-
............ทำไมนะ ผมถึงนอนไม่หลับกัน ทั้งๆที่ผมก้อพยายามที่จะข่มตาไห้หลับแล้วนะ....
แต่ยังไงๆ มันก้อยังไม่สามรถหลับลงได้ หรืออาจจะเป็นเพราะความสับสน?ที่วกวนอยู่ในหัวผม
มันตีกันเสียยุ่งเหยิง...
ทำไมผมถึงเป็นแบบนี้..........?.............ไม่รู้คับ
รู้แต่ความความคิดนั้น....มันคือความคิดที่ว่า ผมจะทำยังไงดี
ผมรู้แค่ว่าตอนนี้ผมเศร้าคับ...เศร้ามาก
มันเกิดขึ้นตอนไหน.....ผมก้อจำไม่ได้เสียแล้ว......
มาคับผมจาเล่าไห้ฟัง
.......................................
........................
..............
.........
.....
..
.
หลังจากที่ผมมีที่ไปของผมเรียบร้อยแล้ว คือผม สามารถสอบเข้าได้ในมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ
วันนั้นคือวันผมที่ผมจำได้ดีอีกวันนึงทีเดียว....วันนั้นคือวันที่ผมสอบ A-Net "ไอ้เบส" เพื่อนคนที่ผมรัก...
มากที่สุดมันก้อเข้ามาบอกรักผม...
ความรู้สึกตอนนั้น อึ้งครับ บอกได้แค่ว่าอึ้ง ผสมปนเปไปด้วยความดีใจลึกๆ
ผมจะตอบมันไปยังไงเหรอคับ....มันต้องไปเรียนที่กรุงเทพ ส่วนผม ต้องไปเชียงใหม่......ทำไห้ผมบอกมันไปว่า.....
กูไม่ได้เกียดมึงนะเว่ย.....แต่มึงก้อรู้ใช่มั้ย สำหรับกู...กูไม่ต้องการแค่ คุยโทรศัพท์ด้วยกัน นานๆเจอกัน
แต่กูต้องกานมากกว่านั้นหว่ะ....เป็นเป็นเพื่อนกับกู..อย่างเดิมได้มั้ยวะเบส
คำตอบที่ผมได้จากมันมามีเพียงคำเดียวคือ....."อืม"......
หลังจากวันนั้นมันก้อมีอาการซึมเศร้า(เพื่อนคนอื่น มาเล่าไห้ผมฟังอีกที) ซึ่งผมก้อไม่ต่างกัน ....ผมไม่ได้เจอมันอีกเลย
(มีเพียงโทรศัพท์เท่านั้นที่ทำไห้รู้ว่า มันยังไม่ตัดขาด หายไปจากผมเสียทีเดียว) จนกระทั่งผมต้องไปสู่อีกที่หนึ่ง ที่ห่างไกลออกไป
ในช่วงที่ไม่ได้เจอกับมัน ผมก้อไม่ได้รู้สึกดีไปกว่ามันเลย อารมณ์ตอนนั้นคือ.....กูทำถูกแล้วเหรอ?.....
เสียงนึงในใจบอกว่า...ถูกแล้ว...แต่อีกเสียงนึงมันกลับโต้มาทันที่ว่า...ผิด..มึงทำผิดอย่างมากเชียวหล่ะ....
แม้กระทั่งวันเดินทาง ผมเฝ้าคอยที่จะมองหามัน ทั้งๆที่มันสัญญากับผมเมื่อตอนที่มันรู้ว่าผมสอบติดโควตาเชียงใหม่ ว่ามันจะไปส่งผมแท้ๆ....แต่ก้อนั่นแหละคับ ผมคิด ผมคงเห็นแก่ตัวมากเกินไปจิงๆ ทั้งๆที่ผมเป็นคนทำร้ายมันขนาดนั้น ผมยังต้องการที่จะไห้มันตามใจผมอีก.....ถึงจะนึกสมน้ำหน้าตัวเอง แต่ในใจลึกๆมันกลับล่ำร้องว่า......กูอยากเจอมึงซักครั้ง...ก่อนไป.......
จนเมื่อได้เวาลาที่ต้องไป ผมก้อไม่เห็นแม้เงาของมัน..ปลงแล้วคับ..มันคงเกียดผมไปแล้วจิงๆ ความรู้สึกตอนนั้นมันปนเปกันไปหมดครับ เสียดาย?ที่ปฏิเสธโอกาสที่มันหยิบยื่นไห้เองแท้ๆ....โกรธ? ที่ผลักใสมันไปทั้งๆที่มันไม่ได้ผิดอะไรเลย...เหงา? มึงคงไม่อยากเจอกูอีกแล้วใช่มั้ย................
จนเวลาผ่านไปจาก1เดือนเป็นสองเดือน...สามเดือนและก้อเรื่อยๆมา มันไม่มีวันไหนเลยที่ผมจะไม่คิดถึงมันผมรู้ว่าผมทำพลาดอย่างร้ายกาจ ที่ปฏิเสธมันไปในวันนั้น เพียงเพราะแค่ความคิดโง่ๆว่า ผมและมัน ไม่ได้เรียนในที่เดียวกัน ซึ่งผมก้อมารู้ในตอนหลังว่า ผมโง่มากจิงๆ
ในช่วงแรกๆนั้น ผมยังไม่ค่อยคิดมากเรื่องมันเท่าไร เพราะช่วงแรกๆกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยจัดไว้นั้น ช่างมากมาย จนเกือบจะเจียดเวลากระดิกตัวไปไหนไม่ได้ แต่พอผ่านช่วงที่ต้องรับน้องขึ้นดอยไป.....ความเหงามันก้อได้ถาโถมเข้ามาอย่างหนัก....สิ่งเดียวที่ทำไห้ผมยังรู้ว่า มันไม่ตัดขาดจากผมไปซะทีเดียวก้อคือ สองสามวันมันจะโทรหาผมครั้งนึง ซึ่งผมก้อโทรหามัน ในสอง สามวันเช่นกัน.....บางครั้งเมื่อผมเหงาๆ...ก้อก้อจะหยิบมือถือขึ้นมานั่งมองข้อความเก่าๆที่มันส่งไห้...รูปเก่าๆที่เราและเพื่อนๆเคยถ่ายด้วยกันมาดู....มันก้อช่วยผมมาได้ในละดับหนึ่ง......
แต่อย่างว่าแหละคับ......ความเหงาไม่เคยปราณีใคร.....ช่วงนั้นผมทำตัวตกต่ำ อย่างมาก ถึงมากที่สุดเลย...เมื่อผมได้รู้จักเพื่อนๆเยอะขึ้น รู้จักรุ่นพี่มากขึ้น...ผมเริ่มเที่ยวเก่ง ติดเหล้าอย่างมาก(บางทีถึงขนาดเอาขึ้นไปนั่งกินกะเพื่อนๆคณะแพทย์ห้องข้างๆก้อยังมีเลย ขนาดหอในนะนั่น คิดแล้วก้อขำนะ ^^) ผมเริ่มที่จะเข้าร้านเกมส์วันนึงๆหลายชั่วโมงขึ้นเรื่อยๆอย่างต่ำก้อ6-7ชั่วโมง(บางวัน15-โต้รุ่งยังมี บ่อยเสียด้วย) เนื่องจากที่ผมทำตัวดีขนาดนี้ ทำไห้ผลการเรียนของผมเจรีญไปด้วย ผมโดดไม่มีเหตุผลบ่อยขึ้น (เพื่อนผมก้อดีจิงๆ เช็คชื่อไห้ตลอดเลย ขอบคุนมากหว่ะ ซิ้ม^^)จนขนาดผมถูกอาจารย์ที่ปรึกษาเรียกไปพบเดี่ยวๆก้อหลายครั้งอยู่ ผมยอมรับว่าทำตัวไม่ดี ไม่โทษใครหน้าไหนทั้งนั้น ไม่โทษเพื่อนๆ ไม่โทษพี่ๆ เพราะผมทำตัวผมเอง.....แต่ในทุกครั้งๆที่ผมทำทุกอย่างลงไปนั้น.....ผมไม่เคยลืม "เพื่อน" ผมคนนึงเลยไอ้เบสมันยังคอยเข้ามาตามหลอกหลอน(โห ดูกูใช้คำเนอะ - -) ไห้ผมได้คิดถึงอยู่ตลอดเวลา
จนกระทั่งวันนึง....ผมได้เข้ามาเจอเวบบอร์ดแห่งนี้(ตั้งกะสมัยมันยัง อยู่กะโฮสเดิมอยู่เลย^^)ผมเข้ามาคุย มาสนุกสนาน อ่านนู่น พิมนี่(ปรกติตอนเล่นเวบต่างๆผมจาใช้โน๊ตบุคนะ เพราะมันเป็นส่วนตัวกว่าร้านเกมส์หน่ะ แต่ที่ต้องออกไปเล่นร้านเกมส์เพราะว่า มันมันส์กว่ากันเยอะเลยที่ต้องมันนั่งเล่นโนตบุคคนเดียว^^) แล้วผมก้อไม่รู้จักกะน้องคนนึง ชื่อนั้น...ไม่ขอเอ่ยละกันนะ...ผมได้อะไรจากการที่รู้จักกับน้องคนนี้หลายๆอย่าง....ผมเที่ยวน้อยลง ผมกินเหล้า เมา น้อยลง ผมเล่นร้านเกมส์น้อยลง(นิดเดียวเท่านั้นจิงๆ) เพราะผมเอาเวลามานั่งคุยเอ็มกะน้องเค้า เล่านู่น พิมนี่ นึกๆไปถึงตอนนั้นก้อแอบฮาตัวเองเนอะ...
ทุกวันกิจวัตรของผมคือถ้าเรียนเสร๊จ ผมก้อจามาร้านเกมทันนี้ นั่งเล่นเกมรอน้องเค้า พอจนถึงเวลาน้องเค้ามา ผมก้อเล่นเกมส์ไปด้วยคุยกะน้องเค้าไปด้วย (ผมเก่งคับ สามารถเล่นเอ็มไป เล่นเกมไปด้วยได้ นึกไปก้อนะ กูทำได้ไงวะ - -)
เรื่องกานเรียนผมก้อดีขึ้นเรื่อยๆ จนปรกติดี เข้ารูปเข้ารอยที่มันควรจะเป็นเสียที แต่ในทุกวัน ผมก้อยังคิดถึง "ไอ้เบส" อยู่ดี
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
พอก่อน จินง่วงจิงๆแล้วคับ(หลังจากที่ไปพยายามนอน แล้วมันไม่หลับมาทีนึง^^)
ผมไม่อยากไห้คิดว่ามันเป็น story แต่ที่ผมเล่า......เพราะผมแค่อยากเล่า อยากระบายมันออกไป เท่านั้น
(อันเนื่องมาจากความเหงา ของผมตอนนี้ และความไม่มีไรทำของผมเอง)
ที่ผมจาเล่าต่อไปนี้ มันไม่ยาวนะคับ มันเรียกได้ว่าสั้นเลยแหละ
เพราะผมเขียนไม่เป็น นี่ก้อเป็นครั้งแรกที่ผมอยากทำ.....อะไรแบบนี้(ลุงทุนขนาด ที่ต้องพก สติ๊กเกอติด keyboard ภาษาไทยมาแปะเลย แล้วพอกลับกูต้องนั่งลอกไห้มันมั้ยนี่ - - )
ถึงไม่มีใครอ่านเรื่องของผม.....ผมก้อไม่ว่าครับ
ผมเพียงมีเจตนาที่ต้องการไห้เรื่องของผม ไม่ถูกเก็บไว้แค่ผมคนเดียว.....เท่านั้น
ขอบคุณคับ
-
:o
พี่จินเขียนนิยายยยยยยยยยยย
ตั้งใจเขียนนะค้าบบ
เอ็นจะคอยติดตามอ่านนะค้าบบบบบ
เปนกำลังใจให้นะค้าบบ
:yeb: :yeb:
:monkeysad: :monkeysad:
มันต้องเส้าแน่เลยง่ะ
:เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1:
-
ที่รักทำไร
เล่าให้จบละกันนะ
จุฟๆ
:give2: :give2: :give2: :give2:
-
พี่ก้ออ่านจ้าน้องจิน ม่ายต้องเศร้าไปนา ถ้าเหงาก้อเข้ามาคุยกันได้ :yeb: ส่วนเรื่องน้องคนนั้นคงม่ายต้องเดาแย้วมั้ง รู้ๆกันอยู่ :kikkik:
-
รออ่านครับ
เป็นกำลังใจให้ :yeb:
-
หุหุ ตามมาอ่าน :impress:
เป็นกำลังใจให้จ้า :yeb:
-
ลงชื่ออ่านด้วยคนคับ :impress2: :impress2:
-
เขียนไปเถอะครับ ในนี้มีคนอ่านเยอะอยู่เเล้ว ไม่เป็นหมั่นเเน่ครับ เรื่องของคุณจินนะ :5555:
-
โอ๊ะ...เพิ่งเห็นแช็ตกันหลาย ๆ คนตอนเย็นนี้เองอ่ะ...เย้...ได้อ่านเรื่องของเพเจย์เอ๊ย..พี่จินแร้ว
ปล.นิติสู้ ๆ น่ะคร๊าฟฟฟเพ่
-
เข้ามาอ่านเหมือนกัน :give2:
ต่อไวไวนะ ถ้าอัพบ่อยๆ ก็เข้ามาอ่านบ่อยๆเหมือนกัน :pandalaugh:
-
แฮะ แฮะ
ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องที่ผมนั่งพิมเล่นๆเพราะไม่รู้จะทำอะไรดี จามีคนอ่าน - -
ความจิงแล้วเขิลอ่ะชักไม่อยากพิมต่อ แต่ไม่ได้ พิมแล้วต้องเอาไห้จบๆไป
ผม.....
จะได้รู้สึกสบายใจก่าที่เป็นอยู่ซักทีนึง^^
ขอบคุนมากๆคับทุกคน
-
โถ่ ตรูนึกว่ามาต่อแล้ว :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
อุตส่ารีบเข้ามา
ให้ไวเลย
รออยู่นะเฟ้ย :interest: :interest: :interest: :interest: :interest:
-
มาให้กำลังใจพี่จิน :yeb: :loveu:
ปล.สุดท้าย
-
นึกว่าจะมาต่อ ชิส์ๆๆๆ
:serius2: :serius2:
ยังไงก็เปนกำลังใจให้นะไอพี่จิน
:5555:
-
อ้อ .....เรื่องปลายทางโพคาราของบอยช่ายป่าวจ๊ะน้องจิน :give2:
:แปลงร่าง4: เย็นๆมาต่อนะ แต่พี่คงมาอ่านดึกๆอ่ะ ตามเวลาออกหากิงของพี่ กรั่กๆๆ :เหอะ1:
-
รออ่านอยู่นะ :loveu: :loveu: :loveu: มาต่อไวไวนะ
-
รอคับรอ :impress2: :impress2: :impress2:
-
ไอ้ที่พิมๆ ออกมานี่ไม่ได้มีการวางเรื่องใดๆไว้ก่อนเลยอ่านะคับ - -*(ทำไห้พิมพ์แต่ละครั้ง ก้อนะ เกือบสองชั่วโมงเลย อ่า)
ขุดมันออกมาจากความทรงจำล้วนๆ เพราะมันก้อเพิ่งผ่านมาได้ไม่นานนี้เอง......
เอาหล่ะ
พยายามเขียนต่อดีก่าT^T
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
หลังจากที่ผม มีเพื่อนคุย อะไรๆที่มันเคยเหงา เศร้า มากๆ มันก้อลดน้อยลง.....ผมก้อไม่เข้าใจ เหมือนกันว่าที่ผมทำๆไปนั้น
มันจะเป็นการ เอาน้องเซฟ(ขอเรียกว่าน้องเซฟนะคับ^^) เข้ามาเป็นตัวแทน ของใครหรือป่าว......ผมก้อไม่แน่ใจครับ
ผมรู้แค่เพียงว่า....เวลาที่ผมได้คุยกับน้องเซฟ....ผมมีความสุข
แต่ถ้ามันเป็นอย่างที่ผมคิด ผมคงจะเป็นคนที่เลวจนไม่น่าให้อภัยเชียวหล่ะ ช่วงนี้ อะไรๆ เหมือนมันจะดีขึ้นนะครับ
เหมือนผมจะมีความสุขดีดังเดิม เหมือนผมจะตัดใจจาก "เพื่อน" ของผมได้แล้ว แต่เมื่อวันนึง ผมบังเอิยได้ยินเพลงๆนึง
................................................
...............................
....................
.............
.....
..
.
ความจริงรู้สึกผิดเต็มหัวใจ
ต่อคนข้างกายฉันที่ยังคงเดินด้วยกัน
ใจเจ้ากรรมยังคงไหวหวั่น
กลับไปคิดถึงเธอคนเดิมคนนั้น
ก็รู้ว่าไม่ควรคิด ก็รู้ว่าผิดต่อเขาที่อยู่ตรงนี้
ฉันรู้ว่าควรจะลืมเรื่องของเธอ
ถ้าคนข้างฉันรู้เรื่องเธอ เขาคงหมดใจ
ฉันไม่รู้ว่าเหตุผลใด ภาพเธอนั้นยังคงรบกวนจิตใจ
ก็รู้ว่าไม่ควรคิด ก็รู้ว่าผิดต่อเขา
แต่เธอคนนั้น
ความจริงในใจ
ไม่เคยมีใครแทนที่ความรู้สึก
ที่ฉันยังมีให้เธออยู่
เธอยังคงมาวนเวียนอยู่ในความฝันยามค่ำคืน
ให้ฉันเองสับสนในใจ
ก็รู้ว่าไม่ควรคิด ก็รู้ว่าผิดต่อเขา
แต่เธอคนนั้น
ความจริงในใจ
ไม่เคยมีใครแทนที่ความรู้สึก
ที่ฉันยังมีให้เธออยู่
เธอยังคงมาวนเวียนอยู่ในความฝันยามค่ำคืน
ให้ฉันเองสับสนในใจ
ความจริงในใจ
ไม่เคยมีใครแทนที่ความรู้สึก
ที่ฉันยังมีให้เธออยู่
เธอยังคงมาวนเวียนอยู่ในความฝันยามค่ำคืน
ให้ฉันเองสับสนในใจ
...............
.........
....
..
.
แล้วผมก้อเข้าใจครับ ผมลืมมันไม่ลงจริงๆ..................
แต่ผมก้อไม่รู้จะทำยังไง ให้อะไรๆมันดีกว่านี้คับ จะไห้ผมเลิกติดต่อกับน้องเซฟ ผมก้อทำไม่ได้ ผมคงจะเป็นคนเห็นแก่ตัวมากเลยใช่มั้ยคับ....
แต่ถ้าผมเลิกติดต่อกับน้องเซฟไปตั้งแต่วันนั้น........วันนี้ผมอาจจะไม่ต้องเศร้า อย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก้อได้.....
ช่วงนั้นก้อไม่มีไรคับ ผมก้อยังคงติดต่อกับน้องเซฟ ทั้งๆที่ในใจยังคงมี "ใคร" คนนึง อยู่ตลอดเวลา....
แล้วมาวันนึง....ผมก้อตัดสินใจเล่าเรื่องระหว่างผมและ "เบส" ไห้น้องเซฟฟังไป.....น้องเค้าดูจะตกใจนิดๆ(ความจิงมาก) เพราะว่าเรื่องของผม
มันไปเหมือนเรื่องของ อีกคนที่น้องเค้ารู้จักเลย(ทำไมน้องเค้ารู้จักแต่กับพวก โง่ๆ(เจ้าตัวมาอ่านก้อขอโทดดด้วย 5 5 5+) รู้ตัวช้าๆนะ)
น้องเค้าก้อดีคับ คอยไห้กำลังใจผมตลอดคอยให้คำแนะนำ และยังเป็นที่ปรึกษาของผมอยู่เรื่อยมา และคำแนะนำของน้องเค้าคือ.....ผมควรจะบอกความรู้สึกของผมไห้ไอ้เบสรู้ไปซะ
ผมก้อจะทำยังไงหล่ะครับ ก้อได้แต่ อิดออด เฉไฉ ไปมา ไม่ใช่ว่าผมหมดรักมันนะครับ แต่เพราะคำๆเดียวคือ "ไม่กล้า" (เข้าใจความรู้สึกไอ้ไข่ย้อย ที่ไม่กล้าบอกดากานดา ขึ้นมาทันทีเลยหล่ะ)
สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจน้องเซฟมากก้อคือ น้องเซฟยังคอยเป็นกำลังใจและให้คำปรึกษา(เหมือนมันเชี่ยวเลยอ่ะ หุหุ) แก่ผมเรื่อยๆมา
จนวันนึงผมก้อตัดสินใจได้ซะที ว่าผมจะบอกมันไปซะ บางที....อะไรๆมันอาจจะดีขึ้นมาก้อได้
โดยผมวางแผนไว้ว่า วันที่ 5 ธันวา 49 มันจาขึ้นมาเที่ยวหาผมที่เชียงใหม่ และผมกับเพื่อนๆที่นี่ ก้อวางแผนที่จะไปเที่ยวค้างคืนกันที่ดอยอินทานนย์ โดยผมก้อบอกน้องเซฟว่าไว้พี่บอกมันแล้วจามารายงานผลนะ....
ตั้งหน้าตั้งตารอให้ถึงวันนี้ที่ 5 เร็วๆ อย่างตื่น และ เต้น จนกระทั่งวันนั้นก้อมาถึง......
///////////////////////////////////////////
5 ธ.ค. 49
ผมตื่นนอนมาตังแต่เช้า(อันนี้จำได้) เอ๊ะ! เบสมันจามาถึงประมาณ 9โมงเช้านี่นา อาบน้ามแต่งตัว หาไรกิน แล้วก้อรอเวาลา...ที่จะได้พบหน้า อีกครั้ง.........
จำไดความรู้สึกแรกที่มันก้าวลงรถทัวร์มา(หลังจาที่ผมไปรอมันเกือบๆ 50นาที) คือ.......คิดถึง.......
ผมรีบวิ่งไปกอดมันทันที(แต่ไม่น่าเกียดนะ แบบเพื่อนกันเฉยๆ) มันก้อถาม จะไม่ช่วยกรูยกกระเป๋าเลยไง๊ เอ้าเวนลืม - -*
ตลอดเวลาที่นั่ง กิน KFC ที่กาดสวนแก้ว(พามันไปกิน ผมกินข้าวไปแล้วนิ - -*) ไม่มีคำพุดอะไรมากนักจากปากเราสองคน แต่ผมก้อมีความสุขอย่างประหลาด.....ไม่รู้ซิ...มันบอกไม่ถูก เหมือน มีเรื่องมากมายอยากจะพูดกับมัน
แต่พอนั่งมองมันกินไป ผมก้อหมดเรื่องพูดเอาดื้อๆ
หลังจากกินเสดผมก้อพามันมาที่หอผม ไห้มันอาบน้ามทำธุระไห้เรียบร้อย(ความจิงอยากไปอาบด้วยมากก่า 5 5 +) ก้อเสร็จประมานเกือบๆเที่ยงแล้ว ผมก้อไห้มันจัดกระเป๋า บอกมันว่ารีบๆบ่ายโมงจาพาไปดอยอินทานนย์(ไม่ได้บอกมันล่วงหน้า ไม่ได้กะเซอไพรส์ แต่อย่างใด แค่ลืม - -*)
มันก้อบอกว่าไม่ได้เอาเสื้อกันหนาวมา ผมก้อบอก เอาของกรูไปก้อได้......กว่ามันจะจัดของเสร็ดก้อนะแบบว่า โคดนานอ่ะ
เลยเวลาไปมากแล้วผมก้อรีบพามันไปที่นัดหมายโดยเร็ว เมื่อไปถึงก้อรู้ว่า......เวนแล้ว.....กุมาสายที่สุดเลยนิหว่า - -*
ยังจำได้ วันนั้นเอารถกระบะไปกันสองคัน โดยมีพวกเพื่อนของผม9คน และก้อพี่ๆที่สนิทๆอีก5คน แล้วก้อไอ้เบส อาจจะสงสัยว่าคนแค่นี้ทำไมเอารถกระบะไปถึงสองคับ ก้อนะ คนอ่ะน้อย แต่ของอ่ะเยอะมากกกกกก เหล้ายา มากมาย(จำได้เอาเบียร์ไปกัน4ลัง แล้วก้อ ซีแกรม อีก2กรม โซดา2ลัง ว่าเยอะแล้วนะ แต่ก้อยังไม่พอ ตอนหลังต้องออกมาซื้อเพิ่มกันอีก ไม่รู้จาแดกแทนน้ำกันเลยมั้ย - -) ถูกลำเลขึ้นรถคันแรก ซึ่งมีพวกเครื่องนอน เต๊น เมื่อบรรจุของขึ้นรถคันแรกแล้วก้อเหลือที่ไม่มาก ผมรีบลากไอ้เบส ขึ้นรถคันนี้ทันที เพราะผมอยากอยู่กับมันนานๆ กะว่าผมคงได้นั่งหลังรถกระบะเฝ้า ของกะมันสองคนแล้วแท้ๆ
แต่ผมคิดผิด.....ไอ้บูม(แพทย์ห้องข้างๆ ที่เคยเล่าว่าไปกินเหล้ากะมันบนหอนั่นแหละ) มันก้อขึ้นมานั่งด้วย.....ผมก้อนะ....ไม่ได้ว่าอะไร เพราะผมค่อนข้างสนิทกะมันมาก (ถึงมากที่สุดเลยหล่ะ)....เมื่อตกลงกันได้ว่าผมจะนั่งเฝ้าของกันหลังรถกระบะคันนี้สามคน พวกที่เหลือก้อไปนั่งอีกคัน.....
แล้วเราก้อออกเดินทางกัน...................
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
พอก่อน เด๋วพรุ่งนี้จามานั่งพิมต่อ ขอบอกว่าใช้เวลานานมากๆ - -*
ว่าจะไห้มันจบแค่รีนี้อ่ะนะเนี่ย
แต่ๆพิมๆไปมันก้อนะ - -
เพลิน
จบข่าว !!!!!!!
-
ที่รัก
มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ
จุฟๆ :give2: :give2: :give2: :give2:
( :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:)
-
รอคับรอ :kikkik: :kikkik: :yeb:
-
มีคนคอยช่วยปลอบพูดคุยมานก้อพอแก้ความเหงาไปได้บ้าง แต่ก้อม่ายตลอดหรอกนะ อยู่ที่การทำใจให้สงบมากกว่า ยากนะ แต่ต้องทำให้ได้ :เศร้า1:
-
มาต่อเร็ว ๆ น้า
แฟน ๆ รออ่านเพียบเลย :yeb: :yeb:
-
รอครับ :monkeycry4:
-
ไมมาต่อเท่านี้ฟระ
มาต่ออีกนะค้าบบบบบบ
:laugh5: :laugh5: ฮาคนโง่
-
ไม่ต้องรีบให้จบก็ได้
ค่อยพิมพ์ไปโพสต์ไป รีบไปก็ไม่ดี เดี๋ยวจะลืมช่วงสำคัญๆไป :haun5:
รออ่านครับ :yeb:
-
รออ่านอยู่จ้า :yeb:
ต่อไวไวนะ :loveu:
-
แฮะๆ
โอเคคับๆๆๆเอาเป็นว่าพิมแบบไม่รีบละกานๆ(แต่อยากไห้จบก่อนกลับง่ะ :monkeycry2: )
เด๋ววันนี้ขอออกไปเที่ยวก่อนนางับบบบบบบ
แล้วไว้เย็นๆมาฟังเรื่องของผมต่อกัน
ขอบคุนทุกๆคนมากคับ^^
:3024:
จุ๊ฟๆๆ
-
รอคับรอ :interest: :interest: :interest:
-
ตามมาอ่านของน้องจินอีกคน... :impress3: :impress3:
-
เพิ่งได้อ่าน รอด้วยคน :yeb:
-
เข้ามารอด้วยคน :loveu:
-
............แฮะๆ ยอมรับผิด ที่บอกมาเย็นๆ^^
พอดีวันนี้เที่ยวเพลิน^^ :laugh5:
พิมต่อดีก่าๆ^^ :110011: :110011: :110011: :110011:
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
.............รถออกมา สองคนมัน( ไอ้บูมมันแย่งซีนผมหมดเลย ชิๆ)ก้อนั่งคุยกัน กระหนุงกระหนิง^^ ผมก้อเลยนะ นั่งเงียบอ่ะฟังมันสองคนคุยกัน ผมไม่ได้หึงไอ้บูมเล้ยไห้ตายสิ มันสองคนก้อเป็นเพื่อนกันมาก่อนไง แต่อารมณ์ตอนนั้นแบบว่า กรูนั่ง(หัว)โด่ อยู่นี่ทั้งคนนะเว่ย ไอ้พวกเวนนี่ - - :dont2:
มันนั่งคุยกันไปซักพักก้อแบบว่า ไม่สนใจผมเลย ออกอาการงอนเล็กน้อยไห้มันรู้ซะบ้าง555+ แต่แทนที่มันจะสำนึกกัน เจือกถามผมว่า "เมิงไม่ได้เอาปากมาใช่มั้ยสัด - -* " เออ ตกลงกรูผิดตลอดเลยใช่มั้ย มันเป็นแบบนี้นานแล้วคับ ถ้ามันเข้าคู่กันสองคนเมื่อไร ผมก้อหมาหัวเน่าดีๆนี่เองอ่ะนะ เหอๆ
จนมันคงหมดเรื่องคุยกันมั้งคับ ทีนี่ไอ้บูมมันก้อยั่วผม โดยการนั่งกระแซะๆไอ้เบสมันแถมยังมีหน้ามายิ้มเยาะผมด้วยนะ(มันก้อรู้เรื่องผมกะไอ้เบสดีอ่ะนะ พวกผมไม่ได้ปิดบังหรือปกปิดกันอยู่แล้ว^^) แต่ผมก้อนะไม่ได้สนใจที่มันจะกระแซะกันเลย ประมาณว่า ตามสบายเหอะกรูรู้พวกเมิงทำไรกันไม่ได้หรอก 5 5 5 5 + เอิ๊กๆ
จนไอ้บูมมันเห็นผมไม่มีท่าทีอะไรมันก้อคงเริ่มเซ็งมั้ง เลยเลิกไป ประกอบกับรถก้อออกมานานพอสมควรแล้วมันก้อเลยหลับกันไปเลยทั้งสองตัวมันนั่นแหละ โดนที่ไอ้บูมกะไอ้เบสมันเอาหัวพิงกัน(นึกออกป่าวหว่า) ผมก้อนั่งมองแล้วก้อคิดแบบว่า.............................................อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พวกมึงจาตีฉิ่งกันไงสาดดดดดด กรูไม่ยอมนะเว่ยยยยยยย :angry2: :angry2: :angry2: 5 5 5 5+
ผมก้อนั่งมองมันสองคน.....ความรู้สึกคือ....คิดถึงจังความรู้สึกเดิมๆแบบนี้.......ถ้ามันจะเป็นอย่างนี้ตลอดไปก้อคงจะดีไม่น้อย....นานเท่าไรแล้วนะที่ผมไม่ได้เจอมัน มันยังเหมือนเดิมอยู่เลย ตัวเล็กยังไงก้อยังเท่าเดิม(แล้วยังเจือกจาอยากเป็นสจ๊วตนะมึง แล้วมึงจะรู้มั่งมั้ยนะ ว่าที่กูอยากเป็นสจ็วตก้อเพราะมึงบอกว่าอยากเป็นอ่ะแหละ) ไอ้เบสมันหน้าตาดีคับ น่ารักมากๆอ่ะถึงมันจะไม่ค่อยขาว(แน่ใจเหรอกู อิอิ) แต่มันแบบว่า..บอกไม่ถูกว๊อย แต่ได้ใจไปเต็มๆเลยตอนนั้น^^
ส่วนไอ้เอี้ยอีกคนที่นอนด้วยกันน่ะ มันก้อแบบว่า...ลูกคนจีนอ่ะทั้งพ่อทั้งแม่มันเลย มันออกก้อมาก้อเลยตี๋ๆ เตี๊ยๆ(164อ่ะเตี้ยมั้ยหว่า) แล้วก้อตัวเล็ก กอดแล้วไห้ความรู้สึกแบบว่า น่ะเหมือนมีน้องชายเพิ่มมาอีกคนอ่ะหุหุ เอาเป็นว่ามันน่ารักแล้วกัน ที่สำคัญก้นมันจางอนๆแบบว่าน่าเตะชิบหาย - -*(แล้วทำไมกูต้องมองก้นมันด้วยวะเนี่ย - -)
ส่วนผม...............เอาเป็นว่าห่างไกลจากคำว่าน่าตาดีไปไกลเลย 5 5 5 5 5 5+
นั่งคิดไรไปคนเดียวเรื่อยเปื่อย แป๊บๆก้อมาถึงที่จุดพักแรมกันแล้ว(ไม่ได้ขึ้นไปนอนกันยอดดอยเลยนะ - -* บนนั้นเค้าไม่ไห้กางเต๊น แล้วก้อก่อไฟไง เลยลดลงมานอนที่จุดพักแรมดีก่า เฮฮากันได้เต็มที่หน่อย) จัดแจงขนของกันก่อนอันดับแรกเราก้อกางเต๊นกันเนื่องจากว่ามันเริ่มจาเย็นๆแล้วอ่ะนะ กัวน้ำค้างลงของเลยต้องกางเอาของไว้ก่อนอันดับแรก แล้วทีนี้ มันก้อมีลำธารเล็กๆด้วยอ่ะ(น่าเรียกน้ำตกมากก่านะ มันกึ่งๆระหว่างลำธารหรือน้ำตกนี่แหละ เอาเป็นว่าเรียกไรก้อเรียกไปเหอะ จบ) ทีนี้ผมขนของกันเสดแล้วก้อเลยไห้พวกมันกางเต๊นกันเองเพราะผมกางไม่เป็นเคยกางแล้วมันพังเลยอ่ะ เลยปล่อยพวกเป็นๆมันกางไป 5 5 5+
ผมก้อเลยชวนไอ้เบสไปที่น้ำตกนั่นอ่ะ แล้วก้อมานั่งกันบนโขดหิน บรรยากาศแบบว่าน่า...มากๆ (- -) ผมก้อนั่งคุยกะมันไปสองคนทีนี้ ผมกะลังจะคุยอาไรกะมันบางอย่าง....."เอ่อ...เบสมึ......"ไอ้เบสมันก้อตั้งใจ๊ตั้งใจฟังมากมายจนผมเขินไปหมด ทีนี้ยังไม่ทันจะพูดไรเลย ไอ้บูมมันก้อวิ่งมาตาม"สัด กูหาแทบตายนึกว่าหายไปไหนกัน ว่างไม่ได้เลยนะพวกมึง จาแดกมั้ยข้าวเย็นกะกับแกล้มอ่ะ มาช่วยกันทำดิวะ อย่ากินแรง ไปเลยๆ เชี่ยพวกนี้นี่"
เออดีหว่ะ มาด่ากูฉอดๆๆๆๆๆแล้วก้อวิ่งหนีไปเลย พวกผมก้อจะทำยังไงได้หล่ะครับต้องไปช่วยมันทำดิ เด๋วองค์มันลงอีกจายุ่ง ผมไปช่วยก้อแบบว่านะ ที่บ้านก้อไม่เคยทำกับข้าวไรกินเองด้วย ไปยืนก้อเก้ๆกังๆไม่รู้จะช่วยอะไรดี จนไอ้บูมมันลำคาน ไล่ไห้ไปขนฟืนมาไว้ก่อไฟ คืนนี้ สัดเห็นกูเป็นชนชั้นแรงงานนะมึง จำไว้ๆอย่าเผลอนะ มีเอาคืน 5 5 5+
จนเมื่อทุกอย่างเตรียมพร้อม เหล้ายา ก้อถูกลำเลียงมาอย่างไม่อั้น กับแกล้มพร้อม(ยังจำได้อยู่เลย มียำเห็ดใส่มาม่า ต้มยำปลา หมูทอด แล้วก้อถั่วลิสงทอด แต่ที่ทำอ่ะไม่มีใครทำเป็นกันหรอก มันทำกันสองคนอ่ะแหละ ไม่รู้ไปหัดกันตอนไหน - - )จนซีแกรมกลมแรกหมดไป ทีนี้ชักจาแบบว่าเริ่มกึ่มๆแต่ยังไม่เท่าไร เหลือบไปมองมันสองคนก้อนะ หน้าแดงมากกกก(โดยเฉพราะไอ้บูมมันเป็นคนขาวมากนิเลยแดงมากก่านิดหน่อย อิอิ)ทีนี้ผมเลยนึกออกว่าจะแกล้งเอาคืนมันยังไง ผมเลยเทซีแกรมเพียวๆไม่ผสมไรเลย ครึ่งแก้ว(ที่จิงก้อเกือบเต็มเลยอ่ะนะ) แล้วก้อหันไปหาไอ้บูม(ลำดับการนั่งคือ ผมนั่งกลางแล้วมันสองคนขนาบข้าง - -)แล้วก้อชูแก้วไห้มันแล้วบอกว่า "มึงกล้าป่าว ป๊อดอีกดิ่" ไอ้บูม(ซึ่งเมาหนาแดงแล้วแต่ยังมีสติดี)ก้อหันมาแล้วบอกว่า"ไอ้เหรี้ย ทีกับกรูนะสัดเอ๊ย!" แล้วมันก้อยกไอ้แก้วเพียวๆนั้น ขึ้นซดทั้งแก้วเลย(อย่าเรียนแบบนะคับ มันเปลืองมาก5 5 5 +)
ผมก้อแบบว่าอึ้งอ่ะ ที่อึ้งอ่ะ อึ้งที่ มันไม่ต่อล้อต่อเถียงเท่าไรก้อยกแก้วไปซดเลย ทุกทีมันจาต้องด่าแน่ๆ แล้วก้ออึ้งที่มันพูดก่อนยกแก้วๆไปจากผมอ่ะ เพราะผมไม่เห็นมันพูดทำนองนี้มาก่อนเลย ไม่เคยคิดด้วยว่ามันจามามีจิตพิศวาสผมอ่ะ ผมคิดกับอย่างเพื่อนคนนึงมาตลอด แล้วผมก้อคิดว่ามันคงคิดกับผมเช่นที่ผมคิดมาตลอดเหมือนกัน แต่ผมก้อไม่กระโตกกระตากไปเด๋วไม่ใช่จาหน้าแตกเปล่าๆ
พวกเราก้อนั่งกินกันไปสารพัดเรื่องราวที่ถูกนำมาเล่ากันเมื่อทั้งวงมีแต่ผู้ชายก้อคงจะหนีไม่พ้นเรื่องแบบนั้นอ่ะนะ คุยกันไปอีรุงตุงนัง คนนั้นไปฟัดกับคนโน้นมาแล้ว คนนี้ไปได้คนนั้นมาแล้ว....เออเอาเลยพวกมึงอวดกันเข้าไปกรูไม่มีไรจาอวดนิ เหอะๆแต่สังเกตุหลังๆไอ้บูมเงียบไปเลย ผมก้อไม่รู้จทำไง เพราะตอนนั้นคิดว่าไปแกล้งมันๆคงโกรธอีกแน่ๆเลย
จนกลมที่สองหมดไปนั้นแหละ ไอ้เบสมันบอกปวดฉี่ แล้วก้อลุกไปห้องน้ำ ....ผมก้อนะ มองคนนี้ทีคนนั้นที แล้วผมก้อบอกว่า....."เด๋วกรูไปด้วย...ปวดๆเหมือนกัน"แล้วผมก้อลุกตามมันไป......................
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-
:haun5: :haun5:
รู้นะ
ทำไมมาต่อแค่นี้ง่ะ กะลังอ่านเพลินๆๆ เลยง่ะ
มาต่ออีกเดะ ไอพี่จิน
:call: :call: :call: :call:
-
น้องเอ็นไห้พี่เล่าแบบม้วนเดียวจบเลยมั้ยหล่ะคับ หุหุหุ
เด๋วพี่ต่อพรุ่งนี้นะ^^ :5555:
วันนี้นังพิมเมื่อยแล้วอ่าT^T :really2: :really2:
ปล.ไม่ต้องจุดธูปหรอกนะ มันแปลกๆ - -*
-
มาใหกำลังใจคนเขียนจ้า :loveu: :loveu: :loveu:
-
น้องจินก้อให้คนที่นั่งมองข้างๆช่วยพิมพ์จิ จาได้มะเมื่อยมือ :laugh5: :laugh5: :laugh5:
ที่ว่ามะอยากกลับนี่เพราะคนข้างๆด้วยช่ายมะ (ดูจินั่งมองตาแป๋ว) :5555:
-
อ่ะนะ :laugh5: :laugh5: :laugh5:
ติดตามกันต่อไปคับ :yeb: :yeb:
-
เนปาลๆๆๆๆๆๆๆๆ :loveu:
ปล. ตอนนี้น้องเบสไปไหนแย้ว : 222222:
-
เทสๆ
-
จ้า ....เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะน้องจิน :bye2:
ปล. อย่าลืมสอยหนุ่มๆ มาฝากพี่ซักคนสองคนนะ :give2:
-
:serius2: :serius2:...ต่อด่วน....กะลังหนุกเลยน้องจินจ๋า
ป.ล. เที่ยวเผื่อบ้างนะ...แล้วก็เก็บเด็กดอยมาฝากป้าแกด้วยล่ะ :laugh5: :laugh5:
-
ที่รักเที่ยวทุกงาน
มาต่อเร็วๆดิ
จุฟๆนะจ๊ะ
:loveu: :loveu: :loveu: :loveu:
-
ไอพี่จินน
มาต่อได้แล้วววเว้ยยยยยยยยยย
อยากอ่านต่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:seng2ped: :seng2ped:
-
แฮะๆๆๆๆๆๆ ต่อกานดีก่าเนอะ
^^
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
.........หลังจากที่ผมเดิมตามมันมาจนถึงห้องน้ำ ผมก้อยืนรอมันอยู่ข้างนอกห้องน้ามนั่นแหละ ก้อรออยู่ว่าเมื่อไรจะออกมาซักที เพราะมันเข้าไปนานมากๆจนผมก้อนึกว่ามันเป็นลมในห้องน้ามไปแล้ว(เพราะมันเมาใช่เล่นอยู่ กินนิดเดียวก้อเมาแล้วมันอ่ะ โดนใครลากไปไหนก้อคงไม่รู้เรื่องอ่ะ)
ผมก้อเลยเคาะห้องมันเบาๆแล้วก้อตะโกนถามมัน.....
"เห้ยๆมึงป็นไรป่าววะสัด ทำไมไม่ออกซะทีอ่ะ"
"เออๆๆ ไม่เป็นไร แล้วเมิงมีไรอ่ะไปรอกูที่นู่นก้อได้ไป๊"
"...................................................."ผมเงียบ ไปซักพักแล้วก้อบอกว่า "กรูมีไรจะคุยกับมึงอ่ะเบส"
"อ้าวเหรอ...เอ้อ คือ เอาไว้คุยกันวันหลังไม่ได้เหรอ"มันถามคับ
"ไม่ได้หว่ะ กูรีบ"
พูดจบผมก้อเดินนำมันไปตรงน้ำตกไฮโซนั่นก่อนเลย รอมันซักพัก มันก้อเดินตามมา ผมดูๆเหมือนมันไม่อยากคุยเรื่องนี้กะผมเลยไงไม่รู้................
จนมันมาถึง ผมก้อหันไปดูมันแล้วก้อกวักมือไห้มันมายืนไกล้ๆอารมนั้นไม่รู้แล้วว่ามันหนาวมากขนาดไหนคือมันตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก ที่เรื่องที่เก็บไว้ตลอดจาได้ถูกบอกไห้มันรู้ไปซะที มันคงเห็นผมอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่พูดไรซะที มีนก้อเลยเริ่มพูดกะผมก่อน.....
"มึงมีไร ว่ามาดิวะ กูหนาวเป็นนะเว่ย"
"เอ้อ...คือมึงสบายดีป่าววะ"
"อือ ก้อเรื่อยๆหว่ะ เส้าบ้าง เหงาบ้าง แต่โดยรวมก้อโอเค"
"คือ....ว่า..เอ่อ ไงดีวะ คือมึงมีแฟนหรือยังอ่ะเบส ไม่เห็นเล่าไห้กรูฟังเลยวะ"
"ไอ้เหี้ย" อ่าวทำไมต้องด่ากรูอ่ะวะ - -*
"คือว่า...ที่มึงเคยบอกกูอ่ะน่ะ คือกรูมาคิดๆดูแล้วก้อ.....เอ่อ"
"ทำไม"แล้วมึงจะรอไห้กรูพูดจบค่อยสวนมาได้มั้ยสัดนี่
"คือว่า กูพึ่งรู้ว่ากูคิดถึงมึงแค่ไหนเวลาไม่ได้เจอกัน แล้วก้อพึ่งรู้ว่ากูคิดยังไงอ่ะ เอ่อ....เบส มาเป็นแฟนกูได้มั้ย..."ถามออกไปแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
กลั้นใจรอฟังคำตอบจากมันครับ ทุกวินาทีที่ผ่านไป ช่างเชื่องช้าราวกับเป็นวันๆ(เว่อไปมั้ง) มันก้อนิ่งอึ้งไปซักพักครับ ผมก้อมองตามัน แล้วก้อตกใจคับ คือมันร้องให้ออกมาเลย ตอนนั้นจำได้เลย ความรู้สึกคือ มึงอย่าร้องไห้ได้มั้ย กูไม่สบายใจสุดๆเลยอ่ะ ผมก้อจะทำไงอ่ะ เอ๋อแดกดิคับ มันร้องไห้ออกมาผมนี่ก้อกึ่มๆเลยปริ่มเหมือนกัน(รู้จักกันมาตั้งกะประถม 3 ยัน ม.6. อยู่ห้องเดียวกัน ตลอด ตั้งแต่นั้นมา ผมเห็นมันร้องไห้นับครั้งได้เลยอ่ะ ยิ่งตั้งแต่2.3มานี่ไม่เคยเห็นมันร้องไห้อีกเลย ) ทำไห้ผมคิดว่า กูทำไรผิดไปอีกวะเนี่ย.......
มันนิ่งเงียบไปซักพัก แต่ยังสะอื้นอยู่ ผมก้อรอฟังคำตัดสินคับ ว่ามันจะว่ายังไง
และแล้วมันก้อพูดกะผมคับ...............
" จิน.............ตลอดที่ผ่านมากูก้อคิดถึงมึงะ....ไม่มีวันไหนที่กูดูรูปในมือถือแล้วไม่คิดถึงมึง อยากรู้แทบตายว่าเวลานี้ มึงจะคิดถึงกูบ้างมั้ย........."
"......................................"เงียบคับตั้งใจฟังมันเต็มที่เลยผม....
"แต่กูไปคิดๆดูหว่ะ เรื่องของเรา...........มันก้อเป็นอย่างที่มึงบอกอ่ะ กูมาคิดๆดู เราเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั้ยว่ะ อย่างน้อย กูก้อยังได้อยู่กะมึงไปตลอดนะเว่ย...."..................
................................
...........................
.................
เราเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั้ยว่ะ
เราเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั้ยว่ะ
เราเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั้ยว่ะ
เราเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั้ยว่ะ
............................................................คำๆนี้มันก้องอยู่ในหู ตลอดเลย เหมือนมัน ตื้อๆ ไร้ความรู้สึกไปชั่วขณะเลย มันรู้สึกผิดไปหมดเลย คิดไปต่างๆนาๆ ทำไม่เห็นออกมาดีอย่างที่คิดวะ พลโทษนู่นโทษนี่ตลอดเลย จากที่น้ำตามันแค่ปิ่มๆในตอนแรก ตอนนี้มันใหลลงมาเป็นทางเลยคับ เบสมันดูเหมือนจะตกใจเอามากๆเลยคับ เพราะผมไม่เคยร้องไห้ ไห้มันเห็นเลยแม้แต่ครั้งเดียว....."
"....มึงไม่รักกูแล้วใช่มั้ย บอกกูตรงๆดิวะ.....อย่าอ้างดิ"ตอนนั้นมันรู้สึกสับสนไปหมดเลยคับ คิดไปต่างๆนาๆว่ามันคงหมดรักผมไปแล้วแน่ เพราะผมทำกับมันไว้ ก้อนะ ใช่ย่อยเลยหล่ะสิ
"สัด ทำไมมึงคิดยังงี้อ่ะ มึงก้อรู้นิสัยกู"...ใช่คับผม รู้นิสัยมันดี...ผมยอมรับคับ ตอนนั้นเสียใจมากๆ เสียใจจนผมไม่รู้จะบรรยาออกมายังไงดี......ผมรู้แค่ว่า ผมยังไม่เคยเสียใจ อะไรเท่านี้มาก่อนเลย........
"กูขอถามมึงสักอย่างดิเบส ......"
"อือ ถามมาเลย กูจาตอบมึงทุกอย่าง สัญญา...."
"มึง...ยังรักกูอยู่มั้ย..." กลั้นใจถามไปก้อรอคำตอบจากมันครับ ครั้งนี้มันไม่ต้องรอนานเลย มันตอบผมมาในแทบจะทันทีเลยด้วยซ้ำ
"รักหว่ะ กูรักมึง รักมากด้วย แต่กู ก้อกลับไปคิดตามที่มึงเคยบอกกูไง ถ้าเราเป็นแค่เพื่อนกัน มันอาจจะดีกับมึงและก้อกูมากก่าไง ดีที่มึงไม่ต้องมายึดติดอยู่กับแค่กู มึงยังต้องเจอคนอีกเยอะกุรู้ แล้วมึงก้อทนไม่ได้ด้วย กูไม่อยากไห้มึงต้องมาจมอยู่แค่กูหว่ะ ในเมื่อไงๆกูก้อไห้ความสุขมึงไม่ได้เท่าที่ควร แล้วมันก้อดักับกูด้วย ที่ อย่างน้อยเวลามึงไม่มีใครกูก้อยังอยู่ข้างมึงได้ตลอดเวลาไงวะ.............."ฟังเหตุผลมันแล้วผมก้อเศร้าคับ มันยังคงห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเองอีกแล้วคับ จากที่น้ำตามันเริ่มๆ จะแห้งไปบ้างแล้วมันก้อกลับใหลออกมา อีกครั้ง
แต่ผมตัดสินใจแล้วคับ ไม่ว่ามันจะเลือกทางไหน ผมก้อจายอมตามที่มันพูดคับ จะไม่เรียกร้องใดๆทั้งนั้น........
ผมดึงมันมากอดไปร้องไห้ไป ทำไมเราต้องเจออะไรแบบนี้กันด้วยวะ ทำไมมันไม่เห็นเหมือนในนิยายที่เคยอ่านๆผ่านมาเลยหล่ะ อะไรที่ทำไห้มันพลาดไปหมด แล้วผมก้อรู้คับ......ตัวผมเองไงที่ทำมันพลาด..........
เราร้องไห้กันไปก้อกอดกันไปกลมเลย ถึงผมจะเสียใจแค่ไหน แต่ในความเสียนั้น มันก้อแฝงไปด้วยความสุขอย่างประหลาด
เพราะอย่างน้อยผมก้อคิดว่าผมก้อยังเป็นคนที่โชคดีคนนึงเหมือนกันนะ เพราะผมมีคนให้รัก คิดถึง และก้อรู้ว่าเค้าคนนั้น ก้อรักและคิดถึงผมเช่นเดียวกัน.......
เรานั่งกอดกันที่น้ำตกไฮโซนั่นอีกซักพัก มันยังไม่เลิกร้องให้เลยคับ แต่ผมหยุดแล้ว....ก้อได้แต่นั่งปลอบมัน...ท่ามกลางความเงียบนั่นมันไม่ชวนไห้อึดอัดเลย แต่มันชวนไห้หวนหา อย่างประหลาด เหมือนไงๆผมก้อต้องเสียมันไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้.....
ผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้มันก้อพูดกับผมขึ้นมา.........
"กูรู้ว่ามึงไม่ชอบ.....แต่กูขอสัญญา(ถ้าใครที่รู้จักผมจะรู้คับ ว่าผมไม่ชอบคำว่า "สัญญา" เท่าไรนัก)จากมึงซักข้อได้มั้ย....ไม่ว่าจะยังไง มึงจะเป็นเพื่อนกู อยู่กับกูไปตลอด มีไรก้อมาระบายกับกูได้ เราจะเป็นเพื่อนกัน สัญญากับกูได้มั้ย"...พูดไปมันก้อร้องไห้ไป มันพูดจบปุ๊บ ผมก้อดึงมันมาจูบเลยคับ ผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ รู้แค่ผมมีความสุข ผสมปมไปกับความเสียใจ ที่ความสุขอย่างนี้ ผมจะได้รับมันเพียงครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย.....
เมื่อผมถอนปากออก ผมก้อพูดกับมันพร้อมทั้งจับหน้ามัมไห้มันมองตาผม..."อือ กูสัญญา ไม่ว่าจะยังไง มึงจะเป็นเพื่อนคนแรกที่กูคิดถึง มึงจะเป็นเพื่อนที่กูเป็นห่วง มึงจะเป็นเพื่อนของกู กูสัญญา"
นั่งกันไปซีกพักพวกผมก้อชวนมันมานั่งที่ๆพวกเรากินเหล้ากัน พวกเพื่อนๆก้อไม่ได้ ดูจะสนใจผมกันซักเท่าไร เพราะพวกมันก้อเมากันแล้ว มีแค่ไอ้บูม ที่ขยับมากระซิบผมเบาๆว่า "พูดกันยัง" ผมก้อตอบไปว่า "อือ เคลียกันแล้วเรียบร้อย"มันก้อบอกว่า "อือ ดีแล้วๆ" แล้วพวกเราก้อกินกันต่อไปจนทุกอย่างหมดลงไป(ไม่อยากบอกว่าไม่พอ แล้วทีนี่พี่คนที่ไม่ทานเหล้าต้องออกไปซื้อเข้ามาเพิ่งไห้พวกเราอีกต่างหากเอิกๆ แต่ก้อหาได้แต่ เบียร์แหละคับ^^) พวกเราก้อพากันจะเข้านอน โดยที่เต๊นผมจาต้องนอน 3 คน ก้อคงเดาออกนะคับว่า จามีใครบ้าง คับ มีไอ้บูม ผม แล้วก้อเบส......
นอนไปได้ซักพัก(ผมนอนกลาง ไม่ได้ๆ เด๋วมันเล่นฉิ่งฉับกัน - -) ผมหันไปดูเห็นไอ้บูม มันเมาหลับไปแล้ว ผมก้อกระซิบๆกับไอ้เบสเบาๆ
"..เบส...กูขอนะ..." O_o มันก้อร้องบอก "เฮ้ยยยย ไหนบอกว่าจะเป็นเพื่อนกะกูแล้วไง" ผมก้อเลยตอบไปว่า"กูหทายถึงกูขอกอดมึง กูอยากกอดมึงไม่ได้ไง" ความจิงก้อนะขอ..ไปงั้นเผื่อฟลุคไง อิอิ "เอางี้เรา ออกไปนั่งผิงไฟกันมั้ย เอาผ้าห่มออกไปด้วย ไฟข้างนอกยังไม่มอดเลย ป่ะลุกเร็ว" ผมลืมบอกไห้มันลุกแล้วเราสองคนก้อชนผ้านวม ออกมานั่งกันข้างนอก แค่ออกมาเค้านั้นแหละ หนาวเข้าไปถึงกระดูกเลย ผมก้อเลยไห้มันนั่งบนผ้ายางที่เราเอาบูกินเหล้ากันข้างๆกองไฟนั่นแหละ แล้วผมก้อนั่งข้างหลังมัน โดยอ้าขาแล้วสอดไปข้างหน้าแล้วผมก้อห่มผ้า โดยที่ผมก้อกอดมันไว้งั้น เชื่อมั้ยคับ ไม่ได้พุดอะไรกันเลย ไม่หลับด้วย แค่นั่งกดมันไว้เฉยๆ
ซักพักไอ้บูมมันก้อขนผ้ามีอีกผืนบอก"ขอนั่งด้วยคนดิ ข้างในเย็นอ่ะ น้ำค้างเกาะเต๊นเป็นหยดเลย" โหดูเหตุผลมันดิ ข้างนอกนี่น้ำค้างไม่ตกเลยเนอะ
มันก้อจัดแจงนั่งลง ข้างๆผมแล้วมันก้อนอนลงบนขาผมเลย(เมื่อแทบตาย) ผมหันไปมองหน้ามันแล้วมันก้อยิ้มไห้ ผมก้อไม่ว่าไรมัน อยากนอนก้อนอนไปเหอะ เร็วแค่นั้นพอ กูหนาว - -
ตวามรู้สึกตอนนั้นคือ มีความสุขหว่ะ หยังกะพระลอ กะพระเพื่อน พระแพงเลย กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆ ตกลงกูจามีความสุข หรือเศร้าดีวะเนี่ย ผมคิดเล่นๆ^^
แต่ผมรู้ว่าลึกๆแล้วอ่ะ .................... ผมมีความสุขมากกว่าเศร้าคับ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เฮ้อออออออออออออ เมื่อยว๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พรุ่งนี้ก้อจากลับ ทั้งๆที่บอกว่าอยากไห้จบก่อนกลับ แต่ไม่รู้จาทำได้มั้ย^^
ทั้งอยากและไม่อยากกลับไปคิดถึงตอนนั้นอีกเลยอ่ะ เพราะมันทั้งมีความสุข แล้วก้อเศร้าด้วย
จุ๊ฟๆ
-
:เศร้า1: เพื่อนเท่านั้น.... แค่เพื่อนเท่านั้น เท่านั้นจริงๆจำไว้ในใจ... :monkeysad2:
-
ได้อยู่กับคนที่เรารัก...ไม่ว่าในฐานะไหนเราก็ยังมีความสุข... :impress3: :impress3:
-
:monkeysad: :monkeysad:
เศร้า
ไม่มีคำบรรยาย
-
:เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1:
บางครั้งมิตรภาพ ก็สำคัญกว่าความรักนะ
-
ที่ร๊ากกกกกกกกก
ทะมายมันเส้าอย่างเง้ :dont2: :dont2: :dont2: :dont2: :dont2:
ไม่ต้องคิดมาก
มากอดกันดีกว่าเนอะ
:give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
-
นั่งตัดสินใจอยู่นาน................
ควรจะพิมต่อดีมั้ย...........
แต่ไหนๆก้อจากลับแล้ว.....เอาไห้มันจบๆไปตรงนี้เลยดีกว่า............
อะไรๆมันจาได้โล่งซักทีนึง.........
เอาละคับ ทีนี้....ก้อมารู้สาเหตุที่ผม ต้องมานนั่งพิมเรื่องของตัวเองให้ชาวบ้านเค้าฟังกัน.....
ว่าจิงๆแล้ว....ผมทำลงไปเพื่ออะไร?
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-
:monkeycry2: :monkeycry2: :monkeycry2:
ไม่มีไรจะพูดครับ รู้แค่ว่า . . .
. . . เศร้าง่ะ T-T :monkeysad2:
-
มาต่อไวๆ นะ
เอ็นรออ่านนะค้าบบไอพี่จิน
:give2: :give2:
-
:monkeycry4: สุขปนเศร้า ไงมะรุ้ เฮ้อออ... :เฮ้อ:
-
แง่ะ กดผิดจากด พรีวิว ดั๊น ไปกดโพสเฉยเลย- - :laugh3: :laugh3:
อุดส่าบิ๊วอารมได้แล้วเชียว สะดุดเลย แย่ แย่ ชิชะ - -*
อ่าต่อๆดีก่า :fox2:
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
หลังจากวันนั้น วันที่ผมทั้งดีใจมาก และเสียใจมากไปพร้อมๆกัน......ชีวิติผมก้อเข้าสู่เหตุการณ์ๆแบบเดิมๆอย่างเคยอีกครั้ง(เบสยังคงอยู่เที่ยวกับผมอีก 2 วัน โดยผมก้อเป็นคนพามันเที่ยวอ่ะแหละ ) ระหว่างผมกับมัน เราตกลงกันที่จะไม่พูดเรื่องในวันนั้นอีก.......
เมื่อผมกลับมา ก้อแน่นอนอยู่แล้วที่ผมพูดไว้ก่อนไป นั่นก้อคือ รายงานผลไห้เจ้าน้องเซฟฟังไงคับ ยังจำกันได้ป่าว^^แน่นอน คืนที่ผมกลับถึงหอ ผมก้อรายงานน้องเซฟทันทีเลย^^
ทีนี้พอน้องเค้ารู้เรื่องนะ โหวๆๆๆๆๆ มันโทษตัวเองใหญ่เลย หาว่าเพราะมันยุไห้ผมไปบอกเบสไปซะ แต่ผมก้อไม่คิดงั้นนะคับ ผมกลับคิดว่าผมคิดถูกแล้วที่บอกมันไป เพราะถ้าไม่บอก เราก้อคงไม่เข้าใจกัน.......
น้องเค้าก้อดีคับ ช่วงนี้ น้องเค้าคอยให้กำลังใจสารพัดเลย ผมก้อนะรู้สึกดีขึ้นจิง ผมก้อยังคิดอยู่เลยว่า ที่ผมไม่เศร้าเสียใจซักเท่าไร ส่วนหนึ่งก้อคงเป็นการที่ผมก้อร้ว่ามันคิดยังไง ผมก้อรู้ว่าผมคิดยังไง มันไม่ใช่ไม่เศร้านะคับ มันเหมือนเป็นการเข้าใจกันมากกว่า ว่าผมก้อต้องทำเพื่อตัวผม มันก้อต้องทำเพื่อตัวมัน แรกๆอาจจะไม่ชิน แต่ผ่านวันไปมันก้อเริ่มทำใจได้คับ และ อีกส่วนหนึ่ง ก้อคงเป็นเพราะว่าใครบางคน..............นี้เอง
กิจวัตร ของผมช่วงนี้ก้อเหมือนเดิมคับ เที่ยวบ้าง เมาบ้าง ร้านเกมดูจะเป็นที่ซ่องสุมกำลังใจของผมเลยก้อว่าได้ เพราะผมมาร้านเกมผมรู้จักคนมากมาย(ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน) ทำไห้ผมคลายเหงาลงไปได้บ้าง
กับน้องเซฟ ผมก้อยังติดต่อน้องเค้าอยู่ตลอดเวลาคับ ไม่ได้เลิกหายไปไหน......เรื่องมันน่าจะดีใช่มั้ยคับ
แล้วอะไรหล่ะที่ผมบอกว่ามันเป็นปัญหา.......?
ผมกับน้องเซฟ เราคุยกันแบบถูกคอมากเลย เราติดต่อกันอยู่ประมาณสอง-สามเดือน(จำไม่ได้) คุยกัน แทบจะเรียกได้ว่าทุกวัน(ถ้าผมไม่ติดธุระนะ)
ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก ว่าน้องเค้ามีเจตนา ที่คิดว่าผม เป็นพี่........แต่ไอ้ผมสิครับ ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ล้ำเส้นๆนั้นที่น้องเค้าขีดไว้ไปเสียได้
ผมไม่รู้ตัวคับว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน.........ผมไม่รู้ด้วยว่าผิดมั้ย ทั้งๆที่เรื่องผมกับเบสพึ่งจะจบไปได้ไม่นาน...หลายคนอาจจะหาว่าผมเจ้าชู้ ใจง่าย...ผมไม่รู้.....................................................ผมรู้แค่ว่า ผมห้ามไม่ได้.................ผมรักไปแล้ว
ช่วงนั้นที่ผมเพิ่งรู้ตัว(ประมานเกือบๆ2อาทิตย์ ก่อนผมมาเนปาล)....ผมพยายามแล้วที่จำทำตัวไห้ห่างๆกับน้องเค้า ไม่ว่า จะเป็นกาน เล่นเกมส์ไห้ดึกๆ(สอบนะนั่นกรู * *) เพื่อที่จะได้ไม่ต้องโทรหาน้องเค้า อ้างอ่านหนังสือบ้าง(แต่ผมก้ออ่านจิงๆนะ^^)
น้องเค้าก้อดูจะไม่เอะใจ สงสัยในความเปลี่ยนไปของผม..............................
จากที่คุยกันทุกวัน ต้องมาไม่ได้คุยกัน มันเหงานะครับ มันเหมือนขาดอะไร ไปบางอย่าง..............อะไร ที่สำคัญมากๆ ผมเปลี่ยนไป เที่ยวบ่อย ทั้งๆที่ใกล้สอบ(แต่ผมสอบไม่กี่ตัวไง แล้วก้ออ่านหนังสือทันด้วย^6^) บางวันเพื่อนผมไม่ว่าง ผมก้อไปนั่งคนเดียวก้อมี มันเหมือนช่วงเวลาเลวร้ายมันย้อนกลับมาอีกครั้ง จนไอ้เพื่อนผมคนนึงมันต้องมาด่าผมเตือนสติ หาว่าไม่สนใจตัวเองมั่งหล่ะ ไม่รู้เหรอว่าเพื่อนเป็นห่วงมั่งหล่ะ ทำไมผมจะไม่รู้คับ แต่จะไห้ผมทำยังไง.............ผมก้อคนๆนึง แค่คนที่ไม่อยากเศร้าเท่านั้น...............
จนผมเอากลับมาคิด . . . จะเอายังไงกะความรู้สึกของตัวเองดี..............จะสู้ต่อมั้ย? หรือจะทำเนียนๆไปน้องเค้าคงไม่รู้? หรือจะเลิกติดต่อไปเลยดี?................แล้วผมก้อให้คำตอบแก่ตัวเองได้แล้วคับ.......ใช่แล้ว.............ผมยอมแพ้......................
ผมยอมที่จะตัดใจแล้ววกกลับไปสู่จุดของคำว่า"พี่ชาย"ให้ได้......แล้วผมก้อคิดต่อ....แล้วผมก้อคิดต่อ ความรู้สึกของผมหล่ะ จาได้บอกออกไปมั้ย ทีนี้ผมก้อต้องคิดหนักอีก
ถ้าผมบอกไป....น้องเค้าจะผิดหวังในตัวผมมั้ย?........หรือถ้าผมไม่บอก มันจะดีกว่ามั้ย........แล้วไอ้เบสก้อทำไห้ผมก้อนึกออกคับ ผมได้เคยเรียนรู้มาแล้วจากการที่เก็บอะไรไว้คนเดียว ไม่ยอมบอกออกไปมาแล้วครั้งนึง.....เพราะฉะนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะบอกออกไปคับ.................................................
แต่ว่าจะมีวิธีไหนหล่ะคับ.........(เพิ่งมาคิดได้เอาตอนก่อนมาเนปาลนี่แหละ แล้วมาแล้วถึงเริ่มต้นพิมพ์) แล้วผมก้อคิดออก......ก้อคือเล้าแห่งนี้ไงครับ ผมเข้ามานั่งพิมพ์ ความรู้สึกของผมออกไป
ตลอดเวลา คำพูดต่างๆที่เคยพูดกัน มันยังดังก้องอยู่ในหูตลอดเวลา....................................
.......................
............
.......
...
..
.
วันนี้กินข้าวกับอะไรครับ
วันนี้ ไปเรียนป่าวน่ะ โดดอีกแล้วหล่ะสิ
วันนี้โดนขโมยกระเป๋าหนังสืออ่ะ ทำไงดีอ่ะพี่จิน
พี่จินวันนี้โดนขโมยรองเท้านักเรียนอ่ะคับT^T
วันนี้กินขนมจีนอีกและ อะไรไม่เบื่อมั่งเลย
วันนี้จาออกไปกินเหล้าอีกแล้วเหรอ
พี่จินอ่ะ นอนกอดน้องหมามันด้วยนะ
วันนี้น้องหมี มันลวนลามพี่อ่ะน้องเซฟ 5 5 5+
อากาศหนาวอ่ะดิ ยิ้งเป็นภูมิแพ้อยู่อ่ะพี่อ่ะ ไปหายากินเลยนะ
วันนี้ผมปวดท้องอ่ะพี่ เลยไม่ได้ไปโรงเรียน เลยโรงกระเพราะอีกแล้ว
วันนี้พี่กินลูกชิ้นปลาอ่ะ ใส่น้ำจิ้มลูกชิ้นกะมายองเนสด้วยแหลง
แงะ เค้าใส่มายองเนสกันด้วยเหรอ เอาไว้ไปลองมั่งดีก่า
วันนี้เลิกเรียนเลยไปเล่นเกมส์มาด้วยแหละ
หิวอ่ะ มะกี้ไปเอาข้าวกะซอส อะไรน๊า ไอ้นั่นไง ใช่ๆ ซีอิ๋วขาวอ่ะ มากินกับข้าว
หนาวมั้ย
คิดถึงพี่จินจัง
คิดถึงผมมั้ย
พรุ่งนี้ห้ามโดดเรียนด้วย ไอ้พี่จิน
ผมขอโทษ
หายโกรธยางงงงงงง
คันปากเหรอ พี่ช่วยเกามะ 5 5 5+
คนเค้างอนอ่ะ จาง้อหน่อยก้อไม่ได้
พี่สัญญากะผมหน่อยดิจาอยู่คุยกันไม่หายไปไหนอ่ะ
ไม่ได้อ่ะคับ ไม่อยากสัญญา พี่กลัวทำไม่ได้ เอาเป็นว่าพี่จะพยายามไห้ดีที่สุดละกันนะคับ
ก้อได้...
พี่คิดถึงน้องเซฟจัง จิงอ่า โกหก 5 5 5+
ไอ้พี่จิน :interest:
ง่วงยัง
วันนี้กินไรยังอ่ะ
พี่จินเล่นเกมอีกแล้วเหรอ พอแล้วเลย กลับหอเลยๆ ห้ามออกมาอีกด้วย
หายใจไม่ออกเหรอ
พี่จินไปเนปาลตั้งหลายวัน ผมคิดถึงพี่แน่ๆเลย
ยาพี่หมดหว่ะ เด๋วพี่ออกไปขอยา ห้องข้างๆแปบนะ
เด็กดื้อไม่มีคนรักนะ อย่าดื้อดิ
เด็กดื้อไม่มีใครรักจิงอ่ะ
ฝันดีนะคับ
..............................................
................................
..................
...........
......
..
.
จนถึงตอนนี้ผมนึกไม่ออกจิงๆว่าจะพิมอ่ะไรต่อไปดี.................
เรื่องอะไรๆ ...... มันก้อคงจะสิ้นสุดลงในตอนนี้แล้ว
แต่ผมก้อยังอยากบอก แค่บอกไห้รับรู้ไว้เท่านั้น...............
ผมไม่ต้องการ หรือร้องขอ ความรักกลับคืนมา....................
ที่ผมต้องการก้อคือ.........เวลา แค่เวลาเท่านั้น.....
เวลา...ที่เป็นผู้ให้ทุกสิ่ง แล้วก้อช่วงชิงกลับคืนไป แต่กระนั้นผมก้อยังอยากที่จะได้ เวลา
เวลา...ที่จะช่วยไห้ผมแข้มแข็งขึ้นอีกครั้ง
เวลา...ที่จะช่วยไห้ผมกลับไปเป็นพี่ชายคนเดิม
เวลา...ที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง....................
ถึงตอนนี้คำพูดเพียงคำเดียวที่ผมอยากจะบอกกับน้องเซฟก้อคือ พี่ขอโทษ
ขอโทษ..........ที่คิดมาไกลเกินไป
ขอโทษ.......................ที่เป็นพี่ชายที่ดีไม่ได้
ขอโทษ....................ที่ทำไห้ลำบากใจ เพราะพี่รู้ ถ้าพี่บอกออกมา น้องเซฟต้องอึดอัดอย่างแน่แท้
ขอโทษ..........................ที่เป็นคนขี้ขลาด ไม่กล้าบอกกับตัวเอง
ขอโทษ...................สำหรับที่ผ่านๆมา
แต่พี่ก้อขอให้สัญญา ครั้งที่ 2 กับคนสำคัญคนที่สองว่า................
".......พี่จะต้องกลับไปเป็น "พี่ชาย" คนเดิมให้ได้ ......."
...................................
...............................
........................
................
..........
.......
..
.
มองดูเวลาที่มี ก็รู้ว่ามันคงเป็นนาทีที่เราต้องร่ำลา
มีบางคำที่เตรียมใจมา ไม่รู้ว่ามันจะพอทันเวลาไหม
ต่อไปจากนี้ไม่รู้ว่าฉันจะได้พูดอย่างวันนี้หรือไม่
ให้เธอรู้ไว้ก่อนทุกเรื่องที่เราเคยมีจะเป็นเพียงรูปภาพ
ขอพูดคำว่ารักอีกที ขอให้คำๆ นี้แทนกาย
ขอให้แทนทุกลมหายใจ แม้มันเป็นนาทีสุดท้าย
แม้ไม่มีวันพบกันใหม่ ขอให้คำนี้แทนหัวใจ
สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่า ฉันจะได้มีวันได้ดูแลเธออีกหรือเปล่า
ไม่รู้จะมีอะไรเทียบเท่า ได้เกิดมาได้อยู่ได้ทำเพื่อเธอ
ต่อไปจากนี้ ก็รู้ว่าทุกเรื่องที่มีจะเป็นเพียงรูปภาพ
ขอพูดคำว่ารักอีกที ขอให้คำๆ นี้แทนกาย
ขอให้แทนทุกลมหายใจ แม้พรุ่งนี้มันจะหายไป
แม้ไม่มีวันพบกันใหม่ ขอให้คำนี้แทนหัวใจ เป็นคำสุดท้าย
สุดท้ายนี้..........
ต้องขอขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกคนมากคับ ที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ และคอยติดตามเรื่องของผม
ขอบคุนมากจิงๆ
ปล.1 ไอ้หวาน กุชอบเพลงนี้หว่ะ กลับไป ม. เมื่อไร สอนกุเล่นกีต้าทีนะ จาเล่นเพลงนี้ไห้เป็นเลย^^
ปล.2 แฮะ จิน ขอหายตัวไปซัก5วันนะคับ พอดีกลับพรุ่งนี้ปั๊บ ก้อกะต่อไปสุราดเลย ใครอยู่สุราดมั่งอ่า พาจินเที่ยวมั่งดิ^^ อยากลองไปเที่ยวทะเล คนเดียว(แงะกำ มีไอ้แขกนี่กลับด้วยนี่หว่า งั้นก้อสองคนดิ) มานานแล้ว.........อะไร แหมมมมม คิดถึงจินกันขนาดนั้นเลย(^^) แค่ห้าวันเองน่าๆๆๆๆๆๆ
แล้วจินจากลับมาคับ
ขอบคุนคับ
จุ๊ฟๆๆ
-
สู้เค้าทาเคชิ
-
ว่าแย้วววววว เหงปุ๊บรู้ปั๊บว่าน้องจินหมายถึงครายยยยยย น้องคนนี้ของพี่นี่เอง :give2:
บางที่การได้พูดไรออกไปมานก้อทำให้เรารู้สึกดี แต่เมื่อพูดออกไปแย้ว ก้อต้องยอมรับถึงผลที่จาตามมาจากคำพูดของเรา :เฮ้อ:
สู้สู้จ้าน้องจิน :yeb:
ปายเที่ยวอีกแว้ววว จิส์ๆๆ(อิจฉาๆๆๆ) : 222222:
-
ว่าจะเป็นไกด์ให้จิน เสียดายไม่ได้อยู่บ้าน :yeb: :yeb: ไปเองละกันนะ
-
ง่ะ น่าจะลองบอกความในน้องเค้าแล้วก็รอฟังความรู้สึกของน้องเค้าดูก่อนนะครับ
อย่าพึ่งรีบตัดเลย น่าจะลองดูก่อน ถ้าเผื่อน้องเค้าตกลงด้วย ก็จะเกิดผลดีกับทั้งสองคนนะครับ
แต่ถ้าน้องเค้าไม่ตกลงค่อยตัดใจก็ยังไม่สาย รีบตัดใจแบบนี้ เผื่อน้องเค้าก็คิดตรงกันกับคุณ แล้วคุณดันตัดใจซะก่อน
มันจะไม่เป็นการใจร้ายกับน้องเค้ามากเกินไปหรือครับ
แต่ถ้าได้ตัดสินใจอะไรไปแล้ว ก็ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ได้เลือกไปแล้วนะครับ
ทำทุกๆวันให้มีค่า อย่าให้มีคำว่า"ไม่น่าเลย ,เราน่าจะทำอย่างนั้น . . . ,เราน่าจะทำแบบนี้ . . . "ให้เกิดขึ้นบ่อยนักนะครับ เพราะเวลาเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถเอามันกลับมาได้
แต่ทุกเวลาเราสามารถทำให้ดีที่สุดได้ เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ :yeb:
-
ไหมจบเร็วจังเลยคะน้องจิน? เจ้ยังจิ้นไม่ได้เท่าไหร่เลย
แต่ว่าสิ่งที่น้องจินเป็นอยู่ตอนนี้ ไมมันเหมือนกะที่เจ้เป็นเลยอะ
เลยให้คำแนะนำไม่ได้ เพราะว่าเจ้ยังหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้เหมือนกัน...
ทำไมน๊า.... ทำไมเราถึงเพิ่งรู้สึกตัวเมื่อวาน...
ทำไมถึงเพิ่วมารู้สึกตัวในวันที่เขาบอกว่าจะจากไปไกลแล้ว...
ทำไมก่อนหน้านี้เราถึงไม่เคยสังเกตดูใจตัวเองบ้างนะ...
ทำไมเราถึงไม่อยากให้เขาไปไกลตาเรา...
ทำไมเราต้องมองหาเขาตลอดเวลา...
ทำไมเราต้องดีใจเมื่อเขาบอกว่า...เขากับคนนั้นเป็นแค่เพื่อนกัน...
ทำไมเขาต้องมาอำเราเรื่องเขาคนนั้นด้วย...
ทำไมเราถึงได้น้อยใจ...แทนที่จะโกรธเวลาเขาแกล้งว่าเรา...
ทำไมเราต้องดีใจด้วยเวลาเขามาง้อ...
ทำไมเราถึงใจหายอย่างประหลาดเมื่อรู้ว่าพอกลับไปคราวนี้...เราคงไม่ได้เจอเขาอีก...
ทำไมเราถึงอยากรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา...
แล้วทำไมเราถึงมานั่งคิดถึงแต่เรื่องของเขาด้วยน๊า...แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกัน...
นั้นสิ! ทำไม? :monkeysad:
ปล. เดินทางดีๆ นะเคอะน้องจิน เจ้เอาใจช่วยในทุกๆ เรื่องนะเคอะหนูจ๋า :เชิป2:
-
อ่านเรื่องของเซ็งเป็ดแล้วน่าจะคิดอะไรได้บ้างนะครับ
กล้าที่รักอย่างอ้อยสิครับ
แม้จะเจ็บก็ไม่เสียใจที่ได้รักเป็น
อย่าไปกลัวเลยกับความเสียใจ และไม่เป็นดังหวัง
:monkeysad2:
-
ดีใจด้วยที่ได้บอกความรู้สึกที่แท้จริงออกไป..
ผลมันจะเป็นยังไง ไม่สำคัญ เท่ากับที่เราได้ลองบอกออกไปเนอะ..
เป็นวิธีที่ดีทีเดียวล่ะ มาโพสไว้ในเล้าเนี่ย
ขอให้มีความสุข :yeb:
-
บางทีก็คงจะเป็นอย่างที่จินบอก.... :เฮ้อ:
.............เวลาอาจจะทำหั้ยหลายๆอย่างดีขึ้น.....ถึงแม้มันจะนานแค่ไหนก็ตาม
....................ไม่ว่าจะยังไง....เราก็ยังต้องเดินต่อไป.....สู้เขานะน้องจิน :impress3:
-
:monkeysad:
^^
-
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุนทุกกำลังใจ และคำแนะนำนะคับ
ขอคุนจากใจเลยคับ
ตอนนี้ก้อคงต้องปล่อยไห้มันเป็นไปตามที่มันควรจะเป็นแล้วหล่ะคับ
ปล.ตอนนี้ อยู้บ้านป้าที่เยาวราช อ่า แง่มๆ โดนระงับการไปสุราษ เอฃตามอำเภอใจจาก หม่อมแม่ - -*
บอกว่าไห้วันนี้นอนบ้านป้าไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปด้วยกันO_o
น่าน !!!!!!! อยากไปเองมากก่าง่ะ :dont2: :dont2: :dont2:
-
:laugh5: :laugh5:
สมน้ามหน้า อดไปคนเดียว
:laugh5: :laugh5:
ปล่อยไปตามหัวใจ..อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดเนอะ
อะไรจะเปนยังไง มันก็ต้องเปน..เข้าใจมั้ยไอพี่จิน
-
เวลา กลืนกินทุกสรรพสิ่งแม้แต่ความรัก :เศร้า1:
-
เวลา กลืนกินทุกสรรพสิ่งแม้แต่ความรัก :เศร้า1:
ได้ใจมากประโยคนี้ :monkeysad:
-
เอาใจช่วยทุกคนจ้า
ปล่อยไปตามหัวใจ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดอย่างน้องเอ็นว่าอะนะ แหะ แหะ
ความรักก็เงี้ย ใจคนมันห้ามยาก
เวลาจะช่วยได้ ทำตัวเองให้ดีที่สุดดีกว่า อย่าคิดมาก :yeb:
-
โตแล้วยังต้องไปกับแม่อีก กิ๊วๆๆ :laugh5: :laugh5: :laugh5:
อ่านะ น้องเอ็นพูดเปิดทางซะขนาดนี้ :fox2:
-
ไปกะแม่ก็สละโสดไม่ได้อ่ะดิ :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
เค้าว่า...คนมาทะเลอ่ะ ไม่หนีร้อนมาพึ่งเย็น....ก้อหนีรัก
จิงมั้ยนะ
ปล.พี่จิน...อย่าเส้าค่ะ หนูเข้ามาเป็นกะลังใจไห้แล้วนะจ๊ะ
จุ๊ฟๆๆ
-
ขอโทดคับ
-
เฮ้ออออออออออออ.... :sad2:
-
ตะเอง ทำไมซุ่มซ่ามงั้นอ่ะ
หายไวๆนะตัว :5555:
หวังว่าคงไม่เป็นไรมากนะพี่
เป็นห่วงๆ
(ไปข้าม ถนน อีท่าไหนน่ะ - -)
:yeb: :yeb: :yeb:
-
แฮะๆ ทุกๆท่าน จินโดนรถชนอ่า :pandalaugh:
ตอนนี้พักรักษาตัวอยู่ที่บ้านแล้วคับผม ขอบคุนทุกกำลังใจนะ
ขนาดถึงแค่สงขลายังเข้าเฝือกแขนกะ เย็บหัวตั้ง7เข็ม :monkeysad2: :impress3:
ไม่อยากจะคิดว่าถ้าไปถึงสุราษนี้จะหนักขนาดไหนอ่ะ
เด๋วไห้จิน ทุเลานิดนึงก่อนนะ เด๋วจามาต่อเรื่องนี้ไห้ จบแบบนี้มันเศร้าไปเนอะ(แต่นับจากตอนต่อไปนี่คือเรื่องที่จิน แต่งมันขึ้นมาเท่านั้นะคับผม)
ปล.อิรีบน อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆจาเข้ามารีพลายทำไมฟร่ะ - -*
จุ๊ฟๆ
-
พี่จิน...
หายไวนะคับ ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ
กินยาด้วยนะ ทำแผลด้วย ระวังแผลเน่าล่ะ
Bon courage et Bonne chance ^ ^ (ถูกป่าวหว่า)
-
น้องจินหายไวไวนะจ๊ะ
:yeb:
พักผ่อนเยอะๆให้หายดีก่อนแล้วค่อยมาอัพเรื่องต่อก้อได้จ้า....
ตอนข้ามถนนมัวแต่ใจลอยอ่ะจิ
:เฮ้อ:
พึ่งรู้นะว่าน้องจินพาญาติมาเข้าเล้าด้วยอ่า น้องเหรอ อายุเท่าไหร่จ๊ะ เผื่อมีคนแถวนี้อยากจะสมัครเปงน้องเขยย
:kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
ขอให้หายไวๆนะคับ : 222222: : 222222: แล้วตกลงกระทู้นี้รวมญาติเหรอคับ :pandalaugh: :pandalaugh:
-
หายไวไวนะคุณจิน :yeb:
รออ่านต่อไป หายเมื่อไหร่มาต่อแล้วกัน ไม่เร่งคนป่วย :impress:
-
หายไวๆนะจิน...... :yeb: :yeb:
............ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองด้วย..... :110011: :เชิป2:
-
ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว เเต่ก็ขอให้หายไวๆนะครับ :impress:
-
หายไวๆ นะ คับ ไอพี่จิน
-
ยังไงก็หายไวๆนะงับ จะได้มาต่อเรื่อง อิอิ..
แต่ว่าเข้าเฝือกเลยเหรอ -*-
-
น้องจินหายไวไวนะจ๊ะ
:yeb:
พักผ่อนเยอะๆให้หายดีก่อนแล้วค่อยมาอัพเรื่องต่อก้อได้จ้า....
ตอนข้ามถนนมัวแต่ใจลอยอ่ะจิ
:เฮ้อ:
พึ่งรู้นะว่าน้องจินพาญาติมาเข้าเล้าด้วยอ่า น้องเหรอ อายุเท่าไหร่จ๊ะ เผื่อมีคนแถวนี้อยากจะสมัครเปงน้องเขยย
:kikkik: :kikkik: :kikkik:
ชิชะ ไม่รับน้องเขยอ่านะพี่แน๋ว อย่าชี้โพลงๆๆๆๆ
หุหุ :yeb: :yeb:
ขอบคุนทุกกะลังจายนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
มาอัพต่อแล้ววววววววววววว
แต่ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคับผม
เรื่องจริงมันจบลงเมื่อตอนที่แล้วนะคับ อันที่จะพิมพ์ต่อไปนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น
ปล.ขอบคุนไอ้บิวมากนะน้องที่อุดส่านั่งพิมให้ตามที่ บังคับ หุหุ :laugh3: :laugh3:
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.........หลังจากที่ผมได้บอกในสิ่งที่คิดออกไป ความรู้สึกคือ มันโล่งคับ โล่งใจผสมกับที่ใจหายไปด้วย....ผมก้อได้แต่นั่งคิดนอนคิดอ่าแหละคับผมว่าจะเอายังไงก่าชีวิดต่อดี ตอนนี้ อาไรๆหลายๆอย่างมันไม่เหมือนเดิมซะแล้ว.....
ผมมานั่งนึกอย่าสองสามวัน พยายามทำตัวแบบเดิมพยายามทำไห้ไม่แปลกแยกออกไปจากแรกๆ แต่ก้อนั่นแหละคับ อะไรที่มันต้องฝืนทำ มันก้อมักจะทำอยู่ได้ไม่นาน.......ใช่ครับอย่างที่บอก ผมมันคนเห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจเชียวหล่ะ.....ผมทนเจ็บต่อไปไม่ได้ ถึงทางเลือกแล้ว ที่ผมควรจะต้องเลือกเสียที.....ผมควรจะเลือกทางไหนดีหล่ะคับ
จะเลือกอยู่อย่างนี้ต่อไปภายใต้ความรู้สึกที่ก้ำกึ่งดีมั้ย?...............หรือควรจะเลือกตัดใจเสีย...............ถูกแล้วครับ ถ้าความรู้สึกที่ก้ำกึ่งมันทำไห้ทั้งผมและน้องเซฟสับสนแล้วต้องมาเจ็บกันทั้งสองฝ่ายแบบนี้ ผมก้อควรจะเลือก....เดินจากไป....
ใช่คับ หลังจากนั้นสามวันผมก้อได้บอกลาน้องเซฟไปโดยที่ผมบอกกับน้องเค้าว่าจะไม่ยุ่ง ไม่เกี่ยวก้องกันอีก ผมบอกแล้วผมมันคนเห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ เลือกที่จะทำอย่างนี้ทั้งๆที่รู้ว่าน้องเค้าต้องเจ็บ แต่คิดหรือคับว่าผมเอง....จะเจ็บน้อยไปกว่าน้องเซฟ....
ชีวิตของผมช่วงที่ลาขาดจากน้องเซฟมา มันเหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยครับ ไม่รู้เคยเป็นกันมั้ย เวลามานั่งมองเมลล์ของคนๆนึงที่คิดถึงมากแต่ไม่สามารถส่งไปหาได้ นั่งมองเบอร์โทรของคนๆนึงแต่ไม่มีหน้าจะโทรไปหาได้อีกเพราะที่ทำไว้ มันเจ็บแสบนัก.....
ผมก้อได้แต่เฝ้าวนเวียนอยู่ไกลๆ อย่างคิดถึง แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ ช่วงนี้ผมเหงาครับ ซึมเศร้า เครียด น้องสาวก้อถามเป็นอะไร ผมก้อไม่ได้เล่าให้ฟัง จนมันเซ้าซี้มากๆ คงเห็นผมแปลกไปมากๆ ผมก้อเลยเล่าให้มันฟังซะมันก้อทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดีนะคับไม่แบรกขัดจังหว่ะเลย....พอผมเล่าจบมันก้อทำให้ผมอึ้งแล้วก้อร้องให้ออกมาเลย ไอ้บิวมันโผเข้ามากอดผมแล้วก้อร้องให้สะอึกสะอื้นเลย มันเป็นกอดที่อบอุ่นมาก ไอ้บิวมันถ่ายทอดความห่วงใยห่วงหา มาไห้ผมผ่านทางอ้อมกอดของมัน ไม่มีแม้คำปลอบใดๆ แต่มันยังคงกอดผมอยู่ ผมรู้สึกดีจิงๆครับที่เล่าให้มันฟัง น้องสาวไม่แม้แต่จะรังเกียจผมเลย มันกลับร้องให้ๆผมทั้งๆที่แต่ก่อนกัดกันแทบตาย
ผมซึ้งใจกับมันมากเลยครับยอมรับเลย ผมอดที่จะสงสารมันไม่ได้เลย ผมตัดสินใจลุกขึ้นมาดูแลตัวเองอีกครั้ง หนวดที่ไม่โกนมันชักจะขึ้นมามากเกินไปแล้ว ผมเผ้าหน้าตาก้อดูไม่ได้เลย ตัดสินใจทำไห้ตัวเองกลับมาเป็นแบบเดิม แล้วเย็นนั้นผมก้อชวนไอบิวออกไปดูหนังกัน(มีตัวแถมตามติดไปด้วยอีกคน ทายดิใคร)....
ถึงภายนอกผมจะทำไปแบบนั้นแต่ผมก้อไม่ได้หายเศร้าเลย เวลาที่ต้องอยู่คนเดียวทำให้ผมอดคิดฟุ้งซ่านอีกไม่ได้...เคยคิดถึงคนๆนึงมั้ยเวลาเหงาๆ เคยร้องให้คนเดียวมั้ยเวลากลั้นไว้ไม่อยู่จริงๆ เคยจ้องมองในสิ่งที่เคยทำด้วยกันแต่ตอนนี้มันเหลือเราแค่คนเดียวมั้ย......แล้วเคยมั้ย ที่จะรักใครซักคนนึง....
ตอบได้คำเดียวครับว่า......เคย และกำลังเป็นอยู่......
ถึงแม้ว่าผมจะเลือกทางที่ต้องเดินจากมา แต่ผมก้อรู้ว่าน้องเซฟต้องอยู่ต่อไปได้โดยไม่มีผม ผมฝากกับคนๆนึงที่พร้อมจะดูแลน้องเซฟไว้แล้ว และเค้าก้อรับปากว่าจะไม่ทิ้งน้องเซฟ ..... อย่างน้อยผมก้อเบาใจไปอย่างนึง ว่าถึงยังไงๆน้องเซฟก้อยังมีคนดูแลอยู่........
ทกวันนี้...............
..............เมลล์ก้อยังจ้องมองทุกครั้งที่ออนMSN.......
..............เบอร์โทร ก้อยังเปิดดูทุกทีก่อนเข้านอน.............
..............ไอ้เจ้าซอสที่น้องเซฟบอก พี่ก้อลองไปกินดูมั่งแล้ว แต่ไม่ยักอร่อยแฮะ............
..............เกมส์ที่เคยเล่นด้วยกัน ก้อยังเปิดดูชื่อทุกครั้งที่เข้าเกมส์................
..............ข้อความที่เคยได้รับ ก้อยังเปิดอ่านทุกทีที่คิดถึง...............
..............เมลล์ทุกฉบับ ก้อยังคน เก็บไว้อย่างดีไม่ได้ลบไปเลยแม้แต่ฉบับเดียว................
..............หนังที่เคยพูดถึงกัน ก้อยังไปเช่ามาดูทั้งๆที่มันดูไปแล้วสามรอบ...............
..............คำที่เคยพูดด้วยกัน เถียงกันแทบตาย ว่าเค้า กะ เขา เหมือนกันมั้ย...มันก้อยังคงไม่ได้คำตอบ..............
..............เมื่อวาน....คิดถึงยังไง วันนี้.....ก้อยังคงคิดถึงอย่างนั้น.............
ขณะที่กำลังเดินผ่านร้านๆหนึ่งก่อนที่จะเดินเข้าโรงหนังบังเอิญได้ยินเพลงๆหนึ่งเข้า สะดุดกับท่อนๆนึงมันร้องว่า.....
.......................
..................
..........
....
..
.
ก็อยากจะขอโทษ ขอโทษเธอสักร้อยพันครั้ง
ที่ฉันนั้นทำไปฉันรู้ว่าเธอต้องผิดหวัง
ในความผิดพลาดที่ตัวฉันนั้นไม่ได้ตั้งใจ
อยากจะขอโทษและให้เธอนั้นให้อภัย
ก็คงจะแสนลำบากน้ำตาเธอต้องไหลพราก
ก็คงจะทำใจยากที่เรานั้นต้องลาจาก
ความรักมันกลับกลายจากชั่วฟ้าดินสลาย
ฉันอยากจะกราบขอโทษ เพราะตัวฉันนั้นทำไม่ได้
ให้เธอนั้นโชคดีมีความสุขกับชีวิต
เธออย่าได้โทษตัวเองขอให้เธอนั้นหยุดคิด
ทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้นให้รู้ว่าตัวฉันนั้นผิด
จะบอกให้เธอได้รู้ว่าตัวเธอนั้นมีสิทธิ์
ที่จะรับรู้ถึงความชั่วของฉัน
แค่อยากให้เธอได้นึกถึงวันที่เรามีกันและกัน
ไม่ได้เป็นแค่ความฝันแต่อาจจะเหลือเพียงความหลัง
แค่อยากให้เธอได้รู้ว่าตัวฉันนั้นไม่ได้ตั้งใจ................
........................................
...............................
.......................
.................
............
.......
....
เท่านั้นแหละครับ.....น้ำตาผมใหลเลย เจ้าบิวก้อดีครับไม่ดูแล้วหนังมันพาผมกลับบ้านทัน(สงสารก้อแต่อีกคนื้ติดมาด้วย ไม่ได้เที่ยวเลย แถมยังต้องนั่งรถให้เมื่อยไปปล่าวๆอีก)
กลับถึงบ้านผมก้อมีแต่เจ้าบิวกะ คนอีกคนนึง นี่แหละที่คอยกวน และก้อทำให้ผมอารมดีขึ้นบ้าง.....ถ้าวันนี้ผมไม่มีสองคนนี้ผมจะเป็นยังไงมั่งนะ.........
...................................
....................
.............
.......
...
.
"คิดอาไรเหรอจิน"..คนขาวจัดตัวใหญ่ๆจมูกโด่ง มองก้อรู้ว่าไม่ใช่สัญชาติไทยแน่ๆ ถามเป็นภาษาอังกฤษที่ไม่ค่อยจาได้เรื่องไปมากก่าผมเท่าไรพร้อมทั้งเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ
"แฮะๆ คิดถึงเรื่องที่ผ่านๆมานิดหน่อยครับพี่ทัส" ผมตอบไปด้วยภาษาอังกฤษที่งูๆปลาๆพอกะคนถาม
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แฮะๆๆๆๆๆ จำพี่เมทัส ของผมได้ป่าว(ก้อไอ่คนที่มันตามกลับมาเที่ยวนี่แหละ หุหุ)ๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครจำได้ยกมือขึ้น
สู้ตายๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
มาเป็นกำลังใจจ้า เข็มแข็งเข้าไว้เดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้เอง :yeb:
-
อุอุ.. มาซะรวดเร็วเลย
หวังว่าพี่เมทัส เนี่ย คงต้องมีส่วนร่วมด้วยแหงเลย เอิ๊กๆ รึคิดมากไปเองหว่าตรู :haun5:
-
^^
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ :yeb:
แล้วเวลาจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลับคืนสู่สภาวะที่มันควรจะเป็นครับ
-
ชื่อเท๊เท่ส์นะ เมทัส :give2:
ตอนนี้มะอยากรู้เรื่องของน้องเซฟแระ อยากรู้เรื่องของพ่อคนชื่อเมทัสมากกว่า :haun5:
-
กลับมานั่งอ่านทุกรีพลายใหม่ตั้งแต่ต้นยันล่าสุด.........
อยากบอกทุกคนจัง....ขอบคุณมากครับ ขอบคุณจากใจคนๆนึงเลย :call: :call: :call: :call:
แต่ก้อต้องทำใจนะครับ
เพราะชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย.............
แฮะๆไปนอนดีก่าเด๋วพรุ่งนี้จาพาตาเมทัส(มันบอกว่ามันออกเสียงว่า เมตัส ง่ะ แล้วมันจามาเถียงำรกะตรูฟร่ะ - -*)ไปรับน้องด้วยหุหุ พรุ่งนี้ไปว๊ากน้องๆดีก่า
ไปด้วยกานม่า.................หุหุ :yeb: :yeb: :yeb:
-
พี่มะถนัดว๊ากกกน้องอ่ะจ้ะน้องจินจ๋า..
พี่ถนัดแต่ร๊ากกกกกกน้องๆ เดะๆอ่ะจ้า...
:5555:
ปล. ชื่อเมตัสก้อยังเท่ส์อยู่ :give2:
-
พี่แน๋วจะนอกใจหมีเหรอ :ฮึ่มม:
ขอให้สนุกมีความสุขนะครับ
-
พี่จินไปนอน หนูบิวจองคอมต่อหุหุ :yeb: :yeb:
แวะมาดูที่ตัวเองพิมก่ามือ หุหุ
ตอนแรกพี่หนูเล่าเรื่องให้ฟังนะ แบบว่าอึ้งอ่ะ พี่เค้าเป็นเกย์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆกรี๊สสสสสสสสสส :pigangry2: :pigangry2:
แต่ก้อนะ ไงๆหนูก้อเป็นน้องมานอ่านะ แล้วอีกอย่าง สงสารมันมากก่าอ่ะ
อิอิ
ตามที่พี่หนูบอกนะค่ะ ไม่รับสมัครน้องเขยอ่ะ หาในนี้คงจะได้หรอกนะค่ะ - -
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
น้องหนูบิวท่าทางจาน่ารักนา.. มิน่าพี่ชายถึงหวงงง
อ่านะแม๋....ช่ายว่าในนี้จามีแต่เกย์ ๆๆ
:kikkik:
ยางมีอีกหลายสิ่งให้เลือกสรร
: 222222:
ปล. น้องหมีจ๋า พี่ยางมะได้นอกใจนะจ๊ะ พี่แค่บอกว่าพี่ร๊ากกกกเดะๆ เหมือนน้องนุ่งจ้า
(รึว่าจาเปงน้องม่ายนุ่งดี :haun5:)
-
ขอให้แข็งแรงไวๆๆ และวันหลังต้องระวังตัวมากๆนะครับ
:yeb:
-
......เข้มแข็งเข้าไว้.............รักษาใจตัวเองหั้ยแข็งแรง...... :give2: :give2:
ป.ล.........น้องบิวน่ารักเนอะ....ดูแลพี่ชายดี๋ดี......... :impress3:
-
ที่รัก
บอกว่าขอน้องบิวก็ไม่ยอม คริๆ :kikkik: :kikkik: :kikkik:
ไอ้หวงน้อง
ตรูว่าแล้วต้องเอาแขกเป็น........ กร๊ากกกกกกกกกกกกก :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
:yeb:
-
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป หายเร็ว ๆ นะคะ :yeb:
-
แฮะๆๆๆๆๆวันนี้จินไปรับน้องมาง่ะ เจ็บคอมากมาย ทั้งตะโกนว๊าก ทั้งร้องเพลง โอ๊ยๆๆๆๆๆๆ
เสียงแหบไปเลย แต่มันส์มากมายหุหุ
พอดีพาเมตัสไปดูมาด้วยอ่า พอตอนพากลับนะ มันบอก " จิน ยู รู้ป่ะ ยูน่ากลัวมากๆง่ะ :monkeysad:" หุหุ
ปล.วันนี้เจอน้องคนนึงน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก มากๆๆๆๆๆๆคิ้วเข้มๆใส่แว่นกรอบหนาๆ สเปคมากมาย หุหุ
จากสายที่ให้สืบมาให้ปรากฏว่าน้องเข้าเปงเกย์...O_o
น่าลอง ๆๆ กร๊ากกกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆ :laugh5: :laugh5: :laugh5:
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนแรกว่าจาไม่ต่อแล้ว พิมจาไม่ไหวอยู่แล้วอ่าเหนื่อยๆ มาเอาไปนิดนึงก่อนละกานเนอะคืนนี้อ่ะ :yeb:
(พอดีต้องนั่งจิ้มเอาเองอ่า ไอ้บิวมันไปนอนบ้านเพื่อนซะงั้น ชิชะ นั่งจิ้มมือหงิกแน่ๆ - -* )
................
............
.......
..
.
จิงสิ นี่ก้อผ่านมาจาเกือบสองเดือนอยู่แล้วสินะ ที่ไม่ได้คุยกัน ไม่ได้พบเจอกันอีกเลย....ทำไมกันนะ ทุกๆทีที่ผมเหงาๆหรือไม่มีอะไรจะทำ ผมถึงได้นึกถึงแต่ใครคนนึงนะ
ทำไม....ผมถึงลืมเค้าไม่ได้ซะที.....ผมต้องรออีกนานแค่ไหนถึงจะลืมคนๆนี้ได้นะ....ก้อได้แต่เฝ้าถามกับตัวเอง
ทุกวันนี้ สิ่งที่ทำให้ผมหายเหงาได้ ก้อเห็นแต่จะมีแค่เพื่อนผม น้องสาว แล้วก้อไอ้แขกนี่ที่มันคอยกวนใจไห้ผมอารมเสียอยู่บ่อยๆสินะ เมื่อไรผมจาลืมน้องเซฟได้ซะที ผมจะได้เลิกทรมานเสียที.......................
..................
.............
.........
......
...
..
.
" จิน จิน จิ๊นนนนนนนนนนนนนน........ยูฟังไอหน่อยได้ม่ายยยยยยยยยย" ใครฟร่ะ ตรูกะลังเพ้อๆได้อารมณ์เลยเชียว ชิชะ
"อ่ะ รายอ่ะพี่ทัส - -*มีรายว่ามาดิ นั่งอยู่แค่นี้เนี่ย " - -* ตะโกมมาได้แก้วหูกรูแทบแตก
"ก้อนะ พี่บอกว่า นี่มันก้อผ่านมาตั้งนานแล้วนะ สองเดือนแล้ว จิน ยังไม่ลืมอีกเหรอ แล้วพี่จะมีโอกาสเหรอคับ รีบๆลืมไวๆเด่ " อ่านะ
"เจ๊ยยยยยยยยยยยยยยย บ้านแกไม่สอนเหรอฟร่ะ บอกว่าแก กะผมเป็นพี่น้องกาน จามาเป็นแฟนกันไม่ได้ เลิกจีบซะทีเหอะนะ ไอนี่ - -* " อารมเสียว๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
"ไม่เอาอ่ะ งั้นไม่ต้องเป็นแฟนก้อได้ อยู่ด้วยกันเฉยๆก้อได้"อ่านะ ภาษาอังกฤษกรูมันห่วยขนาดที่เมิงไม่เข้าใจเลยใช่มั้ยนี่
"ก้ออีกนั่นแหละ ไอเคยบอกไปแล้วว่าไม่ชอบฟันดาบว๊อยยยยย" (ตอนบอกมันเป็นภาษาอังกฤษนี่ก้อไม่ได้บอกงี้นะ พูไปตรงๆเลย ว่า ไอก้อคิง ยูก้อคิง จามาเข้ากันได้ง๊ายยย ทำนองเน๊ย)
"ม่าเปนไรๆ เด๋วยูลอง ก้อติดใจไอเองแหละ" เวงกำเอ๊ย :angry2:
หมดอารมณ์จาต่อล้อต่อเถียงกับมันแล้วครับ ปล่อยมันดื้อไปเหอะ เราทำไม่สนใจมันซะอย่าง มันคงไม่ปล้ำเราหรอก(มั้ง) อีกอย่างมันก้อมาเที่ยวกะเราจาสองเดือนอยู่แล้ว ไม่คิดจากลับไปบ้านมันเลยใช่มั้ย ว่าแล้วก้อจัดการถาม(แบบไล่ทางอ้อม กรายๆ ห้าห้าๆๆๆ)
"เมตัสๆ อยู่มากะไอจาสองเดือนอยู่แล้วนา ไม่กลับไปหาลูกหาเมีย(แอบแซวมันเล่นๆหุหุ)ยูมั่งเหรอ ไม่มีเรียนเหรอไง หรือบ้านยูรวยจัดแล้ว ไม่ต้องทำไรก้อได้หา"
"เห้ยยย อย่าๆ ไอยังโสดๆ ยังไม่มีเมียกะลูกๆยูวางใจได้ๆ แล้ว ก้อนะ อีก7วันไอก้อกลับอยู่แล้วน่า ยูพาไปไปเที่ยวกันสองคนหน่อยดิ นะ นะ นะ" แล้วทำไมกรูต้องห่วงด้วยอ่ะ ไม่ได้คิดพิสวาทเมิงเลยนะไอแขกนี่ ชิชะ
เป็นอันว่า 7 วันที่เหลือผมก้อต้องกลายเป็นไกด์ให้มันไปโดยปริยาย(ก่อนหน้านั้นตั้งเกือบๆ2เดือน ก้อกรูนี่หว่าที่พามันเที่ยว แล้วยังจามาทำไม่ชินอีก กร๊ากๆๆ)
โดยผมวางแผนไว้แล้วว่าจะพามัน ที่ผับใกล้ๆบ้านก่อนซักสองคืน แล้วที่เหลืออีกห้าวันค่อยขอแม่พามันไปไหนไกลๆกาน หุหุ แผนผมๆ
โดยคืนนี้ก้อเป็นคืนแรกที่ผมพามันไปเที่ยวผับแห่งหนึ่ง.........
พามันไปถึงผับก้อห้าทุ่มกว่าๆแล้วครับ คือนึกสภาพคนหน้าตาดีๆคนนึงเดินไปกลับแขกหน้าตาขี้เหล่ๆอ่ะ คนเค้าก้อต้องมองดิ๊ ช่ายม่า(ชั่งไม่เจียมเลยกรู * - - ) สั่งเหล้าพร้อมมิกเซ่อร์ มาแล้วทีนี้ก้อนะครับ ได้เวลาปล่อยผี กร๊ากกกกกก ผมไห้มันกินไป ส่วนผมหนีมันไปเต้น หุหุ โชว์ลีลาหน่อยไม่ได้มาซะนาน เต้นจนเหนื่อยก้อเลยกลับมาที่โต๊ะ ทีนี้หล่ะคับ คนที่มาด้วยหายไปไหนเนี่ย หรือมันไปห้องน้ำ แล้วมันจาหลงมั้ยหว่า คิดไปคิดมา สายตาก้อเหลือบไปเห็น.....................
ไอพี่เมตัสเนี่ยแหละ ท่ามกลางวงล้อมของสาวๆสี่ ห้า คน ชิชะ ไอเจี๊ยแขกนี่ กรูอุดส่าเป็นห่วง นึกว่าไปตกห้องส้วมที่ไหนอยู่ ชิๆ ดันไปมันส์กะสาวๆอยู่ตรงนั้นนี่เอง ชิๆๆ คนมันหน้าตาดีนิ ใครๆก้ออยากรุมล้อม ชิๆอิดฉาๆๆๆ(แล้วตอนแรกไปว่ามันขี้เหร่)
............................................................................
ไม่ไหวแล้วๆๆๆๆไปรับน้องมาเหนื่อยก้อเหนื่อย ง่วงก้อง่วง (แต่มันส์)
แถมยังต้องมานั่งจิ้มเองอีก ชิชะ
พอก่อนน้อไม่ไหวแล้ว อาจจะสั้นไปนิด แต่ง่วงแล้วง่า ปวดแผลตึ๊บๆเลย
จุ๊ฟๆ
-
สรุปว่า เมตัสนี่หน้าตาดีใช่ม้า :laugh3: น่าสน ๆ :yeb:
-
ก้อบอกแย้วว่าอย่าฝืนสังขาร น้องจินนิ ดื้อจริงๆ ดื้อเหมือนครายน๊า...
:kikkik:
ขอบใจสำหรับคำอวยพรมะคืนนะจ๊ะจ้องจิน เปงคนแรกเยยนะ มามะขอพี่จุ๊บที
:จุ๊บๆ:
ปล. ชื่อเมตัสเท๊เท่ส์ คิคิ
-
ยังไงก็ดูแลตัวเองๆ ดีๆ ล่ะ
หายไวๆ นะ
:yeb:
-
ก้อบอกแย้วว่าอย่าฝืนสังขาร น้องจินนิ ดื้อจริงๆ ดื้อเหมือนครายน๊า...
:kikkik:
ขอบใจสำหรับคำอวยพรมะคืนนะจ๊ะจ้องจิน เปงคนแรกเยยนะ มามะขอพี่จุ๊บที
:จุ๊บๆ:
ปล. ชื่อเมตัสเท๊เท่ส์ คิคิ
งั้นผมยกเมตัสไห้พี่แน๋วเป็นของขวัญวันเกิดนะคร๊าบชักรำคานๆมันมั่งแล้ว * - -(แต่ต้องทำใจนะ ในเรื่องจิง มันก้อทำตัวน่าสงสัยๆเหมือนกันอ่ะ) :yeb: :yeb: :yeb:
ปล...ตอนล่าสุดอยู่รีสุดท้ายหน้าสองนะคับผม อัพวันนี้
จุ๊ฟๆๆ
-
:dont2: :dont2: :dont2: :dont2:
มาไม่ทันที่รักอะ
ไปซะแล้น
เราไปเมามาอีกแล้วที่รัก :laugh3: :laugh3:
นายเจ็บคออีกละดิ
ไอ้บ้าพลัง
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
:รักจัง11: มาต่อแร้วว ขนาดไปรับน้องมานะเนี่ย หุหุ
ขอบคุณก๊าบบ ที่ไม่ทิ้งคนอ่าน 55+ ตอนแรกจะไปนอนแล้วนะเนี่ย เห็นมาต่อแร้วววเลยเข้ามาอ่านก่อน
ง่วงจางงง สู้ๆ เน้อ :yeb:
-
เง้ออออออออ
ชอบน้องแว่นกรอบหนาอ่ะ จะเอาๆๆๆๆ :give2:
เฮ้อ เห็นคนลักษณะนี้ที่ไรใจอ่อนทุกที
-
แฮะๆๆๆๆๆๆหวัดดียามเช้าคร๊าบบบบบบบ
วันนี้ขอไปว๊ากน้องๆต่อก่อน กร๊ากๆๆๆๆ
:yeb:
เด๋วเย็นมาอีกหุหุ :kikkik: :kikkik:
จุ๊ฟๆ
-
ยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ
ระวังมะมีเสียงนะ ใช้เสียงเยอะงะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
..........อย่าว๊ากน้องแรงนะคับ.....พี่เป็นห่วง......... :5555:
.....................เป็นห่วงน้องๆอ่ะ....ส่งมาทางนี้บ้างก็ได้นะ.... :110011: :เชิป2:
-
เข้ามารอบเย็น...
มะไรจะมานะ
:เฮ้อ:
-
แฮะๆๆ
วันนี้ก้อพาไอ้แขกน่าขาวไปดูผมว๊ากน้องอีกแล้ว(ก้อไม่รู้จามันไปเที่ยวไหนนี่นา :laugh5: )
และแล้ววันนี้น้องแว่น(สุดน่ารัก) ก้อได้กลายมาเป็นน้องรหัสผม ด้วยกานใช้เส้น บังคับ ขู่เข็น ไห้เพื่อนผมมันแลกกับผม กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแล้วก้ออย่าเล่นน้องรหัสตัวเองหน่อย(มีแผนๆ) ก้อเลยพาเพื่อนๆสอง สามคน ไปรุมว๊ากมันอ่ะ ทีนี้ก้อนะมันก้อหน้าซีดๆ ก้อสกิดเพื่อน บอกพอก่อนมั้ยๆ มันบอกอีกนิด เอาวะอีกนิดก้ออีกนิด ทีนี้ว๊ากๆไปซกแปบ มันเจือกไฮเปอร์กินอ่ะดิ มือจีบหมดเลย เอาแล้วดิกรู มันจะเกียดขี้หน้ากรูมั้ยนี่ชิชะ - -* :monkeycry2:
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อย่าว่าจินเลยนะคร๊าบบพี่ๆน้องๆทุกท่าน แต่จิน จิ้ ม ไม่ไหวแย้ว ง่วงนอนมากๆ ไอ้บิวมันก้อไม่อยู่ จินไม่รู้จาไห้ใครพิมไห้อ่าคับ ยังไงก้อขอโทดมานะที่นี้ด้วยนะครับผม คิดว่าพรุ่งนี้ไอบิวคงกลับมานอนบ้านแล้ว จาบังคับไห้มันพิมไห้อีกครับ
ขอบคุนทุกๆกำลังใจน้าๆๆๆๆๆอย่าโกดกานหล่ะ หุหุ
จุ๊ฟๆ :yeb: :yeb: :yeb:
-
อืม ยังไงก็หายไวๆ นะคับ
-
:pigangry2: ม่ายเป็นราย รอน้องบิวก็ได้ หุหุ... :kikkik:
-
:haun5:
-
เอาให้เสียขวัญก่อนแล้วค่อยพาไปปลอบกันฉองต่อฉองชะมะคับเนี่ยะ :haun4: :haun4: แผนสูงเจงๆเลย :haun5: :haun5:
-
ง่า . . . มีเล่นเส้นกันด้วยวุ้ย
ทำไมเพื่อนเราไม่ดียังงี้บ้างว๊า . . . :monkeysad2:
ว่าแต่น้องเค้าชื่ออะไรเหรอ :interest:
-
....ยิ่งทำหั้ยเกลียด..ก็ยิ่งจะรักนะจ้ะ.... :110011: :เชิป2:
...............สู้เขา...น้องจิน.... :haun4: :haun4:
-
รออ่านค้าบ
สุ้ๆๆๆ
:yeb:
-
แฮะๆๆๆๆๆๆๆน้องคนนั้นเค้าชื่อน้องนิคคร๊าบบบบบบบ น่ารักเจงๆเลย อ๊ากๆๆๆ :pighaun: :pighaun: :pighaun:
ต่อดีก่าๆก่าจาบังคับไห้มันนั่งพิมไห้ได้
ชิชะ เหนื่อยเลย - -* :yeb:
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
.....พอเห็นมันมัวแต่สีหญิงอยู่ ไอเราก้อนะ เรื่องของเมิงเหอะ เมิงสีได้ใช่มั้ย งั้นกูเอามั่งละกัน ถึงไม่มีใครเข้ามาสี กรูไปสีเค้าเองก้อได้ (นั่น ดูความหน้าทน * - - ) ว่าแล้วก้อจัดกาน เล็งพี่ที่เป็นเด็กเสริฟที่รู้จักกัน พอเห็นเดินมาถึงโต๊ะรีบเรียกเลย บอกมาเต้นเป็นเพื่อนกันหน่อยๆ ทีนี้ผมก้อเมานิดๆแล้วดิ ก้อเลยกล้ามั้ง ทั้งกอด ทั้งเต้น โอ๊ย มันส์มากส์ - -*
ทีนี้พอเต้นไปซักพักนึง กะลังมันเลยอ่ะ ก้อต้องสะดุ้งเลย มันเหมือนกับมีรังสีอมหิตมากๆๆเล็งมาจากไหนซักทางมาที่ตัวเราอ่ะ(เว่อได้ใจมั่กๆ) ผมก้อมอง ซ้ายที ขวาที ไม่เห็นมีใครที่คิดว่าจะปองร้ายผมนินา แต่แล้วก้อมองไปเห็นไอแขกบ้านั่นมันมองหยั่งกะจะกัดผมซะไห้ได้ ผมก้อคิด เอ๊ะ ไอนี่ อย่าอาละวาดนะเมิงๆๆๆๆๆๆๆๆ กรูจาไม่พาเที่ยวอีกเลย ชิชะ
แต่มันก้อมองแบบนั้นซักพักมันก้อเลิกมองมาอ่ะ แล้วหันไปสนใจกะเด็กรอบๆตัวมันซะที(จากที่ตอนแรกมันไม่ได้สนใจพวกเค้าเลย) มันเลือกน้องผู้หญิงคนนึงที่หน้าตาน่ารัก ไม่รู้ว่าเล็ดรอดเข้ามาในนี้ได้ยังไง อายุน่าจะยังไม่ผ่านนะนั่น - - ทีนี้มันกอดน้องเค้าเต้นเลยครับ
คิดเหรอว่าทำงี้กรูจาหึงเมิง เอาเล้ยๆๆๆๆๆๆๆ ตามสบายเหอะ ไม่ได้มีอาการแม้แต่นิดเดียว กลับกัน ผมแหย่ๆมันเล่นด้วยกานโอบพี่เด็กเซิฟซะเลย เต้นไปซักสองเพลงมันก้อกลับมานั่งที่โต๊ะ หน้างี้บึ้งเชียว น่ากัวชิบๆ :monkeycry2:
ทีนี้มันก้อไม่พูดไม่จา ก้อนะ ไอนี่เป็นไรของเมิงชิชะ(นี่กรูไม่รู้จิงๆเหรอว่ามันเป็นไรอ่ะ) เอาน่าๆไงๆก้อเอาใจมันหน่อยๆๆ เด๋วฟ้องแม่ผมหล่ะซวยเลย - -*
ว่าแล้วก้อจัดการชงเหล้าไห้มันกินๆไปไห้เมาๆไปซะ จาได้อารมดี (มีงั้นด้วยเหรอ) ทีนี้ผ่านไปได้ซักพัก มันก้อเริ่มเมา สังเกตุว่ามันจาเริ่มอารมดีมากๆ แล้วเพราะมันจ้อไม่หยุดเลย บางทีก้อพูดภาษาเนปาลี ไอ้สาด กรูฟังไม่ออกเฟ้ยยยยยยยยย ผมก้อได้แต่ยิ้ม ยิ้มเท่านั้น- -*
จนเกือบๆตี2แล้วก้อนะ มันเมามากมาย อ้อแอ้ๆๆๆๆๆ แล้วกรูหล่ะ ก้อไม่ต่างกะมันนี่หว่า แล้วกรูจาขับรถตกถนนตายก่อนกลับบ้านมั้ยวะเนี่ย เอาน่า ไปช้าๆละกันนะงั้น พยุงมันขึ้นรถได้มันอ้วกทันทีเลยครับ หมดกัน แล้วพ่อกูจะด่ามั้ยเนี่ย ไอ้เวนเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กลับถึงบ้านตีสองครึ่งแล้ว กูจะเข้าบ้านไงวะ แบกมันไปคงตกบันใดบ้านคอหักก่อนแน่ๆเลย ก้อเลยทอสับไหปลุกพ่อ(เสียวๆโดนด่าเหมือนกันแต่ กลัวตายมากกว่า) พ่อก้อดี๊ ดี ไม่บ่นซักคำ ลงมาด้วยความสลึมสลือ เหมือนคนละเมอ แล้วพอช่วยผมแบกไอแขกนี่ถึงห้อง ก้อบอกว่า จัดกานไห้เรียบร้อยนะ ทั้งรถ ทั้งคนเลย แล้วก้อเดินออกไปแบบวิญญาณล่องลอย(เป็นยังไงหว่า - -*)
ผมก้อนะตอนนั้นเมามากเหมือนกัน(กลับบ้านทั้งๆที่ยังรอดนี่ก้อบุณโขแล้วอ่ะ) ก้อเลยคิดว่า รถชั่งแม่งก่อน พรุ่งนี้ค่อยจัดกาน แต่คนนี่ดิ เอาไงดีวะเนี่ย จาไห้มันนอนพื้นก้อนะ น่าสงสาร จาไห้มันนอนเตียงก้อนะ เหม็นอ้วกชิบหายเลย - -* ก้อเลยว่าจะไปเอาน้ำกะผ้ามาเช็ดตัวไห้มันดีก่ามั้ย....เอาไงดีหว่า เอาน่าๆๆเช็ดๆมันไปเหอะๆ ถือว่าทำบุญ(ทำอ้างๆ)
ว่าแล้วก้อจัดการ ไปเอากะละมังใส่น้ำเย็น กะผ้าเช็ดหน้ามา วางไว้ข้างๆแล้วก้อจัดการลอกคราบ O_o แฮะๆ ถอดแค่เสื้อกะกางเกงนะ กุงเกงลิง ไม่ได้ถอดออกนะ ทีนี้พอลอกคราบมันปุ๊บ ไอ้เจี๊ยยยยยยยยยยย ขาวชิหายเลยยยยยยย O_o ทีนี้ก้อจัดการเช็ดตัวไห้มานเลย พอถูไปแรกๆไม่มีไรเกิดขึ้น ทีนี้พอถูๆแถวๆนมมัน เอ๊ะ ชักยังไงๆ ทำไมมันขนลุกวะ แต่ก้อยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอเช็ดท่อนบนเสร็จก้อลงมาจัดก่รกะท่อนล่าง ก้อเช็ดๆไห้มัน พอถึงตรงนั้น :-[ จาเอาไงดีวะเนี่ย จาเช็ดดีมั้ยหว่า?
คิดอยู่นานก้อเลยตัดสินใจ เอาน่าเช็ดไห้มันหน่อย เด๋วของเน่าแล้วจามาโทดกรูอีก พอเช็ดไปแถวซอกขามันตรงนั้นของมันก้อเริ่มๆโป่งขึ้นๆ จน.........อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่ไหวแล้วๆๆๆๆน่ากิน (อุ๊ย ม่าช่าย - -*) หุหุ พอเลยๆๆๆ เด๋วมันเกิดอารมมากก่านี้แล้วเกิดหน้ามืดปล้ำกรูขึ้นมามิแย่เหรอนี่ว่าแล้วก้อจัดการ ล้มตัวลงนอน ข้างๆมันนั่นแหละ
แต่ว่าก้อนอนคิดอยู่ซักพักนึง เอ๊ กรูลืมไรไปป่าวหว่า เอ หรือไม่ลืมหว่า.......จนกระทั่งผมหลับไป
จนกระทั่งตอนเช้าผมถึงรู้ว่าผมพลาดไป.........ผมลืมใส่เสื้อผ้าไห้มัน !!!!!!!!!! O_o
พอตื่นเช้ามาก้อเลยรู้สึกแปลกๆ ว่าอะไรวะ มาดันท้องผมอยู่ เจี๊ย ใครเอาไรมาแกล้งกรูเนี่ย
พอลืมตาจาดูซะหน่อยก้อต้องตกใจอ่ะดิ เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย แล้วทำไมกรูมานอนบนตัวมันวะสาดดดดดดดดด รีบสำรวดตัวเองเฮ้อออออออ ดีนะที่ยังไม่มีไรบุบสลาย(ว่าไปนั่น) แต่ว่าเอ๊! ทำไมถึงเจ็บๆท้องอ่ะ แล้วผมก้อรู้สึกตัว กรูลืมลงจากตัวมันT^T
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
แฮะๆๆๆๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เพลงเพราะดีเนอะค่ะ อิอิ :yeb: :yeb: :yeb:
ช่วงชีวิตที่เคยรักใคร ไม่เคยล้อเล่นกับหัวใจ
แต่ว่าทุกคน เข้ามาคบกัน ไม่นานเขาก็ไป
แต่ละครั้งก็คอยทุ่มเท แต่สุดท้ายก็ยังเสียใจ
เจ็บจนคุ้นเคย แต่ไม่ชอบเลย ที่ต้องไม่เหลือใคร
ดั่งฟ้า จะแค่เพียงต้องการแกล้งกัน
ให้ฉัน ต้องพบเจอแต่ความเจ็บช้ำใจ
จนไม่รู้ว่า รักแท้หน้าตาเป็นเช่นไร
ก็ยังไม่พบเจอใคร ที่รักกันจริงสักที
จะมีไหมสักคน มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร
ที่จะรักจริง ไม่ทอดทิ้งกัน อยากจะรู้
จะมีไหมสักใจ จะได้เจอเธอ อยากรู้เธอคือใคร
ที่จะเป็นรักสุดท้าย ของฉันจริงๆ สักที
อยากจะพบสักคนที่เข้าใจ ไม่ต้องพร้อมต้องดีมากมาย
อาจจะเถียงกัน อาจทะเลาะกัน เขายังไม่ไปไหน
อยากจะพบสักใจที่เข้ากัน อยู่กับฉันรักกันเรื่อยไป
อย่าแค่แวะมา ฝากแค่น้ำตา ให้ค้างคาในหัวใจ
ดั่งฟ้า จะแค่เพียงต้องการแกล้งกัน
ให้ฉัน ต้องพบเจอแต่ความเจ็บช้ำใจ
จนไม่รู้ว่า รักแท้หน้าตาเป็นเช่นไร
ก็ยังไม่พบเจอใคร ที่รักกันจริงสักที
จะมีไหมสักคน มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร
ที่จะรักจริง ไม่ทอดทิ้งกัน อยากจะรู้
จะมีไหมสักใจ จะได้เจอเธอ อยากรู้เธอคือใคร
ที่จะเป็นรักสุดท้าย ของฉันจริงๆ สักที
ไม่รู้จะเจอเมื่อไหร่ ก็เฝ้าแต่ถาม ก็ได้แต่ถามจากฟ้า
จะมีไหมสักคน มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร
ที่จะรักจริง ไม่ทอดทิ้งกัน อยากจะรู้
จะมีไหมสักใจ จะได้เจอเธอ อยากรู้เธอคือใคร
ที่จะเป็นรักสุดท้าย ของฉันจริงๆ สักที
:impress: :impress: :impress:
-
......ชั่งเป็นการทำพลาดอย่างร้ายกาจที่ยังนอนอยู่บนตัวมันแบบนี้เพราะว่าจากที่ตอนแรกผมตื่นมามันยังไม่ตื่นแต่ผมไปยุกยิกๆบนตัวมันก้อเลยตื่นมาตอนไหนไม่ทราบ ทีนี้มันก้อยิ้มเยาะผมเลย :monkeycry4:
"เอ่าจิน ยูชอบออนท๊อปก้อไม่บอกไออ่ะ แล้วทำไมทุกทีบอกไม่ย๊อม ไม่ยอม หึหึ" อึ้งสิครับ O_o :o อาไรว้า แล้วกรูขึ้นมาตอนไหนวะเนี่ย ยังไม่ทันจาคิดจบดี มันก้อจัดการจับผมพลิกลงข้างล่างแทน
"หึหึ แต่ไอชอบเบสิกๆมากกว่านะ เพราะออนท็อป เดี๋ยวยูเหนื่อย" อ๊ากกกกกกกก กรูก้อไม่อยากเหนื่อยในทุกๆท่า(กะเมิง)หรอกเฟ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
"นั่นยูจะทะ......." ยังพูดไม่ทันจบปากมันก้อมาก่อนเลยอ่ะอ๊ากกกกกกกกกก เมิงตายยยยยย กรูยังไม่ได้แปรงฟันเลย (อ่าวซะงั้น) พอปากมันกะปากผมประกบกันเท่านั้นแหละ มันก้อพยายามจะสอดลิ้นเข้ามา แต่ผมก้อกัดฟันเอาไว้ไม่ไห้มันสอดเข้ามา มัน จนมันเอามือมาบีบปากผมออกอ่ะ (โหดกะกรูจิง - -*) ทีนี้มันก้อส่งลิ้นมา ผมเหมือนจะหายใจไม่ออก หูอื้อตาลาย ไปหมดเลย สติสตังก้อล่องลอยออกไปเรื่อยๆ
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่จิน ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ตื่นนนนนนนนนนนนนนนนน เปิดประตูห้องเดี๋ยวนี้ๆ เร็วววววววววววววววววว" ไอ้น้องบังเกิดเกล้ามันมาเคาะประตูตั้งแต่เช้าช่วยชีวิตผมไว้ได้พอดี เราสองคนผล่ะออกจากกันโดยอัตโนมัติ พอมันเริ่มได้สติก้อก้มลงมากระซิบข้างๆหูผมบอกว่า "...วันนี้ดีจัง มีมอนิ่งคิสด้วย.." หร้อมกับทำตาเยิ้ม ปริบๆ แสดดดดดดดดดดดด มอนิ่งคิสบ้านป๊ะเมิงทำงี้เหรอ ฟายยยย เมิงจะกินกรูอยู่แล้ว ชิชะ
ผมก้อเลยออกมาหาไอ้บิวนอกห้องทั้งๆที่หัวฟูๆนั่นแหละ ทันทีที่ออกมานอกห้องนะ โหมันใส่เป็นชุด เรื่องของเรื่องก้อคือ อ้วกไอ้คุณพี่เมตัสเนี่ย นองอยู่เต็มรถพ่อผมเลย แล้วไอ้บิวมันจะต้องรีบไห้พ่อพาไปธุระอ่ะ โห มันด่าไฟแลบเลย บอกสายแล้วๆ
เหลือบไปดูนาฬิกา เออ ไม่สายแล้วน้อง บ่ายแก่ๆแล้วหล่ะ
สรุปวันนั้นที่วางแผนไว้ว่าจะพามันไปเด๊นซ์อีกซักคืนเป็นอักตกไป เพราะคุณนายแม่ไม่ยอมไห้ไปเนื่องจากเมื่อคืนนี้วีรกรรมที่ทำไว้มันน่าให้อภัยเสียนี่กระไร T^T
พอตกตอนเย็นผมก้อขอแม่ บอกว่าจาพาเมตัสไปเที่ยว ดอยอ่างข่าง 3วันสี่คืน แม่ก้อบอกว่าเอาสิ ไปยังไง ไห้พ่อไปช่วยขับรถมั้ย ผมก้อเลยบอกว่าจะไปกับพวกไอ้บูม ไอ้เบส ไอ้หวาน แล้วก้อพรรคพวกอีกสองสามคน เด๋วเอาโฟลวิว ไอ้บูมไป(พร้อมคนขับที่บ้านมันอีกคน) เลยไม่ต้องลำบากพ่อ หุหุ
ทีนี้พอคุยกันรู้เรื่องดีแล้วแม่ก้อหันไปส่งภาษากะไอ้พี่เมตัส กัน โช้งเช้งๆๆๆๆ ไอเราก้อไม่รู้เรื่อง ก้อเลยเดินหนีขี้นห้องนอนไปเก็บของซะเลย ชิชะ แม่นะแม่ เห็นเราอยู่นอนกสายตา ไอแขกนี่ก้อด้วย โมโหว๊อย โมโห :pigangry2: :pigangry2:
.....................
..........
........
......
...
.
แฮะๆๆ เอาสมุดที่พี่จินเขียนๆไว้มานั่งพิมต่อ่าค่ะ
แต่ไม่ไหวๆง่วงๆ :110011:
:really2: :really2:
-
:laugh5: แล้วตกลงที่ว่าใหญ่ขึ้นเนี่ยเปงอนาคอนด้าป่ะจ๊ะน้องจินจ๋า..
เพลงเพราะมากจ้าน้องบิว ให้พี่แปะวินแอมให้มะจ๊ะ :give2:
-
:laugh5: :laugh5: คู่นี้จะจบกานแบบไหนน้อ :haun5:
-
ใครหลับก่อนคนนั้นเป็นเมีย
:laugh3:
-
:laugh5: :laugh5:
น่ารักดีเนอะ
:catrun:
-
...........เวลาขึ้นเตียงก็ใช้วิธีนี้ดิ..............
......................ใครหันหลังก่อนคนนั้นชนะ..... :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
ที่ร๊ากกกกกกกก
ไม่เจอกันคืนเดียว
เปลี่ยนไปขนาดนี้เลย
ที่กับเราละไม่ยอมๆ
ทีกะแขกเกือบเสจมันแล้ว
:13223: :13223: :13223: :13223: :13223:
-
แฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วันนี้เปิดสายรหัสครับผม
ขอพาน้องแว่น(สุดน่ารัก)ไปเลี้ยงก่อนนาคร๊าบบบบบบบบบ
ไว้เจอกานไหม่ๆ^^(ไอบิวไม่อยู่พิมไห้อ่า)
:เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1:
-
โถๆๆๆ ช่างหน้าฉงฉานนนน มามะเด๋วพี่ช่วยพิมพ์ให้ แต่ขอเมตัสเปงค่าตอบแทนนะจ๊ะ :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
ให้หมีช่วยพิมพ์ก็ได้ ไม่เอาเมตัสเป็นค่าตอบแทนเหมือนพี่แน๋วหรอกนะ
แต่ขอเป็นน้องนิคแทนได้ป่าว :haun5:
โอ้ หลงเสน่ห์หนุ่มแว่นกรอบหนา :give2:
-
แฮะๆๆๆๆๆ
ไม่ไห้น้องนิค :pigangry2: :pigangry2:
ชิชะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
พอกลับขึ้นมาอยู่คนเดียวบนห้อง ผมก้อไม่รู้เป็นไร พออยู่คนเดียวทีไร มันก้อชวนไห้นึกถึงคนคุ้นเคยที่เคยคุ้น ขึ้นมาทุกทีเลย ทำไมกันนะ กับคนๆนึง ทำไมมันถึงได้ลืมยากจิงๆ ที่เค้าเคยบอกว่าทำไห้จำง่ายเสียยิ่งกว่าทำไห้ลืม มันก้อคงจะจริงสินะ.........
นั่งเศร้าๆ เหงาๆ อยู่ได้ไม่นาน ฟ้าที่คลึ้มๆมันก้อค่อยๆโปรยปรายเม็ดฝนลงมา................
มีคนเคยเล่าไห้ผมฟังว่า....
.............................
.....................
..............
........
....
..
.
เมื่อก่อน ท้องฟ้า พื้นดิน แล้วก้อสายน้ำเป็นเพื่อนรักกัน ตอนนั้นท้องฟ้าไม่ได้อยู่ไกลอย่างนี้
ท้องฟ้าอยู่กับสายน้ำและพื้นดินอย่างมีความสุข...
จนกระทั่งวันนึงพื้นดิน ไห้กำเนิด"สิ่งมีชีวิต" ขึ้นมา...
สายน้ำ และพื้นดิน รู้สึกตื่นเต้นเป็นหนักหนา มัวคอยเฝ้าประคบประหงมแต่สิ่งแปลกไหม่
จนลืมสนใจเพื่อนคนนึงไป.......
ท้องฟ้าน้อยใจหนักหนา.....ค่อยๆพาตัวเองลอยขึ้นไปๆ ๆ ๆกว่าจะรู้ตัวอีกที...
ทั้งสายน้ำและพื้นดิน ก้อไม่สามารถเอื้อมถึงเพื่อนอีกแล้ว...
จะทำยังไงไห้เพื่อนกลับมา.....
พระอาทิตย์...ที่เฝ้ามองดูเหตุการณ์อยู่ อาสาที่จะนำความคิดถึงไปบอกยังท้องฟ้า ไห้ได้รู้...
ทุกครั้งพระอาทิตย์จะสาดแสงไปยังท้องฟ้าเพื่อที่จะนำความคิดถึงจากคนข้างล่างไปไห้ท้องฟ้า....
ท้องฟ้าอยากจะกลับลงมาหาเพื่อนๆเป็นหนักหนา.......
แต่รู้มั้ย.....ระยะทางมันแสนไกลนัก.....
ท้องฟ้าร้องไห้.........
รินรดน้ำตาลงบนผืนน้ำ..............................คิดถึง
หยาดหยดน้ำตาลงบนผืนดิน........................คิดถึง
นั่นก้อคงจะเป็นสาเหตุว่าทำไม เวลาที่ฝนตก ผมจึงได้รู้สึกเหงา
และรู้สึกโหยหาคน ๆ นั้น ขึ้นมาจับใจ.....
.......
...
..
.
นี่ก้อผ่านมาแล้วสองเดือนที่ไม่ได้พบเจอกัน ไม่ได้คุยกัน ทำไมกันนะเวลาสองเดือนที่รู้จักกัน กับเวลาสองเดือนที่จากกัน ทำไมมันไม่หักล้างกันไปเสียหล่ะ?.....
ทั้งๆที่ใครๆเคยบอกว่า เวลา จะทำไห้ผมเข้มแข็ง เวลา จะทำไห้ผมดีขึ้น แล้วผมต้องใช้เวลาเท่าไรหล่ะ ผมถึงจะดีขึ้น 1วัน 1เดือน 1ปี 10ปี ครึ่งชีวิต หรือทั้งชีวิต ผมถึงจะลืมเค้าได้ซะที.......
...................
.............
......
...
..
.
กะลังนั่งเศร้าๆอยู่เลย ก้อมีมือมากอดผมไว้หลวมๆ ทำไมกันนะผมถึงไม่สลัดมันออก ผมว่ามันกอดไว้ยังงี้ก้ออุ่นดีพิลึก- -*
"โถ่จิน ยูจะเศร้าไปถึงไหนกัน ตั้งนานแล้ว ยูจะไม่ให้โอกาสใครเลยเหรอไงกัน" นั่นสินะ ตั้งนานแล้ว ผมจะเศร้าไปถึงเมื่อไรกัน ผมจะคิดถึงเค้าไปถึงเมื่อไรกัน แล้วผมจะทำยังไงหล่ะเพื่อที่จะลืม
ลืม ความทรงจำเก่าๆที่เคยทำด้วยกัน
ลืม ถ้อยคำที่เคยบอกว่าคิดถึงกัน
ลืม คำหวานๆที่เคยพูดเล่นๆกัน
ลืม ทุกสิ่งทุกอย่าง...ที่เคยเสียใจ.....
ทำไมกันนะ ผมถึงลืม "เค้า" ไม่ได้เสียที........
ใครที่รู้วิธีลืมใครซักคน ช่วยผมที ได้โปรด.......
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ทำไมกันน้า ผมถึงเขียนเรื่องสนุกสนานไม่ได้ แต่พอมาเขียนแบบเศร้าๆทำไมถึงได้ทำได้ดีนักก้อไม่รู้........
อาจจะเป็นเพราะว่า.....ความทรงจำที่ปวดร้าว มันถ่ายทอดได้ง่ายกว่า...จินตนาการที่แสนสวยก้อเป็นได้.....
คิดแบบนั้นกันมั้ยครับผม.... :monkeysad: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:monkeysad2:
-
มาต่อน้อยจาง...
:monkeysad2: ซึ้งเรื่อง พื้นดิน สายน้ำ ท้องฟ้า
ทำไมกันน้า ผมถึงเขียนเรื่องสนุกสนานไม่ได้ แต่พอมาเขียนแบบเศร้าๆทำไมถึงได้ทำได้ดีนักก้อไม่รู้........
อาจจะเป็นเพราะว่า.....ความทรงจำที่ปวดร้าว มันถ่ายทอดได้ง่ายกว่า...จินตนาการที่แสนสวยก้อเป็นได้.....
คิดแบบนั้นกันมั้ยครับผม.... :monkeysad: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
^
^
^
เห็นด้วยอย่างแรงเลย :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ
-
ที่เราไม่ลืม ก็เพราะว่าเราเลือกที่จำไง :give2:
-
มาสั้น + เศร้า :เฮ้อ:
-
มาต่อได้แล้วว เฟ้ยย
มัวแต่รับน้องเพลินอ่ะเดะ คริๆ
:laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
ก่อนอื่นต้องขอโทด สำหรับที่หายไปทั้งสองวันนะครับผม
พอดีจินมีเรื่องกะทางบ้านนิดหน่อย เลยหนีไปนอนกะเพ่อนอ่ะครับ เลยไม่ได้เข้ามาในบอดเลย ยังไงวันนี้ขอนอกเรื่องหน่อยนะครับผม^^
ในเวลาที่เรากะลังเหงา เศร้า ท้อ สับสน ทำไมกันน้า มันถึงได้ไม่มีใครซักคนที่จามาคอยอยู่ข้างๆเรา ผมยอมรับว่า ผมทะเลาะกับแม่ แรงมากๆ ถึงขั้นผมไปนั่งร้องไห้ที่บ้านเพื่อนเลย (ไม่ต้องเดานะว่าใคร) ทั้งๆที่ผมไม่ได้ร้องไห้บ่อยนัก แต่ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ
อยากได้กำลังใจจากใครซักคน แต่มันก้อหาไม่มีใคร มองดูเบอร์โทรแต่ละเบอร์ โทรหาเพื่อนคนแรก มันก้อไม่ว่าง โทรหาพี่ชาย มันก้อไม่ว่าง ไล่ๆไปเกือบๆ10เบอร์ ก้อมาเจอกับเบอร์คนคุ้นเคย จะทำยังไงดีนะ ทั้งๆที่ไม่ได้โทรไปก้อเกือบๆ10กว่าวันแล้ว นับจากไปเนปาล เฝ้าบอกกับตัวเองว่าจะโทรดีมั้ยนะ
สมองมันสั่งออกมาอย่างรวดเร็ว อย่าโทรไป อย่าโทรไป.....
แต่ทำไม๊ ไอ้มือเจ้ากำ มันถึงได้ไม่ยอมทำตามสมองนะ แล้วมือทำตามอ่ะไรหล่ะ?.......
กดโทรไป สัญญาณรอสายแต่ครั้งมันช่างยาวนาน ... ทำไมมันถึงได้นานอย่างนี้นะ....
คำแรกที่พูดกัน หลังจากที่ไม่ได้ คุยกันมานานแสนนาน.....หวัดดีครับ......
ผมก้อไม่รู้จะพูดอ่ะไรต่อดี ความรู้สึกมันไม่เป็นแบบเก่า...มันไห้รู้สึกเหมือนว่า กลายเป็น " คนแปลกหน้าที่รู้จักกันดี "......
จนผมได้ยิน มันก้อไม่รู้จะพูดอะไรอีกดี ผมก้อเลยขอวางสายไปเลยโดยที่ไม่ได้ฟังอะไรต่อ....
พอวางสายออกมา มันก้อไห้รู้สึกว่า.....เหงา.....
ทำไมกันนะ ทั้งๆบอกเองแท้ๆว่าต้องทำไห้ได้.......แต่ทำไมถึงทำไม่ได้ซะที.....
ก้อแค่จะกลับไปเป็นเหมือนก่อนหน้านี้อีกครั้ง ไม่เห็นจะต้องทำอะไรมากนี่นา....แต่ทำไม...ถึงทำไม่ได้ก้อไม่รู้
ทำไมชีวิดผมถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วยก้อไม่รู้......
พอและๆๆวันนี้อกเรื่องไปมากเกินไปแล้ว....ส่วนเรื่องที่ค้างไว้ขอนุยาดยังไม่ต่อนะครับ ไม่ไหวแล้ว
ปล.ตอนนี้ผมกลับมาบ้านแล้ว แต่ก้อนะ ยังไม่ได้ดีไปก่าเดิมเท่าไรเลย :เฮ้อ:
ปล2.ไอเมตัสกลับบ้านมันไปแย้ววววว มะเย็น มันบอกว่าจาขอแม่มาปี1ไหม่ที่นี่ - -* ไอ้เวน จามาทามม้ายยย แต่ไม่รู้ว่าพูดเล่นหรือจิงไง - -*
ไปแย้วๆๆ
จุ๊ฟๆๆ
:เศร้า1:
-
โถ่ ยางมะได้คุยกะเมตัสเยย ไปซะแระ :เฮ้อ:
สู้สู้จ้าน้องจิน รักตัวเองให้มากๆนะ :yeb:
-
สู้ๆนะครับ อีกไม่นานมันก็จะผ่านไปครับ อย่าคิดมาก :yeb:
-
evathg im underst'nd
i be by your side.. na kub
-
สงกะสัย เมตัสจะกลับมาตามหาหัวใจ 55+ :laugh5:
ว่าแต่เมตัสเรียนชั้นไหนแล้วอ่า ถึงจะกลับมาเรียนปี1ใหม่
-
แฮะๆ เมตัส อายุ20คับ แต่เพิ่งจบปี1พร้อมผม อิอิ
นั่งจิ้มเองก้อด้ายยยยย
ไม่อยากง้อไอน้องสาวตัวดีซักเท่าไรอิอิ
:laugh5:
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
" แน่ะ บอกว่าอย่าคิดๆๆๆๆ ยังจาคิดอีกนะ พอแล้วๆๆ เก็บของไห้ไอด้วยนะจิน แต่ของใช้ไม่ต้องเอาไปก้อได้ ไอใช้ของจินได้ ไอไม่รังเกียจ " เมิงจะไม่ถามกรูหน่อยเหรอว่ารังเกียจเมิงมั่งมั้ยอ่ะ แล้วทำไมกรูต้องเก็บของๆเมิงด้วยฟร่ะ ไอนี่ :pigangry2:
ซักพัก พอจัดของเสด(จิงๆก้อไม่มีไรมาก เสื้อผ้าๆ แล้วก้อของใช้เล็กๆน้อยๆอ่า) ก้อเลยนึกขึ้นได้ เอ้า ทริบนี้เพิ่งคิดนี่หว่า ยังไม่ได้โทรชวนใครเลย ว่าแล้วก้อจัดกานโทรหาเพื่อนๆ โดนด่าแทบทุกคนเลย มันบอก เพิ่งมาบอกตอนนี้ไปพรุ่งนี้แล้วจาเตรียมเหล้าทันเหรอ สาด เอ่า ดูเหตุผลพวกเมิงเนอะ - -*
แล้วเราก้อนัดกันที่บ้านผมตอนเจ็ดโมงเช้าของวันพรุ่งนี้ พวกมันก้อตกลง (ไอบูมมันบอกว่าดีนะรถ กะคนขับบ้านมันว่างพอดี - -*) นัดแนะกันเรียบร้อยผมก้อ ไม่มีไรคับแล้วคับวันนั้น นอนเอาแรงดิ กร๊ากๆๆๆๆ
...................................
.........................
.............
.....
..
.
ผมตืนมา มองดูนาฬิกา มันบอกว่า ตีสี่ก่าๆ ของเช้าวันไหม่ อ๊ากกกกกกกกก กรูนอนไปเมื่อห้าโมงเย็นมะวานนิหว่า อ๊ากๆๆๆๆ ทำไปได้ยังไงฟร่ะนั่น เหลือบไปมองไอคนที่มันนอนข้างๆ แมร่งนอนกรนสบายใจเชียวนะเมิง มองมันตอนหลับนี่แบบว่า สบายใจก่ามอง มันตอนตื่นอ่ะ เพราะตอนหลับมันทำไรผมไม่ได้ กร๊ากๆๆ แต่ผมยังไม่ปลุกมันหรอก ไปอาบน้ามแต่งตัว ทำธุระ ต่างๆนาๆเสด ก้อมองนาฬิกา ตีห้าครึ่งแล้ว ปลุกแม่งดีก่า ก้อเลยไป เขย่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มัน(ขอย้ำว่าเขย่าแรงมากๆ - -* )
มันก้อไม่ตื่น....จนผมเหนื่อยอ่ะ แมร่งเมิงจะไปมั้ยวะ คิดในใจนะ ผมว่ามันต้องแกล้งหลับแน่ๆคนเชี่ยไรโดนขนาดนั้นไม่รู้สึกตัว ผมก้อเลยแกล้งบอกมันไปว่า " โอเคๆ งั้นยูอยู่บ้านกะพ่อแล้วก้อแม่ไปนะ เด๋วไอกลับมาวันที่ส่งยูขึ้นเครื่องพอดี บายๆๆ" เท่านั้นแหละครับ มันรีบเด้งตัว ลุกพลวดออกมาเลย กรูว่าแล้วมั้ยหล่ะ ไอนี่
"ไม่ได้ๆๆๆ รอไอด้วยแปบเดียวๆ"ว่าแล้วมันก้อวิ่งหายเข้าไปในห้องน้ำ กว่ามันจะทำธุระมันเสดก้อปาไปเกือบเจ็ดโมงแล้ว แต่ก้อนะ รีบมากไปก้อไม่ดี เพราะผมนัดเพื่อนเจ็ดโมงเช้า เท่ากับว่า กว่ามันจะมาก้อคงเป็น แปดโมง-แปดโมงครึ่งอ่ะแหละ - -*
คิดไว้ไม่มีผิดกว่ามันจาพากันมาก้อปาเข้าไปเกือบๆเก้าโมง แล้วกรูจะตื่นตี4เพื่อ - -*
มาถึงก้อขนเต๊นบ้านผมขึ้นรถ(เต็นผมนอนได้8คนอ่าไหญ่มากๆ) สรุปที่ไปกันทริบนี้มี ผม ไอแขกเวนนี่ ไอบูม ไอเบส ไอหวาน แล้วก้อลุงคนขับอีกคน เอิ๊กๆ ว่าแล้วว่ามันต้องนั่งหน้าไม่พอ
สรุปกรูนั่งหลังอีกแล้วเหรอ (มันติดหลังคา ที่เป็นผ้าๆอ่ะเค้าเรียกไรหว่า เลยไม่โดนแดด) เออ ก้อได้วะ สรุปที่นั่งหลังก้อมี ผม ไอบูม แล้วก้อไอเมตัส - -*
นั่งกันก้อ ไม่รู้ดิ อึดอัดหว่ะ เหมือนกรูไม่มีตัวตนอีกแล้ว ไอบูมมันยั่วผมอีกแล้ว มันชวนไอเมตัสคุยกันอยู่สองคน (ไอบูมมันเก่งครับ พูดอังกฤษ คล่องเป๊ะๆ ก้อเด็กแพดนินา ) กรูเลยหมดความสำคัญไปเลยชิชิ มันคุยไปก้อชำเลืองมองผมเป็นระยะๆ เด๋งเมิงโดนๆ มายั่วกรูแสด ตลอดทางที่ขึ้นเข้าเป็นอะไรที่แบบว่า อยากตายมากๆ คือทางมันชันสุดๆไปเลยอ่า ถ้าเอารตตู้มานี่ก้อคงตายตั้งกะทางขึ้นแล้วอ่ะ ดีนะเอาโฟลวิวมา เวียนหัวชิบๆ(ใครเคยขึ้นดอยอ่างข่างจารู้นะ)
และแล้วเวลาที่น่าอ้วกนั่น ก้อจบลงเมื่อพวกเราๆมาถึงที่พัก ที่ทำเป็นอุทยานอ่า สวยมากๆ (หนาวก่าข้างล่างเยอะ ทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าหนาวนะ) เราก้อจองคล้ายๆบ้านพักอ่ะ คือมันเป็นกระท่อมเล็กๆหน่อย ไว้หลังนึง กว้างพอดู นอนน่าจะหมดนะ แต่ก้อจองไว้งั้นอะ เรากางเต๊นนอนกันอยู่แล้วอิอิ
พอลงจากรถ ไอเมตัสนี่ออกอาการเลย ทำเป็นตื่นเต๊นๆ ชิๆ มากไปว๊อย บ้านเมิงก้อภูเข้าเยอะ ทำยังกะไม่เคยเที่ยว - -*
เนื่องจากที่เราไปถึงวันก้อเย็นแล้วอ่ะนะ (เพราะแวะนู่น แวะนี่ตลอดทางเลย ไหนจาคนนั้นลืมไอนู่น ลืมไอนี่ โอ๊ย :pigangry2: ) ก้อเลยกางเต๊นแล้วก้ออาบน้ำกันก่อน วันนี้ว่าจะยังไม่ไปเที่ยวหมู่บ้านชาวเขากัน เพราะเย็นแล้ว เลยกะหาไรกินกันก่อน (เหล้า !!!!!)
ก้อเหมือนเดิม กะที่ขึ้นดอยอินน์ทานนคราวนั้น ไอเบส กะไอบูมทำกลับแกล้มกันสองคน พอจะเข้าไปช่วยก้อ เป็นธรรมดาที่ไอสองคนนี้เข้าคู่กันมะไหร่ กรูก้อหมานหัวเน่าเหม็นตุ่ยๆลอยมาเลย เลยโดนพวกมันไล่ไปทำอย่างอื่น เลยไม่เอาวะแสด ทำกันไปเลย แต่คราวนี้ต่างหน่อย เพราะผมไม่ได้เป็นชนชั้นแรงงาน ยกไห้ไอเมตัสทำไป กร๊ากๆๆๆๆ สมน้ำหน้า ไห้ขนฟืนซะไห้เข็ด
ผมและพวกที่เหลือๆก้อเลยมานั่งรอกินอย่างเดียวสบายใจไปเล้ยยยยยยย
พอตกมืดแล้วอากาศเริ่มหนาว พวกเราก้อล้อมวงกินเหล้ากันเพื่อครายหนาว กร๊ากๆ ทีนี่ก้อเหมือนเดิม ไห้ไอบูมกะไอเบสนั่งขนาบข้าง อิอิ หันไปจ๊ะเอ๋ กะไอคนนั้น แม่งสายตาเมิงปิดๆมั่งก้อได้ เค้ากัวกันหมดวงแล้ว แต่ผมก้อไม่ลุกนะ แกล้งแม่งซะเลย นั่งเด๋วโอบไอบูม เด๋วโอบไอเบส แล้วหันไปเยาะเย้ยไปเมตัสมาน ทีนี้พวกมันเห็นเป็นเรื่องสนุกกันไปเลยเลิกแกล้งมัน(คนอื่นมันสนุก แต่ไอแขกนี่ไม่เห็นสนุกว้า ชิๆ)
เหล้าเข้าปาก สันดานผู้ชายก้อออกอีกแล้ว ใครบอกว่าผู้ชาย(ถึงจาไม่ชายแท้ทั้งวงก้อเหอะ - -*)นินทาไม่เป็นนะขอเถียงเลย มันนินทาเจ็บพอๆกะผู้หญิงเลยอ่ะ ไอเราก้อชอบอยู่แล้ว เลยผสมโรงไปกะเค้าด้วยกร๊ากๆๆ หนุกๆๆ
ทีนี้พอดึกแล้วพวกมันก้อบอกไห้แยกย้าไปนอน โดยผมบอกว่ากรูจะนอนเต๊น ใครจาเข้าบ้านพักก้อเข้าไป ปรากฏว่าไปกันหมดเลย เหลือไอเมตัสมุดเต๊นตามเข้ามาคนเดียว
กรูเปลี่ยนใจทันมั้ยเนี่ย O_o
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
แฮะๆๆๆ
เด๋วกลางคืนมานั่งจิ้มอีก
ก่าจาจิ้มได้แต่ละตัวนะ
แทบตาย - -*
-
ที่รัก จะอยู่ที่ไหน :110011: :110011: :110011:
ไม่เคยเปลี่ยนใจหรอกนะ :เชิป2: :เชิป2: :เชิป2: :เชิป2:
อยากให้เธอรู้ว่าคิดถึงเธออยู่นะ อ่า
แต่ฉันไม่โทรบ่อยๆ เก็บไว้คิดถึงกานนนนนนน : 222222: : 222222: : 222222:
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5: ไม่รู้จะเม้นไร ร้องเพลงให้ฟังได้มะ
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
แฮะๆ :pighaun:
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
แต่ผมว่าผมเปลี่ยนใจไม่ทันแล้วนะ - -* เอาวะ อยู่บ้านก้อนอนห้องเดียวกันยังจะกลัวไรมันอีก คิดดังนั้นผมก้อจัดแจงเอาผ้านวมผืนโตออกมาแล้วก้อห่ม นอนไปเลย ไปเมตัสมันก้อมาเลยคับทีนี้ มันนอนไม่นอนปล่าว มันนอนทับบนตัวผมอ่า T^T
ไม่นอนทับเฉยๆมันเริ่มลุกล้ำอธิปไตยของผมโดยการ ไซร้ที่ซอกคอของผม ลามเรื่อยมาจนถึงหน้าอกของผม แรกๆก้อขัดขืนอยู่หรอกนะคับ แต่ก้อนะ ด้วยน้ำเมาที่ดื่มเข้าไปทำไห้ผีป่าตนไหนก้อมิอาจทราบได้ ดลใจไห้ผม ไม่ผลักใสมันออกไป
ทีนี้ผมก้อเคลิ้มๆกับมันอ่ะดิ รู้สึกเหมือนกุงเกงผมจาหลุดออกไปแล้วนะ มันไซร้ผมไปเกือบจะทั่วตัวอยู่แล้ว ก้อมาหยุดอยู่ที่กุงเกงในตัวจิ๋วของผมนั่นเอง ตอนนั้นผมเหมือนคนไม่รู้สึกตัว
แม่ะ!
สะดึ้งเลยครับ น้ำค้างที่เกาะเต๊นหยดลงมาใส่หน้าผมพอดีเลย ทีนี้สะติผมก้อกลับมาแล้วดิ เริ่มคิดว่า ไม่ดีมั้ง ถ้าจะโดนมันชิงอำนาจอธิปไตยไปง่าย ก้อเลยดิ้นไหญ่เลยครับ(ทีตอนแรกหล่ะยอมมัน - - ) มันก้อเหมือนรู้ ก้อเลยถามผมว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก้อเลยบอกมันว่า ผมยังไม่พร้อม ไห้หยุดเด๋วนี้ ถ้ายังจะทำต่อ ก้อจะนอนไห้ทำ แต่จะไม่เหลือไห้มันแม้แต่คำว่าคนรู้จักเลย....
ทีนี้ พอมันได้ฟัง มันก้อชะงักกึกเลยครับ แล้วมันก้อบอกว่า " ไอจะกลับอยู่แล้วนะจิน...." มันพูดงั้นผมยิ่งไม่สามารถมีไรกะมันไปได้ไหญ่เลย คิดๆไปก้อใจหายเหมือนกันนะ ถึงมันจะทำตัวเป็นแขกของที่บ้านไม่ค่อยดีเท่าไร แต่มันก้อคอยกวนใจผมตลอดเวลาสองเดือน
ทำไห้ผมไม่ฟุ้งซ่านเท่าไร ถึงจะไม่ได้รู้สึกดีๆกะมันเท่าไร(จิง จิ๊ง ไห้ตายสิ :laugh5: ) แต่มันก้อดูแลผมไม่ห่างเลย แล้วถ้าอยู่ๆมันต้องหายไป ผมจะทำยังไงนะ............
คิดๆอยู่มันก้อขัดจังหวะผมขึ้นมา " จินงั้นขอไปนอนกอดจินนะ อากาศมันหนาวหน่ะ" ตอแหลลลลลล บ้านเมิงหนาวก่านี้อีก ชิชะ
ผมก้อนะ ว่าง่ายยอมไห้มันกอดซะงั้น สงสัยใจอ่อนกะมันแล้วม้างง 5 5 5+ เอ่อว่าแต่ กอดเฉยๆได้มะ เอาไอ้ตัวแข็งๆที่ดันหลังกูเก็บไปก่อนไม่ได้เหรอฟร่ะ - -*
ผมนอนหลับไปอย่างสบายมากเลยทั้งๆที่นอนในเต๊น แต่ทำม๊ายย มันถึงได้หลับสบายนักก้อไม่รู้....
..............................
.....................
............
........
....
..
.
ในตอนเข้าขณะที่กะลังล้างหน้าแปรงฟันอยู่ในห้องน้ำนั้น ไอบูมมันก้อเดินเข้ามาพร้อมทั้งบอกว่า
"ทำอะไรเกรงพวกกูมั่งก้อได้นะมึง" แงะ กรูยังไม่ได้ทำเลยน้า ไอนี่ :pigangry2:
ทีนี้วันนั้น เราก้อเที่ยวหมู่บ้านชาวเขากัน น้องๆชาวเขาน่ากิน O_o เอ๊ยน่ารักม๊ากกกกกกกกกกผมก้อถ่ายรูปกะไอเมตัสไปเยอะเหมือนกัน ด้วยเหตุผลที่ว่า....มันจะกลับแล้วว....
เฮ้ออออ พอคิดว่าจะต้องอยู่คนเดียวอีกครั้งมันก้อไห้อดรู้สึกเศร้าไม่ได้ ไม่เอาๆๆๆๆๆ ยังไม่คิดดีก่า ตอนนี้มาเที่ยวก้อเอาไห้สนุกๆหน่อย
จากนั้นเราก้อไปเล่นน้ำตกกันที่ท้ายหมู่บ้านอ่ะ เย็นม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก พอตกเย็นเราก้อกลับมายังที่พักกัน และก้อแน่นอน ก้อต้องมีการดื่มก๊อกสองเกิดขึ้น คืนนี้ไม่หวือหวาเท่าไร
เพราะผม เล่นกระดกเอาๆๆ ยังกะจากินแทนน้ำเลย ไม่พูดไม่จา เพื่อนมันก้อถามว่าไปโกดใครมากอีก แต่ลึกๆแล้วผมไม่โกรธใครทั้งนั้น แต่ลึกๆแล้วความรู้สึกของผมคือ......กูต้องเหงาอีกแล้วใช่มั้ย พรุ่งนี้ มันก้อต้องจากผมไปอีกคนแล้ว........
ผมก้อไม่สามารถทำอะไรได้ ก้อได้แต่นั่งเศร้าอีกแล้วดิ ความรู้สึกมันยุ่งเหยิงไปหมด ถ้าจะถามว่ารักมันเข้าไปแล้วเหรอ ผมว่ามันไม่ใช่..... ถ้าจะถามว่าจะคิดถึงมันมั้ย.......แน่นอน......คิดถึง แล้วถ้าจะถามว่า อยากไห้มันกลับมั้ย....ไม่เลย
แต่ผมก้อไม่สามารถทำอะไรได้ ...............
คืนนี้ ผมก้อนอนในเต๊นกะมันสองคนอีกแล้ว......จำได้ดี ผมนอนร้องไห้ในอ้อมกอดของมัน ไม่มีคำใดๆหลุดจากปากของเราทั้งสอง แต่แตกต่างออกไปที่คืนนี้ผมกอดตอบมันด้วย......
จนตื่นมาแต่เช้า พวกเราก้ออกเดินทางกลับกัน ถึงบ้านก้อปาเข้าไปเกือบๆบ่ายแล้ว......ไอเมตัสมันก้อขอตัวไปจัดกระเป๋า ส่วนเพื่อนๆผมมันก้อแยกย้ายกันกลับบ้าน....
เมื่อมันจัดกระเป๋าเสร็ด ก้อเกือบๆสามโมงเย็นแล้ว ทีนี้เครื่องที่มันจะนั่งกลับมันออกตอนห้าโมงเย็น มีเวลาอีกตั้งสองชั่วโมง แม่ผมก้อเลยทำ แกงมัสหมั่นๆ(แบบไทยๆ)ไห้มันกินก่อนไป เพราะมันบอกว่าชอบ.....
เราไปถึงสนามบินกันเกือบๆ4โมงครึ่งแล้ว ทำไมเวลาของผมมันชั่งกระชั้นชิดเสียจิงๆๆ มันก้อไปเช็คสัมภาระ แล้วก้อหลังจากที่ล่ำลากันเรียบร้อน มันก้อกะลังจะเดินไปในเกท.......ผมก้อได้แต่คิด.....มันจาไปแล้วจิงๆๆ
ตอนนั้นเส้าครับ มันกะลังจะเดินไป แต่แล้วมันก้อหันกลับมาแล้วดึงผมเข้าไปกอด ผมร้องไห้เลยครับตอนนี้ น้ำตามันไหลออกมาได้ยังไงก้อไม่รู้ ทั้งๆที่ไม่มีแม้แต่แรงสะอื้น......แต่น้ำตา มันก้อยังคงไหลริน.......
พร้อมกันนั้น มันก้อกระซิบเบาๆที่ข้างของผมว่า....." waiting me, i will comes back here , i prommise!."
เท่านั้นแหละคับ แล้วมันก้อเดินจากไปโดยไม่หันมามองผมอีกเลย.........
ผมยังคง เฝ้ามองมันจนวินาทีที่เครื่งกระชากตัว ทยานขึ้นสู่ท้องฟ้า....น้ำตาผมก้อยังคงไหลอาบแก้ม......ความรู้สึกวูบแรก นับจากมันจากไปไกลคือ...........เหงา............
..........................................
.............................
...................
............
.......
.....
..
.
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
แฮะๆใกล้จบ(ของจิง)เต็มทีแล้วนาคร๊าบผม อิอิ
เฮ้อออออ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
แฮะๆๆๆวันนี้เอาเพลงเพราะๆ ความหมายดีๆมาฝากกันด้วยแหละ :5555:
Have you wondered how it feels when it’s all over
Wondered how it feels when you just have to start a new
Never knowing where you’re going
When you face a brand new day
It used to be that way
Now I just close my eyes and say
I just want to breathe again
Learn to face the joy and pain
Discover how to laugh a little , cry a little
Live a little more
I just wanna face today
Forget about the woes of yesterday
Maybe if I hope a little
Try a little more
I’ll breathe again
Starting out again is never easy
Disappointments come and go but life still moves on
With a bit of luck
It’s a brand new start
That might just work my way
No need to walk away
Don’t want to live on life replay
I just want to breathe again
Learn to face the joy and pain
Discover how to laugh a little , cry a little
Live a little more
I just wanna face today
Forget about the woes of yesterday
Maybe if I hope a little
Try a little more
I’ll breathe again
Things will work out fine
If you can fine the courage to look past the night
To see the break of dawn
I just want to breathe again
Learn to face the joy and pain
Discover how to laugh a little , cry a little
Live a little more
I just wanna face today
Forget about the woes of yesterday
Maybe if I hope a little
Try a little more
I’ll breathe again
Download Click!!!! (http://www.upload.th.md/download.php?id=D7594123)
-
ที่รักสู้เค้านะ
:loveu: :loveu: :loveu:
จะจบแล้วดิ
ที่รักเก่งจังเลย มามะจุฟที
:give2: :give2: :give2:
-
อ่า.. ใกล้จบแล้วเหรอ :เฮ้อ:
:monkeycry4: เมตัสไปซะล่ะ ..เหงาๆ.. ไม่มีคนคอยกวนใจอ่าดิ :impress3:
-
เขียนตอนนี้ได้ปวดใจ เพราะตอบหัวใจตัวเองไม่ได้ว่าความรู้สึกนั้นคืออะไรจนกว่าจะเสียมันไป
:monkeycry4: :monkeycry4: :monkeycry4:
-
.........มันจะนานเท่าไร...ไม่เปลี่ยนไปเลย.........
...................ใจมันยังไม่เคยลืมเธอ...แม้เพียงสักวัน....
..............................ยังมองหา.....อยากพบเธอ.......
...........................................แค่ได้เจอภาพเธอนั้น..........
................................................................น้ำตามันก็ไหลไม่รู้ตัว......... :impress3: :impress3:
-
:impress:
-
:monkeycry2: :monkeycry2:
เรื่องหายง่ะ เส้า T^T
ไอพี่จินก็ไม่ได้เซฟเรื่องไว้ด้วย T^T
-
เฮ้อออออออออออออ เศร้า เรื่องตอนจบหายไปT^T
ไม่มีเซฟไว้ด้วยแหละขอบอก นั่งพิมไหม่ไห้ก้อได้ชิชะ หึหึ
:yeb: :yeb: :yeb:
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
หลังจากที่ผมกลับมาที่ห้องของผม ผมก้อเอาแต่ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวน ไอ้บิวมันก้อคอยปลอบผมอยู่ไม่ห่างเลย ทำไห้ผมมีกำลังใจขึ้นมาบ้าง แต่จากอาการผมก้อยังไม่ค่อยดีนัก ไม่ว่าจะมองไปที่แห่งไหน มุมไหนในห้องของผม ภาพความทรงจำตลอดสองเดือน ที่ยังเด่นชัดอยู่เสมอ
..........มองอัลบั้มรูป.....ที่เอามาเปิดดูด้วยกัน...........
..........มองเตียงนอน.....ที่เคยนอนด้วยกัน ทำไมนะ มันถึงได้ดูกว้างมากมายขนาดนี้..........
..........มองหมอน.....ที่เคยเอามาตีเล่นกันอย่างสนุกสนานในวันที่ผมงอนมัน.........
..........มองห้องน้ำ.....ที่มันต้องคอยเร่งไห้ผมอาบน้ำไวๆเพราะผมเข้าไปอาบนามมากๆ..........
ไม่ว่าผมจะมองไปมุนไหนๆ ภาพไอเมตัสมันก้อยังคงย้ำเตือนผมอยู่เสมอ...จนกระทั่งผมมองไปเห็นของสิ่งหนึ่งเข้า....มันเป็นสร้อยคอของไปเมตัส ที่พ่อของมัน(อ้าว ลุงกรูดิ)ไห้มันไว้ในวันเกิด แล้วหลังจากนั้นสองวันพ่อของมันก้อเสีย(อันนี้มันเล่าไห้ฟัง)...วางอยู่ข้างๆกับรูปสติ๊กเกอที่ไปถ่ายด้วยกันมา...
ผมก้อถึงกับน้ำตาตกอีกครั้งเมื่อนึกไปถึงคำที่มันเคยบอกกับผมว่า....มันจะไม่ถอดสร้อยเส้นนี้ออกและจะไม่ยอมไห้ใครมาจับสร้อยของมันเป็นอันขาด.......
..................แล้วมันถอดทิ้งไว้ทำไม?......................
แล้วผมก้อได้รู้คับว่ากานที่มันทิ้งสร็อยเส้นนี้ไว้....ผม คงยังหวังต่อได้อีกสินะ ว่ามันจะกลับมา......
มีคนเคยบอกผมครับ .... ว่าการคอยอย่างไม่รู้ความหวังมันทรมาน...แต่ผมว่า การคอยอย่างมีหวังมันทรมานกว่า...เพราะเราไม่รู้ว่าที่เราหวังไว้...มันจะเป็นจริงมั้ย....
แต่ผมก้อไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลยครับ นอกจากการรอเพียงอย่างเยว นึกโกรธตัวเองที่ ไม่ได้คิดที่จะขอเมลล์มันไว้เผื่อติดต่อกันเลย แต่ก้ออีกแหละ ผมคิดว่า เครื่องมันที่บ้านมันผมก้อเคยไปเล่นเอ็ม ถ้ามันยังไม่ได้ลบเมลล์ผมไปมันก้อคงจะเมลล์มาหาผมบ้าง......เมื่อผมคิดแบบนี้แล้วสบายใจ....ผมก้อเลือกที่จะคิดแบบนี้ครับ.....
แต่ผ่านไป.....5วัน......2อาทิตย์.....1เดือน.....ไม่มีแม้แต่โทรศัพทณืทางไกลจากต่างประเทศ หรือว่าเมลล์จากคนที่คิดถึงเลยแม้แต่น้อย...ผมก้อได้แต่คิดว่า....หรือมันจะลืมผมไปแล้วกันนะ...
สภาพผมตอนนั้น.....โทรมสุดๆแทบที่จะดูไม่ได้เลย จนไอ้บิวมันคงทนไม่ไหว...มันบอกผมว่า...จะไปเนปาลมั้ย มันจะขอแม่ไห้ เพราะเที่ยวที่ผ่านมา มันไม่ได้ไปด้วย...แต่ผมคิดไปคิดมา..ผมไม่อยากที่จะไปเจอมันแล้วต้องจากกันอีกครั้ง...ผมจึงเลือกที่จะไม่ต้องเจอกับมันดีกว่า....
ผมก้อได้แต่ตั้งหน้าตั้งตารอมันแต่เพียงฝ่ายเดียว....สึ่งเดียวที่เป็นกำลังใจไห้ผมรอมันต่อไปก้อคือ....สร้อยคอของมัน ที่อยู่บนคอของผม....
ผมก้อยังคงได้แต่รอ...................
........................................
.............................
....................
............
.......
...
..
.
เฮ้อ!...อีกไม่ถึง2อาทิตย์ มหาวิทยาลัยของผมก้อจะเปิดเทอมเสียทีสินะ..บางทีการที่ผมจะได้กลับไปใช้ชีวิตในบรรยากาศดีๆ อาจจะทำไห้ผมรู้สึกดีขึ้นบ้างก้อได้....นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย เสี่ยงของเสด็จแม่ก้อรับสั่งไห้ ลงไปหาข้างล่าง - -*
ผมดิ ไม่อยากลุกจากเตียงนอนเล้ย เพิ่งจะ10โมงเช้าเอง ชิชะ จาเรียกอะไรแต่เช้ากันเชียว....แต่ผมก้อต้องจรรลีลงมาแหละ เพราะเดี๋ยวองค์จะประทับทรงแล้วเดี๋ยวจะยุ่งกันไหญ่ - -
ลงมาชั้นล่าง ด้วยสภาพที่หัวฟูๆ ยังไม่แปรงฟัง หรือล้างหน้าใดๆทั้งสิ้น มาดามแกก้อนั่ง รออยู่ที่โต๊ะกินข้าว ผมก้อนั่งลงตรงข้าม แล้วแม่ผมก้อบอกว่า
" วันนี้แม่จะไห้เราออกไปหาบ้านเช่านะ ปีสองนี้อยู่บ้ายเช่าไปละกันนะจิน"
" โหแม่ ผมอยู่คนเดียวจะไห้เช่าบ้านเลยเหรอ หอหรือคอนโดก้อพอมั้งแม่" ก้อจิงนี่นา มันกว้างไปจิงๆอ่ะ แต่ติดไปคิดมา บ้านเช่าก้อดีนา จาได้ตั้งวงกันสะดวกๆหน่อย หุหุ
" ไม่ด๊ายยย บอกไห้ไปหาก้อไปหาเถอะน่า เด๋วก้อมีคนมาอยู่ด้วยเองแหละ ไปๆๆขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวรอเลยนะ เด๋วแม่มา ไปข้างนอกก่อนนะ เร็วๆหล่ะ แล้วอย่าไปหลับต่อนะ " จ้าๆ ชิชะ
ว่าแล้วผมก้อเลยรีบไปจัดกานกับตัวเองตามบรรชาของสวรรค์ - -*
ใช้เวลาประมานเกือบชั่วโมง ตัวผมเองก้อพร้อมที่จะออกรบ(ว่าไปนั่น) แต่รอไปๆๆๆหม่อมแม่ก้อยังไม่มาซะที
....1ชั่วโมงผ่านไป.....ฟิ้ว~~~ เงียบ ไม่มีแม้เงา - -*
....2ชั่วโมงผ่านไป....เจี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แล้วจาไห้รีบทำไมฟร่ะ ไม่เข้าใจจิงๆเลยเฟร้ยยยยยยยย
ในขณะ ที่ผมกำลังหัวเสียอย่างสุดๆกับคุณนายแม่นั้นเอง ผมก้อต้องใจหายวาบ เมื่อผมเหลือบไปมองที่ประตูห้องของผม
ทรงผม...อ่ะใช่ๆๆๆๆคุ้นๆๆมากมาย
มีไฝที่มต่ตา...อ่ะอันนี้ไช่แน่ๆ
หน้าขาวๆ.....เอ อันนี้คล้ายอยุ่นา :laugh5:
ปากแดงๆ...จะว่าไปอันนี้ก้อเหมือนอ่ะ
ตัวไหญ่ๆ...ไช่เลย ตกลงคนเดียวกันป่าวหว่า
(พอและๆชักจารู้สกว่าตัวเองประสาทเข้าไปทุกทีและ - -*)
ถึงผมจามัวแต่คิกนั่นนี่ แต่บอกได้เลยว่าตอนนี้หน้าตาผมไปหมดแล้ว มันคงจะบานเป็นกระด้งแน่ๆเลย :pighaun:
แล้วมันก้อเดินเข้ามา แล้วก้อกอดผมพร้อมทั้งกระซิบข้างๆหูผมว่า
"ไอกลับมาแล้วนะ"
ผมก้อได้แต่ตอบไปว่า
" อืม กลับมาแล้วเหรอคับ^^"
เท่านั้นจิงๆครับ........
................................................
........................................
..............................
.....................
..............
.........
...
..
.
you think i'd leave your side baby
you know me better than that
you think i'd leave you down when you're down on your knees
i wouldn't do that
i'll tell you you're right when you want
and if only you could see into me
ha ah ah ah ah ah
oh when you're cold
i'll be there
hold you tight to me
when you're on the outside baby and you can`t get in
i will show you you're so much better than you know
when you're lost and you're alone and you cant get back again
i will find you darling and i will bring you home
and if you want to cry
i am here to dry your eyes
and in no time
you'll be fine
you think i'd leave your side baby
you know me better than that
you think id leave you down when you're down on your knees
i wouldn't do that
i'll tell you you're right when you want
and if only you could see into me
ha ah ah ah ah ah
oh when you're cold
i'll be there
hold you tight to me
when you're low
i'll be there
by your side baby
oh when you're cold
i'll be there
hold you tight to me
oh when you're low
i'll be there
by your side baby
[/b]
**Sade - By Your Side
จนถึงตอนนี้...ผมไม่รุ้จิงๆว่าความรู้สึกของผมมันจะเป็นยังไงต่อไป....
ผมไม่รู้ว่า...ผมจะรักไอเมตัสได้มั้ย....
ผมไม่รู้ว่า...ผมจะลืมเรื่องเก่าๆได้มั้ย....
ผมไม่รู้ว่าผมจะกลับมาเป็ฯคนเดิมมั้ย....
แต่ที่ผมรู้ก้อคือ เวลาของผมมันเริ่มเดินอีกครั้งแล้ว...เริ่มเดิน เพื่อที่จะได้ผ่านเรื่องเก่าๆไปเสียที....
เริ่มเดิน....เพื่อที่จะได้ขีดเขียนชีวิตผม ไห้มันเป็นไปในทางที่ควรจะเดิน....
ก้อแค่เวลาเท่านั้นแหละคับ...ที่มันจะเดินต่อไป...พร้อมๆกับที่ผมก้อก้าวเดินต่อไป...
/////////////////////////////////////
จุ๊ฟๆๆ :yeb: :yeb: :yeb:
จบแว้วน้า^^
-
ดีสมมะยอมเซฟไว้ พิมพ์ใหม่เยย :laugh5:
-
...........ตามมาอ่านตอนจบอีกรอบ........ :110011: :เชิป2:
.................ถ้ากาลเวลาไม่หยุดหมุน.....เราก็คงต้องเดินต่อไป..... :impress3: :impress3:
-
อิอิ วันหลังเล่าเรื่องต้องเซฟไว้ด้วยนะครับ กันพลาด
ดีใจได้อ่านตอนจบ
ผมยิ่งอ่านช้าๆอยู่
:สงกรานต์1:
-
ตามมาอ่านก่อน ที่จะไปอ่านเรื่องใหม่ ครับ แฮะ ๆ :really2:
-
ขอบคุณฮ้าบบบบบบบบบบ
-
ในที่สุดเรื่องจินก็ได้สมหวังกับความรักซักที :-[
-
เศร้าดีเนอะ