CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: darin ที่ 15-03-2016 17:35:31

หัวข้อ: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 15-03-2016 17:35:31

อ้างถึง

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

｡❤ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ❤｡

เรื่องราวความรักระหว่างรองประธานฯหนุ่มกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน
ที่จับผลัดจับผลูต้องมาอยู่ข้างๆ กัน

เมื่อหนุ่มร้ายต้องมาพ่ายให้กับความใสซื่อ เขาจะรับมือกับมันได้ไหม

......................... :กอด1:..............................

•.★* สารบัญ *★.•

Intro (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3332874#msg3332874)

ตอนที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3333855#msg3333855)

ตอนที่ 2 ♥ ครึ่งแรก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3334857#msg3334857)

ตอนที่ 2 ♥ ครึ่งหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3335805#msg3335805)

ตอนที่ 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3336824#msg3336824)

ตอนที่ 4 ♥ ครึ่งแรก  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3337793#msg3337793)

ตอนที่ 4 ♥ ครึ่งหลัง  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3338745#msg3338745)

ตอนที่ 5  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3339845#msg3339845)

ตอนที่ 6  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3340882#msg3340882)

ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3341731#msg3341731)

ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3342671#msg3342671)

ตอนที่ 8  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3343473#msg3343473)

ตอนที่ 9  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3344159#msg3344159)

ตอนที่ 10  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3344983#msg3344983)

ตอนที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3345841#msg3345841)

ตอนที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3346668#msg3346668)

ตอนที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3347262#msg3347262)

ตอนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3348191#msg3348191)

ตอนที่ 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3348944#msg3348944)

ตอนที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3349664#msg3349664)

ตอนที่ 17 ♥ ครึ่งแรก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3350426#msg3350426)

ตอนที่ 17 ♥ ครึ่งหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3351246#msg3351246)

ตอนที่ 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3351981#msg3351981)

ตอนที่ 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3352776#msg3352776)

ตอนที่ 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3353563#msg3353563)

ตอนที่ 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3354287#msg3354287)

ตอนที่ 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3355072#msg3355072)

ตอนที่ 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3355907#msg3355907)

ตอนที่ 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3356726#msg3356726)

ตอนที่ 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3357490#msg3357490)

ตอนที่ 26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3358147#msg3358147)

ขอเวลานอก 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3359597#msg3359597)

ตอนที่ 27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3360347#msg3360347)

ตอนที่ 28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3360925#msg3360925)

ตอนที่ 29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3361785#msg3361785)

ตอนที่ 30 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3362375#msg3362375)

ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3363071#msg3363071)

ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3363798#msg3363798)

ขอเวลานอก 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3364610#msg3364610)

ตอนที่ 32 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3365267#msg3365267)

ตอนที่ 33 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3365924#msg3365924)

ตอนที่ 34 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3366611#msg3366611)

ตอนที่ 35 ♥ ครึ่งแรก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3367274#msg3367274)

ตอนที่ 35 ♥ ครึ่งหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3367844#msg3367844)

ตอนที่ 36  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3368454#msg3368454)

ขอเวลานอก 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3368991#msg3368991)

ตอนที่ 37 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3369721#msg3369721)

ตอนที่ 38 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3370410#msg3370410)

ตอนที่ 39 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3371283#msg3371283)

ตอนที่ 40 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3372009#msg3372009)

ตอนที่ 41 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3372858#msg3372858)

ตอนที่ 42 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3373500#msg3373500)

ตอนที่ 43 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3374265#msg3374265)

ตอนที่ 44 [ End ] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3374912#msg3374912)

ตอนพิเศษ1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3376321#msg3376321)

ตอนพิเศษ2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3378385#msg3378385)

ตอนพิเศษ3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.msg3384532#msg3384532)

*.:｡ ✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*.:｡✿*

นิยายของดาริน

เรื่องยาว

*✿ ｡Someone LOVES You ｡✿*  [On Air] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54516.0)

  :::♥• มหารัก •♥:::   [On Air] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=53450.0)

｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡ [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=53637.0)

♥ คุณรองประธานกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥ [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.0)

♥All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ ♥ [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3306877#msg3306877)

เรื่องสั้น

My Friend The Series ♥ [เรื่องสั้นจบในตอน] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3319041#msg3319041)

*.:｡ ✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*.:｡✿*

หัวข้อ: Re: เมื่อผมเป็นบอดี้การ์ด [Intro] 15/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 15-03-2016 17:37:16

Intro :

ผมนายณัฏฐวี หรือปุ่นตามที่พ่อบังเกิดเกล้าได้ตั้งไว้ให้
กำลังนั่งอยู่ต่อหน้าฝ่ายบุคคล เพื่อมาเซ็นเอกสารเข้าทำงานในบริษัท ซีแอนด์สกายดิวิลอปเมนท์ จำกัด
ตำแหน่งเลขานุการส่วนตัวรองประธานกรรมการ

ตำแหน่งดีขนาดนี้ ผมเรียนจบอะไรมาหรือครับ ผมจบครุศาสตร์ สาขาการศึกษาปฐมวัยครับ 
อ่านไม่ผิดหรอกเพียงแต่ในเอกสารระบุว่าผมจบบริหารฯมาจากมหาลัยมีชื่อเสียด้วย

อ๊ะๆ อยาคิดว่าผมเป็นพวกต้มตุ๋นหลอกลวงนะครับ หัวหน้าฝ่ายบุคคลที่นั่งต่อหน้าผมนี่แหล่ะ
เป็นคนทำขึ้นมาทั้งหมด โดยความเห็นชอบของประธานกรรมการ เป็นไงครับผมเส้นใหญ่ไหม


อย่าเพิ่งหมั่นไส้ ผมจะเข้าเรื่องแล้วครับ   
ผมเป็นน้องชายของพี่ปั้น (มาจากคำว่ากำปั้น ) เจ้าของบริษัทรักษาความปลอดภัย ที่มีตั้งแต่ยามยันบอดี้การ์ด
ผมจบมาก็มาช่วยงานพี่ปั้น หรือเรียกว่าเบ๊แหล่ะครับ แล้วแต่พี่มันจะเรียกใช้
หลักๆก็งานธุรการ จัดการพวกเอกสารในบริษัท

พี่ปั้นมันชอบแซวผมว่าอย่าบอกใครว่าเป็นน้องมันนะ เพราะหุ่นผมกับพี่ปั้นไม่ควรเป็นพี่น้องกันอย่างมาก
พี่ปั้นสูง 181 ซม. ในขณะที่ผมสูงแค่ 168 ซม.
พี่ปั้นเป็นนักกีฬามหาลัยอดีตทีมชาติ ร่างกายบึกบึนสมส่วน ส่วนผมพี่มันบอกอีกนิดก็กลิ้งแทนเดินได้แล้ว

เห็นผมมีน้ำมีนวลแบบนี้ ผมก็แข็งแรงนะครับ พี่ปั้นมันส่งผมไปเรียนหมด ทั้งมวยไทย ยูโด เทควันโด้
ฟันดาบ ยิงปืน เอาเป็นว่าทุกอย่างที่มันเรียน ผมก็เรียนด้วย   
แต่ที่กลมอยู่นี่ เพราะผมชอบทานมาก ทั้งของคาวของหวานผมฟาดเรียบ


นอกเรื่องไปเสียไกล ส่วนสาเหตุที่ผมมานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่ที่บริษัทชื่อดังนี่ก็เพราะว่า
รองประธานฯ ที่ผมกำลังจะไปทำงานด้วยนั้น ได้รับทั้งจดหมายข่มขู่ ทั้งเกิดเหตุขับปาดหน้า
แม้กระทั่งรถโดนทุบกระจกมาแล้ว

ท่านประธานฯ ผู้ซึ่งเป็นบิดาจึงหวาดวิตก หลังจากแจ้งความไว้ ก็ได้ให้คนติดต่อพี่ปั้นเข้ามารับมอบหมายงานคุ้มกันนี้

แต่อุปสรรคมันอยู่ที่ ไอ้คุณรองประธานที่ว่า พี่แกไม่เล่นด้วยครับ ไม่ยอมให้มีบอดี้การ์ดติดตัว
เชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก จึงได้มีการประชุมลับในกลุ่มผู้ร่วมอุดมการณ์พิทักษ์รองประธานฯ
ได้ข้อสรุปว่า หาใครสักคนเข้ามาอารักขา โดยไม่ต้องบอกให้รู้ตัว

ความซวยตกที่ผม  พี่มันเหลียวซ้ายแลขวาทั้งบริษัท ก็มีแต่ผมนี่แหล่ะที่มีหุ่นดูเป็นผู้เป็นคน(ปกติ) กับเขา
นอกนั้นบึกอย่างกับควายกันทั้งนั้น  ผมจึงได้มาใส่สูท นั่งหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ตรงนี้ไง   


มาเอาใจช่วยผมกันนะครับ กับงานบอดี้การ์ดครั้งแรกในชีวิต



*.:｡ ✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*

หัวข้อ: Re: เมื่อผมเป็นบอดี้การ์ด [Intro] 15/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 15-03-2016 17:57:21

เข้ามารอจ้า
 :a11:

หัวข้อ: Re: คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน [Intro] 15/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 16-03-2016 14:46:07

ตอนที่ 1 :


ผมกำลังประเมิน ชายหนุ่มที่นั่งก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารอยู่ตรงหน้า หมอนี่ชื่อสิทธวีร์ครับ
นายสิทธวีร์ ปัญจะรัตน์สกุล ลูกชายคนเล็กของประธานกรรมการบริษัท ซีแอน์สกายดิวิลอปเม้นท์ จำกัด
บริษัทที่เป็นเจ้าของรีสอร์ทระดับห้าดาว เซอร์วิสอพาร์ทเม้นท์ และสถานบันเทิงครบวงจร

หน้าตาเท่าที่ดูผ่านๆ ก็หล่อดี หุ่นถึงไม่บึกบึนเท่าพี่ปั้นแต่ก็ไม่ได้น้อยหน้า อาจจะดูดีกว่านิดหน่อย
เพราะพี่ปั้นจะดูเป็นนักกีฬามากเกินไป ผมว่าหมอนี่ออกแนวเท่ห์ๆ ดูแบดมาก
มากจนผมอดคิดไม่ได้ว่าถ้าพ่อไม่ได้เป็นประธานบริษัท หมอนี่คงไม่ได้มานั่งตำแหน่งนี้หรอก ดูโครตจะไม่เข้ากัน   


“คุณณัฏฐวี” คุณรองประธานฯเงยหน้าจากเอกสารรายงานตัวของผม

“ครับ”

“คุณพรบอกรายละเอียดเรื่องงานให้ทราบแล้วใช่ไหม” 

คุณพรที่ว่าคือเลขานุการแบบถูกต้อง ซึ่งตอนนี้นั่งทำงานอยู่ด้านหน้าห้อง 


ผมเข้าคอร์สเรียนรู้งานเลขาส่วนตัวคร่าวๆ กับคุณพรมาแล้วอาทิตย์นึงเต็มๆ
งานหลักๆผมก็ไม่มีอะไร เหมือนเบ๊เราดีๆนี่เอง (ทำไมผมไม่เคยพ้นตำแหน่งนี้เลย  อยู่กับพี่ปั้นก็เป็นเบ๊มัน) 
คล้ายกับเป็นนาฬิกาปลุก เดลี่แพลนเคลื่อนที่ กับคนรับใช้ส่วนตัว ถ้านึกไม่ออกก็นึกภาพผู้จัดการดาราครับ ยังไงยังงั้น


“ทราบแล้วครับ” 

“วันนี้คุณนั่งทำงานกับคุณพรไปก่อน ศึกษาตารางงานของผม พรุ่งนี้ค่อยเริ่มงานกันจริงๆ
ให้คุณพรสอนวิธีทำงานกับผมด้วย ผมไม่ใช่คนเรื่องมาก และไม่ชอบคนมากเรื่อง”

ฟังจากคำพูดแล้ว คุณรองประธานฯนี่แหล่ะ น่าจะตัวมากเรื่องเสียเอง หมอนี่ต้องทำงานด้วยยากแน่ๆ
ผมการันตรีได้ด้วยสมองที่มีรอยหยักน้อยๆ ของผมนี่แหล่ะ

“ทราบแล้วครับ”   

“ออกไปได้”

“ครับ” ผมโค้งให้ทีนึง แต่คนตรงหน้าไม่แม้แต่จะงยหน้าขึ้นมามอง ถือว่าโค้งให้เจ้าที่ไปก็ได้วะ






“พี่พรทำงานกับเจ้นายมานานแค่ไหนแล้วครับ” ผมชวนพี่พรคุย อยากรู้ประวัติเจ้านายคนใหม่คร่าวๆ

พี่พรเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารที่นั่งดูอยู่ โต๊ะของพี่พรอยู่หน้าห้องเจ้านาย ใกล้ๆ กับประตูทางเข้า
ถัดมาก็เป็นโต๊ะทำงานผมที่เพิ่งถูกยกมาตั้งไว้ให้

“ก็ตั้งแต่คุณวีร์ขึ้นมาเป็นรองประธานฯ สองปีกว่าๆแล้วมั้ง”

“ไม่ได้เป็นรองประธานมาตั้งแต่แรกเหรอครับ”

“ไม่ใช่จ้ะ คุณธรรม หมายถึงท่านประธานน่ะ ให้คุณวีร์เริ่มตั้งแต่ผู้ช่วยหัวหน้าแผนกการตลาดขึ้นมา
ถึงจะทำตำแหน่งละไม่นาน แต่ก็ถือว่าได้เรียนรู้งานมาตามขั้นตอน

ผมพยักหน้าก็ถือว่าไม่เลวแหะนึกว่าจะเอาแต่ใจ แสดงความเป็นใหญ่เสียอีก


“แล้วเจ้านายเป็นคนยังไงครับ”

“แหม นี่ปุ่นกำลังหลอกให้พี่นินทาเจ้านายอยู่หรือเปล่า” พี่พรแซวผม

“เปล่าครับ ผมแค่อยากรู้ไว้จะได้วางตัวถูก อีกอย่างเจ้านายก็เป็นคนบอกเองว่าให้ศึกษาการทำงานร่วมกับเจ้านายจากพี่พร”
.
“อืม  พูดยากเหมือนกันนะ ปุ่นคงต้องเรียนรู้เอาเองอีกที  ถ้าให้พี่แนะนำก็...
อย่าพูดมาก อย่าขัดใจ อย่าซักถามอะไรที่ไม่จำเป็น พยายามจำให้ได้ว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร
อย่างอาหาร เสื้อผ้า แล้วก็ผู้หญิง”   

“เอ่อ อันสุดท้ายนี่ ต้องเกี่ยวด้วยเหรอครับพี่พร”

“เกี่ยวสิจ้ะ ต้องรู้ว่าคนไหนยังชอบ คนไหนเบื่อแล้ว  คนไหนอยากให้พบ คนไหนต้องห้ามเข้าใกล้”


แบดจริงๆ ด้วยครับ ท่าทางจะดับเบิ้ลแบด(บอย)เลยล่ะ 

“แต่ปุ่นโกหกไม่เก่ง ปฏิเสธใครก็ไม่เป็น ยิ่งโง่ๆอยู่ จะไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้”  ผมชักไม่แน่ใจว่าตัวเองมาทำงานอะไรกันแน่
.
“เดี๋ยวก็เก่งจ้ะ  พี่จากกระดากปากจนตอนนี้ชินแล้ว จะให้ต้อนรับหรือจะให้ไล่ทำได้หมด”
ผมนี่กลืนน้ำลายดังเอื้อก มีต้องไล่ด้วยเหรอ


“เจ้าชู้มากเหรอครับ”
“เรียกว่ามีเสน่ห์ดีกว่า เสน่ห์แรงเสียด้วย”  พี่พรดูอารมณ์ดีชะมัด สงสัยจะดีใจมากที่ได้ส่งต่องานที่ไม่ใช่งานแบบนี้ให้ผม






เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะผมดังขึ้น ไฟแดงที่กระพริบทำให้รู้ว่าเป็นสายภายในจากคนในห้อง
ผมรีบยกหูขึ้นรับ

“เข้ามา” สั้นๆ ห้วนๆ พูดดีๆจะตายไงวะ

“ครับ” ผมวางสาย ลุกขึ้นขยับเสื้อผ้าให้เข้าที่ ก่อนเดินไปเคาะประตูใหญ่ รอให้คนข้างในอนุญาตก่อนผลักเข้าไป




“ส่งดอกไม้ไปให้นิลยา กับส่งของขวัญให้แพทริเซีย”

เงียบ  ไม่มีคำพูดอะไรตามมาหลังจากนั้น หน้าก็ไม่เงยจากเอกสารที่อ่านอยู่
นิลยาไหน แพทริเซียคือใคร ให้ซื้อดอกอะไร ของขวัญอีก ส่งไปไหน เงินใครออก
ไม่บอกอะไรผมสักอย่าง ไม่ใช่คนทรงเจ้านะเฟ้ย จะได้นั่งทางในเอาได้


“ทำไมยังไม่ออกไป”  คนตรงหน้าเงยหน้าขึ้น ใช้ตาสีเข้มจ้องผม

“ท่านรองครับ”  เรียกอย่างนี้แล้วกัน ลืมถามพี่พรว่าให้เรียกว่าอย่างไร
“มีนามบัตรให้ผมไหมครับจะได้จัดการให้เรียบร้อย”

“ถามคุณพร”

“อ่า งั้นจะให้ผมซื้อดอกอะไรครับ แล้วของขวัญที่ว่าต้องซื้อเป็นอะไร”

“มันเป็นหน้าที่ของคุณที่ต้องคิด”  อะไรวะครับ ผมถึงกับมึนตึ๊บ แค่ตอบมันยากขนาดนั้นเลยเหรอวะ
 ไม่เป็นไร เดี๋ยวลองไปถามพี่พรดู ว่าแต่...

“แล้วเงินล่ะครับ” ผมทำตาปริบๆ ก็นี่เรื่องใหญ่ของผมเลย

เสียงถอนหายใจยาว ดังพอจะทำให้รู้ว่าคุณรองประธานฯ คงรำคาญผมมากแล้ว

“ให้คุณพรจัดการเรื่องเครดิตการ์ดให้เป็นของบริษัท คุณถือไว้สำหรับทำธุระให้ผม”

“อ๋อครับ”  ผมพยักหน้า



“ยังมีอะไรอีกไหม ถ้าไม่มีกรุณาออกไปได้แล้ว”  สุภาพเฉพาะเวลาด่านี่เอง 

“ครับๆ” ผมก้มหัวให้ ก่อนเดินกลับไปที่ประตู เอ๊ะผมลืมถามไปอีกอย่าง
ผมหมุนตัวกลับไปมองคนที่ก้มหน้าลงไปอ่านเอกสารต่อ

“ท่านรองครับทำไมเมื่อกี้ไม่บอกผมทางโทรศัพท์ไปเลยล่ะครับ”


“คุณควรจะเลิกถามคำถามที่ไม่จำเป็นกับผมได้แล้ว ผมสั่งอะไรคุณ คุณก็ทำมันซะ”
น้ำเสียงกดอารมณ์ของคนที่นั่งอยู่ สายตาที่มองเขม็งมาทำเอาผมเผลอก้าวถอยหลัง

“อีกอย่าง เลิกเรียกผมว่าท่านรอง ถ้ายังไม่อยากถูกไล่ออกตั้งแต่วันแรก”  โห โครตนิสัยไม่ดีเลย


“แล้วให้ผมเรียกว่าอะไรครับ” ผมถามกลับ

คนตรงหน้าดูเหมือนกำลังใช้ความอดทนกับผมอย่างเต็มที่ 

“คุณวีร์”

“ครับ คุณวีร์”

“ดอกไม้ให้คุณนิลยา ของขวัญให้คุณแพทริเซีย” ผมทวนซ้ำเบาๆ เพราะไม่ได้หยิบอะไรมาจดด้วย
“แล้วคุณวีร์จะเซ็นการ์ดไหมครับ”

“ออกไป”  เสียงลงน้ำหนักอย่างเหลืออด เน้นทีละคำ มือก็ชี้ไปที่ประตู

“ครับ” ผมโค้งให้อีกที ก่อนรีบสาวเท้ายาวๆ ออกมา ใครจะอยากอยู่วะ เอาแต่ใจเป็นบ้าเลยคนอะไร
ถามนิดถามหน่อย ทำยังกับตอบแล้วจะตาย
บอกให้ผมเริ่มงานพรุ่งนี้แท้ๆ ใช้เอาใช้เอา ผมก็หัวเสียเป็นนะเฟ้ย





“เป็นอะไรคะน้องปุ่น”  พี่พรคงเห็นผมกระแทกตัวลงนั่งจนเก้าอี้สะเทือนเลยถามขึ้น
ผมบุ้ยใบ้ไปทางประตู

“ใจเย็นๆค่ะ เดี๋ยวก็ชิน ว่าแต่คุณวีร์ให้ทำอะไรเดี๋ยวพี่ช่วยแนะนำ”

ผมสะกดอารมณ์โมโห ก่อนแจ้งความประสงค์ของเจ้านายผู้ใหญ่โตให้พี่พรฟัง

“อ้อ เรื่องนี้เอง เดี๋ยวพี่จะส่งไฟล์รายชื่อร้านดอกไม้  รายชื่อร้านที่พี่สั่งของขวัญเป็นประจำ กับไฟล์รายชื่อ เบอร์โทร ที่อยู่สาวๆ ของเจ้านายไปให้นะคะ  น้องปุ่นโทรสั่งแล้วให้ตัดบัตรได้เลย เดี๋ยวพี่จัดการเรื่องบัตรให้ 
ใบนี้น้องปุ่นเอาไว้จัดการในส่วนค่าใช้จ่ายของคุณวีร์โดยเฉพาะ ทุกเดือนฝ่ายบัญชีจะเป็นคนตรวจเช็คและชำระเงินเอง”

“ถึงกับต้องมีเป็นไฟล์รายชื่อสาวๆเลยเหรอครับพี่พร”  โห ผมนับถือจริงๆนะครับ 

“พี่ทำเองแหล่ะ คุณวีร์ให้มาเป็นนามบัตร แต่เวลาจัดการทีพี่ขี้เกียจหา ทำเป็นไฟล์ไว้ง่ายดี”


“ผมว่าที่ถูกขู่นี่ สงสัยว่าไม่ใช่เรื่องธุรกิจแล้วล่ะครับ สามีของใครสักคนมาเล่นงานหรือเปล่า”
ผมแอบกระซิบ พี่พรเป็นคนนึงที่รู้เรื่องหน้าที่จริงๆ ของผมครับ
เพราะต้องสอนงานผม และต้องทำงานแทนผมในเรื่องที่ผมทำไม่ได้ด้วย

“ฮ่าๆๆ ไม่หรอก เห็นเพลย์บอยอย่างนี้ คุณวีร์ไม่ยุ่งกับคนมีเจ้าของ แล้วก็ยังไม่ได้คบใครจริงจัง”

ผมว่านั่นแหล่ะครับที่เป็นปัญหา เดี๋ยวเย็นนี้ต้องเอาไปเล่าให้พี่ปั้นมันฟังว่ากลุ่มแรกที่ผมสงสัยก็คือสาวๆพวกนี้นี่แหล่ะ



ผมหยิบสมุดเล่มเล็กๆ ที่ผมเตรียมไว้ขึ้นมาจด
ข้อหนึ่งปริ๊นท์ไฟล์รายชื่อสาวๆไปให้พี่ปั้นตรวจสอบ


เอ๊ะ ผมว่าตอนนี้ผมเหมือนโคนัน มากกว่าบอดี้การ์ดแหะ  ความจริงออกมาทำงานแบบนี้ก็สนุกดีเหมือนกัน
ถ้าไม่นับว่าต้องมาทนกับคุณรองประธานฯ ผู้น่าของน่าหมั่นไส้แล้วล่ะก็





ผมพลิกกระดาษไปอีกหน้า ก่อนจะเขียนลงไปว่า...


ข้อสังเกต*
มั่นใจว่าถูกปองร้ายเพราะนิสัยส่วนตัว




.......................................................TBC.......................................................

หัวข้อ: Re: คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 16-03-2016 15:17:19

ที่โมโหใส่ปุ่นนี่เป็นเพราะคิดคำตอบไม่ทันใช่ไหมคะคุณวีร์ว่าทำไมตัวเองถึงไม่สั่งงานให้ปุ่นทำทางโทรศัพท์ก็แล้วเรื่องน่ะค่ะ :m20:

หัวข้อ: Re: คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 16-03-2016 15:39:28

ดุจริงๆนะท่านรอง ดุมาก  เก็กมาก เดี๋ยวให้ปุ่นกลิ้งทับดีมั้ยเนี่ย :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 16-03-2016 17:10:23

ความท่านรอง  :m20:
เดี๋ยวเถอะ! เดี๋ยวเจอท่ากลิ้งหลุนๆของปุ่นแล้วจะหนาว  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 16-03-2016 17:50:04

ฮาปุ่นมากกกกกกกก

 :hao7:

กลิ้งทับท่านรองเลยค่ะ!!!  จับเนื้อแล้วหนุบหนับนี่เป็นข้อดีของปุ่นเลยนะ !!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: นางสาวกานาเลส ที่ 16-03-2016 17:58:30

งื้ออออ เรื่องน่ารักน่าสนใจมากค่ะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 16-03-2016 18:04:54

ชอบเรื่องนี้แล้วอ่ะ
หลงรักปุ่น
ที่คุณวีร์ไม่สั่งทางโทรศัพท์มันมีซัมติงอะไรรึเปล่าค้า  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 16-03-2016 20:24:19

รอติดตาม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: darinsaya ที่ 16-03-2016 20:43:11

 :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: hoshinokoe ที่ 16-03-2016 21:50:25

รอตอนต่อไปจ้า น่าหนุกดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 16-03-2016 21:54:29

อยากเห็นอิมเมจน้องปุ่นจัง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 16-03-2016 22:28:05

ท่าท่างสนุกอะ นายเอกดูมึนๆ 555 อีพระเอกก็ขี้เหวี่ยง อิอิ สนุกแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 17-03-2016 00:22:38

ชอบตรงข้อสังเกตมาก ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 17-03-2016 02:19:50

ปุ่นนี่ช่างถามช่างสังเกตดี ก็แอบคิดเหมือนปุ่นนะ ที่โดขู่เพราะความเจ้าชู้ของท่านรอง รายชื่อสาวๆเยอะขนาดต้องทำเป็นไฟล์ 5555+

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 17-03-2016 11:23:50

ปุ่นน่าร๊ากกกกกก ช่างท่านรองแล้วมาเป็นบอดี้การ์ดเราเถอะ!5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 17-03-2016 11:35:51

ขำปุ่น555 นางน่ารักก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่1] 16/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 17-03-2016 15:09:19

ตอนที่ 2 (ครึ่งแรก)

“เข้ามาหาผมเดี๋ยวนี้”  เสียงตวาดที่ดังทะลุโทรศัพท์ออกมาทำเอาผมสะดุ้งตัวแทบลอยจากเก้าอี้
ดังไม่ดังพี่พรถึงกับต้องเดินมาหาผมที่โต๊ะ คิดดูสิครับ

“น้องปุ่น มีอะไรหรือเปล่าจ้ะ”

“ผมก็ไม่ทราบครับ เจ้านายเรียกให้เข้าไปพบ”

“งั้นรีบไปเถอะ น้ำเสียงไม่ค่อยดีเลย” พี่พรรีบดันหลังผมให้ออกเดิน



ผมเคาะประตูพอเป็นพิธี ก่อนเปิดเข้าไป

“ครับคุณวีร์”

คุณรองประธานฯที่กำลังยืนกอดอกมองดูวิวข้างนอกหันกลับมาทันที ผมถึงกับสะดุ้งโหยง ตาโครตเอาเรื่อง

“คุณทำอะไร”  เสียงเย็นไปถึงไขกระดูกถามขึ้น

ผมรีบคิดอย่างไว ตอนเช้าก็อาบน้ำ แต่งตัว ฟังพี่ปั้นสรุปงาน ออกจากบ้าน ขึ้นรถมานี่  กินข้าว
ดื่มกาแฟ นั่งรอเจ้านายเรียก  แล้วจะให้ผมเล่าตั้งแต่อันไหนหว่า เอาตั้งแต่มาถึงแล้วกัน

“ผมมาถึงก็แวะทานข้าวที่แคนทีน ขึ้นมาดื่มกาแฟ แล้วก็นั่งทำงานครับ”


“คุณณัฏฐวี”   เสียงหนักๆ เน้นทีละคำ แหมเรียกชื่อผมเสียชัด

“เรียกปุ่นก็ได้ครับ” ผมรีบบอก



“คุณตั้งใจกวนประสาทผมใช่ไหม” ผมยกมือขึ้นเกาหัว ไอ้เราก็หวังดีอยากเรียกยาวๆก็ไม่บอก

“เปล่าครับ”  ผมรีบสั่นหัว ทันทีที่คิดได้ว่าสงสัยเจ้านายจะโกรธจริงเสียแล้ว


“คุณส่งอะไรไปให้นิลยาเมื่อวานนี้”

ปัดโธ่ สงสัยดอกไม้ไม่ถูกใจสาวเลยมาลงที่ลูกน้อง  ผมก็ว่าที่ร้านทำส่งไปออกจะสวย สาวตาไม่ถึงหรือเปล่า

“ส่งช่อดอกไม้สวยมากเลยครับ ผมให้ร้านถ่ายรูปส่งมาให้ดูด้วย”  ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดหารูป

“ผมไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้น คุณให้ร้านเขียนอะไรลงในการ์ด”  ผมขมวดคิ้วขอนึกแป๊บนึง  จำได้ล่ะ



“เขียนว่า....คิดถึง....ครับ”


คุณรองประธานฯ ถึงกับสูดลมหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่

“คุณเป็นแค่เลขา ใครใช้ให้คุณทำเกินหน้าที่” 

ขี้หูสะเทือนเลยครับ จะเสียงดังไปไหน ยืนอยู่ใกล้กันแค่นี้พูดเบาๆก็ได้ยินแล้วเว้ย

“ก็ท่านรอง เอ้ย คุณวีร์บอกว่าเป็นหน้าที่ของผมที่ต้องคิดนี่ครับ  ผมก็คิดแล้ว
ส่งดอกไม้ให้สาวมันก็ต้องคำนี้แหล่ะ พอดีๆ ไม่ขาดไม่เกิน ประทับใจแน่นอน”



“เฮ้ย ตกตก”  ผมเผลออุทานด้วยความตกใจ ก็เจ้านายผมเล่นชาร์จเข้ามาถึงตัว บีบแขนผมเสียแน่น

“จ..เจ็บครับ” 

“คุณน่าจะเก็บของกลับไป ก่อนจะเจ็บตัวมากกว่านี้นะ” 

ตาจ้องตา เหมือนสายตาจะบอกความนัย ว่า...





เก็บของ กลับไป o(‧'''‧)o   


เฮ้ย!!! ไล่ออกเหรอ  


ม่ายด้ายยยยย  พี่ปั้นเล่นงานผมตายแน่



งานผมมันสำคัญกว่าหน้าที่เลขานี่ตั้งเยอะ ชื่อเสียงบริษัทพี่ปั้นที่สั่งสมมาจะมาพังเพราะผมไม่ได้

“แป๊บนะครับ”  ผมค่อยๆ แงะมือเจ้านายออกจากแขน

“เรามาคุยกันก่อนไหมครับ” ผมพยายามยิ้มประจบ

“ถ้าไม่ชอบคิดถึง เดี๋ยววันหลังผมจะคิดคำให้เพราะกว่านี้ จะลงทุนไปซื้อหนังสือจีบสาวมาศึกษา
แต่อย่าเพิ่งไล่ผมออกเลย ผมจะพยายามทำหน้าที่เลขาให้ดีที่สุด ให้โอกาสผมอีกหน่อยนะครับ”

ผมส่งสายตาอ้อนวอนไปยังคนที่ยืนอยู่ข้างๆ พอเห็นว่าสีหน้าของคนตัวสูงเปลี่ยนเป็นอิดหนาระอาใจ แต่ไม่มีความโกรธแล้ว
ผมก็รีบจู่โจมด้วยรอยยิ้มแก้มยุ้ยตาหยีแบบที่พี่ปั้นมันชอบพูดว่าเห็นแล้วโกรธไม่ลงไปให้

“นะครับ”  ผมจับปลายแขนเสื้อเขย่าเบาๆ

คุณรองประธานฯ จ้องมาที่มือของผม  อ้าวตาย หัวดันไปคิดถึงพี่ปั้น ผมเลยเผลอนึกว่ากำลังอ้อนพี่มันอยู่

“ขอ..ขอโทษครับ” ผมรีบปล่อยมือ ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงไอ้ปุ่นเอ๊ย แล้วจะเอาหน้าที่ไหนไปหาพี่ปั้น  o(╥﹏╥)o



“เอาเถอะผมจะถือว่าคุณยังใหม่ แต่ถ้าภายในอาทิตย์นี้คุณยังไม่ดีขึ้น ก็เตรียมเก็บของกลับบ้านได้เลย”

รอดแล้วโว้ยยยยย ไอ้ปุ่นอยากจะไชโยโห่ร้อง

“ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ” ผมพูดซ้ำๆ ก็คนมันดีใจ


“คราวหลังไม่แน่ใจอะไร ถามจากคุณพร ต่อไปคุณพรจะทำในส่วนของการประชุม แผนงาน เอกสารต่างๆ 
ส่วนคุณต้องดูแลงานสังคมทั้งหมด ถ้าคิดจะอยู่ที่นี่ก็ทำให้ดีกว่านี้”

“ออกไปได้แล้ว”

“ครับคุณวีร์ ขอบคุณอีกครั้งที่ให้โอกาสครับ” ผมโค้งให้เก้าสิบองศา พอเงยหน้าขึ้นมาก็ปะทะเข้ากับสายตาที่มองอยู่ก่อน 

“กา..กาแฟไหมครับ จะได้อารมณ์ดีขึ้น”

“...........”

“อ่า ครับ งั้นผมออกไปแล้วนะครับ”  ผมชี้ไปที่ประตู แต่เจ้านายผมยื่นจ้องมานิ่งๆ เหมือนรูปสลักโรมันที่ตั้งอยู่กลางห้องโถง
ไม่ตอบรับใดๆ แม้แต่จะผงกหัวให้สักนิด ผมก้าวถอยหลังสามก้าว ก่อนวิ่งจู๊ดเปิดประตูออกไปอย่างไว




“เป็นยังไงบ้าง” พี่พรเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่มีอะไรครับ คุณรองประธานท่านไม่ถูกใจข้อความที่ผมส่งให้สาว สงสัยมันไม่ซาบซึ้งพอ”

“แล้วปุ่นส่งไปว่ายังไง”

“คิดถึง”

ตายแล้วปุ่น คราวหน้าต้องระวังนะจ๊ะ ของอะไรที่ส่งไปในนามคุณวีร์ แค่ลงชื่อก็พอ เว้นแต่คุณวีร์บอกมาเองค่อยเขียนลงไป 
เมื่อวานพี่ก็ลืมบอก”  พี่พรยกมือทาบอก ราวกับเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต


“แล้วปุ่นส่งไปให้คนไหน คุณนิลยาหรือคุณแพทริเซีย”

“คุณนิลยาครับ”

“คุณพระ พี่จะเป็นลม”  พี่พรถึงกับต้องยืนพิงโต๊ะ

“คนนี้คุณวีร์คงใกล้จะเบื่อเต็มที พักนี้โทรมาแทบไม่เคยรับสาย ปุ่นส่งไปว่าคิดถึง คุณวีร์คงโมโหน่าดู”


“อ้าวแล้วงั้นจะส่งดอกไม้ไปให้เขาทำไมล่ะครับ”   (-’_'-)

“มันก็ยังต้องมีมารยาทหลงเหลือไว้บ้าง อาจจะส่งไปแสดงความยินดีมั้งจ้ะ  เห็นว่ากำลังเปิดร้านใหม่ พี่ก็ไม่แน่ใจ”

“แล้วผมจะรู้ได้ไงครับว่าคนไหนรัก คนไหนเบื่อ คนไหนยังจูบปากกันอยู่”


“นี่แหน่ะ”  พี่พรตีแขนผมเบๆ
“ดูพูดจาเข้า พี่เตือนแล้วนะว่าคุณวีร์ไม่ชอบคนช่างซัก ช่างพูด”



พี่พรกำลังจะอบรมผมต่อ แต่เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะแกดังขัดขึ้นมาเสียก่อน

“ค่ะคุณวีร์”

“ได้ค่ะ เดี๋ยวจะบอกน้องปุ่นให้ค่ะ ค่ะ ไม่มีปัญหาค่ะ”


“ปุ่น เย็นนี้จองโต๊ะร้านอาหารให้คุณวีร์ด้วย ขอเป็นอาหารฝรั่งเศสสำหรับสองที่ เลือกร้านสวยๆนะ
ตอนหกโมงเย็น เอาโซนไม่ไกลจากที่นี่มาก”  พี่พรหันมาสั่งงานผม

แล้วทำไมคุณท่านรองฯ ไม่โทรสั่งผมเอง แบบนี้มันจงใจแสดงออกถึงความไม่ไว้วางใจในการทำงานของผม
ถึงต้องสั่งผ่านพี่พร ให้พี่พรมากำกับผมอีกที

ผมเปิดอากู๋เสิร์ชหาร้านอาหาร ไอ้พี่ปั้นมันจะรู้ไหม ว่าส่งผมมาทำงานอะไร 


ยิ่งคิดผมก็ยิ่งปวดหัว นี่ท่านประธานก็กำลังหาวิธีให้ผมตัวติดกับลูกชายอยู่ 
ตามแผนอารักขาผมต้องเข้าไปอยู่บ้านเดียวกับคุณรองประธานนี่ด้วย  แค่เจอหน้ากันแป๊บๆ ยังสยอง
ถ้าต้องตัวติดกัน24ชั่วโมง ผมมิชักดิ้นชักงอตายเหรอ

เดี๋ยวจะกลับไปเตะลูกน้องพี่ปั้นที่บริษัท ตัวจะใหญ่กันไปไหน ให้ผมต้องมาลำบากอยู่คนเดียว


........................................................TBC......................................................

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 17-03-2016 15:18:07

 :man1:

โฮะๆ นายเอกเรานี่น่ารักน่าฟัดจริง คุณวีร์โดนรอยยิ้มไปท่าจะโดนดาเมจไปไม่น้อย กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆ  :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 17-03-2016 15:22:29

ปุ่นอ้อนอีก  รู้สึกคุณวีร์จะหลงการอ้อนของปุ่นนะ    :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 17-03-2016 15:25:10

เจอลูกอ้อนของปุ่นเข้าไปท่านรองโมโหไม่ออกเลยใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 17-03-2016 15:27:02

แพ้ลูกอ้อนของน้องปุ่นเข้าแล้วสินะคะคุณวีร์ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 17-03-2016 15:47:40

กว่าจะรักกันได้คุ๊วีร์จะเผลอเตะนายเอกของเราก่อนไหมคะเนี่ย 555555 แต่ร้องไม่รู้นะ น้องไม่ผิดอ่ะ  :mew2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 17-03-2016 15:58:56

ท่านรองซึนเดเระใช่มั้ยยยยย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: synsyn. ที่ 17-03-2016 16:04:37

ปุ่นอย่างน่ารักอ่ะะะ >3< ขออย่างนี้อีกหนึ่งที่จ้า55

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 17-03-2016 16:55:39

ตามมาจาก พี่คินน้องปี ค่า
น้องปุ่นน่ารักจังง  :-[ คุณวีร์ โดนท่าอ้อนของน้องปุ่นเข้าไปนี่หลงไม๊ค๊า  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 17-03-2016 17:06:21

น่ารักขนาดนี้อยากเห็นตอนที่บู้ขึ้นมาจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 17-03-2016 17:27:37

โดนรอยยิ้มพิฆาตของน้องปุ่นไป
ถึงกับนิ่งเลยนะคุณวีร์  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: mam.nalok ที่ 17-03-2016 17:51:01

 o13 o13มาลงชื่อติดตามคะ  น้องปุ่นน่าร้ากกกกกกกกกฮาน่าตาซื่อๆดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 17-03-2016 21:30:55

รอตอนต่อไปค่าาาาาาาาาาาาา  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-03-2016 03:25:09

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: hmmm ที่ 18-03-2016 10:31:40

ใครจะสติแตกก่อนกัน55555555555 :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 18-03-2016 10:36:26

ท่านรองใจอ่อนเพราะลูกอ้อน
อยากฟัดแก้มยุ้ยๆก็บอกกก  :haun5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งแรก] 17/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 18-03-2016 14:07:15

ตอนที่ 2 : ครึ่งหลัง


"ปุ่น เดี๋ยวคุณออกไปพร้อมกับผมโทรแจ้งร้านอาหารให้เพิ่มเป็นสามที่ด้วย”

“ครับ” อารมณ์ไหนอยู่ๆก็เรียกชื่อเล่นผม ขี้เกียจแล้วล่ะสิ

“ให้รถมารอในอีก 10 นาที”   

“ครับ” ผมกดวางสาย ชักกังวลว่าต่อไปผมจะพูดคำอื่นไม่เป็นหรือเปล่า วันๆ พูดอยู่คำเดียว


หลังจากผมทำพลาดเรื่องส่งดอกไม้ พี่พรก็จับผมติวเข้มใหม่อีกทีตลอดบ่ายวันนี้
หนึ่งอาทิตย์ก่อนหน้านั้น พี่พรติวเฉพาะเรื่องของหน้าที่ว่าผมต้องทำอะไรบ้างและทำอย่างไร
พอผมมาทำงานจริงๆ พี่พรคงเพิ่งรู้ว่าต้องติวเรื่องเซ้นส์ให้ผมด้วย 



ไม่ถึงสิบนาทีประตูใหญ่ก็เปิดออก คนตัวสูงก้าวออกมา พี่พรรีบลุกขึ้นยืนผมก็ลุกตาม


“ผมไม่กลับเข้ามาแล้ว คุณพรเลิกงานกลับบ้านได้เลย”

“ค่ะ”

แล้วก็เงียบกันไป ผมแอบเหลือบตาขึ้นมอง



“จะยืนอยู่อีกนานไหมทำไมไม่เตรียมตัว” เสียงดุผมจากคนเดิม มีคนเดียวนี่แหล่ะครับ
ผมรีบหยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ ตรูก็เตรียมแล้วเฟ้ย เห็นยังยืนพิรี้พิไรอยู่จะรู้ได้ไงว่าต้องไปตอนไหน


คนขี้หงุดหงิดเดินนำผมผ่านประตูไปจนถึงลิฟท์ ผมรีบเดินเข้าไปก่อน กดชั้นและกดเปิดประตูรอ
ที่พี่พรติวเข้มให้ก็พอเข้าหัวผมบ้าง

ผมแอบมองคนที่ยืนเฉียงไปทางด้านหน้า พอยืนเทียบกันอย่างนี้ทำให้ผมนึกถึงภาพเสาไฟฟ้ากับตอม่อโครตเหมือน
ขืนต้องอยู่กับหมอนี่ไปเรื่อยๆ ผมคงหาสาวไม่ได้สักคน เสร็จคุณรองประธานฯหมดแน่



พอถึงชั้น G ผมกดปุ่มเปิดลิฟท์ค้างไว้รอให้ท่านออกไปก่อน แล้วจึงเดินตามหลัง 
ไม่ใช่สิต้องใช้คำว่าวิ่งตามหลังถึงจะถูก ขาจะยาวไปไหน ไม่สูงชะลูดตูดปอดบ้างก็ให้มันรู้ไป 

รอด้วยเฟ้ย



คุณรองประธานก้าวขึ้นรถที่มาจอดรออยู่แล้ว ผมรีบวิ่งไปเปิดประตูอีกด้านขึ้นนั่ง
ปิดประตูได้ก็หันไปบอกคนขับรถ “เรียบร้อยแล้วครับ”

ทำไมคุณลุงคนขับมองหน้าผมอย่างนั้น ดูงงๆ แต่ก็ยอมออกรถแต่โดยดี
ผมหันกลับมา เจอสายตาของคนข้างๆ กำลังมองอยู่
รู้สึกคล้ายกำลังทำอะไรผิด ผมยกมือขึ้นลูบผม เมื่อกี้ก็ไม่ทันเข้าห้องน้ำดูความเรียบร้อย



“คุณต้องนั่งด้านหน้าคู่กับคนขับ ไม่ใช่ตรงนี้”  อ่า ชัดเลยครับ ผมนั่งชูคอข้างท่านรองประธานฯเฉยเลย



“จอดรถก่อนได้ไหมครับ” ผมชะโงกหน้าไปบอกคุณลุงคนขับ แกก็พยักหน้าให้

“ไม่ต้อง” เสียงติดจะรำคาญเป็นคนตัดสินใจ รถจึงพุ่งทะยานไปยังจุดหมายเหมือนเดิม



ผมขยับไปนั่งชิดประตู ทำตัวลีบเท่าที่ตัวอวบๆ ของผมจะทำได้ ทำไมชีวิตเลขามันยากเย็นแสนเข็ญขนาดนี้
รู้สึกนับถือขึ้นมาเลยครับ เป็นอาชีพที่ควรได้รับรางวัลความอดทนดีเด่นจริงๆ

ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ จู่ๆ ก็มีเสียงแปลกๆ เกิดขึ้นในรถ คุณรองประธานเงยหน้าจากมือถือขึ้นมามองผม 


“โครกกก” ชัดเลยครับ เสียงท้องผมร้องนั่นเอง ผมรีบเอามือจับพุงน้อยๆ เอาไว้
(ยืนยันว่าน้อยๆ  ผมแค่อวบไม่ได้อ้วนอย่างที่พี่ปั้นมันชอบล้อเสียหน่อย)


“ขอ..ขอโทษครับ” ผมอยากเอามือตีท้องตัวเองไม่รู้จักรักดี ทำไมต้องมาทำให้ขายขี้หน้า

“ตอนพักไม่ได้ทานหรือ”  เสียงถามเรียบๆ ไม่แน่ใจว่าประชดหรือถามเพราะอยากได้คำตอบ

“ทานแล้วครับ” ไม่อยากจะบอกว่าผมทานก๋วยเตี๋ยวตั้งสองชาม พิเศษด้วย


ผมยังปรับตัวเรื่องนี้ไม่ได้ เพราะทำงานกับพี่ปั้น บ่ายๆ ผมก็หาขนมเข้าปากตลอด
อยู่ที่ทำงานก็เหมือนอยู่บ้าน จะทานตอนไหนก็ได้ แต่ที่นี่มันไม่เหมือนกัน


“โครกกก” ท้องผมยังส่งเสียงร้องอย่างต่อเนื่อง เหมือนกำลังประท้วงว่ามันทนไม่ไหวแล้ว

“ถ้ามีร้านแถวนี้พอจะแวะจอดได้ จอดให้คุณปุ่นด้วย”

“ครับคุณวีร์”


“ไม่ต้องครับ ไม่ต้อง” ผมรีบปฏิเสธ ส่ายทั้งมือส่ายทั้งหัวจนผมยุ่งไปหมด

“หิวไม่ใช่เหรอ ผมไม่อยากเห็นใครมาเป็นลมบนรถ”  จะเป็นห่วงทั้งทีพูดดีๆก็ไม่ได้นะคนเรา

“ผมมีของกินมาครับ ถ้าจะอนุญาต” ผมส่งสายตาอ้อนวอนไปหาคนตัวสูง


 พลีสสสส ได้โปรดนะครับ 



“ทานเถอะ” คนตอบเลิกสนใจผม ก้มหน้าลงดูมือถือต่อ

ผมหยิบบราวนี่ดับเบิ้ลช็อคฯ ออกจากกระเป๋า แกะซองแล้วบิออกเป็นสองชิ้น
ชิ้นนึงผมส่งเข้าปากตัวเอง อีกชิ้นยื่นไปให้คนที่นั่งข้างๆ


“อร่อยนะครับ” ผมเห็นเจ้านายเงยหน้าขึ้นมามองแต่ไม่ยอมหยิบ เลยต้องการันตีคุณภาพเสียหน่อย
ผมขยับมือเป็นเชิงเชิญชวน แต่สายตาคู่นั้นยังเอาแต่มองผม

“ทานไปเถอะ ชิ้นแค่นั้นคงไม่อยู่ท้องคุณหรอก” ผมส่งค้อนไปให้

“แล้วห้ามบ่นว่าผมไม่มีน้ำใจนะครับ” ปากพูดแต่มือส่งขนมชิ้นนั้นเข้าปากเรียบร้อย เดี๋ยวเจ้านายเปลี่ยนใจ


“ทานดีๆ เดี๋ยวก็ติดคอ”
ผมนึกว่าตาฝาดที่เห็นหน้าดุๆหลุดเก๊ก ยิ้มขำๆ ออกมาแว๊บนึง ยิ้มก็เป็นนี่นึกว่าทำหน้าดุเป็นอย่างเดียว 


“จะมองอีกนานไหม”

“ครับ?”

คราวนี้คนเสียงทุ้มไม่ตอบ ยกมือขึ้นจิ้มหัวผมให้หันกลับไปมองข้างหน้า


“ทานแบบนี้ ระวังอีกหน่อยจะกลิ้งแทนเดิน”


(-’_'-) 


เกลียดดดดดดด  อย่ามาร้ายกับผมเหมือนพี่ปั้นนะ ผมไม่ได้อ้วนเฟ้ยยย


ผมนั่งทำปากยื่นปากยาวไปตามประสา รถก็ติด น้ำก็หิว ท้องก็ยังไม่อิ่ม
กล่องข้าวน้อยฆ่าแม่ แต่ผมกำลังจะฆ่าเจ้านาย

“ทนเอาหน่อย เดี๋ยวก็ถึงแล้ว” รู้ดี สงสัยรังสีอำมหิตของผมจะแผ่กระจายจนเจ้านายสัมผัสได้
เลยรีบบอกก่อนผมจะก่อเหตุฆาตกรรมในรถ


“ทำไมถึงให้ผมไปร่วมโต๊ะด้วยครับ” เพิ่มจากสองที่เป็นสามที่แล้วบอกให้ผมไปด้วย ก็ต้องเป็นผมกินด้วยสิใช่ไหม 


หรือไม่ใช่  (-__-")

ตรูถามไปแล้วหรือจะหน้าแตก


 “เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง” คำตอบสั้นๆ เป็นการตัดบทไม่ให้ผมซักถามต่อ

พอท้องผมเงียบเสียงลงเจ้านายก็ดูจะหมดความสนใจ ต่างคนต่างเข้ามุม ทำอะไรของตัวเองไปไม่ได้คุยกันอีก


ผมหยิบสมุดเล่มเล็กที่พกติดตัวเสมอขึ้นมา หน้าที่ที่แท้จริงของผม
ผมจรดปากกา เขียนวันเดือนปีลงไปกำกับด้วยเวลาปัจจุบัน และต่อท้ายด้วยคำว่า ปกติดี

พี่ปั้นบอกให้ผมคอยสังเกตคนรอบตัวคุณรองประธานฯ ว่ามีใครน่าสงสัยหรือไม่ มีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้นบ้างหรือเปล่า 
แต่สองวันนี้ทุกอย่างก็เงียบสงบดี ถ้าไม่มีจดหมายขู่มาให้เห็นกับตา ผมอาจคิดว่าท่านประธานหวาดวิตกไปเอง
ก็คนที่นั่งอยู่นี่ ยังใช้ขิวิตปกติ ทำตัวตามสบาย  ไม่เห็นจะระมัดระวังตัวหรือทำท่าเดือดเนื้อร้อนใจกับเขาสักนิด



เรามาถึงร้านอาหารก่อนเวลานัดเล็กน้อย ผมออกจะภูมิใจในผลงานตัวเอง
ร้านสวยสมกับที่มีคนรีวิวเอาไว้ ตอนนี้ก็เหลือแค่ภาวนาให้อาหารอร่อยจริงสมคำร่ำลือ ก็ถือว่างานผมผ่านฉลุย

“นั่งสิ”
“ครับผม” ผมลงนั่งข้างคุณรองประธาน ฯ ตาแอบเหล่มอง ก่อนก้นจะแตะเก้าอี้
ตรูนั่งถูกฝั่งใช่ไหม ต้องใช่สิ เขาคงไม่อยากให้ผมไปนั่งข้างผู้หญิของเขางหรอก


“สั่งน้ำทานไปก่อน รอนิลมาค่อยสั่งอาหาร”  จำได้ด้วยว่าผมหิว

“ขอบคุณครับ”  ผมสั่งน้ำส้มปั่นให้ตัวเอง และไวน์สำหรับเจ้านาย
(อันนี้พี่พรก็สอนมาครับ ว่ามาร้านอาหารฝรั่งเศสควรสั่งอะไรให้เจ้านายดื่ม)
 

ผมนั่งดูดน้ำส้ม ตาก็มองไปรอบๆ ร้าน  นี่เป็นครั้งที่สองที่ผมคิดว่าได้ออกมาทำงานแบบนี้ก็ดี 
ไม่ต้องอุดอู้อยู่แต่ในบริษัทพี่ปั้น ไม่งั้นชาตินี้ก็คงไม่ได้มานั่งร้านแบบนี้หรอก
 ไม่ใช่ว่าไม่มีเงินนะครับ ถึงพี่ปั้นมันไม่ได้รวย แต่ก็พอมี  กิจการเราไม่ใหญ่มากแต่ก็ทำเงินหาเลี้ยงทุกคนได้
เพียงแต่ร้านแบบนี้ พี่ปั้นมันคงไม่พาผมมา  ร้านลาบ น้ำตก ซกเล็กโน้น ของโปรดพี่มัน




ผมเห็นผู้หญิงคนนึงกำลังเดินมาที่โต๊ะ เจ้านายผมลุกขึ้นยืน ผมเลยรีบลุกขึ้นบ้าง


“มานานหรือยังคะ นิลรีบที่สุดแล้วแต่รถติดน่าดู”

ผู้หญิงที่นั่งลงตรงหน้า(เจ้านายผม)สวยมากครับ หุ่นอย่างกับนางแบบ เออ ก็นางแบบนั่นแหล่ะ ผมลืม

“ไม่นานครับ  นิลหิวหรือยัง สั่งอาหารเลยนะ” เจ้านายผมยื่นเมนูไปให้
เราเลือกอาหารกันอยู่ชั่วครู่ เมื่อบริกรรับออเดอร์ไปแล้ว เจ้านายผมก็เริ่มแนะนำให้รู้จักกัน


“ปุ่นทักทายคุณนิลยาสิ เธอเป็นนางแบบแถวหน้าของเมืองไทย” 

“สวัสดีครับ” ผมยกมือไหว้ 

“ส่วนนี่ปุ่น เพิ่งเข้ามาทำงานเป็นเลขาส่วนตัวของผม”  เธอเจียดยิ้มมาให้ผมนิดนึง ก็ยังดีครับ
คนสวยทำอะไรก็ไม่ผิด แค่ได้นั่งมองก็มีความสุขแล้ว


“วีร์ไปไหนมาหรือคะ ถึงพาคุณปุ่นมาด้วย” คนสวยดูจะไม่ค่อยพอใจที่ผมเสนอหน้าอยู่ร่วมโต๊ะ

“ตั้งใจพามาแนะนำให้นิลรู้จักครับ”


หือ ไหนพี่พรบอกกำลังจะเบื่อ แล้วทำไมทั้งเลี้ยงข้าว ทั้งพาผมมาแนะนำตัว เบื่อไม่จริงเสียละมั้ง
สงสัย “คิดถึง” ของผมใช้การได้ดี เลยกลับมามองตากันใหม่

“แหม วีร์พูดแบบนี้นิลคิดไปไกลนะคะ” จริตจะก้านแพรวพราว สายตาที่ส่งมาเชิญชวนจนผมยังรู้สึก


คนกำลังจะหวานกัน บริกรดันยกออเดิฟเข้ามาเสิร์ฟ (ไม่รู้ผมเรียกถูกหรือเปล่านะครับ ไอ้อาหารทานเล่นนั่นแหล่ะ)

“ทานรองท้องก่อนครับ”  เสียงคุณรองประธานฯตอนนี้คนละเวอร์ชั่นกับที่คุยกับผม 
อันนี้คงเปลี่ยนเป็นโหมดสาวรักสาวหลง

“ปุ่นทานสิ”  ลาภปากแล้วครับ  (｡￫‿￩｡)

เชิญคุยกันตามสบาย ผมมีอะไรทำแล้วแค่เห็นน้ำลายก็สอ มือหยิบส้อมจิ้มกุ้งในน้ำสลัดลงจานทันที   



“ขอบคุณมากนะคะสำหรับดอกไม้กับการ์ดเมื่อวาน นิลมีความสุขมาก”

มือขาวเอื้อมมาวางทับลงบนมือใหญ่ ปลายนิ้วไล้ไปมาเบาๆ ผมเห็นแล้วสยิวแทน หู้ย อยากจะมีกับเขาบ้าง



“ผมนัดนิลมาก็เพราะเรื่องนี้ อยากจะเลี้ยงข้าวนิลเเป็นการขอโทษ”  มือใหญ่พลิกออกจากมือที่วางทับ
 
“เลขาผมเพิ่งเข้ามาใหม่ ยังทำงานไม่รอบคอบพอ เมื่อวานถึงส่งดอกไม้ให้สลับคน ขอโทษที่ทำให้นิลเข้าใจผิด” 


 //(ㄒoㄒ)//     


ไม่ใช่แค่คุณนิลยาหรอกครับ ที่ปากอ้า ตาค้าง ผมนี่กุ้งหล่นจากปากไปนอนแอ้งแม้งอยู่ในจาน
ได้แต่ทำตาปริบๆ จ้องหน้าเจ้านาย  ไอ้คุณท่านรองฯ เอาผมมาเป็นแกะน้อยบูชายัญชัดๆ   ฮือๆ


พ่อแก้วแม่แก้ว ไอ้ปุ่นจะโดนผู้หญิงตบก็วันนี้




“ไม่..ไม่ใ.ช่...ไม่ใช่ของนิลหรือคะ”  เสียงที่หลุดออกมากระท่อนกระแท่นเป็นคำๆ

“ไม่ใช่ครับ” เสียงทุ้มนุ่มนวล รอยยิ้มอ่อนโยน 


ผมอยากประกาศให้โลกรู้ว่ามันคือการหลอกลวงทั้งเพ
ดอกไม้ก็ส่งไปช่อเดียวให้คนๆ เดียว เกิดจะมีสองคนขึ้นมาเสียอย่างนั้น อีกคนส่งของขวัญเฟ้ย
ตรูเถียงขาดใจ อยู่ๆจะมาหาว่าทำทำงานผิดพลาดได้ไง


“ปุ่น ขอโทษคุณนิลเสียสิ” ตาคมหันมาสบตากับผม เราต่อสู้กันทางสายตาอยู่หลายวินาที


“ผมขอโทษครับ ต่อไปจะระมัดระวังให้มากกว่านี้”  ก็ต้องพูดสิครับจะเหลือหรือ


 พี่พรกล่าวไว้ว่าอีกหน่อยก็ชินไปเอง  หึๆ นี่สินะวิธีการไล่แบบสุภาพ



“ทานต่อเถอะครับ นิลอยากทานอะไรสั่งเลย ผมตั้งใจมาเลี้ยงนิลโดยเฉพาะ”

ต้องได้เห็นหน้าคุณนิลยาเหมือนที่ผมเห็นครับ อยากจะเข้าไปกอดปลอบให้หายเสียใจ
ติดว่าถ้าทำผมคงโดนตบเข้าให้

 


ตอนนี้ในใจผมคิดอยู่อย่างเดียว กลับไปต้องไปขอเงินเพิ่มจากพี่ปั้น งานนี้เสี่ยงหลายอย่าง
ศัตรูรอบด้านจริงๆ แม้แต่คนที่ต้องมาอารักขา ยังไว้ใจไม่ได้


คิดไปคิดมา หมอนี่แหล่ะน่ากลัวกว่าทุกคน  ดูหน้ายิ้มอ่อนๆ นั่นสิ



ตบเลยครับ ตบเลย  ผมเชียร์


(￢_￢メ).





ไม่ได้สิ ผมเป็นบอดี้การ์ดนี่ บอดี้การ์ดอยากตบคนที่ต้องอารักขา ผิดไหมครับ 




ผิดเหรอ  (￣﹏￣”) 




เฮ้อออ เซ็งเลย 




ว่าแต่..ถ้าผมจดชื่อคุณรองประธานฯ ลงไป พี่ปั้นมันจะหาว่าผมบ้าหรือเปล่า
ก็คำสั่งพี่มันคือให้จดรายชื่อคนที่น่าสงสัย และไว้ใจไม่ได้ ก็หมอนี่แหล่ะไม่ใจไม่ได้ที่สุดของที่สุดแล้ว



..........................................................TBC......................................................................... 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 18-03-2016 14:25:13

มีเป็นห่วงกลัวขนมติดคอปุ่นเสียด้วยนะคะคุณวีร์ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 18-03-2016 14:44:03

 :ling1:

แกะน้อยโดนใส่ร้ายป้ายสีซะแล้ว ฮืออออออออออออ

อย่าให้หลงรักแกะน้อยนะ หึหึ  o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 18-03-2016 15:36:19

โอ๊ย น่ารักอะ! กินได้ไหมคะ :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 18-03-2016 15:41:36

อิท่านรองฯนี่สุดยอด ถ้าอิชั้นเป็นนังคุณนิล อิชั้นคงกระเดือกอาหารไม่ลงแล้วค่ะ 5555+

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 18-03-2016 15:54:23

#ยิ้มอ่อนมองบน 555555555
ขุ่นท่านรองนี่บั่บบบบบ เหย คืองานถนัดป้ะเนี่ยไอ้การทำหน้ายิ้มๆแล้วปากร้ายๆแบบนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 18-03-2016 16:07:28

ปุ่นน่ารักก มามาะกลับบ้านกับเรา บ้านเราขนมเยอะน้าาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-03-2016 16:19:22

55555. อีปุ่นน่ารักมากกก. อิออิ. อีวีร์ก็ร้ายมากๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 18-03-2016 16:19:48

พระเอกเรานี่มันร้ายจริงๆเลย 55555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 18-03-2016 16:36:42

เจ้านายนิสัยไม่ดี ปุ่นกลิ้งทับไปเลย :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 18-03-2016 20:18:42

ปุ่นน่ารักจัง  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 18-03-2016 20:21:02

ปุ่นน่ารัก
 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่2:ครึ่งหลัง] 18/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 19-03-2016 14:34:29

ตอนที่ 3


มองทำไม มองอะไร ผมเริ่มหน้ามุ่ย ก็ไอ้คุณรองประธานฯน่ะสิครับ มายืนจ้องหน้าผมไม่พูดไม่จา

“คุณพรตามผมเข้าไปข้างใน” จ้องจนพอใจแล้วคุณชายก็ไปเสียอย่างนั้น


ท่ามาก ผมโครตอยากจะเอาส้มที่ซ่อนอยู่ข้างหลังปาหัว ตกใจหมด นึกว่าถูกจับได้ว่าแอบกิน

ผมนั่งลง รีบแกะเปลือกส้ม ยัดใส่ปากรัวๆ เดี๋ยวเผื่อเดินออกมาอีก




“น้องปุ่น” เสียงพี่พรเรียก ผมรีบกลืนส้มชิ้นสุดท้ายลงคอ

“ครับพี่พร”

“เดี๋ยวน้องปุ่น ไปที่ร้านXXX นะคะ อยู่ในห้างใกล้ๆนี่เอง พี่จะโทรไปแจ้งเขาไว้ก่อนว่าน้องปุ่นจะไป”

ร้านที่ว่าเป็นร้านแบรนด์ดังสำหรับคุณผู้ชายครับ ผมเดาว่าคงต้องไปรับชุดของคุณวีร์ท่าน สากกะเบือยันเรือรบอาชีพนี้

“ได้ครับ แล้วต้องไปเอาอะไรบ้างครับ” ผมเตรียมสมุดบันทึกขึ้นมาจด


“น้องปุ่น ซื้อชุดสูทสัก 4-5 ชุดนะจ๊ะ แล้วก็ดูพวกเสื้อเชิ้ต เนคไท ถุงเท้า รองเท้ามาด้วยเลย ใช้การ์ดของบริษัทรูดไป
คุณวีร์อนุมัติแล้ว”

“ผมไม่รู้ไซส์ ไม่รู้รสนิยมคุณวีร์ กลัวเลือกมาไม่ถูกใจ” ผมบ่นเบาๆ กลัวรสนิยมไม่ต้องกัน

“ไม่ใช่ของคุณวีร์ ของน้องปุ่นนั่นแหละ ส่วนเรื่องรสนิยมคงต้องเลือกแบบที่คุณวีร์ชอบด้วย
แต่ไม่ต้องห่วง ทางร้านเขารู้จ้ะ บอกให้พนักงานช่วยแนะนำให้ก็ได้”



“ให้ผม?”  ผมเอานิ้วชี้มาที่ตัวเอง

“ใช่จ้ะเดี๋ยววันนี้น้องปุ่นต้องไปงานกาล่าดินเนอร์กับคุณวีร์”  ผมพยักหน้ารับรู้ 





เดี๋ยวนะ  （ˋ︿ˊ﹀-#     



แล้วเมื่อกี้คืออะไร 




ผมรีบก้มลงมองตัวเอง



ไอ้ท่านรองฯนั่น หาว่าผมแต่งตัวห่วยเหรอ 

นี่ก็สูทอย่างดีเฟ้ย ตาไม่ถึง


“รีบไปเถอะจ้ะเดี๋ยวไม่ทัน ของน้องปุ่นน่าจะต้องเสียเวลาตัดขากางเกงด้วย “

พี่พรอ่า ทำไมต้องตอกย้ำผมด้วย ผมแค่อวบนิดเดียว
( พออวบผมเลยต้องใส่ไซส์ใหญ่ขึ้นเบอร์นึง ความสูงมันเลยไม่ได้ ต้องคอยแก้ความยาวทั้งแขนทั้งขา)


“แต่ผมไม่อยู่จะดีเหรอครับ เรื่องนั้น” ผมพูดเป็นนัยๆ ให้พี่พรรู้

“คุณวีร์ไม่ได้ไปไหน คงไม่มีอะไรมั้งจ้ะ แต่ปุ่นรอเดี๋ยวนะ เมื่อกี้เอกสารของคุณวีร์มีจดหมายแบบนั้นมาอีกแล้ว
พี่กำลังดูอยู่ พอดีคุณวีร์เรียกเสียก่อน” พี่พรเดินกลับไปที่โต๊ะ หยิบจดหมายและหันมาส่งให้ผม

หน้าซอง ชื่อที่อยู่ผู้รับปริ๊นท์จากคอมฯ ไม่มีข้อมูลผู้ส่ง มีแต่ตราประทับของไปรษณีย์

ผมแกะออกดู ข้างในเป็นจดหมายพิมพ์มา ถ้อยคำพรรณนาเหมือนเดิมๆ คืออยากให้สิทธวีร์ไปตายเสีย

“พี่พรไม่ต้องบอกคุณวีร์นะครับ ผมขอปรึกษาพี่ปั้นก่อน ส่วนจดหมายนี่ผมจะเก็บไว้เอง”

“ได้จ้ะ” ผมสอดจดหมายเข้าไปในเสื้อสูทด้านใน


“น้องปุ่นไปเถอะ เรียกลุงชัยให้ไปส่งนะ ขากลับของเยอะ”

“อย่าเลยครับ ผมไม่กล้า เผื่อคุณวีร์จะใช้ลุงชัยไปทำธุระ”

“คุณวีร์บอกพี่เองว่าให้ลุงชัยไปส่งน้องปุ่น”

หือ เกิดใจดีอะไรขึ้นมา ผมไม่อยู่รอสงสัยหรอกครับ ให้ใช้ก็ไปสิ สบายจะตาย






“ต๊าย น้องปุ่น หล่อมาเลย” พี่พรปรบมือชมผมรัวๆ  ผมแอบเขิน
อย่างกับยกเครื่องใหม่ เปลี่ยนมันทุกอย่าง เว้นกางเกงในอย่างเดียวที่ยังเป็นของผม

“ถูกใจคุณวีร์แน่นอนค่ะ พี่รับประกัน” ผมแอบหงุดหงิด ทำไมต้องให้ถูกใจด้วยก็ไม่รู้ แต่ช่างเหอะ
ไม่ได้จ่ายเงินผมไม่บ่นก็ได้



“มาๆ พี่บรีฟเรื่องงานวันนี้ให้ อีกหน่อยปุ่นต้องดูแลเองนะจ๊ะ” ผมพยักหน้า ลากเก้าอี้เข้าไปนั่งที่โต๊ะพี่พร

“อะ นี่บัตรเชิญ ปุ่นเป็นคนถือไป”  ผมรับมาเปิดดู

“งานกาล่าดินเนอร์คืนนี้ เป็นงานการกุศล คุณเทวิกาเป็นคนจัดขึ้นเพื่อช่วยหาทุนให้กับมูลนิธีโรคหัวใจ
ทางบริษัทของเราให้การสนับสนุน เป็นสปอร์นเซอร์รายใหญ่ให้”


“คุณเทวิกาที่เป็นดาราเหรอครับ”

“ใช่จ้ะ คนนั้นแหล่ะ แขกที่มาส่วนใหญ่เป็นคนมีชื่อเสียงในวงการบันเทิง กับพวกนักธุรกิจ”
 วะ ว้าววว คืนนี้ผมจะได้กระทบไหล่ดารา รู้สึกตัวเองไฮโซขึ้นมาทันที แอบเริ่มเข้าใจนิดๆ ว่าทำไมคุณรองประธานฯ
ถึงลงทุนจ่ายเงินให้ผมแปลงโฉมเสียใหม่

“รายนี้เป็นคู่ควงคนล่าสุดของคุณวีร์  อันนี้ปุ่นต้องรู้เอาไว้นะ”

“ครับ”


“คนที่ร่วมโต๊ะกับคุณวีร์ ก็จะมี คุณจักร นพกร เป็นญาติห่างๆทางแม่ของคุณวีร์ ทำงานอยู่ที่นี้ด้วย
คุณลิน นลินนิภากับคุณซัน  ชโนทัยเพื่อนของคุณวีร์ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย คนหลังไปเรียนต่อที่อังกฤษพร้อมคุณวีร์
สองคนสุดท้าย คุณเรย์ รวิพล กับคุณริว รวิภาส  เป็นลูกของคุณอรรถ น้องชายแท้ๆคุณธรรม ก็อาคุณวีร์นั่นแหล่ะ
แม่เป็นคนญี่ปุ่น ยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ทั้งคู่

ผมจดทุกอย่างลงในสมุดอย่างละเอียด ข้อมูลพวกนี้ผมต้องส่งต่อให้พี่ปั้นด้วย

“สนิทกันทั้งหมดเหรอครับ”

“ไม่เชิง คุณจักรจะค่อนข้างเกรงใจคุณวีร์มาก คงเพราะเป็นญาติห่างๆ แล้วตำแหน่งก็ต่างกันพอสมควร
นอกนั้นสนิทกับคุณวีร์ แต่ไม่สนิทกันเอง งงไหม

“ไม่ครับ”
 
“อ้อ น่าจะมีลลิตาไปอีกคน อันนี้พี่ไม่แน่ใจนะ ตาเป็นเลขาคุณจักร ส่วนใหญ่จะติดสอยห้อยตามไปเกือบทุกที่
แว่วๆ ว่ามีสัมพันธ์พิเศษกันอยู่”  ประโยคหลังพี่พรลดเสียงจนกลายเป็นกระซิบ



“มีใครที่ผมต้องระมัดระวังเป็นพิเศษไหมครับ” 

พี่พรเงียบ คิ้วขมวด หน้าตาเหมือนไม่ค่อยสบายใจ

“ตอนที่ประชุมพร้อมกับท่านประธานพี่ไม่ได้พูด แต่พี่สงสัยคุณจักร ไม่มีหลักฐานอะไรหรอก
มันเป็นความรู้สึกของพี่เอง พี่ว่าคุณจักรลึกๆ แล้วคงอิจฉาคุณวีร์มาก  คุณจักรทำงานมานานกว่า
แต่ก็ยังไปได้ไม่ไกล ตอนนี้ก็เป็นแค่ผู้จัดการแผนก  ตอนคุณวีร์ยังเรียนไม่จบ คุณจักรวางอำนาจมาก
เพราะเป็นญาติคนเดียวที่ทำงานอยู่ในบริษัทนี้  แต่พอคุณวีร์กลับมาก็ต้องยอมลงให้คุณวีร์"

"แล้วคุณวีร์ก็ไม่ชอบคนวางอำนาจโดยไม่ชอบธรรม คุณจักรเลยโดนหักหน้าบ่อยๆ
ต้องยอมก้มหัวให้พนักงานอาวุโสคนอื่น ทั้งที่แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยเห็นหัวใครเลย"


ไม่น่าเชื่อว่าอีตารองประธานฯ ก็เป็นคนใช้ได้เหมือนกัน
แต่จากที่พี่พรเล่า ก็น่าสงสัยคุณจักรอยู่มาก
ผมกาเครื่องหมายไว้ด้านหลังชื่อ ผมเจอผู้ต้องสงสัยคนแรกแล้ว


“ในงานผมต้องทำอะไรบ้างครับ” 

“ไม่ต้องทำอะไรเลย แค่ติดตามคุณวีร์อย่างเดียว ไปถึงก็ถ่ายรูปหน้างานนิดหน่อย
คุณวีร์อาจต้องให้สัมภาษณ์สื่อมวลชนบ้าง หลังจากนั้นก็นั่งโต๊ะ ทานอาหาร ดูการแสดงต่างๆ ที่เขาจัดมา
พิธีการก็มีอย่างเดียว คือตอนคุณวีร์ขึ้นไปร่วมมอบทุนให้กับทางมูลนิธิ แล้วก็ปิดงานจ้ะ

ผมยิ้มแก้มปริเลยครับ ฟังแล้วเหมือนไม่ได้ไปทำงาน ได้ทานของดีๆ ดูโชว์ กระทบไหล่ดารา
อยากจะโทรไปเล่าให้พี่ปั้นมันฟังจริงๆ  ซุกผมเป็นนางก้นครัวอยู่ได้ตั้งเป็นปี

คิดแล้วก็อยากเอากางเกงกลับไปเปลี่ยนไซส์ ตัวนี้มันแน่นพอดี เดี๋ยวผมกินได้น้อย  (*>﹏<*)








ผมแอบลอบมองผู้ร่วมโต๊ะคนอื่นๆ
ผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยคนนั้นคือคุณลิน ผู้ชายคนที่ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดเก่งคือคุณซัน  เด็กที่นั่งทำหน้าเชิดปากยื่น
เหมือนไม่พอใจอะไรอยู่ตลอดเวลาคือคุณริว ส่วนคนที่นั่งข้างๆ ทำหน้าเหม็นเบื่อน้องตัวเองคือคุณเรย์

ผมเหลือบมองเป้าหมายสำคัญ คุณจักรนั่งอยู่กับเลขา คอยหันมาพูดคุยกับคุณวีร์อยู่เรื่อยๆ
ผมเห็นคุณลลิตาแอบส่งสายตาเชิญชวนให้คุณรองประธานฯ อยู่หลายครั้ง ก็ไหนบอกมีซัมซิ่งลองอยู่กับเจ้านาย




“วีร์”  เสียงหวานเจี๊ยบดังมาจากข้างหลัง ผมหันไปมองเห็นดาราสาวสวยเข้ามายืนด้านหลังเก้าอี้คุณวีร์
ยกมือขึ้นกอดรอบคอ จุ๊บแก้มซ้ายขวา

“หนีมานั่งได้ยังไงคะ ทิ้งวิการับแขกอยู่คนเดียว” 

“ผมก็มาเป็นแขก” สีหน้ากรุ้มกริ่ม มือวางทาบลงไปบนแขนขาวๆที่กอดอยู่รอบคอ

ผมคอยมองทุกอิริยาบถ งงเหมือนกัน จะมองอะไรนักหนา
งาน มันเป็นงาน นายทำถูกแล้ว ผมหาข้อแก้ตัวให้กับตัวเอง 


“พาใครมาด้วยค่ะ”  คุณเทวิกาหันมามองหน้าผม ยิ้มสวยละลาย ผมแทบจะตัวอ่อนลงไปกองกับพื้น
ได้ใกล้ชิดดาราระดับนางเอกระยะเผาขน อยากจะคว้าโทรศัพท์มาขอถ่ายรูป ถ้าไม่คิดว่าขืนทำพรุ่งนี้คงถูกเจ้านายไล่ออก

“เลขาผม” คุณรองประธานฯ หันมามองหน้าผมยิ้มๆ เหมือนจะรู้ว่าผมกำลังเขินคุณวิกา
หน้าแดงหูแดงร้อนไปหมด

“คุณพรออกไปแล้วเหรอคะ” สีหน้าคนถามแปลกใจ

“ยังอยู่ ปุ่นมาเป็นเลขาส่วนตัว” คำตอบสั้นๆ แต่เล่นเอาคุณดาราคนสวยหันมาจ้องหน้าผม
คราวนี้มองขึ้นมองลง สำรวจผมแทบทุกซอกทุกมุม อย่าสแกนผมแบบนั้น ผมเขิน



“วีร์ทานไปก่อนนะคะ เดี๋ยววิกามานั่งด้วย ขอออกไปรับแขกแป๊บเดียว”
คุณเทวิกาหมดความสนใจผม เมื่อมีพนักงานมากระซิบบอกว่ามีแขกคนสำคัญมา

“ครับ”  แล้วก็อีกสองจุ๊บ ขืนอยู่กับหมอนี่ไปนานๆ ตาจะอักเสบเป็นกุ้งยิงหรือเปล่า ขยันโชว์เหลือเกิน



“ทำไมต้องหน้าแดง?”  คนข้างๆ ถาม รอยยิ้มที่ส่งมา ผมหาคำบรรยายไม่ถูก บอกได้คำเดียวว่าอยากทิ่ม
ให้ตาพราวๆ นั่นลืมไม่ขึ้นไปเลย

“ผมไม่ได้หน้าแดง”  ค้านมากครับ ค้านความจริงมาก แดงลงมายันคอยังกล้าปฏิเสธ

“แล้วนี่อะไร” มือใหญ่จับหูผมบิดเบาๆ ผมลืมตัวยกมือขึ้นปัดทิ้ง ถึงจะเบามันก็เจ็บเฟ้ย

คนโดนปัดไม่โกรธ หัวเราะขำผมอีก



“พี่ปุ่นเขาตกใจหนังสดไง” เสียงเล็กๆ ดังมาจากฝั่งตรงข้าม

“ริว”  พี่ชายที่นั่งอยู่ด้วยส่งเสียงดุน้องชาย ท่าทางคุณริวนจะเอาแต่ใจใช่ย่อย


“เป็นเด็กเป็นเล็กรู้จักหนังสดด้วยเหรอเรา” 

“เขาเรียนมหาลัยแล้วไม่ใช่เด็ก”  เสียงเถียงฉอดๆ สมควรแล้วโดนเสียมั้ง

“เด็กแก่แดด”  เห็นพี่น้องเขาแซวกันก็น่ารักดีครับ


ผมจะตัดชื่อคุณริวกับคุณรย์ออก เด็กสองคนนี้น่ารักเกินกว่าจะเป็นคนร้าย






“อิ่มหรือเปล่า”

“ครับ”

ไม่อิ่มเลยสักนิด ทานกันอย่างกับแมวดม ทั้งโต๊ะหยุดทานกันแล้ว เน้นไปทางดื่มเสียมากกว่า
ไอ้ผมจะทานต่ออยู่คนเดียวก็ไม่กล้า ยังไม่ถึงครึ่งกระเพาะเลย

“ไม่อิ่มก็ทานต่อได้ ไม่เป็นไร”
ผมเงยหน้าขึ้นมองคนพูด เผลอทำตาปริบๆ เป็นทำนองว่า...



 จริงนะ จะกินแล้วนะ   ˋ(′～‵)ˊ♡.     


คนตัวสูงเลื่อนจานมาไว้ข้างหน้าผมแทนคำตอบ

“ขอบคุณครับ” ผมหยิบส้อมเตรียมจ้วง แต่ขอแอบมองคนอื่นเสียหน่อยจะโดนว่าหรือเปล่า
ส่วนใหญ่กำลังสนใจโชว์บนเวทีมากกว่า มีแค่คุณลินเท่านั้นที่มองมาทางผม

แรกที่เห็นหน้าคุณลินนิ่งมาก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเมื่อสบตากับผมเข้า
คุณลินดูเป็นผู้ดีมาก สมฐานะ การศึกษา ดูนิ่งๆ ต่างกับคุณวิกา รายนั้นสวย มั่น ดูเหมือนนางพญา
 ไม่แปลกที่หนุ่มๆ ต่างพากันหมายปอง 


ผมตักอาหารทานไปเรื่อยๆ หูก็คอยฟังคนในโต๊ะคุยกัน เก็บข้อมูลให้ได้มากที่สุด
คนข้างๆ คอยเลื่อนโน้นเลื่อนนี่มาให้

ผมว่าผมคงอคติกับเจ้านายเกินไป ความจริงก็ไม่ใจร้ายเท่าไหร่ ออกจะใจดี





“ทานเยอะๆ เดี๋ยวผอม”   



ปีศาจ ไอ้ขี้แกล้ง นิสัยไม่ดี เขามีแต่ตบหัวแล้วลูบหลัง นี่ลูบหลังแล้วมาตบหัว
ตบแรงด้วย มาล้อเรื่องนี้ ต่อยกันเลยดีกว่า


ผมทำหน้ายู่ ส่งสายตาจิกกัดไปให้ เจ้านายก็เจ้านายเถอะวะ เอาปมด้อยคนอื่นมาล้อได้ยังไง




“แน่ใจนะว่าอิ่มแล้ว”
ยัง ยังไม่เลิกครับ ผมรวบช้อนส้อมวาง อยากกระแทกให้เสียงดังๆ แต่ยังพอมีมารยาทอยู่

“อย่าทำหน้ามุ่ยสิ เราก็ไม่ได้อ้วนหรอก แบบนี้กำลังน่าฟัด”



น่าฟัด  น่าฟัด  น่าฟัด   ผมทวนคำซ้ำๆ ก่อนเบิกตาโพลง  ⊙﹏⊙∥∣°




ไอ้คุณรองประธานฯ เป็นเกย์ !!!!!!





ซวยแล้วไอ้ปุ่น ผมยกมือขึ้นกอดอก เอนตัวหนีไปทางคุณซันที่นั่งติดอีกด้าน

คุณเกย์ เอาแต่หัวเราะชอบใจ ขำอะไรของมันฟระ อย่ามายุ่งกับเทควันโดสายดำนะเฟ้ย
เดี๋ยวพี่ปุ่นจะกลิ้งทับให้ เฮ้ยไม่ใช่ จะเตะให้หน้าหงาย หัวเราะไม่ออกไปเลย





กว่างานจะเลิก ดูคุณรองประธานฯอารมณ์ดีมาก ยิ้มไม่(ค่อย)หุบ
แต่เป็นยิ้มแบบที่ใครเห็น ก็คงอยากมอบอวัยวะเบื้องล่างให้ โดยเฉพาะผม


ผมยืนรอให้คุณๆ ทำการร่ำลากัน คุณเรย์ยกมือไหว้ผม แต่คุณริวแค่ยิ้มให้
พี่น้องคู่นี้แตกต่างกันมาก คนพี่สูงใหญ่แต่ดูสุภาพ ส่วนคนน้องตัวนิดเดียว หุ่นบางอย่างกับผู้หญิง
แต่ท่าทางจะเอาเรื่อง






“ปุ่น”

“ครับ” 

“หาที่นั่งรอก่อน ตรงล็อบบี้หรือเลือกสักร้านก็ได้ เดี๋ยวผมโทรตาม”

“ครับ” ผมมองตามงงๆ จะไปไหนของเขา  แต่พอเห็นคุณวิกาเดินเข้ามากอดแขน ผมก็พอเข้าใจ 
ไปหาเค้กทานดีกว่า เมื่อกี้ยังไม่อิ่มดี  ผมไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เดี๋ยวก็คงมา







สองชั่วโมงผ่านไป

ผมกระดิกทั้งนิ้วมือนิ้วเท้า จะให้รอไปถึงไหนฟระ คุยอะไรกันนานขนาดนี้





เดี๋ยวนะ ?????



ผมชักเริ่มเอะใจ หรือว่าจะไม่ได้คุยกัน เมื้อกี้ลิฟท์มันขึ้นชั้นบนใช่ไหม
เหนือชั้นห้องบอลลูมขึ้นไป มันเป็นห้องพักไม่ใช่เหรอ



อ๊ากกก  ไอ้เกย์ปลอม ไอ้เจ้านายโรคจิต ไปเอาสาวแล้วให้ผมนั่งรอ  ไอ้บ้า  ไอ้......



......................................................TBC.........................................................

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 19-03-2016 14:50:42

เพิ่งจะรู้สึกตัวหลังจากคุณวีร์หายไปกว่าสองชั่วโมงแล้วเนี่ยนะคะน้องปุ่น :m20: 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 19-03-2016 15:07:55

ปุ่นเพิ่งรู้เรอะ55555ห่วงกินนะนาย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 19-03-2016 15:15:03

ปุ่นน่ารักอ่าา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 19-03-2016 15:15:51

อุตส่าห์ชมคุณวีร์แล้วเชียวว่าน่ารักมากที่คอยเลื่อนของกินมาให้ปุ่นตลอด แต่พอหายไปสองชั่วโมงกับแม่ดาราดังปุ๊บ เอาคำชมของเจ๊กลับมาาาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 19-03-2016 15:18:27

ปุ่นกลิ้งทับเลยค่ะ! พูดจาทำร้ายจิตใจแบบนี้ได้ไง!?
ต้องทับมันเท่านั้นนนนนนน  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 19-03-2016 15:20:35

เอาน่า มีเนื้อมาถึงปากใครจะไม่กินคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: มะเขือม่วง ที่ 19-03-2016 18:12:39

หน่องปุ่นน่ารักกกก  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 19-03-2016 19:02:54

น้องปุ่นฮามากกกก น่าเอ็นดูนางจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 19-03-2016 19:15:35

อยากฟัดน้องปุ่นแล้วไปกับชะนีทำไมมมมมมมมมทม :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 19-03-2016 20:28:47

ปุ่นมมันน่ารักอะ~~~~

ว่าแต่ว่าสองชั่วโมงที่คุณวีหายไปปุ่นจัดการเค้กหมดไปกี่ชิ้นถึงได้เพลินจนลืมเวลา 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 19-03-2016 21:03:23

ปุ่นน่ารักอีกแล้ว  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 19-03-2016 21:07:32

อีคุณวีร์  ทิ้งน้องปุ่นไปเอาชะนี  :m16: :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 19-03-2016 21:24:43

คุณวีร์หายไปไหนทิ้งให้น้องปุ่นไปกินอยู่คนเดียว รีบๆเป็นแฟนกันจะได้ช่วยน้องปุ่นเบิร์น :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: JY_JRB ที่ 19-03-2016 22:06:25

ตลกดี สนุกด้วย o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-03-2016 22:36:09

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-03-2016 23:41:00

ปุ่นน่ารักอ่ะ.

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 19-03-2016 23:51:32

คุณวีร์ ทิ้งน้องปุ่นให้อยู่คนเดียวได้ไงเนี่ย  :serius2:
เกิดน้องโดนฉุดขึ้นมาจะทำไง
เอ่อ ไม่สิฉุดไม่ไหวหรอกมั้ง  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 20-03-2016 00:13:47

ุคุณขี้แกล้งอ่ะ หรือว่าแกล้งแค่ปุ่น  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: thevicious ที่ 20-03-2016 14:32:05

น้องน่าฟัดมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 20-03-2016 15:37:51

โถถถถถถถถถถถถถ ปุ่นเอ๊ยย น่าสงสารจริง
แต่หนูก็น่าแกล้ง น่าแหย่จริงๆเล้ยย
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 3] 19/03/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 20-03-2016 15:44:10

ตอนที่ 4 ครึ่งแรก


กว่าหนึ่งอาทิตย์ที่ผมเข้ามาทำงาน นอกจากจดหมายหนึ่งฉบับที่ได้รับแล้ว ทุกอย่างเงียบสงบ
จนกระทั่งวันนี้ กล่องพัสดุที่พี่พรถือมายื่นให้ผม ทำให้เรามีเรื่องต้องปรึกษากัน


“น้องปุ่นจะเอาเข้าไปให้คุณวีร์ไหม”

ผมส่ายหน้าทันที  ผมยังไม่รู้ว่าข้างในมีอะไร แต่จะแกะดูก่อนเเอาไปให้คงไม่ได้ ถ้าจะให้ก็ต้องไปในสภาพสมบูรณ์ 
เกิดมันไม่คอขาดบาดตาย คุณรองประธานฯ อาจจะแค่โยนทิ้งไม่ใส่ใจเหมือนกับจดหมายที่ผ่านๆมา
หรือเก็บเอาไว้เองไม่ให้ผม พี่ปั้นมันคงทำงานยากขึ้น

ผมมั่นใจว่ากล่องนี้ถูกส่งมาจากคนๆ เดียวกัน หนึ่งเพราะชื่อผู้ส่งผู้รับถูกปริ๊นท์มาแปะแทนการเขียน
สองที่อยู่ผู้ส่งมีแค่ จากวีร์ และเบอร์โทรที่ดูปั๊บก็รู้ว่าเป็นเบอร์เจ้านายผมเอง ใครมันจะส่งของให้ตัวเองกันล่ะครับ


ผมหยิบคัตเตอร์ขึ้นมากรีด พยายามระวังไม่ให้มือโดนกล่อง เดี๋ยวผมต้องจดลงไปว่าขอถุงมือจากพี่ปั้นมาด้วย

ข้างในกล่องเต็มไปเด้วยรูปถ่ายของคุณวีร์ที่ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ  ผมกับพี่พรลองพยายามต่อ
จนได้มาสองสามรูป คุณวีร์ในชุดไม่ซ้ำกัน ในสถานที่ๆแตกต่างกันออกไป


พี่พรหยิบชิ้นหนึ่งส่งมาให้ผม เป็นรูปของคุณวีร์ที่ถ่ายติดผมมาด้วย ชุดที่ใส่เป็นวันที่ไปงานกาล่าดินเนอร์

ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง จึงค้นลงไปในกองรูป เลือกหยิบชิ้นที่สนใจขึ้นมาดู
มีแต่รูปของคุณวิกาเท่านั้น ที่ถูกฉีกกลางหน้า  หรือจะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้ เรื่องชู้สาว
ถ้าอย่างนั้นคนส่งอาจจะเป็นผู้หญิง แต่ทำไมถึงส่งหาคุณรองประธาน ไม่ส่งไปให้คุณวิกา



เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะผมดังขัดจังหวะขึ้นมา
“ปุ่นเตรียมรถได้เลย”
“ครับผม”

ผมโทรตามลุงชัย เสร็จแล้วก็โทรหาพี่ปั้นเล่าเรื่องกล่องรูปให้ฟัง






ผมเปิดประตูข้างคนขับขึ้นนั่ง งานนี้ไม่พลาดครับ เริ่มเป็นงาน

“ปุ่น”

“ครับ”  ผมกำลังคาดเข็มขัด ลุงชัยเตรียมออกรถ


“มานั่งนี่”


<(“”"O”"”)>


“ผมไม่อยากตะโกนสั่งงาน”


ผมก็ต้องตุ๊บตั๊บย้ายจากนั่งหน้าไปนั่งหลัง 

โมโห แน่จริงรอให้ลุงชัยออกรถก่อนสิแล้วค่อยบอก อิแค่พูดก่อนขึ้นรถมันยากมากหรือไงฟระ



“ไม่พอใจเหรอเรา” 


@(一-一)     


ผมเหล่ตามอง ทำหน้ายู่ ปากยื่น
เป็นเลขาจะไมพอใจเจ้านายได้ยังไงครับ ผมเลยไม่ยอมตอบคำถาม แต่ใครจะเดาจากท่าทางผมอันนี้ห้ามกันไม่ได้



“หึๆ”


（ˋ︿ˊ)  ขอให้ขำจนสำลักตายไปเลย




“เอาน่า เสร็จงานแล้วจะพาไปทานของอร่อย  ดีไหม”

แหง่ม  ผมชำเลืองมอง อย่ามาเล่นตลกนะเฟ้ย




พาไปจริงใช่เปล่า

“จริง ไม่หลอก” เสียงทุ้มทำเอาผมสะดุ้งเฮือก เมื่อกี้ผมไม่ได้เผลอพูดมันออกมาใช่ไหมครับ





ผมนั่งอยู่ในรถ 5นาที  10 นาที 20 นาที คนข้างๆ ก็ยังนั่งสไลด์มือถือไปเรื่อยๆ

“อยากเข้าห้องน้ำหรือปุ่น” คนที่ผมนั่งรออย่างอดทน เงยหน้าขึ้นมาถาม

“ไม่อยากครับ”

“งั้นก็นั่งดีๆ จะกระสับกระส่ายกทำไม”

“หรือว่าหิว?” 

โว้ย คิดไปได้ทุกเรื่อง แต่เรื่องที่ตัวเองพูดไว้ดันลืม


“ไหนว่าจะสั่งงานครับ”

“ลืมไปแล้ว”  สั้นๆ ง่ายๆ แค่นั้น

ผมเก็บสมุดที่เตรียมไว้ลงกระเป๋า แอบหยิบช็อคโกแลตก้อนเล็กๆใส่ปาก
ของหวานบำบัดใช้กับผมได้เสมอครับ ช่วยให้อารมณ์ดีขึ้น

ผมอมช็อคโกแลตเอาไว้ เลิกสนใจคนกวนประสาทที่เรียกผมมานั่งแต่ก็ไม่ยอมพูด




มือใหญ่แบออกมาตรงหน้าผม 

“ขอบ้างสิ”

“อะไรครับ”

“ที่อมอยู่ในปาก ขอบ้าง”


ช็อคโกแลตหลุดลงคอผมเพราะความตกใจ ผมสำลัก ไอออกมาน้ำหูน้ำตาไหล
บ้าเอ๊ย เพิ่งแช่งให้คณรองประธานฯขำจนสำลักตาย เข้าตัวเฉย


“ใจเย็น”  มือใหญ่ลูบหลังให้ผมไปมา

“ขออันใหม่ไม่ได้จะเอาที่อยู่ในปาก กลัวถูกแย่งจนลงทุนกลืนลงไปเลยเหรอเรา”


ปากร้ายแต่หน้ายิ้มอ่อนโยนคืออะไร เหมือนจะเอ็นดูแต่ก็จิกกัดผมไปด้วย
ผมไม่เข้าใจเลย สาวๆ ชอบปากแบบนี้เข้าไปได้ยังไง หรือว่าจูบเก่ง
ผมเผลอจ้องปากคุณรองประธานฯ ในหัวรีเพลย์ภาพคนปากร้ายจูจุ๊บกับคุณวิกาในงานกาล่าดินเนอร์


แล้วไหงในหัวผมมันตัดมาเป็นภาพหน้าคุณรองประธานกำลังขยับเข้ามาใกล้



“เฮ้ยยย”  ผมร้องเสียงหลง

“ตกใจหมดปุ่น จะเสียงดังทำไม”

“เข้า..เข้ามาใกล้ผมทำไม” ผมถอยกรูดจนหลังติดประตู

“เห็นทำตาค้าง ปากเผยอ เลยจะดูให้แน่ใจว่าไม่ได้เป็นอะไร”


“ใคร..ใครปากเผยอ พูดดีๆ นะครับ” ผมปฏิเสธเป็นพัลวัน

“ใครที่จ้องปากผม แล้วเผยอปากออก ก็คนนั้นแหล่ะ”




อ๊ากกกกก  ไม่ใช่เฟ้ย  ไม่ใช่ ไม่ได้ทำ   （＞﹏＜）


 หรือ..ผมทำ


“ผมสำลักหายใจไม่ออก เลยอ้าปากหายใจแค่นั้นเอง”  ใช้ได้เลยพี่ปุ่น คำตอบนี้มันเยี่ยมมาก


คนตัวใหญ่พยักหน้า ทำท่าว่าเข้าใจแล้ว แต่ไอ้เสียงหัวเราะที่ตามมาเบาๆ แต่ไม่หยุดง่ายๆ นี่สิ
เล่นเอาผมตาคว่ำ อยากประทุษร้ายคุณรองประธานเสียงเอง


...........................................TBC.................................................

วันนี้เขียนได้สั้นๆ นะคะ ขอโทษน้า เดี๋ยวมาต่อครึ่งหลังให้พรุ่งนี้  เรื่องนี้ไม่มีสต็อคพิมพ์เสร็จก็อัพเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 20-03-2016 15:53:54

 :ling3:

หื้มมมมมม เรื่องชู้สาวจริงแน่หรือ?? หรือให้หลงประเด็น??  :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 20-03-2016 18:22:47

จูบเลยๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 20-03-2016 19:27:18

ความจริงท่านประธานไม่ได้โหดกับปุ่นมากมายนักหรอกใช่ไหม?
เพราะเห็นหลุดอ่อนโยน เอ็นดูปุ่น บ่อยๆ
หรือเห็นความน่ารักของปุ่นแล้วใช่มั้ยล่ะ
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 20-03-2016 19:33:50

รอๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 20-03-2016 20:34:27

ปุ่นน่ารักง่าาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-03-2016 21:16:43

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 20-03-2016 22:41:36

บอกแล้วว่าคุณวีร์ขี้แกล้ง ชอบแกล้งให้ปุ่นงอน  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 21-03-2016 01:57:46

น่าร๊ากกกกด..สนุก..ปุ่นตลกอ่ะ..ท่านรองมีใจให้น้องปุ่นก็บอกกกกก :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 21-03-2016 04:56:27

 :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 21-03-2016 09:12:15

โอ๊ย ทำไมน้องปุ่นน่ารักน่าชังน่าแกล้งน่ากระทำชำเราอย่างนี้!!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 21-03-2016 09:37:42

พระเอกขี้แกล้ง5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 21-03-2016 10:14:29

น้องปุ่นน่าเอ็นดูมากๆ เลยค่ะ :m3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 21-03-2016 10:33:01

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 21-03-2016 12:16:42

คุณเลขานารักมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งแรก] 20/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 21-03-2016 16:11:08

ตอนที่ 4 ครึ่งหลัง


“พี่ปั้นๆ ทางนี้” ผมกวักมือเรียกพี่ปั้น ก่อนหลบเข้าไปยืนรอหลังเสาต้นใหญ่

“ทำไมต้องทำลับๆ ล่อๆ ด้วยปุ่น “ พี่ชายผมในชุดสูท ว้าว ไม่ค่อยได้เห็นมานานแล้ว

“หล่อเชียว”

“อย่านอกเรื่อง” พี่ปั้นเอามือขยี้หัวผม

“นี่ครับ”  ผมส่งซองเอกสารข้างในใส่รูปที่ถูกส่งมา

“เดี๋ยวกล่องพัสดุ น้องเอาไปให้ที่บ้านอีกที มันอยู่ในกระเป๋า” พี่ปั้นรับไปเปิดออกดูก่อนเสียบเข้าไปข้างในเสื้อสูท

“แล้วก็นี่ตั๋วหนัง ที่นั่งvip พี่ปั้นจะได้สังเกตการณ์ได้ถนัด” ผมส่งตั๋วที่ขอให้พี่พรจัดการให้
เราเพิ่งตัดสินใจกันตอนที่ได้รับรูปมา ดีที่พี่พรหาให้ได้


ใช่แล้วครับ ผมกำลังอยู่ในงานเปิดตัวหนัง รอบปฐมฤกษ์ของคุณเทวิกาคนสวย


“น้องไปแล้วนะครับ หลอกเจ้านายว่ามาเข้าห้องน้ำ”

“ปุ่น”

“ครับ”

“คนที่ยืนข้างคุณวีร์ใครเหรอ”  ผมมองตามมือพี่ปั้น

“อ๋อ คุณริว ลูกพี่ลูกน้องคุณวีร์ครับ คนที่น้องเคยเล่าให้ฟัง คนนี้ไม่น่าสงสัยยังเด็กอยู่เลย”

“อืม”  พี่ปั้นพยักหน้ารับรู้




“สวยดีนะ”


“หะ”  …(⊙_⊙;)…



“พี่ปั้น นั่นผู้ชายครับ”


“ผู้ชาย?”  พี่ปั้นทำหน้างง 

“ปุ่นมองคนเดียวกับพี่อยู่หรือเปล่า คนที่ตัวบางๆ ผมยาวประบ่า หน้าหวานๆ” ผมพยักหน้ารับ พี่ปั้นยังไม่ยอมเชื่อ

“ที่ใส่กางเกงรัดๆกับเสื้อสเวตเตอร์สีชมพู” ผมพยักหน้าซ้ำ

“นั่นคุณริว รวิภาส ปัญจะรัตน์สกุล ของแท้และแน่นอนครับ”

“ผู้ชายอะไรแต่งตัวแบบนั้น เป็นน้องเป็นนุ่งจะเตะให้หายตุ๊ดเลย” ผมรีบยกมืออุดปากพี่ชาย

“พูดไปพี่ปั้น ใช่หรือเปล่าก็ไม่รู้ อาจไม่เป็นก็ได้นะครับ”

“จะเหลือเหรอ ดูผมเผ้า หน้าตา”  พี่ปั้นเอาแต่ส่ายหัว



“ปุ่นกลับไปทำงานเถอะ หายมานานแล้ว ค่อยเจอกันที่บ้าน”

“ครับ” ผมโบกมือให้พี่ปั้น ก่อนทำตัวเนียนๆ กลับไปยืนข้างหลังเจ้านาย



“ไปนาน”   คนทำหน้ายิ้ม ให้ช่างภาพถ่ายรูป ยังสามารถบ่นผมได้
กะจะใช้ทุกนาที ไม่ให้พักเลยหรือไง คิดในใจครับ ปากก็ต้อง “ขอโทษครับ”


“พี่ปุ่นไปนั่งกันเถอะ ริวเบื่อแล้ว” วันนี้คุณริวมาคนเดียว

“อดทนหน่อยเราต้องฝึกไว้”

“ไม่เห็นจะอยากฝึก พี่วีร์วางมาดไปคนเดียวเถอะ ริวไม่ชอบ” คุณริวคว้าแขนผม

“จะไปนั่งพักก็ไป เอาเลขาพี่ไปด้วยทำไม”

“งก ริวไม่มีเพื่อนนี่ พี่วีร์มีสาวสวยยืนป็นตุ๊กตาตั้งหลายคน สนทำไม”
ผมกลืนน้ำลายเลยครับ สาวๆ หันมามองกันใหญ่ แต่ไม่มีใครกล้าทำหน้าไม่พอใจ

“แหมน้องริว อย่าแซวแบบนี้สิคะ” คุณวิกาคงอยากจะด่าแต่ต้องทำหน้ายิ้ม เสียงอ่อนโยน

“ใครน้อง กรุณาเรียกชื่อ อย่ามาทำตีสนิท”  ยกนิ้วให้เลยครับ ถ้าไม่เอาแต่ใจจริงทำไม่ได้


“ริว พอแล้ว ขอโทษวิกาเดี๋ยวนี้” คุณรองประธานฯ เห็นสาวดีกว่าน้อง

“ผมขอโทษแทนริวด้วยนะวิกา ต่อไปก็เรียกแค่ริว หรือรวิภาสก็พอ”

ผมค้นพบว่าคุณรองประธานฯ เป็นคนที่พูดจาแล้วคนฟังแยกไม่ได้ว่ากำลังชมหรือด่า ดีหรือร้าย
แล้วตกลงอยู่ฝ่ายไหนกันแน่



คุณริวไม่ยอมขอโทษแถมสะบัดหน้าจนผมนิ่มๆ มาโดนหน้าผม มือเล็กคว้ามือผมเดินลิ่วๆ
ผมกับคุณริวสูงพอๆ กัน แต่ผมกลับก้าวแทบไม่ทันคนที่กำลังอารมณ์เสีย

“คุณริว ช้าๆครับ”  พอผมทักออกไปคุณริวถึงเพิ่งรู้สึกตัว ท่าทางจะโมโหเอาเรื่อง  เดินช้าลงจนถึงโซนที่จัดเป็นที่นั่งรับรอง

“พี่ปุ่นเรียกริวก็พอ ไม่ต้องเรียกคุณหรอก หรือจะเรียกน้องริวก็ได้ ริวเด็กกว่า”  น้องริวพยักหน้าชวนผมนั่งลง

เรียกได้เหรอครับ ไม่โดนเด็กถอนหงอกนะ ผมไม่ค่อยแน่ใจ

“ริวแค่ไม่ค่อยชอบหน้าผู้หญิงคนนั้นเห็นกี่ทีก็หมั่นไส้ เกาะพี่วีร์เป็นปลิง”
ขืนคุณริวยังพูดแบบนี้ จากไม่สงสัย ผมจะสงสัยแล้วนะครับ ต้องลองประเมินดูก่อน


“คุณริว เอ่อ..น้องริวดูสนิทกับคุณวีร์มากนะครับ”  ผมเริ่มต้นเกริ่น

“มาก พี่เรย์เหมือนเพื่อน แต่พี่วีร์เหมือนพี่ ริวเลยหวง”

“หวงมากไหมครับ”

“มากสิ” 

“ถ้าคุณวิกาคบกับคุณวีร์ล่ะครับ”  ผมไม่แน่ใจว่าคำถามรุกมากไปหรือเปล่า แต่ก็ต้องลอง

“ไม่ได้ คนนี้ริวไม่ให้ผ่าน ไม่ชอบ ไม่เอา”  น้ำเสียงไม่พอใจ หน้าบึ้ง
ถึงจะดูเข้าเค้าแต่หน้าเล็กๆที่กำลังเชิดอยู่ น่ารักจนผมไม่อยากเก็บเอามาคิด

“เรียกแล้ว ไปกันเถอะ”  น้องริวลุกขึ้นยืน



ผมเดินตามเจ้านายไป  เดี๋ยวผมจะแยกไปนั่งกับน้องริว เจ้านายนั่งกับนางเอกของเรื่อง ชีวิตน่าอิจฉา

“ริว” คุณรองประธานฯเรียกน้องชาย กระซิบอะไรกันเบาๆ  ก่อนน้องริวจะเดินนำไปข้างหน้าแทน

ผมเข้าไปนั่งที่ๆจัดไว้ให้ ชะโงกมองหาพี่ปั้น  เจอแล้วเข้ามานั่งแล้วเหมือนกัน

หันกลับมา คนที่นั่งข้างผมไม่ใช่น้องริว แต่เป็นเจ้านายผมเอง


(*゜~`*)｡


มาได้ยังไง


“เป็นไฮเปอร์เหรอปุ่น ถึงนั่งนิ่งๆ ไม่เป็น”  ผมกำลังชะเง้อมองที่นั่งข้างหน้า เห็นหัวน้องริวนั่งแทน

“ทำไมมานั่งนี่ครับ” ก็คนมันอดสงสัยไม่ได้

“นั่งไม่ได้รึไง”  คำตอบเจ้านายผมไขข้อข้องใจได้ดีมาก

“สนใจหนังเถอะ ฉายแล้ว” ผมแอบยื่นปากให้ ก่อนหันไปสนใจภาพที่ฉายอยู่บนจอ


หนังฉายไปได้ครึ่งเรื่อง สนุกดีเหมือนกันตามสไตล์หนังรักโรแมนติก

จู่ๆ หัวของคนที่นั่งข้างๆ ก็ตกตุ๊บลงมาบนไหล่ผม หันไปมอง เห็นหลับตาสนิท หายใจสม่ำเสมอ
ผมพยายามจะใช้สองมือดันหัวเจ้านายออก แต่คนที่ใช้ไหล่ผมเป็นหมอน ครางอือๆ ไม่ชอบใจ ทิ้งน้ำหนักลงมาจนได้ 
ผมอยากจะลองอีกหน แต่อย่าดีกว่า ทนเอาหน่อย เดี๋ยวคนข้างหลังจะนึกว่าผมทำอะไรไม่ดี
ไอ้เจ้านายบ้า ครางเสียน่าเกียจ



หนังจบแล้ว คนที่หลับสบายกระเด้งตัวลุกขึ้น เดินนำผมออกไปสบทบกับแขกท่านอื่นๆ หน้างาน

นี่ถ้าไหล่ผมไม่ปวดเพราะโดนทับอยู่เป็นชั่วโมง ผมจะไม่เชื่อเลยว่าคนที่ยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นแอบหลับ
หน้าตาสดชื่น ยิ้มหว่านเสน่ห์  ดูดีโครต

“พี่วีร์หลับใช่ไหมครับ” ผมหันไปตามเสียง เจอน้องริวเข้ามายืนข้างๆ
ผมพยักหน้าให้

“คิดอยู่แล้ว ตอนมาบอกให้เปลี่ยนที่ กะว่าไม่รอดแน่ๆ พี่วีร์ดูที่ไหนล่ะหนังแบบนี้ ไม่รู้จะมาทำไม”

มาเพราะคุณวิกาไงครับ แต่ขืนตอบออกไป น้องริวคงโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง


ผมกับน้องริวยืนรอคุณรองประธานฯ คงอีกพักใหญ่ ผมมองไปรอบๆ เห็นพี่ปั้นยืนอยู่ที่โต๊ะเครื่องดื่ม
กำลังดื่มน้ำ แต่ตามองไปที่เจ้านายผม

ผมมองตาม เห็นคุณวิกาเกาะแขนเจ้านายผม ยืนคุยกับแขกท่านอื่นอยู่  อ้าวคุณลินกับคุณซันก็มา
ทำไมตอนเข้างานผมไม่เห็น หรือเพิ่งมาตอนหนังเริ่ม


ผมหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูป ก่อนส่งให้พี่ปั้น พร้อมเขียนว่าเพื่อนสนิทคุณวีร์ เขียนชื่อกำกับลงไป

ผมมัวแต่พิมพ์อยู่ ได้ยินเสียงร้อง เงยหน้าขึ้นมา เห็นคุณวิกาลงไปนอนพังพาบที่พื้น

คนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ตกใจกันน่าดู คุณวิกาหน้าเสียมาก คงอาย
เจ้านายผมนั่งลงไปประคองขึ้นมา คุณวิการีบเอนตัวเข้าไปซบ ช่างภาพกดถ่ายรูปกันใหญ่


“ชิ ล้มเองหรือเปล่า มารยา”  น้องริวไม่ยอมเชื่อ

แต่ผมว่าล้มจริง ใครจะอยากอายในงานตัวเองล่ะครับ ท่าลงไปเมื่อกี้ไม่สวยเลย  ถ้าล้มเองคงจัดท่าดีกว่านี้

คุณรองประธานส่งต่อคุณวิกาให้คุณซันประคอง ออกเดินมาหาพวกผม


“เดี๋ยวริวกลับกับซันนะ ปุ่นด้วย”

“อ้าว แล้วพี่วีร์จะไปไหน” 

“พี่จะไปส่งวิกาที่บ้าน”

“สำออย” 

“เรานี่ “ มือใหญ่ขยี้ผมน้องชาย



“ปุ่น”

“ครับ”

“เอาไว้จะพาไปทานของอร่อยที่บอกไว้ วันนี้ขอโทษที”  เอ๋ ยังจำได้ด้วย

“ไม่เป็นไรครับ” ผมรีบโบกมือยืนยัน


“พรุ่งนี้เจอกันที่ออฟฟิศ”

“ครับ”  ผมมองตามหลังคนตัวสูง เมื่อกี้หวังว่าคงเป็นแค่อุบัติเหตุ ไม่เกี่ยวกับคนที่ส่งรูปมาให้ผม


“เซ็ง”  น้องริวทำหน้าเซ็งสมคำพูด

“ไปกันเถอะพี่ปุ่น เดี๋ยวพี่ซันไปส่ง”

“ไม่เป็นไรครับ น้องริวกลับเถอะ เดี๋ยวพี่กลับเอง”  ผมมองไปทางพี่ปั้น เห็นยังยืนอยู่ สะดวกเลยจะได้กลับพร้อมกัน


“ไม่เอากลับด้วยกัน เดี๋ยวพี่วีร์ว่าริวทำเลขาคนเก่งหาย”  น้องริวดึงมือผมไว้

“พอดีพี่เจอเพื่อน เลยจะกลับพร้อมกัน น้องริวไม่ต้องห่วงนะครับ”

“ไหน คนไหน”  ทำตัวเป็นคนดูแลผมเชียว เด็กกว่าผมตั้งหลายปี

ผมเลยจำใจต้องชี้มือไปที่พี่ปั้น

“โน่นครับ คนโน้น”

“ตัวโตๆนั่นเหรอ”

“ครับ”

“มองมาทางนี้ด้วย หน้าตากวนประสาท” ผมหันไปมองพี่ปั้น เหอๆ จริงๆด้วย


“ผมไปนะครับ วันหลังเจอกันใหม่”  น้องริวพยักหน้า
“เดี๋ยวริวแวะไปเที่ยวเล่นที่บริษัท จะไปให้พี่วีร์เลี้ยงข้าวด้วย”

“ครับแล้วเจอกัน” 


ผมแยกตัวมาจากน้องริว มองให้แน่ใจว่าเจ้านายผมไม่อยู่แล้ว ถึงเดินเข้าไปหาพี่ปั้น

“เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นพี่ ทำไมคุณวิกาล้มครับ ปุ่นไม่ทันมอง”

“ดูไม่ออกหรอกคนเยอะ อาจจะโดนผลัก ล้มเอง หรือโดนเหยียบชายกระโปรง ต้องรอขอกล้องวงจรปิดดูอีกที
พี่มีเพื่อนพอช่วยได้”

ผมพยักหน้า


“กลับกันเถอะ” 

“ครับ”



เดี๋ยวนะ แย่แล้ว



“พี่ปั้น” ผมเรียกเสียงหลง

“มีอะไร”

“กระเป๋าผม กระเป๋าผมอยู่ในรถเจ้านาย”

“พรุ่งนี้ยังไปทำงานนี่ เดี๋ยวค่อยไปเอา”


“กล่องพัสดุอยู่ในนั้น”  ตายแน่ครับ ถ้าคุณวีร์เปิดดูผมตายแน่ 

ผมกับพี่ปั้นได้แต่มองหน้ากันแต่ทำอะไรไม่ได้ ทำไมผมสะเพร่าขนาดนี้ เมื่อกี้ควรรีบตามไปเอากระเป๋า
ทำงานไม่ได้เรื่องเลย



....................................................TBC.........................................................................

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 21-03-2016 16:30:56

มีแววว่าจะมีเพิ่มอีกคู่หรือเปล่าเนี่ย  ว้ายยย  :hao7:
น้องปุ่นแย่แล้ว คุณวีร์เจอของขึ้นมาละงานเข้าเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 21-03-2016 16:38:23

ริวปั้น

เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 21-03-2016 17:28:39

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 21-03-2016 17:55:58

น้องริวหวงพี่ชายกะผู้หญิงแต่ดันถูกชะตากะปั้น  เอ๊....เอาคนนี้เป็พี้สะใภ้เลยจะดีมากคะน้องริว 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 21-03-2016 19:27:38

ตามมาจากเรื่องโน้น แหม่เมื่อไหร่น้องปุ่นเราจะบู๊สักทีละ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-03-2016 20:02:26

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: lovetogether ที่ 21-03-2016 20:06:28

น่ารักๆๆๆๆ ขอบใจนะไรต์ที่แต่งนิยายน่ารัก สนุกๆให้อ่าน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 21-03-2016 21:12:01

ตามไปตอนนี้อาจจะยังทันคุณวีร์ก็ได้นะคะปุ่น เอาใจช่วยค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 21-03-2016 22:28:34

พี่ปั้นกับน้องริว :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 21-03-2016 22:30:10

โดนจับได้แน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 21-03-2016 23:00:55

เห็นแววคนมาปราบพยศน้องริวละ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 21-03-2016 23:22:08

ปุ่นโก๊ะจังเลย ลืมของไว้ในรถทั่นรองด้วย
ว่าแต่ ตอนนี้อิท่านรองแอบเนียนซบน้องป้ะเนี้ยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 22-03-2016 11:34:50

พี่ปั้นกับน้องริว  :give2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 22-03-2016 11:50:24

 :z2: o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 4♥ครึ่งหลัง] 21/03/16 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 22-03-2016 16:11:41

ตอนที่ 5


ผมหายใจโล่งที่เห็นกระเป๋าวางรออยู่บนโต๊ะทำงาน เปิดออกดูกล่องพัสดุยังอยู่ในนั้น
โชคดีที่นึกขึ้นได้ รีบโทรบอกลุงชัยให้เก็บเอาไว้ให้ คราวหลังต้องเอาติดตัวไปด้วยทุกครั้ง

“น้องปุ่น”  พี่พรเปิดประตูออกมาจากห้องเจ้านาย แม่เจ้านี่มาทำงานกันตั้งแต่กี่โมง
ผมยกนาฬิกาขึ้นดู  ผมก็ไม่ได้มาสายนะครับ

“ครับพี่พร”

“วันศุกร์นี้น้องปุ่นต้องไปรีสอร์ทที่ภูเก็ตกับเจ้านายนะคะ มีประชุมกับทางโน้น
คุณจักรกับลลิตาไปด้วย พี่จองตั๋วให้แล้ว 4ที่  อยู่ยาวจนถึงวันอาทิตย์เย็น
เรื่องรายงานการประชุมน้องปุ่นอัดเสียงมา เดี๋ยวพี่จัดการให้เอง”

ผมพยักหน้า ภูเก็ตตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยไปเลย เคยลงไปเที่ยวใต้สุดก็ชุมพร



“ยังไม่หมดค่ะ วันเสาร์คุณเทวิกา คุณลิน คุณซันจะตามไปพักผ่อนด้วย”  ผมถึงกับเลิกคิ้ว

“นี่ไปไหนต้องไปยกกลุ่มอย่างนี้ตลอดเลยเหรอครับ”


พี่พรหันซ้ายหันขวา มองให้แน่ใจว่าไม่มีใครเดินผ่านมา ซึ่งมันไม่มีหรอกครับ 

“ตอนแรกมีคุณซันคนเดียวค่ะ คุณลินรู้เลยขอตามไปเที่ยวด้วย คุณวิกายอมไม่ได้
ลงทุนขอเลื่อนงานถ่ายแบบตามไปอีกคน”

“คุณวิกาไม่ถูกกับคุณลินหรือครับ”  ข้อมูลใหม่มากสำหรับผม เห็นเจอกันก็ปกติดีออก

“น้อยไปสิคะ เรียกว่าทั้งเขม่น ทั้งเกลียดเลยแหล่ะ”

“คุณวิกาไม่ชอบที่คุณลินสนิทกับคุณวีร์
คุณลินเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ยังอยู่ข้างคุณวีร์เสมอ เปลี่ยนผู้หญิงมาเป็นสิบก็ยังอยู่ ก็คนมันเป็นเพื่อนกัน”

สมองน้อยๆ ผมทำงานหนักมาก นี่แค่กลุ่มเดียวนะ คิดถึงไฟล์รายชื่อแล้วจะเป็นลม ถ้ายุ่งเหยิงอย่างนี้ทุกกลุ่ม
ไอ้ปุ่นตาย  หรือไม่งั้นไอ้คุณรองประธานคงตายจริงสมคำขู่ไปก่อน



“พี่แอบกระซิบให้ทางโน้นจัดห้องให้น้องปุ่นอยู่ติดกับห้องเจ้านายนะคะ จะได้ทำงานได้ง่ายๆ
ส่วนที่เหลือพี่จับแยกให้อยู่ห่างออกไปอีกหน่อย โดยเฉพาะคุณวิกา”

“ทำไมล่ะครับพี่พร เจ้านายน่าจะอยากอยู่ใกล้คุณวิกานะ”

“คำสั่งคุณริวค่ะ”


 …(⊙_⊙;)…     


“หา”  ผมงงเป็นไก่ตาแตก

“น้องปุ่นไม่รู้สินะคะ พี่นี่แหล่ะสปายของคุณริว มีอะไรต้องรายงานตลอด
น้องปุ่นมาพี่ก็รายงานนะคะ บอกไปว่านิสัยดี น่ารักมาก น่าเอ็นดูสุดๆ”

เพราะอย่างนี้นี่เอง ผมถึงไม่โดนน้องริวเหวี่ยงวีนใส่ 

“แล้วคุณริวรู้เรื่อง....”

“ไม่ค่ะ เรื่องนี้บอกไม่ได้พี่รู้  บอกแต่ว่าเป็นเลขาส่วนตัวรับเข้ามาใหม่เท่านั้น”  ค่อยยังชั่วครับ โล่งอกไป






เที่ยงแล้ว เย้ หิวมากมาย ท้องผมร้องเตือนตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อน

“ไปค่ะน้องปุ่น ทานข้าวกัน” ผมพยักหน้า หยิบโทรศัพท์กับกระเป๋าตังค์

กำลังดีใจว่าในที่สุดก็ได้กินแล้ว มารความสุขก็มาครับ เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะผมดังขึ้น

“ครับผม”

“รอก่อน อย่าเพิ่งออกไปทานข้าว”

“กึก” เสียงวางโทรศัพท์ วางไปแล้วผมยังไมได้พูดอะไรสักคำ

กระเพราหมูไข่ดาว เกาเหลาน้ำตกลอยไปไกลลิบ

ผมวางหู จะผอมสมใจพี่ปั้นมันก็งานนี้

“พี่พรไปทานก่อนเลยครับ ผมต้องรอเจ้านาย” 
พี่พรพยักหน้าเห็นใจ แต่หยิบกระเป๋าตังค์ออกไปเลย คืออะไรครับ



ห้านาที สิบนาที ตั้งแต่ผมมาทำงานกับคุณรองประธาน ผมต้องนั่งนับเวลาเป็นว่าเล่น
โว้ย เมื่อไหร่จะออกมา


ยี่สิบนาทีผ่านไป ร่างสูงถึงก้าวออกมาจากห้อง  ผมหน้าหงิกจนม้าหมากรุกยังอาย
เรื่องเดียวที่ไม่ควรขัดใจผมคือเรื่องกิน

“ไปได้แล้ว”

ผมออกเดินตาม โกรธเว้ยโกรธ

อีกแล้วนะ ขายาวๆนั่นเดินอย่างกับไปตามควายที่ไหน ไม่สนใจขาสั้นๆป้อมๆของผมเลย


“โอ๊ะ”  ผมมัวแต่สรรเสริญเจ้านายในใจ ไม่รู้ตัวว่าเดินออกมาจนถึงลิฟท์แล้ว
คนตัวสูงใหญ่เล่นบดบังทัศนียภาพของผมหมดนี่ครับ ใครจะไปมองเห็น

“ซุ่มซ่าม” มือใหญ่ประคองผมไม่ให้ล้มลงไป

“ขอโทษครับ”  เจ็บใจ เมื่อกี้น่าจะชนให้แรงกกว่านี้

ว่าแต่...

มือน่ะ เมื่อไหร่จะเอาออกไป


ผมค่อยๆ ถอยตัวออกห่างอย่างสุภาพ กะว่าเดี๋ยวคนที่ลืมคงนึกได้ เอามือลงเอง
แต่คุณรองประธานฯเปลี่ยนมาคว้าแขนผมไว้แทน ลากเข้าลิฟท์ที่ขึ้นมาถึงพอดี

“ปล่อยครับ” ผมบิดแขนให้คนที่จับอยู่รู้สึกตัว สภาพเหมือนผู้ปกครองจูงเด็ก
มันไม่ถูกสักนิด ผมเป็นบอดี้การ์ดต้องเป็นคนปกป้องสิ ไม่ใช่มาทำกับผมเป็นเด็กเล็กๆแบบนี้

“ปล่อยเดี๋ยวก็ไปชนโน่นชนนี่อีก”


(￣﹏￣”) 


“ผมไม่ใช่เด็ก”  ถ้าท่านประธานรู้เข้าทีมพี่ปั้นได้ถูกไล่ออกแน่ครับ

“เด็ก เด็กมาก ยังสงสัยว่าฝ่ายบุคคลรับเข้ามาได้ยังไง” 

ตึกตึก ตึกตึก ใจผมเต้นเป็นกลองรัว  ซ...ซวยแล้วปุ่น ทำยังไงดี ทำยังไงดี


“คุณวีร์เป็นคนรับผมเองนะครับ สัมภาษณ์เองด้วย”

“ใช่ แต่ฝ่ายบุคคลส่งรายชื่อมาแค่คนเดียว ผมไม่มีตัวเปรียบเทียบ เห็นแนบมาว่าคนอื่นๆ ไม่ผ่านเกณฑ์”

หึๆ ถ้าเป็นความจริง บริษัทนี้ก็คงเกณฑ์ต่ำมากครับ








“แต่ก็...ไม่เลว”



หื้อ  ˋ( ° ▽、° )♡. 


ผมหูฝาดไปหรือเปล่า

ยิ้มแก้มแทบปริเลยครับ ก่อนจะคิดขึ้นมาได้

วันๆ ผมเอาแต่ส่งดอกไม้ ส่งของขวัญ แยกจดหมาย ตอบรับบัตรเชิญ วิ่งตาม ถือของให้
คิดแล้วก็รู้สึกภูมิใจในงานตัวเองจริงๆ   (-__-)






“อร่อยไหม”

ผมรีบพยักหน้า แก้มตุ่ย พูดไม่ได้ครับเต็มปากเลย

“ตามสัญญาที่บอกไว้ว่าจะพามาทานของอร่อย”

อ่า...

อ่า...

รู้สึกผิดครับ ตอนให้นั่งรอไปด่าไว้เสียเยอะ

“มะ..ไม่เป็นไรครับ ผมลืมไปแล้ว”

“บอกว่าจะพามาก็ต้องได้มาสิ”

ขอโทษคร้าบ ต่อไปจะไม่ด่าก่อนรู้เรื่องอีกแล้ว



“เมื่อวานคุณเทวิกาเป็นยังไงบ้างครับ เจ็บมากหรือเปล่า” 

“ไม่มากแค่ตกใจ”

“ทำไมถึงล้มครับ”

“เห็นบอกว่าโดนผลัก แต่คิดว่าเพราะเบียดกันมากกว่า นักข่าวอาจจะเซมาโดน”
พ่อคนมองโลกในแง่ดี ได้จดหมายขู่แล้วยังไม่เอามาเชื่อมโยงกันอีก
เออ แต่รูปคุณวิกาถูกฉีกอยู่ที่ผมนี่ คุณรองประธานจะรู้ได้ยังไง

ด่าก่อนคิดอีกแล้วปุ่น เพิ่งบอกตัวเองไปแหมบๆ ว่าจะไม่ทำ




“ของหวานไหม”

“ครับ” 

คนตัวสูงยกมือเรียกพนักงานให้ผม
ผมสั่งเค้กไปสองชิ้น คนที่มาด้วยสั่งแกาแฟแก้วเดียว



เค้กหน้าตาน่าทานมากครับ ผมฟาดไปเกือบครึ่งชิ้นถึงนึกได้ว่าไม่ได้ชวนเจ้านายสักคำ

“ทานด้วยกันไหมครับ อร่อย”

คุณรองประธานส่ายหน้าปฏิเสธ แล้วไม่รู้คิดอะไรได้ อยู่ๆก็ยิ้มเสียจนตาพราว

“คุณวีร์ขำอะไรครับ”



“ไม่มีอะไร แค่รู้สึกเหมือนกำลังเลี้ยงลูกอยู่”



เลี้ยงลูก    ( ° △ °|||)   


ภาพบอดี้การ์ดของผมถูกทำลายย่อยยับ ผมควรจะไปสารภาพกับพี่ปั้นมันไหมว่าให้หาคนอื่นมาทำแทนผมเถอะ
ผมทำให้วงการบอดี้การ์ดเสื่อมเสียอย่างไม่น่าให้อภัย



“ทานต่อสิ เสร็จแล้วจะได้กลับ”

“ครับ” หมาหงอยหน้าตาคงเหมือนผมตอนนี้ ยิ่งหงอยผมยิ่งจ้วง กินให้มันหายเศร้า




“ปุ่น”

“ครับ” ผมเงยหน้าจากจานเค้กขึ้นมองคนเรียก

“เลอะหมดแล้ว” มือใหญ่เอื้อมมาเช็ดมุมปากของผม นิ้วเย็นๆไล้ผ่านเบาๆ
ทำไมหัวใจผมมันถึงกระตุก

ผมที่กำลังทำหน้าไม่ถูก ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ เมื่อคนตรงหน้าแตะนิ้วโป้งเข้ากับปากของตัวเอง




“อืม เค้กร้านนี้ใช้ได้”


⊙﹏⊙


เมื่อกี้มัน...คือมัน...มันปกติเหรอ!!! ทำไมคุณรองประธานถึงทำได้หน้าตาเฉย
แถมตอนนี้ยังนั่งอ่านข่าวในไอแพดพร้อมกับจิบกาแฟไปด้วยอย่างสบายใจ




ตึกตึก ตึกตึก  เบาๆ  เบาๆสิโว้ย ผมพยายามสั่งหัวใจตัวเอง ไม่เป็นอันกินครับ

“จะทานต่อไหมหรืออิ่มแล้ว จะได้เรียกเช็คบิล”


เค้กอีกชิ้นยังวางอยู่ตรงหน้า แต่ผมได้แต่นั่งมองตาปริบๆ
ผมกินเค้กสองชิ้นไม่หมด บอกไปใครจะเชื่อ

“อิ่มแล้วครับ”

“ไม่สบายหรือเปล่า”

ยังมีหน้ามาถามใครเล่าทำให้ผมป็นแบบนี้  สติสตังหายหมด


สงสัยผมจะตอบไม่เร็วทันใจ มือใหญ่เอื้อมมาอีกครั้ง คราวนี้แปะที่หน้าผากผม

“ก็ไม่ร้อนนี่"

“ส..สบายดีครับ เรากลับกันเถอะ”   ผมอยากลุกออกไปจะแย่แล้ว ใจมันสั่นไม่เลิก

“เอาสิ”  คุณรองประธานเรียกพนักงานมาจัดการเรื่องเงิน


ผมแอบมองมือที่กำลังเซ็นชื่อบนสลิป 

ซู่ ความร้อนพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว 


ปุ่นแกคิดอะไรของแก แค่มือโว้ย แค่มือ



..................................................TBC..................................................
My Friend The Series (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3339964#msg3339964)
วันนี้ลงตอนใหม่ เป็นเรื่องสั้นจบภายในตอน ฝากด้วยนะคะ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 22-03-2016 16:28:55

ท่านรองบอกเหมือนเลี้ยงลูกโถๆน่าสงสารคุณเลขา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 22-03-2016 16:35:07

น้องหนูได้พัสดุคืนมาอ้ะยัง??

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 22-03-2016 16:37:54

ท่านรองสุดยอดporn

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 22-03-2016 16:42:29

คุณวีร์คะะะะ ถ้าจะอ่อยยขนาดนี้ น้องปุ่นใจละลาย (หรือคนอ่านใจละลาย) หมดแล้วค่าาา :hao7:
แล้วมาบอกว่าเหมือนเลี้ยงลูกอีก น่าตีมากค่ะะะะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 22-03-2016 16:55:45

งานที่น้องปุ่นทำนี่ดีจัง
มีเจ้านายดีๆพามาเลี้ยงข้าวเลี้ยงขนม  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 22-03-2016 17:00:03

อ้างจาก: BlueCherries ที่ 22-03-2016 16:35:07  

น้องหนูได้พัสดุคืนมาอ้ะยัง??

ได้คืนแล้วคร้าบบ  คนเขียนตอบแทน^^
เขียนไว้ไม่ชัดเจน เลยเพิ่มประโยคเข้าไปแล้ว ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 22-03-2016 17:15:33

ปุ่นน่ารัก นี่ถ้าปุ่นโกรธแล้วเอาของกินมาง้อ คงจะหายโกรธเลยมั้งเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 22-03-2016 17:19:08

 :o8: รอเขาไปทะเลกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 22-03-2016 17:19:37

น้องปุ่นเขินแรง อิอิ
ท่านรองนี่ก็ขยันให้น้องใจสั่นจริงๆ
 :haun5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: darinsaya ที่ 22-03-2016 17:31:02

 :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 22-03-2016 18:03:13

แอบอ่อยน้องปุ่นเบาๆ เหมือนกันนะคะคุณวีร์เนี่ย :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 22-03-2016 18:12:18

หวั่นไหวอย่างแรง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 22-03-2016 18:58:51

โอ่ยยย หนูปุ่นของเจ้ถึงกับไปไม่เป็น กินไม่หมดกันเลยทีเดียว
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 22-03-2016 20:26:33

น้องปุ่น บอสอ่อยมา เราต้องอ่อยกลับ #ไม่โกง  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 22-03-2016 20:52:35

ใจเย็นปุ่น ใจเย็นๆ555  :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 22-03-2016 21:17:55

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 22-03-2016 21:43:19

ปุ่นเอ้ยยยยยยยยย จะทำตัวน่ารักน่าแกล้งไปถึงไหน ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-03-2016 21:52:48

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 22-03-2016 21:53:35

งานบอดี้การ์ดจะรุ่งมั้ยเนี่ยปุ่นเอ้ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-03-2016 21:53:56

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 22-03-2016 21:58:40

นี่ก็หิวตามปุ่นทุกตอน 5555555555555555 :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 22-03-2016 22:31:28

สนุกค่ะ รอติดตามม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 22-03-2016 22:45:37

ท่านรองคนแมนพูดผิดแน่เลยไม่ใช่เลี้งลูก แต่เป็น(แม่ของ)ลูก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 23-03-2016 13:44:39

น้องปุ่นน่ารัก อยากให้ลดน้ำหนัก คุณวีร์จะได้รัก ได้หลง อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 5] 22/03/16 ✿ P.4
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 23-03-2016 16:03:06

ตอนที่ 6

ผมเพิ่งหายใจได้ทั่วท้องเมื่อการประชุมเสร็จสิ้นไปด้วยดี การมาทำงานครั้งนี้ทำเอาผมเครียดนอนไม่หลับมาหลายคืน
เพราะผมไม่ใช่เลขาที่แท้จริง งานเลขาทั้งหมดพี่พรเป็นคนทำทั้งสิ้น ผมมีหน้าที่แค่ส่งต่อไปให้
ผมใช้ทั้งการบันทึกเสียงและอัดวิดีโอเพื่อความไม่ประมาท โชคดีที่ไม่มีการเรียกใช้งานอย่างอื่นระหว่างการประชุม

ผมยังอยู่ภูเก็ตอีกสองวันคือเสาร์และอาทิตย์ คุณวีร์อยู่พักผ่อนต่อกับเพื่อนๆและคู่ควงที่จะเดินทางตามมาในวันพรุ่งนี้

แต่วันนี้ผมยังไม่เสร็จงานครับ เรามีงานเลี้ยงรับรองตอนเย็น ผมกลับมาที่ห้องเพื่อพักผ่อนมีเวลาประมาณสองชั่วโมง


ผมกำลังชั่งใจว่าควรออกไปยืนฝ้าอยู่ข้างนอกดีไหม เพราะผมเป็นบอดี้การ์ดจะมานั่งพักผ่อนอยู่ไม่ได้
เกิดคุณวีร์ออกไปไหน ผมไม่รู้จะถือว่าละเลยหน้าที่

ระหว่างที่ลังเลใจ เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นมา

“ปุ่นพักอยู่หรือเปล่า”

“เปล่าครับ”

“ผมจะออกไปเดินตรวจโรงแรม”

“เดี๋ยวนี้เลยหรือเปล่าครับ ผมจะได้ออกไป”

“อืม ออกมาเลย”

ผมถอนหายใจโล่งอก โชคดีไป ไม่ต้องออกไปยืนเฝ้าหน้าห้อง ไม่งั้นคงเบื่อพิลึก



 ผมออกไปยืนรอไม่ถึงสิบนาที คุณวีร์ก็เดินออกมา โอ้โห อย่างกับคนละคน 

“ทำไมยังใส่สูท”

“ผมไม่รู้นี่ครับว่าต้องเปลี่ยน เห็นบอกจะเดินตรวจโรงแรม”

“งั้นก็ไปเปลี่ยนซะ”

“ไม่เป็นไรครับไปชุดนี้ก็ได้ ผมเกรงใจต้องมายืนรอ”

“คิดจะใส่สูทเต็มยศไปเดินดูสระว่ายน้ำ ไปเดินริมหาดเหรอ อย่าทำให้ลูกค้ารู้สึกอึดอัด”

“อ่า ขอโทษครับ งั้นรอแป๊บเดียวครับไม่ถึงสามนาที”


ผมรีบเดินกลับไปที่ห้อง เสียบการ์ด ผลักเข้าไปแล้วดันประตูปิด

แต่มันไม่ปิดครับ ผมหันไปดูเห็นคนตัวสูงเอามือจับไว้

“คุณวีร์ เข้ามาทำไมครับ” ผมเผลอเดินถอยเข้ามาในห้อง คืออยากจะยืนให้ห่างกันสักนิด
มันเลยทำให้คนที่ตามมาด้วย ก้าวเข้ามาในห้องได้สบายไม่มีใครยืนขว้าง


ร่างสูงลงนั่งบนเตียงผม แถมมองมาด้วยสายตาดุๆ
“จะยืนอีกนานไหม รีบเปลี่ยนสิ เดี๋ยวต้องกลับมาเปลี่ยนชุดไปงานเลี้ยงอีก”

“แล้ว..แล้วคุณวีร์เข้ามาทำไมล่ะครับ”

“จะให้ผมยืนรออยู่หน้าห้องหรือไง"

“คุณวีร์ก็กลับเข้าห้องไปก่อนสิครับ เดี๋ยวเสร็จแล้วผมไปเคาะเรียก”

“ทำไมต้องยุ่งยาก เปลี่ยนชุดสิ”

ผมกวาดตาขึ้นมองบน ถือว่าเป็นเจ้านายสั่งใหญ่
ผมเดินไปหยิบกางเกงสี่ส่วนกับเสื้อยืดแขนยาวออกจากกระเป๋า เตรียมเดินเข้าห้องน้ำ


“จะไปไหน”

“ไปเปลี่ยนชุดไงครับ”

“ผมเคยบอกแล้วว่าไม่ชอบคนเรื่องมาก จะให้มันเสียเวลาทำไมเปลี่ยนตรงนี้ก็ได้”

เอาสมองส่วนไหนคิด เปลี่ยนเสื้อผ้าตรงนี้ไม่เป็นไร คราวก่อนก็เช็ดปากให้ผมแล้วเอาไปชิมต่อหน้าตาเฉย
ตรรกะไอ้คุณรองประธานต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ


“เร็วๆ”


ผมวิ่งจู๊ดเข้าห้องน้ำเลยครับ บ้าสิ ใครเชื่อก็บ้าแล้ว
ผมไม่เคยเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยสปีดความเร็วสูงขนาดนี้มาก่อน เสร็จแล้วถึงกับหอบ


“ปุ่น”

“เสร็จแล้วครับ” ผมรีบตะโกนบอก โกยเสื้อผ้าที่ใส่แล้วโยนไว้ในอ่างอาบน้ำ เดี๋ยวค่อยกลับมาจัดการ

ยิ่งนานวันเจ้านายผมยิ่งรับมือยากขึ้นทุกที





ผมเดินตามคุณรองประธานฯ ไปเรื่อยๆ คอยจดหรือกดบันทึกเสียงเพื่อนำไปสรุปเป็นรายงาน
อดชื่นชมไม่ได้ เวลาทำงานดูดีมากครับ สายตามุ่งมั่น สั่งงานเฉียบขาด (อยากรู้ว่าสมองไอคิวเท่าไหร่
ทำไมถึงฉลาดนัก) วางมาดนิ่งสมเป็นผู้บริหาร แม้แต่พนักงานอาวุโสยังให้ความเคารพ



“ไปเดินเป็นลูกค้ากัน” เสียงทุ้มหันมาบอกผม หลังจากผู้จัดการรีสอร์ทขอตัวกลับไปทำงานแล้ว

เดินเป็นลูกค้า ผมกำลังนึกภาพในหัว

เข้าใจแล้ว เห็นอย่างนี้คนอย่างพี่ปุ่นก็ฉลาดนะ



ผมเร่งฝีเท้า เดินเร็วขึ้นจนทันคนที่เดินอยู่ข้างหน้า




“ไปตรงไหนก่อนครับพี่วีร์”    @^__^@



คนถูกทักหันขวับ แรงอย่างกับโดนใครกระชากหัว

“พูดว่าอะไรนะ”

แหม หูไม่ดีก็ไม่บอก สงสัยจะตึงนิดๆ ผมกระแอมเรียกเสียงเบาๆ ก่อนพูดให้ดังขึ้น

“ไปตรงไหนก่อนครับพี่วีร์”

คนตัวสูงไม่ยอมตอบ จ้องหน้า เหมือนอยากจะพูดอะไร แต่แล้วก็หุบปาก
ถอนหายใจยาว ก่อนส่ายหัว

“ไปที่ชายหาด”   



ˋ(′～‵)ˊ♡.  ผมพยายามเก็บอาการ เล็งไว้ตั้งแต่มาถึง ชีวิตลัลล้าดีจริง
ต่อไปต้องต่องรองกับพี่ปั้นว่าจะรับงานข้างนอก ไม่เอางานเบ๊ในออฟฟิศอีกแล้ว


“โห ทะเลสวยจัง” ผมลืมตัววิ่งนำหน้าไปก่อน

“ระวัง เดี๋ยวล้ม” เสียงร้องห้ามเบรกผมได้ชะงักมาก ไมได้กลัวล้มแต่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามาทำงาน

ผมเดินกลับไปยืนข้างเจ้านาย


คุณรองประธานเดินไปตามความยาวของหาด

“ความสะอาดยังถือว่าอยู่ในเกณฑ์ การจัดระเบียบเก้าอี้ใช้ได้”

“ต้องดูเองเลยหรือครับ”

“เรามาแล้วมีเวลาต้องแวะดู อย่าเชื่อแค่ในรายงาน อีกอย่างทำแบบนี้พนักงานจะไม่กล้าละเลยงาน
เขารู้ว่าเราตรวจจริง คุมเข้มเพื่อให้ได้ตามมาตรฐาน”

อย่างนี้นี่เอง คุณรองประธานขยันผิดคาด



“โอ๊ะ”


“โว้  โว้  โว้”  (° ο°)~



“เป็นอะไร ไม่เคยเห็นหรือ" คนมายืนข้างๆ ทำเอาสะดุ้ง เช็ดน้ำลายเกือบไม่ทัน

ฝรั่งท๊อปเลสครับ เห็นกันจะจะ ทะเลใกล้ๆกรุงเทพฯที่ผมไป มันไม่ค่อยมีแบบนี้นี่
 

“อย่าหน้าแดงให้ลูกค้าจับได้ว่ามอง”         

ผมรีบยกมือขึ้นจับแก้มตัวเอง ผมผิวขาวมากพอหน้าแดงทีมันขึ้นแก้มที่กลมเหมือนซาลาเปาชัดเลยครับ
                 
                                                                                                                                                                                         
                                                                                                                                                                                                                                   
“อย่าบอกนะว่ายังไม่เคย”

“เคยสิครับ หลายครั้งด้วย” ผมเถียงเดี๋ยวจะหาว่าผมอ่อนหัด

“หึๆ ท่าทางแบบนี้เคยจริงเหรอ” หยามกันเกินไปแล้วไอ้คุณรองประธานฯ

“ผมไปเที่ยวออกบ่อย ทำไมจะไม่เคย”

“เที่ยว?” 

ทำไมต้องขึ้นเสียงสูง ทำหน้าแปลกใจขนาดนั้นด้วยฟระ

“ใช่สิครับ  หัวหิน พัทยาก็มีแบบนี้  มองจนเบื่อ”




“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ”

อุตส่าห์เริ่มนับถือบ้างแล้ว มาทำให้เกลียดอีกล่ะ ตลกอะไรของมันนักหนาฟระ


“คงไม่เคยจริงๆ สินะ”  พูดเอง เออเอง ทำหน้าเจ้าเล่ห์ ยิ้มตาพราว แล้วเดินผิวปากนำห่างออกไป

คืออะไร บอกว่าเคยก็เคยสิเฟ้ย           
   








อิ่มครับอิ่ม อิ่มจนจุกขึ้นมาถึงคอ โต๊ะที่ผมนั่งไม่ค่อยมีใครทาน นั่งคุยกันอย่างเดียว

“คุณปุ่นลองไวน์ยี่ห้อนี้ดู รสนุ่มมาก” คนที่นั่งข้างผม ส่งแก้วไวน์ที่พนักงานเพิ่งรินให้มาให้ผม

ผมกล่าวขอบคุณ รับมาถือไว้ ชั่งใจอยู่ว่าจะเอายังไงดี ผมดื่มแอลกอฮอล์ไม่ค่อยเก่งครับ
ลองแล้วรู้สึกว่ามันขมเลยไม่ค่อยชอบ พี่ปั้นก็ไม่ชอบให้ผมดื่มด้วย


“ทานไม่ได้ก็วางไว้” เสียงกระซิบจากคนที่นั่งอีกข้าง เหมือนเป็นแรงยุ วันนี้ปรามาสผมหลายทีแล้วนะ

ผมยกไวน์ขึ้นดื่ม อื้อหือขมได้ใจเล่นเอาหน้าเบ้ เกือบจะวางไม่แตะมันอีก ถ้าไม่ได้ยินเสียงหัวเราะแบบคนรู้ทัน
ดังมากระทบหู  คนอย่างปุ่นดูถูกไม่ได้เฟ้ย

ผมยกดื่มไปเรื่อยๆ จนหมดแก้ว ทั้งมึน ทั้งขม ไม่อร่อยเลย

คนที่ส่งไวน์ให้ผมดันนึกว่าผมชอบ เรียกบริกรเข้ามารินเพิ่มให้
กว่าจะจบงาน ผมซัดไปสี่แก้ว ตาเยิ้มเลยครับ มองหน้าใครก็เห็นเป็นภาพซ้อนไปหมด




“ปุ่นลุกขึ้น” เสียงกระซิบที่ข้างหู ผมได้ยินแต่สมองไม่แล่น

“ลุกขึ้น” คราวนี้ไม่ได้มาแต่เสียงครับ มือใหญ่ดึงแขนผมขึ้นยืน
ได้ยินเสียงคนคุยกัน แต่เสียงอย่างกับคลื่นความถี่ต่ำ ผมแปลไม่ออกสักคำ

“ไปกันได้แล้ว” มือที่จับแขนผมลากผมเซตามไปข้างหน้า



“ช้า ช้า" ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ ทำไมกลายเป็นเดินเร็วขึ้น

“บอกว่าให้ช้าช้างาย ไอ้คุณวีร์”  ต้องอย่างนี้ถึงจะฟัง ไม่ใช่แค่ช้าหยุดเดินเลยด้วย
 ต้องให้พี่ปุ่นโมโหก่อนถึงจะเชื่อ


“ดื่มไม่ได้ก็ยังจะดื่ม พูดไม่ฟัง จะดื้อไปถึงไหน”  บ่นไรฟระ หนวกหู

ผมยกมือขึ้นปิดปากคนพูด หัวเราะออกมาคิกคัก นั่นเสียงผมเหรอ ทำไมผมเอาแต่หัวเราะ หยุดไม่ได้ด้วย

“ต้องอย่างนี้ถึงจาหยุด บ่นรายเยอะแยะ ปวดหัวว”


“โอ๊ะ โอ๊ะ บาววว บาววว”  ผมถูกกระชากเอวเข้าไปชิด

“เดินดีๆ”  มือที่โอบเอวผม ลากถูลู่ถูกังเข้าไปใน... อืมมม น่าจะลิฟท์นะ

ผมเอนหัวไปซบ ค่อยดีหน่อย ปวดหัวชะมัด




“ปุ่น อย่านั่ง ยืนดีๆ “ อื้อ อะไรมาจับตามตัวผม

“คีย์การ์ดอยู่ไหน”   

“อยู่หนายนะ......อยู่นี่”  ผมดึงออกมาจากกระเป๋ากางเกง แกว่งไปมา

มือใหญ่คว้าไปจากมือผม เปิดประตู จับบ่าผมสองข้างดันให้เข้าไปในห้อง

ผมถูกผลักให้ลงไปนอนบนเตียง ได้ยินเสียงถอนหายใจ  ก่อนตามมาด้วยเสียงปิดประตู

ทำไมมันลืมตาไม่ขึ้น ง่วงชะมัด ขอผมนอนก่อนแล้วกัน





ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา มองไปรอบๆ ทำไมผมอยู่ในห้อง
ไม่ได้ ไม่ได้ ผมต้องทำหน้าที่บอดี้การ์ดให้คุณรองประธาน 


แล้วคุณรองประธานอยู่ไหน?


ผมเดินโซเซ  โงนเงน เกาะตามฝาผนังด้วยจิตใจมุ่งมั่นและสำนึกต่อหน้าที่

ทำไมประตูมันเปิดยากนักฟระ อ๊ะ ได้แล้ว


ผมเดินต่อจนมาหยุดยืนหน้าประตูของห้องที่อยู่ติดกัน ทุบลงไปโครมโครม

“ปายหนาย เป็นรายเปล่า ทำมายไม่มาเปิดให้พี่ปุ่น”  ผมพูดไปด้วยทุบไปด้วยคราวนี้ทุบสองมือเลย


ประตูถูกกระชากเปิด คนเดินออกมาท่าทางหัวเสีย

ใครทำอะไรเจ้านายพี่ปุ่น เดี๋ยวมีตื้บ



ผมยกมือผลักอกคนที่ยืนขวางให้เดินเข้าห้อง ก่อนปิดประตูตามหลังอย่างมีมารยาท

ทำไมคุณรองปะธานถึงเป็นเด็กไม่ดี ไม่รู้จักแต่งตัว พันผ้าขนหนูไว้ผืนเดียว


“ปุ่น เมาก็กลับไปนอน”


“ม่ายมาว พี่ปุ่นม่ายมาว”


“มาๆ” ผมเข้าไปจับมือคนตัวสูง ดึงให้เดินตาม

พอเดินชนเตียงผมก็ผลักคนที่ผมจูงมาให้ลงไปนอน ก่อนกระโจนขึ้นไปนอนทับเอาไว้



“ม่ายมีครายทำราย ม่ายต้องกลัว พี่ปุ่นอยู่ท้างงคน” อึก อึก ทำไมสะอึกฟระ


“นอนๆ พี่ปุ่นจาดูแลเอง”  ผมเอาแขนกอดรัดลำตัว ขาก็หนีบเอาไว้ 


“พี่ปุ่น ทำงานนนเต็มที่ ม่ายต้องห่วง”


ผมเอาหน้ากลิ้งไปมาบนอะไรสักอย่าง เย็นๆ แข็งๆ แต่ก็นิ่มนิดๆ 
หน้าอกเปล่าฟระ ไม่ใช่หรอก หน้าอกก็ต้องมีนมตู้มๆ สิ


เสียงความถี่ต่ำมาอีกแล้ว พูดอะไรน่ารำคาญ
ผมออกแรงกระชับแขนขาให้แน่นเข้า ได้ผลเสียงนั้นเงียบไปเล้ว


“เจ้านายสบายจายด้าย มีพี่ปุ่น เป็น....อึก...อึก..”  จะสะอึกไปถึงไหน



“มีพี่ปุ่นเป็น..อึก...อึก..”



“เป็น....”




คร้อก z Z



อืม... นอนตรงนี้สบายจัง



.............................................TBC.........................................................
มาลุ้นกันค่ะ ว่าพรุ่งนี้พี่ปุ่นตื่นมาจะช็อคตายเลยไหม ^^

♥ My Friend The Series ♥ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3339964#msg3339964)
เป็นเรื่องสั้นจบในตอน เมื่อวานอัพตอนใหม่ ฝากด้วยค่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 23-03-2016 16:23:01

พี่ปุ่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน  :katai2-1:

เมาแล้วจากน้องปุ่นเป็นพี่ปุ่นเลยนะ 5555555


นั่งเฝ้าเรื่องนี้ทุ้กวันเลยยยยยยยยยย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 23-03-2016 16:32:52

นุ้งปุ่นลูกกกค้าาา 555555+ เมามั่วรั่วเลยลูกก 
ไปกอดพี่วีร์แบบนั้น พี่วีร์ไม่ตะบะแตกเหรอครัชช วรั้ยยย :hao7:
ตื่นเช้ามาน่าสนุก กร๊ากก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 23-03-2016 17:23:51

ปุ่นตื่นมาช๊อคตาตั้งแน่ๆ เล่นนอนทั้งก่ายทั้งกอดคุณวีร์แนบแน่นขนาดนั้น :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 23-03-2016 17:37:30

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 23-03-2016 17:40:53

โชคดีนะเพ่ปุ่น... ขอให้ตื่นมาโดยสวัสดิภาพ อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 23-03-2016 17:51:17

มาถึงขั้นนี้แล้วก็ช่วยเป็นหมอนข้างให้น้องปุ่นเขาสักวันแล้วกันนะคะคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 23-03-2016 18:24:46

ไอคำว่า 'เคย' ของท่านรองฯ กับของหนูมันคนละความหมายกันนะคะน้องปุ่น  :haun5:

และไอตอนเมานี่อะไรคะ หนูรั่วได้ใจมาก กลายเป็นพี่ปุ่นไปซะและ แถมจับท่านรองฯกดลงกับเตียงอีก เช้ามาจะเป็นไงเนี่ย :laugh3: :laugh3:

รอตอนต่อไปค่า


แว๊บๆ
คุณวีรร์ -> คุณวีร์
รินหาด -> ริมหาด
ไมได้กลัวล้ม ->ไม่ได้กลัวล้ม
ปรามาศ -> ปรามาส

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 23-03-2016 18:52:38

ปุ่นเมาแล้วรั่วมากๆ ดีนะความลับไม่รั่ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 23-03-2016 19:33:13

โอ๊ย หนูปุ่นน่ารักจังเลยลูก
รอดูว่าตื่นมาจะชอคแค่ไหน
ว่าแต่คุณวีร์โดนทับไม่แบบรึคะนั่น
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 23-03-2016 19:43:37

หนักมั้ยนั่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 23-03-2016 19:45:14

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 23-03-2016 19:59:52

พี่ปุ่นแมนมาค่ะ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 23-03-2016 20:07:44

 :ling1:  พี่ปุ่นขา เมาแล้วรั่วนะคะ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-03-2016 20:31:33

โอยย  พี่ปุ่นเอ๊ย พรุ่งนี้ตื่นมาจะเป็นไงนะ 5555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 23-03-2016 20:39:26

เอิ่ม ปุ่นเมาละเรื้อนมาก555
นี่คือท่านประธานเขาถูกใจปุ่น หรือแค่เอ็นดูเฉยๆอะ
พรุ่งนี้ตื่นมาต้องตกใจแน่ๆ55

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 23-03-2016 21:36:08

ความชิบหายจะมาเยือนในรุ่งเช้าแน่ๆค่ะพี่ปุ่นคนแมน 555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 23-03-2016 22:17:26

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 23-03-2016 22:59:13

โอ้ยยยยยยย น่ารักจังง !! :impress2: :impress2: :impress2: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 23-03-2016 23:16:40

พี่ปุ่นคนซื่อ โธ่เอ้ย!  :laugh:
นี่กำลังรอดูท่าทีท่านรองอยู่ แหมมมมม ชอบกลมๆงี้อ่ะดิ  o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 23-03-2016 23:22:17

คุณน้องเลขาเมาแล้วน่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 24-03-2016 01:20:58

55555+++++

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 24-03-2016 08:07:30

55555 ฮาพี่ปุ่นบอกเลยยน่ารักนะเรา
คุณรองประธานคงปวดหัวตาย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 24-03-2016 13:05:26

อ่านแล้วก็หิวตาม 555

ความลับเกือบแตก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 24-03-2016 14:37:55

 :ling3:นึกว่าจะได้กันซะแล้วววววสว อิอิ น้องปุ่นทำคุณวีร์อดใจแทบไม่ไหว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 6] 23/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 24-03-2016 14:46:17

ตอนที่ 7 ครึ่งแรก

อืมม ทำไมที่นอนมันขยับได้

อืมม อุ่นดีจัง ซุก ซุก

อ๊ะ!! ผีอำหรือเปล่า ที่เอวมีอะไรทับอยู่ 

เดี๋ยวนะผีบ้านไหนอำเอว ลืมตาสิครับ จะรออะไร


อ๊ะ....อ๊ะ....

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก !!!


คุณรองประธาน!!!....

( ° △ °|||)︴
.

ผมนอนซุกหน้าอยู่กับอกคุณรองประธาน ตะแคงข้างไปกอดไว้ครึ่งค่อนตัว
คนที่นอนให้ผมซบก็ไม่น้อยหน้า แขนข้างที่ผมนอนหนุนอยู่กอดไหล่ อีกข้างโอบอยู่ที่เอว

โรแมนติกจนน้ำตาจะไหล ถ้านี่ไม่ใช่เจ้านาย และเป็นผู้ชายมีปิกาจู


ผมรีบขยับตัวลุก พร้อมกับร่ายมนต์ไปด้วย อย่าเพิ่งตื่น อย่าเพิ่งตื่น จงนอนต่อไป
ผ้าห่มที่คลุมอยู่เลื่อนหลุดจากไหล่ไปอยู่ที่เอว


( ° △ °|||)︴


ทะ... ทะ...ทำไมไอ้คุณรองประธานไม่ใส่เสื้อ

ผมรีบก้มลงมองตัวเอง ขวัญเอ๋ยขวัญมา (ยกมือลูบอก)
ค่อยยังชั่วเสื้อผ้ายังอยู่ครบ ปวดเนื้อปวดตัวนิดหน่อยแต่ไม่มากไม่น่ามีอะไร

คือก็ไม่ได้ว่าจะสงสัยคุณรองประธานหรอกนะครับ แต่ไอ้ท่าที่ตื่นมาเจอเนี่ยมันชวนจิ้นจริงๆ



อย่ามัวแต่คิด รีบเผ่นก่อนดีกว่า

ผมเกือบจะทำได้อยู่แล้ว ถ้าแขนแข็งแรงนั่นไม่ดึงผมกลับลงไปนอนใหม่
เจ้าของคีมเหล็กไม่ยักจะตื่น  แต่คราง อือ อา อือ อา เหมือนถูกขัดใจ
พอจับผมกดซุกไหล่ เอาหน้ามาซบอยู่ที่หัวผมได้ ก็ลากเสียงยาวอย่างพอใจ
อืมมมมมมมม  แล้วก็ตามมาด้วยลมหายใจสม่ำเสมอที่เป่ารดหัวของผม

ผมเริ่มมองไปรอบๆ วิเคราะห์สถานการณ์ของตัวเอง

ไม่ใช่ห้องผม งั้นคงห้องเจ้านาย ผมมานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไงฟระ   (?_?)

แล้วทำไมไอ้บ้าเจ้านายถึงนอนกอดผมหรือติดหมอนข้าง ผิดผีหมด  (?_?)

คิด..คิด.. แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก
 
เริ่มง่วงนิดๆ นอนอย่างนี้มันอุ่นดี


ว่าแต่คุณรองประธานหุ่นใช้ได้แหะ กล้ามเนื้อแข็งแรง ซิกแพคมาเต็ม  ไม่มีไขมันหรือพุง(น้อยๆ ) เหมือนผม


เดี๋ยวนะครับ มีบางอย่างแปลกๆ


<(O_O)>


มือ....มือผม มันแตะอยู่ที่ซิกแพคคุณรองประธาน

เฮ้ย!! อยากรู้อยากเห็นอะไรเบอร์นั้น จับทำไม


“ตื่นแล้วเหรอพี่ปุ่น” ผมสะดุ้งเฮือก เด้งตัวลุกขึ้นนั่ง เมื่อกี้คุณรองประธานตื่นมาทันเห็นหรือเปล่า

“ คุณวีร์มาอยู่ในห้องผมได้ยังไงครับ”

“หือ?”

“เอ้ย ผมมาอยู่ในห้องคุณวีร์ได้ยังไงครับ”

“นั่นสิ มาได้ยังไง”  เกลียดสายตายิ้มๆ  เกลียดคนยิ้ม  แล้วดูทำ
ท่านเอนตัวนอน เอาหัวหนุนแขน ผ้าห่มร่นไปคลุมอยู่ตรงสะโพก โชว์แผงอกเปลือยเปล่า

แล้ว..

แล้วทำไมมองจนถึงสะโพกมันยังเปลือยอยู่ฟระ




“เฮ้ย ตก ตก”  ผมอุทานคำติดปาก เมื่อถูกมือแข็งแรงกระชากล้มลงไปกองบนตัว

“คุณวีร์ จะ..จะทำอะไรครับ “

ผมดิ้นขลุกขลักแต่แขนที่รัดผมอยู่แน่นจนหนีไปทางไหนไม่ได้

“แล้วคิดว่าจะทำอะไร?”

“ไม่นะครับ ผมไม่ได้เป็นแบบนั้น  ม่ายยยย”

“หึ หึ”

“ฮ่าๆๆๆๆ”  จากหัวเราะอยู่ในลำคอ จู่ๆก็เปลี่ยนมาเป็นหัวเราะลั่น เหมือนเจ้าตัวกลั้นไว้ไม่ไหว


“ปุ่นถามไม่ใช่เหรอ ว่าเข้ามาอยู่ห้องผมได้ยังไง ก็นี้แหล่ะ”

“หมายความว่ายังไงครับ” กอดกันแบบนี้มันเกี่ยวตรงไหน

“เมื่อคืนปุ่นมาเคาะห้อง เข้ามาถึงก็กระโจนทับผม กอดเป็นลูกลิงไว้แบบนี้สะบัดยังไงก็ไม่หลุด เมาแล้วแรงเยอะนะเรา”

พอถูกเท้าความ  มันก็เห็นภาพแว้บๆ ในหัว ไม่ปะติดปะต่อ แต่พอทำให้คำพูดของคุณรองประธานเชื่อถือได้

อายครับอาย ทำอะไรลงไป



“ผมเมา ไม่รู้เรื่อง”

“เหรอ ถึงขนาดบอกว่าจะปกป้อง ดูแลผม”

“หะ?”  ช็อคตาตั้งครับ ผมพูดไปแค่ไหน ในหัวที่จำได้มันดันมีแต่ภาพไม่มีเสียง

“อย่า..อย่าไปฟังครับคนเมา ผมพูดเรื่อยเปื่อย สงสัยจะดูละครมากไป”

“น่าเสียดายนะ นึกว่าจ้างเลขาแล้วจะได้บอดี้การ์ดแถมมาด้วย”


( ° △ °|||)︴


“ผมกลมแบบนี้จะเป็นได้ยังไงครับคุณวีร์”
เป็นครั้งแรกที่นึกอยากขอบคุณความอวบของตัวเอง กินเก่งไม่ชอบออกกำลังกายมีผลดีด้วย ฮือๆ


ผมมัวแต่ตกใจเรื่องที่คุณวีร์พูด จนลืมไปว่าที่คุยกันอยู่ตอนนี้ผมยังนอนทับคุณวีร์อยู่ มารู้สึกตัวก็ตอนที่...

เอ่อ....

เอ่อ...

อะไรมันดันต้นขาผมอยู่ มันนูนขนาดที่มีผ้าห่มกั้นอยู่ผมยังรู้สึกได้


มัน....คือ....อะไร  (?_?)


มัน..คือ..   


   :pighaun:


คราวนี้แรงผมมาเต็มครับ กระเด้งฝ่าคีมเหล็ก ลงไปนั่งอยู่ข้างๆ แทน

“ตกใจอะไร”

ผมมองหน้าคนถาม แล้วก้มลงไปมองตรงนั้น ก่อนเงยหน้าขึ้นมามองคนถามใหม่

“ตรงนั้น..ตรงนั้น..มัน..มัน..”

“ทำเหมือนไม่เคย เช้าๆ มันชอบตื่นมาทักทายไม่ใช่เหรอ”

ผมอ้าปากพะงาบๆ คนพูดทำหน้าเหมือนกำลังพูดถึงดินฟ้าอากาศ ลอจิกไอ้คุณรองประธานมันเพี้ยนเกินไปแล้ว


“ผม..ผม..”

เสียงโทรศัพท์สายตรงของห้องพักดังขึ้นมาขัดเสียก่อน 

“ฮัลโหล”

“พาเข้าห้องพักได้เลย ดูแลให้ดีด้วย ฝากบอกว่าอีก 20 นาทีเจอกันที่ water bar”


คุณรองประธานวางสาย ก่อนหันมาบอกผม

“พวกนั้นมาแล้ว”

“ผมไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะครับ”  ไม่รอให้ตอบรับหรือปฏิเสธผมเผ่นทีเดียวถึงประตู
รีบเปิดออกไป กำลังจะปิดอยู่แล้วเชียว ดันมีเสียงลอยตามมา



“ลดน้ำหนักบ้างนะ กระโดดทับทีกระดูแทบหัก”


ไอ้คุณรองประธาน


ไอ้วีร์ยักษ์


ไอ้อนาคอนด้า 


อึ๋ย!!   


........................................................TBC..........................................................
ลงครึ่งแรกก่อนนะคะ มาแบบสั้นๆ ปั่นไม่ทัน พรุ่งนี้มาต่อครึ่งหลังให้ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 24-03-2016 14:50:46

 :ling3:


ฮือออออ พี่ปุ่นเราเสียท่าจนได้

แบบนี้ต้องยิ่งโดดทับ!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Nene promporn ที่ 24-03-2016 15:21:56

ตายอย่างสงบ...
คุณวีร์เล่นถึงเนื้อถึงพุงมากกก
สู้ๆนะค่าาา ได้เเค่เป็นกำลังใจให้
ทำอะไรไม่ได้ ได้เเค่รออ่านอย่างเดียว
5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 24-03-2016 15:27:22

สนุกมากกกก อยากอ่านต่อเร็วๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 24-03-2016 15:34:48

โถถถถถ พี่ปุ่นเอ๊ยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 24-03-2016 15:57:20

 :-[ :-[ :-[ :-[ :oo1: :oo1: :oo1: :impress2: :impress2: :impress2: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 24-03-2016 16:19:52

ุูมีจังหวะเมื่อไรเป็นต้องแกล้งให้น้องปุ่นได้เขินได้อายเสียทุกครั้งเลยนะคะคุณวีร์ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 24-03-2016 16:26:21

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 24-03-2016 16:53:58

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: lune ที่ 24-03-2016 17:36:21

 :กอด1: ท่านรอง  :laugh: พี่ปุ่น
 มาทุกวันแบบ ชอบค่ะ :katai2-1: :katai2-1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: farafang ที่ 24-03-2016 17:58:44

พี่ปุ่นนนนนนนนนนนนนน

น่ารักอะไรเบอร์นั้นนนนน

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 24-03-2016 18:44:16

พี่ปุ่นเมาได้น่ารักมากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 24-03-2016 18:48:31

 :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-03-2016 19:25:50

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 24-03-2016 19:26:38

พี่ปุ่น ซิคแพ็คท่านรองฯเป็นไงบ้าง ลูบซะเพลินเลยน้า :laugh3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 24-03-2016 19:34:41

กระโดดมทับเลยจ่ะน้องปุ่น แต่ทับในท่า On top นะจ๊ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 24-03-2016 20:00:37

น้องปุ่น ไอ้อนาคอนด้านี่คืออะไร  :hao7:
รู้สึกว่าคุณวีร์จะแกล้งน้องปุ่นแบบถึงเนื้อถึงตัวไปแล้วม้างงง  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 24-03-2016 20:07:30

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 24-03-2016 20:14:34

มาบอกให้พี่ปุ่นลดน้ำหนัก เรานี่เคืองแทนพี่ปุ่นเลยนะ หุ่นกำลังน่าฟัดมาบอกให้ลดน้ำหนักได้งัย  :กอด1: พี่ปุ่นแน่นนนนนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 24-03-2016 20:33:20

 :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 24-03-2016 20:33:53

ทำไมรู้สึกท่านรองดูอ่อยแรง 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 24-03-2016 20:44:12

โถพี่ปุ่นเจออนาคอนด้าเลย :mew4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 24-03-2016 21:09:37

5555 พี่ปุ่นน่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 24-03-2016 21:19:05

 :katai2-1:  คุณวีร์ เริ่มมีใจให้ปุ่นละม้าง :hao3:
 ชอบบบบ   รออออ ตอนใหม่ มาไวๆ น้าาาา    :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 24-03-2016 21:23:03

ยิ่งอ่านยิ่งขำ 5555555555555  :m20:
พี่ปุ่นดูจะคิดอะไรไม่ออกเวลาพูดอยู่นะ เจอน้องคุณวีร์เคารพธงชาติเลย 5555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 24-03-2016 21:30:05

โอ๊ย หนูปุ่น
น่ารักอะไรปานนั้น
 :กอด1: :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 24-03-2016 23:25:51

 :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 24-03-2016 23:43:21

พี่ปุ่นน่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 24-03-2016 23:57:54

จะรอดไหมเนี่ย อยู่ด้วยกันตลอดแบบนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 25-03-2016 00:10:35

น้องปุ่นโดนพี่วีร์แกล้งงงงง. น่ารัก :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 25-03-2016 00:36:12

พี่ปุ่นฮานะเนี่ยยย ดีไม่เรียกน้องวีร์ด้วย 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: natt teng ที่ 25-03-2016 01:58:43

สนุกดี น่ารัก :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 25-03-2016 12:00:04

ปุ่นน่ารักมากกก 555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 25-03-2016 12:06:01

ขำแรง อะไรเบอร์นั้น 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: สุนิสา ที่ 25-03-2016 14:02:36

น่ารักดี :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งแรก] 24/03/16 ★ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 25-03-2016 15:12:27

ตอนที่ 7 ครึ่งหลัง

 ผมพยายามจะลืมสัมผัสที่ต้นขากับอะไรนูนๆ ที่เห็นคาตา แต่คุณรองประธานกลับไม่ให้ความร่วมมือผมสักนิด
 ผมรู้ว่าเรานัดกันที่ water bar แต่ไม่คิดว่าเจ้านายจะมาในชุดกางเกงว่ายน้ำกับเสื้อคลุมที่ไม่ยอมผูกเชือกรัด

“สติ สติ” ผมยกมือตบแก้มตัวเองเบาๆ ตาเจ้ากรรมมันเอาแต่มองต่ำอย่างกับเจอเพื่อนเก่าแล้วอยากทักทาย
มองเข้าไปสิ สบายดีหรือเปล่า สงบแล้วสินะ มันคงอยากทักกันประมาณนี้ครับ


Water bar ของที่นี่คล้ายกับร้านอาหารกลางน้ำ โต๊ะและเก้าอี้ทำจากปูน ติดกระเบื้องโมเสดเล็กๆ สีสันสดใส
ความสูงของน้ำอยู่ประมาณเอว ตัวเก้าอี้ถูกออกแบบมาให้สูงกว่านิดหน่อย มีทางเชื่อมต่อกับสระว่ายน้ำ
ผมเห็นเด็กๆ สนุกกันใหญ่ เดี๋ยวเดินไปว่ายน้ำ เดี๋ยวเดินกลับมากิน ผู้ปกครองก็นั่งคุยกันสบายไป


คุณวิกา คุณลิน คุณซัน ต่างใส่เสื้อคลุมมากันทั้งหมด แต่ผูกเชือกไว้ผมไม่เห็นข้างใน
แต่เดาได้ครับว่าชุดว่ายน้ำแน่นอน มีแต่ผมที่ทรงกางเกงขาสามส่วนกับเสื้อยืดมา

ผมไม่มีปัญหากับการลงน้ำชุดนี้ เพราะต่อให้ผมรู้ก่อนว่าร้านเป็นสไตล์ไหน ผมก็ใส่ชุดนี้อยู่ดี
ใครจะกล้าใส่กางเกงว่ายน้ำ หุ่นผมไม่ได้ดูดีเหมือนคุณรองประธาน



“ปุ่น ไม่ได้เอากางเกงว่ายน้ำมาเหรอ”  เจ้านายผมเริ่มซัก

ผมหันไปจะตอบคำถาม อื้อหือ อยากจะเข้าไปดึงสาบเสื้อคลุมมาชิดกันแล้วรัดสายคาดเอวให้
จะโชว์ไปถึงไหน อิจฉาเฟ้ย

“ถ้าไม่ได้เอามา ปุ่นบอกไซส์พนักงานให้เขาไปเอาที่ shopมาให้ ในรีสอร์ทเรามีขาย”

ผมรีบสั่นหน้าปฏิเสธทันที ให้ผมโชว์พุงกะทิ ไม่เอาเด็ดขาดครับ มากับคนหุ่นสูสียังพอลุ้น
นี่ต่างกันอย่างกับเจ้าชายของสโนไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด


“ผมลงชุดนี้ได้ไหมครับไม่อยากใส่กางเกงว่ายน้ำ” คุณรองประธานเหมือนจะไม่ยอม
ผมรีบส่งสายตาอ้อนวอนไปให้ อย่าบังคับผมเลยเห็นแก่ลูกหมูน้อยตาดำๆ เถอะ

“ตามใจ หิวหรือยัง”  ผมรีบพยักหน้า หิวที่สุด สุดจะหิวแล้ว


คุณวิกากับคุณลินถอดเสื้อคลุมออก ใส่ชุดว่ายน้ำทั้งคู่ แต่สไตล์ต่างกันมาก
คุณวิกาใส่บิกีนี่ ส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน เอ็กซ์ เซ็กส์ บอมสุดๆ ส่วนคุณลินใส่วันพีช ด้านล่างเป็นกระโปรงปิดเรียบร้อย

คุณซันหุ่นใกล้เคียงกับเจ้านายผม แต่ผอมกว่าเลยไม่เต็มตาเท่าไหร่


(O " O) 


อะไรคือเต็มตาของแกหะไอ้ปุ่น 
ผมกำลังด่าความคิดตัวเองอยู่ครับ ตั้งแต่สบตากับอนาคอนด้า(ผ่านผ้าห่ม)เข้าไป มองต่ำตลอด



“ปุ่นจะทานอะไร” ผมกับคุณวีร์ไม่ได้ลงไปทานอาหารเช้าเลยค่อนข้างหิว ผมรับเมนูมาเปิด
ก่อนสั่งชุดอาหารเช้าตอนเกือบเที่ยงแบบฟูลออฟชั่น

“วีร์คะคืนนี้ออกไปเที่ยวกันไหมเปลี่ยนบรรยากาศ” คุณวิกาเอานมแซะแขนเจ้านาย

“อย่าเลยวิกาดื่มกันอยู่ในนี้เถอะ เข็ดคราวก่อนมากับดาราดังเที่ยวไม่สนุก”  คุณซันพูดขัดขึ้นมา

“ลินเห็นด้วยนะ ครั้งก่อนวีร์ได้แผลกลับมาตอนช่วยกันวิกาออกจากผับ”


“วีร์น่ารัก คอยทำหน้าที่แฟนที่ดีดูแลวิกา”

“แฟน?”  คุณลินพูดด้วยเสียงไพเราะเหมือนเดิม แต่กินความหมายลึกซึ้ง ผมเชื่อพี่พรแล้วว่าคู่นี่คงเกลียดกันจริง

“ลินพูดแบบนี้หมมายความว่ายังไง”

“ไม่มีความหมายอะไร ลินแค่พูดทวนที่วิกาพูด”

สงครามย่อมๆกำลังจะเกิด แต่ถูกเบรกเพราะพนักงานนำอาหารเข้ามาเสิร์ฟ

ผมหิวจนปวดท้อง ถือมีดกับส้อมเตรียมจัดการกับอาหารตรงหน้า



“ปุ่น”

“ครับ” คุณวิกาเรียกผม

“ไปที่shop ซื้อผ้าพันตัวมาให้หน่อยวิกาลืมเอามา เลือกสีเลือกลายอย่าให้เชยนะ”
คุณวิกายื่นแบงค์พันสองใบให้กับผม

“ตอนนี้เลยเหรอครับ” ผมแอบกลืนน้ำลาย คำแรกที่ตักยังไม่ทันได้เข้าปาก

“ใช่ รำคาญสายตาคนมอง ไปซื้อให้หน่อย”  โถ่รำคาญแล้วจะใส่ลงมาทำไม



“วิกา ปุ่นเป็นเลขาไม่ใช่คนรับใช้ อยากได้อะไรบอกพนักงาน” เสียงเย็นๆ ของคุณรองประธานขัดขึ้น

“ปุ่นทานต่อเถอะ หิวไม่ใช่หรือ” ผมเข้าข้างตัวเองไปหรือเปล่าว่าเสียงที่พูดกับผมมันอ่อนโยนกว่าที่พูดกับคุณวิกามาก


“วิกาไม่ไว้ใจให้ปุ่นไปจะได้เลือกผืนสวยๆมาให้ เร็วสิปุ่น” ตอนท้ายหันมาเร่งผม

ส้อมที่ถืออยู่ต้องมีอาถรรพ์แน่ สองครั้งแล้วที่เกือบจะได้เข้าปากผม แต่ต้องวางลง

“ครับ” ผมยื่นมือไปรับเงินจากคุณวิกา ลุกขึ้นยืน


“ปุ่น ทานให้เสร็จ อย่าต้องให้ดุ” ผมนั่งลงอีกครั้ง เริ่มสับสนกับชีวิต
เหมือนใครกำลังถ่ายวีดีโอผมแล้วเอาไปตัดต่อเป็นวีดีโอตลก
เคยเห็นกันไหมครับที่เขารีเพลย์ภาพไปมา ลุกนั่งลุกนั่ง จะกินไม่ได้กิน จะกินไม่ได้กิน

ฮือๆ ของจริงมันไม่ตลกนะเฟ้ย จะเอายังไงตีกันให้เสร็จก่อนไหมแล้วค่อยบอกผม (เผื่อผมจะได้รีบทาน จ้วงๆเดี๋ยวก็หมด)



“วีร์คะ ให้ปุ่นไปให้วิกาแป๊บเดียวเอง จะให้วิกานั่งให้คนมองเหรอคะ”  คุณวิกาหันไปกอดแขนอ้อนคุณรองประธาน

“ถ้ากลัวไม่ถูกใจวิกาไปซื้อเอง ถ้าไม่อยากไปก็เรียกพนักงานให้เขาจัดการให้ เลือกเอา”

“แต่อย่ามาบอกให้คนของผมขัดคำสั่งผมแบบนี้ ผมไม่ชอบ”  อื้อหือเจ้านายเวอร์ชั่นนี้ ทำเอาขนลุกใช้ได้ โหดมาก


“ปุ่น ผมไม่ชอบคนขัดคำสั่ง อย่าให้มีอีก”

“ครับ” เคยเห็นคนโดนดุแต่ยิ้มแก้มแตกไหมครับ ถ้ายังไม่เคยเห็นต้องมาดูหน้าผมตอนนี้


(o^_^o)






เราย้ายมานั่งริมสระว่ายน้ำ คุณวิกาถือขวดโลชั่นกันแดดมานั่งให้เจ้านายผมทาให้
ผมหันไปมองคนอื่นๆ คุณซันกำลังมองทั้งสองคนอยู่ คุณลินก็ไม่ต่างกัน สายตาของทั้งคู่มันแปลกๆ
เหมือนกำลังเจ็บช้ำ เสียใจ  โอ๊ะ ผมตะลึงตาค้าง

/(>,<)\  เครียดเลยวุ้ย  นี่มันรักกี่เส้ากันแน่

แล้วทำไม ผมแปลบๆหัวใจ ผมยกมือขึ้นทุบอกเบาๆ
สงสัยจะกินมากไป หรือไม่ก็ช็อคที่เห็นอาการของคุณซันกับคุณลิน



“ปุ่น”

“ครับ”

ผมหันไปหาต้นเสียง คุณวิกาเปลี่ยนมาเป็นคนทาโลชั่นให้เจ้านายบ้าง มือที่ลูบไล้ไปทั่วๆแผ่นอก

ทำเอาผมแอบกลืนน้ำลาย เอาอีกแล้ว ผมยกมือขึ้นทุบอก ต่อไปต้องไม่ปล่อยให้หิวอาการชักไม่ค่อยดี

“ทาโลชั่นหรือยัง แดดแรงอย่าประมาท”

“ยังเลยครับ” ผมไมได้เตรียมมาด้วยเลยไม่ได้ทา


“มาเดี๋ยวพี่ทาให้” คุณซันอาสา เดินมานั่งตรงเก้าอี้ชายหาดของผม

“ถอดเสื้อสิ”

“ไม่..ไม่เป็นไรครับ”  ยังไงก็ไม่ถอดครับ ไม่ถอดแน่นอน

“ไม่ต้องเกรงใจเดี๋ยวตัวจะไหม้นะ”  คุณซันเอื้อมมือมาจะดึงเสื้อผมขึ้น



“ซัน”  คุณรองประธานเรียกเสียงดัง

“ว่าไง” คุณซันชะงักมือที่กำลังจะถึงตัวผมอยู่แล้ว หันไปมอง

“ทาให้ลินก่อน ผู้หญิงผิวบางกว่า”

“ได้สิ”  คุณซันลุกขึ้นยืน เดินไปหาคุณลินที่นั่งทาโลขั่นที่แขนตัวเอง

ผมลอบถอนหายใจ ก้มลงไปมองพุงตัวเอง รอดไปไอ้ปุ่น เกือบต้องโชว์พุงกะทิซะแล้ว



“ถอดเสื้อสิปุ่น”  อ้าวเฮ้ย ผมเงยหน้าขึ้นมอง เจ้านายมายืนที่เก้าอี้ผมตั้งแต่เมื่อไหร่

คุณรองประธานนั่งลงด้านหลังผม จับเสื้อผมดึงขึ้น

ม่ายยย

พรืดดด เสื้อยืดหลุดติดมือคุณรองประธานไปเรียบร้อย ผมไม่ได้ยกแขนอำนวยความสะดวกให้นะครับ
พี่แกเล่นถลกออกจากหัวผมแล้วดึงผ่านแขนลงไป

ผมรีบยกมือปิดพุงน้อยๆ พยายามแขม่วเต็มที่ ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาจากคนที่นั่งข้างหลัง

มือใหญ่ลูบโลชั่นลงบนหลังผม ลูบวนไปทั่วๆ ใจผมเต้นอย่างกับใครกำลังตีกลองออกรบ


“ยืดตัวตรงๆ หลังค่อมหมด”  คุณรองประธานใช้มือนึงจับไหล่ผม อีกมือเอื้อมมาจับเอวแล้วดันตัวผมขึ้น
ก่อนเปลี่ยนมาทาแขนทั้งสองข้างและย้ายมานั่งข้างหน้าผมเพื่อทาแผ่นอก

“เดี๋ยวข้างหน้าผมทาเองได้ครับ” ผมเอื้อมมือไปคว้าขวดโลชั่น แต่คนถืออยู่ยกหนี


“เพิ่งบอกว่าไม่ชอบให้ขัดคำสั่ง ยังจะทำใช่ไหม”

“มันเหมือนกันที่ไหนล่ะครับ”

“เหมือน”  คนหน้ามึนยังตอบเอาแต่ใจเหมือนเดิม


ผมเหล่ไปมองคุณวิกาไม่อยู่ที่เก้าอี้ มองหาเห็นลงไปว่ายน้ำอยู่ในสระแล้ว


"พุงนิ่มดีนะ"  จะบรรยายเพื่อ ผมทำหน้างอใส่ คนทาไม่ยักจะสนใจ เลื่อนมือขึ้นมาทาด้านบนต่อ

“อื้อ” ผมเผลอครางออกมา มือใหญ่ลากผ่านตุ่มไตบนหน้าอกผม ผมรีบกัดปาก

บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว   :katai1:

กว่าจะทั่วแผ่นอก เล่นเอาแขนขาผมสั่นไปหมด คนทาเหมือนจะรู้ หน้ายิ้มๆ ตาพราวๆ

“เสร็จแล้ว” สิ้นเสียงผมแทบจะไชโยเหมือนผ่านสมรภูมิรบมาได้โดยไม่ตาย รอดแล้วปุ่นเอ๊ย


“อะ” คุณรองประธานส่งขวดโลชั่นกันแดดให้ผมคงจะให้ทาขา ผมรีบรับมาถือไว้

“ขอบคุณครับ”

ทำไมยังไม่ลุกไปจากเก้าอี้ผม แถมนั่งหันหลังให้ด้วย

“ทาให้หน่อย เมื่อกี้วิกายังทาไม่เสร็จ”
เวรแล้วครับ แล้วทำไมไม่ทากันให้เรียบร้อย มาลำบาก(ใจ)ผมอีก


ผมเทโลชั่นลงบนฝ่ามือ ค่อยๆ ลูบไปบนแผ่นหลังกว้าง ผิวเรียบตึงบ่งบอกว่าเจ้าของร่างกายออกกำลังมาอย่างดี
ผมลูบลงไปถึงช่วงเอว ใจเริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ



“ทาต่ำกว่าขอบกางเกงด้วย”  คนนั่งสบายสั่งเพิ่มเติม


ทาต่ำกว่าขอบกางเกง หมายถึง....


หมายถึง.... ผมต้องล้วงมือเข้าไปเหรอ!!!

( ° △ °|||)︴


“คุณวีร์ทาเองได้ไหมครับ”  ผมต่อรอง

“พูดว่าอะไรนะ” เสียงเข้มๆ ถามแบบไม่พอใจ

“ให้คุณวิกาทาให้ได้ไหมครับ”

“ปุ่น” 

“ครับ ครับ ทาแล้วครับ”  ลงเสียงเสียหนัก ใครจะกล้าขัดใจ

ผมล้วงมือทาผิวบริเวณขอบๆ กางเกง ใช้ปลายนิ้วลูบๆ พยายามไม่เอามือลงไปลึกกว่านั้น
ทาจากขอบซ้ายไปขวา เสร็จแล้วรีบลุกขึ้นยืน


“เสร็จแล้วครับ ผมไม่ชอบเล่นน้ำขอตัวขึ้นไปพักที่ห้อง เจอกันตอนทานข้าวเย็นนะครับ” ผมไม่รอฟังคำตอบ


โกยเถอะโยม พี่ปุ่นอยู่ไม่ได้แล้ว 


 :o12:




ผมขึ้นไปนอนกลิ้งพักผ่อน เปิดเคเบิ้ลดูหนัง รอจนเย็นถึงตามลงมาสบทบกับคนอื่นๆ
ไม่ได้ลืมหน้าที่บอดี้การ์ดนะครับ แต่ขอสักวันเถอะ ทำงานลำบากเกินไปแล้ว อีกอย่างมีคนอยู่หลายคนคงไม่เป็นไร


คุณรองประธานกับเพื่อนๆ นั่งดื่มกันก่อนทานอาหาร ไม่ต้องมองหานานครับ เด่นมาก
ผมเดินผ่านโต๊ะลูกค้า เห็นกำลังชี้ขวนกันดูดารา นางเอกคนดังนั่งกับผู้ชายหน้าตาดียังไงก็เป็นจุดสนใจ


“หายไปเลยนะปุ่น” คุณซันทักผมทันทีที่นั่งลง

“ผมไปนอนเล่นครับ ไม่ชอบอากาศร้อน”  ตอบมั่วๆ ไป ใครจะตอบได้ว่าอยู่ไม่ได้เพราะใจสั่น

“อดสนุกเลย วีร์เอาเรือยอร์ชออกไปขับกินลมกันมา”  ฟังแล้วอิจฉาแต่ไม่เอาดีกว่า

นี่ถ้าพี่ปั้นมันรู้ผมคงโดนปลดแน่ๆ ที่ไม่คอยติดตามอารักขาลูกค้า ช่างมันเถอะ ไม่บอกเสียอย่างใครจะรู้


พอถึงเวลาอาหารผมก็นั่งทานไปเรื่อยๆ ฟังคนอื่นคุยกัน พยายามพูดให้น้อยที่สุด
คุณวิกากับคุณลินยังกัดกันเล็กๆ น้อยๆ เรียกว่าประชดประชันกันดีกว่า เจ้านายผมก็ทำตัวเหมือนตัวเองไม่เกี่ยว
ทั้งๆที่เป็นประเด็นสำคัญเลย เห็นแล้วหมั่นไส้


เรานั่งกันยาวจากเย็นเป็นหัวค่ำ จนตอนนี้สองทุ่มกว่าไม่มีทีท่าว่าจะลุก ยังคงเปิดไวน์กันขวดต่อขวด
แต่ผมไม่ดื่มครับ เข็ดแล้ว


คุณวีร์เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมไม่ได้ตามไปด้วยเพราะคุณซันก็ไป
อยู่ๆ ผู้ชายโต๊ะข้างๆ ก็เดินเข้ามาทักทาย ขอถ่ายรูปกับคุณวิกา

แต่เพราะท่าทางเมาๆ ตั้งท่าจะเดินเข้ามาโอบ คุณวิกาเธอเลยไม่เล่นด้วย ออกปากไล่
ผู้ชายคนนั้นเดินมากระชากแขน ผมเข้าไปช่วยผลักออก


“คุณวิกามาเที่ยวเป็นการส่วนตัว ต้องขอโทษด้วยนะครับ” ผมพยายามพูดดีๆ ด้วย
แต่กลับทำท่าไม่พอใจผม

พนักงานพยายามเชิญแขกกลับโต๊ะ แต่คนเมามากเริ่มขาดสติ กระโจนเข้ามาจะชกผม
ผมเห็นแล้วครับ แค่นี้ไม่ได้กินผมหรอก ผมเตรียมพร้อมอยู่แล้ว

แต่สายตาดันเห็นอะไรแว้บๆ

คุณวีร์กับคุณซันกำลังวิ่งกลับมาที่โต๊ะ มันเป็นเวลานับเป็นเสี้ยววินาทีจริงๆ แต่หัวผมเหมือนรีเพลย์คำที่คุณวีร์พูด

“บอดี้การ์ด”


ไม่ได้ จะให้สงสัยไม่ได้


มือที่ผมเตรียมตั้งเป็นการ์ดตกลง หมัดเพียวๆ พุ่งเข้ากระทบซาลาเปาน้อยๆ ของผมเต็มแรง
ดาวเป็นพันเลยครับ ระยิบระยับไปหมด

ผมร่วงลงไปเหมือนใบไม้ แล้วไม่รู้สึกอะไรอีกเลย






“อืม” ผมพยายามจะขยับตัว แต่เหมือนถูกอะไรบางอย่างโอบล้อมอยู่

แขนใครพาดอยู่บนตัวผม


แขน  (O " O)


อีกแล้ว!!!

ผมลืมตามาเจอหน้าคุณรองประธานอยู่ใกล้ๆ


“เป็นไงบ้าง” คนที่เพิ่งลืมตาขึ้นมาถามผมเสียงงัวเงีย

เป็นอะไร อ๋อ ผมโดนต่อย ผมรีบเอามือขึ้นแตะปากจับฟันตามสัญชาตญาณ ยังอยู่ครบ


โอ้ย ปวดชะมัด

“ทานยาก่อน” ยาพาราสองเม็ดกับน้ำถูกยื่นมาให้ข้างหน้าผม

คุณรองประธานคงเห็นผมทำหน้าสงสัย จึงพูดขึ้นเสียเอง

“ปุ่นสลบไป ผมเลยต้องอุ้มมาพัก”


อุ้มมา!! มาภูเก็ตยังไม่เต็มสองวัน ผมช็อคไปแล้วหลายรอบ เยอะจนจำไม่ได้

แล้วทำไมคุณรองประธานไม่อุ้มผมไปที่ห้องฟระ กุญแจก็อยู่ในกระเป๋า


ผมทานยาเสร็จวางแก้วลงบนโต๊ะหัวเตียง เตรียมจะลุกออกไป

“ขอบคุณนะครับ ผมกลับห้องก่อน” พูดลำบากจัง แก้มบวม ปากเจ่อ


“นอนนี่แหล่ะเมื่อคืนก็นอนจะเป็นไรไป” 


“ไม่..โอ๊ะ”

ผมถูกดึงให้ลงไปนอนข้างๆ คนตัวสูง แขนที่เหมือนคีมเหล็กถูกยกมาพาดสะโพกผมอีกครั้ง


“อย่าดื้อ หลับซะ”  คนบอกให้ผมนอน หลับตาไปก่อนแล้วแถมขยับตัวนิดหน่อยจนได้ตำแหน่งนอนที่ถูกใจ


นี่ก็ยังปกติหรือ มันยังเป็นเรื่องปกติระหว่างเจ้านายกับลูกน้องอยู่หรือเปล่า
ผมว่ามันไม่ใช่ มันไม่ใช่เลยสักนิด ทำไมเจ้านายผมถึงทำได้หน้าตาเฉย


“นอน” เสียงดุๆ สั่ง


“ครับ ครับ”  ช่างมันนอนก็นอน......




แต่ผมขออย่างเดียว.......




เช้ามาอย่าเอาอนาคอนด้ามาทักทายผมก็แล้วกัน



.................................................TBC..................................................

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 25-03-2016 15:22:42

 :ling2:


เอาวะ คุณรองประธานอุ้มน้องไหว ก็ดีงามแล้ว 55555555555

ให้ 10 คะแนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: สุนิสา ที่ 25-03-2016 15:38:56

น้องปุ่นน่ารักกกก
พี่วีร์ก้อเนียนน่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 25-03-2016 15:48:46

พี่วีร์คะ เนียนแต๊ะอั๋งน้องปุ่นไปกี่รอบแล้วคะ ตอบบบ!!!!  :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 25-03-2016 15:52:20

 :angry2: :angry2: :angry2: น้องปุ่นเจ็บตัวทุกที

หัวข้อ: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 25-03-2016 15:55:35

ขำปุ่นอ่ะ   :m20:    :m20:

เช้ามาก็เจออนาคอนด้าเหมือนเดิมนะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 25-03-2016 15:56:58

สุดยอดพี่วีร์อุ้มน้องไหวด้วย  o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: arjinn ที่ 25-03-2016 16:12:43

สนุกมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 25-03-2016 16:24:58

น้องปุ่นของพี่เป็นอะไรมากไหม  :hao5:
คุณวีร์ดูแลน้องดีๆหน่อยสิ
ใครก็ได้เอาวิกาไปเก็บที

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 25-03-2016 16:45:31

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 25-03-2016 16:50:58

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 25-03-2016 17:14:02

ท่านรองอุ้มพี่ปุ่นไหวด้วย :laugh:
มาภูเก็ตครั้งนี้ พี่ปุ่นโดนท่านรองฯแทะเล็มไม่ใช่น้อย :haun5:

การดำเนินเรื่องโดยให้พี่ปุ่นเป็นฝ่ายเล่าเรื่อง มันเป็นอะไรที่น่ารักมากๆ //ฟัดพุงพี่ปุ่น :-[

ติดปากเรียกพี่ปุ่นไปซะแระ เมาทีสรรพนามเปลี่ยน :laugh:

ว่าแต่จะมีพาร์ทท่านรองเป็นฝ่ายเล่าเรื่องบ้างมั้ยคะ อยากอ่านจัง รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 25-03-2016 17:23:03

ท่านรองเนียนตลอด มีอุ้มกันด้วย คิคิคิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Sweettemp ที่ 25-03-2016 17:25:55

ท่านรองอ่อยหรือเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่ารอตอนต่อไปแล้วค่ะ  :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 25-03-2016 17:30:29

ปุ่นนอนห้องคุณวีร์แหละดีแล้ว เผื่อโชคดีพรุ่งนี้ได้เจออนาคอนด้าอีกรอบ

อยากรู้พาร์ทคุณวีร์ ว่าคิดยังไงกับปุ่นบ้าง ตั้งแต่รับปุ่นเข้ามาทำงาน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 25-03-2016 17:41:40

สิ่งที่ปุ่นกลัวคือไม่ได้กินของอร่อยกับอนาคอนด้าของท่านรอง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 25-03-2016 18:04:48

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-03-2016 18:08:57

ตัวน้องปุ่นนุ่มนิ่มถูกใจสินะคะคุณวีร์ถึงได้กอดไม่ยอมปล่อยเลยแบบนี้ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 25-03-2016 18:39:09

คุณวีร์แข็งแรงมากกกกก อุ้มหมูตัวน้อยๆไหวด้วย :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 25-03-2016 19:31:12

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: lovetogether ที่ 25-03-2016 19:39:27

คุณรอง แกมาแบบเนียนๆนะย่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 25-03-2016 19:42:38

แอบห่วง(หวง?)ปุ่นเบาๆล่ะสิท่านรองฯ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 25-03-2016 19:55:39

คุณวีร์นี่ก็เนียนตลอดดดด

น้องปุ่นจะรู้สึกตัวจริงๆจังๆเมื่อไหร่เนี่ย? ฮาาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 25-03-2016 20:02:37

น้องปุ่นมีพุงน้อยๆ..ท่านรองยังอุ้มไหว..แล้วคนอ่านพุงกะทิเน้นๆอย่างเราจะมีใครมาอุ้มมั่ง... :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 25-03-2016 20:07:45

คุณเจ้านายน่ารัก
มีหวงนะๆ

ปุ่นจ๋าา เคยได้ยินม่ะ มาภูเก็ตเสร็จทุกราย     ห้ะ!ใช่หรอ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 25-03-2016 20:18:57

คุณวีย์ยกหมูปั่นเราไหวด้วย โว้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 25-03-2016 20:51:50

คุณวีอุ้มปุ่นไหวด้วย ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 25-03-2016 21:02:51

ท่านรองฯ คือเนียน อะพูดเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 25-03-2016 21:11:02

คุณวีร์อุ้มน้องปุ่นมาได้ แสดงว่าแข็งแรงใช้ได้เลยนะครับเนี่ย ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 25-03-2016 22:04:26

คุณวีร์อุ้มปุ่นไหวใช่ไหม55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 25-03-2016 22:08:30

คุณวีร์หลอกแตะอั๋งน้องปุ่นนนน

ถ้าปุ่นจะหนีขึ้นห้องก็ควรหนีก่อนโดนทาครีมกันแดดนะ 555
คุณวีร์ก็แข็งแรงมาก อุ้มปุ่นได้ด้วย
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ceylon ที่ 25-03-2016 22:14:15

ปุ่นน่ารักดีอ่ะ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 25-03-2016 22:29:49

นึกว่าจะมีคำถามว่า อุ้มไหวด้วยหรอ แต่ไม่มีแหะ ปูลู หนูปุ่นน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 25-03-2016 22:46:32

น้องปุ่นน่ารัก มาดูแลเขาหรือมาให้เขาดูแลคะเนี่ย
คุณวีร์ก็หยอกเอินบ่อยๆ เกือบจะชัดเจนละค่ะ อีกนิดๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: farafang ที่ 25-03-2016 22:54:21

พี่ปุ่นนนนนวดหลังให้คุณวีร์ด้วยน่าจะปวดหลัง

อุ้มหมูมา  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Mississippi ที่ 25-03-2016 23:06:48

เป็นพระเอกเรื่องนี้ต้องสตรองจริงๆ ไม่งั้นอุ้มนายเอกไม่ได้ วะฮ้าๆๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 25-03-2016 23:19:45

พุงน้อยๆ น่ารักจะตายยยย.  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 25-03-2016 23:22:51

โอ๊ยยนยยยยย เอาไป10เต็ม คือดีคือฟินคือเลิศคือเลอ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 25-03-2016 23:34:04

เมื่อไหร่หมูปุ่นจะบู๊สักกกที

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 26-03-2016 07:17:48

น่ารักมากอ่านทีไรเป็นอมยิ้มตามตลอด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-03-2016 07:42:35

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 26-03-2016 10:56:30

ท่านรองนี่ยังไง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★ P.7
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 26-03-2016 12:35:04

ปุ่นน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 7 ♥ ครึ่งหลัง] 25/03/16 ★P.7
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 26-03-2016 14:51:59

ตอนที่ 8

-สิทธวีร์-

ผมเอานิ้วแตะไล้แก้มที่บวมโย้ของคนที่ยังไม่ยอมตื่น เห็นแล้วอดโมโหไม่ได้
มันน่าจะไล่พนักงานออกยกชุด ปล่อยให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้ยังไง ปุ่นมันคงเจ็บน่าดู

เมื่อคืนผมประคบน้ำแข็งให้แล้ว แต่เช้ามาก็ยังบวมอยู่ดี พามันมาเจ็บตัวแท้ๆ


ผมยอมรับว่าตอนที่ถูกบังคับให้มีเลขาส่วนตัว ผมค่อนข้างหงุดหงิดไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย
แต่พ่อให้เหตุผลว่าคุณพรทำงานหนักเกินไป  และงานสังคมของผมดึงเวลาไปมาก มันทำให้คุณพร
ทำงานได้ไม่เต็มที่ ควรหาใครสักคนมาจัดการให้โดยเฉพาะ ผมขี้เกียจเถียง เลยรับๆมา กะว่าเดี๋ยวก็เผ่นเอง

แต่พอเห็นปุ่นแล้วไล่มันไม่ลง หน้าตามันตลก ตัวมันกลมๆ ปากแดงๆ  แก้มป่อง
มันดูเหวอๆ ตกใจก็ง่าย  ปุ่นคิดอะไรไม่ค่อยทันผม พอคิดได้ทีหน้ามันเปลี่ยนเป็นสิบอารมณ์ ดูยังไงก็ไม่เบื่อ 
อยู่กับปุ่นแล้วผมกลายเป็นคนอารมณ์ดี  โมโหใครมาเห็นหน้ามันก็หายแล้ว


ปุ่นเป็นคนกินเก่งมาก ผมชอบนั่งดูปุ่นกิน ดูปุ่นมีความสุข กินไปอมยิ้มไป เคี้ยวทีแก้มตุ่ย
เลี้ยงปุ่นไม่ยาก แค่มีของกินอร่อยๆ อย่าปล่อยให้หิว แค่นั้นปุ่นก็พอใจแล้ว
ปุ่นเป็นคนตั้งใจกับการกิน เลยไม่เคยรู้ว่าผมที่นั่งเก๊กทำเป็นสนใจอย่างอื่นแอบมองมันอยู่บ่อยๆ
จะใช้คำว่าอะไรดีครับ มันเพลินตาเพลินใจแบบนั้นมั้ง


ปุ่นทำงานได้แค่(เกือบ)พอใช้ งานสังคมไม่ถนัด งานเลขายิ่งไปกันใหญ่
จนบางครั้งผมอดสงสัยไม่ได้ว่าปุ่นจบบริหารคณะยากมาด้วยเกรดขนาดนั้นได้ยังไง
แต่นึกไปนึกมาอาจารย์คงเอ็นดูมันเหมือนที่ผมเอ็นดูนี่แหล่ะ ใครจะใจร้ายกับมันลง
คิดเสียว่าให้มันมาอยู่เป็นเพื่อนแก้เหงา


“อื้อ” ปุ่นขยับตัว ครางนิดๆ สะดุ้งตอนหันแก้มข้างที่เจ็บลงโดนหมอน
ผมใช้มือนึงประคองหัวปุ่นไว้ อีกข้างจับตัวพลิกหันกลับมาทางผม เอาแก้มข้างที่ไม่โดนต่อยซบลงมา
จัดท่าให้นอนสบายขึ้น ใช้แขนโอบเอาไว้จะได้ไม่ขยับ

ผมไม่เคยคิดจะนอนกอดผู้ชายมาก่อน ผมอาจแตะเนื้อต้องตัวปุ่นบ่อยๆ แต่ไม่ได้คิดอะไร แค่แกล้งมันสนุกดี
ชอบเห็นปฏิกิริยาของปุ่น ชอบเวลามันตกใจ ทำตัวไม่ถูก หน้ามันโครตตลก

แต่คืนก่อนไอ้ตัวดีเมาเละเทะ ถล่มเคาะประตูห้องผมจนต้องเปิดให้มันเข้ามา ปุ่นนอนกอดผมไว้อย่างกับลูกลิง
เมาแล้วแรงเยอะชะมัด แขนขารัดผมแน่น พอถอดใจเลิกผลักมัน กลับรู้สึกว่านอนกอดไว้แบบนี้ก็ดี
ตัวปุ่นนิ่ม นุ่ม กอดแล้วเต็มไม้เต็มมือ  ไม่ได้รู้สึกรังเกียจหรือผิดแปลก ก็เหมือนเวลานอนกอดผู้หญิง
ดังนั้นพอปุ่นคลายมือออกจากตัวผม ผมกลับแค่ดันให้ลงจากตัวไปนอนข้างๆ และกอดเอาไว้เหมือนเดิมจนถึงเช้า


ปุ่นขยับตัวเข้าซุกอกผม ผมดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้จนถึงคอ เอามือแตะหน้าผากวัดไข้คร่าวๆ
ปุ่นส่ายหน้าหนีมือผมที่แตะอยู่บนหน้าผาก พาดแขนมากอดเอว ขาป่ายขึ้นมาบนขาผม
คล้ายกับคืนก่อนเข้าไปทุกที  ผมต้องผ่อนลมหายใจช้าๆ สามสี่ครั้ง ปุ่นจะรู้ไหมว่าทำอะไรกับผมเอาไว้

เมื่อวานตอนเช้าผมคิดแค่อยากจะแกล้งปุ่นนิดหน่อย เห็นทำหน้าเลิ่กลั่ก ตลกดี เลยจับมันขึ้นมานอนอยู่บนอก
แต่พอปุ่นพยายามจะดิ้นหนี ตัวนุ่นๆ บดเบียดไปมาอยู่บนตัวผม น้องชายผมดันทะลึ่งมีปฏิกริยากับมัน
ดีที่ปุ่นเชื่อในสิ่งที่ผมบอก ไม่ได้รู้ตัวสักนิดว่าเป็นคนลงมือปลุกมันขึ้นมาเอง



“คุณวีร์” เสียงอู้อี้ของคนเพิ่งตื่น ปวดแล้วยังจะพูด

“อรุณสวัสดิ์ เป็นยังไงบ้างดีขึ้นไหม” ผมเอามือปัดผมที่ตกลงมาบนหน้าผากออกให้

“นิดนึงครับ”

“ปุ่นนอนพักอีกหน่อย ถ้าหิวแล้วค่อยลุก”

“ขอบคุณครับ”

“จะนอนเล่นหรือจะหลับ” 

“ไม่ง่วงแล้ว”

“งั้นนอนดูทีวีปุ่นจะได้ไม่เบื่อ” ผมเปิดช่องหนังไว้ให้ปุ่น ก่อนจะลุกไปอาบน้ำ




ผมเดินกลับมา ปุ่นม้วนตัวซุกผ้าห่มจนเป็นก้อนกลมๆ โผล่มาแต่หน้า ผมเห็นแล้วอดขำไม่ได้

“ทำอะไร”

ปุ่นชี้มือไปที่แก้ม ผมเดาเอาว่าคงอยากหาอะไรนิ่มๆ รอง แต่ทำไมต้องพันทั้งตัว


“ตัวอ้วน” ผมตั้งชื่อให้ใหม่

“ไม่ได้อ้วน โอ้ย..”  ปุ่นตลาดแว้ด แล้วก็ร้องเสียงหลง

“ทำไมจะไม่อ้วน รู้ไหมว่าเมื่อวานอุ้มมาหนักแค่ไหน เกือบจะปล่อยทิ้งหลายรอบเลยนะ”

“ไม่แข็งแรงเองแล้วมาหาว่าเขาอ้วน” มันเอามือจับแก้มไว้ด้วยตอนพูด

“ตัวเล็กกว่าตั้งเยอะ ทำไมจะอุ้มไม่ไหว” ดูความเชื่อของมันครับ
ผมไม่ได้โกหกนะที่บอกว่าปุ่นหนัก แต่ผมก็อุ้มไหวจริงอย่างที่มันพูด

“คนไม่อ้วนที่ไหนมีพุง” ผมนั่งลงบนเตียง เอามือจับบนผ้าห่มแถวๆ พุงของปุ่น

“อย่าจับสิครับ” ปุ่นกระถดตัวออกห่างจากมือผม


“พูดเยอะขนาดนี้ไม่ปวดเหรอปุ่น”

“ปวดครับแต่พูดได้ ชิน ตอนซ้อ....  เอ่อ..ตอนเด็กๆ โดนแกล้งบ่อย”

“โดนต่อยเนี่ยนะ” ผมแปลกใจ มันเคยโดนต่อยบ่อยๆ ตั้งแต่เด็กเลยเหรอ

“ใช่ครับ” มันทำหน้าประหลาดๆ

“ไม่อยากให้ปวดแล้วมาชวนคุยทำไม”  ปุ่นบ่นเบาๆ แต่ผมได้ยิน เลยอดหมั่นไส้มันไม่ได้
ผมเอามือบีบจมูกปุ่น จนมันต้องยกมือขึ้นมาตีๆ มือผมให้ปล่อย

“แกล้งคนเจ็บได้ยังไงครับ” มันต้ดพ้อต่อว่า ตามันพูดได้ดีกว่าปากเสียอีก เห็นแล้วอยากเข้าไปกอดโอ๋มัน


“แล้วเมื่อไหร่จะไปแต่งตัว” ปุ่นพูดพึมพำอยู่ในคอ หน้ามันแดงตั้งแต่ผมเดินออกมาแล้ว ตอนนี้ยิ่งแดงเข้าไปใหญ่

“ไม่ได้รีบไปไหนทำไมต้องแต่ง” ผมพันผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่เอาไว้ที่สะโพก

“ไม่ต้องไปกับคุณวิกา คุณซัน คุณลินเหรอครับ”

“ให้พักผ่อนกันตามสบาย สาวๆคงไปสปา เดี๋ยวเย็นนี้ต้องเดินทางกลับกันแล้ว ปุ่นไหวไหม”

“ไหวครับ”


“ไปอาบน้ำ จะได้ทานข้าวทานยา” ปุ่นพยักหน้า ตะกายออกจากกองผ้าห่ม

“เดินไหวไหมหรือจะให้อุ้ม” คราวนี้ตัวอ้วนลืมความเจ็บโกยแนบไปหน้าประตู

“ปุ่นจะไปไหน”

“ไปอาบน้ำครับ”

“อาบที่นี่ กระเป๋าปุ่นอยู่ตรงโน้น”  ปุ่นหันไปดูกระเป๋า แล้วหันกลับมามองหน้าผม

“จะให้อุ้มเหรอ” ผมแกล้งตีความหมายสีหน้ามันผิดๆ ได้ผลครับ ปุ่นเลิกพูดเดินไปหยิบของแล้วรีบเข้าห้องน้ำไป


ผมบิดตัวไปมา อุ้มมันเอาเรื่องเหมือนกัน ปวดหลังใช้ได้เลย




ผมโทรสั่งให้ส่งอาหารเช้าขึ้นมา จัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย ปุ่นมันจะได้ไม่เอาแต่เขิน เดี๋ยวข้าวจะติดคอเสียก่อน
ผมโทรหาซันฝากให้ดูแลสองสาว ต้องการอะไรก็บอกพนักงานได้เลยผมสั่งไว้ให้แล้ว เดี๋ยวค่อยเจอกันตอนออกเดินทาง



“คุณวีร์ครับ” ปุ่นแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยจากในห้องน้ำ

“ผมหิวแล้ว” 

“สั่งมาให้แล้วปุ่นรอเดี๋ยว” 

แป๊บเดียวเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ผมเดินไปเปิดให้พนักงานเข็นรถนำอาหารเข้ามา ปล่อยให้จัดโต๊ะจนเสร็จเรียบร้อย
จึงพยักหน้าให้ออกไปได้


“ปุ่นทานโจ๊กนะ ให้เขาต้มมาให้เละหน่อยจะได้ไม่ปวด”
ปุ่นตักโจ๊กเข้าปาก ตาก็มองเอ๊กเบเนดิกในจานผมตาละห้อย

“อยากทานเหรอ” ปุ่นพยักหน้า ทำตาปริบๆ

“เคี้ยวได้เหรอเรา” ผมตัดออกเป็นชิ้นเล็กๆ

“ได้ครับ ปวดก็เคี้ยวได้”

“เห็นแก่กิน” ผมบ่นมันแต่ก็ตักให้ ปุ่นยื่นมือมารับแต่ผมเอามือหนี

“นั่งแฉยๆ” ผมเอาไปจ่อให้ที่ปาก แก้มซาลาเปากลายเป็นลูกพีชขึ้นสีชมพูเรื่อๆ
ปุ่นอ้าปากงับ ไม่ยอมสบตากับผม


“เมื่อคืนหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นครับ” ตัวอ้วนมันเพิ่งนึกได้

“ไม่มีอะไร การ์ดจับตัวไว้พาไปส่งที่ห้องพัก มีการตักเตือนไว้เป็นการคาดโทษ”
“ขอโทษด้วยนะปุ่น ที่ทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ ถึงยังไงก็เป็นลูกค้า”

“ไม่เป็นไรครับ ดีแล้ว ผมแค่กลัวว่าจะต่อยกันเละเทะ หยุดแค่นั้นก็ดีไป”

“เราเลยเจ็บตัวฟรี”

“ไม่เป็นไรครับ บอกแล้วว่าผมชิ....”  ปุ่นพูดแล้วก็หุบปากไปเสียเฉยๆ

ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าตอนเด็กๆ มันเจอเรื่องอะไรมา หรือเพราะตอนนั้นปุ่นอ้วนมากเลยถูกรังแกบ่อย
ไม่มีใครช่วยมันบ้างเลยเหรอ ยิ่งคิดทำไมผมยิ่งหงุดหงิด

“ปุ่นไม่ต้องเป็นห่วง ต่อไปไม่มีใครรังแกได้อีกแล้ว” ปุ่นสำลักโจ๊ก ไอจนตัวโยน มือกุมแก้มข้างที่ปวด


“เป็นอะไร” ผมรีบเข้าไปลูบหลังให้มัน หยิบแก้วน้ำส่งให้ ปุ่นรับไปดื่มก่อนเงยหน้าขึ้นสบตาผม
ปุ่นมีแววตาแปลกๆ ที่ผมเดาไม่ออกว่าปุ่นกำลังรู้สึกอะไรอยู่

“คุณวีร์ ผม....”

“มีอะไรปุ่น”

“ผม...”

“คุณวีร์รับโทรศัพท์เถอะครับ”

ผมหันไปหยิบโทรศัพท์ที่ดังมาสักครู่แล้ว แต่ผมไม่ได้สนใจ
(เพราะเสียงเรียกเข้านี้ผมตั้งสำหรับกลุ่มเพื่อนไม่ใช่เรื่องงาน)
 
“ครับวิกา”

“ทานกันเลยไม่ต้องรอ ผมจะทานบนห้อง”

“ไม่ต้องมาผมไม่สะดวก เอาไว้ค่อยเจอกันตอนเดินทางกลับ”

“ไม่ครับ....ใช่ครับ....ครับ”


ผมวางสายจากวิกา มองตัวอ้วนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
พักนี้มีหลายอย่างที่ผมทำมันผิดเพี้ยนไปจากเดิม อย่างเมื่อคืนนี้วิกาแสดงออกชัดว่าอยากมาค้างกับผม
ปกติผมก็ไม่เคยขัด ดีเสียอีกเพราะตอนเช้าตัวอ้วนมันทำผมของขึ้นเอาไว้ แต่พอเกิดเรื่องผมก็ลืมไปเลย

พนักงานสองคนจะเข้ามาอุ้มปุ่น ผมห้ามแล้วเข้าไปอุ้มมันเอง
ซันจะเข้ามาช่วยผมยังไม่ยอม ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไม่อยากให้ซันโดนตัวปุ่น 
 
วิกาพยายามห้ามผม บอกให้ปล่อยให้พนักงานเป็นคนดูแล แต่ผมไม่สนใจ
อุ้มปุ่นมาส่งที่ห้องมัน อดกังวลไม่ได้ว่าถ้ากลางคืนเกิดมันไม่สบายขึ้นมาจะทำยังไง
สุดท้ายก็เป็นห่วงจนต้องอุ้มกลับมาไว้ห้องตัวเอง จะได้คอยดูแลใกล้ๆ

คืนนั้นวิกามาเคาะประตูห้อง ผมรู้ความหมายของวิกาดี แต่พอนึกถึงตัวอ้วนที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง
พอคิดถึงตัวนุ่มๆ ของมัน ปากก็ปฏิเสธวิกาออกไป

ผมรู้สึกผิดนิดๆ ที่ทำให้ผู้หญิงเสียหน้า แต่พอเดินกลับมาที่เตียง เห็นหน้ากลมๆ ของปุ่นก็ลืมความรู้สึกเมื่อครู่ไปสนิทใจ




“คุณวีร์ครับ”

“หือ” ผมมัวแต่คิดอะไรเพลินๆ เพิ่งเห็นว่าปุ่นกำลังมองผมอยู่

“คุณวีร์ไปทานกับคุณวิกาก็ได้นะครับ ไม่ต้องห่วงผม ผมไม่เป็นอะไร”

ผมเอื้อมมือไปจิ้มแก้มข้างที่มันปวดเบาๆ

“โอ้ย”

“ปากดี รีบๆทานจะได้ทานยา”

“เดี๋ยวผมทานเสร็จแล้วจะทานยาทันทีเลยครับ คุณวีร์ไปเถอะ”


“ปุ่นกำลังไล่เจ้าของรีสอร์ทเหรอ” ผมแกล้งทำหน้าไม่พอใจ

“โถ่คุณวีร์ ใครจะกล้าครับ แต่ทานเสร็จแล้วผมจะนอนพักคุณวีร์จะเบื่อเปล่าๆ”

“ผมก็อยากพักทำงานหนักมาทั้งอาทิตย์ นอนกับปุ่นนี่แหล่ะสบายดี”

“คุณวีร์อย่าพูดกำกวมแบบนั้นสิครับ” ปุ่นทำตาโต

“หรือจะบอกเราไม่ได้นอนด้วยกัน” ผมได้ทีแกล้งมันใหญ่

“ก็นอนแต่ไม่ใช่นอนแบบนั้น” ปุ่นพยายามอธิบาย

“แบบไหน”

“ก็แบบ...


“คุณวีร์...” ปุ่นขึ้นเสียงสุง

“ผมปวดอยู่นะครับ คุยแล้วยิ่งปวด อย่ามาหาเรื่องให้ต้องพูดสิครับ”  หึๆ พูดจนนึกว่าปกติดี เพิ่งจะเอามาอ้าง
ขนาดประโยคบอกว่าปวด ปุ่นยังพูดยาวเป็นรถไฟ ไม่ได้รู้ตัวเลย

ผมเลิกเซ้าซี้ เดินไปหยิบยามาให้ ตัวอ้วนหยิบจากมือผมไปกลืนก่อนตามด้วยน้ำส้มทั้งแก้ว
     
                     
ผมนั่งทานต่อจนเสร็จ  โทรตามพนักงานเข้ามาเก็บโต๊ะ เวลายังเหลืออีกหลายชั่วโมง
ผมรู้ว่าป่านนี้วิกาคงกำลังหัวเสีย โกรธ ไม่พอใจผม แต่ใจมันอยากพักอยู่ในห้องมากกว่า


ผมตามขึ้นไปนอนเล่นบนเตียงกับปุ่น  ดึงหมอนขึ้นพิงหัวเตียง จับตัวอ้วนที่ไปนั่งเสียสุดขอบเตียง ลากมันมาไม่สนใจแรงขัดขืน
(ไม่ใช่ว่าลากมาได้สบายๆ นะครับ แข็งแรงกว่าที่ผมคิดแต่ยังไงก็สู้แรงผมไม่ได้)

“ไปนอนทำไมตรงโน้น เดี๋ยวก็ตกเตียง”

“ไม่ได้หลับจะตกได้ไง”

รู้สึกเหมือนผมไหมว่าพออยู่ด้วยกันมากๆ ตัวอ้วนมันชักไม่เคารพผม
แต่คนที่แปลกไม่ใช่ปุ่นหรอกครับ ผมนี่แหล่ะทำไมไม่ห้ามมัน กลับชอบใจด้วยซ้ำ

“มานี่เลย” ผมหยิบหมอนของปุ่นมาวางข้างๆหมอนผม จับมันเอนลงไปนอน

“พักอีกหน่อยจะได้เดินทางไหว ถ้าไม่ง่วงก็นอนดูทีวีไป”

“ครับ”

ผมเห็นปุ่นค่อยๆ ขยับตัวถอยออกไปเรื่อยๆ ว่าจะปล่อยให้มันนอนดีๆ แต่ท่าทางจะดื้อ
ผมเลยดึงปุ่นเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้จับมานอนพิงไหล่ผม เอามือกอดไหล่มันไว้

ปุ่นดิ้นขลุกขลัก สุดท้ายก็ยอมแพ้ ค่อยๆ ผ่อนคลาย หันไปให้ความสนใจกับทีวีแทน



ผมรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้พักสบายๆแบบนี้มาหลายเดือน  หลับอีกสักตื่นก็ดีเหมือนกัน



.....................................................TBC....................................................

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-03-2016 15:24:29

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 26-03-2016 15:30:26

น้องปุ่นน่ารักกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: natt teng ที่ 26-03-2016 15:34:34

รีบเข้ามาอ่านเลย น้องปุ่นน่ารักมาก อย่ามีดราม่านะ เป็นแฟนเรื่องนี้แล้ว รอตลอด อ่านไปยิ้มไป น้องปุ่นน่ารัก พี่วีร์ก็ช่างอ่อย อยากให้รักกันเร็วๆน่ารัก  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 26-03-2016 15:46:48

คุณวีร์ติดน้องปุ่นใหญ่แล้วนะคะเนี่ย ไม่ยอมให้น้องอยู่ไกลตัวเลยน้าา.. :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 26-03-2016 16:08:04

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 26-03-2016 16:19:30

หมอนข้าง......

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 26-03-2016 16:32:31

ตัวอ้วนของคุณวีร์น่ารักตลอดอ่ะ
ตอนนี้คุณวีร์เริ่มติดปุ่นแล้วล่ะสิ  :-[
หวังส่าคงไม่มีดราม่าตามมานะ เรายังไม่อยากกินมาม่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 26-03-2016 16:36:09

ชอบน้องปุ่น นางน่ารักอ่ะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 26-03-2016 17:11:01

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 26-03-2016 17:12:09

ขำคุณวีร์ นางแอบบอกด้วยว่าอุ้มปุ่นแล้วปวดหลัง โธ่..  :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 26-03-2016 17:29:21

อานในมุมปุ่นแล้วติ๊งต๊อง55 เลยพลอยเห็นคุณวีร์ขี้หื่น
ทำท่าเหมือนจะจับกินปุ่นตลอดเวลา
แต่พออ่านมุมคุณวีร์แล้วโหย ละมุนมาก
ปุ่นเหมือนอะไรซักอย่างนิ่มๆแล้วน่ากอดน่าฟัด
น่าเล่นด้วย55555 แถมนางยังเอ็นดูหนูปุ่นซะยกใหญ่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 26-03-2016 18:10:38

หุ่นน้องๆตุ่มกอดนุ่มใช่ม๊าคุณวีร์ คิคิคิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 26-03-2016 18:48:47

เฮียวีร์ติดใจหมั่นโถนุ่มฟูหอมอุ่นน่ากินแล้วใช่มั้ยล่าาาา~~~ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 26-03-2016 18:53:41

อ่านแล้ว คือหิวจริงจัง
 น้องปุ่นกินอะไรก็อร่อยไปหมด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lune ที่ 26-03-2016 19:48:43

พีวีร์ บรรยายภาพน้องปุ่น ได้น่ารักน่าหยิก น่ากอด :กอด1: :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 26-03-2016 20:04:17

เข้าทำนองจ้ำม่ำน่าฟัดกัดกิน :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 26-03-2016 20:31:43

คุณวีร์นี่หลงปุ่นแต่ไม่รู้ตัวนะเนี่ย

ปุ่นตอนเล่าเองก็ว่าน่ารักแล้ว

พออ่านตอนคุณวีร์พูดถึงยิ่งน่าร๊ากกกกไปอีก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-03-2016 20:37:21

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 26-03-2016 20:48:22

คุณวีร์ชอบก็ไม่แปลกกกหนูปุ่นน่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: fongbeer37 ที่ 26-03-2016 21:04:08

จับกดเลยค่ะ 55555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 26-03-2016 21:22:29

อ่านไปก็มีมโนภาพผุดขึ้นมาว่าวีร์นั่งคุยกับซาลาเปา โอ้ย 55555555555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 26-03-2016 21:35:04

รอตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 26-03-2016 21:53:37

คุณวีร์เริ่มหลงปุ่นแล้วว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: bonuses ที่ 26-03-2016 22:26:26

ไม่ทราบว่าเพจให้ติดตามมัยคะ
จะได้ทราบตอนใหม่   :mew2:

ปล.ชอบเรื่องนี้จัง   :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 26-03-2016 23:19:50

ท่านรองน่ารักเอาใจใส่ดูแลพี่ปุ่นดีมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 26-03-2016 23:45:17

ฮั่นแน่!! เริ่มจะชัดเจนชึ้นมาทุกวันนะคุณวีร์ อีกหน่อยต้องติดปุ่นงอมแงมแน่ๆ ผู้หญิงอะไรก็ไม่สนแล้ว
ปุ่นน่าสงสาร เป่าเพี้ยงๆ หายไวๆ นะคะ

ติดเรื่องนี้มาก สนุกมาก ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 27-03-2016 01:40:52

โอ๊ย ปิดหน้าแล้วครางฮือเลย บ้าบอ น่ารักเกินไปแล้วนะะะะะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 27-03-2016 09:37:20

เริ่มหลงเสน่ห์ปุ่นแล้วล่ะสิ ตัวนุ่มนิ่มน่ากอด แก้มยุ้ยๆน่าจับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-03-2016 10:36:42

ยังๆๆๆ ยังไม่รู้ตัว ฮ่าาาา
ตอนนี้น่ารักกันจัง
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 8] 26/03/16 ★ P.8
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 27-03-2016 14:24:55

ตอนที่ 9 [  ริว ♥ ปั้น 1 ]

“พี่ปุ่น พี่ปุ่น”  ผมตะโกนเรียกเลขาพี่วีร์ที่เพิ่งเดินผ่านไป

พี่ปุ่นหันกลับมาตามเสียงเรียก และมีใครอีกคนหยุดยืนอยู่ข้างๆ ถ้าผมจำไม่ผิดเพื่อนพี่ปุ่นที่เจอวันงานเปิดตัวหนัง
ไอ้คนหน้ากวนๆ ที่ผมไม่ถูกชะตา

ทำไมพี่ปุ่นทำหน้าแบบนั้น ผมตาฝาดหรือเปล่าที่เห็นพี่ปุ่นทำหน้าตกใจและหน้าซีดลงไปนิดนึง
ก่อนจะยิ้มออกมาและทักทายผม


“บังเอิญจริง” ผมเดินเข้าไปหา ให้ความสนใจแค่พี่ปุ่นคนเดียว

“สวัสดีครับน้องริว มาคนเดียวเหรอครับ”

“ใช่ ริวเบื่อๆ เลยมาเดินเล่น พี่ปุ่นมาทำอะไร”

“พี่มาซื้อของกับ เอ่อ.กับพี่ปั้น”” พี่ปุ่นชี้มือไปทางคนที่ยืนอยู่ข้างๆ

“เดี๋ยวไปไหนต่อ ไปทานข้าวกับริวไหม เบื่อๆ ไม่มีเพื่อน”  ผมกำลังเซ็งๆ  ที่ต้องทานข้าวคนเดียว


“ไม่มีมารยาท” เสียงพูดลอยๆ ทำเอาผมต้องหันขวับไปมอง

“แล้วพูดขัดตอนคนคุยกันมีมารยาทมากสินะ”

“เป็นเด็กเป็นเล็กไม่รู้จักเคารพผู้หลักผู้ใหญ่”

“แก่แล้วว่างั้น” 

“ไอ้เด็กนี้” ท่าทางหัวเสียน่าดูครับ ผมก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ เอาสิกลัวที่ไหน


“พี่ปั้นอย่า”  พี่ปุ่นยกมือขึ้นแตะแขนนายยักษ์ ส่งสายตาเหมือนจะบอกอะไรบางอย่าง
นายหมีทำท่าฮึดฮัดแต่ก็ยอมเงียบเสียงลง


ทำไมพี่ปุ่นถึงเรียกพี่ไหนบอกว่าเป็นเพื่อนกัน แล้วท่าทางสนิทสนมจับมือถือแขนนี่อีก

หรือ..

เป็นแฟน

ต้องใช่แน่ๆ พี่ปุ่นถึงทำหน้าอึดอัดตอนเจอผม คงไม่อยากให้ใครรู้หรือเปล่าว่าคบกับผู้ชาย


“พี่ปุ่นไปกับริวนะเที่ยงแล้ว" พี่ปุ่นหันไปถามนายหมียักษ์ เห็นพยักหน้าแบบเสียไม่ได้

“ได้ครับน้องริว แต่ว่าพี่ต้องพาเพื่อนไปทานด้วยนะครับ น้องริวสะดวกหรือเปล่า”

ไม่สะดวก แต่ถ้าไม่ตกลงสงสัยพี่ปุ่นจะไม่ไป  เอาเถอะ ดีกว่าทานข้าวคนเดียว

“ได้สิ ไม่มีปัญหา”


“เด็กสมัยนี่พูดจาไม่มีหางเสียง แย่มาก” 

“ใครเอาหมามาเดินห้าง ไม่ดูแลเลย ปล่อยให้เห่าอยู่ได้”

“พี่ปั้นไม่เอาครับ ไม่ทะเลาะกัน”

“เฮ้ยปุ่น เราเห็นพี่เป็นหมาเหรอ”   นายหมียักษ์ร้องเสียงหลง


พี่ปุ่นยกมือขึ้นลูบแขนยักษ์ปักหลั่นไปมา

“น้องขอโทษครับ ไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น น้องแค่ไม่อยากให้เถียงกัน”

ที่สงสัยอยู่คำตอบชัดเจน ฟังพี่ปุ่นแทนตัวเองสิพูดเสียน่าเอ็นดู  ท่าทางประจบเอาใจดูละมุนละไม
นายหมียักษ์คงรักคงหลงเหมือนกัน  พี่ปุ่นพูดอะไรก็ฟัง ที่กับผมแยกเขี้ยวยิงฟันใส่


“น้องริวอยากทานอะไรครับ”

“ทาน...”

“พี่จะทานฟาสต์ฟู้ด ขี้เกียจเสียเวลา”  นายหมียักษ์แย่งผมพูด

“ก็ไปสิ กินคนเดียวจะได้ไม่เสียเวลาสมใจ” ผมออกปากไล่

“น้องริว พี่ขอนะครับ อย่าทะเลาะกันเลย” พี่ปุ่นเริ่มหน้าเสีย ยังยืนกันอยู่ที่เดิมแต่ผมกับนายยักษ์ทะเลาะกัน
ไม่รู้กี่รอบแล้ว

“ก็พี่ปุ่นดูสิ หาเรื่องริวอยู่ได้ เป็นอะไรมากหรือเปล่า ไปหาหมอเช็คสุขภาพจิตหน่อยก็ดีนะ”

“เป็น....อยากฟาดเด็กนิสัยเสีย”


“หยุดดดดดดดดด”

“ถ้ายังเถียงกันจะให้ไปทานกันสองคนนะ จะได้เถียงกันให้หนำใจไม่ต้องมีใครขัด เอาไหมครับ”

เงียบ ผมได้แต่ฮึดฮัดขัดใจ เกลียดไอ้หมียักษ์ ไม่ชอบหน้ามัน


ผมเดินตามพี่ปุ่นมาจนถึงหน้าร้านอาหารไทย
“ทานร้านนี้” พี่ปุ่นเดินนำเข้าร้าน ไม่ถามความคิดเห็นใครสักคน

ผมเดินตามเข้าไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับพี่ปุ่น นายหมียักษ์เตรียมจะนั่ง แต่โดนพี่ปุ่นเบรคไว้ก่อน

“พี่ปั้นไปนั่งข้างน้องริว จะได้ไม่ต้องมองหน้ากัน”

“จะบ้าหรือปุ่น”

“จะกินไม่กินครับน้องหิวแล้วนะ”  หมียักษ์เดินหน้าเป็นตูดมานั่งข้างผม 
ผมอยากไล่แต่กลัวพี่ปุ่นจะไล่ผมบ้าง เลยต้องสงบปากสงบคำ


ผมกับพี่ปุ่นคุยกันจนอาหารมา นายหมียักษ์เอาแต่นั่งเล่นโทรศัพท์
ผมหยิบช้อนขึ้นตักกับข้าว แต่โดนแขนคนข้างๆ ชนหล่น

“แกล้งเหรอ”  ผมหันไปอาละวาด ถึงเพิ่งเห็นว่านายหมียักษ์ถนัดซ้ายแต่ผมถนัดขวาแขนเราเลยชนกัน

“ขยับออกไปสิ ที่นั่งเหลือตั้งเยอะ นั่งกันสองคนแต่นั่งเสียกลางโต๊ะ เด็กไม่มีมารยาทก็ไม่มีมารยาทวันยังค่ำ”

“ไม่คิดว่าจะมีใครมานั่งด้วย บังเอิญไม่ได้เชิญ นายนั่นแหล่ะขยับไป ตัวอย่างกับยักษ์กินพื้นที่”

“ว่าใครยักษ์ ตัวเองอย่างกับผู้หญิง ใส่กระโปรงหน่อยคงเผลอเรียกอีหนู”

“ว่าใครผู้หญิง”  ไอ้หมียักษ์ทำเป็นมองผมหัวจรดเท้า 

“เด็กตุ๊ด”

“นายหมีควาย”

ผมกับนายหมียักษ์เถียงกันจนลืมว่าคนที่คอยห้ามเรา ไม่ทักขึ้นมาสักคำ จนกระทั่ง....

“พี่ปั้น น้องริว “ เสียงเรียกย็นๆ สามารถสยบสถานการณ์คุกรุ่นได้

“น้องริวมายังไงครับ”

“ให้คนขับรถคุณพ่อมาส่ง”

“พี่ปั้น” นายหมียักษ์สะดุ้งนิดๆ

“ไปส่งน้องริวด้วยนะครับ น้องขอ”  ผมกำลังจะบอกพี่ปุ่นว่าไม่เป็นไรแต่โดนดักไว้ก่อน

“น้องริวให้พี่ปั้นไปส่งนะครับ พี่ขอ” คนโดนขอสองคนได้แต่กลืนน้ำลาย เพราะคนขอหน้าซีเรียสมาก

“พี่ปั้น น้องไปหาอาปัทเลยนะครับ พี่ปั้นเอาของกลับบ้านไปก่อน”

“ น้องริวพี่กลับก่อนนะครับต้องรีบไปธุระต่อ สองคนทานข้าวกันให้อร่อยนะ”
พี่ปุ่นพูดรัวเป็นชุดแบบนันสต๊อป ยิ้มให้แล้วคว้ากระเป๋าลุกออกไปเลย

ผมกับนายหมียักษ์หันมามองหน้ากัน

“เพราะนาย”   “เพราะเรา”


ผมรวบช้อนส้อม ไม่กงไม่กินมันแล้ว คว้ากระเป๋า

“หลีก” ผมนั่งอยู่ข้างใน ที่นั่งเป็นโซฟาตัวยาวเ จำเป็นต้องให้นายหมียักษ์ลุกขึ้นก่อน

“นั่งลง”

“หลีกไป” ผมเอาเท้าชนกับเท้าของนายหมียักษ์ ไม่ได้เตะ แค่ชนๆให้ขยับ   เงียบ

“จะเอายังไง” ผมตะโกนเสียงดัง โต๊ะข้างๆ เริ่มหันมามอง ผมไม่สนใจ

“นั่งลง กินให้เสร็จ”

“ไม่นั่ง ไม่กิน”

“โอ้ย เจ็บนะโว้ยไอ้หมียักษ์”  ผมโดนกระชากลงนั่ง ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าดีแบบนี้

“จะกินเองหรือจะให้จับยัด” 

“ไม่กิน ไม่กิน ไม่กิน”  ลงไปดิ้นเร่าๆ ได้ผมคงทำไปแล้ว
ผมไม่ยอมจับช้อน เม้มปากแน่น จะทำอะไรผมได้ ผมส่งสายตาท้าทายไปให้

“ไม่มีใครสอนเหรอว่าอย่ากินทิ้งกินขว้าง เสียดายเงิน”

“เรื่องนี้เอง จ่ายให้ก็ได้ ไม่ต้องทำมาเป็นบ่น” ผมเปิดกระเป๋าตังค์

“อย่ามาทำอวดรวย จะไม่กินใช่ไหม”  ผมมองหน้านายหมียักษ์ ฟาดฟันกันด้วยสายตา

เหอะไม่ได้กลัวหรอกนะ แค่อยากให้มันเสร็จๆ ไปจะได้แยกกันเเสียที

ผมหยิบช้อนส้อมขึ้นมาตั้งหน้าตั้งตาทานข้าว ข้างๆ เงียบเสียงไปเหมือนกัน
 

“อิ่มแล้ว ไปได้หรือยัง”

“รอก่อน”

นายหมียักษ์เรียกเช็คบิล นั่งขวางผมอยู่ไม่ยอมขยับ ผมเริ่มนับหนึ่งถึงสิบในใจ
ไม่เคยต้องมานับเลขสะกดใจแบบนี้ ชาตินี้ไม่คิดว่าต้องทำ  หนึ่ง สอง สาม... 
ยัง ยังไม่ขยับ สี่ ห้า หก.....โว้ยยยยย ไม่ทนแล้ว

ผมปีนข้ามตักนายหมียักษ์  ไม่ขยับใช่ไหมจะทับให้จุกเลยคอยดู


“เฮ้ย ปล่อย ปล่อยสิโว้ย”  ผมดิ้นอยู่บนตัก

“อยากขึ้นมานั่งบนตักก็ไม่บอก ขอดีๆ พี่ก็ให้”  มือข้างเดียวล็อคเอวผมไว้แต่แน่นมาก แกะยังไงง้างยังไงก็ไม่ออก

“ใครน้องแกนายหมียักษ์”

“เราไง  อายุถึงยี่สิบหรือยังเถอะ”

“ถึงแล้ว”

“เอาบัตรประชาชนมาดูหรือไม่อย่างนั้นก็บอกมาดีๆ แล้วจะยอมปล่อย”

“19” ผมพึมพำในคอ

“สิบเก้า!! โครตเด็ก”

“บอกแล้วก็ปล่อยสิ” พอมือใหญ่คลายออก ผมตะกายกลับไปนั่งที่เดิม ไม่กล้าข้ามไปอีกด้าน
กลัวนายหมียักษ์มันจับเอาอีก

“พี่สามสิบเอ็ดแล้ว ห่างกับเราสิบสองปี รอบนึงเต็มๆ ต่อไปต้องเรียกว่าพี่ปั้น เข้าใจไหม”

“แก่”

“เดี๋ยวโดน”

นายยักษ์หันไปเซ็นสลิปที่พนักงานเอามาให้ ช้าชะมัดกว่าจะมาได้ อยากไปให้พ้นๆ นายหมีนี่เต็มที



พอนายหมียักษ์ลุกออกจากโต๊ะ ผมก็ก้าวพรวดแซงหน้า เดินเร็วๆ ออกจากร้าน
ชาตินี้อย่าได้เจอกันอีก เจอพี่ปุ่นคราวหน้าต้องยุให้เลิกคบ นิสัยเสีย หยาบคาย


“เฮ้ย อะไรอีก”  แขนผมถูกดึงจากคนที่เดินตามมาข้างหลัง บังคับให้หยุดเดิน

“จะไปส่ง”

“ยังไม่กลับจะไปไหนก็ไป” ผมสะบัดแขน

“ยังไม่หายเบื่อเหรอ จะทำอะไรอีก เดินเล่น ซื้อของ ดูหนัง”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วย”

“จะไปด้วย เสร็จแล้วจะได้ไปส่ง” 


“โว้ย นี่นายซื่อหรือบื้อ ไม่ต้องทำตามคำสั่งพี่ปุ่นขนาดนั้นก็ได้”

“เขาเรียกว่ารักษาคำพูด ชีวิตนี้ไม่เคยทำใช่ไหม ถึงไม่รู้จักคำนี้”

“ไอ้..”

“อะ อะ ขืนยังขึ้นไอ้ขึ้นอีอีก จะตีมันกลางห้างนี่แหล่ะ ไม่มีใครสั่งใครสอนเหรอว่าพูดกับผู้ใหญ่ให้พูดยังไง”

“อย่ามาว่าพ่อแม่เรานะ”

“งั้นก็พูดดีๆ เรียกใหม่”   ผมอยากจะบ้าตาย มันวันอะไรของผมกันต้องมาเจอไอ้บ้านี่ด้วย

ผมสูดลมหายใจลึกๆ  พูดเน้นทีละคำ

“ลุงปั้น สุภาพพอหรือยังคุณลุง”

“โอ้ย”  ไอ้บ้าหมียักษ์ตีเข้าที่ก้นผมแรงๆ 

เกินไปแล้ว ไอ้หมีบ้านี่ทำเกินไปแล้ว พ่อกับแม่ผมยังไม่เคยตีสักแปะ

“ไอ้...”  พอเห็นมือที่เงื้อขึ้นมา ผมเลยรีบงับคำที่จะพูดต่อเอาไว้ในปาก

“พี่ปั้น”

“ดีมาก ทีนี้อยากไปไหนก็นำไป จะไปเป็นเพื่อน”

“ก็ปล่อยสิ”

“ขี้เกียจวิ่งจับอีก เดินกันแบบนี้แหล่ะ” 


“จะกลับแล้ว จะไปส่งใช่ไหม” 
ผมเริ่มคิดได้ว่าถ้าอยากจะให้นายหมียักษ์ไปให้พ้นๆ มีทางเดียวคือผมต้องยอมให้ไปส่งบ้านให้จบๆ ไปซะ
บอกตัวเองให้ทนอีกนิดเดียว

“ดูหนังไหม”

“ไม่”

“กินไอศกรีมไหม”

“ไม่”

มือที่จับแขนผม เปลี่ยนมาเดินกอดไหล่

“ทำไมไว้ผมยาว”  นายหมียักษ์จับปลายผมที่ยาวประบ่า

“จะถามอะไรเยอะแยะ สำรวจสำมะโนครัวเลยไหม”

“คิดอยู่”  คำตอบคล้ายจะแซวเล่น แต่ก็ดูเหมือนจริงจัง 


“อยากเล่าให้ฟังไหม เช่นสนิทกับพี่ชายหรือเปล่า พ่อเป็นคนยังไง”

“จะบ้าเหรอ ใครจะไปตอบ”

 “ก็ลองถามดู จะกลับใช่ไหม ไปกันเถอะ”


นายหมียักษ์ยังไม่ยอมเอามือออกจากไหล่ผม แต่ผมจะยอมให้สักครั้ง
เพราะถ้าผมสะบัดออกก็คงหาทางล็อคผมไว้ทางอื่นอยู่ดี  โชคดีที่บ้านผมอยู่ไม่ไกลมาก
ครั้งนี้ผมจะยอมหัดนับหนึ่งถึงสิบให้ครบ คงพอเอาตัวรอดจากไอ้บ้านี่ได้

ผมจะเริ่มนับแล้วนะ หนึ่ง...สอง...สาม...


..............................................................TBC............................................................

Part เล็กๆ ของปุ่น

“พี่สนิมเป็นยังไงบ้าง”
“ปกติครับ คุณสิทธวีร์ไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน”
“อืม มีอะไรเปลี่ยนแปลงโทรบอกปุ่นด้วยนะ” ผมวางสายจากคนของพี่ปั้น
ตอนที่ผมไม่ได้อยู่กับคุณรองประธาน พี่ปั้นจะให้คนคอยดูแลแทน  วันนี้เป็นคิวพี่สนิมที่ต้องเฝ้าอยู่นอกบ้านคุณวีร์

พูดถึงพี่ปั้น ผมยังปวดหัวไม่หาย อยากเขกหัวตัวเองสักพักครั้ง ที่ทำให้เรื่องมันบานปลายขนาดนี้
วันนั้นผมแค่ตอบส่งๆ ไปว่าจะกลับกับเพื่อน คิดว่าถ้าบอกไปว่ากลับกับพี่ชายน่าจะเรื่องยาวกว่า ไม่อยากถูกถาม
ว่าพี่ชายเป็นใคร ทำงานอะไร หรือมาที่งานได้ยังไง เพื่อนมีเยอะจะมีสักคนมาที่งานคงไม่แปลก

มันจะไม่แย่ขนาดนี้ถ้าน้องริวไม่ให้ผมชี้ให้ดูว่าเพื่อนผมคือคนไหน
และที่มันแย่จนผมปวดหัวแทบระเบิด เพราะดันมาเจอกันเข้าจังๆ  แถมต่างฝ่ายต่างไม่ถูกชะตา เถียงกันอย่างกับ
เป็นศัตรูกันมาแต่ชาติปางไหน

ผมก็โมโหเป็นนะครับ ยิ่งตอนทานข้าวด้วย ปวดหัวก็ปวดหัว หิวก็หิวมาทะเลาะกันอยู่ได้ ผมเลยลุกออกมา
ก็ผมบอกแล้วว่าขืนยังทะเลาะกันต่อ ผมจะปล่อยให้อยู่กันสองคนให้เข็ด ไม่รู้ป่านนี้ตีกันตายไปหรือยัง


*.:｡ ✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ

ปล. FANPAGE กำลังทำนะคะ เดี๋ยวแจ้งให้ทราบค่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 27-03-2016 15:04:17

มีการเนียนถามน้องริวเผื่อฟลุคได้คำตอบเสียด้วยนะคะพี่ปั้น :pandalaugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 27-03-2016 15:14:49

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-03-2016 15:20:04

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 27-03-2016 15:20:42

คู่รองมันโดน!!!  :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 27-03-2016 15:53:38

พี่ปั้นนี่ร้ายไม่เบา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 27-03-2016 16:45:46

พี่ปั้นกะน้องริว คริคริ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 27-03-2016 16:46:27

รักน้องปุ่นมากกก ทำไมน่ารักขราดนี้เนี้ย
ไปแปลกใจเลยที่วีย์เริ่มหลงรักน้องปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 27-03-2016 17:19:48

คู่รองตีกันไปตีกันมาลูกดกเเน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 27-03-2016 17:30:45

ปุ่นเด็ดขาดดีนะปล่อยทั้งคู่ตีกันเอง 555
น้องริวรีบไปบอกคุณพี่ชายเลยนะว่าวันนี้เลขาแสนน่ารักมาเดตกับหนุ่ม?? อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 27-03-2016 17:31:17

อืมมม ปุ่นน่ารักจริงๆ ด้วย ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 27-03-2016 17:32:05

ปุ่นน่ารักดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 27-03-2016 17:32:14

ลุงปั้น ทั้งนั่งตัก ทั้งโอบเลยนะ
พรากผู้เยาว์แน่นแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 27-03-2016 17:39:03

ชอบคนแก่  :hao7: น้องริวร้ายกาจจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 27-03-2016 18:59:18

คนแก่แบบนี้แซ่บนะเออ  :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 27-03-2016 19:02:56

น้องริวเหมือนเด็กเอาแต่ใจ เจอพี่ปั้นคนโหดเข้าไปนิสัยมันต้องเปลี่ยนกันบ้างแหละ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 27-03-2016 19:26:09

คู่พี่ปั้น น้องริว มาแล้วว แอร๊ยคู่นี้กว่าจะได้ลงเอยกันคงจะทะเลาะกันสนุก :o9:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-03-2016 20:17:28

ปั้นริวนี่ต่อปากต่อคำกัน สมน้ำสมเนื้อจริงๆ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 27-03-2016 20:41:45

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 27-03-2016 21:38:23

โอ๊ยยยยย เราไม่ได้ตามอ่านเลย เพิ่งมาอ่านต่อเองค่ะ น้องปุ่นน่ารักมากกกก น้องริวก็น่ารักก ฮืออ พูดถึงพี่ปุ่นคุณวีร์ก่อน เราเข้าใจคุณวีร์นะคะ พี่ปุ่นน่ารักมากจริงๆ อารมณ์คุณวีร์คงแบบ ตุ๊กตาตัวใหญ่ให้กอดอุ่นๆ 555555 แล้วคือความจริงอ่ะค่ะ เรามีความรู้สึกว่าพีปุ่นมีบรรยากาศรอบตัวที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจอ่ะค่ะ พี่ปุ่นเป็นคนตรงด้วยแหละ ไม่ได้หมายถึงพูดตรงอะไรแบบนี้ คือหมายถึงแสดงออกแบบตรงไปตรงมา ไม่ต้องมานั่งถามนู่นถามนี่อ่ะค่ะ คนแบบนี้อยู่ด้วยแล้วสบายใจนะคะ คุณวีร์คงคิดแบบเรา ถึงยอมให้เลขาไม่เก่งมาอยู่ด้วย ฮืออออ พี่ปุ่นมาอยู่เป็นคณะตลกส่วนตัวเหรอคะคุณวีร์ แต่ตอนที่คุณวีร์อุ้มพี่ปุ่นได้นี่เราแบบ...  :a5: แกแข็งแรงมากอ่ะ คนนี้ให้ผ่านค่ะ นี่คือฝ่ายรุกที่ดี ต้องแข็งแรงค่ะ! ปรากฏว่าไปๆมาๆพี่ปุ่นเป็นพระเอกของเรื่อง... ก็จะได้อารมณ์อีกแบบนะคะ 55555555 ไม่ๆ อย่าเพิ่งเปี่ยนตำแหน่งคุณวีร์สิ แงงงง แต่พูดถึงู้ชายคนนี้ โอ๊ยย เสเพลมาก แต่เราก็เข้าใจอ่ะค่ะ หล่อ รวย ผู้หญิงจะไม่อยากได้เหรอ ใครๆก็อยากได้อ่ะ แต่จริงๆคุณวีร์นี่คือคนที่มีช่วงโปรจริงๆนะคะ แบบ ได้แค่นี้นะ เกินมาก็ระวังไว้เถอะ ยกเว้นที่ทำกับพี่ปุ่นนะคะ นี่เหมือนสัญชาตญาณส่วนลึกบอกให้ทำ ทั้งห่วงทั้งหวง เดี๋ยวก็จะค่อยๆกลายเป็นรักไม่รู้ตัวค่ะ อิอิ ส่วนพี่ปุ่นนี่ โอ๊ยยย น่ารักมากก ไม่รู้จะเอาตอนไหนมาพูดดี ตอนเมานี่น่ารักมากอ่ะค่ะ ไม่แปลกนะคะที่หลังจากนั้นคุณวีร์จะหลง ดูดิ เดี๋ยวพี่ปุ่นปกป้อง อย่างนั้นอย่างนี้ ฮือออ ปกป้องตัวเองเถอะค่ะพี่ปุ่น ถ้าไม่ระวังตัวจะโดนหมาป่ากินนะคะ  :hao7: ส่วนเรื่องว่าใครเป็นคนส่งจดหมายมานี่เราก็ไม่รู้จะเดาใครดี น่าสงสัยไปหมด แต่ก็ขอให้คุณวีร์ปลอดภัยนะคะ มีพี่ปุ่นดูแลอยู่ทั้งคนเนอะ

ย้ายมาที่พี่ปั้นน้องริว คือจริงๆเราชอบนะคะ กินเด็กเนี่ย แงงงง แล้วดูค่ะดู เด็กนี่มันน่าตีนะคะ น่าจับมาทำโทษให้ทำตัวดีๆ แงงงงง ผู้ใหญ่นี่ก็แผนเยอะอ่ะค่ะ จริงๆสนใจเขามาตั้งแต่วันแรกที่เจอแล้วก็บอกมาเหอะ แล้วเนี่ย เราว่าต่อไปพี่ปั้แก้องหาเรื่องมาเข้าใกล้น้องบ่อยๆแน่เลยค่ะ ดูเหมือนแกเข้ามาสืบนะคะ แต่จริงๆไม่ใช่ แกเข้ามาจีบ 55555555 ดูดิคะ ดูววว อะไรคือการที่น้องจะปีนนีแล้วพี่แกเข้าใจว่าน้องจะนั่งตัก คืออะไรรรรร แต่พี่ควรรีบเคลียร์ตัวเองนะคะถ้าจะจีบน้อง น้องริวเข้าใจไปแล้วว่าพี่เป็นแฟนพี่ปุ่น รอเรื่องจดหมายข่มขู่จบแล้วพี่รีบบอกเลยนะคะ อย่าปล่อยให้น้องริวไปนั่งดราม่า ฮืออออ น้องริวนี่เหมือนสนใจพี่อยู่ด้วยแหละค่ะ สนใจด่า แงงงงง แต่อยู่ๆกันไป ด่าไปด่ามานี่เดี๋ยวน้องริวก็จะขาดพี่ปั้นไม่ได้เองแหละค่ะ ขาดไปนี่เหงาปากเลยนะ ดูน้องริวเป็นคนติดพี่ด้วยอ่ะค่ะ แบบ เป็นคนที่เหมือนกับต้องการพี่ชาย ต้องการคนมาดูแลอ่ะ น้องเรย์เหมือนเพื่อนไงตามที่น้องริวบอกมา น้องริวเลยต้องการคนอายุมากมาเป็นแฟน ได้ทั้งพี่ทั้งแฟนนคนเดียว แอร๊ยยยย  :-[

เรารอตอนต่อไปนะค้าาาา สัญญาว่าต่อไปนี้จะเข้ามาดูบ่อยๆนะคะ แงงง กอดดด  :กอด1: ขอบคุณค่าา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 27-03-2016 21:49:23

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 27-03-2016 22:00:30

หมูปั่นทิ้งซะเลย :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 27-03-2016 22:16:26

พี่ปั้นน้องริวน่ารักกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 27-03-2016 23:18:29

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 9] 27/03/16 ★ P.9
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 28-03-2016 14:27:28

ตอนที่ 10

“น้องปุ่นเอกสารค่ะ” ผมยื่นมือไปรับซองเอกสารมาจากพี่พร
พลิกหน้าซองขึ้นมาดู จ่าหน้าถึงเลขานุการคุณสิทธวีร์ ปัญจะรัตน์สกุล (คุณปุ่น)
ไม่ควรมีใครส่งเอกสารมาถึงผมที่นี่ ผมเริ่มได้กลิ่นไม่ค่อยดี

ผมใช้คัตเตอร์กรีดลงไปอย่างระมัดระวัง ใช้วิธีเทของที่อยู่ข้างในออกมาแทนการล้วงมือเข้าไป
รูปถ่ายจำนวนมากตกลงมา แต่คราวนี้เป็นรูปของผมทั้งหมด มันถูกฉีก กรีด บางรูปถูกจุดไฟเผาเห็นเป็นขอบไหม้

จดหมายกับของที่ส่งมา พี่ปั้นไม่สามารถตามหาต้นทางได้ เพราะเมื่อทำการตรวจสอบย้อนกลับไป
มันถูกส่งผ่านร้านรับส่งไปรษณีย์มาอีกที แน่นอนว่าเป็นร้านที่ไม่มีกล้องวงจรปิด



“ตายแล้วน้องปุ่น”  พี่พรที่เดินกลับโต๊ะไป เห็นท่าทางแปลกๆ ของผมจึงเดินกลับมาอีกครั้ง

“ทำไมเป็นแบบนี้ค่ะ” ผมยกมือแตะปากเป็นสัญลักษณ์ให้พี่พรเบาเสียงลง

“นี่เหมือนหันมาเล่นงานน้องปุ่นเลย” พี่พรหน้าเสีย ผมเองก็หน้าซีด ใจสั่น มือเกือบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพี่ปั้น

แต่ถ้าพี่ปั้นคิดว่าผมกำลังมีอันตรายแล้วถอนตัวผมออก ผมหันไปมองประตูบานใหญ่นึกเป็นห่วงคนที่อยู่ข้างใน

เก็บไว้ก่อน เอาไว้ถ้ามันมีอะไรมากกว่านี้ค่อยบอก 



ผมรีบกวาดรูปทั้งหมดลงซองเหมือนเดิม จับยัดใส่กระเป๋า

“พี่พรเก็บเรื่องนี้ไว้ก่อนนะครับห้ามบอกใครทั้งนั้น คนของท่านประธานหรือพี่ปั้นก็ไม่ได้”

“จะดีหรือคะน้องปุ่น”

“ดีครับ พี่พรสัญญากับผมนะครับห้ามบอก” ผมคาดคั้นเอาคำตอบจากพี่พร

“ได้ค่ะ แต่จะไม่เป็นไรแน่เหรอคะ”

“ไม่เป็นไรครับเชื่อผม พี่พรกลับไปทำงานเถอะครับ เผื่อคุณวีร์เดินออกมาจะสงสัยเอาได้”

พี่พรพยักหน้าเดินกลับไปที่โต๊ะ ผมหยิบสมุดเล่มเล็กออกมาจรดปากกาลงไป


คนที่คิดจะเล่นงานผม ต้องรู้ความเคลื่อนไหวของผม รู้ว่าผมเริ่มสนิทกับคุณรองประธาน
คนกลุ่มเดียวที่รู้เรื่องนี้ คือคนที่ไปภูเก็ตเท่านั้น

หนึ่งคุณจักร สองคุณลลิตา สองคนนี้ไปประชุมที่ภูเก็ตกับเราด้วย หลังจากงานเลี้ยงคืนนั้นผมไม่ได้เจอหน้าอีก
แต่รู้ว่ายังพักผ่อนอยู่ที่นั่นไม่ได้บินกลับกรุงเทพฯ

สามคุณวิกา ผมอยากตัดคนนี้ออกเพราะเธอเคยโดนมาแล้วที่งานเปิดตัวหนัง แต่เธอก็เป็นคนเดียวที่ดูเหมือนจะ
เกลียดผมที่สุด สังเกตจากวันที่เดินทางกลับ

สี่คุณลิน ก่อนไปภูเก็ตผมไม่เคยสงสัยคุณลิน แต่จากสายตาที่มองคุณวิกากับคุณวีร์ ผมชักไม่แน่ใจ

ห้าคุณซัน รายนี้จะเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดหรือเปล่า อาจแตกคอกันเรื่องความรัก คุณซันชอบคุณวิกาแน่ๆ
มันเห็นชัดมาก สองคนแรกเป็นเรื่องของธุรกิจ สามคนหลังเป็นเรื่องส่วนตัว


คนที่ส่งรูปมาให้ผม คงต้องการขู่หรือเตือนผมไม่ให้ผมสนิทสนมหรือเข้าใกล้คุณรองประธานไปมากกว่านี้
แต่เพราะอะไร ผมไม่ได้มีความสำคัญทางธุรกิจ หรือไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับความรักของคุณวีร์แม้แต่น้อย

หรือแค่ต้องการตัดแข้งตัดขาไม่ให้คุณวีร์มีคนที่ไว้ใจได้อยู่ใกล้ๆ

ผมเอาปากกาจิ้มไปทีละชื่อ ต้องเป็นใครสักคนในกลุ่มนี้แน่ๆ

 




“ปัง” เสียงกระแทกประตูห้องดังสนั่นสะเทือนแก้วหู คุณจักรเดินออกมาทำหน้าเหมือนจะพ่นควันออกหูได้
ผมกับพี่พรได้แต่มองตากัน

คุณจักรมาขอพบคุณวีร์ได้พักใหญ่ๆ หายเข้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง ก่อนเดินหน้าตึงออกไปอย่างที่เห็น


เสียงโทรศัพท์โต๊ะผมดังขึ้น ผมรีบยกขึ้นรับ

“ปุ่นเข้ามาหน่อย”

“ครับ” 


ผมเปิดประตูเข้าไป เห็นคุณวีร์นั่งอยู่ที่โซฟารับแขก ยกมือนวดศีรษะตัวเองอยู่

“คุณวีร์ครับ” ผมส่งเสียงเรียกให้รู้ตัว

“นั่งสิ” ผมลงนั่งโซฟาตัวเดี่ยวข้างตัวที่คุณวีร์นั่ง

“มีอะไรหรือเปล่าครับ” ผมกลั้นใจถามกลัวจะโดนหาว่ายุ่งไม่เข้าเรื่อง แต่มันอดเป็นห่วงไม่ได้

“พี่จักรมาเร่งเรื่องที่ดินที่นำมาเสนอสร้างคอนโดน่ะ คุยกันไม่รู้เรื่อง ของแบบนี้มันเร่งกันไม่ได้

“ทะเลาะกันแรงเหรอครับ”

“นิดหน่อย พี่จักรคงมีส่วนได้ส่วนเสียด้วย ที่ผ่านมาพ่อ..ท่านประธานปล่อยผ่านมาตลอด
ถ้าราคามันสมเหตุสมผล ได้ที่ดีมาคุ้มค่าก็ยออมจ่าย ถือว่าให้เงินลูกหลานใช้
แต่ทำอะไรมันต้องมีลิมิต จะทำเหมือนคนอื่นโง่ไม่ได้”


เป็นคนรวยนี่ก็ลำบากเหมือนกัน ผมเห็นแล้วสงสาร ไม่รู้จะช่วยยังไงดี
เลยขยับเข้าไปนั่งใกล้อีกนิด เอื้อมมือไปลูบแขนคุณวีร์ ลูบไปมาช้าๆ ส่งรอยยิ้มอ่อนโยนไปให้
ก็เวลาผมทำอย่างนี้พี่ปั้นมันเย็นลงทุกที หงุดหงิดอะไรมาก็หาย

คุณวีร์ทำท่างงๆ แต่สักพักก็ส่งยิ้มให้ผม เห็นไหมผมบอกแล้วว่ามันได้ผล

( ^_' )


อ๊ะ ผมคิดอะไรดีๆ กว่านั้นได้แล้ว ผมรีบลุกขึ้นยืน

“คุณวีร์รอแป๊บนะครับ” ผมเดินเร็วๆ ออกไปที่โต๊ะทำงานตัวเอง

หยิบกระเป๋าขึ้นมาเทของออกมากองๆ บนโต๊ะ
นี่ไง ขวดน้ำมันหอมสำหรับเอาไว้สูดดมหรือทาเพื่อให้ผ่อนคลาย ผมซื้อเป็นขวดเล็กๆติดไว้เสมอ
พอปวดหัวหรือเครียดๆ ผมจะเอามาทาตรงขมับ หอมๆ ช่วยได้

ผมเดินกลับเข้าไปในห้อง คุณวีร์ยังนั่งอยู่ที่เดิม ผมเดินอ้อมไปยืนข้างหลังเก้าอี้

“ขออนุญาตนะครับ” ผมยกมือขึ้นจับศีรษะของคุณวีร์ ดึงเข้าหาตัวเบาๆ  จนมันซบอยู่กับอก
ผมเปิดขวดน้ำมันหอมเทลงบนนิ้ว แล้วนวดตรงขมับทั้งสองข้างให้คุณวีร์ วนช้าๆ ทิ้งน้ำหนัก

“อื้อ สบาย” คุณวีร์หลับตาท่าทางผ่อนคลาย

“ไปเรียนนวดมาหรือเปล่า นวดเก่งใช้ได้”

“เปล่าครับ” แต่ไม่เรียนก็เหมือนเรียน ผมต้องนวดให้พี่ปั้นมันบ่อยไป ทำงานกลับมาแต่ละที
เดี๋ยวเมื่อยหลัง เมื่อยขา เมื่อยแขน ใช้น้องอย่างกับทาส


“นวดอีกหน่อย อย่าเพิ่งหยุด” คุณรองประธานดูท่าจะชอบจริงๆ ผมแอบอมยิ้มไม่เสียแรงฝึกฝีมือมานาน
ผมนวดไปให้เรื่อยๆ กดตรงหว่างคิ้วให้ด้วย ขมวดจนคิ้วจะชนกันอยู่แล้ว

“สบายจนอยากนอน”  เสียงคนหลับตาพึมพำเบาๆ

“นอนสิครับ แป๊บนึงก็ได้จะได้รู้สึกดีขึ้น เดี๋ยวผมนวดเสร็จแล้วจะปลุก”

“เอางั้นเหรอ”

“ครับ”

“งั้นมานี่” คุณรองประธานจับมือผมที่กำลังนวดอยู่ดึงให้เดินอ้อมเก้าอี้มาด้านหน้า

“นั่ง” ผมนั่งลงตามคำสั่งแบบงงๆ เก้าอี้ตัวที่คุณวีร์นั่งอยู่เป็นโซฟายาว ผมนั่งชิดมุมด้านหนึ่ง

คุณวีร์ขยับไปนั่งห่างจากผม

แล้ว...


เอนตัวลงมานอนหนุนตัก

 ＞▂＜     

ผมถึงกับทำอะไรไม่ถูก มือไม้มันเก้งก้างไปหมด ไม่รู้จะยกหรือจะวางตรงไหน


“นวดต่อสิ”

ลืมไปสนิทว่าตัวเองนวดค้างอยู่ มัวแต่เขินจนตัวจะแตก

ผมนวดไปอมยิ้มไป มันมีความสุขที่ช่วยแบ่งเบาคุณรองประธานได้บ้าง เห็นสีหน้าผ่อนคลายมุมปากมีรอยยิ้มนิดๆ
แล้วรู้สึกตัวเองมีประโยชน์ขึ้นมา ไม่ได้มาทำงานกินเงินเขาฟรีๆ หน้าที่หลักหน้าที่รองไม่เคยได้ทำเป็นชิ้นเป็นอัน




ผมยกมือขึ้นมาสะบัดมันเมื่อยนิดหน่อย ดูเวลาเกือบยี่สิบนาทีแล้ว ไม่แน่ใจว่าควรจะปลุกหรือยัง

ผมมองใบหน้าของคนที่นอนอยู่บนตัก หน้าแบบนี้ใครจะคิดว่าทำงานเก่ง  หน้าเหมือนพวกเพลย์บอยเที่ยวเล่นไปวันๆ
 มาทีแรกผมถึงไม่ค่อยถูกชะตา ทำหน้าตาไม่ต้อนรับผมแถมยังดุชะมัด จำได้ว่าผมโครตไม่อยากทำงานด้วย

ไม่รู้มันเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่  คอยห่วง ไม่อยากให้คาดสายตากลัวจะเกิดอะไรขึ้น วันหยุดก็ต้องคอยเช็ค
คนของพี่ปั้นไม่โทรมารายงานก็ต้องโทรถาม ต้องรู้ว่าปลอดภัยดีถึงจะสบายใจ



“มองอะไร” คนที่นอนอยู่ลืมตาขึ้นมา

“มองหน้า” ผมตกใจเลยตอบออกไปตามตรง

“กวนเหรอ”

“เปล่านะครับ ผมมองหน้าคุณวีร์จริงๆ กำลังมองว่า..ว่า..” แย่ล่ะอันนี้คิดไม่ทัน


“ทำไมล้อหล่อ”

บรรลัยละครับ พูดออกไปแล้วด้วย ไม่รู้หลุดออกมาได้ยังไงเหมือนคำพูดยังไม่ได้ผ่านสมอง

“ฮ่าๆๆๆ”

คุณวีร์หัวเราะขำผม แต่ดันไม่ขำเปล่าขยับหัวไปมา สุดท้ายตะแคงข้างหันหน้าเข้าหาตัวผม
เอาหน้าซบพุงหัวเราะไม่หยุด


ท่านี้มัน มัน.. งื้อ ตัวอ่อนไปหมดแล้ว
         




“โครก” 

 (⊙﹏⊙)

จู่ๆ เสียงนึงก็ดังขึ้น ประกาศความต้องการของตัวเองออกมา โดยไม่แคร์บรรยากาศรอบด้าน

คุณวีร์หยุดหัวเราะ แต่ยังไม่ยอมเอาหน้าออกจากพุงผม


“โครก”

เมื่อไม่มีใครให้ความสนใจ ท้องของผมทจึงทำการประกาศเตือนเป็นครั้งที่สอง


ผมได้ยินเสียงหัวเราะหึในลำคอหนึ่งครั้ง ก่อนตามมาด้วยเสียงหัวเราะแบบไม่มีเหยียบเบรก
ฮากระจาย ขำอะไรเบอร์นั้นฟระ

คุณรองประธานลุกขึ้นนั่ง มีการปาดนิ้วเช็ดหยดน้ำที่หางตา


“ขำอะไรครับ” ผมตีหน้ามุ่ย แก้มพองลมคล้ายๆปลาปักเป้า

“ปุ่ยเอ๊ย” มือใหญ่คว้าหัวผมไปยีเล่น 

สนุกใหญ่  ขำ หัวเราะน้ำตาไหล มันน่าจะปล่อยให้เครียดจนหัวแตก
หนอย เขาเรียกลืมบุญคุญ ใครกันนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดจนตีนกาจะถามหาอยู่แล้ว เชอะ


“ถ้าคุณวีร์ไม่มีงานจะสั่ง ผมออกไปทำงานก่อนนะครับ”

“อย่าอารมณ์เสีย นั่งรออยู่นี่แหล่ะ” คุณรองประธานคงหัวเราะจนอิ่มแล้วเลยแค่เดินยิ้มๆ กลับไปที่โต๊ะทำงาน

ผมเห็นยกโทรศัพท์ขึ้นพูดอะไรสั้นๆ ก่อนเดินกลับมานั่งที่โซฟากับผมเหมือนเดิม



“คุณวีร์กับคุณจักรมีปัญหากันบ่อยเหรอครับ” ผมเลียบๆเคียงๆ ถาม

“ตั้งแต่เข้ามาคุมงานพี่จักรโดยตรง ทุกการอนุมัติต้องผ่านพี่ ก็มีปัญหากันมาตลอด”

หือ พี่ มายังไง ผมคันปากอยากถามแต่เก็บไว้ก่อน เรื่องนี้สำคัญกว่า

“คุณจักรไม่ได้ทำตำแหน่งใหญ่นี่ครับ เมื่อก่อนก็ต้องให้คนอื่นอนุมัติไม่ใช่เหรอครับ”

“ใช่ แต่มันไม่ยากเหมือนผ่านพี่ พี่จักรใช้ความเป็นญาติบีบบังคับทางอ้อม
พ่อพี่เห็นกับแม่ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตก็ทำเป็นมองข้ามๆ ไป

“แต่คุณวีร์ไม่ยอม”  ผมเริ่มมองเห็นความขัดแย้งระหว่างคู่นี้ชัดเจนมากขึ้น

“บริษัทเราไม่ใช่เจ้าของคนเดียว ยังมีผู้ถือหุ้นคนอื่นๆ ถึงพ่อพี่จะเป็นคนก่อตั้งขึ้นมาและเราเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด
ก็ไม่ควรปล่อยให้ญาติเข้ามาทำแบบนี้”
 
ผมพยักหน้าเข้าใจ เขาถึงว่าเรื่องเงินเรื่องทองไม่เข้าใครออกใคร




เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนแม่บ้านจะเปิดเข้ามาพร้อมถาดในมือ
เค้กสองชิ้นกับกาแฟสองแก้ว ถูกวางไว้บนโต๊ะ

“ทานสิ”  ผมกลืนน้ำลาย ตาวาว ไม่ต้องให้คุณรองประธานเชิญซ้ำสอง หยิบส้อมตัดเค้กเข้าปาก

“บ่ายๆ หิวประจำเลยนะปุ่น ทุกครั้งทำยังไง”

“แอบกิน” ผมเห็นว่าสนิทกันบ้างแล้วถึงยอมบอกหรอกนะ

“แอบกิน?” จะเสียงสูงไปไหน เด็กๆ ไม่เคยทำหรือไง ใครๆ ก็ต้องเคยแอบกินเวลาเรียนทั้งนั้นแหล่ะ

ผมพยักหน้าเค้กเต็มปากเลยพูดไม่ได้


“เสียภาพลักษณ์เลขารองประธานกรรมการหมด ถ้าใครผ่านไปผ่านมาเห็นเข้าจะทำยังไง

ผมหน้าเจื่อน ไม่น่าตอบตามความจริงเลย เห็นว่าเดี๋ยวนี้ใจดีขึ้นเยอะดันเผลอนึกว่าบอกได้

(ห้องทำงานผมเป็นเหมือนส่วนรับแขกให้กับห้องคุณวีร์ มีโซฟาชุดใหญ่สำหรับผู้ที่มาติดต่อ
ผนังและประตูเป็นกระจกทั้งหมด คนที่เดินผ่านไปมาสามารถมองเข้ามาได้)

“ขอโทษครับ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว” ผมเงยหน้าขึ้นมอง ส่งสายตาสำนึกผิดไปให้ อภัยให้พี่ปุ่นเถอะนะ นะนะ

เสียงถอนหายใจลากยาว ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ รู้ตัวแล้วว่าผิด



“ต่อไปถ้าหิวก็เข้ามาทานในนี้ ไม่ต้องแอบทาน อยากทานอะไรบอกแม่บ้านไปซื้อให้”

“ในนี้เหรอครับ” ผมตาโตเท่าไข่ห่าน

“ผมไปนั่งทานที่แคนทีนก็ได้ครับ ถ้าคุณวีร์อนุญาต”

“ไม่ใช่เวลาพักอยากให้คนอื่นเขาคิดว่าอู้งานหรือ”  อืม มันก็จริง

“เข้าใจไหม”

“เข้าใจครับ” ใครจะกล้าเข้ามาครับ หิวปุ๊บลุกมาเคาะประตูขอนั่งกินขนมหน่อย ไม่ไหวมั้ง



ผมลุกขึ้นยืน เข้ามานานเกินไปแล้วไม่รู้พี่พรจะว่ายังไงบ้าง

“ผมออกไปก่อนนะครับ”

“เดี๋ยว” คุณวีร์ลุกไปที่โต๊ะทำงาน หยิบซองเอกสารยื่นให้ผม

“ให้คนเอาไปส่งให้คุณชิดชัยด้วย”

“ครับ”


ผมลืมถามว่าด่วนหรือเปล่า คุณชิดชัยทำงานอยู่ชั้นนี้เหมือนกัน ผมเดินเอาไปให้เลยดีกว่า

“พี่พร เดี๋ยวผมมานะครับ เอาเอกสารไปส่งให้คุณชิดชัย”

“จ้ะ” พี่พรตอบรับด้วยเสียง ไม่เงยหน้าขึ้นมาจากจอคอม วันนี้งานคงยุ่งมาก

 



“ปุ่น” พี่พรเรียกทันทีที่ผมเดินผ่านประตูเข้ามา ท่าทางกังวลมาก

“ครับ”

“คุณวีร์ให้เข้าไปหา”

“ตอนนี้เหรอครับ”

“ใช่ ให้เข้าไปทันทีที่กลับมา” ผมพยักหน้า เพิ่งออกมาได้ไม่นาน มีอะไรด่วนงั้นเหรอ



ผมเคาะประตูพอเป็นพิธี แล้วเปิดเข้าไป

คุณวีร์ยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงาน จ้องตรงมาที่ผม สีหน้าเคร่งเครียด

“ปุ่น”

“ครับ” ผมขยับเข้าไปใกล้อีกนิด เกิดอะไรขึ้นทำไมบรรยากาศดูตึงเครียด

คุณวีร์ขยับตัวออกห่างจากโต๊ะทำงาน สายตาผมตกลงไปบนโต๊ะ




นั่นมัน!!!  ผมหน้าซีดเผือด

รูปของผมที่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ถูกกรีด ถูกเผา วางกระจายอยู่เต็มโต๊ะ


“มีอะไรอยากพูดไหม”  เสียงเย็นๆ ทำลายความเงียบ ความเป็นกันเองก่อนหน้านี้หายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้น



“คุณวีร์”


..............................................TBC..............................................

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 28-03-2016 14:43:28

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 28-03-2016 14:43:50

 :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 28-03-2016 14:44:17

ตายแล้วน้องปุ่นจะแก้ตัวยังไงล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 28-03-2016 14:48:42

พี่วีร์รุ้แล้วว จะทำยังไงกับน้องปุ่น
โอ้ยย ค้างงงงค่าาาา  :z3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Nene promporn ที่ 28-03-2016 14:52:04

พี่พร หนูเริ่มไม่ไว้ใจพี่ล่ะ...
คุณเม่บ้านที่ยกขนมมาก็น่าสงสัย
555555
ชอบจัง ต่อไว๊ไว
สู้ๆนะจ้าาา
ปล.พี่วีร์อย่าดุน้องงงง น้องมันทำเพื่อพี่นะ!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 28-03-2016 15:04:43

น้องปุ่นหาคำตอบดีๆมาตอบพี่เขานะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-03-2016 15:05:51

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 28-03-2016 15:08:01

คุณวีร์เจอรูปได้ยังไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 28-03-2016 15:21:29

คุณวีร์ไปป้วนเปี้ยนแถวกระเป๋าน้องเหรอคะ  :ling1:

เอาจริง ไม่อยากให้เป็นปัญหาจากญาติเลย  ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 28-03-2016 15:30:26

คุณวีร์อาจจะแค่ดุเรื่องที่มีอะไรแล้วไม่ยอมบอกตัวเองมากกว่ารู้เรื่องน้องปุ่นเป็นบอดี้การ์ดนะคะเนี่ย อย่างไรก็ตาม..เนียนๆ เข้าไว้นะคะน้องปุ่น :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 28-03-2016 15:36:18

ปุ่นงานเข้าแหละ ที่คุณวีร์โกรธคงเพราะเป็นห่วง
มีอะไรไม่บอก(น้อยใจแน่ๆ) คุยกันดีๆนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 28-03-2016 15:41:24

ขี้ลืมอะไรอย่างนี้อะน้องปุ่น เอาเข้าแล้วไม่เอาออกไปด้วย ได้กินอิ่มเลยลืมว่างั้น
แต่อิพี่วีนิจะไปเปิดดูของน้องทำไม แต่ดีละที่เปิดดูจะได้รู้  :hao3:
 
รอดูเรามุ้งมิ้งกันในตอนต่อไป ถึงจะมีเรื่องเครียดก็เถอะ แหมะ น่าจะจัดให้เป็นหมอนวดประจำตัวนะ  :impress2:

ปล.คุณลินน่าสงสัยอะ ในความคิดเรานะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 28-03-2016 16:06:07

คุณวีร์ต้องปกป้องปุ่นนะ ไปรับไปส่งให้ไปพักด้วย  55555+++

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 28-03-2016 16:16:04

คุณวีร์ไปเห็นรูปปุ่นได้ไงอ่ะ  แต่ยังไงก็อย่าดุปุ่นนะ  พี่พรทำไมไม่ส่งสัญญาณบอกปุ่นเลยว่าคุณวีร์รู้เรื่องรูปแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 28-03-2016 16:23:42

ตอนปุ่นเทของออกจากกระเป๋าแล้วลืมใส่ของกลับเข้าไปแล้วเจ้านายเดินออกมาเห็นพอดีรึเปล่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-03-2016 16:26:14

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 28-03-2016 16:43:47

คุณวีร์เจอรูปได้ไง
แต่ไม่เป็นไร รู้แล้วจะได้ปกป้องปุ่น

สรุป ใครเป็นคนร้ายยย เดาไม่ได้เลย
 :katai4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 28-03-2016 17:01:55

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 28-03-2016 17:32:16

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 28-03-2016 17:37:44

คุณวีร์ มีพงมีพี่ด้วยอ่ะ  :-[
คราวนี้พี่วีร์ คงห่วงน้องแหละที่ไม่ยอมบอกเรื่องนี้ให้รู้อ่ะ
ปุ่นก็อ้อนๆพี่เขาหน่อยเดี๋ยวก็หายโกรธแล้ว
เริ่มสงสัยพี่พรแล้วเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 28-03-2016 17:51:50

แล่วๆๆๆๆๆ ต้องตัวติดกับท่านประธานตลอดเลยไหมเนี่ย คิคิคิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: thyme812 ที่ 28-03-2016 17:56:38

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 28-03-2016 18:39:18

คือลุ้นมาก.......

พี่หิวตามน้องปุ่นตลอดๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 28-03-2016 19:10:45

ลุ้นๆ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 28-03-2016 20:28:17

พี่วีร์เค้าห่วงหรอกเลยขรึม :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: สุนิสา ที่ 28-03-2016 20:44:20

พี่วีร์รู้เเล้วววววว :katai5: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 28-03-2016 20:56:07

ค้างแรง  :katai1:  :katai1:
ทำไมภาพไปอยู่กับคุณวีร์ได้กัน แล้วปุ่นจะทำไง ค้างงง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 28-03-2016 21:02:25

ใครคือคนที่อยู่เบื้องหลังนะ
 :katai4: :katai1: :serius2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 28-03-2016 21:09:17

ค้างสุดๆ น้องปุ่นจะทำไงละทีนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: fongbeer37 ที่ 28-03-2016 21:31:06

จับตีก้น วนไปค่ะ 5555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 28-03-2016 21:52:18

อ๊าค คุณวีร์ไปค้นกระเป๋าปุ่นเหรอถึงเจอ!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 28-03-2016 22:07:39

คือเราควรรู้สึกยังไง อ่านไปตอนแรกยิ้มเลย น่ารัก ฮือออ น่ารักมากกก แล้วพอเจอจดหมายที่ส่งมาเราก็แบบ >>  :katai1: ใครวะใครรรรร คนที่ส่งมานี่คือเรียกร้องความสนใจจากคุณวีร์แน่ๆ แบบ เทิดทูนบูชาแต่ไม่เอามาครอบครองรึเปล่า หรือจริงๆแกแค้นคุณวีร์อะไรสักอย่างเลยพยายามเอาคนที่คิดว่าคุณวีร์ใ่ใจไปทีละคน โอ๊ยยยย เราสับสน แล้วดูค่ะ พอเราสับสนก็ฉุดเรากลับมากับฉากนวด ฮืออออ คุณวีร์คะ อีกไม่นานอ่ะค่ะ อีกไม่นานคุณวีร์ต้องยกทั้งใจให้น้องปุ่นแน่ๆ ดูดิ อยู่ๆก็มาพ่งมาพี่อะไร นี่แสดงว่าเริ่มไว้ใจ แล้วก็จะเริมอยากผูกมัด แอร๊ยยย  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 28-03-2016 22:10:40

ปุ่นจะตอบว่าไงคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 28-03-2016 22:26:23

ตอนนวดให้น่ารักดี น่าเอาทำเมียนะเอาใจเก่ง สนใจไหมคะท่านรอง
มีแทนตัวว่าพ่งว่าพี่ด้วย กิ๊วๆ ท่านปาะธานจะโมโหก็เพราะห่วงปุ่นนี่ล่ะ
ไม่รู้ใครจะคุ้มครองใครกันแน่

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 28-03-2016 22:26:48

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 28-03-2016 22:34:37

อื้อหืออออออ ท่านรองฯใจดีเนอะ ให้คุณเลขาแว่บมาทานมื้อบ่ายในห้องได้ด้วยอะ มีความซึนมากกกกกกก

และ "พี่"วีร์ อาจจะห่วงน้องปุ่น เฉยๆ เลยเผลอเปร่งออร่าเคร่งเครียดไปนิดเนอะปุ่นเนอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 28-03-2016 23:02:56

ปุ่นเอ๊ย นายตายแน่ๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 28-03-2016 23:04:43

เราชอบความคิดของ 'พี่วีร์' ที่คิดว่าบริษัทนี้มีผู้ถือหุ้น+คนลงทุน จะเป็นญาติแบบไหนก็ตามแต่จะมาลักเอาโกงเอาไม่ได้  :katai2-1:
แล้วน้องปุ่นจะแก้ตัวยังไงเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 28-03-2016 23:44:25

เอาแล้ววววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: SaNip015 ที่ 28-03-2016 23:51:46

ปุ่นสู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 29-03-2016 03:03:56

หืมมม รูปมาไงหว่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-03-2016 10:43:54

โอ้ววว ขอให้รอดไปได้นะหนูปุ่น

ตอนนี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก คุณวีร์แทนตัวเองว่าพี่ด้วย โอ่ยยย :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 29-03-2016 13:32:49

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 29-03-2016 14:08:31

 
ตอนที่ 11

ผมสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆ พยายามตั้งสติใช้สมองให้มากที่สุด

“ไม่มีอะไรจะพูดหรือ” เสียง สีหน้า กลับไปเหมือนวันที่ผมก้าวเข้ามาห้องนี้ครั้งแรก

“คุณวีร์นั่งก่อนครับ” ผมพยายามซื้อเวลาให้ตัวเอง สมองกำลังหมุนติ้ว คิดสิปุ่น รีบๆ คิด

ผมเดินนำไปที่โซฟา ไม่อยากนั่งที่โต๊ะทำงานคุณวีร์ ไม่อยากให้โต๊ะกั้นกลางไว้ ผมไม่ชอบความรู้สึกห่างเหินนี่เลย


“ผมมีอะไรจะสารภาพครับ”  ในที่สุดผมก็คิดออก

“จะสารภาพอะไรก็ว่ามา” ใจมันตกลงไปอยู่ที่พื้น แค่ได้ยินเสียงเย็นชาก็ทำให้ผมรู้สึกเหมือนมีหลุมใหญ่ๆอยู่กลางอก

“ตอนผมเข้ามาทำงานใหม่ๆ พี่พรเล่าเรื่องที่..เอ่อ..คุณวีร์ได้รับจดหมายขู่กับเรื่องที่โดนทุบกระจกรถให้ผมฟัง
จะได้ช่วยกันสังเกตสังกาเผื่อมีอะไรผิดปกติ”

ผมลอบมองสีหน้า พยายามประเมินสถานการณ์

“ผมได้รับซองเอกสารวันนี้ เปิดมาก็เจออย่างที่คุณวีร์เห็น
ผม..ผมไม่อยากให้คุณวีร์กังวล คิดว่าคงไม่มีอะไรมาก เห็นพี่พรบอกว่านอกจากทุบรถแล้วก็ไม่มีอะไรร้ายแรง
ผมเลยเก็บเอาไว้เอง ไม่ได้บอกใคร คุณวีร์อย่าโกรธผมนะครับ”

“โกรธ ผมโกรธมาก” 

คำว่าพี่หายไปแล้ว น้ำตาผมมันเหมือนจะหยด ไอ้บ้าปุ่นเรื่องแค่นี้จะร้องไห้ทำไม


“ผมขอโทษครับ ลืมคิดไปว่ามันเกี่ยวกับความปลอดภัยของคุณวีร์ด้วย”

“คิดได้แค่นี้”

“ถ้าอย่างนั้นคุณวีร์โกรธเรื่องอะไรครับ”

“ผมโกรธ...” คุณวีร์ชะงักก่อนถอนใจทำหน้าเหมือนไม่รู้จะทำยังไงกับผมดี

“ผมโกรธที่ปุ่นไม่บอก เรื่องนี้มันสำคัญมากรู้ไหม ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจะทำยังไง  โง่หรือเปล่า”
น้ำเสียงเย็นชาเปลี่ยนเป็นดุดัน หัวเสียและโกรธเคือง

“ผมไม่อยากให้เป็นห่วง วันนี้คุณวีร์เองก็เครียดเรื่องคุณจักร”  ผมยกเรื่องที่พอคิดได้ขึ้นมาอ้าง


“มานี่สิ”  ผมกลืนน้ำลาย ขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆ

“ขอดูสมองหน่อยทำมาจากอะไรขี้เลื่อยหรือเปล่า มีรอยหยักกับเขาบ้างไหม”  คนพูดจับหัวผมโยกซ้ายโยกขวา

“พอแล้วครับคุณวีร์”  ผมประท้วงเสียงดัง เค้กที่กินไปยังไม่ทันย่อยดีเดี๋ยวมันพุ่งออกมา

“ทำยังไงกับเราดีก่อปัญหาไม่หยุด”  ดีที่น้ำเสียงไปทางอ่อนใจปนหมั่นเขี้ยว ไม่งั้นผมเถียงขาดใจ
ใครกันแน่เป็นตัวปัญหา คนเขาถึงต้องวุ่นวายกันไปหมด

“เมาอาละวาด โดนต่อย โดนขู่ ตั้งแต่มายังไม่หยุดเลยนะ”

（ˇ︿ˇ﹀     

“เพราะใครเล่า” ผมว่าผมเถียงเบาแล้วนะ ทีอย่างนี้ทำเป็นหูดี

“กล้าโทษเจ้านายเหรอ”

“เมาในหน้าที่เพราะต้องรักษามารยาท โดนต่อยเพราะปกป้องแฟนเจ้านาย โดนขู่เพราะเป็นลูกน้องเจ้านาย”
ผมร่ายยาว ดูสิจะยังบอกไม่เกี่ยวอยู่ไหม

“ผิด”

“ผิดตรงไหนครับ” ผมอยากเอาชนะจนลืมตัวเผลอขยับเข้าไปใกล้

“ผิดตรงที่วิกาไม่ใช่แฟน และปุ่นไม่ใช่ลูกน้อง”  มือใหญ่เอื้อมมาบีบจมูกผม บีบแรงๆแล้วปล่อย ผมคลำจมูกป้อยๆ

ไม่ใช่แฟนผมพอเข้าใจ ไอ้ไม่ใช่ลูกน้องแปลว่าอะไร
ผมส่งสายตาเป็นคำถามกลับไป แต่คนหน้า(หาย)หงิกทำเป็นอมยิ้มไม่ตอบ

“จะไม่ใช่ได้ไงล่ะครับ อย่าบอกว่าจะไล่ผมออก” ผมพยายามกระตุ้นให้ตอบเสียที ชอบนักล่ะแกล้งให้อยากรู้เนี่ย


“ไม่ใช่แฟน ก็คือไม่ได้คบหากัน ส่วนไม่ใช่ลูกน้อง ก็คือ.....”

ผมกลั้นใจฟังจนจะขาดอากาศตายอยู่แล้ว คุณรองประธานยังสนุกกับการยึกยักท่ามากไม่ยอมพูดต่อ
พออารมณ์เริ่มดีชักเอาใหญ่

“ก็คือ....”  ผมลุ้นสุดตัว

“เลขาไง”  ผมแทบทรุด มุขอะไรของเจ้านายฟระไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย ผมทำหน้าหน่าย ไม่ขำ ไม่เข้าท่า ไม่ตลกโว้ย



“ปุ่น” คนที่หัวเราะๆ อยู่ กลับมาทำหน้าตาจริงจังอีกครั้ง

“กลัวหรือเปล่า” มือที่ใช้แกล้งผมเปลี่ยนมาลูบหัวเบาๆ

“ไม่กลัวครับ” 

“ขอโทษนะที่ทำตามสัญญาไม่ได้”  ผมขมวดคิ้ว สัญญา?  ผมเคยสัญญากับคุณรองประธานด้วยเหรอ

“สัญญาอะไรครับ”

“ที่พี่บอกปุ่นว่า..ปุ่นไม่ต้องเป็นห่วง ต่อไปจะไม่มีใครรังแกปุ่นได้อีกแล้ว แต่กลายเป็นพี่เองที่อาจทำให้ปุ่นลำบาก”

ผมอึ้งจนพูดไม่ออก ใจมันรู้สึกผิดอยากจะขอโทษ อยากจะสารภาพ แต่มันทำไม่ได้
รู้สึกผิดจนลืมดีใจที่คุณวีร์กลับมาแทนตัวเองว่าพี่กับผมเหมือนเดิมแล้ว

“คุณวีร์อย่าคิดมากสิครับ” ผมพูดได้แค่นี้ สิ่งที่อยากพูดได้แต่เก็บไว้ในใจ


“เมื่อกี้ผมหัวใจเกือบวาย คุณวีร์ทำหน้าน่ากลัวมากรู้ไหมครับ” ผมพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย

“ขอโทษที เห็นรูปแล้วมันกังวล โกรธที่ปุ่นเก็บเงียบไม่ยอมบอก”

“แล้วคุณวีร์ไปเจอได้ยังไงครับ” ผมตัดสินใจถาม อยากรู้มาก ผมว่าผมเก็บดีแล้วเชียว

“อยากรู้เหรอ”

“ครับ”

“ไม่บอก” 

(￣﹏￣)     

เฮ้ย!! ไม่ได้ ทำแบบนี้กับพี่ปุ่นไม่ได้นะ คืนนี้ได้นอนไม่หลับกันพอดี

“บอกเถอะครับผมอยากรู้จริงๆ” ผมส่งสายตาอ้อนวอน

“เอาอะไรมาแลก”  คุณรองประธานน่าจะทำธุรกิจจนเคยตัว นิดหน่อยต้องมีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง

“ทำไมต้องแลกครับ บอกเฉยๆ ไม่ได้เหรอ”  ผมขัดใจ หมั่นไส้คนทำท่าถือไพ่เหนือกว่า

“ไม่ได้”

ผมหน้านิ่วคิดหนัก แล้วอยากได้อะไรฟระ


“นี่แก้มหรือซาลาเปา” คนรอคำตอบเอามือมาดึงแก้มก่อกวนผม

“อย่าสิครับ”  ผมทำตาดุๆ เลียนแบบ ซึ่งได้ผลมาก...

ดึง ดึง

(‵﹏′)

ไอ้คุณรองประธาน นี่แก้มโว้ยไม่ใช่ดินน้ำมัน ดึงอยู่ได้
 
ไม่คิดแล้วถามเลยดีกว่า


“คุณวีร์จะแลกกับอะไรล่ะครับ”

“ยังคิดไม่ออก เอาเป็นว่าปุ่นติดพี่หนึ่งอย่าง อยากได้แล้วจะบอก”

คำพูดมันกำกวมไปไหม มันควรจะเป็นคิดออกแล้วค่อยบอกไม่ใช่เหรอ

“ไม่เอาครับเสียเปรียบ ผมไม่รู้ว่าคุณวีร์อยากได้อะไร เกิดผมหาให้ไม่ได้ขึ้นมาจะทำยังไง”

“เอาน่า รับปากว่าเป็นของที่ให้ได้แน่นอน”

“ไม่เอาครับ” ผมยังยืนยันคำเดิม

“งั้นก็ตามใจ” คุณรองประธานยักไหล่ ลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน


“ก็ได้ครับ” ผมรีบดึงมือคนตัวสูงเอาไว้ ความอยากรู้ชนะทุกสิ่ง

คนถูกรั้งยิ้มพอใจ กลับมานั่งลงตามเดิม

“พี่โทรตามจะเอารายงานการประชุมเรื่องงบแมนเทอร์แนนซ์สปอร์ตคอมเพล็กซ์
แต่ไม่มีใครรับสาย เดินออกไปดูหายกันไปทั้งคู่ พี่เลยลองหาบนโต๊ะปุ่น เห็นซองมันกองอยู่กับของอย่างอื่นก็แค่นั้น”

กรรม ผมรีบออกมาเอาขวดน้ำมันหอม ลืมเก็บของกลับเข้ากระเป๋า ตอนเออกมาดันไม่ได้แวะโต๊ะ
เอาเอกสารไปให้คุณชิดชัยเลยถึงไม่เห็น อยากจะเขกหัวตัวเองทำอะไรไม่เคยรอบคอบ ผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก

แต่ว่า.. ทำไมคุณรองประธานถึง..

“เดี๋ยวนะครับ เอกสารมันส่งถึงปุ่น ทำไมคุณวีร์เปิดดูล่ะครับ”  เจ้านายก็เจ้านายเถอะมาล่วงล้ำความเป็นส่วนตัว
ของพนักงานได้ยังไง (ผมลืมไปว่าตัวเองก็เปิดกล่องพัสดุของคุณวีร์)

“ไม่ได้คิดจะละลาบละล้วง แต่หน้าซองมันคล้ายกับจดหมายที่พี่ได้รับ ชื่อผู้รับยิ่งแปลกเหมือนคนส่งไม่รู้ชื่อจริงของปุ่น
พี่เลยตัดสินใจเปิดดู”

เฮ้อ จะโทษใครได้ละครับก็ต้องโทษตัวเอง อย่างน้อยเรื่องงานของผมก็ยังไม่แตก ยังถือว่าโชคดี


“คุณวีร์สงสัยใครเป็นพิเศษไหมครับ”

“มีสองสามคนแต่ก่อนหน้านี้พี่ไม่ได้สนใจอะไรมาก คิดว่าถ้าจะทำอะไรคงทำไปนานแล้ว ไม่เสียเวลามานั่งส่งจดหมาย
งี่เง่าพวกนี้ แต่ตอนนี้ชักไม่แน่ใจ”

ผมนึกถึงรูปของคุณวีร์ชุดแรกที่ถูกส่งมา บอกตอนนี้คงไม่ได้แล้ว แต่มันก็ไม่ยุติธรรมกับคุณวิกา เพราะคุณวีร์จะไม่ได้รู้ว่า
คุณวิกาก็อาจจะโดนขู่ด้วย

เดี๋ยวนะ...

ตัวผมชาวูบขึ้นมาเมื่อคิดอะไรได้ คราวก่อนรูปถูกส่งมาก่อนที่คุณวิกาจะโดนผลักล้มที่งาน แล้วคราวนี้แค่ส่งมาขู่หรือว่า...

ผมควรทำยังไงดี ปรึกษาพี่ปั้นไม่ได้ บอกคุณวีร์ๆจะยิ่งกังวล

ซ้ายก็ไม่ได้ขวาก็ไม่ได้ งั้นก็ช่างมัน เป็นไงเป็นกัน ไอ้ที่เรียนมาจะได้ใช้เสียบ้าง


“เดี๋ยวพี่จะไปพบท่านประธาน  ถ้าเลยเวลาเลิกงานแล้วอย่าเพิ่งกลับรอพี่ก่อน จะให้คนขับรถไปส่งที่บ้าน”

“ไม่เป็นไรครับ ผมกลับเองได้”

“อย่าขัด สัญญาว่าจะพาไปเลี้ยงร้านอร่อย”

ตลอดอะ ชอบเอาของกินมาล่อ ก็รู้ว่าตกหลุมง่าย ยิ่งเครียดยิ่งอยากกินอะไรหวานๆ

“ถ้าอย่างนั้น ไปร้านที่มีไอศกรีมด้วยได้ไหมครับ”

“ได้สิ”

“ว่าแต่ปุ่นไม่ได้โกงอายุมาสมัครงานใช่ไหม ถึงสิบห้าหรือยังเรา ยังร้องจะกินไอศกรีมอยู่เลย”

ผมรู้นะว่าต้องหมายถึงอายุสมองผมแน่  อย่าสั่งให้เห็นหรือมาขอชิมนะเฟ้ย  พี่ปุ่นจะแซวให้อายเลย
ล้างแค้นสิบปียังไม่สาย ใครไม่รู้(สักคน)บอกไว้




“ปุ่นเป็นยังไงบ้าง” พี่พรถามน้ำเสียงร้อนใจ

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า พี่ไปเข้าห้องน้ำกลับมาเจอคุณวีร์ยืนรออยู่  บอกว่าถ้าปุ่นมาให้เข้าไปพบทันที
หน้าตาคุณวีร์น่ากลัวมาก”

ผมส่งยิ้มแหยๆให้พี่พร ก่อนเริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง


“ตายแล้วน้องปุ่น ต่อไปต้องระวังกว่านี้นะคะ ดูสิมาสั่งห้ามพี่ตัวเองดันถูกจับได้”
“โธ่พี่พรอย่าตอกย้ำสิครับ ผมเพิ่งจะหายใจได้คล่องขึ้นมาหน่อยเดียว” ผมโอดครวญ

“แต่แบบนี้ก็ดีนะคะพี่ไม่สบายใจเลยเป็นห่วงน้องปุ่น”

 เรื่องนี้ผมไม่ค่อยแน่ใจแหะว่ามันดีหรือเปล่า เอาเถอะ รอดมาได้ก็บุญแล้ว




ผมนึกว่าผ่านเรื่องคุณวีร์เจอรูป วันนี้จะไม่มีอะไรแล้ว กลับกลายเป็นว่าหนักกว่าเก่า
คนที่นั่งจ้องหน้าผมดูโหดกว่าคุณรองประธานสักสิบเท่า

“พี่ปั้น” ผมลากเสียงยาว พยายามเข้าไปใกล้ๆ ยกมือเตรียมอ้อนเต็มที่ แต่พี่ปั้นขยับตัวหนี

“มีสมองหรือเปล่า เรื่องอย่างนี้ปิดพี่ได้ยังไง”  โว้ย มีแต่คนด่าผมไร้สมอง ด่าจนจะเชื่ออยู่แล้ว

“กะว่ากลับบ้านมาค่อยเล่า จะได้เอามาให้ดูด้วย”  เนียนๆ มันเข้าไป ทั้งกับเจ้านายกับพี่ชายตัวเอง

“ให้มันจริงเถอะ” พี่ปั้นทำหน้าไม่เชื่อใจ


“แล้วรู้หรือยังว่ามีการเปลี่ยนแปลง” พี่ปั้นทำสีหน้าจริงจังเหมือนเวลาประชุมเรื่องงาน

“อะไรครับ น้องยังไม่ได้ข่าวอะไรเลย”

“คุณวีร์แจ้งคุณธรรม(พ่อ) ว่าเรื่องบอดี้การ์ดที่เคยพูดไว้ คุณวีร์ตกลง”

“หา!!!  ผมแหกปากร้องลั่น มันทั้งแปลกใจ ตกใจ

“จริงเหรอพี่ปั้น”

“จะโกหกทำไมเลขาคุณธรรมติดต่อพี่มาเอง”

“แล้วพี่ปั้นจะทำยังไง”

“ตั้งแต่พรุ่งนี้พี่จะส่งสนิมกับโชคไปคุ้มครอง” ดีเลยจะได้ตามคุณวีร์ได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ

“ส่วนปุ่นลาออกจากงานซะ อ้างว่ากลัวหรือไม่ก็ที่บ้านรู้เรื่องแล้วไม่อยากให้ทำต่อ หามันสักเหตุผลจัดการให้เรียบร้อย”

“ไม่นะพี่ปั้น”  ผมอุทาน ทำอย่างนั้นไม่ได้เด็ดขาด

“ทำไม”

“เพราะ...”   เพราะอะไรดีล่ะ

“เพราะน้องโดนหางเลขไปด้วย คุณวีร์ถึงยอมเรียกบอดี้การ์ดเข้าไปดูแล ถ้าน้องลาออกเหลือแค่คุณวีร์
น้องว่าต้องยกเลิกแน่ๆเลยพี่ปั้น”

ไม่รู้ว่าผมเข้าข้างตัวเองไปไหม แต่ใจผมเชื่ออย่างนั้นว่าคุณวีร์ทำเพราะเป็นห่วงผม

“ช่างมัน ยกเลิกก็ยกเลิกแต่พี่จะไม่เอาปุ่นเข้าไปเสี่ยงเด็ดขาด”

“น้องไปเป็นบอดี้การ์ดก็เสี่ยงอยู่แล้ว ต่างกันตรงไหน พี่ปั้นมึนจนลืมไปหรือเปล่าว่าส่งน้องไปเอง”

“เราสิมึน ไม่ใช่เป้าหมายกับเป็นเป้าหมายมันต่างกัน ตอนนี้เรากลายเป็นเป้าหมายไปแล้ว”

“จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ อาจแค่ขู่ไม่ให้ยุ่งเฉยๆ” ผมใช้สายตาอ้อน มือก็เกาะแขนเอาไว้

“นะครับพี่ปั้น น้องทำงานก็อยากทำให้สำเร็จ งานแรกก็โดนถอดแล้ว น้องเสียเซลฟ์แย่” 

“พี่ปั้นส่งน้องไปเรียนมาตั้งแยอะ ไม่ได้ใช้เลย นอกจากซ้อมไปวันๆ เสียดายเงิน “
สีหน้าพี่ปั้นเริ่มอ่อนลงแล้วต้องพยายามอีกนิด

“น้องสัญญาว่าจะออกกำลังกายทุกวัน จะได้แข็งแรงเตรียมพร้อมรับทุกสถานการณ์
แล้วพี่ปั้นก็บอกเองว่างานนี้ ไม่น่าเกิดเหตุการณ์ร้ายๆ นอกจากการข่มขู่ให้กลัวเท่านั้น หาตัวคนทำให้เจอก็ปืดงาน
ตอนน้องไม่อยากไปทำ พี่ปั้นยังบอกเองเลยว่างานง่ายๆ”  ผมชักแม่น้ำมากกว่าห้าสายหวังว่ามันจะได้ผล

“นะ นะพี่ปั้น” ผมเขย่าแขนพี่ชายไปมา

“เออๆ ตามใจ แต่ถ้ามีอะไรมากกว่านี้ต้องบอกพี่ แล้วต้องสัญญาว่าจะต้องถอนตัวทันที”

“ได้เลยครับผม”  เอาไว้ก่อน ดีกว่าต้องลาออก


“งั้นไปเก็บกระเป๋า”

“หะ พี่ปั้นว่าไงนะครับ”

“บอกให้เก็บกระเป๋า ปุ่นต้องย้ายไปอยู่กับคุณสิทธวีร์”

“ย้ายไปอยู่กับคุณวีร์” ผมเหมือนโดนผีหลอก ตาค้างดีว่าผมไม่ตั้ง

“ใช่ พรุ่งนี้ทางโน้นคงบอกปุ่น แต่พี่บอกไว้ก่อนจะได้มีเวลาเตรียมตัว”

“ทำไมน้องต้องไปด้วย” ผมไม่เข้าใจ

“คุณสิทธวีร์อยากให้ปุ่นอยู่ในความคุ้มครองตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วย

“ไม่เอาน้องไม่ไป เดี๋ยวพรุ่งนี้น้องจะคุยกับคุณวีร์เอง”

“แล้วแต่เรา แต่อย่าเผลอไปพูดก่อนต้องรอให้ทางโน้นเอ่ยปาก เข้าใจไหม” ผมพยักหน้ารับ

“เฮ้อ พักนี้ทำไมถึงดื้อนัก ค้านมันทุกเรื่อง” พี่ปั้นส่ายหัว บ่นพึมพำ


ผมไม่กล้าบอกพี่ปั้นว่าเพราะอะไรผมถึงไม่อยากไปอยู่กับคุณวีร์ จะให้บอกได้ยังไงล่ะครับ
แค่คิดก็หน้าแดงแล้ว อยู่กันสองคนทีไรมีเหตุให้ผมต้องโดนคุณรองประธานนอนกอดทุกที
ใจมันก็เอาแต่เต้นแปลกๆ ไม่ทันไรผมเริ่มชินกับการโดนผู้ชายกอด แบบนี้มันไม่เข้าท่าเลย 

เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปคุยกับคุณรองประธานให้รู้เรื่อง  ยังไงก็ไม่ไป หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ไป


............................................TBC.................................................
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์นะคะ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 29-03-2016 14:25:15

ปุ่นเข้าใตผิดแล้ววว
โดนผู้ชายกอดเข้าท่าจะตาย 555
คนอื่นไม่ผิดสังเกตมั่งเหรอ
คุณวีร์ห่วงปุ่นขนาดนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 29-03-2016 14:29:25

จะไปปฏิเสธคุณวีร์หรือจะไปถูกคุณวีร์หว่านล้อมจนตัวเองต้องยอมตอบตกลงง่ายๆ ก็ไม่รู้นะคะน้องปุ่นเนี่ย :pandalaugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 29-03-2016 14:43:13

เชื่อสิ เดี๋ยวคุณวีร์ก็เอาปุ่นไปอยู่ที่บ้านด้วยกันได้ ปุ่นติดสัญญากับคุณวีร์หนึ่งข้อ คุณวีร์อาจจะเอาสัญญานี้มาบังคับให้ปุ่นยอมไปอยู่ด้วยแน่ๆ :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 29-03-2016 14:43:21

คุณวีร์จะผ่านด่านพี่ปั้นได้ไหมน้ออออออ ยังมีป๊ะป๋าปุ่นอีก หึหึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 29-03-2016 14:45:43

ไม่ใช่แฟนเหรอ ใช่สิ ก็กำลังจีบอยู่นี่นา
สู้ๆค่ะคนเขียน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 29-03-2016 14:50:02

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 29-03-2016 14:53:19

เราคิดไปเองหรือคุณวีร์นี่เกินหน้าเกินตาไปแล้ว มากเกินเจ้านายกับเลขาแล้วค่าา ขนาดนี้นี่ปกติเรียกว่าจีบนะคะ ถึงน้องปุ่นไม่รู้ตัวคุณวีร์ก็น่าจะรู้นะคะ แล้วไอ้รูปที่ส่งมานี่เราเริ่มไม่แน่ใจละ คุณวีร์แกส่งมาเองรึเปล่าา แล้วจะได้เอาน้องปุ่นไปนอนกอดที่บ้านงี้ โอ๊ยย ร้ายกาจ น้องปุ่นนี่หัวช้าไปนิดนะคะเลยไม่รู้ตัว นี่โดนจีบอยู่นะรู้ยัง 5555555 ไอ้ที่เอาขนมมาล่อบ้าง มากอดบ้าง เป็นห่วงบ้างนี่ไม่มีเจ้านายที่ไหนทำกับเลขาหรอกค่าาา แล้วที่ไปสัญญานี่เราเชื่อว่าน้องปุ่นต้องเสียเปรียบมาก พลาดแล้วค่ะน้อง พี่ปั้นรู้ไหมคะว่าน้องจะถูกหมาป่ากินแล้ว พี่ปั้นนนน อย่าเพิ่งหลงเด็กกก แอร๊ยยยย  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 29-03-2016 14:55:20

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 29-03-2016 14:55:48

สนุกอ้ะ มาต่อไวๆนะ
 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 29-03-2016 14:58:39

ไปอยู่เถอะปุ่น จะไดั ได้กันไวๆ คนอ่านรอฟิน5555  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 29-03-2016 15:16:26

หัวเด็ดตีนขาดยังไง ปุ่นก็ได้ไปอยู่กับคุณวีร์ ชัวส์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 29-03-2016 15:29:48

กลัวปุ่นจะได้ย้ายไปอยู่อย่างถาวรล่ะสิ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 29-03-2016 15:48:40

ท่านรองดูห่วงใย น้องปุ่น ออกนอกหน้ามาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 29-03-2016 16:05:49

ท่านรองดูเป็นห่วงน้องปุ่นมากเป็นพิเศษ
พี่แกคงเอาสัญญาหนึ่งข้อมาใช้บังคับปุ่นแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-03-2016 16:50:06

แล่วๆๆๆ ถ้าพี่ปุ่นต้องไปอยู่กับคุณวีร์ อร้ายยยย
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 29-03-2016 16:54:16

งานนี้อิตารองประธานได้ประโยชน์เต็มๆจ้า   ดูดิเนียนเอาปุ่นไปอยู่ด้วยเฉยเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 29-03-2016 17:03:02

ท่าจะไม่รอดแน่ปุ่นเอย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 29-03-2016 17:32:55

จะปฎิเสธพี่วีร์ได้จริงๆเร้อออออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: lune ที่ 29-03-2016 17:43:30

น้องปุ่น นี่ทำให้คิดถึง น้องพลับตอนเด็ก  :m28:  ใครทันรู้จักบ้าง :laugh:
 ส่วนผู้ร้ายนี่  สงสัย วิกา สร้างสถานะการณ์   
 รอเฉลย  คนเขียนน่ารักมาทุกวันนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 29-03-2016 18:06:38

คุณวีร์ ห่วงพี่ปุ่นออกนอกหน้ามากอ่ะ
ไม่ใช่ลูกน้อง ไม่ใช่แฟน แต่ว่าที่แฟนสินะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 29-03-2016 19:15:33

อีพีวีร์หลอกน้องไปอยู่ให้ได้นะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 29-03-2016 19:30:13

ไม่น่ารอดนะปุ่น

พี่วีร์ของปุ่นอะร้ายยยยยยยย อยู่นะ ปุ่นนั่นแหละจะโดนกล่อมเอง ฮาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 29-03-2016 19:32:21

คุณวีร์จะรู้ตัวไหมว่าพี่เขยดุมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 29-03-2016 20:05:16

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 29-03-2016 21:41:59

ว้าววว ซาลาเปาจะเข้าปากพี่วีร์แล้ว :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 29-03-2016 21:48:08

สังหรณ์ใจว่าปุ่นต้องโดนคุณวีร์หลอกล่อ(?)ให้ไปอยู่ด้วยแน่นอน มีความเจ้าเล่ห์ขั้นสุดดดดด!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: cheezett ที่ 29-03-2016 22:05:00

คือเราชอบ อิโมจิ (เรียกงี้ป่าว) ของแต่ละตอนมาก ไอ้ตัวที่แสดงอารมณ์อ่ะค่ะ ถ้าตอนไหนมีเยอะๆนี่ชอบมาก น่ารักดี อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 29-03-2016 22:20:25

เก็บของเถอะปุ่น ไม่รอดแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 29-03-2016 22:57:26

ปุ่นอย่าคิดว่าจะรอดยังไงก็เถียงสู้คุณวีร์ไม่ได้หรอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 29-03-2016 22:59:51

ปุ่นเอ้ยคุณวีร์แกเป็นห่วงหนูสินะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 29-03-2016 23:05:10

พี่ปุ่นไม่ต้องไปพูดให้เสียแรงหรอก ยังไงก็ต้องไปอยู่กับท่านรองอยู้แล้วน่าาาาเก็บผ้าเก็บผ่อนเลยลูกกกก  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 29-03-2016 23:07:52

พี่วีห่วงน้องมากกกกกกกก นี่คิดแค่เลขาจริงหรอ ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ฝัullล้วlv ที่ 30-03-2016 00:24:05

คุณวีร์ต้องเริ่มคิดอะไรกับน้องปุ่นแล้วแน่ๆ
เอะอะกอดๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 30-03-2016 03:05:06

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 30-03-2016 05:17:51

เรื่องนี้น่ารักจังค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 30-03-2016 09:54:21

ปุ่นเสร็จแน่ต้องไปอยู่กับคุณวีร์ตลอด 24 ชั่วโมง ว่าแต่คุณวีร์คงเริ่มรู้สึกดีๆ กับปุ่นแล้วแน่ เพราะเป็นห่วงปุ่นจนออกนอกหน้าแล้วยังไปขอคุณพ่อให้ปุ่นมาอยู่ด้วย แถมยังบอกปุ่นว่าคุณวิกาไม่ใช่แฟน  และปุ่นไม่ใช่ลูกน้องแต่กำลังจะเป็นแฟนเร็วๆ นี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 30-03-2016 10:26:57

เลขาไม่ใช่ลูกน้องเหรอคะคุณเจ้านาย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 11] 29/03/16 ★ P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 30-03-2016 12:44:53

น้องปุ่นหลงรักพี่วีร์ซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 30-03-2016 14:32:01

ตอนที่ 12

ผมเตรียมพร้อมมาอย่างดี คิดมาทั้งคืน ไม่ว่าจะมาแนวไหนผมหาคำตอบไว้หมด
เหตุผลเตรียมไว้เป็นร้อยๆ ข้อ ยังไงก็ไม่ไป

มันก็ใช่ที่ในตอนแรกผมถูกวางตัวให้คุ้มกันคุณวีร์ตลอด 24 ชั่วโมง แต่ตอนนี้มีบอดี้การ์ดตัวจริงแล้วทำไมผมยังต้องไป
ไม่เห็นจำเป็นเลย


แต่ผ่านไปครึ่งวันก็แล้วค่อนวันก็แล้ว คุณรองประธานไม่เห็นจะพูดอะไรกับผม หรือจะเล่นสงครามประสาท
รู้ว่ารออยู่เลยแกล้งไม่พูดหรือเปล่า

(?_?)  ไม่ใช่สิ ไม่มีทางรู้ว่าผมทราบเรื่องแล้ว หรือว่าจะเปลี่ยนใจ


“ปุ่นเข้ามา”
“ครับ”
ถึงเวลาขึ้นสังเวียนต่อสู้ ยืดหลังตรงๆ ตีหน้าขรึมๆ เข้าไว้ ตั้งการ์ดสูงๆ

(￢_￢メ).  พี่ปุ่นพร้อม


ผมเปิดประตูเข้าห้องคุณวีร์ เดินช้าๆ ก้าวขาอย่างมั่นคง

คุณรองประธานยื่นบัตรเชิญที่ถืออยู่ในมือให้ผม

“ตอบรับเฉพาะของบริษัทลลิลพร็อพเพอร์ตี้กับของคุณอาประจักษ์นอกนั้นปฏิเสธทั้งหมด

“ครับ”

“.............”

“.............”

“ปุ่นมีอะไรหรือเปล่า” คนพูดเงยหน้าจากกองเอกสารขึ้นมามองหน้าผม

“ไม่มีครับ ผมนึกว่าคุณวีร์มีอะไรจะสั่งเพิ่มเติม”

“ไม่มี ปุ่นออกไปได้” 

ผมเดินออกมาแบบงงๆ หรือพี่ปั้นมันฟังผิด ต้องใช่แน่ๆ เรานี่มันสำคัญตัวผิดจริงๆ
คิดไปได้ยังไงว่าเขาเรียกบอดี้การ์ดมาเพราะเป็นห่วง ขายหน้าชะมัด

●︿● 　　

“น้องปุ่นเป็นอะไรคะ โดนดุเหรอ หน้าเศร้าเชียว”

“เปล่าครับพี่พร” ผมรีบปฏิเสธ

“แล้วทำไมหน้าตาไม่สดใส ใช่ปุ่นตัวจริงหรือเปล่า”

“ผมปวดท้องนิดหน่อยครับ พักนี้ทานข้าวไม่ตรงเวลา”

พี่พรพยักหน้า

“ระวังหน่อยแล้วกันจ้ะ ปวดกระเพาะขึ้นมาจะลำบาก”

“ครับ”

พี่พรหันกลับไปทำงานต่อ ผมยกมือสองข้างขึ้นตบแก้มตัวแองเบาๆ  เป็นไรวะไม่เข้าใจเลย




“สวัสดีค่ะคุณวิกา”  เสียงทักของพี่พรเรียกความสนใจจากผมให้เงยหน้าขึ้นมอง

คุณเทวิกาเดินเข้ามาหยุดยืนหน้าโต๊ะพี่พร สวยเหมือนทุกครั้งที่เจอ ดูยังไงก็เหมาะสมกับคุณวีร์

“สักครู่นะคะ” พี่พรกดโทรศัพท์แจ้งให้คุณรองประธานทราบ ก่อนเดินไปเปิดประตูให้คุณวิกา


สิบนาที สิบสองนาที สิบสี่นาที ทำไมวันนี้เวลามันเดินช้า แล้วทำไมผมต้องเอาแต่มองนาฬิกา
ผมไม่มีสมาธิเท่าที่ควร นั่งดูลิสต์งานที่ทำไว้ ส่งดอกไม้แสดงความยินดีเปิดสาขาใหม่
ตอบรับบัตรเชิญ ส่งของขวัญวันเกิดให้ผู้อำนวยการ

มาทำอะไรอยู่ที่นี่ฟระ หรือควรลาออกอย่างที่พี่ปั้นบอก ผมอยู่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร พี่สนิมกับพี่โชคมือหนึ่งทั้งคู่
ไม่เห็นมีอะไรต้องห่วง

ผมยกมือขึ้นทุบอกเบาๆ ทำไมมันรู้สึกไม่ดีเอาสียเลย เหมือนไม่สบายเนื้อไม่สบายตัว หงุดหงิด
เป็นไข้หรือเปล่า ผมยกมือขึ้นจับหน้าผากตัวเอง ก็ไม่ร้อน หยิบช็อคโกแลตใส่ปากเคี้ยวจนหมดก็ไม่ดีขึ้น




เสียงเปิดประตูห้องคุณรองประธาน คุณวิกาเดินออกมา ยิ้มให้พี่พรนิดนึงแต่ไม่หันมามองผม
มือที่ยกเตรียมไหว้ตกลงข้างตัว หนึ่งชั่วโมง คุยอะไรกันนานขนาดนี้ไหนบอกว่าไม่ใช่แฟน

“น้องปุ่นพี่ฝากเอาเอกสารเข้าไปให้คุณวีร์หน่อยสิจ้ะ”

“ได้ครับ” ผมหยิบเอกสารจากพี่พร เดินไปเคาะประตูที่อยู่ใกล้ๆ


“เอกสารจากฝ่ายวางแผนครับ”

“ขอบใจปุ่น วางไว้เลย”  ผมมองคนที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสาร พูดกับผมแต่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา

นั่นอะไรน่ะ ผมขยับเข้าไปใกล้โต๊ะจ้องมองให้แน่ใจ


“ปุ่น มีอะไรอยากพูดหรือเปล่า วันนี้ท่าทางแปลกๆ” คุณวีร์วางปากกาในมือ เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม

ผมยกมือขึ้นชี้ไปที่แก้ม

“อะไร” คุณวีร์เอามือแตะตรงที่ผมชี้

“เอ่อ...รอยลิปสติกครับ”

“ขอบใจ” คุณวีร์หยิบกระดาษทิชชู่ขึ้นมาเช็ด แต่ลิปคงเป็นแบบติดทนหรือไม่อย่างนั้นคนทำก็ตั้งใจมาก
เล่นขึ้นเป็นรูปปากชัดเจน มันเลยยังมองเห็นสีแดงจางๆ ถึงจะผ่านการเช็ดแล้ว

“ยังออกไม่หมดครับ”

คนเช็ดถอนใจทำหน้ารำคาญ ก่อนยื่นทิชชู่มาให้ผม

“จัดการให้หน่อย”

ผมยกมือชี้ตัวเอง

“อื้อ เช็ดให้หน่อย”

“ครับ”

ผมเอื้อมมือไปรับ ชะโงกตัวข้ามโต๊ะไปเช็ดให้ แต่คนขอให้ช่วยกลับเอนตัวหนี

“เดินอ้อมโต๊ะมา” เอาแต่ใจจริงวุ้ย แต่ก็ดีโต๊ะทำงานตัวใหญ่เบ้อเร่อยื่นแขนนานๆก็เมื่อย


ผมเดินอ้อมโต๊ะไปหา คุณรองประธานหมุนเก้าอี้หันมารอ

“ขออนุญาตครับ” ผมใช้ทิชชู่ถูไปบนรอยสีแดงสด


“โอ๊ะ!! ตก ตก”  จู่ๆ คุณรองประธานก็คว้าเอวผมดึงเข้าไปใกล้ เกือบเบรกไม่ทัน ดีที่ผมเอามือยันไหล่ไว้ได้
ขาข้างหนึ่งยกขึ้นเข่าแตะบนเก้าอี้ เอ่อ..ตรง..ตรงกลางระหว่างขาคนที่นั่งอยู่นั่นแหล่ะ

“ยืนซะห่างจะทำถนัดไหม ทำอะไรชักช้า พี่ต้องเซ็นเอกสารอีกเป็นตั้ง”


เอากับคุณเขาสิ จะดุทำไม ความผิดใคร ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลยสักนิด เลขามันต้องทำให้ขนาดนี้เลยเหรอฟระ
ผมหมั่นไส้เลยถูแรงๆ แต่ไม่ยักบ่น ลิปนี่ก็ติดทนติดดีเหลือเกิน

ผมมุ่งมันในการกำจัดรอย จนเผลอยกมือขึ้นมาจับแก้มอีกข้างของคุณรองประธานไว้ จะได้ไม่โยกไปมา
หน้าก้มต่ำ ตาจ้องรอยบนแก้ม เช็ดจนไม่เหลือสีแดงให้เห็น

ผมยิ้มออกมา เฮ้อ เสร็จเสียที

“หมดแล้วครับ”  ผมยิ้มค้าง พูดต่อไม่ออก เพิ่งสังเกตว่าหน้าของผมกับคุณรองประธานอยู่ใกล้กันมาก

ต่างคนต่างไม่พูดอะไร ได้แต่จ้องตากันอยู่แบบนั้น  ผมรู้สึกถึงสัมผัสที่อยู่ตรงสะโพก
คุณรองประธานเอามือมาจับไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่

ตึกตึก ตึกตึก นี่คือเสียงเดียวที่ผมได้ยินตอนนี้

>///<     


“ขอบใจ”  มือใหญ่เลื่อนออกจากตัวผม

“เดี๋ยวครับคุณวีร์” ผมเอื้อมมือไปแตะหน้าคมก่อนที่ร่างสูงจะทันได้หันเก้าอี้กลับ
คุณวีร์เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
 
ผมมองทิชชู่ที่เริ่มขาดยุ่ยในมือ ตัดสินใจใช้นิ้วอวบๆ ของตัวเองเช็ดไปบนริมฝีปากหนา
เกลี่ยนิ้วไปมาสามสี่ครั้ง ก่อนชูนิ้วนั้นให้คุณวีร์ดู

“แดงแจ๋เลย”   

คุณรองประธานใช้ความเร็วลุกขึ้นยืน ดึงตัวผมเข้าชิด ใช้มือจับทับบนมือผม บังคับให้นิ้วที่เปื้อนสีแดง
แตะลงบนแก้มของผมเอง  กดนิ่งไว้ชั่วครู่ก่อนปล่อยออก

“ซาลาเปา”  คนทำถอยไปยืนเอียงคอมองผลงานตัวเองอย่างพอใจ

“ซาลาเปา?”  ผมหันไปมองหน้าตัวเองที่สะท้อนจากตู้กระจก แก้มกลมสีขาว มีรอยแต้มสีแดงอยู่ตรงกลาง
ผมรีบใช้หลังมือเช็ดแรงๆ โชคดีที่มันเป็นแค่รอยจางๆ 

สนุก ขำ ชิ

ต่อไปจะไม่ทัก จะปล่อยให้อายคนอื่นให้เข็ด จำเอาไว้เลย
 
(=‵′=) 



ผมเดินออกมาล้างมือและเช็คหน้าให้มั่นใจในห้องน้ำ มองสีแดงที่ยังเห็นบนนิ้ว
เกือบลืมไปแล้วว่ามันมาจากไหน พอคิดได้ก็เผลอถอนใจออกมา
ต้องจูบกันขนาดไหน มันถึงติดอยู่ไปทั่วแบบนั้น


ผมกลับมานั่งทำงาน วันนี้อารมณ์ของผมเหวี่ยงขึ้นเหวี่ยงลง
เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวบึ้ง แปรปรวนจนพี่พรยังเลิกถาม เลิกยุ่งกับผม ปล่อยให้ผมอยู่ของผมไปเงียบๆ


“ปุ่น” เสียงเรียกผ่านโทรศัพท์ ผมมองนาฬิกาใกล้เวลาเลิกงานแล้ว

“ครับ”

“เดี๋ยวกลับพร้อมกัน พี่ไปส่ง”

“ครับ”
ผมวางหู สรุปวันนี้ทั้งวันคุณวีร์ไม่ได้พูดเรื่องนั้นกับผมเลย
ตลกดีนะครับ ผมไม่อยากไป แต่พอคุณวีร์ไม่ถามผมกลับเสียใจ

แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยตอนนี้ผมก็ยิ้มออกมาได้นิดนึง คุณวีร์ยังไปส่งผมกลับบ้าน แสดงว่ายังเป็นห่วงผมอยู่บ้าง




ผมนั่งอยู่ในรถของคุณรองประธาน ตั้งแต่วันที่ถูกเรียกให้กลับมานั่งด้านหลังด้วยกัน ผมก็นั่งตรงนี้มาโดยตลอด

“ที่บ้านปุ่นมีอะไรทานเป็นมื้อเย็นไหม”

“มีครับ” คงเป็นการบอกเป็นนัยๆ ล่ะมั้งว่าวันนี้ไม่พาไปทานข้าว

“ดี”

ได้ยินแบบนี้แล้วผมแอบเซ็ง พอคุณรองประธานไม่พูดอะไรต่อ ผมก็เงียบบ้าง
เราเงียบกันจนรถมาจอดในซอยบ้านผม


“ขอบคุณครับ” ผมยกมือไหว้ เปิดประตูลงจากรถ

อ้าวแล้วคุณรองประธานลงมาทำไม ผมแปลกใจที่คนข้างๆเปิดประตูลงมาเหมือนกัน

ผมยังไม่หันจะหายสงสัย  ลุงชัยคนขับรถก็เปิดลงมาด้วยอีกคน งงรับประทานสิครับ

“ปุ่นรอเดี๋ยว พี่ให้เอากระเป๋าเดินทางลงก่อน”

“อะไรนะครับคุณวีร์” ผมมองหน้าสองคนสลับกันไปมา

“ไม่รู้จักเหรอกระเป๋าเดินทางที่เอาไว้ใส่เสื้อผ้า”

(￣﹏￣”) 

กระโดดเตะก้านคอเจ้านายได้ไหมครับ มันอยากทำเหลือเกิน


“รู้ครับว่ากระเป๋าใส่เสื้อผ้าแต่เอามาทำไม”

“เอามาค้างบ้านปุ่น พี่นัดให้ทางบริษัทรักษาความปลอดภัยส่งคนมาพรุ่งนี้ เขาจะดูแลตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
ทางโน้นแนะนำว่าปุ่นควรจะอยู่ในความดูแลด้วย ความจริงเขาอยากเริ่มตั้งแต่วันนี้ แต่พี่ว่าพรุ่งนี้สะดวกกว่า
ปุ่นจะได้มีเวลาเตรียมตัว ”

พระเจ้าช่วย!!  คุณรองประธานโกหกได้หน้าตายมาก  คันปากอยากจะบอกว่าทางโน้นน่ะพี่ชายผมเอง

เดี๋ยวก่อนนั่นไม่ใช่ประเด็นใหญ่ ผมหลงไปนิด ที่สำคัญคือแล้วทำไมมาค้างบ้านผม


“ทำไมต้องมาค้างบ้านผมครับ คุณวีร์ก็อยู่บ้านคุณวีร์สิครับ ให้บอดี้การ์ดเขาไปคุ้มครองที่โน้น”

“นั่นสิ” คนตัวสูงพยักหน้าเห็นด้วย ทำเหมือนเพิ่งคิดได้ อะไรฟระปกติฉลาดจะตาย ทำไมมาโง่เรื่องแค่นี้


“ถ้าอย่างนั้นปุ่นไปเก็บของเดี๋ยวพี่รอ ย้ายไปอยู่บ้านพี่แทน”

เฮ้ย!!  มายังไง

“ไม่เอา ไม่ไปครับ” ผมร้องเสียงหลง ผิดคีย์ ขึ้นสูงปรี๊ด

“โลเลนะเรา ถ้าไม่อยากไปโน่นก็เข้าบ้านกัน” คนหน้ามึนจับมือผมจะลากเข้าบ้าน

เดี๋ยวๆๆ ผมเบรกตัวโก่ง เข้าได้ที่ไหนเล่า ให้เจอพี่ปั้นไม่ได้เด็ดขาด ความแตกละเอียดไม่เหลือซากแน่ๆ

“คุณวีร์ก็อยู่บ้านคุณวีร์ ผมก็อยู่บ้านผมไม่ได้เหรอครับ”

“เลือกเอาจะอยู่ที่ไหน อย่าชักช้าพี่หิวแล้ว” นอกจากจะไม่ตอบคำถามผมยังมาทำเสียงดุใส่อีก ใช่เรื่องไหม

“บ้านผมเล็กนิดเดียวคุณวีร์อยู่ไม่ได้หรอกครับ”

“ไม่ต้อนรับ?” เสียงเริ่มไม่พอใจ หน้าเริ่มหงิก คุณรองประธานตอนนี้รับมือได้ยากมาก

“เปล่าครับ” ผมบอกเสียงอ่อย

“แต่บ้านผมอยู่กันหลายคน พี่ชายผม แม่บ้าน ลูกชายแม่บ้าน ผมกลัวคุณวีร์จะอึดอัด”

“ถ้าอย่างนั้นก็จบไม่ต้องเสียเวลาคิดแล้ว ไปเก็บของเอาแต่เสื้อผ้าก็พอ พี่ให้เวลาบอกที่บ้านรวมเก็บของสิบห้านาที
เกินกว่านั้นจะตามเข้าไปช่วย”

คนตัวสูงปล่อยมือผมเดินกลับเข้าไปนั่งในรถ

ผมเดินงงๆ เข้าบ้านตัวเอง

เดี๋ยวนะ!!

ไอ้ที่อดตาหลับขับตานอนคิดไว้ทั้งคืน ผมยังไม่ได้พูดสักประโยคเลย
ไอ้บ้าคุณรองประธาน

(#‵′)




“คุณวีร์ไม่เอากระเป๋าขึ้นไปเก็บเหรอครับ”

“กระเป๋าอะไร” คุณรองประธานหันมาถามผม ขี้ลืมใช้ได้แหะ

“กระเป๋าเสื้อผ้าคุณวีร์ไงครับ” ผมชี้มือไปที่กระโปรงหลัง

“อ๋อ....” คุณรองประธานลากเสียงยาว

“มีที่ไหนล่ะ” 

“มีที่ไหน..” ผมทวนคำช้าๆ 

“แปลว่าไม่มีเหรอครับ”

“ก็ไม่มีนะสิ”

หึๆ ฮ่าๆๆ เสียงหัวเราะคุณรองประธานมันบาดอารมณ์

 โอ้ยยย มันเจ็บจี๊ดในอก


ผมชี้นิ้วใส่หลังคนที่เดินนำเข้าบ้านไป  คิดหาคำด่าไม่ออก

“ไอ้...”

“ไอ้..”


“ไอ้โง่ปุ่นเอ๊ย” 

 Y_Y

.............................................TBC..........................................
ทำFanpage ไว้ให้แล้วนะคะ เผื่อใครขี้เกียจรีเฟรชจะลงแจ้งอัพตอนใหม่ไว้ให้  จิ้มได้เลย Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
คนเขียนอัพทุกวัน หรือถ้าติดอะไรจะมาแจ้งให้ทราบค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-03-2016 14:35:13

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 12 ] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 30-03-2016 14:50:23

คุณวีร์แผนสูงอ่ะ ปุ่นไม่มีโอกาสปฎิเสธเลยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 12 ] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 30-03-2016 14:53:43

ความสามารถในการเต๊าะปุ่นของคุณวีร์อัพเกรดขึ้นเรื่อยๆเลยนะ
แล้วอยากนี้ปุ่นจะไปไหนรอด เหนือชั้นมากจริงๆ
 
แล้วคุณวีร์ก็อย่าลืมเคลียร์เรื่องผู้หญิงด้วยนะ
ปุ่นโกรธสักครั้งแล้วจะรู้สึก!
 :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 12 ] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 30-03-2016 14:59:11

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 12 ] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 30-03-2016 15:01:00

แล้วคุณวีร์ก็เอาปุ่นมาอยู่ด้วยกันได้จริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 12 ] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 30-03-2016 15:04:23

นั่นไงงงงงว่าละ! ว่าแบ้วว่าไม่ได้ด้วยเล่ห์ต้องหลอกล่อมาแน่นอน!
คุณวีร์ใจร้ายด้วย หญิงจุ๊บยังให้น้องเช็ดอีก  :beat:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 30-03-2016 15:09:36

วันนี้ ปุ่นมีหลากหลายอารมณ์
ตามให้ทันคุณวีร์ละกันนะจ๊ะ
ไม่งั้นจะเครียดอยู่คนเดียว
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 30-03-2016 15:13:15

 :really2: :really2: :really2: ปุ่นตามพี่วีร์ไม่ทันหรอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 30-03-2016 15:17:35

ปุ่นโดนหลอกจนได้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 30-03-2016 15:25:17

โธ่ ปุ่น หลงกลคุณวีร์เต็มๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 30-03-2016 15:34:59

555 เรายังอ่อนหัดมากน้องปุ่น ไม่ทันท่านรองฯ หรอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 30-03-2016 15:41:43

 :m20: :m20: :m20: น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 30-03-2016 15:41:53

คุณวีร์โคดเนียนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 30-03-2016 15:44:41

คุณวีร์ช่างเก่งกาจ  o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 30-03-2016 15:58:03

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 30-03-2016 16:14:57

โถ่ หมูปั่นติดกับพี่วีร์แล้ว :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 30-03-2016 16:29:04

คุณรองประธานพริ้วมากค่ะ 5555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 30-03-2016 16:31:54

 :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 30-03-2016 16:33:34

คุณวีร์นี่ร้ายนะ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 30-03-2016 16:37:25

แกร๊งๆๆ

น๊อคเอ้าตั้งแต่ยกแรกเลยอะปุ่น นี่ขนาดยังไม่ทันได้ย้ายไปอยู่ด้วยนะเนี่ย สงสารนางงงง 5555
เหนือชั้นสุดก็ท่านรองฯเนี่ยแหละค่ะ โฮะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 30-03-2016 16:45:12

สงสารปุ่น  คุณวีย์ใจร้ายยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 30-03-2016 17:19:08

 :m20: ว๊ายยย โดนหลอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 30-03-2016 17:58:09

555555 น่าสงสารน้องปุ่น ตามคุณรองประธานไม่เคยจะทัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 30-03-2016 18:25:43

คุณวีร์เจ้าเล่ห์มากอ่ะ orz

น้องปุ่นสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 30-03-2016 18:27:05

คุณวีโครตเนียน 5555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: panitanun ที่ 30-03-2016 18:30:46

ว่าเเล้วน้องปุ่นต้องตามเค้าไม่ทันเเน่ๆ555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 30-03-2016 18:35:06

ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกลสินะคะคุณวีร์ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: tiew93 ที่ 30-03-2016 20:02:53

ปุ่นน่ารักกก

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 30-03-2016 20:12:57

ปุ่นเอ้ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 30-03-2016 20:15:58

คุณวีร์ร้ายกาจขึ้นทุกวัน... น้องปุ่นคะ น้องจะมองโลกในแง่ดีต่อไปไม่ได้แลวนะคะ! มีสิงโตจ้องจะกินน้องอยู่วววว แต่พูดก็พูดเถอะค่ะ เราว่าน้องปุ่นนี่รู้สึกตัวละว่าชอบคุณวีร์ นี่คือช่วงหลอกตัวเองอยู่ ส่วนคุณวีร์รี่เดาไม่ออก แกอาจไม่ได้คิดอะไรแค่ชอบอยู่ใกล้ๆมั้งคะ รอวันที่คุณวีร์รู้ตัวว นี่ขนาดยังไม่รู้ตัวแกยังทำขนาดนี้ ถ้าแกรู้ตัวเื่อไหร่... น้องปุ่นได้เป็นคุณนายแน่งานนี้ แอร๊ยยยย  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 30-03-2016 21:11:17

พี่วีร์เจ้าเล่ห์จังเลย
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 30-03-2016 21:20:49

ปุ่นน่าร๊ากกกก ส่วนคุณวีร์ ชอบจูบกับสาวๆ อยู่เรื่อย หมั่นไส้ !!  :angry2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 30-03-2016 21:32:44

ท่านรองแผนสูงมากค่ะ แต่วันนี้หงิดแทนปั้นมากอ่ะรอยลิปนั่น!!! :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 30-03-2016 21:33:49

ปุ่นน่ารักกมาก โดนแกล้งทุกทีสินะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 30-03-2016 21:38:01

น่ารักจัง แต่งได้น่ารักมากมาย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 30-03-2016 21:42:45

ปุ่นตามความเจ้าเล่ห์ของคุณวีร์ไม่ทันแล้วล่ะ

 :hao3:    :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 30-03-2016 22:23:08

ร้ายกาจ!!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 30-03-2016 22:28:49

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 30-03-2016 22:33:14

น้องปุ่นโดนหลอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 31-03-2016 03:08:47

พระเอกเราเนียนได้อีกนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 31-03-2016 09:17:11

ปุ่นน่ารักมากกกกกกกก หลงรักเจ้าซาลาเปาล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 31-03-2016 09:36:43

ปุ่นอุตสาห์เตรียมคิดคำพูดไว้อย่างดูปรากฏว่าเจอคุณเนียนและเจ้าเลห์แบบพี่วีร์เข้าไป ปุ่นงงไปเลย 555
ว่าแต่ไปอยู่บ้านคุณวีร์ แล้วต้องอยู่ห้องคุณวีร์ด้วยป่าวนิ  มีหวังปุ่นได้เจออนาคอนด้าคุณวีร์ทุกเช้าแน่


เราว่าพี่ปั้นกับคุณวีร์อาจต้องรู้จักกันแน่เลยประมาณว่าเป็นเพื่อนสมัยเรียนมาด้วยกัน เพราะดูแล้วน่าจะอายุพอๆ กันนะ ประมาณว่าแลกน้องชายตัวเองให้อีกฝ่าย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: worry ที่ 31-03-2016 11:38:07

 :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 12] 30/03/16 ★ P.13
เริ่มหัวข้อโดย: เซยูเนียส ที่ 31-03-2016 14:01:38

โอยฮาาาาาา ปุ่นเอ๋ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 31-03-2016 14:20:05

ตอนที่ 13

ชีวิตผมช่วงนี้เต็มไปด้วยความเครียด ไหนจะเรื่องที่ต้องย้ายมาอยู่บ้านคุณรองประธาน
ไหนจะเพิ่งรู้ว่าบ้านทั้งหลังมีกันอยู่แค่สองคน คือผมกับคุณวีร์ (คุณรองประธานแยกบ้านกับพ่อแม่ผมก็เพิ่งรู้)
ถึงจะมีแม่บ้านสอง บอดี้การ์ดสอง แต่เข้าบ้านมาแทบไม่เห็นหน้าถ้าไม่เรียกหา

โชคดีที่คืนแรกผ่านไปได้ด้วยดี คุณวีร์ให้แม่บ้านพาผมเข้าห้องพัก เราทานข้าวเย็นด้วยกัน คุยกันนิดหน่อยแล้วแยกย้าย
ตอนเช้าผมมาทำงานพร้อมคุณรองประธาน พี่พรดูแปลกใจมาก พอผมเล่าให้ฟังกลับหัวเราะคิกคักเป็นสาวรุ่น
ไม่รู้ชอบใจอะไรนักหนา

แต่ที่บรรยายมาทั้งหมด ไม่มีอะไรทำให้ผมหนักใจเท่าผมต้องทำเป็นไม่รู้จักกับพี่สนิมกับพี่โชค
สองคนนั้นสมกับเป็นมืออาชีพ เรียกผมคุณปุ่นทุกคำ ทำเหมือนผมเป็นเจ้านาย แต่ผมนี่สิครับ
เผลอๆ ก็เรียกพี่สนิม พี่โชค เรียกตัวเองว่าน้องด้วยบางครั้ง อยากจะตบปากตัวเอง
(พี่สนิมเป็นลูกของแม่บ้านที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่คุณแม่ยังอยู่ เรียกว่าโตมาด้วยกัน เป็นเพื่อนสนิทพี่ปั้นด้วย)

ผมโดนคุณรองประธานเหล่เป็นระยะ เพราะดันเผลอไปจับแขนพี่สนิมเข้า ต้องรีบแก้ตัวว่าผมสนิทกับคนง่าย
คุณวีร์ดูเหมือนจะเชื่อ แต่สั่งห้ามไม่ให้ผมทำตัวสนิทชิดเชื้อเกินขอบเขต

มาถึงปัญหาใหญ่ที่สุดของผม  วันนี้เป็นวันเกิดน้องริว  งานเลี้ยงถูกจัดริมสระว่ายน้ำโรงแรมในเครือบริษัท
 ฟังเหมือนไม่ควรจะมีอะไรใช่ไหมครับ แต่เพราะวันนี้คนที่อยู่ในข่ายผู้ต้องสงสัยมารวมตัวกันทั้งหมด
รวมถึงคนที่ผมยังไม่เคยเจอ เช่น พ่อคุณจักร พ่อแม่น้องริวก็มา พี่ปั้นจึงตามมาคุมงานนี้ด้วยตัวเอง

ผมถึงกับกุมขมับ ไหนจะกลัวความลับเรื่องเป็นบอดี้การ์ดจะแตก ไหนจะต้องระวังน้องริว
พอไปปรึกษาพี่ปั้นก็โดนโวยวายว่าเป็นเพราะผมไม่ยอมลาออกมันถึงยุ่งยากแบบนี้
ผมเลยต้องสงบปากสงบคำ คิดหาทางออกด้วยตัวเอง




ผมกับคุณรองประธานมาถึงงานก่อนเวลา ผมเดินไปทักทายน้องริวที่ยืนอยู่กับเพื่อนกลุ่มใหญ่
น้องริวเห็นผมก็แยกตัวออกมาหา ผมยื่นของขวัญกล่องเล็กๆให้ ของชิ้นนี้ผมตั้งใจซื้อเอง
ไม่รวมกับของขวัญที่จัดเตรียมไว้ให้คุณวีร์

“ขอบคุณมากพี่ปุ่น มาพร้อมพี่วีร์หรือเปล่า”

“ครับ”

“ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้มีบอดี้การ์ดคอยติดตาม ริวถามพ่อก็ไม่ยอมบอกว่าเรื่องอะไร พี่ปุ่นบอกริวหน่อยสิ”

“น้องริวรอถามคุณวีร์ดีกว่าครับ พี่กลัวพูดไปเดี๋ยวคุณวีร์จะไม่พอใจ”

น้องริวทำสีหน้าเหมือนคนโดนขัดใจแต่ไม่ได้เซ้าซี้

“น้องริวครับ พี่มีเรื่องจะรบกวน”

“ว่ามาเลยพี่ปุ่น”

“พี่ขออนุญาตพาเพื่อนมางานน้องริวคนนึงได้ไหมครับ พอดีพี่ไม่ค่อยรู้จักใครมันเขินๆ” ผมถามมันหน้าด้านๆ แบบนี้แหล่ะ
เหตุผลก็ดูไม่เป็นผู้ใหญ่ เป็นถึงเลขาผู้บริหารแท้ๆ แต่ช่างเถอะเอาตัวให้รอดไว้ก่อน

“ได้สิพี่ปุ่น ตามสบายเลย”

“ขอบคุณครับ น้องริวไปสนุกกับเพื่อนเถอะ สุขสันต์วันเกิดนะครับ”

ผมจับมือน้องริวเขย่าก่อนเดินแยกออกมา สำเร็จคราวนี้ก็ขอแค่ให้มันตลอดรอดฝั่ง

คนจำนวนนึงรู้ว่าพี่ปั้นมาทำอะไร แต่ที่เหลือไม่รู้ ขอแค่น้องริวเห็นพี่ปั้นแล้วคิดว่ามาเพราะผมชวนก็พอ
เท่านี้ก็จะไม่เกิดคำถาม และเรื่องคงไม่ไปถึงหูคุณรองประธาน 



“หายไปไหนมาปุ่น” เสียงทุ้มๆ ทักมาจากด้านหลัง ผมหันไปมองเห็นคุณวีร์ยืนอยู่กับคุณวิกา

“ไปหาน้องริวมาครับ เอาของขวัญไปให้ เดี๋ยวคนเยอะจะไม่มีจังหวะ”

“เตรียมมาด้วยเหรอคราวหน้าไม่ต้องลำบาก ให้ชิ้นเดียวกันก็ได้บอกว่าของพี่กับปุ่น”

คนพูดไม่คิดอะไรมากแต่คนฟังโดยเฉพาะคนที่กอดแขนอยู่ข้างๆ ดูตกใจไม่น้อย

“วีร์เป็นกันเองกับพนักงานไปหรือเปล่าคะ ระวังจะเสียความปกครอง”

“ไม่มีใครเขาถือยศถืออย่างเหมือนวิกาหรอก”  เสียงผู้หญิงที่แทรกขึ้นมาทำให้ทุกคนหันไปมอง
คุณลินเดินเข้ามาร่วมวงพร้อมคุณซัน

“สวัสดีครับ” ผมยิ้มทักทายทั้งคู่ ลืมไปว่าเมื่อสักครู่ไม่ได้สวัสดีคุณวิกา ผมไม่ได้ตั้งใจมัวแต่ตอบคำถามคุณวีร์
แต่คนที่กำลังมองผมคงไม่คิดอย่างนั้น สายตาเพิ่มระดับความไม่ชอบใจผมไปอีกคูณสิบ

“ไปที่โต๊ะเถอะ ไม่งั้นจะได้ยินเสียงแปลกๆ “ เสียงพูดปนหัวเราะของคุณรองประธานทำให้คนในกลุ่มนิ่วหน้าไม่เข้าใจ
มีแต่ผมคนเดียวที่ก้มหน้า เล่นผมอีกแล้วดูจากสายตากรุ่มกริ่มนั่นก็รู้

“เสียงอะไรคะวีร์” คุณวิกาเดินเกาะแขนไม่ยอมห่าง

“เสียงใครบางคนหิว” นั่นไงครับซื้อหวยทำไมไม่ถูกแบบนี้

(=‵′=)


“ใครหิวค่ะ วิกาไม่หิว..เอ๊ะหรือ...” คนพูดคงคิดออกแล้ว หันขวับมามองหน้าผมที่เดินตามหลังมากับคุณลิน
สีหน้าไม่พอใจเริ่มเพิ่มประกายความเกลียดชัง คุณวิกาหันกลับไปกอดแขนคุณวีร์แน่นขึ้น เอาตัวเบียดชิด พาเดินนำห่างไปที่โต๊ะ

“อย่าไปถือสา วิกาเป็นคนแบบนี้แหล่ะ” เสียงคุณลินพูดขึ้นเรียบๆ

“ครับ”

“แต่วีร์ดูเป็นกันเองกับปุ่นมากเหมือนที่วิกาพูด ไม่เคยเห็นวีร์แทนตัวเองว่าพี่กับลูกน้องคนไหน”

.ผมดูคุณลินไม่ออก ดีหรือร้าย เธอเป็นผู้หญิงที่ดูนิ่งเกินไป

“คุณวีร์เป็นเจ้านายที่ไม่ถือตัวครับ”

“ งั้นหรือ ฟังไม่เหมือนวีร์ แต่ถ้าปุ่นว่าใช่ก็คงใช่”

รอยยิ้มเย็นๆ ให้ความรู้สึกชวนอึดอัด ผมดีใจที่เราเดินมาถึงโต๊ะเสียที



“ปุ่นมานั่งนี่” ผมกำลังจะลงนั่งข้างคุณซัน เป็นอันต้องย้ายที่นั่งไปข้างๆ คุณรองประธานแทน

“บริกรเข้ามาเสิร์ฟไวน์ให้ผมแต่มีมือดีมาหยิบแก้วไป แถมกวักมือเรียกบริกรมาสั่งให้เสิร์ฟน้ำผลไม้

“ผมจะดื่มไวน์ครับ” ผมเอนตัวไปกระซิบคนเจ้ากี้เจ้าการ รู้ว่าตัวเองดื่มไม่เก่งแต่เอามาเก๊กก็ยังดี
อายคนอื่นครับ ทั้งโต๊ะเขาถือแก้วไวน์กันทั้งนั้น ให้ผมนั่งหวานถือน้ำสีๆ อยู่คนเดียว มันดูเด็กไป

“ไม่ได้”

“คุณวีร์” ผมลงเสียงหนัก มีสิทธิ์อะไรมาห้ามผม

“พี่ยังไม่อยากโดนหมูโดดทับ ห้ามดื่ม”  ตอนถามผมกระซิบ แต่คนตอบดันมาแบบเสียงปกติ
สายตามาเต็ม ผมไม่อยากนับว่ากี่คู่ที่จ้องมา รู้แต่ว่าโครตอาย

“ปุ่นเคยโดดทับวีร์เหรอ” ผมนึกว่ามันจะจบๆ ไป คุณซันดันขยี้ต่อ ถามเสียงปนหัวเราะ ไม่เจาะจงว่าถามผมหรือคุณวีร์

“ไม่ใช่แค่โดดทับ กอดเป็นลูกลิงสะบัดไม่หลุด เมาแล้วแรงเยอะเป็นบ้า” คุณรองประธานคงไม่รู้จักคำว่าอาย
ไม่มีความสงสารเห็นใจผมสักนิด   -︵-     


“ปุ่น เกินไปหรือเปล่า ทำอะไรไม่รู้จักเจ้านายลูกน้อง”  มีคนไม่ขำแสดงตัวออกมาหนึ่งคน

“เจ้านายใจดีด้วยอย่าทำเป็นได้ใจ ไม่รู้จักต่ำจักสูง” 

ผมหน้าเสียอยากตอบโต้แต่ต้องคิดว่าอยู่ในหน้าที่ กดอารมณ์เอาไว้ ตอนนี้นโม พุทโธ มาหมด ท่องไว้ปุ่น ท่องไว้


“ถ้าผมไม่ห้าม แปลว่าผมอนุญาต วิกาอย่าโมโหไปเลย ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วง”
คุณวีร์พูดเสียงทุ้ม ยิ้มให้คุณวิกา  ฝ่ายหลังรีบส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มกลับไป

“แต่เรื่องของปุ่น วิกาอย่ายุ่งอีก”

รอบตัวผมมีแต่ความเงียบ สีหน้าของคุณวิกาค่อยๆ เปลี่ยนเหมือนภาพสโลโมชั่น รอยยิ้มค่อยๆหุบก่อนเปลี่ยนเป็นบึ้งตึง


“หึๆ”  เสียงหัวเราะดังแทรกความเงียบขึ้นมา

“ขอโทษทีวิกา ไม่ได้ตั้งใจแต่มันอดขำไม่ได้ ปุ่นนี่น่าอิจฉานะเจ้านายรักน่าดู”

คุณลินส่งยิ้มพึงพอใจไปให้คุณวิกา ยิ่งทำให้อีกฝ่ายเดือดมากขึ้น

“พอแล้วลิน” คุนซันเอ่ยปากห้ามไม่ให้บรรยากาศมันแย่ลงไปกว่านี้อีก มีเพียงคนเดียวที่ทำตัวเหนือทุกอย่าง
แกว่งแก้วไวน์ชิวๆ ไม่ได้รับรู้เลยว่าเป็นต้นเหตุของสงครามย่อยๆ ที่กำลังก่อตัว

ผมถอนหายใจ เครียดอยู่แล้วเจอแบบนี้ยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ ผมมองไปรอบๆ ตาเหลือบไปเห็นพี่ปั้นเดินเข้ามาในงาน
จึงอาศัยจังหวะที่ทุกคนเบือนหน้าไปคนละทาง แว้บออกจากโต๊ะ



“พี่ปั้นๆ” ผมกวักมือเรียก

“ทักพี่ได้เหรอ” เสียงประชดแดกดันจากพี่ชายคนเดียวของผม

“พี่ปั้นอะ ไม่ร้ายกับน้องสิครับ”

“พี่ปั้นจะไปแนะนำตัวกับคุณวีร์หรือเปล่า” ผมถามเรื่องที่สงสัยที่สุด แต่ผมเตรียมการไว้แล้วเพราะฉะนั้นถ้าคุณริวเห็น
คงนึกว่าผมพาพี่ปั้นไปแนะนำตัว สิ่งที่ต้องทำคือกันคุณริวออกจากวงสนทนาให้ได้ ห้ามให้ได้ยินว่าคุยเรื่องอะไรกัน

“คงไม่หรอกพี่ให้สนิมมันออกหน้า พี่มาแบบไม่ให้รู้จะดีกว่า คนที่ทำเรื่องนี้จะได้ไม่ระวังพี่ สืบอะไรก็ง่าย”

ผมพยักหน้าเห็นด้วย อย่างนี้ก็เข้าทางผม

“พี่ปั้นมีอะไรส่งข้อความหาน้องนะครับ ไปก่อนเดี๋ยวคุณวีร์สงสัย”

“ไปเถอะ”



“ปุ่น”  พี่ปั้นเรียกตามหลังมา ผมหยุดเดินหันกลับไปมอง

“ครับ”

“ระวังตัวด้วย”

“ครับผม”



ผมกลับไปนั่งที่โต๊ะ มองหาคุณริวเห็นกำลังสนุกกับเพื่อนๆ ไม่ได้สนใจมองมาทางโซนที่ผู้ใหญ่นั่ง
วันนี้ผมว่าทุกอย่างต้องผ่านไปได้ด้วยดี

“ปุ่น” คุณลินเรียกผม ยื่นแก้วทรงสูงมาให้

“แชมเปญเบากว่าไวน์ ปุ่นน่าจะพอดื่มได้”

ผมเหลือบมองไปทางคุณรองประธาน เห็นพยักหน้าให้เลยยื่นมือออกไปรับมาจิบ

อืม อร่อยแหะ

“ค่อยๆ จิบ อย่าดื่มทีเดียว ปุ่นยังไม่ชิน” มาอีกแล้วครับ จู้จี้จุกจิกกับชีวิตผมจริงๆ
คิดไปถึงที่คุณรองประธานพูดไว้ว่ามากับผมเหมือนกำลังเลี้ยงลูกอยู่ สงสัยจะอินจัด

ผมทานไปจิบไปจนหมดแก้ว บริกรนำแก้วใหม่มาเปลี่ยนให้ ผมเริ่มผ่อนคลายมีแอลกอฮอล์นิดๆ ในกระแสเลือด
ทำให้หน้าเริ่มแดง

(O ^ ~ ^ O)   


“อยากกินซาลาเปา”  ไม่ต้องทายผมรู้ว่าทุกคนทราบว่าเสียงใคร

“พูดจริงพูดเล่นวีร์”  คุณซันคงงงเพื่อน จู่ๆ ก็พูดขึ้นมาไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

“พูดจริง”

“ให้คนไปเอาจากห้องอาหารจีนไหมคะวีร์ เดี๋ยววิกาสั่งให้”

“ไม่ต้องยุ่งยากวิกา แค่เห็นอะไรแล้วนึกถึง”

โชคดีที่ไม่มีใครเกทมุกนี้ของคุณรองประธาน ผมเกลียดสายตายิ้มๆ นั่นจริงๆ
เป็นอะไรกับซาลาเปาหรือเปล่าพูดจังคำนี้

ผมใช้จังหวะที่คุณรองประธานไม่เห็นแอบเบ้ปากให้ แต่เหมือนมีใครมองอยู่ ผมหันไปเห็นคุณลินกำลังมองมาที่ผม
สายตานิ่งๆ พอสบตาผมก็ส่งยิ้มมาให้นิดนึง ก่อนหันไปคุยกับคุณซัน
เวลาผมเจอสายตาคุณลินทีไร รู้สึกเหมือนตัวเองหายใจไม่ออก ขนลุกนิดๆทุกที



มีเสียงประกาศว่าถึงเวลาตัดเค้ก ขอให้แขกไปรวมตัวกันริมสระว่ายน้ำ  ผมลุกขึ้นยืนแอบเซนิดๆ
ผมดื่มไปแค่สองแก้ว แต่ทำไมรู้สึกมึนๆ ชอบกล ไม่เมาแต่กลับเวียนหัว ผมเดินตามคนอื่นๆ ไป
มองหาพี่ปั้น เห็นเดินไปรวมตัวกับเขาด้วย

เสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์จากนักร้องดังวนเป็นรอบที่สอง ก่อนที่น้องริวจะเป่าเทียน มีเสียงดึงพลุกระดาษ
เสียงอวยพร เสียงผู้คนดังอื้ออึง ผมรู้สึกเหมือนภาพมันเบลอๆ ก่อนจะได้ยินเสียงคนอุทาน


“ปุ่น!!” 

ร่างกายผมกำลังจมลงไปในน้ำ ผมกลับรู้สึกเบาสบาย แต่พออากาศเริ่มหมดผมสำลักน้ำออกมาถึงเริ่มรู้ตัว
ผมต่อสู้กับความง่วงงุน รับรู้ว่าร่างกายตัวเองไม่มีเรี่ยวแรงเอาเสียเลย ผมบอกตัวเองว่าต้องมีสติเอาไว้
ผมไม่ตะกุยตะกาย พยายามพยุงตัวให้ลอยขึ้น รู้ว่าต้องมีคนมาช่วย

หน้าของใครบางคนกำลังเข้ามาใกล้ มือที่เอื้อมมาจับและดึงผมขึ้น

“พี่ปั้น” ผมส่งเสียงเรียกแต่กลับไม่มีเสียงออกจากปาก

ผมขึ้นมานอนริมสระน้ำ มีพี่ปั้นโอบผมไว้ เสียงผู้คนเอะอะโวยวาย ผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ถูกคลุมลงมาบนตัวผม


“พี่ปุ่นเป็นยังไงบ้าง” น้องริวมานั่งข้างๆ จับมือผม

ผมส่ายหน้า พยายามจะยิ้มแต่มันไม่มีแรงเลยสักนิด


“เรย์สั่งคนเปิดห้อง พี่จะพาปุ่นขึ้นไปพัก” เสียงคุณวีร์ ผมรู้สึกดีขึ้นเมื่อได้ยินเสียงนี้

“ปุ่น” เสียงทุ้มๆ เรียกผมอยู่ใกล้ๆ


“ขอบคุณมากที่ช่วยปุ่น” 

“ไม่ต้องขอบคุณ ผมไม่มีทางปล่อยให้ปุ่นเป็นอันตราย”

ผมเห็นสายตาคุณวีร์มองพี่ปั้น มันเต็มไปด้วยความสงสัยเคลือบแคลง

คนตัวสูงเอื้อมมือมาจะรับตัวผม แต่คนที่กอดอยู่ก่อนกลับเบี่ยงตัวผมออก


“ปล่อยปุ่นได้แล้ว”  เสียงทุ้มเมื่อสักครู่กลับเปลี่ยนเป็นเสียงเข้มขึ้น

“ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ แต่ปุ่นผมดูแลเองได้”  พี่ปั้นตอบกลับไป

“อย่ายุ่งกับคนของผม” คุณวีร์เข้ามาจับแขนผม ต่างคนต่างไม่ยอมปล่อยมือ

“พี่วีร์”  น้องริวเขยิบเข้ามาใกล้ๆ กระซิบบางอย่างแต่ผมได้ยินชัดเจน

“ปล่อยเถอะ คนนี้เขาเป็นแฟนพี่ปุ่น”

ผมเผยอปากขึ้นอยากปฏิเสธแต่ไม่มีเสียงออกมา


“ไปกันเถอะปุ่น” พี่ปั้นเตรียมจะอุ้มผมขึ้น

“เดี๋ยว”

“ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร คุณจะพาปุ่นไปไม่ได้จนกว่าปุ่นจะมีสติกว่านี้”

“สนิม ช่วยเชิญคุณคนนี้ไปพักที่ห้องรับรองก่อน”  ผมเห็นพี่สนิมทำหน้าปั้นยากลำบากใจ

“วีร์คะ อย่าเข้าไปยุ่งเลยค่ะ” คุณวิกาพยายามดึงแขนคุณวีร์ให้ลุกขึ้นแต่รายนี้ไม่หันไปสนใจ

เหตุการณ์ชักไปกันใหญ่ คนที่ล้อมอยู่ไม่ใช่น้อยๆ ผมพยายามลืมตาที่ปรือเต็มทีสบตากับพี่ปั้น ส่งสายตาอ้อนวอนไปให้


“ได้ พี่จะกลับก่อน ปุ่นดีขึ้นแล้วโทรหาพี่ด้วย เรามีเรื่องต้องคุยกัน”  พี่ปั้นลูบหัวผมเบาๆ
ก่อนปล่อยให้คุณวีร์อุ้มผมขึ้น

ผมประคองสติได้น้อยลงเต็มที สิ่งสุดท้ายที่เห็นคือสายตาดุดันของคนที่อุ้มผมอยู่ มองตรงไปข้างหน้า
คุณวีร์มองอะไรอยู่ ทำไมทำหน้าเครียดแบบนั้น ผมพยายามยกมือขึ้นอยากแตะปลอบใจ แต่ทุกอย่างค่อยๆ มืดลง

สิ่งสุดท้ายที่ผมรู้คือแขนที่กระชับตัวผมมากยิ่งขึ้น แขนของคุณวีร์

..................................................TBC..................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 31-03-2016 14:45:01

น้องริวทำให้พี่วีร์เข้าใจปุ่นกับพี่ปั้นผิดปุ่นจะโดนอะไรไหม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 31-03-2016 14:46:31

คุณลินมาแนวเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดนะคะ  :hao3:
ดูเป็นผู้หญิงที่ร้ายลึกจริงๆ สงสารแต่น้องปุ่นไม่รู้โดนยาหรือเปล่าถึงมึนหัวแบบนั้น
ตอนนี้เข้าใจผิดกันไปใหญ่เลยว่าพี่ปั้นเป็นแฟนกับปุ่น 5555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 31-03-2016 14:50:55

ปุ่นรอดตัวไปนึกว่าจะต้องไปนอนห้องเดียวกับคุณวีร์ซะแล้ว แต่ไงก็ต้องอยู่บ้านกัน 2 ต่อ 2 อยู่ดี

พี่พรถ้าเป็นสาววายแน่เลย ถึงได้ชอบใจมากที่ปุ่นไปอยู่กับคุณวีร์

คุณวิกาถึงจะร้ายแต่ก็ร้ายแบบแสดงตัว   แต่คุณลินดูจะร้ายลึกมาแบบเงียบๆ ไม่แสดงตัว แชมเปญที่คุณลินเอาให้ปุ่นดื่มต้องผสมอะไรเข้าไปแน่ ปุ่นถึงได้เมาหนักแบบนี้

นึกว่าพี่ปั้นกับคุณวีร์จะเคยรู้จักกันมาก่อนซะอีก คุณวีร์เริ่มออกอาการหึง และหวงปุ่นแล้ว

ผู้ต้องสงสัยเดาว่าเป็นคุณลินกับคุณซัน

 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 31-03-2016 15:00:39

โอ้ยยยย มาสั้นจังเลย ขออีก ขอเยอะๆๆๆๆๆ ^^
คุณวีร์เข้าใจผิดแว้วววววว ไม่รู้ทำไมแอบดีใจ 5555

เข้าใจผิดก็ดี จะได้รู้ตัวซะที ว่าชอบปุ่น อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 31-03-2016 15:01:30

ลินแน่เลยคนร้าย :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 31-03-2016 15:03:25

เราว่าไม่ใช่เมาแล้วล่ะ แบบนี้ต้องมีคนวางยานอนหลับแน่เลย

เพราะปุ่นท่าจะง่วงเอามากๆ เลยแถมไม่มีแรงด้วยแบบนี้ใช่แน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 31-03-2016 15:11:11

ใครทำไรหมูปุ่น แต่ที่แน่ๆงานเข้า
คุณวีร์ออกอาการแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 31-03-2016 15:23:46

อยากเดาว่าคุณลินเป็นคนร้ายแต่เดาง่ายขนาดนี้อาจไม่ใช่ 555

แล้วน้องริวมาทำให้คุณวีร์เข้าใจผิด ระวังโดนพี่ปั้นเล่นงานนะเออ

ตอนนี้คุณวีร์คงทั้งหึง ทั้งหวง ทั้งหวงปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 31-03-2016 15:46:34

อิเจ๊ลินแน่เลยคนร้าย
คุณวีร์ชอบปุ่นละแน่เลยมีหงมีหึง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 31-03-2016 15:48:07

คือสงสัยลินมาตั้งแต่แรก
แต่.... ถ้าเป็นลิน น่าจะแค่เรื่องหึงหวง ซึ่งอาจเป็นแค่เรื่องวิกา
อาจมีคนอื่นด้วย หรือป่าวหว่าา ????

แต่ตอนนี้ แย่แล้วคุณวีร์เข้าใจผิดซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 31-03-2016 16:07:53

ทำไมดูเหมือนคนทำจะเป็นผชเลยน้อออออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 31-03-2016 16:12:12

คุณลินน่ากลัวจัง แต่ไม่ฟันธง กลัวหักมุม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 31-03-2016 16:21:11

ยิ่งพี่ปั้นแสดงออกว่าเป็นห่วงน้องปุ่นมากเท่าไร คุณวีร์ก็ยิ่งเก็บอาการหวงน้องเอาไว้ไม่อยู่มากขึ้นเท่านั้นนะคะเนี่ย :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 31-03-2016 16:26:37

ลินน่าสงสัย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 31-03-2016 16:29:57

หวงน้องปุ่นสินะคุณวีร์
พี่ปั้นนี่ตัวกระตุ้นชั้นดีเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 31-03-2016 16:36:39

คุณวีร์เริ่มโหมดหึงแล้วสิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 31-03-2016 17:28:02

สรุปพลิกล็อกกลายเป็นพี่พร  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 31-03-2016 18:54:07

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 31-03-2016 19:04:32

ปุ่นต้องโดนวางยาอะไรซักอย่างแน่ๆ อาการแบบนี้  :hao4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 31-03-2016 19:16:47

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 31-03-2016 19:17:11

หึงแหงมเลยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 31-03-2016 19:27:23

ใครทำอะไรปุ่น  :hao4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 31-03-2016 19:45:58

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 31-03-2016 20:04:15

 :katai4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: เซยูเนียส ที่ 31-03-2016 20:26:26

-*- ทำไมตอนนี้เราสงสัยลิน ปุ่นมีอาการเหมือนคนโดนยานอนหลับเลย เพราะถ้าเมาอาการจะไม่ใช่แบบนี้ ยิ่งปุ่นเคยเมาให้เห็นไปตอนหนึ่งแล้ว หากแชมเปญเบากว่าไวน์ แค่ 2 แก้วไม่น่าทำให้ปุ่นเมาได้ และแก้วแรกปุ่นรับมากจากมือของลินอีกซะด้วย

สุดท้ายยยย น้องริวทำเรื่องให้ยากแล้วไหมล่ะ 5555 เดี๋ยวว่าที่พี่ภรรยาก็ตีกะว่าที่น้องเขยหรอก 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 31-03-2016 21:00:30

ในแชมเปญต้องมียาแน่  ปุ่นถึงเป็นแบบนี้ คุณลินเป็นผู้ต้องสงสัยหมายเลขหนึ่งเลย แต่อาจมีผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย อาจเป็นเรื่องธุรกิจ หายห่วง หรือแค้นส่วนตัว
แต่ว่าที่รู้ๆ คุณวีร์หึงแล้ววววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 31-03-2016 21:06:01

ตายละเจอน้องริวบอกเรื่องที่ตัวเองเข้าใจผิดมาเต็มๆแบบนี้ตาท่านรองจะว่าไงรน้อ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 31-03-2016 21:47:27

ปุ่นน้อยยยยยย...สลบไปเลย..ฝืนแล้วปวดหัว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 31-03-2016 21:52:38

คุณวีร์เข้าใจปุ่นผิดเลยง่ะ><

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 31-03-2016 22:26:01

สงสัยลินแหะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 31-03-2016 22:35:36

หึงๆๆๆๆ มีความหึงค่ะ สนิทกับชายใดไม่ได้เลยค่ะ ชัดเจนอยู่นะคุณวีร์
ลินน่าสงสัยสุดตอนนี้

สนุกมาก ติดงอมแงมค่ะ ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 31-03-2016 22:35:48

เหมือนโดนยาเลยปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: TstarK ที่ 31-03-2016 22:57:00

มาต่อให้ไวเลยนะคะคนเขียนนนนนนนนนนนนน
คือตัดจบได้พีคมากค่ะ ค้างสุดๆ  :ling1:  :z3:

ริวเปิดประเด็นซะแล้ว คุณพี่วีร์จะทำยังไงต่อ
งานหึงต้องมาค่ะ พี่ปุ่นต้องโดนทำโทษ   :z1:


มาต่อไวๆนะคะเรารออยู่!~~~~~  :katai4: :katai4: :z13: :call:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 31-03-2016 23:06:20

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 31-03-2016 23:24:26

หึงหราาา. สงสัยลิน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 01-04-2016 00:01:08

เฮือกกกกกก น้องปุ่นงานเข้าอย่างหนักกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 01-04-2016 00:36:46

คุณลินหรือเปล่า หรืออาจจะไม่ใช่555. คุณวีร์หึงปุ่นแน่เยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-04-2016 01:05:27

ใครกันคือคนที่อยู่เบื้องหลัง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 01-04-2016 07:09:19

ดีมรกๆๆเลย ที่น้องริว บอกไปแบบนั้น เพราะเบื่อ การทำตัวหมาหยอกไก่ ของวีแล้ว จะได้แสดงออกมาเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 01-04-2016 08:07:04

เราเริ่มสงสัยคุณลิน คือคุณวิกาดูร้ายเปิดเผย แต่คุณลินดูน่าสงสัย 555555 แต่เหนือสิ่งอื่นใด คุณวีร์นี่ออกนอกหน้าตลอดดด แล้วยังไปมีเรื่องกับพี่ชาย เดี๋ยวเขาไม่ยกน้องให้นะคะ แต่เราว่าพี่ปั้นก็กำลังร้อนรน ที่ปล่อยน้องปุ่นให้คุณวีร์นี่จะไปแก้ความเข้าใจผิดกับเด็กที่ไหนรึเปล่าคะ น้องเขาเข้าใจไปแล้วนะคะว่าพี่มีแฟนแล้วอ่ะ เดี๋ยวน้องเค้าไม่เปิดโอกาสให้นะคะ แอร๊ยยย เราว่าอีกไม่นานน้องปุ่นต้องโดนจับกิน ทำคุณวีร์หึงหวงบ่อย 55555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 01-04-2016 09:47:45

ลินน่ากลัว  อยากให้ปุ่นแข็งแกร่งกว่านี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 01-04-2016 09:56:50

คุณลินนี่น่าสงสัย อย่างวิกาไม่น่าจะมีอะไรเพราะนางร้ายแบบเปิดเผย
แต่ก็ไม่กล้าสรุป เพราะอาจจะมีพลิกล็อคก็ได้
ดีไม่ดีร้ายสุดอาจเป็นซันก็ได้ ใครจะรู้เนอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 01-04-2016 11:23:52

คนปองร้ายอีคุณวีร์นี่น่าสงสัยซะจริง มันคิิดอะไรของมันอยู่วะ  :hao4:
น้องปุ่นจ๊ะ ไม่รอดอีคุณพี่วีร์สอบสวนแน่ๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 13] 31/03/16 ★ P.14
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 01-04-2016 13:52:22

      ซีนแย่งนางเอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 01-04-2016 14:20:49

ตอนที่ 14

“เป็นยังไงบ้าง” เสียงทุ้มๆ ทักขึ้นเมื่อผมเริ่มเผยอเปลือกตา ผมกระพริบตาถี่ๆ นอนลืมตามองเพดานอยู่ชั่วครู่
 ก่อนเอียงศีรษะมองใบหน้าคมเข้มของคนที่นอนอยู่ข้างๆ

“คุณวีร์” ผมเรียกคนที่ก้มหน้าลงมาใกล้ๆ มือใหญ่ปัดผมที่ตกลงมาระหน้าออกให้

ผมมองไปรอบๆ ปรับสายตาให้ชินกับแสงของโคมไฟ  ห้องไม่คุ้นตา

“ที่ไหนครับ”

“ห้องพักในโรงแรม  ปุ่นเป็นยังไงบ้างยังไม่ตอบพี่เลย”  คุณวีร์นอนตะแคงข้างหันหน้ามาทางผม

“มึนๆ ครับ ปวดคอกับจมูก เจ็บหน้าอกนิดหน่อยแต่คิดว่ายังโอเค”

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมปุ่นตกลงไปในสระ” ผมนิ่วหน้าพยายามนึก
ผมจำได้ว่าตัวเองรู้สึกมึนงง ปวดศีรษะ เริ่มเดินเซ แต่ผมไม่ได้ตกลงไปเองแน่ๆ ใครบางคนผลักหรือชนผมตกลงไป

“ปุ่น ทำไมเงียบ”

“ผมมึนๆ ครับ นึกไม่ออก”

“ต่อไปห้ามแตะแอลกอฮอล์อีกแล้วนะเรา แตะเมื่อไหร่เป็นเรื่องทุกที” เสียงบ่นของคุณวีร์ทำให้ผมฉุกใจคิดขึ้นมาได้
ผมไม่ได้เมา  อาการผมเหมือนคนโดนวางยามากกว่า แต่ในไหน  น้ำผลไม้ แชมเปญ น้ำเปล่า หรืออาหาร

ผมบอกเรื่องนี้พี่ปั้นไม่ได้แน่ๆ ถ้าบอกคุณวีร์ล่ะเรื่องจะถึงหูพี่ปั้นหรือเปล่า ผมคิดไปคิดมาไม่ควรเสี่ยง
ถ้าพี่ปั้นรู้เรื่องนี้ผมมีหวังต้องลาออกทันที  ผมลอบมองคนที่หันไปหยิบแก้วน้ำที่โต๊ะหัวเตียง
ผมมั่นใจแล้วว่าคนที่ส่งจดหมายให้คุณวีร์ ไม่ได้ขู่เล่นๆเหมือนที่หลายคนคิดกัน อาจไม่ถึงกับตายแต่เอาจริงแน่


“ปุ่นทานน้ำ” ผมพยักหน้า

คุณวีร์ช้อนตัวผมขึ้น จับให้นั่งเอนพิงอก ยกแก้วน้ำจ่อปาก ผมดื่มเข้าไปพยายามฝืนกลืนให้ได้มากที่สุด

“คุณวีร์เอื้อมไปวางแก้วน้ำแต่ไม่ยอมวางผมลง เพียงแค่เอนตัวมากขึ้นให้ผมได้พิงสบายๆ

“ปุ่นนอนไปนานมากรู้ไหม พี่ตกใจหมด เกือบส่งตัวไปโรงพยาบาลแล้ว”


“งานเป็นยังไงบ้างครับ น้องริวโกรธหรือเปล่า”

”ไม่หรอก ริวเป็นห่วงปุ่นมาก พี่ต้องให้คนไปบอกว่าปุ่นไม่เป็นอะไร ถึงยอมสนุกกันต่อ”

“ดีแล้วครับ ถ้าผมทำงานกร่อยคงเสียใจแย่”



งาน!! 

พี่ปั้น!!

ผมตกใจจนเผลอกระเด้งตัวขึ้นมานั่ง หันไปมองหน้าคุณวีร์

“คน..คนที่ช่วยผมไปไหนครับ”

“กลับไปแล้ว”  ใบหน้าที่อ่อนโยนแม้แต่ตอนดุผมตอนนี้กลับเรียบตึง

“กระเป๋าผมอยู่ไหนครับ” โชคดีที่ผมเอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋าไว้ ไม่ได้ติดตัวไปด้วยไม่อย่างนั้นคงไม่เหลือ

มือใหญ่ชี้ไปที่โซฟา ผมจะลุกไปหยิบแต่โดนดึงเอาไว้ คุณวีร์เดินลงจากเตียงไปหยิบมายื่นให้


ผมเปิดกระเป๋าหยิบโทรศัพท์ออกมา หย่อนกระเป๋าวางลงข้างเตียง
โทรไปตอนนี้อาจโดนซักหนัก ผมตัดสินใจเปิดแอฟไลน์ แล้วส่งข้อความหาพี่ปุ่นว่าผมสบายดีแล้ว แต่ไม่สะดวกคุย
พรุ่งนี้ผมจะรีบโทรหาไม่ต้องเป็นห่วง อย่าเพิ่งติดต่อมาตอนนี้

ผมมัวแต่พิมพ์ข้อความยาวเหยียด เงยหน้าขึ้นมาถึงเห็นว่าโดนจ้องอยู่

“คนชื่อปั้นเป็นใคร”

ผมสะดุ้งโหยง รู้จักชื่อพี่ปั้นได้ยังไง ผมจำได้ว่าผมไม่ได้พูด ถึงพูดก็ไม่มีเสียงออกมา

“ริวบอกว่าเป็นแฟนปุ่นเหรอ” คุณวีร์รัวคำถามเมื่อเห็นผมไม่ยอมตอบเสียที

อ๋อ คงรู้จากน้องริว
อะ!! ใช่แล้วตอนนั้นผมได้ยินน้องริวบอกว่าพี่ปั้นเป็นแฟนผม

“ไม่ใช่นะครับ เป็น..เป็นเพื่อน”  ให้ตายเถอะ ผมไม่เคยคิดเลยว่าคำพูดส่งๆ ที่พูดกับน้องริวไปวันนั้น
จะย้อนกลับมาเล่นงานผมไม่หยุดไม่หย่อน

“ถ้าเป็นเพื่อนทำไมริวถึงบอกพี่ว่าเป็นฟน ท่าทางหมอนั่นก็ใช่ย่อย” น้ำเสียงตอนท้ายคล้ายคนพูดกำลังไม่พอใจ

เฮ้อ ดูท่าพี่ปั้นจะไม่ถูกกับคนตระกูลนี้ เจอกี่คนๆ พาลจะมีเรื่องกับเขาไปหมด


“เป็นเพื่อนกันจริงๆครับแต่เป็นเพื่อนรุ่นพี่ รู้จักกันมานานเลยสนิทกันมาก”

“มากจนต้องชวนมาที่งานสินะ”

⊙▂⊙

น้องริวเล่นผมเสียแล้ว สองเรื่องซ้อน หวังว่าจะไม่มีเรื่องที่สามตามมา


“ผมไม่ค่อยรู้จักใครนี่ครับ ประหม่านิดหน่อยเลยชวนมาเป็นเพื่อน”

“ถึงจะมากับพี่เหรอ” คนถามทำเสียงเหมือนน้อยใจ ตัวก็โต นิสัยก็ร้าย มาทำงอนเป็นเด็กๆ

“ผมปวดคอ”  ผมยกมือขึ้นกุมคอ วิธีนี้ปัญหาแบบหน้าด้านๆ ฮ่าๆ

คุณรองประธานเหมือนเพิ่งนึกได้ รีบจับผมลงไปนอน ห่มผ้าให้แต่ไหงซุกตัวมาอยู่ในผ้าห่มด้วยฟระ


“เราไม่กลับบ้านเหรอครับ” ผมกระถดตัวออก เตียงโครตกว้างมานอนอะไรติดกัน

“ค้างที่นี่แหล่ะ ปุ่นต้องพัก อีกอย่างเสื้อผ้าส่งไปซักแห้งพรุ่งนี้เช้าถึงมาส่ง”

…(⊙_⊙;)…

เสื้อผ้า...ส่งไปซัก..  ผมยกมือขึ้นเปิดผ้าห่ม
เสื้อคลุมอาบน้ำของโรงแรม  ตัวแห้งสนิท ผมตกน้ำมา ชัดเลย ชัดมาก


 ใคร!! เปลี่ยนให้?????????????



ผมอ้าปากพะงาบๆ ลืมเรื่องเจ็บตัวเรื่องเกือบตายไปหมด เรื่องนี้สำคัญที่สุดของที่สุดแล้ว โง่เอ๊ยทำไมผมเพิ่งรู้ตัวฟระ

“เป็นอะไร” เสียงคนถามไม่ได้รู้สึกเลยว่าเป็นห่วง เพราะมันปนมากับเสียงหัวเราะที่เจ้าตัวไม่ได้พยายามปิดแม้แต่น้อย

“ใคร...เปลี่ยนเสื้อให้ผมครับ ใคร..เช็ดตัว..ให้”  ผมละล่ำละลักออกมาเป็นคำๆ

“แล้วปุ่นเห็นใครนอกจากพี่ไหม” 

(⊙﹏⊙)    นั่นมันคือคำตอบใช่ไหมครับ


ผมเบิกตาโพลง รีบมุดเข้าไปในผ้าห่มอีกครั้ง เปิดเสื้อคลุมดูสิ่งที่ผมสงสัย 


อ๊ากกกก มันไม่ใช่ของผม สีนี้ไม่ใช่ของผมมมมมมมมม


“ในช็อปที่โรงแรมมีขาย พี่กะไซส์เก่งใช่ไหมล่ะ"  เสียงเหมือนคนพูดกำลังสนุก ดังทะลุผ้าห่มเข้ามา

ไอ้บ้าคุณรองประธานยังมีหน้ามาอวด ผมอายจนไม่กล้าเอาผ้าห่มออก


โอ๊ย แล้วผมจะเอาหน้าที่ไหนไปสู้  เห็นไปถึงไหนๆ แล้ว หุ่นผมก็ไม่เฟิร์ม พุงกะทิน้อยๆ นุ่มนิ่มก็มี  ก้นกลมๆ
แถมตรงนั้นก็เห็น อ๊ากกกกกกกกกกกกก

วินาทีนี้อยากจมน้ำตายมันไปให้มันรู้แล้วรู้รอด



“ปุ่น”

“ครับ” เสียงผมอู้อี้อยู่ในผ้าห่ม อย่าพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกเชียว ขืนพูดผีพี่ปุ่นจะสิงแล้วนะ เตะปากแตกเลยคอยดู
รองประธานก็รองประธานเถอะ


“ปุ่นเป็นเกย์หรือเปล่า”

⊙▂⊙

เฮ้ย ผมตะลึงตาค้าง เผลอเอาผ้าห่มลงจ้องหน้าคนพูด ทำไมมาถามผมแบบนี้ อย่าบอกว่ายังติดใจเรื่องพี่ปั้นไม่เลิก

“เปล่านะครับ ผมไม่ได้เป็น”  หรือเปล่า?  ผมรีบปฏิเสธแต่ดันมีคำถามในใจ

แถมหน้าที่แว้บขึ้นมาในหัวเป็นหน้าของคนตัวใหญ่ที่นอนเบียดกันอยู่  พี่ปุ่นอยากจะบ้า

นี่ผมคิดอะไรกับผู้ชายเหรอ

<(“”"O”"”)>

จริงๆ เหรอ!!

ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงง!!

ผมดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงอีกครั้ง ทำเหมือนเวลากลัวผีหลอก นี่มันน่ากลัวกว่าผีเป็นสิบเท่า
ใจเต้นตึกตัก ผมชอบคุณรองประธานเหรอ เอาจริง ถามจริง แกบ้าไปแล้วไอ้ปุ่นนนน


“ปุน” ผ้าห่มถูกตลบออก ผมพยายามคว้าไว้แต่ไวสู้คนทำไม่ได้
ตาก็ดันเหลือบไปเห็นอกเปลือย มืออ่อนเลยครับ งื้อทำไมไม่ดึงสาบเสื้อคลุมดีๆ โชว์แบบนี้คนเห็นมันใจสั่นเฟ้ย

“ผมหนาว”

“นอนดีๆ นอนแบบนั้นได้ขาดอากาศตาย”  คุณรองประธานจับผ้าห่มคลุมให้ผมใหม่
ไม่ยอมให้ผมเอาหน้าซุกลงไป ไม่เข้าใจหรือไงฟระว่าคนมันอาย นี่ก็ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น


“คุณวีร์”

“หือ”

“ถ้าผมเป็นเกย์ล่ะ” ผมกลั้นใจถาม ไม่รู้เอาความกล้ามาจากไหน

“พูดจริงหรือเปล่า”

“ก็ตอบก่อนสิครับ” 

คุณรองประธานเงียบไปจนผมนึกว่าผมอยู่คนเดียวในห้อง มีเพียงภาพที่ช่วยยืนยันว่าคนตรงหน้ายังอยู่
ผมเห็นความตึงเครียดบนใบหน้าคมเข้ม หน้าที่เริ่มบึ้งขึ้นทีละนิด 

ผมใจหายบอกไม่ถูก อยากจะด่าตัวเองที่ปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือสมอง ถามคำถามบ้าๆ นั่นออกไป


“ตกลงเป็นแฟนมันจริงๆ ใช่ไหม” 

หะ!! อะไรนะ นี่มันคำตอบประเภทไหน วนไปเข้าเรื่องโน้นได้ยังไง

“เกี่ยวอะไรกับพี่ปั้นครับ”

“แตะไม่ได้เลยเหรอ”  โอ้ย ไปกันใหญ่คุณรองประธาน แล้วอะไร อารมณ์เดือดปุดๆ มาจากไหน

“มันไม่เกี่ยวนี่ครับ ผมอยากรู้ว่าถ้าผมเป็นคุณวีร์จะรังเกียจไหม..” อ้าวเวรแล้วไง ปากเปราะพูดไปได้ไงฟระ

“หมายถึงผมยังทำงานกับคุณวีร์ได้หรือเปล่า ผมต้องติดตามคณวีร์ตลอด ถ้าคุณวีร์ไม่ชอบเกย์ผมคงไม่ได้ทำงานด้วย”

เออ แบบนี้พอไหว เก่งมากพี่ปุ่น


“ตกลงเป็น?”   โธ่เว้ย คุณรองประธานคงไม่เข้าใจคำว่า ถ้า   

“ไม่ได้เป็นครับ แต่เรื่องแบบนี้มันก็ไม่แน่ของมันเปลี่ยนกันได้ ผมเห็นคุณวีร์พูดขึ้นมาเลยถามไว้ก่อน
จะได้รู้ว่าเกิดผมบ้าๆ เป็นขึ้นมาจะมีผลยังไง” 

“ไม่รังเกียจหรอก ผมไม่ใช่คนเหยียดเพศ รสนิยมใครรสนิยมมัน ปุ่นก็คือปุ่น ไม่มีอะไรเปลี่ยน”

“ขอบคุณครับ” ผมค่อยโล่งใจ แต่ถ้าคนที่พูดรู้ว่าคนที่ผมคิดไม่ซื่อด้วยคือใคร จะยังตอบแบบนี้ไหมนะ เฮ้อ

“นอนเถอะ ปุ่นต้องพักแล้ว”

“ครับ”  ผมพลิกตัวหันหลังให้กับร่างใหญ่ ไออุ่นที่แผ่มาทำให้รู้สึกปลอดภัย
การนอนบนเตียงด้วยกันครั้งที่สาม มีหลายอย่างที่ต่างออกไป โดยเฉพาะใจของผม





“คุณปุ่นคะ มีคนมาขอพบค่ะ” 
แม่บ้านเข้ามายืนรายงานข้างๆ โซฟาที่ผมนอนเล่น คุณวีร์นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่เก้าอี้อีกตัว

“ใคร บอกหรือเปล่า”  ผมแปลกใจมาก

“คุณปั้นค่ะ”  ผมใจหายวาบ พี่ปั้นบุกมาหาถึงนี่ ผมน่าจะรีบติดต่อไป มัวแต่อิดออดกลัวโดนด่า

“ขอบใจ เดี๋ยวผมออกไปหาเอง”

“ไม่ต้อง เชิญเข้ามาข้างใน”  เสียงเย็นๆ ราวกับน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ แต่พอหันไปสบตาทำไมมันมีประกายไฟแลบฟระ
ทั้งร้อนทั้งหนาวเอาให้ครบ


“อย่าเลยครับเกรงใจคุณวีร์ ผมออกไปคุยข้างนอกดีกว่า”  ผมพยายามหาทางออก

“นั่งลง” คำสั่งสั้นๆ เสียงห้วน  ทำเอาผมเข่าทรุดนั่งลงตามที่บอก

“ไปเชิญเข้ามา” คนสั่งวางหนังสือย้ายมานั่งโซฟายาวตัวเดียวกับผม ประกบติด




ร่างสูงใหญ่ของพี่ปั้นเดินเข้ามา หน้าบึ้งจนเห็นออร่าความโหดกระจายไปทั่ว
ผมได้แต่หวังว่าพี่มันจะจำได้ว่านี่คือลูกค้าวีไอพี จ่ายหนักจ่ายตรง ควรค่าแก่การรักษาไว้

“สวัสดีครับ” ค่อยยังชั่ว ถึงหน้าจะไม่ยิ้มแต่ยังเหลือมารยาท

“สวัสดี” คนทักกลับเสียงตึงเปรี๊ยะ

พี่ปั้นเลิกสนใจคนที่นั่งข้างผม ลงนั่งเก้าอี้ใกล้ๆ หันมาสำรวจตรวจตรา

“ปุ่นไม่เป็นไรใช่ไหม”

“สบายมากครับ สำลักน้ำไปนิดเดียวยังไม่ถึงขั้นจมน้ำ”

“ทำไมถึงตกลงไป”  แหม คำถามเดียวกันกับเมื่อคืนเป๊ะ ผมน่าจะอัดเทปไว้จะได้ไม่ต้องพูดให้เหนื่อย

“น้องเมานิดหน่อย สงสัยสะดุดขาตัวเอง ไม่งั้นคงมีคนเซมาชนเลยตกลงไป”
(ผมว่ามันฟังขึ้น เพราะตอนนั้นคนไปยืนรวมกันเยอะมาก )

“แน่นะ”

“ครับ พี่ปั้นไม่ต้องห่วง มีอะไรน้องบอกแน่นอน”  ผมคิดว่าพูดแบบนี้ได้ คุณวีร์คงเข้าใจว่าผมเล่าเรื่องรูปให้พี่ปั้นฟังแล้ว

“ลาออกซะ”


คนที่นั่งเงียบข้างผม เหยียดหลังขึ้นตรง มองตาขวางไปยังเป้าหมาย

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ”

“ทำไมไม่เกี่ยว ผมเป็น...”

“พี่ปั้น”  ผมกระโจนไปยืนเอามือปิดปากพี่ปั้นไว้  ส่ายหน้าส่งสายตาอ้อนวอน อย่ามาทำพังตอนนี้เลย ได้โปรด

“เฮ้ย ตกตก” 
ผมโดนคุณรองประธานคว้าเอวไปยืนชิดอก มือยึดเอาไว้แน่น  พี่ปั้นก็ลุกพรวดพราดขึ้นยืน

โว้ยนี่มันวันอะไรกันครับ


“พี่วีร์ พี่ปุ่น”  เสียงระฆังช่วยชีวิตผมดังเข้ามาในห้องนั่งเล่น
น้องริวเดินถือถุงพะรุงพะรังเข้ามาก่อนเอาวางไว้บนโต๊ะ หันซ้ายหันขวามองคนโน้นทีคนนี้ที

“ริวมาเยี่ยม แล้วนี่อะไรทำหน้าอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ” น้องริวเดินเข้ามาดึงมือผม จับลากออกจากแขนคุณวีร์

“มีเรื่องอะไรกัน”  ไม่มีใครยอมพูด น้องริวถอนหายใจหันไปทางพี่ปั้น

“นายหมียักษ์มาทำอะไรที่นี่”

“เรียกว่าอะไรนะ พูดใหม่อีกทีสิ”

“นายหมียักษ์”

ผมหัวจะระเบิด ศึกรอบด้าน ตีกันให้มั่วไปหมด

“พี่ปั้นออกไปคุยกับน้องข้างนอก”  ผมรีบเดินนำออกไปก่อนที่ใครจะทำเรื่องขึ้นมาอีก




“พี่ปั้นทำไมมาหาน้องที่นี่ครับ” ผมพาพี่ปั้นออกมาคุยที่ห้องรับแขก

“เป็นห่วงนะสิ หายเข้ากลีบเมฆไม่ติดต่อพี่เชื้อ”

“น้องกะจะโทรหาค่ำๆ กลัวเช้านี้พี่ปั้นยุ่ง” เป็นน้องที่ดีต้องโยนความผิดให้พี่ครับ

“ไม่ต้องมาพูด แล้วเจ้านายเรามันเป็นอะไร ทำท่าอย่างกับจงอางหวงไข่ มีอะไรที่พี่ไม่รู้หรือเปล่า”
พี่ปั้นหรี่ตามองผม คนมีชนักปักหลังสะดุ้งเฮือก

“เป็นอะไรล่ะ พี่ปั้นนั่นแหล่ะเป็นอะไร มาหาเรื่องเขาไปทั่ว ทำแบบนั้นถึงโดนเขม่นเอา”

“ไม่ทันไรเข้าข้างมันมากกว่าพี่เหรอ”

โอ้ย สองคนนี้จะเหมือนกันไปถึงไหน คำถาม วิธีพูด ความคิด

“พี่ปั้นนน นั่นลูกค้าลืมหรือเปล่า ในหน้าที่ลูกค้าต้องมาก่อนสิ”

“เรายังมีหน้าที่เหรอปุ่น เอาตัวให้รอดก่อนเถอะ ไม่ต้องไปคิดเรื่องคุ้มครองคนอื่น ไปลาออกซะ”

“พี่ปั้นครับ” ผมเริ่มวิธีการเดิมๆ อ้อนเท่านั้นที่ครองโลก

“ไหนเราคุยกันแล้ว พี่ปั้นอย่ากลับคำสิ”

“พี่บอกแล้วว่าถ้าเราได้รับอันตรายต้องลาออกทันที”

“จากงาน จากคนปองร้าย แต่คราวนี้ปุ่นทำตัวเอง เมามากไปหน่อย ไม่ผิดข้อตกลงนี่ครับพี่ปั้น”

“อยากทำขนาดนั้นเลยหรือปุ่น พี่พูดไม่ฟัง”

“พี่ปั้นสอนให้น้องมีความอดทน ขยัน ตั้งใจ แล้วอยู่ๆจะให้เลิกง่ายๆ น้องทำไม่ได้”

“เฮ้อ เรานี่มันดื้อได้แม่” พี่ปั้นจับหัวผมโยกไปมา ผมแอบยิ้มแค่นี้ก็รู้แล้วว่าพี่ปั้นใจอ่อน




“จะคุยกันอีกนานไหม” เสียงบุคคลที่สามแทรกขึ้นมา คุณรองประธานตามมาถึงห้องรับแขก มีน้องริวเดินตามหลัง

คนที่กำลังอ่อนลงหน้าบึ้งขึ้นทันตา ผมรีบลูบแขนแอบขยับปากไม่ออกเสียง ลูกค้า ลูกค้า

“เสร็จแล้วครับ พี่ปั้นกำลังจะกลับ”  ผมใช้สายตาบังคับ พี่ปั้นมองหน้าผมเหมือนจะบอกว่าฝากไว้ก่อน

“ดีเลย ริวขอติดรถกลับด้วย” ทุกคนหันขวับ เป็นคำพูดที่ไม่ควรออกมาจากปากคู่อาฆาตของพี่ปั้น

“คนขับรถไปส่งพี่เรย์ที่บ้านเพื่อน  ริวสั่งให้มารับเย็นๆ แต่คิดไปคิดมาให้พี่ปุ่นพักดีกว่า เห็นว่าสบายดีก็โอเคแล้ว”

คุณริวมีแผนอะไรแน่ครับแต่ผมเดาไม่ออก หวังว่าพี่ปั้นมันจะรับมือได้ ว่าแต่พี่ปั้นจะยอมให้ไปด้วยหรือเปล่า

“พี่ปั้น น้องฝากน้องริวกลับด้วยนะครับ”

“อืม”  เสียงเหมือนไม่เต็มใจแต่ก็ตกลง

“ริวกลับก่อนนะพี่วีร์ ดูแลพี่ปุ่นดีๆ ด้วย”

คุณรองประธานพยักหน้าให้น้องชาย ผมยกมือโบกให้ทั้งสองคน รอจนเดินออกไปแล้วถึงหันมามองคนหน้าหงิก
พี่ปุ่นเหนื่อยแล้วนะ อย่างกับออกสงครามมาสามสนามรบ



“ผมเหนื่อย ขอตัวไปนอนพักก่อนนะครับ”  คุณรองประธานพยักหน้าแต่ไม่พูดอะไร

ผมเดินผ่านคนข้างหลังเดินตาม ผมเดินขึ้นชั้นบนก็ยังตามมา ผมหยุดเดินหันไปมอง

“มีอะไร” ดูถามผมครับ กวนประสาทสุดๆ

“คุณวีร์เดินตามผมทำไมครับ”

“พี่จะขึ้นไปพักเหมือนกัน จะให้นอนในห้องรับแขกเหรอ”  เออ ผมผิดเอง คิดมากไป
ผมไม่เถียงด้วยเดินต่อจนถึงห้องตัวเอง แล้วทำไมคนข้างหลังยังตามมา


ช่างมัน ขืนถามซ้ำได้หน้าแตกอีก ผมเปิดประตู จะเดินเข้าห้อง คุณรองประธานแทรกตัวเข้ามา
เดินนำหน้าผม ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงหน้าตาเฉย 

(◕‘_’◕)

“ไหนบอกอยากพัก ยืนอยู่ทำไม” คุณรองประธานตบมือลงข้างตัว

“คุณวีร์ก็ไปนอนห้องตัวเองสิครับ” ผมไม่ยอมขยับ

“เปลืองแอร์เปิดทำไมสองห้อง ไม่รู้จักภาวะโลกร้อนเหรอเรียนมาหรือเปล่า”
 
เจอมุขนี้เข้าไปผมถึงกับพูดไม่ออก ยิ่งเป็นแค่คนอาศัยไม่ได้จ่ายค่าไฟให้เขา นอนก็นอนฟระ

ผมเดินไปที่เตียง คุณรองประธานคว้ามือผมดึงลงไปนอนใกล้ๆ หลับตาเสียพริ้ม


ผมหลับตาลงบ้าง ไอ้ปุ่นเอ๊ยอยากนอนกับเขาก็บอก ทำเป็นหลอกตัวเอง


..........................................................TBC..............................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 01-04-2016 14:47:34

ไม่ค่อยจะ..........เลยนะปุ่น
โดนคุณเจ้านายสุดหล่อถึงเนื้อถึงตัวตลอด
แต่คนโดนก็ชอบไหมล่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 01-04-2016 14:51:52

คุณรองประธานนนน ออกอาการมากกกกกกกกกก  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 01-04-2016 14:53:59

ยังไงคะคุณวีร์ยังไง 555  :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: nnewy ที่ 01-04-2016 15:16:48

หึงแรงนะคะคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 01-04-2016 15:18:09

อยากให้ปุ้น ขัด มั่งอะ ปุ้นยอมทุกอย่างเลย จนเดาทางได้แล้ว ไม่ว่าปุ่นจะทำอะไร แค่ไอ้คุนวีสั่ง ปุ้นก็ไม่ขัดแล้ว มันเกินไปอะ อ่านแล้วไม่ค่อยสมจิง คนเป็รเจ้านาย ลูกน้อง มานอนกอดกัน แถม ก็ไม่เคยมีประวัติ ชอบ ผช ด้วย มันน่าจะมีอะไรค้านในใจบ้าง แต่นี้ มันเหมือนเป็นเกย์ อยู่แล้วมาสป๊าคกัน อะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: farafang ที่ 01-04-2016 15:28:17

พี่ปุ่นนนนน :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 01-04-2016 15:30:28

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 01-04-2016 15:32:15

เห็นน้องไม่ปฏิเสธก็ถึงเนื้อถึงตัวตลอดเลยนะคะคุณวีร์ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 01-04-2016 15:50:56

แหมคุณวีร์ ถึงเนื้อถึงตัวตลอด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 01-04-2016 15:55:27

ท่านรองฯ แลดูหึงหวง 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: arjinn ที่ 01-04-2016 15:56:46

น่ารักไปแล้วเรื่องนี้

มาต่อวันละสองรอบได้ไหมคะ ^__^
ไม่ได้โลภ แต่อยากอ่านค่ะ

ขอบคุณนะคะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 01-04-2016 16:11:46

ขำศึกชิงซาลาเปา  :laugh:
คนนึงก็พี่ คนนึงเจ้านาย โอ้ววววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 01-04-2016 16:15:24

ชวนกันเป็นเกย์เถอะจ้ะจะได้จบ อิอิ   :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 01-04-2016 16:26:04

คุณวีขี้อ่อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 01-04-2016 16:31:26

งงกะปุ่นว่าทำไมถึงไม่บอกคุณวีร์ว่าพี่ปั้นเป็นพี่ชาย จะได้ช่วยกันเป็นหูเป็นตาแทนให้ได้ และก็บอกไปเลยเรื่องที่ตัวเองเหมือนโดนวางยา  เผื่อจะได้ดูจากกล้องวงจรปิดในบริเวณงานได้

ปุ่นเสร็จคุณวีร์แน่ ช่วงนี้ออกอาการหึงนอกหน้ามาก 


ตอนหน้าพี่หมียักษ์ (พี่ปั้น) กะ น้องริว ใครจะชนะยกต่อไป

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-04-2016 16:37:55

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 01-04-2016 16:46:00

ปุ่นชอบคุณวีร์เร้วๆๆๆๆๆๆๆๆ

อยากเห็นคุณวีร์กินซาลาเปาแล้วอ้าาาาาาาาาาา  :z3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 01-04-2016 16:50:30

อยากอ่านพาร์ทของคุณวีร์บ้างจัง :L1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 01-04-2016 17:25:21

คุณวีร์ใจเย็นไหม
ยังไม่ได้เป็นอะไรกับปุ่น
หวงเกิน 555555
แถมถึงเนื้อถึงตัวตลอด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 01-04-2016 17:38:52

น้องปุ่นค่ะ จะโดนกินยังไม่รู้ตัว  :m26:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 01-04-2016 17:45:27

อาการออกชัดเจนมากเลยคุณวีร์
รุกน้องหนักๆไปเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 01-04-2016 18:04:02

อันนี้ท่านรองฯก็รู้ตัวเองแล้วใช่ไหมคะ? ไม่ใช่ยังซึนแต่ห่วงขั้นสุดใช่ไหมคะ?

ปุ่นเอ้ยยยยย เหนื่อยหน่อยนะ ศึกรอบด้านกันเลยทีเดียว

ว่าแต่ใครทำปุ่นเนี่ย? คนรอบตัวท่านรองฯแต่ละคนน่ากลัวทั้งนั้น ไม่น่าไว้ใจเลยสักคนอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 01-04-2016 18:26:45

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 01-04-2016 18:41:14

อาการชักจะหนักแล้วนะคะท่านรอง  o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 01-04-2016 18:43:54

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 01-04-2016 19:04:08

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 01-04-2016 19:19:09

เจ้านายนี่เนียนตลอดเลยนะ :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 01-04-2016 19:57:58

ท่านรองหวงน้องปุ่นแรงมาก!!!  งานนี้เมื่อไหร่จะยอมรับว่ามีใจให้กันคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 01-04-2016 20:15:41

แหมๆคุณวีร์ นี่รู้ตัวแล้วใช่ไหม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 01-04-2016 21:12:28

คิดว่าคุณวีร์เนียนแล้วนะ  น้องปุ่นเนียนกว่าาาาจ่ะะะ  แหม่ ชอบใช่ไหมละ 55555555555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 01-04-2016 21:31:18

หึงชัดๆ หึงแน่ๆเลยคุณวีร์
นั้นพี่ชายเค้า อิอิ หวงปุ่นใหญ่เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 01-04-2016 22:04:20

ชอบตอนคุยกับพี่ปั้น น่ารัก แทนตัวเองว่าน้องๆๆ พี่วีร์อิจฉาก็บอกค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 01-04-2016 22:06:33

แหม่ๆๆๆ คุณวีร์
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 01-04-2016 22:11:34

น้องริวจะล่อลวงพี่ปั้นไปทำอะไรรึป่าว ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: jillongame ที่ 01-04-2016 22:16:35

 :katai1: ท่านนนรอง ไม่ชิ้มสาราเปาสักกาทีอยากอ่านตอนเค้ากินสารเปาจุง 5555  :katai5:  :hao7: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 01-04-2016 22:21:17

เกิดศึกชิงปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 01-04-2016 22:42:07

ชอบๆ สนุกดีค่ะ

แล้วจะรอติดตามนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 01-04-2016 22:44:05

ต่อไปพี่วีร์จะบังคับให้น้องุ่นแทนตัวเองว่าน้องรึเล่าเอ่ย
 :katai3: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 01-04-2016 22:46:00

คุณวีร์นี้เนียนตลอดอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 01-04-2016 23:07:03

เจอประโยคนี้เข้าไปค่ะ ไอ้ปุ่นเอ๊ยอยากนอนกับเขาก็บอก ทำเป็นหลอกตัวเอง น้องปุ่นนนนนน นี่รู้ใจตัวเองแล้วแน่ๆอ่ะ เหลือแค่มีความกล้าบอกเขาออกไป เชื่อเราสิคะ อาารคุณวีร์นี่เข้านายลูกน้องที่ไหน ไม่ใช่ค่าา น้องปุ่นสู้ๆ บอกไปเลยยย เนี่ย ดูดิ คุณวีร์หึงขนาดนี้ นี่ถ้าคุณวีร์รู้ว่าปุ่นเป็นน้องี่ปั้นแล้วยังเป็นบอดี้การ์ดที่ถูกส่งมาอีกนี่คุณวีร์คงแบบ... ถอนหายใจร้อยที แล้วคิดในใจว่าเอาปุ่นมาให้ตัวเองปกป้องมากกว่ามาปกป้องตัวเอง ก็รักไปแล้วอ่ะเนอะคุณวีร์เนอะ แล้วที่น้อวริวกลับไปกับพี่ปั้นนี่แผนคุณวีร์รึเปล่าาา หรือน้องริวแกมีติตอาฆาต ทั้งๆที่คิดว่าเขาเป็นแฟนกันก็ยังอยากแย่งพี่ปุ่นมา 555555 แต่เรารอพี่ปั้นน้องริวมากค่ะ ฮือออ แต่น้องปุ่นเราก็รออ่ะ ฮืออออ ควรมา 2 คู่นะคะ แอร๊ยยยย อย่าตบเค้าาา  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 02-04-2016 08:16:29

55555 ปุ่นน่ารักเนอะ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 02-04-2016 09:58:04

 :hao3: :hao3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 02-04-2016 10:20:01

 :laugh: อีคุณพี่วีร์เจ้าขา คำว่าหึงแปะเด่นหราอยู่บนหน้าซะขนาดนั้น น้องปุ่นยังไม่สังเกตุอีก น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 02-04-2016 11:00:40

คุณวีร์. นั่นคือหึงนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-04-2016 11:46:25

ยังไงครับคุณวีร์ ทำแบบนี้น้องปุ่นหวั่นไหวนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 02-04-2016 14:22:10

ตอนที่ 15

-สิทธวีร์-

ผมนอนมองผู้ชายตัวอ้วนกลมที่หลับสนิทอยู่ข้างๆ ปากอิ่มเผยอน้อยๆ แก้มกลมซุกอยู่กับหมอนใบใหญ่
หน้าตามันน่ารักน่าชัง นิสัยเหมือนเด็กจนบางครั้งอยากตีมันแรงๆ แต่ใครจะไปทำลง ดันเผลอไปชอบมันเข้าให้


ใช่ ผมชอบปุ่น


อย่าถามผมว่าชอบเมื่อไหร่ นานแต่ไหน ถ้าผมรู้ตัวผมคงไม่ตกมาอยู่ในหลุมแบบนี้
ถ้าผมคิดได้ทันคงห้ามตัวเองไม่ให้ชอบผู้ชายไปแล้ว

มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำใจยอมรับ เมื่อผมพบว่าบางอย่างเปลี่ยนไป ไวเกินกว่าจะยื้อความรู้สึกตัวเองไว้ได้
ความใกล้ชิด ความเอ็นดู อยากสัมผัส อยากกอด มันล้นอยู่ในอก สุดท้ายผมเลือกที่ยอมรับและปล่อยไปตามความรู้สึก


ผมเป็นห่วงปุ่นแทบบ้าวันที่ปุ่นตกลงไปในน้ำ โกรธที่มีคนอื่นโดดลงไปช่วยปุ่นก่อนผม
ไม่ต้องพูดถึงตอนที่ริวบอกผมว่าไอ้ยักษ์นั่นเป็นแฟนปุ่น
สิ่งเดียวที่ผมคิดคือ ถ้าผมรู้ว่าปุ่นชอบผู้ชาย ผมคงไม่ต้องเสียเวลาเก็บกดความรู้สึกตัวเองเอาไว้แบบนี้

ผมตัดสินถามปุ่นตรงๆ ปุ่นตอบว่าไม่ได้เป็น ใจนึงผมดีใจที่ไอ้ยักษ์นั่นไม่ได้เป็นอะไรกับปุ่น ผมไม่ได้ช้าเกินไป
แต่อีกใจก็คิดขึ้นได้ว่าถ้าอย่างนั้นปุ่นก็ไม่ได้ชอบผู้ชาย

ความรู้สึกผมกลับตาลปัดอีกครั้งเมื่อปุ่นถามผมว่าถ้าปุ่นเป็นเกย์ผมจะรู้สึกอย่างไร ความรู้สึกที่เคยดีใจเปลี่ยนเป็นเสียใจ
เรื่องที่เสียใจเปลี่ยนเป็นดีใจ แถมไอ้ยักษ์นั่นยังตามมาตอกย้ำผมถึงบ้าน มันกล้าเกินไปแล้ว

(หวังว่าริวจะมีข่าวดีให้ผม สายสืบของผมคนนี้เก่งพอตัว คงพอหาข้อมูลอะไรมาให้ผมได้บ้าง)



ผมต้องเปลี่ยนแผนใหม่ทั้งหมด จากที่คิดจะตะล่อมปุ่นไปช้าๆ หลอกล่อมันไปเรื่อยๆ ทำให้ปุ่นเคยชินกับผม ติดอยู่กับผม
ตอนนี้อาจไม่ทันการณ์ อุปสรรคชิ้นใหญ่ของผมหน้าตามันเอาเรื่องใช้ได้ ผมที่ไม่เคยกลัวใครยังต้องหยุดประเมินฝ่ายตรงข้าม

ปุ่นยืนยันว่าไม่ใช่แฟนแต่ผมไม่คิดจะวางใจ ดูมันกอดแขน ดูสายตามันอ้อนไอ้ยักษ์
เรียกพี่ทุกคำกับผมมันเคยไหม แทนตัวเองว่าน้องๆ  ผมฟังแล้วอยากกระทืบไอ้ยักษ์นั่น


ผมเอามือเขี่ยแก้มปุ่นเล่น ปุ่นครางอืออา ขยับหน้าหนีมือผม
ไอ้ตัวดีหลับสบาย ไม่ได้รู้เลยว่าคนข้างๆ คิดอะไรอยู่  มันจะซื่อไปไหน สักวันคงโดนปล้ำไม่รู้ตัว

เมื่อคืนผมเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ปุ่น ผิวมันขาวเนียน แก้มมันใส ตัวมันนุ่มนิ่ม
ผมเคยชินกับหุ่นบาง ผอมเพรียว เพิ่งรู้ว่าเวลาจับต้องเนื้อนุ่มหยุ่นมันให้ความรู้สึกเต็มไม้เต็มมือกว่ากันแค่ไหน
ปุ่นจะรู้ไหมว่าผมแอบจูบแอบหอมมันไปกี่ครั้ง ใครจะว่าผมฉวยโอกาสก็ช่าง อดใจทำแค่นั้นก็เก่งแล้ว
คนอย่างผมไม่เคยต้องอดกลั้นมาก่อน



“ปุ่น ตื่นได้แล้ว”

“ปุ่น” ผมเอามือประคองแก้มนุ่ม นิ้วหัวแม่มือไล้ไปบนแก้มใส มันกลมเหมือนซาลาเปาที่ผมชอบล้อ
น่ากัดกินไม่ให้เหลือ

“แป๊บนึงน้องง่วง” เสียงงัวเงียของคนไม่ยอมตื่นทำเอาผมชะงัก
ปุ่นไม่เคยแทนตัวเองว่าน้องกับผม คนเดียวที่ผมเคยได้ยินปุ่นพูดด้วยคือคนที่ทำให้ผมไม่สบอารมณ์

หรือเคยนอนด้วยกัน


“ปุ่น” ผมเรียกเสียงดังขึ้น อยากเขย่าตัวอ้วนให้หัวสั่นหัวคลอนโทษฐานทำให้ผมหงุดหงิด

ตาปรือค่อยๆ ลืมขึ้น จ้องมองหน้าผมงงๆ เหมือนเจ้าตัวยังปรับโฟกัสไม่ได้

“อรุณสวัสดิ์ครับ” เด็กบ๊อง นอนจนไม่รู้เวลา

“ห้าโมงเย็นจะรีบอรุณสวัสดิ์ไปไหน ตื่นไปล้างหน้าล้างหน้าได้แล้ว นอนนานเดี๋ยวคืนนี้จะนอนไม่หลับ”

“อ่าใช่ ผมมานอนพัก ขอโทษนะครับไม่เคยนอนกลางวัน เลยงงๆ”

“ไม่เป็นไร เอาไว้บอกใหม่ตอนตื่นพรุ่งนี้เช้า” ผมลุกขึ้นนั่งแกล้งเฉียดหน้าเข้าไปใกล้แก้มใส คนเพิ่งตื่นหน้าแดงจนถึงหู
ผมอยากรู้เหมือนกันว่าเสน่ห์ของผมจะใช้กับปุ่นได้ไหม


“คุณวีร์ครับ” ปุ่นลุกขึ้นนั่ง เรียกผมเอาไว้

“คืนนี้ผมขอกลับไปนอนบ้าน แล้วค่อยมาใหม่วันจันทร์ได้ไหมครับ”

“ทำไม”

“ผมกะจะขอคุณวีร์อยู่แล้วว่าเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์ผมขอกลับไปนอนบ้านได้ไหมครับ”

“ไม่ได้ ปุ่นไม่รู้ตัวเหรอว่าตกอยู่ในอันตราย จะกลับไปให้ที่บ้านเดือดร้อนด้วยทำไม”

ปุ่นอ้าปากเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแล้วหุบไป ทำหน้าคิดไม่ตก

“งั้นขอกลับแค่วันนี้กับพรุ่งนี้ได้ไหมครับ ผมเพิ่งย้ายมากลัวพี่ชายเป็นห่วง”

“ได้ พี่ไปด้วย” ผมไม่ได้เล่นมุขเหมือนตอนบังคับให้ปุ่นย้ายมา ผมจะตามไปค้างด้วยอย่างน้อยจะได้แน่ใจ
ว่าปุ่นไปค้างบ้านตัวเองไม่ใช่บ้านคนอื่น

“ไม่ขำนะครับคุณวีร์ ผมไม่เชื่อมุขนี้แล้ว”

“ปุ่นจะเชื่อไม่เชื่อก็ตามใจ พี่จะไปด้วย” ผมหงุดหงิดไปหมด คิดว่าไม่ควรอยู่ในห้องต่อไม่อยากอารมณ์เสียใส่ปุ่น
มันไม่ได้ผิดอะไร ผมไม่มีสิทธิ์จะห้ามแต่ผมไม่ยอม

“ปุ่นล้างหน้าล้างตาเถอะ พี่จะออกไปก่อน”

ผมเดินลงไปชั้นล่าง นั่งรอปุ่นอยู่ในห้องนั่งเล่น ไม่รู้ปุ่นตัดสินใจยังไงจะไปบ้านจริงหรือเปล่า
ผมกระแทกหมัดลงกับพนักเก้าอี้  หัวเสียที่ทำอะไรไม่ได้ ไม่อยากรู้สึกเหมือนเมื่อคืน

รู้สึกว่าผมช้าเกินไป ภาพปุ่นในอ้อมแขนไอ้ยักษ์ยังติดตา
ภาพที่มันโอบปุ่นชิดอก ก้มหน้าลงไปใกล้ ภาพที่ปุ่นซุกหน้าเข้าหามันเหมือนไว้เนื้อเชื่อใจให้มันปกป้อง

ผมไม่สนว่าต้องใช้วิธีไหน แต่ไอ้หมอนั่นต้องไม่ได้ปุ่นไปจากผม



 
“คุณวีร์” หน้ากลมโผล่พ้นกรอบประตูเข้ามา เสียงทักที่เต็มไปด้วยลูกอ้อน บอกผมว่าให้ใจแข็งเข้าไว้

“มีอะไรปุ่น” ผมทำหน้าตึงกำราบไว้ให้รู้ว่าไม่เล่นด้วย

“ผมขอกลับบ้านแค่วันพรุ่งนี้ได้ไหมครับ คืนเดียว แล้ววันจันทร์ผมรีบไปทำงานแต่เช้า”

ผมมองหน้าคนถาม ถอนใจออกมา ไอ้ลูกอ้อนทั้งน้ำเสียงหน้าตานี่มันไปฝึกมาจากไหน
รอยยิ้มตาหยีแก้มป่องนั่นอีก เห็นแล้วอยากจับมาฟัดให้หายหมั่นเขี้ยว

“ถ้าวันนี้ทำตัวน่ารักพรุ่งนี้จะให้ไป” ผมยังไม่อยากตัดสินใจ ห้ามปุ่นมากก็กลัวจะโดนเกลียดเอา
ไม่ห้ามก็กลัวตัวอ้วนมันไปหาไอ้ยักษ์ ผมอยากรอข่าวจากริวก่อน รายนั้นเงียบกริบ ออกไปตั้งแต่บ่าย
เมื่อสักครู่โทรไปไม่รับสาย

“ผมโตจนทำงานแล้วนะครับ ทำเหมือนพูดหลอกเด็ก”  หน้ายิ้มๆเปลี่ยนเป็นหน้ามุ่ย

“นี่โตแล้วเหรอนึกว่าเด็กมัธยม” ผมเอื้อมมือไปดึงแก้มกลม ชอบใจเวลาทำปุ่นหัวเสียได้

“อย่าเล่นเหมือนผมเป็นเด็กครับ” คนโตแล้วทำจมูกรั้นปากเชิด หน้าตาถือดี


“คุณวีร์กับพี่ชายผมเหมือนกันเข้าไปทุกวัน”  ตัวอ้วนมันบ่นพึมพำกับตัวเอง

แต่ผมเริ่มคิดได้ว่าตกลงที่ปุ่นไม่เอะใจอะไรผมเลย เพราะคิดว่าผมเล่นกับมันเหมือนที่พี่มันทำเหรอ
ให้ตายเถอะ ตัวอ้วนมันซื่อหรือมันเซ่อกันแน่

คงต้องเล่นอะไรที่พี่ชายไม่เล่นสินะ ผมมองมันตาพราว ไม่อยากให้เล่นเป็นเด็กผมก็จะเล่นแบบที่ผู้ใหญ่ชอบกัน
ระวังตัวให้ดี


“อาหารพร้อมแล้วค่ะ”  แม่บ้านเข้ามารายงาน ตัวอ้วนรีบลุกขึ้นยืนยิ้มปากจะฉีกถึงหู เรื่องกินไวเสมอ




“คุณวีร์ครับ”  คนเรียกยังเคี้ยวข้าวเต็มปาก ตกลงจะทานหรือจะถาม

ปุ่นรีบเคี้ยวรีบกลืนจนผมกลัวมันจะอาหารไม่ย่อย ต้องรีบห้าม บอกให้มันกินช้าๆ

“คุณลินกับคุณซันเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของคุณวีร์เหรอครับ”

“ทำไมจู่ๆ ถามเรื่องนี้” ผมขมวดคิ้วแปลกใจ

“ผมเห็นไปกับคุณวีร์เกือบทุกงานเลยครับ ผมถามเอาไว้ต่อไปจะได้รู้ว่างานไหนควรเชิญไปด้วย
จะได้ไม่ต้องคอยถามคุณวีร์”  คำตอบปุ่นดูวกวนไปมา มันคงเรียบเรียงคำพูดไม่ค่อยถูก

“สนิท สนิทมาก โดยเฉพาะซัน ซันเรียนกับพี่ตั้งแต่มหาลัยจนไปเรียนต่อด้วยกันที่อังกฤษ  เรียกว่าไปไหนไปกัน”

“แล้วคุณลินล่ะครับ”

“ลินสนิทกันตอนอยู่มหาลัย ตอนไปอังกฤษก็ยังติดต่อกันตลอดแต่ติดต่อกับซันมากกว่าพี่ กลับมาก็อย่างที่เห็น”

“คุณลินดูเป็นคนเงียบๆ นิ่งๆ นะครับ”

“อืม เพราะอย่างนั้นถึงอยู่ด้วยกันได้ ลินไม่เซ้าซี้ ไม่เรื่องมาก อยู่ด้วยเหมือนเพื่อนผู้ชายคนนึง”

ตัวอ้วนทำหน้าครุ่นคิด คิ้วมันขมวดน้อยๆ เผลอทำปากยื่น ผมก็มองเพลินไป

“คุณลินชอบคุณวีร์หรือเปล่าครับ” 

“หะ” ผมตกใจ ปุ่นมันคิดอะไรของมันอยู่ แต่เห็นหน้าอยากรู้อยากเห็นทำตาโตจ้องผมแบบสนใจเต็มที
ก็คงต้องตอบคำถามมัน

“ไม่ ลินไม่ได้ชอบพี่”

“แต่..แต่ผมว่าชอบนะครับ”  ตัวอ้วนทำเสียงอึกอัก เหมือนอยากพูดแต่ก็ไม่อยากพูด

“ทำไมคิดแบบนั้น” ผมถามมันกลับบ้างอยากรู้ว่าคิดอะไร

“ผมพูดได้เหรอครับ” เสียงคนถามกล้าๆ กลัวๆ

“ถามมาขนาดนี้ยังจะกลัวอะไรอีก”

“ผมเห็นคุณลินชอบมองคุณวีร์กับคุณวิกาบ่อยๆ  แล้วสายตาก็ดูแบบ..อื้อ ผมอธิบายไม่ถูก”
ปุ่นทำสีหน้าลำบากใจ  ผมชอบมองเวลาหน้ากลมๆ เปลี่ยนไปตามอารมณ์
ปุ่นเป็นคนเก็บอาการไม่ค่อยมิด มีอะไรก็แสดงอออกมาหมด

 “เชื่อเถอะลินไม่ได้ชอบพี่ ”  ตัวอ้วนจ้องผมจนตาแทบถลน มันดูแปลกใจ งง สับสน ไม่อยากเชื่อ

“จริง แต่อย่าถามว่าทำไมพี่ถึงรู้”  ผมยิ้มให้คนที่กำลังเอ๋อกิน โอ้ย อยากจับมันมาฟัดให้หายเอ๋อ


“คุณวิกาล่ะครับ” คราวนี้ผมสำลักน้ำแกงที่กำลังซด จะตอบมันยังไงดีไม่อยากเสียคะแนนที่ไม่รู้ว่ามีอยู่หรือเปล่าไป

“วิกาคงชอบพี่แต่พี่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับวิกา” ผมพยายามตอบช้าๆ แบบรอบคอบที่สุด

ปุ่นหยุดทาน มองผมอย่างจริงจัง


“คุณวีร์ไม่ได้ชอบคุณวิกาแล้วทำไมถึงไปไหนมาไหนด้วยครับ ไม่ดีกับผู้หญิงเลย” แววเสียคะแนนผมมาเต็มๆ

“วิกากับพี่เรียกว่าคู่ควง ”

“แต่คุณวีร์ก็..เอ่อ..ก็..มี..อย่างว่ากันไม่ใช่เหรอครับ” คนถามหลบสายตาผม คำพูดไม่ประติดประต่อ หน้าแดงเป็นลูกตำลึง

“อย่าบอกว่าปุ่นไม่รู้นะว่าคนเรามีความสัมพันธ์กันได้ถึงแม้จะไม่ได้รักกัน ถ้ามันเป็นความพึงพอใจของทั้งคู่”

“พี่กับวิกาเราคุยกันชัดเจน”

“แต่ผมว่าคุณวิกาไม่คิดแบบนั้นนะครับ”

“ทานต่อได้แล้ว” ผมตัดบท ยิ่งพูดยิ่งเห็นว่าปุ่นสีหน้าแย่ลงเรื่อยๆ เดี๋ยวจะพาลโดนเกลียดขี้หน้าเอา
แถมผมเพิ่งจูบกับวิกาไป ถึงปุ่นไม่เห็นแต่หลักฐานเต็มตา ต่อไปคงต้องระวังเรื่องวิกาให้มากกว่านี้






“คุณวีร์” เสียงเคาะประตู กับเสียงเรียกใสๆ ดังอยู่หน้าห้องนอน ผมโทรไปเรียกปุ่นให้มาหา


ปุ่นชะโงกมาแต่หัว ตัวเกาะกรอบประตูเอาไว้ ไม่ยอมก้าวเข้ามา

“คุณวีร์มีอะไรครับ”

“อาบน้ำแล้วใช่ไหม” ผมถามไปเรื่องอื่น

“ครับ”

“เข้ามา จะยืนเกาะเป็นตุ๊กแกอยู่ตรงประตูอีกนานไหม”

ปุ่นเดินตุ๊บตั๊บ ท่าทางไม่สบอารมณ์ ผมต้องพยายามกลั้นยิ้มเมื่อเห็นชุดนอนของตัวอ้วน
เสื้อกางเกงสีฟ้าอ่อนลายการ์ตูน เหมาะกับปุ่นมาก

“นวดให้พี่หน่อย ปวดหัว” ผมยกมือนวดขยับเพิ่มความน่าเชื่อถือ

“ปวดมากไหมครับ”

“อื้อ”

“เดี๋ยวผมมาครับไปหยิบของแป๊บนึง”  ปุ่นวิ่งออกไปท่าทางเป็นห่วง ผมยิ้มถูกใจเอนตัวลงนอนรอ



ปุ่นกลับเข้ามาพร้อมขวดน้ำมันหอมในมือ เดินมาทีเตียง มองซ้ายมองขวาคงกำลังตัดสินใจว่าจะนั่งตรงไหน

“มานี่” ผมลุกขึ้นดึงปุ่นลงนั่งบนเตียงจับให้พิงหัวเตียงไว้
ผมขยับตัวแล้วล้มลงนอนหนุนตักปุ่น จับมือนุ่มวางบนหัว

ผมหลับตา ครู่ใหญ่กว่าที่มือนุ่มๆ จะเริ่มนวดลงบนขมับผม คนนวดดูตั้งใจมาก
ปุ่นนวดขมับ นวดหัว นวดหว่างคิ้ว วนไปมาเรื่อยๆ เพลินจนผมเกือบเผลอหลับ



“พอแล้ว” ผมยกมือขึ้นจับมือนุ่มกลัวปุ่นจะเมื่อย น่าจะเกือบครึ่งชั่วโมง

“ขอบคุณ” ผมดึงมือที่จับอยู่มาจูบ ปุ่นสะดุ้งจนมือกระตุก

“พี่นวดให้บ้างไหม”

“ไม่..ไม่เป็นไรครับ คุณวีร์ลุกก่อนได้ไหมครับ ผมจะล้างมือ”
ผมชยับหัวออกจากตักปุ่น อดเสียดายไม่ได้ กำลังสบาย ตักปุ่นนุ่มมาก ผมไปชอบแบบผอมบางอยู่ได้ตั้งนาน
เพิ่งรู้ว่าแบบนี้มันดีกว่ากันเยอะ



ปุ่นเดินออกมาจากห้องน้ำ ดูรู้ว่ากำลังจะกลับห้อง

“ปุ่น”

“ครับ”

“นอนได้แล้ว"

“ครับ ผมกำลังจะกลับไปนอนเหมือนกัน ราตรีสวัสดิ์ครับคุณวีร์”

“ปุ่นลืมอะไรไปสองข้อหรือเปล่า”

ตัวอ้วนเอียงคอทำหน้าสงสัย นึกยังไงคงนึกไม่ออกถึงถามผมกลับ

“ลืมอะไรครับ”

“มานี่สิ” ปุ่นดูลังเลแต่สุดท้ายก็เดินมาหาผมที่เตียง



ผมใช้ความไวดึงปุ่นล้มลงนอน ล็อคปุ่นไว้ในวงแขนไม่ให้ดิ้นหนีได้ มือนึงก็เอื้อมไปปิดสวิทช์ที่แผงควบคุมไฟ


“ลืมว่า..” ผมจับหัวปุ่นให้นอนซบลงมาบนอก

“เราต้องประหยัดแอร์” ผมจูบหน้าผากปุ่นเบาๆ ปุ่นส่งเสียงประท้วงเเอามือมาปิดหน้าผากไว้

“และปุ่นยังติดคำว่าอรุณสวัสดิ์พี่พรุ่งนี้เช้า” ผมกระชับวงแขนให้แน่นเข้า


“ราตรีสวัสดิ์” คราวนี้ผมโจมตีแก้มนุ่ม กะว่าจะหอมทีเดียวให้ปุ่นทำใจคุ้นเคยเสียก่อน

“คุณวีร์ อย่าทำแบบนี้” เสียงปุ่นสั่น มันปลุกเร้าความรู้สึก จนผมอดใจไม่ไหว
ขโมยหอมตัวอ้วนไปอีกสองสามที  ปุ่นเลิกประทัวง ซุกหน้าเข้ากับอกผมแน่นคงกลัวโดนรังแกอีก

ผมสูดลมหายใจยาวๆ เข้าออกสามสี่ครั้ง  ต้องสะกดอารมณ์ตัวเองให้อยู่
ไม่อยากบุ่มบ่ามทำปุ่นตกใจจนกระโจนหนี


หวังว่าพี่ชายตัวอ้วนคงไม่ได้ทำแบบผมอีกนะ


....................................................TBC......................................................
เรื่องนี้รักกันเร็ว เพราะเนื้อหาตรงกลางเยอะ
พรุ่งนี้เป็นตอนของ ปั้น ♥ ริว นะคะ ^^
ปล.ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะคะ จะพยายามปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 02-04-2016 14:35:04

ต่อไปคือมาตรการประหยัดน้ำเพื่อแล้งนี้ค่ะ อาบน้ำด้วยกันเลย ประหยัดช่วยชาติ
พี่ชายคงไม่ทำแบบนี้แน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 02-04-2016 14:38:24

รังแกปุ่นอ่ะ ฉวยโอกาสชะมัดเลยคุณวีร์ อย่าเพิ่งให้รู้ความจริงนะคะหมั่นไส้ล้วน ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 02-04-2016 14:42:15

คุณวีร์เจ้าเล่ห์ หาเรื่องตอดปุ่นอยู่เรื่อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 02-04-2016 14:45:52

คุณวีรรรรรรรรรรรรรรรรรรร์ รุกจริงจังมากอ่ะ แต่ทำไมเราขำ ชักไม่อยากให้คุณวีร์รู้ว่าพี่ปั้นเป็นพี่ชาย จงทรมานต่อไป 555555 อ่านตอนนี้แลวเานี่แบบ แกชัดเจนจริงๆด้วย แกจ้องจะงาบน้องปุ่นนน แล้งที่ส่งน้องริวไปสืบคู่ต่อสู้นี่จะรู้ไหมคะว่ากำลังส่งอ้อยเข้าปากช้างอยู่อ่ะ นี่ส่งไปกำจัดขู่แข่งจริงๆนะคะ ใจแกคงคิดว่าน้องริวก็น่ารัก จงไปจีบพี่ปั้นซะ น้องปุ่นจะได้เป็นของตัวเอง ร้ายกาจมาก ส่วนน้องปุ่นนี่เราก็ว่าน้องคงยังไม่รู้ตัวอยู่ดี ที่ถามๆนี่ไม่ได้หึงนะคะ น้องสืบข้อมูลอยู่ ทำคุณวีร์ใจเต้นเลยอ่ะ เราขำที่คุณวีร์บอก ทำไมไปหลงอยู่กับผอมบางมานาน อวบๆนี่นุ่มนิ่มกว่าเยอะเนอะ เราว่าอีกไม่นานค่ะ รุกขนาดนี้ น้องปุ่นไม่รอดแน่ๆ กอดดด สู้ๆนะคะน้องปุ่น ตามคุณวีร์ให้ทันบ้างนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 02-04-2016 14:49:41

เทพเจ้าสายเนียน 55555555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 02-04-2016 15:01:36

ท่านรอง เนียนมากขอรับ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 02-04-2016 15:11:10

ฟินนนนนนนนน


คุณวีร์ไปบอกเลิกนังนั่นสิวะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 02-04-2016 15:19:11

ก็ไม่แน่เหมือนกันนะคะคุณวีร์ :hao3: เพราะน้องปุ่นออกจะน่าเอ็นดูเสียขนาดนี้พี่ปั้นคงจะอดใจไม่ให้จับน้องน้อยของตัวเองมากอดมาหอมไหวอยู่หรอกค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 02-04-2016 15:20:54

ประหยัดแอร์ อืม....เหตุผล!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 02-04-2016 15:22:25

ปุ่นนนนนนนนนนนนนนนน
น่ารักเกินไปแล้วลูกกกกกกก~

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 02-04-2016 15:38:42

ถ้ายังไม่เลิกควงวิกา อย่ามารุ่มร่ามกับน้องปุ่นนะคะ คุณรองประธานน  :m16:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 02-04-2016 15:39:04

อ้างจาก: ❣☾月亮☽❣ ที่ 02-04-2016 14:35:04  

ต่อไปคือมาตรการประหยัดน้ำเพื่อแล้งนี้ค่ะ อาบน้ำด้วยกันเลย ประหยัดช่วยชาติ
พี่ชายคงไม่ทำแบบนี้แน่

เห็นด้วยกับ คคห. นี้  ว่าแต่คุณวีร์ค่ะ เจ้าเล่ห์และเนียนมากเลยนะคะ
ปุ่นถามเพื่อตัวเองชิมิ ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องงาน ว่าแต่ทำไมคุณวีร์ถึงได้มั่นใจว่าคุณลินไม่ได้ชอบตัวเองแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 02-04-2016 15:41:56

  :o8: :o8: :o8: :o8: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 02-04-2016 15:43:34

อ้างจาก: ❣☾月亮☽❣ ที่ 02-04-2016 14:35:04  

ต่อไปคือมาตรการประหยัดน้ำเพื่อแล้งนี้ค่ะ อาบน้ำด้วยกันเลย ประหยัดช่วยชาติ
พี่ชายคงไม่ทำแบบนี้แน่

กำลังจะบอกเลย ฮาาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 02-04-2016 15:47:13

โถววว~~ พี่วีร์  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 02-04-2016 15:49:00

 o13 โหพี่วีโคตรนับถือพี่เลย พี่เนียนได้ขั้นเทพมาก  :katai2-1:
ปุ่นเอ้ยลูกนู๋ซื่อไปนะลูกหมูน้อย พ่อเสือจะขย้ำอยู่แล้วนะนั้น
เราคิดเล่นๆ นะว่าซันชอบคุณวี แล้วเปนคนก่อเรื่อง
ส่วนลินชอบวิกา ความนิ่งๆของนางอาจทำให้น่าสงสัย
ของอิตาพี่วีนิคดีสาวๆ เยอะ เลยกำจัดทุกนางให้ออกจากคุณวีไรงี้
รออ่านตอนต่อไปดีกว่าว่าคุณพี่วีจะเนียนหลอกล่อหมูน้อยเราอย่างไรบ้าง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 02-04-2016 15:59:54

อ้างจาก: suikajang ที่ 02-04-2016 15:49:00  

o13 โหพี่วีโคตรนับถือพี่เลย พี่เนียนได้ขั้นเทพมาก  :katai2-1:
ปุ่นเอ้ยลูกนู๋ซื่อไปนะลูกหมูน้อย พ่อเสือจะขย้ำอยู่แล้วนะนั้น
เราคิดเล่นๆ นะว่าซันชอบคุณวี แล้วเปนคนก่อเรื่อง
ส่วนลินชอบวิกา ความนิ่งๆของนางอาจทำให้น่าสงสัย
ของอิตาพี่วีนิคดีสาวๆ เยอะ เลยกำจัดทุกนางให้ออกจากคุณวีไรงี้
รออ่านตอนต่อไปดีกว่าว่าคุณพี่วีจะเนียนหลอกล่อหมูน้อยเราอย่างไรบ้าง

เราเห็นด้วยค่ะ เป็นไปได้สูงมาก แถมได้กลิ่นความเบี้ยนด้วย ถ้าจะเงิบก็เงิบด้วยกันเน้อ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 02-04-2016 16:02:25

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 02-04-2016 16:14:42

จุ๊บๆ ท่านรองเนียนสุดยอด
ปุ่นไม่ต้องรีบเฉลยนะ อยากเห็นคนทรมาน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 02-04-2016 16:33:02

มีการประหยัดแอร์ด้วย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-04-2016 17:02:36

อ่านถึงหน้า 14 แล้ว ยุ่งไม่มีเวลาอ่านเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: KizzllKizz ที่ 02-04-2016 17:07:10

คู่นี้น่ารัก ♡

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 02-04-2016 17:38:42

เริ่มสงสัยซัน และกำลังสงสัยว่าลินจะไม่ชอบผู้ชาย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 02-04-2016 20:44:37

แถจนเลือดซิบๆแล้วมั้ง  :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 02-04-2016 21:20:24

หลงรักน้องปุ่นเข้าเต็มๆ ก็น่ารักน่าเอ็นดูขี้อ้อนซะขนาดนี้ มีโอกาสแกก็หยอดของแกตลอดนะคุณพี่วีร์
ปุ่นจ๋าจะโดนกินแก้ม กินทั้งตัวนี่ยังไม่รู้ตัว

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 02-04-2016 21:22:40

ตอนเข้ามาอ่านเห็น15 ตอนโอ้โห เยอะจัง ปรากฎอ่านรวดเดียวจบถึงตอนที่15 รู้สึกไมเร็วจังอยากอ่านต่อแล้ว สนุกมากค่ะ สำนวนภาษาดูเป็นธรรมชาติ น้องปุ่นเป็นนายเอกที่น่ารักน่าหยิกและอ้วนซึ่งเราไม่ค่อยเจอ มาแนวบอดี้การ์ดปลอมตัวเป็นเลขานี่เจอบ่อย แต่เรื่องนี้น่ารักกุ๊กกิ๊กเวลาเข้าพระนางมาก แอบหมั่นไส้ความมั่นหน้าของคุณวีร์มากๆ แต่อภัยให้ตรงที่จีบน้องปุ่นได้น่ารักน่าชัง ส่วนน้องริวก็แย่งซีนตลอด ออกตอนไหนเด่นทุกที คู่กับพี่ปุ่นขี้หวงน้องเข้ามาก อีกคนก็หวงพี่เหมือนกัน

ชอบความเนียนประหยัดแอร์ โลกร้อน มีแอบจูบมือ หอมแก้ม จูบหน้าผาก โอ๊ย พี่ชายที่ไหนๆเขาก็ไม่ทำกัน หมูปุ่นคิดๆๆเข้าข้างตัวเองได้แล้วว่า ท่านรองจีบบบบบ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 02-04-2016 21:50:10

คุณวีร์ พูดจามีเหตุมีผลดี  o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 02-04-2016 22:01:02

ไหนๆก็ไหนๆ ตอนนี้มันหน้าแล้ง ก็อาบน้ำด้วยกันซะเลยนะ คุณวีร์ น้องปุ่น  :katai2-1:
ตลกคุณวีร์ ไปหลงสาวๆหุ่นนางแบบอยู่ตั้งนาน
ตอนหน้าของพี่ปั้นน้องริวสินะ  :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 02-04-2016 22:12:19

ประหยัดแอร์จริงจริ๊งงงงงงง
หวั่นไหวทั้งคู่ เป็นแฟนกันซะทีเท้อออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 02-04-2016 22:39:20

พี่ปุ่นนี้มันน่ารักจิงๆ ทำคุณวีร์หลงไปเลยยยยยยยย :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 02-04-2016 23:27:02

สงสัยถ้าคุณวีร์ไม่พูดว่าจะจีบตรงๆ น้องปุ่นคงดราม่าเสียก่อน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 03-04-2016 00:54:42

ถ้าวีร์ไม่จริงจังกับปุ่นก็อย่าทำแบบนี้เลย
แต่ถ้าจริงจังก็เด็ดขาดเรื่องผู้หญิงทั้งหลายของคุณหน่อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 03-04-2016 00:59:03

เราว่าพี่ปั้นที่ขี้หวงน้องขนาดนี้น่าจะเคยทำนะคุณวีร์
สงสัยคุณวีร์ต้องทำมากกว่านี้แล้วล่ะ  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-04-2016 03:12:01

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 03-04-2016 09:05:13

สนุกมากๆค่ะ รอตอนต่อไปอยู่นะคะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 03-04-2016 09:20:25

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 03-04-2016 09:26:10

คุณวีร์ไปเคลียร์กับวิกาก่อน
ค่อยมายุ่งกะน้องนิสัยยย
คุณลินมีอะไรแอบแฝงอยู่แน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 03-04-2016 09:33:30

คุณเจ้านายก็จัดการเคลียร์ผู้หญิงคนนั้นด้วยสิครับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 15] 02/04/16 ★ P.17
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 03-04-2016 10:12:43

เดี๋ยวๆๆๆ คุณวีร์ เอาซะตั้งตัวไม่ทันเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 03-04-2016 14:14:33

ตอนที่ 16  [ ปั้น ♥ ริว 2 ]

-กำปั้น-

ผมไม่รู้ว่าไอ้เด็กก้าวร้าวที่นั่งรถมากับผมต้องการอะไร ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากเข้าใกล้ วันนี้กลับขอติดรถมาด้วย

“นี่” ผมไม่แปลกใจสักนิดที่คำแรกห้วนสั้นไม่มีสัมมาคารวะ ดูพี่ชายก็รู้พอกัน ต้อนรับแขกได้แย่มาก

“ไม่ได้ยินเหรอ” เสียงสะบัดของคนเอาแต่ใจบ่งบอกอารมณ์เจ้าของ

“ไม่ใช่ นี่ อยากให้คุยด้วยพูดดีๆ” ผมยังใช้ไม้นิ่ง ไม่ได้นึกโกรธเหมือนวันแรกที่เจอ เริ่มชินกับมันบ้างแล้ว

“นาย” เปลี่ยนแล้วก็ยังฟังดูแย่ เด็กบ้านี่ลืมจริงใช่ไหมว่าผมแก่กว่ามันสิบสองปี

ผมยังใช้วิธีเดิม ไม่โต้ตอบไม่พูดด้วย ผมไม่โง่ขนาดดูไม่ออกว่าที่ลงทุนมาทั้งหมดคงต้องการอะไรบางอย่างจากผม
แค่ยังไม่รู้ว่าอะไร

คนข้างๆ ฮึดฮัดขยับตัวไปมา ผมเหล่มองเห็นกัดปากจนกลัวเลือดจะออก

“พี่..” ผมยังเงียบ

“พี่ปั้น”

“ยังจำได้ นึกว่าสมองเสื่อมไปแล้ว”


“เอ๊ะ”  เสียงปรี๊ดสูงแต่ไม่มีคำด่าตามมา กำลังอดทนอดกลั้นสินะ ผมชักสนุกเหมือนตัวเองถือไพ่เหนือกว่า

“จะให้ไปส่งที่ไหน” ผมถามขึ้นเมื่อเห็นคนที่ลงทุนยอมเรียกชื่อกลับนิ่งไปไม่พูดอะไรต่อ

“บ้าน”

ผมพยักหน้า เคยไปส่งมาก่อนอยู่ไม่ไกลมาก น่าจะตั้งใจซื้อไว้ใกล้ๆ กัน



“เดี๋ยวก่อน” เสียงห้วนดังขึ้นเมื่อผมกำลังตีไฟเลี้ยวเข้าเลนซ้าย

“แวะทานอะไรก่อนได้ไหม หิว”

จะลูกไม้อะไรอีก เอา ผมก็ว่างอยู่ เล่นกับเด็กมันเสียหน่อย ดีเหมือนกันเผื่อจะสืบอะไรได้บ้าง


“เอาสิจะทานอะไร”

“อะไรก็ได้” หึๆ พูดเองนะ

ผมขับไปเรื่อยๆ จนมองเห็นป้ายร้านถูกใจก็เลี้ยวเข้าไปจอด


ผมดับเครื่องยนต์ คนนั่งข้างๆ หันมาจ้องหน้าตาแทบถลนแต่ผมไม่สนใจเดินลงจากรถ อยากจะนั่งอยู่อย่างนั้นก็ตามใจ

ผมเดินเกือบถึงโต๊ะที่หมายตา ได้ยินเสียงปิดประตูโครมใหญ่ กะจะเอาให้พังเลยใช่ไหมไอ้เด็กบ้า
รีโมทในมือถูกยกขึ้นกดปิด ยังดีที่รัศมีไม่ไกลกันมาก



“กินอะไร” ผมส่งเมนูที่ทำจากกระดาษA4เคลือบพลาสติกให้ไอ้เด็กหน้าง้ำ
มันเอาปลายนิ้วเขี่ยคืนมาทางผม ทำหน้าเบ้

“ไหนบอกว่าหิว” คราวนี้มันเม้มปากแน่นไม่ยอมตอบ

ผมกวักมือเรียกพนักงาน สั่งอาหารตามใจปาก ไม่สนใจคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม ถามแล้วไม่ตอบก็ช่วยไม่ได้

“เอาตำปูปลาร้า ต้มแซ่บกระดูกหมูอ่อน คอหมูย่าง ลาบหมู ข้าวเหนียวสอง โค้ก2ขวด”

 คนที่หน้าง้ำตอนนี้หงิกไปเรียบร้อย มันเอามือพัดไปมาทำอย่างกับว่าจะช่วยให้หายร้อน
ผมยาวประบ่าลีบติดคอ เออ เหงื่อมันออกเยอะแหะ

“เอ้า” ผมเลื่อนกล่องทิชชู่ของร้านไปให้  มันใช้หางตามองก่อนทำหน้าสยดสยอง
ก้มลงเปิดกระเป๋าตัวเองที่วางอยู่บนตัก หยิบผ้าเช็ดหน้าแบรนด์ดังออกมาซับเหงื่อ

ใครสั่งใครสอนมันวะ เป็นลูกเป็นหลานจะตีให้ตาย


พนักงานเอาอาหารมาเสริฟ ผมตักทานไปเรื่อยๆ รอให้อีกฝ่ายพูดขึ้นก่อน  เป็นการทดสอบความอดทนว่าใครมีมากกว่ากัน

“นายหมียักษ์” ผมหรี่ตามอง คนพูดคงนึกได้รีบเปลี่ยน

“พี่ปั้น”

“จะพูดอะไรก็ว่ามา” ดอกพิกุลจะร่วงหมดต้นแล้วผมยังฟังไม่ถึงห้าประโยค

“นาย..อื้อ..พี่เป็นเพื่อนพี่ปุ่นเหรอ”

“เป็นแล้วยังไงไม่เป็นแล้วยังไง” ผมไม่ยอมตอบ อยากให้แน่ใจก่อนว่ามันคือเรื่องอะไร

“กวนตีน”

“โอ้ย”  ผมเหยียบไปบนรองเท้าคู่สวย ทิ้งน้ำหนักไม่แรงแต่ก็ไม่เบา

“ไอ้นี่ถึงเรียกว่าตีน ไม่อยากเจ็บตัวอีกพูดจาดีๆ หรืออยากโดนฟาดเหมือนคราวก่อน”

“เอะอะใช้กำลัง ทำตัวเป็นคนมีการศึกษาเป็นไหม” 

“มันก็ขึ้นอยู่กับว่าคุยกับใคร เด็กบางคนมันก็อ้อนมืออ้อนตีน”

“หยาบคาย”

เออมัน ตีน ใส่ผมได้ แต่พอผมสวนบ้างดันค้อนผมประหลับประเหลือก


“จะตอบไหม” มันวกกลับมาเข้าเรื่องเดิม

“กินก่อนแล้วจะตอบ” ผมยื่นข้อแม้ เสียดายของสั่งมาตั้งเยอะมันไม่แตะสักคำ

ไอ้เด็กผู้หญิงก็ไม่ใช่ผู้ชายก็ไม่เชิงหยิบช้อนขึ้นมา ตั้งท่าอยู่นานก่อนจะตักลาบหมูใส่ปาก


“เผ็ด” มันร้องโวยวายหยิบน้ำไปดื่มเกือบหมดแก้ว

“กินนี่” ผมผลักจานคอหมูย่างไปวางตรงหน้า

“อี๋ มันทั้งนั้นกินเข้าไปได้ยังไง” มันทำท่าขนลุกขนพอง

“งั้นก็ไม่ต้องกิน นั่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่ได้โตจะเป็นควายแล้ว”

 ไอ้ตัวดีโมโหทิ้งช้อนลงบนจานเสียงดัง มันคว้ากระเป๋าลุกเดินออกไป ผมไม่ตามให้เสียเวลาเสียดายของกินกำลังอร่อย


สักพักเดียวไอ้เด็กผมยาวก็เดินกลับมา มันกระแทกตัวลงนั่งแรงจนผมกลัวก้นมันจะพัง ได้ข่าวว่าพวกเกย์ต้องใช้งานเยอะ
มันไม่ต้องระวังเหรอวะ

“หึ”

“อย่ามาหัวเราะ” มันตวาดแว้ด แต่เห็นหน้ามันชุ่มไปด้วยเหงื่อก็อดสงสารไม่ได้
ร้านที่ผมนั่งเป็นร้านอาหารอีสานแบบไม่มีแอร์ แดดที่ส่องเข้ามาก็แรงเอาการ
ผมตัดสินใจเรียกเช็คบิล  ไม่ต้องกงไม่ต้องกินมันแล้ว

“กลับ” ผมตั้งท่าจะลุก

“เดี๋ยวสิ” ผมชักหงุดหงิด กินก็ไม่กิน ไม่กลับจะกลับ พอผมจะกลับดันเรียกไว้
 
“ใกล้ๆ บ้านมีร้านเค้กอร่อยไปแวะทานได้ไหม”

ผมมองหน้าคนพูด ชั่งใจอยู่แป๊บนึงก่อนพยักหน้า เท่านั้นแหล่ะมันรีบเดินไปที่รถ

“เร็วๆ ร้อน”  หันมาเร่งผมยิกๆ เอากับมันสิ




ร้านเค้กที่มันพาผมมาเป็นร้านไม่ใหญ่มาก แต่ตกแต่งสวย เค้กน่าทานและราคาก็แพงตามหน้าตาไปด้วย
มันใช้ชีวิตแบบนี้สินะ ใช้ของหรูหรากินดีอยู่ดี ไม่เคยโดนแดด ผิวมันถึงขาว ปากแดง แก้มใส คงไม่เคยลำบากมาก่อน

“ถามจริงเป็นอะไรกับพี่ปุ่น” ไม่ต้องเสียเวลารอนาน มันเข้าเรื่องอีกครั้ง

“ถามจริงอยากรู้ไปทำไม” ผมเลียนแบบคำพูดมันบ้าง

“เป็นแฟนกันหรือเปล่า” ไอ้ตัวดีโพล่งออกมาจนได้ เมื่อคืนผมได้ยินมันพูดแบบนี้ไปหนนึงแต่ไม่ได้เอะใจอะไร
ตกลงมันคิดแบบนั้นจริงๆ สินะ

“ใช่หรือไม่ใช่ ไม่จำเป็นต้องบอกคนอื่น” ผมกวนตีนมันเล่น

“ถามดีๆ ตอบเถอะนะ” เสียงมันอ่อนลงคงไม่รู้จะทำยังไงกับผม

“ไม่ใช่เพื่อน ปุ่นเป็นคนพิเศษ” ผมกั๊กเอาไว้

“พิเศษแบบไหน” ดูท่ามันอยากรู้ให้ได้ว่าระหว่างผมกับปุ่นเป็นอะไรกัน

“พิเศษมาก” ผมตอบคำถามไปอีกทาง ทำเป็นไม่เข้าใจว่ามันอยากได้คำตอบแบบไหน

“ชิ” มันทำเสียงจิ๊กจั๊กในคอ

“แค่นี้ก็รู้แล้ว” ไอ้ตัวดีตัดสินเอาเองเสร็จสรรพ มันวางส้อมเรียกเช็คบิลเหมือนธุระที่มันมาทำเสร็จแล้ว

“กินทิ้งกินขว้าง” เพิ่งมานั่งได้แป๊บเดียว สองร้านแล้วนะไม่รู้จักค่าของเงิน

“ใครจะอยากนั่งกับนาย ไปส่งเราได้แล้ว”  สรรพนามเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว เด็กนี่ถ้าไม่ฟาดสักทีสองทีคงไม่เข็ด


ผมเดินตามออกมาที่ลานจอดรถ คนที่รั้งผมมาตลอดบ่าย ยืนจับที่เปิดประตูรถ เหมือนเร่งให้ผมทำอะไรเร็วขึ้น

“ชักช้า” เสียงบ่นหงุดหงิด

ผมก็อยากถีบเด็กนี่ลงรถเร็วๆ เหมือนกัน



ผมกำลังคาดเข็มขัดนิรภัย ยังไม่ทันได้สตาร์ทรถ

“เป็นเกย์เหรอ”

“ไม่ใช่” ผมตอบตามความจริง ไม่ชอบให้ใครมาพูดจาแบบนี้ ผมบอกตรงๆ ว่าผมค่อนข้างจะแอนตี้อยู่นิดๆ

“ไม่ใช่เกย์แล้วทำไมชอบพี่ปุ่น”

“ไม่ใช่เกย์แต่ชอบปุ่น”

“เป็นแต่ไม่ยอมรับ?” มันทำเสียงหึในคอเหมือนดูถูกผม

“จะอยากรู้อะไรนักหนาน่ารำคาญ”


"อย่ามาว่าเราน่ารำคาญเราไม่ชอบ" มันคงไม่ชอบคำนี้เอาจริงๆ เล่นโกรธจนหูแดง ผมเลยย้ำให้มันอีกที


"โครตน่ารำคาญ"


จู่ๆ มันก็พุ่งตัวจากที่นั่งตัวเอง จับต้นคอผมให้หันไปทางมันแล้วแนบปากลงมา

“เฮ้ย!! ทำอะไรวะไอ้เด็กบ้า”

“พิสูจน์ไงว่าเป็นหรือเปล่า” ไอ้เด็กเปรตกลับไปนั่งที่นั่งตัวเองเรียบร้อย

“พี่ปุ่นชอบเข้าไปได้ยังไง ไม่เห็นได้เรื่อง” มันพูดของมันลอยๆ แต่พอมันลอยมาเข้าหูผมฟังแล้วไม่สบอารมณ์
คนอย่างปั้นไม่เคยให้ใครดูถูก โดยเฉพาะไอ้เด็กอ้อนแอ้นผู้ชายก็ไม่ใช่ผู้หญิงก็ไม่เชิงนี่

ผมเอื้อมมือไปคว้าคอไอ้เด็กปากดี ดึงหน้ามันเข้ามาชิด ประกบปากลงไปบดคลึงเรียวปากบาง
ใช้ปลายลิ้นตวัดบังคับให้เปิดริมฝีปากออก ก่อนจะแทรกลิ้นเข้าไปชิมรสชาติภายใน ดูดดุนลิ้นเล็กที่พยายามหนี
เสียงอู้อี้เปลี่ยนเป็นเสียงครางลึก ร่างที่ถูกผมจับไว้สั่นน้อยๆ


Rrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ทำให้ผมมีสติขึ้นมา ถอนหน้าออกจากหน้าเรียวเล็ก ปากมันบวมเจ่อตามแรงบดขยี้ของผม

“ไอ้บ้า ไอ้หมียักษ์ ไอ้เลว”  มันยกมือปิดปากแต่ยังสามารถด่าผมได้ชุดใหญ่

“หึ ใครเริ่มก่อน อยากรู้ไม่ใช่เหรอ”

มันมองผมสายตาอาฆาต พยายามเปิดประตูออกแต่ผมไม่ยอมปลดล็อคให้

“เปิด” ผมทำเป็นไม่ได้ยิน

“บอกให้เปิด” มันกรี๊ดดังลั่นรถ ท่าทางพร้อมจะตีอกชกหัวถ้าผมไม่เปิดให้

“นั่งดีๆ จะไปส่งบ้าน”

"ไอ้.."

“หยุด อย่ากรี๊ดอีกนะ เสียงดังอีกทีเดียวพี่จะให้พิสูจน์มากกว่านั้น” ผมยกนิ้วขึ้นขู่

ไอ้ตัวดีหุบปากฉับ ขยับตัวเบียดชิดประตู ไม่แน่จริงนี่หว่า



ผมขับรถออกถนนใช้เวลาครู่เดียวก็ถึงหน้าบ้านหลังใหญ่

“เปิดประตูสิ” มันหันมาสั่งผม

ผมปลดล็อคประตู  เอื้อมตัวผ่านมันไปชิงเปิดประตูให้ แกล้งเบียดชิดจนหน้าผมเฉียดจมูกมันไปนิดเดียว

ไอ้ตัวดีปลดเข็มขัดมือไม้สั่น ผมล่ะกลัวมันจะทำเข็มขัดรัดคอตัวเอง พอลงรถได้ก็จ้ำอ้าว

ผมได้แต่สั่นหัว เป็นพ่อแม่มันคงกลุ้มใจตาย เด็กอะไรแก่แดด ริอ่านจูบผู้ชายก่อน



จูบ....

เวรเอ๊ย ผมดันจูบผู้ชายเข้าให้

แม่งเสือกรู้สึกดีอีก


ผมยกมือขึ้นตบต้นคอ ไม่ได้ดื่มเหล้าสักหยด ทำไมขาดสติขนาดนี้วะกู


.........................................................TBC...................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/).

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 03-04-2016 14:37:53

วันนี้น้องริวมาสืบพี่ปั้น แต่เสียทีจนได้ กั้กๆๆ

หวังว่าปุ่นกะพี่ปั้นจะไม่ความแตกในเร็ววันหรอกเนอะ?

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 03-04-2016 15:02:12

หลงเด็กมันละสิพี่ปั้น  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 03-04-2016 15:04:15

ฮ่าๆๆๆๆ. น่าสนุก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 03-04-2016 15:23:06

แน่ะพี่ปั้น จูบเด็กแล้วเป็นไงคะ รู้สึกดีแล้วรู้ยังว่าชอบเขาแล้วอ่ะ ระวังนะคะ ไปกั๊กสถานะกับเขาแบบนี้ เดี๋ยวเขาหนีไปหาผู้ชายดีๆแล้วพี่จะมานั่งเสียใจ รู้ตัวเมื่อสายไรงี้ 55555 แต่พูดไปน้องริวเองก็มาหาเรื่องเขาเองอ่ะ นี่อ่อยแบบไม่รู้ตัวรึเปล่าคะ บอกว่าจะมาสืบก็จริงอ่ะ แต่ไม่รู้สืบให้พี่ชายหรือสืบให้ตัวเองนะคะ ดูไปแล้วความจริงน้องริวอาจจะอิจฉาก็ได้นะคะ น้อวเหมือนเด็กขี้เหงาอ่ะ อาจจะอยากได้ใครสักคนมาคอยดูแลแบบที่พี่ปั้นดูแลน้องปุ่นก็ได้นะคะ แอร๊ยยยย แต่น้องริวน่ารัก เราชอบคนซึน แล้วเขาก็จูบกันแล้ววววว  :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 03-04-2016 15:23:36

สรุปแล้วริวได้อะไรจากปั้น ฮาาาาส

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 03-04-2016 15:39:30

คู่นี้กร๊าวใจสุดๆไปเลยค่ะ  :-[ :-[  ว่าแต่น้องทำไมอยากรู้ขนาดนั้นอะ 5555555555555555 ชอบปุ่นเหรอหรือไร

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 03-04-2016 16:10:51

กรี๊ดดดดดดด พี่ปั้นคะ!!!!
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 03-04-2016 16:23:40

อร๊ายยยยอีพี่ปั้น อย่ารุนแรงกะน้องริวมาก. อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 03-04-2016 16:28:30

พี่ปั้นนนน แก่แล้ว ผ่านโลกมาเยอะเลยรู้ว่าน้องจะทำอะไรบ้าง วรั้ยยย  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 03-04-2016 16:39:34

พี่ปั้นนั่นสิทำไมอยากรู้ด้วย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 03-04-2016 16:41:29

คู่นี้ก็สนุกดีนะ ขิงก็รา ข่าก็แรง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: KizzllKizz ที่ 03-04-2016 16:55:03

คู่นี้ดูๆไปก็น่ารักดีนะคะเนี่ย พี่ปั้นปราบอิน้องริวเร็วเร้ววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 03-04-2016 17:00:55

คู่นี้คาดว่าจะแซ่บน่าดู

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 03-04-2016 17:23:09

เห็นตัวขาวปากแดงก็อดใจไม่ไหวอ่ะเด้พี่ปั้น

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 03-04-2016 17:32:05

บทลงโทษน้องริวเด็กดื้อนี่หวานน่าดูเลยนะคะพี่ปั้น :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 03-04-2016 18:32:28

น้องปุ่นน่ารักจังเลยค่ะ เหมือนเด็ก ๆ เลย น่าหยิกแก้มจริง   :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 03-04-2016 18:46:10

พี่ปั้นนน ใจเย็นค่ะ น้องยังเด็ก
 :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 03-04-2016 18:53:11

เสร็จกันลูก 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 03-04-2016 19:02:51

อิพี่ปั้นเอ้ยย
อย่าโทษเหล้า เพราะไม่ได้กิน
ให้โทษเด็กมันยั่วววววว 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 03-04-2016 19:23:23

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 03-04-2016 19:53:05

น้องริวเป็นสายสืบที่ดูท่าจะล้วงความลับอะไรกับเขาไม่ได้ แล้วยังเปลืองตัวอีก 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 03-04-2016 20:24:43

 :hao7: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 03-04-2016 20:56:23

แลดูเหมือนจะไม่ได้อะไรกลับไปนะน้องริว~

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: เซยูเนียส ที่ 03-04-2016 21:04:32

พี่ปั้น!! อาเมน หลงรสจูบเด็กไปแล้ว อย่าหวังจะถอนตัวขึ้น -0- กินเด้กเป็นอมตะนะเฮียยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 03-04-2016 22:42:49

รวดเร็วมาก
แค่ไม่กี่ตอนก็จูบกันแล้ว
คุณวีร์กับปุ่นอย่ายอมนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 03-04-2016 23:50:32

 :laugh: แหม คู่น้องริวกะพี่ปั้นนี่ท่าทางจะแซ่บน่าดูชม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 04-04-2016 09:01:47

พี่ปั้นสิบแต้มค่ะ! ดีงาม ว้ายๆ เอาอีก~~~~~

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 04-04-2016 11:37:42

แรงเกินนะน้องริว
ไปไงล่ะเจอพี่ปั้นสวนกลับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-04-2016 12:21:31

อ่านทันจนได้  วีร์ชอบปุ่นก็รีบบอกดิ แต่ยังมีสาวมาพัวพันแบบนี้ไม่ไหวนะ
ถามจริง.ปุ่นนี่เป็นบอดี้การ์ดจริงเปล่า ตั้งแต่มาทำงานกับวีร์เจ็บตัวตลอด5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 16] 03/04/16 ★ P.18
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 04-04-2016 12:57:34

พี่ปั้นต้องพิสูจน์อีกนะ จะได้ไม่คาใจไงครับ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16★P.20
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 04-04-2016 14:02:17

ตอนที่ 17 ♥ ครึ่งแรก

ผมกำลังเดินตามคุณลินในห้างใหญ่แห่งนึง มีพี่โชคเดินตามหลังมาอีกคน
คุณรองประธานมอบหมายให้ผมมาช่วยคุณลินเลือกซื้อของสำหรับงานเปิดร้านอาหารแห่งใหม่
ที่คุณลินเป็นเจ้าของ มีคุณวีร์และคุณซันเป็นหุ้นส่วน

งานนี้ค่อนข้างหนักและเหนื่อยเพราะคุณลินไม่ยอมเรียกใช้บริษัทออแกไนซ์เข้ามาดูแล แต่กลับลงมือทำเองทั้งหมด
ผมเลยถูกโอนมาช่วยงานชั่วคราว


“น่าจะครบแล้ว หาอะไรทานก่อนค่อยกลับ”  เสียงเรียบๆ เย็นๆ ของคุณลินยังคงเอกลักษณ์ชวนขนหัวลุก

ผมค่อนข้างระวังตัวมาก เพราะยังมีข้อสงสัยว่าคุณลินเป็นคนใส่ยาในเครื่องดื่มที่ยื่นให้ผมหรือเปล่า
แต่จากเทปวงจรปิดที่ผมแอบไปขอมา (ตำแหน่งหน้าที่ผมใหญ่ใช้ได้เลยนะครับ ได้รับการอำนวยความสะดวกอย่างดี)
กลับไม่พบพิรุธใดๆ  แต่ถึงอย่างนั้นผมควรระวังไว้ก่อน


คุณลินเลือกร้านอาหารญี่ปุ่น ให้พี่โชคนั่งทานอีกโต๊ะที่อยู่ใกล้ๆ กัน
ผมกำลังเริ่มทานอาหารที่พนักงานเอามาเสิร์ฟ

“ปุ่นชอบวีร์เหรอ”  ผมสำลักอาหารที่เพิ่งตักเข้าปาก กระแอมกระไอจนปวดคอ

“ชอบครับ คุณวีร์เป็นเจ้านายที่ใจดีน่านับถือ” ผมคิดว่าตอบแบบนี้น่าจะเข้าท่าที่สุด

“ไม่เอาน่าปุ่นรู้ว่าชอบหมายถึงอะไร” การถูกโจมตีตรงๆ จากผู้หญิงที่ผมไม่ค่อยไว้ใจทำให้การตอบต้องคิดให้หนัก

“ไม่ได้ชอบครับ”

“จะโกหกใคร โกหกฉันหรือโกหกตัวเอง” เสียงคุณลินยังราบเรียบไม่บอกอารมณ์ของเจ้าของ



“คุณลินชอบคุณวีร์ใช่ไหมครับ” ผมเลือกที่จะถามอีกฝ่ายกลับ คิดว่าในเมื่ออีกฝ่ายกล้าพูดเรื่องนี้ผมก็ควรจะพูดได้เช่นกัน

“หึ คิดแบบนั้นเหรอ”

“ครับ”

“ปุ่นรอบตัววีร์มีคนหลายประเภทรู้ไหม คนที่ยืนอยู่จุดนั้นต้องมั่นคงพอที่จะยืนหยัดให้ได้ ต้องฉลาดมองคนให้ออก
นายอยู่ข้างๆ วีร์ก็ต้องทำให้ได้แบบนั้น  ถ้าทำไม่ได้นายจะกลายเป็นภาระให้วีร์”

ผมกำลังถูกสบประมาทแต่ขณะเดียวกันก็เหมือนถูกสอนไปด้วย


“ฉันจะตอบคำถามนายก่อนแล้วนายค่อยตอบฉัน” คุณลินกอดอกเอนตัวลงพิงเบาะไม่สนใจทานอาหารอีกต่อไป

“ฉันไม่ได้ชอบวีร์ถ้านายหมายถึงความหมายเดียวกับที่ฉันถาม แต่ในฐานะเพื่อนคนนึงฉันรักวีร์"

“แล้วนายล่ะ จะตอบฉันได้หรือยัง”

ผมไม่กล้าบอกความจริงถึงยังไงเขาก็เป็นพื่อนกัน ถ้าคุณลินเอาไปพูดผมคงถูกระเห็จออกจากตำแหน่ง
ถ้ามันจะเกิดหลังทุกอย่างจบลงก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าคุณวีร์ยังไม่ปลอดภัยผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถึงจะต้องโกหกผมก็จะทำ

“ผมไม่ได้ชอบคุณวีร์แบบนั้นครับ”

“ฉันจะคอยดูว่านายจะปากแข็งไปได้กี่น้ำ  แต่จำเอาไว้นะปุ่น ถ้านายคิดจะปิดนายต้องซ่อนมันให้มิด
ถ้าฉันดูออกสักวันจะต้องมีคนอื่นดูออกเหมือนกัน ความรู้สึกมันซ่อนยากรู้ไหม ยิ่งมันไม่ได้รับการตอบสนองมากเท่าไหร่
มันจะยิ่งออกมาทางแววตาและการกระทำเรามากเท่านั้น”

เสียงคุณลินตอนท้ายเหมือนลอยไปไกล ผมไม่แน่ใจว่าคุณลินหมายถึงผมหรือตัวเองกันแน่
แต่ผมจะจำเอาไว้ และระมัดระวังตัวกว่านี้

“ทานเถอะ ฉันไม่มีอะไรจะถามนายแล้ว เดี๋ยวจะได้เอาของเข้าร้าน”



ผมแอบลอบมองคนที่ผมเคยกลัวมาก่อน  คุณลินพูดเหมือนตัวเองอยู่ในสถานการณ์เดียวกับผม แต่ก็บอกว่าไม่ได้ชอบคุณวีร์
หรือจะเป็นคุณวิกา ก็ไม่น่าจะใช่ คุณลินดูไม่ชอบคุณวิกาเอามากๆ

หวงเพื่อนเหรอ คิดว่าคุณวิกาไม่ดีพอ แต่ก็ไม่น่าแสดงออกขนาดนั้น

ไม่ได้ชอบคุณวีร์ แต่เกลียดคุณวิกาออกนอกหน้า ทำไมกัน

<(“”"O”"”)>


ใช่!!  ใช่แล้ว


นอกจากคุณวีร์ มีอยู่หนึ่งคนที่ชอบคุณวิกา


คุณซัน!!


“หึ คิดออกแล้วสินะ” ผมเล่นจ้องคุณลินเขม็ง สีหน้าคงแสดงออกมาหมด

“บอกแล้วใช่ไหมว่าถ้ารู้จักมองให้ดี นายจะเห็นเอง”

(O " O)   

โอ้ โลกนี้มันช่างซับซ้อนซ่อนเงื่อนเหลือเกิน


“ทำไมคุณลินถึงชอบมองคุณวีร์กับคุณวิกาล่ะครับ”  ไม่รู้อะไรเข้าสิงผมให้กล้าถามออกไปแบบนั้น
อาจเพราะความอยากรู้ถึงขีดสุดผสมกับความสงสัยที่เก็บไว้มานาน

“เพราะฉันรู้ว่าใครคนหนึ่งกำลังมองอยู่เหมือนกัน เวลาคนที่เรารักเจ็บ เราก็เจ็บไม่ต่างกันหรอก"

“ฉันตอบนายตรงๆ แล้วนะปุ่น หวังว่าสักวันนายจะยอมพูดตรงกับฉันบ้าง ถึงจะไม่ใช่วันนี้ก็ไม่เป็นไร”

“เอาไว้วันไหนนายกล้าพูด ฉันก็มีความลับบางอย่างที่ฉันเห็นบอกนายเหมือนกัน”

รอยยิ้มเย็นๆ เหมือนทุกครั้งส่งมาให้ผม แต่คราวนี้ผมกลับไม่ขนลุกอีกแล้ว ผมรู้สึกชอบคุณลินขึ้นมานิดๆ
รู้ว่ามันดูประมาทเกินไป แต่ใจผมมันบอกว่าผมนบถือผู้หญิงคนนี้





“เป็นยังไงบ้างเรียบร้อยไหม”  เสียงคุณวีร์เอ่ยทัก ผมหันไปมอง เห็นเดินเข้ามาพร้อมกับคุณซัน

“สวยใช้ได้เลยนะนึกว่ามืออาชีพ” คุณซันเดินไปหยิบโน้นดูนี่

“เหนื่อยล่ะสิ” ผมเห็นคุณซันหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดเหงื่อให้คุณลิน เพราะมือคุณลินเปื้อนทั้งสองข้าง

“เหนื่อยนิดหน่อยแต่ใกล้เสร็จแล้ว พรุ่งนี้ค่ำๆ ลงดอกไม้สดก็พร้อมสำหรับงานวันมะรืน”

“ลินน่าไปเปิดบริษัทรับจัดงานฝีมือดีเชียว เอาไหมมาเปิดกัน”

“บ้าน่าซัน แค่นี้ยังเหนื่อยกันไม่พอหรือไง” 

ผมมัวแต่สนใจมองสนใจฟัง แทบสะดุ้งตอนคุณลินหันมาจ้องตา

“ปุ่น หยิบเชิงเทียนมาให้หน่อย”

“ครับ” ผมหยิบของแล้วเดินเอาไปให้คุณลิน  คุณลินเอื้อมมารับใช้จังหวะนั้นโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ ผม

“ปุ่นนายกำลังทำให้ฉันถูกจับได้ อย่ามองอย่างนั้น”

“อ่า..ผม..ผมขอโทษครับคุณลิน”

“ไม่เป็นไร ต่อไปก็ระวังหน่อย”

“ครับ”
ผมพ่นลมหายใจออกเบาๆ เกือบเป็นตัวซวยของคุณลินซะแล้วไหมล่ะ



“รู้แล้วสิ” เสียงกระซิบที่ข้างหู ลมหายใจที่เป่ารดลงมาทำเอาผมสะดุ้งเฮือก

“คุณวีร์ อย่ามาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงสิครับ”

“หึๆ ตกใจเหรอขวัญอ่อนจริง” มือใหญ่ยกขึ้นวางทาบบนหัวของผม ลูบไปมาเบาๆ

“เชื่อหรือยังว่าลินไม่ได้ชอบพี่” ตากว้างมีรอยยิ้มยั่ว

“ทำไมถึงรู้ว่าผมรู้แล้วล่ะครับ”  ผมชักสงสัยว่าคุณลินกับคุณวีร์คุยกันหรือเปล่า ถ้าคุยก็โชคดีไปที่ผมไม่ยอมรับเรื่องนั้น

“ดูปุ่นมองสองคนนั่นก็รู้แล้ว”

อ่า อยากจะเขกหัวตัวเอง สมควรแล้วที่คุณลินเรียกไปว่า



“แล้วดูอย่างอื่นออกอีกไหม” 

“อะไรครับ” ผมหันไปมองร่างสูงใหญ่ที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลัง มีอะไรที่ซับซ้อนกว่านี้อีกเหรอ

“ดูไม่ออกเลยเหรอว่ามีอะไรอีก” จะถามเป็นปริศนาไปเพื่ออะไรเนี่ย มีอะไรก็บอกผมมาเถอะไม่อยากจะเดาผิดแล้ว

“เฮ้อ เมื่อไหร่ปุ่นน้อยจะโตเป็นผู้ใหญ่เสียที”  เสียงถอนใจนั่นมันกินไปแล้วเฟ้ย ด่าผมว่าโง่ตรงๆ เลยดีกว่า


“อย่าทำหน้างอสิ เห็นแล้วมันอยากจับฟัดรู้ไหม”

(=‵′=)

ผมยกมือขึ้นปิดสองแก้ม ไว้ใจไม่ได้ครับ เดี๋ยวนี้คุณรองประธานพูดจริงทำจริง

“ฮ่าๆๆๆ มานี่เลย” คนฟัดแก้มผมไม่ได้ ล็อคคอฟัดหัวผมแทน ขยี้จนยุ่งไปหมด



“นายคอนเฟิร์มกับวิกาแล้วใช่ไหม” คุณซันเดินเข้ามาหา คุณรองประธานเลยยอมปล่อยหัวผมแต่ยกมือกอดไหล่เอาไว้แทน

“อืม วิกาล็อคคิวไว้ให้แล้ว บอกว่าไม่เอาค่าตัวแต่เรายืนยันไปแล้วว่าต้องจ่าย”

“ดีแล้วงานก็คืองาน จ่ายเต็มด้วยนะวีร์อย่าจ่ายราคาพิเศษ ลินไม่อยากให้มีบุญคุญกันทีหลัง”

“เกินไปแล้วลิน อะไรกับวิกาเขา กัดไม่ปล่อยเลยนะ” คุณซันพูดขัดคุณลินขึ้นมา

“ทำตัวน่ารักหน่อย แข็งเป็นไม้กระดานระวังต้องอยู่กับเพื่อนจนตาย”

“หึ” คุณลินยิ้มเยาะออกมา ถ้าเป็นแต่ก่อนผมคงเข้าใจผิด แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าคุณลินรู้สึกยังไง
รอยยิ้มเยาะที่เห็นคงกำลังเยาะหยันตัวเองมากกว่า



“อย่าสงสาร ลินไม่ชอบแบบนั้น” คนตัวโตก้มลงมากระซิบให้ผมได้ยินแค่คนเดียว

เดี๋ยวนะผมคิดอะไรขึ้นมาได้ ผมลากคุณรองประธานติดมือมาจนไกลพอถึงปล่อย

“ไหนๆ ผมก็รู้เรื่องแล้ว ขอยุ่งเรื่องส่วนตัวของเจ้านายหน่อยนะครับ” ผมเกริ่นนำไปก่อน

“เอาสิ” คนกอดอกพิงเสามองผมท่าทางเหมือนกำลังสนุก คนกำลังซีเรียส โกรธเว้ย


“คุณวีร์ก็รู้ว่าคุณซันชอบคุณวิกา คุณวีร์บอกไม่ชอบคุณวิกาแล้วแย่งเพื่อนทำไมครับ”

“ทำไมน่ะเหรอ เพราะว่าวิกาสนใจพี่ไม่ได้สนใจซัน” ผมแทบสะอึกกับคำตอบนี้  ใจมันปวดแปลบขึ้นมา

“อืม เพราะพี่รู้ว่าลินชอบซันด้วยมั้ง”

“ที่สำคัญตอนนั้นพี่ยังไม่มีคนที่ชอบ มันก็ไม่มีเหตุผลให้ต้องปฏิเสธ” คำตอบมาพร้อมกับรอยยิ้มกรุ่มกริ่ม

ผมพยายามนึกตาม ตอนนั้นไม่มีคนที่ชอบงั้นตอนนี้ก็มีแล้วเหรอ


“คุณ..คุณวีร์มีคนที่ชอบแล้วเหรอครับ” ผมโพล่งออกมาจนได้

“หึๆ มีสิ น่ารักด้วย”

( > <)

ตาที่จ้องมองมา ผมพอจะเข้าข้างตัวเองบ้างได้ไหมว่าคนพูดอาจจะหมายถึงผม

บ้าไปแล้วไอ้ปุ่น ตื่นเดี๋ยวนี้ เพ้อเจ้อ


คุณรองประธานขยับตัวขึ้นยืนตรง ก้าวช้าๆ เข้ามาชิดตัวผม

“คุณปุ่นครับ” เสียงพี่สนิมแทรกขึ้นมา ทำให้อีกฝ่ายทิ้งมือที่กำลังเอื้อมมาลงข้างตัว

“เชิญทางนี้หน่อยครับ ผมจะขอปรึกษาเรื่องรักษาความปลอดภัยวันงาน”

“ได้สิ เดี๋ยวผมมานะครับ” ผมหันไปมองคุณรองประธาน

“เดี๋ยวปุ่น” เสียงเรียกชะงักฝีเท้าผมเอาไว้

“ครับ”

“ไม่ต้องกังวลเรื่องวิกาพี่จะทำให้มันชัดเจนเอง” คุณวีร์สีหน้าจริงจังจนผมเผลอหลบตา มันรู้สึกวาบหวามยังไงบอกไม่ถูก
ผมรีบก้าวเท้าตามพี่สนิมออกไป กลัวว่าถ้ายืนอยู่นานกว่านั้นจะถูกอีกฝ่ายจับความรู้สึกได้



“ปุ่นออกไปเจอพี่กับโชคหน้าร้านนะ”

ผมพยักหน้า ทำเป็นแกล้งยืนคุยกับพี่สนิทสักครู่ ก่อนเข้าไปร่วมกลุ่มกับคนอื่นๆ
ผมมองให้แน่ใจว่าทุกคนกำลังยุ่งก่อนขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เปลี่ยนทิศทางมาหน้าร้านและดินออกประตูไป


“มีอะไรครับพี่สนิม”

"ปุ่นดูนี่” พี่สนิมส่งดอกกุหลาบช่อใหญ่มาให้ผม

กุหลาบสีแดงช่อใหญ่มาพร้อมกับการ์ดใบเล็กๆ ผมพลิกดูแล้วไม่มีอะไรเป็นการ์ดแสดงความยินดีทั่วไป

“มีคนนำมาส่งให้เมื่อสักครู่บอกว่าส่งมาแสดงความยินดีล่วงหน้าก่อนวันเปิดร้าน
พี่สอบถามแล้วเป็นวินมอเตอร์ไซด์ไม่ใช่เด็กจากร้านดอกไม้ บอกว่ามีเด็กมาจ้างอีกที”

ผมพยักหน้าให้กับพี่สนิม ก็ไม่เห็นมีความผิดปกติอะไรคงมีคนส่งมาอวยพรแต่ลืมลงชื่อหรือเปล่า


“ปุ่นลองเอามือแตะสิ”

ผมก้มลงมองช่อกุหลาบในมืออีกครั้ง ใช้มือข้างนึงลูบไปบนกลีบกุหลาบ สีแดงที่แห้งแข็งติดอยู่มองผิวเผินจะไม่เห็น
เพราะเป็นสีเดียวกับสีของดอกกุหลาบแต่ถ้าสังเกตให้ดีจะดูออก ผมยกช่อกุหลาบขึ้นดมใกล้ๆ ก่อนจะนิ่วหน้าแล้วรีบดึงออกทันที


กลิ่นเลือด!!


..........................................................TBC.........................................................
เรื่องนี้คนเขียนวางพล็อตเรื่องไว้แล้วไม่มีการเปลี่ยนตัวคนร้ายกลางอากาศ
ลองเดากันดูนะคะว่าเป็นใครกันแน่ ^^
Edit** ครึ่งหลังถ้าาปั่นทันจะรีบมาลงให้นะคะ ถ้าไม่ทันก็พรุ่งนี้แน่นอนค่ะ
ขอปั่นเรื่องสั้นให้เสร็จก่อนอีกนิดเดียว (ขอโทษน้า)
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 04-04-2016 14:16:00

 :a5:  เดาว่าเป็นยัยวิกาเองก็แล้วกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 04-04-2016 14:23:46

ซัน!!!!!!


ปอลอ คุณลินน่าจ๋งจ๋าน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 04-04-2016 14:29:00

 :z6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 04-04-2016 14:38:35

ครึ่งหลังจะมาวันนี้ไหมคะ
น่าติดตามไปทุกที
ใครคือคนร้ายกันแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 04-04-2016 14:41:07

มีความโรคจิต  :katai1: :angry2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 04-04-2016 14:44:31

:ling1: ใครกันนะที่เป็นตัวร้าย 

จากที่เดาว่าคุณลินเป็นตัวร้าย  ดันพลิกล็อกว่าคุณลินชอบคุณซันแทน  และคุณลินก็รู้ว่าปุ่นชอบคุณวีร์  ลองแบบนี้แสดงว่าตัวร้ายต้องรู้แล้วว่าปุ่นชอบคุณวีร์  ถึงได้ส่งของมาปั่นหัวปุ่น

อยากรู้ว่าคุณลินมีความลับอะไรจะบอกปุ่น 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: arjinn ที่ 04-04-2016 14:48:12

ขอครึ่งหลังวันนี้ ได้ไหมคะ
ไม่งั้นมันไม่จบตอน ขาดช่วง เหมือนขาดใจ
อารมณ์สอดรู้เยอะอ่ะค่ะ

please please

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 04-04-2016 14:49:59

ตอนแรกคิดว่าน่าจะเป็นฝีมือซัน แต่พอมาอ่อนตอนนี้แล้ว คิดว่าไม่น่าจะใช่ใครทั้งหมดนี่เลยอ่ะ น่าจะมีคนอื่นอีก  :serius2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 04-04-2016 15:08:57

คนใกล้ตัววีร์แน่ๆ ไม่ขอเดาดีกว่าเดาทีไรผิดทุกที 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 04-04-2016 15:12:13

ใครเป็นคนร้ายหว่า คุณลินตัดแล้ว คุณซันหรอนี่ก็ไม่แน่ใจ ถ้าเป็นซันทำไมถึงต้องส่งมาให้ปุ่นด้วยล่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 04-04-2016 15:18:09

 :serius2: ค้างมากเลยค่ะ

รออ่านส่วนที่เหลือน่ะค่ะ :mew3:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-04-2016 15:23:47

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 04-04-2016 15:55:12

 :z13:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 04-04-2016 16:06:17

ซันรึเปล่าาา คนร้ายในเงามืด


ปุ่นคิดเข้าข้างตัวเองเลยลูก เค้าชอบหนู 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 04-04-2016 16:37:53

วิกาชัวร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 04-04-2016 16:55:08

ใครเป็นคนร้ายว้าาาาาา เดาไม่ถูก :serius2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Spenguin ที่ 04-04-2016 17:27:55

 :ruready :ruready

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 04-04-2016 17:31:04

วิกาทำเอง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 04-04-2016 17:58:37

ใครๆๆๆ  ใครประสงค์ร้ายต่อน้องปุ่นของท่านรอง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 04-04-2016 18:08:25

ลุ้นหนักมาก.....

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 04-04-2016 18:11:55

ไม่ใช่ลินก็ซันไม่วิกา 555
เดาไปเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 04-04-2016 18:30:03

ใครกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 04-04-2016 18:57:30

เดาว่าคุณซัน จริงๆ แล้ว ซันไม่ได้ชอบวิกาใช่มั้ยล่ะ
ชอบวีร์ล่ะสิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 04-04-2016 19:09:44

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 04-04-2016 19:27:07

 :katai1: ใครคือฆาตรกร เอ้ย!!! ไม่ใช่ ใครคือคนร้ายยยยย  :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 04-04-2016 19:57:10

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 04-04-2016 20:00:53

คุณลนนี่เริ่มน่ากลัวขึ้นเร่อยๆนะคะ 55555 เหมือนคนที่รู้ทุกอย่าง กุมความลับของทุกคน แงงง แต่สรุปว่าคุณลินไม่ใช่คนทำเราก็ดีใจนะคะ แล้วยังสอนน้องปุ่นหลายอย่างด้วย คนทำก็ไม่น่าใช่คุณซันเหมือนกัน ฮือออ เราไม่เดาดีกว่า เดี๋ยวหน้าแตก 55555 โฟกัสไปที่คุณวีร์ค่ะ เรารอคุณวีร์ทนไม่ไหวจับน้องปุ่นมาสารภาพรักนะคะ แอร๊ยยยย คุณวีร์คงต้องพูดก่อนอ่ะค่ะ รอน้องปุ่นพูดนี่อาจต้องรอจนแก่  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 04-04-2016 21:04:11

ง่าาา รู้สึกผิดกับคุณลินขึ้นมาเลย ที่คิดว่าคุณลินคือคนร้าย แถมยังแอบรักคุณวีร์ คุณลิน เค้าขอโทษ   :กอด1:
คนร้ายคือใครกัน???

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 04-04-2016 21:42:00

เริ่มน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆแล้ว

ตอนนี้ส่วนตัวตัดคุณลินไปจริงๆแล้วนะ แล้วใครเป็นตัวการเนี่ย?

ระวังตัวด้วยนะหนูปุ่นนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 04-04-2016 21:51:25

ซับซ้อนมากกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 04-04-2016 22:00:50

ใครนะคือคนร้าย

ปล.รอครึ่งหลัง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 04-04-2016 22:21:05

ใครกันคือตัวร้ายหรือว่าจริงๆคือวิกา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 04-04-2016 22:23:32

ใครว้า หัวตื้อหัวตันคิดไม่ออกไปอีก 5555 รอติดตามละกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 04-04-2016 23:16:49

ขอเดาว่า คนร้ายคือคุณซันค่ะ  น่าสงสัยอยู่แค่คนเดียว ตอนแรกคิดว่าเป็นจักร แต่เอาว่ะจักรดูไม่น่าจะเกี่ยวกับวิกา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 04-04-2016 23:28:21

เค้าชอบเรานั้นแหละซาลาเปา มั่นไว้ค่ะลูกกกก o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 05-04-2016 03:21:12

ชอบเรื่องนี้น่ารักดี แต่ไม่ชอบตรงที่คนเขียนจะเกริ่นนำตอนต่อไป
มันทำให้อรรถรสการอ่านกร่อยลงไปอ่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 05-04-2016 09:42:04

สนุกมากๆค่ะ อ่านรวดเดียวเลย

 :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 05-04-2016 10:31:10

เรื่องน่ารักมากกกกก

คุณวีร์รุกหนักมาก อย่ามีดราม่านะ ชอบแบบนี้ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: xmana ที่ 05-04-2016 10:47:48

 :jul1: :-[ :-[
แอร้ยย เขิลลล

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-04-2016 12:25:29

ตอนแรกก็คิดว่าลิน พออ่านตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ยังรู้สึกสงสารลินด้วยรักคนที่เขาไม่รัก
อยากรู้จังว่าใครเป็นคนร้าย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 05-04-2016 13:22:25

ไม่ได้บอกชอบเป็นคำพูด แต่แค่ส่งสายตาก็ทำเอาน้องปุ่นถึงกับไปไม่เป็นเลยนะคะคุณวีร์ :m3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★P.21
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 05-04-2016 14:01:06

ตอนที่ 17 ♥ ครึ่งหลัง

ผมโทรหาพี่ปั้นเพื่อปรึกษาเรื่องที่เกิดขึ้น  พี่ปั้นให้ผมถ่ายรูปไว้ทุกมุม เด็ดกลีบที่เปื้อนเลือดเก็บใส่ถุงพลาสติกไว้สองสามกลีบ
เพื่อกันไม่ให้หลักฐานถูกทำลายโดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากนั้นให้ผมแจ้งเรื่องกับคุณวีร์ทันที

ผมรอจังหวะปลอดคน เดินเข้าไปเรียกคุณวีร์ออกมาคุยเป็นการส่วนตัว แจ้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ก่อนพี่สนิมจะส่งช่อดอกไม้ให้

คุณวีร์ดูนิ่งกว่าที่ผมคิดกลับมาเป็นนักธุรกิจใหญ่ ซักถามข้อมูลจากพี่สนิมกับพี่โชคอย่างละเอียด
ละเอียดกว่าผมเสียอีก (ก็ผมไม่ใช่บอดี้การ์ดจริงๆ นี่ครับ)

คุณวีร์บอกให้ผมไปเรียกคุณซันออกมาเพื่อปรึกษาหารือ แต่พี่สนิมห้ามเอาไว้ ยืนยืนว่าไม่ควรไว้ใจใครทั้งนั้น
เพราะวงที่ตีแคบเข้ามา มากกว่า70%เชื่อว่าเป็นคนใกล้ตัว ไม่ควรให้รู้ความเคลื่อนไหวของทีมรักษาความปลอดภัย

ผมเห็นคุณวีร์ถอนใจแล้วสงสาร เดินเข้าไปลูบแขนให้เบาๆ คุณวีร์หันมาลูบหัวผม ยิ้มให้แต่ไม่สดชื่นเอาเสียเลย


“วันงานผมจะจัดคนมาเพิ่ม ระวังเอาไว้ก่อน” พี่สนิมแจ้งคุณวีร์ถึงแผนการณ์คร่าวๆ

“ดีแล้วเรื่องรักษาความปลอดภัยผมฝากคุณสนิมด้วย ได้รับรายชื่อแขกแล้วใช่ไหม”

“ใช่ครับ คุณปุ่นให้ผมเรียบร้อยแล้ว”

“เราไม่ได้จำกัดจำนวนคนลงในบัตรเชิญ คงมีคนที่ไม่มีรายชื่อมาจำนวนนึง การตรวจสอบจะลำบากขึ้นมาก
เหนื่อยกันหน่อยนะ”

“คุณวีร์ไม่ต้องห่วงครับ ทางผมมีมาตรการรักษาความปลอดภัย  ส่วนช่อดอกไม้ผมคงต้องขอเก็บไว้เพื่อทำการตรวจสอบ”

“ได้ อย่าลืมแจ้งผลให้ผมทราบด้วย ผมต้องการรู้ว่ามันเป็นเลือดคนหรือเปล่า”

“ได้ครับ แต่ผมคงต้องขอรบกวนคุณวีร์อีกเรื่อง”

“ว่ามา”

“ก่อนหน้าผมได้คุยกับคุณธรรมและผู้เกี่ยวข้องคนอื่นๆ แล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้คุยกับคุณวีร์โดยตรง
ถ้าคุณวีร์อนุญาตมันจะช่วยได้มาก”

“ได้สิ แต่ผมไม่คิดว่าจะมีอะไรบอกมากไปกว่าที่พ่อผมคุยกับคุณไป”

“ผมต้องการข้อมูลความสัมพันธ์เชิงชู้สาว ต้องขอละลาบละล้วงโดยละเอียด เหตุการณ์โน้มเอียงไปทางนั้นมากกว่าเรื่องของธุรกิจ”

ผมหันขวับไปมองคุณวีร์ หึ ทีนี้มีใครกี่คนผมคงได้รู้หมด โดยเฉพาะคำว่าโดยละเอียดของพี่สนิม
 คงเหมือนไปนั่งอยู่ข้างเเตียงคุณรองประธาน คิดแล้วก็เผลอสะบัดหน้ากลมๆ ใส่ เล่ากันทั้งวันจะจบหรือเปล่าเถอะ
อยากจะปริ๊นท์ไฟล์ที่พี่พรทำไว้ปาใส่หน้า

(ˋ︿ˊ)

ไม่รู้หลงชอบเข้าไปได้ยังไง คิดแล้วอยากจะเกลียดนัก



“ปุ่นเป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น กลัวก็ไม่ใช่หน้าเหมือนโมโหอะไรอยู่”

ตัวการเข้ามาเซ้าซี้ถามผม หลังจากปรึกษาหารือกับพี่สนิมเรียบร้อยแล้ว
พี่สนิมยังเฝ้าอยู่ที่นี่ ส่งพี่โชคให้เอาดอกไม้กลับบริษัท

“ไม่มีอะไรครับ”

“ตกใจแล้วเหวี่ยง พาล เกเร แสดงออกแปลกดี” ดูสรรหามาคิดแต่ละอย่าง

“ไม่ได้ตกใจครับ ไม่ได้กลัวด้วย” ผมเชิดหน้า แสดงออกให้รู้ว่าอย่างพี่ปุ่นไม่กลัวอะไรทั้งนั้น

“ไม่กลัวก็ดีแล้ว แต่พี่กังวล” คุณวีร์พูดเสียงวิตก ผมเป็นห่วงจนลืมอาการง้องแง้งของตัวเอง

“ผมเชื่อมือพี่สนิมครับ คุณวีร์อย่ากังวลเลย”


“ปุ่น”

“ครับ”

มือใหญ่ยกขึ้นมากุมแก้มผมทั้งสองข้าง ใช้นิ้วโป้งไล้ไปมา

“วันงานปุ่นไม่ต้องมา เลิกงานแล้วกลับบ้านพี่จะให้สนิมส่งคนไปคุ้มกัน”

ผมสบตาคนพูด คุณวีร์กังวลเรื่องนี้เหรอ ที่กังวลเพราะเป็นห่วงผมเหรอ

(｡￫‿￩｡)


“ไม่ได้ครับ ผมเป็นเลขามีงานก็ต้องมา คุณวีร์โอนผมมาช่วยคุณลินชั่วคราวผมจะทิ้งคุณลินไปได้ยังไง”

“ต้องได้ พี่ห้ามปุ่นมาเด็ดขาด”

“ไม่ครับผมจะมา” ผมเบือนหน้าออกจากมือคุณวีร์ มาห้ามผมแบบนี้ได้ยังไง ไม่คิดบ้างเหรอว่าผมก็ห่วงคุณวีร์เหมือนกัน


“ปุ่นไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ นี่เป็นคำสั่ง อย่าลืมว่าพี่เป็นเจ้านาย ปุ่นเป็นลูกน้อง”


ผมรู้ว่าเขาเป็นห่วง แต่พูดแบบนี้มันอดน้อยใจไม่ได้ ใครกันที่เคยบอกว่าผมไม่ใช่ลูกน้อง วันนี้กลับทำลืม”

“ครับ”

“ถ้าคุณวีร์ไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัว” ผมเปลี่ยนวิธีพูดกลับมาเป็นทางการ

“ปุ่น” คนเรียกเสียงอ่อนลง
 
“พี่ทำเพราะเป็นห่วงเรานะ”

“..........”

“ไปทำงานเถอะ หายงอนเมื่อไหร่ค่อยมาคุยกัน”

ใครงอน ผมไม่ได้งอน งอนกับน้อยใจมันไม่เหมือนกัน

(=‵′=)   


ผมเดินกลับไปช่วยคุณลินทำงาน เห็นคุณวีร์หลบออกไปคุยโทรศัพท์ คงกำลังปรึกษาหารือกับพ่อหรือใครบางคน
ผมรีบใช้ความคิดว่าจะทำยังไงดี  ผมเป็นลูกจ้างอย่างที่คุณวีร์พูด เพียงแต่คนที่จ้างผมคือท่านประธานกับพี่ปั้น
หน้าที่ผมคือคุ้มครองคุณวีร์ ถ้าผมไม่ได้ทำก็ไล่ผมออกจากเลขาซะเถอะ อยู่ไปก็ไร้ประโยชน์

ทำยังไงดี ทำยังไงดี






“ยังไม่หายงอนอีก” เสียงเปิดประตูห้องนอนผมเข้ามาโดยไม่มีการเคาะนำ

“ไม่ได้งอนครับ”

“ไม่ได้งอนแล้วทำไมทำหน้าแบบนี้” ผมรีบเอาหน้าหลบ อย่าคิดจะหยิกแก้มพี่ปุ่นให้ยาก อยู่มานานจนรู้แล้วเฟ้ย

“หึหึ” มือที่พลาดเป้ายกขึ้นลูบคอตัวเอง

เชอะทำเป็นหัวเราะกลบเกลื่อน ไม่ได้กินพี่ปุ่นหรอก   (#‵′)凸   


“คนไม่งอนมาทำอะไรห้องนี้” คนถามลงนั่งบนเตียงผม

ชิ รู้หรอกว่านี่เป็นบ้านคุณรองประธานแต่ตอนนี้เป็นห้องพี่ปุ่นนะไม่มีมารยาท

“ห้องนอนก็เอาไว้นอนสิครับ”  เป็นไง อยากรู้พี่ปุ่นก็ตอบให้

“พาลแล้วปุ่น พี่ทำเพราะเป็นห่วง ถ้าไม่ห่วงจะมานั่งสนใจเหรอว่าเราจะเป็นอะไรไหม”

ผมเม้มปากแน่น มันใช่เรื่องนี้ที่ไหน ตัวเองพูดอะไรไว้จำไม่ได้สินะ

“ผมจะนอนแล้ว”

“งั้นก็ไปนอน”  คนตัวโตลุกจากเตียงเดินเข้ามาดึงแขนผมจะให้เดินตาม
ผมบิดข้อมือตามที่ร่ำเรียนมา ไม่จำเป็นต้องตัวใหญ่กว่าหรอกครับ แค่อาศัยจังหวะ เล่นทีเผลอตอนอีกฝ่ายไม่ทันระวัง
ผมก็หลุดออกมาเป็นอิสระ

ผมกระโจนขึ้นเตียง เอื้อมมือไปปิดไฟที่แผงควบคุม ห้องมืดทันที ผมยังปรับสายตาไม่ได้เลยเห็นคุณวีร์เป็นเงาตะคุ่มๆ

“ปุ่น” เสียงเรียกเหมือนคนกำลังหมดความอดทน

ผมรีบตะโกนบอก


“ผมไม่ได้เปิดแอร์ ไม่ได้เปิดไฟ ไม่ได้ใช้พลังงานอะไรทั้งนั้น” บอกแล้วว่าผมฉลาด
อย่ามาอ้างเรื่องประหยัดแอร์ลดโลกร้อนอีก พี่ปุ่นจะยอมนอนจมกองเหงื่อขอแค่ชนะคุณรองประธานก็พอ

“ตามใจ” เสียงเพลียใจบ่งบอกถึงอาการยอมแพ้

วะฮะฮ่า เล่นกับใครไม่เล่น อย่าให้พี่ปุ่นมีเวลาตั้งตัว ก่อนหน้านี้มาใหม่ยังไม่ชินไม่นับเฟ้ย




“เฮ้ย ตกตก” ร่างใหญ่เล่นกระโจนขึ้นมาบนเตียง จับตัวผมพลิกขึ้นมานอนอยู่บนอก กอดรัดเอวผมไว้แน่น

ผมต้องพยายามผงกหัวเอาไว้ ไม่อย่างนั้นหน้าจะชนหน้า ไม่ต้องยกตรูขึ้นสูงขนาดนี้ก็ได้ ปกติก็เตี้ยอยู่แค่อก
แต่คิดไปคิดมา เอาวะ หน้าชนก็ดีกว่าอย่างอื่นชน  ( > <)

“คุณวีร์” ผมประท้วง ตอนนี้เริ่มปวดคอไปหมด เกร็งเอาไว้นานๆ แบบนี้ชักไม่ไหว
คนที่ผมสะบัดหลุดไปได้หนึ่งครั้ง ล็อคแขนแน่นเหมือนกลัวจะพลาดอีก

“ไหนบอกว่าจะนอน นอนสิ”  ไอ้คุณรองประธานบ้า จะนอนเข้าไปได้ยังไงเล่า  (*>﹏<*)


ผมพยายามขยับๆ เบี่ยงออกสักนิดก็ยังดี ขืนปล่อยไว้แบบนี้แรงหมดได้ซบลงไปหน้าแปะหน้า
อย่างน้อยขอลงไปนอนข้างๆจะปลอดภัยกว่า

ถ้าคุณนึกภาพไม่ออก ลองนึกถึงแมวน้ำกำลังเดิน ผมก็ดิ้นดุ๊กดิ๊กแบบนั้นแหล่ะ ขยับไปขยับมา
พยายามหาทางลงจากตัวคุณรองประธานให้ได้


“อะ..อืมม..” 

<(“”"O”"”)>

คุณรองประธานครางทำไมวะ ผมนิ่งเลยครับ ตัวแข็งไม่ขยับค้างท่าไหนท่านั้น

“หยุดทำไม ต่อสิ”

<(“”"O”"”)>   

ไอ้บ้า ไอ้บ้าคุณรองประธาน คิดว่าผมทำอะไรอยู่


“ใครสอนให้ยั่วแบบนี้หื้อ” เสียง..เสียงกระเส่าอะไรเบอร์นั้น

“ไม่ได้ยั่ว ปล่อย ผมจะลง” ผมเอาเสียงแปดหลอดเข้าสู้ ดังจนคุณรองประธานต้องเบือนหน้าหนี

“หูจะแตก” 

“ก็ปล่อยผมสิ” ผมตั้งท่าจะตะโกนอีกรอบแต่มือใหญ่ยอมคลายออก
ผมรีบพลิกตัวลงกลิ้งไปนอนจนสุดเตียง หลังติดผนัง  คนตัวโตเร็วพอกันขยับมานอนชิด

“คุณวีร์กลับไปห้องได้แล้ว ผมง่วงจริงๆ ไม่ได้แกล้ง”
“ง่วงก็นอน” คนพูดจัดแจงเอาแขนสอดเข้ามาใต้หัวผม จับซุกอก เอื้อมมืออีกข้างมาลูบหลังทำเหมือนกับกล่อมเด็ก

ก็แบบนี้ทุกที ตั้งแต่ย้ายมามีคืนแรกเท่านั้นที่ผมได้นอนสบายคนเดียว หลังจากนั้นก็ต้องมานอนท่านี้ตลอด
 


“เดี๋ยวครับ”

“อย่าดื้อ พูดอะไรก็เชื่อกันบ้าง”

“ไม่ใช่” ผมสั่นหน้าอยู่กับอกหนา

“เปิดแอร์ก่อน ผมร้อน”

“ฮ่าๆๆ คิดอยู่ว่าจะทนได้สักแค่ไหน” คนตัวโตเอื้อมมือไปจัดการเปิดแอร์ให้


ความเย็นเริ่มแผ่กระจายไปทั้งห้อง เฮ้อค่อยยังชั่ว มุขนี้เลิกใช้ถาวร พี่ปุ่นตัวกลมไม่ถูกกับความร้อน

“จุ๊บ”

อ้าวเฮ้ย มัวแต่กับชื่นมื่นกับความเย็น คุณรองประธานกลับมานอน แถมขโมยจูบเหม่งผม
เดี๋ยวโดนๆ อย่าหลับนะ พี่ปุ่นจะหยิกให้ (ทำมากกว่านั้นไม่ได้เดี๋ยวคนแรงเยอะกว่าตื่นมาเอาคืน)


“พรุ่งนี้ปุ่นเข้าบริษัทกับพี่ ไม่ต้องไปช่วยลินแล้ว”

"แต่งานมันวันมะรืนนะครับ พรุ่งนี้ผมไปช่วยคุณลินอีกวันก็ได้ คงยุ่งกันน่าดู"

"ไม่ต้อง พี่จะโทรบอกลินเอง"

“ครับ” ผมรับคำเสียงหงอยๆ

“ราตรีสวัสดิ์”



ผมนอนลืมตาหายง่วงไปเลย คนข้างๆ หายใจสม่ำเสมอหลับสนิทไปได้สักครู่นึงแล้ว
ผมไมได้แกล้งหยิกอย่างที่พูด ใช้มือเล็กลูบเบาๆไปทั่วหน้า
อยากจะโกรธก็โกรธไม่ได้นาน


เรื่องมันชักวุ่นวายมากขึ้น ไม่อยากให้คนตัวโตเครียดเลย


“เป็นห่วงนะครับ” ผมชะโงกหน้าไปหา แตะปากเบาๆ ลงบนริมฝีปากหนา
จูบแรกของผมให้กับคนสำคัญที่สุด


“ผมรักคุณวีร์”

..........................................................TBC.........................................................
สั้นหน่อยนะคะ ตัดแค่ตอนที่ 17 ถ้าขึ้น 18(วันงาน)  เดี๋ยวจะค้างกันอีก :P
My Friend The Series  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3350516#msg3350516)  เรื่องสั้นจบในตอน อัพตอนใหม่เมื่อวานค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 05-04-2016 14:09:40

แง ปุ่นบอกตอนพี่เขาหลับทำไมลูก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 05-04-2016 14:11:21

เดี๊ยววววววววววว พี่ปุ่นนนน นี่ขโมยจูบคุณวีร์เหรอค้าา ระวังนะคะ ถ้าเจ้าตัวเขารู้ตัวเข้านี่โดนหนักแน่ๆเลยค่ะ คุณวีร์ยิ่งเ้าเล่ห์อยู่ แต่มุกไม่เปิดแอร์นี่มันไม่โอเคจริงๆค่ะ นี่มีนาแล้วนะคะ จะหน้าร้อนแล้วว ร้อนตายเลยค่ะ ไม่เอาๆ แต่ตอนพี่ปุ่นงอนนี่... เราเป็นคุณวีร์จะจับมารัดแล้วบีบบ น่าบีบมาก ฮืออออ เขาเป็นห่วงไงคะน้องปุ่น เป็นห่วงอยู่คนเดียวเลยเนี่ย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 05-04-2016 14:19:29

 :z1:  ลองจับอกข้างว้ายของพี่วีร์ดูสิ จะได้รู้ว่าหลับไม่หลับ
  :L2:  ขอบคุณที่มาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 05-04-2016 14:22:07

 o13

คุณวีร์!!!!!!!!!! รุ้นะว่ายังไม่หลับ

ตอนต่อไปขอคุณวีร์เล่ามั่งงงงงงงงงงง อยากรู้ว่าฮิมหลับไหม

รู้ใช่ไหมว่าน้องบอกรักอ่ะ อั๊ยยยยยยย เขิน


******
ตัวการเข้ามาเซ้าซี้ถามผม หลังจากปรึกษาหารือกับพี่สนิทเรียบร้อยแล้ว  << พี่สนิม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 05-04-2016 14:39:32

กรี๊ดดดดด พี่ปุ่น บอกรัก พี่วีร์  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 05-04-2016 14:51:11

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-04-2016 15:07:36

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 05-04-2016 15:14:23

คุณวีร์ยิ้มแก้มปริแน่เลยที่น้องบอกรักนะ  อย่าเพิ่งเผลอไปลักหลับน้องล่ะ รอให้เรื่องคลี่คลายก่อนว่าใครเป็นคนร้ายตัวจริง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 05-04-2016 15:15:59

ไม่แน่ว่าคุณวีร์อาจจะแค่แกล้งหลับก็ได้นะคะน้องปุ่น :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 05-04-2016 15:25:50

 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 05-04-2016 15:31:46

คุณวีร์ไม่ได้หลับแน่ๆๆ  5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 05-04-2016 15:39:51

พี่วีร์แอบยิ้มแก้มปริแล้วมั้งเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 05-04-2016 16:16:57

พี่วีร์แกล้งหลับอะเปล่า น้องปุ่นนนน  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 05-04-2016 16:25:53

เอาจริงๆตอนนี้เรายังเดาคนร้ายไม่ออกเลย ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 05-04-2016 16:45:06

ปุ่นบอกรักคุณวีร์แล้วหวังว่าคุณวีร์คงแกล้งหลับและได้ยินสิ่งที่ปุ่นบอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 05-04-2016 16:47:27

เราว่าคุณวีร์ไม่ได้หลับ
น้องปุ่นพลาดท่าให้วีร์แน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 05-04-2016 17:14:35

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 05-04-2016 17:16:09

อิอิอิ ขอให้คุณวีร์ยังไม่หลับด้วยเถอะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 05-04-2016 18:40:28

คุณวีร์ยังไม่หลับแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 05-04-2016 18:41:12

คุณวีร์แกต้องเก็บเอาไปฟินแน่ๆ 5555
พี่ปุ่นทำไมไปบอกตอนเขาหลับล่ะค้าาาาา โธ่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 05-04-2016 19:38:46

เชียร์ให้อีพี่วีร์ตบะแตกเข้าซักวัน  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 05-04-2016 20:05:22

งื้ออออออ...น้องปุ่นน่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 05-04-2016 20:15:05

ปุ่นคงต้องแสดงฝีมือให้คุณวีร์เห็นบ้างแล้วล่เ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Soda.wine ที่ 05-04-2016 20:36:18

 :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: hinago ที่ 05-04-2016 21:13:05

ฟินค่าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 05-04-2016 21:23:40

 :hao7:
กรี๊ดดดดดดด ปุ่นจุ๊บคุณวีร์แถมบอกรัก
ฮรืออออ ความน่ารักนี้
คุณวีร์จะไปไหนรอด
คนร้ายต้องเป็นซันแน่ๆ(มั่ว)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 05-04-2016 21:30:10

คุณวีร์ต้องไม่ได้หลับแน่ๆ นางต้องกำลังแอบฟินอยู่แน่ๆๆๆ

นี่เชื่ออย่างนั้น 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 05-04-2016 22:03:00

นี่ปุ่นมาเป็นบอดี้การ์ดใช่ไหม ทำไมไม่รู้สึกเลยหว่า. มีแต่กินแล้วก็ทำให้เจ้านายปวดหัว 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 05-04-2016 22:10:34

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 05-04-2016 22:53:01

น้องปุ่นน่ารักน่าจับกดจริงๆเลย อิอิ คุณวีร์จะอดทนได้กี่น้ำเจอน้องยั่วแบบไม่รู้ตัว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 05-04-2016 22:57:36

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ฟินนน :z3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 05-04-2016 23:02:49

ขอให้คุรวีร์ได้ยินทีเถ้อออออออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 05-04-2016 23:29:55

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 06-04-2016 00:04:21

ปุ่นนนน จุ๊บปากผู้ชาย จะฟ้องพี่ปั้น 5555 น้องปุ่นน่ารักที่สุด น่ารักจนพี่วีร์แสนจะห่วง จะหวง
ไม่ให้ห่างตัวเลยเนี่ย

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 06-04-2016 07:20:17

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งหลัง] 05/04/16 ★ P.21
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 06-04-2016 10:46:32

โอ่ยยยย เจ้านายกับลูกน้อง เค้าทำกันแบบนี้หรอคะ
หืมมมมมมมมมมมมม
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 06-04-2016 15:54:07

ตอนที่ 18

การยืนประจันหน้ากันแบบนี้ทำให้ผมหายใจแทบไม่ออก คุณวีร์ในชุดสูทสีดำเข้ม สูง สมาร์ท แต่หน้าบึ้งตึง

“พี่บอกแล้วว่าวันนี้ห้ามปุ่นมา” เสียงเข้มเหมือนพยายามสะกดอารมณ์ตัวเอง

“ผมไม่ได้มาทำงานครับ ผมมาแสดงความยินดีกับคุณลิน นอกเวลางานผมไปไหนก็ได้”

ความมั่นใจที่เตรียมมาหายไปสิ้น ทั้งๆที่คิดอยู่แล้วว่าต้องเจอพายุอารมณ์ของคุณรองประธาน
แต่ตอนคิดกับความจริงต่างกันลิบลับ

“กลับไปเดี๋ยวนี้ปุ่น”
“คุณโชค” คุณรองประธานหันไปเรียกพี่โชค ผมกลืนน้ำลายดังเอื้อก คิดเอาไว้ว่าคงโกรธเต็มสิบแต่ไม่คิดว่าจะขึ้นไปถึงร้อย

“เอะอะอะไรกันวีร์” คุณลินเดินหน้ายุ่งเข้ามา ทำมือเป็นสัญลักษณ์ว่าให้เบาเสียงลง

“ไม่มีอะไรลิน จะให้คนไปส่งปุ่นกลับบ้าน ลินไปรับแขกก่อน เดี๋ยวตามไปช่วย”

“ส่งทำไมงานเพิ่งเริ่ม ปุ่นก็เพิ่งมา” คุณลินนิ่วหน้า

“ปุ่นกลับเดี๋ยวนี้” คุณวีร์ไม่ฟังใครทั้งนั้น เข้ามาจับแขนผม เผด็จการสุดๆ



“มีอะไรปุ่น” เสียงทุ้มกับร่างใหญ่ที่เขามายืนซ้อนหลังผมถามขึ้น

“พี่ปั้น”

“ไม่มีอะไรครับ ผมมาทักทายเจ้านาย ” ผมพยายามบิดแขนออกจากมือคุณวีร์ แต่แรงบีบกลับเพิ่มมากขึ้นจนผมเจ็บ

“นี่คุณวีร์ คุณลิน เจ้าของร้าน ส่วนคนนี้พี่ปั้นครับ” ผมแนะนำ

“สวัสดีครับ” พี่ปั้นโค้งศีรษะลงเล็กน้อย

“สวัสดีค่ะ” คุณลินทักตอบพี่ปั้นแต่อีกคนทำนิ่งเหมือนมองไม่เห็น

“ผมขอตัวไปนั่งก่อนนะครับคุณวีร์ คุณลิน” บรรยากาศมันอึมครึมเกิน ผมว่าสมควรจะแยกย้ายเข้ามุม
ถึงเสียงระฆังจะยังไม่ดังก็เถอะ


“โต๊ะจัดให้เฉพาะแขก” คนพูดไม่เจาะจงชื่อว่าพูดกับใคร แต่ทั้งวงมีคุณรองประธาน คุณลิน ผม พี่ปั้น
ใครไม่รู้ก็โง่แล้วครับ

พี่ปั้นหยิบบัตรเชิญออกมาจากข้างในเสื้อสูทขึ้นมาถือ  ยิ้ม(กวน)น้อยๆ ให้คุณรองประธาน
คุณวีร์หันขวับมามองหน้าผม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ากำลังคาดโทษที่ผมแอบเอาบัตรเชิญให้คนนอก

“ลินเป็นคนเชิญเอง” คุณลินทำเสียงแบบที่ผมแอบนิยามให้ว่า ลินสไตล์
สีหน้าเบื่อโลก ยิ้ม(เยาะ)นิดๆที่มุมปาก เสียงเย็นไร้อารมณ์ กับตาดุๆ ไม่เก่งจริงเลียนแบบไม่ได้นะครับ 

“ลิน!!” คนเคยเข้มทำหน้าเหมือนเด็กถูกขัดใจ

“เห็นปุ่นบอกว่าไม่ต้องมาทำงานวันนี้ ลินเลยเชิญมาเป็นแขก ช่วยกันมาตั้งมากก็ควรจะได้มาเห็น”

“ปุ่นตามสบายนะ วีร์ไปช่วยลินรับแขก นักข่าวอยากขอสัมภาษณ์ด้วย”
คุณลินเป็นนางฟ้าในคราบปีศาจชัดๆ ช่วยชีวิตผมเอาไว้ ช่วยพูดปดให้ด้วยเพราะความจริงผมนี่แหล่ะเป็นคนไปขอ
บัตรเชิญจากคุณลิน



“ปุ่นไปช่วยพี่รับแขก” ปากพูดกับผมแต่ตาจ้องตากับพี่ปั้น ไม่มีใครยอมหลบตาใคร
 ถ้าเป็นปลากัดไม่คุณรองประธานก็พี่ปั้นคงท้องไปแล้ว

“ไปเถอะ” ผมหันไปเลิกคิ้วให้พี่ปั้น ยอมด้วยแหะ

พี่ปั้นยกมือขึ้นกอดไหล่ผม ก้มหน้าลงมากระซิบที่หู

“ปุ่นไปอยู่ใกล้ๆ น่าจะช่วยได้มากกว่า ระวังตัวด้วยนะ”


“เฮ้ย ตกตก” ผมยังไม่ทันได้ตอบอะไร  มือที่จับแขนกระชากให้ผมออกห่างจากพี่ปั้น
แรงขนาดที่น้ำหนักอย่างผมยังปลิวได้ (แลดูเหมือนสาวน้อยอ้อนแอ้นแต่ความจริงโครตอวบ)


“ปุ่น”  พี่ปั้นขมวดคิ้ว เสียงเรียกมีแววกังขา

“ครับ”

“เดี๋ยวเราคงต้องคุยกันหน่อย” พี่ปั้นพูดจบโค้งศีรษะให้คุณลินนิดนึง ก่อนยอมล่าถอยออกไป

“เอื้อก” เสียงกลืนน้ำลายของผมเอง ผมว่าแล้วๆ สักวันพฤติกรรมแปลกๆของคุณรองประธานต้องทำผมซวย


แน่จริงชัดเจนมาเลย

 
ชิ ผมไม่ได้อยากจะรู้นะ แค่จะได้มีคำตอบไปบอกพี่ปั้นมันไง




ผมยืนข้างๆ คุณวีร์คอยรับช่อดอกไม้บ้าง ของขวัญบ้างที่คุณรองประธานส่งมาให้ มีพี่โชคเป็นมือวางอันดับสอง
คอยรับต่อจากผมอีกที 

แสงแฟลขรัวอยู่ด้านนอกทำให้ผมรู้ว่าคุณวิกามาถึงแล้ว คุณลินสะกิดให้คุณวีร์ไปรับ หน้าผมค่อยๆ หุบยิ้ม
คนอยากไปรับ ยืนข้างๆ ผม ทำไมคุณซันไม่ชิงตัดหน้าคุณรองประธานเดินออกไปก่อน
เฮ้ย ผมคิดอะไรอยู่ เหมือนตัวอิจฉาเลย ไม่เอา พี่ปุ่นไม่อยากเป็น


คุณวีร์เดินนำคุณวิกาเข้ามา ช่างภาพขอให้หยุดเพื่อถ่ายรูปคู่ ผมยืนมองคุณวิกาคล้องแขนเข้ากับแขนคุณวีร์
ยิ้มหวานให้กับกล้อง หันไปทางซ้ายบ้างขวาบ้างตามเสียงเรียก

“ถือเป็นการเปิดตัวหรือเปล่าครับคุณเทวิกา”  เสียงนักข่าวตะโกนถาม

“แหม อย่าแซวสิคะ วิกามาร่วมแสดงความยินดีกับวีร์เท่านั้นเอง” ปากพูดเหมือนปฏิเสธ แต่ตาที่ช้อนขึ้นมอง
หวานเยิ้มเสียจนตีความหมายเป็นอย่างอื่นไม่ได้


แสงแฟลชรัวกันไม่ยั้ง ช็อตเด็ดสำหรับคืนนี้ พรุ่งนี้คงลงทั้งข่าวบันเทิง ข่าวธุรกิจ ข่าวซุบซิบ ข่าวสังคม
นางเอกสาวกับนักธุรกิจใหญ่ ใครจะปฏิเสธว่าไม่เหมาะสมกัน

ตึก.......ตึก........ตึก.......ตึก ทำไมใจผมมันเต้น(อ่อนแรง) แบบนี้



“อยากเล่าให้พี่ฟังไหม”  ไม่รู้พี่ปั้นมายืนข้างผมตั้งแต่เมื่อไหร่ สายตาที่มองมาทำเอาผมพูดไม่ออก
พี่ปั้นถอนใจยาว

“ตั้งแต่เมื่อไหร่”

“น้อง..”

“ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้”

“น้อง..”

“อย่าทำหน้าเศร้า เราต้องคุยกันแต่ไม่ใช่ตอนนี้” พี่ปั้นยกมือขึ้นกอดไหล่ผม ตบลงมาเบาๆ

 ผู้ชายต้องไม่ร้องไห้ให้เรื่องขี้ปะติ๋ว แต่ทำไมมันปริ่มๆ อยู่ตรงหางตา

“ตัดใจซะเชื่อพี่” พี่ปั้นยกมือขึ้นลูบหัว ดึงเข้ามาซบอยู่กับไหล่




“ปุ่น”  เสียงเรียกชื่อผมดังแหวกเสียงแฟลช เสียงนักข่าว
ผมไม่ทันตั้งตัว ผงกหัวออกมาจากไหล่พี่ปั้น เห็นนักข่าวหันมามองผมกันให้พรึบ

ผมมองคนเรียกงงๆ คนที่เหลือเหมือนกำลังดูแข่งเทนนิส หันไปมองคุณรองประธานทีหันามองผมทีสลับไปมา

“เชิญคุณลินกับคุณซันมาถ่ายรูป” คุณรองประธานจ้องผมตาเป็นไฟ พร้อมกับสั่งคำสั่งประหลาด
 ก็คุณลิน คุณซันยืนอยู่ใกล้ๆ นี่เองพูดดังขนาดนี้เรียกเองเลยก็ได้ ได้ยินเหมือนกัน


ท่ามกลางความงุนงงของทุกคน คุณซันมีสติก่อนใคร ดันหลังคุณลินให้เดินเข้าไปร่วมเฟรม
คุณวีร์พยักหน้าเป็นเชิงเรียกผมให้เดินเข้าไปด้วย ผมไม่คิดว่าผมจะเกี่ยว แต่เห็นสายตานั้นแล้ว
คิดได้อย่างเดียวว่าไม่ควรปฏิเสธ

ผมเดินเข้าไปเป็นคนสุดท้าย คุณวีร์เอื้อมมือมาดึงแขนผมให้ยืนแทรกตรงกลางระหว่างตัวเองกับคุณวิกา
มือเปลี่ยนมาแตะอยู่ที่เอว

หลังแสงแฟลชเริ่มสงบ คุณวีร์กล่าวขอบคุณนักข่าวที่มาร่วมงาน พร้อมกับเชิญให้อยู่รับประทานอาหารด้วยกัน
ก่อนปิดท้ายด้วยการกล่าวขอบคุณคุณวิกาที่ให้เกียรติมาร่วมงานเปิดร้านครั้งนี้

“ผมขอบคุณวิกาที่สละเวลาและคิวงานมาร่วมแสดงความยินดีกับเราในคืนนี้ วิกาเป็นเพื่อนที่ดีและน่ารักเสมอ”

คุณลินรับช่อดอกไม้จากพนักงานส่งต่อให้คุณรองประธาน  แต่คุณวีร์ไม่ยอมเอื้อมมือไปรับ แถมดึงผมให้ก้าวถอยหลัง
คุณลินจุดยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก ก้าวเข้ามายืนแทนที่ ก่อนส่งดอกไม้ในมือให้คุณวิกา
แสงแฟลตกลับมารัวขึ้นอีกครั้ง สองสาวมองสบตาและยิ้มให้แก่กัน มือถือดอกไม้ค้างไว้เพื่อให้นักข่าวได้ถ่ายภาพ

ผมบอกได้เลยว่าเป็นยิ้มที่ผมจะจดจำไปทั้งชีวิต คนนึงยิ้มเหมือนพึงพอใจ เยาะเย้ย เหมือนกำลังกำชัยชนะ
อีกคนยิ้มหวานแต่ตาแข็งส่อแววอาฆาต ไม่แปลกที่ผมจะรู้สึกว่าอุณหภูมิในห้องมันลดลงฮวบฮาบ
บรื๋อ ขนลุก

เมื่อนักข่าวได้ภาพจนพอใจแล้ว คุณวีร์ก็เรียกให้คุณซันมาพาคุณวิกาไปโต๊ะวีไอพี บรรยากาศภายในงานเริ่มเข้าสู่ความสงบ
พนักงานทยอยเสิร์ฟอาหารให้กับแขก



“ปุ่น” ทำไมวันนี้มันมีแต่คนเสียงเย็น เย็นแล้วก็ยังเย็นกันได้อีก

“ไหนบอกพี่ว่าไม่ได้เป็นอะไรกับมัน แล้วพามันมาทำไม” เสียงพูดไม่ดังมาก พอแค่ได้ยินกันสองคน

“ไม่ได้เป็นอะไรกันแต่ไม่ใช่ว่าไม่สนิทกันนี่ครับ”

“สนิทกันจนทำตัวประเจิดประเจ้อ ซุกไซ้กันในงาน ไม่อายสายตาใครอย่างนั้นเหรอ รู้จักวางตัวบ้างปุ่น”

(*゜~`*)｡ 

เอามาจากไหน ผมไปซุกไซ้กับพี่ปั้นมันเมื่อไหร่ ฟ้าได้ผ่าตาย

“ผมไม่ได้ทำ”



“วีร์” ก่อนสงครามน้ำลายย่อมๆ จะเกิด คุณลินเข้ามาห้ามทัพเสียก่อน

“ทำตัวสมกับเป็นผู้บริหารหน่อย ไปนั่งที่โต๊ะกับแขกผู้ใหญ่ได้แล้ว ท่านถามหากัน
ถ้ายังทำตัวงี่เง่า ลินจะไล่ปุ่นกลับจริงอย่างที่วีร์ต้องการแล้วนะ”

งะ คุณวีร์ทำตัวงี่เง่าแล้วเกี่ยวอะไรกับผม คุณลินไม่ยุติธรรม  o(╥﹏╥)o   


“ห้ามกลับ” เสียงแข็งๆ ของคุณรองประธานทำเอาผมงงเต๊ก นี่ก็ผีเข้าผีออก เดี๋ยวให้กลับเดี๋ยวไม่ให้กลับ

“งั้นก็ทำตัวดีๆ ไปได้แล้ว” คุณลินโครตโหด

“ปุ่นไปนั่งกับเพื่อน โต๊ะวีไอพีมีแต่แขกผู้ใหญ่”

“ครับ”

“ไม่”

“วีร์” คุณลินเรียกเพื่อนแบบเหลืออด ผมเลยรีบชิงออกมาก่อนคุณลินจะไล่ผมกลับบ้านจริงๆ



ผมมองหาพี่ปั้นไปรอบๆ ร้าน เจอแล้วก็เข้าไปนั่งด้วย

“มีอะไรไหมครับ” ผมพยายามระมัดระวังคำพูด ถึงโต๊ะที่เรานั่งอยู่จะมีแขกท่านอื่นอีกแค่สองคน
แต่ก็ไม่ควรให้ได้ยินอะไรแปลกๆ

พี่ปั้นส่ายหน้า วางช้อนลงหันมาจ้องหน้าผม

“พี่ปั้นบอกแล้วนะครับว่าจะยังไม่ถามน้อง” ผมรีบทวงสัญญา

“ไม่ถามก็ไม่ถาม ทานข้าวเถอะ” 

ผมนั่งทานข้าวไปเรื่อยๆ ไม่ค่อยได้คุยกับพี่ปั้นเท่าไหร่

ผมมองไปที่โต๊ะวีไอพี แอบถอนใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นคุณซันนั่งคั่นกลางระหว่างคุณวิกาและคุณวีร์



“พี่ปุ่น”  เสียงเรียกแสดงถึงความดีใจที่ได้เจอผม

“น้องริวมาด้วยเหรอครับ”

“อืมเพิ่งมาถึง มากับพี่เรย์” น้องริวชี้ไปอีกโต๊ะที่อยู่มุมห้อง

“ตอนแรกพ่อไม่ยอมให้มาไม่รู้ทำไม แต่ริวลากพี่เรย์มาเลย”  เด็กเอาแต่ใจหนอ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย

น้องริวยืนอยู่หลังพี่ปั้น มัวแต่สนใจมองผม จนพี่ปั้นหันกลับไปมอง

ทำไมน้องริวถึงหน้าซีดหว่า

“นาย..นายหมียักษ์”  เรียกเสร็จกลับยกมือขึ้นปิดปาก ผมมองคนโน้นทีคนนี้ที งงๆ

“หึ สวัสดีครับคุณน้องริว”

“ใครน้อง อย่ามาเรียก” ผมเห็นท่าไม่ดี เลยรีบชิงตัดบท

“น้องริวมานั่งกับพี่ก่อนไหมครับ” ผมชี้ที่เก้าอี้ข้างตัว

“ไม่ล่ะ ริวมาทักเฉยๆ ไปนะ” พูดจบก็เดินเร็วๆ หายไปเลย

“หึๆ “

“พี่ปั้นอะไรกัน หัวเราะทำไม มีอะไรที่น้องไม่รู้หรือเปล่า เล่ามาเดี๋ยวนี้นะ” ผมหันมาคาดคั้นพี่ชายตัวเอง

“ไม่มีอะไร อย่ามาซักพี่ไม่งั้นพี่จะซักเราบ้าง”  เงียบสิครับ ใครจะกล้า


ผมทานข้าวยังไม่ทันอิ่มดี พนักงานก็มาตามถึงโต๊ะบอกว่าคุณรองประธานให้ไปหา
ตาพี่ปั้นวาบแสงขึ้นมาก่อนจะกลายเป็นปกติ พยักหน้าให้ผมไปได้

เรียกผมไปแล้วก็แทบไม่ได้ทำอะไร เดินตามไปเรื่อยๆ หยุดทักทายโต๊ะโน้นนิดโต๊ะนี้หน่อย
กับคอยส่งยิ้ม ข้าวก็ยังกินไม่อิ่มดี ร้อยยิ้มเลยแห้งไปหน่อย

คุณรองประธานเดินวนมาถึงโต๊ะวีไอพี คุณวิการีบลุกขึ้นมายืนจับแขนเอาไว้ ผมถอยออกมายืนห่างๆ
คุณวิกายื่นหน้ากระซิบอะไรบางอย่างที่ผมไม่ได้ยิน  มือที่ทาบทับอยู่บนแขนไล้ไปมาเบาๆ



“มาด้วยเหรอ” เสียงทักทำเอาผมสะดุ้ง มัวแต่มองปากสีแดงของคุณวิกาที่เอาแต่ยิ้มยั่วยวนคุณรองประธานอยู่

“คุณจักร” ผมหันไปมองคนที่เรียกจากด้านหลัง รีบโค้งศีรษะให้ ยังไงก็ญาติเจ้านาย

“นั่งโต๊ะไหนทำไมไม่เห็น”

“ผมนั่งโต๊ะทางโน้นครับ” ผมชี้มือกวาดๆ ไป ไม่อยากระบุพิกัดชัดเจน
ว่าแต่ผมเองก็เพิ่งเห็นคุณจักร สงสัยจะเข้ามาทีหลังเหมือน้องนริว

“แต่งแบบนี้หล่อดีนะ” คุณจักรยกมือขึ้นมาแตะไหล่ผม ใช้นิ้วเขี่ยเบาๆ ผมนี่ขนลุกเกรียว มันไม่ได้ลุกเหมือนตอนคุณวีร์แตะ
มันลุกแบบอึย แขยงยังไงชอบกล

“ไม่เคยสังเกตเราสักที อ้วนไปหน่อยแต่หน้าตาใช้ได้”  ยิ่งพูดยิ่งขนลุก สายตาที่มองมามัน มัน..บอกไม่ถูก

“ถูกใจเหรอคะ” คุณลลิตาเลขาสาวสวยในชุดสีแดงเพลิง สั้นจนเห็นขาเรียวยาว เข้ามายืนข้างๆ

“อืม” ทำไมสองคนมองตากันพิลึกๆ ผมยังประมวลผลได้ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์แต่คิดว่าไม่ปลอดภัย

ผมค่อยๆ ถอยออกจากมือที่ยังแตะอยู่บนไหล่ ถอยจนเผลอไปชนกับคุณวีร์เข้า


“ซุ่มซ่ามจริงเรา” เสียงบ่นของคนที่จับตัวผมไว้ให้กันล้ม

“พี่จักร” หน้าคนที่ยิ้มให้ผมเมื่อกี้กลายเป็นบึ้ง เมื่อมองเห็นว่าใครยืนอยู่กับผมด้วย

“มีอะไร” คุณวีร์ก้มลงมาถามผม

ผมรีบส่ายหน้า แต่ไม่ยอมขยับตัวออกจากคุณรองประธาน

“ไม่มีอะไร พี่แค่ทักทายเลขานายนิดหน่อย”  คุณจักรยกมือขึ้นโอบคุณลลิตา


“ตายังไม่มีโอกาสได้แสดงความยินดีกับคุณวีร์เลยค่ะ ยินดีด้วยนะคะสำหรับกิจการใหม่”
น้ำเสียงยั่วยวนพอๆ กับรอยยิ้ม มิอที่ยื่นออกมาเรียกร้องให้อีกฝ่ายจับด้วย

คุณวีร์ยื่นมือมาจับกับคุณลลิตา อีกฝ่ายไม่มีทีท่าจะปล่อย แถมเขี่ยนิ้วไปมา ผมถึงกับอ้าปากค้าง
ไอ้แบบนี้เขาบอกว่ามันเป็นสัญญาณการเชิญชวนใช่ไหม ผมเคยอ่านเจอ เชิญชวนเรื่องอย่างว่า
เหวอ  ไม่กลัวคุณจักรหรือไง นี่มันทำต่อหน้าเลยนะ


“ลลิตา” คุณวิกากระชากแขนของคุณรองประธาน มือที่จับกันอยู่หลุดออกโดยอัตนโนมัติ

เป็นภาพที่ไม่น่าดูเอาเสียเลย มือนึงของคุณวีร์แตะอยู่ที่เอวผม แขนอีกข้างคุณวิกาเกาะเหนียวหนึบ
มีผู้หญิงส่งยิ้มยั่วยืนอยู่ตรงหน้า และมีผู้ชายที่เป็นญาติโอบไหล่เอาไว้ สุดๆ ครับ ภาพพิลึกแห่งปี



 “วีร์ไปกล่าวขอบคุณแขกหน่อย” คุณซันเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยกู้สถานการณ์เอาไว้

“ให้ลินพูดเถอะเดี๋ยวเราไปยืนด้วย”  คุณซันพยักหน้าเดินไปหาคุณลินเพื่อส่งข่าว

วงสนทนาอันพิลึกพิลั่นถึงได้สลายตัวกันได้ กลับโต๊ะใครโต๊ะมัน เว้นผมที่คุณวีร์ลากให้ออกไปยืนขอบคุณแขกด้วย



คุณลินรับไมค์มากล่าวขอบคุณแขกผู้มีเกียรติ พร้อมกับแจ้งว่าทางร้านมีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เป็นกิ๊ฟวอชเชอร์
ให้กับแขกทุกท่าน รวมถึงนักข่าวที่มาในงาน

คุณซันและคุณวีร์รับไมค์ไปพูดต่ออีกคนละนิด ก็เป็นอันเสร็จพิธี


แขกเริ่มทยอยกันกลับ ผมค่อนข้างโล่งอกที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในงาน หันไปมองพี่ปั้นยังนั่งอยู่ที่โต๊ะ

“วีร์ไปส่งวิกาที่บ้านนะคะ” เดี๋ยวนี้คำพูดคนเรามันแปลได้หลายอย่างดีแหะ บอกแค่ให้ไปส่งที่บ้าน
แต่ทำไมรู้สึกว่ามันบอกอย่างอื่นแถมมาด้วย

“วิกามีคนขับรถมาไม่ใช่เหรอ”

“วิกาให้กลับไปแล้วค่ะ คิดว่าคงมีคนใจดีพาไปส่ง” 

ผมยกมือขึ้นตบอกเบาๆ มาอีกแล้วอาการนี้ แต่ผมไม่โทษเรื่องทานข้าวอีกแล้วเดี๋ยวนี้ผมรู้แล้วนี่ครับว่ามันเป็นเพราะอะไร

“ซันเดี๋ยวนายไปส่งวิกาหน่อยสิ”

“ได้ ไม่มีปัญหา”

“วีร์ไปส่งไม่ได้เหรอคะ วิกาอยากให้วีร์ไป”  คุณวิกายังออดอ้อนไม่เลิก

“ลินไปส่งให้เอง กลับกันเลยไหมวิกา”
 
“ไม่ต้อง” ถ้าพูดภาษาชาวบ้านกัน คุณวิกาคงอยากพูดว่าอย่าเสือก แต่เพราะเป็นถึงนางเอกและแขกยังกลับกันไม่หมด
เลยเหลือแค่คำนี้

“วิกาไปเข้าห้องน้ำก่อน วีร์รอวิกาด้วยนะคะ”  เออหนอเป็นผู้หญิงมันต้องใช้มารยาแบบนี้ใช่ไหมแกล้งเอาหูทวนลมเสีย
อะไรที่ไม่ได้ดั่งใจก็ไม่ฟัง

คุณวิกาเดินนวยนาดไปเข้าห้องน้ำ คุณลิน คุณซัน คุณวีร์แยกย้ายไปส่งแขกที่เหลือ ผมแอบแว้บเดินไปหาพี่ปั้น



“พี่ปั้นจะกลับเลยไหมครับ”

“กำลังจะกลับ ให้สนิมเหลือคนไว้เคลียร์ของขวัญกับพวกดอกไม้ แต่เห็นบอกว่าดูคร่าวๆ ไม่มีชิ้นไหนน่าสงสัย”

“ปุ่นจะกลับกับพี่ หรือต้องกลับกับเจ้านาย”
ผมชั่งใจ กลับกับพี่ปั้นโดนซักหนักแน่ เอาตัวรอดกลับพร้อมเจ้านายน่าจะโดนน้อยกว่า

“น้องกลับกับเจ้านายดีกว่าครับ”

“ได้ แต่พรุ่งนี้กลับไปนอนบ้าน เข้าใจไหม”

“ครับ” มีเวลาคิดอีกหนึ่งวัน หนึ่งคืน เอาวะ ก็ยังดี




“กรี๊ดดดดดดดด” 



เสียงร้องดังมาจากทางหลังร้าน พี่ปั้นกระโจนออกไปก่อนผม ผมรีบวิ่งตามไป
เสียงคุณวิกา ผมจำได้


ห้องน้ำเป็นห้องน้ำหญิงแต่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจ ทุกคนเปิดประตูเข้าไป
เห็นคุณวิกายืนตัวสั่น  มือชี้ไปที่กระจก

อย่ายุ่งกับวีร์ ถ้ามึงไม่อยากตาย   

ตัวหนังสือสีแดงเขียนโย้ไปโย้มา หน้ากระจกมีดอกกุหลาบสีแดงถูกขยี้จนดอกใบเละเทะวางอยู่


“วีร์” คุณวิกาโผเข้ามากอดคุณวีร์เอาไว้

พี่สนิมเข้าไปเปิดประตูห้องน้ำด้านในดูหมดทุกห้อง ก่อนส่ายหน้าเพื่อบอกว่าไม่มีใคร
พี่โชคสั่งคนวิ่งออกไปดูข้างนอก โชคร้ายที่ไม่มีกล้องวงจรปิด

พี่สนิมได้ขอติดตั้งแล้ว แต่คุณลินยืนยันว่าร้านต้องการความเป็นส่วนตัวให้กับลูกค้า
จุดเดียวที่มีการติดตั้งคือบริเวณแคชเชียร์

“คุณวีร์เชิญออกไปก่อนครับ อย่าแตะต้องอะไรทั้งสิ้น ผมจะให้คนเรียกพนักงานมาสอบถามทั้งหมด
เผื่อจะมีคนเห็นอะไรบ้าง” คุณวีร์พยักหน้าให้พี่สนิท ประคองคุณวิกาออกไป

“พี่ปั้น”  ผมหันไปเรียกพี่ชายที่หลบออกไปยืนข้างนอกจนคุณวีร์ออกไปกันแล้วถึงเข้ามา

“พี่ไม่คิดว่าเรากำลังสู้กับคนประสงค์ร้าย อาจเป็นพวกโรคจิต ที่กำลังเล่นสงครามประสาทกับเรา”

ผมพยักหน้าเห็นด้วย

“แต่ทำไมตอนแรกถึงทุบรถคุณวีร์ครับ มีขับปาดหน้าด้วยรถเกือบชน”

“พี่ว่ามันเป็นการเรียกร้องความสนใจ เมื่อไม่ได้ก็หันมาเล่นงานคนที่อยู่รอบข้างแทน”

“ปุ่นออกไปเถอะ เดี๋ยวเผื่อมีใครเข้ามาตาม พี่จะได้ทำงานได้สะดวก ยังไม่อยากให้ใครเห็น”

“ครับ พี่ปั้นระวังด้วยนะ”

“ไปเถอะ”



ผมเดินออกมาแต่ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นภาพคุณวิกายืนกอดคุณวีร์แน่น มือของคุณวีร์ลูบหลังให้ไปมา

“ไม่มีอะไรหรอกวิกาใจเย็นๆ “

“วิกากลัว" เสียงปนสะอึกสะอื้นดูน่าสงสาร

ผมต้องเตือนสติตัวเอง ไอ้บ้าปุ่นอย่าเอาแต่หึงไม่ลืมหูลืมตา ดูสถานการณ์ซะบ้าง


“ถ้าวิกากลัว ช่วงนี้อย่าเพิ่งติดต่อกับผมจะได้ปลอดภัย”

“ไม่นะคะ ไม่” เสียงละล่ำละลักมาทั้งน้ำตา

“วิกากลัว แต่วิกาไม่ยอมเลิกกับวีร์ ”

“หึ พูดได้ขนาดนี้ไม่ต้องเป็นห่วงแล้วล่ะ” คุณลินยักไหล่ เดินออกไปรวมกับพนักงานที่กำลังถูกเรียกสอบ

“วีร์ไปส่งวิกาหน่อยนะคะ”

“เดี๋ยวผมให้ซันไปส่ง” คุณวีร์กวักมือเรียกคุณซันให้เดินเข้าไปหา

“ไม่ วีร์อย่าทิ้งวิกา” มือขาวกอดรัดเอาไว้แน่น ผมสะอึกอยู่ในอก


คุณวีร์หันมาสบตากับผม มองเหมือนพยายามจะบอกอะไรบางอย่างแต่ผมหลบสายตาลงก่อน

“ซัน” คุณวีร์เรียกเพื่อนอีกครั้ง ผมไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้วเลยเดินตามคุณลินไป ได้ยินแต่เสียงตามมา

“วิกา ผมต้องอยู่จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ไปส่งคุณไม่ได้ ซันจะดูแลคุณอย่างดี”

“ไปกันเถอะครับ” เสียงคุณซันพูดขึ้นบ้าง

ผมไม่ได้หันกลับไปมองว่าสุดท้ายแล้วจบลงที่ใครไปส่งกันแน่ พยายามโฟกัสกับงานตรงหน้า



อย่าไปคิดอย่าไปสนใจ นั่นไม่ใช่หน้าที่ของเรา เขาจะไปหรือไม่ ไม่เกี่ยวกับเรา

ผมคอยเตือนตัวเองซ้ำๆ แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวต้องหันกลับไปมอง


ตรงที่มีคนสามคนยืนอยู่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เหลือเพียงพื้นที่ว่างเปล่า

ผมหันไปมองรอบๆ ร้าน

ไม่มี


ไปส่งกันจริงๆ สินะ โง่ปุ่นเอ๊ยหวังอะไรไม่เข้าท่า


......................................................TBC..........................................................
คุณวีร์หลับไปแล้วจริงๆ ไม่ได้ยินค่า แต่ไม่ต้องห่วงน้า เดี๋ยวก็ได้ยิน ไม่นานหรอก ^^
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 06-04-2016 16:09:57

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 06-04-2016 16:13:38

ทำไมเราเริ่มสงสัยคุณวิกาแล้วไม่รู้ อาจเพราะเธอดูตอแหลเล่นละครอ่ะค่ะ แงงง ส่วนน้องปุ่นรู้ตัวแล้วเราก็ดีใจนะคะ แต่เราก็ไม่อยากให้คุณวีร์ได้ไปง่ายๆอ่ะ เราหมั่นไส้ 555555 คุณจักรนี่ก็น่ากลัวนะคะ น่ากลัวมากกก คุณวีร์ต้องระวังนะคะ นี่เทียบแล้วน้องปุ่นควรเป็ฯของคุณวีร์ค่ะไม่ใช่คุณจักรแน่นอนน ส่วนพี่ปั้นนน พี่ปั้นอย่าแกล้งน้องริวว ไม่เอาา เดี๋ยวน้องกลัวไม่กล้าเข้าใกล้นะคะ ำม่รู้ทำไมแค่บอกว่าพี่ปั้นมองน้องนี่เราก็รู้สึกว่าพี่แกแกล้งน้องริวอยู่ตลอด แอร๊ยยยยย  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 06-04-2016 16:16:03

คนร้ายคือใครกัน!
คนน่าสงสัยโผล่มาอีกแล้ว
น้องปุ่นก็อย่าเพิ่งเศร้าไปนะลูก หนูอาจจะคิดไปเองก็ได้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 06-04-2016 16:29:29

เอ้า หลับซะงั้น :hao5: แอบหวังให้ได้ยินนะนี่
คนร้ายโรคจิตหรือเพราะหลงมากหรือยังไงกัน มันดูเหมือนต้องการมากแต่เอามาเป็นของตัวเองไม่ได้แต่อีกมุมนึงมันก็เหมือนการสร้างสถานการณ์ โอ๊ยยยยย  :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 06-04-2016 16:34:41

วิกาทำเองป่าว เขียนเอง กรี๊ดเอง โรคจิต
น้องปั้นน่าสงสาร รักเขาแล้วก็เฝ้าตามหวง โถ ลูก แต่พี่วีร์ก็หวงหนูมากนะ
ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 06-04-2016 16:39:30

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 06-04-2016 16:58:31

ทำไมพ่อของริวถึงไม่ให้ริวกับเรย์มางานเปิดร้านคุณวีร์ล่ะทั้งๆที่เป็นญาติกัน อันนี้ก็น่าสงสัย  ส่วนข้อความที่หน้ากระจกยัยวิกาเขียนเองรึเปล่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 06-04-2016 17:05:27

แปปส์สิ

ถ้ายัยวิกาทำคนเดียวนี่จะดีมว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ปล่อยให้นางเป็นโรคจิตต่อไป

ปอลอ ทำไมคุณวีร์ถ้าได้สมองนิ่มเยี่ยงนี้นะ ไหนบอกจะทำคะแนน

ให้ปุ่นหักคะแนน แถมติดลบห้าสิบเลย

แบบนี้ต้องประหาร!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-04-2016 17:18:16

ถ้าวิกาทำเองก็น่าจะเป็นโรคจิตนะ เรียกร้องความสนใจจากวีร์
แต่ยังไม่รุ้ตัวคนร้ายสักที อยากรู้เร็วๆจังว่าเป็นใคร

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 06-04-2016 17:20:13

พี่ปั้นรักน้องปุ่นอะ ทั้งที่ไม่ชอบพวกนี้แต่ก็ยอมให้น้อง พี่ชายน่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 06-04-2016 17:22:32

ท่านรองเมื่อไรจะเคลียร์กับวิกาสักที  ปุ่นงอลเลยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 06-04-2016 17:41:58

วิกาน่าสงสัยสุดๆคะงานนี้ 555

งานนี้สงสารน้องปุ่นสิคะ ท่าทางจะนอยหนักมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 06-04-2016 17:50:02

พี่ปั้นแค่มอง = แกล้งน้องริวนิสัยไม่ดีเลยน๊าาสงสารน้องริว555
พี่ปั้นห้ามปุ่นให้มันจริงจังมากกว่านี้หน่อยกีดกันให้มันสุด ๆ ให้คุณวีร์มันหึงหัวฟัดหัวเหวี่ยงเป็นบ้าเป็นหลังเลย หมั่นไส้ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 06-04-2016 17:52:23

 :z3:       :เฮ้อ:      ยัยวิกาทำเองกรี้เองรึเปล่า
คุณวีร์งานหนักแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 06-04-2016 17:56:20

หรือจะเป็นซันนัะ แบบแอบชอบคุณวัร์ ที่มองก็เพราะมองวีร์ไม่ได้มองวิกา55555 :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 06-04-2016 18:00:10

เรื่องชักจะยุ่งเหยิงแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 06-04-2016 18:18:50

คุณจักรปะคนร้ายช่วงแรกๆอ่ะที่มีทุบรถกับมาชน
ส่วนที่ส่งจดหมายขู่ก็อาจจะเป็นอีกคน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 06-04-2016 18:21:21

โถ่ น้องปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 06-04-2016 18:33:23

วิกาจัดฉากป่ะเนี่ย เรียกร้องความสนใจ

สงสารปุ่น เมื่อไหร่คุณวีร์จะจัดการเรื่องวิกาสักที

ขอให้หึงปุ่นกับปั้นจนระเบิดไปเลยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 06-04-2016 19:03:52

เฮ้อ...ปุ่นน้อยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 06-04-2016 19:41:22

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
ชอบความน่ารักของปุ่น
ตัวนุ่มนิ่ม มีพุงน้อยๆ โอ๊ยน่ารัก
ลุ้นอยู่ค่ะว่าใครจะเป็นคนร้าย
เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 06-04-2016 20:01:23

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 06-04-2016 20:10:15

คุณจักรเป็นไบเหรอ ดูท่าจะเริ่มติดใจปุ่นเข้าให้อีกคนแล้ว

แต่พ่อน้องริวก็น่าสงสัย เพราะคำพูดของน้องริวที่ไม่ยอมให้มาที่งาน เหมือนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

คุณวีร์คงไม่ไปกับวิกาจริงๆ หรอกนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 06-04-2016 20:22:48

วิกา เธอจัดฉากเองรึป่าวเนี่ย???

คุณจักรกับลลิตาก็น่าสงสัยนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 06-04-2016 20:40:59

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 06-04-2016 20:57:48

สงสัยวิกาที่สุด นางดูตอแหลกว่าเพื่อนอ่ะ :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 06-04-2016 21:00:30

วิกาทำเองหรือเปล่า หรือว่าเป็นพ่อของน้องริว ตอนนี้ที่มั่นใจก็คือไม่ใช่ลิน ไม่ใช่จักร ส่วนซันก็ยังน่าสงสัย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-04-2016 21:01:09

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 06-04-2016 22:47:35

เขียนเองหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะวิกาน่ะ แบบเรียกร้องความสนใจจากคุณวีร์อย่างนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 06-04-2016 23:06:20

งานนี้เหมือนวิกาทำเอง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 06-04-2016 23:24:02

น่าสงสารน้องปุ่น  :mew6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 07-04-2016 00:39:19

อ้างจาก: ่patsaporn ที่ 06-04-2016 16:34:41  

วิกาทำเองป่าว เขียนเอง กรี๊ดเอง โรคจิต
น้องปั้นน่าสงสาร รักเขาแล้วก็เฝ้าตามหวง โถ ลูก แต่พี่วีร์ก็หวงหนูมากนะ
ขอบคุณค่ะ

แอบคิดเหมือนกันครับ ว่าจะเป็นวิกาเองหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 07-04-2016 02:02:32

บางทีก็แอบคิดว่าคนร้ายคือซันรึเปล่า ฮาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 07-04-2016 02:49:56

วิกาทำเองปะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-04-2016 07:53:29

ใครเป็นคนร้ายนะ  :ruready

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: KizzllKizz ที่ 07-04-2016 08:31:31

สงสัยยัยวิกาอะ นางมีแววว่าอาจจะเป็นพวกโรคจิตได้55555
แต่แอบสงสัยซันเหมือนกัน เรื่องนี้อาจมีอะไรที่หักมุมก็ได้5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 07-04-2016 09:30:36

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 18 ] 06/04/16 ★ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 07-04-2016 12:20:15

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 07-04-2016 14:21:04

ตอนที่ 19

ผมตัดสินใจกลับบ้านพร้อมพี่ปั้น ในเมื่อคนที่อยากกลับด้วยเขาไม่อยู่ และไม่ได้ฝากข้อความอะไรถึงผมเลย
จะรอเพื่ออะไรล่ะครับ

ผมนั่งเงียบมาตลอดทาง มีแต่เสียงพี่ปั้นคุยโทรศัพท์กับพี่สนิม

“ปุ่นรู้แล้วใช่ไหมว่าเลือดที่ส่งมากับดอกกุหลาบเป็นเลือดคน”

“ทราบแล้วครับ”

“เรารู้แต่กรุ๊ปเลือด ตรวจสอบไม่ได้ว่าเป็นของใครนอกจากจะมีตัวอย่างเปรียบเทียบ”

“ครับ”



“ปุ่น”  เสียงพี่ปั้นถอนใจยาว ผมพอจะรู้ว่าพี่ปั้นกำลังคิดถึงเรื่องอะไรอยู่

“เรื่องที่พี่คิดมันถูกต้องใช่ไหม” พี่ปั้นคงยังทำใจไม่ได้ถึงไม่เอ่ยออกมาตรงๆ

“ครับ”

“นานแค่ไหนแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่”

ผมส่ายหน้าไปมา

“น้องก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ไม่ใช่ตั้งแต่แรกแต่ก็น่าจะนานแล้ว หรืออาจจะตอนไปภูเก็ต”
ผมพูดวกไปวนมา ตัวเองยังลำดับความคิดไม่ถูกหวังาว่าพี่ปั้นจะเข้าใจ

“เป็นไปได้ไหมว่าเพราะปุ่นชื่นชมหรือใกล้ชิดคุณสิทธวีร์มากไป ปุ่นไม่เคยออกจากบ้านไปไหน
เรียนจบก็ทำงานกับพี่ ไม่มีเพื่อนใหม่ๆ แค่เข้าใจผิดหรือเปล่า”

ผมเข้าใจนะครับว่าพี่ปั้นคงยังมีความหวังอยู่เล็กๆ ว่ามันอาจไม่ใช่เรื่องจริง ผมไม่อยากดับความหวังพี่ปั้น
แต่มาถึงขั้นนี้แล้วเอาความจริงคุยกันดีกว่า ผมไม่อยากปิดบังอะไรพี่ปั้นอีก เพราะทั้งชีวิตก็ไม่เคยทำมาก่อน


“ไม่ผิดหรอกพี่ปั้นน้องไม่ได้ชอบแบบหลงดารา ถ้าแค่นั้นน้องคงไม่ปวดใจอยู่แบบนี้”

“ปวดใจ?” พี่ปั้นดูตกใจไม่น้อย รถถึงกับกระตุก

“ครับ” ผมเสมองไปนอกหน้าต่างรถ ไม่กล้ามองหน้าพี่ชาย

“เรื่องดาราคนนั้นเหรอ”

“ครับ”

“แล้วคุณสิทธวีร์เขาคิดยังไงกับปุ่น”

“คิด..คิดอะไรล่ะครับ ไม่ได้คิดอะไรหรอก” ผมรีบปฏิเสธ ถึงในหัวจะเต็มไปด้วยภาพมากมาย
ภาพที่คุณวีร์เล่นหัวผม ภาพที่คอยโอบไหล่ ภาพที่คุณวีร์นอนกอดทุกคืน

“แต่พี่ว่า...”

“ช่างเถอะ แบบนี้ก็ดี” 



Rrrrrrrrrrr

ผมยกโทรศัพท์ขึ้นดูเป็นคุณวีร์โทรเข้ามา ผมกำลังจะกดรับแต่พี่ปั้นพูดขึ้นเสียก่อน

“ใคร”

“คุณวีร์ครับ”

“ยังไม่ต้องรับจนกว่าพี่จะคุยกับปุ่นเสร็จ”

“แต่คุณวีร์เป็นเจ้านาย เผื่อมีเรื่องงานจะคุยกับผม”

“ช่างมัน ปุ่นไม่รับคนเดียวงานคงไม่เจ๊ง”

เสียงโทรศัพท์หยุดไปแล้ว แต่ครู่เดียวก็ดังขึ้นมาใหม่ และยังวนซ้ำอยู่อีกสองครั้ง
แต่ผมเห็นสีหน้าพี่ปั้นคิดว่าอย่าขอดีกว่า


“พี่ยังไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับปุ่น ไม่แน่ใจว่าควรห้ามอย่างที่พี่ต้องการ หรือปล่อยให้ปุ่นชอบคนที่ไม่ควรชอบ
ขอเวลาพี่คิดก่อน ถึงบ้านแล้วค่อยคุยกันต่อ

ผมพยักหน้า จับมือพี่ปั้นข้างที่ว่างขึ้นมาวางแปะบนหัว

น้องขอโทษครับ”

“ไม่ต้องขอโทษ ปุ่นไม่ผิดอะไร” พี่ปั้นลูบหัวผม รอยยิ้มที่ส่งมาอ่อนโยนเหมือนเคยแม้จะตามมาด้วยเสียงถอนใจยาว
ขอโทษนะครับพี่ชายที่ทำให้คิดมาก




“ปุ่นไม่เป็นเกย์ได้ไหมกลับใจเสีย”คำถามแรกหลังจากกลับเข้าบ้าน อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเรียบร้อย
 ผมอ้าปากหวอไม่รู้ว่าจะตอบยังไง

“น้องไม่ได้เป็น”

“มันจะเรียกว่าไม่เป็นได้ยังไง ที่ปุ่นเป็นอยู่มันผิดธรรมชาติ”

“เพราะน้องชอบคุณวีร์ น้องเลยผิดปกติเหรอพี่ปั้น” ผมหงอยจนตัวอ่อน เหมือนไม่มีกระดูกประคองร่างไว้

“เฮ้ย!! พี่ไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น”

“ถ้าพี่ยอมรับว่าปุ่นเป็น แล้วขอให้ปุ่นหยุด ลาออกซะกลับมาทำงานที่บริษัทเหมือนเดิมปุ่นจะว่ายังไง”

ผมโล่งอกที่พี่ปั้นยังถามความคิดเห็น ไม่ได้ปิดประตูตายทันทีเหมือนที่ผมกลัว ถึงไม่มีท่าทีเห็นด้วยแต่อย่างน้อย
ยังให้โอกาสผมพูด

“ถ้าพี่ปั้นสั่งน้อง น้องก็จะทำ แต่ถ้าพี่ปั้นให้น้องตัดสินใจชีวิตเองได้ น้องอยากจะอยู่กับคุณวีร์ อยากอยู่ใกล้ๆ ได้เห็นหน้าก็ยังดี”

“ทำแบบนั้นปุ่นจะเจ็บ ตัดใจตั้งแต่วันนี้มันจะง่ายกว่า ถ้าปุ่นออกมาซะสักวันอาจเจอผู้หญิงที่ชอบ”

“ทำไมต้องรอให้สักวันนึงน้องได้เจอคนที่ชอบล่ะพี่ปั้น ในเมื่อตอนนนี้น้องเจอแล้ว”

“ปุ่น”

“น้องรักคุณวีร์จริงๆ ถึงมันจะเร็วถึงมันจะเป็นไปไม่ได้แต่มันก็เป็นไปแล้ว”

“คุณสิทธวีร์ไม่ใช่คนที่จะมารักกับปุ่นได้ง่ายๆ เขาเป็นถึงนักธุรกิจใหญ่มีหน้ามีตา วันนี้แค่ดาราคนเดียวปุ่นยังเจ็บปวด
 ปล่อยนานกว่านี้ไม่ต้องช้ำจนหมดสภาพเหรอ”

“เอาไว้วันนั้นน้องจะมาขอกอดให้พี่ปั้นโอ๋นะครับ” ผมพยายามพูดให้ติดตลก แต่ไม่มีใครขำ

“พูดอย่างนี้ก็เหมือนบอกพี่ว่ายังไงก็ไม่ตัดใจสินะ” ผมก้มหน้า นี่เป็นเรื่องเศร้าของผมแต่ทำไมผมกลับรู้สึกสงสารพี่ปั้น


“เอาเถอะ ต้องโทษพี่กับพ่อที่เลี้ยงเรามาแบบนี้  เอาแต่ประคบประหงม เลี้ยงให้เป็นเด็กน้อยน่ารัก
พ่อชอบใจที่เราเป็นลูกแหง่ ชอบให้อ้อน อยากมีลูกสาว ตอนนี้เป็นไงถ้ารู้จะพูดไม่ออก”

“พี่ปั้นอย่าบอกพ่อนะครับ” ผมตกใจร้องเสียงหลง

“ยังไม่บอก แต่ยังไงวันนึงก็ต้องให้รู้ เอาไว้พี่แน่ใจก่อนว่าเราเปลี่ยนไปร้อยเปอร์เซ็นต์พี่จะช่วยพูดให้เอง”

“ขอบคุณครับ” ผมเข้าไปกอดพี่ชายเอาไว้แน่น


“เฮ้อ ตกลงยังไงก็จะไปอยู่กับเขาใช่ไหม” พี่ปั้นยกมือขึ้นกอดตอบผม ลูบหลังให้ผมเบาๆ

“ใช่ครับ ถ้าพี่ปั้นอนุญาต”

“ทำหน้าแบบนี้นี้พี่ไม่อนุญาตก็เท่ากับไม่รักเรา  ปุ่นเอ๊ยถึงหุ่นเราจะไม่ไม่ใช่เด็กน้อยเหมือนเมื่อก่อน
แต่สำหรับพี่ยังไงเราก็เป็นน้องน้อยๆไม่มีวันเปลี่ยน

“พี่ปั้น” ผมเรียกพี่ชายคนเดียวของผม พี่ปั้นก็ยังเป็นพี่ที่พยายามเข้าใจผมเสมอ ไม่ว่าจะไม่เห็นด้วยหรือไม่ชอบใจแค่ไหน


“แต่พี่มีข้อแม้นึง ถ้าปุ่นยังอยากทำงานและกลับไปอยู่กับคุณวีร์”

“อะไรครับ” ผมถอยตัวออกมาจ้องหน้าพี่ปั้นด้วยความอยากรู้

“ห้ามบอกคุณวีร์ว่าพี่เป็นพี่ชายของปุ่น ปล่อยเอาไว้แบบนี้จนกว่าพี่จะอนุญาตถึงบอกได้”

“ทำไมล่ะครับ” ผมงงจริงๆ นะ

 (ผมคิดๆ ไว้ว่าจะบอกคุณวีร์เรื่องที่พี่ปั้นเป็นพี่ชายผม จะปิดไว้แต่เรื่องบอดี้การ์ดอย่างเดียว)

“อย่าถามเชื่อพี่ พี่มีข้อแม้แค่นี้ ถ้าไม่เอาก็ไม่ต้องกลับไปทำ”

โธ่พูดแบบนี้ใครจะกล้าขัดล่ะครับ ถึงจะไม่เข้าใจความคิดพี่ชายตัวเองก็เถอะ

“ได้ครับผม ไม่บอกเด็ดขาดถ้าพี่ปั้นไม่อนุญาต”

“ดี”



Rrrrrrrrrrrrrrr

“โทรมาอีกแล้วเหรอ ส่งโทรศัพท์มาพี่จะรับสายเอง” ผมอิดออดแต่ก็ต้องส่งให้อยู่ดี
พี่ปั้นกดรับสายและกดเปิดสปีกเกอร์

“สวัสดีครับ”

“ใคร” เสียงที่ผมคุ้นเคยดังออกมาจากลำโพง

“ผมปั้น หรือพี่ปั้นของน้องปุ่น” 

“ปุ่นอยู่ไหน บอกให้มารับสาย”

“คงไม่สะดวก ปุ่นเข้านอนแล้ว ผมเพิ่งกล่อมหลับไปสงสัยจะเหนื่อยเกิน”

ผมตาเหลือกพี่ปั้นเล่นแรงไปหรือเปล่า ผมพยายามจะแย่งโทรศัพท์คืนแต่พี่ปั้นเอามือยันผมเอาไว้

“ปลุกปุ่นมารับสายเดี๋ยวนี้”

“ผมบอกแล้วว่าไม่ได้”

“นายต้องพาปุ่นกลับมาส่ง  ไม่..อยู่ที่ไหนบอกสถานที่มา”

“อย่าเสียเวลามาให้เหนื่อย พรุ่งนี้ผมจะไปส่งปุ่นที่ทำงานเอง คืนนี้ปุ่นจะนอนที่นี่กับผม”

“นายไม่มีสิทธิ์กักตัวปุ่นได้ยินไหม” เสียงที่ทวีความเดือด ดังราวกับคนพูดมายืนอยู่ตรงหน้า

พี่ปั้นหัวเราะหึๆ ดังพอให้อีกฝ่ายได้ยิน ก่อนกดวางสายแถมปิดโทรศัพท์ผมไปเรียบร้อย



“พี่ปั้น ทำแบบนั้นน้องตายแน่เลย”

“กลัวอะไร พี่ไม่ไปไล่เตะมันก็บุญแค่ไหนแล้ว”

“นั่นลูกค้าวีไอพีนะพี่ปั้น” ผมย้ำให้เผื่อพี่มันจะลืม

“เออ รู้ไงเลยทำแค่นี้” โธ่ก็งกเหมือนกันแหล่ะ

“เลิกพูดเล่นได้แล้ว มานี่” พี่ปั้นจับผมไปยืนตรงหน้าเก้าอี้ที่นั่งอยู่

 “มีอะไรต้องบอกพี่อย่าปิด พี่จะได้ช่วยคิด พี่ไม่เห็นด้วยไม่ได้แปลว่าพี่ไม่สนใจความรู้สึกปุ่น
ยอมรับว่าทำใจยากที่เห็นน้องชายเป็นแบบนี้แต่ไม่ใช่ทำไม่ได้ ปุ่นเข้าใจที่พี่พูดไหม”

“เข้าใจครับ”

“ถ้าพี่ปั้นเป็นมั้งปุ่นจะสนับสนุนเต็มที่”

“เฮ้ย!! ลามปามแล้วปุ่น แมนๆอย่างพี่ชายเอ็งไม่มีทาง ต้องสาวๆ สะบึมๆเท่านั้น”
ทำไมพี่ปั้นมันพูดเองแล้วชะงักไปเอง เหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้

“พี่ปั้น”

“หะ?”

“ใจลอยไปไหน” พี่ปั้นทำหน้างงๆ เหมือนกำลังคิดอะไรเพลินจนลืมตัว



Rrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ดังแทรกขึ้นมาอีกครั้ง แต่เป็นของพี่ปั้นครับ ของผมถูกปิดเครื่องไปเรียบร้อยแล้ว

“อืม”

“ไม่เป็นไร ถ้าบริษัทจะขาดความน่าเชื่อถือเพราะเรื่องนี้ก็ช่างมัน”

“บอกไปว่าจะทำเต็มที่แล้ว ไม่ได้”

“อืม มีอะไรโทรมา”

พอพี่ปั้นวางสายผมรีบเข้าไปเกาะแขนพี่ชายถามด้วยความเป็นห่วง

“พี่ปั้น เกิดอะไรขึ้นครับ”

“ไม่มีอะไร”

“พี่ปั้นเล่าให้น้องฟังหน่อยน้องอยากรู้ใจจะขาดแล้ว” พี่ปั้นถอนใจ ทำหน้าคิด คงกำลังตัดสินใจว่าจะเล่าดีไหม


“เจ้านายปุ่นสั่งให้สนิมกับโชคติดตามหาตำแหน่งที่อยู่ของปุ่น”

ฟังแค่นี้ใจผมก็เต้นรัว ลืมไปเลยว่ากำลังน้อยใจเสียใจอยู่  แค่รู้ว่าคุณวีร์เป็นห่วงผมตามหาผม
ใจมันอยากกระโจนกลับบ้านเสียเดี๋ยวนี้


“พี่ปั้น น้องขอกลับไปบ้านโน้นได้ไหมครับ” ผมพูดเสียงอ่อน ทำตาอ้อนๆ แบบที่พี่ปั้นชอบ

“ไม่ได้” คราวนี้ไม่ได้ผลแม้แต่น้อย ผมลองพยายามแกว่งแขนพี่ชายตัวโตไปมา เอาหน้าถูๆที่ไหล่

“พี่สนิมจะได้มีผลงานดีเด่นว่าตามน้องเจอ ดีไหมๆ”

“ไปอาบน้ำนอน” มือใหญ่ผลักหัวผม ไม่ใจอ่อนลงสักนิด

ผมทำหน้ายู่ใส่ก็ยังไม่ได้ผล หมดมุขแล้วครับ ต้องยอมรับโดยดุษฎีว่าไม่ได้กลับแน่ๆ

“พี่ยอมให้เราไปทำงาน ให้อยู่บ้านหลังนั้นต่อก็ตามใจเรามากพอแล้ว คืนนี้ปุ่นต้องอยู่ที่นี่ ห้ามวิ่งกลับไปหาหมอนั่น “


“น้องไม่ได้วิ่งไปหา” ผมอมลมแก้มป่อง ยกมือขึ้นกอดอก ยืนมองหน้า ขัดใจที่พี่ชายพูดถูก

“น้องจะนั่งรถไป” แฮ่ เผ่นสิครับ เดี๋ยวโดนฟาดก้น

“กลับมานี่ปุ่น”  เสียงเรียกตามหลังเหมือนเสียงเร่งให้วิ่งเร็วขึ้น เชื่อก็โง่สิครับ

ไปอาบน้ำนอนก็ได้

แต่พี่ปุ่นคิดถึงคุณรองประธานจังเลย

............................................................................


-สิทธวีร์-

“ยังไม่เข้ามาค่ะ”  เสียงคุณพรเลขาผมรายงาน

นี่เป็นครั้งที่เจ็ดที่ผมโทรออกไปถามความคืบหน้า ถึงแม้คุณพรจะลงท้ายเหมือนเดิมทุกครั้งว่าถ้าปุ่นมาถึงแล้ว
จะให้เข้ามาพบผมทันที

ผมสลับกับการโทรเข้ามือถือของปุ่นเป็นระยะ ไม่มีสัญญาณตอบรับใดๆ ทั้งสิ้น มือถือปิดตั้งแต่ผมคุยกับ
ไอ้เวรนั่น มันจงใจไม่ให้ผมติดต่อปุ่นไม่ได้

“โธ่เว้ย” ผมกระแทกแฟ้มที่อยู่บนโต๊ะ
เมื่อคืนวิกาเอาแต่เกาะผมแน่น จะสะบัดออกเลยก็ดูใจร้ายไปนิดคนกำลังเสียขวัญ ผมไม่อยากอยู่ในร้านให้ปุ่นเห็น
เลยเดินออกไปส่งวิกาที่รถ เสียเวลากล่อมกันอีกพักใหญ่กว่าจะยอมกลับไปกับซัน

ผมกลับเข้ามาในร้าน ไม่เห็นแม้แต่เงาปุ่น ไอ้ยักษ์นั่นพาปุ่นของผมกลับไปแล้ว
ไม่มีคนติดตามไป เป็นครั้งแรกที่ผมตำหนิทีมคุ้มกันอย่างรุนแรง
ในสถานการณ์แบบนี้เลินเล่อปล่อยให้ปุ่นไปไหนมาไหนเองได้ยังไง แล้วไปกับไอ้ยักษ์นั่น มันพาไปไหนก็ไม่มีใครรู้

ผมพยายามโทรเข้ามือถือปุ่น ติดแต่ไม่มีคนรับสาย โทรซ้ำจนคุณสนิมเข้ามาขอคุยด้วย

ผมรับฟังผลการสอบถามพนักงาน รายละเอียดปลีกย่อยในห้องน้ำ คนที่ต้องสงสัย
ในหัววรับข้อมูลได้ไม่เต็มร้อยใจพะวงห่วงปุ่น โทรไปก็ไม่ยอมรับ

กว่าผมจะเคลียร์ที่ร้านเรียบร้อย มีเวลาส่วนตัวพอจะโทรกลับไปอีกหน ก็เป็นไอ้ยักษ์รับสาย
มันบอกว่าปุ่นอยู่กับมัน นอนกับมัน ผมไม่เคยคิดอยากฆ่าใครเท่าไอ้เวรนี่มาก่อน
และเป็นอีกครั้งที่ทีมคุ้มกันผมทำอะไรไม่ได้เลย ไม่สามารถติดตามหาปุ่นเจอ

ผมคอยทั้งคืนกว่าจะเช้า แล้วนี่ปาเข้าไปจะแปดโมงแล้วยังไม่โผล่มา


“มาแล้วใช่ไหม” ผมยกหูโทรศัพท์กรอกเสียงลงไปทันที

“ยังคะคุณวีร์ แต่พรคิดว่าควรรายงานเรื่องนี้ให้คุณวีร์ทราบ”

“อะไร”

“ตา..ลลิตาเลขาคุณจักรมาที่ห้องค่ะ”

“จะขอพบผม?”

“ไม่ใช่ค่ะตอนนี้กลับไปแล้ว แวะเอา เอ่อ..เอาดอกไม้มาให้ปุ่น แต่ปุ่นยังไม่เข้ามา
เลยฝากไว้ว่าถ้ามาแล้วให้ไปพบคุณจักรค่ะ”

“เอาดอกไม้ไปทิ้ง แล้วไม่ต้องบอกข้อความกับปุ่น มีอะไรผมรับผิดชอบเอง”

“ได้ค่ะ ถ้าปุ่นมาแล้วจะรีบแจ้งให้เข้าไปพบนะคะ”  คุณพรไม่ลืมจบบทสนทนาด้วยประโยคเดิม


หงุดหงิดกับไอ้ยักษ์ก็แย่แล้ว ยังมีพี่จักรโผล่มาอีกคน
ผมไม่ได้บอกใครถึงสิ่งที่ได้รับรู้ ถึงยังไงก็ญาติกัน ผมรู้มาสักพักแล้วว่าพี่จักรเป็นเกย์ ที่เห็นควงผู้หญิงบ้างก็แค่บังหน้า
เพื่อไม่ให้มีผลกระทบกับภาพลักษณ์ ผมไม่ได้สนใจ ถือว่ารสนิยมใครรสนิยมมัน

ตอนนี้ดันรสนิยมเดียวกัน กล้ามากที่มาเล็งคนของผม ต้องฟาดฟันกันทั้งธุรกิจทั้งความรัก ดวงมันคงกำหนดมาแบบนี้




“ขออนุญาตครับ” เสียงที่ผมรอมาตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ผมเดินไปที่ประตู มันไม่ได้ทำให้เจอกันเร็วขึ้นหรอก
แต่ขามันก้าวไปเอง

“มาแล้วเหรอ” ผมมองสำรวจคนที่มายืนอยู่ตรงหน้า ปุ่นอยู่ในเสื้อเชิ้ตแขนยาวผูกเนคไท ผมมองได้แค่คอที่พ้นปกเสื้อ
ไม่มีรอยอะไร แต่ใจมันยังไม่สงบ ผมทำตามสิ่งที่ตัวเองคิดทันที


“เฮ้ยตกตก” ปุ่นดูเหมือนจะติดคำนี้เหลือเกินทุกครั้งที่ตกใจต้องได้ยิน

ผมคลายเนคไทของปุ่น ปลดกระดุมเสื้อสองเม็ด ดึงสาบเสื้อออกเพื่อมองเข้าไปข้างใน

ไม่มีรอยอะไรทั้งนั้น มีแต่ผิวขาวๆ ที่พอแตะมือลงไปสัมผัส มันนุ่มเสียจนไม่อยากเอามือออก

“คุณวีร์ทำอะไรครับ”  ปุ่นเพิ่งได้สติ กระโดดถอยหลังดึงสาบเสื้อปิดผิวขาวๆเอาไว้

ผมมองตามอย่างเสียดาย

“เมื่อคืนไปนอนไหนมา ปิดโทรศัพท์ บ้านไม่ยอมกลับ ไม่โทรรายงานหรือบอกใครไว้ คิดว่าทำตัวเหมาะสมแล้วเหรอปุ่น”

“มีคนบอกคุณวีร์แล้วนี่ครับว่าผมไม่กลับ”

“ปุ่น” ผมโกรธจนอยากจะพังทุกอย่างในห้อง พูดแบบนี้คือยอมรับใช่ไหมว่าอยู่กับมัน มีอะไรกับมัน

“ทำไมทำตัวแบบนี้”

“ทำแบบไหนครับ ผมไม่ได้ทำอะไรเสียหาย”

“ปุ่นไปกับมัน”

“ผมมีธุระคุยกับพี่ปั้น เลยไปค้างที่บ้านด้วย มันผิดตรงไหนครับ”

“แค่คุยธุระ?” ผมหรี่ตามอง พยายามจับสังเกตบนใบหน้าปุ่น

“แล้วจะให้ทำอะไรล่ะครับ”

“นอนห้องเดียวกันหรือเปล่า”

“เปล่าครับ”

“แน่ใจนะ”

“คุณวีร์ถามตลก ผมเป็นคนนอนเองทำไมจะไม่รู้ล่ะครับ ว่านอนคนเดียวหรือนอนกี่คน”

“ก็ไม่ได้ว่าอะไร” ผมรู้สึกได้ว่าอารมณ์ตัวเองเริ่มดีขึ้นมานิดหน่อย ถึงจะยังคลางแคลงใจคำพูดไอ้ยักษ์เมื่อคืน
แต่เอาไว้ก่อน กลับบ้านไปจะซักให้ละเอียดยิบ

“ออกไปทำงานเถอะ บอกคุณสนิมเข้ามาพบพี่ด้วย”

“ครับ”



“เดี๋ยวปุ่น” ผมเรียกตัวอ้วนเอาไว้

“ครับ”

“มานี่สิ”  ปุ่นดูลังเลเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้ามาหา

ผมช่วยขยับเนคไทจัดให้เข้าที่ ปุ่นติดกระดุมแล้วแต่ลืมจัดเนคไทใหม่คงเถียงกับผมจนลืม

พอแตะไปแตะมาอย่างนี้นึกอยากกอดชะมัด เมื่อคืนพอไม่มีปุ่นอยู่ตอนนอนมันเหงามือชอบกล
เหมือนไม่รู้จะเอาไปวางไว้ตรงไหน ไม่มีอะไรนุ่มๆให้กอด ให้ซบ รู้สึกเหมือนจะลงแดง

ยังมีเรื่องวิกาอีกอย่างที่ต้องเคลียร์ คงต้องรอรวบยอดเอาไว้ไปคุยทีเดียวที่บ้าน


“จุ๊บ”

“คุณวีร์” ปุ่นรีบยกมือปิดเหม่ง หึๆ ปิดตอนนี้จะทันไหมตัวอ้วนเอ๊ย

“ค่าจัดเนคไท”

“คุณวีร์แกะมันเอง ต้องจ้ดคืนถูกแล้วนี่ครับ” คนโดนขโมยจุ๊บทำหน้ามุ่ย เดี๋ยวจะโดนหยิกแก้มอีกอย่าง

“ใช่ พี่แกะเอง ต่อไปนอกจากพี่ห้ามให้คนอื่นทำ”

ปลาปักเป้าพองตัว ตาโตแก้มป่อง อ้าปากรับอากาศพะงาบๆ


“ออกไปไป๊ ทำพี่เสียสมาธิหมด” ผมแกล้งโบกมือไล่

ปุ่นค้อนเสียผมกลัวคอมันจะเคล็ด เดินตุปัดตุป่องออกไป ชอบนักล่ะทำท่าน่ารักแบบนี้ 
ไม่ได้รู้ตัวเลย ว่าเสือสิงห์แข่งกันตะครุบมันอยู่

ผม ไอ้ยักษ์ พี่จักร หวังว่าจะไม่มีคู่แข่งคนอื่นโผล่เข้ามาอีก ถ้ามากกว่านี้ผมคงต้องเปลี่ยนวิธี
ขืนรอต้อนมันจะเสร็จคนอื่นเสียก่อน


.......................................................TBC............................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 07-04-2016 14:32:07

คุณสนิท หรือ คุณสนิม คะ? แอบสับสนหน่อยๆ
คุณวีร์หวงแรงนะคะ หวงขนาดนี้ค่อยๆชัดเจนได้แล้วมั้งงง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 07-04-2016 14:35:12

 :man1:   น้องปุ่น

เจ้านายแทบจะลอกครอบออกมาสำรวจ ฮี่ๆ
พี่ปั้นเอ๊ย เสัยท่าเมื่อไหร่ก็บอกตัวเองก่อนนะให้อย่าเป็นเกย์   :เฮ้อ: 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: JY_JRB ที่ 07-04-2016 14:36:44

ท่าทางจะอาการหนักนะ คุณรองประธาน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: farafang ที่ 07-04-2016 14:41:11

คิคิ คุณวีร์หลงพี่ปุ่นใหญ่แล้วววววววว

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 07-04-2016 15:08:11

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 07-04-2016 15:12:59

ความลับยังคงเป็นความลับ ทีนี้ได้หึงน้องปุ่นกับพี่ปั้นไปอีกยาวๆ เลยล่ะค่ะคุณวีร์ :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 07-04-2016 15:21:35

อยากเห็นปุ่นโชว์แมน แสดงวิชาบอดี้การด์มั่ง. ปุ่นเจ็บตัวโดนตลอดตั้งแต่ต้นเรื่อง. อยากให้สู้คนหน่อย กลายเป็นคนเจ็บตัวทุกที

คุณวีร์ก็ช่วยชัดเจนกว่านี้หน่อยนะคะ. ไม่อยากให้เข้าใจผิดกัน. ทั้งๆ ที่ก็ใจตรงกันอยู่ อยากให้มีฉากหวานๆ เรียกน้ำตาล

ขอบคุณนักเขียนที่มาต่อสม่ำเสมอ. น่ารักมากมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 07-04-2016 15:28:20

ชอบมาก ดีใจที่ความลับ เรื่องพี่ปั้นยังไม่แตก อยากให้ไอ้คุนวี มันหึงเยอะๆๆ มันจะได้ชัดเจน ไม่ใช่บอกว่าชอบว่ารักปุ่น แต่ไม่แสดงออกดีแต่เต๊าะ ไปเรื่อย ปุ่นก็ใจแข็งบ้าง ปุ่นรักได้แต่อย่าแสดงออกนะ เด๋ยวเราเสียเปรียบ ไอ้รองประทานมัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 07-04-2016 15:37:36

ท่านรองออกอาการเว่อร์มาก 5555
แต่ยังปากแข็งไม่เคลียร์อะไรกับพี่ปุ่น เดี้ยจะโดน (มคปด) 5555

พี่ปุ่นยังน่ารัก น่าฟัดต่อไป อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 07-04-2016 15:46:45

 :serius2:
น่าร้ากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 07-04-2016 15:50:20

ทำไมเราไม่สงสารคุณวีร์เลยสักนิดนะคะ แงงงงงง พี่ปั้นคะ พี่ทำดีแล้วค่ะ ทำถูกที่สุดแล้วววว คุณวีร์มาทำน้องุ่นเข้าใจปิดก็สมควรรับกรรมค่าาา แต่แบบ นิดนึงเถอะค่ะพี่ปั้น พูดๆอยู่แล้วสะดุดอะไรคะะ หน้าเด็กที่ไหนลอยมาเหรอคะ ฮิ้วววว นี่ก็อีกคน ไม่ยอมไปทำให้น้องริวเข้าใจถูกสักที เดี๋ยวน้องก็ไปหาคนอื่นหรอกค่ะ ถึงตอนนั้นจะสมน้ำหน้าอีกคน ก๊ากกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 07-04-2016 15:53:56

ปุ่นอย่ายอมคุณวีร์มากนัก ใจแข็งหน่อย
พี่ปั้นคงทำให้คุณวีร์หึงแทบเป็นบ้า
คุณวีร์ก็ชัดเจนำด้แล้วนะ
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่ออย่างสม่ำเสมอ น่ารักมากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 07-04-2016 15:55:07

ไอ้คุณจักร กลับหลุมไปเลยนะ สมน้ำหน้าท่านรอง 55555+++

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 07-04-2016 16:01:27

น้องปุ่นมีแต่คนหมายปอง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-04-2016 16:14:27

คุณวีร์ขี้หวงมากกกก  ปุ่นก็น่ารักน่ากอดจริงๆหนิ
พี่ปั้นนึกถึงน้องริวแน่เลย พี่ไม่เป็นเกย์หรอกแต่จูบหนุ่มมาแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 07-04-2016 16:22:05

พี่ปั้นพูดแบบนี้ระวังนะคะ อิอิ

คุณวีร์ขี้หึงมาก รอตอนรู้ความจริงเรื่องพี่ปั้น 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 07-04-2016 16:24:27

คุณวีร์ดิ้นพราดๆเลยค่ะ เจอพี่ปั้นเข้าไป
แล้วนี่คุณจักรมาอีกคนอีก
รายนี้น่ากลัว ดูจิตๆชอบกล
แล้วพี่ปั้นล่ะ ถ้าตัวเองเป็นซะเอง
จะห้ามน้องได้ไหมละนั่น
เป็นกำลังใจให้นะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 07-04-2016 16:36:23

เบื่ออิคุณวีร์ตรงที่ชอบปุ่นแต่ยังอะไรๆกับวิกานี่หละ นี่เราอยากเห็นปุ่นบู๊จะแย่ละนะจะมีไหมตัวอ้วน หืม?  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 07-04-2016 16:46:41

คุณวีร์หึงแรงมาก  แถบจะลอกคราบปุ่นออกหมด 

ตอนนี้คู่แข่งคุณวีร์เผยตัวออกมาแล้ว คุณวีร์จะจัดการยังไงกับคู่แข่ง แต่ที่แน่ๆ ควรจัดการเรื่องคุณวิกาให้เรียบร้อยก่อนดีกว่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 07-04-2016 17:20:09

ปุ่นไม่ได้ซื่อ ไม่รับรู้ แค่ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองสินะ.   
อะไรจะน่ารักปั่นนั้นนนนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 07-04-2016 17:42:21

555 หึงแรงค่ะงานนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 07-04-2016 18:01:54

อย่าช้าล่ะคุณวีร์ น้องปุ่นเราเสน่ห์แรงจริงๆนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 07-04-2016 18:32:01

คุณวีร์รีบจัดการเลย จักรน่ากลัว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 07-04-2016 18:39:38

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 07-04-2016 18:42:00

คุณวีร์ อาการหนักมาก  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 07-04-2016 18:44:55

คุณวีร์ต้องเดินหน้ารุกเต็มตัวแล้ว คุณจักรโผล่เข้ามาเป็นคู่แข่งอีกคน คิดว่าคนร้ายที่ลลิตาอีกคนที่น่าสงสัย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 07-04-2016 18:54:37

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 07-04-2016 19:20:29

กลิ้งทับเลยน้องปุ่น คุณวีแกล้งน้องดีนัก 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 07-04-2016 19:47:31

คุณรองประธานหึงมาก 555
น้องปุ่นซื่อเกิน พี่ปั้นกะหลอกคุณรองประธานต่อไปเรื่อยๆ สินะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 07-04-2016 20:12:07

ปุ่นเนื้อหอม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 07-04-2016 21:00:06

ท่านรองฯอาจจะต้องรีบเปลี่ยนวิธีค่ะ

น้องปุ่นมึนชีวิตขนาดนี้ กลัวจะโดนล่อลวงไปก่อนค่ะ (อย่างน้อยก็ท่านรองฯคนนึงนี่ล่ะค่ะ ขยันหลอกล่อละเกิน...ฮาาาา)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: lune ที่ 07-04-2016 21:06:30

 "เฮ้ย ตก ตก" ชอบน้องปุ่นอุทาน น่ารักมาก :m3:
 ใครคือคนร้าย :m28:  เดาว่ามีสองกลุ่ม  หมายปองตัวคุณวีร์
 กับ ทำร้ายคุณวีร์ หวังฮุบกิจการ เงินทอง 
 หรืออะไรยังไง  อยากรู้ :katai1: :katai1: :katai1:
 
 

 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 07-04-2016 23:06:46

หวงก้างป่าว ขอเป็นแฟนก็ไม่ขอ พี่ปั้นกับน้องปุ่นน่ารัก อยากจะให้โบรแมนซ์ซะเหลือเกิน
ปุ่นชัดเจนตัวเองดี น่ารัก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 07-04-2016 23:54:57

โถ่~~ คุณวีร์หึงจนหน้ามืดหมดแล้ว ปุ่น :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 08-04-2016 09:59:02

อยากเห็น image น้องปุ่นซะแล้ว น่ารักแค่ไหน
นี่จินตนาการไปถึงน้องกอล์ฟในตุ๊ดซีรีย์แล้วอ่ะ อันนั้นมันเกินอวบเปล่าหว่า 555+

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 08-04-2016 10:59:50

อ้างถึง

ปลาปักเป้าพองตัว ตาโตแก้มป่อง อ้าปากรับอากาศพะงาบๆ

บรรยายตรงนี้ ได้น่ารักมากจริงๆ 555555
หนูปุ่นน่ารักจริงๆ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 19 ] 07/04/16 ★ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 08-04-2016 11:52:37

น้องปุ่นเอ๊ย อีพี่วีร์หึงขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัวอีก ส่วนอีคุณพี่วีร์เจ้าคะ ทำอะไรหัดชัดเจนม่างเดะ  :hao4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 08-04-2016 15:07:25

ตอนที่ 20

ผมนั่งมองคนหงุดหงิดหัวเสียไม่ได้ดั่งใจ พยายามเก๊กหน้ายิ้มให้กับคอลัมนิสต์ที่มาขอสัมภาษณ์
คิวด่วนพิเศษไม่มีการนัดหมายเข้ามาล่วงหน้า บอกสายสัมภาษณ์เย็น  จัดการโดยคุณลินผู้ที่เห็นร้านสำคัญกว่าเพื่อน


“ถึงไหนกันแล้ว” 

“ครับ?” ห้วนๆ แบบลินสไตล์ ผมก็งงสิครับ

“หึ” คุณลินยิ้มนิดๆ เหมือนกุมความลับของคนทั้งโลกเอาไว้

“ยังไม่โดน?  หามาดูไว้บ้างก็ดีนะ ศึกษาไว้จะได้ไม่เจ็บมาก เห็นเขาว่าครั้งแรกเอาเรื่องเดินไม่ได้เป็นวันๆ”

( ° △ °|||)︴ 

“คุณลิน!!” ผมตะโกนดังลั่นร้าน  ทำเอาการสัมภาษณ์ชะงักเพราะทุกคนหันมามองผมหมดไม่เว้นแม้กระทั่งช่างภาพ

“ขอโทษครับ” ผมรีบโค้งศีรษะให้

คนพูดเรื่องน่าอายกลับไม่ยักจะอาย ผมเสียอีกอายจนเหงื่อแตก



“เด็กน้อย” คุณลินดึงแก้มผม ไม่ได้ดึงแบบที่คุณวีร์ชอบทำ ผมจะไม่สงสัยเลยถ้ามีเนื้อหลุดติดเล็บคุณลินไปด้วย

“เพราะแบบนี้สินะวีร์ถึงไปไหนไม่รอด น่ารักน่าฟัด ตัดหน้าซะก่อนดีไหม”

○(￣﹏￣”)○

จะผิดไหมครับถ้าผมจะยกมือขึ้นกอดอกปกป้องตัวเอง


“คุณลินอย่าพูดชวนเข้าใจผิด เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าครับ”

“เข้าใจอะไรผิด เข้าใจนายผิดหรือเข้าใจวีร์ผิด ยังคิดจะปากแข็งอีกเหรอปุ่น”

“เข้า..เข้าใจคุณวีร์ผิด” ผมเปล่าสารภาพนะครับ ผมไม่ได้กำลังสารภาพเป็นนัยๆ อยู่ใช่ไหม

“รับแล้วสิว่าชอบวีร์” นั่นไง อย่างคุณลินต้องคิดได้ แต่ผมจะทำเฉยๆ ไม่ได้พูดออกมาแปลว่าเอาไปใช้ไม่ได้




“วีร์ชอบปุ่น” 

“คุณลิน!! มาอีกแล้วแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ขอซาวด์เปิดตัวสักนิดก็ดีนะครับ

“จะร้องทำไม อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสาดูไม่ออก ถ้าไม่รู้เขาไม่เรียกว่าซื่อบื้อแล้วเขาเรียกโง่”

จึ๊ก เหมือนใครเอามีดมาปักอก

“ตกลงว่าโง่?”  คุณลินกดซะมิดด้ามเลย

“เปลี่ยนเป็นเรียกว่าไม่ฉลาดได้ไหมครับ ขอต่อรองนิดนึง”

“หึ ไม่ฉลาดของนายมันเป็นยังไง ไหนว่ามาสิ” ดูคุณลินจะให้ความสนใจเป็นพิเศษ
ถึงกับลากเก้าอี้มานั่งกะคุยเป็นเรื่องเป็นราว ผมจะทำอะไรได้นอกจากลากอีกตัวมานั่งด้วย



“ก็จริงที่คุณวีร์ชอบ..ชอบ..”  ผมหาคำมาพูดต่อไม่ถูก แหมถ้าอัดวิดีโอไว้จะฉายเป็นภาพให้ดู

“ลวนลาม”

 ป๊าด คุณลินครับซอฟลงหน่อยก็ได้ ไม่ต้องจัดเต็มผมทุกดอกหรอก

“ผมหมายถึงชอบมาอยู่ใกล้ๆ แต่คุณวีร์ไม่เคยพูดอะไรแบบนั้นกับผมเลย แล้วคุณวีร์ก็มีคุณวิกาอยู่ทั้งคน”

“ปุ่นนายเป็นผู้ชายอย่ามาทำคิดมากเล่นละครน้ำเน่าเลย มันสยอง”

“ตานายเห็นยังไงมันก็เป็นแบบนั้นแหล่ะ จำได้ไหมฉันเคยบอกว่าถ้ายอมรับว่าชอบวีร์ฉันมีอะไรจะบอก”

“จำได้ครับ”

“ฉันจะบอกว่าวีร์ก็ชอบปุ่นเหมือนกัน ใจตรงกันแต่ดันไม่มีใครทำอะไร””

“คุณวีร์บอกคุณลินเหรอครับ”

“ไม่ได้บอก” ใจที่กำลังพองๆ เหี่ยวเลยครับ อย่างกับลูกโป่งโดนใครเจาะ ไม่เจาะรูเดียวด้วยนะเจาะเป็นสิบ


“ปุ่น ฉันเพิ่งรู้จักนายฉันยังดูนายออก แล้วกับวีร์ที่เป็นเพื่อนสนิทมาตั้งแต่มหาลัย คิดว่าฉันจะดูเพื่อนตัวเองไม่ออกเหรอ”

“จะว่าโอ้อวดเพื่อนก็ได้นะ วีร์มีแต่คนสนใจ ไม่เคยขาดผ้หญิงที่คอยเข้ามาเสนอให้
หรือถ้าไม่เข้ามาชอบก่อนแค่วีร์แสดงท่าทีสนใจนิดหน่อยไม่นานก็ทำตัวเป็นแฟนโดยผู้ชายไม่ต้องเอ่ยปากว่าชอบด้วยซ้ำ”

“คนที่ไม่เคยทำบางทีก็ไม่รู้ตัวว่าหรอกว่าต้องทำอะไรบ้าง ต่อให้เก่งให้ฉลาดแค่ไหน มันก็ไม่ใช่ว่าจะทำได้ดีไปซะทุกเรื่อง”

คุณลินหันมามองหน้าผม เหมือนอยากให้แน่ใจว่าผมฉลาดพอที่จะเข้าใจเรื่องทั้งหมด


“ส่วนเรื่องวิกา วีร์ไม่ได้ชอบหรอก ถ้าจะชอบๆไปนานแล้ว “

“แต่คุณวีร์กับคุณวิกาก็.ก็...”  กระดากปากจะพูดครับ

“นอนด้วยกัน “ คุณลินต่อคำให้ผม

“ปวดหัวแทนวีร์ ปุ่นนายมันโครตน่ารำคาญเลย  มาๆ” คุณลินกวักมือเรียกผม

ผมมองหน้าคุณลินงงๆ ก็นั่งใกล้กันแค่นี้จะกวักมือเรียกผมไปไหน

“ไปไหนครับ”

“ไปมีอะไรกัน พอเสร็จแล้วบอกด้วยว่านายรักฉันหรือเปล่า”

<(“”"O”"”)>   

 พ่อจ๋า พี่ปั้นจ๋าช่วยน้องด้วย คุณลินโครตน่ากลัว


“ไม่ปายยย” ผมรีบยกมือปิดอก จริงไม่จริงไม่รู้ครับ กลัวไว้ก่อน

“เชื่อสายตาตัวเองเชื่อใจตัวเองบ้าง เชื่อสมองมากไปมันจะไม่มีความสุขเอา”

ผมพยักหน้า ให้รู้ว่าผมฟังอยู่แต่จะทำได้จริงหรือเปล่าก็อีกเรื่องนึง


“คุณลินครับ”

“อะไร” น้ำเสียงแข็งๆติดเบื่อหน่าย

“ทำไมถึงบอกผมครับ”

คุณลินมองหน้าผมแล้วยักไหล่

“ไม่มีอะไร รู้ๆกันอยู่ว่าฉันมันพวกช้ำรัก เห็นวีร์เอาแต่ยิ้มมีความสุข มองนายตาเยิ้มแล้วหมั่นไส้
ถ้าวันไหนวีร์คิดได้ ทำโรแมนติสารภาพรัก ฝากบอกด้วยนะว่าฉันตัดหน้าบอกให้แล้ว”

คุณลินพูดจบก็หัวเราะ หึๆ อย่างกับคนโรคจิต

“เสียดายไม่ได้เห็นหน้าวีร์ด้วยตัวเอง ”

ภาพลักษณ์นิ่งเงียบเรียบร้อยในครั้งแรกที่เจอกันลอยหายไปหมด เหลือไว้แต่ปีศาจ แม่มดและคนโรคจิต
น้องปุ่นกลัว( น้องปุ่นเป็นพี่ปุ่นกับใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่กับคุณลิน)




“คุยอะไรกัน” ไม่ใช่เสียงคุณวีร์หรอกครับแต่เป็นเสียงคุณซันที่เพิ่งมาถึงร้าน

“ซันก็มาคุยด้วยสิ พวกเดียวกันทั้งนั้น” คุณซันทำหน้างงพอๆ กับผม พวกเดียวกันอะไร
แต่เห็นสายตาแวบนึงที่คุณลินมองคุณซัน ผมถึงกับร้องอ๋อ พวกแอบรัก

“ลินพูดจาประหลาดเข้าไปทุกวันรู้ตัวหรือเปล่า” คุณซันนั่งร่วมวงอีกคน รอให้คุณรองประธานให้สัมภาษณ์เสร็จ

“เรื่องนั้นไปถึงไหนแล้ว”

“ยังไม่มีอะไรคืบหน้า แต่ลินให้ผู้จัดการร้านไปลงบันทึกประจำวันไว้แล้ว”

“ลิน” คุณซันเรียกเสียงดัง น้ำเสียงไม่พอใจเท่าไหร่

“ทำแบบนั้นวิกาจะลำบาก ถ้านักข่าวรู้จะกลายเป็นเรื่องใหญ่”

“คิดว่าลินโง่เหรอ ไม่ได้ให้เอ่ยชื่อวิกา รู้ว่าต้องจัดการยังไง”

ผมอยากจะลุกขึ้นไปโบกหัวคุณซัน ผมว่าผมโง่แล้วคุณซันโง่กว่าผมอีก แค่นี้ดูไม่ออก


“คุณวิกาเป็นไงบ้างครับ” ตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังไม่ได้ข่าว เลยถามเสียหน่อย

“ขวัญเสียร้องไห้จนตาบวม เห็นแล้วสงสาร”

“แยกกับวีร์แล้วยังร้องอีกเหรอ แสดงละครยาวดีนะ”

“ลิน!! เราขอเถอะ ถ้าไม่ชอบวิกาก็ไม่ต้องไปพูดถึงเขา เอาแต่ระรานอยู่ได้หนักข้อขึ้นทุกวัน”

 “คุณซัน..” เป็นผมเองที่ทนฟังต่อไม่ได้ แต่ผมยังไม่ได้พูดอะไรมีมือใหญ่มาวางทาบที่บ่าเสียก่อน


“ลินสั่งอะไรให้ทานหน่อยสิ หิว”

“เสร็จแล้วเหรอวีร์”

“อืม เรียบร้อยแล้ว เราจะเลี้ยงข้าวเย็นทีมงาน ฝากลินบอกผู้จัดการที”

“ได้สิ เดี๋ยวจัดการให้ นั่งคุยกันไปก่อน” คุณลินลุกขึ้นยืน ผมอยากจะเดินตามไปหมั่นไส้คุณซันไม่อยากจะเห็นหน้า
แต่ติดว่าคนที่ตอนนี้ลงมานั่งแทนคุณลินไม่ยอมปล่อยมือ

“วีร์นายโทรหาวิกาบ้างหรือยัง”

“ยัง”

“นายควรจะโทรไปนะ วิกาไม่สบายตั้งแต่เมื่อคืนคงตกใจมาก เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะนายด้วย อย่าใจร้ายกับวิกาให้มากเลย
เราขอ”

ผมมองไม่ออกว่าตกลงคุณซันเป็นคนดีมากหรือเป็นคนโง่หรือเป็นคนประหลาด

“ผู้จัดการวิกาโทรบอกเราแล้ว ฝากนายดูแลแทนเราทีไม่อยากทำให้บางคนเข้าใจผิด”

อย่ามองมาแบบนั้นครับ ตากรุ่มกริ่มล้อเลียนนี่คืออะไร ยิ่งหลังจากได้คุยกับคุณลินมา หัวใจพี่ปุ่นมันเอาแต่รัวกลอง

“ใคร” คุณซันถามคุณวีร์ แล้วลากสายตาตามสายตายิ้มๆนั่นมาป๊ะเข้ากับหน้าผม ดูงงงันไปชั่วครู่
ก่อนทำตาเหลือก หมดหล่อกันก็วันนี้แหล่ะ

“วีร์”

“อะไร”

“อย่าบอกนะว่านาย..เฮ้ย เอาจริงเหรอวะ” คนถูกถามไม่ยอมตอบเอาแต่หัวเราะหึๆ

“ไม่จริงมั้ง จะจริงได้ไงวะ นายไม่เคย..” พูดๆ หยุดๆ สบตากันอยู่นั่นแหล่ะ ไม่ใช่ผมเติมช่องว่างคำไม่ได้นะครับ
แต่แบบพูดมาเลยดิพี่ปุ่นรอฟังอยู่

“ปุ่น ไปเร่งลินทีบอกพี่หิว” ผมถูกไล่จากวงสนทนา อิดๆ ออดๆ ไม่อยากไปเลยแต่ก็ต้องลุก

ผมแอบหันไปมองไม่ได้ยินแล้วว่าคุยอะไรกัน เห็นแต่คุณซันใส่เป็นชุด คุณวีร์ตอบบ้างสั้นๆ โอ้ยอยากรู้ใจจะขาด



ผมกับคุณลินกลับมาที่โต๊ะ ทั้งคู่เปลี่ยนมาคุยเรื่องธุรกิจกันแล้ว
หลังจากอาหารมาเสิร์ฟ ผมก็มีหน้าที่นั่งกินกับฟังเท่านั้น ได้ความรู้เยอะเลยครับ

“อาทิตย์หน้ามีงานฉลองครบรอบ 3ปีของรีสอร์ทที่ระยอง พวกนายไปด้วยนะ”

“วันไหน”

“เสาร์ เดี๋ยวให้ปุ่นส่งการ์ดเชิญไปให้”

“น่าจะไม่ติดอะไรแต่แบบนี้วิกาก็ต้องไปด้วยสิ”  คุณซันถามคุณวีร์แต่ดันหันมามองหน้าผมแทน

“วิกาเซ็นต์สัญญากับเราหนึ่งปีสำหรับงานโปรโมทของรีสอร์ททั้งหมด มันเลี่ยงไม่ได้ ปุ่นเข้าใจใช่ไหม”
คุณวีร์ถามผม แล้วอีกสองคนก็เอาแต่จ้อง คุณลินจ้องด้วยยิ้มด้วยอย่างกับจะบอกว่าเห็นไหมฉันบอกนายแล้ว

“เอาไว้ปีหน้าพี่จะหาคนอื่นมาเป็นแทนนะ เอาดาราผู้ชายดีไหม ปุ่นจะได้ไม่คิดมาก” ถล่มมาไม่ยั้งครับ
มันข้ามขั้นตอนไปหน่อยไหมคุณรองประธาน เป็นอะไรกันก็ไม่เคยบอก ชอบทำให้คิดไปเอง

“คิดอีกทีเลือกผู้หญิงเหมือนเดิมน่าจะดีกว่า หุ่นแบบปุ่นผู้หญิงไม่ชอบแต่ผู้ชายไม่แน่ เดี๋ยวนี้ดารานายแบบยิ่งเป็นกันเยอะ
ไม่น่าไว้ใจ”

ตอนที่พูดว่าหุ่นแบบผมเหมือนคุณรองประธานจะกลัวนึกภาพกันไม่ออก ต้องเอามือมาลูบพุงผมเล่นด้วย
แง่ม ไม่อวบมั้งให้มันรู้ไป


“เบาๆ มั้งเถอะวีร์ สงสารเพื่อนหน่อย ยังปรับตัวปรับใจไม่ทัน” คุณซันบ่นแถมส่ายหัวประกอบ

“แต่ก็ดีหมดนายไปคน ภาษีเราดีขึ้นอีกเยอะ"

กึก เสียงแก้วน้ำประทบโต๊ะ ไม่ดังมากแต่ก็พอทำให้ทุกคนหันไปมองคุณลิน


“กินของเหลือจากเพื่อนลงด้วยเหรอ วีร์เห็นหมดทุกซอกหลืบได้จนพรุนแล้ว”

“ลิน” เสียงเรียกพร้อมกันของคุณซันกับคุณรองประธาน

“มันจะมากเกินไปแล้วนะ อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น ลินเป็นแค่เพื่อนจำเอาไว้ด้วย”

“ลินระงับอารมณ์หน่อย ซันนายก็รู้นิสัยลินดี ปากก็เป็นแบบนี้อย่าไปถือสาน่า”

“วีร์นายก็ดูสิ แบบนี้ไงถึงไม่มีใครมอง เพื่อนกันยังทนเกือบไม่ไหว”

ผมได้แต่อ้าปากค้าง รู้ว่าคุณลินทำเกินไป แต่ได้ยินคุณซันพูดแบบนี้ผมสงสารคุณลิน ถ้าเป็นผมถูกคนที่ชอบว่าขนาดนี้
ถึงผมเป็นผู้ชายก็คงร้องไห้ไปแล้ว แต่คุณลินกลับยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ผมรู้สึกเหมือนใจจะแตกตาม

“ลินขอโทษซันซะ”

“ขอโทษ” คุณลินพูดห้วนๆ สีหน้าไม่สัมพันธ์กับคำที่พูดออกมา คุณซันยังดูฮึดฮัด แต่ก็ยอมหยุด

“แยกย้ายกันกลับเถอะ จะได้ไปสงบสติอารมณ์  ทำอะไรก็ไปคิดดูให้ดีๆ อย่าให้ต้องมาเสียเพื่อนเพราะเรื่องนี้”
คุณวีร์รวบช้อน หันมาพยักหน้าให้ผม ผมยังไม่อิ่มแต่วันนี้ไม่งอแงครับ บรรยากาศมาครุมาก
รีบดื่มน้ำ รีบลุกตามคุณวีร์ไป




ผมยืนรออยู่หน้าร้านพี่โชคกำลังไปเอารถ คุณวีร์ยืนคุยกับคุณซันหน้าเครียด ผมไม่อยากเสียมารยาทเข้าไปยืนใกล้ๆ
เลยเดินเตะไปเตะมารอ มีพี่สนิมยืนอยู่ห่างๆ

ผมคิดถึงเรื่องคุณซันกับคุณลิน ไม่รู้จะสงสารใครดี สุดท้ายสงสารตัวเอง เพราะเรื่องผมก็ไม่ชัดเจนพอกัน


จู่ๆ มีแสงไฟสาดเข้ามาทำให้ผมหันไปมอง ไฟที่สว่างจ้าทำเอาผมตาพร่าต้องยกมือขึ้นบัง เสียงล้อรถบดถนนดังลั่น

“ปุ่น” คุณวีร์ผวาเข้ามา แต่ผมใช้แรงทั้งหมดผลักคุณวีร์ออกไป ก่อนกระโจนตัวตาม เฉียดกับหน้ารถที่พุ่งเข้าหา
เพียงแค่นิดเดียว

รถคันนั้นเร่งความเร็ว เห็นเพียงท้ายรถไกลออกไป

“ตามรถคันนั้นไป” ผมได้ยินพี่สนิมตะโกนบอกพี่โชคที่ขับรถคุณวีร์เข้ามาพอดี พี่โชคเร่งความเร็วแล้วหายลับตาไปอีกคัน


คุณซันรีบเข้ามาพยุงผมยืนขึ้น ผมคร่อมร่างของคุณวีร์เอาไว้ มีพี่สนิมอยู่ล่างสุด คงพุ่งออกมารับคุณวีร์ตอนผมผลักเข้ามา

“เป็นอะไรหรือเปล่า” ผมส่ายหน้า เอามือปัดฝุ่นออกจากกางเกง

“ปุ่น ทำบ้าอะไร” คนที่ลุกขึ้นยืนหลังผม อาละวาดเสียจนผมตกใจ

“คุณวีร์สิครับทำบ้าอะไร พุ่งออกมาทำไม” ตอนนี้ผมลืมเรื่องเจ้านายลูกน้องไปแล้ว

“คุณวีร์เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” พี่สนิมลุกขึ้นมาท้ายสุด รีบสอบถามลูกค้า

“ผมไม่เป็นอะไร แต่คราวหลังคุณสนิมต้องช่วยปุ่นก่อนไม่ใช่ผม” พี่สนิมเหลือบตามาสบตากับผม ทำหน้าลำบากใจ


“คุณวีร์ครับ คุณพ่อคุณวีร์จ้างพี่สนิมมาคุ้มครองคุณวีร์ไม่ใช่ผมน่ะครับ”

“ถ้าทำตามที่ผมพูดไม่ได้ก็ไม่ควรทำงานด้วยกัน” ผมอ่อนใจอยากจะสารภาพให้มันรู้แล้วรู้รอดถ้าไม่กลัวว่าอีกฝ่ายจะยิ่งโกรธ

“วีร์ถ้าไม่ได้เป็นอะไรมากไปกันเถอะ ลูกค้าในร้านเริ่มมองออกมาแล้ว” ผมมองเข้าไปเห็นคุณลินกำลังวิ่งออกมา
พนักงานคงเข้าไปบอก

“คุณวีร์เข้าไปรอในร้านก่อนครับ ผมจะโทรตามรถที่บริษัทมารับ รถคุณวีร์โชคใช้ตามคนร้ายอยู่”

“เราไปส่งเอง” คุณซันเสนอตัว คุณวีร์พยักหน้ารับ  ผมเดินไปหาคุณลินเล่ารายละเอียดให้ฟังคร่าวๆ
ก่อนจะยืนยันว่าไม่มีใครเจ็บตัว คุณลินถึงค่อยโล่งใจ




ผมนั่งเบาะหลังกับคุณวีร์ พี่สนิมเสนอตัวขับให้ มีคุณซันนั่งข้างๆ แทน
ในรถคุณวีร์ไม่พูดอะไรกับผมเลย เอาแต่นั่งนิ่ง ผมชักใจไม่ดี

พี่โชคโทรมารายงานว่าคลาดกับรถคันก่อเหตุที่ถนนใหญ่ เพราะกว่าพี่โชคจะตามไปก็ห่างกันพอสมควร
แต่ได้ทะเบียนรถมา กำลังส่งไปเช็คอยู่



ผมรอจนถึงบ้าน รอจนคุณวีร์คุยกับพี่สนิมเรียบร้อย รอจนอาบน้ำเสร็จ คุณวีร์ก็ยังไม่เรียกผมไปพูดด้วยสักคำ

ผมเดินเตร่ไปเตร่มาอยู่หน้าห้องนอนคุณวีร์ คนในห้องปิดประตูเงียบ ไม่มาตามหาผมเหมือนทุกคืนถ้าผมไม่เข้าไป

ผมตัดสินใจเคาะเปิดประตูเข้าไปโดยไม่รอเสียงอนุญาต

คุณวีร์คุยโทรศัพท์อยู่ สักครู่ก็วาง หันมามองผมทำหน้าเครียดแต่ไม่ยอมพูดอะไร

ผมสูดลมหายใจเรียกความกล้า ถือวิสาสะเดินไปนั่งบนเตียงๆ ข้างๆ คนตัวสูง


“โกรธผมเหรอครับ” คุณวีร์เงียบอยู่นาน จนผมนึกว่าจะไม่ตอบผมเสียแล้ว

“โกรธตัวเอง”  หือ ทำไมล่ะ

“พี่ทำให้ปุ่นต้องเจ็บตัว”

“เจ็บที่ไหนครับ ผมไม่เจ็บเลย” ผมลุกขึ้นนั่งคุกเข่า แบบมือออกสองข้าง หันซ้ายหันขวาให้อีกคนนึงมอง

“ไม่ใช่เจ็บแบบนั้น พี่ทำให้ปุ่นตกอยู่ในอันตราย มันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ วันนี้ปุ่นอาจจะตาย”

ผมอดใจไม่ไหว ต้องยื่นมือไปกอดคนพูด ตาของคุณวีร์เต็มไปด้วยความกังวล ความกลัว ความเป็นห่วง

ความจริงผมเองก็ตกใจกลัวอยู่ไม่น้อยแต่เห็นแบบนี้แล้วรู้สึกดีขึ้นทันที

“ผมไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเก่งกว่าที่คุณวีร์คิด”

“ขอโทษนะ”

“เรื่องนี้เหรอครับ ชิวๆครับ”

“ไม่ใช่ ขอโทษที่พี่ควรบอกให้ปุ่นลาออก หรือแยกไปจากพี่ซะ แต่พี่ทำไม่ได้ พี่ให้ปุ่นไปไหนไม่ได้”

อ้ากก อันตรายเพิ่งเข้ามาใกล้ แต่ทำไมพี่ปุ่นหน้าแดงหูแดง เขินจนตัวจะแตก
มันมีความสุข รู้สึกจะลอยได้ เหมือนตัวเองสำคัญสำหรับคนที่กอดอยู่มาก
ถึงจะผิดกาลเทศะไปหน่อย แต่พี่ปุ่นมีความสุขจนเผลอยิ้มกว้าง ปากจะฉีกถึงหู

>///<  เขินเฟ้ย


“ปุ่น ทำไมเงียบไป”

“คุณวีร์ชอบผมเหรอครับ”  ไม่บอกดีนักพี่ปุ่นถามเสียเลย

เขาว่าคนเราเวลาผ่านเรื่องตื่นเต้นมา จะมีอาการช็อคหลังเกิดเหตุ ของผมคงเป็นความไร้สตินี่มั้งครับ
อยู่ๆ ก็กล้าบ้าบิ่นขึ้นมา

“ใช่เวลาไหม มาถามอะไรตอนนี้” เอ๊ะ ผมตาฝาดหรือเปล่าคุณรองประธานเขิน เขินผมเนี่ยนะ
พี่ปุ่นสนุกใหญ่สิทีนี้  ไม่เคยเห็นคนตัวโตเป็นยักษ์เขิน ถึงจะไม่ได้หน้าแดงหูแดงเหมือนอย่างผม แต่มันมีอะไรนิดๆ
ที่ทำให้มั่นใจว่าคุณวีร์เขินแน่ๆ

แล้วชอบหรือเปล่าล่ะครับ” ผมกระดึบๆ เข้าไปใกล้อีกนิด ขยับเอาหน้าเกยแขน เอาแก้มถูๆ

“ปุ่น พี่กำลังซีเรียส” เสียงเข้มมาเลยครับ แต่พี่ปุ่นไม่กลัวหรอกกำลังได้ใจ

“ผมก็ซีเรียส ถ้าไม่ตอบผมจะขนของกลับบ้าน”  ได้ทีเอาใหญ่ยังไงวันนี้ต้องรู้ให้ได้
เผื่อพรุ่งนี้เกิดพี่ปั้นรู้เรื่องรถ ลากผมกลับบ้านผมก็หมดโอกาสพอดี

“ก็ได้” คนตัวใหญ่ถอนใจยาว จับผมมานั่งประจันหน้า ก้มหน้าลงมาอยู่ระดับเดียวกัน


“ไม่ได้ชอบพอใจหรือยัง” ช็อคครับ ช็อคยิ่งกว่าตอนถูกรถชน

เพราะคำพูดคุณลิน เพราะคำพูดคุณวีร์ทำให้ผมเกิดความมั่นใจจนไม่คิดว่ามันจะออกมาแบบนี้

“ไม่ได้ชอบเหรอครับ” ผมอยากจะตอบปากตัวเอง จะไปทวนอีกทำไม เขาพูดครั้งเดียวก็รู้เรื่องแล้ว


“ไม่ได้ชอบ”

"..........."

"..........."


ผมรอ เผื่อจะมีคำว่า แต่.. แต่ผ่านไปเป็นนาทีก็ไม่มีคำอะไรหลุดออกมาอีก

“เอ่อ.. ผม..ผมขอโทษครับ ผม..” ผมพยายามจะหาคำมาอธิบายการกระทำบ้าๆ ของตัวเอง
แต่หัวมันไม่แล่น นึกอะไรไม่ออกสักนิด





“หึๆ ฮ่าๆๆๆ” คนตรงหน้าหัวเราะจนหัวสั่นหัวคลอน

“คิดว่าแกล้งพี่ได้คนเดียวเหรอ ร้ายนักนะเราเห็นพี่เขินเอาใหญ่”

"คุณวีร์" ผมทุบกระหน่ำลงไปที่ต้นแขนแข็งแรง โกรธ พี่ปุ่นโกรธ


“ชอบครับ” คุณวีร์ดึงผมขึ้นไปนั่งบนตัก กอดรอบเอวเอาไว้

“รักครับ” หน้าก้มต่ำจนจมูกแตะแก้มผม ถูไปมาเหมือนแกล้ง ก่อนกดหนักๆ ได้ยินเสียงดังฟอด

“ รักตัวอ้วนที่สุด” คราวนี้เป็นปากของผมที่ถูกคุณวีร์รุกราน  ริมฝีปากเย็นบดย้ำลงมา ดูดดึงจนผมมือไม้อ่อน
คุณรองประธานไม่สนใจว่าผมหายใจได้ไหม เอาแต่เก็บเกี่ยวความหวาน ชิมซ้ำๆ ไม่รู้จักอิ่ม

“อื้อ อื้อ” ผมพยายามประท้วง มือดันแผ่นอกหนา พอคุณวีร์ยอมปล่อย ผมรีบสูดอกาศเข้าแทบไม่ทัน


“หึๆ เด็กน้อย คงต้องสอนกันอีกนาน” คุณวีร์ลูบหัวผม ก่อนลุกออกไปจากเตียง
ทิ้งผมนั่งเอ๋อๆ อะไรกัน จูบผมแล้วเผ่นไปเลย มันรู้สึกแย่นะเฟ้ย


“คุณวีร์” ผมเรียกเสียงดัง ทำแบบนี้มันไม่ถูก

“รออยู่ตรงนั้นแหล่ะปุ่น แล้วปุ่นจะดีใจที่พี่เลือกไปห้องน้ำแทน” หื้อ มันแปลว่าอะไร

“นอนเล่นไปก่อน พี่จะอาบน้ำกับทำอะไรนิดหน่อยแล้วจะออกมากอดนอน”

ซู่ เสียงความร้อนขึ้นหน้าผมครับ ก็คุณรองประธานตอนพูดว่าทำอะไรนิดหน่อย
สายตามันบ่งบอกเสียจนคนโง่อย่างผมยังรู้ว่าหมายถึงอะไร รีบสงบปากสงบคำ นั่งรอบนเตียงแต่โดยดี



ว่าแต่ผมต้องบอกคุณวีร์ไหมว่าคุณลินบอกผมแล้วเรื่องคุณวีร์ชอบผม คิดไปคิดมาอย่าดีกว่า
บรรยากาศกำลังดี เรื่องอะไรจะให้คุณลินทำลายสมใจ

ผมหันซ้ายหันขวาเห็นโน้ตบุ๊คคุณวีร์เปิดอยู่ เลยเอามาเช็คเมล์เสียหน่อย หาอะไรทำระหว่างรอ

ผมเช็คเมล์เสร็จก็เปิดโน้นนี่ดูไปตามประสา ก่อนจะเริ่มเสิร์ชดูอะไรบางอย่าง


ผมไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน จนคุณวีร์เดินออกมาจากห้องน้ำ

“ปุ่นทำอะไร ทำไมหน้าแดง”

“ผมเปล่านะครับ” ผมรีบกดปิดหน้าจอมือไม้สั่น เหงื่อแตกพลั่ก

คุณวีร์ขมวดคิ้วเข้ามาดึงโน้ตบุ๊คออกจากมือผม ผมรีบมุดตัวลงไปในผ้าห่ม

ได้ยินเสียงคุณรองประธานหัวเราะเจ้าเล่ห์  ผมไม่ได้ลบประวัติทิ้ง มันเปิดดูได้ว่าผมดูอะไรอยู่



เพราะคุณลินเลย ฮือๆๆ

บอกให้ผมศึกษาผมดันบ้าจี้ตาม 


หยุดหัวเราะได้แล้ว ไอ้บ้าคุณรองประธาน!!!

( > <)


....................................................TBC..........................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 08-04-2016 15:17:28

สารภาพรักแล้วววว

แล้วคุณวีร์เลิกเกาะแกะกะนังนั่นซะที

ปอลอ ลินนน!!!!!!! T T

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 08-04-2016 15:19:26

 :o8:   ได้ข้อมูลอะไรมามั่งจ๊ะน้องปุ่น

เอ่อ นับวันยิ่งหนักข้อนะ ถามหน่อยว่าไม่มีอะไรคืบหน้าเลยเหรอ มายก้อด
เกือบตายนะเนี่ยไม่ใช่เล่นๆแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: arjinn ที่ 08-04-2016 15:43:07

โอ๊ยยยย น่ารักมากกกก

ตอนนี้คุณลินได้ใจไปเลย สุดยอดแห่งหญิงกล้ามากๆ
แต่อดสงสารไม่ได้เรื่องซัน :(

ส่วนคุณซันคะ คุณลินน่ะเพื่อนนะ ยังไงก้อควรรักษาน้ำใจให้มากกว่ายัยกาไรนั่น
คำพูดไม่ค่อยดีเลย

ส่วนคุณวีร์กับพี่ปุ่น คริคริ ... อย่าให้ช้านะคะ รีบจัด รับรองไม่บอกพี่ปั้นค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 08-04-2016 15:48:41

ไม่รู้จะเม้นท์อะไร ณ ตอนนี้
เขินนนนนนนนนนนนนนนน
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: JY_JRB ที่ 08-04-2016 15:57:15

กำลังสนุกเลย

แอบเดาเรื่องนี้ว่า น่าจะเป็นวิการึเปล่า เพราะถ้าเรื่องแตกซันก็ตาสว่าง จะได้เห็นน้ำใจลิน  วิกาได้บทร้ายไปเต็มๆ

แต่ถ้าเรื่องนี้จักรเป็นคนทำ วิกาก็จะเหมือนเป็นเนื้องอกของเรื่องนี้อยู่กลายๆเนอะ บทน้อยไปในบัดดล  ไม่ค่อยสมเป็นนางร้าย

 :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 08-04-2016 16:00:47

โธ่ น้องปุ่น หาข้อมูลแบบนี้ก็เสร็จท่านประธานนะซิค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 08-04-2016 16:25:08

ปุ่นคงรอดอีกไม่กี่ตอน  อีกไม่นานเสร็จคุณวีแน่ๆ :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 08-04-2016 16:29:42

น่ารักทั้งคู่เลย  :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 08-04-2016 16:36:28

รอตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 08-04-2016 16:41:04

ไม่ค่อยชอบซันเลยอะ ปากไม่ดีจริงๆหลงผู้หญิงหนักจนบ้าไปแล้วมั้ง ถึงลินจะพูดไม่ดีก็ไม่สมควรว่าแบบนั้นป่ะ?  ส่วนคู่หลักหมั่นอิตารองประธาน พี่ปุ่นควรเลิกเขินได้แล้ว ฮ่าๆๆ อยากเห็นพี่ปุ่นบู๊อะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 08-04-2016 16:43:25

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 08-04-2016 16:43:54

ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกขอโทษคุณลินที่ตอนแรกคิดว่าเป็นคุณลิน

คุณวีร์บอกนักปุ่นแล้วก็จัดการวิกาให้เรียบร้อยด้วย
 :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 08-04-2016 16:55:10

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 08-04-2016 17:13:25

ตอนนี้ยกให้คุณลินเลย เป็นผู้หญิงที่มีครบทุกรส  น่าสงสารที่คุณซันไม่เห็นในตัวลิน  ดันโง่ที่จะไปชอบผู้หญิงที่สวยแต่รูป

นี่ถ้าคุณลินไม่รักคุณซันจริง  จะเชียร์ให้ไปชอบคนอื่นแทนดีกว่า

คุณวีร์บอกรักหนูปุ่นแล้ว  และหนูปุ่นไปแอบศึกษาแบบนั้น เดี๋ยวก็เข้าทางคุณวีร์หรอก ที่บอกว่าปฏิบัติจริงเลยดีกว่า อย่าเสียเวลาไปดู

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: farafang ที่ 08-04-2016 17:16:03

พี่ปุ่นนนนนนนนนนนนนเขินตัวแตกแล้วมั้ง
แกล้งหลับเลย คร่อกกก 5555555 :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 08-04-2016 17:28:03

ถ้าคนเขียนไม่หลอก คนรายก็น่าจะเป็นคุณวิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 08-04-2016 17:43:02

หลงรักคุณลิน  :-[
ตอนนี้บอกรักแล้วต่อไปคุณวีร์ควรจะเคลียร์เรื่องวิกาให้ชัดเจนได้แล้วนะ
ส่วนคุณซันนายนี่หลงจนโงหัวไม่ขึ้นจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 08-04-2016 17:49:43

 :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 08-04-2016 17:51:10

หนูปุ่นขายออกละ มาเป็นกำลังใจให้คุณลินดีกว่า ชอบผู้หญิงแกร่งแบบนี้ อยากให้คุณลินตัดใจได้เร็วๆ ไม่อยากให้คุณลินได้กับคนโง่ เชอะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 08-04-2016 17:57:58

รุกหนักๆเลยค่ะท่านรอง ให้ปุ่นตัวแตกเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-04-2016 18:17:58

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 08-04-2016 18:20:45

กรี๊ด สารภาพรักกันแย้ว น้องปุ่นได้เสร็จอีพี่วีร์เข้าซักวันแน่ๆ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 08-04-2016 18:55:14

หน้าแดงขนาดนี้คงได้ความรู้ไปเยอะเลยนะคะน้องปุ่น :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 08-04-2016 18:57:44

กรี๊ดด สารภาพแล้ว
 :mew3:

คนร้ายชักเล่นหนักขึ้นทุกทีแล้ว
เห็นใจคุณลินเลยตอนนี้ เฮ้อออ สู้ๆนะคุณลินผู้หญิงแกร่งของเจ้  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 08-04-2016 19:14:29

 :hao6: :hao6: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 08-04-2016 19:28:26

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 08-04-2016 20:09:00

สารภาพกันขนาดนี้ พี่วีร์ต้องรุกหนักแน้ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 08-04-2016 20:25:00

อีกนิดก็ไม่รอดแล้วปุ่น :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 08-04-2016 20:32:27

งื้อออออออออออ เขินแทนเลย :haun4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 08-04-2016 21:46:03

เขินแทน น้องปุ่น  :mew2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 08-04-2016 23:14:58

น่าสงสารคุณลินตอนหลังถ้าซันผิดหวังจากวิกากลับมาหาลินหล่ะก็มีสมน้ำหน้าแน่ส่วนพี่ปุ่นคนจริงเตรียมศึกษาไว้ดีแล้วเชื่อคุณลินไว้ดีแล้วท่านรองอย่าลืมศึกษาด้วยทางที่ดีเริ่มศึกษาด้วยกันกับพึ่ปุ่นก็ไก้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 08-04-2016 23:19:09

บอกรักแล้ว กรี๊ดๆๆ คนอ่านมีความสุขจัง
ตอนนี้คุณลินน่ารัก น่าสงสารด้วย ทำไมซันโง่จัง วุ้ว

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 09-04-2016 00:05:26

ปุ่นต้องแบบนี้สิ 555 ท่านรองอะช้า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 09-04-2016 00:24:32

ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกล  เขาสารภาพรักกันแล้ว บอกชอบกันแล้ว  ตอนต่อไปไม่รู้คุณวีร์จะสอนปุ่นแทนการอ่านจากเน็ตหรือเปล่าน้า  ติวภาคปฎิบัติยังก็รู้จริงกว่าภาคทฤษฎี ยิ่งเจนจัดอย่างคุณวีร์ หึหึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 09-04-2016 06:42:55

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 09-04-2016 08:21:01

ซันถึงกับทำใจไม่ได้เลยหรอ ฮ่าๆ
น่าสงสารลินนะ มาเจอซันที่โง่เต่าตุ่นขนาดนี้ เฮ้อ
ในที่สุดคุณวีร์ก็บอกซะแล้ว
ลุ้นอยู่นานนนน
ศึกษาเข้าไว้นะพี่ปุ่น เวลาใช้งานจริงจะได้รู้ อิอิ
รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 09-04-2016 10:10:23

5555555 พี่ปุ่นน่ารักกก
คุณวีร์อย่าแกล้งเยอะนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 09-04-2016 10:42:10

ก่อนอื่นขอกรี๊ดก่อนค่ะ แงงงง คุณลินนน เรายอมแล้วว โอ๊ยย รักก คุณซันนี่อะไร โง่กว่าพี่ปุ่นก็คนนี้ คุณลินอุตส่าห์ลดตัวมาชอบดันไปชอบผู้หญิงแบบนั้นนน โอ๊ยย เราปวดหัว แต่ก็เข้าใจคุณซันนะคะ ขืนไปตกลงปลงใจกับคุณลินเข้านี่รู้เลยว่าตัวเองต้องเป็นช้างเท้าหลัง ไม่กล้าหืออะไรทั้งนั้น 555555555 คุณลินเลยเอาความรักที่ไม่สมหวังของตัวเองมาแกล้งน้องปุ่น โอ๊ยยยย ตอนนี้น้องปุ่นมีแต่เรื่องช็อก แต่เราขำตอนน้องปุ่นบอกว่าจะพี่ปุ่นกับใครก็ได้ยกเว้นคุณลิน 555555555555555555555 นี่รู้เลยว่ากลัวมากอะไรมาก คุณวีร์พลาดแล้วจริงๆที่ปล่อยน้องปุ่นไว้กับคุณลิน ส่วนพี่วีร์กับน้องปุ่นนี่เราก็กรี๊ดนะคะ เค้าบอกรักกันแล้วววววววววววว ไม่ดิ มีคุณสีร์บอกคนเดียว น้องปุ่นไม่ได้บอก ระวังนะคะคุณวีร์ น้องปุ่นจะบอกว่าถามไปงั้น ไม่ได้ชอบคุณวีร์สักหน่อย แงงงง แต่คุณวีร์นี่บอกรักแล้วนะคะ ไม่ใช่แค่ชอบ แล้วพอรู้ความในใจเรียบร้อยคุณวีร์แกก็แสดงออกมากค่ะ อะไรคือไปทำอะไรนิดหน่อยในห้องน้ำ กรี๊ดดดดดดดด น้องปุ่นพลาดแล้วด้วย ไม่นานน้องปุ่นจะถูกจับกินน ที่คุณวีร์บอกจะไม่ทำสัญญากับคุณวิกาให้ปุ่นสบายใจนี่ก็.... ตายสบาย ชัดเจนไปไหม แต่ก็ดีค่ะ แสดงออกตรงๆน้องปุ่นจะได้สบายใจจจ แล้วคนร้ายนี่ใคร อาจเป็นคุณวิกาหรือคุณจักร คนอื่นไม่น่าใช่ละ  :mew5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-04-2016 10:54:49

ชอบคุณวีร์ตรง รักตัวอ้วนที่สุด
พี่ปุ่นรีบถวายตัวเร็วๆเลยนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 09-04-2016 13:24:04

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 09-04-2016 15:31:52

ตอนที่ 21

ถ้าคิดว่าเช้าวันใหม่ของผมจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มแล้วล่ะก็คุณคิดผิดครับ
พี่ปั้นโทรมากระชากหัวผมตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า ผมต้องรีบขอลางานแบบด่วนๆ
อ้างว่าพ่อมาหาจากต่างจังหวัดเพราะทราบเรื่องจากพี่ชาย คุณวีร์ไม่ออยากให้มาแต่ผมอ้างพ่อเลยขัดไม่ได้
 ได้แต่บอกให้พี่สนิมส่งคนตามมาคุ้มครองผมด้วย

ผมไปหาพี่ปั้นที่บริษัท ก้นยังไม่ทันแตะเก้าอี้ดี พี่ปั้นก็จับผมสอบหนักเรื่องรถเมื่อคืน
ผมทั้งโกรธทั้งงอนพี่สนิมกับพี่โชคที่ไม่ว่าผมจะขอร้องยังไงก็ยังรายงานให้พี่ปั้นรู้อยู่ดี

พี่ปั้นยื่นคำขาดให้ผมลาออก สั่งให้เลิกยุ่ง ให้เหตุผลว่านี่ไม่ใช่การกีดกันทางความรัก แต่เป็นเรื่องของ
ชีวิตและความปลอดภัย

ผมลงทุนไม่กินข้าวกลางวัน  นั่งไม่พูดจาไม่จากับใคร ทำหน้าเศร้าเหมือนมีใครตายเป็นบางโอกาสโดยเฉพาะตอนพี่ปั้น
เดินผ่าน เมื่อไม่ได้ผล ผมเริ่มบ่นพึมพำคุยกับแม่บนสวรรค์ว่าพี่ปั้นไม่รักผมแล้ว ผมเกลียดพี่ปั้น

พี่ปั้นโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงหาว่าผมรักผู้ชายจนไม่รักตัวเอง ขู่จะฟ้องพ่อบ้างล่ะ ขู่จะดักเตะคุณวีร์บ้างล่ะ
แต่สุดท้ายเมื่อผมไม่ยอมกินข้าวเย็นเพิ่มอีกหนึ่งมื้อ พี่ปั้นก็ใจอ่อน
(คุณวีร์ต้องรักผมให้มากนะ ชีวิตนี้ผมไม่เคยต้องอดข้าว พอพี่ปั้นอนุญาตให้กลับไปอยู่กับคุณวีร์ได้
ผมแทบจะคลานเข้าห้องครัว หิวจนหมดแรง)


ผมตัดสินใจค้างที่บ้านพี่ปั้นไม่ได้กลับไปหาคุณรองประธาน อยู่เอาใจพี่มันหน่อย ผมโทรไปรายงานตัวว่าจะค้างกับพ่อ
 ปลายสายบ่นอุบ ถามผมว่าแล้วคืนนี้จะนอนยังไง ไม่มีหมอนข้างนุ่มๆ ให้กอด ผมหน้าแดงแป๊ด
แต่คุยกันได้ไม่นานก็ต้องรีบวางสาย พี่ปั้นเล่นเดินวนไปเวียนมาแถมทำเป็นพูดเสียงดัง ผมต้องคอยเอามือปิด
ไม่ให้คุณวีร์ได้ยิน ร้ายจริงๆ พี่ชายผม

ไหนๆ ก็มีเวลาได้กลับมาคุยกันเต็มที่ ผมเลยขอให้พี่ปั้นเล่าความคืบหน้าของงานให้ฟัง
พี่ปั้นเล่าทุกอย่างที่พอสืบหาได้ พร้อมกับบอกว่าได้ให้พี่สนิมแนะนำให้คุณวีร์ติดต่อทางตำรวจเข้ามาดูแล
(จริงอยู่ว่าตอนได้รับจดหมายขู่ใหม่ๆได้มีการติดต่อไปแล้ว แต่ก่อนหน้านั้นมันไม่ชัดเจนว่าเป็นจดหมายขู่เล่นหรือลงมือจริง
 ตำรวจจึงยังไม่สามารถเข้ามาดูแลได้ ได้แต่รับเรื่องลงบันทึกประจำวันไว้แค่นั้น)
แต่คราวนี้มันจะต่างออกไป เพราะเหตุการณ์รถพุ่งชน ถือว่าเป็นกรณีเจตนาทำร้ายร่างกาย

พี่ปั้นอยากให้ติดต่อตำรวจเข้ามาทำการสืบสวน เพราะเราเป็นบริษัทรักษาความปลอดภัย เรื่องสืบหาตัวคนร้ายความจริง
ไม่อยู่ในสัญญาจ้างงาน เพียงแต่พี่ปั้นถือคติทำงานแล้วอะไรที่ทำได้ก็ควรทำให้เต็มที่ 

ผมพยักหน้าเห็นด้วย เดี๋ยวต้องลองช่วยคุยกับคุณวีร์ดู



ผมหยิบสมุดเล่มเล็กประจำตัวออมา เริ่มเขียนรายชื่อลงไปใหม่อีกครั้ง จากเดิมที่เคยทำเอาไว้เมื่อนานแล้ว

คุณวิกา ผมยังสงสัยคนนี้ แอบคิดว่าข้อความบนกระจกจะเขียนเองหรือเปล่า คุณวิกาเป็นนางเอกดัง แสดงออกแค่นั้นไม่
เกินความสามารถหรอก
(ผมไม่ได้อคติเป็นการส่วนตัวนะครับ ไม่เกี่ยวกับคุณวีร์เลย แต่คิดแล้วนึกถึงตอนกอดกัน แง่ม)

คุณจักร ผมไม่ไว้ใจเอาเสียเลย ต่อให้ไม่ใช่คนร้ายผมก็คิดว่าเป็นศัตรูกับคุณวีร์อยู่ดี หน้าตาไม่น่าไว้ใจสายตาหลุกหลิก
แล้วหลังๆ ชอบมองผมแปลกๆ อึ๋ย คิดแล้วขนลุก

คุณลลิตา ผมว่าผู้หญิงคนนี้ทะเยอทะยาน หวังสูง ถ้าไม่ร่วมมือกับคุณจักร ก็อาจทำเพื่อหวังให้ตัวเองขึ้นมาเป็นผู้หญิง
ของคุณวีร์ ก็ดูแต่ละครั้งที่เจอกันสิครับ อ่อยจนใครๆ ก็ดูออก พูดแล้วอยากกระโดดกัดหูคุณรองประธาน ข้อหาหมั่นไส้
ทำตัวดูดีเกินไป

คุณซัน ผมอยากตัดออกเพราะไม่น่าจะฉลาดพอทำได้ โทษฐานที่โง่ขนาดดูคุณลินไม่ออกแล้วยังโง่ซ้ำซากที่ไปชอบคุณวิกา
แต่ความรักไม่เข้าใครออกใคร เขาว่ามันมีอานุภาพที่ยิ่งใหญ่ทำให้คนทำอะไรบ้าๆ ก็ได้
คุณซันอาจอยากให้คุณวิกามีความสุข ถึงทำทุกอย่างเพื่อให้คุณวีร์หันไปมองคุณวิกา และช่วยกำจัดคู่แข่งให้
ว่าแต่ ผมไม่ได้ดูละครเยอะไปใช่ไหม แหะๆ

ผมมองลิสต์รายชื่อที่เขียน ความจริงเหมือนไม่ได้อะไรจากการเข้าไปอยู่ใกล้คุณวีร์ แต่การได้ทำความรู้จักกับทุกคน
ด้วยตัวเองมีประโยชน์กว่าที่ผมคิด อย่างน้อยรายชื่อที่ผมเขียนล่าสุดก็เหลือแค่ 4คนเท่านั้น

ผมตัดพ่อคุณริว คุณริว คุณเรย์ออก ไม่คิดว่าจะใช่ ครอบครัวใหญ่นี้รักกันมาก น้องๆ ก็ดูติดพี่ชาย ชื่นชมบูชาอยู่ไม่น้อย
(ส่วนที่ว่าทำไมพ่อคุณริวถึงห้ามไม่ให้ไปงานเปิดตัวร้าน ก็เพราะพ่อคุณวีร์สั่งห้ามอีกที เนื่องจากทราบเรื่องดอกกุหลาบ
เลือดที่มีคนส่งมา)

ผมตัดคุณลินออก ทำไมน่ะเหรอครับ เพราะผมเชื่อว่าถ้าคุณลินลงมือคงจะน่ากลัวกว่านี้ เชื่อผมเถอะ
มันต้องสยองมากแน่ๆ

ตอนนี้ในรายชื่อผมเหลือผู้ต้องสงสัย 4 คน ตัดออกได้อีก 4 คน ถือว่าทำงานได้ไม่เลว (หรือเปล่า)
หลังจากสรุปรายชื่อแล้ว ผมเขียนลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นลงไป

ส่งจดหมายขู่ ►  ฉีกรูปส่งมา ►  โดนวางยา ►  กุหลาบเปื้อนเลือด ►  ข้อความบนกระจก►  รถพุ่งชน
ผมตัดคุณวิกาถูกผลักล้มที่งานออก ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวไหมตัดออกไว้ก่อน

ผมเคาะปากกากับสมุด ก่อนหน้านี้ผมพุ่งประเด็นไปที่คุณลินว่าอาจจะเป็นคนวางยาผม กล้องวงจรปิดไม่เห็นภาพคนน่า
สงสัย แต่ตอนนั้นผมไม่กล้าบอกใคร เพราะกลัวพี่ปั้นรู้แล้วให้ลาออก (ถ้ารู้ว่าสุดท้ายพี่มันก็รู้อยู่ดีคงบอกไปตั้งแต่วันนั้น
จะได้ช่วยกันคิด ขืนบอกตอนนี้คงโดนด่าแล้วยิ่งพี่ปั้นมันเพิ่งอนุญาตให้กลับไปอยู่กับคุณวีร์ได้ ไปสุมเชื้อไฟอีกคงไม่ดี)

พรุ่งนี้ลองถามคุณลินดีกว่า เผื่อจะพอได้เรื่องอะไรบ้าง




“คุณลินจำแชมเปญที่ให้ผมดื่มตอนงานวันเกิดน้องริวได้ไหมครับ”
ผมเดินมาเกาะเคาน์เตอร์คุยกับคุณลินที่ก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่ ช่วงนี้คุณลินยังเข้าร้านบ่อยเพราะร้านเพิ่งเปิด

“แชมเปญเหรอ อืม..พอจำได้ มีอะไรปุ่น”

ผมมองซ้ายมองขวา ตัดสินใจว่าจะบอกคุณลินตรงๆ

“ถ้าผมบอกคุณลินห้ามคุณลินบอกใครนะครับ”  คุณลินไม่ยอมตอบผม มองหน้าก่อนขมวดคิ้วมุ่น

“บอกมาก่อนว่าเรื่องอะไร” งะ ไม่ให้ความร่วมมือเลย แต่บอกก็บอก

“ผมคิดว่าผมถูกวางยาครับ ผมดื่มแชมเปญไปแค่แก้วกับอีกครึ่ง แต่อาการวันนั้นมันแปลกๆ
ผมเวียนหัว มึนงง แต่ไม่ได้เมา แล้วหลังจากผมตกน้ำ ผมหลับไปอีก4-5ชั่วโมง โดยไม่รู้สึกตัวเลยสักนิดเดียว
ตอนตกน้ำผมคิดว่ามีคนผลัก แต่ไปดูในเทปวงจรปิด คนมันเยอะยืนบังๆ กัน ไม่เห็นว่ามีมือใครผลักผมหรือเปล่า"

“ทำไมไม่บอกวีร์” คุณลินเลิกทำงานเงยหน้าขึ้นมาคุยกับผมจริงจัง

“อย่าเลยครับ ผมไม่แน่ใจด้วยอาจเมาจริงก็ได้ เลยลองมาถามคณลินนี่แหล่ะ” ผมแบ่งรับแบ่งสู้

คุณลินทำหน้าครุ่นคิด คงพยายามนึกย้อนเหตุการณ์อยู่

“วันนั้นเห็นปุ่นอยากทานไวน์แต่วีร์ไม่ยอมบอกว่าเดี๋ยวเมา ฉันเลยสั่งพนักงานให้เอาแชมเปญมาให้ก็แค่นั้น”

“รู้แล้ว” คุณลินเหมือนนึกอะไรดีๆ ได้ หันไปเรียกพนักงาน

“เอาMoet & Chandon มาขวดนึง”


พนักงานรินใส่แก้วทรงสูงส่งให้ผมกับคุณลิน
“ที่งานเป็นยี่ห้อนี้ ปุ่นลองดูว่าตกลงเมาเพราะแชมเปญหรือเปล่า”

ผมพยักหน้ารับมาดื่ม วันนี้ทางสะดวกครับ เพราะคุณวีร์มีนัดประชุมสำคัญกับผู้บริหารและต่อด้วยงานเลี้ยง
ผมไม่ได้ไปเพราะงานนี้ต้องเป็นพี่พรเท่านั้น

ผมกับคุณลินนั่งดื่มกันไปเรื่อยๆ สองแก้วแล้วแต่ผมไม่มีอาการเหมือนคืนนั้น แค่เคลิ้มๆ กึ่มๆ รู้สึกดี ไม่มึนงงสักนิด
เราเลยสรุปกันว่ามีโอกาสเป็นไปได้สูงที่ผมจะถูกวางยา

แต่ไหนๆ ก็เปิดมาแล้ว คุณลินเลยชวนผมดื่มเป็นเพื่อน คุยกันไปเรื่อยๆ ขึ้นขวดสองไม่รู้ตัว  ผมมารู้ว่าตัวเองเริ่มเมา
ตอนจะเดินไปเข้าห้องน้ำแต่คอนโทรลขาไม่ได้ คุณลินเลยเรียกพี่โชคมาพาผมกลับบ้าน

กว่าจะถึงบ้าน ผมก็ตัวเห่อไปหมด ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำเอาร้อน เหงื่อออก แต่จะอาบน้ำก็ไม่ไหว โงหัวไม่ค่อยขึ้น
ผมเลยเดินสะเปะสะปะพาตัวเองไปจนถึงห้องนอน ขอหลับก่อนแล้วกันครับ อย่างอื่นค่อยคิดกันอีกที


......................................................................................

-สิทธวีร์-

ผมโทรหาปุ่นแต่ไม่มีคนรับ เกือบยกเลิกงานเลี้ยง ดีที่ติดต่อคุณโชคได้ ถึงรู้ว่าตัวดีเมามาจากร้านของลิน

ผมกลับมาบ้านไม่เห็นแม้แต่เงา เดินหาเจอสลบอยู่บนเตียง เสื้อผ้าไม่เปลี่ยน อยากจะฟาดให้เข็ด
ปุ่นกับแอลกอฮอล์ไว้ใจไม่ได้จริงๆ

ผมอุ้มปุ่นกลับมาที่ห้องนอน ตัวก็ไม่ใช่เบาๆ ขยันหมดสติเหลือเกินนะอ้วนเอ๊ย

ผมวางปุ่นลงบนเตียง ขยับตัวให้นอนสบายขึ้น ดึงเนคไทออก ปลดกระดุมคอกับกระดุมแขน ดึงเสื้อออกจากกางเกง
ก่อนปลดเข็มขัดให้เป็นอย่างสุดท้าย ทำให้ได้แค่นี้ครับกลัวใจตัวเอง จะเช็ดตัวให้ปุ่นเหมือนตอนนั้นก็คงไม่ไหว
อะไรๆ มันไม่เหมือนเดิมแล้ว โดยเฉพาะใจผม รอให้รู้สึกตัวก่อนแล้วกันค่อยไล่ไปอาบน้ำ




ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ มองไปที่เตียงแล้วแทบก้าวขาไม่ออก ปุ่นลุกขึ้นมานั่งทำตาปรือมองมาทางผม

ถ้าแค่ปุ่นตื่นแล้วคงไม่เท่าไหร่ครับ แต่นี่ปุ่นเกือบเปลือย เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนหลุดหายไปแล้ว กางเกงคาอยู่ที่ต้นขา
เหมือนเจ้าตัวถอดไม่สำเร็จ ใส่กางเกงในตัวเดียว ผมเผลอกลืนน้ำลายลงคอ ภาพนี้มันยั่วกันเกินไปแล้ว

“ถอดให้พี่ปุ่นหน่อย” ตัวอ้วนทำเสียงโยเย สีหน้าติดรำคาญ

“ร้อนนน”  ปุ่นเร่งเมื่อผมเอาแต่ยืนเฉยไม่ทำอะไร


ผมวางผ้าเช็ดผมลงบนพนักเก้าอี้ เดินมานั่งบนเตียง พยายามไม่เข้าไปใกล้ปุ่นมาก ใช้สองมือดึงกางเกงออกให้

“ไปอาบน้ำไป๊” ผมออกปากไล่ แต่ตัวดีมันเอาแต่ยิ้มจนตาหยี

“กอดหน่อยจิ มาๆ มากอดพี่ปุ่นหน่อย” ปุ่นกวักมือเรียกผม ก่อนอ้าแขนสองข้างออกกว้าง

“พี่ปุ่นร้ากกกคุณรองประธานที่ซู้ดดดเลย”

ได้ยินแบบนี้ใครจะไปใจแข็งครับ ผมเอื้อมแขนไปกอดตัวยุ่งเอาไว้ แต่พออกนิ่ม ๆ ผิวลื่นๆ มาโดนตัว
ผมรีบเด้งตัวออกแทบไม่ทัน ไม่อยากเอาเปรียบตอนมันเมา


“ลุกไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้” ผมสั่งปุ่นเสียงดุ พยายามทำหน้าบึ้งแต่ไม่รู้ว่าตัวยุ่งมันรับรู้หรือเปล่า
เพราะเอาแต่ส่งยิ้มตาหยีมาให้ แถมไม่ยอมขยับลงจากเตียง

ผมเงยหน้าขึ้นมองเพดานถอนใจยาว หันกลับมามองอีกทีแทบช็อก


“ปุ่น!! จะทำอะไร” ผมเรียกมันเสียงหลง ก็ไอ้ตัวดีมันใช้นิ้วเกี่ยวกางเกงในปลิวหวือไปตกอยู่ข้างเตียงโน้น

“อาบน้ำงายยย”  ปุ่นคลานมาทางผมที่นั่งอยู่ปลายเตียง ตัวมันขาว แก้มมันแดง ตามันเยิ้มไปหมด
ท่าคลานของปุ่นทำเอาสติผมเกือบขาด

ผมรีบหันหน้าไปทางอื่น กะว่าเดี๋ยวปุ่นคงลงจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
แต่นานสองนานก็ไม่ได้ยินเสียงเดินหรือเสียงอะไรเพิ่มเติม ผมหันกลับมาเจอปุ่นนอนกองอยู่ตรงหน้า

ร่างกลมนอนตะแคงหันมาทางผม แก้มยุ้ยแนบอยู่กับผ้าห่ม หน้าอกกับพุงน้อยๆ ขยับขึ้นลงตามจังหวะหายใจ
ผมมองต่ำลงไปเรื่อยๆ ขาข้างนึงของปุ่นปิดบังส่วนกลางลำตัวเอาไว้ แต่ไม่ทั้งหมด

ผมเอื้อมมือไปแตะต้นขาก่อนผลักออกเบาๆ ปุ่นพลิกตัวเปลี่ยนเป็นนอนหงาย เม็ดสีชมพูเรื่อบนอกปรากฎแก่สายตา
แก่นกายน่ารักนอนหลับอยู่กลางลำตัว

ผมพยายามสูดลมหายใจเข้าออก แต่บางอย่างไม่เป็นใจ มันตื่นเต็มตัวโดยไม่ต้องปลุกเร้า

ผมไม่คิดว่าชีวิตนี้จะต้องลักหลับใครมาก่อน แต่ตอนนี้ในหัวไม่รู้จักคำว่าถูกผิดแล้ว
ผมช้อนตัวปุ่นอุ้มขึ้นไปวางบนหมอน ใช้มือแตะไล้ผิวกายนุ่มนิ่ม ปุ่นครางอืออา แต่ไม่ยอมตื่น
ผมคร่อมร่างขาวนวลเอาไว้ 

"น่ารักเหลือเกิน"

ผมกลืนน้ำลาย จ้องมองร่างอวบอิ่มไม่วางตา ทาบทับฝ่ามือลงไปลูบไล้เบาๆ
ผมบีบคลึงตุ่มไตบนอกของปุ่น ใช้นิ้วเกี่ยวคีบเม็ดสีชมพูเรื่อจนปุ่นครางฮือ แอ่นอกเข้าหามือผม
กัดริมฝีปากน้อยๆ ดูยั่วยวนจนผมทนไม่ไหว ก้มลงจูบที่แก้มกลมสูดดมความหอมเข้าไปในอก

ริมฝีปากไล้พวงแก้มลากวนลงมาจนถึงริมฝีปากนุ่ม ผมดึงร่างกลมของปุ่นเข้ามากอดแนบแน่น เชยคางขึ้นรับรสจูบ
บดคลึงเรียวปากอย่างช้าๆ  ใช้ปลายลิ้นตวัดบังคับให้ปุ่นเปิดริมฝีปากออก ผมแทรกลิ้นเข้าไปในปากนิ่ม
 กวาดชิมน้ำหวานที่อยู่ภายใน ดูดตอดลิ้นน้อยๆ หยอกล้อไปมา จนปุ่นครางไม่ขาดปาก

ความนุ่มหยุ่นที่ได้สัมผัส รสหอมหวานที่ได้ลิ้มลอง ทำให้ผมลืมสิ้นทุกอย่าง
ไม่ได้คำนึงถึงเรื่องที่ปุ่นเป็นผู้ชาย คิดแต่อยากจะกอด อยากจะรักปุ่นให้เต็มอิ่ม


"ปุ่น" ผมถอนริมฝีปากออกมาเรียกชื่อคนที่นอนหายใจรวยริน

ปุ่นปรือตาขึ้นมา ส่งยิ้มอายๆ ให้ผม ผมไม่แน่ใจว่าปุ่นรู้ตัวหรือไม่ แต่แค่นี้มันพอเพียงให้ผมทำสิ่งที่ค้างคาต่อไป

ผมค่อยๆ เล้าโล้ม ลูบไล้ปลายนิ้วไปทั่วเนื้อตัวนุ่มหยุ่น เสียดสีความแข็งแกร่งที่กำลังตื่นตัวลงเบื้องล่าง
ความร้อนรุ่มในกายผลักดันให้ผมอยากแทรกลึกในตัวปุ่นเสียเดี๋ยวนี้


ผมสะกดกั้นความต้องการ ก้มตัวลงใช้ลิ้นเลียไปที่อกนุ่ม หยอกล้อกับยอดอกสีสวย ดูดดุนสลับไปมาสองข้าง

"คุณวีร์ อา..อา.." ปุ่นดิ้นพล่าน พยายามผลักหน้าผมออก

"ชอบไหม"  ผมถามเสียงแหบพร่า

"อื้อ อู้ว์ " เสียงครางตอบเหมือนละเมอ อกอวบแอ่นหยัดขึ้นเมื่อถูกเคล้นคลึงรุนแรง

ผมครางออกมา ตื่นเต้นไม่แพ้กันเมื่อเห็นปุ่นมีปฏิกิริยาตอบรับกับสัมผัสของผม


ผมเลื่อนมือต่ำลงไป แบะขาที่ปุ่นหนีบเอาไว้แน่นให้หลุดออกจากกัน
น้องชายของปุ่นที่ไม่เคยมีใครได้เห็นมาก่อนตื่นตัวอยู่ตรงหน้า ผมยิ้มอย่างพอใจที่ปุ่นมีอารมณ์ร่วมกับผม
ปุ่นบิดตัวไปมาด้วยความอาย ยิ่งดูยิ่งเย้ายวน
ผมปล่อยให้อกของปุ่นเป็นอิสระ หันมาชื่นชมกับสิ่งที่เพิ่งค้นพบ

ผมกำรอบส่วนกลางลำตัวใช้ปลายนิ้วไล้ทำความรู้จัก หยอกเอินจนมันแข็งตัวเต็มที่
ผมทำให้ปุ่นเหมือนกับที่ทำกับตัวเอง ขยับขึ้นลง สลับช้าเร็ว หมุนวน กดเน้นน้ำหนักเป็นจังหวะ

"อู้ว์....คุณวีร์...คุณวีร์"  ปุ่นบิดตัวไปมา สะโพกลอยพ้นเตียง

ผมเร่งมือ เพียงไม่นานร่างกลมก็เกร็งกระตุกอย่างรุนแรง ส่งเสียงครางลั่นห้อง ผมรีดปุ่นน้อยพ่นพิษออกมาจนหมด

ผมเปลี่ยนเป้าหมาย สองมือจับต้นขาปุ่นแยกออกกว้าง ปุ่นพยายามหุบขาแต่สู้แรงของผมไม่ไหว

"พี่ขอนะครับ"  ผมกระซิบเสียงอ่อนโยนที่ข้างหู ก่อนค่อยๆแทรกนิ้วผ่านช่องทางเล็กๆ ที่ไม่เคยต้องมือใครมาก่อน
ขยับเข้าออกช้าๆ ให้เวลาปุ่นทำความคุ้นเคยกับสิ่งแปลกปลอม

"ไม่เอาครับ อย่า"

ผมขยับตัวกลับขึ้นไป ใช้ริมฝีปากปิดกั้นเสียงห้าม แทรกลิ้นสอดเข้าไปปลุกเร้าอารมณ์
ผมเพิ่มนิ้วเข้าไปมากขึ้นเรื่อยๆ ปุ่นเริ่มดิ้นพล่าน สะโพกกลมส่ายไปมา พยายามหลีกหนีจากมือของผม

"อา..ไม่.." ปุ่นพยายามร้องห้าม แต่มือกลับกอดก่ายผมไว้แน่น ใบหน้ากลมแดงจัด ปากบวมเจ่อเพราะฤทธิ์จูบ

ผมถอนนิ้วออกเมื่อคิดว่าปุ่นพร้อมแล้ว จับขาให้แยกออกกว้าง ยิ่งเห็นก็ยิ่งเร้าอารมณ์ดิบที่อยู่ภายในให้ครุกรุ่น


ผมซุกหน้าลงไปประกบปากนุ่มอีกครั้ง บดคลึง เรียกร้องจนเริ่มได้รับการตอบสนอง
 มือปาดน้ำรักที่เลอะอยู่เต็มหน้าท้องของปุ่นใช้แทนสารหล่อลื่น

"ไว้ใจพี่นะครับ"

ดวงตาที่มองสบตาผมงุนงง ดูสับสนไร้เดียงสา

ผมประกบปากจูบลงไปเบาๆ  กดซับที่ริมฝีปากได้รูปอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย ก่อนยกสะโพกกลมมนขึ้นน้อยๆ
จับแก่นกายของตนเองที่กำลังตื่นตัวเต็มที่จ่อเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม ที่เตรียมความพร้อมเอาไว้อย่างดี
ค่อยๆ กดสะโพกแนบชิดลงไปช้าๆ ไม่ผลีผลาม

ใบหน้ากลมเบ้ไปเพราะความเจ็บปวด แต่ปุ่นยังกัดฟันอย่างอดทน ผมสงสารจนต้องหยุดชะงักแช่เอาไว้อย่างนั้น
โน้มตัวลงมาประกบริมฝีปากเข้ากับปากของปุ่น ปลายลิ้นเลียไล้ไปรอบๆ ก่อนแทรกผ่านเข้าเกี่ยวรัดตวัดหยอกล้อ
ควานหาความหอมหวานภายในปากนุ่ม 

ปุ่นค่อยๆ ผ่อนคลาย ผมอาศัยจังหวะนี้ดันแก่นกายแทรกเข้าไปช้า พยายามให้นุ่มนวลที่สุด

"อา..." ปุ่นครางเสียงสั่นสะโพกเกร็ง ใบหน้าปุ่นแดงปลั่ง เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นริมหน้าผาก ตาปรือ

"ทนนิดนะคนดี"  ผมกระซิบบอกเสียงแหบ ปุ่นอ้าปากกว้าง สูดลมหายใจแรงๆ

ผมเริ่มขยับท่อนลำให้ลงลึกเข้าไปเรื่อยๆ ดันช้าๆ จนเข้าไปได้ทั้งหมด
กัดฟันแน่น ช่องทางคับแคบตอดรัดรุนแรงจนผมแทบจะปลดปล่อยออกมาในทันที
ได้แต่บอกตัวเองให้อยู่นิ่งๆ ผมใช้มือปากเล้าโลมปุ่น ปลุกอารมณ์หวามเพื่อให้คลายความเจ็บปวด

ปุ่นเริ่มบิดสะโพกไปมา ผมจับเอวไว้แน่น กดสะโพกเข้าหา ขยับตัวเข้าออกช้าๆ ค่อยๆสอดประสาน
ผมดุนดันท่อนเนื้อเข้าออกในโพรงที่ตอดรัดคับแน่น ก่อนจะเพิ่มความถี่ขึ้นเรื่อยๆ
ปุ่นจิกเล็บลงมาที่ต้นแขนและกลางหลัง ร้องครวญครางไม่หยุด

ผมเข้ากอบกุมแท่งร้อนของปุ่น  มือรูดรั้งลงไปตามความยาวอย่างหนักหน่วง ปลุกเร้าให้อีกฝ่ายอารมณ์เตลิด
เสียงเล็กครางกระเส่าออกมาฟังไม่เป็นภาษา ใบหน้ากลมแหงนเชิดไปทางด้านหลัง

"ไม่..ไม่ไหวแล้ว"

ร่างกลมเกร็งกระตุก น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาเลอะหน้าท้องขาว ภายในตอดรัดอย่างต่อเนื่อง ผมสูดปากระงับความเสียวซ่าน
โหมจังหวะรัวเร็ว ซอยบั้นเอวถี่ยิบ จับสะโยกกลมกดกระแทก เด้งเข้าออกอย่างรุนแรงเพื่อส่งตัวเองตามไปด้วยกัน

"อูว์  ข้างในของปุ่นสุดยอดเหลือเกิน ทำไมแน่นอย่างนี้”

แก่นกายอันรุ่มร้อนทะยานเข้าออกอีกสี่ถึงห้าครั้ง ผมครางดังลั่นพร้อมอาการเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง
ก่อนทรุดตัวลงนอนทาบทับร่างนุ่มเอาไว้




"เหนื่อยไหมครับ" ผมลงมานอนข้างๆใช้ริมฝีปากจูบซับไปทั่วหน้าที่เปียกชื้นด้วยเหงื่อ

"พี่มีความสุขที่สุด ปุ่นมีความสุขไหม"

ปุ่นพยักหน้าอายๆ หลบตาผม


ผมนอนกอดร่งนุ่มนิ่มของปุ่นเอาไว้ ตัวอ้วนขยับตัวหยุกหยิกก่อนจะมีเสียงเล็กๆ ถามขึ้น

“ผมเป็นของคุณวีร์แล้วเหรอครับ” ผมก้มลงไปมองคนในอ้อมแขน ปุ่นทำตาปรือสีหน้าดูสับสน

ผมอดยิ้มไม่ได้ ตัวอ้วนคงกึ่งเมากึ่งมีสติเลยถามอะไรประหลาดแบบนี้นผมคงต้องช่วยตอบเสียหน่อย


“พี่ก็ไม่แน่ใจครับ มาทำกันอีกทีให้แน่ใจดีกว่า”

ผมพลิกกายกลับมาอยู่ข้างบนอีกครั้ง จับตัวปุ่นให้นอนคว่ำ ยกสะโพกกลมลอยขึ้นสูง


อืมมมม

คืนนี้ยังอีกยาวไกล จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้เช้า ผมคงทำให้ปุ่นเชื่อได้ว่าปุ่นเป็นของผมแล้วจริงๆ


........................................................TBC............................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 09-04-2016 15:42:50

 :jul1:    เมายั่วแบบนี้ห้ามของมึนเมาทุกชนิดเลยนะพี่ปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Petalkiss ที่ 09-04-2016 15:44:06

อ้าววววววว เค้ากินกันแล้ว กินกันแบบไม่ให้คนอ่านตั้งตัวเลย  :pighaun:
กรี๊ดดดดด ตัวอ้วนทำไมเมาแล้วยั่วขนาดนี้! แบบนี้จะโทษคุณรองประธานอย่างเดียวไม่ได้นะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 09-04-2016 15:46:14

เสร็จคุณวีร์ซะแล้วพี่ปุ่นเอ้ยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 09-04-2016 15:50:47

 :mc4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: puna ที่ 09-04-2016 15:55:34

งื้ออออออ~    :m25:
พี่ปั้นรู้นี่อกแตกตายแน่ๆ 55555 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 09-04-2016 15:56:15

พี่ปุ่นนนนนน คุณวีร์ทำอะไรคนเมาคะะ พี่ปั้นรู้คุณวีร์โดนดักเตะจริงๆแน่ ไม่รู้นี่ก็เป็นแผนคุณลินรึเปล่านะคะ เรานี่กลัวคุณลินขึ้นทุกตอน 5555555 เราจะมองข้ามความหื่นของคุณวีร์ไปก่อน ขอจริงจังก่อน เราว่าคุณวิกาน่าสงสัยสุด คือจริงๆคนที่คนร้ายทำร้ายคือน้องปุ่นอ่ะ ที่แบบเห็นจริงๆอ่ะนะคะ ทั้งที่ตกสระแล้วก็เรื่องรถ เหมือนเป้าหมายไม่ได้อยู่ที่คุณวีร์ยังไงไม่รู้ แต่ก็ไม่แน่อ่ะค่ะ เพราะตอนแรกก่อนน้องปุ่นจะเข้ามาคุณวีร์ก็ได้รับจดหมายขู่เหมือนกัน หรือจริงๆคนร้ายอาจมีหลายคนก็ได้นะคะ เราคาใจจจ แต่แบบ คิดถึงน้องริว พาพี่ปั้นน้องริวมาบ้างนะคะ แอร๊ยยยย นี่จนน้องชายมีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วพี่ปั้นยังไม่มีแม้แต่แฟนเลย ไม่ได้นะคะ ไม่ด้ายยย อย่ามัวแต่ห่วงน้องจนตัวเองโสดไปตลอดชีวิตค่ะะ เดี๋ยวน้องริวก็ไปพาใครที่ไหนมาเปิดตัวหรอกค่ะ พี่ปั้นรีบเลยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 09-04-2016 16:05:47

อร๊ายยยยยย อีคุณวีร์ล่อลวงน้องจนได้นะ น้องปุ่นเสียตัวซะแว้ววววว  :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 09-04-2016 16:11:20

ห้าม ห้ามเด็ดขาด ห้ามปุ่นดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิด ถ้าดื่มแล้วยั่วซะขนาดนี้นะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 09-04-2016 16:31:41

ตอนแรกเราสงสัยพ่อน้องริว แต่ตอนนี้กระจ่างแล้วว่าไม่ใช่ ส่วนปุ่นถ้าพี่ปั้นรู้ว่าปุ่นโดนคุณวีร์กินตับไปแล้วปุ่นจะโดนพี่ปั้นตีมั้ยเนี่ย :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 09-04-2016 16:36:04

แหม เห็นน้องตามไม่ทันเข้าหน่อยก็ตีเนียนให้มีอีกรอบเชียวนะคะคุณวีร์ เจ้าเล่ห์นักนะ :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 09-04-2016 16:39:45

พี่ปุ่นเสร็จคุณวีร์เรียบร้อย  :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 09-04-2016 16:47:20

 :jul1: :jul1: :jul1: พี่ปุ่นเสียซิงแล้ววว 55555555
คุณวีร์ฟินไปเลยย! น้องหลับอยู่แกยังทำได้นะ!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 09-04-2016 16:49:53

ถ้าพี่ปั้นรู้ว่าปุ่นโดนจัดเต็มไปแล้วคุณวีร์โดนดักตีหัวแบะแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 09-04-2016 16:51:31

 :m25: เยี่ยมมากคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 09-04-2016 16:58:27

คุณวีร์ถ้ารู้ว่าปุ่นเป็นบอดี้การด์  ห้ามโกรธปุ่นนะ.  จัดการวิกาด้วย. หมั่นไส้มานานละ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 09-04-2016 16:59:42

พี่ปุ่นนนนนนน
เสร็จคุณวีร์ซะแล้ว

ถ้าพี่ปั้นรู้......ตายแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 09-04-2016 17:05:17

ปุ่นโดยพี่วีร์กินตับไปซะแล้ว  :oo1: นี่ถ้าพี่ปั้นรู้ว่าน้องชายสุดที่รักไปเป็นเมียของคุณวีร์แล้วจะว่าไงบ้าง

แบบนี้ต้องยกความดีให้คุณลิน ที่ทำให้ปุ่นเป็นของคุณวีร์เร็วขึ้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 09-04-2016 17:06:15

พี่ปุ่นโดนเข้าแล้ววววววว
ไอ้พี่ปั้นรู้นะ บ้านพังแน่ๆ พี่ปุ่นเมาละยุ่งตลอดดดด 
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 09-04-2016 17:07:12

หวายยยยยยย  ปุ่นโดนกินเเล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 09-04-2016 17:07:51

 :jul1:
น้องปุ่นเสร็จคุณวีร์แล้ว

ถ้าพี่ปั้นรู้นะ คุณวีร์โดนดักเตะจริงๆแน่

เรื่องคนร้ายก็ยังไม่เคลียร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 09-04-2016 17:15:35

เมาแล้วขี้ยั่วนะปุ้น ตื่นมาพิการช่วงล่างแน่
 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 09-04-2016 17:27:16

พี่ปุ่นเสร็จคุณวีไปแล้วววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 09-04-2016 17:28:32

กริ้ดดดดด เค้าได้กันแล้วค่า  :-[ :o8: :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 09-04-2016 17:34:46

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 09-04-2016 18:19:33

ง่ายงี้เลยปุ่นนนนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 09-04-2016 18:21:33

คุณวีร์ร้ายมากกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 09-04-2016 18:49:05

เรายังไม่รู้สึกถึงความชัดเจนของคุณวีร์เลยอ่ะ
ยังแบบ....ไม่รู้สิ
จับน้องปล้ำแล้วอ่ะ เร็วไป๊

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-04-2016 19:18:31

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 09-04-2016 19:25:31

อุต๊ะ..... :hao6:
มาไงเนี้ย เฮ้อในที่สุดหมูน้อยโดนกินเรียบ :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 09-04-2016 19:51:00

เขามีอะไรกันแล้ว กรี๊ดดด ฟิน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 09-04-2016 19:54:13

 :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 09-04-2016 20:02:44

ณ  จุดนี้บอกเลยเสียเลือดครัช    :m25:      :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 09-04-2016 20:02:53

 :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 09-04-2016 20:45:50

โอ๊ยปุ่นจ๋า ตื่นเช้ามานี่จะเป็นยังไงล่ะเนี่ย เมาแล้วยั่วอีคุงพี่วีร์ซะจริง  :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 09-04-2016 20:59:53

คุณลิน จงใจให้ปุ่นเมาแน่เลย  :katai1:
เพื่อให้คุณวีร์กับปุ่นลงเอยกันซะที  :กอด1:
สมใจคุณรองประธานและ  :L1: :L1: :L1: :L1: :กอด1:
ชอบ  :katai2-1:
รอต่อไป  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 09-04-2016 21:03:56

เลือดพุ่ง  :pighaun:  :haun4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 09-04-2016 21:07:51

เลือดท่วม  :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 09-04-2016 22:28:51

เขาได้กันแล้วค่ะคุณ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 09-04-2016 23:24:16

ยัง ยังมีการถามอีกนะปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 09-04-2016 23:43:33

เขาได้กันแล้ว อิย้ะะะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 09-04-2016 23:52:27

พิสูจน์กันยันเช้าขนาดนี้ ของเลือดให้คนอ่านด้วยนะพี่วีร์
เนื่องจากทุกคนคงเหลือดหมดตัวแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 10-04-2016 00:25:59

ตื่นมาจะจำได้มั้ยนั้นตัวอ้วน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 10-04-2016 00:38:11

โดนกินไปแล้ว กรี๊ดดดด คุณวีร์ อดใจมานาน ปุ่นหนอปุ่น เมาทีไรยั่วทุกที
เป็นของคุณวีร์แล้วลูก หนูอ่ะ ฟีลลิ่งส่งลูกเข้าหอ เอิ่มมม พี่ปั้นคะ ความแค้นนี้จะยังไง 5555
ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 10-04-2016 01:24:10

พี่ปุ่นเอ้ยยยยย ตื่นมามีสติรับรู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปแล้วจะทำหน้ายังไงเนี่ย

แค่คิดก็เอ็นดูแทนท่านรองฯแล้ว 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 21 ] 09/04/16 ★ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 10-04-2016 12:15:12

สมควรให้ปุ่นงดของมึนเมาทุกชนิด
คราวนี้พี่ปั้นจะว่าไงน้องชายเสียเอกราชไปละ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 10-04-2016 15:13:04

ตอนที่ 22

สามวันที่หมดไปกับการนอนป่วยอยู่บนเตียง ไข้ขึ้น ช้ำระบมไปทั้งตัวโดยเฉพาะบางพื้นที่ 
คุณรองประธานเล่นซะผมขยับไปไหนไม่ได้ แถมคนทำเอาแต่ยิ้ม ปลื้มปริ่มตัวเอง มีความสุขอะไรเบอร์นั้น
ไม่เห็นแก่สภาพผมบ้างเลย

อย่าถามถึงความเขินอายเลยครับ มีระดับสูงสุดเท่าไหร่ผมแตะตรงนั้นแหล่ะ กว่าจะทำใจได้


เช้านั้นผมตื่นขึ้นมาแบบงงๆ เจอคุณรองประธานนอนกอดอยู่ อันนี้ไม่คิดมากครับเจออยู่ทุกวัน
แต่พอขยับตัว หือ..ทำไมมันเจ็บร้าวไปถึงทรวง พอเปิดผ้าห่มออกดูเท่านั้นแหล่ะ

เชี่ยยยย ถึงกับอุทานคำหยาบที่ทั้งชีวิตนี้ไม่เคยพูดมาก่อน

รำระบำชาวเกาะเลยสิครับ นี่มันยิ่งกว่าติดเกาะเสียอีก ใบไม้สักใบผมยังไม่มีปิดตรงนั้น
หันไปมองคุณรองประธาน เอือกกกกก  มัดกล้าม ซิกแพ็ค และสิ่งที่นอนหลับอยู่ (แต่คงเท่าของบางคนเวลาตื่น)

พ่อแก้วแม่แก้ว ความรู้สึกเจ็บขัดบั้นท้าย บวกกับประสบการณ์เสิร์ชอากู๋ บอกผมว่าผมได้เปิดประตูต้อนรับอนาคอนด้าเข้าให้แล้ว


ฮือๆๆๆ ทำไมมาบุกบ้านพี่ปุ่นไม่บอกไม่กล่าว ไอ้งูยักษ์นิสัยเสีย



ผมกำลังสอนสั่งอนาคอนด้าให้รู้จักมีมารยาท ไม่คาดคิดว่ามันจะโกรธ มันขยับตัวน้อยๆ เหมือนขู่ที่ไปรบกวนเวลานอน
ผมตกตะลึงหน้าแดง แต่ละสายตาจากมันไม่ได้ครับ จนได้ยินเสียงหัวเราะของใครบางคน

“มองแบบนี้ อยากทักทายมันหน่อยไหม” เสียงล้อเลียนกับตาวาวๆ ทำเอาผมเลือดขึ้นหน้า

โกรธโว้ย ต้องแก้แค้นให้ได้

ด้วยการ....

หันหลังให้ ซุกตัวเข้าไปในผ้าห่ม ดึงที่เหลือมาขดเป็นก้อนกลมๆ

เป็นไงล่ะหนาวละสิ บอกแล้วอย่าทำให้พี่ปุ่นโกรธ (#‵′)凸   


แต่คนตัวใหญ่ไม่ยอมแพ้ เข้ามาดึงทึ้งผ้าห่มออก ผมอยากขัดขืนแต่พอขยับแล้วมันปวดจี๊ดได้ใจ
เลยต้องยอมปล่อยมือแต่โดยดี คนได้เปรียบคลี่ผ้าห่มออกคลุมให้ใหม่ แต่คราวนี้คลุมสองร่างไว้ด้วยกัน

ผมถูกคุณรองประธานดึงเข้าไปกอด จนหลังชนกับแผ่นอกหนา แล้วไอ้ข้างล่างมันก็เบียดเข้ามาทักทายก้นผม

รู้ตัวว่าผิดก็ดีแล้ว ไม่ต้องมาขอโทษถึงที่ก็ได้ ไอ้อนาคอนด้า 

บรื้อ ขนลุก สยิว ผมรีบพลิกตัวนอนหงายมือหนีบติดลำตัว

เขินแรง พี่ปุ่นไม่ไหวแล้ว


“ฮ่าๆๆ กลัวอะไร พี่ไม่ทำอะไรหรอกน่ารู้ว่ายังเจ็บ” 

แปลว่าถ้าไม่เจ็บนี่จะเอาอีกใช่เปล่า หื่นนะเรา ผมคิดแต่ไม่พูดหรอครับเดี๋ยวเข้าตัว


“ปุ่นจำเรื่องเมื่อคืนได้ไหม” เสียงนุ่มๆ กระซิบอยู่ข้างหู

“ไม่..ไม่ได้ครับ”  ความจริงก็เริ่มจำได้เลาๆ แหล่ะ แต่จะพูดให้เสียหน้าทำไม

“แย่เลย” คุณรองประธานถอนใจยาว

“ขนาดพี่ย้ำให้ตั้งหลายรอบแล้วนะ สงสัยต้องซ้ำให้อีกสักที” 

อ๊ากกกก ม่ายยยย

“จำได้แล้วครับ จำได้หมดเลย” ผมรีบละล่ำละลักบอก

“หึๆ” คนชนะได้ใจปล้ำหอมแก้มผมซ้ายขวา ยี้ ฟันก็ยังไม่ได้แปรง ผมรีบเอามืออุดปาก


มือที่จับคางผมเริ่มลุบไปทั่วหน้า

“ปุ่นมีไข้นี่” คุณวีร์ขมวดคิ้ว ขยับตัวเอาหน้าผากมาแตะกับเหม่งผม

“ไม่ได้การ เดี๋ยวพี่พาปุ่นไปอาบน้ำจะได้สบายตัว เสร็จแล้วทานข้าวทานยาแล้วนอนพัก วันนี้ไม่ต้องไปทำงาน”

นั่นแหล่ะครับคือทั้งหมดที่เกิดขึ้น สรุปก็คือผมก็ไม่ได้ไปทำงานสามวันเต็ม หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไร
คุณวีร์ยุ่งเคลียร์งานเพื่อเตรียมตัวไประยองวันศุกร์ (งานมีวันเสาร์) ผมเลยมีเวลาปรับตัวปรับใจ ไม่โดนรังแกซ้ำ


ผมส่งข่าวบอกพี่ปั้นเรื่องไประยอง (แค่เรื่องเดียว เรื่องอื่นอย่าหวัง)  พี่ปั้นสั่งให้ผมเตรียมห้องให้ด้วยจะตามไปอีกคน
ผมนี่หนาวจนขนลุกเกรียว ไม่รู้จะเอายังไง ไปแก้สถานการณ์กันเอาข้างหน้าก็แล้วกัน




ผมเดินทางถึงระยองตั้งแต่ก่อนเที่ยงวันศุกร์ งานนี้ต้องเรียกว่าสามัคคีชุมนุมเพราะมากันครบหมด
แม้แต่ครอบครัวน้องริวก็มาด้วย 

มาถึงก็มีเรื่องให้กลุ้มใจ จนต้องมานั่งถอนหายใจเฮือกๆ ก็คุณรองประธานเล่นไม่จองห้องพักให้ผม
ให้อยู่ห้องเดียวกันเตียงเดียวกัน ที่บ้านมันก็เรื่องนึงแต่ที่นี่ผมกลัวมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ท่านประธานก็มา
ที่สำคัญสุดคือพี่ปั้นก็มา

พอผมถาม คุณรองประธานก็ยักไหล่ ทำเหมือนเป็นเรื่องไม่สำคัญ บอกว่าไม่มีใครมาสนใจหรอก
ยังไงก็ต้องนอนด้วยกัน เพราะติดหมอนข้างนุ่มๆ ไปแล้ว ไม่กอดไม่ได้
(เดี๋ยวนี้ไม่นอนกอดเฉยๆนะครับ เปลี่ยนมานอนลูบพุงกะทิผมไปด้วย ลูบทุกวันลูบจนหลับไปนั่นแหล่ะ)

ผมอยากจะตีอกชกหัว แต่ทำได้แค่ย้ายห้องพี่ปั้นที่แอบจองไว้ ไปอยู่ไกลหน่อย


ตอนนี้คนที่เกี่ยวข้องกับบริษัทมากันครบหมดแล้ว ทั้งท่านประธาน ครอบครัวคุณริว คุณจักร
พ่วงด้วยคุณลลิตาและพี่พร เหลือแต่ คุณลิน คุณซันและคุณวิกาที่จะตามมาภายหลัง

ส่วนพี่ปั้นเหรอครับ มาถึงได้สักครู่นึงแล้ว แต่ผมยังไม่ได้เจอหน้า




ช่วงบ่ายคุณวีร์เข้าประชุมร่วมกับผู้บริหารคนอื่นๆ เพื่อฟังรายงานการเตรียมความพร้อมของงานวันพรุ่งนี้
มีพี่พรเข้าไปเป็นเลขา ผมเลยสบายไป ได้นอนเล่นดูหนังอยู่ที่ห้อง


Rrrrrrrrrrrrrrr

“ครับพี่ปั้น”

“น้องมาถึงแล้วครับอยู่ที่ห้อง”

“ห้อง เอ่อ..4208 ครับ ไม่ต้องครับไม่ต้อง เดี๋ยวน้องไปหาเอง”

“ก็..ก็ได้ครับ เดี๋ยวเจอกัน” 

ผมวางโทรศัพท์แล้วรีบเผ่นแนบ จับกระเป๋าคุณรองประธานซุกเข้าตู้ ดีนะว่ายังไม่ได้รื้อของออกมาจัด




เสียงกริ่งหน้าประตูห้องดัง ผมเปิดให้พี่ปั้นเข้ามา

“เป็นแค่เลขาได้อยู่ห้องดีแบบนี้เลยเหรอ” พี่ปั้นเดินดูรอบๆ ห้อง

“ครับ แหะๆ” ผมหัวเราะเสียงแห้งไม่รู้จะอธิบายยังไง

“วันนี้มีโปรแกรมอะไรบ้าง” พี่ปั้นลงไปนอนกลิ้งอยู่บนเตียง

“คุณวีร์มีประชุมกับมีงานเลี้ยงตอนเย็นครับ น้องไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวไปทานข้าวเย็นด้วยกันนะ”

“เอาสิ แล้วเพื่อนๆคุณวีร์มาเมื่อไหร่”

“เย็นๆ ครับ น้องก็ไม่แน่ใจคงทยอยๆ กันมา”  ผมขึ้นไปนั่งบนเตียงข้างๆ พี่ปั้น

“เห็นแบบนี้เหมือนไม่ใช่น้องพี่เลยนะ” พี่ปั้นมองเสื้อผ้าที่ผมใส่

“คุณวีร์จัดการให้ครับ คงรับเสื้อผ้าน้องไม่ได้ เวลาไปไหนด้วยเหมือนคนใช้มากกว่าเลขา”

พี่ปั้นขยับมาใกล้ โน้มตัวลงมาจับคอเสื้อผมพลิกดูยี่ห้อข้างหลัง 


"ปัง"

เสียงปิดประตูทำให้ผมกับพี่ปั้นชะงัก หันไปหาต้นเสียงเห็นคุณวีร์ยืนตะหง่าน มือกำแน่น

“ปุ่นทำอะไร” เสียงคุณวีร์เย็นเฉียบทำลายความเงียบขึ้นมา

“ปุ่น ทำไมหมอนี่เข้ามาได้”

“เอ่อ..” ผมกำลังจะหาคำตอบมาอธิบาย แต่โดนคนที่พุ่งเข้ามาหาลากลงจากเตียง

“เฮ้ย มึงทำอะไร” พี่ปั้นลืมหมดแล้วว่าใครเป็นลูกค้า ตามลงมาจะกระชากตัวผมกลับ
แต่คุณวีร์ไวกว่าเบี่ยงตัวผมไปอยู่ด้านหลัง เอาตัวบังเอาไว้ไม่ให้พี่ปั้นเข้าใกล้


“ปุ่นมานี่” พี่ปั้นเรียกเสียงแข็ง

“คุณวีร์ปล่อยครับ” ผมพยายามแกะมือคุณวีร์ออก ไม่อยากให้เกิดเรื่องใหญ่ กะจะพาพี่ปั้นออกไปสงบสติอารมณ์ข้างนอก
ส่วนคุณวีร์เดี๋ยวค่อยกลับมาคุยด้วย

“จะไปไหน” มือที่จับผมบีบแน่นขึ้นจนเจ็บข้อมือ คุณวีร์หันมามองผมเหมือนตัดพ้อ สีหน้าดูเจ็บปวด

“ผมจะพาพี่ปั้นออกไปก่อนแล้วจะรีบกลับมาครับ”

“ไม่ได้”

“มึงไม่มีสิทธิ์ห้ามปุ่น” พี่ปั้นไม่เหลือความสุภาพอีกแล้ว


“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ นี่เมียกู” เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินคุณวีร์พูดหยาบคาย แต่นั่นไม่ชวนตะลึงเท่าคำว่า เมีย

“ค..คุณวีร์”

“มึงพูดว่าอะไรนะ” พี่ปั้นหรี่ตามอง ย่างสามขุมเข้ามา

“ปุ่นเป็นเมียกู”

สิ้นเสียงคุณวีร์หมัดหนักๆ ของพี่ปั้นก็ต่อยเข้าที่ท้อจนคุณวีร์ตัวงอ พี่ปั้นตามเข้าซ้ำแต่คุณวีร์ถอยหลังตั้งหลัก
สวนกลับเข้าที่หน้า แลกหมัดกันอุตลุด

 ผัวะ! ตุ้บ!

“หยุด หยุดเดี๋ยวนี้” ผมตะโกนจนคอแหบแต่ไม่มีใครสนใจ สองร่างยังทะยานเข้าหากันไม่ลดละ


“พี่ปั้นอย่าต่อยหน้าคุณวีร์” ผมรีบตะโกนเมื่อพี่ปั้นเงื้อหมัดขึ้นสูง พี่ปั้นชะงักหมัด
เป็นจังหวะให้คุณวีร์เตะตัดเข้าข้อพับและตามด้วยหมัดหลุนๆ ซัดเข้าที่หน้าจนศีรษะพี่ปั้นสะบัด
เสียหลักเซไปชนกับโต๊ะ คุณวีร์ตามเข้าไปต่อยซ้ำอีกหมัด

“พลั่ก”

เสียงเท้าพี่ปั้นเตะกลับคุณวีร์  หมัดเปล่าถลุงไม่ยั้งก่อนคว้าคอเสื้ออีกฝ่ายเอาไว้


“หยุด พอแล้ว พอออออ” ผมตะโกนดังลั่น ไม่ไหวแล้วครับ ผมรับต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว
พี่ปั้นง้างหมัดค้าง หันมามองหน้าผม

“หยุดเถอะครับพี่ปั้น น้องขอร้อง” ผมยกมือไหว้พี่ชายตัวเอง

พี่ปั้นปล่อยมือจากคอเสื้อคุณวีร์ ปล่อยให้อีกฝ่ายทรุดตัวลงกับพื้น


“ไปกับพี่” พี่ปั้นเดินเข้ามาจับแขนผม

“ปล่อยเมียกู”

คุณวีร์โถมตัวเข้าใส่ พี่ปั้นเคลื่อนไหวด้วยความชำนาญ เบี่ยงตัวหลบฟาดสันมือเข้าที่คอ
คุณวีร์ล้มคว่ำลงไป แต่รีบพลิกตัวกลับใช้เท้าถีบพี่ปั้นที่ตามลงไปกระเด็นออกมา

พี่ปั้นกับคุณวีร์ต่างลุกขึ้นตั้งหลักและพร้อมจะปล่อยหมัดเข้าหากันอีกครั้ง
ผมที่เพิ่งตั้งสติได้พุ่งเข้าไปกอดรอบเอวพี่ปั้นเอาไว้ แนบหน้าซบกับแผ่นหลังใหญ่

“พี่ปั้นพอแล้วครับ”

“ปุ่นปล่อยมันเดี๋ยวนี้” คุณวีร์ตวาดดังลั่นแต่ไม่กล้าเข้ามาต่อยคงกลัวผมจะโดนลูกหลงไปด้วย

พี่ปั้นหันกลับมามองหน้าผม ผมส่งสายตาอ้อนวอน ตาแดงก่ำ มีน้ำตาคลอเต็มเบ้า

“ก็ได้ไม่ต้องร้อง” พี่ปั้นพูดเสียงสะบัด มือตกลงข้างตัวเป็นสัญญาณว่ายอมหยุดแล้ว


คุณวีร์เข้ามาดึงผมไปยืนข้างๆ ล็อคเอวไว้แน่น

“อย่ายุ่งกับปุ่น ปุ่นเป็นของกู” แยกกันแล้วก็ยังไม่วายแง่งๆ ใส่กัน

“คุณวีร์” ผมต้องรีบเรียกไว้ เดี๋ยวจะวางมวยกันอีก

“พี่ปั้น” ขนาบคนนึงแล้วก็ต้องรีบตามด้วยอีกคน


“น้องขอโทษนะครับ” ผมบอกพี่ปั้นก่อนจะหันมาหาคุณวีร์

“คุณวีร์ นี่พี่ปั้นพี่ชายผม”

“พี่ชาย ?” 

“ครับพี่ชาย”

“ปุ่นอย่าแก้ตัวแบบนี้ มันยิ่งทำให้พี่โกรธ” คุณวีร์ไม่ยอมฟังผมง่ายๆ ซึ่งผมก็คิดเอาไว้อยู่แล้ว


“พี่ปั้นขอกระเป๋าตังค์ให้น้องครับ” พี่ชายผมทำเป็นไม่ได้ยิน

“ เร็วครับ” ผมเร่ง  พี่ปั้นล้วงกระเป๋ากางเกง ก่อนจะโยนกระเป๋ามาให้ผมด้วยหน้าตาไม่เต็มใจ
ผมเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์ตัวเอง เปิดเอาบัตรประชาชนออกมา รวมทั้งของพี่ปั้นด้วย
ก่อนจะส่งทั้งสองใบให้คุณรองประธาน

“นามสกุลเดียวกัน ที่อยู่เดียวกัน เชื่อได้หรือยังครับ”

คุณวีร์อ่านบนบัตรทั้งสองใบก่อนพลิกบัตรไปมา อย่างกับกลัวว่ามันจะเป็นของปลอม นี่ก็อีกคนที่น่าตี

“แล้วทำไมปุ่นไม่บอกพี่ ปล่อยให้เข้าใจผิดอยู่ตั้งนาน” น้ำเสียงคนพูดตัดพ้อต่อว่า


ผมถอนใจ จะอธิบายได้ยังไงล่ะครับว่าผมไม่กล้าบอกเพราะคิดว่าพี่ปั้นจะแสดงตัวเป็นเจ้าของบริษัท
รักษาความปลอดภัยที่ดูแลคุณวีร์อยู่ ใครจะนึกว่าอยู่ๆ เกิดจะไม่บอกขึ้นมา แล้วตอนหลังพี่ปั้นก็เป็นคนห้ามเอง

เอาแบบนี้แล้วกัน

“ผมไปทำให้น้องริวเข้าใจผิดว่าพี่ปั้นเป็นเพื่อน นึกว่าคงไม่ได้เจอกันเลยไม่ได้แก้ข่าวอะไรครับ
ตอนหลังก็เลยตกกะไดพลอยโจน “

คุณวีร์พยักหน้า ผมไม่รู้ว่าเชื่อหรือเปล่าคำตอบโครตห่วย แต่สีหน้าคุณวีร์กลับดีขึ้น คงโฟกัสแต่เรื่องที่เป็นพี่น้องกัน


คุณวีร์ส่งบัตรคืนให้ผม มองผมกับพี่ปั้นสลับไปมา ยกมือขึ้นลูบต้นคอ พยายามจับเสื้อที่ยับให้เข้าที่

“สวัสดีครับ ผมชื่อสิทธวีร์เป็นแฟนของปุ่น” คุณรองประธานยื่นมือให้พี่ปั้น

พี่ชายผมมองมือใหญ่นิ่ง ผมลุ้นจนเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น กว่าพี่ปั้นจะยื่นมือออกไปจับด้วย

“ผมณภัทรพี่ชายของปุ่น”

“ผมขอโทษที่ต่อยคุณณภัทร”

“เรียกผมปั้น เรื่องนั้นช่างเถอะแต่ที่คุณเรียกน้องผมว่าเมีย มันหมายความว่ายังไง”

ผมที่เพิ่งถอนหายใจโล่งอกที่สองยักษ์จับมือกันได้ กลับมาหายใจไม่ออกอีกครั้ง


“ปุ่นกับผมมีอะไรกันแล้ว” ขอผมมุดหนีหายไปเลยได้ไหมครับ ถ้าจะถามตอบกันขนาดนี้

“ปุ่น จริงหรือเปล่า” พี่ปั้นหันมาจ้องหน้าผม คุณรองประธานก็หันมามองอีกคน แล้วจะให้ผมตอบว่าอะไรล่ะ

ผมไม่ตอบ แต่พยักหน้าไปสองหงึกก่อนหลับตาปี๋ กลัวพี่ปั้นจะตีเอา

ห้องเงียบกริบวังเวงจนผมขนลุก หยีตาขึ้นดูเจอสองยักษ์จ้องตากันนิ่งๆ


“คุณจริงจังแค่ไหน” ในที่สุดพี่ปั้นก็ทำลายความเงียบขึ้นมา

“มากที่สุด”

“คุณรักปุ่น?”

“ใข่”

“แต่คุณเพิ่งรู้จักปุ่นไม่นาน”

“เวลาไม่เกี่ยว ผมกล้ายอมรับว่าผมรักปุ่นที่เป็นผู้ชายแปลว่าผมต้องมั่นใจแล้วว่าผมรักปุ่นจริง”

พี่ปั้นกับคุณวีร์กลับมาจ้องตากันนิ่งๆ อีกครั้ง
ผมรู้สึกเหมือนเวลามันมีหน่วยมากกว่าวินาที เพราะมันเดินผ่านไปช้าเหลือเกิน


“ปุ่น” พี่ปั้นหันมามองผมแทน

“มีอะไรจะพูดกับพี่ไหม” เสียงพี่ปั้นนิ่งจนผมแอบสั่น พี่ปั้นไม่เคยใจร้ายกับน้องแต่ตอนนี้ผมไม่กล้าเดาว่าพี่ปั้นคิดอะไรอยู่

“น้อง..น้องรักคุณวีร์ครับ”  ผมรู้ว่าพี่ปั้นรู้แล้ว แต่มันคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไร

“รักมากกว่าพี่?” ตัวใหญ่ใจมดก็พี่ปั้นนี่แหล่ะครับ ขี้น้อยใจเป็นที่หนึ่ง ตั้งแต่เด็กแล้วชอบกลัวน้องไม่รัก

“ไม่ใช่นะครับ” ผมรีบปฏิเสธเสียงหลง

“ปุ่น”  คุณรองประธานกลัวถูกลืมเรียกผมเสียงอ้อน ไม่ได้เข้ากับรูปร่างหน้าตาเลย



“พี่ปั้นไปไหนครับ” ผมตกใจที่อยู่ๆ พี่ปั้นก็ส่ายหน้า ทำท่าจะเดินไปที่ประตู

“กลับ เบื่อคนเรียกร้องความสนใจ ” พี่ปั้นพูดลอยๆ แบบเสียงดังมาก แถมปรายตาเหล่ไปทางคุณรองประธาน

“รอน้องเก็บของแป๊บนึงครับ” ผมรีบบอกพี่ปั้น คุณรองประธานมองผมตาเบิกกว้าง

“เก็บทำไม”  พี่ปั้นเลิกคิ้วถามผม

“ไปกับพี่ปั้นไง” 

“ไม่ต้อง เป็นเมียเขาแล้วก็อยู่กับสามีไป”

เหวอสิครับ เอ๋อกิน  อ้าปากพะงาบๆ ไม่คาดคิด พี่ปั้นโดนอะไรเข้าสิง เกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายผม


ในขณะที่ผมตกตะลึง คุณรองประธานก็ยิ้มร่าหน้าบานเป็นจานดาวเทียม

“ขอบคุณครับปั้น”

“ผมจะไม่ยุ่งเรื่องนี้ ตราบใดที่น้องผมมีความสุข แต่ถ้าไม่ คุณจะรู้เองว่าอะไรจะเกิดขึ้น”

“ครับ” คุณวีร์ตอบรับมั่นคง

“ปั้นพักที่นี่ใช่ไหม ปุ่นให้คนจัดห้องให้ปั้นใหม่ด้วย” คุณวีร์หันมาบอกผม

“ไม่เป็นไร ผมพักที่ห้องเดิมได้” พี่ปั้นปฏิเสธ ซึ่งผมรู้อยู่แล้วว่าพี่ปั้นต้องไม่ยอมรับ

“ถ้าอย่างนั้นงานเลี้ยงพรุ่งนี้ผมเชิญปั้นมาร่วมงานด้วยนะ อย่าปฏิเสธเลยถ้าพอไปไหว”

“ได้ ผมไหวอยู่แล้ว”

“พี่ไปก่อนนะปุ่นค่อยเจอกัน” 

“ครับ” ผมเดินออกไปส่งพี่ปั้นหน้าห้อง

“พี่ปั้นทำแผลด้วยนะครับ” ผมมองอย่างเป็นห่วง

“แฟนปุ่นมือหนักใช้ได้” พี่ปั้นใช้หลังมือปาดเลือดออกจากมุมปาก

“พี่ไม่ชอบใจเรื่องนี้เ แต่เอาเถอะ อย่างน้อยคุณวีร์ก็บ้าพอที่จะสู้กับพี่เพื่อปุ่น พี่จะลองเชื่อใจดูสักครั้ง”

“ขอบคุณนะครับพี่ปั้น น้องขอโทษที่ทำตัวไม่ดี”

“ไม่ต้องขอโทษ พี่เองก็หุนหันไปหน่อย ถ้าคิดว่าคุณวีร์เป็นผู้หญิงมันก็เรื่องปกติ พี่อาจจะดีใจด้วยซ้ำที่น้องพี่โตเสียที
ไม่ได้บอกว่าแบบนี้มันแย่นะ พี่แค่ต้องใช้เวลาอีกนิด”

“ครับ” พี่ปั้นเอื้อมมือมาลูบหัวผม

“เข้าไปข้างในเถอะ พี่จะแวะคุยกับสนิม”

“ครับ”  ผมรอจนพี่ปั้นเดินไปแล้ว ถึงปิดประตูกลับเข้าห้อง



คนตัวโตเปลี่ยนเสื้อเรียบร้อยแล้ว นั่งรออยู่ที่โซฟา ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆ
เอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทั้งหมด ก่อนแหวกสาบเสื้อดูข้างใน
รอยช้ำสีเขียวเป็นจ้ำๆ ตัดกับสีขาวของผิว อีกสักพักคงเริ่มเป็นสีม่วงคล้ำ ผมแตะมือลงไปเบาๆ

“เจ็บหรือเปล่าครับ” คุณวีร์พยักหน้า

“พี่ของปุ่นไม่ธรรมดาเลย ถ้านานกว่านี้พี่คงคว่ำไม่เหลือท่า”  มันก็แน่อยู่แล้วล่ะครับ

“รอแป๊บนะครับ ผมจะโทรขอยาจากพนักงาน ทานแก้วปวดกับทายาที่แผลเสียหน่อยจะได้ดีขึ้น”

“เดี๋ยวก็ได้ มานี่ขอพี่กอดหน่อย” คุณวีร์ดึงผมเข้าไปกอด ผมต้องพยายามยั้งน้ำหนักไว้ กลัวว่าพิงไปทั้งตัวจะยิ่งเจ็บ

“ทีหลังไม่ทำแบบนี้นะ รู้ไหมว่าพี่จะเป็นบ้าเอา เห็นแบบนั้นเข้าไปถ้ามีปืนก็ยิงไปแล้ว”

“ยิงผมเหรอครับ”

“ยิงปุ่นทำไม พี่รักปุ่นโกรธแค่ไหนก็ทำไม่ลงหรอก" คุณวีร์จูบลงบนหน้าผากของผม

“มันชาไปทั้งตัว คิดแต่ว่าจะไม่ยอมยกปุ่นให้ใคร เพิ่งรู้ว่าเวลาโดนทิ้งมันเจ็บแบบนี้” คุณวีร์จับมือผมไปวางทับกลางอก

“น้ำเน่าก็เป็นด้วย” ผมทำลายบรรยากาศหวาน ก็มันเขินนี่ครับ


“แล้วนี่จะไปทานเลี้ยงไหวไหมครับ”

“ไหว โชคดีที่ปั้นไม่ต่อยหน้า”  ผมก็คิดว่าโชคดีที่พี่ปั้นได้ยินที่ผมตะโกนบอก

“ใช่” ผมนึกอะไรออกมาได้

“คุณวีร์กลับมาทำไมครับ ตอนนี้น่าจะประชุมอยู่ไม่ใช่เหรอ”

“เสร็จเร็ว เลยจะกลับมานอนกอดเมียเสียหน่อย”

“คุณวีร์” ผมลงเสียงหนัก โอ้ย พอพูดได้ทีนึงเอาใหญ่ ไม่ไหวครับฟังแล้วมันจั๊กจี้ยังไงชอบกล ก็ผมเป็นผู้ชาย

“ก็เป็นจริงๆ ไม่เชื่อพี่พิสูจน์ให้ดูเอาไหม” มือคนเจ็บไต่เป็นปูเลย ไม่เจียมสังขาร
ผมเลยแตะหนักๆ ตรงกระบังลมเข้าให้ ได้ผลครับ ร้องโอดโอยหน้าเบ้ ผมเห็นแล้วอดขำไม่ได้

“ฝากไว้ก่อนเถอะ ถ้าไม่คิดว่าพรุ่งนี้มีงานเดี๋ยวจะอดควงออกไปโชว์ จะจัดให้หนักเลย”

“เก่งครับ เก่งงง” ตัวเองไม่ไหวทำเป็นเก๊ก เห็นหน้าก็รู้ครับตาจะปิดอยู่แล้ว



ผมลุกขึ้นยืน จูงมือคนตัวสูงเดินมาที่เตียง รู้สึกเหมือนกำลังดูแลเด็กโข่ง จับมือผมเสียแน่น

“คุณวีร์พักก่อนครับ เดี๋ยวถึงเวลาผมปลุกเอง”

“อืม” คุณวีร์ขึ้นไปนอนบนเตียง ดึงมือผมให้ตามขึ้นไปด้วย

ผมลงนอนข้างๆ จับมือใหญ่มาแปะไว้บนพุง วันนี้เอาใจเสียหน่อย ใครจะคิดล่ะครับว่าคนอย่างคุณสิทธวีร์
จะยอมต่อยคนเพื่อผม ไม่ต่อยธรรมดาต่อยอย่างกับหมาบ้า


คิดแล้วก็แอบกลุ้มนิดหน่อย ชีวิตผมจะมีคนที่ตัวโตเป็นยักษ์ แต่ขี้ใจน้อย หุนหันพลันแล่นก็เท่านั้นคุมตั้งสองคน

เฮ้ออออ ขอถอนใจล่วงหน้ายาวๆ

แต่เอาเถอะ ขอแค่อย่าตีกันเอง(อย่างวันนี้) ผมก็พอใจแล้ว

....................................................TBC....................................................
ปล. คุณวีร์ได้กินปุ่นเร็วนิด ความจริงเรื่องพี่ปั้นเฉลยเร็วหน่อย เพราะความอลม่านล้านแปดกำลังจะตามมา ^^
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 10-04-2016 15:28:09

พี่ปั้นยอมรับแล้ว  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 10-04-2016 15:29:24

ปุ่นจับมือคุณวีร์วางตรงพุงกะทิด้วย ฮ่าาา น่ารักกก ><

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 10-04-2016 15:40:19

ไอ้หยา ขนาดเฉลยกันแล้ว เรื่องวุ่นวายยังจะตามมา

รอดูปั้นวีร์แท็คทีม 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 10-04-2016 15:43:35

คุณวีร์แน่มากที่กล้าบอกกับพี่ปั้่นว่าปุ่นเป็นเมีย  แต่ก็ดีแล้วที่ปั่นบอกความจริงกับคุณวีร์ว่าพี่ปั้นเป็นพี่ชาย  เผื่อมีปัญหาอะไรจะได้ช่วยกันคิด ช่วยกันวางแผน  เพราะยังจับตัวคนร้ายไม่ได้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 10-04-2016 15:46:18

คุณวีร์แมนนมาก  พี่ปั้นก็แมน  แมนแมนคุยกัน น้องปุ่นเลยได้สามีเป็นตัวเป็นตน  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 10-04-2016 15:47:42

พี่ปั้นน่าร๊ากกกกก หมัดหนักด้วย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 10-04-2016 15:57:46

และแล้วคุณวีร์ก็สบายใจเรื่องคู่แข่งแล้ว เป็นความวางใจที่มาพร้อมหมัดและเท้าพี่ปั้น 5555555 จะพาน้องเขาไปก็ต้องผ่านพี่ชายเขาไปให้ได้ เราจะรอดูตอนพี่ปั้นไปพาน้องริวมาบ้าง... บางทีคุณวีร์อาจจะจับใส่พานให้เพื่อแลกกับอะไรบางอย่าง ผู้ชายคนนี้นี่แบบ.... น้องปุ่นจะว่าโชคดีโชคร้ายไม่รู้นะคะ ดูเป็นรองมาก แต่ไม่แน่ค่ะ นานวันเข้า เดี๋ยวน้องปุ่นจับจุดได้คุณวีร์ก็จะกลายเป็นคนกลัวเมียในที่สุด แอร๊ยยยยย ตอนนี้ไม่มีพูดถึงคนร้ายอ่ะ ยังคงทำให้เราสงสัย ทะเลสงบนี่มันต้องมีอะไรตามมาแน่ๆ ฮือออ  :mew5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 10-04-2016 15:58:24

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 10-04-2016 16:25:41

เราทีมพี่ปั้นนะ พี่น่าจะต่อยคุณวีร์หนักกว่านี้ ไม่รู้ทำไมหมั่นไส้พระเอกจัง ฮาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 10-04-2016 16:33:57

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 10-04-2016 17:42:23

ตอนนี้บู๊มาก คุณวีร์พี่ปั้น
คงหึงปุ่นน่าดู ดูท่าจะหโหดด้วย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 10-04-2016 17:53:37

ความอลม่านล้านแปดจะมาก็มาเถอะ ดราม่าอย่ามาแล้วกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 10-04-2016 18:17:40

ท่านรองฯ แมนมาก  :z6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 10-04-2016 18:20:11

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 10-04-2016 19:01:55

อยากจับพุงหนูปุ่นบ้างอ่าาาา

ฮาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 10-04-2016 19:26:16

 :impress2:   ขอฟัดพุงด้วยคนจิ
เอาล่ะสิหวงเมียขนาดนี้เรื่องวุ่นๆตามมาแน่นอน. คนร้ายก็ยังไม่สำแดงธาตุแท้ออกมา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 10-04-2016 19:34:57

กะแล้วว่าท่านรองจะต้องยิ่งหวงปุ่นอีกเลเวล หนักเลยค่ะหนัก ถ้ายังไม่บอกว่าพี่น้องกันก็คงยังต่อยกันไม่เลิก
ขี้น้อยใจกับเรียกร้องความสนใจตลอด น่ารักนะคุณวีร์

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 10-04-2016 20:13:09

ตอนพี่ปั้นมาหาน้องก็แออบคิดว่าถ้าท่านรองมาเจจะเป็นไง โหยยยย...ฟัดกันเละ 5555  ดีนะเรื่องผ่านไปได้ด้วยดี ดีใจด้วยนะคุณวีที่พี่ภรรยาให้การยอมรับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: kiolkiol ที่ 10-04-2016 20:21:35

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 10-04-2016 20:50:15

พี่ปั้นน่ารักขี้งอนก้อเป็นด้วยยยยยยยยยย :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 10-04-2016 21:35:38

 :hao3: คู่น้องโอละ แล้วคู่ตัวพี่ล่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 10-04-2016 21:55:04

บู๊กันแหลกเลย ดีที่ปุ่นห้ามทันก่อนจะเจ็บตัวกันไปมากกว่านี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 10-04-2016 22:17:19

ได้รู้ซักที หึงมาเนินนาน ฮิๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-04-2016 22:32:09

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 10-04-2016 23:06:10

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 10-04-2016 23:24:36

พี่ปั้นจ๋าน้องปุ่นมีสามีไปแล้วพี่ปั้นอย่สลืมหาพี่สะใภ้ให้น้องปุ่นด้วย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 10-04-2016 23:42:14

น่ารักกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 10-04-2016 23:48:06

ความวุ่นวายจะมายังไงก็มาเถอะ.  ขอให้คุณวีร์กับปุ่นเชื่อมั่นในกันและกัน. ไม่ผิดใจกันก็พอ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: noozzz ที่ 11-04-2016 09:48:01

ฟิน!สิคะ รอไร

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 11-04-2016 10:51:01

เหยยยย  ทำไมพี่ปั้นยอมง่ายอ่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 11-04-2016 11:09:00

5555555555 จะมีคนมาคุมตั้งสองคนแหน่ะปุ่น ไปไหนไม่ได้แล้วนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 11-04-2016 11:32:24

ความยุ่งยากตามมาแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 11-04-2016 11:37:11

ในที่สุดพี่ปั้นก็ยอมรับซะที
เฮ้อ แฮปปี้แบบนี้ ดราม่ากำลังจะตามารึเปล่าคะเนี่ยะ เหอๆ
หวั่นใจเหลือเกิน
้เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 11-04-2016 12:02:27

ปุ่นเฉลยเรื่องพี่ปั้นแล้ว แหม คุณวีร์พอรู้ว่าเป็นพี่เมียเอาใจสารพัด ให้จัดห้องใหม่ให้ ทำเป็นเชิญร่วมงานเลี้ยง ดีด้วยยังกับหน้ามือเป็นหลังมือเลยน้า หุหุ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 11-04-2016 12:27:24

ได้ใจน้องปุ่นกับพี่ปั้นไปเยอะเลยนะคะคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 22 ] 10/04/16 ★ P.28
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 11-04-2016 13:48:33

คุณวีร์อาการหนักมาก555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 11-04-2016 14:09:44

                                                                                                                                                                 
ตอนที่ 23

งานเลี้ยงครบรอบสามปีของรีสอร์ทเริ่มขึ้นในช่วงเย็นของวันเสาร์
ผมนั่งโต๊ะเดียวกับพี่พร คุณลลิตาและบรรดาเลขาผู้บริหารท่านอื่นๆ ที่ติดตามเจ้านายมาด้วย
ผมอยากย้ายไปนั่งกับคุณลิน คุณซัน แต่ตำแหน่งหน้าที่ทำให้ต้องมานั่งจุ้มปุ๊กอยู่ตรงนี้
ดีที่น้องริวย้ายมานั่งเป็นเพื่อน เลยพอมีคนชวนคุยให้หายเหงา

ผมเรียกงานนี้ว่าค่ำคืนแห่งการวัดใจครับ เพราะตอนนี้ที่โต๊ะผู้บริหาร มีคุณวิกานั่งรวมอยู่ด้วย
ผมเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องของงาน ก็คุณวิกาเธอเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์
แต่พฤติกรรมคุณวีร์เป็นอีกเรื่องนึง ผมจะดูสิว่าคุณรองประธานจะทำยังไง
(ส่วนทำไมผมต้องระเห็จไปนั่งโต๊ะเลขา ก็เพราะโต๊ะวีไอพีแต่ตะตัวนั่งได้แค่ 8ที่ เฉพาะผู้บริหารระดับสูงก็เต็มแล้ว)


ผมคุยกับน้องริวสลับกับการนั่งดูการแสดงบนเวที ที่ล้วนแล้วแต่คัดสรรมาอย่างดี ศิลปิน ดารา ผลัดกันขึ้นไปร้องเพลง
และแจกของรางวัลให้กับแขกที่มาร่วมงาน

ผมจัดให้พี่ปั้นนั่งรวมอยู่กับนักข่าวที่ถูกเชิญมาจากกรุงเทพฯ  มีทั้งหนังสือพิมพ์หัวใหญ่ หนังสือธุรกิจ หนังสือท่องเที่ยว
และบล็อกเกอร์ดังๆ เผื่อว่าจะได้ยินใครนินทาอะไรน่าสนใจ

งานเลี้ยงดำเนินไปค่อนคืน เมื่อแขกเริ่มอิ่มหนำสำราญกันดีแล้วก็เข้าสู่ช่วงพิธีการ

พิธีกรเชิญผู้บริหารขึ้นบนเวที ท่านประธานให้คุณวีร์เป็นตัวแทนขึ้นไป และแน่นอนต้องมีคุณเทวิกาขึ้นไปเป็นไม้ประดับ
เพื่อให้คุ้มกับค่าตัวแพงลิบของสัญญาว่าจ้างหนึ่งปี

ผมเห็นงานแบบี้บ่อยตามหน้าข่าวบันเทิงเวลาดาราไปออกงานอีเว้นท์แล้วยืนแจกยิ้มหวานอยู่ข้างเจ้าของงาน
รู้นะครับว่าอะไรเป็นอะไร แต่ทำไมมันคันยุกยิกที่หัวใจบอกไม่ถูก ไม่อยากทำนิสัยพาลเป็นเด็กๆ แต่ก็อดหงุดหงิดไม่ได้

คุณวีร์กล่าวขอบคุณแขกในงาน พูดถึงแนวทางของรีสอร์ทในปีต่อๆ ไป และปิดท้ายด้วยการตัดเค้กก้อนใหญ่มหึมา
เป็นอันเสร็จพิธี ผมถอนหายใจโล่งอก เกลียดภาพบาดตาที่เห็นสองคนยืนชิดกัน ถึงจะไม่ได้เกาะแขนกันเลยก็เถอะ


คุณวีร์เดินลงจากเวทีมีคุณวิกาเดินตาม เห็นพยายามเร่งฝีเท้าเพราะคุณวีร์เดินเร็วมาก แต่คุณวีร์ไม่ได้เดินกลับโต๊ะครับ
เดินมาหาผมแทน

“ปุ่น ริวย้ายไปนั่งกับลินไหม งานไม่มีอะไรแล้วเหลือแค่กินดื่มกันเรื่อยๆ พี่ต้องออกไปส่งแขกผู้ใหญ่กลับก่อน”

“ไม่เป็นไรครับ นั่งตรงนี้แหล่ะเดี๋ยวก็เลิกแล้ว” ผมเกรงใจพี่พรกลัวไม่มีเพื่อน เพราะเลขาบางคนเริ่มทยอยกลับ

“พี่ปุ่นไม่ไปริวก็ไม่ไป”

“ตามใจ งั้นเดี๋ยวพี่มา”

“วีร์คะ วิกายืนจนปวดขาแล้วนะ” เสียงเร่งของคนที่ยืนรออยู่ดังขึ้น มันชวนหงุดหงิดหัวใจเหลือเกิน

ผมแอบมองตาม เห็นคุณวีร์เดินแวะไปทักพี่ปั้นที่โต๊ะ ก้มลงคุยอะไรกันอยู่สักพัก มีคุณวิกายืนหน้าหงิก
รออยู่ข้างหลังเหมือนเดิม

อย่างหนึ่งที่ทำให้ผมหงุดหงิดคือมันไม่ชัดเจนพอที่ผมจะเก็บเอาไปว้ากคุณรองประธานได้ มันก่ำกึ่ง มันอึมครึม
โว้ยพี่ปุ่นหงุดหงิด



“น้องปุ่น” เสียงหวานๆ กับเล็บสีแดงที่วางแตะอยู่บนแขนทำเอาสะดุ้ง ผมหันกลับไปมองคุณลลิตาเป็นคนเรียกผม

“เป็นอะไรคะ สีหน้าไม่ค่อยดีเลย”

“ผมมึนๆครับ ร้อนด้วย สงสัยทานแชมเปญเข้าไปเยอะเกิน” โกหกสุดๆ ผมโดนคำสั่งห้ามแตะแอลกอฮอล์จากคุณรองประธาน
แต่ใครจะกล้าบอกว่าที่หน้าแหยอยู่เนี่ยกำลังช้ำใจ

“ถ้างั้นพี่รบกวนน้องปุ่นช่วยถือของไปส่งพี่หน่อยได้ไหมคะ เดินเสียหน่อยจะได้หายมึนด้วยไง”

“ได้ครับ” ผมรับกล่องของขวัญที่คุณลลิตาส่งมาให้ ลุกขึ้นยืนแอบสบตากับพี่โชคทื่นั่งอยู่ห่างๆ
พี่โชคพยักหน้าให้ผม เป็นอันรู้กัน




คุณลลิตากดลิฟท์ขึ้นที่พัก ชวนผมคุยด้วยเรื่องสัพเพเหระ ก่อนเดินนำผมออกจากลิฟท์ตรงไปที่ห้องสวีท
สอดคีย์การ์ด ผลักประตูเข้าไปแล้วเรียกให้ผมเดินตาม แต่ผมหยุดยืนแค่หน้าห้องเท่านั้น

“ผมไม่เข้าไปดีกว่าครับ คุณลลิตาเป็นผู้หญิงมันจะไม่ดี” ผมให้เหตุผล

“ไม่เป็นไรเข้ามาเถอะ ปุ่นจะได้นั่งพักสักหน่อยมึนอยู่ไม่ใช่เหรอ” คุณลลิตาพยักหน้าเรียกผม

แต่ผมยืนยันว่ายังไงก็ไม่เข้าไปครับ ไม่ได้พูดอะไรแต่แสดงออกด้วยการยืนอยู่หน้าประตูเหมือนเดิม
แล้วยื่นมือส่งของขวัญให้

“เข้ามาเถอะ”

“ขอบคุณมากแต่ไม่ล่ะครับ เดี๋ยวผมกลับห้องเลยดีกว่า” ผมยังยืนยันเหมือนเดิม


“เล่นตัวฉิบ” เสียงผู้ชายที่ไม่ควรมีอยู่ ดังออกมาจากข้างประตู ก่อนคุณจักรจะพุ่งตัวออกมา
ผมเบี่ยงหลบทำให้ตัวหมุน คุณจักรเข้ามาล็อคเอวผมไว้จากด้านหลัง
ผมใช้สองมือจับมือคุณจักรเอาไว้ ง้างมือออกและหักนิ้วไปด้านหลังเพื่อสร้างความเจ็บปวด
เมื่อแขนที่ล็อคผมอยู่คลายออกเล็กน้อย ผมจับข้อมือคุณจักรชูขึ้นสูง หมุนตัวจนย้ายมาอยู่ด้านหลัง 
ท่านี้ทำให้แขนคุณจักรบิดตัว ผมใช้ส้นเท้าถีบเข้าที่ข้อพับจนคุณจักรทรุดตัวลง

“ไอ้ห่า ไหนบอกมันมึนยาแล้วไง”  เสียงสบถทำให้ผมขมวดคิ้ว ใช้หัวเข่ากดลงกลางหลังคนพูด มือยังจับบิดยกขึ้นสูง
หักปลายนิ้วไปข้างหลังอีกครั้ง เสียงคุณจักรร้องโอดโอย

“ลลิตา” คนที่อยู่ใต้เข่าผมส่งเสียงร้องให้คนช่วย

“ค..คุณจักร”  เลขาคนสวยที่ล่อลวงผมมายืนตัวสั่นอยู่หน้าประตูไม่กล้าก้าวออกมา

“อยากเจ็บตัวก็ออกมา” ผมพยักหน้าเรียก เพิ่มแรงกดของเข่า และยกมือขึ้นสูงอีกนิดเพื่อให้เกิดความตึง
ระหว่างแขนกับหัวไหล่ เสียงร้องไม่เป็นภาษาชวนให้นึกสมเพช ตัวก็ใหญ่กว่าผมไม่เอาไหนสักนิด


“มีอะไรหรือเปล่าครับ” เสียงดังจากข้างหลัง ไม่ต้องหันไปมองผมก็รู้ว่าเสียงพี่โชค

ผมขยับตัวออกปล่อยให้คุณจักรเป็นอิสระ  ลลิตารีบวิ่งมาประคองเจ้านายตัวเองยืนขึ้น

“ว่ายังไงครับ ผมถามว่ามีอะไรหรือเปล่า”

“มาก็ดี จับไอ้เด็กนี่ส่งตำรวจ มันลงมือทำร้ายคน มึงก็เห็น”  คุณจักรหันไปสั่งพี่โชค

“ได้ครับ” พี่โชคเดินเข้ามาจับแขนผมเอาไว้

“เดี๋ยวผมจะไปขอภาพวงจรปิด จะได้มัดตัวคนร้ายได้แน่นหนา” พี่โชคพูดขึ้นมาเสียงเรียบ ทำเอาคนกำลังผยอง
หน้าซีดลงทั้งสองคน

“ไม่..ไม่ต้อง คราวนี้กูไม่เอาเรื่องถือว่าฟาดเคราะห์ มึงพามันออกไปก็พอ”

“แต่ผมอยากไปครับ” ผมหันไปบอกพี่โชค ก่อนส่งยิ้มบาดตาให้คุณจักร

“แค่เข้าใจผิดกันนิดหน่อยเองนะคะน้องปุ่น คุณจักรนึกว่าพี่พาคนอื่นที่นัดกันไว้ขึ้นมา เข้าไปกอดนิดเดียว
น้องปุ่นก็ทำเกินไป”  เลขาคนสวยคงมีเวลาคิดครับ เลยปั้นเรื่องขึ้นมาได้

ความจริงผมก็รู้ว่าเอาเรื่องไปก็เท่านั้น ภาพวงจรปิดก็ไม่มีเสียง เห็นแต่จู่โจมเข้ากอด อย่างมากก็ลงบันทึกประจำวัน
หรือตักเตือนนิดหน่อย ผมก็ขู่ไปอย่างนั้นเอง

“เหรอครับ งั้นก็คงไม่มีการเข้าใจผิดเป็นครั้งที่สองอีกนะ ถ้ามีผมคงไม่รอให้เรื่องถึงมือคนอื่น จัดการให้มันใช้ไม่ได้ซะจะได้จบๆ”

ผมกวาดสายตาลงต่ำ ให้ฝ่ายตรงข้ามรู้ว่าผมพูดถึงอะไร ก่อนกระแทกเท้าลงพื้นแรงๆ บิดปลายเท้าไปมา

“ไปกันเถอะ” พี่โชคเรียกผม ผมขยับเท้าไปข้างหน้า สองร่างรีบถอยกรูดเข้าห้องปิดประตูแทบไม่ทัน

หึ นึกว่าจะแน่


 
"ฝีมือยังใช้ได้นะ นึกว่าเก็บเข้ากรุหมดแล้ว” 

“เก็บอะไรล่ะครับ ถึงจะร้างลานานจนมีพุงน้อยๆ แต่รับรองไม่ขึ้นสนิม”

“ดีแล้ว ต่อไปก็ระวังตัวให้มาก ปุ่นเอ๊ยใครจะคิดว่าโตมาจะโดนผู้ชายปล้ำ”
ผมหน้าแดงเลยครับ ไม่ได้คิดถึงคุณจักรแต่ดันไปคิดถึงอีกคนเข้าให้

“แล้วนี่จะบอกคุณวีร์ไหม” ผมชั่งใจอยู่แป๊บนึงก่อนตอบ

“บอกครับ แต่คงรอกลับถึงกรุงเทพฯก่อน” ก็คุณรองประธานเพิ่งวางมวยกับพี่ปั้นมาหมาดๆ ยังสะบักสะบอมอยู่ไม่น้อย
 ถึงจะเก๊กว่าไม่เป็นไรก็เถอะ โดนขนาดนั้นไม่ซมก็เก่งแล้ว อย่าเพิ่งให้มีเรื่องเลย

“ตามใจเรา เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ห้อง ปุ่นไม่ต้องกลับไปที่งานแล้วเดี๋ยวพี่บอกคุณวีร์เอง”

“ครับ”

“พี่จะไปเอาบันทึกจากกล้องวงจรปิดด้วย แต่จะระวังไม่ให้ทีมรปภ.ทางนี้รู้ ไม่ต้องเป็นห่วง
มีเป็นหลักฐานไว้เผื่อต้องใช้”

“ครับ”


พอพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผมนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ไอ้จักรพูดเหมือนมันวางยาผม
แล้วคราวก่อนใช่มันด้วยหรือเปล่าโชคดีที่คราวนี้ผมไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปแม้แต่น้อย
ว่าแต่ทำไมมันถึงคิดว่าผมดื่มเข้าไปแล้วล่ะ น่าแปลก





ผมกลับเข้าห้องพัก อาบน้ำ นอนกลิ้งดูทีวี ผ่านไปอีกชั่วโมงกว่าๆ ถึงมีเสียงเปิดประตูเข้ามา

“ทำไมรีบขึ้นมา” คนถามถอดสูทปลดเนคไท ขึ้นมานอนทำหน้าเหนื่อยข้างๆ ผม

“ไปอาบน้ำก่อนครับ เหงื่อทั้งนั้นเลย” ผมรีบผลักออก เมื่อคนตัวใหญ่พยายามจะจู่โจมหอมแก้มผม
ยังโกรธอยู่เฟ้ย


เสียงกริ่งหน้าประตูทำเอาผมชะงัก นิ่วหน้าหันซ้ายหันขวา มองหน้าคุณวีร์เหมือนขอคำปรึกษาว่าผมควรไปซ่อนดีไหม
อาจเป็นท่านประธานหรือน้องริว หรือใครก็ช่างเถอะ ไม่ควรเห็นผมอยู่ในห้องนี้ทั้งนั้น

คุณวีร์เข้ามาตะครุบตัวผมได้ก่อนที่จะกระโจนเข้าไปในตู้เสื้อผ้า แถมเอาแต่หัวเราะไม่หยุดกับท่าทางตื่นกลัวของผม

“ไปเปิดประตูไป๊” คุณวีร์ผลักผมให้เดินออกจากห้องนอน ทำอย่างกับรู้ว่าใครมาหรือจะเป็นคุณลินนัดกันไว้หรือเปล่า

ผมคิดได้แบบนี้เลยใจกล้าพอที่จะเดินไปเปิดประตู  แต่พอเห็นหน้าคนที่ยืนรออยู่เท่านั้นแหล่ะ อึ้งครับพูดไม่ออก



คุณวิกาในชุดโชว์เนื้อหนังชวนวาบหวิว ยืนโพสต์ท่าเบาๆ อยู่หน้าห้อง ถ้าคุณคิดว่าผมตกใจแล้วคุณวิกาดูเหมือน
จะตกใจกว่าผมมาก หน้าที่ยิ้มยั่วยวนรอคนที่คาดหวังมาเปิดประตูหุบฉับ เปลี่ยนเป็นบึ้งตึงเมื่อเห็นผม

“นาย!!” เสียงไม่พอใจระดับสิบเรียกขึ้น

“ปุ่น เชิญวิกาเข้ามาสิ” เสียงเรียกของคุณรองประธานจากในห้อง ทำให้ผมไม่ต้องตอบคำถาม
เพียงแต่เบี่ยงตัวนิดนึง คุณดาราใหญ่ก็เดินกระแทกเท้าปังๆ เข้าไปข้างใน

“วีร์ค่ะ ดึกแล้วยังทำงานอีกเหรอคะ ปล่อยเลขาไปพักผ่อนบ้างเถอะ” 

“ปุ่นนายกลับห้องได้แล้ว” คุณวิกาคิดเองเออเองเสร็จสรรพ

ผมหันไปมองหน้าคุณรองประธานเป็นเชิงถามว่าจะให้ผมทำยังไง อยากจะรู้ ดูเหมือนคืนวัดใจยังไม่จบ

“ปุ่นช่วยไปหยิบไวน์ให้พี่ที พี่แช่เตรียมไว้ในถังเอาแก้วมาด้วยนะ” 


ผมเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์ หยิบของที่คุณรองประธานบอก เอากลับมาวางบนโต๊ะ
พอคนสั่งมองมาผมก็ค้อนขวับ ผมไม่ใช่คนใช้นะเฟ้ยไหนว่าผมเป็น.....เป็นนั่นไง พูดเองทำไมลืม

“เสร็จแล้วก็ออกไปได้เลย” คุณวิกาไล่ผมซ้ำสอง

“วิกานั่งสิ” คุณรองประธานชี้มือไปที่เก้าอี้ ห้องที่คุณวีร์พักเป็นห้องสวีทมีห้องรับแขกส่วนตัว
(เมื่อวานผมถึงไม่รู้ว่าคุณวีร์กลับมาแล้ว มารู้เอาตอนเปิดประตูห้องนอนเข้ามานั่นแหล่ะ)

“ปุ่นมานี่” คุณวีร์จับแขนผมลากลงนั่งข้างตัว จับจองโซฟาตัวยาวกันสองคน คุณวิกาเลยได้แต่ฟึดฟัดลงนั่งเก้าอี้เดี่ยวข้างๆ

คุณวีร์รินไวน์ใส่แก้ว ส่งให้คุณวิกาและผม

“วีร์คะ?” คุณวิกาเรียกเสียงเคือง มองจ้องผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“มีอะไรหรือวิกา” คนทำเรื่องหมุนแก้วไวน์ในมือไม่ทุกข์ร้อน เอนตัวพิงเบาะ พาดแขนบนพนักเก้าอี้เหมือนโอบผมไว้กลายๆ

“นี่มันหมายความว่ายังไงคะ” คุณวิกาไม่แม้แต่จะหยิบแก้วไวน์ขึ้นจิบ สงสัยจะหมดอารมณ์สุนทรีย์แล้ว

“วิกาอยากชวนผมดื่มไม่ใช่เหรอ ผมก็ดื่มด้วยอยู่นี่ไง”  คำตอบประเภทไหนกัน ผมล่ะปวดหัวแทนคุณวิกา
ผมไม่พูดอะไรหรอกครับ นั่งรับชมไปเพลินๆ อยากจะรู้เหมือนกันว่าคุณรองประธานคิดอะไรอยู่

“แล้ทำไมไม่ไล่เลขาคุณกลับ จะให้นั่งขัดความสุขเราอยู่ทำไมคะ” อือหือ ออกตัวชัดเลยครับ แถมลุกจากเก้าอี้มานั่ง
เบียดอีกข้างของคุณวีร์ ผมมองเขม็งเลย

“ปุ่นจะไม่ไปไหนเพราะปุ่นนอนที่นี้ อีกอย่าง..” คุณวีร์พูดค้างไว้ หันมามองผมยิ้มๆ ก่อนจะหันกลับไปทางคุณวิกา

“ถ้าพูดถึงเรื่องมาขัดความสุข ผมว่าคงไม่ใช่ปุ่น”  เฮือก ข้อความเข้ารหัสซับซ้อน แต่คุณวิกาฉลาดพอจะแปลได้แน่นอน
เพราะเล่นลืมตาโพลง อ้าปากค้าง

“วีร์..วีร์”  คุรวิกาลุกพรวดขึ้นยืน นิ้วที่ชี้มาทางผมสั่นระริก

“ฮ่าๆๆ อย่าคิดมากวิกา ผมแซวเล่น”

“วิกาไม่ได้มาขัดความสุขหรอก เพื่อนมาชวนดื่มผมไม่มีปัญหา คืนนี้ยังอีกยาวมีเวลาถมเถไป”
คนพูดส่งสายตาวิบวับมาทางผมเหมือนจะบอกเป็นนัยๆ ว่ามีเวลาอีกถมสำหรับทำอะไร

“วีร์..วีร์..บ้าไปแล้ว”  คุณวิกาเหมือนจะช็อกจนสะกดคำพูดไม่ถูก

“ไอ้นี่มันผู้ชายนะวีร์” อ้าว คุณดาราครับอย่าหยาบคายกับพี่ปุ่นสิครับ มาขึ้นไอ้ขึ้นอีได้ยังไง

“วิกาพูดถึงปุ่นให้ดีหน่อย” คุณรองประธานลงเสียงหนัก หน้าจากมีรอยยิ้มหัวเรียบตึง

“คุณทำอย่างนี้ได้ยังไงคะวีร์ คุณเห็นวิกาเป็นอะไร”  ประโยคนี้คุณวิกาต้องได้มาจากบทละครสักเรื่องที่เล่นแน่เลยครับ
ผมเดาเอา

“ทำไมผมจะทำไม่ได้วิกา ผมจะรักใครมันเป็นสิทธิ์ของผม คนอื่นไม่เกี่ยว”
เสียดายพี่ปุ่นเป็นผู้ชายถ้าไม่ใช่พี่ปุ่นจะกรี๊ดดด

“คนอื่นเหรอคะ วีร์เรียกวิกาว่าคนอื่น ทั้งๆที่วิกาให้วีร์ทั้งตัวทั้งหัวใจ”  อันนี้ไม่ต้องเดาครับ น้ำเน่าขนาดนี้บทละครแน่ๆ

“แล้วเช็คที่ได้ไปแต่ละครั้ง วิกาเรียกว่าอะไร”  เงียบกริบครับ ผมแอบช็อกเล็กๆ คดีพลิก เรื่องนี้มันคืออะไร

“วีร์”  เสียงเรียกปนกรี๊ด ดังจนแสบแก้วหู

“ผมไม่ได้อยากพูดถึง ถ้าวิกาจะทำตัวอยู่ในกรอบที่เราตกลงกัน”
แบดบอยจริงๆ ด้วย ผมไม่ได้ดูคณวีร์ผิดไปสักนิดในครั้งแรก

“ผมบอกวิกาแล้วว่าเซ็กส์เท่านั้นไม่มีอย่างอื่น ถ้าผมเบื่อหรือเจอคนที่ชอบก็จบ”

“คุณจะบอกว่าคุณเบื่อวิกา”  ถ้าเป็นผมผมจะไม่ถามครับ ถามทำไมให้เข้าตัว

“ผมมีคนที่ชอบแล้ว” มือที่พาดอยู่บนพนักเลื่อนลงมาลูบหัวผม สายตาเย็นชาเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นอบอุ่นอ่อนโยน

“วีร์ทำอย่างนี้กับวิกาไม่ได้ วิกาจะบอกให้นักข่าวรู้ว่าวีร์มันวิปริตผิดเพศเอาเลขาทำเมีย”

ผมตกใจ ใช้มือดึงเสื้อคุณวีร์ ปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด

“ตามใจวิกาสิ” คุณวีร์ยังคงสางมือเข้าไปเล่นในผมของผม ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย

“อย่าลืมเตรียมรับเอกสารยกเลิกสัญญากับฟ้องร้องจากทนายด้วยนะ เพราะวิกาผิดสัญญาข้อที่ห้าม
เผยแพร่ข้อมูลข่าวสารที่ทำให้บริษัทได้รับความเสื่อมเสีย”

“ผมไม่ใช่คนใจร้าย รับรองว่าจะให้ทนายเรียกเท่าที่วิกามี ไม่มากไปกว่านั้น”
ไม่ใช่แบดบอยแล้วครับ นี่มันปีศาจชัดๆ มิน่าถึงเป็นเพื่อนสนิทกับคุณลินได้ ผมเริ่มสงสารคุณซันอยู่กับปีศาจตั้งสองตัว

“วีร์”

“ถ้าไม่ดื่มต่อก็ออกไปได้แล้ว”  คนแบบไหนที่พูดขนาดนี้แล้วยังชวนเขาดื่มต่อได้ พี่ปุ่นเริ่มเสียวสันหลังวาบๆ

คุณวิกาหยิบแก้วไวน์ที่ยังไม่ได้ดื่มสักนิด ขว้างเปรี้ยงลงพื้น ก่อนเดินเร็วๆ (ไม่วิ่งด้วยนะ เก่ง) ออกประตูไป
ตามด้วยเสียงปิดประตูดังปังระดับการสั่นสะเทือน 7 ริกเตอร์

“เสียดายไวน์ ไหนบอกอยากดื่ม” คุณรองประธานยังมีหน้าพูด มุขอะไรฟระ ใครมันจะนั่งดื่มอยู่ได้ โครตใจร้ายอะ

ผมมองแล้วได้แต่สั่นหัว ต้องถามตัวเองใหม่ว่าคิดผิดคิดถูกเนี่ยมาชอบคนร้ายกาจขนาดนี้ ดูนะครับ ยังนั่งจิบไวน์ชิวๆ
ต่อได้ลงคอ


ผมเดินไปหยิบถังขยะใบเล็กมาเก็บเศษซากปรักหักพังที่คุณวิกาทำเอาไว้ เอาผ้าซับไวน์ที่หกออก

“ปุ่น” ไม่ตอบหรอกหมั่นไส้คนหน้าตาย

“ปุ่นครับ” เสียงอ่อนเสียงหวานก็เป็นนะ แต่ยังไงก็ไม่ตอบครับ ไม่ได้งอนแค่นึกสนุกอยากแกล้ง

“เมีย” สะดุ้งเลยสิครับ บอกว่าอย่าเรียกคำนี้ พี่ปุ่นทำใจไม่ได้

“เมียครับ” พอแล้วเว้ย พี่ปุ่นจะไม่ทนอีกต่อไป


“ครับ” 

ตอบรับไปซะจะได้จบๆ แหะๆ ก็น่ากลัวขนาดนี้ใครจะกล้ามีเรื่องด้วยล่ะครับ

....................................................................TBC.......................................................................
แอบกระซิบว่าที่พี่ปั้นยอมง่าย เพราะพี่ปั้นรักน้องมากค่ะ เห็นสายตาน้อง เห็นน้ำตาก็ใจร้ายกับน้องไม่ลง
แล้วคุณวีร์ก็หาญกล้าพอที่จะสู้สุดตัวไม่ให้พี่ปั้นเอาปุ่นไปได้ พี่ปั้นเลยถอยไปดูอยู่ห่างๆ แทน
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 11-04-2016 14:15:55

 :z13:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 11-04-2016 14:28:03

อ่านแล้วเราก็ชอบนะ แต่บางที่ มันก็ไม่ค่อยชอบอะ ตรงที่ปุ่น จะค้านอะไรไม่ได้เลย ต้องทำตามตลอด มันก็เกินไปอะ จะเรียกว่ารักมาก เลยยอมทุกอย่างหรอ บางทีคนรักกัน ไม่จำเป็นต้องยอมเขาสะทุกอย่างนะปุ่น เป็นตัวของตัวเองบ้างตั้งแต่อ่านมา จนถึงตอนนี้ ปุ่นยังขัดอะไร ไม่ได้เลย ถ้าเป็นแบบนี้ไปตลอด ปุ่นอาจจะเสียใจนะ เพราะยอมเขาเกินไป นิยายสนุกมาก แต่คาแรกเตอปุ่นยอมเขาเกินไปอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Petalkiss ที่ 11-04-2016 14:28:50

โอยยยย ระทวยเลย เขินจนแทบม้วนเป็นก้อนแทนพี่ปุ่น(?)
แค่คำว่า "เมีย" "เมียครับ" จากปากของท่านรองฯ นี่มัน... (>/////<)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 11-04-2016 14:50:20

สมน้ำหน้าอีจักรกะอีลลิตา โดนปุ่นจัดการซะ คริคริ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: tararatart ที่ 11-04-2016 14:52:57

อยากอ่านต่อแล้วอ่าาาา ปุ่นน่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 11-04-2016 14:55:49

พี่ปุ่นสู้คุณรองประธานไม่ได้เลย  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 11-04-2016 15:01:30

เมียครับ  เขินนนนนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 11-04-2016 15:02:17

กับคนอื่นปุ่นยังดูแมนๆนะดูอย่างตอนซัดไอ่คุณจักรดิ แต่ทำไมพออยู่กับคุณวีร์ละดูอ่อนจัง ไม่ได้สิปุ่นเราต้องใจแข็งบ้างนะโหดใส่คุณวีร์บ้างก็ดีเพราะดูแล้วพระเอกเรื่องนี้จะได้ใจไปหน่อยนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 11-04-2016 15:11:49

เห็นน้องปุ่นตัวกลมแบบนี้ก็ไม่ใช่หมูๆ เหมือนกันนะคะคุณจักร เข็ดเลยไหมล่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 11-04-2016 15:15:00

 :hao7:  คุณวีร์นี่ร้ายจริงๆ
แต่ยัยวิการ้ายกว่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 11-04-2016 15:19:55

อยากให้ท่ารรองอยู่ชมรมเกียมัว. (กลัวเมีย). พี่ปุ่นรีบข่ม. อย่าให้เหลิงไปกว่านี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 11-04-2016 15:34:50

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ โอ้ยยย ปุ่นเอ้ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 11-04-2016 15:42:15

ชอบนิสัยปุ่นนะ ประมาณเป็นพวกประนีประนอม แล้วคุณวีร์ก็ยังไม่ได้ทำอะไรล้ำเส้น ไม่งั้นคาดว่า ปุ่นก็คงไม่ยอมง่ายๆเหมือนกัน เหมือนที่แอบไปงาน ทั้งที่คุณวีร์สั่งห้าม   สะใจอ่ะ สมน้ำหน้ายัยวิกา  แล้วก็ชอบปุ่น ปุ่นครับ เมีย เมียครับ !

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 11-04-2016 15:46:40

 :impress2: เมียครับ  :heaven คำนี้บอกเลยฟินมาก 
ก่อนไปสงสารซันสงสารตัวเองดีกว่านะปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 11-04-2016 15:51:17

พี่่ปุ่นช่างตอบโต้คุณวีร์ได้น่ากลัวเหลือเกินนนนน  :hao4: :hao4: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 11-04-2016 15:54:36

จบเรื่องคุณวิกาไปแบบซอฟต์ๆไม่ต้องเสียน้ำตา เราขำพี่ปุ่นที่บอกว่ามิน่าคุณวีร์ถึงเป็นเพื่อนสนิทกับคุณลินได้ 5555555 พี่ปุ่นคะ ไม่ใช่แค่คุณซันที่น่าสงสารนะคะ พี่ปุ่นลืมรึเปล่าว่าตัวเองก็ต้องอยู่กับ 2 คนนี้เหมือนกัน โอ๊ยยยย แต่เราดีใจนะคะตอนนี้พี่ปุ่นมีฝีมือสมราคาคุยดีค่ะ แบบนี้ไม่น่าแพ้ใครนอกจากคุณวีร์กับคุณลิน คุณจักรนี่ก็แบบ... ฮึ่ม อะไรคือวางยา รู้ว่าเขาไม่ชอบก็ยังค่ะ ยังจะทำแบบนี้ พี่ปุ่นไม่หระทืบตายก็ถือว่าทำบุญมาดีแล้วนะคะ แต่เราคิดว่าคุณจักรคงไม่หยุดแค่นี้ พี่ปุ่นต้องระวังตัวนะคะ กอดดดด ตุณวีร์อย่ามัวแต่หื่นค่ะ ดูแลคนที่บอกว่าเป็นเมียด้วย แอร๊ยยย  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 11-04-2016 16:02:39

สะใจคุณจักร - ลลิตามาก  เห็นปุ่นอวบอ้วนแบบนี้แต่ฝึมือไม่เป็น 2 รองใคร  อยากให้คุณวีร์ได้เห็นท่าจัดการของปุ่น  เผื่อจะมีหนาวบ้าง ถ้าคิดนอกใจปุ่น

ที่คุณวีร์เคลียร์กับวิกาแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เอาให้มันชัดเจนไปเลย ต่อไปจะได้ไม่มายุ่งอีก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 11-04-2016 16:03:37

พี่ปุ่นแพ้คำนี้ "เมียครับ" :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 11-04-2016 16:18:21

 :fire:ท่านรองปีศาจชัดๆ
พี่ปุ่นเท่มากเลยที่จัดการจักรได้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 11-04-2016 16:21:34

ปุ่นนี่ดูเป็นพ่อบ้านดีจัง

ชอบตอนท้ายฝุดๆ "เมียครับ". แอ็ทแท็คเฟ่อ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 11-04-2016 16:25:42

คุณวีร์จะอยู่สมาคมคนเกรงใจเมียไหมคะ ที่ว่างเพียบเลยนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 11-04-2016 16:37:04

ิเสียดายท่านรองยังไม่เห็นพี่ปุ่นจัดการจักรอยากรู้ว่าถ้าเห็นจะเป็นอย่างไง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 11-04-2016 16:39:38

คุณจักรกับเลขานี่ ร้ายกาจ ....... :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 11-04-2016 16:40:28

บางทีก็รู้สึกว่าปุ่นทำอะไรคุณวีร์ไม่ได้เลย

ขนาดเรื่องวิกา ยังต้องยอมให้คุณวีร์ทำแบบนี้

ส่วนเรื่องยานี่ใครโดน น้องริวป่าววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 11-04-2016 16:46:13

คำว่าเมีย ทำปุ่นระทวยเลย  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-04-2016 16:47:14

คุณวีร์แอบร้ายนะ เป็นปีศาจของพี่ปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 11-04-2016 16:54:22

เพื่อนกันนิสัยก็ต้องคล้าย ๆ กัน ทั้งวีร์และลิน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 11-04-2016 16:56:59

พี่ปุ่น เท่มากเลยครัชช วรั้ยยยย  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 11-04-2016 17:00:37

ปุ่นแพ้ทางคุณวีร์ตลอด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 11-04-2016 17:13:01

กับจักรนี่ ถ้ากลับถึงกรุงเทพคงได้มีเคลียร์กับวีรร์แน่ๆ เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 11-04-2016 17:38:40

55555 ท่านรองประธานน่ารัก


แต่ถ้ารู้ความจริง จะโกรธปะเนี้ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 11-04-2016 17:46:29

เมีย
เมียครับ
ครับ
ฟินตัวจะแตก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: kung ที่ 11-04-2016 18:46:06

เราชอบคาแรคเตอร์ปุ่นแบบนี้นะ ไม่งี่เง่า เอาตัวรอดได้และรักคุณวีร์ อิอิ ไม่จำเป็นต้องเหนือกว่าหรอกเพราะคุณวีร์รักพี่ปุ่นจะตาย เอานายเอกไม่คิดเยอะหรืองุ้งงิ้งอแงบ้างแบบปุ่นสักเรื่องเหอะ อ่านแล้วมีความสุขยิ้มได้ทุกตอนเลย คนเขียนเก่งอะค่ะ เราชอบมากกกกก :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 11-04-2016 19:00:52

แหมมมม พี่ปุ่น

ตัดปัญหาเนอะ

ท่านรองฯนี่ก็แอบน่ากลัวนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 11-04-2016 19:03:03

พี่ปั้นเป็นโรคคลั้งน้องเห็นน้องจะร้องไห้ก็ไม่กล้าขัดใจสินะ 5555

ส่วนน้องปุ่น งานนี้ทำด้ดีมาก 555 อิคุณจักรค่เป็นไงค่ะน้องปุ่นแซ่บถึงใจป่ะ  คิคิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 11-04-2016 19:36:57

พี่ปุ่นเท่มากๆตอนจัดการนายจักร  :katai2-1:
แต่พี่ปุ่นแพ้ทางคุณวีร์ตลอดจริงๆ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 11-04-2016 19:46:55

แล้วใครโดนยาแทนปุ่นกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 11-04-2016 19:51:49

โถ~~ น้องปุ่นหงอววว~~อะ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 11-04-2016 19:58:28

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 11-04-2016 20:49:00

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 11-04-2016 20:54:38

อะไรเอ่ย คำนี้หลุดทีไรพี่ปุ่นยอมทุกที  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 11-04-2016 21:07:01

อยากให้คุณวีร์เห็นฉากจักรโดนพี่ปุ่นซัด555 คงเสียวสันหลังวาบ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Soda.wine ที่ 11-04-2016 21:14:33

พี่ปุ่น :haun4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 11-04-2016 21:15:56

เรียกเมียนี่สะดุ้งเลยหรอปุ่น ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 11-04-2016 21:36:13

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ้Sin.7 ที่ 11-04-2016 21:54:05

 :katai1: น่ารักมากกกกกปุ่นนนนน โอ้ย มาต่อเร็วๆๆๆ :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 11-04-2016 22:21:09

ได้ยินคำว่าเมียแล้วมือไม้อ่อน อิอิ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 11-04-2016 23:29:47

ไอ้จักรไอ้เลว แล้วมีใครกินไปไหมนั่น อย่าบอกว่าน้องริว แล้วพี่ปั้นก็ไปช่วย แล้วก็.... มีความจินตนาการค่ะ
เมียครับ กรี๊ด เรียกมาได้ เอาซะเขินกันเลยท่านประธาน ร้ายกาจจริงๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 23 ] 11/04/16 ★ P.29
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 12-04-2016 00:36:48

555555 น่ารักกก เมียครับ
วิกามารับรู้ซะได้ก็ดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 12-04-2016 14:17:36

ตอนที่ 24 [ปั้น ♥  ริว 3 ]

แขกเริ่มทยอยกันกลับแล้ว ผมเห็นว่าคงไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เลยกะจะเดินออกไปรับลมแถวชายหาดแก้มึนเสียหน่อย
นั่งอยู่ทั้งคืนดื่มต่อเนื่องกันหลายชั่วโมงเอาเรื่องใช่เล่น

เงาตะคุ่มๆ ที่นอนอยู่ตรงเก้าอี้ชายหาดทำให้ต้องขมวดคิ้ว ร่างนั้นบิดไปบิดมาเหมือนคนไม่สบาย

“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ คนที่นอนอยู่ซุกตัวไว้กับเก้าอี้จึงมองไม่เห็นหน้าแต่ชุดที่ใส่คุ้นตาผม
ผมตัดสินใจพลิกร่างนั้นให้นอนหงาย ก่อนจะจำได้ทันทีว่าเป็นใคร

“ริว” ผมเรียกชื่อเด็กผมยาวที่ชอบกวนประสาท มีแต่เสียงอืออา ตาที่มองมาดูลอยคว้าง

“ใครปล่อยให้เด็กดื่มเหล้าวะ” ผมบ่น ลืมไปว่าตัวเองก็หัดซดเหล้าตั้งแต่ยังไม่สิบหก

“ริว”  ไม่มีการตอบรับ ร่างบางยังบิดตัวไปมา

“ปวดท้องละสิ สงสัยดื่มแต่เหล้าไม่กินข้าว” ผมส่ายหัว หันซ้ายหันขวาไม่เห็นพนักงานสักคน
จะทิ้งไว้ก็ทำไม่ลง เอาวะถือว่าสงเคราะห์เด็กเปรตนี่สักวัน


ผมพยุงตัวริวยืนขึ้นไม่ยากหรอกครับ ไอ้เด็กนี่ตัวนิดเดียวผอมบางอย่างกับพวกนางแบบ
ตอนผมเห็นครั้งแรกถึงนึกว่าเป็นผู้หญิง ยังเคยเผลอชมว่ามันสวย

ผมหิ้วปีกริวเดินไปทางด้านขวาของหาด ไม่ต้องถามใครให้ยุ่งยาก ผมมีผังห้องพักที่สนิมทำไว้ให้อยู่แล้ว
ครอบครัวของริวไม่ได้พักบนตึก เลือกพักในส่วนของกระท่อมริมหาด อยู่แยกกันคนละหลัง
เจ้าของก็แบบนี้ จะส่วนตัวแค่ไหนก็ได้

“อย่าอ้วกออกมานะโว้ย อ้วกนิดเดียวพ่อทิ้งให้นอนกับพื้นจริงๆ อ้วกตรงไหนนอนตรงนั้น”
ผมขู่มัน แต่ไม่รู้จะได้ยินหรือเปล่า แค่เดินยังจะไม่ไหวต้องใช้แรงผมลากเสียมากกว่า



ผมมาถึงจนได้ เห็นแข็งแรงแบบนี้ก็เหนื่อยใช่เล่น ระยะทางไม่ใช่ใกล้ๆ ครับ ไม่งั้นจะโฆษณาด้วยคำว่าเป็นส่วนตัวหรือ

ผมจับริวยืนพิงประตูทางเข้าล้วงจนเจอคีย์การ์ด เปิดประตูออก คราวนี้จับมันพาดบ่าจะได้ไม่เสียเวลา
เดินจนถึงเตียงก่อนจะโยนลงไป ผมเดินไปปิดประตู เสียบคีย์การ์ดเปิดระบบไฟ ดูให้ความเย็นพอดี
อย่าหวังจะให้ผมช่วยเหลือมันมากกว่านี้ครับ แค่นี้ก็บุญแล้ว ไอ้จะให้ช่วยถอดรองเท้า เช็ดหน้าอย่าได้หวัง

“นาย.. นายหมี”

ยังมีสตินี่หว่า อย่างนี้ยิ่งไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวมันคงดูแลตัวเองได้

“ว่ายังไง” ผมเห็นมันเรียกแต่ไม่พูดอะไร เลยเดินเข้าไปหาที่เตียง

“นายหมี”

“ไอ้นี่บอกให้เรียกพี่ เจอกันทีต้องสอนกันใหม่ที แย่ว่ะ” ผมบ่น จัดการดึงหมอนให้มันนอนสบายขึ้น
เห็นแล้วกลัวมันตื่นมาคอเคล็ด ไม่คิดจะถามต่อหรอกครับว่ามันเรียกทำไม ดูท่าจะไม่ได้สติดี


“เฮ้ย” ผมเสียหลักล้มลงไปบนเตียงเพราะมีมือมาคว้าคอผมเอาไว้

" ร้อน..ริวร้อน " คนที่นอนอยู่ข้างใต้ส่ายหน้าไปมา พยายามยกตัวขึ้นเบียดชิดกับร่างกายผม

นี่มันชักไม่ปกติ ผมยันตัวลุกขึ้นนั่ง ริวพยายามยื่นมือมาคว้าตัวผมให้กลับลงไปหา

“ริว อยู่เฉยๆ” ผมยกมือริวขึ้นเหนือศีรษะ กดไว้ไม่ให้ขยับ ยิ่งทำให้ร่างบางดิ้นทุรนทุราย

“ร้อน ช่วยด้วย ฮึก” ผมมองร่างที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ตาปรือทั้งเชิญชวนและเร่าร้อน

“บ้าเอ๊ย” ผมฟันธงได้ทันทีว่าริวโดนยาปลุกเซ็กส์เข้าให้แล้ว


“ทนหน่อย” ผมก้มลงช้อนตัวริวขึ้นอุ้มเดินเข้าไปในห้องน้ำ โชคดีที่มีอ่างอยู่ ผมวางริวลงในอ่าง
เปิดน้ำเย็นลงไป ต้องลดอุณภูมิให้เสียก่อน

“ไม่เอา” ริวตะเกียกตะกายจะปีนออกจากอ่าง ผมต้องรีบก้าวลงไปนั่งด้วย ใช้แขนโอบรอบตัวไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้

“ชู่ว์” ผมกดหน้าริวซบอก

ริวเริ่มหายใจหอบถี่ใบหน้าแดงเรื่อ บิดจนตัวงอ ขยุ้มเสื้อเชิ้ตผมยับย่น

“ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว!!" ริวตะกายขึ้นมาจนหน้าชิดหน้าผม ปากเรียวบางประกบลงมา
จูบปากผมราวกับกำลังหิวโหย ลิ้นนุ่มสอดเข้ามาในโพรงปากเกี่ยวตวัดอย่างเร่าร้อน

สติที่มีอยู่น้อยนิดบอกผมว่าเรื่องนี้กำลังจะเลยเถิดไปกันใหญ่ ผมใช้แรงผลักริวออก จับไหล่ทั้งสองข้างเอาไว้
เขย่าเบาๆ เพื่อเรียกสติคนตรงหน้า

“ริวมีสติหน่อย ได้ยินพี่ไหม”

“ได้ยิน” ปากตอบ แต่มือกลับปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมอยู่ออก

“จะบ้าเหรอริว” ผมพยายามไล่ตะครุบมือแต่ไม่ทันเสียแล้ว ริวถอดเข็มขัด ปลดตะขอและดึงพรวดเดียว
หลุดออกมาทั้งกางเกงนอกและกางเกงใน

ร่างบางปลือยเปล่าขาวโพลนอยู่กลางแสงไฟ มือเล็กลูบไล้ไปตามร่างกายของตนเองอย่างเผลอไผล ปากเผยอน้อยๆ
ดวงตาปรือฉ่ำ มันเป็นภาพที่น่ามองจนผมตกตะลึง

ริวเอื้อมมือมาจับมือผมไปแตะเข้ากับส่วนกลางของลำตัว สะโพกกลมกลึงส่ายไปมา

ช่วยริวหน่อยนะ ได้โปรด”

“ริว” ผมรีบชักมือออกเหมือนจับโดนของร้อนเข้า ริวผวาตามมือผมครางราวกับเสียดายมันนักหนา


ผมตัดสินใจลุกขึ้นยืน หยิบฝักบัวที่มีเสียบไว้ให้ด้วยข้างอ่าง ขึ้นมาราดรดไปบนศีรษะของริว
ปล่อยให้น้ำไหลผ่านร่างที่พยายามขยับตัวหนี ผมจ่อฝักบัวอยู่อย่างนั้นจนเห็นริวสั่นสะท้านไปทั้งตัวถึงปิด
เดินไปหยิบผ้าขนหนูเอามาห่อร่างบางและอุ้มกลับไปวางบนเตียง

ผมถอดเสื้อผ้าที่เปียกชื้นออก หยิบเสื้อคลุมที่ทางรีสอร์ทมีไว้ให้มาสวมแทน


ร่างที่ถูกจับให้นอนบนเตียงลุกขึ้นมานั่ง ผมดึงผ้าห่มออกหวังจะใช้คลุมตัวริวเอาไว้เพื่อล็อคไม่ให้ขยับได้
แต่ริวโถมเข้าหาผมเสียก่อนจนล้มลงไปด้วยกัน

ร่างเล็กปีนขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนหน้าขา สะโพกนุ่มส่ายบดเบียนไปมา มือเรียวลากผ่านกลางลำตัวของผม
 
“ริวอย่าทำแบบนี้”

ริวเลื่อนมือมาปลดสายรัดเสื้อคลุมผมออก ลูบไล้ไปตามแผงอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
ถูไถปลายนิ้วเข้ากับยอดอกสีน้ำตาล ผมต้องหลับตาสะกดกลั้นความรู้สึกแปลกใหม่เอาไว้
ริวล้มตัวลงมาเบียดชิด  เรียวปากอิ่มทาบลงมาริมฝีปากหนาของผม  ลิ้นเล็กๆโลมเลียรอบแนวฟัน
ก่อนส่งผ่านเข้ามาภายใน

ผมพลิกริวลงไปนอนด้านล่างแทน ส่งมือเข้าช้อนใต้ศีรษะดันให้หน้าแหงนขึ้น ผนึกปากบดขยี้ลงบนกลีบปากนุ่ม
ขบเม้มไล้เลียไปทั่วก่อนจะกัดลงไปเบาๆ  จัดการแทรกลิ้นเข้าไปในปากนุ่ม กวาดตวัดไล่ต้อนเรียวลิ้นเล็กดูดรัดเกี่ยวพัน
กอบโกยความหอมหวานที่มีไปทั่วโพรงปาก

ผมละออกจากริมฝีปาก โน้มต่ำลงไปซุกไซร้ลำคอขาวขบเม้มไปทั่ว ก่อนจะลากลงไปเรื่อยๆ กระทั่งซุกซบอยู่บนอก
ผมขบเม้มเม็ดไตสีหวาน ดูดดุนไล้เลีย มือก็เคล้นคลึงยอดอกอีกข้างอย่างหนักหน่วง 
ร่างบางแอ่นอกรับอย่างยั่วเย้า

"อะ อ๊า!"

ผมลูบไล้มือไปตามเรียวขาสวย ก่อนวกกลับมาสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวกลางลำตัว ปลายนิ้วสะกิดที่ส่วนปลายเบาๆ
ร่างเล็กดิ้นไปมา กัดริมฝีปากแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่าน

"อื้อ...อา..อ๊ะ..”  ผมจับแก่นกายที่ร้อนรุ่ม รูดรั้งด้วยจังหวะเนิบนาบก่อนเพิ่มความเร็วขึ้นทีละนิด  หยาดน้ำใสซึมออกมา

“อ่า..เร็วอีก”  ร่างเล็กเบียดส่าย ยกสะโพกขึ้นรับสัมผัสวาบหวาม  ผมเร่งมือรัวเร็วเพิ่มความหนักหน่วง รีดจากโคนสู่ปลาย
ก่อนจะเปลี่ยนเป็นจังหวะสั้นถี่ สะบัดข้อมือแรงขึ้นโดยไม่หยุด

" อ่าา อื้มม โอ้ว์"  เสียงร้องครางไม่ได้ศัพท์ ก่อนร่างของริวจะกระตุกเกร็งพร้อมกับปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่น
ออกมาเปรอะเต็มฝ่ามือ


"อีก..ขออีก" แก่นกายที่เพิ่งได้รับการปลดปล่อยกลับมาตั้งชูชันอีกครั้ง เพราะฤทธิ์ยาที่ไม่มีทีท่าจะหมดลง

“อดทนไว้ริว สู้หน่อย”  ผมพยายามจะกอดร่างบางเอาไว้ แต่ริวดิ้นรนสุดแรงจนผมต้องปล่อย

“ไม่..ไม่ นายหมีช่วยริวด้วย”

ริวเข้ามาซุกไซ้ตัวผม พยายามจะจับมือผมไปวางทาบทับส่วนกลางลำตัวอีกครั้ง
เมื่อผมชักมือออก ริวกลับก้มตัวลงจู่โจมแก่นกายของผมแทน

ใบหน้าสวยฝังอยู่กลางระหว่างขา ปลายลิ้นนุ่มไล่เลียลงไปยังหน้าท้องที่เต็มไปด้วยลอนของกล้ามเนื้อ
ก่อนที่ปากบางจะลากเลยไปยังแก่นกายที่ลุกชัน ใช้สองมือช่วยประคองมันเอาไว้

“ริว หยุด!!” ผมพยายามจะดึงริวขึ้นมา แต่ริวบีบสิ่งที่กอบกุมอยู่จนผมต้องรีบปล่อยมือ

เรียวลิ้นนุ่มเริ่มลากเลียไปตามความยาว ปลายลิ้นตลัดวนรอบปลายหัวหยักเป็นการทักทาย
ปากน้อยๆ อ้ารับความเป็นชายของผมเข้าไปสู่โพรงปาก พร้อมกับออกแรงดูดดุน

"อือ อืมม!!" ผมเผลอตัวครางออกมา

แก่นกายอันใหญ่โตขยายเต็มขนาดอยู่ในโพรงปากที่กำลังดูดเม้มอย่างเมามัน  ปลุกเร้าอารมณ์ดิบในตัวผมให้ประทุขึ้นมา
หน้าแหงนเชิดไปทางด้านหลัง ปล่อยให้ปากอุ่นๆ และมือนุ่มจัดการความใหญ่ยักษ์ของผมต่อไป

ปากเล็กไม่ย่อท้อกับความใหญ่โต ริมฝีปากห่อตัวเข้าหากันรูดท่อนเนื้อไปตามความยาว
ก่อนจะรูดกลับมาจนถึงส่วนปลาย ปล่อยมันให้หลุดออกจากเรียวปาก และอ้าอมดูดดุนเข้าไปใหม่
ศีรษะสวยผงกขึ้นๆ ลงๆ ผมครวญครางออกมาเมื่อความกำหนัดก่อตัวอย่างเต็มที่

ปากนุ่มเพิ่มความเร็วและแรงในดูดแก่นกายอันเขื่อง  ออกแรงดูดเสียจนแก้มตอบพร้อมกับเม้มลงไปอย่าง
หนักหน่วง

ผมขบกรามเข้าหากันจนเป็นสันนูน ก่อนที่จะระเบิดเสียงออกมาดังลั่น
เมื่อความเสียวพุ่งทะยานขึ้นไปเถึงขีดสูงสุด และปล่อยออกมาภายในเวลาไม่กี่นาทีหลังจากนั้น

ริวขยับตัวขึ้นมา ปากเรียวบางมีน้ำสีขาวขุ่นไหลเป็นทาง ผมเอื้อมมือไปเช็ดออกให้ ก่อนกดริมฝีปากลงไปบดเคล้า


“ริวทำให้แล้ว ทำให้ริวบ้างนะ นะ”  ผมรู้สึกผิดขึ้นมาทันที เหมือนเอาเปรียบเด็กที่กำลังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

ผมจับริวลงนอนบนหมอน  ลูบผมที่เปียกชื้น จูบซับเหงื่อออกให้เบาๆ ก่อนประกบริมฝีปากเข้าด้วยกัน
ส่งลิ้นอุ่นเข้าไปรุกรานภายในปากหวานฉ่ำ ตอดรัดสัมผัสกับลิ้นนุ่ม มือใหญ่ของผมดึงร่างบางให้แนบชิด
ก่อนจะช่วยปลดปล่อยให้ริวซ้ำ ๆ จนร่างบางหมดแรง สลบไปในที่สุด






“ตื่นแล้วเหรอ” ผมถามเมื่อริวเปิดเปลือกตาขึ้นช้าๆ
ร่างบางหมุมตัวมามองหน้าผม สายตาเต็มไปด้วยความงุนงง เหมือนยังไม่ตื่นดี

ตาเรียวยาวกระพริบปริบๆ อยู่ครู่นึง ก่อนเจ้าของมันจะเด้งตัวลุกขึ้นนั่งอย่างกับติดสปริง

“ไอ้หมียักษ์”

ผมจุ๊ปาก สติมาครบความหยาบคายก็ตามมาสินะ

“เรียกพี่ดีๆ ถ้าไม่อยากถูกทำโทษ คราวนี้พี่ไม่ฟาดแล้วนะ แต่จะทำอย่างอื่นแทน”
ผมมองไปที่หน้าอกเปลือยเปล่า ริวก้มลงมองตามสายตาผม ก่อนจะสะดุ้งโหยง

“เชี่ยยยย”  ผมได้แต่ถอนใจยาว กำลังจะคิดว่ามันน่ารักเจอแบบนี้คงต้องคิดดูใหม่

เรื่องเมื่อคืนผมไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่ามันเป็นเหตุสุดวิสัย ก็เหมือนช่วยตัวเอง อีกอย่างถ้าผมไม่ทำให้
มันก็คงทุรนทุราย ลงแดงตายไปแล้ว

“ว่าแต่ไปทำอีท่าไหนเข้าถึงโดนวางยาจนตัวซีดตัวสั่น”   ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ไม่เท้าความหรอก รู้ว่ามันจำได้แน่
ยาพวกนี้ทำให้เกิดอาการอยากแต่ไม่มีผลทำให้สลบหรือลืม

“ไอ้บ้า ไอ้หมีควาย”  ไม่ตอบแล้วยังด่าผมอีก

ผมคว้าตัวริว กดมันลงกับเตียง เอาเข่าทับต้นขาไว้

“บอกว่าให้พูดดีๆ “

“มึงทำกู มึงใส่ยากู”  ริวใช้แขนสองข้างฟาดผมไปทั่ว ทั้งหน้าอก ต้นแขน ผมต้องเอนหัวหลบก่อนที่จะมันจะฟาดโดนหน้า

“คิดได้นะไอ้เด็กเวร ถ้าใส่ยาให้คงไม่ทำแค่นั่งรูดให้ทั้งคืนแบบนี้หรอก สอยตูดไปแล้ว”

“ไอ้ชั่ว" ผมก้มลงไปประกบปาก กัดฟันลงไปแรงๆ ทีนึง ก่อนจะเงยหน้าขึ้น

“จำไว้ เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจากับผู้ใหญ่ให้มันดีๆ หน่อย ถ้าไม่มีใครสั่งสอนจะสอนให้”

ริวไม่ด่าผมอีกแต่กัดปากเอาไว้แน่น


“ตอบมา ไปโดนยามาจากไหน”  พอมันไม่พูดผมก็ทำท่าจะก้มลงไป ได้ผลดีทีเดียว

“ไม่รู้ รู้แต่ว่ามึนๆ นึกว่ามึนแชมเปญ” ริวพูดเร็วเป็นรถด่วน ท่าจะเริ่มกลัวผมจริงๆ

ผมก้มลงไปมองไอ้เด็กหน้าสวยผมยาว ตัวบางผิวขาว ก็สมควรที่มันจะโดน คงไปถูกใจใครเข้า

“ถามอีกอย่างสิ” ผมถอนเข่าออกลงไปนั่งข้างๆ ไม่โป๊หรอกผมกลับมาใส่เสื้อคลุมตั้งแต่เข้าไปปฏิบัติภารกิจช่วยตัวเอง
ตอนย่ำรุ่ง

“เด็กแค่นี้เคยทำด้วยเหรอ” มันข้องใจครับ ไอ้เด็กนี่ใช้ปากเก่งอย่าบอกใคร ผมไม่ได้พิสมัยผู้ชายยังมีอารมณ์ตาม

ริวมองผมตาขวาง แต่พอผมหรี่ตาใส่ก็รีบตอบ

“ไม่เคย” เสียงห้วนสะบัด ปากยื่นยาว

“ไม่เคยทำไมเก่ง”

มันอ้าปากแล้วหุบปากแล้วอ้าปาก หน้าแดงเรื่อ

“เคย..เคยดูบ่อยๆ”

“เป็นเกย์?” ผมถามไปงั้นแหล่ะครับ ดูทรง ดูการแต่งตัวมันก็รู้

“เรื่องของกู”

“อ๊ะ อ๊ะ พูดว่าอะไรนะ”

“เรื่องของผม”

“ทีเวลาอย่างว่าเรียกตัวเองริวเสียงอ่อนเสียงหวาน น่ารักกว่านี้ตั้งเยอะ”

“ไอ้หมียักษ์” คราวนี้ถ้าจะโกรธจริง ตะกายลุกขึ้นนั่งเอาผ้าห่มมาพันไว้ทั้งตัว

“ห้ามพูดอีก ถ้าพูดเรื่องนี้กับใครเจอดีแน่”  กลัวตายล่ะครับ แต่ผมก็ไม่พูดอยู่แล้ว ผู้ชายกับผู้ชายรู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น

“ต่อไปก็หัดรู้จักระวังตัวบ้าง อย่าเผลอเรอแบบนี้” ผมหันไปสอนมันก่อนก้าวลงจากเตียง
เดินไปหยิบเสื้อผ้าที่สะบัดตากไว้จนแห้งเตรียมใส่

“ไปใส่ในห้องน้ำสิวะ” เสียงแหลมปรี๊ดหน้าตาตื่นทำเอาผมอดแกล้งไม่ได้

ผมเดินส่ายอาดๆ ไปหยุดหน้าเตียง ปลดสายรัดเสื้อคลุมอาบน้ำถอดออกจากตัว เหลือแต่ร่างกายกำยำเปลือยเปล่า
ริวดึงผ้าห่มขึ้นปิดหน้าล้มตัวลงนอน หันหลังให้ผมทันที  ผมแกล้งยื่นมือไปดึงสองสามครั้งพอให้คนข้างในผ้าตกใจเล่น
ก่อนหันมาแต่งตัวจนเสร็จ

“ลุกมาทานน้ำให้เยอะๆ เข้าไปฉี่บ่อยๆ ขับยาออกให้หมด”  ริวนอนนิ่งไม่ตอบรับ ไม่ขยับ

“อีกอย่างหาเกลือแร่ทานด้วย เมื่อคืนเสียน้ำไปหมดตัวแล้วมั้ง”  คราวนี้ไอ้ตัวดีตวัดผ้าห่มออกมาเฉพาะหน้า
มองผมตาขวาง

“กลิ่นยังติดมือพี่อยู่เลย” ผมแกล้งยกมือขึ้นสูดดม เท่านั้นแหล่ะหมอนมีกี่ใบปลิวว่อนมาหมด จนผมต้องกระโดดหลบ

หึๆ มันก็เด็กอยู่วันยังค่ำล่ะวะ ผมก้มลงหยิบหมอนโยนคืนไปให้บนเตียง

ก่อนเดินผิวปากทำท่าอารมณ์ดีเปิดประตูออกจากห้องไป ได้ยินเสียงขว้างของตามหลังมาติดๆ 

ทำไมแกล้งมันถึงสนุกขนาดนี้วะ


............................................................TBC.............................................................
มาทำความรู้จักปุ่นกัน  ^^
ปุ่นอยู่กับพี่ชายและพ่อที่คอยดูแลไม่ห่างมาตั้งแต่เด็ก เคยชินกับการทำอะไรตามที่ปั้นสั่ง พอมาเจอคุณวีร์ก็ติดนิสัย
 เพราะคุณวีร์กับพี่ปั้นมีส่วนคล้ายคลึงกันมาก  และที่สำคัญคือคุณวีร์พ่วงตำแหน่งเจ้านายไว้ด้วย
ความเกรงใจจึงเป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบต่อการแสดงออกของปุ่น

เวลาปุ่นอยู่กับครอบครัวจะเหมือนเด็ก ขี้อ้อน ขี้เอาใจ  (แบบผู้ชาย เลยไม่ค่อยคิดมาก ไม่จุกจิก)
มีนิสัยชอบประนีประนอม อะลุ้มอล่วย ชอบใช้น้ำเย็นเข้าลูบเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ
(สุดท้ายปุ่นก็จะได้อย่างที่ต้องการเสมอ) กับคุณวีร์ก็เลยเหมือนกัน แต่ถ้าอยู่กับคนอื่นๆ ก็ปกติทั่วไป

ปุ่นเป็นคนยอมคนระดับนึงเพราะไม่ชอบมีปัญหากับใคร แต่เรื่องที่ยอมเป็นเรื่องที่ไม่ได้เกินไปพอทำให้ได้
แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง หรือทำเกินไป รับรองว่าคนอย่างพี่ปุ่นไม่ยอมแน่นอน ^^
ปล. ขออาศัยมาเขียนอธิบายตรงนี้แทนนะคะ
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 12-04-2016 14:26:44

สมน้ำหน้าไอ้คุณจักรค่ะ น่าจะแก้เผ็ดยัยลลิตาด้วยนะ

หึหึ  :m16:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 12-04-2016 14:45:35

ไอ้หยา ปุ่นต้องรู้เรื่องนี้แล้วนา เป็นเพราะริวมากินแก้วปุ่นหรือยังไงนะ พี่ปั้นสืบด่วนนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 12-04-2016 15:07:46

 :m3: :m3: :m3: :m3: :m12:
พี่ปั้นไปถูกจังหวะจริงๆ ฮ่าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 12-04-2016 15:11:08

ฝีมือใคร เข้าทางพี่ปั้นเลยนะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 12-04-2016 15:48:50

นึกแล้วว่าเรื่องยาต้องโดนพี่ปั้นแน่ๆ เหนื่อยเลยใช่ไหมล่ะ
คิดซะว่านี่เป็นคอร์สปรับพื้นฐานนะน้องริว พี่ปั้น
บทที่สองสามกำลังจะตามมาในไม่ช้าสินะ อิอิ
รู้สึกดีที่พี่แกมีสติ ไม่หื่นหน้ามืดเสียจนกดเด็กตอนเมายา  :mew1: 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 12-04-2016 16:20:00

พี่ปั้้นนนนนนนนนนนนนน อย่ามัวแต่ดมกลิ่นที่มือนะคะ หาตัวคนทำด้วยยย อาจเป็นคุจักรก็ได้นะคะ (เออะอะไรก็โยนให้คุณจักรไปก่อน 55555555) แต่แหม เริ่มเห็นน้องริวน่ารักแล้วใช่ม้า อีกหน่อยก็จะหลงแล้วค่ะ น้องน่ารักขนาดนี้ น่าปกป้องขนาดนี้ จะปล่อยให้น้องไปคว้าใครไม่รู้มาเป็นแฟนได้เหรอคะ พูดถึงน้องริวน่ารัก น่ารักมากจริงๆนะคะ น้องดูต้องการใครสักคนมาดูแล (ต้องเป็ฯพี่ปั้นเท่านั้นนะคะ) แล้วแบบ เราว่าจริงๆตอนนี้น้องริวชอบพี่ปั้นเข้าให้แล้วมั้งคะ ดูน้องน่าจะแพ้คนที่คอยดุ บอกว่าอย่างนั้นไม่ดี อย่างนี้ไม่ได้อ่ะ เหมือนขาดความอบอุ่น แอร๊ยยยยย พี่ปั้นอุ่นจนร้อนเลยไหมคะ แต่พี่ปั้นอ่ะะะ เป็นเกย์ผิดตรงไหนนน เป็นผู้ชายจะชอบผู้ชายก็ได้ค่ะ น้องปุ่นยังยอมรับตัวเองเลย พี่ปั้นอย่าตั้งป้อมว่าไม่เอาสิคะะ น้องริวออกจะน่ารักนะคะ คนแบบนี้จะไปหาจากไหนได้อีกคะะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 12-04-2016 16:21:30

แสดงว่าแก้วแชมเปญที่คุณจักร-ลลิตารวมหัวกัน เคราะห์ไปตกที่น้องริวแทน  ดีว่าได้พี่ปั้นช่วยไว้แทน  แต่คงเมื่อยมือกันเพลินไปเลย 555   

นี่ถ้าปุ่นไปเล่าเรื่องเกือบถูกอีตาคุณจักรมอมยาให้พี่ปั้นฟังล่ะ  หวยออกที่คุณจักรกับลลิตาแน่นอน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 12-04-2016 16:22:48

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 12-04-2016 16:40:32

ดีที่พี่ปั้นไม่ทำอะไรริวมากไปกว่านี้ เพราะน้องโดนยาอยู่คงรู้สึกแย่ไม่น้อย และพี่ปั้นเองก็(ยัง)ไม่ได้ชอบผู้ชายทำแค่นี้ก็เต็มกลืนแล้ว
บ้านปุ่นนี่ไม่ทายาทสืบต่อสินะ พี่ปั้นหาสะใภ้เข้าบ้านส่วนน้องปุ่นหาเขยเข้าบ้าน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 12-04-2016 17:02:02

สุภาพบุรุษ สุดๆ เลยพี่ปั้น  o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 12-04-2016 17:28:07

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 12-04-2016 18:20:09

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 12-04-2016 18:25:29

น้องริว พี่ปั้น  :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 12-04-2016 18:32:29

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 12-04-2016 18:43:15

พี่ปั้นชอบแกล้งน้อง
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 12-04-2016 19:10:22

น้องริวกะพี่ปั้นนี่น่าจะเป็นคู่รักฮาร์ดคอร์นะเนี่ย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 12-04-2016 19:23:49

นึกว่าพี่ปั้นจะจัดหนักซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 12-04-2016 19:28:44

พี่ปั้นอย่าแกล้งน้องริวสิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 12-04-2016 19:44:43

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 12-04-2016 20:19:06

ปุ่นควรบอกพี่ปั้นนะ พี่ปั้นจะได้จับต้นชนปลายและระวังถูก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 12-04-2016 20:27:32

นึกว่าพี่ปั้นจะตบะแตกซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 12-04-2016 20:36:53

พี่ปั้นใจดีจังเลยน้องริวกำลังลำบากก็ลงมือ!ช่วยเหลือ 5555 เมื่อยป่ะพี่สาวให้น้องไปหลายรอบแล้วยังต้องช่วยตัวเองต่อ อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 12-04-2016 20:53:08

พี่ปั้นได้ใจเราไปเลยยยยยย สุภาพบุรุษมากๆๆๆๆ

ริวก็ฟังๆ พี่ปั้นบ้างก็ดีน๊าาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 12-04-2016 21:29:08

พี่ปั้นแมนมาก  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 12-04-2016 21:50:59

น้องริวโดนวางยาแทนน้องปุ่นนี่เอง สุดท้ายเลยเสร็จมือพี่ปั่นจนได้ มิน่าล่ะลลิตาและคุณจักรถึงได้คิดว่า วางยาสำเร็จเพราะมีคนกินแทนหมดแล้วนี่นา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 12-04-2016 22:01:17

ริวเกือบโดนพี่ปั้นกินแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 12-04-2016 22:41:38

 :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 12-04-2016 22:49:27

พี่ปั้นคนดี :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 12-04-2016 23:12:20

พี่ปั้น. ไม่หวั่นไหวจริงเหรอ :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 13-04-2016 00:00:44

พี่ปั้นค่ะ น้องน่ารักละสิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-04-2016 08:29:30

พี่ปั้นน้องน่ารักนะจะไม่หวั่นไหวจริงหรอ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 24 ] 12/04/16 ★ P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 13-04-2016 08:33:35

งานนี้ต้องสืบนะคะ พี่ปั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 13-04-2016 14:30:44

บทที่ 25

“ทำไมวิการีบกลับ ไหนว่าเคลียร์คิวจะมาพักผ่อนด้วยกัน” คุณซันถามขึ้นระหว่างนั่งรออาหารมื้อเที่ยงที่ห้องอาหารของรีสอร์ท

“นายอยากรู้ก็โทรถามสิ”

“พอแม่ดาราใหญ่ไม่อยู่ เลยไม่มีกะจิตกะใจจะอยู่ต่อหรือไง จะรีบตามกลับไปก็ไม่มีใครว่านะ”

“หยุด” เสียงคุณรองประธานห้ามทัพไว้ก่อนสงครามจะเริ่ม

“พอ ขอสบายๆ หูสักวันเถอะ”


“ปั้นทางนี้” คุณวีร์ยกมือขึ้นเรียกพี่ปั้น (ผมลืมบอกไปว่าคุณรองประธานแก่กว่าพี่ปั้นหนึ่งปี)

“นี่พี่ชายของปุ่นชื่อปั้น ส่วนนี้ลินกับซัน” คุณรองประธานแนะนำให้เสร็จสรรพ มันต้องหน้าที่ผมไม่ใช่เหรอครับ

คุณซันยื่นมือมาจับกับพี่ปั้น ส่วนคุณลินส่งยิ้มให้

“พี่เหรอนึกว่าแฟน” คุณลินแซวขำๆ สองคนนี้เคยเจอกันแล้วในงานเปิดร้าน

“พี่ชาย พี่ชายแท้ๆ แฟนนั่งอยู่นี่” มีคนร้อนตัวยิ่งกว่าพี่ปั้น ยิ่งกว่าผมชิงพูดขึ้น  แถมประโยคสุดท้ายเล่นเอาคุณซันนั่งอึ้ง
ส่วนคุณลินน่ะเหรอมองผมตาวาว

“จริงเหรอวีร์ โครตไวเลยเพื่อน”

“ยิ่งกว่าโครตไว ตอนนี้ขยับขั้นเลื่อนมาเป็น....” คุณวีร์พูดไม่จบประโยค เพราะพี่ปั้นจ้องจนตาแทบถลนออกมา
คนรอฟังเลยคอยกันเก้อ

“เป็นอะไร?” คุณซันเห็นไม่ต่อให้จบเสียที เลยถามขึ้นมาเสียเอง

“เป็นคนร่วมบ้าน ปุ่นย้ายมาอยู่ที่บ้านเราแล้ว เรื่องความปลอดภัยน่ะ” ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ
ลืมเตือนคุณวีร์ว่าพี่ปั้นอนุญาตก็ใช่ว่าจะเล่นใหญ่ได้ เดี๋ยวจะโดนวางมวยอีกรอบไม่รู้ตัว

“ไม่บอกกันเลยนะ ต้องเก็บรวบยอดไว้บอกทีเดียวสองเรื่อง กลัวเพื่อนไม่ตื่นเต้นพอเหรอ” คุณลินกัดเล็กๆ คงหมั่นไส้เพื่อนรัก

“แต่พูดถึงเรื่องนั้น พักนี้เหมือนเงียบๆ ไปหรือเปล่า”  คุณลินตั้งข้อสังเกต

“ใช่เงียบ ยิ่งเงียบยิ่งน่าสงสัยว่าจะมีพายุหลังคลื่นลมสงบ” 



“น้องริว น้องริว” ผมลุกขึ้นยืนขัดกลางการสนทนา คุณวีร์หันไปมองตามและยกมือโบกเรียก

“นั่งสิ ทานด้วยกัน” คุณเรย์นั่งลงแล้วแต่น้องริวกลับดึงเก้าอี้แล้วชะงักค้าง มองเขม็งไปทางพี่ปั้น

“ริว” น้องริวสะดุ้งน้อยๆ เมื่อถูกคุณวีร์ทัก รีบนั่งลงจนชนโต๊ะเสียงดัง

“สองคนนี้รู้จักกันหรือเปล่า” คุณลินขมวดคิ้วทำหน้าสงสัย อย่าหวังว่าจะรอดสายตาแม่มดไปได้ครับ

น้องริวอึกอักไม่ยอมตอบ พี่ปั้นเลยต้องเป็นคนเฉลยให้

“ผมเคยเจอที่บ้านคุณวีร์ตอนไปหาปุ่น แต่คงยังไม่ทราบว่าผมเป็นพี่ของปุ่น”

“พี่?” น้องริวแทบจะแหกปากร้อง

“ใช่พี่แท้ๆ" ทำไมรอยยิ้มพี่ปั้นมันดูสะใจแปลกๆ


ปั้นอย่าเรียกผมว่าคุณ เรียกพี่ดีกว่า” คุณวีร์เอ่ยอนุญาต

“ไม่” พี่ปั้นมันตอบคำเดียว ห้วนสั้นแต่ความหมายชัดเจน ผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก

“งั้นก็เรียกวีร์เหมือนลินกับซัน ห่างกันปีเดียวไม่เป็นไร” (คุณวีร์เคยเห็นบัตรประชาชนพี่ปั้นเลยทราบอายุ)

“อีกอย่าง ปั้นก็เป็นพี่.....แฟนด้วย”  ไอ้คำหลังจะทิ้งห่างกันเพื่อ!!

โอ้ยผมชักไม่แน่ใจแล้วครับว่าไว้ใจปล่อยให้คู่นี้อยู่ด้วยกันได้หรือเปล่า



“พี่วีร์รู้หรือยังครับว่าพี่จักรกลับไปแล้ว” คุณเรย์ถามขึ้นบ้าง

“อืม รู้แล้ว กลับไปพร้อมเลขาตั้งแต่เช้า”

“ผมงงเลยครับ เห็นชวนผมไว้ว่าจะออกไปล่องเรือกัน นี่ไปไม่บอกสักคำ”

ขี้ขลาดชะมัด ผมคันปากอยากบอก เดี๋ยวต้องรีบเล่าเรื่องนี้ให้พี่ปั้นฟัง ผมอุตส่าห์แวะไปหาที่ห้องแต่เช้าก็ไม่เจอ
โทรเข้ามือถือก็ปิดเครื่อง

“เรย์อยากไปเหรอ”

“ครับ”

“เดี๋ยวพี่พาไปเอง ว่าไงสนใจกันไหม” คุณวีร์ถามคนที่เหลือ

“เอาสิ ดีเหมือนกัน" คุณลินเห็นด้วยอีกคน

“เสียดายวิกาไม่อยู่ รายนั้นชอบมาก” โอ๊ยย ผมอยากจะร้องให้ดังลั่นร้าน คุณซันน่าเบื่อที่สุด
หลงไปกับอะไรก็ไม่รู้ เดี๋ยวมีคนมาแย่งเอาคุณลินไปแล้วจะรู้สึก ก็ดูสิครับ พออาหารทยอยมาคุณลินก็คอยเลื่อนโน้น
เลื่อนนี่ให้ ไม่พูดแต่ก็ทำให้ตลอด รู้ไปหมดว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร

“ปั้นไปด้วยกัน” คุณวีร์หันมาชวนพี่ปั้น พี่มันก็พยักหน้าตอบรับ

“ริวไม่ไปนะพี่วีร์ ร้อน”

“อะไรริว เมื่อคืนตอนพี่จักรชวนบอกเองว่าอยากไป เห็นทำท่าดีอกดีใจใหญ่ เปลี่ยนอีกแล้ว”

“เรื่องของริว พี่เรย์ไม่ต้องพูดมาก” คุณริวหันไปงอดแงดใส่พี่ชาย ดูท่าจะไม่ค่อยเชื่อฟังกันเท่าไหร่


“ไปไม่ไหวล่ะสิ” ผมสาบานว่าผมเห็นพี่ปั้นพูดคำนั้นออกมาจริงๆ ที่ต้องใช้คำว่าเห็นเพราะไม่มีเสียงหลุดออกมาครับ

“ใครบอก” เสียงดังเหมือนใครโดนขัดใจ ช่วยการันตีได้เป็นอย่างดีว่าผมอ่านปากพี่มันไม่ผิด

“ใครบอกอะไรริว” คุณเรย์ถามน้องชายงงๆ อยู่ๆ ก็พูดขึ้นมาไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

“พี่เรย์กินๆ เข้าไปเถอะ พี่วีร์ ริวเปลี่ยนใจแล้วเดี๋ยวไปด้วยคน” ผมว่าคู่นี้มันชักยังไงๆ แล้วครับ
อย่าลืมว่าคุณลินเทรนผมมาอย่างดีเรื่องการรู้จักมองคนรอบตัว โคนันปุ่นจะเริ่มตามสืบ ณ บัดนี้



“พี่ปั้น ๆ” ผมรีบเรียกพี่ชายเอาไว้ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปเตรียมตัว
ส่วนผมกะว่าจะไปมันชุดนี้แหล่ะ ลงน้ำก็ชุดนี้ง่ายสุดๆ

“ว่าไงเรา”

“น้องมีอะไรจะคุยด้วยไปห้องพี่ปั้นกันเถอะ”

“อืม”

ผมยกแขนพี่ปั้นขึ้นมาพาดบ่า เอามือจับมือที่พาดอยู่ไว้ด้วย ได้ยินเสียงกระแอมกระไอมาจากข้างหลัง
หันไปเจอคุณวีร์มองมา นี่ก็เกินไป เขาพี่น้องกันชอบทำเว่อร์

พี่ปั้นกระชับแขนแน่นเข้า ก้มลงจูบหัวผม(แค่ปากแตะนิดเดียว) เสียงไอกลายเป็นเสียงสำลักทันที

“ฮ่าๆๆๆ พี่น้องตระกูลนี้แกล้งสนุกชะมัด” อะๆ ผมเก็บข้อมูลนะครับ พี่น้องตระกูลนี้แปลว่ามีมากกว่าหนึ่ง
หึๆ เจอศิษย์ลินเข้าไปพี่ปั้นจะหนาว




ผมวิ่งเข้าไปกระโดดเด้งอยู่บนเตียง พอพี่ปั้นมานั่งด้วยถึงหยุด

“น้องมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง” แล้วผมก็ร่ายยาวเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ไม่ลืมเล่าเรื่องที่คุณจักรคิดจะวางยาผมแต่ไม่สำเร็จด้วย

“อย่างนี้นี่เอง” พี่ปั้นทำหน้าเหมือนเพิ่งไขคดีปริศนาสำคัญออก

“มีอะไรเหรอครับ”

“เมื่อคืนริวนั่งกับปุ่นใช่ไหม”

“ครับ”

“คนที่ดื่มยาเข้าไปแทนปุ่นคือริว” หือ ผมตกใจจนเหวอ

“จริงเหรอครับ แล้วพี่ปั้นรู้ได้ยังไง” ก็อยากจะถามว่าน้องริวเป็นยังไงบ้างแต่เมื่อกี้ก็เพิ่งเห็นไปว่าสบายดี

“เมื่อคืนพี่เป็นคนไปเจอเลยช่วยเอาไว้”

“แล้วน้องริวมีอาการยังไงบ้างครับ” ผมถามเพราะอยากลองเปรียบเทียบกับครั้งก่อนที่ผมโดนยา
อยากรู้ว่าจากคนเดียวกันไหม

“ก็อาการทั่วไปของคนโดนยาปลุกเซ็กส์นั่นแหล่ะ”  อ๋อ..งั้นก็ไม่เหมือน ของผมเหมือนยานอนหลับมากกว่า

เดี๋ยวนะ....

หา!! ยาปลุกเซ็กส์!!

“แล้วพี่ปั้นช่วยยังไงครับ อย่าบอกนะว่า..” ผมคิดเองก็ตาโตเอง เรียกว่าโตเท่าไข่ห่านเลยดีกว่า

“โอ๊ย” พี่ปั้นมันเอามะเหงกดีดเหม่งผม จนต้องคลำป้อยๆ

“พี่แค่พาไปส่งห้อง จับแช่น้ำเอาไว้รอให้อาการดีขึ้น”

“จริงเหรอ? จริงหรือเปล่า” ผมถามทำหน้าล้อเลียน ขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ พยายามจ้องหน้าจับพิรุธพี่ชายตัวเอง

“ไม่ต้องมาสนใจเรื่องพี่ เรานั่นแหล่ะเจอแบบนี้พี่ชักอยากเปลี่ยนใจ มีแต่อันตรายรอบตัว จับกลับบ้านเสียดีไหม”

เวรแล้วครับ วกเข้าตัวเลยผม

“ไม่เอา น้องจัดการได้ ต่อไปก็จะระวังมากๆ พี่โชคกับพี่สนิมก็อยู่ พี่ปั้นไม่ต้องห่วง”

“ไม่ให้ห่วงได้ยังไง น้องทั้งคน” พี่ปั้นยกมือลูบหัวของผม

“คุณวีร์ยังไม่รู้เรื่องล่ะสิ” พี่ปั้นคงเดาได้จากที่เมื่อกี้คุณวีร์พูดถึงคุณจักรเหมือนไม่มีอะไร

“ยังครับ ถึงกรุงเทพแล้วค่อยบอก ให้พักบ้างเพิ่งโดนใครก็ไม่รู้ต่อยมา” ผมว่าแล้วก็ค้อนให้พี่มันวงใหญ่

“ห่วงแต่แฟนไม่ห่วงพี่ เห็นรอยที่หน้าพี่ไหมมีแต่คนมองดีว่าไม่มีใครกล้าถาม”

“ พี่ปั้นยิ่งมียิ่งหล่อ สมชายขวัญใจเก้งกวางที่สุด” ผมยกนิ้วให้เพื่อยืนยันคำพูด พี่ปั้นมันก็ได้แต่สายหัว
คงคิดว่าผมเพี้ยนขึ้นทุกวัน

“พี่ให้โอกาสถึงแค่กลับกรุงเทพฯ บอกคุณวีร์จัดการซะ ถ้าไม่อย่างนั้นพี่จะไปจัดการเอง”

“คร้าบบบ”  ผมลากเสียงยาว ถ้าไม่รีบรับปากเดี๋ยวกลับไปพี่ปั้นไม่ยอมรอ


“ว่าแต่บ้านนี้มันจะเป็นเกย์กันยกบ้านเลยเหรอ วีร์  ริว ไอ้จักร สงสัยจะอยู่ในยีน เสียดายเผ่าพันธุ์หมด”

ผมต้องรีบสะกิดพี่ปั้น ชี้นิ้วเข้าหาตัวเองเป็นการบอกว่าอย่าพูดไป มันเข้าน้องชายตัวเอง

“เออ พี่ลืม คิดแล้วอยากจะร้องไห้น้องชายไปเป็นเมียคนอื่น เตรียมตัวเตรียมใจไปบอกพ่อซะ”

“น้องไปเก็บของก่อนนะ เอาชุดไปเผื่อดีกว่าจะได้เอาไว้เปลี่ยน” แว้บสิครับ จะอยู่ให้โดนมากกว่านี้ไปทำไม

นี่ก็ไม่รู้คุณวีร์ยังอยู่ในห้องหรือเปล่า เดี๋ยวจะเข้าตำราหนีพี่ปั้นปะคุณวีร์ ผมขี้เกียจจะเป็นลูกและแม่ในเวลาเดียวกัน
ทั้งชอบสั่ง ทั้งเอาแต่ใจ ทั้งขี้น้อยใจ ชอบให้โอ๋ พี่ปุ่นล่ะอยากเป็นลม





เรือยอร์ชลำหรูของรีสอร์ทที่มีบริการไว้ให้แขกเช่าแล่นออกจากท่าน้ำลึก นอกจากพวกผม พี่สนิม พี่โชคแล้ว
ก็ยังมีคนของรีสอร์ทที่มาเพื่ออำนวจความสะดวกให้ด้วย

ผมเดินไปยืนทำเก๋อยู่หัวเรือ อยากจะลงไปนอนหงายโพสต์ท่าสุดอลังเหมือนที่เห็นในอินสตาแกรมดารากับเขาดูบ้าง
แต่หุ่นมันไม่ให้ถึงใจจะรักก็เถอะ ไม่สามารถใส่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียว เดินไปเดินมาเหมือนท่านๆ ทั้งหลายได้

แต่ละคน อื้อฮืออย่างกับรูปปั้นกรีก โดยเฉพาะพี่ชายผมเอง หุ่นต้องยกสองมือให้เลยครับ คุณวีร์ชิดซ้าย คุณซันชิดขวา
คุณเรย์หมอบไปข้างหน้า ส่วนคุณริว...อืม..ผมว่าเหมาะกับการใส่บิกินี่ยืนคู่ ฮ่าๆ ก็ผมยาวหุ่นนางแบบซะขนาดนั้น
จะให้เป็นอย่างอื่นได้ยังไงครับ พอๆ เริ่มเพ้อเจ้อแล้วผม



“เมาเรือหรือเปล่า” คนที่มายืนข้างๆ เอื้อมมือมาแตะสะโพกผมไว้ ไม่ได้กอดแนบชิด ซึ่งผมชอบนะครับ
อาจเพราะผมก็ยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนนึง เอาเข้าจริงๆ ก็ยังไม่ชินเท่าไหร่ รู้สึกเขินๆ สายตาคนอื่นเวลามองมา
คงต้องขอเวลาทำใจอีกสักพัก

“ไม่เมาครับ”

“งั้นมาทากันแดดให้พี่หน่อย”

“ทาตอนนี้ไม่ดำเหรอครับ ผมเคยได้ยินว่าถ้าทาแล้วออกแดดเลยมันจะดูดแสง”

“ดีแล้ว พี่อยากให้ผิวสีแทน ขาวแบบนี้สู้ปั้นไม่ได้”  ผมคันปากอยากจะบอกคุณรองประธานว่า
มันจะเทียบกันได้ยังไงล่ะครับ พี่ผมทำงานออกแดดบ่อย บางทีก็ขี่มอเตอร์ไซด์ กินข้าวข้างถนน
ส่วนคุณรองประธานนั่งทำงานยู่ในห้องแอร์ รถแอร์ กินข้าวในห้องแอร์ มันก็ขาวเผือกเป็นธรรมดา

“ขาวแบบนี้ก็หล่อครับจะผิวสีแทนไปทำไม”

“ตั้งแต่ต่อยแพ้ พี่รู้สึกตัวเองแมนสู้ปั้นไม่ได้”

โถ โถ ผมโครตอยากกอดปลอบคุณวีร์ผู้กำลังเสียเซลฟ์ นี่ถ้าเห็นผมจัดการคุณจักรคุณวีร์ไม่ยิ่งแย่เหรอ
เฮ้อ ความอิจฉาริษยานี้ท่านได้แต่ใดมา

“ผมก็อิจฉาคุณวีร์นะครับ ผมมีแต่พุงไม่มีซิกแพคเลย เดี๋ยวกลับไปผมจะจริงจังกับการลดความอ้วนแล้ว”

“อย่านะ” อยู่ๆ คุณรองประธานก็เสียดังขึ้นมาทำเอาผมสะดุ้ง

“ทำไมล่ะครับ” ไม่อยากมีแฟนหุ่นดีหรือไง ประโยคหลังผมถามในใจ

“ถ้าพุงน้อยๆ นี่หายไปมีเรื่องแน่” คุณวีร์เอามือมาลูบพุงผมเบาๆ

“งะ”   (￣﹏￣”)     

“แบบนี้แหล่ะน่ารัก น่าฟัด” 

( > <)

พี่ปุ่นแก้มแดงเป็นลูกตำลึงเลยครับ รีบหันซ้ายหันขวา ไม่ใช่อะไรกลัวพี่ปั้นมองอยู่แต่เห็นนั่งคุยอยู่กับพวกคุณลิน รอดตัวไป


“ไม่เอาครับผมไม่อยากน่ารัก ผมอยากดูดีบ้าง”  ผมทำหน้ามุ่ย คิดจะหล่ออยู่คนเดียวล่ะสิคุณรองประธาน

“ปุ่นดูดีแล้วสำหรับพี่ ห้ามลดห้ามเถียง” เผด็จการที่สุด

“ถ้าลดอดทานคัก อดทานไอศกรีมไหวเหรอ”

(*゜~`*)｡ 

“ลดก็ทานได้” ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ นะ เดี๋ยวค่อยไปออกกำลังกายเอา

“ถ้าลดพี่ไม่พาไปทาน สั่งงดทุกอย่าง” ขู่เป็นเด็กเชียว ผมเลยต้องทำตัวเด็กเป็นเพื่อน

“ งั้นคุณวีร์ก็ทาครีมกันแดดเอง ผมไม่ทำให้หรอก”

(ˋ︿ˊ)

ผมเชิดหน้าใส่ คิดผิดซะแล้วที่พูดแบบนี้กับพี่ปุ่น
พูดอะไรก็ไม่โกรธเท่าพูดให้งดของกิน ไปหาคุณลินดีกว่าตรงโน้นของกินเพียบเลย



ผมนั่งดูดน้ำส้มมองดูคนอื่นๆ เล่นน้ำกันสนุก มีแค่ผม คุณซัน น้องริวที่ไม่ลงไป

“ปุ่น” ผมหันไปมองเป็นคุณซันที่ลงมานั่งข้างๆ

“ครับคุณซัน”

“ทำไมไม่ลงไปเล่นน้ำกับวีร์ล่ะ”

“ไม่ดีกว่าผมไม่ค่อยชอบเล่นน้ำทะเลเท่าไหร่ ชอบเอาเท้าแตะๆ ก็พอ”

“อืม” คุณซันพูดแค่นั้นแล้วก็เงียบไป


“คุณซันมีอะไรหรือเปล่าครับ” ผมรู้สึกได้ว่าคุณซันอยากพูดอะไรบางอย่าง เลยเปิดทางให้

“ปุ่น วันที่รถขับชน ปุ่นมองเห็นหน้าคนขับไป”

“ไม่เห็นครับ” ผมเริ่มระแวง ทำไมอยู่ๆ คุณซันถึงมาถามเรื่องนี้

“พอจะมองออกไหมว่าผู้หญิงผู้ชาย”

“ไม่ครับ ผมโดนแสงไฟปะทะเข้าตาตรงๆ เลยมองไม่เห็น”

“งั้นหรือ” คุณซันพยักหน้า สีหน้าเหมือนกำลังใช้ความคิด

“แล้วคุณซันเห็นไหมครับ” วันนั้นคุณซันเป็นคนนึงที่ยืนอยู่ด้วย คุณซันไม่เคยบอกว่าเห็นไหมจึงเชื่อกันว่าไม่เห็น
แต่มาถามผมแบบนี้ ผมเลยลองถามกลับดูบ้าง

“ไม่เห็น รถติดฟิล์มดำพี่อยู่ไกลเกินด้วย”

“ทำไมคุณซันถึงถามครับ” เหตุการณ์ผ่านมาตั้งหลายวัน ทำไมเพิ่งมาถามผมเอาวันนนี้

“วีร์บอกแล้วว่าปุ่นไม่เห็นหน้าคนขับ แต่พี่เพิ่งนึกได้ว่าปุ่นอาจจะมองเห็นเป็นเงาๆ พอเดาได้ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง”

“คุณซันมีใครที่สงสัยอยู่เหรอครับ”  ผมลองจี้ถามดู

“เปล่าๆ  นึกว่าถ้าจะรู้ จะได้หาคนทำง่ายขึ้น  ปุ่นเข้าไปนั่งข้างในกับริวเถอะ ตรงนี้มันร้อน พี่ขอตัวไปว่ายน้ำกับพวกนั้น”

“ครับ” ผมรู้สึกได้ว่าคุณซันพยายามรวบรัดตัดบท ไม่ยอมอยู่คุยกับผมต่อ มันยิ่งเพิ่มความสงสัยให้ผมอีกเท่าตัว
ถ้าเป็นคุณซันถึงตัวจะอยู่กับพวกผม ก็อาจจ้างใครมาขับให้ก็ได้ไม่ใช่เหรอ

ผมมองตามหลังคุณซันที่กำลังกระโดดลงน้ำ ไม่อยากให้เป็นคนนี้เลย คุณวีร์จะเสียใจสักแค่ไหนที่เพื่อนรักคิดจะหักเหลี่ยมโหด





เรากลับถึงรีสอร์ทช่วงเย็นๆ แยกกันไปอาบน้ำ แล้วกลับมารวมกันใหม่อีกครั้งสำหรับปาร์ตี้บาร์บิคิวริมหาด
คุณวีร์เลือกจัดแถวหน้ากระท่อมน้องริว เพราะส่วนตัวกว่าและจะได้เข้าห้องน้ำหรือหยิบของได้สะดวก

พี่ปั้นกับคุณลินดูจะเข้ากันได้ดี ท่าทางคุยกันถูกคอ พี่ปั้นแอบชมว่าคุณลินแมนดี เหมือนคุยอยู่กับเพื่อนผู้ชาย
ผมเลยนึกแผนอะไรดีๆ ได้ ว่าจะขอให้พี่ปั้นแกล้งจีบคุณลิน ดูสิว่าเพื่อนจะไปไกลแล้วคุณซันจะว่ายังไง
แต่ตราบใดที่ผมยังไม่ไว้ใจคุณซันแผนนี้ผมจะพับเอาไว้ก่อน ขอดูสถานการณ์อีกนิด คุณลินชอบคุณซันมานานขนาดนี้
รออีกหน่อยคงไม่เป็นไร


“เฮ้ย ตก ตก” ผมอุทานเสียงดัง เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วถูกรวบตัวจากด้านหลัง

คนทำไม่พูดพร่ำทำเพลง หมุนตัวนผมให้หันมาเผชิญหน้าแล้วก้มลงมาจูบเอาๆ

“อื้อ..อื้มม..”  ไม่รู้คุณรองประธานไปตายอดตายอยากมาจากไหน จูบอย่างกับจะสูบวิญญาณผมออกจากร่าง

“แฮ่ก..พอก่อนครับ” ผมเอามือยันอกหนาเอาไว้ ไม่ไหว หายใจไม่ทันแล้ว

“ทำอะไรครับ เดี๋ยวใครมาเห็น”

“จูบไง ไม่รู้จักเหรอ”  เอิ่มครับ ขอโทษที่ถาม ไม่นึกว่าจะเล่นมุขควายขนาดนี้

“คิดถึง” คุณวีร์รวบผมไปซบกับอก ซุกหน้าลงมาหอมหัวผมหลายทีติด

“ฮ่าๆ คิดถึงอะไรกันครับ อยู่ด้วยกันทั้งวัน”

“มันทำอะไรได้ที่ไหนคนอยู่กันเยอะ เมื่อกี้นึกว่าจะมีโอกาสก็มีคนหนีมาอาบน้ำห้องริวอีก”

ฮี่ๆ ผมเองครับ ห่วงเล่น เลยเอากระเป๋าที่เตรียมขึ้นเรือแต่ไม่ได้ใช้ตรงมากับน้องริวเลยไม่ได้กลับขึ้นห้อง


“ เดี๋ยวคืนนี้ชดเชยให้นะครับ” ผมรีบพูดเอาใจ

“จริงนะ” แหม อะไรจะตาวาววับขนาดนั้น

“ผมหมายถึงจะยอมให้กอดให้หายคิดถึงนะครับ คุณวีร์คิดไปถึงไหน”

“ก็คิดถึงกอดน่ะสิ จะกอดให้จมเข้าไปทั้งตัวเลย”

(ノ> <)ノ

คุณวีร์บ้า ผมกำมือทุบตุ๊บตั๊บ สายหื่นตลอด



“วีร์” ผมสะดุ้งโหยง แทบจะเผลอตัวถีบคุณวีร์ออก ดีที่แค่ผลักเฉยๆ
หันไปเจอคุณซันหยุดยืนอยู่ห่างๆ สีหน้าเคร่งเครียดพิกล

“ขอคุยด้วยหน่อยสิ”

“ได้” คุณวีร์โอบไหล่ผม จะพาเดินออกจากกระท่อมของคุณริว

“ในนี้เถอะ” คุณซันชี้มือไปที่โซฟา ตัวที่ตั้งอยู่ติดผนังห้อง

“เราอยากถามเรื่องวิกา” เหอะ ไม่พ้นเรื่องนี้ ผมชักไม่อยากยกคุณลินให้แล้ว คนอะไรฝักใฝ่มันอยู่เรื่องเดียว

“นายไม่คิดจะกลับไปหาวิกาอีกแล้วใช่ไหมวีร์”

“อย่าใช้คำว่ากลับไป เรากับวิกาไม่เคยคบกัน  นายไม่ต้องห่วงมันจะไม่มีความสัมพันธ์แบบที่ผ่านมาเกิดขึ้นอีก”
 คุณวีร์หันมามองหน้าผมเหมือนอยากให้ความมั่นใจ

“ถ้าอย่างนั้น...เรามีอะไรจะบอก  ”

คุณซันทำหน้าเหมือนคนคิดมาก ในขณะเดียวกันก็เหมือนคนปลงตก



“วีร์.....ข้อความบนกระจกฝีมือเราเอง”

“ซัน! นายพูดอะไร"


“ข้อความสีแดงบนกระจกที่ร้าน ฝีมือเราเอง”

!!!

...............................................................TBC........................................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 13-04-2016 14:51:56

ไงงั้นแหละคุณซัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-04-2016 14:59:07

ห๊ะะะะ คุณซัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 13-04-2016 15:00:31

ปมต่างๆกำลังจะคลายสินะ
ไม่น่าเลยซัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 13-04-2016 15:18:03

อย่าบอกนะว่าคุณซันก็แอบชอบคุณวีร์มานานแล้ว แล้วเรื่องที่รถชนนั่นก็คุณซันเป็นคนทำ   นี่ถ้าคุณลินรู้มีหวังช็อคแน่ 
สงสารคุณลินอ่ะ

เรื่องเริ่มคลายปมเข้ามาทีละนิดแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 13-04-2016 15:19:13

 o22

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 13-04-2016 15:28:59

 o22 o22 :a5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 13-04-2016 16:06:48

ทำไมเราไม่เชื่อล่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 13-04-2016 16:08:29

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 13-04-2016 16:08:50

อะไรกันนี่ คุณซันเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดจริงๆเหรอ :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 13-04-2016 16:28:09

ทำไมซันถึงบอกแบบนั้น He ต้องคิดช่วยยัยวิกาแน่เลย ฮึ้ยยยยย  :m16:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 13-04-2016 16:28:29

ยังไงต่อ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 13-04-2016 16:41:15

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 13-04-2016 16:45:45

กำลังปกป้องใครอยู่หรือเปล่าคะคุณซัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 13-04-2016 16:52:24

ซันพูดความจิงปะ??

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 13-04-2016 17:01:40

ถ้าซันทำก็อาจคิดได้ว่าใ้ห้วิกากลัววีร์จะได้มาปกป้อง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 13-04-2016 17:45:17

 :z3:    คลายปมได้แล้วซัน


น้องริวเอาบิกินี่ไหมจ๊ะ
ขำพี่ปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Duangjai ที่ 13-04-2016 18:26:06

ให้กำลังใจนักเขียนจ้าาา
เขียนลงทุกวันเลย

 :ped149: :ped149: :ped149: :ped149:

...

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 13-04-2016 18:26:24

คุณซันนนนนนนนนนนน ทำเพื่อในคุณวีร์หันไปดูแลคุณวิกาหรืออัลไลลลลลลลล โอ๊ยยย นี่เราว่าคุณวีร์สงสัยคุณวิกาเรื่องรถป่ะคะ ทำไมมันซับซ้อนขนาดนี้ เรื่องพี่ปั้นน้องริวก็ซับซ้อนนะคะ แอร๊ยยยยย พี่ปั้นนนนน น้องริวไม่น่ารักเหรอค้าาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 13-04-2016 18:54:50

ซันทำเองจริงอ่ะไม่น่าเชื่อ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 13-04-2016 18:57:50

ออกรับแทนวิการึเปล่า.  ซันน่าจะเลิกชอบวิกาได้แล้ว. วิกาไม่เห็นมีอะไรดีเลย. ปุ่นรีบบอกคุณวีร์เถอะ. เดี๋ยวเรื่องจะบานปลาย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 13-04-2016 19:13:12

เรื่องนี้อาจจะฝีมือคุณซัน แต่เรื่องอื่นๆ เราไม่แน่ใจนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 13-04-2016 19:21:44

ซันพูดจริงหรือโกหก?  :a5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 13-04-2016 19:26:04

ซันโกหกเพื่อปกป้องวิการึเปล่า???

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-04-2016 19:28:48

ซันโกหกเปล่าเนี่ย  :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 13-04-2016 20:07:29

ซันทำจริงเหรอ รึออกรับแทนวิกา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 13-04-2016 20:24:00

หืมมมม??? แล้วอย่างอื่นละ ใคร ทำ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 13-04-2016 20:27:19

ทำจริงๆ หรือออกรับแทนวิกาน่ะ ซันดูเหมือนจะรู้ว่าวิกาเป็นคนทำ ถึงกลัวปุ่นเห็นหน้าคนขับรถเลยมาถาม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 13-04-2016 21:27:01

คดีพลิกอ่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 13-04-2016 21:45:14

คนร้ายน่าจะมีหลายคน :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 13-04-2016 21:48:38

แน่ใจหรอว่าคุณซันเป็นคนทำอ่ะ ไม่ใช่แพะแน่นะ  :hao4:
แล้วอย่าอื่นล่ะ ใครทำกัน  :mew5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 13-04-2016 21:57:40

ซันรับผิดแทนใครอ่ะป่าว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 13-04-2016 22:16:27

จริงหรือเปล่า?  :hao4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 13-04-2016 22:30:38

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 14-04-2016 00:02:08

สารภาพ ง่ายไปไหม หืม?

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 14-04-2016 07:30:13

เราว่าซันต้องออกรับแทนใครซักคนแน่ๆ แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช่ยัยวิกานั่นมั้ย คงต้องรอดูต่อไปเพราะอาจมีพลิกล็อคก็ได้ไม่อยากเดามากนัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 14-04-2016 07:30:43

ซันปกป้องใครรึป่าว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 25 ] 13/04/16 ★ P.32
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 14-04-2016 12:26:53

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 14-04-2016 14:09:28

ตอนที่ 26


"ซัน!! "

“นายเป็นบ้าอะไร” เสียงคุณวีร์ดังจนผมกลัวคนข้างนอกจะได้ยิน กำลังจะบอกให้เบาเสียงแต่คงไม่ทันแล้ว

คุณลินยืนอยู่เงียบๆ ที่หน้าประตู สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ราวกับเป็นคนที่ถูกหักหลังเสียเอง

ผมดึงมือคุณลินให้เดินเข้ามา ก่อนชะโงกออกไปนอกประตู พยายามโบกมือให้พี่ปั้นทำสัญญาณให้รู้ว่า
ขอเวลานอกก่อนปิดประตูลง

บรรยากาศข้างในเต็มไปด้วยความอึดอัด ผมปล่อยให้ทั้งสามคนนั่งอยู่ด้วยกัน ตัวเองหลบออกมายืนอยู่ใกล้ๆ


“อธิบายมาซัน มันเกิดอะไรขึ้น”

คุณซันก้มลงมองมือที่ประสานกันอยู่ ก่อนใช้นิ้วหมุนแหวนที่สวมอยู่ในนิ้วนางข้างขวาไปมา

“หลังกลับจากภูเก็ต วิกานัดเจอเราบอกว่าพักนี้นายเปลี่ยนไปมาก มาถามเราว่าพอรู้หรือเปล่าว่าเกิดอะไรขึ้น
เราตอบไปว่าไม่มีอะไร นายก็ดูปกติดี”

“แล้ววิกาก็มาหาเราอีก ร้องไห้มาขอให้เราช่วย ตอนนั้นเราเริ่มสังเกตเห็นแล้วว่านายเปลี่ยนไปจริง
แต่เรายังไม่รู้ว่าเป็นเพราะนายชอบปุ่น นึกว่านายอาจแค่เบื่อๆ วิกาแต่ยังไม่ได้มีใคร”


“วีร์จากตรงนี้ขอเราพูดให้จบก่อน แล้วนายจะต่อยหรืออยากทำอะไรเราก็ตามใจ”

คุณวีร์ไม่ได้ตอบรับแค่มองนิ่งๆ คุณซันจ้องหน้าคุณวีร์อยู่พักใหญ่ ถอนหายใจยาวแล้วเริ่มเล่าต่อ

“เรารู้เรื่องที่มีคนส่งจดหมายขู่นาย แล้วก็เชื่อที่นายบอกว่าคงเป็นพวกสติไม่ดี
เราไม่ได้คิดแผนอะไรไว้ล่วงหน้า แค่คิดว่าจะช่วยอะไรวิกาได้บ้าง นายก็รู้ว่าเราอยากให้วิกามีความสุข
พอมันมีจังหวะ เราก็เลย..ก็เลยทำอย่างที่นายเห็น”

“เราไม่ได้หมายความตามที่เขียน เราไม่ได้คิดขู่ให้วิกากลัวเพื่อจะได้มาหาเรา แต่เราอยากให้นายหันมาสนใจวิกา
นึกว่านายอาจจะเข้าไปดูแลหรือเห็นใจวิกามากขึ้น”

“นายคิดถูกแล้วซันนายรู้จักเราดี เราคงทำอย่างนั้นถ้าไม่ได้ชอบปุ่น”

“ถ้ารู้ว่านายชอบปุ่น เราไม่มีทางทำแบบนั้น”


“นายไม่ควรเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่น”

“วีร์ เราขอโทษ ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ ไม่คิดว่ามีคนจ้องจะทำร้ายนายจริงๆ เราแค่หวังจะใช้สถานการณ์ให้เป็นประโยชน์
นึกว่าเป็นเรื่องล้อเล่นอย่างที่นายบอก”

“อย่างอื่นนายไม่ได้ทำใช่ไหม”

“วีร์ต่อให้เราเลวแค่ไหนเราไม่คิดจะทำร้ายเพื่อน ไมมีทางทำร้ายนาย”


“ทำไมถึงมาบอก”

“เราไม่จำเป็นต้องปิดอีกแล้ว ยังไงนายก็คงไม่กลับไปหาวิกา”

เหตุผลของคุณซัน ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่ทั้งหมด ผมข้องใจตั้งแต่อยู่บนเรือแล้ว

“ที่คุณซันมาบอกหรือจะเป็นเพราะคุณซันมีคนที่กำลังสงสัยอยู่ครับ”

“ไม่..ไม่มี”

“ ผมว่าคุณซันมี ไม่อย่างนั้นคงไม่ถามผมว่าเห็นหรือเปล่าว่าคนขับเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง”

“ซันนายติดค้างคำขอโทษเรา บอกมา”

“เรา..”

“คุณซันพูดเถอะครับ” ผมช่วยกระตุ้นอีกแรง

“วันนั้นมันชุลมุนมากแต่เราคิดว่าเป็นผู้หญิง มันพอมองเห็นเป็นเงาๆ แต่ไม่มั่นใจ”

“นายคิดว่าเป็นวิกา?”

“บอกตรงๆ ว่าไม่รู้ แต่ถ้าเป็นวิกาวิกาจะชนปุ่นทำไม วันนั้นน่าจะยังไม่มีใครรู้เรื่องนายกับปุ่น”

“แต่นายก็สงสัย”

“มันก็ใช่”


”เอาเถอะ ตอนนี้นายกลับขึ้นห้องไปก่อน อย่าเพิ่งเห็นหน้ากันจะดีกว่าไม่อยากให้นายเจ็บตัว”

“วีร์”

“คุณซันครับ ผมว่าอย่าเพิ่งคุยกันต่อตอนนี้เลยนะครับ เอาไว้ให้คุณวีร์ใจเย็นลงอีกหน่อยค่อยคุยกัน”


“ลิน ไม่มีอะไรจะพูดเหรอ” คุณซันหันไปหาคุณลินที่นั่งเงียบมาโดยตลอด ไม่พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว

“มี”

“เป็นบ้าอะไร นายเลือกเวลาได้แย่มาก ปาร์ตี้เพิ่งเริ่มแล้วใครจะกินลง เสียดายของ ไม่รู้จักหัดใช้สมองคิด
รอปาร์ตี้เลิกน่ะเป็นไหม แต่ไม่รู้จะด่าไปทำไมถ้ามีสมองคงไม่วางแผนโง่ๆ แบบนั้น เสียดายเงินพ่อแม่อุตส่าห์ส่งไปเรียน
ถึงเมืองนอกเมืองนา กลับมาเป็นควายซะได้"

“หึๆ” คุณวีร์ที่กำลังหน้าดำคร่ำเครียด ยังเผลอหัวเราะออกมา

“ลิน” คุณซันลากเสียงอ่อนใจ

“กลับไปก่อนเถอะ” คุณซันอ้าปากเหมือนจะค้าน แต่แล้วกลับเปลี่ยนใจ ยอมลุกขึ้นแต่โดยดี

“ขอโทษ” คุณซันก้มหัวให้คุณวีร์ ก่อนเดินออกไปเงียบๆ

ผมเดินตามไปล็อคประตู เผื่อคุณริวกับคุณเรย์จะพรวดพราดเข้ามา แอบกดตัดสัญญาณโทรศัพท์ทิ้ง
ผมกลัวจะเล่าตกหล่นเลยใช้วิธีโทรหาพี่ปั้นให้ฟังด้วยตัวเองแทน



“วีร์อย่าโกรธซันมันเลย ถือเสียว่าหายกัน” 

“หายกับอะไร เรื่องที่เรายุ่งกับวิกาทั้งๆ ที่รู้ว่าซันชอบน่ะเหรอ”

“ใช่ นายอาจจะมองง่ายๆ ว่าวิกาไม่ได้ชอบซัน นายไม่ได้แย่งของเพื่อน
แต่ถ้ามองมุมลิน เรื่องที่วีร์ทำกับเรื่องที่ซันทำมันก็แย่พอกัน ถ้าวีร์ชอบกับวิกาลินไม่ว่า แต่นี้ไม่ได้ชอบก็ยังไปมีอะไรด้วย
มันเป็นเรื่องความพอใจของคนสองคนก็จริง แต่ซันมันเสียใจมากนะถ้าวีร์ไม่รู้”

“รู้สิ เพราะรู้ถึงไม่อยากให้ซันยุ่งกับวิกา ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมาะกับซัน”

“วีร์เลยจัดการกินเสียเองว่างั้น”

“ลิน” คุณวีร์รีบลุกมาจับผมนั่งลงข้างๆ ก่อนแกล้งเอามือปิดหูผมไว้ทั้งสองข้าง

“พูดอะไรเกรงใจตัวอ้วนบ้าง เดี๋ยวงอนตุ๊บป่องลอยทะเลไปจะทำยังไง ยิ่งอ้วนๆ มีห่วงยางเป็นของตัวเองอยู่”

(￣﹏￣”)     

นี่ถ้าไม่ติดว่าเพิ่งช้ำใจเรื่องเพื่อน พี่ปุ่นจะฟาดกกหูเข้าให้



“พี่วีร์ พี่วีร์” เสียงเคาะประตูปังๆ 

“ผมปวดหนัก พี่ปั้นบอกว่าพี่วีร์คุยธุระสำคัญกันอยู่เลยทนเอาไว้แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว” เสียงคุณเรย์ตะโกนอยู่หน้าห้อง
ผมรีบลุกไปเปิดประตูให้ ความเร็วในการวิ่งรวดเดียวจากประตูถึงห้องน้ำบอกได้ว่าเจ้าตัวปวดขนาดไหน

“ไปกันเถอะ หายมานานเแล้ว” 

“ออกไปกันก่อน เราขอนั่งคิดอะไรสักครู่เดี๋ยวจะตามออกไป”

“อืม” คุณลินจับแขนผมลากออกมา ผมพะว้าพะวังเป็นห่วงไม่อยากให้คุณรองประธานอยู่คนเดียว

“ปล่อยเถอะ ให้เวลาวีร์หน่อย”

“ครับ” ผมรับคำแบบเสียไม่ได้



ผมลงนั่งข้างคุณริว สบตาพี่ปั้น พี่ปั้นก็พยักหน้าให้เป็นเชิงบอกว่ารู้เรื่องครบถ้วนแล้ว

น้องริวและคุณเรย์(ที่เพิ่งเสร็จธุระ)ไม่ได้ถามว่าคุณซันหายไปไหน หรือทำไมคุณวีร์ยังไม่ตามออกมา
ผมว่าบรรยากาศตึงๆ คงพอบอกเล่าเรื่องราวได้ดี น้องๆ เลยเลือกที่จะไม่พูดถึงมันแทน

เรานั่งทานกันไปเรื่อยๆ คุณลินชวนคนโน้นคนนี้คุย ผมนับถือมากครับ หน้าคุณลินเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผมมองไปยังคนอื่นๆ  แล้วผมก็สะดุดเข้ากับอะไรบางอย่าง ทำไมน้องริวแอบมองพี่ปั้น สีหน้าติดบึ้งตึงก็จริง
แต่สถิติการมองถี่จนน่าแปลกใจ พอพี่ปั้นหันไปสบตาเข้าน้องริวจะถลึงตาใส่ก่อนสะบัดหน้าพรืด แล้วก็กลับมา
แอบมองเหมือนเก่า มันชักยังไงๆ แล้วครับ โคนนันปุ่นฟันธงเลยว่าคืนนั้นต้องมีอะไรมากกว่าแช่น้ำแน่ๆ


ผมนั่งรออยู่เกือบครึ่งชั่วโมง คุณวีร์ถึงเดินออกมา ผมเปียกไปด้วยหยดน้ำ อย่าบอกว่าคุณวีร์เล่นบทพระเอกเอ็มวี
เอาหัวไปจุ่มน้ำมานะครับ โมเม้นท์นี้ท่านรองประธานทำเป็นด้วยหรือ

"พี่แค่ล้างหน้า" คุณวีร์คงเห็นผมมองศีรษะไม่เลิกเลยตอบให้เสียเอง


พอคุณวีร์ลงนั่งผมก็รีบจัดแจงแกะกุ้งแกะปูส่งให้ พยายามเอาใจเท่าที่จะทำได้ นึกว่าพี่ปั้นมันจะหมั่นไส้จนลุกขึ้นถีบ
แต่ก็ไม่ คงเห็นใจคุณวีร์อยู่บ้าง

“อากาศดีจัง” คุณลินทำท่าสูดเอาอากาศเข้าปอด

“ลมเย็นเชียว ขอไปเดินเล่นหน่อยนะ” คุณลินนหยิบแก้วไวน์ เดินตรงไปที่ทะเล ผมเห็นคุณวีร์มองตามคงเป็นห่วงเพื่อน

“คุณลินสวยเก่งฉลาด ดูแลตัวเองได้ดี” ผมพูดขึ้นมาลอยๆ คุณวีร์คงรับสารจากผมได้ หันมาส่งยิ้มอ่อนๆ ให้



“ชมขนาดนี้คิดจะจีบข้ามรุ่นเหรอพี่ปุ่น” คุณเรย์แซวผม

“ฮ่าๆๆ ไม่หรอกครับสู้ไม่ไหว พี่ปั้นสนใจหรือเปล่าแอบชมไม่ขาดปากเลยนี่” ผมโยนไปให้พี่ชายตัวเอง

มีคนสะดุ้งครับ ไม่ใช่พี่ปั้นแต่เป็นน้องริว

“น่าสนนะ ลินยังไม่มีแฟนเหรอ”  คราวนี้น้องริวถึงกับกัดปาก ผมเลยโหมเชื้อไฟอีกนิด

“ยังไม่มีครับโสดสนิท พี่ปั้นจีบเลยถ้าคนนี้น้องสนับสนุนเต็มที่ เปิดด่านผ่านให้ฟรีไม่เก็บตังค์”

“วีร์ว่ายังไง” พี่ปั้นหันไปถามคนที่นั่งฟังอยู่เฉยๆ

“ไม่มีปัญหา แลกกันไม่เสียดุลการค้า เพื่อนกับน้อง”

“คุณวีร์” ผมแหกปากลั่น คุณเรย์ น้องริวก็อยู่ พูดอะไรไม่รู้จักระวัง


“หา พี่วีร์กับพี่ปุ่น...พี่ปุ่นกับพี่วีร์” คุณเรย์เป็นคนเดียวในกลุ่มที่ตกใจ

“พี่เรย์ไม่ทันโลกกับใครเขาเลย เชยว่ะ  ริวรู้ตั้งนานแล้ว”

เดี๋ยวๆ  น้องริวไปรู้ตอนไหน ผมหันไปคาดโทษคุณวีร์

“พี่ไม่ได้บอก”  คนร้อนตัวรีบส่ายหน้าปฏิเสธ

“ไม่ได้บอกก็เหมือนบอก มีอย่างที่ไหนสั่งริวให้ไปสืบว่านายหมี..เอ่อ..พี่ปั้นเป็นอะไรกับพี่ปุ่น”

“หะ?”  ผมหันไปจ้องหน้าคุณรองประธาน ผู้ที่กำลังทำเป็นสนใจกุ้งในจานหนักหนา

“สรุปพี่วีร์จะแลกพี่ลินกับพี่ปุ่น?”  คุณเรย์ขอความกระจ่างจากลูกพี่ลูกน้องตัวเอง

“ว่าไง?” คุณรองประธานหันไปถามพี่ชายผม แต่ดูก็รู้ว่าแค่แซวกันเล่น

“บอกแล้วว่าน่าสน”

“อย่างพี่ลินไม่เอาหรอก พวกเจ้าชู้ มักมาก บ้ากาม..”   เอ๊ะๆ มายังไง

“ริว” คุณเรย์แทบจะตะครุบปากน้องชายตัวเอง ก่อนหันมาขอโทษขอโพยพี่ปั้น

“ไม่เป็นไรพี่ไม่ถือ ว่าแต่รู้ได้ยังไงเคยเห็นพี่ทำเหรอ”

“ไอ้หมีควาย” คราวนี้เป็นมหกรรมยื้อยุดฉุกกระชากระหว่างคุณเรย์กับน้องริว คนนึงโมโหคนนึงห้าม
สองหนุ่มใหญ่นั่งจิบไวน์ยิ้มๆ เห็นแล้วปวดหัว ผมเลยยกมือชี้ไปทางชายหาดบอกคุณวีร์ว่าจะไปหาคุณลิน




“คุณลินไม่หนาวเหรอครับ” ผมทักคนที่เดินเอาเท้าจุ่มน้า

“ไม่หรอกเย็นสบายดี หัวจะได้โล่งๆ ”

“เป็นห่วงเรื่องคุณวีร์กับคุณซันเหรอครับ ผมว่าเพื่อนกันตัดกันไม่ขาดหรอก เดี๋ยวก็ดีกันเอง”

“รู้ ไม่ได้ห่วงเรื่องนั้นหรอก” ผมมองหน้าคุณลิน แอบงงปนแปลกใจนิดหน่อย

“งั้นคุณลินกลุ้มเรื่องอะไรครับ”

“ไม่ได้กลุ้ม” คุณลินเบือนหน้าไปมองทะเลที่เริ่มเป็นสีดำ

“แค่เจ็บใจนิดหน่อยที่ซันรักวิกาขนาดนั้น”  ผมถึงกับครางอือออกมา เพิ่งถึงบางอ้อ

“แล้วทำไมคุณลินถึงรักคุณซันขนาดนั้นล่ะครับ” ผมย้อนคำพูดคุณลินแต่เปลี่ยนตัวละคร

“บอกตรงๆ นะครับ บางทีผมก็เบื่อคุณซัน หมั่นไส้ปนเกลียดเล็กๆ ไม่รู้จะอะไรกับคุณวิกานักหนา สวยอย่างเดียวกินไม่ได้
 นิสัยสุดจะทน”


“ปุ่นนายคิดว่าจะเก็บความลับกับวีร์ได้ไหม” ผมเผลอสะดุ้งเฮือก คนมันมีชนักปักหลังเลยร้อนตัว

“ทำไมถึงถามแบบนี้ครับ” ผมรู้ว่าคุณลินเก่ง รู้ทุกเรื่องแต่อย่าบอกว่าเก่งขนาดรู้เรื่องผมนะ

“รับปากก่อนสิ ว่าเรื่องนี้จะไม่มีวันถึงหูวีร์ เว้นแต่เจ้าตัวจะพูดเอง”

“ครับ” ผมลอบถอนหายใจ รอดตัวไปคงไม่เกี่ยวกับผม


“ซันไม่ใช่แค่แอบชอบวิกานะ แต่เคยเป็นแฟนกันแล้ว”  โว้!!! ผมตะลึงตาเหลือก คดีพลิกเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่ทราบได้

“เป็นแฟนเหรอครับ”

“ใช่ เป็นแฟนเคยมีอะไรกันแล้ว”

“แล้ว..แล้วที่คุณลินเคยว่าคุณซันเรื่องที่จะกินของเหลือจากคุณวีร์ล่ะครับ อย่างนั้นก็ไม่ถูกสิครับ น่าจะเป็นคุณวีร์กินต่อคุณซัน”

“พูดแบบไหนก็ถูกทั้งนั้นแหล่ะ ถึงซันจะเคยมีอะไรกับวิกา แต่จะย้อนกลับไปกินต่อจากเพื่อนทั้งๆ ที่รู้อีกเหรอ
วีร์เสียอีกยังเป็นข้อยกเว้นเพราะไม่รู้”

“ทำไมคุณวีร์ถึงไม่รู้ครับ” คุณลินถอนใจยาว ฉุดผมลงนั่ง

“ช่วงนั้นวีร์ไปอยู่เวียดนามหกเดือน ไปช่วยพี่วัตคุมการก่อสร้างที่เวียดนาม พี่วัตพี่ชายวีร์เคยได้ยินชื่อใช่ไหม”
ผมพยักหน้า ทราบว่าคุณวีร์มีกันสองคนพี่น้อง พี่ชายคุมกิจการอยู่ที่เวียดนาม มีครอบครัวแล้ว

“ตอนนั้นวิกาเพิ่งเริ่มดังใหม่ๆ เลยต้องปิดข่าวไม่ให้ใครรู้ กลัวจะตกเสียก่อน ซันรักมากก็ยอม
คบกันแบบหลบๆ ซ่อนๆ แต่พอวีร์กลับมา ซันแนะนำให้รู้จักวิกาก็เปลี่ยนไปทันที”

“ทำไมคุณซันไม่บอกคุณวีร์ครับ”

“วิกาเจอวีร์ครั้งแรกก็มาขอเลิกกับซันเลย ให้หตุผลว่าเพิ่งรู้ตัวว่าไม่ได้รักซันแบบนั้น พอเจอวีร์ถึงเพิ่งรู้ว่าความชอบจริงๆ
เป็นยังไง” พระเจ้า มีใครเลวกว่าผู้หญิงคนนี้ไหม

“แล้วคุณซันก็ยอมเหรอครับ บ้าไปแล้ว” ความจริงผมอยากใช้คำว่าโง่ไปแล้ว แต่ไม่กล้า

“ก็เสียใจจนแทบเสียคน วีร์รู้แค่ว่าซันอกหักจากผู้หญิงแต่นึกว่าเป็นคนอื่น”

“พอซันทำใจได้ ก็บอกว่าตัดใจไม่ได้แค่ได้เห็นก็ยังดี พอนานไปก็บอกว่าอยากให้วิกามีความสุข โง่ใช่ไหมล่ะ”
คุณลินทำหน้าเศร้า

“แหะๆ ผมว่าทั้งโง่ทั้งซื่อบื้อเลยล่ะครับ” ไหนๆ คุณลินก็นำขึ้นมาก่อน ผมเลยขอตามน้ำหน่อยมันอดไม่ไหว
รู้แล้วว่าทำไมคุณลินถึงเอาแต่กระแนะกระแหนคุณวิกาทุกคำ

“เห็นแหวนบนนิ้วซันไหม นั่นน่ะวิกาเป็นคนซื้อให้ ใส่ไม่เคยถอด”  โอ้...ผมอยากจะอุทานออกมาดังๆ

“ปุ่นอย่าลืมสัญญานะ ห้ามให้วีร์รู้ อีกอย่างวิกาก็ไม่รู้ว่าฉันรู้เรื่องนี้ ถ้านายเจอก็อย่าเผลอแสดงอาการออกไป”

“ครับ”

“คุณลิน ผมถามอะไรที่มันละลาบละล้วงหน่อยได้ไหมครับ”

“ถามมาสิ”

“แล้วทำไมคุณลินถึงยังชอบคุณซันครับ ผมว่าอย่างคุณซันต้องเรียกว่าเกินเยียวยา โง่ขั้นลึกมาก”

“ถ้ามองแบบคนภายนอกมันก็ใช่นะ ไม่น่าเอามาทำเป็นผัวหรือพ่อของลูกหรอก โง่ระดับสิบขนาดนั้น”
เอ่อ..นี่คุณลินกำลังชมคนที่ชอบอยู่ใช่ไหมครับ

“แต่พอคิดว่า ถ้าได้ผู้ชายที่รักจริงขนาดนี้มาไว้ในครอบครอง ถ้าเปลี่ยนเป็นว่าเขารักเรา ฉันคงเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉาที่สุด
จะมีอะไรดีไปกว่ามีคนที่รักเรามากจนยอมเราทุกอย่างล่ะจริงไหม”

ผมคิดตามมันก็จริง ถึงจะเป็นการรักที่ดูโงหัวไม่ขึ้นไปสักหน่อย แต่ก็พอให้อภัยได้


“วีร์เรียกแล้ว” ผมหันไปมองเห็นคุณวีร์กวักมือเรียก เฮ้อ ถ้าสักวันคุณวีร์รู้เรื่องนี้จะเป็นยังไง

แล้ว....ถ้าคุณวีร์รู้เรื่องผมล่ะ จะอภัยให้ได้ไหม โกรธผมได้แต่อย่าเกลียดผมเลยนะ





“คุยอะไรกับลิน” คุณวีร์เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ขึ้นมานั่งบนเตียงข้างๆ ผม

ผมแย่งผ้าขนหนูผืนเล็กจากมือคุณวีร์ นั่งคุกเข่าจัดการเช็ดผมให้เสียเอง

“คุยเรื่องคุณซันครับ” ผมตอบไปตามจริง แต่ไม่คิดจะลงรายละเอียด คุณวีร์ถอนใจยาว

“คุณวีร์โกรธคุณซันมากไหมครับ”

“ไม่เชิง มันรู้สึกแย่มากกว่าที่ซันทำเพื่อวิกาถึงขนาดเอาเรื่องที่ไม่ควรเล่นมาเล่น ไม่ชอบที่เอาสถานการณ์
หน้าสิ่วหน้าขวานหาประโยชน์เข้าตัว”

“แต่คุณซันไม่รู้นี่ครับ” ผมไม่อยากปกป้องแต่มันเป็นเรื่องจริง อย่างกุหลาบเลือด หรือรูปผมที่ถูกฉีกคุณซันก็ไม่เคยทราบ

“เพราะแบบนั้นพี่ถึงไม่ได้คิดจะตัดเพื่อน หรือโกรธขนาดไม่พูดด้วย แค่อยากสงบสติอารมณ์นิดหน่อย
พรุ่งนี้ขอต่อยสักหมัดก็หาย”

“หือ? เอาจริงหรือครับ”

“ฮ่าๆๆ ถ้าเอาจริงต่อยไปตั้งแต่วันนี้แล้ว แค่อยากใจเย็นน่ะ พรุ่งนี้ค่อยเรียกว่าเคลียร์กันอีกที “

“ดีแล้วครับเป๋ยเพื่อนกันมาตั้งนาน อย่าทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงเลย”

“แต่ถ้าเป็นเรื่องปุ่น พี่เอาถึงตายนะ” คุณประธานหันมายิ้มกรุ่มกริ่ม แต่ผมหน้าซีด เอื๊อก คิดถึงไอ้คุณจักรขึ้นมาเลยครับ
หวังว่าคุณวีร์จะไม่เอาถึงตายจริงๆ



“คุณวีร์” ผมโยนผ้าขนหนูไปตกบนพนักเก้าอี้ข้างเตียง ขยับตัวเข้ากอดเอวคนตัวใหญ่ เอาหน้าพิงไหล่ไว้

“จะอ้อนเอาอะไรตัวอ้วน”

ผมส่ายหน้าไปมา เอาหน้าถูๆ ต้นแขน ผมชอบทำแบบนี้เวลาอยากเอาใจ

“ผมเป็นห่วงนะครับ คุณวีร์อย่าคิดมากนะ”

“น่ารักจริงเมียใครเอ่ย” งะ เอาเถอะวันนี้ผมจะยอมให้เรียกโดยไม่ท้วงวันนึง

“พี่ไม่คิดมากหรอก ซันมันแค่รักวิกามากเกินไปจนเผลอทำอะไรโง่ๆ พี่รู้ว่าซันไม่มีวันคิดทำร้ายกับพี่”

“ครับ คนเรามีเหตุผลของตัวเอง ขอแค่เชื่อว่าทำไปเพราะหวังดีไม่ได้หวังร้ายก็พอ”

“นี่พูดถึงซันหรือพูดถึงใครหือตัวอ้วน” คุณวีร์ใช้สองมือจับแก้มผมส่ายไปมา

“พูดถึงคุณวีร์ อยากให้คิดอย่างนี้ไปนานๆ คุณซันโชคดีที่มีเพื่อนเข้าใจ ผมก็อยากโชคดีบ้าง”

“พี่ก็อยู่กับเราแล้วนี่ไง ยังต้องรอโชคดีอะไรอีก”

“จริงๆ นะครับ”  ผมโถมเข้ากอดทั้งตัวจนคุณวีร์ล้มลง



“ฮ่าๆๆ เป็นอะไรเนี่ย โหมดอ้อนทำงานเหรอ  อย่าบอกว่าหึงพี่กับซันนะ”

คุณวีร์จับผมขึ้นนอนทับ ผมเลยเอาหน้าซุกซอกคอไว้

“ไม่หึงหรอกครับ แต่ดีกับคุณซันแล้วต้องดีกับผมบ้างนะครับ สัญญาก่อน”

“พี่สัญญา จะดีด้วยมากมากกก ตั้งแต่เดี๋ยวนี้เลย”  มือใหญ่เริ่มลูบไปทั่วสะโพกผม ดูท่าจะคุยกันคนละเรื่องซะแล้ว

“คุณวีร์” ผมเรียกคนที่คอยขัดใจ เอาแต่พาเสียเรื่อง

“พี่ขอรอบเดียวไม่ขาดไม่เกิน  รับรองว่าพรุ่งนี้นั่งรถกลับกรุงเทพฯได้ไม่สะเทือน”

เฮ้อ เอาเถอะครับไหนๆ ก็บอกว่าวันนี้จะเอาใจ ตามใจคุณรองประธานเสียหน่อย

เรื่องนั้นพอถึงเวลาคงรู้เอง ก็ได้แต่หวังว่าผมจะโชคดีเหมือนคุณซันบ้าง


...............................................TBC.........................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 14-04-2016 14:29:40

ขอพาร์ทปั้นริวหน่อยค่ะ คู่นี้กร๊าวใจ นักเขียนตัดฉากสำคัญไปได้อย่างไงคะ  :o8: :-[ :man1:  ว่าแต่ไม่ไปเล่นน้ำเหรอคะ ขยันจัง อัพทุกวันเลย 5555555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 14-04-2016 14:39:14

 :z10: :sad11: สงสารซันกับลินที่สุดแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 14-04-2016 14:44:51

โห คุณซัน อะไรจะรักขนาดนั้น
ยอมใจนางจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 14-04-2016 15:15:06

เฮ้ออ คุณซัน  :เฮ้อ:
พี่ปุ่นอ้อน น่ารักเกิน
ส่วนคู่ปั้นริวนั้น น้องริวจ๋าาา หนูแสดงออกมากลูกกก  :o8: เดี๋ยวโคนันปุ่นก็จับได้หรอก คึคึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 14-04-2016 15:15:53

ช็อคเว่อออร์ เค้าเคยคบกันมาก่อน  :a5:
เวลาเรารักหลงใครสักคนก็มักจะตาบอดได้ง่ายๆแบบคุณซันเนี่ยแหละ หูย น่ากลัว  :z3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 14-04-2016 15:21:07

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 14-04-2016 15:42:37

ซันโง่มากกก

แต่ที่ปุ่นทำก็หวังดีกับท่านรองน้าาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 14-04-2016 15:44:47

รอตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 14-04-2016 15:52:34

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 14-04-2016 16:00:48

ซันเอ๋ยยยยย
พี่ปุ่นงานหนักเลย อิอิ
พี่ปั้นน้องริวจะต้องมีอะไรมากระตุ้นอีกนะถึงจะลงเอยกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 14-04-2016 16:01:53

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 14-04-2016 16:05:00

รักได้ไม่ว่าแต่ต้องมีสติด้วยนะคะคุณซัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: monday012 ที่ 14-04-2016 16:35:24

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 14-04-2016 17:20:53

ซันนี่มันโง่ปนบ้าเลยนะเนี่ยหาเรื่องซวยด้วยถ้ามีกล้องวงจรปิดเห็นกันแต่แรกโดนสงสัยว่าเป็นคนคิดร้ายกับวีร์ไปแล้วไม่โง่ไม่บ้าทำอย่างนี้ไม่ได้ส่วนเรื่องของพี่ปุ่นหวังว่าท่านรองถ้ารู้ความจริงคงจะไมาโกรธมากเดี๋ยวพี่ปุ่นตรอมใจกินไม่ลงจะผอมเพรียวมีซิกแพคจะกอดไม่ได้เต็มไม้เต๋มมือไม่มีพุงกะทิให้จับหล่ะแย่แน่เนอะคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 14-04-2016 18:42:13

ซันโง่ระดับสิบอย่างที่ลินว่าจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 14-04-2016 19:34:02

เมื่อไหร่ซันจะเลิกรักยัยวิกา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-04-2016 19:50:24

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 14-04-2016 19:52:40

ซับซ้อน เหลือเกิน....

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 14-04-2016 20:00:38

เห็นด้วยกับคำพูดของคุณลินเลย ที่พูดถึงคุณซัน  เป็นผู้ชายที่ถ้าผู้หญิงเห็นคุณค่าและรักคุณซันจริง คงเป็นคนที่น่าอิจฉามาก
คุณวิกาได้เสียคนดีๆ แบบคุณซันไปแล้ว

คุณซันเป็นผู้ชายที่โง่มากที่ยังรักผู้หญิงแบบวิกา ชอบคุณลินจริงๆ เป็นผู้หญิงที่แน่มาก

คุณวีร์แซวปุ่นแรงไปป่าวว่ามีห่วงยางในตัว  เสียดายปุ่นน่าเล่าเรื่องคุณจักรกับลลิตาให้คุณวีร์ฟังไปเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 14-04-2016 22:52:32

ตัวอ้วนน่ารักกก อ้อนขนาดนี้ พี่วีร์ไม่กล้าโกรธหรอกเนอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 14-04-2016 22:56:30

ตัวอ้วน น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 14-04-2016 23:39:15

พี่ปุ่นนนนนนนนนนเมื่อไหร่จะบู๊แบบเต็มตัวหือ??

ปอลิง กะแล้วเชียวว่าเหตุผลของซันต้องประมาณนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 15-04-2016 00:42:44

ทำไมคุณซันถึงได้โง่ซักขนาดนี้ ตาสว่างได้แล้วผู้หญิงเขาก็แสดงตัวและบอกออกตรงๆ ซักขนาดนี้แล้ว เลิกโง่หลงรักได้แล้ว ตาสว่างซักทีมีคนดีๆ อยู่ข้างอย่างคุณลินน่ะหัดหันมามองบ้าง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: farfarneenee ที่ 15-04-2016 02:33:41

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: lune ที่ 15-04-2016 20:07:55

 :m7: :m7: :m7: :m7: :m7: :m7:
 ปุ่นหายไปไหน   วันนี้ไม่มาเหรอ :ling1: :ling1: 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 15-04-2016 20:46:24

 :hao6:คิเถึงตัวอ้วน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 15-04-2016 23:22:58

เอ้า...งานเข้าอย่างจัง เพื่อนรักอย่าหักเหลี่ยมโหดกันนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 16-04-2016 08:08:34

ถ้าวีร์รู้เรื่องปุ่นขึ้นมา คงจะโกรธมากกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 16-04-2016 11:22:40

คุณซันเป็นพวกถึงโง่ก็รักเธอแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ สงสารคุณลิน คุณวีร์นี่เศร้าแค่ไหนก็ยังไม่วาย หื่นกับปุ่นอยู่ดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 26 ] 14/04/16 ★ P.33
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 16-04-2016 14:15:07

ตัวอ้วนช่างน่าเอ็นดู
+1 เป็นกำลังใจนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 16-04-2016 15:21:23

ขอเวลานอก 1

“..........”

“..........”

“..........”

(+_+)?

อยากจะลองเอามือไปแตะๆ ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า คุณรองประธานกลายเป็นรูปปั้นไปแล้ว
ต้องเลือกวันผิดแน่ๆ พี่ปุ่นไม่ควรเลือกวันที่เพิ่งกลับถึงบ้านแม้จะผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว
สงสัยยังเหนื่อยกับการเดินทาง

สงสัยยังเซ็งเรื่องคุณซัน  สงสัยจะห่วงคุณลิน

สงสัย....


สงสัยจะโกรธพี่ปุ่นนี่แหล่ะ  Y_Y


“คุณวีร์คร้าบบบ”
พี่ปุ่นกระดื๊บๆ ไปนั่งใกล้ๆ หวังจะใช้มุขเด็ด คว้าเอวกอด เอาหน้าถูไหล่ แต่คนตัวใหญ่เบี่ยงตัวหนีเฉย
พี่ปุ่นถึงกับหน้าทิ่มลงไปบนหมอน

●︿●  　　

เอาจริงดิ พี่ปุ่นก็ชักจะโมโหแล้วนะ


“ผมไม่ใช่คนผิดนะครับ”

“ผิด ผิดที่เพิ่งมาบอกพี่ตอนนี้ สมองคิดอะไรอยู่” คุณรองประธานใช้นิ้วจิ้มจึ๊กที่หัวผม

จิ้มที่เดียวคงไม่หนำใจ ต้องจิ้มซ้ำๆ ทำเอาหัวพี่ปุ่นโอนไปเอนมา

“ก็คุณวีร์เพิ่งเจ็บตัว ถ้าบอกเดี๋ยวก็แล่นไปหาคุณจักร ผมกลัวคุณวีร์ใจร้อน”
อ้าวกำ สงสัยจะใช้คำผิด ตาคุณรองประธานอย่างกับเหยี่ยวหันมาจ้องจิก

“แบบ..แบบนี้ไง”  ผมยกนิ้วขึ้นชี้หน้า แหะๆ เมื่อพูดแล้วควรต่อให้จบ

“แล้วมันใช่เรื่องที่ควรใจเย็นไหม ถ้าปุ่นดื่มเข้าไปจะเป็นยังไง ถ้าขึ้นไปแล้วช่วยตัวเองไม่ได้ ถ้า.....ปัดโธ่เอ๊ย”

คุณวีร์ทุบตูมเข้าที่พนักเตียง อยากจะบอกเหลือเกินว่านี่เป็นการใช้กำลังในทางที่ผิดและเปล่าประโยชน์
แต่กลัวคุณรองประธานจะกริ้วมากกว่าเดิมเลยได้แต่ส่งตาปริบๆ ไปให้พร้อมกับร้องเพลงในใจ

“เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น” 

“อุ๊บ” คนตัวโตช้อนผมขึ้น อุ้มเป็นลูกบอลไปวางบนตัก หันหน้าเข้าหากัน

อย่าไปจินตนาการถึงภาพสุดโรแมนติกเลยครับ ถ้าเห็นเหมือนผมจะกลัวมากกว่าฟิน
หน้าคุณรองประธานทั้งหงิกทั้งตาขวาง

“ตลกมากใช่ไหม ตรงไหนที่มันบอกว่าพี่ขำเหรอ” แง่ว สงสัยเมื่อกี้จะไม่ใช่แค่ร้องในใจ ดูท่าผมจะเผลอหลุดเสียงออกมา

“เอื๊อก”  พี่ปุ่นกลืนน้ำลายลงคอ

“ผมแค่อยากให้คุณวีร์อารมณ์ดีขึ้น” แถไปครับ ชั่วโมงนี้ไม่มีอะไรดีกว่าการแถอีกแล้ว

“ใครมันจะทำได้ ต้องมานั่งฟังเรื่องแฟนโดนมอมยา ถูกหลอกไปทำมิดีมิร้าย แล้วพี่ยังปล่อยให้มันเดินไปต่อหน้าต่อหน้า
โดยไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง”


คราวนี้ผมกลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ ฝืดสนิท เรื่องของเรื่องคือเช้าวันนั้นตอนไอ้คุณจักรจะกลับกรุงเทพฯ
คุณรองประธานยังได้พูดคุยนิดหน่อยเพราะเดินสวนกันพอดี (แต่ผมไม่ได้เจอ)

“ผมขอโทษครับ แต่ที่ไม่บอกเพราะเป็นห่วงคุณวีร์ สะบักสะบอมขนาดนั้นขืนมีวางมวยอีกถึงชนะก็คงอาการไม่เบา
แล้วผมก็สั่งสอนไปแล้ว ไม่ได้ปล่อยไปเฉยๆ สักหน่อย”

“ก็เพราะปุ่นยังโชคดีที่พี่สั่งไม่ให้ดื่ม ถ้าดื่มไปจะรอดมาได้แบบนี้ไหม” เสียงเข้มอีกแล้ว ไม่ใช่เข้มธรรดานี่มันระดับ
ออนเดอะร็อค เพียวๆ ไม่มีผสม

“ยังไงก็มีพี่โชคครับ ผมไม่สับเพร่าไปคนเดียวหรอก ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงพี่โชคก็ต้องช่วยผมอยู่แล้ว”

คุณรองประธานถอนใจเสียงดัง ไม่มีทีท่าจะเย็นลงสักนิด


“หายโกรธผมนะครับ” ผมส่งสายตางอนง้อ ก้มหน้านิดนึงแล้วช้อนตากลมโตขึ้นมอง สเต็ปอ้อนนี้ใช้มาตั้งแต่เด็ก
 ผ่านมาแล้วทั้งพี่ปั้นทั้งพ่อ ไม่มีใครทนทานผมได้
 
“ไม่” ผมแอบจิ๊ปาก ไม่อ่อนลงเลยแหะ

“มาครับ ผมนวดให้คุณวีร์เมื่อยหรือเปล่า” ผมชันตัวขึ้นเปลี่ยนมานั่งคุกเข่าคร่อมตัวคุณรองประธานเอาไว้
มือจับบ่าทั้งสองข้างนวดให้เบาๆ

“ไม่”

ชิ มุขนี้ก็ไม่ได้ผล เอาใหม่ผมเปลี่ยนแผนการ มันต้องลองอะไรใหม่ๆ รับรองคราวนี้ไม่รอด

“นะครับ ให้น้องนวดให้นะ น้องอยากนวด”

หึๆ ผมทำเสียงออดอ้อนระดับสิบ เป็นแมวหง่าวเลย
ผมไม่เคยใช้คำว่าน้องกับคุณรองประธานมาก่อน ถึงจะรู้ว่าคนตัวโตอยากให้พูดแค่ไหน
วันนี้ต้องงัดขึ้นมาพูด ยังทนได้ให้มันรู้ไป

คุณรองประธานแงยหน้าขึ้นสบตาผม (ตอนนี้ตัวผมอยู่สูงกว่านิดหน่อยเพราะนั่งคุกเข่าอยู่)
มือใหญ่กอดอก นั่งเอนๆ พิงหมอน ไม่ยอมแตะต้องตัวผม

“ไม่” 

○(￣﹏￣”)○

ผมเริ่มชักไม่อยากง้อล่ะ เล่นตัวเกินไปไม่น่ารักเลย พี่ปุ่นก็มีศักดิ์ศรีไม่ใช่ผู้หญิงนะ จะได้คอยง้อไม่เลิก
มาพูดกันให้รู้เรื่อง แมนๆ คุยกันเลยดีกว่า


“คุณวีร์” ผมลงเสียงเข้มบ้าง พี่ปุ่นก็ชงเป็นเว้ยเข้มๆ อะ

เดี๋ยวนะครับ ขอสูดลมหายใจลึกๆ เรียกความกล้าก่อน จะพูดคำต่อไปนี้มันต้องใช้พลังสูงมาก


“คุณวีร์”


“หายโกรธเมียนะครับ เมียขอโทษ”

>///<

ซู่ ความร้อนร้อยองศาพุ่งขึ้นหน้าผม โอ้ย อายจนอยากจะเอาหน้ามุดดินหนี ผมบอกแล้วว่าคำนี้มันต้องใช้ความกล้า
แบบโกยจากเท้าขึ้นมาถึงปาก


“พูดอีกทีสิ” คนเก๊กขรึมหลุดยิ้มเลยครับ เมื่อเจอแผนเหนือเมฆของผม  มือที่กอดอกยกมาแตะเอวผมไว้
อาการนี้รู้เลยว่าหายโกรธแล้วแน่นอน เรื่องอะไรจะง้อต่อล่ะครับ

“ไม่เอาแล้ว” ผมทำปากยื่น แก้มป่อง

“อีกทีเดียวนะตัวอ้วน พี่อยากฟัง” มือใหญ่ดึงตัวผมเข้าชิด จนหน้าคนพูดซบอยู่กับช่วงอกด้านบนของผม

“ไม่เอา..อ๊ะ..” จะไม่ให้ร้องได้ยังไงล่ะครับ เล่นถลกเสื้อผมก่อนส่งปากได้รูปเข้างับหัวนมเม้มดูดจนขนลุกเกลียว

“จะยอมพูดไหม” คนยิ้มเจ้าเล่ห์เงยหน้าขึ้นมาพูดกับผม ก่อนเล็งเป้าหมายไปที่ยอดอกอีกข้าง

“อย่าแกล้งสิครับ แค่นี้ผมก็อายจะแย่แล้ว” ผมประท้วงคนได้คืบจะเอาศอก


"อ๊ะ .. อย่าครับ" คนไม่ได้ดั่งใจลงโทษผมอย่างต่อเนื่องที่ไม่ยอมทำตามคำขอ
ปากลิ้นไล้เลียไปทั่วแผ่นอก มือสองข้างลูบไล้ไปทั่วทั้งหน้าท้อง แผ่นหลังและจุดสำคัญที่อยู่ต่ำลงไป

ผมใช้สองมืออันสั่นเทาจับหัวคุณวีร์เอาไว้ พยายามดันให้เงยหน้าขึ้นมาจากร่างกายผม แต่ไม่รู้เรี่ยวแรงหายไปไหนหมด
คุณรองประธานไม่สะดุ้งสะเทือนเลยสักนิด

“พูดก่อนแล้วพี่จะไม่ทำ” เสียงกระซิบยั่วเย้าข้างหู ก่อนจะขบเม้มติ่งหูผม กัดเล่นเบาๆ
ปากหนาไล่เรื่อยมาตามสันกรามก่อนซุกซบที่ซอกคอ กดจูบเม้มดูดจนผมสะดุ้ง ในร่างกายยิ่งทวีความปั่นป่วน

"อะ อ๊า! ผมยอมพูดแล้ว พูดแล้ว" ผมพูดออกไปด้วยเสียงที่แหบพร่า ฟังแทบไม่ใช่เสียงของตัวเอง

คุณวีร์หยุดการรุกราน เงยหน้าขึ้นมาจ้องตาผม ส่งยิ้มอ่อนโยนให้กำลังใจ

“พูดสิ พี่รอฟังอยู่”

“ม..เมียขอโทษครับ”  ผมพูดแล้วรีบหย่อนตัวนั่งลง เอาหน้าซุกกับอกแข็งแรง ก็คนมันอายนี่ครับ
แต่คุณรองประธานไม่ยอม สอดมือเข้าใต้แขนผม ออกแรงดึงให้ขึ้นมานั่งคุกเข่าเหมือนเดิม

“ไม่เอาประโยคนี้”  อ้าว ผมถึงกับงง ก็บังคับให้ผมพูดใหม่เองแล้วบอกว่าไม่เอา


มือใหญ่จับต้นคอผมกดให้ก้มลงมารับรสจูบ เป็นจูบที่นุ่มนวลชวนเคลิบเคลิ้ม ก่อนจะทวีความดื่มด่ำมากขึ้นเรื่อยๆ

“พี่รักเมียนะครับ”  คุณวีร์พูดชิดริมฝีปากผม มือลูบไล้ไปทั่วตัว

“ตาปุ่นพูดบ้าง” คนเรียกร้องทำท่าจะกลับมาลงโทษผมอีกครั้งเมื่อผมเอาแต่เงียบ

“เดี๋ยวครับ..เดี๋ยว ผมพูดแล้ว” ผมรีบบอก เมื่อกางเกงผมถูกดึงรั้งให้ร่วงลง

“......”

“.....”

“ไม่พูดก็ตามใจ อย่ามาขอให้พี่หยุดนะ” คำขู่นี้ช่างได้ผลเหลือเกิน

“ผม..เอ่อ..”

“เมียรักคุณวีร์ครับ” สิ้นเสียงผมมีคนร้องครางเบาๆ ราวกับถูกใจอะไรหนักหนา


ริมฝีปากผมถูกครอบครองอีกครั้ง ลิ้นร้อนเลียไล้ไปทั่วริมฝีปาก ก่อนจะแทรกลิ้นเข้ามากวาดต้อนลิ้นของผมภายใน
ผมมัวแต่ตั้งรับพายุลูกโต จนหัวขาวโพลนไปหมด รู้ตัวอีกทีร่างกายก็เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ใดๆ ปกคลุม

“คุณวีร์” ผมร้องเสียงหลง

“ไหนว่าถ้ายอมพูดจะไม่ทำยังไงล่ะครับ” ผมทวงข้อตกลงระหว่างเรา ทำหน้ามุ่ยเมื่ออีกฝ่ายชักเล่นผิดกติกา

“พี่ก็ไม่ได้ทำนี่ครับ” คนตัวโตยิ้มตาพราวระยับ มือชุ่มด้วยสารหล่อลื่นซุกซนเข้าออกในช่องทางของผมด้วยความว่องไว
ก่อนกดตัวผมนั่งลงบนงูยักษ์ตัวเขื่อง

“วันนี้พี่จะเป็นเด็กดี ให้ปุ่นเป็นคนทำ” คนเจ้าเล่ห์จับสะโพกผมกดลงช้าๆ

“อ๊ะ...แน่น ไม่ไหวแล้วมันลึกไป”  เจ้าอนาคอนด้ามันเข้าไปทักทายช่องท้องของผมแบบแนบชิด

“ชู่ว์” มือใหญ่จับหนอนน้อยตัวอ้วนกลมของผมรูดรั้งขึ้นลง จนผมเผลอส่ายสะโพกไปมาด้วยความเสียวซ่าน

“อืมมม แบบนั้นแหล่ะครับ”

ผมยกมือขึ้นเกาะไหล่กว้างของคุณรองประธาน ขยับตัวขึ้นลงช้าๆ ภายในช่องทางตอดรัดแก่นกายเป็นจังหวัดถี่ยิบ
คนตัวโตไม่ยอมน้อยหน้า ขยับสะโพกตอบรับ เด้งสวนกับจังหวะของผม จนเผลอครางซี้ดด้วยความจุก
มือใหญ่ขยับรูดให้อย่างหนักหน่วงเพิ่มความเสียกระสันให้มากขึ้นไปทวีคูณ

“อ่า..ผมจะไม่ไหวแล้ว” ผมร้องบอกเมื่อร่างกายใกล้ถึงเวลาปลดปล่อยเต็มที

“ไปพร้อมกันนะ” คุณวีร์เร่งมือช่วยผม ยิ่งตรงนั้นรู้สึกเท่าไหร่ผมยิ่งส่ายสะโพกขึ้นลงไม่ยั้ง หน้าแหงนเชิดไปทางด้านหลัง
ก่อนที่ร่างจะกระตุกเฮือกขึ้นมาอย่างรุนแรง ข้างในขมิบตอดรัดอนาคอนด้าถี่รัว
น้ำแห่งความสุขฉีดพ่นเข้ามาในช่องทางรักจนมันไหลนองออกมา

กายร้อนยังแช่ความใหญ่โตเอาไว้ไม่ยอมถอนออก แก่นกายที่ได้รับการปลอดปล่อยสงบลง
คุณวีร์คว้าคอผมลงไปบดเบียดริมฝีปาก โรมรันลิ้นร้อนจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร
ดูดซับความหวานจากปากของกันและกัน ก่อนที่งูยักษ์จะเริ่มขยับประท้วงที่ไม่ได้รับความสนใจ
มันค่อยๆ ขยายตัวกลับมาผงาดอีกครั้งในช่องทางของผม

“อื้อ” ผมร้องอย่างตกใจกับความคับแน่นที่กลับมาอีกครั้ง

"ต่อเลยนะครับ พี่ยังไม่อิ่มเลย"


จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ เล่นจับจองพื้นที่กันขนาดนี้แล้ว พี่ปุ่นก็นักเลงพอ พี่ปั้นสอนว่าถ้าต้องสู้อย่ายอมแพ้ ลุยไปให้เต็มที่
ผมเป็นเด็กดีเชื่อพี่มาตั้งแต่เล็ก จะมาขัดคำสอนเอาตอนโตก็ใช่เหตุ เลยต้องค่อยๆ ส่ายสะโพกอีกครั้ง

อืม..ผมเป็นน้องที่ดีใช่ไหมครับ ^^

........................................................................TBC......................................................................
ชดเชยกับที่หายไปเที่ยวมา เอาหวานๆ มาเสิร์ฟให้นะคะ สั้นนิดอ่านฆ่าเวลากันไปก่อนน้า
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 16-04-2016 15:39:51

ชอบหวานๆค่ะ ตัวอ้วนน่ารัก  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 16-04-2016 15:43:57

ปุ่นสุดยอดมากลูก o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 16-04-2016 15:46:26

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 16-04-2016 15:51:20

 :pighaun: :haun4:  ถ้าปุ่นจะน่ารักขนาดนี้  แอ็ทแท็คคุณวีร์ขนาดนี้  แล้วคุณวีจะไปไหนรอดเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Petalkiss ที่ 16-04-2016 15:52:46

โอ๊ยยยย พี่ปุ่นน่ารักมากกกกกกกกก
นึกว่าท่านรองฯ จะใจอ่อนตั้งแต่ได้ยินคำว่า "น้อง" แต่ใจแข็งกว่าที่คิดแฮะ
แล้วพี่ปุ่นก็มีไม้ตายมารับมือจนได้ อ่านแล้วเขินเลยค่ะ คำว่าเมียช่างมีอานุภาพเหลือเกิน T//////T

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 16-04-2016 16:02:45

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
 :jul1:  :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 16-04-2016 16:07:34

อื้อหือออออ. นี่ขนาดยังไม่ได้ปล่อยไม้ตายนะพี่ปุ่น
สรุปว่าคุณวีร์กำไรสุดๆแล้วงานนี้
พี่ปุ่นน่ารักมาก คนเขียนก็เช่นกันจ้า  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 16-04-2016 16:09:30

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 16-04-2016 16:23:47

ตัวอ้วนน่าร้ากกกกกก :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 16-04-2016 16:29:08

พี่ปุ่นยังไงก็โดนหมั่นไส้ท่านรองมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 16-04-2016 16:33:35

ตัวอ้วนขี้อ้อนขนาดนี้แล้วคุณวีร์จะไปไหนเสีย  มีแต่ได้กำไรอย่างเดียว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-04-2016 16:38:07

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 16-04-2016 16:38:36

เลือดหมดตัว
ปุ่นแซ่บมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 16-04-2016 16:46:13

โอ๊ยเขิน 555555  :hao7: อีนี่นั่งอ่านคนเดียวยิ้มคนเรดียวหัวเราะคนเดียวจนคนในบ้านหันมาถามว่าเป็นอะไร  :laugh:

ปล.แก้คำผิด เหมื่อย--->เมื่อย นะค้าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 16-04-2016 17:18:30

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 16-04-2016 17:21:41

 :jul1:  :jul1:  :jul1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 16-04-2016 17:27:51

ถ้าตัวอ้วนจะน่ารักขนาดนี้ พี่วีร์ไปไหนไม่รอดแน่เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 16-04-2016 18:48:45

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 16-04-2016 18:56:59

ปุ่นเอ้ยยย ย น้องที่ดีมาสู้มาสู้กลับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: farfarneenee ที่ 16-04-2016 19:14:54

 :haun4: :haun4: :haun4: :pighaun: :pighaun: :m25: :m25: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ้Sin.7 ที่ 16-04-2016 19:31:50

 :hao7: ผอมแน่ๆตัวอ้วน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 16-04-2016 19:34:38

ยังไงท่านรองก็ได้กำไรอยู่ดี โอ้ย นี่เขินแทนปุ่น ผัวขราทำเป็นเล่นตัวให้ง้อยากเนอะ
จบงานหวานคงเป็นงานบู๊ อีคุณจักรโดนแน่ เล่นกับใครไม่เล่น หึๆๆ
ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 16-04-2016 19:50:37

ปุ่นเป็นเด็กดีจริงๆ   :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 16-04-2016 19:54:18

อ้อนซะน่ารักเลยปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 16-04-2016 21:34:27

เรื่องคุณซันนี่เรา... พูดไม่ออกจริงๆค่ะ ไม่มีใครผิดทั้งนั้นอ่ะ ก็แค่คิดกันคนละมุม แต่ดีนะคะที่คุณวีร์ใจเย็นพอที่จะไม่ตัดเพื่อนกันไปเลย แบบนั้นนี่ได้เสียใจจนวันตายแน่ๆ ก็ไม่รู้คุณซันไปหลงอะไรขนาดนั้นกับคุณวิกานะคะ คือแบบ ก็น่าจะเห็นแล้วนะคะว่าผู้หญิงคนนี้เป็นยังไง แต่ก็คงรักมากแหละค่ะ อยากให้คุฯซันตาสว่างสักทีนะคะ สงสารคุณลินมากกกกกก ไม่น่าเลยค่ะคุณลิน แต่ที่คุณลินพูดมาก็ถูกนะคะ ถ้าคุณซันมารักคุณลิน คุณลินก็จะเป็นผู้หญิงที่โลคดีมากที่สุดคนหนึ่งเลย นี่อยากตบบ้องหูคุณซันมากค่ะ ตาสว่างสักทีเหอะนาย ดูรอบตัวหน่อย อย่ามันแต่เป็นบัวใต้โคลนตมค่ะ ส่วนเรื่องพี่ปุ่นกับคุณวีร์นี่ก็.... เบาๆไปค่ะ พี่ปุ่นมีแผนการง้อที่ยอดเยี่ยมมากจริงๆค่ะ แบบนี้คุณวีร์ไม่หลงได้ไงเนอะ คุณวร์คะ รีบไปจัดการคุณจักรเลยนะคะ ขอแผนเนียนๆที่ทำลายล้างสูงนะคะ ไม่ต้องลงแรงค่ะ เดี๋ยวพี่ปุ่นเป็นห่วง ฮืออออออ แต่เาจริงๆนะคะ คุณวีร์นี่แบบ ไม่รู้โกรธจริงหรือแกล้งให้ง้อจนได้จับพี่ปุ่นกินนะคะ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 16-04-2016 21:44:22

เป็นน้องที่มากกกก  55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: munoy ที่ 16-04-2016 22:02:48

อ่านแล้วนั่งยิ้มเหมือนคนบ้าเลยย น่ารักกกกก

ปุ่นน่ารักแถมยังเป็นเด็กดีเชื่อฟังที่พี่สอนด้วยยยย  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 16-04-2016 22:23:08

เป็นน้องที่ดีมากๆ เลยล่ะน้องปุ่น

พี่ปั้นต้องภูมิใจในตัวน้องปุ่นมากแน่ๆ และท่านรองก็ฟินมากๆ เช่นกัน ฮาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 16-04-2016 22:48:47

อิอิ น่ารักตอนอ้อนนี่ละ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 16-04-2016 23:37:46

น้องปุ่น on top

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 16-04-2016 23:57:03

พี่ปุ่นลงโทษให้เต็มที่เลยค่ะ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 17-04-2016 00:32:40

อือหื้อ คุ้มค่าที่รอคอยจริงๆค่ะ คุณผู้โชมมมมม อย่สว่าแต่คุณวีร์เลย ชั้นเองก็ไปไหนไม่รอดถ้าพี่ปุ่นจะน่ารักขนาดนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 17-04-2016 00:36:31

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 17-04-2016 07:39:42

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 17-04-2016 11:34:18

โถถถถ อิพี่ปุ่น 555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 17-04-2016 12:06:02

 :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 17-04-2016 14:39:05

คุณวีร์โหมดงอน แต่ก็งอนได้ไม่นานเพราะปุ่นง้อได้น่ารักน่าชัง หึหึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 17-04-2016 15:52:23

ตอนที่ 27

วันแรกของการกลับมาทำงานเป็นวันที่วุ่นวายมาก ทุกอย่างประดังประเดเข้ามาราวกับพายุ
เริ่มตั้งแต่ข่าวที่ทำให้ทั้งบริษัทฮือฮา ผู้บริหารวิ่งกันให้วุ่น โทรศัพท์เข้าคุณวีร์ไม่หยุด ผมกับพี่พรต้องรับสายนักข่าว
จนอยากยกหูโทรศัพท์ออกให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราวไป

ข่าวที่ว่านั่นคือข่าวการประสบอุบัติเหตุของนายนพกร หลานชายของประธานบริษัท ซีแอนด์สกายดิวิลอปเมนท์ จำกัด
ผู้พ่วงตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายการตลาดเอาไว้ด้วย

สาเหตุที่ข่าวของคุณจักรได้รับความสนใจ ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นคนมีชื่อเสียงมากมายอะไร เพราะขณะเกิดเหตุคุณจักรอยู่กับ
เด็กหนุ่มคนหนึ่ง มันจะไม่เป็นเรื่องขึ้นมาถ้าไม่ใช่เด็กขาย และอายุเพียง 17 ปี

เมื่อเด็กให้ปากคำ อุบัติเหตุชนแล้วหนีจึงกลายเป็นการซื้อบริการและล่วงละเมิดทางเพศเด็กยังไม่บรรลุนิติภาวะ
เสียงซุบซิบนินทาเรื่องคุณจักรเป็นเกย์ไม่ร้ายแรงเท่าเรื่องหลัง เพราะเป็นญาติกับนักธุรกิจชื่อดังจึงตกเป็นข่าวครึกโครม

ผมไม่รู้ว่าควรจะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี ตอนนี้คุณจักรเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล เห็นว่าตอนเกิดเหตุเด็กกำลัง
ก้มใช้ปากทำให้  สภาพตอนคนเข้าไปช่วยเรียกว่าดูไม่จืดกันเลยทีเดียว อาการของคุณจักรส่วนอื่นๆ ไม่ร้ายแรงมาก
แต่ตรงนั้นอย่าให้ผมเล่าเลยนะครับ เอาเป็นว่าโชคดีที่มันยังอยู่ แต่เจ็บแค่ไหนผมคงไม่ไปถาม ลองคิดภาพ
มันคาปากแล้วมีรถพุ่งเข้ามาชน เด็กหล่นลงจากเบาะ เอ่อ...ทิ้งไว้ในฐานที่เข้าใจกันเถอะครับ


สายๆ พอได้หายใจหายคอกัน คนที่ผมไม่คิดว่าจะมาหาก็มา ผมอยู่ในห้องกับคุณวีร์ กำลังนวดหว่างคิ้วให้คนตัวโต
พี่พรก็โทรเข้ามารายงานว่าคุณลลิตามาขอพบผม คุณวีร์สั่งให้เข้ามาหาในห้อง ไม่ให้ผมออกไปคุยเอง

ผมมองผู้หญิงที่เรียกว่าสวยมากคนนึง แต่งตัวเปรี้ยวเกินเลขา ถ้าไม่รู้มาก่อนผมคงนึกว่าเป็นดาราหรือนางแบบ

“คุณวีร์”  คุณลลิตาเรียกเสียงอ่อน น้ำเสียงเจือด้วยความกังวล

“ตาจะขอรบกวนเวลา ขอตัวปุ่นออกไปคุยด้วยสักครู่ได้ไหมคะ”

“คุณมีอะไรจะคุยกับปุ่นก็พูดได้เลย” 

“คือตาจะมาขอโทษเรื่องคืนนั้น ตาไม่ทราบจริงๆ ว่าคุณจักรจะทำเรื่องไม่ดีกัน้องปุ่น  ตาไม่มีส่วนรู้เห็นด้วยเลยนะคะ
ตาแค่ขอให้ปุ่นช่วยขนของขึ้นไปให้ เพราะตาถือคนเดียวไม่ไหว”

เป็นคำแก้ตัวที่ชวนเจ็บสีข้างแทนเพราะแถจนเลือดไหลซิบ ผมได้แต่ส่ายหัว คนมันกำลังพยายามเอาตัวรอด

“ลลิตาที่ผมยังไม่ทำอะไรไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ความจริง แต่เพราะพี่จักรเกิดเรื่องเสียก่อน อย่าพูดอะไรที่ทำให้ตัวคุณดูแย่
ไปกว่านี้”

“ตาไม่ได้ทำจริงๆ นะคะคุณวีร์ เอาตาไปสาบานที่ไหนก็ได้ คุณวีร์ก็รู้จักนิสัยคุณจักรดี เวลาอยากได้อะไรก็จะเอาให้ได้
คุณจักรคงเห็นโอกาสตอนปุ่นขนของไปส่งให้ตา”

“ลลิตา” เสียงตวาดของคุณวีร์ดังจนคุณลลิตาสะดุ้งตัวสั่น

“เลิกพูดโกหกได้แล้ว ถ้ามาเพื่อขอโทษปุ่นก็ขอโทษซะ เสร็จแล้วไปเก็บของของคุณได้เลย ไม่ต้องมาเหยียบที่นี่อีก”

“คุณ..คุณวีร์ไล่ตาออกไม่ได้นะคะ ตาไม่ผิด คุณ..คุณไม่มีหลักฐาน ตาฟ้องร้องบริษัทได้”

“ไม่ต้องกลัวผมจะให้ฝ่ายบุคคลเรียกคุณไปพบแจ้งเรื่องเลิกจ้าง คุณจะได้ผลประโยชน์ครบถ้วน
แม้จะไม่ควรได้แม้แต่เศษเงิน แต่เพื่อให้คุณไปไกลๆ ปุ่นให้เร็วที่สุด ผมจะยอมตัดปัญหา ออกไปได้แล้ว”
 
สายตาคุณวีร์เย็นชาจนแว้บนึงผมสงสารคนที่ถูกมอง คุณลลิตาทรุดลงกับพื้น นั่งปิดหน้าร้องไห้จนตัวโยน
คุณวีร์หยิบโทรศัพท์โทรหาพี่พรให้เรียกพี่สนิมเข้ามา


“พาคุณลลิตาไปส่งที่โต๊ะ ดูแลเรื่องเก็บของให้เรียบร้อยแล้วพาไปที่ฝ่ายบุคคลด้วย”

พี่สนิมก้มลงดึงแขนคุณลลิตาขึ้น ฝ่ายนั้นออกแรงสะบัดแต่ไม่หลุด สุดท้ายโดนหิ้วปีกออกไป

คุณวีร์กดโทรศัพท์หาผู้จัดการฝ่ายบุคคลสั่งให้ทำเรื่องเลิกจ้างคุณลลิตาโดยให้เหตุผลว่าประพฤติตัวไม่เหมาะสม
กับผู้บริหารของบริษัท 


ผมรอจนคุณวีร์วางโทรศัพท์จึงขยับเข้าไปยืนใกล้ๆ ยกมือขึ้นขึ้นนวดศีรษะให้อีกฝ่ายเบาๆ

“ปวดหัวไหมครับ” คุณวีร์ซบหน้าลงกับอกของผม มือโอบรอบเอว ดึงให้ไปยืนหน้าเก้าอี้ที่บิดหันมาทางผม

“ไม่หรอก แค่หงุดหงิด”

“เรื่องข่าวคุณจักรเหรอครับ”

“ไม่ใช่ เรื่องที่ยังไม่ได้จัดการพี่จักรให้ปุ่น  ปุ่นโกรธพี่ไหมที่พี่ไม่เด็ดขาด แต่เห็นน้ำตาอาภาแม่พี่จักรพี่ก็ทำไม่ลง
แค่ข่าวว่าลูกเป็นเกย์แถมซื้อบริการก็หนักมากแล้ว ไม่อยากซ้ำเติมแกด้วยเรื่องนี้เข้าไปอีก จะทำตอนนี้คงไม่ได้
อย่างน้อยต้องรอให้ออกจากโรงพยาบาลก่อน

“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ ผมบอกคุณวีร์แล้วว่าผมจัดการสั่งสอนไปแล้ว คุณวีร์แค่ตักเตือนก็พอครับ
อย่าทำอะไรรุนแรงเลยยังไงก็ญาติกัน”

“ไม่โกรธพี่จริงนะ”

เฮ้อ พูดขนาดนี้แล้วก็ยังไม่เชื่อกัน ผมเลยทำใจกล้า ก้มลงไปแตะจูบที่หน้าผากคนคิดมาก
กดลงไปหนักๆ จนกดเสียงดับจ๊วบตอนดึงปากออก

“เชื่อหรือยังครับ”

“ยัง ลองตรงนี้สิ พี่น่าจะพอทำใจเชื่อได้” คนคิดมากเปลี่ยนเป็นคนหื่นภายในพริบตา มือใหญ่ชี้ที่ปากของตัวเอง
แถมไม่รอให้ผมตอบ ตวัดเอวผมลงนั่งตัก กดสะโพกผมเอาไว้ไม่ให้ขยับ

“คุณวีร์ ที่ทำงานไม่ได้นะครับ”

“นิดเดียว เร็วๆ  พี่กำลังเสียขวัญ”  โอ้ย หมั่นไส้ครับ ดูทำหน้าทำตา เล่นใหญ่มากคุณรองประธาน

ผมแตะมือลงไปบนมือคนเจ้าเล่ห์  ก่อกดเล็บชนเล็บแล้วบิดเป็นวงกลม คนโดนกระทำร้องเสียงหลง
ปล่อยแขนออกให้ผมลุกไปได้ง่ายๆ  สะบัดมือตัวเองก่อนลูบคลำบนรอยหยิก มองผมตาคว่ำ
ไม่เหลือมาดรองประธานสักนิด

“เดี๋ยวจะโดน” คำขู่ที่ส่อให้รู้ว่าจะโดนอะไร ทำให้ผมไม่คิดจะอยู่ในห้องคุณรองประธานอีกต่อไป
เผ่นสิครับรออะไร ก่อนประตูปิด ผมยังได้ยินเสียงโวยวายดังตามออกมา เฮ้อ นับวันยิ่งเด็กลงๆ



“คุณวีร์เป็นอะไรหรือเปล่าจ้ะ พี่เหมือนได้ยินเสียงเอะอะ”

“ไม่เป็นอะไรหรอกครับพี่พร คุยโทรศัพท์อยู่” ผมปัดเรื่องออกจากตัว

“อืม คงอารมณ์เสียวันนี้มีแต่เรื่อง”

“ครับ”

“ว่าแต่ตาเขามาทำไมเหรอปุ่น มาเรื่องคุณจักรหรือเปล่า” พี่พรลุกมาหาผมที่โต๊ะ ผมคิดว่าไม่ควรเล่าเรื่องที่ระยอง
เลยแค่ตอบรับไป

“ใช่ครับ”

“ตอนแรกพี่ก็นึกว่าตามีอะไรกับคุณจักรตามที่เขาล่ำลือกัน ทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้”

ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ แต่เรื่องนี้ก็ใช่ว่าจะไม่มีข้อดีนะครับ
พอเริ่มมีข่าวออกไป คุณซันที่วันกลับจากระยองยังไม่กล้าเข้าหน้าคุณวีร์อยู่เลย กลับรีบโทรมาหา
ซักถามเป็นห่วงคุยกันอยู่นาน ลืมเรื่องนั้นกันไปเลย ผมถือว่ามันเป็นเรื่องดีถ้าคุณลินรู้คงดีใจ




“ปุ่น” เสียงเรียกทำให้ผมเงยหน้าขึ้นมองคนที่เดินผ่านประตูเข้ามา
เพิ่งนึกถึงไปหยกๆ คุณลินก็มาถึงบริษัท สงสัยจะเป็นห่วงเรื่องข่าวเลยมาหาคุณวีร์ด้วยตัวเอง

ผมลุกขึ้นยืนส่งรอยยิ้มไปทักทาย แต่เป็นอันต้องหุบฉับ เพราะมีคนเดินตามเข้ามาหลังคุณลินไม่กี่วินาที

“คุณวิกา” ผมส่งเสียงเรียกออกไปเบาๆ โดยไม่รู้ตัว

คุณลินหันขวับไปมอง สีหน้ายิ้มแย้มเปลี่ยนไปพอๆ กับผม

“มาทำไม” เสียงห้วนถามคนมาใหม่

คุณวิกาไม่ตอบและไม่ทักทายใครทั้งนั้นแม้แต่พี่พร เดินตรงไปที่ประตูห้องคุณวีร์และเปิดเข้าไปเลย
พี่พรพยายามวิ่งไปรั้งเอาไว้แต่ช้ากว่า

ผมหันไปสบตากับคุณลิน

“ไปกัน” คุณลินเข้ามาลากผมพาเดินไปที่ประตูห้องคุณวีร์โดยไม่รอให้พี่พรรายงานเข้าไปก่อน



ภาพที่เห็นไม่รู้ว่าจะขำดีหรือสงสารดี คุณลินเปิดประตูฟาดหน้าคุณรองประธานเข้าไปอย่างจัง

“เฮ้ย วีร์” คุณลินรีบเดินเข้าไปประคองเพื่อน

“มายืนอะไรตรงนี้ เจ็บมากไหม” คุณวีร์เอามือกุมหน้าผากตัวเอง ที่ตอนนี้ขึ้นเป็นรอยแดงทั้งแถบ

“ทำไมไม่เคาะประตูหะลิน เปิดเข้ามาไม่ให้สุ่มให้เสียง” คุณรองประธานบ่นอุบ ท่าทางจะเจ็บไม่ใช่น้อย

“แล้ววีร์มายืนทำบ้าอะไรหน้าประตูล่ะ ใครมันจะไปรู้”

ผมหันไปมองคุณวิกาที่ยืนอยู่ข้างเก้าอี้คุณวีร์ ไม่ใช่หน้าโต๊ะแต่ข้างเก้าอี้ จากสภาพเก้าอี้ที่หมุนไปอีกด้าน
ทำให้ผมพอจะเดาได้ว่าคุณวิกาคงเดินเข้าไปหาคุณวีร์แล้วคุณวีร์ก็เดินออกอีกด้านของโต๊ะมาที่ประตู
พอดีกับที่คุณลินเปิดเข้าไป ผมจะเข้าข้างตัวเองได้ไหมว่าคุณวีร์ไม่อยากอยู่กับคุณวิกาตามลำพัง

“ไปนั่งก่อนเถอะ” คุณลินพยุงคุณวีร์ไปนั่งที่โซฟารับแขก ผมรีบเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาเป่าให้ร้อนและแตะไปบน
รอยนูนเล็กๆที่เริ่มปรากฏขึ้น

แปลกที่คุณวิกาไม่เข้ามาดูคุณวีร์ หรือพูดอะไรขึ้นมาเลย



ผมประคบแผลซ้ำให้สองสามรอบ คุณวีร์ก็ดึงมือออกจากหน้าผากมาจับไว้

“วิกามานั่งด้วยกันสิ มาหาผมมีอะไรหรือเปล่า” คุณวิกามองคุณวีร์ก่อนหันมาจ้องผม ผมนึกว่าจะไม่มานั่งเสียแล้ว
แต่สุดท้ายก็ยอมเดินมา

“วิกาได้ยินข่าวคุณจักร เป็นห่วงวีร์เลยรีบมา ทุกอย่างเรียบร้อยไหมคะ”

“ให้ทนายของบริษัทดูแลอยู่”

“แย่เลยนะคะ พอข่าวเรื่องคุณจักรเป็นเกย์หลุดออกไป นักข่าวก็เขียนข่าวกันสนุก เสียชื่อเสียงหมด”

ผมเผลอขมวดคิ้วเห็นชัดว่าคุณวิกาไม่ได้พูดเพราะเห็นใจคุณจักร แต่พูดกระตุ้นคุณวีร์มากกว่า

“ถ้าวิกาตามข่าวจริงก็น่าจะรู้ว่าพี่จักรไม่ได้โดนเล่นข่าวเพราะเป็นเกย์” เสียงคุณวีร์เรียบนิ่ง เสียงที่ผมก็เคยได้ยิน
ตอนที่เรายังไม่สนิทกัน

“แต่ก็เพราะเป็นเกย์ไงคะถึงโดนสนใจ” คุณวิกาไม่ยอมแพ้ พยายามจะพูดคำว่าเกย์ซ้ำๆ อยู่ได้

“วิกาถ้าอยากจะพูดเรื่องที่ผมเป็นเกย์ก็พูดออกมาตรงๆ ไม่ต้องใช้เรื่องพี่จักรมาเป็นประเด็น”

คุณวิกาหน้าซีดพอๆ กับผม จะไม่ให้ซีดได้ยังไงล่ะครับผมรู้สึกผิดที่ทำให้คุณวีร์เป็นแบบนี้


“หึๆ ตลกชะมัด ว่าเขาเป็นเกย์แต่ก็อยากได้จนตัวสั่น สบช่องหน่อยต้องวิ่งแจ้นมาหาถึงที่”

“ลิน” คุณวิกาลุกพรวดขึ้นยืน ส่วนคุณลินเคลื่อนร่างกายอย่างกับนางพญา เอนตัวลงพิงพนักโซฟาไม่มีทีท่าว่าจะร้อนตาม

“ลินเป็นเพื่อนวีร์ควรช่วยเพื่อนในทางที่ถูกสิ ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นแบบนี้”

“เป็นยังไง เป็นคนมีความรัก เป็นคนมีความสุขน่ะเหรอ ไม่เอาน่าวิกาอย่าอิจฉาจนเผลอทำตัวเป็นนางร้ายหน่อยเลย
เล่นบทนางเอกต่อไปเถอะ เผื่อจะหลอกผู้ชายได้อีกสักคนสองคน อย่าเพิ่งหลุดธาตุแท้ออกมาตอนนี้”

ผมบอกแล้วใช่ไหมครับว่าคุณลินน่ากลัว น่ากลัวจริงๆ นะ แต่คนที่น่ากลัวกว่าคุณลินก็คนที่นั่งยิ้มๆ ปล่อยให้เพื่อน
สนุกโดยไม่ห้ามนี่แหล่ะ ร้ายที่สุด


“นังลิน” คุณวิกาเงื้อมือโผนเข้าหาคุณลิน แต่ผมดีดตัวออกไปจับข้อมือนั่นไว้ก่อน

“คุณวิกาพูดกันดีๆ อย่าใช้กำลังครับ”

“อีกระเทย” คุณวิกาเงื้อมืออีกข้างตวัดใส่หน้าผม ผมยกแขนขึ้นตั้งฉาก ปะทะกับมือที่ฟาดลงมา ก่อนหงายฝ่ามือ
ผลักให้แขนนั้นตกลงไป คุณวิกายังลองอีกครั้ง คราวนี้ผมก้าวถอยหลัง ยกมือขึ้นวาดตามมือของคุณวิกาไป
บังคับให้มือนั้นไปให้สุดทาง ก็คือบนใบหน้าเจ้าของเอง ไม่แรงหรอกครับแต่คงตกใจมาก

“อี..”  คุณวิกาเอามือกุมแก้มตัวเองข้างนึง มืออีกข้างที่ผมเพิ่งปล่อยชี้นิ้วสั่นระริกมาที่หน้าผม
 
“วิกาผมขอบคุณที่เป็นห่วง แต่ถ้าคุณไม่มีอะไรแล้ว ผมว่าคุณกลับไปเถอะ”

“วีร์คะ วิกาโดนทำร้ายนะคะ”

“ผมมีตาวิกา ดูออกว่าใครทำอะไร เอาเป็นว่าผมเชิญคุณกลับไปก่อนดีกว่า ส่วนเรื่องส่วนตัวของผม
คุณอย่าเข้ามายุ่ง ไม่ใช่เรื่องของคนนอกอย่างคุณ”

“วีร์”

วันนี้ผมเห็นผู้หญิงสองคนแล้วที่ทำท่าหมดแรงในห้องนี้ มันวันอะไรเนี่ยทำไมวุ่นวายเป็นบ้า

“เอาเถอะค่ะวิกาจะกลับก่อน  สักวันวีร์จะได้รู้เองว่าใครเหมาะสมกับวีร์ที่สุด” คุณวิกาคว้ากระเป๋า
สะบัดหน้าออกไป ปิดประตูดังโครมใหญ่ ขี้หูแทบหลุดออกมา



ผมหันไปมองคนที่เป็นต้นเรื่อง อยากจะประทุษร้ายคุณรองประธานนัก ไปอ่อยเขาไว้ท่าไหน่ล่ะถึงติดหนึบขนาดนี้

“ก็คนมันมีเสน่ห์” เสียงอ่อยๆ ของคนตัวโต แหม ทีเมื่อกี้ทำเป็นเสียงเรียบนิ่งน่ะ

“รู้ด้วยเหรอครับว่าผมคิดอะไรอยู่”

“รู้ รู้ใจ” เสียงไอปนสำลักของคุณลินทำเอาผมหน้าแดงสุดๆ

“เก็บไว้บอกกันสองคนได้ไหม หน้าหัดมียางอายบ้าง” คุณลินเอามือลูบอกตัวเองไปมา

“เอ่อ ผมออกไปทำงานต่อก่อนนะครับ คุณลินคุยกับคุณวีร์ตามสบาย”
สถานการณ์ไม่น่าอยู่ อายโครตๆ ครับ ถึงคุณลินจะรู้แล้วแต่ผมก็ยังอายอยู่ดี




“ปุ่นออกมาเสียที พี่กำลังว่าจะโทรตาม”

“มีอะไรครับพี่พร” ผมเดินไปหาที่โต๊ะ พี่พรยื่นกล่องดอกไม้มาให้
ข้างในเมีดอกกุหลาบสีแดงดอกใหญ่มากหนึ่งดอก ก้านถูกพันด้วยริบบิ้น มีการ์ดแนบมาด้วย

“ของคุณวีร์เหรอครับ”

“ใช่ มีแมสเซนเจอร์มาส่งเมื่อกี้นี่เอง พี่ไม่ได้เจอตัว ประชาสัมพันธ์รับไว้ให้”

“ครับ”


ผมเดินกลับมาที่โต๊ะ ตัดสินใจเปิดฝากล่องที่เป็นพลาสติกใสออก หยิบการ์ดขึ้นมาเปิด
ข้างในมีรูปถ่ายอยู่หนึ่งใบ ไม่ได้โดนฉีกเป็นชิ้นๆ เหมือนที่ผ่านมา แต่มันกลับทำให้ผมกลัวได้มากกว่าทุกครั้ง

มันเป็นภาพท้ายรถกับทะเบียนที่คุ้นตา รถคันนั้นยังอยู่ในสภาพปกติ เวลาที่ถูกบันทึกบนภาพ เป็นเวลาก่อนเกิดเหตุ

ใช่ครับ มันคือรถของคุณจักร


ผมรีบกดโทรศัพท์หาพี่ปั้น เล่าเรื่องกล่องดอกไม้และรูปถ่าย พี่ปั้นเงียบไปนานจนผมต้องเรียกชื่อออกไป

“พี่ปั้น”

“ปุ่น เรื่องนี้มันเกินควบคุมแล้ว ปุ่นต้องบอกความจริงกับคุณวีร์ พี่ให้เวลาถึงคืนนี้
พรุ่งนี้พี่จะเข้าไปหาคุณวีร์ที่บริษัทเพื่อแสดงตัวและปรึกษาหารือกันจริงจังเสียที”

“พี่ปั้น” ผมรู้สึกหัวหมุน มือเท้าชา ขาอ่อนแรงไปหมด ใจมันเต้นไม่เป็นจังหวะ ความกลัวเข้าครอบงำจนหน้าซีด

ผมอยากให้พี่ปั้นเขามาจัดการดูแลเรื่องนี้ ผมจะอุ่นใจขึ้นมากเพราะเชื่อในฝีมือของพี่ชาย แต่ผมเพียงอยากเก็บความลับ
เล็กๆ ของผมเอาไว้ก่อน ผมกลัวว่าถ้าคุณวีร์รู้จะไล่ผมไป ผมอยากอยู่ข้างๆ อยากช่วยปกป้องคุ้มครองคนที่ผมรัก

เป็นไปได้ไหม ถ้าผมจะบอกว่าผมเป็นคนเรียกพี่ปั้นเข้ามาเพื่อทำการคุ้มครอง ผมยังจะเก็บความลับเอาไว้ได้ไหม


“น้อง..น้องขอ”

“ไม่ นี่เป็นคำสั่ง ถ้าปุ่นไม่บอกพรุ่งนี้พี่จะบอกเอง”

“พี่ปั้น”

เสียงสัญญาณขาดหายบอกให้ผมรู้ว่าพี่ปั้นวางสายไปแล้ว



ผมจะทำยังไงดี ถ้าคุณวีร์รับไม่ได้ ถ้าคุณวีร์เกลียดผม

ถ้า....

ถ้าผมจะไม่ได้อยู่กับคุณวีร์อีกต่อไป



แม่ครับช่วยปุ่นด้วย ผมกำล็อกเก็ตที่ใส่รูปแม่เอาไว้แน่น

ผมกำลังกลัว กลัวการมาถึงของคืนนี้

...........................................................TBC....................................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 17-04-2016 16:08:37

คุณวีร์ต้องเข้าใจตัวอ้วนนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 17-04-2016 16:16:54

น้องปุ่นต้องเข้มแข็งน่ะ ถ้าพี่แกโกรธก็แค่ง้อแบบเรื่องคุณจักรไง อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 17-04-2016 16:17:14

พี่ปุ่นต้องสู้สิคะ! พี่ปุ่นไม่กลัวอะไรนี่คะ ฮือออ คุณวีร์รักพี่ปุ่นขนาดนั้น เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้โรธหรอกค่ะ พี่ปุ่นไม่ได้เป็นฝั่งตรงข้ามนะคะ พี่ปุ่นมาปกป้องคุณวีร์ต่างหาก ไม่เห็นมีอะไร่าโกรธเลยค่ะ จริงอยู่ที่จุดประสงค์ไม่ซื่อ แต่ทั้งหมดก็ทำเพื่อปกป้องคุณวีร์นะคะ ไม่มีอะไรต้องโกรธเลยค่าาา คุณวีร์อาจจะดีใจด้วยนะคะที่ได้เมียเก่งพอตัว ดูแลตัวเองได้ คุณวีร์จะได้ไม่ต้องห่วงมาก ฮืออออ ขอให้คุณวีร์ไม่โกรธธธธ หรือถ้าโกรธมากก็ไล่พี่ปุ่นออกเลยค่ะ ให้พี่ปุ่นไปทำงานกับคนอื่นเลย ดูซิว่าจะห่วงไหม แต่เรื่องนี้ยังไงพีปุ่นควรปรึกษาคุลินก่อนนะคะ เผื่อคุณลินจะมีทางออกดีๆนะคะ ส่วนเรื่องคุณจักร ตอนแรกนึกว่าคุณวีร์วางแผนเอง 5555555 งี้แสดงว่านี่เป็นการเตือน คนร้ายรู้แล้วว่าคุณวีร์ชอบผู้ชาย โอ๊ยยยย คุณวิกาน่าสงสัยสุด หรือจะเป็นพี่พร พี่พรดูเข้าถึงของที่ถูกส่งมาได้ง่ายที่สุดและใกล้ชิดที่สุดนะคะ.... ไม่มั้ง ไม่รู้ ฮืออออ ไม่เดาแล้ววว  :serius2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 17-04-2016 16:20:26

บอกเถอะค่ะปุ่น ให้มันรู้กันไปทีเดียวจะได้เลิกปิดบัง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 17-04-2016 16:54:38

น้องขอ น้องขออะไรละจะตายซะก่อนสิปุ่นไม่บอกวันนี้วันหน้าก็ต้องบอกอยู่ดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 17-04-2016 17:07:50

บอกไปเหอะ คุณวีร์น่าจะอ้าปากค้าง ปุ่นเป็นบอดี้การ์ดเหรอ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 17-04-2016 17:09:16

ผัวเมียไม่ควรมีความลับนะจ๊ะ
โกรธได้ก็ง้อได้เนอะ คนอ่านจิกำไร
คุณลินสุดยอดค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 17-04-2016 17:11:35

เป็นกำลังให้ปุ่น
คุณวีร์ต้องเข้าใจนะหมูอ้วน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 17-04-2016 17:16:28

ตัวอ้วน วีร์ไปโกรธหรอก อย่ากังวลๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 17-04-2016 17:19:52

ผัวอย่าโกรธเมียเลย นะนะ

ปอลอ จริงๆคุณวีร์ก็เอะใจบ้างละนะ ปุ่นจบเกรดดีมากแต่ทำงานไม่คล่องเท่าที่ควร

ปอลอลอ หรือคนร้ายคือ...???

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Dextomtun ที่ 17-04-2016 18:03:13

พี่ปุ่น พี่ปุ่นค้องสู้นะคุณรองไม่ทำไรหรอก....หราาา :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-04-2016 18:10:11

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 17-04-2016 18:12:39

คุณวีร์ควรฟังเหตุผลของน้องนะ เมื่อถึงเวลานั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ขอเวลานอก 1 ] 16/04/16 ★ P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 17-04-2016 18:13:34

พี่ปุ่นเด็กดีมาก เชื่อฟังพี่เนอะๆ
น่ารัก อ้อนเก่งขนาดนี้ คุณรองประธานจะไปไหนรอด
เนอะ คุณเมียยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 17-04-2016 18:16:39

บอกไปเลยก็ดีนะจะได้ไม่ต้องมานั่งปิดบังกันยิ่งนานวัยแล้วมารู้ความจริงน่าโกรธกว่านะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 17-04-2016 18:17:52

บอกไปเหอะ ดีกว่าให้คุณวีร์รู้เองนะปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 17-04-2016 18:22:46

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 17-04-2016 18:47:23

เพื่อความปลอดภัยควรบอกให้หมดจริงๆ แหละ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-04-2016 18:57:44

บอกให้หมดเลยปุ่นเพื่อความปลอดภัยนะ
 :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 17-04-2016 19:12:22

คุณวีร์ไม่น่าจะโกรธปุ่นมากหรอกมั้ง :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 17-04-2016 19:26:31

ปุ่นสู้ๆ ขอให้คุณวีร์เข้าใจนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 17-04-2016 19:29:19

บอกเถิดปุ่น พี่วีร์ อาจจะโกรธนิดหน่อย ง้อโดยเอาตัวเข้าแรกรับรอง พี่วีร์หาย 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 17-04-2016 20:03:53

หวังว่าคุณวีร์จะเข้าใจสาเหตุและความจำเป็นนะ  :impress:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 17-04-2016 20:19:04

ยังไงความลับก็ไม่มีในโลก บอกเลยตัวอ้วน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-04-2016 20:21:47

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 17-04-2016 20:28:51

อย่ากลัวไปเลยพี่ปุ่นนนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 17-04-2016 20:34:16

ว่าจะเม้นหลายทีแล้วว่าคุณวีร์เนี่ยเล่นใหญ่รัชดาลัยเธียเตอร์จริงๆ  :laugh:
ปุ่นต้องสู้ค่ะะะะ อย่ายอมแพ้!  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: EARTHYSS :) ที่ 17-04-2016 20:35:49

ไม่เข้าใจว่ากะอีแค่บอกความจริงเรื่องแค่นี้มันจะยากอะไรนักหนา คุณรองประธานคงเลือกได้ระหว่างมีคนตายกับยอมรับความจริง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 17-04-2016 20:36:26

บอกเลย รู้ช้ายิ่งโกรธเยอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 17-04-2016 20:52:18

จะกลัวทำไมเนี่ย

อย่างอีพี่วีร์ดีใจน่ะสิไม่ว่า คงจะเนียนแอ๊บกังวลขอให้ปุ่นมาเป็นบอดี้การ์ด 24/7 น่ะสิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 17-04-2016 20:55:08

คุณวีร์คงไม่โกรธมากหรอก
เจ้ว่าพี่ปุ่นยอมง้อหนักๆ เอาตัวเข้าแลกเดี๋ยวก็หายโกรธ 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 17-04-2016 21:17:41

หวังว่าคุณวีร์จะเข้าใจตัวอ้วนนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 17-04-2016 22:31:19

คุณวีร์ ต้องเข้าใจปุ่น สิ เนอะ...

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 17-04-2016 22:32:12

ปุ่นไม่ได้มีเจตนาไม่ดี คุณวีร์ไม่โกรธหรอก สู้ๆ นะคะ
ใครทำนะใครทำ สงสัยจริงๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 17-04-2016 23:09:54

อีคุณวีร์จะโกกรธไหมนะ  :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 17-04-2016 23:11:26

คงไม่โกรธมากหรอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: munoy ที่ 17-04-2016 23:27:57

คุณวีร์ต้องเข้าใจปุ่นแน่ ไม่ต้องกังวลนะ :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-04-2016 23:46:28

ยังไงคุณวีร์ก็ต้องเข้าใจอยู่แล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 17-04-2016 23:49:29

พี่ปุ่นวู้ๆ สู้หน่อยสิ บอกความจริงไปเลย คนรักกันแค่นี้ถ้าอภัยไม่ได้ คุณวีร์ก็ใจร้ายเกิ๊นนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 18-04-2016 04:15:18

เฮ้ยยยยยยปุ่น ปุ่นเป็นอะไรอ่ะ กลัวว่าจะโดนโกรธโดนเกลียดกลัวการที่จะไม่ได้อยู่กับผู้ชายขนาดนี้เลยเหรอ กลัวมากกว่าความปลอดภัยของวีร์อีกนะเนี่ยอืมมมมช่างเป็นคนรักที่ดีจริง ๆ ดีซะจนเห็นแก่ตัว ผิดหวังกับปุ่นมากนะขนาดพี่ปั้นบอกแล้วยังจะมา น้องขอ อีกเนี่ยนะเกินไปรึเปล่าเวลานี้มันใช่เวลากลัวไม่ได้อยู่กับผู้ชายหรือต้องห่วงความปลอดภัยมาก่อนกันถ้าคิดไม่ได้ก็แย่แล้วอ่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 18-04-2016 08:17:24

ปุ่นเชื่อพี่ปั้นเถอะ  :katai1:

คุณวีร์โกรธไม่นานหรอกรับรองได้  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 18-04-2016 10:04:43

คือปุ่นจะกลัวคุณวีร์โกรธอะไรขนาดนั้น เรื่องแค่นี้มันไม่น่าจะโกรธมากหรอก
ไม่เป็นห่วงความปลอดภัยเลยหรอ อย่ากลัวว่าจะไม่ได้อยู่กับคุณวีร์เลย
เชื่อพี่ปั้นเถอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 27 ] 17/04/16 ★ P.35
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 18-04-2016 12:38:31

อย่าโกรธน้องแรงนะ   :mew2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 18-04-2016 14:42:54

ตอนที่ 28

ผมนั่งรอคุณวีร์อยู่ในห้องนอน ตั้งแต่กลับมาถึงบ้านผมตั้งท่าจะพูดหลายครั้งแต่สุดท้ายก็เสไปพูดเรื่องอื่นแทน
ปุ่นเอ๊ย ถึงไม่บอกคืนนี้พรุ่งนี้พี่ปั้นก็บอกอยู่ดี ถ้าอย่างนั้นก็รีบจัดการให้มันจบๆ ซะ ผมพยายามปลุกความกล้าขึ้นมา

“ปุ่น ยังไม่นอนอีกเหรอ” คุณวีร์ทักขึ้นเมื่อเข้ามาเห็นว่าผมยังตื่นอยู่

“ยังครับ ผมรอคุณวีร์”

“ขอโทษที วันนี้แทบไม่ได้ทำงาน พี่เลยต้องขนกลับมาทำที่บ้าน”

“ไม่เป็นไรครับผมรอได้ มีเรื่องอยากคุยกับคุณวีร์ จะอาบน้ำก่อนไหมครับ”

“ก็ดี ปุ่นรอเดี๋ยวนะ พี่ขออาบน้ำก่อน”

“ครับ”



“ไหนว่ามา มีอะไรจะคุยกับพี่” คุณวีร์ลงนั่งบนเตียงข้างๆ ผม

“ผมมีเรื่องบางอย่างจะเล่าให้คุณวีร์ฟังครับ”

“เอาสิ” ผมเห็นรอยยิ้มอ่อนโยนที่คุณวีร์ส่งมาให้แล้วอยากเปลี่ยนใจอีกครั้ง  แต่ไม่มีเวลาให้ผมหลบเลี่ยงอีกแล้ว

“คุณวีร์ครับ ผม.....”

ผมเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ตั้งแต่คุณธรรมพ่อของคุณวีร์ให้คนไปติดต่อพี่ปั้น เล่าถึงเหตุผลที่ทำให้ผมเข้ามา
ทำงานในตำแหน่งเลขา เล่าถึงรูปคุณวีร์ที่ถูกส่งมาครั้งแรกและผมเป็นคนเก็บเอาไว้ เล่าแม้กระทั่งเรื่องที่ผมถูกวางยา
ในงานวันเกิดคุณริวซึ่งผมไม่เคยเล่าให้ใครฟังแม้แต่พี่ปั้น สุดท้ายผมหยิบกล่องดอกไม้พร้อมการ์ดที่เอาหมอนบังไว้
ส่งให้คุณวีร์พร้อมบอกเรื่องที่พี่ปั้นจะขอเข้าพบในวันพรุ่งนี้

คุณวีร์เปิดซองดึงรูปออกมาดู ตั้งแต่ผมพูดจบจนถึงตอนนี้ผมยังไม่ได้ยินเสียงคุณวีร์แม้แต่น้อย
ตลอดเวลาที่ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง รอยยิ้มของคุณวีร์ค่อยๆ จางหายไป จากหน้ายิ้มแย้มกลายเป็นหน้าเรียบตึง
และเย็นชาในที่สุด

“คุณวีร์ผมขอโทษนะครับ ขอโทษที่โกหกขอโทษที่หลอกลวง ผมต้องทำเพื่อความปลอดภัยของคุณวีร์”

“ขอบใจ”

ผมถึงกับผงะ ไม่คิดว่าคุณวีร์จะพูดคำนี้ออกมา


คุณวีร์วางของทั้งหมดลงบนเตียงก่อนลุกขึ้นเดินไปที่ประตู

“คุณวีร์ครับเดี๋ยวก่อน ฟังผมก่อน”

ผมถลาตามไป แต่คุณวีร์ไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง ประตูที่ปิดลงตรงหน้าดังเหมือนใครกำลังเอาไม้มาฟาดหัวผม


มันมึนงง มันชา ความเจ็บมันวิ่งไปทั่วร่าง ผมตัดสินใจเปิดประตูก้าวตามออกไป เห็นเพียงหลังคุณวีร์เลี้ยวเข้าห้องทำงาน

“คุณวีร์ครับ” ผมเคาะเรียกเบาๆ ไม่มีเสียงตอบรับจากภายใน

“คุณวีร์”

“ปุ่นไปนอนเถอะ”

ผมชะงักมือที่กำลังเคาะ  พยายามบอกตัวเองว่าให้เวลาคุณวีร์สักนิด คุณวีร์เพิ่งรู้เรื่องคงโกรธมาก
พอใจเย็นลงผมจะขอโทษเขาอีกครั้ง

เรารักกัน ต้องเชื่อมั่นเอาไว้ปุ่น


ผมกลับมารอที่ห้อง แต่นาฬิกาผ่านไปจนถึงตีสอง ไม่มีแม้แต่วี่แววของคนตัวโตจะกลับเข้ามา
ผมเดินกลับไปที่ห้องทำงานไม่มีแสงไฟลอดออกมาแล้ว เดินหาจนทั่วบ้านก็ไม่พบ ผมแน่ใจว่าคุณวีร์ไม่ได้ออกไปไหน
เพราะไม่ได้ยินเสียงรถ เลยตัดในใจเดินกลับขึ้นไปชั้นบน

ผมลองเดินไปยังห้องนอนแขก พอจับลูกบิดก็พบว่ามันถูกล็อคเอาไว้จากด้านใน
คุณวีร์ไม่เคยล็อคห้อง ไม่ว่าจะห้องน้ำหรือห้องนอนตัวเอง ทุกวันนี้ก็มีแต่ผมที่คอยล็อคให้เพราะระวังเรื่องความปลอดภัย
ผมยืนจับลูกบิดเอาไว้อย่างนั้น ไม่กล้าเคาะเรียกไม่รู้ว่าคุณวีร์หลับไปหรือยัง

เอาไว้พรุ่งนี้ผมจะตื่นมาดักคุณวีร์แต่เช้า ไม่ว่ายังไงต้องคุยกันให้รู้เรื่อง 




“คุณวีร์ครับ” ผมรีบเรียกคนที่เปิดประตูห้องออกมา
คุณวีร์ชะงักมองผมที่ปักหลักนั่งรออยู่หน้าห้อง

“ผม..”

“พี่จะไปแต่งตัวไม่มีเวลาฟัง” คุณวีร์เดินผ่านผมไปโดยไม่แยแสสักนิด ต้องโกรธกันมากขนาดนี้เลยหรือ

โกรธหรือเกลียดแผมแล้วกันแน่

ผมลงไปรออยู่ที่รถ พยายามจะเชื่อมั่นว่าผมยังมีโอกาส
คุณวีร์ถือแฟ้มเอกสารติดมาด้วยปึกใหญ่ พอขึ้นรถได้ก็ก้มหน้าก้มตาอ่าน
ผมรอให้เงยหน้าขึ้นมา แต่นอกจากมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อพักสายตาเป็นระยะจนรถเข้าจอดหน้าตึก
ไม่มีแม้แต่วินาทีเดียวที่คุณวีร์จะหันมามองผม มันจะจบลงเพียงแค่นี้ใช่ไหม




“พี่ปั้น” ผมลุกขึ้นยืน เมื่อพี่ชายผมเดินเข้ามา

“จัดการเรียบร้อยแล้วนะ?”  พี่ปั้นถามขึ้นมาก่อนเป็นประโยคแรก

“ครับ น้องบอกคุณวีร์แล้ว”

“เป็นยังไงบ้าง” พี่ปั้นลดเสียงลง เพราะเรื่องผมกับคุณวีร์พี่พรยังไม่ทราบ

“เดี๋ยวค่อยคุยกันครับ คุณวีร์รออยู่ สั่งพี่พรไว้ว่าถ้าพี่ปั้นมาถึงให้เข้าไปเลย”

“อืม”


“ผมเดินนำพี่ปั้นมาที่หน้าประตู เคาะตามมารยาทก่อนเปิดเข้าไป

“พี่ปั้นมาแล้วครับ”
คุณวีร์ลุกขึ้นยืนก่อนยื่นมือมาจับกับพี่ปั้น ผมรอให้ทั้งสองคนนั่งลงก่อนจึงนั่งตาม

“ผมอยากคุยกับปั้นเป็นการส่วนตัว” เสียงของคุณวีร์ทำให้ผมเจ็บราวกับมีใครเอามีดมากระหน่ำแทงซ้ำๆ
พยายามกลั้นน้ำตาที่ไม่ควรไหลเอาไว้ ลุกขึ้นยืน โค้งศีรษะให้เหมือนวันแรกที่เรารู้จักกัน ก่อนถอยออกจากห้องไป


สองชั่วโมงที่ผมไม่มีสมาธิในการทำงานแม้แต่น้อย ผมพยายามเคลียร์งานที่คั่งค้างให้เสร็จ
เผื่อต้องส่งมอบคืนให้กับพี่พร ผมไม่เหลือความมั่นใจแล้วว่ายังมีสิทธิ์นั่งทำงานตรงนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน

เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วหลังจากพี่ปั้นคุยกับคุณวีร์แค่สองคน พี่พรก็ได้รับโทรศัพท์ให้เชิญพี่สนิมกับพี่โชคเข้าไป
ไม่มีชื่อมผมรวมอยู่ด้วย การถูกผลักไสจากคนที่เรารักเจ็บปวดยิ่งกว่าสิ่งใด รู้สึกตัวเองไร้ความหมาย เหมือนคนกำลังถูกทิ้ง



“ปุ่น เดี๋ยวเลิกงานแล้วปุ่นกลับเลยนะ พี่จะให้ออโต้ไปส่ง ไม่ต้องรอคุณวีร์”
พี่ปั้นแวะบอกผมที่โต๊ะ เมื่อทั้งหมดออกมาจากห้องรวมทั้งคุณวีร์ด้วย

“พี่ปั้นจะไปไหนครับ”

“พี่นัดกับวินมันไว้ พี่ไปนะ”  พี่วินเป็นเพื่อนพี่ปั้นที่ทำงานเป็นสารวัตรหน่วยสืบสวนสอบสวน

“ครับ”

คงมีพี่ปั้นคนเดียวเท่านั้นที่แวะมาหาผมก่อนไป อีกคนเดินนำไปที่ลิฟท์ เดินผ่านราวกับเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน
 ช่วงเวลาที่เปลี่ยนชีวิตผมมันสั้นไปหรือเปล่า ผมยังอยากให้มันยาวนานออกไปอีกนิด
ยังอยากเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนตัวใหญ่ที่คอยหลอกล่อผมให้ติดกับ รอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นมา 14ชั่วโมง




“พี่ออโต้ไม่ได้กลับบ้านพี่ปั้นเหรอครับ” ผมแปลกใจที่พี่ออโต้ขับไปทางบ้านของคุณวีร์

“น้องปุ่นพักบ้านคุณสิทธวีร์ไม่ใช่เหรอครับ”

“ครับก็ใช่ แต่..” ผมนึกว่าคุณวีร์หรือพี่ปั้นคงสั่งให้ส่งผมที่บ้านพี่ปั้น หรือคุณวีร์ไม่ได้พูดเพราะคิดว่าผมจะคิดได้เอง

“น้องปุ่นจะไปบ้านพี่ปั้นเหรอ พี่จะได้เลี้ยวกลับ”

“ไม่ครับ ไม่ต้อง” ก็ดีเหมือนกัน มาอยู่เสียนาน ข้าวของผมมีอยู่เต็มไปหมด ถ้าเจ้าของบ้านเขาไม่อยากเห็นหน้าผม
ขนาดนั้น ก็ควรเก็บของที่จะไปเกะกะลูกตาเขาออกให้หมด



ข้าวของผมส่วนใหญ่ยังอยู่ในห้องนอนแขก ผมมักจะอาบน้ำแต่งตัวห้องนี้แล้วถึงไปนอนห้องคุณวีร์
ผมเปิดประเป๋าทยอยเก็บเสื้อผ้าลง ขามาผมมาด้วยกระเป๋าใบเดียว ขากลับข้าวของมีมากขึ้น
จนต้องหากล่องมาใส่ ก็ของที่คุณวีร์ซื้อให้ทั้งนั้น

นี่ก็ของคุณวีร์ซื้อ นี่ก็ของคุณวีร์ให้ นี่ตอนคุณวีร์กลัวผมไม่สบาย นี่ที่คุณวีร์บอกว่าเห็นแล้วนึกถึงผม

นี่....

โว้ยย ไม่ไหวแล้ว

ผมปิดฝากระเป๋าลงโครมใหญ่เพื่อระบายอารมณ์ เป็นไงเป็นกัน ผมต้องคุยให้รู้เรื่อง




ผมนั่งรอจนได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามา ได้ยินเสียงเดินขึ้นบันได ได้ยินเสียงเดินเข้าห้องนอน
ผมเดินออกจากห้อง มองไปยังประตูห้องนอนที่ผมเคยเข้าออกอยู่ทุกวัน ก่อนหันกลับไปอีกทาง

ผมเดินลงบันไดมาชั้นล่าง เข้าไปในครัวเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์ออกมายกซดจนหมดกระป๋อง
เบียร์กระป๋องเดียวไม่ทำให้ผมเมา แต่จะทำให้ผมกล้าขึ้นและบ้าขึ้น

ผมเดินกลับขึ้นไปชั้นบน คิดจะยกมือขึ้นเคาะเรียกแต่เปลี่ยนใจลองบิดลูกบิดพบว่ามันไม่ได้ล็อค
ผมถือวิสาสะเปิดเข้าไป ในห้องว่างเปล่า ได้ยินเสียงน้ำดังออกมา

ผมสูดหายใจยาวๆ เรียกความกล้า บอกตัวเองว่าไม่มีอะไรต้องกลัว ถึงยังไงคุณวีร์ก็เกลียดผมแล้ว
เราคงไม่ได้พบไม่ได้พูดคุยกันอีก มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้  ถ้าอย่างนั้นผมอยากทำอะไรผมก็จะทำ

ผมเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป เสียงน้ำทำให้คุณวีร์ไม่รู้ถึงการมาของผม ผมเดินตรงเข้าไปก่อนพุ่งไปกอดรัดร่างที่เต็มไปด้วย
ครีมอาบน้ำ

“ปุ่น ทำอะไร” คุณวีร์ดูตกใจที่ผมพรวดพราดเข้ามา มือใหญ่จับแขนผมพยายามผลักออก
แต่ผมกอดไว้แน่น ขาเกี่ยวขาคุณวีร์เอาไว้ไม่ให้สลัดผมออกไปได้

“ผมขอโทษ คุณวีร์จะโกรธผมแค่ไหนก็ได้ แต่อย่าเกลียดผมเลยนะครับ”

“ปุ่นออกไปก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกัน” คุณวีร์ใช้แรงที่มากขึ้นเพื่อปลดแขนผมออก แต่ตอนนี้มีแรงเท่าไหร่
ผมกอดไว้แน่น จะไม่ยอมปล่อยให้หนีไปไหน

“ไม่ เดี๋ยวคุณวีร์เดินหนีผมอีก ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง”

“ไม่หนีหรอก พี่คิดจะกลับมาคุยกับปุ่นอยู่แล้ว ออกไปรอข้างนอกเถอะ”

“ไม่ครับ” ผมเลื่อนแขนขึ้นไปล็อคคอเอาไว้ หน้าซุกกับอก ไม่สนว่ามันจะเปื้อนครีมอาบน้ำแค่ไหน


คุณวีร์ถอนใจยาว เอื้อมมือไปปิดน้ำก่อนยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเอง

“ปุ่นอยากคุยอะไรก็ว่ามา แล้วพี่จะคุยบ้าง”

ผมมีโอกาสแล้ว ผมต้องรีบพูดให้หมด ต้องทำให้คุณวีร์เปลี่ยนใจให้ได้ ผมรู้ว่าคุณวีร์จะพูดอะไร
คุณวีร์ต้องขอให้ผมเลิกยุ่ง ต้องคิดจะส่งผมกลับบ้านแน่นอน

“ผมอยากขอโทษคุณวีร์ที่โกหก ขอโทษที่ทำให้คุณวีร์เสียความรู้สึก”

“อืม”

“คุณวีร์โกรธผมมากใช่ไหมครับ”

“ใช่”

ผมที่พกความบ้ามาเต็มขั้นถึงกับสั่น มันกลัวคนในอ้อมแขนจะหลุดหายไป

“ผมรู้ครับ ถ้าเป็นผมก็คงโกรธ แต่คุณวีร์อย่าเกลียดผมเลยนะครับ”

“เพราะอะไรพี่ถึงไม่ควรเกลียดเรา ในเมื่อเราสมควรได้รับ”

“ผม..ผม..” คราวนี้ไม่ใช่แค่ตัวที่สั่น ปากผมสั่นไปหมด พูดแทบไม่รู้เรื่อง

“ว่ายังไงบอกมาสิปุ่นว่าเพราะอะไร”

“เพราะ..”

“เพราะ..เพราะผมรักคุณวีร์” ผมโพล่งออกไปในที่สุด ทุกอย่างที่ผมทำมาจากคำนี้ทั้งนั้น

“จริงหรือ?”

“จริงสิครับ ผมรักคุณวีร์ที่สุด” ผมโน้มคอคนตัวโตลงมา พยายามไล่แตะริมฝีปากไปทั่ว
อยากแสดงออกให้รู้ว่าผมรักมากแค่ไหน

“ปุ่นรักพี่หรือทำเพราะหน้าที่กันแน่  ไม่ใช่ยอมทำทุกอย่างเพราะต้องรักษาความปลอดภัยให้พี่หรือ”

“คุณวีร์ !!”

“ใคร..ใครจะบ้ามีอะไรกับผู้ชายเพราะเรื่องแค่นั้น พูดแบบนี้ใจร้ายเกินไปแล้ว”

“เมื่อวานปุ่นเป็นคนพูดเองนะ ว่าต้องทำเพื่อความปลอดภัยของพี่”


โว้ย ผมอยากจะทึ้งหัวคุณรองประธานให้ผมหลุดติดมือออกมา ให้สมกับความกวนประสาทที่ผมกำลังเจอ

“ฟังนะครับ ผมอาจจะเข้ามาเพราะหน้าที่ แต่ผมตกหลุมรักคุณวีร์จริงๆ ผมทำเพราะรักคุณวีร์  โครตรักเลย”

ประโยคสุดท้ายผมตะโกนดังลั่นห้องน้ำ มันโมโหครับ โมโหคนพูดไม่รู้เรื่อง

“จริงเหรอ” หมดแล้วครับความอดทนของผม

“ไม่จริง ไม่รัก เกลียดดดดดด”

ผมกระโดดขึ้นล็อคคอ ขาเกี่ยวเอวไว้เป็นลูกลิง รู้ว่าน้ำหนักตัวไม่ใช่น้อย แต่ช่างปะไร ปวดหลังก็เรื่องของคุณรอง
ประธาน

คุณวีร์ใช้สองมือประคองสะโพกผมโดยอัตโนมัติ ผมไม่พูดให้เสียเวลา ปากกดลงไปบนริมฝีปากหนา
ดูดไปมาระหว่างริมฝีปากบนและล่าง พยายามใช้ลิ้นนุ่มสอดแทรกเข้าไปแต่คนตัวโตไม่ยอมให้ความร่วมมือ
จนผมเผลอครางออกมาอย่างขัดใจ

“ทำไมไม่ให้ผมจูบ” ผมผละหน้าออกมาถาม เบียร์กระป๋องเดียวเริ่มทำงานของมันอย่างดี

“พอแสดงตัวออกมาว่าเป็นบอดี้การ์ดชักจะนักเลงนะเรา”

“ใช่เลย ผมมันนักเลง ถ้าคุณวีร์ไม่ยอมผมดีๆ เจอดีแน่”

“หึๆ” คุณวีร์ไม่พูดอะไรต่อ แต่เอื้อมมือไปเปิดน้ำ เดินเข้าไปอยู่ข้างใต้ทั้งๆ ที่มีผมเกาะอยู่

“ลงไปได้แล้ว พี่จะล้างตัว”

“ไม่”

“อย่าดื้อ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ เดี๋ยวจะไม่สบาย พี่อาบน้ำเสร็จจะตามออกไปคุยด้วย”

ผมกำลังชั่งใจว่าโดนหลอกอยู่หรือเปล่า ไม่ใช่เดี๋ยวกลับไปเย็นชากับผมเหมือนเดิม

“อ๊ะ..” มีบางอย่างสะกิดก้นผม สิ่งที่ทั้งแข็งทั้งนุ่มหยุ่น ผมไม่เคยดีใจที่ได้เจออนาคอนด้าเท่าวันนี้มาก่อน
อย่างน้อยร่างกายคุณวีร์ก็ยังมีปฏิกิริยากับผม มันทนทานผมไม่ได้

ผมปล่อยขาออก จนหล่นตุ๊บลงมายืนข้างหน้า มือเปลี่ยนมาแตะลงไปบนงูยักษ์ตัวเขื่อง

“ให้ผมช่วยนะครับ” ผมช้อนตาขึ้นมอง มือก็เริ่มรูดขึ้นรูดลงช้าๆ

“อย่า” คุณวีร์รีบตะครุบมือผมเอาไว้ไม่ให้เคลื่อนไหว ปากสูดลมหายใจเข้า หน้าขึ้นสี
ผมแอบยิ้ม ดีใจที่มีผลกับคุณรองประธานขนาดนี้

“อยากคุยไม่ใช่เหรอ ถ้าทำแบบนี้มันจะไม่ได้คุยนะ”

“ผมคุยทีหลังก็ได้”

“ปุ่น” คุณวีร์ลงเสียงหนัก คราวนี้ผมยอมปล่อยมือแต่โดยดี สีหน้าคุณวีร์จริงจังเกินกว่าผมจะฝืนต่อได้

“ผมออกไปรอข้างนอกนะครับ”

“ไปเถอะ”

ผมเดินหงอยๆ ออกมา ถอดเสื้อผ้าที่เปียกชื้นออก หยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ด และหยิบเอาเสื้อคลุมของคุณวีร์มาสวม
ผมลงไปกลิ้งรอบนเตียง รู้สึกสบายใจขึ้นมานิดๆ อย่างน้อยวันนี้คุณวีร์ก็ยอมคุยกับผมแล้ว

ง่วงจัง เมื่อคืนผมแทบไม่ได้นอน วันนี้ก็เครียดทั้งวัน เหมือนสมองมันอยากปิดสวิตช์
งั้นผมจะพักตาหน่อย เดี๋ยวคุณวีร์ออกมาจะได้มีแรงคุยกัน




“ปุ่น” อืออออ

“ปุ่นตื่นเถอะ” มือที่เขย่าแขนผมทำให้สติผมค่อยๆ กลับมา ก่อนจะลุกพรวดขึ้นนั่ง

“คุณวีร์” ผมเรียกคนที่นั่งอยู่ข้างหน้า ตาเหลือก ไอ้บ้าปุ่นหลับไปได้ยังไง ถ้าคุณวีร์หนีไปจะทำยังไง

คิดได้ก็พุ่งเข้าไปทับคนที่นั่งอยู่จนล้มไปด้วยกัน

“ปุ่นเบาๆ” เสียงประท้วงมาจากคนที่นอนอยู่ข้างใต้ ผมทั้งกอดรัด ทั้งหนีบ เอามันทุกทางไม่ให้หายไปไหน

“หายโกรธผมเถอะนะครับ ไหนคุณวีร์บอกว่ารักผม ไม่รักแล้วเหรอครับ” ผมทำเสียงอ้อน เอาหน้าคลอเคลียอยู่กับแผงอก
แข็งแรง

“อยากให้หายโกรธต้องทำยังไง”

“จุ๊บ” ผมรีบขยับหน้าขึ้นไปกดจูบเร็วๆ หนึ่งที

“แค่นี้?”

“จ๊วบ” คราวนี้ดูดจนเกิดเสียงออกมา

“ไม่ได้เรื่อง”

โอ้โห ดูถูกกันมากครับ พี่ปุ่นกับเบียร์หนึ่งกระป๋องยอมไม่ได้

ผมแตะริมฝีปากลงบนหน้าผาก ไล้เบาๆ ลงมายังปลายจมูก กัดลงไปนิดๆ พอให้อีกฝ่ายสะดุ้ง ก่อนจรดลงบนริมฝีปากหนา
 แตะแต้มลงไปแผ่วเบา ก่อนเพิ่มแรงบดลงไปเป็นหนักหน่วงและเร้าร้อนขึ้น

“อืมม” เสียงครางเบาๆ ของคนตัวโตทำให้ผมรู้ว่าผมก็เก่งใช่เล่น

“ใช้ได้หรือยังครับ”

“หึๆ “ คุณรองประธานเหวี่ยงผมลงนอนข้างๆ มือยังกอดผมเอาไว้ คางกดลงบนศีรษะกลมของผม


“หายโกรธหรือยังครับ” ผมถามซ้ำอีกครั้ง

“ไม่หาย”

“คุณวีร์”

“ไม่หายเพราะไม่เคยโกรธ” คำตอบคุณวีร์ทำเอาผมงงไปหมด

“ไม่โกรธแล้วทำไมถึงเย็นชากับผมนัก อย่า..อย่าบอกว่าคุณวีร์แกล้งเอาคืนผมนะครับ”
ผมร้องโวยวาย โอ้ยเจ็บใจ น่าจะรู้ว่าคุณวีร์ขี้แกล้งแค่ไหน

“ไม่ใช่หรอก” อ้าว ผมเงยหน้ามองคนพูด ชักตามไม่ทัน

“พี่ไม่ได้โกรธ แต่เสียใจที่ปุ่นไม่ได้บอกพี่ตามตรง แล้วพอคิดว่าปุ่นทำทั้งหมดเพราะหน้าที่มันก็รับไม่ได้”

ผมรีบกอดคนตัวใหญ่ให้แน่นขึ้น

“ไม่ใช่นะครับ ไม่ใช่แบบนั้นเลย ตอนแรกมันอาจจะใช่ แต่พอผมรู้ตัวว่ารักคุณวีร์มันก็ไม่ใช่อีกแล้ว”

“พี่ไม่รู้นี่”

“ผมพยายามคุยกับคุณวีร์แล้ว คุณวีร์ไม่ยอมคุยกับผม แล้วจะให้ผมบอกตอนไหนล่ะครับ”

“รู้ไหมครับว่าเมื่อวานผมเสียใจมากแค่ไหน คิดว่คุณวีร์คงเกลียดผมแล้ว”

“พี่ต่างหากที่เสียใจ พอปุ่นบอกว่าทำเพราะหน้าที่แล้วบอกว่าพรุ่งนี้ปั้นจะมาพบพี่เพื่อเข้ามาจัดการด้วยตัวเอง
พี่ก็นึกว่าปุ่นจะบอกว่าปุ่นหมดหน้าที่ จะกลับไปไม่อยู่กับพี่แล้ว พี่เลยต้องหลบหน้าปุ่นไม่ให้มีโอกาสได้พูด
กะว่าวันนี้จะรอเจอปั้นก่อน พี่อยากตกลงกับปั้นให้รู้เรื่อง”

“หา?” ผมร้องเสียงหลง  ใครจะคิดว่าคุณรองประธานจะมีความคิดประหลาดๆ แบบนี้

“เอาอะไรมาคิด” ผมล่ะปวดใจ ดูความคิดพิลึกนี่สิครับ ทำเอาผมกินไม่ได้นอนไม่หลับไปเป็นวัน

“เอาหัวนี่แหล่ะคิด” คนตอบเริ่มงอนเมื่อเห็นผมขำความคิดของตัวเอง

“ไม่ไปไหนหรอกครับ ไล่ก็ไม่ไป” ผมพูดเอาใจคนที่ชักจะหน้าบูด (แต่ความจริงถ้าไล่ผมไปนะครับใครจะอยู่)

“พี่ไม่ไล่หรอก ไม่มีทาง”

“ไม่มีทางอะไรกันครับ เมื่อวานทำหน้าเย็นชาใส่ผม อย่างกับคนไม่เคยรู้จักกัน”

“ไม่อยากให้ปุ่นมีโอกาสได้พูดต่อ พี่เลยต้องทำหน้าแบบนั้นไว้”

โอ๊ยยย ผมไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไงดี น่ารักก็น่ารักครับ แต่น่าโมโหก็ใช่  อดไม่ไหวเลยก้มลงกัดคอไปที

“แล้วคุยอะไรกับพี่ปั้นครับ”

“พี่บอกปั้นไปตามตรงว่าพี่รักปุ่น ไม่อยากแยกกับปุ่น ถ้าปั้นถอนตัวปุ่นออกก็ขอให้ยกเลิกคำสั่งซะ
พี่จะทำทุกอย่างตามที่ปั้นเสนอแนะ ขออย่างเดียวขอให้พี่ยังได้อยู่กับปุ่นก็พอ”

“คุณวีร์”  ผมรักคนๆ นี้และตอนนี้ยิ่งรักมากขึ้นไปอีก

“ผมรักคุณวีร์นะครับ มากๆๆๆ มากกกกที่สุดเลย”

“จุ๊บ”

“ พี่ก็รักปุ่นครับ อยู่ด้วยกันนะ”

“ครับอยู่ด้วยกัน”  ผมนอนซบอยู่กับอกของคุณวีร์  เอามือวนๆ เล่นตรงยอดอก
รับรู้ถึงแรงสะดุ้งของคนที่รับสัมผัส

“ตอนคุยกับพี่ปั้นเสร็จ ทำไมถึงไม่เรียกผมเข้าไปด้วยล่ะครับ เรียกแต่พี่สนิมพี่โชค ผมน้อยใจมากรู้ไหมครับ”

“พี่กับปั้นเห็นตรงกันว่าไม่อยากให้ปุ่นเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้อีก”

“ไม่ให้ผมยุ่งแต่ให้ผมอยู่ด้วย มันขัดกันนะครับ”

“ปุ่นอยู่เป็นคนรักพี่ ไม่ได้อยู่เป็นบอดี้การ์ด ถูกปลดแล้วรู้ตัวหรือเปล่า”

“งะ ได้ไงครับ อยู่ๆ จะมาปลดผมได้ไง”

“ได้สิ ทำงานก็ไม่ได้เรื่อง มีแต่เรื่องเจ็บตัว  ปั้นยังบอกเลยว่าขายหน้า ควรส่งกลับไปเรียนใหม่”

“คุณวีร์ พี่ปั้น จำเอาไว้เลยรวมหัวกันแกล้งผม”  ผมหน้าหงิก นี่โกรธจริงๆ นะครับ

“เอาน่า แค่ทำหน้าที่คนรักพี่ให้ดีก็พอแล้ว” เชอะใครอยากจะทำ แต่ผมต้องนิ่งไว้ คิดจะล้างแค้นต้องนิ่ง สงบ
สยบความเคลื่อนไหว

“ผมถามอีกอย่างนะครับ ทำไมคุณวีร์ถึงไม่โกรธล่ะครับ ถ้าเป็นผมคงโกรธมาก”

“ทำไมเหรอ” คุณวีร์ทำท่านึก

“เพราะพี่คิดอยู่แล้วว่าพ่อพี่ต้องหาทางทำอะไรสักอย่างแน่  มันเป็นเรื่องของความห่วงใยของคนเป็นพ่อ
พี่จะโกรธลงได้ยังไง ตอนแรกยังคิดว่าคราวนี้มาแปลกยอมแพ้ไปง่ายๆ ไม่ใช่พี่ฉลาดไม่ทันพ่อนะ แต่เราน่ะ....”
คุณวีร์ทำเป็นก้มมองผมตาพราว

“ให้ฉลาดแค่ไหน ก็ดูไม่ออกหรอกว่าเป็นบอดี้การ์ด อ้วนกลม ซุ่มซ่าม เอ๋อ  ซื่อ..”

“พอครับพอ” ผมรีบยกมือห้าม ก่อนที่ความมั่นใจในตัวเองจะถดถอยไปมากกว่านี้

“ไม่อยากฟังต่อเหรอ” ผมก็ค้อนไปสิ ค้อนจนตาคว่ำอีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมหยุดหัวเราะ

“เหตุผลอีกอย่างที่พี่ไม่โกรธเพราะไม่เคยคิดว่าปุ่นเป็นเลขา ถ้าคิดแบบนั้นคงไล่ออกไปตั้งแต่สองวันแรกแล้ว”

“หะ!!” โอ้ยยย ช่วยกลับไปโกรธ ไม่พูดไม่จากับผมเหมือนเดิมได้ไหมครับ แบบนั้นเจ็บน้อยกว่าเยอะ

“ดังนั้นปุ่นเข้ามาทำงานอะไรมันก็ไม่สำคัญหรอก สำคัญแค่ว่าปุ่นมาก็พอแล้ว ที่นี้เข้าใจหรือยังว่าทำไมพี่ถึงไม่โกรธ”

เข้าใจแล้วครับ เข้าใจไปถึงทรวงเลย อยากแก้แค้นเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า


“แล้วที่เสียใจหายหรือยังครับ”

“หายแล้ว หายตั้งแต่มีคนบ้าวิ่งเข้ามากอดในห้องน้ำ “

อืม ดีครับ หายหมดแล้ว เหลือแต่ผมนี่แหล่ะยังแค้นใจไม่หาย 


“เข้าใจกันแล้วนะครับ”

“ครับ”

“ถ้าอย่างนั้นมาต่อที่ปุ่นเริ่มไว้ในห้องน้ำกันเถอะ” คนหื่นกำลังจะกลับมาครับ ผมต้องเล่นตัวนิดนึง

“ใครเริ่มอะไรครับ ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แค่อยากคุยกับคุณวีร์เท่านั้นเอง”

“ได้สิ งั้นก็มาคุยกันแบบเมื่อกี้อีกรอบ” คุณวีร์พลิกตัวขึ้นคร่อมร่างผม ก่อนก้มลงมาลิ้มเลียรสหวานบนริมฝีปาก
แทรกปลายลิ้นชุ่มฉ่ำเข้ามาตวัดไล้ในอุ้งปาก แลกเปลี่ยนความหวานกับปลายลิ้นเล็กๆ ของผม

“อืมม คุณ..คุณวีร์ครับ” ผมหายใจหอบ

“ครับ”

“เปลี่ยนที่กันไหมครับ”

“หือ?”

“ไป..ไปทำที่อื่นกันไหม”

“อารมณ์ไหนครับ หรือติดใจในห้องน้ำ” คนแซวยังคงและเล็มไปทั่วแผ่นอกของผม มือปัดสาบเสื้อคลุมให้กว้างออก

ผมพยักหน้าอายๆ

“หึๆ ไปสิ” คุณวีร์ช้อนตัวผมขึ้น อุ้มพาเดินลงจากเตียง

“เดี๋ยวครับ ถอดเสื้อก่อน” ผมดิ้นลง จนคุณวีร์ทานน้ำหนักผมไม่ไหวยอมปล่ยอผมลงแต่โดยดี

ผมปลดกระดุมเสื้อนอนคุณวีร์ออก ดันตัวไปเรื่อยๆ จุดหมายคือประตูห้องน้ำ พอเสื้อหลุดออกจากแขน
ผมขยับตัวเข้าชิดอีกนิด อ้างับตุ่มไตบนอกเข้าปาก ดูดเม้มใช้ลิ้นวนให้รอบๆ จนได้ยินเสียงคนตัวโตคราง

“อืมม เดี๋ยวนี้เก่งขึ้น”

“ต้องเก่งสิครับ” ผมเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มหวานให้ ก่อนก้มไปให้ความสำราญกับยอดอกอีกข้างที่รออยู่

ผมแทรกขาเข้าไประหว่างขาของคุณวีร์ ขยับเสียดสีไปมา รับรู้ถึงการตื่นนอนของอนาคอนด้าตรงกลางลำตัว


ผมเบี่ยงตัวไปข้างหลัง เอื้อมมือไปเปิดประตูห้องที่อยู่ใกล้กับประตูห้องน้ำ
ขาเกี่ยวเข้ากับขาคุณวีร์ดึงนิดนึงให้เสียหลัก คุณวีร์ถลาไปข้างหน้า ผมรีบดึงขาออกและใช้แรงทั้งหมดผลัก
จนคุณวีร์หลุดออกไปนอกประตูห้องนอน

ผมรีบปิดประตู ก่อนกดล็อคอย่างรวดเร็ว ได้ยินเสียงคนที่ยืนอยู่ข้างนอกโวยวายเสียงดัง

“ปุ่น เปิดประตู”

“ปุ่น อย่าเล่นเป็นเด็กเปิดประตูให้พี่เร็ว”

ผมเงียบไม่ตอบอะไรทั้งนั้น

“ปุ่นครับ เปิดประตูให้พี่หน่อยนะ”  อ้อนไปเถอะ ไม่ได้ผลหรอก

“เมียคร้าบ เปิดหน่อยนะ พี่ไม่ไหวแล้ว ลูกชายอยากเจอแม่”

คิดว่าผมจะใจอ่อนใช่ไหมครับ ไม่มีทาง นี่คือการล้างแค้นตามวิถีของพี่ปุ่น

หึๆ อยากนอนห้องนอนแขกดีนัก ไปนอนอีกคืนนึงเลย

พี่ปุ่นบอกแล้ว ล้างแค้นสิบปีไม่สาย

หาว่าพี่ปุ่นไม่เก่ง ไม่เจ๋ง ทีนี้เจ๋งพอหรือยัง คุณรองประธานพ่ออนาคอนด้ายักษ์

.......................................................TBC................................................................
ปล. ขอแก้ตัวแทนพี่ปุ่นหน่อยน้า พี่ปุ่นขอแค่เรื่องไม่ให้บอกว่าตัวเองเข้ามาเป็นบอดี้การ์ด ส่วนเรื่องการดูแลเต็มรูปแบบ
ที่พี่ปั้นจะเข้ามาจัดการนั่น พี่ปุ่นเห็นด้วยเต็มที่ค่า(กะจะบอกคุณวีร์ไปว่าพี่ปุ่นเป็นคนแนะนำพี่ปั้นเข้ามางี้)
พี่ปุ่นอยากอยู่ดูแลคุณวีร์ด้วยตัวเองกลัวว่าถ้ารู้จะถูกไล่ไป  ขออภัยที่คนเขียน เขียนไม่เคลียร์นะคะ
(กลับไปedit เพิ่มข้อความเข้าไปให้แล้วนะคะ ขอบคุณที่ช่วยติชมค่า)
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-04-2016 14:48:11

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: cheezett ที่ 18-04-2016 14:56:57

ตกลงเบียร์กระป๋องนึง หรือ1ขวดคะ5555

แหมม น้องปุ่นทำเป็นงอนนะจ้ะ คุณวีร์ต้องงอนไม่ใช่หราา  :ruready

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 18-04-2016 15:05:41

คุณวีร์ โอ๊ยยยย สมน้ำหน้าค่ะ แต่คุณวีร์ก็มีมุมน่ารักนะคะ ไม่โกรธเพราะมันทำให้มาเจอปุ่นอ่ะเนอะ ตอนแรกเรานึกว่าพี่ปุ่นจะกดคุณวีร์แล้วค่ะ ที่แท้มันเป็นแผนนี่เอง แต่จะหนีก็ต้องหนีให้ได้ตลอดนะคะ ถ้าคุณวีร์จับตัวได้นี่เสร็จแน่ๆ โดนล้างแค้นแน่ค่ะ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 18-04-2016 15:12:33

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 18-04-2016 15:31:33

พี่ปุ่นใจร้ายยยยยยย ลูกชายอยากเจอแม่ก็ไม่ยอมให้เจอ :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-04-2016 15:47:33

 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 18-04-2016 15:56:56

แอบสมน้ำหน้าคุณวีร์ได้มั้ย
ทำเอาใจหายใจคว่ำหมด 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 18-04-2016 16:07:27

คุณวีร์ดีมากที่ฟังน้องปุ่น  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 18-04-2016 16:13:06

โอ๊ยยยย. น่ารักกกดด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 18-04-2016 16:18:39

คุณวีร์คิดได้ไงนี่ ลึกซึ้งมาก จนปุ่นยังอึ้ง   วิธีการง้อของคุณและวิธีการแก้แค้นของปุ่น ทำเอาคุณวีร์ของขึ้นเลย

ปุ่นคิดว่าแก้แค้นแบบนี้แล้วคุณวีร์จะให้อภัยเหรอ ระวังเจอบทลงโทษแบบนอนซมไป 3 วันนะ

ต่อไปก็เป็นการช่วยกันสืบหาผู้อยู่เบื้องหลังกันต่อไป

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 18-04-2016 16:23:55

 o13  ระทม  อนาคอนด้าร้องหาแม่



กร๊ากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 18-04-2016 16:56:53

อ้างจาก: cheezett ที่ 18-04-2016 14:56:57  

ตกลงเบียร์กระป๋องนึง หรือ1ขวดคะ5555

แหมม น้องปุ่นทำเป็นงอนนะจ้ะ คุณวีร์ต้องงอนไม่ใช่หราา  :ruready

 คาดว่าจะเป็นกระป๋องลิตรนะ ฮ่าาา :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 18-04-2016 17:21:31

ปุ่นใจร้ายมากมาย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 18-04-2016 17:28:30

ระวังคุณวีร์ แก้แค้นกลับน้าาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 18-04-2016 17:43:13

 it's my turn.  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 18-04-2016 18:39:14

โอ๊ยสงสารคุณวีร์ คุณวีทำผิดอะไร 55 5

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 18-04-2016 18:54:40

ขอกอดปุ่นได้ไหมคะ
น่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Petalkiss ที่ 18-04-2016 18:55:22

อ่านจบแล้วกำลังจะเม้นว่าสงสารคุณวีร์ แต่พออ่านที่อยู่ในเพจก็เปลี่ยนใจทันที
ใครว่าพี่ปุ่นร้าย แต่ความจริงมีคนร้ายกว่านั้น ควรเม้นว่าสงสารพี่ปุ่นมากกว่า คาดว่าตอนเช้าจะลุกไม่ขึ้น... :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 18-04-2016 19:39:57

 :m20: ขำคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 18-04-2016 20:01:08

คุณวีร์ กุญแจสำรองอยู่ไหน วิ่งไปหาเร็วววว
เค้าอยากเห็นลูกชายเจอแม่ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: munoy ที่ 18-04-2016 20:14:44

เห็นใจปุ่นนะแต่ว่าสงสารลูกชายที่อยากเจอแม่มากกว่า  :-[ :-[

เด็กกำลังโตควรได้รับการดูแลจากแม่นะปุ่นนนน :impress2: :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 18-04-2016 20:16:55

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 18-04-2016 20:21:24

ขำพี่ปุ่น แก้แค้นคุณวีร์ตอนนี้ เดี๋ยวก็เจอคุณวีร์เอาคืนหรอก

หึหึหึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 18-04-2016 20:26:48

น้องปุ่นแสบมาก สะใจ 5555 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 18-04-2016 20:28:01

ลูกชายอยากเจอแม่ ฮ่าๆๆๆๆ คิดได้เนอะคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 18-04-2016 20:29:18

ปุ่นทำดีมากๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 18-04-2016 21:14:39

ปุ่นนี่ก็ร้ายไม่เบานะเนี่ย เล่นแรงซะคุณวีร์อารมณ์ค้าง สวรรค์ล่มกลางคันเลยอ่ะ หึหึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 18-04-2016 22:13:43

สมน้ำหน้าท่านรอง555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 18-04-2016 22:37:35

ใจหายใจคว่ำหมดเลยคุณวีร์ อีกใจก็อยากให้ปุ่นเก็บของออกมาเลย เอาให้เหวอวื่งตามหาเมียไปเลย
น้องปุ่นน่ารักตรงเข้าไปเคลียร์ ใจสู้มาก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 18-04-2016 22:50:53

การที่ปุ่นจะกลัวคุณวีร์โกรธไม่แปลกหรอก ปุ่นรักของปุ่น กลัวการเข้าใจผิด กลัวอธิบายให้คุณวีร์เข้าใจถึงเหตุผลของการทำงานกับความรู้สึกส่วนตัวของปุ่นไม่ได้ ปุ่นแค่อยากให้เรื่องทุกอย่างมันคลี่คลายก่อนแล้วค่อยบอกเท่านั้นเอง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 18-04-2016 23:00:26

คุณวีร์น่ารักจริง รักน้องม๊ากกกกมากกเลยอ่ะ  :impress2:

แต่คุณวีร์ก็สมควรโดนน้องแก้แค้นนะคะ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 18-04-2016 23:06:58

เหอะ พี่ปุ่นแสบนะเนี่ย  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 18-04-2016 23:12:37

ปุ่นเอ้ยระวังจะโดนเอาคืน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-04-2016 23:25:02

สมน้ำหน้าคุณวีร์คะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-04-2016 14:19:52

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 28 ] 18/04/16 ★ P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 19-04-2016 14:47:06

น้องปุ่นแสบมาก 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 19-04-2016 16:47:32

ตอนที่ 29 [ ปั้น ♥  ริว 4 ]

-กำปั้น-

ชีพจรลงเท้าอีกครั้ง ผมเดินทางมาภูเก็ตพร้อมกับคณะของวีร์ เพื่อมางานเปิดตัวร้านอาหารแห่งที่สองของลิน
อัฐยายซื้อขนมยายคงต้องใช้คำนี้ ร้านที่วีร์มีหุ้นอยู่ด้วย เปิดโดยเช่าพื้นที่ของรีสอร์ทในเครือบริษัทซีแอนด์สกายฯ
เรียกว่าไม่ให้เงินหลุดรอดไปถึงมือคนอื่น

ผมสนิทกับลินมากขึ้นกว่าคราวที่ไประยอง ตั้งแต่แสดงตัวผมก็ต้องแวะไปที่ร้านของลินบ่อยๆ
หลังๆ บางทีผมก็แวะไปทานข้าวเองบ้าง หรือใช้เป็นสถานที่นัดพบกับลูกค้าของบริษัท

มาภูเก็ตคราวนี้ผมจึงมาด้วยสองสาเหตุ หนึ่งคือมาดูแลวีร์ สองมาแสดงความยินดีกับเพื่อน

เราเดินทางมากันทั้งหมด 8คน มี วีร์ ลิน ซัน ปุ่น ผม สนิมและริวกับเรย์
สองคนหลังผมแจ้งวีร์แล้วว่าไม่ควรให้มาด้วย แต่ไอ้เด็กดื้อก็ยังเป็นเด็กดื้อวันยังค่ำ

ผมลืมบอกไปว่านอกจากผมจะสนิทกับลินมากขึ้นแล้ว ผมยังสนิทกับเรย์มากขึ้นด้วย
พอเรย์รู้ว่าผมเป็นเจ้าของบริษัทรักษาความปลอดภัยและเป็นเจ้าขอค่ายมวยเล็กๆ ที่รับสอนมวยไทย
และเป็นสถานที่สำหรับให้สมาชิกใช้ฝึกและออกกำลังกาย เรย์ก็สนใจทันที

ดูท่าพี่ไอ้ตัวดีจะเบื่อการมีน้องพูดไม่รู้เรื่องแบบมัน ถึงขนาดอยากฝึกมวยให้แข็งแรง แข็งแกร่งขึ้น
ซึ่งผมสนับสนุนอยู่แล้ว นอกจากได้ออกกำลังยังงใช้ป้องกันตัวเองได้อีกด้วย

เดี๋ยวนี้ถ้าไปไหนมาไหนด้วยกัน เรย์จะติดผมมากกว่าวีร์ ไม่เหมือนน้องชายที่ยังเอาแต่เห่าแง่งๆ ใส่ผมทุกครั้งที่เจอ
แม้จะผ่านเรื่องนั้นมาด้วยกันก็ตาม



“มองอะไรปั้น ยังไม่ชินอีกเหรอ”  ผมละสายตาจากทิศที่กำลังมองอยู่ หันมามองผู้หญิงที่เดินมายืนข้างๆ

“ยัง เตือนเพื่อนบ้างสิลิน ที่สาธารณะอย่าประเจิดประเจ้อให้มันมากนัก”

“วีร์เซ็กส์จัด ไม่รู้เหรอ”

“เฮ้ย” ผมร้องดังลั่น

“พูดจริงพูดเล่น”

“หึๆ อยากรู้ก็ไปถามปุ่นดูสิ” ผมตบขมับซ้ำๆ หัวใจจะวายแทนพ่อ ปล่อยลูกหมูให้เสือเสียแล้ว
โดนจับกินยันกระดูกแน่

“เอาน่า คนมีความสุขอย่าเอาคานไปสอด วีร์ไม่ใช่คนไม่รู้กาละเทศะ นี่คงหลงกันหัวปักหัวปำ
เดี๋ยวแอบจูบเดี๋ยวแอบหอม ปลอดคนไม่ได้เลย”

“หา!! จูบด้วยเหรอ” ผมเห็นแค่กอดกัน ไอ้ว่าที่น้องเขยชักจะมากไปแล้ว

“อย่าเพิ่งของขึ้นน่า หาเข้าสักคนสิจะได้มีคนช่วยเอาลง”

ปากลินนี่สุดๆ อย่างที่ปุ่นมันโฆษณาไว้จริงๆ แต่ผมชอบนะ จริงใจดี

“สนใจไหมล่ะ” ผมส่งสายตามีความหมายไปให้

“สน”  ผมเลิกคิ้วแปลกใจไม่คิดว่าจะได้คำตอบนี้

“ไปคิดดูแล้ว ก็ลองดู อยากรู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไง เบื่อรักเขาข้างเดียวเต็มที”

“ดีแล้วที่คิดได้” ผมยกมือขึ้นลูบหัวลิน

“งั้นไม่ออมมือล่ะนะ จากนี้ไปขอจีบนะครับคุณนลินนิภา”

“ด้วยความยินดีค่ะคุณณภัทร”



“ตุ๊บ” เสียงของหล่นพื้นเรียกความสนใจของผมกับลินให้หันไปมอง
ริวยืนอยู่ไม่ไกล ที่พื้นที่ถุงสำหรับใส่ของไปชายหาดที่โรงแรมเตรียมไว้ให้ตกอยู่

“อ้าวริว จะไปว่ายน้ำเหรอ”

“อืม พี่ลินมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า”

“ไม่มีจ้ะ ทางโรงแรมส่งคนมาทำให้ พี่คุมอย่างเดียว ตกแต่งดอกไม้นิดหน่อย ไม่ได้จัดงานใหญ่โตเหมือน
ร้านที่กรุงเทพฯ”

“งั้นผมไปก่อนนะ”

“จ้ะ”  ไอ้ตัวดีมันเดินลิ่วๆ ไปทางสระว่ายน้ำในร่ม ไม่ทักผมที่ยืนหัวโด่แม้แต่คำเดียว

ไอ้เด็กประหลาด ผมจับได้ว่ามันชอบแอบมองผมบ่อยๆ สบตามันทีไรก็จ้องอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
ไม่รู้จะแค้นฝังหุ่นอะไรผมนักหนา คนช่วยเอาไว้แท้ๆ



“มีอะไรกับริวหรือเปล่า”

“เฮ้ย จะมีอะไร” ไม่ได้ร้อนตัวแค่รีบปฏิเสธไปนิด

“ไม่มีก็แล้วไป” ลินยักไหล่

“ทำไมถึงคิดว่ามี”

“บรรยากาศมันแปลกๆ “

“แปลกยังไง”

“มันมีกลิ่นวายลอยตลบอบอวล”

“กลิ่นไวน์?”

“ใช่กลิ่นวาย”

“เกี่ยวอะไรกับกลิ่นไวน์ อยากเมาย้อมใจแต่หัววันหรือไง”

“หลังเขา นอกอวกาศ แต่เมาก็น่าสน ไปwater barกัน”

แล้วคนพูดอะไรไม่รู้เรื่องก็เดินลิ่วไปชวนคนอื่นๆ ที่เหลือ อะไรของเจ้าแม่ลิน กลิ่นไวน์อะไรกัน
วันนั้นไอ้เด็กบ้ามันดื่มแชมเปญใส่ยาต่างหาก




ผมเพิ่งเคยมาที่รีสอร์ทแห่งนี้เป็นครั้งแรก ให้คะแนน water bar เต็มสิบครับ บาร์กลางน้ำfood&drink
สาวๆ นุ่งบิกินี่มานั่งกินกันให้เพียบ ละลานตาไปหมด ส่วนสาวเดียวของกลุ่มนุ่งบิกินี่สีฟ้าน้ำทะเลลายดอกไม้
พอเห็นแบบนี้ต้องบอกว่าหุ่นลินดีเกินคาด ปกติเห็นชอบใส่แต่เสื้อผ้ามิดชิด

“โห คุณลินสุดยอดมากครับ เคยเห็นแต่ใส่วันพีชกระโปรงปิด แบบนี้หนุ่มๆ เดินตามกันต้อยๆ แน่”

ปุ่นทำตาโต แสดงท่าทางโอเว่อวร์บวกไปอีกสิบ มันเชียร์ของมันขาดใจ

“เกินไป” ลินเอามือเขกหัวปุ่น ก่อนลงนั่งข้างๆ ผม

“ไม่เกินไปหรอกครับ ไม่เชื่อคอยดู ทั้งไทยทั้งฝรั่งตรึม”

“เสียใจด้วย คงจะไม่มีแล้วล่ะ” ผมยกมือขึ้นกอดคอลินหลวมๆ 

“เอ๊ะ อะไรยังไงครับพี่ปั้น น้องอยากรู้”

“พี่ปั้นกับพี่ลินเป็นแฟนกันเหรอครับ โอ๊ยข่าวใหม่ ข่าวใหญ่” เรย์เด็กปั้นผมพลอยบ้าจี้ตามปุ่นไปด้วย

“ยัง..ยัง เพิ่งขออนุญาตจีบไป จีบติดเมื่อไหร่จะบอก”

ผมพูดกลั้วหัวเราะ ปฏิกิริยารอบโต๊ะต่างกันโดยสิ้นเชิง ปุ่น เรย์คึกคักกันใหญ่แซวไม่เลิก ลินกับวีร์ยิ้มๆ ไม่พูดอะไรทั้งคู่
ซันก้มหน้าหมุนเครื่องดื่มในมือผมเดาสีหน้าไม่ออกเพราะไม่เห็น ส่วนคนสุดท้าย...

“เบื่อ จะนั่งกันอยู่อย่างนี้เหรอ”  หน้ามันหงิกง้ำเสียงมันเจ้าอารมณ์ ฤทธิ์ยังเยอะเหมือนเดิม

“ริว เพิ่งมานั่งเองอย่าเอาแต่ใจ” พี่ชายไอ้ตัวดีรีบปรามน้อง

“ก็ริวเบื่อ”

“ริวถึงจะมีแต่คนกันเอง ก็อย่าทำตัวเสียมารยาทแบบนี้ มันไม่น่ารัก ถ้าเราเบื่อก็ไปหาอะไรทำ”
วีร์ที่เปรียบเสมือนพี่ชายคนโตหันมาดุน้องชายคนเล็ก นานๆ ทีถึงจะเห็น

“เบื่อที่ไม่มีอะไรทำ หรือเบื่อใครเป็นพิเศษหรือเปล่าริว”

“ไม่ใช่นะพี่ลิน ริวเบื่อไม่มีอะไรทำ”

“งั้นก็แล้วไป นึกว่าเบื่อพี่”  ผมเดาความคิดลินไม่ออก หน้าตาดูประสงค์ร้ายชอบกล
 มิน่าช่วงแรกๆ ปุ่นถึงกลัวลินมากที่สุด

“ริวจะเบื่อลินทำไม ถามอะไรน้องมันแปลกๆ “ (วีร์)

“ก็เบื่อที่เรา....” ลินลากเสียงยาว ทำเอาคนทั้งกลุ่มต้องหันมามองด้วยความสนใจ

“แย่งของเล่นไง” คนพูดยิ้มราวกับได้รับชัยชนะอันยิ่งใหญ่ แต่คนอื่นดูจากสีหน้าบอกได้เลยว่าไม่มีใครเข้าใจ

“แย่งของเล่น?  ลินไม่สบายหรือเปล่า วันนี้พูดประหลาดๆ ทั้งวัน” ผมเอามืออังหน้าผากลิน ก็ไม่ร้อน
หรือคนเป็นไข้ใจมันต้องเพ้อกันหนักขนาดนี้วะ

“ของเล่นอะไรริว” วีร์หันไปซักน้องชายตัวเอง

“ริวไม่รู้ ไม่ได้แย่งอะไรกันพี่ลิน” ผมมองหน้าคนพูดที่ขึ้นสีไปทั้งหน้า เห็นแบบนี้ผมขอเปลี่ยนใจ
ผมว่ามีคนนึงที่รู้เรื่องที่ลินพูด ก็คนที่กำลังปฏิเสธว่าไม่รู้นี่แหล่ะ

“ลินแย่งอะไรกับน้อง” ซันที่นั่งมองคนโน้นทีคนนี้ทีถามขึ้นบ้าง

“ไม่มีอะไร เราเมาแดดพูดไปเรื่อยเปื่อย ใช่ไหมริว”  ลินจ้องไปยังไอ้ตัวดี แต่มันหลบตาพยักหน้าตอบ
ชัดเลยทีนี้ ผมชักอยากรู้ว่ามันแย่งอะไรกัน




“ลินมา เราทาครีมให้”  ซันเดินเข้ามานั่งบนเก้าอี้ชายหาดข้างสระว่ายน้ำตัวที่ลินนั่งอยู่

“ไม่เป็นไร ปั้นทาให้หน่อยสิ ขอดูหน่อยว่าบริการใช้ได้หรือเปล่า” ลินส่งขวดโลชั่นกันแดดมาให้ผมที่ยืนอยู่ใกล้ๆ

“ถ้าดีตอบตกลงเลยไหม” ผมแซวขำๆ

“ยัง ขอดูคืนนี้อีกทีถ้าทำดีอาจตกลง”

“เฮ้ย!! “ เสียงร้องอุทานหลายเสียงขึ้นมาพร้อมกัน คนพูดหัวเราะหึๆ อยู่ในคอ ดูมีความสุขเหลือเกิน

“เร็วไปมั้งลิน” วีร์เป็นคนแรกที่พูดสิ่งที่คิดออกมาตรงๆ

“คิดว่าจะทำอะไร”

“แล้วจะทำอะไร”

“ไม่บอก ใช่ไหมปั้น”  ผมไม่ตอบคำถามที่โยนมา แต่นั่งลงข้างหลังลินเริ่มทาโลชั่นกันแดดให้

ซันลุกขึ้นยืน มองหน้าลินมองหน้าผมนิ่งๆ ก่อนเดินออกไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเอง
จากประสบการณ์ของผม ผมคิดต่างจากคนอื่น บอกได้เลยว่าคนๆ นี้ชอบลิน อาจยังไม่รักแต่ชอบแน่ๆ
บางทีการอยู่ใกล้กันเกินไป สนิทกันเกินไป ทำให้แยกไม่ออกว่าคิดยังไง  ผมว่าซันแค่ฝังใจกับความเชื่อของตัวเอง
เลยปฏิเสธความรู้สึกข้างใน แต่เดี๋ยวจะได้รู้กัน


“พี่วีร์ริวสั่งค็อกเทลได้ไหมอยากดื่ม”

“เอาสิ แต่อย่าลงน้ำนะ”

“อืม”

เหล่านี้คือบทสนทนาที่ผมได้ยิน ไอ้ตัวดีมันคุยกับพี่ชาย ลูกเทพจริงๆ เอาแต่ใจเป็นบ้า นี่ยังไม่บ่ายมันก็ร้องจะดื่มแล้ว


“วีร์ นั่งเล่นกันไปนะ เราไปดูร้านหน่อย ใกล้เวลาทีมดอกไม้เข้ามาจัดแล้ว”

“เดี๋ยวไปช่วย”  ซันลุกขึ้นยืน ผมไม่ได้เสนอตัวเพราะต้องอยู่กับวีร์

“ไม่ต้อง”

“อย่าลืมว่าเราก็เป็นเจ้าของร้าน “

“งานมันไม่มีอะไร ไปคุมเฉยๆ”

“ไม่ต้องเถียงกันไปทั้งคู่นั่นแหล่ะ รำคาญ” วีร์เอ่ยปากไล่ ซึ่งผมเห็นด้วย ไม่อย่างนั้นคงยืนเถียงกันอีกนาน

“ตามใจ” ลินเดินนำลิ่วๆ ไปก่อน เห็นแบบนี้แล้วอยากตามไปด้วยคงสนุกดี



“ปุ่นขึ้นไปพักกันเถอะ นอนเสียหน่อย เดี๋ยวเย็นนี้ลินจะจัดปาร์ตี้ฉลองที่ร้าน จะได้ลองเทสอาหารก่อนวันจริง”

“ครับ พี่ปั้นจะขึ้นไปเลยไหมครับ”

“ขึ้นสิ พี่กับสนิมต้อง..”

“ปั้นไม่เป็นไร เอาไว้ผมกับปุ่นจะออกจากห้องแล้วจะโทรหา อยู่ในห้องไม่มีอะไรหรอก หรือถ้ามีอะไรผิดปกติ
จะรีบโทรบอก ห้องอยู่ไม่ไกลกันไม่น่ามีปัญหา”

ผมชักไม่แน่ใจว่าไอ้คุณวีร์มันหวังดีกับผมหรือคิดอะไรกันแน่ ดูตาที่มองปุ่น เห็นแล้วพี่ชายอย่างผมทำใจไม่ได้
ไม่ได้รังเกียจนะครับ แต่รู้สึกเหมือนถูกแย่งของเล่นไป

หือ? ของเล่น!! ผมหันขวับไปมองร่างบางราวกับผู้หญิงที่นั่งเอนๆ จิบเครื่องดื่มอยู่
ไม่หรอกน่า คงไม่ใช่





ผมอาบน้ำเพิ่งเสร็จ ห้องแอร์เย็นเฉียบ พักสักนิดก็ดีเหมือนกัน ไม่รู้คืนนี้จะยาวกันไปถึงกี่โมง

เสียงกริ่งหน้าประตูดังขึ้น ไม่สนิมก็คงเป็นปุ่น

ผมเดินไปเปิดประตู ไม่ได้เตรียมพร้อมอะไรเลย ร่างที่พุ่งเข้ามาจึงทำให้ผมเสียหลักเซถอยไปหลายก้าว
ผมก้มมองคนที่กอดผมอยู่ ก่อนเรียกชื่อออกไป

“ริว"

“เป็นอะไร!!” ที่ต้องถามแบบนี้เพราะมันเอาแต่กอดผมไม่ปล่อย หน้าซุกไซ้อยู่ที่ซอกคอมันจูบเปะปะไปหมด

“ริวคุยกันก่อน” ผมผลักมันออกจับแขนเอาไว้ทั้งสองข้าง อย่าบอกว่าโดนยามาอีกนะ

ไอ้ตัวดีเอาแต่ยืนเม้มปาก มันยกมือขึ้นมาวางทับบนมือผมทั้งสองข้าง บีบเอาไว้แน่น

“เกิดอะไรขึ้น มีอะไรบอกพี่มา” 

ผมดึงมันให้เดินตามมา จับนั่งลงที่ปลายเตียง

“ไม่ได้โดนยามาใช่ไหม” ผมถามออกไป แต่คิดว่าไม่ใช่ อาการมันไม่เหมือน
มันก้มลงมองมือตัวเองอยู่นาน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองผม

“ว่ายังไง”

“เฮ้ย!!” มันไม่พูดแต่กระโจนเข้าใส่ผม ล้มกลิ้งไปด้วยกันบนเตียงเหมือนคืนวันนั้น
แต่ผมมั่นใจว่าวันนี้มันมีสติดี

“ริ..” ผมยังไม่ทันเรียก ริวก็ก้มลงมาปิดปากผม ดูดเม้มบดเบียดริมฝีปากเข้ามาจนแทบเป็นเนื้อเดียวกัน
มือข้างนึงแทรกเข้าไปในสาบเสื้อคลุม ลูบไล้ไปทั่วล้ามท้องที่ขึ้นเป็นลอน
 
ผมต้องรีบจับหน้าริวออก  เอามือประคองสองแก้มเอาไว้

“ริวตั้งสติหน่อย เรากำลังเมา”

“ไม่เมา” ริวพยายามสะบัดหน้าออกจากมือผม แต่สู้แรงไม่ได้ สองตามันแดงจะว่าเมาก็ใช่แต่เหมือนมันร้องไห้มามากกว่า

“กลับห้อง เดี๋ยวพี่ไปส่ง” ผมผลักตัวริวลงไปนอนข้างๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง

“จู..จูบก่อน จูบทีนึงแล้วจะยอมไป” มันพูดเสียงดัง แต่หน้ากลับซุกหมอนไม่ยอมหันมามอง
ผมมองด้านหลังร่างที่นอนอยู่ เอาวะ จูบมาตั้งหลายครั้งแล้วจะมาคิดอะไรกะอีแค่อีกจูบเดียว


ผมจับไหล่ริวให้เอนลงมานอนหงาย ก้มหน้าลงไปชิด

“จูบเดียวแล้วเลิกดื้อนะ” ริวพยักหน้า ก่อนเผยอปากน้อยๆ เป็นการเชิญชวน

เห็นแบบนี้ใครจะอดใจไหว ผมส่งริมฝีปากลงไปสัมผัส ค่อยๆ จูบซับทั้งริมฝีปากบนล่าง ก่อนจะส่งลิ้นร้อนตามเข้าไป
ทันทีที่ปลายลิ้นสัมผัสกัน ร่างบางของริวก็สั่นสะท้าน ผมกวาดหาความหวานไปทั่วโพรงปาก ยิ่งรับรสเท่าไหร่
ความต้องการยิ่งพุ่งทะยาน จูบเดียวกลายเป็นจูบซ้ำๆ ราวกับติดสิ่งเสพติด

มือบางยกขึ้นมาคล้องคอผม กายที่อยู่ด้านล่างส่ายไปมาเบียดเข้ากับเนื้อตัวของผม  ผมเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง
รู้สึกปวดมวนบิดเป็นเกลียวคลื่นอยู่ข้างใน ความร้อนรุ่นทั่วร่างกายส่งผลให้แก่นกายกลางลำตัวผงาดขึ้นอย่างไม่รู้จักเวล่ำเวลา

ผมรีบล้มตัวลงไปนอนหงายข้างๆ ดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดช่วงเอวเอาไว้ คนที่กำลังตาปรือเพราะสัมผัสของผมมองตามมา
ด้วยสายตางงงัน

“ทำไม?..” ริวเผยอปากที่บวมเจ่อถาม  คงอยากได้คำตอบว่าทำไมผมถึงหยุด แต่ผมต่างหากที่ควรเป็นฝ่ายถาม
ว่าทำไมริวถึงเริ่ม

“อย่าทำแบบนี้อีก มันไม่ใช่เรื่องถูกต้องเราเป็นผู้ชายกับผู้ชาย”

“ริวไม่แคร์”

“แต่พี่แคร์” ผมตวาดริวเสียงห้วน ไม่ได้อยากดุมันหรอกแต่อยากระงับความรู้สึกตัวเองมากกว่า

“ฮึก”

อ้าวเฮ้ย!! มันจะร้องไห้ทำไม  ริวก้มหน้าร้องไห้จนตัวสั่น ผมถึงกับทำอะไรไม่ถูก สุดท้ายต้องดึงมันเข้ามากอด
ลูบหลังให้เบาๆ

“อย่าร้อง ริวแค่เมา พอมีสติแล้วจะเสียใจ เชื่อพี่”

ริวยังร้องไห้ซุกกับอกผม ผมพยายามให้ริวซบแค่ด้านบน เพราะด้านล่างมันยังไม่ยอมสงบลง


ริวเริ่มเงียบเสียง ผมกะว่าเดี๋ยวอีกสักครู่จะไล่กลับ แต่ริวกลับทำสิ่งที่ผมไม่ทันระวังตัว
หลังจากที่คิดว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้ว

ริวพลิกตัวขึ้นดึงผ้าห่มออก แล้วขยับตัวขึ้นมานั่งคร่อมขาผมไว้ มือเล็กๆ กอบกุมแท่งร้อนที่แข็งตัวเต็มที่

“อย่า” ผมห้ามไม่ทันเมื่อปากเล็กๆ ครอบลงไปบนส่วนปลาย ลิ้นเรียวไล้เลียไปทั่วส่วนหัว
ผมรู้สึกดีจนเผลอแอ่นตัวขึ้นมา

“ริว..หยุด..” ผมพยายามระงับความเสี่ยวซ่าน บอกตัวเองว่าผมเป็นผู้ใหญ่มีสติมากกว่า จะปล่อยให้เหตุการณ์นี้
เกิดขึ้นไม่ได้ แต่คนตัวเล็กไม่สนใจฟังอะไรทั้งนั้น เรียวลิ้นนุ่มเริ่มลากเลียไปตามความยาว หัวจรดปลาย
และลากกลับขึ้นมาช้าๆ ก่อนห่อปากเป็นรูปตัวโอแล้วกลืนกินเข้าไปจนลึกสุดคอ

"อ้า ซี้ด" ผมเผลอตัวร้องครางออกมา

ริวไม่ปล่อยจังหวะให้ผมได้ใช้สติยั้งคิด ปากบางยังทำหน้าที่ต่อไปได้อย่างดีเยี่ยม สะโพกเล็กๆ บดเบียดอยู่บนขาผม
ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ดิบที่อยู่ภายใน

ปากนุ่มเออกแรงดูดแก่นกายอันเขื่อง ศีรษะผงกขึ้นลงเพิ่มความแรงและเร็วเสียจนแก้มตอบ
ผมยอมพ่ายแพ้ให้กับความรู้สึก ปล่อยให้ปากอุ่นๆ จัดการแท่งร้อนที่รอการปลดปล่อย
สองมือลูบไปทั่วศีรษะทุย มือขยุ้มผมนิ่มเมื่อความเสียวซ่านมาถึงปลายทาง

“อ้า..” น้ำรักถูกฉีดพ่นออกมาจนเปรอะไปทั่วปากสวย  ริวเอามือล้วงเข้าไปในปาก
ผมรีบขยับตัวขึ้นนั่ง แบบมือออกไปให้คนตรงหน้า

“คายออกมาริว”  นอกจากเด็กดื้อจะไม่ยอมทำตาม ยังเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางกวาดไปในปาก
ก่อนทำในสิ่งที่ทำให้ผมช็อคอีกครั้ง

ริวขยับตัวขึ้นนั่งคุกเข่า จัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด เอี้ยวตัวส่งนิ้วตัวเองเข้าสู่ช่องทางด้านหลัง

“โอ๊ย เจ็บ”  ริวสะดุ้งโหยง น้ำตาไหลออกมา

ผมรีบเอื้อมมือไปจับมือนั้นให้หยุดนิ่ง

“ทำอะไร”

“ริว..ริวดูมา เขาต้องใช้นิ้วเปิดทางก่อน”

“ทำบ้าอะไรแบบนั้น” ผมตกใจกับความคิดของริว ปลดปล่อยให้กันมันก็เรื่องนึง แต่ที่ริวทำ มัน...

“ฮึก ริวทำความสะอาดมาแล้ว อย่ารังเกียจเลยนะ” หน้าสวยที่เต็มไปด้วยน้ำตา ทำให้ผมเผลอใจอ่อน
มือดึงมือริวออกจากด้านหลัง จับลงนั่งตักและกอดเอาไว้

“อย่าร้อง พี่ไม่ได้รังเกียจ”

“งั้นทำกันนะ นะ”

“ริว รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรอยู่”

“รู้” ริวพยักหน้าเร็วติดกันหลายที

“เราเกลียดพี่ไม่ใช่เหรอ”

“เกลียด แต่ตัวได้เขาแล้วทำไมทิ้ง” ผมอ้าปากค้าง มองหน้าคนพูด
ตกลงมันรักนวลสงวนตัวหรือมันแรดกันแน่ ไอ้เด็กนี่ น่ารักเป็นบ้า

ผมอดใจไม่ไหว สอดฝ่ามือเข้ารั้งท้ายทอยเล็กเข้ามาแนบชิด ริมฝีปากขบเม้มดูดดุนไปตามเรียวปากบาง
ลากลิ้นร้อนเลียรอบ ก่อนเป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากหอม ตวัดลิ้นเกี่ยวพันลิ้นเล็กอย่างหยอกล้อ
ก่อนถอนปากออก ส่งนิ้วเข้าไปในปากนุ่มนั่นแทน

ริวทั้งเลียทั้งดูดกลืนนิ้วผมจนเปียกชุ่ม ผมดึงนิ้วออกมาและใช้ปากประกบลงไปอีกครั้ง
ผมค่อยๆ สอดนิ้วเข้าช่องทางรักของริว  กล้ามเนื้อภายในตอดรัด จนผมต้องแช่นิ้วเอาไว้

“อื้อ..เจ็บ..” ริวก้มหน้าซุกอยู่กับซอกคอผม

“ให้พี่เอาออกไหม”

“ไม่ อย่า..อย่าเอาออก” ริวส่งเสียงร้องห้าม

“ค่อยๆ ใส่ทีละนิ้ว มัน..มันจะขยายออก”  คนพูดเหมือนยิ่งมุดลงไปอีก ปากดีแต่คงอายจนทนตัวเองไม่ไหว

ผมขยับนิ้วเป็นวงกลมคว้านไปรอบๆ ริวถึงกับสะดุ้งเฮือก กัดเข้าที่คอผมจนต้องสูดปากร้อง 

ผมใช้มืออีกข้าง โจมตีกึ่งกลางลำตัวของริว รูดขึ้นลงไปตามความยาวอย่างหนักหน่วง
ริวครางไม่เป็นภาษา กอดรัดผมเอาไว้แน่น ผมอาศัยจังหวะนี้ค่อยๆ เพิ่มนิ้วมากขึ้น
แรงตอดรัดที่มากขึ้น บวกกับเสียงครางของริวทำให้ผมรู้ว่าริวพร้อมแล้ว

แปลกที่ไม่มีความรู้สึกรังเกียจ หรือขยะแขยงแม้แต่น้อย ผมรู้สึกว่าร่างกายเล็กบางของริวสวยเหลือเกิน
ผิวขาวเนียน เอวคอดราวกับผู้หญิง ก้นเต่งตึงแน่นกระชับ โดยเฉพาะความหอมหวานที่ได้รับ
ไม่ว่าจะสูดดมแตะต้องตรงไหนมันปลุกอารมณ์ให้ลุกโชนไปหมด

ผมยกตัวริวขึ้นจากตัก จับให้นั่งคุกเข่าหันหลังให้ โน้มร่างบางไปทางข้างหน้า ปล่อยให้บั้นท้ายงอนและช่องทางสีสวย
ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ผมคุกเข่าซ้อนหลัง มือจับไปที่เอวคอดพร้อมกับจ่อแท่งร้อนไว้ตรงช่องทางรัก
ดุนดันฝ่าความคับแน่นและตอดรัดเข้าไปด้านใน

"อย่า อย่าเพิ่ง"  ริวร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด

ผมเอนตัวลงไปทาบทับบนหลังของริว มือช่วยปลุกของรักของริวให้ตื่นตัวอีกครั้ง
ทำให้ช่องทางรักที่คับแน่นขยายออกกว้างขึ้น ผมดันความใหญ่โตเข้าไปทีละน้อยจนจมหายไปในช่องทางของริว

"ริว ผ่อนลมหายใจช้าๆ อย่าตอดรัดพี่"

กล้ามเนื้อภายในออกแรงตอดรัดความใหญ่โตจนผมเกือบจะปลดปล่อยออกมาทันที
ต้องลูบคลำร่างบางไปมา  ปากจูบไปบนแผ่นหลัง ลากลิ้นไปทั่ว จนร่างบางเริ่มผ่อนคลาย

ผมเริ่มขยับช้าๆ ส่งแท่งร้อนเข้าออก  ริวบิดกายส่ายไปมาตามจังหวะการสอดใส่
ผมบีบเค้นสะโพกงอน เพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ

“อ้า..อ้า..”

ริวเปล่งเสียงครางกระเส่า เมื่อผมเริ่มกระแทกอย่างหนักหน่วงและรุนแรง โหมกระหน่ำความเสียวลงไปไม่บันยะบันยั้ง
ริวยกสะโพกส่ายร่อนสู้  ภายในขมิบตอดรัดแท่งร้อนจนผมใจจะขาด

ผมแช่มันเอาไว้อีกครั้งเมื่อรู้ตัวว่าผมใกล้จะถึงเต็มที โน้มกายลงไปจัดการปลุกเร้ามอบความสุขให้กับคนตัวเล็กเสียก่อน
มือหนาของผมจับแก่นกายเล็กรูดรั้งขึ้นลงอย่างรัวเร็ว สะบัดข้อมือจนร่างของริวบิดเร้าด้วยความเสียวซ่า

" ซี้ด ไม่..ไม่ไหวแล้ว"  ริวปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มฝ่ามือของผม ร่างบางทรุดลงไปกับเตียง
ทำให้สะโพกขาวยิ่งลอยเด่นขึ้นมา ยั่วยวนจนผมรู้สึกปวดร้าวไปทั้งแก่นกาย

ผมเริ่มขยับสะโพกอีกครั้ง คราวนี้ดึงแท่งร้อนออกมาจนสุดก่อนดันกลับเข้าไปใหม่ เน้นความหนักหน่วง
ก่อนเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น กระแทกลงไปไม่ยั้ง ยิ่งกระแทกแรงเท่าไหร่การตอดรัดยิ่งเพิ่มมากขึ้น
จนกระทั่งความเสียวซานใกล้จะถึงจุดสิ้นสุด  ผมเร่งสะบัดโยกคลอน จับเอวบางเป็นหลักยึดกดกระแทกเต็มสูบอีกสี่ห้าครั้ง

"ริว ริว"

 ผมกระตุกไปทั้งตัว น้ำรักพุ่งเข้าไปอย่างรุนแรง ภายในของริวยังตอดรัดเป็นจังหวะ ผมรอจนร่างกายหยุดนิ่ง
จึงถอนตัวออก ล้มตัวลงนอนข้างๆ กอดรักร่างเปลือยไว้แนบอก ริวสั่นไปทั้งตัว ผมสุขสมอิ่มเอมเกินบรรยาย




“ริว” เมื่อร่างบางของริวหายสั่นแล้ว ผมจึงเรียกขึ้น

“อื้อ”

“พี่ไม่ขอโทษนะ เรายั่วพี่เอง” ผมปัดผมยาวที่ชื้นไปด้วยเหงื่อออกให้

“ไอ้หมียักษ์”  ริวยื่นมือมีตีหน้าอกผม

“วันนี้จะยอมให้เรียกวันนึงสงสารเห็นว่าเพิ่งเจ็บตัว” ผมยั่วคนตัวเล็กอย่างอารมณ์ดี


“ชอบพี่เหรอ”

“ม..ไม่ได้ชอบโว้ย” ไอ้เด็กบ้าโวยวายเสียงดัง แต่หน้าดันขึ้นสีแดงแป๊ด แถมไม่กล้าสู้หน้าผมอีก

“ไม่ได้ชอบแล้วมายั่วทำไม” ผมยังสนุกที่ได้ไล่ต้อนมัน มือยังกอดร่างบางเอาไว้
ไม่รู้สึกสักนิดว่าเพิ่งผ่านกับการมีอะไรกับผู้ชายมา ประสบการณ์ที่ผมไม่เคยคิดจะทดลองแต่กลับติดใจ

“ไม่ได้ยั่ว” ตอนนี้คนเก่งขดตัวเป็นก้อนกลมอยู่ในอกผม อยากจะฟัดอีกสักทีแต่สงสาร
ยิ่งตอนนี้สติกลับมาแล้ว ยิ่งไม่อยากรังแกมัน

“หึๆ ไม่ได้ยั่วก็ไม่ได้ยั่ว ไปล้างตัวก่อนจะได้นอนพัก เย็นนี้จะลงไปร่วมงานกับเขาไหวไหม เฮ้อ”

“ไหวยังไงก็ต้องไหว”  ผมถอนหายใจ ไม่แน่ใจเท่าไหร่ ยังดีที่ทำไปแค่รอบเดียว และผมคิดว่าผมยังอ่อนโยนอยู่บ้าง



ผมพาริวไปอาบน้ำ ทำความสะอาด หาเสื้อคลุมให้สวม ก่อนพากลับมานอนที่เตียง

ผมนอนหงายอยู่ข้างๆ ไม่กล้าดึงมันเข้ามากอด แต่พักเดียวริวก็ค่อยๆ พลิกตัวขยับเข้ามาหาผม

มือเรียวดึงเสื้อผมไว้ ก่อนจะมีเสียงพูดที่แผ่วจนเกือบจะไม่ได้ยินเล็ดลอดออกมา

“อย่าไปจีบพี่ลินนะ”

ผมดึงริวเข้ามากอดไว้กับอก จับหัวไอ้ตัวดีให้ซบลงมา เอามือลูบหลังกล่อมให้มันหลับ

“ไม่ทิ้งหรอก อย่ากลัวเลย” ผมตอบไปคนละเรื่องกับที่ริวพูด แต่ดูเหมือนไอ้ตัวดีจะพอใจกับคำตอบที่ผมให้
มันขยับตัวนิดหน่อย แล้วเริ่มเข้าสู่ห้วงนิทรา

ต่อไปจะเป็นยังไงผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมยังไม่ได้ชอบมันหรอก

แต่ที่บอกมันไปว่าจะไม่ทิ้ง ผมพูดจริง


.............................................................TBC....................................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 19-04-2016 17:00:48

หมายความว่าไงไอ้พี่ปั้น o12
ไม่ทิ้ง แร่ก็จะีบลินต่องี้หรอ
ถ้าเป็นงั้นนะ จะยำให้เละ ได้น้องมันแล้ว
ต้องดูแลดีๆสิเฟ้ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 19-04-2016 17:09:36

ลินนี่ของจริง รู้ทุกอย่างเลยแฮะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 19-04-2016 17:36:44

น้องริวใส่เสน่ห์เต็มที่ลูก พี่ปั้นไม่หลุดแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 19-04-2016 17:39:00

คุณลินเหมือนยัยแม่มดเลยค่ะ ข้ารู้ข้าเห็น  :laugh:
ในที่สุดเรื่องของปั้นกับริวก็เลยเถิด(?) น้องปล้ำพี่ซะงั้นนน  ดีจัยยย 5555555 :hao7:

แอบเห็นคำผิด คลุกเข่า ---> คุกเข่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 19-04-2016 17:46:06

น้องริวยังไม่น่ารีบรุกพี่ปั้นเลย  อยากเห็นซันหึงลินอีกซักหน่อย จะได้รู้ใจตัวเองเร็วๆ ว่าตัวเองก็แอบรักเพื่อนอยู่เหมือนกัน

พี่ปั้นได้น้องริวแล้ว ไม่ทิ้ง แต่ก็ยังไม่ชอบหมายความว่าไง  ระวังแฟนคลับน้องริว :z6: นะจะบอกให้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 19-04-2016 17:59:56

ยังไม่ได้ชอบก็รีบชอบน้องริวซะไอ้พี่ปั้น
ส่วนลินก็ปล่อยให้ซันไป

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 19-04-2016 18:02:06

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: สงสารน้องริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 19-04-2016 18:06:11

ลินนี่ เป็นคนช่างสังเกตมาก ทุกความลับไม่มีรอด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 19-04-2016 18:11:09

ได้แล้วห้ามทิ้งนะเฟ้ยพี่ปั้น
สรุปว่าดองกันจ้า ตระกูลนี้ เสมอกันแล้วนะพี่ปั้น
แลกกัน น้องเขาก็เมียเรา น้องเราก็เมียเขา
 :mew1:   
ริวเด็ดดวงมาก ครั้งแรกแต่สุดๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 19-04-2016 18:26:41

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-04-2016 18:27:02

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Petalkiss ที่ 19-04-2016 18:38:55

โหยย อ่านๆไปแอบเชียร์ปั้นกับลินนะเนี่ย ชอบลินอ่ะ เป็นผู้หญิงที่ฉลาดดี
แต่เห็นปั้นกับริวแล้วก็กลับมาตายรัง ๕๕๕๕๕ ยังไงน้องริวก็พลีกายให้ไปแล้วนี่เนอะ จะทิ้งไปหาสาวก็น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 19-04-2016 18:46:40

คืออะไร? ยังไง? กันคะพี่ปั้น ถ้าพ่อรู้จะเป็นยังไงกันเนี้ย ทั้งพี่ทั้งน้องเสร็จคนบ้านนี้หมดเลย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 19-04-2016 19:03:13

ถถถถ  ปั้นกะลินกำลังจะจีบกัน ดันกลายเป็นว่าเป็นการเร่งปฏิกิริยาให้คนปากแข็งใจแข็งจู่โจมแทนซ่ะงั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 19-04-2016 19:05:38

ลินเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวมากก แต่เราก็ชอบนางมากกกกกก

เราจะไม่พูดถึงซัน เหอะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 19-04-2016 19:30:11

เห็นใจหนูริวเลยงานนี้

เอ่อ พี่ปั้นกับคุณลินคะ เรื่องจีบกันนี่ เป็นแผนหรือเรื่องจริงคะ? หืมมม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 19-04-2016 19:32:56

ชอบคุณลินมาก อยากให้นางสมหวังในความรักสักที

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 19-04-2016 19:38:54

พี่ปั้นอย่ามาจับปลาสองมือกะคุณลินเชียว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-04-2016 19:41:42

อ้าวๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 19-04-2016 20:02:40

แม่หมอลิน ผู้หยั่งรู้.......

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 19-04-2016 20:02:46

 o22 จะเข้าโหมดมาม่าซะงั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 19-04-2016 20:04:05

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 19-04-2016 20:13:01

คุณลินคือไอดอล
ริวรุกพี่ปั้นหนักๆเลยนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 19-04-2016 20:21:05

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 19-04-2016 20:23:03

วินวินทั้งคู่ 
ปั้นริว รับผิดชอบน้องเลย
วีร์ปุ่น
รอคู่ซันลินจร้า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 19-04-2016 20:40:35

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 19-04-2016 20:41:04

ตัวได้เขาแล้วทำไมทิ้ง กรี๊ดดดด น้องริว น่าจับกินเป็นที่สุด คราวที่แล้วยังไม่ได้แต่คราวนี้ได้แล้วลูก
ท่าทางน้องจะขี้อ้อนน่าดู ชอบลินอ่ะ ตรงไปตรงมาดี ซันเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วสินะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 19-04-2016 20:45:20

 :hao6: .. ต้องลองหาคนมาจีบริว..ไอ้หมียักษ์จะได้รู้สึก... :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 19-04-2016 21:09:56

อย่าให้เจ้าแม่ลิน คู่กับเจ้าพ่อปั้นเลย มันน่ากลัวมากกกก 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: noozzz ที่ 19-04-2016 21:10:45

เด็กน้อยมาแรงจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 19-04-2016 21:35:50

เค้าได้กันล้าวววว ฮือออ แน่ พี่ปั้นนี่บอกทั้ง น้องริวน่ารัก ลองแล้วติดใจ ไม่ทิ้ง โอ๊ยยยยย ตกหลุมแล้วไหมคะพี่ เราว่าี่ก็แผนคุณลินอีกอ่ะ ดูดิ คุณซันก็เริ่มรู้ตัวแล้วว แผนนี้ได้หลายต่อมาก สมกับเป็นเจ้าแม่ลินค่ะ ตอนนี้นี่มาแบบเบาๆให้เรากรี๊ดเล่นๆใช่ไหมคะเนี่ย  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 19-04-2016 21:38:29

ลินต้องรู้อยู่แล้วแหละว่าสองคนนี้แอบชอบกัน

ไม่งั้นไม่แกล้งให้หึงหรอก  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 19-04-2016 22:04:35

น้องเสนอพี่สนอง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 19-04-2016 22:27:16

พี่ปั้นอะไรเนี่ย ไม่ได้ชอบริว แต่เอาริวเป็นเมียไปแล้ว  มีการบอกว่าจะไม่ทิ้ง นี่อะไรกันคะ ? ลิน รู้ทันทุกอย่างจริงๆ แล้วฉลาดขนาดนี้ ไหนบอกซิใครเป็นคนร้ายทำร้ายวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: tangMa ที่ 19-04-2016 22:41:41

เรื่องนี้มีแต่คนฉลาดๆ อ่านแล้วสนุกมาก
ชอบบบบบบบบบบบบบบ เจ้ลินสู้ๆ เฮียปั้นสู้ตาย คุณวีร์ไว้ลาย พี่เรย์สู้ๆ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-04-2016 22:43:47

ริวสู้ๆ ยั่วให้พี่มันหลงเลยลูก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 19-04-2016 23:06:09

ลินเป็นสาววายแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 19-04-2016 23:24:55

โถนังริวทำปากแข็ง เกลียดอย่างโน้น อย่างนี้ แล้วมาหลอกพี่ปั้นทำสามี นางนีราชินีมาก ๆ 555
คุณลินร้ายกาจแผนนางแน่ ๆ ไม่งั้นนังริวไม่ออกตัวแรงขนาดนี้ เดี๋ยวซันหึงลินใช่ไหม หุหุ
พี่ปั้นก็ปล่อยน้องให้คุณวีร์ดูเถอะ ปุ่นก็บอกแล้ว น้องขอ น้องขอ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 20-04-2016 00:19:15

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Mickey199663 ที่ 20-04-2016 00:41:53

อิพี่ปั้นนี่ยังไง ไม่ชอบแต่ก็ยอมมีอะไรด้วย
ไม่ทิ้งแต่ก็ไม่ได้ชอบ น้องริวยังไงก็น่าสงสารอ่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 20-04-2016 03:00:46

เจ้าแม่ลินจริงๆ ส่วนพี่ปั้น ทำไปขนาดนั้นแล้วยังตีมึนอีก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 20-04-2016 08:03:30

สงสารหนูริวจังเลย  :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 20-04-2016 10:39:15

พี่ปั้นเกือบดีแล้วจริงๆ  :z3:  น้องริวน่ารักกกกกกกก คุณลินนี่น่ากลัวมาก ข้ารู้ข้าเห็น 5555555555555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 20-04-2016 10:46:55

น้องริว รุก พี่ปั้น ผัวของใครของใครก้อหวงเนอะ..ริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: i_Tipz ที่ 20-04-2016 10:49:26

 :pighaun: อั่ยยย :pighaun:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 29 ] 19/04/16 ★ P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 20-04-2016 14:08:42

เจ้าแม่ลินรู้ เจ้าแม่ลินเห็น
อยากจะกราบไหว้เลย ลินสุดยอดเกิ้น สาววายปะเนี่ย
แต่มีพี่ปั้นดีนะ เหมือนกระตุ้นซันกลายๆ
อาจจะไม่ใช่รักข้างเดียวอีกต่อไป

น้องริวไม่ทันเหลี่ยมอิพี่หมีหรอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 20-04-2016 15:25:30

ตอนที่ 30 [ 2 couples ]

-กำปั้น-

ผมลงมาเจอกับปุ่นและวีร์ที่ร้านอาหาร ปล่อยให้สนิมเป็นคนไปรับที่ห้อง เพราะผมต้องจัดการอะไรนิดหน่อย

อะไรที่ว่าคือการปลุกเด็กดื้อขึ้นมากินยา ริวไม่มีอาการไข้แต่ปวดระบมไปทั้งช่วงล่าง
(ก็ดูหุ่นผมกับริวสิ มันต่างกันเหมือนรถกระป๋องชนกับรถถัง)
ผมสั่งอาหารขึ้นมาให้ รอจนพนักงานเอามาส่ง ถึงจะออกจากห้องมา

อย่าคิดว่าเด็กดื้อมันจะยอมง่ายๆ นะ จะลงไปด้วยท่าเดียว ผมหมั่นไส้เลยปล่อยให้ลุก
ยังไม่ทันพ้นเตียงเข่าก็อ่อนยวบ คนมันไม่เคยแถมเจอไซส์ผมเข้าไป ไม่ไข้ขึ้นก็เก่งแล้ว
สุดท้ายเลยยอมเชื่อปล่อยให้ผมอุ้มกลับไปที่เตียงแต่โดยดี


ผมบอกคนอื่นๆ ว่าริวมึน ปวดหัวเลยขอตัวทานข้าวบนห้อง ไม่มีใครสงสัยอะไร เพราะเห็นๆ กันอยู่ว่าริวซัดค็อกเทล
ไปหลายแก้ว เว้นอยู่คนเดียวที่เอาแต่มองผม ผมไม่คิดว่าลินจะเดาได้เป๊ะๆ แต่จากสายตาก็น่าจะสงสัยผมอยู่

“มองอะไร” ผมเดินเข้าไปใกล้คนที่กำลังหัวเราะ ล็อคคอเอามือยีหัวจนผมยาวพันกันยุ่ง

“ปล่อย ผมยุ่งหมดแล้วปั้นนี่ “ ลินผลักมือผมออก ยกขึ้นลูบผมจัดทรงเสียใหม่

“สมควรโดนทำมาเป็นมองยิ้มๆ “

“ยิ้มไม่ได้เหรอ แค่แปลกใจว่าคนที่อยู่ห้องคนละมุมทำไมถึงรู้ว่าอีกคนไม่สบายลงมาไม่ไหว”

“บังเอิญเจอ ริวฝากมาบอก”

“เหรอออ คนไม่สบายออกมาจากห้องด้วย โทรศัพท์ก็มีโทรบอกวีร์ก็ได้นะ”

“ไปทำงานด้วยกันไหม ถ้าจะวิเคราะห์ละเอียดขนาดนี้ ไม่ต้องทำแล้วร้านอาหาร”
ผมประชดเจ้าแม่ลิน  เรื่องของเรื่องคือไม่อยากตอบ ยิ่งตอบยิ่งเข้าตัว

“หึๆ เปลี่ยนเรื่องแบบนี้ ยิ่งกว่าการันตีว่าต้องมีอะไรแน่ๆ”

“พอๆ ทำงานไป พูดมาก” 

ผมถอยมาตั้งหลักอย่างเร็ว จะไมให้ถอยได้ยังไงเรื่องเพิ่งเกิดผมเองยังคิดไม่ตก กับเจ้าตัวก็ยังไม่ได้คุยกันดีๆ


“วีร์” เสียงลินตะโกนเรียกวีร์ทำเอาผมสะดุ้ง

“มีเรื่องจะบอก ปั้นเขา...” การพูดและหยุดแบบนี้เป็นการกระทำของปีศาจชัดๆ
เรียกความสนใจจากทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งพนักงานที่มาช่วยยังต้องตะแคงหูฟัง

“เขาชวนลินไปทำงานด้วย บอกว่าอยากให้อยู่ใกล้ๆ “
เป็นยังไงล่ะครับคุณนลินนิภา บอกแล้วว่าไม่ธรรมดา



“พี่ปั้นมาแรงแซงโค้งไม่ปรึกษาน้องเลยนะครับ แค่พูดว่าเปิดไฟเขียวให้ต้องรีบขนาดนี้เลยเหรอ”

“ของดีเจอแล้วก็ต้องรีบหน่อย ใครจะปล่อยให้หลุดมือ” ผมตอบปุ่นแต่หันกลับไปส่งยิ้มให้ลินที่มองมาพอดี

“ปากดี นี่ชักจะใจอ่อนแล้วนะ พี่ของปุ่นคารมใช้ได้”

“แน่นอนครับว่าที่พี่สะใภ้” ไอ้หมูอ้วนเพิ่งว่าผมเร็ว มันข้ามขั้นยิ่งกว่าผมเสียอีก


“ซันทำไมวันนี้เงียบๆ” เสียงวีร์ถามคนที่นั่งร่วมโต๊ะ

“ไม่มีอะไรกำลังฟังเพลิน”

“งั้นคุณซันว่ายังไงครับ คู่นี้เหมาะกันไหม ผมฝากช่วยเชียร์พี่ผมด้วยสิครับ”

“พี่เพิ่งรู้จักปั้นไม่มีความคิดเห็น ให้ศึกษากันเองเถอะ”

“ศึกษาทำไมช้า ลองก่อนไม่ดีค่อยส่งคืนปุ่น ง่ายๆ ไม่เสียเวลา”

“โว้” เรย์อุทานพร้อมยกนิ้วโป้งสองนิ้วชูให้ลิน

“แซ่บมากพี่ลิน ยกนิ้วให้เลย”

“ลินเล่นเกินไปแล้ว ลดๆ ลงหน่อย”

“แล้ววีร์จะปล่อยมันเสียของเหรอ มันมีวันหมดอายุนะ” คนถูกเตือนไม่มีสะดุ้งสะเทือน

“มีด้วยเหรอครับคุณลิน ผมไม่เคยได้ยิน” น้องผมมันก็ซื่อตลอด

“ตายวันไหนก็หมดอายุวันนั้นไงปุ่น เกิดตายพรุ่งนี้ฉันก็อดหมดกันสิ”

“คุณลินอะพูดไม่น่าฟัง คุณวีร์ครับผมหิวแล้ว” ชักหมั่นไส้ตะหงิดๆ ปกติต้องมาอ้อนพี่ชาย เดี่ยวนี้ไม่เห็นหัวกันเลย

“ลินให้พนักงานเริ่มเสิร์ฟเถอะ ตัวอ้วนหิวแล้ว”  สะดุดกึก ไอ้หมูอ้วนของผมกลายเป็นตัวอ้วนไปซะแล้ว
ไม่รู้เมื่อไหร่จะทำใจได้ ก็ดันไปอนุญาตเองจะโทษใครวะ



“ปั้นลองนี้อร่อยดี” ลินตักกุ้งราดซอสตัวโตใส่จานให้ผม

“บอกด้วยนะว่าชอบไหม”

“หาคนเทสอาหารใช่ไหม ถ้าท้องเสียใครจะรับผิดชอบ” ผมแซวเจ้าของร้าน มือก็ตักกุ้งเข้าปาก

“เปล่าจะได้รู้ว่าปั้นชอบอะไรไม่ชอบอะไร ต่อไปจะได้ดูแลได้ถูก เพิ่งรู้จักกันจะรอสังเกตเองก็กลัวช้าไป”

“ลินพูดขนาดนี้ตอบตกลงเป็นแฟนปั้นไปเลยเถอะ” (วีร์)

“นั่นสิครับพี่ลิน ตอบเลย ตอบเลย” เรย์กลายเป็นกองเชียร์แถวหน้าชิดติดขอบเวที
เรื่องของผมกับลินกลายเป็นหัวข้อสนทนาหลักของโต๊ะไปแล้ว

“ว่าไงลิน จะตอบตกลงเลยไหม” ผมแหย่ซ้ำไหลไปตามน้ำ

“เอ๊ะ บอกว่ารอคืนนี้ก่อนปั้นใจร้อนจริง กินๆ เข้าไปเลย” ลินตักกับข้าวอีกสองสามอย่างใส่จานผม

แค่จานผมคนเดียว


ใครบางคนเริ่มลดบทบาทในวงสนทนา จานข้าวที่วางอยู่ตรงหน้าแทบไม่พร่องลง
มีเพียงแก้วไวน์เท่านั้น ที่น้ำสีแดงอำพันลดลงอย่างรวดเร็ว


....................................................

-ซัน-

ในที่สุดลินก็มีคนที่ถูกใจเสียที เพื่อนผมคนนี้ไม่ใช่ว่าไม่มีใครจีบ แต่เพราะไม่เคยสนใจใครมากกว่า
ลินไปไหนมาไหนกับพวกผมบ่อยจนทำให้คนที่เข้ามาค่อยๆ หายไปทีละคนสองคน สุดท้ายก็เลยมีกันแค่นี้

ตอนผมกับวิกาคบกัน มีลินเพียงคนเดียวที่รู้เรื่อง บางครั้งผมแค่อยากระบายออกมาบ้าง
ลินไม่ใช่ผู้ฟังที่ดีเพราะความตรงไปตรงมาและชอบพูดอะไรตามอำเภอใจ
ลินจะลุกขึ้นมาชี้หน้าด่าผม ว่าโง่ ไม่ได้เรื่องหรืออะไรก็แล้วแต่ที่เจ้าตัวขุดขึ้นมาได้ แต่สุดท้ายก็จะนั่งลงใกล้ๆ
ไม่เคยทิ้งหรือหายไปไหน

ลินรู้จักผมดี จนผมเคยแซวว่าดีกว่าผมรู้จักตัวเองเสียอีก ลินรู้ว่าผมชอบอะไร ไม่ชอบอะไร
ลินรู้ว่าผมกำลังรู้สึกอย่างไร รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ผมไม่สบายใจ เมื่อไหร่ที่ผมต้องการเพื่อน


เวลานี้ผมควรจะดีใจ เพราะผมมักพูดเสมอว่ารีบมีแฟนไปเสียทีเถอะ จะได้เลิกวุ่นวายกับพวกผมมากแบบนี้
ถ้าลินมีใครสักคนเป็นของตัวเอง จะได้พุ่งความสนใจไปที่อื่นบ้าง

ความปรารถนาผมเป็นจริง แต่เมื่อไม่มีมือที่คอยตักอาหารมาให้ คำพูดจิกตีน้อยลง สายตาที่มองไปทางอื่น
ข้างในกลับเหมือนมีหลุมใหญ่ๆ อยู่กลางอก มันไม่มีความสุขอย่างที่คิด ผมบอกตัวเองว่าผมแค่ยังไม่ชิน
มันเป็นอาการของคนติดเพื่อน เราอยู่กันมานาน  ผมต้องฝึกให้เคยชินกับการห่างกันให้ได้
ลินดีกับผมมามาก ถึงเวลาที่เพื่อนมีความสุข ผมต้องไม่ทำตัวให้ลินลำบากใจ

...................................................................

-กำปั้น-
คนบางคนดีเกินไป คนบางคนโง่เกินไป ผมไม่รู้ว่าคนที่นั่งตรงข้ามผมเป็นแบบไหน
แต่จะว่าไปกลุ่มนี้ก็ลงตัวพอดี ถ้าร้ายหมดโลกคงอยู่ยากกว่านี้


“อ้าวริว ไหนว่าไม่สบายลงมาทำไม” เสียงเรย์ทักน้องชายทำให้ผมหลุดออกจากความคิดในหัว
หันไปมองไอ้เด็กดื้อที่นั่งลงข้างพี่ชายมัน

“ดีขึ้นแล้วอยู่ห้องมันเบื่อ” ผมไม่น่าให้ยาแก้ปวดอย่างดีกับมันเลย น่าจะให้แค่พาราจะได้ไม่มีแรงออกมาซ่าแบบนี้

“กินอะไรไหมริว” วีร์ถามน้องชายเพราะกับข้าวบนโต๊ะพร่องไปมาก

“ริวทานแล้ว ขอไวน์แก้วเดียวพอ”

“ไม่ได้” เป็นผมที่หลุดเสียงดังออกไป เล่นเอาหันมากันทั้งโต๊ะ

“ไม่สบายไม่ใช่เหรอ ปวดหัวยังจะดื่มอีก” ผมให้เหตุผลที่ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย

“เอาน้ำผึ้งมะนาวผสมขิงไหม พี่สั่งให้แก้อาการได้ชะงักรับประกัน” เจ้าของร้านเสนอเมนูเด็ด

“สั่งมาเลยลินฟังเข้าท่าดี” ผมรีบพยักหน้าตอบรับ ถึงเจ้าตัวมันจะทำหน้าปุเลี่ยนๆ ก็เถอะ

“ใครป่วยกันแน่” ลินหันมาจ้องตาผม

“อ๊ะ อ๊ะ มีคนไม่พอใจ พี่ปั้นอย่าห่วงคนอื่นออกนอกหน้าเดี๋ยวเสียคะแนนหมด”
ไอ้หมูอ้วนผู้ไม่รู้เรื่องผมกับริวเสนอทั้งหน้าเสนอทั้งเสียงทันที

“ริวไม่เอา ริวจะดื่มไวน์” ตามันกลับมาแดงๆ อีกแล้ว ผมพอจะรู้สาเหตุแต่ทำอะไรไม่ได้
นึกว่าทางจะโล่งดันลงมาให้ลำบากใจอีก

“ริวมาเที่ยวนี้เป็นอะไรทำไมถึงดื้อนัก” วีร์ที่ต้องรับผิดชอบดูแลน้องชายส่ายหน้าไม่เข้าใจ

“ริวก็เป็นของริวแบบนี้แหล่ะ” มันพูดจบก็ก้มหน้า กัดปากเม้มแน่น

“งั้นก็สั่งตามนี้นะ” ลินหันไปเรียกพนักงาน ผมพยายามจะสบตากับไอ้เด็กดื้อแต่มันเอาแต่ก้มหน้าไม่เลิก
อยากจะเดินไปงัดหน้าขึ้น ปกติเห็นเก่งนักเถียงคำไม่ตกฟาก

“เล่นเกมส์กันไหม” ลินออกความคิดเห็น คงเห็นบรรยากาศมันเริ่มกร่อยๆ

“เห็นด้วยพี่ลิน” (เรย์)

“เฮ้ย ไม่ใช่เด็กๆ” ว่าที่น้องเขยผมพยายามรักษามาดผู้บริหารเอาไว้

“กล้วแพ้เด็กหรือไงวีร์ เอาน่ารับรองเกมส์นี้สนุก” คนต้นคิดเรียกพนักงานมาเคลียร์โต๊ะ เป็นการบังคับไปในตัว

“เกมส์นี้เรียกว่าเกมส์ชวนทะเลาะ” แค่ชื่อเกมส์ก็เหมาะกับปีศาจลินเป็นคนคิดแล้ว
เขามีแต่บรรยากาศอึดอัดต้องทำให้ดีขึ้น นี่สงสัยจะยิ่งแย่กันเข้าไปใหญ่

ลินหยิบแก้วไวน์ยกดื่มจนหมดแล้ววางนอนลงบนโต๊ะ

“เคยเห็นในซีรี่ย์เกาหลีไหม ที่ถ้าหมุนขวดไปหยุดที่ใคร ถามอะไรต้องตอบความจริงห้ามโกหก ถ้าเลือกไม่ตอบ
ต้องโดนทำโทษให้ทำอะไรก็ได้ตามที่คนหมุนขวดเป็นคนสั่ง”

ผู้ชายอย่างผมจะเคยได้ดูไหมล่ะครับซีรี่ย์เกาหลีที่ว่า

“รู้ครับ รู้” สาวกซีรี่ย์เกาหลีรายงานตัวทันที จะใครล่ะถ้าไม่ใช่น้องชายผม

“แต่เกมส์นี้ไม่ใช่” ปัดโธ่แล้วจะพูดขึ้นมาทำไม

“คนหมุนแก้วเป็นคนเล่นเกมส์ ถ้าปากแก้วไปหยุดที่ใคร คนหมุนต้องนินทาคนๆ นั้น จะเล่าเรื่องในอดีตก็ได้
หรือถ้ายังไม่สนิทกัน รู้สึกยังไง หรือเห็นอะไรตลกๆ เกี่ยวกับคนๆ นั้นก็เล่ามา หมุนหนึ่งครั้งเล่าหนึ่งเรื่อง”
ผมรู้แล้วว่าทำไมลินถึงตั้งชื่อว่าเกมส์ชวนทะเลาะ ผมคิดว่าควรชื่อเกมส์ชวนตีมากกว่า

คนอธิบายไม่สนใจสักนิดว่าพอพูดจบ คนอยากเล่นแทบไม่เหลือ ทำการหมุนแก้วก่อนทันที
แก้วไวน์ไปหยุดอยู่ตรงหน้าริวเป็นคนแรกของเกมส์

“เอาเบาะๆ เป็นการประเดิม เริ่มล่ะนะ..”

“พี่ไม่ชอบหน้าริว เหตุผลง่ายๆ เลย สวยเกินพี่มองทีไรไม่อยากส่องกระจกมองตัวเอง”
ลินพูดจบก็ผายมือให้ริวเป็นเชิงบอกให้หมุนต่อ ริวหมุนแก้วคราวนี้ไปหยุดอยู่ที่พี่ชายตัวเอง

“พี่เรย์เพิ่งโดนผู้หญิงหักอกเพราะเปลี่ยนใจไปชอบนักกีฬารักบี้ พี่เรย์ถึงไปเรียนชกมวย ที่พูดว่าสนใจมาตั้งนานแล้ว
อยากออกกำลังกายโกหกทั้งเพ อย่าไปเชื่อ”

“ริวววว” คนโดนประจานเรียกน้องเสียงหลง ผมแกล้งหันไปชี้นิ้วใส่หน้าเรย์ เจ้าตัวรีบไหว้ขอโทษขอโพย

“ตาผมล่ะนะ” เรย์หมุนแก้วมาหยุดที่ผม ผมเลยแกล้งขมวดคิ้วจ้องหน้าลูกศิษย์

“เอ่อ มีบทลงโทษไหมครับถ้ารอบนี้ไม่เล่นเหมือนเกมส์ที่ว่า”

“ไม่มี เกมส์ของพี่ต้องเล่นเท่านั้น” เรย์กลืนน้ำลาย หันมามองหน้าผมทำท่าคิดหนัก

“ผมเคยแอบเรียกพี่ปั้นว่าหมียักษ์ ผมเรียกตามริว แหะๆ”

”มันใช้ไม่ได้ แต่เห็นแก่ความกลัวออกนอกหน้าพี่อะลุ่มอล่วยให้ เล่นต่อเลย”

ตาผมหมุนแก้วไวน์ ผมกะให้ได้ตามที่ตัวเองต้องการและสมใจ ปากแก้วไปหยุดอยู่ที่ซัน

“ผมคิดว่าคุณซันไม่พอใจที่ผมจีบลิน”

“ไม่ใช่”

ผมยกนิ้วชี้ขึ้นห้าม

“เกมส์นี้ให้คนเล่นเป็นคนพูดคนเดียวเท่านั้น ใช่ไหมลิน”  พอลินพยักหน้าซันเลยต้องเงียบไป

“คุณเงียบ หน้าเครียด ดูไม่มีความสุขเวลาผมอยู่กับลิน หวังว่าจะชินในเร็ววันเพราะคุณต้องเห็นอีกบ่อยๆ”

“ตาคุณแล้ว” ผมผายมือให้ซัน ที่ดูเงอะงะนิดหน่อยก่อนจับแก้วหมุน

สายตาบางคู่กำลังจ้องมองผม มันรู้สึกได้จนต้องหันไปมอง
ผมสบตาเข้ากับริว ตาคู่สวยมีแววตัดพ้อ น้ำใสๆ เอ่ออยู่ริมตา ผมส่ายหน้าให้ช้าๆ ไม่รู้เลยว่าคนตรงข้ามจะเดา
สิ่งที่ผมสื่อไปออกไหม

“เย้ ได้พี่ลิน เผาเลยคุณซันผมอยากฟัง”  ผมกลับมาให้สนใจกับเกมส์ตรงหน้า ซันหมุนปากแก้วไปหยุดอยู่ที่ลิน

“ลิน..”

“ลินเป็นพวกโผงผาง บ้าดีเดือด มีครั้งหนึ่งสมัยเรียน มีเด็กปีหนึ่งมาจีบผม  พวกเราไม่มีใครรู้ว่าเด็กนั่นมีแฟนอยู่แล้ว
จนแฟนน้องมาหาเรื่องผมที่คณะ ผมไม่อยากมีเรื่องเลยพยายามอธิบาย แต่ทางโน้นไม่ฟังต่อยผมเข้าให้
ลินไม่รู้มาจากไหน กระโดดต่อยหน้าผู้ชายตัวโตๆ แถมยืนชี้นิ้วด่าอย่างกับอีกฝ่ายเป็นผุ้หญิงด้วยกัน
ดีที่ผมไหวทัน กระชากหลบออกมาก่อน ไม่งั้นคงโดนต่อยไปแล้ว เพราะหลังจากนั้นผมกับวีร์ก็ตะลุมบอนกันอยู่พักใหญ่
ใจกล้าดีใช่ไหม”

“ลินบอกว่าให้นินทา ทำไมผมฟังที่ซันเล่าเหมือนกำลังชมเสียมากกว่า อย่างนี้ก็ใช่ไม่ได้สิ”
ประโยคหลังผมหันไปหาคนคิดเกมส์

“เลิกๆ ไม่สนุก เล่นกับคนอื่นป่านนี้ดุเดือดกันไปแล้ว เอาแต่เกรงใจกัน พอๆ"
ลินหยิบแก้วไวน์ตั้งขึ้นไม่สนใจเสียงประท้วงจากปุ่น

“คุณลินผมกับคุณวีร์ยังไม่ได้เล่นเลย” 

“ดีแล้วตัวอ้วน รอบนี้ลินหมุนพอดี ขืนมาเจอพี่ไม่รู้จะขุดอะไรขึ้นมา”

“หึๆ ดีใช่ไหมล่ะ นั่งเล่นกันไปนะ ขอทำงานต่อให้เสร็จเดี๋ยวไม่ทันพรุ่งนี้”
ลินลุกขึ้นยืนพร้อมกับใครอีกคนที่รีบเดินตามไปช่วย

“พี่ไปช่วยดูความเรียบร้อยให้ลินก่อน ถ้าง่วงก็ขึ้นไปนอน ฝากปุ่นด้วยนะปั้นไปส่งให้ที”


“ไม่ต้องฝาก น้องผมผมดูแลอยู่แล้ว” มันอดไม่ได้  วีร์โคลงหัวไปมาแต่ไม่ต่อล้อต่อเถียงกับผม




“อิอิ น้องเก่งไหม”

ใช่ครับย้อนหลังไปเมื่อสองวันก่อน ที่ร้านในกรุงเทพฯ ปุ่นเสนอให้ผมจีบลินเพื่อพิสูจน์ความรู้สึกของซัน
ผมตอบรับทันที ยังไม่มีแฟนไม่ต้องห่วงอะไร ช่วยเพื่อนสมหวังได้ก็ดี ฟังจากปุ่นมากๆ ก็เห็นใจ
แต่ลินกลับเป็นคนที่ยังลังเล เก่งแค่ไหนก็กลัวพอเป็นเรื่องความรัก แต่พอมาถึงที่นี่กลับตอบตกลง
ผมก็เล่นไปตามเกมส์ แค่ไม่คิดว่ามันจะส่งผลถึงผมในทางอื่นด้วย

“อะไรครับพี่ปุ่น” เรย์ชะโงกหน้ามาถามปุ่นที่ยิ้มตอบจนตาหยี

“แผนล่อเสือออกจากถ้ำ” เอ่อ..ผมไม่แน่ใจว่าน้องผมมันเข้าใจความหมายหรือเปล่า มันเอามาใช้กับเรื่องนี้ได้ด้วยเหรอ

“ยังไงครับ”

“เล่าไม่ได้มันเป็นความลับ”

“โห พี่ปุ่นใจร้าย”

“เล่าเถอะปุ่น น้องๆ ไม่พูดต่อหรอก” ไม่รู้อะไรทำให้ผมพูดไปแบบนั้น มันแค่อยากให้เล่า

“เอาจริงเหรอพี่ปั้น น้องเล่าได้เหรอ” ผมพยักหน้ายืนยันอีกที

“คุณลินชอบคุณซันชอบมาตั้งนานแล้ว พี่เลยวางแผนให้พี่ปั้นแกล้งจีบคุณลิน เผื่อจะมีอะไรดีๆ เกิดขึ้น”

“แกล้ง?”  ริวจากที่นั่งเงียบๆ หันไปมองปุ่นตาเบิกกว้าง

“ใช่แกล้ง เนียนไหม พี่ปั้นน่าจะไปเป็นนักแสดงนะครับ น้องว่าต้องรุ่งแน่ๆ”

“โห ร้ายกาจมากพี่ปุ่น มีอะไรให้เรย์ช่วยบอกได้เลยนะ เรื่องแบบนี้ชอบ”

“ได้เลยครับเรย์มาร่วมมือกัน” สองคนยื่นมือจับกันเขย่าเป็นเด็กๆ มันอยากสนุกหรืออยากช่วยผมชักไม่แน่ใจ


“ริว ริวปวดหัวกลับห้องก่อนนะ” อยู่ดีๆ ไอ้เด็กดื้อก็ลุกพรวดพราด

“ไหวไหม มาเดี๋ยวพี่ไปส่ง” เรย์รีบลุกขึ้นตามน้องชาย

“ไม่ต้องริวจะกลับเอง” มันตอบแล้วเดินลิ่วๆ ออกไปเลย

“ปุ่นจะขึ้นห้องเลยไหม”

“ยังครับพี่ปั้น น้องจะรอกลับพร้อมคุณวีร์”

“อืม เดี๋ยวให้สนิมไปส่งที่ห้องนะ พี่ขึ้นไปก่อน”

“ครับ”



ผมไม่ได้รอให้ปุ่นตอบรับ รีบเดินตามคนที่จ้ำอ้าวออกไปก่อน มาทันที่หน้าลิฟท์พอดี

“ทำไมถึงไม่ฟังพี่บอกว่าไม่ให้ลงมา พรุ่งนี้วันงานจะลุกไม่ขึ้น”

“ไม่ต้องมายุ่ง” ไอ้เด็กดื้อรีบเดินเข้าลิฟท์ ผมเดินตามไปเงียบๆ


ผมยังเงียบจนเดินตามมันมาถึงหน้าห้อง ริวหันขวับมามองผม

“ตามมาทำไม ไปห้องตัวเองสิ”

ผมไม่ตอบ ดึงคีย์การ์ดออกจากมือริว เสียบปลดล็อคประตูแล้วผลักริวเข้าห้องไป

“เจ็บแล้วยังจะฝืนเดิน” ผมช้อนตัวมันขึ้นอุ้ม พาเดินเข้าไปในห้องน้ำ 

“รีบอาบน้ำจะได้นอนพัก”

“อย่ายุ่ง” อยู่ๆ ฤทธิ์เดชก็กลับมา อยากจะถามว่าใครที่ไปหาผมถึงห้อง

ผมจัดการถอดเสื้อผ้าเด็กดื้อ ไม่สนมือที่คอยปัดมือผมออก แป๊บเดียวร่างริวก็เปลือยเปล่า
ผมหันมาถอดของตัวเองออกบ้าง

“ทำอะไร ออกไปเลย” นางแมวยั่วสวาทของผมก้มลงใช้มือปิดของสงวน จะทันไหมตอนนี้
ทั้งเห็นทั้งสัมผัสไปถึงไหนๆ แล้ว

“ไม่ต้องกลัวน่าไม่รังแกหรอกเว้นแต่เราจะปล้ำพี่เสียเอง”

“ไอ้หมียักษ์” มือบางตะกุยอกผม เล่นเอาเสียแสบ

“หึๆ ก็มันจริงไหมล่ะ ใครเข้าไปปล้ำพี่ถึงห้อง ร้องขอหงิงๆ”

“ไอ้หมีควาย” คราวนี้โผนเข้าหาผมทั้งตัว ผมเลยกอดหมับเข้าให้ รัดเอาไว้ทั้งตัว เรียกว่าแนบชิดกันทุกสัดส่วน

“ถ้าไม่อาบน้ำไปดีๆ พี่จะทำอย่างอื่นแล้วนะ ระวังพรุ่งนี้จะลุกไม่ขึ้น” ผมขู่มันเบาๆ ข้างหู

“ก็ปล่อยสิ” มันดินขลุกขลัก ผมเลยแกล้งรัดแน่นๆ อีกที ขโมยจูบแก้มหอมไปอีกหนึ่งฟอด ก่อนจะรีบปล่อย
เดี๋ยวไอ้ที่ว่าแค่ขู่จะอยากทำจริงขึ้นมา

ผมกดครีมอาบน้ำใส่มือ ช่วยถูหลังให้ริว ทีแรกก็ดิ้นหนี สักพักก็ยอมให้ผมถูให้แต่โดยดี
มองจากด้านหลัง ผมเชื่อว่าไม่มีใครแยกออกว่ามันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย

ผมอาบน้ำเช็ดตัวเสร็จ ก็อุ้มริวกลับมาในห้อง จับมันนั่งเป่าผมให้จนแห้ง

“มีพาราติดกระเป๋ามาบ้างไหม” มันก็พยักหน้าชี้นิ้วไปที่ฝากระเป๋าเดินทาง
ผมเปิดออกหยิบตลับยาออกมา รินน้ำแล้วส่งให้



“นอนเลยนะ พรุ่งนี้จะได้มีแรง” ผมอุ้มริววางลงบนเตียง เปิดไฟห้องน้ำเอาไว้ ก่อนล้มตัวลงนอนข้างมัน

“กลับไปนอนห้องตัวเองสิ” ริวใช้มือผลักผมเหมือนอยากให้หล่นจากเตียง แรงมีขี้ปะติ๋วก็ยังจะพยายาม

ผมไม่อยากให้ริวออกแรงเยอะเลยลากมันเข้ามากอดซุกอก เอาหัวกดบนหัวเล็กๆ ของริวไว้
ผมที่เพิ่งสระมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของแชมพู

“ถามจริงๆ เป็นอะไร จะว่าเมายาก็ไม่ใช่ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่นั่น”

“ไม่ได้เป็น เขาก็เป็นของเขาแบบนี้แหล่ะ” มันยังดื้อแพร่งไม่ยอมตอบ

“จะตอบดีๆ หรือจะให้ลงโทษก่อน”

ผมก้มหน้าลงไปฟัดแก้มหอมๆ จนคนโดนร้องห้าม ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่รู้สึกประดักประเดิดสักนิด
ในเมื่อในอ้อมแขนนี่มันผู้ชายชัดๆ

“ทำไมถึงไม่บอกว่าแกล้งจีบพี่ลิน” มันทำปากยื่น น้ำเสียงโกรธเอาเรื่อง

“เกี่ยวอะไร?”

“เกี่ยวสิไอ้บ้านี่” อยู่ๆ ไอ้เด็กดื้อมันก็โมโหร้ายขึ้นมาอีก ซัดอกผมใหญ่ จนต้องรวบมือมันเอาไว้
ใครว่าไม่เจ็บล่ะครับ เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน

“เกี่ยวยังไง” ผมยังตื้อเอาคำตอบไม่เลิก ชอบเวลามันทำท่าหัวเสียครับ

“ไม่รู้ก็ช่าง ปล่อยเลยจะนอนแล้ว”

หึๆ ผมว่าคนที่โดนแผนปุ่นเล่นงาน ไม่ใช่แค่ซันเสียแล้ว แถมดูท่าไอ้เด็กดื้อจะโดนหนักกว่า
ถึงกับต้องย้อมใจเข้ามาปล้ำผมถึงห้อง


“ริวหึงพี่เหรอ”

“ไอ้หมียักษ์” อูย ร้องเสียแก้วหูแทบแตก สะกิดใจดำเข้าหน่อยถึงกับองค์ลง

“พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้เรียกพี่ดีๆ พี่ยอมหน่อยเรียกใหญ่นะ อย่างนี้มันต้องโดน”

ผมพลิกตัวขึ้นคร่อมริว จับมือริวทั้งสองข้างพาดไปบนศีรษะก่อนจะล็อคไว้ด้วยมือข้างเดียว

ผมก้มหน้าลงต่ำจนจมูกเกือบชนจมูก ลมหายใจของริวเริ่มขาดเป็นห้วงๆ

“ต่อไปต้องเรียกพี่ปั้นทุกคำ แทนตัวเองว่าริว อย่าดื้อกับพี่ พี่บอกอะไรต้องเชื่อฟัง
ห้ามเกเร ห้ามแรด เข้าใจไหม”

ปากเล็กๆ เผยอขึ้นเตรียมจะเถียง แต่ผมไม่ให้โอกาส ฉกปากลงไปบนปากเรียวบาง บดจูบจนพอใจ
ก่อนส่งลิ้นร้อนเข้าไปไล่ต้อนลิ้นเล็กจนจนมุม เกี่ยวกระหวัดรัดรึงดูดดื่มความหวานเหมือนคนหิวกระหาย

ผมติดใจรสสัมผัสของริว ติดใจความนุ่มหยุ่นข้างใต้ ครั้งเดียวที่เกิดขึ้นเหมือนได้ลิ้มลองสิ่งเสพติดชนิดใหม่
มันเอาแต่หวนนึกถึงและอยากสัมผัสอีกครั้งแล้วครั้งเล่า

ผมเงยหน้าขึ้นให้ริวได้หายใจ ก่อนจูบซับลงไปอีกสองสามครั้ง รู้ตัวว่าเท่าไหร่ก็คงไม่พอแต่ต้องตัดใจ
ผมล้มตัวลงนอนข้างๆ พรุ่งนี้มีงาน ขืนทำลงไปริวคงไม่ไหวแน่ ผมเองก็ต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ

“ราตรีสวัสดิ์” ผมหอมศีรษะที่ซุกอยู่กับอก ริวไม่ตอบแต่ผมรับรู้ถึงมือที่กำเสื้อผมเอาไว้


ริวเหมือนกวางน้อยหลงทาง ผมมันก็นายพรานดีๆ นี่เอง ทั้งออกล่าและคอยนำทาง


มือที่กอดริวไว้กระชับขึ้นอีกนิด ความรู้สึกอยากปกป้องจู่โจมเข้ามา

“กวางน้อยของพี่ ฝันดีนะ”

.......................................................TBC..............................................................
วันนี้เรื่อยๆ มาเรียงๆ นะคะ พรุ่งนี้เข้มข้น แต่ของคู่ไหนไม่บอก ^^
ปล.ขอบคุณทุกคอมเม้นท์จากใจ คำผิดที่คอยแก้ให้ต้องขอบคุณมากๆ นะคะ ช่วยได้เยอะเลย
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 20-04-2016 15:38:21

 o13    กวางน้อยริวก็เลยติดบ่วงเลยอ่า  55

ร้ายจริงๆพี่ปั้นกับเจ้ลิน
 :pig4: 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 20-04-2016 15:48:55

แผนปุ่น ได้ผลเกินคาด ออกอาการมาสองคู่เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 20-04-2016 15:50:14

ดีมากพี่ปั้น :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 20-04-2016 15:50:45

ฮือออออ เจ้าแม่ลินนี่แบบ เราว่าเธอกำลังลองเชิงว่าพี่ปั้นทำอะไร 5555555 คุณซันคะ อย่าดักดานค่ะ นี่เรียกว่าหึง ไม่ได้เรียกว่าติดเพื่อน ดูดิ๊ ถึงขนาดน้องริวอาการหนักแล้วคุณซันยังมานั่งไม่แน่ใจอีกกก แต่ตอนนี้ข้ามไปก่อนค่ะ น้องริววววว เราขำมากตอนคุณลินบอกไม่ชอบหน้าน้องริว สวยจนไม่กล้ามองกระจก โอ๊ยยยยยย แต่ก็มีบางคนที่ว่าน่ารัก ถึงเป็นผู้ชายก็น่ารักนะคะ แงงงง พี่ปั้นทำไมต้องร้อนรน แค่เพราะได้เขาแล้วเลยต้องดูแลหรือเพราะเหตุผลอื่นๆคะ เป็นพ่อหมีกับกวางน้อยเลย พี่ปั้นคะ มันใช่แล้วค่ะ น้องริวหึงค่าาาา  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-04-2016 15:56:19

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 20-04-2016 16:07:23

ลินมองไม่ออกเหรอว่าซัน..........ชอบลิน (ถึงแม่งเจ้าตัวจะโครตงี่เง่าก็เถอะนะ) แต่ปั่้นยังรู้เลยนี่นา?????

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 20-04-2016 16:07:46

 :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 20-04-2016 16:12:32

ถ้าน้องริวไม่ดื้อนี่ หันมาอ้อนนี่ พี่ปั้นไปไหนไม่รอดแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 20-04-2016 16:17:27

โอ๊ยยยย ย พี่หมีกับกวางน้อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 20-04-2016 16:17:50

 :really2: :really2: :really2:

น้องปุ่นสุดยอดอะ ต้นคิดของเรื่อง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 20-04-2016 16:22:45

กลัวใจเจ้าแม่ลินจริงๆ นึกว่าเกมนี้จะจบแบบเปิดเผยให้รู้ความจริงซะแล้ว  อิตาซันนี่โง่จริงใช่ไหม  ทำไมแม่มดลินถึงได้ชอบไปได้นะ นี่ถ้าทั้งคู๋ตกลงเป็นแฟนกันจริง แม่มดลินเป็นควาญช้างชัวร์

อยากเห็นน้องริวเปลี่ยนมาอ้อนพี่หมีควายดูบ้าง  รับรองว่าพี่ปั้นต้องขอตัวติดกันทั้งวัน และก็คงจะได้รู้ว่าทำไมคุณวีร์ถึงได้เป็นจอมหื่นกับน้องปุ่นมากนัก เพราะตัวเองก็คงไม่ต่างกัน

ถ้าคุณลินไปบอกปุ่นว่าพี่ชายตัวเองก็เข้าสมาคมเดียวกับคุณวีร์ มีหวังช็อกกันทุกคนแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 20-04-2016 16:30:15

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 20-04-2016 16:34:13

น้องริว "เป็นกวางน้อยของพี่ปั้น" ซะแล้ว :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-04-2016 16:41:46

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 20-04-2016 16:51:47

 :z13: สั้นอ่ะ มาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 20-04-2016 16:57:02

อิอิ พี่ปั้นมีคู่แล้ววววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 20-04-2016 17:22:35

พ่อกวางน้อยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 20-04-2016 17:30:47

หวานนนนนนนนนนนนเเซงหน้าคู่หลักแล้ววววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 20-04-2016 18:51:28

ค่อยๆเป็นไปนะพี่ปั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 20-04-2016 18:59:57

 :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 20-04-2016 19:09:22

น้องริวแสนพยศ คึคึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 20-04-2016 19:18:24

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 20-04-2016 19:51:38

 :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 20-04-2016 20:41:52

แอร๊ยยยยยย พี่ปั้น ต้องดูแลน้องริวดีๆน๊าาา

ก็คิดอยู่ว่าดูแปลกๆ แผนจริงๆด้วย

แต่คุณลินก็ชนะเลิศตลอดกาลลลลลล ฮาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 20-04-2016 21:14:16

ยิงปืนนัดเดียว ได้ผัวสองคน คนแรก น้องริว ส่วนเจ๊ลินผู้หยั่งรู้ เร็วๆนี้ .... 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 20-04-2016 21:17:11

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 20-04-2016 21:36:21

ตอนนี้ความหวานพี่ปั้นมาแรงแซงทางโค้ง..โอ๊ย..ฟิน.. :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 20-04-2016 22:11:07

คือที่พี่ปั้นไม่บอกว่าจะเลิกจีบคุณลินเพราะงี้นี่เอง ห้ามน้องแรดอีก 55555555555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 20-04-2016 22:18:35

ใครร้ายสุดตอนนี้? ปุ่นสินะ!!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 20-04-2016 23:18:51

พี่ปั้นคราวนี้จะไปบอกพ่ออย่างไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 20-04-2016 23:51:50

กวางน้อยยยยย :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 21-04-2016 00:05:41

กวางน้อยยยย โอ้ยอิพี่ปั้น ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีโมเม้นนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 21-04-2016 00:25:47

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 21-04-2016 00:26:47

ร้ายจริงๆ พี่ปั้น น้องริวมีปั๋วแล้ว ห้ามแรด โอเคนะลูก 5555 พี่ปั้นนี่แซ่บ
ซันโดนรุม สมน้ำหน้า
ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-04-2016 00:41:50

กวางน้อยของปั้น เริ่มจะหลงน้องแล้วละซิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 30 ] 20/04/16 ★ P.39
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 21-04-2016 07:50:43

พี่ปั้น+น้องริวน่ารักอ่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่ง] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 21-04-2016 14:39:12

ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก

ช็อก!! แขกที่เดินเข้ามาเล่นเอาผมอึ้ง คุณเทวิกากับคุณลลิตา ผมหันไปพยายามสบตากับคุณลิน
แต่รายนั้นจ้องไปที่แขกไม่ได้รับเชิญเขม็ง

“ลิน ยินดีด้วยนะจ้ะ” เสียงแฟลชรัวไม่ยั้ง นักข่าวในงานตื่นตัวกันทันทีที่ดาราดังปรากฏตัวขึ้น

ดอกไม้ช่อใหญ่ถูกยื่นมาให้ คุณลินจำเป็นต้องยื่นมือไปรับ สายตาสองคู่ประสานกันก่อนจะหันไปยิ้มให้นักข่าวถ่ายรูป



“คุณนลินนิภาไม่เห็นแจ้งเลยครับว่าคุณเทวิกาจะมาด้วย” นักข่าวคนหนึ่งตะโกนถามขึ้นมา

“วิกามาเซอร์ไพรส์เพื่อนค่ะ พอดีเคลียร์คิวได้เลยรีบมา”

“มาเพราะคุณนลินนิภาหรือมาเพราะคุณสิทธวีร์ครับ” สิ้นเสียงถามนักข่าวก็เฮกันใหญ่

“แหม ถามอะไรกันตรงๆ แบบนี้ ต้องมาเพราะลินสิคะ” ท่าทางเอียงอาย รอยยิ้มอ่อนหวาน
การแสดงออกต่างกับคำพูดที่ปฏิสเธโดยสิ้นเชิง


ผมยืนมองสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า จนมีมือมาโอบบ่าและตบลงมาเบาๆ

“ปุ่นอย่าคิดมาก ดีแล้วจะได้รู้ว่าวีร์จะทำยังไง พี่ก็อยากเห็นเหมือนกัน ถ้าวีร์ไม่ดีกับปุ่นพี่จะจัดการเอง”

“น้องไม่ได้ห่วงเรื่องคุณวีร์ น้องห่วงเรื่องคุณลินต่างหากครับ อุตส่าห์พยายามกันมากำลังไปได้ดีเชียว”

“แน่ใจ?” พี่ปั้นมองผมด้วยสายตาแปลกใจ สงสัยไม่เชื่อว่าผมไม่รู้สึกอะไร

“จริงครับ น้องก็บอกไม่ถูกมันไม่รู้สึกกลัวไม่กังวล”

“มั่นใจมาก คนเคยๆ กันระวังไฟมันจะลุก”

“อะแฮ่ม”  เสียกระแอมดังมาจากข้างหลัง ไหล่ของผมโดนใครบางคนดึงออกจากมือของพี่ปั้น

“ไฟมันลุกเพราะมีคนพยายามใส่ไฟผมมากกว่า ปุ่นอย่าไปฟัง” คุณวีร์เอามือมาอุดหูผมทั้งสองข้าง
พี่ปั้นทำเสียงจึ๊กจั๊กเหมือนอยากเตะคน

“ว่าแต่ทำไมคุณวิกาถึงมากับคุณลลิตาได้ครับ สองคนนี้ไม่สนิทกันไม่ใช่เหรอ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง
เบื่อจะเป็นคนกลางระหว่างสองคนนี้แล้ว ดีกันก็จริงแต่ก็แอบกัดกันตลอด

“พี่ไม่รู้ตอนเห็นก็คิดอยู่เหมือนกันว่ามันแปลกๆ นักข่าวอยู่ด้วยแบบนี้คงให้กลับไม่ได้ ปุ่นทนเอาหน่อยนะ
พอนักข่าวเลิกสนใจ พี่จะให้คนเชิญลลิตาออกไป แต่กับวิกาคงทำไม่ได้”

“ครับ ผมเข้าใจ”

 “อย่ากลัว พี่จะไม่ทำในสิ่งที่ทำให้ปุ่นไม่สบายใจ ถอดหมดแล้วเขี้ยวเล็บ”

“อะแฮ่ม” ผลัดกันกระแอมระหว่างสองยักษ์ คราวนี้เป็นทีของยักษ์ใหญ่ กระแอมหนักจนไอขึ้นมาจริงๆ
ผมแอบสมน้ำหน้าพี่ชายตัวเอง



“วีร์ใครเชิญวิกามาซันเหรอ” คุณลินเดินหัวเสียเข้ามาหา ปล่อยให้คุณซันยืนรับแขกอยู่คนเดียว
ไม่ใช่สิ มีนางเอกดังยืนเป็นไม้ประดับอยู่ด้วย

“คิดว่าไม่ใช่”

“แล้ววิกาจะรู้ได้ไง เราไม่ได้เชิญแขกทางกรุงเทพฯ มาเลยนะ”

“คุณลลิตาไงครับ คุณลลิตารู้” ผมรีบบอก เพราะคุณจักรทำงานอยู่ฝ่ายการตลาดความเคลื่อนไหวของรีสอร์ทที่ภูเก็ต
ย่อมได้รับรายงานอยู่แล้ว

“มิน่าถึงมาด้วยกัน ไม่รู้ว่างานนี้ใครหลอกใช้ใคร ท่าทางน่าสนุก” คุณลินยิ้มเยือกเย็น

“วีร์ก็เถอะอย่าตกหลุมพรางเข้าก็แล้วกัน สองแรงจับมือกันแบบนี้อย่าประมาท”

“ลินก็อย่าเพิ่งหมดความอดทนเอาตอนนี้เข้าใจไหม” คุณวีร์ยกมือขึ้นลูบหัวเพื่อน
ผมรีบพยักหน้าให้ สู้ๆครับคุณลิน

“เพื่ออะไรวีร์ ลินยอมรับนะว่าใกล้หมดความอดทนแล้ว เพราะปุ่นนั่นแหล่ะ”
อ้าว!! ผมก็หน้าเหวอสิครับ

“เกี่ยวอะไรกับผมอ่าคุณลิน” ผมรีบประท้วง ผมสาบานว่าไม่ได้ทำอะไรคุณลินเลยนะ ใครจะกล้า

“เห็นวีร์มีความสุขมันอิจฉา อยู่ๆ ก็ไม่อยากทุกข์แบบนี้แล้ว อยากมีความสุขกับเขาบ้าง
วีร์เปลี่ยนไปเยอะรู้ตัวไหม แต่ก่อนวีร์ไม่ค่อยสนใจอะไร ชีวิตพวกเรามันดูคล้ายๆ กัน ลินเลยรู้สึกว่ามันก็แบบนี้แหล่ะ
อยู่ได้สบายๆ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ทั้งหมดเป็นเพราะปุ่น” คุณลินทำเป็นชี้หน้าคาดโทษผม

อ่า..ถ้าเป็นเพราะแบบนี้ผมยอมให้คุณลินโทษก็ได้ครับ ฟังแล้วมันชื่นใจ ที่ผมมีอิทธิพลต่อคุณวีร์ขนาดนี้

“ก็จริง” คุณวีร์ก้มลงมองผม ส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้จนพี่ปั้นต้องกระแอมอีกครั้ง


“วีร์ไปรับแขกเป็นเพื่อนซันเถอะแขกเริ่มเข้ามาเยอะแล้ว เดี๋ยวอยู่เป็นเพื่อนลินเอง”  พี่ปั้นออกความคิดเห็น

“อืม ปุ่น” คุณวีร์หันมาเรียกผม พยักหน้าให้เดินไปด้วยกัน


“เดี๋ยว” พี่ปั้นเปลี่ยนใจเรียกคุณวีร์ไว้ ก่อนยกมือเรียกพี่สนิมที่ยืนสังเกตการณ์อยู่ให้เข้ามาหา

“สนิมเชิญคุณวิกากับคุณลลิตาไปนั่งโต๊ะ อยู่อำนวยความสะดวกให้แน่ใจด้วย..ว่าจะไม่ลุกไปไหน”

“โอเค” พี่สนิมตอบรับก่อนเดินไปที่หน้างาน โค้งตัวอย่างดิบดีก่อนผายมือเชิญคุณวิกาที่ยังยืนให้ช่างภาพถ่ายรูป
ให้เดินไปที่โต๊ะ

“จัดการไปทีละเรื่อง เดี๋ยววีร์กับลินกล่าวขอบคุณแขกจะให้คนไปเชิญลลิตาออกไป ตอนนั้นนักข่าวคงไม่สังเกต”

“คุณวีร์เดินไปก่อนนะครับ เดี๋ยวผมตามไปแป๊บเดียว” ผมรีบบอก คุณวีร์ยอมแต่โดยดี



“คุณลิน” ผมจับมือคุณลินมากุมเอาไว้

“สู้ๆ นะครับเดี๋ยวผมช่วย จะยอมส่งคุณวีร์ไปเป็นแกะบูชายัญให้เลย” 

“โอ๊ย” คุณลินดีดเหม่งผม

“เอาตัวให้รอดก่อนไหม อย่าเอาความรักมาล้อเล่น ฉันเคยบอกแล้วว่าซันไม่ได้ชอบฉัน
แต่ที่ยอมเล่นเกมส์นี้ด้วยเพราะอยากจบตัวเองเสียที”

“เคยได้ยินประโยคนี้ไหมลิน รู้เรื่องคนทั้งโลกแต่เรื่องเดียวที่ไม่รู้คือเรื่องของตัวเอง มันยังใช้ได้เสมอแม้แต่กับเจ้าแม่ลิน”

“บ้าน่าปั้นไม่มีทาง”

“เขาเรียกเส้นผมบังภูเขาครับคุณลิน” ผมรีบเสริมพี่ปั้น มันใช่เลย คุณลินเป็นแบบนั้นแหล่ะ
เป็นคนฉลาดแต่พอเป็นเรื่องความรัก ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าพอเป็นเรื่องคุณซัน คุณลินเสียความมั่นใจแบบเต็มร้อย
อาจเพราะหลงรักมานาน จากมีความหวังจนไม่เหลือความหวัง สุดท้ายไม่เหลือแม้แต่ความมั่นใจ

“ไม่ใช่หรอกปุ่นซันดีกับทุกคน ตั้งแต่ปุ่นเป็นแฟนวีร์ วิกาเลยไม่ได้เข้ามาในกลุ่มอีกมันไม่มีตัวเปรียบเทียบ
ที่เห็นก็แค่เพื่อนห่วงเพื่อนเท่านั้นเอง ลองดูวันนี้สิที่สงสัยกันจะหายหมด”

“ก็ดูกันไปว่าเพื่อนห่วงเพื่อน หรือเพื่อนหวงเพื่อนกันแน่ เดี๋ยวก็รู้คุณนลินนิภา”

“ค่ะคุณณภัทร งั้นมาคราวนี้ก็จัดการให้มันจบๆ ไปดีไหม”

“ลุย” ผมยกมือชูขึ้นสูง หมายมั้นปั้นมือว่ายังไงก็ต้องทำให้สำเร็จ ถ้าไม่สำเร็จผมจะวางยาคุณซันให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
โดนมาสองที ชักมองเห็นการวางยาเป็นทางออกแล้ว ฮ่าๆๆ





ผมเห็นพี่สนิมเดินมากระซิบอะไรบางอย่างกับพี่ปั้น หลังจากเชิญคุณลลิตาออกจากงานไปได้ไม่นาน
พี่ปั้นขมวดคิ้วแต่แค่พยักหน้ารับรู้ไม่ได้พูดอะไร ผมอยากรู้ใจจะขาดว่าทำไมพี่ปั้นทำหน้าแบบนั้น
แต่ติดว่ายืนเป็นไม้ประดับอยู่ข้างคุณวีร์ที่กำลังกล่าวขอบคุณแขกเหรื่อในงาน

ผมมองไปทางโต๊ะที่คุณวิกานั่ง คุณวิกายังคงความเป็นนางเอกเจ้าบทบาท ชูคอระหง ยิ้มโปรยเสน่ห์ให้กับทุกคนที่มอง
แม้ว่าในใจจะเดือดเป็นหม้อต้มน้ำ ทำไมผมถึงรู้น่เหรอครับ เพราะโต๊ะที่พี่สนิมพาคุณวิกาไปนั่ง
เป็นโต๊ะวีไอพีก็จริง แต่วันนี้คุณเจ้าของร้านทั้งสามไม่ได้ลงนั่งทานพร้อมกับแขกแต่ใช้ช่วงเวลาแขกทานอาหารเดินทักทาย
ไปเรื่อยๆ เพื่อให้ทั่วถึง

พอคุณวีร์เฉียดเข้าใกล้โต๊ะวีไอพี คุณวิกาพยายามจะลุกขึ้นตามหลายครั้ง แต่พี่สนิมยังคงทำหน้าที่เฝ้าไว้ได้อย่างดี
มาผละออกไปตอนเชิญคุณลลิตาออกจากงานนี่แหล่ะ ซึ่งก็เป็นช่วงที่คุณวีร์ขึ้นพูดขอบคุณแขกพอดี



“พี่ปั้นมีอะไรหรือเปล่าครับ” ผมรีบถามทันทีเมื่อมีโอกาส

“วีร์ ลลิตากับเทวิกาพักที่นี่”

“เข้าใจแล้ว ตอนนี้ลลิตาอยู่ไหน”

“นั่งรอเทวิกาอยู่ที่ล็อบบี้”

“เรย์” คุณวีร์ยกมือเรียกน้องชาย

“จัดการเช็คให้พี่ทีว่าคู่นี้มาพักกันกี่คืนอยู่ห้องไหน”

“ได้ครับพี่วีร์”



“พี่วีร์มีอะไรกับพี่ลลิตาหรือเปล่า ริวตกข่าวอะไรไปไหม”

“ลลิตาไม่ใช่พนักงานของบริษัทแล้ว รู้แค่นี้ก็พอ”

“อะไรเล่า” น้องริวทำท่าประท้วงเมื่อถูกขัดใจ

“แรดอย่ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่” หือ ลูกศิษย์คุณลินหูผึ่ง

“อ..” ดูเหมือนน้องริวจะขึ้นประโยคด้วยไอ้เหมือนทุกครั้ง แต่ทำไมมันมาไม่เต็มคำ แค่พี่ปั้นมองตาเยิ้มๆ หน่อยเดียว
เงียบเลย นี่มันอาการเดียวกับผมชัดๆ โคนันปุ่นกลับมาแล้วววว

“ทำไมพี่ปั้นเรียกน้องริวแบบนั้นไม่ดีเลย” ผมดุพี่ชายตัวเอง น้องริวรีบเข้ามาเกาะแขนเหมือนหาที่กำบัง

“เป็นไงเรายุ่งจนโดนเปลี่ยนชื่อ” คุณวีร์ก็ไม่ช่วยน้องชายสักนิดแถมยังช่วยทับถมอีก
ผมกำลังจะยืดอกปกป้องน้องริว แต่เรย์กลับมาเสียก่อน เลยต้องหันมาสนใจเรื่องจริงจังแทน

“พี่วีร์ สองคนนั้นพักกันคนละห้อง พี่วิกาพักห้องรอยัลสวีท พี่ลลิตาพักห้องสวีท จองไว้สองคืน
กลับวันจันทร์ แต่เรย์ไม่รู้ว่ากลับไฟลท์เดียวกับเราหรือเปล่า เพราะยังไม่แจ้งเรียกบริการรถไปส่งสนามบิน
เลยกะเวลาไม่ถูก

“วีร์จะเอายังไง”

“เข้าพักแบบลูกค้าปกติให้ย้ายออกคงไม่ได้ ถ้ารีสอร์ทถูกร้องเรียนจะมีปัญหา แต่เราไม่รู้ว่ามาแสดงความยินดีจริง
หรือมีจุดประสงค์อย่างอื่น ให้ใครจับตาดูไว้ ผมกลัวเรื่องเล่นตุกติก คราวก่อนก็คงเป็นลลิตาพี่จักรไม่ลงมือเองแน่”

“ผมเห็นด้วย ปุ่นต้องระวังตัวให้มาก พักหลังพี่ว่าเรื่องมันพุ่งไปทางปุ่นมากกว่า”

“ครับ”

“ปั้นผมขอคุยด้วยหน่อย” คุณวีร์เดินนำพี่ปั้นออกไป คุยเรื่องอะไรกันทำไมให้ผมฟังไม่ได้ ผมรู้เรื่องมาตั้งแต่แรก
จะมาตัดผมออกไม่ได้นะ พี่ปุ่นไม่ยอม

ผมคิดเอาไว้ว่าคราวนี้ล่ะจะเป็นตัววัดฝีมือของผม จะปลุกพี่ปุ่นกับโคนันปุ่นขึ้นมาพร้อมกัน ดูสิว่างานนี้ทีมปุ่น
หรือทีมปั้นใครจะเจ๋งกว่ากัน ผมเริ่มตั้งตัวเป็นคู่แข่งกับพี่ชายหลังจากที่คุณวีร์ทำเหมือนแบ่งพรรคแบ่งพวก
ไม่ได้การต้องไปหากำลังเสริม

“น้องริว เรย์มาทางนี้หน่อยเร็ว”  ทีมคิงคองหรือจะสู้ทีมอ้วนแรดได้
(อะ อย่าแปลกใจครับที่ผมไม่ใส่ชื่อเรย์ลงในทีม หนึ่งเพราะไม่รู้จะเรียกว่าอะไร สองสมาชิกคนนี้มีสิทธิแปรพักตร์สูงมาก)





“วีร์ขอคุยด้วยหน่อยสิคะ” คุณวิกาเดินเข้ามาหาหลังแขกทยอยกลับไปกันหมดแล้ว
คุณวีร์มองหน้าผม ก่อนขยับเข้ามายืนข้างๆ

“ได้สิ วิกามีอะไรหรือ”

“คุยส่วนตัวได้ไหมคะวิกามาถึงนี่เพื่อวีร์ วีร์ควรให้เกียรติวิกาบ้าง” ผมสะอึกนิดหน่อยแต่คิดว่าไม่ควรจะสนใจ

“ทำไมผมจะไม่ให้เกียรติวิกา วิกาขอคุยผมก็คุย สถานที่ก็น่าจะรับรองเกียรติคุณได้ดีพอ
แต่ถ้าวิกาหมายถึงปุ่น วิกาคงไม่ลืมว่าปุ่นเป็นแฟนผม ผมเองก็ต้องให้เกียรติปุ่นเหมือนกัน”

โอ๊ะ โอ๊ะ พี่ปุ่นไม่ได้ร้ายนะ แต่มาทีหลังชนะเลิศ

“วีร์!! ทำไมคุณเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ค่ะ วิกาเชื่อเสมอว่าเดี๋ยวคุณก็จะคิดได้ แต่นี่คุณมันเกินเยียวยาแล้ว”

“ถ้าวิกาฟังที่ผมเคยพูดไม่ชัด ผมจะพูดซ้ำอีกครั้ง อย่ายุ่งเรื่องของผมอีก วิกาเป็นคนนอกก็ควรอยู่อย่างรู้ตัว
อย่าก้าวก่ายเรื่องของคนอื่นโดยไม่จำเป็น มันไม่เกิดผลดีกับตัวคุณ อย่าให้ผมต้องใช้วิธีอื่นในการกันคุณออกไป”

พระเจ้าช่วยกล้วยอาบน้ำผึ้ง ผิดไหมถ้าผมจะกลัวผู้ชายของตัวเอง คุณวีร์มันร้าย ผมให้คะแนนไม่ถูกเลยว่าระหว่าง
คุณลินกับคุณวีร์ใครควรได้ขึ้นแท่นอันดับหนึ่ง

“วีร์ วิกาขอโทษ วิกาไม่ได้ตั้งใจจะพูดไม่ดีกับวีร์  วิกาทำไปเพราะรักวีร์หวงวีร์นะคะ”
คุณวิกาเอื้อมมือมาแตะแขนคุณวีร์ แต่สายตาที่จ้องกลับ ทำให้ต้องปล่อยมือลง

“ผมว่าวิกาไม่เข้าใจที่ผมพูดสักนิด สิ่งที่วิกากำลังทำมันล้ำเส้น ทำไมถึงไม่จบกันด้วยดี
ถ้าวิกายังทำแบบนี้อีกผมหวังว่าวิกาคงพร้อมจะรับกับผลที่ตามมา”

“ไปกันเถอะปุ่น พี่ไม่คิดว่าวิกาจะมีอะไรคุยอีก” คุณวีร์โอบไหล่ผม จับให้เดินไปด้วยกัน

“เดี๋ยวครับคุณวีร์” ผมนึกอะไรบางอย่างได้ จึงหันหลังเดินกลับไปหาคุณวิกาที่ยังยืนอยู่

“ผมไม่โกรธคุณวิกาครับ ที่เกลียดผม ผมเข้าใจ เพราะ....”


“...ผมก็เกลียดคุณวิกาเหมือนกัน”  ผมยิ้มให้อย่างจริงใจพอๆ กับคำพูด

“เราหายกันนะครับ ส่วนคุณวีร์ผมคงต้องบอกว่า..ผม..ขอรับไว้เอง”

ไม่มีเสียงตอบรับ คุณวิกาแข็งค้าง หน้าเหมือนถูกสตาฟเอาไว้ แต่ไม่เป็นไรพี่ปุ่นพูดจบแล้ว

พี่ปุ่นสบายใจ พี่ปุ่นลัลล้า อยากจะจบด้วยท่าโชว์กล้ามดุจประกวดชายงาม แต่ติดว่าพี่ปุ่นมีแต่พุงกะทิ
เลยส่งยิ้มแบบเท่ห์ๆ ก่อนส่ายตูดกลมๆ เดินไปหาคุณวีร์ที่รออยู่แทน


...............................................................................

-นลินนิภา-

นี่เป็นครั้งแรกที่ความรู้สึกสิ้นหวังจู่โจมจนแทบยืนไม่อยู่ มือแตะบนโต๊ะข้างตัวเพื่อใช้ประคองร่างกายเอาไว้
การมาของเทวิกาทำให้ความหวังที่มีอยู่น้อยนิดแตกกระจายราวกับมันเป็นเพียงฟองสบู่สีรุ้ง

ทำไมถึงคิดไม่ผิดนะ ว่าถ้าสักวันนึงวีร์มีใครอยู่ข้างกาย ผู้หญิงคนนี้จะต้องหันกลับมา แล้วมันก็เป็นจริงอย่างที่คิดไว้
ภาพตรงหน้าบ่งบอกได้เป็นอย่างดี

“โต๊ะที่เลือกนั่งทานอาหารเช้า ข้างกายซันมีนางเอกคนดังนั่งอยู่ เสียงหัวเราะที่ลอยมากระทบโสตประสาททำให้อยาก
หมุนตัวกลับ

“จะไปไหนลิน ถอยตอนนี้ก็ไม่สนุกน่ะสิ” ไม่รู้ว่าปั้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่หันไปตามเสียงเห็นมากับริวสองคน

“ไม่อยากเห็น” คนอย่างลินไม่มีโกหกเพื่อนให้เหนื่อยหรอก แค่นี้ก็เหนื่อยใจมากพอแล้ว

“มาเถอะ เดี๋ยวจะได้รู้กันว่าใครไม่อยากเห็นมากกว่ากัน”

“ไปเอาความเชื่อมั่นขนาดนั้นมาจากไหนปั้น แต่ก็ดี ให้มันจบๆ ไป มาถึงขั้นนี้แล้วไม่มีอะไรจะเสีย”

“ดีมาก อย่างนี้สิถึงจะสมกับเป็นลิน”


“ริวกลับขึ้นห้องไปก่อน ค่อยลงมากินพร้อมวีร์กับปุ่น เรย์อีกคน”

“ไม่เอา หิวจะตายอยู่แล้ว” คนตัวเล็กกว่าทำปากยื่นใส่ ท่าทางดึงดัน

“แรดอย่าดื้อขึ้นไปก่อน ผู้ใหญ่เขาจะทำธุระกัน”

“ทำไมจะอยู่ไม่ได้ จะจูบกันหรือไง”

“เฮ้ย!! “ ปั้นหันรีหันขวางเหมือนอยากจะหาไม้สักอันมาตี เห็นสองแคนนี้แล้วทำให้เผลอยิ้มออกมา
ยังไม่รู้หรอกว่าตกลงคู่นี้ยังไง แต่มั่นใจว่ามันมีอะไรแน่ๆ

“อย่าห่วงไปเลย ถ้าต้องจูบเดี๋ยวจะขอ”

“พี่ลินจะมาขอริวทำไม ไม่..ไม่ได้สนใจสักหน่อย” คนไม่สนใจจ้ำอ้าวไปที่โต๊ะก่อนเป็นคนแรก


“พร้อมหรือยัง” มือที่ยื่นมาช่วยทำให้รู้สึกดีขึ้น

“อืม พร้อมแล้ว”


....................................TBC...........................................
ครึ่งทางก่อนนะคะ วันนี้งานเยอะปั่นไม่ทันจริงๆ พรุ่งนี้จะลงครึ่งหลังให้ค่ะ
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 21-04-2016 14:57:25

วิการนี่แบบ น่าสงสัยขั้นสุด แกอาจจะร่วมมือกับลลิตานี่แหละค่ะ โอ๊ยยยยย แต่ยังไงก็ตาเราโฟกัสที่คุณลินค่ะ ทำไมน่ารัก ฮือออ รู้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องตัวเอง เย่ เราขำปุ่นค่ะ จะปลุกทั้งโคนันปุ่นและพี่ปุ่นรวมเป็นทีมอ้วนแรด แงงงงง แรดนี่ให้พี่ปั้นเรียกน้องริวไปคนเดียวค่ะ ไม่เอาาา ว่าไปนี่น้องเรย์เป็นคนที่ดูจืดจางมากอ่ะค่ะ หรือจริงๆน้องเรย์เป็นคนร้าย!! ตอนพี่ปุ่นไปพูดกับวิกานี่.... ยอม ใครว่าพี่ปุ่นไม่สู้คนนนน 55555555 แต่ก็ไม่สงสารนะคะ แต่วิกานี่จริงๆชื่อกิ้งก่ารึเปล่าคะ วันต่อมาก็เปลี่ยนสีเลย โอ๊ยยยยย ไม่เล่นบทนางเอกน่าสงสารหน่อยเหรอคะ ไปจับคนใหม่เลยคือไรรร นี่เป็นแผนอะไรรึเปล่าา แต่คุณลินนนน เชียร์พี่ปั้น สู้ๆนะคะ ช่วยคุณลินให้ได้นะคะะะะะ ห้ามว่าน้องริวด้วย ก็คนมันหวงจะให้ทำไง ก็ต้องมาเฝ้าไง แอร๊ยยยยย  :mew3: ครึ่งหลังจะได้รู้ตัวคนร้ายรึยังน้า รอนะค้าาาา  :กอด1:

ปล. เราเจอคำผิดนิดนึงนะคะ

ส่งยิ้มอ่อนโอน   >> อ่อนโยน

ผมรีบเสิรมพี่ปั้น >> เสริม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 21-04-2016 14:58:29

 o13     :katai2-1:  โคนันปุ่น อิอิ

น่ารักมากๆ ขอบคุณคนเขียนค่ะ ขยันมากๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 21-04-2016 15:07:51

 :laugh: เสร็จแน่ นายซันคนโง่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: thevicious ที่ 21-04-2016 15:12:50

อ้วนแรด แก๊งนี้น่ารัก
ตัวอ้วนเดินส่ายตูดเลยหรอลูก น่าตีจริง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 21-04-2016 15:22:05

รอดูละครฉากต่อไป

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 21-04-2016 15:29:06

พี่ปุ่นแซ่บ เกลียดมาเกลียดกลับ ไม่โกง  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 21-04-2016 15:29:26

แอบเศร้าไปกับคุณลิน
ปุ่น ตั้งชื่อกลุ่มไม่บอกน้องหน่อยหรอ อ้วนแรด 555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 21-04-2016 15:39:27

จัดใหีหนักเอาให้จบเลยนะพี่ปปั้นกะลิน อิตาซันจะได้รู้ใจตัวเองบ้าง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 21-04-2016 15:41:26

เราเป็นลูกทีม"อ้วนแรด"ด้วยคนนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 21-04-2016 15:52:08

พี่ปุ่น..น่ารักอ่ะ..จุ๊บๆ..ขอแอบหอมแก้ม2ที..

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 21-04-2016 16:05:31

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 21-04-2016 16:24:20

มาต่อเลยได้ไหม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 21-04-2016 17:32:36

ชอบชื่อทีมมาก "ทีมอ้วนแรด"  ถ้าให้สมญาน้องเรย์  คงเป็น นก 2 หัวป่าว 555 ประมาณว่าถ้าทีมไหนได้เปรียบตรูอยู่ทีมนั้น

พี่วีร์แน่จริงที่ทำให้ปุ่นเชื่อใจ เล่นเอาวิกาหงายเงิบ ยิ่งมาเจอคำพูดปุ่นเข้าไปอีก  เลยต้องกลับไปเล็งของเก่า  แต่ไม่รู้คุณซันจะยอมเป็นของเก่าให้วิกาได้เล่นอีกหรือเปล่า  ถ้ามาเจอฉากรักของลิน-ปั้น 

คุณลินฟันธงได้เลยค่ะว่า ปั้นกับน้องริวคู่นี้มีอะไรในกอไผ่จริง  พี่ปั้นเรียกน้องริวให้มันน่ารักหน่อย ทีตัวเองยังเรียกแรด  แต่มาห้ามน้องริวเรียกพี่หมีควาย

รอครึ่งหลังด้วยความลุ้นระทึกต่อไป

เป็นกำลังให้คนเขียน  :L1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 21-04-2016 17:47:33

คุณลิน สู้ๆ

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-04-2016 17:57:52

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 21-04-2016 18:43:03

เบื่อ 2 นางจริงๆ คนเขารักกันอยู่ดีๆก็จะมาทำให้แตกหัก :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-04-2016 19:13:30

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 21-04-2016 19:40:48

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 21-04-2016 19:51:03

ค้าง!!!! :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 21-04-2016 19:57:49

 :katai1: อยากอ่านตอนต่อไปจัง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 21-04-2016 20:10:24

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 21-04-2016 20:12:49

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 21-04-2016 20:21:43

รอเชียร์ทีมอ้วนแรดนะจ๊ะ 5555

เอาให้จบ เอาให้เคลียร์ไปเลยคุณลิน สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 21-04-2016 20:24:02

เจ้าแม่ลินสู้ เต็มที่เข้าไว้
ถ้ามันจะไม่ใช่ก็่ช่างเลย สะบัดบ้อบ
ถ้าซันจะโง่ดูไม่ออกว่าวิกาใช้ตัวเองเป็นสะพานไปหาคุณวีร์อีกรอบก็ต้องปล่อยแล้วล่ะ

พี่ปั้นสู้ เอาให้เนียนให้สมจริง
ให้ซันกระอักเลือดไปเลย

น้องริวขึ้นห้องก่อนมั้ย เดี๋ยวโดนลูกหลงน่าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 21-04-2016 20:39:57

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: JokerGirl ที่ 21-04-2016 21:25:44

แผนพี่ปุ่นสุดยอด o13

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-04-2016 21:36:01

เบื่อวิกาจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 21-04-2016 22:54:43

ที่จริงก็อยากให้ลินปล่อยมือนะ

ผู้ชายโง่อย่างนี้ทำพันธุ์ไม่ได้  :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 22-04-2016 00:02:11

ชะนีเรื่องนี้ร้าย เว้นคุณลินคนสวยไว้คนนนะคะ ซันนี่จะบื้อไปถึงไหน วุ้ว
แรดอย่าดื้อลูก ขอเวลาพี่ปั้นแป้บเนอะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 22-04-2016 00:13:57

หืมมม น่ารักกันจังงงงงง :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 22-04-2016 01:31:55

คุณลินสู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Mickey199663 ที่ 22-04-2016 04:22:43

ทำไมทุกคนถึงด่าซันกันหมด ซันมันบื้อจริงๆ นั่นแหละ แต่เราเข้าใจซันนะ อย่างที่ลินเคยเล่าให้ปุ่นฟังว่าซันรักวิกามากตั้งแต่สมัยคบกัน คือคนมันรักมาก ไม่งั้นจะยอมปล่อยให้ผู้หญิงที่รักไปกินกับเพื่อนเพราะเห็นแก่ความสุขวิกาเหรอ อยู่ๆ จะให้ตัดใจปุ๊บปั๊บมันไม่ใช่เรื่องง่าย แล้วเราว่าตอนนี้ซันมันก็เริ่มคิดได้นะ ไม่งั้นมันไม่บอกวีร์เรื่องที่ตัวเองเป็นคนเขียนกระจกหรอกเพราะซันก็เริ่มสงสัยวิกา นั่นแหละ และต่อให้เลือกจริงๆ ถึงจะรักมากแค่ไหนยังไงซันก็น่าจะเลือกฝั่งเพื่อนตัวเองมากกว่า ส่วนเรื่องลิน.. ซันมันเคยฝังใจว่ารักวิกามากกก จะให้มันรู้ใจตัวเองเร็วว่าเริ่มชอบลินมันก็ยากนะ

นี่ไม่ได้เข้าข้างซันนะ เพราะหงุดหงิดมันเหมือนกันที่ก่อนหน้านั้นชอบพูดจาแย่ๆ ใส่ลินเพื่อปกป้องวิกา แต่ก็เข้าใจมันอีกนั่นแหละ เพราะตอนนั้นมันยังไม่ได้สงสัยวิกาไง ยังเข้าใจว่าวิกาดี๊ดี และซันก็รักมาก พอมีคนพูดถึงคนที่ตัวเองรักมันก็ต้องมีโมโหกันบ้าง และอีกอย่างซันมันก็ไม่เคยรู้เลยด้วยลินแอบชอบตัวเองอยู่ มันเลยไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองพูดได้ทำร้ายจิตใจคนฟังมากขนาดไหน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 22-04-2016 06:54:48

เริ่มเข้มข้นแล้ววิกามากับลลิตา แถมเจอคำพูดดเด็ดของปุ่นเข้าไป วีร์ก็ทำตัวห่าง ต่อไปวิกาจะมาไม้ไหนได้อีก ริว แรดน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 22-04-2016 12:43:14

" แรด " พี่ปั้น ก้อเรียกเมียแรงไป๋ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 22-04-2016 12:55:37

ลินปั้นจัดหนักๆไปเลยยส่วนปุ่นชื่อกลุ่มหน่ะถามน้องริวก่อนดีไหม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งแรก ] 21/04/16 ★ P.41
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-04-2016 14:29:14

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31♥ครึ่งหลัง] 22/04/16 ★P.42
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 22-04-2016 14:34:04

ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง

-ซัน-

ความรู้สึกแปลกๆ ที่เห็นลินเดินจับมือมากับปั้น ยิ่งตอกย้ำว่าผมยังทำใจไม่ได้เรื่องที่ลินจะมีใครเข้ามาในชิวิต
มันไม่ชินกับการที่เห็นลินยืนอยู่ตรงหน้าผม ไม่ใช่ข้างๆ เหมือนที่ผ่านมา

แต่เพราะแบบนั้นผมถึงรู้สึกว่าผมเห็นลินชัดเจนมากขึ้น ก็หน้าตาเดิมๆ แต่ทำไมเหมือนไม่เคยเห็น ก็วิธีพูดแบบเดิม
แต่กลับไม่รู้สึกหงุดหงิดสักนิด ก็มือคู่เดิมที่คอยจับโน้นจับนี่วุ่นอยู่ใกล้ๆ ผม เพียงแต่วันนี้ผมกำลังมองมือคู่นั้นวุ่นอยู่ที่อื่น

ผู้หญิงที่นั่งลงตรงหน้าคือเพื่อนสนิทคนเดิม แต่กลับรู้สึกไม่เหมือนเดิม

หวง ผมกำลังหวงเพื่อน


“กำลังคิดว่าทำไมลินไปตักของนาน ไปรับปั้นนี่เอง”

“เปล่า เห็นกำลังสวีทเลยไม่อยากขัด...โอ๊ะ..” ลินร้องออกมาหันไปสบตาปั้น
ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หลังจากนั้นลินก็ไม่พูดอะไรต่อ ไม่เหมือนทุกครั้งที่จะต่อว่าผมมากกว่านี้

“วิกาขอร่วมโต๊ะด้วยคนนะลิน ตื่นมาหิวโทรไปตาก็ยังนอนอยู่ เลยต้องลงมาคนเดียว”

“นั่งแล้วจะขอทำไม” นี่ล่ะครับลิน พูดจาห้วนๆ ผมเคยกังวลว่าเป็นแบบนี้แล้วจะหาใครได้ไหม
แต่ตอนนี้ผมได้คำตอบแล้ว ผู้ชายที่นั่งข้างๆ ยิ้มขำไม่มีทีท่าว่าจะรับไม่ได้ มือใหญ่พาดไปบนพนักเก้าอี้ของลิน
เหมือนโอบเอาไว้กลายๆ

“ซัน ยังไม่แนะนำเพื่อนให้วิการู้จักเลยนะคะ เคยเห็นหน้าแว้บๆ แต่ยังไม่รู้จักกันสักที”
มือเรียววางทาบทับบนแขนของผม มันเคยให้ความรู้สึกดีกับสัมผัสเล็กๆ น้อยๆ ที่ได้รับ
แต่วันนี้มันเติมเต็มความรู้สึกโหวงเหวงในใจไม่ได้แม้แต่น้อย

“ผมแนะนำตัวเองดีกว่าครับ ผมปั้น” ปั้นส่งมือให้วิกา

“ค่ะ ฉันวิกาแต่คุณปั้นคงพอจะรู้จัก” วิกาจับมือปั้นเขย่า ส่งยิ้มหวานไปให้

“รู้จักครับ ผมลืมแนะนำอีกอย่างผมเป็นพี่ชายของปุ่น คุณวิกาคงพอจะรู้จัก” วิกาปล่อยมือทันที
หน้าที่ยิ้มแย้มเปลี่ยนเป็นบึ้งตึง

“เรย์ยังไม่ตื่นเหรอริว” ผมเปลี่ยนมาคุยกับหนุ่มน้อยที่นั่งหน้าง้ำ

“ไม่รู้ริวไม่ได้โทรตาม”

“ไปตักอะไรมาทานสิ ไม่หิวหรือ” ผมเห็นนั่งกันเฉยๆ นอกจากผมกับลินที่เพิ่งไปตักมาไม่มีใครมีอาหารอยู่ตรงหน้า

ริวไม่ยอมตอบหันไปมองหน้าปั้น จมูกเชิดตามประสาเด็กเอาแต่ใจ ฝ่ายโน้นทำหน้าเพลียๆ ใส่


“ลินเอาอะไรเพิ่มไหม เดี๋ยวผมตักมาให้” ปั้นลุกขึ้นยืน โค้งตัวลงต่ำยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หน้าของลิน

“ไม่เอา โอ๊ะ..” ลินหันไปตอบ จนแก้มขาวเกือบชนเข้ากับจมูกโด่งของปั้น

ผมมองภาพตรงหน้านิ่งๆ แต่ข้างในมันเกิดความรู้สึกที่ผมไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูดได้ถูก

“ครืด” เสียงลากเก้าอี้กับพื้นดังขึ้น ดังพอให้ผมหลุดออกจากภวังค์
ริวยืนจับพนักเก้าอี้ไว้แน่น สีหน้าเหมือนใกล้จะอาละวาดเต็มที ผมไม่รู้ว่าน้องโมโหอะไร แต่ต้องเป็นเรื่องใหญ่เอามากๆ
ผมเห็นริวมาตั้งแต่เด็ก รู้ดีว่าน้องชายคนนี้ฤทธิ์มากแค่ไหน

“ริวเป็นอะไร” ผมอดเป็นห่วงไม่ได้จนต้องถามออกมา

“หิว” คนตอบเดินกระแทกเท้าปังๆ ออกไป มีปั้นที่ยืนอยู่ก่อนเดินตามไปติดๆ

“วิกาไม่ไปเหรอครับ” ผมหันมาถามคนที่ยังนั่งเฉยอยู่ข้างๆ

“วิกาอยากได้แค่สลัดกับกาแฟ ซันเรียกพนักงานจัดการให้หน่อยสิคะ”

“ซันไม่ใช่เจ้าของโรงแรมคงออกคำสั่งไร้มารยาทแบบนั้นไม่ได้ self service ถ้าแปลไม่ออกจะเปิดดิคให้เอาไหม”

“มันจะเกินไปแล้วนะลิน วิกาชักทนไม่ไหวแล้วนะคะซัน เพื่อนคุณหาเรื่องวิกาตลอดเวลา”

“วิกา ไปตักอาหารเถอะครับไหนบอกว่าหิวไง”

“ซันไปกับวิกาสิคะ นะ”

“ผมตักมาครบแล้ว วิกาไปเถอะ” ผมตบลงบนมือที่เกาะแขนเบาๆ ก่อนจับมือบางนั้นไปวางลงข้างๆ
วิกามองหน้าผมเหมือนแปลกใจก่อนจะฟึดฟัดเดินออกไป

“นึกว่าจะเสนอตัวบริการลุกไปตักสลัดให้เจ้าหญิง”  เสียงประชดประชัดของคนที่เหลืออยู่ทำเอาผมยิ้ม
ผมควรจะหงุดหงิดแต่ผมกลับดีใจที่ลินยังสนใจเรื่องของผม

“อยากคุยด้วย”

“กับเรา?” ลินยกนิ้วขึ้นชี้ตัวเอง

“ใช่” ผมพยักหน้า

“เรื่องอะไร จะให้แสดงความยินดีด้วยเหรอที่วิกากลับมาสนใจนายอีกครั้งหลังจากหมดหวังจากวีร์มันแล้ว”

“ไม่ใช่ จะถามเรื่องปั้นน่ะ”

“เรื่องปั้น?” ลินมองผมคิ้วขมวดเข้าหากัน หน้าเต็มไปด้วยคำถาม

“อืม อยากรู้ว่าลินคิดยังไงเรื่องที่ปั้นจีบ”

“สนใจทำไม”

“ปั้นเป็นพี่ของปุ่น ปุ่นเป็นแฟนวีร์ ยังไงก็กลุ่มเดียวกันผิดใจกันขึ้นมามันไม่ดี ถ้าลินไม่คิดอะไรบอกปั้นไปเลยจะดีกว่า”

“อย่างนี้เองเหรอ” ลินมองผมด้วยสายตาเหมือนคนกำลังผิดหวัง แต่ผิดหวังเรื่องอะไรกัน

“ไม่ต้องห่วงหรอก เพื่อนนายอาจจะมีแฟนเร็วๆ นี้ก็ได้ ไม่แน่อาจวันนี้หรือพรุ่งนี้”

“ลิน..” ผมอยากพูดอะไรต่อแต่วิกากลับมาที่โต๊ะเสียก่อน



“น้ำผลไม้” ปั้นเลื่อนแก้วน้ำส้มมาข้างหน้าลิน

“ทานเสียบ้างทานแต่กาแฟเดี่ยวไม่มีความหวานในเส้นเลือด”

“ปั้น” ลินจับบ่าปั้นดึงให้หน้าเข้ามาใกล้ก่อนกระซิบอะไรบางอย่างที่ข้างหู หน้าแนบไปกับหน้า
มองจากมุมผมเหมือนว่าปั้นกำลังหอมแก้มลิน ถึงจะรู้ว่ามันไม่ใช่แต่มือผมกลับกำเข้าหากันแน่น

“อืม” เสียงปั้นตอบรับบางอย่างที่ลินพูด มือใหญ่เอื้อมขึ้นไปลูบศีรษะลินเบาๆ
ผมลุกพรวดพราดขึ้นยืน ร่างกายมันเป็นไปโดยอัตโนมัติ มันอยากจะทำอะไรบางอย่าง

บางอย่างที่จะสามารถแยกสองคนนั้นออกจากกัน


“ซันคะ?” มือที่แตะแขนผม ทำให้ผมหันไปมองงงๆ

“ครับ???” ผมนั่งลง มองสายตาของคนทั้งโต๊ะที่จ้องมาที่ผม

“ไม่มีอะไร ผมนึกว่าเรย์เดินเข้ามาเลยจะลุกขึ้นเรียก” ผมชี้มือมั่วๆ ไปทางประตู

ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจอะไรผมแล้ว ต่างก้มหน้าลงจัดการอาหารของตัวเอง มีเพียงปั้นที่มองหน้าผม
รอยยิ้มที่ติดอยู่ตรงมุมปาก มันทำให้ผมรู้สึกครั้นเนื้อครั้นตัวอย่างไรชอบกล



“คุณวิกา” เสียงเรียกแหลมๆ ที่ดังขึ้น ทำให้วิกาหยุดพูดแล้วหันไปมอง

“ลลิตา นั่งสิ” วิกาชี้มือไปที่เก้าอี้ตัวสุดท้ายที่ว่างอยู่

“ไม่ดีกว่าค่ะตาเกรงใจ ย้ายไปนั่งโต๊ะอื่นกัน” วิกาทำเหมือนจะค้าน แต่พอสองคนนี้สบตากัน สักครู่วิกาก็หันมาพูดกับผม

“วิกาย้ายไปนั่งเป็นเพื่อนลลิตานะคะซัน เดี๋ยวค่อยคุยกันใหม่”

“ครับ”  ผมมองตามทั้งสองคนไป ดูเหมือนจะมีเรื่องคุยกัน เพราะทันทีที่นั่งลงลลิตาก็พูดไม่หยุด
จากตรงนี้ผมไม่ได้ยินว่าคุยอะไรกัน แต่คงเป็นเรื่องซีเรียสไม่น้อย สังเกตจากหน้าตาของทั้งคู่

“อิ่มแล้ว” ริวพูดขึ้นมา ไม่ใช่แค่บรรยากาศโต๊ะโน้นที่ดูเครียดๆ โต๊ะผมก็อึมครึมเช่นกัน
ริวดูโกรธไปเสียทุกอย่าง ลินเงียบลง มีเพียงปั้นที่ยังดูสบายๆ กินไปเรื่อยๆ ส่วนผมอย่าถามเลยครับ
วันนี้มันไม่เหมือนตัวผมสักนิด

“อิ่มก็ขึ้นไปพัก” ปั้นหันไปพูดกับริว

“จะไปไหนก็เรื่องของผมไม่ต้องมาไล่” ผมว่าปั้นก็ไม่ได้ไล่แต่ทำไมริวต้องหัวเสียขนาดนั้น

“แรดอย่าดื้อ ง่วงก็ขึ้นไปนอนอย่ามางอแงแถวนี้” คนถูกจ้องจนตาถลนกลับไม่รู้สึกรู้สมกับสายตาพิฆาตที่ส่งไปหา

“อย่ามาเรียกเราว่าแรด อ....หมียักษ์” ริวโกรธจนหน้าแดง เสียงดังจนโต๊ะข้างๆ หันมามอง

“หยุด เลิกเถียงกันลินปวดหัว” ลินยกมือขึ้นห้าม เน้นชี้นิ้วไปทางปั้น

“โอ๋ๆ” ปั้นเอื้อมมือมาจับมือที่ชี้นิ้วไปกุมไว้ ผมไม่คิดว่าอย่างปั้นจะทำอะไรอ่อนโยนแบบนี้

“ปวดมากไหม” ปั้นใช้นิ้วนวดไปบนขมับให้ลิน อีกฝ่ายไม่มีทีท่าจะปัดไล่

ลินที่หลับตาเอียงหน้าไปทางปั้น ยอมรับสัมผัสที่อีกฝ่ายทำให้แต่โดยดี ผมไม่เคยเห็นลินมุมนี้มาก่อน
ลินที่ผมรู้จักเข้มแข็งออกไปทางกระด้าง ลินที่ทำอะไรได้เองทุกอย่าง ผมกับวีร์ไม่เคยดูแลลินเหมือนที่ปั้นทำตอนนี้
ผมรู้สึกเหมือนใครกำลังแย่งทำในสิ่งที่ผมไม่เคยรู้ว่าควรทำ เหมือนโดนตัดหน้า

และมากที่สุดคือโกรธตัวเอง โกรธที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าผมควรดูแลลินให้ดีกว่านี้


จู่ๆ ริวก็กระแทกแก้วกาแฟจนน้ำสีเข้มกระฉอกออกมา แว้บนึงผมเห็นเหมือนสายตาริวกำลังตัดพ้ออะไรบางอย่าง
แต่มันจางหายไปอย่างรวดเร็วและแทนที่ด้วยความน้อยใจ

“ริวขึ้นห้องก่อนนะพี่ซัน”  ริวเลือกที่จะพูดกับผมก่อนลุกออกไปโดยไม่แม้แต่จะหันไปมองลินกับปั้น

“มื้อนี้อร่อยจริงๆ ปั้นอิ่มแล้วก็ขึ้นไปพักเถอะ” ลินพูดกับปั้นก่อนจะพยักเพยิดเหมือนจะบอกให้ไปตอนนี้

“ไม่เป็นไร อยากนั่งต่ออีกสักพัก” ปั้นหยิบกาแฟขึ้นดื่มคล้ายกับไม่รับรู้ความอึดอัดที่เกิดขึ้นบนโต๊ะ

“ตามใจ งั้นลินขึ้นไปก่อน” ลินรวบช้อนให้รู้ว่าอิ่มแล้ว เตรียมจะลุก

“ลินไม่ต้อง”

“ปั้น!!” ปั้นส่ายหน้าส่งสายตาเหมือนรู้กันอยู่แค่สองคน สุดท้ายลินก็ยอมนั่งลง

“ปั้น ลินอยากขึ้นไปพักก็ให้ลินขึ้นไป “ ผมไม่ชอบที่ปั้นเหมือนจะรู้เรื่องที่ลินคิดมากกว่าผม ผมไม่ชอบที่ลินเชื่อฟังปั้น
ไม่ชอบให้คอยแตะเนื้อต้องตัวกันเหมือนอย่างตอนนี้ ห้ามแต่ปากสิวะจะจับแขนลินไว้ทำไม

“ไม่เป็นไรซัน นั่งเป็นเพื่อนปั้นก่อนก็ได้” คำตอบของลินยิ่งทวีเชื้อไฟที่สุมอยู่ในอกผมให้มันโหมแรงยิ่งขึ้น
หงุดหงิด โกรธที่ลินเข้าข้างปั้นมากกว่าผม

“ลินปวดหัวไม่ใช่เหรอจะทนอยู่ทำไม เราจะนั่งเป็นเพื่อนปั้นเอง ขึ้นไปเถอะ” ผมลองพูดอีกครั้ง

“ลินบอกว่าไม่เป็นไร” ลินหันมาตอบผมก่อนจะหันกลับไป เบื่อจะมองหน้ากันขนาดนั้นเลยเหรอ

“ลินขึ้นไปเถอะ เดี๋ยวผมโทรหาอย่านอนเพลินจนลืมรับโทรศัพท์”

“เอางั้นเหรอ ก็ได้” ลินพยักหน้าก่อนจะยอมลุกขึ้นแต่โดยดี นั่นยิ่งทำให้ผมหงุดหงิดจนแทบคลั่ง


ผมกับปั้นมองตามจนลินเดินออกประตูไป ผมเปลี่ยนมามองปั้นแทนมองจนปั้นรู้ตัว ปั้นเลิกคิ้วเป็นเชิงถามผมว่ามีอะไร

“ผมถามคุณตรงๆ คุณจริงจังกับลินหรือเปล่า คิดจะจีบจริงๆ หรือแค่ลองแหย่เล่น”

“ผมเหมือนคนกำลังล้อเล่นเหรอ” ปั้นยังละเลียดกับกาแฟ ท่าทางชวนให้โมโหจนแม้แต่คนอย่างผมที่ไม่เคยมีเรื่องกับใคร
อยากลุกขึ้นซัดสักเปรี้ยง

“ผมไม่สนิทกับคุณพอ ผมไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรแต่อย่ามาทำเล่นๆ กับเพื่อนผม”

“ดูคุณจะห่วงเกินเพื่อนไปไหม”

“ผมกับลินเป็นเพื่อนสนิทกัน เรารู้จักกันมานานผมจะห่วงเพื่อนคงไม่แปลก”

“ครับผมเชื่อ หึๆ” เสียงหัวเราะของปั้นกวนอารมณ์ผมได้มากจริงๆ ไม่เคยมีใครยั่วโมโหผมได้

“คุณชอบลิน?” ผมถามในสิ่งที่อยากรู้มากที่สุด

“คุณยังรักเทวิกา?” ปั้นย้อนถามผมบ้าง

“เรื่องผมกับวิกาไม่เกี่ยว คุณตอบในสิ่งที่ผมถามก็พอ”

“คุณซันก่อนคุณจะถามผม คุณถามตัวเองก่อนไหม อย่าว่าผมละลาบละล้วงเลยนะครับ
แต่ผมเข้ามารับงานนี้ ผมต้องสืบประวัติคนรอบข้างของวีร์อยู่แล้ว เรื่องที่คุณเป็นแฟนกับวิกามาก่อนผมก็ทราบ
ตอนนี้คุณเทวิกาไม่ได้ยุ่งกับเพื่อนคุณแล้ว คุณไปสนใจความรักของตัวเองก่อนไหม ก่อนจะมาสนใจเรื่องของผม”

ผมกำหมัดแน่น สายตามองตามปั้นที่หันไปมองโต๊ะของวิกาที่ยังนั่งกันอยู่ ผมลืมไปแล้วว่าวิกานั่งอยู่ในห้องนี้ด้วย

“ปั้นคุณไม่ได้บอกวีร์ใช่ไหม”

“ถ้ามันยังไม่เกี่ยวกับความปลอดภัยของวีร์ผมไม่คิดจะยุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่ที่ผมพูดขึ้นมาเพราะคุณกำลังยุ่งเรื่องผม”

ปั้นพูดดักคอไว้เหมือนรู้ว่าผมจะพูดอะไร

“ผม..ผมยังรักวิกา” ผมอึกอักก่อนจะตอบออกไป ที่ยอมตอบเพราะอยากได้คำตอบจากฝ่ายตรงข้ามบ้าง

“หึๆ”  ปั้นหัวเราะออกมาเบาๆ พร้อมเหยียดยิ้มที่มุมปาก

“คุณแน่ใจเหรอว่าคุณยังรักเทวิกา ผมรู้ว่าคุณเป็นคนดีแต่คุณเป็นคนดีมากแค่ไหน ซัน”

“มากจนยังรักผู้หญิงที่ทำกับคุณแบบนี้ พร้อมจะอ้าแขนรับเธอกลับมา หรือมากพอจะอภัยให้ได้และหวังอยากให้
เธอมีชีวิตที่ดีต่อไป”

“รักกับปารถนาดีมันไม่เหมือนกันนะ คุณคิดให้ดีว่าที่ทำลงไปทั้งหมดนี่เพราะอะไร”

คำพูดปั้นทำให้ผมสะอึก ผมรักวิกามากตอนที่เราคบกัน อยากอยู่กับผู้หญิงคนนี้ไปทั้งชีวิต
ตอนที่วิกามาบอกกับผมว่าชอบวีร์ เรื่องของผมเป็นเรื่องความเข้าใจผิดคิดว่ารักแต่มันไม่ใช่
ผมเจ็บเจียนตายใช้เวลาอยู่นานกว่าจะกลับมายืนได้อีกครั้ง พอผมกลับมาเข้าสังคมผมยังต้องเจอวิกาอยู่เรื่อยๆ
ผมรู้สึกได้ว่าตัวเองไม่โกรธถึงแม้จะเห็นวิกาอยู่กับวีร์ ผมคิดว่าเป็นเพราะผมยังรักวิกาอยู่มาก
มากจนอยากเห็นวิกามีความสุข


“ผมถามจริงๆ คุณไม่เคยสงสัยตัวเองเลยหรือ ว่าคุณไม่เจ็บเพราะคุณทำใจได้หรือเพราะคุณไม่รักแล้ว” 

“ความรู้สึกมันเปลี่ยนกันได้ ก็เหมือนกับลินสักวันผมจะทำให้ลินเห็นผมเป็นคนที่สำคัญที่สุดให้ได้”

“ไม่” ผมเผลอตะโกนออกไป โต๊ะที่โดนตัวผมกระแทกสั่นจนต้องรีบเอามือจับไว้

“ทำไมล่ะซัน คุณไม่อยากเห็นเพื่อนมีความสุขหรือ ผมคิดว่าตัวเองไม่ได้เสียหายอะไร
ฐานะผมอาจไม่รวยเท่าลินแต่ก็พอมีพอกิน ผมดูแลลินได้สบายๆ “
 
“คุณยังไม่รู้จักลินดีพอ ลินไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนหวานแบบที่คุณเคยเจอ ลินเข้ากับใครไม่ค่อยได้
มีแต่ผมกับวีร์เท่านั้นที่อยู่กับลินได้”

“แต่ผมชอบ ผมชอบผู้หญิงแบบลิน คุณนับผมรวมเข้าไปอีกคนได้เลย”

ไม่ ผมไม่อยากให้ปั้นเข้าใกล้ลินมากกว่านี้ ไม่อยากให้ใครรู้จักลินดีเหมือนกับที่ผมรู้จัก

“ผมเตือนคุณด้วยความหวังดีนะปั้น ลินไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่คุณมองหา อย่ามายุ่งกับลินเลย
ผมไม่อยากเห็นเพื่อนผมเสียใจภายหลัง”

“ผมว่าเหมือนคุณกำลังดูถูกลิน ทำไมถึงเอาแต่พูดว่าไม่มีใครทนลินได้”

“ไมใช่ ลินเป็นคนดี เป็นผู้หญิงที่ดี ลินดีกว่าผู้หญิงคนอื่นเป็นร้อยเท่า”

“หึๆ ถ้าดีแบบนั้น ทำไมถึงเอาแต่เตือนผมล่ะซัน อย่าบอกว่าเพราะไม่อยากยกลินให้ผมนะ”

“ผม...” ผมควรจะตอบปั้นอย่างไร เพราะดูเหมือนปั้นจะพูดถูก
ผมพูดไปทุกอย่างเพราะไม่อยากให้ปั้นมายุ่งกับลิน ไม่อยากยกลินให้ใครทั้งนั้น

“ใช่ ผมไม่อยากยกลินให้คุณ ลินเป็นเพื่อนผม เพื่อนหวงเพื่อนมันก็เรื่องธรรมดา”

“คุณอยากเชื่อแบบนั้นก็ตามใจ ผมบอกเลยว่าผมไม่ถอยเพราะแค่เพื่อนหวงเพื่อนหรอกนะ
ขอบคุณที่นั่งเป็นเพื่อน ผมคงต้องขอตัวก่อน”

ปั้นยักยิ้มมุมปากให้ผมก่อนลุกเดินออกไป ผมทิ้งตัวลงพิงพนักเก้าอี้ เป็นการคุยที่ใช้พลังงานไปเยอะจนคล้ายจะหมดแรง


เพื่อนหวงเพื่อน ผมเป็นอย่างที่พูดออกไปจริงๆ ใช่ไหม หน้าของลินลอยขึ้นมาในหัวของผม
ตามด้วยภาพแนบชิดระหว่างลินกับปั้น

ไม่!! ผมขยับขึ้นมานั่งตัวตรง เรี่ยวแรงที่หายไปเหมือนกลับคืนมาทั้งหมด ใจกลับมาเต้นรัวแรง

ไม่ให้ใครเอาลินไปทั้งนั้น


....................................................................................

 -กำปั้น-

“ได้ยินแล้วสิ” ผมถามคนที่มือยังกำโทรศัพท์ไว้แน่น ทั้งๆ ที่ผมกดตัดสายทิ้งตั้งแต่ก่อนลุกขึ้นแล้ว

“ได้ยินอะไร ไม่ได้ยิน” คนที่มีรอยยิ้มเต็มหน้าพูดจากวนโมโห

“อย่ามาเฉไฉ ฟังแล้วคิดยังไงบอกมาเร็วๆ” ผมซักอีกฝ่ายด้วยความอยากรู้

“คิดอะไร ก็บอกว่าไม่ได้ยินไง ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น” คนไม่รับรู้ยิ้มจนปากจะฉีกถึงหู ลินเคยยิ้มแบบนี้เสียเมื่อไหร่

“คิดจะเล่นตัวล่ะสิ ระวังเถอะเล่นตัวมากจะชวดขึ้นมาจริงๆ “

“ 11 ปีเชียวนะง่ายๆ ก็ไม่สนุกสิ อ่า..ร้อนๆ ไปว่ายน้ำดีกว่า” ลินยกมือขึ้นพัดไปมา ท่าทางน่าหมั่นไส้

บอกตามตรง ตอนนี้ผมชักเอนเอียงไปทางเห็นใจซันมากกว่า ศึกนี้คงอีกยาวไกล

ซันน่าจะบอกตัวเองมากกว่าผมว่าอย่ายุ่งกับผู้หญิงคนนี้เลย ดูจากสายตาสิ คิดจะแกล้งแม้แต่คนที่ตัวเองชอบ

ปีศาจชัดๆ

...................................................TBC....................................................
พรุ่งนี้ขอคั่นเนื้อหาหลักเอาไว้ก่อน ใครรอหวานๆ คู่ปั้น ริว พรุ่งนี้มาลง “ขอเวลานอก 2” ให้นะคะ
ชื่อตอนก็บอกแล้วเนอะว่าไม่มีอย่างอื่นหวานล้วนๆ ^^
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 22-04-2016 14:48:56

 o13  เจ๊ลินสู้ๆ
ใจแข็งอีกเล่นตัวอีกจ้า
11ปีเชียวนะ นั่นแหละเอาอีกๆ
พี่ปั้นงานเข้าแล้วจ้ะ รีบง้อเมียด่วน ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 22-04-2016 14:59:22

นี่คุณซันคะะะะะะ อารมณ์หวงนี่ไม่ใช่ยังไม่รู้ตัวอีกนะคะว่ารักคุณลินเข้าแล้วอ่ะ! แล้วพี่ปั้นก็ต้องตามไปง้อแรดน้อยต่อ เราเชียร์คุณลินมากค่ะ คุณลินอย่ายอมง่ายๆถูกแล้วค่ะ ตั้งสิบกว่าปี มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะคะคุณซัน แล้วไปว่ายน้ำนี่คือไปเดินสวยๆอ่อยให้คนอื่นโกรธอ่ะดิ คุณลินนี่โคตรขี้แกล้ง นึกภาพคุณลินมีลูกค่ะ ลูกจะโตมาเป็นแบบไหน โอ๊ยยยย นี่แปลกมากเลยค่ะ ปกติเราไม่ค่อยได้อ่านความรักชายหญิงในนิยายชายชายเท่าไหร่ ถ้ามีก็พูดแค่คร่าวๆ แต่คุณลินมาเต็มมาก แล้วเราเชียร์ด้วยนะ 55555555 ตอนนี้เราก็ไม่มีอะไรพูดมากอ่ะค่ะ แต่เทวิกากับลลิตานี่น่าจะใช่แล้วค่ะ จับตาดูไว้ ฮึ่มมมม เรารอสบายๆตอนหน้านะคะ เอาทุกคู่เลยยย  :mew3: 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 22-04-2016 15:14:39

ลินเล่นตัวเยอะๆ เลยให้กับ 11 ปีที่รอคอย และถ้าซันยังรีรอชักช้าอยู่อีกก็ให้ปั้นจับมาเผ่นกบาล เผื่อรอยหยักในสมองจะตื่นตัวปลุกความกล้าออกมาให้เห็น   แต่ยังไงก็อย่าให้ยัย 2 ตัวร้ายมาทำลายพิธีกลางคันนะ

รอตอนหน้าหมียักษ์มาง้อแรดน้อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 22-04-2016 15:19:22

รอดูหมียักษ์ง้อแรด  อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 22-04-2016 15:33:08

รอตอนหวานๆของ"หมียักษ์กับแรดน้อย" :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 22-04-2016 15:35:53

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 22-04-2016 15:48:29

คุณซันยังคงน่าสงสารอยู่  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 22-04-2016 15:53:57

ลิน ร้่ายสุด 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 22-04-2016 16:10:49

คุณลินร้ายกาจมาก
คนที่ตัวเองรักยังจะแกล้ง ปีศาจจจ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 22-04-2016 16:14:38

รอไอ้หมียักษ์กับแรดน้อยยยยยยยยยย




พี่สนิม ไม่มีคู่เหรอออออออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 22-04-2016 16:29:14

คุณลินร้ายกาจสุดๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 22-04-2016 16:34:58

ตอนนี้แรดงอนไปแล้วอย่าลืมไปง้อหล่ะหมี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 22-04-2016 16:50:46

เจ๊ลินเล่นตัวเยอะๆ เลย เอาให้คุ้มกับ 11 ปี ที่รอเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: daadaadaa ที่ 22-04-2016 17:03:39

น้องริวววววว

สงสารริว เหมือนเต้นตามปั้นตลอดเวลา
ต้องคอยหึงหวงโดยที่ปั้นทำเป็นไม่สน

ขอให้มีสักตอนที่ไอ้พี่ปั้นหมียักษ์มันต้องตามง้อแรด
โดยที่เค้าไม่สนใจจจจจจจจ
 :katai4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 22-04-2016 17:21:33

 :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 22-04-2016 18:28:14

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 22-04-2016 18:29:18

ลินเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมาก ฉลาดเกินไป ฉลาดจนน่ากลัว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 22-04-2016 18:50:23

ซันสู้ๆน่ะ

จะเป็นไรมั้ย
ถ้าเค้าจะบอกว่าเค้าคิดถึงพี่ปุ่นคุณวีร์ แฮะๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 22-04-2016 19:31:45

สมเป็นลินดีนะ อิอิ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 22-04-2016 19:33:02

โคตรน่ากลัว 555555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 22-04-2016 20:00:38

แก๊งค์นี้ น่ากลัว ลิน วีร์ ซัน ได้พี่ปุ่นไปอีกคน เหอะ ๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: fongbeer37 ที่ 22-04-2016 20:22:41

ลำไย ริวจะผิดมั้ยย ไม่อยากให้คู่พี่ปั้นเลยยย TT

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 22-04-2016 21:41:49

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-04-2016 21:55:22

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: rsmrypngpth ที่ 23-04-2016 00:05:26

ลุ้นฉี่จะราด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 23-04-2016 00:38:46

ลินอย่าเล่นตัวมาก แก่แล้ว *ใครปาแก้วน้ำมา*  :laugh:
ซันก็หายโง่บ้างก็ได้  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 23-04-2016 01:15:38

ลินน่ารักดีนะ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-04-2016 01:28:16

รอน้องริว~~~~

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: Mickey199663 ที่ 23-04-2016 03:59:45

จะผิดมั้ยถ้าเราจะบอกว่าไม่ชอบแผนแบบนี้ คือไม่ชอบอะไรแบบนี้อยู่แล้วอ่ะ มันเหมือนการประชดให้อีกฝ่ายหึงอ่ะ มันเป็นการกระทำที่งี่เง่าในสายตาเรามาก โอเคมันอาจจะได้ผล แต่ถ้าเราเป็นซัน โดนทำแบบนี้เราโกรธนะ แทนที่จะมาบอกกันตรงๆ ไปเลยว่าชอบนะ รักนะ ถ้าบอกไปแล้วซันมันยังปฏิเสธค่อยว่าไปอย่าง ที่บอกว่าซันโง่มองไม่เห้นคนที่รักตัวเอง งั้นเราก็จะบอกว่าลินเองก็ไม่ชัดเจนเหมือนกัน ลินเคยบอกซันมั้ยว่าตัวเองชอบซันน่ะ การดูแลเอาใจใส่มาตลอด 11 ปีในฐานะเพื่อนมันทำให้ชินไง ซันมันชินแบบนี้มาตลอด มันตรัสรู้เองไม่ได้หรอกว่าลินชอบถ้าลินไม่บอกอ่ะ ขนาดตอนนี้มันชอบลินมันยังเข้าใจว่าตัวเองแค่หวงเพื่อนเลย

ตอนแรกๆ ก็สงสารลิน แต่พอหลังๆ อ่านฝั่งซันแล้วสงสารมันอ่ะ แล้วพอลินรู้ว่าซันชอบตัวเองยังจะแกล้งเล่นตัวอีก กะจะเอาให้สาสมกับที่รอมา 11 ปีใช่มั้ย แต่มันไม่ใช่อ่ะ ใช้คำว่ารอไม่ได้ เพราะลินไม่เคยบอกออกไปให้ซันรู้ ใช้การเอาใจใส่ไม่ได้นะ เพราะมันก็แค่การกระทำของคนเป็นเพื่อนอ่ะ ปฏิบัติแบบนี้มาเสมอต้นเสมอปลาย ซันมันไม่คิดหรอกว่าที่ทำเนี่ยเพราะชอบ มันไม่เอะใจหรอก คือที่จะสื่อคือ เพราะลินนั่นแหละมีส่วนที่ทำให้ซันมันบื้อแบบนี้ ตัวเองไม่เคยบอกเขาไปตรงๆ แล้วจะมาหวังให้เขายอมรับความรู้สึกตัวเองง่ายๆอ่ะเหรอ

สงสารริวววววววววว หนูคิดมากไปมั้ยลูกกกกก แต่ตอนนี้หมั่นใส่ปั้นมาก กวนตีนโคตร ถ้านี่เป็นซันมีลุกขึ้นมาต่อยมันแล้ว แอบอยากเห็นริวงอนปั้นยาวๆ อยากเห็นปั้นมันหงอบ้าง ง้อริวแบบนานๆ นี่มาจากความหมั่นใส้อิพี่ปั้นล้วนๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 23-04-2016 06:28:47

มีคนบอกคุณลินฉลาด เราว่าเธอก็แค่ผู้หญิงมีความรักค่ะ555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: MissMay ที่ 23-04-2016 08:37:20

ชอบลินค่ะ ฉลาด เก่ง หวังว่าซันจะรู้ตัวไวๆ นะคะ :hao5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 23-04-2016 10:53:49

สนุกอ่า อ่านทีเดียว รวดเดียวเลย ยิ่งหลังๆ ยิ่งสนุก 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: JY_JRB ที่ 23-04-2016 14:41:35

อ่านตอนนี้ละทิ้งคู่หลักไปเลยค่าาาา 5555

เอาคู่นี่ต่อเลยได้ม่ะ สนุกดีอะ รู้สึกยียวนกวนอารมณ์ดีพิลึก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 23-04-2016 14:51:58

ชอบลิน :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 23-04-2016 16:08:51

ริวก็รู้อยู่แล้วนี่ว่าเป็นแผนทำไมต้งอฟึดฟัดและน้อยใจโมโหไร้สาระด้วย ถ้าปั้นมัวแต่พะวงอารมณ์ริวไม่เสียแผนกันเหรอ ถ้าจัดการอารมณ์ตัวเองไม่ได้ก็อย่ามาอยู่ดูเลยถ่วงคนอื่นเปล่า ๆ เป็นผู้ชายนะจริตก็ให้มีแต่พอควรอย่าเยอะมากมันไม่น่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 31 ♥ ครึ่งหลัง] 21/04/16 ★ P.42
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 23-04-2016 16:54:43

อยากอ่านต่อแล้วจร้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 23-04-2016 17:37:30

ขอเวลานอก 2 [ ปั้น ♥ ริว ]

-กำปั้น-

ผมนั่งรอไอ้เด็กดื้ออยู่ในห้องพัก คิดว่าเดี๋ยวมันคงมาโวยวายผมหรืออาจแวะเอาอะไรมาปาหัว
ก็ท่าทางมันดูหงุดหงิดปึงปังออกไปขนาดนั้น แต่นี่ชั่วโมงกว่าแล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะโผล่มา

ผมตัดสินใจลงไปสมทบกับสนิม ปล่อยให้ทำงานคนเดียวดูจะเอาเปรียบลูกน้องและเพื่อนเกินไป



“ไงเราตื่นสายโด่งมีอะไรจะพูดไหม” ผมลงนั่งบนเก้าอี้ชายหาดตัวข้างๆ กับน้องชาย

“น้องเหนื่อย.....ไม่ใช่นะพี่ปั้น หมายถึงเหนื่อยงานเมื่อคืน ไม่ได้นั่งเลยเดินตลอด”
ปุ่นหน้าแดงรีบส่ายทั้งมือส่ายทั้งหัวเป็นพัลวัน

“พี่ได้พูดอะไรหรือยัง ร้อนตัว” ผมเห็นแล้วก็อดขำมันไม่ได้ มองไปรอบๆ เห็นวีร์ ซัน เรย์ว่ายน้ำอยู่
ที่รีสอร์ทมีสระว่ายน้ำในร่มด้วยเลยไม่ต้องกลัวเรื่องแดด

“ลินกับริวไปไหน” ผมอยากรู้แค่คนหลังแต่ขืนถามเดี่ยวๆ ไอ้หมูอ้วนมันจะสงสัยเอา

“เดินไปด้วยกันไม่รู้ไปไหน บอกแต่ว่าเดี๋ยวมาครับ” ผมรู้สึกเสียววาบจากหนังหัวลงไปถึงปลายเท้า
ขนคอลุกชัน รู้สึกถึงสัญญาณอันตรายขึ้นมาตะหงิดๆ มันจะกลายเป็นชาวนากับงูเห่าไหมวะ
คอยดูถ้าลินแว้งกัดผมจะตีให้ตายคามือ ปกติผมไม่ทำผู้หญิง แต่ผู้หญิงอย่างลินผมแนะนำว่าเจอลินกับเจอผู้ชายให้เลือกตีลินก่อน



“ไม่ลงด้วยกันล่ะปั้น” วีร์ขึ้นจากน้ำเดินเข้ามาหา

“ตามสบายวีร์ ผมทำงานอยู่” วีร์พยักหน้าเข้าใจ ลงนั่งเก้าอี้ตัวเดียวกับปุ่น เบียดมันซะตัวจะขึ้นไปเกยบนตัก
เก้าอี้ก็วางให้พรึบว่างๆ ทั้งนั้น

“ห่างๆ หน่อยก็ได้” เมื่อคนทำไม่สะทกสะท้านกับสายตาที่จ้องเขม็งของผม ก็ต้องเตือนกันด้วยปาก

วีร์ขยับตัวออก มันต้องอย่างนี้คิดจะเป็นน้องเขยกำปั้นต้องหัดเชื่อฟัง

อ้าว!! ไอ้เวรชมไม่ทันขาดคำ ลูกค้าวีไอพีของผมเปลี่ยนจากนั่งด้านหน้า ขยับไปนั่งซ้อนหลัง
เอาคางเกยหัวปุ่น มือจับไอ้หมูอ้วนพิงอก เออ..จะจำไว้ว่ามันเป็นพวกยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ
ผมจะจดแต้มเอาไว้ เสร็จงานนี้เลิกเป็นลูกค้ากันเมื่อไหร่ จะทบต้นผสมดอกให้กวนน้องผมไม่ได้เป็นเดือน

“สนิมไปไหน” วีร์หันไปมองรอบๆ ไม่เห็นคนติดตาม

“ให้ไปสืบอะไรหน่อย” ผมตอบสั้นๆ

“อืม อย่าลืมเรื่องที่คุยกัน”

“ไม่ลืม" เอาเถอะวันนี้จะไม่จดแต้มเห็นแก่เรื่องที่คุยกันเมื่อคืน

“ลึกลับกันเหลือเกินนะครับ อย่าให้น้องสืบรู้น่ะว่าเรื่องอะไร”  ปุ่นทำหน้างอคาดโทษทั้งผมทั้งวีร์



“หนีมาเลยนะครับพี่วีร์” เรย์เดินตัวเปียกโชกเข้ามาร่วมวง

“คนมันกลัวแข่งแพ้เลยหนีขึ้นมาก่อน”

“ไม่ตกหลุมหรอกซันอย่าพยายาม แล้วนี่ลินกับริวยังไม่กลับมาอีกเหรอ”

“ยังครับ..อ๊ะ..มาแล้วๆ”

ลินกับริวเดินเข้ามาในชุดคลุมว่ายน้ำของทางรีสอร์ท มองไม่ออกว่าไปไหนกันมาเพราะไม่ได้ถืออะไรมาในมือ

“ขึ้นกันแล้วเหรอ” ลินหันหน้าไปถามวีร์โดยเฉพาะ

“พักก่อนเดี๋ยวค่อยลงอีกที”

“งั้นคงเหลือแค่เราสองคน ลงเลยไหมริวหรือจะรอลงพร้อมกัน”

“ลงเลย แต่ริวไม่ว่ายน้ำน่ะพี่ลินขอนั่งแช่จากุซซี่อย่างเดียว”

“โอเค” ผมได้ยินแต่เสียงลินคุยกับริว แต่สายตากำลังมองไปรอบๆ สระ ตามนิสัยของคนทำงานอย่างผม
สังเกตจดจำใบหน้า มองหาความผิดปกติ

มองเรื่อยจนมาเจอเข้ากับสายตาของซัน ทำไมต้องตาเบิกกว้างขึ้นแบบนั้น เร็วเท่าความคิดผมหันกลับไปดู

อื้อหือ ลินในชุดบิกินี่ที่อวดทรวดทรงองค์เอว คือมันต้องเปลี่ยนชุดให้เร้าใจกว่าชุดเมื่อวานอีกเหรอ

เปลี่ยนชุด..ลินไปกับริว...ขวับ

ชัดเลย ชัดยิ่งกว่า 3D กางเกงว่ายน้ำตัวสั้น(มาก)เข้ารูป โชว์ทุกสัดส่วน ทุกความขาว ทุกส่วนโค้งเว้าที่ผู้ชายทั่วไปไม่มี
ทำไมพี่ชายมันไม่ห้ามวะ ทั้งเรย์ทั้งวีร์นั่งกันเฉย มันดูยั่วขนาดนี้ทำไมไม่หาเสื้อกางเกงให้มันใส่ทับ
เป็นพี่ชายประสาอะไรกันวะ

แล้วดู ดูไอ้เด็กดื้อมันหันมาทิ้งสายตาให้ผม ถ้ามีไม้อยู่แถวนี้จะฟาดให้ขาหัก จะได้ไม่เดินอวดขาเรียวขาวไปลงสระแบบนนั้น

“ต้องเรียกว่าสวยมากกว่าหล่อ” คุณนลินนิภาให้เกียรติมายืนคุยข้างๆ  ผม

“เมื่อวานยังเป็นกางเกงเวฟบอร์ดสามส่วนทำไมถึงกลายเป็นตัวนี้” ผมพยักหน้าไปทางคนที่โผล่ขึ้นมาจากน้ำ
ใช้มือลูบผมยาวประบ่าออกจากหน้าเห็นโครงหน้าเรียวเด่นออกมา

“ที่ร้านมีชุดว่ายน้ำ กางเกงว่ายน้ำสวยๆ เพียบเลย เห็นแล้วก็อดซื้อมาใส่ไม่ได้ แต่ก็คุ้มราคานะ
ดูสิมีแต่คนมองริว สมัยนี้ชายชาย หญิงหญิง มันเป็นเรื่องธรรมดา พนันกันไหมว่าฝรั่งคนโน้น คนโน้น
คนไทยคนนั้นสนใจริวอยู่ ถ้าซูมเข้ามาใกล้ๆ ต้องเห็นน้ำลายยืดแน่เลย

“ลิน”  ผมลากเสียงยาว

“ลินไม่รู้ว่าระหว่างปั้นกับริวมันเป็นยังไง แต่ท่าทางริวเมื่อตอนเช้าลินคิดว่าตัวเองมีส่วนทำให้น้องเป็นแบบนั้น
ลินขอโทษน้องไปแล้ว ทีนี้ก็ถึงตาปั้นแล้วล่ะนะ โชคดีเพื่อน” ลินตบบ่าผมก่อนเดินไปลงสระ




“ปั้นไม่ควรให้ลินใส่ชุดนั้น” ผมหันไปมองหน้าคนพูดแว้บนึง ก่อนกลับไปจ้องที่ร่างบางเหมือนเดิม

“ไม่อยากให้ใส่ก็ไปบอกเอง”

“ตอนนี้ลินเชื่อคุณมากกว่าผม” ผมชักเริ่มหงุดหงิดกับเรื่องไม่เป็นเรื่องนี่เต็มทน ลืมคิดไปว่าเมื่อกี้ผมยังด่า
ที่พี่ชายริวไม่ยอมทำอะไร

“ซันผมขอถามอะไรคุณตรงๆ ได้ไหม”

“เชิญครับ”

“คุณชอบลินหรือเปล่า อย่าบอกว่าชอบแบบเพื่อน ผมต้องการคำตอบแค่ชอบหรือไม่ชอบ”

“ผม..”

“ผมให้เวลาคุณคิดหนึ่งนาที ถ้าคุณไม่ชอบผมจะเดินหน้า ถ้าคุณชอบผมจะยอมถอยให้เดี๋ยวนี้เลย”

ผมตัดสินใจจบเรื่องนี้ ไม่อยากมีปัญหากับไอ้เด็กดื้ออีก  และที่สำคัญผมมีเหตุผลสำคัญอีกหนึ่งอย่าง


“ผมชอบลิน” ก็แค่นี้แหล่ะ


“ใช้ความสามารถคุณให้เต็มที่ของแบบนี้มันไม่ยากเกินความพยายามหรอก”

“แล้วปั้น?”

“ผมชอบผู้หญิงแบบลิน แต่มันเพิ่งเริ่มต้น ผมไม่มีปัญหาอะไรถ้าคุณหมายถึงเรื่องนั้น”

“ขอบคุณ”

“ได้เสมอ”

อย่าหาว่าหักหลักกันเลยนะลิน ผมเชื่อว่าอย่างลินคงมีวิธีเล่นตัวอีกเยอะโดยไม่ต้องพึ่งพาผมอีก
และ..ลินสมควรโดน โทษฐานที่พาเด็กดื้อมันไปเปลี่ยนกางเกงว่ายน้ำใหม่ ทำให้ผมหงุดหงิดจนลืมงานที่มาทำ
ลืมจับผิดวีร์กับปุ่น ลืมอีกครั้งว่ามันเป็นผู้ชายจะอะไรนักหนากับแค่ใส่กางเกงว่ายน้ำ

ตอนนี้ผมคิดได้อย่างเดียว ขึ้นจากน้ำมาเมื่อไหร่เจอดีแน่





“ปล่อย” ร่างกระฟัดกระเฟียดที่ถูกผมถูลู่ถูกังขึ้นห้องพัก ทำทุกวิธีทางเพื่อสลัดมือผมให้หลุด
เมื่อไม่ได้ผลและอีกสิบก้าวจะถึงห้องพัก ริวถึงกับทรุดตัวลงนั่งกับพื้นไม่ยอมเดินต่อ

ผมมองเด็กงอแงหน้าตาเอาเรื่องที่กำลังโกรธผมอยู่ ไม่รู้ทำไมชีวิตต้องมาวุ่นวายกับมัน
ผมปล่อยแขนที่จับ ก้มลงช้อนตัวริวขึ้นพาดบ่า ถือว่าเบามากแค่นี้ไม่ครณาแรงผม

“ไอ้หมียักษ์ปล่อยกู” มือทุบหลังผม เท้าก็เตะไปมา เฉียดลูกรักผมไปนิดเดียว อย่างนี้ต้องถูกลงโทษ
ผมจับริวให้มั่นก่อนเหวี่ยงไปมาในท่าพาดบ่า คนที่ห้อยหัวอยู่ร้องเสียงหลง

“เวียนหัว ปล่อย ไอ้หมียักษ์” ดีขึ้นมาหน่อยที่ไม่มีกูหลุดออกมา

“ไม่อยากเวียนหัวก็อยู่นิ่งๆ” ผมใช้มือตบกสะโพกริวจนเกิดเสียงดัง ป๊าบๆ

“มากไปแล้วโว้ย อย่าให้หลุดลงไปได้นะ” ไอ้เด็กดื้อมันไม่รู้จริงๆ เหรอว่ายิ่งพูดแบบบี้ใครจะปล่อย
แต่ผมจะปล่อยครับเพราะรู้ว่ายังไงมันก็สู้แรงผมไม่ได้หรอก

ผมหยิบคีย์การ์ดเสียบเปิดประตู ก่อนจับมันโยนโครมลงบนเตียง ริวกลิ้งตัวหมุนอยู่สองตลบ
ก่อนจะตั้งหลักลุกขึ้นมานั่งได้


“จะไปไหน” ผมเสียเวลาไปปิดประตูห้องกับเสียบคีย์การ์ดเพื่อเปิดระบบไฟ หันมาเห็นไอ้ตัวดีกำลังโดดลงจากเตียง

“จะกลับห้อง”  ริวขยับไปมาเหมือนกำลังเล่นไล่จับกับผม
 
นักรักบี้เก่าแบบผมชอบครับ ถนัด กะจังหวะดีๆ กระโจนเข้าโอบเอวพุ่งทีเดียวถึงเตียง

“พูดไม่รู้เรื่องบอกว่าให้ปล่อยโว้ย”  ผมรีบใช้หัวเข่ากดขาริวไว้ เผลอเป็นไม่ได้หาเรื่องประทุษร้ายลูกรักผมท่าเดียว

“แรดเป็นอะไรตอนตื่นมาก็ปกติดีนี่”

“สาบานเหอะว่าไม่รู้”  คนที่ผมคร่อมร่างเอาไว้ เชิดหน้าขึ้นจนจมูกรั้นลอยโด่ง ผมเห็นแล้วมันเขี้ยว
เลยเอาปากงับปลายจมูกก่อนสะบัดไปมาเบาๆ

“ยี้ น้ำลาย” ริวเอามือเช็ดจมูกไปมาเมื่อผมยอมคลายปากออก

“รังเกียจเหรอ นี่น้ำลายมันต้องแบบนี้”

ผมทรุดตัวลงไปทับเอาไว้ไม่ให้กระดุกกระดิกไปไหน มือจับปลายคางเด็กดื้อให้หันหน้ามาหา
ก่อนประทับริมฝีปากลงไปบนกลีบปากบาง ใช้ลิ้นไล้เปิดทาง ฉกปลายลิ้นเข้าไปไล่ต้อนลิ้นเล็กในโพรงปาก
ตอดกระหวัด ดูดดุนจนเกิดสายน้ำใสๆ ยืดติดกันออกมาเมื่อผมถอนริมฝีปากออก

ริวเอียงหน้าหลบหน้าผมจนแก้มชิดหมอน สองแก้มขึ้นสีแดงเรื่อ เห็นแล้วอดใจไม่ไหวต้องตามลงไปสูดกลิ่น
หอมเข้าปอด

“เหนียวตัวอยากอาบน้ำ” เสียงแผ่วๆ ดังขึ้น คนพูดยังพยายามซุกหน้าอยู่กับหมอน

“ไปสิ” ผมดันตัวลุกขึ้นนั่ง ใช้มือจับเอวเล็กดึงตามขึ้นมา

“อ๊ะ อ๊ะ อาบห้องนี้ ไม่งั้นก็อย่าอาบ” ผมพูดดักคอเมื่อเห็นสายตาริวมองไปที่ประตู

“ไม่มีเสื้อผ้า”

“เดี๋ยวค่อยไปเปลี่ยนใส่เสื้อคลุมอาบน้ำไปก่อน พี่มีเรื่องจะคุยกับเรา”

“แต่เราไม่มี”

“ตามใจถ้าไม่มีอะไรจะคุย พี่ก็จะทำอย่างอื่นฆ่าเวลา กว่าจะถึงเวลานัดอีกนานคงได้หลายรอบ”

“ไอ้หมีหื่น เห็นเขาเป็นอะไร ไอ้หมีบ้า” ริวขว้างทั้งหมอน ทั้งผ้าห่มมาทางผม รวมถึงเสื้อคลุมว่ายน้ำที่หลุดลุ่ยอยู่
ช่างไม่รู้ตัวเองเลยว่าพอเหลือกางเกงว่ายน้ำตัวเดียวแล้วมันน่าดูแค่ไหน

“เป็น..” อืม ผมต้องเรียกสมาธิมาโฟกัสกับการตอบคำถาม

มันเป็นอะไรสำหรับเขา คำตอบที่ผุดขึ้นมาในหัวชัดมาก แต่ปากไม่สามารถพูดออกมาได้
ณ จุดนี้โครตนับถือวีร์มันเลย พูดออกไปได้ยังไงวะ

“เป็นอะไร” เสียงสะบัดเหมือนไม่อยากรู้แต่คงอยากรู้เต็มแก่ ดูหูตามันสิ

“เป็น...มะ..” อื้อ ไม่ไหวแหะ สงสัยต้องเพิ่มคะแนนความจริงใจให้วีร์มันอีกหน่อย

“เป็นเหมือนวีร์กับปุ่น” เอาแบบนี้แล้วกันวะปั้น

หน้าที่ลุ้นรอคอยคำตอบหงิกลงทันที หน้าตาไอ้เด็กดื้อมันเอาเรื่องชะมัด

“เราไม่อยากได้พ่อคนที่สอง” เออ ผมก็เพิ่งรู้ว่าตกลงวีร์มันเอาปุ่นไปเลี้ยงเป็นลูก

“งั้นเด็กดื้อคนนี้อยากเป็นอะไรกับพี่” ผมโยนหมอนกลับไปที่เดิมก่อนอาศัยความเร็วดึงริวล้มตัว
ลงไปนอนด้วยกัน

“เงียบ ว่ายังไงแรดอยากเป็นอะไร” ผมจี้เอว เด็กขี้เก๊กหลุดหัวเราะ ตัวบิดส่ายไปมา

ผมมองมันดิ้นไปทั่วทีแรกก็สนุกขำที่ได้แกล้งมัน แต่สักพักต้องรีบปล่อยมือ แม่งทำไมมันดูยั่วขนาดนี้วะ
ลูกรักผมส่งสัญญาณเตือนจนเริ่มปวดมวนขึ้นมา

“ริว”  ผมเปลี่ยนมาดึงมันมากอดไว้หลวมๆ ไม่ใช่อะไรจะได้ไม่ต้องเห็นหน้าอกขาวๆ ของมัน
“ตอบพี่หน่อยสิว่าริวอยากเป็นอะไร”

“ไม่..ไม่รู้” ริวส่ายหน้าไปมากับอกของผม เอ็นดูจนต้องลูบหัวให้มันเบาๆ

“แต่..”

“แต่อะไรครับ”

“แต่..” ริวยืดตัวขึ้นจนปากตรงกับหูของผม

“แต่ไม่อยากเป็นแรดโว้ยยยย” ขี้หูเต้นระบำ เสียงริวสะท้อนไปสะท้อนมาในหูของผม

“ฮ่าๆ” อดไม่ได้จริงๆ ผมดึงหน้าริวขึ้นมาจูบ งับลงไปเบาๆบนริมฝีปากสีสด ชอบเวลาเด็กดื้อส่งเสียงอืออาไม่ชอบใจ

“ไหนบอกมาสิไม่อยากเป็นแรดแล้วอยากเป็นอะไร เป็นกระต่ายไหม กระต่ายริว”

“ไม่เอา” ผมนุ่มที่สะบัดไปมาอยู่บนอกให้ความรู้จักจั๊กจี้ปนสยิวนิดๆ ทำไมริวทำอะไรผมก็ตื่นตัวไปหมด

“นั่นก็ไม่อยากเป็น นี่ก็ไม่อยากเป็นแล้วอยากเป็นอะไร ไหนว่ามาสิ”

“กวาง อยากเป็นกวางน้อย” ผมเลิกคิ้วให้กับเสียงงุ้งงิ้งที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน

“กวางน้อย?”

“อืม ..อยาก...”


“..อยาก..เป็นกวางน้อยหลับฝันดี”

สีแดงค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนหน้า แต่ไม่ใช่ที่หน้าขาวๆ ของริว แต่เป็นหน้าสีออกแทนของผมเอง

บ้าฉิบผมว่าผมพูดเบามาก นึกว่าแรดมันหลับไปแล้วด้วย หมดกัน มาดเข้มๆของไอ้กำปั้น ไม่มีเหลือ

“เอ่อ..” นี่เป็นครั้งแรกที่มันไม่ได้ขึ้นเสียงไม่ได้เถียงกับผม แต่ผมดันแพ้มันราบคาบ
ไม่สามารถขุดเอาคำไหนขึ้นมาต่อล้อต่อเถียงกับมันได้
เลยต้องอาศัยกำลังที่มากกว่าจัดการปิดปากเล็กๆ ให้เงียบเสียงลง ป้องกันไม่ให้กวางน้อยทำผมขายหน้าอีก




อีก 20 นาทีค่อยปลุกเด็กดื้อขึ้นมาแต่งตัว ตอนริวหลับ (หลังจากอาบน้ำแล้ว) ผมแอบแว้บไปหยิบเสื้อผ้ามาให้
มันเป็นคนเอามาเองก็ต้องชอบสิ ผมไม่สนหรอกว่ามันคิดจะเอาเสื้อแขนยาวมาใส่กับขาสั้น
แล้วเอาเสื้อกล้ามมาใส่กับกางเกงขาเดฟหรือเปล่า นาทีนี้มันต้องใส่เสื้อแขนยาวตัวใหญ่กับกางเกงเดฟขายาวเท่านั้น

แล้วไม่ใช่ว่าผมจะถูกใจกับชุดที่หยิบมานะ ถ้ามีกางเกงขายาวตัวอื่นที่ไม่รัดขาขนาดนี้ ผมคงโยนไอ้ตัวนี้ทิ้งลงถังขยะ
ไปแล้ว

เหมือน...

..เหมือนที่ผมโยนกางเกงว่ายน้ำรัดรูปตัวสั้นที่มันถอดตากไว้ทิ้งไปนั่นแหล่ะ
รู้สึกหายหงุดหงิดขึ้นเยอะ ทันทีที่มันลงไปนอนกองอยู่ก้นถังขยะ


แต่มันแค่ช่วยให้หายหงุดหงิด ผมยังอารมณ์ไม่ดี ผมจะปล่อยไปก่อนให้ริวได้นอนพักผ่อนสบายๆ มีแรงไปปาร์ตี้ส่งท้ายกันคืนนี้
แล้วผมจะทำโทษรวบต้นรวบดอกที่ยังไม่ยอมเรียกผมว่าพี่ และเรียกตัวเองว่าริว


“ริว” ผมลองเรียกมันเบาๆ ไล้มือไปตามแนวแก้ม สัมผัสกับผิวเนียนลื่นมือ ก้มลงไปสูดดมความหอมทั่วหน้า
ริวส่ายหน้าหนีจมูกผม ตาปรือขึ้นเหมือนจะตื่นแต่ก็หลับไปอีก คล้ายเจ้าตัวพยายามแล้วแต่สู้ความง่วงไม่ไหว

ผมเปลี่ยนมาจุ๊บปากแรงๆ สองสามที่ คราวนี้ริวยกมือขึ้นมาปัด ส่งเสียงเหมือนคนกำลังรำคาญ

หึๆ เหมือนที่ผมบอกว่าเวลายังพอมี ผมจะเลิกกวนริวแล้วปล่อยให้น้องได้พักผ่อนเต็มที่

“นอนหลับฝันดีนะ...”


“กวางน้อย”


“เมียพี่”


“ขอให้ได้ยินนะครับ”


......................................................TBC...........................................................
ปล.สรุปพี่ปั้นก็มัวแต่สนใจเรื่องอื่นจนลืมเคลียร์กับน้องเรื่องตอนเช้า แต่ไม่เป็นไรคืนนี้ยังมี^^
Edit**ใครคิดถึงพี่ปุ่น ตอนหน้าเจอกันค่ะ

รูปร่างหน้าตาน้องริว คนเขียนลอกอิมเมจมาจาก Wan Yihua (หวั่นยวี่ฮัว) ชื่อเล่น ซิงเหย่
ผู้ชายที่หน้าตาและหุ่นสวยมากกก ^^
(http://images.forstudent.com/0/8p2.jpg)

Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 22/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 23-04-2016 17:46:46

เห็นรูปที่นักเขียนแปะมาแล้วแบบ โหร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย สวยมากเลยยยยยยยย รู้เลยทำไมตอนแรกพี่ปั้นคิดว่าน้องเป็นผู้หญิง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 23-04-2016 17:53:27

เอ้าจัดงานแต่งให้พี่หมีน้องกวางน้อยหน่อยสิพี่วีร์
ตลกตรงที่ไม่ได้อยากได้พ่อคนที่สอง. 5555ปุ่นเป็นลูกเหรอนั่น
คิดถึงพี่ปุ่นจังค่ะ ขอบคุณที่มาต่อทุกวันเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 23-04-2016 18:13:16

คืนนี้ยังมีเวลาเคลียร์ทั้งคืนถึงเช้า พี่ปั้นเก็บแรงไว้เยอะๆ แล้วกัน

แม่มดลินทำหน้าที่อีกแล้ว  งานนี้ต้องบอกทั้งคู่เสมอกัน  ปั้นคงเห็นลินเหมือนเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งที่ซ่าได้ทุกที หาเรื่องกวนประสาทได้ตลอด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: MissMay ที่ 23-04-2016 18:27:12

สุดท้ายซันก็เปิดเผยว่าจะจีบลินจนได้ เย่ๆ :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 23-04-2016 18:36:36

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 23-04-2016 18:40:49

 :mew1:  ปากหนักนะพี่ปั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 23-04-2016 18:48:19

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 23-04-2016 19:03:46

ดูจากรูปที่คนเขียนเอามาแปะแล้ว ถ้าน้องจะเกิดมาสวยขนาดนี้น้องเกิดมาเป็นผู้หญิงเหอะ!

พี่เป็นผู้หญิงแท้ยังอายตัวเองเลย =__=

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 23-04-2016 19:05:59

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-04-2016 19:20:20

พี่ปั้นหวงจนทิ้งทุกอย่างอ่ะ คุณลินต้องจัดการเองแล้วนะคะ
โทษฐานเป็นคนพากวางน้อยไปซื้อชุด 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 23-04-2016 20:27:47

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 23-04-2016 20:44:25

 :3123:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 23-04-2016 20:44:41

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: 2 ที่ 23-04-2016 21:14:35

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 23-04-2016 21:14:52

ฮือออออ กรี๊ดมากกกก พี่ปั้นคะ ไหนนะคะคนที่บอกไม่มีวันหลงรักผู้ชาย แต่แบบ น้องริวน่าหลงมากจริงๆก็ช่วยไม่ได้เนอะ ตอนนี้พี่ปั้นหวงมากอ่ะ ฮืออออ รอวันที่พี่ปั้นใจกล้าบอกรักน้องนะคะ เราชอบคู่นี้มากกกกกกจริงๆนะคะ ให้อารมณ์เด็กร้ายๆโดนปราบพยศ กับผู้ใหญ่ดุๆตกหลุม แงงงงง แล้วตอนนี้ยังเจอพี่ปั้นเขินอีก โอ๊ยยยยย ยอมแล้ววว เป็นแฟนกันเลยเหอะ แหมพี่ปั้นก็ ไปบอกว่าอย่างพี่ปุ่นกับคุณวีร์ 5555555 ทำไมเป็นพ่อลูกไปได้ งานนี้เจ้าแม่ลินก็เอาอีกละ ไปป่วนเขาให้ได้กันทุกคู่อ่ะ เหลือตัวเองเนี่ยยยย แต่เราว่าคุณซันมีความกล้าแล้ว สู้ๆนะคะคุณซัน ขออวยพรให้โชคดีค่ะ ดูคุณซันเป็นคนที่ต้องใช้โชคมาก 555555555 กลับมาที่น้องริวต่อ เราชอบบบบบบ น้องริวนี่เหมือนจะเป็นคนมั่นใจในตัวเองและออกแรงนิดๆนะคะ แต่พออยู่กับพี่ปั้นนี่เหลือแค่ดื้อค่ะ ดื้อได้ไม่นานด้วยนะคะ แงงงงง อยากเป็นกวางน้อยหลับฝันดี ฮือออออ แบบนี้ต้องนอนในอ้อมกอดพ่อหมีใหญ่ค่ะ คู่นี้นี่เหมือนจะขยับความสัมพันธ์ไปไกลแล้วนะคะ ไม่ใช่แฟนก็เหมือนใช่แล้วอ่ะ 555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 23-04-2016 22:02:38

กวางน้อย น่ารักเชียว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 23-04-2016 22:21:22

น้องริวแรดอีกค่ะ แรดอีก ให้อิพี่ปั้นมันขาดใจตายไปเลย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 23-04-2016 22:37:50

ลินแสบอ่ะ  แต่พี่ปั้นก็มีวิธีเอาคืน 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 23-04-2016 23:13:52

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 23-04-2016 23:31:33

เมียพี่ ได้ยินนะ ริว เข้าใจตรงกันนะ เมียพี่ปั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 23-04-2016 23:44:44

โหยยย คืออิมเมจน้องสวยมากกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 24-04-2016 00:14:35

น้องริวลูกเอ้ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 24-04-2016 01:10:09

คือดีงาม เมียพี่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 24-04-2016 01:57:28

น้องริวเมียพี่ปั้น :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Mickey199663 ที่ 24-04-2016 03:33:28

อิพี่ปั้นเขินนนนนนนนนน อยากเห็นอีก น้องริวทำอิพี่มันเขินเยอะๆ เลยลูกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-04-2016 07:20:32

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 24-04-2016 08:27:31

เจ๊ลินสายโหด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 24-04-2016 08:47:49

อิมเมจริว สวยมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 24-04-2016 10:36:58

อิอิ ในที่สุดพี่ปั้นก้อยอมริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 24-04-2016 11:24:11

น้องริวงอนได้น่ารักน่าใคร่มากกกกกก






อิพี่ปั้น อย่ามาทซึนปากแข็ง






เดี๋ยวมีคนมาจีบน้องริวแข่งด้วย จะหนาว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 24-04-2016 11:42:49

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-04-2016 12:32:59

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 2] 23/04/16 ★ P.43
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 24-04-2016 12:59:29

ขอให้น้องริวได้ยินเถ้ออออออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ ตอนที่ 32 ] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 24-04-2016 16:40:15

ตอนที่ 32

“ปุ่น” เสียงผู้หญิงโทนนี้มีคนเดียวที่ผมรู้จัก ไม่คิดจะอยากหยุดทักสักนิด แต่ก็ต้องหยุด

“สวัสดีครับคุณลลิตา”

“จะไปปาร์ตี้สินะ เห็นจัดสถานที่สวยดี”

“ครับ”

“ปุ่นก็มีเจ้านายน่าจะรู้นะว่าเราขัดอะไรไม่ได้เพราะเขากุมหน้าที่การงานเราไว้ ถึงจะไม่อยากทำก็เถอะ”

“ผมไม่คิดว่าเราจะตัดสินใจเหมือนกันครับ ถ้าหากคุณวีร์สั่งผมทำแบบนั้นกับคุณลลิตา ผมนี่แหล่ะจะเป็นคนแรก
ที่ไปบอกคุณ แต่..ผมไม่คิดว่าผมจะมีโอกาสได้ทำ อย่าเดียวที่ผมควรทำคือระวังแก้วน้ำคุณวีร์มากกว่า”

“นายมีความกล้ามากกว่าฉันก็ใช่ว่านายจะดูถูกฉันได้นะ”

“ผมไม่ได้ดูถูกครับ ผมดูจากสิ่งที่เกิดขึ้นและเชื่อว่าผมคิดถูกต้อง ถ้าคุณลลิตาไม่มีอะไรผมขอตัว”


“ปุ่น” ผมลอบถอนใจ ขนาดเดินหันหลังให้แล้วก็ยังพยายามไม่เลิก ผมไม่ได้หยุดเดินกำลังก้าวเท้าข้างต่อไป

“อย่าคิดว่าเพราะคุณวีร์เล่นด้วยแล้วจะผยองได้ มีอะไรอีกหลายอย่างเกี่ยวกับคุณวีร์ที่นายไม่รู้”

“คุณกำลังบอกว่าคุณรู้ดีสินะครับ” ผมหยุดเดิน หันกลับไปเผชิญหน้าอีกครั้ง

“อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าคุณวีร์มีตัวจริงอยู่แล้ว  สวยดูดี ใจกว้างพอจะให้คุณวีร์ใช้ชีวิตอิสระก่อนแต่งงาน
หาเศษหาเลยได้ตามชอบใจ ฉันกะว่าจะปล่อยให้นายหลงระเริงไปจนกว่าจะรู้ข่าวดีด้วยตัวเอง
แต่นายหาเรื่องอยากหมดความสุขเเองนะปุ่น แทนที่จะได้ชูคอไปอีกสักพัก”

“คุณลลิตารู้ลึกรู้ดีขนาดนี้ ทำไมยังพยายามยั่วคุณวีร์อีกล่ะครับ หรือแค่ได้เป็นเศษๆ ให้คุณวีร์ก็พอใจแล้ว”

“ปุ่น!! นายมันไม่รู้อะไร” คุณลลิตาเหมือนอยากจะโผนเข้ามาทำร้ายผม สังเกตจากมือที่กำไว้แน่นจนสั่น

“ฉันเดาเอาไว้แล้วว่านายต้องไม่เชื่อฉัน อยากรอให้ถึงวันที่ตกลงมาเจ็บหนักก็ตามใจ
หรือไม่ก็หาทางพิสูจน์สิ นายจะได้รู้ว่าฉันพูดความจริง แล้วอย่าหวังเพ้อไปว่าเป็นเพราะผู้ใหญ่บังคับ
คู่นี้เขารักกันจริง พร้อมจะมีลูกมีหลานแบบที่นายไม่มีวันมีให้คุณวีร์ได้”

ผมจ้องหน้าคุณลลิตา ผู้หญิงคนนี้สวย ดูดี เสียดายที่เอาแต่จมปลัก
 
“ผมก็อยากมีเวลาช่วยสร้างบรรยากาศทำเป็นร้องไห้เสียใจ ตีอกชกหัว น้อยใจชีวิตให้คุ้มกับที่คุณลลิตาเสียเวลาอันมีค่า
มายืนเล่าให้ฟังนะครับ แต่ผมหิวแล้ว สำหรับผมอาหารสำคัญกว่าคุณลลิตามาก ไปก่อนนะครับ สวัสดีครับ”

ผมส่งยิ้มหวานไปให้ โค้งหัวให้นิดนึงด้วย มารยาทงามมากพ่อเขาสอนมาดี

“ปากดี นี่ธาตุแท้ของนายสินะ ทำเป็นหงิมๆ ติ๋มๆ หลอกให้คุณวีร์ติดกับ”

สมัยเรียนคงไม่มีใครสอนคุณลลิตาว่า หงิมๆ ติ๋มๆ มันไม่ได้แปลว่าโง่ ผมไม่เคยบอกสักหน่อยว่าผมเถียงใครไม่เป็น
ผมแค่เป็นคนมีมารยาทกับคนที่ควรมีมารยาท ถ้าคิดว่าผมจะก้มหน้าปล่อยให้คุณลลิตาพูดปาวๆ ก็ไม่ใช่พี่ปุ่นแล้ว

“รู้ไว้ก็ดีครับ” นี่คือคำพูดทิ้งท้ายของผม ไม่สนใจเสียงที่ยังตามรังควาญต่อ ส่วนเรื่องนั้นผมไม่ได้เชื่อ
ถ้าคุณวีร์มีคนที่จะแต่งงานด้วย ทีมพี่ปั้นต้องรู้ อย่างน้อยคุณธรรมพ่อคุณวีร์ ริว เรย์ หรือคนอื่นก็ต้องพูดถึงบ้าง

แต่..

ก็ไม่ควรมองข้าม หรือ..นี่คือเรื่องที่คุณวีร์บอกพี่ปั้น ผู้หญิงที่คุณลลิตาพูดถึงอาจมีตัวตน
อาจจะเป็นอดีต เป็นคนที่เคยคิดว่าจะแต่งงานกันจริงๆ  ผมต้องลองซักพี่ปั้นดู



“ปุ่น ไปไหนมาทำไมไม่บอกให้ใครรู้” คุณรองประธานทำหน้ายุ่ง เดินเร็วๆ มาถึงตัวผม

“ผมลืมโทรศัพท์ไว้เลยกลับไปเอาครับ” ผมชูโทรศัพท์ในมือขึ้น

“ไปไหนก็ต้องบอก ต้องให้คนไปเป็นเพื่อนสนิมหรือปั้นก็ได้” คุณรองประธานแตะหน้า แตะแขนผม
อย่างกับผมไปสู้กับใครมา

“คุณวีร์คร้าบบบ ผมไม่ใช่เลขาผมเป็นบอดี้การ์ด คุณวีร์ลืมหรือเปล่า”

“หึ บอดี้การ์ดที่จบสอนเด็กอนุบาล นั่งทำงานแต่เอกสารในออฟฟิศ กินทั้งวันไม่ยอมออกกำลังกาย
มีฝืมือหน่อยเพราะโดนบังคับไปเรียน แถมเจ้าของบริษัทยังไม่กล้าการันตีความสามารถ ยังแค่นจะคุย”

(*゜~`*)｡     

อะโห อีพี่ปั้น ไหนจะกัดหัวคุณรองประธานอยู่ร่อมร่อ ทำไมขายน้องขนาดนั้น ขุดประวัติมาแฉแบบไม่เกรงใจพี่ปุ่นเลย


“อย่าหน้าหงิกน่า มีอย่างนึงที่ปุ่นทำได้ดีสมกับที่ถูกเลือกเข้ามาดูแลพี่”

“อะไรครับ” เห็นไหมๆ มันต้องมีสักอย่างแหล่ะที่พี่ปุ่นทำได้ดี เป็นที่เชิดหน้าชูตา

“ก็ที่ปุ่นต้องปกปิดว่าเข้ามาเป็นบอดี้การ์ดของพี่ยังไงล่ะ เก่งมาก พี่ดูไม่รู้เลย”

(￣﹏￣”)     

ไปไกลๆ เท้าพี่ปุ่นเลย ถ้าจะชมกันขนาดนี้ด่าพี่ปุ่นมาเลยเหอะ คอยดู เดี๋ยวจะได้รู้กันว่าใครจะจับคนร้ายได้ก่อน
ทีมอ้วนแรดรับรองว่าไม่เป็นสองรองใคร เพราะตอนบ่ายหลังจากหนึ่งในสมาชิกได้ผันตัวไปอยู่ทีมตรงข้ามอย่างรวดเร็ว
(ตามที่ได้วิเคราะห์เอาไว้เป๊ะ) เราก็ได้อัญเชิญเจ้าแม่ลินเข้ามาเป็นที่ปรึกษาเรียบร้อย กลับไปถึงกรุงเทพฯเมื่อไหร่
จัดหนักจัดเต็ม เดินหน้าเต็มสูบ คว้าเส้นชัยมาไว้ในกำมือ

“ปุ่น ทำอะไร” ผมกระพริบตาปริบๆ มองหน้าคุณวีร์ที่ขมวดคิ้วมองผมอย่างสงสัย
กำ ผมย่อเข่าข้างนึงพร้อมชูกำปั้นขึ้นฟ้า ราวกับกำลังประกาศชัยชนะให้โลกรู้

“ผมก็โมโหคุณวีร์อยู่ไงอยากต่อยหน้า” ผมเอากำปั้นไปเสยๆ ที่คางคุณวีร์เล่นแก้เก้อ

“คนโมโหมันต้องชูกำปั้น ยิ้มหน้าบานตาฝันหวานขนาดนั้นเลยเหรอปุ่น โมโหแปลกดี”

“เรื่องของผม คุณวีร์อย่ามาทำเป็นพูดดี ยังไม่ได้คิดบัญชีที่ว่าผมเลยนะครับ”

“หึๆ ใครว่าเรา พี่ชมอยู่ต่างหาก รับรองปั้นส่งคนอื่นมาไม่มีทางเนียนเท่า สนิม โชค ออโต้ ลูกน้องปั้นแต่ละคนที่พี่เห็น
บอกได้เลยว่ามาถึงพี่เดาออกทันที ไม่เหมือนปุ่น...” คุณวีร์ก้มลงมองผม ทำเป็นสำรวจจับตัวผมหมุนซ้ายขวา

“เหมาะแล้วที่ถูกส่งมาเป็นเมีย”

ตูม!! เหมือนมีอะไรบางอย่างระเบิดออกมา  หน้าผมแดง แก้มกลมคล้ายจะแตกออก

>///<   เขินเว้ย



“มากันสองคนเหรอ เห็นหัวดำๆ นี่ไหม เกรงใจกันหน่อย” คุณลินมาจากไหนไม่ทราบได้ จู่โจมเข้ามาดึงผมไปกอด
แถมทำท่าจะจูบแก้มผมอีก

“ไม่เคยตายใช่ไหมลิน ปล่อยตัวอ้วนเดี๋ยวนี้” นี่ก็บ้าจี้ตามเพื่อน

“พอเลยครับทั้งสองคน นี่มันงานปาร์ตี้ขอบคุณสต๊าฟ ไหนว่าจะสร้างขวัญกำลังใจให้พนักงานก่อนกลับกรุงเทพฯ
ไปจับรางวัลแจกเลย ไป..ไป..” ผมดันหลังคุณลิน ก่อนต้อนคนตัวใหญ่ใจเล็ก เอะอะโวยวายให้ตามไปด้วยอีกคน




ผมอาศัยช่วงที่คุณวีร์ยุ่งอยู่กับการแจกของรางวัล ดึงพี่ปั้นไปคุยท้ายห้อง

“พี่ปั้น น้องมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง” ว่าแล้วผมก็สาธยายเรื่องที่เจอกับคุณลลิตาให้พี่ปั้นฟัง

“พี่ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องจริง แต่ยังไงก็จะลองสืบดู เราก็ใจเย็นๆ อย่าตีโพยตีพายไปก่อน”

“น้องไม่ทำหรอกน่า ว่าแต่พี่ปั้นเหอะไม่ยุส่งเหรอครับ ไหนว่าไม่อยากให้น้องอยู่กับคุณวีร์”

“พี่ไม่ยุโดยใช้เรื่องโกหกมาพูดให้เราเสียใจ ทำแบบนั้นกับน้องตัวเองได้ยังไง”  เห็นไหมครับพี่ปั้นถึงจะแข็งๆ ไปหน่อย
แต่เรื่องรักน้องผมให้เต็มสิบ


“พี่ปั้น น้องถามได้ไหมครับ ว่าเมื่อคืนที่คุณวีร์ขอคุยกับพี่ปั้นเรื่องอะไรเหรอครับ”

“ไม่บอกได้ไหม” พี่ปั้นต่อรองกับผม สีหน้าลำบากใจ

“บอกเถอะครับน้องอยากรู้ เรื่องผู้หญิงคนอื่นๆ หรือเปล่า คุณวีร์อยากให้พี่ปั้นส่งคนไปคุ้มครองใครเพิ่มใช่ไหมครับ”

“จินตนาการไปถึงไหน กลายเป็นคนขี้หึงไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไอ้หมูอ้วน” มือใหญ่โคลงศีรษะผมไปมา

“น้องไม่ได้หึง คุณวีร์ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แต่เมื่อก่อนคุณวีร์มีผู้หญิงเยอะน้องเลยไม่รู้ว่าคนอื่นโดนทำร้ายด้วยหรือเปล่า”

“เฮ้อ ไม่อยากบอกเลย แต่กันไม่ได้หัวกลมๆ นี่คิดอะไรพิลึกพี่จะยอมบอก”

เย้ ผมอยากกระโดดโลดเต้นดีใจที่จะได้ข้อมูลเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งอย่าง แต่ต้องทำเป็นสงบเรียบร้อยไม่ให้พี่ปั้นมันเปลี่ยนใจ


“วีร์เรียกพี่ไปคุยเพื่อยืนยันให้เข้าใจตรงกัน ว่าหากเกิดอะไรขึ้นให้ช่วยปุ่นเป็นคนแรก ความปลอดภัยปุ่นต้องมาก่อน”

“คุณวีร์” ผมเรียกชื่อคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้น ในใจมันพองฟูฟ่อง

“จึก” หน้าหงายสิครับ ผมเกือบหงายหลังล้มลงไป ไอ้พี่ปั้นมันจิ้มมาอย่างกับตบ แรงเป็นบ้า

“พี่ปั้นอะ” ผมร้องประท้วง ทำร้ายร่างกายน้องทำไม

“พี่ถึงไม่อยากบอก เคลิ้มเชียวนะ หน้ากลมอยู่แล้วบานเข้าไปใหญ่”

แหะๆ ผมหัวเราะกลบเกลื่อน ก็คนมันดีใจนี่ พี่ปุ่นมีความสุขที่สุดเลย


“ปุ่น ปุ่นต้องระวังตัวให้มากโดยเฉพาะเทวิกากับลลิตา พี่คิดว่าเป็นหนึ่งในสองคนนี้”

“หือ ทำไมพี่ปั้นคิดอย่างนั้นล่ะครับ” ผมรีบถามทันที ต้องโกยข้อมูลให้ได้มากที่สุด แต่ของผมจ้างก็ไม่ยอมบอก

“ช่วงแรกพี่พุ่งไปที่คุณจักรแต่ตัดทิ้งไปได้เลย คุณจักรคงไม่ลงทุนเจ็บขนาดนั้น กล่องดวงใจเชียวนะ
ก็เหลือแค่เทวิกากับลลิตา วิเคราะห์กับทุกเรื่องที่ผ่านมามีความเป็นไปได้สูงมาก”

“ยังไงครับพี่ปั้น”

“คนทำเรื่องนี้ไม่เฉียบขาด ไม่กล้าพอจะทำอะไรเสี่ยงต่อการถูกจับได้ เหมือนแต่ละเหตุการณ์เกิดขึ้นตามอารมณ์
การฉีกรูป การส่งดอกไม้ การพุ่งเป้ามาที่ปุ่น การทำร้ายคือการขับรถเข้าชน ไม่มีการทำร้ายร่างกายในรูปแบบอื่น
ที่ทำให้เกิดการต่อสู้รุนแรง มันโน้มเอียงว่าเป็นการกระทำของผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย” 

ผมพยักหน้าเห็นด้วย

“แต่ทั้งสองคนก็มาที่นี้นะครับ น้องไม่เห็นมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเลย”

“เพราะเราจับตาดูอยู่ ถึงไม่ตลอดเวลาแต่การที่สนิมกับรปภ.ของรีสอร์ทวนเวียนให้ได้เห็นหน้าเสมอ พี่ไม่คิดว่าคนร้าย
จะโง่ขนาดยอมลงมือ”

“งั้นมันก็ต้องยืดเยื้อไปแบบนี้เหรอครับพี่ปั้น”

“ไม่หรอก ในเมื่อเรากำจัดวงได้แคบแบบนี้ ต่อไปก็แค่ล่อให้ออกมาติดกับ พี่ไม่อยากทำที่นี่เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่อง
ในรีสอร์ท เอาไว้กลับไปแล้วพี่จะล่อให้คนร้ายตายใจ” 

“รับทราบครับ” รับทราบที่ว่าคือรับทราบแผนพี่ปั้นนะครับ เดี๋ยวผมจะรีบเรียกประชุมทีม งานนี้ต้องมีตัดหน้า


“ระหว่างสองคนนี้พี่ปั้นสงสัยใครมากกว่ากันครับ”

“พอๆ กัน เพราะดูยากทั้งคู่ แต่นอกจากสองคนนี้แล้วก็ไม่มีใครต้องสงสัยปรากฏตัวอีก”

“ดูยากเหรอครับ น้องว่าก็พอดูออกนะ”  ผมสงสัยจริงๆ นะครับ อย่างพี่ปั้นทำไมบอกว่าดูไม่ออก

“วิกาดูเสียผลประโยชน์ที่สุดจนเกือบคิดว่าใช่คนนี้แน่ แต่ถ้าอย่างนั้นก็ไม่น่าหันกลับไปหาซัน”

“แสดงหรือเปล่าครับเพื่อไม่ให้เราสงสัย”

“มันดูจริงเกินไป วิกาไม่ได้รักวีร์ รักแค่ชื่อเสียงฐานะ พอรู้ว่าโอกาสไม่มีแล้วถึงเปลี่ยนไปหาอีกคนเร็วมาก
แต่พี่ยังไม่ตัดออกถึงจะเริ่มลังเล เพราะวิกามีข่าวว่ากำลังจะตก และตกแรงเพราะนิสัยสองหน้า
คนในเขาเอือมเริ่มทนกันไม่ไหว สิ่งที่วิกาต้องการที่สุดคือที่เกาะเพื่อยืนในสังคมชั้นสูงต่อไป ”

“ส่วนลลิตา คล้ายกับไม่มีอะไรแค่ผู้หญิงที่แสดงออกชัดเจนว่าอยากเสนอตัวให้วีร์  ไม่เคยเจอกันเป็นการส่วนตัว
ไม่เคยคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวด้วยซ้ำนอกจากเรื่องงาน แต่คนที่วางยาคนอื่นได้ หลอกปุ่นขึ้นห้องได้ ไม่ธรรมดา
และที่สำคัญถึงจะเกิดเรื่องนั้นขึ้นก็ยังกล้ามาที่นี่”

“โห พี่ปั้นละเอียดยิบน้องมองเห็นภาพเลย” ผมยกนิ้วโป้งให้พี่ชาย



“ปุ่น” เสียงเรียกจากคนที่เพิ่งเสร็จกิจกรรม ทำเอาพี่ปั้นเบ้หน้า

“มันต้องตัวติดกันขนาดนั้นเลยเหรอวะ” โชคดีที่คุณวีร์ไม่ทันได้ยิน ไม่อย่างนั้นก็กัดกันอีก

“ไปเร็ว ลินจะตัดเค้กแจกพนักงาน ปุ่นอยากทานไม่ใช่เหรอ”

“ไปครับไป” ผมตาโต ก็เค้กก้อนนั้นผมเป็นคนเลือกรสเองนี่ครับ คุณลินให้ผมเลือกได้ตามใจ

“หมดกัน ใครสั่งใครสอนให้เห็นแก่กินขนาดนี้ ดูสิตัวสั่นริกๆ”  ผมค้อนให้พี่ปั้นวงโต มาว่าผม
ไม่ได้เป็นถึงขนาดนั้นเสียหน่อย แค่สายหางดิกๆ เท่านั้นๆ เอง

“ไม่เห็นเป็นไรปุ่น ออกจะน่ารัก” มีคนเถียงแทนครับ

(｡￫‿￩｡) 

“ปุ่นแอบเอายาอะไรให้เจ้านายกินหรือเปล่า ทำไมเชื่องได้เชื่องดี”

“พี่ปั้น!!” ผมตกใจตาแทบถลน ทำไมใช้คำพูดแรงแบบนั้น

“อภิสิทธิ์ของการเป็นพี่เราไงปุ่น” พี่ปั้นดูชอบใจกับคำพูดของตัวเองมากจนหัวเราะออกมา

“ไปๆ ลินกวักมือเรียกแล้ว” พี่ปั้นเดินนำผมกับคุณวีร์ไปก่อน ผมหันไปทำตาละห้อยให้คนที่ยืนข้างๆ

“ขอโทษนะครับคุณวีร์ พี่ปั้นพูดไม่น่าฟังเลย”

“ใช่ ถ้าเป็นคนอื่นพี่ต่อยปากแตกไปแล้ว แต่ปั้นพูดถูก ทำยังไงได้ดันมาชอบน้องเขา มันก็ต้องยอมเป็นธรรมดา”

แหม คันปากจริงๆ ครับ อยากจะถามว่ายอมเพราะผมหรือยอมเพราะขืนต่อยพี่ปั้นมันจริงๆ พี่มันคงไม่ยืนเฉยๆ
ให้ต่อยฟรีหรอก ทำมาเป็นพูดดี

แต่เห็นแก่เค้กที่รออยู่ ผมจะไม่เถียงกับคุณรองประธานให้เสียเวลา ไปดีกว่า





เที่ยงคืนแล้วง่วงก็ง่วงแต่ผมต้องคุยกับคุณวีร์ก่อน

“ตาจะปิดอยู่แล้วทำไมไม่นอน” คนอาบน้ำเสร็จทีหลังขึ้นมานอนข้างๆ

ผมพลิกตัวเข้าไปนอนใกล้ๆ ยกมือใหญ่ขึ้นมาจับเล่น

“คุณวีร์เคยมีแพลนที่จะแต่งงานไหมครับ”  ผมเริ่มขบวนการสืบของโคนันปุ่น

“ทำไม ตัวอ้วนอยากแต่งแล้วเหรอ ใจร้อนนะเรา” ไม่ให้ความร่วมมือเลย เอาใหม่

“ไม่ใช่สักหน่อย ผมหมายถึงก่อนเจอผม คุณวีร์มีใครที่อยากแต่งด้วยหรือเปล่าครับ”  ถามมันชัดๆ ไปเลย

“พี่รักปุ่นคนเดียว” คนตอบไม่ตรงคำถามดึงมือออกจากมือผม เปลี่ยนมากอดผมเอาไว้อย่างที่ชอบทำทุกคืน

“คุณวีร์ตอบให้ตรงคำถามสิครับ”  ผมทำปากยื่นปากยาวให้รู้ว่าเริ่มโมโหและงอน

“ไปได้ยินอะไรมาหือ ซักพี่ขนาดนี้ ไหนบอกมาใครพูดอะไร”

ทำ..ทำไมโคนันปุ่นถูกซักล่ะ ในการ์ตูนไม่มีนะครับ โคนันปุ่นต้องฉลาดอยู่คนเดียวสิ

“เร็ว สารภาพมา ใครพูดอะไรให้ไม่สบายใจอีก”  เฮ้ยไม่ใช่แล้ว นี่มันม่ายช่ายยยย

“ถ้าไม่พูดต้องโดนแบบนี้”

อ๊ากก คุณวีร์จี้เอวผม

“ฮ่าๆๆ  ค..คุณวีร์ คุณวีร์ ปล่อย”  ผมมันพวกบ้าจี้ขนานหนัก เริ่มดิ้นทุรนทุรายจนน้ำลายไหลยืดออกมา

คุณวีร์หยุดมือ ปล่อยให้ผมมีโอกาสหายใจ ริมฝีปากของคนตัวโตแตะลงมาบนแก้ม ลิ้นไล้น้ำลายผมเข้าปากตัวเอง

“อื้อ อย่าครับคุณวีร์มันสกปรก” ผมรีบยกมือยันอกไม่อยากให้ทำต่อ

“ตรงไหน ออกจะหวานอร่อย” คนชิมพอกวาดไปชิมจนหมดเกลี้ยง ก็เริ่มหาอย่างอื่นชิมต่อ

“อื้อ” แก้มกลมของผมถูกงับ คนทำคงมันเขี้ยว ข้างซ้ายโดนแล้วก็ย้ายไปข้างขวา
มือก็ลูบพุงผมไปด้วย ตรงไหนเป็นเนื้อนิ่มๆ ก็แอบบีบขึ้นมาเล่น  ปวดหัวจริงๆ ครับ ทำเป็นเด็กฟันกำลังขึ้นไปได้


ผมมัวแต่ป้องกันตัวคอยปัดมือซนออก หน้าก็ต้องคอยขยับหนีคนที่เพิ่งกินข้าวอิ่มมาแท้ๆ กลับทำท่าว่าหิวอีกแล้ว

เฮ้อ สงสัยคงต้องตั้งหลักใหม่พรุ่งนี้ เดี๋ยวค่อยจับมาซักใหม่อีกที


แต่ก็ไม่เชิงว่ายกนี้ผมแพ้นะครับ อย่างน้อยผมก็ไม่ต้องตอบเหมือนกันว่าใครบอกผมมา ถือว่าเจ๊ากันไป ^^



.........................................................TBC............................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 24-04-2016 16:53:43

เอาแล้วววว ลลิตาาาา เธอใส่ความใช่ป่ะ นี่เธอมโนไปเองว่าเป็นเธอที่คุณวีร์อยากแต่งด้วยป่ะเนี่ย โอ๊ยยยยย แต่พี่ปุ่นไม่ได้โค่นง่ายๆนะ 555555 แล้วพี่ปั้นยังหมั่นไส้คุณวีร์อีก คุณวีร์ถึงขนาดห่วงปุ่นเป็นคนแรกเลยนะคะ 5555555 นี่ไง เอา้องชายเราไปแลกน้องชายเขา ไม่คุ้มเหรอคะ เราว่าเดี๋ยวพีปุ่นต้องมาจัดการเรื่องนี้ แต่พี่ปุ่นคะ ทีมอ้วนแรดไม่ได้แล้วนะคะ ต้องอ้วนกวางแล้วคะ กรี๊ดดดดดดด ทำให้เราสงสัยขึ้นอีกกก ตกลงลลิตา่าจะเป็นคนร้ายละ แงงง แต่เดี๋ยวเราว่ามันต้องมีหุกมุมเรารออออออ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 24-04-2016 16:57:09

เคยมีคนที่คิดจะแต่งด้วยจริงเหรอท่านรอง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 24-04-2016 17:05:56

ปั่นตอบได้ใจมากที่ต่อกรกับยัยลลิตา ทำให้นางหงายเงิบไป

ระหว่างยัยวิกา กับลลิตา เราว่าลลิตาร้ายลึก ถึงขนาดโดนไล่ออกไปแล้ว นางยังเสนอหน้ามาเจอคุณวีร์ที่ไล่นางออก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 24-04-2016 17:18:32

 :hao3:ตัวอ้วนคือดีงามอะ เห็นแบบนี้นางก็สู้คนจ้า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 24-04-2016 17:21:27

ลลิตานี่ เข้าข่ายโรคจิตนะ



เทวิกา ก็ อาจโดนนางหลอกใช้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 24-04-2016 17:26:40

น้องปุ่นน่ารัก ฉลาดด้วย คุณวีร์ไปไหนไม่รอด  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 24-04-2016 17:52:30

เรามีต้นแบบของปุ่นอยู่ในใจ เรานึกถึง ขุ่นแม่เบญ ชลาอ่ะ 555 ตัวอ้วนกลม น่ารัก แรดนิด ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 24-04-2016 17:55:41

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: MissMay ที่ 24-04-2016 18:07:56

เกลียดดดดชะนีในเรื่องนี้ แต่ยกเว้นให้ลินคนนึง
สำหรับเจ้ลินมีไว้ชาบู~ :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 24-04-2016 18:16:57

เรายังเชื่อว่าลลิตาโรคจิตที่สุดในเรื่องแล้วล่ะ
ฟันธงเลย
รอคู่หลักคู่รองเขาลงเอยกัน แอบอยากเห็นงานแต่งสามคู่รวด อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 24-04-2016 18:30:13

ความปลอดภัยปุ่นต้องมาก่อน คุณวีร์น่ารักมาก
คุณวีร์นี่โคตรจะติดแฟนเลย เดินหาเดินตามตลอด ทั้งหวงและห่วง
ปล. สติลขำชื่อทีมแรดอ้วน

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 24-04-2016 19:21:09

ลลิตา นางร้ายนะ ร้ายใช่เล่น
ว่าแต่เรื่องที่นางพูดนี่จริงป่ะเนี่ย คุณวีร์คะ  เคลียร์ด่วนๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 24-04-2016 19:41:45

ตัวอ้วน น่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 24-04-2016 20:19:47

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 24-04-2016 20:40:48

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 24-04-2016 20:54:33

ลลิตาน่าตบจิงๆ !! :m16: :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 24-04-2016 21:04:47

พี่หญิงในเรื่องนี้ช่างงง...
คุณลินก็หยิ่งๆ จอมวางแผน ขี้เก๊ก ชอบแกล้ง (มีไอเย็นให้ขนลุกซู่ซ่าด้วย ฮา)
วิกาก็หาผลประโยชน์เข้าตัวเองตลอด พยายามมาก เป็นนางร้ายแบบ 4D คือสัมผัสได้ว่านางไม่ได้มาดี
ส่วนลลิตา มาแนววิกาแต่คนดีดูสุขุมกว่า ออกแนวจิตหงุดหงิมนิดหน่อย ดูออกง่ายว่ามุ่งร้ายเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 24-04-2016 21:28:22

เจ๊ากันจริงป่าวอะ  o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 24-04-2016 22:04:07

ค่ะ เจ๊ากันเนอะปุ่น 5555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 24-04-2016 22:07:23

ปุ่นน่ารักกกก :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 24-04-2016 22:10:30

คุณวีร์บอกมาซะดีๆว่าเรื่องมันเป็นยังไง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 24-04-2016 22:19:17

อิอิ ปุ่นโดยเบี่ยงเบนความสนใจละ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 24-04-2016 22:33:48

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: kamontipsaii ที่ 24-04-2016 22:45:03

โกหก ! ท่านรองเขาไม่ทำแบบนั้นหรอก ถึงมีคนอยากแต่งด้วยจริงๆก็คงเป็นอดีตไปแล้วล่ะ
เจ้าตัวกลมเอาคุณวีร์อวู่อยู่แล้ว  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-04-2016 22:53:04

หรือคุณวีร์ นางจะมีคู่หมั้นจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 24-04-2016 22:59:36

อดีตก็คือดีต

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 24-04-2016 23:27:18

มันจะไม่มาม่าใช่ไหม

เราไม่ชอบมาม่าาาา :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: FaiiFay_Elle ที่ 24-04-2016 23:43:19

อ่านแบบมาราทอนกันเลยทีเดียว ตามค่ะ  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: iamtsubame ที่ 25-04-2016 00:25:05

โคนันปุ่นโดนกินซะแล้ววววววว :haun4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 25-04-2016 02:36:31

จะเป็นลลิตารึเปล่า นางดูแปลกๆอ่ะ

พี่ปุ่นโดนกินซะแล้ว 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 25-04-2016 07:17:52

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 25-04-2016 07:24:20

เริ่มกลัวผู้หญิงคนนัเนแล้วสิ
เราว่าลลิตาน่ากลัวกว่าวิกานะ
และนางดีต่อหน้าลับหลังนี้
คนละเรื่องเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 25-04-2016 10:21:07

ใครคือคนร้ายตัวจริงกันนะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 25-04-2016 10:45:11

รอตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 32] 24/04/16 ★ P.44
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-04-2016 13:23:52

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33 ] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 25-04-2016 15:51:08

ตอนที่ 33

“ปุ่นหยิบชุดให้พี่หน่อย” เสียงดังจากในห้องน้ำ ทำให้ผมต้องหยุดกิจกรรมที่ตัวเองทำอยู่

“ชุดไหนครับ”

“ปุ่นเลือกเลย”

มาอีกแล้ว เดี๋ยวนี้ไม่รู้คุณรองประธานเป็นอะไร แต่ก่อนก็เห็นเข้าไปแต่งตัวในห้องแต่งตัวตลอด
ไม่รู้จะย้ายมาใส่ในห้องนอนทำไมให้ยุ่งยาก รสนิยมผมก็ดีเหลือเกิน เรียกว่าเลือกแต่ละทีกว่าจะได้ครบชุดเล่นเอาเครียด

อืม..เสื้อเชิ้ต กางเกงได้แล้ว สูทได้แล้ว เข็มขัดได้แล้ว เนคไทเอาเส้นนี้แล้วกัน มีอะไรอีก...

อ๊ะ..อย่างสุดท้าย ผมเปิดลิ้นชัก ซาลาเปากลายเป็นลูกตำลึงทันที แก้มผมแดงแป๊ด
หยิบปราการด่านสุดท้ายของผู้ชายออกมาถือไว้ มันต้องไม่อายสิ ทำไมพี่ปุ่นเขินทุกครั้งที่จับละเนี่ย ไม่ไหวๆ

“ได้แล้วครับ” ออกมาเจอคนรอแต่งตัวนั่งสบายอยู่บนขอบเตียง เห็นแล้วหมั่นไส้

คุณรองประธานยื่นมือออกมา ผมส่งไม้แขวนทั้งหมดไปให้ พร้อมกับอีกชิ้นที่อยู่ในมือ

คนตรงหน้าไม่ยอมรับอย่างอื่นนอกจากชิ้นที่ผมถือไว้


“อื้อ คุณวีร์อะ” ผมรีบประท้วง ก็คุณเขาเล่นกุมมือทับมือผมแล้วบีบมือลงมาเบาๆ มันทำให้ผมต้องกำของชิ้นนั้นแน่นขึ้น
เรียกว่ารับสัมผัสกันเต็มฝ่ามือ นี่ดีว่าซักมาใหม่หอมฉุยน่ะไม่งั้นคงได้อายกว่านี้

“ฮ่าๆๆ ก็พี่ชอบหน้าปุ่นเวลาอายที่สุด แก้มน่าฟัดชะมัด” ไม่พูดเปล่าๆ ฟัดลงมาจริงๆ แก้มผมเนี่ยจะกินให้ได้ใช่ไหม



“ปุ่นชอบสีน้ำเงินเหรอ หยิบให้พี่ทีไรสีนี้ทุกที” คนตัวโตคลี่กางเกงในที่พับอยู่ออก ถือมาโชว์ตรงหน้าผม
โว้ยย ช่วยรีบใส่ๆ เข้าไปได้ไหมครับคุณรองประธาน รู้ว่าเขินก็แกล้งจัง

“ปุ่นไม่ชอบเสื้อผ้าสีอะไร”

(?_?)  ผมมองหน้าคุณรองประธาน อยู่ดีๆ ทำไมถามเรื่องนี้

“สีเหลืองครับ” ความจริงผมก็ชอบทุกสีนั่นแหล่ะ แต่เลือกสีที่ตัวเองไม่ค่อยใส่มาตอบ

“เฮ้อ” คุณรองประธานถอนใจยาว มองกางเกงในในมือ

“ทำไมเหรอครับคุณวีร์” แม้รู้ว่ากำลังจะตกหลุมพรางที่โดนขุดล่อ แต่มันอยากรู้เกินกว่าจะระงับปากตัวเองได้

“พี่ไม่เคยคิดว่าจะใส่กางเกงในสีเหลือง แต่จะลองหาซื้อมาใส่ดู”

“คุณวีร์ถามเพราะจะใส่สีที่ผมไม่ชอบเหรอครับ คิดจะแกล้งผมใช่ไหม เด็กอะ”

O__O”
   
“เปล่า ไม่ได้คิดจะแกล้ง” คนพูดขยับเข้ามาใกล้ เอามือมาโอบเอวผมไว้ ก่อนก้มลงมากระซิบริมหู

“ถ้าเป็นสีที่ปุ่นไม่ชอบ ปุ่นจะได้อยากถอดมันออกจากตัวพี่” ตาวาวๆ ที่ย้ายมาจับจ้องตาผม มือที่เลื่อนจากเอว
ลงไปบีบสะโพก แถมออกแรงกดให้ผมเข้าแนบชิด จนบางอย่างที่อยู่ใต้ผ้าขนหนูสัมผัสเข้ากับหน้าท้องของผม

“โอ๋เอ๋ นอนเสียเถิดน้องนอน อย่าตื่นนะเฟ้ย พี่ปุ่นสู้ศึกตอนเช้าไม่ไหวแล้ว ฮือ ฮือ


“ฮ่าๆ ตัวอ้วนเอ๊ย” มือใหญ่ยกขึ้นมาดึงแก้มผมจนยืดตามมือ

“ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น พี่ไม่รังแกหรอกน่า วันนี้ต้องเดินเยอะถึงอยากทำแค่ไหนก็ไม่ใจร้ายขนาดนั้น”

“พู่” ผมนี่โล่งอกจนต้องพ่นลมหายใจออกมา เป็นเหตุให้คนตาวาวๆ ที่ยอมปล่อยมือออกแล้ววกกลับมากอดใหม่อีกครั้ง
ไอ้ผมก็ขัดขืนไม่สะดวก มือเต็มไปด้วยข้าวของ

“ถอนใจใส่พี่เหรอ” คุณรองประธานงับปากผมกดย้ำบนล่าง ก่อนบดคลึงลงมาด้วยริมฝีปากหนา
จูบราวกับจะดูดวิญญาณผมออกจากร่าง ถอนหายใจใส่ทีเดียว กะจะลงโทษไม่ให้ผมได้หายใจเลยหรือไง


“แฮ่กๆ” นี่คืออาการของคนขาดอากาศเป็นเวลานาน คนทำไม่ยักจะเป็นไร ยิ้มร่าพอใจในผลงานของตัวเอง
หยิบกางเกงไปใส่ ต่อด้วยเข็มขัด และเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน

“ติดกระดุมให้พี่หน่อย”

โอ้ยย พี่ปุ่นอยากจะเป็นบ้า มือไม้เกิดจะเป็นง่อยขึ้นมาอีก

“ทำเองครับ” ต้องแบบนี้ เดี๋ยวจะหาว่าพี่ปุ่นหงอ

“ติดให้พี่หน่อย”

“ไม่” เพิ่มระดับความแข็งของเสียงไปอีกหนึ่งเบอร์ แถมวางเสื้อสูทกับเนคไทพาดไว้บนเตียง เตรียมสะบัดก้นหนี

“ตามใจไม่อยากให้ใส่พี่ก็จะถอด และถ้าพี่ถอดพี่จะไม่ถอดคนเดียว” รอยยิ้มมุมปากกับตาเจ้าเล่ห์ที่ส่งมา
ทำเอาขนลุกเกรียว รีบไปกลักกระดุมให้มือไม้สั่น พี่ปุ่นไม่ได้กลัวนะพี่ปุ่นแค่ไม่อยากให้เสื้อยับ


ผมกลัดกระดุมให้คุณรองประธานไป มือก็ต้องคอยปัดไป คนอะไรมือไม้อย่างกับปลาหมึก
เดี๋ยวจับแก้ม เดี๋ยวลูบติ่งหู เดี๋ยวไล้คอเสื้อ มันทำให้ภายในท้องพี่ปุ่นวูบวาบ เผลอจะหลุดเสียงครางออกมาเป็นระยะ
เม็ดสุดท้ายนี่กว่าจะติดเข้าไปได้ มือสั่นจนนึกอยากจะตีมือตัวเองที่ไม่รักดี ทำเจ้าของขายหน้าให้คนที่นั่งลูบอยู่
ยิ้มออกมาราวกับมีความสุขเสียเต็มประดา

“เนคไทครับ” ผมหยิบจากเตียงขึ้นมายื่นให้ แต่คนตัวโตส่ายหน้า

“เช้านี้จะแวะไปดูที่ที่มีคนเสนอมา ทางฝายฯ ส่งผลการประเมินมาแล้วว่าผ่าน แต่เป็นพื้นที่ใหญ่และค่อนข้างแพง
พี่อยากไปดูด้วยตัวเอง กลับเข้าออฟฟิศค่อยใส่ ปุ่นก็ด้วยนะ อากาศข้างนอกร้อน”

“ครับ” ผมหยิบเนคไทและเสื้อสูทขึ้นมาพาดแขน คุณรองประธานเดินไปจัดผมหน้ากระจก ผมเลยถือโอกาส
เดินออกจากห้องมาเตรียมความพร้อมด้านล่าง





วันนี้พี่ปั้นไม่ได้มาด้วยเพราะติดนัดคุยงานกับลูกค้ารายใหม่ จึงเป็นหน้าที่ของพี่สนิมและพี่โชคเหมือนเคย
รถมุ่งหน้าสู่เส้นทางไปปทุมธานี

“คุณวีร์จะซื้อเอาไปทำเป็นอะไรครับ” ผมมองแปลนในมือคุณวีร์ด้วยความสนใจ

คุณวีร์เงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม ยิ้มขำจนเกิดเสียงหัวเราะขึ้นในลำคอ

“ผมถามเป็นงานเป็นการนะครับ คุณวีร์ขำอะไร” หงิกสิครับ หน้าผมทั้งหงิกทั้งงอ ทั้งปากเชิด ครบสูตรคนงอน

“เห็นอะไรนี่ไหม” คุณวีร์เปิดเอกสารไปหน้าแรกที่เป็นใบปะหน้า ผมก้มลงไปมองก่อนเบิกตากว้าง

นั่นมัน....นั่นมัน...

ลายเซ็นของผมครับ หราเลย

“หึๆ เป็นเลขาที่ดีจริงๆ นะ ส่งเอกสารติดเมมโมมาให้อย่างดี แต่กลับไม่รู้ว่าตัวเองเขียนอะไร"

 ผมกลืนน้ำลายลงคอ เอกสารนั่นผมไม่เคยแตะด้วยซ้ำ มีแต่ใบแปะที่พี่พรทำเมมโมให้คุณวีร์แล้วเอามาให้ผมเซ็น

“พี่พรเป็นคนทำครับ” ผมสารภาพไปเลยตรงๆ

“พี่ก็กะไว้แล้ว เอกสารนี่ดีเกินกว่าปุ่นจะเป็นคนทำ”

เป็นคนเข้าใจอะไรง่ายจริงๆ ไม่ดุผมด้วยที่โกง แต่เอ๊ะ..ไม่ดุก็จริง แต่นี่มันด่าผมนี่หว่าไอ้คุณรองประธาน

“หึๆ” แล้วดูครับ พี่สนิมกับพี่โชคแอบหัวเราะผมด้วย รุมกันนี่หว่า


“สนิมถามหน่อยสิ ตอนตัวอ้วนทำงานที่บริษัทปั้น เอกสารไม่ยุ่งไปหมดเหรอ”

“ก็นิดหน่อยครับ เห็นปั้นบอกว่าตั้งแต่ปุ่นไม่อยู่คนใหม่ทำดีขึ้นเยอะเลย”

“ป๊าบ” รถถึงทำปัด เมื่อผมส่งฝ่ามืออรหันต์อ้วนกลมฟาดเข้าเต็มแขนคนขับ

“เฮ้ย ปุ่น เดี๋ยวตายกันพอดี” คนบังคับรถบ่นอุบ

“ก็มาว่าน้องทำไม”

“เอาน่าอย่าทะเลาะกัน” คุณรองประธานทำมาเป็นช่วยห้ามทัพ

“ฝากสนิมบอกปั้นด้วยว่าไม่ต้องห่วง ไม่ปล่อยกลับไปป่วนทางโน้นหรอกจะดูแลให้เอง”

“ครับ”

ฮ่าๆ ผมก็เขินนะครับ แต่ผมขำพี่สนิมมากกว่า นานๆ จะเห็นแกเขินจนหูแดง


“แล้วตกลงจะสร้างอะไรครับ”

“โรงแรมสำหรับผู้สูงอายุ คล้ายๆอพาร์ทเม้นต์แต่เราเซอร์วิสแบบโรงแรม มีอาหารเช้าให้ มีคนทำความสะอาดห้อง
มีห้องสมุด มีสระว่ายน้ำ ห้องออกกำลังกายที่เหมาะกับผู้สูงอายุโดยเฉพาะ และจะมีแพทย์กับพยาบาลประจำสำหรับการ
รักษาเบื้องต้นเหมือนกับมีคลินิกรักษาอยู่ในโรงแรมเลย"

ว้าว มิน่าถึงต้องสร้างออกมาห่างกรุงเทพฯ นิดนึง

“ไอเดียคุณวีร์เหรอครับ”

“อืม ก็โครงการนี้แหล่ะที่พี่จักรพยายามเสนอที่ให้กับบริษัท” ผมพยักหน้าให้รู้ว่าจำได้

“แล้วที่ผืนนี้ใช่ที่คุณจักรเสนอไหมครับ”

“ไม่ใช่”

“งั้นคุณจักรก็ชวดสินะครับงานนี้”

“ใช่ ป่านนี้คงรู้ข่าวแล้ว”



“โอ๊ะ!!” ตัวผมเซจนลื่นไถลไปชนกับคุณวีร์ ตามแรงเหวี่ยงของรถ

“สนิมเกิดอะไรขึ้น”

“ผมสงสัยว่ามีรถตามมาครับ ตั้งแต่เราเลี้ยวออกมาจากถนนสายหลัก”

ผมรีบหันกลับไปดูด้านหลัง รถมอเตอร์ไซด์สองคันเร่งขึ้นมาด้วยความเร็วสูง คนขับคนซ้อนใส่หมวกกันน็อค
และเสื้อคลุมมิดชิดทำให้ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้

“ผมว่าใช่ครับพี่สนิม” ผมรีบบอกเมื่อเห็นว่าทั้งสองคันยังเร่งความเร็วขึ้นมาตามติด

“คุณวีร์ ปุ่นคาดเบลท์ด้วยครับ” พี่โชคหันมาบอก

ผมคว้าสายขึ้นมาได้กำลังจะดึง แต่คนตัวโตกว่าชะโงกมาจับ ก่อนดึงสายมาคาดให้ผม เช็คว่าเรียบร้อยดี
ถึงกลับไปดึงของตัวเองบ้าง

“บ้าเอ๊ย” เสียงสบถของพี่สนิมทำให้ผมต้องตื่นตัว ถนนเส้นนี้เป็นถนนเส้นเล็ก สองข้างทางเป็นที่ร้างมีต้นหญ้าขึ้นสูง
ตัวถนนเป็นทางราดที่เสื่อมโทรมเต็มที ทำให้การขับด้วยความเร็วสูงเป็นไปได้ยาก

“ฟิ้ว” เสียงบางอย่างที่แหวกอากาศตรงมายังรถ ทำให้คุณวีร์คว้าตัวผมกดลงไว้ในอ้อมแขน
ผมพยายามดิ้นออกเพราะต้องการเป็นคนปกป้องคนที่ตัวโตกว่า แต่อ้อมแขนนั้นกลับรัดแน่นขึ้นไม่ยอมปล่อยผมง่ายๆ

“ปัง” เสียงปืนจากที่นั่งข้างคนขับดังขึ้น พี่โชคเปิดหน้าต่างและยิงสวนกลับไปยังรถที่ตามมา

“เสียงลูกปืนแหวกอากาศดังซ้ำๆ จนได้ยินเสียงล้มคว่ำของมอเตอร์ไซด์ที่ครูดไปกับถนน
เก็บได้หนึ่ง ผมนับตัวเลขในใจ

“ฟรุ่บ” สิ้นเสียงที่ดังขึ้น รถที่ผมนั่งส่ายไปมา พี่สนิมพยายามบังคับรถเพื่อไม่ให้ตกลงข้างทาง
แบบนี้ไม่เข้าท่าแน่ๆ


พี่สนิมบังคับรถจนจอดนิ่ง รถมอเตอร์ไซด์คันทีเหลือยังไม่สามารถเข้ามาใกล้ได้เพราะปืนในมือพี่โชค

“พี่มีกระสุนแค่สองแม็ก ปุ่นคุ้มครองคุณวีร์พาออกไปก่อน หาที่ปลอดภัยแล้วโทรแจ้งตำรวจ นับหนึ่งถึงสามแล้ววิ่ง”
พี่สนิมสั่งให้ผมกับคุณวีร์ปลดเข็มขัดออก และแจ้งให้สัญญาณ

“หนึ่ง สอง สาม” พี่สนิทเปิดประตูออกไป ยิงกราดเพื่อเปิดทางให้ผมกับคุณวีร์ออกจากรถ
สายตาผมเหลือบกลับไปมอง เห็นรถมอเตอร์ไซด์อีกคันเข้ามาจอด ทำให้ผมรีบหันไปบอกคุณวีร์

“วิ่ง!!”

ด้านหลังยังมีเสียงปืนยิงไม่หยุด ขอให้พี่สนิมกับพี่โชคปลอดภัยด้วยเถอะ

ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเป็นตัวถ่วงคุณวีร์ ด้วยช่วงขาที่สั้นกว่าและแรงที่น้อยกว่า

“คุณวีร์วิ่งไปก่อนเลยครับ เดี๋ยวผมถ่วงไว้ให้”  ผมตะโกนบอกคนข้างๆ ที่ถึงจะวิ่งได้เร็วกว่าแต่กลับวิ่งอยู่ข้างๆ ผม
มาตลอดทาง

“ไม่มีทาง” คุณวีร์คว้าข้อมือผมจับไว้แน่น ดึงให้วิ่งไปด้วยกัน

แต่ระยะทางจากตรงนี้กว่าจะไปถึงเขตชุมชนไม่ใช่ใกล้ๆ การหลบซ่อนเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำในพื้นที่ที่สามารถมองหา
และยิงกราดได้ง่ายแบบนี้ ผมต้องรีบคิดหาทางออก

ครูบอกว่ายังไง คิดสิปุ่น คิด!!


“บรึ๊น” เสียงมอเตอร์ไซด์ที่เร่งเครื่องอยู่ด้านหลัง ไม่ต้องหันไปมองผมก็รู้ว่ามีคันที่สามรถหลุดการสกัดของพี่สนิมมาได้

“ฟิ้ว” คุณวีร์ผลักผมให้ล้มลงกลิ้งไปด้วยกัน

ผมได้ยินเสียงมอเตอร์ไซด์จอด หันไปเผชิญหน้าโชคดีที่มาแค่คนเดียว ผมรู้สึกใจชื้นขึ้นเห็นความหวังรำไร
พี่สนิมเจอสาม ผมเจอหนึ่งคงพอไหว

“ปุ่นพอพี่ยืน ปุ่นวิ่งหนีไปก่อน” เสียงกระซิบข้างหูของคุณวีร์ทำให้ผมรู้ว่าผมจะสั่นไม่ได้
มีชีวิตคนที่ผมรักอยู่ในมือ ผมต้องสู้ให้ได้

เสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามา เร่งให้คุณวีร์รีบลุกขึ้นยืน
 ผมรู้ว่าชีวิตจริงไม่ใช่ละคร มันจะไม่รอเดินจนถึงตัวแล้วยิง แต่จะเดินเข้ามาในระยะยิงที่แม่นยำที่สุดเท่านั้น
ดังนั้นผมต้องชิงลงมือก่อน

หนึ่ง

สอง

สาม

“ปัง”

เบเร็ตต้า21a ขนาด.22 ที่ถูกผมดึงออกจากข้อเท้าขึ้นมาเตรียมพร้อม ถูกยิงออกไปหนึ่งนัดทันที
ปืนรุ่นนี้ระยะยิงอยู่ที่ 3เมตรไม่เกิน5เมตร มันไม่ได้แม่นเหมือนจับวางเพราะระยะที่ไกลเกินไป และผมไม่เคยยิงใครมาก่อน

มันต่างกับตอนเรียนมาก ทั้งความสั่นของมือ ทั้งความเร็วของหัวใจมีผลต่อการยิงทั้งสิ้น
แต่เพราะคนที่เดินเข้ามาอย่างอุกอาจประมาทคนอย่างผมเกินไป  เมื่อลูกปืนนัดนั้นเฉียดผ่านลำตัว
ทำให้ตกใจจนผงะ ปืนในมือหลุดร่วงลงกับพื้น

แค่นั้นก็พอสำหรับคนที่ตื่นตัวอยู่แล้วอย่างคุณวีร์ ร่างสูงกระโจนเข้าหามือปืน ซัดหมัดนำไปก่อนจังๆ
ผมรีบลุกขึ้นยืน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือจัดการกับอาวุธก่อน

ผมหยิบปืนที่หล่นอยู่ขึ้นมาถือไว้ในมือ เดินเข้าไปหาทั้งสองคนที่ซัดกันนัวเนีย

“กึก” เสียงง้างไกปืน ดังพอจะหยุดหมัดที่ถลุงกันอยู่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฝ่ายไหนกำลังได้เปรียบ
คุณวีร์ลุกขึ้นยืนทันที

ผมส่งปืนในมือให้คุณวีร์ ไม่แน่ใจว่าใช้เป็นไหม แต่คนอย่างคุณวีร์น่าจะทำได้


ผมจับปืนในมือตัวเองแน่น ก่อนเดินไปยังร่างที่นอนอยู่

มันยกมือขึ้นมาทั้งสองข้าง คงนึกว่าผมจะยิงทิ้ง แต่ผมไม่ใช่คนโหดเหี้ยมแบบนั้นและยังมีสติพอจะรู้ว่า
ไม่ควรให้เรื่องยุ่งยากทางกฎหมายไปมากกว่านี้

ผมตบลงไปด้วยด้ามปืนที่เข้าเซฟดีแล้ว ต้องให้แน่ใจว่าไอ้หมอนี้จะไม่ฟื้นขึ้นมาจนกว่าตำรวจจะมา
นี่คือคำที่พี่ปั้นเคยสอนไว้ อย่าทำอะไรลวกๆ ต้องให้แน่ใจว่ามันจะเล่นงานเราอีกไม่ได้

สอง สาม สี่ ตอนนี้เลือดอาบหน้ามันจนมองไม่เห็นใบหน้าจริง ผมลุกขึ้นยืนมองดูผลงานตัวเอง
อยู่ๆ ก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ผมสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆ เพื่อให้กลับมามีสติอีกครั้ง

“ปุ่น” มือที่จับหัวผมช่วยเรียกความเข็มแข็งกลับมาได้มาก ผมหันไปกอดคุณวีร์เอาไว้
กอดแน่นๆ แต่เพียงครู่เดียว
 

“คุณวีร์เอาปืนนี้ไว้ครับ” ผมส่งปืนของคนร้ายให้คุณวีร์ ก่อนแบมือขอปืนตัวเองคืน

“ทางโน้นเสียงปืนเงียบไปแล้ว ผมจะกลับไปช่วยพี่สนิม คุณวีร์โทรหาตำรวจกับพี่ปั้นด้วยนะครับ ระวังตัวเองด้วย”

“ไม่ ปุ่น” คุณวีร์คว้ามือผมไว้แน่น

“ถ้าไปก็ไปด้วยกัน” ผมมองหน้าคุณวีร์ก่อนเริ่มชั่งใจ ถ้ากลับไปคุณวีร์จะเป็นอันตรายไหม แต่ผมก็เป็นห่วงพี่สนิมกับพี่โชค

“ถ้าอย่างนั้นลองกลับไปสังเกตการณ์กันก่อนครับ” คุณวีร์พยักหน้า เราสองคนวิ่งกลับไปทางเดิม



ภาพที่เห็นพี่สนิมกำลังสู้มือเปล่ากับมือปืนคนนึง สองคนนอนอยู่ที่พื้นไม่แน่ใจว่าสลบหรือตาย
พี่โชคนั่งพิงรถ ลักษณะเหมือนบาดเจ็บ ผมรีบยิงปืนขึ้นฟ้าเพื่อยุติการต่อสู้ของพี่สนิม

พอหันมาเห็นผมเล็งปืนไปหา คนนึงรีบชูมือขึ้น อีกคนอาศัยจังหวะนี้ปล่อยหมัดจนฝ่ายตรงข้ามล้มลง


พี่สนิมไม่ได้ตามลงไปซ้ำ แต่รับปืนจากมือผมไปจ่อเอาไว้

คุณวีร์ประคองพี่โชคขึ้นไปนั่งบนรถห้อยขาออกมาข้างนอก ช่วยสำรวจบาดแผลจากการยิงที่โดนเข้าที่หัวไหล่

“กระสุนทะลุออกหลังไป ยังโชคดี” 

“คุณวีร์ครับโทรแจ้งตำรวจที”  ส่วนผมกดหาพี่ปั้น เพิ่งรู้สึกว่ามือมันสั่นไปหมด จนกดปุ่มโทรศัพท์แทบไม่ได้
ขาก็สั่นจนต้องหาหลักพิง



เรารออยู่เกือบสามสิบนาทีกว่ารถตำรวจจะมา ตามด้วยรถพยาบาล  ระหว่างนั้นพี่สนิมก็เค้นคอถามคนร้ายคนเดียว
ที่ยังมีสติจนได้ชื่อผู้ว่าจ้างมา ซึ่งผมไม่คุ้นกับชื่อนี้เอาเลย แต่คุณวีร์กลับพยักหน้าทันที

“คนของพี่จักร ถ้าพี่จำไม่ผิดน่าจะเป็นนายหน้าที่คอยหาที่มาให้พี่จักร”

“นี่คุณจักรอยากขายที่จนถึงกับจ้างคนมาฆ่าคุณวีร์เลยหรือครับ”

“พี่ไม่คิดว่าเป็นเพราะเรื่องขายที่ แต่เดี๋ยวเราคงได้รู้กัน”

ผมเห็นสีหน้าผิดหวังของคุณวีร์แล้วสงสารจับใจ ยังไงก็ญาติกัน

“ไม่เป็นไรนะครับคุณวีร์ น้องอยู่ตรงนี้แล้ว” ผมโอบมือไปรอบคอ กดศีรษะให้ซบลงมากับอก
ลืมไปหมดสิ้นว่ากำลังกลัวแค่ไหน





พี่ปั้นตามมาหาที่โรงพยาบาล ผม คุณวีร์ พี่สนิมมากับรถพยาบาลที่รับตัวพี่โชคมา คุณวีร์นั่งเงียบมาตลอดทาง
จนผมใจไม่ค่อยดี

“ปุ่นเป็นยังไงบ้าง” พี่ปั้นวิ่งมาหาผมก่อนเป็นคนแรก

“น้องไม่เป็นไรครับแค่ตกใจ”

“วีร์โอเคใช่ไหม?” คุณวีร์พยักหน้าให้พี่ปั้น แผลบนหน้าได้รับการดูแลเรียบร้อยแล้ว

“คุณธรรม..ท่านประธานโทรมาหาหรือยัง”

“โทรมาแล้ว”

“รู้แล้วสินะ” คุณวีร์พยักหน้า

“แล้วจะเอายังไง”

“ฝากปั้นจัดการให้ที ให้มันเป็นไปตามขั้นตอน”

“ความจริงผมก็เข้าใจคุณจักรนะครับ หุนหันพลันแล่น อารมณ์โกรธแท้ๆ ไม่สืบให้ดีเสียก่อน”

ที่ผมพูดแบบนี้เพราะทันทีที่คุณธรรมพ่อคุณวีร์ทราบเรื่องก็ให้คนไปลากคุณจักรมาจากเตียงที่พักฟื้นอยู่ที่บ้าน
คุณจักรยอมรับในที่สุดว่าเป็นคนสั่งการ เพราะคิดว่าคุณวีร์เป็นคนที่อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุของตัวเอง
เพราะเรื่องผมที่เกิดขึ้นที่ระยอง

คุณจักรฝังใจเชื่อแบบนั้นเพราะคิดจะเครมผมที่เป็นผู้ชาย แล้วตัวเองต้องมาประสบอุบัติเหตุที่เห็นชัดว่าตั้งใจชน
ในขณะอยู่กับเด็กผู้ชายขายบริการ สิ่งเดียวที่คิดได้คือคุณวีร์กำลังเอาคืน ด้วยความอับอายที่ได้รับจนไม่สามารถ
ออกไปสู้หน้าใครได้ ทำให้คุณจักรคิดลงมือแก้แค้นคุณวีร์

“คนมันเลว มันก็เลวโดยสันดาน ไม่ต้องไปเห็นใจหรอก”

“พี่ปั้น” ผมรีบสะกิดพี่ชายตัวเอง หยิกเล็บเจ็บเนื้อ พูดอะไรไปก็รังแต่จะทำให้คุณวีร์เสียใจ


“จะค้างโรงพยาบาลสักคืนไหมวีร์”

“ไม่ ปั้นจะทำเรื่องย้ายโชคไปโรงพยาบาลเอกชนในกรุงเทพไหม เรื่องค่าใช้จ่ายจะจัดการให้เอง”

“ไม่ต้องผมจัดการเองได้ แต่ไม่ต้องย้ายหรอก ไม่ได้ถูกจุดสำคัญ นอนอีกวันสองวันก็ออกได้แล้ว
ความจริงโชคมันอยากออกวันนี้เลย”

“ให้พักเถอะ สนิมก็ให้พักสักวันโดนไม่น้อยเหมือนกัน”

“อืม เดี๋ยวจัดการเอง จะกลับเลยไหม” คุณวีร์พยักหน้าให้พี่ปั้น

“ปุ่น พี่ให้ออโต้กับเขมมาดูแลแทนไปก่อน แล้วก็นี่” พี่ปั้นส่งซองหนังบรรจุปืนให้ผม

“ปืนปุ่นตำรวจต้องเก็บไว้เป็นหลักฐานก่อน พกอันนี้แทน”

“ครับ”

“พี่จะอยู่จัดการเรื่องทางนี้ก่อน ปุ่นกลับไปพร้อมคุณวีร์เลย”

“ครับ” พี่ปั้นตบบ่าผมสองสามที ก่อนเดินไปหาตำรวจที่ยืนรออยู่





“คุณวีร์พักหน่อยไหมครับ เดี๋ยวท่านประธานมาถึงผมปลุกให้”

“ไม่ล่ะ พี่ไม่เป็นไร ว่าแต่ปุ่นเถอะไม่พักหน่อยเหรอ”

“ผมก็ไม่เป็นไรครับ รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว” ก็ผมไม่ได้ออกแรงกับใครเท่าไหร่นี่ครับ มีปวดไหล่กับแขนข้างที่ถือปืนนิดหน่อย
เพราะแรงจากการยิงปืนกับตอนที่ฟาดคนร้าย อ้อ แล้วก็เมื่อยที่วิ่งป่าราบนั่นด้วย สงสัยต้องกลับมาออกกำลังกาย
จริงจังสักที

“มานี่สิ” คุณวีร์ยื่นมือมาหาผม ผมก็ยอมเข้าไปนั่งตักตามที่คุณรองประธานต้องการแต่โดยดี

“ตัวอ้วนขอบคุณมากนะครับ”

“เต็มใจครับ” ผมเอาหน้าถูๆ กับอกแข็งแรง เป็นการอ้อนและเอาใจไปในตัว

“หึ” คุณรองประธานหัวเราะ เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้

“เก่งนะตัวอ้วน ร้ายไม่ใช่เล่น”

“ก็บอกแล้วว่าผมเป็นบอดี้การ์ดคุณวีร์ คุณวีร์ก็ไม่เคยยอมเชื่อผมเลย”  ได้ทีต้องขี่แพะไล่ครับ

“พกปืนมานานแค่ไหนแล้ว”

“ก็ตั้งแต่แรกครับ ปกติพกใส่กระเป๋า ดีที่วันนี้ผมเห็นว่าไปที่ไกลๆ เปลี่ยวๆ เลยพกติดตัวแทน”

“พกตลอดเลยเหรอ ดีนะตัวอ้วนไม่ทำปืนลั่นโป้งป้าง”

“คุณวีร์อะ ผมมีครูนะครับ เรียนมาถูกต้องฝึกมาอย่างหนัก พี่ปั้นมันกลัวใครจะมารังแกน้องเลยให้เรียนไว้”
 
“เคยคิดจะเอาออกมายิงพี่ไหม”

“เคยครับ ช่วงแรกๆ หมั่นไส้ที่สุด” ผมทำตาอาฆาตมาดร้าย ให้คนที่กอดอยู่ขำออกมา


“ต่อไปพี่ต้องระวังตัวแล้วสิ เดี๋ยวตัวอ้วนไม่พอใจลุกมายิงพี่ดึกๆ แย่เลย”

“ถูกต้องครับ ห้ามแกล้งผมอีก ห้ามขัดใจ ห้าม...”

“ฮ่าๆๆ ครับ ยอมหมดแล้วครับ พี่ยอมตัวอ้วนทุกอย่างพอใจหรือยัง”

“ขอคิดดูก่อน” 

คุณวีร์หัวเราะแล้ว ดีจัง ผมไม่ชอบให้ทำหน้าเหมือนคนคิดมาก



“คุณวีร์ว่าที่คุณจักรโดนรถชนเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่คุณจักรคิดจะปล้ำผมที่ระยองจริงหรือเปล่าครับ”

“มันก็น่าคิด แต่ถ้าอย่างนั้นคนร้ายทำทำไม ในเมื่อก็เคยปองร้ายปุ่นเหมือนกัน”

“นั่นสิครับ ผมก็เคยถูกรถพุ่งชน”


“คุณวีร์ครับผมรู้ว่าคุณวีร์กำลังไม่สบายใจ แต่ผมถามอะไรนอกเรื่องได้ไหมครับ”

“ถามมาสิ” คุณวีร์อุ้มผมลงจากตัว วางลงกับโซฟา ก่อนล้มตัวลงนอนหนุนตัก เอามือผมไปวางทาบไว้บนอก

“คุณวีร์มีคนที่จะแต่งงานด้วยจริงหรือเปล่าครับ”

“เรื่องนี้อีกแล้ว เฮ้อ ไปเอาความคิดนี่มาจากไหนกัน”

“มันจะคิดก็ตอนคุณวีร์เฉไฉไม่ยอมตอบนี่แหล่ะครับ” ผมตีปุ๊กลงบนอก ชักเริ่มจะคิดล่ะนะ

“ไม่มี ไม่เคยมี แฟนยังไม่เคยคิดจะมีเลย”

“อะแฮ่ม” ผมกระแอมรัวๆ

“จนมาเจอปุ่นถึงคิด” คนตอบรีบเอาใจ ยกมือผมขึ้นมากดจูบลงไป

“ที่เลิกไปแล้วก็ไม่มีเหรอครับ หรือคนที่พ่อคุณวีร์หาให้”

“ไม่มี ทำไมถามแบบนี้อยากให้พี่มีให้ได้เหรอ”

“เปล่าครับ เปล่า” ผมรีบปฏิเสธ ใครจะอยากให้มี

ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณลลิตาถึงพูดแบบนั้น หรือแค่อยากแกล้งผม หวังให้ผมโกรธแล้วหนีไปเหรอ
คุณลลิตาไม่รู้ว่าผมเข้ามาในฐานะบอดี้การ์ดด้วย คงไม่คิดว่าผมจะหาข้อมูลได้หรือเปล่า


“คุณวีร์ครับ คุณลลิตา...”

อ้าว คนไม่อยากพักหลับไปแล้ว มือยังกุมมือผมที่วางทาบอยู่บนอก ผมใช้มืออีกข้างลูบไปบนใบหน้าที่มีผ้าปิดแผลแปะอยู่

โชคดีที่วันนี้มีแค่แผลเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ก็ทำเอาผมจะขาดใจแล้ว ผมไม่อยากเห็นคุณวีร์เจ็บแม้แต่นิดเดียว


คนร้ายที่ยังจับไม่ได้ ผมต้องพยายามมากกว่านี้ ต้องหาให้เจอก่อนที่เหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นอีก

ผมจะปกป้องคุณวีร์เองนะครับ คนดีของผม


...............................................TBC...................................................................

หารูปอิมเมจพี่ปุ่นไม่เจอที่ถูกใจ ใกล้เคียงสุดได้เป็นรูปของน้องจีโน่สมัยเด็กๆ มาค่ะ
คิดว่าพี่ปุ่นตอนโตก็คงหุ่นประมาณนี้ แก้มน่าฟัดประมาณนี้แหล่ะ ^^

(http://images.forstudent.com/0/8pb.jpg)
Dari ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 25-04-2016 16:07:39

 :katai2-1:   ปรบมือให้ตัวอ้วน   พลิ้วเก่งใช้ได้
ไม่เสียแรงที่เป็นบอดี้การ์ดนะ หมั่นไส้คุณรองประธาน อ้อนเมียตลอดเวลา
เอาใจช่วยให้สืบสาวได้ถึงต้นตอนะจ๊ะ
นี่ร้ายแรงมากๆเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 25-04-2016 16:09:42

น้องวีร์อย่าแกล้งพี่ปุ่นนะ พี่ปุ่นโหดมาก!  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 25-04-2016 16:18:52

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 25-04-2016 16:29:31

ใจหายใจคว่ำ น้องปุ่นได้แสดงฝีมือซักที  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 25-04-2016 16:36:45

ปุ่นได้ใช้ฝีมือให้สมกับที่บอกว่าเป็นบอดี้การ์ดของคุณวีร์

คุณจักรคงต้องยอมรับกรรมไปกับผลที่ตัวเองกระทำ  เพราะความที่คิดไม่ซื่อตั้งแต่แรก

ว่าแต่คนร้ายที่ชนคุณจักรหวังอะไรกันแน่ 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 25-04-2016 16:41:48

ก็บอกแล้ว ว่าตัวอ้วน คือบอดิการ์ด  o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 25-04-2016 16:50:22

เยี่ยมมากตัวอ้วน ฝีมือแบบนี้คุณวีร์อย่าริมีกิ๊กเป็นอันขาดนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 25-04-2016 16:58:08

 o13
แล้วลลิตาเอาเรื่องคนที่จะแต่งหน้ากับคุณวีร์มาจากไหน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 25-04-2016 17:04:07

อ่านจบไปสามตอนมีแต่คำว่าน่ารักอยู่ในหัว อ้ากกกกกกกก :hao5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 25-04-2016 17:04:52

ถึงพี่ปุ่นจะอ้วนแต่มีฝีมือนาาา
เป็นญาติกันเวลามีปัญหามันลำบากใจเนอะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 25-04-2016 17:07:43

ยังไงดีละ ปมที่ลลิตานางพยายามสร้างคือไรว่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 25-04-2016 17:26:00

พี่ปุ่นเยี่ยมมากกก o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 25-04-2016 17:34:24

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 25-04-2016 17:34:46

ปุ่นเก่งมากๆๆๆ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 25-04-2016 17:36:26

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 25-04-2016 17:41:18

พี่ปุ่นเก่งมากลูกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 25-04-2016 18:34:15

ไม่มีใครเป็นอะไรก็ดีแล้ว o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 25-04-2016 18:43:24

คราวนี้ท่านรองฯเชื่อแล้วเนอะว่าน้องปุ่นก็บู๊ได้

แต่ความเปิ่นระดับปุ่นนี่ไม่ทำปืนลั่นก่อนหน้านี้ได้ก็เก่งจริงๆนะเนี่ย กร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 25-04-2016 19:59:30

โอ๊ยยยย คุณจักรรรรรร งั้นแบบนี้อาจหมายความว่าคุณจักร์ไม่ใช่คนร้ายที่ส่งจดหมาย? ฮือออ สงสัยไปหมดเลยค่ะ มาหวานๆนิดนึงแล้วลากเราไปฉากบู๊อ่ะ พี่ปุ่นก็ปกป้องทุกคนได้นะคะ พี่ปุ่นไม่เคยลงภาคสนามอาจจะติดขัดบ้างแต่ก็ถือว่าเยี่ยมเลยนะคะ อย่างน้อยทุกคนก็ผลอดภัยแล้ววว เรารอตอนต่อไปนะค้าาา ขอบคุณค่าา  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 25-04-2016 20:30:54

อ้างถึง

“ถ้าเป็นสีที่ปุ่นไม่ชอบ ปุ่นจะได้อยากถอดมันออกจากตัวพี่”

แบบนี้ได้เหรอคะ!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 25-04-2016 21:01:10

 แล้วลลิตาเอาที่ไหนมาพูดเนี่ย ปุ่นบู๊ได้เยี่ยมเหมือนกันนะคะ ถึงจะไม่ค่อยเจนสนาม แต่ก็ช่วยทุกคนและค่อยคลี่คลายสถานการณ์ไ้ด้เลยนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 25-04-2016 22:06:54

อ้วนพริ้วค่ะ เป็นหมูที่แข็งแรง 5555 ปุ่นของคุณวีร์เก่งมากเลย
อีคุณจักนี่เลวเกว

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-04-2016 22:30:08

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 25-04-2016 23:23:23

คุณวีร์ไม่เคยมีแฟนถ้าอย่างนั้นลลิตามโนเองสินะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 25-04-2016 23:33:05

ปุ่นดูเท่ขึ้นอีก 80% ตอนยิงปืนเนี่ยแหละ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 26-04-2016 02:05:01

ท่านรองมีกิ๊กโดนแน่555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 26-04-2016 02:08:37

สนุกมากกกกกกกก แต่งเก่งจังเลยค้า
ชอบที่ซู้ด อดหลับอดนอนกันเลยทีเดียว  :hao7:

ชอบลินนางพญาตัวแม่ 5555 :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 26-04-2016 09:59:37

ชอบปุ่นอ่ะครับ สนุกครับ รอตอนต่อไป ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 26-04-2016 11:29:22

วีร์ปุ่น หวานทุกตอนเลยค่าาาา  :impress2: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 26-04-2016 14:21:40

คนร้ายจะเป็นใครกันนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 33] 25/04/16 ★ P.45
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 26-04-2016 15:15:34

หรือว่าคนร้าย จะมีสองคน  :hao4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 26-04-2016 15:16:41

ตอนที่ 34

“ทานกันให้อิ่มก่อนเดี๋ยวจะทานไม่ลง” เอ่อ..ผมว่ามันจะกินไม่ลงตั้งแต่ได้ยินคุณลินพูดประโยคนี้แล้วล่ะครับ

“พี่ลินขึ้นต้นได้น่าสนใจมากริวชอบ” น้องริวนี่ก็เป็นไปกับเขาอีกคน

นี่คือการประชุมโต๊ะกลมแบบเป็นทางการของทีมอ้วนแรดและท่านที่ปรึกษา ที่น่าจะเปลี่ยนมาเรียกว่า
ท่านจอมบงการเสียมากกว่า


“งั้นก็ว่ามาเลยครับคุณลิน ทานไปคุยไปก็ได้”

“ตกลง อาทิตย์หน้าจะถึงวันเกิดของซัน ฉันจะจัดงานให้ เรื่องสถานที่ขอดูก่อนแล้วจะบอกอีกที”

“ว้าว คุณลินออกตัวแรงนะครับ ไหนว่าจะเล่นตัวก่อนไง”

“โป๊ก!!..โอ้ย” คุณลินนี่มือไวใช้ได้เลย เอาด้ามช้อนโขกเหม่งผมจนผมแตกกระเจิง

“จะฟังต่อไหม”

“ฟังครับฟัง” ขู่จริงวุ้ย

“ฉันจะออกการ์ดเชิญให้วิกาโดยจะส่งไปในชื่อของซัน ส่วนลลิตาขอหาวิธีก่อนแต่จะเชิญมาให้ได้ทั้งสองคน”

“ครับ” ริวหยุดกินหันมาตั้งใจฟังแทน แต่ผมมีความสามารถยังคงกินไปฟังไปเหมือนเดิม

“แผนของเราคือต้องบีบให้คนร้ายกระอักเลือดให้ได้” ท่ากำมือของคุณลินราวกับกำลังขย้ำคอคนร้ายอยู่

“คุณลินวางแผนไว้ยังไงครับ”

“ก็ต้องอาศัยตัวละครหลักคือปุ่นนี่แหล่ะ” คุณลินเอื้อมมือมาตบไหล่ผมแค่เบาๆ แต่ผมถึงกับขนลุกเกรียว เสียวไปทั้งสันหลัง

“อ๋อ ริวเข้าใจแล้ว พี่ลินจะยั่วคนร้ายใช่ไหม”

“ใช่ เราจะใช้ปุ่นเร่งปฏิกิริยาคนร้าย วันนั้นต้องเอาให้แซ่บ ต้องเอาระดับเต็มแม็ก จูบกันได้ก็จูบเลย”

“คุณลินนนน” ผมอายน้องริว จะพูดถึงจูบทำไมก็ไม่รู้

“เอาเลยพี่ปุ่นจัดไปหนักๆ” เอ่อ..เห็นจะมีแต่ผมคนเดียวล่ะมั้งครับที่อาย


“แต่เรายังไม่แน่ใจนะครับคุณลินว่าเป็นเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า อาจมาจากสาเหตุอื่นก็ได้”

“อืม ไม่เป็นไร ถ้าไม่ใช่ก็ไม่ถือว่าไร้ประโยชน์ เท่ากับเราจะตัดออกไปได้อีกหนึ่งเรื่อง ถ้าเรารุกไปเรื่อยๆ
สักวันก็ต้องเผยตัวออกมาจนได้”


“ตัดไปที่ละประเด็นแบบนี้ก็ดีครับ ว่าแต่คุณลินจะชวนใครมาบ้างครับ” ผมถามหาข้อมูลเพิ่มเติม

“ชวนเหมือนจัดงานจริงๆ นั่นแหล่ะ เว้นไว้แต่พวกผู้ใหญ่ ถ้าชวนน้อยจะไม่น่าเชื่อถือ ฉันว่าคนร้ายก็ฉลาดอยู่พอตัว
ปุ่นทักขึ้นมาแบบนี้ก็ดี งั้นก็ต้องเลือกจัดในผับจะได้เป็นข้ออ้างได้ว่าจัดในกลุ่มเพื่อน ไม่มีผู้ใหญ่มาจะได้ไม่แปลก”

“ดีเลยพี่ลิน จูบง่ายไม่น่าเกลียด” น้องริวครับไปเรื่องอื่นบ้างก็ได้นะครับ พี่ปุ่นขอร้องงง


“แต่ถ้าทำแบบนั้นเพื่อนคุณวีร์ก็จะดูออกหมดสิครับว่าผมกับคุณวีร์เป็นอะไรกัน”

“ใช่” คุณลินตอบเร็วมากเหมือนคิดไว้ล่วงหน้าแล้ว ผมชักสงสัยในจุดประสงค์ที่แท้จริงของคุณลิน

“ผมไม่อยากทำให้คุณวีร์ลำบากใจ”

“ปุ่น ฟังฉันนะ ถ้าวีร์ทำท่าว่าไม่อยากให้ใครรู้เรื่องเธอเสร็จงานนี้ก็ทิ้งวีร์ซะ ความรักแบบหลบๆ ซ่อนๆ มันไปไม่รอดหรอก
ฉันไม่ได้บอกว่าวีร์ต้องออกมาป่าวประกาศ แต่แค่ทำเหมือนปกติที่ทำกับเธอแสดงออกเหมือนเวลาอยู่ด้วยกัน
ไม่ใช่หน้าอย่างหลังอย่าง”

“คุณลินคร้าบบบ นั่นเพื่อนคุณลินนะครับ” ผมรีบสะกิดคุณลิน ดูเหมือนจะออกอรรถรสไปหน่อยหน้าเน่อไปหมด

“แล้วไงนายไม่ใช่เพื่อนฉันเหรอปุ่น ใครไม่ดีก็ว่าไปตามนั้น” ผมอยากจะซาบซิ้งใจเหลือเกิน แต่ติดอยู่ว่าตัวเองก็ชักกลัว
คุณลินขึ้นมา ก็เจ้าแม่ลินเขาน่ากลัวจริงๆ นะ

“พี่วีร์ไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน พี่วีร์รักพี่ปุ่นจะตาย” น้องชายคนเล็กรีบแก้ตัวแทนพี่ชาย


“แต่พี่ปั้นก็เคยบอกผมว่าจะล่อคนร้ายออกมาเหมือนกันนะครับ ไม่รู้จะลงมือก่อนเราหรือเปล่า”

“ถึงลงมือก็คนละวิธีกัน หมียักษ์บอกว่าจะไม่ใช้พี่ปุ่นเป็นตัวล่อ”


“แล้วน้องริวรู้มาได้ยังไงครับ” ผมแปลกใจจริงๆ นะ แปลกใจมากด้วย

“เอ่อ..” คนพูดคล่องมาตลอดวันกลับพูดไม่ออกเสียอย่างนั้น

“ริวไปดูพี่เรย์ซ้อมมวยเลยได้ยินเขาคุยกัน”

“อย่างริวน่ะเหรอไปนั่งเฝ้าเรย์ซ้อมมวย” คุณลินหันไปให้ความสนใจน้องริว (อย่างน่ากลัว)

“ริวว่างไม่มีอะไรทำ แล้วพี่ลินจะมาซักริวทำไมเนี่ย” ท่าทางมีพิรุธมากครับ ดูโวยวายใหญ่โตเกินเหตุ


คุณลินถอนใจยาว หันไปมองพี่ออโต้ให้แน่ใจว่านั่งไกลพอที่จะไม่ได้ยิน

“ริว เราร่วมหัวจมท้ายกันแล้ว ต้องบอกความจริงกันให้หมดมีอะไรห้ามปิดบัง บอกพี่มา”

“บอกอะไร ริวไม่มีอะไรจะบอก” น้องริวเริ่มนั่งไม่ติด ผมเหมือนลุ้นผลมวยคู่เอก อยากรู้ว่าใครจะชนะ

“ริวบอกเรื่องปั้นมา อย่าให้พี่ต้องเป็นคนพูดขึ้นมาก่อน” ผมชะงักกึกหันไปจ้องหน้าริวเขม็ง เรื่องนี้ผมสงสัยอยู่ก่อนแล้ว
วันนี้จะได้รู้เสียทีว่าที่คิดไว้ถูกต้องไหม

“พี่ลิน” ริวพยายามส่งสายตาวิงวอนครั้งสุดท้ายแต่คุณลินไม่แม้แต่จะใจอ่อน

“พูดมา เชื่อพี่พูดแล้วมันจะดีกว่า”

“พี่ปุ่น” น้องริวหันมามองหน้าผมเหมือนไม่มั่นใจ

“ครับ”

“อย่าเพิ่งบอกพี่วีร์นะ”

“ครับ” ผมลุ้นคำตอบน้องริวจนหายใจจะไม่ออกอยู่แล้ว

“ ริว..ริวชอบพี่ปั้น”

หะ!! ผมไม่ได้อุทานออกมาหรอกครับ แต่ตาลุกโพลง ผมคิดเอาว่าคู่นี้ดูแปลกๆ แต่คิดไปว่าคงเป็นเพราะวันที่ริวโดนยา
พี่ปั้นอาจจะทำอะไรบางอย่างลงไป ไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบนี้

“จริงหรือครับน้องริว”

“อื้อ” ริวพยักหน้า

“มีอะไรกันแล้วใช่ไหม” คุณลินฮุกหมัดเข้าเต็มหน้าน้องริว เล่นเอาคู่ต่อสู้หน้าขึ้นสีอย่างกับโดนต่อยเข้าจริงๆ

“พี่ลินนนน”

“เอาน่ามาถึงขั้นนี้แล้ว บอกๆ ไป ถ้าไม่กล้าปุ่นบอกน้องก่อน”

หะ!! ไหงมันย้อนกลับมาที่ผมฟระ คือตกลงพวกเรามาช่วยกันวางแผน หรือผมกับน้องริวมาเป็นจำเลยให้คุณลินซักกันแน่

“เร็วๆ”

“เอ่อ..อื้อ.ครับ..นั่นแหล่ะ” ผมหลุดออกไปเป็นคำๆ ตามแต่จะนึกได้

“ตาริว” คนสั่งหันไปรุกคืบจะเอาคำตอบ

“ม..เหมือนกัน” น้องริวพูดคำหลังเร็วเป็นรถด่วนแทบฟังไม่ออก

“น้องริว พี่ปั้นรังแกใช่ไหม วันที่โดนวางยาหรือเปล่า” ผมรีบถามน้องริวด้วยความเป็นห่วง กลัวพี่ชายตัวเองจะทำอะไรไม่เข้าท่า
(ผมลืมบอกไปว่าคุณลินกับคุณซันรู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้ว ผมเล่าให้ฟังตั้งแต่อยู่ที่ภูเก็ต)

“เปล่า ไม่ใช่วันนั้น” หืออ เรื่องราวชักเหนือความคาดหมาย

“วันที่เราบอกว่าไม่สบายใช่ไหม” คุณลินเป็นคนถามขึ้น

“อืม”

พระเจ้า!! ผมตบหน้าผากดังเปรี้ยง อีพี่ปั้นเดี๋ยวต้องเจอกันหน่อย


“น้องริวทำไมถึงชอบพี่ปั้นล่ะครับ” ผมอยากได้คำตอบนี้จากน้องริว

“ตอนแรกก็ไม่ชอบ แล้ววันที่โดนวางยา หมียักษ์ช่วย..” น้องริวยิ้มเขิน แต่พอไม่กังวลเรื่องผมก็เล่าใหญ่

“ช่วยปลดปล่อยให้...แต่ไม่ได้รังแกริวนะ”  แหน่ะๆ มีออกโรงปกป้อง

“แล้วริวเห็นหมียักษ์โป๊ คนอะไรหุ่นดีเป็นบ้า  มันติดตาเอาแต่คอยนึกถึงแขนใหญ่ๆที่กอด กล้ามท้องเป็นมัดๆ
ตอนหลังพอเห็นหน้าหมียักษ์ทีไร มันก็คิดถึงคืนนั้นตลอดเลย”

“ตายแล้วน้องฉัน พ่ายแพ้ต่อหุ่นล่ำบึกของผู้ชายถึงกับเอามาพร่ำเพ้อ” คุณลินตีขมับตัวเอง ทำท่าจะเป็นลม
(ที่ดูก็รู้ว่าแกล้งทำ)

“หมียักษ์ชอบดุ ไม่ค่อยมีใครดุริว ” น้องริวยังขยายความต่อไป

“แล้วน้องริวชอบให้ดุเหรอครับ”

“ไม่ชอบ” อ้าว!!

“แต่มันแปลกมันรู้สึกอบอุ่น อยากกอด อยากอยู่ด้วย ไม่ชอบให้จีบพี่ลิน”

“หือ!!” ผมเลิกคิ้วขึ้นสูง

“ฮ่าๆๆ ทีนี้รู้หรือยังล่ะปุ่น ว่าแผนที่ปุ่นคิดมันเข้าตัวพี่ชายปุ่นด้วย” 

อ้า..ผมอ้าปากค้าง ยกนิ้วชี้สลับไปมาระหว่างหน้าคุณลินกับหน้าน้องริว

“อย่าบอกนะว่าที่มีอะไรกันเพราะแผนผม” น้องริวพยักหน้าหงึกๆ ผมนี่ลมแทบจับ

“ก็ริวหึงนี่ ไม่ชอบ”

“เด็กหนอเด็ก ฟังแบบนี้ตกลงไปปล้ำพี่เขาก่อนสิใช่ไหม”

“อื้อ” คนถามก็ถามหน้าตาย คนรับไม่หน้าตายแต่ก็ดันยอมตอบ ผมคนฟังแทบตกเก้าอี้ รุ่นใหม่ไฟมันแรงแบบนี้นี่เอง

“พี่ปุ่นอย่าว่าพี่ปั้นนะ ริวเริ่มเอง”

ตอนนี้ผมเข้าใจความรู้สึกพี่ปั้นแล้ว ว่าทำไมถึงทำท่าพิลึกพิลั่นเรื่องผมกับคุณวีร์
มันไม่ใช่รับไม่ได้นะครับ แต่มันแบบ..มันไม่คาดคิดจนตั้งตัวไม่ทัน มันคิดภาพไม่ออกอะไรแบบนั้น


“ปุ่น” คุณลินตบมือตรงหน้าผมทำเอาสะดุ้ง

“พี่สะใภ้ต้อนรับน้องสามี น้องสามีต้อนรับพี่สะใภ้แล้ว ตอนนี้มาเข้าเรื่องสำคัญกัน”

“อย่างที่บอกจุดสำคัญที่สุดคือต้องทำให้คนร้ายสติแตกจนแสดงตัวออกมาให้ได้ แต่แผนนี้ถ้าสำเร็จ
เป้าจะถูกชี้ไปที่ปุ่นทันที ฉันรู้ว่าปั้นไม่อยากใช้ปุ่นเพราะกลัวไม่ปลอดภัย ปุ่นจะคิดดูก่อนไหมว่าจะทำหรือเปล่า”

“ทำครับ” ผมอยากให้มันจบลงเร็วๆ ไม่อยากอยู่แบบหลอนๆ เหมือนมีเงาดำคอยตามอยู่ตลอดเวลา

“งั้นก็เดินหน้าต่อ เราต้องขอความร่วมมือจากปั้น อย่างน้อยต้องไม่ลืมเรื่องความปลอดภัยของนายกับวีร์”

“พี่ลินจะบอกหมียักษ์เหรอ หมียักษ์ไม่ยอมหรอก”

“เป็นเมียเข้าหน่อยรู้ดีเลยนะ” ไม่ใช่เฉพาะน้องริวนะครับที่หน้าแดง ผมว่าผมแดงกว่าน้องริวอีก

“ใช่ที่ไหนเขายังไม่รับสักนิด” โอ๊ะๆ นี่มันอาการน้อยใจนี่ เฮ้อ สงสัยงานนี้ผมมีเรื่องต้องคุยกับพี่ปั้นยาว

“ช่างเหอะเข้าเรื่องๆ พี่ลินจะทำยังไงให้หมียักษ์ร่วมมือ ”

“โกหก” อืม ชัดเจนไหมครับ ชัดมาก

“ฉันจะเป็นคนคุยกับปั้นเอง ว่าจะใช้งานวันเกิดซันเชิญสองคนนั้นมา ปั้นคงเตรียมพร้อมอย่างดี
เราจะบอกทุกอย่างกับปั้นเว้นเรื่องเดียวคือเรื่องที่จะใช้ปุ่นเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา ฉันคิดว่าปั้นไม่น่าจะจับได้
เพราะเดี๋ยวนี้วีร์มันโจ่งครึ่มจะตายเวลาอยู่ต่อหน้าปั้น”

อันนี้ก็จริงครับ คุณรองประธานชอบจัดหนักจัดเต็มเวลาอยู่กับพี่ปั้น เหมือนสนุกที่ได้แกล้ง

“ทีนี้มาถึงแผนของเรา ฉันไม่ต้องการแบบค่อยเป็นค่อยไป เพราะมันจะทำให้มีเวลาทำใจ
ปุ่นต้องเล่นแรงตั้งแต่ต้นจนจบ ต้องบีบจนกว่าทั้งสองคนจะหมดความอดทน ฉันจะดูวิกาเอง ริวดูลลิตา
ถ้าเห็นอะไรผิดปกติแม้แต่นิดเดียวให้บอกปั้นทันที ส่วนปุ่นห้ามหยุดจนกว่าฉันจะบอกเข้าใจไหม”

“เข้าใจครับ”

“เราควรมีจุดพีคด้วยไหมพี่ลิน เอาแบบกระชากใจปวดร้าวแทบทรุด ขาสั่นเดินไม่ไหวแบบนั้นอะ”
น้องริวนำเสนอความคิด

“ก็ดีนะ งั้นริวต้องช่วยคิดเพราะมีประสบการณ์กว่าใคร ไหนว่ามาสิวันนั้นปั้นมันทำอะไรถึงพีคขนาดเข้าไปปล้ำมัน”

“พี่ลินนน” เห็นเรียกอย่างนี้แต่อย่านึกว่าจะไม่ตอบนะครับ

“หมียักษ์บอกว่าจะจีบพี่ลิน แล้วก็คอยนัวเนียใกล้ๆ ทำเหมือนจะหอมแก้มด้วย”

“เฮ้อ เห็นหยิ่งเชิดแบบนี้ทำไมมันถึงขึ้นง่ายนักริว ไม่เห็นจะพีคตรงไหน”

“ก็เขาหวงนี่” โอ้ย ถึงผมจะยังรู้สึกแปลกๆ กับเรื่องน้องริว แต่ตอนนี้อยากให้พี่ปั้นมันมาได้ยินได้เห็นจริงๆ ครับ
อีกหน่อยได้หลงกันโงหัวไม่ขึ้น

“เอาไว้ก่อน เดี๋ยวใกล้ๆคงพอคิดออกว่าจะทำอะไรดี”


“แต่ถ้าคนร้ายเป็นคุณวิกา ตอนนี้คุณวิกาหันไปทาง เอ่อ..คุณซันแล้ว อย่างนี้จะได้ผลอยู่ไหมครับ”

“อืมม” คุณลินทำหน้าคิดหนัก ผมก็พยายามดึงสมองเท่าที่มีออกมาช่วยคิด

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะต้องกระตุ้นให้วิกาจนตรอก หมดทางไป วันงานต้องเกาะติดซันเอาไว้”

ผมรีบก้มหน้ากลัวคุณลินจะเห็นรอยยิ้มของผม พอเป็นเรื่องคนอื่นพี่ปุ่นฉลาดนัก

“เสี่ยงไปเปล่าพี่ลิน เกิดพี่ซันลังเลหันกลับไปหาพี่วิกาซวยเลย” 

“ดี ก็จะได้รู้กันไป”

“คุณลินกะยิงปืนนัดเดียวได้นกกี่ตัวครับเนี่ย” ผมอดไม่ไหวต้องขอแซว งานเดียวคุณลินกะกวาดเรียบทุกข้อสงสัย

“ได้ทั้งฝูงก็ดี ประหยัดเวลา” นี่ไงครับเจ้าแม่ลินตัวจริง เสียงจริง


“คุยอะไรกันอยู่” เสียงคุณซันเล่นเอาผมทำช้อนหล่นดังเคร้ง ตกใจหมดเข้ามาได้เงียบเชียบมาก

“เรื่องของผู้หญิง” ผมรีบสั่นหน้าปฏิเสธรัวๆ แต่น้องริวกลับแค่ยักไหล่

“ซันวันเกิดปีนี้ลินจัดงานให้เหมือนเดิมนะ มีใครจองไปหรือยัง”

“ถามทำไมลินจัดให้เราทุกปีอยู่แล้วจะให้คนอื่นจัดได้ยังไง เราสิต้องถามว่าปีนี้ยังจะยอมจัดให้อยู่หรือเปล่า”

แหม คุณซันนี่ก็พอใช้ได้นะครับ ถึงจะรุกไม่เร้าใจไปสักหน่อยแต่ก็ยังถือว่ามีพัฒนาการ

“แต่ปีนี้ลินแยกจัดได้ไหม อยากเปลี่ยนบรรยากาศไปจัดในผับ ซันเลี้ยงข้าวผู้ใหญ่เองจะก่อนหรือหลังก็ตามได้”

“ลินจัดให้ทั้งสองงานไม่ได้เหรอ ป๊ากับม้าบ่นอยากเจอบอกว่าคิดถึง” เสียงตอนท้ายนี้หยอดหวานใช่ย่อย

“เดี๋ยวลินแวะไปเยี่ยมท่านตอนกลางวันเอง”

“ไม่เอา รอไปด้วยกัน” โอ้โห คุณซันเปลี่ยนจากคืบที่ละเซ็นฯมาเป็นทีละนิ้วแล้ว

“พี่ปุ่นเราไปนั่งโต๊ะอื่นเหอะ คนเขาจะจีบกัน” ริวหันมาชวนผม

“นั่งนี่แหล่ะจีบเจิบอะไร ใช่ไหมซัน”

“ใช่” คุณซันพยักหน้า

“จีบ”

เว้ยยยย เว้ยยย พี่ปุ่นอยากจะถ่ายรูปเอาไว้แบบ 32แอ็ค ไม่อยากให้พลาดสักซ็อต คุณลินเขิน คุณลินเขิน
ถ้าไม่กลัวหัวแตก พี่ปุ่นจะลุกขึ้นล้อเป็นเด็กๆ เลย

“โน้น ไปจีบสนิมโน้น ไปนั่งรอวีร์โน้นนนนเลย” น้ำแข็งละลายได้ฉันใดคุณลินก็ละลายได้ฉันนั้น
ผมกับริวแอบยิ้มขำกัน ก็มันน่ารักอะ

แต่...

แต่.มีคนเห็นความน่ารักของคุณลินมากกว่าพวกผม คุณซันค้างไปแล้วครับ มองหน้าคุณลินตาค้างเลย
ถามจริงเป็นเพื่อนกันมา 11ปี ไม่เคยเห็นโมเม้นท์แบบนี้มาก่อนเหรอ?
ถามไปอย่างนั้นแหล่ะครับ เห็นหน้าคุณซันก็รู้คำตอบแล้ว



“รำคาญ” จู่ๆ คุณลินก็ลุกขึ้นเดินลิ่วเข้าครัวไป ทิ้งไว้แค่คำพูดลอยๆ ไม่บอกว่ารำคาญใคร

“พี่ซัน พี่ลินเขารำคาญ” คนแรกที่ไม่ยอมให้เข้าตัวชิงพูดขึ้นก่อน

“แล้วพี่ต้องทำยังไง” คนเพิ่งตาหายค้างหันมาถามท่าทางกลุ้มใจจริง นี่ก็ไม่รู้อะไรเลย

“ก็ต้องตามเข้าไปสิครับ” ผมอยู่แผนกยุส่ง

“ลินเพิ่งบอกว่ารำคาญถ้าตามเข้าไปจะไม่ยิ่งโกรธเหรอ”

“พี่ซันนนน” ริวร้องเสียงหลง ผมถึงกับต้องกุมขมับ ชักไม่แน่ใจว่าสรุปจะไปรอดหรือเปล่า

“รีบไปเลยครับคุณซันไม่ต้องถามอะไรแล้วเชื่อผมเถอะ” ผมยกนิ้วให้กำลังใจ

คุณซันลุกขึ้นท่าทางยังลังเลแต่ก็ยอมเดินไปแต่โดยดี



“ตลกพี่ซันอะพี่ปุ่น ทำอย่างกับเด็กหนุ่ม” น้องริวปิดปากหัวเราะชอบใจ

“แล้วเด็กหนุ่มที่ทำอะไรเกินวัย พี่ควรทำยังไงดีครับ” น้องริวเริ่มหุบยิ้มลงหันมามองหน้าผม

“พี่ปุ่นไม่ชอบริวเหรอ”

“ไม่ใช่ แต่พี่เป็นห่วง ริวเพิ่ง19เองนะครับ ถ้าคุณวีร์หรือพ่อแม่น้องริวรู้เข้าจะเกิดอะไรขึ้น”

“ก็อย่าให้รู้”

“มันไม่ได้ง่ายแบบนั้น พี่ปั้นเป็นผู้ใหญ่แล้วทำแบบนี้ไม่ได้ เดี๋ยวมาพี่ต้องคุยด้วยเหมือนกัน”

“ไม่เอา” น้องริวรีบเข้ามากอดแขนผมไว้

“พี่ปุ่นอย่าคุยกับพี่ปั้นเลยนะ ถ้าพี่ปั้นคิดได้ไม่ยุ่งกับริวอีกจะทำยังไง”

เด็กหนอเด็ก พ่อแม่ก็รักพี่ชายก็รัก ทำไมเหมือนเด็กขาดความอบอุ่น

“น้องริวยังเด็ก มันอาจไม่ใช่ความรักก็ได้นะครับ น้องริวแค่ไม่เคย แล้วพี่ปั้นพี่ไม่คิดว่าจะชอบผู้ชาย”

น้องริวหน้าซีดเผือดจนผมเห็นแล้วสงสาร

“พี่ไม่ได้ขัดขวางนะครับ พี่กับคุณวีร์ก็เป็นแบบนี้ แต่ทุกอย่างมันเร็วไป พี่กลัวว่ามันอาจจะเป็นแค่เรื่องอย่างว่า ทั้งริวทั้งพี่ปั้น”

“ริวมีคนมาจีบเยอะแต่ริวไม่เคยคิดแบบนี้กับคนอื่น ไม่สนใจด้วยซ้ำ”

“เพราะริวไม่ได้เกินเลยกับใครเหมือนพี่ปั้นหรือเปล่า”

“ แต่เดี๋ยวนี้แค่ริวได้เห็นหน้าหมียักษ์ริวก็พอใจแล้ว ถึงตามพี่เรย์ไปซ้อมมวยบ่อยๆ”

 “งั้นพี่ก็เชื่อริวครับ แต่กับพี่ปั้นริวเผื่อใจไว้บ้างนะ พี่ไม่แน่ใจ”

“รู้ หมียักษ์ไม่รักริวหรอก” เด็กที่ดูเชื่อมั่นในตัวเองเอาแต่ใจ พอหงอยทีเห็นแล้วอยากกอดปลอบ




“แรดเป็นอะไร” มาอีกคนแล้วครับไม่ให้สุ่มให้เสียง ตัวก็ใหญ่เป็นยักษ์อย่างที่ริวว่าแต่เดินเบาจริงๆ

“ว่าไง ถามทำไมไม่ตอบ เป็นอะไรทำไมทำหน้าแบบนั้น” คนพูดพยายามสบตาคนที่ก้มหน้าหลบ

“แรดอย่าหลบ หันมาคุยกันก่อน”


ผมชักอยากเปลี่ยนคำพูดที่พูดกับน้องริวเมื่อครู่นี้ 

คุณลินกับพี่ปั้นสมกับเป็นเพื่อนรักคู่ใหม่ มีอะไรคล้ายกันหลายอย่างมาก

โดยเฉพาะวันนี้.....

อาการที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งความเขินของคุณลิน และความใส่ใจของพี่ปั้น เรียกว่าครั้งแรกในรอบกี่ปีดี
เอาเป็นว่าในรอบที่ผมรู้จักทั้งสองคนดีกว่า นอกจากผมแล้วผมไม่เคยเห็นพี่ปั้นอ่อนโยนกับใครแบบนี้

พี่ตัวยักษ์ของผมไม่ใช่คนแข็งกระด้างแต่ก็ไม่ใช่คนนุ่มนวล มานั่งตามตื้อถามแบบนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่มีหรอกครับ
อย่างมากก็ เป็นอะไร ไม่บอกก็ตามใจ เรื่องของแก อะไรแบบนั้น

นี่มันแปลกไปมาก มากจนผมคิดว่า...


หรือ..


พี่ปั้นจะชอบน้องน้อยเข้าให้แล้ว...


พ่อหมียักษ์ของน้องริว


....................................................TBC.............................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 26-04-2016 15:28:26

งานดีค่ะ เจ๊ลิน โคนันปุ่น
ได้ทั้งฝูงเลย เอาใจช่วยนะ

ง้อเมียด่วนหมียักษ์   :hao6: 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 26-04-2016 15:45:27

หมียักษ์!!

พี่ปุ่นต้องคุยกับพี่ปั้นให้รู้เรื่องนะ รับผิดชอบน้องด้วยๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 26-04-2016 15:46:50

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 26-04-2016 15:50:39

รอลุ้น แผนที่วางไว้จะทำให้คนร้ายติดกับไหม

สงสารหนูริว พี่หมียักษ์เคลียร์หน่อยๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 26-04-2016 15:54:53

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 26-04-2016 15:57:53

ทีมอ้วนแรด คงต้องเปลี่ยนเป็นทีมเจ้าแม่ลิน   ลุ้นว่าคุณลินจะยิงปืนนัดเดียวได้นกมาทั้งฝูงหรือเปล่า  แต่ที่แน่ๆ คุณซันเริ่มพัฒนาเป็นนิวซันแล้ว เอาใจช่วยให้คุณลินใจอ่อนเร็วๆ จะได้เห็นคุณลินในมาดเจ้าหญิงแทนเจ้าแม่ลิน

พี่ปั้นรีบเคลียร์กับกวางน้อยด่วน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 26-04-2016 16:11:37

พี่ปั้นต้องชัดเจนกับริวนะ
คุณซันต้องรุกหนักกว่านี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 26-04-2016 16:27:57

น่ารักทั้งอ้วนแรดและจอมบงการ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 26-04-2016 16:36:41

อ่านตอนนี้แล้สรู้สึกว่าปุ่นอยู่เหนือมากนางอ่านคนอื่นขาดหมด 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 26-04-2016 16:38:42

 o18 o18
เป็นช่วงหลอกถาม และตอบปัญหาคาใจ
ไปๆมาๆ โดนกันถ้วนหน้าคนละนิดคนละหน่อย
แต่ก็เป็นตอนที่น่ารักมาก ขอบอก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 26-04-2016 16:41:28

พี่หมียักษ์ของแรดน้อยยยยยยยยยยยย




โถ๋  น้องริว  น่าเอ็นดูจริงๆ พ่อคุณ น้องน้อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 26-04-2016 16:45:29

โอยยย ชอบกันไปชอบกันมา

ใจตรงกันตั้งนานแล้วค่ะพ่อคุณ

เมื่อไหร่จะเลื่อนสถานะเป็นแฟนสักที :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 26-04-2016 16:46:51

กอดน้องริวแน่นๆ :กอด1: คนสวยไม่น้อยใจพี่ปั้นนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 26-04-2016 16:49:24

แผนนี้จะได้ผลหรือไม่เรารอดูค่าาา แหม แต่มันเป็นแผนที่เข้าทางคุณวีร์เหลือเกินนะคะ ยกเว้นที่จะกลายเป็นว่าพี่ปุ่นจะตกไปอยู่ในอันตราย คุณวีร์เป็นพวกรักแล้วแสดงออกอยู่แล้วค่ะ 5555555 คุณลินนี่ได้ผลหลายเด้งเหลือเกิน แต่เรารู้นะ คุณลินก็แอบกังวลว่าคุณซันจะโดนอ่อยจนไขว้เขวเหมือนกันล่ะสิ แหม ไม่หรอกค่ะ คุณซันเขารู้ใจตัวเองแล้ว เก็นแล้วด้วยว่าคุณลินน่ารักขนาดไหน แล้วน้องริว อิว อิวววววววว ทำไมน่ารักได้ขนาดนี้ กรี๊ดดดดดด เป็นช่วงน้องริวเปิดใจนะคะ อยากจะอัดเสียงไว้ให้พี่ปั้นฟัง พี่ปั้นได้จับฟัดไม่ยอมส่งกลับบ้านเลยยย แต่ตอนแรกนี่ชอบกล้ามพี่เขาเหรอคะ แงงงงง เดี๋ยวพี่ปั้นเปิดให้ดูบ่อยๆนะคะ เราเข้าใจว่าพีปุ่นเป็นห่วงนะคะ ก็พี่ปั้นเล่นแสดงจุดยืนซะขนาดนั้น น้องริวเลยหงอยเลยย แล้วทำไมน้องถึงบอกว่าน้องรู้ว่าพี่หมีเขาไม่รักคะะะ ไม่รักเขาจะหวงขนาดนี้เหรอคะะะ พี่ปั้นต้องแสดงความมชัดเจนแล้วค่ะ น้องริวคนสวยโหมดเป็นกังวลมาแล้ววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 26-04-2016 17:27:17

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 26-04-2016 18:14:10

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 26-04-2016 18:52:14

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 26-04-2016 19:26:12

ปุ่น เก่งมาก คุณวีร์ ก็พยายามปกป้องปุ่น น่ารัก อบอุ่น :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 26-04-2016 19:52:24

แก๊งค์สามสลึงนะแก๊งค์นี้ แต่ล่ะคู่ ล้นมั่ง ขาดมั่ง แต่น่ารักดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 26-04-2016 20:52:12

พี่ปั้นควรชัดเจนกับน้องริวนะ  :mew5:

วันเกิดซันก็ขอให้ยิงนกได้ทั้งรังตามแผนคุณลิน คุณวีร์กับพี่ปั้นต้องดูแลปุ่นดีๆน๊าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 26-04-2016 20:52:23

เจ๊ลินวางแผน งานเดียวยิงนกทั้งฝูง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: ้Sin.7 ที่ 26-04-2016 21:22:58

เจ้ลินจะเป็นนางพญา บีบก็ตายคลายก็รอด ร้ายจนรัก
ปล.สั้นมากกกกกกก  :z3:
มาต่อไวๆนะเตงงงงงงงงง  :hao5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 26-04-2016 21:36:02

รอดูแผนสามแสบดีกว่า 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-04-2016 21:41:43

เจ๊ลินนี่โหดมาก กะเอาที่เดียวอยู่เลยว่างั้น  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 26-04-2016 22:17:50

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 26-04-2016 23:02:50

สามคู่ชู้ชื่น เริ่ดๆๆ มีแววสมหวังแฟนรักแฟนหลงกันทุกคู่ค่ะ
คุณลินตอนเขินน่ารักมาก แผนลินนี่แบบจะสำเร็จไหม
ถ้าปุ่นจะยั่วขนาดนั้นกลัวคุณวีร์ลากกลับห้องนะ อยากเห็นแล้วอ่ะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 26-04-2016 23:36:36

สนุกตลอดๆๆๆๆ ลุ้นกะแผนไปด้วยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: farfarneenee ที่ 27-04-2016 00:03:35

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-04-2016 00:37:13

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-04-2016 01:07:34

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 27-04-2016 01:28:50

น้องแรดน่าสงสาร 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: Mickey199663 ที่ 27-04-2016 04:22:31

ตอนนี้ลินซันน่ารักกกกกกกก แต่ซันก็ยังบื้อเหมือนเดิมมม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 27-04-2016 07:23:11

 o13 :o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 27-04-2016 09:14:00

ตายแล้วพี่ปุ่น ฮืออออออออ ยั่วเหลือเกินพ่อคุณ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: PUYZA_NARUK ที่ 27-04-2016 10:34:08

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 27-04-2016 11:04:19

อิอิ พี่ปั้นชอบริวเข้าแล้วละสิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 27-04-2016 11:14:29

แผนดีงามมากค่ะ #ทีมอ้วนแรด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 27-04-2016 11:51:13

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 27-04-2016 12:34:41

ชอบคุณลินจังเลย....ชีเก่งมากๆๆๆๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 34] 26/04/16 ★ P.47
เริ่มหัวข้อโดย: aommaboo ที่ 27-04-2016 13:31:49

เค้าคู่กันแล้วพี่ปุ่นน น้องแรดกะหมียักษ์ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 27-04-2016 14:22:04

ตอนที่ 35 ♥ ครึ่งแรก

“เอาจริงเหรอน้องริว” ผมมองตัวเองในกระจก มันรู้สึกแปลกๆ พิกล

“จริงสิ พี่ปุ่นไม่เชื่อริวเหรอ ริวเรียนแฟชั่นดีไซน์นะ” เชื่อครับว่ารสนิยมน้องริวดีแต่ดูหุ่นผมสิ

ผมไม่เคยใส่เสื้อผ้าพอดีตัวมาก่อน ที่น้องริวจัดมาให้ก็ไม่ได้รัดอะไรมากนะครับ แต่มันก็ไม่ชินอยู่ดี
ผมที่เซ็ทปัดขึ้นไปก็ให้ความรู้สึกแปลกๆ แทนที่จะดูแมนขึ้น ผมกลับรู้สึกว่าหน้าตัวเองมันหวานขึ้นเสียอย่างนั้น

“เห็นไหมพี่ปุ่นดูสูงขึ้น ดูเพรียวขึ้นด้วย” น้องริวเข้ามายืนข้างหลังมองผมในกระจก

“แต่พี่อ้วน” ยังไงผมก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดี เสื้อที่น้องริวเอามาให้ใส่เป็นเชิ้ตแขนยาวสีดำผ้าค่อนข้างบาง กางเกงยีนส์สีดำเข้ม
ที่เต็มไปด้วยรอยขีดข่วนกระชับพอดีขา กับรองเท้าผู้ชายที่มีเสริมส้นเล็กๆ ที่ชาตินี้ผมก็คงไม่มีทางคิดจะซื้อมาใส่

“พี่ปุ่นไม่ได้อ้วน แค่อวบๆ กำลังน่ารัก” ผมไม่ได้ฟังที่น้องริวพยายามโฆษณาชวนเชื่อ สายตาเหลือบมองชุดที่ตัวเองเตรียมมา

“ไม่” น้องริวพูดเสียงแข็ง

“พี่ลิน พี่ลิน” เมื่อเสียงเดียวเอาผมไม่อยู่ เลยต้องตะโกนเรียกผู้มีอำนาจเด็ดขาดเข้ามาช่วย

“อะไรริว” คุณลินเดินหัวยุ่งเข้ามา ผมกับริวมาช่วยคุณลินดูความเรียบร้อยของการจัดงานตั้งแต่บ่ายๆ
คุณลินตัดสินใจจัดที่ผับของเพื่อน ปิดร้านจัดเป็นprivate party เฉพาะผู้ที่ได้รับเชิญเท่านั้น

“พี่ปุ่นดูโอเคยัง” น้องริวหมุนตัวผมให้คุณลินมองได้ชัดๆ

“โอเคแล้ว” คุณลินพยักหน้า

“ผมใส่ชุดที่เอามาไม่ได้เหรอครับ” ผมชี้ไปยังชุดที่เตรียมมา คุณลินมองตามมือผมก่อนหันไปบอกริวว่า..

“เอาไปเผาเถอะ”

จบครับ ทำร้ายจิตใจกันเหลือเกิน ผมหันไปมองตัวเองในกระจกอีกครั้ง เอาวะผับมันมืดๆ คงไม่เป็นไร


“คุณลินไม่เปลี่ยนชุดหรือครับ”

“กำลังจะไปเปลี่ยน ปั้นติดกล้องวงจรปิดเสร็จแล้วใช่ไหม”

“ครับ กำลังทดสอบกันอยู่”

“อืม ปุ่นกับริวพร้อมนะ”

“พร้อม” “ครับ” ผมกับน้องริวรับขึ้นมาพร้อมกัน

“แล้วคุณลินพร้อมไหมครับ”

“พร้อมสิ”

“ตื่นเต้นจัง” เสียงน้องริวถอนใจยาวๆ เพื่อไล่ความวิตกกังวลออกไป

“สนุกดีออก” รอยยิ้มเย็นๆ ของคุณลินกับคำพูดแบบนี้ทำให้ผมหวนไปนึกถึงช่วงแรกๆ ที่ยังไม่สนิทกับคุณลิน
ไม่แปลกเลยครับที่ผมจะกาหัวให้คุณลินเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับต้นๆ

“จับมือกันหน่อย” น้องริวยื่นมือมาข้างหน้า

“เล่นเป็นเด็กๆ “ คุณลินส่ายหัว แต่ก็ยอมเอามือมาวางด้วย ผมวางมือทาบลงไปเป็นคนสุดท้าย

“สู้!!”



แขกมากันเกือบครบแล้ว เป้าหมายของงานวันนี้ก็มาถึงแล้วเช่นกัน คุณวิกามาตามการ์ดเชิญ ส่วนคุณลลิตา
มากับคุณวิกา ผมไม่รู้ว่าคุณลินไปทำยังไงแต่ก็สำเร็จตามแผน

“คุณวีร์ครับ ผมทานไวน์นิดนึงนะครับ” ผมต้องการอะไรย้อมใจสักหน่อยครับ จะได้ใจกล้าหน้าด้านกว่านี้

“ไม่ได้” คำสั่งประกาศิต ถ้าผมอยู่ข้างนอกเมื่อไหร่สักหยดก็ไม่เคยให้แตะ แต่ถ้าอยู่กันสองคนที่บ้าน มอมผมจัง
บอกว่าชอบให้ผมเป็นแมว(อ้วน)ยั่วสวาท ผมก็ดันจำไม่ได้สักทีว่ามันเป็นยังไง เมาแล้วเช้ามาก็ลืมครับ

“นะครับ” ผมยกสองมือขึ้นกอดเอวคุณวีร์ไว้หลวมๆ

“ไม่ได้” คำตอบผมไม่แปลกใจครับ แต่แปลกใจกับอาการผลักมือของผมออก

ผมยืนอึ้งๆ ถึงจะทำใจมาบ้างแล้ว ว่าอยู่ต่อหน้ากลุ่มเพื่อนคุณวีร์คงไม่อยากให้ใครสังเกตหรือเดาได้
แต่มันรู้สึกโหวงๆ ในใจขึ้นมาทันที

“ไม่ก็ไม่ครับ” ผมมองหน้าคุณวีร์ ตั้งแต่แขกเริ่มมาคุณวีร์ไม่ค่อยแตะตัวผมเลย ผมไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม



“พี่ปุ่น พี่ลินถามว่าเมื่อไหร่จะเริ่ม” ผมหันไปหาต้นเสียง น้องริวเข้ามายืนกระซิบอยู่ข้างๆ ผม

“พี่..” ผมยังไม่ได้อธิบายเหตุผล น้องริวก็ยัดแก้วค็อกเทลในมือให้ผม

“ดื่มสักครึ่งแก้วพี่ปุ่น ตัวนี้ไม่แรงกลิ่นเป็นผลไม้ด้วยพี่วีร์จับไม่ได้หรอก จะได้กล้าๆ”
ผมพยักหน้า หันไปมองหาคุณวีร์เห็นคุยกับเพื่อนอยู่ไม่ได้สนใจมองมาทางผม เลยรีบกระดกแก้วขึ้นดื่มพรวดเดียวหมดแก้ว

“เฮ้ย พี่ปุ่น ริวบอกครึ่งแก้วเล่นซะหมดเลย”

“ไม่เป็นไรครับพี่ไม่เมาหรอก” ผมคืนแก้วให้น้องริว

“งั้นเริ่มเลยนะพี่ปุ่น พี่ลินของขึ้นแล้วบอกพี่ปุ่นชักช้า”

“ครับ”


ผมจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ เสื้อตัวนี้คอมันชอบถ่วงลงครับ เพราะผ้ามันนิ่มๆ บางทีขยับๆ ตัวแป๊บเดียวกระดุมเม็ดบนก็หลุด
เหมือนตอนนี้  ผมยกมือขึ้นแตะกระดุมก่อนเปลี่ยนใจปล่อยมันหลุดเอาไว้แบบนั้น

“คุณวีร์ครับ” ผมเดินกลับไปรวมกลุ่มอีกครั้ง ค่อยโล่งใจที่เห็นคุณซันยืนอยู่ด้วย

“ใครเหรอวีร์” เพื่อนคุณวีร์ที่ผมไม่เคยรู้จัก มองหน้าผมยิ้มๆ

“เลขา” ผมสะดุดกับคำตอบนั้น ต้องพยายามบอกตัวเองว่าอย่าคิดอะไรมาก ก็ผมเป็นเลขาจริงๆ
ถึงคุณวีร์จะรู้เรื่องแล้วผมก็ยังทำตำแหน่งนี้อยู่

“น่ารักว่ะ” เพื่อนคุณวีร์ยื่นมือมาหาผม คงตั้งใจส่งมาเช็คแฮนด์ ผมเลยยื่นมือออกไปบ้าง แต่โดนคุณวีร์ปัดมือผมออก

“ทำหวงนะวีร์ จับนิดจับหน่อยไม่ได้”

“ไม่ได้หวง นี่เมืองไทย ต้องให้เด็กมันยกมือไหว้ถึงจะถูก” ผมไม่รู้ว่ากำลังโดนต่อว่าเรื่องมารยาทอยู่หรือเปล่า
แต่ก็รีบยกมือไหว้เพื่อนคุณวีร์โดยอัตโนมัติ

“ปุ่นได้ทานอะไรหรือยัง”

“ทานแล้วครับคุณซัน”

“ปุ่นไปช่วยลินไป วิ่งวุ่นอยู่คนเดียว วันนี้มาเป็นผู้ช่วยลินไม่ใช่เหรอ” คำสั่งของคุณวีร์ทำให้ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่าง
ขึ้นมาจุกที่คอ ผมหันซ้ายหันขวา เห็นพนักงานเดินผ่านมาเลยคว้าแก้วเหล้าที่ผสมมาเรียบร้อยขึ้นดื่ม ความรู้สึกที่เกิดขึ้นข้างใน
มันจะได้หายไป

“ปุ่น!!” คุณวีร์คว้าแก้วจากมือผมไปวางบนโต๊ะ


“ซัน สุขสันต์วันเกิดค่ะ” เสียงคุณวิกาแทรกเข้ามาทำให้คุณวีร์หันไปให้ความสนใจกับคนที่เดินเข้ามา

“มาถึงตั้งนานแล้วยังไม่ได้อวยพรวันเกิดเจ้าของงานเลย”

“ขอบคุณครับวิกา แล้วนี่มายังไงครับ”

“วิกามากับลลิตาค่ะ ชวนมาเป็นเพื่อน”

“อ๋อ ครับ” ผมว่าคุณซันคงงงที่เห็นคุณวิกาในงาน เพราะไม่ได้ออกปากเชิญ ก็มันเป็นฝีมือคุณลินนี่ครับ

“สวัสดีค่ะวีร์ แล้วก็ทุกๆ คนด้วยนะคะ” คุณวิกาหันไปยิ้มโปรยเสน่ห์ให้กับหนุ่มๆ ที่เหลือ และแน่นอนต้องได้รับ
การต้อนรับอย่างอบอุ่น

“สวัสดีครับวิกา สบายดีนะ”

“สบายดีค่ะ วีร์สบายดีนะคะ”

“ครับ”


ไม่รู้ว่าเพราะแผนการที่คุณลินย้ำนักย้ำหนาหรือเพราะใจผมเองกันแน่ ผมเดินเข้าไปชิดคุณวีร์ ยกมือขึ้นกอดเอวนั้นอีกครั้ง
เอนหัวซบกับไหล่หนา เอาแก้มถูไปมาเบาๆ อย่างที่ชอบทำ

“คุณวีร์ผมชักมึนๆ ขอพิงหน่อยนะครับ”

“ปุ่น ไม่ไหวก็ไปหาเก้าอี้นั่ง” คุณวีร์ใช้สองมือจับไหล่ผมพยายามดันออก แต่มือผมตอนนี้เหนียวเป็นตุ๊กแก

“ไม่เอาครับ อยากอยู่กับคุณวีร์” ผมยังคงดื้อเพ่ง รู้ว่าเป็นกิริยาที่ไม่น่ารักเอาเสียเลย แต่ผมก็ยังทำ


“แหมวีร์หวานกันจังนะ” ตัวช่วยผมเดินเข้ามาเหมือนรู้เวลา

“วิกาพาเพื่อนมาด้วยทำไมทิ้งไว้ที่โต๊ะล่ะ”  ผมเพิ่งเห็นว่าคุณลินเดินมาพร้อมคุณลลิตา

“ถ้างั้นวิกากับตาขอแจมด้วยได้ไหมคะซัน ไม่รู้จักใครเลยนั่งกันอยู่สองคน” คุณวิกาพุ่งเป้าไปที่คนใจอ่อนที่สุด
และเป็นคนที่ยอมเธอมากที่สุด

“คือ..” ผมเห็นสายตาคุณซันมองไปที่คุณลิน

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ เดี๋ยวให้พนังงานขยายโต๊ะให้” คุณลินตัดสินใจเองเสร็จสรรพ กวักมือเรียกพนักงานมาต่อโต๊ะเพิ่มให้
ตรงที่พวกผมอยู่เป็นโซนยืน มีโต๊ะสำหรับวางของและเก้าอี้ทรงสูงให้แค่สองสามตัว เผื่อใครเมื่อยก็ผลัดกันนั่ง
โซนโซฟาสำหรับนั่งฟังเพลงสบายๆ จะอยู่บริเวณชั้นสอง

“ลินพาไปปุ่นไปพักหน่อยสิ ดื่มเหล้าเข้าไปคงมึน”

“ไม่เห็นเป็นไรเลย ก็มีสติดีนี่ งานแบบนี้ไม่ดื่มจะไปสนุกอะไร เอ้าปุ่น” คุณลินหยิบแก้วไวน์ส่งให้ผม
ค็อกเทลก็แล้ว เหล้าก็แล้ว ไวน์อีกสักแก้วจะเป็นไรไป ผมรับมาถือไว้ในมือ

“ปุ่นอย่าดื้อกับพี่” คุณวีร์คว้าแก้วในมือผมไปอีกต่อ

“วีร์ ปล่อยๆ ปุ่นบ้างน่า จะได้สนุก” คุณซันช่วยพูดให้ผมอีกคน

“มันชักยังไงๆ แล้วนะ ซันเล่ามาเลยไม่ต้องกลัวไอ้วีร์” เพื่อนอีกสามสี่คนที่อยู่โต๊ะเดียวกันยุคุณซันกันใหญ่

“ดื่มเข้าไปอย่าพูดมาก”  คุณวีร์หันไปชักสีหน้าใส่คุณซัน


“คุณวีร์ผมร้อน” ผมดึงชายเสื้อขึ้นลง มันร้อนจริงๆ นะครับ ไม่รู้ว่าเพราะมันตีกันสองขนานหรือเปล่า

“ปุ่น อย่าทำแบบนั้น” คุณวีร์รีบหันมาดึงมือผมออกจากเสื้อ เมื่อมันเริ่มเปิดไปเปิดมา
ไม่รู้ผมเอาความกล้ามาจากไหน พอคุณวีร์ก้มตัวลงมาจับมือผม ผมใช้มือข้างที่เหลือคว้าคอคุณวีร์ให้ก้มต่ำลงมาอีกนิด
และกดปากไปที่แก้ม เสียงดังจ๊วบ

เสียงเพื่อนๆ คุณวีร์โห่กันดังลั่นโต๊ะ ผมเห็นคุณวิกากับคุณลลิตามองมาตาลุกโพลง

“ปุ่นมานี่เราต้องคุยกัน” คุณวีร์เหยียดตัวขึ้นยืนตรงเมื่อผมยอมปล่อยมือออกจากคอ จับแขนผมได้ก็ลากหลุนๆ
ไม่สนใจสักนิดว่าผมจะร้องให้ปล่อยเพราะเริ่มเจ็บแขน




“ทำบ้าอะไรปุ่น” คุณวีร์ผลักผมลงนั่ง เมื่อพาขึ้นมาบนชั้นสอง เลือกมุมที่ห่างจากคนอื่นๆ

“ผม..ผมก็หอมคุณวีร์ไงครับ” ผมคลำข้อมือที่ตอนนี้ขึ้นเป็นรอยแดง

“ทำทำไม” คุณวีร์ดูโกรธจนผมเริ่มกลัว ผมไม่เคยเห็นคุณวีร์เป็นแบบนี้มาก่อน

“ก็...” เหมือนคำพูดมันติดอยู่ในคอ ผมไม่รู้ว่าอยากตอบอะไร ก็คุณลินบอกให้ผมทำ ก็..คุณวีร์ทำเหมือนไม่สนใจผมเลย

“ก็..”

“ก็..ผมรักคุณวีร์” คำที่หลุดออกจากปากผมไป มันจริงที่สุดแล้ว

“ปุ่น” คุณวีร์เปลี่ยนจากเสียงห้วนกลับมาเป็นเสียงของคนกำลังอ่อนใจ

คุณวีร์ลงมานั่งข้างๆ ผม มองไปรอบๆ เมื่อไม่เห็นใครมองมาก็ดึงผมเข้าไปกอด

“ปุ่น ทำไมทำแบบนี้ รู้ไหมว่ามันอันตรายแค่ไหน”

“คุณวีร์”

“อย่าทำแบบนี้อีก ปุ่นกำลังทำให้ตัวเองกลายเป็นเป้ารู้ตัวไหม อดทนหน่อยจนกว่าจะจบเรื่องนี้”

“ไม่ใช่คุณวีร์อายเพื่อนที่คบกับผมเหรอครับ”

“โอ๊ะ”  มือใหญ่ดีดเข้าหน้าผากผมจังๆ อะไรเนี่ยวันนี้ทำร้ายร่างกายผมอยู่นั่นแหล่ะ เดี๋ยวแขน เดี๋ยวเหม่ง

“เอาอะไรมาคิด พี่จะอายทำไมออกจะภูมิใจมีแฟนน่ารัก” ว่าแล้วก็จับผมฟัดแก้มพองามสองสามที

“ใครจะเชื่อ เข้าใกล้ยังไม่ได้เลย” ผมทำหน้างอนแก้มป่อง จนคนตัวโตอดไม่ไหวต้องยกมือขึ้นบีบเล่น

“อยากให้เข้าใกล้จนชิดแบบนี้” คุณวีร์ยกผมขึ้นนั่งบนตักกอดไว้แน่น

“แต่พี่ต้องอดใจไว้ ปุ่นก็ทำตัวไม่น่ารักเลยยั่วพี่อยู่นั่นแหล่ะ”

อ๊ะ! งั้นก็แปลว่าผมทำได้ผลสิ เห็นเอาแต่สะบัดนึกว่าไม่รู้สึกรู้สาเสียอีก

“อยากหอมใช่ไหม มาจะหอมให้แก้มยุบเลย”  ไม่ต้องตั้งหลักอะไรทั้งนั้น จมูกเอยปากเอยจัดเต็มมาก
นัวเนียจนที่ผมพยายามทำไปไม่ได้เศษเสี้ยว



“จะอนาจารกันอีกนานไหม” เสียงเข้มห้วนๆ ดังมาจากข้างโซฟา ผมขยับตัวขึ้นมอง

พี่ปั้น!!

“เออพี่เอง ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยไอ้หมูอ้วน” ผมตาลีตาเหลือกตะกายออกจากตักคุณวีร์
แต่ผลัดกันครับ คราวนี้เป็นคุณวีร์ที่รัดเอวผมไว้แน่นอย่างกับตุ๊กแก

“คุณวีร์ปล่อยครับ” ผมพยายามแกะมือแข็งๆ ออก

“ขอเวลาแป๊บนึงปั้น น้องนายยั่วเกินไปต้องทำโทษก่อน”

เฮ้ยยยย ไอ้คุณวีร์เดี๋ยวก็มีวางมวยกันหรอก

“ไอ้นี่” พี่ปั้นมันต้องโกรธแน่เลย ถึงกับขึ้นไอ้แล้ว ผมนี่หูตาแหกแล้วครับตอนนี้

“เออๆ มันก็น่าตีจริงๆ เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง เร็วเข้าล่ะวีร์ เวลาไม่ได้มีทั้งคืนเสียแผนหมด”

หือ!! แผน..แผนอะไร  ไม่เห็นมีใครบอกอะไรพวกผมเลย รู้แต่ว่าวันนี้พี่ปั้นจะต้อนคนร้ายเหมือนที่พวกผมคิดกันแค่นั้น

“รู้แล้ว ขออีกเดี๋ยว” พี่ปั้นพยักหน้า เหมือนจะเดินไปแล้ว แต่ก็หยุด หันมาชี้นิ้วขึ้นข้างบน เฉียงๆ ไปตรงมุมห้อง

“จะทำอะไรก็เกรงใจคนมองหน่อย ขนลุกฉิบหาย”  พี่ปั้นส่ายนหน้าตบท้าย ก่อนเดินออกไปทางด้านหลัง


อ่า..อ่า..กล้องวงจรปิด!!

แง่ง พี่ปุ่นว่าแล้วเชียวทำไมพี่ปั้นมันตามมาถูก มีใครนั่งดูอยู่บ้าง เห็นแค่ไหน โอ้ยย อายครับอาย

“หึๆ อายทำไม เร้าใจดีออก”

ว่าแล้วก็ทำโทษผมอย่างหนัก เน้นมากในส่วนปากอิ่มๆ ของผม พี่ปั้นมันหมายถึงให้ตีผมนะครับ ฟาดอ่ะฟาด
ลงโทษแบบนี้เดี๋ยวพี่ปั้นได้กลับมาอีกรอบแน่ๆ

“คุณวีร์” ผมอ่อนอกอ่อนใจไม่รู้จะห้ามยังไง วาบหวามก็วาบหวาม แต่ในหัวก็อดคิดไปถึงเรื่องอื่นไม่ได้

แผนอะไรของพี่ปั้นฟระ พี่ปุ่นอยากรู้ๆๆๆๆ


.............................................TBC.....................................................
ปล.ครึ่งหลังพรุ่งนี้นะคะ ตอนนี้มันค่อนข้างยาว คิดว่าปั่นไม่จบวันนี้แน่เลยตัดมาลงให้ก่อน

คนเขียนขอความคิดเห็นนิดนึงค่า ช่วยเลือกระหว่างข้อ 1 หรือ ข้อ 2 ให้ด้วยนะคะ
1.เรื่องของลินแทรกๆ ไปในตอนของคนอื่นก็พอ
2..ให้มีบทสรุปความรักของลินกับซันเป็นของตัวเองหนึ่งตอน
เนื่องจากคู่นี้ไม่วาย คนเขียนเลยสองจิตสองใจ ถามคนอ่านดีกว่าค่ะว่าแบบไหนดี
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 27-04-2016 14:31:19

 :o8:  ครุณวีร์ ระงับความหื่นแปปนึงค่า
ฮ่าๆๆๆ
รอแผนพี่ปั้น ดูซิจะมีเซอไพร้ส์ไหม
เลือกข้อ1ค่ะ แทรกๆมาแบบที่เคยๆก็ดีค่ะ เพราะว่าเพื่อนๆก็รู้เห็นอยู่ตลอดนะคู่ลิน-ซันเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 27-04-2016 14:36:04

ตอนแรกเราจะตีหัวคุณวีร์แล้ว ทำมากันพี่ปุ่น ฮึ่ม ดีนะคะที่พี่ปั้นมาบอก 555555 พี่ปุ่นสบายใจเลยดิ ดีแล้วค่ะ คุณวีร์รักพี่ปุ่นมากจริงๆนะคะ คุณซันก็ดูเริ่มกลัวคุณลินเข้าใจผิดนะคะเนี่ย แล้วตกลงคนร้ายเป็นใครรรรรร คงเป็นหนึ่งในสองคนนี้แล้วแหละค่ะ แต่ตอนนี้ไม่มีพี่ปันน้องริวให้เราเลย เราเสียใจจจ รอตอนหน้านะคะ แอร๊ยยยย

ปล. เราอยากให้สรุปแยกนะคะ คุณลินนี่คิดว่าเป็นผู้ชายซะก็ได้อ่ะค่ะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 27-04-2016 14:37:55

อยากได้ลินกับซันตอนแยกอ่ะค่ะ

ขุ่นแม่ลินเป็นนางเอกเรื่องนี้เลยนะ :D

ปอลอ งี้ปั้นรู้แผนของทั้งสองฝั่งเลยป่ะคะ ฝั่งลินกับฝั่งวีร์??

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 27-04-2016 14:51:31

ไม่ใช่แค่พี่ปุ่นอยากรู้..เค้าก็อยากรู้.. :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 27-04-2016 14:54:46

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 27-04-2016 15:02:59

คู่ลินกับซัน แยกเลยคะ จะได้จบไปเลย ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 27-04-2016 15:16:38

ยังคิดว่าปุ่นยั่วขนาดนี้แล้ว คุณวีร์ยังไม่ตบะแตก ก็ให้ตีหัวคุณวีร์ลากให้เข้าห้องไปเลย ว่าแต่ปุ่นดื่มทั้งค็อกเทล - เหล้า - แชมเปญยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ เพราะหลายขนานเกิน เดี๋ยวจะติดกับคนร้ายกลายเป็นเป้านิ่งได้

เลือกข้อ 2 จะได้อ่าน ลิน-ซัน เต็มๆ ไปเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 27-04-2016 15:30:16

ต่างฝ่ายต่างมีแผน  :hao3:
เลือกข้อสองค่ะ แยกเรื่องไปเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-04-2016 15:34:57

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 27-04-2016 15:55:24

 :z13:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 27-04-2016 16:03:36

ตัวอ้วนน่ารักกกก
อยากได้ตอนแยกของซันกับลินฮับ ขอแบบจุใจ~~

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: puengmimsweety ที่ 27-04-2016 16:08:25

เลือกข้อสองค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 27-04-2016 16:10:46

แหมพี่วีแอบทำน้องใจหายเลย ที่แท้เก็บอาการหื่นไว้นี้เอง  ต่างฝ่ายต่างวางแผนแล้วผลมันจะมายังไงเนี้ย เฮ้อ...
เลือกข้อ 2 คะ ถึงไม่วายแต่อยากให้มีตอนสรุปเป็นของตัวเองแค่ตอนเดียวเองคงไม่เป็นไรมั้งคะ หรือคนอื่นๆ ว่าไงคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: EARTHYSS :) ที่ 27-04-2016 16:14:41

ใจอยากเลือกข้อ 2 แต่ลืมไปนี่เล้าเป็ด 5555555 จริงๆก็เขียนซักตอนเป็นแนวซันขอลินเป็นแฟนแต่ก็ให้มีคู่หลักๆคู่อื่นในตอนด้วย งงไหม
เอาเป็นแนววางแผนกันหลอกลิน เซอร์ไพรส์ขอเป็นแฟนไรงี้ มโนล้วน 5555555555

สรุปครึ่งหลังจะรู้ตัวคนร้ายไหมเนี่ย แต่ตัวอ้วนเซ็กซี่นะวันนี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-04-2016 17:14:34

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 27-04-2016 17:20:02

 :serius2: :serius2:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 27-04-2016 17:33:38

เลือกข้อ 2 ครับบบบบบ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: lune ที่ 27-04-2016 17:35:45

 :pig4: :L2:
  ขอเลือก ลิน-ซัน แทรกในเรื่องค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 27-04-2016 17:44:11

แผนซ้อนแผนหรอเนี้ย?
ลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 27-04-2016 18:03:48

อุต๊ะ ตกลงแผนฝ่ายไหนกันแน่
ิลิน-ซัน ขอให้จัดมาแบบเต็มๆ
จะแทรกจะแยก ก็ชอบท้างนั้น
 :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 27-04-2016 18:18:43

โล่งอก นึกว่าจะมีมาม่าอิตาคุณวีร์มีแผนไรทำไมไม่บอกเมีย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 27-04-2016 18:51:38

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-04-2016 18:54:25

รอลุ้นมากค่ะ

ส่วนลินซัน ยังไงให้ขุ่นแม่เค้าไปเต็มๆบทเลยก็ได้จ้า ข้อ 2 รักนาง :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 27-04-2016 19:18:34

ปุ่นน่ารัก ตกลงแผนของใครจะสำเร็จละทีนี้ ลุ้นๆ จ้า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 27-04-2016 19:20:02

ข้อ 1 จ๊ะ แทรกไปนิดหน่อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 27-04-2016 19:48:15

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 27-04-2016 21:05:08

เลือกข้อ 2 ค่าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Duangjai ที่ 27-04-2016 21:22:09

ถึงจะวาย แต่ก้อเชียร์สาวใจเด็ด รักเดียวแบบลินน้าาาา

เอาตอนสาวลินได้แก้เผ็ดกับสมหวังสักตอนเต็มๆอ่ะ.

 :mew1:  :mew1:  :mew1:  :mew1:

....

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 27-04-2016 21:23:27

นึกว่าจะดราม่าซะละ ดีแล้วๆจะได้ไม่เข้าใจกันผิด :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 27-04-2016 21:44:04

น้องปุ่นนนน น่ารักอ่ะ มีน้อยใจด้วย คนอ่านก็แอบใจหายเหมือนกันนะ
นี่แผนซ้อนแผนอีกหรือ คุณวีร์ห่วงปุ่นยิ่งกว่าใครๆ ขอให้ทุกคนปลอดภัยนะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: lnudeel ที่ 27-04-2016 21:52:04

โถ หมูริอยากเป็นแมว น่ารักกกก~~~ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-04-2016 22:25:33

เราเลือกข้อ 2 ค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 27-04-2016 22:43:10

พี่ปุ่นช่างยั่วน่ารักสุดๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 27-04-2016 22:48:30

ลิน-ซัน หนึ่งตอนเลยค่ะ





เราว่าลินแมนกว่าปุ่นและริว    น่าจะแมนกว่าซันด้วยซ้ำ
ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 27-04-2016 22:59:20

ข้อ 2 ค่ะ ให้มีตอนเดี่ยวๆของคู่ลินดีกว่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 27-04-2016 23:59:54

ชอบพี่ปั้น อยากได้พี่ปั้น :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 28-04-2016 00:26:13

มันมากกกก สนุกทุกตอน o13
วันนี้หมูอ้วนมาแบบเซ็กซี่จนคุณวีร์เกือบจะทนไม่ไหว 5555
ยิ่งอ่านยิ่งสนุก คนเขียนแต่งเก่งมาก ขยันอัฟด้วย เย้ๆๆ :กอด1:
รอริวปั้นด้วยนะจ้าาาา

เรื่องของลิน ได้หมดค่ะ เต็มๆก็ดี แล้วก็ชอบแทรกด้วย เพราะเรื่องของนางไม่ธรรมดาจริงๆ
รักนางมากกกกก เรื่องนี้ขาดนางไม่ได้นะ :laugh:
นี่ถ้านางเป็นชายนี่ ดังยิ่งกว่านี้นะ 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 28-04-2016 01:06:35

เลือกข้อ2

อ้วนโดนกินเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 28-04-2016 01:51:53

แผนซ้อนแผนเหรอครับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: yunjae123 ที่ 28-04-2016 03:57:38

ตื่นเต้นๆๆๆ พี่ปั้น คุณวีร์ มีแผนอะไรเนี้ย
อยากรู้ๆๆๆ
แล้วแผนของอ้วนแรดจะได้ทำต่อมั้ย ลุ้นๆๆๆ

ปล. เลือกบทของซัน-ลินแยกเป็นตอนของทั้งคู่โดยเฉพาะเลยค่าจะได้จุใจ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 28-04-2016 06:17:38

แผนการนี้จะสำเร็จมั้ยเนี่ย
แต่ว่าพี่ปุ่นยั่วคุณวีร์สำเร็จจ๊าาา
ของเทปนัวเนียได้มั้ยพี่ปั้น ขอดูด้วยยยยย

เค้าเลือกให้แทรกๆนะคะ แต่ก็แล้วแต่คนแต่งด้วยน่าา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งแรก] 27/04/16 ★ P.48
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 28-04-2016 06:34:11

พี่ปุ่น เจอ แผนซ้อนแผนซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥[ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 28-04-2016 15:34:04

ตอนที่ 35 ♥ ครึ่งหลัง

“หายไปไหนมา” เสียงกระซิบราวกับเสียงเรียกของปีศาจ ผมต้องรีบทำมือส่งสัญญาณเรียกประชุมด่วน
ต้องเอาเรื่องอื่นเข้ากลบ ไม่งั้นเดี๋ยวเจ้าแม่ลินจะของขึ้นเสียก่อน

ผมสุมหัวเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น (เว้นบางเรื่องเอาไว้) นึกว่าจะได้ความดีความชอบ คุณลินกลับส่งมะเหงกให้ผม

“ไม่ได้เรื่องเลยปุ่น ทำไมไม่ถามมาให้รู้ว่าเขาวางแผนอะไรกัน”

“ผมพยายามแล้วนะครับคุณลิน” ผมรีบโอดครวญเรียกร้องความเห็นใจ

“แต่คุณวีร์ไม่ยอมบอกผมเลย บอกแต่ว่าให้อยู่ห่างๆ คุณวีร์เอาไว้”

“งั้นเราจะเอาไงต่ออะพี่ลิน ข้ามไปแผนต่อไปเลยไหม”

“ยังก่อน เดี๋ยวไปขัดแผนทางโน้นเข้าอีก เขาเตรียมรับมือดีกว่าเรา เอางี้ ริวไปสืบจากปั้นมา”

“หา!! หมียักษ์คงยอมบอกริวหรอก ตั้งแต่มาพูดด้วยยังไม่ถึงสองคำ ไม่เข้าไปคุมมอนิเตอร์ข้างในก็ออกมาเดินดูไปทั่ว”
สาบานว่าน้องริวกำลังเล่าผมนึกว่ากำลังฟ้องอยู่

“ไม่ลองไม่รู้  เร็วๆ เดี๋ยวปรับแผนไม่ทัน”

“พี่ลินอะ เดี๋ยวหมียักษ์มันโกรธเอา” น้องริวทำหน้ายุ่งดูท่าจะไม่อยากเข้าไปกวนพี่ปั้นจริงๆ

“นี่ใคร บอกมานะเป็นใคร ออกไปจากตัวริวเดี๋ยวนี้” คุณลินจับน้องริวเขย่าเสียหัวสั่นหัวคลอน

“พี่ลินนน”  “คุณลินนน”


"แต่ลองดูก็ดีนะครับน้องริว เอาอย่างนี้” ผมคิดไอเดียอะไรได้ หันไปเรียกพนักงานเข้ามา

“อะ” ผมหยิบถาดเครื่องดื่มจากพนักงานมา เอาแก้วออกสองสามใบ แล้วเอาตะกร้าเฟรนฟรายที่วางอยู่บนโต๊ะใส่ลงไปแทน

“เอาไปให้ข้างในครับ บอกว่าเอามาให้น้องเรย์ก็ได้ ใช้เป็นใบเบิกทางเข้าไป”

น้องริวรับถาดจากผม นิ่งๆ อยู่จนผมนึกว่าจะไม่เข้าไปแล้วสุดท้ายก็ยอมเดิน

สำเร็จทีเถอะ ผมลุ้นจนตัวโก่ง

.....................................................................................

-ริว-

“พี่เรย์ เอามาให้” ผมยื่นถาดให้พี่เรย์มันทั้งถาด ขานั้นยื่นมือมารับแต่โดยดี

“เป็นไงบ้าง” ผมเหวี่ยงแหเปะปะไปก่อน แอบทำปากยื่นให้คนที่นั่งหน้าเข้มอยู่หน้ามอนิเตอร์ โทษฐานที่ไม่หันมาสนใจผม

“ไม่เป็นยังไง ริวออกไปได้แล้ว” พี่เรย์ไล่ผมยิกๆ จะอะไรกันนักกันหนา ผมไม่ชอบใจเลยแกล้งนั่งลงมันเสียเลย

“ดูด้วยสิ”  ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หมียักษ์

“ไม่ใช่เรื่องของเด็ก ไปไป๊” มือใหญ่ยันหน้าผมออกห่าง แถมผลักเสียหัวทิ่ม

“ไม่ไป” พอเอาเข้าจริงผมก็แสดงความเป็นตัวเองออกมา ก็ผมไม่ค่อยมีใครขัดใจนี่


“ริว” พี่เรย์ทำเสียงดุใส่ผม ยิ่งทำแบบนี้ผมยิ่งมีฤทธิ์ ทำไมล่ะทีพี่เรย์ยังอยู่ได้ ทำไมเอาแต่ไล่ผมกัน

“พี่เรย์” ผมขึ้นเสียงสูงกว่าด้วย เอาสิ

“พี่ปั้นอยากได้น้องอีกคนไหมผมยกให้ เบื่อเด็กเอาแต่ใจ”

“เขาก็ไม่อยากได้พี่อย่างตัว” ผมทำเอายักษ์ๆ ที่นั่งกันอยู่แตกกระเจิง บ้างก็เสไปหยิบเครื่องดื่มดื่ม
บ้างก็ขอตัวออกไปเดินดูงานข้างนอก ผมไม่สนใจหรอกก็พี่เรย์ว่าผมก่อน


“สนิมฝากดูหน่อย” ผมได้ยินหมียักษ์ถอนใจยาว ลุกขึ้นยืนเรียกให้พี่สนิมมานั่งแทน

“แรดมานี่เลย ออกไปด้วยกันอย่าอยู่เกะกะคนอื่น”  ผมแอบยื่นนิ้วกลางให้พี่เรย์ ถ้าไม่ติดภารกิจจากพี่ลินจะเล่นงานให้หนัก

“ริว” รังสีที่แผ่ออกมาจากหมียักษ์ทำเอาผมสะดุ้งเฮือก หันไปมองคนที่ยืนประกบหลังอยู่

“ขอโทษเรย์เดี๋ยวนี้”

“ไม่..โอ้ย” หมียักษ์ฟาดเข้าที่ก้นผม

“ขอโทษ” ผมพูดเสียงสะบัด ก็มันไม่อยากขอโทษนี่

“พูดใหม่ดีๆ”

“ขอโทษ” ผมลดเสียงให้อ่อนลง

“ดีมาก” มือที่ลูบบนหัวทำให้อดดีใจไม่ได้ เหมือนเด็กได้ของรางวัลเวลาทำตัวดี ๆ

“ไปเถอะ” หมียักษ์จูงแขนผมเดินออกไปข้างนอก ผมรีบดึงไว้เมื่อเห็นเส้นทางเบนลงไปยังชั้นล่าง


“คุยก่อนได้ไหม”

“ได้” ผมมองหาที่นั่งเงียบๆ กำลังจะดึงแขนไปนั่ง แต่เจ้าตัวกลับดึงมือผมไว้แล้วเลือกตัวที่ผมเพิ่งเห็นว่ามันมีพนักสูงบัง
กล้องอยู่

“พี่ปั้น” ผมเริ่มจากประโยคที่น่าจะทำให้หมียักษ์อารมณ์ดี

“อยากได้อะไรแรด”

“ทำไมชอบเรียกแรด บอกว่าไม่ชอบ ไม่ชอบ” ผมลืมตัวเสียศูนย์อาละวาดไปเล็กน้อย

“ฮ่าๆๆ งั้นลูกกวางน้อยที่ถูกส่งมาบูชายัญอยากได้อะไรจากนายพรานคนนี้”

“ริวมาเอง” ผมยังเถียงหัวชนฝา

“ปุ่นเพิ่งลงไป อยู่ๆ คนไม่เคยบริการใครก็นึกอยากจะเอาเครื่องดื่มมาให้ ทั้งที่พนักงานก็เดินกันให้ควั่ก
เรียกพี่ว่าพี่ปั้น เรียกตัวเองว่าริว โดยไม่ต้องขอ อืม..ไม่มีพิรุธเลยนะแรด  มา..” หมียักษ์ดึงผมเข้าไปนั่งใกล้มากขึ้น

ไหนดูสิจะล้วงอะไรไปได้บ้าง” มือใหญ่คว้ามือผมซุกเข้าไปใต้ชายเสื้อวางแปะไว้บนหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ

“หมียักษ์!! ใครเขาล้วงกันแบบนี้” ปากว่าแต่มือของผมดันเผลอลูบไปเรื่อยๆ ก็มันชอบอะ กล้ามท้องหมียักษ์ยกนิ้วให้ที่หนึ่งเลย


“ริวลงไปได้แล้ว” จู่ๆ คนที่นั่งข้างผมก็ลุกพรวด

“ไปบอกลินกับปุ่นว่าพี่ห้าม อย่าเข้ามายุ่งเรื่องนี้ อยู่ให้ห่างเทวิกากับลลิตาไว้”

“พี่ปั้นจะทำอะไร อันตรายหรือเปล่า บอกริวหน่อยสิครับ” ผมคว้ามือคนที่ยืนอยู่ขึ้นมาจับ เป็นห่วงหมียักษ์ของผม

“ไม่อันตรายหรอก จะวุ่นวายก็เพราะตัวจุ้นพวกนี้นั่นแหล่ะ” ผมโดนจิ้มเข้าที่หัว

“กะอยู่ว่าต้องหาเรื่องมาให้ ปุ่นปกติไม่เคยกล้าแสดงออกวันนี้ก็ดันมานัวเนียกับวีร์
ลินไม่ชอบเทวิกากับลลิตาก็เกิดจะใจดีให้ร่วมโต๊ะ สุดท้ายก็เรา...”

ผมจ้องหน้าหมียักษ์เขม็ง ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ยังไม่ถึงตาผมลงมือเลย

“ริวไม่ได้ทำอะไรแค่มาถามเอง”

“ทำ....

“ทำไมแต่งตัวแบบนี้หะ!!” หมียักษ์ดึงเสื้อผมทำท่าหงุดหงิด

“เสื้อบ้าอะไรคอมันถึงได้กว้างนัก เห็นไปถึงไหปลาร้าแล้วจะแต่งมายั่วใคร”

ผมมองเสื้อตัวเอง ผมใส่สเวตเตอร์เนื้อบางคอปาดกว้างสีเทาอมฟ้ากับกางเกงยีนส์ขาดขาเดฟสีซีด
สงสัยว่าเสื้อมันจะกว้างกว่าที่ผมคิด พี่ลินยังไม่ทันให้สัญญาณผมดึงเลย นี่ตามแผนผมต้องดึงให้มันหลุด
เห็นหัวไหล่พอสวยๆ นะ

ครับ อย่างที่สงสัยกันนั่นแหล่ะ ผมเป็นตัวแถมในขบวนการกวาดนกทั้งฝูงของพี่ลิน
พี่ปุ่นเรียกแผนที่ใช้กับผมว่า โยนหินถามทาง (เกี่ยวกันไหม) เพื่อวัดความรู้สึกของหมียักษ์ที่มีต่อผม
ในครั้งนี้จะมีสองผู้ชมเป็นคนช่วยตัดสินของค่าที่วัดได้

แต่แผนผมจะได้ทำก็ต่อเมื่อแผนจับคนร้ายไม่ได้ผล พี่ลินบอกว่าอย่างน้อยจัดงานครั้งนี้จะได้ไม่คว้าน้ำเหลว
ให้ได้ประโยชน์อะไรสักอย่างก็ยังดี

“สวยดีออก” ผมยังไม่ลืมตอบคำถามหมียักษ์

“เป็นผู้ชายมันต้องแต่งให้หล่อไม่ใช่สวย ไม่ได้เรื่อง”

ผมหน้ามุ่ยคนอุตส่าห์แต่งมายั่ว หาตั้งนานกว่าจะได้เสื้อตรงคอนเซ็ปต์หลุดโดยไม่ตั้งใจ

ผมใช้มือสะบัดผมที่ตอนนี้เริ่มยาวเลยบ่าให้ไปรวมกันอยู่ข้างนึง ดึงเสื้อให้หลุดลงมาจากไหล่
ไม่ต้องรอให้มันหลุดเองแล้ว ไม่รอเป็นคนสุดท้ายของแผน ไม่ต้องรอให้มีผู้ชม จะทำตอนนี้แม่งเลย

“ริว” หมียักษ์เรียกชื่อผม เหมือนเวลาพี่เรย์มันเซ็งผมจนไม่รู้จะทำยังไง ยิ่งเป็นตัวกระตุ้นให้ผมโมโหมากขึ้นอีก

ผมเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ ยกขาขึ้นไขว่ห้าง ไหล่ยังโชว์ความขาว ช้อนตาขึ้นสบตากับหมียักษ์ที่ยืนอยู่
ยกนิ้วชี้แตะริมฝีปากและกัดลงไปเบาๆ

และ....

“หมียักกกกกกกกกกกษ์”

ผมลุกพรวดเรียกเสียงหลง ก็หมียักษ์ไม่พูดอะไรสักคำ เดินดุ่มๆ กลับไปทางห้องที่เพิ่งออกมา

และ..หายเข้าไปในห้อง ปล่อยให้ผมยืนเซ่ออยู่คนเดียว


“ไอ้หมียักกกกษ์” ผมตะโกนตามไปอีกครั้ง จนผู้หญิงที่นั่งโต๊ะห่างๆ ออกไปหันมาจิกตามอง

“มองอะไร” ผมรีบดึงเสื้อกลับ ไม่ได้ถามเพราะสายตาผู้หญิงหรอกนะ แต่เพราะสายตาหื่นของผู้ชายที่นั่งอยู่ด้วยต่างหาก

“มองคนสวย” เสียงแม่งหื่นพอๆ กับหน้า เห็นแล้วขยะแขยง

“พิชิตคะ!!” เสียงชะนีหวงสามีร้องอย่างกับเรียกหาผัว ไม่แย่งหรอกโว้ย เป็นเพื่อนใครวะหน้าตาโครตสถุน

“เงียบ!!” มันคงเลี้ยงกันด้วยลำแข็ง ผู้หญิงถึงเงียบสนิทไปเลย

“ถ้าเหงาพี่ไปนั่งด้วยก็ได้นะรับรองหายเหงา” มันทำหน้าตากะลิ้มกะเหลี่ยลุกเดินมาหาผม


“มาสิ อยากหายเหงาอยู่พอดี” เสียงห้วนๆ คงขู่ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้ดีเท่าหุ่นยักษ์ใหญ่ที่ยืนปักหลักรอคนมาช่วยคลายเหงาอยู่


“ม..ไม่..ไม่มีอะไรครับ เห็นน้องเขานั่งอยู่เลยชวนคุยเฉยๆ ผ..ผมมีแฟนมาด้วย”

ไอ้หน้าตัวเมียรีบมุดกลับไปซุกอกผู้หญิง ไม่แน่จริงนี่หว่า


“โอ๊ะ..” เสื้อหนักๆ ตรงลงมาบนไหล่ผม

“ใส่ซะ”

“ไม่เอามันร้อน” ผมหยิบเสื้อออกยื่นส่งคืนให้

“ริว อย่าให้พี่โมโห”

ผมรีบรนรานใส่ คราวนี้หมียักษ์มันน่ากลัวจริงๆ ตาเอาเรื่องมาก ถ้าขืนขัดคำสั่งผมไม่คิดว่าคราวนี้จะรอดไปได้

“รู้ตัวหรือยังว่าทำอะไร”

“ริวไม่ได้ทำอะไรมันมายุ่งเอง”

“ทำ..ทำพี่เสียสมาธิ”

“ไอ้ปั้นเอ๊ย” หมียักษ์พูดกับตัวเอง ยกมือขึ้นสยผมติดๆ กันทำหน้ายุ่งยาก

“มานี่เลยแรด” ผมถูกลากแขนจนต้องรีบก้าวตามคนตัวโตไป

“อยู่ในห้องนี้ไม่ต้องออกไปซนข้างนอก”

“แต่พี่ลิน..”

“ริว อย่าดื้อพี่จะได้มีสมาธิทำงาน”

“อื้อ” ผมยอมลงนั่งข้างๆ หมียักษ์

พี่ลิน พี่ปุ่น ริวขอโทษนะ แต่ริวอยากเป็นเด็กดีของหมียักษ์

...............................................................................................

หลังจากส่งริวขึ้นไปเป็นสปาย ผมกับคุณลินกลับไปร่วมโต๊ะกับเป้าหมาย

คุณวีร์สะดุ้งเล็กน้อยที่เห็นผมเดินกลับมา มันอาจไม่มากพอให้ใครสังเกตเห็นแต่ผมเห็น

“เมื่อกี้นายหมายความว่ายังไง” เพื่อนคุณวีร์คนนึงถามขึ้น

“ไม่เห็นจะเข้าใจยากตรงไหน” ผมรู้สึกได้ว่าคุณวีร์เลี่ยงคำตอบ

“นายจะแต่งงาน!!”

“อืม” คำตอบสั้นๆ ทำเอาผมขนลุกตั้งแต่หัวจรดเท้า หรือที่คุณลลิตาพูดจะเป็นความจริง

“วีร์!! อย่าเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่น” คุณลินจับข้อมือผมไว้ คงกลัวผมล้มหรือไม่ก็วิ่งหนี

“ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นลิน พ่อสั่งมาแล้วเราต้องประกาศข่าวดีก่อนการประชุมบอร์ดคราวหน้า มันจะช่วยได้เรื่องความน่าเชื่อถือ”

“แต่งกับใครวีร์ ไม่เห็นพามาให้เพื่อนรู้จัก”

“กำลังมองๆ อยู่ คงพิจาราณาจากคนใกล้ๆ ตัว มันไม่มีเวลา”

“บ้าเปล่าวะ ไม่ใช่ผักปลานะโว้ยจะได้เลือกซื้อเอาได้เลย”

“ช่วยไม่ได้ มันเป็นเรื่องความเหมาะสมทางธุรกิจ อยู่ๆ ไปก็คงรักกันเอง”

คุณวีร์ตอบเพื่อนแต่ตามองมาที่ผม สติผมเริ่มกลับเข้าร่าง นี่ไม่ใช่ที่ผมกลัว
คุณลลิตาพูดเหมือนคุณวีร์มีคนที่คบกันอยู่แล้ว แต่คุณวีร์พูดเหมือนกำลังเลือก

แผน..นี่คือแผนคุณวีร์กับพี่ปั้น พอใจไม่ทุรนทุราย สมองผมก็เริ่มประมวลผลออกมาได้
มิน่าถึงพยายามไล่ผมกันจัง คุณวีร์กำลังทำแบบเดียวกับผมแต่ฉลาดกว่า แทนที่จะใช้ผมเป็นตัวล่อ
คุณวีร์กำลังให้ผู้หญิงสองคนนี้ปะทะกันเอง


“วีร์แล้วปุ่นล่ะ”  คุณซันลุกขึ้นมาปกป้องผมทันที สายตามองเพื่อนไม่ชอบใจสักนิด

“มันช่วยไม่ได้บริษัทต้องมาก่อน”

“ไม่เป็นไรครับคุณซันผมเข้าใจ ยังไงผมคงสู้คุณเทวิกากับคุณลลิตาไม่ได้” ผมก้มหน้าซ่อนสายตาไม่ให้ใครมองเห็น

“พี่ยังไม่ได้พูดว่าเป็นใคร”

“จะมีใครเหมาะเท่ากับสองคนนี้ล่ะครับ คุณวิกาสวย มีชื่อเสียงโด่งดัง คุณลลิตาก็สวยเก่งฉลาด
น่าอิจฉานะครับ เป็นผู้หญิงที่คู่ควรจริงๆ”

“ปุ่นเข้าใจก็ดี..เข้าใจใช่ไหม” สายตาที่มองมา ผมรู้ว่ามันหมายความว่ายังไง

“เข้าใจครับ ผมเข้าใจดี”

คุณวีร์ถอนใจออกมาเบาๆ

“ที่ไม่บอกเพราะไม่อยากให้ไม่สบายใจ ไม่อยากให้ได้ยิน”

“ไม่เป็นไรครับ ผมทำใจได้ ยินดีกับ..คุณคนใดคนนึงด้วยนะครับ”

ผมหันไปบอกสองสาวที่ยืนอยู่ ที่มีสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังแบบปิดไม่มิด



“เจ้าของรถทะเบียน พน xxxx กรุณาไปที่รถด้วยครับ” เสียงประกาศออกทางไมค์ หยุดการสนทนาเอาไว้
นั่นมันเสียงพี่ปั้น

“รถวิกานี่คะ ตายจริงเกิดอะไรขึ้น”

“วิกาไปดูรถก่อนเถอะ ผมไปเป็นเพื่อน” คุณวีร์เสนอตัว

“เดี๋ยวตาไปเป็นเพื่อนวิกาเองค่ะ”

“ไม่ต้องยุ่ง ไปค่ะวีร์” คุณวิกาเผลอตะคอกคุณลลิตาออกมา ก่อนคล้องแขนคุณวีร์เดินออกจากร้านไป

“หรือไอ้วีร์จะเลือกวิกาวะ” เพื่อนคุณวีร์พูดทะลุความเงียบขึ้นมา

“โอ๊ะ..ขอโทษครับคุณลลิตา”  คนพูดคงคิดได้ว่ายังมีผู้หญิงอีกคนยืนอยู่

“คุณลลิตาเป็นเลขาพี่จักรใช่ไหมครับ ผมพอจำหน้าได้ ถ้าอย่างนั้นแกไม่ต้องห่วง คุณลลิตาไม่ได้สนิทกับวีร์
ก็คงมีวิกานี่มั้งที่เข้าเค้าหน่อย เห็นควงๆ กันอยู่พักนึงด้วยนี่” คนวิเคราะห์เป็นเพื่อนอีกคนที่ยืนอยู่ในกลุ่ม

ผมมองประเมินคุณลลิตา แค่นี้พอหรือยังนะ หรือต้องสุมไฟอีกหน่อย

ผมไม่รู้แผนว่าพี่ปั้นสร้างเรื่องให้คุณวิกาออกไปกับคุณวีร์ทำไม แต่ถ้าให้ผมเดาคุณวีร์คงกำลังสุมเชื้อไฟให้แต่ละฝ่าย


“เสียดายนะลลิตาฉันเชียร์เธอมากกว่า ไม่ชอบดาราเอาแต่สวยอย่างเดียวไม่มีสมอง ถ้าเป็นเธอคงช่วยวีร์ได้มาก”

คงไม่ใช่ผมคนเดียวที่เริ่มเดาทางแผนคุณวีร์กับพี่ปั้นออก ดูเหมือนคุณลินก็พอทราบแล้ว

“ลิน อย่าไปยุ่งกับการตัดสินใจของวีร์เลย” คุณซันปรามคุณลินด้วยเสียงที่...อ่อนโยนมาก

“นั่นสิ ปล่อยเป็นเรื่องของไอ้วีร์มันเถอะ วันนี้วันเกิดซันมัน ดื่มๆ”
มหกรรมชนแก้วเริ่มขึ้นจากบรรดาผู้ชายที่ยังยืนอยู่ที่โต๊ะ

ผมสังเกตคุณลลิตาไม่ตอบโต้ไม่พูดอะไรเลย แต่มือกำเข้าหากันแน่น แน่นจนเห็นว่าแขนสั่น

“ไปห้องน้ำ” คุณลลิตาหยิบกระเป๋า เดินเร็วออกไปไม่ทันให้ใครทักถามอะไรทั้งนั้น
คุณลินยักไหล่เอียงคอเข้ามาพูดกับผมเบาๆ

“เสร็จไปหนึ่ง”



“ตาไปไหน” คุณวีร์กับคุณวิกาเดินกลับเข้ามาด้วยกันแต่สีหน้าคุณวิกาเหมือนคนที่โกรธใครมาสักสิบชาติ

“ไปห้องน้ำ” คุณลินช่วยตอบคำถามให้

“อืม เดี๋ยวมา” คุณวีร์เดินตรงไปทางหลังร้าน มองแค่นี้ก็รู้ว่าไปไหน

“ดูท่าวีร์คงเลือกแล้ว” คุณลินพูดลอยๆ ไม่มองหน้าใคร

“ลิน”

“ซันจะเรียกทำไมนักหนา แขกมาเต็มร้านไม่คิดจะเดินไปทักทายโต๊ะอื่นบ้างหรือไง ไปได้แล้ว” 
คุณลินไล่ตัวทำลายแผนการออกจากโต๊ะ คุณซันผู้เชื่อฟังจึงทำได้แค่ชวนเพื่อนๆ ให้เดินไปด้วยกัน


“อ่า..นางเอกสุดสวยที่กำลังจะตกกระป๋อง คงไม่เข้าข่ายการพิจารณาของวีร์สินะถึงเดินหน้าหงิกกลับมาแบบนี้”

“ไม่รู้อะไรอย่าพูดลิน ถ้าฉันเป็นภรรยาวีร์เมื่อไหร่เธอจะลำบาก ร้านอาหารก็เตรียมหาคนร่วมหุ้นใหม่ได้เลย”

“น่ากลัวจังว่าไหมปุ่น” คุณลินโยนมาที่ผม

“หึ โดนทิ้งแล้วยังจะอยู่อีกเหรอ” ผมยังไม่ทันจะตอบอะไร คุณวิกาก็หันมาเล่นงานผมก่อน

“ทำไมผมจะอยู่ไม่ได้ล่ะครับ อย่างน้อยผมก็รู้ตัวว่าเขาทิ้งแล้ว ไม่เหมือนคุณวิกาถูกทิ้งแล้วยังไม่รู้ตัว”

“ไอ้ปุ่น!!”

“ถ้าไม่ทิ้งคุณวีร์จะดินตามคุณลลิตาไปทำไมล่ะครับ เห็นๆ กันอยู่ เอาน่าคนถูกทิ้งเหมือนกัน
ของเก่าเหมือนกันควรจะรักกันไว้นะครับ”

ผมหันไปหยิบแก้วเหล้าจากพนักงานที่เดินผ่านมาสองแก้ว ยื่นไปวางตรงหน้าคุณวิกาแก้วนึง

“ชนกันหน่อยครับ ของไร้ค่าที่คุณวีร์ไม่เอา”

เพล้ง!!  เสียงแก้วตกกระแทกพื้น คุณวิกากวาดทุกอย่างบนโต๊ะลงไปกองกับพื้น สายตาเหมือนสัตว์บาดเจ็บมองมาทางผม

“กูไม่เหมือนมึง คนอย่างเทวิกาไม่มีวันตกต่ำ มึงคอยดูเอาไว้ ของที่กูจะเอากูต้องเอาให้ได้ ไม่มีหน้าไหนมาแย่งของกูไปได้” 

"เทวิกา!!"

"ทำไมนังลิน มึงคิดว่ามึงรู้จักกูดีแล้วใช่ไหม ไม่เลยมึงไม่รู้จักกูสักนิด"



“มีอะไรกัน”  คุณซันกับผู้ชายอีกสองสามคนวิ่งเข้ามาทีโต๊ะ ตามมาด้วยพนักงาน

“ไม่มีอะไรค่ะซัน วิกาเวียนหัวนิดหน่อยเลยพลาดปัดแก้วหล่น” สีหน้าเครียดแค้นอาฆาตเปลี่ยนเป็นยิ้มหวานภายในไม่ถึงวินาที

“วิกาขอตัวสักครู่นะคะ ขอขึ้นไปนั่งพักข้างบนหน่อย”

“ได้ครับ”

“ซันขึ้นไปส่งวิกาหน่อยสิคะ วิกากลัวล้ม

“เอ่อ..”

“ไปเถอะ”  คุณลินพยักหน้าให้คุณซัน ดูเหมือนยังคุมสติได้ดี

“อืม”

ผมมองตามคุณซันที่ประคองคุณวิกาเดินขึ้นชั้นบน พนักงานเก็บกวาดเศษแก้วเรียบร้อยแล้ว
จึงเหลือแค่ผมกับคุณลินยืนอยู่สองคน


“สติหลุดทั้งคู่ คราวนี้ก็คงแค่รอสินะ”

“ครับ”

“เฮ้อ ไม่อยากยอมรับเลยว่าแบบนี้ดีกับปุ่นมากกว่า เจ็บใจนิดหน่อยแต่ปลอดภัย”

“นั่นสิครับ เราเกือบทำแผนคุณวีร์พัง”

“ก็ใครใช้ให้ไม่บอกเราล่ะ”

“แต่เราก็ไม่บอกคุณวีร์เหมือนกันนะครับ” ผมอดแก้ตัวให้ไม่ได้

“เออ นั่นสิ ฉันก็ลืมไป ก็คิดอยู่แล้วเห็นวีร์พยายามสั่งเหลือเกินว่าให้ฉันดูนาย ให้สอนนายจัดงาน
บอกว่าอยากให้นายเรียนรู้งานเอาไว้มากๆ จะได้ช่วยงานวีร์ได้ ทีจริงคงคิดจะกันนายไม่อยากให้ได้ยินอะไรพวกนั้น”

“บอกแผนผมก็สิ้นเรื่อง แค่นั้นผมก็ไม่โกรธแล้ว”

“ปั้นมันบอกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ให้ยุ่ง คงกลัวปุ่นจะป่วนมั้ง”

“ผมว่ากลัวคุณลินมากกว่า”

“เดี๋ยวเถอะ” คุณลินเงื้อมือใส่ผม

“ขี้เกียจเถียงด้วยแล้ว ปุ่นขึ้นไปอยู่ข้างบนดีกว่าไป เผื่อเดี๋ยวระเบิดจะลง”

“งั้นผมยิ่งควรต้องอยู่ครับ จะได้ช่วยคุณวีร์”

“รักเหลือเกินนะ ตามใจ เดี๋ยวฉันมา”

“ครับ”




ผมมองไปเรื่อยเปื่อย ในหัวก็คิดล่วงหน้าไปเรื่อยๆ ว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นได้บ้าง จะได้เตรียมรับสถานการณ์ถูก

“ปุ่น”  คุณลลิตาเดินกลับมาที่โต๊ะ แต่ผมไม่เห็นคุณวีร์ตามมา แปลว่าเมื่อกี้ไม่ได้ไปหา

“ครับ”

“ไม่คิดจะทำอะไรเหรอ”

“ทำอะไรครับ อย่างเช่นโกหกว่าคุณวีร์มีคนรักอยู่แล้วนะเหรอครับ”

“ฉันไม่ได้โกหก ฉันรู้ว่าวีร์จะแต่งงานแต่ไม่เคยได้ยินคุณธรรมพูดว่าหาคู่ให้ลูกชาย มันก็ไม่ผิดไม่ใช่เหรอ
ที่จะเดาว่าคุณวีร์มีคนที่คบอยู่แล้ว”

ใช่ครับไม่ผิด แต่มันผิดตรงไม่เคยมีข่าวคุณวีร์จะแต่งงาน นี่เป็นเรื่องที่เพิ่งจะกุกันขึ้นมา
ผู้หญิงคนนี้โกหกผมซ้ำสอง

“งั้นคุณลลิตาว่าผมควรจะทำยังไงครับ”

“ทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครแย่งของของนายไปได้ยังไงล่ะ”

“คุณมีแผน?”

“นายจะเอาด้วยไหม”

ผมมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้า หน้าสวยริมฝีปากสีแดง แต่ตากลับฉายแววประหลาดชวนขนลุก



“ก็น่าสนครับ”


............................................TBC...............................................
สปอยยยย พรุ่งนี้เฉลยตัวคนร้ายแล้ว มาลุ้นกัน^^
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-04-2016 15:36:33

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 28-04-2016 15:52:59

ขอกรี๊ดน้องริวก่อนค่ะ น้องริวววววววววววววววววววววววววว โอ๊ยยยย เป็นเราอุ้มขึ้นเตียงแล้ว ดีนะคะที่พี่ปั้นไม่ใช่เรา พี่ปั้นยังนึกถึงหน้าที่อยู่บ้างด้วยการพาน้องไปนั่งเฝ้าเลย 5555555555 บอกไม่รักสิคะ บอกไม่คิดอะไรสิ ใครจะเชื่ออออออออ แต่ตอนนี้อยากปรบมือให้พี่ปุ่นมากค่ะ พี่ปุ่นคนฉลาดไม่โวยวายและรู้เท่าทันทุกแผนการ เยี่ยมมากค่ะ เลยร่วมมือกันเฉยๆเลย แต่ระหว่างที่เราโฟกัสพี่ปุ่นเราก็เหลือบไปเจอคุณซันค่ะ ทำไมแววลัวเมี- ออกแล้วคะคุณซัน นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนเลยนะคะ ฮือออออ เราเดาว่าวิกาแล้วกันค่ะ น่าสงสัยไปหมดทุกคนนนน ลลิตานี่อาจจะเป็ฯแผนประเคนพี่ปุ่นให้คุณจักรรึเปล่า ฮื้ออออ ชักมั่วแล้วเรา รอตอนต่อไปนะค้าาาา  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 28-04-2016 16:03:20

โอ๊ยยย ลุ้นต่ออีกหนึ่งวันจ้า
น้องปุ่นยังไม่มึนใช่ไหมคะ สู้ๆนะทุกคน
หมั่นไส้วิกากับลลิตามากๆ รอนาทีเปิดเผยความจริงค่ะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 28-04-2016 16:07:30

คนร้ายยยยยยยยยย

ตอนแรกนึกว่าพี่เลขาคุณวีร์ ไม่ใช่เหรอเนี่ย  :a5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 28-04-2016 16:20:10

สรุปคนร้ายมีสองคนสินะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 28-04-2016 16:22:31

น้องริวตอนนี้คงยิ้มออกแล้วที่ทำให้หมียักษ์หึงได้ ก็เลยตามใจหมียักษ์หน่อย

ทั้งวิกาและลลิตาเหมือนผู้หญิงโรคจิตทั้งคู่ และก็ดูจะร้ายพอๆ กัน  ดีนะที่ปุ่น strong และทันกับความคิดกับแผนของคุณวีร์ ไม่เกิด
อาการนอยด์ทำให้เสียแผน

รอลุ้นพรุ่งนี้ว่าใครคือคนร้ายตัวจริง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 28-04-2016 16:24:04

ฮาคู่ นู๋ริวกะพ่ปั้นนน ตาแก่หวงเด็กกกก  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 28-04-2016 16:25:44

พระอาทิตย์เจ้าขาตกเร็วๆ ๆ เจ้าคะ อยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวไว ตื่นเต้นๆ อยากรู้ๆ แล้วอะ  :ling1:
ดีนะทีตัวอ้วนกะเจ้าแม่ลินรับมุกทัน สุดยอด รอฟินหวานๆ กะทุกคู่จ้า  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 28-04-2016 16:38:05

 :ling3: :ling3: :ling3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ole2499 ที่ 28-04-2016 16:56:21

ชอบจังตอนริวอยู่กับพี่ปั้น เมื่อก่อนดูเป็นเด็กก้าวร้าว พออยู่กับพี่ปั้นตอนนี้นะดุูป็นเด็กดื้อๆน่ารักๆ พี่ปุ่นนี่ยังมีสกิลบอดี้การ์ดนะ
ไม่หึงเรี่ยราดดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 28-04-2016 17:11:25

นี่แอบคิดไปถึงว่ามีคนชักใยอยู่เบื้องหลังด้วย 555555555
ดีค่ะ เฉลยสักที นี่เดาจนหัวปรุละ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 28-04-2016 17:19:33

ลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 28-04-2016 17:20:39

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: me12inzy ที่ 28-04-2016 17:22:34

เก่งมากลูกกกก รู้ทันหลัวด้วย น้องปุ่นคนเก่ง :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 28-04-2016 17:46:46

เราคงเป็นคนเดียวที่รำคาณซันแน่เลยรำมากมารยาหญิงขนาดนั้นยังไม่รู้ตัวแถมยังไม่รู้ใจตัวเองอีก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 28-04-2016 17:47:39

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Jessiebier ที่ 28-04-2016 18:33:32

 :z3: รักปุ่น :mew5: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 28-04-2016 18:33:45

ยังเดาไม่ถูกเลย ร้ายทั้งคู่!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 28-04-2016 18:47:20

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 28-04-2016 19:08:33

โอ้โห ความคิดผญช่างน่ากลัว :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 28-04-2016 19:10:16

เขาเป็นใครหนอ เขาคือคนไหน ใครกันแน่ที่เป็นคนร้าย กรี๊ดดดดด อยากรู้เร็วๆ จัง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 28-04-2016 19:46:44

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 28-04-2016 19:48:10

โอ้ จะเป็นใครกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 28-04-2016 21:02:05

ใครจะเสร็จใครกันแน่ รอลุ้นว่าจะเป็นไปตามแผนหรือไม่  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 28-04-2016 21:34:23

ลุ้นกว่าเดิม อีก!!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 28-04-2016 22:34:57

ลุ้นอ่ะ  ตัวอ้วนระวังตัวนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 28-04-2016 22:36:15

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 28-04-2016 23:07:04

อยากรู้แล้วววววววว :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 28-04-2016 23:15:52

ชอบเวลาหมียักษ์สติหลุดมาก หึๆๆ เด็กมันยั่วเนอะพี่เนอะ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 28-04-2016 23:55:25

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 29-04-2016 00:18:38

ริวอ่อยพี่ปั้นหนักมากกกก เพื่อให้ผัวรักผัวหลงค่ะ อ่อยต่อไป :katai2-1:

ดีที่ปุ่นเข้าใจแผนการของวีร์เลยไม่โกรธ ไม่โมโห

เข้าใจอะไรง่ายดีชอบๆ นึกว่าจะงอนตุ๊บป่องซะแล้ว :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 29-04-2016 00:19:03

อยากรู้ตัวคนร้ายแล้วววววว :katai4: เราเดาว่าลลิตาอ่ะ  เอ๊ะ หรือจะเป็นเทวิกา เอ๊ะ หรือเป็นคนอื่น อ๋อยยยย :mew2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 29-04-2016 00:46:50

แต่ละนางร้ายเหลือเกิน เห้ออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 29-04-2016 01:18:09

ลุ้นมากกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 29-04-2016 01:27:01

พี่ปุ่นระวังตัวด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 29-04-2016 02:42:32

เหยยยย พี่ปุ่นระวังนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 29-04-2016 06:21:56

ท่าทางลลิตาจะจิตจริงๆแล้วละ
พี่ปุ่นอย่าไปยุ่ง ออกมาๆ

คนร้ายคือใครหน่อออ รอเฉลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 29-04-2016 10:15:19

 :pigangry2: พี่ปุ่นสู้ๆ ระวังตัวเด้อ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 29-04-2016 12:00:42

 :pig4:

ปล. ลนลาน นะคะไม่ใช่รนราน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 29-04-2016 13:13:15

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 29-04-2016 14:05:19

แหมแต่ละคน เจ้าเล่ห์กันทั้งน๊านนนน  :mew5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 35♥ครึ่งหลัง] 28/04/16 ★ P.49
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 29-04-2016 14:16:32

โอ๊ยย เข้ามาอ่านแล้วติด ตัวอ้วนน่ารักก  :m3:
คิดจะทำอะไรก็ระวังตัวบ้างนะตัวอ้วน  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 29-04-2016 17:21:39

ตอนที่ 36

“คุณลลิตาอยากเสนออะไรก็ว่ามาครับ ผมไม่มีเวลามารอทั้งคืน ไม่อย่างนั้นก็ทางใครทางมัน”
ผมกระตุ้นคนที่ยืนอยู่

“กำจัดวิกาให้พ้นทางไม่ยากหรอก อยู่ที่ว่านายกล้าแค่ไหน”

“แล้วคุณลลิตาล่ะครับกล้าแค่ไหน”

“นี่” คุณลลิตายื่นบางอย่างมาทางผม ผมยังมองไม่เห็นเพราะมันอยู่ใต้มือของเธอ

“ผสมให้วิกาดื่ม นายก็เหมือนเจ้าภาพคนนึงของงาน คงจัดการได้ไม่ยาก”

ผมมองของในอยู่ในมือคุณลลิตา มันเป็นซองยาที่บรรจุผงสีขาวบดละเอียดไว้ภายใน

“อะไรครับ”

“ยาปลุกเซ็กซ์ นายไม่ต้องทำอะไรแค่หาทางให้วิกาดื่มให้ได้ก็พอ ที่เหลือฉันจะจัดการเอง”


“ปุ่น” คุณลลิตารีบเก็บซองยาลงไป เมื่อเห็นคุณวีร์เดินเข้ามาหาผมที่โต๊ะ

“ลินให้มาตามรีบไปเถอะ”

“คุณวีร์ไปก่อนเลยครับ เดี๋ยวผมรีบตามไป”

คุณวีร์ไม่ยอมขยับ มองผมด้วยความระแวงสายตาฉายแววเป็นห่วง ผมเลยต้องไล่ซ้ำกลัวคุณลลิตาจับได้

“แป๊บเดียวครับ”  คุณวีร์พยักหน้า

“ตาเป็นไงสนุกไหม” คุณวีร์เอื้อมมือแตะหลังมือคุณลลิตาที่ยังวางค้างอยู่บนโต๊ะ

“สนุกค่ะคุณวีร์” ผมเห็นสีแดงเรื่องปรากฏขึ้นบนแก้ม

“วันนี้คนเยอะ ซันมันคงเทคแคร์ไม่ได้เต็มที่ ผมก็ติดวิกาอยู่เลยไม่ค่อยได้มาดูแล ดีแล้วที่ไม่เหงา”

นิ้วที่ไล้ไปมาบนมือคืออะไร แสดงเนียนไปแล้วโว้ย หน้าสิ่วหน้าขวานแต่ผมอดหึงไม่ได้
สงบไว้พี่ปุ่น

“รีบไปนะปุ่นลินโมโหแล้วไม่มีคนช่วย พี่จะขึ้นไปดูวิกาหน่อย”

“ครับ”

“อย่าเพิ่งรีบกลับนะตา ยังไงก็ยังอยากให้อยู่ต่อ”

“ค่ะคุณวีร์”  มุกฉันไม่เลือกเธอแต่ก็ให้ความหวังดูท่าจะได้ผลดีเยี่ยม พิสูจน์จากสายตาที่มองตามคุณวีร์ไว้

“คุณคิดจะวางยาคุณวิกา” ผมดึงความสนใจคุณลลิตากลับมา

“คุณวีร์ต้องการแต่งงานกับคนที่เหมาะสม ก็ทำให้ไม่เหลือความเหมาะสมมันจะยากอะไร”

“คุณหมายถึง..”

“ในงานมีผู้ชายตั้งมากมายมันต้องมีอยู่แล้วคนที่อยากเป็นสามีนางเอกดัง ยานี่ไม่ทำให้หมดสติ
แต่จะเร้าร้อน เรียกร้อง จนร่าน คลิปดีๆ สักคลิปถ้าคุณวีร์ได้เห็นคิดหรือว่าจะยังสนใจ”

ยาตัวนี้สินะที่น้องริวโดน แต่มันใช้พิสูจน์ไม่ได้ว่าคุณลลิตาเป็นคนร้าย


“ขอบคุณที่ชวน แต่..ผมไม่คิดว่าผมอยากจะทำ” ผมปฏิเสธคำชวนนั้นออกไป หลังจากที่คิดอย่างดีแล้ว
คุณวีร์ พี่ปั้น ต้องการกันผมออก ผมไม่ควรป่วนงานพี่ปั้นอีกเป็นครั้งที่สอง อย่าลืมว่าผมก็เป็นพนักงานบริษัทคนนึง

แต่ผมไม่ทำก็ใช่ว่าผมจะทำให้มันเกิดประโยขน์ขึ้นมาไม่ได้นะครับ

“นายหมายความว่ายังไงปุ่น คิดจะหักหลักฉันเหรอ”

“เมื่อกี้ผมคิดจะเอาด้วยกับคุณนะคุณลลิตา แต่ผมมาคิดได้ว่าทำไปผมก็ไม่ได้ผลประโยชน์อะไรเลย
ถึงยังไงคุณวีร์ก็คงไม่แต่งกับผม คุณวิกาจะตกกระป๋องไป คุณวีร์ก็ต้องเลือกคนอื่นแทน
 ดูจากเมื่อกี้ผมก็พอเดาได้แล้วว่าเป็นใคร”

“อีกอย่างต่อให้ไม่เป็นคุณก็คงเป็นผู้หญิงคนไหนสักคน ผมไม่มีทางถูกยอมรับยกขึ้นมาคู่คุณวีร์แน่
ดังนั้นงานนี้ผมถอนตัว”   

“ถ้าอย่างนั้นอย่าขวางทางฉันก็แล้วกัน”

“ผมไม่ได้โง่นะครับ” ผมไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ แค่พูดออกไปสั้นๆ

ได้เวลาที่พี่ปั้นควรบอกผมแล้วว่าต่อไปจะเป็นยังไง



“ปุ่น คุยอะไรกับลลิตา” ผมเดินยังไม่พ้นโค้ง ก็โดนคนที่ยืนหลบอยู่ลากไปซอกหลังกำแพง

“คุณวีร์ตกใจหมดเลยครับ”

“บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเข้าใกล้สองคนนี้”

“ผมไม่ได้เดินไปแส่หาเรื่องนะครับ คุณลลิตาเดินมาหาผมเอง”

“ปุ่นไปอยู่กับทีมงานในห้องเถอะ พี่เป็นห่วงทำอะไรไม่ถนัดเลย”

“ลืมอีกแล้วอะคุณวีร์ ผมเป็นบอดี้การ์ดนะครับ ช่วยคุณวีร์มาแล้วด้วย”

“นั่นมันใช้กำลัง นี่มันไม่ใช่ มีแต่แผนมีแต่การลอบกัดหลับหลัง”

“คุณวีร์ว่าผมโง่เหรอครับ” ผมทำปากยื่นใส่คนที่ลูบหัวลูบหางผมอยู่

“ไม่ได้คิดแบบนั้นพี่เป็นห่วง”

ผมยกสองมือกอดเอวคุณวีร์ ยื่นหน้าไปถูๆ กับหน้าอกกว้าง

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมระวังตัวอย่างดี พี่ปั้นก็ต้องมองอยู่เชื่อผมสิ ที่ไม่ส่งใครลงมาคงคิดแล้วว่ามันไม่มีอะไร
ใช่ รีบไปหาพี่ปั้นกันเถอะครับ ผมมีอะไรจะบอก”

“เอาสิ”




จากกล้องวงจรปิด คุณลลิตาขึ้นมาหาคุณวิกาที่โต๊ะ ทั้งสองคุยกันสีหน้าปกติไม่บ่งบอกว่าอยู่ในอารมณ์ใด

สักครู่ผมเห็นคุณวิกาหันไปหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าใบเล็กที่ถือมาด้วย ก้มลงทำอะไรบางอย่างกับหน้าจอ
จังหวะสั้นๆ เพียงพอให้คุณลลิตาหย่อนยาลงในแก้ว

ผมหันไปมองหน้าพี่ปั้น อยากรู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป แต่ทั้งทีมกับนั่งเฉยรวมทั้งคุณวีร์ด้วย
เรายังนั่งดูกันไปเรื่อยๆ คุณวิกายกน้ำขึ้นดื่มสามสี่ครั้ง ก่อนที่..

“คุณซัน” ผมเป็นคนที่ร้องออกมาเมื่อเห็นใครบางคนเดินมาหยุดที่โต๊ะ

คุณลลิตาคุยอะไรกับคุณซันนิดหน่อย ก่อนลุกออกไป ภาพอีกมุมกล้องทำให้เห็นว่าเธอไม่ได้ไปไหนไกล
นอกจากหลบอยู่เก้าอี้ใกล้ๆ แค่พอให้พ้นสายตาและสิ่งที่โผล่พ้นขอบพนักเก้าอี้ขึ้นมาคือโทรศัพท์มือถือ

“ต้องออกไปห้ามคุณซันนะครับ” ผมหันไปบอกพี่ปั้น

“ดูไปก่อน ไม่อย่างนั้นเราจะไม่ได้อะไรเลยถ้าไปห้ามตอนนี้”

ผมใจไม่ค่อยดีเลยครับ สงสารคุณลิน ตอนนี้ชั้นสองโล่งไม่มีผู้คน เพราะก่อนหน้านี้เพิ่งเรียกรวมตัวกันลงไปชั้นล่าง
เพื่อเป่าเค้กและเริ่มแดนซ์ปาร์ตี้ กับวงดนตรีที่คุณลินเชิญมาเพื่อเพิ่มความสนุกให้กับงาน

“ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว” ผมเห็นด้วยกับคุณวีร์เพราะคุณวิกาเริ่มใช้แขนไขว่คว้าคุณซัน หน้าอกหน้าใจเบียดชิด
ปากพยายามจูบไปทั่วหน้า ตอนนี้คุณซันยังพยายามห้ามอยู่ แต่ผมกลัวคุณซันทนไม่ได้นาน

“เสร็จแล้วขอก๊อปปี้สักแผ่นนะปั้น” เสียงเย็นๆ ของคุณลินทำเอาผมตกใจ เข้ามาตอนไหน
หันไปเห็นน้องริวยืนอยู่ข้างหลัง คงไปตามกันมาแน่ๆ

ทางเข้าห้องคอนโทรลนอกจากประตูหน้าบนชั้นสองแล้ว ยังมีประตูด้านหลังที่มีบันไดตรงจากออฟฟิศด้านล่างขึ้นมา
ผมถึงไม่เห็นคุณลินจากหน้าจอมอนิเตอร์


ผมลุ้นจนใจระทึก ไม่อยากเข้าข้างคุณซันนะครับ แต่ถ้าเกิดอะไรเกินเลยมันก็พูดยาก ผมนี่อดนึกไปถึงน้องริวกับพี่ปั้นไม่ได้
คือยามันแรงกว่าที่ผมคิดไว้มาก เห็นคุณวิกาตอนนี้แล้วพูดไม่ออก

เราลุ้นกันอยู่แค่ไม่กี่นาทีแต่ผมรู้สึกมันนานเป็นชาติ ก่อนที่คุณซันจะสะบัดคุณวิกาออกได้ นับถือน้ำใจจริงๆ
พี่ปั้นพยักหน้าให้กับพี่สนิมพี่โชค ประตู้ด้านหน้าห้องจึงถูกผลักออกไป

พี่สนิมตรงไปดึงมือถือออกจากมือของคุณลลิตา พี่โชคล็อคตัวเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหน
ผมเห็นคุณวีร์กับพี่ปั้นเดินออกไป ผมจึงตามออกไปบ้าง

พี่ปั้นตรงไปที่คุณวิกาก่อนเป็นอันดับแรก จับหน้าให้เงยขึ้นแล้วกรอกยาบางอย่างลงไป ผมไม่รู้ว่าคืออะไร
แต่สักพักคุณวิกาก็เริ่มสงบลงและหลับไปในที่สุด


ตอนนี้สายตาทุกคู่หันไปมองคุณลลิตา

“สนิมคุมตัวไว้ก่อน รอจนกว่างานเลิก คุณซันผมรบกวนเคลียร์คนเลยได้ไหมครับ”

“ได้ครับ” “ ลิน..”

“เดี๋ยวค่อยคุยกัน ลงไปจัดการก่อน ลินจะลงไปช่วย”

“อืม” หน้าคุณซันดีขึ้นมาทันที ผมว่าคู่นี้คงไม่แคล้วกันแล้วล่ะครับ


คุณวีร์ คุณลิน คุณซันลงไปข้างล่างแล้ว พี่สนิมนำตัวคุณลลิตาเข้าไปในห้องคอนโทรล
ผมเรียกพี่ปั้นไว้ ถามในสิ่งที่ข้องใจ

“พี่ปั้นแบบนี้เราก็ไม่รู้อยู่ดีว่าใครเป็นคนร้ายใช่ไหมครับ”

“ตอนนี้ยังไมรู้ แต่เดี๋ยวคงได้รู้”

“นี่ยังไม่จบใช่ไหมครับ”

“ใช่ รอเทวิกาฟื้นก่อน พี่ให้ยานอนหลับแต่ปริมาณไม่มาก ไม่เกินชั่วโมงน่าจะตื่น มันมีส่วนผสมเข้าไปคลายกล้ามเนื้อ
คงพอช่วยเรื่องยาได้ ฟื้นมาน่าจะคุยกันรู้เรื่องแล้ว โชคดีที่ลลิตาไม่ได้ใส่ยาลงไปมากเพราะมีเวลาแค่สั้นๆ เทวิกาเอง
ก็ดื่มไปไม่มาก ปุ่นลงไปช่วยวีร์เถอะ ทางนี้พี่จะเตรียมการเอง”

“ครับ”


กว่างานเลี้ยงจะเลิกจริงก็ปาเข้าไปอีกชั่วโมงกว่าๆ ท่ามกลางความงงงันของแขก ได้แต่แก้ตัวไปว่าเจ้าของงานรู้สึกไม่ค่อยสบาย

พี่ปั้นกับคุณวีร์เริ่มจัดการที่คุณลลิตาก่อน คลิปจากมือถือถูกถ่ายโอนเข้าเครื่องของพี่ปั้น

“อยากดูอะไรไหมลลิตา”

คุณวีร์กดเล่นภาพขณะที่คุณลลิตาใส่ยาลงในแก้วของคุณวิกาและภาพที่นั่งซุ่มถ่ายรูปอยู่

“ผมเคยชื่นชมคุณว่าเป็นคนสวยคนเก่ง แต่สิ่งที่คุณทำมันผมยอมรับไม่ได้”

“ตาทำเพราะคุณนะคะวีร์ วิกาไม่คู่ควรกับคุณ ผู้หญิงคนนั้นสำส่อน ตีสองหน้า คุณจะตกต่ำเพราะผู้หญิงคนนั้น”

“แล้วผมเหมาะกับใครหรือตา เหมาะกับคุณอย่างนั้นเหรอ คุณหวังอะไรที่มันไม่มีวันเป็นไปได้”

“คุณวีร์!! ทำไมคุณพูดแบบนั้นกับตาค่ะ ที่ผ่านมาตารักคุณคนเดียว รอคุณคนเดียว”

“ปั้นจัดการให้เรียบร้อยเถอะ ผมไม่มีอะไรจะพูดกับผู้หญิงคนนี้และคิดว่าไม่จำเป็นต้องพูด”

พี่ปั้นพยักหน้า ดึงทรัมไดร์ฟออกจากเครื่องส่งให้พี่สนิม

“สนิมพาไปส่งตัวได้เลย”

“วีร์!! คุณวีร์!! กลับมา กลับมาหาตาเดี๋ยวนี้”



หมดไปหนึ่งเรื่อง เหลืออีกคนที่ลูกน้องพี่ปั้นเพิ่งมาส่งข่าวว่าฟื้นเรียบร้อยแล้ว
พี่ปั้นหยิบโน้ตบุ๊คที่เตรียมไว้ออกไปวางบนโต๊ะหน้าโซฟาที่คุณวิกานั่งอยู่ ก่อนเปิดภาพที่ได้มาจากมือถือของคุณลลิตา

“ไม่ใช่วิกานะคะวีร์” เสียงปฏิเสธลั่น ทั้งๆ ที่เก้าอี้ที่นั่งยังเป็นตัวเดิมอยู่เลย

“วิกาผมไม่ใช่นักข่าวที่คุณเอาแต่โกหก ของมันเห็นๆ กันอยู่ ดีที่มีคนหวังดีถ่ายมาให้ผม”

“น..นังตา นังตาใช่ไหมค่ะ มันต้องวางยาวิกาแน่ๆ  มัน..มันเป็นคนบอกให้วิกาส่งข้อความตามซันขึ้นมา
วิกาไม่เคยทำตัวแบบนี้จริงๆนะคะวีร์ วีร์ต้องเชื่อวิกานะ”

“คุณไม่ต้องสนใจว่าผมจะเชื่อหรือไม่เชื่อวิกา เอาเป็นว่าผมจะเก็บคลิปนี้เอาไว้ หวังว่าเราจะจากกันด้วยดี
ผมไม่ยุ่งกับคุณ คุณต้องไม่ยุ่งกับผมหรือคนรอบข้างผมอีก ถ้าคุณอยู่ในเงื่อนไขนี้ มันจะถูกเก็บเอาไว้อย่างดี”

“วีร์”

“อ้อ คุณวิกาครับ” ผมที่ยืนฟังอยู่นาน พูดแทรกขึ้นบ้าง

“อย่าคิดจะให้คุณซันรับผิดชอบคุณนะครับ เพราะถ้าคุณทนดูได้จนจบคลิป คุณจะเห็นว่ามีแต่คุณที่ปล้ำคุณซัน
ส่วนคุณซันไม่ได้ทำอะไรคุณเลยแม้แต่นิดเดียว”

“มึงรุมกูเหรออีปุ่น” คุณวิกาที่หมดสภาพนางฟ้ากระโจนเข้าใส่ผม แต่เข้าไม่ถึงเพราะพี่โชคจับเอาไว้

“ปล่อยกู เอามือสวะของมึงออกไป”

“ผมปล่อยคุณแน่วิกา แต่จำไว้ว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นแม้แต่เรื่องเดียว ขอเพียงผมสงสัยว่าเป็นคุณ ผมจะปล่อยคลิปนี้ทันที
ถ้าคุณยังอยากยืนอยู่ตรงนี้ก็เลือกเอาเอง”

“โชคปล่อยวิกา”

“ครับ” พี่โชคปล่อยมือออกจากแขนคุณวิกา

“อย่าคิดว่าผมไม่กล้าทำนะวิกา ภาพซันมีแค่ด้านหลังต่อให้คนสงสัยไม่รับเสียอย่างก็จบ คิดให้ดีๆ ก่อนจะทำอะไรลงไป”

คุณวีร์พูดจบก็พยักหน้าให้พี่โชค ฝ่ายหลังเตรียมพร้อมอยู่แล้ว มือนึงคว้าแขนมือนึงคว้ากระเป๋า
พาเดินลงบันไดไป



“คิดว่าใคร” คุณวีร์หันมาถามพี่ปั้น

“ยังบอกยาก แต่นี่มันก็แตกหักแล้วล่ะ ประกบสองคนนี้ต่ออีกไม่กี่วันก็คงรู้ผล”

“พี่ปั้นไม่ได้ส่งคุณลลิตาให้ตำรวจจริงๆ หรือครับ”

“ส่งจริง หลักฐานก็ส่งไปจริง แต่ส่งให้เพื่อนๆ กัน เดี๋ยวก็คงปล่อยตัวออกมา

“หลังจากนี้ระวังกันให้มาก จากลักษณะที่ผ่านมาของคนร้าย ไม่อยู่เฉยแน่”

“ครับ” ผมกังวลอยู่พอสมควร บางอย่างมันบอกผมว่าเรื่องใหญ่กำลังจะตามมา แต่มันกำลังจะจบลง

.........................................................................................

-กุหลาบช่อนั้น-

สวย มันยังสวยอยู่เลย กุหลาบที่วีร์ให้ กุหลาบที่ทำให้รู้ว่าวีร์แอบหลงรัก

วีร์ไม่ค่อยกล้าแสดงออก แต่ชอบมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ ตอนที่ล้มวีร์รีบเข้ามาช่วยพยุง
มือที่ยื่นมาให้แอบกุมกระชับ บีบเสียแน่นเลยคงไม่อยากปล่อย

วีร์ชวนทานข้าวอีกแล้วน่ารักเหลือเกิน ดูสิไม่กล้าชวนตรงๆ ต้องชวนคนใกล้ตัวไปทานคงอยากให้ไปด้วย

ดอกไม้ช่อนี้ก็เหมือนกัน กุหลาบช่อใหญ่ที่คนเอามาแสดงความยินดี วีร์ถามว่าชอบหรือเปล่า ถ้าชอบก็เอาไปได้
คนขี้อายอยากให้ก็ไม่ยอมพูดออกมา

เวลาอยู่ต่อหน้าวีร์ทำเป็นไม่สนใจ แต่พอเข้าใกล้คนอื่นวีร์จะหึง ทำหน้าเรียบมองมา คงตกใจสินะ
ไม่ไปไหนหรอก รักวีร์คนเดียวเท่านั้น

วีร์ธุรกิจเยอะ ต้องคอยเทคแคร์คนโน้นคนนี่ ผู้หญิงพวกนั้นก็ดีใจเนื้อเต้น ช่างไม่รู้เลยว่าวีร์ทำไปเพราะหน้าที่
ไม่ได้คิดอะไร  แต่บางครั้งวีร์ก็ดูแลดีเกินไป ต้องคอยเตือนกันบ้าง

ไม่ลงโทษวีร์หนักหรอก สงสาร ทุบรถ ขับปาดหน้าให้ยายผู้หญิงที่ทำชูคออยู่ในรถขวัญกระเจิงเล่น
เห็นไหมวีร์กลับมาเป็นเด็กดีอีกแล้ว

แต่..ตั้งแต่นังนั้นเข้ามาวีร์ก็ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย มันเกาะวีร์ไม่ยอมปล่อย ต้องเตือนวีร์ให้รู้ตัว
เกเรได้แต่อย่าออกนอกลู่นอกทาง ชีวิตเราสองคนเป็นของกันและกัน

เด็กดื้อทำไมเตือนไม่ฟัง เพราะมีไอ้หมูอ้วนมันเขามาใช่ไหม มันคอยกันท่า มันประจบสอพลอเจ้านาย
มันบอกให้วีร์เกลียดฉันเหรอ

กุหลาบจะเตือนความจำวีร์ให้หวนคิดถึงวันของเรา กุหลาบที่วีร์ใช้สารภาพรักไงคนดี
วีร์ต้องไม่ลืมมันสิ วีร์เป็นของฉัน

ฉันส่งมันไปเตือนวีร์ครั้งแล้วครั้งเล่า ทำไมทำเมินเฉย เพราะมันใช่ไหมไอ้เลวปุ่น ต้องกำจัดมัน ต้องกำจัดมันให้พ้นทาง

ทำไมพระเจ้าไม่เข้าข้างฉัน กี่ครั้งต่อกี่ครั้งมันก็รอดไปได้ มันทำให้วีร์เกลียดฉัน
ทั้งที่ฉันแก้ตัวแล้ว ฉันเอาใจวีร์ ฉันกำจัดคนที่เป็นเสี้ยนหนามให้วีร์ ฉันส่งรูปไปบอกว่าฉันเอง ฉันเป็นคนที่จัดการให้
มีแค่ฉันเท่านั้นที่คู่ควรกับวีร์ แต่วีร์กลับไล่ฉัน ไล่ราวกับไม่เคยรักกันมาก่อน

เพราะไอ้ปุ่น เพราะมันคนเดียว

นังนั้นจัดการไม่ยาก ต้องให้นังนั้นดึงวีร์กลับมา ฉันต้องไม่ยอมแพ้ วีร์รักฉันคนเดียวแค่หลงไปเท่านั้น
เดี๋ยววีร์ก็กลับมา



วีร์รักฉัน  วีร์รักฉัน  วีร์รักฉัน



คนที่เหมาะกับนามสกุลนี้ คนที่จะยืนเคียงข้างวีร์มีแค่ฉันเท่านั้น


ลลิตา ปัญจะรัตน์สกุล


ใครที่มันขวางก็ต้องตาย!!


........................................................TBC...........................................................
ปล.ยังไม่มีเวลาตรวจทานคำผิดและเรียบเรียงนะคะ ลงให้ได้อ่านกันก่อน เดี๋ยวมาแก้ให้อีกครั้ง
ใครรอหวานๆ ก็นับถอยหลังได้เลยนะคะ เคลียร์เรื่องนี้เสร็จจนจบเรื่องก็หวานๆ กันไปยาวๆ
เปิดเรื่องใหม่ไว้นะคะ ใครชอบแนวอ่านไปยิ้มไป จิ้มได้เลยค่า ♥ ทฤษฎีโลกกลม {เขาว่า...คือพรหมลิขิต} ♥  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=53450.0)

Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 29-04-2016 17:35:31

ชิบลอส

ตาจริงเหรอเนี่ย ตอนแรกนึกว่าพี่พร ฮาาา

ผญแสบกว่าผชอีกนะ (คุณจอม)

ชีค่อนข้างคลั่งไคล้แล้วนะ กิกิ จะเอาชีวิตกันเลย จะวางแผนฆ่าคนเอาให้เนียนๆหน่อยสิแม่คุณ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 29-04-2016 17:37:27

สรุปว่าเป็นลลิตางั้นเหรอ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 29-04-2016 17:45:47

มโนเก่งเหลือเกินนะลลิตา :m16:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 29-04-2016 18:10:27

ลุ้นๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 29-04-2016 18:24:33

นนางลลิตาจิตมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 29-04-2016 18:29:02

 :mew5: ดูนางจิตๆ นะ น่ากลัวอะ ระวังตัวกันนะทุกคน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 29-04-2016 18:32:56

เธอมีอาการทางจิตนี่นา นี่หนักกว่ามโนอีกอ่ะ ควรพาไปพบแพทย์นะคะ หวังว่าพี่ปุ่นคนเก่งจะไม่โดนทำอะไร แต่พี่ปุ่นเก่งอยู่แล้ว ไม่มีใครทำอะไรได้หรอกเนอะ ส่วนวิกาก็ถือว่าซวยไปอ่ะค่ะ จากนี้เธอคงไม่กล้าทำอะไรแล้วมั้ง คุณซันกับคุณลินก็คงจะได้คบกันในที่สุด ฮือออออ มาเฉลยคนร้ายได้โรคจิตมากอ่ะค่ะ เรารอตอนหวานๆนะคะ อิอิ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 29-04-2016 18:48:02

อ่านตอนนี้แล้ว กลัวลลิตาเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-04-2016 18:52:22

เหยยย นี่มันโรคจิตแล้ว ลลิตา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 29-04-2016 19:03:06

มีความโรคจิต ....  :mew5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: Jessiebier ที่ 29-04-2016 19:10:57

กลัวนาง
.
.
.
.
.
.
นังลลิต๋าาาาา :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 29-04-2016 19:11:19

นังตา แกมันโรคจิตตตตต   :a5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 29-04-2016 19:15:30

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 29-04-2016 19:19:46

นั่นไง ลุ้นๆ เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 29-04-2016 19:43:48

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 29-04-2016 19:52:10

ลลิตานางจิตมากเลยอ่ะ  :m31:
กลัวแทนปุ่น หวังว่าทุกคนจะจับตัวนางได้เร็วๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 29-04-2016 20:06:45

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 29-04-2016 20:09:47

จิต มาก......

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 29-04-2016 20:19:51

เอาอีลลิตาไปเก็บเถอะค่ะ บรัย
นางจิตมาก  :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-04-2016 20:28:25

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: Soda.wine ที่ 29-04-2016 21:06:30

 :angry2:  โค ตะ ระ จิต มาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 29-04-2016 22:11:56

นางเป็นจิตอ่ะะะ
พี่ปุ่นระวังนะะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 29-04-2016 22:12:42

ลลิตาหรือเนี่ย

ร้ายอ่าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 29-04-2016 22:16:18

ดูลลิตาเพ้อมากๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 29-04-2016 22:26:26

เย้ๆ เราเดาถูก แต่ว่าลลิตามีความจิตมากค่ะ น่ากลัวมากๆนะคนแบบนี้  :ling3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 29-04-2016 22:40:12

อยากรู้เลยว่าทำไมตาถึงเป็นไก้ขนาดนี้ น่ากลัว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 29-04-2016 22:52:46

จิตมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 30-04-2016 00:17:14

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 30-04-2016 00:42:30

ที่แท้ลลิตาอือน่ากลัวนะเนี่ยมโนเองแล้วก็เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงน่ากลัวมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 30-04-2016 01:04:14

ว่าแล้วเชียวนังตานี่เองงงง       :m16:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 30-04-2016 01:13:38

กลัวววววววววว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 30-04-2016 07:15:09

ระวังตัวน่ะอ้วย ยัยโรคจิตนี่มันยังไม่หยุดง่ายๆแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 30-04-2016 08:29:05

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: ปรียทรรศิกา ที่ 30-04-2016 09:17:18

 :katai1:นางน่ากลัว รู้มั้ยเราแอบมโนไปไกลว่าวิกากับลลิตาเป็นเลส ลลิตาพยายามช่วยวิกาเพื่อให้สมหวังกะวีร์ บ้าบอจริงๆๆ ฮ่าๆๆ เราชอบกวางน้อยกับหมียักษ์ขอเยอะๆ น้าาา พี่ปุ่นก็น่ารัก แต่เราเมนปั้นอ่า ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 30-04-2016 09:29:01

ตาเธอควรไปพบจิตแพทย์นะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 30-04-2016 10:27:10

อาการหนักมากกว่าที่คิดอีกอ่ะลลิตา
คนแบบนี้จะทำะไรก็ได้เลยอ่ะ
อีกนิดนางก็จะฆ่าทุกคนแล้วน่ะ

ขอให้เรื่องนี้ผ่านไปด้วยดี
พี่ปุ่นสู้!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 36] 29/04/16 ★ P.51
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 30-04-2016 10:28:39

ตานี่เอง โรคจิตชะมัด คิดไปเองว่า เขารักพอเขาปฎิเสธก็หาว่า เขาแค่หลง น่ากลังจริงๆผู้หญิงคนนี้ ปุ่น วีร์สู้ๆจัดการให้เด็ดขาดไปเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 30-04-2016 14:21:18

ขอเวลานอก 3

-สิทธวีร์-

“ตัวอ้วน”

“ อือ..แจ๊บๆ” ปากอิ่มขยับจนเกิดเสียง บอกให้รอก่อน เข้าไปอาบน้ำไม่ถึงครึ่งชั่วโมงหลับไปเสียแล้ว

“ปุ่นครับ” ผมเอามือเกาที่พุงนิ่มๆ เจ้าตัวดิ้นยุกยิกแต่ไม่ยอมลืมตา

ผมก็บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงชอบแกล้งปุ่น แต่เห็นแบบนี้มันอดไม่ได้ทุกที รู้ว่าวันนี้ทั้งเหนื่อยทั้งเครียดแต่ขอหน่อยแล้วกัน


ผมดึงเสื้อนอนของปุ่นขึ้นไปค้างไว้บนอก ก้มหน้าลงไปฟัดพุงนุ่มๆ พื้นที่สุดโปรดปรานของผม
คิดแล้วก็ตลก ใครจะเชื่อว่าหุ่นกลมๆ แบบนี้จะทำให้ผมติดใจได้

เดี๋ยวนี้พอเห็นนางแบบผอมบาง ผมถึงกับส่ายหัว ไม่ไหวไม่น่ากอดสักนิด แห้งๆ แข็งๆ สู้ตัวอ้วนของผมไม่ได้
กอดมันส์กว่ากันเยอะ ทั้งนุ่มทั้งอุ่นทั้งหอม

ผมใช้ปากงับพุงขาวๆ ดูดลงไปเบาๆ จนเกิดเป็นสีแดงเรื่อๆ เจ้าตัวขยับมากขึ้นคงเริ่มรำคาญ

“อื้อ” มือเล็กพยายามปัดสิ่งรบกวนออก ผมเลยจับมากัดเบาๆ คราวนี้เจ้าของมือสะดุ้งค่อยๆ ปรือตาขึ้นมา


“คุณวีร์” น้ำเสียงงัวเงียจนฟังแทบไม่ออกว่ากำลังเรียกชื่อผมอยุ่

“ผมง่วง”

“ง่วงก็นอน” ผมขยับตัวขึ้นมานอนข้างๆ ดึงตัวอ้วนเข้ามากอด จมูกคลอเคลียอยู่กับซาลาเปากก้อนกลม

นี่ก็ของโปรดผม รู้สึกตัวเองโรคจิตขึ้นทุกวัน เห็นเป็นไปได้ต้องขอจูบ ขอหอม ต้องได้ฟัดเล่นก่อนนอน


ผมไม่ติดหมอนข้าง ไม่เคยกอดอะไรนอน เป็นพวกขี้รำคาญเสียด้วยซ้ำ แต่พอมีตัวอ้วนมานอนข้างๆ
ผมก็เริ่มชอบเอาขาไปก่ายขานิ่มๆ ชอบลูบพุงกลมๆ มือต้องแปะอยู่ตรงนั้นจนหลับไป

เพิ่งเข้าใจความรู้สึกของคนติดหมอนข้าง มันทำให้หลับสบายขึ้น


“ไม่ง่วงเหรอครับ” มือนุ่มลูบแก้มผมไปมา

“ตื่นแล้วหรือ” ผมเอามือวางทับลงไปบนมือปุ่นให้แตะนิ่งอยู่บนหน้า

“ซนขนาดนี้ใครจะหลับต่อได้ครับ”  ตาที่ยังปรือส่งค้อนมาให้ผม ไม่อยากชมแต่ปุ่นน่ารักมาก


“คิดอะไรอยู่ครับ” ปุ่นเห็นผมเงียบจึงถามขึ้นมา

“คิดเรื่องที่เกิดขึ้น อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป” ผมจับมือตัวอ้วนมาลูบเล่น

“กังวลเหรอครับ เชื่อมือพี่ปั้นได้นะครับมันต้องจบด้วยดี”

“กังวล กังวลเรื่องปั้นนั่นแหล่ะ”

“อ้าว”  ตัวอ้วนหน้าเหวอไปเลย ขยับหัวออกจากอกผมทันที


“คุณวีร์ไม่เชื่อมือพี่ปั้นเหรอครับ พี่ปั้นเก่งมากนะครับ ไม่ปล่อยให้คุณวีร์มีอันตรายแน่ๆ”

“ไม่ใช่เรื่องนั้น” คราวนี้ปุ่นคงสงสัยมาก ถึงกับลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้าผม

“งั้นเรื่องอะไรครับ”

“ พี่อยากรู้ว่าจบเรื่องนี้ปั้นจะเอายังไงเรื่องพี่กับปุ่น ปุ่นจะยังอยู่กับพี่ที่นี่ใช่ไหม”

“ผมยังไม่เคยคุยกับพี่ปั้นเรื่องนี้เลยครับ ที่ผ่านมาผมก็ดื้ออยู่ต่อ อ้างเรื่องความปลอดภัยของคุณวีร์ อ้างเรื่องงาน
แต่ถ้ามันจบลงแล้วผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ปั้นจะยอมไหม”

“ถ้าปั้นจะให้ปุ่นกลับบ้าน ปุ่นจะกลับไหม”

“กลับครับ”

“ปุ่น!!” เป็นผมบ้างที่ลุกขึ้นมานั่ง จับแขนสองข้างตัวอ้วนเอาไว้แน่น แบบนี้ไม่โอเคสักนิด

“พี่ไม่ให้ปุ่นกลับ ปุ่นต้องบอกปั้นว่าไม่กลับเข้าใจไหม”

“ไม่ได้หรอกครับ ผมดื้อกับพี่ปั้นมาตลอดเพราะเป็นห่วงคุณวีร์อยากคอยดูอยู่ใกล้ๆ แต่ถ้ามันไม่มีอะไรแล้ว
ผมก็ไม่อยากให้พี่ปั้นโกรธ ไหนจะพ่ออีก”

“พี่จะไปคุยกับพ่อปุ่นเอง”

“มันไม่ใช่แค่นั้นนะครับ พ่อคุณวีร์ล่ะครับ ที่ผู้หญิงสองคนนั้นพูดก็จริง คุณวีร์อยู่ตรงนั้นมันต้องมีความน่าเชื่อถือ
ถ้าเรื่องผมแพร่ออกไปมันต้องส่งผลกระทบแน่ๆ”

“ปุ่นรู้ไหมว่าเดี๋ยวนี้มีคนที่เป็นเจ้าของบริษัทใหญ่ๆ เป็นเกย์แบบเปิดเผยมากแค่ไหน ไม่ใช่น้อยเลยนะ
มันไม่เหมือนสมัยก่อนแล้ว มันอาจกลายเป็นข่าวเป็นเรื่องให้คนพูดถึงแต่มันไม่นานหรอก โลกทุกวันนี้มันหมุนเร็ว
เรื่องเก่าไปเรื่องใหม่มา พอคนชินก็เลิกสนใจ”

“แต่พ่อคุณวีร์จะไม่ชินสิครับ คงรับไม่ได้”

“พี่ทัตมีลูกสองแล้ว เดี๋ยวพี่จะบอกให้ทำเพิ่มเผื่อพี่ด้วย รับรองว่าพ่อไม่เหงา คนสืบสกุลมีเพียงพอแน่
ส่วนเรื่องรับได้รับไม่ได้ ปุ่นไม่ต้องห่วงพี่รู้นิสัยพ่อตัวเองดี ห่วงแต่บ้านปุ่น พี่ไม่ไว้ใจปั้น”

“จบงานนี้ ปุ่นไม่ต้องกลับไปทำงานกับปั้นแล้วนะ ทำงานกับพี่เหมือนเดิมตำแหน่งเดิม”

“ไหนว่าผมทำงานไม่ได้เรื่องไงครับ” ตัวอ้วนยู่หน้าใส่ผม ท่าทางจะงอนจริง จำแม่นเหลือเกิน

“ถึงไม่อยากให้กลับไปกวนปั้น ซนอยู่บริษัทพี่นี่แหล่ะ มีที่ให้เล่นเยอะแยะ”

“คุณวีร์!!” ตุ๊บ ตุ๊บ กำปั้นเล็กๆ ทุบลงมาอกผม ไม่หนักหรอกครับ จากที่ผมเห็นฝีมือปุ่นมา บอกเลยว่านี่คงแค่หมั่นไส้


“พี่คิดอะไรดีๆ ออกแล้ว” ผมตวัดตัวอ้วนล้มลงไปนอนอยู่ด้านล่าง

“อะไรครับ”

“ก็.....” ผมแกล้งลากเสียงยาวไม่ยอมพูด ให้คนรอฟังลุ้นจนตัวโก่ง ขโมยจูบไปอีกนิดหน่อยก่อนเฉลย

“ทำปุ่นท้องซะก็สิ้นเรื่อง ทีนี้ปั้นก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว”

“คุณวีร์” คนรอฟังร้องเสียงหลง สงสัยจะชอบคำตอบผม

“ผมเป็นผู้ชายนะครับ พูดเล่นอะไรแบบนี้อะ”

“ทำไมจะท้องไม่ได้” ผมดึงเสื้อนอนตัวอ้วนหลุดออกจากศีรษะ ก้มหน้าลงไปฟัดตั้งแต่คอลงไปถึงพุงนุ่มหยุ่น

“อ้วนขึ้นอีกสัก 10-20โลก็ท้องแล้ว รับรองไม่มีใครอยากได้ ปั้นคงใส่พานส่งคืนพี่แทบไม่ทัน”

“คุณวีร์” ตัวอ้วนพลิกตัวลงนอนคว่ำ ซ่อนพุงไว้กับเตียง งอนผมจนปากยื่น


“เค็กไหม ไอศกรีม หรือ...”

“ไม่กิน ผมไม่ใช่หมูไม่ต้องมาขุน”  ปุ่นทำตัวแข็งผมจับพลิกยังไงก็ไม่ยอมหงายตัวขึ้นมา

แบบนี้มันเหมือน...

ผมกัดลงไปบนหัวไหล่กลม ไล่ไปถึงกลางหลัง

“ปุ่นรู้ไหม หมูตัวเล็กๆ เขาเอาไว้ทำอะไร” ไม่มีเสียงตอบ ซาลาเปายังแนบกับหมอนแน่น

ผมไม่ง้อหรอกครับ ซาลาเปาลูกเล็กไม่กินก็ได้

ผมเลื่อนตัวลงไปใช้สองมือนวดคลึงลงบนสะโพกกลม ก่อนจับกางเกงสองชั้นดึงจนหลุดติดมือออกมา
ซาลาเปาลูกใหญ่สองลูกลอยเด่น ขาวอมชมพูนิดๆน่ากิน

“คุณวีร์” คนเสียท่าเพิ่งนึกได้ พยายามพลิกตัวกลับแต่ผมใช้มือกดไว้ไม่ให้ขยับได้

“กินล่ะนะครับ หมูหันจานใหญ่ของพี่”


“คุณวีร์!!!!"

เรียกไปเถอะ นาทีนี้ใครจะสน อาหารวางอยู่ตรงหน้า ง่วงแค่ไหนก็ต้องกินให้เรียบ


..................................................TBC....................................................
ปล.สั้นๆ ฆ่าเวลา เนื่องจากคนเขียนอู้ ขอเคลียร์งานค้างก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาตอน 37 มาลงให้ค่า ^^
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 30-04-2016 14:31:32

ไม่เคยจะทันวีร์เลยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 30-04-2016 14:50:44

 :haun4:   เรียบร้อยจ้ะหมูน้อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 30-04-2016 15:04:04

ปุ่นกลายเป็นหมูหันจานใหญ่ของคุณวีร์ไปซะแล้ว 555 เหนือปุ่นก็คุณวีร์นี่แหละ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 30-04-2016 15:22:06

คุณวีร์แกล้งน้องงงงง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 30-04-2016 15:30:46

 :laugh:  :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 30-04-2016 15:42:30

555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: ปรียทรรศิกา ที่ 30-04-2016 16:21:48

คือ... บับว่า.... รอหมียักษ์กะกวางน้อยอ่า
มาต่อให้หน่อยจิ อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 30-04-2016 16:37:46

น้องปุ่น น้องริว คืนนี้นู๋สองคนไม่รอดแน่ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 30-04-2016 16:58:39

ปุ่นหมูหันตัวน้อยของพี่วีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 30-04-2016 17:03:23

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 30-04-2016 17:08:26

เป็นตัวอ้วนอยู่ดีดี ตอนนี้กลายเป็นหมูหันไปซะแล้ว :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 30-04-2016 17:17:31

เรียบร้อยร.ร.คุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 30-04-2016 17:57:46

คุณวีร์ใจผู้เคร่งขรึมหายไปปป เหลือไว้แต่ไอ้หื่นนนน  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 30-04-2016 18:18:56

เชื่อคำพูดคุณลินแล้วว่าคุณวีร์เซ็กจัด 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 30-04-2016 18:21:37

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 30-04-2016 19:05:43

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 30-04-2016 20:00:28

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 30-04-2016 20:17:07

หนูปุ่นทำอะไรนิดอะไรหน่อยก็โดนฟัดตลอดดดด 55555

อยากอ่านหนูริวกับพี่ปั้นจัง หมียักษ์ กับกวางน้อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 30-04-2016 20:32:41

คุณวีร์คะ เค้ามีทางออกที่ดีนะคะ เอาน้องริวไปแลกกับพี่ปุ่นค่ะ รับรองพี่ปั้นรีบประเคนน้องชายให้เลย ไม่เปลือเงินค่าข้าวด้วย ฮือออออออ แหม นี่ถ้าพี่ปุ่นรู้ว่าคุณวีร์หลงขนาดไหนจะเขินไหมหนอ มีการมาบอกว่าชอบปุ่นอย่างนั้น ชอบปุ่นอย่างนี้ หลงมากจริงๆค่ะ ชาตินี่ก็คงเลิกหลงไม่ได้ สงสารพี่ปุ่นจังค่ะ ไม่เคยทันคนเจ้าเล่ห์เลย แบบนี้ลูกหัวปีท้ายปีแน่เลย พี่ปุ่นสู้ๆนะคะ เตรียมคิดชื่อลูกก่อนเลยย  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 30-04-2016 21:01:18

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 30-04-2016 21:39:17

อร่อยไหมค่ะ? ท่านรองฯ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 30-04-2016 22:15:35

กินหมูเลยจ้า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 30-04-2016 22:22:18

งู้ย น่ารักที่สุด ฟีลลิ่งหลงเมียขั้นสุด กินซาลาเปาจนอิ่มทุกวัน
น้องปุ่นน่ารัก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 30-04-2016 22:34:12

เจ้าหมูปุ่นโดนคุณวีร์กิน ง่ำง่ำ :pigha2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 30-04-2016 22:35:05

ตอนแรกเปิดตัวคุณวีร์มาอย่างเข้ม ดุปุ่นสารพัด เอะอะไล่ออก   ตอนนี้กลายเป็นไม่ยอมให้ออก เอาแต่ตัวติดกับปุ่นตลอด ตอนนี้ก็หาเรื่องกินปุ่นตลอด   ปุ่นง่วงแค่ไหน คุณวีร์ก็จะกอดให้ได้ แหม ไม่ค่อยหื่นเลยนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 30-04-2016 22:37:33

อ่านแล้วฮา 555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 30-04-2016 23:33:56

คุณวีอีคนหื่น ฮืออออออออ สงสารน้องปุ่นน้อย :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 30-04-2016 23:38:41

หมูหันนนนนนน ฮ่าๆ คุณวีร์เรียกนุ้งปุ่นซะน่ากินเชียว 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-05-2016 02:33:57

ฟัดน้องปุ่นตลอดเวลาที่มีโอกาสเลยนะครับคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 01-05-2016 08:28:06

 :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 01-05-2016 09:27:35

โอยยย คุณวีร์ 55555

แต่พี่ปุ่นก็น่าแกล้ง น่าจับฟัดจริงๆเลย
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-05-2016 13:40:32

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ขอเวลานอก 3] 30/04/16 ★ P.52
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-05-2016 14:14:22

 :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 01-05-2016 16:25:36

ตอนที่ 37

ผมมาทำงานกับคุณวีร์ตามปกติ เรื่องนั้นเงียบกว่าที่เราคิด แต่ยิ่งเงียบพี่ปั้นยิ่งระวังมากขึ้น
สองวันนี้คุณวีร์เลยหงุดหงิดเป็นพิเศษจนคนที่บริษัทเข้าหน้าแทบไม่ติด พูดอะไรก็ไม่เข้าหู
ไม่ใช่เพราะเหตุการณ์มันยังไม่จบ แต่เพราะพี่ปั้นมาทำหน้าที่แทนพี่โชค คุณวีร์เลยเกเรกับผมไม่ได้

“ปุ่นบอกปั้นกลับบริษัทเถอะ ให้โชคมาทำเหมือนเดิม” เสียงงอแงของคนตัวโตทำเอาผมต้องกลั้นยิ้ม

“ไม่เอาครับแบบนี้ผมอุ่นใจกว่า”

“แต่พี่ไม่ชอบ ไม่เห็นดีตรงไหน พี่เป็นคนจ้างมีสิทธิ์เลือก”

“ก็บอกพี่ปั้นเองสิครับว่าจะถอดพี่ปั้นออกจากทีม ผมเรียกให้เอาไหม” ผมแกล้งหันไปทางประตู
คุณรองประธานรีบตะครุบผมไว้แทบไม่ทัน

“ไม่ต้อง”

“ไหนว่าไม่ชอบไงครับ”

“ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่ปุ่นไล่ออกไปแล้ว” ดูพูดเข้าครับ น่าให้พี่ปั้นมาได้ยินจริงๆ สองคนนี้กัดกันตลอดเวลา

“ทำงานไปนะครับผมออกไปช่วยพี่พรก่อน คุณวีร์ขยันเรียกเกินผมเดินเข้าเดินออกจนจะผอมแล้วเนี่ย”
ผมอดบ่นไม่ได้ คุณรองประธานเรียกผมเข้ามาไม่มีสาระอะไรสักอย่าง

“ปุ่นเป็นเลขาพี่เป็นเจ้านาย เรียกก็ต้องเข้ามา ห้ามบ่น”

“คร้าบ” ถ้าต้องอยู่ระหว่างคุณวีร์กับพี่ปั้นไปแบบนี้อีกนานๆ ผมคงบ้าตาย แน่ใจนะครับว่าไม่ใช่พี่น้องที่พลัดพราก
กันมานาน อะไรจะนิสัยเหมือนกันขนาดนี้


“เดี๋ยวปุ่น”

“ครับ” อีกคืบนึงผมจะถึงประตูอยู่แล้ว

“เย็นนี้ริวไปด้วยหรือเปล่า พักนี้ทำไมขยันมา” ผมสะดุ้งจนตัวโยน จะตอบยังไงดี

“น่าจะไปครับ” ผมเลือกตอบเฉพาะคำถามแรก คำถามหลังทำเป็นไม่ได้ยินน่าจะดีกว่า

“อืม บอกให้ไปเจอที่โน้นเลยนะไม่ต้องวนไปวนมา”

“ครับ” ผมรีบตอบรีบเปิดประตูออกมาจากห้อง กลัวโดนทวงคำตอบที่สอง

เฮ้อ มัวแต่คิดเรื่องคนร้าย ลืมไปเลยว่านี่ก็เรื่องใหญ่เหมือนกัน  พี่ปั้นหนอพี่ปั้นอยู่ๆ ก็เกิดจะกินเด็กขึ้นมา
พ่อแม่เขารู้เข้าจะตีหัวแตกหรือเปล่า ไหนจะคุณวีร์อีก กลุ้มครับกลุ้ม พี่ปุ่นเครียด

............................................................................

-กำปั้น-

ไอ้เด็กนี่มันพูดไม่รู้ฟังจริงๆ ใช่ไหม บอกว่าช่วงนี้อย่าเพิ่งมาเจอพี่ชาย มันก็โผล่หน้ามาทุกงาน
ต้องคอยคุ้มครองวีร์ ดูไอ้หมูอ้วน แล้วต้องมาตามห่วงมันอีก

“มาทำไม”

“เรื่องของริว” เดี๋ยวนี้ไอ้ตัวดีมันยอมเรียกชื่อตัวเองแล้ว แต่อย่างอื่นอย่าไปหวัง

“บอกแล้วว่าห้ามมา พูดเคยฟังกันไหม”

“ทำไมต้องฟังไม่ใช่พ่อ” ดูมันตอบผมครับ เป็นน้องเป็นนุ่งจะจับฟาดให้ ว่าแต่มันเป็นอะไรวะ


“พูดเหมือนเชื่อฟังพ่ออย่างนั้นแหล่ะ”  พี่ชายมันแซะน้องตัวเอง

“พ่อผมอยากได้ลูกสาว ริวเกิดมาตัวเล็กหน้าอย่างกับผู้หญิงพ่อเลยตามใจหนัก ตอนนี้ไม่มีใครเอาอยู่
พี่ปั้นอย่าถือสานะครับ”

“อืม” ผมพยักหน้าให้เรย์เป็นเชิงบอกว่าไม่ได้ใส่ใจ ไม่ต้องขอโทษ

“เรย์ทำไมไม่ห้ามน้อง”

“ห้ามได้ก็ดีสิพี่ ผมไม่ได้ไม่เชื่อพี่ปั้นนะครับ แต่ต้องมานี่เพราะริวไม่ยอมฟัง พ่อห้ามก็ไม่เชื่อ ผมเลยโดนสั่งให้มาเป็นเพื่อนน้อง”

ผมปวดกะโหลกกับความเอาแต่ใจของริว อยากมาแต่พอมาถึงก็เอาแต่ทำหน้าเง้าหน้างอนไม่รู้อะไรของมันนักหนา

“งานมีแต่ผู้ใหญ่จะมาทำไม มาแล้วก็ไม่สนุก”

ริวเหลือบตามองผม หน้ายิ่งง้ำเข้าไปอีก คราวนี้ตาแดงๆ เริ่มมา เฮ้อ มันเหมือนผู้หญิงจริงๆ นั่นแหล่ะ นิดหน่อยก็ตาแดง

“ไม่อยากให้เขามาใช่ไหม”

“ใช่” ก็ผมบอกไปตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ให้มา

“ไม่เจอก็ได้ใช่ไหม จะกี่วันก็ไม่เป็นไร ไม่เห็นหน้าก็ไม่รู้สึกอะไรสินะ” มันไม่ได้อาละวาดแต่เสียงมันกลับเบา แผ่ว

เหมือน...

“ริว” ผมเรียกเอาไว้ แต่ริวแค่เหลือบตาขึ้นมองผมนิดเดียว ตอนที่เดินผ่านไป

สายตาที่สบกันยิ่งทำให้ผมมั่นใจ

มันเหมือน..ริวกำลังน้อยใจ

ผมเหรอ? ทำไมวะ?



“พี่ปั้นครับ”

“หื้อ?”

“มองอะไรครับ มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”

“เปล่า ปุ่นมีอะไร” ผมรีบปฏิเสธ ก่อนที่จะถูกจับได้ว่ามองตามริวอยู่

“คุณวีร์จะกลับแล้วครับ ชวนไปหาอะไรทานกันข้างนอก บอกว่าเบื่ออาหารโรงแรม”

“ไม่ต้องอยู่เหรอ”

“ไม่ครับ บอกว่าแค่แวะมาให้เห็นหน้าก็พอ”

“อืม งั้นพี่ให้สนิมเตรียมรถมารอ”

“รถของเรย์อีกคันนึงครับ พี่ปั้นจะให้น้องขับกันเอง หรือพี่สนิมจะไปขับให้”

“ไม่ต้อง ให้สนิมขับคันวีร์เหมือนเดิมจะได้ไม่ต้องย้าย เดี๋ยวพี่ขับคันของเรย์ให้”

“ขับให้หวานใจเหรอครับ”

“ปุ่น” คนแซวยิ้มตาหยีจนผมต้องดุเสียงเข้ม

“ครับๆ รู้แล้วครับ น้องไม่ยุ่งๆ”
(ปุ่นมาคุยกับผมหลังจากทราบเรื่อง แต่ผมบอกไม่ให้เข้ามายุ่ง ผมจะจัดการกับเรื่องนี้เอง )

“พี่จะไปเอากุญแจรถที่เรย์ ปุ่นดูคุณวีร์ด้วย เจอกันด้านล่าง”

“ครับ”

..........................................................................................

รถสองคันขับตามกันออกจากโรงแรม พี่ปั้นขับเป็นคันแรก ผมเป็นคันที่สอง
ในรถผมมีพี่สนิมเป็นคนขับ น้องริวนั่งด้านหน้า (อย่าแปลกใจครับไม่รู้งอนอะไรกันพอรู้ว่าพี่ปั้นจะขับให้ก็ย้ายมานั่งคันผม)
เบาะหลังเป็นผมกับคุณวีร์

เราออกมายังไม่พ้นซอยของโรงแรม พี่สนิมก็เปลี่ยนมานั่งตัวตรง มองกระจกหลังกับกระจกข้างสลับกันไปมา

“พี่สนิมมีอะไรหรือเปล่าครับ”

“มีรถตามมา”

“ใช่เหรอครับ” ผมหันกลับไปมอง

“ใช่ น่าจะคันเดียวกับที่ขัชนปุ่นพี่จำสีกับรุ่นได้”

ผมรีบหันหน้ากลับมา กลัวอีกฝ่ายจะจับพิรุธได้

“ใช่ครับ ผมก็คิดว่าใช่”

“ปุ่นโทรบอกปั้น”

“ครับ” ผมรีบกดโทรศัพท์หาพี่ปั้นทันที ตอนนี้พี่สนิมรักษาระยะห่างกับรถพี่ปั้นเพื่อระวังการกระแทก
ในกรณีที่ถูกพุ่งชน

“พี่ปั้นบอกให้เปลี่ยนเส้นทางไปร้านคุณลินแทนครับ” ผมแจ้งข่าวตามที่ได้รับทราบมา

“โอเค”


พี่สนิมขับด้วยความเร็วปกติ รถคันที่สาม ยังขับตามหลังคันอื่นไม่ได้เข้ามาชิดติดเหมือนช่วงแรก
คล้ายกับพอเดาเส้นทางได้ ผมตื่นเต้นจนเหงื่อชื้นเต็มมือ ไม่เชิงกว่ากลัวแต่กังวลว่าจะหลุดมือไปอีกหรือเปล่ามากกว่า

“ปุ่น อย่าเครียด” คุณวีร์ดึงมือผมไปกุมเอาไว้
เราขยับเข้าใกล้กันไม่ได้มากเพราะต่างคาดเข็มขัดติดกับเบาะเพื่อความปลอดภัย

“คุณวีร์เก็บนี่ไว้ครับ ใช้เป็นใช่ไหม” ผมส่งอาวุธที่พกติดกระเป๋าเสมอให้คุณวีร์

“ปุ่นเก็บไว้” ผมไม่ยอมรับคืนพยายามจะยัดเยียดให้กับคุณวีร์

“ปุ่นจะได้ช่วยปกป้องพี่ได้ อยากทำไม่ใช่เหรอครับ” คุณวีร์เอาน้ำเย็นเข้าลูบ ผมคิดไปคิดมาตัดสินใจเอากลับมาเก็บไว้เอง

“ก็ได้ครับ”

“ริวก็อยู่นะครับ สนใจริวด้วย” น้องริวเรียกร้องมาจากด้านหน้า ผมมัวแต่ห่วงคุณวีร์ลืมน้องไปเลยแย่จริงๆ

“น้องริวถอยเบาะมาอีกนิดครับ ระวังด้วย” ผมรีบบอก ซึ่งน้องริวก็รีบทำตาม


ผมเครียดขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลาที่ผ่านไป แต่ดูเหมือนเจ้าของรถที่ตามมายังไม่ได้คิดจะลงมือ
พี่สนิมเลี้ยวรถเข้าจอด รถคันนั้นไม่ได้เลี้ยวตามเข้ามาในลานจอดรถ แต่ผมก็ไม่เห็นว่าขับผ่านไป
อาจจอดรอดูท่าทีอยู่

“เข้าไปข้างในก่อนครับ ผมจะรอดูอยู่ข้างนอกสักครู่” พี่สนิมบอกคุณวีร์ที่พนักหน้ารับ
พี่ปั้นกับเรย์ลงจากรถมายืนรอแล้ว เราทั้งหมดเดินเข้าไปในร้าน มีเพียงพี่สนิมที่ดับเครื่องยนต์ นั่งรอเงียบๆ อยู่ในรถ


ไม่กี่อึดใจพี่สนิมโทรเข้ามารายงานพี่ปั้นว่า รถได้เลี้ยวตามเข้ามาแต่เลยไปจอดมุมมืด ลึกๆ ด้านใน
และคนที่ลงมาคือ คุณลลิตา

ผมแปลกใจแต่ไม่ถึงกับมาก ไม่ได้แปลกใจที่ผลออกมาว่าเป็นคุณลลิตา แต่แปลกใจที่ลงมือด้วยตัวเอง
ทำไมถึงกล้าบ้าบิ่นขนาดนั้น


พี่ปั้นจับพวกผมนั่งโซนที่ห่างไกลกับลูกค้าท่านอื่น เราทำเป็นเหมือนแวะมาทานอาหารตามปกติ
จนคุณลลิตาเดินเข้าร้านมา เธอเดินตรงมาทางโต๊ะของผม แต่เลือกลงนั่งโต๊ะที่ห่างออกไป
ผมแปลกใจผู้หญิงคนนี้มาก ทำไมถึงกล้าเข้ามานั่งเหมือนคนไม่เคยมีเรื่องต่อกันมาก่อน

พี่ปั้นให้น้องริวไปบอกคุณลินให้ปิดร้าน ผมว่าลึกๆ พี่ปั้นเป็นห่วงน้องริวมากที่สุด อาจจะมากกว่าคุณวีร์ที่เป็นลูกค้า
ด้วยซ้ำไป

คุณลินให้พนักงานนำป้าย close for private party ไปวางหน้าร้าน โดยรอจังหวะให้แน่ใจว่าคุณลลิตาไม่ได้หันไปมอง
เราทานข้าวกันไปเงียบๆ รอว่าจะเกิดอะไรขึ้น

เพราะคุณลลิตามาเพียงลำพัง พี่สนิมจึงไม่ได้ตามเข้ามา แต่อยู่ตรวจสอบรถของคุณลลิตาด้านนอก
ที่โต๊ะตอนนี้จึงเหลือแค่ผม คุณวีร์ พี่ปั้นและคุณเรย์ 4คนเท่านั้น



“วีร์คะ” ในที่สุดการรอคอยก็สิ้นสุด เมื่อคุณลลิตาเยื้องกรายมาที่โต๊ะ

“ไม่เห็นชวนตามาร่วมโต๊ะ งอนอะไรตาคะ”

ผมยอมรับเลยครับว่าผมอึ้งมาก ไม่คิดว่าคุณลลิตาจะทักขึ้นมาด้วยประโยคนี้ มันผิดคาดไปมาก

มือเรียวบางที่ทาเล็บสีแดงฉูดฉาดวางลงบนไหล่ของคุณวีร์

พี่ปั้นทำสัญญาณให้นั่งต่อไปอย่าเพิ่งลุกขึ้น

“คุณไม่ควรเข้ามายุ่งกับผม” คุณวีร์ดึงมือคุณลลิตาออกจากบ่า

“อุ๊ย วีร์ยังงอนตาอยู่จริงๆ ด้วย ตาแค่สั่งสอนวิกานิดหน่อยจะได้หัดเจียมตัว ตาทำเพื่อเราสองคนนะคะ”

ผมกับพี่ปั้นสบตากัน ผมว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้สติของคุณลลิตาหลุดไปแล้วหรือเปล่า ทำไมเธอเหมือน
ไม่รับรู้โลกภายนอกเลย

“ลุกขึ้นปุ่น ฉันจะนั่งกับวีร์” คุณลลิตาหันมาบอกผม สายตาเปลี่ยนมาแข็งกร้าว

คุณวีร์พยักหน้าให้ผมลุกขึ้น ผมรู้ว่าคุณวีร์คงอยากให้ผมอยู่ห่างคุณลลิตาแต่ผมไม่มีทางยอม


“ถ้าคุณมีเรื่องจะพูดกับคุณวีร์ เชิญฝั่งนี้” พี่ปั้นลุกขึ้นยืน ชี้มือที่เก้าอี้ของตัวเองที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับคุณวีร์

“เรย์เดินไปสั่งสนิมขอน้ำส้มให้คุณลลิตาแก้วนึง บอกว่าเอามาให้เลยนะ แล้วก็แวะบอกลินที ว่าที่ลืมติดหน้าห้องน้ำอย่าลืมอีก”

พี่ปั้นส่งสัญญาณให้เรย์ลุกออกจากโต๊ะไป พร้อมกับให้เรียกพี่สนิมกลับเข้ามา

“ครับ”  โขคดีที่คุณลลิตาเหมือนอยู่ในภวังค์ไม่สนใจคนอื่นนอกจากคุณวีร์เท่านั้น

“ลุกสิ” คุณลลิตาหันมากระชากเสียงใส่ผม คล้ายกับไม่ได้ยินที่พี่ปั้นพูด

“ปุ่นลุกให้ตานั่ง” คุณวีร์ลงเสียงหนักพร้อมจ้องตาผม ผมอยากขัดขืนแต่คิดว่าถ้าผมอยู่คุณวีร์จะมัวแต่กังวล
จนลืมระมัดระวังตัวเอง จึงยอมลุกขึ้นยืน

ผมย้ายไปฝั่งตรงข้าม แต่ทันทีที่คุณลลิตาลงนั่งแทนผม คุณวีร์ก็ลุกและย้ายมานั่งฝั่งเดียวกับผม

“ถ้ามีอะไรจะพูดก็พูดมาลลิตา”

คุณลลิตาจ้องมาที่ผมราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ แต่พอสายตาเบนกลับไปที่คุณวีร์ก็เหมือนสาวน้อยกำลังมีความรัก


“ตาไปลองชุดมาแล้วนะคะวีร์ วีร์เห็นต้องตะลึงแน่ๆ มันสวยมากเลยค่ะ นี่ตาเสียเวลาหาชุดถูกใจตั้งสองวันกว่าจะเจอ
อยากให้วีร์พอใจ”

“คุณพูดถึงอะไรตา” ผมว่าคุณวีร์คงพอเดาออกเหมือนผมแต่แค่เลือกทึ่จะไม่พูดออกไป

“แหมวีร์ พวกนี้คนกันเองเราบอกได้ค่ะ ไม่ต้องอุบไว้เป็นความลับเหมือนคนที่บริษัทหรอก”

“รู้ไว้นะ ฉันกับคุณวีร์กำลังจะแต่งงานกัน คุณพ่อของวีร์เร่งเรามาแล้ว เราจะประกาศอย่างเป็นทางการในวันประชุมบอร์ด
ใช่ไหมคะวีร์”

ผมพยายามจับต้นชนปลายจากสิ่งที่คุณลลิตาพูด ดูเหมือนเธอจะเลือกจำแต่เฉพาะสิ่งที่เธออยากจำเท่านั้น

“คุณลลิตาครับ” ผมลองเรียกดูเผื่อจะดึงสติของเธอคืนมาได้

“อะไรปุ่น เธอคงตกใจมากล่ะสิ ฉันเคยบอกแล้วว่าวีร์มีคนรักที่กำลังจะแต่งงานกัน เธอไม่เชื่อฉันเอง
ต้องโดนวีร์ปฏิเสธเหมือนคืนวันเกิดซันถึงจะยอมรับใช่ไหม”

ตอนนี้ทั้งโต๊ะนิ่งเงียบ มีแค่คุณลลิตาเท่านั้นที่พูดพล่ามไปเรื่อยๆ

“ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง อย่ามามองเหมือนสมเพชฉัน แกนั่นแหล่ะที่ไม่รู้อะไร
ที่วีร์ให้ฉันออกจากงานเพราะจะให้มาเตรียมตัวเป็นเจ้าสาว แกอย่าคิดอะไรเข้าข้างตัวเองไปหน่อยเลย ใช่ไหมคะวีร์”

เสียงหวานตอนท้ายที่ส่งไปให้คุณวีร์ทำเอาผมขนหัวลุกอย่างช่วยไม่ได้
คุณลลิตาจิตไม่ปกติแล้วตอนนี้ผมมั่นใจล้านเปอร์เซ็นต์


“คุณวีร์ครับ คุณลินเรียกให้ไปหา” พี่ปั้นส่งสัญญาณให้คุณวีร์ลุกออกจากโต๊ะ เมื่อพี่สนิมเดินมาถึงแล้ว

“เพล้ง” คุณลลิตาปาแก้วน้ำข้ามหัวผมใส่พี่ปั้น ดีที่พี่ปั้นเบี่ยงตัวหลบทัน แก้วน้ำจึงกระแทกพื้นแทน

“ไปกันเถอะปุ่น” คุณวีร์ลุกขึ้นจับแขนผมให้ลุกตาม


“คุณวีร์!! จะไปไหนกลับมาเดี๋ยวนี้” เสียงแผดแหลมราวกับระงับอารมณ์ตัวเองไว้ไม่อยู่อีกแล้ว

“คุณหลงมันใช่ไหม เป็นเพราะมันใช่ไหมคุณถึงลืม ถึงไม่สนใจตา”

พี่สนิมกับพี่ปั้นเดินอ้อมโต๊ะจากคนละด้าน การเคลื่อนไหวนี้คุณลลิตาก็เห็นเช่นกัน


“อย่าเข้ามา” มือเรียวล้วงเข้าไปในกระเป๋าถือ หยิบปืนกระบอกเล็กเท่าฝ่ามือออกมา

ผมตะโกนบอกให้คุณลิน น้องริว เรย์ที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่เข้าไปหลบหลังร้าน โชคดีที่คุณลินเคลียร์คนออกไปได้หมดแล้ว

ผมกับคุณวีร์ยังยืนอยู่ที่เดิม เพราะปืนที่ส่ายไปมา ทำให้ต้องทำทุกอย่างด้วยความระมัดระวัง


“ตาถ้าอยากคุยกับผมก็มาคุยกัน” คุณวีร์ปล่อยแขนออกจากมือผม ออกแรงผลักเหมือนให้ผมก้าวถอยไปข้างหลัง

“ไม่!! ถ้ามันยังอยู่คุณจะกลับไปหามันอีก ไม่มีมันคุณก็จะเป็นเด็กดีของตาเหมือนเดิม เราจะกลับมารักกันเหมือนเดิม”

คุณลลิตาหันปลายกระบอกปืนมาที่ผม

“คุณลลิตาถ้าคุณถือปืนแบบนั้น คุณวีร์ที่คุณรักอาจจะตายด้วยได้นะ มือคุณสั่นเห็นไหม” ผมตัดสินใจพูดออกไป

“ผมไม่ได้หนี แต่ผมจะก้าวห่างออกจากคุณวีร์ตกลงไหม”

“ปุ่น!!” คุณวีร์แทบจะพุ่งเข้ามาหาผม แต่ผมยกนิ้วขึ้นห้าม สายตายังพยายามจับจ้องกับคุณลลิตา

คุณลลิตามองผมสลับกับคุณวีร์ ปืนในมือยังส่ายไปมา


“ได้ ไปยืนตรงโน้น” คุณลลิตาชี้ปืนไปทางซ้ายมือของผม

“ตกลง” ผมค่อยๆ ขยับตัว ปืนในมือคุณลลิตาเบนตามผมมาด้วย

“แบบนี้คุณจะได้มั่นใจว่าผมเอาคุณวีร์ไปด้วยไม่ได้”

ผมก้าวช้าๆ พร้อมกับพูดไปด้วยเพื่อเรียกความสนใจของคุณลลิตามาอยู่ที่ผม


“เปรี้ยง”

เสียงปืนนัดนึงดังขึ้น ผมล้มกลิ้งไปกับคุณวีร์ ที่โถมลงมาทับ

“ปุ่นปลอดภัยไหม”

“ครับ” ผมตะโกนตอบพี่ปั้น

“เรียบร้อยแล้ว” ผมกับคุณวีร์รีบลุกขึ้นยืนทันที

ภาพที่เห็นคือพี่สนิมกดคุณลลิตานอนคว่ำหน้าอยู่กับพื้น ปืนอยู่ในมือพี่ปั้น
เสียงด่าทอ ครวญครางดังมาจากร่างที่นอนอยู่ เสียงเรียกชื่อคุณวีร์ดังไม่ขาดสาย


“ไม่มีใครเป็นไรใช่ไหม” เสียงคุณลินดังแทรกขึ้นมา ผมเห็นคุณลินลุกขึ้นมาจากหลังเค้าน์เตอร์

“ไม่มีครับ” ผมเป็นคนตอบเพราะเห็นทุกคนยังยืนอยู่ได้ด้วยดี

“หมี..หมียักษ์” เสียงน้องริวร้องเหมือนคนตกใจ ก่อนโผนออกมาจากตรงที่ยืนอยู่ วิ่งเข้ามาหาพี่ปั้น

“เลือด..ทำไมมีเลือด”  พอน้องริวร้องผมถึงเพิ่งเห็นว่าที่ไหล่พี่ปั้นมีแผลใหญ่อยู่ เมื่อกี้ผมไม่ทันเห็น
คงเพราะตัวพี่ปั้นบังเอาไว้

“ปั้นเป็นอะไรไหม” คุณวีร์รีบเดินเข้าไปหาอีกคน

“ไม่มีอะไร กระสุนแค่ถากๆ ตอนเข้าไปชาร์จ”

“ไปโรงพยาบาลก่อนเถอะปั้น ทางนี้ผมกับสนิมดูเอง”

“ไม่เป็นไร ผมให้สนิมโทรเรียกตำรวจไว้ก่อนแล้ว คงกำลังมา รอให้เรียบร้อยค่อยไป”

“ไม่เอา ไปเดี๋ยวนี้ หมียักษ์ไปเดี๋ยวนี้เลย” น้องริวกอดเอวหนาของพี่ปั้นไว้แน่น ไม่สนใจใครทั้งนั้น
ร้องไห้จนน้ำตาเปรอะหน้าไปหมด

“ริว อย่าไปกวนพี่ปั้น” เรย์พยายามเข้าไปดึงแขนน้องชายตัวเองออก

“ไม่ อย่ามายุ่ง” น้องริวยึดพี่ปั้นไว้แน่น พี่ชายผมดูเหมือนไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเด็กน้อยที่เกาะอยู่


“ริว พี่ไม่ได้เป็นอะไร อย่าร้อง” พี่ปั้นเริ่มจากการปลอบเสียงเบาๆ

“ไม่ หมียักษ์อย่าตายนะ อย่าทิ้งเขาไปนะ” น้องริวพูดไปสะอื้นไปดูน่าสงสารคงขวัญเสีย

“ริวจะไม่ดื้อ หมียักษ์ไปหาหมอนะ ไปกับริวนะ ริวจะเชื่อฟังทุกอย่างเลย”

พี่ปั้นคงอดไม่ได้ มือข้างที่ไม่เจ็บลูบไปมาบนผมของริว

"อย่าร้อง บอกแล้วไงว่าไม่เป็นไรปลอดภัยดี"


“ปั้นไปเถอะ ทางนี้จัดการได้” คุณวีร์มองภาพตรงหน้านิ่งๆ ไม่ได้เอ่ยถึง เพียงแต่บอกให้พี่ปั้นไปหาหมอ

“ถ้าอย่างนั้น..” พี่ปั้นนิ่งเหมือนกำลังตัดสินใจ ก้มลงมองร่างเล็กๆ ที่กอดตนเองเอาไว้แน่น

“สนิมฝากจัดการด้วยนะ หลักฐานแค่นี้คงพอแล้ว ลินขอภาพที่บันทึกไว้ด้วยนะ ถ่ายไว้ใช่ไหม”

“ถ่ายไว้”

“ฉลาดมาก ขอบใจนะ” พี่ปั้นเดินไปตามแรงประคองของน้องริวที่เกาะอยู่ไม่ยอมห่าง

คุณวีร์หันมามองหน้าผม เล่นเอาผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก หน้าอย่างนี้ไม่ต้องเดาให้เสียเวลา

“เสร็จเรื่องแล้วเราต้องคุยกัน”

“ครับ” ผมก้มหน้ารับโดยดุษฎี ตอนนี้ลืมทุกอย่างไปหมด แม้แต่เสียงด่าของคุณลลิตาที่ป่านนี้ก็ยังไม่หยุดลง


“ขอโทษนะลิน ที่ทำเอาร้านป่วน แต่คิดว่าที่สาธารณะที่พอจะควบคุมสถานการณ์ได้ก็มีที่นี่ที่เดียว
ปั้นบอกว่าถ้าไปที่เปลี่ยวจะอันตรายกว่า”

“ไม่เป็นไรดีแล้วที่จบเสียที”

ผมเห็นด้วยครับ ดีแล้วที่จบเรื่องเสียที  ผมหันไปมองคุณลลิตา ยังไม่แน่ใจว่าเรื่องมันเป็นมาอย่างไร
แต่เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ คุณลลิตาดูเหมือนต้องการแพทย์มากกว่าอย่างอื่น

“ปุ่น” มือแข็งแรงกอดลงมาบนบ่าของผม ศีรษะถูกกดจูบลงมาเบาๆ

“ขอบคุณ”

“ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยครับ ไม่ได้ออกแรงสักนิด” ผมหันไปยิ้มให้คนตัวสูงจนตาหยี

“ทำไมจะไม่ได้ทำ ขอบคุณนะครับบอดี้การ์ดของพี่” ผมเขินจนแก้มแดง ชอบเวลาคุณวีร์พูดด้วยเสียงนุ่มๆ แบบนี้


“เรียบร้อย” เสียงคุณลินดึงความเขินผมให้กลับมาเป็นปกติ หันไปเจอคุณลินทำหน้าชอบใจในฝีมือตัวเอง

ผมถึงกับหลุดหัวเราะออกมา ก็คุณลินเล่นจับคุณลลิตามัดปากด้วยผ้าเช็ดปากของทางร้าน แขนขาก็มัดติดไว้กับเก้าอี้
มีพี่สนิมกับเรย์เป็นลูกมือคอยช่วย

“แค่นี้ก็ไม่มีเสียงให้รำคาญแล้ว ขอตัวก่อนนะ จะให้พ่อครัวทำอาหารเลี้ยงพนักงานในร้านปลอบใจที่ขวัญกระเจิง
งานนี้ไม่ฟรี นายต้องจ่ายนะวีร์”

“ได้เลย เลี้ยงแอลกอฮอล์แถมให้ด้วย”

“ดิล” คุณลินทำตาวาว ราวกับคิดจะถล่มคุณวีร์ ซึ่งคงไม่ใช่แค่คิดหรอกครับ ผมว่าเอาจริงแน่นอน

“เชิญคุณวีร์เลยครับ ผมเฝ้าเอง ถ้าไม่ไหวจะกรอกยานอนหลับ” พี่สนิมพูดหน้าตายแต่ผมเชื่อว่าคนนี้ก็คงเอาจริงเหมือนกัน

“ถ้าปั้นโทรมาบอกด้วยนะ อยากคุยด้วย”

หา!! ผมตาเบิกกว้าง อ้าปากพะงาบๆ

“ตกใจอะไรปุ่น พี่แค่จะถามว่าเรียบร้อยดีไหม เรื่องอื่นยังไม่คุย”

“อ๋อ ครับ”  ยังไม่คุยผมก็ยังไม่ถามหรอกครับ วันนี้เหนื่อยแล้ว ช้างชนช้างอีกรอบคงไม่ไหว



แต่ถ้าเกิดคืนนี้คุณวีร์ถามผมขึ้นมาล่ะ ไม่ได้ๆ ต้องรีบคิดแผนการ

ผมว่าคืนนี้ผมต้องพลีชีพเพื่อพี่ปั้นเสียแล้ว กับคุณวีร์คงมีวิธีนี้วิธีเดียวที่จะทำให้ลืมเรื่องอื่นไปได้

เฮ้อ ความหื่นมันก็มีประโยชน์อยู่บ้างล่ะนะ แม้จะต้องเจ็บตัวกันบ้างเล็กน้อยก็ตาม

เอาวะ พี่ปุ่น สู้ สู้

.......................................................TBC...................................................................
ใครรอปั้น ♥ ริว เจอกันตอนต่อไปค่ะ
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 01-05-2016 16:51:25

เกาะอยู่ข้างเตียง รอดูฉากพี่ปุ่นพลีชีพ :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 01-05-2016 17:05:25

ปุ่นลงทุนมากกก กไมารู้ใครอยากกันแน่เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 01-05-2016 17:07:46

 :pighaun: รอหมูน้อยพลีชีพ เพื่อพี่ชายและพี่สะใภ้ 55555  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 01-05-2016 17:56:10

น้องปุ่นฉลาดมากค่ะลูก o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 01-05-2016 17:59:18

ปุ่นทุ่มสุดตัวเพื่อพี่ปั้นเลยนะั

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 01-05-2016 18:06:02

เราว่าคุณวีร์คงพอรู้เรื่องริว-ปั้นบ้างแหละ ยิ่งมาเห็นที่ริวเป็นห่วงปั้นขนาดนี้ คงมีเรื่องต้องคุยกับปุ่นเยอะ
ปุ่นยอมพลีชีพเพื่อพี่ปั้นเลยนะ

แล้วเรื่องก็จบลงด้วยดี  ลลิตานางต้องพึ่งหมออย่างแรง 

จบเรื่องคนร้ายแล้ว ต่อไปคงเป็นเรื่องแลกเปลี่ยนระหว่างคุณวีร์กับพี่ปั้น ใครจะมีชั้นเชิงมากกว่ากัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 01-05-2016 18:10:56

เข้ามาตามเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Melonlove ที่ 01-05-2016 18:26:55

งานนี้พี่วีร์ กินหมูหัน   ยันเช้าชัวร์ :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 01-05-2016 18:36:51

ปุ่นยอมพลีชีพเลยนะ  o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 01-05-2016 18:59:06

ไปๆมาๆเราดันชอบลลิตาขึ้นมาซะงั้นค่ะ 555555555 ชอบอ่ะ จิตมาก ต้องมรอะไรเบื้องลึกเบื้องหลังความจิตนี้มากมายแน่ เราขำมากตอนเธอเดินมามโนอะไรไม่รู้มากมาย ฮืออออ จริงๆเธอดเหมือนจะรู้ลึกนะคะว่าความจริงคืออะไร ไม่งั้นเธอคงไม่พกปืนมา จะว่าสงสารก็สงสารนะคะ กว่าคนๆนึงจะเป็นโรคจิตได้มันต้องผ่านอะไรร้ายแรงมาเยอะมากอ่ะ จบเรื่องก็ไปอยู่โรงพยาบาลเถอะนะคะ เผื่ออาการจะดีขึ้น เราว่าต้องอยู่ไปตลอดชีวิตแน่เลย เฮ้อออ กลับมาทางพี่ปุ่นกับคุณวีร์ ขอขำก่อน 55555555555 สงสารคุณวีร์เหมือนกันนะคะพี่ชายเขาประกบติดแบบนี้ แต่เดี๋ยวคุณวีร์ก็ได้ทบต้นทบดอกค่ะ ดีแล้วที่ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี จากนี้คุณวีร์ก็ไปเคลียร์เรื่องพี่ปุ่นกับที่บ้านด้วยนะคะ คุณวีร์จะได้มีแต่ความสุขขขข อย่าลืมพาคุณพ่อคุณแม่ไปสู่ขอด้วยนะคะ  ต่อไปก็พี่ปั้นน้องริว โอ๊ยยยยยย น้องริวววววววววว ลูกขา น่ารักอะไรขนาดนี้ ฮือออออ นี่ถ้าเราเป็นพี่ปั้นเราหลงตายแล้วนะคะ ฮือออ ดูดิ มีการมาบอกริวจะไม่ดื้อ ฮือออออ น้องดื้อก็น่ารักค่ะ พี่ปั้นเขาก็ชอบ แต่ปากแข็งไง แต่งานนี้คุณวีร์รู้แล้วแน่ๆ เราว่าคุณวีร์จะคุยกับพี่ปั้นเรื่องเอาน้องเธอมาเอาน้องเราไปแน่ๆ 55555555555555 คุณวีร์ร้ายกาจเสมอ แล้วแบบ ต้องคุยตอนน้องริวอยู่ด้วยนะคะ พี่ปั้นปฎิเสธนี่่น้องริวพรากแน่ๆพี่ปั้นทำลงเหรอคะะะ ฮือออ เรารอตอนต่อไปนะค้าาา  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 01-05-2016 19:04:07

หมูหันพลีชีพ อิอิ
งานนี้พี่ปั้นต้องสู่ขอแล้วนะไม่งั้นปุ่นอาจจะแย่ได้ ฮ่าๆๆๆ
บรัยยัยโรคจิต

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 01-05-2016 19:25:15

ริวเป็นห่วงพี่ปั้นมากเลย อิพี่ก็ดูเด๋อๆ นี่แกเข้าใจบ้างมั้ยว่าน้องมันทำแบบนี้เพราะอะไร!?  :beat:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 01-05-2016 19:27:34

เฮ้อ จบเรื่องเสียที
บางทีก็อดสงสารลลิตาเบาๆไม่ได้นะ
แต่นางร้าย นางแย่ เพีาะฉะนั้นพบแพทย์ซะ

เอาละพี่ปุ่น พร้อมพลีชีพมั้ย เค้าตั้งกล้องรอออ อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 01-05-2016 19:35:20

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Alicia ที่ 01-05-2016 19:54:03

บางทีที่วีร์โดนผู้หญิงจิตๆอย่างลลิตาปั่นป่วนก่อกวน อาจเป็นเพราะกรรมสนองวีร์ที่อกหักผู้หญิงไว้เยอะก็ได้อ่านะ

เค้าชอบคู่ริวกับปั้นมากเลย ริวเด็กน้อยน่ารักมาก ชอบเรียกร้องความสนใจจากพี่ปั้นจริ๊งงง มันน่ารักดีอ่า ขอคู่นี้อีกเยอะๆหน่อยน้าาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 01-05-2016 20:07:47

ปุ่นนี่มีความเสียสละที่ยิ่งใหญ่มากนะ พลีชีพกันเลยทีเดียว

ฮาาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 01-05-2016 20:17:24

ใช่แล้วล่ะพี่ปุ่น พี่ปุ่นต้องพลีชีพเพื่อพี่ปั้นแล้วล่ะ คึคึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-05-2016 20:19:00

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 01-05-2016 20:22:01

พี่ปุ่นสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 01-05-2016 20:22:30

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 01-05-2016 20:30:25

มอบตำแหน่งน้องดีเด่นเลย พลีชีพเพื่อพี่ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 01-05-2016 21:05:23

น้องปุ่นยอมเสียสละตัวเองเพื่อหลายคนเลยนะนี่   :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 01-05-2016 22:00:51

รอน้องปุ่นพลีชีพ(ร่าง) ให้คุณวีร์    :ling1:    :hao6:   :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ปรียทรรศิกา ที่ 01-05-2016 22:12:54

ชูป้ายไฟ ปั้นริว ปั้นริว
ต่อหน่อยน้าาาา เค้าเข้าเช็คตลอดเลยวันนี้
รอน้องริวสุดซนกับพี่ปั้นสุดเข้ม งุงิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ปรียทรรศิกา ที่ 01-05-2016 22:14:12

ชูป้ายไฟ ปั้นริว ปั้นเร็ว
ต่อหน่อยเลยได้ไหม วันนี้เราเข้าดูทั้งวัน
รอพี่ปั้นกับน้องริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 01-05-2016 22:59:33

จิตมาก ลลิตา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 01-05-2016 23:01:11

ปุ่นเสียสละมากอ่ะ ยอมพลีชีพเพื่อพี่ปั้นกันเลยทีเดียว จัดหนักๆ เลยนะคะ ตุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-05-2016 00:16:53

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 02-05-2016 00:31:05

ตาอาการหนักจริงๆ สงสัยว่าอะไรไปทำให้นางหลงวีร์ขนาดนั้น
ส่วนน้องริวน่ารักมากกกก เราชอบนางอ่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 02-05-2016 01:02:13

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 02-05-2016 01:31:06

รอตอนหน้า ริว จะเป็นเด็กดีแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 02-05-2016 02:05:52

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 02-05-2016 08:47:43

ปุ่นเอ้ย...ยอมลงทุนเพื่อพี่ปั้น :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 02-05-2016 12:10:31

พี่ปุ่นจะยอมพลีชีพเพื่อพี่ชายเลยนะเนี่ย 555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 02-05-2016 13:33:19

อิอิ พี่ปุ่นจะพลีกายเพื่อพี่ปั้นเชียวนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 02-05-2016 13:53:13

ถ้าน้องปุ่นยอมพลีชีพเพื่อพี่ปั้นเสียขนาดนี้แล้ว คุณวีร์จอมเจ้าเล่ห์ก็จะแกล้งลืมๆ ให้ก่อนก็ได้สินะคะเนี่ย :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 02-05-2016 14:14:50

ตอนที่ 38 [ปั้น ♥ ริว 5]

-กำปั้น-

ผมกำลังคิดว่ารถจะชนไหม

ก็ไอ้ตัวดีมันไม่เป็นอันขับรถ เดี๋ยวมองถนนเดี๋ยวหันมามองผม ตาก็แดงไปหมด ผมบอกจะขับเองก็ไม่ยอม
บอกว่าไม่เป็นไรก็เอาแต่จะร้องไห้ แผลแค่นี้สำหรับผมถือว่าสบายๆ เจ็บนิดหน่อยแต่ทนไหว

“ริว ขับดีๆ”

“หมีเจ็บเหรอ เจ็บตรงไหน” ทีนี้เลยไปกันใหญ่ มือเอื้อมมาจับแขนผม พอรถขึ้นลูกระนาดก็ยื่นแขนมาบัง
ทำอย่างกับผมเป็นเด็กสิบขวบ ขำมันก็ขำ แต่ข้างในมันก็ปนไปด้วยความรู้สึกอื่นที่ผมบอกไม่ถูกเหมือนกัน

“ร้องไห้ทำไมแผลแค่นี้ใครเขาตายกัน”

“ห้ามพูดคำว่าตาย” ไอ้ตัวดีตวาดแว้ด

“แรดใจเย็นๆ นี่มันไกลหัวใจ กระสุนแค่ถากๆ เหมือนแผลโดนกิ่งไม้เกี่ยวเข้าใจไหม”

“ไม่ต้องมาหลอก เลือดออกขนาดนั้นไม่เป็นไรได้ไง” ดูมันเถียง หลับหูหลับตาเถียงไม่มองสักนิดว่าผมนั่งสบายๆ
 แผลปุ่นก็พันผ้ามาให้อย่างดี ป่านนี้เลือดหยุดแล้วด้วยมั้ง

“ถามจริง กลัวอะไรนักหนา” ผมหันไปมองหน้ามัน คำถามไม่เชิงจริงจังแต่ก็อยากรู้

“ไม่รู้ก็ช่าง” มาอีกแล้วคำตอบแบบนี้ ตกลงมันจะให้ผมถามเอง คิดเอง ตอบเองหมดเลยหรือไง
ถ้ารู้ใครจะถามวะ ไม่เข้าใจมันเลย



เจ้าหน้าที่พาผมเข้าห้องฉุกเฉิน แพทย์มาดูแผลให้ เสร็จแล้วก็เรียกพยาบาลมาทำแผล เรียบร้อยก็ฉีดยาให้หนึ่งเข็ม
เป็นอันจบ

“เชิญที่เคาน์เตอร์รับยาด้านนอกได้เลยค่ะ”

“ครับ” ผมตอบพยาบาลก่อนลุกขึ้นจากเตียง

“ไม่ได้นะ” เสียงไอ้ตัวดีหวีดจนพยาบาลสะดุ้งโหยง

“ทำไมไม่ให้แอดมิท ถ้าคืนนี้หมีเป็นอะไรใครจะรับผิดชอบ จับๆ อย่างกับเสียไม่ได้เอ็กซเรย์สักนิดก็ไม่ทำ
ทำไมโรงพยาบาลชุ่ย..”
ผมตะครุบปากมันไว้แทบไม่ทัน ไอ้ตัวดีดิ้นกุกกัก พยายามเอามือง้างมือผมออก

“ขอโทษนะครับ เด็กกำลังตกใจ” ผมรีบขอโทษพยาบาลที่ยืนอยู่

“ไม่เป็นไรค่ะ คงเป็นห่วงพี่ชายมาก”

“ไม่ใช่พี่..อุ๊บ..” ผมรีบปิดปากซ้ำ ปล่อยไม่ได้เลย

“ผมออกไปเลยนะครับ” ผมก้มหัวให้พยาบาลนิดนึงก่อนลากริวติดมือออกมา


“ไหนว่าจะเป็นเด็กดี”

“ริวไม่ดีตรงไหนก็ที่นี่มันห่วย”

“ริว โตแล้วนะ พูดอะไรก็ต้องคิด ไม่ใช่นึกอยากจะพูดอะไรก็พูด คำพูดมีตั้งมากมายริวต้องรู้จักเลือกใช้สิ
อยากได้อะไรก็ต้องพูดกับคนอื่นดีๆ  ไม่ต้องแอดมิทหรือครับ ทำไมไม่ต้องแอดมิทครับ แบบนี้พูดเป็นไหม”

ริวก้มหน้าไม่ยอมเงยขึ้นมาสบตาผม

“ริว”

“ขอโทษ”

ผมเผลอยิ้มออกมา เดี๋ยวนี้รู้จักขอโทษเองแล้ว ไม่ต้องให้บอกให้บังคับ

“ไม่เป็นไร” ผมยกมือข้างที่แขนไม่เจ็บขึ้นลูบผมริวเบาๆ เอ็นดูมัน

“ขอบใจนะ”

“หือ?” ริวเงยหน้าขึ้นมองผมเหมือนอยากถามว่าผมขอบใจอะไร

“ขอบใจที่เป็นห่วงพี่”

หน้าเรียวเล็กค่อยๆ ขึ้นสีจนแก้มแดงเรื่อ ริวหลบสายตาผม เด็กอวดดีหายไปเลย


“เขาเรียกแล้ว” ผมจะลุกขึ้นแต่ริวรีบห้ามเอาไว้ ก่อนเดินไปจัดการให้ผมจนเรียบร้อย

“กลับกัน” ริวก้มลงมาช่วยพยุงผมให้ยืนขึ้น เอามือข้างที่ไม่เจ็บพาดบ่าเล็ก ประคองผมเดิน

ผมอยากจะบอกว่าผมปวดต้นแขน ไม่ได้ปวดขา และไม่ได้เป็นมากถึงกับต้องมีคนช่วยพยุงเดิน
แต่เห็นความพยายามมันแล้วไม่อยากห้าม เลยยอมให้มันทำแต่โดยดี

ผมแกล้งทิ้งน้ำหนักลงไปยังร่างเล็ก ริวเซเล็กน้อย แต่ไม่บ่น กลับกระชับมือที่เอวผมมากขึ้น
พยายามออกแรงช่วยผมเต็มที่ มันเป็นเด็กนิสัยเสียที่โครตน่ารัก



“ริวเรียกแท็กซี่ให้พี่ก็พอ ไม่ต้องไปส่ง ดึกแล้วขับรถคนเดียวอันตราย” เป็นผู้ชายคนอื่นผมคงไม่ห่วง
แต่เห็นหุ่นกับหน้าตามันแล้วนึกกลัวขึ้นมา

“ไม่เอา ริวจะไปส่ง จะดูหมีกินยาก่อน” 

“ทำไมดื้อแบบนี้หะ เชื่อไม่ได้เลย บอกจะไม่ดื้อยังไม่ครบวันดื้อไปกี่ครั้งแล้ว”

“ขออีกครั้งเดียว ให้ไปส่งนะ นะหมี” 

“ตามใจ”  แล้วผมก็แพ้มันอีกจนได้



“หมี นอนพักก่อนเสียเลือดตั้งเยอะ เดี๋ยวถึงแล้วจะปลุก”  ริวเอื้อมมากดเบาะผมให้เอนลง
ตัวจุ้นมันจุ้นไปหมดวันนี้ นิดๆ หน่อยๆ ก็ไม่เว้น

“ขับดีๆ ล่ะ ห้ามเร็ว ห้ามชน”

“รู้แล้วน่า”

“แล้วทำไมเอาแต่เรียก หมีๆ หะ บอกว่าให้เรียกพี่ปั้น ไอ้เด็กสอนไม่รู้จักจำ”

“ไม่ชอบ ริวก็ไม่ได้เรียกหมียักษ์นี่ เรียกดีๆตามที่บอกแล้ว หมีเฉยๆ นี่แหล่ะเหมาะ”

“หมีของเขา”  ไอ้ตัวดีพูดเองหน้าแดงเอง รีบกลบเกลื่อนหันไปสตาร์ทรถ

เวลามันทำตัวน่ารักแบบนี้ ก็อดเอ็นดูมันไม่ได้ เหมือนมีแมวมาคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ


“แรด” ผมเรียกมันออกไป

“บอกว่าไม่เอาแรด” พอโมโหหน้าเปลี่ยนทันทีจากเขินๆ แก้มแดง เป็นหน้าบูดปากยื่น อยากเอามือไปดึงให้มันยืดออกมาจริงๆ

“นี่ก็เหมาะแล้ว เหมาะมาก” ผมพูดยานคาง ลากเสียงยาวล้อมัน

“ไอ้หมียักษ์”

หึๆ ดีได้แป๊บเดียวสิน่า แต่อย่างนี้สิมีสีสันดี เปรี้ยวสมกับเป็นมัน

แรดของผม




“หมีตื่นถึงแล้ว” มือที่เขย่าแขนเบาๆ ทำให้ผมผงกหัวขึ้น บิดขี้เกียจนิดหน่อยแก้อาการปวดเมื่อย

“หือ?” ผมมองไปรอบๆ ตัว มันเป็นลานจอดรถ มีรถจอดอยู่เต็มไปหมด

“ที่ไหน” ผมหันไปมองไอ้ตัวดี มันเอามือม้วนๆ เสื้อตัวเอง ไม่ยอมสบตา

“คอนโดริวกับพี่เรย์ พ่อซื้อให้เอาไว้วันไหนเรียนเยอะไม่สะดวกกลับบ้าน”

“แล้วมาทำไม” ผมจ้องหน้ามันเขม็ง

“ก็หมีหลับ เราไปบ้านหมีไม่ถูกนี่”

ผมถอนใจยาว แค่นี้ทำไมผมจะไม่รู้ทันความคิดมัน


“หลับก็ปลุกได้ พี่ไม่ใช่คนขี้เซาแค่เรียกก็ตื่นแล้ว”

“ไม่กลับบ้านพ่อแม่จะว่าไง”

“เมื่อกี้ริวโทรบอกพี่เรย์แล้วว่าจะค้างที่คอนโด”

“ริว”

“ริวอยากดูแลกลัวคืนนี้เกิดหมีเป็นไข้จะทำยังไง”

“บ้านพี่มีแม่บ้าน สนิมก็อยู่”

“....”

“รู้แล้ว ริวกลับไปส่งเดี๋ยวนี้แหล่ะ” ตาแดงอีกแล้ว ให้มันได้อย่างนี้สิน่า

ผมถอดเข็มขัดเปิดประตูออกไป

“ไม่ลงเหรอ หรือจะนอนในรถ” ไอ้เด็กร้อยอารมณ์กระดี๊กระด๊าทันที หน้ามันเปลี่ยนทุกห้านาทีไม่มีซ้ำ
เฮ้อ ผมจะแก่เกินรับมือกับมันไหม




“แรด พอแล้วมานอนนี่” ผมตบลงข้างตัว ริววุ่นวายสารพัดตั้งแต่ผมขึ้นมาถึง
อาบน้ำให้ ระวังไม่ให้แผลโดนน้ำ มันอายจนมือสั่นแต่ก็ทำให้ผมจนเสร็จ
เอาเสื้อผ้าผมลงเครื่อง ซึ่งผมไม่คิดว่ามันเคยทำมาก่อน ดูจากท่าทางลังเลในการใส่ผงซักฟอกของมัน
เอาน้ำผลไม้มาให้ดื่ม เอายามาให้ทาน จัดผ้าห่ม ปรับแอร์ มันทำอะไรของมันเยอะแยะไปหมด ทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรต้องทำสักนิด

“แป๊บนึง”

“ไม่ต้องแล้วมานี่เร็ว”

ริวกำลังรื้อตู้เสื้อผ้าเพื่อหาอะไรที่ผมพอใส่ได้ แต่ผมคิดว่าคงไม่มี นอนเปลือยๆ แบบนี้สำหรับผมไม่ใช่ปัญหาสักนิด

“ไม่เอา เดี๋ยวดึกๆ หนาว หมีจะเป็นไข้”

“กล้วก็มานอนกอดจะได้หายหนาว”

“ตุ๊บ” อะไรสักอย่างหล่นจากมือริวร่วงลงสู่พื้น

“มาเร็ว” ผมเร่งคนตัวเล็ก ที่ค่อยๆ ปิดตู้ เดินอย่างกับภาพสโลว์ ทีอย่างนี้ทำเป็นเขิน ลักพาตัวผู้ชายมาบ้านยังทำได้เลย

ผมดึงคนที่เดินช้าจนขัดใจขึ้นมาบนเตียง ก่อนจัดท่านอนให้เข้าที่

“อุ่นไหม”

“อืม” ริวพยักหน้าชิดอกผม


“ริว”

“.....”

“เรียกแล้วทำไมไม่พูด”

“ริวชอบผู้ชายใช่ไหม” ไอ้ตัวดีรีบเงยหน้าขึ้นมามองผม ตามันลุกโต

“ถาม..ถามทำไม”

“ตอบมาเถอะ” ผมลูบไหล่มันเบาๆ ริวดูผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย

“อืม”

“รู้ตัวนานหรือยัง”

“นานแล้ว ตั้งแต่เด็กๆ”

“ที่บ้านรู้ไหม”

“รู้”

“งั้นหรือ” ผมขมวดคิ้ว คิดบางอย่างอยู่ในหัว

“ริวชอบพี่ใช่ไหม”

“ตอบได้เหรอ” ริวย้อนถามผมเหมือนไม่แน่ใจ ไม่ใช่ไม่แน่ใจในตัวเอง แต่คงไม่แน่ใจผมมากกว่า

“ได้สิ”

“ชอบ ชอบหมี รักเลยแหล่ะ”

“ริวเพิ่ง19เองนะ ยังเจอใครอีกเยอะ รู้หรือเปล่าว่าพี่อายุเท่าไหร่”

“รู้”

“อีกนิดพี่ก็เป็นพ่อเราได้แล้ว อยู่กับพี่มันไม่สนุกเหมือนอยู่กับเพื่อนกับคนรุ่นเดียวกัน
อีกหน่อยริวจะคิดได้แล้วเบื่อไปเอง”

“ทำไมเอาแต่ไล่เพราะหมีไม่ชอบเราใช่ไหม ทำยังไงถึงจะชอบ เราต้องเกิดใหม่เป็นผู้หญิงเหรอ”

“ไปกันใหญ่แล้วริว ใจเย็นๆ คุยกันดีๆ” ผมกดริวเอาไว้กับอกไม่ให้ขยับไปไหน

“พี่ไม่ได้บอกว่าไม่ชอบ แต่พี่ต้องคิดหลายอย่าง หนึ่งอายุเราต่างกันมาก สองริวถูกเลี้ยงมาอย่างลูกคุณหนู
แต่บ้านพี่ไม่ใช่ สามฐานะพี่เทียบบ้านริวไม่ได้เลย สี่พ่อพี่จะคิดยังไงปุ่นก็คนนึงแล้ว”

ผมตัดสินใจพูดในสิ่งที่คิดอยู่ในหัวออกไปทั้งหมด ให้ริวได้รับรู้

“หมายความว่าหมีจะทิ้งเขาเหรอ”

ริวปากสั่น น้ำตาหยดลงมาอย่างรวดเร็ว ผมต้องรีบยกมือขึ้นเช็ดออกให้

“อย่าร้อง พี่ไม่ได้บอกว่าจะทิ้งริวเลยนะ ไม่มีทางทิ้ง นอกเสียจากริวจะไปเอง
พี่แค่ต้องคิดทุกอย่างให้รอบคอบ พี่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะมาเอาเปรียบริวไม่ได้”

“ไม่ทิ้งจริงๆ นะ”

“ไม่ทิ้ง” ผมกดปากลงบนกระหม่อมของเด็กน้อยหลงทาง อยากให้มันเชื่อว่าผมจะไม่ไปไหน

“ริว”

“ครับ” ผมจูบลงไปบนแก้มหอมๆ ให้รางวัลที่มันพูดเพราะ

“จนกว่าริวจะจบ ใช้เวลาตรงนี้ทำความเข้าใจตัวเองว่าริวรักพี่จริงหรือเปล่า อยากอยู่กับพี่จริงหรือเปล่า
ถ้าถึงตอนนั้น ริวยังไม่เปลี่ยนใจ เรา...”

“เรามาคบกัน”

ผมไม่คิดว่าคำพูดประโยคสุดท้ายมันจะเข้ามาในหัว แต่มันก็มาและผมก็พูดออกไปแล้ว
ออกจากใจจริงๆ ไม่ใช่แค่พูดเอาใจริว

“ไม่เอา อีกตั้งหลายปี เดี๋ยวใครมาแย่งหมีไป”

“เด็กน้อย ไม่เข้าใจเลยสินะ” ผมอยากอธิบายต่อแต่ปากยื่นๆ เอาแต่ใจก็ล่อหูล่อตาเหลือเกิน
จนต้องจัดการลงไปสักนิดก่อนจะพูดต่อ

“พี่ไม่ได้บอกว่าตอนนี้ต้องเป็นพี่น้องกันเสียหน่อย เรียกว่าช่วงเวลาดูใจดีไหม พี่เองก็คงต้องปรับหลายอย่าง
ต้องทำตัวให้เคยชินกับอะไรที่ไม่เคยคิดมาก่อน เราจะศึกษาเรียนรู้ไปด้วยกัน ระหว่างนี้พี่สัญญาว่าจะไม่มีใคร
ไม่มองใครนอกจากริว โอเคไหม”

“มีริวคนเดียวจริงๆ นะ”

“ครับ”

“งั้นก็ได้ หมีก็ดูของหมีไป ริวดูเสร็จแล้ว”  พูดจบมันก็ขโมยหอมแก้มผมซ้ายขวา เอื้อมมือไปปิดไฟ
ก่อนกลับมาซุกเข้าอกผมนอน ท่าทางสบายใจราวกับได้สิ่งที่ต้องการแล้ว

ดูไอ้ตัวดีมันครับ พูดตั้งนานนึกว่ามันจะรู้เรื่อง สุดท้ายก็จบแบบเดิม เอาแต่ใจจริงๆ
ก็คงมีแต่ผมล่ะมั้ง ถึงจะเอามันอยู่

เรย์เคยถามยกมันให้ผมแล้วนี่ กลับไปตอบรับตอนนี้จะทันไหม

“เอา พี่เลี้ยงเอง”

...........................................................................................

ในขณะเดียวกัน...

“ปุ่น” คุณวีร์มองผมตาค้าง

ผมชิงอาบน้ำก่อนทันทีที่ถึงบ้าน พอคุณวีร์อาบบ้างผมก็ใช้เวลาช่วงนี้ไปรื้อค้นในห้องแต่งตัวคุณวีร์จนได้สิ่งนี้มา

มันคือเสื้อเชิ้ตสีขาวเนื้อบาง (รื้อทั้งตู้แล้วตัวนี้ถือว่าบางสุด)

ผมเห็นในการ์ตูนกับในหนังเขาชอบทำกัน นางเอกใส่เสื้อเชิ้ตของพระเอกตัวเดียวไม่ใส่อย่างอื่น
ผมทำตามทุกอย่าง ปลดกระดุมสองเม็ดบนออกด้วย รับรองว่าเร้าใจสุดๆ


คุณวีร์ยืนนิ่งมองผมไม่ยอมก้าวเข้ามา ผมเลยคุกเข่าคลานไปหาทางปลายเตียง ค่อยๆ ขยับซ้ายขวา
แกว่งก้นไปมา นี่เบียร์สองกระป๋องบอกเลย

“ปุ่น”

“ครับ” ผมหยุด ช้อนตาขึ้นมอง แอ่นตัวไปข้างหน้า แบบนี้เลยผมจำได้ถึงจะได้ศึกษาแค่แป๊บๆ วันนั้นก็เถอะ

“ปุ่น”

“ครับ” ผมเปลี่ยนมานั่งลงกับเตียง ชันแขนกันล้ม ตัวเอนไปข้างๆ ทำตาปรือๆ

“หึๆ...."

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

“หมูทำอะไร”

หมู!!”

“ไอ้คุณรองประธานเรียกพี่ปุ่นสุดเซ็กซี่ว่า หมู!!

หน้า(ที่พยายาม)ยั่ว เปลี่ยนเป็นหน้าตึง ก่อนปากผมจะค่อยๆ ยื่นออกมาแทน

อายนะเว้ยไม่ใช่ว่าไม่อาย นี่พลีชีพขั้นสุดแล้วนะ  แล้วดูผลตอบรับที่ได้
คุณรองประธานท่านหัวเราะจนผ้าเช็ดผมหล่นไปอยู่ที่พื้น มือก็แตะท้องเอาไว้เพราะหัวเราะจนเกร็ง

“คุณวีร์” ผมปาหมอนเข้าใส่ ถ้ามีอะไรหนักๆ กว่านี้อยู่ใกล้มือก็คงปาไปแล้ว

“โอ๊ยปุ่น ทำอะไรเนี่ย พี่ปวดท้องไม่ไหวแล้ว”  ดูนะครับหัวเราะอย่างเดียวไม่พอต้องพูดเย้ยหยันกันด้วย

ผมโมโหไม่รู้จะทำยังไง ล้มตัวลงนอนหันหลังให้ อย่ามายุ่งกับพี่ปุ่นนะเว้ย โดนเตะก้านคอสลบแน่คอยดู


เสียงหัวเราะเงียบไปแล้ว ผมได้ยินเสียงคุณวีร์เดินไปเดินมา สักพักไฟกลางห้องก็ปิดลงเหลือแต่โคมไฟหัวเตียง

“ปุ่น” มือเย็นๆ ที่เพิ่งผ่านการอาบน้ำเอื้อมมาแตะที่แขน ผมสะบัดออก แถมเตะเท้าไปข้างหลังสองสามที
กางกั้นอาณาเขตไว้ไม่ให้เข้าใกล้

“อืมมม” เสียงครางเบาๆ ในลำคอ ทำเอาผมอยากหันกลับไปมองว่าคุณรองประธานกำลังทำอะไรอยู่

“ยั่วพี่เหรอครับ” เสียงกระเส่าที่กระซิบอยู่ข้างหู ทำให้ผมสับสนเล็กน้อย  หือ!! ทำไมมันเพิ่งมาได้ผลฟระ

พอมือเย็นๆ แตะลงมากลางหลังเท่านั้นแหล่ะพี่ปุ่นรู้เลย ตรูดิ้นมากไป เสื้อมันเลิกขึ้นมาแน่ๆ เพราะตอนนี้เนื้อสัมผัสกับเนื้อล้วนๆ

“คุณวีร์”

ริมฝีปากหนาไล้ลงมาทั่วแผ่นหลังผม ทั้งดูดดุนทั้งไล้เลียจนผมเผลอครางออกมา


“อ่า..”

“พี่ขอนะครับ”

ผมพยักหน้าอายๆ ให้กับหมอน เพราะคุณรองประธานอยู่ด้านหลังไม่ใช่ด้านหน้า



แหม ถ้ารู้แบบนี้พี่ปุ่นอาบน้ำเสร็จขึ้นเตียงเลยก็ดีหรอก ไม่ต้องเสียเวลาไปคุ้ยเสื้อให้เหนื่อย

ชอบง่ายๆ แค่นี้ก็ไม่บอก


..................................................TBC................................................................
เรื่องนี้ปิดที่ 42 ตอนนะคะ อีก 4 ตอนจบแล้ววว ^^
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 02-05-2016 14:33:51

 :katai2-1:   พี่ปุ่นซดเบียร์อีกแล้วนะ ฮ่าาาาๆๆๆ
คุณวรย์ตลกบริโภคตลอดเวลา
พี่ปั้นน้องริวน่ารักมากอะ
น้องริวดูพอแล้วนะอย่าช้าๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 02-05-2016 14:37:21

น้องริวววววววววววววววว โอ๊ยยย ใครจะใจแข็งไม่รักได้คะ เป็นห่วงขนาดนี้ รักขนาดนี้ เราขำ เอาแต่ใจมากอ่ะค่ะ ขนาดหิ้วผู้ชายกลับคอนโดนี่... ถ้าไม่ใช่พี่ปั้นก็ไม่มีใครเอาอยู่แล้วจริงๆล่ะค่ะ ต้องพี่ปั้นคนเดียวเท่านั้นนนน นี่พี่กั้นก็ยอมรับใจตัวเองแล้วนี่คะ ขอให้จากนี้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ แต่สรุปน้องริวนี่จะเป็นกวางหรือเป็นแมวคะพี่ปั้น นี่น้องริวอยู่ในขั้นฝึกสกิลแมวยั่วสวาท น้องริวเรียนจบพี่ปั้นเสร็จน้องแน่ๆ 5555555555 น้องรุกขนาดนี้พี่ปั้นคะ รีหาเงินไปเตรียมสู่ขอน้องได้แล้วนะคะ คู่นี้นี่เป็นคู่ที่เราชอบมากอ่ะค่ะ เบาๆ จากน้องริวงอนพี่ปั้นไม่ง้ ตอนนี้นี่งอนปุ๊บง้อปั๊บ ถือว่าพัฒนาการดีนะคะ แอร๊ยยยย ส่วนคุณวีร์... คุณวีร์ก็คือคุณวีร์ค่ะ หื่นกับพี่ปุ่นเสมอ แต่เป็นเรา เราก็คงขำ แงงงง พี่ปุ่นอยู่เฉยๆแบบมาดราชินี่งี้ดีไหมคะ ดาวยั่วดูเหมาะกับน้องริวมากกว่า  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 02-05-2016 14:38:20

พี่ปั้นไม่ต้องคิดเยอะ  ใช้ใจและความรู้สึกตัวเองตัดสินก็พอ  และในเมื่อครอบครัวน้องริวก็รู้ว่าริวเป็นแบบนี้ รับรองว่าเต็มใจยกให้อยู่แล้วขนาดเรย์ยังออกปากเลย  เหลือก็แต่พอคนที่ 2 นั่นแหละที่จะยอมยกให้หรือเปล่า

ปุ่นอุตส่าห์ตั้งใจยั่วเต็มที่ แต่จริงๆ แล้วแค่ที่เป็นอยู่แบบนี้คุณวีร์ก็หลงจะแย่อยู่แล้ว ไม่ต้องยั่วเพิ่มหรอก


ใกล้จบแล้ว  ถ้ายังไงขอตอนพิเศษของทั้งคู่หลักและคู่รอง และคู่คุณลิน-ซันด้วยนะคะ   :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 02-05-2016 14:41:59

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 02-05-2016 14:44:32

เป็นเพราะอยู่เฉยๆ น้องปุ่นก็น่ารักน่าปล้ำแล้วต่างหากล่ะคะ ท่าทางเซ็กซี่ๆ เหล่านั้นก็เลยใช้กับคุณวีร์ไม่ได้ผล :m3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 02-05-2016 15:02:23

น่ารักทั้งสองคู่เลย :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 02-05-2016 15:30:11

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Alicia ที่ 02-05-2016 15:40:35

ตัวจุ่นมันจุ่นไปหมดวันนี้ นิดๆ หน่อยๆ ก็ไม่เว้น  >>> จุ้น ใช้ไม้โท
พี่หมีกับน้องริวน่ารักเกินไปแล้ว อ่านแล้ว นี่เขินมากกกก >//<  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 02-05-2016 15:53:32

จ้าาาาา  ริวดูเสร็จแล้ว 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 02-05-2016 15:57:36

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 02-05-2016 16:00:17

ตามอ่านรวดเดียวเลยค่ะ โอ้ยยยยย ชอบมาก เพราะเราก็อ้วนค่ะ55555555
ชอบคู่ริวกับปั้นมาก ดูน่ารักอ่ะ หมีเงี้ย เเรดเงี้ย เขินเเทน :-[ :-[ :o8:
คุณคนเเต่งสู้ๆ สนุกมากกกก งานการไม่ทำทิ้งงานมาอ่านเลยทีเดียวว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 02-05-2016 16:30:25

คือปุ่นไม่ต้องทำอะไรหรอก

อยู่เฉยๆ เดี๋ยวคุณวีร์แกก็จัดการเองนั่นแหละ

ฮาาาาา ให้คะแนนความพยายามอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 02-05-2016 16:41:44

ปุ่นไม่ต้องยั่วแค่นี้คุณวีร์ก็หลงจนหัวปักหัวปำแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 37 ] 01/05/16 ★ P.53
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 02-05-2016 16:43:52

เป็นน้องที่ดี รักพี่ยิ่งชีพ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 02-05-2016 17:43:27

น้องริวน่ารัก หมีไปไหนไม่รอดหรอก  ส่วนปุ่นก็แพ้ทางคุณวีร์ตลอด     :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-05-2016 18:03:49

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 02-05-2016 18:10:40

ปั้นตั้งฉายาให้เหมาะแล้วริว แรดของพี่ปั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 02-05-2016 19:20:00

ขำปุ่นจริงๆ น่ารักมาก  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 02-05-2016 19:24:42

จะจบแล้วอ่าาา เรื่องนี้น่ารักมากมาย ฟินทุกตอน
จบแล้วมีตอนพิเศษด้วยน้า

แล้วก็อีกเรื่องก็สนุกค่ะ ตามๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 02-05-2016 19:37:07

น้องริวมันน่ารักออกพี่ปั้น เด็กน้อยดื้อนิดๆ เพิ่มสีสันให้ชีวิตดีออก
ส่วนพี่ปุ่นคะะะะะะ แค่นี้คุณวีร์ก็หลงจะแย่ละ 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 02-05-2016 19:48:07

หนูริวน่ารักมาก แต่ก็ไม่ยอมใครจริงๆ ดื้อมากกก 55555

โอ้ยยย ขำพี่ปุ่น :m20:

ใกล้จบแล้วหรอ แง้.........

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 02-05-2016 20:02:44

น้องริวน่ารักมาก หมีของเขา
ปุ่น :pigha2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 02-05-2016 20:31:33

555555 ปุ่นเอ้ยยย อุตส่าห์ยั่วอยู่ตั้งนาน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: น้องบอลเป็ดน้อย ที่ 02-05-2016 20:36:07

พี่ปุ่น ช่างทำไปด้ายยยย  :z10: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 02-05-2016 20:50:58

ริวแสดงออกชัดเจนว่ารักปั้นโคตรๆ ตอนนี้ปั้นรู้ซึ้งสักที ทดลองดูใจกันไปเรื่อยๆ แล้วจะรู้ว่า แรดน้อยน่ารักแค่ไหน  ขำปุ่น อุตส่าห์ยั่ว สุดท้ายวีร์ชอบง่ายๆ ไม่ต้องยั่วก็เอา 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 02-05-2016 22:15:56

พี่ปั้นชัดเจนละ ดีงามค่ะ  :katai2-1:
น้องริวหนูเล่นตัวบ้างก็ได้ลูกกกก  :laugh:
คุณวีร์มาว่าพี่ปุ่นได้ไงงง เดี๋ยวเถอะๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 02-05-2016 22:33:26

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 02-05-2016 22:49:52

ลืมอ่าน ฮืออออออออ ทีเดียวสองตอนติดเลย ชอบน้องริวมากกกกกกกกก น่ารักที่สุดเด็กอะไรอยากได้เอง ในขณะที่พี่ปุ่น ฮ่าๆๆๆ เราเองยังขำท่าทางนางเลย ใกล้จบแล้วสินะ ฮือออออออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 02-05-2016 22:51:28

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 02-05-2016 23:12:55

ในที่สุดปั้นกับริวก็เข้าใจกันนนน

เจ้าหมูปุ่นไม่ต้องอ่อยหรอก แค่นี้ก็ผัวรักผัวหลงสุดๆแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 02-05-2016 23:16:29

ตอนนี้มีทั้ง พี่หมี น้องหมู และน้องแรด ท่านรองอยากเป็นอะไรดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 02-05-2016 23:31:02

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 02-05-2016 23:38:01

ขำปุ่น พยายามเซ็กซี่ 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 02-05-2016 23:53:52

ลลิตา นางจิตมากกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 03-05-2016 00:09:07

พลีชีพแบบนี้คุณประธานน่าจะรู้ทันนะคะ หุหุ

 :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: iamtsubame ที่ 03-05-2016 00:23:35

พี่ปุ่นกล้าหาญมาก! พลีชีพ แบบไม่ต้องการกำลังใจ แค่เบียร์2กระป๋อง :z1:
ลืมคิดไปหรือเปล่าว่ามันก็ได้ผลแค่คืนนี้อ่ะ 555555 :pigha2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-05-2016 01:21:02

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 38 ] 02/05/16 ★ P.54
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 03-05-2016 03:20:00

น้องริวน่ารักมากเลย
เป็นห่วงพี่ปั้นน่าดู

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 03-05-2016 15:03:46

ตอนที่ 39

“ปุ่น คุณธรรมให้ขึ้นไปพบ” พี่พรหันมาบอกผมหน้าตาตื่น หลังจากวางสายจากใครบางคนแล้ว

“ผม..ผมเหรอครับ” ผมชี้มือเข้าหาตัวเองหน้าเหรอหรา

“ใช่ รีบๆ ไปจ้ะ อย่าให้ท่านรอ”

ผมพะว้าพะวัง คุณวีร์ก็ไม่อยู่ ออกไปจัดการเรื่องคุณลลิตากับพี่สนิมยังไม่กลับเข้ามา จะโทรไปหาดีไหม

“ปุ่นไปเถอะคงไม่มีอะไรหรอก ท่านคงอยากซักถามเรื่องเมื่อคืน”

นั่นสินะ ผมก็ลืมคิดไป คุณวีร์โทรไปเล่าแล้วแต่ก็แค่คร่าวๆ คงอยากถามจากใครสักคนที่อยู่ในเหตุการณ์
ซึ่งตอนนี้ทั้งบริษัทเหลือแค่ผมคนเดียว (คุณวีร์ไม่ให้ผมไปด้วยบอกว่าไม่อยากให้ผมต้องเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้)

“งั้นผมไปเลยนะครับ”

“โชคดีนะจ้ะ”

ผมหวังว่าจะเป็นการสอบถามธรรมดา ไม่ต้องใช้โชคอย่างที่พี่พรอวยพรนะครับ ไม่อย่างนั้นผมว่าโชคแค่ไหนก็คงไม่พอ



“สวัสดีครับ” ผมยกมือขึ้นไหว้คุณธรรม ผมเคยเจอพ่อคุณวีร์บ่อยๆ แต่ไม่เคยคุยกันสองคนแบบนี้

คุณธรรมแค่พยักหน้าให้ผมนิดนึง มองสำรวจผมตั้งแต่หัวจรดเท้า จากสายตาแล้วผมว่ามันชักไม่เข้าที

“ชื่อปุ่นใช่ไหม”

“ครับ”

“เป็นแฟนวีร์เหรอ”  สองประโยคกับคำถามที่พุ่งเป้าแบบไม่อ้อมค้อม ผมคิดไม่ออกว่าควรตอบรับหรือปฏิเสธ
ในหัวมันไม่คิดอะไรเลยด้วยซ้ำ ช็อคจนยืนอ้าปากค้าง

“ถ้าไม่ตอบฉันจะตอบให้ นายเป็นแฟนลูกชายฉัน ลูกชายที่เป็นถึงรองประธานกรรมการบริษัทซีแอนด์สกายดิวิลอปเมนท์ จำกัด
คนที่จะขึ้นเป็นเสาหลัก เป็นหน้าเป็นตาให้กับบริษัทแทนฉันในอนาคต”

ดอกไม้หายวับไปกับตา ทางเดินพี่ปุ่นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสียแล้ว ท่าทางจะเต็มไปด้วยกรวดหินดินทราย
และความแห้งแล้ง

“คิดว่าเหมาะสมไหม”

“ไม่เหมาะครับ” ผมตอบไปตามความจริง คำถามไม่ได้ถามว่ารักไม่รักนี่ครับ แต่ถามว่าเหมาะไม่เหมาะ

“ฉันก็คิดแบบนั้น ไม่ว่าจะเป็นความถูกต้อง ความเหมาะสม ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย”

“.......”

ผมไม่อยากจะตอบแม้แต่คำว่าครับ ถ้าตอบรับก็เหมือนผมยอมล่าถอย แต่จะให้พูดแทรกผู้ใหญ่ผมก็ทำไม่เป็น
เลยอาศัยความเงียบเข้าช่วย

“แต่ในเมื่อนายเป็นเจ้าของชีวิตวีร์ ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ เตรียมตัวฝึกหนักไว้ อีกนานกว่านายจะขึ้นมายืนเคียงข้างวีร์ได้
ขอให้พยายามให้มาก เข้าใจไหม”

เดี๋ยวนะ ขอพี่ปุ่นประมวลผลแป๊บ มันหมายความว่ายังไง

“ทำไมไม่ตอบ”

“ค..ครับ”  ตอบรับไว้ก่อนเพราะผลประโยชน์น่าจะเข้าตัว ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่เข้าใจอะไรเลยก็ตาม

“วีร์มันพูดถูก ถ้านายไม่ช่วยชีวิตวีร์ไว้ป่านนี้ฉันคงเหลือลูกชายแค่คนเดียว ชีวิตวีร์เท่ากับเป็นของนาย
ดังนั้นฉันจะไม่ก้าวก่ายเรื่องนี้ แต่เรื่องทำให้นายเหมาะสมฉันจำเป็นต้องยุ่ง หวังว่าจะไม่ทำให้ลูกชายฉันผิดหวังนะ”

“แน่นอนครับ” ผมสบตากับคุณธรรม แววตามุ่งมั่นเพื่อให้ท่านรู้ว่าไม่ว่ายากแค่ไหนผมก็จะพยายาม

“ดี ไปได้แล้ว”

“ครับผม ขอบพระคุณมากนะครับที่ให้โอกาสผม” ผมยกมือไหว้คุณพ่อคุณวีร์ด้วยความนอบน้อม
เป็นผู้ใหญ่ที่เหมือนจะดุ แต่ก็ใจดีกว่าที่คิด

“ขอบใจนะที่รับกระสุนแทนวีร์”  ผมเอียงคอมองคุณธรรม กลับมางงอีกครั้ง งงซ้ำแล้วซ้ำอีก

ผมส่งยิ้มให้คุณธรรมแทนการตอบ เพราะไม่รู้ว่าจะตอบอะไร ผมยิ้มแบบที่ผมชอบยิ้มให้พ่อเวลาทำความผิด
เขาเรียกยิ้มพิชิตใจพ่อยกแม่ยก ซึ่งผมว่าได้ผลนะครับ เพราะคุณธรรมเผลอยิ้มตอบผมด้วย ก่อนที่ผมจะขอตัวออกมา



รับกระสุนแทนคุณวีร์ ผมไปทำตอนไหน  ผมยังคิดเรื่องนี้อยู่ ถึงจะกลับมาที่โต๊ะทำงานแล้ว

พี่ปุ่นงง พี่ปุ่นพยายามลำดับเหตุการณ์ ก็ใช่ที่พูดให้คุณลลิตายิงมาที่ผม แต่คุณลลิตาก็ไม่ได้คิดจะยิงคุณวีร์อยู่แล้ว
ผมว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา คงไม่คิดจะทำร้ายคุณวีร์เลยด้วยซ้ำ

ไอ้คุณรองประธานเจ้าเล่ห์ ไปพูดอะไรกับพ่อตัวเองเนี่ย  แล้วไม่บอกผมล่วงหน้าด้วยนะ เล่นเอาใจหายใจคว่ำ
นึกว่าจะโดนไล่ตะเพิดเสียแล้ว


ว่าแต่มัวแต่คิดเรื่องตัวเอง พี่ปั้นหายไปเลยตั้งแต่คุยกันครั้งล่าสุดเมื่อคืน  รู้ข่าวแค่ว่าไปโรงพยาบาล ทำแผลเรียบร้อยดี
ไม่มีอะไรต้องห่วง โทรหาเสียหน่อยดีกว่าจะได้เล่าเรื่องคุณพ่อคุณวีร์เปิดไฟเขียวให้ฟังด้วย พี่ปั้นจะได้เลิกเขม่นคุณวีร์เสียที

...................................................................................................


-สิทธวีร์-

“คุณพร ปุ่นไปไหน” ผมถามเลขาเมื่อเดินเข้ามาแล้วไม่เจอตัวอ้วนนั่งอยู่ที่โต๊ะ

“อยู่ในห้องคุณวีร์ค่ะ”

“โอเค”

ผมเปิดประตูเข้าไปในห้อง วันนี้ผมออกไปจัดการเรื่องลลิตาทั้งวัน กว่าจะกลับมาก็บ่ายคล้อย

“ปุ่น” ผมเรียกตัวอ้วนที่นอนซบอยู่กับโซฟา

“ไม่สบายหรือเปล่า” ผมวางมือลงบนหน้าผาก ตัวก็ไม่ได้ร้อน แต่หน้าปุ่นดูไม่ค่อยดีเลย

“เป็นอะไรครับตัวอ้วนไหนบอกพี่สิ”  ผมพยุงตัวอ้วนขึ้นนั่ง จับพิงตัวผมไว้

“เปล่าครับ ไม่ได้เป็นอะไร วันนี้คุณวีร์เจอพี่ปั้นไหมครับ”

“ไม่เจอ พี่ไปกับสนิมสองคน มันมีหลักฐานเป็นคลิปทิ่ลินถ่ายอยู่แล้ว ตำรวจเลยไม่ได้เร่งสอบ
คงเรียกปั้นเข้าไปพรุ่งนี้ หรืออาจไม่ต้องเรียก เดี๋ยวเขาจะโทรแจ้งอีกที พี่บอกไปว่าได้รับบาดเจ็บ”

“ครับ”

“ตัวอ้วนแน่ใจหรือว่าไม่ได้เป็นอะไร ทำไมดูหมดแรงแบบนี้ล่ะ”

“คุณวีร์”  ปุ่นเข้ามาซบหน้ากับแขนผม ทำตาเหมือนจะร้องไห้ ผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย เห็นปุ่นอย่างนี้
แต่ปุ่นเป็นคนที่เข้มแข็งมาก ไม่เคยอ่อนแอให้ผมเห็นเลย


“เรา...”

“เราเลิกกันเถอะครับ”

“อะไรนะ!!”

“ปุ่น รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา”

“รู้ครับ” ปุ่นพยักหน้าช้าๆ เอื้อมมือมาดึงมือผม ให้กลับลงมานั่งตามเดิม หลังจากผมลุกขึ้นยืนเมื่อได้ยินปุ่นพูดคำนั้น

“อย่ามาพูดเล่นแบบนี้ พี่ไม่ชอบ” ผมจับไหล่สองข้างของปุ่นไว้แน่น

“ผมคิดว่าคุณวีร์คงเดาเรื่องพี่ปั้นกับน้องริวได้ใช่ไหมครับ”

“ใช่” ผมพยักหน้า ถึงจะไม่รู้อะไรมาก แต่มองแค่นั้นผมก็พอเดาออก

“วันนี้ผมคุยกับพี่ปั้น พี่ปั้นบอกว่าจะเลิกยุ่งกับน้องริว เพราะผมมีกันแค่สองคนพี่น้อง ถ้าเรา..เราเป็นแบบนี้ทั้งคู่พ่อคงรับไม่ได้
อย่างน้อยควรมีสักคนที่ทำให้พ่อภูมิใจ ผมไม่อยากให้พี่ปั้นเสียสละ ผมสงสารน้องริว”

“ปุ่น มันไม่จำเป็นเลย”

“จำเป็นสิครับ คุณวีร์มีพี่ชายที่มีครอบครัวมีลูกแล้ว แต่ผมมีกันสองคนพี่น้อง ถ้าใครสักคนต้องเสียสละ
ก็ควรจะเป็นผม พี่ปั้นทำอะไรเพื่อผมมาตั้งมากแล้ว ผมควรทำเพื่อพี่ปั้นบ้าง”

ผมไม่เคยคิดเรื่องนี้แม้แต่น้อย ตอนเช้าเข้าไปพบพ่อคุยกันรู้เรื่องผมก็สบายใจ คิดว่าต่อไปจะค่อยๆ เปิดตัวปุ่น
คงไม่ทำให้เป็นข่าวใหญ่โต คิดว่าควงกันออกงานไปเรื่อยๆ เดี๋ยวคนภายนอกก็รับรู้เอง
ถ้าใครมาถามตรงๆ ผมก็จะไม่ปิด เพราะคนที่ผมควรกังวลรับรู้และยอมเข้าใจแล้ว

“ปุ่น พี่จะคุยกับปั้นกับพ่อปุ่นให้เอง อย่าเพิ่งตีตนไปก่อน”

“อย่าครับ ถ้าคุยพี่ปั้นคงเสียสละเสียเอง ผมจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น ส่วนพ่อ พ่ออาจจะยอมรับแต่คงเสียใจมาก
ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น คนเดียวก็เกินพอแล้ว”


“แล้วพี่ล่ะปุ่น..ปุ่นไม่รักพี่เลยเหรอ.”

ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะหมดแรง มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับผมไม่บ่อยนัก แต่ครั้งนี้มันรุนแรงจนผมรู้สึกได้ว่า
มือตัวเองเริ่มสั่น

“ผม.ผมรักคุณวีร์ครับ แต่ก็รักพ่อ ถ้าต้องเลือกยังไงผมก็คงต้องเลือกพ่อ”

“ไม่..ไม่มีทาง ปุ่นคิดว่าพี่จะยอมเหรอ คิดว่าพี่จะอยู่เฉยๆ ให้ปุ่นไปงั้นเหรอ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็เอาปุ่นไปจากพี่ไม่ได้”

ผมกระชากปุ่นเข้ามากอด ระดมจูบไปทั่วใบหน้ากลม ไม่ว่าปุ่นจะผลักแค่ไหนผมไม่มีทางปล่อย


“คุณวีร์  ท..ที่ทำงานนะครับ อย่าทำแบบนี้”

“คิดว่าพี่จะสนเหรอ” ผมล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อทำงานของปุ่น ลูบไล้ไปทั่วอกนุ่ม ไม่อยากฟังอะไรทังนั้น

“คุยกันก่อนครับคุณวีร์ ฟังผมก่อน”

“ไม่ ปุ่นนั่นแหล่ะต้องฟังพี่ มันยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปุ่นจะทำแบบนี้ทำไม เราไปคุยกับพ่อของปุ่นกันก่อน
พี่เชื่อว่าพ่อปุ่นต้องมีเหตุผลเพียงพอ”

“คุณวีร์ไม่อยากเลิกกับผมเหรอครับ” 

“ถามอะไรงี่เง่าแบบนี้ ไม่เลิก และปุ่นไม่มีทางทำสำเร็จจำเอาไว้”

“คุณวีร์เสียใจเหรอครับ”

ผมดึงมือปุ่นมาวางทับบนหน้าอก ตรงที่ใกล้หัวใจที่สุด

“เสียใจสิ เสียใจ น้อยใจ ตกใจ รู้ไหมปุ่นทำให้พี่ทุกข์แค่ไหนที่พูดแบบนั้น อย่าทำกับพี่แบบนั้นอีก”

ปุ่นก้มหน้ามองพื้น ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นสบตาผม



“ผมก็ไม่ชอบตกใจ เสียใจเหมือนกัน” 

“หือ?”

“สมน้ำหน้า โดนเองซะมั้ง” 

(#‵′)凸     

หลังจากส่งนิ้วกลางให้ผมแล้ว ไอ้ลูกหมูก็เดินตุ๊บตั๊บสะบัดตูดออกจากห้องไป ผมเอ๋อกินจนลืมรั้งตัวเอาไว้

เดี๋ยวนะ คืออะไร หรือว่า..พ่อผมคงเรียกปุ่นเข้าไปคุยแล้ว


“ปุ่นนนนนน” ผมร้องเรียกตัวอ้วนเสียงหลง 

โอ๊ยทำไมมันร้ายกาจแบบนี้ เอาความคิดนี้มาจากไหน ผมทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา ทั้งประหลาดใจ ทั้งขำ

น่ารักชะมัดแฟนใคร ท่างอนมันเหลือกิน เห็นแล้วอยากจับฟัดให้จมเขี้ยว


หึๆ คิดว่าแกล้งพี่ได้เหรอ 

ปุ่นยังรู้จักแฟนตัวเองน้อยไปเสียแล้ว คืนนี้มันต้องสนุกมากแน่ๆ


อืม..ผมจะทำอะไรกับตัวอ้วนดีนะ มีอะไรที่อยากลองทำตั้งเยอะ

ผมฮัมเพลงเบาๆในคอ แค่คิดก็ครึ้มใจแล้ว

........................................................................................

For Fc ปั้น ♥ ริว

-กำปั้น-

“หึๆ”

“เป็นอะไรลิน หัวเราะไม่หยุด”

“เปล่าๆ “ คนตอบปฏิเสธกลับเอาแต่หัวเราะ

ผมแวะเข้ามาร้านของลินในช่วงบ่าย เข้ามาดูความเรียบร้อยหลังพังโต๊ะเขากระจุยกระจายตอนพุ่งเข้าชนลลิตา
เมื่อคืนผมไปโรงพยาบาลเลยไม่ได้อยู่ดูความเรียบร้อย ถึงแม้จะรู้ว่าป่านนี้คงจัดการกันแล้ว แต่ด้วยมารยาทก็ต้องแวะเข้า
มาดูแลสักนิด 

“มาจากไหน”

“ถามทำไม” ผมหรี่ตามอง ไม่ค่อยไว้ใจสายตาลินเลย มันระยิบระยับเหมือนเจ้าตัวกำความลับอะไรอยู่

“อะไรปั้นถามแค่นี้ก็ไม่ได้ ก็ถามตามมารยาท ไปไหนมา กินข้าวหรือยัง อะไรแบบนั้น”

“ให้มันจริงเถอะลิน” 

ผมเลือกที่จะไม่ตอบ ไม่อยากโกหกและก็ไม่อยากบอกว่ามาจากคอนโดของริว
ไอ้ตัวดีมันไปเรียนแล้ว ส่วนผมนั่งแท็กซี่มา มันพยายามยัดเยียดรถให้ผมใช้ จะนั่งแท็กซี่ไปเรียนเอง
แต่ใครจะยอม มันเคยขึ้นคนเดียวสักกี่ครั้งไม่ขับรถ ก็ต้องมีคนรถมารับ

“ร้านเรียบร้อยดีใช่ไหม” ผมเปลี่ยนเรื่องคุย ถามถึงธุระที่มา

“อืม เคลียร์ตั้งแต่เมื่อคืน มันไม่ได้เสียหายอะไรมาก แป๊บเดียวก็เสร็จ”

“อืม”

“ไปไหนหรือเปล่าอยู่ก่อนสิ ว่าจะเรียกคนอื่นๆ มาฉลองเสียหน่อย จบเรื่องซะที”

“เอาสิ”

“ปั้นโทรตามริวด้วยนะ ให้เข้ามาเย็นๆ “

“ได้” ผมขี้เกียจปฏิเสธ อีกหน่อยก็คงรู้กัน หรือไม่แน่ลินอาจจะรู้แล้วก็ได้ ดูจากสายตาแปลกๆ ที่มองมา




“วันนี้ทำไมอารมณ์ดีกันทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง แจกโบนัสปลอบขวัญนอกเหนือจากที่เลี้ยงข้าวไปเมื่อคืนเหรอ”
ผมอดถามไม่ได้ เมื่อเห็นพนักงานพากันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“เปล่า พอดีมีอะไรน่ารักๆ ให้ดูน่ะ”

“อะไร เอามาให้ดูบ้าง”

“โน่นอยู่ในห้องน้ำโน่น” ลินพยักพเยิดหน้าไปทางห้องน้ำด้านหลัง

“ห้องน้ำผู้หญิงหรือผู้ชาย”

“ผู้ชายสิ”  ผมพยักหน้ารับรู้ก่อนเดินตรงไปทางด้านหลัง



ผมกวาดตามองไปรอบๆ ก็ไม่มีอะไรผิดแผกไปจากเดิม อยู่ในห้องน้ำเลยก็คงไม่ใช่

“เฮ้ย!!” ผมเผลอร้องออกมา ก็เจ้าแม่ลินเล่นเดินเข้ามาในห้องน้ำผู้ชายเฉย

“เห็นหรือยัง”

“ยัง แล้วจะเข้ามาทำไมเดี๋ยวลูกค้าตกใจตาย” ผมบ่นคนที่ไม่ค่อยสนใจโลกเท่าไหร่

“หน้ากระจกไง ดูสิ”

ผมหันไปมองกระจก ก็ไม่มีอะไรมีแต่หน้าผมที่ปกติดีทุกอย่าง

“ไม่เห็นมีอะไร”  ตอนแรกก็ตกใจนิดหน่อยครับ นึกว่าไอ้ตัวดีมันเอาอะไรป้ายหน้าผมหรือเปล่า
แต่ลืมไปว่าผมออกหลังมัน จะมีได้ยังไง ก่อนออกมาก็มองกระจกดีแล้ว)
 
“มี น่ารักด้วย” ลินยังยืนยันคำเดิม

“ปั้น”

“อะไร”  ผมว่าผมโดนลินหลอกให้มาเข้าห้องน้ำแล้วล่ะ

“หันหลังสิ” ลินยิ้มจนปากจะฉีกถึงหูก่อนเปิดประตูออกไป



ผมรีบหันหลังก่อนเอี้ยวคอหันมามองในกระจก

ไอ้ตัวแสบ  ไอ้แรด ไอ้...

กระดาษแผ่นไม่เล็กไม่ใหญ่ ถูกติดด้วยกาวสองหน้าอย่างดีแปะอยู่บนหลังเสื้อผม



“ของริว”


ไอ้เด็กบ้า เดี๋ยวมันจะโดนดี ผมส่ายหัวกลุ้มใจกับมันจริงๆ 

ผมรีบถอดเสื้อ ดึงกระดาษออก มันคงเอามาติดไว้ตอนวางเสื้อให้ผมบนเตียง ไอ้ผมก็ไม่ทันสังเกตหยิบได้ก็สวมเลย
มันอยู่ข้างหลังใครจะไปเห็น


“ของริวงั้นเหรอ”  ผมพับกระดาษใส่กระเป๋าเสื้อ ไม่คิดจะโยนทิ้ง โมโหมันแต่หน้าผมกลับยิ้มกริ่ม


มันก็..น่ารักจริงๆ นั่นแหล่ะ


...........................................TBC................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 03-05-2016 15:28:04

คุณวีร์โดนเองบ้างเป็นไงคะ 555555555 ตกใจอ่ะดิ พี่ปุ่นก็มีมุมร้ายนะคะ คุณวีร์จะข่มพี่ปุ่นตลอดไม่ได้ แต่ที่พูดมันก็น่าคิดนะคะ คุณพ่อพี่ปุ่นจะไม่เสียใจเหรอ แต่ไม่แน่ คุณพ่ออาจจะไม่อยากได้หลานก็ได้นะคะ คุณวีร์อย่าใช้อำนาจกับคุณพ่อนะคะ คุยดีๆด้วยย ส่วนพี่ปั้น พี่ปั้นนนนนนน น้องริวทำขนาดน้แล้วพี่ปั้นจะไปไหนได้คะ ถูกเขียนชื่อจองไปแล้วววว ไปไหนไม่ได้แล้วล่ะค่ะ ตกเป็นของน้องไปซะดีๆ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 03-05-2016 15:37:44

โทษฐานที่ทำให้พี่ปุ่นตกใจ  เพราะฉะนั้นคุณวีร์ก็ต้องได้รับด้วย แค้นนี้ยังไม่สาย แต่ปุ่นคืนนี้ต้องอดนอนแน่เลย เพราะดูท่าคุณวีร์จะชำระแค้นแน่ๆ

น้องริวประกาศไปทั่วร้านแบบนี้  พี่ปั้นยอมๆ น้องไปเหอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 03-05-2016 15:42:42

 :m20:  ได้ข่าวว่ามีนคนจะต้องรับบทหนักในค่ำคืนนี้ พี่ปุ่นกับน้องริว
อิอิ  พี่ปุ่นร้ายเนาะ   :impress2: 
น้องริวน่ารักจังมีจองด้วย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 03-05-2016 15:56:16

fc   น้องริว  น่ารักจริงๆ แรดน้อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 03-05-2016 16:02:46

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 03-05-2016 16:23:30

เกือบดราม่าแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 03-05-2016 16:25:24

พี่ปุ่นผ่านด่านป๋าแล้วววววววววววว ฮิ้วววววววววว

แถมน้องริวก็น่ารักขนาดเน้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ทั้งปั้นวีร์จะไปไหนรอด

ปอลอ รอเห็นลินสมหวังนะคะ ตบกบาลซันด้วยทีนึง โง่มาตั้งนาน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 03-05-2016 16:37:56

น้องปุ่นตีบทแตกมากๆ เลยค่ะ ทีใครทีมันนะคะคุณวีร์ :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 03-05-2016 16:57:19

โอ้ยย น่ารักเกินไปละ
คุณวีร์โดนเองเป็นไงล่ะ หึหึ โดนพี่ปุ่นงอนแจกนิ้วกลางเลย555
พี่ปั้นก็จำไว้นะคะ ของน้องริวนะพี่ปั้นนะ :z2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 03-05-2016 17:07:40

FC น้องริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Alicia ที่ 03-05-2016 17:15:38

ชอบเวลาปุ่นเอาคืนคุณวีร์มาก สนุกดี รู้สึกหมูน้อยของเราไม่ธรรมดาเหมือนกันนะ  :m20:

แล้วน้องริวถึงกับติดป้ายประกาศความเป็นเจ้าของกันเลย ขี้หวงนะเราน่ะ 5555555555+

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 03-05-2016 17:20:26

ทั้งหมูอ้วน ทั้งแรดน้อย นี่แสบทั้งคู่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 03-05-2016 17:24:12

ริวนี่น่ารักจริงๆ "ของริว" เนอะริวเนอะ

และน้องปุ่น...เสร็จแน่ ฮาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-05-2016 17:56:31

 o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 03-05-2016 17:57:43

555555  ปั้นแพ้ทางเด็ก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 03-05-2016 18:09:33

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 03-05-2016 18:10:04

ริวมันน่ารัก 55555  พี่ปุ่นงานนี้เจอเอาคืนแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 03-05-2016 18:12:03

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 03-05-2016 18:18:42

น้องริวน่ารักจริงๆ เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 03-05-2016 19:06:11

อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 03-05-2016 19:27:39

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 03-05-2016 19:34:00

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 03-05-2016 19:47:37

 :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 03-05-2016 19:53:32

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 03-05-2016 20:33:49

เป็นไงล่ะ โดนเล่นทั้งสองคนเลย  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 03-05-2016 20:54:05

น้องริวน่ารักจริงๆ
ส่วนพี่ปุ่นแกล้งเค้านี่ระวังโดนเอาคืนหนักกว่านะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-05-2016 21:02:47

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 03-05-2016 21:31:06

น้องปุ่นกวนนะหนู ตกใจแทนคุณวีร์ เดี๊ยะจะโดนแน่ๆๆ 5555
ริวนิน่ารักขึ้นทุกวันๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 03-05-2016 21:54:05

ริวน่ารักจริงๆค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 03-05-2016 21:57:41

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 03-05-2016 22:31:24

น่ารักมากจ้า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Duangjai ที่ 03-05-2016 23:41:23

รอบทสวีทของลินะมั่ง

 :katai3:  :katai3:  :katai3:  :katai3:

.....


.

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 03-05-2016 23:51:37

ของริว....จัดไปจ้าน้องริว....ทีมริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 04-05-2016 00:17:19

ร้ายมากแก๊งค์อ้วนแรด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: iamtsubame ที่ 04-05-2016 02:22:25

คนมีเจ้าของ โถถถถถถถถถถถถถถ :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 04-05-2016 02:59:50

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 04-05-2016 11:37:24

โอยยย หนูริวน่ารัก จ้า รู้แล้วจ้าว่า พี่ปั้นน่ะ "ของริว"
 :mew3:
อิพี่ปุ่นเล่นซะตกใจหมด ตอนแรกก็ดีใจอยู่คุณพ่อพี่ปั้นไฟเขียวจากการขี้โม้ของคุณวีร์ว่าปุ่นช่วยชีวิตเอาไว้
แล้วไหงอยู่ๆ บอกเลยซะงั้น ทำเอาใจหายใจคว่ำ
เดี๋ยวโดนคุณวีร์เอาคืนแน่ๆ
เตรียมตัวไว้เลยพี่ปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 04-05-2016 12:31:18

น้องริวเยี่ยมไปเลย มันต้องประกาศความเป็นเจ้าของแบบนี้

พึ่ปุ่นนนนน เล่นผิดคนรึเปล่า
ระวังหลังไว้น่าาาา อิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 39 ] 03/05/16 ★ P.56
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-05-2016 13:24:55

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 04-05-2016 13:50:22

ตอนที่ 40

กลับบ้าน
ไม่เคยมีครั้งไหนที่น่ากลัวเท่าครั้งนี้ ผมนอนไม่หลับตั้งแต่พี่ปั้นเอ่ยปากชวน ขวัญหนีดีฟ่อไปหมด
พ่อจะว่ายังไงบ้าง จะรับได้ไหม หรือผมต้องเลิกกับคุณวีร์จริงๆ ตามที่ปากพาไป โอ๊ยมันกังวลไปสารพัด
พี่ปั้นดูนิ่งๆ กว่าผม แต่ผมว่าในใจคงคิดมากอยู่ไม่ใช่น้อย

เราตกลงจะเดินทางกันวันเสาร์ ซึ่งก็คือวันนี้ มีผม พี่ปั้น พี่สนิมไปกันแค่สามคน คุณวีร์อยากไปกับผมด้วย
แต่พี่ปั้นห้ามขาด ขอเป็นแค่เรื่องของคนในครอบครัวเท่านั้น
(พี่ปั้นกับคุณวีร์ยังไม่ได้คุยกันเรื่องน้องริว ผมเดาเอาเองว่าพี่ปั้นคงอยากคุยกับพ่อก่อน ถึงได้ชวนผมกลับบ้าน)



"พู่ๆ"

“ปุ่นหายใจเบาๆ หน่อย อะไรจะขนาดนั้น”

ผมกำลังพ่นลมออกจากปากเพื่อระงับความตื่นเต้น อีกนิดเดียวจะถึงบ้านอยู่แล้ว พี่ปุ่นกลัว
อยากกลับไปเป็นเด็กตัวเล็กๆ อ้อนเอาอะไรก็ได้

เอ่อ..แต่อ้อนเอาผู้ชายสงสัยพ่อจะไม่ให้

o(╥﹏╥)o   




พี่ปั้นจอดรถไว้หน้าบ้าน ผมไม่ได้พูดกับพี่ปั้นเป็นเรื่องเป็นราวว่าจะพูดเรื่องของผมก่อนหรือของพี่ปั้นก่อน
หรือพร้อมกันไปเลย แล้วแต่สถานการณ์พาไปก็แล้วกัน ขอแค่ให้พ่อเปิดใจยอมรับได้ก็พอแล้ว

“พ่อ น้องมาแล้วคร้าบบบ” ผมตะโกนเสียงใสนำไปก่อน แต่พอเปิดประตูเข้าไป เข่าผมแทบทรุด


<(“”"O”"”)>   


คุณรองประธาน!!

น้องริว!!

คุณลิน!!

พี่ปั้นคงตกใจพอๆ กับผม สังเกตจากอาการยืนอึ้งไม่เดินเข้าไปในห้อง สองพี่น้องยืนขวางประตูไม่ขยับไปไหน

“เอ้า ไอ้ลูกสองคนนี้จะเข้ามาไหม ยืนเกะกะขวางทางอยู่ได้”


“ค..คุณวีร์มาได้ไงครับ”  ผมเดินเข้าไปนั่งข้างพ่อ ไหว้ลงบนแขน ก่อนหันกลับไปซักคนที่นั่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่

“ขับรถมา”

“โธ่ ไม่ใช่อย่างนั้นสิครับ ผมหมายถึง...”

“หมายถึงอะไร หมายถึงทำไมแฟนเอ็งถึงมาถึงบ้านก่อนใช่ไหมไอ้ลูกหมู”

( ° △ °|||)︴ 

“พ่อ!!”

ถ้าผมช็อคตาตั้งต้องหามส่งโรงพยาบาลก็คงไม่เกินเหตุหรอกครับ ชั่วโมงนี้ใครตั้งสติอยู่ได้ก็เก่งเกิน

“ทำไม หรือคุณวีร์เขาไม่ใช่แฟนเอ็ง”

“เอ่อ..” ผมอ้าปากพะงาบๆ ไม่รู้จะตอบยังไง โมโหคนที่เอาแต่นั่งยิ้ม


“พ่อคุยกับวีร์แล้วใช่ไหมครับ”  เป็นพี่ปั้นที่มีสติมากกว่าผม

“ไม่ได้คุย”

“อ้าว!!” ผมกับพี่ปั้นร้องขึ้นมาพร้อมกัน

“เขาไม่เรียกว่าคุย เขาเรียกว่ากำลังเจรจากันอยู่”  พ่อยักคิ้วให้ผมกับพี่ปั้น งงกันเข้าไปใหญ่

“เจรจาอะไรกันพ่อ”  เป็นพี่ปั้นอีกนั้นแหล่ะครับที่ถาม


“ก็ไอ้หนู่นี่..” พ่อชี้มือไปทางน้องริว

“มันบอกมันได้กับแกแล้วปั้น”

<(“”"O”"”)>   

“เฮ้ย!!”  ตั้งแต่เข้าบ้านมาผมตะโกนอยู่ไม่กี่คำ ไม่ได้พูดอะไรเป็นชิ้นเป็นอันกับเขาเลย

“แล้วน้องก็เพิ่งอายุ 19 เลยมาขอให้ ให้..อะไรนะ” พ่อหันไปถามน้องริว

“หมี..ครับ”

“เออๆ ให้หมีอย่างเอ็งรับผิดชอบ ส่วนพี่ชายมัน..” พ่อพยักหน้าไปทางคุณวีร์

“มาเจรจาว่าถ้าไม่อยากให้ดำเนินการเรื่องพรากผู้เยาว์น้องมันกับเอ็ง ก็ให้ยกลูกหมูให้มันไป
พ่อกำลังคิดอยู่ พวกเอ็งก็เข้ามาพอดี”

“พ่อ!!” “คุณวีร์!!”

<(“”"O”"”)>   

“จะร้องอะไรกันนักหนา มาแล้วก็ดี มานั่งนี่” พ่อชี้ไปที่เก้าอี้ที่เหลืออยู่ เรียกพี่ปั้นให้นั่งลง

“เอ็งมีอะไรกับน้องมันจริงหรือเปล่า”

“จริงครับ” พี่ปั้นตอบพ่อไปตามตรง

“แล้วปุ่น เอ็งเป็นแฟนคุณวีร์จริงหรือเปล่า”

“น้อง..”

“พ่อถามว่าจริงหรือเปล่า”

“จ..จริงครับ” ผมสารภาพตามพี่ปั้นไปติดๆ

“งั้นจบ ปั้นเอ็งต้องรับผิดชอบน้องเขา ลูกหมูเอ็งไปขัดดอกให้คุณวีร์ การเจรจาเป็นไปด้วยดี ไม่ต้องพึ่งทนาย”

“พ่ออะ” ผมค้อนให้วงใหญ่ ดูพูดเข้า คุณวีร์เอาแต่นั่งหัวเราะ มองผมตาวาวๆ

“เอ็งจะเรียกพ่อทำไมหะไอ้ลูกหมู เอ็งไปรักไปชอบกับเขาไม่ถามพ่อสักคำ ทีอย่างนี้มาเรียก พ่อ..พ่อ”

ดูๆ ดูพ่อผมนะครับ พี่ปุ่นเพลียใจเหลือเกิน ถ้าแม่ยังอยู่ยังมีคนพอกำราบพ่อได้บ้าง พี่ปุ่นคิดถึงแม่จัง


“กลัวพ่อไม่ยอมเหรอ มันก็แปลกๆ อยู่ ฟังไอ้หนุ่มนี่มันพูดแล้วจักจี้พิลึก แต่พ่อพอนึกภาพออก ดีนะเคยเห็น”

“พ่อ!!”

“พวกเอ็งจะตกใจอะไรนักหนาวะ พ่อเพิ่งดูซีรีย์เรื่อง..เลิฟๆ อะไรนี่แหล่ะ มันฉายทางทีวี แคทมันชอบดู
ยังคิดอยู่ว่าเดี๋ยวนี้มันมีแบบนี้แล้วเหรอ ที่ไหนได้ไอ้ลูกเรามันดันทันสมัยกันทั้งพี่ทั้งน้อง นี่ถ้าแคทมันกลับมารู้เรื่องเข้า
มันต้องพูดว่า..ว่าอะไรนะ..ฟ..”

“ฟินครับพ่อ” น้องริวเป็นคนช่วยตอบ

“เออๆ...ฟินแลนด์..”

ผมตกใจเกือบหงายหลัง พ่อหนอพ่อดูอะไรไม่เข้ากับวัยเลย
(แคทคือหลานผมครับ ลูกของน้าชาย เป็นเด็กผู้หญิงวัยกำลังอยากรู้อยากเห็น มาอยู่บ้านพ่อผม
เพราะใกล้โรงเรียนในตัวเมือง พ่อแม่แคทอยู่ต่างอำเภอ เสาร์อาทิตย์ถึงจะกลับบ้านที)

“สงสัยน้องแคทจะเป็นสาววายนะคะพ่อ” คุณลินผู้มีส่วนร่วมกับทุกอย่างแทรกขึ้นบ้าง

“ใช่ๆ มันก็บอกพ่อแบบนั้นแหล่ะ แต่พ่อจำไม่ได้”


“ไปๆ ตกลงกันได้แล้วก็แยกย้าย ปั้น ปุ่น พาแฟนไปดูห้อง เก็บข้าวของกันก่อน ส่วนหนูลินนอนห้องแคทมันนะ
กว่าจะกลับก็ก็พรุ่งนี้ เดี๋ยวให้เด็กมันพาไป”

“ขอบคุณค่ะพ่อ เดี๋ยวลินขอไปเดินดูในสวนหน่อยนะคะ มองออกไปสวยเชียว”

“ได้เดี๋ยวพ่อพาไปดู ปลูกเองกับมือ เกษียณแล้วมันไม่มีอะไรทำ ปลูกต้นไม้ดอกไม้ไปวันๆ”

“งั้นลินเปลี่ยนใจไปเลยดีกว่าค่ะ ปุ่นฝากเอาของขึ้นไปเก็บให้ฉันด้วยนะ” คุณลินคว้าแขนพ่อ ชวนคุยเดินออกจากห้องรับแขกไป
ผมว่าคุณลินคงเปิดโอกาสให้พวกผมได้เคลียร์กัน


“ริว” “คุณวีร์” ผมกับพี่ปั้นหันไปเรียกคู่กรณีของตัวเอง

“เอ่อ..ปั้น ขอออกไปเดินเล่นกับพ่อนะ” ผมลืมพี่สนิมไปสนิทเลยครับว่ามาด้วย เพิ่งมานึกได้ตอนได้ยินเสียงนี่แหล่ะ

“อืม” พอพี่ปั้นให้สัญญาณพี่สนิมก็เผ่นแน้บ สงสัยไม่อยากมีส่วนรวม


“นี่มันอะไรกันวีร์” พี่ปั้นหันไปเล่นงานคนตัวโตเท่ากันที่น่าจะเป็นผู้นำขบวนการก่อน

“ใจเย็นน่าปั้น ผมทำในสิ่งที่ผู้ชายสมควรทำ ผมมาแนะนำตัวกับพ่อของคนรัก มาแสดงความจริงใจ
ว่าผมอยากดูแลลูกของพ่อจริงๆ ก็เท่านั้น”

“บอกแล้วว่าจะคุยกันในครอบครัวไม่เข้าใจเหรอวีร์”

“ผมไม่ได้ไม่เชื่อใจปั้น แต่ผมไม่ไว้ใจปุ่น”

(￣﹏￣”)     

อ้าวไอ้คุณรองประธาน ไหงพูดถึงพี่ปุ่นอย่างนี้ล่ะครับ

“นายนี่มัน”

“จะโมโหไปทำไม ทุกอย่างก็เรียบร้อยดีไม่ใช่เหรอ”

“ตระกูลนี้มันเป็นเหมือนกันหมดเหรอวะ เอาแต่ใจฉิบหาย” พี่ปั้นคล้ายพูดกับตัวเอง แต่ดังเต็มสองหูคุณวีร์

“ใช่ รู้ก็ดีแล้ว” นั่นไงครับ ไม่มีหรอกตอบแบบถ่อมตัวหรือปฏิเสธ

“ปุ่นไม่ต้องตกใจ พี่ไม่ได้มาเจรจาอย่างที่พ่อแซวหรอก ไอ้ที่ได้ยินมันตอนท้ายเราพูดเล่นกัน
พี่แค่เข้ามาสวัสดี แนะนำตัว ขอโอกาสดูแลปุ่นเท่านั้น”

คุณวีร์หันมาพูดกับผม ดึงตัวเข้าไปยืนใกล้ๆ ดีที่ไม่กอดให้พี่ปั้นโมโหขึ้นไปอีก


“แล้วเราล่ะแรด มีอะไรจะบอกไหม” พี่ปั้นหันไปไล่เลียงกับคนของตัวเอง

“ริวมาเป็นเพื่อนพี่วีร์” น้องริวโยนความผิดให้พี่ชายอย่างไว

“ถ้าแค่มาเป็นเพื่อน พ่อพี่จะรู้เรื่องเราได้ยังไง”

“ก็ริวเห็นพ่อของหมีไม่โกรธพี่วีร์นี่ ตอนแรกก็นิ่งๆ ซักถามกันไปสักพักก็ยิ้มแย้มกลับมาเป็นปกติ ริวเลยขอมั้ง”

“ขออะไร?”

“ขอดูแลหมีไง ขอเหมือนพี่วีร์ขอดูแลปุ่นเลย”

“ริววววว” พี่ปั้นเรียกน้องริวเสียงอ่อนใจ ผมอดขำท่าทางขี้อวดของน้องไม่ได้ ดูภูมิใจในตัวเองเหลือเกิน

“ทีแรกพ่อก็ตกใจ หันมาซักริวแทนพี่วีร์ใหญ่ ถามไรมาริวก็ตอบ แล้วพ่อก็บอกว่าพี่ปั้นพรากผู้เยาว์”

“โทษทีนะปั้น มันถ่ายทอดสด ช่วยห้ามไม่ทันจริงๆ “ คุณวีร์ดูเหมือนไม่รู้จะทำยังไงกับน้องตัวเองเหมือนกัน

เอ่อ ผมคิดภาพพ่อตัวเองออกเลยครับ อดีตครูใหญ่ผู้ซื่อสัตย์ ซื่อตรง และนักเลงพอตัว
(ไม่อย่างนั้นจะตั้งชื่อลูกว่ากำปั้นเหรอครับ) คงมองตามเนื้อผ้าว่าลูกของตัวเองเป็นคนผิด

“แล้วไอ้ข้อเสนอนั่นจะทำจริงเหรอครับคุณวีร์ถ้าพ่อไม่ยอม”

“ไม่หรอก พ่อพูดขึ้นเอง ไม่เคยคิดจะเอามาขู่มันไม่สมควร”

“ดีแล้วครับ” ผมค่อยโล่งอก รู้ว่าไม่ทำหรอกครับแต่แค่ขู่ก็ไม่ดีแล้ว

“ถ้าต้องยื่นข้อเสนอ พี่จะยื่นกับปั้นมากกว่า” คุณวีร์หันไปมองพี่ปั้นยิ้มๆ

“ว่ามาสิ” พี่ปั้นเลิกคิ้วให้  เอ่อ..พอกันครับ ผมจะไม่เข้าข้างใครทั้งนั้น


“ยื่นหมู..ยื่นแรด ว่าไงปั้นสนใจไหม”


“พี่วีร์!!” คนที่ร้องเสียงหลงคือน้องริวครับ หน้าตาตื่น ส่วนผมน่ะเหรอ ขำจนเผลอทำน้ำลายพุ่งออกมา

“พี่วีร์ยื่นเงื่อนไขแบบนี้ก็เข้าทางหมีสิ ไม่เอา ไม่เอาข้อเสนอนี้”

“อย่าเอาแต่โวยวายริว เรามันไม่รู้อะไร ใช่ไหมปั้น” คนรู้อะไร(ที่พวกผมไม่รู้)สองคนสบตากันนิ่งๆ
คนนึงทำหน้าแข็งๆ ส่วนอีกคนยิ้มเหมือนกำลังสนุกสุดๆ

“พี่วีร์อะ อย่ายุ่งกับเรื่องของริว” น้องริวไม่เคยกล้าขึ้นเสียงกับคุณวีร์ ทำได้แค่กระเง้ากระงอดพี่ชายตัวเอง

“สงวนท่าทีหน่อยริว ออกนอกหน้าเกินไปแล้ว”

“ริวยังเด็ก”

โอ๊ะ โอ๊ะ ใครมาออกตัวแทนเด็กน้อย ถ้าเป็นเมื่อก่อนพี่ปั้นคงเออออเห็นด้วยไปแล้ว หรือเดี๋ยวนี้ดุได้คนเดียว
คนอื่นห้ามดุ


“แล้วจะนอนกันยังไง” พี่ปั้นเปลี่ยนเรื่อง คงกลัวเข้าตัวมากกว่านี้

“น้องนอนห้องพี่ปั้นก็ได้ ให้คุณวีร์กับน้องริวนอนห้องน้อง คุณลินนอนห้องแคท” ผมออกความคิดเห็น

“ไม่ พี่จะนอนห้องปุ่น ส่วนคนที่เหลือใครจะนอนห้องไหนก็ตามใจ”

“น้อยๆ หน่อย นี่บ้านผม” พี่ปั้นคงอดหมั่นไส้คุณรองประธานไม่ได้

“นี่เมียผม”

“เฮ้ย!!”
 
ผมปวดหัวจี๊ด ให้มันได้อย่างนี้สิ จะกลับไปครบ32ไหม ไม่กี่ชั่วโมงก็จะตีกันตายแล้ว

“มากไปแล้ว ปุ่นเอาของขึ้นไปเก็บห้องพี่”

“ไม่ ปุ่นเก็บของไปนอนโรงแรม”

ผมนั่งแปะลงกับโซฟา รอให้เถียงกันให้จบก่อนขี้เกียจลุกๆ นั่งๆ


“ริวนอนห้องเดียวกับหมีไม่ได้เหรอ อยากอยู่ด้วย” สิ้นเสียงอ้อนๆ ของน้องริว พี่ปั้นทำเสหันไปมองนอกหน้าต่าง
สงสัยพยายามเก๊กหน้าไม่ให้หลุดยิ้ม

“รำคาญ ใครอยากนอนไหนก็ตามใจ” พี่ปั้นพูดห้วนๆ ก่อนเดินออกจากห้องไปเลย

เฮ้ย พี่ชายผมเขิน พี่ปั้นมันเขินใช่ไหม โอ๊ยอยากเห็นหน้าจะๆ จะล้อยันแก่เลยคอยดู

“พาไปสิปุ่น” ผมหันมาเห็นคุณวีร์ลุกขึ้นยืน ในมือมีกระเป๋าสองใบรวมของผมด้วย น้องริวรีบหยิบของตัวเอง
กับของพี่ปั้นขึ้น  ผมพยักหน้าพาเดินขึ้นไปชั้นบน เปิดห้องพี่ปั้นให้น้องริวก่อนพาคุณวีร์มาที่ห้องตัวเอง



“หึๆ”

“หัวเราะอะไรครับ” ผมทำหน้ามุ่ย ก็คุณรองประธานหยิบรูปผมตอนเด็กๆ ขึ้นมาดู แล้วก็เอาแต่หัวเราะไม่พูดไม่จา

“น่าฟัดตั้งแต่เด็กเลยนะเรา”

พูดอย่างนี้พี่ปุ่นก็เขินสิครับ ดีนะไม่พูดว่าอ้วนตั้งแต่เด็กเลยนะเรา ไม่งั้นมีจระเข้ฟาดหางแน่

“พอเลยครับ ห้ามดู” ผมหยิบกรอบรูปในมือคุณรองประธานมาคว่ำหน้าลงกับพื้นโต๊ะ

“แย่งของพี่เหรอ” คนตัวโตหาเรื่องฟัดผมจนได้ ทำใจแล้วครับไม่ว่าอะไรท่านก็เข้าเรื่องได้หมดแหล่ะ


“พี่ชอบพ่อปุ่น” หลังจากฟัดผมจนหนำใจ คุณวีร์ก็ดึงผมลงนั่งตัก เตียงตั้งกว้างผมนั่งเองก็ได้
แต่ก็แค่คิดครับไม่ได้ดิ้นลง ดิ้นไปก็ไม่ช่วยอะไร หาเรื่องให้โดนฟัดอีกรอบมากกว่า นิ่งๆ ไว้ปลอดภัยที่สุด

“ท่านใจใหญ่ นักเลงดี พี่ว่าต้องเป็นเพื่อนกับพ่อพี่ได้แน่ มั่นใจว่าพ่อพี่ต้องชอบ”

“พ่อคุณวีร์ดุ น่าเกรงขาม ผมกลัว” ผมพูดออกไปตามตรง

“ไม่ต้องกลัว เข้าไปเป็นลูกสะใภ้เดี๋ยวก็ชิน”

“คุณวีร์!!”

(ノ> <)ノ 

ผมทุบตุ๊บตั๊บลงไปบนอกแข็ง ชอบพูดจริงๆ คำพวกนี้ รู้อยู่ว่าผมเขิน ผมผู้ชายนะครับ มันดึ๋ยๆ บอกไม่ถูก

“ฮ่าๆๆ จะเขินอะไรนักหนาตัวอ้วน ยังไม่ชินอีกหรือ”

“ฟอดดด” เห็นไหมครับ บอกแล้วอะไรก็เข้าทางท่านไปหมด

“คุณวีร์ต่อหน้าพ่อห้ามทำแบบนี้นะครับ ถึงท่านจะรู้แล้วแต่มันไม่เหมาะ”

“แบบไหน? แบบนี้เหรอ”

“ฟอด..” เต็มๆ แก้มผม

“หรือแบบนี้”

“จุ๊บ” หน้าผากก็มาครับ

“หรือแบบนี้” ปากประกบปากบดเบียดลงมาหนักหน่วงเสียจนใจสั่น ไม่ต้องสาธิตขนาดนี้ก็ได้มั้ง

“อื้อ..คุณวีร์พอแล้วครับ” ผมผลักหน้าที่จู่โจมลงมาออก คุณรองประธานยังอ้อยอิ่งอยู่อีกชั่วครู่ก่อนจะถอนใบหน้าขึ้น

“ตลอดเลย เอะอะก็...”

“ก็..อะไร” เห็นรอยยิ้มกรุ่มกริ่มของคุณรองประธานผมไม่โง่พูดต่อหรอกครับ เดี๋ยวก็เข้าอีหรอบเดิม

“ออกไปกันเถอะครับ ทิ้งน้องริวไว้คนเดียว เดี๋ยวผมพาไปชมสวน”

“เอาสิ” คุณวีร์ปล่อยมือจากเอวผม แต่พอผมลุกขึ้นยืนก็กระชากกลับลงมานั่งตักใหม่
กดปากลงบนคอดูดแรงๆ จนผมเจ็บนิดๆ

“คุณวีร์”

“นี่ของแถมให้ปั้น น่าจะชอบ”

(￣﹏￣”)     

แดงแน่ๆ ครับ ไม่ต้องไปดูกระจกก็รู้
ฆ่ากันให้ตายไปเลย ผมจะไม่ห้ามอีกแล้ว ฮือๆ เห็นพี่ปุ่นเป็นอะไร

.......................................................................

-กำปั้น-

“พ่อ ไม่เป็นอะไรแน่นะ” ผมเดินตามเข้ามาในสวน ลินกำลังเพลินกับการเก็บดอกไม้มะลิกอใหญ่

“เอ็งจะให้พ่อเป็นอะไรวะ ไอ้หมาปั้น”

“ก็เรื่องนี้....”

“เอ็งคิดว่าสมัยพ่อเป็นครู ไม่เคยมีลูกศิษย์แบบนี้เหรอ เมื่อกี้พ่อพูดเอาตลกไปอย่างนั้นเอง
มันเห็นมาเยอะ เห็นเด็กที่ถูกพ่อแม่ตี เด็กที่มันมาร้องไห้ที่โรงเรียน เด็กที่พ่อแม่ไม่เข้าใจ
เห็นมันทุกข์ ไม่มีความสุข เสียการเรียน เห็นเด็กที่พ่อแม่เข้าใจ เด็กที่กล้าแสดงออก สดใสร่าเริง
พ่อเห็นมาทั้งหมดนั้นแหล่ะ”  พ่อหันมามองหน้าผมอย่างพิจารณา 

“เอ็งยังเป็นคนดีอย่างที่พ่อสอนอยู่หรือเปล่า”

“ครับ”

“เอ็งมีความสุขดีใช่ไหม”

“ครับพ่อ”

“แล้วเอ็งว่าพ่อควรอยากได้อะไรจากลูกอย่างเอ็งอีกวะปั้น พอแล้ว เอ็งกับไอ้ลูกหมูไม่เคยทำให้พ่อกลุ้มใจ
เป็นคนดี เชื่อฟังพ่อทุกอย่าง แล้วเอ็งจะให้พ่อตอบแทนพวกเอ็งด้วยการพรากความสุขพวกเอ็งไปเหรอ
อย่าดูถูกพ่อสิวะ”

“ผมเปล่าครับ ผมแค่ไม่อยากทำอะไรที่พ่อจะไม่สบายใจ”

“พ่อสบายใจดี สบายใจมาก ไอ้หนุ่มวีร์นั่นมันก็กล้าบ้าบิ่นดี บุกมาถึงบ้าน มันแสดงเจตจำนงค์ชัดเจน
ว่ามันรักของมันจะดูแลอย่างดี เห็นแล้วก็เชื่อ ส่วนหนูริวรายนั้นน่ารัก ดูท่าจะรักเอ็งมาก ถึงจะดื้อไปสักหน่อยแต่คงไม่ยาก
สำหรับเอ็งหรอกมั้ง”


“ปั้น” ผมยังไม่ได้ตอบอะไรพ่อ ก็ได้ยินเสียงเรียกเสียก่อน เพิ่งเห็นว่าลินมายืนอยู่ใกล้ๆ แล้ว

“ขอจีบได้ไหม”

“อะไร ยังเล่นมุกนี้อยู่อีก ”

“เปล่า ที่ถามเนี่ยหมายถึงพ่อ ขอจีบได้ไหม โครตเท่ห์”

“ฮ่าๆ อย่าเลยหนูลิน พ่อแก่แล้ว นี่ถ้ามีลูกชายอีกสักคนจะยกให้ แต่ตอนนี้หมดแล้วมีเจ้าของหมด”

“นั่นสิคะพ่อ ลินจองไม่ทันสักคน ผู้ชายสมัยนี้มันไว้ใจไม่ได้ แย่งไปหมด”


“คุณลินนนน” กลุ่มที่ตามมาสบทบมาทันได้ยินเจ้าแม่ลินบ่นพอดี ไอ้หมูอ้วนเลยร้องเสียงหลง

“ทำไม หรือจะเถียง”

“เอาแต่แซะคนอื่น ของตัวเองทำเป็นวิ่งหนี นี่มาไม่ได้บอกซันมันใช่ไหม มันเพิ่งโทรมาถามเมื่อกี้ บอกติดต่อลินไม่ได้”

“ทำไมต้องบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”

“ผู้หญิงนี่น่าเบื่อ เมื่อก่อนรายงานมันทุกอย่าง พอรู้ว่ามันสนใจเข้าหน่อยเล่นตัว เดี๋ยวจะหาคนอื่นให้ซันมัน
จะได้เข็ด อย่างซันหาไม่ได้ง่ายๆ นะลิน”

“ใช่พี่ลิน ตอนเด็กๆ ริวยังเคยแอบชอบเลย” ผมหันขวับไปมองไอ้เด็กผมยาว มันยังมีหน้ามาส่งยิ้มให้

“ตายแล้วมีคู่แข่งเป็นน้องริว ฉันก็ตายสิ จะเอาความสวยที่ไหนมาสู้”

“ไม่ต้องๆ ริวไม่ชอบแล้ว ตอนนี้ริวชอบคนอื่น”

ไม่ต้องใช้คำว่าคนอื่นก็ได้มั้ง มันเล่นมองมาตาเยิ้มขนาดนั้น พ่อผมยังหลุดหัวเราะออกมา


“ปั้นเอ๊ย เอ็งเจอคนที่เหมาะแล้วล่ะ พ่อจะรอดูว่าใครจะโดนปราบพยศกันแน่”

“ลินลงข้างปั้นค่ะ”  เจ้าแม่ลินเริ่มเปิดวงพนัน

“ผมเลือกข้างน้องริวครับ”  ไอ้หมูอ้วนไม่รักดี

“ปั้น” เออ..ว่าที่น้องเขยมันพูดเข้าท่าก็วันนี้

“พ่อลงริวพันนึง”

เท่านั้นแหล่ะทั้งวงฮือฮากันใหญ่ ไอ้เด็กแสบมันรีบเดินเข้าไปกอดแขนพ่อผม อ้อนเสียไม่มี
พ่อผมก็ดูท่าจะถูกใจยิ้มไม่หุบ


ผมรู้สึกเหมือนตัวเองโดนคลื่นซัดตั้งแต่เจอมัน ไหลไปเรื่อยๆ ตั้งตัวไม่ติด ลุกขึ้นยืนไม่ได้
รู้ตัวอีกทีก็ลอยอยู่กลางทะเล ไปไหนไม่ได้แล้ว

แต่..

ผมไม่ได้บอกนี่ว่าผมไม่ชอบทะเล

ถ้าสุดท้ายแล้วจะถูกล้อมรอบไปด้วยมัน ก็ซัดมาเถอะ คลื่นอีกกี่ลูกก็ได้

ผมแข็งแรงพอที่จะอยู่เคียงข้างมันไปแบบนี้

ไม่ไปไหนหรอก อยู่ด้วยกัน


....................................................TBC...................................................................
บอกว่าจะหวานๆ ยังไม่เริ่มหวานเลย งั้นสองตอนสุดท้ายเดี๋ยวจัดหนักให้นะคะ
ใครรอบทสรุปของคู่คุณลิน พรุ่งนี้เจอกันค่ะ มีเนื้อหาไม่มากนะคะแซมกับของคนอื่น เดี๋ยวให้เรื่องจบก่อน
คนเขียนจะเปิดเป็นตอนพิเศษ Inside คุณลินให้ค่ะ
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 04-05-2016 13:59:19

 :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 04-05-2016 14:00:44

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 04-05-2016 14:04:07

งื้อ ฟินเลยค่ะ
ครอบครัวใหญ่ สุขสันต์กันถ้วนหน้า   :mew1:   :L1: 
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 04-05-2016 14:08:56

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 04-05-2016 14:10:18

โอ๊ยยยยย น่ารักกกกก พี่ปุ่นนี่ได้คุณพ่อมาแน่ๆ นิสัยคล้ายๆกันไงไม่รู้ค่ะ เหมือนกับพอพี่ปุ่นอายุเท่าคุณพ่อจะนิสัยเหมือนกันเลย 555555 แต่คุณวีร์นะคุ๊วีร์ นี่ตัดหน้ามากนะคะ ถ้าคุณพ่อหัวใจวายขึ้นมาทำไงคะ แต่ไม่แน่ค่ะ เพราะแบบนี้เลยพกคุณลินมาด้วย นี่เป็ฯแผนสำรองแน่ๆ แล้วยังน้องริวอีก คือทีมนี้เป็นทีมที่แข็งแกร่งนะคะ ดูมีขุดยืนมั่นคงมากแต่ละคน แต่คุลินห้ามจีบคุณพ่อนะคะ ปล่อยคุณพ่อไปเถอะค่ะ ไปหาคุณซันเลยยยยย น้องริวน่ารักก จะยังไงก็ยังน่ารักค่ะ ทำไมตอนแรกรู้สึกว่าน้องซึน ตอนนี้ไม่แล้วค่ะ เปิดเผยมาก พี่ปั้นเจออ้อนนี่ถึงกับเขินเลยเหรอคะ ไม่ไล่น้องไปนอนที่อื่นล่ะคะ นอนกับพี่สนิมงี้ แอร๊ยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 04-05-2016 14:20:14

พ่อพี่ปั้น น้องปุ่นเท่ห์จัง :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 04-05-2016 14:33:54

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 04-05-2016 14:41:20

พ่อพี่ปั้นกับน้องปุ่นน่ารักสุดๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 04-05-2016 14:43:04

แอร๊ยยย
คุณพ่อน่ารักอะะะ

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 04-05-2016 15:32:15

:laugh: ยื่นหมู ยื่นแรด    คุณวีร์นำทัพมาก่อน คุณพ่อก็นักเลงมาก กล้าขอ ก็กล้าให้ คุณพ่อเท่ห์มากค่ะ ขนาดคุณลินยังอยากจีบคุณพ่อเลย   อ่านตอนนี้ยกให้คุณพ่อเป็น แมนออฟเดอะแมทช์เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 04-05-2016 15:35:35

ทั้งคุณพ่อคุณวีร์และคุณพ่อพี่ปั้นน่ารักมากๆเลยค่ะ เข้าใจลูกอยากเห็นลูกมีความสุข ทีนี้ก็เหลือคุณพ่อน้องริวอีกคนว่าจะรับลูกเขยแบบพี่ปั้นมั้ย :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 04-05-2016 15:41:09

พ่อปั้นเท่มาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 04-05-2016 15:51:49

ขอแบบคุณพี่ที่นึง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 04-05-2016 16:15:56

 :m20: ฮาแตกตรงประโยค ยื่นหมู ยื่นแรดอะ  :pigha2:
น่ารักทุกคู่จ้า  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 04-05-2016 16:32:03

คุณพ่อสุดน่ารักแห่งปี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 04-05-2016 17:10:15

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 04-05-2016 17:37:49

อยากได้แบบคุณพ่อซักคนอ่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 04-05-2016 19:08:04

ไม่ไปไหนหรอก อยู่ด้วยกัน

ประโยคธรรมดาแต่อุ่นมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 04-05-2016 20:01:38

คุณพ่อคะ กราบบบบบบบบบ
คุณพ่อสุดยอด o13 รักคุณพ่อเลย

โอเคทางสะดวก ต่อไปก็หวานเวอร์ๆ ค่าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 04-05-2016 20:06:15

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-05-2016 20:11:01

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 04-05-2016 20:15:21

ชอบๆๆๆ ยื่นหมูยื่นแรด คึคึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 04-05-2016 20:34:20

หลงรักพ่อพี่ปุ่นเล้ยยย
น่ารัก เท่ห์ๆ

เข้าบ้านได้อย่างมีความสุข
รอตอนหวานจ๊าาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 04-05-2016 20:38:19

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: Jessiebier ที่ 04-05-2016 21:19:08

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 04-05-2016 21:35:29

คุณพ่อน่ารัก....

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 04-05-2016 22:04:17

คุณพ่อสุดยอดเลยอ่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 04-05-2016 22:24:57

เป็นคุณพ่อที่น่ารัก  o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 04-05-2016 22:26:58

คุณพ่อได้ สะใภ้ 1 เขย 1

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 04-05-2016 22:35:38

ยกตำแหน่งสุดยอดคุณพ่อแห่งปีให้เลยค่ะ   :mc4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 05-05-2016 00:07:19

คุณพ่อเท่ที่สุดเลยยยยย!

สองพี่น้องเลยเครียดเก้อกันเลยทีเดียว 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 05-05-2016 00:12:23

ชอบตอนคุณวีร์บอกยื่นหมูยื่นแรดมาก ตลก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-05-2016 01:32:48

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 05-05-2016 01:45:32

ฟินแลนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 05-05-2016 02:33:35

"ยื่นหมู ยื่นแรด" 5555555555555555555555555555555  :fox2: :fox2: :fox2: :fox2: :fox2: :fox2: :fox2: :fox2: :fox2: :fox2: :fox2: :fox2:
คุณพ่อใจนักเลงจริงๆ ตรงไปตรงมามีอารมณ์ขัน น่ารักมากกกกกก  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 05-05-2016 03:01:06

คนเขียนเขียนได้น่ารักมากกกก ฟุ้งฟิ้งจริงจัง
ยื่นหมู ยื่นแรด :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 05-05-2016 07:19:46

คุณพ่อเท่สุดๆเฟี้ยวมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 05-05-2016 15:19:55

ตอนที่ 41

-ริว-

ทำ ไม่ทำ ทำ ไม่ทำ

ผมมองแก้วเจ็ดใบที่วางอยู่บนถาด เอายังไงดี ถึงเวลาจริงๆ ผมเริ่มกล้าๆ กลัว ชักไม่แน่ใจ

“แรด เสร็จหรือยัง”

“ค..ครับ” ผมตกใจจนเผลอปล่อยยาเม็ดเล็กตกไปจากมือ รีบหันไปหาคนที่กำลังเดินเข้ามาเอาตัวบังถาดไว้

“มีอะไรหรือเปล่า” ตาคมหรี่มองผมเหมือนจับผิด

“มีอะไร หมีอ่ะหาเรื่องเขาอีกแล้ว”

“ไม่มีแล้วสะดุ้งทำไม พูดเพราะเกินเหตุด้วย”

“เอ๊ะ หมีนี่ พูดเพราะก็ว่า ไม่เพราะก็ว่าตกลงจะเอายังไง”

“ไม่เอายังไง ออกไปได้แล้ว มัวทำอะไรอยู่คนอื่นเขารอ”

หมียักษ์เดินมาหยิบถาดที่ผมเตรียมไว้ขึ้นมาถือ

“เสียเวลาเปิดขวดล่ะสิ ทำไม่เป็นทำไมไม่ยกเข้าไปข้างใน”

“ด..เดี๋ยว”

ผมน้ำลายฝืดคอ ซวยแล้วยามันหล่นลงไปแก้วไหนวะ

“เดี๋ยวริวยกเข้าไปให้ หมีเข้าไปก่อนเถอะ”

“เป็นอะไรหรือเปล่า ท่าทางชักแปลกเกินไปแล้ว”

“ม..ไม่มี ไปเลยก็ได้”

ผมเดินตามหมียักษ์เข้าไปในห้องนั่งเล่น พอพ้นประตูผมก็แกล้งทำเป็นสะดุดพุ่งเข้าไปหา กะจะปัดแก้วตกจากถาด

“โอ๊ะ..” หมียักษ์เบี่ยงตัวหลบอย่างกับมีตาข้างหลัง ถือถาดไว้ด้วยมือเดียว อีกมือกระชากเอวผมเอาไว้ไม่ให้ล้มลงไป

“น้องริวเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” พี่ปุ่นรีบเข้ามาพยุงผม

“ไม่เป็นไรครับ สงสัยริวเริ่มมึนๆ”

ตอนนี้เหงื่อผมแตกพลั่ก เรียกว่ากลัวจนหัวหด ไม่น่าคิดแผนอะไรโง่ๆ แบบนี้ขึ้นมาเลย ให้ตายเถอะ ซวยของจริงแล้ว

“ถ้าอย่างนั้นดื่มขวดนี้หมด ก็แยกย้ายกันกลับเถอะ พรุ่งนี้แรดมีเรียนเช้าใช่ไหม”

“อืม”

ผมโกหกไปว่าพรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้า จะได้หาเรื่องไปค้างที่คอนโดได้ หาทางให้หมียักษ์เป็นคนไปส่งผมไว้เสร็จสรรพ
เพราะผมมากับพี่เรย์ไม่มีรถ บ้านกับคอนโดมันไปคนละทางกัน พี่เรย์เลยจะขับกลับบ้านเลย ส่วนผมจะติดรถกลับ
กับหมียักษ์

ผมพยายามใช้หัวสมองนึกอย่างเร็ว เมื่อกี้มือผมจ่ออยู่แถวๆ แก้วน้ำสองใบที่อยู่ริมถาด เอาวะน่าจะสองใบนี่แหล่ะ
ผมรีบคว้าแก้วขึ้นก่อนใครจะได้หยิบไป ยื่นใบนึงที่มั่นใจกว่าให้หมียักษ์ อีกใบผมยกขึ้นดื่มเอง

ผมให้เพื่อนตัวแสบที่คณะหายามาให้ มันเป็นยากระตุ้นอารมณ์อย่างอ่อนๆ พอออกฤทธิ์คนที่กินจะมีอาการ
คล้ายคนเมา สังเกตได้ยาก เพียงแต่มันจะช่วยให้กระตุ้นอารมณ์ได้ง่ายขึ้น รู้สึกเร็วขึ้น และยับยั้งชั่งใจได้น้อยลง 

ทำไมผมต้องหามาเหรอ ก็หมียักษ์ของผมเดี๋ยวนี้อย่างกับตาแก่จำศีล ไม่ยอมแตะผมเลย อย่างมากก็หอมแก้ม
จุ๊บปากนิดหน่อย ผมไม่ได้อยากนะ แต่ผมกลัว ผมก็ผู้ชายทำไมจะไม่รู้ว่าผู้ชายต้องการการปลดปล่อยแค่ไหน
ถ้าหมียักษ์ไปหาทางลงที่อื่นแล้วเกิดติดใจขึ้นมาล่ะ ผมต้องรักษาของๆ ผมไว้

ก็หมียักษ์เป็นของผมนี่



“หมี” ผมเรียกเสียงอ้อน ค่อยๆ วางหัวลงบนต้นแขนคนที่ขับรถอยู่

“จะเอาอะไร”  จะแข็งเป็นไม้กระดานไปถึงไหน ไม่ให้ความร่วมมือเลย

“ค้างกับริวนะ”

“ไม่”

“หมี” ผมเรียกเสียงสูงปรี๊ด อยากจะงอน เอาแต่ใจ โมโห เหวี่ยงใส่ แต่รู้ว่าขืนทำอย่างนั้นก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมา
นอกจากจะถูกทิ้งไว้ที่คอนโด

“พรุ่งนี้เรามีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ”

“ริวโกหก”

“งั้นกลับบ้าน” คนพูดไม่ใช่แค่พูดเฉยๆ ตีไฟเข้าเลนขวาเตรียมจะกลับรถ

“เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งสิ หมีอะ ไม่อยากอยู่กับริวเหรอ” ผมเอามือไปลูบกล้ามเนื้อท้องผ่านเสื้อยืดสีดำที่คนตัวโตสวมอยู่

นี่แหล่ะคือสาเหตุที่ต้องจัดการก่อนกลับคอนโด ไม่อย่างนั้นอย่าหวังว่าจะชวนขึ้นห้องได้ง่ายๆ


ผมโครตลุ้นว่าแก้วที่ส่งให้ คือแก้วที่ใช่ใช่ไหม แต่คิดว่าไม่น่าจะพลาดเพราะผมเล็งที่แก้วใบนั้นไว้อยู่แล้ว
ก่อนที่หมียักษ์จะเดินเข้ามา

“ริว อย่า” หมียักษ์ตะครุบมือลงบนมือผมให้อยู่นิ่งๆ  ผมยิ้มออกมาได้ ถูกแก้วแล้วงานนี้ไม่เสียเปล่า
ผมลูบนิดเดียว หน้าผู้ชายของผมขึ้นสีจนผิวสีแทนยังปิดเอาไว้ไม่อยู่

“นะครับ อยู่เป็นเพื่อนริวก่อน”

ผมเอนตัวไปงับหูหมียักษ์เล่นเบาๆ รถเหวี่ยงวูบ ผมโดนเข็มขัดนิรภัยดึงกลับมานั่งที่

“แรดเล่นบ้าๆ เดี๋ยวได้ตายกันหมด”

คนโมโหนอกจากหน้าแดงแล้ว ยังหูแดงอีก หึๆ เดี๋ยวต้องเลี้ยงข้าวไอ้เป้ ยามันดีจริงๆ

“หมีตอบก่อนสิ แล้วเขาจะหยุด” ผมยื่นมือออกไปอีกครั้ง กล้าๆ กลัวๆ เพราะไอ้ที่จะทำ เห็นแรดๆ อย่างผมก็อายเป็นนะ

“ไม่ ถ้าเราอยากค้างที่คอนโดก็ตามใจ แต่พี่ไม่ค้าง”

หมับ ผมแตะลงไปกลางลำตัว สัมผัสผ่านกางเกงไปยังยักษ์ของหมี ลูบขึ้นลงช้าๆ

รถแกว่งอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมตั้งหลักไว้อยู่แล้วเลยไม่เซไปไหน

“ไม่อยากค้างจริงๆ เหรอ แต่ตรงนี้มัน...อยาก...ค้างกับริวนะ”  ผมเงยหน้าส่งตาหวานเชื่อมให้ มือก็ทำหน้าที่ของมันต่อไป

อย่าคิดลึก ผมไม่ได้เปิดซิปออกมาทำให้แต่อย่างใด แค่ลูบผ่านเนื้อผ้าไปมาเบาๆ ปลุกยักษ์ขึ้นมาทักทายเท่านั้น

“ริว” เสียงพูดปนหอบหายใจถี่ บ่งบอกอารมณ์ของคนพูดเป็นอย่างดี

“ถ้าไม่ค้างกับริว ต้องเหนื่ยอตรงนี้รู้ไหม” ผมยื่นมือไปจับมือของหมียักษ์มากุมไว้ ก่อนยกขึ้นมาจรดริมฝีปาก
ใช้ลิ้นแตะไล้นิ้วชี้เบาๆ ก่อนส่งเข้าปาก

“อืมม” เสียงครางของคนตัวโต ยิ่งกระตุ้นให้ผมดูดเม้มปลายนิ้ว ละเลงจนเปียกชุ่มไปหมด

“พอแล้ว” หมียักษ์รีบดึงนิ้วออกจากปากผมเมื่อรถเริ่มเป๋ไปเป๋มา ดีที่ตอนนี้ดึกมากแล้ว รถจึงไม่มากนัก

“ทำไมถึงแรดแบบนี้” ไม่รู้วกำลังต่อว่าผมหรือบ่นกับตัวเอง แต่ที่แน่ๆ สีหน้าคนพูดดูก็รู้ว่ากำลังต้องการอย่างมาก

“ก็แรดกับหมีคนเดียว” ผมขยับตัวเอาหัวพิงไหล่หมียักษ์ไว้ นั่งท่านี้มันลำบากมากแต่ทนได้

“หึ”

“หมี”

“อะไร”

“เขาใส่ยาปลุกให้หมีกินอะ คืนนี้หมีหนีเขาไม่พ้นหรอก”

“แรด!!”

“ทำไมล่ะ หมีผิดเองนะอยากไม่ยอมกอดเขา”

ผมสาธิตฤทธิ์ยาด้วยการหันหน้าไปกัดเบาๆ ที่ไหล่คนตัวโต ก่อนชะโงกขึ้นไปซบตรงต้นคอ ดูดเม้มแรงๆ
จนเกิดรอยคิสมาร์ก

“อย่าเพิ่งซน” หมียักษ์เอามือจับหัวผมดันออกจากตัว เสียงที่พูดแหบพร่าราวกับเจ้าตัวพยายามระงับอารมณ์เต็มที่

โชคดีที่รถกำลังเลี้ยวเข้าคอนโด คนขับไม่เบาความเร็วลงสักนิด เหยียบเต็มที่ขณะขับวนขึ้นลานจอดรถ
เหวี่ยงเสียจนผมแทบอ้วกเอาไวน์กับอาหารที่กินเข้าไปออกมา

“ลงมา” หมียักษ์อ้อมมาเปิดประตูฝั่งผม จับแขนลากเดินไปที่ลิฟท์
ผมอยากจะแซวว่าไหนว่ายังไงก็ไม่ค้าง แต่ไม่พูดหรอกเรื่องอะไร ได้แต่แอบมองคนที่เดินอยู่ข้างๆ

“หมี”

“......”

“เขารักหมีนะ ที่ทำก็เพราะรัก ทำเพราะอยากให้หมีรัก อย่าโกรธเขาเลยนะ”

หมียักษ์หันมามองหน้าผม จ้องนิ่งๆ แต่ไม่พูดอะไร มือที่จับแขนผมบีบแน่นขึ้น มันหมายถึงการรับรู้ใช่ไหม

หมีไม่ได้โกรธแค่นี้ผมก็ยิ้มได้แล้ว

.........................................................................

-กำปั้น-

พร้อมกับเสียงประตูห้องที่ปิดลง ผมกระชากตัวยุ่งเข้ามาปะทะอก ใช้มือจับท้ายทอยให้เงยหน้าขึ้น ผนึกปากลงไปบดขยี้
กับกลีบปากนุ่มอย่างไม่อาจทนต่อแรงปรารถนาได้อีกต่อไป ผมขบเม้มหนักๆ ไล่เลียไปทั่วกลีบปากบาง ลิ้นผ่าวร้อนสัมผัส
กับลิ้นนุ่ม ยั่วเย้าให้คนในอ้อมแขนตอบรับ

“อื้อ” เสียงเล็กๆ ที่ลอดออกมาจากปากริว ทำให้ผมหลุดยิ้มออกมา ชอบเวลามันครางแบบนี้

แก่นกายที่ถูกปลุกเร้าตั้งแต่ในรถ ขยายขนาดมากยิ่งขึ้นจนผมปวดร้าวไปหมด ต้องรีบใช้มือถอดปราการที่ปิดกั้นมันออก

ตอนนี้ผมเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า ยืนอวดร่างกายแข็งแรงให้คนที่เสื้อผ้าอยู่ครบตกใจ

“โอ้ว” ริวมองผมทำตาโต

“หึ ทำเหมือนไม่เคยเห็นไปได้ ไหนบอกว่าอยากอยู่ด้วย” ผมแซวคนปากเก่งที่ตอนนี้หน้าแดงจนถึงหู

ริวทำหน้าไม่ชอบใจที่ผมล้อเลียนเหมือนกับว่าริวไม่แน่จริง
ปากเม้ม จมูกเชิดขึ้น ก่อนใช้สองมือผลักผมจนล้มลงไปนั่งบนโซฟากลางห้อง

ริวนั่งลงตรงกลางหว่างขาผม ยกมือขึ้นประคองลูกชายตัวเขื่อง ช้อนตาขึ้นมามองหน้า
ท่านี้เล่นเอาผมหายใจหอบทั้งที่ริวยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย มองมุมนี้ลงไปตัวเล็กของผมยั่วมากครับ
ตาเยิ้ม ปากบวมจากรสจูบ เห็นแล้วมันอดไม่ไหว

ผมจับบ่าริวดันให้เข้ามาชิด ประกบปากลงไปแลกลิ้น มือก็ปลดเสื้อริวจนหลุดออกจากร่าง
เหลือไว้แต่กางเกงที่ใส่อยู่

มือของริวที่กอบกุมแก่นกายของผมเอาไว้เริ่มรูดขึ้นลงช้าๆ  ริมฝีปากอุ่นที่เพิ่งจะผละออกไปจากปากผม
ค่อยๆ อ้ารับท่อนรักอันใหญ่เข้าไปในปาก ปลายลิ้นแตะลงไปตรงส่วนหัว ก่อนเริ่มลากเลียไปตามความยาวอย่างเชื่องช้า
แก่นกายของผมขยายเต็มขนาดอยู่ในโพรงปากที่กำลังดูดเม้มเสียจนแก้มตอบ


ศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยผมยาวนุ่มผงกขึ้นๆ ลงๆ รูดเรียวปากไปตามความใหญ่ยาวของแก่นกาย
ปากนุ่มเพิ่มความเร็วและแรงในการดูด จนผมต้องเอามือกดศีรษะริวเอาไว้

"อ้า เก่งมาก”

ผมครางกระเส่าออกมา หน้าแหงนเชิดไปทางด้านหลัง ปล่อยให้ปากอุ่นๆ และมือนุ่มๆ จัดการแก่นกาย
จนผมพ่นพิษออกมาในที่สุด

"อะ อ๊า!"

ผมทิ้งตัวลงกับโซฟา ปล่อยศีรษะของริวออก น้ำรักของผมเปรอะไปทั่วปากบาง

ริวลุกขึ้นยืนถอดกางเกงออกเผยให้เห็นร่างบางที่ขาวโพนจนตาพร่า ริวขยับขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตัวผม
สะโพกมนหย่อนลงบนลูกชายผมที่ตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ท่อนเอ็นค่อยๆถูกช่องทางของริวกลืนกินเข้าไป

ผมต้องรีบจับเอวของริวเอาไว้ให้หยุด เมื่อเห็นริวเงยหน้าขึ้นกัดปากราวกับกำลังเจ็บปวด
ผมยังไม่ได้ทำการเปิดทางให้มันเลยเป็นไปได้ยาก

“ชู่ ใจเย็นๆ ครับ” ผมยกริวออกมานั่งอยู่บนหน้าขา ยกมือขึ้นขยี้ไปบนตุ่มไตสีชมพูเรื่อบนอกขาว เอนตัวริวลงไปด้านหลัง
ก่อนใช้ปากดูดเม้มอีกข้างที่เหลือ ใช้ลิ้นตวัดไล้ไปทั่วๆ ขยับเป็นจังหวะรัวเร็ว จนร่างเล็กบิดส่ายไปมา

"อูยยย" เสียงครางกระเส่า ดังขึ้นเป็นระยะ

ผมจับริวขึ้นนั่งชันเข่า ใช้น้ำลายปาดลงไปจนชุ่ม ก่อนค่อยๆ ส่งนิ้วเข้าไปทีละนิ้วอย่างช้าๆ
ควานเป็นวงกลมไปเรื่อยๆ จนได้ยินเสียงคราง เมื่อรู้ตำแหน่งผมสะกิดนิ้วถี่ๆ ผสมผสานกับการชอนไช
เข้าไปตรงๆ  ค่อยๆขยับจากช้าเป็นรัวเร็ว จากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วสามนิ้ว จนแน่ใจว่าร่างบางพร้อมแล้ว

ผมจับเอวคอดค่อยๆ กดลงมาอีกครั้ง จ่อแก่นกายให้ตรงกับช่องทางแสนหวาน ดุนดันมันฝ่าความคับแน่นและตอดรัด
จนแท่งร้อนเข้าไปได้มิด ริวสะบัดศีรษะไปมา สองมือจิกเล็บลงบนบ่าผมเพื่อบรรเทาความเจ็บ

ผมค่อยๆ ดันสะโพกริวขึ้น เป็นฝ่ายขยับนำให้ช้าๆ

"อ้า แน่น ไม่ไหวแล้ว” ริวร้องบอกเมื่อผมขยับไปได้ไม่กี่ครั้ง ผมจึงหันมาโจมตีกลางลำตัวของริวแทน
นิ้วทั้งห้าจับลูกชายริวไว้มั่น ขยับขึ้นลงสลับกับนวดไปมาจนร่างบางสั่นระรึก

เมื่อริวผ่อนคลายลง ผมเริ่มขยับอีกครั้ง ทำไปพร้อมๆ กับมือที่ยังช่วยปลุกเร้าอารมณ์ให้ริวอย่างต่อเนื่อง

“อู้ย..เสียว ใจจะขาดแล้ว"

สะโพกริวเคลื่อนไหวจากช้าไปเร็ว  โยกย้ายเด้งรับความแข็งแกร่งของผม ภายในตอดรัดถี่ยิบ
น้ำตาริวซึมออกมาด้วยความเจ็บและเสียว ผมเร่งขยับมือเร็วขึ้น รูดตามความยาวถี่ยิบ
จัดการแก่นกายของริวจนร่างบากกระตุก ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพวยพุ่งออกมา
ริวซบลงกับบ่าของผมหายใจรวยริน

ผมจับริวพลิกให้นอนคว่ำบนโซฟา จับแท่งร้อนกลับลงไปในช่องทางอีกครั้ง ผมขยับสะโพกของตัวเองช้าๆ
แล้วค่อยๆเร่งจังหวะเข้าออกเร็วขึ้น ความเสียวซ่านแล่นเข้ากัดกินทุกอณู

"อ่ะอื้อ..อื้อ..”

“พี่จะเร่งแล้วนะครับ” ผมก้มลงไปกระซิบ ก่อนจะกัดลงไปเบาๆ บนติ่งหู คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก

ผมไล้ลิ้นเรื่อยลงมาจนถึงแผ่นหลัง วนเป็นวงกลมก่อนอ้าปากงับ ดูดดุนจนขึ้นเป็นรอยแดง

“อื้อ..เร็วครับ” ริวร้องอย่างขัดใจเมื่อผมหยุดการทำงานของสะโพก

“ฮ่าๆ ได้เลยครับเด็กน้อย” ผมยืดตัวเต็มความสูง เข่าที่ชันอยู่อ้ากว้างขึ้นเล็กน้อย
มือกดหลังให้ร่างบางโน้มตัวต่ำลง สะโพกลอยเด่นขึ้นมา

ผมเริ่มสาวเข้าออกอีกครั้ง จากช้าๆ เป็นเร็วขึ้น ดันสะโพกริวออกและดันกลับรับการกระแทกที่โหมแรงขึ้น
แก่นกายรุ่มร้อนทะยานเข้าออก

"โอ้ ซี้ด"  ผมกับริวครางจนแยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร สะโพกส่ายไหวไปมาลอยเด่น
เด้งรับท่อนเนื้อของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย จนร่างบางสะดุ้งเฮือก
ผมรับรู้ว่าได้ส่งริวถึงจุดหมายอีกครั้งหนึ่ง จึงเพิ่มจังหวะการกระแทกลงไปอย่างหนักหน่วง
ภายในขมิบตอดรัดท่อนเนื้อที่กระหน่ำลงไปให้อย่างไม่บันยะบันยั้ง

ผมถอนท่อนเนื้อออกมาจนสุด ก่อนดุนดันกลับเข้าไปใหม่ สาวยาวๆ เน้นๆ สลับกับกระแทกถี่ๆ อีกสามสี่ครั้ง

"อ้าา”

ผมเกร็งกระตุก แก่นกายฉีดพ่นน้ำแห่งความสุขเข้าไปในโพรงรักที่ตอดรัด จนมันไหลซึมออกมา

“อืมม” ผมซบหน้าลงไปบนแผ่นหลังเปียกชื้น ริวทรุดลงไปนอนราบกับโซฟา

“ชอบไหม”

“บ้า” ริวเอี้ยวมือมาตีแขนผม

“รออยู่นี่นะ พี่ไปเตรียมน้ำให้” ผมจูบลงบนต้นคอชื้นเหงื่อก่อนดึงเอาส่วนแข็งแรงออกจากตัวริว
ไอ้ตัวดีสะดุ้งจนผมอดหัวเราะไม่ได้ นี่แหล่ะนะชอบทำเป็นแรด แก่ประสบการณ์ เด็กน้อยแท้ๆ


ผมรอจนน้ำอุ่นเต็มอ่างจึงเดินออกไปอุ้มริวเข้ามา ผมลงนั่งก่อนจับริวนั่งลงบนตักผมพิงหลังกับแผ่นอก
 
“ไปเอายามาจากไหน” ผมงับฟันไปบนไหล่ขาวเนียน กัดเล่นเบาๆ

“ไม่บอก เดี๋ยวหมีไปจัดการ”

“ที่อย่างนี้รู้ดี ถ้ารู้ว่าพี่จะไม่ชอบแล้วทำทำไม”

“ก็...” คนปากเก่งคล้ายจะเป็นใบ้ขึ้นมาชั่วคราว

“ก็มันนานแล้ว”

“หือ?”

“ก็อย่างเมื่อกี้ไงมันนานแล้ว แล้วหมีเป็นผู้ชายแข็งแรง เขากลัวหมีไปหาคนอื่น”

โอ้ย” ผมเขกหัวไอ้ตัวดีเสียงดังโป๊ก

“สมองทำไมไม่เอาไปตั้งใจเรียน คิดแต่ละเรื่อง”

“แล้วมันจริงไหมล่ะ หมีจะใช้มือไปได้นานแค่ไหนกัน” พอโดนด่ามันก็ลืมอายหมด พูดแต่ละอย่างออกมา
เป็นพ่อแม่คงอยากเป็นลม

“เราเลยใส่ยาให้พี่”

“อืม”

“ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย”

“อย่าโกรธสิ ทำกับหมีคนเดียว ทำ..ทำเพราะรัก”

ไอ้ตัวยุ่งหันตัวกลับมา เอาหน้าซบกับไหล่ผม แขนกอดไว้รอบเอว

ผมลูบหลังให้มันช้าๆ ตามันปรือเหมือนคนใกล้หลับ

“อย่าคิดอะไรบ้าๆ แบบนี้อีก ถึงไม่ทำพี่ก็ไม่ไปไหนหรอก บอกแล้วว่าอยู่ด้วยกัน”

“อืม” ใบหน้าเรียวเล็กขยับนิดๆ อยู่ตรงบ่า

“ริว”

“ครับ” มันช้อนตาขึ้นมอง ผมถึงกับต้องพ่นลมออกจากปาก แค่นี้ก็ยั่วมากแล้ว

“พี่รักริวนะครับ”

“หมี!!”

ผมตัดสินใจพูดคำนี้ออกไป คำที่อยู่ในใจของผมมาสักพักแล้ว

ผมเคยคิดจะเก็บไว้จนกว่าผมจะมั่นใจว่ามันรักผมจริงๆ ไม่ใช่หลง แต่ รู้ว่าถ้าไม่พูดมันคงคิดอะไรของมันไปเรื่อย
 ไม่อยากให้มันเอาแต่กลุ้มใจ กลัวอะไรไม่เข้าเรื่อง

“จริง..จริงเหรอ!! หมีพูดจริงนะ” ริวเด้งตัวขึ้นนั่งตัวตรง มือจับหน้าผมไว้ทั้งสองข้าง
จ้องเข้ามาในตาราวกับกลัวว่าตัวเองจะหูฝาดไป

“จริง” ผมยิ้มให้กับตาที่เบิกกว้าง

“พูด..พูดอีกทีสิ”

“พี่รักริว รักแรด รักกวางน้อย รักแมวขี้ยั่ว..”

“รัก..เด็กน้อยของพี่”

“หมี” ริวโถมตัวเข้ากอดรัดผม ปากแตะเปะปะไปทั่วหน้า น้ำตาไหลพราก
กลายเป็นเด็กตัวเล็กๆ ที่น่ารัก น่าสงสาร

“ฮ่าๆๆ จะร้องทำไม ไม่ดีใจเหรอ”

“อื้อ..อื้อ..ดีใจ ดีใจที่สุดเลย”

“เขาก็รักหมีนะ รักหมีที่สุด” ริวปีนขึ้นมาอยู่บนตัวผมราวกับจะสิงเป็นเนื้อเดียวกัน
มือก็จับไปทั่ว ปาก จมูก หน้า เหมือนเจ้าตัวจะควบคุมตัวเองไม่อยู่


ผมก็เหมือนกัน เริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ อะไรบางอย่างมันกำลังตื่นเต้น ตื่นตัวไปพร้อมกับริว

“อุ๊ย” ริวห่อปากทำตาโต ตามองลงไปกลางลำตัวผม ก่อนจะย้อนกลับมาจ้องหน้า ทำตาล้อเลียน

“ยาคุ้มราคาจริงๆ เลยน้า หมีหื่นอีกแล้ว”  ริวหัวเราะคิกคัก ลุกขึ้นนั่งชันเข่า แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเอง
ทำตาปรือๆ ส่งยิ้มยั่วมาให้ผม

“มานี่เลยตัวดี” ผมกระชากแขนริว จนล้มลงมาซบอก พอเจ้าตัวตั้งหลักได้ ผมก็ส่งริมฝีปากเข้าไปก่อกวน
เรียกร้องจนริวครางอู้

“พรุ่งนี้มีเรียนไหม” ผมกระซิบถาม

“ม..ไม่มี”

ผมไม่รู้หรอกครับว่าโกหกหรือเปล่า คงเป็นเรื่องที่ต้องค่อยๆ สอนกันไป

แต่ในเวลานี้ผมต้องสอนบทเรียนพิเศษเพื่อฝึกให้เด็กน้อยโตเป็นผู้ใหญ่เสียก่อน

ผมสูดดมความหอมเข้าสู่อก กอดร่างบางที่พยายามอดทนอดกลั้นไม่รังแกไว้แน่น

ริวจะรู้ไหมว่าผมแค่โตกว่า พอที่จะเก็บอาการไม่ให้สังเกตเห็นได้
ความต้องการ อยากรัก อยากกอด มีอยู่เต็มอก ไม่ได้เฉยเมยเหมือนที่เจ้าตัวคิดกังวลสักนิด

แค่ริวมาอยู่ใกล้ๆ ยิ้มออดอ้อนให้เหมือนที่ชอบทำ แค่นั้นก็ยั่วผมได้พอแล้ว ไม่ต้องใช้ยาอะไรนี่หรอก


ว่าแต่..


ใครดื่มเข้าไป เพราะไม่ใช่ผมแน่ๆ


...............................................TBC.......................................................
ใครที่รอบทสรุปคุณลินขอเลื่อนเป็นพรุ่งนี้นะคะ พิมพ์ไปพิมพ์มาจากหวานกลายเป็นหื่นเฉย
ผิดจุดประสงค์อีกแล้ว ฮ่าๆ
ปล. ขออนุญาตเปลี่ยนจาก 42 ตอนจบ เป็น 43 ตอนจบ นะคะ คนเขียนเจอบทหื่นเข้าไป ปิดไม่ลง ^^
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 05-05-2016 15:27:56

 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 05-05-2016 15:30:44

ไอ้ย่ะ

ริวนี่จ้องจะงาบพี่ปั้นเหรอคะ

อยู่ดีๆเสียบปั้นเองจะไม่ตกใจเลย ฮาาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 05-05-2016 15:52:25

แล้วใครทีกินแก้วที่มียาเข้าไปล่ะ :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 05-05-2016 15:56:48

อ้าว...กรรมแล้วใครดื่มอะ  :z1:
แรดเอ้ยพี่หมีเค้าหื่นแบบไม่ต้องพึ่งยาแค่มีน้องแรดอยู่ข้างๆ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 05-05-2016 15:58:57

 :hao6:   อู้วหูวพี่ปั้น. นี่ขนาดว่ายาไม่ต้องนะเนี่ย. หมีหื่นเอ๊ย
น้องริวฟินเลยสิ. อิอิ :katai2-1:
หวยอาจจะออกที่คุณลินก็ได้. เง้อลุ้นๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 05-05-2016 16:00:55

น้องริวววววววววววววว ร้อนแรงนะคะคู่นี้ จากเบาๆใสๆรักแต่ไม่กล้าบอกนี่มันกลายเป็นหื่นได้ไงคะ 55555 ตอนหน้าต้องเป็นคุณวีร์ไม่ก็พี่ปุ่นที่โดนยาไหมคะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 05-05-2016 16:10:40

น้องริวน่ารัก กลัวพี่ปั้นเป็นฤาษีจำศีล  หารู้ไม่พี่ปั้นก็หื่นแต่พยายามเก็บอาการไว้  แต่มาเจอน้องริวยั่ว ตบะเลยแตก

ว่าแต่แล้วใครดื่มไอ้แก้วนั้นไป  แต่อยากให้คุณลินเป็นคนดื่มอ่ะ  อยากเห็นเจ้าแม่ลินยั่วคุณซันบ้าง เผื่อผู้ชายซื่อบื้อจะมีอาการเหมือนคนอื่นบ้าง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 05-05-2016 16:14:31

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 05-05-2016 16:17:31

 :z1: :pighaun: :haun4: :jul1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 05-05-2016 16:33:20

ลินรึเปล่านะที่ดื่มยาไป

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 05-05-2016 16:51:49

ใครกินแก้วนั้น ?  o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 05-05-2016 16:57:43

แล้วใครเป็นคนดื่ม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 05-05-2016 17:31:34

นี่ขนาดไม่ได้ดื่มยังหื่นขนาดนี้ ถ้าดื่มจริงๆแรดคงไม่มีแรงลุกจากเตียงแน่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 05-05-2016 17:41:32

ถึงคนเขียนจะยืดตอนจบออกไปเรื่อยๆเราก็จะตามอ่าน เพราะอ่านแล้วฟินตบอด อยากให้มีต่อไปอีกสักสิบยี่สิบตอนเบย 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 05-05-2016 17:49:29

หมู่ปุ่นแน่ๆเลยงานนี้ 5555555

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 05-05-2016 17:54:30

อ้าวววว ใครดื่มละ??? 555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 05-05-2016 18:29:30

เย้ย ตกลงใครได้แก้วใบนั้นไป รอลุ้นเลยจ้า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 05-05-2016 18:58:20

หวยจะไปออกทีใครละทีนี้ :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 05-05-2016 19:14:15

 :a5: เอาละซิทีนี้ ใครกินเข้าไปหว่า จะได้ NC อีกคู่ไหม  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 05-05-2016 19:24:49

หมูอ้วนน่ารัก ริวก็น่ารัก ชอบลินมากๆด้วย :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 05-05-2016 19:45:17

ระ แรดน้อยแรงอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 05-05-2016 19:46:32

สงสัยยาน่าจะไปตกอยู่ที่ปุ่นแน่เลย 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 05-05-2016 19:52:36

ขอให้เป็นพี่ปุ่น
พี่ปุ่นใช่มั้ยที่ดื่มยาเข้าไป ตอบเค้ามา


้น้องริวงานดีมาก
อย่างงี้หมีจะไปไหนรอดดดด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 05-05-2016 19:53:49

อ้าวววว พี่ปั้นที่หื่นๆนี่ไม่ได้โดนยา 5555
แล้วใครกินไปหว่า???

หนูริวน่ารักอ่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 05-05-2016 20:24:39

อั้ยย่ะ.....ใครคือผู้โชคดีคนนั้น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 05-05-2016 21:18:35

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: JokerGirl ที่ 05-05-2016 23:24:17

พี่ปุ่นพลีชีพอีกป่ะ555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 05-05-2016 23:35:03

 :z2: :z2: สรุป คือ พี่ปั้นเจ้าเล่ห์ ป่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 05-05-2016 23:46:55

 :z1: :haun4:

แล้วใครดื่มแก้วนั้นเข้าไปล่ะเนี่ยยย.. :laugh: :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 05-05-2016 23:55:17

อร๊ายย. ใครคือผู้โชคดีหว่าาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 06-05-2016 00:25:56

ริวร้อนแรงมาก ปั้นมีหรือจะอดใจไหว  แอบสงสัยน้องปุ่น หรือวีร์หรือเปล่าโดนยา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 40 ] 04/05/16 ★ P.57
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 06-05-2016 02:19:08

คุณพ่อเท่อ่ะ 55555
ดีแล้วที่คุยกันรู้เรื่อง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 41 ] 05/05/16 ★ P.58
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 06-05-2016 02:32:27

ใครกินยา5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 06-05-2016 14:10:25

ตอนที่ 42  ** ตอนนี้สองคู่นะคะ ใครไม่อ่านตอนลินข้ามลงไปด้านล่างได้เลย ^^


-ซัน-

“ลินเป็นอะไรหรือเปล่า” ผมเรียกคนที่นอนหลับตาอยู่ข้างๆ อาการของลินดูแปลกๆ คล้ายคนเมา
แต่ระดับลินต้องให้ผมกับวีร์ล้มเสียก่อนถึงจะล้มลินได้ นี่ผมยังแทบไม่รู้สึกอะไรทำไมลินถึงออกอาการ

“หือ?” ลินปรือตาขึนมามอง ผมกระพริบไฟเข้าจอดข้างทางจากบ้านของวีร์กลับไปคอนโดลิน

“เป็นอะไร” ผมเอามือลูบหน้าผากลินที่มีเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นมา

“เปล่านี่” ลินสั่นหน้าปฏิเสธแต่ดูเหมือนกำลังมึนงง

“ไปหาหมอไหม ให้ดูอาการเสียหน่อยลินดูไม่ปกติ”

“อย่ายุ่งน่า ลินอยากพัก รีบๆ ขับเถอะ”

“อืม” ผมยังอดมองคนที่เอาแต่คู้ตัวนอนกับเบาะไม่ได้ รู้สึกเป็นห่วงบอกไม่ถูก



ตั้งแต่ผมรู้ตัวว่าชอบลิน ผมพยายามแสดงออก แต่เพราะอยู่ด้วยกันมาตลอด ทำอะไรไปมันดูไม่แตกต่างเลยในสายตาลิน
จนบางทีผมก็กลุ้ม อยากลุกขึ้นมาทำตัวโหดเหมือนวีร์บ้างก็จนใจ มันไม่ใช่นิสัยของผม

ยิ่งช่วงนี้วิการุกผมหนักมาก มาหาที่ออฟฟิศแทบจะวันเว้นวัน ดีที่ไม่โผล่หน้าไปที่ร้าน คงเพราะเหตุการณ์ในวันนั้น
วิกาจึงเลือกที่จะหลีกเลี่ยงการพบปะกับวีร์

ข้อดีของเรื่องนี้มีอยู่อย่างเดียว คือผมพบว่าผมไม่รู้สึกอะไรกับวิกาอีกแล้ว นอกจากความห่วงใย ยังเป็นห่วงในฐานะคนที่
เคยคบกันมา ไม่อยากให้ตกต่ำลงไปกว่านี้ เหมือนยิ่งตกวิกายิ่งกระเสือกกระสน ไม่รู้เลยว่านั่นยิ่งทำให้หมดค่า
และตกลงไปเร็วยิ่งขึ้น

งานนี้ต้องขอบคุณปั้นที่ทำให้ผมรู้ใจตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่าแค่ลินเปิดใจให้ใครคนอื่นก้าวเข้ามา ผมก็แทบจะลงไปแดดิ้น
เหมือนของที่เป็นของเรากำลังจะหลุดลอยไป สายตาของลินที่เปลี่ยนจากผมไปมองคนอื่น ฝีเท้าที่ก้าวห่างผมออกไปเรื่อยๆ
ไม่ได้เดินอยู่เคียงข้างกันอีกแล้ว เจ็บจนต้องเอามือขยุ้มหน้าอกตัวเองเอาไว้

ผมคิดว่าผมไม่มีทางสู้ปั้นได้ ไม่ว่าจะด้วยบุคลิก ความโดดเด่น ปั้นมีทุกอย่างที่ผู้ชายอิจฉา โชคดีที่ปั้นหลีกทางให้ผม
โชคดีที่ผมยังมีโอกาสอีกครั้งก่อนที่มันจะหลุดลอยไป ผมบอกตัวเองว่าต้องจับเอาไว้ให้มั่น มันรู้สึกได้จริงๆ ว่าถ้าครั้งนี้
ผมปล่อยลินหลุดมือไป ผมจะไม่ได้ลินกลับคืนมาอีกเลย




“ลินถึงแล้ว” ผมเขย่าแขนคนที่นอนหลับตานิ่ง ลินปรือตาขึ้นมามองหน้าผม กระพริบตาสองสามทีถึงเข้าใจสิ่งที่ผมพูด

“อืม” ลินขยับตัวลุกขึ้นนั่งปลดเข็มขัดออก หยิบกระเป๋าขึ้นสะพายไหล่

“ขอบใจนะ ขับรถกลับดีๆ”

“เดี๋ยวเราขึ้นไปส่ง” ผมดับเครื่องยนต์ ก้าวลงไปช่วยพยุงลินไม่สนใจเสียงปฏิเสธ

ลินดูเหมือนไม่ค่อยมีแรง หน้าขึ้นสีแดงเรื่อราวกับมีไข้

“ไม่สบายหรือเปล่าลิน เชื่อเราไปหาหมอกันเถอะ” ผมรั้งตัวลินเอาไว้ แต่อีกฝ่ายพยายามสะบัด
 
“พักแป๊บเดียวก็หาย สงสัยเมื่อคืนลินไม่ค่อยได้นอน นั่งตรวจบัญชีร้านที่ส่งมาจากภูเก็ต วันนี้ดื่มเข้าไปอีกเลยมึนๆ”

“ทำไมถึงไม่รู้จักดูแลตัวเอง” ผมอยากจะดุมากกว่านี้ ไม่รู้จักห่วงตัวเองบ้างเลย ดื้อกว่าริวก็ลินนี่แหล่ะ

“อย่าบ่นน่าปวดหัว” ผมรีบขยับตัวเข้าไปชิด เอื้อมมือไปแตะหน้าผากคนที่ยืนด้านหน้า ตัวก็ไม่ร้อน

“อื้อ” อยู่ๆ ลินก็ครางขึ้นมา


“เป็นอะไรลิน” ผมรีบดึงลินมายืนพิงอกเอาไว้ กลัวจะล้มลงไป ไม่รู้จริงๆ ว่าคนตรงหน้าเป็นอะไร

“ถอยไป” ลินพูดเสียงแหบพร่า ลมหายใจผมเป่ารดที่ซอกคอ ลินสะดุ้งรู้สึกได้ว่าตัวลินกำลังสั่น

“นี่มันดูไม่ดีเลยนะลิน ถ้าไม่ไปหาหมอก็ต้องรีบขึ้นไปพัก” ผมตัดสินใจช้อนตัวลินขึ้นอุ้มเดินตรงไปที่ลิฟท์
ลินย้ายมาอยู่คอนโดนี้ได้สองเดือนแล้วเพราะใกล้ร้านมากกว่า ผมแวะมาหาบ้างแต่ไม่บ่อย หลังๆ ลินไม่ค่อยชวนผม

“ปล่อย ลินเดินเองได้”

“ไม่ได้ อย่ามาเถียง ลินสั่นไปทั้งตัวแล้วไม่เห็นเหรอ” ผมกระชับมือให้แน่นขึ้น กลัวลินสะบัดจนหล่น

“ถ้าซันไม่จับมันก็ไม่สั่นหรอก” เสียงพูดเบาๆ ทำให้ผมต้องก้มหน้าลงไปใกล้ๆ

“ลินว่าอะไรนะ”

“ไม่มีอะไร เดี๋ยวถึงห้องแล้วซันกลับได้เลยนะ” 

ผมรู้สึกใจหล่นทุกครั้งที่ลินไล่ เดี๋ยวนี้ไม่เคยไปไหนกับผมถ้าไม่ขอตามไปด้วย ไม่เคยชวนทานข้าว ไม่โทรศัพท์มาบ่นโน้นบ่นนี้
โทรมาทีไม่ธุระเรื่องงานก็เรื่องที่วีร์ฝากมาบอกผม เพราะแบบนี้ผมถึงบอกว่าผมรู้สึกได้ว่าคราวนี้ลินกำลังไปจากผมจริงๆ



ผมอุ้มลินไว้ให้ไขกุญแจห้อง พาร่างบางที่บางกว่าที่ผมเคยคิดเดินเข้าไปในห้องนอน วางลงบนเตียงกว้าง

“ตู้ยาอยู่ไหน”

“ในห้องครัว”

“นอนพักไปก่อนเดี๋ยวมา” ผมจัดการเปิดแอร์ ดูให้อุณภูมิไม่เย็นเกินไป ก่อนเดินเข้าไปในห้องครัว



ผมหยิบยาพารา เทน้ำใส่แก้ว จู่ๆ ก็นึกถึงตอนที่ผมถูกวิกาทิ้ง ผมจำแทบไม่ได้ว่าเป็นวันอะไร เวลาเท่าไหร่
รู้แต่ว่าตื่น ดื่ม เมา หลับ วนเวียนอยู่แค่นั้น บริษัทไม่ไป โทรศัพท์ไม่รับ จนลินมาเคาะประตูถึงห้อง

ผมทำเพียงแค่ตะโกนบอกให้ลินกลับไปเมื่อได้ยินเสียงเรียก ลินยังอดทนรออยู่หน้าห้อง เสียงเคาะประตูยังดังเป็นระยะ
ไม่เคาะถี่จนรำคาญแค่ให้รู้ว่าเจ้าตัวยังอยู่ เวลาน่าจะผ่านไปราวชั่วโมงหรือสองชั่วโมง
เมื่อแน่ใจว่าเพื่อนไม่ยอมกลับไปแน่ๆ ผมจึงเปิดประตูออกไปเพื่อไล่ลินให้กลับบ้าน

ลินไม่ฟังที่ผมพูด เดินดุ่มๆ เข้ามาในห้อง มองไปรอบๆ  ก่อนลงมือจัดการเก็บกวาดไปเงียบๆ
ลินไม่ปลอบใจเรียกว่าไม่พูดอะไรเลยดีกว่า ผมมองลินเก็บเสื้อผ้าไปซัก ล้างจาน เก็บขวดเบียร์ขวดเหล้าที่วางเกลื่อนกลาด
(ผมจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดทุกวัน แต่ตั้งแต่วันที่เลิกกับวิกาผมก็ไม่เคยเปิดประตูให้เข้ามา)

เมื่อลินไม่วุ่นวายกับผม ผมจึงกลับมาจมอยู่กับตัวเองอีกครั้ง ลินไม่ได้เข้ามาห้ามให้ดื่ม ไม่ด่าไม่โวยวาย
แต่ก็ไม่ยอมกลับไป ถึงเวลาก็ทำอาหารมาวางไว้ให้ ผมไม่กินก็จะมานั่งข้างๆ ให้รำคาญ จนผมต้องตักๆ เพื่อให้ลินเลิกยุ่ง

ชีวิตแต่ละวันวนเวียนไปแบบนี้ ลินจะกลับไปเมื่อผมยอมทานข้าวเย็นแล้ว และจะกลับมาใหม่ก่อนอาหารเที่ยง
ผมยอมเปิดประตูให้เข้ามาแต่โดยดี เพราะรู้ว่าถ้าไม่ให้เข้าก็คงยืนรออยู่อย่างนั้น

วันหลังๆ ลินเริ่มเอางานมานั่งทำ พองานเสร็จ ก็เปิดหนังนั่งดูไปเงียบๆ จากที่ผมได้ยินแค่เสียงแต่ไม่เข้าหัว
ผ่านไปจนถึงวันที่เริ่มหันไปมองว่าเรื่องอะไร จนถึงวันที่เริ่มเป็นคนบอกว่าหิว เริ่มอาบน้ำโดยไม่ต้องให้ลินไล่
เริ่มไม่ดื่มเหล้าจนเมามาย นอนหลับสนิทดี

และในวันที่ผมบอกว่าเป็นห่วงงานที่บริษัทจะเข้าไปดูในวันพรุ่งนี้ ลินแค่ยิ้มให้ เข้ามากอดผม ตบบ่าเบาๆ
และพูดว่า “ควายก็ไม่ได้โง่นี่”  หลังจากวันนั้นชีวิตผมก็กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม



“ลิน ทานย..” ผมยืนชะงัก ลินลุกขึ้นมานั่งบนเตียง เสื้อคลุมถูกถอดออก เหลือเพียงสายเดี่ยวตัวใน
ตาที่มองมาสะกดผมให้ยืนนิ่ง มันดูเย้ายวนและเชิญชวนอยู่ในที

ผมไม่เคยมองว่าลินสวยมาก่อน คงเพราะนิสัย ความแมนเกินหญิง และปากที่ต้องยอมรับว่าร้ายเหลือ
ตอนที่รู้ตัวว่าชอบลิน ผมมั่นใจว่ามันเป็นความผูกพันเป็นความรักที่มาจากความรู้สึก ไม่ใช่รูปลักษณ์ภายนอก

แล้วทำไมตอนนี้ผมถึงใจสั่นไปหมด จู่ๆ ก็มองว่าลินสวย หน้าเรียวเล็ก คอระหง ไหล่กลมมน
ผมไล่สายตาลงไปเรื่อยๆ เผลอกลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัว

“ปรับแอร์ให้หน่อย ร้อน” ลินยกมือขึ้นลูบเหงื่อที่คอ ผมใจสั่นเหมือนโดนใครมาเขย่า
ลนลานหยิบรีโมทแอร์ขึ้นมาปรับ เกือบทำหลุดมือ


“ยา” ผมยื่นยาและแก้วน้ำให้ ลินรับไปหย่อนลงคอ ดื่มน้ำเสร็จก็ส่งคืนให้ผม

“ขอบใจ ซันกลับเลยก็ได้นะ ลินโอเคแล้ว”

“ลินนอนไปเถอะ เรารอดูอาการอีกหน่อย ลินหลับแล้วเดี๋ยวเรากลับเอง”

“ลินอยากอาบน้ำ” ลินลุกขึ้นนั่ง ผิวขาวๆ ขึ้นสีแดงเรื่อๆ ผมไม่แน่ใจว่าลินไหวหรือเปล่าเลยรีบเข้าไปประคอง

“อื้อ” ลินร้องออกมาเมื่อผมเอื้อมมือไปจับ หน้าลินแดงยิ่งขึ้น

“อย่าอาบเลย เดี๋ยวเราเช็ดตัวให้”

“ไม่ อาบดีกว่าลินอยากอาบ”

“ดื้อจริง อาการยิ่งไม่ค่อยดีอยู่ ให้ไปหาหมอก็ไม่ไป เราเป็นห่วงรู้บ้างไหม” ผมบ่น นึกอยากจะตีลินขึ้นมาเป็นครั้งแรก


“อย่าบ่นน่า ลินไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ไม่มีไข้ด้วย มันเหมือน...”  จู่ๆ ลินก็หยุดพูด เบิกตากว้างราวกับนึกอะไรออก

“ริววว”

ผมงงที่อยู่ๆ ลินก็เรียกชื่อน้องริวขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

“อะไรลิน น้องริวทำไม” ลินไม่ยอมตอบเอาแต่หัวเราะจนตัวโยน

“ลิน” ผมเรียกคนที่ลงไปนอนหัวเราะกลิ้งกับเตียง ผมเริ่มเป็นห่วงมาก

“ไม่มีอะไร ลินนึกถึงคำว่าหมองูตายเพราะงูน่ะ รู้จักไหม” ผมพยักหน้า งงจนจับต้นชนปลายไม่ถูก

“ลินแนะนำบางอย่างให้ริวไป ถ้าลินเดาไม่ผิดสงสัยมันจะกลับมาเข้าตัว” ลินอธิบายเมื่อเห็นผมทำหน้าไม่เข้าใจ
แต่ถึงอธิบายมาผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

“ฮ่าๆ ไม่มีอะไรจริงๆ ลินรู้แล้วว่าเป็นอะไร ต้องทำยังไง ซันกลับไปเถอะ”

“ทำยังไงก็บอกมาสิ เราทำให้”

“บ้า!!” ลินอุทานเสียงดัง ผมก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่


“ก..”

“เลิกไล่ซะที ไปเมื่อไหร่เราจะออกไปเอง” ผมชิงพูดตัดหน้าเมื่อลินทำท่าจะบอกให้ผมกลับบ้านอีกครั้ง

“แต่ซันต้องกลับไปจริงๆ มันจำเป็น” ลินทำสีหน้าจริงจัง

“จำเป็นยังไง เพราะลินไม่อยากเห็นหน้าเราอย่างนั้นหรือเปล่า”

“ซัน”

“เรารู้ว่าลินฉลาด ทำไมลินจะดูไม่ออกว่าตอนนี้เราคิดยังไงกับลิน รับไม่ได้ใช่ไหม ที่อยู่ๆ เราก็คิดไม่ซื่อกับเพื่อน
ใช่ เราชอบลิน เราอยากเป็นมากกว่าเพื่อน ถ้ารังเกียจก็บอกมา”

ผมไม่สามารถเดาสิ่งที่ลินแสดงออกเป็นอย่างอื่นไปได้ นอกจากลินรู้แล้วว่าผมคิดอย่างไร และพยายามเอาตัวออกห่าง

“เฮ้อ” ลินถอนใจออกมายาว หันหน้ามามองผม

“นี่ไม่เคยรู้อะไรเลยใช่ไหม”

“ลินอยากให้รู้อะไรก็บอกมาเถอะ อย่าปฏิเสธเราด้วยท่าทาง เรามันพวกโง่”

“โง่จริงๆ นั่นแหล่ะ”  ลินลุกขึ้นนั่ง ขยับเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น



“ชอบลินเหรอ”

“อืม” ทำไมกลายเป็นผมที่หน้าแดง มันเขินๆ

“คิดดีหรือยัง”

“ดีแล้ว”

“แน่ใจนะ”

“แน่ใจ”

“11 ปี รอไหวหรือเปล่า” ผมรีบคำนวณในใจถึงตอนนั้นก็สี่สิบกว่า

“ไม่ไหว” ผมรีบสั่นหน้า พยายามส่งสายตาไปอ้อน รู้สึกเหมือนมีความหวังขึ้นมานิดๆ

“เดี๋ยวมีลูกไม่ทันใช้”

“ซัน”

ผมไม่ได้คิดไปเองใช่ไหมว่าลินกำลังเขิน ผมเลยทำใจกล้าขยับเข้าไปนั่งจนชิด เอามือโอบเอวคางวางบนไหล่เล็ก


“ลิน ขอจีบนะ ได้ไหม”

“ลืมคุณวิกาได้แล้วเหรอ”

“ไม่ได้ลืมแต่ไม่ได้รัก รักลิน” ผมกดจูบลงไปที่ลาดไหล่เบาๆ กลิ่นตัวลินหอมชะมัด ผมคลอเคลียจมูกไปมา

“อะ..อื้อ” ลินร้องคราง ผมเงยหน้าขึ้นมอง ลินกัดปาก ตาปรือ ดูยั่วยวนจนผมอดใจไม่ไหว

ผมยื่นมือไปแตะปากลิน ดึงจนริมฝีปากล่างหลุดจากฟันที่กัดอยู่ ไล้นิ้วไปรอบๆ


“จูบได้ไหม”

“เดี๋ยวเถอะ!!”

“นะลิน”

เมื่ออีกฝ่ายไม่ตอบ ผมค่อยๆ แตะริมฝีปากลงไปเบาๆ บดคลึงเรียวปากอย่างช้าๆ ความนุ่มหยุ่นในอ้อมกอด
ความหอมหวานที่ได้ลิ้มรส เกือบทำเอาสติผมกระเจิง ต้องรีบถอนใบหน้าออก ดึงร่างบางเข้ามากอดไว้กับอกแทน

ลินหายใจหอบเกินกว่าที่มันควรจะเป็น จนผมต้องขมวดคิ้ว


“จำไว้เลย วันนี้ลินไม่มีแรงหรอกนะถึงยอม” เสียงเฮี้ยวๆ ผิดกับท่าทางทำเอาผมขำ

“ยอมเราบ้างจะเป็นไร เรายังยอมลินทุกอย่าง”

“เหอะ จำไม่ได้สินะว่าเคยว่าอะไรลินไว้บ้าง ไม่เคยพูดดีๆ เอาแต่เข้าข้างคนอื่น” ตาแม่เสือสาวกลับมาแทนที่อีกครั้ง

“ไม่ได้ไม่เข้าข้าง แต่ลินพูดไม่ดีจริงๆ นี่ เราไม่ชอบให้ลินพูดแบบนั้น ไม่อยากให้ใครเกลียดลิน”

“ซันบอกว่าอย่างลินไม่มีใครเอาหรอก เพื่อนกันยังทนไม่ไหว” ผมสะอึกรู้สึกผิดขึ้นมาทันที ลินคงเสียใจมาก
จำประโยคผมได้หมดจนถึงวันนี้

“ขอโทษ เรามันโง่เอง ลินยกโทษให้เราได้หรือเปล่า จะให้เราทำอะไรก็ได้”

“จริงนะ”

“จริง ทำให้ลินได้หมดทุกอย่าง”

“งั้น..” ผมรีบเอามือแตะที่ปากของลิน พอแตะแล้วชักอยากใช้อย่างอื่นแตะแทน มันนุ่มจนเผลอไล้มือไปมา

“ห้ามบอกว่าให้ไปไกลๆ เราเลิกโง่แล้ว ไม่ซื่อบื้อแล้วด้วย อย่าหวังว่าเราจะปล่อยมือ ไม่มีทาง”

“ฉลาดตายล่ะ โครตโง่เลย”

“ลินนน”


“เฮ้อ ตกลงจะไม่กลับใช่ไหม”

“ไม่กลับ”

“จะจีบใช่ไหม”

“ใช่”

“รักลินใช่ไหม”

“รักครับ”

“งั้นช่วยอะไรลินอย่าง”

“ถ้าไม่ไล่ อยากให้ทำอะไรบอกมาเลย”


“มีอะไรกับลินหน่อยสิ”

“ล..ลิ..ลิน”  ผมตาเบิกโพลง พูดติดอ่าง ช็อคจนตัวแข็ง

“จะร้องทำไม เคยทำไม่ใช่เหรอ ลินไม่เคยยังพูดได้ ไม่เห็นต้องอาย”

“พ..พูดจริงเหรอลิน”

“ใครเขาพูดเล่นกันเรื่องแบบนี้ แต่บอกก่อนนะ ว่าเสร็จแล้วแล้วกัน ห้ามมาขอให้ลินรับผิดชอบ
นี่เป็นเรื่องทางร่างกาย ไม่ได้ตอบรับรัก เข้าใจไหม ต้องจีบก่อน ห้ามมาโมเม”

“ลินนนนน” ผมแทบทรุดด้วยความอ่อนใจ ดูความก๋ากั๋น พูดออกมาได้หน้าตาเฉย

“จะทำไม่ทำ” คนเก่งถามผมแต่ตาเริ่มหลบ ไหนว่าไม่อาย


ผมเอื้อมมือไปแตะชายเสื้อ ลินสะดุ้งโหยง เอามือมาจับมือผมไว้แน่น

“ไหนบอกว่าอยากทำไง” ผมได้ทีเริ่มรุกไล่คนเก่ง

“ล..ลิน จะอาบน้ำก่อน”

“เดี๋ยวก็ต้องอาบอยู่ดี อย่าเพิ่งเลย” ผมเอนตัวคร่อมลินเอาไว้ เจ้าตัวถอยกรูด

“มันเหม็น”

“หอม” ผมจรดจมูกลงไปบนหน้าผากเนียน มองผู้หญิงตรงหน้าราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน

ทำไมถึงสวยแบบนี้ ทำไมน่ากอดแบบนี้ นี่ลินจริงหรือเปล่า


“สวย” ผมพูดราวกับละเมอ

“เหอะ” ปากเรียวบางยื่นออกมา ผมเลยขโมยจูบลงไปอีกที ก่อนกัดปากยื่นๆ ด้วยความมันเขี้ยว

“พูดจริงใช่ไหม”

“ไม่..ไม่จริง ลินพูดเล่น” ผมมองด้วยความเอ็นดู ไม่เคยเห็นคนเก่งทำอะไรไม่ถูกแบบนี้
ลินที่แสนจะเยือกเย็นหายไป เหลือแต่แมวเฮี้ยวๆ ที่เอาแต่ขู่

“แต่เราเอาจริงนะ” ผมแกล้งล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อสายเดี่ยว ลินถึงกับร้องเสียงหลง

น่ารัก 

ใครจะคิดว่าสักวันนึงผมจะได้ใช้คำนี้กับลิน ผู้หญิงแข็งๆ เพื่อนที่ยืนเคียงข้างกันมาเสมอ

ผมค้นพบอีกมุมของลิน มุมที่เชื่อว่านอกจากผมแล้วไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน

ลินที่กำลังเขินอาย นอนม้วนตัวแก้มแดง ปากเผยอ สายตาเหมือนแมวขี้ตื่น


“ไหนใครบอกไม่ต้องอาย แล้วที่แก้มแดงอยู่นี่คืออะไร” ผมเอานิ้วจิ้มแก้มแดงอมชมพู

“พูดมาก” คนเก่งเมื่อไม่มีทางไป เลือกใช้วิธีดั้งเดิมคือว่าผม แต่คราวนี้ผมไม่หลงกลหรอก บอกแล้วว่าผมฉลาดขึ้น

“ไม่อยากให้พูดมาก งั้นมาทำอย่างอื่นกัน”

ผมพลิกตัวลินนอนหงาย ตามลงไปทาบทับ ปากประกบปาก


อืม..ทำอย่างนี้มันดีกว่าเป็นไหนๆ

ผมไม่คิดจะรังแกลินตามที่เจ้าตัวทำเก่งหรอกครับ แค่ขอความชื่นใจเล็กๆ น้อยๆ  หรืออาจจะมากกว่านั้นไปนิดหน่อย

ผมยังต้องแสดงให้ลินเห็นว่าผมจริงใจ ผมคิดได้แล้ว ผมเปลี่ยนไปแล้ว และผมรักลินจริงๆ
มันอาจต้องใช้เวลาอีกสักระยะ แต่ผมจะสู้เพื่อให้ได้ลินมา


สิบเอ็ดปีที่ลินพูดถึง ถ้าจำเป็นต้องรอผมก็จะทำ ขอแค่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ นานแค่ไหนผมก็รอได้


ถ้าลินเป็นแมวผมก็เหมือนหมา ผมซื่อสัตย์ ผมรักจริง ผมจะเป็นของลินเสมอจนกว่าลินจะไม่ต้องการ


ตราบใดที่ยังมีลินอยู่ข้างๆ แค่นี้ก็พอแล้ว


...................................................................................................

-สิทธวีร์-

ผมได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังอยู่นอกห้องน้ำ ผมลองตะโกนเรียกปุ่นแต่ไม่มีเสียงตอบ
ผมล้างตัวพันผ้าขนหนูลวกๆ แล้วรีบเดินออกไปดู

ปุ่นนั่งอยู่บนเตียง เสื้อผ้าไม่มีติดตัว มือเล็กกลมกำลังทำอะไรบางอย่างกับส่วนกลางของลำตัว

“ปุ่น” ผมเรียกตัวอ้วนเสียงหลง ไม่เคยเห็นปุ่นช่วยตัวเองมาก่อน

มันเป็นภาพที่ทั้งน่ารัก ทั้งยั่วยวน ตัวขาวๆ น่าฟัด นั่งทำตาเยิ้ม มือก็ขยับไปมา เอวส่ายร่อน
น้องชายผมตื่นจนรู้สึกปวดร้าวไปทั่งช่องท้อง

“คุณวีร์” เสียงแตกพร่า เชิญชวนยิ่งกว่าคำพูดใดๆ

“ฮึก ผม..อยาก..ฮึก..อยาก..”

ผมสะบัดผ้าขนหนูออกจากตัว เดินอย่างยากลำบากเข้าไปนั่งใกล้ๆ

“อยากอะไรครับตัวอ้วน”

ผมข่มความรู้สึกเอาไว้ อยากแกล้งตัวอ้วนมัน

ปุ่นมองลูกชายผมตาเยิ้ม ลิ้นเล็กๆ แลบออกมาเลียริมฝีปาก ผมถึงกับตาพร่า ใครใช้ให้มันน่ารักขนาดนี้

“ไม่บอกไม่ได้กินนะตัวอ้วน” ผมขู่ปุ่น แกลังขยับตัวออกห่าง

ปุ่นทำหน้ายู่ท่าทางขัดใจ คลานเข้ามาหาผม ผมก็ยิ่งถอยจนจะถึงปลายเตียง

ไม่อยากบอกว่าท่าคลานปุ่นมันสุดยอดแค่ไหน ก็เล่นเปลือยทั้งตัวแบบนี้ ดีนะเลือดกำเดาผมไม่ไหล


ปุ่นหยุดนิ่ง มองมาทางผมทำท่าเหมือนจะร้องไห้ ผมต้องบอกตัวเองว่าให้ใจแข็งเข้าไว้

ปุ่นเปลี่ยนจากมองผมไปมองที่โซฟาริมหน้าต่าง ก่อนก้าวลงไปจากเตียง ผมมองตามไม่แน่ใจว่าปุ่นจะทำอะไร

ตัวอ้วนไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนนอกจากเวลาเมา ซึ่งก็ไม่ขี้ยั่วขนาดนี้ อย่างมากก็แค่แก้ผ้า นอนไม่ระวังตัว
ผมพยายามนึกว่าเกิดอะไรขึ้น ปุ่นไม่ได้ดื่มเข้าไปมาก น่าจะสองแก้วกับอีกนิดนึง แก้วนึงผมเป็นคนส่งให้ อีกแก้วปั้นส่งให้
ส่วนอีกนิดมาจากแก้วลินที่แบ่งให้ ไวน์ตัวนี้ปุ่นไม่ได้แพ้ เคยทานมาแล้วมากกว่านี้ด้วย ผมยังหาสาเหตุไม่เจอ
แต่ไม่เป็นไร เป็นแบบนี้ก็ดีผมชอบ

ผมมัวแต่คิดอะไรเพลิน โฟกัสที่ปุ่นอีกทีถึงกับตะลึง ตัวอ้วนมันเดินไปหยิบเนคไทผมที่วางพาดไว้มาผูกที่คอ
นึกภาพตัวขาวๆ กลมๆ มีเนคไททาบกลางลำตัว ยาวลงมาจนเกือบถึงหนอนน้อย

ปุ่นเดินกลับมาที่เตียง นั่งชันเข่า แยกขาออก หันหน้ามามองผม หยิบปลายเนคไทเข้าใส่ปาก
ใครสอนตัวอ้วนมันทำแบบนี้ ผมจะบ้าตาย ในท้องมวนไปหมด ลูกชายขยายเต็มขนาดโดยไม่ต้องถูกปลุกเร้าหรือแตะต้อง


ปุ่นใช้มือจับลงไปบนหนอนน้อยของตัวเองอีกครั้ง ค่อยๆ ขยับขึ้นลง ตาก็มองมาที่ผม

“มากกว่านี้สิ แล้วพี่จะช่วย”

ผมขยับเข้าไปใกล้ปุ่นอีกนิด แต่รักษาระยะห่างไม่ให้แขนปุ่นเอื้อมมาถึง ก็ภาพอย่างนี้ไม่ได้มีให้เห็นบ่อยๆ อึดอัดแค่ไหนก็ต้องทน

“อื้อ..คุณวีร์..แกล้งผม”

“หึๆ พี่ไม่ได้แกล้ง ถ้าอยากก็ต้องฟังพี่”

“อื้อ”

ปุ่นยกมือขึ้นจับลงบนเม็ดเล็กๆสีชมพูบนหน้าอก ตัวอ้วนบีบบี้มือไปมา

“อะ..อ้า..อ้า..” เสียงครางของปุ่น ปลุกอารมณ์ผมจนเกือบจะหมดความอดทน

มือเล็กๆ เร่งความเร็วทั้งข้างบนข้างล่าง ผมค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ รู้สึกว่าใกล้แค่ไหนก็ยังชัดไม่พอ

“อ้า...” ปุ่นร้องดังลั่น ก่อนน้ำสีขาวขุ่นจะพุ่งออกมา ปุ่นกระตุกสองสามครั้ง ก่อนทรุดตัวลงนอนกับเตียง

“ตัวอ้วน” ผมก้มลงไปกระซิบชิดหู ร่างกลมที่นอนซบลงไปกับหมอน

ลิ้นเลียไล้ไปทั่วติ่งหู กัดเม้มลงไปเบาๆ

“อืมม” เสียงเล็กๆ ครางออกมา

ผมพลิกตัวปุ่นให้นอนหงาย ตากลมโตตอนนี้ปิดสนิท หลับตาพริ้ม หน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม

“ปุ่น”

“ตัวอ้วน”

ผมเขย่าแขนปุ่นเบาๆ เสียงครางยังดังให้ได้ยิน แต่ไม่มีทีท่าว่าจะลืมตาขึ้นมา

“ปุ่น”

“อืมม” ตัวอ้วนขยับพลิกกลับไปนอนตะแคง มือดึงหมอนผมไปกอดไว้กับอกก่อนซบหน้ากลมๆ ลงไป

“ปุ่นอย่าแกล้งพี่ครับ ตื่นเร็ว”

“แจ๊บ แจ๊บ” นี่คือเสียงที่ผมได้เป็นการตอบรับ

“ปุ่นนน”

ไม่มีอะไรตอบรับผมอีกเลย ปุ่นนิ่งไปแล้ว นิ่งจริงๆ ผมเขย่าเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น



ผมก้มลงมองลูกชายตัวเองที่ยังผงกหัวเรียกร้อง เวรเอ๊ยไม่น่าท่ามากเลยไอ้วีร์ อด หมดกัน

ผมนั่งมองร่างกลมที่คงหลับลึกไปแล้ว เสียงหายใจสม่ำเสมอ ผมยกมือตัวเองขึ้นมอง

อยากให้ปุ่นทำให้ดูดีนัก ตอนนี้เลยต้องทำเองแถมไม่มีคนดูอีกต่างหาก

โว้ย เซ็ง

ผมก้าวขาเดินด้วยความลำบากไปเข้าห้องน้ำ

ปล่อยให้นิ้วทั้งห้าทำกายภาพบำบัดลูกชายที่ร้องไห้หาแม่ไม่ยอมหลับยอมนอน


โดน โดนแน่ไอ้หมูอ้วน ตื่นเมื่อไหร่จัดหนักเมื่อนั้น

ผมคาดโทษคนที่นอนหลับสบายอยู่บนเตียง


แล้วนี่เมื่อไหร่ผมถึงจะได้นอน

โว้ยยยยย ไอ้หมูอ้วน แสบนัก!!


.............................................TBC..........................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 06-05-2016 14:32:32

 :jul1:

ขอนายเอกเรื่องต่อไปของคุณ darin อวบๆเหมือนปุ่นเลยค่า เซ็กซี่มว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แฮ่กๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 06-05-2016 14:55:21

555555 สมน้ำหน้าคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 06-05-2016 14:58:48

 :o8:  โอ๊ยยยย พี่ปุ่น
สงสารคุณวีร์จังเลยฮ่าๆๆๆๆ
ของคุณลินกับซันก็น่ารักสมเหตุสมผลดีค่ะ จะมาได้กันเพราะยาก็แลดูจะข้ามขั้นไปนิดนึงนะ
ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 06-05-2016 15:05:20

น้องปุ่นเซ็กซี่มากเลย  :jul1:
สมน้ำหน้าคุณวีร์อยากท่ามากดีนัก  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 06-05-2016 15:22:30

ขัดใจคุณซันมาก แกทั้งซื่อและโง่อย่างที่คุณลินว่าไว้จริงๆ  คุณลินเป็นแบบนี้ยังไม่รู้อีกว่าโดนยาเข้าไป 

สมน้ำหน้าอิพี่วีร์ท่ามากดีนัก อยากเห็นปุ่นยั่ว  เลยต้องมาใช้มือตัวเองแทน :m20:  แบบนี้จะโทษปุ่นไม่ได้นะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 06-05-2016 15:40:07

 :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 06-05-2016 16:19:45

ตัวอ้วนเซ็กซี่ :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 06-05-2016 16:36:59

เหม่ จบตอนซะน่าสงสารเชียวคุณวีร์ 555+

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 06-05-2016 16:51:47

55555555555 ท่ามาก อดเลยคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 06-05-2016 16:52:46

ฮะๆๆ ท่ามาก อดเบย  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 06-05-2016 17:17:31

สมน้ำหน้าคุณวีร์ท่ามากทำเองไปแล้วกัน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 06-05-2016 17:34:18

ตัวอ้วนเอ๊ย ฮ่าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 06-05-2016 18:06:23

5555  กรรมใดใครก่อกรรมนั่นคืนสนองค่ะ สมควรแล้วที่คุณวีร์กะลินเป็นเพื่อนกันโดนกันทั้งคู่ ลินก็โดนยาจนได้เรื่อง ส่วนคุณวีร์อยากแกล้งอ้วนนักสมน้ำหน้าอ้วนหลับใส่ค้างเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 06-05-2016 18:07:43

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 06-05-2016 18:25:59

5555555555555555555555555555555555555555สมน้ำหน้าคุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 06-05-2016 18:27:45

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 06-05-2016 18:39:55

 :m20: คนดวงดีก็ลินกับปุ่นนี่เอง ขำวีร์อีกต่างหาก เรื่องมากลาภหาย  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 06-05-2016 19:01:10

55555 อยากจะสงสารคุณวีร์อยู่นะ
แต่ขอขำก่อนละกัน กร๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-05-2016 19:05:07

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-05-2016 19:07:02

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 06-05-2016 20:15:33

 :jul3: อยากเล่นตัวดีนัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 06-05-2016 20:31:20

 :pigha2: คุณวีร์
ว่าแล้วต้องเป็นลิน แต่นึกไม่ถึงว่าเป็นปุ่นด้วย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 06-05-2016 20:39:43

555555สมน้ำหน้าคุณวีร์
มัวแต่แกล้งตัวอ้วนเป็นไงละ 55555

ลินสมหวังแล้ว เดินหน้าจีบเต็มกำลังเลยซัน
อย่าให้เวลา 11 ปีของลินสูญเปล่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 06-05-2016 20:45:14

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 06-05-2016 20:46:25

คุณซันสุภาพบุรุษจริงๆนะคะ แล้วแบบ ดูรักจริงหวังแต่ง เชียร์ให้คุณลินใจอ่อนเร็วๆนะคะ แต่ดูแล้วนี่ก็ใจอ่อนแล้วค่ะ สู้ๆอีกนิดนะคะ แ่ก็ขำคุณลินนะคะ โดนเข้าไปเป็นไงล่ะะะ 55555555 แต่เราเชื่อว่าคุณลินคงไม่เข็ด ว่างๆก็คงหลอกล่อวางแผนแกล้งคนอื่นอีก ฮือออ ส่วนคุณวีร์... สมน้ำหน้าค่ะ 55555555555555555555555 ขำ ท่ามากดีนักกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: LoveYoukissme ที่ 06-05-2016 20:55:45

 :pighaun: :pighaun: :pighaun:
คำเดียวเลยคะ เลือดพุ่ง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 06-05-2016 21:06:36

ซันเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ แต่ดีแล้วที่ไม่ทำอะไรและรอให้ลินวางใจก่อน
ส่วนคุณวีร์... สมน้ำหน้า!  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 06-05-2016 21:19:22

555555
จะขำหรือสงสารคุณวีร์ดีนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 06-05-2016 21:34:49

ฮาๆๆๆๆๆๆ
ไม่รู้จะขำหรือสงสารดี คุณวีร์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ้Sin.7 ที่ 06-05-2016 21:42:34

 :katai1: กริ๊ด ริวแซ่บลืม พี่ปั้นหื่นนนนนนนนนนน
สมน้ำหน้าวี  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 06-05-2016 21:45:26

กรีดร้องงงงงงงงงง ไม่เคยอ่านเอ็นซีชายหญิง ฮือออออออออออ ขนลุก ฮ่าๆๆๆ ในขณะที่คุณวีร์โคตรน่าสงสารพอๆกับน่าสมน้ำหน้า ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 06-05-2016 21:54:43

คุณวีร์  :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 06-05-2016 22:03:11

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 06-05-2016 22:10:07

ซันน่ารัก เป็นสุภาพบุรุษมาก แม้จะโง่ไปบ้างก็เหอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 06-05-2016 22:41:53

โดน....โดน....โดน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 07-05-2016 00:26:30

ซันนี่มันซื้อบื้อจริงๆแหะ แต่สมหวังแล้วนะเจ้าแม่ลิน 5555

คุณวีร์คะ ลีลามากจนต้องฟินเองเลยน้าาาา :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: Alicia ที่ 07-05-2016 02:33:02

วีร์กับปุ่น(หมู)
ปั้น(หมี)กับริว(แรด..หรือกวาง?)
ซัน(ควาย)กับลิน
เรื่องหน้าเอาเป็นสัตว์อะไรดี?  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 07-05-2016 03:09:22

 :haun4: :jul1: :pighaun:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 07-05-2016 09:22:24

เลือดหมดตัว  :jul1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 07-05-2016 12:25:57

ขำคุณวีร์ ท่าเยอะดีนัก 5555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: mam.nalok ที่ 07-05-2016 12:31:56

5555555อยากสงาร แต่ขอสมน้ำหน้าก่อน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 07-05-2016 13:22:40

น้องริ๊วววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 42 ] 06/05/16 ★ P.59
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 07-05-2016 14:54:11

ต้องขอบคุณน้องริวใช่มะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 07-05-2016 15:23:12

ตอนที่ 43

-กำปั้น-

เดี๋ยวนี้ผมมาค้างกับริวที่คอนโดบ่อยขึ้น อาทิตย์นึงอย่างน้อยก็สองสามวัน ผมค่อนข้างเกรงใจที่บ้านริว
ไม่รู้ว่าจะคิดยังไงกันบ้าง

“แรด”

“ครับ” เสียงตอบรับพร้อมหัวที่ย้ายจากหมอนมานอนหนุนตักผม ริวพูดเพราะขึ้นมากเมื่อผมขู่ว่าถ้าไม่พูดผมจะไม่มาค้างด้วย

“พาพี่ไปที่บ้านหน่อยสิ”

“หะ อะไรนะหมี”

“บอกว่าพาพี่ไปที่บ้านหน่อย” ผมดึงหูไอ้ตัวดี ก้มลงไปพูดช้าๆ ชัดๆ ทีละคำ

“ไปทำไม ไม่น่าไปหรอก เชื่อริวนะ”

ผมขมวดคิ้ว ทำไมแรดมันถึงดูลุกลี้ลุกลนจนหน้าตาเลิกลั่กไปหมด

“มีอะไรอยากสารภาพไหม”

“มี”

“ว่ามา” ผมคิดอยู่แล้วว่ามันต้องปิดบังอะไรเอาไว้แน่ๆ

“รักหมี”

ไอ้ตัวดีพลิกหันมากอดเอวผม ผมยาวระต้นขา ผมสางมือเข้าไปในกลุ่มผมนุ่ม ว่าจะเก๊กขรึมขู่ให้กลัว
เจอคำนี้เข้าไปผมถึงกับทำไม่ลง

“ไปพรุ่งนี้ตกลงไหม”

“ไม่เอา พรุ่งนี้ริวยุ่ง” ผมผลักหัวคนที่อยู่ๆ ก็นึกจะยุ่งขึ้นมา

“พรุ่งนี้มีเรียนแค่ช่วงเช้าอย่ามาเฉไฉ ถึงริวไม่ไปพี่ก็จะไปเอง เลือกเอา”

“หมีอะ ชอบขัดใจเขา” ริวปล่อยมือจากเอวผม พลิกกลับมานอนหงายเหมือนเดิมมือกอดอกไว้
เชิดปากให้รู้ว่างอนผม แต่ยังไม่ยอมขยับออกไปจากตัก

“อย่างอนไปน่า พี่ไปเพราะเรานะแค่นี้น่าจะรู้”

“รู้ แต่ไม่อยากให้ไป”

“ริว มีอะไรหรือเปล่า” ผมดึงตัวริวให้ลุกขึ้นมานั่ง พยายามสบตาที่ก้มต่ำ

“เปล่า..ไม่มีอะไร สัญญานะว่าถ้าไปแล้วทุกอย่างจะเหมือนเดิม หมีห้ามเปลี่ยนใจเด็ดขาด”

“หือ?”

“สัญญาสิว่าไม่ว่าพ่อจะพูดอะไรหมีจะไม่เอามาคิด”

นิ้วก้อยที่ยื่นมาอยู่ตรงหน้าผม บ่งบอกว่าริวอยากได้ความมั่นใจมากแค่ไหน
เด็กน้อย คงกลัวว่าผมจะไม่ยืนหยัดต่อสู้เพียงเพราะไม่เป็นที่ยอมรับสินะ

ริวเคยบอกว่าผมว่าที่บ้านทราบเรื่องริวชอบผู้ชายนานแล้วและรับได้ แต่ระหว่างผมกับเขามีเรื่องของฐานะ
และความเหมาะสมเข้ามาเกี่ยวข้อง ถึงแม้ผมจะมีบริษัทเป็นของตัวเองทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ แต่เมื่อเทียบกับ
ทางบ้านริวยังถือว่าห่างไกล

“หมี”  ริวส่งสายตาอ้อนวอนปนหวาดหวั่นมาให้ ผมยกนิ้วขึ้นไปเกี่ยวกับนิ้วเรียวเล็กที่ยื่นมา เขย่าเบาๆ เพื่อให้ริวรู้สึกดีขึ้น

“พี่สัญญา อย่ากลัวไปเลย”





“พ่อ โอกาซัง พี่ปั้นมาครับ”

“ใครมานะปั้นเหรอ” เสียงเอะอะโวยวาย ความโกลาหลเกิดขึ้นทันทีที่ผมหยุดยืนกลางห้องรับแขกหรู
ผมเคยมาส่งริวหลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเข้ามาด้านในบ้าน

“มาๆ นั่งก่อน” พ่อของริวผายมือไปยังเก้าอี้ ผมยกมือไหว้ทำความเคารพผู้ใหญ่ทั้งสอง
แม่ของริวเป็นคนญี่ปุ่นแต่พูดไทยได้ชัดเจนเพราะอยู่มานานตั้งแต่แต่งงาน

(ผมเจอพ่อกับแม่ของริวหลายครั้งตามงานต่างๆ ตั้งแต่ตอนที่เข้ามาทำงานให้วีร์ แต่ไม่เคยคุยกันจริงจังสักครั้ง)


“ทำไมแวะมาได้ล่ะครับพี่ปั้น” เรย์เป็นคนถามขึ้น ไอ้ตัวดีที่โดนผมลากมาจนได้ นั่งหน้าง้ำ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามันเป็นอะไร

“ผมมีเรื่องอยากขอคุยกับคุณอาทั้งสองครับ”

“หือ?” พ่อของริวหันไปมองหน้าภรรยาสลับกับหันไปมองหน้าเรย์ สุดท้ายหันไปจ้องลูกชายคนเล็ก

“ริว ไปทำอะไรไว้”

“ลูกไม่ได้ทำ”

“ไม่ได้ทำ แล้วปั้นจะมาขอพบพ่อทำไม” พ่อของริวทำหน้าดุลูกชาย ก่อนหันมาคุยกับผม

“ปั้น น้องทำอะไรให้ไม่พอใจหรือเปล่า”

“คะ..ครับ?”

ผมยอมรับว่าแปลกใจ มันผิดกับที่ผมคิดและเตรียมการไว้พอสมควร

“เห็นไหมคุณ ผมบอกแล้วว่าไม่มีใครทนลูกคุณได้หรอก”

“พ่ออออ”

“ปั้น พ่อต้องขอโทษด้วยนะ ไม่ได้คิดจะผลักภาระไปให้ แต่เห็นริวค่อยเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อย
พ่อเลยนึกว่าปั้นคงพอทนน้องมันไหว”

“เอ่อ..ผม”

“ไม่เป็นไรๆ ไม่ต้องลำบากใจ ถึงไม่อธิบายพ่อก็เข้าใจ”

“พ่ออะ มันไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย”

“ไม่ต้องมาเรียก โดนพามาคืนถึงบ้าน อายเขาไหมล่ะ”

“คุณอย่าไปว่าลูกสิคะ เราผิดเองที่ตามใจลูกจนเคยตัว ถ้าจะโทษใครก็ต้องโทษพวกเราเอง”

“ก็จริงคุณ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว”

“เรย์บอกพ่อแล้วว่าอย่าเพิ่งดีใจไป ให้รอครบปีก่อนก็ไม่เชื่อเรย์”

“พี่เรย์!! อย่ามาแช่ง หมีไม่ได้ทิ้งริวนะ”


ผมมองคนโน้นคนนี้สลับไปมา เริ่มเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

“คุณอาครับ” ผมแทรกกลางเสียงสนทนาในครอบครัว

“เรียกพ่อเถอะปั้น"

“ครับคุณพ่อ คือผม...”

“ไม่เป็นไรปั้น แค่นี้ปั้นก็ช่วยได้เยอะแล้ว”

“ใช่ค่ะ ริวเปลี่ยนไปมาก ใครๆก็ชมว่าดีขึ้น แม่ยังพูดกับพ่อเลยว่าไม่รู้ปั้นทำยังไง เก่งจริงๆ”

“ริวไม่ได้แย่ขนาดนั้น อย่ามาพูดให้หมีกลัว” เสียงกระเง้ากระงอดของไอ้ตัวดี ฟังแล้วไม่รู้จะขำหรือสงสารมันดี


“แล้วพูดผิดตรงไหนล่ะ พี่ปั้นเชื่อไหมครับ ตอนเด็กๆ ริวไม่ชอบพี่เลี้ยงเพราะถูกบังคับให้กินข้าว
ปาข้าวของจนต้องหลบกันให้วุ่น สุดท้ายต้องยอมให้พี่เลี้ยงออก เพราะอาละวาดไม่หยุด”

“ตอนฉีกตั๋วเครื่องบินที่พ่อจะส่งไปเรียนซัมเมอร์ที่อังกฤษด้วย”

“ใช่ๆ ตอนนั้นริวหาว่าพ่อไม่รักจะปล่อยเกาะ เลยฉีกตัวทิ้งหมดเลย” เรย์ช่วยพ่อตัวเองท้าวความหลัง

“อย่าลืมที่น้องไม่ชอบแฟนคนเก่าลูก เอาเค้กที่เขาทำมาให้ ปาใส่ผมจนแฟนเก่าลูกร้องไห้”

“โอกาซัง!!”  ริวเรียกแม่เสียงหลง คงไม่คิดว่าจะเอากับเขาด้วย

“แฟนพี่เรย์ไม่ดีกับลูกก่อนนะ มาล้อที่ลูกเป็นเกย์”

ผมนั่งฟังวีรกรรมแรดน้อยแล้ว ยอมรับว่าถึงกับกลืนน้ำลาย ที่เห็นๆ ตอนรู้จักกันคือเริ่มเป็นผู้เป็นคนแล้วใช่ไหม


ความจริงผมอยากนั่งฟังต่ออีกสักนิด อยากรู้ว่าไอ้ตัวดีมันทำอะไรไว้บ้าง แต่เห็นหน้าริวแล้วอดสงสารไม่ได้

“ผมไม่ได้มาเรื่องส่งคืนครับ” ผมรีบชิงพูดเมื่อพอหาจังหวะได้

“อ้าว งั้นมาเรื่องอะไรปั้น มีอะไรบอกพ่อได้หมดเลยลูก”

“ผมจะขออนุญาตแนะนำตัวกับครอบครัวของริวอย่างเป็นทางการครับ ผมเคยบอกริวไว้ว่าอยากรอให้ริวเรียนจบก่อน
เพราะไม่อยากเอาเปรียบน้อง แต่ผมกับริว เอ่อ..ตอนนี้เราใกล้ชิดกันมาก ผมไม่อยากคบกันโดยไม่บอกให้ผู้ใหญ่รับรู้
เลยมาขอพบคุณพ่อคุณแม่วันนี้”

“มาแนะนำตัว พ่อฟังผิดหรือเปล่าเรย์”

“ผมก็ได้ยินเหมือนพ่อครับ จริงเหรอพี่ปั้น”

“ปั้น โดนน้องมันขู่บังคับหรือเปล่า ถ้าโดนหลอกว่าจะทำร้ายร่างกายตัวเองอย่าไปเชื่อนะลูก ริวถนัดแต่ทำคนอื่น
ไม่กล้าทำตัวเองหรอก”

“พ่ออออ”

“ฮ่าๆๆ เอ่อ..ผมขอโทษครับ” ผมรีบกลั้นหัวเราะ ไม่ตั้งใจเสียมารยาทแต่มันตลกจนกลั้นไม่อยู่
ดูท่าคนรอบตัวไอ้ตัวดีจะเข็ดขยาดมันมาก มิน่าริวถึงไม่อยากให้ผมมาได้ยินได้เห็น


“ผมไม่ได้ถูกบังคับครับ ตั้งใจมาด้วยตัวเอง อยากขอเป็นคนดูแลริว ถ้าคุณพ่อคุณแม่อนุญาต”

“เอาไปเลย เอาไปเลย.”

“โอ๊ะ...พ่อขอโทษที มันดีใจจนลืมตัว”

“ขอบคุณครับ แต่มีอีกเรื่องที่ผมควรเรียนคุณพ่อคุณแม่ทราบก่อน  เรื่องฐานะของผม ผมไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับริว
เราแตกต่างกันค่อนข้างมาก”

“โน โน ไม่ใช่ปัญหาเลยเรื่องนั้น ปั้นเป็นคนเก่ง เรย์มาชมให้พ่อฟังตลอด ลูกพ่อเสียเอีกโตป่านนี้ยังไม่เป็นโล้เป็นพายกัน
ปั้นอายุเพิ่งสามสิบต้นๆ มีบริษัทเป็นของตัวเอง สร้างมาด้วยน้ำพักน้ำแรง ไม่ใช่กิจการของครอบครัว
คนแบบนี้สิ พ่อถึงจะนับถือ”

“คุณไม่ต้องพูดมากหรอก กลัวเขาคืนลูกก็บอกเขาไปตรงๆ”

“ฮ่าๆๆ มันก็ถูก แต่ที่พ่อพูดเมื่อกี้เรื่องจริงนะปั้น”

“ขอบคุณมากครับ”


“พ่อฝากริวด้วย น้องอาจจะเอาแต่ใจไปหน่อย...”

“ไม่หน่อย” เสียงประสานดังขึ้นพร้อมกัน

“อืม น้องอาจจะเอาแต่ใจเยอะ เกเร พูดไม่รู้ฟัง โมโหง่าย ขี้หงุดหงิด..”

“พ่อออ” คนอื่นพร้อมใจกันพยักหน้า มีคนเดียวเท่านั้นที่ร้องออกมา

“แต่ริวเป็นเด็กน่ารัก เป็นลูกที่พ่อรักมาก พ่อฝากน้องไว้กับปั้นด้วยนะ อยู่ด้วยกันต้องรู้จักอภัยให้กัน
หันหน้าเข้าหากัน..”

“พ่อ นั่นเขาเอาไว้พูดในงานแต่ง” เรย์รีบขัดพ่อตัวเอง ก่อนจะร่ายยาวไปกว่านั้น

“อ้าว ไม่ใช่เหรอ พ่อกะจะยกให้ถาวรเลยนะ”

“ถ้าคุณพ่อยกให้ผมก็รับครับ” ผมพยายามทำหน้านิ่งๆ แต่คนที่อยู่ข้างๆ ดีใจกระโดดเข้ากอดผม

“หมี พูดแล้วนะห้ามคืนคำ”

“ริว เสียมารยาทกลับไปนั่งดีๆ “

ไอ้ตัวดีทำหน้าหงอย แต่ก็ยอมลงจากที่เท้าแขนเก้าอี้ผมไปนั่งที่ของตัวเอง

“เห็นไหมละ ผมบอกแล้วว่าปั้นเอาอยู่ คุณอย่าลืมเลี้ยงข้าวผมมื้อใหญ่ตามสัญญา”

“คุณนี่ ดูพูดเข้า ปั้นจะคิดยังไง” แม่ของริวตีไปบนแขนเจ้าของบ้าน

“ปั้นอย่าไปถือพ่อนะลูก เป็นแบบนี้แหล่ะถึงคุมลูกไม่ค่อยอยู่”

“ยอมรับ ถึงต้องฝากคนคุมได้ให้ช่วยอยู่นี่ไง ปั้นไม่ต้องกลัวเดี๋ยวตอนกลับพ่อแถมข้าวสารอาหารแห้งให้ด้วย”

“ผมขอรับแต่ริวไว้ก็พอครับ จะหาเลี้ยงให้ริวอยู่สบายให้ได้” ผมสัญญาในสิ่งที่มั่นใจว่าตัวเองจะต้องทำให้ได้

“พ่อเชื่อ ขอบใจ” ผมกับพ่อของริวมองตากันอย่างลูกผู้ชาย ผมรู้ว่าความจริงแล้วพ่อริวรักและห่วงลูกมาก
แต่ตาที่มองมาก็บอกว่าพ่อเชื่อใจผมมากพอที่จะยกริวให้


“เรย์ คุณ เดี๋ยววันนี้เก็บของเลยนะ ย้ายบ้านหนีกัน เผื่อปั้นเปลี่ยนใจเอามาคืนจะได้หาไม่เจอ”

“พ่ออะ”

“ฮ่าๆๆๆ”

ผมพลอยหัวเราะตามไปด้วย ครอบครัวนี้น่ารักมากครับ ผมว่าพ่อของริวมีส่วนคล้ายพ่อของผมมาก
อารมณ์ดี เป็นผู้ใหญ่ที่อยากเข้าใกล้แต่ในขณะเดียวกันก็น่าเกรงขาม


ผมกับริวอยู่ทานข้าวที่บ้านจนดึก ผมเล่าเรื่องพ่อของผม เรื่องบ้านต่างจังหวัด เรื่องบริษัท และเรื่องปุ่น
เราคุยกันสบายๆ ระหว่างทานข้าว ไม่ใช่เป็นการสอบประวัติแต่อย่างใด ผมเล่าบ้าง พ่อของริวเล่าบ้างสลับกันไปมา
จนได้เวลากลับ

ริวขออนุญาตมานอนที่คอนโด ผมกะจะห้ามเพราะกลัวดูไม่ดี เท่าที่ฟังๆ คิดว่าผู้ใหญ่ก็เดาได้ว่าผมค้างด้วย
แต่พ่อของริวกลับเป็นคนเอ่ยปากอนุญาต ไม่ได้พูดถึงผมแต่พูดแค่ว่าให้ริวไปนอนที่คอนโดได้ตามที่ขอ
ผมเลยต้องพาลูกลิงกลับมาด้วย




“แรดมานี่สิ” ผมเรียกคนที่นั่งเป่าผมให้มาหาที่เตียง

ผมเคยถามตัวเองว่าผมกับริวมาลงเอยกันแบบนี้ได้อย่างไร เราไม่มีอะไรใกล้เคียงกันเลยสักนิด
ริวมีนิสัยแบบที่ผมพูดได้เลยว่าเกลียด ผมไม่ชอบเด็กเอาแต่ใจ ไม่ชอบเด็กก้าวร้าว
และริวเองก็ไม่ชอบคนดุ เอาแต่ออกคำสั่ง คอยขัดใจแบบผม

แต่เมื่อเราได้มาใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ผมถึงรู้ว่าเราคือส่วนผสมที่ลงตัว
ผมคือสิ่งที่ริวขาดไปในชีวิต คนที่คอยห้าม คนที่คอยดุ คอยบอกริวว่าควรทำอย่างไร คนที่ทำให้ริวรู้สึกอบอุ่น พึ่งพาได้
ในขณะที่ผมคือคนที่ชอบปกป้องคนอื่น คนที่ชอบควบคุมดูแล คนที่ชอบมากจนถึงกับเปิดบริษัทรักษาความปลอดภัยขึ้นมา

ในความไม่เข้ากัน เรากลับเหมาะสมกันที่สุด


“มาแล้ว”  ริวขึ้นมานั่งแทรกกลางระหว่างขาผม เอนตัวมาพิงอก ผมรวบเอวบางขยับเข้ามาชิดยิ่งขึ้น

“หมี”

“หือ?” ผมมัวเพลินกับการสูดดมความหอมของคนอาบน้ำมาใหม่ๆ ทั้งซอกคอ แก้ม ไหล่

“อยู่กับริวมีความสุขหรือเปล่า”

“ถามทำไม”

“แล้วทำไมไม่ชอบตอบอะ” คนอยากอ้อนกลายเป็นคนขี้งอนขึ้นมาอีกแล้ว

เดี๋ยวนี้ผมไม่รำคาญเสียงคนเจ้าอารมณ์สักนิด ชอบฟังด้วยซ้ำรู้สึกว่ามันน่ารักดี ยิ่งฟังยิ่งเพราะ

“ก็แรดถามอะไรไร้สาระ ใครจะตอบ”

“หมี” ตอนนี้ความโกรธคงทะลุเพดาน ไอ้ตัวดีหันมาฟาดผม

“ฮ่าๆๆ หยุด” ผมจับแขนล็อคเอาไว้ด้านหลัง ไอ้ตัวแสบดันสู้ แขนไม่ได้ก็เปลี่ยนมาใช้เข่ากระแทก
เฉียดลูกชายผมไปนิดเดียว ไม่อย่างนั้นมีทรุดแน่


“ฤทธิ์เยอะนะเรา พ่อบอกว่ายังไง ห้ามเกเรให้เชื่อฟังพี่ใช่ไหม”

ผมทำโทษคนเกเร โดยการดันแขนให้หน้าอกริวแอ่นเชิดเข้าหาผม ปากงับไปบนตุ่มไตภายใต้เสื้อนอนตัวบาง
กัดเบาๆ พอให้เจ้าของสะดุ้งเล่น

“ใครเกเร หมีนั่นแหล่ะชอบรังแกเขา ถามแค่นี้ก็ไม่ยอมตอบ ทำไม จะพูดว่ามีความสุขมาก รักริวบ้างไม่ได้เลยเหรอ”

ตาไอ้ตัวแสบเริ่มแดง ความน้อยใจฉายอยู่เต็มหน้าจนแค่มองก็รู้สึกได้

ผมปล่อยแขนที่ล็อคเอาไว้ จับริวให้นั่งบนตัก รวบตัวมากอดไว้กับอก

ริว พี่ไม่ใช่ผู้ชายโรแมนติก หรือคนที่คอยพูดอะไรหวานๆ ให้แฟนชื่นใจ  แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าพี่ไม่รัก
ไม่มีความสุขเวลาอยู่กับริว พี่คอยตามรับตามส่ง อยู่กับริว ทานข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน
ถ้าไม่ชอบไม่รู้สึกดี ริวคิดว่าพี่จะทำหรือ พี่ไม่ใช่คนที่จะฝืนใจตัวเองแบบนั้น

“ริวรู้ แต่มันก็ยังอยากฟังนี่ อยากได้ยินกับหู อยากมั่นใจ”

“เฮ้อ นี่แหล่ะน้าเค้าถึงว่ารักเด็กต้องทำใจ เด็กขี้งอแง ขี้งอน ขี้น้อยใจเสียด้วย”

“รู้ตัวก็สายไปแล้ว อย่านึกว่าเขาจะปล่อยนะ ของริวก็คือของริว
อย่าคิดนะว่าเขาจะพูดว่าถ้าไม่รักก็ไปเลย ไม่มีทาง”

“ฮ่าๆๆ” ผมยกมือขึ้นยีผมไอ้ตัวแสบ มันร้ายของมันเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ 


อึ๊บ ผมยกริวลงนั่งกับเตียง ขยับตัวออก

“หมีจะไปไหน”

“รออยู่นี่ เดี๋ยวพี่มา”

ผมเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์กับโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะ ก่อนเดินไปที่ประตูห้องนอน

“หมี” ริวตกใจ ทำท่าจะตามผมลงมา

“อย่าดื้อ พี่บอกว่าให้รอ เดี๋ยวพี่มา”

“ไปนานเหรอ” ริวคงเห็นผมถือกระเป๋าตังค์กับโทรศัพท์

“ไม่นาน นั่งรอก่อน พี่บอกแล้วว่าแป๊บเดียว”

“อื้อ ริวรอ ริวไม่ดื้อ” เวลาริวกลัวว่าจะโดนทิ้งจะทำตาอ้อน เสียงก็อ้อน ฟังแล้วแทบไม่อยากไปไหน

“น่ารักมากครับ” ผมส่งยิ้มปลอบใจไปให้ ก่อนเดินออกจากประตูห้องนอน





“เห็นไหมพี่บอกแล้วว่าแป๊บเดียว เอาแต่โวยวายไม่เคยฟัง” ผมกลับมานั่งที่เตียงหลังจากออกไปไม่ถึงห้านาที

“ก็ริวนึกว่าจะออกไปข้างนอก เห็นเอากระเป๋าตังค์ไปด้วย”

“ถ้าไปก็ต้องชวนสิ ใครจะปล่อยไว้คนเดียว”

“จริงนะ หมีน่ารักที่สุด”  ริวเข้ามาหอมแก้มผมซ้ายขวา ชอบนักล่ะ



“ริว”

“ครับ”

“ยังงอนอยู่หรือเปล่า”

“เปล่าๆ ริวไม่ได้งอนนะ ริวแค่น้อยใจนิดเดียว” เจ้าตัวยกนิ้วขึ้นทำท่าให้รู้ว่านิดเดียวจริงๆ

“ต้องทำยังไงถึงจะไม่คิดมาก ให้คอยพูดหวานๆ พี่ทำไม่ได้หรอก ถามอะไรเลี่ยนๆ มาพี่ก็คงขำจนเราโกรธอีกจนได้”

“ริวเข้าใจ ริวผิดเองแหล่ะที่เอาแต่ใจ แต่มันอดไม่ได้สักที”


“อย่าน้อยใจไปเลย พี่จะชดเชยให้ แค่นี้พอไหม” ผมส่งโทรศัพท์ตัวเองให้ริว

ริวก้มลงมองโทรศัพท์ในมืองงๆ ก่อนเงยหน้าขึ้นมาเหมือนจะถามผมว่าให้ทำอะไร

ผมเอื้อมมือไปแตะเพื่อให้หน้าจอกลับมาทำงานอีกครั้ง ริวนิ่งไปแล้ว มองหน้าจอตาไม่กระพริบ

“หมี..หมี”  ริวเงอะงะดูน่ารักมากในสายตาผม

“ชอบไหม”

“ที่สุดเลย”

“โอ๊ะ” ผมล้มลงกลิ้งไปกับเตียง มีร่างบางที่โถมลงมาทับอยู่ด้านบน

จุ๊บ จุ๊บ เจ้าตัวยังกำโทรศัพท์ไว้แน่น ปากก็ไล่จูบเปเปะไปทั่วหน้าผม

“รักหมีที่สุดเลย”

“พี่ก็รักเรา จำไว้นะครับ”

“ครับ”

ริวขยับลุกขึ้นมานั่ง ผมเลยลุกขึ้นบ้าง เรากลับมานั่งกอดกันในท่าพิงอกอีกครั้ง

“ริวจะส่งให้ตัวเอง จะส่งให้พ่อ ให้โอกาซัง ให้พี่เรย์ ให้พี่วีร์ พี่ปุ่น พี่ลิน พี่ซัน ให้ทุกคนเลย”

“พอๆ พี่ก็อายเป็นนะ”

“ไม่เห็นน่าอายเลย หมีน่ารักที่สุด” ริวเอาหัวมาซุกกับอกผม มือก็ถือโทรศัพท์ขึ้นดู ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“เลิกดูได้แล้ว”

“ไม่เอา” ผมกดจูบลงบนกระหม่อมของคนดื้อ ตามองรูปสกรีนเซฟเวอร์ที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอมือถือ


มันเป็นรูปที่ผมถ่ายตัวเองในห้องรับแขกเมื่อสักครู่  ไม่มีอะไรมากแค่รอยยิ้มที่ส่งให้กล้อง


และ......


กระดาษแผ่นไม่เล็กไม่ใหญ่ที่ผมพับเก็บเอาไว้อย่างดีในกระเป๋าตังค์ ถูกนำมาติดไว้ที่อก


มันเขียนว่า.....“ของริว”




“หมีเป็นของริว”

“ใช่แล้ว”  ผมงับติ่งหูเล็กๆ มือไม้เริ่มอยู่ไม่สุข

“อื้อ” ริวสั่นสะท้านจากการรุกรานของผมจนทำโทรศัพท์ร่วงจากมือ

“ผมพลิกตัวริวให้ลงไปนอนอยู่ใต้ร่าง ตาสบตา ผมส่งยิ้มให้ ริวก็ยิ้มตอบกลับมา

“อยู่ด้วยกันนะ”

“ครับ”

ริวเจอบ้านของตัวเองแล้ว ผมก็เจอบ้านของผม เราจะอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน แค่นี้ก็พอ







“พ..พี่ปั้น”

“ครับ”

“ห้ามเปลี่ยนรูปนะไม่งั้นริวโกรธ”

“หึๆ”

“ครับผม”

“พี่ต่อล่ะนะ”

"ลามก"


(ผมว่าอย่าอ่านต่อเลยครับ เดี๋ยวเลือดไม่พอ^^)


............................................TBC......................................................
และแล้วก็ไม่จบอีกตามระเบียบ ปิดไปทีละคู่ พรุ่งนี้ก็เหลือคู่หลัก ตอนสุดท้ายแล้วแน่นอนค่ะ
คนเขียนน้ำตาจะไหล หาทางลงไม่เจอ กะว่าตอนนี้จะครึ่งๆ ระหว่างคู่หลักกับคู่รองก็ลากเสียยาว
ยืดจาก 42 ตอน เป็น 44 ตอนจนได้ ต้องขอโทษด้วยนะคะแจ้งไว้ซะดิบดีเลย
แต่พรุ่งนี้จบจริงๆ แล้วจ้า เย้ๆๆๆ ^^
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 07-05-2016 15:28:56

 :ling1:

จบอีกคุ่แล้ววววววววววว

ฟีลลิ่งเหมือนส่งลูกไปแต่งงานไกลแสนไกล ฮืออออออออออ  :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 07-05-2016 15:47:52

ฟินคู่ปั้นริวมากๆ
ฉากไม่รับลูกคืนคืออะไรคะ บ้านนี้ฮาจังเลย
พี่ปั้นถวายตัวเสร็จสรรพ อิอิ :-[.  น้องริวหวงด้วยนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 07-05-2016 16:25:38

ลูกริวเป็นฝั่งเป็นฝากับเขาแล้วค่ะ /ร้องไห้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 07-05-2016 16:44:08

ว่าเจอคุณพ่อพี่ปั้นฮาแล้วนะ มาเจอคุณพ่อริวฮาเข้าไปอีก  มีการจะยกข้าวสารอาหารแห้ง  และให้อภัยกันและกัน เหมือนส่งลูกเข้าหอเลย   และยังจะมีหนีไปอีก เพราะกลัวพี่ปั้นส่งริวกลับคืน

2 คนที่ต่าง แต่พอมาเติมส่วนที่เกินหรือขาด ก็กลายเป็นความรักที่น่าอิจฉาได้ กับคำว่า "ของริว"

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 07-05-2016 16:51:47

ตลกสุดตรงที่พ่อจะไม่รับลูกคืนเนี่ยแหละ แถมยังจะย้ายบ้านหนีอีก โอยยยยยย ขำ  :m20:
แถมพี่ปั้นโคตรน่ารักเลย ไอ้การถ่ายรูปตัวเองแล้วติดตรงอกว่า"ของริว"นี่โอยยยยยยย นึกภาพตามแล้วแบบ ฟินมากกก อะไรจะน่ารักเบอร์นั้นคะคุณ  :katai1: :katai1:
ยิ้มจนแก้มจะฉีกแล้วเนี่ย โอยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 07-05-2016 17:29:26

ครอบครัวนี้ น่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 07-05-2016 17:44:03

ครอบครัวริวน่ารักเว่อร์ 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 07-05-2016 18:16:47

น้องริวน่ารักกกกก

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 07-05-2016 18:46:48

 :pighaun:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 07-05-2016 19:01:38

คู่นี้น่ารักมากๆ
ครอบครัวหนูริวฮามากกกกกกกกกก  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 07-05-2016 19:29:24

คู่นี้น่ารักมากกกกกก   :impress2:   ครอบครัวสุขสันต์ทั้งสองฝ่ายเลย  o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 07-05-2016 20:45:55

ครอบครัวริวน่าร๊ากกกกกกกกกก  o13

รอวีร์ปุ่นนะคะ  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 07-05-2016 20:58:32

บ้านริวฮาเฮดีแท้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 07-05-2016 20:58:55

ครอบครัวริวทั้งตลก ทั้งน่ารักมากๆ แฉน้องริวสุดๆ อ่านแล้วมีความสุข :L1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 07-05-2016 21:02:09

พี่ปั้นนิ บทจะหวานก็น่ารักซะ ไม่ไหวๆๆๆๆ ฟินนนนน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 07-05-2016 21:12:44

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: Jessiebier ที่ 07-05-2016 21:17:21

 :mew6:พี่หมีปั้นกะน้องริวทำเราเลือดกระฉูด โอ้ย!ชอบคู่นี้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-05-2016 21:23:50

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 07-05-2016 21:41:31

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: 2 ที่ 07-05-2016 22:07:48

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 07-05-2016 22:25:45

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 07-05-2016 22:40:28

พี่ปั้น..ก้อมีมุม นี้เนอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 07-05-2016 23:00:10

 :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 07-05-2016 23:00:21

น่ารักกกกกกกกกกก เรารักคู่นี้ ฮืออออออออ ลุ้นตั้งนานกว่าจะรักกันได้ แต่ครอบครัวน้องริวนี่แบบ........ 5555555555555555555555555555 พี่ปั้นสบายเลยดิ เขาย้ายบ้านหนีกันไปหมดแล้ว จะกกน้องแค่ไหนก็ได้ ฮื้ออออ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 07-05-2016 23:46:36

น่ารักกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 07-05-2016 23:49:56

ไม่รับลูกคืน เอาไปเลยๆ 55555555  :laugh: :laugh: :m20: :m20: :m20:
ในที่สุดคู่นี้ก็ลงเอยแบบหมีๆแรดๆ น่ารักน่าหยิกที่สุด  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 08-05-2016 00:53:13

ของริว โอ๊ยยยยน่ารักจริงๆ

เจอช็อตนี้เข้าไปหลงพี่ปั้นเลย :man1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 08-05-2016 01:39:22

ขำครอบครัวริวมาก หัวเราะเสียงดังสุดตอนอ่าน  :katai2-1: พี่ปั้นกับริวน่าร้ากกกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 08-05-2016 02:00:09

พ่อน้องริวฮากว่าพ่อพี่ปั้นอีก 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 08-05-2016 03:36:01

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 08-05-2016 04:40:33

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: simulate ที่ 08-05-2016 04:41:02

พ่อริวฮามากกกน่ารักก55555555 :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 08-05-2016 08:48:01

อ่านแล้วมีความสุขจัง :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 08-05-2016 15:40:55

ตอนที่ 44

“คุณลิน ทำไมหน้าร้านตั้งป้าย close for private party ล่ะครับ”

ผมเดินเข้าร้านไปแบบงงๆ ก็คุณวีร์ไม่เห็นบอกอะไร พูดเหมือนแวะมาทานข้าวเย็นกันตามปกติ

“ทำไมต้องตั้งป้าย ก็เพราะมันมีปาร์ตี้ส่วนตัวน่ะสิ ง่ายๆ ไม่รู้เหรอ”

(*゜~`*)｡ 

ผมไม่ถามก็ได้ครับ ถ้าคุณลินอยากบอกคงบอกไปแล้ว ถ้าไม่อยาก ถามให้ตายก็ไม่ยอมพูด

เอ๊ะ!!

หรือว่าคุณวีร์จะจัดปาร์ตี้เซอร์ไพรส์ผม  ( > <)
 
ผมรีบยกมือป้อมๆ ของตัวเองขึ้นมา

วันเกิด ไม่ใช่

วันครบรอบ ไม่ใช่

วันวาเลนไทน์  ไม่ใช่

วันปีใหม่ วันสงกรานต์ วันตรุษจีน วันลอยกระทง ไม่ใช่

อ้าว มันก็ไม่มีอะไรพิเศษเสียหน่อย

หรือ!!

คุณวีร์จะขอพี่ปุ่นแต่งงาน  >///<

“โป๊ก”

เสียงผมเขกหัวตัวเอง

มันจะเป็นไปได้ยังไง ผมกับคุณวีร์เคยคุยกันแล้วว่าเราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ครอบครัวทั้งสองฝ่ายรับรู้
เราไม่ได้ป่าวประกาศแต่สัญญากันว่าเราจะไม่ปิดบัง เราจะเป็นของเราแบบนี้  รักกันในแบบที่เรารักกัน

ซึ่งทำให้....


พี่ปุ่นจ๋อย  o(╥﹏╥)o   

ผู้ชายก็อยากได้เซอร์ไพร์สนะเฟ้ย ไม่ใช่แค่ผู้หญิง

แง่ง พี่ปุ่นจะเอาเซอร์ไพรส์   




“พี่ปุ่น” เสียง(ว่าที่)พี่สะใภ้ผมเข้ามาพร้อมกับพี่ชายสุดที่รัก

“น้องริว มาก็ดีเลย” ผมรีบเข้าไปลากน้องริวออกมายืนกันสองคน

“วันนี้มีอะไรน้องริวรู้หรือเปล่าครับ”

“วันนี้?”

“ก็ที่ปิดร้านนี่ไงครับ”

“อ๋อ พี่ลินชวนสังสรรค์ โทรไปชวนมาครบเลย เดี๋ยวพี่เรย์ก็จะตามมา แล้วพี่วีร์ล่ะพี่ปุ่น”

“เดี๋ยวมาครับ แวะมาส่งพี่ก่อนแล้วออกไปกับคุณซันต่อ เห็นว่าจะไปซื้อของให้คุณลิน”

“อ๋อ งั้นไปหาอะไรรองท้องกันดีกว่าพี่ปุ่น สงสัยอีกนานอย่างน้อยก็เป็นชั่วโมงมั้ง”

“ครับ”




“สวัสดีครับคุณมนัส” ผมรีบเดินไปต้อนรับคนที่เปิดประตูร้านเข้ามา  คุณมนัสเป็นทนายอาวุโสของบริษัท คอยดูแลเรื่อง
ทางกฎหมายถือว่าเป็นมือหนึ่งเลยก็ว่าได้

“คุณวีร์ยังไม่มาหรือ”

“กำลังจะมาครับ เมื่อกี้โทรมาบอกว่าใกล้จะถึงแล้ว บอกผมว่าถ้าคุณมนัสมาถึงให้รอก่อน”

“อืม”

“เชิญทางนี้เลยครับ” ผมเดินนำไปที่โต๊ะ เรียกพนักงานให้ยกน้ำมาให้ เห็นคุณมนัสหยิบเอกสารมาวางบนโต๊ะ

“คุณมนัสเอาเอกสารมาให้คุณวีร์เซ็นต์เหรอครับ”

“ใช่ เอกสารสำคัญ เดี๋ยวต้องนั่งคุยรายละเอียดกันด้วย”

“งั้นผมไม่กวนครับ เชิญคุณมนัสตามสบาย” ผมขอตัวออกมา คุณมนัสเริ่มหยิบเอกสารขึ้นมาอ่าน
คงเตรียมความพร้อมก่อนคุณวีร์มา



“คุณมนัสมาแล้วเหรอ”

“ครับ”  คุณวีร์โทรเรียกให้ผมออกไปช่วยขนของ

“คนอื่นๆ มากันครบหรือยัง”

“ครบแล้วครับ”

“อืม เข้าร้านกันเถอะ” ผมช่วยหยิบของเดินตามคุณวีร์กับคุณซันเข้าไป



“ปุ่นมานี่หน่อย” คุณวีร์เรียกผม หลังจากนั่งลงดูเอกสารที่คุณมนัสเอามาให้อยู่สักพักใหญ่

“ครับ” ผมเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ คุณรองประธาน

“ลิน” คุณวีร์หันไปเรียกคุณลิน ผมเห็นคุณวีร์พยักหน้าหนึ่งที สักพักคุณลินก็ต้อนคนอื่นๆ มานั่งด้วยเต็มโต๊ะ

“นี่ครับคุณปุ่น รบกวนช่วยอ่านเอกสารด้วย” คุณมนัสยื่นเอกสารมาให้ผม มันมีกระดาษอยู่ 2-3 แผ่น

ผมมองหน้าคุณวีร์งงๆ แต่เมื่ออีกฝ่ายพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้อ่าน ผมเลยก้มหน้าลงไปสนใจกระดาษที่ถืออยู่


สามบรรทัดแรกผมยังงงๆ ว่าคืออะไร มันเหมือนหนังสือสัญญาทั่วไป ที่ขึ้นต้นด้วย ข้าพเจ้านายนั่นนายนี่
อายุเท่าไหร่ บัตรประชาชนอะไร พำนักอยู่ที่ไหน บลาๆ

อ่านไปเรื่อยๆ ทำไมคู่สัญญาเป็นชื่อผม

อ่านไปอีกหน่อย

หา!!  <(“”"O”"”)>   

อ่านลงไปอีก

เฮ้ย!!  ( ° △ °|||)︴ 

“ค..คุณวีร์”

“เซ็นเร็ว” คุณวีร์ยัดปากกาเข้าใส่มือผม

“แต่..แต่นี่มัน”  ผมเลิกลั่กมองคนโน้นคนนี้

“ปั้นได้อ่านสำเนาคร่าวๆ แล้ว รับทราบเรียบร้อย ไม่ต้องหันไปมอง”

“คุณวีร์จะบ้าเหรอครับ”

“อะไรคือบ้า นี่มันทะเบียนสมรสของเราเชียวนะ”

“มันใช่ที่ไหนเล่า”  ○(￣﹏￣”)○


ผมล่ะเกลียดที่คุณรองประธานแกล้งทำหน้าตาย อยากจะกระโดดถีบด้วยความหมั่นไส้

ก็เนื้อหาในเอกสารที่ถืออยู่นี่สิครับ มันโครตจะสุดยอด ไม่รู้ไปเอาความคิดนี้มาจากไหน

มันระบุไว้ว่า ถ้าผมหรือคุณวีร์ที่เป็นคู่สัญญา ผิดต่อเงื่อนไขที่ได้ตกลงกันไว้ คุณวีร์จะต้องยกสินทรัพย์ที่เป็นชื่อของ
ตนเองให้ผมกึ่งหนึ่ง และหากผมผิดสัญญาต้องชำระเงินให้แก่คุณวีร์ เป็นจำนวนเงิน 30 ล้านบาท

ส่วนเงื่อนไขที่ว่า ก็คือสิ่งที่ผมกับคุณวีร์เคยคุยกันไว้เรื่องการใช้ชีวิตร่วมกันของเรา ผมไม่รู้ว่าไอ้แบบนี้มันมี
ผลตามกฎหมายได้จริงหรือเปล่า แต่ข้อความมันซับซ้อน ไม่ได้เขียนตรงๆ เหมือนที่คุยกัน มันถูกเขียนด้วยภาษากฎหมาย
เช่น เรื่องการย้ายออกจากเคหะสถานโดยไม่ได้รับความยินยอม อะไรแบบนั้น

แล้วผมจะไปเอาสามสิบล้านมาจากไหนนนนนนนน

“แต่งงานกันนะปุ่น” 

คุณวีร์เอามือมาวางทับมือผมที่ถือเอกสารอยู่ ส่งสายตาหวานมาให้

ท่ามกลางคุณทนายหน้าดุ คุณลินที่กำลังสนุกเหมือนดูละคร  พี่ปั้นที่ทำหน้าเอือม คุณซันผู้มีใบหน้าเปื้อนยิ้ม
เรย์ น้องริวที่หน้าตาอยากรู้อยากเห็นจนปิดไม่มิด

มันโรแมนติกมากครับ  (￣﹏￣”)     

“ว่าไงครับ ตกลงไหม”

ผมจะทำอะไรได้ล่ะครับ นอกจากพยักหน้ารัวๆ  อ๊ากกกก ถึงไม่โรแมนติกแต่พี่ปุ่นก็เขินเว้ย  >///<


คุณวีร์ดึงกระดาษในมือผมไปเซ็นต์ก่อนเป็นคนแรก ก่อนส่งมาให้ผมอีกครั้ง ผมจรดปากกาลงช้าๆ
ใจเต็นแรงราวกับกำลังจดทะเบียนสมรสจริงๆ ท่ามกลางนายทะเบียนและพยานพร้อมหน้า

“รบกวนเซ็นต์เป็นพยานให้ด้วยครับ” คุณมนัสยื่นเอกสารให้คุณลินเซ็นต์ต่อด้วยพี่ปั้นและน้องเรย์

“อีกชุดครับ” คุณมนัสส่งเอกสารอีกชุดที่ข้อความเหมือนกันทุกอย่างมาให้ เราเซ็นต์กันเหมือนเดิมจนครบทุกคน

“เรียบร้อยแล้วครับ นี่ครับคุณวีร์เก็บไว้ชุดนึง คุณปุ่นเก็บไว้ชุดนึง” คุณมนัสยื่นเอกสารให้ผมกับคุณวีร์คนละชุด

“เอ่อ..ผมก็ไม่เคยพูดแบบนี้ แต่ก็..ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ” คุณมนัสยื่นมือให้คุณวีร์ ก่อนหันมาจับกับผมบ้าง

“ขอบคุณนะคุณมนัส ขอโทษที่รบกวนนอกเวลางาน”

“ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวนะครับ” 

คุณวีร์ลุกไปส่งคุณมนัสที่หน้าร้าน ผมรีบหันขวับมามองคุณลินที่เอาแต่ยิ้มหัว ตาอย่างกับเต้นระบำได้

“คุณลิน!!”

“อย่ามามอง เรื่องนี้ฉันไม่เกี่ยว วีร์มันร้ายของมันเอง ปุ่นไม่รู้เลยเหรอว่าแฟนนายมันร้ายกว่าฉัน”

“อะไรอะพี่ปุ่น ริวขอดูหน่อย” คุณริวดึงเอกสารไปอ่าน


“โอ้ พี่วีร์สุดยอดไปเลย” น้องริวอ่านเอกสารจบถึงกับตาลุก

“หมีๆ เขาจะเอาอย่างนี้บ้าง”  มือเรียวบางเขย่าแขนคนตัวโตกว่าที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ได้ คืนนี้ก็ฝันเอาแรด จะเซ็นต์ซ้ำกี่ครั้งก็ตามสบาย”

“หมียักษ์!!”


“ปะซัน” คุณลินหันไปเรียกคุณซันเหมือนจะชวนไปไหน

“ไปไหนลิน”

“ไปจดทะเบียนสมรสโชว์ คนอิจฉาถ้าจะเยอะ”

“โอ้ พี่ลินเล่นแรง ฮ่าๆๆ” เรย์หัวเราะขำจนท้องแข็ง มีน้องริวค้อนตากลับ สงสัยจะอิจฉาจริงๆ

“ไปสิ” คุณซันดันลุกขึ้นยืนจริง แถมจับมือคุณลินดึงขึ้น

“บ้า เย็นป่านนี้จะมีที่ไหนให้จด ลินพูดเล่น”

“ไม่รู้ล่ะ ถือว่าลินพูดแล้ว พรุ่งนี้ไปจดกัน เรย์ ริว ปุ่น ปั้น เป็นพยานให้ด้วยนะ ว่าลินชวนพี่จดทะเบียน”

“ฮิ้ววววววว” 

ผมแทบจะทุบโต๊ะด้วยความสนุก เดี๋ยวนี้คุณซันเริ่มใช้ได้ รุกหนักดี คนเชียร์อย่างผมก็ปลื้มปริ่ม
คุณลินผู้ไม่เคยเขิน หน้าแดงเป็นลูกตำลึง กลบเกลื่อนด้วยการทุบไปบนหลังคุณซันเสียงดังอั๊ก


“คุณลินจะหนีไปไหน” ผมเรียกตามหลังคนที่เดินลิ่วๆ ไปหลังร้าน

“จะฉลองกันไหม พูดมากจริง”

ฮี่ๆ นานๆ ได้แกล้งคุณลินสักที โอกาสแบบนี้หายากครับ


“สนุกใหญ่” มือที่วางบนหัวผมผลักไปมาเบาๆ

“พี่วีร์ทำแบบนี้ให้ริวบ้างสิ” น้องริวชูกระดาษในมือ

“ว่าไงปั้น เอาไหม”

“เรียนให้จบก่อนเถอะ อย่าแรดให้มันมากนัก”

ถ้าเป็นผม ผมคงงอนไปแล้วครับ ก็พี่ปั้นเล่นถอนใจ ส่ายหน้าพูดเสียงเอือมๆ
แต่น้องริวกลับ....

“จริงนะหมี จบแล้วแต่งเลยนะ เย้ๆ”

เอ่อ..ครับ เหมาะสมกันจริงๆ คู่นี้ คงไม่มีใครทนพี่ปั้นได้เท่าน้องริว และคงไม่มีใครรับมือกับน้องริวได้เท่าพี่ปั้นอีกแล้ว

ส่วนผม..

ไม่แน่ใจสักนิด ว่าจะรับมือคุณรองประธานได้หรือเปล่า ตามไม่เคยทัน แกล้งผมตลอด

“คิดอะไรอยู่ตัวอ้วน”

“คิด..”

โอ๊ะ!! ต้องไม่ตอบ พี่ปุ่นต้องงอน ทำอะไรไม่คิดจะบอกกันมั้งเลย

“ฮ่าๆๆๆ ทำหน้าเชิดนี่คืออะไร งอนพี่เหรอ อย่าเพิ่งเลยฉลองกันก่อน กลับถึงบ้านค่อยงอนเดี๋ยวพี่จะง้อเต็มที่”

“ชิ”

ผมจะยอมให้ก่อนครับ เพราะอาหารที่พนักงานยกมาเสิร์ฟมันหอมยั่วยวนกระเพาะมาก



เรากิน ดื่ม คุย หัวเราะ แซวกัน เล่นกัน มันเป็นบรรยากาศที่ผมจะจำไปอีกนาน
เหมือนความสุขมันห้อมล้อมเราเอาไว้ อบอวลอยู่ทั่วไปหมด

“แด่ลลิตา ขอให้หายไวไว” จู่ๆ คุณลินก็ยกแก้วขึ้น พูดถึงคนที่ตอนนี้กำลังรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล

“มายังไงลิน” คุณซันชิงถามก่อนผม แสดงว่าอยากรู้พอๆ กัน

“ในเรื่องแย่มันก็มีเรื่องดีๆ อยู่ ถ้าไม่มีเรื่องลลิตา วีร์ไม่มีทางรู้จักกับปุ่น”

“จริงด้วย ริวก็คงไม่ได้รู้จักหมี”

“ถ้าไม่มีปั้นเราคงยังไม่รู้ใจตัวเอง”

“แด่ลลิตา” ทุกคนยกแก้วขึ้นพร้อมกัน มันเหมือนคำขอบคุณจากใจพวกเรา ผมหวังว่าคุณลลิตาจะดีขึ้นเร็วๆ


“ผมล่ะ ทำไมผมไม่มีเอี่ยวกับใครเขาเลย อยากพูดอะไรบ้าง”

“โธ่เอ๊ยพี่เรย์ “ ทุกคนพากันหัวเราะขำคนขัดบรรยากาศ

“มีสิ เรย์ก็พูดว่า ขอบคุณที่ทำให้ริวเจอปั้น แล้วเรย์จะได้สบายไม่ต้องมีภาระอีก”

“จริงด้วย ขอบคุณคร้าบ” เรย์รีบชูแก้วขึ้น ก่อนยกดื่มที่เดียวหมดแก้ว ให้รู้ว่าดีใจมากแค่ไหนที่ภาระหายไป

ผมขำจนหัวเราะออกมาดังลั่น ชอบเวลาแบบนี้ที่สุดครับ เวลาที่ได้อยู่กับคนที่เรารัก และรักเรา




“ยังอ่านอีกเหรอ กี่รอบแล้ว” คุณวีร์ใส่เสื้อคลุมตัวเดียว ผมเปียกหมาดๆ ขึ้นมานั่งข้างๆ ผม

“คุณวีร์นิสัยไม่ดี บังคับผมทำอะไรก็ไม่รู้” ผมยู่หน้าใส่คนที่เอาแต่ยิ้ม ยิ้มทั้งวันไม่รู้อารมณ์ดีอะไรหนักหนา

“เมืองไทยยังไม่เปิดให้ชายกับชายจดทะเบียนสมรส แต่พี่อยากผูกมัดปุ่นเอาไว้กับตัวเอง
ไม่อยากต้องคอยกังวลว่าใครจะมาแย่งปุ่นไป”

“พูดแบบนี้ผมโกรธนะครับ คุณวีร์เห็นผมเป็นยังไง”

“ไม่ใช่ อย่าโกรธสิ พี่รู้ว่าปุ่นเป็นคนยังไง แต่พี่มันเห็นแก่ตัวเอง พี่อยากผูกมัดปุ่นเอาไว้
อยากแน่ใจว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป และอยากให้ปุ่นมั่นใจด้วยว่าปุ่นตัดสินใจไม่ผิดที่ตอบรับพี่”

“ขอบคุณนะครับ” ผมยื่นจมูกไปจรดแก้มของคนตัวโต

“ตรงนี้ๆ “ มือใหญ่รีบชี้ที่ปากตัวเอง

เห็นไหมครับ ทำซึ้งพูดหวานๆ ได้ไม่นานหรอก เวลาอยู่กับผมไม่เคยเก๊กขรึมเหมือนเวลาไปทำงาน
คล้ายเด็กตัวโตเอาแต่เล่นซนมากกว่า

“จุ๊บ” ผมยื่นหน้าเอาปากแตะแล้วรีบถอย คุณวีร์ยื่นปากตามมา พอรู้ว่าได้แค่นั้นแน่นอนก็ทำฟึดฟัดไม่พอใจ

“ตัวอ้วน เดี๋ยวนี้เล่นตัวกับพี่เหรอ ระวังเถอะจะจัดชุดใหญ่ไม่ให้พัก”

“ไม่ต้องขู่หรอกครับ ไม่กลัว”

“หึๆ คิดว่าพี่ขู่เหรอ”
 
“เฮ้ย ตกตก” ผมร้องอุทาน เมื่อถูกลากลงนอนกับเตียง มือสองข้างถูกยกขึ้นไปกดไว้เหนือศีรษะ

“อืม อร่อย”

ซู่ เสียงความร้อนขึ้นถึงขีดสุด ถึงยังไงผมก็ยังไม่ชินครับ มันเขินทุกครั้งเวลาคุณวีร์พูดอะไรแบบนี้
เสียงทั้งเซ็กซี่ ทั้งเย้ายวน ทำเอาผมมือไม้อ่อนแรง

“อะ..อื้อ.” ปากที่ประกบลงมาบดคลึง เรียกร้องให้ผมเผลอปากรับลิ้นร้อนๆ ที่ส่งเข้ามาทายทัก
คุณวีร์เปลี่ยนมาใช้มือเดียวกดข้อมือผมทั้งสองข้างเอาไว้


“อ๊ะ” ผมร้องเมื่อมีบางอย่างสวมเข้าที่นิ้ว ตาค่อยๆ ปรือขึ้นมามองหน้าคนที่คร่อมร่างผมอยู่
รอยยิ้มอ่อนโยนถูกส่งมาให้ ก่อนมือผมจะถูกปล่อย

แหวน  ผมมองมือตัวเอง

“คุณวีร์”

“สุขสันต์วันแต่งงานครับ ตัวอ้วน”

คุณวีร์ยกมือผมขึ้น ประทับริมฝีปากลงบนแหวน ก่อนหงายมือผม จูบลงกลางฝ่ามืออีกครั้ง

“คุณวีร์รักตัวอ้วน”

งื้อ พี่ปุ่นเขิน ( > <)

“ว่าไงครับ”

“อ..อะไรครับ”

“บอกพี่บ้างสิ”

“คุณวีร์ก็ลุกก่อนสิครับ” ผมต่อรอง ก็นอนอยู่ท่านี้มัน........

มันล่อแหลมเฟ้ย  >///<

“หึๆ” คุณวีร์พลิกตัวออก จับผมขึ้นนั่ง ตัวเองก็ย้ายมานอนหนุกตักผมแทน

“เร็วครับ”

“อื้อ”

“ตัวอ้วน”

“คร้าบ...คร้าบ..”

“ผม..อื้อ....ตัวอ้วนรักคุณวีร์”

“น่ารักเกินไปแล้ว” มือใหญ่คว้าคอผมลงไปชิด จูบเอาจูบเอา อย่างกับตายอดตายยากมาจากไหน

“พอแล้ว ผมปวดหลัง” ผมรีบประท้วง หุ่นอวบๆ อย่างผมให้ก้มนานๆ ก็ไม่ไหวนะครับ

“ปุ่นนนนน หมดกัน”

“ฮ่าๆๆ” ผมขำคนหงุดหงิด โดนขัดความโรแมนติกปนหื่น


“ใส่ให้พี่บ้าง”  คุณวีร์ล้วงแหวนออกจากกระเป๋าเสื้อคลุมส่งมาให้ผม

แหวนที่เหมือนของผมทุกอย่าง

แหวนทองคำขาว ประดับด้วยเพชรฝังเป็นรูปอินฟี้นิตี้  ∞  ผมเพิ่งเห็นว่าด้านในแหวนมีอักษรสลักอยู่

P & V


“พีแอนด์วี” ผมพูดออกมาเบาๆ

“ชอบไหม”

“ชอบครับ สวยมากๆ”

“สำหรับปุ่น ตัวอ้วนของพี่”

ผมสวมแหวนเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของคุณวีร์ ก่อนจรดริมฝีปากลงไปเหมือนที่คุณวีร์ทำทุกอย่าง

“ขอบคุณนะครับ”

“ขอบคุณเหมือนกันครับ”


“เราแต่งงานกันแล้วนะ”

“ครับ”

“งั้นก็.....”

“เข้าหอกันเถอะ”

“คุณวีร์วีร์วีร์วีร์วีร์”

คนตัวใหญ่แต่ไวอย่างกับลิง พลิกผมลงไปอยู่ข้างใต้อีกจนได้ คราวนี้ไม่ต้องร้องห้ามให้เหนื่อยครับ
รู้ด้วยประสบการณ์เลยว่าถึงตอนนี้เอาช้างมาฉุดก็หยุดไม่อยู่แล้ว



แหวนนี่มันกี่บาท พี่ปุ่นอยากรู้

ดูจากความคึกของคุณรองประธานแล้ว

พี่ปุ่นอยากรู้ว่า....มันคุ้มหรือเปล่า

แงงงงงงงง


“หึๆ”

“เมื่อกี้ไหนใครบอกว่าไม่กลัว พี่บอกแล้วว่าไม่ได้ขู่ จัดชุดใหญ่ถึงเช้าแน่นอนครับ”

“อื้อ..ค.คุณวีร์อะ”

“มาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันเถอะตัวอ้วน”





ตอนประชุมก่อนเริ่มงาน...

ไม่เห็นมีในประวัติเลยว่าคุณรองประธานที่ผมต้องทำงานด้วยมีความหื่นระดับสิบ

ไม่เห็นมีใครบอกเลยว่าตำแหน่งเลขาปลอมๆ คือตำแหน่งภรรยาในอนาคต

ไม่เห็นมีใครเตือนเลยว่าเลขาอย่างผมจะตกหลุมรักคุณรองประธาน

และ...

ไม่เห็นมีใครบอกเลย..ว่า...ผมจะมีความสุขขนาดนี้....


.................................................END..................................................
เดินทางมาถึงตอนจบแล้ว ขอใช้พื้นที่ตรงนี้ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านนะคะ
ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ต้นจนจบ ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ทุกยอดview  มันมีความหมายมากๆ เลยค่ะ
ทำให้มีแรงปั่น มีแรงผลักดันให้เขียน รู้สึกว่ามีคนรอ
ขอบคุณทุกคำติชม จะพยายามปรับปรุงให้ดียิ่งๆ ขึ้นนะคะ ถ้าตอนไหนไม่ถูกใจ อ่านแล้วไม่สนุกก็ต้องขอโทษด้วย
สุดท้ายอยากบอกว่าคนเขียนมีความสุขมากๆ ค่ะ หวังว่าคนอ่านจะมีความสุขเช่นกัน
ขอบคุณอีกครั้งจากใจริง^^
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 43 ] 07/05/16 ★ P.61
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 08-05-2016 15:44:30

น่ารักเชียวพี่ปั้น
"ของริว" กรี๊ดดด แทนริวเลย

ครอบครัวริวตลกอ่ะ
แบบอย่าเอามาคืนน่า ขอร้อง
ขำหนักมาก

คู่พี่ปุ่นปิดตัวให้ยิ่งใหญ่เลยน่าาาา
ขอตอนพิเศษด้วย 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 08-05-2016 15:50:56

 :pig4: ชอบครอบครัวริวมากๆ น่ารักดี

มีกลัวเอามาคืนด้วย  :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 08-05-2016 15:52:07

 o13.   :mew1:   ขอบคุณคนเขียนค่ะ คนอ่านก็มีความสุขและเขินไม่แพ้พี่ปุ่นเลย
คุณวีร์น่ารักจริงๆเลย ไม่เคยมีเรื่องให้พี่ปุ่นเสียใจหรือเคืองเลยนะตั้งแต่ตกลงใจว่ารักปุ่น

มาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันเถอะค่ะ ฟินกันถ้วนหน้าเนอะ
แอบอยากให้พี่เรย์มีคู่ด้วยคน อวยพรให้ทุกคนเลยนะ ยัยลลิตาด้วย
ขอให้รักษาหายนะ
 :L1:   รอต้ดตามเรื่องถัดไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 08-05-2016 15:55:44

ดีใจกะทุกคู่เลย ลงตัวจริงๆ
ปุ่นดีใจด้วยคุณวีร์ขอแต่งงานแล้ว หวานมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 08-05-2016 15:56:06

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:  ขอบคุณคนแต่งครบ สนุกมากเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 08-05-2016 15:57:22

ฮืออออ  ตัวอ้วนเราเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว ดีใจอย่างแรงงงงง

เรื่องหน้าอยากได้นายเอกอวบๆอีกอ่ะค่าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 08-05-2016 15:58:08

แง มีความหมั่นไส้ คุณวีร์ค่ะ!!  :m25:
จบซะแล้วพี่ปุ่น คิดถึง ทุกคุ่ คิดถึงคุณดารินทร #ตามไปอ่านเรื่องอื่นต่อ :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: farafang ที่ 08-05-2016 16:15:20

จบสะแล้วพี่ปุ่นคุณวีร์ ชอบมากๆ รักทุกคน
ขอบคุณคนเขียนนะคะ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: เอมมี่ ที่ 08-05-2016 16:19:55

จบซะแล้ว เสียดายจังงงง..สนุกมากๆค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 08-05-2016 16:21:49

ขอบคุณมากๆเช่นกันค่ะ ที่เขียนนิยายน่ารักๆเรื่องมาให้เราๆได้อ่านกัน  :pig4: :pig4:

แต่บอกตรงนี้เลยนะค่ะ ว่ามันยังไม่พอออออออ เรื่องนี้ทำให้รู้สึกอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆเลย มันน่ารักมากจริงๆนะ ชอบทุกตัวละครเลย  :katai2-1:

ปล.อยากอ่าน ซัน+ลิน อีก ชอบคนแบบคุณลิน ยิ่งเวลาเขินนี้ น่ารักคูณสิบ! (อีกซักตอนสั้นก็ได้ค่ะ)

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 08-05-2016 16:22:50

เป็นตอนจบที่มีความสุขมาก ทุกคู่น่ารักมาก

 :pig4: ขอบคุณคนเขียน รอตอนพิเศษนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 08-05-2016 16:23:52

งืออ จบซะแล้วว
ขอบคุณนิยายน่ารักๆเรื่องนี้นะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Faifull ที่ 08-05-2016 16:27:12

เอาอีกกกกกกกขอตอนพิเศษได้ไหมมมสมชอบใจ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 08-05-2016 16:29:46

จบแล้วอ่า  :hao5:
เรามีความสุขกับนิยายเรื่องนี้มากเหมือนกัน ขอบคุณมากค่ะ  :กอด1:
ปล.เรียกร้องขอตอนพิเศษอย่างบ้าคลั่ง  :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: lune ที่ 08-05-2016 16:41:16

 :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: k2blove ที่ 08-05-2016 16:47:44

 :L1:
ในชีวิตจริง เป็นอย่างนี้ก็คงดีนะ
ขอ..มโนแพร๊บบบบบบบบบบบ
มีความความสุขในการอ่านมาก
และรักคนเขียนมากมาย
 :really2: :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 08-05-2016 17:05:19

สว่างไปค่ะ...น็อกรอบกันไปค่ะ คุณประธาน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 08-05-2016 17:17:18

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 08-05-2016 17:19:29

จบได้น่ารักมากค่าาาาาาา  :impress2: :z1: :katai2-1:

มีตอนพิเศษไหมอ่ะ รอออ  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-05-2016 17:22:53

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 08-05-2016 17:31:04

เม้นอีกรอบ พี่ปุ่นฟินมั้ยยย
แต่เค้าฟินมากกก
คุณวีร์น่ารักสุดเลย โรแมนต์มากเลย
เค้าชอบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 08-05-2016 17:32:42

รอเรื่องต่อไปของคุณนักเขียนนะคะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: LoveYoukissme ที่ 08-05-2016 18:14:34

จบแล้ว น่ารักมากเลย
ขอตอนพิเศษหวานๆได้มั้ยคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 08-05-2016 18:25:11

น่าร้ากกกกกกกกทุกคู่เลย :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: natt teng ที่ 08-05-2016 18:39:28

อยากบอกว่าตอนเราไปญี่ปุ่นสองสัปดาห์ เราตามอ่านเรื่องนี้ทุกวัน เพราะชอบมาก แบบรอให้เย็นๆแล้วเปิดเข้ามาดู แม้ตอนไปเที่ยวก็เปิดจากมือถืออ่าน ชอบมาก อยากบอกไว้ว่าเป็นแฟนเรื่องนี้จริงๆ ต้องตามอ่าน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 08-05-2016 18:48:08

โอ้ยยย น่ารักมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 08-05-2016 19:01:14

น่ารักกกกกกกกก พี่ปุ่นนี่ฮาจนหยดสุดท้ายจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 08-05-2016 19:26:12

ขอบคุณค่า นิยายเรื่องนี้น่ารักมาก อ่านแล้วมีความสุข รักน้องปุ่นมาก
คนเขียนก็มีวินัยสุดๆ มาต่อทุกวันเลย ขอบคุณนะคะ จะติดตามผลงานต่อไปค่ะ
คุณวีร์ขาทั้งผูกทั้งมัดตัวอ้วนไม่ให้ไปไหนแล้ว เขารักของเขาเนอะ น่ารักมากๆๆๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 08-05-2016 19:29:15

จบแล้วอ่า น่ารัก ชอบๆ ชอบพี่ปุ่นมากกกก
อยากได้ตอนพิเศษจ้า ขอได้ไหมๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 08-05-2016 19:30:39

จบได้น่ารัก เฮฮาสไตล์พี่ปุ่น  o13

แถมคนเขียนมาต่อนิยายเร็วด้วย ตรงนี้ขอบคุณมากเป็นพิเศษ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: FaiiFay_Elle ที่ 08-05-2016 19:32:42

นะ...น่ารัก น่ารักอะไรเช่นนี้ อร้ายยยยย  :pighaun: :pighaun: :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 08-05-2016 19:33:13

 :o8: :-[ :impress2:
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 08-05-2016 19:49:21

นิยายจบ อารมณ์ไม่จบ!  ขอตอนพิศษสิบตอนเลยนะคะ  5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-05-2016 19:53:04

หูย จบแล้ว
พี่ปุ่นน่ารักมากๆเลย 555555

ขอบคุณคนเขียนสำหรับนิยายนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: JokerGirl ที่ 08-05-2016 20:53:00

พี่ปุ่นแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว คุณรองประธานหื่นได้ใจพี่ปุ่นจริงๆ :กอด1:

พ่อน้องแรด เอ้ย!! น้องริวฮาดี นึกว่าจะมีมาม่าเพิ่มอีก โล่งอกไป

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ ค่ะ รอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ :pig4: o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Alicia ที่ 08-05-2016 21:22:14

ครอบครัวริวตลกมาก ชงมุกรับส่งกันได้ฮาดี อ่านไปขำไป
ทุกคู่ก็แฮปปี้เอนดิ้ง ลงเอยกันด้วยดี
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 08-05-2016 21:24:17

ขอบคุณสำหรับนิยาย น่ารักๆแบบนี้  :pig4: :กอด1:
รอตอนพิเศษนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: mam.nalok ที่ 08-05-2016 21:29:30

จบแล้ว!ม้ายยยยยยยยยยเค้าจะเอาตอนพิเศษ เค้าจะเอาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 08-05-2016 21:41:19

ขอบคุณนะคะ  :pig4: :pig4:
ขอตอนพิเศษหลายๆ ตอนนะคะ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 08-05-2016 22:13:33

น่ารักจนจบเลยตัวอ้วนของคุณวีร์ นี่แอบเขินตอนคุณซันกันคุณลิน อ้อออยยย กร๊าวใจมาก ชอบทุกตัวละครเลย สนุก อ่านเพลิน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 08-05-2016 22:21:18

คุณวีร์ร้ายจริงๆ
ขอบคุณนักเขียน ที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่าน
และอัพอย่างสม่ำเสมอ รอติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะคะ
อยากเก็บเรื่องนี้แบบเป็นเล่มจังค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 08-05-2016 22:24:26

ปุ่นโดนจับเซ็นสัญญาชีวิตกับคุณวีร์น่ารักเกินไปแล้วhappyมาก :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 08-05-2016 22:26:29

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด จบแล้วววววววว ฮือออออออออ หวานมากค่ะ ชอบบบบบบบ ต่อไปนี้เราจะรอรวมเล่มนะคะ อิอิ ขอตอนพิเศษเยอะๆนะค้าาาา ตอนแรกเราชอบพี่ปุ่นนะคะ ดูเป็นคนที่ทำให้โลกสดใสอ่ะค่ะ ส่วนคุณวีร์เราเฉยๆหมั่นไส้มากกว่า แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น พอมาเจอน้องริว ทุกอย่างจบค่ะ เรายกใจให้คนนี้ไปแล้วววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด น้องริวน่ารักมากกกกกกกกก จากที่แอบเชียร์ให้คู่กับพี่ปั้นก็ได้คู่กันจริงๆ ฮืออออออออออ ซาบซึ้งมากค่ะ ดีใจจจจจ เสน่ห์ของพี่ปุ่นคือสดใส เสน่ห์ของคุณวีร์คือความมั่นคงค่ะ ส่วนน้องริวเราว่าเป็นความดื้อและช่างยั่ว พี่ปั้นนี่น่าจะเป็นดุ คุณลินเจ้าเล่ห์ คุณซันโง่ 5555555555555555555 แต่ละคนมีคาแรกเตอร์ที่โดดเด่นนะคะ ขนาดลลิตาหรือวิกาก็ยังมีจุดยืนอ่ะค่ะ แสดงออกว่าเพราะเขาเป็นคนแบบนี้เรื่องเลยเป็นแบบนี้อะไรงี้ค่ะ เราดีใจนะคะที่จบแบบทุกคนมีความสุข ตอนพิเศษขอคุณซันกับคุณลินแต่งงานกันนะคะ เอาพี่ปั้นน้องริวขอแต่งงานด้วยค่ะ นี่คำว่าของริวติดตามาก แงงงงงงงงง น่ารักกกกกกกกกก เรารักคนนี้จริงๆนะคะเนี่ย แต่ขำน้องเรย์ อะไรคือดีใจที่มีคนมาดูแลน้องริวแล้ว ผลักภาระมาก 55555555555 ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา เรามีความสุขมากกับทุกคนค่ะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 08-05-2016 22:46:41

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 08-05-2016 23:13:19

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ  เป็นเรื่องเเรกที่รออ่านทุกวัน มีความสุขทุกวันที่ได้อ่าน  ขอบคุณจิงๆๆๆ   

รอเรื่องต่อไป :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 08-05-2016 23:19:45

ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆให้อ่านนะคะ :D

อ่านเพลินมากจริงๆ เป็นฟิลแบบอยากอ่านตอนต่อไปอีกเรื่อยๆ

ปล. อยากอ่านตอนพิเศษอีกจัง  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: tukkyhun ที่ 08-05-2016 23:23:24

ขอให้มีตอนพิเศษสัก100ตอนได้ไหม  :mew2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 08-05-2016 23:32:22

สนุกๆๆๆๆๆมากกกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 08-05-2016 23:50:22

ขอบคุณค่ะ เรื่องนี้สนุกมากๆเลยค่ะ เพิ่งมาอ่านแต่เห็นชื่ิอเรื่องแล้วมองข้ามไป พอได้มาอ่านไม่คิดว่าปุ่นจะน่ารักขนาดนี้ เนื้อเรื่องทั้งน่ารัก น่าค้นหา น่าติดตาม พยายามอดใจไม่เปิดไปดูเฉลยคนร้ายก่อน อ่านจนวางไม่ลงจนกว่าจะจบเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: shijino ที่ 09-05-2016 00:05:48

ขอบคุณค่ะ รักเรื่องนี้มากเลย อ่านไปยิ้มไป  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 09-05-2016 03:00:21

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 09-05-2016 10:06:16

อ๋อยยย จบซะแล้วอ่าา  :sad4:
อ่านแล้วฟินกับความน่ารักของทุกตัวละครจิงๆ  :-[
 :L2: :pig4: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: kung ที่ 09-05-2016 12:05:06

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆสนุกๆที่ไม่ต้องมีดราม่าหรือncเยอะแยะแต่อ่านแล้วยิ้มได้ทุกตอน ลบทุกความเชื่อว่านายเอกต้องตัวบางเท่านั้นไปเลย555 มีความสุขทุกวันมาตลอดกับการอ่านเรื่องนี้ คนเขียนตั้งใจและขยันและมีความสม่ำเสมอในการอัพมากๆ รักคนเขียนคนนี้จริงๆ ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ส่งความสุขมาให้เราทุกวันเลย หวังว่าจะมีเรื่องราวดีๆหนุกๆมาให้เรารออ่านทุกวันอีกนะคะ  :mew1: :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 09-05-2016 14:10:52

น่ารักมากกกกกก ทั้งนิยาย ตัวละคร คนแต่งที่ขยันมากกกก แต่งดี และสนุกมาก ตามอ่านแทบไม่ทัน

ขอบคุณสำหรับความบันเทิงที่มอบให้นะคะ แล้วจะรอเรื่องต่อไปเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Jessiebier ที่ 09-05-2016 16:39:45

จบอย่างแฮปปี้ มีความสุขกับปุ่น
#ขอบคุณนิยายสนุกๆ  :z2: :z2:
ขอตอนพิเศษด้วยน้าาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ปรียทรรศิกา ที่ 09-05-2016 17:00:43

รอทุกวัน ขอบคุณที่ทำให้ทุกวันมีรอยยิ้มค่ะ
ขอตอนพิเศษบ้างได้ไหม คิดถึงหมียักษ์กะกวางน้อย
จู่ๆ ใจหายซะงั้น อย่าเพิ่งทิ้งกันไปห้วนๆ แบบนี้เลยนะ พลีสสสส

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 09-05-2016 19:31:12

จบแล้ว
ขอบคุณมากมายสำหรับเรื่องราวดีๆ มันดีกับใจจริงๆ
 :กอด1:

รักพี่ปุ่น รักคุณวีร์ รักหนูริว รักพี่ปั้น รักทุกคนเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 09-05-2016 21:58:47

จบแบบหวาน ๆ มีความสุขกันถ้วนหน้า :mew1:
 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 10-05-2016 01:13:13

จบแล้วววว ยินดีกับทุกคู่ด้วยน๊า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-05-2016 11:57:42

ขอบที่คนเขียนที่แต่งนิยาย สนุกๆมาให้อ่านนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 44 ] 08/05/16 ★ P.62
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 10-05-2016 14:01:15

น่ารักกกกกด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 1] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 10-05-2016 14:54:30

ตอนพิเศษ 1 [ปั้น ♥ ริว]

-กำปั้น-

“ใคร?”

“ใครอะไรหมี” ไอ้ตัวดียังมีหน้าหันซ้ายหันขวามองไปรอบๆ

“คนที่คุยเมื่อกี้ใคร”

“อ๋อ พี่คณินรุ่นพี่ที่คณะเขาเดินมาส่ง”

“เดินเองไม่เป็น? ต้องให้คนมาส่ง” เห็นหน้ามันแล้วหงุดหงิด ยังจะมาทำเป็นยิ้มอีก

“หมีเป็นไร โมโหใครมา” ดูมันยิ้มครับ อย่านึกว่ามันซื่อไม่รู้ว่าผมหงุดหงิดอะไร แรดมันคงกะแหย่ให้ผมพูด
หวังไปเถอะ

“หงุดหงิดคนเซ้าซี้ วันหลังไม่ต้องโทรตาม กลับไม่ได้ก็นอนนี่” ผมอยากแกล้งมันบ้าง จ๋อยเลย
หึๆ ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเหนือกว่า





“ใครมาส่ง” ผมถามทันทีที่ริวเดินเข้ามาในร้านของลิน

“พี่คิด” ริวลงนั่งข้างผม หยิบแก้วน้ำผมไปยกดื่มหมดแก้ว เหนื่อยอะไรของมันมาวะ

“ใคร?”

“พี่คณินไง หมีเคยเห็นแล้วนี่ วันที่ไปรับริวยังถามอยู่เลย”

“ทำไมไม่ให้คนขับรถไปรับ”

“ก็พี่คิดอาสามาส่ง ริวเลยไม่ได้โทรตาม”

“หึๆ”

“หัวเราะอะไรลิน”

เปล๊า” แล้วจะขึ้นเสียงสูงเพื่อ!!  แถมทำหน้าทำตามีเลศนัย

“ลินมีอะไรก็พูดมา”

“ไม่มี้ อย่าหงุดหงิดน่าแก่ คบเด็กก็แบบนี้แหล่ะ คิดไรมาก”

ขอบคุณเพื่อนช่วยได้มาก เดี๋ยวจะยุให้ซันมันไปชอบเด็กบ้าง ดูสิแก่อย่างลินจะนั่งเฉยๆ ไหม


“วันหลังอย่าไปรบกวนคนอื่นเข้าใจไหมแรด เราไม่ได้ลำบากอะไร รถก็มีคนขับรถก็มี ไม่อยากรอนานก็โทรไปบอกแต่เนิ่นๆ”

“ก็พี่คิดบอกว่าเต็มใจมาส่ง บอกว่ามาส่งริวทุกวันก็ได้”

“แรด!!!”

“เสียงดังอีกแล้ว หมีโกรธอะไรนักหนาไหนบอกริวมาสิ”

“ไม่ได้โกรธ”

“จริงเหรอ สักนิดก็ไม่โกรธเหรอ”

“ไม่”

“ชิ ปากแข็ง”

“พูดว่าอะไรนะ” ผมหรี่ตาลงมอง ไอ้ตัวดีทำเป็นไม่ได้ยิน หันไปเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร เดี๋ยวมันจะเจอดี





“หมีทางนี้”  ริวโบกมือให้ผมไหวๆ ผมโทรมาบอกให้มันรอ ผ่านมาแถวนี้พอดีจะแวะรับ
แล้วนั่นมันนั่งอยู่กับใคร ผมพยายามเพ่งมอง ไอ้เด็กเปรตนั่นอีกแล้ว

“พี่คิดนี่แด๊ดริว แด๊ดนี่พี่คณิน รุ่นพี่ที่คณะ”  ริวแนะนำให้ผมรู้จักกับรุ่นพี่ของมันเมื่อผมเดินไปถึง

“แด๊ด?!!!!”

ผมไปเป็นพ่อแรดมันตั้งแต่เมื่อไหร่ หนอยมีหนุ่มๆ มาขายขนมจีบหน่อย เลื่อนผมขึ้นเป็นพ่อเลยนะไอ้ตัวแสบ
ไหนมันบอกไม่เปลี่ยนใจแน่ๆ เรียนยังไม่ขึ้นปีสามเล่นผมซะแล้ว

“สวัสดีครับแด๊ด เห็นริวพูดถึงบ่อยๆ ดีใจที่ได้พบนะครับ”

“......”

“แด๊ด พี่คิดไหว้” ไอ้ตัวดีเขย่าแขนผม ที่ทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินที่รุ่นพี่มันทัก

“เขาไหว้พ่อริว ไม่ได้ไหว้พี่”

“งั้นผมไหว้พี่ก็ได้ครับ”  ไอ้เด็กสกินเฮดยกมือไหว้ผมอีกครั้ง นี่มันกะจะกวนผมใช่ไหม


“ไหว้พระเถอะ” ผมตอบปัดๆ ไป ไม่อยากรับไหว้มัน แต่ไม่พูดอะไรก็จะดูไม่ดี เดี๋ยวจะหาว่าเป็นผู้ใหญ่ไร้มารยาท

“พี่จะบวชพระเหรอครับ ผมขออนุโมทนาด้วยคน สาธุ” มันไม่พูดเปล่ายกมือขึ้นไหว้เสียท่วมหัว
ไม่เกรงใจว่าเป็นมหา’ลัย ผมจะอัดมันให้หายเกรียน

“แด๊ด อย่าไปถือพี่คิดนะ พี่เขาเป็นคนตลก”

ยัง ไอ้ตัวดียังแด๊ดอยู่ ขืนมันยังแด๊ดอีกทีมันจะเด็ธไม่รู้ตัว

“กลับได้หรือยัง” ผมถามมันเสียงขุ่น นี่บังคับเสียงที่สุดแล้วนะ ผมไม่อยากรังแกเด็กถึงมันจะน่าอัดให้เละก็เถอะ

“ได้แล้ว แต่พี่คิดขอติดรถไปด้วยนะ ถึงนั่งรออยู่ด้วยกันนี่ไง”

“หะ!!”

ไอ้ตัวดีมันไม่รู้จริงๆ หรือมันแกล้งโง่ ว่าผมกำลังหงุดหงิดเพราะไอ้พี่คิดของมันแค่ไหน

“ผมรบกวนด้วยนะครับพี่” 

“จะไปลงไหน” ผมกะว่ามันไปไหนผมจะไปอีกทาง อย่าหวังว่าจะได้ขึ้นรถผม

“ลงที่บ้านริวครับ” มันตอบแล้วยิ้มเผล่ ผมหันขวับไปมองหน้าไอ้ตัวดี มันทำเป็นไม่เห็นเสมองไปทางอื่น

วันนี้ผมต้องไปส่งริวที่บ้าน ริวจะกลับไปนอนบ้านทุกวัน จันทร์ พุธ ศุกร์ แต่ก็ไม่ตายตัวเสมอไปส่วนใหญ่ก็ขึ้นอยู่กับงานผม
กับตารางเรียนของริว

“ไปกันเถอะเนอะ ร้อนแล้ว” ริวเข้ามาจูงแขนผมจะให้ออกเดิน แต่ผมขืนตัวเอาไว้

“วันนี้ริวไม่ได้กลับบ้านขอโทษทีนะ”

“อ้าว” ไอ้หัวสกินเฮดหันไปมองหน้าริว

“นอน หมีลืมหรือเปล่าว่านี่วันพุธ” มันไม่ดูหน้าไม่ฟังน้ำเสียงผมเลยใช่ไหม ยั่วโมโหนักนะ

“ริว” ผมเรียกมันเสียงเข้ม ชักจะหมดความอดทนขึ้นทุกที

“อ่า..พี่คิดงั้นไว้วันศุกร์นะพี่ค่อยไป ดีเหมือนกันพี่คิดจะได้เอาเสื้อผ้ามาด้วย วันนี้ไม่ได้เตรียมไรมาสักอย่าง”

นี่!! มันกะจะไปค้างบ้านริวงั้นเหรอ ไอ้หล่อมึงไม่ได้ตายดีแน่

“เอางั้นเหรอ” มันทำหน้าผิดหวังไม่เกรงใจผมที่ยืนหัวโด่อยู่

“ก็ได้ งั้นวันศุกร์เอารถพี่ไปจะได้ไม่ต้องรบกวนพี่เขามารับ”

“ได้ๆ งั้นพรุ่งนี้เจอกันพี่คิด หวัดดี”

“ครับ แล้วเจอกัน” มันยิ้มอ่อนยิ้มหวานให้กันจนพอใจ ถึงหันมาส่งยิ้มกวนๆ ให้ผม

“สวัสดีครับพี่ วันหลังคงได้เจอกันใหม่นะครับ”

“ผมไม่ใช่พี่ริว” ผมบอกมันเสียงห้วน ทนให้มันเรียกพี่ๆ ต่อไปไม่ไหว

“งั้นก็สวัสดีครับแด๊ด ลาล่ะครับ”

“ผม..ไม่..ใช่..แด๊ด........”

“ผม..เป็น..สามีริว..เข้าใจคำนี้ไหม”

ผมจ้องหน้าหาเรื่องมันเต็มที่ กะว่าขืนโวยวายหรือทำเป็นไม่สนใจอีก มหา’ลัยก็มหา’ลัยล่ะวะ
ขอสั่งสอนเด็ดหัวเกรียนนี่หน่อยเถอะ

“เข้าใจพี่ husbandริวใช่ไหมล่ะ สวัสดีคร้าบพี่husband ไว้เจอกันใหม่นะครับ บายริว”
มันยิ้มทะเล้นให้ผม หันไปโบกมือให้ริว ก่อนเดินผิวปากกวนประสาทผมออกไป

ผมหันไปจ้องไอ้ตัวดี มือมันยังไม่เอาลงจากการโบกมือลาไอ้เด็กเวรนั่นเลย

“ริว ไปขึ้นรถเดี๋ยวนี้”

“คร้าบ คร้าบ ดุจริงวุ้ย หมีนี่”

“เรียกหมีได้แล้วเหรอ พอมันไม่อยู่ไม่ใช่แด๊ดแล้วสิ” ผมอดประชดมันไม่ได้ ถ้าเอาเทอโมมิเตอร์มาวัดผมตอนนี้
ก็ทะลุร้อยองศาล่ะครับ

“มั้ง” มันตอบผมแล้ววิ่งจู้ดไปรอที่รถ ผมบอกได้คำเดียวเลยว่ามีเรื่องแน่ครับ




“มีอะไรจะพูดไหมริว”

“มี”

“ว่ามา พี่รอฟังอยู่”

“หิว แวะทานไรกันก่อนนะหมี กลับคอนโดใช่ไหมหรือกลับบ้านหมี”

“อย่ามาเปลี่ยนเรื่องริว ตกลงไอ้เด็กหัวเกรียนนั่นมันยังไง คิดจะนอกใจพี่เหรอ”

“หมีสนใจด้วยเหรอ นึกว่ายุ่งจนลืมเขาแล้ว”

“นี่งอนพี่ใช่ไหม บอกแล้วว่ามีอะไรให้บอกห้ามทำประชด”

“ริวไม่ได้ประชด”

“แล้วชวนมันไปนอนที่บ้านทำไม สนิทกันมากขนาดนั้นเลย?”

“หึงเหรอ” มันเปลี่ยนจากหน้างอเป็นยิ้มหน้าบาน

“ฝันไปสิ”

“ไม่หึงแล้วสนใจทำไมเล่า ริวไม่ได้ทำอะไรผิด แค่ชวนพี่ที่สนิทด้วยไปนอนค้างที่บ้านใครๆ เขาก็ทำกัน”

“ริว”

“หรือไม่จริง ตอนเรียนหมีไม่เคยไปค้างบ้านรุ่นน้องบ้างหรือไง”

“มันไม่เหมือนกัน”

“ไม่เหมือนตรงไหน”

ผมไม่ตอบ กระพริบไฟตีเข้าข้างทาง หาที่จอดได้ก็คว้ามันเข้ามากอด

“ตรงที่ริวเป็นเมียพี่ ห้ามไปยุ่งกับคนอื่นเด็ดขาด”  ผมไม่รอให้ริวพูดต่อ จับหน้ามันเข้ามาจูบ
ใครขับผ่านไปผ่านมาจะเห็นก็ช่าง ตอนนี้ผมอยากให้เห็นกันเยอะๆ ให้ไอ้สกินเฮดนั่นเห็นด้วยก็ยิ่งดี

“อื้อ.หมี.ปล่อย”

“ไม่”  ผมไม่สนใจเสียงร้องห้าม จับมันจูบจนปากเจ่อ โทษฐานทำร้ายจิตใจผม

“จะทำแบบนี้อีกไหม”

“ทำ”

“ริว!!” คราวนี้ผมกระชากมันข้ามมานั่งเบาะคนขับ จับเอวมันเข้าชิด จูบแบบไม่ให้โอกาสมันหายใจ
ลิ้นเอย ปากเอย จมูกเอย มือเอย อะไรใช้จู่โจมมันได้ผมเอาหมด

“ว่าไง ตอบพี่มา” ผมปล่อยให้ริวได้หายใจ มันหอบจนตัวโยน แต่เห็นหน้าอกมันยกขึ้นลงแล้วตามแรงหายใจ
ผมดันเผลอกลืนน้ำลาย อยากดื่มนมตอนบ่ายขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“ไม่.ไม่ทำแล้ว” ริวรีบตอบเร็วปรื๋อ เมื่อเห็นผมหันไปให้ความสนใจกับยอดอกแทนคำตอบ

“ดีมาก อย่าให้พี่เห็นอีกนะ”

“อื้อ” ริวพยักหน้า พยายามก้มลงซุกอกผมเพื่อให้ยุติการจู่โจม

“แต่หมีต้องตอบเขามาก่อน”

“ว่า?” ผมงับติ่งหูริวเล่น

“อื้อ..อย่าสิ ฟังกันก่อน”

“ก็พูดสิ ยิ่งพูดช้าพี่ยิ่งขี้เกียจฟังนะ”

“หมีต้องบอกมาก่อน ว่าหึงเขาใช่ไหมที่เป็นแบบนี้อะ”

“อยากจะรู้ให้ได้ใช่ไหมเรา อยากจะได้ยินจริงๆ นะคำนี้”

“อยากสิ ก็หมีไม่ค่อยพูดหวานๆ เลย ริวอยากรู้นี่ว่าหมียังรักริวมากอยู่หรือเปล่า”

“เฮ้อ แรดก็ยังเป็นแรดอยู่วันยังค่ำ และริอ่านบอกว่าเป็นกวางน้อย”

“หมี!!”


“หึง...หึงมาก หวงมาก พอใจไหม?”

“อื้อ” มันพยักหน้ากับอกผม ผมไม่เห็นหน้ามันชัดแต่เห็นหูมันแดงเต็มสองตา ทีอย่างนี้มาทำเขิน

“ที่พี่เคยบอกว่าจะให้เวลาริวจนเรียนจบเผื่ออยากเปลี่ยนใจยกเลิกให้หมด ห้ามไปไหน ห้ามมีใครเข้าใจไหม
พี่จับได้เอาถึงตาย”

“หมี!!” ริวเด้งตัวออกขึ้นมาจ้องหน้าผม นอกจากหน้าแดง หูแดงแล้ว ตอนนี้มันยังตาแดงอีกด้วย

“เข้าใจไหมครับ”

“อื้อ..อื้อ” ริวพยักหน้าถี่ๆ น้ำตาก็ไหล ปากก็ยิ้ม จมูกก็สูดน้ำมูก ไอ้แรดเอ๊ย

“รักแรดนะ”

“รักหมี” คราวนี้ไม่ต้องจูบมันก่อน มันจัดการฟัดผมเองเสร็จสรรพ จูบดะไปหมด

“เข้าใจกันแล้วนะ ไม่ต้องน้อยใจพี่แล้ว และอย่าประชดพี่แบบนี้อีก ตกลงไหม”

“อื้อ..ตกลงครับ”

“กลับบ้านกัน” ผมจูบริวอีกที ก่อนอุ้มย้ายกลับไปนั่งที่ ขืนมากกว่านี้ไม่ต้องขับรถกันแล้วครับ มันจะขับไม่ไหวเอา
เวลายังมี ถึงบ้านเมื่อไหร่เจอกัน





Kidkanin

ไง ถึงบ้านหรือยัง
..............................................ยัง อยู่บนรถ
เรียบร้อยดี ไม่ตีกันตายใช่ไหม
..............................................เรียบร้อยมากกกกกก ^____^
อย่าลืมสัญญา
..............................................รับรองน่าพี่ วันศุกร์เก็บกระเป๋ามาได้เลย
ให้มันได้อย่างนี้น้องรัก

เยี่ยม o13

อย่าลืม!! ห้องนอนเรย์อยู่ไหนบอกพี่ด้วย






พิมพ์อะไรนักหนา คุยกับใคร เอามาดูสิ

หมีอย่า!!!!!!!!!!!!

..........................................................END..............................................................         
 ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะคะ เน้นอ่านสบาย ยิ้มๆ กันไปเหมือนเดิม ｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=53637.0) (อัพตอนที่ 1แล้วค่ะ)
edit** ตอนพิเศษ2 ลงวันศุกร์นะคะ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 10-05-2016 14:59:20

พี่เรย์โดนสังเวยไป

ริวนี่ร้ายจริงๆ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 10-05-2016 15:18:36

 :mew1:  อ้าว งานนี้พี่เรย์โดนเล่นซะแล้ว
บุกถึงห้องน้อน กรี๊ดด
น้องริวนี่น้อ ร้ายจริงเชียว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 10-05-2016 15:22:33

น้องริวคะะะ มีการหาแฟนให้พี่ชายเหรอคะะะ  :hao7:
เรย์งานเข้าแล้ว //โบกมือขอตอนพิเศษคู่เรย์ต่อคะะะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: FaiiFay_Elle ที่ 10-05-2016 15:35:04

กรี้ดดด มาทำให้อยากละก็จากไป  :hao5: :hao5:
อยากให้มีภาคน้งเรย์ต่อ  :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 10-05-2016 15:39:29

พี่เรย์โดนน้องริวเอาไปขายซะแล้ว :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 10-05-2016 16:05:20

อ้าวน้องริวเล่นพี่เรย์ซะแล้ว555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 10-05-2016 16:06:52

เรย์จะรู้ตัวไหมว่าโดนน้องชายตัวแสบจับตัวเองใส่พานถวายให้รุ่นพี่ 

น้องริวเจ้าเล่ห์ยังไง พี่ปั้นก็ยังรู้ทันและแกล้งน้องริวได้ตลอด

อยากอ่านคู่เรย์ - คนิน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 10-05-2016 16:33:33

พี่หมีเอ๊ยยยยย ยังไงก็ต้องยอมน้องแหละเนอะ ก็น่ารักซะขนาดน้ให้ทำไงได้ กับพี่คิดนี่... สงสารน้องเรย์ล่วงหน้าค่ะ อย่าไปกวนตีนน้องนะคะรู้เปล่า นี่ศิษย์พี่ปั้นนะคะ กวนตีนมาโดนเตะก้านคอสลบก่อนได้ทำอะไรแน่ 55555555555555 แต่พี่ปั้นนี่ก็... ร้อนแรงนะคะ ชอบตอนพี่ปั้นบอกให้ยกเลิกที่บอว่าดูๆกันไปให้หมด แหม่ หลงน้องริวมากนะคะเนี่ยยยย ดูเหมือนจะอัพสกิลความหื่นเพิ่มขึ้นด้วย อะไรคือจู่ๆอยากกินนม ข่นบ้าาาาาาา แต่...กันบนรถนี่ก็...... เว้ยยยย ไม่ๆ เราไม่หื่นดิ แงงงงง พี่ปั้นสู้ๆ อดใจให้ได้จนถึงคอนโดนะคะ!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 10-05-2016 16:57:21

แรดช่างร้ายนักเอาพี่เรย์ไปขายเสียแล้วร้ายกาจมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 10-05-2016 17:50:31

อ้าวๆ
นี่มีอะไรกับเกี่ยวข้องกับพี่เรย์หรือเปล่า 555
น้องริวชักศึกเข้าบ้านให้ซะอย่างนั้น

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-05-2016 18:01:32

สงสารเรย์จังผู้ที่ไม่รู้ชะตาชีวิตตัวเองเลยว่าโดนน้องทำอะไรไว้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: npsp2555 ที่ 10-05-2016 19:18:39

ขอบคุณค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 10-05-2016 19:37:46

ไอ้ตัวแสบบบบ 5555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 10-05-2016 19:43:35

พี่เรย์ก็โดนไปด้วยซะแล้ว  o18 o18

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 10-05-2016 19:49:51

วิธีเรียกความสนใจของน้องริว พี่ปั้นหวงซะเกือบหลุดผู้ใหญ่  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 10-05-2016 20:05:08

สงสารเรย์!!!!


อุตส่าห์นึกว่าตะหมดภาระปลดแอกจากริวได้แต่ไหงหนักกว่าเดิมถึงขนาดโดนจับสังเวยแผนการยั่วหมี 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 10-05-2016 20:34:40

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 10-05-2016 21:38:16

เอ้า เฮ้ย พี่เรย์ขรา~~ 5555 มีแววรับสูงมากจุดๆ นี้
กะแล้วว่าหน้าม้าก็แรดรักหมีจะตาย หมีก็หวงน้องจะแย่ ทำมาตีหน้าขรึม
น่ารักมากๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 10-05-2016 21:38:26

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 10-05-2016 22:07:50

ฉิบหายแหละ...บ้านนี้ได้ลูกเขย สองเลยเว้ยเฮ้ย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 10-05-2016 22:08:41

 :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 10-05-2016 22:40:48

แสบจริงๆ หนูริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 10-05-2016 23:32:14

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-05-2016 23:36:54

ริวร้ายอ๊ะ แอบขายพี่ชายตัวเอง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 11-05-2016 11:02:27

แรดก็คือแรด 5555555555
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 11-05-2016 11:19:29

 :laugh: น้องริวขายคุณพี่ซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 11-05-2016 11:24:33

หมีหึงหวงอะไรก็พูดตามที่คิดไปเลย แรดรอฟังอยู่ :katai3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 11-05-2016 13:29:34

ริว...เจ้าตัวแสบ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 11-05-2016 18:57:52

เรย์ รายต่อไป... :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 11-05-2016 20:19:52

 :laugh:

หัวเราะดังมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 11-05-2016 20:28:47

 :m20: เสร็จแน่แรดน้อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 12-05-2016 00:23:45

น่ารักกก
คู่หลักวีร์ปุ่นน่ารักมากก ผัวรักผัวหลงอะไรเบอร์นั้นนอะ55555
คู่รองก้แซ่บบบบบบลืมม ปั้นริว ชอบคู่นี้มากกอะ
แตกต่างอย่างลงตัว กินเด็กอะพี่ปั้น ริวก้ยั่วววซะ
พี่ลินก้นะ ยอมแล้วกับผู้หญิงคนนี้ แม่ก้คือแม่ค่ะ5555
ของคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ

รอคู่เรย์ด้วยคนนนค่าาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 12-05-2016 01:39:31

มีโอ้โหวววว นางร้ายมากเอาพีาชายติดสินบน ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 12-05-2016 09:32:21

แสบมากริววววว
สงสารเรย์จริงๆ บทก็ไม่ค่อยจะมี
ยังโดนริวจับไปเปนเครื่องเส้นอีก 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-05-2016 12:25:12

ฮ่าๆ พี่เรย์เป็นของเซ่นไปซะงั้น
ป.ล.ขอตอนพิเศษที่พี่เรย์ถูกเซ่นสังเวยด้วยนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 12-05-2016 12:46:05

โถ่เรย์ ไม่รอดแน่นอน 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: Alicia ที่ 12-05-2016 14:03:14

พี่เรย์กำลังจะโดนสังเวยซะแล้ว 55555
หมีกับแรดน่ารักกันเหมือนเดิม ><

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-05-2016 15:00:49

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 12-05-2016 15:12:10

ว้ายย หมีขี้หึง
น้องรอวร้ายอ่าาา ขายพี่ชายขนาดนี้เพื่อให้หมีหึง
อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 12-05-2016 18:37:03

โธ่ๆ น้องริวคิดจะทำตัวเป็นแม่สื่อซะงั้นอ่ะ  :laugh:
เรย์จ๊ะ นายเสร็จแน่  :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 12-05-2016 22:32:00

5555555 เซ่นด้วยพี่เรย์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ1 ] 10/05/16 ★ P.64
เริ่มหัวข้อโดย: A_Narciso ที่ 13-05-2016 05:51:20

น่ารักๆๆๆ...ทุกคู่เลยค่ะ  (แต่แอบเทใจให้น้องริวพี่ปั้นเยอะนิดนึง)
ขอบคุณคนเขียนค่ะ..จะติดตามผลงานต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ2 ] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 13-05-2016 17:32:47

ตอนพิเศษ 2 : เมื่อหมูปุ่นอยากเซอร์ไพรส์

ผมคิดมาสองเดือนแล้ว ตั้งแต่วันที่คุณวีร์ให้แหวนว่าผมอยากทำอะไรให้คุณวีร์บ้าง
จะทำแหวนให้ก็ซ้ำ ดูไม่มีจินตนาการ แถมวงนี้ก็ใส่ติดนิ้วกันตลอดเวลาอยู่แล้วทั้งผมทั้งคุณวีร์
จะจัดงานเลี้ยงเซอร์ไพรส์ คุณวีร์ก็ไปงานเลี้ยงบ่อยมาก บ่อยจนบ่นว่าอยากอยู่บ้านสบายๆ สงบๆ มากกว่า

เมื่อผมคิดอะไรไม่ออก และใช้เวลาผ่านมานานเกินไป จึงเริ่มคิดว่าควรอาศัยตัวช่วย
ผมโทรหาคุณลินก่อนเป็นคนแรก

“คุณลิน ผมอยากทำอะไรเซอร์ไพรส์ให้คุณวีร์แต่นึกไม่ออก คุณลินว่าผมทำอะไรดีครับ”

“อยากเซอร์ไพรส์?”

“ครับ”

“ไม่ยาก นายก็ฉีกสัญญาทิ้งเลยทั้งสองฉบับ เก็บกระเป๋าออกจากบ้าน จบ วีร์ไม่เซอร์ไพรส์ให้มาตบ”

“เอ่อ....”

“เชื่อสิ ทำเถอะ สนุก อยากดู”

“ขอบคุณครับคุณลิน” ผมวางสายด้วยความสะพรึงกลัว นึกเห็นใจอนาคตของคุณซันขึ้นมาตะหงิดๆ
การมีภรรยาอย่างคุณลินต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งมากผมบอกได้เลย

คนต่อไปคือพี่ปั้น ไม่คิดว่าจะได้คำตอบถูกใจหรอกครับ อาจจะโดนด่าด้วย แต่ชั่วโมงนี้มันคิดไม่ออกจริงๆ
ลองดูเผื่อฟลุ้กได้อะไรดีๆ

“ทำไมต้องเซอร์ไพรส์ ปุ่นถามวีร์เลยว่าอยากได้อะไร ซื้อของได้ตรงกับที่อยากได้คือเซอร์ไพรส์ที่ดีที่สุด เชื่อพี่”

ผมไม่แปลกใจเลยที่พี่ปั้นมันยังโสดจนได้มาเจอกับน้องริว แฟนคนก่อนๆ หายวับ กี่คนๆ ก็เลิก ไม่ผู้หญิงทนพี่ปั้นไม่ไหว
ก็พี่ปั้นนั่นแหล่ะทนผู้หญิงไม่ไหว เป็นโชคดีของพี่ปั้นแล้วที่ได้น้องริวเป็นแฟน

มาถึงคนต่อไป ผมเลือกโทรหาคุณซัน เพื่อนสนิทกันแถมน่าจะธรรมดาที่สุดแล้ว

“วีร์ชอบสะสมนาฬิกา” เห็นไหมผมมาถูกทางแล้ว ตื่นเต้นๆ

“แต่มันแพงนะปุ่น จะซื้อเหรอ” เอ่อ อันนี้ลืมคิดครับ

คุณวีร์ให้ผมไปเปิดบัญชีใหม่ เอาเงินเข้าให้ผมทุกเดือน แต่ผมไม่กล้าเอาออกมาใช้ครับ เลยเก็บไว้อย่างนั้น
ใช้แต่เงินเดือนที่บริษัทจ่ายให้ ผมยังทำงานตำแหน่งเลขาส่วนตัวคุณวีร์อยู่ ตอนนี้รับเงินโดยตรงจากบริษัทแล้ว
ไม่ได้รับจากพี่ปั้นเหมือนเมื่อก่อน

“มีอย่างอื่นอีกไหมครับ ผมมีงบไม่มาก”

“ที่วีร์สะสมก็มีแค่ นาฬิกา รถ ที่ดิน นอกนั้นก็ของใช้ทั่วไป ปุ่นซื้อพวกเสื้อผ้าให้ก็ได้มั้ง ปุ่นให้อะไรวีร์มันก็ดีใจทั้งนั้นแหล่ะ”

“ขอบคุณครับคุณซัน”  นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของความต่างที่ลงตัว นี่ถ้าไม่ใช่ผู้ชายไม่คิดอะไรมากอย่างคุณซันมีหรือ
จะอยู่กับคุณลินได้

ผมเหลือสองคนสุดท้าย ระหว่างเรย์กับน้องริว ผมว่าเรย์คงคล้ายคุณซัน ส่วนน้องริวผมรู้ว่าต้องมีแผนการมากมาย
ที่น่าสนใจ แต่ที่ผมไม่เลือกโทรหาเป็นคนแรกๆ เพราะความเฮี้ยวผสมแรดอย่างที่พี่ปั้นมันเรียกนั่นแหล่ะครับ
ยอมรับว่ากลัวใจจริงๆ

แต่ในเมื่อไม่มีทางเลือกก็ต้องโทรครับ

“เซอร์ไพรส์เหรอพี่ปุ่น โห สบายมาก เดี๋ยวริวช่วยเอง รับรองพี่วีร์คิดไม่ถึง เซอร์ไพรส์ได้แน่นอน”

“อะไรครับ ไม่เอาอะไรแปลกๆ นะครับน้องริว”

“พูดงี้ได้ไงพี่ปุ่น ริวไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอกน่า”

“ขอโทษครับน้องริว งั้นเอาตามน้องริวว่าเลยครับ”
น้ำเสียงน้องริวงอนผมมากครับ ผมเลยต้องรีบง้อโดยด่วน ว่าไงว่าตามกัน

“โอเค เดี๋ยวขอริวไปนั่งคิดก่อนนะ คิดออกแล้วจะโทรหาพี่ปุ่นทันที”

“ขอบคุณครับ พี่ฝากด้วยนะน้องริว”

“ไม่ต้องห่วง เชื่อใจริวได้”




วันนี้ผมกับน้องริวมาเดินเลือกซื้อของด้วยกันครับ คุณวีร์เข้าประชุมกับพี่พร ผมเลยสบโอกาสแอบออกมาได้
เราเริ่มจากร้านดอกไม้ เลือกชนิดของดอกไม้ที่ชอบ คุยเรื่องสไตล์การจัด เสร็จแล้วก็ต่อด้วยร้านขายเทียนหอม
หลังจากนั้นก็ถึงเวลาไปหาซื้อของสำคัญ

“ไปซื้อน้ำมันหอมกัน” 

นี่คือส่วนที่พิเศษสุดครับ ผมแอบไปเรียนนวดมา น้องริวจัดการหาครูมาสอนให้ที่คอนโดน้องริว
เวลาไปเรียนผมบอกคุณวีร์ว่าไปซื้อของกับน้องริว คุณวีร์ก็ไม่ได้ว่าอะไรยอมให้ไปแต่โดยดี

ผมกับน้องริวช่วยกันเลือกจนได้กลิ่นที่ถูกใจ เป็นกลิ่นลาเวนเดอร์ มันช่วยให้ผ่อนคลายลดความตึงเครียด

“แค่นี้ก็พอแล้ว พี่วีร์จะได้พักผ่อนสบายๆ พักนี้งานยุ่งนี่ใช่ไหม”

“ใช่ครับ” ผมดูของที่หอบหิ้วกันมา เหลือแค่ดอกไม้ที่ทางร้านจะเป็นคนเข้าไปจัดให้

“น้องริวว่าคุณ์วีร์จะชอบไอเดียนี้ไหมครับ”

“เชื่อริวเถอะ รับรองว่าพี่วีร์ต้องชอบ”




ผมกับน้องริวเลือกวันศุกร์ เพราะเสาร์อาทิตย์นี้คุณวีร์ไม่มีงาน จะได้พักผ่อนได้เต็มที่
น้องริวจะเข้าไปที่บ้านตอนบ่าย เพราะร้านดอกไม้จะเข้าไปจัดสถานที่ ผมตื่นเต้นจนเหงื่อออก กลัวมากว่าคุณวีร์จะจับได้

“คุณวีร์ครับผมปวดหัว รู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเลย ผมกลับก่อนได้ไหมครับ”
ผมเข้าไปหาคุณวีร์ที่ห้องเมื่อนาฬิกาบอกเวลา 15.00 น.

“ไปหาหมอไหมปุ่น พี่พาไป” คุณวีร์รีบเข้ามาจับหน้าผากผม

“ตัวก็ไม่ร้อนนี่”

“ไม่มีไข้หรอกครับแค่รู้สึกปวดหัว”

“อืม งั้นก็เอาสิ ให้คนขับรถไปส่งนะอย่ากลับเอง”

“ครับผม เอ่อ..คุณวีร์ครับ”

“ครับปุ่น”

“คุณวีร์กลับเร็วๆ นะครับ ผมไม่อยากอยู่คนเดียว”

 แม่บ้านเราไม่นับก็ได้ใช่ไหมครับ ต้องทำอ้อนๆ ไว้ก่อน เกิดคุณวีร์ติดธุระด่วน กลับช้าเสียแผนหมด

“ปวดหัวมากเหรอ งั้นพี่กลับพร้อมปุ่นเลยดีกว่า”

“ไม่ครับ ไม่เป็นไร ผมไม่ได้เป็นอะไรมากเดี๋ยวคุณวีร์เสียงาน ถ้าไม่ไหวผมจะโทรหาครับ”

“งั้นก็ได้ แต่ถ้าไม่ไหวต้องโทรบอกพี่นะ”

“ครับ”

โอ๊ย โล่งๆ นึกว่าจะออกมาไม่ได้เสียแล้ว ผมรีบกลับมาบ้าน กลัวน้องริวรอนาน




พอไปถึง น้องริวเนรมิตห้องนอนผมเหมือนอย่างกับห้องในสปา จัดดอกไม้ไว้ตามมุมต่างๆ  วางเทียนหอมไว้ทั่วห้อง
มีขวดแชมเปญ แก้วสองใบพร้อมถาดผลไม้วางไว้ข้างๆ เป็นลูกเชอร์รี่กับสตรอเบอรี่อย่างละครึ่ง

อืม มันก็ไม่น่ากลัวอย่างที่ผมคิด คือผมยอมรับว่ากังวลมาตลอด กลัวน้องริวจะติดเรท 18+ แต่โชคดีที่ไม่ใช่
มันให้ความรู้สึกผ่อนคลายเหมือนอยู่ในสปาจริงๆ

“ริวสั่งพี่พรไว้แล้วว่าถ้าพี่วีร์ออกมาตอนไหนให้โทรมาบอก เดี๋ยวพี่ปุ่นรีบทานข้าวเย็นก่อนจะได้รอทำเซอร์ไพรส์ในห้อง
ส่วนพี่วีร์เดี๋ยวริวลงไปรับหน้าเอง จะบอกว่าพี่ปุ่นเพิ่งหลับไปอย่าเพิ่งขึ้นไปกวน จะบังคับให้ทานข้าวให้เสร็จถึงจะ
ปล่อยให้ขึ้นมา เชื่อมือริว ไม่ผิดแผนแน่นอน”

“ครับ พี่ฝากริวด้วยนะ” 

ผมมองไปรอบๆ ห้องอย่างพอใจ ที่นอนเปลี่ยนผ้าปูใหม่เรียบตึง ผมสั่งแม่บ้านไว้ตั้งแต่ตอนเช้า
ห้องสะอาดหมดจด มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ เดี๋ยวถ้าผมจุดเทียนหอมอีกอย่าง จับคุณวีร์นอนนวดน้ำมัน
คุณวีร์ต้องรู้สึกสบายมากแน่ๆ จะว่าไปเซอร์ไพรส์ผมนี่ก็ไม่เลวเลยนะ ต้องขอบคุณน้องริวจริงๆ





น้องริวโทรขึ้นมาดังเพียงครู่เดียวแล้ววาง เป็นสัญญาณว่าคุณวีร์เดินขึ้นมาแล้ว
ผมยืนแอบอยู่หลังประตู ในห้องมีเพียงแค่แสงเทียนที่วูบไหวไปมา เสียอย่างเดียวขาดเพลงแบบในสปาไม่อย่างนั้นเป๊ะมาก

คุณวีร์เปิดประตูเข้ามา ผมเอามือบังหน้าอกตัวเองเอาไว้กันมันกระแทก

“เอ๊ะ” ผมได้ยินเสียงคุณวีร์หลุดออกมาเบาๆ สายตากวาดมองไปรอบห้อง ผมรีบปิดประตู แล้วไปยืนอยู่ด้านหลังคุณวีร์

ผมสอดมือเข้าไปโอบเอวคุณวีร์เอาไว้ หน้าแนบชิดหลัง

“ชอบไหมครับ”

“ชอบครับ ตัวอ้วนทำให้พี่สินะ สวย”

ผมพยักหน้ากับแผ่นหลังที่คุ้นเคย กอดแน่นๆ อีกที ก่อนค่อยๆ คลายมือ

“ไปทีเตียงกันครับ ผมมีเซอร์ไพรส์ให้คุณวีร์ด้วย”

“นี่ก็เซอร์ไพรส์มากแล้วนะ มีมากกว่านี้อีกเหรอตัวอ้วน”

“แน่นอนสิครับ แต่คุณวีร์ต้องหลับตาก่อน นอนหันหลังด้วย ตกลงไหมครับ”

“ครับผม แล้วแต่ตัวอ้วนบัญชาเลย พี่ตื่นเต้นนะ ตื่นทั้งตัวเลย”

เอิ่ม ผมคิดอยู่แล้วว่าคุณวีร์จัดการยาก แต่ไม่ยอมหรอกครับ เสียเวลาเรียนตั้งนานมันต้องได้ใช้สิ

 “ไม่ใช่แบบนั้นสิครับ คุณวีร์อะ แบบนั้นคุณวีร์ทำออกบ่อยยังจะเซอร์ไพรส์อีกเหรอครับ”

“หึๆ พูดอย่างนี้ไม่รู้จักพี่ซะแล้ว” 

ผมรีบดันคุณวีร์ให้เดินไปที่เตียง ยังดีที่ยอมทำตามแต่โดยดี

“ถอดเสื้อกับกางเกงด้วยครับ”

“หือ แล้วไหนบอกว่าไม่ใช่แบบนั้นไง” นี่ก็เข้าเรื่องจริง

“คุณวีร์อะ ห้ามพูด ทำตามที่ผมบอกก็พอ ไม่งั้นผมจะโกรธนะครับ”  ต้องขู่ครับ ไม่อย่างนั้นกว่าจะเอาพ่อเจ้าประคุณ
ขึ้นไปนอนนวดได้สงสัยอีกหลายชั่วโมง

คุณวีร์จัดการถอดเสื้อนอก เนคไท เสื้อเชิ้ตออก และตามด้วยเข็มขัดและกางเกง พอมือใหญ่จับขอบกางเกงในเท่านั้นแหล่ะ
ผมนี่ร้องห้ามเสียงหลง

“ชิ้นนั้นไม่ต้องครับ ใส่เอาไว้เถอะ”

“นึกว่าอยากให้ถอดหมด พี่กะอำนวยความสะดวกเต็มที่เลยนะ”

“ขึ้นไปนอนคว่ำหน้าบนเตียงเลยครับ บอกแล้วว่าห้ามพูดมาก วันนี้ห้ามใช้เสียงครับ เน้นความสงบ”

“โอเคครับ วันนี้ตัวอ้วนดุชะมัด”


คุณวีร์ขึ้นไปนอนคว่ำหน้าลงกับหมอน ผมเห็นคุณวีร์เปลือยก็บ่อย แต่มองทีไรมันก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้สักที

ผมหยิบขวดน้ำมันหอมที่วางซ่อนไว้ ก่อนตามขึ้นไปนั่งบนเตียง คุณวีร์นอนหลับตาพริ้ม ที่มุมปากมีรอยยิ้มแตะแต้มอยู่

เดี๋ยวจะยิ้มยิ่งกว่านี้ พี่ปุ่นฝึกมาอย่างดี รับรองสปาก็สปาเถอะ


“เฮ้ย ตกตก” ผมมัวแต่ยุ่งกับการจะเปิดฝาขวดน้ำมันหอม รู้ตัวอีกทีคนที่นอนคว่ำอยู่ก็พลิกขึ้นมานอนหงาย
แถมคว้าผมลงไปนอนกอดไว้กับอก

“หือ นี่ใครครับ ไม่ใช่ตัวอ้วนของพี่นี่”

“คุณวีร์อะ”

“ไหนนั่งให้พี่มองชัดๆ สิ”  คุณวีร์จับผมขึ้นนั่งบนต้นขา มองผมตาเยิ้มไปหมด

“ไม่ใช่จริงๆ ด้วย นี่หมอนวดมาจากสปาไหนครับ” คุณรองประธานไม่พูดเปล่า มือก็ลูบต้นขาผมไปมา

“อย่าแซวสิครับคุณวีร์”

“ไม่ใช่หมอนวดสินะ ไม่ใช่ตัวอ้วนด้วย ไหนชื่ออะไรเรา”

คุณวีร์เอามือมาแตะคางผม ไล้นิ้วไปทั่ว ก่อนดึงผมลงไปประกบปากแนบชิด

“อืม หวาน พี่ขอทานของหวานเลยได้ไหมครับ เมื่อกี้ทานของคาวยังไม่ได้ทานของหวานเลย”

“ไม่ได้” ผมรีบส่ายหน้าเร็วๆ ขืนให้ทานของหวานก่อนก็ไม่ต้องนวดแล้วล่ะครับ

“ให้ผมนวดให้คุณวีร์ก่อนนะครับ ผมเรียนมาเลยนะ ต่อไปจะนวดให้เวลาคุณวีร์บ่นปวดเมื่อย”

“เมียพี่น่ารักที่สุด” แล้วก็ตามมาอีกสองสามจุ๊บตามระเบียบ ชมเปล่าๆ ไม่มีหรอกครับ พี่ปุ่นช้ำตลอด


“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจปุ่นครับพี่ไม่ขัด เริ่มนวดจากตรงนี้นะ” มือใหญ่จับมือผมไปแตะที่กึ่งกลางลำตัว

“พี่อยากผ่อนคลายจะแย่แล้ว ทำให้พี่หน่อยนะครับ”

ผมเริ่มปลงตก สงสัยว่าคงไม่ต้องนวดแบบที่เรียนมาแล้วล่ะ ทำใจเถอะปุ่นเอ๊ย

ผมจับลูกค้าพิเศษไว้ในอุ้งมือ พี่อนาคอนด้าก็ใจร้อนเหลือเกินแป๊บเดียวขยายตัวเสียเต็มที่

“อืมม  รู้หรือเปล่าว่าวันนี้ตัวอ้วนเซ็กซี่แค่ไหน”

“ลูกชายพี่มันตื่นเต้นใหญ่เลยเห็นไหม” ผมกำลังตั้งใจปฏิบัติภารกิจ คนตัวโตก็เอาแต่พูดไม่หยุด
เสียงแหบพร่าฟังแล้วจั๊กจี้หู

“อ้า..อย่างนั้นครับ”

“อืม ตัวอ้วนเก่ง..เก่งมาก” คุณวีร์ปล่อยให้ผมทำต่ออีกแป๊บเดียวก็ดึงผมเข้าหาตัว

ปากร้อนๆ แนบเข้ามาหา คุณวีร์ดูดริมฝีปากผมทั้งบนและล่าง ลิ้นร้อนควานไปทั่ว ทำเหมือนกำลังหิวโหยผมเหลือเกิน
นานๆ ผมจะเห็นคุณวีร์เป็นแบบนี้ ปกติคุณวีร์จะคุมตัวเองได้เสมอ

“ไหนร้องหน่อยสิครับ” คุณวีร์พูดชิดปากผม

เอาจริงอะ ขอกันอย่างนี้เลยเหรอ ผมรีบสั่นหน้าปฏิเสธ อยู่ๆ จะให้พี่ปุ่นร้อง ไม่เอา

“นะครับคนดีของพี่” ตายสิครับเจอคำนี้เข้าไป พี่ปุ่นก็ตายสิ

เอาวะ ร้องก็ร้อง


“เมี้ยว”

“โอ๊ยน่ารักอะไรอย่างนี้ ขออีกทีสิครับ”

“เมี้ยว” ผมร้องออกไปเบาๆ

“น่ากินเกินไปแล้ว พี่ไม่ไหวขอกินล่ะนะครับ ”

คุณวีร์พลิกตัวจับผมลงนอนข้างใต้ มือไม้เกเรไปทั่ว ระดับความหื่นทะลุเพดาน
ผมคิดอยู่แล้วเชียว ถึงให้หลับตาก่อน กะว่าจะนวดให้เสร็จก่อนถึงจะให้เห็น

น้องริวนะน้องริว ทำกับผมได้ ผมคิดอยู่แล้วว่ามันต้องมีอะไรประหลาด

“กรุ้งกริ้งๆ” เสียงกระดิ่งเล็กๆ ดังขึ้นตลอดการกระแทกกระทั้น เสียงกระดิ่งยิ่งดังคนหื่นก็ยิ่งคึก
อู๊ย ผมไม่อยากจะบรรยาย  วันนี้คุณรองประธานท่านจัดเต็ม ทั้งมือ ทั้งปาก ทั้งอนาคอนด้า
เรียกว่าเล่นจริง เจ็บจริง สแตนอินไม่ต้อง ใส่ไม่ยั้ง ช้างก็ฉุดไม่อยู่

กว่าท่านจะยอมรามือ ผมก็ไม่อยากนับแล้วตัวเลขมันวิ่งขึ้นไปถึงเท่าไหร่ ได้แต่นอนหอบหายใจ แฮ่กๆ
มีคนตัวโตนอนกอดอยู่ข้างหลัง ลูบหูลูบหางอยู่นั่นแหล่ะ

ชอบมากก็เอาไปใส่เองเลยไป๊ พี่ปุ่นงอนแล้ว


“ขอบคุณนะครับ พี่ชอบของขวัญของตัวอ้วนที่สุด”

“มันไม่ใช่อันนี้” ผมพูดเสียงสะบัด ไม่สนคนที่พยายามจะพลิกตัวผมให้หันหน้าไปหา

ไม่ยอมหรอก เอะอะปล้ำ เอะอะปล้ำ ไอ้คุณวีร์ขี้หื่น

“แมวเหมียวไม่หันมา พี่จะเสียบต่อแล้วนะครับ หันก้นให้แบบนี้ตั้งใจยั่วพี่ใช่ไหม”

พรึบ หันกลับสิครับ ใครจะรอให้โดนเสียบล่ะ แค่นี้ก็ไม่รู้จะเดินไหวหรือเปล่า

“ไหนบอกพี่สิ ตกลงตัวอ้วนตั้งใจจะทำอะไร ถึงแต่งห้องโรแมนติกขนาดนี้ แถมแต่งตัวยั่วพี่ซะของขึ้น”

เหอะ ใครอยากจะแต่ง นี่โดนน้องริวหักหลังหรอก บอกว่าไม่มีอะไรแปลกๆ อยู่ๆ พอใกล้เวลาก็ให้เปลี่ยนชุด
หยิบออกมาจากกล่องพี่ปุ่นแทบเป็นลม

ตอนแรกผมก็ยืนกรานหัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ใส่ อยู่ๆ น้องริวก็ตาแดงขึ้นมา บอกว่ากว่าจะหาได้ลำบากอย่างโน้นอย่างนี้
อยากทำเพื่อผมกับคุณวีร์ และบลา บลา บลา พูดจนผมต้องรีบหยิบเอามาใส่ด้วยความรู้สึกผิด

แล้วดูผลพวงแห่งการเป็นคนดีที่พี่ปุ่นได้รับสิ สามชั่วโมงแบบนันสต็อป ข้าวที่กินไปหายเกลี้ยง เหนื่อยยังกับออกรบ

“ว่าไงครับ บอกพี่หน่อยเร็ว พี่อยากรู้”

“ผมไปเรียนนวดมาอยากให้คุณวีร์ประหลาดใจ ห้องนี่ก็ตกแต่งให้เหมือนสปาจะได้รู้สึกผ่อนคลาย แล้วดูคุณวีร์ทำสิครับ หมดกัน”

“ทำไมล่ะครับ พี่ออกจะชอบ นวดแบบนี้ใกล้ชิดกันดี เรานวดให้พี่ พี่นวดให้เรา"

เสียงคุณวีร์ทำเอาผมอายพูดเสียเห็นภาพ

“ขอบคุณนะครับตัวอ้วน พี่ชอบทุกอย่างที่ทำให้ รักตัวอ้วนนะ”

“หิวแล้ว” ผมทำหน้างอ รู้สึกดีที่ได้ตัดฉับความโรแมนติกของคุณวีร์
ก็ผมยังโกรธคนเจ้าเล่ห์ที่ไม่ยอมทำตามคำสั่งอยู่นี่ครับ บอกว่าให้หลับตา ก็ดื้อพลิกตัวกลับมามองผมจนเป็นเรื่อง

“ฮ่าๆๆ โธ่พี่นึกว่าอะไร ใช้แรงไปเยอะเลยโมโหหิวนี่เอง”

“อะ อ้าปากครับแมวเหมียว” คุณวีร์ลุกขึ้นนั่งพิงพนักหัวเตียง ดึงผมขึ้นมานั่งพิงอก
ก่อนหยิบสตรอเบอรี่ลูกโตมาจ่อให้ที่ปากผม

“หวานไหมครับ พี่ชิมหน่อยสิ” คุณวีร์ไล้ลิ้นไปรอบริมฝีปากผมก่อนส่งเข้าไปชิมรสภายใน

“อืม หวานดี”

แล้วการชิมสตรอเบอรี่แค่ลูกเดียวก็ยาวนานออกไป

นี่มันไม่ได้ช่วยเพิ่มพลังงานให้พี่ปุ่นแล้ว กลายเป็นยิ่งใช้พลังงานหนักขึ้นไปอีก


เฮ้อ พี่ปุ่นปลง อยู่กับคุณรองประธานขยับตัวเมื่อไหร่หาว่ายั่วเมื่อนั้น

แต่ลึกๆ พี่ปุ่นก็แอบดีใจนะ ที่ไม่ว่าจะผ่านมานานแค่ไหนคุณรองประธานก็ยังหลงพี่ปุ่นเหมือนเดิม


พี่ปุ่นขอแค่นี้

ขอแค่ให้คุณรองประธานยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไป
 
ขอแค่...


อย่ามากไปกว่านี้นะเฟ้ยยยยย  (#‵′)凸   

 
พี่ปุ่นไม่ไหวแล้วววววววววววววว






ดึกสงัด
“พี่เพิ่มให้เป็นสองเรือนน่ะริว ไปเลือกเอาได้เลย ชุดแมวเหมียวถูกใจมาก”


..........................................................END..............................................................            
วันนี้คนเขียนเปื่อย ถ้าอ่านแล้วไม่สนุกต้องขอโทษด้วยน้า สมองตีบตันจริงๆ แต่นัดแล้วต้องมาเนอะ
คำผิดเดี๋ยวหายดีแล้วมาแก้ให้นะคะ^^
ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะคะ ใครชอบแนวอ่านสบายๆ ขำๆ ก็จิ้มเลย ｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=53637.0)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 13-05-2016 17:44:46

เซอร์ไพรส์พอไหมตัวอ้วน  :hao7:
แค่นี้คุณวีร์ก็ไปไหนไม่รอดแล้ว  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 13-05-2016 18:17:21

โถถถถ

ปุ่นไม่พ้นคุณวีร์อีกละ แหม่
ถ้่าทำตามแผนพี่ลินจะเปนไงนะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 13-05-2016 18:26:35

โอ๊ะ!!   พี่ปุ่นโดนน้องริวหักหลังเข้าเต็มๆ  คุณรองประธานช่างทำกะตัวอ้วนได้ลงคอ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 13-05-2016 18:37:10

งื้อออ ที่เรีนนวดมาลืมหมดในทันใดเมื่อร้องเมี้ยวๆเนอะพี่ปุ่น
เอาไว้ค่อยแสดงฝีมือนวดวันหลังนะเมี้ยว
น้องริวทำดีมาก ตัวแสบของเรื่องเลย คิวปิดน้อย
ขอบคุณมากค่ะที่มาต่อตอนพิเศษให้เรื่อยๆเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 13-05-2016 19:09:33

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 13-05-2016 19:10:18

กร๊ากกกก

นี่ปุ่นโดนหักหลังสินะ


ก็รู้ว่าจะไว้ใจน้องริวทั้งหมดไม่ได้ แต่ก็นะ อันนี้ก็ถูกใจท่านรองฯจริงๆ ด้วยล่ะ ฮาาาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 13-05-2016 19:31:06

เซอร์ไพรสุดๆ เลยพี่ปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 13-05-2016 19:44:35

โดนน้องริวซ้อนแผนอีกจนได้นะพี่ปุ่น  :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 13-05-2016 20:11:07

ใครร้ายสุด ท่านรอง หรือ น้องริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: great. ที่ 13-05-2016 20:12:04

แหน่ะ.มีกินนอกกินในกับริวด้วยอิคุณพี่วีร์นี่ร้ายนักนะ 555.แต่แบบบทแบบนี่น่าจะให้พี่วีร์เล่า.เพราะท่าทางจะมันกว่าเยอะ555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 13-05-2016 20:51:17

นิสัย นะหนูริว จะฟ้องพี่ปั้น ต้องทำโทษโดยการไปแต่งชุดเหมียวให้พี่ปั้นดูบ้าง 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 13-05-2016 20:54:19

โดนน้องริวเล่นแล้วปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 13-05-2016 21:12:01

นี่พี่ปุ่นโดนน้องริวหักหลังใช่มั้ยเนี่ย :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 13-05-2016 21:21:47

สรุปน้องริววินๆนะเนี่ย 5555

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 13-05-2016 21:30:47

น้องปุ่นโดนเองซะงั้น คุณวีร์ซ้อนแผนซะได้

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 13-05-2016 21:31:53

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-05-2016 21:36:21

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 13-05-2016 21:37:08

น้องริวร้ายสุดดดดดด!!!!!

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 13-05-2016 21:39:08

จอมแผนการอีกคนหนึ่ง น้องริวลูกพี่ปุ่นปวดตัวไปหมดแล้ววว  :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 13-05-2016 22:06:26

น้องริวหักหลังพี่ปุ่นได้ไงคะ 5555555555555555 นี่เชื่อว่าน้องริวเป็นคนเจ้าเล่ห์สุดในเรื่องรองจากคุณลินนะคะ ตอนพี่ปุ่นโทรหานี่คือวางแผนการเรียบร้อยเลยป่ะเนี่ยยยย แล้ว 2 เรือนนี่อะไรรร ผลาญเงินพี่ชายนะคะ แฟนไม่ซื้อให้อ่ะดิ แต่สงสารพี่ปุ่นเข้านะคะ คนจะโรแมนติกคุณวีร์พาหื่นตลอดดดด นี่ถ้าพี่ปุ่นไปเข้าคอร์สลดน้ำหนักคุณวีร์ต้องโกรธแน่เลย แล้วดู เชื่อว่าชุดแมวนี้น้องริวยังมีสำรองไว้ใส่เองอีกชุดป่ะคะ แต่พี่ปั้นเห็นคงทำหน้าแบบ =_=;; อะไร แงงงงงงงงงงงงงง แต่นี่ก็ดีนะคะ ดูคุณวีร์ดีใจจริงอะไรจริง แต่เราก็แอบอยากเห็นเซอร์ไพรส์ด้วยวิธีของคุณลินนะคะ เชื่อว่าทุกคนจะตกใจ พอหาไม่เจอสัก 3 เดือนคุณลินก็กลับมาเอง 55555555555 คุณซันคะ เตรียมรับมือนะคะ สรุปพี่ปุ่นเลือกเชื่อผิดคนสุดแล้วค่ะ แต่คุณวีร์ดีใจนี่ก็ถือว่าสำเร็จไหมอ่ะ ก็ดีนะคะ อิอิ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 13-05-2016 22:14:36

คราวหลังต้องลองทำตามแผนลินดูนะปุ่น
คุณวีร์นี่ร้ายจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 13-05-2016 22:32:23

 พี่ปุ่นโดนริวหักหลังซะได้~~ :z1: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: natt teng ที่ 13-05-2016 23:04:24

คุณวีร์เจ้าเล่ห์

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 13-05-2016 23:18:09

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 13-05-2016 23:51:23

มีการหักหลังเกิดขึ้น กร้ากกกกก ยัยน้องริวตัวแสบ
ปุ่นจะทำไรพี่เขาก็รักหมดแหละ หลงเมียจะแย่
ยิ่งมาเมี๊ยวๆ งี้ ต่อมหื่นกำเริบเลอ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: padthaiyen ที่ 14-05-2016 00:14:03

แรดเอ้ยเล่นอ้วนเข้าซะแล้วร้ายกาจมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 14-05-2016 01:02:07

ทำไมน้องริวร้านอีกแล้ว ถถถถถถถถ สงสารปุ่น แต่เอาอีกนะเราฟิน  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 14-05-2016 01:40:43

 :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 14-05-2016 06:04:33

พี่ปุ่น...เอ้ย...เชื่อใครไม่เชื่อ....เชื่อ...น้องริว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 14-05-2016 07:01:13

 :jul1: o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 14-05-2016 07:21:43

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 14-05-2016 08:40:43

ปุ่นหนอปุ่นดันไปเชื่อน้องริว ไม่รู้หรือว่าทั้งริวและเรย์นะมันน้องใคร จากที่จะนวดคุณวีร์กลายเป็นโดนคุณวีร์นาบแทน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 14-05-2016 10:21:40

คุณวีร์ร้ายกาจ 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 14-05-2016 11:51:59

จากนวดกลายเป็นนาบเฉยเลย

แผนน้องริวดีงามมากกกกกก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 14-05-2016 12:58:13

5555555+++++

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 14-05-2016 13:17:25

จากเซอร์ไพรท์คุณรองประธานกลายเปนปุ่นถูกเซอร์ไพรท์. หุหุ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 14-05-2016 13:46:48

โหหน้องริววว 55555
ห้กหลังพี่ปุ่นได้ลงคออะ
แต่ก้ดีแล้ว555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 14-05-2016 13:50:30

ริวนี่ตัวหักหลังคนรอบข้างเลย สังเวยเรย์ สังเวยปุ่น 55 5

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 14-05-2016 14:53:40

พี่ปุ่นก็ช่างไปเชื่อน้องริวน้อ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 14-05-2016 17:08:51

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 18-05-2016 13:20:29

ริวมีรับสินบนด้วยวุ้ย  ปุ่นก็นะ เชื่อริวไปได้ไงล่ะนั่น รู้อยู่ว่าริวแสบแค่ไหน 5555555 :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 19-05-2016 16:46:42

ที่แท้ก็ร้ายตรงหนูริวเนี่ยละ
มีแต่ได้กับได้
เอ๊ หรือว่าคุณวีร์ด้วยหว่า ที่ได้กับได้ 555
น้องเหมี๊ยววว อยากเห็นจังเลยอ่า พี่ปุ่น

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-05-2016 20:14:46

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 19-05-2016 22:16:55

คุณวีร์รู้อยู่แล้วใช่มั้ยเนี่ย

มีตบรางวัลด้วย  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Mitnai ที่ 20-05-2016 16:28:57

ชอบตอนพิเศษจังค่ะ อยากได้ตอนของคิดกับเรย์เพิ่มจัง5555555555555
ชอบเรื่องของคุณดารินทร์ มุ้งมิ้งทุกเรื่อง ขอแว้บไปอ่านสตอล์คเกอร์ต่อนะคะ
ขอบคุณค่ะ ♥

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: JokerGirl ที่ 20-05-2016 19:53:37

โธ่ พี่ปุ่นไม่น่าขอให้น้องริวช่วยเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Aunttk ที่ 21-05-2016 02:58:41

พี่ปุ่นขยันยั่วจังครับ คุณวีร์ไม่ทนนน 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Evil ที่ 21-05-2016 04:27:58

สนุกมากกกกก รวดเดียวจบเลยจ๊ะ น่ารักทุกคู่เลย ชอบหมีกับแรดนะ ดูแบบรักสายดื้อดีน่ารัก ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: แกมแก่มแก้มแก๊มแก๋ม ที่ 21-05-2016 08:12:27

อ่านตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนจบ ยิ้มไม่มีหุบเลยจ้าา

มันน่ารักละมุนละไม อยากจะมุดจอเข้าไปฟัดปุ่นซะให้หายหมั้นเขี้ยว

คู่คุณพี่ก็ฟินแสนฟิน น่ารักๆมากค่ะ หลงรักเรื่องนี้เต็มเปา นิยายเบาสมองที่ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็มาอ่านแก้เครียดดีเลย

จะติดตามผลงานดีๆต่อไปเรื่อยๆเลยจ้า :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: Overdose ที่ 21-05-2016 10:03:27

 :o8: เป็นนิยานที่ดีงามมาก ชอบพี่หมียักษ์ ชอบ น้องปุ่น ชอบคุณลิน แอบชอบซันนิดหน่อย
อ่านรวดเดียวจบตั้งแต่เมื่อคืน ตอนแรกคิดไว้แล้วว่าลลิตา แต่มีช่วงนึงแอบคิดไปว่าพี่พร 5555 เขียนเรื่องดีๆแบบนี้อีกนะคะ ขอบคุณนะคะ o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: yokibear ที่ 21-05-2016 23:33:01

พี่ปุ่นพลาดแล้วค่ะ ขำอ่ะ55555555555
เรียนนวดเพื่ออะไรคะ โดนคุณวีร์นาบแทน :z1: :m25:
ริวเยี่ยมมากค่ะลูก ขอให้พี่ปั่นรักพี่ปั่นหลงนะ
สำหรับเรื่องนี้เราภาวนาให้คุณซันรับมือลินได้ อยู่รอดปลอดภัย
คือเราพึ่งสอบไฟนอลเสร็จอ่ะ แล้วเปิดมาอ่านเรื่องนี้
โอ้ยยยยยยยคุ้มมาก ดีใจมาก แต่งเยี่ยมเลยนะ
จะคอยติดตามผลงาน เรื่องนี้เก็บเข้านิยายในดวงใจเรียบร้อย
เลิ้บบบบบ o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: sweetyswtcou ที่ 22-05-2016 08:54:36

พี่ปุ่นน่ารัก เวลาเมานี่นักเลงมาก คุณวีร์ก็หลงสุดๆ
ส่วนพี่ปั้นนี่มีแฟนเด็กก็ต้องเข้าใจกันหน่อยนะคะ ริวนี่ก็แสบจริงๆ
อ่านรวดเดียวจบเลย สนุกมาก ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆให้อ่านนะคะ
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 2] 13/05/16 ★ P.66
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 22-05-2016 10:36:23

ปุ่นโดนน้องริวตลบหลังซะแล้ว :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 22-05-2016 11:48:50

ตอนพิเศษ 3 : [ปั้น ♥ ริว]

-ริว-

“พ่อออ แต่ลูกอยากได้” ผมพยายามอ้อนพ่อ ขอรถรุ่นใหม่ที่อยากได้ ทั้งที่เมื่อวานตอนผมขอก็ตกปากรับคำแล้วแท้ๆ

“ปั้นไม่ให้พ่อซื้อ” พ่อที่แทบไม่เคยขัดใจผมเลย ยืนกรานคำเดิมกับที่บอกผมตอนเช้า คือไม่ซื้อให้

“โอกาซัง พูดกับพ่อให้ลูกหน่อยสิครับ คันเดิมมันเก่าแล้ว” ผมหันไปอ้อนแม่แทน

“รถริวไม่ค่อยได้ขับ ส่วนใหญ่ปั้นไปรับไม่ส่ง หรือไม่ก็ใช้รถกับคนขับของที่บ้านนี่ลูก ซื้อมาจอดไว้เฉยๆ ปั้นบอกซื้อไปก็เสียดายเงิน”
แม่ผมทำหน้าลำบากใจ

“อยากได้ก็ไปคุยกับพี่เขาเอง ถ้าพี่เขาให้ซื้อพ่อจะซื้อให้” พ่อผมทนลูกอ้อนไม่ไหวเลยโยนไปให้หมียักษ์
แต่ผมรู้นี่ ขอหมียักษ์ไม่มีทางได้หรอก

“พ่อ เดี๋ยวนี้อะไรๆ ก็พี่ปั้น ไม่มีใครสนใจลูกเลย” ผมเริ่มเปลี่ยนแผน เวลาทำเป็นน้อยใจว่าพ่อแม่ไม่รักจะได้ผลมากที่สุด

“ริวลูก” แม่ผมลากเสียงยาว ท่าทางเริ่มใจอ่อน อีกนิดเดียว ตื้อต่ออีกหน่อย เดี๋ยวผมก็ได้รถแล้ว

“ก็มันจริงนี่ครับ ริวพูดอะไรขออะไรไม่ได้เลย”


“แล้วจะขออะไร” มือหนักๆ วางลงบนหัวผม ใจแป้วขึ้นมาเลย อดแน่ๆ ทีอย่างนี้ล่ะมาเร็ว

“ริวมาขอเรื่องรถ แต่พ่อบอกแล้วว่าไม่ให้” ผมหมั่นไส้พ่อตัวเอง ทีเมื่อกี้ยังเสียงอ่อน พอพี่ปั้นมารีบเอาตัวรอด

“จะเปลี่ยนทำไม” พี่ปั้นยกมือไหว้พ่อแม่ผม ก่อนลงมานั่งข้างๆ

“ก็รถริวมันเก่าแล้ว เดี๋ยวขับๆ ไปมันเสียกลางทาง ริวซ่อมไม่เป็น อันตราย” ผมรู้นี่ครับว่าหมีกลัวอะไรที่สุด

“รถยังไม่ถึงสองปีจะเก่าได้ยังไง ตรวจเช็คระยะ เปลี่ยนยางตามกำหนด ขับก็น้อย” ผมทำหน้ามุ่ยเกลียดคนขัดใจ

“จริงด้วยแม่ก็ว่าอย่างนั้นแหล่ะจ้ะ”

“โอกาซัง” ผมเริ่มรู้ตัวแล้วครับว่าหัวเดียวกระเทียมลีบแน่ๆ พี่เรย์ก็ยังไม่กลับแต่ถึงกลับก็คงไม่ใช่พวกผมอยู่ดี

“ริวไม่เอาตัวท๊อปก็ได้” ผมยอมลดสเปคลงมาหน่อย

“ตัวไหนไม่เกี่ยว มันอยู่ที่ว่ารถของริวยังใหม่และดีอยู่” 

“พ่อช่วยริวพูดหน่อยสิครับ” ผมหันไปอ้อนคนที่ใจอ่อนกับผมมากที่สุด

“ปั้นหิวหรือยัง ไปๆ แม่เขาทำอาหารที่ปั้นชอบไว้ทั้งนั้น เห็นวันก่อนบ่นอยากทานบะหมี่เย็นไม่ใช่เหรอ”

พ่อผมไม่ยอมแม้กระทั่งจะสบตาลูกชายตัวเอง ลุกนำลิ่วเข้าห้องอาหารไปก่อนเลย

เหอะ ผมไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก ผมยังมีมาตรการของผม ปล่อยให้หมียักษ์ได้ใจไปก่อน ยังไงก็ต้องอนุญาตผมอยู่ดี
รู้จักฤทธิ์แฟนตัวเองน้อยไปแล้ว




หมีกำลังเข้าไปอาบน้ำหลังจากที่ผมชิงตัดหน้าอาบน้ำไปก่อน  ผมรีบหยิบถุงกระดาษที่พับซ่อนอยู่ในลิ้นชักออกมา
ของที่ซื้อติดเอาไว้อย่างนั้นเอง คงถึงเวลาต้องใช้เสียที

ผมรีบถอดเสื้อคลุม หยิบของในถุงออกมาคลี่ดู ผมสั่งซื้อไปตอนหาชุดแมวเหมียวตามออเดอร์ของพี่วีร์
ไหนๆ จะสั่งแล้วไม่ให้เสียเที่ยว ผมเลยสั่งชุดที่คิดว่าหมีน่าจะชอบมาด้วย

มันคือผ้ากันเปื้อนสุดเซ็กซี่ที่มาพร้อมกับถุงน่องตาข่ายและผ้าคาดผม
ตอนนี้ผมไว้ผมยาวเกือบกลางหลัง หมีชอบลูบเล่นไม่ให้ตัด บางทีเวลาไปไหนคนไม่มองให้ดีก็นึกว่าแฟนชายหญิงมาด้วยกัน
หมีก็ชอบใจใหญ่เวลาคนชมว่าแฟนสวย

ผมใส่ผ้าคาดผมสีขาว ถุงน่องคิดว่าจะไม่ใส่เพราะขาผมสวยอยู่แล้ว ก่อนใส่ผ้ากันเปื้อนทับเนื้อตัวเปล่าเปลือย

ผมมองตัวเองหน้ากระจกอย่างพึงพอใจ ความยาวของผ้าปิดบังตรงนั้นของผมไว้ได้แบบหมิ่นเหม่ 
ผมผูกสายคล้องคอให้ต่ำลงมา เนื้อผ้าจึงปิดหัวนมเกือบไม่มิด ขยับนิดนึงก็เห็นจุกโผล่ออกมารำไร
ส่วนด้านหลังนอกจากสายที่คล้องคอและผูกเอวแล้วไม่มีอะไรเลย

เสร็จผมแน่หมียักษ์


ผมรีบขึ้นไปนั่งเตรียมพร้อมอยู่บนเตียง รู้วาหมีต้องออกมาในผ้าขนหนูพื้นเดียวอยู่แล้ว

เอาท่าไหนดี ผมลองนั่งชันเข่าแยกขาออกนิดๆ มันดูเซ็กซี่ดี แต่ดูตั้งใจรอไปหน่อย
ผมเปลี่ยนใจเอาหมอนขึ้นตั้ง ลงไปนั่งพิงกับพนักหัวเตียง เหยียดขาซ้ายและไขว้ขาขวาไว้ ขยับผ้ากันเปื้อนให้
เปิดด้านข้างแบบไม่ตั้งใจ เห็นสะโพกขาวๆ โผล่มานิดๆ เอาแบบนี้แหล่ะ

ผมได้ยินเสียงปิดน้ำ กะเวลาให้เช็ดตัวเช็ดผมนิดหน่อย พอได้ยินเสียงเปิดประตู
ผมรีบหยิบขวดวิปครีมที่เตรียมเอาไว้ขึ้นมากดครีมใส่นิ้ว พยายามเคลื่อนไหวช้าๆ หางตาเห็นแล้วว่าหมีหยุดยืนจ้องมองมาเขม็ง
ผมส่งนิ้วชี้ที่เต็มไปด้วยครีมเข้าปาก ดูดเบาๆ ก่อนค่อยๆดึงออกมา ตั้งใจให้ครีมสีขาวเลอะบนริมฝีปาก

ผมค่อยๆ ช้อนสายตาจากที่มองนิ้วตัวเองขึ้นมองหน้าคนที่จ้องอยู่ ส่งยิ้มยั่วยวนพร้อมกับลากขาขวาที่ไขว้อยู่ให้สูงขึ้น
เท่านั้นยักษ์ของผมก็กระโจนขึ้นเตียงโดยยังไม่ได้เริ่มกวักนิ้วเชิญชวนด้วยซ้ำ

ผมส่งปลายลิ้นออกมาเลียครีมที่ติดอยู่มุมปาก หมีค่อยๆ เคลื่อนกายเข้าหาผม ทำเหมือนเตรียมขย้ำเหยื่อ
ผมทำเป็นเอี้ยวตัวหลบนิดๆ โผล่ก้นและหลังขาวปราศจากอะไรปิดบังออกมาให้เห็น

ดูเหมือนคนตัวโตจะหมดความอดทนเร็วกว่าที่ผมคิด ปากที่ประกบลงมา จึงทิ้งน้ำหนักดุดัน
ดูดดึงปากผมจนรับรู้ได้ว่ามันเจ่อบวมขึ้นมา

ผมผลักอกหมีออก กดวิปครีมป้ายไปบนหน้าอกที่โผล่พ้นผ้าออกมา คนไม่ชอบของหวานรีบเข้ามาลิ้มรส
ลิ้นร้อนๆ เลียไล้ไปทั่ว อาวุธประจำกายตั้งตะหง่านพร้อมใช้งาน

ผมรอจนหมีร้อนทะลุความอดทน มือใหญ่จับมือผมไปวางไว้บนแท่งร้อน ขยับมือผมน้อยๆ ให้รู้ว่าต้องการอะไร
ปากก็ยังไม่หยุดดูดดื่มความหอมหวาน ผมใช้มือลูบไล้ลูกชายหมีไปมา รอจนหมีปล่อยปากให้ผมสูดอากาศหายใจ
ผมรีบเด้งตัวขึ้นยืนบนเตียง เอามือกอดอกเอาไว้


“หมีจะให้รถริวหรือเปล่า”

“มาพูดเรื่องรถอะไรตอนนี้ มานี่เลย” มือใหญ่เอื้อมมาหวังจะคว้าตัวผมลงไป แต่ผมกระโดดหลบเสียก่อน
ยอมรับว่าขาสั่นไปหมด เพราะอารมณ์ผมไม่ได้น้อยหน้าคนโตตัวเลย แต่ต้องพยายามสะกดกั้นเอาไว้

“ไม่ ถ้าหมีไม่ให้รถ ก็ใช้นิ้วทั้งห้าไปเถอะ อดสนุกกับตรงนี้นะ” ผมยืนกางขานิดๆ ค่อยๆ บิดตัว โก่งเอวให้สะโพกงอนโดดเด่นขึ้นมา

“แรด” หมีลุกขึ้นยืน ก้าวช้าๆ เข้าหาผม ผมรีบกระโดดลงจากเตียง เผ่นพรวดไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องน้ำ

มือหนึ่งก็กุมลูกบิดไว้เพื่อความชัวร์ อีกมือปลดสายผ้ากันเปื้อนที่ผูกคอ ให้ผ้าตกลงมาข้างเดียวเห็นจุกสีชมพูโผล่ออกมา
ผมส่งยิ้มเชิญชวนไปให้

“อยากกินริวหรือเปล่า ถ้าอยากกินก็อนุญาตให้ริวซื้อรถก่อน จะให้กินจนอิ่มเลย”

ผมเพิ่มความร้อนแรงด้วยการส่งนิ้วชี้เข้าไปในปาก ดูดเข้าออกช้าๆ

เห็นได้ชัดว่าหมีหายใจหอบแรง คงปวดกึ่งกลางลำตัวแย่แล้ว


“ไม่อยากเหรอครับ ตรงนี้มันอยากกินลูกชายหมีเข้าไปแล้วนะ”

“มานี่” หมีคำรามลั่น ผมรีบเปิดประตูห้องน้ำรอไว้ก่อน เดี๋ยวเสียท่า เผื่อเผ่นมาจะได้กระโดดเข้าไปล็อคห้องทัน

“แค่ให้ซื้อรถก็พอใช่ไหม” เสียงถามรอดไรฟัน ผมรีบกลั้นยิ้มในชัยชนะที่ได้

“ถ้ายอมจะให้ชิมจนเบื่อเลย” ผมดึงผ้ากันเปื้อนร่นขึ้นจนเห็นสิ่งที่เริ่มนูนขึ้นมาเหมือนกัน ก่อนจะปล่อยปลายผ้าลง

“ตกลง”

“หมีสัญญานะ” ผมยังไม่ยอมออกห่างจากประตูห้องน้ำ ต้องได้รับคำยืนยันเสียก่อน

“สัญญา ทีนี้ก็มาได้แล้ว” ผมยิ้มร่ายอมเดินกลับมาทีเตียง แต่เดินยังไม่ทันถึงก็โดนหมียักษ์เข้าอุ้มไปโยนโครม
ผ้าเผ้อกระจายหมด


ผมคิดว่าผมปลุกความดิบเถื่อนของหมีเข้าให้แล้ว ร่างที่โถมลงมาจึงไม่ได้ยั้งแรงสักนิด
ทั้งดุดัน เรียกร้อง หนักหน่วง แต่ผมก็ชอบ

เราต่างตอบสนองกันอย่างบ้าคลั่ง กว่าพายุจะสงบ เตียงก็เละอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ผมกับหมีเหงื่อโซมกาย ทั้งๆ ที่แอร์ก็เปิดไว้เย็นเฉียบ



ผมนอนคว่ำ เอาคางเกยอกหมีไว้

“พรุ่งนี้ริวไปดูรถนะ” ผมเอามือลูบเล่นไปบนแผ่นอกกว้าง

“อืม”

“ริวเอาตัวท๊อปเลยนะหมี มันต่างกันนิดเดียวเอง” ผมได้ทีอ้อนต่อ

“อืม”

ผมรีบชะโงกตัวขึ้นจุ๊บแก้มคนอนุญาตทีนึง

“ขอบคุณครับ หมีใจดีที่สุดเลย”

“ซื้อรถใหม่แล้ว ต่อไปพี่ไม่ไปรับไปส่งริวนะจะได้ใช้รถให้คุ้มหน่อย”

ผมชะงักกึก หมีหมายความว่ายังไง

“ไม่เอา” ผมขมวดคิ้ว เรื่องอะไรล่ะ ถ้าไม่มารับผมหมีชอบทำงานเพลินจนลืมเวลา กลับดึกทุกที

“ไม่ได้ พี่อนุญาตให้ซื้อแล้วเราก็ต้องขับ ของไม่ใช่บาทสองบาทจะซื้อมาจอดทิ้งไว้ได้ยังไง
ความจริงก็ดีเหมือนกันพี่จะได้มีเวลาทำงานเต็มที่”

“หมี!!” ผมตะกายลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้า คนนอนเอามือรองหัวทำท่าสบายอกสบายใจ

“พรุ่งนี้พี่พอมีเวลาว่างจะไปช่วยดู”

“ไม่ต้องไป” ผมขึ้นเสียง อยากจะบีบคอหมียักษ์ให้ตายคามือ

“ไม่ให้ไปช่วยเลือกเหรอ ไหนบอกอยากให้ไป ก็ตามใจนะ”

“ไม่ไป ไม่เอาแล้ว ไม่อยากได้”

ผมกระโจนทับคนที่นอนอยู่ โกรธก็โกรธ งอนก็งอน ไม่รู้จะทำยังไง เลยก้มลงไปกัดไหล่ งับจนจมเขี้ยว

หมีไม่ร้องสักแอะ แถมทำหื่นลูบสะโพกเปลือยของผมไปมา พอลูบมากๆ เข้า ผมก็เผลอปล่อยฟันที่กัด
เปลี่ยนเป็นส่งเสียงครางออกมาแทน

“อะ..อื้อ”

“กัดแบบนี้คราวหน้าขอชุดแมวเหมียวบ้างนะ”

“ล..ลุงโรคจิต”

“ก็เด็กมันยั่ว”  หมีตวัดตัวผมลงไปนอนข้างล่างแทน ลำตัวหนาทาบทับลงมา มือทั้งสองข้างจับหน้าผมไว้


“ตกลงจะซื้อรถไหม”

“ไม่ซื้อ” ผมสะบัดหน้าหนี โมโหแค่ไหนก็ทำเป็นอวดเก่งยืนยันว่าจะซื้อไม่ได้หรอก รู้ว่าหมีเอาจริงแน่ถ้าผมซื้อมา

“พี่ไปรับไปส่งแบบนี้ไม่ชอบเหรอ”

“ชอบ” ผมยังทำปากยื่นแต่ก็พยักหน้ารับ

“เด็กดี” หมียักษ์ลูบหัวผม ก่อนก้มหน้าลงมาคลอเคลียอยู่กับริมฝีปาก

“อืม” ตอนนี้ผมก็ชักเบลอๆ จนจำไม่ได้แล้วว่าทำไมถึงอยากได้รถคันนั้นนักหนา

“อะ.อ้า..หมี” ผมกอดร่างหนาเอาไว้แน่น 



อะไรนะ?

รถ!!

เฮ้อ ช่างมันเถอะ ไม่เอาก็ได้



........................................................END....................................................................
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Abbeynggn ที่ 22-05-2016 11:59:59

กรี้ด!!!! น่ารักมากกกก :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: sweetyswtcou ที่ 22-05-2016 12:01:22

ร้อนแรงกันจริง :-[
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 22-05-2016 12:12:53

อู้ยยย แซ่บค่าาา

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Mitnai ที่ 22-05-2016 12:20:11

แซ่บบบบ เผ็ชชชชชชชช

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 22-05-2016 12:40:55

น้องริวน่ารัก รถไม่ต้องหรอกจ้าหนู มีหมีคอยรับส่งสบายยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 22-05-2016 12:55:07

บางทีก็สงสารริว....แพ้ตลอดดดด แต่ก็นะ...สมยอมนี่น่า 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 22-05-2016 13:03:19

มัวเอาแต่หมีเลยไม่เอาอย่างอื่นละ  :haun4:   
น้องริว.  :katai2-1:   

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 22-05-2016 14:00:39

พี่ปั้นเอาน้องริวอยู่จริงๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 22-05-2016 14:01:42

ปั้นนายแน่มาก :mew4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: love noon ที่ 22-05-2016 14:56:59

กรี๊ด!!! ละมุนปนหื่น สนุกมากเรื่องนี้ ชอบสำนวนกับอีโมติคอนคนเขียนมาก เป็นเอกลักษณ์ดีด้วย ไม่เคยเห็นที่ไหน :mew1: อ่านแล้วขำนึกหน้าตัวอ้วนออกเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: mammam ที่ 22-05-2016 15:07:22

 :haun4: :haun4:   อย่างงีั้ไงหมีถึงยอมมมม  5555555 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 22-05-2016 15:53:00

ริวแพ้  55++++

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: neno.jann ที่ 22-05-2016 17:02:58

เอาแต่ใจอย่างริวต้องโดนหมีปราบพยศ หึหึหึ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-05-2016 17:13:04

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: A_Narciso ที่ 22-05-2016 18:53:11

แรดจริง นู๋ริว.. :pighaun: 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 22-05-2016 18:54:04

 :laugh: สุดท้ายก็อดรถ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 22-05-2016 19:01:01

แรดน้อยหรือจะสู้หมียักษ์ได้ :z1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: peary ที่ 22-05-2016 19:14:08

น้องริวน่ารัก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 22-05-2016 19:27:31

 :z13:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: marisa9397 ที่ 22-05-2016 19:47:42

น้องริวแพ้ทางพี่ปั้นตลอด 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 22-05-2016 19:54:39

น้องริวแพ้หมียักษ์ทู๊กกกกทีอ่ะ :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: angelhani ที่ 22-05-2016 20:00:30

จะมีเรื่องของเรย์ให้ได้อ่านไหมคะนักเขียน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 22-05-2016 20:01:33

เชื่อแล้วว่าคู่นี้เรียกมวยถูกคู่ คือทันกัยทั้งคู่

แต่สุดท้ายริวก็แพ้อยู่ดี 5555 

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 22-05-2016 20:12:10

ริวว่าเจ้าเล่ห์ เจอหมีเจ้าเล่ห์กว่า กร๊ากกกกกกกกกกก :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 22-05-2016 20:49:53

โถ น้องริว แรดน้อยหรือจะสู้เล่ห์เหลี่ยมเสือสิงห์กระทิงอย่างพี่ปั้นได้
ได้กินน้องริวแถมไม่ต้องซื้อรถด้วย มีความชนะะะะ 5555
แต่พี่ปั้นก็มีเหตุผลที่ดีเนอะ ให้พี่เขารับส่งดีกว่าลูก
ชุดนี้โคตรยั่วเลย ยืมให้ปุ่นใส่สักคืนค่ะ กร้ากกกก

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-05-2016 20:57:20

น้องริวแซ่บมากลูก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Legpptk ที่ 22-05-2016 21:01:55

 :mew2: :-[ ชอบเรื่องนี้มาก  มีความน่ารัก หลงรักพี่ปุ่น ตามคุณรองประธาน
ส่วนคู่น้องริวพี่ปั่น นี้ มีความเสมอต้นเสมอปลายมาก 555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 22-05-2016 21:08:15

พี่ปั้นเจ้าเล่มาก 55

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: sunipum ที่ 22-05-2016 21:31:37

ชอบทุกคู่เลย สนุก น่ารักมากๆเลยคะ ขอบคุณนะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-05-2016 21:59:43

น้องปุ่นน่ารัก คิดภาพตามแล้ว ฮาได้ตลอดทั้งเรื่องเลย
คู่ริวปั้นก็น่ารักเช่นเดียวกัน
ส่วนซันลิน ถึงเป็นคู่ปกติ ก็น่าสนใจดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 22-05-2016 22:35:56

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 22-05-2016 22:39:46

ว่าริวแน่แล้ว เจอพี่ปั้นเข้าไป ไม่กล้าขัดใจเลยจริง ๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 22-05-2016 23:07:49

น่าอร่อย...

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 22-05-2016 23:23:41

 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 22-05-2016 23:46:42

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 23-05-2016 00:00:47

หนูริว แพ้ทางพี่ปั้นตลอดๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 23-05-2016 07:51:05

และแล้วน้องริวก็แพ้พี่ปั้น
จะไปสู้หมียักษ์ได้ยังไง
ดูสิมีแต่เสียวกับเสียว 555
รถอย่าไปอยากได้เลย
ดอาเงินไปซื้อคอสเพลดีกว่า เนอะปั้นเนอะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: suikajang ที่ 23-05-2016 08:30:17

ฟ้าส่งหมียักษ์มาปราบแรดน้อยซะอยู่หมัดเลย  :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 23-05-2016 11:07:45

พี่ปั้นเอาอยู่ค้ะงานนี้ ชนะใสๆ  :z1: :z1: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Janny ที่ 23-05-2016 11:12:21

เรา... เราพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ เรา....  :jul1: นาทีนี้ถ้าเราตายขอให้ระบุไว้ว่าเป็นการตายเพราะเลือดหมดตัวนะคะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โอ๊ยยยยย น้องริววววววว จะต่อกรกับพี่หมียังเร็วไปร้อยปีนะคะ นี่เป็นการวางแผนให้ตัวเองโดนกินเฉยๆเลยอ่ะ พี่ปั้นนี่มีวิธีทำให้ตัวเองมีแต่ได้ตลอดเลยนะคะ ฮื้ออออ คนเจ้าเล่ห์ น้องอร่อยไหมคะ งื้ออออ น้องยั่วนิดยั่วหน่อยไม่ได้เลยนะคะ กระโจนใส่ตลอดอ่ะ ไหนนะคะ คนที่บอกว่าไม่ได้ชอบผู้ชาย 55555555555555 นี่เสร็จน้องริวแบบจริงจังมาก ไปไหนไม่รอดแล้วค่ะ คือดูเหมือนพี่ปั้นเป็นคนกุมอำนาจนะคะ แต่เปล่า เจอน้องริวยั่วพี่ปั้นก็ยอมทั้งนั้นอ่ะ แต่จะเป็นการยอมแล้วตลบหลัง คืออะไรรรรรร โถ น้องริว น้องตามคนเจ้าเล่ห์ไม่ทันหรอกค่ะ เข่เป็นหมาป่าที่จ้องจะกินลูกกวางตลอดเวลา  :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 23-05-2016 11:55:25

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-05-2016 13:44:04

น้องริวน่ารักกกก อิอิ

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 23-05-2016 14:46:36

ถ้าริวอ้อนให้พี่ปั้นซื้อชุดเมดแทน พี่ปั้นต้องยินดีซื้อให้หลายชุด หลายแบบเลยแหละ

เป็นคู่ที่ร้อนแรงไม่แพ้อีกคู่เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 23-05-2016 19:35:09

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความหื่นคือนิพาน 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 23-05-2016 20:09:54

มาจิ้มเรื่องนี้ เห็นเขาว่าตลก
ไม่ค่อยเจอนายเอกที่อวบๆ มีแต่ผอมบางร่างน้อย
จะลองอ่านดู น่าแปลกดี

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 24-05-2016 00:20:49

รักคู่นี้ กรี้ดดดด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 24-05-2016 10:55:26

เยี่ยม หมีชนะแรด :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 24-05-2016 18:38:46

มีกันครบแล้วไหนคู่เรย์ หายไปเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Natti ที่ 24-05-2016 23:32:17

 o13 o13 o13

ตัวละครน่ารักค่ะ ชอบคาเรกเตอร์แต่ละคน
ตัวอ้วนน่ารัก ชอบน้องริวออกฤทธิ์ ชอบวิธีการจัดการน้องริวของหมียักษ์

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 25-05-2016 03:26:43

แรดน้อยยยยย
ไม่เสียชื่อจริงๆ
แผนนี่แซ่บบเว่อออร์อะ
แต่รอบนี้ BEAR WIN ค่ะ 555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 25-05-2016 19:06:15

คู่หลักตลกดี คุณวีร์ร้ายมากกก
คู่รองก็แซ่บมาก ริวไม่ทันปั้นเลยยย

ขอบคุณคนแต่งมากค่ะ มีโอกาสก็มาลงตอนพิเศษอีกได้น้าา :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 25-05-2016 19:33:54

เสร็จพี่หมีอยู่ดีริวเอ๋ย :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 25-05-2016 20:03:09

อ่านจบแล้ววววว (ขอติดตอนพิเศษไว้ก่อน ยังไม่ได้อ่าน)
ชอบมากกกกกกก ไม่เคยคิดว่านายเอกอวบๆขาวๆจะทำเราฟินขนาดเน้~
มันมีอะไรให้ติดตามอยู่ตลอด มีปมให้ลุ้น ดีมากๆ
ดีงามทุกคู่เลยค่ะ คุณวีร์ตอนเริ่มเรื่องกับตอนหลังๆนี่เหมือนคนละคน เจ้าเล่ห์ หื่น ขี้หวงมาก
หมีกับแรดก็น่ารัก ชอบคำพูดคำจาน้องแรด น่ารักเป็นบ้าเวลาเรียกหมีอย่างงั้น หมีอย่างงี้
คุณซันเหมาะสมกับลินสุดๆ คนนึงซื่อบื้อ อีกคนร้ายกาจ เป็นอะไรที่ลงตัว (นี่ชม??)
ดีที่ไม่มีดราม่าครอบครัว คุณพ่อคุณแม่ทุกบ้านน่ารัก ฮาดีค่ะ

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: heyguy ที่ 25-05-2016 20:43:37

 :pig4: :pig4:
ฮือออออออออ น่ารักมากเลยค่ะ น้องปุ่นมีความง้องแง้วแต่แอบเต็มไปด้วยคามร้อนแรง
ส่วนน้องริวก็เคะใจกล้าขึ้นหาก่อนตล๊อดตลอด เนื้อดี ลีลาเด็ด เอ่อ นี่หมายถึงภาพรวมของนิยายนะคะ^^
โดยรวมชอบมากค่ะ ปูเรื่องมาดีและเก็บปมเรียบร้อย อ่านแล้วใสใสสบายๆ
ขอบคุณนิยายดีๆ นะคะ รอเรื่องหน้านะคะ

 :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 25-05-2016 20:59:37

ริวสุดยอดมากน่ารักน่าจับกดมากๆ
ส่วนปั้นสุดยอดมากกว่า สามารถมาก
ทำให้ริวเลิกซื้อรถได้555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 25-05-2016 22:16:59

ตอนพิเศษ1:ฮามากๆ อยู่ดีๆเรย์จะมีคู่เพราะโดนแรดน้อยเอาไปขายซะและ 5555 :m20:
หมีก็ปากแข็งจริงวุ้ย หึงก็ไม่ยอมบอก
ตอนพิเศษ2:แรดน้อยหักหลังตัวอ้วนตะมายยยย เลยโดนจัดหนักเลย5555 :laugh:
ทีมอ้วนแรดโดนยุบแล้วช้ะ? ย้ายทีมแล้วสินะน้องริว
ตอนพิเศษ3:หมีเก่งจัง ปราบแรดซะอยู่หมัด  o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 26-05-2016 13:15:08

โอ๊ย น่ารัก :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: บีเวอร์ ที่ 26-05-2016 18:13:50

 :katai2-1:9

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: มนุษย์บิน ที่ 26-05-2016 18:54:39

เป็นเรื่องที่ความน่ารักมีอยู่เต็มไปหมดหลงรักหนุ่มอวบซะแล้ววววว ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่าาา  :m15:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ammchun ที่ 27-05-2016 03:13:52

มีเฉลยเรื่องลลิตามั้ยคะ ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ หรือเฉลยแล้วแต่เราอ่านข้าม?  มันดูรวบรัดไปโดยไม่ทราบแรงจูงใจ ตกลงเคยจะแต่งงานกันจริงรึเปล่า

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 27-05-2016 06:39:32

อ้างจาก: ammchun ที่ 27-05-2016 03:13:52  

มีเฉลยเรื่องลลิตามั้ยคะ ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ หรือเฉลยแล้วแต่เราอ่านข้าม?  มันดูรวบรัดไปโดยไม่ทราบแรงจูงใจ ตกลงเคยจะแต่งงานกันจริงรึเปล่า

น่าจะอ่านข้ามค่ะ มีเฉลยไว้ให้แล้ว เป็นตอนทีแสดงให้เห็นถึงความคิดของลลิตาโดยตรง อยู่ครึ่งหลังของตอนท้ายๆ ขอโทษที่จำ
ไมได้ว่าตอนที่เท่าไหร่นะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 27-05-2016 09:48:26

โอ๊ยยยย พี่ปุ่น
ทำไมต้องตลกแบบนี้ด้วย
ทั้งเรื่องนี่ฮาพี่ปุ่นคนเดียวเลย
อะไรจะโก๊ะเปิ่นขนาดนี้ ว๊อยยยยย
 :m20:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: lemonpreaw ที่ 28-05-2016 08:43:04

สุดท้ายแรดก็แพ้เล่ห์เหลี่ยมหมีอยู่ดี

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 28-05-2016 16:25:59

ยั่วแรงงง 55555555 ปุ่นน่ารักกกก อ่านยังรู้สึกนุ่นนิ่มมมม

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 28-05-2016 21:58:47

หนูริววววว ถ้าจะยั่วเก่งขนาดนี้

คราวต่อไปอย่าลืมชุดแมวเหมียวใหัพี่ปั้นนะ :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 29-05-2016 14:58:45

ทั้งขำทั่งสงสารทั้งร้อนแรง โอยยยยยยยยย เลือดจะพุ่ง :haun4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 29-05-2016 17:27:44

 :mew1: อ่านแล้วก็นั่งยิ้ม มีความสุข ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 30-05-2016 12:55:05

 :haun4: :haun4: :haun4:
หื่นเหมือนกันหมด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 02-06-2016 00:00:45

 :impress3: ตามเข้ามาอ่านหลังจากที่ได้อ่านเรื่อง Stalker เรื่องนี้ก้อน่ารักมากเลยอ่ะ  :กอด1: กลับไปอ่านต่อ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 02-06-2016 07:02:42

 o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 02-06-2016 07:19:36

 :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: labelle ที่ 02-06-2016 09:51:55

ชอบเรื่องนี้มากค่ะ ภาษาอ่านง่าย เนื้อหาเรื่อยๆ ไม่วน

ชอบพระนายเอกมาก ตกหลุมกันจนได้
พี่ปุ่นน่ารักมาก แค่อวบเนาะ เค้าไม่อ้วนสักนิด ตัวอ้วน
อ่านปุ่นแล้วฮา คุณวีร์ก็หลงหนักเลยทีเดียว

ทุกคนน่ารักหมดเลยค่ะ

ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องน่ารักๆให้อ่าน

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: moonoy68 ที่ 02-06-2016 15:09:05

จบได้ฮาหวานละมุนสุด
เป็นเรื่องที่ครบรสจริงๆ
ชอบทุกคู่เลย
ทั้งวีปุ่น ปั้นริว ซันลิน
อ่านแล้วเขินมากมายจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 05-06-2016 08:43:23

ชอบมากกกกกกก o13 เรื่องนี้ ทุกคู่น่ารักหมดเลยยยย
ของคุณนักเขียนมากๆๆๆๆๆจ้า  :3123:  :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Thep503 ที่ 08-06-2016 14:11:54

สนุกมากๆครับ ขอบคุณครับ...

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: smilepengy ที่ 10-06-2016 07:59:44

ชอบอะ น่ารักทุกคู่  :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 12-06-2016 20:39:30

 :L2: สนุกดีค่ะ น่ารักทุกคู่เลยแต่ชอบหมีกับแรดเป็นพิเศษ พี่ปั้นปราบริวซะอยู่หมัดเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: little2413 ที่ 12-06-2016 22:25:42

ตามมาจากโต๊ะค่ะ
น่ารักมากเลย แงงงงงงงงงง้ พี่ปุ่นน่ารักน่าฟัดมากๆ อยากได้ คุณวีร์คะเราขอ~~~
อ่านแล้วยิ้มไม่หุบเลยค่ะ พี่ปุ่นน่ารักมากๆ น่ารักที่สุด คุณวีร์ก็อวดเหลือเกิ๊นนนนน
เราชอบนิสัยพี่ปุ่นมากๆเลยค่ะ ประนีประนอม ใจเย็น ค่อยๆทำ โง้ยยย น่ารักกกกก
พี่ปั้นเราก็ชอบ น้องริวเราก็ชอบ ชอบทุกคนเลยย ฮึกกกก จะมีรวมเล่มมั้ยคะ ยุยง ส่งเสริม อยากให้รวมเล่มมากๆค่ะ อยากได้พี่ปุ่นมาไว้ข้างกาย เราจะอ้วนไปพร้อมพี่ปุ่น
ขอบคุณมากนะคะที่แต่งนิยายน่ารักๆให้อ่าน พี่ปุ่นน่ารักมากๆ (พิมพ์คำว่าน่ารักไปกี่รอบแล้ว)
จะติดตามผลงานของคุณ Darin ไปเรื่อยๆ --หมั่นไส้โต๊ะมากค่ะ-- ขอบคุณมากนะคะ ♥

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 13-06-2016 02:03:02

ฟินมากมาย น่ารักสุดๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: แ ฝ ง. ที่ 13-06-2016 13:25:42

โอ้ยยยย น่ารักกกกกกก
ฟินมากกกกก

ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Ginny Jinny ที่ 15-06-2016 07:28:01

อ่านรวดเดียวจบ  :mc4:

พี่ปุ่นน่ารักมาก +1 เป็ดค่ะ

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: am_am ที่ 16-06-2016 10:17:01

สนุกมากกกกกก น่ารักทั้ง 2 คู่เลย 
แต่ชอบพี่กำปั้นมากกกก มีความลำเอียง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: nano ที่ 19-06-2016 21:43:50

กรี๊ดดดดด ฟินจิกหมอน นิยายจบ อารมณ์ไม่จบ อิอิ
น่ารักมากกกก อ่านเพลินสุดๆ
ไม่อยากให้จบเลย  ชอบสุดๆ
นานๆจะเจอนายเอกแบบนี่ นายเอกตัวกลมแสนน่ารัก น่าฟัด  พระเอกไม่หลงให้มันรู้ไป

ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 20-06-2016 01:44:09

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 20-06-2016 04:28:56

ชอบคู่นี้ หมีจัดการแรดซะอยู่มัดเลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: phai ที่ 23-06-2016 13:01:32

สนุกมากค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 23-06-2016 21:14:44

เดาว่าคนร้ายน่าจะเป็นซันเยี่ยงเดิม แบบซันแอบหลงรักวีร์ไรงี้ รึไม่ก็เรย์ หรือลลิตาเลขาจักร แต่คนร้ายน่าจะหลงรักวีร์รึเปล่า มโนเอาล้วนๆ :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 24-06-2016 15:10:49

โอ้ววว บอกรักเมื่อวานวันนี้กินตับกันแล้วววว :haun4: :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Be mine ที่ 24-06-2016 16:15:09

โอ้ยยยยย ขอตามไปฟินแลนด์เป็นเพื่อนพ่อพี่ปุ่น55555 :hao6: พี่ปุ่นกับคุณวีร์น่ารักมากเลย ชอบบุคลิกคุณวีร์อะ ดูเป็นผู้ขายที่ไม่ค่อยสนใจใครเท่าไหร่ แต่กับคนที่รักกับใส่ใจทุกอย่าง พี่ปุ่นก็น่ารัก ขอฟัดแก้มพี่ปุ่นหนึ่งที อ่านแล้วอยากกินซาลาเปา5555 พี่ปั้นกับน้องริวก็น่าย้ากกกก คู่ลินกับซันนี่ลุ้นจนใจจะวาย สุดท้ายก็แฮปปี้เอ็นดิ้งทุกคู่ ขอตอนพิเศษพี่ปุ่นกับคุณวีร์อีกน้าาาา :impress2: เอาตอนที่เปิดตัวให้คนอื่นรู้ก็ได้ อยากจะเห็นเรื่องราวว่าคนอื่นจะมีมุมมองความคิดกับความรักแบบนี้ยังไง แต่ขอแบบแฮปปี้ๆนะ ไม่เอาเศร้าๆ สุดท้านก็ขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ สู้ต่อไปนะทาเคชิ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 24-06-2016 19:52:24

ถ้าเราเป็นลินนะ เราไม่ยอมให้โอกาสซันเข้ามาง่ายๆหรอก แบบ11ปีที่ผ่านมาที่ทำทุกอย่างที่เคียงข้างที่อดทนยอมเจ็บในตอนที่ซันมีคนข้างตัวซันไม่เคยมองลินในฐานะผู้หญิงคนนึงเลยแต่มองแค่เพื่อนคนนึงเท่านั้นเอง แต่พอมีคนเข้ามาหาลินและลินให้ความสำคัญกับคนนั้นซันเพิ่งจะมารู้ตัวว่าลินสำคัญหรอ เพิ่งรู้สึกหวงหรอ งี้มันหมาหวงก้างมากกว่า จะให้ยอมรับซันมันง่ายไปมั้ง :katai1: :katai1: :katai1: อิชั้นใส่อารมณ์ไปเต็มที่ :beat:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 24-06-2016 22:09:17

เราชอบริว น้องมันน่าร๊ากกก  :-[ :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: mucan99 ที่ 27-06-2016 19:03:10

น่ารักมากจนจบเลยซึ้งมากด้วย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: mu_mam555 ที่ 27-06-2016 23:34:03

อ่านจบแล้ว น่ารักมากมาย
ชอบเรื่องน้มากเลยค่า
พี่ปุ่น แหกทุกจินตนาการของบอดีการ์ดที่เคยเห็นมาจริงๆ 555
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Chchickee74 ที่ 22-07-2016 16:48:54

น่าร้ากกกกกกก เพิ่งเข้ามาเจอ อ่านรวดเดียวเหลยยย ชอบเนื้อเรื่องมากค่ะ ภาษาอ่านง่ายอ่านคล่อง พูดได้เต็มปากว่าไม่ขัดใจเลยสักตอน 555555555 ชอบมาก เป็นกำลังใจให้นะคะะ o13 :katai2-1: :hao5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: allegiant1994 ที่ 28-07-2016 09:26:02

พึ่งเคยได้อ่านเรื่องนี้
น่ารักมากๆจริงๆค่ะ
อ่านรวดเดียวจบเลย :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: 4life ที่ 12-08-2016 03:25:42

โอ้ยยย สนุกมากค่าาาา ชอบทุกคู่
เเต่เอาจริงๆ เเรกๆไม่ชอบริว นางกร้าวร้าวอ่ะ
ไม่เคารบผู้ใหญ่ นิสัยค่อนข้างเเย่

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: kiszy ที่ 19-08-2016 21:43:13

เรื่องนี้ชอบคู่รองอ่ะ ชอบพี่หมีกะน้องแรด ฮ่าๆๆๆ

แต่คู่หลักก็น่ารักดีค่ะ :)

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 25-08-2016 20:29:02

ขอตัวอ้วนเพิ่มอีกตอนสิค้า นะๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: leemmm ที่ 26-08-2016 18:22:54

ดีใจจังกำลังจะเป็นหนังสือแล้ว เตรียมอุดหนุนแน่นอน :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: iNklaNd ที่ 28-08-2016 02:14:43

ชอบทุกคู่เลย
ฝั่งนายเอกนี่แซ่บหมด
ปุ่นก็น่ารัก อวบๆ อ้อนๆ ทำคุณรองประธานหื่นใส่ได้ตลอด
ริวก็ช่างยั่ว แรดสมฉายาที่ปั้นเรียก
ชอบเรื่องนี้มากเลย อ่านเพลิน ไม่หนัก ไม่เครียด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 28-08-2016 15:53:57

แซ่บลืมม :haun4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: AgotoZ ที่ 31-08-2016 21:13:34

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: DESZCZ ที่ 04-09-2016 17:35:41

อุ๊ กรี๊ดดดด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: N-T ที่ 11-09-2016 06:55:14

 :hao7:  สนุกทุกคู่น่ารักจังเลยยยย
ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 11-09-2016 09:28:05

น่ารักมากกกกกกกกกก ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ :mew2:
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ 3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 17-09-2016 16:21:36

ยั่วดีนักเป็นไงง หมีปราบแรดซะอยู่หมัดเลยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: TonyPat ที่ 18-09-2016 16:15:02

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: เป็ดอนุบาล ที่ 20-09-2016 05:47:19

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
เป็นนิยายที่น่ารักมากอ่านไปนี้บอกเลยว่ายิ้มไม่หุบชอบคุณวี น้องปุ่น และจะขาดไม่ได้คือพี่ปั้นกับน้องริว
และตัวละครที่น่ารักอีกกสองตัวคือคุณลินกัน ซัน
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆๆนะคะไว้จะติดตามทุกงานเขียนคะ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 20-09-2016 19:01:35

สนุกมากครับ ขอบคุณครับ :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-09-2016 17:28:57

อ่านรวดเดียว..เจิดมาก

น่ารักกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 02-10-2016 21:52:37

อ่านจบแล้ว

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 09-10-2016 19:41:17

ปลื้มปริ่ม ดีแก่ใจมากๆค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: pradoza ที่ 19-10-2016 15:42:51

ไม่ใช่เป็นพี่พรนะ รู้นิว่าจะมาดูที่  :ruready

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 19-10-2016 21:07:42

 :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: ืnaphachanok ที่ 27-10-2016 12:35:58

คุณวีณ์แกล้งน้องตลอด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Fragrant ที่ 21-11-2016 19:09:31

ฮ่อลลลล ล ล ล ล ตลกริวชะมัดเลย เด็กอะไรน่ารักน่าชักจริงๆ แรดได้อีกกกก 55555 สายยั่วสวาทก็ริวนีแหละ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: miniminiXD ที่ 01-12-2016 22:06:43

อ่านจบแล้วอยากกินหมั่นโถกับหมูหันเลย :hao6:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: littlepink ที่ 14-12-2016 00:43:54

อิมเมจตัวละครหลักเริ่ดทุกตัวเลย .. ชอบบบ น่ารักมาก ๆ ค่ะ น้องริวนี่ขี้อ่อยจริง ๆ กำราบให้อยู่หมัดนะชายปั้น คู่ตัวอ้วนกะคุณวีร์นี่หวานมานานละ ไม่ชงๆ ครอบครัวเข้าใจ คู่ซันลินนี่ตกลงได้กันยังคืนนั้น 55555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: somberness ที่ 14-12-2016 01:54:42

ชอบบทุกคนเลย โดยเฉพาะน้องริว :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 17-12-2016 14:32:56

น่ารักเวอร์ทุกคู่เลยยยยย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 10] 28/03/16 ★ P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Noname_memi ที่ 23-12-2016 02:30:12

นี่ว่าเป็นซันนะ คุณจักรไม่น่าจะ เอ๊ะหรือใช่ ลินนี่สงสัยนิดหน่อย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 14] 01/04/16 ★ P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Noname_memi ที่ 23-12-2016 02:54:47

ชอบคำอุทานของปุ่นมากอ่ะ

เฮ้ย ตกตก   :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 17♥ครึ่งแรก] 04/04/16 ★ P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Noname_memi ที่ 23-12-2016 03:10:45

หรือว่าเรย์? แต่..จักรก็เข้าข่ายอยู่นะ ยิ่งแท็กทีมกะลลิตาอีกอ่ะ แต่!!!วิกายังทิ้งไม่ลง อาจเรียกร้องความสนใจ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: kaoma ที่ 26-12-2016 02:51:06

มาตามเก็บอีกหนึ่งเรื่อง ขอบคุณมากครับ เตรียมรอลุ้นคู่ต่อปาย  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Azuryngel ที่ 26-12-2016 22:42:33

Read it all in one day!!! Pun is tooo cute. Reading each chapter makes me hungry  :hao6: :laugh:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 11-01-2017 18:45:54

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 18-02-2017 17:49:16

 o13 สนุกมากเลยค่ะ ชอบทุกคู่เลย o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: NooMary ที่ 21-02-2017 17:30:34

สนุกค๊า  เป็นอีกเรื่องที่อ่านได้เรื่อยๆ สบายๆไม่ซีเรียส  ไม่มีดราม่าให้ปวดใจ  feel good ดีมั่กมาก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: matame ที่ 21-02-2017 23:42:25

เพิ่งอ่านไปหนึ่งย่อหน้า เมนก่อนเลย น่าติดตามจุง

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 12-04-2017 09:01:12

อ่านอยู่วันครึ่ง สนุกมาก ๆ ครับ น่ารักมาก ชอบทุกคู่เลย แต่ชอบคู่ ปั้น-ริว ที่สุด



ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: +MooN+ ที่ 04-05-2017 13:20:47

น่ารักทุกคู่เลย
ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวไปตามเรื่องอื่นด้วยดีกว่า :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 08-05-2017 14:24:05

โอ้ยน้องริว นางน่ารัก ชอบบบบบ
พี่ปุ่นก็ด้วย แต่ละคนพากันใส่ชุดยั่วสามีกันทั้งนั้น 55555+
พี่ปุ่นนี่โดนน้องริวหักหลังสะงั้นหลอกให้ใส่ชุดแมว 5555+
แต่กะน่ารักกันทุกคู่เลย

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Riko ที่ 13-05-2017 20:34:24

ชอบนิสัยพี่ปั้นมากๆ นิสัยแบบนี้แหละ รักน้องหวงน้อง แต่คุณวีร์ต้องบอกเลยเป็นผู้ชายที่เด็ดขาดที่สุด รักแล้วรักเลย น้องปุ่นเป็นคนขี้อ่อยขี้อ้อนมาตั้งแต่กำเนิด ใครเห็นก็รัก แต่น้องริวโนคอมเมนท์ได้มั้ย น้องมาแรงแซงพี่ชายมากอ่ะ หรือนิสัยทั้งบ้านเป็นแบบนั้นจริงๆ แรดได้ใจพี่จริงๆ อยากได้อะไรต้องได้ยังงี้ 5555555
รักคู่วีร์ปุ่นสุดแล้ว ความหวานกว่านี้ก็น้ำตาลแล้ว 555555555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: fida ที่ 19-05-2017 10:01:34

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน

สนุกมากค่ะ

เนื้อเรื่องน่าติดตาม ครบทุกรส

แอบมีให้หาตัวคนร้ายด้วย

แต่หลักๆ แล้ว ตัวละครทุกตัวมีเสน่ห์น่ารักมากค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 24-05-2017 09:58:04

น่ารักมากจ้า สนุกที่ซู๊ด..ดดดดดดดด   :m10:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: tae1234 ที่ 28-05-2017 22:24:24

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: mosza201093 ที่ 30-05-2017 18:06:50

สนุกมากๆครับ อ่านหลายรอบแล้วก็ยังไม่เบื่อ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: lemonphug ที่ 14-06-2017 18:29:58

รักทีมอ้วนแรด :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 18-06-2017 14:43:05

หลงเสน่ห์เลขาอวบอ้วน 5555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Sriwanan ที่ 22-06-2017 12:30:51

ขอบคุณมากนะครับ สนุกมากเลยชอบๆ :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Amploveakame ที่ 22-06-2017 20:03:25

แสบมากประธานตัวดีกะน้องริว5555สนุกมากมายขอบคุณสำหรับนิยายที่สนุกมากมายนี้นะคะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: b02290 ที่ 20-07-2017 22:58:09

 :pig4: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Palita mew mew ที่ 15-08-2017 13:38:22

สนุกมากกกกกกกกกก ขะไล่ติดตามทุกเรื่องเลยนะคะะ  :impress2: :n1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 24-08-2017 21:16:42

ฉันชอบหมูอ้วนกะน้องริว   น่ารัก แซบมากๆๆๆๆๆ     :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 26-08-2017 04:11:54

วู้ววววว น่ารัก นายเอกอ้วนเหมือนเราเลย  :laugh:

ขอบคุณครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: momonuke ที่ 01-10-2017 16:54:02

ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีค่ะ  :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 06-10-2017 17:25:33

ฟินอีกแล้วเรา  :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: PrInCeZzAoFz ที่ 10-10-2017 02:20:11

ดีงามามากก
 :katai2-1: :katai2-1:
ฟีลกู๊ดสุดๆ
ชอบทุกตัวละครเลยที่ไม่ใช่พวกไม่ดี
คือน่ารักมากกก
โดยเฉพราะพี่ปุ่นกับน้องริววววววววว
ชอบบบบบบบบ
น่ารักสองสไตล์พี่ปุ่นสายฮา ชอบคิดในใจ
ฮ่าๆๆๆ
น้องริวถึงจะดื้อเอาแต่ใจแต่ก็น่ารักกก
ชอบลินอ่ะดูปีศาจดี
ฮ่าๆๆๆ
คุณรองประธานก็ขี้แกล้งงง
พี่ปั้นกากมากโดนน้องริวปล้ำ
ฮ่าๆๆๆ
ซันกว่าจะคิดได้
ฝ่ายพ่อนี่ก็ฮาพอตัว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: korner ที่ 21-10-2017 14:08:43

แซ่บไปหมดดดด จะคู่เอกคู่รอง  :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 23-12-2017 13:53:07

ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆนะคะ
อ่านไปทุกตอนมีแต่อมยิ้มกับความน่ารักน่าหยิกของปุ่น
จนอยากจับมาฟัดบ้าง55 แต่กลัวคุณวีย์ต่อยเอา

ส่วนคุณวีย์เป็นพระเอกสายอ่อยมากกก หมั่นไส้. ปุ่นไม่หลงก็ไม่รู้พูดไงแล้ว
แต่เป็นผช.ที่รักจริงมั่นคงดี. ยอมยกปุ่นให้ก็ได้

จะตามไปอ่านเรื่องต่อๆไปค่ะ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Wut_Sv ที่ 01-01-2018 10:25:28

เรื่องนี้น่ารักดี  แอบหื่นนิดๆ(ถึงมากเลย) 55555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: cookie12ck ที่ 17-01-2018 02:45:14

ชอบทุกคู่เลยน่ารักมาก :ling1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 31-01-2018 08:52:00

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 27-04-2018 22:30:44

 :m25:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 11-05-2018 18:25:49

 :mew1:

อ่านจบแล้ว~

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนที่ 20 ] 08/04/16 ★ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: KLiar ที่ 13-05-2018 17:14:39

นี่คิดว่าหักมุมเป็นคุณซัน พีคไปอีก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: q.tr ที่ 04-06-2018 08:23:40

น้องปุ่นน่ารักก  :-[

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: Kralua ที่ 18-08-2018 11:45:07

 :mew1: :mew1:น่ารักๆๆ ชอบทุกคู่เลย นิยายสนุกมากขอบคุณที่แต่งให้อ่านกันนะคะ o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: sira_nann ที่ 17-11-2018 10:16:02

 :pig4: :pig4: :pig4:
ปุ่นน่ารัก
 :กอด1: :กอด1: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: NYpat ที่ 25-11-2018 14:47:09

ชอบทุกคู่เลย  ความแตกต่างที่ลงตัว

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 18-02-2019 12:49:16

กลับมาอ่านรอบสองเพราะคิดถึงตัวอ้วน สนุกเหมือนเดิม  :กอด1:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [แจ้งข่าว] 18/09/16 ★ P.71
เริ่มหัวข้อโดย: HunHan9407 ที่ 02-03-2019 23:05:56

 :seng2ped: :pighaun: คู่นี้สนุกดี555

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: ืืnanana21 ที่ 26-04-2019 17:00:42

ชอบเรื่องนี้มากกกก กลับมาอ่านหลายรอบเลย
ผลงานของคุณพริมเราชอบเรื่องนี้สุด
ทำยังไงถึงเขียนตัวอ้วนออกมาได้น่ารักขนาดนี้
คู่ปั้นริวก็กร๊าวใจมากกกก
ชอบที่สุด

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 08-08-2019 07:45:17

 o13 ติดตามทุกเรื่อง เรื่องนี้ดุเดือดมากกกก

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: TaddyC ที่ 16-05-2020 10:14:51

สนุกอ่า น่ารักมาก ทุกคู่เลย  :hao5: :katai2-1: o13

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: เกี๊ยวกงจื่อ ที่ 17-05-2020 10:18:28

 o13

อ่านเพลินจนจบ  สนุกมากครับ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: cutelady ที่ 05-06-2020 16:36:32

โอ้...ฟินมาก..สนุกมาก...
รักทุกคู่เลย แต่รักพี่วีร์มากหน่อย
เพราะทุ่มเทมากที่สุด. ทุกตัวละครมีบทบาทให้อ่านได้อย่างเพิดเพลิน หลงใหล จนว่างไม่ลง รักคนเขียนด้วย darin เราขอขอบคุณเธอมากจะติดตามทุกเรื่องเลยนะ
 :pig4: :pig4: :pig4:
 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: aoksumran ที่ 05-08-2020 01:27:41

 :haun4: ชอบมากเลย อยากอ่านต่ออีกไม่อยากให้จบเลยอะ หรืออยากให้มีนายเอก อ้วน แบบนี้ ละมุล แบบนี้อีกอ๊า ชอบเวอร์ วัง มาก เวอร์ ฟินแบบที่ว่าเอาไป นอนฝันเลยทีเดียว 55555 ยิง ถ้าได้ อ่านต่อจะดีกว่านี้ อีก 55ถ้า  :mew2: มีหนัง แนวนี้ ช่วย คอมเม้น บอกหน่อย น๊า อยากดู ละมุน มากชอบเวอร์ :mew4:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: SeventeenCarat ที่ 05-12-2020 00:58:54

นานๆจะมีนายเอกอ้วน ชอบจัง น่ารักกกก
 :impress2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: cakecoco-boom ที่ 05-10-2021 20:45:49

ใดใดคือคู่น้องริวแซ่บมากเวอร์ :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: pedgampong ที่ 12-11-2022 03:42:11

น่ารักมากเลยค่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: Sunset and Eeyore ที่ 19-12-2022 11:16:48

ชอบคู่พี่ปั้นกับน้องริวมากค่ะ กรี๊ดดดด รักในความแสบและความดุ

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: กาแฟมั้ยฮะจ้าว ที่ 20-12-2022 09:36:00

 :katai2-1: :L2:

หัวข้อ: Re: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
เริ่มหัวข้อโดย: BM_CBC ที่ 15-04-2023 21:03:19

❤️❤️❤️