแอบฮาพี่นิ้งนะ อยู่ๆก็สมน้ำหน้าพี่โก้ซะงั้น อิอิ :jul3:
บรรยากาศมาคุใกล้หมดยังนะ :hao5:
-
คู่นี้ กองเชียร์ลุ้นกันเหนื่อย เอ้้า.... ลุ้นกันต่อไป
+1 พร้อมกำลังใจนะครับ น้องจี :กอด1:
-
ในที่สุดก็เลือกจะทำตามใจตัวเองได้สักทีนะพี่โก้ :katai1:
เรื่องบางเรื่องเหตุผมก็ไม่จำเป็นเสมอไปหรอกนะ ขอให้เคลียร์กันจบนะคะ :katai4:
มีอะไรยังไงก็บอกให้น้องรู้บ้างเถอะ ปล่อยให้เนมคิดเอง แล้วคิดว่าน้องจะเข้าใจเหรอ
รอตอนต่อไปจ้า~
-
:z3:ท้องอืดไปหมดแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
-
:เฮ้อ: กินมาม่ากันอิ่มเลย :monkeysad:
-
สมหวังกันซะทีเถิด... :mew2:
-
พี่โก้ไปรับน้องมาเถอะนะ :mew2:
-
โอ๊ย!!! เซ็งเมื่อไหร่ปัญหาจะจบสักทีเนี่ย คีย์ก่อเรื่องไรอีกล่ะ ป้องด้วย
พี่โก้ไปรับน้องมาสักที ถึงน้องไม่อยากมาก็ต้องบังคับเอากลับมาให้ได้ ของๆเรานะ จะปล่อยไปได้ง่ายๆได้ไง เฮ้อ!!!
เนมนี่ก็ไม่ตัดสินใจให้เด็ดขาดสักที ลังเลอยู่ได้
-
คงเป็นกรรมที่เลือกเพื่อนมากกว่า " ผู้ชายยังไงก็เลือกเพื่อนมากกว่าแฟน"
-
อันนี้จริงหมั่นไส้โก้อยู่เยอะนะคะ เหมือนว่าคิดเองเออเอง ชอบทำเหมือนจะปล่อยเนมไปได้ง่ายๆ ก็ควรอยู่ที่เนมจะไม่มั่นคง
ส่วนเนมอันนี้เข้าใจค่ะ หลายคนที่ว่ารำคาญเนมตอนนี้ส่วนตัวกลับไม่นะคะ เข้าใจเลย ว่าทำไมเนมเหมือนยังจะงอแงแบบเด็กๆ ถ้าเป้นช่วงก่อนคงเคืองหน่อยๆแต่ตอนล่าสุดที่อ่านนี่ เนมบอกเองตรงๆอยู่แล้วว่าไม่ได้โกรธ เท่าที่ดูเหมือนเนมกำลังสับสน ไม่นับเรื่องอดีตบ้าบออะไร ของสองคนนี้ก็ได้ แต่คำตอบแต่ล่ะครั้งของโก้ มันน่านักไหมล่ะคะ - -* ตอบโคตรกำกวมเลยให้ตายสิเป็นใครก็เข้าใจผิด
ที่สำคัญในใจโก้ก็คิดเองบ่อยๆว่ารักเนม แต่เนมจะไปก็คงต้องปล่อยไปง่าย ไม่คิดจะเหนี่ยวรั้งหรืออะไรเลย สงสารเนมซะมากกว่า
-
เชียร์โก้ เนมน่ารัก
-
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านตอนนี้เเล้วเม้นไม่ถูกอ่ะ เอาเป็นว่าในที่นี้ชอบที่โก้พูดกับเจ
เพื่อนๆโก้ไม่มีใครโทษหรือเกลียดเนมเลย ที่เนมตัดสินใจเเบบนี้ แถมยังเข้าใจน้องมันอีก
แต่เพื่อนี่โก้เองก็เข้าใจพี่โก้ด้วย ถึงได้พูดออกมาซะเห็นภาพเลย โก้ฟังเเล้วก็ช่วยเกทหน่อยนะ
ตอนนี้ก็อดห่วงไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันเเน่ระหว่างป้องกับคีย์ มีปัญหาอะไรกัน
เอาไว้ตอนหน้ามาค่อยตั้งสติเม้นใหม่
รอค่าาาาาาาาาาาา :L2: :กอด1:
-
ไอ้คีย์มันต้องวางแผนเอาเนมไปแน่ๆ :hao4:
นึกถึงตอนพิเศษสงกราน เรื่องมันน่าจะเกี่ยวข้องกับตอนนี้นะเพราะว่าเนมเคยเปรยๆไวว่าไม่ได้เจอไอ้คีย์มานาน จะใช่ไหมหว่า :katai3:
-
แวะเวียนมาส่องเรื่อยๆ รอลุ้น น้องเนมจะให้พี่โก้ไปรับมั้ย.... :call: :call: :call:
-
มารออ่าน ........ ได้โปรดมาลงเถิด
-
:pig4: :pig4: :pig4:
:mew2:
-
:call:
โอมจงมา
-
เนม...อยู่ไหน???????
-
น้องเนมรีบเคลียร์กะคีย์
แล้วให้พี่โก้ไปรับได้แล้วว
คนอ่านคิดถึงฉากหวานแล้ววว :ling1:
-
อร๊ายยย ง้อให้สำเร็จนะตัวเทอ~
-
รอ รอ รอ มันติดค้างอ๊ากกกนอนไม่หลับบบ
-
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
รอคืนนี้อยู่นะค่ะ
-
ไม่เห็นมาต่อตอนต่อไปเลยอะ..,
-
ตอนนี้อย่าว่าแต่ในใจที่สับสนเลย หัวผมก็เริ่มสับสนขึ้นมาเหมือนกัน หลายๆ เรื่องที่ได้รับรู้จากพี่นิ้งมันทำให้งงๆ คล้อยตามเป็นระยะแต่ก็ไม่ค่อยอยากเชื่อถือ แต่พอได้ยินว่าพี่โก้รถชนใจก็กระเด็นหายไปไหนไม่รู้ รู้สึกตัววูบๆ เหมือนพื้นที่จะยืนมันหายไป ผมคงทำหน้าแย่มากจนพี่นิ้งหน้าเสียก่อนจะบอกว่าแค่ขับชนกำแพงร้านพี่ปั้น แต่...พี่โก้เนี่ยนะเมาแล้วขับชนกำแพง โอเคพี่โก้เป็นคนชอบขับรถเร็วจนผมเป็นห่วง แต่ปกติพี่โก้ไม่ใช่คนประมาท ถ้าขับในกรุงเทพฯ ที่มีรถวิ่งเยอะก็ไม่ได้เร็วอะไรมาก โดยเฉพาะเรื่องเมาแล้วขับนี่ตัดทิ้งไปได้เลย ผมไม่ได้ถามพี่นิ้งหรอกว่าทำไมพี่โก้เมา ขอแอบเหมาข้างข้างตัวเองหน่อยแล้วกัน มันกึ่งๆ ดีใจกึ่งๆ รู้สึกผิดนะ แต่แบบว่า...พี่โก้มาดหลุดเพราะผมนี่มัน...เป็นเรื่องสุดยอดเลยไม่ใช่รึไง
ผมพยายามโทรหาป้องเพราะอยากไปเยี่ยมพี่โก้ แต่จะไปคนเดียวก็ยังไม่พร้อม จริงๆ พอรู้ว่าอาการไม่มีอะไรมากพังแค่รถผมก็หายห่วงแล้ว แต่มันก็กังวลนิดๆ น่ะนะ แต่โทรหาป้องเท่าไรก็ไม่ติดนี่สิ จะให้มันไปดูคีย์ให้ก่อนก็ติดต่อไม่ได้ อีกอย่างกะจะลากมันไปเยี่ยมพี่โก้ด้วยเนี่ยสิ จะให้เป็นตัวช่วยกันคนอื่นรุมหน่อยก็ไม่ได้ เลยต้องปล่อยให้พี่นิ้งกลับไปก่อน ขอเวลาทำใจกล้าอีกนิดแล้วกัน
ผมเดินไปที่หน้าตึกคณะแต่ไม่มีป้องรออยู่ เลยเดินเข้าไปในแล็บแต่ก็ไม่มี โทรหาก็ไม่รับสาย ผมเดินออกมาจะไปดูที่โต๊ะกลุ่มอีกที่ก็เห็นคีย์เพิ่งลงจากมอเตอร์ไซต์ตัวเอง พอหันมาเห็นผมก็รีบวิ่งมาหา ผมเดินไปหาคีย์พร้อมสำรวจร่างกายคีย์ด้วยสายตาว่าบาดเจ็บตรงไหน แต่วิ่งได้แบบนี้น่าจะไม่เป็นอะไร พอคีย์วิ่งมายืนตรงหน้าผมว่ารอยรถชนนี่มันแปลกๆ นะ ปากมันช้ำๆ บวมๆ แฮะ หรือว่าต่อยกับคู่กรณี แต่มันบอกว่ารถล้มนี่นา
“ไม่เป็นอะไรมากใช่เปล่าคีย์ ว่าจะชวนป้องไปหาแต่ยังหาตัวมันไม่เจอเลย”
“ช่างมันก่อนเถอะ เนมไปกับคีย์ก่อน คีย์มีเรื่องจะพูดด้วย”
“เดี๋ยวดิหาป้องก่อน มันนัดไว้เนี่ยแต่โทรหามันไม่ติด เดี๋ยวมันรอเก้อ”ผมเหลียวซ้ายแลขวาพยามองหาป้องและต้านแรงดึงจากมือของคีย์
“เดี๋ยวค่อยโทรก็ได้ ไปกับคีย์ก่อนนะ”
“นั่นไงป้องมาพอดี”ผมขืนตัวไว้เมื่อหันไปเห็นป้องเดินมาจากข้างตึก พอเห็นผมมันก็รีบวิ่งมา ด้านหลังมันมีไอ้จอห์นเพื่อนฟิวส์เดินตามมาช้าๆ ด้วย คีย์ดูหงุดหงิดเมื่อเห็นป้อง ผมว่ารอยที่หน้ามัน น่าจะเกิดจากไอ้ป้องนี่แหละ หน้าช้ำมาพอกันเลย
“กูบอกว่าอย่าเพิ่งคุยกับมันไงวะ ทำไมไม่ฟังเลยแม่ง”ป้องเดินมาถึงก็บ่น ก็ถ้ามันทะเลาะกัน ผมเป็นคนกลางก็ควรจะช่วยเคลียร์ให้สิจริงมั้ย ไม่ควรฟังความใครข้างเดียว
“ก็คีย์โทรมาว่ารถล้ม แล้วเป็นเพื่อนกันทะเลาะกันทำไมไม่เคลียร์กันดีๆ ล่ะ กูเป็นเพื่อนมึงทั้งคู่น่ะแหละ ไม่เข้าข้างใครหรอก”ผมถอยจากมือทั้งคู่ที่พยายามแย่งกันดึงตัวผมไปยืนข้างๆ จ้องหน้ากอดอกมองกดดันพวกมันบ้าง
“มึงอย่าเพิ่งปัญญาอ่อนกับกูตอนนี้เลยว่ะ กูรู้ว่ากูรู้จักมึงช้ากว่ามัน เรื่องที่กูจะบอกมึงอาจไม่เชื่อกูเลยต้องไปหาพยานมายืนยันไง”
“อย่าไปฟังมันเนม ไอ้ป้องมันบ้า กูพยายามอธิบายให้มันเข้าใจแล้วแต่มันไม่เชื่อ แล้วยังพยายามไปลากไอ้จอห์นไอ้ฟิวส์มาอีก กับพวกนี้กูก็เพิ่งมีเรื่องกับมัน มึงเองก็ด้วย แล้วอย่างนี้มึงคงคิดเองได้ว่ามันจะพูดถึงกูในแง่ดีได้หรือเปล่า”คีย์พูดจบผมหันไปมองป้องทันที ผมเห็นด้วยกับคีย์นะ กับฟิวส์ผมยังพอคุยได้บ้างแต่กับจอห์นผมแทบไม่คุยกับมันเลย ไม่รู้สินะผมรู้สึกแปลกๆ กับสายตาจอห์น เหมือนมันไม่ได้มองว่าผมเป็นเพื่อนเลย
“ไอ้เหี้ยคีย์!! มึงหยุดพูดไปเลยนะถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกับกูอยู่”
“เฮ้ยใจเย็นๆ ดิ ค่อยๆ คุยกันดิวะ แต่ว่ากูเห็นด้วยกับคีย์มันนะป้อง ถ้าเราทะเลาะกันในกลุ่มก็อย่าดึงคนนอกมาดีกว่า”
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะเนม ที่กูทะเลาะกันเพราะเรื่องของมึง แล้วฟิวส์มันก็เป็นพยานได้ มึงรอมันมาพูดให้ฟังก็ได้เพราะทุกอย่างฟิวส์มันรู้มานานแล้ว แต่กูเพิ่งตาสว่าง”
“เรื่องกูเหรอ”
“เออ เรื่องมึง เรื่องแฟนมึง เรื่องไอ้ฟิวส์ ทุกอย่างเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของไอ้เหี้ยคีย์คนเดียวเนี่ยแหละ”
“มึงอย่ามั่วไอ้ป้อง กูไม่ได้เห็นแก่ตัวแต่กูทำเพื่อเนมต่างหาก คนอย่างมึงไม่เข้าใจหรอก เนม...กูขอร้อง เชื่อกูนะ”
“เรื่องอะไรอะ กูยังงงอยู่เลย แล้วพี่โก้มาเกี่ยวอะไรด้วย”
“ไอ้คีย์มันพยายามทำให้เนมเลิกกับพี่โก้ไง มันอยากให้มึงเลิกกับแฟนเลยให้ไอ้ฟิวส์เข้าไปจีบ คอยยุคอยเสี้ยมตลอดแต่จริงๆ มันหวังเอามึงไว้เองต่างหาก”
“บ้า...มึงพูดอะไร เป็นไปไม่ได้หรอก”ผมพูดสวนทันทีที่ป้องพูดจบ ที่ฟิวส์มาจีบผมจะเกี่ยวกับคีย์ได้ไง โอเคมันอาจจะสนิทกัน อาจมีถามวิธีหรือเปิดโอกาสให้บ้าง แต่....ถ้าคีย์ยุให้ฟิวส์จีบผมจริง แล้วจะหวังเอาเองยังไง ผมว่ามันงงๆ นะ แล้วกับคีย์น่ะ...ที่เราเลิกกันก็เพราะคีย์เอง แล้วเราก็เข้าใจกันดี ไม่มีทางที่คีย์จะคบกับผมอีกหรอก
“กูนึกแล้วว่ามึงต้องไม่เชื่อเลยเรียกฟิวส์ให้มายืนยันกับมึงไง มึงรอไม่นานหรอกเดี๋ยวมันก็มาถึงแล้ว”
“เนมอย่าไปฟังมัน พวกมันเข้าใจกูผิด กูไม่ได้ทำอย่างที่พวกมันพูดจริงๆ มึงก็รู้นี่ว่ากูเป็นคนยังไงจริงมั้ย เชื่อใจกูนะเนม ไปกับกูก่อน ขอกูอธิบายให้มึงฟังก่อน”คีย์ก้าวเข้ามาหาผมแล้วดึงมือไว้จะพาเดินออกไป แต่ป้องกับจอห์นมายืนขวางไว้ ผมรู้สึกเจ็บที่ข้อมือเพราะคีย์กำไว้แน่น ลึกๆ ผมเชื่อคีย์ แต่....ทำไมคีย์ถึงทำเหมือนจะหนี
“งั้นมึงพูดมาตรงนี้เลย ไม่ต้องพาเนมไปไหนทั้งนั้น”
“ไอ้ป้อง!”
“กูรู้ว่ามึงโกรธกูมาก แต่กูหวังดีกับเพื่อนทุกคน ไม่ว่ามึงหรือเนม ที่มึงทำมันผิด เนมไม่ใช่ของมึง ต่อให้มึงรักมันแค่ไหนแต่มันมีคนอื่นไปแล้ว มึงก็ไม่ควรเข้าไปสอดให้มันเลิกกับแฟนแบบนี้ มึงไม่เห็นเหรอว่าเนมรักพี่โก้มาแค่ไหน ที่มึงทำมีแต่ยิ่งทำให้แย่ลง ไม่ใช่เพื่อความสุขของเนมอย่างที่มึงบอกแต่เป็นความสุขของมึงเอง ความเห็นแก่ตัวของมึงคนเดียวต่างหาก”
“มึงไม่เข้าใจ! เนมไม่เคยมีความสุขกับแฟนมันคนนี้ กูรู้จักเนมดีกว่าทุกคน เนมไม่เคยต้องร้องบ่อยขนาดนี้ ต่อให้ตอนนี้เนมรักมันมากแต่สักวันเนมก็จะลืมมันได้เองเหมือนทุกๆ ครั้งนั่นแหละ คนเดียวที่จะอยู่กับเนมคือกู ไม่ใช่ไอ้เหี้ยนั่น!!”
“คนที่เหี้ยคือมึงมากกว่ามั้งคีย์ ถ้ามึงไม่เป่าหูกูว่าแฟนมันไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ บอกว่ากูมีโอกาสมากแค่ไหน กูคงไม่เข้ายุ่งกับแฟนคนอื่นแบบนั้นหรอก คนที่ไม่ได้รักนะเว้ย มันไม่ยำตีนคนที่เข้ามาจีบแฟนตัวเองจนต้องไปนอนโรงพยาบาลแบบที่กูโดนหรอก”
“ไอ้ฟิวส์!!”คีย์หันกลับไปมองฟิวส์ที่เดินมาหยุดยืนข้างหลัง ก่อนที่ฟิวส์จะเดินผ่านไปยืนรวมกับจอห์น
“ถึงกูจะชอบเนมมากแค่ไหน แต่กูไม่หน้าตัวเมียพอที่จะแย่งคนที่เขารักกันหรอกว่ะ มึงมันเหี้ยที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้เนมเลิกกับแฟน แล้วกูก็แค่ไอ้โง่ที่โดนมึงหลอกให้ไปปั่นหัวคนอื่น มันไม่ได้ดีกับเนมนักหนาหรอกนะ ที่วันนั้นฟิวส์จูบเนมที่บ้านก็เพราะมันเนี่ยแหละบอกเองว่าเนมใจอ่อนกับฟิวส์แล้วแต่ไม่กล้าเลิกกับแฟน แถมยังยุให้ฟิวส์คอยปลอบเนม ถ้าเนมยอมให้กอดได้ก็แสดงว่าเนมเองก็มีใจให้ฟิวส์ ฟิวส์ยอมรับว่าตัวเองทำเกินเลยไปแต่เพราะคิดตามที่มันบอก ถึงเนมจะรักแฟนมาก แต่ถ้าแฟนเนมมันเลวนักก็ไม่ผิดที่ฟิวส์จะแย่งเนมมา สุดท้ายกลายเป็นกูนี่แหละที่กลายเป็นผู้ร้ายคนเดียว มึงก็กลับไปเสนอหน้าข้างเนมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เปิดเทอมมายังมีหน้ามาบอกให้กูตื้อเนมต่อ ทั้งหมดที่มึงทำก็แค่หวังให้เนมทะเลาะกับแฟนจะได้เลิกกัน มึงทำได้ทุกอย่างเพื่อให้มันเลิกกันแม้แต่เปิดทางให้กูปล้ำเนม มึงเถียงสิว่าไม่จริง”
“มึงคิดไกลเกินไปแล้วฟิวส์ ต่อให้กูเปิดโอกาสให้มึงทำจริงแต่กูไม่มีวันยอมให้มึงทำสำเร็จได้หรอก”
“นั่นสิ มึงจะได้รับบทเพื่อนแสนดีของเนม เนมจะได้เห็นใจมึงแล้วกลับไปคบกับมึงใหม่ไง”
“.....พูดอะไรกัน”กว่าผมจะหาเสียงตัวเองเจอ สิ่งที่พวกมันพูดกันก็ตีกันในหัวไปหมด....พูดอะไรกัน...คีย์ทำอะไรนะ.....คีย์เนี่ยนะ....ไม่จริงหรอก
“มึงคิดดีๆ นะเนม อย่าสับสน กูเองก็ไม่เคยรู้จนเมื่อคืนกูคุยกับไอ้จอห์นเลยรู้ว่ามันต่อยกับฟิวส์เพราะเรื่องนี้ กูเองก็ไม่เชื่อ ตอนเช้ากูแกล้งบอกคีย์ว่าจะโทรเรียกแฟนมึงมาเคลียร์จะได้มารับมึงกลับเพราะกูทนสภาพมึงไม่ไหว แต่คีย์มันห้ามไม่ให้กูทำ กูพยายามโทรแล้วแต่มันไม่ยอมให้กูโทรจนกูพูดเรื่องนี้ขึ้นมา คีย์บอกว่ามึงเป็นของมันคนเดียว ถ้ามันอยากให้เลิกกับใครมึงก็ต้องเลิก กูไม่รู้หรอกนะว่าระหว่างมึงสองคนมีสัญญาอะไรกันไว้ แต่กูว่าอย่างนี้มันไม่แฟร์ พี่โก้แกก็ดีนี่ ไม่เห็นมีปัญหาอะไร อาจทะเลาะกันบ้างแต่กูว่าปล่อยให้เป็นเรื่องของพวกมึงดีกว่ามีมือที่สามที่สี่เข้าไปยุ่งจริงมั้ย”
-
มาแล้ว
ทำไม่คีย์เป็นงี่อะ
-
“พวกมึงไม่มีใครเข้าใจเรื่องกูกับเนมหรอก เนมไปกับกู”คีย์กระตุกมือผมให้เดินตาม แต่...ขาผมมันก้าวไม่ออก คีย์พยายามดึงอีกแต่ผมก็ยังยื้อตัวเองไว้ที่เดิม ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามองใคร....ไม่เข้าใจ....คีย์...ทำจริงเหรอ
“....เนม”
“.........คีย์....เนม....เนมขออยู่คนเดียวก่อนได้มั้ย.....เนมงง พวกนี้พูดอะไรกัน แล้วคีย์...เนม.....ไม่เข้าใจ ขอ...ขออยู่คนเดียว เนมสัญญาจะไม่เข้าข้างใครและจะไปคุยกับคีย์แน่ๆ แต่ตอนนี้....ปล่อยเนมอยู่คนเดียวก่อนนะ”ผมพยายามบิดข้อมือออกจากมือคีย์ที่ยังกำแน่นไม่ปล่อยและเหมือนจะบีบแรงมากขึ้น เสียงคีย์เรียกชื่อผมซ้ำๆ หลายครั้งก่อนจะค่อยๆ คลายมือออกแต่ยังไม่ขยับไปไหน
“...เนม.....คีย์ไม่โกหกเนมแน่นอน เนม...อย่าทิ้งคีย์นะ”
“...ไม่ทิ้งหรอก ขอเนมคิดอะไรก่อนแล้วเนมจะไปหาคีย์ที่ห้องนะ ไปรอที่ห้องก่อน....นะ”เสียงทุกอย่างมันเงียบสนิท มืออุ่นๆ วางลงบนหัวก่อนตีเบาๆ สองสามครั้ง คีย์ค่อยๆ เดินจากไป เสียงรถมอเตอร์ไซต์ห่างออกไปไกลแล้วป้องถึงได้เดินเข้ามาหา
“ไม่เป็นไรนะ”
“ป้องรู้เรื่องทั้งหมดใช่มั้ย”ผมจับชายเสื้อป้องที่ก้าวมายืนในระยะสายตา ไม่อยากมองหน้าคนอื่น ไม่อยากเห็นสายตาของความสงสารหรือสมเพช เพราะถ้ามีสายตาแบบนั้น มันคงหมายถึงผมถูกรังแก....แต่...จากใครกันล่ะ....จากคีย์งั้นเหรอ
“อืม ตอนมึงโทรมากูกำลังคุยกับจอห์นเลยไม่รับโทรศัพท์”
“พาเนมกลับห้องก่อน...ไปคุยกันที่ห้องป้อง...ขอฟังจากป้องคนเดียวนะ”ผมพูดกับป้อง แต่คนอื่นก็คงได้ยินนั่นแหละ พวกนั้นบอกลาโดยทิ้งท้ายไว้ว่าถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มก็โทรมาคุยได้ ไม่ต้องมาเจอกันก็ได้ ป้องพาผมมาที่ห้องตัวเอง ผมเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียง ดึงผ้าห่มคลุมทั้งตัวปล่อยให้ป้องเดินทำอะไรกุกกักในห้องสักพักจนเงียบสนิท มันเดินมานั่งข้างๆ เอามือแตะหัวผ่านผ้าห่ม
“หลับเหรอวะ”
“เปล่า....เล่ามาสิ”
“ตอนที่กินเลี้ยงกันกูเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วเจอไอ้จอห์น มันเข้ามาถามว่ามึงจะเลิกกับแฟนมาคบคีย์มันเหรอ กูก็บอกว่าเปล่า มันเลยพูดทำนองว่านึกว่ามึงเสร็จคีย์ซะแล้ว แต่คงอีกไม่นานอะไรทำนองนี้ กูเลยด่ามันไปว่าทำไมพูดถึงคีย์มันแบบนั้น กูรู้ว่าพวกมันมีเรื่องกันแต่อย่ามาด่าคีย์แบบนี้ มันไม่ดี ไอ้เหี้ยจอนห์นแม่งเสือกหัวเราะเลยเกือบต่อยกัน ดีว่าฟิวส์มาเจอก็เลยลากไปนอกร้าน พอรู้ว่าจะตีกันเพราะอะไรฟิวส์มันเลยเล่าให้ฟัง ฟิวส์บอกว่ามันชอบมึง แต่เรื่องนี้หลายๆ คนก็มองออกใช่มั้ย แต่ที่จริงคือคีย์มันไปพูดกับจอห์นก่อนว่าฟิวส์ชอบเนมจริงหรือเปล่า ถ้าจริงมันช่วยได้นะอะไรทำนองนี้ ฟิวส์มันก็เลยไปคุยกับคีย์ ที่เห็นสนิทๆ กันก็เพราะคุยเรื่องมึงเนี่ยแหละ ฟิวส์บอกว่าคีย์มันแทบจะเปิดคอร์สสอนวิธีจีบมึงเลย วิธีเอาใจทำยังไง ตีสนิทแบบไหนมึงถึงจะไม่ตื่นตูมไปก่อน แล้วก็เล่าเรื่องพี่โก้ให้ฟังว่าหลอกฟันมึง ทำให้มึงหลงแต่ไม่ได้รักมึงจริง หวังแอ้มเด็กอะไรแบบนั้นเพราะอายุก็ห่างกันเยอะด้วยไง แล้วเวลามึงทะเลาะกับพี่เขาทีไรแม่งชอบมานั่งดราม่าที่โต๊ะตลอด ฟิวส์แม่งเลยเชื่อดิว่าพี่โก้แม่งเลว จากแรกๆ ที่มันกะหยอดเล่นๆ เลยเอาจริง มึงก็เหมือนจะเล่นด้วยซะงั้น อันนี้กูยังคิดเลยว่าจริง มีช่วงนึงที่มึงสนิทกับมันมากจนหม่อนยังสงสัยเลยว่ามึงจะมีกิ๊กเหรอ ส่วนเรื่องที่บ้านมึงน่ะ ฟิวส์มันบอกว่าคีย์เป็นคนเปิดโอกาสให้มัน ตอนแรกมันกะกอดๆ ปลอบๆ ถ้ามึงโอนอ่อนก็ค่อยว่ากัน แล้วมึงเสือกอ่อนจริงไงมันเลยหวังแอ้ม โชคดีที่แฟนมึงมาเจอพอดี ตอนนี้แหละที่ฟิวส์มันเริ่มสงสัย เพราะถ้าคนคิดจะหลอกเด็กจริงๆ น่าจะปิดผู้ใหญ่ปิดตัวหน่อย แต่นี่บุกถึงบ้านแล้วพ่อแม่ทั้งมึงทั้งพี่เขาก็ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลด้วยนี่ มันเลยเห็นว่าครอบครัวน่าจะสนิทกัน น่าจะไม่หลอกอะไรมึงแบบนั้น แต่คีย์ก็ไปเป่าหูอีกว่าผู้ใหญ่ไม่รู้อะไร เห็นภายนอกว่าดีแต่จริงๆ น่ะไม่ได้รักมึงจริง ทำให้มึงเสียใจหลายครั้ง มันเลยลังเลอีก แต่ฟิวส์มันก็รักมึงจริงไง เลยเหมือนยอมๆ เออออตามแม่งไปให้ตัวเองมีกำลังใจ แต่ช่วงปิดเทอมห่างๆ กันเหมือนฟิวส์มันคิดได้มั้ง ก็ทำใจว่าคงอด แต่อยากตื้อนิดๆ เห็นว่าตามมึงแรกๆ เหมือนกันนี่ จนวันที่มันต่อยกับไอ้คีย์นั่นแหละ คือฟิวส์มันตัดใจแล้ว แต่อยากเป็นเพื่อนกันไว้ไง แต่คีย์กันเสือกจะยุต่อ ทำนองว่าจะนัดเมากันที่บ้านหรือที่ห้องใครก็ได้ แล้วเปิดโอกาสเคลียร์กันซะ แต่ฟิวส์มันบอกนะว่าคีย์พูดทำนองว่าถ้าเนมเมาเดี๋ยวทุกอย่างก็ง่ายเอง มันจัดการให้อะไรทำนองนี้ ฟิวส์มันเลยทะแม่งๆ ไง อยู่ดีๆ เปิดทางให้ปล้ำมึงทำไม มันไม่ใช่แล้วก็เลยเถียงกัน คีย์มันคงน็อตหลุดน่ะเลยด่าฟิวส์ไปว่ามันไม่มีน้ำยา รู้งี้มันหาคนอื่นดีกว่าอะไรทำนองนี้...เฮ้อ.....กูพูดตรงๆ นะเนมว่ากูฟังแล้วกูไม่เชื่อเลยจริงๆ กูเลยกรอกเหล้าตัวเองจนเมาแม่งเลย เชื่อไม่ลงว่ะ นี่คีย์นะเว้ย เพื่อนกันนะ มันอาจจะทำตัวนอกลู่นอกทางบ้างแต่กับเพื่อนแม่งมันดีตลอดโดยเฉพาะกับมึง ไอ้จอห์นแม่งเลยแนะว่าช่วงนี้มึงทะเลาะกับแฟนใช่มั้ย ให้ลองบอกคีย์ว่าช่วยกันทำให้ดีกันอะไรแบบนี้ดู ถ้าคีย์ทำตามก็โอเค แต่ถ้าไม่ทำตามก็ใช่แล้วล่ะ แม่งอยากให้มึงเลิกกับพี่โก้แน่นอน”
“มึงก็เลยบอกคีย์ว่าจะโทรหาพี่โก้...แล้วมันไม่ยอม ก็เลยต่อยกัน”
“เออ...กูต่อยมันก่อนเพราะโมโหน่ะ กูไม่อยากเชื่อไอ้เหี้ยจอห์นจริงๆ นะ แต่ที่มันบอกเสือกจริงเลยอดไม่ไหว ไอ้จอห์นมันไม่ได้คิดแง่ดีกับมึงหรอกนะ มันรู้ว่ามึงกับคีย์เคยคบกัน ก็อย่างรู้ๆ ว่าเดากันได้ว่ามึงกับคีย์ต้องเคยมีอะไรกัน แล้วพอคีย์แม่งเหมือนเสนอมึงให้ฟิวส์ไอ้จอห์นเลยคิดเล่นๆ ว่ามันจะต่อคิวฟิวส์เอง หรือแอบนอกรอบเองถ้ามึงเปิดโอกาสน่ะนะ แม่งเหี้ย! เสือกคิดว่าเพื่อนกูง่าย ตอนมันพูดเกือบต่อยกันไปที ดีว่ามันบอกว่าตอนนี้ไม่คิดแล้ว ไม่อยากนอนหยอดน้ำข้าวต้มแบบไอ้ฟิวส์”
“....แล้วมึงเชื่อที่ฟิวส์เล่าเหรอ”
“......ครึ่งๆ ว่ะ ไม่รู้สิ กูรู้สึกได้ว่าคีย์รักมึงมากนะเนม รักมากกว่าเพื่อน และมึงก็รักมัน แต่มึงรักพี่โก้มากกว่า และน่าจะมากกว่าเยอะด้วย ถ้ามึงจะกลับไปคบกับคีย์กูไม่มีปัญหาเลยนะ พวกมึงก็เหมาะสมกันดี แต่ถ้าจะเลิกกับพี่โก้ กูก็ไม่อยากให้เป็นฝีมือคีย์มันว่ะ ไม่อยากให้เพื่อนตัวเองเป็นตัวร้ายเลยจริงๆ กูอาจจะเสือกไปยุ่งเรื่องคนอื่นมากไป ถ้ามึงจะคบกับคีย์ก็คิดซะว่ากูเป็นผู้ผดุงความยุติธรรมของโลกแล้วกัน”
“ไม่ต้องพยายามฮาเลย กูเครียดอยู่”ผมเปิดผ้าห่มมาด่ามันแล้วคลุมไว้เหมือนเดิม นอนคิดทบทวนเรื่องที่ได้ฟัง....เหมือนหัวผมจะตื้อๆ มันคิดอะไรไม่ออก....หรืออาจเพราะไม่อยากคิดอะไรแล้วก็ได้
“กูถามมึงได้มั้ยว่ามึงทะเลาะอะไรกับพี่โก้”
“....กูเพิ่งรู้ว่าพี่เขาเคยชอบเพื่อนสนิทตัวเอง แล้วก็เป็นเจ้าของห้องคนเก่าที่กูอยู่ตอนนี้ด้วย”ผมตัดสินใจเล่าให้ป้องฟัง อยากเล่านานแล้วแต่ไม่สบโอกาสสักที
“แล้วไงวะ มึงก็บอกเองนี่ว่าเคยชอบ ตอนนี้ก็คบกับมึงแล้วนี่ ห้องนั้นก็เป็นของมึง มึงชนะไง คิดงี้ดิ ไม่เห็นต้องเครียด”
“มึงไม่เข้าใจ พี่โก้น่ะเป็นพวก...ใจแข็งมั้ง ถ้าลองฝังใจกับอะไรหรือใครแล้วก็จะไม่เปลี่ยน แล้วจะเป็นอย่างนั้นตลอด กูเคยเสียใจเพราะรู้ว่าพี่โก้ชอบเพื่อนสนิทคนนึง และคิดมาตลอดว่าที่คบกูครั้งแรกก็เพราะกูเหมือนคนนั้น...กูเพิ่งจะทำใจได้ไม่นาน เพราะไปรู้มาว่าตลอดเวลาที่เลิกกันพี่โก้ไม่เคยลืมกู แล้วเก็บสมบัติส่วนตัวกูไว้ตลอด มันเหมือนว่าพี่เขารอกูอยู่ ทำให้กูรู้สึกผิดที่ไม่เคยคิดกลับมา กูพูดตรงๆ ว่าไม่เคยคิดกลับมาคบกันอีก ไม่เคยนึกถึง อาจจะมีบ้างเป็นบางครั้งแต่....พอกูเริ่มคบคีย์ คบคนอื่นๆ ก็พยายามลืมๆ ไป มันเหมือนฝังไว้จนลึกมา พยายามไม่ไปนึก แต่ทุกคนบอกกูว่าพี่โก้ไม่เคยมีแฟน กูเป็นคนแรกและคนเดียว เรื่องที่รู้มามันทำให้รู้สึกผิดและภูมิใจลึกๆ เป็นความเชื่อมั่นล่ะมั้ง หลักฐานมันมีให้ยืนยันแล้วไง เลยเชื่อว่าพี่โก้ไม่เคยมีใคร”
“แต่มึงดันไปรู้ว่าจริงๆ แล้วมี ใกล้ๆ ตัวด้วย”
“เออ....มันเหมือนสิ่งเดียวที่กูยึดเอาไว้เป็นกำลังใจตัวเองมันหายไป ทำให้กูสับสนไปหมด แต่พี่นิ้งเพื่อนสนิทพี่โก้เพิ่งมาคุยกับกูตอนมึงโทรหาน่ะ กูก็เริ่มคล้อยๆ ตามเหตุผลพี่นิ้ง แต่ตอนนี้เจอเรื่องคีย์เข้าไปอีกเรื่อง กูเริ่มงงแล้วเนี่ย”
“กูคงช่วยอะไรไม่ได้ว่ะ เรื่องพวกมึงสามคนมันเป็นเรื่องสมัยสงครามโลกทั้งนั้น กูยังไม่เกิดเลย เรื่องเก่าๆ แบบนั้นต่อให้มึงเล่ามากูคงรู้สึกร่วมอะไรไม่ไหว มึงค่อยๆ คิด ค่อยๆ เคลียร์ไปทีละเรื่องแล้วกัน กูรู้ว่าทั้งสองคนนั้นรอคำตอบจากมึงได้”
“อือ....มึงทำอะไรก็ทำเถอะ ขอกูนอนคิดเงียบๆ ก่อน มึนหัวว่ะ งง”ผมพลิกตัวหัวหน้าเข้ากำแพงห้อง ป้องลุกจากเตียงช้าๆ เสียงมันเปิดคอมพิวเตอร์เปิดโทรทัศน์ควบคู่กัน ผมพยายามปล่อยให้สมองโล่งๆ จะได้หยิบยกขึ้นมาคิดทีละเรื่องทีละประเด็น แต่มันทำไม่ได้ ผมคลำหาโทรศัพท์ตัวเองในกระเป๋ากางเกงมากดดู ยังไม่มีข้อความเข้าเลย พี่โก้เป็นยังไงบ้างไม่รู้ พี่นิ้งได้ไปเยี่ยมพี่โก้หรือเปล่า....ทำไมต้องเมาแล้วขับรถชนด้วย...ทำไมไม่ขับมาหาผมดีๆ ล่ะ แต่ก็นั่นล่ะ....ถ้าพี่โก้มา ผมจะทำยังไง....ผมนึกไม่ออกจริงๆ ถามว่าอยากเจอไหม อยากสิ อยากเจอมากๆ คิดถึงมาก แต่ถ้าเจอกันแล้วจะเป็นยังไง ผมกลับไปพร้อมพี่โก้ ไปอยู่ด้วยกันโดยกองปัญหาไว้เหมือนเดิม สักวันข้างหน้าก็ต้องเผลอเดินมาสะดุดมันอีก ผมยังไม่พร้อมจะกลับไป แต่....คิดถึงมากจริงๆ
ส่วนคีย์....คีย์ไม่เคยคิดร้ายกับผม เราร้องไห้ด้วยกันหัวเราะด้วยกันเพียงสองคนมาตลอด ในวันที่เรายังรักกันมาก...แต่มันถึงทางตัน คีย์เลือกที่จะปล่อยมือผมเพราะไม่อยากให้ผมเสียใจ แล้วคนๆ นี้น่ะเหรอจะทำร้ายผมได้ จะคิดร้ายๆ กับผมได้
“คีย์บอกเลิกกับกู...เราตกลงกันว่าจะไม่คบกันเป็นแฟนอีกต่อไป”ผมพูดออกมาให้ป้องฟัง สักพักมันก็เดินมานั่งข้างหลังเงียบๆ ปล่อยให้ผมได้พูดออกมา
“แรกๆ กูคบกับคีย์เพราะกำลังตัดใจจากพี่โก้ ที่จริงจะว่ากูเลวก็ได้ ตอนนั้นก็ยังไม่เลิกกับพี่โก้หรอก แต่เราทะเลาะกันบ่อย พี่โก้ต้องเรียนที่นี่แต่กูอยู่ที่นั่นคนเดียว คิดระแวงไปทุกอย่าง พี่โก้ไม่ค่อยมีเวลาให้อย่างที่กูต้องการ ส่วนคีย์เป็นเพื่อนสนิทที่สุด มันเป็นความใกล้ชิดมั้ง กูเลิกกับพี่โก้มาคบคีย์ เราทะเลาะกันบ่อยแต่ก็ดีกันทุกครั้ง จนมีคีย์นอกใจกูไปยุ่งกับคนอื่นแล้วกูจับได้ ความจริงจะคืนดีกันก็ได้แต่เราตกลงเลิกกันเพื่อลองศึกษาคนอื่นบ้าง กูก็คบอื่นเรื่อยๆ คบไม่นานก็เลิก แล้วก็มาคบคีย์ใหม่ เราเข้าใจกันมากกว่าเดิม ทะเลาะกันน้อยลง ปัญหาเดิมๆ มันมี แต่ไม่รู้สิ กูจำได้ว่าตอนนั้นมีความสุขมาก สนุกกันมาก รักกันมาก แต่ทุกอย่างต้องจบ...เพราะพ่อคีย์จับได้ บ้านคีย์ก็รู้นะว่ากูกับคีย์เป็นอะไรกัน แต่พ่อคีย์ปกติอยู่จีนไม่ค่อยกลับ บ้านนั้นเป็นครอบครัวคนจีนเข้มๆ คีย์เป็นลูกคนเล็กก็จริงแต่ว่าแม่คีย์เป็นภรรยาคนปัจจุบัน อืมมม...ไงดีล่ะ พ่อคีย์มีเมียหลายคนน่ะ พี่คีย์เป็นลูกของภรรยาคนก่อนแล้วพี่คีย์ก็เหมือนจะแยกตัวไปแล้ว ไม่ทำงานที่ของบ้าน แต่คีย์ต้องทำตามคำสั่งแม่ ปกติพ่อแม่มันก็ไม่ค่อยได้มาดูแลมันหรอก มีแต่พี่มันคอยดูแล แต่คีย์มันรักแม่มาก แม่มันขอไว้ จะทำตัวยังไงแม่มันไม่ว่า แต่เรียนจบต้องไปทำงานที่โน่นด้วยกัน แต่งงานมีลูก ถ้าหาไม่ได้แม่มันจะหาให้ คงมองๆ ไว้แล้วมั้ง ช่วงนั้นคีย์มันเครียดมาก พ่อมันตีจนเข้าโรงพยาบาลเลย แม่มันก็บินมาดูแล มันเกือบต้องไปอยู่จีนแล้วแต่พี่มันขอไว้เพราะสงสารน้อง เมื่อก่อนกูคิดว่าเรื่องแบบนี้มีแต่ในละคร พอมาเจอจริงๆ แม่งขำไม่ออกว่ะ พวกญาติๆ มันอยู่จีนกันเกือบหมด อยู่นี่มันจะมั่วยังไงก็ได้ ทำตัวเหี้ยแค่ไหนตามสบาย แต่เรียนจบเมื่อไรชีวิตมันก็ต้องยกให้คนอื่นแล้ว แรกๆ กูทำใจไม่ได้เลยนะ ไม่อยากเลิกเลย แต่สงสารมัน แล้วแม่มันก็ไม่ค่อยชอบกูด้วย เจอหน้าก็ด่า คีย์มันสงสารกูเนี่ยแหละ เลยบอกเลิกกูซะงั้น....มันเจ็บมาก แต่สงสารมันมากกว่า กูไม่รู้หรอกนะว่าคีย์จะเป็นยังไงในสายตาคนอื่น แต่สำหรับกูมันดีเสมอ และไม่เคยคิดร้ายกับกูจริงๆ ที่ฟิวส์บอกว่าคีย์เปิดทางให้มันทำอะไรกู กูบอกตามตรงว่าไม่เชื่อ ต่อให้เปิดทางจริงคีย์ก็คงไม่ปล่อยให้ฟิวส์ทำอะไรได้หรอก”
“อืม.....กูก็คิดว่างั้น มันคงเข้าไปช่วยมึงก่อน”
“แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็สมกับที่ฟิวส์มันโกรธ ก็ทำเหมือนหลอกใช้ให้มันเป็นผู้ร้ายเลยนี่”
“ใช่ ฟิวส์มันก็คิดอย่างนี้ กูรู้นะว่ามึงกับคีย์ผูกพันกันมาก คงมีอะไรหลายๆ เรื่องกูยังไม่รู้ มึงคงต้องหาคำตอบเองแล้วล่ะว่าจะทำยังไงต่อไป กูคงไม่เข้าไปยุ่งอีก แค่ทำให้มึงได้รู้เรื่องจริงๆ ทุกอย่างก็เกินพอแล้ว ทีเหลือมึงต้องตัดสินใจเอง”
“อือ.....ค่อยคิดแล้วกัน ขอนอนก่อน คิดจนปวดหัวแล้วเนี่ย ทั้งเรื่องพี่โก้ทั้งเรื่องคีย์ ไม่มีเรื่องง่ายๆ มาให้คิดบ้างหรือไง”ป้องตบหัวผมแล้วเดินหัวเราะกลับไปที่เดิม ผมนอนนิ่งคิดถึงสิ่งทีตัวเองเพิ่งพูดไป คิดถึงคำพูดป้อง นี่คือทั้งหมด....ที่ผมต้องรู้แล้วหรือยัง ยังมีอะไรที่ต้องรู้อีกหรือเปล่า เรื่องที่อยากคุยให้ใครสักคนฟังก็พูดกับป้องไปแล้ว ผมไม่รู้ว่าตัวเองเด็กไปหรือโตพอสำหรับปัญหายากๆ พวกนี้หรือยัง แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะเรื่องทั้งหมดเป็นปัญหาของผมคนเดียว เพียงแต่ว่าตอนนี้....ผมอยากให้มีใครมาอยู่ข้างๆ คอยเป็นที่ปรึกษา แนะแนวทางที่ถูกต้อง ที่ต้องทำ.....อยากให้พี่โก้มาอยู่ตรงนี้จัง
ผมเคลิ้มหลับไปงีบหนึ่ง ตื่นมาตอนได้ยินเสียงกุกกุกตรงประตูห้อง มองไปเห็นป้องกำลังใส่รองเท้าเหมือนจะออกไปข้างนอก
“ตื่นแล้วเหรอมึง กินอะไรมั้ยจะไปซื้อข้าว”
“อะไรก็ได้ หิวมาก”ผมลุกขึ้นนั่งขยี้ผมตัวเองที่ชี้ฟูไม่เป็นทรง มันยาวมากจนน่ารำคาญแล้ว ป้องโบกมือให้ก่อนปิดประตู ผมลุกไปอาบน้ำก่อนจะออกมาค้นเสื้อผ้ามันมาใส่ หลับไปนานเองแต่ทำไมหิวก็ไม่รู้ หยิบจานช้อนส้อมมาวางรอแต่เจ้าของห้องก็ยังไม่กลับมา ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองมาดูอีกครั้ง เป็นอาการซ้ำซ้อนที่ทำตั้งแต่ออกจากห้องพี่โก้ เช็คข้อความเช็คสายเข้า คราวนี้ไม่ผิดหวัง มีข้อความเข้า....เป็นคำที่......ทำให้จุกเหมือนโดนต่อยยอดอก แต่ทำไมปากถึงฉีกยิ้มได้กว้างและน้ำตาไหลได้พร้อมๆ กันก็ไม่รู้
’คิดถึง....พี่ไปรับนะ’
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดึงสติออกจากโหมดซาบซึ้ง ผมแทบจะหยิบหมอนปาใส่ประตู ก็ห้องของมันเองจะเคาะทำไม...หรือว่าไม่ใช่ป้อง อาจเป็นคีย์มาตามผมที่นี่ก็ได้ แต่...ผมยังไม่อยากคุยกับคีย์นี่นา ผมลุกขึ้นมองรอบๆ ห้องลังเลว่าจะไปเปิดประตูหรือไปแง้มดูที่หน้าต่างข้างประตูก่อนดี แต่ถ้าแง้มดูคนข้างนอกก็จะเห็นหน้าผมได้ ผมมองโทรศัพท์ตัวเอง โทรไปหาป้องน่าจะดีที่สุด ถ้าเป็นมันจะได้ด่า แต่ถ้าไม่ใช่จะได้บอกให้มันรีบกลับมา แต่ยังไม่ทันจะได้กดเบอร์โทรเสียงไขกุญแขที่ลูกบิดประตูก็ดังขึ้น ผมถอนใจจนตัวแทบทรุดไปกอง
“เคาะทำแมวอะไรของมึงไอ้ป้อง มีกุญแจก็ไม่ไขเข้ามาแต่แรก ทำกูหลอนหมด”ผมนั่งลงบนพื้นด่ามันตั้งแต่ตัวมันยังไม่ก้าวออกมาให้เห็น แต่พอเห็นคนที่เปิดประตูเข้ามาเท่านั้นล่ะ.....
“......พี่โก้”
“.........พี่...มารับ”พี่โก้ยืนอยู่หน้าประตู ไม่ก้าวเท้าเข้ามาในห้อง พุดเหมือนขออนุญาต หรือ...ขอร้อง.....ขอร้องผม
“.........”ผมนั่งจ้องพี่โก้นิ่ง พยายามใช้สายตาสำรวจร่างกายว่ามีตรงไหนบาดเจ็บหรือเปล่า แต่ก็ไม่มี ทุกอย่างดูปกติ ยกเว้นใบหน้าที่ค่อนข้างโทรม ผมยุ่งนิดหน่อย ขอบตาดำคล้ำและเหมือนจะผอมลง....ไม่ต่างจากผมเลย ยกเว้นอาการตาบวมที่พี่โก้ไม่มี
“....พี่คิดถึงเนม....กลับไปกับพี่นะ”ตาผมจ้องประสานกับคนพูด พยายามตั้งสติฟังทุกคำก่อนสติจะหลุดไปพร้อมๆ น้ำตาที่ทะลักออกมาไม่หยุด
“ฮือๆๆๆ ทำไมมาช้าจัง ฮือๆๆ พี่โก้!!”
“พี่ขอโทษ”พี่โก้พุ่งเข้ามารวบตัวผมเข้าไปกอด ผมทั้งกอดรอบไหล่แน่นๆ ทั้งทุบเป็นบางจังหวะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ก่อนนี้ไม่อยากให้มาเพราะยังไม่อยากเจอ ไม่อยากไปหาเพราะไม่พร้อมคุย แต่ ณ วินาทีที่เห็นหน้าได้สบตากัน ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรออกมาด้วยซ้ำ ผมก็พร้อมจะทำทุกอย่างที่พี่ต้องการแล้ว...มันเป็นอย่างนี้เสมอ ผมเบื่อตัวเองที่รักพี่ขนาดนี้ เบื่อตัวเองที่วันหน้าเราอาจทะเลาะกันแบบเดิมอีก แต่...ก็ไม่เคยเลิกรักพี่ได้เลย ไม่เคย....จริงๆ
“พี่โก้บ้า ฮือๆๆ บอกว่าอย่ามาไง ฮึก ทำไมไม่ฟัง ฮือๆๆ”
“ขอโทษ......แต่พี่ไม่อยากรอแล้ว”
-
พี่โก้มารับเนมแล้ว :katai2-1: :katai2-1:
-
หนูเนมรักพี่โก้ให้มากๆนะลูก เลิกคิดถึงอดีตได้แล้ว อย่าลืมสิว่าปัจจุบันเราอยู่กับพี่โก้แล้ว รักษาพี่โก้ให้ดีดีสิ ทำตัวน่ารักๆให้พี่โก้มันหลงหัวปักหัวปำไปเลย o13
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:พี่โก้มารับแล้ว
-
ในที่สุดก็ได้กลับมาเจอชะที
-
คีย์ร้ายนะเนี่ย คีย์ที่จริงก็คงรักเนมอยู่นั่นแหละ ที่แรก ๆ ยังวางเฉยได้อยู่ตอนเนมคุยกับคนอื่นก็เพราะรู้ว่าเนมไม่ได้รักพวกนั้น แต่พอมาถึงโก้ คีย์คงรู้ได้ว่าเนมรักโก้จริง ๆ และรักมากกว่าคีย์ด้วย คีย์ก้เลยทนไม่ได้สินะนั่นถึงทำเรื่องแบบนั้น
-
อ่านตอนนี้แล้วหัวใจเรากระดอนออกไปเต้นระบำฮาวาย
อ๊ายยยย ฟินอ่ะ ดีใจอกฟูบาน 360 องศา (ทำมือประกอบ)
+1 :กอด1:
-
เจอกันแล้วก็รีบ ๆ เคลียร์ๆ กันให้เรียบร้อยน่ะ
-
อ๊ากกกกกกกกก ผ่านมรสุมไปสักทีนะน้อง สู้ๆจ้า
-
ทำไมมาช้าจัง บ้างล่ะ อย่ามา บ้างล่ะ ตกลงน้องเนมจะเอายังไงกันแน่ สับสนในตัวเองเหรอจ้ะ แต่แบบนี้ดีแล้ว ให้พี่โก้บอกเลยว่าคีย์รับโทรศัพท์แล้วพูดอะไรบ้าง ... เคลียร์ๆกันไป จะได้หมดเรื่องคาใจซักที หน่วงจนจะเหนี่ยวแล้ว ...โฮกกกก คิดถึงพี่โก้ที่สุด
ใกล้จบรึยังเนี่ย หรือมันจะมีมาม่าต่ออีกชาม...ลุ้นเป็นบ้าเลยอ่า
-
:monkeysad: :monkeysad: พี่โก้ มารับแล้ว :monkeysad: :monkeysad:
-
o7 o7 โฮ ดีใจจนน้ำตาไหล ในที่สุดพี่โก้ก็มารับเนมแล้ว "พี่คิดถึงเนม...กลับไปกับพี่นะ" ยอดมากพี่โก้ o13 พี่โก้น่ารักที่สุด คงได้รับความร่วมมือจากป้องสิน้า ปรับความเข้าใจกันให้ดี ๆ เปิดใจคุยกันให้มันหมดเปลือกไปเลย อย่าอมพะนำแล้วค่อย ๆ เปิดเผยที่ละเรื่องอีกน้า เดี๋ยวมันก็ซ้ำรอยเดิมอีกอ่ะ :impress:
ตอนนี้ต้องยกความดีความชอบให้ป้องเพื่อนที่แสนดีจริง ๆ คนแบบพี่นิ้งกับป้องนี่ใครได้เป็นเพื่อนช่างเป็นคนโชคดีมาก ๆ เลย
เรื่องคีย์ ฟิวส์ กลับตาลปัตรไปซะหมด ฟิวส์ กลายเป็นผู้ร้ายอยู่คนเดียวขณะที่คนชักใยเบื้องหลังกลับรอยนวล เฮ้อ :เฮ้อ: รู้ว่ารักเนม แต่ทำขนาดนี้มันมากเกินไปมั้ยคีย์ เล่นกับความรู้สึกคนอื่นนี่มันแย่มาก ๆ เลยนะ
ในเมื่อพี่โก้พยายามที่จะทำตามใจตัวเองต้องการแล้ว ก็ขอให้เนมพยายามที่จะเข้าใจพี่โก้ให้มากขึ้นกว่านี้ด้วย ต่างฝ่ายต่างก็ต้องปรับตัว ถ้าให้อีกคนพยายามอยู่แค่คนเดียว มันไม่ยุติธรรมหรอกนะ ว่ามั้ย
ขอตอนหวาน ๆ ของคู่นี้แบบเคลียร์ ๆ ซะทีเถอะน้า :mew1: :mew1:
-
เฮ้อลุ้นจนเหนื่อย ขอบคุณนะค่ะที่ทำให้
คืนนี้นอนหลับฝันดี :กอด1:
-
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล >,< พี่โก้มารับเนมแล้ววววววว
ไอ้คีย์!!!!!! แอบเลวนะแก!!
-
โอ้ว เป็นมันลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนปวดกบาลดีแท้
คีย์ทำให้เรานึกถึงเพื่อนของพายเลย ทำไปเพราะรักมากจริงๆ
แต่ฟินตอนจบจังกองเชียร์พี่โก้
ขอบคุณที่พี่จีไม่ตัดจบตอนเปิดประตูมาเจอโก้
ไม่งั้นอาจจะมีคนคลั่งได้
:katai4: :katai5:
-
น้ำตาทะลักเหมือนน้องเนมเลย ดีใจจริงๆๆๆ :sad4: :o12: :sad11: :mew6:
-
ขอหวานบ้างไรบ้าง ที่ผ่านมา :hao5: เกิ้น
-
มาแล้วพี่โก้ มารับเนมแล้ว โล่งอกซะที
ขอบคุณป้องที่อยู่เป็นเพื่อนเนม น่ารักน่ะเรา
-
ตอนสุดท้าย
ขอปาดน้ำตาเบาๆ
พี่โก้ทนไม่ไหว มารับแล้ว
สงสารเนมอ่ะ
ปัญหาเยอะเกินดี
กลับไปซบอกดีกว่า
-
:o12: :o12:
ใกล้จบแล้วใช่ไม๊คะ
-
สงสารคีย์ด้วย
สงสารเนมด้วย
สงสารพี่โก้ด้วย
ป้องเป็นเพื่อนที่ดีมากๆ
-
แอร๊กกกกกกกกกกกก
ในที่สุดพี่โก้ก็้มาซะที
:katai2-1: :hao5:
ป้องเป็นเพื่อนที่ดีเลยทีเดียว เยี่ยมๆ
ขอให้เรื่องราวทุกอย่างเคลียร์ ไวๆ
-
ดีใจจัง พี่โก้ อย่าให้หนูเนมหนีไปอีกนะคะ
:katai2-1: :call:
-
:mew3:
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เค้าได้เจอกัน ดีใจจังที่พี่โก้มารับเนมแล้ว
เรื่องของคีย์ไม่อยากจะเชื่อว่าคีย์จะเป็นคนแบบนั้น
แต่ก็มีเหตุผลในตัวมันเอง จะสงสารคีย์ดีไหมนะ
สันสนในตัวเองเหมือนกันะ 55555555555555555
ยังงัยก็เคลียร์กันให้ได้เร็วนะ ทุกคนเลย
-
พี่โก้กลับมาแล้วววววววววว
น้ำตาซึมเรยอ่า. :monkeysad:
-
ตอนหน้าขอหวานๆได้ไหมอ่ะ พี่จีขาาาาาาาาาา :mew1:
-
พี่คิดถึงเนม กลับไปกับพี่นะ กรี๊ดดดดดด รักพี่โก้อ่ะ
รอจนใจจะขาดแล้ว :-[
-
เย้ :z2:
กะลังจะได้กินข้าวแทนมาม่าแล้วนา
-
คิดถึง....คำๆนี้...กินใจ
เป็นกำลังใจให้พี่โก้....
-
มาจบซิ้งเลย
-
ตอนนี้ขอยกความดีให้ป้อง
เนมโชคดีนะที่มีเพื่อนแบบนี้ เหมือนพี่โก้ที่มีนิ้ง
พี่โก้ ทำสิ่งที่ถูกต้องเสียทีนะ
เก็กอยู่นั่นแหละ
เนม มั่นใจหน่อย
จำที่ป้องบอก เนมชนะอดีตทุกคนของพี่โก้
อยากจะไชโยตอนตีสี่ ขอบคุณคุณจีค่ะ
-
ฮือออออออออออ พี่โก้มารับเนมแล้ว ดีใจ :mew4:
คีย์เห็นแก่ตัวมากเลย สงสารทั้งฟิวส์ ทั้งเนมเลยอ่ะ
มาต่อไวๆนะคะ :mew1:
-
น้ำตาซึมเลย ดีใจที่สองคนได้เจอกันซักที เข้มแข็งเพื่อความรักกันนะ เริ่มต้นอีกครั้ง จากนี้ไม่น่าจะมีอะไรแล้วล่ะ รักกันขนาดนี้
ถ้าพี่โก้โชคดีที่มีพี่นิ้ง เนมก็โชคดีเช่นกันที่มีป้อง เป็นเพื่อนที่รักและหวังดีกับเนมจริงๆ เป็นคนเดียวที่พี่โก้และคนอ่านไว้ใจ
ว่าอยู่ด้วนแล้วเนมจะปลอดภัย ไม่เหมืิอนเวลาเนมอยู่กับคีย์มันมีรังสีแปลกๆ ที่รู้สึกจะไม่ปลอดภัย
แบบกลัวคีย์ปล้ำเนมไรเงี้ย เพราะรู้ว่าคีย์รักเนมมาก และรักมาตลอดไง
ตอนนี้เฉลยทุกสิ่ง ตาสว่างกันเลย จากที่ว่าคีย์ไว้ตอนที่แล้ว ตอนนี้กรรมตามทันแบบติดจรวดเลย เพราะสิ่งที่คีย์จะเจ็บปวดที่สุด
คือเนมจะไม่ไว้ใจตัวเองอีกต่อไปแล้วเนี่ยแหละ อกหักรักคุดกันเลย แค่คีย์ทำเกินไป คงเพราะรักมาก และรักในมุมมองแต่ละคน
ก็ไม่เหมือนกันของคีย์คือต้องได้มา พี่โก้เป็นศัตรูคนเดียวของคีย์ เพราะมาก่อนและเนมรักมาก
ถึงว่ากับฟิวส์ดูเคืองๆกันมาซักพัก สงสัยตั้งแต่ตอนที่เชียร์ฟิวส์แล้ว คีย์หวงเนมจะตาย
แต่ที่โมโหมากคือตอนที่เหมือนจะเปิดช่องให้ฟิวส์ปล้ำเนม ทำให้คนอื่นเข้าใจว่าเนมง่ายไปด้วย
แม่ยกน้องเนมอย่างเรายอมไม่ได้!!!! ส่วนหนึ่งเพราะครอบครัวถึงใช้ชีวิตมั่วสุดติ่งแบบนี้สินะ
ถึงกลับไปคบพ่อแม่ก็ต้องมีปัญหากับเนมอีกรอบอยู่ดีแหละ ไม่เหมือนเนมกับพี่โก้ ครอบครัวเค้ารู้กันแล้ว
เข้ากันได้ดีด้วย
ตอนหน้าอ่านพาร์ทพี่โก้ กีสสสสสส อยากอ่านมาก แกคงมีความสุขเนอะ รับเมียกลับบ้านแล้ว
ตอนเจอกันจ๋องจ๋อยไม่มั่นใจสุดฤทธิ์ผิดรูปพี่โก้มาก น้องเนมกอดๆ ทุบๆ น่ารักทั้งคู่เลย เป็นฟินมาก
ขอบคุณค่า
-
พี่โก้ :-[
-
น่ารักมากพี่โก้มารับแล้ววววววววววว
-
มารับสักที เฮ้ออออ...
แต่เรื่องคีย์นี้มันยังไงๆ อยู่น่ะ
-
:katai2-1: :katai2-1:
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด~ วันนี้ที่รอคอยในที่สุดก็มาถึง
อ่านมาถึงตอนนี้ก็ยังร้องไห้นะ แต่วันนี้ร้องด้วยความดีใจ
ต่อไปนี้ก็ขอให้เคลียร์กันดีๆนะ แต่คิดว่าพี่โก้คงเปิดใจแล้วล่ะ
พี่โก้เปลี่ยนไปแล้ววววว~ :heaven
ส่วนเรื่องคีย์ เราว่าคีย์ก็แอบเลวอ่ะ แต่ในความเลวนั้นก็ทำไปเพราะรักเนมอ่ะนะ
แต่เนมไม่ได้รักแบบนั้นแล้วไง หวังว่าคีย์จะเข้าใจนะ
รอต่อนต่อไปนะฮับ! :กอด1:
-
ขอให้ลวตัวปรับความเข้าใจกันได้ซะทีน๊ะ
-
มันฟินก็ตรงที่พี่โก้บอกว่า พีีโก้บอกว่า
"พี่ไม่อยากรอแล้ว" นี่แระ อิอิ
มารับกลับซะที ทำตามหัวใจ และพูดตามที่คิด ดีที่สุดแล้วพี่
น้องเนมอย่างอแงมาก เรื่องคีย์ไปเคลียร์ให้ว่อง
อยากเห็น พี่โก้กะเนม ยิ้มได้สักที
-
ปัญหาโลกแตก แต่น้องจีผูกปมได้ เช็ดสเม็ดมาก ๆ :a6:
มารอชม ซีนหวานของพี่โก้ดีกว่า ว่าจะปรับนิสัยเจ้าชายนิ่งเสมอยังไง
ส่วนของคีย์ มาดูว่า เนมจะ แก้ยังไง ไม่ให้เสียความเป็นคนพิเศษ
+1 คะแนนนี้ยกให้ ป้อง กับการเป็นฮีโร่ของตอน :mew1:
-
ค้างอ่ะ มาต่อด่วนเลยรนะคะ :katai1:
-
อยากจะขอบคุณป้องผู้ผดุงความยุติธรรม :กอด1: :laugh:
พี่โก้มาแล้ววววววววววววววววววววว ดีใจที่สุดดดดดดดดดดดดดด :L1:
ฟ้ากำลังสว่างแล้ว พาเนมกลับบ้านซะที
แต่ว่ามันยังอยากอ่านต่ออีกอะ มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :ling1:
-
คีย์นี่เองคือกุญแจสำคัญ
อ่านไปวินาทีที่ ประตูเปิด แล้วยืนอยู่ตรงนั้น โคตรมีความสุขอ่ะ ประหนึ่งตัวเองเป็นเนมเองเลย
เรื่องคีย์ค่อยไปเครียเถอะ เอาเรื่องพี่โก้ก่อน ยังไง สำหรับเนม พี่โก้ต้องมาที่หนึ่ง !!!
สงสารนู๋ฟิวส์ กลายเป็นหมาไปเลยเฮ่อออ
อยากอ่านตอนหน้าให้ดิ้นตาย!!!
รอรวมเล่ทนะคะ
-
เย้ๆ :mc4:
พี่โก้มารับเนมแล้ว
-
อ๊าาาาาาาาาาาา
ในที่สุด....วันนี้ที่รอคอย
ลุ้นกันจนเหนื่อย เข้าใจกันสักที
-
:hao5: พี่โก้มาแว้ววววววว
โอ้ละพ่อซะงั้น :hao4: คีย์รักเนมมากสุดๆสิน่ะ ทำทุกอย่างได้ขนาดนี้
-
พี่โก้มารับซักที
อ่านไปลุ้นไปอยู่เนี่ย
ขอให้เคลียร์ปัญหากันจบซักทีนะ
อยากเห็นโก้กับเนมมีความสุขซักที
ดราม่าจนคนอ่านเครียดไปด้วย 5555
ส่วนคีย์ก็เข้าใจอะนะว่าไม่อยากเสียเนมไป
แต่ในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้ และเนมก็รักพี่โก้
คีย์ควรให้เนมไปมีความสุขนะ
-
สงสารคีย์นะแต่ทำไงได้ :เฮ้อ:
ต่อไปเนมกับพี่โก้คงจะแฮปปี้กันซะที :katai2-1:
-
"พี่ขอโทษ...แต่พี่ไม่อยากรอแล้ว"
โคตรซึ้งอ่ะ............ชอบๆๆๆๆๆ
-
หวังว่าคงจะหมดปัญหาคาใจกันไปแล้วนะพี่โก้กับเนม..เริ่มต้นกันใหม่
ที่ผ่านมาก็ให้มันผ่านไปทิ้งอดีตไว้แล้วอยู่กับปัจจุบันทำทุกอย่างให้ดี
ไม่อยากจะโกรธคีย์ที่ทำไปก็คงเพราะรักเนมไม่อยากเห็นเนมต้องร้องไห้ต้องทุกข์ใจ
-
ดีใจ
ที่ในที่สุดพี่โก้ก็มาตามเนมกลับไปสักที
ส่วนคีย์ นายเห็นแก่ตัวชะมัดเลย เข้าใจนะถ้ายังรักเนมอยู่
แต่เพื่อนที่ดีควรให้คำปรึกษาไม่ใช่ยุแยงตะแคงรั่ว เฮ้อ
แต่จะรอฟังเหตุผลของคีย์แล้วกัน
ป้องเป็นเพื่อนที่ดีมากเลย เยี่ยม!!!
-
เฮ้อ!!! เรื่องของคีย์ก็เข้าใจได้ว่าคีย์ทั้งรักทั้งหวงเนมแต่วิธีที่ใช้มันเห็นแก่ตัวเกินไป :hao4:
พี่โก้ต่อไปก็รักด้วยหัวใจเยอะๆ รักด้วยสมองน้อยหน่อย 70/30 ละกันเนาะ :hao7:
-
โอ๊ยยยยย กว่าพี่โก้จะมา ลุ้นแล้วลุ้นอีก อิ่มมาม่าไปหลายรอบ
-
คนเราจะรักกัน จะอยู่ด้วยกันอย่าไปมองอดีต เพราะมันเป็นสิ่งที่เราเปลี่ยนแปลงแก้ไขอะไรไม่ได้
ตอนนี้เค้าอยู่กับเรา รักเรา ดีกับเรา "พอ"
-
เฮ้อ อ่านได้เสียที นี่แอบเก็บตอนที่แล้วไว้อ่านด้วยนะค่ะ
เพราะว่ากลวจะร้องไห้และเครียดกับตอนที่แล้วที่อาจจะค้างอะไรให้ลงแดงอยากอ่านต่อ
ตอนที่แล้วลยได้แต่อ่านคอมเม้นว่าคนอื่นอ่านแล้วเป็นไงกันบ้าง
พออ่านแล้ว เลยตัดใจ รออัพตอนนี้ก่อน
มัเรียกน้ำตาได้ตลอดจริงๆนะเรื่องนี้อะ
แบบหน่วงๆในใจทุกครั้ง
และลุ้นไปกับทั้งเนมและพี่โก้
อยากบอกว่าเรื่องนี้ทำเค้าเสียน้ำตา น้ำตาซึม ตลอด
มันทำให้เห็นความรักแบบจริงๆ แบบที่ยาก และต้องการความเข้าใจเยอะๆ
โชคดีของพี่โกที่มีพี่นิ้ง และโชคดีของเนมที่มีป้อง
ถึงป้องกับพี่นิ้งจะเข้ามาให้เรืองความรักของเนมกับพี่โก้ช้า
แต่ทั้งคู่็คอยช่วยหลืออย่างสุดความสามารถ
พี่โก้มารับเนมแล้ว คุยกันเถอะนะ
เล่าให้เนมฟังบ้างเถอะพี่โก้ว่าพี่เจออะไร เนมก็บอกเรื่องราวที่กังวลไปซะให้หมด
เรื่องมันคงง่ายกว่านี้ ถ้าความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคนจริงๆ ตามทฤษฎีทีใครเคยบอกไว้
แต่มันไม่ใช่เลย ความรักเป็ฯเรื่องของคนหลายคนที่มีส่วนร่วมในชีวิตเรา เรามีน่าที่ประคบประคองกันไป
อ่านสองตอนต่อแบบนี้ทำให้พรั้งพรูความรู้สึก ขอบคุณคุณ จี มากกก ที่แต่งเรื่องที่ดีขนาดนี้ให้อ่านค่ะ
-
ร้องไห้จนตาบวม ร้องไห้ครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะรักถึงได้ยอมกันขนาดนี้ :sad4:
-
ซุปเปอร์ฮีโร่ ประจำตอนนี้คือ เพื่อนป้อง
เส้นบางๆ ระหว่าง ยุ่งไม่เข้าเรื่อง กับ ผู้ผดุงความยุติธรรม 5555
-
อ๊ากกกกกกกกกก จะผิดไหมที่นั่งอ่านแล้วน้ำตาคลอเบ้า :m15: แต่ว่าปากยิ้มอ่า :impress2:
-
เข้าใจทุกๆความคิดของเนมนะ ส่วนคีย์อ่ะ น่าสงสารมาก แบบนี้น่าจะเรียกว่าทำร้ายตัวเองนะ
คนที่ไม่เคยเข้าใจเลยก็คือโก้ แต่ก็...อยากให้เค้ารักกันนะ :hao3:
ดีใจที่กลับมานะ...โก้ :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่โก้ทำดี!
-
คิดถึงกันมาก รักกันมาก
พี่โก้ เคลียร์ห้องรึยัง เจ็บเพราะเด็กน้อย เอาซะไม่เป็นผู้เป็นคนเลย
-
สงสารพี่โก้ สงสารน้องเนม แต่ในขณะเดียวกันก็นั่งปรบมือเชียร์เจ๊นิ้งอยู่เบาๆ
โห่ย คีย์เห็นแก่ตัวอ้ะะะะะ
ช็อตนี้สงสารฟิวส์เต็มๆ โดนหลอกใช้ โดนให้ความหวัง โดนต่างๆนานา
ขอบคุณป้องมากกกก ที่ทำให้น้องเนมตาสว่าง
และในที่สุด.... พี่ โ ก้ ม า รั บ น้ อ ง เ น ม แ ล้ ว
กรี๊ดดดดดดด > <
:กอด1: :mc4: :hao5:
ปล. :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด
ในที่สุดพี่โก้ก็ปากตรงกะใจ o13
ลุ้นมากๆ น้องเนมเลิกเศร้าได้แล้วนะลูก :mew1:
-
มันรู้สึกว่า..ตอนนี้พี่โก้เป็นพระเอกเต็มตัวซักที!! 5555555
มาถึงขนาดนี้ถ้าน้องเนมไม่กลับนะ พี่โก้มัดมือมัดเท้าอุ้มกลับโล้ด!
:katai3:
-
ลุ้นโก้มาก เอาใจช่วยเนมนะครับ ขอบคุณผู้เขียนด้วย
-
เหมือนจะแฮปปี้...แต่มัน! หน่วง! มาก! พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
แต่ดีใจพี่โก้มารับเนมแล้ว TT กอดด้วยคนดิ อิ_______อิ #โดนถีบออกมา
จิ๊!! กอดพี่จีแทนก็ดะ <3
-
พี่โก้มารับน้องเนมสักที
นึกว่าจะรอให้เนมบอกว่ามารับได้ซะอีก
ว่าแต่ว่าถ้าพ่อคีย์ยอมรับเรื่องเนมกับคีย์ได้ ก็หมายความว่าเนมอยากจะไม่กลับมาคบพี่โก้หรอ
ถ้าเป็นแบบนั้นจริงสงสารโก้มากเลยนะ แต่ตอนนี้โก้เนมก็กลับมารักกันแล้ว
มีความสุขที่สุดอะ
จริงๆอยากรู้เหตุผลทั้งหมดว่าทำไมคีย์ต้องทำแบบนั้นด้วยอะ อยากให้เนมเลิกกะพี่โก้ทำไม
-
ป้อง นายเป็นพระเอกในใจเรา o13
ลขอบคุณพี่จีค่ะ :pig4:
-
พระเอกตัวจริงมาแล้ว :katai2-1:
คีย์นี่...คาดไม่ถึงจริงๆ :z3:
-
พี่โก้ดีจัง ไม่ปล่อยให้เนมเป็นฝ่ายวิ่งตามคนเดียวแล้ว มารับเนมถึงที่ และคงไม่ปล่อยเนมให้หลุดมือ ><
-
ดีมากค่ะพี่โก้ ไม่ต้องมานั่งคิดแล้วว่าจะต้องฝืนทนไม่เป็นตัวของตัวเองอะไรอีก พูดตามตรงว่าแอบรำคาญ รักก็คือรักค่ะพี่ รักขนาดนี้จะยอมปล่อยไปได้ยังไง จริงไหมคะ หากพี่พูดมามีเหรอเนมจะไม่เข้าใจ แต่นี่ตลอดมาพี่นิ่งเกินไป ใครจะไปล่วงรู้ความในใจ ขนาดเพื่อนรักของพี่ยังไม่เข้าใจพี่เลยนะ
น้องเนมเอ้ย คีน่ะ ปล่อยไปก่อนน่ะดีแล้ว ยังไงตอนนี้ก็คงไม่ยอมรับง่ายๆหรอกมั้งว่าเป็น(ส่วนหนึ่งของ)คนอยู่เบื้องหลังความร้าวฉานระหว่างพี่โก้กับเนมอ่ะ เนมน่ะอ่อนไหวมากไปรู้ไหม อยากจะเลิกสงสารตั้งแต่แอบไปมีกิ๊กละ แต่ผูกพันกันมานานเลยยังแอบเอาใจช่วยอยู่
-
เราไม่โกรธคีย์นะ แล้วถ้าเราเป็นเนม เราก็จะไม่โกรธคีย์เหมือนกัน ไม่รู้สิ มันคงเป็นความผูกพันธ์ และรู้ว่าที่คีย์ทำไปเพราะความรัก ถึงแม้ว่าที่คีย์ทำมันจะผิดก็ตาม ตรงกันข้าม เรากลับรู้สึกสงสารคีย์ คีย์คงจะเจ็บปวดหัวใจตลอดเวลาที่เนมอยู่กับโก้
ถ้าเราเป็นเนม เราคงจะเดินเข้าไปกอดคีย์ แล้วบอกว่า เราไม่โกรธคีย์หรอกนะ คีย์เป็นเพื่อนคนสำคัญ และไม่ว่ายังไงก็จะเป็นตลอดไป แต่จะให้เนมเลิกรักโก้คงไม่ได้
ชอบตอนสุดท้ายมากเลยค่ะ ปลาบปลื้มใจ ดีใจที่สุดท้ายโก้ก็มารับเนม และเนมก็พร้อมจะกลับไปกับโก้แล้ว คราวที่แล้วโก้กับเนมต้องเลิกกัน ทั้งที่ต่างก็ยังรัก เพราะโก้เลือกที่จะปล่อยมือ แต่วันนี้โก้เลือกที่จะรั้งและดึงเนมกลับมา มันไม่มีเหตุผลเลย ที่เนมซึ่งรักโก้เต็มหัวใจขนาดนี้จะปฎิเสธ
-
กะแล้วเชียว แต่ก็สงสารคีย์มันเหมือนกันนะ แบบที่แนมพูด ชีวิตเป็นของมันจนถึงเรียนจบแล้ว ต้องยกให้คนอื่น เป็นเรา ไม่ไหวว่ะแบบนี้ :katai1:
ยังไงก็สู้ๆ นะทุกคนเลย
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: สุขสมหวังเสียทีนะหลานโก้ - หลานเนม
:angry2: :angry2: :angry2: น้าอุ๊ผิดหวังในตัวหลานคีย์มากเลยนะ
:m3: :m3: :m3: ตอนนี้หลานป้อง หลานฟิวส์ ได้ใจน้าอุ๊ไปเต็ม ๆ เลย โดยเฉพาะหลานป้อง :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
เหมือนว่าอะไรๆ ก็ยังไม่เคลียร์สักอย่าง พี่โก้ช่วยเลิกปากหนัก น้้องเนมช่วยเลิกฝังใจอะไรสักทีเหอะน้า
-
มันต้องแบบนี้สิ เปิดความรู้สึกกันจริงๆเลยนะทั้ง 2 คน คนอ่านลุ้นกันจะแย่แล้ว หวังว่าตอนหน้าจะได้อ่านแล้วชื่นใจบ้างนะ
-
ดีใจประหนึ่งพี่โก้มารับตัวเอง อิอิ
เฮ้อ...โล่งอก ลุ้นนานเหลือเกินคู่นี้
ขอพูดถึงคีย์หน่อยละกัน คีย์มีโอกาสมากกว่าใครเพื่อน
เป็นทั้งเพื่อนและแฟนของเนมหลายครั้งด้วย แต่คีย์ก็ไม่สามารถรักษาสถานภาพนั้นไว้ได้
จะด้วยความเจ้าชู้หรือเหตุผลของครอบครัวก็แล้วแต่
แต่มันไม่ควรมาลงเอยแบบนี้เลย ไหนจะใช้เล่ห์อุบาย ไหนจะหลอกใช้ความรู้สึกของคนอื่น
มันไม่แมนเลยนะคีย์
-
มันเป็นอะไรที่อยากจะกระโดด
รอมาหลายตอน รอมานาน
ตอนที่แล้วแค่พี่โก้บอกว่า คิดถึง และจะไปรับ ถึงจะดีใจ
แต่ก็กังวล เพราะไม่รู้ว่าเนมจะอะไรยังไงอีกหรือเปล่า
แต่ตอนนี้พี่โก้มาแล้ว โดยไม่รอให้เนมบอก (และดันบอกว่าช้าเกินไปอีก 555)
มาได้จังหวะที่บางอย่างเพิ่งชัดเจนออกมาด้วย
ถ้ามาก่อนนี้ ก็อาจจะมีอะไรเคลือบแคลงใจอีกก็เป็นได้
แต่ตอนนี้เหมือนเคลียร์ไปเยอะแล้ว
<a href=http://keepvid.en.softonic.com/ >keepvid</a>
-
เนมเลิกคิดมากนะลูก พี่โก้มารับแล้ว ต่อไปก็คุยกันดีๆนะ เข้าใจพี่โก้เยอะด้วย :mew2:
-
ในที่สุดพี่โก้ก็มารับเนมแล้ว
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
รัก คำนี้ช่างแปลได้หลายความหมายและสะท้อนความรู้สึกของรักที่ไม่สมหวังเหลือเกินของ "คีย์"
-
คือก็เข้าใจคีย์นะ แต่เกลียดคีย์อะ!
อ่านไปก็หงุดหงิดไป เรื่องทั้งหมดเพราะคีย์เป็นคนวางแผนมาตลอด คีย์ก็คงมั่นใจว่าเนมไม่เชื่อว่าคีย์จะทำเรื่องอะไรแบบนี้แน่
ได้แต่หวังว่าการที่พี่โก้กลับมาแล้ว จะเคลียร์กัน เลิกปากหนัก เนมก็เลิกระแวงว่าโก้ไม่รักได้แล้ว
สุดท้ายนี้โคตรรักป้อง :-[
-
โอ้ โป๊ะแตกซะงั้น
เพื่อนที่แสนดีกลายเป็นคนเสี้ยมให้เกิดเรื่อง เหอๆ
แต่คิดว่ายังไงสุดท้ายเพื่อนกันก็เกลียดกันไม่ลงหรอก
แล้วยิ่งเพื่อนที่มีความหลังกันมาแบบเนมกับคีย์ก็คงจะให้อภัยกันนั่นแหละ :ruready
-
หนูก็ไม่อยากรอแล้วเหมือนกัน ขอแบบพี่โก้สักคน ด่วนๆเลยนะคะ >//////<
-
กรี๊ดดดดดดดดดด เย้ๆๆๆๆ
พี่โก้มารับแล้วววววววววววววววว
รักกันๆๆๆๆ
-
ฮือออออ
บอกแล้วว่าเนมไม่ซื่อ ฮือออออ
คือเราอ่ะ โคตรเข้าใจพี่โก้มากนะ
แบบ รู้ว่าฮีคิดไรอยู่ ทำแบบนี้ทำไมไรงี้
เนมต้องหัดรู้ใจพี่โก้นะ บางอย่างเค้าก็ชัดเจนเหอะ!!
มารับแล้ว ;')
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
โห คุณจี เล่นเอาซะ สุดแสนจะทรมานเลย
ร้องไห้เป็นโหลล่ะ ลุ้นแทบตาย
ไม่ได้หลับไม่ได้นอน ตามอ่านจนทัน
ดีใจกับเนมและโก้มาก
ยกย่องเพื่อนแบบ ป้อง มาก อยากซื้อไปเลี้ยงที่บ้านเลย
มีความสุข นอนแล้วววววว :mew1:
-
:mew2: :mew2: :mew2:
-
จะว่าไปก็สงสารคีย์เหมือนกันนะ ชีวิตรันทด แต่ถ้าทำแบบนั้นกับเนมจริงก็รับไม่ค่อยได้
-
พี่โก้กลับมาแล้ว นั่งอ่านไปแต่ละบรรทัดใจจะขาดเลย ขอเป็นคนอ่านแหละดีแล้ว ปัญหาของเนมแต่ละอย่าง ค่อยๆคิดค่อยๆแก้ ทำตามที่ใจเราจริงๆที่อยากทำนะเนม ยังไงก็ต้องมีคนเจ็บ เลือกรักษาตัวเองไว้ก่อนเถอะ ยังไงเงลาไม่มีใคร เราจะได้ปลอบใจตัวเองเป็น
เอาพี่โก้กับเนมนะคะ
-
วางอดีตลงซะ ดีมั้ยคะน้องเนม
แล้วมาเริ่มกะปัจจุบัน เพื่ออนาคตของนู๋กะพี่โก้เถอะนะ (นี่ปวดหัวแทนละ)
เหนืออื่นใด อิจฉาน้องเนมที่สุด มีแต่คนรุมรัก แอร๊!!!
ปอลอ รันทดที่สุดชีวิตคีย์ อ่านแล้วก้อโกรธไม่ลง ใจอ่อนกะคีย์อีกแล้ว รู้เลยว่าตลอดเวลาคีย์ก้อยังคงรักเนมอยู่ แต่ไหนๆชีวิตก้อไม่สามารถลงเอยกันได้แล้ว ก้อขอใช้ชีวิตช่วงที่ยังเป็นของตัวเองให้มันสุดๆไป ต้องตัดใจเลิกกะเนมเพราะถึงดื้อดึงคบกันไป สุดท้ายก้อต้องจากกันอยู่ดีเลยต้องหยุดความผูกพันไว้แค่เส้นเพื่อนเพื่อไม่ให้เนมและตัวเองต้องเจ็บปวดใช่ป่ะ แต่พอเห็นเนมร้องไห้มากๆ ตัวเองก้อทำใจไม่ได้ใช่ม๊ะ เลยอยากได้เนมคืนกลับมาอ่ะดิ น่าสงสารเนอะคีย์เอ้ย #นี่ก้อมโนเป็นตุเป็นตะเชียว ฮ่าๆ
ปอลอ2 แลว่าชีวิตคีย์นี่จะเป็นภาระให้ลูกหลานและภรรยาเทอในอนาคตนะ(ถ้ายังเลิกรักเนมไม่ได้เนี่ย)
-
กรี๊ดดดดด มารับกันกลับบ้านซะที โฮก ลุ้นซะ อร๊ายยยย
-
หลุดจากบ่วง พ่วงรักเพื่อน เลือนให้หมด
ใจจ่อจด ไม่ลดละ อย่างมุ่งหมาย
เนมคนเดียว พี่โก้รัก จนวันตาย
ไม่ห่างหาย ไปอีกแล้ว นะแก้วตา
พี่จะทำ ย้ำทุกอย่าง ไม่ห่างรัก
น้องจะได้ ใจแน่นหนัก ว่าห่วงหา
พี่จะพูด จะย้ำบอก ทุกเวลา
น้องจะได้ ไร้น้ำตา เลิกกังวล
เลิกสงสัย ใจพะวง งงใจพี่
เชื่อเถอะนะ เนมคนดี อย่าสับสน
ที่ผ่านมา มีอดีต กันทุกคน
แต่วันนี้ รักสุดล้น เต็มหัวใจ
:mc4: อย่างนี้..จะฉลองได้หรือยัง
ฮิ้วววววว รักเบ่งบานมั่ก
:L1:
จัดไป :katai4: คนนี้อ่ะ
อิอิ
-
น้องเนม กลับบ้านนะคะลูก :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
โห :katai2-1:สุดยอดเลยอ่ะ เนมทำให้พี่โก้ ยอมพูดความในใจออกมาได้ "พี่คิดถึงเนม...กลับไปกับพี่นะ"
มรสุมจะได้คลี่คลายซะที
สงสารเนมจังเลย คนที่ไว้ใจที่สุด กลับมาทำร้ายเราได้ คอยยุให้เราเลิกกับคนที่เรารัก เฮ้อ :ling1:
-
ลุ้นมาก รอนะครับ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!! พี่โก้มารับเนมแล้ววววววววว~~~~~ :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:
บอกได้คำเดียวว่า...........เกลียดคีย์ !!!!!!!!!!!!!!!!!!................ :m31: :m31: :m31: :m31:
-
โก้กับเนมจะยิ้มได้แล้วใช่มั๊ยนี่ ดีใจน้ำตาจะไหล :กอด1:
-
พี่โก้มาแล้ว กลับบ้านกันดีกว่าเนอะ
-
พี่โก้มารับเนมแล้วว >.<
-
:z3: :z3: :ling1: :ling1: :serius2: :serius2: :katai1: :katai1:
บอกไม่ถูกเลยยยยยยยยย แต่ที่เเน่ๆพี่โก้...ทำได้ถูกต้องแล้ว(ดีมากด้วย)
อย่ารอ อย่าให้เนมเป็นฝ่ายรออีก มาหาน้องมันเองเลย มาหาโดยที่น้องไม่ต้องเรียกร้อง
ที่ผ่านมาน้องมันรอ บอกให้มาก็ไม่มา กว่าจะมาก็..นะ และนั่งเสียใจมาตลอด
วันนี้เหมือนเป็นการลบปมน้องไปโดยไม่รู้ตัว (แม้จะลบไม่หมดซะทีเดียวแต่เชื่อว่ามันจะค่อยๆเบาบางลงจนหายไปเองนะ)
ไม่งั้นเนมไม่พูดจา วก-วน แบบนั้นหรอก ลึกๆน้องมันรอให้แกมานั่นแหล่ะ รอให้แกมาหาเอง เหมือนว่าแกเลือกน้องเเล้วนั่นเเหล่ะ
เข้าใจมะ? เฮ้ออออออออ เห็นแบบนี้ค่อยสบายใจหน่อยนะ และก็ดีใจที่เห็นคนรอบข้างอย่างป้อง อย่างพี่นิ้ง และพี่ปั้น พี่ฟ้า
ที่คอยเตือนสองคนนี้ ขอบคุณน๊าาาาาาาาาา :เฮ้อ: :กอด1:
ส่วนเรื่องคีย์....ไม่ได้ผิดหวัง แต่เราระเเวงคนคนนี้มานานเเล้ว คิดว่าคงต้องมาสร้างปัญหาให้เเน่ในอนาคต
แต่ไม่ใช่เเนวว่า "ฉันไม่ได้คนอื่นก็อย่าหวัง" หรอกนะ
เราเข้าใจว่าคีย์คงรู้สึกประมาณ....ถ้าเอาเนมไปแล้วดูเเลไม่ดี จะกลับมาเอาเนมคืน
เเต่ทีนี้ตัวเองก็ไม่อยากดูไม่ดีในสายตาเนมไง เลยใช้วิธีสกปรกไปนิดนึง(เหรอ?????)
ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่เเน่ใจว่าจะพาเนมไปได้ตลอดรอดฝั่งไหม เเค่ตอนนี้ให้เนมหลุดพ้นจากโก้ก็พอ
คิดอะไรสั้นๆและเห็นแก่ตัวไปในที แต่เอาเข้าจริงๆก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอก ไม่เคยเจตนาร้ายกับเนม
เเค่อยากให้เนมมีความสุข(ใช่มั๊ย?) แต่ลืมนึกไปว่าตัวเองก็ไม่พร้อม และที่สำคัญ......ลืมนึกถึงความต้องการของเนม
จริงๆเเล้วสิ่งที่คีย์ควรทำคือ...เป็นที่ปรึกษาที่ดี เป็นเพื่อนที่ดีให้แก่เนม เหมือนที่ทั้งคู่เคยสัญญากันไว้
ตัดความสัมพันธ์กับเนมในรูปแบบคนรักออกไปเถอะ เก็บไว้คนเดียวก็พอ แล้วจงเป็นเพื่อนที่ดีควบคู่กับป้องไปนะ
(คู่ป้องไปเลยก็ได้) เนมมีเพื่อนน้อย ไม่อยากให้ต้องเสียเพื่อนที่มีไปน่ะ เนมเองก็คงไม่อยากเป็นแบบนั้น
เพราะในฐานะเพื่อนเเล้ว คีย์เองก็เป็นเพื่อนที่ดีคนนึงนะ คิดใหม่ ทำใหม่ มันไม่สายไปหรอก o16
ก็ไม่อยากให้เนมรู้สึกไม่ดี เเต่ทั้งนี้เราเคารพการตัดสินใจของเนม(ของพี่จีตะหาก อิอิ)
เป็นกำลังใจเช่นเดิมจ้าาาาาาาาาา :L2:
-
:m22: :katai5: :katai5: :ling1:
-
เห็นใจคีย์เหกมือนกันนะ
-
พี่โก้พาน้องเนมกลับบ้านเรา.... พี่โก้ต้องพูดและแสดงออกว่า รักน้องเนมจริงๆ ไม่ใช่เป็นตัวแทนใคร
เด็กน้อยอย่างน้องเนม จะได้เลิกคิดมากซักที....พี่โก้มีเด็กน้อยไว้อ้อนข้างกาย ชีวิตก็มีสีสรรค์เยอะน๊า...
รอๆๆๆๆ คุณจี พาน้องเนมกลับบ้านพี่โก้...
-
“พี่โก้บ้า ฮือๆๆ บอกว่าอย่ามาไง ฮึก ทำไมไม่ฟัง ฮือๆๆ”
>> ตกลง!! #เพราะพี่ไม่ใช่โก้ 555
. G_wa ได้กล่าวไว้ :katai4:
วันพุธละนะ เอออออออออออออออ :hao5:
-
แวะมารอพี่โก้กับน้องเนม. :mew3:
-
กลับมารักกันดีๆเถิดนะ :hao4:
-
ยัง....ยังปั่นไม่เสร็จอีก
:fire: :fire:
:beat: :beat:คนแต่ง
-
http://www.youtube.com/v/cSnkWzZ7ZAA
งั้นก็พิมพ์ไป..ฟังเพลงนี้ไป
เผื่อว่าอารมณ์ดี พี่โก้จะได้ออกมาดูดีกว่าเดิมอีก
หุหุ
:katai4:
คงจะชอบนะครับ
ผมน่ะ..เปิดฟังบ่อยมากกกกกกกก
ชอบอ่ะ ฟังทีไร อารมณ์ดีทู๊กกกกกกกที
:z2:
-
แอบมารอพี่โก้ กับน้องเนม
สู้ๆนะคะคุณจี
-
รอๆๆ :katai5: :katai5: :katai5:
-
ผมขับรถมาจอดที่หอพักของคีย์เพื่อมารับเนมโดยไม่ได้โทรมาบอกก่อน เพราะถ้าโทรมาหรือส่งข้อความมาเนมอาจจะหนีไปอยู่ที่อื่นหรือไม่ก็ไม่ยอมมาพบ แต่การเข้าหอนี้ก็ทำไม่ได้ง่ายๆ ถ้าไม่มีคีย์การ์ดหรือโทรให้เนมหรือเจ้าของห้องลงมาเปิดประตูให้ ผมนั่งรอที่ม้านั่งใกล้ๆ เผื่อมีคนเข้าออกจะได้อาศัยจังหวะนั้นเข้าไปด้านในด้วย แต่รอสักพักก็ยังไม่มี กำลังชั่งใจว่าจะโทรไปหาเนม ก็มองไปเห็นเจ้าของห้องกำลังเดินมาทางนี้พอดี สายตาที่มองสบมาทันทีที่เห็นผมยังคงเหมือนเดิมทุกครั้ง ไม่เป็นมิตรเลยสักนิด ผมเดินไปหาเพื่อเจรจาขอขึ้นไปหาเนมบนห้อง
“มาที่นี่ทำไม หรือว่าเอาของมาให้เนม”
“เปล่า มารับ”
“เนมไม่กลับไปอยู่กับคุณอีกแล้วไม่เข้าใจรึไง”
“เรื่องนี้ให้เนมเป็นคนพูดเองดีกว่า คนนอกไม่เกี่ยว”
“มึง!!”คีย์ผลักอกผมจนต้องก้าวถอยหลัง มันทำท่าจะไม่หยุดเลยต้องจับข้อมือมันเอาไว้
“อย่าดีกว่าน่า เริ่มก่อนแล้วแพ้จะขายหน้าเอานะ”
“คนอย่างมึงมีแต่ทำให้เนมร้องไห้ เนมไม่ต้องการมึงอีกแล้ว!! อย่ามาหาเนมอีก”
“ไปตามเนมมาพูดเอง ให้ฟังจากพวกหวังตีท้ายครัวคนอื่น ฟังยังไงก็เชื่อไม่ได้ว่ะ”
“เนมเป็นของกู!! กับมึงเนมแค่หลงผิดไปชั่ววูบแค่นั้น แต่ต่อไปนี้เนมจะไม่เป็นอย่างนั้นอีกแล้ว กูจะดูแลเนมเอง มึงไปซะ”
“ถ้าเนมมาพูดต่อหน้ากูตอนนี้ว่าเลือกมึง กูจะไป ไปตามมาสิ”
“....เนมไม่อยากคุยกับมึง”
“แสดงว่าเนมไม่ได้อยากเลิก หรือไม่ก็...ไม่ได้อยู่ที่นี่”
“เนมเลิกกับมึงแล้ว โง่หรือไงวะ ไม่เลิกแล้วเนมจะให้กูไปรับมาอยู่กับกูทำไม”
“แสดงว่าไม่อยู่ที่นี่...งั้นก็หมดเรื่องคุยกับมึงแล้ว”ผมสะบัดมือมันที่จับเอาไว้แล้วเดินกลับไปที่รถ ได้ยินเสียงตะโกนด่าตามหลังแว่วๆ แต่ไม่ได้ฟัง ดูจากท่าทางแล้วน่าจะมีปัญหา...หรือจะทะเลาะกับเนม
ผมขับรถเข้ามาในมหาฯลัย เผื่อเนมจะอยู่ในนี้ พยายามมองตามที่ต่างๆ ที่เคยมารับมาส่งแต่ก็ไม่พบ หยิบโทรศัพท์มาไล่มองชื่อเพื่อนเนมที่เคยบันทึกเอาไว้ เพื่อนคนเดียวที่ผมไว้ใจให้เนมคบด้วยมากที่สุด...ป้อง
ป้องบอกให้ผมมาหาที่หอโดยไม่ได้พูดอะไรมากกว่านี้ แต่ผมเดาเองว่าเนมน่าจะอยู่กับป้อง หลังจากจอดรถและยืนรอสักพักป้องก็เดินมาหา
“เนมมันมีเรื่องเครียดมากนะพี่ช่วงนี้ ผมไม่รู้ว่ามันเห็นพี่แล้วจะเป็นยังไง แต่...ไม่รู้สิ ผมว่าคนที่น่าจะปลอบและแก้ปัญหาเนมได้คงไม่ใช่เด็กๆ แบบพวกผม แต่ถ้าเนมไม่ยังไม่อยากคุยกับพี่จริงๆ พี่ต้องยอมกลับไปนะ ผมยังไม่อยากให้เพื่อนประสาทแตกตอนนี้”
“อืม”ผมพยักหน้าให้ มีหลายเรื่องที่อยากถาม แต่อยากเจอเนมก่อนมากกว่า ป้องพาผมขึ้นมาที่ห้องตัวเอง หยิบลูกกุญแจไขแม่กุญแจที่คล้องไว้ด้านนอก คนในห้องจะรู้บ้างไหมว่าถูกเพื่อนตัวเองขังเอาไว้ ลูกกุญแจหนึ่งดอกสำหรับไขกลอนประตูถูกยื่นให้แล้วเจ้าของห้องก็ถอยไปยืนห่างๆ เพื่อกันเนมมองเห็น ป้องเองก็คิดคล้ายผม ว่าถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วยเนมอาจจะหาที่พึ่งทางอื่นแทนผม ไม่ใช่ว่าเนมไม่ต้องการผม แต่มันเป็นนิสัยของเนมที่ชอบเลี่ยงปัญหาที่ตัวเองยังไม่พร้อม
ไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เห็นเนมครั้งแรกเป็นยังไง หัวมันโล่งๆ ตัวเบาลงคล้ายอะไรบางอย่างที่ถ่วงเอาไว้จนหนักทั้งบ่าทั้งไหล่มันหายไป เนมร้องไห้....ผมเองก็อยากร้อง แต่ขณะเดียวกันก็อยากยิ้ม คำพูดสับสนไปมาทั้งที่ตอนแรกตัดพ้อว่ามาช้า แต่สักพักกลับต่อว่าที่ไม่เชื่อฟังที่บอกว่าอย่ามา
“ขอโทษ......แต่พี่ไม่อยากรอแล้ว”
เสียงร้องไห้ดังสะท้อนภายในห้องที่ปิดสนิท แขนสองข้างกอดเนมให้แน่นเท่าที่อยากกอด ชดเชยช่วงเวลาที่ไม่มีคนๆ นี้ในอ้อมแขน
“พี่ขอโทษนะ”ไม่รู้จะมีคำไหนชดเชยน้ำตาเหล่านี้ได้เท่าคำนี้ มือเล็กๆ กำเสื้อผมแน่น เสียงสะอื้นค่อยๆ เบาลง ซบหน้านิ่งอยู่บนไหล่ นานมากจนคิดว่าคงหลับไป แต่พอผ่อนแรงคลายอ้อมแขนเพื่อจะมองหน้าเนมกลับยิ่งรัดวงแขนตัวเองซุกหน้าบนบ่าไม่ยอมโผล่หน้ามาให้เห็น เรานั่งกอดกันเงียบๆ อยู่บนพื้น ประตูห้องปิดลงโดยฝีมือเจ้าของห้องที่ย่องมาปิดแล้วเดินจากไปเงียบๆ ทั้งห้องเหลือเพียงเสียงลมหายใจเบาๆ สลับเสียงสูดน้ำมูกเป็นบางครั้ง บางทีผมอาจไม่ปกติที่ได้ยินเสียงสะอื้นของเนมแล้วยิ้ม....แต่...มันดีใจจริงๆ
“ลุกไปนั่งบนเตียงมั้ย”ผมถามเนมหลังจากเรานั่งบนพื้นมาน่าจะนานเกือบชั่วโมง เนมหยุดร้องสนิทแล้ว
“....ไม่เอา”เสียงดังข้างๆ หู คางวางเกยบนบ่าพอๆ กับทั้งตัวที่มานั่งกองอยู่บนตัก
“ผอมลงใช่มั้ย ทำไมไม่กินข้าว”
“พี่โก้ก็ผอม โทรมด้วย เสื้อตัวนี้ก็ยับ”
“อืม....อยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนกินข้าว”
“เนมไม่ใช่เพื่อนซะหน่อย”
“ไม่มีแฟนกินข้าวด้วยโอเคมั้ย”
“....คิดถึงเนมมั้ย”
“คิดถึง”
“อืม.....แล้วพี่มาที่นี่ได้ไง ป้องโทรไปหาเหรอ”
“เปล่า พี่ไปดักรอเนมที่หอคีย์แต่ไม่เจอเลยโทรหาป้อง”
“......เหรอ”
“กลับห้องเราเถอะ”
“......เนมยังไม่อยากกลับ”
“จะไม่กลับไปกับพี่เหรอ”
“เนม...ไม่อยากอยู่ที่นั่น”
“เนม.....พี่ไม่ได้คิดอะไรกับตี๋แบบที่เนมกังวลเลยนะ”
“เนมไม่รู้ เนมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่เนมไม่อยากกลับไปที่นั่นอีก ไม่อยากไปอยู่ห้องนั้น ไม่อยากเห็นหรือได้ยินอะไรอีกแล้ว"เนมสะบัดตัวออกจากแขนผมแล้วลุกขึ้นยืนหันหลังให้ ผมลุกขึ้นดึงแขนเนมให้หันกลับมาแต่เนมเดินไปไปยืนอีกฝั่งของเตียง
“เนมรู้ว่าเนมงี่เง่า แต่เนมทนไม่ได้จริงๆ พี่เข้าใจมั้ย เนมยังไม่พร้อม...พี่กลับไปก่อนเถอะ”เนมหันหน้ามาทางผมแต่ก้มมองปลายเท้าตัวเองนิ่ง ผมเคยคิดว่าถ้าเนมรับผมที่เป็นแบบนี้ไม่ได้ ไม่มีความสุขที่จะอยู่ข้างผม ผมก็จะปล่อยเนมไป ให้เนมเลือกทางที่ตัวเองมีความสุขที่สุด สบายใจที่สุด แต่เมื่อหลายๆ คนย้ำแล้วว่าความคิดผมมันผิด สิ่งที่ผมทำมันผิด และผมยอมรับแล้วว่า...ผมไม่สามารถปล่อยเนมไปได้อย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ ต่อให้บอกกับคีย์ไปว่าถ้าเนมยืนยันว่าจะไป ผม...ก็คงพยายามรั้งไว้ให้ถึงที่สุดอยู่ดี.....อยากให้อยู่ด้วยกัน....นานกว่านี้
“พี่เองก็งี่เง่าเหมือนกัน แต่เนมเชื่อพี่อีกสักครั้งได้มั้ย ความรู้สึกของพี่กับตี๋มะ...”
“พอ!! พอแล้ว! เนมไม่อยากได้ยินพี่พูดชื่อนั้น ไม่อยากเห็นไม่อยากรู้อะไรเลย พี่ก่อนกลับไปเถอะ”เนมเดินผ่านผมไปที่ประตูเพื่อเปิดให้ผมออกไป
“เนม...”
“เอ๊ะ...ทำไมเปิดไม่ได้ ประตูติดอะไรอะ มันเปิดไม่ออกอะพี่โก้”เนมหันมามองผมแล้วพยายามดันประตูแต่เปิดออกไปไม่ได้ แต่ผมไม่ได้ขยับไปช่วยดู คนที่ช่วยไขข้อข้องไขคือเจ้าของห้องที่ยืนพูดจากด้านนอก
“คุยกันให้เคลียร์เลยมึงไอ้เนม ไม่งั้นกูล็อคไว้อย่างนี้ล่ะ อีกชั่วโมงเดี๋ยวกูมาดูใหม่ ถ้ายังไม่เคลียร์กูไม่เปิดให้นะ”เสียงฝีเท้าเดินจากไปทันทีที่พูดจบ
“ไอ้ป้อง!! ไอ้เพื่อนเวร! กลับมาเปิดประตูนะมึง ไอ้ป้อง!”
“เพื่อนคงเดินไปไกลแล้วล่ะน่า เรามาคุยกันให้จบดีกว่า ไหนๆ ก็ออกจากห้องไม่ได้แล้ว”ผมดึงไหล่เนมให้เดินถอยมาจากประตูห้อง เนมตวัดสายตาหันมามองตาโต
“พี่โก้บอกให้มันทำแบบนี้ใช่มั้ย”
“พี่เปล่า”ผมไม่ได้ทำจริงๆ ถึงแม้มันจะตรงใจและเป็นผลดีกับผมก็ตาม
“ไม่เชื่อ ต้องเป็นแผนพี่แน่ๆ เลย”
“อือๆ แผนพี่ก็แผนที่ จะคุยได้หรือยังล่ะ”ผมเดินไปนั่งบนปลายเตียง ปล่อยเนมยืนสะบัดตัวไปมาอย่างหงุดหงิด ส่วนตัวเองได้แต่นึกขอบคุณป้องอยู่ในใจ เห็นทีกลับไปต้องหาของสมนาคุณชุดใหญ่ให้สักหน่อย
“พี่อาจจะหลงคิดชอบตี๋มันจริง”
“พี่โก้!! เนมบอกว่าไม่อยากฟังไง”เนมยืนกอดอกสะบัดหน้าหนีให้รู้ว่างอนและใกล้จะโกรธ แต่ขอบตาที่เริ่มแวววาวคล้ายมีน้ำขังนั้นแสดงว่ามันเกินอารมณ์งอนหรือโกรธไปมากแล้ว....เสียใจ
“งั้นพูดเรื่องของเจก็ได้”
“เรื่องพี่เจก็ไม่อยากฟังเหมือนกัน”คราวนี้หันหน้าหนีทิ้งตัวลงนั่งยองๆ ก้มหน้าซุกหัวเข่าชนบานประตู ผมเดินไปยืนด้านหลังก่อนจะก้มลงสวมก่อนจากด้านหลังจนถึงหน้าขาที่หนีบชิดสนิทแล้วลุกขึ้นยืนอุ้มมาทั้งท่านั่งอย่างนี้เนี่ยแหละ เนมร้องเสียงหลงด้วยความกลัวตก แต่ระยะทางระหว่างประตูกับเตียงใกล้กันนิดเดียว อุ้มเนมมาวางบนเตียงได้เจ้าตัวก็ทำท่าจะกลิ้งหนีไปลงอีกฝั่งเลยต้องรีบทิ้งตัวลงไปทับให้นอนนิ่งๆ จับพลิกตัวให้ขึ้นมานอนซ้อนด้านบนแล้วค่อยๆ เขยิบขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง ล็อคมือไว้ที่เอวเนมแน่น ถึงพยายามดิ้นยังไงก็ไม่หลุด
“ตอนเด็กๆ พี่เคยคิดว่าพี่ชอบเจ”
“ไม่ฟังๆๆๆ”เนมยกมือปิดหูทั้งสองข้าง แต่เชื่อเถอะว่าต่อให้พยายามปิดยังไง ถ้าพูดแนบหูขนาดนี้ก็ต้องได้ยิน
“พี่เคยคิดว่าตัวเองชอบคนสองคนพร้อมๆ กัน พี่ไปถามพ่อว่าจะทำยังไงดี พ่อพี่บอกว่าไม่มีทางเป็นไปได้ที่เราจะชอบอะไรเท่าๆ กัน มันจะต้องมีที่พิเศษกว่าเพียงหนึ่งเดียว อาจต้องใช้เวลาหรืออะไรหลายอย่างในการตัดสิน ตอนนั้นพี่ยังเด็ก ยังไม่ค่อยเข้าใจมาก แต่ไม่เคยคิดจะลองคบเพื่อชั่งน้ำหนักใจตัวเองว่าทุ่มให้ฝ่ายไหนมากกว่า”พอผมเริ่มเล่าโดยมีพ่อมาเกี่ยวเนมก็เริ่มสงบขึ้น หยุดดิ้น แต่ยังยกมือปิดหูอยู่
“พี่คอยตรวจสอบความรู้สึกตัวเองเงียบๆ ถามตัวเองว่าคนนี้ใช่รึเปล่า แต่....ก็คาดหวังกับอีกคนมากกว่า ถึงจะยังเด็ก ยังไม่รู้ประสา แต่ก็เป็นการปลูกฝังลงไปทีละน้อย....อยากเป็นที่หนึ่ง เป็นที่สุด คำตอบว่าชอบใครมากกว่ามันเกิดตั้งแต่ตอนนั้น....พี่คงไม่อยากเป็นที่สุดของใคร ถ้าคนๆ นั้นไม่ใช่คนที่พี่รัก แต่กว่าจะค้นคำตอบให้ตัวเอง มันก็มีหลายๆ อย่างทำให้ต้องวางทุกอย่างลง....พ่อแม่พี่เจตายพร้อมๆ กัน และทุกอย่างเกิดขึ้นต่อหน้าพี่...ส่วนหนึ่งเป็นความรับผิดชอบของพี่ คงเป็น...ความรู้สึกผิด ผิดมากที่สุดที่เคยทำในตอนนั้น....กับเจมันคือความสงสาร ความผิด ผสมรักและเอ็นดูแบบน้องปนๆ กันไป เนมอาจจะไม่เชื่อว่าพี่ไม่เคยคิดกับเจมากกว่าเพื่อนหรือพี่น้อง แต่พี่เชื่อในความสามารถตัวเองว่ามีมากพอที่จะเอาเจมาเป็นของพี่ ต่อให้มีพี่เอ็กซ์หรือไม่มีก็ไม่เป็นปัญหาเท่าไรถ้าอยากจะทำ โอกาสที่จะทำให้เจชอบพี่มีตลอดเวลาไม่ใช่ไม่มี แต่พี่ไม่ได้ต้องการเจแบบนั้น......แต่ในระหว่างที่พี่ทุ่มเททุกอย่างรับผิดชอบความรู้สึกผิดของตัวเอง....เป็นอีกครั้งที่พี่เพิ่งรู้สึกว่าพี่ทำผิดที่สุดในชีวิตตัวเองไปแล้ว.....”
“อะไรเหรอฮะ”เนมปล่อยมือจากใบหูตัวเองมากุมมือสลับลูบปลอบเบาๆ ไม่ให้ผมรู้สึกผิดกับอดีตที่เกิดกับครอบครัวเจอีก
“....ที่ปล่อยเนมไป.....พี่ผิด...ที่ปล่อยเนมไปครั้งนั้น”
“อื้อ...มากด้วย”เสียงอู้อี้ๆ เหมือนจะร้องไห้แต่พยายามอั้นเอาไว้ ผมดันหน้าผากเนมให้เอนมาพิงอกตัวเองเอาไว้ นึกถึงวันนั้นทีไรความรู้สึกตอนนั้นก็ยังชัดเจนทุกที
“ตอนนั้นเจเริ่มคบกับพี่เอ็กซ์แล้ว อาจไม่ค่อยราบรื่นเท่าไร แล้วพี่ก็เสียเนมไป..........พี่มีตี๋คอยอยู่ข้างๆ...ส่วนเจกำลังห่างออกไปทุกที มันเป็นนิสัยเสียๆ ของพี่ที่เผลอยึดติดกับเพื่อนมากไป ความรู้สึกที่เสียเนมไป และหมดหน้าที่ดูแลเจไปพร้อมๆ กันมันทำให้เคว้ง.....มันเหมือนหมดแล้ว....ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป แต่เพราะมีตี๋คอยอยู่ด้วยกันตลอด มีอารมณ์ร่วมกันหลายๆ เหตุการณ์ เห็นความทุกข์ของมันตลอด....มันยังอยู่ด้วยกัน เป็นเพื่อนที่รับรู้หลายๆ เรื่องราวด้วยกัน พี่เลยยึดติดกันมันมากไป พี่เอาเวลาที่เหลือทุกอย่างมาอยู่ที่ตี๋ คิดว่าต่อจากนี้ไปมีเพียงมันกับพี่แค่สองคนก็พอ เราจะไม่ทิ้งกันไปไหน อยู่ด้วยกัน แต่ทุกอย่างเป็นความเพ้อของพี่คนเดียว วันหนึ่งตี๋มันก็จากไป แต่ไปทั้งๆ ที่มันเข้าใจพี่ผิด และพี่ไม่คิดจะแก้ตัว มันจะเชื่ออย่างไหนก็ตามใจ ถ้ารู้จักกันมานานขนาดนี้ยังคิดว่าพี่เป็นคนแบบนั้นก็ช่างหัวมัน....ทุกคนไปหมด ตอนนั้นพี่ทำตัวเละเทะมาก ไม่ใช่ว่าอกหักนะ แต่มันเสียความรู้สึก แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองหมดแล้ว ไม่มีเจ ไม่มีตี๋ และเนมจากไปนานแล้ว.......นิ้งบอกพี่ว่าพี่เป็นโรคขี้ขลาด เป็นพวกไม่มีความมั่นใจถ้าไม่ยึดอะไรไว้สักอย่าง เหมือนไม่มีความฝันในชีวิต ซึ่งก็จริง พี่ไม่เคยรู้สึกว่าโตขึ้นอยากทำอะไรหรือเป็นอะไร ตอนเด็กดูแลเนม โตมาอีกหน่อยดูแลเจ ถัดมาดูแลตี๋ พอทุกคนจากไปพี่เลยเคว้ง พี่เคยคิดว่าต่อจากนี้จะไม่คอยดูแลใครอีกเพื่อจะได้ไม่มีใครเดินจากพี่ไป จะไม่ทุ่มเทให้ใคร ไม่ผูกพันกับใคร เพราะเวลาที่ใครสักคนจากไป....มันเจ็บมาก แล้วอาจเพราะทิฐิโง่ๆ ของพี่ที่ไม่เคยรั้งใครเอาไว้ ยอมเจ็บคนเดียวดีกว่าให้ใครสงสาร เพราะถ้าจะอยู่ด้วยกันมันต้องไม่ใช่เพราะสงสาร พี่ไม่เชื่อว่าความสงสารก่อให้เกิดรักได้ ความรักต่างหากที่ทำให้สงสารกัน พี่สงสารเจที่เสียครอบครัว แต่ไม่ได้รักเจ และสงสารตี๋ที่สูญเสียเจ แต่พี่ไม่ได้รักตี๋....และพี่ปล่อยเนมไปตอนนั้นไม่ใช่เพราะสงสารหรือไม่รัก หรือแม้แต่ที่กลับมาคบกับเนมใหม่ ทั้งหมดแค่เพราะพี่รักเนม....เนมเชื่อพี่รึเปล่า”
+++++++++++++++++
:z2: :z2: :z2:
-
จิ้มคนแรกก อ่านจบแล้ว มาเม้นต์ค่า
พี่โก้้้น่ารักมากก เปิดใจสักที พูดให้หมดเลยนะ
มีอะไรเล่าให้น้องฟังให้หมด เนมต้องเข้าใจพี่โก้แน่ๆ
รออ่านอีก 50% ที่เหลืออย่างใจจดจ่อ
-
อยากอ่านต่อแล้ววววววว. รออีกครึ่งนะคะ
-
"ทั้งหมดแค่พี่รักเนม " พี่โก้น่ารักอ่ะ โอ้ยฟินไปสามโลกก ให้ตายเถอะ :katai2-1: :o8: :o8: :hao5: :hao5:
-
พี่โก้ ซึ้งมาก o13
-
รักแต่กลัวดูแลไม่ได้ เศร้านะ :ling3:
-
:hao7: กรี๊ดดดด ใครเอาจิ้งจกมาตบปากพี่โก้ 5555555 ตอนนี้ค่าตัวท่าจะแพงน่าดู นี้ขนาดมาแค่50%เองน่ะ เรียกเร็ทติ้งกลับมาเต็มๆอ่ะ :hao3:
:กอด1:
-
คุณจีตัดจบได้กวนมาก :katai1: :ling1:
เนมตอบไปเลยว่าเชื่อพี่โก้ :-[
-
ง่า...........อยากอ่านอิกไวไวจัง :z3: :z3: :z3:
-
:ling1: โอ๊ยย พี่โก้ยอมพูดด้วยหัวใจจริงๆ บอกรักเนมจริงจัง
น้องเนมเชื่อเถอะค่ะ :katai4:
รออีก 50% นะคะ
ขอบคุณค่ะ :L1:
-
เนมโดนขัง :laugh:
-
พี่โก้ ... พูดอีกสิคะ .. :hao3:
เอาอีกๆๆ หนูเนม สู้ๆ นะลูก
-
รอครึ่งหลังดีก่า
อึดอัดอ่ะ
:katai1: :katai1: :katai1:
-
พี่โก้สารภาพรักแล้ว :mew3:
-
ไอ๊ย่ะ พี่โก้เจ้าชายพิกุลทองของเรายอมบอกความในใจแล้ว โอ๊ยทำเอาเพ้อ
+1 :กอด1:
-
พี่โก้ทำดีมากค่า
รักก็บอกว่ารักเนอะ
-
เชื่อ เค้าเชื่อพี่โก้ทุกอย่าง อิอิ
สรุป พี่โก้อ่อนไหวที่สุดในบรรดา เหมือนจะเข้มแข็งดูแลใคร ๆ มาตลอด
แต่จริง ๆ อ่อนแอ ต้องการให้คนอื่นดูแลเช่นกัน
-
ความในใจของโก้มาพร้อมกับหน้าฝนจริงๆ จัดมาๆ เลยจร้า
พร่างพรูออกมาให้หมดความในใจอ่ะ ไม่บอกแล้วเนมจะรู้มั้ย
นาทีสุดท้ายหละนะ อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปหละ :katai2-1:
-
พี่โก้มาเต็ม พูดยาวมาก
ขึ้นอยู่กับเนมแล้วว่าจะเชื่อพี่โก้ไหม
รอครึ่งหลังค๊า
-
ดีใจนะที่เห็นอิพี่โก้เปิดใจคุยกะน้องเนมจริงจัง
-
ฝันดีแน่เลยคืนนี้
ฟินกับพี่โก้ในอารมณ์นี้
-
** ทั้งหมดแค่เพราะพี่รักเนม....เนมเชื่อพี่รึเปล่า**
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากจะสิงร่างเนม แล้วบอกว่า
เชื่อในสิ่งที่พี่โก้พูด
พี่โก้พุดอะไรซึ้งๆก็เป็น
>//<
-
น่าจะเคลียร์นะรอบนี้ ชื่นใจจัง
-
โอ้ยยยยยยยยยย น้ำตาไหล "ทั้งหมดแค่เพราะพี่รักเนม....เนมเชื่อพี่รึเปล่า" เชื่อเนอะเนมเนอะ จะแฮปปี้แล้วดีจัง
บางทีก็สงสารพี่โก้ พี่โก้ที่เข้มเข็งดูแลคนอื่น ที่จริงคือแบบน่าสงสารมากอ่ะ
เนมที่อยู่กับความระแวง ที่รักพี่โก้ แต่ด้วยความที่เป็นเด็กและมองอะไรด้านเดียว ตอนนี้คงเข้าใจพี่โก้มากขึ้นเนอะ
จะเข้าใจกัน ดีกันแล้ว :เฮ้อ: :L2:
รออีกครึ่งนึงจ้า
-
:hao5: :hao5:
ในที่สุด พี่โก้ก็พูดมันออกไปซักที
สิ่งที่มันอยู่ในใจตลอดมา
เอาใจช่วยพี่โก้สุดๆ
-
เค้าเชื่อพี่โก้อะ แล้วก็อยากได้พี่โก้อีก 50%
-
น้องเนมจ้า รับฟังเยอะๆนะจ๊ะ พี่โก้ก็อธิบายมากๆเถอะนะ
รอ 100 % จ้า
-
นี่เชื่ออ่ะ
เชื่อมากด้วย ...เนมเชื่อเหอะะะะ
โฮววววว
พี่โก้น่าสงสารอ่ะ.. ขี้กลัวเกินไปแล้ววววว!!!
-
FC โก้ค่ะ เชียร์ขาดใจ
เยิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
:mew1:
มาต่อเร็วๆนะคะ จะขาดใจ :ling1: :ling1:
ขอบคุณค่ะ :katai2-1:
-
วันนี้พี่โก้พูดเยอะที่สุดเรยอ่ะ
ประทับใจมากๆ
น้องเนมจะตอบว่างัยนะ? :hao5:
ลุ้นๆๆๆ. :z3:
-
โก้ยอมพูดแล้ว
-
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด (โดนน้ำร้อนลวกช่ะ?)
พี่โ้ก้สู้ๆ พี่โก้สู้ตาย พี่โก้ไว้ลาย พี่โก้สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หวี๊ดดดดดดดด บึ้ม
(ถึงขั้นร้องเพลงเชียร์..... ยังไงก็อย่าตายก่อนสู้นะพี่)
คนเขียนขาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา มาต่อไวๆ เน้ เค้ารอออออออออออออออออออออออออออ
-
เย้ๆ พี่เด้ยอมเปิดปากเล่าเรื่องทุกอย่างแล้ว ดีใจจังเลย ชอบประโยคสุดท้ายอ่ะ พี่รักเนม
-
แอบฟิน อ่ะ
-
พี่โก้ พูดให้หมดเปลือกเลยนะ
-
พี่โก้น่าสงสาร~
-
อ๊ายยยย ในที่สุดก็พูดแล้ว ดีมาก พูดออกมาให้หมด อย่าให้เหลือ เนมเองก็เหมือนกันระบายออกมาให้หมด อย่ามัวแต่คิดเองเออเองกันทั้งคู่ มันอึดอัด คนอ่านก็อึดอัด แต่พอดีคนอ่านเป็นมาโซเลยไม่เป็นไร แต่เนมกับพี่โก้คงไม่มาโซใช่มั้ย เพราะงั้นพ่นออกมาให้หมดเลย!!! 555+ อินจนจะบ้าตาย
รออ่าน 100% ค่า
-
นอนตายอย่างสงบ........!!!!!เพราะคำบอกรักของพี่โก้
พี่โก้หล่อมมมมากกกกกก!!!!!
-
พี่โก้จะเศร้าไหน เคลียร์กันให้ดี ไม่เอา ไม่อยากให้พี่โก้เศร้าอีกแล้ว
ยังดีที่เนมยังเหลือเพื่อนทีืคิดจะเป็นเพื่อนกับเนมจริง เพราะแต่ละคนที่เข้ามานี่อยากได้เนมทั้งน้านนนนนน
-
อยากจะขอบคุณป้องที่ล๊อคห้องไว้ พี่โก้กะเนมจะได้เคลียร์กันทุกเรื่องซักที.
คุณจีมาต่อไวไวนะค้า มันค้างงงงงงงงงงงงงงงง. :katai4: :katai4:
-
อธิบายมาตั้งนาน แค่ประโยคหลังสุดประโยคเดียว ทำเอาปริ่มเลย จินตนาการหน้าพี่โก้แบบตาต้องจริงจัง คำพูดต้องหนักแน่นมาก เนมเชื่อพี่โก้เถอะนะ
-
ตอนนี้พี่โก้พูดเยอะสุดแล้ว
กลับไปเคลียร์กันต่อที่ห้องเหอะ
เกรงใจป้องมันเนอะ :z1:
-
อยากอ่านต่อแล้ว ลุ้นว่าเนมจะทำไง :katai1:
-
มันต้องอย่างงี้โก้มันต้องอย่างงี้ o13
รออ่านตอนต่อไปคะ
:pig4: คะ
-
:katai2-1: นี่แหละที่ต้องการ พูดเปิดใจออกมาพี่โก้ อธิบายให้เนมเข้าใจสักที
-
"ทั้งหมดแค่พี่รักเนม" ...อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก พี่โก้ขาาาา ถ้าเค้าเป้นเนม อ่อนยวบยอมกลับบ้านด้วยแล้ว!!
พี่โก้น่าสงสารอ่ะ เนมใจอ่อนหน่อยเห๊อะ อย่ามาแข็งอะไรตอนนี้เลยนะ
น้องป้องทำได้ดีมากข่าาา 55555
คุณจี มาต่อส่วนที่เหลือด่วนนนน ค้างมากๆค่ะ !! :katai1: :katai1:
-
หากย้ายคอนโดนี่ รู้เลยนะว่า เกลียมัว 5555555
-
โก้พูดยาวที่สุดในชีวิตแล้วใช่มั้ยเนี่ย พูดเหมือนกลัวจะโดนคนอื่นแย่งพูดเลย
เคลียร์เรื่องสองเราเสร็จแล้ว ต่อไปก็ต้องเคลียร์เรื่องมือที่สามต่อใช่มั้ย จัดให้คีย์มันหนักๆ เลยนะ
-
พี่โก้เปิดใจพูดแล้วเหลือแต่เนมละจะตัดสินใจยังไง
บางทีก็กลัวใจเนมเหมือนกันนะเพราะดูแล้วความคิดความอ่านของเนมบางทีมันก็เยอะเกินไป
-
เป็นครั้งแรกที่พี่โก้พูดเยอะนาดนี้ แม่เจ้า!!! 555555
สงสัยคีย์ต้องโดนซักทีนะ เพื่อจะลืมตามาเห็นความจริงบ้าง
กว่าพี่โก้จะยอมง้างปากพูดอะไรออกมายาวๆ เนมก็ฟังไปเถอะนะ
แต่ตอนนี้...ยกให้ป้องเป็นพระเอกเลย ป้องวินค่ะ อิ______อิ
-
พี่โก้น่ารักที่สุดดดดดดดดดปากแข็งอยู่ตั้งนาน
-
พี่โก้~~~ ฮรึก T^T
-
คือแบว่าเข้าใจไปครึ่งหนึ่แล้วละ เพราะเนมเปิดใจและรับฟัง
ต้องขอบคุณป้องที่ล๊อคประตูห้อง เพราะไม่งั้นก็ไม่เข้าใจกันเสียที
กลัวแต่คนอ่านจะดิ้นลงแดงตายเสียก่อนเพราะลุ้นไปจนตัวเนี่ยโก่งๆๆ
ไม่ไหวนร้า ขอให้กลับมารักกันๆๆนร้าครับโก้เนม
-
อ๊ากกกก ง้างปากพี่โก้ได้แล้วววว ยอมอธิบายกับเนมเสียที
เป็น 50% ที่รู้สึกว่าเติมเต็ม
ต่อไปก็อยู่ที่เนมแล้วนะว่าจะยังไง
ปล.ย้ายห้องดีมั้ยพี่โก้ เผื่อเด็กจะยอมกลับไปด้วย 555 :impress2:
-
งง
เรื่องไม่ได้รักเจ อันนี้พอเข้าใจ
แต่เรื่องตี๋ ก็ตอนนั้นบอกว่ารักตี๋ ตอนนี้บอกว่าไม่รัก
พี่โก้เป็นอัลไซเมอร์เหรอ
แล้วกับเนมก็เคยบอกว่าไม่รัก ตอนนี้บอกว่ารัก
ถ้าเราเป็นเนม เราว่าพี่โก้กลับไปกลับมา โกหกไฟแลบเลย o22
-
รอต่อไปนะ อิอิ
-
ลุ้นมาก เอาใจช่วย โก้ เนมนะครับ
-
จะเลิกดราม่าแล้วใช่มั้ย วิ๊ดวิ้วววววว :katai2-1:
พี่โก้ควรต้องสมนาคุณป้องให้เยอะๆหน่อยนะ ถ้าไม่ได้ป้องนี่จะไปต่อยังไงกัน
ขอบคุณคุณจีค่ะ :pig4:
-
ใครไม่เชื่อ แต่เราเชื่อพี่โก้นะ ^^
-
อ๊ากกกกก พี่โก้น่ารักสึดๆ > <
แต่เหนือสิ่งอื่นใด...ป้องน่ารักกว่าใครใดๆในโลก กร้ากกกก
เชื่อพี่โก้เถอะนะน้องเนม พลีสสสสส
แต่ใครไม่เชื่อพี่โก้แต่เราเชื่อนะ แอร้ยยย
พาร์ทนี้พี่โก้น่ารักจัง :hao5:
:pig4:
-
ไม่ควรคิดแทนกันเลยนะ จะดีจะร้ายให้ตัดสินใจด้วยตัวเองดีกว่า น่าเวียนหัว :serius2: รออ่านตอนต่อไป
-
เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าพี่โก้พูดย้าวยาว ยาวแล้วเข้าใจแม้มันจะมาแค่ 50% แต่เราคนอ่านเหมือนจะเปิดใจและเข้าใจพี่โก้ได้มากที่สุดแล้ว มากกว่าที่พี่โก้เล่าเรื่องดำเนินเรื่องมาตลอดท่ั้งเรื่อง(งงเปล่า) 555
รออีกครึ่งค่ะ
สู้ๆ
-
แต่พี่เชื่อในความสามารถตัวเองว่ามีมากพอที่จะเอาเจมาเป็นของพี่ ต่อให้มีพี่เอ็กซ์หรือไม่มีก็ไม่เป็นปัญหาเท่าไรถ้าอยากจะทำ
หมั่นไส้โก้ หลงตัวเองจังนะ ถึงทำจริง ก็ไม่มีทางหรอกย่ะ
1. เจไม่เปิดโอกาส เพราะไม่อยากทำร้ายจิตใจตี๋ ต่อให้เจหวั่นไหวเพราะโก้ แต่โก้ก็จะมีจุดจบเหมือนตี๋ คือ เจให้เป็นได้แค่เพื่อน ต่อให้โก้ปล้ำเจ โก้ก็เป็นได้แค่นั้น
2. คนปากแข็งอย่างโก้ คงจะเอาชนะใจเจยาก เพราะเจต้องการคนที่ทำให้เค้ารู้สึกมั่นคง รู้สึกมั่นใจได้ อย่างพี่เอ็กซ์ที่แสดงออกว่ารัก และบอกรักทุกครั้ง และเจก็พูดเต็มปากว่าเชื่อที่พี่เอ็กซ์พูด แต่คนอย่างโก้ ที่ปากหนัก ไม่เคยบอกรัก ไม่เคยแสดงออกว่าหึงหวง เจมันจะเอาที่ไหนมาเชื่อใจในความรักของแก ฮ๊า มันก็เหมือนที่เนมไม่เชื่อแกตอนนั้นนั่นแหละ
3. เพราะเอ๊กซ์กับเจเค้าเกิดมาคู่กันย่ะ ต่อให้โก้จะพยายามแทรกยังไง ก็ทำไม่ได้ อย่างที่เจบอกว่า เจรักพี่เอ๊กซ์คนเดียว และจะไม่รักใครอีกแล้ว
อิอิ ออกอาการมากไปหน่อย แบบว่าเป็นคนรักคู่เอ๊กซ์-เจมาก เห็นโก้พูดงี้ แล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้ :m16:
แต่สุดท้ายโก้ก็เข้าใจแล้วสินะ โก้รู้แล้วว่าต้องทำยังไง เพื่อความสุขของตัวเองและเนม ไม่ใช่มัวแต่ทิฐิบ้าบอ เพียงแค่หันหน้าเข้าหากัน พูดคุยกัน อธิบายให้เข้าใจ แค่นี้ ทำไมคนที่รักโก้สุดหัวใจอย่างเนมจะไม่อยากรับฟัง
-
ตั้งแต่จำความไดว่ารู้จักโก้มา ตอนนี้รู้สึกดีกะโก้ที่สุดละ :o8:
-
บ่องตง(เห็นคำนี้กำลังฮิต 55+ ) อยากเห็นคีย์โดนตีนอิพี่โก้แบบชุดใหญ่ซักที :katai4:
-
:katai2-1: ปรบมือๆๆๆ สมใจคนอ่านนัก พี่โก้พาร์ทนี้น่ารักที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา
รักพี่โก้ รักน้องเนม ดีใจที่พี่โก้พูดอะไรให้น้องเข้าใจมากขึ้น ถึงน้องไม่อยากฟัง
กรอกหูกันขนาดนั้นก็ต้องฟังแหละว้า เชื่อพี่โก้อีกครั้งนะน้องเนมลูก
ผู้ชายคนนี้ปล่อยไปไม่ได้เด็ดขาดเลยน้า โปรไฟล์เริ่ด รักใครรักจริง ปกป้องดูแล
ทำกับข้าวเก่งด้วยนะเออ (หลังจากบ่นพี่แกมาหลายตอนก็ขอชมบ้าง)
ที่จริงมีเมียเด็กต้องเอาใจเก่ง กิกิ
เพื่อนป้องน่ารักอีกแล้ว กามเทพดีเด่น ล็อกห้องเลย เอาสิว่าจะหนีกันไปไหนได้
ต้องคุยกันให้รู้เรื่องสถานเดียว
รอลุ้นอีกครึ่งต่อ ฟิ๊นนนนฟินนนน มีความสุขจัง ขอบคุณนะคะ
-
อ้ากกกกก :m31: ถ้าจะตัดแบบนี้
เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า :z3:
ลุ้นจนเยี่ยวเหนียวแล้วเนี่ย (ขออภัย ไม่สุภาพ)
จะเลิกกินมาม่ากันแล้วใช่มั้ยอ่ะ
เลิฟๆกันสักที รออ่านncอยู่ :z1:
-
เอาให้เคลียร์นะเนมกับโก้ เนมเลิกสับสนในใจตัวเองได้แล้ว
ถามใจตัวเองให้แน่ว่าเสียใจตรงไหนข้องใจอะไำร ถามพี่โก้ให้หมด
-
พี่โก้ยอมพูดแล้ววววววว ต่อไปมาดูว่าเนมจะเลิกงี่เง่ามั้ย หนูต้องเชื่อใจพี่โก้มากๆนะ :mew2:
-
โก้ยอมเปิดปากอธิบายให้เนมฟังแล้ว ดีใจ...
-
พี่โก้แม่งน่ารักอ่ะ ฮิ้ววววววววววว
:-[
เหลือหนูเนมแล้วนะจ๊ะที่รัก :กอด1:
-
แล้วเนมจะเชื่อพี่โก้หรือป่าวน่า~
ดีใจที่พี่โก้มาตามน้องเนม มาอธิบายทุกอย่างให้น้องเนมฟัง
หวังว่าน้องเนมคงใจอ่อนแล้วไปกับพี่โก้นะค่ะ
ปล.ชอบป้องจัง เป็นเพื่อนที่น่ารักมากเลย ชอบให้เนมตาสว่างหลายๆเรื่อง คุณจีแต่งเรื่องป้องบ้างนะ อยากอ่านอยากรู้นิสัยคนนี้ อิอิ
-
ตั้งแต่ติดตามโก้มา ตั้งแต่เรื่องของเจ มีตอนนี้แหละที่รู้สึกว่า
โก้พูดยาวที่สุด รีบๆมาต่อน๊า นานแค่ไหนก็จะรอ ^^
-
น้องเนม กลับไปกับพี่โก้ เนอะ พี่โก้พูดความในใจหมดแล้ว...
รอ 50 % หลัง อยากรู้ว่า น้องเนมจะอ้อนพี่โก้ หรือ งอลพี่โก้ต่อ..
-
เชื่อ !!!!!
เค้าเชื่อ พี่โก้ !!!
-
:a5: :a5: :a5: พึ่งรู้นะว่าหลานโก้ก็มีความรู้สึกแบบนี้
หันหน้ามาคุยกันให้มาก ๆ ทั้ง 2 คน คุยให้เคลียร์ภายใน 1 ชั่วโมง
ตามที่หลานป้องให้เวลาไว้แล้วกันนะ
:bye2: :bye2:
-
:katai5: มาแอบส่องว่ามายัง
-
ป้อมทำดีมาก เพราะถ้าไม่ล็อคห้อง เนมก็ยังหนีต่อไป
ดีแล้วที่โก้พูดออกไปให้เนมฟัง ไม่งั้นนางก็ยังคิดเองเออเองเจ็บเองต่อไป
หวังว่าอีก 50% จะทำให้เคลียร์ทั้งหมดนะคะ
-
ในที่สุดพี่โก้ก็เปิดปากพูดแล้ววว o13
น้องเนมจะเข้าใจพี่โก้มั้ยน้า
-
ประโยคสุดท้ายอยากจะกระโดดกอดพี่โก้ :กอด1:
-
เนมเข้าใจพี่โก้ซักทีเหอะน้าาา
-
มารอพี่โก้ หวานกะน้องเนม :katai2-1:
-
(ความเดิมตอนที่แล้ว)
“ตอนนั้นเจเริ่มคบกับพี่เอ็กซ์แล้ว อาจไม่ค่อยราบรื่นเท่าไร แล้วพี่ก็เสียเนมไป..........พี่มีตี๋คอยอยู่ข้างๆ...ส่วนเจกำลังห่างออกไปทุกที มันเป็นนิสัยเสียๆ ของพี่ที่เผลอยึดติดกับเพื่อนมากไป ความรู้สึกที่เสียเนมไป และหมดหน้าที่ดูแลเจไปพร้อมๆ กันมันทำให้เคว้ง.....มันเหมือนหมดแล้ว....ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป แต่เพราะมีตี๋คอยอยู่ด้วยกันตลอด มีอารมณ์ร่วมกันหลายๆ เหตุการณ์ เห็นความทุกข์ของมันตลอด....มันยังอยู่ด้วยกัน เป็นเพื่อนที่รับรู้หลายๆ เรื่องราวด้วยกัน พี่เลยยึดติดกันมันมากไป พี่เอาเวลาที่เหลือทุกอย่างมาอยู่ที่ตี๋ คิดว่าต่อจากนี้ไปมีเพียงมันกับพี่แค่สองคนก็พอ เราจะไม่ทิ้งกันไปไหน อยู่ด้วยกัน แต่ทุกอย่างเป็นความเพ้อของพี่คนเดียว วันหนึ่งตี๋มันก็จากไป แต่ไปทั้งๆ ที่มันเข้าใจพี่ผิด และพี่ไม่คิดจะแก้ตัว มันจะเชื่ออย่างไหนก็ตามใจ ถ้ารู้จักกันมานานขนาดนี้ยังคิดว่าพี่เป็นคนแบบนั้นก็ช่างหัวมัน....ทุกคนไปหมด ตอนนั้นพี่ทำตัวเละเทะมาก ไม่ใช่ว่าอกหักนะ แต่มันเสียความรู้สึก แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองหมดแล้ว ไม่มีเจ ไม่มีตี๋ และเนมจากไปนานแล้ว.......นิ้งบอกพี่ว่าพี่เป็นโรคขี้ขลาด เป็นพวกไม่มีความมั่นใจถ้าไม่ยึดอะไรไว้สักอย่าง เหมือนไม่มีความฝันในชีวิต ซึ่งก็จริง พี่ไม่เคยรู้สึกว่าโตขึ้นอยากทำอะไรหรือเป็นอะไร ตอนเด็กดูแลเนม โตมาอีกหน่อยดูแลเจ ถัดมาดูแลตี๋ พอทุกคนจากไปพี่เลยเคว้ง พี่เคยคิดว่าต่อจากนี้จะไม่คอยดูแลใครอีกเพื่อจะได้ไม่มีใครเดินจากพี่ไป จะไม่ทุ่มเทให้ใคร ไม่ผูกพันกับใคร เพราะเวลาที่ใครสักคนจากไป....มันเจ็บมาก แล้วอาจเพราะทิฐิโง่ๆ ของพี่ที่ไม่เคยรั้งใครเอาไว้ ยอมเจ็บคนเดียวดีกว่าให้ใครสงสาร เพราะถ้าจะอยู่ด้วยกันมันต้องไม่ใช่เพราะสงสาร พี่ไม่เชื่อว่าความสงสารก่อให้เกิดรักได้ ความรักต่างหากที่ทำให้สงสารกัน พี่สงสารเจที่เสียครอบครัว แต่ไม่ได้รักเจ และสงสารตี๋ที่สูญเสียเจ แต่พี่ไม่ได้รักตี๋....และพี่ปล่อยเนมไปตอนนั้นไม่ใช่เพราะสงสารหรือไม่รัก หรือแม้แต่ที่กลับมาคบกับเนมใหม่ ทั้งหมดแค่เพราะพี่รักเนม....เนมเชื่อพี่รึเปล่า”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“.....แต่เนมเคยถาม....พี่บอกว่า....ไม่รัก”
“พี่ขอโทษ แต่พี่ก็เป็นคนปกตินะ อย่างที่บอกพี่ไม่อยากผูกพันกับใครอีก ตอนนั้นที่พูดไปแบบนั้นจริงๆ ก็เพราะหลายๆ อย่าง อยากให้เนมตัดใจก็ใช่ อยากรู้ใจเนมก็ใช่ อยากเอาคืนนิดๆ ก็ใช่อีกนั่นแหละ”
“ใจร้ายอะ เนมร้องไห้ด้วย”
“อืม พี่ผิดเองแหละ พี่ไม่อยากให้เรากลับไปสนิทกันอีก ถ้าเนมตัดสินใจจากพี่ไปก่อนที่จะผูกพันกันมากขึ้นเวลาจากกันจะได้ไม่เจ็บมาก ในบรรดาคนที่จากพี่ไป คนเดียวที่ทำให้พี่เจ็บที่สุดก็คือเนม และพี่ไม่รู้ว่าถ้าเกิดขึ้นอีกครั้งพี่จะเป็นยังไง”
“ทำไมพี่โก้ต้องคิดว่าเราจะเลิกกันด้วยล่ะ เนมไม่เห็นเคยคิดเลย”
“...........”
“พี่โก้...อย่าเงียบสิฮะ”
“พี่ก็บอกไม่ถูก....พี่ไม่คิดว่าเนมจะรักพี่ตลอดไปเพราะเนมยังเด็กมาก มีโอกาสพบใครอีกเยอะ และพี่ไม่คิดว่าตัวเองจะดูแลเนมได้อย่างที่เนมต้องการ เนมคงไม่มีความสุขเวลาอยู่กับพี่”
“เนมไม่เคยต้องการอะไรจากพี่สักหน่อย....ก็มีบ้างนิดหน่อยน่ะนะ แต่มันเป็นเรื่องธรรมดาของคนเป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอฮะ เนมอยากให้พี่หึงเนมหวงเนมมากๆ เพราะมันแสดงให้เห็นว่าพี่รักเนมมาก แต่พี่ก็ไม่เคยทำเลย มีแต่เนมที่บ้าไล่ตีกับคนโน้นคนนี้อยู่คนเดียว”
“พี่ไม่รู้สิ...ตอนแรกที่คบกับเนมก็ไม่เคยต้องหึงหรือหวงกัน พี่ว่าถ้าพวกเรื่องหึงหวงมันเป็นเรื่องของความเชื่อใจ พี่เชื่อใจเนม ให้เกียรติเนม เคารพการตัดสินใจของเนม ต่อให้มีคนมาจีบเนม แต่ถ้าเนมบอกว่าไม่สนใจ พี่ก็เชื่อแบบนั้น ต่อให้ไปเที่ยวสองต่อสองพี่ก็ไว้ใจ เชื่อในเกียรติของเนมว่าจะไม่ทำอะไรเสียหาย แต่ถ้าเนมทำจริง....พี่ก็จะยอมรับในการกระทำของเนม”
“บ้าหรือไงเล่า เกิดวันหนึ่งเนมแอบคบคนอื่นขึ้นมาพี่ก็จะไม่ว่าอะไร ยอมรับง่ายๆ หรือไง”
“อืม....พี่แล้วแต่เนม”
“บ้าเหมือนที่พี่นิ้งบอกเลย...บ้ามากๆ”
“นิ้งมันก็พูดเกินไปเว่อเกินไป แต่ก็ดี เนมจะได้ใจอ่อนสักที”
“เนมยังไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอก จนกว่าพี่จะตอบทุกเรื่องที่เนมอยากรู้ ต้องตอบดีๆ ห้ามพูดสั้นๆ ห้ามแกล้งกวนหรือให้เนมคิดเองด้วย เนมยิ่งเซ่อๆ อยู่ พี่ให้คิดอะไรทีไรเนมคิดไปร้อยแปดอย่างแถมไม่ค่อยถูกด้วย”
“อยากรู้อะไรอีกล่ะ”
“เนม.....เนมเคยได้ยินพี่พูดกับพี่นิคนานแล้ว ที่พี่เบี้ยวงานวันเกิดแล้วบอกพี่นิคว่าเนมไม่สำคัญ”
“คงหมายถึงตอนนั้น...พี่ไม่เคยพูดว่าเนมไม่สำคัญ แต่ตอนนั้นเจยังค่อนข้างมีปัญหาแล้วก็ป่วยพอดี พี่พูดแกล้งให้นิคมันโมโหด้วย แต่ความหมายมันก็คล้ายๆ แบบนั้น เจเพิ่งกลับบ้านตัวเองครั้งแรกตั้งแต่เสียครอบครัวไป ทั้งบ้านเหลือแค่พี่กับเจ คนอื่นไม่อยู่เลย ตอนนั้นเจสำคัญกว่าจริงๆ แต่ถึงพี่จะพูดออกไปแบบนั้น แต่สุดท้ายพี่ก็ออกไปหาเนมนี่ แต่...มันก็ยังผิดสำหรับเนมอยู่ดีใช่มั้ย พี่ไม่รู้หรอกว่าพูดไปแล้วจะยิ่งทำให้เนมโกรธพี่มากขึ้นหรือเปล่า แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ พี่อาจจะไม่พูดออกไปแบบนั้น แต่พี่ก็คงยังทำแบบเดิมอยู่ดี”
“เนี่ยแหละที่ทำให้เนมคิดมาตลอดว่าพี่รักพี่เจ แล้วเนมเป็นแค่ตัวแทน แม้แต่อาหารที่พี่ทำให้ก็มีแต่ของโปรดพี่เจทั้งนั้นเลย”
“รู้ได้ไงว่าของโปรดเจ”
“ก็พี่เค้าฮอตจะตาย ขนาดเนมไปเรียนหลังพวกพี่จบไปแล้วยังมีพวกรุ่นพี่แฟนคลับเล่าให้ฟังแล้ว แล้วเนมดันตัวพอๆ กันหน้าแนวเดียวกันอีกแฟนคลับพี่เจบางคนเลยมาตามจีบเนมแล้วเล่าใหญ่เลย”
“ของที่พี่ทำให้เจกินก่อนแล้วไปทำให้เนมมีหลายอย่างเป็นของโปรดเจก็จริง แต่หลายอย่างพี่ก็ทำให้เนมกินก่อนจะได้ทำให้เจลอง มันบังเอิญที่เจกับเนมดันชอบอะไรหลายๆ อย่างคล้ายกัน อีกอย่างที่เนมน่าจะคิดได้คือก่อนที่เจจะเสียพ่อแม่ไป พี่คงไม่ได้ทำอะไรให้เจกินบ่อยเท่าเนมหรอกนะ เพราะงั้นอาหารส่วนใหญ่พี่ฝึกมือจนคล่องแล้วก็ทำให้เนมกิน พอเนมบอกว่าอันไหนอร่อยพี่ก็ทำบ่อยจนเป็นเมนูประจำของตัวเอง พอต้องทำให้เพื่อนกินก็เลยเลือกทำของถนัดมันก็แค่นั้น มีเพียงสองสามเมนูที่ดัดแปลงใช้สูตรของบ้านเจเพื่อให้เจกินได้เยอะๆ...พี่ไม่เคยคิดให้ใครเป็นตัวแทนของใคร ถ้าพี่ต้องการถึงขนาดต้องหาตัวแทน พี่ว่าพี่คงไปแย่งคนนั้นมาเลยดีกว่า”
“.........”
“ไม่รู้ว่าที่พี่พูดไปเนมจะเชื่อมั้ย แต่พี่คิดว่าอะไรก็ตามที่พี่ให้เนมแล้วเนมบอกว่าชอบ เนมคงไม่ได้โกหกตัวเองเพื่อเอาใจพี่จริงมั้ย หรือเนมทำอย่างนั้น แกล้งบอกพี่ว่าชอบกินหมูกรอบ ชอบผัดหน่อไม้ฝรั่ง ข้าวผัดอเมริกัน ชอบกินเป็ดพะโล้ พวกนี้เนมชอบกินจริงหรือแค่แกล้งชอบเพราะพี่ทำให้ ถ้าเป็นอย่างนั้นพี่ก็เสียใจนิดๆ เหมือนกันนะ”
“เนมไม่รู้เหมือนกัน....ก็ชอบนิดนะ ไปกินที่ไหนต่อให้ไม่ใช่ฝีมือพี่ก็ยังชอบอยู่ดี อืม...เนมน่าจะชอบเองมั้ง เพราะตอนที่เลิกกันเนมก็ยังกินพวกนี้ตลอด ถ้าแกล้งชอบเอาใจพี่เนมคงไม่กินมันอีก....น่าจะชอบเองจริงๆ นั่นแหละ แล้ว...พี่เจก็ชอบเหรอ”
“ไม่ค่อยหรอก มันชอบกะเพราหมูกรอบ แต่หมูกรอบเดี่ยวๆ นี่ไม่ค่อย มันชอบกะเพราเผ็ดๆ ทุกอย่างนั่นแหละเพียงแต่หมูกรอบมันชอบที่สุดแค่นั้น ส่วนพวกข้าวผัดอะไรพวกนี้มันไม่ชอบแล้วพี่ก็ไม่ค่อยทำด้วย ยิ่งเป็ดนี่ยิ่งไม่ค่อยกินเลย พี่เพิ่งรู้นะว่าเนมเก็บเรื่องพวกนี้ไปคิดมากด้วย พี่ก็นึกว่าเนมหึงพี่กับเจเพราะพี่สนิทกันมากเฉยๆ มิน่าปฏิเสธเท่าไรก็ไม่เคยเชื่อใจพี่สักที”
“ก็มันฝังใจไปแล้วนี่”
“เคลียร์กันหมดแล้วนะ ทีนี้ก็กลับไปกับพี่ได้แล้ว”
“เดี๋ยวก่อนยังไม่หมด ฮิๆ ขอเนมนึกก่อน”
“ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ”
“อย่าดุสิ ไม่งั้นร้องจริงๆ ด้วย”
“โอเคๆ นึกมา”
“พี่เคยคิดว่าเราจะได้กลับมาคบกันใหม่มั้ย”
“ไม่เคย”
“........ทำไมล่ะฮะ เนมไม่ดีพอให้พี่ไปจีบใหม่เหรอ”
“พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่พี่คิดว่าเนมไม่ได้รักพี่มากพอต่างหาก แล้วพี่ก็จีบไม่เป็นด้วย”
“ไม่จริงซะหน่อย เนมรักพี่จะตาย แล้วพี่ก็จีบเก่งด้วย อย่างพวกชุดนอนที่ซื้อให้เนมบ่อยๆ ไง อย่างนั้นแหละเรียกจีบแล้ว”
“เหรอ”
“พี่บอกว่าพี่รักเนม ไม่เคยรักคนอื่น แล้ว....ถ้าเนมไม่ได้มาเรียนที่นี่ เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้เจอกันอีก พี่....”เนมพูดแล้วหยุด
ไปเหมือนไม่กล้าพูดต่อ ผมไม่รู้ว่าเนมอยากถามอะไร ได้แค่เดาแล้วพูดออกมา
“พี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะรักใครได้ แต่พอรักแล้วก็ไม่คิดจะลืมหรือเลิกรักเหมือนกัน พี่เคยสัญญากับเนมไว้ว่าจะรอเนม....พี่ก็รอ...แค่นั้น”
“ต่อให้เราไม่ได้คบกันอีกน่ะเหรอฮะ”
“ต่อให้เราไม่ได้คบกันอีก หรือแม้แต่ต่อให้เนมไม่รักพี่ หรือลืมพี่ไปก็ตาม”
“......โง่ที่สุดเลย พี่โก้โง่สุดๆ เลย ฮือๆ”
“อืม...คงอย่างนั้น”
“ฮือๆๆ”
“พี่ทำเนมร้องไห้อีกแล้ว”
“พี่โก้บ้า ฮือๆ เนมจะร้องเพราะพี่ เสียใจเพราะพี่ ให้พี่รับผิดชอบเนมไปตลอดเลย ฮือๆๆ”
“.....สัญญา”
“ฮึก...ฮือๆๆ”
“อ้าว ไม่หยุดเหรอ”
“ฮือๆ เนมจะร้องไห้น้ำท่วมเลย ฮึก แต่พี่ก็ห้ามทิ้งเนม ห้ามหนีด้วย!”
“ตอนนั้นที่พี่บีบให้เนมเลือกว่าจะ ‘รัก’ หรือ ‘เกลียด’ ก็เพราะหน้าเนมเหมือนมีตัวหนังสือแปะว่า ‘พี่นั่นแหละผิด รับผิดชอบเนมด้วย’ เวลาเนมจ้องพี่ต่อให้ทำหน้าโกรธเกลียดแค่ไหนก็มีคำพวกนี้แปะอยู่บนหน้าทุกที”
“ก็มันจริงนี่ แล้วถ้าต่อไปพี่คิดจะปล่อยเนมทิ้งๆ ขว้างๆ อีกล่ะก็เนมก็ไปสักคำพวกนี้บนหน้าตัวเองจริงๆ เลยด้วย”
“.............”
“....พี่โก้...ยังคิดจะปล่อยเนมอีกเหรอ”เนมขยับเอียงตัวหันมาสบตาแล้วถาม
“พี่ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ได้คิดเหมือนเดิมหรอก แต่ถ้าวันข้างหน้าเนมต้องการจะไปจริงๆ พี่ก็คงยืนยันคำเดิมว่าจะไม่รั้งเนมไว้.....พี่รู้ว่าเนมฟังแล้วมันแย่ แต่พี่คงเปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนความคิดตัวเองตามที่เนมต้องการทุกอย่างไม่ได้ ที่พี่สนใจคือความรู้สึกเนม ความต้องการของเนม ถ้าจะไป....พี่จะไม่รั้งไว้ แต่คงไม่ปล่อยให้ไปโดยไม่ได้ร่ำลากันอีกเหมือนเมื่อก่อน”
“.....เนมไม่เข้าใจพี่เลย พี่พูดเหมือนจะรักเนมตลอดไป แต่ดันไม่คิดว่าจะคบเนมไปตลอดเหรอฮะ”
“ไม่ใช่แบบนั้น เพียงแต่....พี่เองอาจจะเป็นเหมือนเนมนั่นแหละ ไม่มั่นใจว่าตัวเองเป็นที่หนึ่งหรือเป็นหนึ่งเดียวของเนมหรือยัง ถ้าวันข้างหน้าเนมพบใคร หรือเรามีปัญหากันมาก เข้ากันไม่ได้ ปรับหากันไม่ได้ อยู่ด้วยกันก็ไม่มีความสุข แล้วพี่จะรั้งเนมให้ทุกข์กับพี่ทำไม”
“........เนมอาจจะเด็กไปกับความคิดแบบพี่มั้ง เนมตามไม่ทันหรอก เนมคิดแค่ว่าตอนนี้เราคบกันรักกันก็อยากอยู่ด้วยตลอดไป ถ้าเนมโกรธพี่งอนพี่ เนมอาจจะหนีออกจากห้องแบบครั้งนี้ แล้วพี่ก็มาง้อบ้าง หรือถ้าไม่มาเนมอาจคิดมากจนป่วยให้พี่มาเยี่ยม หรือไม่ก็บุกไปวีนใส่พี่ให้หายโมโห แต่พอจบเรื่องเราก็กลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม.....ทุกครั้งที่ร้องไห้เพราะพี่ เนมยังไม่เคยเกลียดพี่ได้จริงๆ สักที”
“นั่นล่ะที่พี่กลัว กลัวเราทะเลาะกันจนวันหนึ่งเนมจะเกลียดพี่”
“ไม่หรอก เนมเกลียดคนยาก ตั้งแต่เกิดมาเนมเกลียดคนแค่สองคนอยู่เลย มีอีเด็กตองกับป้าแอ๊บแบ๊วตอง นอกนั้นยังไม่เคยเกลียดใครจริงๆ สักที คือ...เนมก็คบคนอื่นนิดนึงใช่ม้า...แบบ...คบไปงั้นๆ เอง ไม่ได้จริงจังเหมือนคบพี่เลยนะ แล้วต่อให้เลิกกับใครเนมก็ไม่เคยจำฝังใจเท่าคบกับพี่ ไม่เคยคิดถึงหรือยากคบกันอีก พอเลิกกันก็แทบจะลืมหน้าลืมความรู้สึกที่เคยมีให้กันไปเลยด้วยซ้ำ แต่มีแค่พี่ที่เนมยังรู้สึกเหมือนเดิมไม่เคยน้อยลง ไม่เปลี่ยนเป็นแบบอื่น เนมไม่เคยเล่าให้ใครฟังว่าพี่เป็นแฟนคนแรกของเนมเพราะทุกครั้งที่นึกมันก็เจ็บเสมอ เนมว่าเนมเข้าใจความกลัวพี่หน่อยๆ แล้วล่ะ เนมไม่รู้หรอกว่าอนาคตมันเป็นยังไง เราจะเลิกกันหรือเปล่าเนมไม่อยากคิดถึง แล้วถึงเราต้องเลิกกันอย่างที่พี่กลัวจริงๆ เนมก็คิดว่าเนมก็ต้องเสียใจมาก ร้องไห้บ้านแตกแน่ๆ แต่ว่ามันต่างจากเมื่อก่อนเพราะตอนนี้เนมรู้แล้วว่าพี่รักเนมมากๆ ฮิๆ...พอเนมหายเศร้าแล้วนึกขึ้นได้ว่าพี่รักเนมคนเดียว มีเนมคนเดียวตลอดไป รอเนมคนเดียว....ถึงตอนนั้น....ยังไงเนมก็ต้องกลับมาหาพี่แน่นอน....เพราะจริงๆ เนมก็ยังรักพี่อยู่ดีนั่นแหละ แล้วเราจะเลิกกันทำไมจริงมั้ย”
“อืม...พี่ก็แล้วแต่เนมนั่นแหละ พี่ว่าครั้งนี้พี่พูดมากเกินไปแล้ว พอได้หรือยังล่ะ”ผมระบายลมหายใจยาวๆ รู้สึกเหนื่อยๆ เมื่อยๆ เหมือนกัน การพูดเรื่องแบบนี้กับการสอนนักเรียนมันไม่เหมือนกัน การสอนเราแค่ใช้ความรู้ในสมองบรรยายเป็นคำพูดออกมา ซึ่งมันง่ายกว่าการเอาความรู้สึกตัวเองมาบรรยายให้คนอื่นฟังมาก
“ยัง!! ฮ่าๆๆ นานๆ พี่จะยอมพูดอย่างนี้สักที พูดต่อเลยด้วย เนมโง่จะตายพี่ไม่รู้เหรอ อย่าปล่อยให้เนมคิดเองสิ เนมเป็นพวกชอบคิดในแง่ร้ายด้วยนะ”
“ไม่รับปากนะ พี่ขี้เกียจพูดมากๆ บางเรื่องแค่ดูการกระทำไม่พอเหรอ”
“พอสำหรับบางคน แต่กับเนมไม่พอ เนมชอบให้พี่โก้พูดหวานๆ กับเนมบ่อยๆ อยากได้ยินพี่โก้บอกรักทุกคืนก่อนนอนด้วยได้มั้ย”
“.....ฟังมากเดี๋ยวเบื่อ”
“ไม่เบื่อหรอก นะๆ ไม่เอาคำว่าฝันดีแล้ว เอาแบบ...รักนะครับ ฮี่ๆๆ นะๆ”เนมเอนตัวอิงบนอก นิ้วมือเล็กๆ เขี่ยเล่นบนหลังมือผม หลบหน้าส่งเสียงหัวเราะให้ได้ยิน....เสียงหัวเราะที่ไม่ได้ยินมาหลายวัน
“อารมณ์ดีแล้วก็กลับห้องเราสักทีสิ เดี๋ยวไปบอกที่ห้อง”
“เดี๋ยวก่อน....อืม....เนมมีปัญหานิดหน่อยอะ เดี๋ยวค่อยกลับได้มั้ยฮะ แต่สัญญาเลยว่าจะรีบกลับ”เนมนิ่งไปก่อนจะพูดถึงปัญหาที่ผมพอจะเดาได้ว่าเกี่ยวกับคีย์
“ปัญหาอะไร”
“.......ก็...ทะเลาะกับคีย์มันนิดหน่อย ยังไม่ได้เคลียร์กันด้วย มันต่อยกับไอ้ป้องด้วย”
“จะให้ช่วยอะไรก็บอกแล้วกัน แต่พี่ไม่ให้ค้างนะ”
“แต่เนมยังไม่พร้อมไปคุยกับมันนี่ ขอค้างอีกคืนนะฮะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปเคลียร์”
“งั้นก็กลับแล้วพรุ่งนี้ค่อยมา”
“ก็....คืนนี้เนมอยากคุยกับป้องก่อน”
“งั้นดึกๆ พี่มารับ”
“โธ่....พี่โก้อะ”เนมเด้งตัวออกมานั่งจ้องหน้าอ้อนผม แต่ไม่อยากใจอ่อนเลยจริงๆ
“พอพี่รั้งพี่หวงก็ไม่เห็นเนมจะยอมตามใจพี่เลย บางทีพี่ก็งงๆ นะว่าตกลงเนมอยากให้พี่ทำยังไง พี่เลยไม่ค่อยทำอะไรตามใจเนมนี่ไง”
“โหยยยยย เล่นงี้เลยเหรอ....ก็ได้ๆ ค่ำๆ ค่อยมารับเนม ขอเนมคุยกับป้องก่อน”
“งั้นออกไปกินข้าวกับพี่ก่อนเดี๋ยวพี่มาส่ง แล้วสักสองทุ่มพี่จะมารับ”
“ไม่มีปัญหา แต่....เราจะออกจากห้องกันยังไง”เนมพูดถึงปัญหาที่ผมลืมไปสนิทเลย เราค่อยๆ ลุกขึ้นเพื่อจะไปดูที่ประตู แต่เสียงกุกกักด้านนอกที่ดังมาทำให้ผมหยุดยืนกลางห้อง ส่วนเนมรีบถลาวิ่งไปเอาตัวแนบประตู รอคนข้างนอกเปิดประตูอย่างจดจู่ แถมยังหันมาทำมือให้ผมอย่าส่งเสียงด้วย ป้องไขกุญแจแล้วเปิดประตูออกพร้อมๆ เนมที่ผลักประตูออกไปจนป้องเกือบล้มลงไปนั่งบนพื้น เจ้าตัวแสบที่ยังตาบวมแดงยืนหัวเราะเพื่อนพร้อมเตะขาอีกฝ่ายเพื่อเอาคืน ป้องลุกขึ้นยืนได้ก็บ่นนิดหน่อยพร้อมยกมือผลักหัวเนมแล้วดันให้กลับเข้ามาในห้อง
“คุยกับกูตอนนี้เลยก็ได้ จะได้ไปๆ กันสักที”
“อ้าว นี่มึงแอบฟังเหรอ”
“ก็ห้องกูอะ กูจะนั่งหน้าห้องตัวเองไม่ได้หรือไง”ป้องหันหน้าหลบสายตาผม พอกันจริงๆ เพื่อนคู่นี้ เนมพุ่งไปตีเพื่อนที่แอบฟังอีก ส่วนป้องก็หัวเราะไปยกมือป้องกันไปด้วย แค่เอามือยันหน้าผากเนมไว้ แขนสั้นๆ ก็ตีไม่โดนตัวแล้ว
“พอๆ เกรงใจแฟนมึงบ้าง เล่นอะไรปัญญาอ่อน รีบๆ คุยแล้วรีบๆ ไปเลย”
“อือ....”เนมหยุดยืนหอบหายใจ ครางอือๆ ในลำคอเหมือนคิดอะไรอยู่
“เดี๋ยวพี่ไปรอข้างล่างก็ได้ จะได้คุยกันสะดวก”
“......เนมไม่ได้อยากปิดบังอะไรพี่นะ แต่...”
“ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ มันเป็นปัญหาของเนม แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอก”
“แต่กูว่ามึงควรพูดให้พี่โก้รู้ด้วย มันเป็นปัญหาของมึงกับคีย์ก็จริง แต่มันก็เกี่ยวกับแฟนมึงด้วยนะอย่าลืม”
“ก็คิดเหมือนกัน แต่.....ไม่อยากให้พี่โก้คิดมากหรือทำให้เราทะเลาะกันอีก”เนมทำเสียงหงอยๆ เดินไปนั่งบนเตียงอย่างคนตัดสินใจไม่ถูก
“พี่บอกแล้วว่าไม่สนใจคนอื่น พี่สนแค่เนม แล้วถ้าเป็นเรื่องที่คีย์ยังรักเนมอยู่ก็ไม่ต้องกลัวว่าพี่จะโกรธ เพราะพี่ดูออกตั้งแต่แรกแล้วล่ะ”
“พี่โก้....”
“นั่นไงกูนึกแล้ว มีมึงคนเดียวแหละที่ซื่อบื้อ ที่นี้ก็ไม่ใช่ปัญหาของมึงคนเดียวจริงๆ แล้ว เราควรเปิดอกคุยกันให้เคลียร์ไปเลย มึงจะได้ไม่เก็บไปคิดมากแล้วหาคนปรึกษาไม่ได้ พี่โก้ก็ไม่ต้องระแวงว่ามึงเป็นอะไร เพราะงั้นสรุป กูขอเป็นประธานกล่าวเปิดการประชุมเอง”
+++++++++++++++
อีก 2 ตอนจบนะคะ Y____Y อยากแต่งอีกสักสองปี 555
-
จิ้มก่อนๆ อ่านจบตอนแล้ว
ยิ้มแก้มแตกเลยยย ชอบพี่โก้อารมณ์นี้มาก ชอบตอนพูดที่พูดเยอะๆ กะน้อง
ชอบตอนที่ตอบคำถามน้องโดยละเอียด ชอบที่ยอมรับตัวเองว่าเป็นคนขี้ขลาด
ชอบน้อง ตอนที่น้องอ้อนๆ ตอนยอมรับตัวเองว่าคิดมาก ว่าโง่
ชอบที่หัวเราะฮี่ๆ ชอบที่มีอะไรก็บอก ก็ถาม
ชอบป้องที่คิดอะไรได้รอบคอบกับเรื่องของคีย์มาก (เรื่องแอบฟัง ยกผลประโยชน์ให้)
ชอบป้องที่ตัดสินใจถูกที่ขัง เนมกะพี่โก้ ที่เลือกให้เนมคุยเรื่องคีย์กะพี่โก้ด้วย
แต่.... รักคุณจีที่สุด ที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่าน ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ
-
ในที่สุด!!! พี่โก้ก้ยอมให้ดอกพิกุลร่วงจากปากซ้ากที 55555
รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:
-
เคลียร์กันหมดแล้วนะ ก็เหลือแต่เรื่องคีย์. ที่ป้องกะลังเป็นประธานในที่ประชุม :katai2-1:
-
พี่โก้พูดเยอะที่สุดเลยมั้งเนี่ยตอนนี้ :laugh:
เคลียร์ๆกันซะที :o8:
-
ในที่สุดพ่อดอกพิกุลก็เปิดปากพูดความในใจจนได้ คนรักกันถ้าไม่พูดกันให้เข้าใจจะให้อีกฝ่ายมโนไปเองก็ยังไงอยู่ ดีแล้วที่เข้าใจกันได้สักที ต่อไปพี่โก้คงจะปากหนักน้อยลงนะ เหลือแต่เรื่องคีย์พี่โก้จะแก้ปัญหาให้เนมได้ยังไง รอตอนต่อไปคะ :mew1:
-
อยากมีสุขในรักแบบคนอื่นเค้าบ้าง :L3:
-
ป้องสุดยอด ยกตำแหน่งเพื่อนนายเอกดีเด่น และศิราณียอดเยี่ยมไปเลย
หาคู่ให้ป้องด้วยนะคุณจี น่ารักขนาดนี้ :mew1:
พี่โก้อธิบายแบบนี้ให้เนมฟังแบบนี้ ดีใจมากกก
อย่าที่เนมบอก เนมถ้าให้คิดเองคิดออกทะเลตลอด 55 อย่างว่าแหละ เด็กมันมีปม :เฮ้อ:
อีกสองตอนจะจบแล้วเรอะ เศร้า
ขอตอนพิเศษสัก 10 ตอนนะค่ะ อิอิ :hao6:
-
อย่างป้องพูดหนะถูกแล้ว
สองคนต้องเข้าใจกันก่อนที่จะไปรับมือกับปัญหาอื่น
-
ดีกันแล้วววววววววววอย่าทะเลาะกันอีกเลยยยยยยยกลัวก็แต่เรื่องคีย์นี่แหละ เฮ้อออออ
-
เคลียร์กันแล้ว เย้ๆ o18
แต่สงสารคีย์อ่ะ :m15:
-
:z10:
ดีใจที่เนมกับพี่ดก้เข้าใจกันทุกอย่างแล้ว
ต่อไปก็เป็นปัญหาของคีย์สินะ
เรื่องราวจะเป็นยังงัยต่อไปนะ
-
:katai2-1:พี่โก้เท่สุดๆรักพี่โก้และเนมแล้วละตอนนี้
-
ถึงเวลาเคลียร์กันให้กระจ่างใส ไม่ว่าเรื่องในอดีต ปัจจุบัน และ อนาคต
และพวกที่แอบฝันว่า วันหนึ่งจะเป็นผู้ชนะ คงต้อง :impress3:
+ 1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี :กอด1:
ปล. ไม่ได้สะใจกับ คนผิดหวังนะ เพียงแต่ชอบคนตรง ๆ มากกว่าก็เท่านั้น :z2:
-
ดีจายยยยยยยยยยยยยย!!!
อ่านตอนนี้แล้วยิ้มแก้มแตก ^^
ในที่สุดก็เข้าใจกันสักที คุยกันตั้งแต่แรกก็หมดเรื่ิอง~
พอจีบอกว่าจะจบก็ใจหายเลย แต่ยังก็จะตามอ่านผลงานไปเรื่อยๆนะคะ
รักจีว่าฟุดๆ :กอด1:
-
จะจบแล้วหรอเนี่ย เคลียร์สักที
รักพี่โก้เหมือนเดิมนะอิอิ
-
ว๊ายยยยยยยยย
อีก2ตอนจบแล้ว
:sad5: :sad5: :sad5: :sad5:
-
เฮ้อ ค่อยยังชั่ว
-
สรุปเรื่้องนี้ ป้องเป็นพระเอกใช่มั้ยคะเเหม่
มีเพื่อนดีเเบบนี้เริ่ดค่ะ
-
:mew6: น้ำตาปลิ่มเลย ซึ้งจริง โก้พูดส่ะหมดเปลือก
ดีแล้วน้องจะได้รู้สักที่ ไม่คิดมากอีก เข้าใจกันสักที
แต่เรื่องคีย์ จัดให้หนักเลยน่ะ
รู้ว่าคีย์ รักและเป็นห่วงเนม แต่ถ้าทำแบบนี้ไม่ดีน่ะ
:z6: :z6: :katai5: :katai5:
-
ปลื้มเฟ่อร์..... :z2:
-
ตอนนี้คุยกันยาวจริงๆ ขุดเรื่องค้างคาใจกันตั้งแต่ครั้งกระโน้นนนนน
ตกลงเคลียร์ครบทุกหัวข้อหรือยังเนม
-
ดีใจจัง. ปรับความเข้าใจกันได้แล้ว
-
ตั้งแต่รู้จักกันมา
วันนี้พี่โก้.... พูดยาวสุดละ
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
พี่จีปิดกองแลกรักเมื่อไหร่ ?
อย่าลืมอัพโบนัสสิบเท่าให้ป้องกับพี่นิ้งนะ
นักเจรจายอดเยี่ยมแห่งปี
เคลียร์เรียบ : P
-
เหลือแต่คีย์สินะ ที่ยังไม่ได้เคลียร์ :katai1:
-
ในที่สุดพี่โก้ก็พูดแล้ว พูดเยอะซะด้วยนะนี้
เข้าใจกันแล้วเนอะ ดีใจมากกกกกเลย
พระเอกสุดต้องยกให้ป้องแล้วหละ o13 o13
อีกสองตอนเองหรอคะพี่จี ดีใจและก็เสียใจ ขอตอนพิเศษด้วยนะคะ
อยากอ่านพี่เอ็กซ์กะน้องเจด้วยอะคะ :o8: :o8:
-
:a5: ห่ะ! อีกสองตนจบ :z3: อย่าเพิ่งงงงงงงสิ เพิ่งเคลียร์กันยังไม่ได้หวานไรเลย ขอน้ำตาลสดหวานๆเย็นๆเยอะๆกินมาม่ามาอึดจนตาบวมแล้วอ่ะ
พี่โก้ :กอด1: มายลอร์ดขาพูดมาทีนี้หล่อเลยน่ะค่ะ 55555 เลิกปากหนักได้ละเนอะ (>___<)~ เนมสู้ๆ
-
ตอนอ่านคำพูดยาวๆของเนมแล้วมานั่งคิด เด็กตัวเล็กๆพูดแจ้วๆไปเรื่อยๆ เนมน่ารักจริงๆนั่นแหละ เนมโชคดีที่มีคนที่เข้าใจอย่างพี่โก้กับป้องนะ
ป้องแบบช่วยทุกอย่างเพื่อให้เนมรู้สึกดีขึ้น รู้ใจเนมดีจัง แต่ตอนนี้โก้เนมโอเค ต่อไปก็เหลือกับคีย์เนี่ย
-
http://www.youtube.com/v/w87RMSvQH4A
ชายคนนี้ ดีที่สุด จุดความรัก
ชายคนนี้ ใจแน่นหนัก ปักแค่ฉัน
ชายคนนี้ มีเท่าที่ ให้ใจกัน
ชายคนนี้ เหมือนสวรรค์ ประทานมา
ใจอิ่มเอิบ อบอุ่นนัก แลกรักแล้ว
ใจแน่แน่ว ไม่แผ่วผ่อน แต่อ้อนหา
เนมเข้าใจ รักพี่โก้ ตั้งต้นมา
ขอตอบแทน รักมากกว่า หาเท่าเทียม
:n1: พี่โก้กับน้องเนม
:กอด1: ชอบตอนนี้ที่สุด
:katai4: รัก(คนแต่ง)ที่สุดในโลก
อิอิ
-
พี่โก้กับน้องเนมกลับมาชื่นมื่นกันแล้ว
+1 :กอด1:
-
กรี๊ดๆๆ พี่โก้พูดทุกอย่างให้น้องเนมฟังแล้ว
ทีนี้รีบเคลียเรื่องคีย์นะจ๊ะ
-
ดีใจที่ดีกันสักที
ช็อคที่สองตอนจะจบแล้ว
-
:katai2-1:
โอ้ยยยยยยย ดีใจ
ในที่สุดก็ดีกันแล้ว เข้าใจกันมากขึ้นด้วย
ดีใจที่เนมเข้าใจมากขึ้นในแบบที่โก้เป็น แล้วก็ดีใจที่โก้ยอมพูดมากขึ้น
ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่าป้องเป็นเพื่อนที่ดีมากนะ o13
กับคีย์นี่ ก็สงสารปน ไม่ชอบ
ร้ายอ่ะ แต่ที่ร้ายก็เพราะรัก เฮ้อออออ
ความรักมันเข้าใจยาก มันซับซ้อน
แงๆๆ ยังไม่อยากให้จบเลยยยยยย
แต่ถ้าแต่งอีกสองปีจะนานไปฮ่าๆๆๆๆ
เอาเป็นแบบ สองตอนจบ แล้วก็มีตอนพิเศษมาให้ชุ่มชื่นหัวใจสักสองสามตอนก็พอได้ๆ
-
ต้องยอมรับว่าเพื่อนป้องมาแรงแซงทุกโค้งจริงๆคร้าบ~
เชิญท่านประธานเปิดการประชุมค่ะ 555555555
ดีใจที่พี่โก้ไม่เหนื่อยก่อนอธิบายจบ ฮา ดีใจที่เปิดใจกันได้มากขึ้นอีก
ปรับเข้าหากัน ใกล้กันมากขึ้น พี่โก้ต้องฝึกพูดเยอะๆยาวๆจะได้ไม่เหนื่อยเร็ว (ทีเรื่องอื่นละไม่เห็นเหนื่อยเร็ว คึคึคึ)
ตอนนี้มันใช่อะ รู้สึกรักเนมกับพี่โก้มากขึ้นด้วย ยังไม่อยากให้จบเลย ;_; ใจหายอ่า
-
คีย์ได้กับป้อง หรือกะฟิวไปเลยปะ!!
ปลื้มปริ่มกะพี่โก้จริงๆ ฮ่าาาาา ฉลาดสุดๆไปเลยเฮีย!!! คุณจีจ๋า ตอนหน้าถ้าเนมกลับห้องกะพี่โก้ ขอหวานๆ เยิ้มๆเลยนะคะ คึคึคึ รออ่านข่าาาาาา
-
เห็นแววแฮปปี้มาไกลๆละ เย้ๆๆๆๆๆ :heaven
ในที่สุดพี่โก้ก็เคลียร์ตัวเองเสร็จซะที
น้องเนมจะได้หายขุ่นข้องใจด้วย
ทีนี้ก็เหลือแต่เรื่องของคีย์ละ
เอาใจช่วยน้องเนมนะะะ
แงงงงง อีก2ตอนจบละหรออ แอบใจหายแหะ :sad4:
-
ป๊าดดดดดดดด ถ้าเป็นตอนหวานอีกปีสองปีก็ได้อยู่นะ
-
โอเอมจี ตอนนี้เป็นอะไรสุดๆ เคลียร์กันแบบสุดๆ
พี่โก้พูดมากสุดๆ เนมถามมากสุดๆ :laugh:
ป้องน่ารักสุดๆ (ยังไม่เลิก) เปิดประชุมโลด :mew1:
-
อยากอ่านอีกซัก 2 ปี แต่ก็อยากได้แบบรวมเล่ม :katai1:
งั้นเอาเป็นว่านักเขียน มาต่อตอนพิเศษบ่อยๆอีกซัก 2-3 ปีละกันนะคะ :L2:
-
รักป้องที่สุด
พีโก้กะเนมokแล้ว เหลือคีย์ที่ต้องเคลียร์
-
ป้องชนะเลิศมากกกกกกก
กอดดดดดด
ดีกันได้เพราะเงี้ยยยย
ทั้งเรื่องที่อ่านมา เราโคตรเข้าใจโก้อ่ะ
อ่อยยย
อีก 2 ตอนจบ
แล้วต่อไปก็พี่กฤษกะตี๋ช่ะ!?
กิกิ รออออออ
-
ป้องเป็นเพื่อนที่ดีนะ
-
อ่านในมือถือ :katai1: ไม่ชัดเจน. จน+อย่างเดียว. อึดอัด. แน่นหน่าอก. ทำไม :3125:ความรัก. มันยากจัง. รักเค้า. เค้ารักเรา. คิดถึงคนรอบข้าง. แต่คนที่ใกล้ที่สุดไม่คิดถึง. :3123: :pig4: :L1:
-
ในที่สุดก็คุยกันแบบยาวๆซะที
งานนี้ยกนิ้วให้ป้องเลย o13
ต่อไปก็คุยและเคลียร์กันเรื่องคีย์สินะ
แอร๊ย อีก2ตอนก็จะจบแล้ว :katai1:
-
คุยกันแบบยืดยาวเลยนะ :hao7:
หวังว่าคีย์คงทำใจเร็วๆนะแล้วกับมาคบกับเนมแบบเพื่อน
ยิ่งอยู่ด้วยกันมานานถ้าตัดเพื่อนคงเสียใจแย่เลย :mew2:
-
ลุ้นซะ กว่าจะเคลียร์กันได้ :mew5: ยังไม่อยากให้จบอ่ะคุณจี อยากให้ต่อไปเรื่อยๆสักสองปี อิอิอิ
-
ป้องน่ารัก
-
ไม่ยาวไม่สั้นมาก แต่คีย์จะรู้ไหมว่าโก้คือแฟนคนแรกของเนม
-
คุยกันให้เคลียร์สักทีนะ อยากให้โก้พูดมากแบบนี้ตลอดไปจัง 555
ปอลอ. อีก 2 ตอนจะจบแล้วหรอก ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ อยากให้แต่งอีก 2 ปีจริง แต่ว่าขอแบบหวานๆนะ 555
-
เคลียร์จบกันซักที
ต่อไปก็ปัญหาคีย์คนเดียวเนอะ
หวังว่าจะจบเช่นกัน
^^
-
ตามลุ้นคู่นี้มาตั้งนาน พอรู้ว่าอีก 2 ตอนจะจบแล้ว ก็รู้สึกใจหาย
-
เพื่อนดีเด่นยกให้ป้องกับพี่นิ้ง อิอิ
-
ป้องเป็นตัวเอกอีกตอนละนะ 55
จะเคลียร์ยังไงเนี่ย รอคะ่รอ o13
ขอบคุณพี่จี :L1:
-
น่ารักที่สุดเลยป้อง ป้องเปรียบเสมือนคนขี่ม้าขาวเข้ามาช่วยทำให้เรื่องทุกอย่างดีขึ้น
เอาใจช่วยเสมอ ขอให้ความรักของโก้และเนนมสุขสดใส เหมือนฟ้าหลังฝน
-
เชียร์ไก็ ลุ้นเนม สงสารคีย์
-
ดีใจที่เนมยอมฟังพี่โก้ มีอะไรกันก็ควรคุยกันนะ
แต่วันนี้พี่โก้พูดเยอะจริงๆ เหนื่อยแทนเลย 5555
ไม่อยากให้จบเลยอ่า. :ling1:
-
กรี๊ดพี่โก้เวอร์ชั่นนี้มากกกกกกกกกกกกกก พี่โก้เปิดอกเปิดใจหมดเปลือกแล้วววววววว :impress2:
เท่ห์ระเบิดดดดดดดดดดดด
ป้องนายเจ๋งมากว่ะ เราชอบบบบบบบบ :3123:
ยังไม่อยากให้จบเลยยยยยยย
เขียนต่ออีกสองปีเลยค่าาาาา แต่ต้องมาต่อบ่อยๆด้วยน๊าาาาาาา :mew3:
-
พี่โก้กับเนมดีกันแล้ว! :mc4:
ต้องขอบคุณป้องที่ล็อคห้องไว้ 5555555
อีก2ตอนจะจบแล้วหรอ :sad4: พี่จีเอาเรื่องของตี๋มาลงต่อเลยนะคะ อยากอ่านอยากรู้ทำไมตี๋ไม่คู่กับเอ็ม :monkeysad:
-
พี่โก้น่ารักมากๆๆ มัววแต่ปากแข็งให้เนมร้องไห้อยู่ได้ ยังไม่อยากให้จบเลยจริงๆ :-[
-
...อยากให้แต่งต่ออีกซัก 2 ปี ยังอยากอ่านต่อ 555
...คุย เปิดอก กันอย่างเดียวมันจะทำให้เข้าใจกันมากขึ้นจริงๆๆนะ
...ยกให้..ป้อง..เป็นเพื่อนดีเด่นประจำปีเลย ถึงไม่ได้คบกันนานเท่ากับคีย์
...บางครั้ง..เวลา..ก็สู้..ความเข้าใจ เห็นใจ..กันไม่ได้ :laugh:
-
ป้อง บอกว่าห้องของกรู กรูจะอยู่ตรงไหนก้ได้ เลยนั่งมันหน้าห้องนั่นแหละ น่ารักอ่ะ :กอด1:
-
:mew3: เพิ่งกล้าอ่าน :katai5: คุณจี เขียนได้บีบหัวใจมาก ๆ :heaven อีกสองตอนไม่พลาดแน่นอน
-
กว่าจะเข้าใจกัน :ling2:
-
พีโก้ๆๆ ขอกอดที >.<
พอจะจบจริง ๆ ก็ใจหาย T^T
-
คืนดีกันแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :hao5:
คราวนี้ต้องมาเคลียเรื่องของคีย์สินะ :katai5:
-
ในที่สุด ก็หวานชื่นกันซะที
มีแต่เรื่องคีย์อีกเรื่อง
แต่ไม่อยากให้ทำร้ายจิตใจคีย์มากนัก
เพราะคีย์คือคนที่อยู่ข้างๆเนมตลอด และเป็นอีกคนที่รักเนมมาตลอด
ปล. พี่โก้อย่าลืมบอกรักน้องเนมก่อนนอนนะ
-
คนอ่านก็อยากอ่านอีก 2 ปีเหมือนกัน :กอด1:
แต่ไม่เอาแค่ 2 ตอนนะคุณจี
-
ชอบเวลาเคลียร์กัน
พี่โก้จะแบบอบอุ่นมากกกกก
แบบผู้ใหญ่สุดๆ
แต่ก็ชอบความคิดของเนมเหมือนกัน
อยากให้ไปเคลียร์กะคีย์เร็วๆละ
-
รอติดตามตอนต่อไปจ้า
-
ในที่สุดก็คืนดีกันแล้วว
-
รักพี่โก้จัง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ดีใจที่น้องเนมกลับมาหัวเราะได้อีกครั้ง ความสุขจงกลับมา เคลียร์กันหมดใจเลยทีนี้ ดีมากๆ
ชอบตอนน้องเอานิ้วเขี่ยหลังมือพี่โก้ อ้อล้อ อ้อนซะลูก ชอบที่พี่โก้ไม่ยอมให้น้องนอนค้างที่ไหน
ต้องให้กลับบ้านให้ได้ ของใครใครก็ต้องหวงเนอะ สติลปลื้มป้องนะ ช่วยเคลียร์กันให้สุดทางไปเลย เยี่ยมๆ
ขอบคุณค่ะ
-
ป้องโคตรฮีโร่ o13
เนมกับพี่โก้เข้าใจกันสักทีนะ :mew1: :mew1:
-
:katai2-1:
-
เคลียร์กันได้แบบนี้คงไม่หน่วงแล้วล่ะมั้ง หรืออาจจะนิดๆ แต่โล่งไปเยอะเลย พี่โก้พูดเยอะๆอธิบายให้เนมเข้าใจซักที
คนอ่านก็มีความสุข ถึงไม่หวาน แต่ก็เป็นเอกลักษณ์ของคู่นี้เค้าเนอะ ไม่เหมือนใครดี ชอบเนมอ้อนอะ
อีก 2 ตอนจะรออ่านนะคะพี่จี รอซื้อรวมเล่มด้วย เหมายกเซ็ตแน่นอน หุหุหุ ปีหน้าได้อ่านตี๋อีก มีความสุข
-
เคลียร์กันได้เราก็ดีใจ
แต่ที่บอกว่า
อีก 2 ตอนจบนี่
ไม่อยากเลย :a5:
-
จะเอาอีกสองปีเลยอ่อ พี่จี แค่สองตอนเหอะ ดีกว่าเห็นๆ 55555
-
จบปัญหาไปซักทีนะพี่โก้กับเนม..ส่วนเพื่อนป้องน่ารักมากมีส่วนช่วยในเรื่องนี้อยู่เหมือนกันนะ
ที่เหลือก็รอเนมเคลียร์ในส่วนของคีย์
-
พูดยาวๆแค่นี้ถึงกะเหนื่อยเลยเนาะพี่โก้
-
:a5: :a5: :a5: หา....... อีก 2 ตอนจบเหรอ
หลานโก้ กับ หลานเนม ช่วยคนแก่ทีเหอะ ช่วยทะเลาะกันอีกทีนะ เรื่องมันจะได้ไม่จบง่าย ๆ :serius2: :serius2: :serius2:
หลานคนแต่งไม่ต้อง :katai4: :katai4: :katai4: นะ
นอนเล่นไปก่อนแล้วกันนะ :katai5: :katai5: :katai5:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
อืม กว่าไอ้พี่โก้จะเลิกบ้า
ถ้าเลิกบ้า ก็เคลียร์กันไนานแล้ว โธ่
-
ชอบป้องจัง อิอิอิอิ
อารมณ์ของป้องเหมือนพี่โก้ในระเบียงรักอะ ไม่รู้นะแค่รู้สึกบางมุมคล้ายแต่ไม่เหมือนกันซะหมด
ในที่สุดก็ เย้. แฮปปี้ :katai2-1: :hao5:
-
คลายปมซะที จากที่โก้กับเนมทำให้คนอ่านเป็นโรคไมเกรนกันหมด
คุณจีต้องรักษาคนอ่านทุกๆ คนให้หายไมเกรนนะคะ โดยการลงตอนพิเศษ
ชีวิตคู่ของโก้และเนมเรื่อยๆ อีก 3 ปีเลยนะคะ อิอิ
-
อัยย่ะ จะจบแล้ว ใจหายแว๊บเลยคุณจี
ดีที่เคลียร์กันได้ซะที กับคีย์ก็อย่าโหดมากน้า เค้าแอบสงสาร
-
ไม่น่าเชื่อเลยว่าแค่ตอนเดียว
แต่อธิบายเรื่องราวที่มีมาทั้งหมดได้
แล้วก้อแอบเสียใจที่เหลืออีกแค่สองตอนแล้วววว
ตี๋เองก้อพึ่งโผล่มานิดเดียวยังไม่หายคิดถึงเลย
แต่ที่เสียใจและผิดหวังที่สุดคือคีย์
คือแบบแอบนึกว่าคีย์จะเป็นเพื่อนรักกับเนมไปตลอด
เป็นเพื่อนสนิทที่ลึกซึ้งกว่าเพื่อนคนอื่นๆของเนม
ผิดหวังกับคีย์มากจริง
-
ประเด็นคีย์ นี่สำคัญนะ เนมรักพี่โก้มากกว่า สงสารคีย์ แต่ คีย์ควรเจียมตัว เพราะเรื่องนี้ โก้เนม เท่านั้น
อีกสองตอนจบ รึคะ
นับวันรอ รวมเล่มเลย จะได้มีพี่โก้มาแนบอกแล้ว
-
กว่าพี่โก้กับเนม จะยอมคุยกันดีๆ
แค่ยอมเปิดหัวใจ แค่บอกให้ได้รู้ แค่เอ่ยว่าให้อยู่ แค่ให้รู้ว่ารักกัน
รักกันนะคะ ดีกันแล้ว แล้วก้อกลับบ้่านไปได้แล้วด้วย ไม่เกรงใจป้องเหรอ
-
หาาาาาาา อีก 2 ตอนจะจบแล้วเหรอ ?? อย่าเพิ่งเลย อยากอ่านอีกเยอะๆๆๆ :mew2:
พี่โก้น่ารักมากตอนนี้ พูดเยอะที่สุดแระ จากทั้งเรื่อง ...... อิอิ :laugh:
-
ชอบเพื่อนป้องมากเลยอะ อิอิ เสียน้ำตาไปหลายปี๊บเลยเรา เหอะๆ
-
แหม พี่โก้ ปะทะ คีย์ แบบเบาะ ๆ ไม่ค่อยได้เห็นคู่นี้ฉะกันตรง ๆ ซักที ส่วนมากจะเป็นใช้สายตาฆ่ากันน่ะนะ พี่โก้ พูดได้ดีมากที่ต้องให้เนมมาพูดตรง ๆ ไม่ใช่คนนอก ดูออกด้วยว่าคีย์น่าจะมีเรื่องกับเนมมา แล้วเนมไม่ได้อยู่ที่นี่
ป้อง นี่คือ ตัวสำคัญของตอนนี้เลยนะ ชอบที่แม้จะอยากให้พี่โก้เคลียร์กับเนม แต่ความรู้สึกเนมต้องมาก่อน ถึงกับล็อคกุญแจขังเนม กลัวเนมหนีไปขนาดนั้นเชียว รึกลัวคีย์มาตามเนมกลับกันแน่นะ แต่ที่ยอดสุด ๆ คือ รอบคอบมาก ๆ รู้นิสัยเนมเป็นอย่างดี ที่ชอบหนีปัญหา ถึงขนาดล็อคทั้งคู่ไว้ด้วยกันเลย ไม่ใช่ใช้ได้แต่กับเนม พี่โก้ก็ด้วย ถ้าไม่ล็อคห้องไว้ พี่โก้ก็อาจยอมถอยถ้าเนมไม่อยากคุยก็ได้ วิธีของป้องนี่เหมาะที่สุดกับสองคนนี้ แถมยังยอมสละห้องให้เคลียร์กันอีก เพื่อนที่แสนดีสุด ๆ ยอดมาก o13
เนมนี่ดื้อสุด ๆ เลยนะ ดีที่พี่โก้ใจเย็น และเด็ดขาดที่จะคุยกันให้รู้เรื่อง อยากให้พูดกันให้เคลียร์ทั้งเรื่องของเจ และของตี๋มากนานแล้ว เราคนอ่านก็อยากรู้พอ ๆ กับเนมเนี่ยแหละ ว่าตกลงความรู้สึกของพี่โก้ที่มีให้เจ กับ ตี๋ มันคืออะไรกันแน่
คำอธิบายของพี่โก้ ต้องบอกว่ามันเป็นสิ่งที่เราก็รู้สึกอย่างนั้นอยู่แล้ว ที่พี่โก้เคยเปรียบเทียบ เจ กับ ตี๋
เจ คือความสงสารที่มีให้กับ ความรู้สึกต้องดูแล ต้องรับผิดชอบ เอ็นดูเจเหมือนเป็นน้อง ที่สำคัญคือ ภาพเจที่ทับซ้อนกับเนม
ส่วนตี๋ คิดว่าตี๋คือคนที่จะอยู่เคียงข้างไม่ทิ้งไปไหน เพราะตี๋คือคนที่ถูกทิ้งเหมือนกัน เหมือนคนที่จมน้ำข้าง ๆ กัน
ตั้งแต่ตอนนั้นเราก็รู้สึกแล้วว่า นั่นเหรอคือสิ่งที่พี่โก้ เข้าใจว่า รักเจ และ ตี๋ มันใช่ความรู้สึกที่มีให้กับคนรักเหรอ โดยเฉพาะกับตี๋ มันให้ความรู้สึกว่าพี่โก้น่าจะเห็นว่าเป็นคนร่วมชะตาเดียวกัน เหมือนเพื่อนตายมากกว่าคนรักนะ
แต่ที่ไม่เข้าใจก็คือ ทำไมพี่โก้ ถึงคิดว่านั่นคือความรัก เหมือนพี่โก้เข้าใจอย่างน้้นมาตลอดจนถึงตอนที่เจอตี๋อีกครั้ง ก็ยังบอกกับตี๋ว่าเคยรักตี๋ แบบคนรัก แต่พอกำลังจะสูญเสียเนมไป ถึงได้เข้าใจอย่างแท้จริง ว่าการจะสูญเสียคนที่รักจริง ๆ เป็นยังไง ถึงได้เข้าใจว่าที่ผ่านมา ทั้งเจ และ ตี๋ ไม่ใช่คนที่พี่โก้รัก อย่างนั้นเหรอ
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ต้องขอบคุณที่ตี๋กลับมา และทำให้เนมหนีพี่โก้มาอย่างนี้สินะ เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว ถึงพี่โก้จะอยู่กับเนม แต่พี่โก้ก็จะยังเข้าใจต่อ ๆ ไปว่า ตัวเองเคยรัก ทั้ง เจ และ ตี๋ มาก่อน ใช่มั้ย เราเข้าใจความคิดพี่โก้ถูกมั้ยเนี่ย
เคลียร์แล้วก็ต้องเคลียร์ให้หมด เคลียร์เรื่องคนที่เคยบอกว่ารัก แต่จริง ๆ ไม่ใช่ความรัก แล้ว ก็ต้องเคลียร์กับตัวจริง ที่เคยบอกว่าไม่รัก แต่ที่จริงแล้วคือคนที่รักที่สุดด้วยสินะ ความคิดพี่โก้นี่ซับซ้อนจนทำให้ปวดหัวจริง ๆ เลย
ทั้งเรื่องที่ไม่มาหาในงานวันเกิด ทั้งเรื่องอาหารที่ชอบ จะไม่ให้เนมคิดมากจนฝังใจก็คงไม่ได้หรอกนะ ในเมื่อคนมันคิดแถมมีคนคอยพูดกรอกหู พี่โก้ก็ไม่อธิบาย เนมคิดมากก็ไม่แปลก แต่ดีที่ได้เปิดอกคุยกันซะที บางทีเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คิดว่าไม่น่าเป็นปัญหา แต่ถ้าไม่คุยกัน มันก็อาจก่อให้เกิดปัญหาได้นิ
พี่โก้เหนื่อยกับการที่ต้องอธิบายอะไรยาว ๆ ด้วยความรู้สึก แต่ก็น่าจะรู้ด้วยนะว่ามันทำให้ได้ผลดีกว่าใช้แค่การกระทำแล้วให้น้องคิดเอาเองน่ะ มั่นใจได้ยังไงว่าน้องจะคิดเหมือนที่เราต้องการจะสื่อ เหนื่อยแค่ไหนก็ทำไปให้ได้ตลอดเถอะนะพี่โก้ เนมยังยอมรับเลยว่าเข้าใจอะไรยาก พี่โก้ก็ต้องยอมรับด้วยว่าตัวเองก็สื่ออะไร ๆ ที่ต้องการให้คนอื่นเข้าใจยากเหมือนกัน
ป้องนี่พูดได้ตรงดีมาก เรื่องปัญหากับคีย์สมควรแล้วที่จะต้องให้พี่โก้รู้ด้วย เพราะมันก็เกี่ยวกับพี่โก้เหมือนกัน และจะได้เคลียร์กันให้มันจบไปทุกเรื่อง ไม่ต้องมาระแวงกันไปมาอีก ป้องนี่สุดยอดเพื่อนจริง ๆ
อีกสองตอนจบแล้วเหรอค่ะ มันเร็วไป เค้าเพิ่งจะเคลียร์กันรู้เรื่องเองน้า อึมครึมมาแทบตลอดเรื่อง ขอหวาน ๆ แบบโล่ง ๆ ไม่มีอะไรติดค้างในใจกันของทั้งคู่เยอะ ๆ หน่อยนะคะคุณจีจ๋า จะให้ดี อยากให้มีที่เนมกับเจ ได้คุยกันแบบดี ๆ บ้างจังเลย เหมือนคู่นี้ยังไม่เคยคุยกันดี ๆ เลยอ่ะ
ให้คุณจีค่ะ :L1: :L2:
-
ขอบคุณที่พูดออกมา
ขอบคุณที่รู้ใจตัวเองซักที
ขอบคุณที่กลับมา
ขอบคุณที่อยู่ฟัง
ขอบคุณที่เข้าใจ
ขอบคุณที่ยอมไปด้วยกัน
ขอบคุณในความเป็นเพื่อนที่ดี
ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน
ขอบคุณที่รักกัน...
:กอด1: :n1:
ขอบคุณพี่โก้และน้องเนม ที่ทำให้คนอ่านอย่างเราสบายใจ
ขอบคุณพี่จีในทุกเรื่องด้วยจ้าาาา หวังว่าจะไม่ขอบคุณเก้อนะ
เป็นกำลังใจให้เช่นเดิม เเละรอคอยตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อเลยค่าาาาา
:o8: :กอด1: :L2:
http://www.youtube.com/v/XGq4nrbYV_E?version=3&hl=th_TH
-
:katai2-1: โอ๊ย ผู้ชายแบบโก้หาซื้อได้ที่ไหนเนี่ย อยากสอยมาทำสามีจริงๆ :-[
-
ใกล้จะจบแล้วเหรอเนี่ยยยย ม่ายยนะ พี่จีมีเตรียมเรื่องใหม่ไว้หรือยังอะค่าา
-
ผมไม่ได้เป็นคนเล่าปัญหาเรื่องคีย์ให้พี่โก้ฟัง ไม่ใช่เพราะอยากปิดบัง แต่มันเป็นเรื่องที่อธิบายยาก ป้องที่รู้เรื่องหลายๆ อย่างมากกว่าผม ป้องเป็นคนเล่าเรียบเรียงเหตุการณ์เท่าที่มันรู้และได้ฟังมา พี่โก้นั่งบนเก้าอี้เพียงลำพัง ส่วนผมกับป้องนั่งบนปลายเตียง บางคำที่หลุดจากปากป้องเกี่ยวกับคำพูดที่ไม่ค่อยดีของคีย์ผมก็อดเหลือบตามองพี่โก้ไม่ได้ แต่พี่โก้นั่งฟังนิ่งๆ มือวางราบบนหน้าขา ดูเหมือนไม่ได้แปลกใจเท่าไรนักที่ป้องบอกว่าคีย์ยังรักผมอยู่ หรือแม้แต่ที่คีย์บอกคนอื่นว่าผมกับคีย์ยังรักกันอยู่....ซึ่งมันก็จริง เพียงแต่มันต่างออกไปจากเมื่อตอนที่เราคบกัน
“ผมรู้ว่าพูดออกมาแบบนี้คีย์มันก็ดูไม่ดี ผมไม่ได้อยากแทงข้างหลังเพื่อน แต่เพราะไม่อยากให้มันสองคนเลิกคบกัน ผมรักเพื่อนทั้งคู่เท่าๆ กัน แล้วก็ไม่ใช่ว่าผมอยากเป็นฮีโร่ผดุงความยุติธรรมอะไรหรอก ที่ผมให้พี่รับรู้เพราะเรื่องนี้มันอาจกระเทือนความสัมพันธ์พี่กับเนมที่กำลังงอนกัน ถ้าพี่กับเนมจะเลิกกันผมก็ไม่อยากให้มันเป็นเพราะความผิดพลาดของคีย์มัน พี่เข้าใจนะครับ”
“อืม เข้าใจ”
“พี่โก้ไม่โกรธนะฮะ”ผมเงยหน้าสบตาพี่โก้นิ่ง พยายามจ้องให้แน่ใจว่าพี่โก้จะไม่แอบโกรธหรือเก็บไปคิดมาก จริงๆ แล้วพี่โก้ก็ไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก คนคิดมากคือผมนี่แหละ
“โกรธใคร”
“ก็...เนม แล้วก็...คีย์ด้วย”
“ไม่โกรธหรอก พี่คิดว่าเข้าใจคีย์มากกว่าเนมอีก”
“อ้าว”
“ผมว่าแล้วว่าพี่ต้องเข้าใจมัน ผมเองก็ตะหงิดๆ นิดหน่อย แต่เพราะตอนแรกไม่รู้ปัญหาหลักของไอ้สองคนนี้บางเรื่องเลยงงๆ ไม่ชอบที่ไอ้คีย์มันทำชุ่ยๆ ไม่รู้ว่ามันมีปัญหาที่บ้าน พอรู้แล้วเลยสงสารมันมากกว่า”
“อืม.....พี่พูดได้มั้ย”พี่โก้มองหน้าผม ผมอมยิ้มนิดๆ กับความน่ารักของพี่โก้ คงกลัวว่าตัวเองจะก้าวก่ายมากเกินไปเพราะปกติพี่โก้ไม่ค่อยยุ่งเรื่องคนอื่น แต่ผมต้องหุบยิ้มลงทันทีที่ได้ยินชื่อนั้น
“พี่สงสารเด็กตองนั่นมากกว่านะ”
“พี่โก้!!”ผมถลึงตาใส่พี่โก้ให้โตยิ่งกว่าเดิม พูดชื่ออัปมงคลนั่นทำไมไม่รู้
“มึงนี่! จะตะโกนใส่พี่เขาทำไมวะ ฟังเงียบๆ ได้มั้ย โวยวายว่ะมึง”ป้องหันมาผลักหัวผมต่อหน้าพี่โก้เลย เดี๋ยวๆ จบเรื่องเมื่อไรจะให้พี่โก้จัดการให้หนักเลย
“พี่ไม่รู้ว่าเด็กนั่นรู้เรื่องทางบ้านคีย์หรือเปล่า แต่ไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ก็น่าสงสารมากที่สุดในเรื่องนี้ เพราะถึงจะมีความสัมพันธ์แบบไหนกับคีย์ก็ตาม แต่คนที่คีย์รักมีแค่เนมคนเดียว ไม่แปลกที่ตองพยายามจะหาเรื่องเนมบ่อยๆ นะ และพี่ไม่แน่ใจด้วยว่าที่เขาเคยพยายามโทรมาหาพี่ตอนนั้นเป็นความต้องการของตัวเอง หรือเพราะคีย์บอกให้ทำ ซึ่งพี่ค่อนข้างมั่นใจว่าเป็นอย่างหลัง เพราะงั้นคนที่น่าสงสารมากที่สุดก็คือตอง”
“.....ไม่รู้แหละ ห้ามพี่สงสารมันด้วย มันอยากโง่ให้คีย์หลอกทำไมล่ะ”ผมหน้าเสียนิดๆ เมื่อพี่โก้ยกเหตุผลขึ้นมาพูดในแง่นี้ แต่ไม่ชอบ ยังไงก็คือไม่ชอบ ยิ่งมีคำว่าสงสารออกจากปากพี่โก้ ยิ่งไม่ชอบมันคูณสองเลย
“คงจะรักคีย์มาก พอฟังพี่พูดอย่างนี้ผมเริ่มกลับมาโกรธไอ้ห่าคีย์ขึ้นมาอีกแล้วสิ”ป้องแม่งอารมณ์แปรปรวนจริงๆ อย่าเพิ่งอินมากได้มั้ย ต่อให้มันน่าสงสารจริง แต่ที่มันกวนตีนผม เคยตบกับผม นั่นก็ของจริงเจ็บจริงเหมือนกัน
“ส่วนปัญหาของคีย์กับเนมพี่คงไม่เข้าไปยุ่งด้วย เนมต้องการยังไงพี่ตามใจเนม”
“....พี่โก้”พี่โก้ชอบพูดแบบนี้ตลอดเลย ถึงจะได้รู้เหตุผลแล้ว แต่มันก็ยังน้อยใจอยู่ดี บางทีผมอาจจะโรคจิต อยากเห็นพี่โก้กลายเป็นคนคลั่งรัก ทำทุกอย่างเพื่อให้ผมเป็นของพี่คนเดียว อยู่กับพี่คนเดียว มันก็ฟังดูจิตจริงๆ นั่นแหละ ถ้าพี่โก้เป็นอย่างนั้นจริงๆ ไม่รู้ว่าผมจะมีความสุขหรือทรมาน....งงกับความคิดตัวเองเหมือนกัน
“พี่เข้าใจว่าคนที่เคยรักกันและได้คบกัน การตัดอีกคนออกจากชีวิตโดยสิ้นเชิงมันแทบเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อต้องเลิกกันทั้งๆ ที่ทุกอย่างยังดีอยู่ พี่ไม่ตัดสินว่าคีย์ทำผิดหรือถูก แต่ถ้ามองในมุมมองของผู้ชายคนหนึ่งที่รักใครสักคน คีย์ก็แน่กว่าพี่ ถึงวิธีบางอย่างมันจะไม่เหมาะสมก็ตาม ที่บอกว่าคีย์จะเปิดโอกาสให้คนอื่นทำอะไรเนม พี่เชื่อที่คีย์พูดนะว่ามันไม่ปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นหรอก แต่การทำแบบนั้นเป็นแค่วิธีตัดวงจรคนอื่นออกไปรวมทั้งได้พื้นที่ความไว้ใจจากเนมเพิ่มขึ้นด้วย”
“ผมก็เชื่อ เนมมันก็เชื่อนะ คีย์ไม่ปล่อยให้ใครทำอะไรเนมได้จริงๆ หรอก แต่ต่อให้จริงไม่จริง มันก็ไม่ควรทำอยู่ดี มันเหมือนพวกผู้ร้ายในละครน้ำเน่าที่อยากทำตัวเลียนแบบพระเอก”
“พี่ว่าเนมควรไปคุยกับคีย์เร็วๆ ถ้าให้พี่พูดแบบเป็นกลางในฐานะผู้เข้าร่วมประชุมนี้ คีย์ไม่ผิดหรอกที่มันจะกันเนมจากคนอื่นหรือทวงเนมคืนจากพี่ มันเป็นเรื่องปกติของแฟนเก่าที่ไม่อยากให้คนของเรามีคนอื่นให้เห็นตำตา ไม่มีใครรับได้ ผู้ชายสองคนจะไม่สนิทกันเพราะรักคนๆ เดียวกัน เหมือนๆ ที่เนมก็ไม่สนิทกับตองนั่นแหล่ะ”
“พี่โก้อะ อย่ายั่วดิ เนมโมโหจริงๆ นะ”แรกๆ ผมก็ซึ้งอยู่หรอกกับคำว่า ‘รัก’ ถึงจะไม่ได้บอกผมตรงๆ แต่มันก็เขินจริงมั้ย แต่ทำไมต้องวกมาชื่อมันด้วย ชอบแกล้งอะ
“เหตุผลของการกระทำของคนอื่นเราเดาไม่ได้หรอก ต่อให้รู้อะไรหลายๆ อย่างแล้วก็ตาม คนที่แก้ปัญหานี้ได้คือเนมคนเดียว อย่างน้อยเนมควรภูมิใจที่มีคนๆ หนึ่งพยายามรั้งเนมไว้ทุกวิธี ถึงแม้ปลายทางเขาอาจจะดูแลเนมไม่ได้ก็ตาม พี่อาจไม่ดีพอให้คีย์ปล่อยมือจากเนม หรือคีย์อาจทำใจไม่ได้ หรืออะไรอื่นๆ อีก แต่ไม่ว่าเหตุผลไหนเนมก็ควรไปฟังคำนั้นต่อหน้าคีย์ เนมอาจจะลังเล หรือตัดสินใจยังไงก็ตาม พี่ตามใจเนม และพี่รักษาคำสัญญาของตัวเองเสมอ โกรธหรือเปล่า”
“........เนมไม่โลเลอย่างนั้นซะหน่อย”
“พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”
“มึงอย่าเอ๋อไอ้เนม เขาบอกว่าลังเล ไม่ใช่โลเล เกิดคีย์ทำใจไม่ได้ป่วยใจอาการสาหัสมึงจะตัดใจปล่อยมันนอนตายได้มั้ยถามจริงๆ”
“ไอ้!.....บ้า มันไม่เป็นอย่างนั้นหรอก”
“นั่นไง แค่ยกตัวอย่างมึงยังไม่มั่นใจตัวเองเลย พี่เขาพูดเพราะไม่อยากกดดันมึงไม่เข้าใจหรือไง พี่โก้ต้องทำใจหน่อยน่ะ ไอ้เนมมันดีแต่กินจุ แต่สารอาหารไม่ค่อยได้เอาไปพัฒนาสมองเท่าไร ยิ่งเรื่องใกล้ตัวยิ่งเอ๋อ มองโลกตัวเองติดลบตลอด ถามจริงๆ ตอนนี้ตามึงเห็นภาพสีหรือขาวดำวะ”ป้องแม่งปากเสีย ชอบทำให้ภาพพจน์ผมเสียหาย พี่โก้ก็เอาแต่นั่งยิ้ม
“ไอ้เวรป้อง พูดเว่อไปได้ เรื่องของคนรักกันพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจหรอก ปกติแค่พี่โก้ปล่อยกูหลับก่อนคนเดียวกูก็นอยด์แล้ว ทำไงได้ล่ะ กูชอบคิดมากนี่หว่า คนมันฟุ้งซ่านเข้าใจมั้ย”สรุปแล้วการประชุมครั้งนี้เหมือนแสดงโชวต์ตลกให้พี่โก้เป็นผู้ชมมากกว่า พอผมกัดกับไอ้ป้อง พี่โก้ก็นั่งยิ้มนั่งหัวเราะ ปัญหาที่มีไม่ได้ถูกแก้ไขหรือชี้แนะแนวทางจากพี่โก้เท่าไร มีเพียงคำแนะนำที่ต้องทำอยู่แล้วคือไปพบคีย์ แต่ทั้งที่ยังไม่ได้แก้ปัญหา แต่ทำไมถึงรู้สึกโล่งอกได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้
ตอนแรกกะว่าจะไปทานข้าวกับพี่โก้สองคน แต่พี่โก้ดันชวนป้องมาด้วย บอกว่าเลี้ยงตอบแทนที่ช่วยล็อคห้อง เพราะถ้าป้องไม่ล็อค ผมคงเดินออกไป หรือไม่พอผมไล่พี่โก้มากๆ พี่โก้ก็คงเดินออกไป การมีคนอื่นมาขังเราไว้ดันกลายเป็นเรื่องดีที่ต้องตอบแทน มันเป็นเหตุผลแปลกๆ นะ
พี่โก้มาส่งผมที่หอคีย์ มีป้องลงมาเป็นเพื่อน รถพี่โก้หายลับไปนานแล้ว แต่ผมกับป้องยังยืนขาแข็งอยู่ข้างล่าง ถึงพี่จะบอกว่าให้รีบมาเคลียร์กับคีย์ แต่ไม่เห็นต้องหักคอมาส่งกันถึงที่แบบนี้เลย
“มึงจะงอนห่าอะไรอีกวะ พี่เขาอยากให้มึงเคลียร์กับคีย์มันเร็วๆ จะได้กลับไปหาเขาเร็วๆ ไง เรื่องแค่นี้มึงคิดไม่ออกเหรอ”
“มึงรู้ได้ไงว่าพี่โก้คิดอย่างนี้”จะรู้ดีเกินหน้าเกินตาแฟนตัวจริงอย่างผมเกินไปแล้ว
“เรื่องดีๆ ใครเขาก็คิดออกกันทั้งนั้นแหละ มีแต่มึงที่คิดไม่ออก”
“ก็พี่เขาไม่เห็นพูดนี่นา กูจะไปรู้เหรอ”
“มึงรู้ได้สิถ้ามึงก็อยากรีบกลับไปซุกอกอุ่นๆ ของแฟนมึงเหมือนกัน เพียงแต่มึงอยากให้เขาพูดออกมามากกว่า”
“เออ ก็นั่นแหละ”ผมรู้นะว่าตัวเองเอาแต่ใจตัวเองมาก เรื่องมาก แต่มันไม่ผิดจริงมั้ยที่เราอยากได้ยินจากปากคนที่เรารัก หวง ห่วง หึง คิดถึง รัก ใครบ้างจะไม่ชอบฟัง
“พี่เขาโตแล้วมั้ง ไม่ก็ขี้อาย ไม่ก็ไม่คิดว่าสำคัญ บางทีแค่แสดงออกมาก็น่ารู้แล้ว มึงอย่าไปคาดหวังอะไรมากสิ ดูก็รู้ว่าเขารักมึงมาก เพียงแต่ไม่ใช่พวกช่างพูดช่างแสดงออกแบบมึงแค่นั้น ถ้าไม่รักคงไม่เซอร์ได้ใจแบบนั้น ปกติเห็นเนี๊ยบตลอด ครั้งนี้เห็นแล้วกูอึ้งไปนิดๆ เหมือนกันนะ”ป้องแม่งขี้บ่น ถ้ามันลดคำบ่นน้อยลงกว่านี้ ผมยินดียกตำแหน่งที่ปรึกษาเบอร์หนึ่งให้มันแทนพี่นิ้งเลย แต่ตอนนี้ให้พี่นิ้งครองแชมป์ไปก่อนแล้วกัน
“แล้วเอายังไง จะขึ้นไม่ขึ้น หรือโทรเรียกมัน”
“.....ขึ้นดิ ไหนๆ ก็มาแล้ว มึง....รออยู่นอกห้องนะ อย่าแอบฟังนะมึง”
“เออน่ะ ไม่ใช่ห้องกูหอกู ทำงั้นน่าเกลียดตายห่า”
“เหรออออออ”
ผมใจเต้นตึกตัก กังวล ลังเล อึดอัด วิตกจริต และอาการอื่นๆ อืกที่แสดงออกมาทางสีหน้าและท่าทางภายนอกจนไอ้ป้องที่เดินตามหลังหัวเราะแซวตลอดทาง ผมต้องหันไปทำนิ้วให้มันเงียบก่อนจะเดินมาหยุดหน้าห้องคีย์ ป้องเดินไปทางบันไดหนีไฟแล้วแอบซ่อนตัวรอให้ผมเข้าห้องคีย์ก่อน ป้องถึงจะมายืนตรงนี้ ผมนับในใจหนึ่งถึงสามก่อนจะยกมือขึ้นมากำค้างไว้ ตัดสินใจใหม่นับหนึ่งถึงสิบ ก่อนจะนับใหม่ให้ถึงยี่สิบแล้วเคาะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
-
ขอบคุณครับ....
-
ตามมาจิ้มก่อนนน
-
หวังว่าคีย์จะปล่อยมือเนมนะ
-
คนเขียนน่ารักที่สุด
รักษาคำพูด มาตรงตามนัด
ป้องอีกคนที่น่ารักจริงๆ
อ่านแล้วชื่นใจ
ขอบคุณนะคะ
คืนนี้หลับฝันดีแล้ว
-
เนมกะป้องนี่เป็นเพื่อนที่กัดจิกกันได้ตลอด เพราะป้องมันรู้ทันเนม
เนมรีบเคลียร์กับคีย์ให้เรียบร้อย รีบกลับมาซุกอกพี่โก้เร็วๆ
รอเนมจะเคลียร์กับคีย์ยังไง
-
ป้องเป็นเพื่อนที่ีดีจริง ๆ
-
ใกล้จะจบแว้วว แอบใจหาย
-
โอ๊ยลุ้น เหมือนจะไม่ค้างแต่ก้อเหมือนค้าง เอ๊ะ!!ยังไง โอ๊ยงงตัวเอง รอติดตามตอนต่อไปปป :heaven o13 :hao7:
-
รอค่ะ ร๊อออออออออ รอ
รอตอนต่อไป
-
:z13: :z13: :z13:
รอคอยนะจ๊ะ
-
อยากมอบหนุ่มหล่อนิสัยดีเป็นรางวัลให้ป้องจริงๆ o18 เป็นเพื่อนที่ดีของเนมมาก
พี่โก้ก็น่ารักขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไงก็รักน้องเนมที่สุด
+1 :กอด1:
-
ถ้าไม่ติดว่าพี่โก้รักเนมจริง ๆ จัง ๆ ละก็นะ
อยากให้เนมไปลงเอยกับคีย์ซะจริง ๆ
คนนั้นเขาก็รักมากเหมือนกัน วัยเดียวกันด้วยคงคุยกันรู้เรื่องมากกว่า
ส่วนพี่โก้คนอ่านเก็บไว้กินเอง คิคิ
-
ก๊อกๆๆ//แอ๊ดดด
----จบตอน----
เจอกันใหม่ในวันพรุ่งนี้ :katai5: :katai1:
-
อ้าว ตัดจบอย่างนี้เลยนะพี่จี
สงสารตองจริงๆด้วย แต่ก็นะ
เกือบลืมไปละว่าตองไหน 55 มีหลายตองเหลือเกิน
ถ้าเนมเข้าไปเคลียร์กับคีย์
เรื่องมันจะแย่กว่านี้ไหมเนี่ย
ถ้าคีย์ทำอะไรโง่ๆขึ้นมานะ
-
อยากอ่านของวันพรุ่งนี้แล้ว
-
พี่โก้ดูเข้าใจปัญหาของคีย์ดีจัง
เนมยังติ๊งต๋อง บ้าบอเหมือนเดิมได้แล้ว
ปล.ตัดตอนได้แบบว่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
กำลังลุ้นอ่ะ :sad4:
-
พี่โก้ o13
-
ค้างงงงงงงงงงงงง
-
ง่ะ...
รอครบ 100%
-
สงสารตองเหมือนกัน โก้นี่อ่านทุกอย่างขาด แต่ก็จะทำอะไรในแบบของตัวเองเสมอ
ต้องรักเค้าในแบบที่เค้าเป็นจริงๆเนอะผู้ชายคนนี้ :laugh:
-
ก็อก ก็อก ก็อก
จะเคลียร์กับคีย์ รู้เรื่องมั้ยนะะะ
อ่อยยยย
สงสารตองจริงๆแหละ ว้าาา
อุตส่าห์รักอ่ะ
-
อิพี่โก้ อิพระเอก :hao7:
-
ชอบป้อง..อิอิ
:katai5:
ก๊อกๆ......ค้างงงง
-
ก๊อก ๆ ๆ
+1 ให้น้องจี พร้อมกับเคาะห้องแทน น้องเนม :m9:
-
เอิ่มมมมคือมันค้างงงงงงงงงงงง่า เนมสู้ๆๆคุยให้รู้เรื่องงง
-
มั่นคงน่ะค่ะลูกเนม..มั่นคง อย่าไปใจอ่อนกับคีย์มันเด็ดขาด!!!!! :ling2: :ling2: :ling2:
-
หวังว่าจะเคลียร์กันให้รู้เรื่องนะจ๊ะ
ป้องนี่เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ
-
:กอด1: เคลียร์ๆให้จบๆกันซะที
-
หูุุุุุ้ยยย เรื่องนี้ตองหน้าสงสารสุดเลยแหะ
คิดว่าแปลกๆตั้งแต่ที่เนมเคยบอกว่าตองมั่วมาก
แต่ยังมาอยู่กับคีย์ตลอด คือตอนนั้นก็สงสัยนะ
แต่ไม่คิดว่าจะหน้าสงสารขนาดนี้
แล้วที่เนมรู้มาว่าตองมั่ว นี่เห็นเองกลับตา
หรือฟังมาจากคีย์ เพราะถ้าแค่ฟังมาจากคีย์ ผู้ชายที่รักเนมมากๆ
เค้าไม่อยากให้เนมคิดมากว่าคนที่เค้าคั่ว เค้าจริงจัง
หรือเป็นคนดีอะไรหรอก อาจจะสร้างภาพลักษณ์เด็กเหลวแหลก
ให้ตองเพื่อให้เนมสบายใจ(ที่พูดมานี่เดาล้วนๆ) สงสารตองนะ
ไม่ใช่ที่ผ่านมาคนที่เป็นตัวแทนจริงๆจะเป็นตองหรอกรึ หน้าคิด55555
หวังว่าเนมจะคุยกะคีย์รู้เรื่อง พี่จี มาแต่งเรื่องคีย์ต่อเลยยยยยย
ห้ามไปไหนนะ555*กอดขาพี่จี*
-
'ชื่ออัปมงคล' เนมคิดได้ยังไงนะ ทำเอาคนอ่านที่ชื่อนี้สะดุ้งกันไปเลยทีเดียว
อีกแค่ตอนครึ่งเองสินะก็จะจบแล้ว ขอตอนพิเศษอีกเยอะๆ เลยนะครับ
-
เพื่อนที่ดี มีอยู่จริง น้องเนม :katai2-1: รีบ ๆเคียล์กะคี แล้วจะได้ไปซบอก อุ่น ๆ ของ โก้ :hao3:
-
เนมก็ยังเป็นเนมอยู่วันยังค่ำ...คงจะเปลี่ยนความคิดเนมยากจริงๆ
-
พี่โก้ถึงกับเหนื่อย คนพูดน้อย ต้องมาพูดมากๆ 55
ใกล้จบขอตอนหวานๆเพิ่มพิเศษ ด้วยนะคุณจี
-
ใจหาย ใกล้จบล่ะ คีย์ จะรั้วเนมไหม รั้งยังไง
เนมจะตัดสินใจได้ไหม
สงสารตองเนอะ :(
รอ 60% อย่างใจจดจ่อคร๊าาา
-
OMG!!!! ค้างอ่ะ ต่อเร็วๆน๊า!!! ลุ้่นจนขนหัวลุกหมดแล้ว 555++++
-
อ๊ากกก ป้องคือฮีโร่เลยอ้ะ :เฮ้อ:
เอาใจช่วยให้น้องเนมเคลียร์กับคีย์ให้เรียบร้อยน้าาา :call:
:pig4:
-
พี่โก้น่ารักฟร่ะ รักผู้ใหญ่มันดีอย่างนี้เอง เข้าอกเข้าใจไปซะหมด มองปัญหาออกว่าอะไรเป็นอะไร
คือถ้าเนมรักกับเด็กนี่มีทะเลาะกันตายนะ เพราะน้องเนมเป็นคนคิดมากคิดเยอะถ้าไม่มีคนปรามบ้างคงฟุ้งน่าดู
แต่ตอนนี้เนมน่ารักดี โดนเพื่อนหลอกด่าซะเยินเชียว
หวังว่าคีย์จะทำใจได้และยังรู้สึกดี ๆ ต่อกันนะ เพราะคีย์ก็เป็นคนสำคัญของเนมเช่นกัน
ขอบคุณค่ะ
-
เชียร์โก้
-
นายยังคงเป็นขวัญใจเราอยู่ป้อง ฉลาดฝุดๆอ่ะ o13
ขอบคุณพี่จีค่า รออีก 60% :3123:
-
หวังว่าคีย์จะยอมเข้าใจและปล่อยเนมไปนะ
ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย :mew2:
-
จะเป้นยังไงต่อออ...
-
:mew3:
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ดีใจจังที่พี่โก้เข้าใจทุกอย่าง
ต่อไปก็ขออย่าได้มีเรื่องอะไรอีกเลยนะ
-
ใกล้จบแล้ว แอบใจหาย อยากให้เนมเคลียร์กับคีย์ซักที ขอให้ยังคงความเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
-
คำเตือน...อย่าอ่านตอนเช้าถ้าไม่อยาก :o12: แต่เช้า
ตอนหน้าตอนจบนะคะ จบแล้วจบเลยไม่มีตอนพิเศษนะ :z2: :z2: :z2:
++++++++++++++++++++
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงประตูเปิดออกอย่างรวดเร็วเหมือนเจ้าของห้องรออยู่นานแล้ว ผมส่งยิ้มแหยๆ ให้คีย์ มีแต่คนยุให้มาเคลียร์ มาคุย แต่ไม่มีใครสักคนสอนเลยว่าให้เริ่มต้นพูดยังไง
“.....นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว”คีย์เป็นฝ่ายพูดก่อน
“ต้องมาสิ”พอเห็นหน้าคีย์ที่ยังยับเยินอยู่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ผมเดินเข้าไปในห้องเมื่อคีย์หลีกทางให้ ยืนกลางห้องเก้ๆ กังๆ ไม่รู้จะเอาตัวเองไปวางไปมุมไหน แต่คีย์เป็นฝ่ายชักนำให้นั่งบนพื้นห้องอย่างง่ายๆ ผมนั่งลงเอาหลังพิงเตียงเขี่ยนิ้วตัวเองเล่น ไม่รู้จะเริ่มพูดอะไร แต่ไม่นานคีย์เป็นฝ่ายหมดความอดทนและเริ่มพูดก่อน
“เนมโกรธคีย์มั้ยที่ทำแบบนั้น”
“....โกรธนิดๆ แต่ไม่เข้าใจมากกว่า”
“คีย์รักเนม....ยังรัก....มากเท่าเดิม”คีย์ร้องไห้ทันทีที่พูดออกมา พูดในสิ่งที่ผมรู้อยู่แล้ว เรา...รู้อยู่แล้ว ผมขยับไปนั่งข้างๆ จับมือคีย์ที่วางไว้บนหัวเข่ามากุมไว้ อีกมือโน้มไปกอดปลอบลูบเบาๆ บนแผ่นหลัง...เรา...ร้องไห้ด้วยกันอีกครั้ง
“ขอโทษ....เนมขอโทษนะ”
“ไม่ เนมไม่ผิดหรอก คีย์ผิดเอง คีย์ทนไม่ได้ที่เนมรักคนอื่นขึ้นมาจริงๆ คีย์คิดว่าต่อให้เราไม่คบกันคีย์ก็เป็นคนที่เนมรักที่สุด สำคัญที่สุด ต่อให้ไปคบใครเราก็จะยังมีกันและกันตลอดเวลา เนมจำได้มั้ย...มีเพียงเรา....คีย์คิดว่าจะมีเพียงเราไปได้ตลอดจริงๆ”
“ฮึก...ฮืออ...ขอโทษษษษ”
“บางทีก็อยากจะโกรธเนมนะที่เนมทำเหมือนแค่พูดมันผ่านๆ แค่คำปลอบใจกันในตอนนั้น เนมคงไม่ได้ยึดจริงจังอะไรแบบคีย์ ทั้งๆ ที่คีย์ก็รู้ว่าเนมไม่ได้คิดแบบเดียวกับคีย์ แต่เมื่อก่อนเนมไม่เคยจริงๆ...ไม่เคยแสดงออกมาว่ารักใครเท่าที่รักมัน!”
“...คีย์.....เนมขอโทษ เนมผิดเองที่คิดอะไรง่ายไป แต่...เนม....ตอนนั้นเนมคิดอย่างนั้นจริงๆ”
“เนมแค่คิดไง แต่เนมไม่ทำ! มีคีย์คนเดียวที่โง่คิดว่าเนมจะรักคีย์คนเดียวได้จริงๆ คีย์มันบ้าไปเอง คีย์พยายามทำใจแล้วว่าช่างมัน ปล่อยให้มีคนได้ดูแลเนมแทนคีย์เวลาคีย์ไม่อยู่ก็ดี แต่คนแบบนั้นที่ดีแต่ทำให้เนมร้องไห้มันจะดีกว่าคีย์ได้ยังไง!! เนมรักมันมากกว่าคีย์ได้ไง!!”
“ฮือออ....คีย์....ขอโทษษษษ”
“เนมทิ้งคีย์.....ไม่รักคีย์แล้วใช่มั้ย”
“มันไม่ใช่แบบนั้น เนมรักคีย์เสมอจริงๆ นะ จะรักตลอดไป แต่...มันไม่เหมือนเมื่อก่อน พี่โก้เป็นรักแรกของเนม เป็นคนแรกของเนม เนมลืมพี่โก้ไม่ได้ แต่คีย์เป็นคนสำคัญของเนมจริงๆ นะ”
“งั้นเลิกกับมันได้มั้ย”
“.......ไม่ได้ คีย์อย่าทำอย่างนี้สิ คีย์ไม่สงสารเนมเหรอ ไม่อยากเห็นเนมมีความสุขเหรอ”
“คีย์ก็ให้ความสุขเนมได้”
“แต่สักวันคีย์ก็ต้องแต่งงาน มีครอบครัวของตัวเอง คีย์จะเอาเนมไว้ที่ไหน”
“.....ไม่ว่าคีย์จะแต่งกับใคร คีย์จะรักเนมคนเดียว”
“ฮือออ.....คีย์ไม่เข้าใจเนมเลย เนมรักคีย์ หวังดีกับคีย์ อยากเห็นคีย์มีความสุข ถึงคีย์จะแต่งงานตามใจแม่แต่เนมก็อยากให้คีย์รักเขา ไม่ใช่แต่งแล้วทนอยู่กันไป คีย์ไม่อยากเห็นคีย์เป็นคนแบบนั้น อยากเห็นคีย์มีครอบครัวอบอุ่น ว่างๆ วันหยุดก็นัดเจอกัน เนมอยากให้คีย์มีความสุขจริงๆ นะ”
“เนมไง เนมทำให้คีย์มีความสุขได้ แค่เนมกลับมาหาคีย์ เราคบกันเหมือนเดิมเถอะนะ”
“คีย์....เนมทำไม่ได้”
“.........ทำไมเนมใจร้ายอย่างนี้ ไหนเคยสัญญากันไว้ไง คีย์ไม่ใช่ที่หนึ่งอีกแล้วใช่มั้ย ทำไมต้องหลอกคีย์ด้วย”
“ฮือออ.....ขอโทษษ เนมขอโทษคีย์นะ อย่าเกลียดเนมนะ”
“.....กลับมาหาคีย์สิ กลับมาเป็นเหมือนเดิม”
“...........”
“คีย์ยอมให้เนมคบมันด้วยก็ได้ แต่อย่ารักมันมากกว่าคีย์ได้มั้ย”
“.........ฮึก...เนม.....เนมทำไม่ได้”
“......ถ้าวันนั้นคีย์ไม่บอกเลิกเนม....ไม่เลือกทำตามใจแม่....เนมก็คงไม่ทิ้งคีย์”
“เนมไม่ได้ทิ้ง เนมยังอยู่ตรงนี้ไงคีย์ ยังอยู่กับคีย์เหมือนเดิม เราอยู่ด้วยกัน เป็นเพื่อนรัก เพื่อนคนพิเศษ สำคัญกว่าคนอื่น เนมไม่มีวันทิ้งคีย์ คีย์ไม่ได้ตัวคนเดียวนะ อย่าทิ้งเนมไปนะ ฮือๆๆ อย่าทิ้งเนม ฮือออ”ผมกลัว...กลัวเหลือเกิน กลัวคีย์จะหนีไป ชีวิตคีย์ไม่มีใครที่ให้ความสำคัญกับคีย์เลย มีแค่ผมคนเดียวที่อยู่ข้างๆ คีย์ เป็นทั้งเพื่อน คนรัก ครอบครัว....กลัว....คีย์จะหนีไปอยู่ในที่ๆ ไม่มีผม....ปล่อยให้ตัวเองไม่มีความสุข อยู่กับครอบครัวที่ไม่เคยเห็นค่าของคีย์เลย....ไม่อยากให้คีย์ทำแบบนั้น....ทรมานแบบนั้น
“.............เกลียด....เกลียดเนมที่สุดเลย”
“ฮือๆๆ ขอโทษษษษ ขอโทษนะ ฮือๆ”
“.......เดี๋ยวก็หมดเวลาของคีย์แล้ว....เดี๋ยวคีย์ก็ต้องไป...เนมกลับมาเป็นความสุขของคีย์ก่อนไม่ได้เหรอ....ขอแค่ถึงตอนเรียนจบก็ได้...แอบคบกันก็ได้.....ได้มั้ย”
“....ถ้าทำอย่างนั้นคีย์ก็ยิ่งเจ็บ เนมก็เจ็บ....พี่โก้ที่ไม่ผิดอะไรก็เจ็บ......เนมไม่อยากให้คนอื่นมองคีย์ไม่ดี คีย์เป็นฮีโร่ของเนมนะ เนมภูมิใจในตัวคีย์มากที่เสียสละความสุขของตัวเอง คีย์เป็นลูกชายที่ดี เป็นคนรักที่ดีของเนม และเป็นเพื่อนสุดพิเศษ เป็นคนสำคัญ เป็นทุกๆ อย่าง.....เนมอยู่ตรงนี้ไม่ทิ้งคีย์ไปไหนแน่ๆ ถ้าคีย์เสียใจ ทะเลาะกับพ่อแม่ ไม่มีใครเข้าใจ คีย์แค่มาหาเนม เนมจะปลอบคีย์เอง จะกอดไว้อย่างนี้จนกว่าคีย์จะหยุดร้อง จะร้องไห้เป็นเพื่อน เราจะนอนคุยกันจนเช้า....จับมือกันไว้...ฮึก....แต่...เนมคบกับคีย์แบบแฟนไม่ได้........เนมทำไม่ได้.....เนมขอโทษ ขอโทษนะ ฮึก ฮือๆๆๆ”
“..............ถ้าคีย์รักเนมน้อยกว่านี้....คีย์คงปล้ำเนมไปแล้ว.....ถ้ารักน้อยกว่านี้...ก็คงดี”
“คีย์ไม่ทำหรอก เนมรู้....เหมือนที่คีย์รู้ว่าเนมรักคีย์จริงๆ”
“.........อยู่กับคีย์ก่อนนะ อย่าเพิ่งปล่อย”
“อื้ม....ไม่ปล่อยหรอก คีย์ยังมีเนมอยู่นะ”
“......อืม”คีย์กอดผมแน่นขึ้นเหมือนอยากให้ตัวผมจมลงไป มันเจ็บเพราะแรงกอดรัด แต่ผมไม่ส่งเสียงแม้สักนิด....เพราะผมคงเจ็บไม่เท่ากับความเสียใจของคีย์
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนาน เรานอนกอดกันอยู่บนเตียงใน คีย์บอกให้ผมนอนหลับตา แต่ถึงจะมองไม่เห็น ผมก็รู้สึกได้ว่าคีย์กำลังจ้องมองผมอยู่ มืออุ่นๆ ลูบตามแก้มและคางวนเวียนแถมริมฝีปากก่อนจะแนบลงข้างแก้มอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมน้ำตาถึงไหล มัน....อบอุ่นจนร้องไห้ มือของคีย์อบอุ่นมาก....และมันสั่นมากเช่นกัน ผมจับมือคีย์เอาไว้ เลื่อนลงมาแนบริมฝีปากกลางอุ้งมือเบาๆ กดแนบไว้ให้เนิ่นนาน....นานเท่าที่คีย์ต้องการ
“ถ้าตอนนั้นคีย์รู้ว่าต้องจากเนมแบบนี้ ต้องแต่งงาน....คีย์คงไม่เสียเวลากับคนอื่น แต่ละวันคงได้พาเนมไปเที่ยว ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน เอาให้อิ่มจนจุก แล้วก็กลับมานอนเล่นคุยกัน หลับไปพร้อมๆ กัน ตื่นพร้อมๆ กัน.....คีย์คงมีความสุขมาก”
“พาเนมนั่งซ้อนมอเตอร์ไซต์รอบเมืองตอนดึกๆ ไปนอนเล่นดูดาวบนดาดฟ้าโรงเรียน เนมยังจำได้เลยตอนที่ยามปิดประตูแล้วเราต้องกระโดดลงมาจากชั้นสอง กลัวก็กลัวแต่สนุกมาก ขำกันจะตายเพราะมันมืด จะโดดลงไปก่อนก็กลัวเจอผีดักอยู่ข้างล่าง คีย์ให้เนมโดดทีหลังเนมก็กลัวผีจะโผล่มาหลอกเนมคนเดียว กว่าจะโดดลงมาพร้อมกันได้ฉี่เกือบราดแน่ะ”
“ฮึๆ...คีย์บอกให้นอนค้างๆ ก็ไม่เชื่อ โดดลงมาข้อเท้าเคล็ดโดนแม่กับพี่นิคดุอีก คีย์เลยซวยไปด้วย”
“ก็คีย์นั่นแหละดันเล่าเรื่องผีก่อนทำไม ใครจะไปกล้าอยู่ล่ะ”
“เด็กขี้กลัว...ไปเข้าค่ายก็ไม่ยอมอาบน้ำ”
“อากาศมันหนาวเหอะ ไม่ได้กลัว”
“งั้นทำไมตอนเข้าห้องน้ำต้องให้คีย์ไปยืนรอหน้าห้องด้วย”
“ก็มันมืด!”
“ชอบเถียงว่ะ”
“ก็ยอมดีๆ ก็จบแล้ว จะเถียงแข่งเนมทำไมเล่า”
“เออๆ ยอมก็ได้ เพราะเป็นเนมหรอกนะ”
“ดีมาก อย่างนี้จะได้รักกันนานๆ”
“.........ถ้าคีย์ไม่ไปอยู่ที่อื่น ไม่ต้องแต่งงาน......เนมจะกลับมาหาคีย์มั้ย”
“.............”
“ไม่สินะ.....รักมันมากเลยเหรอ”
“......เนมผิดเอง เนมไม่ดี เนมขอโทษนะ”ผมบีบมือคีย์ไว้แน่น ต่อให้พูดคำนี้ออกไปอีกกี่ล้านครั้งมันก็ยังไม่พอ
“เล่าเรื่องมันให้ฟังหน่อยสิ”
“......อย่าเลย”
“เล่ามาเถอะ คีย์อยากรู้จริงๆ”
“......พี่โก้....เป็นเพื่อนพี่นิค เมื่อก่อนบ้านเนมกับพี่โก้ใกล้กันก็เลยสนิทกันทั้งบ้าน เนมไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงรักพี่โก้ หรือเริ่มรักได้ยังไง แต่....วันนึงเนมก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองแปลกไป เวลาคนอื่นคุยกันเรื่องแฟน เนมจะนึกถึงหน้าพี่โก้ขึ้นมาทันทีเลย เนมติดพี่เขามาก ทุกวันต้องรีบกลับบ้านไปรอพี่โก้มาหา บางวันก็มาช่วยสอนการบ้าน มาเล่นด้วย ถ้าพ่อแม่กลับช้าก็ไปกินข้าวบ้านพี่โก้บ้าง บางทีพี่เขาก็ทำให้กิน.....เนมเริ่มหวง ไม่อยากให้พี่โก้สนิทกับคนอื่นมากกว่าเนมแม้แต่พี่นิค.....ไม่อยากให้พี่โก้มีแฟน......ตอนนั้นเนมยังเด็กมาก เพิ่งเรียนม.ต้น บางคำพูดเนมพูดไปเพราะหวง แต่พี่โก้โตกว่า พี่โก้พูด....ว่าจะรอเนม ถ้าเนมเรียนจบแล้วเนมยังยืนยันว่ารักพี่โก้อยู่ ระหว่างนั้นพี่โก้จะไม่มีใคร พี่โก้สัญญากับเนมไว้แบบนั้น......แต่เราเริ่มห่างกัน มันมีหลายๆ เรื่องทำให้เนมเข้าใจผิด คิดว่าพี่เขาเอาเนมเป็นตัวแทนคนที่เขารักคือพี่เจ ที่เป็นเพื่อนสนิทพี่โก้”
“พี่เจที่เป็นรุ่นพี่เราน่ะเหรอ”
“อืม คนดังๆ นั่นแหละ ขนาดเราเข้ามาไม่ทันเจอยังรู้เลยว่าเขาดังใช่มั้ยล่ะ ยิ่งคนอื่นพูดให้ฟังว่าพวกนั้นสนิทกันมากๆ เนมก็ยิ่งหึง เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยๆ......เนมพยายามให้เขาเลือกเนมมากกว่าเพื่อน แต่เขาไม่ได้เลือกเนม ตอนนั้นเนม....ก็เริ่มชอบคีย์”
“อ๋อ....แสดงว่าคีย์เข้าไปถูกจังหวะเลยหวั่นไหวอะดิ งี้แหละคนมันเสน่ห์แรง”
“คงงั้นมั้ง เนมรู้สึกว่าคนเดียวที่เข้าใจเนมคือคีย์ เนมไม่กล้าปรึกษาพี่นิคเพราะเขาเป็นเพื่อน พี่นิคเคยเตือนเนมว่าอย่ายุ่งกับพี่โก้แต่เนมไม่ฟัง ตอนที่...เราเริ่มๆ จะคบกัน ตอนนั้นเนมยังไม่ได้เลิกกับพี่โก้.....แต่พอเนมยื่นคำขาดให้มาหาแล้วพี่เขาไม่มา....เนมก็เลยตกลงคบคีย์.....แต่เนมมารู้ไม่นานมานี้ว่าพี่โก้ไปหาเนม....เนมไม่กล้าถาม.....เนมเดาว่าพี่โก้คงไปตอนที่เนมตกลงคบคีย์ไปแล้ว พี่โก้พยายามโทรหาแต่เนมเปลี่ยนเบอร์หนี เนมอยากตัดใจจากพี่โก้ให้ได้เร็วๆ ก็....ไมใช่ว่าหลอกใช้คีย์นะ ตอนนั้นเนมก็ชอบคีย์มากแล้วจริงๆ แต่ที่ไม่บอกเพราะไม่อยากมีปัญหา อยากลืมเร็วๆ”
“......คีย์ว่า....คีย์เห็นนะว่าเขาไปหาเนม....คิดว่าใช่นะ”
“ห๊ะ!...คีย์เห็นเหรอ เมื่อไร”ผมลืมตาขึ้นทันทีที่คีย์พูดจบ คีย์นอนนึกคิ้วขมวดแน่น
“ก็.....วันที่คีย์ไปบ้านเนม ช่วงไหนจำไม่ได้ แต่จำได้ว่าคีย์จูบเนมอยู่แล้วมีคนยืนมอง คีย์นึกว่าเพื่อนพี่นิคก็เลยไม่ได้บอก กลัวเนมอาย กลัวพี่นิคด่าด้วย”
“....จริงเหรอ”ผมหลุดเสียงครางแค่ในลำคอ....ถ้า.....ถ้าเป็นอย่างที่คีย์บอกจริงๆ.......พี่โก้....ยังพยายามโทรหาผมอีกทำไม.....ยังต้องการผมอีกทำไม......รั้งผมไว้....ถึงจะเห็นอย่างนั้น...ตอนนั้นก็....พยายามรั้งผมไว้เหรอ
‘ที่พี่สนใจคือความรู้สึกเนม ความต้องการของเนม ถ้าจะไป....พี่จะไม่รั้งไว้’
คนที่เลือกจะไป....คือผม...สินะ
“น่าจะใช่”เสียงคีย์พูดตอบคำถามที่ค้างไว้ แต่ดันคล้องกับความคิดของผม ทำเอาเกือบสะดุ้งนึกว่ามันได้ยินจริงๆ
“พี่โก้ไม่เคยพูดเลย”
“เล่าต่อสิ”
“ก็...หลังจากนั้นเนมก็ไม่ได้เจอพี่โก้อีกเลย จนมาเรียนที่นี่แล้วแม่บังคับให้ไปอยู่กับพี่โก้นั่นแหละ ตอนแรกที่เจอกันเนมเกลียดพี่โก้มากๆ ทั้งโกรธทั้งเกลียดที่ทิ้งเนม ไม่ไปหาเนม ไม่เลือกเนม แรกๆ ก็ทะเลาะกัน คีย์ก็รู้ใช่มั้ยล่ะช่วงนั้น พอตกลงคบกันมันก็เป็นการตกลงแบบงงๆ....พี่โก้แค่ถามเนมว่าจะเลือกรักหรือเกลียด เลือกได้แค่อย่างเดียว....เนมเลยบอกพี่โก้ไปว่าเลือกรัก แล้วพี่โก้ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เราก็คบกันแบบนั้น....เนมสับสนมาก ไม่กล้าเล่าให้คีย์ฟังเพราะกลัวคีย์โกรธ ไม่กล้าเล่าให้พี่นิคฟังเหมือนกัน เนมยังไม่มั่นใจว่าพี่โก้จะรักเนมจริงๆ เขาจะลืมเพื่อนที่แอบรักมาตั้งนานได้เหรอ ต่อให้พี่เจมีแฟนไปแล้วก็เหอะ เนมก็ไม่มั่นใจ เนมขี้หึงมาก เคยต่อยกับพี่เจด้วย....แต่พี่โก้ก็ไม่โกรธ ไม่ว่าสักคำ เนมก็เลยแอบโล่งใจนิดๆ ว่าคงเลิกรักพี่เจแล้ว หรือไม่ก็รักเนมมากกว่าแล้ว แต่ตอนที่เนมให้คีย์ไปรับน่ะ เนมดันไปได้ยินเขาบอกรักเพื่อนสนิทอีกคน.....เนมช็อคมากๆ ก่อนหน้านี้เพื่อนพี่เขาแต่ละคนพากันอวยให้ฟังว่าพี่โก้ไม่เคยคบใครเลยนะ ไม่เคยยุ่งกับใครเลย มีเนมคนเดียว ชุดนอนตอนเด็กของเนมพี่โก้ยังเก็บไว้ใต้เตียง เนมฝันหวานมากว่าพี่โก้รอเนมมาตลอด เนมรู้สึกผิดมาก แต่พอได้ยินเขาบอกรักเพื่อนเนมเลยรับไม่ได้ มันเหมือน....ทุกอย่างมันเชื่อไม่ได้ไปหมด เนมเลยหนีมาตั้งหลักที่นี่”
“แล้วก็มาเจอคีย์ก่อปัญหาให้อีก”
“ไม่หรอก....เราแค่จูนกันไง จูนๆ แบบนี้จะได้เข้าใจกัน ไม่โกรธกัน”ผมเอานิ้วชี้ทั้งสองข้างคลึงขมับคีย์เบาๆ แสดงท่าจูน คีย์หัวเราะก่อนดึงมือผมไปกุมไว้แนบอก
“แล้วตอนนี้ดีกันแล้วใช่มั้ย”
“ก็เคลียร์กันแล้ว......หลายๆ อย่างที่พี่เขาพูดมาเนมไม่เข้าใจหรอก บางอย่างก็ยังไม่อยากเชื่อ พี่โก้พูดเหมือนไม่กล้าคบเนมเพราะรักเนมมากจนกลัวเสียเนมไป....แต่ไม่รู้สิ ถึงมันจะฟังดูไม่น่าเชื่อ แต่มันทำให้เนมยิ้มได้ พี่เขาโตแล้วมั้ง ความคิดพี่โก้บางอย่างก็แปลกๆ เนมตามไม่เคยทันหรอก บางทีอธิบายอะไรเนมฟังเพลินๆ จนมึนก็เออๆ ออๆ ไปงั้น ไม่เข้าใจเท่าไร....แต่ครั้งนี้....ทั้งๆ ที่ไม่เข้าใจ....ทำไมถึงรับได้ก็ไม่รู้”
“ที่เนมยอมรับได้ง่ายๆ.....ก็แค่เพราะเนมรักเขามากก็เท่านั้น”คีย์ลูบหัวผมเบาๆ เหมือนเอ็นดู ผมนิ่งคิดตามคำพูดนิดหน่อยก่อนจะยิ้มออกมา
“.....นั่นสิ....นั่นสิเนอะ”
“ถ้าก่อนหน้านี้คีย์ไม่มีปัญหาที่บ้าน ได้เจอเนมก่อนเขา....ได้เป็นรักแรกของเนม...เป็นคนแรกของเนม.....แล้วเนมได้มีโอกาสเจอเขา.......เนมจะรักเขา...จะรักมากกว่าคีย์ไหม”
“.............เนมเชื่อว่า...ถ้าเนมได้เจอพี่โก้ ไม่ว่าก่อน...หรือหลังใครก็ตาม....และพี่โก้ยังเป็นพี่โก้แบบที่เนมรู้จัก.....เนมก็จะรัก....เท่าวันนี้.........”ผมไม่อยากย้ำออกมาให้แววตาคีย์หม่นหมองมากขึ้นไปอีก ตลอดชีวิตที่ได้รู้จักกับคีย์ นี่เป็นครั้งที่สองที่เห็นคีย์ร้องไห้มากที่สุด ครั้งแรกคือตอนเราตัดสินใจเลิกกัน....และครั้งนี้....ที่ผมตัดสินใจไม่เลือกคีย์
“.....น่าอิจฉาเนอะ...น่าอิจฉามากๆ เลย”คีย์ดึงผมไปกอดแน่นขึ้น ซุกหน้าบนไหล่ เสียงแหบพร่าพูดแต่คำซ้ำๆ
‘รักเนมนะ’
เสื้อค่อยๆ ชื้นเป็นวงไม่ต่างจากหมอนที่รองรับน้ำตาผมอยู่......ผมไม่มีคำไหนจะมอบให้คีย์ได้มากกว่าคำว่าขอโทษ.....บางทีเรื่องทุกอย่างมันอาจเกิดจากความไม่ใส่ใจของผม...หลงลืมคำสัญญาในวัยเด็กกับพี่โก้....ให้คำสัญญาที่ทำไม่ได้กับเพื่อนที่รักและสำคัญที่สุด......หนีปัญหาและความเสียใจ......บางที....เรื่องทุกอย่างมันก็แค่เกิดจากความกลัวเท่านั้นเอง.....กลัว....คนที่เรารัก....ไม่รักเรา
คีย์กอดผมเอาไว้นานเท่าไรไม่รู้ เรากอดกันจนรู้สึกเมื่อยแขนแต่ไม่มีใครปล่อยก่อน......มันแทนคำรักและคำลา....เป็นการกอดกันที่เศร้าที่สุด.....ความเศร้าของคีย์ น้ำตาของคีย์.....มันมากมายจนแทบรับไม่ไหว...มันเหมือนจะไม่มีวันหยุดลง.....แต่สุดท้ายคีย์ก็ปล่อยมือ ลูบผมที่ปรกหน้าผากออกช้าๆ ลากปลายนิ้วผ่านไรผม คิ้ว แตะเปลือกตาเบาๆ จนต้องปิดลง ฝ่ามือแนบข้างแก้ม ปลายนิ้วโป้งเขี่ยริมฝีปากช้าๆ กดลงเบาๆ ก่อนปล่อยออก....แทนที่ด้วยริมฝีปากอุ่น.....เบา...แทบไม่รู้สึก...แต่สั่นสะท้านจนแทบทนไม่ไหว.....หยาดน้ำตกลงบนแก้มแล้วถูกเช็ดออกอย่างรวดเร็ว ปากอุ่นๆ แนบค้างไว้บนหน้าผาก มันสั่นจนได้ยินเสียงกัดฟันกลั้นเสียงสะอื้น
“......ลาก่อน....ความรักของคีย์”
เสียงประตูห้องปิดลงเมื่อคีย์ดึงผมให้ลุกขึ้นแล้วเดินมาส่งผมหน้าห้อง หันหลังกลับแล้วปิดประตูกั้นผมเอาไว้....เสียงร้องไห้ดังอยู่ภายในห้องนั้น.....พร้อมๆ กับเสียงผมที่พยายามกลั้นเอาไว้ให้มากที่สุด ทรุดตัวนั่งลงพิงประตูเอาไว้.....นั่งร้องไห้เป็นเพื่อนคีย์.....ผมทำได้แค่นี้.....ใกล้ที่สุดได้แค่นี้.....เราจะร้องไห้ด้วยกัน ร้องไห้เพื่อกัน....เป็นครั้งสุดท้าย.....พรุ่งนี้เราจะยิ้มให้กัน....หัวเราะให้กัน.....และไม่ลืมกันตลอดไป
เวลาผ่านไปช้าๆ....ฟ้าคงมืดสนิทแล้ว.....เสียงข้างในเงียบไปนานแล้ว......ป้องมานั่งอยู่ข้างๆ และร้องไห้ด้วยกันได้สักพัก.....ผมค่อยๆ ลุกขึ้น ยืนมองประตูห้องนิ่งๆ.....ก่อนเดินจากมาช้าๆ เราเดินกันเงียบๆ ไม่มีการพูดจา ป้องเพียงแค่เดินตามหลังจนมาถึงข้างล่าง.....แล้วเดินกลับขึ้นไป....ปล่อยผมที่ยืนน้ำตารินไหลออกมาอีกครั้ง.....ทำไม....ถึงอยู่ตรงนี้….รออยู่ตรงนี้นานแค่ไหนกัน.....รอ....นานแค่ไหน
“กลับด้วยกันนะ”
-
ตอนนี้เป็นตอนที่เศร้ามาก อ่านแล้วอยากจะร้องไห้ตามคีย์กับเนม :hao5: :sad4:ถึงคีย์จะทำเรื่องที่ร้ายกาจแต่ก็เป็นเพราะรักเนมมาก รักมากจนเกินไป แต่หลังจากนี้ไปคีย์คงจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเนม
-
สงสารคีย์เลย แต่ยังไงเนมก็ทำถูกแล้ว
เนมพูดได้ดีมาก ต่อให้เจอพี่โก้ทีหลัง
ยังไงก็ยังคงรักพี่โก้ที่สุดอยู่ดี
-
คีย์มาแบบพระเอ๊กพระเอก
ระหว่างรอพี่โก้คิดไงนะเนี่ย
อิจฉาเนม อยากได้แฟนเข้าใจยากแบบพี่โก้จัง
เศร้าเนอะๆ
รอคอยตอนจบนะเออ
ในตอนพิเศษในเล่ม อยากให้มีเรื่องราวของคีย์ จัง
-
เคลียร์กันแล้วระหว่างคีย์กะเนม มันหน่วงเหมือนกันแหะ
พี่โก้นั่งรออยู่ข้างล่างใช่ไหม
รอตอนจบจ้า
-
:hao5: :hao5: น้ำตาท่วม
-
:o12:
เนมตัดสินใจถูกแล้วล่ะ
สงสารคีย์น่ะ แต่ต้องเข้าใจน่ะว่า ไม่ว่ายังงัยเนมก็รัก โก้
ปล. อยากจะร้องไห้ แต่ต้องกลั้นไว้ เพราะคนอยู่เยอะอ่ะ
:hao5: :hao5: :sad4: :o12:
-
เอาใจลุ้นโก้เนม เห็นใจคีย์
-
ร้องไห้เข้าไปให้ตาบวมๆ แดงๆ แล้วแต่งตัวไปทำงานวันแรกจ้า :laugh: :laugh:
ขอบคุณพี่จีมากๆจริงๆ ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา
โก้เป็นโก้ เนมเป็นเนม
เรื่องนี้โก้ก็ไม่ใช่พระเอกในจินตนาการของหลายๆคนหรอก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่ได้รักโก้ :hao3:
เนมเองก็เหมือนกัน ด่าเนมไม่ได้หรอก งี่เง่าเหมือนตัว :-[
เหมือนอ่านเรื่องเล่าเรื่องนึง เหมือนเรื่องนี้เกิดขึ้นจริงๆ สะเทือนใจจริง
ยังหวังอยู่นะ ว่าสักวันจะได้เจอกับตัวเองบ้าง :laugh: :laugh:
เม้นต์ไรไม่รู้ งงตัวเองเหมือนกัน (เมาขี้ตา น้ำตา น้ำมูก อี๊ๆๆๆๆ)
:L2:
-
ในที่สุดก็เคลียร์กันทุกเรื่องแล้ว เข้าใจกันทุกอย่าง อยากให้คีย์เจอคนรักที่ดีนะ
-
สิ้นสุดสัญญา และการรอคอย
เจ็บกันระนาว......
พรุ่งนี้ เริ่มต้นชีวิตใหม่
-
จบเรื่องกันเสียที เห้อออ
หลังจากผ่านเรื่องราวทั้งหมดไปเนมคงโตขึ้น และความรักระหว่างพี่โก้กับเนมก็คงจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อน อย่างน้อยเราเชื่อว่าทั้งสองคงเลิกผิดใจกันเสียที เพราะประสบการณ์ของคีย์มันสอนน้องเนมหมดเลยนะ
ความเอาแต่ใจ การไม่รับฟัง การหนีปัญหา และความเกรงใจ
ไม่รู้นะ เรื่องระหว่างพี่โก้กับเนมเราค่อนข้างจะเข้าข้างเนมเพราะพี่โก้เองแม้จะรักน้องมากแต่ตัวเองก็มีส่วนที่ผิดและไม่เคลียร์ ไม่เปิดปาก การกระทำของพี่โก้มีส่วนให้ความรักของทั้งสองสั่นคลอน เราก็เลยเทใจให้เนมไปหน่อยแม้ว่าเนมจะเด็กและง้องแง้งงี่เง่าน่ารำคาญเป็นบางครั้ง แต่เราให้อภัย เหมือนสมัยเรารำคาญน้องเจ แต่เพราะรักเราเลยพยายามมองข้ามความเป็นเด็กของทั้งคู่ไป
สองคนนี้เหมือนกันอย่างนะ ตรงที่เข้าใจอะไรได้ง่าย หากเพียงคนอื่นจะยอมพูดกับพวกเขา ไม่ปิดบัง ไม่ปกป้อง เนมกับเจคือเด็กที่ไม่ต้องการทางอ้อมแต่ต้องการทางตรง
แต่ในส่วนของเนมกับคีย์ เราเข้าข้างคีย์มาตลอด
เพราะความเกรงใจ กลัวคีย์ไม่พอใจถ้าจะเล่าเรื่องพี่โก้(ในส่วนดีให้ฟัง) เนมเลยไม่เคยพูดถึงอีกฝ่ายให้คีย์ฟังเลย มีแต่มาหา มาซบอกตอนที่มีปัญหากัน เราเป็นคีย์ก็มองไม่ออกหรอกว่าพี่โก้รักเนมตรงไหน เพราะงั้นคีย์จะตัดใจได้ไง เราเชื่อว่าคีย์รักเนมมากแค่ไหนก็คงจะตัดใจได้ เพราะถ้ารู้ว่ามีคนที่พร้อมกว่าตัวเองจะดูแลคนที่ตัวเองรัก คีย์ก็คงจะยอมปล่อยมือหรอก ดูสิ แค่ตอนนี้เล่าให้ฟังนิดเดียวคีย์ยอมรับได้อย่างง่ายดายทั้งที่ก่อนจะเล่าตื๊อเนมไม่หยุด เห้อ
เอาใจช่วยให้คีย์ตัดใจได้เร็ววัน รักใครใหม่ได้เร็ววัน เพราะตอนนี้ห่วงคีย์ แต่เชื่อว่าป้องคงดูแลคีย์อย่างดีแหละ (เพื่อนป้องผู้แสนดี จอมขโมยซีน 555)
แต่ตินิดเดียว ตำหนิคีย์หน่อยเรื่องที่คิดว่าจะยอมให้ใครแกล้งเข้ามาลวนลามเนม ต่อให้ตัวเองจะพูดหรือป้องจะพูด หรือพี่โก้เองก็คิดว่าคีย์คงไม่ยอมให้เกิดขึ้นจริง
แต่แค่คิดก็ผิดแล้วคีย์เอ้ย เป็นมือที่สามไม่ร้ายเท่าคิดไม่ซื่อกับคนที่เรารัก อย่าคิดทำเรื่องแบบนี้อีกนะคีย์เอ๋ย
สู้ๆ ทั้งพี่โก้ทั้งเนม อีกตอนเดียวหวังว่าจะเป็นตอนที่หวานที่สุดตั้งแต่อ่านมาจนกระทั่งบทก่อนสุดท้ายนี้
สุดท้ายขอบคุณคุณจีมากสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ ดีใจที่ติดตามแบบลงแดงมาตั้งนานกว่าจะมาต่อจนถึงตอนนี้
สู้ๆ และมีเรื่องใหม่มานำเสนอกันอีกนะคะ :กอด1:
-
ถึงแม้จะเศร้าและมีน้ำตา แต่ในที่สุดก็เคลียกันได้ :mew1:
ตอนหน้าขอหวานๆส่งท้ายหน่อยนะคะ :impress2:
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
สงสารคีย์เหมือนกันนะ แต่สู้ๆต่อไปล่ะ
เนมตัดสินใจได้ถูกต้องแล้วล่ะ ได้รู้ความจริงเพิ่มขึ้นมาอีกอย่างแล้วสินะ
พี่โก้คงรอเนมอยู่ตลอดเลยสิ ซึ้งอ่ะ
-
โก้ คนอย่างคุณเราเคยเจอมาแล้ว ไม่เข้าใจเลย T T...
-
ไม่อยากจะเชื่อว่าป้องจะมีอารมณ์อ่อนไหว มานั่่งร้องไห้กับเนมด้วย
ส่งเนมเสร็จคงขึ้นไปร้องไห้กับคีย์ต่อล่ะสิ ถ้าจะให้ดีป้องก็มอบร่างกายปลอบคีย์เลยละกัน วิน-วิน 555+
-
:hao5: จริงๆมันก็เกิดเพราะครามรู้สึกทั้งนั้นละ รู้สึกไปเองไม่ถามไม่พูดไม่บอกไม่สู้ไม่ถอย ...กลัวตัวเองเจ็บ
:กอด1: ตอนหน้าพี่โก้หวานกว่านี้ได้มั้ย แควนๆขอร้อง
-
T__T เศร้ามากเลยค่ะ สงสารคีย์ เข้าใจคีย์ คีย์แค่รักเนมมากเท่านั้นเอง คีย์คือคนที่น่าสงสารที่สุด :(
-
:hao5:
-
สัมผัสรัก สัมผัสใจ ให้รู้สึก
สัมผัสลึก สำนึกซ่าน กำซาบหวิว
สัมผัสรู้ สัมผัสรับ เข้าแถวคิว
ขอยกนิ้ว นิยายเยี่ยม เปี่ยมอารมณ์
ในความรัก มากนักมอง เจ้าของอยู่
ในความรัก ชื่นชอบชู้ คู่สุขสม
ในความรัก จักสมปอง ต้องนิยม
ในความรัก ไม่ขื่นขม จมน้ำตา
แต่ความจริง ทิ้งความฝัน อันบรรเจิด
รักเตลิด เปิดตัวหนี วิ่งรี่หา
มีความสุข มีความเศร้า เจ้าเป็นมา
ความรักจ๋า ช่างหลากหลาย ไม่คล้ายเลย
:กอด1: Love is around you!
อ่านตอนนี้..เหมือนจะลงให้อ่านจุใจนะ :katai4: เมื่อยมั้ยอ่ะ
massage ให้เอามั้ย ฮ่าฮ่า
-
:o12: :monkeysad: ทำไมไม่เชื่อคำเตือนนะเรา เสียน้ำตาตามไปด้วยเลย สงสารทุกคนอ่ะ :ling3: :ling1:
หลังเคลียเสร็จแล้ว หวังว่าทุกคนจะพบความสุขจริง ๆ สักทีนะ :กอด1:
-
ทำถูกแล้วเนม ปล่อยคีย์ไปเถอะ อย่าให้ติดค้างว่าคนๆนั้นอาจจะเป็นคีย์ได้สักวัน จะทำให้ทุกข์กันไปทุกคน
-
สุดท้ายก็เลือกได้เด็ดขาดสักที :เฮ้อ:
ดีแล้ว จากนี้พี่โก้กับเนมก็จะได้รักกันจริงๆจังๆสักที o13
ขอบคุณพี่จีค่า :pig4:
-
ไม่อยากให้จบเลยยยยย T^T :serius2: :monkeysad:
-
คีย์ต่อรองได้เห็นแก่ตัวมาก
แต่ก็รักเนมและยอมปล่อยเนมไปก็ถือว่าเป็นคนดีคนหนึ่ง
น่าสงสารอยู่แต่ดีใจที่ออกมาแบบนี้
เนมยังไม่เข้าใจพี่โก้อีกหรือ พี่เขาพูดชัดเจนขนาดนั้นแล้ว
ต้องปรับปรุงและตามความคิดพี่เขาให้ทันนะ
หายากมากคนที่รักเราแบบนี้
เราก็ต้องพยายามรักษาความรักนี้ไว้ให้สุดแรง
ที่นี่ไม่มีตอนพิเศษ
แต่ในรวมเล่มมีใช่ไหมคะ
เดี๋ยวจะไปสั่งยกล็อตเลย
ให้พ้นเดือนนี้ไปก่อนนะ ขอเกลี่ยเป็นงบเดือนหน้าละกัน
-
ฮือออ...ร้องไห้ตามสงสารคีย์
ซาบซึ้งไปกับมิตรภาพของทั้งสองคนจริงๆ
:monkeysad:
ขอบคุณนะคะ
:pig4:
-
“......ลาก่อน....ความรักของคีย์” คนอ่านก็พลอยร้องไห้ไปด้วยเลยค่ะ คุณจีเขียนดีอีกแล้ว ลึกซึ้งมาก เศร้าจัง :mew6:
แต่ก็เป็นความเศร้าที่รู้สึกดี ๆ ต่อกัน เรียกว่าเคลียร์กันด้วยดีเนอะ เพราะคีย์รักเนมมาก ที่สุดคีย์ก็ยอมได้ทุกอย่าง
เพราะอยากให้เนมมีความสุขนั่นแหละ แล้วเรื่องของคีย์กับเนมก็ยั่งยืนกันไปกว่านี้ไม่ได้แน่ ๆ เพราะที่บ้านไม่ยอมรับ
ดีที่สุดคือเป็นเพื่อนที่รักกันไปตลอดเนอะๆๆ ตอนคีย์ส่งเนมแล้วร้องไห้ในห้อง ส่วนเนมก็ร้องไห้อยู่ข้างนอกนี่เศร้ามาก
พี่โก้อยู่รอน้องเนมด้วย น่ารักจัง กลับบ้านกันเนอะบ้านของสองคน
ขอบคุณค่า
-
:hao5: ร้องไห้ ไปกะคีย์ และเนม เลย :hao5: :hao5: อิจฉา นู๋เนม อิอิ มีแต่คนหลงรักหมดใจ
ตอบจบ ขอโครต น้ำตาล ได้ไหม อิอิอิอิ :hao6: อยากกินของหวานล้างปาก
-
ความรักของพี่โก้....มันสุดจะบรรยาย!!!!!!!
-
ตอนนี้เศร้ามากกกกกก ดีแล้วที่ไม่อ่านตอนเช้า :hao5:
ไม่อยากให้จบเลยยยยยย :ling3:
มาต่อไวๆนะคะ :กอด1:
-
ร้องไห้อีกแล้ว :hao5:
-
:mew2:
-
ในทีาสุดมหากาพย์รักสามเศร้าจะจบลงแล้วใช่มั้ย สงสารคีย์เหมือนกันนะ เรื่องนี้มีคนยึดติดกับคำสัญญาของเนมสองคนแล้ว แต่คงจบลงด้วยดี
จริงๆเนมก็รู้ตัวตลอดนะ ว่าเวลาไหนรักใคร ต้องทำอะไร แต่เนมแค่ลืมคิดไปว่าสัญญาสำหรับบางคนมันสำคัญมาก
จบลงด้วยดีก็ดีแล้ว อยากเห็นโก้เนมสวีทจี๋จ๋าบ้าง เครียดมากช่วงนี้ ของจัดคู่นี้สวีทแบบเจ๋งๆนะคะ
-
อยากปรบมือให้คีย์ที่ยอมรับในความเป็นจริง ในเมื่อเค้าไม่ใช่จะยื้อยังไงมันก็ไม่ใช่
ประทับใจในมิตรภาพของทั้งสองคน แต่คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเองนะคีย์ :กอด1:
ตอนหน้าก็จะจบแล้ว ใจหายอะ :monkeysad:
-
เชียร์เนมแล้วก็เข้าใจเนมมาตลอดนะ
จนมาถึงตอนนี้ รู้สึกว่าเนมปัญญาอ่อนละ
ตัวเองก็รักคีย์จริงๆ ไม่ใช่เอามาแทนพี่โก้ ตอนนี้ก็ยังรักพี่โก้จริงๆได้
แล้วปัญญาอ่อนโวยวายพี่โก้เรื่องเจกับตี๋คืออัลไล
ระเบียงรักนี่รำคาญเจตลอด แต่ประทับใจพี่เอ็กซ์มาก
เจอพี่โก้กับเนมเข้าไป เหวอ
ติดมากเลยฮะเรื่องนี้ คุณจีเขียนเก่งมากเลย
แต่เหวอทั้งพระเอกนายเอก ชอบป้อง ชอบพี่นิ้งแทน 555
-
เนมทำแบบนี้ก็ดีแล้ว เคลียร์ให้จบไปแล้วเริ่มต้นเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันดีกว่า
ไม่อยากให้จบเลยยยยยยย
-
ดีใจที่เนมได้รู้สักทีว่าทำพี่โก้เจ็บแค่ไหน
ฮึกกกกก
แบ่งความเจ็บไปบ้าง อย่าเอาแต่ใจตัวเองมากนัก
เด็กน้อย!!
-
ปวดใจ สงสารทั้ง คีย์ เนม พี่โก้
-
สงสารคีย์ซะแล้วซิ
-
น้ำตาซึมกับความรักของคีย์กับเนม
มันยิ่งใหญ่มาก
วันนี้เนมตาปิดแน่
ร้องให้ทั้งวันเลย
-
น้ำตาร่วงพรูเลย
-
คีย์ยอมปล่อยมือเนมน่ะดีแล้ว เจ็บแบบนี้ จบแบบนี้จะดีกว่า เพราเรายังเป็นเพื่อนกัน
พี่โก้รอเนมหรอ รอจริงสิ กลับด้วยกันนะ
ฟังแล้วอยากร้องไห้ เพราะพี่โก้คงรอนานมาก
คิดว่าพี่โก้เองคงคิดอยู่เหมือนกันว่า ถ้าเนมกลับไปเลือกคีย์ล่ะ
รอด้วยใจที่ว้าวุ่นเลยสินะ
-
เพราะต่างคนต่างก็รักมาก
เวลาจะทะเลาะกันทีเลยทำให้แบบอินน
แต่คีย์ก็ดีนะ น่าสงสารมากจริงๆ
เสียดายที่เนมไม่รัก แต่ก็นะ
พี่โก้คือที่สุด !
-
สงสารคีย์
-
ตอนแรกโมโหคีย์มาก :mew2: :mew2:
แต่พอมานึกมุมมองของหลายๆคนแบบพี่โก้แล้วก็เข้าใจ.... :ruready
-
ไม่รู้ว่าใครเศร้ากว่ากัน แต่ความรักไม่ใช่เรื่องเฟอเพ๊คที่ใครจะมาคิดว่าหนึ่ง สอง สาม สี่ได้
อยากให้คีย์ทำใจได้ อยากให้ได้เจอความรักที่เป็นของคีย์
ภาวนาจากใจเลยละ
-
ไม่อยากให้จบ... :mew6:
-
รอตอนจบคร่า กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :hao5:
-
สงสารคีย์จังเลย
-
โก้สินะใช่หรือเปล่าที่พูด เนมรู้ความจริงแล้วสินะ
-
เนมทำถูกแล้ว ความรักมันเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายและมีหลายรูปแบบ เมื่อมีคนที่รักแบบแฟนอยู่แล้ว ก็อย่าไปให้ความหวังจนเค้าต้องรอ
ถึงแม้ครั้งนี้คีย์จะเสียใจมากแต่มันจะดีกว่าปล่อยให้คีย์ยังวนเวียนอยู่กับความหวัง สงสารคีย์มากกก จริงๆคีย์น่ารักนะเป็นคนรักที่ดีเพื่อนที่ดีคนนึงเลยถ้า ครอบครัวไม่กดดันหรือบีบให้ต้องแต่งงานกับผู้หญิง คีย์จะเป็นแฟนที่ดีคนนึงสำหรับคนที่คีย์รักเลยแระ อยากให้คีย์เจอคนที่รักจริงๆและทำตามใจตัวเองดีกว่าไปแต่งงานให้ต้องทนทุกข์จริงๆเฮ้อ
เป็นพี่โก้ซินะที่ยืนรอเนมอยู่ รอเนมอยู่เสมอ
-
จริงๆเนมก็รู้ตัวนี่ว่าเนมเป็นคนที่ไม่รักษาสัญญากับโก้ก่อน
เพียงแต่เนมไม่ยอมรับความจริง แถมยังโยนความผิดเรื่องไม่รักษาสัญญาไปให้โก้
ยังไงก็ช่างมันเถอะ เคลียร์ปัญหากับคีย์รู้เรื่องแล้วก็จบเรื่องกันไป
จะได้มีความสุขกับเขาซะที
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
คุณจีทำให้ชั้นร้องไห้
ฮือๆ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ดีแล้วที่เนมเลือกทางนี้ ถ้าเลือกทางที่คีย์เสนอมาก็จะมีแต่คนที่เจ็บปวด
อีกไม่นานคีย์ต้องดีขึ้นแน่ๆ เพราะมีเพื่อนดีๆแบบป้อง กับ เนม
-
เคลียร์กันจบซักทีนะ..คีย์ก็น่าสงสารเข้ามาผิดที่ผิดเวลาสุดท้ายก็ต้องเจ็บ
-
สงสาร คีย์ จังเลย คงจะรัก เนม มากเลยเนอะ
ขอให้ คีย์ เจอรักแท้ในเร็ววันนะ
ชอบ พี่โก้ จัง ^^
-
:sad4:รอคอยมานานแสนนาน รอคอยมาแบบทรมาน รอคอยแบบรักที่ฝังใจ
รอคอยกับรักที่ไม่สมหวัง ครั้งแล้วครั้งเล่า กี่ครั้งกี่หน เพราะรักจึงยอมและเปลี่ยนแปลง
เอาใจช่วยเนมและโก้ ขอใผ่นไปได้ด้วยกันเสมอ
เอาใจช่วยคีย์ขอให้คีย์เจอคนที่ใช่และสมหวังในรักตลอดไป :เฮ้อ:
-
ซึ้งมาก ลาก่อน ความรักของคีย์ :mew6:
-
นั่งอ่านไป ก็ร้องไห้ตามไปด้วย นี่ซินะ ที่เขาเรียกว่าความรัก
-
จะผิดมั๊ย ? ถ้าจะบอกว่าไม่สงสารคีย์กับเนมเลย :mew5: :mew5: :mew5:
เนม..ลืมสัญญาที่ให้ไว้กับพี่โก้ และคีย์เอง
คีย์..คิดจะเป็นมือที่สาม คิดจะรั้งเรมไว้
-
ขอให้จำเรื่องราวนี้ไว้เป็นหลักในการดำเนินชีวิตของหลานทั้งสองต่อไปเด้อ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ฮือออออออออออออออออออออ :sad4: ร้องไห้ไปกับเนม และคีย์ :m15:
-
น้ำตาร่วงเลยค่ะ สงสารคีย์ T^T จริง ๆ ก็สงสารทุกฝ่าย
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ^^
-
ไม่คิดว่าจะร้องไห้ แต่ร้องไห้แหะ เศร้าไปกับคีย์และเนมเลย แต่ก็ดีใจที่จบลงด้วยดี หลังจากนี้มีอะไรคงจะพูดคุยกันมากขึ้นทั้งโก้ทั้งเนม หวังว่าเรื่องนี้คงให้ประสบการณ์กับทั้งคู่เพื่อให้มีรักที่ดีกว่าเดิมอะนะ
เนมก็ได้คีย์เป็นเพื่อนแท้ อยากให้คีย์มีความสุขนะ เจอคนดีๆไวล่ะ ^^ รออ่านตอนจบในเล้า + ตอนพิเศษในรวมเล่มนะคะพี่จี
-
*พยายามกลืนก้อนที่มันจุกอยู่ที่คอ
-
สงสารคีย์ ถึงคีย์จะทำอะไรไม่ดีหลายๆอย่าง แต่นั่นก้อเพราะ รัก
ดีใจที่เคลียร์ทุกอย่างหมดแล้ว ต่อไปนี้คิดซะว่าพี่โก้กับเนมได้เริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง ขออย่าให้มีปัญหาอะไรอีกนะคะ
-
มันเศร้ามากทั้งสงสารคีย์สงสารเนมสงสารพี่โก้ผสมปนเปกันไปทั่วหวังว่าเรื่องร้ายๆผ่านไปเรื่องดีจะตามมา
-
ซึ้งสุดๆน้ำตาจะไหลตรงที่พี่โก้ยืนรอเนม :hao5:
-
อย่างที่เคยบอกไป ตั้งแต่ระเบียงรัก เราแอบเชียร์ตี๋
พอมาแลกรัก เราก้อแอบเชียร์คีย์อีก
ตอนนี้เลยเป็นตอนที่สะเทือนใจมากที่สุดของเรา
รักคีย์นะ
-
:monkeysad:คิดถูกจริงๆที่อ่านตอนดึกๆ เพราะแม้ตอนที่พิมพ์อยู่น้ำตายังไหลไม่หยุด
ตอนนี้ทำเราร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร สะอึกสะอื้น น้ำหู น้ำตา น้ำมูก ปนเปกันไปหมด
อาจเป็นเพราะตามติดชีวิตรัก ของเด็กๆมาตลอด เข้าอกเข้าใจ เห็นใจ ซึ้งใจ เข้าถึงตัวละครที่เสมือนจริงเหล่านี้
การเลิกรา ทั้งที่ยังรักกันมาก มันทรมานน่าดู โอ๊ยยยยยยย
ขอตัวกินพาราแล้วนอนก่อนนะ ร้องไห้จนปวดหัวละ :sad11:
-
:sad4: :sad4: อ่านตอนนี้แล้วสงสารคีย์อะ
คีย์เจ็บมาเยอะมากกกก คีย์ก็รักเนมแต่แค่ผิดเวลา
จะจบแล้ววววววว แอบใจหายนะคะเนี่ย
อ่านแบบทุกข์ๆๆเจ็บๆๆมาหลายตอน ตอนหน้าจะหวานๆๆแล้วหรือป่าว :monkeysad:
-
:monkeysad: จบกันอย่างนี่ก็ดีกว่ารั้งกันไปเรื่อยๆเนอะ
-
เอาใจช่วยเนมโก้ เชียร์คีย์
-
สงสารคีย์ :hao5:ทขอให้เจอรักที่ดีๆนะคีย์
พี่โก้มารอรับน้องด้วยใช่มั้ยคะ :hao5:
ตอนนี้จบจริงๆหรอ :o12:
-
เศร้าจัง
-
:hao5: วันนี้คุณจีจะอัพไหมอ่าาา :katai5: :katai5: :katai5: :katai1: :katai1: :katai1: :katai3: :katai3:
-
วันนี้คุณจีจะลงตอนจบไหมคะ
อยากฟินไปกับพี่โก้และน้องเนม
:monkeysad:
-
ยังไงก็จะรอตอนจบอยู่นะคัรบ ซึ้งมากๆเลยอะ ร้องเลยทีเดียว
-
รอพี่โก้กับน้องเนม จะได้มีความสุขจริงซักที.... :impress2:
-
ต่อไปก็เป็นเรื่องราวของตี๋สินะ อย่าทิ้งช่วงนานนะครับ
(ได้ข่าวว่าโก้-เนมยังไม่จบ แกจะออกมาทวงเรื่องใหม่แล้วเหรอ)
-
มารอคุณจี ช่วยพี่โก้พาเนมกลับบ้านเรา
-
รอๆๆๆๆๆ :ling1: :ling1:
-
ความเอ๋ย ความรัก ไม่เคยมีความลงตัว ตราบใดที่ยังไม่มั่นใจและตัดใจกับสิ่งที่เป็น
มาเป็นกำลังใจให้กับความรักของทั้งคู่ ที่ดูติด ๆ ขัด ๆ อาจเป็นเพราะด้วยวัย และความคิด :เฮ้อ:
มาดูว่าตอนจบ น้องจีจะจัดการปัญหาของทั้งคู่ให้ออกมาดู :monkeysad: หรือ :m3:
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ :กอด1:
-
เข้ามารอ อิอิ :katai2-1: :katai2-1:
-
~~~~รอเธอมานานแสนนานทรมาณวิญญาณหนักหนา~~~ :katai1: :katai1: ถึงจะทรมาณก็จะรอค่ะ :z2: :z2:
แต่ อย่าให้รอนานน้าา :hao5: :hao5: ~~~ก็มันคาใจข้างในลึกๆ~~~ :laugh: :laugh: :laugh::o8: :o8: :o8:
-
ค่อยๆกระดึบๆ...มาส่อง... :katai5: ว่าคุณจี..มาอัพหรือยัง... :katai4:
-
ผมไม่ได้เป็นอย่างที่ใครๆ คิด รวมถึงที่ตัวเองคิดว่าเป็น ไม่ได้เป็นอย่างที่ใครคาดหวังไว้ คนทุกคนมีบทบาทหน้าที่ที่ต้องแสดงในสถานะนั้นๆ ณ เวลานั้นๆ กับเพื่อนสนิท...ผมอาจเป็นคนที่พึ่งพาได้ กับครอบครัว...ผมอาจเป็นลูกที่ดี ส่วนคนรัก....ผม....ทำได้แค่รัก ต่อให้พยายามยกเหตุผลร้อยพันประการมาอ้าง ทั้งความกลัวลึกๆ ของตัวเองที่ฝังใจและจดจำเอาไว้ ทั้งความรักที่บอกว่ามีให้เพียงคนเดียวตลอดไป....แต่ไม่มีข้ออ้างใดจะสามารถยกมาแล้วบอกได้ว่าการที่ตัวเองเลือกปล่อยมือจากเนมนั้นไม่ผิด....มันผิด.....การปล่อยมือจากคนที่เรารัก และเขาก็รักเรา....ผิดทั้งต่อตัวเอง และคนๆ นั้น ผมเคยคิดว่าตัวเองทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ควรทำแล้ว โดยไม่เคยถามเนมออกไปว่าต้องการหรือเปล่า ส่วนสิ่งที่เนมเรียกร้อง ผมกลับทำให้ไม่ได้ บางทีที่บอกว่าไม่อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองตามความต้องการของเนมนั้น มันก็เป็นแค่ทิฐิที่ไม่อยากกลายเป็นเงาของใครในอดีตหรืออนาคต หลายๆ อย่างวนเวียนขัดแย้งกันในหัว ย้อนนึกถึงเหตุการณ์ต่างๆ ก็ทำได้เพียงนั่งอมยิ้มเยาะตัวเองเท่านั้น....ปากบอกว่าไม่รั้งไว้....แต่กดดันให้เนมคบกัน บอกว่าไม่หึง....แต่แทบไม่เคยปล่อยให้ห่างสายตา บอกให้เนมเชื่อใจ...แต่ก็กันคนอื่นออกจากตัวเอง รวมทั้งกันเนมออกจากคนอื่น บอกว่าไม่รัก....แต่ก็...รักมาก สิ่งที่ทำไปทั้งหมดล้วนไม่จริงสักอย่างเดียว คนที่โกหกเก่งที่สุดโลกคือคนที่โกหกได้แม้แต่ตัวเอง....คนๆ นั้นอาจเป็นผม....หากไม่เกือบเสียเนมไปจริงๆ อีกครั้ง คงลืมไปแล้วว่าสิ่งที่กลัวที่สุดไม่ใช่แค่การเลิกเนมอีกครั้ง แต่เป็นการไม่มีเนมอีกแล้วต่างหาก...ไม่มี...ไม่รัก...ไม่ถูกรักอีกต่อไป....เป็นการสูญเสียที่น่ากลัวที่สุด
“กลับด้วยกันนะ”หากเนมสังเกตสักนิดคงเห็นว่าปลายนิ้วมือผมที่ยื่นออกไปหานั้นมันสั่นแค่ไหน การรอคอยทรมานเสมอ....โดยเฉพาะรอให้เนมกลับมา
ร่างเล็กโผเข้ากอดพร้อมเสียงร้องไห้ปานจะขาดใจ มือเล็กๆ กำเสื้อกลางแผ่นอกผมแน่น เนื้อตัวสั่นระริกตามแรงสะอื้น ผมกอดเนมเอาไว้ให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้ ซุกหน้าบนกลุ่มผมนุ่ม ซ่อนทั้งน้ำตาและรอยยิ้มของตัวเองเอาไว้
“.....ขอบคุณที่กลับมา”
เนมร้องไห้จนแทบหมดแรง ผมต้องประคองขึ้นมานั่งบนรถแล้วขับกลับมาที่ห้อง ตลอดทางเนมนอนเอนตัวพิงไหล่ผม ปล่อยน้ำตาไหลช้าๆ จนกลับมาถึงห้อง
“เนมขออาบน้ำก่อนนะฮะ”เสียงแหบเครือเล็กน้อยดังขึ้นทันทีที่เข้ามาถึงในห้อง เนมเดินไปหยิบเสื้อผ้าตัวเองก่อนเดินเข้าห้องน้ำ ผมมองรอบๆ ห้องก่อนจัดการทำความสะอาดบางส่วนที่รกๆ อยู่ พอเนมออกจากห้องน้ำผมก็เข้าไปแทน ออกมาอีกครั้งพบเนมนอนซุกตัวบนเตียงใหญ่ในห้องนอน ห่มผ้านอนหลับตานิ่ง ผมเดินไปนั่งข้างๆ ลูบผมที่ยังเปียกชื้นแนบหมอน เนมพลิกตัวมาซุกข้างเอว วาดมือกอดรอบเอวหลวมๆ หยุดร้องไห้แล้วแต่ยังมองเห็นคราบน้ำตาที่ยังไม่แห้งไป
“ผมยังไม่แห้งเลยนะ”
“...เนมขี้แง พี่ทนเนมหน่อยนะฮะ”
“ไม่เป็นไร”
“....เนมร้องเพราะคีย์....พี่โก้โกรธเนมมั้ย”
“ไม่โกรธ”
“นิดนึงก็ไม่เหรอ”
“อืม แต่อย่าร้องบ่อยเพราะพี่ไม่แน่ใจว่าจะยั้งใจไม่ไปเอาเรื่องอีกฝ่ายได้หรือเปล่า”
“ไหนบอกไม่โกรธไง”
“ก็ไม่ได้โกรธเนม”
“......เนมสงสารคีย์ เนมกลัวมันคิดสั้น พี่อย่าไปทำอะไรมันเลยนะ”
“พี่เข้าใจ แต่เพื่อนเนมโตแล้ว ไม่มีใครตายเพราะเรื่องแบบนี้”
“แต่คีย์เคยทำมาแล้วตอนแม่มันสั่งให้เลิกกับเนม มันขี่รถอัดท้ายรถแม่มันเลย”
“นั่นเรียกโง่ ตายก็เพราะโง่ สิ้นคิด ไม่ได้ตายเพราะรักหรืออกหัก”
“โหหหห....ดูด่าเพื่อนเนมดิ พี่โก้ปากจัดนะรู้ตัวเปล่าเนี่ย ชอบหลอกด่าคนอื่นหน้านิ่งๆ ตลอดเลย”เนมผละแขนออกแต่ยกหัวขึ้นมาวางบนตักแทน สักพักก็บ่นว่าแข็งแล้วกลับไปนอนท่าเดิม
“พี่แค่พูดเรื่องจริง”
“แต่มันน่าสงสาร....พี่หึงมั้ย”เนมแหงนหน้ามองอย่างรอฟังคำตอบ ผมพยายามจะคิดแล้วนะว่าจะตอบยังไงดี แต่สุดท้ายก็ตอบอย่างที่คิด
“ไม่”
“โหยยย หึงนิดนึงก็ไม่ได้”
“พี่ไม่สนว่าคนอื่นจะรู้สึกยังไงกับเนม พี่สนแค่ความรู้สึกเนม”พอพูดจบเนมก็ทำเสียงแปลกๆ ในลำคอ เอาหน้าซุกเอวผมบิดตัวดิ้นไปดิ้นมาจนผมขำ
“พี่โก้อย่าปากหวานมากนักดิ เนมเขิน”
“อืม”
“.....อย่าบอกนะว่าจะเลิกหวานจริงๆ เนมพูดเพราะเขินเฉยๆ นะ พี่ไม่ต้องเชื่อฟังเนมมากหรอก เนมพูดไปงั้นๆ เอง”
“รู้แล้ว พี่ก็แค่อืมเฉยๆ...เจ็บ”ผมแตะแขนที่ตวัดอ้อมไปหยิกเอวผมเบาๆ ไม่ได้ผลักออก เนมเปลี่ยนจากหยิกมาลูบเบาๆ จริงๆ ไม่
ได้หยิกแรงมาก แต่เนมเล็บยาว
“......เนม.....”เหมือนเนมมีเรื่องอยากพูดแต่ก็ไม่พูดออกมา
“มีอะไร”
“....เนมคุยกับพี่เรื่องคีย์ได้มั้ย”
“ได้”จะคุยหรือไม่คุย สำหรับผมเฉยๆ ถ้าคุยก็อาจดีกับเนมเองที่ได้ระบายออกมาบ้าง ส่วนจะให้คำปรึกษาหรือแค่นั่งฟังนั้นก็อยู่ที่ความต้องการของเนมเอง
“......เนม....รักคีย์”
“.......อืม”ถึงจะบอกว่าเฉยๆ ถึงจะรู้อยู่แล้ว แต่พอได้ยินมันก็เจ็บอยู่ดี ความรู้สึกที่เกิดมันไม่ใช่หึงอะไรแบบนั้น เป็นแค่ความเสียใจน้อยใจมากกว่า
“อาจจะไม่เหมือนที่พี่รักพี่เจ หรือรักพี่ตี๋ เพราะเนมรักคีย์เหมือนที่รักพี่....เพียงแต่มันน้อยกว่ามาก แต่เนมสงสารคีย์....เนมขอโทษนะฮะที่เป็นแบบนี้ แต่เนมไม่อยากโกหกพี่ เนมเพิ่งเข้าใจว่าทำไมพี่ถึงบอกว่าให้เนมเลือกและจะไม่รั้งเนมไว้.....พี่รู้อยู่แล้วใช่มั้ยว่าคีย์ยังรักเนม และเนม....ก็รักคีย์ด้วยเหมือนกัน”
“อืม....เนมเป็นเด็กอ่านง่าย พี่เชื่อว่าป้องก็มองออก”ความรู้สึกของเนมเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้กลัวมาตลอด อย่างที่บอกเสมอว่าเนมยังเด็กอยู่มาก ทุกการกระทำและการแสดงออกมันบ่งบอกอะไรได้หลายๆ อย่าง สายตาเนม แววตา...รอยยิ้ม ผมอาจจะไม่ใช่ผู้ชายขี้หึง แต่คนทุกคนก็คงมีเซ้นส์ในการรับรู้ความรู้สึกของคนที่เรารัก....รู้สึกได้ว่าเขากำลังรักใคร แต่ถึงอย่างนั้นผมก็เชื่อว่าเนมรักผมมากกว่าคีย์ แค่นั้นมันก็พอแล้ว
“......เนมไม่อยากให้ความหวังคีย์ ช่วงนี้เนมคงต้องห่างๆ ออกมา ป้องคงดูแลมันได้เนอะ”
“ป้องเป็นเพื่อนที่ดีและน่าจะเป็นคนที่เข้าใจคีย์ที่สุดตอนนี้”คนที่อยู่ในสถานะเดียวกันมักจะเข้าใจกัน และปลอบกันได้ดีกว่า และป้องคือคนๆ นั้น แน่นอนว่า...เนมมองไม่ออกอีกตามเคย
“ฮะ คนเดียวที่รู้เรื่องมากที่สุดก็คือป้องนั่นแหละ จริงๆ เนมก็อยากอยู่ที่นั่นด้วยนะ แต่กลัวคีย์มันร้องไม่หยุดเหมือนกัน เราเคยร้องด้วยกันสามวันสามคืนน้ำแทบท่วมบ้านเลย ตอนนี้คงให้ป้องมันรับหน้าที่แทน เดี๋ยวต้องหาพวกแผ่นมาส์คตาไปเตรียมให้มันแล้ว เนมเคยใช้เวลาร้องไห้ตาบวมบ่อยๆ ตาเนมโตใช่มั้ยล่ะ พอบวมทีโคตรน่าเกลียดเลย บวมๆ แดงๆ อุบาทว์มากๆ”
“พี่ว่าป้องคงไม่ใช้ของแบบนั้นหรอกมั้ง”
“ทำไมล่ะ มันได้ผลดีนะ เนมมีพวกแผ่นมาส์คหน้าด้วยนะ แช่เย็นๆ แล้วมาโปะหน้า หน้าจะได้นุ่มๆ ในห้องน้ำเนมเก็บไว้หลายกล่องเลย ไว้ว่างๆ เดี๋ยวเนมทำให้นะ”
“..........”
“ไม่รู้แหละ เดี๋ยวเนมจะทำให้ ติดใจแล้วอย่ามาง้อนะ”
“สบายใจแล้วก็นอนดีกว่ามั้ย”
“เดี๋ยวก่อนสิฮะ เนมยังไม่ง่วงเลย อยากนอนคุยกับพี่แบบนี้ทั้งคืนเลย เนมยังมีเรื่องอยากพูดอยากถามเยอะแยะจะตาย พี่ง่วงแล้วเหรอ”
“ยังหรอก จะถามอะไรอีกล่ะ”
“.......ถามเรื่องคีย์ได้มั้ย”
“ได้”
“....ก็ คีย์บอกว่าเรียนจบต้องไปแต่งงาน ถึงเมื่อกี้ที่เนมคุยกับคีย์ มันจะอยากคบเนมอีกก็เหอะ แต่มันก็ขอแค่ถึงตอนเรียนจบ แสดงว่าบ้านมันยังยืนยันคำเดิมแน่ๆ เลย....เนมสงสารคีย์ พี่มีวิธีช่วยมันมั้ย”
“ปัญหาใครปัญหามัน ช่วยแก้ให้ไม่ได้หรอก”
“แต่มันเป็นปัญหาเนมเหมือนกันนะ เนมเห็นเพื่อนเศร้า เนมก็เศร้า....เนมไม่ได้อยากช่วยคีย์เพราะหวังจะได้กลับไปคบกับมันหรอกนะฮะ พี่อย่าเข้าใจเนมผิดนะ เนมแค่สงสารถ้าคีย์ต้องฝืนตัวเองไปตลอดชีวิต เนมทนเห็นมันเป็นแบบนั้นไม่ได้”
“แต่เขาเลือกที่จะทำแบบนั้นเอง”
“ก็....ก็มันโง่ไง บื้อๆ เหมือนเนมนี่แหละ มันแก้ปัญหาไม่เป็นหรอก อีกอย่างมันสงสารแม่มันด้วย พ่อมันเป็นคนเจ้าชู้ มีเมียหลายคน บางคนก็อยู่เป็นเมียรองแบบไม่ได้แต่งนะ บางคนก็แต่งแล้วหย่า จนมาถึงแม่คีย์ ประมาณรุ่นตายายเป็นเพื่อนกันเลยจับลูกแต่งกันเหมือนในละครเลย กว่าคีย์มันจะเกิดเมียคนอื่นมีลูกก่อนหน้าตั้งเยอะ มีลูกชายคือพี่ชายมันที่เปิดอู่รถที่บ้าน แต่ไม่ทำงานกับพ่อมัน มันเล่าให้ฟังว่าเห็นแม่มันร้องไห้ตลอด คนจีนเขาชอบผู้ชายจริงๆ นะ กว่าคีย์มันจะเกิดแม่มันก็โดนพ่อตาแม่ยายกดดัน โดนสะใภ้คนอื่นๆ ข่มว่าไม่มีลูกซะทีจนอาคีย์ น้องชายพ่อมันน่ะมีไปแล้วสองคนคีย์มันถึงได้เกิด แม่มันถึงได้มีหน้าตาขึ้นมาหน่อย แม่มันเลยทุ่มความหวังกับคีย์ไว้มาก กว่ามันจะเกิดพ่อมันก็อายุเยอะแล้ว ไม่มีเมียใหม่อีกมั้ง หรือมีแต่ไม่มีลูกไม่รู้นะ คีย์มันไม่ค่อยพูดหรอก แต่แม่มันชอบกดดันคีย์ตลอดเลย เมื่อก่อนที่บ้านมันยังอยู่ด้วยกันบ้างก็ไม่เท่าไรนะ แต่พอแม่มันเริ่มไปทำงานทางโน้นเต็มตัวนี่สิเริ่มคอยจู้จี้มันตลอดว่าเรียนจบต้องไปทำงานที่นั่น แม่มันปูทางไว้ให้แล้ว จริงๆ คีย์มันพูดจีนได้นะ แม่ส่งมันเรียนตั้งแต่เด็ก เมื่อก่อนเวลามันโมโหมันหลุดด่าประหลาดๆ ออกมาทุกที แต่เนมรู้จักคีย์มาตั้งแต่เด็กเลยนะ เนมรู้ว่าคีย์มันเป็นเกย์ มันไม่เคยมองผู้หญิงเลย เพื่อนผู้หญิงยังแทบไม่คบ แล้วจะให้มันแต่งงานได้ยังไง มันทนไม่ได้หรอก พี่โก้ว่าจริงมั้ย”
“อืม”
“นั่นสิ แล้วแม่มันน่ะไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย เนมน่ะไม่อยากจะพูดมากหรอก พูดไปก็เหมือนด่า แต่แม่มันก็เป็นผู้หญิงนะ ทำไมไม่เห็นใจว่าที่ลูกสะใภ้ตัวเองบ้าง ต่อให้คีย์ทำหลานให้ได้ก็เหอะ แต่ยังไงๆ มันไม่หยุดที่ผู้หญิงคนนั้นแน่ๆ”
“มันก็ไม่แน่หรอก”
“แน่สิ พี่โก้อย่าเถียงเนม คีย์มันไม่ชอบผู้หญิงจริงๆ เคยมีรุ่นน้องโรงเรียนอื่นมาตามจีบมัน มายืนเฝ้าหน้าโรงเรียน ไปเที่ยวก็ตาม ตามถึงบ้านเลยนะ คีย์มันไล่ตลอด บางทีไปเที่ยวเมาๆ ก็มาอ่อยคีย์ แต่ไม่สำเร็จ คีย์บอกแค่เห็นนมมันก็หดแล้ว แล้วอย่างนี้มันจะแต่งงานได้ยังไงพี่คิดดูดิ”
“หึๆ...ไม่แน่ บอกแม่คีย์หาสะใภ้ทอมสิ เผื่อจะพอหลับหูหลับตาคลำได้”
“พี่โก้อะ ไหลตามเนมหน่อยก็ไม่ได้ บอกไม่ได้ก็ไม่ได้สิ เกิดเข้าหอแล้วมันสั่งเมียให้หันหลังให้จะทำไงเล่า สิบปีเมียมันจะท้องได้หรือไง ที่เนมห่วงนี่มันปัญหาระดับชาติเลยนะ ปัญหาครอบครัวและเด็กนะ พี่น่ะอย่าทำเล่นสิ เนมสงสารคีย์จริงๆ พี่ช่วยมันหน่อยสิฮะ เนมจะได้สบายใจ”
“........คนเราเลี้ยงดูมาคนละแบบ ครอบครัวก็ไม่เหมือนกัน ถึงพี่แนะไปก็ใช่ว่าคีย์จะตัดสินใจทำจริงมั้ย ถ้าเนมบอกว่าคีย์รักแม่มากขนาดจะยอมทำเพื่อแม่ทุกอย่างแบบนั้น พี่ก็ไม่แน่ใจว่าบอกไปจะช่วยอะไรได้”
-
“.....แต่เนมไม่ชอบแม่มันนี่ ไม่อยากให้มันตามใจแม่มันอย่างนั้นด้วย คีย์มันอยู่คนเดียวตั้งนานไม่เห็นมาดูแลมันเลย พอเรียนจบทำไมต้องเรียกมันไปใช้ประโยชน์อย่างนั้นด้วยล่ะ.....เนมรู้สึกผิดกับคีย์ เนม....เคยให้ความหวังคีย์ไว้โดยที่เนมไม่รู้ตัวจริงๆ....เหมือนที่เนมเคยสัญญากับพี่แล้วเนมก็ลืม........ตอนนี้เนมไม่กลับไปหาคีย์อีกแล้ว แต่เนมไม่อยากรู้สึกผิดกับมัน ไม่อยากให้มันเสียใจเพราะเนมอีก เนมเป็นคนเดียวที่เข้าใจคีย์และอยู่ข้างๆ เวลามีปัญหา แต่ต่อไปนี้เนมคงทำหน้าที่นั้นไม่ได้.....เนมสงสารคีย์ แต่เนมก็ไม่อยากทำให้พี่เสียใจ ไม่อยากเห็นพี่รอเนมอีกแล้ว......เนมอาจจะเห็นแก่ตัวที่ไม่เลิกคบคีย์ในฐานะเพื่อน ไม่ยุติธรรมกับพี่ที่ปรึกษาพี่ เล่าเรื่องอีกคนที่เนมบอกว่ารักให้พี่ฟัง......แต่พี่เป็นทุกอย่างของเนมนะ เป็นที่ปรึกษา เป็นคนรัก เป็นคู่กัดกันเวลาโมโหก็ได้ เนมอาจจะสงสารคีย์มากก็จริง แต่ถ้าเนมจากพี่ไปอีก....เนมสงสารตัวเองมากกว่า เนมไม่อยากให้พี่ทิ้งเนม และเนมก็จะไม่ทิ้งพี่ แต่เนมก็ไม่อยากทิ้งคีย์ไว้สภาพนี้ด้วยเหมือนกัน......เนมเลวมากใช่มั้ยฮะ”
“ไม่หรอก....พี่เข้าใจ พี่ไม่ได้ขอให้เนมเลือกเสียใครไป และไม่ว่าถ้าเนมวางคีย์ไว้ในตำแหน่งเพื่อนรัก อย่าคิดมาก พี่ไม่โกรธเนมหรอก แต่อย่างที่บอก ปัญหาของแต่ละคนวิธีแก้ไม่เหมือนกัน แต่ถ้าพี่เป็นคีย์ในตอนนี้ พี่คงบอกแม่ว่าจะเอาสเปิร์มไปฝากไว้ ถ้าแม่หาสะใภ้ถูกใจได้เมื่อไรก็ให้เอาออกมาผสมซะ ในเมื่อแม่คีย์เองหวังให้มีหลานสืบสกุลเชิดหน้าตัวเอง พี่ก็ทำให้ได้แค่นั้น ไม่มีใครฝืนทำอะไรเพื่อคนอื่นได้ทั้งชีวิต แล้วถ้าต้องทำอย่างนั้นจริงๆ สุดท้ายเราอาจจะเกลียดคนๆ นั้นไปเลย คีย์คงไม่อยากเกลียดแม่ตัวเองหรอก และแม่คีย์เองก็คงไม่ต้องการแบบนั้นด้วย”ถ้ามันไม่ใช่ความต้องการของตัวเอง ไม่ใช่สิ่งที่ต้องการเอง ต่อให้ฝืนยังไงสุดท้ายก็จะทนไม่ไหว ผมทนรอเนมได้ตลอดไปก็จริง แต่นั่นเพราะเป็นความต้องการของผม ไม่ใช่การบังคับของใคร
“น่าสนแฮะ เดี๋ยวเนมลองเสนอคีย์ไปดีกว่า”
“จริงๆ ถ้าไม่มีทางเป็นไปได้ก็ให้คุยกับผู้หญิงที่จะแต่งงาน หรือไม่ก็หาคนแต่งเอง เลือกดีๆ คุยง่ายๆ เข้าพิธีแล้วค่อยไปผสมเทียม ส่วนจะหย่ากันหรือไม่นั้นเป็นปัญหาคีย์แล้วล่ะ แต่ก็นะ....ถ้าให้แนะนำคีย์พี่จะให้เลือกวิธีแรก ไม่แต่งงานเด็ดขาดเพราะไม่อยากสร้างให้เด็กเกิดมามีปัญหาพ่อแม่แยกทางกัน มันไม่ดีหรอก”
“แล้วถ้าเป็นพี่โก้ล่ะฮะ ถ้าพี่โก้เจอเรื่องแบบนี้”
“คิดว่าพี่ไม่เคยเหรอ”
“ห๊ะ! อะไรฮะ หรือว่าแม่พี่....”
“เนมอย่าลืมสิว่าพ่อแม่พี่ทำอาชีพอะไร ไม่มีทหารคนไหนอยากให้ลูกชายคนเดียวรักกับผู้ชาย พ่อพี่เองก็อยากมีหลานตัวน้อยๆ ไว้วิ่งเล่นในบ้าน แม่ก็อยากเป็นคุณย่านั่งสอนหลานทำการบ้านเหมือนกัน”
“แล้ว....เนมล่ะฮะ เนม.....”เนมตั้งท่าจะร้องไห้ ปากเริ่มเบะ น้ำตาคลอเหมือนสั่งได้
“อย่าเพิ่งร้อง เรื่องมันผ่านมานานแล้ว ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรไม่ใช่รึไง พี่เคลียร์หมดแล้วล่ะน่า”
“จริงๆ นะฮะ”
“จริงสิ ไม่งั้นเนมจะได้มาอยู่ที่นี่กับพี่เหรอ แม่พี่คงกีดกันตั้งแต่ตอนนั้นแล้วสิ”เรื่องทั้งหมดจริงๆ มันก็เกิดจากแม่ผมนั่นล่ะ ผมไม่เคยพูดกับพ่อแม่ว่าผมรักใคร แต่พ่อรู้ และพ่อสัญญาว่าจะเก็บเป็นความลับผมก็เชื่อพ่อ ส่วนแม่ผมคิดว่าน่าจะสังเกตได้เอง แต่ตอนไหนเมื่อไรก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน บางทีอาจก่อนที่จะชักจูงให้เนมมาอยู่กับผมแล้วก็ได้
“อืม จริงด้วย แล้วพี่บอกพ่อแม่ว่ายังไงเหรอ”
“ตอนนั้นเหรอ ก็โดนต่อยนิดหน่อย แต่ก็ไม่มีอะไร บ้านพี่ไม่ค่อยทะเลาะกันหรอก พอหายโมโหก็นั่งคุยกันเป็นชั่วโมงนั่นแหละ แม่บอกให้พี่เรียนให้ได้เกียรตินิยมแต่มันยากเกินไปพี่เลยต่อรองขอแค่ทำเกรด 3 ขึ้นแล้วจะเป็นครูเหมือนแม่ให้ แต่พ่อก็อยากให้เป็นทหาร พี่เลยเป็นครูสอนพิเศษครึ่งๆ กลางๆ แบบนี้แทนไง”ตอนนั้นที่บอกพ่อแม่ไปก็แย่เหมือนกัน ปกติบ้านผมไม่ค่อยทะเลาะหรือลงโทษกันรุนแรง แต่ครั้งนั้นพ่อต่อยผมจนน็อคสลบบนพื้นเลย กว่าจะเคลียร์ได้ก็แทบแย่ ช่วงนั้นเลยตั้งใจเรียนสุดๆ กิจกรรมแทบจะไม่ทำอะไรเลย ยกเว้นมีจำเป็นจริงๆ
“อ๋อ....ทีแท้เพราะเรื่องนี้เองพี่ถึงเป็นครู.....เพราะเนมเองเหรอฮะ ทำไมพี่ไม่บอกเนมล่ะ”
“ก็มันเป็นปัญหาของพี่ ไม่ใช่ของเนม บอกไปเนมก็คงรู้สึกไม่ดี”ตอนนั้นเนมคงเพิ่งขึ้นม.ต้นเองล่ะมั้ง บอกไปเนมก็คงไม่สบายใจแล้วอาจจะไม่กล้ามาบ้านผมอีกด้วย อีกอย่างปัญหาตอนนั้นที่เกิดไม่ใช่ว่าเพราะผมคบเนม แต่เป็นเพราะผมบอกพ่อแม่ว่าผมจะไม่แต่งงานเพราะรักเพศเดียวกัน โดยไม่ได้ระบุว่าเป็นเนม เพราะงั้นต่อให้พ่อแม่บอกให้เลิกคบมันก็แก้ปัญหานี้ไม่ได้ การเลิกคบ ไม่ใช่ความหมายเดียวกับเลิกรัก....มันไม่ได้ใกล้กันเลย ปัญหาจริงๆ จึงไม่ใช่เนม แต่เป็นความรู้สึกของผม
“แล้วที่บ้านเนมล่ะ....เนมไม่กล้าบอกพ่อ”เนมจะรู้ตัวมั้ยว่าต่อให้ไม่บอกใครๆ ก็ดูออก รายจ่ายเนมทุกอย่างนิคคอยโทรมาถามผมเสมอว่าเนมใช้พอมั้ย ค่ากิจกรรมแพงมั้ย ต้องซื้ออุปกรณ์หรือหนังสืออะไรเท่าไรต่อเดือนก็จะมีการโอนเงินเพิ่ม แต่ส่วนใหญ่ถ้าเป็นค่าขนมหรือค่าใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ ผมเป็นคนรับผิดชอบ เงินที่เนมได้แต่ละเดือนแทบไม่ได้ดึงมาใช้ ยิ่งหลังๆ เนมประหยัดมากขึ้นก็ยิ่งเหลือเยอะ แล้วอย่างนี้บ้านมันจะไม่สงสัยได้ยังไงว่าเรื่องอะไรผมต้องออกค่าใช้จ่ายให้เนม ทุกอย่างแค่รอเวลาและความแน่นอนเท่านั้น กลับบ้านครั้งหน้าคงต้องไปพูดให้เป็นทางการสักที
“เดี๋ยวพี่คุยให้เอง”
“เนมเห็นแก่ตัวมากเลย เลวมาก แต่พี่อย่าทิ้งเนมนะ”
“พี่บอกแล้วไงว่าพี่ตามใจเนม”
“.....เนมไม่รู้ว่าจะเหลือแค่ความเป็นเพื่อนให้คีย์ได้จริงๆ เมื่อไร แต่เนมมั่นใจว่าจะไม่รักคีย์มากกว่าตอนนี้แน่นอน แล้วก็ไม่มีวันเลิกรักพี่ด้วย พี่ให้โอกาสเนมนะ อย่าเบื่อเนมนะฮะ”
“ตอนนั้นพี่คิดว่าเนมคงรักคีย์มากกว่าพี่ พี่เลยเลือกจะปล่อยเนมไป ตอนที่เรากลับมาคบกันใหม่ๆ พี่ก็ยังคงคิดเหมือนเดิมเพราะเนมกับคีย์ยังสนิทกันอยู่ แต่ตอนนี้....ต่อให้เนมจะรักใครมากกว่าพี่ แต่ถ้าเนมไม่เลิก พี่ก็ไม่เลิกเหมือนกัน”
“......พี่อย่าดีกับเนมมากสิ เนมเป็นเด็กไม่ดีเลย เป็นแฟนที่ไม่ดีสักนิด”
“พี่ก็ไม่ได้มองว่าเนมดีนี่”
“อ้าว....แล้วคบกับเนมทำไมเนี่ย”
“เพราะรัก ไม่ใช่เพราะดี ถามเองแล้วก็เขินเองอีก ถ้าจะหยิกอีกไปตัดเล็บก่อนเลย”ผมจับแขนเนมเอาไว้ก่อนที่อาการเขินรุนแรงจะกำเริบ เนมหัวเราะเอาหัวโขกข้างเอวผมเบาๆ ก่อนเงยหน้ามาฉีกยิ้มโชว์แก้มแดงๆ
“.....พี่ไปคุยกับคีย์ให้ด้วยสิ เรื่องปัญหามันน่ะฮะ”
“แน่ใจ”
“ก้อ....คุยกันดีๆ สิฮะ หรือยังไง....คือ...ไม่ได้เหรอฮะ”
“พี่น่ะได้ แต่เพื่อนเนมน่ะไม่แน่”
“อืม...ก็จริง งั้นรอให้ผ่านไปสักพักก่อนก็ได้ เนมอยากให้คีย์ทำอย่างพี่โก้บอก ไม่อยากให้มันตามใจแม่มันเลย พี่ชายมันยังไม่สนใจเลยทั้งๆ ที่เป็นลูกคนโตแท้ๆ พ่อมันก็เหมือนจะไม่ได้สนใจอะไรมากมั้ง มีแต่พวกปู่ย่าตายายกับแม่มันนั่นแหละที่เรื่องเยอะ....เนมโชคดีจังที่พ่อแม่พี่ยอมรับได้ ไม่งั้น.....เนมจะเป็นยังไงก็ไม่รู้....วันนี้เนมยังไม่พร้อมจะเล่าทุกเรื่องของคีย์กับเนมให้พี่ฟังทั้งหมด.....ถ้าเนมพูด มันเหมือนเนมทรยศความรู้สึกคีย์ ตอนนี้มันกำลังเสียใจอยู่.....ถ้าวันไหนมันหายดีแล้ว เนมสัญญาจะเล่าทุกเรื่องให้พี่ฟัง แต่ตอนนี้ระหว่างคีย์กับเนมมันจบแล้ว เราจะเป็นแค่เพื่อนกันตลอดไป พี่โก้ไว้ใจเนมนะ”
“อืม พี่เชื่อว่าไม่นานคีย์จะกลับมาทำหน้าที่เพื่อนรักเนมเหมือนเดิม ส่วนเรื่องคีย์ พี่ไม่ได้อยากรู้นักหรอก แต่ถ้าอยากระบายก็พูดมา พี่พร้อมเสมอ แต่ตอนนี้เรานอนกันก่อนดีมั้ย พี่ง่วงมากๆ”ผมค่อยๆ เลื้อยลงมานอนข้างๆ เนมรีบลุกเดินไปปิดไฟแล้วกระโดดขึ้นมานอนบนเตียง วางศรีษะบนท่อนแขนที่อ้าออกรอรับไว้ ตวัดแขนเบาๆ โอบรอบไหล่บาง....ไม่ว่างเหมือนเดิมแล้ว
“ฮิๆ...เนมยังตาสว่างอยู่เลย เนมอยากคุยๆๆๆ พี่ว่าป้องมันจะปลอบคีย์ยังไง ปกติมันชอบเถียงกับคีย์ ขนาดเนมไปอยู่ห้องมัน มันยังด่าสลับปลอบเลยนะ ถ้ามันด่าคีย์ตอนนี้ไม่ตีกันตายแล้วเหรอ แล้วเนี่ยไม่รู้ว่าจะเล่าให้หม่อนฟังดีหรือเปล่า แต่หม่อนต้องสังเกตเห็นแน่ๆ เลย.......”เนมยังคงส่งเสียงเล็กๆ ออกมาไม่หยุด ผมจรดริมฝีปากแนบค้างไว้บนหน้าผาก หลับตาถอนหายใจช้าๆ ฟังเสียงใสๆ กล่อมแทบทั้งคืนจนเผลอหลับไปด้วยกัน
ไม่ว่าเรื่องราวปัญหาต่างๆ จะเริ่มและจบลงได้ยังไง ผมไม่จำเป็นเลยสักนิดที่จะต้องเล่าให้คนอื่นฟัง....เพราะทุกคนได้ฟังจากประชาสัมพันธ์ส่วนตัวของผมหมดแล้ว
“แล้วอีโก้นะแกล้งทำเป็นว่าตัวเองขับรถกลับห้องนะคะ แต่ที่ไหนได้ ยืนรอน้องมันเป็นชั่วโมงจนดึกอะ ปากแม่งไม่รู้จะแข็งอะไรนักหนา หรือมันกลับไปแล้วกลับมาตอนเนมมันมาเห็นพอดีก็ไม่รู้ แกล้งหลอกน้องมันแน่ๆ เลย”นิ้งนั่งเล่าให้บรรดาผู้สอดรู้ฟังอย่างเมามัน ไม่สนสายตาเอือมระอาของผมสักนิด
“พูดเหมือนมึงอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลยเนอะ”
“ไม่อยู่ก็เหมือนอยู่ เพราะน้องเนมเล่าให้กูฟังหมดแล้ว”นิ้งหันมาเชิดหน้าใส่ก่อนจะเริ่มเล่าต่ออีกครั้ง พี่ฟ้า พี่ปั้น พี่โมทย์ พี่เอ็กซ์ เจ เอ็ม ไอ้เจมส์ นั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ ลุ้นยิ่งกว่าเรื่องของตัวเอง จากที่เริ่มเล่าแค่ตอนผมทะเลาะกับเนม ก็ค่อยๆ ย้อนไปเรื่อยๆ จนต้องเล่าตั้งแต่ตอนเริ่มคบกัน แน่นอนว่าหลายๆ อย่างโอเว่อร์เกินความจริงมาก แต่บางอย่างมันก็เล่าจะเหมือนนั่งอยู่ในเหตุการณ์ด้วย พี่ฟ้ากับไอ้เจมส์ผลัดกันแซวผมบ้าง แซวเนมที่ไม่ได้อยู่ที่นี่บ้าง เจทำหน้าเอือมปนหมั่นไส้ใส่ผมเมื่อรู้ว่านิ้งพูดเรื่องที่ผมหนีปัญหาแบบไหน เอ็มยักคิ้วกวนๆ ยกเหล้าดื่มเหมือนไม่ตั้งใจฟังแต่ก็ไม่ลุกจากที่นั่งไปไหน แน่นอนว่าผมกับมันนั่งห่างกันโดยมีเจกับพี่เอ็กซ์คั่นกลางไว้ มันไม่เชิงว่าเป็นเพื่อน แต่ก็พูดไม่ได้เต็มปากว่าเป็นแค่คนรู้จัก สำหรับผมจัดสถานะของเอ็มกับไอ้เจมส์ไว้คู่กัน ไม่น่าคบทั้งคู่ พี่ปั้นนั่งอมยิ้มตาลอยอินตามเมื่อนิ้งเล่าถึงตอนที่ผมไปรับเนม เสียงพูดคุยเฮฮาดังลั่นบ้านพี่ปั้น บางคนว่างงาน บางคนโดดงาน แต่ทุกคนก็มารวมกันที่นี่เพื่อรับฟังเรื่องราวชีวิตรักของผมกับเนม มันเป็นความอึดอัดปนสุขแปลกๆ ที่ต้องฟังเรื่องตัวเอง และพูดเรื่องตัวเองให้หลายๆ คนรุมฟัง ผมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือเมื่อเห็นว่าได้เวลาแล้ว
“ไปไหนก็ไปเหอะ เดี๋ยวจะไปต่อกันที่ร้านแล้วเหมือนกัน ตกลงไม่ไปจริงเหรอ”เจพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าผมมองนาฬิกาตัวเองอีกครั้ง
“อืม ไว้พร้อมกว่านี้ก่อน”ผมตอบเนมแล้วหันไปมองนิ้งที่ส่งยิ้มล้อเลียนมาให้ บางทีเพื่อนแท้ก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับระยะเวลาการคบหาหรือลำดับก่อนหลัง และสามารถมีเพิ่มได้เรื่อยๆ....นิ้งเป็นหนึ่งในนั้นสำหรับผม
“ขอบคุณมากนะนิ้ง....สำหรับทุกอย่าง”ผมส่งยิ้มให้และพูดกับนิ้งที่ยิ้มเขินๆ เมื่อได้ยิน
“ไปดิ เดี๋ยวไปส่งที่รถ”เจลุกขึ้นเดินนำผมออกไปนอกบ้าน รถยังซ่อมไม่เสร็จพี่เอ็กซ์เลยเอารถมาให้ยืมใช้ก่อน ผมยืนพิงประตูรถมองเจที่ยืมยิ้มให้อยู่ข้างหน้า
“มีอะไร”
“...ตอนนี้...มีความสุขจริงๆ แล้วใช่มั้ย”เจถามด้วยคำถาม ที่นานมาแล้วผมเคยถามเจในวันที่เจแต่งงาน
“...ใช่....มากๆ มีความสุขมาก”
“เจอาจจะทำตัวงี่เง่าเป็นภาระให้โก้มาตลอด ปัญหาของโก้บางเรื่องเกี่ยวข้องกับเจโดยไม่รู้ตัว เจอยากขอโทษและขอบคุณโก้มากๆ ที่ดูแลเจ ทำให้เจมีวันนี้....เจขอโทษนะที่ทิ้งโก้ไปโดยลืมไปว่าเราอยู่ด้วยกันมาตลอด การขาดใครสักคนไปมันไม่ง่าย เจทิ้งให้โก้อยู่คนเดียว ไม่เคยรับรู้ปัญหาของโก้ ไม่เคยสังเกตเห็น เจเป็นเพื่อนที่แย่แต่โก้ก็ยังดีกับเจเสมอ เจไม่รู้ว่าจะทดแทนให้โก้ได้ยังไง....ถึงพ่อแม่จะไม่อยู่แล้ว....แต่โก้เป็นคนเดียวนะที่ทำให้เจรู้สึกว่ายังมีครอบครัวอยู่ตลอดเวลา....เจ....ขอบคุณพี่โก้มากๆ พี่ดูแลเจ....ดีใจมากที่มีคนดูแลพี่โก้สักที........รักพี่โก้มากเลยนะ”เจพยายามส่งยิ้มให้ แม้ว่ามันจะฝืดเฝือนเต็มทน น้ำเสียงและสีหน้าแทบจะร้องไห้แต่ก็อดกลั้นเอาไว้ ผมยกมือวางบนผมนุ่มๆ ลูบเบาๆ ช้าๆ
“.....ยินดีเสมอ”เรากอดกันแน่นๆ ก่อนจะปล่อยและส่งยิ้มให้กัน ดันแผ่นหลังเจให้หันกลับไปทางที่มีคนยืนรออยู่ เจหันมาส่งยิ้มเต็มใบหน้าให้อีกครั้ง
“โก้ก็รีบไปเถอะ มีคนรอโก้อยู่เหมือนกัน”
รถจอดลงที่ตำแหน่งเดินข้างตึกคณะตามที่นัดแนะกันไว้ก่อนเนมขึ้นแท็กซี่มาเรียนเองเมื่อเช้า ผมนั่งอยู่ในรถมองคนที่กำลังทำหน้ายุ่งเดินตีคู่มากับป้อง สีหน้าซีเรียสกึ่งบึ้งกึ่งงอนก่อนจะหยุดลงก่อนถึงรถ เหลียวซ้ายแลขวามองสำรอบรอบๆ ก่อนมาหยุดที่รถผม เอียงคอยืดตัวมองผ่านเข้ามาในกระจก ป้องโบกมือลาเดินจากไปทิ้งเนมยืนหน้ายุ่งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ไม่นานเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมเปิดประตูออกไปยืนนอกรถให้เนมเห็นตัว คิ้วขมวก ปากเม้ม แก้มป่อง สลายไปเหลือเพียงรอยยิ้มที่ฉีกจนกว้าง เดินกึ่งกระโดนมายืนข้างรถแล้วเปิดประตูเข้ามานั่ง ทันทีที่ผมปิดประตูเข้ามานั่งก็มีแรงปะทะข้างแก้มเบาๆ โดยไม่ทันตั้งตัว
“ฟอด!...คิดถึงจังฮะ เนมตกใจหมดเลยนึกว่าพี่โก้ไม่มารับ นี่รถพี่เอ็กซ์เหรอฮะ เหอๆ นึกว่าจะเอาทั่วๆ ไปให้ ให้ยืมบีเอ็มจะหรูไปมั้ยเนี่ย”
“รุ่นเก่าแล้ว คันนี้จอดทิ้งไว้ไม่ค่อยได้ขับน่ะ หิวมั้ย”
“มากๆ ตอนเที่ยงป้องมันแย่งเนมกินลูกชิ้นด้วย เนมซื้อมาแปดไม้ กะว่าจะกินคนเดียวสี่ไม้ แล้วให้ป้องกับหม่อนแบ่งกัน แต่ไอ้ป้องมันชั่ว มาแย่เนมไปไม้นึงด้วย ดีนะหม่อนใจดีเลยให้เนมกินสองลูก เนมอยากกินอีกอะพี่โก้ ซื้อไปทอดที่ห้องได้มั้ยฮะ อยากกินเยอะๆ เลย”
“เดี๋ยวแวะซื้อก็ได้ แล้ววันนี้เป็นไงบ้าง”
“ก็โอเคฮะ หม่อนบ่นนิดหน่อยที่เนมโดดเรียน แต่วันนี้คีย์ก็โดด....อืม...ป้องบอกว่าคีย์เมาหลับอยู่ที่ห้อง จริงๆ ป้องมันก็เมาเหมือนกันแต่ไม่มากเลยมาเรียนไหว นี่มันก็รีบไปนอน เห็นว่าจะไปค้างห้องคีย์ช่วงนี้ ป้องบอกว่าคีย์ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็ทำใจได้.....เนมอยากให้คีย์กลับมาเรียนเร็วๆ จัง”
“คงไม่นานหรอก พี่ว่าเพื่อนเนมเข้มแข็งพอ ลองโทรเรียกเด็กคีย์มาเฝ้าสิ เผื่อหายเร็ว”
“พี่โก้!! ห้ามเลยนะ! ห้ามโทรไปหามันด้วย เนมไม่ชอบมัน พี่รู้มั้ยว่าไอ้ป้องก็พูดแบบนี้มาคนนึงแล้ว มันบอกแผลใจแบบนี้ต้องหาคนมาเลีย ดูมันพูดดิ เนมอยากจะบ้าเลยยุให้มันนั่นแหละเลียให้คีย์ มันเลยตบหัวเนมเลย เจ็บด้วยพี่โก้จับดูสิ ไม่รู้โนรึเปล่าเนี่ย เป่าเพี้ยงให้หน่อยสิฮะ ฮิๆ”หัวทุยๆ เอนมาซบบนไหล่ ทำเสียงหัวเราะทะเล้นให้ได้ยิน ผมแกล้งหันไปจูบเบาๆ กลางกลุ่มผม เสียงหัวเราะก็เงียบหายไปเหลือเพียงอาการถูไถบ่งบอกอาการเขินอายเท่านั้น
กลับถึงห้องเนมรีบไปอาบน้ำแต่งตัวมานั่งทำรายงานและการบ้านช่วงที่ขาดเรียนเพื่อตามส่งให้ครบ ส่วนผมทำอาหารเย็นตามเมนูที่เนมเอ่ยถึงระหว่างทางกลับ ระหว่างทานอาหารจนถึงก่อนเข้านอนเนมเล่าเรื่องที่มหาฯลัยให้ฟังไม่หยุด พอจบเรื่องโน้นก็เป็นเรื่องนี้ พอหมดเรื่องของตัวเองก็ถามเรื่องที่ผมไปเจอเพื่อนๆ พี่ๆ มา เสียงหัวเราะดังขึ้นทุกครั้งที่บอกว่านิ้งพูดอะไรให้พวกนั้นฟังบ้าง พร้อมเล่าว่าโทรคุยอะไรกับนิ้งและพี่ปั้นเอาไว้ มีการนัดไปเที่ยวกันวันหยุดยาวที่จะถึงนี้ แอบถามข้อมูลเรื่องตี๋และพี่กฤษ รวมถึงอัพเดทข่าวคราวของเจกับพี่เอ็กซ์ ผมนอนฟังเนมพูดทั้งเรื่องที่ตัวเองรู้อยู่แล้วอย่างไม่รู้จักเบื่อ เสียงเล็กๆ ส่งเสียงจิ๊จ๊ะเมื่อผมทำแค่เสียงเออออสั้นๆ เนมบอกว่าเข้าใจเรื่องตี๋แล้ว แต่แน่นอนว่าลึกๆ ความหวั่นไหวนั้นมีอยู่ ไม่เรียกร้องหรือสร้างเงื่อนไขขอร้องให้ทำตาม เพียงแค่ขอเวลาปรับตัวเรียนรู้เจและตี๋ไปเรื่อยๆ ถ้ารู้จักมากกว่านี้ก็คงวางใจได้มากขึ้น และหวั่นไหวน้อยลง เนมบอกว่าคนที่ทำให้ผมลังเลในความรู้สึกตัวเองได้นั้นน่ากลัว ไม่ว่าความรู้สึกนั้นจะมีเหตุผลอะไรมาประกอบก็ตามแต่ แต่เมื่อความเป็นไปได้มันไม่ใช่แค่ศูนย์ เนมก็กลัว และความกลัว ความกังวลของเนมนั้นผมได้แต่พยายามแก้ไขปัจจุบันให้ดีขึ้น พูดในเรื่องที่เนมสงสัย อยากรู้ บอกในเรื่องที่เนมไม่ได้ถามแต่ควรรู้ และคอยปลอบเคียงข้างหากมีอะไรทำให้ทุกข์ใจ ใช้เวลาอย่างช้าๆ ให้คุ้มค่าที่สุด ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรจะไม่ย้อนนึกเสียดายอดีตอีก
มีบางคนกล่าวไว้ว่าไม่มีใครทนรอใครได้ตลอดไป แม้มันจะเป็นเรื่องจริง แต่ผมเชื่อว่าตัวเองทำได้ รอได้ และทำมาเสมอ แม้จะมีสิ่งต่างๆ เข้ามาให้เขวไปบ้าง แต่ก็ยังไม่เคยทำผิดกับหัวใจตัวเอง ต่อให้ใครสักคนจะมีรักมากมายแค่ไหน แต่จะมีเพียงหนึ่งเดียวที่มากที่สุด ใช่ที่สุด ต้องการที่สุด ไม่มีวันลดน้อยหรือลืมเลือน....บางคนเรียกมันว่า ‘รักแท้’ หลายๆ คนอาจเคยพบเจอหรือผ่านเลยไป หลายคนเปิดโอกาสให้ตัวเองได้เรียนรู้หัวใจคนอื่นเพื่อวัดน้ำหนักที่มี และพร้อมจะเปิดรับครั้งใหม่หากพบคนที่ใช่เหมือนกัน ผมเองก็พบเจอใครมากมายที่มีหลายๆ สิ่งตรงใจ ถูกใจ ชอบ และมันอาจพัฒนาความรู้สึกต่อไปได้อีก แต่เมื่อไม่เปิดโอกาส ไม่เปิดใจ ไม่เปิดความสัมพันธ์ให้ใครได้เข้ามาค้นหา ยึดมั่นความรักตัวเองเอาไว้....เมื่อเจอคนที่รักและใช่แล้ว....เลือกแล้ว....ไม่หาตัวเปรียบเทียบ ไม่ทดลองกับใครอื่น เพียงยึดมั่นความรู้สึกตัวเองเอาไว้ จดจำมันเอาไว้ว่าได้มอบให้ใครไป....และเมื่อให้ไปแล้ว....ไม่มีการขอคืน เพียงเฝ้ารอและแอบหวังเงียบๆ ว่าสักวันจะได้รับความรักนั้นกลับมา....ในรูปแบบของหัวใจใครคนนั้น
.....แม้จะยาวนาน ผิดพลาดหรือเสียน้ำตาไปบ้าง แต่.....มันคุ้มค่าที่จะแลกด้วยเวลาทั้งชีวิตพร้อมหัวใจของตัวเอง......
“พี่โก้ง่วงหรือยัง เนมง่วงนิดๆ แล้วนะ ฝันดีนะฮะ กอดแน่นอีกนิดก็ได้ฮะ”ร่างเล็กๆ ในอ้อมแขนที่ซุกเข้ามาจนแทบจมหายไปในอกพูดเสียงงัวเงีย แขนขาเล็กๆ ก่ายกอดแนบสนิท....เพิ่มแรงกอดรัดให้แน่นขึ้นอีกนิด กักเก็บไว้ให้แน่นที่สุด นานที่สุด....ตลอดไป
“พี่รักเนม”
“เนมก็รักพี่โก้ฮะ”
….......จบบริบูรณ์…........
ระยะเวลาเกือบ 3 ปีสำหรับเรื่องนี้ ในที่สุดก็จบลงแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับการติดตามที่ยาวนานมากๆ มีอุปสรรคบ้าง อู้บ้าง ดองบ้าง หลายๆ อย่าง แต่ทุกคนก็ยังคงเฝ้าติดตามทวงถามและเป็นกำลังใจให้เสมอ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกันและชื่นชอบผลงานเรื่องนี้ รักตัวละครในเรื่องนี้ ต้องขอโทษที่ไม่ได้ตอบคอมเมนต์เพราะส่วนตัวแล้วคุยไม่เก่ง รวมถึงไม่ต้องการตอบคำถามเกี่ยวกับเนื้อหานิยายเพื่อเป็นการชักจูงหรือชี้นำให้เห็นไปในทิศทางเดียวกันหมด ถึงจะไม่ได้พูดคุยแต่ก็อ่านคอมเมนต์ของทุกๆ คนนะคะ
ตอนพิเศษเรื่องนี้อย่างที่บอกล่วงหน้าแล้วนะว่าไม่ลงให้อ่าน แต่อยากทำความเข้าใจก่อนว่าไม่ได้เกี่ยวกับที่จีทำหนังสือเลยหวงตอนพิเศษนะคะ เพราะปกติเรื่องอื่นจีก็ลงให้อ่านตามความเหมาะ แต่เรื่องนี้อาจจะน้อยและจบแล้วจบเลยก็เพราะจีมีเหตุผลส่วนตัว แต่ไม่อยากอธิบายมากเพราะเกรงจะดราม่าเปล่าน่ะเนอะ ก็ขอโทษและขอให้เข้าใจกันด้วยนะคะ
หลังจากเรื่องนี้จบแล้ว หลายคนคงตั้งตารอเรื่องของตี๋แน่ๆ แต่จีคงต้องขอยกเรื่องตี๋ไว้ปีหน้านะ อย่างที่รู้ว่าแลกรักเป็นการแต่งข้ามช่วงเวลา ตัดส่วนของตี๋หายไป การจะไปแต่งตี๋ต่อเลยค่อนข้างลำบากหลายๆ อย่าง โดยเฉพาะอารมณ์ของเนื้อเรื่องที่แตกต่างกัน อีกอย่างคือเหตุผลส่วนตัวที่อยากพักเพื่อแต่งเรื่องอื่นที่วางโครงการไว้นานแล้ว
หลังจบแลกรักก็ขอพักสักระยะหนึ่งนะคะ ขอรวมเล่มเรื่องนี้ให้เสร็จ แล้วก็ต้องเก็บตัวปั่นนิยายที่จะรวมเล่มในโครงการของเล้าเป็ดให้จบก่อน จากนั้นค่อยปั่นเรื่องใหม่ของตัวเอง แต่คงไม่ได้อัพเองแล้วนะคะ จะฝากให้น้องคนเดิมอัพให้ แต่ยังติดตามข่าวสารพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจนะคะ ยังคงเข้าไปเรื่อยๆ ค่ะ จีน่าจะกลับมาอัพอีกทีก็เรื่องตี๋เลยค่ะ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ฝากติดตามและให้กำลังใจในเรื่องต่อไป และเพียงใจ(ตี๋-กฤษ) ในปีหน้าด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกๆ คน ทุกๆ กำลังใจ ทุกๆ ตัวอักษร ทุกๆ บทกลอน
ขอบคุณมากค่ะ
G_wa
:pig4: :กอด1: :pig4:
-
จบแล้ว ประทับใจมากๆ ครับ หวังว่าจะมีเรื่องใหม่มาให้ติดตามอ่านอีกนะครับ
-
ขอบคุณมากค่ะ คุณจี :katai2-1:
-
จบลงแล้วอย่างสมบูรณ์ :pig4:
จะรอตี๋กะพี่กฤษณ์ นะคะ :กอด1:
-
เต็มอิ่มและประทับใจมากค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่าประทับใจของพี่โก้กับเนม
มีความสุขจัง :กอด1:
+1 บวกๆๆ :กอด1:
ปล.ป้องแอบชอบใครเนี่ย พี่โก้ถึงบอกว่าอยู่ในสถานะเดียวกับคีย์ :z3: มีใครเดาได้ช่วยบอกหน่อยเถอะ (ป้องแอบชอบคีย์หรือเป่า ???)
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆจากคุณจีค่ะ
-
ในที่สุดพี่โก้กับน้องเนม ก็ไ้ด้มีความสุขซะที ถ้าเป็นชีวิตจริง ๆ ยังมีปัญหาเข้ามาอีกมากมายแน่ ๆ แต่ก็เชื่อว่าถ้าเปิดอกคุยกัน ไม่ปิดบัง และใช้ความรักที่มีให้แก่กันช่วยกันแก้ปัญหา ทั้งคู่ย่อมช่วยกันฟันฝ่าปัญหานั้นไปได้แน่นอน
แม้เราจะเพิ่งเข้ามาอ่านไม่นาน แต่อินตามมาก ๆ ด่าตัวละครไปก็เยอะ บางครั้งก็ร้องไห้ตาม รู้ว่าตัวเองลำเอียงเข้าข้างเนมมากกว่าพี่โก้ ถึงขนาดเคยเขียนขอให้เนมเลิกกับพี่โก้ก็เคยมาแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังหวังให้ทั้งคู่ได้สุขสมหวัง และสุดท้ายก็ดีใจที่ปัญหาทุกอย่างกับทุกคน ได้เคลียร์และจบลงด้วยดี พี่โก้กับเนม ได้สุขสมหวังจริง ๆ ซะที
ขอบคุณคุณจี ที่เขียนเรื่องทำให้เรามีอารมณ์ร่วมตามได้มากขนาดนี้ แล้วจบลงด้วยความประทับใจจริง ๆ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ :pig4: :L1:
-
ไม่นึกว่าป้องก็จะแอบชอบเนมด้วยนะเนี่ย ไม่เห็นมีวี่แววมาก่อนเลย
หลายเดือนที่ติดตามกันมาในที่สุดก็จบบริบูรณ์ รอผลงานต่อไปของคุณจีครับ
ปล.
กว่าคีย์มันจะเกิดแม่มันก็โดนพ่อตาแม่ยายกดดัน >>> ต้องเป็นพ่อผัวแม่ผัวรึเปล่า
“อืม ไว้พร้อมกว่านี้ก่อน”ผมตอบเนมแล้วหันไปมองนิ้งที่ส่งยิ้มล้อเลียนมาให้ >>> ต้องเป็นเจสิ เพราะเนมไม่ได้มาด้วยไม่ใช่เหรอ
-
ประทับใจมากๆค่ะ ขอบคุณจากใจจริง
ถ้าป้องรักเนม ก็ไม่แปลกใจเท่าไร..เพราะสิ่งที่ป้องทำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาบอกแทนแล้ว
การกระทำเสียงดังกว่าคำพูดเนอะ
-
กอดพี่โก้น้องเนม :mew3:
สนุกมาก ประทับใจเรื่องนี้มากๆๆ
ขอบคุณมากๆๆนะคะ :mew1:
-
กำลังจะลงมือทำงาน เปิดเล้ามาเจอคุณจีอัพแล้ว...งั้นอ่านก่อน..
งานค่อยทำ...555 ขอบคุณคุณจีมากค่ะ ที่เขียนนิยายดีๆมาให้อ่าน..
:L2: :3123: :L1: :pig4:
-
จบแล้วววววว พี่โก้น้องเนมมม ปวดตับปวดไต แต่ในที่สุดก็ หวานนนกันสักที
ซึ้งอ่า น้ำตาคลอ ความรักของพี่โก้ น้องเจ และตี้ เพื่อนรักเพื่อนซี้สามคน
ดีใจกับคุณจีด้วยนะคะ ในที่สุดก็จบลงไปอีกเรื่องแล้ววว เย้ๆๆ
ขอบคุณที่แต่งเรื่อวราวความรักในหลายๆรูปแบบมาให้ได้อ่านกัน
อินทุกๆบทบาททุกๆอารมณ์ของทุกตัวละครเลยยย จะรอติดตามอ่านเรื่องต่อๆไปนะคะ
แล้วก็จะรอ เพียงใจ ตี๋กฤษ อีกนานแค่ไหนก็จะรอค่าาา
:L2:
-
:กอด1: จบแล้ววววววววว
ขำที่พี่โก้บอกให้คีย์หาทอมมาแต่ง 55555 :laugh: อืมมมมมน่ะ มันแทนกันได้เหรอ????
สุดท้ายมันแน่นอกก็ต้องยกออกสิเนอะ :z2: แบบนี้ละ o13
ตี๋กะกฤษณ์จะมาแนวไหนน้อ? ...อยากอ่านตอนพิเศษเจกะพี่เอ็กซ์อีกจัง :mew2:
-
จบตามบุคคลิกของโก้เลย แบบว่านิ่ง นิ่ง ให้ความรู้สึกผู้ใหญ่ๆนะ ก็จะรอติดตามเรื่องอื่นๆต่อไปจ้า
-
ขอบคุณมากค่ะที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่าน
เข้าใจเหตุผล เเละการกระทำของตัวละครบ้างไม่เข้าใจบ้าง
เเต่โดยรวมเเล้วเข้า (เอ๊ะ ยังไง)
จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ
:L2:
-
ไม่รู้จะบรรยายยังไง รู้แค่ว่าชอบ และชอบม๊ากกกกกกกก
ขบคุณน๊า พี่จี ที่ดีเรื่องดีๆให้น้องได้อ่าน ^^ :mew1:
-
แฮปปี้เอ็นดิ้งงงง แบบหวานเบาๆ หลังจากที่อึดอัดแบบหน่วงๆมานาน ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องนี้มาให้อ่าน ชอบมาก :katai2-1: รอติดตามเรื่องต่อไปแน่นอน :z2:
-
ลุ้นตัวโก่งเลยอ่ะคุณจี
ในที่สุดก็มาถึงตอนจบ ใจหายวาบบบบเลยอ่ะ แอบสงสารคีย์เหมือนกันนะ อยากให้คีย์ได้กะป้องจัง 55555
รออ่านและให้กำลังใจกับคุณจีในเรื่องหน้า (เพียงใจ) นะคะ โย่วๆ :bye2:
-
มันมักจะยิ้มเสมอเวลาที่อ่าน และร้องเสมอเวลาที่อ่าน แปลกใจตัวเองเหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่เริ่มอ่าน จะรู้ได้ด้วยตัวเองเลยว่า สุดท้ายตอนจบถึงจะไม่สวยหรู แต่มันก็ทำให้ยิ้มได้ เหมือนตอน ของเจ และ เอ็กซ์ สุดท้ายและท้ายที่สุดก็ยิ้มได้เสมอกับตอนจบ T_T
-
จบซะแล้ว
น่ารักจัง เป็นตอนจบที่อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆๆเลยค่ะ
จะรอเรื่องต่อไปนะคะ คุณจี
ขอบคุณค่ะ ^^
-
จบแล้วววววววววววววววว รอหนังสือ >_<
-
จบแล้วววววววววว
เป็นเรื่องที่ลุ้นที่สุดของคุณจีเลยนะเนี่ย ลุ้นให้เลิกกันเสียหลายรอบ ฮ่าๆ อ่านแล้วปวดใจ เลิกอ่านก็ไม่ได้เพราะเสพติดความอึนไปเสียแล้ว ดีใจที่พี่โก้กลับมา ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อที่จะได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก เนมเองก็พยายามปรับตัวเพื่อที่จะได้อยู่เคียงข้างพี่โก้ ดีใจที่ในที่สุดก็จูนหากันได้ สลัดปมในใจให้หมดไป ทั้งคู่ต่างฝังใจในเมื่อเข้าใจกันได้คนอ่านก็ยินดีเป็นที่สุด
-
จบลงแล้วว พี่โก้กับน้องเนม >.<
เอาใจช่วยมาก ๆ ให้เข้าใจกันและกัน
นอกเหนือไปจากนั้น ทั้งสองคนต่างเข้าใจความรู้สึก
ความต้องการที่แท้จริงของตัวเอง
ขอบคุณคุณจีมาก ๆ นะคะ
จะติดตามและเป็นกำลังใจให้กับเรื่องต่อ ๆ ไปค่ะ~^^
-
ขอบคุณมากๆ ค่า :heaven :pig4:
-
ในที่สุดโก้ก็มีคนที่พร้อมจะให้โก้ดูแลเป็นของตัวเองซักทีนะ
ไม่ใช่ในฐานะเพื่อนที่แสนจะพิเศษแบบเจกับตี๋.แต่ในฐานะคนรัก
ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะคะจะรอติดตามผลงานเรื่องอื่นๆต่อไป
และรอแลกรักในแบบฉบับหนังสือค่ะ
-
ประทับใจมากเลยค่ะ คุณจี
เป็นตอนจบที่ทำให้รู้สึกอบอุ่น ฟูๆในใจ
รักพี่โก้กับเนมมากเลย ขอให้ประคับประคองกันไปได้ตลอด
ถึงจะยังไม่ชอบคีย์ แต่ก็คิดแค่ว่าเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ในการกระทำของคีย์
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้ที่แต่งมาให้อ่านกัน
ปล.จะรอเรื่องใหม่นะ :mew1:
-
จบ....ไปพร้อมๆกับความซึ้ง...ความรู้สึกนึกคิดที่กินใจ!!!!!!
ผู้ชายชื่อโก้้้......
จะเฝ้ารอเรื่องต่อไปค่ะ.....!!!!!!
-
:pig4: ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ จะติดตามผลงานต่อไปจ้า
-
จบซะแล้วเสียดายจัง อยากอ่านตอนสวีทมากกว่านี้จังอ่ะ
ป้องนี้รักเนมใช่ป่ะ สู้ๆนะป้อง คีย์ด้วยจ๊ะ
รักกันตลอดไปนะพี่โก้+เนม อิอิ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
-
จบแล้ว น้ำตาจะไหล ดีใจที่เนมรักพี่โก้ :mew1:
ความรักสวยงามเสมอ แม้เนมจะรักคีย์
แต่เนมก็เลือกพี่โก้ และพี่โก้ก็เป็นที่หนึ่งเสมอ
ชอบพี่โก้มากขึ้น เพราะพี่โก้ แลดูจะยอมพูดมากขึ้น
ตามใจน้องมากขึ้น และเลิกยึดติด หรือทิฐิกับตัวเองด้วย
ปล. แอบคิด ป้อง ต้องชอบคีย์แน่ๆๆ
ขอบคุณคุณจี ที่แต่งนิยายดีๆ มาให้อ่านนะค่ะ รอติดตามผลงานเรืองต่อไปค่ะ
-
ชอบเรืีองที่คุณจีแต่งมาก โดยเฉพาะโก้เนม ชอบความรู้สึกของพี่โก้มาก เป็นผู้ใหญ่
จองไป 3 เรืีองเลยทีเดียว
รอตี๋อีกคนค่ะ
ใจหายมากเลย
-
จบแล้ว................
ตลอด 3 ปีที่ติตามพี่โก้และเนมได้ให้แง่คิดมากมายว่านอกจากรักแล้วเรายังต้องมีความเข้าใจซึ่งกันและกันด้วย
การเปิดใจ การพูดคุยเ็ป็นสิ่งสำคัญในการประคองความรัก
รอตี๋-กฤษ ค่ะ จริงๆเรื่องของคีย์ก็น่าสนใจมากๆเลยนะคุณจี
-
ลุ้นมาก แต่ก็ดีใจที่โก้น้องเนมสมหวัง ขอบคุณคุณจีสำหรับเรื่องดีๆที่ได้อ่าน จะรอลุ้น๖ี๋ต่อนะครับ :mew1:
-
สมบูรณ์แบบมากค่ะพี่จี
ความรักของโก้และเนม เหมือนกำลังนั่งดูชีวิตจริงของเพื่อนคนหนึ่งเลยค่ะ
ดราม่า เศร้า เหงา สนุกสนาน ตลก มิตรภาพ มาเต็มมากค่ะ
ตบมือให้พี่จี สิบชุดรัวๆๆๆค่ะ 55 :katai2-1:
ขอบคุณสำหรับจินตาการ และความคิดดีดีของพี่จีที่ถ่ายทอดออกมานะคะ ตัวละครทุกตัวมีคุณค่าและมีมิติมากค่ะ
ชอบมากและขอบคุณมากๆค่ะ จะรอผลงานเรื่องต่อๆไปค่ะ Gwa_FC :3123: :pig4:
-
โห... นี่ 3 ปีแล้วเหรอ?
อ่านมาเรื่อยๆ ลุ้นเรื่อยๆ
^^
ยังเคืองน้องเนมจนนาทีสุดท้าย
แต่ก็นะ ความรักจริงๆ มันไม่ใช่นิยาย
แฮปปี้หวานแหววไปเลยคงไม่ใช่
เรื่องนี้มันแบบ ในความสวยงามก็แฝงความเจ็บปวดเล็ๆไว้อยู่
ฮือออ
แต่ดีแล้วที่รักกัน ได้อยู่ด้วยกัน
ดีแล้ว ^^
ขอบคุณนะคะ พี่จี
กอดดดดด
-
จบแบบนี้คนอ่านมีความสุขมาก ๆ :mew1:
ขอบคุณ คุณG นะคะสำหรับนิยายดี ๆ และจะรอติดตามผลงานเรื่องต่อไปคะ
:pig4: คะ
-
http://www.youtube.com/v/Oausjv1gV4E?hl=th_TH&version=3
สุขก็เพราะรัก เศร้าก็เพราะรัก
เจ็บก็ต้องจาก ได้อยู่ก็ฝืนใจ
ห่างกันแสนไกล โกรธยังฝังใจ
แต่ไม่รู้ทำไมตอนจบได้รักกัน
เรื่องราวจบลงด้วยดีอยู่ในนิยายเรื่องเก่า
เรื่องจริงจบลงอย่างไรใครจะรู้
ก็ขึ้นชื่อว่าความรัก
ความรักในชีวิตจริงไม่มีอะไรแน่นอน
ใจมันอ่อนแอแพ้ความรัก
เพึ่งรู้ว่ารักในชีวิตจริงมันยิ่งกว่าในนิยาย
ใครจะบอกได้ว่าเราควรหยุดพักหรือไปต่อ
อย่าท้อถ้าเธอทำดีที่สุดแล้ว
คงมีสักวันที่ความรักนั้นจะเป็นของเธอ
เรื่องราวจบลงด้วยดีอยู่ในนิยายเรื่องเก่า
เรื่องจริงจบลงอย่างไรใครจะรู้
ก็ขึ้นชื่อว่าความรัก
ความรักในชีวิตจริงไม่มีอะไรแน่นอน
ใจมันอ่อนแอแพ้ความรัก
เพิ่งรู้ว่ารักในชีวิตจริงมันยิ่งกว่าในนิยาย
ใครจะบอกได้ว่าเราควรหยุดพักหรือไปต่อ
อย่าท้อถ้าเธอทำดีที่สุดแล้ว
คงมีสักวันที่ความรักนั้นจะเป็นของเธอ
ก็ขึ้นชื่อว่าความรัก
ความรักที่แท้จริงไม่มีอะไรแน่นอน
ใจมันอ่อนแอแพ้ความรัก
ความรักที่แท้จริงมันยิ่งกว่าในนิยายของเธอ
...อ้างอิง http://sz4m.com/t9378
อ่านจบแล้ว อยากให้สุดท้ายแล้วชีวิตของตัวเองจบแบบที่นิยายเค้าเรียกกันว่า"แฮปปี้เอนดิ้ง"
ขอบคุณมากๆนะครับที่เขียนตัวละครออกมาได้เหมือนจริงจนผมอินไปมากเลยทีเดียว
จะติดตามเรื่องอื่นต่อไปนะครับ :pig4: :L2:
-
ประทับใจกับโก้ ่ส่วนเนมทำไมไม่ชอบอะไรตองขนาดนั้น
-
แย้ๆๆๆๆ จบแล้วอ่ะ โล่งมากกกก ตอนนี้ ยิ้มมีความสุขมากมาย อิๆๆๆ
-
จบแล้ว แฮปปี้เอนดิ้ง
ขอบคุณคุณจีนะคะ สำหรับเรื่องราวความรักของพี่โก้กับเนม
มีความสุขมากที่ได้อ่าน แม้จะอืดมาม่าเป็นพักๆก็ตาม 55
ตอนที่อ่านมีทั้งยิ้มบ้าบอ น้ำตาซึม แต่สนุกมากค่ะ
รอติดตามเรื่องของตี๋นะคะ
:3123: :3123: :3123:
-
ติดตามนิยายพี่จีมาตลอดอะ ถึงจะไม่ได้เม้นอะไรมากมายแต่ก็เป็นแฟนคลับพี่คนนนึงนะ ชอบสไตล์การเขียนที่ตัวละครดูมีเหตุผลในแบบของตนเอง ไม่ได้ยึดความถูกต้องของส่วนรวมอะไรขนาดนั้น สรุปว่าชอบค่ะ และรอเรื่องต่อไปของพี่จีเรื่อยๆนะคะ
Thx a lot kha
-
ขอบคุณ คุณจีมากนะครับ สำหรับนิยายที่แต่งมาให้อ่านซึ่งมันสร้างความสุขให้กับผู้อ่านหลายๆคนได้เป็นอย่างดีครับ
ซึ่งจะว่าไปแล้ว ความรู้สึกของทั้งสามคนนี้ไม่ว่าจะเป็นโก้ เจ และตี๋ อย่างไงทั้งสามคนก็คงต้องเป็นเพื่อนรักกันตลอดไป และคงต้องดูแลกันไปอีกนาน ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องที่แต่งมาให้อ่านนะครับ คงจะตามอ่านและสะสมหนังสือทุกเรื่องอย่างแน่นอนครับ
-
จบได้สมบูรณ์มากเลย ความรักแบบหวานอมขมนิดๆ ดูเรียลในชีวิตจริง ไม่เพ้อฝันเกินไปด้วย แบบนี้สิถึงจะรักกันนาน รักกับยาว
อ่านแล้วซึ้ง และเข้าใจมากขึ้น ว่าในเรื่องความรักมันไม่มีใครผิด มีความสุขที่ได้รอลุ้นไปด้วยทุกๆตอนค่า รอซื้อรวมเล่มมากกกอด เพราะชอบเรื่องนี้มากกกกก >< เหมาหมดทุกเรื่องทีเดียวแน่นอน ละเจอกันนะพี่โก้ น้องเนม คุคุคุ
-
บทสรุปของความรักโก้และเนม o13 o13 o13
:mew1: :mew1: :mew1:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
จบแล้ว
3 ปีเลยหรอเนี่ย
แต่จบดีมาก จบแบบสมบูรณ์ ความรักของคนเราก้แบบนี้แหละ มีทุกรสชาติ หวานบ้าง ขมบ้าง
รักพี่โก้ น้องเนม รักคุณจี รออ่านตอนพิเศษในเล่ม :impress2:
-
จบแล้ว ขอบคุณมากๆๆๆๆนะคะ
-
...ขอบคุณที่สละเวลาเขียนนิยายดีๆให้อ่าน
...จบไปแบบมีความสุข จะติดตามเรื่องต่อไปจ้า :L2:
-
ขอบคุณพี่จีมากเลย ชอบทุกเรื่องจริงๆ รอปีหน้า ตี๋ กฤษ
-
จบแล้ว...มีความสุขจัง
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆทีถักทอมาให้นะคะ
:pig4:
-
อ่านมาเรื่อยๆ แทบไม่รู้เลยนะคะว่าสามปีแล้ว โห ยาวนานเหมือนกัน
ในที่สุดก็เข้าใจซึ่งกันแล้วกัน
ได้ฟังคำบอกรักของทั้งคู่ในฉากปิดเรื่องแล้วอบอุ่นมากๆค่ะ
รอเพียงใจ ปีหน้าเจอกันค่า :mew1:
-
+1 รักเสอม เลย คุณจี บางทีชีวิต มันก็ สุข ๆ ทุกข์ ๆ ผสมกันไปจริง ๆ
-
ซึ้ง :hao5:
จบแบบมีความสุข
รอเรื่องหน้า :katai2-1:
ขอบคุณจ้า
-
จบแบบตอบโจทย์จนเคลียร์ แต่ที่พลิกโผคือเพื่อนป้อง
พี่โก้ คิดไปเองหรือเปล่า5555 พอจะหึงก็เหวี่ยงแหหึงเลย
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆเรื่องนี้ จบแล้วคงเหงาน่าดู เพราะปกติจะย้อนอ่านตอนเก่าๆอยู่เรื่อยๆ
ระหว่างรอตอนใหม่อัพ ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้ว่าพี่โก้ใส่ใจทุกสิ่งอย่าง
คนธรรมดาคนหนึ่งที่มีหัวใจ แม้จะแข็งแรง เป็นที่พึ่งให้ใครๆ แต่ก็เสียใจและเจ็บปวดเป็น
-
จบซะที !!!!!!!!!!!!!!
ไม่นึกว่าป้องอีกคน !!!!!
รอเพียงใจ ปีหน้าคะ
พร้อมบ๊อกเซต 55++
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ และเป็นกำลังใจให้คุณจีเสมอนะคะ เพิ่งได้ติดตามอ่านนิยายคุณจีเมื่อไม่นานนี้เอง เลยรู้สึกว่าโชคดี ไม่ต้องรอนาน อิอิ อ่านรักร้าย ระเบียงรัก รวดเดียวจบ ต่อท้ายด้วยแลกรักที่อัพมาได้ค่อนเรื่องแล้ว รู้สึกอิ่มมากๆ
ขอเม้นท์ตอนจบนิดนึง ถึงแม้จะผิดหวังในตัวเนมนิดๆ ที่ไม่ได้รักโก้คนเดียว แต่ยังรักคีย์ด้วยในเวลาเดียวกัน ถึงจะรักน้อยกว่าก็เถอะ แต่ก็เข้าใจว่าคนเราไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ซึ่งเราว่าจุดนี้มันก็ทำให้นิยายคุณจีมีเสน่ห์เหมือนกันนะ คือ มันไม่ได้เป็นสูตรเดียวเหมือนกันทุกเรื่อง รักร้ายก็อารมณ์นึง ระเบียงรักก็แบบนึง มาแลกรักก็อีกแบบนึง เพียงรักนี่จะอารมณ์ไหนน้า กรี๊ดๆ แค่คิดก็อยากอ่านแว้ววว :hao7: พูดถึงเรื่องเพียงรัก ตี๋-กฤษ ตอนแรกก็เสียใจนะคะ เพราะเราคาดหวังกับ ตี๋-เอ็ม แต่เชื่อว่า ถ้ากฤษคือคนที่ใช่สำหรับตี๋ เราก็คงรักคู่ ตี๋-กฤษ ได้ไม่ยาก จะรอเรื่องนี้นะคะ
ส่วนโก้ ดีใจที่โก้เข้าใจได้ซักทีว่าไอ้ที่ดันทุรังในความคิดตัวเองที่ผ่านๆ มา มันก็แค่ทิฐิดีๆ นี่เอง เมื่อโก้ละทิ้งทิฐิไป ก็ก็จะได้พบความสุขที่แท้จริงง แบบนี้แหละ
ตอนเจกับโก้คุยกัน บอกลากัน แอบคิดไม่ได้ หรือเจจะรักโก้แบบไม่รู้ตัว กรี๊ดดดดดด ม่ายนะ เจรักพี่เอ็กซ์คนเดียวเหอะ คนรักเอ็กซ์-เจ แบบเราปวดหัวจายจริงๆ :impress3: หรืออาจจะเพราะความรู้สึกผิดที่ได้รู้ว่าที่ผ่านมาโก้เหมือนถูกทิ้ง เจเลยเสียใจ น่าจะเป็นอันนี้มากกว่าเนาะ ถ้าเจจะแอบรักโก้แล้วหึง ก็คงเป็นตั้งแต่เจอเนมครั้งแรกแล้ว
ส่วนคีย์กับป้องนี่ข้องใจคำพูดโก้มากเลย ที่ว่าเนมดูไม่ออก เอ่อ แล้วสรุปป้องมันชอบใครหว่า คีย์หรือเนม แหะๆ ส่วนคีย์ อยากให้คีย์ได้เจอคนที่ใช่จริงๆ นะ จะได้ผ่านความเจ็บปวดไปได้ แล้วก็อยากให้คีย์กล้าพอที่จะเป็นตัวของตัวเอง ได้ใช้ชีวิตตัวเอง แทนที่จะเอาชีวิตตัวเองให้คนอื่น เราตอบแทนบุญคุณแม่ด้วยวิธีอื่นได้ การยอมแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น นั่นมันไม่ใช่การตอบแทนบุญคุณแม่หรอก แล้วจะเป็นบาปซะเปล่าทั้งกับตัวเองทั้งกับแม่ เพราะคุณดึงชีวิตคนอื่นเค้าให้ต้องมาเจ็บปวดด้วย ชีวิตเราเราเลือกเองได้ อยู่ที่ว่าจะเลือกอะไรเท่านั้น
-
เป็นตอนจบที่อ่านแล้วรู้สึกมีความสุขมากๆ ในที่สุดพี่โก้ก็ยอมลดทิฐิลงสักที น้องเนมก็ทำตัวชัดเจนจนได้ คนรักกันถ้าไม่พูดคุยกันให้เข้าใจมันก็จะคิดกันไปคนละทางแต่ถ้าได้คุยกันแล้วทุกอย่างก็จะลงตัว เหมือนที่พี่โก้กับเนมได้เคลียร์กันจนเข้าใจกันได้ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรักมากๆมีทั้งสุข เศร้า หน่วง อึน มาม่าอืดๆให้ได้กินกันบ่อยๆแต่มันก็เหมือนชีวิตจริงของคู่รักทั่วไป ขอบคุณมากคะสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ รอตอนพิเศษในรวมเล่มคะ :mew1:
-
ดย่ๆ สนุกสุดๆเลยครับ ขอบคุณที่เอามาให้อ่านนะครับผม ^^ :bye2: o13 o13
-
โอ้วกว่าจะจบ ยาวนานมากเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆและมีข้อคิดให้อ่านด้วยยนะครับบ :3123:
-
จบแล้ว :mew6: :mew6:
ในที่สุดทุกอย่างก็ลงตัว ขอบคุณคุณจีมากนะคะที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่าน :กอด1:
-
ขอบคุณครับ : ) :katai2-1:
-
แฮปปี้เอนดิ้ง ไปอีกเรื่องค่ะ คุ้มค่าแก่การติดตาม 3 ปี ^_^
-
จบแล้ววววว แอบน้ำตาซึมตอนที่เนมบอกว่ารักคีย์เหมือนกัน T^T แอบเจ็บจี้ดดดดดดขึ้นมาทันที
ตั้งแต่ต้นจนจบ ยอมรับเลยไม่เคยรู้สึกดีๆ กับเนมเลย ถึงเนมจะน่าสงสารในบางครั้ง แต่ความโลเลเอาแต่ใจของเนมก็ทำให้พี่โก้เจ็บเหมือนกัน ไม่เข้าใจเนมที่รับไม่ได้กับการที่พี่โก้รู้สึกดีๆกับตี๋ ทำเหมือนพี่โก้ทำผิดมากมาย แต่ตัวเองกลับบอกว่ารักคีย์ พร้อมจะไปข้างคีย์ตลอดเวลา
บางทีก็เสียดายพี่โก้ แต่ว่าถ้าไม่ใช่เนม พี่โก้ก็คงไม่รักขนาดนี้
ได้แต่แอบหวังให้พี่โก้มีความสุขจริงๆสักที
กับเจ เข้าใจความรู้สึกผิดของเจนะ กว่าเจกับพี่เอ็กจะลงเอยกัน พี่โก้คอยช่วยมาตั้งมากมาย แต่พอตัวเองมีความสุขกลับทิ้งพี่โก้ไว้ข้างหลังโดยไม่รู้ตัว ทั้งๆที่โก้เป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ เหมืนเจกลายเป็ยคนเห็ยแก่ตัวไป (T . T) แต่เราเข้าใจนะ ว่าเจไม่ได้ตั้งใจ
ขอบคุณพี่จีสำหรับนิยายดีๆ อีกเรื่องนะคะ เป็นมุมมองความรักที่ไม่ได้มีแค่ โรแมนติก สวยงาม แต่มันต้องใช้ความอดทนและเข้าใจกันและกัน ต้องพูดคุยกัน
ไม่ใช่ปล่อยให้คิดไปเอง ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆคะ
-
จบแล้วววววววว
ซึ้งอ่าาาาาา แต่อึ้งตรงที่เนมรักคีย์
แต่ชอบที่พี่โก้เลิกโกหกตัวเองนี่แหละ
อยากอ่านเรื่องของตี๋มากกกกก
ท่าทางจะแซ่บนะ เห็นมาเบาๆในเรื่องนี้
ซึ้งมากๆเลยอ่ะ ทุกๆคำพูด ทุกการกระทำ
คือแบบ ผลงานคุณจีนี่คุณภาพตลอด :katai2-1:
ขอบคุณนะคะ ที่เสียสละเวลา ตลอด 3 ปีเพื่อเรื่องนี้
เฝ้ารอเรื่องต่อๆไปของคุณจีนะคะ :mew1:
-
จบแบบนี้เอา +1 ไปเลยค่ะ......คนอ่านแฮปปี้ค่ะ ขอบคุณ...... คุณ G มากมายค่ะ
o13
-
และแล้วเด็กน้อยก็ได้กลับมาอยู่ในอ้อมอกของคุณแฟนที่แสนจะอบอุ่น ฟินจุงเบยยยยย
พี่โก้เป็นทั้งแฟนทั้งผู้ปกครองน้องเลยเนอะ มีหลายเรื่องที่เรายังไม่รู้ เช่นเรื่องพี่โก้กับที่บ้าน
เคยฉะกันมาแล้วหรือนี่ แต่พี่แกคนจริง และเป็นเด็กดีมาตลอดที่บ้านยังไงก็ไม่กล้าขัดมากหรอก
เพราะพี่โก้มีเหตุผลของเค้าเสมอ
ชอบวรรคแรก ความสับสนของผู้ชายคนหนึ่งเนอะ ภายนอกดูแข็งแรงแต่เรื่องรักก็ทำให้คนเรา
คิดอะไรได้เยอะกว่าที่ตัวเองคาดคิดมาก เหมือนไม่หวงแต่ก็หวง เหมือนไม่หึงแต่โคตรหึง
สรุปพี่แกก็มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง
ชอบตอนน้องเนมเล่าโน่นนี่พูดเจื้อยแจ้ว บ่นหิวอยากกินโน่นนี่ พี่โก้ก็ทำให้น้องกินฟังน้องเล่า
น่ารักมากเลยนะ ผ่านมาหลายจุดยิ่งรักกันมากขึ้น
หวังว่าคีย์จะมีความสุขและผ่านอุปสรรคเรื่องครอบครัวไปได้ ส่วนป้อง...นายคนดีต่อไปนายต้องได้เจอคนดี ๆ
ขอบคุณคุณจีสำหรับนิยายดี ๆ ค่า เต็มไปด้วยอารมณ์ทุกตอนเลย ชอบมว๊ากกก :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ขอบคุณคุณจีนะคะที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านกัน
ไม่ว่ายังไงก็จะติดตามผลงานไปเรื่อยๆนะคะ :mew1:
-
ดีใจกับพี่โก้ที่มีความสุขสักที
ดีใจที่โก้เนมคงจะรักกันต่อไปนานๆ :impress2:
ซึ้งกะบทพี่โก้น้องเจ :mew6:
จบแล้ว สามปีเลยเนอะ ตั้งแต่ตอนแรกจนตอนจบ จะว่าไปเวลาผ่านไปเร็วจัง :กอด1:
รอติดตามตอนต่อไปและรอหนังสือค่ะ :L2:
-
ขอบคุณมากๆ G_WA :pig4:
-
อยู่กลับเรื่องนี้มานาน ใจหายเหมือนกันเนอะ
แต่คงนานสู่ น้องเจไม่ได้ เพราะช่วงรออัพที่พี่จีหายไปนาน
ก็เอาน้องเจกลับมาอ่านอีกหลายรอบ
ทุกเรื่องที่ได้อ่าน ทุกเรื่องที่พี่จีสร้างขึ้น
อ่านแล้วมีความสุข ร้องไห้บ้าง ขำบ้าง มันทำให้มีความสุขตลอดการอ่าน
ถึงจะรอนานแค่ไหน ก็จะรอ ต้องขอบคุณพี่จีที่สร้างเรื่องราวที่น่าอ่านให้เกิดขึ้น
และก็จะขอติดตามทุกเรื่องที่พี่จีสร้างขึ้น จนกว่าพี่จีจะวางปากกาลง
ขอบคุณสำหรับความสุขที่มอบให้น่ะค่ะ แล้วก็จะรอ เพียงใจ กับเรื่องใหม่ไปเรื่อยๆ
:mew1: :impress2: :mew1:
-
จบแบบมีความสุข คนอ่านก็มีความสุข ตามอ่านตั้งแต่แรก
ต่อไปคงคิดถึงพี่โก้กับน้องเนม ขอบคุณมากค่ะที่สร้างสองคนนี้ให้เรารัก
-
ขอบคุณค่ะ
มันมีหลากหลายความรู้สึก ตั้งแต่อ่านมา หนักไปทางทรมานใจ
ฮ่าๆ เพราะบางส่วนมันตรงกับความรู้สึกของตัวเองในบางช่วงเวลา
ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องดีๆ มาให้อ่าน ขอบคุณค่ะ
-
ขอบคุณพี่จีมากๆๆๆนะค่ะ ที่แต่งนิยายดีๆๆเรื่องนี้ออกมา
เรื่องนี้อ่านแล้วอารมณ์ รู้สึกเป็นสีเทาๆๆอะคะ
คือพี่โก้นี่เป็นบุคคลเข้าใจยากจิงๆๆ
ส่วนน้องเนมนี่ก็คิดมากเกิ๊นนนน
แต่ในที่สุดสองคนนี้ก็ได้ทำตามหัวใจตัวเอง
ไดรู้แล้วว่าความรักเป็นยังไง
อ่านไป เหนื่อยไป ลุ้นไปมากกกกค่าาา ไม่คิดเลยว่าจะถึง สามปี
รอตอนตี๋นะคะ :katai2-1: :katai2-1:
-
ในที่สุดก็มีความสุขกันซะทีนะสองคนนี้ :เฮ้อ:
จะรออ่านเรื่องใหม่ต่อจากเรื่องนี้
และรออ่านเรื่องเพียงใจ(ตี๋กะพี่กฤษ)ปีหน้านะคะ :bye2:
-
ในที่สุดโก้ก็ตอบโจทย์ในหัวใจของตัวเองได้สักทีว่าแท้ที่จริงแล้วรักเนมมากแค่ไหน และอาการปากแข็งต่างๆ เกิดจากความกลัวและกล้าที่จะ พูดเล่าอธิบายให้เนมฟัง :mew3:
ส่วนเนมก็เลือกที่ถามและเล่าเพื่อเคลียร์ความรู้สึกในใจความคิดมากต่างกับโก้สักที
ขอบคุณนะค่ะ คุณจี ที่แต่งเรื่องสนุกๆแฝงข้อคิดและทำให้คนอ่านอย่างเราลุ้นสุดตัว ขอบคุณที่ทำให้เห็นว่าโก้น่ารักแค่ไหนถึงจะปากแข็งแต่ทำหลายๆอย่างให้คนที่ตัวเองรักอย่างอบอุ่น
รอติดตามเรื่องต่อไปของคุณจีค่ะ :mew1:
-
จบแล้ววววเป็นเรื่องที่ดีมากเลยทั้งสุข ทุกข์ เศร้า เป็นเรื่องที่ทำให้คิดเรื่องความรักได้ในแบบที่เรารู้และไม่รู้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
:katai2-1: อ่านแล้วประทับใจมากๆเลยอ่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆแบบนี้นะค่ะ
จะคอยเป็นกำลังใจ และติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆค่ะ
-
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจตลอด
(แอบหวังอยากได้แบบนี้บ้าง หึหึ)
-
น่ารักที่สุด ระยะ เวลา 3ปี กับเรื่องราวที่สนุก อ่านเรื่องของโก้และเนม หวนกลับไปอ่าน
เรื่องของ ของเจและเอ๊กซ์ ทำให้รักตัวละครเรื่องนี้มากๆๆ เสนห์ของตัวละครแต่ละเรื่อง
ไม่เหมือนกันเลยทีเดียว แต่รูปแบบออกมาในแนวดราม่า อ่านไปเครียดไป ร้องไห้ไป
หัวเราะไป สุดท้ายนิยายเรื่องนี้ก็จตบลงแบบสมบูรณ์ ใจจริงอยากให้ทางคุณจี
แต่งเรื่องของคีย์เสียมากกว่า เพราะคีย์คือตัวละครที่ใก้ลชิดกับเนมมากที่สุด
เพราะที่ผ่านมาตี๋แทบจะไม่ค่อยมีบทบาทเท่าที่ควร แว๊บไปแว๊บมา แล้วก็หายไป
โผล่มาอีกทีมีแฟนเสียแล้ว
ขอบคุณมากครับคุณจี
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ
แล้วจะคอยติดตามให้กำลังใจกันต่อไปค่ะ
:L2: :L2:
:กอด1: :กอด1:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:mew3: :mew1:
-
จบแล้ว :กอด1: รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ :L2:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ เหมือนกันค่ะ
จะติดตามผลงานของจีต่อไปทุกๆเรื่องเลยนะ
-
จบแล้ววววว เรื่องนี้มีหลากหลายอารมณ์แต่ก็ทำให้คนรักและเกลียดกันได้
แต่น่าจะมีตอนพิเศษของคีย์นะอยากรู้ว่าคีย์จะลงเอยกับป้องหรือเปล่า :hao6:
-
ในที่สุดก็จบอย่างhappy รอ่านเรื่องขอตี๋กับพี่กฤษคะ
ว่าจะออกมาเป็นแนวไหน
รอ ปีหนึ่ง สอบเข้ามหาลัยเสร็จพอดี
-
มีเริ่มก็ต้องมีจบ สนุกมากๆ สนุกทุกเรื่องเลย
รอตี๋-กฤษ และเรื่องอื่นๆ ทั้งที่ฝากคนอื่นอัพ
และเรื่องที่จะอัพเองของคุณจีนะคะ
ขอบคุณค่ะ :mew1:
-
ว้ายยยยยย
จบแล้ว
ชอบมากค่ะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
จบแล้วอ่ะ :mew2:
:pig4: สำหรับนิยายดี ๆ อีกหนึ่งเรื่องค่ะ
จะรอติดตามเรื่องใหม่นะค่ะ :L2:
-
จบแล้ว
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ
รออ่านเป็นเล่มอีกครั้ง
และจะรออ่านเรื่องใหม่ด้วยค่ะ
:pig4: :L1:
-
รักที่สุด มนุษย์นี้ ชื่อพี่โก้
รักที่สุด เนมเติบโต โผเข้าหา
รักที่สุด จะมากน้อย เต็มอัตรา
รักที่สุด ทุกเวลา ยอดยาใจ
อุปสรรค มักจะมา เพื่อทดสอบ
แค่รักชอบ หรือรักแท้ แพ้สงสัย
มีคำตอบ ที่มอบไว้ ให้แน่ใจ
ไม่มีใคร ผ่านเข้าถึง ซึ่งรักจริง
มีคนเดียว เด็ดเดี่ยวได้ ให้ใจรัก
มีคนเดียว หยุดรู้จัก พักสุงสิง
มีคนเดียว รักเกาะแน่น ให้แอบอิง
มีคนเดียว หยุดทุกสิ่ง ยิ่งรักเธอ
กว่าจะรัก มีกันได้ ใช่วันนี้
โก้+เนมหนี มีทิฐิ มีพลั้งเผลอ
แต่สองคน หมุนเวียนหา กันจนเจอ
รักเสมอ หยุดแลกรัก มัก..คุณจี
:mew1: ขอบคุณครับ
จบได้แบบอิ่มใจดี
ป้อล่อ...ทีนี้คงได้พักบ้าง :katai4: อะไรบ้างแล้ว
ฮ่าฮ่า
-
^
^
บวกกดเป็ด ให้กลอนคุณ broke-back ชอบจังค่ะ
-
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านเหมือนกันจ๊ะ :L2: :L2: :L2:
-
ในที่สุดก็มีวันนี้
ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจที่โก้เนมจบ :ling1:
ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆ จริงๆ
นิยายพี่จียังคงคอนเซปให้ข้อคิดเหมือนทุกเรื่อง
ชอบความเรียลของนิสัยตัวละครของพี่จีเหมือนเดิม
อาจจะเม้นไม่บ่อย แต่คอยติดตามเรื่อยๆนะค้า
จะรอตี๋ต่อไปปปปปปปปปปปปป :katai2-1:
เป็นกำลังใจให้ค่า :L2:
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ สนุก และให้ข้อคิดนะคะ :pig4:
ปล.เรื่องนี้โก้มาวินมาก เชียร์โก้สุดใจ เข้าข้างโก้ตลอด555555 แม้มีคนด่าโก้ ก็จะขอแอบเชียร์โก้อยู่เงียบๆ :impress2:
ปล.2 ขอซื่อบื้ออมองป้องไม่ออกตามเนม :ruready
-
จบไปอีกเรื่องแล้วววว
กับนิยายดีๆ มีขอคิดดีๆเยอะมาก
ขอบคุณคุณจีมากเลยนะคะ
จะรอติดตามเรื่องต่อไปค่า
-
มาถึงตอนจบของเรื่อง ระยะเวลาที่อ่านไม่ว่าจะรอนานแค่ไหน ให้รู้ว่าไม่ทิ้งกัน ความหวังก็ยังคงมี
เหมือนกับที่โก้ รอ ความรักว่าสักวัน ความรักที่ให้และรอที่จะให้รักตอบ
เวลาที่ผ่านมาตั้งแต่ คู่น้องเจ กับ พี่เอ็กซ์ จนถึงคู่ พี่โก้ กับ น้องเนม มันเหมือนเป็นความผูกพัน
ที่จะได้รับรู้ ความเป็นไปของตัวละคร ว่าจะดำเนินเนื้อเรื่องต่อไปอย่างไร สมหวัง หรือผิดหวัง กับเรื่อง
แต่ก็ติดตาม และลุ้นระทึก ไปกับเนื้อเรื่องที่น้องจี ส่งต่อออกมาจากความคิดและจินตนาการ
พร้อมกับรอคู่สุดท้าย ตี๋ กับ พี่กฤต แม้จะเป็น ปีหน้าก็ตาม :z2:
ว่าไปเป็นนิยาย ไตรภาค ที่ต้องติดตามกันอย่างเหนียวแน่น กับความพูกพัีนธ์และมิตรภาพของเพื่อนทั้ง 3
ที่มีเส้นทางชีวิต ไปคนละทาง แต่ความเป็นเพื่อน ก็ยังคงวนเวียนพร้อมกับการดำเนินชีวิตตามปกติ
+1 ให้พร้อมกำลังใจ ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ มาให้ได้อ่าน รักนะครับ :กอด1:
-
ขอบคุณคุณจี ที่ยังคอยแต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านเสมอ...
ทุกๆเรื่องสนุกมากกกกกกกก :mew1:
-
ผู้ชายแบบพี่โก้หายากนะ คนที่มองคนรักของตัวเอง กลัวว่าเค้าจะหายไป ทำทุกอย่างเพื่อให้เค้ายืนข้างๆตัวเอง บางครั้งต้องโกหกตัวเองและคนอื่นเพื่อให้คนอื่นสบายใจ คนแบบพี่โก้คือน่ารัก ถึงแม้ว่าจะไม่พูดมากไม่ขี้อ้อนก็เถอะ แต่เห็นตอนเนมโดนพี่โก้พูดหวานๆด้วยแล้วอดยิ้มตามไม่ได้ คนที่ไม่ได้หวานบ่อย พอมาหวานแล้วมันปริ่มนะ แล้วยิ่งหวานกับเราคนเดียวด้วย
ดีใจที่เราได้อ่ายนิยายของคุณคนเขียนมาสองเรื่องที่เป็นภาคต่อแล้ว ยังประทับใจเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน แล้วก็คงจะต่อไปถึงภาคตี๋ด้วย ขอบคุณที่แต่งนิยายดีดีมาให้อ่านนะคะ
-
จบแล้ว....เง้อออออ!!
สงสารคีย์อ่ะ หรือจะให้ป้องปลอบแบบที่เนมว่า
555555
ชอบนิยายของพี่จีจัง บางอย่างมันก็ให้ข้อคิดดีๆกับเราได้^_^
จะรอติดตามเรื่องของตี๋ต่อนะค่ะ
-
ขอบคุณมากๆค่ะคุณจี ชอบเรื่องของคุณจีทุกๆเรื่องเลยค่ะ ชอบวิธีการเล่า ภาษา เนื้อเรื่อง แนวคิด และหลายๆอย่างเลยค่ะ จะเป็นแฟนคลับคุณจีอย่างเหนียวแน่น และรอติดตามเรื่องต่อๆไปทึกเรื่องนะคะ :laugh: :katai2-1: :กอด1:
-
จบแล้วววว
อยากอ่านอีกจังเลย
ยิ่งอ่าน ยิ่งหลงรักคู่นี้
ทั้งพี่โก้และน้องเนมเลย
รอปีหน้านะคะ
รอคู่ตี๋
-
ขอบคุณที่สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ นะคะ ห่างหายจากเล้าไป 4 ปีกว่า กลับมาอีกครั้งก็เพราะนิยายของพี่จีนี่แหละคะ (ขออนุญาติเรียกพี่นะคะ ) คอยตามอ่านเรื่องเก่า จนมาเจอเรื่องนี้ ขอบคุณอีกครั้งคะ
:mew1: :mew3: o13
-
โอ๊ะโอ๋ จบแล้ว ดีแล้วที่โก้กับเนม เปิดใจคุยกัน นั่นคือสิ่งที่จะช่วยให้คนสองคนเดินไปบนทางเดียวกันได้
คนเราต้องมีอดีตทั้งดีและไม่ดี ซึ่งเป็นสิ่งที่เราแก้ไขอะไรไม่ได้ วันนี้เราเจอคนที่เรารักและรักเรา รักษามันเอาไว้ให้ดีที่สุดดีกว่า
อยากจะขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆแบบนี้นะคะ
เราชอบวิธีการดำเนินเรื่องของคุณจีมากค่ะ เท่าที่ได้อ่านเรื่องที่คุณจีเขียนมันสะท้อนให้เห็นว่าคุณจีมีแผนการเขียนที่ชัดเจน อ่านแล้วลื่นไหลเนื้อเรื่องน่าติดตาม และที่โดดเด่นที่สุดของคุณจีคือการใช้ภาษา คำผิดนี่แทบจะไม่มีเลย อาจจะมีต่อช้าบ้างแต่เข้าใจนะคะ มันต้องมีตันบ้างไม่มีอารมณ์จะต่อบ้างหรืออื่นๆอีกมากมายฯลฯ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องดีๆ แบบนี้ จะรออ่านเรื่องของตี๋นะคะ
-
:mew3:
จบแล้วหรอค่ะ ขอให้มีตอยนพิเศษนะคะ
อยากอ่านต่ออ่ะ
-
จบอีกเรื่องแล้วสำหรับนิยายดีๆ ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย 3ปีแล้ว :mew6:
เค้าจะคิดถึงพี่โก้ น้องเนมตลอดไป เหมือนที่คิดถึงพี่เอ็กซ์ น้องเจ
ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายดีๆให้ได้อ่าน จะติดตามเรื่องต่อไปนะคะ
แล้วก็จะรอน้องตี๋ พี่กฤษ :hao5:
-
ขอบคุณพี่จีมากๆน่ะค่ะ~ :mew1: :mew1: :mew1:
รอพี่จีน๊า.. :bye2: :bye2: :bye2:
-
จริงๆจบแล้วแต่เหมือนมันยัง แบบ อีกนิดนึงน่ะ 555555555
คิดไม่ถึงจริงๆว่าโก้จะได้คู่ที่มีนิสัยและอายุแตกต่างกันขนาดนี้ ฮิฮิ
อยากได้เรื่องของตี๋แบบเต็มๆ อยากรู้ว่าพี่กฤษเริ่มเข้ามาตอนไหนกันนะ
:pig4:
ปล. เรื่องตี๋นี่ไอเอ็มก็เป็นตัวการสำคัญสินะ ชิชิ
-
ในที่สุด ก็จบแล้ว เย่ ,, จริงๆก็ยังไม่อยากให้จบแต่เห็นได้มีความสุขกันซะที ก็แอบดีใจด้วย
ว่าแต่ ตอนนีเเป็นพาร์ทพี่โก้ แต่เนมพูดเยอะกว่าพี่โก้อีกนะ 5555
รักกัน ก็ต้องเข้าใจกันจริงๆนะ ความเชื่อใจนี่พื้นฐานหลักเลย เรื่องนี้ปัญหาหลักเพราะเนมไม่เชื่อใจจริงๆ T T
พี่โก้ก็ดีเหลือเกิน ไม่รู้จะหาได้จากไหนอีก รัักกันให้มากๆน้า
อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่เรียนมหาลัย ได้อ่านตอนจบตอนเรียนจบพอดี อิๆ
แล้วจะรอเรื่องของตี๋นะคะ ^^
-
มีความสุขทุกครั้งที่อ่าน ชอบเนม โก้มาก แต่ก็อยากรู้เรื่องตี๋ แรกๆคิดว่าแฟนเอ็ม รออ่านนะครับ คงต้องขอบคุณคุณจีมากที่แบ่งปันความรู้สึกดีๆๆ ให้ได้อ่านกัน
-
รอติดตาม 'เพียงใจ' อยู่นะครับพี่จี เป็นกำลังใจให้ครับผม :)
-
จบแล้ววววว!!! ยังตามอ่านไม่จบเลย เพิ่งถึงหน้า200กว่าาา
เหนคนเม้นดราม่าๆ 5555 เรื่องนี้รวมเล่มรึยังคะ รอรวมเล่มนะคะ>< *กลับไปอ่านต่อ*
-
ในที่สุดเรื่องนี้ก้จบ แอบเสียดายอยู่เหมือนกันค่ะ เพราะยังเพลินกับโก้และเนมอยู่เลย
ตอนที่เนทเศร้า อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ สงสารเนมมากๆ แต่ตอนที่เนมมีความสุขก้อดยิ้มไม่ได้เลยค่ะ
อ่านแล้วอินมากๆๆ
เป็นกำลังใจให้คุณจีนะคะ
-
:pig4:
ชอบมากๆค่ะ
-
ชอบเรื่องนี้จังครับ ไม่อยากให้จบเลย ชอบพี่โก้ ชอบเนมครับ :mew1: :mew1: :mew1: :mew2: :mew2: :mew2:
-
เอารูปโก้-เนม ในหนังสือมาอวดจ้าาาา
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.540396749360138.1073741827.227049627361520&type=1 (https://www.facebook.com/media/set/?set=a.540396749360138.1073741827.227049627361520&type=1)
-
ชอบมากๆครับพี่จี พี่โก้โครตเท่อะ เนมก็น่ารักครับ ห้องก็สวยดีครับ
-
จบแบบไม่รู้จะอธิบายยังไง :mew4:
สงสารทุกคนในเรื่อง แต่ก็ประทับใจในเพื่อนแท้ ทั้งป้อง ทั้งพี่นิ้งเลย :mew2:
ไม่รู้จะพิมพ์อะไรเลย เอาแค่ว่า เป็นนิยายที่ลืมไม่ลงจริงๆ :mew4:
-
อ่านจบแล้วววววว
ชอบมากกกกกกกก
ติดตามผลงานคุณจีมาตลอดเลย ชอบทุกๆเรื่อง ทุกๆแนวคิด สำนวนการเขียน ตลอดจนวิธีการเล่าเรื่องเลยล่ะ
ยิ่งเป็นเรื่องที่ต่อกันยาวเป็นไตรภาคแบบนี้ ไม่เลิกติดตามผลงานแน่นอน
เอาใจช่วยให้มีผลงานดีๆแบบนี้ออกมาเสมอ ((:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
นิยายเรื่องนี้ตามอ่านมานาน
หยุดอ่านบ้าง
แล้วกลับมาอ่านใหม่
บางตอนหน่วงมากกกก แต่เราก้เข้าใจ
มีความสุขกับตัวละคร เศร้าไปกับพวกเขา
และสุดท้ายก็ดีใจมากๆที่ทุกอย่างจบอย่างมีความสุข
สุดท้ายแล้วสำหรับเรื่องนี้ เห็นใจคีย์ที่รักเนม
ได้แต่หวังว่าคนเขียนจะไม่ทำร้ายคีย์ให้โดดเดี่ยวอยูคนเดียว 555
รักตัวละครทุกตัว
รักคนเขียนด้วย ><
จะติดตามผลงานและเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้
-
พี่โก้นี่เป็นผู้ชายในฝันจริงๆ :-[
-
อ่านนานจนลืมแล้วอ่ะ ระเบียงรักฯ
ถึงว่าคุ้นชื่อโก้ แต่นึกเนื้อหาอะไรไม่ออกจิงๆ 555
-
เฝ้ารอเรื่องใหม่ เพียงใจ(ตี๋-กฤษ) ครับผม
-
อ่านมาถึงตอนไหนแล้วก็ไม่รู้ ..
รู้แต่ว่า ชอบพี่โก้ และเหมือนจะชอบมากขึ้นเรื่อย ๆ
จริง ๆ นะะ ! ไม่ได้ล้อเล่น นี่จริงจังมากบอกเลย
แต่บางทีก็แอบรู้สึกว่าพี่โก้เป็นคนเข้าใจง่าย
แต่บางทีก็เหมือนไม่เข้าใจเลย .
รู้สึกเหมือนถ้าพี่โก้อยากให้เข้าใจก็จะให้เข้าใจได้ง่าย
แต่บางทีก็ .. ใช้คำว่าเข้าไม่ถึงดีกว่า
อ่านแล้วรู้สึกพี่โก้เป็นคนคิดเยอะ ดูลึกลับ ซับซ้อน แต่บางทีก็ไม่ ..
ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ฮ่า ! หรือว่าพลอยรู้สึกไปเอง
แต่ก็ชอบ , ชอบแบบนี้ ถึงพี่โก้จะอยากให้เข้าใจหรือไม่เข้าใจก็ช่าง
บางทีก็แอบสงสารน้องเนม แต่พี่โก้ก็มั่นคงมากนะ
อ่านแล้วรู้สึกได้ว่า พี่โก้รักน้องเนมมาก ๆ เหมือนกัน
( บอกก่อนว่าอ่านจนถึงตอนที่พี่โก้พาน้องเนมมาเที่ยวระยองแล้ว )
เพิ่งได้ฟังความจริงจากปากพี่โก้ ตอนแรก ๆ อ่านแล้วก็สงสารน้องเนมหรอก
แต่พอมาหลัง ๆ สงสารพี่โก้ พี่โก้รักษาสัญญาและอยู่ที่เดิมตลอด
มีแต่น้องเนม ที่เดินหนี เดินจากพี่โก้ไปเอง แต่ก็เข้าใจนะว่าน้องยังเด็ก
T^T ไม่รู้แหละ พี่โก้ของพลอยย ! ไม่ให้ด้วย ชอบตั้งแต่ตอนพี่เจแล้วอ๊ะะะะะ
เดี๋ยวค่อยมาอ่านต่อ .. ยังไงก็รักคนเขียนนะ
แต่ตอนนี้เอียงไปหาพี่โก้แล้ว
:mew3:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
เขิล บอกได้คำเดียว เขิลลลลลลลลลล
ก็เด็กมันยั่ว .
สั้น ๆ จริง ๆ แต่โดน
โอ่ยยย เขิลแก้มแตก จิกหมอน
:hao5:
พี่โก้ของเค้าาาา งื้อออออออ
-
อยากได้พี่โก้
อยากกินพี่โก้ เอ้ย ! ตะโก้
แหะ ๆ
-
เพิ่งจะอ่านพี่โก้จบไป :-[ อยากจะบอกว่า...รักพี่โก้มากๆเลยครับ :impress2: เป็นคนที่มีตรรกะความคิดและการใช้ชีวิตที่เข้าใจยากสุดๆ เหลือล้ำอ่ะ :L2: :ขอขอบคุณคนแต่งมากนะครับที่สร้างสรรค์นิยายคุณภาพออกมาให้ได้อ่าน ขอบคุณจริงๆ o13
-
เรื่องนี้มีมุมมองความคิดหลากหลาย และการบรรยายความรุ้สึกนึกคิดของตัวละครก็ชัดเจนมาก เข้าใจง่ายย เราคิดตามได้จริงๆอ่ะ เข้าใจความรุ้สึก เหตุผลในการกระทำ การแสดงออกต่างๆของตัวละครนั้นๆเลยอ่ะ คุณจีสุดยอดจริงๆ
ส่วนตัวชอบนิสัยและ ความคิด ของโก้มากที่สุด (แต่อยากได้แฟนแบบพี่เอ๊กซ์มากกว่า เอ๊ะ ยังไง)
ขอบคุนคุณจีมากๆๆค่าสำหรับนิยายดีๆๆแบบนี้ ตามมาจากระเบียงรัก แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ คุณจีแต่งได้ดีมากทุกเรื่องเลยจริงๆ
-
ทำสารบัญมาฝากค่า :3123:
สารบัญ "....... แลกรัก ....... By G_wa"
ตอนที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1146456#msg1146456)
ตอนที่ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1150121#msg1150121)
ตอนที่ 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1175669#msg1175669)
ตอนที่ 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1179909#msg1179909)
ตอนที่ 5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1185794#msg1185794)
ตอนที่ 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1192429#msg1192429)
ตอนที่ 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1201177#msg1201177)
ตอนที่ 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1212355#msg1212355)
ตอนที่ 9 (ตอนพิเศษ...ลอยกระทง) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1217401#msg1217401)
ตอนที่ 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1224654#msg1224654)
ตอนที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1239724#msg1239724)
ตอนที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1245944#msg1245944)
ตอนที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1255257#msg1255257)
ตอนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1273254#msg1273254)
ตอนที่ 15 (ตอนพิเศษ...พี่ข้างบ้าน) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1274604#msg1274604)
ตอนที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1289535#msg1289535)
ตอนที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1310251#msg1310251)
ตอนที่ 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1314835#msg1314835)
ตอนที่ 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1340321#msg1340321)
ตอนที่ 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1352147#msg1352147)
ตอนที่ 21 (ตอนพิเศษ...แปลกๆ นะ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1354567#msg1354567)
ตอนที่ 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1369823#msg1369823)
ตอนที่ 23 (ตอนพิเศษ...สัญญา) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1389355#msg1389355)
ตอนที่ 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1404582#msg1404582)
ตอนที่ 25 (ตอนพิเศษ...คิดถึง) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1708729#msg1708729)
ตอนที่ 26 (ตอนพิเศษ...รัก 1) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1725211#msg1725211)
ตอนที่ 27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1739459#msg1739459)
ตอนที่ 28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1747585#msg1747585)
ตอนที่ 29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1761553#msg1761553)
ตอนที่ 30 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1771402#msg1771402)
ตอนที่ 31 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1781506#msg1781506)
ตอนที่ 32 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1790973#msg1790973)
ตอนที่ 33 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1802209#msg1802209)
ตอนที่ 34 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1812018#msg1812018)
ตอนที่ 35 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1836133#msg1836133)
ตอนที่ 36 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1843330#msg1843330)
ตอนที่ 37 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1856111#msg1856111)
ตอนที่ 38 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg1858577#msg1858577)
ตอนที่ 39 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2228539#msg2228539)
ตอนที่ 40 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2240516#msg2240516)
ตอนที่ 41 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2247904#msg2247904)
ตอนที่ 42 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2253878#msg2253878)
ตอนที่ 43 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2261783#msg2261783)
ตอนที่ 44 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2268650#msg2268650)
ตอนที่ 45 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2278229#msg2278229)
ตอนที่ 46 (ตอนพิเศษ...ทำได้แค่รัก) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2282960#msg2282960)
ตอนที่ 47 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2290377#msg2290377)
ตอนที่ 48 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2295831#msg2295831)
ตอนที่ 49 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2301883#msg2301883)
ตอนที่ 50 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2310072#msg2310072)
ตอนที่ 51 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2315074#msg2315074)
ตอนที่ 52 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2321523#msg2321523)
ตอนที่ 53 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2328277#msg2328277)
ตอนที่ 54 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2334956#msg2334956)
ตอนที่ 55 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2341426#msg2341426)
ตอนที่ 56 (ตอนพิเศษ...วันสงกรานต์) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2348739#msg2348739)
ตอนที่ 57 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2355627#msg2355627)
ตอนที่ 58 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2365653#msg2365653)
ตอนที่ 59 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2370673#msg2370673)
ตอนที่ 60 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2373779#msg2373779)
ตอนที่ 61 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2381274#msg2381274)
ตอนที่ 62 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2387801#msg2387801)
ตอนที่ 63 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2388679#msg2388679)
ตอนที่ 64 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2395327#msg2395327)
ตอนที่ 65 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2401166#msg2401166)
ตอนที่ 66 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2402848#msg2402848)
ตอนที่ 67 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2407911#msg2407911)
ตอนที่ 68 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2409272#msg2409272)
ตอนที่ 69 END (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18886.msg2419009#msg2419009)
:mew1: :mew3:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้ค่ะ
-
อ่านแล้ว ตอนแรกนึกว่าจะได้เห็นความเลวของพี่โก้ แต่ไม่เลย
ยิ่งอ่านยิ่งรักพี่โก้ ส่วนตัวชอบผู้ชายแบบนี้อยู่แล้วด้วยมั้ง เลยยิ่งอ่านยิ่งชอบ
แอบสารภาพว่า หลายครั้งไม่ค่อยชอบเนม ที่ไม่เชื่อใจพี่โก้เลย แต่ก็...เนมยังเด็ก และก็เด็กจริงๆ สงสารพี่โก้
แต่ก็พอเข้าใจเนมนะ
ปล อ่านจากรวมเล่มค่ะ แต่อยากมาเม้นให้กำลังใจและบอกเล่าความรู้สึกเล็กๆ น้อยๆ
คงได้กลับมาอ่านอีกแน่ๆ ค่ะเรื่องนี้ แล้วก็รอเรื่องของตี๋อยู่นะคะ
-
ขอบคุณพี่จีมากๆนะคะที่แต่งนิยายสนุกๆให้ติดตามมาตลอด ทุกครั้งที่อ่านนิยายของพี่จี จะรู้สึกหน่วงๆเวลารับรู้ความรู้สึกและความคิดของตัวละคร และก็รู้สึกว่าได้เติบโตไปพร้อมๆกับทุดคนในเรื่อง ทำให้ได้มองมนมุมมองใหม่ๆที่ยังไม่เคยมอง จะติดตามพี่จีต่อไปนะคะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ขอบคุณสำหรับ นิยายดีดี นะครับบบ ขอบคุณครับ เตรียจตัวอ่านเรืองของตี๋
-
:pig4:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
ในที่สุดก็อ่านเนมโก้(โก้เนมต่างหาก 5555) จบจนไดดดด้ T_T'
พี่จีทำท้อไปรอบนึง เพราะการไม่อัพนานกว่า10เดือนของพี่จี 555555
ทำให้เลิกอ่านไปเลย เพราะว่ากลัวไม่จบ เลยท้อใจจะรอ นี่พูดจริงๆนะ
แต่ก็ได้กลับมาอ่านอีกที(ผ่านไปนานจางง แต่งจบหลายชาติแล้ว5555)
ตอนแรกที่อ่านแล้วอ่านไม่จบ ความรู้สึกคือ สงสารเนมมากกกกก
ทำไมเป็นเด็กๆต้องมาเจออะไรแบบนี้ กับผู้ใหญ่ที่ดูเหมือนจะดี
แต่ก็ไม่ได้ดีซะทีเดียวแบบพี่โก้ แต่พออ่านใหม่ และได้อ่านในตอนที่ยังไม่ได้อ่าน
โหยยยพี่โก้ของน้องงงง ทำไมน่าสงสารอย่างเนนน้ 555555555555
โดนทิ้ง ก็ไม่เป็นไร โดนทิ้ง ก็ยังรัก โดนทิ้ง ก็ยังรอ คนแบบนี้สุดๆอะ T^T
ดูเป็นคนอมทุกข์เลยง่ะ แต่ท้ายสุดแล้วก็สงสารคีย์ที่สุดและสงสารตองด้วย
ที่ไม่ว่าจะยังไงคนที่เรารักก็ไม่มีทางที่จะหันมารักเราสักที :(
ในบางตอนก็หว๊านนนหวาน หวานแปปๆดราม่าพรากๆอีกแล้ว 55555555
ยิ่งตอนคีย์เคลียร์กับเนมตอนสุดท้าย นี่น้ำตาก็ไหลล 55555555
ตอนที่เนมทิ้งพี่โก้ไป แล้วพี่โก้รั้งไว้แต่เนมก็ยังจะจากไป ก็น้ำตาไหล
สงสารพี่โก้ง่ะ มันคงเป็นความรู้สึกที่โดนทิ้งจากคนที่รักคนเดิมซ้ำสองด้วยมั้ง เนอะ
ใครๆก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา แต่ชอบที่พี่โก้เป็นคนมั่นคง x)))
ฟิคเรื่องนี้บีบแทบจะทุกตอนจริงๆ เพราะมันดูอยู่บนพื้นฐานของมนุษย์ด้วยแหละมั้งคะ
ที่คนๆนึงก็เจ็บเป็น กลัวเป็น หรืออะไรก็ตาม มันรู้สึกไม่มากมายโอเวอร์
พูดง่ายๆคืออ่านแล้วอิน 5555555555555
และจะติดตามเรื่องต่อไปในเพียงใจ(กฤษตี๋) (ที่ยังไม่ได้อ่านเลย) น้าาาา อิอิ
ชอบนิยายทุกเรื่องของพี่จีเลยจริงๆค่ะ จะติดตามต่อไปนะคะ
:D
-
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านนะคะ o13
-
บอกตามตรงว่าประทับใจนิยายของคุณมากตั้งแต่ระเบียงรักแล้ว
เป็นนิยายที่อ่านกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ ความรู้สึกที่อ่านมันเหมือนครั้งแรกที่อ่านทุกครั้ง
ยิ้ม หัวเราะ เขิน อมยิ้ม เศร้าไปกับตัวละคร เรารู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่ง
คุ้นเคย และตัวละครพวกนั้นมีชีวิต เหมือนเรารู้สึกและสัมผัสได้ถึงตัวตนของพวกเขา
เป็นนิยายที่อยู่ในใจเราเสมอไม่เคยเปลี่ยนเลย
ถ้ามีคนถามนิยายที่สนุกๆ มันเป็นเรื่องแรกๆที่เรานึกถึงและคิดถึงอยู่ตลอดไม่รู้ทำไม
เรื่องโก้เนม ก็เป็นอีกเรื่องที่เราชอบมากแล้วก็ประทับใจมากๆเหมือนกัน
ขอบคุณนะที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้ได้อ่านกัน :katai2-1: :katai2-1:
-
เฝ้ารอเรื่องใหม่ เพียงใจ(ตี๋-กฤษ) เมื่อไรจะมาค่ะ
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
เพิ่งได้มาอ่าน ใครอยากได้อีพี่โก้ก็เอาไป เราคนนึงล่ะขอบาย
คบแล้วเหนื่อย อยากให้คนอื่นเข้าใจ เชื่อใจ ไว้ใจ ตัวเองทุกๆอย่าง
เหมือนตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลก ทั้งเพื่อน ทั้งแฟน แต่ตัวเองกลับไม่เคย
ทำอะไรให้แฟนสามารคเข้าใจและเชื่อใจได้ เพราะเป็นใบ้ ปากมีแต่อมขี้ไว้
คือเป็นเราๆคงไม่ทนคบกับคยแบบนี้ได้นานหรอกเพราะอึดอัด จนบางทีอยาก :z6: มากๆอ่ะ
-
ไม่ได้เข้ามาบอร์ดนี้นานมาก
แต่ทุกครั้งที่เข้า ต้องมาอ่านเรื่องนี้ทุกครั้ง
ผมขอสารภาพว่า..นับตั้งแต่วันแรกที่รู้จักนายโก้จนกระทั่งจบเรื่อง
ผมชอบผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ ใครจะว่าโก้มีทิฐิ เข้าใจยาก อะไรก็แล้วแต่
แต่สำหรับผม คนๆนี้เข้าใจไม่ยากเลย.....ถ้าคุณรักเค้าจริงและมีความเป็นผู้ใหญ่พอ
โก้เป็นคนใช้เหตุผลนำเสมอ จนลืมว่าจิตใจคน...บางครั้ง...ก็ไม่อยากฟังเหตุผล...ต่อให้ดีซักเท่าไหร่
แต่ในที่สุดแล้ว นายโก้ของผมก็เข้าใจ และยอมปรับ....ถ้านายโก้มีตัวตนจริงๆ...ผมเองจะไม่เป็นฝ่ายปล่อยเค้าไป..ไม่ว่ายังไงก็ตาม
จะดูแลปกป้อง...รักษา...ด้วยตัวผมเอง...ผมสัญญาเลย
รักโก้มากครับ โก้คือที่สุดของคนที่ผมชอบเลย
ปล.ขอบคุณที่แต่งมาจนจบครับ กราบบบบ
-
อ่านรวดเดียวจบไปนานมากแล้ว แต่เพิ่งได้ user มาเลยตามมาคอมเม๊นต์ค่ะ :mew1:
ชอบมากกกกกก มิตรภาพระหว่างเพื่อนไม่มีวันตายจริงๆ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุก ๆ ค่า
-
อ่านจบแล้วโล่งเลยอ่ะ กินมาม่ามาหลายแล้วพออ่านจบนี่รู้สึกว่า
ยกภูเขาออกจากอกมากเลยค่ะ
เราชอบความคิดพี่โก้ในเรื่องความรักนะ เข้าใจอ่ะ
รักได้ รอได้ แล้วก็เคารพการตัดสินใจของคนที่รัก อืมนะ น่านับถืออ่ะ
ถึงตัวเองจะเจ็บก็ช่าง แค่คนที่รักมีความสุขก็พอแล้ว แมนสุดๆอ่ะพี่โก้ :call:
-
ชอบตั้งแต่ระเบียงรักนักศึกษาแล้ว ไม่ได้เข้ามาอ่านนาน อ่านเรื่องนี้แล้วมันนึกไปถึงเรื่องระเบียงรักนักศึกษา ผูกเรื่องเชื่อมเรื่องแบบฟินตามเลยคับชอบมาก
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อย่างแรกต้อง ขอบคุณ จีจี้มาก ที่ทำให้มีความสุขไปกับการอ่านนิยาย
และทำให้เข้าใจความรักในมุมมองต่างๆ
ซึ่ง ความรักก็คือสิ่งสวยงาม แต่หากคนเรานำความรักไปใช้ในทางที่ผิด
มันก็นำมาซึ่งความสูญเสียได้ เหมือนกับคีย์ แต่ก็แอบสงสารนะ :sad4:
ปล. แต่ก็ซึ้งจริงๆ จีจี้แต่งนิยายแล้วแบบ เหมือนเราเข้าไปเป็นตัวละครนั้นๆ ในเรื่องเลย
o13 o13 o13 :mew1:
-
พี่โก้ กับ น้องเนม แม้พี่โก้จะดูเฉยๆ แต่ก็รักเนมมากน้าาา :o8:
-
อ่านจบแล้วววประทับใจมากกกก ถึงพี่โก้จะดูเข้าใจอยากไปนิด แต่ก็เข้าใจความคิกพี่โก้นะ
แล้วเนมก็น่ารักก ถึงจะอึน มึน ซึนไปนิดดแต่ก็ชอบอ่ะ ชอบความจิงใจของพี่โก้มากกกกนี่พูดเลออออ
(ผู้ชายแบบนี้มีอีกไหมม?)555 แล้วววก็ยังชอบมิตรภาพระหว่างนิ้งกับโก้ด้วยย มันรู้สึกดีอ่ะ
ปลื้มแทนเลออออที่มีเพื่อนดีๆแบบนี้อ่ะเนอะะ ไม่อยากจะพูดเลออว่าอ่านไปร้องไห้ไป
สงสารเนม ทั้งสงสารพี่โก้ด้วยยย คือเอาง่ายๆนะสงสารทั้งสองคนเลยยย กว่าจะเข้าใจกันได้นี่
โห้ยยเล่นเอาลุ้นมว๊ากกก นี่เครียดดตามเลยยไงง อีกคนคนก็ไม่เข้าหรือไม่พยามยามเข้าใจ
เพราะอยากให้อีกฝ่ายพูด แต่อีกฝ่ายก็ไม่พยามอธิบายยมันเลยยิ่งเข้าใจยากกันไปใหญ่ แต่สุดท้ายยย
ก็จบแบบแฮปปี้อะนะะ ฮิ้วววว นี่เป็นนิยายอีกเรื่องที่อ่านแล้ววได้ประสบการอะไรหลายๆอย่าง ข้อคิดดีๆๆ
และจะเป็นนิยายอีกเรื่องงงงที่ได้อ่านมีความสุขขขขขอีกเรื่องนึง จิงๆๆนะ 5555
-
เย้
ใช้เวลาสองวัน
ในที่สุดก็อ่านจบสักที
ไม่มีอะไรจะพูดเลยย
-
ตามอ่านมาถึงตอนที่ 60
น้ำตาไหลอยากกะเขื่อนแตก
:o12: :o12: :o12:
สงสารน้องเนมมาก
ที่เนมพูดคือใช่ ที่คิดว่ารอเนมมาตลอด แต่ไม่ใช่เพราะไม่มีใคร
ถึงได้เป็นเนม
และใช่เพราะเนมเป็นคนเลือกเอง
โก้โคตรไม่ยุติธรรมกับเนมเลยอ่ะ
ตอนแรกที่คบกันก็เข้าใจว่าโอเคเนมก็งี่เง่าในเรื่องที่โก้ไม่ยอมมาหา
แต่เพราะโก้ชอบเจไม่ใช่รึไงน้องถึงเป็นแบบนี้ ถึงแม้ว่าเรื่องเจมันจะเป็นไปไม่ได้
แต่ที่มาคบกับน้องเพราะว่าเจมีพี่เอ็กซ์แล้วไม่ใช่ไง
ใครบ้างจะไม่อยากเป็นที่หนึ่ง
แล้วที่โก้บอกทำทุกอย่างมีเหตุผล
เหตุผลของโก้คนเดียวอ่ะ
ทั้งที่โก้ก็รู้อยู่แล้วว่าน้องรู้สึกยังไงกับโก้ตั้งแต่แรก
ตั้งแต่โก้จะรู้สึกกับเจด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่โก้ทำทุกอย่างเหมือนเล่นกับความรู้สึกน้องอ่ะ
เรื่องที่เนมเปลี่ยนไปคบกับคีย์โอเคน้องอาจจะผิด
แล้วโก้ไปชอบตี๋มันก็ไม่ผิดอีกนั้นแหละ
แล้วตอนกลับมาคบกันใหม่ที่อยากให้เนมเชื่อใจ เข้าใจโก้
แต่ก็ไม่เห็นว่าโก้จะทำอะไรที่มันทำให้เนมเชื่อใจ เข้าใจในตัวโก้ได้เลย
โก้ก็คาดหวังว่าแต่ให้น้องเขื่อใจ แต่ลองดูสิ่งที่ทำไมว่ามันสมควรเชื่อใจได้รึป่าว
ในเมื่อโก้ก็รู้ว่าน้องคิดอะไร รู้สึกยังไง แต่ทุกครั้งก็ปล่อยให้เกิดปัญหา
ปล่อยให้น้องร้องไห้เสียใจทุกครั้ง
ไม่ทำอะไรให้มันชัดเจน จนบ่อยครั้งที่น้องก็พยายามไม่ใส่ใจ
เพื่ออยากให้ตัวเองมีความสุขกับโก้ ทั้งที่ในใจมันก็ไม่ใช่
การที่โก้จะเสียเนมไปไม่ใช่เพราะความไม่เชื่อใจ
หรือไม่ใช่เพราะความไม่มั่นคงของน้องเลยสักนิด
แต่เป็นตัวโก้เองต่างหาก ที่ทำตัวเองใจต้องเสียน้องไป
:z6: :z6: :z6:
:hao5: :hao5: :hao5:
-
:m15: คือไม่รู้สิ อ่าเรื่องของคุณจีแล้ว สงสารพระเอกหว่ะ สงสารตั้งแต่พี่เอ็กละ แล้วยังโก้อีก เห้อ :monkeysad:
-
:pig4: อ่านจบแล้ว ขอบคุณมากๆก๊าบๆ อ่านจดจบแล้วยังไงโก้ก็ดีที่สุดที่ทุกอย่าง โก้ไม่ผิดเลยที่จะเป็นแบบนี้ :mew3:
รู้เลยว่าปัญหาเริ่มแรกมันก็เกิดจากที่เจ เห็แก่ตัวเกินไปเนอะ แล้วเนมก็เด็กเกิน เกินไปมากๆอ่ะ เรื่องนี้ฟันเสาธงเลยว่าโก้ไม่ผิด o13
โก้ดี๊ดี ดีที่สุดแล้วแหละ พี่เอ็กด้วยนะ สรุปอ่านมาสองเรื่อง ไม่ค่อยชอบนายเอกเนอะ ทั้งเจ และ เนม แอบเกลียดหน่อยๆ นะ :ruready
สุดท้ายท้ายสุดก็ขอบคุณคุณ G เช่นเคยสำหรับเรื่งราวสุดแสนจะประทับใจพระเอก และ เคืองนายเอก #ยังไม่เลิกแขวะนายเอกเอิ๊คๆ
-
อ่านแบบมาราธอนมากอ่าาาาาาาาา จากที่เราอ่านเราจับประเด็นได้ว่า
โก้เป็นคนที่ขี้เหงา ที่มอบความสุขให้กับคนรอบข้าง เพราะความเหงา และช่วงจังหวะของชีวิตทำให้เค้าไม่ค่อยจัมั่นคงในความรักสักเท่าไหร่ แบบประมาณรักเดียวใจเดียว มั่นคงแบบพี่เอ็กซ์
ส่วนเนม ก็นิสัยแบบเด็ก ซึ่งสวนทางกับนิสัยของโก้เลย ทำให้ไม่ค่อยเข้าใจกัน
ในความรู้สึกเรา เราว่าปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมด เราว่าก็มีผิดถูกด้วยกันทั้งคู่นะ เช่น ที่โก้เลือกจะอยู่กับเจ แต่ไม่ไปหาเนม จริงๆแล้วเหตุผลที่โก้จะอยู่กับเจเราว่าโอเคนะ แต่ที่ไม่โอเคคือวิธีการมากกว่า คือโก้จะไปกวนตีนนิคด้วยการบบอกว่าเนมไม่ใช่คนสำคัญเพื่ออะไร กลับกันทำไมไม่เพิ่มด้วยวิธีการอธิบายให้ทั้งนิคและเนมเข้าใจถึงสาเหตุแทนล่ะ เราเลยขอสรุปว่าโก้ผิดที่สุด
เคสเนมที่โก้โทรไปหา โทรไปตามช่วงก่อนที่จะเลิกกันครั้งแรก เราก็ไม่โอเคนะ ก็เหมือนคนเอาแต่ใจ และไม่หนักแน่นในรักพอ
ที่เราเห็นก็ประมาณนี้ล่ะ
ขอบคุณคุณจีด้วยนะค่ะ สนุกมากๆๆๆเลยค่ะ
-
ตามมาอ่านหลังจากที่อ่านเรื่องของเจจบไปคือตอนแรกไม่รุ้นะว่ามันเกี่ยวกัน พออ่านมาได้ครึ่งตอนแรกแบบเห้ยยยยยยยยจริงดิต่อกันอ๊ากกกกกก (ศรีขอโทษที่ไม่ได้มองให้ดี)
พอรุ้ว่าคนแต่งคือคุณจีนี้แบบตายค่ะ
บิ่งมาตอนของโก้บอกตรงๆ อ่านมาราธอนยิ่งกว่าของเจอีก 5555555
ตอนเจว่าๆดราม่าสุดไรสุดแล้วนะ แต่มันซึ้งเพราะเป็นเรื่องที่ยาวมากปริ่มมาก (อยากได้พี่เอ็กซ์มาเป็นแควน)
แต่เรื่องนี้เราพุ่งเข้าชนพี่โก้มาดนิ่ง แต่อบอุ่น คือบอกตรงๆอ่านแบบยอมอดหลับอดนอนไม่กินข้าวไม่เข้าห้องน้ำ (เว่อร์)
เรื่องนี้ดราม่าหนักกว่าเดิมอีก คือพี่โก้แม่งจะลึกลับไปไปน แต่เป็นผู้ชายที่ศรีอยากได้มากเค๊อะ (อ้าวอีนี่รวบพระเอกหมด)
นู๋เนมก็น่ารักช่างเจื่อยแจ้วมากน่ารักอ่ะ
เรื่องนี้มันให้อารมวัวแก่กินหญ้าอ่อนมากๆ 5555555
มาดนิ่งๆนี่ก็แอบหื่นแอบเต๊าะน้องมาแต่เด็กเลยนะ
**จะตามไปอ่านเพียงใจ แระเรื่องอื่นๆของคุณจีนะคะ ติดใจคุณจีสุดๆแล้วตอนนี้ ม๊วฟฟฟฟฟฟ*** :กอด1:
-
จบแล้วววว :katai2-1:
-
ตามอ่านเรื่องนี้มานานมากเลยค่ะ พอค้างไว้ เราก็หยุดอ่าน แหะๆ :mew2: พอเปิดมาดูอีกทีเมื่อเร็วนี้ๆ กรี้ดดดดด คุณจีแต่งจบแล้ว
คิดถึงพี่โก้น้องเสมพี่เอ็กซ์น้องเจและน้องตี๋มากๆเลยค่ะ
อ่านไปหน่วงไปร้องไป
เอาจริงๆตอนแรกๆที่คุณจีค้างไว้นี่งงมาก ไม่เข้าใจความรู้สึกพี่โก้เลย กลัวหลอกเนม แต่พอได้อ่านต่อก็รู้เลยพี่โก้รักเนมมาก
ขอบคุณนิยายสนุกๆนะคะ :mew1:
-
สงสารคีย์อ่ะ :hao5: :hao5: :pig4:
-
อ่านจบแล้ว เย้ๆ ตามมาจากพี่เอ็กซ์น้องเจ 555 ชอบพี่โก้มากๆเลยค่ะ เราว่าพี่โก้ดูโตขึ้น เท่ขึ้น ระบบความคิดยังคงซับซ้อนแต่ก็ชัดเจนนะ แบบมีแฟนก็มีแฟนอ่ะ คนนี้ก็คนนี้ ดีงามมากกก (ไม่ค่อยลำเอียง 55) ส่วนน้องเนมแรกๆแบบอะไรวะ อ่านไปสักพักก็เข้าใจน้องนะ ต้องเจอแบบนั้นเป็นใครก็ต้องเขว่กันบ้างแหละ
สรุปคือพี่โก้กับน้องเนม หวานมากกกกก น่ารักมากกกกก ในหลายๆตอนไม่น่าเชื่อว่าพี่โก้จะหื่นขนาดนี้ เขินนนน 55
ขอบคุณคุณจีสำหรับผลงานดีๆด้วยนะคะ ตอนนี้หลงรักตัวละครจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วจ้า ขอบคุณนะคะ :L2:
-
อ่านกี่ที เรื่องนี้ทำให้อึดอัดเสมอๆๆๆๆ :katai1: :katai1:
-
คิดถึงเรื่องนี้ เลยเข้ามาอ่านรอบ 2 แม้จะอ่านรอบ 2 ก้อยังทำน้ำตาซึมได้เหมือนเดิม :monkeysad:
ชอบมากจิงๆๆๆๆๆ :mew1: :mew1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณมากๆค่ะ ร้องไห้ตามซะหลายตอนเชียว :sad4:
สงสารเคย์นะ ไม่รู้บทสรุปจะเป็นไง :mew2:
-
อ่านจบห้าวันรวด!!! พอได้เริ่มอ่านก็อยากจะอ่านเรื่องนี้ให้จบภายในวันเดียว แต่ไม่ไหวค่ะ เวลาหนึ่งวันนี่ไม่พอจริงๆ
แลกรัก....เป็นเรื่องแรกที่อ่านจบในซีรี่ย์นี้ค่ะ และรู้สึกว่าจะประทับใจที่สุดในซีรี่ย์แล้ว(ทั้งๆที่อ่านจบแค่เรื่องเดียวในซีรี่ย์ 555) โดยส่วนตัวก็ชอบเรื่องที่อายุห่างกันอยู่แล้ว ยิ่งมาเจอพี่โก้ สเปคพระเอกในดวงใจ ตัวคนอ่านรู้สึกว่าตัวละครพี่โก้เป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากๆ ค่ะ ชอบพี่แกมากๆ ถึงจะทำเป็นเย็นชา แต่จริงๆ คือรัก และคอยห่วงอยู่ห่างๆ ประทับใจพี่แกสุดๆ น้องเนมก็ไม่แพ้ค่ะ น้องน่ารักมากๆ เหมือนเด็กผู้ชายซนๆ (ถึงจะดูออกสาวมากไปหน่อย 5555)
ต้องกลับมาอ่านซ้ำอีกหลายๆ รอบแน่ๆ แต่คงจะอีกนานเลยล่ะค่ะ(ต้องกลับไปอ่านระเบียงรักฯ อีกครึ่งของภาค2ให้จบก่อน 5555) ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเล่าเรื่องราวของทั้งคู่ออกมาได้ประทับใจขนาดนี้ ขอบคุณที่ให้ได้อ่านนิยายดีๆ อีกเรื่องนึงนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ
ปล.อยากจะถ่ายทอดความประทับใจให้มากกว่านี้จัง แต่เป็นคนที่เขียนเล่าอะไรไม่ค่อยดีเลยค่ะ ㅜㅜ
ปล.2 ประทับใจมากจริงๆนะคะ ความรู้สึกในคอมเม้นต์นี้มันยังน้อยไปกว่ากับที่รู้สึกอยู่ในใจเลยค่ะ ยังต้อง ×10 อีกนะคะเนี่ย
-
ประทับใจมากกกกกก บอกเลย!
ร้องไห้น้ำตาแตกไปหลายยกแล้วด้วย
ฮือออออ ซาบซึ้ง โกรธ อารมณ์เสีย เขิน ยิ้ม
อ่านไปก็มีอารมณ์พวกนี้เกิดขึ้นตลอด สลับกันไป
.........
ชอบมากกกกก ขอบคุณนะ
-
สุโค่ยเรื่องนี้ ติดอย่างเดียวไม่ชอบตรงเนมออกจะขี้โมโหและคิดอะไรแย่ๆไปหน่อย
แต่นับถือคีย์อย่างนึง ใครๆก็ต้องเคยพยายามเพื่อความรักตัวเองทั้งนั้น
แต่น้อยคนที่ยอมรับผลลัพของมัน
อย่างคีย์นี่ถือว่าสู้เพื่อความรักตัวเอง จนสุดท้ายไม่สมหวัง ก็ยอมรับผลของมันได้ดี
ลองเป็นคนอื่นดิ จับปล้ำทำเมีย อะเหอ
เจ๋งๆ :hao5:
-
ชอบมากๆเลย ชอบเรื่องมี่พี่จีแต่งทุกเรื่องเลย
-
นิยายในดวงใจ
-
เข้าใจยากจริงพ่อคูณโก้ :ling1:
-
ร้ายแต่เด็กเลยนะ :z2:
-
เฮ้อ!!!!เป็นคู่ที่เข้าใจยากชะมัด
-
อร๊ายยยยเขินแทน :ling1:
-
เพิ่งอ่านถึงตอนที่46 พอได้รู้มุมมองของพี่โก้ เราบ่อน้ำตาแตกเลยค่ะ เราว่าพี่โก้แสดงชัดเจนแล้วว่าไม่เกินเลยกับเพื่อน แต่กลับมาเจอคนรักนอกใจต่อหน้าต่อตา เจ็บมาก
แม้เรื่องนี้จะเขียนจบแล้วแต่เราไม่สามารถเชียร์ให้เนมคู่กับโก้ได้อีกแล้ว โก้ต้องเจอคนที่ดีกว่านี้ได้แน่นอน
เป็นการมาโพสด้วยการเอาอารมณ์ของเราเป็นที่ตั้งอย่างมากๆ อินจัด :o12:
แว่บไปอ่านต่อ.... :o12: :o12: :o12:
--------------------------------------------------------
อ่านจบแล้วค่ะ กลับมาอีดิทสักนิด
อ่านจบแล้วก็ยังรู้สึกเช่นเดิมค่ะ อย่าเพิ่งโกรธเรานะ ฮือๆๆๆ เราฝังใจกับเรื่องนอกใจ(รวมทั้งนอกกายด้วย)มาก จนเอาอารมณ์ตัวเองเข้าไปมีส่วนร่วมมากเกินไป :sad4: :sad4:
จะรอติดตามผลงานเรื่องอื่นนะคะ รักและขอบคุณคนเขียน :กอด1:
-
เรารู้สึกว่าเราพลาดมากที่พึ่งได้มาอ่านนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วทำให้ติดงอมแงม อ่านไปอึนไป เศร้าบ้าง ยิ้มบ้าง คุณจีแต่งได้เก่งมากจริงๆ สื่อถึงอารมณ์ของตัวละครทุกตัวได้อย่างชัดเจน ขอบคุณสำหรัเรื่องราวดีๆ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เราเข้าใจในเหตุผลของพี่โก้ เเละก็เข้าใจเนมด้วย สงสารทั้งสองคน และสงสารคีย์ด้วยเช่นกัน ทุกๆคนต่างมีเหตุผลในความรักของตัวเอง ขอให้คีย์ได้พบกับคนดีๆ ขอให้รักของพี่โก้น้องเนมคงอยู่ไปนานๆ
ปล1. เรื่องนี้เราขอยกความดีความชอบให้กับป้องเลย นายเหมือนฮีโร่จริงๆ
ปล2. เราชอบน้องเนมมาก ถึงน้องจะงี่เง่ายังไง เราก็มองว่าน้องน่ารักอยู่ดี 55555
ปล3. ช่วงแรกเราอินกับความรู้สึกน้องเนมมาก ถึงกับไม่ชอบเจและก็ตี๋ไปด้วย ทั้งๆที่ตอนอ่านเรื่องระเบียงรักนักศึกษาเรายังชอบเจมากอยู่เลย แต่เพราะเรื่องนี้เป็นมุมของน้องเนม เราก็ขอเข้าข้างน้องเนมแล้วกัน
ปล4. คนอื่นๆอาจหมั่นไส้น้องเนม แต่เราหมั่นไส้อิโก้มากบอกเลย บางตอนนี่คืออยาก :beat: มาก
ด้วยรัก
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณนะคะนิยายสนุกมากเลย ได้เห็นมุมมองความรักเพิ่มขึ้น :pig4:
-
รักพี่โก้ อยากได้พี่โก้ :ling1: เราไม่ให้เนมได้ไหมอ่ะ ผู้ชายอะไรน่ารักจังเนมโชคดีนะที่ได้รักพี่โก้และก็เป็นคนเดียวที่พี่โก้รัก ถึงจะยังเด็กแต่ก็คาดหวัง ถึงจะบอกว่าจะไม่รั้งไว้แต่ก็เป็นคนเดียวที่พี่โก้รั้งไว้ถึงสองครั้ง เราขอเดาเอานะว่าป้องเองก็แอบชอบหรืออาจจะถึงขั้นรักเนมเลยด้วยซ้ำแต่ป้องก็ไม่ได้คิดจะแย่งเนมจากพี่โก้อาจเพราะรู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางยังไงก็ตามป้องก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีคอยให้คำปึกษาเราว่าเพื่อนแบบป้องหายากนะ แต่แฟนแบบพี่โก้ก็หายากเหมือนกันเกี่ยวไรนี้555 ก็จริงใช่ไหมล่ะใครจะเฝ้ารักเฝ้ารอเนมขนาดนี้ใครมาหลังจากนี้ไม่มีดีกว่าพี่โก้อีกแล้วเหมือนที่เนมมันบอกพี่โก้นั้นแหละใครมาหลังจากเนมไม่มีใครรักพี่โก้มากกว่าเนมอีกแล้ว เนมมันเด็กแต่พี่โก้ก็ทนๆมันหน่อยนะ อ่านมาแล้วหลายรอบแต่เราเพิ่งสมัครเลยเพิ่งได้เม้นไม่ว่ากันนะคะคุณจี เราชอบคุณจีเขียนดรามานะเราเสพติดดรามามันดูสมเหตุสมผลดี สุดท้ายก็รักนะพี่โก้คนเลี้ยงต้อย :mew1:
-
:pig4: :pig4:
-
อ่านจบเเล้วววว
ชอบเรื่องนี้ตรงที่อธิบายตัวละครได้แบบ เห้ยนี่มันมีคนเเบบนี้ อารมณ์แบบนี้ในชีวิตจริงๆๆน่ะ แต่ก็ทำให้คิดได้ว่าการจะคบกันจริงๆเอาเเต่นิ่งๆไม่อธิบายเลยเหมือนพี่โก้ ปล่อยให้เนมคิดไปเองนี่แบบ เป็นเรื่องที่เราอ่านแล้วหน่วงน่ะสำหรับเรา
ยังไงก็ชอบนะคะเรื่องนี้ ต้องมีกลับมาอ่านซ้ำแน่นอน
-
โอ้โห
คือจะบอกว่าเรื่องนี้มันหลายอารมณ์มากๆ
ชอบมากๆเลยค่ะ ขอบคุณคนเขียนที่แต่งออกมานะคะ :o8: :o8: :o8:
-
อ่านจบแล้ว หลังจากอ่านมาจาก รักร้าย แล้วก็ระเบียงรักนักศึกษา แล้วมาเรื่องนี้ต่อ
ไม่คิดว่าจะอ่านจบเร็วขนาดนี้ ส่วนหนึ่งเพราะกลัวค้างจนนอนไม่หลับ5555
ชอบเรื่องนี้มาก เหมือนได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่างเลยค่ะ
แต่ชอบพี่โก้มาก สเป็กเลยค่ะ :o8: :-[
.
.
.
.
แต่ชอบพี่เอ็กซ์ที่สุด อร๊ายยย :laugh: :laugh:
/โดนถีบ/
-
สนุกมากค่ะ อ่านได้ยาวๆเลย ขอบคุณนะคะ
เนมยังเด็ก คิดมากจนคิดน้อย
โก้ก็คิดล้ำหน้า ไม่พูดไม่บอก
จริงๆคนเราต่อให้เก่งแค่ไหน คิดไปเองได้หมด
คนหนึ่งไม่รอ ไม่เข้าใจ อีกคนก็รอ จนกลัวใจ
สุดท้ายก็รักกัน ยอมเข้าใจกัน คุยกัน
ชอบมิตรภาพของเรื่องนี้ค่ะ
นิ้งดีมาก และเพื่อนพี่น้องทุกคนก็ดีจริงๆ
ลงเอยกันด้วยดีได้ต้องหาของมาเซ่นป้องกับนิ้งนะ
:mew1: :mew4:
-
เนื้อเรื่องมันหน่วง ๆ ตื้อ ๆ ยังไงไม่รู้ อ่านจบแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แม้สุดท้ายจะจบแฮปปี้ก็เถอะ บอกตรง ๆ แอบลำไยพระเอกและนายเอกเบา ๆ
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
กลับมาอ่านใหม่อีกรอบ
-
เห้อออออ
-
อ่านยาวรวดเดียวเลย.. แล้วก็ร้องไห้ตาบวม
สงสารเนม สงสารโก้ สงสารคีย์... :hao5:
-
:pig4: :pig4:
-
ลุ่มๆดอนๆ แต่ก็ยังไปด้วยกันได้ อยากให้เนมได้โตกว่านี้อีกนิด เพราะไม่อย่างนั้นในอนาคต ปี สองปี ก็ยังคงกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ส่วนโก้ ถ้าพูดออกมาให้มากกว่านี้ อนาคตดีแน่นอน
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
-
เข้าใจความรู้สึกของความรักระหว่างโก้ ตี๋ เจนะ มันคือรักแท้ที่ไม่มีวันจางหาย เข้าใจเจ โก้ ตี๋ ตามที่เป็นไปในนิยาย เรื่องของความรักไม่จำเป็นว่าต้องได้ครอบครอง อยู่ที่ว่าเราเลือกที่จะให้มันเป็นแบบไหน ความรักไม่มีถูกไม่มีผิด แต่มันอยู่ที่ความรู้สึกและเวลาของมันเอง เหมือนตัวต่อจิ๊กซอว์ธนก็ต้องมีพื้นที่และระยะเข้าคู่ของมันเอง
ปล.ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆที่มอบความสุขที่กับพวกเราทุกคนครับ
-
ขออนุญาตดันหน่อยนะครับ :3123:
-
ใครที่ได้pmจากพี่จี :o8:
เรารอคนใจดีอยู่น้าาา อยากอ่านตอนต้นด้วยคน :z3: :z3:
อยากได้ด้วยครับ
Kittisak533อย่าแสดงเมลบนบอร์ด
-
อ่านจบไปอีกหนึ่งคู่ ดราม่าไม่แพ้ระเบียงรักเลย ฮือออ สนุกอีกเช่นเคย ขอบคุณคุณจีมากจริงๆ เดี๋ยวตามไปอ่านคู่ตี๋ต่อนะคะ :mew3:
-
ตามมาจากระเบียงรัก นิยายสนุกมากค่ะ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกก รู้สึกว่าตัวละครมีชีวิต มันเรียล :-[
เราโคตรชอบโก้เลย คนอะไรจะมั่นคง รักมั่นได้ขนาดนี้
ขนาดเค้านอกใจมีคนอื่นก็ยังรัก ยังรอ ฮรือออออ โถพ่อคุณ อยากปลอบ :sad4: :sad4: และอยากได้ :o8:
แต่ถึงโก้จะดีขนาดไหนก็มีข้อเสีย คือ การไม่พูด ไม่อธิบาย
โก้อยากมีคนเคียงข้าง เข้าใจ ยอมรับในตัวตน
แต่โก้คงลืมไปอย่างว่าคนเราไม่เหมือนกัน ไม่ใช่ทุกคนที่จะอ่านคนอื่นออกแบบโก้
โดยเฉพาะกับเนมที่ยังเด็ก เอาแต่ใจ งอแง มันยิ่งเป็นไปได้ยาก โก้น่าจะรู้ดีที่สุด
การที่โก้ให้ความสำคัญกับเพื่อนมันไม่ผิด แต่โก้ควรเคลียร์ทางเนมให้ชัดอธิบายให้เข้าใจ
เนมคงไม่น้อยใจ เสียใจ เข้าใจผิดต่างๆนาๆ เรื่องทุกอย่างมันอาจจะไม่เป็นแบบนี้ก็ได้
ส่วนเนม บอกตามตรงว่าไม่ชอบนิสัยหลายอย่างเลย โดยเฉพาะเรื่องเอาแต่ใจและไม่ฟังเหตุผล
ไม่ว่าเวลาผ่านไปแค่ไหน เนมไม่ได้โตขึ้นเลย ก็เข้าใจนะว่ามีปมฝังใจว่าโดนเปรียบเทียบมาตลอด
แถมโก้ก็ให้ความสำคัญกับเจมาก แต่โก้ก็พยายามทำดีให้ทุกอย่างเพื่อทดแทน
กลับมาหาบ่อยๆ โทรหาทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ค่อยว่าง เปย์ของให้ตลอด
แต่เนมก็ยังเป็นเนมที่ต้องการจากโก้ทั้งหมด ไม่ใช่ส่วนหนึ่ง เวลาโก้อธิบายก็ไม่พยายามเข้าใจ
ชอบประชดประชัน เปลี่ยนเบอร์และหนีปัญหา ที่ร้ายแรงที่สุดคือนอกใจโก้ ไปมีอะไรกับเพื่อนสนิทตัวเอง
ทั้งๆที่ยังไม่เคลียร์เรื่องโก้เลย อาทิตย์เดียวเองด้วย ยิ่งอ่านตอนที่โก้มาเจอเนมจูบกับคีย์อย่างมีความสุข
โหหหห เรานี่แบบใจสลายแทนโก้เลยอ่ะ :fire: เกลียดเนมมากเลยตอนที่อ่าน ไม่อยากให้โก้คบเนมต่อเลย :m16:
ที่สำคัญที่สุด หึง หวง เสียใจ น้อยใจ ผิดหวัง ที่โก้รักเพื่อนสนิท รักเจ รักตี๋ ร้องไห้ฟูมฟาย ทั้งที่เป็นอดีต
แต่ตัวเองก็รักคีย์ แถมยังรักอยู่ปัจจุบันด้วย ใครกันแน่ที่น่าจะเป็นฝ่ายโกรธและเสียใจมากกว่า เฮ้อออออ :เฮ้อ:
ดีนะที่ปัจจุบันยังรักโก้ และรักมากๆ ดูแล ห่วงใย เอาใจใส่ ออดอ้อน และน่ารักน่าฟัด เราให้อภัยก็ได้ o18
แต่สุดท้ายก็กลับมารักกัน เราก็แฮปปี้ 55 ถือว่าเยียวยาผู้อ่านได้ดีค่ะ หลังจากหน่วงกันมาทั้งเรื่อง :กอด1:
และที่ชอบมากคือมิตรภาพค่ะ ไม่ว่าจะเพื่อนแก๊งค์ไหน ก็ให้ความรู็สึกว่า มิตรภาพมันสวยงามเสมอนะ อบอุ่นจัง :กอด1:
ขอบคุณคุณจีมากที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านนะคะ เดี๋ยวตามไปอ่านตี๋ๆต่อ o13
ว่าแต่อยากได้รวมเล่มจัง ยังมีอีกไหมเอ่ย
-
ย้อนกลับมาอ่านระเบียงรัก แล้วก็เพิ่งรู้ว่าอ้าว มีภาคต่อ ฮ่า ๆ ๆ ก็ขอบคุณมาก รู้สึกเป็นเรื่องที่อ่านไปมึนไปลุ้นไป ลุ่ม ๆ ดอน ๆ ดีแท้ แต่มันก็เป็นเสน่ห์สำหรับเรื่องนี้ที่ไม่เหมือนเรื่องอื่นทีอ่านมา ขอบคุณมาก ๆ ครับ
-
ขอบคุณมากๆค่ะ
-
+1 +1
-
เป็นความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงมาก อิรุงตุนังสุดดด
พี่โก้รอเนมคนเดียวก็จริง แต่แกไม่ค่อยพูด พูดทีก็ไม่เคลียร์ แถมยังเผลอใจรักเพื่อนสนิทง่ายๆอีก
น้องเนมก็นางเอกสุดดด คิดเองเก่ง ขี้แงเก่ง ขี้งอนเก่ง แต่หนูก็น่ารัก // มาให้แม่หัวหอมทีมาลูกมา
ขอบคุณ คุณนักเขียนนะคะ เรื่องสนุกมาก เราอินมาก สบถด่าอิพี่โก้เป็นพักๆ เพราะเราทีมน้องเนม :กอด1:
-
อ่านจบรอบที่สาม-//-
-
:กอด1: :กอด1: :pig4: :pig4: :กอด1: :กอด1: