CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: pita ที่ 17-01-2013 18:45:15

หัวข้อ: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 17-01-2013 18:45:15: ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง
ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,
ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง
ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก
ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ
กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว
ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง
ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะ
เสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น
คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว
ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย
และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย
เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ
ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ
ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ
โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

(http://sphotos-a.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn1/524046_3882825963072_149482568_n.jpg)
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pitta (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก)
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 17-01-2013 18:51:35: นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
ตัวละคร แสะสถานที่ไม่มีอยุ่จริงและเป็นเพียงสิ่งสมมตินะคะ :L2:

................

……………..1……………………

“คุณป้า ใจเย็นๆก่อนนะครับ ผมว่าไอ้เล็กมันคงไม่เป็นอะไรหรอกครับ” ผมเอ่ยปลอบหญิงวัยกลางคนที่นั่งร้องไห้มาร่วมชั่วโมงแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะหยุดร้องสักที

“นั่นสิครับคุณแม่ ผมว่าน้องต้องไม่เป็นอะไรหรอกครับ” เสียงนิ่ง เอ่ยบอก ก่อนที่ผู้ชายหน้านิ่งคนนั้นจะนั่งลงบ้าง

“ใหญ่ ใหญ่ต้องตามหาน้องนะลูก แม่ผิดเองแม่ผิดเองที่ทำให้เล็กต้องเป็นแบบนี้ ทุกอย่างมันเป็นความผิดของแม่”

“แม่อย่าโทษตัวเองเลยนะครับ ผมสัญญาว่าผมจะพาน้องกลับมาให้ได้ ผมเคยทำให้แม่ผิดหวังเหรอครับ แม่ไปพักผ่อนก่อนนะ
ครับ” เขาคนนั้นบอกกับแม่เสียงอ่อนโยนก่อนจะให้สาวใช้พาไปพักที่ห้อง

ผมเห็นว่าแม่ไอ้เล็กหยุดร้องไปแล้วคงหมดหน้าที่ที่ผมจะต้องอยู่ในบ้านหลังนี้สักที

“เดี๋ยวสิ จะรีบไปไหนครับน้องเมฆ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย” เสียงนิ่งๆกับสีหน้าที่ไม่แสดงอารมณ์บอก แม้ว่าสีหน้านั้นจะดูนิ่งและดูอ่อนโยนราวกับเจ้าชายแต่ในความจริงผู้ชายคนนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับปีศาจ ปีศาจที่มาในคราบของเจ้าชายในนิทาน

“ปล่อย ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ” ผมบอก

“แต่พี่มี” เสียงนั้นยังคงนิ่งแต่มือแกร่งกลับบีบต้นแขนผมแน่น

“คุณใหญ่คะ จะรับของว่างด้วยเลยไหมคะ” นมพิศเอ่ยถาม

“ไม่ล่ะครับนม พอดีผมมีธุระนิหน่อยครับ” น้ำเสียงสุภาพเอ่ยบอกก่อนจะยกยิ้มให้นมพิศ

“ค่ะ งั้นนมไม่รบกวนนะคะ”

“ครับนม” เขาหันไปยิ้มให้คนเก่าคนแก่ ก่อนจะลากผมขึ้นมาบนห้อง

“เมื่อไหร่จะปล่อย” ผมบอกเสียงเย็น

“ทำไมต้องปล่อย ”

“ผมไม่ได้มีธุระอะไรกับคุณ กรุณาปล่อยผมได้แล้วครับ คุณชลธร” ผมบอกสียงสุภาพ แต่กลับได้รับเพียงแรงบีบที่เพิ่มขึ้น

“ทำไมไม่เรียกพี่ เหมือนเดิมล่ะครับน้องเมฆ”

“ผมไม่มีพี่ชาย ขอตัวนะครับ” ผมบอกก่อนจะพยายามแกะมือออก แต่มันกลับไม่ขยับสักนิด

“หึ เดี๋ยวนี้กล้าหือกับพี่เหรอครับ”

ตุ๊บ!!

คนหน้านิ่งเหวี่ยงผมลงบนเตียงนอนใหญ่ก่อนจะกักผมไว้ด้วยแขนแกร่ง

“ปล่อย” ผมบอกเสียงรอดไรฟัน

“หึ ไม่เจอกันตั้งนานไม่คิดจะทบทวนความหลังกันหน่อยหรือไงครับ”

“ผมบอกให้ปล่อย ไม่งั้นจะหาว่าผมไม่เตือนนะ”

“จะทำอะไรเหรอครับ จะตะโกนให้คนช่วยเหรอ เอาสิ พี่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าใครๆเขารู้ว่าเมฆเป็น “เมีย” พี่ใครกันแน่ที่จะเสียหน้ามากกว่ากัน เอาสิครับ เชิญ” เขาบอก ผมเกลียดน้ำเสียงและท่าทางแบบนี้ของเขาที่สุด เพราะมันเหมือนผมกำลังแพ้ และไม่มีทางที่จะชนะเขาได้เลย

“กรุณาอย่าพูดอะไรพล่อยๆ ผมไม่ใช่เมียคุณ!!” ผมตวาดลั่น

“หึ ยังปากดีเหมือนเดิมเลยนะครับ หรือต้องให้พี่เอาภาพเก่าระหว่างเรามาให้ดูอีก น้องเมฆถึงจะจำได้” เขายิ้มเยาะ
ทำไมใครๆถึงมองว่าผู้ชายคนนี้แสนดีและสุภาพ เป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมทุกด้าน ฉากหน้าที่สวยหรูมักจะมีเบื้องหลังที่ตรงข้าม ผู้ชายคนนี้คือปีศาจ คือคนที่ทำลายผมให้เหมือนกับตายทั้งเป็น

“ไอ้เหี้ยเอ้ย!!”

“อย่ามาทำตัวเป็นเหมือนพวกนางเอกในละคร หน่อยเลยน่า ของมันก็เคยๆกันอยู่ หรือว่าพอพี่ไม่อยู่น้องเมฆมีผัวใหม่ไปแล้วครับ”

“ต่ำ ผมไม่เคยคิดเลยนะว่าคนที่อยู่ในสังคมชั้นสูงอย่างคุณ มีจิตใจต่ำขนาดนี้”

“หึ ทำไมครับ พี่พูดแทงใจดำหรือไง ” เสียงนั้นยังคงเอ่ยเรื่อยๆ แต่มือแกร่งกลับบีบต้นแขนผมจนเป็นรอย ผมไม่ใช่คนอ่อนแอ
ไม่ใช่นางเอกในละครที่ต่อสู้ตบตีใครไม่เป็น แต่ทำไม ทำไมผมไม่เคยจะ ต่อกรกับคนๆนี้ได้เลยสักครั้ง ทำไมทุกครั้งที่ผมมองตา
คู่นี้ ผมถึงไม่สามารถทำอะไรเขาเลย ทำไมหัวใจผมต้องอ่อนแอและแพ้ให้สายตาคมนั่นทุกครั้ง

“ได้ข่าวว่ามีแฟน แล้วสินะครับ”

“มันไม่ใช่เรื่องของคุณ”

“ทำไมจะไม่ใช่ล่ะครับ พี่อยู่เฉยไม่ได้หรอก ถ้าเมียพี่ ต้องไปเป็น ผัวคนอื่น”

“หยุดพล่ามคำบ้าๆพวกนั้นสักที จะให้บอกกี่ครั้งว่าผมไม่ใช่เมียคุณ ไม่ใช่ และไม่มีทางใช่ ชีวิตนี้ผมรักน้องสาคนเดียวและคนๆ
เดียวที่ผมจะแต่งงานด้วยคือ น้องสา!!!” ผมตะโกนก้อง เอาให้มันได้ยินไปทั้งบ้านเลยสิดี คนบ้านนี้จะได้รู้สักทีว่า คุณชายผู้แสนดีของบ้าน ตัวจริงมันร้ายกาจแค่ไหน

“อ้อ งั้นเหรอครับ พี่เตือนน้องเมฆแล้วนะ ว่าอย่ามาขึ้นเสียงกับพี่ ทีแรกพี่ก็กะว่าจะเก็บผู้หญิงคนนั้นไว้ให้น้องเมฆเล่นแก้เบื่อสัก
พัก แต่พอคิดอีกที คงต้องกำจัดทิ้งแล้วล่ะมั้ง” เขาบอกเสียงเย็น ผมได้แต่สั่นสะท้านด้วยความกลัว แววตาคมที่ฉายแววไร้อารมณ์คู่นั้นเปลี่ยนไป กลายเป็นแววตาที่เต็มไปด้วยความเลือดเย็น

“หยุดนะ คุณจะทำอะไรน้องสา อย่าทำอะไรบ้าๆนะ” ผมเหวลั่น เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับน้องสาทั้งนั้น น้องสาบริสุทธ์และไร้เดียงสาเกินกว่าที่จะทันเล่ห์เหลี่ยมของคนตรงหน้าผม

“มันก็ขึ้นอยู่กับว่า น้องเมฆจะทำให้พี่พอใจหรือเปล่า” มือหนาไล้ไปบนหน้าผม จนต้องเบี่ยงหลบสัมผัสนั้นเป็นพัลวัล

“คุณต้องการอะไร”

“ง่ายๆ อย่างแรก เรียกพี่ว่าพี่ เหมือนเดิมซะ สอง ก็แค่เรามาทบทวนเรื่องเก่าๆกัน นิดหน่อย และข้อสุดท้าย เลิกกับผู้หญิงคนนั้นซะ!!!”

“ทำไมผมต้องเลิก”

“พี่บอกไปแล้วไง ว่าพี่ไม่ยอมให้เมียตัวเองไปเป็นผัวคนอื่นหรอกนะ ถ้าเมฆไม่เลิก พี่จะทำให้เลิกเอง จะเอายังไงครับ” ผมได้แต่กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ ทำไมผมถึงทำอะไรเขาไม่ได้สักทีนะ

“ว่าไงครับ”

“ผมคงเลิกตอนนี้ไม่ได้หรอก ”

“ไม่ได้ พี่บอกให้เลิกก็คือเลิก ไม่มีการต่อรองใดๆทั้งนั้น หลังจากเสร็จ “ธุระ” ของเราแล้ว ก็โทรไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นซะ อย่า
ให้พี่ต้องพูดซ้ำซากๆเข้าใจไหมครับ ”

ผมมองคนตรงหน้าด้วยความเจ็บปวด เขากลับมาเพื่อแก้แค้นผมสินะ กลับมาเพื่อทำให้ผมทรมานสินะ

“ทำไม มองหน้าพี่แบบนั้นล่ะครับ”

“อย่าลืม สิ ว่าเมฆเองไม่ใช่เหรอที่อยากได้พี่จนตัวสั่น หึ สมใจแล้วไม่ใช่เหรอครับ” เขาบอกเสียงเย็น ก่อนจะบีบกรามผมแน่น

“อย่าคิดว่าพี่จะลืม เรื่องที่มันเกิดขึ้นนะครับ แล้วพี่ก็จะไม่ยอมให้เมฆลืมด้วย ถ้าพี่ต้องเจ็บปวดเราสองคนก็ต้องเจ็บปวดไปด้วยกัน ดีไหมครับ เจ็บปวดให้มันทรมานตายไปข้างนึงเลย หึ”

ร่างที่คร่อมอยู่บอกเสียงเย็น ก่อนที่ปากได้รูปจะประกบลงมา พลางส่งลิ้นร้อนวนเวียนในปากผม แม้พยายามปัดป้องแต่ช่วยอะไรไม่ได้สักนิด ทำไม ผมต้องแพ้ให้คนๆนี้อยู่เรื่อย เมื่อไหร่กันที่ผมจะสามารถเอาชนะเขาได้

“อย่าทำรอยนะ” ผมเหวลั่นพร้อมๆกับดิ้นหนีสัมผัสนั้นไปด้วย

“ทำไม กลัวว่าใครจะรู้หรือไง ว่ามีผัวแล้ว” เขาตะคอก

“หยุดพูดสักทีได้ไหม ผมไม่อยากฟัง!!!”

“พี่ไม่หยุด เมฆเองไม่ใช่เหรอที่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้พี่มา แล้วจะขัดขืนทำไม ยอมดีๆดีกว่าน่า นะที่รัก”

ผมกำลังเจ็บ

เจ็บปวดกับคำว่า ที่รัก ที่ไม่เคยออกมาจากใจเขาเลย ที่เป็นอยู่มันไม่ใช่ความรัก แต่มันคือความเกลียด ความเกลียดที่คนตรงหน้าต้องการทำลายผมให้ตายทั้งเป็น

....................TBC.....................
พอหอมปากหอมคอนะคะ ช่วงนี้พิต ทำงานแล้ว
อาจจะไม่ค่อยมีเวลามาอัพถี่ วันละสองสามตอนเหมือนเดิม
แตจะพยายาม อัพให้เร็วที่สุดเท่าที่สังขารจะอำนวยนะคะ
:L2: รักทุกคนนะ จ๊ะ
Pita

ซีรี่ย์ เล่ห์ ร้อย รัก

เล่ห์ร้าย กลายรัก (วัต เล็ก)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35499.msg2186462#msg2186462

รักวุ่นๆ กรุ่นกาแฟ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40963.0
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: KaorPaor ที่ 17-01-2013 18:58:09: จิ้มภาคใหม่

ว้าวพี่ใหญ่กับน้องเมฆมีซัมซิ่งด้วย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-01-2013 19:03:23: เอ๋อ :เฮ้อ:

:mc4: ตอนรับเรื่องใหม่

:L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: Altasia ที่ 17-01-2013 19:07:50: ติดตามๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 17-01-2013 19:32:31: ดราม่ามาแต่ไกลเลย :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 17-01-2013 19:35:13: อ้าวแ้ล้วกัน ไหงเรื่องเป็นแบบนี้ ตอนของเล็กนิดราม่าละนะ

เจอพี่ใหญ่ สงสัยดราม่ากว่า :เฮ้อ: :เฮ้อ:

รอดูต่อไปว่า ใครผิดใครถูกใครรักใครเกลียด :serius2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 17-01-2013 20:02:04: เริ่มต้นมาก็มาม่าซะล่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 17-01-2013 20:20:10: :pig2: กลับมาพร้อมมาม่า อิอิ :beat: :z3: :z13: :z10: :oo1: :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 17-01-2013 20:27:08: เย้..............ได้อ่านเรื่องของ พี่ใหญ่ กะ เมฆ แล้ว

ว่าแต่เรื่องมันต่อจากตอนที่ เล็ก ทะเลาะกับ แม่ แล้วออกจากบ้านไปใช่มั้ยเนี่ย

ยังงัยก็ตอตามต่อนะค่ะ

คสเขียนมาต่อไวๆ น้า ^^ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 17-01-2013 20:35:18: พี่ใหญ่ๆๆๆ กับ เมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 17-01-2013 21:39:54: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: KaeM_PonG ที่ 17-01-2013 21:51:18: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 17-01-2013 22:27:57: นั่น พี่ใหญ่มาแนวโหด (แต่ก็ชอบนะตัวเธอ)

ว่าแต่อยากรู้ว่าเมฆไปทำไรให้ถึงทำให้พี่ใหญ่กลายเป็นซาตานขนาดนี้

คงโหดกว่าวัตที่ทำกับเล็กแน่ๆ

รอตอนต่อไปค่าา :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 17-01-2013 22:47:49: :mc4: น้องเมฆไปทำอะไรให้พี่ใหญ่....อยากรู้ๆๆสงสัยมาม่าของเรื่องพี่ใหญ่กับหนูเมฆ คงจะอึดและเข้มข้นจนตาลายแน่เลยคู่นั้นเขามีความสุขไปแล้วพวกเรามาดูคู่นี้กัน................
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 17-01-2013 23:09:47: ภาคใหม่ ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 17-01-2013 23:51:28: กำลังเข้มข้นอีกแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 17-01-2013 23:59:02: เยี่ยม
ภาคเก่ายังอ่านไม่ทันจบเบย
มาอ่านนี้ต่อสะละ
แต่รุ้สึกเหมือนจะเขียนดีขึ้นนะเนี้ย
โอเคเลยเกริ่นนำเรื่องนี้ เพอร์เฟ๊คมากครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 18-01-2013 00:36:49: มาม่าหนักกว่าเรื่องที่แล้วอีกอ่ะ เรื่องน้องเมฆมาตอนแรก
ก็เจ็บจิ๊ดขึ้นสมองเหมือนกินน้ำเย็น
รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 18-01-2013 00:40:21: อ๊ากกกกกกกกกกกกก พี่ใหญ่ นายเมฆ
ในที่สุดดดดดดดดดด
อยากอ่านต่อแล้วววววววว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 18-01-2013 00:44:49: คู่นี้ท่าจะดุเดือดมากเลยนะคะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 18-01-2013 05:09:42: :mc4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 18-01-2013 12:47:50: เปิดเรื่องมาก็เจอเรื่องปวดใจเลย รอติดตามตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 18-01-2013 13:54:43: ได้อ่านคู่นี้แล้ว
เรื่องระหว่างสองคนนี้มันต้องไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 18-01-2013 14:09:34: หนักกว่าเล็กอีกอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 18-01-2013 20:04:27: อร๊ายคู่หนูเมฆมาแล้ววววว ชอบมากค่ะ บวกเป็ดให้เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 18-01-2013 21:08:25: อ๊ายยยยยยพี่ใหญ่ มาดแบบใช่ ถูกจายยยย ฮ่าๆๆ
หนูเมฆเคยไปทำอเะไรพี่ใหญ่คะ เขาถึงโหดกับหนูแบบนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-01-2013 21:56:50: มาตามอ่านภาคต่อ คราวนี้เป็นพี่ใหญ่กับเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 19-01-2013 00:46:40: รออๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 19-01-2013 08:52:26: พี่ใหญโกรธน้องเมฆเรื่องไรอ่ะ :m16:
:call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 19-01-2013 15:13:39: ไม่นึกว่าจะมีภาคต่อ
แต่หวังมี แล้วก็ถูกใจมากๆ
พี่ใหญ่เจ้าเล่ห์มากๆ
ชอบพระเอกแนวนี้อ่า :impress2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 19-01-2013 16:34:09: :mc4: :mc4:
พี่ใหญ่กับเมฆมาแล้ววววววววววววววว(เพิ่งเห็นเรอะ?)
พี่ใหญกับเมฆเคยมีซัมติงรองกันรึนี่
แล้วทำไมพี่ใหญ่ถึงใจร้ายกับเมฆขนาดนั้น :sad4:
เริ่มต้นก็ได้กลิ่นมาม่าโชยมาแล้ว :laugh:
แต่ไม่เอาเยอะนะคะ เดี๋ยวคนอ่านเป็นโรคไต

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 19-01-2013 16:42:27: :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 1 17/1/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 19-01-2013 20:19:36: ท่าทางพี่ใหญ่ร้ายกว่าวัตซะอีก
เมฆท่าจะเจอศึกหนักกว่าเล็กแน่ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 20-01-2013 00:30:27: o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 20-01-2013 00:32:47: คนอ่านเยอะ นังพิตกดดันมาก
อย่าคาดหวังอะไรมากนะคะ กลัวผิดหวังกัน
คนเขียนอารมณ์ขึ้นๆลงๆ เขียนดีบ้างไม่ดีบ้างก็ต้องขออภัยไว้ด้วย ^_^

………………….2……………………….

ฟอด

สัมผัสที่ข้างแก้มทำให้ผมต้องหลับตาแน่น ไม่อยากเห็น ไม่อยากจำ ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากจะอะไรทั้งนั้น

“ใจคอจะไม่พูดอะไรหน่อยหรือไงครับ ผัวกลับมาจากเมืองนอกทั้งที ไม่คิดจะอ้อนหน่อยเหรอ” เขาบอกเสียงเย็น
ผมเลือกที่จะปิดปากแน่น ไม่ยอมพูดกับอีกฝ่าย และมันคงดีมากหากว่าจะไม่ได้พูดกันเลยตลอดชีวิต

“หึ จะเล่นสงครามประสาทหรือไง ถ้าไม่ยอมพูดงั้นก็ครางอย่างเดียวก็แล้วกัน”

ริมฝีปากของเขาบดเบียดลงมาอย่างแรงพร้อมกับที่มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง

“อื้ออออออ” ผมพยายามที่จะขัดขืนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก

“ปล่อย ผมบอกให้ปล่อยไง!!!” ผมเหวลั่น

“หึ ยอมพูดแล้วหรือไง นึกว่าจะแน่” เขายิ้มเยาะ ก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมค่อยๆลุกจากเตียงด้วยความเจ็บร้าวที่ด้านหลัง แต่ถึงมันจะเจ็บกาย แต่ก็คงไม่เท่าหัวใจ ที่มันเจ็บยิ่งกว่า ผมกำลังจะกลับเข้าไปในวังวนเดิมๆอีกแล้วใช่ไหม กำลังจะต้องกลายเป็นทาสคนๆนี้อีกครั้งงั้นเหรอ แล้วผมจะทำยังไงดี

.............................................................

“พี่เมฆคะ เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงหวานเอ่ยถามก่อนที่หญิงสาวคนนึงจะเดินเข้ามาหาผม

“เปล่าครับ ไม่มีอะไรหรอก” ผมตอบ

“แต่สาว่าพี่เมฆดูแปลกๆตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะคะ ไม่สบายหรือเปล่าไปหาหมอไหม เดี๋ยวสาพาไป” รอยยิ้มอ่อนโยนถูกส่งมาให้ ผมรวบตัวน้องสามากอดแน่น น้องสา คือคนที่ผมอยู่ด้วยแล้วสบายใจที่สุด รอยยิ้มใสซื่อและแววตาอ่อนโยนที่ผมได้รับจากเธอเสมอทำให้ผมสบายใจ และอยากใช้ชีวิตกับผู้หญิงคนนี้ตลอดไป

“พี่ไม่เป็นอะไรหรอก สงสัยจะเครียดเรื่องไอ้เล็กน่ะ จนป่านนี้ยังไม่รู้เลยว่ามันอยู่ที่ไหน” ผมบอกเธอ

“สาเชื่อนะ ว่าพี่เล็กต้องไม่เป็นอะไร พี่เมฆน่ะ หยุดทำคิ้วขมวดได้แล้ว เดี๋ยวแก่เร็วน๊า” น้องสาล้อ พลางใช้นิ้วชี้กดหว่างคิ้วของผมไปด้วย

“ทำไมครับ ถ้าพี่แก่สาจะไม่รักเหรอ”

“อืม จะว่าไงดีน๊า”

“น้อยใจนะครับเนี่ย แก่แล้วแฟนยังไม่รักอีก ”

“แหม สาล้อเล่นหรอก ไม่ว่าจะแก่แค่ไหน สาก็รักพี่เมฆเสมอนะ รักไปจนแก่เลย ดีไหมคะ” น้องบอกผมกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ก่อนจะประกบปากลงบนริมฝีปากบางนั้นอย่างอ่อนโยน กลิ่นหอมอ่อนๆของลิปสติกกลิ่นสตอบอรี่ที่น้องสาชอบใช้มักจะทำให้ผมเคลิ้มไปกับสัมผัสนี้เหมือนทุกครั้ง มันไม่ได้ร้อนแรงแต่กลับอ่อนโยน อย่างบอกไม่ถูก

“อื้อ พี่เมฆ”

“น้องเมฆ”

เสียงครางทุ้มต่ำของใครบางคนดังก้องเข้ามาหัวก่อนที่ผมจำต้องหยุดการกระทำทั้งหมดลงทันที

“พี่เมฆเป็นอะไรหรือเปล่าคะ” เสียงหวานเอ่ยถาม

“เปล่าครับ พี่เครียดนิดหน่อย ขอโทษนะครับ” ผมเอ่ยขอโทษเธอ

“ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ สาไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”

“ถ้าเครียดก็ต้องพักผ่อน เข้าใจไหมคะ อย่าคิดมาก พี่เล็กต้องปลอดภัย เชื่อสาสิ นะ ยิ้มหน่อยเร็ว”

ผมยกยิ้มตามที่น้องสาบอก ก่อนจะเรียกรอยยิ้มจากอีกคนได้เหมือนกัน

“พี่เมฆ ยิ้มแบบนี้บ่อยๆนะ ยิ้มแล้วดีกว่าทำหน้าเศร้าตั้งเยอะ”

“ครับผม พี่จะทำตามคำสั่งคุณแฟนทุกประการเลยครับ”

“บ้า!!” เธอบอกก่อนจะยิ้มเขิน ผมชอบเวลาที่น้องสาเขินนะครับมันดูน่ารักดี

ติ๊งต่องๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงออดหน้าห้องทำให้ผมกับน้องสาต้องหยุดเล่น ว่าแต่ใครมากันนะ

“เดี๋ยวสาไปเปิดเองค่ะ” น้องสาบอกก่อนจะวิ่งออกไปเปิดประตู

“ใครมาเหรอครับ” ผมตะโกนถามก่อนจะเดินออกไปหา

“พี่เองครับ” เสียงนิ่งที่ผมคุ้นเคยเอ่ยขึ้นก่อนที่น้องสาจะเข้ามาพร้อมกับเขาคนนั้น

“สวัสดีครับน้องเมฆ ไม่ได้มานานที่นี่ยังเหมือนเดิมเลยนะครับ” เขาบอกก่อนจะถือวิสาสะนั่งลงบนโซฟา

“คุณมาทำไม” ผมถามเสียงแข็ง จนถูกน้องสาเอ็ดเบาๆ

“พี่เมฆพูดแบบนี้กับแขกได้ยังไง ไม่น่ารักเลยนะคะ ขอโทษด้วยนะคะ คุณ…”

“ผมชลธรครับ เรียกพี่ใหญ่เหมือนที่เมฆเรียกก็ได้ ผมเป็นพี่ชายเจ้าเล็กมันน่ะครับ” เขาตอบน้องสาด้วยเสียงที่อ่อนโยนเหมือนที่พูดกับ
ใครๆ

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่ใหญ่ วันวิสาค่ะเรียก สาเฉยๆก็ได้”

“ยินดีที่รู้จักครับ น้องสาคงเป็นแฟนเมฆสินะครับ”

“เอ่อ คือว่า…”

“ไม่ต้องเขินหรอกครับ คนกันเองทั้งนั้น แล้วนี่คบกันมากี่ปีแล้วครับ”

“ปีนี้ก็เข้าปีที่ 4แล้วค่ะ ” น้องสาบอกพลางยิ้มเขิน

“ตายจริง สานี่เสียมารยาทจังเลยนะคะ แขกมายังไม่ได้หาน้ำมาให้เลย พี่ใหญ่รอก่อนนะคะเดี๋ยวสาไปเตรียมของว่างมาให้ด้วย” น้องสาบอกก่อนจะเดินเข้าไปเตรียมของว่าง

“เดี๋ยวนี้กล้าขัดคำสั่งพี่เหรอครับ” เสียงนิ่งเอ่ยถามผม ก่อนจะขยับเข้านั่งข้างๆ

“ผมทำอะไร”

“หึ พี่บอกแล้วไม่ใช่เหรอครับว่าไม่ชอบให้ เมีย ไปเป็นผัวคนอื่น” เขายังคงบอกด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ขัดกับน้ำเสียงที่นิ่งจนน่ากลัว

“กรุณาอย่าพูดอะไรพล่อยๆ แถวนี้ ผมไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ” ผมกระซิบลอดไรฟัน

“หึ ปากแข็งแบบนี้อยากดูหลักฐานไหมล่ะครับ”

“คุณหมายความว่าไง”

เขาไม่พูดแต่กลับเอาโทรศัพท์เครื่องหรูยื่นให้ผมแทน ภาพในโทรศัพท์ทำให้ผมต้องกำหมัดแน่น

“หึ เป็นไงครับหลักฐานของพี่ ชัดเจนดีนะว่าไหม พี่ให้เมฆเลือก ว่าจะบอกเองหรือให้พี่บอก ”

“ทำไมผมต้องทำตามที่คุณบอกด้วย ผมรักน้องสาและจะไม่มีวันเลิกกับน้องสาเด็ดขาด”

“อย่ามาขึ้นเสียงกับพี่นะเมฆ ถ้าเมฆไม่บอก ภาพความรักระหว่างเราสองคนถึงมือ น้องสาสุดแสนดีของเมฆแน่ พี่ไม่ใช่คนพูดเล่นเมฆก็น่าจะรู้นะ”

“มาแล้วค่ะ ขอโทษนะคะ ที่ให้รอนาน” เสียงหวานดังออกมาจากห้องครัวก่อนที่น้องสาจะยกชากับคุกกี้ออกมาให้

“ขอบคุณนะครับ ไม่น่าลำบากเลย” เขาบอก

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คนกันเองจริงไหมคะพี่เมฆ” น้องสาหันมาขอความเห็นจากผม ผมได้แต่พยักหน้าไปส่งๆ แต่ตอนนี้ในใจกำลังสับสน
ผมควรจะทำยังไงดี ผมควรจะหาทางออกยังไงดี

ผมนั่งฟังคนสองคนที่เหมือนจะคุยกันถูกคอมาร่วมชั่วโมงโดยที่ทำเพียงพยักหน้ารับเป็นบางครั้ง ผมเหมือนวัวสันหลังหวะ ผมกำลังกลัว กลัวว่าน้องสาจะรู้ว่าผมกำลังทำผิด

“อุ้ย แย่แล้ว สาต้องรีบไปเปิดร้านก่อนนะคะ พี่เมฆ” เสียงหวานบอก

“ให้พี่ไปส่งนะ” ผมอาสา

“ไม่ได้ค่ะพี่เมฆ จะไปได้ยังไง แขกยังไม่กลับเลยนะคะ พี่เมฆอยู่ที่นี่แหล่ะ สาไปเองได้”

“งั้นพี่ไปส่งที่หน้าห้องนะ” ผมบอกก่อนจะพาสาออกมาที่หน้าห้อง

“สา” ผมสวมกอดน้องสาแน่น พลางกดจูบที่ริมฝีปากบางนั้นอย่างแผ่วเบา เพื่อตอกย้ำว่า คนๆนี้ต่างหากคือ คนที่ผมควรรัก

“พี่เมฆ อายเค้า สาไปแล้วนะ พรุ่งนี้เจอกัน” เธอบอกก่อนจะเดินออกจากห้องไป

“อุ๊บ อื้อออออออ” แรงกระชากจากด้านหลังทำให้ผมเซไปปะทะกับอกแกร่งก่อนที่ปากของเขาจะประกบลงมาแทบจะทันที รสจูบที่รุนแรง และแผงไปด้วยอารมณ์โกรธทำให้ผมเจ็บไปหมด ได้แต่พยายามเบี่ยงหน้าหลบแต่กลับถูกมือใหญ่กดท้ายทอยไว้แน่น

“กล้ามากนะ ที่จูบคนอื่นต่อหน้าพี่!!!”

“น้องสาเป็นแฟนผม การที่ผมจะจูบกับแฟนคุณไม่มีสิทธิ์ห้าม”

“หึ ถ้าเมฆ หวังจะให้พี่หึงล่ะก็ คิดผิดแล้วนะครับ สำหรับพี่ เมฆเป็นแค่ เมียบำเรอ เท่านั้น มีหน้าที่แค่บนเตียง อย่าตีค่าตัวเองสูงไปนักสิ การที่พี่ต้องการให้เมฆเลิกกับแฟนเพราะพี่แค่ไม่อยากใช้ของร่วมกับใคร มันขยะแขยงน่ะ เข้าใจที่พูดไหมครับ”

เขาบอกก่อนจะเดินจากห้องไป ในวันที่ผมเจ็บปวดคนที่ฉุดผมขึ้นมาให้มีชีวิตอีกครั้งก็คือน้องสา ผมอยู่กับเธอแล้วยิ้มได้ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข เธอทำให้คนอย่างผมอยากกลับมามีชีวิตอีกครั้ง มันคงไม่ยุติธรรมกับน้องสาถ้าผมจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้เสียใจ แล้วทางออกของผมอยู่ตรงไหนกัน

...............TBC.................
โปรดติดตามตอนต่อไป จำไว้ ว่า
อย่าตัดสินอะไรแค่คุณเห็นครั้งเดียว
ไม่มีใครดีหรือชั่วไปหมด ทุกคนเป็นสีเทา

วันนี้มาเครียดเพราะ นังพิตกำลังเครียด ชีวิตมาถึงทางแยกอีกแระ
เฮ้อเซ็ง เอาเป็นว่าอารมณ์ตอนนี้ยังไม่คงที่ปั่นนิยายได้ลำบากมาก
รอหน่อยนะจ๊ะ อีกสักพักอะไรๆมันคงดีขึ้น T^T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 20-01-2013 00:43:05: :m15: พี่ใหญ่ใจร้าย ๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 20-01-2013 00:46:57: เรื่องเมฆเจ็บกว่าที่คิด เดินไปไหนไม่ได้เหมือนเจอทางตัน
พี่อิตาเล็กนี่ซูฮกพี่แกโหดได้ใจมากกกกก
บีบมันทุกทาง :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: LAstKiSS ที่ 20-01-2013 01:51:02: โหดกว่านี้อีก เลวกว่านี้อีก ชอบบบบบบบ กี๊สสสสสสสสสสส เสพติดความรุนแรง :z10:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: สายหมอก ที่ 20-01-2013 02:09:47: ฆ่าตัวตายเลยเมฆ... ห๊ะะะะะ ? o22
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 20-01-2013 06:32:48: สงสารน้องสาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 20-01-2013 07:10:50: จะรอนะคะ กว่าจะรักกันเมฆคงจะช้ำใจช้ำกายเละก่อนเปล่าเนี่ยพี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 20-01-2013 07:34:07: เศร้าแทนน้องสา

ต้องมาเสียใจ

พี่ใหญ่อ่ะ ใจร้ายเกิน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 20-01-2013 07:35:20: พี่ใหญ่ใจร้ายกับเมฆจัง T_T :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 20-01-2013 07:36:27: เมฆน่าสงสารจัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 20-01-2013 07:55:43: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 20-01-2013 08:42:19: เอาน้องสามาเป็นน้องสาวก็ได้ค่ะหนูเมฆ5555555
ที่พี่ใหญ่อยากให้เลิกนี่เป็นเพราะหวงหรือสานิสัยไม่ดีกันแน่
แต่พี่ใหญ่นี่ชอบทำร้ายจิตใจน้องจังนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 20-01-2013 09:14:17: พี่ใหญ่ แม่งแอบเลวว่ะ

คนเขียนก็สู้ๆ นะค้า

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-01-2013 09:22:57: มันช่างแซดดด~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 20-01-2013 10:41:57: พี่ใหญ่โหดเกินไปแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 20-01-2013 10:48:43: สงสารน้องเมฆจัง....ไอ้คุณใหญ่ระวังเถอะเดี๋ยวเจอเมฆเล่นงานคืนถึงวันนั้นคงจะสะใจ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 20-01-2013 10:56:03: น้องสาที่น่าสงสาร :impress3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 20-01-2013 11:11:30: ดราม่าซะต้นเรื่องเลย :sad4:
จะอ่านไหวไหมเนี้ย :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 20-01-2013 12:31:00: สงสารเมฆ พี่ใหญ่นี่ทำเป็นพูด ชิ
เดี๋ยวได้ตามง้อเมฆแน่
ชอบคู่นี้มากกกกก
สู้ๆนะคะ :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 20-01-2013 13:06:30: อิพี่ใหญ่!!!! ใจร้ายเกินไปแล้วนะ!!!!!!!!!!! :z6:
สงสารเมฆอ่า อยากรู้ว่ามีเรื่ิองอะไรกันมาก่อน

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: parn11 ที่ 20-01-2013 13:20:03: น้องเมฆคงเคยร้ายมาก่อนมั้ยคะ ไม่งั้นคุณพี่ใหญ่คงไม่โกรธขนาดเน้
ติดตามนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 20-01-2013 13:29:19: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 20-01-2013 15:05:08: คนทุกคนก็คงเคยทำผิดพลาดแหละ เมฆเองก็คงจะเคยทำอะไรเอาไว้กับใหญ่เหมือนกัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: Ipatza ที่ 20-01-2013 15:49:33: เครียดแทนเหะ
อยากรุ้จริงๆว่าเพราะอะไรกันแน่
ถึงทำไห้เป้นแบบนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 20-01-2013 16:52:04: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 20-01-2013 17:20:16: สงสารสาอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 22-01-2013 06:32:52: มาต่อไวไวน่ะค๊าาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 22-01-2013 08:43:31: ดราม่าม๊ากมาก
สงสารทั้งเมฆและน้องสา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 2 20/1/13 P2
เริ่มหัวข้อโดย: GEMLY ที่ 22-01-2013 23:34:08: ติดตามมาจากเรื่อง เลห์ร้ายครับ ชอบพี่ใหญ่ อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 20/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 23-01-2013 00:17:35: ………………………………..3………………………….

“เฮ้ย ไอ้เมฆ เป็นไรของมึงเนี่ย” ไอ้ปอ เพื่อนในก๊วนเที่ยวเอ่ยถาม

“กูมีเรื่องกลุ่มใจนิดหน่อย”

“เฮ้ย อย่าเอาแต่ทำหน้าเครียดดิว่ะ โน่นมึง หญิงแจ่มๆทั้งนั้น” มันบอกก่อนจะชี้ไปที่โต๊ะที่มีสาวๆนั่งอยู่ ผมมองผ่านๆ อย่างไม่สนใจนัก ก่อนจะกลับมาสนใจของเหลวดีกรีแรงในแก้วต่อ

“กูว่าวันนี้แม่งหนักว่ะ ไอ้เสือเมฆหงอย หรือว่าแฟนจับได้ว่ามีกิ๊กว่ะ” ไอ้บาส หนึ่งในเพื่อนเที่ยวของผมเอ่ยบ้าง

“เปล่าเว้ย กูมีเรื่องนิดหน่อยวันนี้ไม่มีอารมณ์ หาเหยื่อว่ะเชิญพวกมึงตามสบายเลยครับเพื่อน” ผมบอกแบบขอไปที พวกมันยักไหล่ก่อนจะเข้าไปทำความรู้จักกับสาวๆกลุ่มนั้น ส่วนผมก็นั่งจ้องแก้วเหล้าไปเรื่อยเปื่อย

เสียงเพลงดังสนั่นกระตุ้นให้เหล่าผีเสื้อราตรีต่างออกลีลากันอย่างเมามันส์ แต่อารมณ์ของผมในตอนนี้กลับไม่รู้สึกว่ามันสนุกสักนิด

“มาคนเดียวเหรอครับ” เสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนที่ผู้ชายคนนึงจะเดินเข้ามาหาผม

“เปล่าครับ มากับเพื่อน” ผมตอบแบบขอไปที

ผมไม่ใช่ไก่อ่อนหรือพวกมือใหม่เพิ่งหัดเที่ยวนะครับที่จะไม่ทันเกม ส่วนใหญ่คนที่มาทักคนอื่นในผับแบบนี้เจตนามันก็มีไม่กี่อย่างหรอกครับ

“แหม เล่นดักทางขนาดนี้ ผมก็คงหมดหวังสินะครับ” เขาคนนั้นบอก

“แล้วคุณหวังอะไรล่ะครับ” ผมถามกลับบ้าง

“เล่นพูดกันตรงๆแบบนี้ผมก็เขินเหมือนกันนะคุณ” เขาบอกก่อนจะอมยิ้มน้อยๆ

“แล้วจะต้องอ้อมค้อมกันทำไมล่ะครับ”

“คุณเป็นคนที่เกินความคาดหมายจริงๆเลยนะครับ ผม คังวอน ครับ ลีคังวอน ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เขาแนะนำตัว

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม เมฆา เรียกเมฆก็ได้ครับ ” ผมยิ้มตอบ

“คุณเมฆเป็นคนน่าสนใจนะครับ ตอนที่นั่งดูอยู่ห่างๆผมว่าคุณน่าสนใจแล้วนะ แต่ยิ่งได้คุยผมยิ่งรู้สึกว่าคุณน่าสนใจ” เขาบอก

“แล้วคุณสนใจผมแบบไหนล่ะครับ”

“บอกตรงๆเลยนะครับ ว่าผมสนใจคุณ” เขาตอบตรงๆ

“งั้นเหรอครับ”

“นี่คุณไม่แปลกใจเลยเหรอครับที่มี ผู้ชายมาบอกสนใจเนี่ย” เขาถามด้วยความแปลกใจ

“หึ ไม่เห็นแปลกนิครับโลกของเราไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว แต่ก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ผมคงรับไว้ไม่ได้”

ผมยิ้มตอบ บางทีการได้คุยกับใครสักคนที่เขาไม่รู้จักเราและเราก็ไม่รู้จักเขามันอาจจะทำให้เราลืมเรื่องอะไรๆในชีวิตจริงไปได้บ้างนะครับ

“ผมก็คิดไว้แล้วล่ะครับ คนน่ารักๆ แบบคุณเนี่ยไม่น่าจะโสด”

“ฮ่าๆๆ ผมเนี่ยนะครับน่ารัก ผมว่าผมห่างไกลคำนั้นเยอะ” ผมหัวเราะร่วน เพราะคำว่าน่ารักไม่น่าจะใช้นิยามคนอย่างผมได้นะครับถ้าเป็นไอ้เล็กว่าไปอย่าง

“ถ้าเป็นอย่างอื่นไม่ได้ ผมก็คงขอเป็นเพื่อนกับคุณแล้วกันนะครับ คงไม่ว่าอะไรถ้าจะมีเพื่อนเพิ่มมาสักคน” เขาถาม ผมได้แต่ยกยิ้มตอบ
ก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงรับกลายๆ มันก็ไม่แปลกอะไรนิครับที่จะมีเพื่อนเพิ่มมาอีกสักคน

เคว้ง!!!

เสียงแก้วที่กระทบกับเคาเตอร์บาร์ เสียงดังทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนที่ผู้ชายคนนึงจะนั่งลงข้างๆผม เอาเป็นว่าตอนนี้ผมถูกขนาบข้างโดยผู้ชายสองคน คนนึงหล่อใส ออกแนวนักร้องเกาหลีที่เด็กวัยรุ่นยุคนี้กรี๊ดกัน ส่วนคนมาใหม่ก็ออกแนวคมเข้มหล่อแบบไทยแท้เหมือนพระเอกรุ่นเก่าน่ะครับ

“สวัสดีครับ คุยด้วยคนได้ไหมครับ” เขาถาม

“ตามสบายเถอะครับ” ผมตอบ ก่อนจะเงยหน้ามองคนมาใหม่ เห็นชัดๆว่าปากคุยกับผมแต่สายตากลับจ้องใครอีกคนอยู่ นี่ผมมาอยู่ท่ามกลางสงครามหรือเปล่านะ

“ผม สิงห์ครับ สิงหราช ยินดีที่ได้รู้จัก” หนุ่มหน้าไทยบอก

“ครับ ผมเมฆ ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันครับ” ผมตอบก่อนจะลอบมองคนที่นั่งนิ่งตั้งแต่ อีกคนเดินเข้ามา เฮ้อ สรุปนี่ผมมาอยู่ท่ามกลางสงครามเย็นจริงๆสินะ กะจะมานั่งกินแก้กลุ้ม นี่คงต้องกลุ้มกว่าเดิมแล้วมั้งเนี่ย

“คุณเมฆครับ ไปเต้นกับผมไหมครับ” จู่ๆคังวอนก็เอ่ยชวนผมหน้าตาเฉย

“คุณเมฆไปกับผมดีกว่านะครับ ดูท่าคนบางคนจะไม่ได้รู้ตัวเลยสักนิดว่าตัวเองปกป้องใครไม่ได้หรอก” หนุ่มหน้าไทยเอ่ยเสียงเข้ม

“นี่ คุณ หาเรื่องกันหรือไง” คนมาก่อนเหวลั่น

“ใครหาครับ ผมก็พูดของผมดีๆ ผมไปหาเรื่องคุณตอนไหนเหรอ” สิงห์รวนกลับ

“เอ่อ ขอโทษนะครับ” ผมเอ่ยเสียงเบา ก่อนจะมองหน้าสองคนนั้นสลับกันไปมา

“คุณสองคนน่ะ เป็นแฟนกันสินะครับ” ผมโพล่งออกไป เท่าที่ฟังมา ผมคิดว่ามันเป็นแบบนั้นนะ

“ไม่ใช่นะครับ ผมจะไปรู้จัก ไอ้บ้านี่ได้ยังไง” คังวอนบอก

“เหอะ ทำยังกะอยากรู้จักตายล่ะ” สิงห์พูดขึ้นบ้าง

ผมได้แต่ส่ายหน้าระอากับคนทั้งคู่ ผมนี่มันดวงสมพงศ์กับไอ้เรื่องแบบนี้ซะจริงนะครับ ทั้งๆที่เรื่องตัวเองก็ยังเอาตัวแทบไม่รอด ยังต้องมาเคลียร์ปัญหาให้คนอื่นอีก

“ผมว่าพวกคุณน่ะใจเย็นๆดีกว่าไหมครับ ต่างคนต่างแรง ต่างคนต่างประชดกันแบบนี้มันไม่ได้อะไรนอกจากความเสียใจหรอกนะครับ ถึงจะโกรธกันแค่ไหน แต่การทำอะไรเพื่อประชดอีกฝ่ายมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกอยู่ดีนะครับ ผมว่าพวกคุณน่ะลองคุยกันดีๆ ดีกว่าไหม การที่พวกคุณโกรธกัน นั่นมันแปลว่าพวกคุณยังรักแล้วก็แคร์อีกฝ่ายอยู่ ผมว่ามันไม่มีประโยชน์หรอกนะครับที่จะมาประชดกันแบบนี้” ผมเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะดึงให้คนสองคนนั่งลงข้างกัน

“คือว่า ขอโทษนะครับคุณเมฆที่ทำให้ต้องเดือดร้อน” คังวอนบอกอย่างรู้สึกผิด

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ไอ้เรื่องแบบนี้ผมน่ะเจอจนชินแล้ว” ผมบอกก่อนจะยิ้มให้หนุ่มเกาหลี

“คุยกันดีๆนะครับเดี๋ยวผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน” ผมบอกก่อนจะผละออกมา เอาเป็นว่าปล่อยให้เขาเคลียร์กันเองดีกว่าผมยังไม่อยากยุ่งเรื่องชาวบ้าน

ผมเข้าไปในห้องน้ำด้วยสภาพติดมึนๆนิดหน่อย ก็แหงล่ะ เล่นยกเพียวๆไปหลายแก้วเหมือนกันนิครับ มันก็ต้องมีมึนบ้างเป็นธรรมดาถึงผมจะเที่ยวบ่อยก็ใช่ว่าจะคอทองแดงขนาดนั้น อันที่จริงก็ใช่ว่าจะอยากเข้าหรอกนะครับไอ้ห้องน้ำเนี่ยแต่แค่อยากให้สองคนนั้นเขาได้ปรับความเข้าใจกัน เผื่อว่าอานิสงผลบุญจะส่งให้ผมเจอรักแท้กับเขาบ้าง

ปัง!!!

คลิก!

เสียงล็อคประตูทำให้ผมต้องหันกลับไปดู ก่อนจะเจอกับร่างสูงที่ยืนหน้านิ่งอยู่ที่หน้าประตู

“คุณชลธร มีอะไรไม่ทราบครับ”

“หึ จะขัดสั่งพี่ไปถึงเมื่อไหร่กันห่ะ!!!” เขาตะคอกก่อนจะเดินเข้ามาหาผม

“ขัดคำสั่งอะไรกันครับ ผมว่าผมก็ทำตัวปกตินะ”

“แล้วไอ้ที่ไปมั่วกับไอ้สองคนนั่น เมฆจะให้พี่เข้าใจว่ายังไง เลือกได้หรือยังล่ะว่าจะเอาคนซ้ายหรือคนขวา อ้อ หรือจะเอาทั้งสองคนล่ะ
ครับ” แม้โทนเสียงจะนิ่งเหมือนพูดทั่วไปแต่แววตาเย้ยหยันนั่นทำให้ผมทนมองไม่ได้ ในสายตาของเขาผมไม่เคยเป็นคนดีเลยสินะ

“แล้วถ้าผมจะมั่ว มันจะทำไมเหรอครับ” ถ้าในสายตาเขาผมไม่เคยดี ก็ไม่จำเป็นต้องดี จริงไหมครับ

“ก็ไม่ทำไมหรอก พี่ก็แค่นึกไม่ถึงว่า น้องเมฆจะมั่วไม่เลือกขนาดนี้”

“หึ แล้วไงล่ะครับ ผมมันก็มั่วจนเป็นสันดานแล้วซะด้วยสิ ว่าแต่คุณเถอะครับตามขนาดนี้ ติดใจผมหรือไง” ผมประชดกลับในสายตาของเขาผมมันเลวจนกู่ไม่กลับแล้วสินะ ผมยอมรับว่าตัวเองไม่ใช่คนดี ออกจะเป็นคนเลวซะด้วยซ้ำ แต่ผมก็มีความรู้สึกและมีหัวใจ ต่อให้มันเป็นหัวใจของคนเลวอย่างที่ใครบางคนบอกก็ตาม

“ปากเก่งแบบนี้แปลว่ากำลังคิดจะต่อต้านพี่สินะครับ” เขาบอกเสียงนิ่ง

“ผมไม่ได้ต่อต้าน เพราะคุณกับผมไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันสักนิด ทำไมต้องต่อต้านด้วยล่ะครับ”

“หึ ถึงน้องเมฆจะพูดแบบนั้นแต่ในความเป็นจริงเราสองคนน่ะเกี่ยวข้องกันจนลึก…..ซึ้งเลยไม่ใช่เหรอครับ อย่าพยายามต่อต้านพี่เพราะเมฆไม่มีวันทำสำเร็จ อย่าพยามออกห่างเพราะเมฆเป็นคนดึงพี่เข้ามาเอง พี่บอกแล้วไงครับถ้าจะทรมานเราสองคนจะต้องทรมานไปด้วยกัน เพราะเมฆเป็นคนทำให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เอง”

“บ่วงที่เมฆเป็นคนสร้างขึ้นมันจะไม่มีวันจบ เพราะพี่ไม่มีวันปล่อยให้เมฆมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นอีกต่อไปแล้ว ถึงเวลาที่เมฆต้องชดใช้เวรที่ตัวเองก่อสักที อย่าคิดว่าจะหนีพ้น เพราะพี่ไม่มีวันปล่อยเมฆไป” เขาบอกเสียงนิ่งก่อนจะหันหลังเดินจากไป

...................TBC....................

มาต่อแล้วๆๆๆ ทุกคนดูสงสารเมฆมาก แต่ก็นั่นแหล่ะ
อย่าเพิ่งตัดสินใจ
ใครผิด ใครถูก เรายังไม่รู้ (นอกจากเค้า ฮ่าๆๆ)
หรือบางทีอาจจะไม่มีใครสักคนที่ผิด หรือถูกเลยก็ได้ (งง ล่ะสิ??)
ไปแล้วล่ะ ง่วงๆๆ พรุ่งนี้ ขอให้ทุกคนสนุกกับการทำงาน/เรียน นะคะ
พิตก็จะสนุกเหมือนกัน ฮ่าๆๆ
(ชีวิตมนุษย์เงินเดือนช่างลำบาก ลำบน)
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 23-01-2013 00:29:24: แล้วเมฆเคยไปทำอะไร ยังงัยเหรอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 20/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 23-01-2013 00:40:25: สะ สะ สะ สั้นไปอะ o22

เค้าขอยาวๆหน่อยนะ o11

พี่ใหญ่หวงเมฆ??? :confuse:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 23-01-2013 00:43:03: อ่าๆ แล้วเมฆเคยทำอะไรไว้ละ :m28:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 23-01-2013 00:58:12: บ่วงนั้นคืออะไรอ่ะ

รอตอนต่อไปคร๊าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 23-01-2013 01:03:56: มัดคอตัวเองตายแน่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 23-01-2013 01:31:37: พี่ใหญ่ใจร้ายT^T
แต่เข้าใจนะค่ะบางทีน้องเมฆอาจทำอะไรให้พี่ใหญ่เคืองได้
แต่อย่ารุนแรงทางคำพูดกับน้องซิค่ะ
แล้วนี่พี่ใหญ่ยังต้องตามหาน้องเล็กอยู่ไหมเอ่ย?
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 23-01-2013 01:43:11: โอ้ววววววววว เมฆไปก่อเรื่องอะไรในอดีตให้พี่ใหญ่เจ็บช้ำระกำทรวง
ถึงได้กลับมาเอาคืนซะขนาดนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 23-01-2013 02:41:11: สงสารเมฆที่โดนพี่ใหญ่แค้น
สงสารพี่ใหญ่ที่แค้นเมฆ
สงสารตัวเองที่สงสารคนอื่นไปทั่ว
:laugh: :laugh: :laugh: (ตูบ้าไปแล้ว!!!!!!!!!)
อยากรู้ว่าเมฆทำอะไรไว้ ทำไมพี่ใหญ่ถึงตามแค้นขนาดนั้น?

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 23-01-2013 02:45:59: เมฆเคยทำอะไรให้พี่ใหญ่เสียใจมากๆแน่เลยยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 23-01-2013 05:42:55: ถึงจะยังไม่รู้ว่าใครผิดใครถูกก็เหอะ
แต่เมฆก็น่าสงสารอ่า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 23-01-2013 10:14:59: ตอนนี้เรายังไม่สงสารใครหลอก......จนกว่าจะได้รู้ความจริงในอดีต เหมือนเล็กกับวัชไงแรงทั้งคู่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 23-01-2013 10:36:44: แน่นมาเชียว

:z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 23-01-2013 10:59:47: อร๊ายยยยมาต่อเร้ว ดีจายมั๊กมากค้าาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 23-01-2013 12:05:30: ไอ้ใหย่แมร่งชั่วจริง เมฆไปทำไรให้มันวะนั้น
:o12: :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 23-01-2013 13:24:11: น้องเมฆสู้สู้ :z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 23-01-2013 14:07:42: สองคนนี้มีปัญหาอะไรกันหรือ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 23-01-2013 18:07:54: อ้างถึง
ผมเลือกที่จะปิดปากแน่น ไม่ยอมพูดกับอีกฝ่าย และมันคงดีมากหากว่าจะไม่ได้พูดกันเลยตลอดชีวิต

“หึ จะเล่นสงครามประสาทหรือไง ถ้าไม่ยอมพูดงั้นก็ครางอย่างเดียวก็แล้วกัน”

ริมฝีปากของเขาบดเบียดลงมาอย่างแรงพร้อมกับที่มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง

“อื้ออออออ” ผมพยายามที่จะขัดขืนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก

“ปล่อย ผมบอกให้ปล่อยไง!!!” ผมเหวลั่น

“หึ ยอมพูดแล้วหรือไง นึกว่าจะแน่” เขายิ้มเยาะ ก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมค่อยๆลุกจากเตียงด้วยความเจ็บร้าวที่ด้านหลัง
:sad5: เย้ยยย...ฉึกกันตอนหนายยยยย!! อะหยังมันเวยยแท้!! :z3:

อยากรู้อดีตเมฆ..ดูแม้นแมนมาตลอด แล้วไปอะไรกับใหญ่ยังฟระ :m28:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 23-01-2013 18:23:34: อ้างจาก: j_world ที่ 23-01-2013 18:07:54
:sad5: เย้ยยย...ฉึกกันตอนหนายยยยย!! อะหยังมันเวยยแท้!! :z3:

อยากรู้อดีตเมฆ..ดูแม้นแมนมาตลอด แล้วไปอะไรกับใหญ่ยังฟระ :m28:

มันฉึกกันมาตั้งแต่ตอน 1 แล้วไง ฮ่าๆๆๆ เอิ๊กๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 23-01-2013 18:28:13: เมฆ แกไปทำอะไรไว้ =_=
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 23-01-2013 20:39:34: มีความหลังอะไรกันหนอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 23-01-2013 20:41:09: อ้างจาก: pita ที่ 23-01-2013 18:23:34

มันฉึกกันมาตั้งแต่ตอน 1 แล้วไง ฮ่าๆๆๆ เอิ๊กๆๆ

อ๋อหรอออ.. คงเป็นตอนที่กล้องแพนไปจับโคมไฟอย่างรวดเร็ว!! เร็ว จนตรูมองไม่ทัน กร๊ากกกก :pigha2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 23-01-2013 23:26:04: จะสงสารใครดีเนี่ย

สรุปว่าใครผิด เฮ้อๆๆๆๆ

อย่างนี้ต้องติดตามๆๆ อิอิ :mc4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 23-01-2013 23:41:31: แหม...ลึกลับมากค้าาาา ใครผิดใครถูกเนี่ย เดาไม่ถูกจริงๆ แต่พี่ใหญ่ก็อย่า
โหดร้ายกับน้องเมฆมากนักสิคะ เดี๋ยวน้องเขาหายไปแล้วจะเสียใจน้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 24-01-2013 00:30:03: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 24-01-2013 01:49:23: เรื่องมันชักจะยังงัยๆ อยู่นะ

อยากรู้จริงๆ เลยว่า เมฆ กะ พี่ใหญ่ มีเรื่องอะไรกันมาก่อน

ทำไม พี่ใหญ่ ดูจะรุนแรงกับ เมฆ จัง

:m28: :m28: :m28:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 24-01-2013 08:36:36: เมฆไปทำไรไว้เนี่ย

พี่ใหญ่ถึงแค้นจัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 24-01-2013 10:10:02: คนแก่ตามมาจิ้มที่กระูทู้นี้จ้า :z13: :z13: :z13:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 24-01-2013 13:24:43: ย่อง เข้ามาอ่านเล่ห์ร้ายฯ จบไปละ มาต่อเรื่องนี้อีก ดราม่าได้อีก งงมากอ่ะ เมฆกะพี่ใหญ่เฉยเลย ไม่คิดจริงๆ ว่าจะคู่กันได้ แต่ก็ยังสนุกเหมือนเดิมรอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 24-01-2013 16:04:33: เพิ่งอ่านเล่ห์ร้ายจบก็มีภาคต่อให้อ่านเลยดีจัง o13 o13 o13

ว่าแต่เมฆไปทำอะไรไว้เนี่ย พี่ใหญ่ถึงองค์ลงขนาดนี้ o22 o22
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 24-01-2013 19:20:15: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-01-2013 20:48:14: อยากรู้ว่าเมฆไปทำอะไรใหญ่
ใหญ่มันถึงตามไม่หยุดซะขนาดนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 3 23/1/13 P3
เริ่มหัวข้อโดย: volvox_nostoc ที่ 24-01-2013 23:14:09: ชอบเรื่องนี้อ่ะ ติดตามมาตั้งแต่ภาคที่แล้วละ สนุกมากๆเลยค่ะ มาต่อไวๆนะคะ o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 26-01-2013 02:34:45: คำเตือน กรุณาเตรียม อีโนไว้ด้วย เพราะคุณอ่านนิยายเรื่องนี้แล้ว ท้องอืด ชัวร์ :laugh:

………………………….4…………………………

“บ่วงที่เมฆเป็นคนสร้างขึ้นมันจะไม่มีวันจบ เพราะพี่ไม่มีวันปล่อยให้เมฆมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นอีกต่อไปแล้ว ถึงเวลาที่เมฆต้องชดใช้เวรที่ตัวเองก่อสักที อย่าคิดว่าจะหนีพ้น เพราะพี่ไม่มีวันปล่อยเมฆไป”

ผมได้แต่ถอนหายใจอย่างหนักคำพูดของเขายังคงวนเวียนอยู่ในหัวผมไม่ยอมไปไหน บ่วงแค้นนี้ผมเป็นคนสร้างมันขึ้นมาเองสร้างขึ้นมาจากความไม่รู้จักยั้งคิดของผม ถ้าตอนนี้ไอ้เล็กอยู่ข้างๆผมมันก็คงดีสินะครับ ผมคงมีใครสักคนให้ได้ปรับทุกข์บ้าง สำหรับผมไอ้เล็กเป็นมากกว่าเพื่อนเพราะ เราสองคนเป็นเหมือนโลกของกันและกัน ผมกับไอ้เล็กอาจถูกมองว่าเกิดมามีชีวิตที่สมบรูณ์แบบแต่คงไม่มีใครเคยรู้ว่าจริงๆแล้ว เราสองคนไม่เคยมีใครเลย ผู้คนมากมายที่เข้ามาหาเราก็แค่หวังจะอาศัยชื่อเสียงและเงินทองที่เรามีเท่านั้น ไม่เคยมีใครจริงใจกับเราสักคน ผมมีแค่มัน และมันก็มีแค่ผม

“เชี่ยเล็ก มึงไปอยู่ไหนของมึงว่ะ รู้ไหมว่ากูโคตรกลุ้มเลย”

Rrrrrrrrrrrrrrrr

“ฮัลโหลครับ”

“ครับผมจะรีบไปครับ”

ผมวางหูก่อนจะคว้ากุญแจรถออกจากห้องไปทันที

ผมมาถึงบ้านหลังหนึ่งมันเป็นบ้านสองชั้นหลังเล็กๆ ที่อยู่แทบชานเมืองเพื่อแยกให้คนในบ้านห่างจากสังคมเมืองที่วุ่นวาย ก่อนจะจอดรถหน้าบ้านแล้วเปิดประตูเข้าไปอย่างคุ้นเคย

“คุณเมฆ มาแล้วเหรอคะ” ผู้หญิงที่แต่งชุดเหมือนกับนางพยาบาลเดินเข้ามาหาผม

“ครับ แล้วนี่เป็นยังไงบ้างครับ เห็นโทรไปบอกว่าคลั่งอีกแล้ว”

“ก็เมื่อครู่จู่ๆเธอก็ ลุกขึ้นมาอาละวาดแล้วก็ขว้างของให้วุ่นไปหมด แต่ตอนนี้ก็ให้ยาไปแล้วคงจะไม่เป็นแล้วค่ะ คุณเมฆจะเข้าไปดูไหมคะ” เธอถาม

“แน่ใจนะครับว่าถ้าเห็นหน้าผมแล้ว เธอจะไม่คลั่งกว่าเดิมน่ะ”

“ไม่หรอกค่ะ ตอนนี้เธอหลับอยู่คงไม่ลุกขึ้นมาอาละวาดใส่คุณเมฆหรอกค่ะ”

“ไม่ดีกว่าครับ ยังไงผมก็ฝากคุณดูแลให้ดีด้วยนะครับ ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกผมได้ แค่ดูแลให้ดีที่สุดก็พอ”

“ไม่ต้องงห่วงค่ะ ดิฉันรับรองว่า จะดูแลคุณ วิภา ให้ดีที่สุดค่ะ” เธอรับคำก่อนจะขอตัวเข้าไปดูแลคนต่อ

ผมขับรถออกจากบ้านนั้น ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง แม้จะพยายามทำดีแค่ไหนแต่หัวใจของผมกลับไม่เคยรู้สึกผิดน้อยลงเลย นับวันมันจะยิ่งเพิ่มขึ้นๆ จนผมแทบจะไม่มีแรงเดิน แต่ผมก็จะพยายามดูแลเธอคนนั้นให้ดีที่สุดเพื่อให้สมกับความผิดที่ตัวเองได้ก่อไว้

Rrrrrrrrrrrrrrrr

“ครับป้าแต้ว”

“ครับผมจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ” ผมรับคำคนในสายก่อนจะเปลี่ยนเส้นทางขับรถจากคอนโดเป็น “บ้านใหญ่”

ผมขับรถเข้ามาในสิ่งที่มันเรียกว่าบ้านใหญ่ อย่างเซ็งๆไม่บ่อยหรอกครับที่ผมจะมาที่นี้ ส่วนมากผมจะใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกมากกว่า ตั้งแต่เมื่อ 5ปีก่อนผมก็มาที่นี่แทบจะนับครั้งได้

“คุณหนูขา มาเหนื่อยๆรับของว่างไหมคะ” หญิงชราคนนึงเอ่ยถาม

“ไม่เป็นไรครับป้าแต้ว ผมมาไม่นานหรอก”

“ป้าว่าคุณหนูน่าจะกลับมาอยู่บ้านนะคะ คุณท่านคงอยากให้คุณหนูกลับมา บ้านนี้พอไม่มีคุณหนูแล้วมันเงียบมากเลยนะคะ” ป้าแต้วบอก

“อย่าเลยครับป้า ที่นี่คงไม่มีใครต้อนรับผมเท่าไหร่หรอก ผมอยู่ข้างนอกน่ะดีแล้ว จะได้ไม่ต้องทำให้ใครเดือดร้อนอีก”

“แต่ป้าว่า….”

“ช่างเถอะครับป้า เราอย่าพูดเรื่องนี้กันอีกเลยนะครับ” ผมเอ่ยขัดก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน

ก๊อกๆๆ ผมเคาะเป็นเชิงขออนุญาต ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป

“มาแล้วเหรอ” ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ในห้องเอ่ยถาม

“ครับพ่อ พ่อมีอะไรหรือเปล่าถึงให้ป้าแต้วโทรตามผม”

“วันนี้ไปงาน เปิดตัวร้านเพชรร้านใหม่ของคุณหญิง พลอยพริ้ง ด้วยนะ” พ่อบอกเสียงเรียบก่อนจะวางบัตรเชิญลงบนโต๊ะ

“ครับ ผมขอตัวนะครับ” ผมรับคำก่อนจะจะหยิบบัตรเชิญแล้วเดินออกจาห้องมา

มันนานแค่ไหนแล้วนะที่บรรยากาศระหว่างเราสองคนพ่อลูกมีแต่ความเฉยชาแบบนี้ นี่เป็นอีกเหตุผลนึงที่ผมไม่ต้องการอยู่ที่นี่ ผมคงทนไม่ได้กับบรรยากาศรอบตัวที่มีแต่เมฆหมอกของความเฉยชา

“คุณหนูจะกลับแล้วเหรอคะ” ป้าแต้วเอ่ยถาม

“ครับ ป้า”

“ป้านึกว่าคุณหนูจะอยู่ทานกลางวันเป็นเพื่อนท่านซะอีก”

“คงไม่ดีหรอกครับป้า ขืนอยู่คุณพ่อคงทานอะไรไม่ลง ผมกลับแล้วนะครับ” ผมเอ่ยลา ก่อนจะขับรถออกจากบ้านไป

.....................................................

ผมก้าวเข้าเข้ามาในโรงแรมที่เป็นโรงแรมในเครือของพ่อผมเอง เพื่อมางานเปิดตัวร้านเพชรตามคำสั่งพ่อ พลางถอนหายใจอย่างแรงผมไม่ค่อยชอบงานที่เข้าสังคมแบบนี้เพราะมาทีไรมันทำให้อึดอัดจนหายใจไม่ออกทุกที ผมเอ่ยทักคนในงานคนแล้วคนเล่าอย่างเหนื่อยหน่าย เมื่อไหร่งานบ้านี่มันจะจบสักทีนะ

“สวัสดีครับ คุณเมฆ” เสียงหนึ่งเอ่ยทักก่อนที่ผู้ชายหน้าไทยที่เจอในผับวันก่อนจะเดินเข้ามาหาผม

“สวัสดีครับคุณสิงห์ ไม่คิดเลยนะครับว่าจะเจอกันที่นี่” ผมถามอย่างแปลกใจ

“ฮ่าๆ โดนคุณแม่บังคับมาน่ะครับ ก็นะงานแบบนี้ลูกหลานไฮโซเดินให้ว่อน สงสัยแม่ผมกะจะจับคู่ให้สักคนน่ะครับ” เขาเอ่ยทีเล่นทีจริง

“ผู้ใหญ่เขามักคิดการณ์ไกลแบบนี้เสมอล่ะครับ แล้วนี่คุณคังวอนไม่มาด้วยเหรอครับ” ผมถาม คนฟังยกยิ้มก่อนจะตอบ

“เปล่าครับวันนี้ผมฉายเดี่ยว คังวอนเขามีงานด่วนบินกลับเกาหลีไปเมื่อเช้าครับ”

“น่าอิจฉาจังนะครับ คุณสองคนดูท่าจะรักกันมาก”

“อย่าอิจฉาเลยครับ ผมกับคังวอนน่ะ ทะเลาะกันบ่อยจะตาย รายนั้นขี้งอนน่ะครับ” คุณสิงห์ตอบด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ถึงคำตอบจะดูเหมือนเหน็บคนรักแต่ผมรู้สึกได้ถึงประกายของความสุขที่มี

เราสองคนคุยกันไปเรื่อยๆ อย่างถูกคอ แม้ว่าจะเพิ่งรู้จักกัน แต่ผมรู้สึกได้ว่าคุณสิงห์เป็นคนที่น่าคบคนนึง

“อ้าวน้องเมฆ มางานนี้ด้วยเหรอครับ” น้ำสียงที่คุ้นเคยทำให้ผมยิ้มค้าง ก่อนจะกำแก้วเครื่องดื่มแน่น

“ครับ” ผมตอบเสียงแข็ง

“แหมใจคอไม่คิดจะแนะนำ เพื่อน ให้พี่รู้จักหน่อยเหรอครับ” เขาบอกด้วยรอยยิ้ม

“ไม่จำเป็น” ผมกระซิบลอดไรฟัน

“สวัสดีครับผมชลธร สิริพิทักษ์ ครับ” เขาเอ่ยทักคุณสิงห์ ก่อนจะแนะนำตัว

“ ผมสิงห์ราช ครับ สิงห์ราช เตโชกาล ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณชลธร ” คุณสิงห์ยิ้มตอบ

“แหม ที่แท้ก็คุณ สิงห์ราช เจ้าของไร่ เตโช นี่เองนะครับ ไร่เป็นยังไงบ้างครับช่วงนี้”

“ก็เรื่อยๆครับ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ถ้าวันไหนว่างๆก็เชิญทั้งคุณ ชลธรแล้วก็คุณเมฆ แวะไปเที่ยวที่ไร่ได้นะครับ ” เขาบอกอย่าง
เป็นมิตร

“แหม ถ้ามีโอกาสผมคงได้แวะไปนะครับ วันนี้ขอตัวน้องชายหน่อยนะครับ พอดีมีธุระต้องคุยกัน”

“เชิญตามสบายครับ” คุณสิงห์รับคำก่อนจะเดินเลี่ยงออกไป

“ถ้าไม่อยากให้คนทั้งงานรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน ก็ตามพี่มา เดี๋ยวนี้!!” เขากระซิบลอดไรฟัน ก่อนจะลากผมออกมาจากงาน

ปัง!!!! :angry2:

ประตูบันไดหนีไฟถูกปิดเสียงดังด้วยมือใหญ่ก่อนที่คนหน้านิ่งจะเดินเข้ามาหาผม

“หึ วันก่อนยังไม่พอหรือไงครับ ถึงได้นัดกันมาที่งานด้วย” เขาถามเสียงแข็งก่อนที่มือแกร่งจะบีบต้นแขนผมแน่น

“ครับ เพราะคุณสิงห์น่ะ เขาเด็ดจนผมติดใจเลยล่ะ” ผมตอบก่อนจะจ้องเขานิ่ง แม้จะเจ็บเพราะแรงบีบที่เพิ่มขึ้นแต่ผมจะไม่มีวันอ่อนแออีกเด็ดขาด

“สันดานน้องเมฆนี่มันง่ายจริงๆนะครับ”

“หึ แล้วจะทำให้มันยากทำไมล่ะครับ ของแบบนี้มันก็แค่เรื่องสนุกชั่วข้ามคืน ”

“น้องเมฆนี่เกินจะนิยามจริงๆนะครับ นอกจากหน้าไม่อายแล้วยังมั่วไม่เลือกอีก!!!” เขาตะคอก

“ทำไมครับ ตะคอกทำไม หึงหรือไงครับ คุณชลธร”

“หึง? ฮ่าๆๆ สำคัญตัวเองผิดไปหน่อยแล้วนะครับน้องเมฆ ลืมไปแล้วหรือว่าเมฆเป็นได้แค่ เมียบำเรอ ของพี่ ไม่ได้มีค่าพอที่พี่จะหึงหรอกนะครับ แต่พี่แค่ไม่ชอบ ไม่ชอบที่จะใช้ของร่วมกับคนอื่น มันสะอิดสะเอียน ถ้าเมฆยังไม่เลิก อย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะครับ” เขาแสยะยิ้ม

“คงทำไม่ได้หรอกครับ” ผมตอบพลางยกยิ้มกว้าง กับคนๆนี้หากต้องการเอาชนะผมต้องไม่เผยด้านที่อ่อนแอออกมาให้เห็นเด็ดขาด ถ้าอยากชนะต้อง ตาต่อตาฟันต่อฟัน

“เดี๋ยวนี้ปากเก่งนะครับ คงต้องสั่งสอนกันใหม่ซะแล้ว” เขาบอกเสียงเย็นก่อนจะประกบปากลงมาทันที ผมยืนนิ่งและปล่อยให้เขาสัมผัสโดยไม่ขัดขืน อะไร ถ้าการที่เขาเห็นผมทรมานคือความสุข ต่อไปนี้ผมจะมีความสุขให้เขาทรมานบ้าง

“หึ จะเล่นบทนี้เหรอครับ ถ้าคิดว่าทำแบบนี้แล้วพี่จะหยุดน้องเมฆคิดผิดนะครับ ”

“แล้วทำไมต้องหยุดล่ะครับ” ผมยิ้มยั่ว ก่อนจะไล้มือไปบนหน้าท้องแกร่ง

“หึ” เขายกยิ้มก่อนจะดันตัวผมติดกับกำแพง

Rrrrrrrrrrrr เสียงโทรศัพท์ของอีกคนดังขึ้น เขาถอนหายใจแรงๆอย่างหัวเสียก่อนจะกดรับ

“ครับแม่”

“ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ”

“ถือว่าวันนี้โชคดีแล้วกันนะครับ เพราะพี่มีธุระ แล้ววันหลังพี่จะมาสานต่อนะที่รัก”

ฟอด เขาบอกก่อนจะกดจมูกลงบนแก้ม ก่อนจะเดินออกไป

ผมทรุดตัวลงอย่างเหนื่อยล้า ก่อนจะใช้มือถูแก้มของตัวเองอย่างแรง ผมรังเกียจ รังเกียจสัมผัสพวกนั้น รังเกียจตัวเองที่อ่อนแอ ถึงจะทำเข้มแข็งแค่ไหนผมก็รู้ตัวดีว่ามันไม่ใช่สักนิด ผมไม่เคยเข้มแข็งอย่างที่แสดงออกเลย

..........................TBC..................................
และมันก็จะยังอึนต่อไป เรื่อยๆๆ บอกแล้วว่า
มันดราม่า ฮ่าๆๆๆ อืดเต็มท้องชัวร์ :pigha2:
ปล ขอบคุณ ทุกเม้น ทุกรีนะคะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 26-01-2013 02:39:46: แง้ อยากรู้ว่าเมฆเคยทำอะไรไว้ๆๆๆๆ

มาต่อไวไวน่ะค๊าาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 26-01-2013 05:45:12: อยากรู้อ่ะว่ามันมีเรื่องอะไรกัน

รอๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 26-01-2013 06:32:18: ปมยังไม่คลายเลยอ่า
อยากรู้ว่าเมฆไปไรให้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 26-01-2013 07:02:39: คู่นี้มันอะไรกันมวนท้องไปหมดแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 26-01-2013 07:45:13: อึนกันไปต่อไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-01-2013 07:58:37: ช่างประชดซะจริงนะเมฆ แต่ก็สนุกดี
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: KaorPaor ที่ 26-01-2013 08:05:49: แอบทายเล่น ว่าวิภาเป็นแฟนเก่าคุณใหญ่ เมฆทำให้เป็นแบบนั้น พี่ใหญ่เลยแค้น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 26-01-2013 09:07:25: เป็นไปได้ค่ะ...ที่วิภาเป็นแฟนเก่าคุณใหญ่.....แต่คุณใหญ่ก็ต้องระวังนะค่ะอาจจะหึง หวง รัก โดยไม่รู้ตัว แต่เมื่อรู้ตัวอาจจะเสียเมฆไปแล้วก็ได้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 26-01-2013 09:28:03: สู้ๆนะเมฆ :sad4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 26-01-2013 09:30:04: อ่านกี่ทีๆก็ชอบ ชอบคู่นี้จริงๆนะ555
เมฆโดนเข้าใจผิดอยู่เรื่อยเลย แต่เมฆไปทำอะไรไว้หว่า
สู้ๆนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 26-01-2013 10:35:49: อีโนซองเดียวไม่พอขอสอง :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 26-01-2013 11:42:43: เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย .. ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น ~

เมฆไปทำอะไรให้คุณใหญ่ถึงได้แสดงความโหดร้ายออกมาเยี่ยงนี้กัน

รอตอนต่อไปค่าา ^w^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-01-2013 11:53:20: รอบตัวน้องเมฆมีแต่ปัญหา น่าสงสารน้องเมฆจริงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 26-01-2013 12:45:26: งง คะคุณแม่ ความจริงคืออะไรคะ 55
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 26-01-2013 12:52:33: เมฆจะเจอกับอะไรข้างหน้าน๊าา :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 26-01-2013 15:03:38: :m31: :m31: :m31: หลานพิตต้าจ้า

คนแก่อุตสาห์แวบเจ้านายเข้ามาอ่าน :a5: :a5: :a5:

ไงมันจูดจู้งั้นล่ะ o22 o22 o22

:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: รออ่านตอนหน้าก้อได้

แต่ตอนนี้........ :m16: :m16: :m16: คนแก่งอนนนนนนนนนนนนนนนน โว้ยยยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 26-01-2013 15:49:43: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: kuruma ที่ 26-01-2013 16:07:49: สู้ๆนะเมฆ กับคนแบบใหญ่เนี่ย ต้องตาต่อตา ฟันต่อฟัน อย่าดื้นตามเกมส์เด็ดขาด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: mr_longza ที่ 26-01-2013 16:20:29: :really2: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 26-01-2013 16:44:00: พี่ใหญ่โกรธเมฆเรื่องอะไร >.<

ตามอ่านทันแล้ว +1 ขอบคุณค่ะ

:L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 26-01-2013 17:05:21: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 26-01-2013 21:03:53: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 27-01-2013 14:45:25: มันหน่วงแฮะ ตอนนี้

คนที่ชื่อ วิภา เค้าเป็นใครหนอ อยากรู้จัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 27-01-2013 16:14:12: อ่า,,,,,อึดอัดแทนน้องเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 28-01-2013 17:23:56: ปลื้มคู่นี้><
พี่ใหญ่แอบซึนนะค่ะ
คุณวิภานี่ถ้าอายุไม่มากจะแอบคิดว่าเป็นคนสำคัญของพี่ใหญ่
ที่น้องเมฆไปทำไม่ดีไว้
พี่ใหญ่เลยว่าแก้แค้น
แต่สงสารน้องมากกว่า โอ๋ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: fuyunoco ที่ 29-01-2013 19:46:49: อยากรู้จังเลย
ว่าเมฆทำอะไรผิดนักหนา
พี่ใหญ่ถึงทำแบบนี้
:impress2:

ความสนุกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเลย
o13
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 29-01-2013 20:14:19: มาต่อช้าจังเลยอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 4 26/1/13 P4
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 29-01-2013 21:54:49: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 29-01-2013 22:18:32: ตอนนี้ เบาๆ พอได้จิ้น ฮ่าๆๆๆ
คำเตือน อ่านนิยายเรื่องนี้ ต้องเตรียมอีโนไว้ด้วย

..................5..................................

“เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณา…..”

ผมกดวางโทรศัพท์อย่างหัวเสียเกือบอาทิตย์แล้วที่ผมติดต่อไอ้เล็กไม่ได้ ไม่รู้ว่ามันหายหัวไปไหน โทรไปทีไรยัยผู้หญิงคนนี้ก็รับทุกที เฮ้อ

“มึงไปอยู่ไหนกันแน่ว่ะไอ้เล็ก” ผมนั่งบ่นกับตัวเองเบาๆ ไอ้เล็กไม่เคยขาดการติดต่อไปนานขนาดนี้ไม่ว่ามันจะมีเรื่องอะไรก็ตามมันก็ต้อง
โทรมาหาผมเสมอ แต่เรื่องคราวนี้มันคงเหลืออดแล้วจริงๆถึงได้หนีไปโดยไม่บอกใคร ผมรู้จักไอ้เล็กดี ว่ามันถือศักดิ์ศรีขนาดไหน มันไม่มีทางขอความช่วยเหลือกับผมอย่างแน่นอน ดูอย่างคราวที่เป็นหนี้ไอ้วัตสิ ผมจะใช้หนี้ให้มันยังไม่ยอมเลย

“เออ ไอ้วัต!!” ผมตะโกนอย่างดีใจ บางทีไอ้วัตอาจจะรู้ก็ได้ว่าไอ้เล็กไปไหน ถึงจะไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่ก็น่าจะดีกว่าอยู่เฉยๆแบบนี้นะครับ

ผมคว้ากุญแจรถก่อนจะวิ่งออกไปที่ประตู แต่กลับพบว่าแขกที่ไม่เคยรับเชิญ ยืนอยู่หน้าห้อง

“สวัสดีครับน้องเมฆ”

“มีธุระอะไร ผมไม่ว่างกรุณาหลีกด้วย” ผมบอกเสียงแข็ง แต่เขาก็ยังยืนนิ่ง

“ ผัว จะมาหา เมีย เนี่ยมันต้องมีธุระอะไรด้วยหรือไงครับ”

“จะให้บอกกี่ครั้งกันครับ ว่าผมไม่ได้เป็นอะไรกับคุณเลิกยัดเยียด ไอ้คำพวกนั้นให้ผมสักที ผมสะอิดสะเอียนเต็มทนแล้ว” ผมตอบกลับ

“งั้นเหรอครับ แหม ถ้าน้องเมฆพูดแบบนั้น พี่คงต้องให้คนทั่วไปเขาตัดสินแล้วสินะครับว่าเราเป็นอะไรกัน” เขาบอกพลางยิ้มเจ้าเล่ห์

“คุณจะทำอะไร”

“ก็แค่โพส อะไรนิดๆหน่อยๆระหว่างเราเท่านั้นล่ะครับ”

“เอาสิ ถ้าคุณไม่กลัวคุณหญิงแม่คุณหัวใจวาย ก็โพสเลยสิครับ” ผมตอบอย่างเป็นต่อ คนอย่างเขา ไม่มีทางทำให้คุณแม่สุดที่รักเสียใจแน่ ผมรู้ดี ถ้าเขาคิดจะทำอะไรโง่ๆล่ะก็ คนที่เสียใจที่สุดก็คือคุณแม่ของเขาเอง

“ น้องเมฆนี่ ชอบพูดอะไร โง่ๆ จริงนะครับ ถ้าพี่โง่ขนาดนั้นคงไม่ยืนอยู่ได้จนถึงวันนี้หรอกนะครับ หึ เรื่องอะไรพี่จะทำให้ตัวเองเสียหายล่ะจริงไหมครับ” เขาบอกด้วยเสียงนิ่ง แต่ในแววตาคมคู่นั้นบอกชัดเจนว่ากำลังเยาะเย้ยผมอยู่

“คุณนี่มันเลว จนไม่มีที่เปรียบจริงๆนะครับ”

“ ขอบคุณนะครับที่ชม แต่พี่ก็คงไม่เลวไปกว่าน้องเมฆหรอกนะครับ คนที่ทำลายคนอื่นอย่างเลือดเย็นอย่างน้องเมฆกล้าด่า คนอื่นว่าเลวด้วยมันน่าปรบมือให้นะครับ” เขายิ้มรับ ก่อนจะตอกกลับผมอย่างเจ็บแสบที่สุด

“คุณหลีกไปดีกว่าครับ ผมมีธุระ” ผมบอกเสียงเรียบ

“พอเถียงไม่ได้ เลยต้องการจะหนีใช่ไหมล่ะครับ ”

“นี่คุณชลธร คุณอย่ามายุ่งวุ่นวายกับผมได้ไหม ตอนนี้น้องชายคุณหายไปทั้งคนไม่ใช่หรือไง ทำไมไม่ออกตามหาไอ้เล็กล่ะ” ผมถามอย่างอ่อนใจ เขาไม่เคยเป็นห่วงน้องชายตัวเองบ้างเลยเหรอ

“น้องชายพี่ พี่ก็ต้องห่วงเป็นธรรมดาอยู่แล้วครับ แต่น้องเมฆน่ะเป็นอะไรกับเจ้าเล็กมันเหรอครับ ถึงได้เป็นห่วงเป็นใยกันขนาดนี้” เขาถาม
เสียงเย็น ก่อนที่มือหนาจะคว้าข้อมือผมไปกำไว้แน่น

“จะเป็นอะไรกันแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบ”

“หึ” เขาแค่นเสียงในลำคอก่อนจะลากผมเข้ามาในห้อง พลางล็อกประตูแน่น

“คุณจะทำอะไร”

“ของแบบนี้ยังต้องให้บอกอีกเหรอครับ คนเป็นผัวเมียกันน่ะ เขาก็ทำกันแบบนี้ทั้งนั้นแหล่ะ”

“นี่คุณ !!!” ผมเหวลั่น

“อะไรกันครับ วันก่อนยังอ่อยพี่อยู่เลย ไหงวันนี้ขัดขืนล่ะครับ หรือจะอัพราคา มันไม่สำเร็จหรอกนะครับ อย่างน้องเมฆน่ะแค่เมียเช่ายังเป็นไม่ได้เลย เพราะคนพวกนั้นเขาทำแล้วยังได้เงิน แต่เมฆมันก็แค่ของฟรี จริงไหมครับ ที่รัก” เขาบอกเสียงเย็น พลางกำข้อมือผมแน่น จนเป็นรอยแดง ผมหยุดดิ้นรน เพราะรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ ในแววตาคมคู่นั้นสะท้อนเพียงแค่ความเกลียด หากว่าผมคือคนเลว ผมก็เลวให้สมใจเขา แต่อย่าหวังว่าเขาจะได้เห็นน้ำตาของผม

“ จะทำอะไรก็รีบทำซะทีสิครับ คุณชลธร พูดมากมันเสียเวลานะ” ผมพูดพลางไล้มือไปบนใบหน้าคมก่อน แม้จะรังเกียจการกระทำของตัวเองแค่ไหน ผมก็จะทำ ก็ผมเป็นเลวนิครับ แถมยังเป็นคนที่ร่านเที่ยวอ้าขาให้ใครเขาไปทั่วอีก หึ

“หึ” เขาแค่นเสียง ก่อนที่ริมฝีปากนั่นจะประกบลงมา รสจูบที่มีแค่ความเกลียดทำให้ผมหลับตาแน่น ไม่อยากเห็นไม่อยากรู้ว่าตัวเองถูกเขาสัมผัสแบบไหน ไม่อยากรู้สึกอะไรอีกแล้วทั้งนั้น

เมื่อพายุอารมณ์สงบลง ผมมองร่างกายตัวเองผ่านกระจกด้วยความเจ็บปวด ร่องรอยมากมายที่อยู่บนร่างกายเหมือนจะฟ้องให้ผมรู้ว่า รอยแผลในอดีตมันไม่เคยจางหายไปเลย ความผิดที่ผมเคยทำมันกำลังทำให้ต้องตกนรกทั้งเป็น

Rrrrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ผมตื่นจากภวังค์ ก่อนจะเดินออกไปรับโทรศัพท์ที่วางอยู่บนหัวเตียง ที่ใครบางคนยังนอนอยู่

“ครับน้องสา” ผมเอ่ยทักคนในสาย

“พี่เมฆ ไม่สบายหรือเปล่าคะ ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น” เธอถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

“เปล่าครับพี่สบายดี สงสัยเมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยมันเลยหนักๆหัวน่ะครับ” ผมเลือกที่จะโกหก แม้ว่าเมื่อคืนผมจะไม่ได้ไปไหนก็ตาม

“พี่เมฆเนี่ย ทุกทีเลย ดูแลตัวเองหน่อยสิคะ อย่าดื่มเยอะสิ เดี๋ยวเกิดป่วยขึ้นมาจะทำยังไง” ยิ่งน้องสาแสดงออกว่ารักผมมากแค่ไหนผมยิ่งละอายใจ ละอายใจที่ผมดึงคนดีๆอย่างเธอเข้าในวังวนที่มีแต่ความเจ็บปวดนี่ ผมควรจะทำยังไงดี น้องสาถึงจะเจ็บน้อยที่สุด

“ครับ พี่จะพยายามนะ”

“ค่ะ สาไม่กวนดีกว่าพี่เมฆนอนพักนะคะ เดี๋ยวสาจะโทรไปใหม่ บายนะคะ รักพี่เมฆนะ”

“บายครับ รักสาเหมือนกัน” ผมบอกก่อนจะกดวางสายไป

“หึ คนอย่างน้องเมฆ พูดคำนั้นได้ด้วยเหรอครับ” เสียงเขาเอ่ยขึ้นหลังจากที่ผมวางหู

“พี่สงสาร แฟนน้องเมฆนะครับ ถ้ารู้ว่า ผัวตัวเอง แอบไปมีผัว เนี่ยมันคงเจ็บไม่น้อยเลยนะครับ ว่าไหม”

“กรุณาอย่าแตะต้องน้องสา เธอไม่รู้เรื่องด้วย”

“แล้วเมื่อไหร่จะเลิกสักทีล่ะครับ” เขาถามด้วยเสียงจริงจัง

“ผมขอเวลาหน่อยแล้วกัน ผมไม่อยากเห็นน้องสาร้องไห้”

“อย่าพยามทำดี ทั้งที่ตัวเองเลวดีกว่าครับ มันไม่ได้ทำให้เมฆ ดี ขึ้นมาได้หรอก ไปเลิกซะ นี่คือคำสั่ง!!!”

“ทำไมคุณถึงอยากให้ผมเลิกกับแฟนนักหนา หลงรักผมหรือไงครับ”

“เมื่อไหร่จะเลิกเข้าข้างตัวเองสักทีครับ พี่บอกไปเป็นร้อยเป็นพันรอบแล้ว ว่าพี่แค่ไม่ต้องการเห็นเมฆมีความสุข ไม่ว่าจะใครหรืออะไรที่ทำให้เมฆมีความสุข พี่จะเป็นคนทำลายมันด้วยมือของพี่เอง” เขาเหวลั่นก่อนจะบีบไหล่ผมแน่น

“พี่จะทำให้เมฆอยู่ก็ไม่ได้ ตายก็ได้ ให้สมกับสิ่งที่เมฆทำไว้ เตรียมตัวพินาศเพราะความเลวของตัวเองได้เลยนะครับ น้องเมฆ”เขาพูดทิ้งท้ายก่อนจะลุกออกไป

ผมนั่งเหม่อมองผ้าม่านสีขาวอย่างเลื่อนลอย หรือว่า ความผิดของผม มันไม่เคยได้รับการอภัยเลย ทั้งๆที่ผมพยายามแล้วพยายามที่จะทำทุกอย่างให้มันดีที่สุด แต่ผมคงไม่เคยได้รับการอภัยจากใครเลย ทั้งจาก พ่อ และจาก พี่ใหญ่

.........................TBC........................

สั้นได้ใจจริงๆ สังขารตอนนี้เข็นมันออกมาได้ก็บุญมากมาย
แล้วจริงๆค่ะ เหนื่อยจุงเบย
แต่ยังไงก็ขอบคุณ ทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ ^_^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 29-01-2013 22:24:13: อ๊ากกกกกกกก พ่อกะพี่ใหญ่ทำไม
อีพี่ใหญ่นั้แอบซึนน่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 29-01-2013 22:27:33: จะเข็นหรือไม่เข็นก็ต้องสู้เพื่อพวกเรานะค่ะ....ให้กำลังใจค่ะ....
อยากรู้ความจริงจังใกลยังค่ะ ส่วนคุณใหญ่สงใสเริ่มหลงรักน้องเมฆของเราแล้วสิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 29-01-2013 22:31:50: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ดราม่าอีกแล้ว โฮ๊กกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 29-01-2013 22:37:19: ปวดตับ :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 29-01-2013 22:54:21: เหอะ ตอนนี้ชักจะโกรธ พี่ใหญ่ แล้วสิ

จะโกรธอะไร เมฆ นักหนาเนี่ย

ถึงแม้จะยังไม่รู้ว่าเรื่องราวในอดีตมันเป็นมายังงัยก็เถอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 29-01-2013 23:04:15: โอ๊ยน้องเมฆ,,แอบรันทดนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: KaorPaor ที่ 29-01-2013 23:12:31: สงสารเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 30-01-2013 07:22:45: เมฆน่าสงสาร
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 30-01-2013 07:39:58: อยากรู้อ้ะเมฆไปทำอะไร
เพราะพี่ใหญ่มันแค้นมากเลยนะน่ะ
เรื่องราวคงร้ายแรงน่าดู
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 30-01-2013 08:03:05: เมฆทำอะไรไว้ที่มันเลวร้ายมากเลยหรอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 30-01-2013 11:20:41: :sad4: มาม่าชามเบ้อเริ่ม
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 30-01-2013 11:28:01: แล้วเมฆไปทำอะไรมาอ่ะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 30-01-2013 12:51:40: โกรธอะไรเมฆนักหนา ฮึ?พี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 30-01-2013 14:32:12: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 30-01-2013 17:58:15: กินมาม่าอิ่มจนอืดแล้ววววววววววว
ขอเปลี่ยนเป็นขนมหวานม้างงงงงงงงงงงงงงงงง :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 30-01-2013 18:44:19: เป็นกำลังใจให้นะคะ เมฆน่าสงสารจัง
ถึงจะยังไม่รู้ว่าทำอะไรไว้ แต่ที่พี่ใหญ่ทำแบบนี้ก็แย่พอกัน
ติดตามค่ะ มาซดมาม่าถ้วยนี้กันต่อไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 30-01-2013 19:43:56: โอ๋ๆๆน้องเมฆถ้ารู้ว่าตัวทำผิดก็ต้องขอโทษนะ
แก้ไขอะไรไม่ได้แต่ก็ทำทุกอย่างให้ดีขึ้นได้
น้องเมฆขอโทษพี่ใหญ่ยัง ถ้ายังก็ทำนะ
ไม่งั้นได้ช้ำอีกหลายตอนแน่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 30-01-2013 19:48:01: :m31: :m31: :m31:

:fire: :fire: :fire:

:m31: :m31: :m31:

:angry2: :angry2: :angry2:

มานนนนนนนนนนน ส้านนนนนนนนนนนนนนนนนน กว่าตอนที่แล้วววววววววววววววววววอ่ะะะะะะะะะะ

:serius2: :serius2: :serius2: คนแก่ทนมายด้ายยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 30-01-2013 22:00:36: ปมเยอะแยะจริ๊ง ตามอ่านติดๆ สงสัยจนนอนไม่หลับอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 30-01-2013 22:44:38: :m15:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 31-01-2013 05:32:40: รอๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 31-01-2013 06:25:45: อยากรู้เมฆไปทำเรื่องอะไรไว้นะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 31-01-2013 09:56:51: ตามมาอ่านคะ

คืออยากบอกว่าที่เรารรู้สึกมึนๆอึนๆไม่ใช่เพราะสงสารเมะหรือเคะนะที่มึนอึนเพราะอยากรู้ว่าเมื่อไหร่จะเฉลยเรื่องซักที°^°

ก็รู้ว่ามันคือจุดเด่นของเรื่อง แต่ก็อยากรู้มันรู้สึกอึดอัดแล้วแบบไรอะจะให้แบบมีปมออกมาแล้วคนอ่าน งง ก็งงแล้วอะบอกหนาอยซิค้าา//หัวเราะ

ตามอ่านนะคะสนุกดีคะอยากให้แบบพระเอกโครตร้ายยเลยแล้วสุดท้ายจะเสียใจถึงแม้นายเอกจะเคยทำไมดีไว้ก่อน(มั้ง..ตามที่เราเข้าใจ)แล้วพระเอกจะเสียใจ

งงๆที่เราเขียนป่ะอะคือมันอัดอั้นใจ//หัวเราะ><
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 31-01-2013 22:22:49: อ้างจาก: ammamooty ที่ 31-01-2013 09:56:51
ตามมาอ่านคะ

คืออยากบอกว่าที่เรารรู้สึกมึนๆอึนๆไม่ใช่เพราะสงสารเมะหรือเคะนะที่มึนอึนเพราะอยากรู้ว่าเมื่อไหร่จะเฉลยเรื่องซักที°^°

ก็รู้ว่ามันคือจุดเด่นของเรื่อง แต่ก็อยากรู้มันรู้สึกอึดอัดแล้วแบบไรอะจะให้แบบมีปมออกมาแล้วคนอ่าน งง ก็งงแล้วอะบอกหนาอยซิค้าา//หัวเราะ

ตามอ่านนะคะสนุกดีคะอยากให้แบบพระเอกโครตร้ายยเลยแล้วสุดท้ายจะเสียใจถึงแม้นายเอกจะเคยทำไมดีไว้ก่อน(มั้ง..ตามที่เราเข้าใจ)แล้วพระเอกจะเสียใจ

งงๆที่เราเขียนป่ะอะคือมันอัดอั้นใจ//หัวเราะ><

ถ้าถามพิตว่า เมื่อไหร่จะหายอึน พิตแอบใบ้แล้วกันะคะ ว่า อีกสัก 7-8 ตอน (อ้าวใบ้ตรงไหนว่ะ นี่มันบอกตรงๆนิ)
นับเอากันเองนะจ๊ะ ว่าจะอีนอีกกี่ตอน ฮ่าๆๆ
แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ ที่เข้ามาอ่านกัน พิตรักทุกคน จุงเบย แล้ว ตอนหน้า คงเป็นอาทิตย์ หรือไม่ก็วันจันทร์นะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 31-01-2013 22:49:36: อิพี่ใหญ่ใจร้ายยยยยยยยยยยย :sad4:
อยากรู้แล้วว่าเมฆทำอะไรไว้

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 01-02-2013 11:24:20: สิ่งที่เมฆทำไว้คงเลวร้ายมากสินะ ถึงทำให้คุณใหญ่แค้นได้มากขนาดนี้
แม้แต่เมฆเองก็เหมือนจะจมอยู่กับความผิดของตัวเองมากด้วย
แต่อยากจะบอกคุณใหญ่ว่าอย่ากดดันเมฆให้มากกว่านี้เลย
เพราะหมาที่มันจนตรอก หากมันคิดจะสู้ขึ้นมามันก็กัดไม่ไว้หน้าใครเหมือนกัน

เม้นนิดนึงเรื่องคำผิด เห็นมาตั้งแต่เล่ห์ร้าย กลายรักแล้ว
เหว---มันหมายถึงพื้นที่ที่อยู่ลึกลงไป(หุบเหว)
แต่ถ้าต้องการพูดถึงอาการพูดขึ้นเสียง (ที่ออกเสียงว่า แว๋) ต้องเขียนว่า แหว ใช้สระแอ ไม่ใช่สระ เอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 5 29/1/13 P5
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 01-02-2013 19:22:50: อ้างจาก: kasarus ที่ 01-02-2013 11:24:20
สิ่งที่เมฆทำไว้คงเลวร้ายมากสินะ ถึงทำให้คุณใหญ่แค้นได้มากขนาดนี้
แม้แต่เมฆเองก็เหมือนจะจมอยู่กับความผิดของตัวเองมากด้วย
แต่อยากจะบอกคุณใหญ่ว่าอย่ากดดันเมฆให้มากกว่านี้เลย
เพราะหมาที่มันจนตรอก หากมันคิดจะสู้ขึ้นมามันก็กัดไม่ไว้หน้าใครเหมือนกัน

เม้นนิดนึงเรื่องคำผิด เห็นมาตั้งแต่เล่ห์ร้าย กลายรักแล้ว
เหว---มันหมายถึงพื้นที่ที่อยู่ลึกลงไป(หุบเหว)
แต่ถ้าต้องการพูดถึงอาการพูดขึ้นเสียง (ที่ออกเสียงว่า แว๋) ต้องเขียนว่า แหว ใช้สระแอ ไม่ใช่สระ เอ

ขอบพระคุณ มากค่ะ แล้วจะกลับ ไปปรับปรุงนะคะ บวกเป็ด ก๊าบๆๆๆๆให้เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 01-02-2013 21:22:22: ตอนนี้มี (ไอ้)คุณวัตโผล่มาด้วยนะ เอิ๊กๆๆ

……………………………6…………………….

“พี่เมฆ ขมวดคิ้วอีกแล้วนะ” น้องสาบอกก่อนจะวางถาดเปล่าไว้ด้านข้าง

“เหรอครับ พี่ไม่เห็นรู้ตัวเลย” ผมตอบทีเล่นทีจริง วันนี้ผมหนีความวุ่นวายมานั่งที่ร้านน้องสา หลายวันมานี่ผมมีเรื่องที่คิดไม่ตกหลายเรื่องจนไม่รู้จะหาทางออกยังไง ทั้งเรื่องไอ้เล็กที่หายตัวไปไหนก็ไม่รู้ ทั้งเรื่องใครคนนั้น ที่ยังคงมาก่อกวนผมอยู่ทุกวัน

“ พี่เมฆดูเครียดๆ มาหลายวันแล้วนะคะ สาไม่ชอบเลยที่พี่เป็นแบบนี้ มันเหมือนไม่ใช่พี่ที่สารู้จักเลย” น้องสาบอกเสียงเครียด

“ไม่เอาน่า อย่าทำหน้างอสิ พี่ขอโทษนะที่พักนี้ ทำให้สาไม่สบายใจน่ะ”

“สาเป็นห่วงพี่มากกว่าค่ะ พี่เหมือนมีอะไรในใจตลอดเวลา พี่บอกสาได้ไหม เผื่อสาจะช่วยได้”

“พี่ขอบคุณสามากนะ แต่มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก เดี๋ยวพี่จัดการเอง แฟนคนสวยของพี่ไม่ต้องเครียดนะครับ” ผมบอกพลางกุมมือบางไว้แน่น

“งั้นยิ้มหน่อยสิคะ”

ผมยิ้มให้น้องสาก่อนจะกุมมือเธอไว้แน่น ยิ่งเธอดีกับผมมากเท่าไหร่ ผมยิ่งรู้สึกผิดกับเธอมากขึ้นเท่านั้น หรือมันถึงเวลาที่ผมควรจะปล่อยเธอไปเจอกับคนที่ดีกว่าสักที

กรุ๊งกริ๊งๆๆ เสียงกระดิ่งหน้าร้าน เป็นสัญญาณว่ามีลูกค้าเข้าทำให้น้องสาต้องผละไปต้อนรับลูกค้า

“อ้าวพี่ใหญ่ สวัสดีค่ะ” ชื่อที่น้องสาเอ่ยทักทำให้ผมต้องนั่งตัวเกร็ง เขารู้จักที่นี่ได้ยังไง

“พี่เมฆๆ พี่ใหญ่มาค่ะ” น้องสาบอกก่อนจะเข้ามาลากผมออกไปที่หน้าร้าน ร่างสูงหน้านิ่งยืนอยู่กับผู้ชายท่าทางน่ารักคนนึง

“สวัสดีครับน้องสา น้องเมฆ” เขาเอ่ยทัก

“เอ๋ แล้วพี่ใหญ่ไม่คิดจะแนะนำ คนข้างๆให้สารู้จักบ้างเหรอคะ ” น้องสากระเซ้า พลางเหล่ตามองอีกคน

“อ้อ นี่น้องพีครับ เป็น คนพิเศษ” เขาบอกยิ้มๆ ก่อนจะคว้ามือของคนข้างๆมาจับแน่น

“หือ คนพิเศษเลยเหรอคะ ตอบแบบนี้น่าสนใจนะเนี่ย”

“น้องสา พี่ว่าหาโต๊ะให้ลูกค้านั่งก่อนดีไหมครับ” ผมกระซิบกับน้องสาเบาๆ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไม่อยากยืนตรงนี้ มันเป็นเพราะผมไม่อยากเห็นหน้าคนบางคนหรือเพราะอะไรกันแน่

“ตายจริง พี่ใหญ่กับน้องพีนั่งก่อนนะคะ จะสั่งอะไรบอกมาเลยนะ เดี๋ยวสาเลี้ยง”

“อย่าเลยครับ พี่เกรงใจ ของซื้อของขาย แล้วที่สำคัญวันนี้พี่ก็พาคนพิเศษมาเลี้ยงด้วย” เขาตอบ

“อย่างนี้นี่เอง แล้ววันนี้จะทานอะไรกันคะ”

“ช็อคโกแลต 2 ครับ”

“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ” น้องสาตอบ ก่อนจะเดินเข้าไปเตรียมของ ในร้าน

“บังเอิญจังนะครับน้องเมฆที่เจอกันที่นี่” เขาบอกเสียงเรียบ

“คงงั้นล่ะครับ ผมขอตัวนะครับ มีธุระ” ผมตอบแบบขอไปที ก่อนจะเดินออกไปที่หลังร้าน ที่เป็นสวน เอาไว้สำหรับลูกค้าที่ต้องการบรรยากาศธรรมชาติๆหน่อย แต่ว่าช่วงนี้ปิดปรับปรุงอยู่เลยไม่ให้ลูกค้าเข้าไปนั่ง

“อย่าเดินหนีพี่แบบนั้นสิครับ” เขาบอกก่อนจะคว้าข้อมือผมไว้แน่น

“ใครหนีครับ”

“ถ้าไม่ได้หนี งั้น หึงเหรอครับที่วันนี้พี่พาคนพิเศษมาด้วย” เขาถามเสียงนิ่ง

“คนอย่างผมจำเป็นด้วยเหรอครับที่ต้องหึงคุณ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนิครับ”

“ปากดี เมื่อคืนยังครางเรียกชื่อพี่อยู่เลย แต่พออีกวันกลับมานั่งกับแฟนได้ น้องเมฆนี่ หน้าด้านจริงๆเลยนะครับ” แม้เสียงจะยังคงนิ่งแต่แรงบีบกลับเพิ่มขึ้นจนผมต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

“กรุณาปล่อยผมด้วยครับ เอาเวลาไปดูแลคนพิเศษของคุณดีกว่า คุณบอกเองไม่ใช่เหรอครับว่า เรื่องของผมกับคุณมันก็แค่เรื่องบนเตียง เพราะฉะนั้น เวลาที่อยู่นอกเตียง อย่า มา ยุ่ง กับ ผม” ผมบอกเสียงแข็งพลางแกะมือออก ก่อนจะเดินออกจากร้านไป

ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกทันทีที่ออกจากร้านมา ผมคงต้องเริ่มตามหาไอ้เล็กอย่างจริงจังสักทีเพราะครั้งนี้มันขาดการติดต่อไปเกือบสองอาทิตย์แล้ว มันไม่เคยหายไปนานขนาดนี้มาก่อน ผมยอมรับว่าตอนนี้ผมกลัวใจมัน กลัวว่ามันจะคิดทำอะไรโง่ๆ เพราะถึงมันจะทำตัวเข้มแข็งแค่ไหนแต่ผมก็รู้ว่า ไอ้เล็กมันเปราะบางยิ่งกว่าแก้วซะอีก

“ฮัลโหล น้องกิ๊บซี่ เหรอครับ” ผมเอ่ยทักปลายสาย

“พี่เมฆเองนะครับ ”

“แหม พี่เมฆคิดถึงเลยโทรมาไงครับ ว่าแต่พี่เมฆมีอะไรให้น้องกิ๊บซี่ช่วยหน่อยได้ไหมครับ”

“ช่วยหาเบอร์ ไอ้ เอ้ย คุณวรวัตให้พี่เมฆหน่อยได้ไหมครับ” ผมรู้ว่าไอ้วัตมันก็เจ้าชู้พอๆกับผมแล้วมันก็ดันhot ซะจนมีหญิงเข้ามาตลอด เพราะฉะนั้น เด็กๆกิ๊กเก่าผมต้องหาเบอร์มันมาได้แน่

“อืม ขอบคุณมากนะครับ เดี๋ยวว่างๆ พี่ไปหานะ”

ผมกดวางสายหลังจากที่ได้เบอร์ไอ้วัตมาเรียบร้อยแล้ว ครั้งนี้ผมคงต้องยอมให้มันก้าวนึงเพราะผมไม่รู้จะเริ่มต้นจากที่ไหนจริงๆ ในช่วงสามเดือนที่ผ่านมาคนที่ใกล้ชิดกับไอ้เล็กที่สุดคือไอ้วัต อย่างน้อยมันก็น่าจะรู้อะไรบ้างล่ะน่า

ผมโทรหาเบาะแสแรกทันที ถึงมันจะดูฝืนๆ แต่ผมก็ไม่มีทางเลือกนิครับ

“สวัสดีครับ” เสียงปลายสายเอ่ยทัก

“ไอ้วัต นี่กูเมฆนะ” ผมกลั้นใจบอก

“หือ อ้าวเพื่อนเมฆ แหม นึกยังไงถึงโทรมาเนี่ย สงสัยปีนี้โลกจะแตกจริงๆซะล่ะมั้ง”

“หยุดกวนตีน กูสักทีเถอะไอ้วัต กูมีธุระจะคุยกับมึงนะเว้ย” ผมกำหมัดแน่น พลางกดอารมณ์ตัวเองไปด้วย แหมพอคิดถึงสีหน้ากวนๆของมันทีไรอารมณ์มันขึ้นทุกที

“ธุระอะไรวะ” มันถามกลับ

“กูอยากคุยกับมึงเรื่องไอ้เล็ก แต่คุยในโทรศัพท์ไม่สะดวก มึงลงมาคุยกับกูที่ร้านกาแฟใกล้บริษัทมึงได้ไหม”

“ทำไมกูต้องไป” ไอ้นี่มันยังกวนไม่เลิกเว้ย

“ถือว่ากูขอล่ะ ” ผมบอกอย่างจำยอม

“ได้ รออีกสิบนาทีเดี๋ยวกูลงไป” มันบอกพร้อมกับวางสายไปดื้อๆ ผมได้แต่กำหมัดแน่น เหอะ ถ้าผมมีทางเลือกอื่นที่ดีกว่ารับรองว่าผมไม่มีทางโทรหามันเด็ดขาด

สิบนาทีต่อมาผู้ชายร่างสูงในชุดสูทสุดเนี้ยบก็เดินเข้ามาในร้าน ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามผม

“มึงโทรเรียกกูมามีอะไร” มันเปิดประเด็น

“กูมีธุระเรื่องไอ้เล็กจะคุยกับมึง”

“ธุระอะไร กูก็ปล่อยมันกลับไปหามึงแล้วไง จะเอายังไงอีก” มันถามเสียงแข็ง ก่อนจะจ้องผมเขม็งนี่ถ้าสายตามันฆ่าคนได้ป่านนี้ผมคงคง
ไปนอนกองบนพื้นแล้วล่ะครับ ผมได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะพูดออกไป

“กูไม่อ้อมค้อมนะ ไอ้เล็กหายไปเกือบสองอาทิตย์แล้ว และตอนนี้ก็ไม่รู้ด้วยว่ามันอยู่ที่ไหน”

“ไอ้เล็กหาย หายไปไหน แล้วหายไปได้ยัง มึงดูแลกันยังไงว่ะ!!!!” มันตะคอกก่อนจะกระชากคอเสื้อผม

“ถ้ากูรู้ กูคงไม่ถ่อมาถามมึงหรอก เป็นกูมากกว่าที่ควรถามมึง มึงเอาไอ้เล็กไปหรือเปล่า” ผมจ้องมันเขม็ง ไอ้วัตได้แต่ทำเสียงฮึดฮัดก่อนจะปล่อยคอเสื้อผม

“กูไม่ได้ กักขังหรือเอาตัวมันไปหรอก เพราะตอนนี้ กูกับมันไม่รู้จักกัน ต่อให้มันจะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่เกี่ยวกับกู” มันบอกเสียงเรียบ
เหอะ แต่เมื่อกี้ใครมันด่าผมไปหยกๆว่าไม่ดูแลว่ะ ถึงจะแปลกใจกับท่าทางของไอ้วัตแต่ก็เอาไว้ก่อนเรื่องไอ้เล็กสำคัญกว่า

“กูควรจะเชื่อมึงดีไหม ไอ้วัต”

“กูดูไม่น่าเชื่อเลยหรือไง”

“เหอะ” ผมแค่นเสียง ก่อนจะ ถอนหายใจอย่างแรง ถ้าไอ้วัตไม่รู้แล้วผมจะเริ่มสืบจากใครดี ล่ะครับ

ไอ้เชี่ยเล็ก ไปอยู่ไหนของมึงเนี่ย อย่าให้เจอนะมึง ถ้าเจอจะด่าให้ลืมบ้านเลขที่เลย ข้อหาทำให้เพื่อนเป็นห่วง

..............................TBC...........................

ทีแรกกะจะ ลงวันอาทิตย์ แต่พอมาดู อ้าว นี่ลงมาสามวันแล้วนิหว่า
ฮ่าๆๆ เลยรีบเข็นมันออกมาให้ ทุกคนได้อ่านกัน
ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจนะคะ ^_^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 01-02-2013 21:36:49: อยากรู้เรื่องใหญ่มากกว่าเรื่องเล็กอ่่ะ :impress: :impress: :impress:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 01-02-2013 22:12:19: ต่างคนต่างมีแฟนแล้วสิ
แล้วจะทำยังกันต่อล่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-02-2013 22:14:39: อยากรู้เรื่องในอดีตเร็วๆจัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 01-02-2013 22:22:38: ทำร้ายกันเข้าไปนะพี่ใหญ่

ทำให้เมฆตายทั้งเป็นไปเลยสิ

แล้วคนที่จะตายต่อไปก็ตัวพี่เองนั้นแหละ o18

ปล. ไอ้คุณวัตโผล่มาก็ซึนเลยนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 01-02-2013 22:24:30: รอตอนต่อไปค่ะ +1

:L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 01-02-2013 22:27:35: เมฆสู้ๆ พี่ใหญ่อยากทำให้เมฆหึงอ่ะดิ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 01-02-2013 22:35:10: อยากรู้ความจริง ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 01-02-2013 23:51:44: พี่ใหญ่จะอะไรนักหนากับเมฆเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 02-02-2013 00:16:17: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 02-02-2013 04:19:52: เด่วพี่ใหญ่ต้องมาหึงวัตรแน่เลย อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 02-02-2013 06:43:37: แอ่กอยากรูต่อ...ที่ใหญ่พาแฟนมานี่แฟนจริงๆหรออค้าาม่ายยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 02-02-2013 09:16:08: นี่จงใจพามาให้เมฆหึงหรอคะพี่ใหญ่ นั่นแน่
อยากให้เค้าสนใจอ่ะดิ๊ ชอบไปพูดกับเมฆแบบนั้น แล้วจะเสียใจ
ปล.สาน่าสงสาร
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 02-02-2013 11:00:20: ตอนนี้คุณใหญ่รู้สึกยังไงกับเมฆเหรอ ยังแค้นอยู่หรือเปลี่ยนเป็นรักแล้ว อ่านใจไม่ออกเลยแฮะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 02-02-2013 13:33:00: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 02-02-2013 13:45:47: แก้แค้นกันไปมา สุดท้ายใครชนะ ไม่มี มีแต่แพ้กันทั้งคู่ ประชดกันทำไม ถามใจตัวเองดูให้ดี ชอบคือชอบ ไม่ชอบก็จบ 555+++
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 02-02-2013 15:43:56: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

คนแก่ขอเอาใจช่วยน่ะ

จะมีวันที่หลานเมฆจะทำอย่างนี้กับหลานใหญ่ไหมน่ะ :beat: :beat: :beat:

:z6: :z6: :z6:

คนแก่อยากเห็นอ่ะ :call: :call: :call:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 02-02-2013 17:38:05: ในอดีตเมฆทำอะไรอ่า พี่ใหญ่ถึงให้อภัยกันไม่ได้ อยากรู้มากเลย เกี่ยวกับคนชื่อวิภาอ๊ะป่าว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 02-02-2013 17:57:50: สู้ๆ นะ เมฆ

ขอให้เรื่องนี้มีทางออกน้า

:กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 02-02-2013 18:17:12: อ๊ากกกกกกกก :serius2:
บรรยากาศระหว่างไอ้พี่ใหญ่กับเมฆมันอึดอัดจริงๆ
อยากรู้ว่าเมฆทำอะไรไว้ :z3:
ปล.พี่พิตเอาเรื่องนี้ลงเด็กดีด้วยใช่มั้ยคะ?
ปล.2 แอบเห็นเพราะฟิคเด็กดาว :o8:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 02-02-2013 18:22:22: รอว่าเมื่อไหร่จะคลายปม :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: pnr17 ที่ 02-02-2013 18:31:01: อยากรู้จังว่าเพราะอะไร พี่ใหญ่ใจร้ายมวากก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 02-02-2013 21:26:52: พี่ใหญ่โหดมากอ่ะ แต่แค้นถึงขนาดลืมน้องชายตัวเองนี่มันก็ยังไงๆอยู่นาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 03-02-2013 04:34:21: อยากจะรู้จริงว่าเมฆมันไปทำอะไรไว้ใหญ่มันถึงได้โกรธ
ซะขนาดนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 03-02-2013 21:18:42: รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: moodyfairy ที่ 04-02-2013 00:23:11: อึนนนน ,, ขออีโน 5 แผงใหญ่ๆ :m28: :m28: :m28:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: pp_60115_111 ที่ 04-02-2013 03:03:18: ขอถามหน่อยคะเรื่อง เล่ห์ร้าย กลายรัก รวมเล่มหรือยังอะคะ

พอดีเมื่อกี้พึ่งอ่านจบอยากได้มากๆรบกวนตอบด้วยนะคะจะเป็น PM หรือที่กระทู้ก็ได้

ขอบคุณมากคะ :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 6 01/02/13 P6
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 04-02-2013 11:06:54: โอ้ยยย ได้เวลาตามเรื่องใหม่อีกแล้วสินะ ขาดได้ไงภาคต่อเนี่ย

มาตามช้าเค้าจะให้เราตามมั้ยนะ แฮ่ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 04-02-2013 22:11:53: ปล ท้องอืด จุงเบยยยยยยยยยยยยย ฮ่าๆๆ

…………………..7…………………

“แล้วกูจะหาไอ้เล็กได้จากไหนว่ะเนี่ย ขนาดมึงยังไม่รู้เลย” ผมบ่น

“ทำไมมึงถึงคิดว่ากูจะรู้ล่ะว่ะ”

“ก็สามเดือนมานี่ ไอ้เล็กมันอยู่กับมึงมาตลอดไม่ใช่หรือไง มันไม่เคยเผลอพูดอะไรมาบ้างเลยเหรอห่ะ”

“ไม่รู้สิ กูไม่เคยสนใจ” มันบอกเสียงนิ่ง

“เหอะ มึงนี่มันกวนโคตรๆเลยว่ะ กูไม่เข้าใจจริงๆว่าไอ้เล็กทนอยู่กับมึงได้ยังไงตั้งสามเดือน”

“ก็มันเป็นหนี้กูไง มึงก็รู้ไม่ใช่เหรอ” อีกคนยังบอกเสียงนิ่ง

“เออๆ สรุปคือไม่รู้ใช่ไหม ถ้างั้นกูไปล่ะ เสียเวลาจริงๆ” ผมบอกก่อนจะลุกออกจากโต๊ะ

“เดี๋ยวเมฆ” ไอ้วัตเรียกผมไว้

“มีอะไร”

“กูไม่รู้หรอกว่าไอ้เล็กมันอยู่ไหน แต่ที่กูรู้คือ ไอ้เล็กมันรัก พีพี มาก กูว่ามันคงไม่อยากอยู่ห่างจากพีพี หรอก” ไอ้วัตบอก

“มึงต้องการให้กู เริ่มจากลูกมึงว่างั้น”

“เปล่า กูก็แค่บอกไว้ ว่ามันรักพีพีมากก็เท่านั้น”

“หึ ขอบใจแล้วกันที่บอก กูไปล่ะ อ้อ จ่ายให้ด้วยนะครับ คุณวรวัต ฮ่าๆๆ” ผมชิ่งทันทีที่บอก หึหึ ขอเอาคืนบ้างแล้วกันนะไอ้คุณวัต

“พีพี เหรอ อืม เอาไงต่อดีว่ะ” ผมบ่นกับตัวเองเบาๆ เพราะตอนนี้ถึงจะเห็นด้วยกับที่ไอ้วัตบอกแต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าจะเริ่มจากจุดไหน คนอย่างไอ้เล็กเนี่ย มันจะหนีไปอยู่ในที่แบบไหนกันนะ เฮ้อ กลุ้มเว้ย ผมสะบัดหัวใส่ความเครียดก่อนจะขับรถมุ่งตรงสู่คอนโดทันที เอาว่ะ ถึงวันนี้จะดูเหมือนไม่ได้อะไร แต่อย่างน้อยก็มีความหวังมานิดนึงแล้วล่ะ

ผมขับรถไปเรื่อยๆก่อนจะสะดุดตากับวัดแห่งนึง ใช่สิ “ใครคนนั้น” อยู่ที่นี่สินะ ผมจอดรถที่ร้านดอกไม้ริมถนนเพื่อซื้อดอกลิลลี่สีขาวมาช่อนึง ก่อนจะวนรถกลับไปที่วัดอีกครั้ง

“ขอโทษนะครับคุณ คุณใช่น้องเมฆ เพื่อนเล็กหรือเปล่าครับ” เสียงหนึ่งเอ่ยทัก ก่อนที่ผู้ชายคนนนึงจะเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับผู้ชาย
หน้าหวานอีกคน

“เอ่อ ใช่ครับ แล้วคุณ เอ่อ” ผมตอบรับก่อนจะมองคนตรงหน้าอย่างพิจารณา มันคุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนแต่คิดไม่ออก

“พี่โอ๋ไง จำพี่ได้ไหม ” เขาบอก

“อ้อ จำได้แล้วครับ สวัสดีครับพี่ คิดอยู่เหมือนกันว่า ทำไมหน้าคุ้นๆ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”

“แหม พูดเป็นคนแก่ไปได้ แค่ 5 ปีเอง อ้อ ลืม นี่น้องตองนะแฟนพี่เอง” พี่โอ๋บอก ก่อนจะแนะนำผู้ชายอีกคนให้ผมรู้จัก ผมมองคนทั้งคู่อย่าง งงๆ ยอมรับว่าอึ้งอยู่เหมือนกันที่พี่โอ๋มีแฟนเป็นผู้ชาย แต่ก็อย่างว่าของแบบนี้มันคงกำหนดอะไรไม่ได้ แล้วแฟนแกก็น่ารักขนาดนี้เป็นผม ผมก็ชอบนะ

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ผมเอ่ยทักน้องตองก่อนที่คนขี้อายจะยิ้มรับพลางยกมือไหว้ผม

“ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่เมฆ”

“แล้วนี่เมฆมาทำอะไรที่วัดเหรอ หรือว่าจะบวช”

“เปล่าครับพี่ พอดีผมมาธุระนิดหน่อยน่ะครับ แล้วพี่ล่ะครับมาทำอะไรหรือว่ามาจับโจรในวัด”

“เปล่าเว้ย พี่มาเยี่ยมน้องชายน่ะ”

“น้องชายพี่บวชที่นี่เหรอครับ”

“เปล่าหรอก น้องพี่เสียแล้วน่ะ วันนี้ก็เลยมาทำบุญ” พี่โอ๋บอกเสียงเศร้า

“ขอโทษนะพี่ ผมไม่รู้จริงๆ”

“เฮ้ย ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่คงต้องไปแล้วนะ ต้องเข้าเวรน่ะ เอาไว้ว่างๆ พี่เลี้ยงข้าวนะ” พี่โอ๋บอก

“เอ่อ เดี๋ยวครับพี่โอ๋!!!” ผมเรียกคนที่กำลังจะเดินออกไป

“มีอะไรเหรอ”

“ช่วงนี้พี่ติดต่อไอ้เล็กมันได้หรือเปล่าครับ ผมติดต่อมันไม่ได้เกือบสองอาทิตย์แล้วนะครับ” ผมถาม ถ้าจำไม่ผิดไอ้เล็กมันสนิทกับพี่โอ๋มาก มากกว่าพี่ชายมันอีก บางทีมันอาจจะขอให้พี่โอ๋ช่วยก็ได้

“หือ ช่วงนี้เหรอ พี่ยุ่งๆน่ะ ไม่มีเวลาติดต่อใครเลย มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า”

“เปล่าหรอกครับผมแค่เป็นห่วงถ้ามันติดต่อมา รบกวนพี่โอ๋บอกมันโทรหาผมด้วยนะครับ”

“ได้ๆ เดี๋ยวพี่บอกให้ พี่ต้องไปแล้วนะ พอดีรีบมากเลย ไปนะ” พี่โอ๋บอกก่อนจะลากแฟน เดินไปอย่างรวดเร็ว ผมว่าพี่โอ๋ดูแปลกๆนะครับดูลุกลี้ลนผิดปกติ มันต้องมีอะไรแน่ๆ เอาเถอะ เอาไว้ค่อยตามสืบทีหลังตอนนี้ทำ “ธุระ” ให้เสร็จดีกว่า ผมมองรูปที่ติดอยู่หน้าโกศก่อนจะ
วางดอกลิลลี่ลงตรงหน้า

“ผมเอาดอกไม้มาให้ครับ ผมจำได้ว่าพี่ชอบมันมาก ผม คือ ผม ผมอยากจะขอ….”

“ไม่จำเป็นหรอกครับ” เสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนที่พี่ใหญ่จะเดินเข้ามาหาผม ในมือเขาก็ถือช่อดอกลิลลี่มาด้วยเหมือนกัน

“คุณชลธร”

“น้องเมฆมาทำไมครับ” เขาถามเสียงนิ่ง

“ผมจะมาทำไมมันก็เรื่องผม ไม่เกี่ยวกับคุณ” ผมบอก

“อ้อ งั้นเหรอครับ” เขาพยักหน้าเข้าใจก่อนจะวางช่อลิลลี่ ลงข้างๆของผม

“อันนี้ของน้องเมฆสินะครับ” เขาถามพลางหยิบช่อดอกไม้ของผมขึ้นมา

“ใช่”

“สวยดีนะครับ” เขาบอกด้วยรอยยิ้มกว้าง ก่อนจะโยนช่อดอกไม้ของผมลงกับพื้นอย่างแรง จนมันกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง

“นี่คุณ!!!” ผมตะคอกพลางชี้หน้าอย่างเอาเรื่อง

“สำรวมสักนิดสิครับนี่มันในวัดนะ” ผมได้แต่ฮึดฮัดอยู่คนเดียวก่อนจะก้มลงเก็บดอกไม้ที่ถูกโยนทิ้ง

พรึบ!!! เท้าหนึ่งเหยียบลงบนช่อดอกไม้ก่อนที่ผมจะหยิบมัน

“คุณ” ผมตะโกนอย่างเอาเรื่องแต่คนทำเรื่องกลับทำหน้าไม่รับรู้อะไร

“แหมขอโทษทีนะครับ ไม่ทันเห็น ” เขาบอกพลางยกยิ้มให้ ผมกำหมัดเพื่อสะกดอารมณ์ ถึงยังไงที่นี่ก็ยังอยู่ในเขตวัด ผมยังไม่อยากทำบาปไปมากกว่านี้ ผมลุกขึ้นก่อนจะเดินกลับไปที่รถแต่ถูกมือหนากระชากหัวไหล่กลับมาอย่างแรง

“พี่ขอสั่งห้ามน้องเมฆ มาที่นี่อีกนะครับ เพราะคนอย่างน้องเมฆไม่เหมาะกับดอกไม้สีขาวหรอก จำไว้ด้วยนะครับ” เขาบอกพลางบีบไหล่ผมแน่น ก่อนจะผลักผมจนล้มลง แล้วก็ก้าวออกไปโดยที่ไม่หันกลับมามองผมสักนิด
ผมมองดอกไม้ที่ถูกเหยียบจนเละด้วยหัวใจที่ทรมาน ผมพยายามแล้วพยายามอย่างถึงที่สุดที่จะชดเชยความผิด ผมแค่อยากขอโทษขอโทษในสิ่งที่ผมทำ หรือแค่ขอโทษ ผมก็ไม่มีสิทธิ์พูดงั้นเหรอ

ผมเปิดประตูห้องด้วยหัวใจที่หดหู่ มันเหนื่อยนะครับกับการที่ต้องแบกความรู้สึกผิดไว้บนบ่าตลอดเวลาแบบนี้ มันเหนื่อยจนแทบอยากจะตายๆไปให้พ้นๆเลยล่ะ

“เฮ้ย!!! คุณ คุณเข้ามาในห้องผมยังไง” ผมถามเสียงแข็ง เมื่อพบว่าใครบางคนนั่งอยู่บนโซฟาราวกับเป็นเจ้าของห้อง

“แหม น้องเมฆคงไม่รู้สินะครับ ว่าคอนโดนี้ เพื่อนพี่เป็นเจ้าของอยู่ กะอีแค่กุญแจไม่กี่ดอกทำไมพี่จะหาไม่ได้” เขาบอกอย่างเป็นต่อ

“กรุณาออกไปจากห้องผมด้วยครับ” ผมบอกอย่างสุภาพ

“แหม อย่าทำท่าทางห่างเหินพี่ขนาดนั้นสิครับ ที่รัก” เขาลุกขึ้นก่อนจะใช้มือหนาไล้ไปบนหน้าผม พลางยิ้มเจ้าเล่ห์

“วันนี้น้องเมฆ ละเมิดข้อห้ามพี่อีกข้อจำได้ไหมครับ” เขาบอกเสียงเย็นก่อนที่มือหนาจะกำที่รอบคอผมหลวมๆ

“ผมแค่อยากเอาดอกไม้ไปให้”

“หึ พี่บอกแล้วไงว่าคนอย่างเมฆ ไม่เหมาะกับสีขาวหรอกนะครับ เพราะสีขาวมันคือสีแห่งความบริสุทธิ์และดีงาม แต่คนอย่างน้องเมฆมัน
คือสีดำ สีแห่งความชั่วร้าย” เขาบอกเสียงเย็นก่อนที่มือที่อยู่บนคอผมจะค่อยๆกำแน่นขึ้นเรื่อยๆ

“อื้อ อ่อก อะ ปะ ปล่อย ” ผมทุบมือหนาอย่างแรงก่อนที่มันจะคลายออกช้าๆ ผมรีบโกยอากาศเข้าปอดอย่างทุลักทุเล แต่เขาก็ยังไม่ยอมลดมือจากลำคอของผมเพียงแค่คลายให้หลวมเท่านั้น

“หือ เข้าใจหรือยังครับว่า ลมหายใจของคนเราน่ะมันสำคัญขนาดไหน มนุษย์ทุกคนกลัวสิ่งที่เรียกว่าความตายกันทั้งนั้น แม้แต่น้องเมฆเอง แต่น่าแปลกนะครับ ที่คนกลัวตายอย่างน้องเมฆกลับพรากลมหายใจของคนอื่นไปอย่างเลือดเย็น!!!” เขาบอกเสียงนิ่ง แม้จะยังยิ้มมุมปากแต่มันกลับเป็นรอยยิ้มแสยะ ที่สะท้อนแค่ความโกรธและความแค้น

“ผมไม่ได้ตั้งใจ ให้มันเป็นแบบนั้น”

“หึ อย่ามาโกหกดีกว่าครับ น้องเมฆวางแผนมาอย่างดีไม่ใช่เหรอพี่ไม่ได้โง่ขนาดที่จะดูไม่ออกหรอกนะครับ”

“ผมไม่ได้โกหก ผมยอมรับว่าเรื่องทั้งหมดผมเป็นคนก่อ แต่ผมไม่ได้ต้องการให้ใครตาย ผมเสียใจ” ผมบอกก่อนจะจ้องเข้าไปในแววตา
อย่างแน่วแน่ ผมอาจจะเลวแต่คงไม่เลวพอที่จะพรากลมหายใจของใครอย่างที่เขากล่าวหา

........................TBC........................
พิตว่า ตัวเองต้องเก็บกดแน่ๆเลย
ทำไม ตัวละคร หนูช่างอึมครึม เยี่ยงเน้ ฮ่าๆๆ
มันดราม่ากว่าเรื่องที่แล้วอีก

ปล ของหวานอยู่ด้านล่างเลื่อนๆไปๆๆ เดี๋ยวก็เจอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 04-02-2013 22:20:10: อยากรู้แล้วนะเนี่ย ว่าคนที่เมฆเอาดอกไม้ไปไหว้หลุมศพ เป็นใคร แล้วเกี่ยวข้องกับพี่ใหญ่ยังไง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 04-02-2013 22:20:44: กินแต่มาม่าอ่า
ร่างกายขาดสารอาหารหมดแล้ว
เมื่อไหร่คุณพิตจะเอาอะไรหวานๆมาเสิร์ฟมั่งล่ะค้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 04-02-2013 22:41:30: น้องเมฆทำใครตายอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 04-02-2013 23:03:45: อยากรู้ๆๆ :serius2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-02-2013 23:13:36: งื้อ อยากรู้แล้วอ่ะเฉลยซะทีสิ~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 04-02-2013 23:24:26: เอาน่า อย่างน้อยเฮียใหญ่ก็มีข้ออ้างในการทำร้ายร่างกายและจิตใจของเมฆ สรุปคือ มีเหตุผลไง (แต่แอบเหมือนเรื่องราวของตาเล็กหรือเปล่า หืมมม ทำให้คนสำคัญของอีกฝ่ายตายไปจนมาแก้แค้นกันอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 04-02-2013 23:28:14: ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่คุณชายใหญ่แกรักรึเปล่า?

แล้วเมฆก็ไปหลอกอะไรประมาณนี้ (เดามั่ว ฮ่าๆๆ)

รอตอนต่อไปค่าาา

:L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 04-02-2013 23:42:14: เริ่มงง แหละงานนี้ มีผู้หญิงคนนั้นอยู่ในบ้านโน้น
มีอีกคนที่ตายเหลือแต่เถ้ากระดูก น้องทำอะไร
ขนาดที่บ้านตัวเองยังมีปัญหา แล้วปัญหากับพี่ใหญ่อีก
ก็คล้ายๆ กับเล็กนะ 2 ปัญหา คือที่บ้านและผู้หญิงที่เกี่ยวข้องกับพระเอก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 04-02-2013 23:49:57: :เฮ้อ:

บรรยากาศมันอึนๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 คืนนี้อาจมี "ของหวาน" อย่าเพิ่งนอน
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 05-02-2013 00:12:14: อึมครึมๆ แต่ก็ชอบนะ :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 05-02-2013 00:21:19: ตอนพิเศษ คั่นเวลา เอาของหวานมาให้บ้าง

## ตอนนี้ เขาดีกันแล้ว ##

เขาว่ากันว่า หากเรากอดกันนาน 20 วินาที ร่างกายจะหลั่งสาร oxitocin ทำให้เราผูกพันกันมากขึ้น…..แล้วการที่เรากอดกันอยู่ทุกวันนี้มันทำให้เรา…ผูกพันกันมากขึ้นหรือเปล่า
เมฆเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือก่อนจะจ้องคนตัวสูงที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขม็ง

“เมฆมองพี่ทำไม” เสียงทุ้มเอ่ยถาม

“ปะ เปล่า ครับ” เขาลนลานตอบก่อนจะยกหนังสือขึ้นปิดหน้า

“เมฆมันเป็นอะไรครับ” ต้นเอ่ยถามคนหน้านิ่งที่นั่งอยู่ในร้าน

“ไม่รู้จู่ๆ ก็มีอาการแปลกๆ” ร่างสูงหน้านิ่งตอบ ก่อนจะเหล่ตามอง “แฟน” ตัวเองที่มีอาการแปลกๆตั้งแต่ อ่านไอ้หนังสือเล่นนี้แล้ว

“ นี่เมื่อคืน พี่ทำอะไรลูกพี่ผมหรือเปล่า ตอบความจริงมาซะ” เจ้าเด็กแสบเอ่ยถามพลางมองคนสองคนที่นั่งอยู่ด้วยแววตาเจ้าเล่ห์

“ไอ้เด็กแก่แดด จะไปไหนก็ไปเลยไป จานน่ะล้างหรือยัง” เจ้าของร้านบอกพลางลากเจ้าเด็กแสบที่ยืนหน้ามุ่ยให้เข้าไปหลังร้าน ทิ้งให้คู่
รัก??? จอมมึน นั่งอึนกันต่อไป คนนึงนั่งเอาหนังสือปิดหน้า ส่วนอีกคนก็หน้านิ่งจ้องอีกคนเขม็ง

“ผมว่า พี่เขาสองคน ดูไม่เห็นเหมือนแฟนกันเลยอ่ะ” เจ้าเด็กเกรียนที่แอบดูอยู่ห่างๆเอ่ยขึ้น กับอีกสามชีวิตที่ยืนอยู่ด้วยกัน

“เหอะ คนอย่าง คุณชายชลธร เขาเคยยิ้มหรือเปล้าก็ยังไม่รู้เล๊ย” วัตเอ่ยขึ้นก่อนที่จะโดนมือเรียวของคนรักฟาดเข้าที่ต้นแขนอย่างแรง

“ไอ้คุณวัต ไอ้คนที่คุณว่าเมื่อกี้มันพี่ชายผมนะครับ” คนเป็นน้องขู่ฟ่อ ถึงเขากับพี่ใหญ่จะไม่ได้คุยกันบ่อยแต่ก็ใช่ว่าจะเกลียดกัน ถึงยังไง
เขาก็ไม่ยอมให้ใครว่าพี่ชายเขาหรอกนะ

“ง่ะ กูก็พูดไปตามเนื้อผ้า มึงดูดิ ตั้งแต่กูรู้จักจนป่านนี้พี่มึงยังไม่เคยยิ้มให้กูเห็นเลยครั้ง” อีกคนบอกเสียงแผ่ว พลางลูบแขนป้อยๆ ก็แรงตีเมื่อกี้ มันน้อยซะเมื่อไหร่

“บางที พี่ว่า เรื่องมันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้นะ บางที ระหว่างเมฆกับคุณใหญ่อาจจะมีอะไรที่พวกเราคาดไม่ถึงก็ได้” คนที่อายุมากที่สุดวิเคราะห์

“ที่ลุงพูดก็มีเหตุผล บางทีพี่ชายพี่เล็ก เขาอาจจะมีมุมหวาน บ้างก็ได้นะ” เจ้าเด็กเกรียนสนับสนุน

ทั้งสี่คนได้แต่แอบมองคนสองคนที่ยังนั่งจ้องกันอยู่ ด้วยความสงสัย แม้ใจจริงจะอยากเข้าไปถามตรงๆ แต่ก็กลัวจะทำให้ คุณชายหน้านิ่งเขาอาละวาดเปล่าๆ เห็นนิ่งๆแบบนั้น ร้ายใช่เล่น

“ กลับกันได้แล้ว” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินนำอีกคนออกไป มฆรีบวางหนังสือก่อนจะตะโกนบอกคนที่อยู่ในครัวเสียงดัง พลางวิ่งตาม
หลังอีกคนไปด้วย

“ทุกคน ผมกลับแล้วนะคร้าบ!!”

ตุ๊บ!!!

เมฆทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างเหนื่อยล้า ไอ้การทำงานร้านกาแฟนี่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆนะเนี่ย เหนื่อยสายตัวแทบขาด

“เมฆ ไปอาบน้ำได้แล้วไป” เสียงทุ้มเอ่ยแกมสั่ง

“ครับ” คนตอบตอบเนือยๆ

“เป็นอะไร” ใหญ่เอ่ยถาม

“พี่ใหญ่ กอดหน่อย” เมฆบอกก่อนจะโผเข้าหาร่างของคนรัก

“อะไรเนี่ย ไปอาบน้ำเลยไป พี่ไม่เล่นนะ” มือหน้าดันหน้าผากไว้แน่นก่อนจะไล่ให้อีกคนไปอาบน้ำ

“อาบก็ได้!!” เสียงบอกงอนๆ ก่อนคนตัวเล็กกว่าจะเดินเข้าห้องน้ำไป

“เหอะ” ใหญ่แค่นเสียงก่อนจะเหลือบไปเห็นหนังสือเจ้าปัญหาเล่มนั้น มือหนาคว้าหน้าที่คนรักเปิดค้างไว้มาอ่านทันที

เขาว่ากันว่า หากเรากอดกันนาน 20 วินาที ร่างกายจะหลั่งสาร oxitocin ทำให้เราผูกพันกันมากขึ้น…
ข้อความในหนังสือทำเอาใบหน้านิ่งยกยิ้มกว้าง

“หึ เด็กน้อยเอ้ย” บ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะวางหนังสือลงที่เดิม

ได้เวลาแกล้วเด็กอีกแล้วสินะ

เมฆเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยอารมณ์ที่ไม่ปกติ ก็ใครมันจะไปปกติลงเล่า เพราะไอ้หนังสือบ้านั่นแท้ๆ ทำเอาเขาคิดมากจนได้ ไหนจะท่าทางอีกคนที่ดูจะรำคาญเขาเหลือเกินเวลาที่เขาอยากเข้าใกล้ ก็เขาแค่อยากกอด อยากให้เราสองคน ผูกพันกันมากขึ้น น้ำตาเม็ดโตไหลออกจากตาคมอย่างห้ามไม่อยู่ พักนี้เขารู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอลงมาก กับอีแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆแค่นี้ก็ร้องไห้แล้ว นี่ความแมนของเขามันหายไปไหนหมดเนี่ย

หมับ!!!

แรงกอดรัดของคนข้างหลังทำเอา เมฆสะดุ้งก่อนที่เสียงทุ้มที่คุ้นเคยจะกระซิบข้างหู

“เป็นอะไร”

“เปล่าครับ ไม่มีอะไร”

“เฮ้อ คุณเมฆาครับ เมื่อไหร่จะเลิกสักทีไอ้นิสัยปากไม่ตรงกับใจเนี่ย งอนก็บอกว่างอนสิ จะมาแกล้งบอกว่าไม่เป็นอะไรทำไม หืม” คนสูงกว่าบอก อันที่จริงก็ตั้งใจจะแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ซะหน่อย แต่พอเห็นไห่ลของใครบางคนสั่นแล้วมันก็ห้ามตัวเองไม่อยู่สักที ที่ผ่านมาเขาทำคนในอ้อมกอดร้องไห้มามากเกินพอแล้ว เขาไม่อยากเห็นน้ำตาของเมฆอีก เพราะมันทำให้เขาเจ็บเหมือนกัน

“ก็ไม่ได้งอนไง ก็แค่…”

“น้อยใจ” อีกคนเติมให้

“ทำไมครับ แค่พี่ไม่ยอมให้กอดแค่นี้ถึงกับร้องไห้เลยหรือไง ไหนบอกว่าตัวเองแมนไง ผู้ชายที่ไหนเขาร้องไห้เป็นเด็กแบบนี้กันเล่า” ใหญเอ่ยเสียงทุ้มก่อนจะค่อยเช็ดน้ำตาให้อีกคนอย่างเบามือ

“ก็ ฮึก ฮึกๆๆ” คนในอ้อมกอดปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ใจจริงเขาก็ไม่อยากร้องไห้หรอกนะ แต่พอมันเป็นเรื่องของคนๆนี้ทีไร มันห้ามน้ำตาไม่ได้จริงๆ

“ก็ ผมก็แอยากให้เราผูกพันกันมากขึ้น” เอ่ยบอกอีกคนเสียงแผ่ว

“หึ แล้วที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้ เขายังไม่เรียกว่าผูกพันอีกเหรอครับ เมฆฟังพี่นะ การที่พี่ไม่ได้กอดเมฆมันไม่ได้แปรว่าเราจะผูกพันกันน้อย
ลง เราสองคนผ่านอะไรด้วยกันมาตั้งมากมาย มันทำให้เราสองคนผูกพันกันจนตัดไม่ขาดเลยล่ะ อย่าคิดว่าพี่ไม่รัก ไม่ผูกพันกับเมฆ เพราะชีวิตพี่นอกจากครอบครัวแล้ว ไม่เคยมีใครที่ทำให้พี่รักได้เท่าเมฆ จำไว้นะ ว่าพี่รักเมฆมาก มากจนพี่ไม่รู้จะอธิบายมันยังไง” เสียงทุ้มเอ่ยพลางกระชับวงแขนแน่น ก่อนจะลูบผมคนที่ยังสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดอย่างแผ่วเบา

“เมฆก็รักพี่ใหญ่นะครับ รักมากๆเหมือนกัน” อีกคนบอกพลางซุกหน้าลงกับอกกว้าง อย่างเขินอาย ใครบอกกันว่าพี่ใหญ่เป็นคนเย็นชา นายเมฆาคนนี้ขอเถียงขาดใจ ถึงพี่ใหญ่จะเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่จริงๆแล้ว พี่ใหญ่เป็นที่ใส่ใจคนอื่นเสมอ ถึงแม้จะไม่ค่อยยิ้ม แต่ก็ไม่เคยคิดไม่ดีกับใคร (ไม่นับตอนเกลียดนะ อันนั้นเผลอไป)

“ไปนอนได้แล้ว เจ้าเด็กขี้แย” เสียงทุ้มเอ่ยบอกก่อนจะคลายอ้อมกอด แม้จะรู้สึกเสียดายนิดๆ กับสัมผัสอุ่นๆ นั่นก็ตาม

“ครับ” คนอายุน้อยกว่ายิ้มร่าก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่

“นอนได้แล้วนะ ฝันดีนะครับ คนดีของพี่ ”

“ฝันดีครับ”

สองร่างนอนกอดกันท่ามกลางความมืดมิด แต่ในใจกลับอบอุ่นอย่างประหลาด ความอบอุ่นที่เกิดจากอ้อมกอดของคนที่รัก ความอบอุ่นที่เกิดจากความปรารถนาดีที่มีให้กัน ความอบอุ่นที่หล่อเลี้ยงหัวใจให้เต้นอย่างเป็นสุข

ไม่ว่าการกอดกันจะทำให้เราผูกพันกันได้จริงๆหรือไม่ มันไม่สำคัญเท่ากับ “คุณได้กอดคนที่รักคุณ ด้วยหัวใจที่รักเขาหรือเปล่า”
.

............................................END.....................................

จบแล้วของหวานป่วง ของคนเชียนป่วงๆ
บอกตรงๆว่าเพิ่งเขียนเสร็จ เพราะสงสารคนอ่าน มันอึนมานานแล้ว
เอาไปอ่านแก้เครียดนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 05-02-2013 00:48:49: :o8: :-[ :L1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 05-02-2013 01:29:55: โอ้ยยยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดน่ารักฟุดฟุดอ่าาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 05-02-2013 01:40:51: พี่ใหญ่อย่าร้ายเกินไปนะ :m15:

สงสารน้องเมฆ :monkeysad:

:call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 05-02-2013 01:50:38: ทำไมตอนพิเศษถึงต่างจากตอนปกติลิบลับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita (ภาคต่อเล่ห์ร้าย กลายรัก) ตอน 7 04/02/13 P7
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-02-2013 05:26:50: เห้อ ToT
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 05-02-2013 06:20:53: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 05-02-2013 06:25:23: เย้ๆ ได้ของหวานแล้ว
พอดีกันแล้วน่ารักมากเลย
เพราะงั้นดีกันเร็วๆน้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 05-02-2013 06:35:26: ตอนพิเศษทำให้ยิ้มได้
แต่ตอนหลักนี่สิมันทั้งหน่วง อึน มึนฯลฯ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 05-02-2013 06:53:18: อ่านตอนที่ 7 ก็ยังมืดหม่น ดีนะที่มีของหวานมาแก้ฝาดเฝื่อน :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 05-02-2013 08:15:13: มีความรู้สึกว่ากว่าน้องเมฆจะทำให้พี่ใหญ่รักได้เนี่ย
อาจจะทำให้เมฆแทบแย่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-02-2013 08:52:57: อยากให้ถึงตอนหวานๆแบบนี้เร็วๆจัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: yaoigirl ที่ 05-02-2013 09:36:20: กว่าจะถึงตอนหวานกัน
คงน้ำตาตก กันอีกหลายตอน แน่ๆเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 05-02-2013 10:27:56: นึกว่าจะได้กินมาม่าชามโตแล้วเชียว

ดีนะเนี่ย ที่ยังได้กินของหวานรองท้องบ้าง 55555

อดีตที่ผ่านกำลังเปิดเผยให้ได้รู้แล้ว อยากอ่านต่อจัง

:กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 05-02-2013 10:48:26: ขอกรี๊ดดดดดดดดดดหน่อย
ช่างเข้ากันได้ดีจริงๆๆๆตอนที่7กับของหวานเนี๊ยะ :z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-02-2013 12:15:01: เหมือนหนังคนละม้วน จากหน้ามือเป็นหลัง....
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 05-02-2013 14:26:34: ฮื้ออยากรู้ค่อแล้วอะใครฆ่าใครยังไง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 05-02-2013 17:15:00: ตอนพิเศษน่ารักมากกกกก
แต่พอย้อนมาดูตอนปกติ อืมม..
ยังคงอึมครึม แต่ไม่เป็นไร ชอบกินมาม่า555
หลงรักเมฆจริงๆแล้วนะเนี่ย คู่นี้เป็นอะไรที่สุดๆ
สู้ๆนะคะ :impress2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 05-02-2013 19:06:37: :o8: อ่านตอนรักกันแล้วก็พาลให้ยิ้มได้ แต่ก็ยังสงสัยถึงปมที่ทำให้เกลียดกันอยู่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: dog ที่ 05-02-2013 20:27:10: เฮ้อ อยากจะตีคนเขียนให้ก้นลาย
เล่นเอาตอนหวานๆมายั่วกันแบบนี้ อิชั้นก็แย่ซิคะ
อยากอ่านตอนดีกันจะแย่แล้วอ่า
แต่ทุกวันนี้ น้องเมฆไปทำอะไรใครไว้จนคุณใหญ่ต้องมาโหดใส่ขนาดนี้ก็ยังไม่รู้ซักที
เมื่อไหร่จะเฉลยซักทีค๊า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 05-02-2013 21:02:06: อีกนานไหมอะ กว่าจะรักกัน ตอนนี้ยังตีกันตายอยู่เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 05-02-2013 21:31:00: ตอนเค้าหวานกันก็น่ารักน๊าาา

:กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: oop ที่ 06-02-2013 10:05:28: อยากฟังเสียงฝั่งคุณชลธร มั่งจังเลย ว่ารู้สึกไง

เฮ้อออออออออออ ว่าไปอิคุณชลธรนี่เหมือนผีเลย เมฆไปไหนก็เจอ
ดีนะไม่ขี่คอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 06-02-2013 10:38:46: แอบหวานเบาๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 7 04/02/13 P7 + ของหวานมาเสริฟ์แล้วค่า
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 06-02-2013 15:33:07: :impress3: :impress3: :impress3:

อ่านตอนล่าสุด คนแก่โคตรสงสารหลานเมฆเสียจริง ๆ

:o8: :o8: :o8: แต่พอมาอ่านตอนพิเศษ

เล่นเอาคนแก่ปรับอารมณ์แทบไม่ทันอ่ะ

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 07-02-2013 21:45:23: คำเตือน ทำใจก่อนอ่าน :z2:

…………………………….8…………………………..

“เก็บความเสียใจของน้องเมฆไปเถอะครับ พี่ไม่ต้องการ เพราะสิ่งที่พี่ต้องการคือ การเห็นน้องเมฆตายทั้งเป็น” เขาบอกเสียงเข้ม

“ถ้างั้นก็คงต้องเตรียมตัวผิดหวังแล้วล่ะครับ คุณชลธร เพราะสิ่งที่คุณทำอยู่นอกจากจะไม่ทำให้ผมตายทั้งเป็นอย่างที่คุณหวังแล้ว มันยังช่วยให้ผมสมหวังด้วยไม่ใช่เหรอครับ” ผมบอกอย่างเป็นต่อ เขาเงียบแต่แววตาคมกลับจ้องผมอย่างเอาเรื่อง ผมยกยิ้มก่อนจะพูดต่อ

“คุณบอกเองว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะผมอยากได้คุณ และตอนนี้มันก็เป็นจริงซะแล้วสิ ผมได้คุณมาอย่างง่ายดายแถมสลัดยังไงก็ไม่หลุด แหม แบบนี้มันกำไรชัดๆ จริงไหมล่ะครับ”

“อย่ามาทำอวดดีกับพี่นะครับน้องเมฆ ที่พี่นอนกับเมฆมันเกิดจากความแค้นเท่านั้น ไม่ได้เกิดจากความรู้สึกรัก ถึงเมฆจะได้ก็คงได้แค่ตัวเท่านั้นแต่หัวใจของพี่ยังเป็นของฟ้า เหมือนเดิม”

“อ้อ แล้วก็อีกอย่าง ไม่ใช่ว่าพี่รู้สึกดีหรอกนะ จริงๆแล้วมันก็สะอดิสะเอียนอยู่เหมือนกันแต่ว่ายังไงพี่มันก็ผู้ชาย ก็ต้องปลดปล่อยตามธรรมชาติบ้างซึ่งน้องเมฆก็เป็นที่ระบายที่พอแก้ขัดได้บ้างน่ะครับ” เขาบอกด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงที่ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆของเขากำลังกรีดแทงลงไปในหัวใจของผม แม้จะทำใจแล้วว่าคงต้องโดนแบบนี้แต่คำพูดของเขาก็ทำร้ายผมได้ทุกครั้งและมันเหมือนจะมากขึ้นเรื่อยๆ

“อืมตอนนี้พี่ก็ชักจะอยากแล้วสิครับ น้องเมฆช่วยมาทำหน้าที่หน่อยสิ” เขาแสยะยิ้มก่อนจะลากผมเข้าไปในห้องนอน
ร่างสูงเหวี่ยงผมลงบนที่นอนอย่างแรงก่อนจะคร่อมผมเอาไว้ทั้งตัว ผมได้แต่จ้องดวงตาคมนั่นเขม็ง

“แหม อย่าทำตาโตแบบนั้นสิครับ น้องเมฆก็ยอมรับแล้วไม่ใช่เหรอว่าอยากได้พี่เป็นผัวมานานแล้วน่ะ” เขาบอกเสียงเย็นพลางบีบกรามผมแน่น

“จะทำอะไรก็รีบทำ เสร็จแล้วจะได้ไปๆซะ” ผมบอก

“ใจร้อนจังนะครับ กลัวพี่จะเปลี่ยนใจหรือไง” เสียงแหบพร่าที่เต็มไปด้วยอารมณ์เอ่ยบอกก่อนที่มือหนาจะลากไล้เข้าไปในเสื้อของผม ผมหลับตาแน่นเพราะไม่อยากเห็นว่าตัวเองกำลังจะโดนทำอะไร

“ลืมตาหน่อยสิครับ หลับตาแน่นแบบนี้มันได้อารมณ์ตรงไหนกัน” เสียงแหบพร่าเอ่ยกระซิบที่ข้างหูก่อนที่จะขบเบาๆที่ติ่งหูผมด้วย

“ทำไมต้องลืม จะทำอะไรก็ทำไปสิครับ”

“อย่าขัดใจพี่ได้ไหม น้องเมฆก็รู้ว่าถ้าขัดใจพี่ผลมันจะเป็นยังไง” เขาบอกเสียงเข้มทำให้ผมต้องลืมตาอย่างเสียไม่ได้

“ดีมากครับ ที่รัก ลืมตาขึ้นมาซะแล้วมองให้ชัดๆว่า เรากำลังทำอะไรกันอยู่ ”
เขาบอกก่อนที่จะกดจูบไปตามซอกคอผม พลางดูดเม้นจนเป็นรอยแดง ผมรู้ว่าเขาไม่ได้ทำเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของแต่ทำเพื่อประจานผมมากกว่า แววตาคมคู่นั้นมองผมเป็นเพียงแค่เครื่องระบายอารมณ์เท่านั้น ไม่มีความอ่อนโยน ไม่มีความรัก หรือแม้แต่ความเห็นใจ

“ฮึก โอ้ย!!!” ผมร้องลั่นเมื่อรู้สึกถึงแรงกัดที่ไหล่ มันแรงพอจะทำให้ผมรู้สึกว่าคงได้เลือดแน่ๆ

“คิดอะไรอยู่ครับน้องเมฆ ตอนนี้พี่ไม่อนุญาตให้น้องเมฆคิดถึงเรื่องอื่นนอกจากพี่นะครับ” เขาบอกพลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองก่อนจะถอดเสื้อของผมบ้าง

“หึ ดูท่าทางจะมีอารมณ์ร่วมแล้วสินะครับ”

สัมผัสร้อนจากมือหนาลากไล้ไปลนตัวผมที่ทำได้เพียงนอนนิ่งให้และพยายามอย่างที่สุดเพื่อกลั้นเสียงน่าอายพวกนั้นให้กลับลงไปในคอ

“ไม่เอาน่า อย่ากลั้นสิครับ กลั้นแบบนี้มันจะไปสนุกอะไร” ผมจิกเล็บกับที่นอนแน่นพลางกัดปากตัวเองไปด้วยเมื่อมือร้อนปัดผ่านตุ่มไตสองข้างบนหน้าอก

“อื้ออออออออ”

เขาแสยะยิ้มก่อนจะประกบปากลงบนปากผมอย่างรวดเร็วพร้อมกับมือหนาที่บีบกรามแน่นเพื่อบังคับให้ผมเปิดปาก ลิ้นร้อนพยายามที่จะแทรกเข้ามาในโพรงปากผมอย่างถือดี แม้ว่าผมจะพยายามปิดปากแน่นแต่เพราะความเจ็บจากแรงบีบที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆทำให้ผมต้องเปิดปากยอมให้เข้ามาจนได้ ลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจในโพรงปากผมอย่างเอาแต่ใจรสจูบที่ไม่มีแม้แต่ความโอนโยนสักนิดทำให้ปากผมเจ็บไปหมด

“อื้อ” เสียงครางอู้อี้ของผมดังขึ้นเมื่อมือหนาเอื้อลงไปปลดตะขอกางเกงของผมพลางดึงมันออกอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ร่างกายผมกำลังเปลือยเปล่า ก่อนที่เขาจะจัดการลอกคราบตัวเองบ้าง

“ฮึก โอ้ย เจ็บ ยะ อย่าเพิ่งได้ไหม” ผมร้องลั่นเมื่อเขาพยายามยัดเยียด ร่างกายเข้ามาในตัวผมโยปราศจากการเล้าโลมหรือแม้แต่การเบิกทาง

“ทนๆหน่อยน่า โดนมาตั้งหลายครั้งแล้วยังไม่ชินอีกเหรอ” เขาว่าพลางพยายามที่จะเข้ามาในตัวผมให้ได้

“โอ้ย!! เจ็บ เจ็บ เอาออกไป” ผมบอกทั้งน้ำตา แม้หลายครั้งที่ผ่านมามันจะไม่ได้อ่อนโยนแต่ก็ไม่ได้รุนแรงเท่าครั้งนี้ คงเป็นเพราะเรื่องเมื่อกลางวันที่วัดนั่นสินะ ที่ทำให้เขาโกรธผมมากมายขนาดนี้

“คงยากหน่อยนะครับน้องเมฆเพราะตอนนี้พี่ก็หยุดไม่ได้แล้ว”

“โอ้ย!!!!!” ผมร้องลั่นเมื่อเขากดแก่นกายเข้าไปจนมิดด้าม มันทั้งเจ็บและจุกจนน้ำตาร่วง ก่อนที่เขาจะนิ่งค้างไว้อย่างนั้นสักพัก

“อย่าเกร็งสิครับ อย่างนี้พี่ก็แย่นะสิ ผ่อนคลายหน่อย” เขาบอกพลางขยับสะโพกเบาๆ

“อะ อื้อ โอ้ย!!” ผมครางอย่างห้ามไม่ได้เมื่อเขากระแทกแก่นกายเข้ามาอย่างแรง

“ก็บอกว่าอย่าเกร็งไงครับ เพราะสำหรับพี่ไม่สนนะว่าเมฆจะเป็นยังไง ผลประโยชน์ของเมฆเองไม่ทำก็ตามใจนะครับ”

“จะทำอะไรก็รีบๆทำ จะได้ไปๆสักที” ผมแค่นเสียงลอดไรฟัน

“หึ บอกเองนะครับ พี่คงไม่ต้องยั้งแล้วสินะ”

เขายกยิ้ม ก่อนจะกระแทกกายเข้ามาอย่ารุนแรงเสียงเนื้อกระทบกันที่ฟังดูหยาบโลนทำให้ผมต้องกัดฟันแน่นมันไม่ใช่ความสุขสมจากการรับความรักแต่มันคือความเจ็บปวดจากการกระทำที่ป่าเถื่อนและแผงไปด้วยร่องรอยของความแค้น

“อะ อะ อ๊า” ผมครางลั่นเมื่อมาถึงปลายอารมณ์ก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา

“ไม่รอกันเลยนะครับ อื้อ อะ อ๊า” เขาบอกก่อนจะปลดปล่อยตามมาติดๆ

“เสร็จแล้วก็กลับไปซะสิ” ผมบอกเสียงเย็น

“ใจคอจะไล่กลับบ้านไปง่ายๆแบบนี้เหรอครับ ไม่คิดจะต่ออีกสักรอบสองรอบหน่อยเหรอ”

“อย่ามาเล่นลิ้น ในเมื่อคุณได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วก็ไปซะ ” ผมไล่ ก่อนจะพยุงร่างกายตัวเองให้ลุกขึ้น แม้จะเจ็บมากแค่ไหนแต่ผมก็ไม่อยากนอนร่วมเตียงกับคนๆนี้อีกต่อไป

“อย่าเพิ่งใจร้อนสิครับ จะรีบไปไหนกันล่ะ” เขาเอ่ยก่อนที่มือหนาจะจับมือผมไว้ก่อนจะกระตุกอย่างแรงจนผมเซไปปะทะกับอกกว้าง

“มีอะไรอีก”

“ก็ไม่มีอะไรหรอกครับก็แค่ เซอร์ไพส์ เล็กๆน้อย”

“คุณคิดจะทำอะไร”

“เดี๋ยวก็รู้เองล่ะครับ ที่รัก” เขาบอกพลางกดจูบที่ซอกคอผมเพื่อสร้างรอยเพิ่ม ทั้งที่จริงๆมันก็แทบไม่มีที่ว่างแล้ว

“นี่คุณ!!!!” ผมเเหวลั่นเมื่อรู้ว่าตัวเองถูกอุ้มออกมาที่ห้องรับแขก

“แหม บางทีพี่ก็อยากจะทำนอกเตียงดูบ้าง มันน่าตื่นเต้นดีออก” เขาบอกก่อนจะวางผมบนโซฟาแล้วคร่อมผมไว้ทั้งตัว

“นี่คุณชลธรคุณจะบ้าหรือไงห่ะ กลับไปได้แล้ว ผมไม่ได้มีเวลามาเล่นอะไรบ้าๆแบบนี้กับคุณนะ”

“พี่ไม่ได้เล่นครับพี่เอาจริง” เขาบอกก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะประกบลงมาทันที ลิ้นร้อนที่แทรกผ่านเข้ามาในโพรงปากกำลังกวาดต้อนผมให้จนมุม แต่สิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจคือครั้งนี้มันอ่อนโยนจนผมรู้สึกได้ มันอ่อนโยนจนผมเผลอโอบแผ่นหลังกว้างนั้นไปด้วย มือหนาลากไล้ไปตามหน้าทองของผมอย่างชำนาญก่อนจะเตะส่วนปลายที่กำลังชูชันพลางชักขึ้นชักลงไปด้วย

“อื้อ อ๊ะ ” ผมครางอย่างห้ามไม่รู้เมื่อริมฝีปากถูกปล่อยเป็นอิสระ แล้วไปครอบครองที่ตุ่มไตของผมแทน

“อ๊ะ อ๊า อื๊อออออ”

“เรียกชื่อพี่หน่อยสิครับน้องเมฆ” เสียงแหบพร่าเอ่ยบอก

“พะ พี่ใหญ่ อื๊อออออ อะ อ๊า”

ตุ๊บ!!!!

“พี่เมฆ!!!!” :sad3:

.......................TBC.............................

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ตอนนี้เเป็นไงบ้าง
เพิ่งเขียน NC ที่ออกแนว sm อย่างนี้เป็นครั้งแรก มันเป็นไงบ้างอ่ะตัวเอง
ไม่ถนัดจริงๆ nc เนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: doraemonjk ที่ 07-02-2013 22:02:15: อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 07-02-2013 22:11:55: แฟนเมฆแน่เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 07-02-2013 22:13:14: พี่ใหญ่ร้ายมากอะ ทำลายทำร้ายเมฆทุกทาง :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 07-02-2013 22:16:26: พี่ใหญ่ใจร้ายอ่ะ
เบาๆหน่อยเหอะสงสารเมฆ
แล้วที่ย้ายมาข้างนอกเพราะจะให้เมผบอกเลิกแฟนทางอ้อมสินะ
แผนสูงจริงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 07-02-2013 22:17:30: :a5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 07-02-2013 22:22:26: o22 โดนสาป
อิพี่ใหญ่จงใจใช่ป่ะนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 07-02-2013 22:26:03: อ้าว อ้าว ยังไงเนี้ยะ มาต่อด่วนนนนนนนนนนนนนน :z3: :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 07-02-2013 22:28:15: พี่ใหญ่นี่ก็ร้ายไม่เบาเลยนะ...............เดี๋ยวจะคอยดูเมฆจะเอาคืนบ้าง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: KaeM_PonG ที่ 07-02-2013 22:43:43: สุโค่ยยย มากค่ะ

:m25: :m25: :m25: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :-[ :-[ :-[

จบตอนค้างมากๆๆเลย มาต่อเร็วๆนะค่ะ

o13 o13 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 07-02-2013 22:56:11: :a5: กลายเป็นหิน! อร๊ายยยยคงไม่ใช่อย่างที่คิดใช่มั้ย อิพี่ใหญ่ร้ายมากกกก :m16:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 07-02-2013 23:11:43: พี่ใหญ๋ ชักจะร้ายขึ้นทุกวันนะ

ทำร้าย เมฆ มากๆ ระวังตัวให้ดีแล้วกัน

ตอนนี้เกลียด พี่ใหญ่ ว่ะ

:a14: :a14: :a14: :a14:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 07-02-2013 23:32:12: แฟนเมฆมาเห็นเหรอ !!
พี่ใหญ่เล่นแรงอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 07-02-2013 23:51:02: เห็นเต็มๆคงได้เลิกแล้วนะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 08-02-2013 00:57:11: แฟนรึเปล่า...?
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 08-02-2013 01:44:38: :z3: แฟเมฆมาเห็นแน่เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 08-02-2013 02:55:56: พี่ใหญ่ใจร้ายมั๊กมากอ่ะ กะให้เลิกกับแฟนเลยทีเดียว เหอะๆซาดิสมากค่ะ ดีใจจังที่มาต่ออย่างรวดเร็วฮิฮิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 08-02-2013 03:08:56: ชัดเจน ไม่ต้องบอกเลิกก้อเลิกละวะ แถมคงช็อกและเสียใจ

หวังว่าคงไม่เสียสตินะT^T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 08-02-2013 04:43:44: พี่ใหญ่แอบซึนน่ะ
ใครมาเจออ้ะ สารึเปล่าา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 08-02-2013 07:23:31: สงสารเมฆอ่า :sad4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 08-02-2013 09:32:40: แฟนเมฆมาเห็นแร้วววววว :m29:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 08-02-2013 10:05:22: สงสารเมฆ จะใจร้ายเกินไปแล้วนะครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 08-02-2013 15:59:02: ถ้าจะทำร้ายกันขนาดนี้ ฆ่าให้ตายไปเลยดีกว่าเหอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 08-02-2013 16:20:23: งือออ พี่ใหญ่ใจร้ายๆ ทำไมทำแบบนี้
โอย ยิ่งแค้นกันหนักกว่าเดิมเลยสิเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 08-02-2013 19:16:28: ใจร้ายอ่าา แบบนี้ยิ่งกว่าเอามีดมาแทงอีกค่าาาาา :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 08-02-2013 20:07:32: :o211: :o211: :o211: คนแก่โกรธอ่ะ

:fcuk: :fcuk: :fcuk: ขอ 3 ที โทษฐานทำร้ายจิตใจหลานเมฆ

:โป้ก1: :โป้ก1: :โป้ก1: อันนี้คนแก่ทำเอง หมั่นไส้อ่ะ

:angry2: :angry2: :angry2: คนแก่ขอบอกถ้าทำอย่างนี้อีก

หลานใหญ่ ระวังตัวไว้นะ จะหาว่าคนแก่ไม่เตือน :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:

รักหลานเมฆนะจ๊ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 08-02-2013 21:30:51: มาต่อไวไวน้าาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 08-02-2013 23:54:54: เง้อ ใครอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 09-02-2013 02:48:35: สงสารเมฆอ่ะ พี่ใหญ่ใจร้ายเกินไปแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 09-02-2013 16:36:22: :serius2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 8 07/02/13 P8
เริ่มหัวข้อโดย: ❝CHŌN❞ ที่ 10-02-2013 13:55:06: พี่ใหญ่ร้ายมากเลยอ่ะ

อยากรู้เมฆทำอะไรไว้กันแน่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 10-02-2013 18:55:47: ……………………..9………………….

“พี่เมฆ!!!” เสียงหวานดังขึ้นที่หน้าห้องทำให้ตัวผมหลุดชะงัก ก่อนที่จะค่อยๆหันไปมองข้างหลัง

“สา” ผมพูดคล้ายละเมอ เมื่อหันกลับไปเห็นน้องสายืนอยู่ที่หน้าประตู ด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง น้ำตามากมายไหลออกจาดวงตาคู่นั้นยิ่งทำให้ผมโกรธตัวเอง

“สา พี่”

“อะไรกันอ่ะ ที่รัก ใครมาขัดจังหวะเหรอครับ” คนที่ยังนัวเนียผมอยู่เอ่ยขึ้นก่อนจะลุกขึ้นแล้วสวมกอดผมไว้หลวมๆ

“อ้าว น้องสาเองเหรอครับเนี่ยพี่นึกว่าใคร” เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงปกติ ทั้งที่ตอนนี้ผมกับน้องสากำลังทำอะไรไม่ถูก นี่แปลว่าเรื่องทุกอย่างเขาวางแผนมาแล้วใช่ไหม

“พะ พวกพี่สองคน ” น้องสาพูดด้วยเสียงแผ่วเบา

“เอาง่ายๆนะครับ คือว่าพี่กับน้องเมฆเนี่ย ได้กัน ไม่ใช่สิ คบกันมานานแล้วล่ะครับ น่าจะสัก 5 ปีได้แล้วมั้งก่อนที่พี่จะไปเมืองนอกซะอีก พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า น้องเมฆเขาคิอะไรอยู่ถึงคบน้องสาอีกคน แต่พี่ก็เข้าใจนะ น้องเมฆคงจะเหงาน่ะ น้องสาก็อย่าไปว่าน้องเมฆเลยนะครับ พี่ผิดเองที่ปล่อยให้ “เมีย” อยู่เมืองไทยคนเดียว”

“พี่เมฆ พี่เมฆจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอคะ อธิบายอะไรมาก็ได้ สาพร้อมจะฟัง………. พี่เมฆ” น้องสาคาดคั้น พลางมองผมผ่านม่านน้ำตา

“สา พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ ขอโทษ” ผมบอกเธอด้วยน้ำตา ผมไม่มีคำอธิบาย เพราะผมรู้ รู้อยู่แก่ใจว่า ความจริงมันคืออะไร

“พี่เมฆ ทำไมทำกับสาแบบนี้ สารักพี่มากนะ ทำไมทำกับสาแบบนี้ ฮื่อๆๆ” เธอบอกก่อนจะทรุดลงร้องไห้อย่างหนัก

“พี่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ ขอโทษ” แม้จะต้องการไปปลอบใจน้องสามากแค่ไหนแต่ผมก็ไปไม่ได้เพราะ สัมผัสที่กำลังรัดแน่นอยู่เป็นการบังคับกลายๆว่าไม่ให้ผมไป

“สา อย่าร้องไห้ อย่าเสียน้ำตาเพราะคนเลวๆอย่างพี่อีกเลยนะครับ พี่เลวเกินกว่าที่จะได้รับความรักจากคนดีๆอย่างสา ไปจากคนเลวๆอย่างพี่เถอะนะ” ผมบอกก่อนจะก้มลงผมไม่อยากเห็น ไม่อยากเห็นว่าน้องสากำลังเจ็บปวด

“พี่เมฆทำแบบนี้กับสาได้ยังไง”

“พี่ขอโทษ” ผมไม่รู้ ไม่รู้ว่าจะพูดคำไหนได้อีกนอกจากคำว่า ขอโทษ ผมทำให้คนดีๆคนนึงต้องร้องไห้ ทำไมผมถึงเลวแบบนี้นะ ผมผิด ผิดที่ดึงน้องสาเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องราวทั้งหมดถ้าวันนั้นผมไม่ตัดสินใจคบกับน้องสาเรื่องราวทุกอย่างมันก็คงจะไม่เกิดขึ้น

“พี่เมฆ รู้ไหมว่าวันนี้วันอะไร” เธอถามผมทั้งน้ำตา

“สา พี่…”

“พี่เมฆจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร สาไม่โกรธหรอก แต่ว่าเค้กมันเละหมดแล้ว คงไม่มีเค้กฉลองครบรอบ 4 ปีที่เราคบกันแล้วล่ะ ตั้งแต่นี้ต่อไปมันคงไม่มีแล้วสินะคะ”

“สา” ผมเอ่ย ผมกำลังเจ็บ เจ็บที่ต้องทนเห็นน้ำตาของคนที่รักผม เจ็บที่ตลอด 4ปีที่ผ่านมาผมไม่เคยใส่ใจอะไรสักอย่าง ที่ผ่านมาผมทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง ทั้งๆที่ น้องสาดีกับผมมากขนาดนี้แต่ผมก็ทำเธอร้องไห้และเสียใจจนได้

“มันไม่ใช่ความผิดของพี่เมฆหรอกค่ะ สาผิดเอง ผิดที่เข้าแทรกกลางระหว่างพี่กับพี่ใหญ่ สารู้ว่าที่ผ่านมาพี่เมฆไม่เคยรักสาเลย แต่สาขอบคุณ ขอบคุณที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่เมฆยอมคบกับสา ยอมเป็นแฟนกับสา ขอบคุณมากนะคะ สาขอให้พี่สองคนโชค
ดี ” เธอบอกก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินกลับออกไปทั้งน้ำตา ผมมองกล่องเค้กที่ตกอยู่หน้าห้องอย่างเจ็บปวด ทำไมผมถึงเลวขนาดนี้นะ

“ไม่เอาน่า ที่รัก ตัวขัดจังหวะก็ไปแล้วเรามาต่อกันดีกว่านะครับ ”

“มันเป็นแผนของคุณใช่ไหมคุณชลธร” ผมถามเสียงเย็น

“ถ้าใช่แล้วจะทำไมครับ” เขาตอบด้วยเสียงปกติ

“ทำไมคุณต้องทำแบบนี้”

“พี่บอกเมฆแล้วไงครับ ว่าพี่ไม่ต้องการเห็นเมฆมีความสุข อะไรก็ตามที่ทำให้เมฆมีความสุขพี่จะทำลายมันเอง”

“แต่น้องสาเป็นคนนอก เธอไม่รู้เรื่องอะไรด้วย!!” ผมเเหวลั่น

“คนนอก? ใครบอกล่ะครับ น้องสาน่ะเกี่ยวเต็มๆเลยล่ะเพราะผู้หญิงคนนี้ทำให้น้องเมฆยิ้มได้ ทำให้น้องเมฆมีความสุข เพราะฉะนั้นเธอคือคนที่ไม่น่าจะปล่อยไว้มากที่สุด อ้อ อย่าคิดว่าจะกลับไปติดต่อกันได้อีก นี่แค่การเตือน น้องเมฆน่าจะรู้นะว่าพี่เป็นคนพูดจริงทำจริงอย่าให้พี่โมโหดีกว่านะครับ”

“ถ้าผมตายไป คุณคงจะมีความสุขสินะ” ผมถามเสียงแผ่ว

“ไม่หรอกครับ เพราะความตายมันง่ายเกินไป อย่างน้องเมฆมันต้องตายทั้งเป็นเท่านั้น ถึงจะสาสม อย่าคิดว่าจะชิงฆ่าตัวตายเพราะพี่ไม่มีวันปล่อยให้เมฆตาย หรือถ้าจะตายจริงๆมันก็ต้องจากมือพี่เท่านั้น” เขาบอกเสียงลอดไรฟัน ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องนอน

ผมทรุดตัวลงบนโซฟาด้วยหัวใจที่อ่อนล้าทำไมเรื่องทุกอย่างมันเข้ามาเร็วจนผมไม่ทันตั้งตัว ตั้งแต่เขากลับมา ดูเหมือนว่า “ความสุข” จะถอยห่างออกไปจากผมทุกที

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อขับรถเข้ามาจอดในบ้าน “สิริพิทักษ์” สถานที่ที่ครั้งหนึ่งผมเดินเข้าเดินออกยิ่งกว่าบ้านตัวเองแต่วันนี้ผมกลับไม่อยากแม้จะย่างเข้ามาในเขตบ้าน เมื่อรู้อยู่แก่ใจว่าที่นี่มีใครบางคนกำลังรอผมอยู่ ตั้งแต่วันนั้นผมก็เลิกกับน้องสาอย่างเด็ดขาดมาได้เกือบสองอาทิตย์แล้ว และเป็นสองอาทิตย์ที่ชีวิตผมยังต้องทนเป็น เครื่องระบายอารมณ์ของใครบางคนเหมือนเดิม ได้โปรดอย่าถามว่าทำไมผมไม่ลุกขึ้นสู้ ผมพยายามแล้ว พยามที่จะดิ้นรนทุกอย่างแล้วแต่การ ต่อกรกับคนที่ชื่อ ชลธร สิริพิทักษ์ ไม่ใช่เรื่องง่าย เขาคนนี้มักจะเดินนำผมไปก้าวนึงเสมอไม่ว่าผมจะทำอะไรดูเหมือนเขาจะรู้ไปทุกอย่าง แต่ถ้าจะโทษ มันก็ต้องโทษที่ผมอ่อนแอเอง โทษที่หัวใจของผมที่มันไม่เคยรักดีเลยสักครั้ง

“คุณเมฆ มาแล้วเหรอคะ” นมพิศเอ่ยเรียก

“ครับ นมแล้วนี่คุณป้าเป็นยังไงบ้างครับ ผมขอโทษนะครับช่วงนี้ยุ่งๆ เลยไม่ได้เข้ามาเยี่ยมท่านเลย”

“ก็สามวันดีสี่วันไข้ค่ะคุณ คุณหญิงท่านตรอมใจที่คุณเล็กหนีไป ข้าวปลาก็แทบไม่ยอมทานนมกับคุณใหญ่ต้องบังคับแล้วบังคับอีกถึงจะยอมทาน ” นมพิศบอกอย่างอ่อนใจ

ผมเดินเข้ามาในบ้านก่อนจะเดินขึ้นห้องของป้าทิพย์อย่างคุ้นเคย

ก๊อกๆๆๆ

“นมพิศเหรอ ฉันไม่กินเอาออกไปให้หมด” เสียงอ่อนแรงเอ่ยบอก

“ไม่ใช่ครับคุณป้า ผมเองครับ”

“เมฆเหรอลูก” คุณป้าเอ่ยอย่างยินดีพลางทำท่าจะลุกจากที่นอน

“อย่าเพิ่งลุกครับคุณป้า” ผมรีบห้ามก่อนจะเข้าไปประคองคุณป้าให้ลุกขึ้นก่อนจะใช้หมอนรองหลังไว้

“เมฆ เมฆเจอตาเล็กหรือยังลูก” ผมมองคุณป้าอย่างไม่เชื่อสายตา คุณหญิงทิพย์ที่เจ้ายศเจ้าอย่างต้องดูดีเสมอคนนั้นหายไปเหลือเพียงแค่หญิงวัยกลางคนที่แววตามีแต่ความกังวลและความทุกข์

“ยังเลยครับ แต่ผมสัญญานะครับว่าจะตามหามันให้เจอเร็วที่สุด” ผมบอกเสียงเข้ม

“ตาเล็กคงจะโกรธป้ามากสินะ ป้าผิดเอง ผิดเองที่ไม่เคยใส่ใจเล็กเลย”

“ไม่ใช่หรอกครับไอ้เล็กมันรักคุณป้ามากนะครับ มันคงแค่น้อยใจ อีกหน่อยมันคิดได้มันก็คงกลับมาเองสิครับ”

“ป้ากลัว กลัวว่าเล็กจะไม่ให้อภัยป้า ป้ากลัว กลัวว่าเล็กจะเกลียดป้า” ท่านบอกผมด้วยน้ำตานองหน้า ผมได้ถอนใจก่อนจะกุมมือป้าทิพย์เพื่อให้กำลังใจ

“ผมเชื่อนะครับว่าไอ้เล็กมันไม่มีทางเกลียดคุณป้าเด็ดขาด มันรักคุณป้ามากนะครับ ผมเชื่อว่ามันต้องกลับมา”

ก๊อกๆๆ

“แม่ครับได้เวลาทานกลางวันแล้วครับ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นก่อนที่คุณชายใหญ่ของบ้านจะเดินเข้ามา

“อ้าว ตาใหญ่ มานี่สิลูก” ป้าทิพย์กวักมือเรียกลูกชาย

“แม่ลงไปทานกลางวันก่อนนะครับ นมพิศทำของที่แม่ชอบทั้งนั้นเลย” เขาบอก

“หือ ไปจ๊ะไป” ป้าทิพย์ตอบรับก่อนที่พี่ใหญ่จะพยุงให้ลงไปชั้นล่าง

“เมฆอยู่ทานข้าวกับป้าก่อนนะ”

“ครับ” ผมตอบรับอย่างจำใจ ถึงใจจริงจะไม่ได้อยากกินข้าวร่วมโต๊ะกับใครบางคนก็ตาม

“วันหลังเมฆมาทานข้าวที่บ้านป้าอีกดีไหม คนแก่อยู่กันสองคน ไม่ค่อยจะมีเพื่อนหรอก ตาใหญ่เขาก็ไปทำงาน เมื่อก่อนยังมีตาเล็กทานด้วยบ้างถึงจะทานไปทะเลาะกันไปก็เถอะ แต่ตอนนี้….”

“แม่ครับ ไม่เอาน่าอย่ากังวลนะครับ ผมสัญญา ว่าผมจะตามน้องกลับมาให้ได้ ผมเคยทำให้แม่ผิดหวังเหรอครับ” เสียงทุ้มยืนยัน ก่อนที่จะเรียกรอยยิ้มจากป้าทิพย์ได้ไม่อยาก

“แม่เชื่อใหญ่นะลูก”

“อือ ใหญ่วันที่ไปงานเปิดตัวเพชรเป็นไงบ้างลูก” ป้าทิพย์เอ่ยถามลูกชาย

“ก็ดีครับ”

“แล้วเมฆได้ไปงานนี้ไหมลูก” ป้าทิพย์เอ่ยถามผม

“ไปครับ ผมไปเป็นตัวแทนคุณพ่อน่ะครับ”

“งานนี้ลูกหลานไฮโซ เดินกันให้ว่อนเมฆสนใจใครบ้างไหม ป้าจะได้พูดให้” ป้าทิพย์บอก

“ผมยังไม่คิดเรื่องนั้นหรอกครับ” ผมเงยหน้าขึ้นตอบก่อนจะสบเข้ากับแววตาที่แผงความหมายบางอย่างจากคนที่นั่งตรงข้าม

“บอกตามตรง จริงๆป้าก็เสียดายนะที่เมฆเป็นผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิงจะขอมาเป็นสะใภ้เลย เด็กอะไรน่ารัก ชอบมาทำให้คนแก่ยิ้ม จริงไหมนมพิศ ”

“จริงเจ้าค่ะ นี่ถ้าคุณเมฆกับคุณเล็กไม่ได้เป็นผู้ชายทั้งคู่ “สิริพิทักษ์” กับ “นภาลัยเจริญ” คงได้ดองกันแล้วนะคะคุณหญิง” นมพิศเสริม ทำเอาผมถึงกับทำหน้าไม่ถูก

“เมฆอย่าถือสาคนแก่เลยนะลูก ป้ากับนมพิศก็พูดเล่นไปอย่างนั้นแหล่ะ” ป้าทิพย์บอก

“เอ่อ….” ผมอึกอักเพราะตอนนี้ก็ยังทำหน้าไม่ถูก

“ดูสินมพิศ เราสองคนแซวซะจนตาเมฆทำหน้าไม่ถูกเลย ” ป้าทิพย์กับนมพิศยกยิ้มขำ

บรรยากาศระหว่างทานอาหารเป็นไปอย่างราบรื่นป้าทิพย์ดูยิ้มได้มากขึ้นแล้วก็คุยกับผมเยอะขึ้น ต่างจากอีกคนที่นั่งเงียบๆและไม่ยอมพูดอะไรเลย แต่ผมก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่อยู่ต่อหน้าคนอื่น ชลธร สิริพิทักษ์มักจะนิ่งเงียบและสุภาพเสมอนี่ผมควรจะดีใจหรือเปล่าที่เขาเผยอีกด้านให้ผมเห็น

“วันหลังเมฆมากินข้าวกับป้าอีกนะลูก เห็นเมฆแล้วป้าก็หายคิดถึงตาเล็กไปได้บ้าง” ป้าทิพย์บอก

“เอาไว้ถ้าผมว่างผมจะมาหาคุณป้า บ่อยๆนะครับ วันนี้ผมคงต้องขอตัวก่อนนะครับ” ผมบอกลาก่อนจะยกมือไหว้คนสูงวัยกว่า

“จ๊ะ เดี๋ยวใหญ่เดินไปส่งน้องหน่อยนะลูก”

“ไม่เป็นไรครับคุณป้า ผมไม่รบกวนพี่ใหญ่ดีกว่า” ผมเลี่ยง

“ไม่รบกวนหรอกครับน้องเมฆพี่เต็มใจ” คนที่นั่งเงียบมานานเอ่ยบอกก่อนจะลุกขึ้นเพื่อบังคับกลายๆให้ผมลุกตาม

“ผมขอตัวก่อนนะครับคุณป้า” ผมบอกก่อนจะเดินออกไปที่รถ

“เดี๋ยวสิครับน้องเมฆ” เขาเรียกก่อนจะยืนขวางประตูรถผมไว้

“มีอะไรครับ”

“จะกลับแล้วไม่คิดจะลากันหน่อยเหรอครับ”

“อ้อ งั้นผมกลับล่ะนะครับ คุณชลธร พอใจหรือยังครับถ้าพอใจแล้วกรุณาหลีกด้วย” ผมบอก

“ยังหรอกครับ แหม ลาทั้งทีมันควรจะมีอะไรพิเศษหน่อยสิครับ ที่รัก”

“จะเอายังไงก็ว่ามา ผมไม่ได้มีเวลามาไร้สาระกับคุณทั้งวันนะคุณชลธร” ผมบอกเสียงเย็น

อุ๊บ อื๊อออออออออออ ผมเบิกตาโพลงเพราะไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำอะไรแบบนี้ในรั้วบ้านตัวเอง

“คุณจะบ้าหรือไงห่ะ” ผมเหวลั่น

“ทำไมครับ เราก็จูบกันออกบ่อย จะอายอะไร”

“คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ นี่มันในบ้านคุณนะ คุณไม่กลัวมีใครมาเห็นหรือไง”

“เห็นแล้วไงครับ ดีซะอีกคนอื่นเขาจะได้รู้ว่าที่จริงแล้วน้องเมฆ เป็นเมียพี่ไม่ใช่เมียเจ้าเล็กอย่างที่เขาพูดกัน” เขาบอกเสียงเย็น

“ไม่มีใครเขาคิดอะไรสกปรกแบบที่คุณคิดหรอกนะ ”

“หึ จะบอกว่าตัวเองดี สูงส่งงั้นเหรอครับน้องเมฆ ความจริงเราก็รู้กันอยู่แล้วว่าเป็นยังไง อย่ามาทำตัวสูงส่งถ้าจิตใจเมฆไม่ได้เป็นแบบนั้น แล้วคืนนี้พี่ไม่ไปหานะครับ อย่าออกจากห้องเด็ดขาดจะเข้าใจไหมครับ” เขาสั่งเสียงเย็นก่อนจะเดินเข้าบ้านไป

............................TBC.........................

:z2: :L2: ลั๊ลลาๆๆๆๆๆ มาม่าๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 10-02-2013 19:04:07: :serius2: มะไหร่ มาม่าจะหมดสัหที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 10-02-2013 19:23:26: โหดร้ายได้อีกพี่ใหญ่
นี่ถ้าป้าทิพย์รู้คงกรี๊ดอะ ฝันที่เป็นจริง สองตระกูลได้ดองกันจริงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 10-02-2013 19:36:07: น้องเมฆช้ำจายยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 10-02-2013 19:45:58: คิดว่าเข้าใจคุณใหญ่นะ ก้คนมันรักอ่ะ หากใช้วิธีธรรมดากับผู้ชายคนนี้(เมฆ)มันคงไม่ได้ เลยต้องทำให้เจ็บ แต่คนที่เจ็บกว่าคือ คุณใหญ่ ก็ทำไงรักเมฆไปแล้วนิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 10-02-2013 20:05:34: สงสารเมฆอ่ะ ในอดีตมันเกิดอะไรขึ้น
มันร้ายแรงขนาดที่พี่ใหญ่จะไม่ยอมให้น้องเมฆมีความสุขเลยเหรอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 10-02-2013 20:14:17: มาม่ามาอีกแล้ววววว
ทำไมไม่ปรับความเข้าใจพูดกันดีๆล่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 10-02-2013 20:21:00: รอเฉลยปมปัญหาที่ทำให้ใหญ่เกลียดเมฆ แต่ที่ไปจูบหน้าบ้านน่ะแอบหึงหรือเปล่ากับคำพูดของนมทีบอกว่าถ้าเมฆเปนหญิงคงเปนแฟนกะเล็ก หึคุณใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 10-02-2013 20:57:40: เหมือนพี่ใหญ่จะหึงน้องเมฆ(รึเปล่า) :impress2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 10-02-2013 21:21:21: น่าเห็นใจ คุณแม่เหมือนกันนะ แต่ก่อนจะว่า เล็ก ทำไมไม่คิดให้ดีก่อนค้า

สงสาร เมฆจังเลยอ่ะ

พี่ใหญ่ จะใจร้ายเกินไปแล้วนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 10-02-2013 21:40:41: กินมาม่าจนอิ่มแล้วนะ ขอหวานๆๆบ้าง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 10-02-2013 21:42:43: ซึน!!!

รอคอยวันที่มาม่าจะหมดไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 10-02-2013 22:25:52: เมฆรีบๆ ตามหาเล็กให้เจอเร็วๆ นะ จะได้ไปให้ไกลๆ จากคุณใหญ่ซะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 10-02-2013 22:26:45: โอยจะทำร้ายเมฆไปถึงไหน
เมฆน่าสงสาร พี่ใหญ่จะให้อภัยเมฆมั้ยเนี่ย
ว่าแต่คืนนี้ต้องมีไรแน่ๆเลย พี่ใหญ่จะไปไหน
มาม่ากันต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 10-02-2013 22:30:24: มาม่าจนจะอ๊วกละ....ขอร้องคนเขียนรีบหายมาม่าไวไวๆนะ....อ่านแล้วไม่สดชื่นเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 10-02-2013 22:30:39: อ๊ากกกกกกก น้องเมฆสู้ๆ
พี่ใหญ่จะทำร้ายยังไงอีกค่ะ ทำเลยค่ะ
รออยู่น่ะ อิอิ ชอบดราม่าแบบนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 10-02-2013 22:37:46: เมฆไปไหนไม่รอดแล้ว

:man1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 10-02-2013 23:20:46: มันเป็นมาม่าบิ๊กแพ๊คมาตั้งแต่ตอนแรกแล้วสินะ

:z3: :beat: :z6: :z3: :beat: :z6: :a5:

คนเขียนใจร้ายกับคนอ่านไปอีกนานถึงเมื่อไหร่ :angry2: :serius2:

:กอด1: 1กอด ที่มาต่อ อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-02-2013 00:03:45: สงสารสาอ่ะ เป็นผู้หญิงที่เข้าใจอะไรได้ง่ายมากแถมยังอวยพรให้เขาโชคดีอีก เฮ้อ~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 11-02-2013 04:06:43: :เฮ้อ:

ทำแบบนี้เอาปืนมายิง ไห้ตายยังจะเจ็บน้อยกว่า อีกน่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 11-02-2013 18:15:48: :beat: :beat: :beat:

:z6: :z6: :z6:

:z3: :z3: :z3:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: LAstKiSS ที่ 11-02-2013 23:34:10: ถ้าข้าพเจ้าบอกว่า ยังหลงใหลในความเป็นมาม่าของเรื่องนี้ และอยากมาม่าต่อไปอีก ทุกคนจะรุมตีข้าพเจ้าไหม *0*
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 12-02-2013 02:12:52: รออออออออออออออออออออออออออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 12-02-2013 06:34:45: ทำไมไอ้คุณใหญ่มันร้ายจังวะเนี่ย
เห็นใจเมฆจริงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-02-2013 10:36:17: อ้างจาก: N_N ที่ 10-02-2013 23:20:46
มันเป็นมาม่าบิ๊กแพ๊คมาตั้งแต่ตอนแรกแล้วสินะ

:z3: :beat: :z6: :z3: :beat: :z6: :a5:

คนเขียนใจร้ายกับคนอ่านไปอีกนานถึงเมื่อไหร่ :angry2: :serius2:

:กอด1: 1กอด ที่มาต่อ อิอิ

ผมก็ว่าแบบนั้น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 12-02-2013 13:01:51: เห้อ ปากแข็ง ทำร้ายกานเข้าไป T^T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-02-2013 15:36:03: เมฆคงทำเรื่องร้าย ๆ อะไรไว้สักอย่าง วิภาอะไรนั่นจะเกี่ยวกับที่พ่อเมฆมึนตึงหรือเปล่า แล้วฟ้าอะไรนั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำให้ใหญ่ทำแบบนี้กับเมฆ แต่ถึงเมฆจะเคยทำเรื่องร้ายกาจขนาดไหน แต่สงสารเมฆนะ เพราะที่เป็นอยู่เมฆก็เหมือนจะสำนึกผิดแล้ว และก็ไม่ได้มีความสุขอะไรอย่างที่ใหญ่คิดด้วย อีกอย่างดูท่าเมฆก็เหมือนไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องเลวร้ายขนาดนั้น ใหญ่ร้ายน่าดูเลยนะ ถึงกับทำขนาดนั้น พูดแบบนั้น ไม่รู้เมฆจะทนได้แค่ไหนกันนะนั่น ทั้งพ่อและก็ใหญ่ แล้วเล็กยังมาหายไปอีกแบบนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 12-02-2013 16:02:43: อยากเปลี่ยนมาม่าเป็นไวไวบ้างได้มั๊ย :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 9 10/02/13 P9
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 13-02-2013 13:57:00: อิพี่ใหญ่เหมือนจะหึงเลย o18
สงสารสาอ่ะ

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 14-02-2013 00:17:17: ตอนนี้ เบาๆ :L2: ต้อนรับ วันแห่งความรัก

………………10…………………..

ผมขับรถออกมาจากบ้าน สิริพิทักษ์ ด้วยความเหนื่อยใจ เรื่องราวที่เป็นอยู่กำลังทำให้ผมเหนื่อยจนแทบไม่มีแรงหายใจ ผมที่เคยเข้มแข็งคนนั้นหายไปไหน ทำไมวันนี้ผมถึงไม่มีแรงจะต่อกรกับเขาได้เลย ผมเกลียด เกลียดหัวใจตัวเองที่ไม่ว่าจะนานแค่ไหน หรือเขาจะร้ายกาจยังไง ผมก็ไม่เคยเกลียดเขาได้จริงๆสักครั้ง
ผมขับรถออกมาจากซอยบ้านไอ้เล็กก่อนจะสังเกตเหตุใครบางคนที่คุ้นเคย

“พี่โอ๋ นี่หว่ามาทำอะไรแถวนี้นะ” ผมบ่นเบาๆก่อนจะแอบมองพี่ชายคนสนิทของเพื่อนที่ดูท่าทางรีบร้อนชอบกล แบบนี้มันน่าสงสัยนะครับ ผมตัดสินใจขัยรถตามรถพี่โอ๋ไปทันที ผมว่าบางทีพี่โอ๋อาจจะเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้ผมได้เจอไอ้เล็กมันก็ได้ ถึงจะไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นก็ตาม

พี่โอ๋ขับรถมาสักพักก่อนจะจอดที่หน้าร้านกาแฟ ร้านนึง ผมรีบลงไปดูทันที ก่อนที่จะเห็นว่าใครที่ผมตามหามันมาเดือนนึงคุยกับพี่โอ๋อยู่

“ไอ้เล็ก!!!” ผมสบถลั่น ก่อนจะวิ่งเข้าไปหาไอ้เล็กในร้านทันที ไอ้บ้านี่ต้องจู่โจมอย่างเดียวเท่านั้น เดี๋ยวมันจะหนีอีกแล้วคราวนี้ผมก็คิดว่าถ้ามันหนีได้อีกคงไม่มีใครตามหามันเจอแน่

“ไอ้เหี้ยเล็ก….ไอ้เพื่อนเวร!!!!” ผมตะโกนลั่น

“ไอ้เล็ก ไอ้เพื่อนชั่ว ไอ้….โถ่เว้ย!!!” ผมสบถเสียงดัง บอกไม่ถูกว่าตอนนี้อยู่ในอารมณ์ไหน มันทั้งโกรธ ทั้งดีใจ ทั้งน้อยใจ ทั้งห่วง ปนกันไปหมด ถ้าเป็นไปได้อยากจะตะโกนถามมันจริงๆว่ามันหายหัวไปไหนมาไม่รู้หรือไงว่าผมเป็นห่วงมันมากแค่ไหน

“เมฆเบาๆ ลูกค้าเค้ากลัวหมดแล้ว ” ไอ้เล็กบอกก่อนจะลากผมเข้าหลังร้าน

“ไอ้เล็ก มึงบอกกูมาเดี๋ยวนี้นะว่ามึงยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่หรือเปล่า” ผมเอ่ยถาม บอกตรงๆว่าน้อยใจมันมากไปไหนทำอะไรทำไมมันไม่บอกผมมันยังเห็นผมคนนี้เป็นเพื่อนรักมันอยู่หรือเปล่า

“เมฆ คือกู กู..”

“มึงไม่ต้องมาแก้ตัวเลยนะ มึงรู้ไหมว่ากูเป็นห่วงมึงมากแค่ไหน ไอ้เพื่อนเวร กูตามหามึงมาเดือนนึงเต็มๆ มึงรู้ไหมว่า กูเกือบจะคิดว่ามึงฆ่าตัวตายไปแล้วด้วยซ้ำ”

“กูขอโทษนะ กูขอโทษ” ไอ้เล็กบอกเสียงแผ่ว เฮ้อ เห็นแบบนี้แล้วมันโกรธไม่ลงจริงๆ

“เฮ้อ ช่างเหอะ ตอนนี้กูก็เจอมึงแล้วนินา แต่ต่อไปห้ามปิดกูอีกเข้าใจไหม” ผมบอกก่อนจะยกยิ้มให้มัน ยังไงซะผมกับมันก็มีกันอยู่แค่นี้ คงไม่กล้าโกรธมันนานหรอกครับ

“แล้วนี่มึงรู้ได้ไงว่ากูอยู่ที่นี่”

“กูบังเอิญ เจอพี่โอ๋น่ะ แล้วก็เลยลองตามพี่โอ๋มา ไงกูฉลาดใช่ไหม” ผมยกยิ้มกว้าง หึหึ เพื่อนมึงฉลาดมึงไม่รู้หรือไง

“ไอ้เพื่อนบ้า ที่มึงสะกดรอยตามน่ะ ตำรวจนะ พี่โอ๋เค้ารู้ตัว ว่ามึงตามมาตั้งนานแล้วเว้ย ไอ้ปัญญาอ่อน” มันบอกผมพลางกลั้นขำ อ้าว นี่ผมว่าผมเนียนสุดๆแล้วนะ

“กูว่าเราออกไปกันดีกว่า เข้ามานานแล้วเดี๋ยวคนอื่นสงสัย”

“อ้อ แล้วมึงไม่ต้องพูดอะไรนะ ฟังอย่างเดียวเข้าใจไหม” มันสั่งก่อนจะลากผมออกมา
คนอื่นๆที่อยู่ในร้านจ้องผมกับมันเขม็ง อย่างกับพวกผมไปฆ่าใครตายมางั้นแหล่ะ

“มีอะไรจะถามผมไหมครับพี่ต้น” ไอ้เล็กเอ่ยถามคนที่ดูท่าจะเป็นเจ้าของร้าน

“อะ เอ่อ คือ ….”

“พี่เล็ก คนนี้เป็นแฟนพี่เหรอ” จู่ๆเด็กที่ดูท่าทางกวนๆก็โพลงถามขึ้นมา

“ไอ้ไม้ เสียมารยาท” พี่ที่ชื่อต้นดุเสียงเข้ม พลางปิดปากไอ้เด็กนั่นซะแน่น ส่วนคนที่โดนปิดปากก็ดิ้นตะแหน่วๆ แต่ก็ยังพยายาม
จะพูด เออ ไอ้ร้านนี้มันฮาดีนะ ผมชักชอบซะแล้วสิ

“อื้อ อุงอ่อย องอัยอ้อ อามอิ ” เจ้าตัวแสบโวยวายเสียงอู้อี้

“ฮ่าๆๆ ไม่ใช่หรอก คนนี้ไอ้เมฆเพื่อนสนิทที่บ้านนอกน่ะ พอดีพี่เข้ากรุงเทพไม่บอกมันมันเลยโกรธไง” ไอ้เล็กบอก

“แต่ดูท่าทาง ไม่น่าจะเป็นเด็กต่างจังหวัดนะ” พี่ต้นเอ่ยถาม

“อ้อ พี่ไอ้นี่มันลูกชายนายก อบต บ้านมันรวยน่ะเลยเข้ามาเรียนกรุงเทพ มันเลยมีราศีคนกรุงไง งั้นวันนี้ผมลาครึ่งวันนะพี่ ไปไอ้
เมฆ ไปครับพี่โอ๋”

ไอ้เล็กบอกเสร็จก็ลากผมออกมาจากร้านโดยที่ไม่ถามความเห็นผมสักคำ เฮ้ยยยยยย ไอ้เพื่อนเวร มึงถามกูก่อนไหมว่ากูอยากเป็นหรือเปล่าไอ้ลูกชายนายกอบต เนี่ย ทำไมคุณชายไฮโซอย่างผมต้องเป็นลูกชายนายก อบต ด้วยว่ะ

ไอ้เล็กพาผมกับพี่โอ๋มาที่ห้องพักของมัน บอกตรงๆว่าแคบมาก ถึงผมจะไม่ใช่คุณชายที่ทำอะไรไม่เป้นแต่ว่า ไอ้เล็กน่าจะหาห้องที่มันดีกว่านี้ได้นะ ทำไมมันยังทนอยู่ที่นี่อีกเนี่ย

“ฮ่าๆๆๆๆ เดี๋ยวนะเล็กพี่ขอขำแปป นึง คิดได้ไงอ่ะ ลูกชายนายก อบต” พี่โอ๋ขำก๊ากหลังจากมาถึง

“ก็มันจวนตัวน่ะพี่ คิดออกแค่นี้ล่ะ” ไอ้คนต้นคิดบอก

“โห มึง ถามกูบ้างยัง ว่ากูอยากเป็นไหม” ผมเหวลั่น

“เอาน่ามึง คิดว่าช่วยกูนะ” นั่น นั่นไงไอ้สายตาอ้อนๆแบบนี้มาทีไรผมก็แพ้มันทุกที ชิ

“แล้วนี่มึงอยู่ที่นี่จริงๆเหรอว่ะ” ผมถาม

“อืม ทำไมเหรอ ที่นี่ดีออก ใกล้ร้านนิดเดียวเอง”

“แต่ว่ามัน…”

“เหอะน่ามึง กูเป็นแค่เด็กบ้านนอกนะตอนนี้ คงไม่มีปัญญาไปอยู่คอนโดหรูๆหรอก” มันตัดบทดื้อๆ คงรู้แหล่ะว่าผมจะให้มันไปอยู่
ด้วย บอกแล้วคนนี้เขาศักดิ์ศรีเยอะ อีโก้สูงเสียดฟ้าใครหน้าไหนก็อย่าได้ยุ่งเลย

“งั้นกูอยู่นี่กับมึงนะ” ผมบอก เอาสิมันอยู่ได้ผมก็อยู่ได้เหมือนกัน อย่างน้อยจะเฝ้าไม่ให้มันหนีไปไหนได้อีก มันหนีมาที่นี่ได้เป็นเดือนๆ โดยที่ไม่ถูกหาเจอแปลว่าที่นี่ก็ต้องปลอดภัยระดับนึงล่ะน่า แล้วตอนนี้ผมก็อยากหาที่หลบภัยสักพัก ที่นี่ท่าจะเหมาะ

“เฮ้ย อย่าเพิ่งนอนดิว่ะ มาคุยกันก่อน ไอ้เมฆ!!!”

“ฮ่าๆๆ พวกแกนี่ฮาดีว่ะ ตัวเล็กอยู่กับเพื่อนดีๆนะพี่ต้องไปเข้าเวรก่อน มีอะไรโทรหาพี่นะ” พี่โอ๋บอกก่อนจะออกไป

“ครับพี่”

“ไอ้เมฆ กูรู้นะว่ามึงไม่ได้หลับ ลุกมาคุยกันดิ” ไอ้เล็กเรียก

“มีอะไรว่ะ ไอ้เล็กกูง่วงนะ”

“เมฆ” มันเรียกเสียงเย็น ผมว่ามันคงรู้ว่าตอนนี้ผมกำลังไม่สบายใจ แต่ตอนนี้ผมบอกมันไม่ได้จริงๆ บอกมันไม่ได้เด็ดขาด ผมกลัวว่ามันจะเกลียดผมไปอีกคน ถ้าไม่มีไอ้เล็กชีวิตนี้ผมก็คงไม่เหลือใคร

“เล็ก กูขอโทษแต่ว่าตอนนี้กูยังไม่พร้อม ไม่พร้อมที่จะบอกอะไรทั้งนั้น ขอเวลากูหน่อยได้ไหม”

“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม มึงคือเพื่อนกูเสมอนะเมฆ กูจะไม่มีวันทิ้งมึงให้เผชิญปัญหาคนเดียวหรอกนะ อยู่กับกูสักพักก็ได้
สบายใจเมื่อไหร่ค่อยบอกนะ” มันยืนยันหนักแน่น

“อืม ถ้ากูพร้อมกูจะบอกมึงคนแรก กูสัญญา”

ขอเวลากูหน่อยนะเล็ก ถ้ากูพร้อม กูจะบอกมึงทุกอย่างทั้งเรื่องตอนนี้และเรื่องความเลวของกูเมื่อ 5 ปีก่อน ถึงตอนนั้นมึงคงต้องตัดสินใจแล้วล่ะว่ามึงจะยังอยู่ข้างกูหรือเปล่า

“เอาล่ะๆ เริ่มงานกันเลย” ผมเอ่ยก่อนจะไปช่วยไอ้เด็กที่ชื่อไม้เปิดร้าน หลังจากที่ผมคุยกับไอ้เล็กแล้ว ผมก็ตัดสินใจที่อยู่ที่นี่กับไอ้เล็กอีกคน ผมว่าร้านกาแฟเล็กๆร้านนี้มีบรรยากาศอบอุ่นที่ทำให้คนอยู่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก ถ้าผมอยู่ที่นี่บางทีผมอาจจะคิดทางออกของปัญหาทั้งหมดออกก็ได้

“เหอะ ดีจัง มีพี่เมฆมาช่วยอีกคน ร้านเราคงลูกค้าตรึมอ่ะ” เจ้าไม้บอก

“ทำไมว่ะ ไอ้น้อง” ผมถาม

“โด่พี่ อยู่หลังเขาป่ะเนี่ย เคยดูไหม คอฟฟี่ ปริ๊นซ์ น่ะ หุหุ ตอนนี้ร้านเรามีชายหนุ่มสุดหล่อ เป็นพนักงานตั้งสี่คนนะ ถึงลุงเจ้าของร้านจะแก่ไปหน่อยแต่คงเรียก ป้าแถวนี้ได้บ้าง ถือว่าหยวนๆ ฮ่าๆๆ” ไอ้ไม้เพ้อถึงซี่รี่ย์เกาหลีสุดฮิต เมื่อหลายปีก่อน พลางยกยิ้มภูมิใจ

“ไอ้ไม้ แกว่าฉันแก่อีกคำเดียว ฉันไล่แกออกแน่” พี่ต้นเหวลั่น พลางยืนแยกเขี้ยวใส่ไอ้ไม้ไปด้วย

“เหอะ เอาเด้ ถ้าลุงไล่ผมออกอ่ะนะ ร้านลุงนั่นแหล่ะจะเสีย เพราะขาดตัวดึงดูดลูกค้าอย่างผม อย่าลืมดิสาวๆมาที่นี่เพราะเสน่ห์
ผมนะ” ไอ้ไม้ท่า ทำให้พี่ต้นแต่ฮึดฮัดอยู่เพราะทำอะไรมันไม่ได้

“ครับ พ่อโดม พ่อณเดช ไปเลยนะ ไปเปิดร้านโน่นไป๊” พี่ต้นเอ่ยไล่ ผมได้แต่ยกยิ้มขำกับไอ้เล็ก ที่สองคนนั้นเถียงกันเป็นเด็กๆ เฮ้อ หวังว่า “ร้านแกลอรี่” คงจะทำให้ผมคิดอะไรได้บ้างนะครับ

.....................................TBC..........................

:กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 14-02-2013 00:20:47: สองตอนรวด โบนัส รับ วาเลนไทน์

……………………11……………………

กรุ๊งๆๆกริ๊งๆๆ

เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้น เป็นสัญญาณว่ามีคนเข้ามาในร้าน เจ้าไม้ที่รู้หน้าที่รีบวิ่งออกไปหน้าร้านทันที

“เฮ้อ” ผมถอนหายใจเสียงดัง จนไอ้เล็กต้องมองด้วยความสงสัย

“เหนื่อยมากเหรอว่ะ กลับบ้านก่อนก็ได้นะเดี๋ยวกูเก็บเอง” มันถาม

“ไม่ใช่เรื่องงานหรอก กูมีอะไรคิดนิดหน่อย” ผมตอบไป ทำไมในทุกๆที่ที่ผมไป ผมต้องนึกถึงคนๆนั้นอยู่เรื่อยๆ ทำไมผมไม่ลืมๆมันไปให้หมด ไอ้เมฆเอ้ย อุส่าห์หนีมาขนาดนี้แล้ว ยังจะไปคิดอะไรไร้สาระอีกทำไมว่ะ

“เรื่องอะไรล่ะ เมื่อไหร่มึงจะบอกกูสักที” ไอ้เล็กถามเสียงเข้ม

“คือกู…..กู…..” ผมฮึกอัก ผมยังไม่พร้อมที่จะบอกมันจริงๆ

“พี่เล็ก มีคนมาหาครับ” ไอ้ไม้ตะโกนบอกไอ้เล็ก

“อือ เดี๋ยวพี่ไป”

“ใครมาหามึงว่ะ ไอ้เล็ก” ผมถามเสียงเครียด

“ไม่รู้เหมือนกันว่ะ”

“หรือจะเป็นไอ้วัต”

“คงไม่ใช่หรอกมั้ง ไอ้วัตมันจะตามหากูทำไม ในเมื่อมันเป็นคนพูดคำนั้นเอง” ไอ้เล็กบอกเสียงเศร้าผมว่า เรื่องระหว่างมันกับไอ้วัตต้องมีอะไรที่ผมไม่รู้แน่ๆ เพราะไอ้เล็กมันมีอาการแปลกๆตั้งแต่ที่มันกลับมาจากไอ้วัตแล้ว แต่ที่ผมกล้าฟันธงคงมีแค่เรื่องเดียว ไอ้เล็ก ไม่ได้เกลียดไอ้วัตอีกแล้ว

“เล็ก กูอยู่ข้างมึงเสมอนะ ไปเถอะเดี๋ยวกูพามึงออกไปเอง ถ้าเป็นไอ้วัตจริงๆกูไม่ยอมให้มันทำอะไรมึงอีกแล้ว” ผมบอกก่อนจะจับมือมันแน่น

เราสองคนเดินออกมาจากหลังร้าน ก่อนจะเจอกับผู้ชายคุ้นตายืนรอที่หน้าร้าน ทันทีที่เห็นหน้าคนมาใหม่ทำให้ผมต้องกำหมัดแน่นทันที เขามาที่นี่ได้ยังไง เขาตามมาถูกได้ยังไง

“พี่ใหญ่” ไอ้เล็กเรียกพี่ชายมัน

“เล็ก กูกลับเข้าข้างในก่อนนะ” ผมบอก ก่อนจะจ้องอีกคนเขม็ง แม้ว่าหน้าของเขาจะยิ้มแต่ผมก็รู้ว่ามันมีอะไรที่มากกว่านั้น

“เมฆมึงเป็นอะไรหรือเปล่า” ไอ้เล็กถามเสียงเบา

“ไม่เป็นไรหรอก กูรอข้างในนะ”

“ใจคอจะไม่ทักกันสัดนิดหรือไงครับ น้องเมฆ” พี่ใหญ่เอ่ยทัก

“อ้อ สวัสดีครับพี่ใหญ่ ไม่เจอกันนาน เมื่อไหร่จะตายละครับ” ผมตอบก่อนจะยกยิ้มให้ แม้ในใจจะกังวลมากมายแต่ผมจะแสดงให้เขาเห็นไม่ได้เด็ดขาด

“คงไม่ตายง่ายๆหรอกครับ พี่มีเรื่องให้ทำเยอะ หึ” พี่ใหญ่บอกเสียงเรียบเหมือนเดิม ก่อนจะเดินเข้ามาหาผม

“โดยเฉพาะเรื่องเมียพี่ ที่ร่านแถมมั่วไม่เลือก ชอบแอบไปหาชู้เป็นว่าเล่นแล้วที่สำคัญตอนนี้กำลังจะเป็นชู้กับน้องผัวตัวเองด้วยนะสิ หึ” เสียงกระซิบแผ่วเบาทำให้ผมเลือดขึ้นหน้า ไม่ว่าเขาจะมองผมว่าเลวแค่ไหนผมไม่เคยโกรธแต่เขาคนนี้กลับว่าได้แม้กระทั่งน้องชายแท้ๆของตัวเอง

“ไอ้เหี้ยเอ้ย”

พลัก!!! ผมตะโกนลั่นก่อนจะต่อยสั่งสอนไปหนึ่งหมัด ถึงจะไม่อยากแตะต้องคนๆนี้แต่ผมทนไม่ได้ที่เขากล่าวหาเพื่อนรักของผมแบบนั้น สำหรับผมไอ้เล็กคือคนที่ผมรักมากที่สุด เพราะมันคือเพื่อนคนเดียวที่ผมมีผมไม่มีวันยอมให้ใครมาว่าร้ายมันต่อให้คนๆนั้นเป็นพี่ชายมันก็ตาม

ผมเดินเข้ามาหลังร้านก่อนจะขอลางานกับพี่ต้นครึ่งวันผมกำลังโกรธและคงไม่เป็นผลดีกับร้านพี่ต้นแน่ๆถ้าผมยังทำงานอยู่สงสัยร้านพี่ต้นคงเละเป็นโจ๊ก

“เล็ก มึงไหวไหม” ผมถามไอ้เล็กหลังจากที่มันกลับมาถึงห้อง

“ไม่รู้สิ ไม่รู้เหมือนกัน” มันตอบเสียงแผ่ว ผมทำได้แค่กอดมันไว้แน่นๆ เพราะรับรู้ถึงความอ่อนแอที่มันแสดงออกมา

“ร้องออกมาก็ได้นะเล็ก ถ้ามึงเหนื่อย กูอยู่ข้างมึงเสมอนะ” ผมเอ่ยปลอบก่อนจะยกมือขึ้นลูบผมของมันเบาๆ

“มึงก็เหมือนกันแหล่ะเมฆ มีอะไรในใจบอกกูได้นะ ถ้ามึงเหนื่อยร้องไห้กับกูก็ได้ กูก็อยู่ข้างมึงเสมอเหมือนกัน” มันบอกอย่างอ่อนโยนพลางกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น

“กูขอโทษนะเล็กเอาไว้กูพร้อมกูจะบอกมึงทุกอย่าง”

“อืม กูก็เหมือนกันถ้าเมื่อไหร่กูพร้อมกูก็จะบอกมึงเหมือนกัน”
เราสองคนกอดกันแน่น กอดทั้งๆที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีเรื่องอะไรใน แต่เราสองคนจะเป็นกำลังใจให้กันเสมอ เราเป็นเพื่อนกันมานาน เรารู้จักอีกฝ่ายเท่าๆกับที่รู้จักตัวเอง และตอนนี้ผมก็รู้ดีว่ามันกำลังอ่อนแอ และผมเองก็อ่อนแอไม่ต่างกัน

“ในวันที่เราสองคนพร้อม เราจะไม่มีความลับต่อกัน มึงสัญญานะ” ผมเอ่ยบอกมัน

ผมกับไอ้เล็กตื่นมาในชุดเดิม เพราะเมื่อคืนเราสองคนร้องไห้จนหลับไป คิดๆแล้วมันก็เสียฟร์อมชะมัด นายเมฆสุดหล่อที่เมื่อก่อนจะเป็นคนปลอบใจเวลาที่ไอ้เล็กร้องไห้ตอนนี้กลับมานั่งร้องไห้ให้มันปลอบซะงั้น ถึงมันจะปลอบไปร้องไห้ไปก็ตามเถอะ แต่อย่างน้อยที่สุดวันนี้เราสองคนก็ยังมีกันและกันอยู่และเราก็จะมีกันและกันตลอดไป

“มึงเป็นอะไรว่ะ เหม่อแต่เช้าเลย” ผมเอ่ยถามคนที่นั่งเหม่อบนเตียง

“เปล่าหรอก กุคิดอะไรไปเรื่อยน่ะ มึงเสร็จแล้วใช่ไหมไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทันเปิดร้าน” มันตอบ

“อืม ไปเถอะ พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว วันนี้ก็วันใหม่แล้ว ยิ้มหน่อยสิว่ะ มึงยิ้มแล้วน่ารักกว่าหน้าบึ้งเป็นไหนๆนะ” ผมเอ่ยล้อ

“ไอ้เชี่ยเมฆ กูหล่อครับ เมื่อไหร่จะเข้าใจสักทีว่าอย่างกูเขาเรียกหล่อ ไม่ใช่น่ารัก”

“ฮ่าๆๆ แบนี้สิถึงจะสมเป็นมึงหน่อย ไปเถอะมานั่งหน้าหงอยอยู่ได้”

“อืม”

มันยิ้มรับก่อนที่เราสองคนจะออกไปทำงาน ไม่ว่าวันพรุ่งนี้มันจะเป็นยังไง แต่ผมก็ไม่อยากคิดถึงมันอีกต่อไปแล้ว อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เอาเป็นว่า แค่วันนี้ผมยิ้มได้ก็พอแล้ว

ผมมาถึงร้านราวสักเจ็ดโมงครึ่งก่อนจะเข้าไปช่วยไอ้ไม้กับพี่ต้นเปิดร้านส่วนไอ้เล็กก็แอบไปดูพีพีที่โรงเรียนอีกแล้ว นี่ก็คงเป็นอีกเหตุผลนึงที่ไอ้เล็กมันยอมอยู่ในห้องเช้านั่นเพราะที่นี่อยู่ใกล้โรงเรียนลูกมันสินะ ไม่น่าเชื่อว่าไอ้วัตมันจะเดาใจไอ้เล็กถูก ว่าไอ้เล็กต้องแอบมาอยู่ใกล้ๆน้องพีพี แต่ที่ผมกังวลที่สุดคือความรู้สึกของมันมากกว่า เรื่องระหว่างมันกับไอ้วัตเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ ทำไมมันสองคนถึงทำท่าทางแบบนั้น มันไม่ใช่สายตาของความเกลียดเหมือนเมื่อก่อน

“กลับมาแล้วเหรอว่ะ” ผมเอ่ยทักคนที่เดินเข้ามาในร้านด้วยท่าทางหงอยๆ

“อืม”

“เฮ้อ เล็ก เอาน่าถึงมึงไม่ได้อยู่กับลูกแต่อย่างน้อยทุกวันนี้มึงก็ได้เห็นเขาทุกวันไม่ใช่เหรอ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิว่ะ สู้ๆเว้ยเพื่อนกูเชื่อว่ามันต้องมีทางออก” ผมปลอบก่อนจะตบบ่าให้กำลังใจ

“ขอบใจมากนะเมฆ” มันยิ้มให้ก่อนจะเดินเข้าไปทำงานของตัวเอง และผมก็คงต้องทำงานบ้างสินะ

กรุ๊งกริ๊งๆๆๆๆ เสียงกระดิ่งหน้าร้านทำให้ผมเงยหน้าขึ้นมองก่อนที่จะเห็นใครคนนึงเข้ามาในร้าน

“แกลอรี่ ยินดีต้อนรับครับ” ไอ้เล็กเอ่ยทัก ก่อนจะต้องเบิกตาโพลงเมื่อรู้ว่าลูกค้าที่มาเป็นใคร

“เล็กเมื่อกี้ไอ้วัตใช่ไหม” ผมเดินเข้าไปถาม

“อืม” มันตอบเสียงเบา

“มันทำอะไรมึงหรือเปล่า”

“ไม่หรอก ตั้งแต่นี้ต่อไป ก็คงไม่แม้แต่จะทักกูเลยมั้ง” มันตอบแต่ทำไมเสียงของเพื่อนผมถึงเหมือนคนอกหักแบบนี้ล่ะครับ ผมได้แต่มองมันอย่างจับผิดแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ในเมื่อมันไม่ต้องการบอกผมก็คงเข้าไปยุ่งมากไม่ได้มันคงอยากจัดการด้วยตัวมันเองมากกว่า

“เล็ก กูว่าวันนี้มึงดูหน้าซีดๆนะ ไปพักก่อนไหม” ผมบอกอย่างเป็นห่วง

“เฮ้ย กูไหวน่า แค่นี้จิ๊บๆ” มันยิ้มก่อนจะชงกาแฟเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมได้แต่ถอนใจกับความดื้อของเพื่อน แต่ผมก็คงทำได้แค่อยู่ห่างอย่างๆห่วงๆสินะครับ

ผมแทบอยากจะกระโดดต่อยยัยแพตตี้อะไรนั่นที่คุณเธอบังอาจมาทำเพื่อนรักของผมแต่ว่า ช้ากว่าไอ้ไม้ที่จัดการแก้เผ็ดซะยัยนั่นกรี๊ดลั่นร้านไปเลย ถึงจะโดนพี่ต้นดุไปบ้างแต่มันก็คุ้ม ที่ได้แก้แค้น นี่ดีนะที่โดนแค่ลูกน้องอย่างไอ้ไม้ถ้าลูกพี่อย่างผมลงมือเองรับรองว่ายัยปากแดงนั่นไม่รอดแน่ หึ

.......................TBC......................
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 14-02-2013 00:36:40: :เฮ้อ: แต่ละคน

อยากรู้เรื่องของเมฆเมื่อ 5 ปีก่อนจัง รอตอนต่อไปจ้า :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: KaorPaor ที่ 14-02-2013 00:44:40: มาจิ้มไว้ก่อน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 14-02-2013 01:11:55: พี่ใหญ่จะหึงเมฆที่มาทำร้านกาแฟบ้างมั้ยน้าา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 14-02-2013 01:29:46: รีบหายมาม่านะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 14-02-2013 04:34:03: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 14-02-2013 05:33:23: บรรยากาศยังคงอึมครึม
พี่ใหญ่ก็ปากร้าย
เมฆก็อารมณ์ขึ้นง่าย
พอกันทั้งคู่เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 14-02-2013 07:52:00: รออออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 14-02-2013 08:47:00: ขอบคุณค่ะ
รอตอนต่อไป

:กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 14-02-2013 08:51:49: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 14-02-2013 09:22:07: มาต่อแล้วดีใจจัง ช๊อบชอบน้องเมฆอ่ะ แอบโกรธพี่ใหญ่ ชักอยากจะรู้เรื่องราวในอดีตซะแล้วสิ ท่าทางน้องเมฆอาจจะทำ
ให้พี่ใหญ่โกรธมากมาย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 14-02-2013 10:18:38: พี่ใหญ่ปากร้ายว่ะ ชอบจิกกัดน้องเมฆของช้านนนน ตลอดๆ :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 14-02-2013 10:53:38: หมั่นไส้อิคุณใหญ่ ผู้ดีจอมปลอม
อยากรู้นักว่าถ้าเล็กรู้ความจริงแล้วจะโกรธเมฆหรือพี่ชายตัวเองมากกว่ากัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-02-2013 11:32:51: เล็กกับเมฆเป็นเพื่อนที่รักกันมาก ๆ เลยนะ ใหญ่พูดว่าเมฆอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นเพราะไม่พอใจที่เมฆไปวุ่นวายกับคนอื่นหรือเปล่าเนี่ย แล้วใหญ่รู้ได้ยังไงว่าเล็กอยู่ที่ไหน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 14-02-2013 14:49:32: เมฆสู้ๆนะะ สงสารอีกแล้ว
แต่ก็อยากรู้ว่าไปทำเรื่องอะไรเอาไว้
ตอนนี้เหมือนจะไม่มีมาม่า...ซะที่ไหน555
สู้ๆนะคะไรท์ เลิฟฟฟ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 14-02-2013 16:22:57: สงสารรรรมาาาากกกอ่ะ

รอนะคร๊าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-02-2013 16:35:22: เมื่อไหร่จะเข้าใจกันสักที :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 14-02-2013 17:45:41: เนื่องในโอกาสที่เป็นวาเลนไทน์ อยากให้ พี่ใหญ่ ดีกะ เมฆ จังเลย

สงสาร เมฆ จัง

อยากรู้เรื่องเมื่อ 5 ปีก่อนจังว่ามันเป็นยัง

และอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ทั้งสองคนเกลียดกันขนาดนี้

เฮ้อ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: mimalo ที่ 14-02-2013 19:43:29: โอ้ยยยยยย ปวดจิต :z3: :z3: :z3: :z10: :z10: :z10:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 14-02-2013 20:44:00: สู้ๆนะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 14-02-2013 20:50:34: อยากรู้เรื่องเมฆใจจะขาด อ๊ากกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 14-02-2013 21:27:53: คนแก่อ่านทีไร สงสารหลานเมฆทุกที :impress3: :impress3: :impress3:

ผิดกับหลานใหญ่ อ่่านทีไรอยากทำอยางนี้ทุกทีอ่ะ :โป้ก1: :โป้ก1: :โป้ก1:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-02-2013 23:47:07: Happy valentine's day~ สองตอนรวดเลยทีเดียวอ่านจุใจ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 15-02-2013 00:51:06: ปล เนื้อหาส่วนนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื่อเรื่องหลักนะคะ

Chocolate

ความรัก เหมือนกับ Chocolate ตรงที่ บางที มันก็ไม่ได้หวาน เสมอไป

“Chocolate Love สวัสดีคร้าบ “ เสียงร่าเริงเอ่ยต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาซื้อ ช็อคโกแลตในร้านอย่างกระตือรือร้น ทำเอาลูกค้าที่เข้ามาในร้านอมยิ้มกับท่าทางที่แสนร่าเริงนั่นอย่างนึกเอ็นดู

“เมฆ ไปพักได้แล้ว วันนี้ยืนมาทั้งวันแล้วนิ ดูอย่างไอ้ไม้สิวันๆไม่เห็นจะทำอะไรนอกจากกิน ยังพักเลย” ชายหนุ่มหน้าแก่ ??? เดินมาบอกน้องชาย ก่อนจะหันไปแขวะ คนรักของตัวเองที่ตอนนี้กำลังแอบจก เอ้ย แอบหยิบ ช็อคโกแลตในตู้โชว์ออกมากิน

“อะไรเล่า ผมก็แค่หิวเท่านั้นเอง นิดๆหน่อยๆไม่เป็นไรหรอกน่า”ร่างที่เริ่มอวบนิดๆของไม้เถียง

“นิดหน่อย?? พี่ว่าแค่ไอ้ที่กินเข้าไปก็แทบครึ่งร้านแล้ว”

“พี่ต้น!!!” ร่างเกือบอวบแหวลั่น พลางจ้องหน้าคนรักอย่างเอาเรื่อง ต่อให้เป็นพี่ต้นถ้าเป็นเรื่องอ้วน เขาก็ไม่ยอมนะขอบอก

“ฮ่าๆๆ พอเถอะๆ พี่ก็อย่าไปว่าไม้มันมากสิ กินแค่นิดๆหน่อยๆ เจ้าของร้านอย่างพี่คงไม่เจ๊งหรอก จริงไหม” ร่างเพรียวเอ่ยบอก กับพี่ชาย
คนสนิท

“เหอะ ก็เพราะมีเมฆให้ท้าย แบบนี้ไง ถึงได้อ้วนเอาๆ”

“นี่พี่ว่าผมอ้วนอีกแล้วนะ!! ” คนที่กำลังกินอยู่แหวอีกรอบก่อนจะพองแก้มเป็นเชิงเตือนว่า เค้าจะงอนแล้วนะ ต้นรีบวิ่งเข้าไปโอบคนรัก
ทันทีเพราะเขากลัวว่าแก้มป่องๆนั่นจะระเบิดซะก่อน

“โอ๋ๆ ใครว่านายอ้วนกัน ออกจะน่ารักน่าหยิก น่ากอด เนาะเมฆเนาะ”

“คร้าบ น้องไม้น่ะน่ากอดที่สุดอยู่แล้ว” คำชมจากพี่ชายทำเอาคนเริ่มอวบยิ้มตาหยี แก้มป่องๆเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาอดอมยิ้มไปกับความน่ารักนั้นไม่ได้

หากเปลี่ยนเป็นช็อคโกแลต คู่นี้ก็คงเป็น sweet chocolate สินะ ก็เล่นหวานกันไม่แคร์สื่อได้ทุกวี่ทุกวัน แต่ความน่ารักของทั้งคู่มันก็ทำให้คนโสดอย่างเขายิ้มได้อยู่ดีนั่นแหล่ะ

“ถ้างั้น ผมกลับก่อนแล้วกันนะครับ ได้เวลาเลิกงานแล้ว” ร่างเพรียวเอ่ยบอกกับสองคนที่ยังสร้างโลกส่วนตัวกันอยู่

“อ้าว กลับแล้วเหรอ เอานี่ไปด้วยสิพี่ให้” ต้นบอกพลางยื่นกล่องที่เขาจำได้ดีว่ามันเป็นสินค้าในร้านมาให้

“ในโอกาสอะไรพี่” ร่างเพรียวเอ่ยถาม

“ก็พรุ่งนี้ ไม่ใช่สิอีกสามชั่วโมง จะเป็นวันวาเลนไทน์ไม่ใช่เหรอ พี่ก็ให้ล่วงหน้าไง สุขสันต์วาเลนไทน์นะ” บอกก่อนจะยกยิ้มกว้าง

“ขอบคุณนะพี่ แต่ผมเกรงใจน่ะ ของซื้อของขาย”

“เอาไปเถอะ ไม่รับนี่เสียมารยาทนะ รับไปๆ ผู้ใหญ่ให้ของอย่าขัด” ต้นบอกพลางยัด?? กล่องช็อคโกแลตให้ร่างเพรียว

เมฆ มองชอคโกแลตในมือก่อนจะยกยิ้มเศร้าถ้าเปรียบชีวิตเป็นเหมือนของหวาน เขาก็คงเป็น ชอคโกแลต นี่แหล่ะ เพราะถึงมันจะเป็นขนมหวานแต่ก็แอบแฝงความขมนิดๆไว้ข้างใน

“เฮ้อ” ร่างเพรียวถอนหายใจยาวการเป็นคนไม่มีคู่ในวันวาเลนไทน์ มันน่าเบื่อเหมือนกันนะ มองไปทางไหนก็เจอแต่คู่รัก กับบรรยากาศแห่งความรักเต็มไปหมด ถึงจะโสดมา 19 ปีแล้ว แต่ยังไงมันก็ไม่ชินสักกะที แต่เอาเถอะ อย่างน้อยปีนี้ เขาก็ได้ชอคโกแลตมากล่องนึงแล้วนี่นา

“หลีกหน่อยๆๆ” เสียงตะโกนโหวกเหวกดังขึ้นก่อนที่ใครคนนึงจะวิ่งเข้ามาชนร่างเพรียวอย่างจังทำให้กล่องในมือตกลงบนพื้นอย่างช่วยไม่ได้

ตุ๊บ

ร่างเพรียวอ้าปากค้างพลางมองกล่องชอคโกแลตที่หล่นลงบนพื้นก่อนที่เท้าของใครคนนึงจะเหยียบกล่องในสวยซะจนไม่เหลือชิ้นดี

“เอ่อ ผมขอโทษ ครับ” เสียงทุ้มเอ่ย ก่อนจะมองหน้าเจ้าของกล่องอย่างรู้สึกผิด

“มะ ไม่เป็น…..พี่ใหญ่!!!” ร่างเพรียวตะโกนลั่นทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาเจอว่าคู่กรณีเป็นใคร

“เอ่อ คุณรู้จกผมด้วยเหรอครับ” ร่างสูงกว่าเอ่ยถาม อย่างแปลกใจ

“อ้อ พอดีว่าผม เรียนที่เดียวกับพี่น่ะครับ ก็พี่เป็นเดือนมหาลัยไม่ใช่เหรอ ใครๆเขาก็ต้องรู้จักกันทั้งนั้น จริงไหมครับ” ร่างเพรียวเอ่ยบอก

“งั้นเหรอครับ เอ่อ เอางี้ไหมเพื่อเป็นการขอโทษ เดี๋ยวพี่ซื้อชอคโกแลตกล่องใหม่ให้นะ ว่าแต่น้องชื่ออะไรเหรอครับ” ร่างสูงเอ่ยถาม

“เมฆาครับ เรียก เมฆ ก็ได้” ร่างเพรียวเอ่ยตอบ

“แต่พี่ไม่ต้องซื้อหรอก ช่างมันเถอะคับ”

“ได้ยังไงเล่า พี่ทำของเราเละซะขนาดนั้น เมฆจะเอาไปให้คนอื่นยังไง ให้พี่ซื้อให้เถอะไม่งั้นพี่คงไม่สบายใจ”

“ผมไม่ได้เอาไปให้ใครหรอกครับ กะจะกินเองน่ะ ครับ” ร่างเพรียวอธิบาย พลางยิ้มเขินก็นะ เขาก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วไอ้การที่จะบอกใครต่อ
ใครว่าตัวเองยังโสดเนี่ยมันก็เขินนิดๆ แล้วยิ่งคนๆนี้ด้วยยิ่งแล้วใหญ่ ถ้าเป็นคุณจะทำยังไง ถ้าคนที่คุณแอบชอบมาตลอด 3 ปี ยืนอยู่ต่อหน้าแบบนี้ ใช่ เขา ชอบ พี่ใหญ่ ชอบมาตั้งแต่เจอครั้งแรกในวันปฐมนิเทศ รุ่นพี่ตัวสูงที่ดูยังไงก็โดดเด่นที่สุด คนนั้น ทำให้ตกหลุม รัก ทั้งๆที่ไม่เคยแม้แต่คุยกัน มันอาจจะฟังดูน้ำเน่าไปนิด ชวนอ้วกไปหน่อย แต่ นายเมฆาคนนี้ก็รัก รุ่นพี่ ชลธรไปแล้วจริงๆนะ

“งั้นยิ่งต้องไปซื้อ เพราะเดี๋ยวเมฆจะไม่ได้กิน ไปเถอะ” ร่างสูงสรุปเองเสร็จก่อนจะลากอีกคนให้ตามไปด้วยอย่างงงๆ

“ คิดอะไรอยู่” เสียงทุ้มดึงให้อีกคนออกจากภวังค์ ก่อนที่จะโอบร่างเพรียวไว้แน่นพลาง กดจูบลงบนแก้มฟอดใหญ่

“คิดถึงนะเนี่ย ไม่ได้เจอกันตั้งสามชั่วโมง”

“เว่อร์ไปแล้ว ครับ” ร่างเพรียวบอก

“ไม่นิ ก็พี่คิดถึงเมฆจริงๆ วันนี้เป็นวันอะไรจำได้หรือเปล่า” ร่างสูงเอ่ยถาม

“อืม วันพฤหัสครับ”

“ ไม่ต้องมาแกล้งลืม ไหนบอกให้พี่ชื่นใจหน่อยสิว่าวันนี้วันอะไร” ร่างสูงบอกก่อนที่คนฉวยโอกาสจะกดจมูกลงบนแก้มใสอีกฟอด

“อื้อ ไม่เอาหรอก ใครจะไปพูดกันเล่า” ร่างเพรียวที่หน้าเริ่มขึ้นสี บอกก่อนจะก้มหน้าเพื่อซ่อนความอาย ใครมันจะไปพูดกันเล่าว่าวันนี้เป็น
วันครบรอบ 1 ปีที่เขากับพี่ใหญ่คบกัน เพราะวาเลนไทน์เมื่อปีที่แล้ว พี่ใหญ่ดันเหยียบชอคโกแลตที่พี่ต้นให้ จนเละเลยต้องไปซื้อใหม่ ใครจะไปคิดว่า จากแค่ชอคโกแลตกล่องเดียวจะทำให้ คนสองคนกลายเป็นแฟนกันได้คิดแล้วมันก็น่าแปลกนะ ว่าไหม

“เขินเหรอ เด็กน้อย หืม” ร่างสูงเอ่ยล้อ

“พี่อ่ะ ไม่พูดด้วยแล้ว” ร่างเพรียวแหวลั่น ก่อนจะสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนแกร่ง

“โอ๋ๆๆ เขินก็ไม่เป็นไร ไม่พูดก็ได้ เพราะถึงยังไง หรือไม่ว่าผ่านไปนานแค่ไหน นายชลธรคนนี้ก็รักเมฆา เหมือนเดิม รู้ไหมครับ” ร่างสูง
เอ่ยบอก ก่อนจะกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอย่างหวงแหน ก็กว่าจะได้มากอดเนี่ย มันไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ ต้องพยายามตั้งเท่าไหร่ ในเมื่อได้มาแล้วไม่มีทางที่จะปล่อยให้หลุดมือไปหรอก

ของแถม

Rrrrrrrrrrrrrr

“ฮัลโหลว่าไงมึง” เสียงทุ้มเอ่ยทักคนในสาย

“กูทำตามแผน แล้วนะ” คนในสายตอบกลับมา

“อืม ขอบใจมากว่ะ ถ้างานนี้สำร็จกูจะไม่ลืมมึงเลย”

“เหอะ ให้มันจริงเถอะ กูกลัวจะถีบหัวกูส่งนะสิ ไอ้เงิง”

“เอาน่า มึงก็ช่วยเพื่อนแค่นี้ ทำคิดเล็กคิดน้อย ไปได้” ร่างสูงเอ่ย ก่อนจะมองเห็นแล้วว่าใครบางคนกำลังเดินมา

“อืม แคนนี้ก่อนนะ “ต้น” เป้าหมายเดินมาโน่นแล้ว”

ร่างสูงบอกเพื่อนก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์ หากว่าคุณคิดว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นเรื่องบังอิญละก็ คุณน่ะคิดผิดถนัดเลยล่ะ คงไม่มีชีวิตใครจะนิยายได้เท่านี้หรอก เพราะความจริงน่ะเรื่องทั้งหมดมันคือความ “ตั้งใจ” ก็นะ อุส่าห์แอบชอบมาตั้งสามปี ถ้าเข้าไปจีบแบบ ธรรมดา มันก็ไม่ใช่ คุณชายชลธร นะสิ พวกคุณว่าจริงไหม

..........................END...................................

ป่วงมากนิยาย ไรเนี่ย ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 15-02-2013 00:59:01: กรี๊ดดดดดดด พี่ใหญ่ก็มีมุมแบบนี้กะเค้าด้วยยยย
ตอนหลักถ้าหายมาม่าแล้วขอหวานๆแบบนี้ด้วยน่ะค๊า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 15-02-2013 02:43:03: โค๊ะ แต่มันไม่เกี่ยวกะความเปงจิงช่ายมั้ย มันโดนแต่งขึ้น

หรือยังไง ตายๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 15-02-2013 04:07:17: ร้ายกาจตลอด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 15-02-2013 05:52:19: แหมพี่ใหญ่
อยากรู้จักขนาดนี้เชียวหรอ 5555
ถึงกับต้องวางแผนอ้ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 15-02-2013 06:34:33: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 15-02-2013 07:04:01: อยากรู้ว่าเมฆทำอะไรไว้เมื่อ 5 ปีก่อนจังเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 15-02-2013 07:42:50: อะโหยยไม่ค่อยเท่าไหร่เลยนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 15-02-2013 07:44:30: หวานเบาๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 15-02-2013 08:43:17: แหม๋ๆๆ อิพี่ใหญ่ อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 15-02-2013 09:06:18: :L1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 15-02-2013 09:49:33: สมกับเป็นพี่ใหญ่ :o8:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 15-02-2013 12:04:32: แหม เจ้าเล่ห์จริงๆนะ
คงต้องรอดูกันต่อไปว่าคู่นี้จะมารักกันได้ไง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: cocore ที่ 15-02-2013 14:53:39: o13 o13 ขอบคุณมากๆครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 15-02-2013 18:49:00: บวกเป็ดให้กับความเจ้าเล่ห์มากกกกกกกกก
ของพี่ใหญ่ โอ๊ยๆ น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 15-02-2013 19:05:40: ในเมื่อมันไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก o16 o16 o16

ก็รู้สึกรักหลานใหญ่มากกกกกกกก :กอด1: :กอด1: :กอด1:

อ่านตอนนี้รู้สึกว่าหลานไม้น่ารักดีน่ะ :teach: :teach: :teach:

ไม่กวนโอ้ยเหมือนตอนที่อ่านในเรื่องหลานเล็ก

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 15-02-2013 20:54:29: ใหญ่นี่เจ้าแผนการจริง ๆ นะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 16-02-2013 08:50:47: โลกคู่ขนานน้ีหวานจริงๆ

แต่ทำไมโลกหลักมันเป็นแบบนี้ล่ะ

หึง หวง โหด อยู่ตลอดอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 16-02-2013 13:51:54: มาต่อๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 16-02-2013 17:08:47: พี่ใหญ่มีความหวานด้วยหรือเนี่ย :z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 10-11 14/02/13 P10 + ของหวาน P11 15/2/13
เริ่มหัวข้อโดย: fuyunoco ที่ 16-02-2013 20:39:10: พี่ใหญ่โหดขึ้นทุกวันๆ
ชักอยากรู้มากขึ้นเรื่อยๆว่า
เมฆไปทำอะไรให้นะ น่าจะเปงความผิดที่ใหญ่ไม่ใช่น้่อยย
ปล.จริงๆพี่ใหญ่หึงเมฆแต่แกล้งทำปกปิด
:z1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 17-02-2013 14:13:28: ของหวาน ตอนที่แล้วมันไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักก็จริง
แต่จริงๆแล้ว ไอ้คุณใหญ่ มันก็มีมุมแบบนั้นเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ
แต่ต้องรอให้ มันเข้าใจกันก่อน ซึ่งยังอีกนาน ก๊ากๆๆ
ตอนนี้ก็ เอามาม่าไปกินต่อ นะคะ ^_^

……………….12………………….

“คุณผู้ชาย แย่แล้วครับ” ชายคนนึงที่ผมคุ้นๆว่าเป็นคนขับรถของไอ้วัตวิ่งหน้าตาตื่นเข้าในร้านก่อนที่จะได้ความว่า พีพีหายไป หลังจากที่ไอ้เพื่อนรักของผมรู้มันก็สติแตกอย่างกับคนบ้าวิ่งออกไปนอกร้านทันที ทิ้งให้ ผม ไอ้ไม้ พี่ต้นแล้วก็ลูกค้าในร้านมองตามตาปริบๆ แถมตอนไปยังทิ้งปัญหาใหญ่ให้ผมอีกด้วย ไอ้เพื่อนเลววววววววววว

“เมฆ นี่มันเรื่องอะไรกันบอกพี่หน่อยได้ไหม พี่งงไปหมดแล้ว” พี่ต้นเอ่ยถาม

“เอ่อ คือว่า” ผมอึกอัก เอาไงดีล่ะครับ ยังไม่ได้เตรียมคำตอบไว้ซะด้วยสิ วุ้ย กลุ้มนะเนี่ย

“เอ๋า บอกดิพี่เดี๋ยวลุงแกก็ อกแตกตายหรอก รายนี้ห่วงพี่เล็กจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว โอ้ย!!” ไอ้ไม้เอ่ยบอก ก่อนจะได้มือพิฆาตเข้าที่หัวเต็มๆ

“พูดมากว่ะไอ้ไม้”

“คือว่า คนเมื่อกี้ ชื่อวัต น่ะครับเป็นเพื่อนของผมกับไอ้เล็กตั้งแต่เด็กแล้วน่ะครับ จริงๆผมกับมันก็ไม่ได้เจอกันนานแล้วผมก็ไม่ค่อยรู้อะไรหรอก ขอตัวก่อนนะครับ วันนี้ผมลานะ” ผมบอกก่อนจะชิ่งทันที

“เฮ้ย ไอ้พวกนี้ ลากันหมดแล้วใครจะช่วยงานที่ร้านว่ะ!!” เสียงพี่ต้นด่าตามหลังมาแว่วๆ แต่ตอนนี้ต้องเอาตัวรอดก่อน

ฟู่ ผมเป่าปากด้วยความโล่งก่อนจะเดินขึ้นห้องพักไป ไม่ไหวๆขืนต้องโกหกตลอดเวลาแบบนี้ผมคงหลุดเข้าสักวัน ไอ้เพื่อนเวรนั่นก็หายไปกับไอ้วัตเฉยเลย เฮ้อ แล้วผมจะเอาไงต่อไปเนี่ย

“วันนี้เลิกงานเร็วนะครับ น้องเมฆ” เสียงนิ่งเอ่ยถามก่อนที่คนหน้านิ่งจะเดินเข้ามาหาผม

“มีอะไร” ผมถามเสียงห้วน

“หึ ทำไมครับ พี่จะมาหาไม่ได้เลยหรือไง หรืออยู่กับเจ้าเล็กแล้วมันมีความสุขซะจนลืม ผัว คนนี้ไปแล้ว”

“ใช่ครับ อยู่ที่นี่ผมมีความสุขมาก เพราะไอ้เล็กมันเป็นคนดี ไม่เหมือนบางคนทั้งๆที่พ่อแม่เดียวกันแท้ๆแต่กลับนิสัยตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง”

“หึ น้องเมฆเคยได้ยินกฎแห่งการดึงดูดไหมครับ คนเลวมันมักจะดึงดูดคนเลวด้วยกันเสมอ ในเมื่อพี่เลวเมฆก็คงจะเลวเหมือนพี่นั่นล่ะครับ” เขาบอกเสียงนิ่ง

“มากับพี่ซะถ้าไม่อยากให้เจ้าเล็กมันรู้เรื่องทั้งหมด” เขาขู่

“คุณ!!!” ผมเหวลั่น

“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันนะครับว่าถ้าเจ้าเล็กมันรู้ว่า เพื่อนรักเคยทำอะไรไว้ เล็กยังจะเห็นเมฆเป็นเพื่อนอยู่หรือเปล่า เลือดย่อมข้นกว่าน้ำน้องเมฆเคยได้ยินไหมครับ ”

“หึ” ผมแค่นเสียงก่อนจะปล่อยให้เขาลากขึ้นรถมา เอาเถอะ อยากพาไปไหนก็ไป ถ้ามันจะทำให้เขาหายแค้นผมสักที

“เก็บของซะ” เขาสั่งหลังจากที่พาผมมาที่คอนโด

“ทำไมต้องเก็บ”

“เพราะว่าเมฆต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นน่ะสิครับ” เขายังบอกเสียงนิ่ง

“ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น ผมจะกลับไปอยู่กับไอ้เล็กและคุณก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามผม!!!” ผมเหวลั่น

“จุ๊ๆ อย่าลืมสิว่าเมฆกับพี่เป็นอะไรกัน ทำไมพี่จะไม่มีสิทธิ์ล่ะครับ อย่ามัวโอ้เอ้ พี่บอกให้เก็บก็ต้องเก็บสิครับ” เขายังบอกเสียงนิ่ง

“ผมไม่ไป ได้ยินไหมว่าผมไม่ไปไหนทั้งนั้น!!!” ผมตะคอกกลับ

“ดี ถ้าไปดีไม่ชอบ พี่ก็คงต้องบังคับล่ะนะ” เขาบอกก่อนจะลากผมออกมาจากห้องทันที

บ้านชั้นเดียวที่อยู่ในหมู่บ้านจัดสรรแถบชานเมืองปรากฏแก่สายตาก่อนที่ร่างสูงจะลากผมลงมาด้วย บ้านหลังนี้มัน…

“คุณพาผมมาที่นี่ทำไม”

“ต่อไปนี่เมฆต้องอยู่ที่นี่ไงล่ะครับ”

“ทำไมผมต้องอยู่” ผมถามเสียงดัง

“เพราะพี่ต้องการให้เมฆอยู่ไงครับ”

“คุณไม่มีสิทธิ์บังคับผมแบบนี้นะครับคุณชลธร

“มีสิครับ ทำไมพี่จะไม่มี สิทธิ์ของความเป็นผัวน้องเมฆไงครับ อย่าให้ต้องพูดมากสิครับ ตามมาดีๆ ดีกว่า” เขาบอกก่อนจะลากผมเข้าไปในบ้าน

“ชอบไหมครับ” เขาถามเสียงนุ่ม ผมมองไปรอบๆห้องรับแขก อย่างปวดใจเพราะทุกที่ของบ้านมีภาพคู่ของคู่รักคู่หนึ่งเต็มไปหมด ภาพที่แสดงความรักระหว่าง เขา กับพี่ ฟ้า

“ผมจะกลับ”

“เดี๋ยวสิครับ จะรีบไปไหน พี่บอกว่าเมฆต้องอยู่ที่นี่เข้าใจไหมครับ”

“คุณต้องการอะไร คุณพาผมมาที่นี่ทำไม” ผมถามเสียงเย็น

“พี่ต้องการให้เมฆเจ็บไงครับ ต้องการให้เมฆทรมาน ต้องการให้เมฆรู้ว่าพี่รักฟ้ามากแค่ไหน ต้องการให้เมฆรู้ว่าถึงฟ้าจะตายไปแล้วแต่พี่ก็ยังรักฟ้าไม่เปลี่ยนแปลงและพี่ก็ไม่เคยรักเมฆเลยแม้แต่วินาทีเดียว ” เขาบอกเสียงเย็น

ผมได้แต่ทรุดนั่งลงบนโซฟา อย่างปวดใจ

“ทำไมครับ อึ้งกับความรักที่พี่มีให้ฟ้าเหรอ” เขาบอกพลางบีบหัวไหล่ผมแน่น ผมเลือกที่เงียบเพราะไม่อยากต่อปากต่อคำผมจะไม่มีวันให้เขาเห็นน้ำตาผมเด็ดขาด

“ถึงกับพูดไม่ออกเลยหรือไงครับ”

“ดูซะนะ ดูซะให้เต็มตาแล้วน้องเมฆก็ช่วยจำไว้ด้วย ว่าพี่รักฟ้า รักมาก มากจนชาตินี้พี่ไม่มีทางรักใครได้อีก ไม่ว่าเมฆจะพยายามยังไง พี่ก็ไม่มีทางรักเมฆ สิ่งที่เมฆได้รับจากพี่จะมีแค่ความแค้น เท่านั้น เมฆต้องตายทั้งเป็น ให้สมกับที่เมฆ ฆ่าฟ้า!!!”

“ผมไม่ได้ทำ มันเป็นอุบัติเหตุ”

“หึ อุบัติเหตุเหรอ ถึงฟ้าจะตายด้วยอุบัติเหตุ แต่ทุกอย่างมันก็เกิดจากเมฆไม่ใช่หรือไง ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดจากเมฆ เมฆเกลียดฟ้า เมฆต้องการให้ฟ้าตาย!!! ” เขาตะโกนก้องก่อนจะเพิ่มแรงบีบที่หัวไหล่ผมแน่นขึ้น แววตาที่มีแต่ความแค้นมองผมราวกับต้องการฆ่าให้ตาย

“ใช่!!! ผมต้องการให้พี่ฟ้าตาย ผมเกลียดพี่ฟ้า ได้ยินไหมว่าผมเกลียดพี่ฟ้า” ผมตะคอกกลับ

“หึ ในที่สุดก็ยอมรับแล้วสินะว่าเมฆต้องการให้ฟ้าตาย”

“ใช่ ผมเกลียดพี่ฟ้า เกลียดอย่างที่ไม่เคยเกลียดใครมาก่อน จริงๆผมว่าพี่ฟ้าตายช้าไปด้วยซ้ำ ” ผมบอก ถ้าหากเขาอยากให้ผมรับนักผมก็จะรับ ในเมื่อผมมันคือคนเลว ผมก็เลวให้มันถึงที่สุดแล้วกัน

“พี่ไม่เคยคิดเลยนะว่าเมฆจะเลวได้ถึงขนาดนี้” เขาบอกเสียงเย็น

“จิตใจเมฆทำด้วยอะไร ถึงได้ทำแบบนี้กับพี่สาวแท้ๆของตัวเอง!!!”

“พี่ พี่สาวงั้นเหรอ ฮ่าๆๆๆ อีฟ้ามันก็แค่ลูกเมียน้อย !!! มันไม่มีค่าที่จะเป็นพี่สาวผม”

พลั๊ก!!!

แรงจากกำปั้นทำให้ผมหน้าหัน ก่อนที่จะรับรู้ถึงรสเค็มปร่าของเลือด ในปาก

“หยุดพูดจาดูถูกฟ้าเดียวนี้นะ ”

“ทำไมผมจะพูดไม่ได้ ในเมื่อมันเป็นความจริง ผู้หญิงที่คุณรักนักรักหนามันก็แค่ลูกเมียน้อย ”

“หึ เมื่อก่อนพี่เคยคิดนะว่าที่เมฆทำไป คงเป็นเพราะเมฆยังเด็กแต่ตอนนี้พี่รู้แล้วว่า เมฆเลวโดยสันดานจริงๆ”

“ครับ ผมมันเลว ผมมันชั่ว แล้วยังไงครับ แล้วใครจะทำอะไรผมได้” ผมบอกก่อนจะแสยะยิ้ม

“พี่ไงครับ ที่จะแก้แค้นเมฆ ในเมื่อเมฆดูถูกคนอื่นดีนักว่าเป็นลูกเมียน้อย งั้น น้องเมฆที่แสนสูงส่งลองมาเป็นเมียน้อยดูดีไหมล่ะครับ”

“คุณหมายความว่ายังไง”

“อ้าว นี่ไม่รู้เหรอครับว่าพี่กำลังจะหมั้นกับ น้องแพรไพลิน ลูกสาวคนเดียวของคุณหญิงพลอยพริ้ง และคิดว่าสิ้นปีนี้คงแต่งงานกัน ทีนี้น้องเมฆก็จะกลายเป็น “เมียน้อย” อย่างสมบรูณ์แบบดีไหมล่ะครับ ที่รัก” เขาบอกเสียงเย็นก่อนที่มือหนาจะบีบปลายคางผมแน่น

“คิดว่าผมจะยอมคุณง่ายๆ หรือไง”

“แล้วไอ้ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ เรียกยอมหรือเปล่าล่ะครับ หึ ไอ้ที่ครางให้พี่อยู่ทุกคืนน่ะ เขาเรียกว่าอะไรช่วยบอกพี่หน่อยสิ”

“ต่อไปเตรียมตัวการรับแก้แค้นอย่างเต็มรูปแบบจากพี่แล้วกันนะครับ พี่เล่นกับเมฆมานานเกินไปแล้ว อย่ากลัวเลยเพราะเมฆจะทรมานยิ่งกว่าตกนรกซะอีก” เขาบอกก่อนจะเดินออกจากบ้านไป

ผมได้แต่ก้มหน้านิ่งและไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมอง ผมจะไม่ยอมให้เขาเห็นน้ำตาของผมเด็ดขาดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ผมจะไม่มีวันอ่อนแอให้เขาเห็น ผมเสมองไปรอบๆบ้านที่ถูกตกแต่งด้วยรูปภาพคู่รักอยู่แทบทุกมุม ก่อนจะยกยิ้มสมเพชให้ตัวเอง ผมแพ้แล้วสินะ ในที่สุดผมก็แพ้อีกจนได้ ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี ไม่ว่าจะอยู่หรือว่าตาย พี่ฟ้าก็ยังเป็นคนที่มีคนรักเสมอ ต่างจากผมที่เป็นแค่ส่วนเกินของทุกคน

..........................TBC.................................

คิดว่ามันใหญ่พอ ที่ไอ้พี่ใหญ่ จะโกรธเมฆไหม
ครุๆๆ แอบคิดว่า ต้องมีคนเด่ถูก แต่เดาถูกไหม ว่า ฟ้ากับเมฆเป็นพี่น้องกัน

สปอย
ตอนหน้า พานังไทม์แมชชีน เจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 17-02-2013 14:33:59: รอย้อนเวลาหาอดีตอันขมขื่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: sumonta ที่ 17-02-2013 15:17:41: อ่านตอนนี้จบปุ๊บอยากให้มาต่อตอนต่อไปคืนนี้เลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 17-02-2013 15:20:43: :impress3: เรื่องนี้เครียดมากเลยค่ะ
ถึงจะรู้ว่าทุกคนมีส่วนผิดแต่มากกว่าครึ่งก็เข้าข้างเมฆไปแล้ว
อิพี่ใหญ่ทำเกินไปจริงๆ จะแต่งงานที่ไหนก็ไป น้องเมฆฆฆฆ :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: ❝CHŌN❞ ที่ 17-02-2013 15:42:54: มาม่าอืดแล้วอืดอีก กินหมดไปหลายชามแล้ว

และรู้สึกว่ายังต้องกินอีกหลายชาม เฮ้ออออออ

พอจะรู้บ้างแล้วว่าเมฆทำอะไรไว้กับพี่ใหญ่ แต่อยากรู้พี่ฟ้าตายยังไง

สงสารเมฆมากๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 17-02-2013 15:58:53: เอาเลย ทำให้เมฆตายทั้งเป็น แล้วสุดท้ายคนที่ตายเองก็คือพี่ใหญ่นั้นแหละ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 17-02-2013 16:04:21: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 17-02-2013 16:21:03: พี่ใหญ่! ทำร้ายเมฆได้ไม่จบไม่สิ้น
ตอนหน้าจะได้รู้เรื่องอดีตแล้ว อยากอ่านต่อออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 17-02-2013 16:31:13: จัดมาหนักๆ ได้เลยครับ มีภูมิต้านทานมาจาก เล็ก-วัต แล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 17-02-2013 17:23:38: โห แอบทิ้งท้ายให้อยากกกกกกเล่นๆนะคะเนี่ย
ขอจองนั่งไทม์แมทซีนแถวแรกคู่คนขับเลยล่ะค้าาาา
แหมๆ ขอนิ๊สนึ่งแบบว่ามาต่อตอนหน้าเร็วๆหน่อยก็ดีนะคะ
แบบว่า มันอยากเกินห้ามใจค่ะ ฮิฮิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 17-02-2013 17:38:42: โหดไปมั๊ยอ่ะ o22
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 17-02-2013 18:12:57: อิ่มจนจุกเลยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 17-02-2013 18:16:03: สงสารน้องเมฆ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 17-02-2013 18:58:06: ไม่ว่าเรื่องจะดราม่ายังไงก็ตาม เราจะรอสมน้ำหน้าคุณใหญ่ตอนท้ายเรื่อง :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 17-02-2013 19:27:25: สงสารเมฆอ่า
พี่ใหญ่อย่ารุนแรงดิ
รอตอนหน้าๆ
จะได้รู้เรื่องในอดีตแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 17-02-2013 19:38:50: คิดว่าเมฆจะตายทั้งเป็นคนเดียวหรือไง.....แกก็จะเตรียมตัวตายทั้งเป็นเหมือนกันไอ้คุณใหญ่คำพูดและการกระทำในวันนี้เดียวก๋จะส่งผลให้ตัวแกเอง.....เราจะคอยดู หากยังใช้อดีตและความแค้นในการดำเนินชีวิตแบบนี้แล้ววันนึงแกจะรู้สึก.....ก็ต่อเมื่อเสียเมฆไปแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 17-02-2013 19:51:55: เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากคะ
(นี่อย่าบอกนะว่าเพิ่งเริ่มแกะซองแล้วเพิ่งใส่ชาม "ยัง"ไม่ได้ใส่เครื่งปรุง ใส่น้ำ รออืด พร้องเสิร์ฟเลยรึนี้ :z3:
แถมตอนหน้สยังจะพาไปดูกระบวนการผลิตมาม่าด้วย :sad2:
ปล. เคยสงสัยว่าโรงงานมาม่าอยู่ที่ไหน แต่คงอยู่แถวนี้แหละ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 17-02-2013 20:42:19: :a5: เอิ่ม...อ่านแล้วเหมือนว่า...เรื่องราวดราม่าเพิ่งเริ่มต้นขึ้นเอง!!!
แล้ว แล้ว แล้ว ไอ้ที่ผ่านมายังไม่ดราม่าเหรอ o22

เรื่องราวมันมืดมนมากช่วงนี้ เหมือนเมฆต้องทรมานไปอีกนานพอสมควร สงสารเมฆอ่ะ อดทนและสู้เข้าไว้ คนอ่านให้กำลังใจนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 17-02-2013 21:25:39: ไอ่พี่ใหญ่เดี๊ยะจะรู้สึก//รุ้สึกอะไรก้รู้สึกรักเมฆไง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 17-02-2013 21:32:52: คุณทำเกินไป ถึงเมฆจะเคยทำไม่ดีแต่แก้แต้นแบบนี้คนตายก้ไม่ฟื้นหรอกนะคุณใหญ่

ดีไม่ดีเมฆจะตายก่อนที่คุณใหญ่มีความสุขอีกนะเออ

รอตอนต่อไปค่า :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 17-02-2013 21:45:52: :sad4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 17-02-2013 22:22:52: ฆ่าฉัน ฆ่าฉัน ให้ตายเสียยังดีกว่า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 17-02-2013 22:50:21: เมฆอย่าย้อมแพ้พี่ใหญ่นะ :m15:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 18-02-2013 00:26:46: เกลียด พี่ใหญ่ ว่ะ

ไม่คิดจะเอ่ยปากถามความจริงกับ เมฆ เลยหรือ

หรือว่าเชื่อในสิ่งที่ตนเองเห็นแล้วตัดสินใจตามสิ่งที่เห็นหรือสิ่งที่ได้ยินจากคนอื่น

เราเองก็ไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นมายังงัยในอดีตแต่ว่าถ้าจะโกรธและแค้น เมฆ แบบนี้

เราสงสัยว่า พี่ใหญ่ คงไม่รู้ความจริงว่าเป็นยังงัย ในเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น

เอาเป็นตอนนี้ ก็คงต้องรอลุ้นเอาว่า ความจริงที่ เมฆ อยากให้ พี่ใหญ่ได้รับรู้เป็นยังงัย

:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 18-02-2013 02:01:51: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-02-2013 02:36:16: เมฆจะทนได้อีกนานเท่าไหร่กันนะนั่น เมฆคงมีปมอะไรสักอย่างเกี่ยวกับครอบครัว คงไม่ใช่เรื่องใหญ่อย่างเดียวใช่ไหมนะเนี่ย ใหญ่ใจร้ายมาก ๆ เลย ใหญ่ก็คิดได้นะทำเรื่องร้าย ๆ แบบนั้น ทั้ง ๆ ที่บอกว่าเองว่าจะรักพี่สาวเมฆคนเดียวไม่ใช่หรือ แล้วจะดึงคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องมาวุ่นวายทำไม เพื่อแค่จะทำร้ายเมฆแค่นั้นหรือ สงสารเมฆมาก ๆ เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 18-02-2013 03:38:25: อยากรู้ว่าฟ้าตายเพราะอุบัติเหตุจริงๆใช่ไหม
หรือว่าเป็นเพราะเมฆรอตอนหน้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 18-02-2013 03:53:30: ตกลงเมฆคิดอย่างที่พูดจริงๆ หรือแค่ประชด
ถ้าข้อแรกเมฆก็ไม่ไหวน่ะ เชียร์พี่ใหญ่แก้แค้น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 18-02-2013 13:47:14: o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 18-02-2013 15:38:04: :impress3: :impress3: :impress3:

เมฆเสียจายยยยย แต่ไม่แคร์์์.......

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: IRIS ที่ 18-02-2013 16:06:18: แอบรู้สึกว่า เหตุผลในการแก้แค้นของอิคุณใหญ่น้อยเกินไป ของวัตยังสมเหตุสมผลมากกว่าเพราะเป็นน้องแล้วเล็กก็ทำจริง แต่ของอิคุณใหญ่เป็นแค่คนรัก ไม่ใช่พี่น้อง พ่อแม่ มรึงซะหน่อย แล้วเมฆก็บอกอยู่ว่าเป็นอุบัติเหต

ปัญหาครอบครัวเมฆหนักมากแน่ๆ แล้วมาเจอจากอิคุณใหญ่อีก จะทนได้ซักแค่ไหนกันนะ..
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: ELMI ELMA ที่ 18-02-2013 21:22:20: :a5: นี่พึ่งเข้าถึงการ"แก้แค้น" อย่างจริงจังงั้นเหรอออออ แล้วที่ผ่านมาคงจะเป็นแค่น้ำจิ้มสินะ :m29: :sad3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: volvox_nostoc ที่ 18-02-2013 21:41:01: สงสารเมฆอ่า T_T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-02-2013 11:07:27: มาม่าเจ้มจ้น~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 12 17/02/13 P11
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 19-02-2013 12:06:18: มาต่อตอนหน้าเร็วๆน้า อยากอ่านแล้ววววววววT^T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 20-02-2013 20:54:30: นั่งไทม์ แมชชีน

……………….13 ……………

เพล้ง!!!

เสียงของแจกันใบสวยที่ตกกระทบพื้นเสียงดัง ทำให้คนในบ้านแตกตื่นจนต้องรีบวิ่งเข้ามาดู

“นี่มันอะไรกันห่ะ เมฆ” ผู้ชายที่ผมเรียกว่า “พ่อ” เอ่ยถามเสียงแข็ง

“ทำไมครับ ก็เมฆพอใจ แค่แจกันกระจอกๆ เมฆจะทำแตกกี่อันก็ได้” ผมตอบ ก่อนจะเดินขึ้นห้องไปโดยที่ไม่สนใจว่าพ่อจะทำหน้ายังไง ผมเด็กชาย เมฆา นภาลัยเจริญ อายุ 10 ขวบลูกชายคนเดียวของเจ้าสัวทินกร เจ้าของโรงแรมในเครือ “sky” ทั้งหมดผมเกิดมาพร้อมกับชื่อเสียและเงินทองที่ต่อให้ใช้ไปถึงชาติหน้าก็ไม่หมด แล้วทำไมต้องสนใจแค่แจกันใบเดียว

“เมฆ ออกมาคุยกับพ่อให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้นะ” เสียงของพ่อเอ่ยเรียกที่หน้าห้อง

“พ่อมีอะไรจะคุยกับเมฆ” ผมเปิดประตูออกมาเพื่อคุยกับพ่อ

“ลงไปเก็บ เศษแจกันเมื่อกี้เดี๋ยวนี้” พ่อบอกเสียงเย็น

“ทำไมเมฆต้องทำ เมฆไม่ใช่คนใช้นะ ทำไมเมฆต้องทำงานแบบนั้นด้วย!!!” ผมเเหวลั่น ผมเป็นลูกชายพ่อนะทำไมคนอย่างผมต้องไปทำงานเก็บกวาดแบบนั้น

“แต่เมฆเป็นคนทำแตก อย่าให้พ่อต้องพูดมากนะ ทำอะไรทำไมไม่รู้จักรับผิดชอบห่ะ!!” พ่อตะโกนก้อง

“เมฆไม่ไป ได้ยินไหมว่าเมฆไม่ไป!!!” ผมตะโกนกลับบ้าง

“เมฆ!! จะให้พ่อทำยังไงกับลูกดีห่ะ” พ่อตะโกน ก่อนจะเงื้อมือขึ้น

“เอาสิพ่อ ถ้าพ่อตีเมฆ เมฆจะฟ้องคุณตา เอาเลยสิ!!” ผมท้าทาย

“หึ ทำไมลูกถึงเป็นเด็กแบบนี้ห่ะ พ่อไม่เคยสอนให้เมฆเป็นเด็กก้าวร้าวและไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้นะ”

“เมฆก็เป็นของเมฆแบบนี้ พ่อไม่ต้องมายุ่ง!!”

ปัง!!!!

ผมตะโกนลั่นก่อนจะปิดประตูทันที

ก๊อกๆๆ

“คุณหนูขา เปิดประตูให้ป้าหน่อยสิคะ” เสียงของป้าแต้วเรียกผมหน้าห้อง

“มีอะไรครับป้า” ผมถามพลางเปิดประตูให้ป้าแต้วเข้ามา

“ป้าเอาของว่างขึ้นมาให้ค่ะ คุณหนูจะรับอะไรอีกไหมคะเดี๋ยวป้าไปทำให้”

“ไม่ล่ะครับ แล้วพ่อไปไหนล่ะครับ”

“คุณท่าน ออกไปข้างนอกกับคุณวิภาแล้วก็คุณฟ้าค่ะ”

“งั้นเหรอครับ เขาพาผู้หญิงคนนั้นออกไปข้างนอกสินะครับ ป้าออกไปเถอะครับ เมฆอยากอยู่คนเดียว” ผมบอกก่อนจะเดินเข้าห้องไป

เด็กชายเมฆาอายุ 10 ขวบนั่งมองมองรูปถ่ายบนหัวเตียงก่อนจะเก็บมันลงในลิ้นชักแล้วล็อกไว้แน่น ล็อกมันไว้ให้เหมือนกับความทรงจำทั้งหมด

“ฮื่อๆๆๆๆๆๆๆ ฮึกๆๆๆ” เสียงร้องไห้ดังขึ้นก่อนที่ผู้หญิงคนนึงจะวิ่งเข้ามาปลอบ เด็กหญิงที่ยืนร้องไห้อยู่

ผมเด็กชาย เมฆา อายุ 14 ยืนแสยะยิ้มอยู่ข้างๆในมือถือตุ๊กตาหมีที่ตอนนี้กลายเป็นตุ๊กตาหมีหัวขาดไปเรียบร้อยแล้วก่อนจะทิ้งลงพื้นอย่างแรง พลางเหยียบซ้ำไปด้วย

“นี่มันอะไรกันคุณ” พ่อเดินเข้ามาถามผู้หญิงคนนั้นเสียงเครียดก่อนจะปรายตามองผมที่ยืนอยู่ กับซากตุ๊กตา

“ไม่ต้องไปถามคุณวิภาหรอกครับพ่อ ถามเมฆดีกว่า อย่างที่เห็น เมฆก็แค่เล่นกับตุ๊กตาพี่ฟ้าแรงไปหน่อย”

“เมฆ ทำไมชอบทำลายข้าวของแบบนี้ห่ะ นี่มันตุ๊กตาที่พ่อซื้อให้ที่พี่ฟ้าเขาสอบได้ที่ 1 ไม่ใช่เหรอ” พ่อถามเสียงเข้ม

“ใช่แล้วไงครับ ก็แค่ตุ๊กตาราคาถูกๆ ทำไมเมฆจะฉีกมันเล่นไม่ได้ ถ้าอยากได้เดี๋ยวเมฆซื้อให้อีก 100ตัว เลยดีไหมครับ” ผมบอกก่อนจะยกยิ้มกว้าง

“พ่อไม่ได้ต้องการให้เมฆซื้อมาชดใช้ แต่ที่พ่อต้องการคือ เมฆต้องขอโทษพี่ฟ้าซะ” พ่อสั่ง

“ไม่ !!” ผมตอบเสียงแข็ง

“เมฆ พี่ฟ้าเป็นพี่สาวแท้ๆของเมฆนะ ทำไมเมฆถึงทำแบบนี้”

“พี่สาว เหอะ มันนี่ไม่ใช่พี่สาวเมฆ มันเป็นลูกเมียน้อย แม่มันก็เป็นแค่เมียน้อย เรื่องอะไรที่เมฆต้องไปขอโทษมัน”

เพี๊ยะ!!!

แรงตบทำให้ผมหน้าชาก่อนที่จะหันกลับมาจ้องสองแม่ลูกที่กอดกันกลมด้วยแววตาของความแค้น ตั้งแต่ที่มันสองคนก้าวเข้ามาในบ้าน ผมก็ไม่เคยมีความสุขอีกเลย

“เมฆเกลียดมัน เมฆเกลียดมันทั้งสองคน !!”

นายเมฆาอายุ 17 กำลังนั่งตบยุงอยู่บนโรงพัก ก่อนจะแสยะยิ้มเมื่อเห็นว่าใครบางคนเดินขึ้นมาพร้อมกับนักข่าวอีกนับสิบชีวิต

“ผมมารับลูกชายผมครับคุณตำรวจ” พ่อเอ่ยกับร้อยเวร ผมยิ้มให้กล้องก่อนจะหันไปยกยิ้มให้พ่ออย่างเป็นต่อ

“คุณทินกรคะ รู้สึกยังไงกับเรื่องนี้คะ” นักข่าวถาม

“ผมไม่มีอะไรจะพูดครับ ขอตัวนะครับ” พ่อบอกก่อนจะลากผมขึ้นรถไปด้วยกัน

เพี๊ยะ!!!

“ไอ้ลูกเวร แกทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างไหมห่ะ” พ่อตวาดลั่น

“ผมทำอะไร”

“นี่แกยกพวกตีกับชาวบ้านแล้วยังทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกเหรอ แกนี่มันไม่มีอะไรดีสักอย่างจริงๆ ทำไมแกถึงเกิดมาสร้างแต่ปัญหาแบบนี้ห่ะ ”

“หึ แล้วพ่อสนใจด้วยหรือไงว่าผมจะเป็นแบบไหนเอาเวลาไปโอ๋ลูกสาวสุดที่รักของพ่อดีกว่า เห็นว่าสอบเข้ามหาลัยอันดับ1 ได้ไม่ใช่เหรอ”

“แกก็หัดทำให้ได้เหมือนพี่แกบ้างนะ ฟ้าใสน่ะทั้งตั้งใจเรียนทั้งเป็นเด็กดี แต่แก..”

“ผมทำไมครับ ” ผมถามหน้าตาย

“ฉันไม่รู้จะพูดยังไงกับแกดีแล้วนะ” พ่อบอกอย่างหัวเสีย

“ก็ไม่ต้องทำไง พ่อก็ไปโอ๋ลูกสาวสุดที่รักของพ่อซะ ส่วนผมก็ปล่อยไปตามเวรตามกรรมก็แล้วกัน” ผมบอกก่อนจะลงมาจากรถ แล้วเดินเข้าไปหาเพื่อนสนิทของผมที่ยืนคอยอยู่

“ไงมึง โดนมาอีกล่ะสิท่า” ไอ้เล็ก เพื่อนสนิทของผมเอ่ยถาม

“ก็นะ กูมันลูกชัง แต่ช่างเถอะกูเบื่อบ้านนั้นแล้วเหมือนกันกูไปอยู่กับมึงดีกว่า” ผมบอกก่อนจะยิ้มให้เพื่อน

“ไปเว้ย ถ้ามึงอยู่บ้านนั้นแล้วลำบากใจก็ไปอยู่บ้านกูแล้วกัน ” มันบอกก่อนจะเราสองคนจะกอดคอกันขึ้นแทกซี่ไป

ผมยกยิ้มก่อนจะกอดคอไอ้เพื่อนรักคนนี้แน่นผมกับไอ้เล็กรู้จักกันตั้งแต่ประถม เราสองคนเป็นคนที่ถ้าดูภายนอกจะต่างกันโดยสิ้นเชิงเพราะปกติแล้วไอ้เล็กมันจะเป็นคนเงียบๆ แล้วก็มีโลกส่วนตัวสูงลิบ แต่ต่างจากผมที่จะค่อนข้างเข้ากับคนง่าย แต่ก็นั่นแหล่ะมันก็แค่ภายนอกเท่านั้นแต่จริงๆแล้วเราสองคน “เหมือนกัน” เหมือนกันซะจนบางครั้งผมมองไอ้เล็กแล้วเหมือนตัวเองกำลังส่องกระจกอยู่ เราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ เอาไว้ว่างๆแล้วผมจะเล่าให้ฟัง เพราะวีรกรรมฝ่าดงตีนของผมกับไอ้เล็กใช่ย่อยซะเมื่อไหร่ เรามีกันอยู่แค่สองคนมาตลอดตั้งแต่เด็ก มันคงเป็นสิ่งที่ใครๆเขาเรียกว่า ถูกชะตาล่ะมั้งครับผมเห็นความเหงาแล้วก็ความโดดเดี่ยวในแววตาของมัน และมันก็คงเห็นความเศร้าในแววตาของผมเหมือนกัน เราถึงคบกันมาได้ยาวขนาดนี้ อันที่จริงเราก็โดนล้ออยู่บ่อยๆเหมือนกันว่าเป็น คู่เกย์ ผมกับมันก็แต่หัวเราะกันไปตามเรื่อง เพราะความจริงความสัมพันธ์ของผมกับมันเกินกว่าความรักจอมปลอมพวกนั้นไปแล้ว เราสองคนไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ใครเข้าใจ เพราะแค่เราเข้าใจกันสองคนมันก็พอแล้ว คนเราจะต้องการอะไรนอกจากการที่มีใครสักคนที่เราคุยได้ทุกเรื่อง ปรึกษาได้ทุกอย่างถึงบางอย่างมันจะให้คำแนะนำไม่ได้ก็ตามเถอะ แต่อย่างน้อยในวันที่ผมไม่มีใครเข้าใจ ผมเชื่อว่ายังมีไอ้เล็กที่มันเข้าใจผมเสมอ

“นั่งเงียบเลยมึง เป็นเหี้ยไรว่ะ” ไอ้เล็กเอ่ยถาม

“กูแค่คิดว่า มึงน่าจะเป็นผู้หญิงนะ กูจะได้เอามึงทำเมียให้รู้แล้วรู้รอดซะเลย แต่ไม่เป็นไรเป็นผู้ชายก็ใช่ว่าจะไม่ได้” ผมเอ่ยล้อ

“เชี่ยแล้ว ไอ้นี่ กูเริ่มระแวงมึงแล้วนะ” ไอ้เล็กเหวลั่น

“ฮ่าๆๆๆๆๆ” ก่อนที่เราสองคนจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน ไม่ว่าใครจะคิดแบบไหน สำหรับผมไอ้เล็กก็คือคนที่ผมจะอยู่ด้วยตลอดไป เพราะคงไม่มีใคร “เข้าใจ”ผมไปมากกว่ามันอีกแล้ว

....................TBC..........................
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 20-02-2013 21:19:56: เค้าลางเริ่มมาแล้ว

รอตอนต่อไปจ้า

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 20-02-2013 21:26:35: ตอนเด็กน้องเมฆร้ายอ่ะ

ส่วนฟ้านี่คงจะเรียบร้อยอ่อนหวานไม่ซ่อนเปรี้ยวใช่ป่ะ?

รอตอนต่อไปค่า อยากรู้ๆ :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 20-02-2013 21:28:19: งืออออ สงสาร แต่เมฆก็ทำแรงไปนะ
ดูเป็นดูโอ้ที่คนอื่นเข้าไม่ถึงจริงๆสองคนนี้
อยากรู้จุดเปลี่ยนไวๆจุงงง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 20-02-2013 21:34:59: โถ .. น้องเมฆ

รอตอนต่อไปค่ะ
+1
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 20-02-2013 21:36:34: ครอบครัวนี้มันเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆจริงๆนะ ทั้งดีและไม่ดี
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 20-02-2013 21:42:46: เมฆก็ร้ายใช่ย่อยนะ แต่ไม่เป็นไร เข้าใจๆ นายเอกทำอะไรก็ไม่ผิดหรอก(ซะที่ไหนล่ะ) :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 20-02-2013 21:44:53: กำลังย้อนเวลาหาอดีต อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 20-02-2013 21:48:45: :mc2: รออ่านต่อไป ตกลงแม่ใหม่กับพี่ฟ้านี่คนดีไหม หรือเป็นเมฆเองที่ตั้งแง่เกลียดสองคนนั้น
แต่ก็ดีนะที่เมฆมีเพื่อนที่ดีอย่างเล็กอ่ะ ปรึกษากัน ปลอบกันได้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 20-02-2013 22:15:54: ร้ายเหมือนกันนะเนี่ยเมฆ
แต่มันก็มีสาเหตุที่ทำตัวแบบนี้
รอดูต่อไปทำไมพี่ใหญ่ถึงแค้น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 20-02-2013 22:31:24: ที่เมฆทำตัวร้าย เราก็เข้าใจนะ เอาเมียอีกคนเข้าบ้าน พร้อมลูกอีกคน
เด็กสิบขวบคงทำใจได้ยากอ่ะ เมฆเหมือนทำตัวไม่ดีเรียกร้องความสนใจจากพ่อเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 20-02-2013 22:36:56: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 20-02-2013 22:43:24: ถึงว่า ทำไมสนิทกันมาก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 20-02-2013 23:06:53: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ลูกเมฆของหม่ามี๊ ที่ทำเพราะเรียกร้องความมสนใจ สินะ T^T

น่าสงสารจัง พี่ฟ้ามันแค่ลูกเมียน้อยนี่เนอะ T^T

นี่คงเป็นเพียงแค่เกริ่นนำสินะ -.,-

อยากรู้จัง ตอนนั้น พี่ใหญ่เค้ามองน้องเมฆยังไง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-02-2013 23:24:36: อืมๆเข้าใจเมฆนะ ไม่ถูกกับเมียใหม่พ่อว่าแต่ฟ้าเป็นลูกติดเมียใหม่ใช่ไหม
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 20-02-2013 23:26:05: เชียร์พี่ใหญ่แก้แค้นนนนน อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 20-02-2013 23:43:28: เมฆน่าจะมีเหตุผลในการกระทำนะ พ่อเมฆพาวิภาอะไรนั่นเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร แล้วมีลูกก่อนเมฆอีกเนี่ยหมายความว่ายังไง ไม่ใช่แสดงว่าตอนที่มีแม่เมฆก็มีวิภาอะไรด้วยใช่หรือเปล่า แล้วแม่เมฆไปไหน ถ้าเพราะพ่อเมฆมีวิภาแล้วส่งผลทำให้เกิดอะไรขึ้นกับแม่เมฆ ไม่แปลกที่เมฆจะทำแบบนี้ เพราะวิภากับลูกสาวก็เป็นสาเหตุนี่นา แล้วดูเหมือนพ่อเมฆก็จะให้ความสำคัญกับลูกสาวกับวิภามาก ก็คงจะยิ่งทำให้เมฆรู้สึกไม่ดีจนทำตัวแบบนี้ได้ แต่ที่น่าสงสัยคือเรื่องใหญ่ เมฆทำอะไรกันแน่นะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 21-02-2013 02:58:06: เห้อ ดร๊ากมาซะน้ออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 21-02-2013 07:17:24: ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเมฆจะเคยดาร์คมาก่อน

แต่ก็เข้าใจนะ โดนสถานการณ์ผลักดัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 21-02-2013 09:26:25: อย่างว่าแหละนะ พ่อมีเมียใหม่แถมมีลูกด้วยมันก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ
ใครๆเขาก็ไม่ชอบให้พ่อมีเมียคนอื่นนอกจากแม่ตัวเองเล่า
ไม่โทษเมฆหรอกนะ(แอบเข้าข้างเต็มที่)
เพราะเห็นว่ามีเหตุมีผลอันสมควรอยู่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: IRIS ที่ 21-02-2013 11:00:21: เข้าใจเมฆมากๆ อ่ะ
ไม่มีลูกคนไหนรับได้กับการที่พ่อมีเมียน้อยหรอก แล้วยิ่งเอาเข้าบ้านด้วย มีลูกด้วยกันอีก เป็นอะไรที่บัดซบมากๆ
เพราะงั้นถ้าเมฆจะทำอะไรลงไปบ้าง ก็ไม่ผิดหรอก แต่คนผิดจริงๆ คือพ่อต่างหาก ที่ทำให้ครอบครัวเป็นแบบนี้..
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 21-02-2013 12:09:32: ความจริงเริ่มเปิดเผยแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 21-02-2013 12:49:21: เมื่อก่อเมฆก็โหดใช่ย่อย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 23-02-2013 02:00:58: รอค่ะๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 13 (อดีต) 20/02/13 P12
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 23-02-2013 08:49:01: :monkeysad: สงสารทั้ง2คน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 23-02-2013 11:55:51: ตอนที่สิบสี่อยู่ไหนอะ ทำไมไม่ผมไม่เห็น ใครเอาไปซ่อนไว้ :sad5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 23-02-2013 12:10:19: มาม่า มาแบ้ววววววววววววววจร้า :z2:

……………..14 อดีต …………..

“เหี้ยเมฆ นั่งทำอะไรมืดๆคนเดียวว่ะ” ไอ้เล็กที่เพิ่งกลับมาจากมหาลัยเอ่ยถามพลางเปิดไฟไปด้วย

“เปล่า กูก็นั่งเล่นไปเรื่อย” ผมนายเมฆา อายุ 19 เอ่ยตอบเพื่อนรัก และตอนนี้ผมคิดว่าตัวเองเป็นโรคจิตครับ อืม คิดว่ามันเป็นแบบนั้นนะ เพราะผมชอบความมืด ถ้าวันไหนที่ไอ้เล็กไม่อยู่หรือมันกลับดึกผมมักไม่ค่อยชอบเปิดไฟในห้อง ไม่รู้สิผมว่าความมืดมันไม่ได้น่ากลัวสักนิด แต่มันทำให้ผมสงบผมชอบที่จะนั่งคิดอะไรเงียบๆ ถึงผมจะเที่ยวหนักแต่นั่นมันก็แค่สิ่งที่ทำเพื่อให้ตัวเองลืมๆอะไรไปบ้าง ไปพบ ไปคุย กับคนที่ไม่รู้จักมันทำให้ผมไม่ต้องคิดมากกับเรื่องของตัวเอง

“เอาอีกแล้วนะมึง กูบอกหลายครั้งแล้วว่าให้เปิดไฟด้วย” ไอ้เล็กเอ็ด

“กระผมขอโทษคร้าบ คุณเล็ก คราวหลังกระผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ” ผมบอกทีเล่นทีจริง

“ฮ่าๆๆ เฮ้อ มึงนี่น้า แล้วนี่จะออกไปไหนอีกหรือเปล่าว่ะ” ไอ้เล็กเอ่ยถาม

“ไปสิครับ ถ้าไม่ไปสาวๆคงจะรอกูเก้อ”

“คร้าบ พ่อคลาสโนว่า ระวังตัวด้วยล่ะมึงน่ะ”

“ไอ้นี่ กูไม่ใช่ไก่อ่อนเพิ่งเที่ยวนะครับ กูเที่ยวตั้งแต่ 15 เรื่องแค่นี้ท่าเมฆสบายมากครับ คุณเพื่อน”

“เออ จะไปก็รีบไปไป๊ กูเบื่อขี้หน้า” ไอ้เล็กไล่

“อ้าวไอ้นี่ ไล่กูจัง งั้นพี่ไปแล้วนะจ๊ะ อย่าคิดถึงพี่ล่ะตัวเอง” ผมบอกก่อนจะเดินออกจากห้องมา จุดหมายก็คงหนีไม่พ้นผับหรือไม่ก็ร้านเหล้าสักที่

ผมเดินเข้ามาในผับแห่งหนึ่งก่อนจะหาที่เหมาะๆนั่งป้อสาวซะหน่อย รูปหล่อ พ่อรวยมาก อย่างนายเมฆ หาเหยื่อไม่ยากหรอกครับ

“มาคนเดียวเหรอครับคุณ” เสียงหนึ่งทักขึ้นก่อนที่ใครคนนึงจะนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆ

“มากับ….เฮ้ย!!!!”

“เป็นอะไรครับน้องเมฆทำหน้าอย่างกับเห็นผี” เขาถาม

“พี่ใหญ่??” ผมมองคนตรงหน้าด้วยความแปลกใจไม่น่าเชื่อว่าจะเจอคนอย่างพี่ใหญ่ที่นี่ คนๆนี้คือพี่ชายแท้ๆของไอ้เล็กมันครับเป็นคุณชายทุกกระเบียดนิ้วไม่ว่าจะกิน นั่ง เดิน หรือทำอะไร ก็เหมือนเจ้าชายที่หลุดมาจากในนิทานแถมยังเรียนเก่งมากซะจนได้ทุนจากรัฐบาลเห็นแว่วๆว่ากำลังจะไปเมืองนอกด้วย จริงๆจะบอกว่าผมสนิทกับพี่ใหญ่ก็คงไม่ถูกนักเพราะไอ้เพื่อนรักของผมมันไม่ค่อยกินเส้นกับพี่ชายตัวเองเท่าไหร่ แต่อาศัยว่าผมไปนอนที่บ้านไอ้เล็กบ่อย เอาเป็นว่านอนตั้งแต่เด็กอ่ะครับ ก็เคยรู้จักบ้างถึงจะไม่สนิทแต่ก็ใช่ว่าจะไม่เคยคุยกัน

“นี่ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้”

“ผมไม่คิดว่าพี่จะมาเที่ยวที่แบบนี้น่ะครับ” ผมตอบตามความจริง

“ฮ่าๆๆ ทำไมครับคนอย่างพี่เขาห้ามเข้าหรือไง” พี่ใหญ่บอกด้วยรอยยิ้ม

“เปล่าครับ แต่แค่ผมไม่เคยเห็นพี่ใหญ่เที่ยวเท่านั้นเอง”

“นานๆมาครั้งน่ะครับ เรียนหนักๆมันก็เครียดก็เลยต้องมาปลดปล่อยอารมณ์บ้าง”

“อ้อ” ผมพยักหน้าเข้าใจก่อนจะยกแก้วของตัวเองขึ้นจิบ ก่อนจะเสมองไปรอบๆ เพราะตอนนี้กำลังทำหน้าไม่ถูก ไม่คิดมาก่อนว่าจะเจอคนที่ตัวเอง “แอบชอบ” มานานในผับ ใช่ครับฟังไม่ผิดหรอก ผมแอบชอบพี่ใหญ่มาตั้งนานแล้ว คงตั้งแต่มอต้นมั้งครับ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกนี้มันเกิดจากอะไรอะไร แต่ผมมักจะใจเต้นแรงทุกครั้งที่คุยกับพี่ใหญ่

“แล้วตอนนี้เป็นไงบ้างล่ะเรา” พี่ใหญ่เอ่ยถาม

“ก็ดีครับ”

“แล้วเล็กเป็นไงบ้าง”

“ไอ้เล็กเหรอครับ ก็เหมือนเดิม ไร้สาระไปวันๆ ” ผมตอบทีเล่นทีจริง ผมรู้ว่าแม้พี่ใหญ่จะไม่แสดงออกแต่ลึกๆแล้วเขาก็เป็นห่วงไอ้เล็กมันเหมือนกัน ส่วนเพื่อนผมแม้ว่าจะปากแข็งแต่บางครั้งผมก็แอบเห็นว่ามันก็ถามเรื่องพี่มันจากนมพิศอยู่บ้าง นี่คงเป็นเรื่องเดียวที่ผมกับไอ้เล็กไม่เหมือนกัน เพราะไอ้เล็กยังมีสายใยของความเป็น “ครอบครัว” และสิ่งที่เรียกว่า “พี่น้อง” ซึ่งผมไม่เคยมีและไม่เคยได้รับมันเลยตั้งแต่พ่อพาสองแม่ลูกนั่นเข้ามา หลังจากที่แม่ผมตายได้แค่ 1 เดือน ในตอนที่ผมยังเด็กผมไม่เข้าหรอกว่าทำไมพ่อถึงพาสองคนนั้นเข้าบ้านแต่เมื่อโตขึ้น ผ่านอะไรมากขึ้น ผมถึงรู้ว่า พ่อกับแม่ไม่ได้แต่งงานเพราะความรัก แต่แต่งเพราะธุรกิจ พ่อมีคนที่รักอยู่แล้วและพ่อก็มีลูกกับผู้หญิงคนนั้นก่อนที่แม่จะมีผมซะอีก เหอะแล้วทำไมผมต้องมานั่งคิดถึงเรื่องชวนอารมณ์เสียด้วยนะ

“น้องเมฆเป็นอะไรไปครับ” พี่ใหญ่เอ่ยถาม

“เปล่าครับ ไม่มีอะไร” ผมเลี่ยงที่จะตอบ

“อย่าดื่มเยอะนะครับ เดี๋ยวจะเมา จะกลับลำบากนะ” พี่ใหญ่เอ่ยเตือน

“โห ผมระดับไหนแล้วพี่” ผมบอกก่อนจะตบอกตัวเองแสดงความแมนเต็มที่

“ฮ่าๆๆ ให้มันจริงเถอะครับ”

“จริงแท้แน่นอน เมฆา ซะอย่าง” ผมบอกก่อนจะยิ้มให้

“เอื๊อกกกกกก เอิ๊ก ” :oak:

“พี่ว่าน้องเมฆ เมาแล้วนะครับ” คนที่นั่งข้างๆเอ่ยเตือน

“ม้ายยยยยยยยย มาวววววววซาหน่อย คายมาวไม่มี๊” อ่า ทำไมเสียงผมมันป้อแป้แบบน้านนนนนน

“เดี๋ยวพี่ไปส่งดีกว่านะครับ” เสียงคนข้างๆเอ่ยบอกก่อนที่เขาจะลากผมออกมา จากผับ

“นั่งดีๆนะครับ” เขาบอกก่อนจะจัดการให้ผมนั่งลงในรถ

“อื้ออออออ อย่ามายุ่งน่า”

“น้องเมฆนั่งนิ่งๆ สิครับ เฮ้อ สภาพนี้จะไปส่งที่หอยังไงล่ะครับ งั้นไปคอนโดพี่ก่อนแล้วกันนะ” เขาบ่นก่อนจะขับรถออกไปทันที

“อื้อออออออ”

“น้องเมฆ อยู่เฉยๆสิครับ” พี่ใหญ่บอกก่อนจะพยายามให้ผมนอนบนที่นอนให้ได้

“อ้าว พี่ใหญ่ เอิ๊กๆๆ พี่หย่ายยยยยย จริงๆด้วย ฮ่าๆๆ”

“พี่หย่ายยยย ” ผมเรียกคนตรงหน้าพลางจ้องลึกเข้าไปในตาคมคู่นั้น แรงดึงดูดบางอย่างที่ผมไม่รู้ที่มากำลังผลักให้ผมทำในสิ่งที่ไม่ควรทำกว่าจะรู้ตัว ผมก็ประกบปากตัวเองกับริมฝีปากได้รูปนั้นไปแล้ว ผมไม่รู้ว่าผมทำไปทำไม มันอาจจะเป็นเพราะแอลกอฮอล์ที่ผมดื่มเข้าไปหรือเปล่าที่ทำให้ผมกล้าที่จะทำ แต่ผมแค่อยากทำอยากทำตามใจตัวเองสักครั้ง ผมไม่รู้หรอกว่าพรุ่งนี้เรื่องทุกอย่างมันจะเป็นยังไงแต่ผมก็แค่อยากจะให้เข้ารู้ว่าผม รักเขา ก็เท่านั้นเอง มันเป็นความคิดที่โง่มาก ผมรู้ดี

“เมฆ ทำอะไรรู้ตัวหรือเปล่า” พี่ใหญ่เอ่ยถาม

“ผมรู้ ทำไมผมจะไม่รู้”

“พี่ว่าเมฆเมามากแล้วนะ”

“ผมไม่ได้เมา!!” ผมตวาดลั่น

“เมฆ ฟังพี่นะ เมฆเมามากแล้วไปนอนซะ เดี๋ยวพี่จะออกไปนอนห้องรับแขก” พี่ใหญ่บอกพลางหันหลังจะเดินออกไป

“ผมรักพี่!!” ผมตะโกนบอก

“พี่ขอโทษนะ แต่พี่คิดกับเมฆแค่น้องชายเท่านั้น พี่มีคนที่พี่รักอยู่แล้ว”พี่ใหญ่หันมายิ้มก่อนจะเดินออกไป
ผมได้แต่ยิ้มสมเพชกับตัวเอง มันจบแล้วล่ะ ตั้งแต่วันนี้คงไม่มีพี่ใหญ่ของผมอีกต่อไปแล้ว ต่อไปนี้ผมคงไม่กล้าสู้หน้าพี่ใหญ่ได้อีกแล้ว

ผมตื่นขึ้นมาช่วงสายของอีกวันพลางมองเงาที่สะท้อนในกระจกอย่างสมเพชตัวเอง ผู้ชายตาบวมที่เหมือนผ่านสงครามการร้องไห้คนนั้นใช่ผมแน่เหรอ ชายหนุ่ม รูปหล่อ พ่อรวย คลาสโนว่าตัวพ่ออย่างผมเนี่ยนะ อกหักเพราะผู้ชายด้วยกัน หึ น่าสมเพชชะมัด

ก๊อกๆๆ

“เมฆตื่นหรือยัง” เสียงของพี่ใหญ่เอ่ยเรียก

“ครับ” ผมตอบรับก่อนจะไปเปิดประตูให้พี่ใหญ่

“ปวดหัวหรือเปล่า เมื่อคืนเมฆเมามากพี่กลัวจะแฮงค์ กาแฟดำหน่อยไหม” เสียงนุ่มยังคงเอ่ยถาม เขาคงไม่คิดอะไรกับผมจริงๆสินะ

“ไม่เป็นไรครับ ผมจะกลับแล้ว หายไปทั้งคืนไอ้เล็กคงเป็นห่วง” ในเมื่อเขาเลี่ยงที่จะพูถึงมันผมก็ควรเงียบไว้สินะ

“เรื่องนั้นพี่โทรบอกเจ้าเล็กตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วง”

“ครับ งั้นผมกลับนะครับ”

“นี่อาบน้ำก่อนดีกว่า จะกลับสภาพนี้จริงๆเหรอ ไปๆ อาบน้ำเดี๋ยวพี่ไปส่ง” เขาบอกก่อนจะส่งผ้าขนหนูมาให้

ผมออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเรียนร้อยแล้วก่อนจะออกมาที่ห้องรับแขก

“อ้าวเสร็จแล้วเหรอ กินอะไรหน่อยไหมพอดีว่าแฟนพี่มาน่ะ ”

“แฟน??” o22

“ใช่สิ พี่ลืมแนะนำเลย ที่รักครับ ออกมานี่หน่อยสิ” เขาบอกก่อนที่จะเรียกคนที่อยู่ในครัวออก

“มีอะไรคะ เอ๊ะ !! เมฆ ”

“พี่ฟ้า” ผมมองคนตรงหน้าด้วยความตกใจ นี่แฟนพี่ใหญ่คือพี่ฟ้างั้นเหรอครับ

“สองคนนี้ทำเหมือนรู้จักกันเลยนะ” พี่ใหญ่เอ่ยถาม

“ใหญ่ก็ นี่น้องชายฟ้านะคะจะไม่รู้จักได้ยังไง” พี่ฟ้าเอ่ยบอก

“อ้าวเหรอ งั้นก็คนกันเองสินะ ดีจัง” พี่ใหญ่บอกก่อนจะยกยิ้มกว้าง

“เมฆมาทำอะไรที่นี่จ๊ะเนี่ย” พี่ฟ้าเอ่ยถามผม

“ยุ่ง มันไม่ใช่เรื่องของเธอ” ผมบอกเสียงแข็งก่อนจะออกมาจากห้องทันที ทำไมนะ ทำไมกัน ทำไมผมต้องแพ้ให้ผู้หญิงคนนี้อยู่เรื่อยทำไม ทุกคนที่ผมรักถึงไปรุมรักพี่ฟ้ากันหมด ผมเกลียดผู้หญิงคนนี้ เกลียดจนไม่อยากจะอยู่ร่วมโลกด้วย

“ไงมึงเมื่อคืนหนักเหรอว่ะ” ไอ้เล็กถามทันทีที่ผมมาถึงห้อง

“อืม” ผมตอบรับแกนๆก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียง

“เมฆ มึงเป็นอะไรว่ะ”

“เปล่า กูปวดหัวน่ะ สงสัยจะแฮงค์ วันนี้กูไม่ไปเรียนนะ” ผมบอกก่อนจะหลับตาลง

“อืม พักสักวันก็ได้ กูไปเรียนก่อนแล้วกัน ดูแลตัวเองด้วยนะมึง” มันบอก

“คร้าบ กระผมไม่ใช่เด็กสามขวบนะครับ คุณชาย เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ”

“เออๆ กูไปจริงๆแล้ว”

ผมลืมตาขึ้นหลังจากที่ไอ้เล็กออกจากห้องไป ก่อนจะคว้ารูปที่หัวเตียงขึ้นมาดู

“แม่ครับ เมฆคิดถึงแม่นะ ทำไมทุกคนที่เมฆรักต้องจากเมฆไปด้วย ทำไมทุกคนต้องรักแต่สองแม่ลูกนั่น ทำไมไม่มีใครรักเมฆเลยสักคน ….. เมฆจะไม่มีวันปล่อยให้มันสองคนมีความสุขหรอก เมฆจะทำทุกอย่างเพื่อให้มันพินาศแม่คอยดูนะ”

แผนการแก้แค้นผมกำลังเริ่มต้น สองแม่ลูกนั่นต้องเจ็บ มากกว่าที่ผมเจ็บ ผมจะทำให้มันทรมานมากกว่าที่ผมเป็น

..............................TBC......................

อืม มาอีกแล้ว การดึงคนที่ไม่เกี่ยว เข้ามาเสียใจ
บางที พิต ก็ คิดนะ ว่านิยายเรื่องนี้ มัน ม่าไปหรือเปล่า
หรือคนอ่านว่าไงจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 23-02-2013 12:24:15: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 23-02-2013 12:32:31: เรื่องเริ่มเข้มขึ้นแล้วอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 23-02-2013 13:03:26: ดาร์กมากกกกกกกกกกก :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 23-02-2013 13:05:04: เริ่มเข้มข้นแล้วสิ
พี่ใหญ่ตอนนี้ใจดีมากเลย
อยากให้ตอนปัจจุบันพี่ใหญ่ใจดีงี้มั่ง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 23-02-2013 13:53:18: ตะกี้เพิ่งกินมาม่าเสร็จ มาเจอตอนใหม่อัพ
อืดเลยจร้าาาา ชะตาแกล้งเมฆจริงๆ
แต่ก็แอบสงสารฟ้า ดูก็รักน้องดี โดนแกแค้นซะงั้น
เข้มข้นนน อยากอ่านต่อ o18
เรื่องนี้ไม่มาม่าไปหรอกค่ะ จะจัดมาอีกกี่ชามเราก็ไหว อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: ❝CHŌN❞ ที่ 23-02-2013 14:12:53: เมฆจะทำอะไรนะ

แอบสงสารเมฆนิดๆ แต่ก็สงสารฟ้ากับแม่เหมือนกัน แต่พี่ใหญ่ตอนย้อนอดีตเป็นคนดี๊คนดีอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 23-02-2013 14:22:42: อดีต มันกำลังจะเปิดเผย

:a5: :a5: :a5: ต้องติดตามกันต่อไป

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 23-02-2013 15:13:51: มาม่ากำลังพอดี

รอดูการแก้แค้นของเมฆต่อไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 23-02-2013 16:05:22: เห้อ รอนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-02-2013 16:06:02: อืม ก็จริงฟ้าไม่ได้ผิดที่เป็นแฟนกับพี่ใหญ่ แต่ความอิจฉามันบังตาเมฆนี่เนอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 23-02-2013 16:12:15: มันมาม่าและอึดอะดมากคะคนเขียนขาาา><

มันรู้สึกแบบอ่าเมื่อไหร่จะเข้าใจน้าาาาา

เมฆก็นะสงสารก้สงสารอยู่แต่ก้นะ(อะไรของหล่อน)
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 23-02-2013 17:27:21: มันกำลังจะเริ่ม :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 23-02-2013 17:46:44: พี่ใหญ่ไม่น่าเป็นแฟนพี่ฟ้าเลย เมฆเลยแค้นเข้าไปอีก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 23-02-2013 18:26:07: ขอมาม่ารสซุปเปอร์แซบ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 23-02-2013 22:33:58: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

ถึงไม่มีใครรักหนูเมฆ....

แต่หม่ามี๊รักหนูเมฆน๊าาาา!!! T^T!! :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 23-02-2013 23:50:14: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 24-02-2013 00:45:04: เมฆจะทำยังไงนะนั่น แต่ปมปัญหาของเมฆน่าจะมาจากครอบครัวเป็นส่วนใหญ่นะดูจากท่าทาง พ่อเมฆคงทำให้เมฆเป็นแบบนี้เพราะรู้สึกว่าเมฆจะน้อยใจพ่อน่าดู แล้วตอนอยู่ที่บ้านวิภากับพี่สาวเมฆเป็นยังไงนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 24-02-2013 02:24:04: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-02-2013 10:48:17: เริ่มจะเข้าใจเมฆมากขึ้น แต่วิธีการแสดงออกมันไม่ถูกต้องนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 24-02-2013 19:29:48: เอาล่ะตอนหน้ามาม่าจัดเต็ม รู้สึกจะรสชาติเข้มข้นมากขึ้น

:laugh: :laugh: :laugh:

อยากรู้ว่า ทำไม พ่อ ของ เมฆ ถึงไม่อธิบายเหตุผลเรื่องของสองแม่ลูกนั้นให้ เมฆ เข้าใจอ่ะ

ทำแบบนี้ เมฆ เค้าก็คิดว่าพ่อไม่รักสิ แถมยังมารู้ว่าพ่อกะแม่ไม่ได้รักกันอีกตางหาก

สงสาร เมฆ จัง

:กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 24-02-2013 20:51:34: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 25-02-2013 00:02:10: ช้อบชอบ มาม่าของเมฆรู้ซะที
ขอบใจจ้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 25-02-2013 02:42:38: ชอบกินมาม่า #พูดจริงๆ
คนแต่งจัดมาได้เลยจ้าาา

+1 ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 14 (อดีต 2 ) 23/02/13 P13
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 25-02-2013 20:00:36: เข้ามาแอบบวกเป็ดจ้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 26-02-2013 21:09:36: ………………15 อดีต 3 ……………..

“เฮ้ย เชี่ยเมฆตื่นๆ” เสียงปลุกของไอ้เล็กดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะถีบผมจนแทบตกเตียง

“เฮ้ย ไอ้เพื่อนเวรปลุกกูดีๆก็ได้มั้งครับ ห่าน ” ผมด่ากลับ ถ้าผมตกเตียงหน้าแหกหมดหล่อใครจะรับผิดชอบครับ

“ก็กูหมั่นไส้ โดดเรียนแล้วยังมาหลับสบายอีกนะมึงปล่อยกูผจญภัยอยู่คนเดียว เหอะ” มันบ่น

“ไอ้วิชาการจัดดอกไม้ อะไรของมึงเนี่ยนะ ไหนบอกว่ามันเป็นงานศิลปะไงทำไมเสือกมาบ่นว่ะ” วิชานี้ไอ้เล็กมันบังคับผมลงอ่ะครับบอกว่า ศิลปะอะไรของมันก็ไม่รู้วันๆนั่งมองแต่ดอกไม้ ผมไม่เห็นว่ามันจะสนุกตรงไหน แค่เห็นหน้าอาจารย์ก็เซ็งจะแย่

“ก็กูไม่มีเพื่อนคุยนิหว่า”

“พอเลย ไม่ต้องบ่น กูหิวครับไหนซื้ออะไรมาให้กูกินบ้างเนี่ย”

“เอะอะ แด…ก ตลอดมึงอ่ะ ”

ผมได้แต่หัวเราะกับท่าทางของไอ้เล็ก บ่นยิ่งกว่าป้าแต้วซะอีกเฮ้อ ใครได้มันเป็นแฟนมีหวังหูชาตายกันไปข้าง

“เล็ก คืนนี้กูอาจจะไม่กลับนะ” ผมเอ่ยบอก

“มึงจะไปไหน” มันคาดคั้น ก่อนจะจ้องผมนิ่ง

“เออน่า กูก็มีธุระ ปะปังของกูบ้าง ไอ้นี่” ผมตอบก่อนจะหลบสายตามาที่จานข้าวแทน

“เหอะ เออจะไปไหนก็ไปเถอะ แต่อย่าเพิ่งมีหลานมาให้กูล่ะ กูยังไม่พร้อม” มันบอกทีเล่นทีจริง

“เออน่า กูรู้”

“เล็ก..”

“อะไรของมึงอีกเนี่ย”

“สัญญาได้ไหมว่าไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไงมึงจะไม่มีวันทิ้งกู” ผมถามมันเสียงเข้ม

“เฮ้ย อารมณ์ไหนของมึงว่ะเนี่ย”

“ก็เปล่า กูก็พูดไปงั้น” ผมเอ่ยติดตลก

“ไอ้เมฆ กูไม่รู้หรอกว่าวันนี้มึงจะไปทำเหี้ยอะไร แต่ที่กูรู้ กูจะไม่มีวันทิ้งมึงเด็ดขาด เรามีกันอยู่สองคนนะเว้ย แล้วชาตินี้ทั้งชาติกูก็คงหาเพื่อนกวนตีนๆแบบมึงไม่ได้อีกแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกูก็จะเป็นเพื่อนมึงตลอดไป” มันบอกก่อนจะตบบ่าผมอย่างแรงจนแทบผมทรุด

“เชี่ยกูเจ็บ ไปหมดเลยอารมณ์ซึ้งกู งั้นกูไปนะ” ผมบอกก่อนจะเดินออกจากห้อง ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะทำ สองแม่ลูกนั่นได้
ได้รับความเจ็บปวดซะบ้าง หมดเวลาของการเสวยสุขแล้ว

“ฮัลโหล พี่ใหญ่เหรอครับ”

“เดี๋ยวผมจะเข้าไปหาที่ห้องหน่อยนะครับ พอดีว่ามีรายงานจะปรึกษาพี่หน่อย”

“ครับ ขอบคุณครับ” ผมวางสายก่อนจะแสยะยิ้ม หึ เหยื่อติดเบ็ดแล้วสินะ ต่อไปก็เตรียมตกปลาใหญ่ได้เลย

ก๊อกๆๆ ผมเคาะประตูห้องก่อนจะยกยิ้มเมื่อเห็นว่าเจ้าของห้องออกมาเปิดเอง

“ว่าไงเรามาซะค่ำ”

“ขอโทษด้วยนะครับ ที่มารบกวน”

“ไม่หรอกครับ พี่เต็มใจเมฆก็เหมือนน้องชายพี่คนนึง”พี่ใหญ่บอกพร้อมรอยยิ้ม

“ขอบคุณพี่มากนะครับ” ผมยิ้มก่อนจะจับมือขอบคุณ พลางป้ายบางสิ่งบางอย่างไปด้วย

“เอ๊ะ!!” พี่ใหญ่อุทานก่อนจะหอบหายใจแรงขึ้น ผมแสยะยิ้มอย่างถูกใจ แหม ยานี่มันก็สมราคาคุยอยู่เหมือนกันไม่เสียแรงที่เสีย
ไปเยอะ อย่างที่คิดกันนั่นแหล่ะครับ ไอ้ที่ผมป้ายไปเมื่อกี้มันคงไม่ใช่ยาหม่องหรือพิมเสนน้ำหรอก มันคือ “ยาปลุก” ยาตัวนี้เป็นตัวใหม่ที่เพิ่งปล่อยออกมาซะด้วยได้ผลใน 30 วินาที มีฤทธิ์นาน 1 ชั่วโมง และมันก็เพียงพอแล้วสำหรับการแก้แค้นของผม

“พี่ใหญ่เป็นอะไรครับ”

“มะ ไม่อะไร วันนี้พี่ไม่สะดวก เมฆกลับไปก่อนได้ไหม” เขาบอก

“โทรศัพท์ผมแบตหมดขอยืม หน่อยได้ไหมครับพอดีจะโทรบอกให้ไอ้เล็กมารับ” ผมตีหน้าซื่อ ก่อนที่คนที่นั่งระงับอารมณ์อยู่จะยืนโทรศัพท์ให้ ผมจัดการส่งข้อความหาปลาตัวใหญ่ทันที พลางยกยิ้ม หึ แค่นี้ก็เรียบร้อย

“พี่ใหญ่เดี๋ยว ผมช่วยนะ ดูเหมือนพี่จะไม่สบายนะครับ ”

“มะ ไม่ต้อง พี่ไม่เป็นไร” เขาปฏิเสธ

“ให้ผมช่วยดีกว่านะครับ” ผมกระซิบก่อนจะลูบไล้ส่วนที่โป่งนูนด้วยแรงอารมณ์ หึ จะยังไงซะ พี่ใหญ่ก็แค่คนธรรมดา คงห้ามความต้องการของตัวเองไม่ได้หรอก

“เมฆ จะทำอะไร”

“ก็จะทำให้พี่ สบายตัวไงครับ” ผมบอกเสียงกระเส่า ก่อนจะรูดซิบลงช้าๆ พลางสอดมือเข้าไปลูบไล้ผ่านชั้นในที่ยังไม่ได้ถอน

“หึ” ผมแสยะยิ้ม ก่อนจะย่อลง แล้วเลียแท่งร้อนนั้น

“อืมม” เสียงครางทุ้มทำให้ผมแสยะยิ้ม ก่อนจะค่อยๆดึงชั้นในของเขาลง ส่วนแข็งขืนที่เกิดจากฤทธิ์ยา เผยออกมาให้เห็นก่อนที่ผมจะอมมันไว้

“อืม ซี๊ด…” พี่ใหญ่ครางเสียงทุ้มก่อนจะกดหัวผมไว้แน่น ผมแสยะยิ้มก่อนจะลงมือต่อทันที แม้จะไม่เคยทำแบบนี้กับผู้ชายแต่
เรื่องแบบนี้ผมก็ผ่านมาเยอะ แค่ทำให้เขาครางน่ะมันเรื่องเล็ก

“จ๊ะเอ๋….ใหญ่!!!”

“ฟ้า!!” พี่ใหญ่อุทานเสียงดังก่อนจะพลักผมให้พ้นตัว ก่อนจะกุลีกุจอใส่กางเกงตัวเองไปด้วย

“นี่ใหญ่กับเมฆทำอะ…..อะไรกันห่ะ” พี่ฟ้าเอ่ยถาม

“เหอะ อย่ามาทำไร้เดียงสาหน่อยเลยน่า ก็เห็นกันอยู่ชัดๆว่าทำอะไร แค่นี้เธอดูไม่ออกหรือไง” ผมบอกอย่างเป็นต่อ การได้เห็นสี
หน้าผิดหวังของผู้หญิงคนนี้ทำให้ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

“ใหญ่ ทำไมทำแบบนี้ ใหญ่ทำแบบนี้กับฟ้าได้ยังไง ใหญ่หลอกฟ้าทำไม”

“เหอะ ทำไมจะทำไม่ได้ ก็ผัวเมียที่ไหนเขาก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้น หรือเธอไม่เคย จะบอกอะไรให้นะวันที่เธอมาเจอฉันวันนั้น เรา
สองคนน่ะก็สนุกกันทั้งคืน” ผมตอบ พี่ฟ้ากับพี่ใหญ่นิ่งไปแล้วแต่ผมกลับสะใจ อย่างบอกไม่ถูก ผู้หญิงคนนี้ต้องรับรู้รสชาตของความเสียใจซะบ้าง ต้องรับรู้ซะบ้างว่าการถูกแย่งของรักมันเป็นยังไง แล้วก็คงเจ็บไม่น้อยเหมือนกันที่แฟน แอบคบกับผู้ชาย

“ทุเรศที่สุด!!” พี่ฟ้าเเหวลั่นก่อนจะวิ่งออกไป

“ฟ้า เดี๋ยวสิฟ้า”พี่เมฆตะโกนแต่ก็ได้เท่านั้น เพราะตอนนี้ขืนวิ่งออกไปคงได้อายคนทั้งคอนโด คนที่รักษาหน้าตัวเองอย่างพี่ใหญ่ไม่มีวันทำแน่นอน

“ฮ่าๆๆๆๆ” ผมหัวเราะร่วนกับละครที่เพิ่งดูจบ หึ สะใจซะมัด

“ทุกอย่างมันเป็นแผนเมฆใช่ไหม” พี่ใหญ่ตะคอก

“ใช่แล้วไงครับ”

“เมฆทำแบบนี้ทำไม ต้องการอะไรกันแน่”

“คนอย่างผม อยากได้อะไรก็ต้องได้ ถ้าผมไม่ได้คนอื่นก็ไม่มีสิทธิ์!!!!” ผมตะคอกกลับก่อนจะแสยะยิ้มให้พี่ใหญ่

“แต่พี่เป็นแฟนพี่สาวเมฆนะ เมฆทำแบบนี้กับพี่สาวตัวเองได้ยังไง”

“แล้วไงครับ ผมต้องสนด้วยหรือไง หึ หมดธุระของผมแล้ว ขอตัวนะครับ อ้อ ขอบคุณที่ช่วยให้ผมแก้แค้นสำเร็จนะครับพี่ใหญ่” ผมพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกมาจากห้อง

3 วันต่อมา

ผมมองควันที่ออกจากเมรุด้วยความสับสน พลางมองยังรูปของ “พี่ฟ้า”ที่พ่อถืออยู่ไปด้วย ผมกำลังสับสน กำลังงงจนจับต้นชนปลายไม่ถูก เมื่อสามวันก่อนพี่ฟ้าวิ่งออกมาจากห้อง หลังจากนั้นแค่สามชั่วโมงผมก็ได้รับโทรศัพท์จากป้าแต้วว่าพี่ฟ้าประสบอุบัติเหตุและเสียทันที ส่วนคุณวิภาแม่ของพี่ฟ้า หลังจากที่รู้ว่าพี่ฟ้าเสีย เธอก็หมดสติจนป่านนี้ก็ยังไม่ฟื้นเลย ผมเหม่อไปบนท้องฟ้าด้วยความสับสนและทำตัวไม่ถูก ที่พี่ฟ้าต้องตายมันเป็นเพราะผมหรือเปล่า ผมยอมรับว่าผมเกลียดพี่ฟ้าและคุณวิภา เกลียดที่สองคนนี้เข้ามาแย่งความรักของพ่อไป แต่ผมคงไม่ได้โหดร้ายถึงขั้นอยากให้อีกฝ่ายตาย ผมก็แค่อยากให้พี่ฟ้าเจ็บ อย่างที่ผมเป็น

“คุณหนูคะ มีคนมาขอพบค่ะ” ป้าแต้วเดินมาบอก

“ใครเหรอครับป้า”

“คุณเขาไม่ได้บอกค่ะ ”

“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมไปหาเอง เขาอยู่ไหนล่ะครับ”

“ลานจอดรถค่ะ”

ผมพยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถ ตามที่ป้าแต้วบอก

“มาแล้วเหรอครับน้องเมฆ” เสียงหนึ่งเอ่ยทัก

“พี่ใหญ่” ผมเบิกตาโพลงเมื่อเห็นว่าเป็นใคร

“ครับพี่เองตกใจหรือไงครับที่เห็นพี่” พี่ใหญ่ถามก่อนจะเดินเข้ามาหาผม แม้จะยกยิ้มและทักทายเหมือนเดิมแต่แววตาของพี่ใหญ่
เปลี่ยนไป แววตาที่เคยมองผมอย่างเอ็นดูมันหายไปเหลือแค่แววตาที่มีแต่ความโกรธและความแค้น

“พี่มาที่นี่ทำไม”

“หึ มารับเมฆไงครับ” เขาบอกเสียงเย็น

“ไปไหน”

“นรก!!!” เขาบอกพลางใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดจมูกผมแน่นก่อนจะลากขึ้นรถไปทันที

.............................TBc.........................

ดราม่าตาหลอดดดดดดดดดดดดดดด

คือว่าเหตุผล มันพอไหม ที่อีพี่ใหญ่จะแค้น น้องเมฆ

อันนี้ ใช้ วิจารณญาณส่วนตัว นะตัวเธอ :L2:

ขอบคุณทุกคนที่มาอ่าน น๊า :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 26-02-2013 21:35:40: การจองเวรไม่ดีนะพี่ใหญ่ :call:
แต่เอาเถิด เค้าชอบดราม่า :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 26-02-2013 21:51:53: :sad4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 26-02-2013 22:10:03: ถ้าเทียบนะ ในกรณีเมฆ กับเล็ก
เมฆเบากว่าเล็กเยอะ แต่ กลับกัน
พี่ใหญ่กับวัต พี่ใหญ่โหดกว่า
:sad4: น้องเมฆฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-02-2013 22:23:08: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 26-02-2013 22:28:43: บอกไม่ถูกอ่า
เมฆก็ผิดที่ทำอย่างนี้
แต่เรื่องแก้แค้นเป็นเราเราก็แค้นนะ 5555555
ไม่รู้อ่าบอกไม่ถูก
แต่ชอบบบบ ดราม่าสะใจมาก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 26-02-2013 22:38:26: พี่ใหญ่มันก็แค้นอ่ะเนาะ ... ฮรื่อออววววว

+1 ขอบคุณค่ะ

:L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 26-02-2013 22:40:02: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

อ๊าาา ถึงว่า ทำไมพี่ใหญ่ถึงทำแบบนี้กับหนูเมฆ :sad4: :sad4:

แบบนี้สินะที่เค้เรียกว่าเอาคืน :monkeysad: :monkeysad:

อดทนไว้นะะลูกสาวของหม่ามี๊!!! :o12: :o12: :o12:

:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 26-02-2013 22:49:30: เอ้า ตอนต่อไปจะได้กินมาม่ารสเผ็ดร้อนแน่ๆ

เข้าใจนะว่า พี่ใหญ่ อาจจะแค้น โกรธ เกลียด ในสิ่งที่ เมฆ ทำ

แต่อยาก พี่ใหญ่ ได้ถาม เมฆ ก่อนว่าสิ่งที่ เมฆ ทำนั้นเป็นเพราะอะไร

ไม่อยากให้ใช้อารมณ์ตัดสิน เพราะสุดท้ายแล้วที่ความจริงปรากฏ คนที่เสียใจอาจเป็น พี่ใหญ่ เอง

:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-02-2013 22:53:32: ยังไงก็สงสารเมฆอยู่ดี เพราะยังไงเมฆก็ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเรื่องร้ายแรงขนาดนั้นขึ้น แต่การกระทำของใหญ่คือความตั้งใจ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 26-02-2013 23:23:16: :pig4: เอิ่ม...บทนี้คนอ่านขอผ่านเลยไป...เพราะไม่รู้ว่าจะวิจารณ์การกระทำของเมฆว่าไงดี มันก็ไม่ถูกอ่ะนะ เมฆร้ายแบบเครียดแค้นไปนะ
แต่ถ้าเป็นในชีวิตจริงๆ คนอ่านว่าเมฆควรจะปล่อยหรือยอมไปเถอะนะ o7 พี่ใหญ่เขาก็ชอบพี่สาวเมฆอยู่แล้ว ส่วนตัวเราเองสุดท้ายก็ทำได้แค่ชอบจริงๆ
ทำอย่างนี้เหมือนไปแย่งของของเขามา แต่ได้มาแบบไม่มีความสุข ส่งผลให้ปัจจุบัน เมฆต้องทนอยู่อย่างทรมานแบบสุดๆ dark มากมาย :o11:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-02-2013 23:39:58: คนรักตายทั้งคนไม่แค้นสิแปลก เฮ้อ~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 27-02-2013 03:41:39: งานงอกเลย

:เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 27-02-2013 07:43:17: งานเข้าเลยสิงานนี้เมฆ ก็สมควรอยู่หรอกที่พี่ใหญ่จะโกรธจะเกลียด นั่นผู้หญิงที่เขารักตายทั้งคน เป็นใครก็แค้น
แต่ว่าทำไม่พี่ใหญ่ไม่ลองเชื่อเมฆดูบ้างว่าอุบัติเหตุแบบนี้ไม่มีใครเขาอยากให้เกิดขึ้นหรอก
อย่างเมฆก็แค่อยากจะทำให้พี่สาวเจ็บปวดตอนถูกแย่งคนรักไปก็เท่านั้นเอง

เฮ่อ เรื่องนี้ยิ่งอ่านก็ยิ่งไม่รู้ว่าจะสงสารใครมากกว่ากัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 27-02-2013 08:05:47: เห้อ....บอกไม่ถูก รออ่านต่อเนอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 27-02-2013 08:08:23: โหยยสรุปแล้วเริ่มไม่สงสารแต่ก้สงสารเอ๊ะยังไง//รอต่อนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 27-02-2013 10:42:26: ยังไงก็สงสารเมฆอยู่ดี ความผิดของเรื่องอยู่ที่พ่อของเมฆที่ทำให้เมฆรู้สึกขาดมาตลอดมากกว่า

อีกอย่างถึงเมฆจะจงใจทำเพื่อให้ฟ้าเจ็บ แต่ก็ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดผลที่ร้ายแรงกว่านั้น

ความผิดของเมฆในความรู้สึกของผมมีเพียงอย่างเดียวคือ "เมฆเห็นคนที่ตัวเองชอบเป็นเครื่องมือในการล้างแค้น"

พี่ใหญ่น่าจะโกรธในมุมนี้มากกว่ามุมที่ฟ้าตายนะ เพราะสิ่งที่พี่ใหญ่ทำตอนนี้มันก็ไม่ได้ต่างกับที่เมฆทำตอนนั้นเลยอาจจะเลวร้ายยิ่งกว่าก็ได้ แล้วสุดท้ายคนที่จะเสียใจที่สุดก็จะเป็นพี่ใหญ่ เหมือนกับที่วัตเสียใจตอนที่เล็กไม่คุยด้วยนั้นแหละ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 27-02-2013 14:09:15: พี่ใหญ่จะแค้นก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ ก็ทำคนรักเขาตายนี่
แต่น้องเมฆนี่ได้ใจไปเต็มๆนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 27-02-2013 16:54:35: :monkeysad: :m15:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 27-02-2013 19:42:51: เหตุผลของพี่ใหญ่ มีนะที่จะโกรธเกลียดเมฆ
เป็นใคร ใครก็รู้สึกอย่างเดียวกับพี่ใหญ่นะ
แต่ มันผ่านมาแล้ว 5ปี แล้วถ้าอดีต พี่ใหญ่เคยทำให้เมฆเหมือนตายทั้งเป็นแล้ว
ปัจจุบันพี่ใหญ่ต้องการอะไรอีกละจากเมฆ แค่นั้นยังไม่พออีกหรอ (แต่เราคนอ่านก็ยังไม่รู้ว่าพี่ใหญ่จัดการเมฆไปยังไงแล้วบ้าง)
คงต้องรอติดตามตอนต่อไป

ฆ่าผมซะ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

ดราม่าอีกแล้วตรู :sad4:
ไม่รู้จะสงสารใครดี สงสารตัวเองละกันที่โดน Drama Attack อ๊อก!! กระอักเลือดตาย เบยย :jul1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 27-02-2013 20:33:16: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: นี่ใช่ไหมคือกรรมที่หลานเมฆทำำเอาไว้

o22 o22 o22 คนแก่พูดไม่ออก

มันคงถึงเวลาชดใช้ของหลานเมฆแล้ว

:beat: :beat: :beat:

:z6: :z6: :z6:

เอาให้เติมที่นะหลานใหญ่

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 27-02-2013 21:54:35: ติดตามๆๆ

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 27-02-2013 22:32:18: รอรักกันนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 27-02-2013 22:48:33: "นรก!!" อุ กรี๊ดส์ อ่านแล้วขนที่คองี้ลุกตั้งกันเกรียวเลย
โหดโคตร แต่ชอบแนวนี้มาก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 28-02-2013 12:17:38: รอความหวาน :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 28-02-2013 13:21:00: ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ แต่เรื่องนี้เมฆก็ผิดเต็มๆ

ได้แต่หวังว่าศาลเตี้ยจะปราณีนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 28-02-2013 15:12:03: นี่สินะ สาเหตุ :เฮ้อ:
แต่ต่อไปจะเข้าสู่โหมดจำเลยรักแล้ว~ :m3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 28-02-2013 15:19:00: เมฆก็ผิดแหละ แต่สงสารอยู่ดี ยังไงก็ไม่ได้หวังให้เป็นแบบนี้ซะหน่อย
จริงๆถ้าพี่ใหญ่รีบตามไปรั้งฟ้าไว้แล้วอธิบาย อาจจะไม่เป็นแบบนี้ก็ได้
เพราะงั้นจะโทษเมฆคนเดียวก็ไม่ถูกนะ
เตรียมพร้อมสำหรับมาม่ามื้อต่อไปค่ะ :really2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: vascular ที่ 28-02-2013 17:03:47: โครงเรื่องสนุกดีครับ แก้แค้นกันไปแก้แค้นกันมา แต่แอบมีบางตอน อ่านแล้วยัง งงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 15 (อดีต 3 ) 26/02/13 P14
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 02-03-2013 15:05:35: มาม่า มาแล้วววววววววววววววว

…………….16 (อดีต 4)……………………

ผมลืมตาขึ้นอย่างยากเย็นเพดานสีขาวเป็นสิ่งแรกที่เห็น ผมพยามขยับตัวจะลุกแต่กลับผมว่าร่างกายของผมเปลือยเปล่าแล้วมือก็ถูกมัดติดเตียงแน่น

“หึ ตื่นแล้วเหรอครับน้องเมฆ” พี่ใหญ่ถามเสียงเหี้ยม แววตาที่มีแต่ความโกรธนั้นทำให้ผมกลัว คนๆนี้ไม่ใช่พี่ใหญ่ที่ผมรู้จักอีกแล้ว

“ที่นี่ที่ไหน พี่พาผมมาที่นี่ทำไม”

“แหม ถามแบบในละครเลยนะครับ ไม่สร้างสรรค์เลยนะเนี่ย” เขาบอกก่อนจะแสยะยิ้ม

“ผมถามว่าที่นี่ที่ไหน” ผมแหวลั่น

“ที่นี่เหรอ ก็รังรักของเราไงครับที่รัก”

“พี่หมายความว่ายังไง รังรักอะไรกัน” ผมเอ่ยถาม ก่อนจะพยายามมองหาทางรอดไปด้วย

“อย่าพยายามคิดหนีดีกว่าครับ น้องเมฆหนีไปไม่พ้นหรอก หึ” มือหนาบีบเข้าที่ปลายคางผมแน่นก่อนที่สายตาคมจะจ้องผมราวกับอยากฆ่าให้ตาย

“พี่ต้องการอะไร”

“ง่ายๆ ก็มาทำให้เมฆสมหวังยังไงล่ะครับ”

“สมหวัง??? ” ผมมองอย่างไม่เข้าใจ สมหวัง สมหวังอะไรกัน

“ใช่ครับ เมฆอยากได้พี่เป็นผัวนักไม่ใช่หรือไง พี่ก็จะทำให้เมฆสมหวังไงครับ” เขาบอกเสียงเย็น

“พี่จะทำอะไร”

“อย่ามาทำไร้เดียงสาหน่อยเลนน่า พี่รู้ว่าเมฆเข้าใจ หึ” เสียงทุ้มบอกก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มนั้นของพี่ใหญ่กำลังทำให้ผมกลัว

“ปล่อยนะโว้ย พี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ปล่อยสิว่ะ!!”

“อย่ามาทำขัดขืนเลยน่า ไหนบอกว่ารักพี่ไงครับ เราก็แค่มาทำให้อะไรๆที่เมฆหวังมันเป็นจริงก็เท่านั้นเอง อยู่เฉยๆดีกว่าจะได้ไม่เจ็บตัวมากนะครับที่รัก”

“พี่อย่าทำอะไรผมนะ ถ้าพี่ทำเรื่องมันไม่จบแค่นี้แน่” ผมขู่

“จะทำอะไรครับแจ้งความเหรอ เอาสิ เอาเลยครับ เอาให้คนเขารู้ทั้งเมืองไปเลยว่าลูกชายเจ้าสัวทินกร ถูกผู้ชายข่มขืน ฮ่าๆๆ ถ้าเมฆไม่อายล่ะก็เชิญตามสบายครับ” เขาเอ่ยอย่างเป็นต่อ

“แต่คุณหญิงแม่พี่ ก็คงต้องอกแตกตายเลยล่ะ ถ้ารู้ว่าพี่ทำอะไร” ผมยกป้าทิพย์มาขู่ เพราะผมรู้ดีว่าพี่ใหญ่ รักป้าทิพย์มากและไม่มีวันที่จะทำอะไรให้ป้าทิพย์ทุกข์ใจเด็ดขาด

“หึ เมฆกล้าพอหรือเปล่าล่ะครับ ที่จะประกาศให้คนอื่นรู้เรื่องของเรา ลองคิดดูสิครับว่าใครจะเสียมากกว่ากัน …..อย่าเสียเวลาดีกว่านะ
ครับ พี่ว่าเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า” เขาบอกพลางถอดกางเกงของตัวเองไปด้วย

“พี่ใหญ่….. ปล่อยนะ ปล่อยสิว่ะ” ผมพยายามดิ้นรนแต่กลับไม่เป็นผลเมื่อมือหนาคว้าที่ข้อเท้าผมแน่นก่อนจะแยกขาผมออกจากกัน

“หึ จริงๆพี่ก็ไม่ได้มีอารมณ์อะไรกับผู้ชายหรอกนะ แต่ในเมื่อเมฆอยากมากนักพี่ก็จะสนองให้ ” เขาบอกเสียงเหี้ยมก่อนจะค่อยๆสอดใส่
ส่วนที่แข็งขืนเข้ามาอย่างรุนแรง

“โอ้ย มึงจะทำอะไรกู ปล่อยสิว่ะ ไอ้เหี้ย!!” ผมตะโกน ก่อนจะดิ้นรนขัดขืนเต็มที่ แต่ติดที่ตอนนี้มือผมถูกมัดอยู่และเท้าก็ถูกมือหนาจับไว้แน่น

“จุ๊ๆๆ พูดกับผัวให้มันเพราะๆหน่อยสิครับ แบบนี้เมียที่ไหนเขาพูดกัน”

“ไอ้เหี้ย กูบอกให้มึงปล่อยกูไง”

“หึ เข้ายากนะครับเนี่ย” เขาบอกเสียงเย็นก่อนจะแยกขาผมออกมากขึ้นพลางสอดใส่ร่างกายเข้ามาอย่างแรง
ผมพยายามดิ้นรนที่จะหลบจากการกระทำอันเลวร้ายอย่างถึงที่สุด

“อย่าดิ้นสิครับ เดี๋ยวจะเจ็บตัวนะ”

“ปล่อย กูบอกว่า ปล่อยกูไง ไอ้เหี้ย ไอ้เลว!!!”

“อื๊อออออออออ โอ้ยยยยยยยยยย”

ผมร้องเสียงดังก่อนจะรับรู้ถึงความเจ็บและจุก ที่ด้านหลังมันเจ็บจนผมอธิบายไม่ได้ ผมได้แต่ปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาช้าๆ เพื่อระบายความเจ็บ

“หึ ” เขาแสยะยิ้มก่อนจะถาโถมเข้ามอย่างแรง

“โอ้ย อื๊อออออออ” ส่วนแข็งขืนถูกกระแทกเข้ามาอย่างแรง ก่อนที่คนด้านบนจะยกยิ้มถูกใจ แม้ไม่อยากจะยอมรับแต่ตอนนี้ร่างกายของอีกคนกลับเข้ามาอยู่ในร่างกายของผมแล้ว ความเจ็บที่ถาโถมเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มสะใจของอีกคนทำให้ผมต้องเบือนหน้าหนี ผมไม่อยากมองไม่อยากจดจำ ไม่อยากรับรู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังถูกทำอะไร

“หึ ดูไว้นะครับน้องเมฆ ดูซะให้เต็มตาว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ สมใจแล้วไม่ใช่เหรอครับ ทำไมไม่ดูล่ะ” เสียงทุ้มบอกพร้อมกับเสียงหัวเราะสะใจ

“ฮึก อื๊อออออ ” ผมได้กัดฟันแน่นเพื่อระบายความเจ็บปวดแต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนักเพราะอีกคนยังกระหน่ำเข้ามาไม่ยั้ง
ภาพตรงหน้าดูพล่าเลือนลงไปทุกขณะ เหมือนว่าตอนนี้ร่างกายจะรับไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว มันเจ็บ เจ็บจนไม่คิดว่าตัวเองเคยเจ็บเท่านี้มาก่อนหรือเปล่า แต่ที่มันเจ็บมากกว่า คือหัวใจ หัวใจที่ถูกเหยียบให้แหลกสลายจากน้ำมือของคนที่รัก

หึ น่าสมเพช น่าสมเพชตัวเอง ชะมัด

ทำทุกอย่างเพื่อให้ คนอื่นเจ็บปวด

แต่สุดท้ายคนที่ต้องเจ็บ กลับเป็นตัวเอง

สมเพช น่าสมเพชจริงๆ

“อึก อ๊า” คนด้านบนครางลั่นก่อนที่ผมจะรับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่เข้าในร่างกาย

“หึ แหมน้องเมฆนี่ก็ใช้แก้ขัดได้เหมือนกันนะครับเนี่ย” เขาบอกพลางถอนแก่นกายออกมา จบแล้วสินะ ฝันร้ายที่เจ็บปวด ผมได้ยกยิ้ม
สมเพชกับตัวเอง ผมถูกผู้ชายข่มขืน น่าขำชะมัด น่าขำจริงๆ

“ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร” ผมเอ่ยถามอีกคน

“ก็เมฆอยากได้พี่มากไม่ใช่เหรอครับ อยากได้จนฆ่าพี่สาวตัวเองได้ลงคอ!!! พี่ก็เลยสนองให้ไงครับ” เขาบอกเสียงเย็น

“แต่มันเป็นอุบัติเหตุ”

“อุบัติเหตุ งั้นเหรอ ถ้าวันนั้นเมฆไม่ทำเรื่องเลวๆแบบนั้นฟ้าก็คงจะไม่เมาจนขับรถชนแบบนี้หรอก ทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากเมฆ มันเกิดจากความเลวของเมฆทั้งนั้น ถ้าไม่มีเมฆสักคนฟ้าก็คงไม่ตาย !!!” เขาตะคอกเสียงดัง

“ทำไมพี่ไม่ฆ่าผมให้ตายตามพี่ฟ้าไปเลยล่ะ!!” ผมผมตะคอกกลับ ตาคมของพี่ใหญ่จ้องผมราวกับจะกินเลือดกินเนื้อก่อนที่มือหนาจะบีบเข้าที่ปลายคาง ของผม

“หึ ฆ่าเมฆ ฆ่าทำไมครับ สำหรับคนอย่างเมฆ ความตายมันเป็นบทลงโทษที่เบาเกินไป สิ่งที่พี่จะทำมันจะทำให้เมฆทรมานจนอยากจะตายไปเลยล่ะ แต่อย่าหวังว่าจะได้ตาย เพราะเมฆไม่มีสิทธิ์ตาย เมฆต้องอยู่ อยู่อย่างทุกข์ทรมานที่สุด” เขาบอกเสียงเหี้ยม

“พี่เป็นบ้าไปแล้ว”

“ครับพี่บ้าไปแล้ว บ้าตั้งแต่วันที่เมฆพรากฟ้าไปจากพี่ ลืมภาพพี่ใหญ่ที่เมฆรู้จักซะ เพราะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เมฆจะรู้จักแค่ พี่ใหญ่ คนที่จะมองความทรมานอย่างที่สุดให้เมฆเท่านั้น จำไว้ด้วยนะครับ หึ” เขาบอกด้วยรอยยิ้มแต่แววตาคมกลับฉายสะท้อนเพียง ความโกรธและความเกลียดเท่านั้น

“ไม่ต้องมาทำหน้าเศร้าหรอกครับ พี่ไม่มีวันหลงกลเมฆอีกแน่ ไอ้ใหญ่หน้าโง่ที่ตกเป็นเหยื่อให้เมฆหลอกใช้คนนั้นมันตายไปพร้อมกับฟ้าแล้ว หน้าตาเสแสร้งหลอกลวงของเมฆมันใช้ไม่ได้ผลอีกแล้ว ”

“ในสายตาพี่ ผมคงเลวมากสินะ” ผมเอ่ยถามอย่างอ่อนแรง ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี ผมคนนี้ก็ยังเป็นคนที่ถูกเกลียดเสมอต่างจากพี่ฟ้าที่มีแต่คนรัก

“คำว่าเลว คงน้อยไปมั้งครับ ที่รัก คนที่ฆ่าได้แม้กระทั่งพี่สาวตัวเองน่ะ เมฆคิดว่ามันควรใช้คำว่าอะไร” เขาเอ่ย ก่อนที่ร่างสูงจะเดินออกจากห้องนอนไป

ผมหลับตาแน่นและปล่อยให้น้ำตาที่เก็บมานานไหลออกมาช้าๆ ปล่อยให้น้ำตาชะล้างความทุกข์ที่และบาดแผลจากการถูกทำร้ายออกไปให้หมด

“ผมแพ้อีกแล้วล่ะ พี่ฟ้า ผมแพ้พี่อีกแล้วสินะ ”

ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ไม่ว่าจะอยู่หรือว่าตาย นายเมฆาคนนี้ก็ยังคงเป็นส่วนเกินที่น่ารังเกียจของทุกคนอยู่ดี หากว่าพระเจ้าจะให้ผมเกิดมา ทำไมถึงต้องให้ผมพบเจอกับเรื่องแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผมทำผิดอะไร ทำไมใครๆถึงเห็นผมเป็นตัวน่ารังเกียจ ทำไมผมต้องเป็นส่วนเกินของทุกคน หากว่าผมคือ “ส่วนเกิน” ท่านให้ผมเกิดมาทำไม

...........................TBC.........................

กรี๊ดดดดดดดดดดด รู้สึกใจสั่นทุกครั้งที่แต่ง NC เรื่องนี้
ลำพัง NC ปกติ ก็จะแย่ยุแล้ว เพิ่งมาแนว SM เรื่องแรก
โอ้ยๆๆๆ ### วิ่งหลบหลังเสา ###
เอ๋าๆๆ เชิญดราม่ากันได้เบย คร้าบบบบบบบบบบ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 02-03-2013 15:31:37: ทำตัวเองป่าววีะ พี่ฟ้าก็ไม่เห็นจะร้ายตรงไหน

:z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 02-03-2013 15:55:53: น้องเมฆ จะว่าน่าสงสารก็สงสาร
แต่เจ้ก็อดที่จะติไม่ได้ หนูทำตัวเองนะลูก
แต่อิตาใหญ๋ก็จริงๆเลย อึ้ยยย :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 02-03-2013 15:58:42: ตอนนี้สั้นจัง

อยากรู้ว่าทำไม เมฆ ถึงบอกว่าตัสเองเป็นส่วนเกินล่ะ

สาเหตุนั้นมันมาจากครอบครัวหรือเปล่า เป็นเพราะพ่อของเมฆใช่มั้ยเนี่ย

พี่ใหญ่ ใจร้ายที่สุดเลย

สงสาร เมฆ จัง

:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 02-03-2013 16:00:10: :z3: พี่ใหญ่โหดจริง
อดทนไว้เมฆ ย้อนเวลาไม่ได้ มีแต่ต้องเดินหน้า
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป :impress3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: ❝CHŌN❞ ที่ 02-03-2013 16:09:46: สงสารเมฆ เจ็บตรงคำว่า 'ส่วนเกิน' เนี่ยแหละ

ฮืออออออออออ อิพี่ใหญ่โหดร้าย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 02-03-2013 16:12:59: ขออิโนด่วนท้องอืดมากกกกกก :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 02-03-2013 16:25:23: จะสงสารก็สงสารนะ
แต่เมฆก็เป็นสาเหตุจริงอ่า
แต่ก็สงสารเมฆ
พี่ใหญ่หายแค้นเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 02-03-2013 16:27:05: อีพี่ใหญ่มันโหดจริง

จะทำให้พี่ใหญ่ใจอ่อนได้ยังไงน๊อออ :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 02-03-2013 16:34:28: แง้โหดดร้ายยยยยย...จะโทษว่าใครผิดก็ไม่ได้//รอตอนต่อไปค้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 02-03-2013 16:35:56: ไอ้เรื่องนี้เมฆทำตัวของเมฆเองนะจะโทษใครไม่ได้
จากที่อ่านมาพี่ฟ้าก็เป็นคนดีคนหนึ่งนะ
ส่วนพี่ใหญ่คิดว่าวิธีแก้แค้นแบบนี้มันสมเหตุสมผลแล้วเหรอ สำหรับเราเราว่าไม่นะ แก้แค้นแบบนี้เหมือนขุดหลุมดักอีกฝ่ายให้ตกลงไปแล้วเจอแต่ความทุกข์ทรมาน แต่ก็ระวังไว้นะหลุดที่ขุดไว้ดักคนอื่นจะกลายเป็นบ่วงที่หมัดตัวเองจนดิ้นไม่หลุด

ปล.รอตอนต่อไปค้าาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: Masochism ที่ 02-03-2013 16:55:20: สงสารน้องเมฆ :o12:

ไม่ได้ตั้งใจให้ฟ้าเกิดอุบัติเหตุ แค่รักพี่ใหญ่แล้วก็อยากเอาชนะฟ้า

อดทนไว้น่ะค่ะน้องเมฆ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 02-03-2013 16:58:27: รอดูเรื่องราวในครอบครัวของเมฆ ขอดูก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 02-03-2013 17:33:59: โอ๊ยยย ดราม่า :o12: พี่ใหญ่ใจร้ายยย. สงสารเมฆ :m15:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 02-03-2013 18:27:27: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 02-03-2013 18:44:22: :z3: สั้นนนนนนนน อยากได้อีกๆๆๆๆๆๆ
:m15: สงสารเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 02-03-2013 18:59:22: เมฆเลือกที่จะทำให้มันเกิดอย่างนี้เอง ถึงแม้ว่าไม่ได้อยากจะให้เกิดเหตุการณ์ที่มันรุนแรง แต่มันก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: sumonta ที่ 02-03-2013 19:31:32: ขอยาวๆอีกสักตอน อยากอ่านต่อมากๆ อยากรู้ว่าทำไมเมฆชอบบอกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน
+1 ให้คนเขียนค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 02-03-2013 20:58:30: เรื่องอดีตผ่านไป ปัจจุบันเลวร้ายกว่าเยอะแฮะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: skyberry ที่ 02-03-2013 21:09:15: ไม่ใช่ว่าฟ้าแอบร้ายนะ o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 02-03-2013 22:21:00: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

สั้นจางเยยยย！！！！

แง่ๆๆๆๆ จะว่าไปก็จริงแหละน๊าว่า น้องเมฆทำตัวเอง แต่ก็นะ

รอวัน น้องเมฆเอาคืนพี่ใหญ่ จะให้ง้อให้รากเลือดเลย ชิๆๆๆๆ！！！ :m16: :m16: :m16: :m16: :m16:

:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 02-03-2013 22:30:01: เมฆสู้ๆนะ

เอาใจช่วยนะ สู้ๆ

ฉันนิอินเกิ๊น ฮ่าๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-03-2013 22:44:27: สงสารเมษ เมษถึงเมษจะเป็นส่วนเกินของใคร แต่สำหรับเล็กแล้วเมษเป็นคนสำคัญนะ เพราะฉะนั้นไม่ว่ายังไงก็ขอให้เมษคิืดถึงเล็กไว้นะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 02-03-2013 23:34:42: บวกเป็ดให้กับความรันทดของน้องเมฆ
น่าสงสารมากเลยลูกเอ้ย
อ่ะนะ พี่ใหญ่ใจร้ายว่ะ เฮ้อ!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 03-03-2013 21:22:48: ดิฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้มันดราม่ากว่าเรื่องที่แล้วซะอีก ฮืออออออออ

อยากอ่านต่อแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 04-03-2013 10:10:34: มีอะไรที่แรงกว่านี้อีกมั้ย จัดมาอย่าให้เสีย ชอบซาดิสม์ 555+
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-03-2013 11:12:36: อยากให้คนอื่นเจ็บ แต่ตัวเองกลับเจ็บยิ่งกว่า...
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 05-03-2013 11:27:29: จริงๆเมฆก็ผิดอ่ะ
สมควรพี่ใหญ่จะแค้น
มาต่อไวไวน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-03-2013 12:56:15: เห้อออออออ!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 05-03-2013 13:09:07: :jul1: :jul1: :jul1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 16 (อดีต 4 ) 02/03/13 P15
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 05-03-2013 21:37:37: …………………..17 (อดีต)…………….

นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมอยู่ที่นี่ 1วัน 5 วัน หรือ 10 วันกันแน่ ผมปรือตามองที่เพดานสีขาวก่อนจะยกยิ้มสมเพชตัวเอง ร่างกายถูกกระทำเรื่องแบบนั้นไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง ร่างกายที่มีแต่ร่องรอยของความเกลียดและความแค้นนี่ทำให้ผมขยะแขยงตัวเองเต็มทน ผมอยากให้เรื่องทั้งหมดมันเป็นแค่ฝัน ฝันร้ายที่เมื่อตื่นขึ้นมา ผมยังเป็นนายเมฆาคนเดิม แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่อ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันคือ
“ความจริง” ทำไมผมไม่ตายๆไปซะนะ ถ้าผมตายไปมันจะเจ็บปวดน้อยลงหรือเปล่า

“หึ เป็นไงครับน้องเมฆ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ผมทำได้แค่ปรายตามองก่อนจะเสมองไปนอกหน้าตาง

“อย่าทำเมิน ผัว ตัวเองแบบนี้สิครับ ไม่น่ารักเลยนะ” เขาบอกพลางกดจมูกลงบนแก้มของผมไปด้วย

“หึ” ผมได้แต่แค่นเสียงก่อนจะเบี่ยงตัวหลบสัมผัสที่น่ารังเกียจนั่น

“เมินให้ได้ตลอดนะครับ แล้วพี่จะคอยดูว่าเมฆจะอดทนได้นานแค่ไหน” เขาบอกเสียงเหี้ยม ก่อนจะเดินออกไป
ผมต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหน ต้องทนเป็นเครื่องระบายอารมณ์ของเขาจนถึงเมื่อไหร่ ผมทำผิดมากใช่ไหม ทำผิดมากเหรอ ผมไม่ได้ต้องการให้พี่ฟ้าตายสักนิด

“กินซะ”ชามข้าวต้มถูกยื่นมาตรงหน้า พร้อมกับที่ร่างสูงของพี่ใหญ่นั่งลงข้างเตียง

“ผมไม่กิน” ผมบอกก่อนจะเบือนหน้าไปอีกทาง

เพล้ง!! ชามข้าวต้มถูกวางลงบนโต๊ะข้างเตียงอย่างแรงก่อนที่มือหนาจะบีบปลายคางผมแน่น

“กินๆเข้าไปซะ อย่าเรื่องมาก พี่ไม่ได้มีความอดทนขนาดนั้นนะครับ” เขาบอกเสียงแข็ง ก่อนจะตักข้าวต้มจ่อที่ปากผม ผมได้แต่ปิดปากแน่น ก่อนจะพยายามสะบัดหน้าให้หลุดจากมือหนา

“อย่าทำตัวมีปัญหาได้ไหมห่ะ!!!” เขาตะคอกดังลั่นก่อน

“พี่ก็ปล่อยผมไปซะทีสิ!!” ผมตะคอกกลับบ้าง

“ปล่อยเหรอ เหอะ พี่บอกแล้วไงว่าพี่ไม่มีวันปล่อยให้เมฆไปมีความสุขอีกแล้ว เมฆต้องอยู่ที่นี่ อยู่เพื่อชดเชยความผิดทั้งหมดที่เมฆทำ”

“พี่จะทำมันเพื่ออะไร ต่อให้พี่ขังผมไปจนตาย พี่ฟ้าไม่ฟื้นขึ้นมาหรอก”

“เพื่อความสะใจไงครับ การเห็นเมฆทรมานมันคือความสุขของพี่ ยิ่งเมฆทรมานมากเท่าไหร่พี่ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น” เขาบอกเสียงเย็น

“หายสงสัยหรือยังครับ ถ้าหายแล้วก็กินซะอย่าให้พี่ต้องโมโห” เขาบอกพรางตักข้าวต้มจ่อที่ปากผมอีกรอบ

“ผมไม่กิน!!” ผมแหวลั่นก่อนจะปัดมือหนาออกจนช้อนกระเด็นไปไกล

“สงสัยพี่จะใจดีกับเมฆมากไปสินะ ” เขาบอกพลางยกยิ้มกว้าง ก่อนจะหยิบช้อนแล้วตักข้าวต้มอีกครั้ง

“กินซะ!!” มือหนาบีบปลายคางผมแน่น พลางยัดช้อนที่มีข้าวต้มร้อนๆเข้ามาในปาก

“อื้อออออออออ” ผมปิดหากแน่น แม้ว่าจะเจ็บจากแรงบีบมากแค่ไหนก็ตาม

“อยากลองดีกับพี่หรือไงครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถาม

ผมเลือกที่จะเงียบ เพราะไม่อยากเสวนากับเขาไปมากกว่านี้

เพล้ง!! เสียงชามข้าวต้มกระทบถูกผนังทำให้ตอนนี้ พื้นห้องเต็มไปด้วยเศษข้าวต้มที่หกเลอะเทอะ

“ไม่กินก็ไม่ต้องกิน ถ้าเมฆอยากลองดีกับพี่นัก ก็ทำให้มันได้ตลอดนะครับ” เขาบอกก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ก็ดีเหมือนกัน ถ้าไม่ได้กินข้าว อีกไม่นานก็คงตายสินะครับ หึ บางทีการตายๆไปซะ มันอาจจะดีกับที่สุดก็ได้

“อื้อออออ” ผมครางแผ่วเมื่อรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวอย่างบอกไม่ถูก หรือว่าผมจะเป็นไข้กันนะ หนังตาหนักอึ้งทำให้ผมไม่อาจลืมตาได้แม้ว่า ผมจะอยากลืมแค่ไหนก็ตาม

“อื้อออออออ” ความเย็นจากอะไรบางอย่างที่มาสัมผัสร่างกายทำให้ผมสะดุ้ง แม้ว่าผมจะยังพอมีสติแต่มันก็น้อยเต็มทน ผมลืมตามองไม่
ได้ผมไม่รู้ว่า คนที่กำลังเช็ดตัวให้ผมอยู่ตอนนี้เป็นใคร แต่มันคงไม่ใช่ คนๆนั้นแน่นอน บางทีอาจจะเป็นแม่บ้านที่เขาจ้างมาก็ได้ ผมคิด
ก่อนที่สติสุดท้ายจะหลุดลอยไปเพราะพิษไข้

………………………………………………………………………………………

“เป็นไงบ้าง พี่หมอ” เสียงทุ้มที่ผมคุ้นเคยเอ่ยขึ้น

“ไข้ลดแล้วล่ะ เรื่องไม่สบายน่ะ มันเรื่องเล็กแต่เรื่องใหญ่มันคือเรื่องที่แกทำอยู่ต่างหาก ไอ้ใหญ่ พี่ว่าทางที่ดีปล่อยเขาไปซะ บอกตรงๆว่า
พี่สงสาร” เสียงอีกเสียงหนึ่งเอ่ยตอบ มันเป็นเสียงที่ผมไม่คุ้นเคยหนักแต่ผมก็ไม่กล้าลืมตาขึ้นมองเพราะผมไม่อยากให้อีกคนที่อยู่ด้วยรู้ว่าผมตื่นแล้ว

“ผมว่าเราพูดเรื่องนี้กัน จบแล้วนะพี่ ผมบอกแล้วไงว่าห้ามพี่ยุ่งเรื่องของผม ผมจะทำอะไรมันก็เรื่องของผม”

“หึ พี่บอกในฐานะที่เป็นพี่ชายแก พี่เข้าใจว่าแกเสียใจที่แฟนแกตาย แต่มันไม่ใช่ความผิดของน้องเขานะ มันเป็นอุบัติเหตุเมื่อไหร่แกจะ
เข้าใจสักทีห่ะ” คนที่ถูกเรียกว่า “พี่หมอ” เอ่ยอย่างอ่อนใจ

“หึ อุบัติเหตุเหรอ มันไม่ใช่หรอก เรื่องทุกอย่างมันเป็นเพราะ คนที่พี่กำลังสงสารอยู่นั่นแหล่ะ ถ้าเมฆไม่ทำอะไรแบบนั้น ฟ้าก็คงไม่เสียใจ ไม่กินเหล้า แล้วรถก็คงไม่ชน ผมพูดถูกไหม เรื่องทุกอย่ามันก็มีต้นเหตุมาจาก คนๆนี้ทั้งนั้น!!!” แม้ไม่ได้ลืมตาแต่ผมก็ยังรับรู้ได้ถึงน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราดของอีกคน เขาคงจะแค้นผมมากสินะ

“เฮ้อ พี่ว่าแกน่าจะหัดใจเย็นกว่านี้นะ ลองคิดแล้วก็ทบทวนดูดีๆว่าเรื่องราวทั้งหมดมันเกิดจากอะไรกันแน่ ไม่ใช่เอะอะอะไรก็โยนความผิดให้คนอื่น แกโตพอที่จะคิดอะไรได้แล้วนะเว้ย”

“พี่ไม่ต้องมาสอน ผมรู้ว่าตอนนี้ผมกำลังทำอะไร และผมก็ไม่มีวันที่จะเปลี่ยนใจเด็ดขาด ”

“ไอ้ใหญ่!!!” พี่หมอแหวลั่น เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังพูดไม่รู้เรื่อง

“ทำไม หรือพี่จะแจ้งตำรวจให้มาจับผม เอาเลยสิ ผมไม่กลัว” เสียงนิ่งบอกอย่างท้าทาย

“เฮ้อ พี่ไม่รู้จะพูดกับแกยังไงแล้วนะใหญ่ เอาเป็นว่าพี่จะไม่แจ้งตำรวจมาจับแกหรอก แต่พี่แค่อยากเตือน ทำอะไรคิดให้รอบคอบ คิดให้ดีๆ พี่ไม่อยากให้แกเสียใจทีหลัง ถึงตอนนั้นมันแก้ไขอะไรไม่ทันแล้วนะ ”

“ผมไม่เคยเสียใจ ในสิ่งที่ทำ” เสียงนั้นเอ่ยบอก

“เอาเถอะ พี่ไปล่ะ เดี๋ยวต้องเข้าเวรอีก อย่าลืมให้น้องเขากินยาด้วยล่ะ”

ปัง!! เสียงประตูถูกปิดลงพร้อมกับที่ผมลืมตาขึ้นมา คนสองคนที่อยู่ในห้องออกไปแล้ว เหลือไว้แค่ซองยาสองสามซองที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียง ผมมองมันอย่างเหนื่อยใจ ทำไมเขาถึงไม่ปล่อยให้ผมตายๆไปเลยนะ ถ้าผมตายไป เขาจะได้สมใจสักที

“ตื่นแล้วเหรอ” เสียงที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆเอ่ยถาม

“ก็เห็นอยู่ ถามทำไมครับ” ผมตอบ

“หึ ตื่นมาก็ดี กินข้าวแล้วก็กินยาซะ ” เขาบอกพลางวางชามข้าวต้มไว้ข้างๆ

“ผมไม่กิน”

“แต่เมฆต้องกิน” เขาบอกเสียงนิ่งก่อนที่มือหนาจะบีบปลายคางผมเอาไว้แน่น พลางพยายามยัดข้าวต้มร้อนๆเข้ามาในปากผม

“อื้อ แค่กๆๆ ” ผมไอตัวโยน เพราะสำลัก แต่เขาก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดยัดเหยียดให้ผมกินสักนิด

“อย่าทำตัวมีปัญหาได้ไหมเมฆ กินๆเข้า ซะ “ เขาบอกพลางพยายามยัดเข้าต้มเข้ามาอีก แต่ผมก็ไม่ยอมเปิดปาก

“โถ่เว้ย!! อะไรกันหนักหนาว่ะ” ร่างสูงที่เหมือนจะสติแตกไปแล้วสบถลั่น แววตาที่แสดงถึงความเกรี้ยวกราดทำให้ผมเผลอกลืนน้ำลายอย่างหวาดกลัว ผมรู้ดีว่า คนๆนี้ทำได้ทุกอย่าง ถ้าคิดจะทำ

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ทำให้ สะดุ้ง ก่อนที่ร่างสูงจะกดรับอย่างหัวเสีย แล้วเดินออกไปคุยข้างนอก
ผมมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเลื่อนลอย โลกภายนอกที่ใกล้แค่เอื้อมแต่ผมกลับไม่สามารถออกไปได้ ผมกำลังโหยหาอิสระ แต่ในใจก็มีแต่ความสับสน จริงๆแล้ว บ่วงที่คล้องผมเอาไว้มันคืออะไร ผมหนีไปไม่ได้หรือผมเองที่ไม่ยอมหนีไป กันแน่

“ใส่ซะ!!” เสื้อผ้าถูกโยนมาให้ก่อนที่เขาจะแกะเชือกที่มืออกให้ ผมมองอย่างไม่เข้าใจ นี่เขากำลังจะทำอะไรอีกเหรอ

“เอ๋าใส่สิครับน้องเมฆ หรือว่าติดใจอยากให้พี่ทำต่อครับ หึ” เขาสั่งเสียงเข้ม

ผมไม่ตอบแต่หยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่แทนแม้ว่ามันจะลำบากและรู้สึกเจ็บร้าวทุกครั้งที่ขยับตัวแต่ผมจะไม่มีวันขอความช่วยเหลือจากเขาเด็ดขาด ไม่มีวัน!!

“มองพี่ตาขวางแบบนั้นทำไมครับ แค้นหรือไง หึ เรื่องทุกอย่างมันเกิดจากเมฆทำตัวเองทั้งนั้นถ้าจะแค้นก็แค้นตัวเองดีกว่าไหมครับ” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน

“ใส่เสร็จแล้วก็ลุกขึ้นแล้วตามพี่มาซะ!!” เขาสั่งพลางลากผมให้ออกมาจากห้องด้วย มันนานกี่วันแล้วนะที่ผมไม่ได้เห็นโลกภายนอก ผมนึกว่าตัวเองจะถูกขังอยู่ในห้องแคบๆนั่นจนตายซะอีก

“ใจคอจะเงียบไปถึงเมื่อไหร่ จะไม่ถามหน่อยเหรอว่าพี่จะพาเมฆไปไหน” เขาถามระหว่างที่ขับรถออกมา แต่ผมก็เลือกที่จะเงียบแล้วมองไปรอบตัวแทน ผมเพิ่งรู้ว่าที่นี่เป็นบ้านชั้นเดียวที่อยู่ชานเมือง บ้านหลังเล็กๆที่ร่มรื่นไปด้วยต้นไม่แต่น่าเสียดายนะครับ ที่บ้านที่น่าอยู่แบบนี้ผมกลับพบแต่ความทรงจำที่เลวร้าย

“ลงไปได้แล้ว” เขาบอกเสียงเย็น ก่อนที่ผมจะเพิ่งสังเกตว่ารถคันหรูมาจอดที่หน้าหอของผมกับไอ้เล็กแล้ว ผมมองเขาอย่างไม่เข้าใจ เขาต้องการอะไรกันแน่

“อย่าบอกนะว่าพี่จะปล่อยผมกลับบ้านน่ะ” ผมถามขึ้นหลังจากที่เก็บความสงสัยมานาน

“ทำไมครับ ไม่อยากกลับเพราะติดใจพี่หรือไง”

“หยุดคิดอะไร สกปรกๆแบบนั้นซะที ” ผมบอกเสียงเย็น

“สกปรก หึ ถ้าพี่สกปรกเมฆก็คงไม่ต่างกันอย่ามาทำปากดีกับพี่นะครับ เพราะความอดทนของพี่ไม่ได้มีสูง ลงไปซะก่อนที่เมฆจะไม่มีโอกาสได้ลงไป” เขาบอกเสียงเย็น

ผมเปิดประตูรถก่อนจะลงมาด้วยความไม่เข้าใจ แต่ก็ดีแล้วล่ะ ฝันร้ายของผมมันจบลงแล้วใช่ไหม ผมไม่จำเป็นต้องเป็นที่รองรับความโกรธ ความเกลียดของเขาอีกแล้วใช่ไหม

“อ้อ พี่ลืมบอกไป จงใช้ชีวิตในตอนนี้ให้คุ้มซะ เพราะเมื่อไหร่ที่เมฆเจอพี่อีกครั้ง เมฆจะไม่มีวันได้แม้แต่เฉียดคำว่า “ความสุข” อีกเลย”

..................TBC......................

ตอนนี้ เป็นอดีตตอนสุดท้ายนะคะ แต่อาจไม่ท้ายสุด
งงไหมอ่ะ พิตกลัวคนอ่าน งง อารมณ์ อีพี่ใหญ่มันก็ขึ้นๆ ลงๆ
แบบนี้แระ
ปล พิตว่า พระเอกพิตโรคจิต ทุกเรื่องเลยอ่ะ ก๊ากๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 05-03-2013 21:44:47: สงสารเมฆ ใหญ่คนที่ไม่มีความสุขที่สุดอาจจะเป็นตัวใหญ่เองก็ได้นะ ส่วนเมฆไม่ว่ายังไงก็คิดถึงเล็กให้ดี มีอะไรก็ปรึกษาเล็กนะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: chollawat.d ที่ 05-03-2013 21:51:58: สนุกฮะ รอเหตุการณ์ปัจจุบันอยู่ 555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 05-03-2013 21:57:01: จบพาร์ทอดีตไปแบบหน่วงๆ
แล้วก็มาหน่วงกับปัจจุบันต่อ 5555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 05-03-2013 21:59:44: :เฮ้อ: ต่อไปก็ปัจจุบันสินะ ถามจริงๆ
ทำร้ายกันขนาดนี้ ให้แบกรับความรู้สึกผิดตลอด5ปี หรืออาจจะตลอดชีวิต
มันโคตรทรมานเลย เอาเถอะ โตๆกันแล้ว ต่างคนต่างความคิด
:กอด1: เมฆสู้ไว้ลูกเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 05-03-2013 22:03:04: พี่ใหญ่ไม่ยอมปล่อยวางเองรึเปล่าเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 05-03-2013 22:17:17: :sad2: อยู่ข้างเมฆ. ติดตาม & ขอบคุณนักเขียนค่า :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 05-03-2013 22:21:21: ใหญ่ปล่อยวางไม่ได้ทั้งเรื่องฟ้า ทั้งเรื่องเมฆ สุดท้ายคนที่จะเจ็บที่สุดคือใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 05-03-2013 22:22:05: :o12: เมฆฆฆฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-03-2013 22:28:34: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 05-03-2013 22:29:48: ภาคปัจจุบันคงโหดกว่านี้เยอะแน่ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-03-2013 22:38:52: เมฆอยู่ในช่วงพักโทษ ระหว่างที่คุณใหญ่ไปเมืองนอกใช่มั้ย
รอติดตามว่าโทษครึ่งหลังจะหนักหน่วงขนาดไหน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 05-03-2013 22:40:03: พี่หมอพูดถูก ใหญ่แยกแยะหน่อยสิว่าอะไรถูกผิด
อ่านไม่จุใจเลยอิอิ สู้ๆนะคะ o13
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 05-03-2013 22:44:14: สงสัยว่าไอ้บ้าใหญ่จะไปหลงรักน้องเมฆตอนไหน โหดได้โหดดี
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: IRIS ที่ 05-03-2013 22:44:26: พี่หมอพูดถูกทุกคำเลย ถ้าอิคุณใหญ่ใช้สติปัญญาไตร่ตรองซักนิด ก็จะคิดได้ว่ามันคืออุบัติเหต แก้แค้นซะยังกับเมฆเป็นคนตัดสายเบรกงั้นแหละ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 05-03-2013 22:56:06: ชอบพี่ใหญ่ เชียร์พี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 05-03-2013 23:16:57: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 05-03-2013 23:37:21: สงสารอ่ะ ฮืออออออออ :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 05-03-2013 23:50:53: :monkeysad:

เย้ กลับสู่ปัจจุบันอัน ท้องอืด ( เต็มไปด้วยมาม่า ) ต่อแล้ว >_<

น้องเมฆจะเจออะไรให้ช้ำใจอีกน๊าา อิพี่ใหญ่จะแต่งงานจริงๆหรอ ?!

จะเอาลูกสาวช้านไปเป้นเมียน้อยง้านเร๊อ!!?!

รออ่านตอนลูกชั้นเค้าเอาคืนอยู่นะ T^T

พี่ใหญ่ แกต้อง เจ็บปวด!!!!

:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 06-03-2013 01:52:09: พี่ใหญ่โรคจิต :serius2: แต่ก็ชอบ :-[
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 06-03-2013 01:57:47: รู้สึกอึดอัดทั้งเรื่องของอดีตที่ผ่านมาและอึดอัดกับตอนปัจจุบันที่กำลังเป็นอยู่

คือ อิพี่ใหญ่ ที่ พี่หมอ เค้าพูดเนี่ยก็ช่วยระลึกคิดหน่อยได้มั้ยค่ะ

อิพี่ฟ้า แกก็คงไม่ยากตายหรอกค่ะ แต่เพราะมันเป็นอุบัติเหตุนี่นา ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอก

ช่วยทำความเข้าใจกับเรื่องที่กับเกิดขึ้นสักนิดเถอะ

สงสาร เมฆ จัง

:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 06-03-2013 02:16:55: เห้อออออ T^T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-03-2013 02:18:31: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-03-2013 11:15:09: เฮ้อ~ อยากอ่านตอนหวานๆบ้างอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 06-03-2013 15:45:21: คนแก่จะรออ่านตอนต่อไป

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: สมาคมโคแก่ ที่ 07-03-2013 19:24:13: รอกินมาม่า คืนนี้จะได้กินไหมน้อ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 07-03-2013 19:53:32: :z3: :z3: :z3:ไอ้บ้าใหญ่นิแค้นฝังหุ่นจริงๆเว้ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 07-03-2013 21:28:49: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: preaw-sm ที่ 07-03-2013 22:13:28: เรื่องนี้สงสารทุกคนในเรื่องเลย เมฆที่เป็นเด็กทำไปเพื่อความเอาชนะทั้งนั้น เลยเกิดดราม่าตามมา TT
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 09-03-2013 23:54:04: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 10-03-2013 01:51:04: :เฮ้อ: คนอ่านรู้สึกสงสารทุกๆ คนในเืรื่อง แต่ถ้าจะถามว่าใครผิดก็คงเป็น "เมฆ" เต็มๆ แต่ก็อย่างที่เมฆบอกไปว่า "ไม่ได้อยากจะให้มีใครเสียชีวิตซะหน่อย ถึงแม้จะไม่ชอบก็ตาม" แต่เหตุการณ์ก็กลับกลายมาเป็นเหมือนบ่วง เหมือนเงื่อนที่พี่ใหญ่มาสานต่อมันขึ้นมา กลายเป็นวัฏจักรที่ไม่จบไม่สิ้น น่าจะไตร่ตรองดีๆ ตามที่พี่หมอพูดอ่ะนะ
ป.ล.ตามความรู้สึกแล้ว คนอ่านไม่เห็นหนทางใดเลย ที่พี่ใหญ่จะมาลงเอยกับเมฆได้ ไอ้ที่ทำไปก็เพราะแค้นทั้งนั้น ถ้าจะให้เปลี่ยนมารักแทนก็จะยังไงๆ อยู่ เพราะเมฆเป็นคนทำให้พี่ใหญ่ต้องสูญเสียแฟนไป แล้วจะรักกันได้ยังไง ถึงพี่ใหญ่จะให้อภัยแล้วก็ตามเถอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: toy ที่ 10-03-2013 04:21:29: :call: :call: :call: รออยู่นะครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 17 (อดีต 5 ) 05/03/13 P16
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 10-03-2013 07:25:54: แอบมาดันค้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 10-03-2013 14:23:34: ……………………..18………………..

“เฮ้ยพี่ เป็นไรเนี่ยเหม่อแต่เช้าเลย” เสียงทักของไอ้ไม้เอ่ยขึ้น ก่อนที่คนทักจะจ้องหน้าผมเขม็ง

“เปล่า ไม่มีอะไร ง่วงนอนน่ะ” ผมตอบพลางแสร้ง ถูพื้นต่อถึงแม้ว่าตอนนี้จิตใจมันจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัวกับร่องกับรอยเท่าไหร่

“ไงมึง มาแต่เช้าเลยนะเว้ย” ไอ้เล็กที่เพิ่งมาถึงพร้อมกับลูกค้า “ประจำ”เอ่ยทัก

“เออ ใครจะเหมือนมึงล่ะตั้งแต่มี สามีเป็นตัวเป็นตนเนี่ย มาสายขึ้นทุกวัน” ผมเอ่ยแซว ก็ตั้งแต่พวกมันสองคนเลิกเกลียดแล้วหันมารักกันเนี่ย มันก็หวานไม่เกรงใจสื่อกันเลยสักนิด ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แถมเวลาที่ไอ้เล็กมาทำงานที่ร้าน ไอ้คุณวัตมันก็ยังตามมาเฝ้าไม่ยอมไปไหน นี่ผมก็กำลังคิดอยู่เลยนะครับว่ามันไม่มีงานมีการทำหรือไง

“เชี่ย แซวกู ” ไอ้เล็กแหวลั่น พลางค้อนให้ผมด้วย มึงจะรู้ไหมว่ะเพื่อนว่ามึงสาวขึ้นทุกวัน ตั้งแต่มีลูกมีสามีเนี่ย

“เอ๋า ถ้าไม่อยากให้กูแซวมึงก็เอาสามีมึงไปเก็บดิ มานั่งเฝ้าทุกวันแบบนี้ เบื่อขี้หน้าว่ะ” ได้ทีแขวะไปหนึ่งดอกบอกก่อนนะถึงตอนนี้ไอ้วัตจะกลายเป็นสามีเพื่อนสนิทแต่ความหมั่นไส้ก็ยังมีอยู่นะครับ

“อ้าว เฮ้ยๆๆ ไอ้เมฆ กูจะมานั่งนี่เกี่ยวไรกะมึงว่ะ กูจะมาเฝ้าเมียนี่มันผิดหรือไง” ไอ้วัตโพลงขึ้นมาก่อนจะยักคิ้วกวนผมไปด้วย

“อ้าว เชี่ยนี่ อยากมีเรื่องเหรอห่ะ!!” ผมแหวลั่น คันไม้คันมือไม่ได้ต่อยกันมานานแล้วเอาสักหน่อยน่าจะดี

“เอาไหมล่ะๆ”

“เฮ้ย!! พวกมึงสองคนน่ะ ไปกัดกันข้างนอกไป กูรำคาญ แม่ง!!!” ไอ้เล็กตวาดลั่นก่อนจะจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง

“ชิ เออ ทุกวันนี้กูผิดตลอด ใช่ซี๊กูมันแค่เพื่อนนิ หึ กูงอน” ผมบอกพลางสะ บัดบ๊อบเข้าหลังร้านไป

“เมฆ” เสียงเรียกของไอ้เล็กดังขึ้นข้างหลัง ก่อนที่มือของเพื่อนสนิทจะวางลงบนบ่า

“มึงเป็นอะไรหรือเปล่ากูว่าพักนี้มึงแปลกๆนะ” มันถามเสียงนุ่ม มันก็คงพอจะดูออกมั้งครับว่าไอ้ที่ผมยิ้มทุกวันนี้มันคือการ “เสแสร้ง”

“เปล่า กูไม่เป็นอะไรน่า ” ผมบอกปัด

“เชี่ยเมฆ!! กูเป็นเพื่อนมึงนะ เป็นมาตลอดชีวิตด้วยทำไมกูจะดูไม่ออกว่ามึงกำลังฝืนยิ้มอยู่ มีอะไรมึงก็บอกกูมาเถอะ กูเป็นห่วงมึงมากนะเว้ย” มันบอกเสียงเครียด

“เล็ก กูขอเวลาอีกหน่อยได้ไหม กูยังไม่พร้อมจริงๆ”

“แล้วมึงจะขอถึงเมื่อไหร่ กูจะอกแตกตายอยู่แล้วนะเว้ย!! เมฆกูเป็นห่วงมึงนะ กูเป็นห่วงมึงจริงๆ มีอะไรบอกกูหน่อยได้ไหมว่ะ” มันบอกอย่างอ่อนใจ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากเล่า แต่ผมกลัว กลัวว่ามันจะเกลียดผม

“เล็ก กู…”

“ช่างเถอะ เอาเป็นว่ากูจะไม่คาดคั้นมึงแล้วกัน แต่กูจะบอกให้มึงรู้ไว้อย่างนะว่ากูเป็นห่วงมึงมาก” มันบอกเสียงเครียดก่อนจะเดินออกไป ผมควรจะบอกมันดีไหม ควรจะบอกมันหรือเปล่า ว่าผมกำลังทุกข์เรื่องอะไร

“ลูกพี่ ได้เวลาเปิดร้านแล้วนะคร้าบบบบบบบ” ไอ้ไม้เจ้าเก่าวิ่งมาบอกก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง เป็นไอ้ไม้นี่มันก็ดีนะครับดูมันอารมณ์ดียิ้มได้ตลอดเหมือนไม่มีเรื่องทุกข์ใจอะไรบ้างเลย

“เป็นแกนี่มันก็ดีนะไว้ ดูไม่เป็นทุกข์เป็นร้อนดี”

“เหอะ มันก็ไม่แน่หรอกพี่ คนบางคนก็เลือกที่จะซ่อนน้ำตาไว้ ภายใต้รอยยิ้ม บางครั้งคนที่ยิ้มกว้างที่สุดอาจจะร้องไห้ดังที่สุดก็ได้ ใครจะไปรู้” ไอ้ไม้บอกเสียงเบา

“เฮ้ยๆ อารมณ์ไหนของแกว่ะเนี่ย” ผมมองอีกคนด้วยความงง มันจะมาปรัชญาชีวิตอะไรกันตอนนี้

“เปล่าหรอกพี่ผมก็มั่วไปเรื่อย ไปเถอะพี่ ได้เวลาทำมาหากินแล้ว” มันบอกก่อนจะลากผมออกมาจากหลังร้าน

ผมถอนหายใจด้วยความเซ็งเพราะวันนี้ทั้งวันไอ้เล็กมันไม่ยอมพูดหรือมองหน้าผมสักนิด เดินใกล้มันก็ทำเมิน คุยด้วยมันก็ทำเป็นไม่ได้ยิน นี่ผมกำลังโดนมันงอนอยู่ใช่ไหมครับ

“เล็ก มึงจะไม่พูดกับกูจริงๆเหรอ” ผมถามอีกคน มันแค่ปรายตามองก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง

“เดี๋ยวสิ คุยกับกูก่อน” ผมง้อ สำหรับผมไอ้เล็กคือคนที่สำคัญที่สุด เพราะผมมีมันเป็นเพื่อนอยู่คนเดียว

“เฮ้ยๆๆ ไรว่ะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นก่อนที่ไอ้วัตจะวิ่งเข้ามาดึงมือผมออก

“มึงทำไรว่ะไอ้วัต” ผมเอ่ยถาม

“ก็มึงจับมือเมียกูทำไมล่ะ”

“มึงจะทำไม กูจับมือไอ้เล็กมาสิบกว่าปีแล้วนะเว้ย อย่าว่าแต่จับมือเลย แก้ผ้าอาบน้ำก็ยังเคย มึงอ่ะไม่ทันกูหรอกเว้ย” ผมบอก สะใจชะมัดที่เห็นคู่อริเก่าหน้าเขียว ดูท่าจะโกรธจัด นะนั่น

“จริงเหรอ เล็กมึงกับมันเคยแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันด้วยเหรอ” มันถามไอ้เล็กเสียงขุ่น

“เออ” ไอ้เล็กตอบ ก่อนจะมองหน้าแฟนจอมขี้หึงของมันอย่างเซ็งๆ

“งั้นวันนี้ ลางานเลย” ไอ้วัตสั่ง

“ทำไมกูต้องลา” ไอ้เล็กถามกลับ

“กลับบ้าน กูไม่ให้มึงอยู่ใกล้ไอ้เมฆแล้ว”

“ทำไมอีกว่ะ”

“ก็กูหึง!!!” ไอ้วัตบอกเสียงดัง ผมเผลอหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ ไอ้สองผัวเมียนี่มันฮาดีเว้ย ฮ่าๆ

“ไอ้วัต บอกกี่ครั้งแล้วว่ากูกับไอ้เมฆเป็นแค่เพื่อนกัน ถ้ามึงยังงี่เง่าแบบนี้นะ คืนนี้กูจะไปนอนห้องลูก !!!” ไอ้เล็กยื่นคำขาด แล้วไอ้วัตจะทำไงเหรอครับก็จ๋อยสนิทไงกลับไปนั่งหน้ามุ่ยเรียบร้อยฮ่าๆๆ สะใจ ไม่ได้เห็นสีหน้าแพ้ราบคาบแบบนี้ของมันมานานมากแล้ว

“หัวเราะอะไรห่ะ เรื่องกูกับมึงก็ยังไม่จบนะเว้ย” ไอ้เล็กตวาดลั่น

ผมได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เป็นไงเป็นกันสิน่า ถึงเวลาที่ไอ้เล็กควรจะได้รู้ความจริงสักที

“เล็ก เอาเป็นว่าเลิกงานเดี๋ยวกูบอก โอเคไหม”

“มึงจะบอกกูแน่นะ”

“แน่ดิ”

“ทุกเรื่องนะเว้ย ห้ามปิดบัง ห้ามกั๊ก เข้าใจไหม” มันสั่งเสียงเข้ม ไอ้นี่สงสัยติดเผด็จการมาจากบ้าน

“เออ มึงอยากรู้อะไรกูก็จะบอกหมดเลย”

“ดีมากเพื่อนรัก หลังเลิกงานกูจะรอฟังนะ” มันบอกอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเดินไปทำงานต่อ

หลังเลิกงานผมโดนไอ้เล็กกักตัวไว้อย่างกับผู้ร้ายฆ่าคนตายแถมยังบังคับให้ผมขึ้นรถไปบ้านมันอีก มันบอกว่ากลัวผมหนี

“เอาล่ะ มีอะไรมึงบอกกูมาให้หมด” มันถามทันทีที่ถึงบ้าน (สามีมัน)

“คือ กูว่ามึงช่วยเอาสามีมึงไปไกลๆกูหน่อยได้ไหม บอกตรงๆเห็นหน้าแล้วอารมณ์ขึ้นว่ะ”ผมบอกอีกคนก่อนจะปรายตามองไอ้วัตที่นั่งทำ
หน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่ข้างๆไอ้เล็ก

“วัต กูว่ามึงไปช่วยสอนการบ้านพีพี ดีกว่านะ” ไอ้เล็กบอกก่อนจะหันไปยิ้มให้ไอ้วัต

“แต่ว่ากู..”

“วัต” ไอ้เล็กบอกเสียงเย็นแต่หน้ายังยิ้มหวานอยู่ บอกตรงๆว่า น่ากลัวมาก!

“เออ ก็ได้ว่ะ “ ฟอด มันบอกก่อนจะกดจมูกลงบนแก้มไอ้เล็กฟอดใหญ่ ประเด็นคือมันสองคนไม่อายผมเลยว่างั้น ตั้งแต่รักกันเนี่ยหวานจนน่าหมั่นไส้ อยากจะย้อนไปตอนมันเกลียดกันเหลือเกิน แทบจะฆ่ากันตายทุกวัน

“เอาล่ะ ไอ้เมฆ มึงมีอะไรจะสารภาพก็พูดมา”

“ทำเหมือนกูเป็นผู้ร้ายไปได้ ”

“เมฆ” มันเอ่ยเสียงเย็น

“กูรู้นะว่ามึงกังวล แต่กูเคยให้สัญญากับมึงแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าต่อให้มึงไปทำผิดอะไรมา กูก็จะยังเป็นเพื่อนมึงตลอดไป มึงเชื่อใจกูได้ กูไม่มีวันทิ้งมึง” มันบอกเสียงหนักแน่น พลางบีบมือผมไปด้วย

“เล็ก คือว่ากู..”

“เอ๋าพูดมาดิว่ะ กูลุ้นนะเนี่ย”

“ ถ้ากูจะบอกว่า เมื่อ 5 ปีก่อนกูเป็นต้นเหตุให้พี่สาวตัวเองต้องตายล่ะ” ผมบอกเสียงเรียบ

“มึงหมายความว่าไง พี่มึงตายเพราะอุบัติเหตุไม่ใช่เหรอแล้วมันจะเกิดจากมึงได้ยังไงว่ะ” ไอ้เล็กถามพลางมองผมอย่างไม่เข้าใจ

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องเมื่อ 5ปีก่อนให้มันฟังไม่รู้หรอกว่าผลมันจะออกมาเป็นยังไงแต่ก็ดีแล้วที่ผมไม่ต้องปิดบังมันอีกต่อไป

“เฮ้อ” คนฟังถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะจ้องผมเขม็ง

“แล้วมึงจะเอาไงต่อว่ะ” ไอ้เล็กเอ่ยถาม

“ไม่รู้สิ กูก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าชีวิตกูจะเป็นยังไง”

“เมฆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามกูยังเป็นเพื่อนมึงเสมอนะ ” มันบอกก่อนจะกอดผมแน่น

“มึงไม่เกลียดกูเหรอ”

“ไอ้เชี่ย ขนาดกูทำเลวขนาดนั้นมึงยังปกป้องกูเลย แล้วทำไมกูถึงจะปกป้องมึงบ้างไม่ได้ว่ะ กูจะปกป้องมึงเอง ต่อให้คนๆนั้นเป็นพี่ชายกูก็ตาม ”

“เฮ้อ ขอบใจว่ะเพื่อน” ผมบอกกับอีกคน

“เออ ไอ้เล็กมึงกอดกูอย่างนี้แน่ใจนะว่าไอ้วัตมันจะไม่มาต่อยกูอ่ะ”

“ไอ้เพื่อนเลว แซวกูตลอด ห่าน”

ผมสองคนหัวเราะร่วนก่อนจะกอดกันแน่น ผมยิ้มก่อนจะมองเพื่อนรักด้วยหัวใจที่เต็มตื้นวันนี้ผมรู้แล้วว่าต่อให้โลกนี้จะไม่มีที่ให้เรายืนแต่เราสองคนก็จะยังเป็นเพื่อนกันตลอดไป ในชีวิตนี้คนที่รักผมจริงๆนอกจากแม่ก็คงจะมีแค่ไอ้เล็กคนนี้เท่านั้นแหล่ะครับ

...................TBC.....................

มาแล้วๆๆๆ แอบมี วัตเล็ก มาหน่อย ไอ้คู่นั้น มันเริ่มจะน่าหมั่นไส้แล้ว
ฮ่าๆๆ ตอนนี้ จัดเบาๆ ไม่ม่า มาก เนาะ
บอกตรงๆว่าช่วง นี้ พิตตัน ระยะห่างอาจจะ เลื่อนจากสามวัน เป็นห้าวัน
หรืออาทิตย์ นะคะ ^_^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: KaorPaor ที่ 10-03-2013 14:50:29: จิ้ม
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 10-03-2013 15:01:43: สั้น แต่เข้าใจจ้า สู้ๆเน้อ รอพี่ใหญ่ออกโรง :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 10-03-2013 15:30:43: ซึ้งความเป็นเพื่อนของทั้งสองคน
รอพี่ใหญ่มาเติมมาม่า55 สู้ๆค่ะะะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 10-03-2013 16:01:59: มีเพื่อนที่ดี มันเป็นอย่างนี้นี่เอง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 10-03-2013 16:44:13: อ่านมาถึงตรงนี้แล้วอยากบอกว่า

เราเองก้อยากมีเพื่อน ที่เป็นแบบ เมฆกะเล็ก จัง

รออ่านตอนต่อไปจ้า

:กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 10-03-2013 18:10:52: เพื่อนย่อมเข้าใจกัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 10-03-2013 18:30:39: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 10-03-2013 18:51:42: อยากเจอเพืี่อนแบบเล็กกับเมฆบ้างจัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 10-03-2013 19:43:31: ได้พักมาม่าบ้างก็ยังดี อย่างน้อยๆเมฆก็ยังมีคนเคียงข้าง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 10-03-2013 20:54:13: ตอนนี้ไม่มีมาม่าเพราะไม่มีพี่ใหญ่ 55555
มิตรภาพของสองคนนี้ยิ่งใหญ่มาก
ซึ้งงงง อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 10-03-2013 20:56:57: เมฆสู้ๆ เรื่องร้ายๆ อีกไม่นานก็จะผ่านพ้นไปแล้ว (มั้ง) นะ
อยากให้พี่ใหญ่รักเมฆเร็วๆ หรือถ้ารักแล้วก็อยากให้รู้ตัวว่ารักเร็วๆ เมฆจะได้ไม่เจ็บปวด
เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยคะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-03-2013 22:06:15: เมฆมีเพื่อนที่ดีนะ เล็กก็เหมือนกัน เพราะฉะนั้นจะทำอะไรต่อไปข้างหน้าก็ให้คิดถึงเล็กไว้นะเมฆ วัตไม่ค่อยขี้หึงขี้หวงเลยนะนั่น แล้วไม้มีเรื่องอะไรในใจนะ น่าสงสัยจัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 10-03-2013 22:59:46: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 11-03-2013 00:17:28: บางครั้งแค่เพื่อนที่ไม่ทิ้งกัน เพื่อนที่ดูแลกันและกัน

มันอาจไม่ต้องกานอะไรไปมากกว่านั้น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 11-03-2013 01:26:12: เอาใจช่วยเมฆนะ :)
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 11-03-2013 01:37:43: :z13:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 11-03-2013 02:15:49: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 11-03-2013 05:55:08: ซื้อค่ะๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 11-03-2013 08:02:11: เล็กมันเข้าใจเมฆอยู่แล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-03-2013 08:18:10: สู้ต่อไปนะวัต ตอนนี้ไม่มีอิพี่ใหญ่ เฮ้อ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 11-03-2013 20:50:13: เพื่อนแท้มีเฉพาะในนิยายเท่านั้นรึ รัก และอภัย ให้กับเพื่อน ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 18 10 /03/13 P17
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-03-2013 23:59:07: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 15-03-2013 00:47:33: คำเตือน ระวังเงิบ !!!

…………….19…………………

ผมมองหน้าคนที่จ้องผมเขม็งก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์ให้มันอย่างเป็นต่อ

“เล็ก ทำไมต้องให้ไอ้นี่อยู่บ้านกูด้วยว่ะ” ไอ้วัตที่นั่งหน้าบึ้งเอ่ยถาม

“ก็กูพอใจ” ไอ้เล็กตอบเสียงเรียบ

“แต่กูไม่พอใจ!!!” ไอ้วัตเถียงกลับ ก่อนจะมองผมอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ

“ทำไม” ไอ้เล็กยังถามเสียงนิ่ง บรรยากาศเริ่มมาคุแปลกๆ นะผมว่า

“นี่มันบ้านกูนะ ทำไมกูต้องให้ไอ้เมฆมาอยู่บ้านกูด้วย!!!” ไอ้วัตขึ้นเสียง

“อ้อเหรอ” ไอ้เล็กพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะลุกจากโซฟา

“จะไปไหน” ไอ้วัตเรียก

“กูก็จะไปเก็บของไง นี่บ้านมึงไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่พอใจกูกับเพื่อนออกไปอยู่ที่อื่นก็ได้” มันบอกเสียงเรียบ

“เอ่อ คือว่านะ…” ผมพูดขึ้นท่ามกลางความตึงเครียด เครียดจริงๆนะครับ ไม่ได้โกหก

“เล็กกูว่ามึงใจเย็นๆดีกว่า กูไปอยู่ที่อื่นก็ได้ พวกมึงอย่าทะเลาะกันเพราะกูเลยนะ” ผมบอกเสียงเบา ถึงผมจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าไอ้วัตสักเท่าไหร่แต่ก็รู้ว่ามันสองคนรักกันมาก ผมไม่อยากให้ไอ้เล็กกับไอ้วัตต้องทะเลาะกันเพราะผม

“ไม่ได้ มึงไม่รู้เหรอว่ามึงกำลังต่อกรกับใครอยู่ พี่กูไม่ใช่คนที่มึงจะสู้ได้ง่ายๆนะ เขาร้ายลึกกว่าที่มึงเห็นเยอะ มึงสู้คนเดียวไม่ไหวหรอก ถ้าใครมันจะใจดำขนาดไล่เพื่อนรักกูไปได้ก็ไม่ต้องมาคุยกับกูอีก” ประโยคแรกมันบอกกับผมส่วนประโยคหลังคงไม่ต้องบอกว่ามันหมายถึงใคร

“กูรู้นะเว้ย แต่กูเกรงใจ มึงเข้าใจกูไหม”

“กูไม่เข้าใจ แมร่งพวกมึงจะอะไรกันหนักหนาว่ะ” มันบอกอย่างขัดใจ

“เออๆ กูยอมแพ้แล้ว ส่วนมึงจะอยู่นานแค่ไหนก็ตามใจ” ไอ้วัตเอ่ยขึ้น ก่อนที่ประโยคหลังจะหันมาพูดกับผม แล้วเดินขึ้นชั้นสองไป

“ไอ้เล็ก ตามมันไปดิ ”

“เออ ช่างมันเถอะเดี๋ยวกูจัดการเองว่าแต่มึงเถอะ ไหวแน่นะเว้ย กูว่าป่านนี้พี่ใหญ่อาละวาดบ้านแตกแล้วมั้งที่ไม่เจอมึง”

“เหอะ ถ้าเขาจะอาละวาด ก็คงเพราะไม่มีกูให้ระบายอารมณ์มากกว่าว่ะ” ผมบอก ทำไมต้องรู้สึกโหวงในใจแบบนี้ด้วยนะ

“เมฆ มึงรักพี่กูมากไหม” จู่ๆไอ้คนตรงข้ามก็เอ่ยถามขึ้น

“ถามทำไมว่ะ”

“ก็กูอยากรู้ ทำไมมึงถึงรักพี่กูล่ะ”

“ไม่รู้สิ กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร มันไม่มีเหตุผลหรอก เหมือนอย่างที่มึงกับไอ้วัตรักกันนั่นแหล่ะ” ผมตอบเพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรักของผมมันเกิดจากอะไร แต่ตอนนี้มันไม่มีประโยชน์ที่จะต้องมานั่งหาเหตุผลเพราะมันถึงเวลาที่ผมจะต้องอยู่ในโลกแห่งความจริง โลกที่พี่ใหญ่ไม่มีทางคิดจะรักผม สิ่งเดียวที่จะทำให้ผมหายเจ็บคือการ ตัดใจซะ แล้วออกมาจากวังวนบ้าๆนั่นสักที

“เอาเหอะ กูจะช่วยมึงเอง ต่อไปนี้มึงก็อยู่กับกูที่นี่ พี่ใหญ่คงเกรงใจกูบ้างล่ะน่าถึงกูจะไม่หมั่นใจเท่าไหร่อ่ะนะ” มันบอกพลางตบบ่าผมเบาๆ

“สู้ๆเว้ย เออมึงนั่งแถวนี้ไปก่อนนะ กูขอไปจัดการไอ้คนข้างบนก่อน ” มันบอกก่อนจะขึ้นไปง้อไอ้วัต

“เฮ้อ” ผมถอนหายใจออกมาอย่างแรง มันเหนื่อยจนผมเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกันผมกำลังสับสนและเหนื่อยเกินกว่าจะพูดหรือจะทำอะไร ผมเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็งและสามารถต่อกรกับเขาได้แล้วแต่มันไม่ใช่เลยไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนผมก็ยังเป็นผมคนเดิม เป็นอ่อนแอที่ไม่มีใครต้องการ

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

เสียงเรียกเข้าปลุกให้ผมออกจาภวังค์ ก่อนจะมองเบอร์ที่โทรมาอย่างเหนื่อยหน่าย

“อยู่ไหน!!!” เสียงปลายสายตะคอก

“จะอยู่ที่ไหนมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ”

“อย่ามาเล่นลิ้นกับพี่นะเมฆ บอกมาว่าอยู่ที่ไหน!!”

ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายเป็นรอบที่ร้อยของวันก่อนจะกดตัดสายทันที ไอ้เล็กก็ขึ้นไปง้อไอ้วัตตั้งนานแต่ก็ยังไม่ยอมลงมาสักทีมันง้อกันยังไงของมันว่ะเนี่ย ผมนี่มันเป็นส่วนเกินของทุกที่จริงๆนะครับ เมื่อก่อนผมยังมีไอ้เล็กอยู่เป็นเพื่อนแต่ตอนนี้ไอ้เล็กมันก็มีครอบครัวเป็นของมันเองแล้ว มันคงไม่มีเวลาว่างมาอยู่เป็นเพื่อนผมมากมายนักหรอก

ปริ๊นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงแตรรถดังที่หน้าบ้าน ผมมองออกไปก็เจอเข้ากับรถคุ้นตาของ “ใคร”คนนั้น

“มาเร็วดีนี่หว่า” ไอ้วัตที่เดินยิ้มลงมาจากบ้านเอ่ยขึ้น

“มึงหมายความว่ายังไง แล้วไอ้เล็กล่ะ” ผมเอ่ยถาม

“ก็เปล่า กูแค่ไม่คิดว่าพี่ใหญ่จะตามเจอมึงเร็วขนาดนี้ หึ ส่วนเมียกูอยู่ข้างบนหลับอยู่ คงไม่ต้องให้กูบอกนะว่ามันหลับเพราะอะไร”

“เออ” ผมตอบ อยากจะต่อยหน้ากวนๆของมันสักหมัดจริงๆ ไม่รู้ไอ้เล็กทนอยู่กับมันได้ยังไงหรือว่าผมจะยุให้ไอ้เล็กเลิกกับมันดี

“หยุดความคิดของมึงเลยนะ ไอ้เมฆ ถ้ามึงทำอย่างที่มึงคิดจริงๆ กูจะจับมึงโยนออกจากบ้านเดี๋ยวนี้ล่ะ” มันขู่ไอ้นี่เป็นหมอดูเปล่าว่ะ อ่านความคิดคนอื่นได้เฉยเลย

“แล้วนี่มึงจะเอาไงต่อ” มันเอ่ยถาม

“ไม่รู้” ผมตอบตามความจริงตอนนี้ยอมรับว่าสับสนและไม่รู้จริงๆว่าจะต้องทำยังไง

“กูมีทางเลือกให้มึงสองทางนะ ทางแรกเดินออกไปเผชิญหน้ากับความจริงซะ อย่างที่สองหนีไปซะไปให้ไกลที่สุดเท่าที่มึงจะทำได้ เพราะถ้ามึงหนีไม่พ้นคราวนี้หายนะมาเยือนแน่” ไอ้วัตแนะนำ ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างมันจะมองอะไรได้ทะลุปรุโปร่งเหมือนกัน

“เลือกสักอย่างนะเว้ย กูน่ะไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับมึงหรอก แต่คนที่กูเป็นห่วงคือเมียกู ไอ้เล็กมันคงไม่สบายใจถ้ามึงยังคงเป็นแบบนี้อยู่ กูบอกตรงๆว่ากูทนเห็นมันทุกข์ไม่ได้จริงๆ ” มันบอกเสียงแผ่ว ผมชักดีใจนิดๆซะแล้วสิที่ไอ้เล็กมันได้เจอกับไอ้วัตถึงพวกมันจะเคยเกลียดจนแทบจะฆ่ากันตายแต่ ตอนนี้มันก็รักกันมาก รักจนผมรู้สึกอิจฉาเลยล่ะ

“กูคงต้องเลือกสินะ”

“ใช่เพราะถ้ามึงไม่ทำอะไรสักอย่าง เรื่องนี้มันจะไม่มีวันจบ”

นั่นสินะ ที่ผ่านมาผมหนีมาตลอดหนีความจริงมาตลอดแต่วันนี้ถึงเวลาที่ผมต้องลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับความจริงได้แล้วแม้ว่าความจริงมันจะโหดร้ายแค่ไหน แต่ผมก็ควรจบมันซะที

“กูฝากบอกไอ้เล็กด้วยนะว่า ขอบคุณมากถ้ากูไม่โดนพี่มันฆ่าตายซะก่อนกูจะกลับมาขอบคุณมันด้วยตัวเองนะ”

“มึงแน่ใจนะ ถ้ามึงไม่อยากไปก็อยู่ที่นี่ก่อนก็ได้กูไม่ว่าอะไร” อีกคนถามย้ำ

“แน่สิว่ะ คนอย่างนายเมฆา จะไม่มีวันถอยอีกแล้ว”

ผมบอกก่อนจะเปิดประตูออกไป เปิดประตูไปเผชิญหน้ากับปัญหาที่มันเกิดขึ้น ไม่ว่าผลมันจะออกมาในรูปไหนผมก็พร้อมจะยอมรับมัน เพราะเรื่องทั้งหมดผมเป็นคนก่อมันเอง

“หึ นึกว่าจะแน่” เสียงนั้นเอ่ยทักทันทีที่ผมเดินออกมา

“ผมก็แค่มาเยี่ยมเพื่อน ทำไมต้องตามมาถึงที่นี่ด้วยล่ะครับ”

“เมฆคิดว่าพี่โง่มากหรือไง ถึงไม่รู้ว่าวิ่งโร่มาให้เจ้าเล็กช่วยน่ะ เมื่อไหร่จะจำได้สักทีว่าไม่มีใครช่วยเมฆได้” เขาบอกเสียงนิ่งก่อนจะบีบข้อมือผมแน่น

“ผมรู้ครับ”

“หึ จะมาไม้ไหนอีกเหรอครับน้องเมฆ ” เขาถามเสียงเย็น

“ผมไม่ได้มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรทั้งนั้น ” ผมบอกเสียงเรียบ หากว่าการได้แก้แค้นมันจะทำให้เขาพอใจผมก็พร้อมที่จะยอมรับมัน แม้มันจะดูเป็นวิธีที่ค่อนข้างโง่ไปสักนิดแต่ผมก็เลือกแล้วที่จะกลับมาเผชิญหน้ากับมัน ผมอยากให้เรื่องราวที่เกิดขึ้นมันจบลงสักที จะได้ไม่ต้องมีใครต้องเจ็บปวดอีก

“หึ อย่ามาทำเป็นคนดี พี่ไม่มีวันเชื่อเมฆ!!” เขาบอกก่อนจะลากผมขึ้นรถไปด้วย ผมได้แต่หลับตาแน่น การเดิมพันครั้งนี้ของผมจะสำเร็จไหมผมไม่รู้แต่สิ่งที่ผมรู้ คือ ผมพร้อมที่จะยอมรับผิดทุกอย่าง รับผิดชอบกับความผิดที่ผมเป็นทำมันเอง

ตุ๊บ!!! แรงเหวี่ยงที่ไม่เบาเลยเหวี่ยงผมลงบนที่นอนกว้างก่อนที่คนตัวสูงกว่าจะจ้องเขม็ง

“กล้ามากนะที่ตัดสายพี่”

“มันเป็นสิทธิ์ของผมไม่ใช่เหรอครับ ที่จะรับหรือไม่รับสายใครก็ได้” ผมบอกเสียงเรียบ

“ปากดีขึ้นทุกวันนะครับ สงสัยพี่คงจะใจดีกับเมฆไปหน่อย” บอกพลางบีบปลายคางแน่น

อุ๊บ อื๊ออออออ ริมฝีปากหนากระแทกลงมาอย่างแรงก่อนที่ลิ้นร้อนจะแทรกผ่านเข้ามา ผมทำได้เพียงนั่งนิ่ง และยอมรับทุกอย่างโดยที่ไม่คิดจะต่อต้าน

“เมฆต้องการจะทำอะไร จะมาไม้ไหนอีก!!” เขาสบถลั่น

“ผมไม่ได้มีไม้ไหนทั้งนั้น ถ้าคุณทำแล้วมันจะทำให้คุณหายแค้นได้ ผมก็จะไม่ขัดขืนแต่ผมต้องการให้มันจบ”

“จบ อะไรคือจบ” เขาถามเสียงเข้ม

“ก็หมายความว่า ตั้งแต่วันนี้ผมจะยอมคุณทุกอย่างแต่ คุณต้องสัญญาเมื่อถึงเวลาที่คุณแก้แค้นจนพอใจแล้วเราสองคนจะเลิกแล้วต่อกัน”

“ง่ายไปไหมครับ เมฆคิดว่าการที่เมฆยอมให้พี่ทำอะไรก็ได้มันจะทำให้พี่หายแค้นได้หรือไง”

“แล้วสิ่งที่กำลังทำอยู่เราสองคนได้อะไรเหรอครับ นอกจากความเสียใจ” ผมถามกลับ

“พี่ไม่มีวันให้อภัยเมฆ ไม่มีวัน!!!” เขาตะคอกเสียงดังก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ผมได้แต่ปล่อยตัวเองลงบนเตียงอย่างอ่อนล้า ทำไมเขาถึงไม่เคยคิดที่จะให้อภัยผมบ้าง ผมทำผิดผมยอมรับแต่ผมไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ ผมต้องทำยังไงเขาถึงจะยกโทษให้ผม ผมอยากหลุดพ้นจากวังวนนี้เต็มทีแล้ว

.......................TBC.....................

อ้าวน้องเมฆ กลับไปกะพี่ใหญ่ซะง้านนนนนน ฮ่าๆๆ
สั้น แถมเงิบ เอิ๊กๆๆ

ปล ช่วงนี้ ถี่สุดคงห้าวันครั้งนะคะ งานรัดตัวมากๆๆๆๆ
ทำงานเลิกสี่ทุ่ม เหนื่อยจุงเบย ขอสักกอด ให้กำลังใจหน่อย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 15-03-2013 00:55:54: o22 o22 o22 o22 o22 o22

:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-03-2013 01:22:17: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 15-03-2013 01:31:15: ตอนนี้สงสารเมฆอ่า
พี่ใหญ่เมื่อไหร่จะเลิกแค้นล่ะเนี่ย
อยากอ่านหวานๆแล้ววววว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 15-03-2013 01:37:19: เมฆทำแบบนี้ ถ้าเล็กรู้เข้าจะว่ายังไงนะ เล็กคงห่วงเมฆน่าดู ส่วนเมฆจะทนได้อีกนานแค่ไหนกันนะนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 15-03-2013 02:32:43: พี่ใหญ่โคตรดุ !
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 15-03-2013 03:27:33: :z3: เหนื่อยตามเมฆ บรรยายไม่ถูกจริงๆ
เหนือยหนักๆ อย่างไงไม่รู้ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: LAstKiSS ที่ 15-03-2013 06:19:36: เอาอีกๆๆๆๆ :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 15-03-2013 07:18:29: สั้นอ่ะ
ค้างด้วยยยย
เมฆสู้ๆ ต้องมีสักวันที่พี่ใหญ่ยอมละทิ้งความแค้น
แต่ถ้าพี่ใหญ่ไม่ยอมทิ้งความแค้นก็ฆ่าตัวตายเลย (โดนตบ)
555+ เป็นกำลังใจให้คนเขียนสู้ๆ ค้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 15-03-2013 07:45:15: สงสารเหลือเกิน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 15-03-2013 07:54:19: ขอสักกอด ให้กำลังใจหน่อย
ให้สองกอด ค่ะ :L1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 15-03-2013 08:16:26: :กอด1: สู้นะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 15-03-2013 08:19:16: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 15-03-2013 08:39:12: สงสารเมฆอ่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 15-03-2013 10:08:05: พี่ใหญ่อะไรจะแค้นฝังหุ่นขนาดน้านนนนนน ไม่ปล่อยเลยนะ :o11:
:กอด1: คนแต่ง เป็นกำลังใจให้จ้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 15-03-2013 10:14:31: เฮ้อ!!! เมฆปล่อยแล้ว เหลือแต่พี่ใหญ่สินะที่ยังไม่ยอมปล่อย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: alpha202204 ที่ 15-03-2013 10:32:37: เมฆ เรามีทางเลือกที่สามให้นะ o13

ฆ่าไอ้พี่ใหญ่แม่ง!! :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 15-03-2013 12:03:02: มาม่าคงไม่หมดง่ายๆๆๆๆๆๆๆๆ :z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 15-03-2013 12:54:25: สั้น เงิบ พี่หญ่ายยย คิดดีๆเถอะ
ให้อภัยเมฆหน่อย ตัวเองก็ทำไปสารพัดแล้ว
สู้ๆนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 15-03-2013 17:31:59: สงสารเมฆนะ

แต่ว่า

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงอ่ะ

o9 o9 o9 o9 o9 o9
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 15-03-2013 18:45:40: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

:call:

:call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 15-03-2013 19:10:18: อิพี่ใหญ่นี่ก็นะเมฆอุตส่าห์ยอมขนาดนี้แล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 15-03-2013 20:15:59: เมื่อไรจะเข้าใจกันอะ มาม่าอืดเต็มท้องแล้วววววววววว 555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 16-03-2013 11:38:27: เข้มข้น รู้ความรักระหว่างวัตกะเล็กว่ามากมาย และรู้ว่าพี่ใหญ่ขาดเมฆไม่ได้ ขอบใจจ้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 16-03-2013 14:22:54: เมื่อไหร่ใหญ่มันจะรู้ใจตัวเองเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 17-03-2013 03:50:31: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 17-03-2013 07:08:33: พี่ใหญ่ดูเหมือนจะหงุดหงิดมากๆเลยนะนั่นที่น้องเมฆรู้สึกปลงแล้วน่ะ
เหอะๆ หวังว่าเหตุการณ์ต่างๆน่าจะเริ่มดีขึ้น มั้ง...
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 17-03-2013 10:36:12: น้องเมฆเค้ากลับไปเผชิญหน้ากับปัญหา >.< สู้ ๆ นะคะน้องเมฆ

+1 ขอบคุณค่ะ

:L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 17-03-2013 16:11:32: เห้อ!! ไม่ไหวนะพี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 20-03-2013 21:58:00: เมื่อไหร่จะมาต่อออออออออออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 20-03-2013 22:18:03: ครบห้าวันแระน้า มารออยู่น้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 20-03-2013 22:27:35: ครบห้าวันแล้ววว......รออย่างใจจดใจจ่อ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 19 15 /03/13 P18
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 20-03-2013 22:45:45: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 21-03-2013 01:11:02: เชิญ มาม่า กันต่อ ขอรับบบบบบบบบบบ

………………..20………….

“จะไปไหน!!!” เสียงตวาดลั่นของพี่ใหญ่ดังขึ้นก่อนที่ผมจะก้าวออกมาจากห้อง

“ผมจะไปทำงานที่ร้านพี่ต้น” ผมบอกเสียงเรียบ

“ไม่ต้องไป!!! พี่ไม่อนุญาตให้เมฆไป”

“นี่ มันจะไม่เกินไปหน่อยเหรอ ผมมีชีวิตจิตใจนะครับ” ผมเถียงกลับ สรุปแล้วการที่ผมกลับมาก็ไม่มีอะไรดีขึ้นสักอย่าง เขายังเป็นเขาที่ยังโกรธและแค้นผมจนอยากจะฆ่าให้ตาย

“หึ พี่เคยบอกเมฆแล้วไงครับ ว่าพี่จะไม่มีวันปล่อยให้เมฆมีความสุข ความทุกข์ของเมฆคือความสุขของพี่ เมฆจะไม่มีวันรู้ว่าความสุขคืออะไรตราบใดที่พี่ยังอยู่” เขาสบถลั่น

“คุณแค้นผมมากหรือเปล่า” ผมถามเสียงเรียบ

“ถามทำไม”

“ถ้าวันนั้นคุณเลือกได้ คงอยากให้คนที่อยู่บนรถคันนั้นเป็นผมสินะ ถ้าคนที่ตายคือผมไม่ใช่พี่ฟ้า ก็คงไม่มีใครต้องเสียใจ ไม่มีใครเจ็บปวด ใช่ไหมครับ” ผมคิด คิดมาตลอดว่าถ้าวันนั้นคนที่ตายเป็นผมเรื่องมันคงดีกว่านี้ผมก็คงไม่ต้องเป็นส่วนเกินของใครต่อใครอีก การเป็นคนที่
ไม่มีใครต้องการมันทำให้ผมเจ็บยิ่งกว่าตายซะอีก

“เมฆจะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมา ในเมื่อวันนี้ เวลานี้ คนที่ตายคือฟ้า ไม่ใช่เมฆ!!!” เขาบอกพลางขบกรามแน่น

“ทำไมคุณไม่ฆ่าผมให้ตายไปเลยล่ะครับ คุณปล่อยผมไว้ทำไม ปล่อยผมไว้แบบนี้ทำไมกัน” ผมบอกเสียงสั่น เหนื่อยเหลือเกินกับการต้องอยู่แบบนี้

“พี่บอกเมฆไปแล้วไงครับ ความตาย มันง่ายเกินไป เมฆต้องทรมาน เมฆต้องทรมานอย่างที่สุด เพื่อชดเชยสิ่งที่เมฆทำลงไป เมฆทำให้ฟ้าตาย ทำให้คุณน้าวิภาเป็นบ้า ทำให้พ่อตัวเองต้องเข้าโรงพยาบาล เมฆคิดว่าความผิดของเมฆมันยังให้อภัยได้อีกเหรอครับ ” เขาบอกเสียงเย็น

“เมฆ ไม่มีวันเข้าใจหัวอกของคนที่ต้องสูญเสียอย่างพี่หรอก ไม่มีวันเข้าใจว่าการที่ต้องสูญเสียคนที่รัก มันเจ็บปวดมากแค่ไหน” เขาบอกทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ปัง!! ประตูถูกปิดลงพร้อมกับผมที่ทรุดนั่งลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า

“ใครบอกว่าผมไม่เข้าใจ ผมเข้าใจมันดีเลยล่ะ ไอ้การสูญเสียเนี่ย ” ผมยกยิ้มสมเพชให้กับตัวเองก่อนจะมองไปที่ประตูที่ปิดแน่น ผมไม่รู้หรอกว่าเขาที่อยู่นอกประตูนั่นกำลัง คิดหรือทำอะไรอยู่ แต่ตอนนี้ผมกำลังไร้ทางออกปัญหาทั้งหมดมันดูมืดมนจนไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเจอทางออกสักที ผมพยายามที่จะเผชิญหน้ากับมันแต่ก็เหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้นสักอย่าง ผมควรเริ่มจากตรงไหน ควรทำยังไง ถึงจะหลุดพ้นจากบ่วงที่พันธะนาการเราไว้สักที ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมคงเลือกที่จะไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่ต้องการแก้แค้นพี่ฟ้า เรื่องราวทั้งหมดมันก็คงไม่เกิดขึ้น แต่ตอนนี้มันก็คงสายเกินไปแล้วสินะครับ

กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงกดออดรัวที่หน้าบ้าน ทำให้ผมจำต้องเดินออกไปดูที่หน้าบ้าน

“ไอ้เมฆ!!” เสียงตะโกนโหวกเหวกโวยวายของเพื่อนรัก ทำให้ผมต้องเผลอจ้องอย่างตกใจ ไอ้เล็กมาที่นี่ได้ยังไง

“ไอ้เล็ก!!” ผมตะโกนตอบ บอกไม่ถูกว่าตอนนี้กำลังดีใจหรือตกใจกันแน่ มันเหมือนเหตุการณ์เดจาวูเลยนะครับ เพราะครั้งนึงผมเองก็เคยไปยืนแหกปากโวยวายที่หน้าบ้านไอ้วัตแบบที่มันทำเหมือกัน

“พี่ใหญ่ ปล่อยไอ้เมฆมานะ ถ้าไม่ปล่อยจะหาว่าผมไม่เตือน” ไอ้เล็กตะโกนลั่นจนชาวบ้านละแวกนั้นเริ่มออกมาดูกันบ้าง

“เล็ก เบาๆหน่อย” ไอ้วัตเอ่ยห้าม

“ไม่ กูไม่เงียบ จนกว่าพี่ใหญ่จะออกมา พูดให้รู้เรื่อง” ไอ้เล็กยังคงตะโกนต่อไป

“มีอะไรจะพูดกับพี่เหรอเจ้าเล็ก” เสียงที่ยังคงนิ่งเสมอต้นเสมอปลายเอ่ยเรียบๆ ก่อนที่ร่างสูงจะเดินออกมาเปิดประตูรั้วให้ไอ้เล็ก

“พี่ทำอะไรเพื่อนผมห่ะ!!” ไอ้เล็กตะคอก ก่อนจะลากผมให้ไปยืนข้างหลังตัวเอง ดีใจนะที่มันห่วงแต่มันจะรู้ตัวไหมว่ามันเตี้ยกว่าผม

“เข้าไปคุยกันในบ้าน” คนหน้านิ่งบอกก่อนจะเดินนำเข้าบ้านไป

“เมฆพี่กูทำอะไรมึงหรือเปล่า” ไอ้เล็กกระซิบถาม

“มึงคิดว่าไงล่ะ” ผมตอบ ผมไม่ได้กวน แต่ผมเลือกที่จะไม่พูดถึง ผมเหนื่อยที่จะต้องมานั่งคิดหรือนึกถึงเรื่องพวกนั้น

“เฮ้อ เอาเถอะ กูเคลียร์เอง ” ไอ้เล็กบอกก่อนจะจับมือผมให้เดินเข้าบ้านไปพร้อมกัน

เราสี่คนนั่งประจันหน้ากันที่โซฟาในห้องรับแขก โดยที่เจ้าบ้านยังคงไม่ยอมพูดอะไร ความเงียบและความอึดอัดกำลังปกคลุมไปรอบๆตัว บอกตรงๆว่าผมไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย มันคล้ายจะหายใจไม่ออกน่ะครับ

“พี่คงพอจะรู้นะว่าผมมาที่นี่ทำไม” ไอ้เล็กเอ่ยขึ้นเป็นคนแรก

“หึ ถ้าพี่บอกว่าไม่รู้ล่ะ”

“ผมไม่อ้อมค้อม เพราะไม่มีอารมณ์เล่น ผมเคยบอกพี่ไปแล้วว่าสำหรับผมไอ้เมฆมันสำคัญมาก และผมจะไม่ยอมให้ใครทำอะไรมันเด็ดขาด ต่อให้คนๆนั้นเป็นพี่ก็ตาม” ไอ้เล็กบอก แต่คนหน้านิ่งก็ยังคงนั่งนิ่งราวกับไม่รับรู้อะไร

“ผมพูดพี่ไม่ได้ยินเหรอ”

“ได้ยิน แต่นี่มันไม่ใช่เรื่องของเล็ก เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของพี่ เราอย่าเข้ามายุ่งดีกว่า”

“คงไม่ได้หรอกครับ เพราะไอ้เมฆมันคือเพื่อนรักของผม ใครก็ตามที่ทำให้มันเจ็บ ผมไม่มีทางปล่อยมันคนนั้นเอาไว้เหมือนกัน” ไอ้เล็ก
บอกเสียงลอดไรฟัน ผมได้แต่จับมือมันไว้แน่น ผมไม่อยากเห็นมันกับพี่ชายต้องทะเลาะกัน ผมไม่อยากให้มันต้องโดดเดี่ยวเหมือนที่ผมเป็น

“เล็กกูว่าพอเถอะ กูอยู่ได้ ไม่มีใครทำอะไรกูทั้งนั้น” ผมบอกมันเสียงเบา

“มึงอย่ามาโกหกกู กูไม่ได้โง่ขนาดที่จะดูไม่ออกนะว่าอะไรเป็นอะไร” มันบอกก่อนจะหันกลับไปจ้องหน้าพี่ชายเขม็ง

“เล็ก เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของกูกับพี่ชายมึงต้องแก้ด้วยตัวอง กูไม่อยากเห็นมึงต้องมาเป็นทุกข์หรือเดือดร้อนเพราะกู ไม่มีใครช่วยกูได้
หรอก เพราะกูเลือกที่จะกลับมาเอง”

“หึ ได้ยินแล้วใช่ไหม ว่าพี่ไม่เคยบังคับ เพื่อนเราน่ะเต็มใจจะอยู่ที่นี่เอง” ร่างสูงแสยะยิ้ม

“เมฆ กลับไปกับกูเถอะ” ไอ้เล็กถามพลางจับมือผมแน่น ผมรู้ว่ามันหวังดีกับผม เหมือนที่ผมหวังดีกับมัน แต่นี่มันเป็นปัญหาที่ผมก่อมันขึ้นมาเอง ผมอยากจะจบมันด้วยตัวผมเอง

“กูดีใจนะที่มึงห่วงกู แต่กูอยากจะจบเรื่องทั้งหมดด้วยตัวของกูเอง มึงไม่เชื่อกูเหรอเล็ก กูนี่เมฆานะ เรื่องแค่นี้เองกูผ่านมันไปได้น่า”

“เมฆ มึงแน่ใจนะ”

“อืม กูแน่ใจ มึงกลับไปเถอะนะ ”

ผมบอกก่อนจะจับมือมันแน่นขึ้น อย่างน้อยตอนนี้ผมก็รู้ว่าผมไม่ได้โดดเดี่ยว ผมยังมีไอ้เล็กที่คอยเป็นห่วงผมอยู่เสมอแค่นี้มันก็ดีมากแล้วสำหรับคนอย่างผม

“หึ ถ้าคิดว่าเล่นไม้นี้แล้วพี่จะใจอ่อนเมฆคิดผิดแล้วนะครับ” คนหน้านิ่งบอกหลังจากที่ไอ้วัตกับไอ้เล็กกลับไปแล้ว

“ผมเล่นไม้ไหน”

“หึ ถ้าคิดจะใช้แผนดึงเจ้าเล็กมาช่วยพี่ขอบอกเลยนะว่าเมฆคิดผิด พี่ไม่มีทางปล่อยเมฆไปเพียงเพราะคำขอของเจ้าเล็กหรอกนะครับ”

“ผมไม่จำเป็นต้องให้ใครมาช่วย ผมเป็นคนก่อเรื่องทุกอย่างขึ้นมา ผมก็พร้อมที่จะยอมรับมัน หากว่าผมจะต้องชดใช้ผมก็ขอ ชดใช้มัน
ด้วยตัวของผมเอง” ผมบอกอีกคนด้วยเสียงหนักแน่น

“ คิดได้ก็ดีครับ เพราะเมฆจะได้ชดใช้ จนถึงวินาทีสุดท้ายของลมหายใจเลยล่ะ” เขาบอกเสียงเรียบ พลางมองผมด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา แต่อะไรมันจะเกิดมันก็ต้องเกิด ผมยอมรับแล้ว ผมเหนื่อยที่จะต้องต่อต้าน ผมมันตัวคนเดียวอยู่แล้ว ไม่มีคนข้างหลัง ไม่จำเป็นต้องห่วงอะไร เขาจะทำอะไรกับผมก็เชิญ หากว่า บ่วงแค้นทั้งหมดมันจะจบลงที่ชาตินี้

ตุ๊บ!!

กล่องกระดาษถูกวางลงตรงหน้าพร้อมกับที่ร่างสูง เปิดประตูเข้ามา อ้อ คงไม่ต้องบอกมั้งครับว่าใคร

“ช่วยเลือกรูปที่จะใช้ตกแต่งในงานให้พี่หน่อยสิครับ อืม ถ้าจะให้ดีเลือกการ์ดให้พี่ด้วยนะ ” เขาบอกพร้อมรอยยิ้ม

“ทำไมผมต้องเลือก”

“เพราะพี่ อยากให้เมฆเป็นคนเลือกไงครับ อ้อ พี่ลืมบอกไป งานนี้พี่เชิญเมฆด้วยนะครับ หึ ไปให้ได้ล่ะ ที่รัก” เขาแสยะยิ้ม ก่อนจะทิ้งผมไว้กับอัลบัมรูปของเขากับว่าที่คู่หมั้น

“หึ ” ผมแค่นเสียงก่อนจะมองรูปถ่ายนับร้อยรูปที่อยู่ตรงหน้า อย่างคนแพ้ เพราะนี่คือจุดอ่อนเดียวที่ผมมี พี่ใหญ่ฉลาดพอที่จะใช้เรื่องนี้เล่นงานผมครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ผมก็ยังยอม ผมไม่รู้ว่าใครจะพูดว่ายังไง แต่การตัดใจจากใครสักคนมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ ไม่ว่าผมจะพยายามแค่ไหน สุดท้าย ผมก็ปฏิเสธความจริงไม่ได้อยู่ดี ว่า

ผมรักเขา ผมรักพี่ใหญ่ ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังรัก

................... TBC.....................

แอบเข้ามาเห็นแวบๆ ว่า ห้าวันแล้ว ฮ่าๆๆ
ลงให้แล้วนะจ๊ะ สปอยหน่อยว่า ในอีกไม่กี่ตอน มีการ เปลี่ยนแปลง
แน่นอน
แต่จะเปลี่ยนอะไร ก็ รอลุ้น นะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 21-03-2013 01:15:18: อีพี่ใหญ่บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 21-03-2013 01:21:57: เหอๆๆ อ่านแล้วสงสารเมฆ :monkeysad: เมฆไม่ต้องทำอะไรแล้ว ย้อมรับแบบนี้ดีแล้ว มีแต่ใหญ่นี่แหล่ะ เมื่อไหร่จะลืมๆไปซะที ตัวเองก็กำลังจะแต่งงานป้ะ แล้วจะมาแค้นแทนฟ้าเพื่ออะไร
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 21-03-2013 01:40:48: :z3: :z3: หน่วงมากกก
ความเปลี่ยนแปลงจะทำให้มาม่า มากกว่าเดิมรึเปล่าค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 21-03-2013 07:07:31: มาม่าอร่อยดีทีเดียว o18 พี่ใหญ่ใจร้ายเกินไปละ สงสารเมฆอ่ะ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 21-03-2013 07:55:05: ไปๆมาๆพี่ใหญ่มันชักโรคจิตแล้วนะเนี่ย
ทำร้ายจิตใจขนาดนี้เลยอ่ะ
สงสารเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 21-03-2013 07:57:17: เอาเลย!!! พี่ใหญ่ เชิญทำร้ายเมฆได้ตามสบาย

อย่าให้ได้ถึงเวลาที่ตัวเองขาดเมฆไม่ได้ละกัน ถึงตอนนั้นจะเจ็บปวดกว่าเมฆอีกหลายเท่า

แล้วจะรอดูการเปลี่ยนแปลงของแก อีพี่ใหญ่ :angry2:

หึ๋ย ของขึ้น!!! สงสารเมฆ :fire:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 21-03-2013 08:05:47: สักวันมึงจะรุ้สึกไอ้ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 21-03-2013 08:33:06: สงสารหนูเมฆอ่ะ แล้วพี่ใหญ่จะต้องเสียใจที่ทำกับเมฆแบบนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 21-03-2013 08:53:33: พี่ใหญ่ต้มมาม่าเก่งนะคะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 21-03-2013 09:02:19: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 21-03-2013 09:25:24: มันน่าจะดีขึ้นกว่านี้นะ :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 21-03-2013 09:32:25: สู้ๆนะเมฆ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 21-03-2013 09:53:37: :z3: :z3: นอยด์ :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-03-2013 10:05:09: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 21-03-2013 11:17:25: อีกห้าวัน เจอกันใหม่ รักคนเขียนเสมอ :))
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: lolata ที่ 21-03-2013 11:59:06: ไม่อยากรอแล้วอ่ะ อยากให้เปลี่ยนเลยได้ไหม สงสารเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 21-03-2013 13:23:45: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 21-03-2013 13:43:40: แล้วเมฆจะต้องยอมไปจนถึงเมื่อไหร่กันล่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 21-03-2013 15:13:57: มารอการเปลี่ยนแปลงค้าาา
คนเขียนสู้ๆ เน้อ
เป็นกำลังใจให้เมฆอย่าพึ่งท้อนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 21-03-2013 15:17:26: ตั้งตารอการเปลี่ยแปลง o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 21-03-2013 16:48:35: ไอ่ชะเอี้ยพี่ใหญ่....เมฆวิ่งให้รถชนปางตายเลยนะไอ้พี่ใหญ่จะได้รู้สึก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 21-03-2013 16:56:57: อิพี่ใหญ่ เมื่อไรจะตาสว่างสักทีนะ

สงสารเมฆ อ่ะ

:z6: :z6: :z6: :z6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 21-03-2013 19:16:05: รักเขาเลยต้องยอมเขา ใช่ไหมเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 21-03-2013 19:18:06: รอลุ้นการเปลี่ยนแปลงค่ะ ^^

+1 ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 21-03-2013 21:29:08: ใครขโมยเนื้อเรื่องไปไหนอีกแล้ว !! สั้นเกิ๊นนนน!!!!!!

อัพด่วนๆๆน๊าาาาา

:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-03-2013 21:55:22: สงสารเมฆจนไม่รู้จะสงสารยังไงแล้ว ใหญ่ใจร้ายมาก ๆ เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 22-03-2013 04:37:08: เมฆเจ็บกับเรื่องพี่ใหญ่อีกแล้ว ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 22-03-2013 07:30:36: ยังคงดราม่า และที่ว่ามีการเปลี่ยนแปลงน่ะขอให้เปลี่ยนในทางที่ดีด้วยเถอะ!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 22-03-2013 09:28:35: มาม่ายังมีอีกเยอะ
มาได้เรื่อยๆๆๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 22-03-2013 11:08:21: สู้ต่อไปนะเมฆ สู้ๆ :D
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 22-03-2013 15:45:26: สงสารเมฆจังเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 22-03-2013 16:09:42: ในวันที่น้องเมฆหมดรักอีพี่ใหญ่ วันนั้นแหละ :laugh: จะรู้สึก วันนี้จะมาต่อมั้ย :z10:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 23-03-2013 00:56:20: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 24-03-2013 08:33:51: อ่านแล้วเจ็บปวดแทน เฮ้อ สู้ ๆ ต่อไป รออ่านต่อไปเจ้าคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 25-03-2013 15:56:00: :m19: :m19: :m19: ไม่มีอะไรจะบอกหลานเล็กนอกจากคำว่า

สู้โว้ย

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 25-03-2013 21:44:06: อ่านแล้วหงุดหงิดอีตาใหญ่ อันที่จริงการที่ตาใหญ่ทำแบบนี้ มันไม่ยุติธรรมกับคนที่ใหญ่จะแต่งงานด้วย นิสัยแบบนี้ อยากให้ว่าที่เจ้าสาวได้เห็นความงี่เง่าของตาใหญ่แล้วสะบั้นรักของอีตาใหญ่ทิ้งซะ แต่คนอย่างตานี่คงโบ้ยความผิดให้กับเมฆแน่ๆ (ซวยซ้ำอีก)

เห้ออออ :seng2ped:

หรือว่าเมฆจะปลง-----> หนีไปบวช (ตาใหญ่ก็เป็นมารศาสนาไปทำให้พระศีลขาดชัวร์ -**-)

ก็คงได้แต่รอดูผู้แต่งว่าจะให้ผลสรุปออกมาเป็นแนวไหน สู้ๆค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 25-03-2013 22:30:37: ครบห้าวันแล้วววว....มารอพี่คนเขียนน่าร๊าก ก ก ก ก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-03-2013 23:39:59: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 20 21 /03/13 P19
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 26-03-2013 18:35:31: ห้าวันแระนะครับ

เอามาซะดีๆ o11
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 27-03-2013 00:28:04: :hao3: เชิญดราม่ากันต่อเลยนะจ๊ะ ที่รัก แต่อย่าคาดหวังนะ ช่วงนี้เขางานยุ่ง :mew5:

……………………………21………………………..

“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิครับน้องเมฆ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกก่อนจะบีบเข้าที่ข้อมือผมอย่างแรง

“งานนี้ มันงานหมั้นพี่นะครับ ไม่ใช่งานศพ ผัวจะหมั้นทั้งที ไม่ดีใจเหรอครับ” เขาถาม เสียงเย็นพลางลากผมเข้ามาในบ้านด้วย

“อ้าว ตาใหญ่มาพอดีเลย” ป้าทิพย์เอ่ยทักลูกชายคนโตด้วยสีหน้าที่ดูสดใสขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะตอนนี้ไอ้
เล็กมันกลับมาแล้วและอีกส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะวันนี้เป็นวันมงคลสินะ

“อ้าว เมฆก็มาด้วยเหรอลูก ทำไมถึงมาด้วยกันได้ล่ะ” ป้าทิพย์ถามอย่างแปลกใจ

“ไม่ได้มาด้วยกันครับแม่ พอดีว่าผมสองคนเจอกันที่หน้าบ้านน่ะครับ แม่ก็นั่งบ้างเถอะครับ เดี๋ยวจะไม่สวยนะครับ” เขาตอบ ก่อนจะเข้าไปพยุงป้าทิพย์ไปนั่ง

“ก็แม่ดีใจ คนแก่น่ะ ไม่ได้หวังอะไรไปมากกว่าการเห็นลูกเป็นฝั่งเป็นฝาหรอกนะ” ป้าทิพย์บอกด้วยใบหน้าที่มีความสุข

“คุณแม่ไปนั่งพักเถอะครับ ” พี่ใหญ่เอ่ยบอก

“งั้นใหญ่รีบไปแต่งตัวเถอะลูก เดี๋ยวจะไม่ทัน แม่จะรอตาเล็กเองสักพักคงมาเราจะได้ไปกัน” ป้าทิพย์บอกพลางดันหลังคนตัวสูงเข้าบ้าน

“ไปช่วยพี่แต่งตัวหน่อยสิครับน้องเมฆ” เสียงทุ้มเอ่ยบอก

“เอ่อ ไม่ดีกว่าครับ ผมว่าผมอยู่รอไอ้เล็กเป็นเพื่อนป้าทิพย์ดีกว่า”

“น้องเมฆครับ พี่ว่าเราเข้าไปข้างในดีกว่านะครับ” เขาบอกเสียงนุ่มแต่แววตาที่ส่งมากลับตรงกันข้าม

“เมฆไปช่วยพี่เขาแต่งตัวสิลูก เดี๋ยวทางนี้ป้าจัดการเอง ไปลูกไป”

“ตามมาสิครับ” เขาบอกพลางลากผมให้ขึ้นไปบนห้องด้วยทันที

“ไปเอาชุด ที่อยู่ในตู้ออกมาสิ ” เขาสั่งพลางถอดเสื้อที่ใส่อยู่ไปด้วย

ผมทำตามอย่างว่าง่าย ไม่มีประโยชน์ที่จะมานั่งคิดเล็กคิดน้อย หรือคิดจะต่อต้าน เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ต้องบังคับผมอยู่ดี

“ได้แล้วครับ”

“อืมจัดชุดให้ด้วย ”

“ครับ”

“ใจคอจะพูดคำเดียวหรือไงครับที่รัก” เขาบอกก่อนจะก้มลงหอมแก้มผมไปด้วย หากมันเป็นการกระทำจากคนรัก ผมก็คงมีความสุขมาก แต่น่าเสียดายนะครับที่มันเป็นการกระทำของคนที่เกลียด และมันก็ทำให้ผมเจ็บทุกครั้ง

“ผมไม่จำเป็นต้องพูดอะไรนิครับ”

“แหม พี่จะหมั้นทังทีน้องเมฆไม่แสดงความยินสักหน่อยเหรอครับ”

“ยินดีด้วยแล้วกันครับ” ผมตอบแบบขอไปที

“ขอบคุณนะครับ สำหรับคำอวยพร แต่ก็อย่าลืมอวยพรกับตำแหน่งใหม่ให้ตัวเองด้วยละ เพราะอีกไม่กี่อึดใจ เมฆจะกลายเป็นเมียน้อยแล้วนะครับ” เขาบอกเสียงเรียบก่อนจะยกยิ้มอย่างถูกใจ

ผมเดินตามหลังครอบครัวสิริพิทักษ์ที่พ่วงเอา เอ่อ เขยคนเล็ก กับหลานตัวน้อย เข้ามาในโรงแรม ด้วยอารมณ์ที่ผมก็อธิบายไม่ถูก มันผสมกันไปหมดทั้ง เจ็บปวด เศร้า เหนื่อย ท้อ เอาเป็นว่ารวมๆแล้วผมรู้สึกไม่ดีแล้วกันนะครับ สักพักเราก็เดินมาถึงห้องที่ตกแต่งประดับประดาด้วยดอกไม้สีขาว อย่างลงตัวทำให้บรรยากาศวันนี้ เหมือนกับเทพนิยายในฝันหรือไม่ก็พวกหนังรักโรแมนติกที่ผู้หญิงเขาชอบกัน

“จะยืนทำหน้าซังกะตายอีกนานไหมว่ะ” ไอ้เล็กเอ่ยถาม

“กูทำหน้าแบบนั้นเหรอ”

“ยิ่งกว่านั้นอีกครับมึง ถ้ามึงไม่อยากมาทำไมไม่บอกพี่ใหญ่ไปล่ะห่ะ”

“ทำอย่างกูบอกแล้ว พี่มึงจะฟัง ช่างเถอะก็แค่มางานหมั้น มันก็ไม่ได้มีอะไรหนักหนานิหว่า”

“มึงแน่ในนะว่าไม่มีอะไร”

“อืม”

ผมตอบแบบขอไปที ถ้าถามว่าตอนนี้เจ็บไหม ตอบเลยว่าไม่ ไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่มันไม่รู้สึกอะไร เพราะผมเจ็บจนชาไปแล้วต่างหาก เพราะฉะนั้นมันไม่มีประโยชน์ที่จะมานั่งร้องไห้ฟูมฟาย

“มาแล้วเหรอคะ คุณหญิงทิพย์” ผู้หญิงสูงวัยที่สวมชุดผ้าไหมสีงาช้างทั้งชุดกับโคตรเพชรเม็ดเท่าไข่นกกระจอกเทศเดินเข้ามาทัก ซึ่งผมก็พอจะจำได้ว่า คนนี้คือคุณหญิงพลอยพริ้งแม่ของคู่หมั้นพี่ใหญ่

“สวัสดีค่ะ คุณพี่” ป้าทิพย์ทักตอบก่อนที่คุณแม่ของคู่หมั้นจะชวนกันไปทักทายแขกในงาน

“เมฆ มากับพี่หน่อย” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น

“เฮ้ย พี่จะเอาเพื่อนผมไปไหน” ไอ้เล็กแหวลั่นก่อนจะกอดคอผมไว้แน่น

“อย่ายุ่งเจ้าเล็ก พี่เคยบอกแล้วว่าเราไม่เกี่ยว” คนเป็นพี่บอกเสียงนิ่ง

“พอเถอะเล็ก กูไม่เป็นไร มึงอยู่กับไอ้วัตกับ พีพี เถอะ เดี๋ยวกูมา” ผมบอกก่อนจะเดินตามคนหน้านิ่งไป

“ทำไมชอบทำหน้าเหมือนโดนพี่บังคับมานักห่ะ” เขาบอกเสียงเย็น เมื่อเดินมาถึงบันไดหนีไฟ

“แล้วจะให้ผมทำหน้ายังไง”

“พี่บอกให้เมฆยิ้ม ยิ้มน่ะทำเป็นไหม พี่ไม่ชอบให้ใครมาหน้าบึ้งในงานมงคลของตัวเองเข้าใจไหมครับ ”

“ครับ แล้วผมจะทำแล้วกัน”

“ดีครับ พูดง่ายๆแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย”

เขาบอกเสียงเย็นก่อนที่ริมฝีปากได้รูปจะประกบลงมาอย่าง รวดเร็ว รสจูบร้อนแรงที่ถูกส่งมาทำให้สมองผมขาวโพลน ลิ้นร้อนยังคงกวาดต้อนเลาะเล็มจนผมไม่มีแรงต่อต้าน

“หึ” เขาแค่นเสียงก่อนจะถอนจูบ

“แหม เมียพี่ยังร้อนแรงเหมือนเดิมเลยนะครับ”

“ถ้าพอใจแล้วกรุณา ปล่อยด้วยครับ คุณต้องไปเข้าพิธีนะครับ”

“หึ พี่ไปแน่ ไม่ต้องไล่หรอกครับ ยินดีต้อนรับสู่การเป็นเมียน้อยอย่างเป็นทางการนะครับ น้องเมฆ” เขาบอกทิ้งท้ายก่อนจะเดิน
กลับเข้าไปในงาน

ภาพของคนสองคนในชุดไทยประยุกต์ สีงาช้างที่กำลังเข้าพิธีหมั้นอยู่ทำให้ หัวใจผมปวดหนึบ จนผมต้องเบือนหน้าไปอีกทาง ผมกำลังแพ้ แพ้หัวใจตัวเองอีกแล้ว แพ้เพราะตอนนี้ผมกำลังเจ็บปวดเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า

“เมฆ” เสียงหนึ่งเรียกก่อนที่มือของเพื่อนรักจะวางลงบนบ่า

“เฮ้ย อย่ามาทำเสียงเศร้า กูไม่ได้เป็นอะไร”

“เหอะ เชี่ยเอ้ย มึงพูดเหมือนกูไม่ใช่เพื่อนมึง แค่มึงอ้าปากกูก็เห็นไส้ติ่งแล้ว กูรู้หรอกว่าตอนนี้มึงกำลังคิดอะไร”

“แล้วมึงคิดว่ากูกำลังคิดอะไรล่ะ” ผมถามกลับ

“เชี่ย กวนตีน” ไอ้เล็กบอกก่อนจะพลักหัวผมเบาๆ ผมรู้ว่าใจจริงมันไม่ได้มีเจตนาจะกวนผมหรอก มันแค่ต้องการจะดึงผมออกมา
จากโลกส่วนตัวเท่านั้น ซึ่งก็ต้องขอบคุณมันเหมือนกันเพราะถ้ามันไม่เข้ามากวน ผมก็คงไม่สามารถยิ้มได้ใน สถานการณ์แบบนี้

“ต่อไปนี้ ป้าต้องฝากเมฆ ดูแลน้องด้วยนะ” คุณหญิงพลอยพริ้งเอ่ยกับคู่หมั้นหมาดๆของลูกสาว หลังจากที่พิธีผ่านไปแล้ว

“ครับคุณป้า ผมจะดูแลน้องแพร ให้ดีที่สุดครับ”

“น้องก็จะช่วยตาใหญ่ ดูแลเหมือนกันค่ะคุณพี่ รับรองว่า บ้านสิริพิทักษ์ จะดูแลหนูแพรอย่างดีเลยค่ะ” ป้าทิพย์บอก

ผมยืนฟังอยู่เงียบๆพลางคิดว่าตัวเองมายืนอยู่ตรงนี้ทำไม ทำไมผมต้องมาทนฟังอะไรแบบนี้ด้วย แต่สิ่งที่ทำให้ผมไปไหนไม่ได้ก็คงเป็นแววตาคมที่เคยจ้องผมตลอดเวลานั่นมากกว่ามั้งครับ ที่ทำให้ผมไม่กล้าขยับไปไหน

“เห็นที พี่กับหนูแพรคงต้องกลับก่อนแล้วนะคะ หนูแพรเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” คุณหญิงพลอยพริ้งบอกหลังจากที่โม้เรื่องโคตรเพชรมานานแสนนาน

“ค่ะ กลับดีๆนะคะ คุณพี่ หนูแพร”

“กลับดีๆนะครับ”

เราเอ่ยลาคุณหญิงพลอยพริ้งกับคุณแพรไพลิน ที่ตั้งแต่เช้าเอาแต่ยืนยิ้มอย่างเดียว ก่อนที่คนตัวสูงกว่าจะหันไปพูดกับแม่ตัวเองบ้าง

“ผมคงต้องกลับก่อนนะครับแม่”

“อ้าว ใหญ่จะไปคอนโดเหรอลูกวันนี้ แม่คิดว่าจะกลับบ้านกับแม่ซะอีก” ป้าทิพย์เอ่ยถาม

“ครับ พอดีว่ามีงานต้องทำนิดหน่อยน่ะครับ”

“คุณย่าคร้าบ พีพีหิวแล้วเรากลับบ้านกันได้หรือยังอ่ะครับ” เจ้าเด็กแสบวิ่งเข้ามาเรียกคนเป็นย่าก่อนจะลูบท้องแสดงท่าทางประกอบด้วย จนป้าทิพย์อดที่จะก้มลงหอมแก้มด้วยความเอ็นดูไม่ได้

“หิวมากเหรอครับ คนเก่ง”

“หิวครับ หิวจนกินช้างได้ทั้งตัวเลย” เจ้าตัวเล็กบอก

“ครับๆ ย่ากลับแล้ว เดี๋ยวหลานชายย่า จะหิวจนกินช้างซะก่อน แม่กลับแล้วนะตาใหญ่ อย่ามัวแต่ทำงานล่ะ กลับบ้านบ้างแม่คิด
ถึง” ป้าทิพย์บอกก่อนจะพาเจ้าตัวยุ่งขึ้นรถกลับบ้านไป

“หึ ยิ้มซะกว้างเชียวนะครับ เวลาที่อยู่กับคนอื่น แต่เวลาอยู่กับผัวตัวเองทำหน้าอย่างกับจะตาย ”

“คุณก็น่าจะพอรู้ นะครับว่าทำไม ผมต้องทำหน้าแบบนั้น”

“ปากดีจังนะครับวันนี้ งั้นพี่ว่าเราสองคนกลับไปฉลอง สถานภาพ “เมียน้อย” ของเมฆกันที่บ้านดีกว่านะครับ หึ”

...................TBC...........................

พิตจะมาบอกว่า ขอลายาวถึง วันที่ 8 เมษาเลยนะคะ
เพราะติดธุระ ลงให้ลำบากจริงๆ แต่ถ้าลงได้ก็จะพยายามลงนะ
ขอตัวไปปั่นนิยาย :katai4: ต่อก่อน

รักทุกคนคร่า ม๊วฟๆๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 27-03-2013 00:33:18: สงสารเมฆจนไม่รู้จะสงสารยังไง เมฆจะทนได้อีกนานเท่าไรนะเนี่ย ใหญ่ใจร้ายมาก ๆ เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: Violet Rose ที่ 27-03-2013 00:36:12: ลงอีกซักตอนเถอะค่ะ นะนะนะ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 27-03-2013 00:42:15: ขอออีกซักตอนก่อนจะหยุดยาวได้ไหมค่ะ

แบบว่า มาม่า เต็มท้องแล้วอ่ะค่ะ :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 27-03-2013 00:44:05: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: พี่ใหญ่ทำงี้ได้ไง :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: rabbit-orange ที่ 27-03-2013 00:47:24: มาต่อบ่อยๆนะะะะ..... :mew6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 27-03-2013 01:01:58: อ๊ากกกกกกกกกกกอีพี่ใหญ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 27-03-2013 01:38:47: :ling3: :ling3:มาม่าเต็มท้องเลย สงสารเมฆ :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 27-03-2013 02:30:30: :katai1: อากาศก็ร้อนมาม่าชามนี้ก็ร้อน

ช่วงนี้มีแต่ของร้อนทั้งน้านนน เมฆอดทนไว้

หลุมแค่นี้เดี๋ยวก็หาทางปีนออกมาได้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 27-03-2013 02:44:40: รู้สึกเหมือนเรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว
งานนี้ถ้าหากเมฆกับพี่ใหญ่คืนดีกันได้ ยังไงก็ต้องมีเรื่องให้สะสางกันอีกยาวแน่ๆ

ปล.เป็นกำลังใจให้ค้าา ถึงจะหายไปนานแต่ก็จะรอนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 27-03-2013 04:32:51: พี่ใหญ่ ใจร้าย !!! ชักอยากรู้แล้วซิว่า จะเกิดอะไรขึ้นต่อไปในวันที่พี่ใหญ่ต้องง้อเมฆ... :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 27-03-2013 05:17:06: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 27-03-2013 06:01:53: สงสารเมฆอ่ะ อยากให้เมฆหนีพี่ใหญ่ไปไกลๆเลย
เมื่อไหร่พี่ใหญ่จะสำนึกได้ซักทีอ่ะ เมื่อไหร่จะเลิกใจร้ายซักที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 27-03-2013 07:13:30: ไอ่ๆๆพี่ใหญ่ ฮึ่ยยเอาแบบไม่ต้องคู่กันละตอนจบนะ ให้ไอ้พี่ใหญ่มันมารู้ตัวทีหลังแต่สายไปแล้วสายมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ทำไมมันงี้อ่าาาาฮื้ออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-03-2013 08:00:23: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 27-03-2013 08:11:32: หน่วงแล้วหน่วงอีกหน่วงแล้วหน่วงอีกอยู่นั่นล่ะ
โอ่ยย สงสารเมฆ
พี่ใหญ่ใจร้ายไปแล้วนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 27-03-2013 11:28:43: ห่ะ วันที่ 8 เลยเหรอ o22

ไอ้พี่ใหญ่ทำแบบนี้ได้ไง เกลียดๆๆๆๆๆๆ :katai1:

สงสารเมฆอะ เจ็บจนไม่รู้ว่าจะเจ็บยังไงแล้ว :m15:

ขอมอบเพลงนี้ให้เมฆ http://www.youtube.com/watch?v=MZTqBDLTCa0

อีพี่ใหญ่ก็เอาไปฟังด้วยนะ เกลียดแม่ง :angry2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 27-03-2013 13:55:38: โหพี่ใหญ่ วันแบบนี้ยังจะเอาทำอีกนะ
สงสารเมฆสุดใจ วันไหนที่เมฆหมดรักแล้วจะรู้สึก ชิ :katai3:
งื้อออ นอนรอให้ถึงเดือนเมษาไวๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 27-03-2013 14:20:59: แล้ววันนึงคนที่จะตายทั้งเป้นก้อคือไอใหญ่ ไอคนที่จิตต่ำ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 27-03-2013 19:34:23: :hao5: :hao5: :hao5:

มันนานไปไหมหลานจ้า

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 27-03-2013 20:18:50: อยากให้เมฆเอาคืนใหญ่จริงๆ
เอาแบบหนักๆเลยนะ
ชักจะเริ่มเกลียดใหญ่ขึ้นมาซะแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: fuyunoco ที่ 27-03-2013 20:50:53: เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาต่อแล้ว
พี่ใหญ่โหดขึ้นตลอดๆ
อยากรู้ว่าหลังจากนี้จะเป็นไงต่อไป
ปล.มาต่ออีกทีวันที่8เลยหรอ :mew6:
นานจังเลยยยยย :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 27-03-2013 22:34:33: โว๊ยยยยย!!!!!!! :ซูโม่: พี่ใหญ่นี่เดี๋ยวปัดหั่นเลย. :pigangry2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: Khunsathi ที่ 28-03-2013 01:04:01: อ่านมาตั้งแต่แรกแล้ว
เพิ่งสมัครสมาชิกเลยขอเม้นรวบยอดนะคะ ^ ^

ตอนนี้ก็ไม่รู้จะเชียร์ใครดีแล้วล่ะค่ะระหว่างพี่ใหญ่หรือเมฆ
เหมือนกับว่าต่างคนก็ต่างมีเหตุผลในการกระทำของตัวเอง
ชอบแนวรักๆผสมแค้นนี่แหล่ะค่ะ มันส์ดี สมหวังยาก 555

o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-03-2013 08:04:03: สู้ต่อไปนะเมฆ~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 28-03-2013 09:09:44: ตามสะดวกเลยค่ะ จะรอนะคะ
น่าสงสารเมฆ คงใกล้จะถึงที่สุดแล้วล่ะ
มันทรมานจิตใจมากมาย
พี่ใหญ่คงกะให้เมฆตายตามยัยฟ้าไปเลยมั้งเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 28-03-2013 09:34:22: :mew2: :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 28-03-2013 11:00:14: ร้ายอีกแล้วหน่วงอีกแล้ว :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 28-03-2013 13:59:03: สงสารเมฆมากมาย :katai1:

อิพี่ใหญ่ก็ใจร้ายเกินไปแล้ว :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 28-03-2013 18:36:55: อ่านตอนนี้แล้ว ทำไมสงสารตัวเองจัง

................ เมียน้อย...................
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: MO_MO ที่ 28-03-2013 21:57:40: สงสาร :mew2: อยากให้แบบถ้าพี่ใหญ่ รู้ตัวว่ารักเมฆ

อยากให้เมฆเป็นโรคเกลียดพี่ใหญ่เลยแบบ เห็นหน้าเเล้วมีอาการ

เลย ไม่อยากอยู่ใกล้ประมาณนี้!!! :hao3: แบบ...ทำร้ายกันได้ทำร้ายกันไป

พอถึงวันที่ตัวเองรู้ใจตัวเองจริงๆแล้วจะ ทำอะไรไม่ถูก

คิดแล้วมันแค้นอ่ะ!!! อยากให้ตอนใกล้จบแบบ ให้เมฆหนีไปอยู่ไกลๆเลย

แล้วพี่ใหญ่ก็ตามไปง้อ แต่ง้อยากๆเลยเอาให้เจ็บบ้างกับสิ่งที่ตัวเองทำ :m31:

:fire: :fire: :angry2: :angry2: ไอพี่ใหญ่บ้า!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 28-03-2013 23:58:40: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 01-04-2013 00:12:59: :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 01-04-2013 00:33:54: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 01-04-2013 18:57:41: อ้าว ยังไม่มา อิอิ มารอคร๊า เดี๋ยวมาใหม่นะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 01-04-2013 21:50:20: ตอนนี้อยากเอาอีโต้มาฟัน พี่ใหญ่ ชะมัด

:katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 01-04-2013 23:21:21: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 02-04-2013 02:28:13: เนื้อหาตอนนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักนะคะ แค่แบบว่าฟังเพลงแล้วเพ้อ ฮ่าๆๆ

ฟังเพลงนี้ไปด้วย จะฟินมาก http://www.youtube.com/watch?v=DmDzcTGpYr8

SF แค่เท่านั้น

มีคนเคยบอกว่า “เราจะไม่มีวัน รู้ว่าสิ่งนั้น สำคัญ จนกว่าจะถึงวันที่เราต้องสูญเสียมันไป”

ผมนอนมองนาฬิกา ดิจิตอล บนหัวเตียงที่ตอนนี้ โชว์ตัวเลขที่บอกว่าเป็นเวลาเกือบจะเช้าวันใหม่แล้ว ก่อนจะถอนหายอย่างเหนื่อยล้า วันนี้ก็ผ่านไปอีกวันแล้วสินะ เป็นอีกวันที่ผม ยังคงต้องนอนคนเดียว เตียงที่เมื่อก่อนเคยรู้สึก แคบเมื่อมีใครอีกคนนอนอยู่ข้างๆ แต่ทำไมวันนี้มันถึงได้กว้างมากขนาดนี้

Rrrrrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ผมตื่นจากภวังค์

“เป็นไงบ้าง ไอ้น้อง” เสียงปลายสายเอ่ยทัก

“ก็ดีพี่” ผมตอบแบบขอไปที

“ตอบไม่สมกับเป็น คุณเลยนะครับ คุณชลธร” เสียงปลายสายเอ่ยทำไมผมถึงรู้สึกว่าถูกเยาะเย้ยกันนะ

“แล้วจะให้ผมตอบแบบไหนล่ะครับ คุณหมอวายุ” ผมเอ่ยตอบ พี่หมอลม

“ก็ตอบความจริงไง ว่า แก “คิดถึง” น้องเขาน่ะ”

“แล้วมันมีประโยชน์อะไรล่ะพี่” ผมเอ่ยถาม คำว่าคิดถึงของผมมันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าอีกคนไม่อยากจะรับฟัง

“อย่างน้อยก็ยังได้บอกล่ะมั้ง เฮ้อ ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน คุณป้าเป็นห่วง พี่วางล่ะ เดี๋ยวจะไปเข้าเวรแล้ว”
ปลายสายวางไปแล้ว แต่ผมยังคงกำโทรศัพท์ไว้แน่น ภาพรอยยิ้มของ “ใคร” บางคนยังคงอยู่อยู่บนหน้าจอของโทรศัพท์เหมือนกับที่ผ่านมาแต่มันต่างกันตรงที่ เมื่อก่อน เรายังอยู่ข้างๆกัน แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ทุกอย่างมันเป็นวามผิดของผม เอง เพราะผมเองที่ไม่เยใส่ใจเขา เพราะผมเองที่คิดเสมอว่า เมฆเป็นของตาย แต่ในวันที่ผมเสียเขาไป ผมถึงได้รู้ว่าที่จริงแล้ว “คนที่โง่ที่สุด คือตัวผมเอง” โง่ที่ไม่เคยรู้เลยว่ากำลังทำร้ายคนที่รัก มาตลอด

กว่าจะรู้ตัวมือเจ้ากรรมก็ดันกดเบอร์ที่ท่องขึ้นใจไปแล้ว แต่จะให้ตัดใจกดตัดสายผมก็ทำไม่ได้ …

“สวัสดีครับ” เสียงปลายสายตอบกลับมาแต่ว่ามันไม่ใช่เสียงของ คนที่ผมคิดถึง

“สวัสดีครับ ได้ยินไหมคุณ” เสียงนั้นยังคงเอ่ยถาม ผมได้แต่เงียบเพราะไม่กล้าพูดอะไร จริงๆคือมันพูดไม่ออกมากกว่า

“ใครโทรมาเหรอครับพี่ชิน” เสียงหนึ่งดังแทรกเข้ามา ยิ่งทำให้หัวใจผมเต้นแรง เป็นเสียงของเมฆ เสียงของคนที่ผมคิดถึงมาตลอด

“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ โทรมาก็ไม่พูด โรคจิตหรือเปล่าก็ไม่รู้”

“ถ้างั้นก็วางๆ ไปเถอะ ผมหิวแล้วไปกินข้าวกันดีกว่านะๆๆๆ” เสียงนั้นเอ่ยอ้อนๆ ก่อนที่สัญญาณจะถูกตัดไป

“หึ” ผมยกยิ้มสมเพชให้ตัวเอง มันคงสายไปแล้วสินะ สายไปแล้วจริงๆ
จะมาคิดเสียใจตอนนี้มันคงสายเกินไป ในเมื่อวันนั้นเป็นผมเองที่ผลักไสเขาออกไปจากชีวิต เป็นคนที่เอ่ยปากขอเลิก แต่กลับเป็นเองที่ยังคิดถึงเขาตลอดเวลา กลับเป็นเองที่ตัดใจไม่ได้และเจ็บปวดกับการกระทำโง่ๆของตัวเอง

พี่คิดถึงเมฆนะ

คำสั้นๆที่ผมตัดสินใจส่งข้อความไปหาเขา แค่เพียงอยากบอกให้เขรารับรู้เท่านั้น อยากให้เขารู้ว่าตอนนี้ผมคิดถึงเขามากแค่ไหน
หากว่าย้อนเวลากลับไปได้ ผมคงเลิกที่จะทำดีกับเขา เลือกที่จะให้อภัยและปล่อยวางกับทุกสิ่ง แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ นี่คงเป็นบทลงโทษของผมสินะ บทลงโทษของคนเลวๆที่ทำร้ายคนที่รักผมมากอย่างเมฆ

Rrrrrrrrrrrrr เสียงโทรศัพท์ ที่ดังขึ้นพร้อมกับเบอร์ที่โชว์หน้าเครื่องทำให้ผมใจเต้นไม่เป็นจังหวะ นานแค่ไหนแลล้วที่เบอร์นี้ไม่เคยโทรเข้ามา เบอร์ของเมฆ

“ฮัลโหล” ผมรับสาย ต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะบังคับให้เสียงไม่สั่น

“พี่ต้องการอะไร” เสียงปลายสายตอบกลับมาด้วยความไม่พอใจ

“พี่ส่งข้อความมาทำไม จะเล่นตลกอะไรอีก” เขาถาม

“พี่ไม่ได้ต้องการอะไร พี่แค่อยาก บอกเมฆเท่านั้น” ผมตอบ

“เหอะ พี่จะมาบอกอะไรตอนนี้ ผมลืมมันไปหมดแล้ว พี่เองไม่ใช่เหรอที่เป็นคนผลักไสผมออกมาเพราะฉะนั้น ขอร้องเถอะ
เลิกตอแยกับผมสักที ผมรำคาญ”

ผมได้แต่นิ่งฟังและยกยิ้มสมเพชตัวเอง เมื่อก่อนคนที่พูดคำนั้นมักจะเป็นผมเสมอ แต่ตอนนี้พอเป็นคนฟังมันปวดใจชะมัดเลยนะ

“พี่เข้าใจครับ เอาเป็นว่าต่อไปนี้พี่จะไม่ตอแยเมฆอีก แต่พี่ขอถามอะไรเมฆสักอย่าได้ไหม”

“อะไร”

“เมฆสบายดีหรือเปล่า เขาดูแลเมฆดีใช่ไหม คนๆนั้นน่ะ”

“ผมสบายดีครับ พี่ชินเขาดูแลผมดีมาก ขอบคุณแล้วกันที่พี่ยังเป็นห่วง แต่อย่าลืมสัญญานะครับ เราสองคนจบกันไปแล้ว ผมไม่อยากให้อะไรๆมันค้างคา แค่นี้นะครับผมมีธุระ ”

“ครับ” ผมตอบก่อนที่สายจะตัดไปดีแล้วล่ะ ดีแล้วที่เขายังสบายดี ตั้งแต่นี้ต่อไปผมก็คงต้องทำใจสินะ ทำใจให้ชินกับชีวิตที่ไม่เขาอยู่ข้างๆอีกต่อไป

#######END#######

ลงพอเป็นพิธี ฮ่าๆๆ เอา SF ไปอ่านกันก่อนน้อ (เป็นตอนที่ บ้าบอมาก)
คึคึ คิดถึงทุกคนน๊า เอาเป็นว่าวันที่ 8 เจอกัน จิบิๆๆ
ส่วนพี่ชิน คนนี้ เป็นตัวละครที่เพิ่มขึ้นมา เขามีบทบาทในเรื่องนี้แน่นอน
แต่จะยังไง อุบ ไว้ก่อนเนาะ

(http://sphotos-a.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/18783_4403719225078_1196780553_n.jpg)
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 21 27 /03/13 P20
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-04-2013 02:38:34: สงสารใหญ่หน่อย ๆ แต่ใหญ่ก็ทำตัวเองนี่นะ รอตอนหลักค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 02-04-2013 03:15:18: :katai3: ไม่ ไม่สงสารอะไร ทั้งนั้น เชิดใส่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 02-04-2013 05:38:26: จะน่าสงสารดีไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 02-04-2013 05:53:27: ทำตัวเองล่ะนะพี่ใหญ่
คิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 02-04-2013 06:38:54: เมฆทำได้ดีมาก :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 02-04-2013 07:37:21: อ้าว นึกว่าจะเป็นตอนพิเศษหวานๆซะอีก ไหงถึงโซแซดงี้อ่ะ!?
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 02-04-2013 09:07:53: :hao3: :hao3: เป็นไงล่ะพี่ใหญ่ เคยบอกแล้วนะว่าอย่าทำเมฆ :katai4: ทำไมไม่ทำฮะ :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 02-04-2013 10:07:56: นั่นสิ นึกจะเป็นตอนหวานๆเติมน้ำตาลให้ตอนหลักซะหน่อย
แข่งกันเศร้าซะงั้น แต่ก็ชอบอยู่ดีค่า สงสารใหญ่นิดๆนะ
รอวันที่8ค่าาา :katai5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 02-04-2013 10:18:29: ทำตัวเองทั้งน้านคุณใหญ่ :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 02-04-2013 11:28:17: :hao7: สมน้ำหน้า เชอะ :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 02-04-2013 11:33:29: ตอนนี้เป็นตอนหลังจากที่ใหญ่แก้แค้นพอแล้วใช่ไหมอะ

แอบสมน้ำหน้านิดๆนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 02-04-2013 12:48:44: ทำดีมากเมฆ o13 o13

สมน้ำหน้าพี่ใหญ่ :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 02-04-2013 18:58:26: หลานเมฆทำอย่างนี้

:hao3: :hao3: :hao3:

คนแ่ก่ชอบอ่ะ

:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-04-2013 21:43:12: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 02-04-2013 22:11:58: จะว่าสงสารก็สงสารนะ
แต่เค้าดันสมน้ำหน้ามากกว่า
สิ่งที่เกิดขึ้นพี่ใหญ่เป็นคนทำตัวเองทั้งนั้น
แถมยังพึ่งจะมาสำนึกได้ถึงความผิดของตัวเองก็ต่อเมื่อมันสายเกินไป
แล้วจะคอยดูว่าจะแก้ไขทันหรือเปล่า
แต่เค้าอยากจะให้เมฆใจแข็งนานๆ อย่างพึ่งรีบใจอ่อน ให้มันสาสมกับที่พี่ใหญ่เคยทำเอาไว้กับเรา

ปล.ชอบค้าาาาา จะรอตอนต่อไป สู้ๆ ค่ะคุณคนเขียนนนนน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: HiMeKun ที่ 02-04-2013 22:49:38: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

อร๊ายยยยย เนื้อเรื่องหลัก หนูรออ่านแบบนี้อยู่นะคร๊าาาา!!!!!

ให้พี่ใหญ่ตามง้อหนูเมฆจนกระอักเลือดตายไปเลยคร่าาาา >O< :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 02-04-2013 23:03:09: เห้ยยยยยยย
เป็นเรื่องหลักหรอออ
จิงๆแล้วก้สมน้ำหน้าอิพี่ใหญ่อยุ่หรอก
แต่ถ้าให้จบอย่างนี้ก้ เสียใจแย่
ขอให้มีหักมุมมมมม :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: rinrose ที่ 03-04-2013 01:21:48: พี่ใหญ่จะตามง้อน้องเมฆได้ไม่นะ(แอบสมน้ำหน้านิด :z1:)*-*
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: fuyunoco ที่ 03-04-2013 19:55:17: เฮือกกกกกก
กลับมาคราวนี้มีช็อทฟิคมาฝาก
:pig4: o13
แต่พออ่านจบแล้วแบบ
ทำร้ายจิตใจมากเลยยยยยยย
ดีนะที่ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาหลัก
:monkeysad: :z10: :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 03-04-2013 22:23:50: SF เป็นบทสรุปของเนื้อเรื่องหลักใช่มั้ยครับ จะได้ทำใจเตรียมรับความสะใจ สมน้ำหน้าไอ้คุณใหญ่ 555+
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: natcha.kiik ที่ 03-04-2013 22:42:18: รออยู่จ้า วันที่แปดดด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 03-04-2013 23:35:06: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 04-04-2013 00:57:21: ในที่สุดเมฆก็เป็นอิสระ มีพี่ชินคอยดูแล
ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 04-04-2013 11:15:41: รอวันที่แปดจ้า

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 04-04-2013 19:46:32: ดีค่ะ มีพี่ชินมา อิพี่ใหญ่จะได้รู้สำนึกซะบ้าง :hao3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน พิเศษ แค่เท่านั้น 2 /04/13 P22
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 04-04-2013 20:54:19: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 08-04-2013 01:19:23: ……………….22…………………..

ผมตื่นขึ้นมาในช่วงสายของอีกวัน ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าคงไม่ต้องบอกนะครับว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ผมร่างมองร่างกายตัวเองอย่างสมเพช ก่อนจะยกยิ้มเย็นชา หัวใจผมกำลังจะตาย การถูกกระทำหลายๆอย่างที่ผ่านมากำลังทำให้ผมด้านชา แต่ก็ดีเหมือนกัน หากวันนึงผมไร้ซึ่งความรู้สึก ผมจะได้ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องปวด บางทีปล่อยหัวใจให้มันตายไปน่าจะดีกว่า

Rrrrrrrrrrrrrrrrr เสียงของโทรศัพท์ทำให้ผมตื่นจากภวังค์

“ว่าไงเล็ก”

“มึงเป็นไงบ้าง” เสียงปลายสายถามอย่างเป็นห่วง

“กูโอเค ไม่ต้องห่วงหรอกน่า กูใคร กูนายเมฆา นะครับ ”

“เออ กูรู้ว่ามึงเก่ง ครับเชี่ย แต่คนเก่งไม่ใช่จะอ่อนแอไม่เป็น กูเป็นห่วงมึงมากนะเมฆ ”

“กูอยู่ได้ พี่มึงไม่ฆ่ากูหรอกน่า อย่าห่วงเลย” ผมบอก

“เฮ้อ กูไม่ได้ห่วงว่าพี่ใหญ่จะฆ่ามึง เพราะถ้าจะฆ่ามึงตายไปตั้งนานแล้ว แต่กูห่วงว่าเขาจะฆ่ามึงทั้งเป็นมากกว่า กูถามมึงจริงๆนะ ที่มึงยังอยู่กับพี่ใหญ่ทุกวันนี้ มันเพราะอะไร ตกลงว่าที่เป็นอยู่พี่กูไม่ยอมปล่อยมึงไป หรือว่าเป็นตัวมึงกันแน่ที่ไม่ยอมออกมา อย่าทำร้ายตัวเองอีกเลยนะ กูรู้ว่าการตัดใจจากใคร สักคนมันไม่ใช่เรื่องง่าย แต่กูก็อยากให้มึง รักตัวเองบ้าง ถ้ามึงไม่รู้จะอยู่เพื่อใคร ก็ถือซะว่าอยู่เพื่อกูได้ไหม กูขอร้องล่ะ มาอยู่กับกูเถอะ แล้วกูจะช่วยมึงเอง”

“เล็ก…”

“คุยอะไรกัน!!!” เสียงทุ้มตะคอกก่อนจะแย่งโทรศัพท์ของผมไปแล้วกดวางสายทันที

“พี่ถามว่าคุยอะไร” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเหมือนโกรธ

“ก็คุยกันปกติ ผมกับเล็กเป็นเพื่อนกัน คุณก็รู้ แล้วมันแปลกตรงไหนที่เพื่อนจะโทรคุยกัน”

“มันก็ไม่แปลกหรอกครับ ถ้าเป็นเพื่อนคนอื่น แต่เพราะเป็นเมฆพี่ก็เลยไม่อยากจะไว้ใจ”

“นั่นมันก็เรื่องของคุณ” ผมตอบก่อนจะถอนหายใจยาว ยอมรับว่าเหนื่อย เหนื่อยมากกับการที่ต้อง มานั่งโกรธเกลียดกันแบบนี้

“อย่าให้พี่รู้แล้วกันว่าแอบวางแผนอะไรไว้อีก ” เขาคาดโทษก่อนจะเดินออกจากห้องไป

กูถามมึงจริงๆนะ ที่มึงยังอยู่กับพี่ใหญ่ทุกวันนี้ มันเพราะอะไร ตกลงว่าที่เป็นอยู่พี่กูไม่ยอมปล่อยมึงไป หรือว่าเป็นตัวมึงกันแน่ที่ไม่ยอมออกมา

คำถามจากเพื่อนรัก ดังขึ้นในความคิด นั่นสินะ กี่ครั้งแล้วที่ผมมีโอกาสหนี แต่ผมก็ยังกลับมา ทั้งๆที่พยายามบอกตัวเองเป็นร้อยเป็นพันรอบให้ไปซะ แต่สุดท้ายผมก็ไปไหนไม่ได้สักที คำถามนี้มันมีคำตอบอยู่ในตัวมันอยู่แล้วและผมก็รู้ดีว่าคำตอบมันคืออะไร ผมคนที่บอกใครๆว่าเข้มแข็ง จริงๆแล้วกลับเป็นคนอ่อนแอที่สุด ผมตัดใจจากเขาไม่ได้ แม้ว่าอ้อมกอดของเขา จะไม่อบอุ่น แม้ว่าอ้อมกอดนั้นมันจะมาจากความเกลียดชัง แต่มันกลับทำให้ผมรู้สึกว่าอย่างน้อย ผมก็ยังเป็นที่ต้องการ ของใครสักคน
เหอะ ผมนี่ช่างเป็นคนที่ น่าสมเพช ซะจริง

เสียงรถที่แล่นออกจากบ้านเป็นสัญญาณว่าพี่ใหญ่ไปทำงานแล้ว และผมก็ควรจะลุกจากที่นอนไปทำอะไรที่มันเป็นประโยชน์ซะบ้าง ผมอาบน้ำและจัดการหาอะไรลงท้องตอนเช้าก่อนจะออกมา ยืนรดน้ำต้นไม้ที่หน้าบ้าน ก็ไม่รู้หรอกว่าเขารดกันเวลาไหนแต่แค่ไม่อยากอยู่ว่างๆแล้วคิดอะไรฟุ้งซ่าน ก็เท่านั้น

“เอ่อ คุณครับ” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากบ้านข้างๆ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจ บางทีเขาอาจจะเรียกคนอื่นก็ได้

“เอ่อ คุณครับ คุณที่รดน้ำต้นไม้อยู่นั่นล่ะครับ”

“ผมเหรอครับ” ผมถามพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเองไปด้วย

“ครับผมเรียกคุณนั่นแหล่ะ” อีกคนตอบก่อนจะยกยิ้มกว้าง เหอะหมอนี่ คิดว่าตัวเองโฆษณายาสีฟันอยู่หรือไงนะ

“ผมชื่อ ชินนะครับ เพิ่งย้ายมาเมื่อวาน วันนี้ก็เลยมาทักเพื่อนบ้าน” เขาแนะนำตัวก่อนจะยิ้มให้ผมอีกรอบ ชิน เป็นผู้ชายที่จัดว่า “หล่อ” นะครับและผมคิดว่าเขาต้องเป็นนักดนตรีแน่ทำไมถึงรู้นะเหรอ เพราะตอนนี้เขาถือกีตาร์อยู่นะสิ

“ ผมเมฆครับ” ผมตอบไปตามมารยาท

“โห ตอบมาซะทางการขนาดนี้ผมก็ไปไม่เป็นกันพอดี” เขายอกก่อนจะหัวเราะน้อยๆ ซึ่งมันทำให้ผมคิดว่า สงสัยนอกจากเขาเป็นพรีเซ็นเตอร์ยาสีฟันแล้วยังเป็นพรีเซ็นเตอร์ น้ำยาดับกลิ่นปากด้วย

“ก็เราเพิ่งพบกันครั้งแรก ผมคงไม่บ้าขนาดขึ้น มึงกู หรอกครับ” ผมตอบไปตามจริง

“ฮ่าๆๆ คุณนี่จริงใจดีเนาะ ว่าแต่วันนี้คุณว่างไหม” เขาเอ่ยถาม ผมมองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
มัน ต้องการอะไรว่ะ

“เฮ้ย อย่ามองหน้าผมแบบนั้นดิ ผมก็แค่หาเพื่อนคุย ผมเป็นนักแต่งเพลง แต่วันนี้ไอเดียมันตันๆ ก็เลยอยากลองหาเพื่อนคุยเผื่อว่าจะได้ไอเดียไปแต่งเพลงน่ะครับ” เขาบอกคงจะพออ่านสีหน้าผมออกมั้งครับ

“เอ่อ” ผมอึกอักไม่ใช่ว่า ผมไม่ไว้ใจ แต่ว่าบ้านนี้มันไม่ใช่บ้านผม ผมไม่กล้าจะเปิดประตูให้ใครเข้ามาหรอกนะครับถึงแม้ว่าคนนั้นจะเป็นเพื่อนบ้านที่รั้วติดกันก็เถอะ

“อ่า ลำบากใจสินะครับ ก็เราเพิ่งเจอกัน คงไม่มีใครที่ไหนไว้ใจคนแปลกหน้าหรอก”

“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ผมว่าในบ้านมัน คงจะไม่มีแรงบันดาลใจอะไรหรอก ผมว่าจะไปเดินเล่นที่สวนของหมู่บ้านพอดี คุณชิน สนใจจะ
ไปกับผมไหมครับ” ผมบอก ใจจริงไม่คิดว่าจะออกจากบ้านด้วยซ้ำ แต่เพราะเห็นหน้าพรีเซ็นเตอร์ยาสีฟันหุบยิ้มแล้วมันรู้สึกผิด

“สนครับ” เขาบอกก่อนจะยกยิ้มกว้าง จนผมอดที่จะยิ้มตามไม่ได้ ชินเป็นคนที่ดูอารมณ์ดีตลอดเวลาเหมือนไม่มีเรื่องทุกข์ใจ ตลอดทางที่
เดินมา เขาเหมือนจะสนใจและเก็บทุกรายละเอียดเพราะผมเห็นมือเขาจดอะไรก็รู้ลงสมุดพกตลอดเวลา

“นี่คุณ ผมถามจริงๆนะ คุณจดอะไรนักหนา” ผมเอ่ยถาม

“นี่ล่ะคุณ แรงบันดาลใจ ถึงตอนนี้มันจะยังไม่ได้ใช้แต่ไม่แน่ เดือนหน้ามันอาจจะเป็นเพลงของใครสักคนก็ได้นะ” เขาบอกพลางจดทุกสิ่ง
ที่อยู่รอบๆตัวไปด้วย

“ดูคุณจะมีความสุขกับการแต่งเพลงมากเลยนะครับ”

“ผมรักดนตรีครับ เพราะดนตรีเป็นความฝันของผม”เขาตอบพลางยกยิ้มกว้าง เขาดูมีความสุขมากเมื่อพูดถึงสิ่งที่ตัวเองรัก มันทำให้ผมรู้สึกว่าเพื่อนใหม่คนนี้เป็นคนที่น่าคบ

“ว่าแต่คุณเถอะ มีความฝันอะไรหรือเปล่าครับ” เขาถามกลับ

ฝัน ฝันเหรอ??? ผมมองหน้าคนถามด้วยสับสน นั่นสิ ผมมีความฝันเหมือนคนทั่วไปเขาหรือเปล่า ชีวิตผมอยู่กับ โกรธ ความเกลียด มา
ตลอดชีวิต จนผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า จุดมุ่งหมายในชีวิตคืออะไร

“เอ่อ ผมทำให้คุณลำบากใจหรือเปล่าครับ”

“ไม่หรอก คุยกับคุณก็สนุกดี ”

“อืมว่าแต่ คุณเมฆอายุเท่าไหร่เหรอครับ ผมจะได้เรียกถูก ไหนๆเราก็เป็นเพื่อนบ้านกัน คงต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน”

“24 ครับ”

“งั้นก็เป็นน้องผมสินะ เพราะพี่ 26 พี่เรียกเมฆ ว่า น้องเมฆ ได้ไหมครับ” เขาเอ่ยถาม

น้องเมฆ น้องเมฆเหรอ ผมจำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยมีคนเรียกผมด้วย น้ำเสียงที่อ่อนโยน แบบนี้ แต่ตอนนี้ มันคงเป็นเพียงอดีตแล้วสินะ

“เอ่อ คุณเมฆครับ เป็นอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าครับ ผมว่าพี่เรียกผมว่าเมฆ เฉยๆดีกว่านะครับ” ผมตอบ

ทำไม ผมต้องรู้สึกไม่อยากให้ใคร เรียกผมด้วยคำนั้นด้วยนะ ทำไมผมต้องอยากให้ เป็นคนๆเดียวที่ เรียกแบบนั้น

เราสองคนเดินเล่นในสวนของหมู่บ้านไปเรื่อยๆพลางคุยเรื่องสัพเพเหระ ทำให้ผมรู้ว่า พี่ชินทำงานเป็นนักแต่งเพลงและโปรดิวเซอร์ที่ค่ายเพลงแห่งหนึ่งที่ถือว่าใหญ่พอสมควร เขาเป็นคนเปิ่นๆ โก๊ะๆ แถมยังซุ่มซ่ามมากด้วย ขัดกับหน้าตาที่ดูหล่อจนเหลียวหลังอย่างสิ้นเชิง

“เมฆ พี่ว่าตอนนี้ใกล้เที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินกันไหม” พี่ชินเอ่ยชวน

“ก็ดีนะพี่ ว่าแต่จะกินอะไรเหรอครับ”

“เดี๋ยวพี่ทำให้กิน” ชินเสนอตัว

“เฮ้ย จะดีเหรอ ถ้าผมท้องเสียใครจะรับผิดชอบ” ผมแซว

“อย่ามาดูถูก นายชินภัทร นะครับ ไม่มีอะไรที่นายชิน คนนี้ทำไม่ได้ ” พี่ชินบอกก่อนจะตบอกตัวเองด้วยท่าทางมั่นใจสุด ๆ

“เออ งั้นผมจะลองเสี่ยงตายดูสักครั้งแล้วกันนะ”

“ขนาดนั้นเลยเหรอ รับรองว่าไม่ตายหรอกน่า ป่ะๆ กลับๆ”

พี่ชินบอกก่อนจะดันหลังผมกลับไปทางเดิม ผมยิ้มน้อยๆก่อนจะยอมเดิน วันนี้ผมยิ้มมากี่ครั้งแล้วนะ แค่รู้จักกันวันเดียวแต่พี่ชินกลับทำให้ผมยิ้มไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง ในชีวิตผมไม่เคยมีเพื่อนนอกจากไอ้เล็ก แต่เขาคนนี้กลับทำให้ผมผูกพันอย่างบอกไม่ถูก ในส่วนลึกของความรู้สึก มันบอกผมว่า คนๆนี้หวังดีกับผม

“มาแล้วๆๆ” เสียงของพี่ชินดังขึ้นพร้อมกับ บะหมี่ชามโต ที่วางอยู่ตรงหน้า

“อะไรของพี่เนี่ย”

“ข้าวกลางวันไง” เขาตอบ ก่อนจะยกยิ้มกว้าง

“ไหนพี่บอกว่าจะทำกับข้าวไง ทำไมมันออกมาเป็นมาม่าล่ะ” ผมแหวลั่น แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร

“นี่ไอ้น้อง ชายโสด อย่างพี่ก็ทำได้แค่นี้ละว่ะ กินๆไป มันก็อิ่มเหมือนกัน อย่าพูดมาก” เขาบอกก่อนจะจัดการโซ้ยบะหมี่เข้าปากทันที
ผมอมยิ้มก่อนจะกินบ้าง ถ้าบอกว่าตอนนี้ผมกำลังมีความสุขมันก็คงไม่แปลกนัก แต่ผมกลับบอกไม่ได้ว่ามีความสุขเพราะอะไร ตั้งแต่เกิดมาถ้าไม่นับแม่ กับไอ้เล็ก ผมเพิ่งรู้สึกว่ามีคนจริงใจกับผมเป็นครั้งแรก แต่ผมจะสามารถเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองได้มากแค่ไหนนะ

..............................TBC......................

พี่ชินมาแล้วววววววววววววววว
เขาเป็นใคร มาจากไหน แล้วมาได้ยังไง กันล่ะนั่น
เอิ๊กๆๆๆ เดากันเอาเองนะจ๊ะ

สปอยๆๆๆ ....

“น่าเสียดายจังนะครับ ที่บ้านสวยๆแบบนี้ไม่มีคนอยู่”

“เมฆชอบเหรอ”

“ชอบครับ”

“แล้วถ้าให้มาอยู่ จะมาอยู่ไหมล่ะ”

......
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 08-04-2013 01:58:48: อ่าน SF ตามด้วยตอน 22
ทำไมต้องมารู้ค่าของรักตอนที่เสียมันไปแล้วทุกทีเลย

เฮ่อออออออออออ แต่ไม่สงสารหรอกนะสมน้ำหน้ามากกว่า 555555555555555555สะจายยยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 08-04-2013 02:30:17: ชินสินะที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง เพราะเหมือนเมฆจะเริ่มเปิดใจให้คนอื่นนอกจากเล็กบ้างแล้ว ใหญ่จะต้องรู้สึกอะไรแน่ ๆ แล้วใหญ่จะว่ายังไงนะ แต่ยังไงก็คิดว่าเมฆคงไม่ได้รู้สึกกับชินเหมือนกับรู้สึกกับใหญ่ เพราะเมฆไม่ยอมให้ชินเรียกเมฆแบบที่ใหญ่เรียกนี่นะ เมฆน่าจะรู้สึกกับชินเหมือนที่รู้สึกกับเล็กมากกว่าใช่หรือเปล่า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: Khunsathi ที่ 08-04-2013 02:34:26: o18
ชิน นี่จะเป็นตัวแปรสำคัญเลยหรือเปล่าคะ
ที่จะทำให้พี่ใหญ่รู้สึกตัว ว่าคิดอะไรกับน้องเมฆหรือเปล่า :-[

บีบหัวใจเหลือเกินเรื่องนี้
แต่ก็ชอบดรามาแบบนี้อ่ะ :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 08-04-2013 02:41:15: พอพี่ใหญ่รู้คงมีเรื่องเหมือนกัน เฮ้อ
เรื่องนั้นอาจจะเปลี่ยนสถานะการณ์ก็ได้ :impress3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 08-04-2013 05:55:20: จะหันมาเชียร์ชินจะผิดไหมเนี่ย
ออยากให้ใหญ่มันรู้ตัวสักทีว่ามันคิดยังไงกับเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 08-04-2013 07:08:53: เปิดตัวพี่ชิน~ แต่ถ้าพี่ใหญ่รู้ล่ะก็...ไม่อยากจะคิด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 08-04-2013 07:25:22: ในที่สุดพี่ชินก็มาจนได้
จะมีใครว่าอะไรเค้าไหม ถ้าหากเค้าจะหันมาเชียร์พี่ชิน//โดนตบ 555+
หวังว่าพี่ชินมาเรื่องราวมันจะค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีนะ ไม่ใช่เลวร้ายมากกว่าเดิม
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 08-04-2013 07:55:30: พี่ชินมาแ้ล้ว ร่าเริง สดใสได้ใจจริงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 08-04-2013 07:57:24: ชินเป็นคนที่จะมาทำให้พี่ใหญ่รู้ใจตัวเองป้ะคะ เป็นตัวหลักของเรื่อง
แต่ตอนนี้ถ้าพี่ใหญ่รู้เข้าว่าเมฆไปกับชินนี่เมฆโดนอีกแน่เลย
เมฆรีบกลับบ้านก่อนพี่ใหญ่จะมาน้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 08-04-2013 08:03:16: :mew3: :mew3: :mew3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 08-04-2013 08:25:56: เราเชียร์ชินดีกว่า เมฆเปิดใจรักชินเร็วๆๆนะ ให้ไอ้พี่ใหญ่มันมันรู้สึกหน่อย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 08-04-2013 08:26:38: อีกไม่นานหรอกพี่ใหญ่ ถึงเวลาที่แกจะต้องเจ็บบ้างแล้ว o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 08-04-2013 11:05:14: พี่ชินที่จะมาทำให้เมฆหลุดพ้นจากขุมนรกสินะ

แต่กว่าพี่ชินจะพาเมฆออกมาได้ต้องรออีกนานแค่ไหนนะ

แล้วเมฆยังจะต้องทนเจ็บปวดไปอีกมากไหม
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 08-04-2013 12:12:02: ชินจะมาทำให้ใหญ่คิดได้รึทำให้ใหญ่ทำกับเมฆหนักขึ้นล่ะเนี่ย :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 08-04-2013 12:22:10: อยากให้เมฆเปลี่ยนใจมาชอบชิน เป็นของตายให้ไอ้พี่ใหญ่มานานแล้ว ให้มันรู้สึกซะบ้าง o7
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 08-04-2013 12:37:13: หวายยยย อิพี่ใหญ่ตกกระป๋องแน่ พี่ชินมาแร้วววววว :hao3:

+1 ขอบคุณค่ะ

:กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: nOsTrAdamUsz ที่ 08-04-2013 12:44:34: :hao6: :hao6: :hao6:

ชอบตอนสปอยจุงเบย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 08-04-2013 12:45:57: รักพี่ชินดีกว่า
พี่ใหญ่ใจร้าย :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 08-04-2013 12:52:43: จะถอยหรือเดินหน้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 08-04-2013 13:39:18: พี่ชินเข้ามาทำให้เมฆมีความสุขที่เถอะนะ

เมฆปล่อยมือจากพี่ใหญ่เถอะ เลิกชดใช้ เลิกหลอกตัวเอง แม้มันจะทำได้ยากแต่ขอให้เมฆพยายามและเริมต้นใหม่กับใครที่หวังดี จริงใจและทำให้เมฆสามารถยิ้มได้ หัวเราะได้ในทุกๆวัน

เมื่อวันนั้นมาถึงพี่ใหญ่คงรู้สึกตัวเองว่าตัวเองได้ำร้ายเมฆไว้แค่ไหน ให้พี่ใหญ่ได้รับรู้ความรู้สึกที่เมฆเคยได้รับจากเค้า ให้พี่ใหญ่ได้ทรมาณกับการกระทำของตัวเองที่ทำต่อเมฆ

และสุดท้ายต้องอยู่กับการตัดสินใจของเมฆ พี่ใหญ่และพี่ชินแล้ว

"ความรักไม่เคยทำร้ายใคร แต่เราเป็นคนทำลายมันเอง"
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 08-04-2013 13:50:19: คบกับชินไปเลยครับ อย่าใส่ใจมันพี่ใหญ่ คนใจร้าย ที่ผ่านมาก็ถือซะว่าทำทานอ่ะนะ 555+++
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: rinrose ที่ 08-04-2013 22:10:32: เริ่มมีคนที่สามเข้ามาทำให้เรื่องราวเข้มข้นแล้ว ไอพี่ใหญ่มั่วแต่หึงเมฆกับเล็ก ถ้าเมฆหันไปหาพี่ชินจะสมน้ำหน้าให้ :ruready*-*
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 09-04-2013 00:15:40: ในความคิดของเรานะ ชินจะมาทำให้เรื่องราวมันยุ่งยากป่าวอะ แค่นี้พระนางเอร๊ยนาย ก็อยู่มนขั้นมรสุม( ?)อยู่บละ

โดนเฉพาะไอ้พี่ใหญ่นะคุณเอ้ยยยยอย่าให้พูด. มาเจอเมฆอยู่กับชิน นี่ไม่อยากจะคิด ห้่าๆ

สู้ๆนะจ๊ะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 09-04-2013 00:58:10: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 09-04-2013 10:15:44: พี่ชิน คนนี้จะเข้ามาเปลี่ยนแปลงเรื่องราวในชีวิตของทั้งสองคนนั้นสินะ

อยากรู้ตอนต่อไปแล้วว่าจะเกิดอะไรบ้าง

ใหญ่จะออกอาการลงแดงมั้ยน้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: aumapornmay ที่ 10-04-2013 14:29:33: ชินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :-
มาแล้ววววววววววววว :heaven[
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 10-04-2013 14:55:32: เล็กจะเป็นคนสำคัญในเพลงของชินรึเปล่านะ อยากให้เป็นจังเลย แล้วปล่อยให้พี่ใหญ่มีชีวิตครอบครัวปกติไปเนอะ ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: Aleleni ที่ 10-04-2013 17:38:26: สงสารเมฆมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากให้พี่ชินมาทำให้เมฆมีความสุข
ให้ลืมพี่ใหญ่ไปซะ ^^ ออ่านต่อไปอยู่นะคะ คนแต่งสู้ๆร
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 10-04-2013 19:06:09: พี่ชิน!! ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 11-04-2013 00:09:36: สงสารเมฆ :m15: พี่ชินจะมาช่วยใช่ป่าวคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 11-04-2013 00:55:30: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 11-04-2013 18:00:27: พี่ใหญ่ดาร์กมากกกกกก
สุดๆๆๆๆ
สงสารเมฆเลยอ้ะ เห้อ ตัดใจไปหาพี่ชินเลยเมฆ!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 22 8 /04/13 P23
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-04-2013 02:44:46: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 15-04-2013 00:17:02: …………………23………………

ตั้งแต่รู้จักกับพี่ชายข้างบ้านได้เกือบๆสองอาทิตย์ ผมรู้สึกว่า ชีวิตมันดูมีความสุขมากขึ้น ผมยิ้มมากขึ้น หัวเราะมากขึ้น แปลกนะครับที่ผมไว้ใจคนแปลกหน้าคนหนึ่งได้มากขนาดนี้ ทั้งที่เพิ่งรู้จกกันแค่ไม่นาน

“เป็นอะไรเรา นั่งหน้าเครียดอีกแล้ว” พี่ชินบอกก่อนจะขยี้หัวผมไปด้วย

“เฮ้ยๆๆ ทำไรเนี่ย ผมเสียทรงนะ”

“ฮ่าๆๆ ก็เห็นนั่งหน้าเครียด พี่ไม่ชอบเห็นเมฆทำหน้าแบบนั้นนะ พี่ว่าเมฆยิ้มเยอะๆดีกว่า”

“ครับ” ผมรับคำก่อนจะยิ้มให้ พี่ชิน

“ดีมาก ว่าแต่วันนี้เมฆ ว่างไหม พี่จะพาไปเที่ยวเห็นเราอุดอู้ อยู่แต่ในบ้านทุกวันแบบนี้พี่เบื่อแทน”

ข้างนอกเหรอ ผมไม่ได้ออกไปข้างนอกมากี่วันแล้วนะ อย่างมากก็ไปแค่สวนของหมู่บ้านกับพี่ชินเท่านั้น

“เป็นอะไรหรือเปล่า ทุกครั้งที่พี่ชวนออกไปข้างนอก ทำไมเมฆต้องทำหน้าลำบากใจทุกที”

“ผม เอ่อ ผม” ผมอึกอักเพราะไม่รู้จะตอบยังไง

“ไม่รู้ล่ะ ยังไงวันนี้ พี่จะพาเมฆไปเที่ยวให้ได้ ไปกันเร็ว” พี่ชินบอกก่อนจะลากผมขึ้นรถไปทันที ผมไม่ได้กังวลที่จะออกมาข้างนอกกับคนที่เพิ่งรู้จัก แต่ผมกังวลถ้า เขาคนนั้น กลับมาแล้วไม่เจอผม มันจะเป็นเรื่องมากกว่า

“ขมวดคิ้วอีกแล้ว เรานี่ ทำไมชอบทำหน้าเครียดจังห่ะ”

“ไม่มีอะไรหรอกครับ” ผมบอกก่อนจะเสมอง นอกหน้าต่าง ช่างเถอะ ที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้ดีกับผมสักเท่าไหร่ ถ้าเขาจะโกรธก็ปล่อยเขาโกรธไปเถอะ

ผมได้ยินเสียงพี่ชิน ถอนหายใจอย่างแรง ก่อนจะหันไปสนใจกับการขับรถ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะลำพังเรื่องของตัวเองก็แทบจะหัวระเบิดตายอยู่แล้ว

“อ้าวถึงแล้ว เชิญครับ” พี่ชินบอก เมื่อรถมาถึงบ้านไม้สองชั้นหลังไม่ใหญ่มาก แต่บรรยากาศรอบๆเต็มไปด้วยต้นไม้และสวนสวยที่ถูกจัดแต่งอย่างลงตัว ถึงไม่ได้หรูหราแต่ บรรยากาศของบ้านหลังนี้กลับทำให้ผมรู้สึกถึงคำว่า “บ้าน” อย่างแท้จริง ถ้าผมได้อยู่ในบ้านหลังนี้ก็คงจะดีสินะครับ

“ที่นี่บ้านใครครับ”

“บ้านพี่เอง” พี่ชินตอบ

“อ้าว แล้วตกลงพี่อยู่บ้านหลังไหนกันแน่เนี่ย” ผมถามด้วยความไม่เข้าใจ เพราถ้าผมมีบ้านที่น่าอยู่ขนาดนี้คงไม่ยอมย้ายออกหรอกครับ

“ก็อยู่ทั้งสองหลัง แต่ว่าบ้านนี้พี่จะมาก็ต่อเมื่ออยากจะพักใจพักกาย ”

“แล้วนี่ ไม่มีคนอยู่เหรอครับ ทำไมบ้านเงียบจัง” ผมเอ่ยถามหลังจากที่มองไปรอบๆบ้านแต่กลับไม่พบสิ่งมีชีวิตเลยนอกจากเราสองคน

“เมื่อก่อน พ่อพี่ท่านอยู่แต่ตอนนี้ท่านเสียไปแล้ว ก็เลยเหลือแค่ คนดูแลที่พี่จ้างไว้น่ะ แต่พวกนั้นเขาก็จะมาทำความสะอาดอาทิตย์ละครั้งไม่ได้อยู่ประจำหรอก” พี่ชินอธิบาย

“น่าเสียดายจังนะครับ ที่บ้านสวยๆแบบนี้ไม่มีคนอยู่”

“เมฆชอบเหรอ”

“ชอบครับ”

“แล้วถ้าให้มาอยู่ จะมาอยู่ไหมล่ะ” เขาถามด้วยรอยยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นซะจนผมเดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่

“เฮ้อ ช่างเถอะ ถือว่าพี่ไม่ได้ถามแล้วกันนะ เอาเป็นว่าวันนี้พี่พาเมฆมาเที่ยวบ้านพี่แล้วกัน” เขายังคงบอกพร้อมรอยยิ้มก่อนจะยกมือขึ้นลูบหัวผมเบาๆ แปลก มันแปลกมากที่ผมรู้สึกอบอุ่น ทุกครั้งที่มือของพี่ชินวางลงมา แต่มันให้ความรู้สึก อบอุ่น อ่อนโยน และความหวังดี ผมไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงรู้สึกแบบนี้ ผมบอกได้แค่ว่าตอนนี้ผมรู้สึกดี ดีมากๆที่มีพี่ชินอยู่ข้างๆ

“เมฆ เมฆ ได้ยินพี่ไหมเมฆ!!!” เสียงของพี่ชินทำให้ผมตื่นจากภวังค์

“เป็นอะไร หรือเปล่าทำไม จู่ๆถึงเงียบไป”

“เปล่าครับ ผมก็แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย”

“พี่ว่า ถ้าอะไรมันหนัก ก็อย่าไปถือมันไว้เลยนะครับ พี่ไม่รู้ว่าเมฆมีเรื่องอะไรในใจ แต่พี่อยากให้เมฆปล่อยวางมันบ้าง อย่างน้อยแค่ตอนนี้
ก็ยังดี ”พี่ชินบอกพร้อมๆกับ มือที่ยังคงลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน

“ครับ” ผมตอบพลางยกยิ้มกว้าง ช่างเถอะ เอาเป็นว่าเวลานี้ผมจะยิ้มก็แล้วกัน

…………………………………………………

“ขอบคุณนะครับที่มาส่ง” ผมเอ่ยขอบคุณพี่ชายข้างบ้านที่ขับรถมาส่งหลังจากที่วันนี้พาผมเที่ยวทั้งวัน

“ไม่เป็นไรครับ แค่เห็นเมฆยิ้มพี่ก็ดีใจแล้ว เมฆนะ เหมาะกับรอยยิ้มมากว่าเป็นไหนๆ ”

“ที่ผมยิ้มได้ก็เพราะพี่ มากกว่าครับ ขอบคุณนะครับที่พาผมไปเที่ยว”

“พี่เต็มใจครับ จำไว้นะครับว่าเมื่อไหร่ที่เมฆ ไม่สบายใจพี่พร้อมรับฟังเสมอ ”

“ขอบคุณอีกครั้งนะครับ”

วันนี้ผมยอมรับว่าสนุกมาก แม้ว่าทั้งวันผมจะง่วนอยู่กับการทำกับข้าวที่ออกมากินได้บ้างไม่ได้บ้าง หรือลองนั่งแต่งเนื้อเพลงที่มันแปลกประหลาดสุดๆ จนนักแต่งเพลงมือทองได้แต่กุมขมับ แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ผม ลืม อะไรบางอย่าง ได้เหมือนกัน

“หึ ดูท่าทางจะสนุกนะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นตอนที่ผมก้าวเข้ามาในบ้าน

“ครับ ก็สนุกดี”

“ขนาดพี่แทบขังไว้ในบ้านแล้ว เมฆยังออกไปกับคนอื่นได้อีก เห็นแล้วอยากจะปรบมือให้จริงๆ” เขาบอกก่อนย่างสามขุมเข้ามาหาผม

“ไปรู้จักกับมันได้ยังไง” เขาถามเสียงเข้ม

“มันที่คุณพูดถึง หมายถึงใครล่ะครับ”

“พูดแบบนี้ แปลว่าไม่ได้มีแค่ไอ้คนข้างบ้านคนเดียวหรือไง” แม้ว่าเสียงของเขาจะยังเป็นโทนเดิมแต่แรงบีบที่ต้นแขนกลับเพิ่มขึ้นมาก

“ก็แล้วแต่จะคิด” ผมประชดกลับ

เราสองคนจ้องกันนิ่งก่อนที่เสียงที่สามจะดังขึ้นมา

“เมฆครับ เมฆลืมโทรศัพท์ไว้บนรถพี่น่ะ” เสียงร่าเริงของพี่ชายข้างบ้านเอ่ยขึ้นก่อนที่ถือวิสาสะเข้ามาในบ้าน

“หึ” พี่ใหญ่แค่นเสียงก่อนจะจ้องคนมาใหม่นิ่งๆ

“สวัสดีครับ คุณคงเป็นเพื่อนเมฆเหมือนกัน ผมชื่อ ชินครับ อยู่บ้านข้างๆ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” พี่ชินบอกก่อนจะยิ้มแต่อีกคนยังตีหน้านิ่ง

“เอ่อ พี่ชิน เมื่อกี้ได้ยินแว่วๆว่า เอาอะไรมาคืนนะครับ” ผมเอ่ยถาม

“อ้อ พอดีว่าเมฆลืมโทรศัพท์ไว้นะครับ พี่ก็เลยเอามาคืน นี่ครับ” พี่ชินบอกก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้ผม

“ขอบคุณมากนะครับ”

“ไม่เป็นไรครับ เอาไว้ว่างๆ เดี๋ยวพี่มารับเมฆไปเที่ยวอีกแล้วกันนะ”

“ไม่จำเป็นหรอกมั้งครับ เพราะผมไม่อนุญาต” คนที่เงียบมานานเอ่ยขึ้น พลางจ้องเราสองคนเขม็ง

“แล้วก็ที่สำคัญ ผมไม่ใช่เพื่อนอย่างที่คุณเข้าใจ แต่เป็น ผัว คงไม่ต้องให้อธิบายนะครับว่าคำว่า ผัว มันหมายถึงอะไร ถ้าหมดธุระแล้ว
ผมว่าคุณออกไปจากบ้านผมได้แล้ว เชิญครับ” พี่ใหญ่บอกด้วยเสียงนิ่งๆ แต่แฝงไปด้วยแววคุกคามที่ขนาดผมไม่ได้โดนมองตรงๆยังรู้สึก
ได้

“หึ งั้นเหรอครับ” พี่ชินบอกอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะเดินเข้าไปกระซิบ บางอย่างกับพี่ใหญ่

“ไอ้เหี้ย เอ้ย!!! มึงออกไปจากบ้านกู เดี๋ยวนี้ ก่อนที่กูจะทนไม่ไหวแล้วกระทืบมึงตายตรงนี้” พี่ใหญ่ตะคอกก่อนจะต่อยเข้าที่หน้าของพี่ชินจนอีกคนหน้าหัน

“หึ เป็นหมาบ้าแบบนี้ ระวังจะรักษา เอาไว้ไม่ได้นะครับ เพราะผมเป็นคนพูดจริงทำจริงเหมือนกัน” พี่ชินบอกพลางเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะแสยะยิ้มแล้วเดินออกจากบ้านไป

“โถ่เว้ย!!!” พี่ใหญ่สบถลั่น ก่อนจะกระแทกตัวลงบนโซฟาด้วยท่าทางหัวเสีย ผมไม่รู้ว่าพี่ชินพูดอะไร แต่มันก็คงเป็นเรื่องใหญ่พอสมควรเพราะ ผมไม่เคยเห็นพี่ใหญ่จะหัวเสียหรือโกรธแทบควบคุมตัวเองไม่ได้แบบนี้มาก่อน

.............................................

หึงแล้ว???? ครึๆๆๆ
ไม่มีอะไรจะพูด เชิญสมน้ำหน้า ด่าทอ พระเอกกันได้เลยจร้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 15-04-2013 00:29:16: ค้างอย่างแรง อร้ากกก ได้อ่านอาทิตย์ละตอนเอง อยากได้ยาวๆ งื่อออออ :hao5:

พี่ชินเอาเมฆไปอยู่ด้วยเลย สนับสนุนอย่างแรง ปล่อยให้ไอ้คุณใหญ่เป็นหมาบ้านอนเน่าตายอยู่ในบ้านคนเดียวไปเลย ชิ่ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 15-04-2013 00:33:58: พี่ใหญ่เอ้ยย จะยังไงล่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-04-2013 00:36:34: โอ๊ะ เพิ่งเห็นพี่ใหญ่น๊อตหลุด อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 15-04-2013 00:43:19: รอ...ซ้ำเติม คิกๆ o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 15-04-2013 00:54:42: ชินกล่าวกับพี่ใหญ่ว่า?????
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 15-04-2013 01:05:59: :hao6:สมน้ำหน้าต่อ :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 15-04-2013 01:19:15: สมน้ำหน้าด้วยยยยยยย :laugh:

เริ่มรู้สึกตัวบ้างยัง

:call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 15-04-2013 02:20:41: สมน้ำหน้า งี่เง่า พี่ชินพาน้องเมฆหนีไปเลยเถอะ :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 15-04-2013 06:54:22: ให้สามคำ สม น้า หน้า :hao3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 15-04-2013 07:00:03: ระวังเหอะพี่ใหญ่
ไปทำตัวเลวกับเมฆมากๆพี่ชินจะคาบไปกินซะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 15-04-2013 07:05:06: จะหึงทำไมล่ะพี่ใหญ่ ไม่ได้รักเมฆไม่ใช่เหรอ สมนำ้หน้า!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 15-04-2013 07:35:44: สมน้ำหน้าไอ้พี่ใหญ่
มาแป๊บเดียวพี่ชินก็ทำให้พี่ใหญ่หึงได้ขนาดนี้
แล้วถ้านานไปคงทำให้พี่ใหญ่กระอักเลือดแน่ๆ เลย 555+
ชอบตอนนี้ และหวังตอนหน้าพี่ใหญ่จะเจ็บกว่านี้
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 15-04-2013 09:26:37: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 15-04-2013 13:43:27: ชิ อิพี่ใหญ่ ถ้าไม่ปรับปรุงตัวเตรียมใจไว้เถอะ เมฆไปแน่
พี่ชินมาดีมาใช่มั้ย จะเชียร์แล้วอิอิ ขอเยอะๆขอเร็วๆหุหุ
สู้ๆนะคะะะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 15-04-2013 14:21:14: ชินมาทำให้ใหญ่มันรู้ใจตัวเองสักที
เบื่อใหญ่มันจริงๆเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: jungjiyoo ที่ 15-04-2013 15:47:37: ขอสามคำ
สม ข้ำ หน้าาาาาา
บ่องตง!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 15-04-2013 16:03:47: พี่ชินเอาตัวน้องเมฆไปเลยคะ ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 15-04-2013 19:05:22: เชียร์พี่ชิน เพราะหมั่นไส้พี่ใหญ่ :beat:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 15-04-2013 19:29:21: หึๆ เดี๋ยวจารู้สึก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 15-04-2013 19:57:23: เชียร์ให้ใหญ่เสียเมฆไปจริง จะรอสมน้ำหน้าซ้ำ :laugh5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 15-04-2013 20:43:05: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

คนแก่ชอบหลานชินมาก ๆ เลย

ขอคนแก่กอดที :กอด1:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 15-04-2013 20:54:36: :mew5: :mew5: :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 15-04-2013 21:37:48: อ่าาาา พี่ชินประกาศสู้กะพี่ใหญ่แล้วนะ อิอิ

ระวังจะโดนงาบนะจ๊ะพี่ใหญ่ ... ดีกับน้องเมฆบ้างนะ :hao3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 15-04-2013 23:41:43: ชินไปกวนอารมณ์ใหญ่แบบนั้น สงสัยเมฆจะโดนหนักนะเนี่ย เพราะใหญ่ก็ไม่พอใจอยู่แล้วที่เมฆมีคนอื่นมาวุ่นวาย แต่ใหญ่ถ้ายังไม่ได้อยู่แบบนี้ แล้วทำร้ายเมฆอยู่แบบนั้น เมฆจะทนได้อีกนานเท่าไรก็ไม่รู้ แต่ยังไงก็รู้สึกว่าเมฆไม่ได้รู้สึกกับชินเหมือนกับรู้สึกกับใหญ่แ่น่ ๆ แล้วชินรู้สึกยังไงกับเมฆกันนะนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: Khunsathi ที่ 15-04-2013 23:54:04: :oo1:
จริงๆแล้วพี่ชินบอกกับพี่ใหญ่ว่า ผมจะรุกคุณ หรือเปล่าค่ะ 555555555555
พี่ใหญ่เลยเกิดอาการแบบนั้น 55555

:hao7:

ล้อเล่นนน้าา 555
สงสารเมฆอีกตามเคย
อิตาพี่ใหญ่หึงขึ้นตาแล้วจ้าาาา อุอิ :-[
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: lolata ที่ 16-04-2013 00:20:47: สมน้ำหน้าพี่ใหญ่ ไม่รักษาของในมือเอง ช่วยไม่ได้
ตอนนี้เชียชินสุดใจ ขอให้เมฆตัดใจได้เร็วๆเถอะ สาธุ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 16-04-2013 10:48:26: หึงแล้วล่ะซิพี่ใหญ่ :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 16-04-2013 14:28:51: อีกนานไหม กว่าเมฆจะหลุดจากคุกแห่งนี้ ไปพบความสุขเสียที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 16-04-2013 21:19:18: หวังว่าพี่ชินจะมากระตุ้นต่อมพี่ใหญ่ให้รู้สึกอะไรซะบ้างนอกจากความเกลียด :hao3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 16-04-2013 21:50:16: อยากให้เรื่องทุกอย่างเป็นจริงเหมือนที่ลงตอนพิเศษไว้ ขอให้เมฆมีความสุขก็พอ
ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 17-04-2013 00:36:29: อ๊ากกกกกกกกกกกกกก อิพี่ใหญ่สมๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 18-04-2013 03:04:22: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

อ่านรอบเดียว 23ตอนรวด อรั๊ยยยยยย อิพี่ใหญ่หึงน้องแล้ววว หึๆ ต้องให้มีคนอื่นมาสนใจน้องก่อนหรือไงนะ ถึงจะหันกลับมามองน้องได้เนี่ย เค้าตามมาจาก น้องพีพีล่ะ อ่านแล้วชอบมากเลยค่ะ เจอเรื่องนี้ก็สนุกไปอีกแบบ ดราม่าเยอะมากสำหรับชีวิตน้องเมฆ :mew4: ยังไงก็เอาใจช่วยค่ะ กอดๆคนเขียนนะคะ รอตอนต่อไปจ้า :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-04-2013 03:11:32: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 20-04-2013 04:26:09: สะใจวุ้ยยย!! จัดให้เป็นประสาทแน่นๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 20-04-2013 18:44:57: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 20-04-2013 21:29:43: o18 มาแล้วๆ เมฆเอย ขาขึ้นเราแล้ว เอาให้ไอ้พี่ใหญ่หงุดหงิดขาดใจตายไปเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-04-2013 09:41:17: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 22-04-2013 20:28:56: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 23-04-2013 00:41:26: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 23 15 /04/13 P24
เริ่มหัวข้อโดย: biber008 ที่ 24-04-2013 08:12:49: รอกอยเธอมาแสนนาน....
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 24-04-2013 09:16:29: …………………24………………

ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายก่อนจะเดินเพื่อกลับเข้าห้องแต่กลับถูกเสียงทุ้มเรียกไว้ซะก่อน

“จะไปไหน”

“จะกลับห้องครับ”

“ทำไม จะไปทำลายหลักฐานหรือไง” เขาถามเสียงเย็น

“ถ้าไม่มีอะไรจะพูด ผมว่าคุณหยุดพูดดีกว่าครับ”

“ ไม่ปฏิเสธแบบนี้ ไปเอากับมันมาแล้วหรือไง”

“แล้วไงครับ ผมเคยบอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าผมจะไปทำอะไร กับใครมันก็เรื่องของผม ไม่เกี่ยวกับคุณสักนิด” ผมตอบก่อน
จะยกยิ้มอย่างเป็นต่อ

“มันชักจะมากเกินไปแล้วนะเมฆ สงสัยช่วงนี้พี่จะใจดีกับเมฆมากไปจริงๆ หรือพี่คงต้องย้ำสถานะให้รู้อีกสักรอบครับ”

“อย่ามายุ่งกับผม ถ้าอยากขนาดนั้นทำไมไม่ไปทำกับคู่หมั้น คุณห่ะ” ผมแหวลั่น

“หึ ไม่ได้หรอกครับ คุณแพร เขาดีเกินกว่าที่พี่จะแตะต้อง อย่างคุณแพร พี่ต้องถนอมเธอให้ถึงวันแต่งงาน ส่วน…” เขาเว้นก่อนจะใช้มือไล้ไปบนหน้าผม พร้อมกับมองด้วยสายตาโลมเลีย

“เวลาที่ต้องการน่ะ มันใช้กับ “เมียน้อย” อย่างเมฆมากว่านะครับ”

“เถียงไม่ออก เพราะมันจริงใช่ไหมครับ หึ เป็นไงครับ รสชาติของความเป็นเมียน้อยที่เมฆรังเกียจหนักหนา พอได้เป็นเองแล้วมัน
เจ็บดีไหมครับ ”

ผมได้แต่เม้มปากแน่นพลางจ้องเขาด้วยความไม่พอใจ ก็นั่นแหล่ะ ป่วยการที่จะเถียงเพราะต่อให้เถียงหรือขัดขืนให้ตายสุดท้าย คนที่แพ้ก็คือผมอยู่ดี

“หึ ถ้าไม่ยอมตอบคำถามพี่ งั้นก็ครางอย่างเดียวแล้วกันนะครับ”

คงไม่ต้องบอกว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น กับผมบ้าง วังวนเดิมๆ ความเจ็บปวดเดิมๆ ที่ยังคงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับหนังที่ฉายซ้ำ แล้วมีใครตอบผมได้ไหมว่าเมื่อไหร่ที่ความแค้นมันจะจบสักที

………………………………………………………………………………………………….

“สวัสดีครับ เมฆ” เสียงร่าเริงของพี่ชายข้างบ้านเอ่ยทักแต่แปลกที่วันนี้เขาเข้ามาทักถึงในบ้านไม่ใช่ริมรั้ว เหมือนทุกวัน

“พี่ชิน เอ่อ มาแต่เช้าเลยนะครับ” ผมเอ่ยทักพลางมองไปรอบๆด้วยความระแวง ดีนะที่เขายังไม่ตื่น ไม่งั้นผลมันก็คงไม่ต่างจาก
เมื่อวาน

“พี่เป็นห่วงน่ะครับ เมฆโอเคนะ” พี่ชินถามพลางจับมือผมไปด้วย

“ผมโอเค ครับ ไม่มีอะไรหรอกน่า”

“แน่ใจนะว่า เขาไม่ได้ทำอะไรเมฆ พี่เป็นห่วงนะครับ” เขาบอก น่าแปลกที่คำว่าเป็นห่วงของพี่ชิน ทำให้ผมรู้สึกตื้นตันอย่างบอก
ไม่ถูก นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้ยินคำนี้

“ผมว่าคุณกลับบ้านไปดีกว่าไหมครับ แล้วก็ช่วยกรุณาปล่อยมือ เมีย ผมด้วย”

เสียงทุ้มของพี่ใหญ่ดังขึ้น ก่อนที่ผมจะพยายามดึงมือออกจากการเกาะกุม แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะจับมันแน่นเหลือเกิน

“เมฆ หิวไหม พี่ทำกับข้าวไว้เดี๋ยวไปกินข้าวกัน” พี่ชินพูดกับผมด้วยท่าทางปกติ โดยที่ไม่สนใจคนที่ยืนอยู่อีกคนสักนิด

“กูบอกให้มึง ปล่อยมือเมียกู เดี๋ยวนี้!!!” พี่ใหญ่สบถลั่นก่อนจะกระชากมือผมออกจากมือพี่ชิน

“หึ จุ๊ๆๆ จำที่ผมบอกไม่ได้เหรอ ว่าถ้ายังทำตัวเป็นหมาบ้าแบบนี้ ไม่มีใครเขาอยากจะอยู่ใกล้คุณหรอกนะครับ”

“หุบปาก แล้วไสหัวออกไปจากบ้านกูซะ แล้วจำไว้ด้วยว่าอย่ามายุ่งกับคนของกูอีก”

“ฮ่าๆๆๆ คนของคุณ ไหนครับ ผมไม่ยักกะเห็น ที่นี่ไม่มีคนของคุณหรอกครับ คุณชลธร ผมได้ข่าวว่าคุณหมั้นแล้วนิ ทำไมไม่ไปดูแลคู่หมั้นละครับ อย่ามาหวงก้างแบบนี้ ดีกว่า ” พี่ชินบอกก่อนจะแสยะยิ้ม

“ไอ้ชิน กูเตือนมึง อีกครั้งเดียว ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป อย่ามายุ่งกับเมียกู ” พี่ใหญ่ตะคอก ก่อนจะลากผมเข้ามาในบ้าน แต่

บทสนทนาที่เขากับพี่ชินคุยกันมันทำให้ผมแปลกใจ มันเหมือนกับว่า เขาสองคนรู้จักกันมาก่อน

“มีอะไร มองทำไม หรืออยากจะออกไปหามันห่ะ!!”

“เหอะ ผมก็ไม่อยากจะมองนักหรอก”

“หึ ดีนิ หน้าผัวตัวเองไม่อยากมองแต่ดันออกไปยืนอ่อยผู้ชายที่หน้าบ้าน มั่วไม่เลือก!!”

“กรุณาอย่ามาดูถูกผมนะครับคุณ ชลธร ไม่ใช่ว่ามีคุณคนเดียวที่โกรธเป็น!!!” ผมเถียงกลับก่อนจะเดินเข้าห้องอย่างหัวเสีย
แต่คำพูดของพี่ใหญ่และพี่ชินยังคงค้างคา ในหัวผม ทำไมสองคนนั้นพูดเหมือนรู้จักกันมานาน

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ผมหลุดจากภวังค์ก่อนที่หน้าจอจะโชว์เบอร์พี่ชายข้างบ้านที่ผมเพิ่งได้เบอร์มาไม่นาน

“ครับ” ผมกดรับหลังจากที่ลังเลอยู่นาน

“พี่คิดว่าเมฆจะไม่รับสายพี่แล้วซะอีก”

“มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องไม่รับครับ”

“เมฆมีอะไรจะถามพี่ไหม” เขาถามเสียงเครียด เป็นครั้งแรกจริงๆที่ผมได้ยินเสียงของพี่ชินในอารมณ์นี้

“พี่กับพี่ใหญ่ รู้จักกันมาก่อนใช่ไหม” ผมถามในสิ่งที่สงสัย ไปทันที

“เฮ้อ ใช่ครับ พี่กับมันเป็นเพื่อนกัน ไม่ใช่สิต้องใช้คำว่าเคยเป็นเพื่อนมากกว่าสินะ” ปลายสายถอนหายใจก่อนจะตอบ เสียงเบา

“แล้วที่พี่เข้ามาตีสนิทผมพี่ต้องการอะไร” ผมถามออกไปอย่างอ่อนล้า ทำไมผมต้องกลายเป็นหมากในการแก้แค้นอยู่เรื่อย
ทำไมชีวิตนี้ผมถึงไม่เคยเจอคนที่หวังดีกับผมจริงๆเลยสักคน

“ถ้าพี่บอกเมฆว่า พี่ไม่ต้องการอะไรล่ะ”

“พี่หมายความว่ายังไง”

“ตอนนี้พี่ยังบอกอะไรเมฆไม่ได้ รอให้อะไรๆมันชัดเจนก่อนแล้วพี่จะบอกนะครับ แต่เรื่องเดียวที่พี่บอกเมฆได้คือ พี่ไม่เคยต้อง
การอะไรจากเมฆเลย พี่หวังดีกับเมฆจริงๆนะครับ จริงอยู่ว่าพี่กับไอ้ใหญ่รู้จักกัน แต่มันไม่ใช่ประเด็นที่พี่เข้าหาเมฆแน่นอน ขอให้เมฆเชื่อใจพี่ได้ไหม ช่วยเชื่อพี่ได้ไหมว่าพี่หวังดีจริงๆ”

“ผมไม่รู้ว่าควรเชื่อมากแค่ไหน ชีวิตผมถูกหลอกมาเยอะจนนับไม่ถ้วน แต่สัญชาตญาณของผมมันบอกว่า ผมเชื่อพี่ได้ ผมจะยอมเชื่อพี่สักครั้งแล้วกัน แต่นี่จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ผมจะเชื่อ พี่เข้าใจใช่ไหม”

“เข้าใจครับ ขอบคุณมากนะครับที่ยอมเชื่อพี่ แล้วถ้าวันนั้นมาถึง พี่จะบอกทุกอย่างให้เมฆรู้ ส่วนเรื่องไอ้ใหญ่ ถ้าเมฆไม่มีใครหรือที่พึ่งที่ไหนมาหาพี่ได้ทุกเวลานะ พี่พร้อมจะปกป้องเมฆเสมอ”

“ขอบคุณนะครับ”

“ครับ เมฆพักผ่อนเถอะ พี่ไม่กวนแล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะครับ”

ปลายสายวางไปแล้ว วางไปพร้อมๆกับที่ผมถอนหายใจอย่างหนัก ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเลือกที่จะเชื่อพี่ชิน แต่อะไรบางอย่างมันบอกผมว่าพี่ชินไม่ได้โกหก แววตาอ่อนโยน และสัมผัสที่อบอุ่น มันคือของจริง

“หึ เช้าถึงเย็นถึง เชียวนะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น

“แล้วจะทำไมครับ ผมจะคุยกับใครมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ เคยบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ ว่าถ้าผมมีหน้าที่แค่บนเตียง นอก
เตียง ก็อย่ามายุ่งกับผม ”

“ตั้งแต่มีไอ้ชินให้ท้ายรู้สึกว่า จะปากเก่งขึ้นเยอะนะครับ พี่ขอบอกไว้ก่อนนะต่อให้มีไอ้ชิน เมฆก็ไม่มีวันไปจากพี่ได้ ถ้าพี่ไม่อนุญาต” เขาบอกเสียงเข้ม

“เหอะ ” ผมแค่นเสียงในลำคอก่อนจะเดินไปอีกทาง ป่วยการที่จะคุยเพราะต่อให้คุยทั้งวันก็คงไม่รู้เรื่อง

“ถ้าคิดว่าไอ้ชินมันจริงใจกับเมฆล่ะก็ ขอบอกว่าเมฆคิดผิด ไอ้ชินมันแค่เห็นเมฆเป็นหมากที่ใช้แก้แค้นพี่เท่านั้น”

“ผมก็ไม่ได้คาดหวังให้ใครมาจริงใจด้วยหรอกครับ ผมไม่รู้ว่าพี่สองคนเคยมีเรื่องอะไรกัน แต่เรื่องเดียวที่ผมเชื่อคือ พี่ชินไม่มีทางทำร้ายผมเด็ดขาด!!!” ผมเถียง

“หึ รู้จักกันไม่กี่วัน ออกรับแทนกันขนาดนี้แล้วเหรอครับ สงสัยไอ้ชินมันคงจะถึงใจสินะ ถึงได้ติดใจขนาดนี้” เสียงทุ้มเอ่ยเยาะ

“ถ้าคิดแล้วสบายใจก็คิดต่อไปเถอะครับ แต่ขอบอกไว้ก่อนว่า ไม่มีใครเขาคิด หรือทำ อะไรที่สกปรกแบบนั้นหรอกนะครับ คุณชล
ธร” ผมบอกก่อนจะเดินออกมาจากห้องไป

เฮ้อ ชีวิตผมนี่มันเหนื่อยจนอยากจะหายตัวไปจริงๆนะครับ

..........................................................
:hao7: หายไปแสนนาน เก๊าขอโทษน๊า :mew2:
แบบว่ามันยุ่งจริงๆ แหะๆๆ
ช่วงนี้พระเอกของเราดู อารมณ์ ป่วงๆ เหวี่ยง และจะวีนตามมา ก๊ากๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: nOsTrAdamUsz ที่ 24-04-2013 09:31:40: จิ้มๆๆๆๆ :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 24-04-2013 09:45:12: ช่วงนี้พระเอกงี่เง่ามาก :angry2: :angry2: :angry2: สมควรโดน :z6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 24-04-2013 10:02:03: สม!!! ให้โดนซะบ้าง จะได้รู้สึกสำนึกถึงความสำคัญของคนที่ตัวเองกำลังทำร้ายอยู่ :katai2-1:

คนเขียนมาต่อไวๆน้า แทบจะขาดใจ :ling2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 24-04-2013 10:13:07: สู้ๆนะเมฆ :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 24-04-2013 10:16:44: คุณชลธรจิกกัดเก่งมากกกก :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 24-04-2013 12:48:17: :-[ :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 24-04-2013 12:49:40: โอ้ยๆๆๆ พี่ชินเป้นใครรร
แล้วมาดีมาร้ายเนี่ยยย เริ่มระแวง 55555
พี่ใหญ่ลดดีกรีความโหดลงนิดนึงได้มั้ยอ้ะ
อยากอ่านหวานๆมั่งงง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-04-2013 19:27:44: สมน้ำหน้าโดนแบบนี้ซะบ้าง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 24-04-2013 19:28:13: มาแล้วววว :hao6: ตอนนี้ดีใจแฮะเหมือนพี่ใหญ่จะกลายเป็นฝ่ายดิ้นเร้าๆตามเมฆแล้วถึงจะนิดหน่อยก็เหอะ
เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีจริงหุหุ ขอเหมาเอาด้วยว่าเพราะพี่ใหญ่หึงอิอิ ยิ่งมีพี่แสนดีข้างบ้านยิ่งลนอ่ะดิ๊
ถึงสองคนนี้จะมีความหลังอะไรก็เหอะ แต่ขออย่าให้พี่ชินทำร้ายเมฆเลยนะ ตอนนี้เชื่อใจพี่ชินมากๆจริงๆ
สู้ๆนะคะคนเขียนอุอิ มาต่อไวๆเน้ออออ :3123:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 24-04-2013 20:46:42: เปลี่ยนพระเอกด่วนนนนน
พี่ใหญ่บื้อ งี่เง่า เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ถ้าเค้าเป็นเมฆเค้าจะไปหาพี่ชินนนนน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 24-04-2013 21:16:27: ได้เวลาพี่ใหญ่มันร้อนรนแล้วล่ะ
คิดให้ดีนะพี่
ถ้ายังอยากได้ทั้งตัวและหัวใจเมฆก็กลับตัวซะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-04-2013 21:34:11: พี่ใหญ่กลายเป็นหมาหวงก้างซะแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-04-2013 21:58:45: พี่ชินคิดจะทำอะไร :katai5:

+1 ขอบคุณมากค่ะ

:กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 24-04-2013 23:33:08: ชินมีเรื่องอะไรกับใหญ่กันนะนั่น แล้วสิ่งที่ชินทำจะทำร้ายเมฆหรือเปล่า แค่นี้เมฆก็น่าสงสารจะแย่แล้ว ใหญ่ใจร้ายมากเลย พูดแต่ละอย่าง สงสารเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 25-04-2013 02:08:47: เมื่อหร่ายจาหมดวนเวียนนี้ซ้ากที~~~~~~

จะอยู่อย่างงี้ไปตลอดหรอคะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 25-04-2013 04:28:24: เห้ออออ++ หมาบ้า บ้าสิ้นดี
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 25-04-2013 08:00:32: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 25-04-2013 08:03:50: สงสารเมฆบอกตรงๆ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 25-04-2013 08:50:25: ชีวิตเมฆน่าสงสารจริงๆ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 25-04-2013 10:20:39: หน่วงกว่านี้มีอีกมั๊ย :z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: akihito ที่ 25-04-2013 21:59:26: ตอนเล็กว่าหนักแล้ว มาเมฆนี่หนักกว่าหลายเท่านัก :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 25-04-2013 23:41:09: เปลี่ยนพระเอกเถอะ รำคาญอิพี่ใหญ่แล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-04-2013 01:35:15: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: perseus8 ที่ 28-04-2013 20:11:13: เอ่อคือแบบว่า รอน่ะคับ อิอิ :z2: o13 :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 29-04-2013 11:06:54: :m31: :m31: :m31:

:fire: :fire: :fire:

คนแก่โมโหแล้วนะ :angry2: :angry2: :angry2:

ขอมอบสิ่งนี้ :beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6: ให้แก่หลานใหญ่คนเดียว

อันนี้ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2: มอบให้หลานชิน กับ หลานเมฆ

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-04-2013 17:15:34: อิพี่ใหญ่นี่วัยทองจริงๆนะ เฮ้อ~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 30-04-2013 01:02:46: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 03-05-2013 01:57:09: แว๊บมาสังเกตุการ
รออยู่น๊าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 24 24 /04/13 P25
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 03-05-2013 02:48:18: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 04-05-2013 17:03:50: ……………………25……………………

“สวัสดีครับ เมฆ” เสียงร่าเริงของพี่ชายข้างบ้านกลายเป็นคำคุ้นหูของผมไปโดยปริยายก็พี่แกเล่นมาหาเช้า สาย บ่าย เย็น ขนาดนี้ ใครจะไม่คุ้นล่ะครับ แม้ว่าการมาแต่ละครั้งจะมีสายตาจากใครบางคนจ้องอย่างอาฆาตแต่ผมก็ไม่เห็นว่าพี่ชินแกจะรู้สึกอะไร

“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะครับ ไม่ดีใจเหรอที่พี่มาหา” เขาถามเสียงเศร้า

“แรกๆก็ดี แต่ตอนนี้เฉยๆแล้วพี่ ” ผมตอบตามตรง

“เฮ้อ คนเรา คนอุส่าเป็นห่วงกลัวจะเหงา ยังมาพูดแบบนี้อีกมันน่าน้อยใจนะเนี่ย” เขาบอกพลางกอดอกแน่น งอนว่างั้น ยิ่งรู้จักกันนานผมยิ่งเห็นว่าพี่ชายคนนี้มักมีมุม น่ารักๆ (ที่ขัดกับบุคลิก) อยู่เยอะมาก

“แก่แล้วยังทำงอนเป็นเด็กๆนะพี่” ผมบอกก่อนจะหันกลับไปสนใจกับการอ่านหนังสือ จัดสวนต่อ

“เฮ้อ ไอ้เราก็กะจะงอนให้ง้อ ไหงกลายเป็นว่าต้องง้อตัวเองล่ะเนี่ย” พี่ชินบอกก่อนจะนั่งลงข้างๆผม

“อ่านอะไรอยู่เหรอ” ถามพลางชะโงกหน้าเข้ามาอ่านด้วย

“หนังสือจัดสวนน่ะครับ ช่วงนี้ว่างๆ กะจะจัดสวนใหญ่สักหน่อย”

“หือ นี่กะจะจัดสวนเป็นอาชีพเลยหรือไง อ่านเยอะขนาดนี้” พี่ชินเอ่ยถามพลางจ้องหนังสือจัดสวนกองใหญ่ที่อยู่ข้างๆผม

“ก็มันว่างๆน่ะครับ”

“แล้วนี่ ไอ้หมาบ้านั่นมันไปไหนซะล่ะ ทำไมวันนี้มันไม่มานั่งเฝ้าเราล่ะ” เขาเอ่ยถาม ก่อนจะมองไปรอบๆ

“เขาคงไปรับคู่หมั้นไปทานข้าวมั้งครับ” ผมตอบก่อนที่จะรู้สึกถึงมืออุ่นที่วางลงบนผมก่อนจะลูบเบาๆ

“อยากร้องไห้หรือเปล่า ไหล่พี่ยังว่างนะ” เขาบอก พลางกดให้หัวผมซบบนไหล่

“ทำไมผมต้องร้องไห้ด้วยล่ะครับ”

“พี่รู้นะว่าเมฆรักไอ้ใหญ่ ” พี่ชินเอ่ยเสียงเบา

“พี่รู้…”

“พี่ดูออกว่าเมฆคิดยังไงกับมัน แต่ว่าพี่ไม่เห็นด้วยที่เมฆจะทนอยู่แบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับเมฆสักนิด ”

“ผมกำลังชดใช้อยู่ต่างหากครับ กำลังชดใช้สิ่งที่ผมเคยทำให้เขาเสียใจ กำลังชดใช้ความผิดที่ตัวผมเองเป็นคนก่อ”

“ด้วยการทนแบกรับความเสียใจไว้คนเดียวงั้นหรือครับ แล้วความเสียใจของเมฆ ใครจะเป็นคนรับผิดชอบกัน”

“ผม…”

“เฮ้อ พี่บอกตรงๆนะว่าพี่ไม่อยากเห็นเมฆเสียใจแบบนี้เลย เมฆน่ะเหมาะกับรอยยิ้มมากว่าน้ำตานะครับ” พี่ชินบอกก่อนจะยกมือ
ขึ้นลูบผม ของผมไปด้วย

“พี่ชิน ผมเชื่อพี่ได้ใช่ไหม เชื่อได้หรือเปล่าว่าพี่ไม่ได้เห็นผมเป็นหมากที่ใช้แก้แค้นเขา” ผมถามเสียงเบา ยอมรับว่ากลัว กลัว
ความรู้สึกดีๆที่ผ่านมาจะเป็นเพียงการเสแสร้ง

“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่มีเรื่องเดียวที่พี่ไม่เคยโกหกคือ พี่หวังดีกับเมฆจริงๆ วันนี้เมฆอาจจะยังไม่เชื่อพี่ แต่ถ้าอะไรๆมันแน่ชัด
แล้ว พี่จะบอกทุกอย่างกับเมฆเอง”

“ผมจะเชื่อพี่นะ” ผมตอบ พลางจับมือใหญ่ของพี่ชินมาแนบแก้ม ผมรู้สึกอบอุ่นและรู้สึกปลอดภัยทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้พี่ชิน มัน
เหมือนผมค้นพบสิ่งที่ผมขาดหายมานาน

“พี่ชิน ถ้าผมจะขอเป็นน้องชายพี่ได้ไหม”

“หืม เอาจริงเหรอ” พี่ชินเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ

“จริงสิ ผมเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้อง ถ้าได้พี่เป็นพี่ชายคงจะดีมากๆเลย”

“ได้สิ พี่จะเป็นพี่ชายให้เมฆเอง ดีไหม ไอ้น้องรัก”

ปริ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงแตรรถที่ดังขึ้นทำให้ผมกับพี่ชินผละออกจากกัน

“ปริ้นๆๆ” เสียงแตรดังขึ้นเรื่อยๆ จนผมต้องเดินออกไปเปิดประตู อย่างเสียไม่ได้

“เปิดช้าจังนะครับ” เขาถามเสียงเข้ม ก่อนที่มือหนาจะบีบไหล่ผมแน่น

“คุณใหญ่คะ” เสียงหนึ่งดังขึ้น ก่อนที่ผู้หญิงคนนึงจะออกมาจากรถ ซึ่งมันก็คงจะเป็นใครไม่ได้นอกจากคุณแพร คู่หมั้นของพี่ใหญ่

“ขอโทษนะครับที่ให้คุณแพรรอนาน เชิญเข้ามาในบ้านก่อนนะครับ” พี่ใหญ่หันไปยิ้มก่อนจะเชิญคุณแพรเข้าบ้าน

“เอาน้ำมาให้แขกด้วยนะ อย่ามัวแต่ไปมั่วกับใครอยู่ล่ะ” เขากระซิบลอดไรฟัน

“หึ ไอ้ใหญ่เด็กกว่าที่คิดนี่หว่า” เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นก่อนที่พี่ชายข้างบ้านจะวางมือลงบนไหล่ผม

“หือ หมายความว่าไงครับ”

“หึ เปล่าหรอกครับ เดี๋ยววันนี้พี่จะอยู่ช่วยเมฆเอง” พี่ชินบอกก่อนจะตบไหล่ผมเบาๆ

“แน่ใจนะพี่ ว่าจะไม่มีเรื่อง”

“เอาน่า ยังไงมันก็มีเรื่องอยู่ดี” พี่ชินบอกด้วยรอยยิ้ม

คำตอบของพี่ชายข้างบ้านทำเอาผมกุมขมับแน่น หวังว่าเรื่องมันจะไม่ยุ่งไปมากกว่านี้นะครับ

“ป่ะ เอาน้ำไปให้แขกได้แล้วครับ”

“น้ำครับ” ผมบอกก่อนจะวางแก้วน้ำให้คุณแพร

“ขอบคุณค่ะ คุณเมฆสินะคะ ” เธอบอกก่อนจะยิ้มกว้างโชว์ลักยิ้มทั้งสองข้าง

“ครับ ผมเมฆ เป็นเพื่อนเล็กน่ะครับ ส่วนนี่พี่ชินครับเป็นเพื่อนผมอีกที” ผมแนะนำตัวเองพร้อมกับคนข้างๆไปด้วย

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณเมฆ คุณชิน ตอนวันหมั้นแพรมัวแต่ยุ่งๆเลยไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกับคุณเมฆเลย ยังไงวันนี้ก็ถือ
โอกาสทำความรู้จักอย่างเป็นทางการเลยนะคะ ” คุณแพรบอก

“ครับ” ผมตอบก่อนที่เราสี่คนจะนั่งอยู่ท่ามกลางความเงียบที่แสนอึดอัด อีกครั้ง หากว่าคุณเคยขึ้นลิฟต์คนเดียวกับคนไม่รู้จัก คงจะเข้าใจความรู้สึกของผมในตอนนี้นะครับ ว่ามันอึดอัดแล้วก็อยากจะออกไปจากทีนี้ให้พ้นๆ

“แล้วที่คุณแพรมาวันนี้ มีธุระอะไรเหรอครับ ขอโทษที่ถามนะครับแต่ผมแค่แปลกใจเพราะผมไม่เคยเห็นคุณแพรมาก่อนน่ะครับ” เป็นพี่ชินที่เอ่ยทำลายความเงียบ

“อ้อ เรื่องนั้นแพรมาเพราะมีเรื่องให้คุณเมฆช่วยน่ะค่ะ” เสียงหวานเอ่ยบอก

“ผมเหรอครับ” ผมมองคุณแพรอย่างงงๆ ก็นะผมไม่รู้ว่าตัวเองมีความสามารถอะไรโดดเด่นที่ขนาดคุณแพรต้องมาขอความช่วยเหลือ

“คือว่า แพรรู้มาว่า ตอนงานหมั้นคุณเมฆเป็นคนเลือกแบบชุดหมั้น แถมยังช่วยจัดงานตั้งเยอะ แล้วแพรก็ชอบชุดที่คุณเมฆเลือกมากแถมงานก็ยังออกมาดูดีมากๆด้วย ครั้งนี้แพรก็เลยอยากจะขอคำปรึกษาเรื่องงานแต่งน่ะค่ะ” คุณแพรตอบแต่คำตอบของเธอทำเอาผมได้แต่ยิ้มรับแกนๆ ก่อนที่จะมองอีกคนที่ยังนั่งนิ่ง เขาคงจะสนุกกับการเห็นผมเจ็บปวดมากสินะ ถึงได้เสนอให้คุณแพรมาหาผมถึงที่นี้

“เอ่อ คือผมว่า..”

“อย่าปฏิเสธเลยนะคะ ถือว่าแพรขอร้องนะคะ” เธอบอก่อนจะส่งสายตาอ้อนวอนแกมบังคับให้ผมรับปาก

“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ครับ” ผมตอบรับอย่างเสียไม่ได้ แต่คำตอบของผมก็เรียกรอยยิ้มกว้างจากใบหน้าสวยหวานนั้นได้ดี

“ขอบคุณมากๆนะคะ งานแต่งแพรต้องออกมาดีแน่ๆเลยถ้าได้คุณเมฆช่วย”

“อืม ผมว่านอกจากรายละเอียดงานแล้ว สิ่งที่ขาดไม่ได้ในงานแต่งต้องเป็นเพลงนะครับ เอาอย่างนี้ไหม ผมจะอาสาแต่งเพลงพิเศษให้คุณแพรในงานแต่งด้วยดีไหมครับ” พี่ชินเสนอไอเดีย

“หืม คุณชินแต่งเพลงเป็นด้วยเหรอค่ะ”

“พี่ชินเป็นนักแต่งเพลงน่ะครับ” ผมตอบแทน

“ดีจัง ถ้างั้นก็รบกวนด้วยนะคะ” เธอยิ้มกว้างก่อนจะมองที่พี่ชินอย่างขอบคุณ

“ถ้าเสร็จธุระแล้วเรากลับกันดีกว่าครับ คุณแพร ดูท่าน้องเมฆ เขาคงอยากอยู่กับเพื่อนเขามากกว่านะครับ” คนที่เงียบมานานเอ่ยขึ้น

“หึ” ผมได้ยินเสียงพี่ชิน แค่นเสียงเบาๆก่อนแขนของพี่ชายข้างบ้านจะโอบไหล่ผมไว้หลวมๆ พี่ใหญ่แค่ปลายตามองก่อนจะเดินออกจากห้องรับแขกไป

“ตายจริง แพรนี่เสียมารยาทจัง ถ้ายังไงเอาไว้วันหลังแพรจะมาขอคำปรึกษาใหม่นะคะ” คุณแพรเอ่ยบอกพลางลุกขึ้น แล้วเดินตามคู่หมั้นออกไป

เสียงรถที่เคลื่อนออกไปจากบ้านทำให้ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนที่จะรู้สึกว่าแขนของใครบางคนจะกระชับแน่ขึ้น

“พี่ยังยืนยันคำเดิมนะ ว่าไม่เห็นด้วยที่เมฆจะเอาตัวเองมาขังไว้กับคนบ้าอย่างไอ้ใหญ่มัน ในเมื่อมันเองก็กำลังจะแต่งงาน พี่ว่าถ้าไม่อยากเจ็บมากกว่านี้ ถอยออกมาเถอะ แล้วก็ไม่ต้องกลัวว่าเมฆจะไม่เหลือใครเพราะ เมฆจะมีพี่อยู่ข้างๆเสมอ”
ผมไม่ตอบแต่ทำเพียงพิงอกกว้างนั้นไว้อย่างอ่อนล้า หรือมันถึงเวลาที่ผมต้องตัดใจ จริงๆสักที???

............................TBC.................................

จ๊ะเอ๋ๆๆๆ เค้ากลับมาแบ้ว นานๆมาทีแถมยังสั้นอีกฮ่าๆๆ

ปล ถ้าจกันได้ นังพิตมันเขียนว่าน้องเมฆจะตัดใจมาล้านรอบแล้ว
มาดูสิว่ารอบนี้จะทำได้จริงๆอ่ะป่าววววววววววว :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 04-05-2013 17:26:42: หนีตามชินออกมาเลยเมฆ ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 04-05-2013 17:50:13: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: น้องเมฆเจ็บแล้วทน นะคะ หนีไปเลยค่ะ หมั่นไส้พระเอกมากๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: Violet Rose ที่ 04-05-2013 18:05:08: ต่อด่วนๆ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

ตัดใจเถอะ :mew5: :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 04-05-2013 18:09:03: พิตต้าาาาาาา สั้นไปอ้ะ
ขออีกนิดน๊าาาาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 04-05-2013 18:13:27: เห็นด้วยตัดใจเหอะ ประชดพี่ใหญ่ไปเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 04-05-2013 19:14:02: :เฮ้อ: หรือเมฆมันจะซาดิสชอบความเจ็บปวดด้วยหว่ะ :mew5:
หนีไปให้ไกลเซ่!!!!

คนเขียนนิก็จังเลย :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 04-05-2013 19:15:17: เมฆ

พอเถอะนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 04-05-2013 19:26:02: :m31: :m31: :m31:

หงุดหงิด หงุดหงิด หงุดหงิด

ต่อมอยากของคนแ่ก่กำเริบอ่ะ

ต่อ ต่อ ต่อด่วน :katai4: :katai4: :katai4:

:ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 04-05-2013 19:43:35: เห็นด้วยกับพี่ชิน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 04-05-2013 20:28:33: :katai1: สั้นนนนนนนนนน
:m16: อันที่จริงเมฆควรจะตัดใจได้ตั้งนานแล้วนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 04-05-2013 20:54:46: สั้น... :a5:

ตัดใจ แล้วหนีตามพี่ชินไปดีกว่า

แต่ไม่ต้องไปไหนไกลหรอก อยู่ข้างบ้านมันนั้นแหละ

ให้หมาหวงก้างมันชะเง้อตามองให้ปวดใจเล่นๆ o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 04-05-2013 20:57:44: ถึงเวลาตัดใจแล้วเมฆ
อยู่ไปก็รังแต่จะเจ็บปวด
ความผิดที่ก่อเราก็แบกรับมันมาเกินพอแล้ว
ปล่อยวางแล้วไปอยู่กับพี่ชินเถอะ!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 04-05-2013 21:50:37: ต้องตัดใจค่ะ ด่วนๆ อยู่แบบนี้ปวดใจตายเลย

แล้วก็ ขอตอน 26 ด้วยนะ อิอิ :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 04-05-2013 22:10:37: :pig4: เจ็บแต่จบเถอะเมฆ พี่ชินนะพูดถูกต้องแล้ว ถ้าทนอยู่จนถึงวันนั้นมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก มีแต่จะเจ็บจนอาจทำใจไม่ได้เลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 04-05-2013 23:53:07: พี่ใหญ่ยิ่งยอมยิ่งเหลิง
เพราะงั้นอย่าไปยอมเลย
พอแล้วเมฆ เลิกทนแล้วหันไปทำอะไรเพื่อตัวเองบ้าง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 05-05-2013 00:26:48: ใหญ่ใจร้ายมากขึ้น ๆ ทุกทีเลยนะนั่น สงสารเมฆจนไม่รู้จะสงสารยังไง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 05-05-2013 00:35:10: อยากให้ใหญ่มันเลิกทำแบบนี้สักที
สงสารเมฆถึงเมฆจะยอมก็เถอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 05-05-2013 04:48:36: -&* มะ มะ มะเมฆ ..ทำอะไรก็ทำเถอะดีกว่าอยู่เฉยแบบนี้(อีกนานนนน)

รอตอนต่อไปคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 05-05-2013 07:10:14: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
:katai4::katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: Altasia ที่ 05-05-2013 08:25:50: ชินน้องมันดื้อ พาน้องมันหนีไปเลย ไปให้ไกลจากไอ้ใหญ่ซะ!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 05-05-2013 09:21:21: หมีไปเลยเมฆ หนีปายยยยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 05-05-2013 09:21:41: เจ็บยังไงมันก็มีวันจางหาย ทนเจ็บทีเดียวเลยดีกว่า ดีกว่าให้ความเจ็บค่อยๆกัดกินหัวใจอ่ะ
เมฆเปลี่ยนพระเอกเหอะ ตัดใจจากไอ้คุณพี่ใหญ่ได้แล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 05-05-2013 10:26:40: ขอตอนพิเศษคั่นเวลาหน่อย
ตอนนี้จิตจะหลุดแล้ว :katai5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-05-2013 17:38:16: ชีวิตของเมฆรันทดมาก ได้แต่หวังว่าเรื่องระหว่างพี่ชินกับไอ้คุณใหญ่จะไม่ทำให้เมฆเจ็บไปด้วยนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-05-2013 10:34:18: ช่าย~บอกว่าจะตัดใจๆเป็นรอบที่ล้านแปดแล้วเมฆเอ้ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 07-05-2013 10:41:55: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 07-05-2013 14:16:01: แกล้งตายดีไหมเมฆ แล้วให้พี่ชินพาหนีไปอยู่ที่อื่น

แบบ... โคตรหมั่นไส้พี่ใหญ่อ่ะ อึ๋ยยยยยยย :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 25 4 /05/13 P26
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 07-05-2013 16:32:30: มาอยู่กับพี่ชินแป๊บๆ ให้ไอ้พี่ใหญ่มันเงิบเล่น ดีป่ะเมฆ?

:katai5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 07-05-2013 16:43:44: SF : ป่วย (เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักนะคะ อย่าเอามาปนกันน๊า ….)

พี่ใหญ่ไม่สบาย…

ไอ้เล็กเพิ่งโทรมาบอกเมื่อเช้า

“เมฆทำอะไรน่ะ” พี่ชินที่เพิ่งเข้ามาในบ้านเอ่ยถาม

“ทำข้าวต้มน่ะครับ ไอ้เล็กโทรมาบอกว่าพี่ใหญ่ไม่สบาย”

“เหอะ ตอแหลหรือเปล่า ไอ้ใหญ่ไม่สบายทำไมไม่โทรเรียกหมอ โทรเรียกเมฆไปทำไม”

“พี่ชิน ไม่เอาน่า”

“เอาเถอะๆ อยากทำอะไรก็ทำ พี่มันก็แค่พี่ชายจะสำคัญกว่าไอ้ใหญ่ได้ยังไง” พี่ชินตัดพ้อ

“คิดว่าน่ารักหรือไงเนี่ยห่ะ จะหน้างอทำไม ผมไม่ใช่…”

“พอๆ เลิกพูดๆ จะไปเยี่ยมไอ้ใหญ่ไม่ใช่เหรอไปสิไปๆ” พี่ชินบอก แต่ผมว่าเหมือนผมโดนไล่เลยนะ แค่สะกิดไปหน่อยเดียวเอง ฮ่าๆๆ พี่ชายผมร้อนตัวนี่หว่า

“งั้นผมไปนะพี่ ”

ผมจอดรถที่หน้าบ้านศิริพิทักษ์ พลางมองรอบๆ นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้มาที่นี่ อ้อ จริงๆ เพิ่งมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ตังหาก

“อ้าว เมฆมาแล้วเหรอลูก” ป้าทิพย์เอ่ยทัก

“สวัสดีครับป้าทิพย์” ผมยกมือไหว้ทักทาย

“มาเยี่ยมตาใหญ่เหรอจ๊ะ ตาใหญ่อยู่บนห้องแน่ะ ข้าวปลาก็ไม่ยอมกิน แถมยังดื้อไม่ยอมกินยาอีก ป้ากับนมพิศพูดจนปากจะฉีกอยู่แล้ว
เมฆมาก็ดีแล้ว ช่วยไปดูให้ป้าหน่อยเถอะ” ป้าทิพย์บ่น

“เอ่อ ได้ครับ” ผมตอบรับก่อนจะขึ้นมาบนห้องของคนป่วย

ก๊อกๆๆๆ

“ไม่เอา ผมไม่หิว แม่กับนมพิศไม่ต้องเอาอะไรมาให้ผมกินเลยนะ” คนในห้องบอก ผมได้แต่กลั้นขำอย่างยากเย็น ก็นะ ใครมาเห็นผู้ชาย
ตัวอย่างกะยักษ์ งอแงไม่ยอมกินข้าวเป็นเด็กๆแบบนี้ก็ต้องขำทั้งนั้น

“ถ้าไม่กินแล้วจะหายเหรอครับ พี่ใหญ่”

“หือ เมฆเหรอ” คนป่วยเด้งลุกจากที่นอนก่อนจะจ้องผมเขม็ง

“จ้องผมทำไมครับ”

“เมฆมาได้ยังไง”

“ไอ้เล็กมันโทรไปบอกน่ะครับ” ผมบอกพลางวางชามข้าวต้มไว้บนโต๊ะหัวเตียง

“แล้วนี่พี่ใหญ่ กินยาหรือยังครับเนี่ย”

“กิน เอ่อ กินแล้วสิ เนี่ยพี่ว่าจะนอนพักแล้วนะ”

“แต่ป้าทิพย์บอกว่า พี่ใหญ่ไม่ยอมกินข้าวแล้วก็ไม่ยอมกินยาด้วยนะครับ”

“เอ่อ คือ ว่า พี่..” พี่ใหญ่อึกอัก จนผมอดหัวเราะไม่ได้ บอกแล้ว ถ้าใครมาเห็นพี่ใหญ่มุมนี้ ต้องฮาแตกแน่นอน

“ขำอะไรพี่ครับ”

“อายุเท่าไหร่แล้ว ยังกินยายากเป็นเด็กๆอยู่ได้” ผมเอ่ยล้อ

“ของแบบนี้มันไม่ได้อยู่ที่อายุหรอกครับ ก็พี่ไม่ชอบ”

ที่เขาบอกว่าคนป่วยมักจะอ้อนเก่ง ผมก็เพิ่งเห็นก็วันนี้ล่ะครับ ปกติ คุณชลธร เขารักษามาด จะตาย ดูวันนี้สิ อ้อนเป็นเด็กๆเลย

“กินข้าวดีกว่าครับ จะได้กินยาได้หาย”

“กินก็ได้ แต่เมฆป้อนพี่ได้ไหม” คนป่วยยังอ้อนไม่เลิก

“เป็นไข้ไม่ใช่เหรอครับ มือไม่ได้พิการซะหน่อย”

“โถ่ เมฆครับ ป้อนพี่หน่อยนะ นะครับนะ”

“ก็ได้ครับ แต่ถ้าผมป้อน พี่ต้องกินยาด้วยนะ”

“ครับผม ” คนป่วยยิ้มร่า

ผมจัดการป้อนข้าวต้มก่อนจะบังคับให้คนป่วยกินยาอย่างเย็น เฮ้อ ไม่เคยดูแลคนป่วยที่ไหน แล้วลำบากเท่าคนนี้มาก่อนเลยครับ

“จะกลับแล้วเหรอครับ” พี่ใหญ่จับมือผมไว้แน่น

“แต่นี่มันค่ำแล้วนะครับ”

“แต่ว่า พี่ป่วยอยู่นะ เมฆจะไม่อยู่ดูแลหน่อยเหรอ”

“อยู่ทำไมครับ คนอยู่ตั้งเยอะแยะ คุณป้าก็อยู่ นมพิศ ก็อยู่”

“ก็มันไม่เหมือนกันน่ะ พี่ไม่ได้อยากให้แม่ดูแลสักหน่อย อยากให้เมีย ดูแลมากกว่า”

“พี่ใหญ่ พูดอะไรครับ” ผมแหวลั่น ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เขิน

“ก็พูดความจริงไง พี่พูดผิดตรงไหน ก็เมฆเป็น เมีย พี่จริงๆ”

“แต่ผมเป็นผู้ชายนะ”

“พี่ว่าประเด็นนั้น น่าจะตัดไปตั้งนานแล้วนะครับ น่าอยู่กับพี่นะ”

“แต่ว่า”

“นะครับนะ” พี่ใหญ่ไม่พูดเปล่าแต่กลับดึงผมให้ล้มลงบนที่นอนด้วย พลางคร่อมผมไว้ทั้งตัว ทำไมท่าทางมัน ล่อแหลมแบบเน้

“ทำอะไรครับ”

“ถ้าไม่อยู่กับพี่จะจูบจนกว่าจะยอมเลย” พี่ใหญ่กระซิบเสียงแหบพร่า อย่ามาใกล้สิเว้ย มันเขิน ทำไมพักนี้ชอบขยันทำผมเขินจังก็ไม่รู้

“โอเคๆ ยอมแล้วก็ได้”

“ยอมให้จูบนะเหรอครับ” คนเจ้าเล่ห์ถาม

“ยอมอยู่ด้วยต่างหากเล่า”

“ว้าเสียดายเนาะ นึกว่าจะยอมให้พี่จูบซะอีก” พี่ใหญ่บอกก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆ พลางดึงผมเข้าไปซุกอกแกร่ง

“เฮ้อ”

“หืม” ผมเลิกคิ้วก่อนจะมองพี่ใหญ่ด้วยความสงสัย

“กว่าเราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ ไม่รู้ว่าพี่ทำเมฆเสียใจมากี่ครั้ง พี่ขอโทษนะครับ”

“เรื่องมันผ่านไปแล้วผมไม่อยากเก็บมาคิดมากอีก พี่ใหญ่ก็ไม่จำเป็นต้องคิดมากนะครับ วันนี้ ตอนนี้ ผมมีความสุข มีความสุขมากจริงๆนะครับ”

“พี่รักเมฆนะ ถึงพี่จะรู้ตัวช้าไปหน่อย แต่พี่ก็รักเมฆมากนะ” พี่ใหญ่บอกพลางกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น

“อื้อ ผมก็รักพี่ครับ” ผมกอดตอบ พลางซุกหน้าลงบนอกกว้าง

ผมไม่อยากคิดถึงเรื่องที่ผ่านมา ไม่อยากเก็บความทุกข์พวกนั้นมาใส่ใจ ไม่ใช่เพราะผมเป็นคนดีอะไรหรอกนะครับ แต่เพราะ ผมไม่อยากให้อะไรมาทำลายความสุขของผมในตอนนี้ ชีวิตของคนเราจะอยู่ได้อีกกี่วันไม่มีใครรู้ แล้วทำไมผมต้องเอาความทุกข์ในอดีตมาปั่นทอนความสุขในปัจจุบันด้วย แค่วันนี้พี่ใหญ่รักผม ก็พอแล้ว ………..

.......END.....................

เอาตอนหวานๆมาให้อ่านกันบ้าง ฮ่าๆๆ
จะได้ไม่อืด มาม่า ซะก่อน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 07-05-2013 16:49:22: ตอนพอเศษหวานๆ แล้วอยากได้ตอนต่อไปหวานๆ จังเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 07-05-2013 16:58:32: สงสัยเรื่องของชินเสียแล้วสิ แต่ว่าใหญ่จัดการเรื่องที่คั่งค้างไว้แล้วใช่ไหมตอนนี้เนี่ย ใหญ่อ้อนเมฆน่ารักดี
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 07-05-2013 17:01:51: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 07-05-2013 17:53:29: ตอนพิเศษหวานและน่ารักมากกกกก
แต่พอกลับมาเนื้อเรื่องจริงมันช่างแตกต่าง 55555
รอวันที่เนื้อเรื่องจริงๆจะหวานแบบตอนพิเศษอยู่นะค้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 07-05-2013 20:57:43: พี่ใหญ่หลุดมาดมากๆๆๆ5555กลายเป็นเด็กน้อยไปเลย จริงๆไม่ค่อยอยากอ่านตอนพิเศษ
เพราะรู้สึกถ้ากลับไปอ่านตอนหลักแล้วจะชอกช้ำกว่าเดิม แต่มันอดไม่ได้555 หวานจริงๆด้วย
อืมม ตอนนี้เหมือนจะเป็นการแง้มๆประตูให้คู่ชินด้วยซินะอิอิ รอลุ้นไปกับนายเมฆาในภาคหลักค่า
คนเขียนสู้ๆนะจ้ะะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-05-2013 22:30:28: :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-05-2013 22:48:51: ตอนพิเศษหวานๆแบบนี้ค่อยยังชั่ว เพราะตอนหลักดราม่าเกิ๊น!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 07-05-2013 22:59:07: ตอนพิเศษหวานอย่างไม่เกรงใจ

แล้วเมื่อไรตอนหลักจะหวานสักที :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 08-05-2013 04:51:58: หวานกันเบาๆ
แต่ตอนหลักนี่ซดมาม่าไปเป็นหม้อละ ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 08-05-2013 05:39:45: ถ้าตอนหลักจะหวานแบบนี้จะได้ไหม
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 08-05-2013 09:22:07: ใช่คนเดียวกันจริงๆ เหรอ ทำไมตอนหลักกับตอนพิเศษมันถึงได้แตกต่างกันขนาดนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 08-05-2013 10:27:45: ต่างกันฟ้ากับเหวจริงๆๆๆๆ
ตอนหลัก&พิเศษเนี่ย :hao7:
+1และเป็ด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 08-05-2013 11:43:05: อิพี่ใหญ่อ้อนน้องเมฆจัง อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอนพิเศษ ป่วย 7 /05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 10-05-2013 05:11:28: เชียร์พี่ใหญ่
เราว่าพี่ชินเจตนาไม่ดี
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P27
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 10-05-2013 23:04:47: …………………..26……………………………..

“คุณเมฆว่า ชุดนี้เป็นยังไงบ้างคะ” เสียงของคุณแพรเอ่ยถามพลางยื่นรูปชุดแต่งงานให้ผมดูด้วย

“ก็ดีนะครับ แต่ผมว่าแบบมันค่อนข้างจะเว่อร์ไปสักหน่อย ผมว่าหาแบบเรียบๆกว่านี้น่าจะดีกว่านะครับ” ผมออกความเห็น ถ้าถามว่าตอนนี้ผมอยู่ไหนก็คงต้องบอกตรงๆว่าอยู่ที่ร้าน เวดดิ้ง นั่นแหล่ะครับ ทั้งๆที่ไม่ได้จะแต่งงานแต่ด้วยความที่ผมเป็นที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ก็เลยต้องมาช่วยคุณแพรตัดสินใจ

“เหรอคะ”เธอบอกเสียแผ่ว ทำเอาผมอดที่จะเอ็นดูไม่ได้ จริงๆแล้วคุณแพรเป็นผู้หญิงที่นิสัยดีมาก คุยเก่ง แล้วก็ดูเธอจะหัวสมัยใหม่พอสมควร นั่นทำให้ผมแปลกใจว่าคุณแพรมีเหตุผลอะไรถึงยอมแต่งงานกับคนที่ไม่เคยเจอหน้ากันแค่ครั้งเดียวแต่นั่นมันไม่ใช่เรื่องของผม หน้าที่ของผมคือช่วยเธอจัดงานออกมาให้ดีที่สุดก็เท่านั้น

“แต่ถ้าคุณแพรชอบ ผมว่าเอาชุดนี้เลยก็ได้นะครับ”

“ไม่ดีกว่าค่ะ แพรว่าเอาตามที่คุณเมฆบอกดีกว่า ชุดนี้ดูท่าแล้วมันจะเวอร์ไปจริงๆ” เธอบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะมองชุดแต่งงานเจ้าปัญหาตาละห้อย

“เอ่อ อันที่จริงผมเป็นแค่ที่ปรึกษานะครับ คุณแพรไม่ต้องเชื่อผมทุกอย่างก็ได้”

“ไม่ได้หรอกค่ะ แพรบอกตรงๆนะคะ ว่าแพรเลือกไม่ถูก แพรไม่รู้ว่าคุณใหญ่เขาชอบแบบไหน แพรแค่อยากให้คุณใหญ่เขาประทับน่ะค่ะ”

“ถ้าบอกไปแล้วคุณเมฆอย่าบอกใครนะคะ แพรน่ะชอบคุณใหญ่ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นแล้วล่ะค่ะ คนอะไรก็ไม่รู้ ทั้งเท่ ทั้งหล่อ แถมยังฉลาดมากๆด้วย คุณใหญ่เนี่ยเป็นผู้ชายประเภทที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันเลย คุณเมฆว่าไหมคะ” เธอบอกผมด้วยสีหน้าเพ้อฝัน เหอะ ผมว่าคุณแพรคงโดนหน้ากากที่ผู้ชายคนนั้นใส่เอาไว้หลอกเข้าเต็มๆเหมือนคนอื่นๆนั่นแหล่ะครับ ภาพเจ้าชายในนิทานที่ทุกคนเห็นมันเป็นแค่ภาพลวงตาเท่านั้น

“เหรอครับ” ผมตอบรับอย่างแกนๆ

“อืม ผมว่าชุดนี้ดีไหมครับ” ผมเลือกที่จะเปลี่ยนประเด็นเป็นชุดเจ้าสาวแทนที่จะคุยเรื่องใครคนนั้น ผมแค่ไม่อยากจะคิดอะไรที่มันต้องเจ็บปวดอีกเพราะแค่ที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็มากเกินพอแล้ว

“สวยจังเลยค่ะ เหมือนเจ้าหญิงเลย งั้นแพรเอาชุดนี้เลยนะคะ จะได้ลองแล้วถ่ายรูปเลย” เธอบอกก่อนจะจัดแจงให้พนักงานพาไปลองชุด

“เป็นไงบ้างครับ” เสียงของพี่ชายข้างบ้านดังขึ้นก่อนที่จะนั่งลงแทนที่คุณแพร

“ก็ดีครับ คุณแพรเธอน่ารักดี”

“พี่ไม่ได้หมายถึงคุณแพร แต่พี่หมายถึงเมฆตังหาก ไหวแน่นะ”

“ไหวสิพี่ โถ่ ผมนายเมฆานะครับ แค่นี้สบายมาก”

“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จำไว้นะว่าพี่ยังอยู่ข้างเมฆเสมอ นะครับน้องชาย” พี่ชินบอกก่อนจะจับมือผมแน่น

“ครับพี่ชาย”

“หึ รอให้กลับถึงบ้านก่อนดีไหมครับ ทำอะไรอย่าให้มันประเจิดประเจ้อนัก” เสียงทุ้มคุ้นหูเอ่ยขึ้นก่อนที่ร่างสูงของคนที่ผมคุ้นเคยดีจะเดินเข้ามาในร้าน

“พวกผมยังไม่ทำอะไรเลยนะครับ ก็แค่จับมือ คนเราน่ะถ้าจิตใจสูงก็คงมองเห็นแต่เรื่องดีๆ แต่ถ้าจิตใจมันต่ำมันก็คงมองเห็นแต่
เรื่องเลวๆนะรับ คุณชลธร” พี่ชินพูดเรียบๆ แต่ผมว่าคนถูกพูดถึงคงจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่

“ไอ้ชิน!!”

“อะไรว่ะ ไอ้ใหญ่!!”

“พี่ชิน พอเถอะครับอย่ามีเรื่องกันเลย อายเขา นะครับถือว่าผมขอร้องล่ะ” ผมร้องห้ามเพราะตอนนี้คนในร้านเริ่มจะมองเราสามคนกันแล้ว ขอเถอะ ผมยังไม่พร้อมที่ตกเป็นขี้ปากใครตอนนี้นะครับ

“เจ้าสาวมาแล้วค่ะ” เสียงพนักงานเอ่ยขึ้น ก่อนที่คุณแพรจะเดินออกมา พร้อมกับชุดเจ้าสาวที่ผมเลือก

“เอ่อ เป็นไงบ้างคะคุณเมฆ” เธอถามผมด้วยใบหน้าที่แดงนิดๆ คงเพราะอายร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆผมมั้งครับ

“สวยครับ คุณแพรเหมาะที่จะเป็นเจ้าหญิงจริงๆนะครับ”

“แล้วคุณใหญ่ล่ะคะ แพรดูเป็นยังไงบ้าง” เธอถามอีกคน

“คุณแพรใส่อะไรก็สวยทั้งนั้นแหล่ะครับ เจ้าหญิงของผม” พี่ใหญ่บอกก่อนจะเดินเข้าไปจับมือคุณแพรแล้วกดจูบลงบนมือบาง
นั่น

“คุณใหญ่ก็ อายเขาค่ะ” เธอบอกด้วยท่าทางเขินอาย

“อายทำไมครับ ก็เราจะแต่งงานกันแล้วนะ ใครๆจะได้รู้ว่า ว่าที่ภรรยาผมน่ารัก”

“บ้า”

ท่าทางหยอกล้อของว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวเรียกร้อยยิ้มจากคนในร้านได้ไม่ยาก ใครๆก็คงมองออกว่าทั้งคู่เหมาะสมกันมาก ไม่ว่าจะรูปร่าง หน้าตาหรือชาติตระกูล

“ไหวแน่นะ”เสียงกระซิบของพี่ชายข้างบ้านดังขึ้นที่ข้างหู

“ไหวสิครับ อย่าห่วงเลย” ใช่ ผมไหว ถึงต่อให้ไม่ไหวก็ต้องทนให้ไหว ผมจะอ่อนแอไม่ได้เด็ดขาด ผมจะไม่มีวันแสดงความอ่อนแอออกมาให้เขาเห็น ต่อให้หัวใจของผมมันจะอยากร้องไห้ก็ตาม

“คุณเมฆคะ ไปทานข้าวกับแพรนะคะ แพรจะได้ถือโอกาสเลี้ยงขอบคุณที่คุณเมฆมาช่วยแพรวันนี้” คุณแพรบอกหลังจากที่ลองชุดเสร็จแล้ว

“อย่าดีกว่าครับ ผมเกรงใจ”

“อย่าเกรงใจเลยค่ะ นะคะ แพรอยากเลี้ยงขอบคุณ จริงๆนะคะ”

“แต่ว่าผม..”

“นะคะ น๊า” เธอบอกเสียงอ่อน ทำเอาผมใจอ่อนยวบ

“ผมว่า เราปล่อยให้คุณเมฆเขากลับดีกว่านะครับ ดูท่าทางจะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ส่วนเรื่องกินข้าว ผมอาสาพาคุณแพรไปเองนะครับ” พี่ใหญ่พูดขึ้น

“แต่ว่าแพรอยากเลี้ยงคุณเมฆด้วยนิคะ”

“เอาไว้คราวหน้าก็ได้นิครับ วันนี้คุณแพรต้องไปเดทกับผมนะ อย่าลืมสิครับ” พี่ใหญ่บอกเสียงนุ่ม

“ก็ได้ค่ะ แต่คราวหน้าคุณเมฆต้องให้แพรเลี้ยงนะคะ” เธอบอกก่อนจะถูกใครคนนั้นพาไปขึ้นรถ

“เอาละ ทีนี้ก็เหลือแค่เราแล้วนะ จะไปไหนดีครับน้องชาย ” น้ำเสียงปนทะเล้นของพี่ชายข้างบ้านถาม

“กลับบ้านกันเถอะครับ” ผมบอกก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ

“เฮ้อ อย่าทำเสียงหงอยแบบนั้นสิ พี่ไม่สบายใจนะที่เห็นเมฆเศร้าแบบนี้ อยากร้องก็ร้องออกมาซะระบายมันออกมาบ้าง เข้าใจ
ไหมครับ” พี่ชินที่ตามเข้ามาบอกด้วยรอยยิ้ม

“ไหล่พี่ว่างเสมอ สำหรับน้องชายพี่คนนี้”

“ขอบคุณนะครับ ขอบคุณที่อยู่ข้างผม”

……………………………………………………………..

“หายไปไหนกับมันมาตั้งนานสองนาน” เสียงทุ้มตะคอกถามทันทีที่ผมกลับมาถึงบ้าน

“ทำไมผมต้องบอก ในเมื่อคุณยังไปกับคู่หมั้นคุณได้ผมก็มีสิทธิ์ไปได้เหมือนกัน”

“อ้อ จะบอกว่าพี่ไปกับ คู่หมั้น ส่วนเมฆไปกับ “คู่ขา” มางั้นเหรอครับ พี่บอกเมฆไปกี่ร้อยรอบแล้วพี่พี่ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร”
เขาบอกเสียงลอดไรฟัน

“หยุดพูดจาดูถูกคนอื่นสักทีได้ไหมครับ คุณชลธร!!”

“ใช่ พี่ดูถูก พี่ไม่เคยดูเมฆผิดหรอกครับ เพราะเมฆ มั่วไม่เลือกมาแต่ไหนแต่ไรแล้วไม่ใช่เหรอ คนที่ขนาดวางยาปลุก แฟนพี่สาวตัวเองได้น่ะ จะให้พี่มองแบบไหนล่ะครับ ที่รัก”

“ในเมื่อคุณบอกเองว่าผมเลว แล้วคุณมายุ่งกับคนเลวๆอย่างผมทำไม เมื่อไหร่ที่เราสองคนจะสิ้นสุดเวรกรรมกันสักที”

“ไม่มีวัน พี่ไม่มีทางปล่อยเมฆไปเสวยสุขกับไอ้ชินเด็ดขาด อย่าหวังว่าชาตินี้เมฆจะได้มีความสุขกับมันเลย!!!!”

..................TBC.......................

อิพี่ใหญ่หวงก้างงงงงงงง :katai5:

เหนมีหลายคน สงสัยเหี่ยวกับพี่ชิน

พิตบอกได้แค่ว่ารอโุกันไป นะคะ คนๆนี้จะมาดีหรือมาร้าย

เด๋วเฉลยแน่นอน

ปล แอบสปอย ว่าอีกไม่นาน เมฆจะหลุดพ้นแแล้ว???

แต่จะหลุดด้วยวิธีไหน หรือเพราะใคร อุบไว้ก่อน :katai3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: naumi ที่ 10-05-2013 23:10:10: :-[
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 10-05-2013 23:21:43: อย่างน้อยก็ยังได้หวาน :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 10-05-2013 23:22:27: โอ้ยยย จะหลุดแล้วจริงๆ ใช่มั้ย
แต่ไม่อยากให้เมฆหลุดไปหาพี่ชินเลยย
พี่ใหญ่เลิกใจร้ายสักทีเถอะนะๆๆ
สงสารเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 10-05-2013 23:27:46: ดีใจเมฆใกล้หลุดพ้น ถ้าเมฆไปพี่ใหญ่ไม่ต้องมาตามเลยนะ หมั่นไส้มากกก
เรื่องพี่ชินกับพี่ใหญ่เป็นไงไม่รู้แต่ชอบพี่ชินแล่ว คุณแพรนี่ชอบพี่ใหญ่จริงหรอเศร้าเลย
รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 10-05-2013 23:32:10: เมื่อไหร่จะรักกันนนนนน
:katai1: :katai1: :katai1:
:katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 10-05-2013 23:42:51: = = เห็นด้วยกันรีบนคะเมื่อไหร่ๆๆ เมื่อไหร่จะเหมือนเดินย่ำอยู่กับทีซะทีคะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-05-2013 23:54:10: สงสารเมฆจนไม่รู้จะสงสารยังไง แต่ใหญ่เหมือนจะรักเมฆแล้วแต่ไม่รู้ตัวหรือเปล่า หรือไม่ก็พยายามไม่ยอมรับ ใหญ่คิดจะทำอย่างที่คิดจริง ๆ ใช่ไหม แน่ใจนะว่าจะไม่เสียใจทีหลัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 11-05-2013 00:48:16: :angry2: อิพี่ใหญ่นี่ควรจะโดนมีดจ้วงแรงๆซักทีจะได้รู้สึกตัว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 11-05-2013 06:47:12: พี่ใหญ่หวงก้าง
ปากนี่คอยด่าคอยว่าแต่ใจนี่คงรักไปแล้วอ่ะ
รอวันที่เมฆจะหลุดพ้นไปจากเหตุการณ์นี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 11-05-2013 07:29:12: หลุดพ้นสักทีเหอะ

สงสารเมฆ ค่อยๆตายทางใจไปทีละน้อย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 11-05-2013 09:37:31: ต่างคนต่างก็ทำร้ายตัวเองกันทั้งนั้น สงสารก็แต่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ที่ถูกดึงเข้ามาในเกมนี้ด้วย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 11-05-2013 09:51:16: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 11-05-2013 10:12:34: อีพี่ใหญ่นี่ก็ชอบทำร้ายจิตรใจเมฆจริงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 11-05-2013 11:12:24: สั้นไปนะ มาต่อด้วยกดดันอ่า อึดอัดทนไม่ไหวสงสารเมฆ ฆ่าตัวตายให้จบๆๆเรื่องเลยดีกว่านะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 11-05-2013 13:59:23: ดีใจที่เมฆใกล้จะหลุดพ้นแล้วววว
อยากเห็นพี่ใหญ่เจ็บปวดทรมานจังเลยค่ะคนเขียน ยิ่งเจ็บเจียนตายยิ่งดี (แอบซาดิส ฮุฮุ)

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 11-05-2013 15:45:00: เชอะ อีกไม่น่านิ ตั้งแต่ตอนโน้นนแล้วที่บอกว่าเมฆจะหลุดพ้น :hao3:
แต่มันหลายตอนมากกกก :ling1:

คืออ่านไปจิตตกไปด้วยอะ ขอหยุดอ่านก่อนละกันนะ เดี๋ยวจะทำการทำงานไม่ได้ ไว้กำลังใจดีๆ จะเข้ามาอ่านอีกรอบละกัน :katai1:

สู้ๆ ต่อไปคนแต่ง :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 11-05-2013 15:53:00: หมั่นไส้ใหญ่ กวนโอ้ยคนแก่มาก ๆ :katai1: :katai1: :katai1:

หลานเมฆสู้ สู้ นะ คนแก่เอาใจช่วย :mew1: :mew1: :mew1:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 11-05-2013 16:18:09: รอดูว่าน้องเมฆจะหลุดพ้นยังไง :katai5:

ขอบคุณค่ะ ~^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 11-05-2013 17:26:11: พี่ชินแอบรักเมฆรึเปล่า แล้วเรื่องเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไร ทำไมมีการแก้แค้นพี่ใหญ่ด้วย
ขอบใจจร้าา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 11-05-2013 17:34:31: เราจะรอนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 11-05-2013 19:16:47: เห้อเห้อ :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 11-05-2013 21:09:03: ขอให้ครั้งนี้น้องเมฆได้หลุดพ้นจากพี่ใหญ่จริงๆสักที :hao5:

ขอให้ใครก็ได้มาทำให้พี่ใหญ่ตาสว่างทักที

พี่ใหญ่จะได้หยุดทำร้ายและทรมาณน้องเมฆ :mew6:

รอค่ะรอให้น้องเมฆหลุดพ้นจากความเจ็บปวดนี้สักที :mew6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 11-05-2013 23:15:15: เบื่อไอ้คุณใหญ่ แต่ละคำที่สรรหามาด่าเมฆนี่คือคิดดีแล้วป้ะ แล้วที่บอกว่าไม่ชอบใช้ของร่วมกับใครนียังไง ทีตัวเองยังไปไหนมาไหนกับคนอื่นได้ โว้ย เผด็จการโคตรๆ ขอให้น้องเมฆหลุดพ้นเร็วๆ :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 13-05-2013 18:15:57: ขอแจ้งนิดนึงนะคะ

พอดีว่า พิตเขียน ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย ตามคำเรียกร้องของหลายๆคน อิอิ

ก็เลยอยากจะมาป่าวประกาศ สักหน่อย

สำหรับใครที่คิดถึง ไอ้วัต นายเล็ก แล้วก็น้องพีพี

ไปอ่านกันได้นะคะ หรือใครที่ยังไม่เคยอ่าน เล่ห์ร้าย

ก็ลองไปอ่นตามลิงค์ เลยน๊า

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35499.690

สุดท้าย รักทุกคนมากๆ ที่ตามให้กำลังใจอย่างอบอุ่น ดีใจมากๆที่นิยาย ตัวเองมีคนชอบ

มีคนตามอ่าน คอมเม้น อาจจะสู้นักเขียนดังๆไม่ได้ แต่เท่านี้ คนเขียนก็สู้ตายแล้วจ๊ะ

รักทุกคน ฝุดๆๆๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: Violet Rose ที่ 13-05-2013 18:24:21: อยากเห็นอีพี่ใหญ่รับผลกรรมของมานซากกกกที เร็วๆ นะ ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 13-05-2013 19:43:18: ตามไปอ่านหลานพีพีในบัดดล

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: oiruop ที่ 13-05-2013 19:45:38: :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: natcha.kiik ที่ 13-05-2013 20:08:11: เจอแบบนี้ทนไปได้ังไงนะเมฆ
เฮ้อ เจ็บแทนอ่า
+เป็ดให้อีกตอนแล้วนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 13-05-2013 21:50:25: ทนๆไปก่อนนะเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 13-05-2013 22:07:17: :mew5: :mew5: :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 14-05-2013 01:53:25: ยังแอบเชียร์พี่ใหญ่เบาๆ
มาต่อไวไวน่ะค่ะๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 26 10/05/13 P28 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย
เริ่มหัวข้อโดย: aodjung ที่ 14-05-2013 08:37:15: อยากบอกว่าไม่เคยคอมเม้นเรยทั้งที่อ่ายรอบที่5แร้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 14-05-2013 11:33:48: คำเตือน แนะนำให้ ทำใจดีๆก่อนเลื่อนลงไปอ่านะคะ o18

…………………27…………………………

“ขอบคุณมากนะคะ คุณเมฆที่วันนี้ยอมมาตามคำขอของแพร” เสียงหวานของหญิงสาวคนเดียวบนโต๊ะอาหารดังขึ้น ก็อย่างที่เดากัน วันนี้ผมออกมาทานข้าวกับคุณแพรเขาคามคำขอนั่นแหล่ะครับ และเมื่อมีคุณแพร แล้วจะขาดเจ้าบ่าวของคุณแพรก็คงจะเป็นไปไม่ได้ และเมื่อมีพี่ใหญ่ บุคคลที่ไม่น่าจะเกี่ยวสักนิดอย่างพี่ชินก็ต้องของตามมาด้วย เอาเป็นว่าตอนนี้เราสี่คนกำลังนั่ง ดินเนอร์ ในร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่ง ด้วยบรรยากาศที่ผมว่ามันแปลกๆยังไงก็ไม่รู้เพราะตั้งแต่มา คุณแพรก็ชวนผมคุยไม่หยุดส่วนที่ใหญ่กับพี่ชินก็นั่งจ้องหน้ากันไปมาเหมือนดูเชิงกัน นี่ถ้าเป็นปลากัดคงมีใครสักคนท้องแล้วแน่ๆ

“คุณเมฆ ลองทานนี่ดูสิคะ ร้านนี้เขาขึ้นชื่อมากเลยนะคะ แพรมาทานบ่อย อร่อยมากเลยล่ะค่ะ” เธอบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะตักอาหารให้ผมไปด้วย

“ขอบคุณครับ คุณแพรก็ทานด้วยกันสิครับ ตั้งแต่มาผมยังไม่ค่อยเห็นคุณแพรทานอะไรเลย”

“อุ้ย ไม่ได้หรอกค่ะ ช่วงนี้แพรคุมน้ำหนักอยู่เดี๋ยวจะใส่ชุดแต่งงานไม่ได้ ไม่อยากให้ใครว่าได้ ว่าเจ้าสาวของคุณใหญ่ อ้วนเป็นแม่หมู” เธอบอกทีเล่นทีจริง

“ไม่มีใครว่าคุณแพรแบบนั้นหรอกครับ หรือถ้าจะเป็นแบบนั้นจริงๆผมก็ไม่ว่าอะไรหรอก เพราะสำหรับผมคุณแพรสวยที่สุดอยู่แล้วครับ” คนที่เงียบมานานเอ่ยขึ้นพลางส่งสายตาหวานเชื่อมให้คุณแพรส่วนคนถูกมองก็หน้าแดงไปตามระเบียบ ผมได้แต่มองภาพนั้นด้วยหัวใจที่ปวดหนึบ ถ้านี่ คือเจตนาที่พี่ใหญ่พาผมมา ก็ถือว่าวันนี้เขาทำสำเร็จ แต่มันแปลกตรงที่ แม้ว่าวันนี้ผมจะเจ็บ แต่มันไม่ได้เจ็บปวดทุรนทุรายอย่างที่ผ่านมา หรือว่า หัวใจผมมันจะด้านชาไปแล้วนะ

“ยังไหวอยู่แน่นะ” เสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับแรงบีบเบาๆที่มือ

“ไหวครับ” ผมตอบ

“แต่พี่ไม่ไหวว่ะ เลี่ยนเกิ๊น สงสัยต้องขอตัวไปอ้วกก่อนแล้วล่ะ” พี่ชินบอก คำพูดนั้นเรียกรอยยิ้มของผมได้มาก เพราะอย่างน้อยถ้ามองมันเป็นเรื่องตลกไปซะ มันก็คงจะเจ็บน้อยลง

“ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ” พี่ชินบอกพลางลุกออกจากโต๊ะไป

“ตายจริง แพรลืมของไว้ที่รถ สองคนทานไปก่อนนะคะ เดี๋ยวแพรมา” คุณแพรบอกก่อนจะลุกออกไปบ้าง ทิ้งให้ผมกับพี่ใหญ่นั่งอยู่ด้วยกันภายใต้ความเงียบ ที่แสนอึดอัด

“ทำไมครับ อยู่กับพี่สองคนมันอึดอัดมากนักหรือไง”

“รู้แล้วจะถามทำไมครับ”

“หึ อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้ที่แอบจับมือกับไอ้ชินนะครับ ต่อหน้าต่อตา ผัว ยังกล้าจับมือชู้อีก น้องเมฆนี่หน้าด้านกว่าที่พี่คิดนะครับ” เขากระซิบ

“ครับ ผมมันหน้าด้าน มั่วไม่เลือก เพราะฉะนั้นก็อย่าได้เอาตัวอันสูงส่งของคุณมาเกลือกกลั้ว กับคนอย่างผมอีกเลยดีกว่านะครับ”

“อย่ามาเล่นลิ้นกับพี่นะเมฆ เพราะถ้าพี่โมโหขึ้นมาคนที่จะเดือดร้อนคือเมฆนะครับ” เขาบอกเสียงต่ำพลางบีบต้นแขนของผมไว้แน่น

“ มีอะไรกันหรือเปล่าคะ ทำไมหน้าเครียดกันจัง” คุณแพรที่เพิ่งเดินมาถึงเอ่ยถาม

“ไม่มีอะไรหรอกครับ เราก็แค่แหย่กันเล่น จริงไหมครับน้องเมฆ”

“จริงครับ ถ้ายังไงผมขอตัวเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับ” ผมตอบก่อนจะเลี่ยงเดินเข้าห้องน้ำไป ผมยอมรับว่าเหนื่อย เหนื่อยมากกับการที่ต้องทนนั่งปั้นหน้าอยู่แบบนั้น

“มีอะไรหรือเปล่า เมฆ” พี่ชินที่เดินสวนมาร้องทัก

“เปล่าครับ”

“อย่ามาโกหก โดนไอ้ใหญ่ทำอะไรมาอีกละสิ มันทำอะไรเมฆบอกมาเดี๋ยวพี่จะไปซัดปากมันเอง”

“อย่าเลยครับ มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอก ต่อยไปก็เจ็บมือเปล่าๆ ”

“เฮ้อ เมฆเนี่ยเป็นคนดีจนน่าตกใจจริงๆนะครับ”

“ผมอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่พี่คิดก็ได้นะครับ ”

“หืม” พี่ชินเลิกคิ้วพลางมองผมนิ่ง

“ช่างเถอะ พี่ไม่สนใจหรอก ว่าเมื่อก่อนมันเป็นยังไง เรื่องที่มันผ่านมาแล้วมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้หรอกนะครับ ชีวิตน่ะมันต้องมองไปข้างหน้านะ อย่าไปบ้าจมปลักอยู่กับอดีตอย่างไอ้ใหญ่มันสิ”พี่ชินบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะขยี้หัวผมไปด้วย

“เฮ้ย บอกว่าอย่าเล่นเดี๋ยวผมเสียทรง โด่”

“ยิ้มแล้ว ยิ้มเยอะๆนะ พี่บอกแล้วไงว่าชอบเมฆที่ สดใสแบบนี้มากว่า”

“หึ หนีออกมาพลอดรักกันหรือไงครับ น่าไม่อาย!!!”

“แล้วจะทำไมครับ คุณชลธร” พี่ชินรวน ผมได้แต่จับชายเสื้อพี่ชายจอมกวนไว้แน่น

“พี่ชินอย่ามีเรื่องเลยนะครับ”

“หึ พี่ก็ไม่อยากมีเรื่องหรอกครับถ้าไอ้ หมาบ้านี่มันไม่หาเรื่องพี่ก่อน”

“เหอะ กูเหรอหาเรื่อง คนอย่างมึงกูไม่อยากเสวนาด้วยนักหรอก นึกว่ามึงจะเปลี่ยนนิสัยแล้วซะอีก ยังชอบแย่งของคนอื่นเหมือนเดิมเลยซินะ ชอบนักหรือไงห่ะ เมียชาวบ้านเนี่ย!!” พี่ใหญ่พูดเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยแววเย้ยหยัน

“หึ คนอย่างกู ไม่เคยทำอะไรๆเลวๆแบบนั้นหรอก แต่ป่วยการที่กูจะอธิบายกับคนที่หูหนวกตาบอดอย่างมึง ไปเถอะครับเมฆ” พี่ชินบอกก่อนจะลากผมออกมา

“ทำไมพี่ พูดกับพี่ใหญ่แบบนั้นล่ะครับ”

“ช่างเถอะ พี่ไม่อยากพูดถึง เรื่องมันผ่านมานานแล้วน่ะ”

ผมรับคำเพราะไม่อยากจะเซ้าซี้ดูท่าทางเรื่องของพี่ใหญ่กับพี่ชินน่าจะเป็นเรื่องใหญ่อยู่เหมือนกันไม่งั้นคงไม่ถึงขั้นตัดเพื่อนกันหรอก

“คุณชิน กับคุณเมฆมาพอดีเลย คือแพรว่าจะชวนคุณเมฆไปดูต้นไม้น่ะค่ะ เห็นคุณใหญ่เคยบอกว่าตอนนี้คุณเมฆกำลังจัดสวนอยู่ใช่ไหมคะ” คุณแพรถามเสียงใส

“ครับ พอดีว่าช่วงนี้ว่างๆ ก็เลยหาหนังสือมาอ่านบ้าง”

“ดีเลยค่ะ แพรอยากจะลองจัดสวนพอดีเลย คุณเมฆช่วยไปเลือกต้นไม้เป็นเพื่อนแพรหน่อยนะคะ”

“เอ่อ คือว่า..”

“คุณเมฆไม่อยากเป็นเพื่อนแพรเหรอคะ ทำไมทุกครั้งที่แพรชวนไปไหนคุณเมฆถึงปฏิเสธตลอดเลย แต่แพรอยากเป็นเพื่อนคุณ
เมฆจริงๆนะคะ” เธอถามเสียงเศร้า

“ไม่ใช่นะครับ คือก็ได้ครับเดี๋ยวผมไปซื้อเป็นเพื่อน”

“ค่ะ ขอบคุณนะคะที่ยอมเป็นเพื่อนแพร” เธอบอกพลางยิ้มกว้าง

“คุยอะไรกันอยู่เหรอครับท่าทางน่าสนุกจัง”

“แพรชวนคุณเมฆไปซื้อต้นไม่น่ะค่ะ คุณใหญ่ เราไปกันวันนี้เลยนะคะ แพรจะได้เอาปลูกที่บ้านด้วย”

“จะดีเหรอครับคุณแพร จัดสวนน่ะมันลำบากนะครับ ทั้งเลอะทั้งร้อน” เขาบอกคุณแพรด้วยเสียงที่อ่อนโยน

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แพรทำได้ เวลาที่คุณใหญ่ไปทำงานแพรจะได้ไม่เหงาไงคะ”

“ตามใจครับ ถ้าคุณแพรชอบผมก็ไม่ว่าอะไรหรอก” เขาบอกพลางจับมือคุณแพรแน่น ส่วนผมก็ทำได้แค่มองเขาสองคนยิ้มให้กัน มองอยู่เงียบๆเพราะผมไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งนั้น

…………………………………………………………….

“ต้นนั้นสวยจังเลยค่ะคุณเมฆ”

“แต่ผมว่าต้นนั้นอาจจะไม่เหมาะนะครับ เพราะมันเป็นกล้วยไม้ มันดูแลค่อนข้างยาก ผมว่าคุณแพรลองดูต้นอื่นก่อนไหมครับ”

“เสียดายจัง เอาไว้ให้แพรเก่งๆแล้วแพรค่อยมาซื้อดีกว่าเนาะ” เธอบอกด้วยรอยยิ้ม

“สวยจัง” คุณแพรอุทานพลางมองดอกลิลลี่ที่ประดับในร้านตาวาว

“คุณแพรชอบดอกลิลลี่เหรอครับ”

“ชอบสิคะ โดยเฉพาะสีขาว แพรว่าไม่ใช่แค่แพรหรอก ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็ชอบทั้งนั้น เพราะดอกลิลลี่สีขาว มันดู ซื่อ บริสุทธิ์แล้วก็น่าทะนุถนอม คุณเมฆว่าไหมคะ”

ผมมองดอกลิลลี่ช่อนั้นพลางนึกถึงใครบางคน ใครบางคนที่ผมเคยโกรธ เคยเกลียด ก่อนจะจบลงด้วยการทำอะไรโดยไม่คิดไตร่ตรอง จนผมต้องตกนรกทั้งเป็นอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ผมจะทำยังไง จะต้องทำวิธีไหน ความรู้สึกผิดในใจ ถึงจะเบาบางลงสักที

“แพรว่าเราเอาต้นไม้ไปไว้ที่รถดีกว่านะคะ”

“เดี๋ยวผมเอาไปให้ดีกว่าครับ คุณแพรเดินสบายๆดีกว่า”

“แต่ว่าแพรไม่อยากเอาเปรียบคุณเมฆนิคะ”

“เอาเปรียบที่ไหนกันครับ คุณแพรเป็นผู้หญิงถ้าผมให้คุณแพรถือนี่ยิ่งกว่าเอาเปรียบอีกครับ แล้วที่สำคัญมันก็ไม่ได้หนักอะไร
ด้วย” ผมบอกพลางเดินนำคุณแพรเดินไปที่รถ ที่จอดอยู่ริมถนนอีกฝั่งนึง เพราะร้านที่เรามาเป็นร้านเล็กๆข้างทาง แต่เพราะมี
ต้นไม้เยอะแล้วก็ไม่แพงมาก ผมก็เลยเลือกที่จะพาคุณแพรมาที่นี่

“ขอบคุณมากนะคะ คุณเมฆที่พาแพรมา แพรได้ต้นไม่สวยๆกลับไปหลายต้นเลย”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ”

“แต่พี่ว่า เมฆน่าจะให้พี่ไปด้วยนะ เห็นไหมว่าต้องถือกันมาเอง” พี่ชินบ่นแต่ก็ไม่ได้จริงจังนัก

“มันไม่ได้หนักอะไรเลยครับพี่ชาย แล้วน้องพี่คนนี้ก็เป็นผู้ชายนะครับเรื่องแค่นี้เอง สบายมาก” ผมบอกพลางตบอกตัวเองไปด้วย

“ครับๆ เก่งครับเก่ง”

“คุณเมฆกับคุณชิน อยู่ด้วยกันแล้วน่ารักจังเลยค่ะ เหมือนแฟนกันเลย”

ปัง!!!! เสียงปิดประตูรถที่ดังขึ้นทำเอา พวกผมมองพี่ใหญ่เป็นตาเดียว

“อ้อ โทษที พอดีว่าประตูมันเสียน่ะ เลยต้องออกแรงนิดนึง ได้ของแล้วกลับสักทีสิครับ” เขาบอกเสียงเรียบ

“อุ้ย แพรลืมไปเลยค่ะ ว่าเมื่อกี้สั่งดอกลิลลี่เอาไว้ ”

“เอางี้นะครับ เดี๋ยวผมไปเอาให้คุณแพรรอในรถก่อนนะครับ เดี๋ยวจะร้อน” ผมอาสาก่อนจะเดินข้ามถนนไปเพื่อไปเอาดอกไม้ที่
คุณแพรสั่งไว้

ผมมองดอกลิลลี่สีขาวในมือด้วยสีหน้าหม่นนิดๆทุกครั้งที่ผมเห็นมัน ทำให้ผมคิดถึงพี่ฟ้าและเรื่องราวที่ผ่านมา….

ปริ้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

“เมฆ!!!!”

โครม!!!

นั่นคือเสียงที่ผมได้ยินก่อนที่จะรับรู้ถึงแรงกระแทกมหาศาลที่กระแทกร่างกายตัวเอง ดอกลิลลี่สีขาวในมือถูกย้อมไปด้วยสีแดงที่มาจากเลือดของผม

“เมฆ อย่าเป็นอะไรนะ” เสียงของใครกันนะ ทำไมมันถึงได้เศร้าจัง ผมพยายามลืมตาเพื่อมองว่าเป็นเสียงใครแต่เปลือกตาผมหนักอึ้งจนผมไม่สามรถขยับมันได้ ร่างกายเหมือนชาไปหมดทุกส่วน ผมได้กลิ่นคาวของเลือดลอยคละคลุ้ง ได้ยินเสียงความโกลาหลเกิดขึ้นรอบๆตัว แต่ผมไม่มีแรง ไม่มีแรงพอที่จะมองว่าเกิดอะไรขึ้น …. ผมกำลังจะตายหรือ???

หรือว่ามันถึงเวลาที่ผมต้องชดใช้ให้พี่ฟ้าสักที พระเจ้ากำลังให้โอกาสผมหลุดพ้นจากบ่วงนี้ใช่ไหม ถ้าใช่ ผมก็ยินดีที่จะตาย หากว่าหนึ่งชีวิตของผม จะชดใช้หนึ่งชีวิตของพี่ฟ้าได้

.........................TBC............................

:mew2: คือๆ คือว่า อดทนกันหน่อยนะทุกคน

ฟ้าหลังฝน มันย่อมสดใส เสมอ น๊าาาาาาาาาาาาาา

สปอยๆๆ

“มึงจำที่กูเคยบอกมึงได้ไหม ไอ้ใหญ่”

“อะไร”

“ไม่เป็นไรถ้ามึงลืมไปแล้วกูจะบอกใหม่อีกรอบก็ได้”

“ปล่อยมือจากเมฆซะ เพราะเมฆเป็นของกู”
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 14-05-2013 11:46:28: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

ขอให้พระคุ้มครองหลานเมฆของคนแก่ให้ปลอดภัยเถิด

:call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: Altasia ที่ 14-05-2013 12:37:22: ฟื้นมาให้เมฆลืมไอ้ใหญ่ไปเลย! ให้ไอ้ใหญ่มันเจ็บซะบ้าง!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-05-2013 12:48:48: เมฆอย่าเป็นอะไรนะ!! แต่คิดอีกทีเป็นก็ดีอิพี่ใหญ่จะได้เจ็บปวดทรมาน!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 14-05-2013 13:05:11: น้องเมฆ :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 14-05-2013 13:27:45: สงสารเมฆอ่ะ อย่าเป็นอะไรน้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 14-05-2013 13:38:41: เห้อปวดตับ T^T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 14-05-2013 13:56:14: :katai1: :katai1: :ling1: :ling1:

เมฆคะ อย่าเพิ่งตายนะคะ แต่หลับไปนานๆหน่อยนะ

อยากให้ใหญ่ทรมาน o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 14-05-2013 14:54:23: ถึงเวลาไอ้เหี้ยใหญ่มาเล่าเรื่องราวละมั้ง :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 14-05-2013 16:02:38: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 14-05-2013 16:21:05: บางทีเรื่องมันเป็นอย่างงี้ก็ดีเหมือนกัน
พี่ใหญ่มันจะได้คิดได้สักที
ไม่งั้นก็คิดแต่จะแก้แค้นอยู่นั่นล่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 14-05-2013 17:41:44: :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 14-05-2013 18:57:14: นี่คือจุดเปลี่ยนใช่ไหม ตอนหน้าเมฆไปอยู่กับพี่ชินแล้วใช่ไหม ฮือ ให้เมฆไปอยู่กับพี่ชินเถอะสงสาร o7 ขอจับไอ้คุณใหญ่ข่วนหน้าร้อยที :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 14-05-2013 20:26:06: เมฆอย่าเป็นอะไรนะะะะ เหอะไอพี่ใหญ่อย่ามาคร่ำครวญให้เห็นเลยนะ
มัวแต่ทำร้ายเค้าอยู่นั่นแหละ แต่ตอนนี้กำลังคิดปมคุณแพร จะแก้ยังไงเนี่ย
สู้ๆค่าา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 14-05-2013 21:00:03: อ๊าคคคคคคคคคค น้องเมฆ ต้องเจ็บตัวถึงจะได้หลุดพ้นหรือนี่ :serius2: :serius2:

น้องเมฆโดนรถชน พี่ใหญ่จะได้รู้สึกเจ็บปวดทรมานเหมือนน้องเมฆมั้ง :katai1:

เป็นกำลังใจให้คนเขียนคร้า รอตอนหน้าค่ะ :mew3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 14-05-2013 21:31:30: :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 14-05-2013 21:37:10: :pig2: ลุ้นตอนต่อไป แล้วทำไมพี่ชินถึงพูดว่าเมฆเป็นของตัวเอง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 14-05-2013 22:32:39: ขอให้พี่ใหญ่เจ็บปวดให้สาแก่ใจ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 14-05-2013 22:49:28: ที่สปอยมันคืออะรายยยยยย
เย้ยยยย เมฆไม่เป็นไรน๊าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 14-05-2013 23:03:25: เง้ออออออ !!

หลุดแบบนี้ไม่ไหวนะตะเองงง ช้ำในตายพอดีเมฆ~

:pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 14-05-2013 23:04:46: อยากรู้แล้วววว ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร ^^=
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-05-2013 23:49:36: ขินเหมือนจะรู้ความรู้สึกที่ใหญ่มีต่อเมฆซึ่งเจ้าตัวเองไม่รู้ หรือรู้แต่ไม่ยอมรับสินะนั่น ใหญ่พูดแต่ละอย่างทำแต่ละอย่าง สงสารเมฆ เมฆคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม ถ้าเล็กรู้เล็กคงเป็นห่วงมากเลยนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-05-2013 00:06:01: :ling1: :ling2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: skipabeat ที่ 16-05-2013 00:11:29: เมฆ....อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ
เหตุการณ์ครั้งนี้คงทำให้ดราม่าลดลงแล้วววป่าวว
จริงๆแอบชอบให้ดราม่า หน่วงๆ <--โรคจิต
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 16-05-2013 05:14:28: ขอให้เมฆปลอดภัยนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 27 14/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 17-05-2013 02:06:26: เย้ย หลุดพ้นแบบนี้ ขอให้ความจำเสื่อมเลยนะคะ เอาแบบเสื่อกะพี่ใหญ่คนเดียว แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ไปเลย :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29 +ลิงค์ตอนพิเศษ เล่ห์ร้าย p28
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 18-05-2013 17:46:18: ………………………..28………………………………..

….ชลธร……

ปริ้นนนนนนนนนนนนนนนนนน

โครม!!!

ภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำให้ผมตัวชาดิก จนขยับไปไหนไม่ได้ ภาพที่นั้นทำให้ผมทำอะไรไม่ถูก มันเกิดอะไรขึ้น

ภาพตรงหน้าคือความจริง หรือความฝัน

“เมฆ อย่าเป็นอะไรนะ” ผมไม่รู้ว่าตัวเองวิ่งเข้าไปประคองเมฆตั้งแต่เมื่อไหร่ ภาพของเมฆที่นอนจมกองเลือดอยู่ทำให้ผมแทบหาเสียงตัวเองไม่เจอ

เจ็บ…

มันไม่ใช่ความเจ็บที่ร่างกาย แต่มันเจ็บที่หัวใจ ทำไมผมถึงรู้สึกเจ็บล่ะ ผมเป็นอะไร??

ผมนั่งรอเมฆที่หน้าห้องฉุกเฉินด้วยหัวใจที่กระวนกระวาย จนถึงตอนนี้ผมเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมถึง รู้สึกเป็นห่วง ใช่ เป็นห่วง ทำไมผมถึงรู้สึกเป็นห่วงคนที่ นอนอยู่ในห้องฉุกเฉินมากขนาดนี้ ผมเกลียดเมฆ ไม่ใช่เหรอ

“คุณใหญ่คะ แพรว่าคุณใหญ่กลับไปอาบน้ำก่อนดีไหมคะ คุณเมฆถึงมือหมอแล้ว คงไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ”

“ไม่ดีกว่าครับ ผมขออยู่ที่นี่ดีกว่า เดี๋ยวผมให้คนที่บ้านไปส่งคุณแพรนะครับ” ผมบอกปัดเวลานี้ผมไม่มีกระจิตกระใจจะกลับบ้านหรอกครับ ผมอยากอยู่ที่นี่ อยากอยู่รอจนแน่ใจว่าเมฆ ปลอดภัย

“แพรโทรให้รถที่บ้านมารอรับแล้วค่ะ แพร เอ่อ แพร แพรขอโทษนะคะ ที่ทำให้คุณเมฆโดนรถชน ถ้า แพร ..”

“อย่าโทษตัวเองเลยครับ มันเป็นอุบัติเหตุ คุณแพรกลับไปพักผ่อนเถอะครับ ” ผมบอกก่อนจะมองเข้าไปในห้องฉุกเฉินอีกครั้ง

“ถ้างั้นแพร ขอตัวนะคะ”

“ครับ”

“หึ มันเป็นอุบัติเหตุ อย่าโทษตัวเองเลยนะครับ กูไม่คิดว่าคนอย่างมึงจะพูดคำนี้นะไอ้ใหญ่” ไอ้ชินที่นั่งเงียบอยู่นานพูดขึ้น ผมมองมันที่มีสภาพไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ ก่อนจะเลิกคิ้วด้วยความสงสัย

“มึงหมายความว่ายังไง”

“หึ มึงบอกคุณแพรว่าไม่ต้องโทษตัวเองที่ทำให้เมฆโดนรถชน แต่กลับเอาแต่โทษเมฆ ว่าเป็นต้นเหตุทำให้ฟ้าตาย มึงมัน..”

“มึงจะให้กูคิดยังไง ก็ในเมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากเมฆทั้งนั้น!!” ผมโพล่งออกไป ไอ้ชินกำหมัดแน่น พลางถอนหายใจฮึดฮัด มัน
คงกำลังสงบสติอารมณ์อยู่สินะ ใช่สิ มันรัก เมฆนิ มันเองก็คงเจ็บไม่น้อยเหมือนเหมือนกันที่ คนที่มันรักเจ็บ ขนาดนั้น

“มึงมันน่าสมเพชไอ้ใหญ่ มึงมันหูหนวกตาบอดเกินจะเยียวยาแล้วจริงๆ มึงหลงฟ้าจนโงหัวไม่ขึ้นสินะ ไม่ว่าฟ้าจะพูดอะไรมึงก็เชื่อหมด มึงไม่รู้หรือไงว่า หลับหลังมึงน่ะแฟนมึงทำอะไรไว้บ้าง!!!”

“ทำไมมึงพูดแบบนี้ว่ะ!!! หยุดพูดจาดูถูกฟ้าเดี๋ยวนี้” ผมตะคอกพลางกระชากคอเสื้ออีกคนทันที

“ทำไมกูจะพูดไม่ได้ กูจะบอกให้เอาบุญนะ ว่ากูไม่เคยปล้ำแฟนมึง มีแต่แฟนมึงนั่นแหล่ะที่เข้ามาให้ท่ากู!!!”

“ไอ้เหี้ยเอ้ย กูบอกให้มึงหยุดพูดไง!!” ผมตะโกน พลางกำหมัดแน่น แต่ก่อนที่ผมกับไอ้ชินจะวางมวยกันประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออกมาพร้อมกับนางพยาบาลที่ดูท่าทางร้อนรน

“มีอะไรหรือเปล่าครับ” ไอ้ชินถามขึ้นทันที

“คือว่า มีญาติคนไข้คนไหนเลือดกรุ๊ป โอ บ้างไหมคะ คนไข้เสียเลือดมากและตอนนี้เลือดสำรองก็ไม่พอด้วย”

“ผมครับ”

อย่างเพิ่งเข้าใจผิด นั่นไม่ใช่เสียงผม แต่เป็นเสียงของไอ้ชิน

“ถ้างั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ” พยาบาลบอกก่อนจะพาไอ้ชินเข้าไปในห้องฉุกเฉินด้วย

ผมมองประตูที่ปิดลงอีกครั้งด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ผมกำลัง อิจฉา อิจฉาที่ไอ้ชินมันเลือดกรุ๊ปเดียวกับเมฆ ทำไมผมต้องอิจฉาล่ะ ผมไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจตัวเองเลยสักนิด???

“พี่ใหญ่ ไอ้เมฆล่ะ” เสียงของเล็กดังขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งเข้ามาหาผม มันคงรู้เรื่องจากแม่ล่ะมั้งครับ เพราะผมโทรบอกที่บ้านแล้วเมื่อครู่

“อยู่ข้างในน่ะ ตอนนี้กำลังให้เลือดอยู่หมอบอกว่าเมฆเสียเลือดมาก”

“ ทำไมพี่ปล่อยให้มันโดนรถชนห่ะ !!” เจ้าเล็กตะคอก

“มันเป็นอุบัติเหตุ” ผมพยายามอธิบาย แต่ดูเหมือนว่าจะยิ่งทำให้อีกคนหัวเสีย

“หึ อุบัติเหตุ สมใจพี่แล้วสิ พี่อยากให้มันตายไม่ใช่เหรอ อยากให้มันตายเหมือนแฟนพี่คนนั้นไม่ใช่หรือไง คงยิ้มอยู่ล่ะสิ ใช่ไหม
ใช่ไหมห่ะ!!!” เจ้าเล็กตะคอกพลางกำคอเสื้อผมแน่น

“เล็กไม่เอาน่านี่มันในโรงพยาบาลนะ อย่าเสียงดังสิ” คนตัวสูงที่ผมจำได้ว่าเป็นแฟนเจ้าเล็กเอ่ยห้ามก่อนจะพาน้องผมไปนั่ง

“โถ่เว้ย ถ้าเพื่อนผมเป็นอะไรไปนะ ผมจะไม่ให้อภัยพี่ไปตลอดชีวิต” เจ้าเล็กบอกผมทั้งน้ำตา

“ไม่เอาน่า เงียบนะครับ เมฆไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย ร้องไห้ทำไม หืม” เสียงทุ้มเอ่ยปลอบก่อนที่เจ้าเล็กจะซุกหน้าลงบนอกแฟนแล้วร้องไห้

ผมเลิกสนใจเจ้าเล็กพลางหันมาสนใจห้องฉุกเฉินแทน แต่คำพูดของเจ้าเล็กกลับยังวนเวียนอยู่ในหัวผมไม่ยอมไปไหน
สมใจพี่แล้วสิ พี่อยากให้มันตายไม่ใช่เหรอ อยากให้มันตายเหมือนแฟนพี่คนนั้นไม่ใช่หรือไง คงอยู่ล่ะสิ ใช่ไหม ใช่ไหมห่ะ!!!”

ตายเหรอ ?? ผมนะเหรอที่อยากให้เมฆตาย??

ผมยอมรับว่าโกรธ เมฆมากที่เป็นต้นเหตุให้คนที่ผมรักต้องตาย แต่ผมคงไม่ขนาดที่อยากจะใครสักคนให้ตายหรอก

แล้วเมฆล่ะ

ถ้าเมฆเกลียดฟ้า แล้วเมฆอยากจะให้ฟ้าตายจริงๆนะเหรอ??

ประตูห้องฉุกเฉินถูกเปิดออกอีกครั้งพร้อมกับที่หมอเดินออกมา

“เพื่อนผมเป็นยังไง บ้างครับหมอ” เจ้าเล็กถามอย่างร้อนรน

“คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ ขาซ้ายหัก คงต้องเข้าเผือก ส่วนอวัยวะภายในคงต้องใช้เวลาพักฟื้นสักระยะ แต่เพราะเสียเลือดมาก
คนไข้อาจจะยังไม่ฟื้น แต่อาการโดยรวมก็ถือว่าพ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ”

“ขอบคุณมากนะครับหมอ”

“ครับ ถ้ายังไงหมอขอตัวก่อนนะครับ”

“พี่คงจะเสียใจสินะ ที่ไอ้เมฆมันไม่ตาย” เจ้าเล็กเยาะ

“ไม่เอาน่าเล็ก ”

“ยุ่งน่า ไอ้วัต ไม่เห็นเหรอว่าไอ้พี่บ้าเนี่ยมันทำอะไรไอ้เมฆไว้บ้าง ชิ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นโรงบาลนะ กูซัดแมร่งไปแล้ว!!!” เจ้าเล็กบอก

“แล้วใจคอเนี่ยจะยืนอยู่ทำไม กลับบ้านไปสิ ไปตามโอ๋คู่หมั้นโน่น จะยืนอะไรตรงนี้” น้องชายเอ่ยปากไล่

“พี่ไม่กลับ พี่จะอยู่เฝ้าเมฆคืนนี้” ผมโพล่งออกไป ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมผมต้องอยากอยู่เฝ้า แต่ผมในตอนนี้คงกลับบ้าน
ไม่ได้จริงๆ

“ไม่จำเป็น กูเฝ้าเองได้” คนที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินเอ่ยขึ้น พลางมองผมอย่างเอาเรื่อง

“ทำไมกูจะเฝ้าไม่ได้ ในเมื่อมึงก็รู้ว่าเมฆ เป็น เมีย กู”

“เหอะ เมีย มึงถามตัวเองดีๆ นะไอ้ใหญ่ว่าตลอดเวลาที่มึงอยู่กับเมฆ มึงทำอะไรน้องบ้าง มึงเคยพูดดี ทำดี กับน้องบ้างหรือเปล่า แล้วมึงจะมาอ้างสิทธิ์อะไรตอนนี้ห่ะ กลับไปจมกับอดีตโง่ๆ ของมึงต่อดีกว่ามั้ง ”

ผมพูดไม่ออก นั่นสิ ไอ้ชินพูดถูกทุกอย่าง ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยแม้แต่จะพูดดีๆกับเมฆเลยครั้ง

“อ้อ อีกอย่างนะ เอาไปฟังซะเผื่อมึงจะหายโง่” ไอ้ชินบอกพลางยื่นเมมโมรี่การ์ดให้ผม

“อะไร”

“ความจริงไง ความจริงที่จะทำให้คนโง่ๆ อย่างมึงฉลาดขึ้นมาบ้าง”

…………………………………………

ผมกลับมาบ้านด้วยหัวใจที่หนักอึ้งภาพของเมฆที่เต็มไปด้วยสายอะไรต่อมิอะไรทำให้หัวใจผมเจ็บ แต่สิ่งที่เจ็บกว่าคือ ผมไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะเข้าใกล้เมฆ ผมกำหมัดแน่น เมื่อคิดถึงประโยคสุดท้ายที่ไอ้ชินบอก ที่โรงพยาบาล

“มึงจำที่กูเคยบอกมึงได้ไหม ไอ้ใหญ่”

“อะไร”

“ไม่เป็นไรถ้ามึงลืมไปแล้วกูจะบอกใหม่อีกรอบก็ได้”

“ปล่อยมือจากเมฆซะ เพราะเมฆเป็นของกู”

“โถ่เว้ย!!!” ผมสบถลั่นเมื่อนึกถึงประโยคบ้าๆนั่น ผม กำลังโกรธ โกรธที่ทำไมผมถึงไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง ผมควรจะเกลียดเมฆไม่ใช่เหรอ แต่ทำไม ผมถึงต้อง เจ็บทุกครั้งที่เห็นสองคนนั้นใกล้ชิดกัน ทำไมล่ะ ทำไม???

ผมได้แต่นั่งจมกับความคิดของตัวเองอยู่นาน แต่ผมก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่าผมเป็นอะไร ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วจนผมเองก็ยังตั้งตัวไม่ติด ผมควรจะทำยังไงต่อไปดี ผมควรจะไปทวงเมฆกลับมา หรือว่า ปล่อยเมฆให้ไอ้ชินไป

ไอ้ชิน ใช่สิ การ์ด

ผมเพิ่งนึกได้ว่าก่อนกลับไอ้ชินให้ เมมโมรี่การ์ดผมไว้นิ

ผมลงมือความหาการ์ดจากกระเป้าเสื้อก่อนจะจัดการเปิดทันที ….

“เอ้าชนๆๆๆ”

เสียงที่อยู่ในคลิปทำให้ผมต้องเบิกตาโพลง เพราะมันเป็นเสียงของฟ้า!!!

“วันนี้ มึงจะชนอะไรนักหนาอีฟ้า”

“เอ๋า ก็วันนี้กูอารมณ์ดี”

“อารมณ์ดีอะไรของมึง”

“ก็วันนี้ กูทำให้ไอ้เด็กเปรตนั่นมันโดนคนเกลียดเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วนะสิ”

“น้องมึงนะเหรอ”

“มันไม่ใช่น้องกู!!! คนอย่างกูไม่เคยนับมันเป็นน้อง”

“เออๆ ไหนมึงเล่ามาดิ ว่าวันนี้มีเรื่องอะไร”

“หึ ก็วันนี้กูบังเอิญไปเจอ มันอยู่กับใหญ่นะสิ จัดฉากซะดิบดี ให้กูไปเจอตอนเอากันด้วยนะ เหอะ คงคิดว่าตัวเองฉลาดสินะที่วางแผนตื้นๆ โง่ๆ แบบนั้น ทำไมกูจะรู้ไม่ทันเด็กอย่างมัน ”

“แล้วมึงทำไงว่ะ”

“จะไปยากอะไร แค่กูบีบน้ำตานิดๆ หน่อยๆ แค่นี้ใหญ่ก็แทบจะวิ่งเข้ามากอดขากูอยู่แล้ว ฮ่าๆๆ ไอ้เด็กเปรตนั่นมันคง ไม่รู้สินะว่าแผนของมันเองน่ะ ทำให้กูได้คะแนนสงสารเพิ่มขึ้นอีกแล้ว”

“แล้วเรื่องใหญ่ล่ะมึงจะเอายังไง”

“ก็ไม่เอาไง มันก็แค่ของตาย กูน่ะไม่เคยรักใหญ่อยู่แล้ว พวกมึงก็รู้ว่าที่กูเป็นแฟนกับใหญ่เพราะกูต้องการเอาชนะไอ้เด็กเปรตนั่น ในเมื่อมันรักใหญ่ กูก็จะทำให้ใหญ่เป็นของกู เพราะกูต้องได้ทุกอย่างที่เป็นของมัน!!!! ”

ผมกำลัง งง และจับต้นชนปลายไม่ถูก เสียงที่อยู่ในคลิปเป็นฟ้าแน่นอน เพราะผมไม่มีทางลืมเสียงของคนที่ผมรัก แต่ประโยคสุดท้ายท่อยู่ในคลิปทำให้ผมตัวชา

ฟ้าไม่เคยรักผม…..ไม่เคยคิดจะรักแม้แต่นิดเดียว

ผมมันโง่ โง่อย่างที่ไอ้ชินบอกจริงๆนั่นแหล่ะ โง่ที่หูหนวกตาบอด หลงฟ้าจนไม่เคยเชื่อใจใคร ยอมตัดเพื่อนกับไอ้ชินเพราะคำพูดของฟ้า ทำเลวๆกับเมฆเพราะฟ้า แต่ผมคงไม่โทษเธอหรอก เพราะทุกอย่างมันเกิดจากความ โง่!!! ของผมเอง

.....................TBC...........................

:katai3: เชื่อแน่ว่าต้องมีคนกระหน่ำซ้ำเติมพระเอกแน่นอน
งั้นก็เชิญตามสบายนะคะ

บ่น ช่วงนี้ฝนตกเน็ตเน่าบ่อยมาก บางที มันอาจจะช้าหน่อยนะคะ
เน็ตเค้าเอาใจยากนิดนึงช่วงนี้ :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: Altasia ที่ 18-05-2013 17:55:29: หายโง่สักทีนะไอ้ใหญ่ แต่แค่รู้สึกผิดนี้มันยังไม่สาสมกับที่มึงทำกับเมฆไว้หรอกไอ้ใหญ่!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 18-05-2013 17:55:47: บอกได้คำเดียวว่า...
สมน้ำหน้า!
ถ้าเมฆฟื้นขึ้นมาขอให้เมฆทำให้พี่ใหญ่เจ็บที่สุด
แค่นี้ยังไม่พอกับความผิดที่พี่ใหญ่ทำไว้เลย
แต่ว่าอย่ามาม่ามากนะคะคนเขียน
จากต้นจนจบก็มาม่ามากพอแล้ว
อยากให้พี่ใหญ่ง้อเมฆแบบน่ารักๆอ่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 18-05-2013 18:02:33: คิดแล้วว่าฟ้าจะต้องร้าย คนแบบนั้นก็สมควรแล้วละนะที่เมฆจะดูถูก

คิดว่าเมฆคงจะรู้จะเห็นอะไรเลวๆในตัวฟ้ามามาก

เพียงแต่เมฆซื่อกว่า ไม่ร้ายลึกเท่าเลยตามเกมส์ฟ้าไม่ทัน

ส่วนใหญ่ได้รู้ ได้เห็นทุกอย่างแล้ว ก็ควรจะเข้าใจได้แล้วเมฆแล้วนะ

อ่านซ้ำอีกทีกลับรู้สึกสงสารใหญ่นะ ตกเป็นเบี้ยให้คนที่ตัวเองรัก คนที่รักตัวเองหลอกใช้ประโยชน์

ทำร้ายคนที่รักตัวเอง(และตัวเองก็รักเขาแต่ไม่รู้ตัว)อย่างเมฆซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพียงเพราะรักผู้หญิงเลวๆคนนึง

ความรู้สึกคงเหมือนโลกกำลังพังเลยนะนั้น :monkeysad:

สำหรับเมฆขอให้หายไวๆ แล้วปรับความเข้าใจกับใหญ่ได้สักทีนะ :ling2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 18-05-2013 18:27:23: พี่ใหญ่ตาสว่างแล้ววว :katai2-1: :katai2-1:
น้องเมฆจะเป็นไงบ้างเนี่ย :mew4: :mew4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: bbc52 ที่ 18-05-2013 18:31:29: ขอสมน้ำหน้า พี่ใหญ่หน่อยเถอะ อยากรู้ว่า พี่ใหญ่จะทำอย่างไร ต่อไป

:laugh: :ling2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 18-05-2013 18:54:14: ขอย้ำคำโตๆ พี่ใหญ่โง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขอบใจจร้าาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 18-05-2013 18:57:27: o3 สมน้ำหน้า เชิญเสียใจกับความโง่ของตัวเองซะให้พอนะ ไอ้พี่ใหญ่ :beat:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 18-05-2013 19:37:28: หายโง่ตอนนี้จะทันมั้ยล่ะพี่ใหญ่
มีคนที่พร้อมจะกันพี่ให้ไกลจากเมฆเพียบเลยนะ
ส่วนฟ้านี่ก็ร้ายนะหล่อน
ไม่น่าตายเร็วเลย
น่าจะทรมานกว่านี้อีกสักนิดก่อนตาย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 18-05-2013 20:28:33: แหม... หลานpita

คนแก่ไม่ซ้ำเติมหลานใหญ่หรอกจ๊ะ :hao3: :hao3: :hao3:

แค่ขอ :z6: :z6: :z6: กับ :beat: :beat: :beat: อย่างละ 3 ทีเท่านั้นพอ

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 18-05-2013 20:36:47: เหอะ สมน้ำหน้า สมน้ำหน้าใหญ่จริงๆ เป็นไงล่ะ ทีแพร ทีตัวเองไม่โทษ โทษแต่เมฆ
สองมาตรฐานแบบนี้น่าโมโหที่สุด คราวนี้หวังว่าจะหายโง่แล้วนะ เตรียมตัวเจ็บช้ำใจได้เลย
ขอให้เมฆไม่แล ให้พี่ชินดูแลเมฆแทนซะเลย ดีมั้ยไอคุณพี่ใหญ่ :m31:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 18-05-2013 20:51:07: ไม่อยากพูด แต่สมน้ำหน้าไอ้พี่ใหญ่อ่ะ หายโง่สักที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-05-2013 20:52:48: ก็ยังดีที่เริ่มจะฉลาดขึ้นมาซะบ้างนะใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 18-05-2013 20:59:37: พระเอกเราเหมือนโดนเลาะเขาออกซ่ะที (รอเมฆฟื้นดีกว่า^^)
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: Violet Rose ที่ 18-05-2013 21:12:22: ฉลาดได้แล้วรึคุณใหญ่ หึหึ
สมควรได้รับกรรมซะทีนะ :m31: :m31: :m31: :m31:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-05-2013 22:50:52: ไอ่ใหญ่ไปคุ้ยขี้ซะไป๊ :m31:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 19-05-2013 00:35:38: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 19-05-2013 01:22:56: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 19-05-2013 08:10:45: รู้ความจริงแล้วเป็นยังไงละใหญ่อึ้งไปเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-05-2013 12:36:03: จะสงสารดีมั้ยเนี่ยอิคุณใหญ่ :katai5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: janezilla ที่ 19-05-2013 13:27:52: หนุกมากๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 19-05-2013 13:38:17: รู้ความจริงแบบนี้แล้วใหญ่จะทำยังไง สงสารเมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 19-05-2013 14:46:23: ไง พี่ใหญ่ ช็อคเลยดิ o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 19-05-2013 19:38:15: อ่าาโง่จริงด้วย.แหม่ะตั้งนานเนอะกว่าจะรู้ คนอ่านนี่รู้ตั้งแต่บทแรกละ5555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 19-05-2013 22:34:30: ขอสมน้ำหน้าสักทีด้วนคำหยาบนะครับ

สมน้ำหน้าไอ้ควายใหญ่ ไปตายให้หมาแถะหัวซะไอ้เลว :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 20-05-2013 00:04:50: :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 20-05-2013 00:05:31: โถ่ นังมารรรรรรร สมควรตายนะยัยฟ้า
ชิ!!!

สงสารเมฆอ้ะ เห้อ เวรแท้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 20-05-2013 01:44:05: ฮืออออออออออออออออออ สงสารเมฆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: Mookkun ที่ 20-05-2013 02:11:23: อิฟ้าเลว...
พี่ใหญ่โง่ เย๊!~~

:pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 20-05-2013 09:38:33: ฟ้าร้ายมากอ่าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-05-2013 11:05:05: เอ่อ..ตอนแรกก็อยากสมนำ้หน้าพี่ใหญ่อยู่หรอกนะ แต่เห็นใจอ่ะคนเรามีช่วงที่"โง่"สุด แต่เมื่อตาสว่างแล้วก็อย่ากลับไป"โง่"อีก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: viewier ที่ 20-05-2013 11:41:01: อิเจ๊ฟ้าาาาาาา!!!!!!! :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: aodjung ที่ 20-05-2013 18:58:29: โอ๊ะ ตายยยยยยย!!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 20-05-2013 20:26:47: มาติดตามค่ะ สะใจที่ใหญ่โดนแบบนี้ ๕๕๕
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 28 18/05/13 P29
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 21-05-2013 06:30:21: :m31: :fire: หูหนวกตาบอดสมจริง ติดตามต่อไป รออยู่นะคะ :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 21-05-2013 21:02:57: ………………………29……………………..

ชลธร

ผมถอนหายใจอย่างยากเย็นพลางยกของเหลวสีอำพันขึ้นดื่ม อย่าเพิ่งว่าผมเลย ผมรู้ว่าเหล้ามันช่วยอะไรไม่ได้ แต่ตอนนี้ผมอยากเมา อยากจะขาดสติไปสักพัก เพื่อจะได้หลีกหนีจากโลกแห่งความจริง โลกที่ผมเป็นโง่ เหอะ ไม่น่าเชื่อนะครับว่าคนที่จบปริญญาเอกด้วยเกียรตินิยม อย่างผมจะโง่จนมองไม่ออกว่าฟ้าไม่เคยรัก ไม่เคยจริงใจกับผมเลยสักนิด ทำไมผมถึงโง่แบบนี้นะ

เพล้ง!!!

ขวดสีใสที่ข้างในเคยมีเหล้าอยู่เต็มถูกผมคว้างไปกระแทกพนังจนแตกกระจาย เศษแก้วบางส่วนกระเด็นมาบาดผิวของผมจนเลือดไหลซิบ ผมได้แต่มองเลือดที่ไหลออกมาอย่างเฉยชา

เลือดโง่ๆ เอาออกมาซะบ้างก็ดี

ผมมองไปรอบๆบ้านด้วยหัวใจที่ปวดหนึบไม่ว่าจะมองไปมุมไหนภาพในอดีตที่ผมเคยทำร้ายเมฆกลับสะท้อนเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ ผมรู้สึกผิด ผิดที่ทำร้ายเมฆซ้ำแล้วซ้ำเล่า กี่ครั้งที่ผมทำร้ายร่างกาย กี่ครั้งที่ผมทำร้ายจิตใจ กี่ครั้งที่ผมทำให้เมฆร้องไห้ แล้วผมต้องทำยังไงต่อไป ทำยังไง ถึงจะชดเชยความผิดที่ผมเคยทำไว้กับเมฆ ????

“เฮ้ย ไหงเมาเป็นหมาแบบนี้อ่ะพี่ใหญ่” เสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนที่เจ้าของเสียงจะเข้ามาพยุงผม

“นี่เลือดออกด้วยนิ มานี่เลยนั่งเลยนะ เดี๋ยวผมทำแผลให้”

“อื้อ ใครน่ะ” ผมถามพลางเพิ่งมองคนที่เข้ามาช่วยพยุง แม้ว่าตอนนี้สติผมจะเหลือน้อยเต็มที

“ผมเองพี่”

“ผมไหนว่ะ ไม่รู้จักคนชื่อนี้เว้ย”

“ไอ้พี ของพี่ไง ไอ้พี่บ้าเนี่ยเมาแล้วลืมน้อง ไปๆ ไปล้างหน้าจะได้สร่างเดี๋ยวผมทำแผลให้” เจ้าพีบอก ผมส่ายหน้าเพื่อลดความเมาก่อนจะเข้าไปล้างหน้าตามที่พีบอก

“แล้วนี่มาได้ไง” ผมเอ่ยถามหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำ

“ก็มาดูในพี่นะแหล่ะ พี่หมอฝากมาน่ะ” เจ้าพี ตอบเสียงใสพลางลงมือทำแผลให้ผมไปด้วย พีเป็นลูกพี่ลูกน้องของผมเองครับ
ค่อนข้างสนิทกัน เผลอๆผมสนิทกับเจ้าพี มากกว่าน้องชายอย่างเจ้าเล็กซะอีก ก็อย่างว่าตอนไปอยู่เมืองนอก เจ้าเด็กนี่มันก็เกาะแข้งเกาะขาผมไปด้วย เจอกันทุกวัน ไม่สนิทไม่รู้จะว่ายังไงแล้วรับ

“พี่หมอเนี่ย น่าจะไปเป็นหมอดูแทนหมอคนเนาะ ดูแม่นชะมัดว่า พี่ใหญ่จะออกมาสภาพนี้ ฮ่าๆๆ” เจ้าน้องชายหัวเราะร่า ก่อนที่จะ
โดนผมเขกหัวเพราะความหมั่นไส้

“เหอะ อย่ามาล้อผู้ใหญ่นะไอ้เด็กแสบ”

“โถ่พี่ ผมก็แค่อยากให้พี่ยิ้มบ้าง พี่รู้เปล่าว่าสองวันมานี่ คนอื่นเขาเป็นห่วงพี่กันขนาดไหน”

“ครับๆ มาดูแล้วก็กลับไปดิ พี่อยู่คนเดียวได้ พี่ไม่เป็นอะไรหรอก”

“ไม่อ่ะ พี่หมอบอกว่า ถ้าพี่ยังไม่ยอมเลิกกินเหล้า ไม่ให้ผมกลับ ผมต้องทำตามคำสั่งพี่หมอ ส่วนพี่ก็เป็นเด็กดีเชื่อฟังผมเข้าใจ
ป่ะ”

“เหอะ ” ผมแค่นเสียงอย่างไม่พอใจ พี่หมอนะพี่หมอขนาดตัวเองไม่ว่างยังส่งไอ้ตัวแสบนี่มาคุมผมซะงั้น

“แล้วพี่ล่ะ มีเรื่องอะไรนักหนา ถึงได้เมาเป็นหมาขนาดนี้”

“ไม่ใช่เรื่องของเด็กน่า”

“เด็กที่ไหน ผมโตแล้วนะ จบมหาลัยแล้วด้วย เหอะ พี่ใหญ่ ผมรู้นะว่าพี่มีเรื่องกลุ้ม แล้วมันก็ต้องเป็นเรื่องของคนที่ผมเจอวันนั้นด้วยใช่ไหม” ไอ้เด็กแสบคาดคั้น

“เจอครั้งเดียวจำแม่นเชียวนะ”

“จำแม่นดิ เพราะว่าวันนั้นพี่ทิ้งผมไว้ที่ร้านเฉยเลย ทั้งๆที่พี่ไม่เคยทิ้งผมสักครั้ง แสดงว่าคนๆนั้นน่ะต้องสำคัญกับพี่มากแน่นอน”

สำคัญ ???

นั่นสิ สำหรับผม เมฆ สำคัญหรือเปล่า …..

ผมรู้แค่ว่า คนแรกที่ผมนึกถึง คือเมฆ ผมมักจะ โกรธแทบคลั่งเมื่อรู้ว่าเมฆ ไปไหนโดยที่ไม่บอก หรือหายไป มันมากกว่าตอนที่ผมเห็นว่าฟ้ากำลังจะถูกไอ้ชินปล้ำซะอีก นั่นมันหมายถึงว่า เมฆสำคัญกับผมหรือเปล่า

“นั่งทำหน้าเครียดอะไรกันห่ะ สองคนนี้” เสียงที่สามดังขึ้นก่อนที่ผู้ชายท่าทางขี้เล่นคนนึงจะเดินเข้ามา

“พี่หมอ มาก็ดีแล้วช่วยตรวจพี่ใหญ่หน่อยดิ เป็นบ้าไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้ จู่ๆก็กินเหล้าเมาอย่างกะหมา แถมยังทำร้ายตัวเองอีก”
เจ้าพีฟ้องคนมาใหม่ซะยกใหญ่

“ไงว่ะ เป็นเอามากเลยละสิ” พี่หมอยกยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างๆผม

“เหอะ” ผมแค่นยิ้ม พลางถอนหายใจเฮือกใหญ่

“นั่นไงๆ เป็นเอามากจริงๆด้วย พี่หมอตรวจดูสิ”

“พี พี่เป็นหมอ หัวใจ ก็จริงนะ แต่ว่า เรื่อง “หัวใจ” ของไอ้ใหญ่ พี่ช่วยไม่ได้จริงๆ ของแบบนี้ต้องให้เจ้าตัวเขารักษาของเขาเอง”

“พูดอะไรกันเนี่ย ไม่เห็นเข้าใจเลย ไหนๆพี่หมอก็มาแล้ว ก็ดูแลต่อเลยแล้วกัน ผมจะไปรับไลน์เบล ที่โรงเรียนพอดี ไปนะ”

“เอ๋า มีอะไรจะปรึกษาพี่ไหมไอ้น้อง” พี่หมอเอ่ยถามหลังจากที่พีกลับบ้านไปแล้ว

“ไม่รู้สิพี่ ผม ไม่รู้จะพูดอะไร มันสับสน ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็ว เร็วมากจนผมตั้งตัวไม่ติด” ผมบอกออกไปด้วยความสับสน เมื่อ
ก่อนผมเฝ้าบอกตัวเองว่าเกลียดเมฆ แต่พอวันที่ผมเห็นเมฆ โดนรถชนหัวใจผมกลับเจ็บปวด ผมรู้สึกว่า ตัวเองจะเสียเมฆไปไม่
ได้ ผมไม่อยากเสียเขาไป

“ถามใจตัวเองสิ ว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร แล้วตกลงตอนนี้ หัวใจแก อยู่ที่ใครกันแน่”

“ผม ผม …ไม่..”

“ไมรู้ กับไม่ยอมรับมันต่างกันนะ ไอ้น้อง แกลองวางเหตุผลร้อยแปดประการที่แกคิดอยู่ตอนนี่ลงไปซะ แล้วลองใช้ความรู้สึก
ล้วนๆมาตัดสินซิว่าไอ้อาการทั้งหมดที่แกเป็นมาเนี่ย มันหมายความว่าอะไร”

“แต่ผมยังรักฟ้าอยู่”

“เอ๊ะ ไอ้นี่ การที่แกยึดมั่นในรักน่ะมันก็ดี แต่แกน่ะกำลังหลอกตัวเองอยู่หรือเปล่า ยอมรับหัวใจตัวเองซะเถอะใหญ่ พี่ไม่อยากให้
แกนั่งเสียใจในวันที่สายไปเหมือนที่พี่เคยเป็น แกรู้หรือเปล่า ว่าวันที่นัททิ้งพี่ไปอเมริกากับคู่หมั้นเขาน่ะ พี่เจ็บแค่ไหน ไอ้เสียใจที่เสียเขาไปก็ส่วนนึง แต่ที่พี่เจ็บกว่าคือ พี่ไม่เคยได้บอกเขา สักครั้งว่าพี่ “รักเขา” ”
ผมได้แต่จมอยู่กับความคิดของตัวเอง ตลอดเวลาที่ผ่านมาจริงๆแล้วผมรู้สึกยังไงกับเมฆกันแน่ รัก หรือว่า เกลียด???

“ค่อยๆคิดไปแล้วกัน พี่รู้ว่าแกสับสน แต่พี่เชื่อนะว่าแกมีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้วเพียงแต่ว่า แกไม่กล้าที่จะยอมรับมันเท่านั้นเอง
แต่ขอเตือนไว้อย่าง แกน่ะมีเวลาคิดทั้งชีวิต แต่น้องเมฆคงไม่มีเวลารอทั้งชีวิตนะ”

“พี่หมายความว่ายังไง เมฆเป็นอะไรหรือเปล่า” ผมถามอย่างร้อนรน ไหนหมอบอกว่าเมฆปลอดภัยแล้ว

“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร แต่เวลาน่ะ มันไม่รอแกหรอกนะไอ้ใหญ่ อย่ารอจนถึงวันที่มันสายเกินไป ”

“อ้าวตาใหญ่ ทำไมวันนี้กลับบ้านได้ล่ะลูก” แม่เอ่ยทักทันทีที่ผมเดินเข้ามาในบ้าน

“ก็ผมคิดถึงแม่นิครับ” ผมบอกก่อนจะเดินเข้าไปนั่งข้างๆ แล้วกอดแม่เอาไว้แน่น

“แหม ปากหวาน ฉันไม่ใช่สาวๆนะยะ ไม่ต้องมาปากหวานใส่หรอก”

“ผมคิดถึงแม่จริงๆนะครับ”

“ใหญ่ เป็นอะไรหรือเปล่าลูก” แม่เอ่ยถามพลางลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน

“แม่ครับ แม่เคยทำผิดไหม เคยทำผิดกับใครสักคนหรือเปล่า” ผมถามด้วยหัวใจที่สับสน

“เคยสิลูก”

“แม่เคยทำผิดกับคนๆนึง ผิดมากซะจนแม่ไม่รู้ว่าชาตินี้ทั้งชาติจะชดเชยให้เขาหมดหรือเปล่า”

“ใครเหรอครับ”

“น้องชายของลูกไงจ๊ะ” แม่บอกเสียงแผ่ว

“ครั้งนึง แม่เคยโทษเล็กว่าเป็นต้นเหตุของทุกอย่าง โยนความผิดให้เล็กสารพัด ทั้งๆที่น้องไม่ได้เป็นก่อมันสักนิด กว่าแม่จะรู้ ทุกอย่างมันก็เกือบจะสาย แม่เกือบจะเสียลูกชายของไป เพราะทิฐิ ของตัวเอง ” แม่บอกผมทั้งน้ำตา

“แม่ครับ อย่าร้องไห้สิ เดี๋ยวไม่สวยนะ”

“โถ่ ตายจริง แม่ร้องไห้เหรอจ๊ะ นี่ฉันจะหมดสวยไหมเนี่ย” แม่บอกก่อนจะอมยิ้ม

ผมยังคงกอดแม่ไว้แน่น เรื่องของแม่กับเจ้าเล็กแม้ว่ามันจะแตกต่างจากผม แต่สิ่งที่เหมือนกันคือ เราสองคน ต่างโยนความผิดให้คนอื่นทั้งคู่ มันคงเป็นนิสัยเสียของมนุษย์มั้งครับแทนที่เราจะยอมรับความเจ็บปวดไว้ แต่เรากลับเลือกที่โยนความผิดไปให้คนอื่นเพื่อให้ เราไม่ต้องทนทุกข์คนเดียว

“แม่ครับ ถ้าเกิดวันนึง ใหญ่ทำให้แม่ผิดหวัง แม่จะเสียใจไหม”

หากว่าวันนึงแม่รู้ว่า ลูกชาย คนนี้ ทำอะไรไว้บ้าง แม่จะเกลียดผมหรือเปล่า ??

“ถ้าเป็นคุณหญิงทิพย์ คนก่อนก็คงเสียใจมากเลยล่ะ แต่ตอนนี้แม่รู้แล้ว ว่าไม่ว่าจะเกียรติยศ ชื่อเสียง เงินทอง มันไม่ได้มีค่าเท่ากับครอบครัวหรอก เรามีกันอยู่แค่นี้นะลูก แม่ไม่มีวันเกลียดใหญ่ ”

“ขอบคุณนะครับแม่” ผมบอกก่อนจะกอดแม่แน่น วันนี้ผมอ่อนแอ ผมสับสน และผมไม่มีที่ไป แต่อ้อมกอดของแม่ยังเป็นที่พักที่ดีที่สุดเสมอ

“อ้าว เล็กทำไมวันนี้กลับมาบ้านล่ะลูก” เสียงของแม่เอ่ยทักคนมาใหม่ ก่อนที่เจ้าเล็กจะยกมือไหว้แม่แต่กลับไม่ยอมปรายตามองผมสักนิด

“คือว่า ผมจะเอาพีพี มาฝากแม่ไว้สักสามวันนะครับ เพราะไอ้วัตต้องไปติดต่อลูกค้าที่ฮ่องกง ผมเองก็ต้องทำงานแล้วก็เฝ้าไอ้
เมฆมันที่โรงพยาบาล จะปล่อยให้เจ้าตัวแสบอยู่กับยะขิ่นก็ไม่กล้า รายนั้นเอาพีพีไม่อยู่หรอกครับ เดี๋ยวจะพากันซนซะเปล่า”

“โถ่ แม่ก็นึว่าอะไร แม่คิดถึงเจ้าตัวแสบจะแย่ มาอยู่นานๆก็ได้นะ ทำเป็นคนอื่นคนไกลนะเราเนี่ย ดีเลยไหนๆวันนี้ ลูกชายแม่มา
พร้อมกันทั้งที อยู่กินข้าวเย็นกับแม่ก่อนนะเดี๋ยวพีพี น่ะให้คนขับรถไปรับก็ได้ ”

“ก็ได้ครับ” เจ้าเล็กตอบแม่ แต่เจ้าน้องชายตัวดีก็ยังไม่ยอมมองผมสักนิด

“แล้วนี่ ตาเมฆเป็นยังไงบ้างล่ะลูก แม่ไปเยี่ยมแค่ครั้งเดียว ตอนนี้ฟื้นหรือยัง” แม่ถามออกไป ซึ่งมันเป็นคำถามที่ผมเองก็อยากรู้เหมือนกัน

“ฟื้นแล้วครับ เพิ่งจะฟื้นเมื่อช่วงสายๆนี่เอง แต่ว่าคงต้องนอนโรงพยาบาลอีกสักระยะครับ ถ้ายังผมขอตัวไปจัดห้องให้พีพีก่อนนะครับ” เจ้าเล็กบอกก่อนจะเดินขึ้นชั้นสองไป

“ผมขึ้นข้างบนก่อนนะครับแม่ ไม่ได้เจอห้องตัวเองตั้งนาน คิดถึงจะแย่ เดี๋ยวตอนเย็นลงมาทานข้าวด้วยนะครับ” ผมบอกก่อนจะเดินตามเจ้าน้องชายขึ้นชั้นสอง

“เล็ก พี่ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม”

“ไม่ได้ เพราะผมไม่มีอะไรจะคุยกับพี่” น้องชายตอบเสียงห้วน

“พี่แค่อยากรู้ว่าเมฆเป็นยังไงบ้าง”

“มันยังไม่ตายหรอก ถ้าพี่หวังให้มันตายก็เสียใจด้วยแล้วกัน !!” เจ้าเล็กตะคอก

“พี่ไม่เคยอยากให้เมฆตาย!!”

“หึ น้อยไปนะสิ ความเจ็บปวดของมัน คือความสุขของพี่ไม่ใช่หรือไง ตอนนี้พี่คงจะมีความสุขมากอยู่ละสินะ อย่าพยายามมาทำดีตอนนี้ เพราะมันไม่มีประโยชน์ ผมเคยบอกพี่แล้วไม่ใช่เหรอ ว่าผมรักมันมาก และตั้งแต่วันนี้ไป ผมจะไม่ยอมให้พี่ทำอะไรมันอีกเด็ดขาด!!!”

“เล็กพี่ขอร้องล่ะ จะให้พี่ทำอะไรก็ได้ แต่พี่ขอไปเจอเมฆสักครั้งได้ไหม”

“พี่จะไปเจอมันทำไม แค่นี้มันยังเสียใจไม่พออีกเหรอ”

“พี่แค่อยากไปขอโทษ ” ผมบอกเสียงแผ่ว คำนี้คงเป็นสิ่งเดียวที่ผมจะให้เมฆได้ ผมรู้ ว่าแค่ขอโทษมันไม่พอชดเชยในสิ่งที่เมฆเจอมาได้ แต่ผมก็แค่อยากจะขอโทษสักครั้ง

“หึ ได้ ผมจะให้พี่เจอมัน แต่มีขอแม้นะ”

“อะไร”

“ผมขอให้การเจอกันครั้งนี้ของพี่กับมัน เป็นการเจอกันครั้งสุดท้าย!!!”

........................TBC.............................

อีพี่ใหญ่ มันจะดราม่าแล้วนะจ๊ะ :hao7:

ว่าแล้วก็ไปปัั่นนิยายต่อดีกว่าเนาะ :katai4: :katai4:

ปล ขอบคุณที่ติดตามนะคะ :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 21-05-2013 21:14:41: จิ้มไว้ก่อน แล้วค่อยไปอ่าน

.......................................................

ชิส์ หมั่นไส้อิตาคุณใหญ่ พอรู้แล้วจริงแล้วทำมาเป็นสำนึกผิดเชียวนะ เมฆอย่าไปยอมยกโทษให้ง่ายๆ ล่ะ เอาคืนให้หนำใจก่อน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 21-05-2013 21:16:17: ดราม่าของเมฆผ่านไป ดราม่าของพี่ใหญ่มาแทน
ยังไงมันก็ไม่หลุดพ้นดราม่าซะที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 21-05-2013 21:32:40: พี่ใหญ่เจอหนักซะแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 21-05-2013 22:15:44: สมน้ำหน้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 21-05-2013 22:17:58: :hao6: ฮี่ๆ วันนี้มายาวนะจ๊ะ(แซวเล่นๆ) อิพี่ใหญ่ต้องเจออย่างงี้บ้างถึงจะสาสม :laugh3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 21-05-2013 22:33:44: เห้อ สงสารนะพี่ใหญ่
แต่แกทำเมฆไว้เยอะ เกิ๊นนน
เห้ออออออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 21-05-2013 22:34:25: พี่ใหญ่สู้ๆๆ :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 21-05-2013 22:48:41: ในที่สุดเราก็กลับมาอ่านจนได้หลังจากต่อสู้กับความอยากรุ้อยากเห็นไม่ไหว ฮ่าๆ

สมน้ำหน้าอีฟ้าที่ตายไปได้ซะ
สมน้ำหน้าไอ้พี่ใหญ่ที่ เป็นควายอยู่นานนนน
แล้วยัยชะนีแพรนิจะเอายังไงกับมันละไอ้พี่ใหญ่มึงเคลีย์ด่วน (มันคงเลือกที่จะแต่งงงานกับยัยนี้ตามสเตปพระเอกโง่+น้ำเน่าอะนะขอเดา)
ส่วนพี่ชิน อย่านะเว้ยน้องนะๆ ถ่องไว้ๆ
เมฆ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 21-05-2013 23:11:31: โง่มานานเป็นสิบปี.....
ทำเลวๆ ไว้สารพัด

ทำใจเหอะนะ แค่อภัยให้ก็ดีนักหนาแล้ว
ให้เมฆทำใจซัก 3-4 ปีเถอะค่ะ ถึงจะยังรักอยู่ แต่แผลที่ต้องแบกรับ ไหนจะความกลัวที่โดนทำร้าย
มันไม่ได้หายได้เหมือนเสกเอานะ :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: skipabeat ที่ 21-05-2013 23:12:37: หึหึ เจอฤทธิ์น้องชายซะบ้าง พี่ใหญ่!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 21-05-2013 23:29:42: สมควรที่เล็กจะโกรธพี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 21-05-2013 23:46:34: สมน้ำหน้าไอ้ฟายใหญ่ มาทำเป็นฟูมฟาย สันดาน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 21-05-2013 23:48:45: ให้พี่ใหญ่รู้จัก เสียใจ เจ็บปวดและทรมาณแบบน้องเมฆเสียบ้าง

น้องเมฆเจ็บมากแล้ว คงได้เวลาหยุดกับความรู้สึก เจ็บปวด ทรมาณเสียที

:mew6: :mew6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: WoonMyuk ที่ 22-05-2013 00:08:36: เวลานี้ล่ะที่รอคอย o18 o18 o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 22-05-2013 00:56:14: :ling2: :ling2: :ling2: :ling2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 22-05-2013 05:39:20: หึหึหึ พี่ใหญ่สมควรโดนแบบนี้แล้ว จะได้สำนึกซะที
รอเจอเมฆดีก่าอิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 22-05-2013 08:46:46: เอาแล้วสิทีนี่จะเป็นยังไง
มีแต่คนกันท่า
จะคอยดูว่าพี่ใหญ่จะแก้ปัญหาอะไร
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 22-05-2013 09:49:59: ใหญ่คิดหาคำตอบของความรู้สึกตัวเองให้เจอเร็ว ๆ นะ แล้วไปหาเมฆไปบอกความรู้สึกของตัวเองให้เมฆรู้ เล็กเป็นห่วงเมฆจะทำแบบนี้ก็ไม่ผิดหรอก แต่เล็กคิดว่าแบบนี้ดีกับเมฆจริง ๆ หรือ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 22-05-2013 11:01:48: พี่ใหญ่ จะทำอะไรก็รีบทำน๊าา น้องเล็กไม่เข้าข้างแล้ว >.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 22-05-2013 12:00:05: รีบปั่น รีบมาต่อนะจ๊ะ

รอสมน้ำหน้าพี่ใหญ่อยู่ คิกๆ o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 22-05-2013 14:00:21: :katai1: ดราม่ามากๆค่ะพี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: aodjung ที่ 22-05-2013 15:46:31: ปวดใจเด้ เนาะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 22-05-2013 15:48:52: ฮ่าฮ่าเปลี่ยนเป็นใหญ่บ้างล่ะ :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 22-05-2013 15:54:32: เอาให้หนัก ๆ เลยนะหลานเล็ก ไม่ต้องเกรงใจคนแก่ :laugh: :laugh: :laugh:

:L2: :L2: :L2: คนแก่เอาดอกไม้ฝากหลานเล็ก ไปเยี่ยมหลานเมฆด้วยนะจ๊ะ

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-05-2013 20:33:06: ฟ้าดินกำลังลงโทษอิพี่ใหญ่ สำนึกผิดให้มากๆนะใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 26-05-2013 20:51:31: :pig4: แสยะยิ้มให้ไอ้พี่ใหญ่สักหนึ่งที สมน้ำหน้า คนอ่านสะใจ!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 26-05-2013 21:25:23: เหมือนจะยังมีคนเห็นใจพี่ใหญ่อยู่ รีบๆไปขอโทษเมฆเถอะน่ะ MAMAMAMAMAMA
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 29 21/05/13 P 31
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 26-05-2013 21:39:27: รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 27-05-2013 20:28:05: ……………….30………………..

ชลธร..

“ผมขอให้การเจอกันครั้งนี้ของพี่กับมัน เป็นการเจอกันครั้งสุดท้าย!!!”

ผมมองน้องชายตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ ทำไม ผมถึงจะเจอเมฆ อีกไม่ได้

“ทำไมล่ะ ทำไมต้องเป็นครั้งสุดท้าย”

“เพราะผมไม่ต้องการให้พี่เจอกับมันอีกไง” เจ้าเล็กบอกเสียงเรียบ

“ทำไมพี่จะเจอ เมฆอีกไม่ได้ในเมื่อพี่เป็น…”

“ถ้าหากว่าพี่สำนึกจริงๆก็อยู่ก็หยุดอ้างเรื่องนั้นซะ!!!!” เจ้าเล็กตะคอก

“พี่รู้ตัวหรือเปล่าว่าตัวเองทำอะไรกับไอ้เมฆ มันไว้บ้าง มันต้องเจ็บ ต้องร้องไห้ ต้องเสียใจแค่ไหน พี่เคยรู้บ้างไหม”

“พี่….”

“พี่มันไม่เคยรู้อะไรเลย ไม่เคยรู้เลยสิว่า ไอ้เมฆมันเจ็บขนาดไหน ตลอดชีวิตมันไม่เคยเจอไอ้สิ่งที่เรียก ว่าความสุขอย่างคนอื่นเลยสักครั้ง เมฆมันเป็นคนน่าสงสาร ตั้งแต่มันเกิดมา มันไม่เลยได้รับความรักจากคนรอบข้าง มันเจ็บปวดมาทั้งชีวิต ถ้าพี่อยากขอโทษมันจริงๆ ผมก็ไม่ห้ามหรอกนะ แต่ผมอยากจะขอร้อง ในฐานะคนๆหนึ่ง ถ้าพี่สงสารมันก็ปล่อยมันไปเถอะ ” เจ้าเล็กเดินเข้าห้องไปแล้ว แต่คำพูดของน้องยังคงดังก้องอยู่ในหัวของผมไม่ยอมไปไหน

ปล่อยเหรอ

ให้ปล่อยเมฆไปอย่างนั้นเหรอ ???

“โถ่เว้ย!! พลัก!!” ผมสบถลั่นพลางระบายความอึดอัดโดยการชกเข้าที่ผนังห้องอย่างแรง

ผมหยุดที่หน้าห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ผมตัดสินใจแล้ว ตัดสินใจที่จะ ขอโทษ คนในห้องนี้ แม้ว่ามันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน ก็ตาม

“ผมให้เวลาพี่คุยกับมันแค่ 5 นาทีนะ ถ้านานกว่านั้น ผมกลัวว่าพี่จะทำให้มันเสียใจอีก” คนตรงหน้าบอกเสียงเข้ม

“อืม พี่เข้าใจ”

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูยิ่งทำให้หัวใจของผมเต้นรัว แม้ว่าจะไม่ได้เจอกันแค่อาทิตย์เดียว แต่ทำไม ผมถึงได้ตื่นเต้นมากขนาดนี้นะ

“เชิญครับ” เสียงในห้องเอ่ยตอบ

ก่อนที่เล็กจะค่อยๆเปิดประตูช้าๆ หัวใจของผมเต้นแรงมากขึ้นเมื่อคิดว่า ใคร อยู่ในนั้น

“อ้าวเล็กเองเหรอ เข้ามาก่อนสิ พี่กำลังจับเด็กดื้อกรอกยา พอดีแล้ว มาช่วยกันจับหน่อยเร็ว” ไอ้ชินเอ่ยทักมันคงไม่ทันเห็นผมสินะ ไม่งั้นมันคงไม่ยืนเฉยๆแบบนั้นหรอก

“ใครดื้อกันเล่า ผมไม่ได้ดื้อสักหน่อย พี่มั่วว่ะ” เสียงของคนป่วยตอบกลับมา แม้ว่าเสียงนั้นจะดูแหบไปบ้างแต่มันกลับ สดใสและดูมีความสุขอย่างที่ผมไม่เคยเห็น ไม่ใช่ สิ ผมเคยเห็น น้ำเสียงและรอยยิ้ม แบบนี้ผมเคยเห็นมันมาก่อน แต่มันก็เมื่อนานมาแล้ว นานจนผมเองก็ลืมไปแล้วว่ามัน เป็นยังไง

“เอ่อ เมฆ คือพอดีว่า มีคนเขาอยากคุยกับมึงน่ะ”

“ใครว่ะ” คนป่วยหันกลับมาถามด้วยรอยยิ้ม

“พี่เองครับ” ผมตอบก่อนจะเดินไปยืนที่ข้างเตียง

“คุณชลธร”

“มึงมาทำไมอีกห่ะ!!” ไอ้ชินตะโกนก้อง พลางกำหมันแน่น ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้คนป่วยกำลังกุมมือมันไว้ป่านนี้ มันคงซัดผมไปแล้วมั้งครับ

“พี่ชิน อย่ามีเรื่องสิครับ” คนป่วยบอกเสียงเย็นก่อนจะยิ้มให้

ถ้าถามว่าตอนนี้ ผมรู้สึก ยังไง ตอบได้ว่า เจ็บ มันเจ็บที่หัวใจเหมือนใครสักคน เอามีดมากรีด น้ำเสียงแบบนั้น รอยยิ้มแบบนั้น ผมเคยได้มันมาก่อน แต่ผมก็เป็นคนทำลายมันด้วยความโง่ของผมเองเอง

“พี่มีเรื่องอยากจะคุยกับเมฆน่ะครับ”

“กูไม่ให้คุย!!” ไอ้ชินโพล่งออกมา

“ไม่เอาน่าพี่ชิน ใจเย็นๆซิครับ”

“แต่ว่า”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไม่เป็นไร ถ้าพี่ใหญ่อยากคุย ผมก็พร้อมจะคุย พี่ชินกับไอ้เล็กช่วยออกไปก่อนได้ไหมครับ”

“แต่พี่ไม่ไว้ใจมัน” ไอ้ชินบอกพลางจ้องหน้าผมเขม็ง ถ้าสายตามันฆ่าคนได้ ป่านนี้ผมคงตายไปหลายรอบแล้วล่ะครับ

“ผมบอกแล้วไงครับว่าไม่เป็นไร นะ ถือว่าผมขอร้อง” เมฆบอกเสียงเย็น

“ก็ได้ ถ้ามีอะไรเมฆตะโกนดังๆเลยนะ พี่จะรออยู่ที่หน้าห้อง ส่วนมึง ถ้ามึงกล้าแตะต้องเมฆอีกละก็ กูไม่เอามึงไว้แน่” คงไม่ต้องบรรยายว่าไอ้ชินมันพูดกับใครบ้าง เอาเป็นว่าหลังจากที่มันคาดโทษผมเสร็จมันก็เดินออกจากห้องไปพร้อมเจ้าเล็ก

ความเงียบที่แสนอึดอัดเข้าปกคลุมเราสองคน ผมไม่รู้ ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นด้วยอะไรดี

“คุณมีอะไรจะพูดกับผมเหรอครับ” เมฆเอ่ยถาม อาจจะเป็นเพราะว่า เขาทนเห็นหน้าผมไม่ได้มั้งครับก็เลยถามให้มันจบๆไป

“พี่ เอ่อ พี่”

“ครับ”

“พี่อยากจะขอโทษเมฆน่ะ ขอโทษกับทุกอย่างที่พี่ทำลงไป”

อีกคนยังคงเงียบและไม่มีทีท่าว่าจะพูดอะไรออกมา แววตาราบเรียบที่ไม่ยินดียินร้าย ยิ่งทำให้ผมกลัว กลัวว่าตัวเองจะไม่มีความสำคัญอีกต่อไป

“พี่รู้ว่า คำขอโทษมันชดเชย อะไรไม่ได้ แต่พี่แค่อยากพูดมันสักครั้ง แต่ถ้ามีอะไรที่พี่จะทำเพื่อชดเชยความผิดทั้งหมดได้พี่ก็ยินดี”

“ผมยกโทษให้คุณครับ คุณชลธร” เมฆบอกด้วยเสียงราบเรียบ

“แต่ผมขออะไรคุณสักอย่างได้ไหมครับ”

“ได้สิ พี่เต็มใจทำให้เมฆทุกอย่าง”

“ถ้าคุณรู้สึกผิดอย่างที่ปากบอกจริงๆ ผมขอแค่ เราอย่าเจอกันอีกเลยได้ไหมครับ เรื่องราวที่ผ่านมา ผมจะไม่เก็บมาใส่ใจอีก ตั้งแต่นี้ต่อไป ผมกับคุณ ให้ถือซะว่าเราสองคนได้ตายจากกันไปแล้ว แล้วกันนะครับ”

……………………………….

………………………..

………………...

………..

….

ผมทรุดตัวลงบนโซฟาอย่างเหนื่อยล้า ผมไม่รู้ว่าตัวเองขับรถกลับถึงบ้านได้ยังไงเมื่อได้ยินคำนั้นจากปากเมฆ มันเจ็บยิ่งกว่าโดน
ไอ้ชินต่อยซะอีก ประโยคสุดท้ายที่เมฆบอกกับผมยังคงดังก้องอยู่และไม่หายไปไหนแม้ว่าผมจะพยายามเท่าไหร่ก็ตาม ถ้าผมเป็นนักโทษนั่นคงเป็นคำพิพากษาประหารชีวิตเลยมั้งครับ

ผมเพิ่งจะรู้ตัว ว่าเมฆสำคัญกับผมมากแค่ไหนในวันที่ ไม่มีเขาอีกแล้ว คนๆนึงที่ผมเคยบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนา กลับเข้ามายึดพื้นที่ในหัวใจของผมอย่างช้าๆ โดยที่ผมเองก็ไม่เคยรู้ตัว เพราะทิฐิ เพราะความโง่ เพราะความโกรธ ทำให้ผมไม่เคยมองเห็นความรักที่เมฆมีให้เลยสักครั้ง กลับไป หู หนวก ตาบอด หลงเชื่อ ความรักจอมปลอมของใครอีกคน

“พี่ขอโทษ”

“พี่ขอโทษ พี่ รู้แล้ว ว่หัวใจพี่อยู่ที่ใคร พี่รักเมฆนะ”

“รักเมฆจริงๆ”

แม้ว่าผมจะพร่ำบอกคำนี้เป็นร้อยเป็นพันครั้งแต่มันก็ไปไม่ถึงใจของเมฆอยู่ดี

….หมอลม….

“เอาไงดีพี่” ไอ้เจ้าพีถามผมหลังจากที่เราสองคนมาเจอสภาพของไอ้ใหญ่ ถ้าเป็นศัพท์วัยรุ่นทุกวันนี้คงบอกว่า
บ่องตง น่าสมเพชว่ะ ผมไม่เคยคิดว่านักธุรกิจร้อยล้านอย่างมันจะมีสภาพไม่ต่างจากคนเก็บขยะขนาดนี้ สภาพของน้องชายตัวดีที่นอนกอดหมอนแน่น เนื้อตัวสกปรก ผมเฝ้ารุงรัง หนวดที่เริ่มขึ้นครึ้มเหมือนไม่ได้โกนมาสามชาติกว่า ข้างๆยังมีขวดแอลกอฮอล์ที่หมดบ้างไม่หมดบ้างวางระเกะระกะไปทั่ว นั่นทำให้ผมแทบรับไม่ได้

“ทำไงได้ว่ะ ก็ต้องแกะพี่ชายแกออกไปอาบน้ำอาบท่าให้มันเป็นผู้เป็นคนกว่านี้หน่อย ถ้ากลับบ้านสภาพนี้นะ คุณป้าเป็นลมกันพอดี” ผมกับเจ้าพีช่วยกันแงะไอ้คุณชายออกจากหมอนก่อนจะลากเข้าไปในห้องน้ำ ด้วยสภาพที่ผมบอกได้คำเดียวว่า อนาถ ไอ้ใหญ่เหมือนไม่ยอมรับรู้อะไรทั้งนั้น ทำตัวอย่างกับคนไร้วิญญาณ จับให้นั่งก็นั่งจับให้ยืนก็ยืน จนผมอ่อนใจ นี่ขนาดแค่สามวันนะครับ สามวันที่ออกจากชีวิตของน้องเมฆ มันยังเป็นถึงขนาดนี้ แล้วชีวิตที่เหลืออยู่ของมันล่ะ จะเป็นยังไง

....................TBC......................

มาแล้วจร้าๆๆๆ :hao7:
เป็นไง พี่ใฟญ่ดราม่าพอไหม หรือจะให้จัดหนักกว่านี้
ฮ่าๆๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 27-05-2013 20:46:08: สามคำค่ะ

เรื่อง ของ เมิง !!

:laugh: สะใจ และเชิญนอนเน่าต่อไปเลย ว่าแต่อีตาคนนี้มันเป็นระดับผู้บริหารไม่ได้หรอก
ชีวิตไม่ค่อยมีสติ ปัญญาก็ไม่ค่อยมี สงสารพนักงานในบริษัทที่ตานี่ทำงานชะมัด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 27-05-2013 20:48:01: บ่องตงๆ ว่าพี่ใหญ่ทำตัวเองทั้งนั้น :katai5:

มารู้ใจตัวเองว่ารักน้องเมฆในตอนที่ต้องเดินออกมาจากชีวิตน้องเมฆ :ling3:

ถ้าน้องเมฆมาเห็นสภาพพี่ใหญ่จะใจอ่อน คืนดี และให้โอกาสำี่ใหญ่แก้ตัวหรือเปล่าอ่ะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 27-05-2013 21:02:11: เง้ออออ พี่ใหญ่เอ้ยยยยย
ทำตัวเองจริงๆ เห้อ เอาใจช่วยละกัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 27-05-2013 21:11:26: พระเอกยังไงก็เป็นพระเอกอ่ะนะ ฝากหมอกับพีดูแลด้วยแล้วกัน.... :-|
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 27-05-2013 21:19:25: เป็นไงล่ะพี่ใหญ่ ทำเลวกับเค้าไว้มาก
มาสำนึกตอนนี้ก็สายไปละนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 27-05-2013 21:29:37: มาเป็นกำลังใจให้ พี่ใหญ่ จ้า

ในเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นมันเป็นเรื่องที่ผิดและไม่ถูกต้อง

จงหาทางแก้ไขซะ

แล้วทำให้ดีที่สุด ดีพอที่จะไม่กลับมาเสียใจที่หลังอีก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 27-05-2013 21:35:55: มาคิดได้ตอนนี้จะไปได้อะไร
แอบสมน้ำหน้าพี่ใหญ่ เชอะทำกับเมฆตั้งเยอะ โดนซะมั่ง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 27-05-2013 22:21:46: ทำตัวเองเองนะนั่นน่ะ
มันก็สมควรอยู่หรอก
ไม่รูจะสมน้ำหน้าหรือสงสารดี
ยังไงก็ไปง้อน้องบ้างแล้วกัน น้องก็ดูเหมือนยังรักพี่อยู่
ง้อให้สมเร็จล่ะพี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 27-05-2013 22:38:29: จะสงสารก็สงสารนะ แต่ก็อดสมน้ำหน้าไม่ได้อะ

ที่ผ่านมาทำเมฆไว้เยอะ พอตัวเองโดนบ้าง

ไม่เป็นผู้เป็นคนเลยเหรอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 27-05-2013 22:40:58: จะ สงสารดีไหม อ่านไปก็สงสาร แต่พอคิดขึ้นมาได้ว่ามันคือใครเคยทำอะไรไว้ จากความรู้สึกสงสารกลับกลายเป็นเฉยๆ ห้าๆๆๆ :katai3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 27-05-2013 22:58:14: สมควรโดนทิ้งตลอดชีวิต สำหรับโทษของพี่ใหญ
ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 27-05-2013 23:50:14: อีพี่ใหญ่อย่าทำเป็นลืม ว่ากำลังจะแต่งงานนะยะ รีบๆๆแต่งๆๆประชดชีวิตไปเลยสิยะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 28-05-2013 00:08:48: ก็ทำตัวเอง ช่วยไม่ได้ ไม่สงสารหรอกนะ
ดีใจที่เมฆจะมีความสุขซะที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 28-05-2013 00:27:50: สงสารใหญ่หน่อย ๆ แต่ใหญ่ก็ทำตัวเองจริง ๆ นั่นแหละ ส่วนเมฆจะทำอย่างนี้จริง ๆ หรือ ทำแบบนี้เมฆมีความสุขจริง ๆ ใช่ไหม
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: memmory_far ที่ 28-05-2013 04:35:24: สมน้ำหน้าใหญ่!! หึหึ หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง!!!!! 555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 28-05-2013 06:04:28: อ๊าย อยากอ่านตอนต่อไปเร็ว ๆ สงสารพี่ใหญ่เหมือนกันนะ แต่ก็สมน้ำหน้าด้วย :katai5: :katai3: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 28-05-2013 07:52:14: ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี ก็พี่ใหญ่ทำตัวเองอ้ะ เมฆจะเป็นไงบ้างนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 28-05-2013 09:04:12: สมน้ำหน้า :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 28-05-2013 09:19:46: ไม่มีใครสงสารอิพี่ใหญ่เลยยยย 555555+ :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 28-05-2013 12:46:51: พี่ใหญ่ : ถ้าพวกคุณเห็นผมโดน ทรมาน พวกคุณคงมีความสุขมากใช่ไหม
คนอ่าน : ใช่ พวก กุ จะรอ :hao7: :hao7:

ปล.อย่าดราม่าเยอะเกินไปเด้อ เดวมันจะตายซะก่อน แค่น้องเมฆกะจะตายอยู่ละ :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 28-05-2013 13:30:37: :m14: :m14: :m14: ก่อนทำไม่คิด สมน้ำหน้าหลานใหญ่

จัดเต็มไปเลยหลานเมฆ :katai3: :katai3: :katai3:

คนแก่สะจายยยยย :m11: :m11: :m11:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 28-05-2013 14:11:19: หลังจากที่หดหู่กันมาทั้งเรื่อง ในที่สุดคนอ่านก็ยิ้มออกซะที

ดีใจที่ไอ้คุณใหญ่มีสภาพไม่ต่างจากหมาข้างถนน หุหุ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 28-05-2013 20:53:23: ตามอ่านทันแล้ววววว :hao7:
บ่องตงว่าสะใจไอ้พี่ใหญ่มาก :katai3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 29-05-2013 10:00:13: :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-05-2013 10:04:46: จัดหนักจัดเต็มไปอีก
แค่นี้ยังเล็กน้อยสำหรับ
อิคุณพี่ใหญ่ :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 29-05-2013 11:56:38: สมน้ำหน้าอยากทำกับเมฆไว้เยอะนี่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 30 27/05/13 P 32
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 31-05-2013 16:28:02: พอเอาเข้าจริงก็อดสงสารอิพี่ใหญ่ไม่ได้ เฮ้อ~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 31-05-2013 21:48:46: ตอนพิเศษ แบบ ป่วงๆๆ เขียนสดหลังจากฟังเพลงมา สิบรอบ :ling1:

มันอาจจะ มึนๆ งงๆ ป่าวง หน่อยนะคะ

แต่ถ้าอยากฟิน แนะนำให้ฟัง เพลงนี้ไปด้วย
http://www.youtube.com/watch?v=r9mG58Bnsec&sns=fb

จริงใช่ไหม … ที่มีเธอข้างกันตรงนี้ หากเป็นฝัน ฉันคงฝันดี ขออย่าได้ตื่นหรือเลือนลางจากไป….

“เฮ้ย ไอ้เมฆทำอะไรอยู่ว่ะ” เสียงเรียกพร้อมกับแรงตบไม่เบาหนักที่ตบลงบนบ่า ทำให้ผมเงยหน้าขึ้นมองคนมาใหม่อย่างเอาเรื่อง

“ตาขวาง มองกูตาขวางเชียวนะมึง” คนมาใหม่บอกผมปรายตามองมันแวบนึงก่อนจะกลับไปสนใจเพลงที่ฟังอยู่

“อ่ะนิ่งๆ ทักแล้วไม่สนใจ เฮ้ย ไอ้เมฆ เชี้ยเมฆ ” มันตะโกนก่อนจะแย่ง mp3 ของผมไป

“อะไรของมึงเนี่ยไอ้เล็ก กวนกูทำไมเนี่ย” ผมแหวลั่น ไอ้เพื่อนบ้านิ กวนอยู่ได้ ถ้ามันไม่ได้กวนผมสักวันสงสัยจะลงแดงตาย

“ก็มึงไม่สนใจกู” มันบอกก่อนจะสะบัดหน้างอน น้อยใจได้ตุ๊ดมาก เพื่อนตู

“สาด อย่ามาทำท่างอนใส่กูนะ กูขนลุก” ผมบอกแหยงๆ ถึงไอ้เล็กนี่ดูไปดูมาจะ น่ารัก อยู่บ้าง แต่ยังไงมันก็เพื่อนกัน กินไม่ลง ฮ่าๆๆ

“หึ กูโกรธมาก ได้ยินไหมว่ากูโกรธมาก”

“มึงโกรธกูเรื่องอะไรอีกเนี่ย” ผมถามไอ้บ้านี่ มันหาเรื่องงอนผมได้ตลอดแหล่ะครับตั้งแต่เด็กจนจะจบมอหก อยู่แล้วเนี่ย

“ก็เมื่อวาน มึงกลับบ้านก่อนกู ไม่ยอมช่วยกูทำเวร”

“เรื่องไรกูจะอยู่ เวรมึง มึงก็ทำเองดิ กูเกี่ยวไรด้วยว่ะ”

“โห นี่เหรอเพื่อนกัน มึงเป็นเพื่อนกูนะ มึงก็ต้องอยู่รอกูดิ ใจคอมึงจะให้กูโหนรถเมล์กลับบ้านเองเหรอ ถ้ากูโดนทำมิดีมิร้าย ใคระช่วยว่ะ”

“ไม่หรอกทุกวันนี้โจรมันเลือก มันไม่ทำอะไรมึงหรอก ฮ่าๆๆๆ”

“ไอ้เมฆ ไอ้เพื่อนเวร !!” ไอ้เล็กแหวลั่น พลางกอดอกแน่น เป็นสัญญาณว่า กูงอนมึงแล้วนะแล้วมึงต้องง้อกูเดี๋ยวนี้ ผมได้แต่
ส่ายหน้าระอากับความเอาแต่ใจของมัน ซึ่งจริงๆมันก็ชอบเอาแต่ใจกับผมคนเดียว ไอ้ผมเองก็ผิดที่ตามใจมันซะจนมันเคยตัว

“เออ สรุปว่ากูยอมรับผิด มึงต้องการอะไรว่ามาเลยครับเพื่อน” ยอมเขาหน่อยเด็กมันจะได้เลิกหน้างอ

“โอเค งั้นคืนนี้มึงไปค้างบ้านกูนะ พอดีว่า กูยังทำรายงานสังคมไม่เสร็จเลย มึงช่วยหน่อยดิ” น่าน ตูว่าแล้ว ไอ้นี่มีแผนแน่ๆ

“เออๆ” ผมตอบก่อนจะกลับไปสนใจเพลงต่อ

“มาๆๆ เข้ามาๆๆๆ” ไอ้เล็กชวนอย่างกระตือรือร้นจนผมอดที่จะหรี่ตาอย่างจับผิดไม่ได้ มันผิดปกติจริงๆนะวันนี้น่ะ

“อ้าว เจ้าเล็กกลับมาแล้วเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยทักก่อนที่ผมจะยืนตัวแข็งทื่อที่หน้าประตู ชิบหาไม่เจอแล้ว พี่ใหญ่อยู่บ้านได้ไงว่ะ
เอ่อ คนที่นั่งหน้านิ่งอยู่ตรงโซฟานั่น คือพี่ใหญ่น่ะครับ เป็นพี่ชายไอ้เล็กมัน ปกติไม่ค่อยจะอยู่บ้านเพราะคอนโดที่พี่เขาซื้อไว้มัน
อยู่ใกล้มหาลัยมากกว่า

“สวัสดีครับพี่ใหญ่” ผมทักคนอายุมากกว่าก่อนจะนั่งลงบนโซฟา ส่วนไอ้เพื่อนรัก หายไปไหนของมันก็ไม่รู้

“สวัสดีครับน้องเมฆ ไม่เจอกันานเลยนะ” เขาทักตอบ ผมได้แต่นั่งเกร็งแล้วส่งยิ้มแหยๆ ไปให้ ก็แหงล่ะ ผมชอบพี่เขาอยู่นะครับ
ถึงมันจะเป็นการชอบแค่ข้างเดียวแต่ว่าให้มาอยู่ใกล้ๆแบบนี้ใจมันก็สั่นนะว่าไหม

“ตามสบายเลยนะครับ พี่ขอตัวไปอ่านหนังสือในห้องต่อก่อน” พี่ใหญ่บอกก่อนจะเดินขึ้นชั้นสองไป

“ฟู่” ผมเป่าปากเพื่อระงับความตื่นเต้น ถ้าเกิดว่าพี่ใหญ่อยู่นานกว่านี้สักนิดผมคงขาดใจตาย แน่ๆ

“ไอ้เมฆเพื่อนรัก คือว่า ยังนี้นะ” ไอ้เล็กที่หายไปสามชาติกว่าเดินเข้ามาหา

“อะไรว่ะ”

“มึงช่วยทำรายงานให้กูก่อนได้ป่ะ คือว่ากูมีนัดน่ะ” ผมบอกพลางทำตาปริบๆเพื่อเรียกคะแนนสงสาร

“นัดอะไรอีกว่ะ”

“แหม มึงคนหล่ออย่างกู มันก้มีนัดกับสาวบ้างไรบ้างนะ นะๆ วันนี้แม่กูไม่อยู่ด้วย ขอกูไปลั๊ลล๊า สักวันเถอะน๊าเมฆน๊า เพื่อนรักนะๆๆ” ผมว่าแล้วว่ามันต้องมีแผนไอ้เพื่อนเวรตะไลนี่

“เออ จะไปไหนก็ไปเลยนะมึงน่ะ”

“ขอบใจมึงมากนะเพื่อนรัก” มันบอกก่อนจะควงกุญแจรถผิวปากออกจากบ้านไป จริงๆแล้วผมกับไอ้เล็กก็ใช่ว่าจะต่างกันเท่าไหร่
หรอกนะครับ เด็กวัยรุ่นมันก็ต้องมีบ้างเพียงแต่ว่าช่วงนี้ผมต้องเร่งอ่านหนังสือเลยหยุดเรื่องพวกนั้นสักพัก

ครืดดดดดดดดดดด เสียงฟ้าร้องกับเมฆที่เริ่มตั้งเค้าทำให้ผมเงยหน้าจากหน้าจอ ก่อนจะถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ผม
เกลียดฝน เพราะฝนทำให้ผมรู้สึก…..เหงา อย่างบอกไม่ถูก

เปรี๊ยง!!!!

เสียงฟ้าผ่าทำให้ปิดหูแน่น ผมเกลียดฝน เพราะนอกจาก ที่มันจะทำให้ผมเหงาแล้ว ไอ้เสียงฟ้าผ่าที่น่ารังเกียจนั่นมันทำให้ผม
กลัว

พรึบ!!!

หลังจากฟ้าผ่าบ้านที่เคยสว่างกลับมืดลงทันที

ผมเอามือปิดหูแน่นเมื่อข้างนอกฝนเริ่มตกลงมาห่าใหญ่พร้อมกับเสียงฟ้าร้องและๆผ้าตามมาเป็นระลอก

“ฮึกๆๆๆ” ผมกัดปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงสะอื้นของตัวเอง ผมเกลียดฝน มันมากกว่าหุผลที่บอกมา เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่ฝนตก
ผมมักอยู่คนเดียวเสมอ ไม่มีใครปลอบ ไม่มีใครเข้าใจ ไม่มีใครสักคนที่จะอยู่เป็นเพื่อน ฝนทำให้ผมอ่อนแอ ผมเกลียดมัน!!!

เปรี๊ยง!!!

“ฮึกๆๆ พอ พอซะทีได้ไหม พอสักที!!!” ผมตะโกนลั่น

“เมฆ!!! เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงทุ้มที่ผมคุ้นเคยดังขึ้นก่อนที่สัมผัสอุ่นๆจากใครบางคนจะวางที่หัวไหล่

“พี่ใหญ่ ” ผมเงยหน้าขึ้นก่อนจะมองคนี่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา

“เป็นอะไรหรือเปล่า โทษทีนะ พอดีว่าพี่มัวแต่หาไฟฉายอยู่เลยมาดูช้าน่ะ” พี่ใหญ่บอกก่อนจะยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน

“มะ ไม่เป็นไรครับ”

“มานี่มา” พี่ใหญ่บอกก่อนจะจูงผมไปที่เตียงของไอ้เล็ก

“กลัวเหรอ”

“ครับ” ผมเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ

“เมฆกลัว ฟ้าร้องเหรอครับ”

“ใครบอกผมไม่กลัวสักหน่อย” ผมยืนยันหนักแน่น แม้ว่า มันจะเป็นการโกหก แต่ว่าผู้ชายอย่างผมมากลัวฟ้าร้องเนี่ยมันไม่ได้น่า
อวดเลยนะ

“หึๆ ถ้ากลัวก็บอกว่ากลัวสิครับ พี่ไม่ล้อหนอกน่า แล้วจะไม่บอกใครด้วยว่ามี ใครบางคนร้องไห้เพราะฟ้าร้อง” พี่ใหญ่บอกก่อนจะ
ยิ้มล้อเลียน แต่สัมผัสอบอุ่นที่กำลังลูบหัวผมอยู่มันทำให้ผมเริ่มหายใจไม่ทัน

“ไม่ต้องกลัวนะ เมหน่ะยังมีพี่ชายคนนี้ อยู่ด้วยทั้งคน พี่น่ะไม่ปล่อยให้เมฆเป็นอะไรหรอก รู้ไหม”

พี่ใหญ่ยิ้มก่อนที่ผมจะยิ้มตาม ต่อไปนี้เวลาที่ฝนตก ผมจะไม่ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วใช่ไหม..

อยากมีเธอเพียงเสี้ยวนาที
ขอเพียงเท่านี้ได้ไหม
คำว่ารักสักวันอาจถึงหัวใจเธอ
เธอที่ใกล้แต่แสนไกล
ให้แววตาคู่นั้นสะท้อนภาพฉันมา ได้หรือไม่
ได้โปรดให้ห้วงเวลานี้ช้าออกไป
ให้ฉันมีเธอ นาน นาน

………………………….END……………………..

:katai4: ป่วงจริงจัง ฮ่าๆๆ :mew5:

อันนี้แฟนเพจนะคะ ฝากไลค์ด้วยน๊า เข้ามาทวงนิยาย
และตามติดการอัพได้ หรือจะมาคุยเล่นก็ไม่ว่ากันค่ะ
https://www.facebook.com/pages/PiNaPoNg/487288414628543
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 31-05-2013 22:07:07: ฟังเพลงไปด้วย อ่านไปด้วย อินสุดๆ :mew6: :mew6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 31-05-2013 23:07:27: ตอนพิเศษหวานๆ ใสๆ น่ารักที่สุด
แต่พอนึกถึงเนื้อหาหลักนะ
เห้ออออ ถอนหายใจแรงๆ หนึ่งที สงสารทั้งสองคน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 01-06-2013 03:16:04: เมฆชอบใหญ่อยู่แล้วคงยิ่งรู้สึกดีกับใหญ่มากขึ้นไปอีกเพราะเรื่องนี้สินะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-06-2013 07:01:21: ตอนพิเศษวันฝนพรำ...
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 01-06-2013 07:03:16: ตอน พิเศษหวานซะ ตอนหลักมาม่าซะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 01-06-2013 08:22:44: เฮ้อออ เศร้าจริงเศร้าจัง อยากเห็นพี่ใหญ่เป็นฝ่ายทุรนทุรายเพราะเมฆบ้างงง
รอตอนหลักนะคะะ :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 01-06-2013 08:33:41: :mew4: สม้ยทึ่พีืใหญ่ยังอ่อนโยน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 01-06-2013 08:53:51: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 01-06-2013 09:11:10: อืมมมม ป่วง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 01-06-2013 11:10:10: เหอเหอช่วยได้นี้ดนึง
ตอนหลักก็ยังหน่วงเหมือนเดิม :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 01-06-2013 13:52:15: :o8: :o8: :o8: มาพอให้คนแก่หายคิดถึงไปนิด ๆ หน่อย ๆ แต่ไม่มากอ่ะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 01-06-2013 13:52:55: พี่ใหญ่ตอนหนุ่มๆ ละอ่อนๆ ยังใจดี :katai2-1:
ซึ่งแตกต่างจากตอนเมื่อไม่นานมานี้ ที่... :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 01-06-2013 14:05:51: อ่านตอนพิเศษแล้วก็อยากให้สองคนนี้คืนดีกันเร็วๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 01-06-2013 15:38:01: มี่พี่คนนี้อยู่ข้างๆ คอยทำร้ายให้ปวดหัวใจ เฮ้อ ขอบใจจร้าาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 01-06-2013 20:52:50: รอตอนหลัก ที่ ป่วง ยิ่งกว่า จ้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 01-06-2013 21:22:24: จะเอาตอนหลักอีก อยากดูอิคุณใหญ่ตรอมใจ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 01-06-2013 22:49:10: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: memmory_far ที่ 01-06-2013 23:26:14: เซงมาก อิพี่ใหญ่ ฉันอยากจับตกปากฉีก 55555 อินไปนิด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 03-06-2013 22:41:15: สะใจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ

สมน้ำหน้าพี่ใหญ่ กิกิ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 04-06-2013 11:48:42: พี่ใหญ่ปลอบน้องเมฆ >.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน SF อยากมีเธอนานๆ 31/05/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: aodjung ที่ 04-06-2013 21:34:57: ฮืออออออ รอรอรอรอรอรอรอรอ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 05-06-2013 13:27:49: ……………………..31…………………………

พี่ใหญ่กลับไปแล้ว…

และมันคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน

ผมยอมรับว่าโกรธ

โกรธที่เขาไม่เคยฟังผม โกรธที่เขาทำไม่ดีกับผม แต่ผมไม่เคยเกลียด ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ผมก็เกลียด คนๆนั้นไม่ลงสักครั้ง

แต่ตอนนี้ผมเหนื่อย

เหนื่อยเกินไป ที่จะทนอยู่กับคนที่ไม่เคยคิดจะรักผมด้วยซ้ำ เหนื่อยกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา มันถึงเวลาที่ผมต้องเห็นแก่ตัวเอง และคนที่รักผม สักที

“มันไปแล้วใช่ไหม” พี่ชินที่เพิ่งเข้ามาในห้องถามเสียงเครียด

“ครับ”

“มันทำอะไรเมฆหรือเปล่า”

“ไม่หรอกครับ เขาแค่มา ขอโทษ ผมเท่านั้น และต่อไปนี้ผมกับพี่ใหญ่ก็คงไม่ได้เจอกันอีก”

“อยากร้องไห้ไหม” น้ำเสียงของพี่ชายถามอย่างอ่อนโยน ตั้งแต่วันแรกที่ผมฟื้นจนถึงวันนี้ พี่ชิน คอยอยู่ข้างๆผมตลอดไม่เคยไปไหน ผมไม่รู้หรอกว่าพี่ชินมีเหตุผลอะไร แต่ผมรู้สึกได้ ว่าพี่ชายคนนี้หวังดีกับผมจริงๆ

“ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะพี่ ผมเข็มแข็งกว่าที่พี่คิดนะ ไม่ร้องไห้ง่ายๆหรอก”

“เหรอ” อีกคนเลิกคิ้วถามเหมือนไม่เชื่อเท่าไหร่

“จริงสิ น้องชายพี่น่ะ ไม่ใช่คนอ่อนแอนะจะบอกให้ ผมเสียน้ำตามาเยอะ เกินไปแล้วครับ ต่อไปนี้ผมจะไม่ร้องไห้เพื่อใครอีก น้ำตาของผมจะมีไว้เพื่อตัวเองเท่านั้น!!!” ผมบอกอีกคนอย่างหมายมาด ผมเสียใจมานานเกินไปแล้วแล้วจริงๆ ถึงวันนี้ ผมจะเจ็บ เจ็บมากๆ ที่ต้องตัดใจ แต่มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมานั่งฟูมฟายอีกแล้ว ผมต้องดำเนินชีวิตต่อไปและยืนอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง

“พี่จะเอาใจช่วยนะน้องชาย แต่ถ้าอยากร้องไห้เมื่อไหร่ ไหล่ของพี่ชายคนนี้ยังว่างเสมอนะครับ” พี่ชินยิ้มให้ก่อนจะลูบผม ของผมเหมือนทุกครั้งที่ต้องการปลอบใจ

“เออ แล้วนี่ไอ้เล็กมันไปไหนเหรอครับ”

“อ้อ เห็นว่าจะไปรับ พีพี น่ะ อีกเดี๋ยวคงมามั้ง”

“จ๊ะเอ๋ อาเมฆ ” เสียงของเด็กชายดังขึ้นพร้อมๆกับเจ้าตัวเล็กที่วิ่งมาเกาะขอบเตียงผมเหมือนอยากรู้อยากเห็น

“พีพี มาให้อากอดหน่อยเร็ว คิดถึงหลานชายตัวแสบจะแย่” ผมยิ้มก่อนที่เจ้าตัวแสบจะปีนขึ้นเตียงมากอดผมซะเต็มรัก

“เบาๆนะลูก อาเมฆเจ็บอยู่ อย่าไปโดนแผลอาเขานะ” ไอ้เล็กบอกลูกมันเบาๆ ตั้งแต่มีลูก ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าตั้งแต่มันรู้ตัวว่ามีลูก มันดูใจเย็นขึ้น ยิ้มเยอะขึ้น แล้วก็มีความสุขมากขึ้นจนผมอดที่จะดีใจกับมันไม่ได้ ไอ้เล็กมันโชคดี โชคดีมากๆที่เจอคนที่มันรัก และรักมัน แถมยังมีลูกชาย ทั้งน่ารักทั้งฉลาดอย่าง พีพี อีก เห็นแล้วอดอิจฉามันไม่ได้ ไม่รู้ว่าตัวผมเองต้องรออีกนานแค่ไหน ถึงจะมีความสุขได้อย่ามัน

“ไม่เป็นไรหรอกน่า กูถึก กว่าที่มึงเห็นนะ แค่หลานกอดแค่นี้ กูไม่ซ้ำในตายหรอก”

“ทำเป็นพูดดีไปนะมึง ดูสภาพตัวเองซะก่อน” ไอ้เล็กบอกพลางจิ้มเข้าที่หน้าผากอย่างแรง

“เฮ้ย ไอ้เพื่อนเลว มึงทำคนเจ็บเหรอ ไม่แมนเลยนะมึงอ่ะ เออ กูลืมไป มึงมีผัวแล้วนิเนาะจะแมนได้ยังไง” ผมเอ่ยล้อก่อนที่จะโดนเพื่อนรักค้อนตาคว่ำ

“ผัว คือ อะไร เหรอครับ อาเมฆ” เจ้าตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดถามตาแป๋ว

“เอ่อ คือ ว่า” ผมอึกอัก จะตอบว่ายังไงดีเนี่ย

“ฮ่าๆๆ ไงล่ะมึง หาเรื่องได้ตลอดจริงๆ” ไอ้เล็กแซว ก่อนที่มันจะอุ้มพีพี ลงจากเตียงแล้วอธิบายให้ลูกมันฟัง

“ พีพี ยังเด็กอย่าเพิ่งรู้เลยนะครับ รู้แค่ว่ามันไม่สุภาพ ห้ามเอาไปพูดรู้ไหมครับ ปล่อยให้คน ถ่อยๆอย่างอาเมฆพูดคนเดียวก็พอ
นะครับ”

“ไอ้เล็ก มึงว่ากูถ่อยเหรอ!!!” ผมแหวลั่น ก่อนจะโยนหมอนใส่ไอ้เพื่อนตัวดีสุดแรงเท่าที่คนป่วยจะทำได้

เสียงหัวเราะและรอยยิ้มเกิดขึ้นในห้องพักผู้ป่วยเหมือนทุกวัน ผมกำลังยิ้ม ยิ้มที่มาจากหัวใจจริงๆ แม้ว่าตอนนี้ผมจะยังเจ็บปวดกับเรื่องที่ผ่านมาแค่ไหนแต่ผมว่าสักวัน ผมจะกลับมาเป็นนายเมฆา คนเดิมให้ได้

“เมฆมึงจะให้กูบอกพ่อมึงไหม” ไอ้เล็กถามหลังจากที่พี่ชินกลับบ้านไปได้สักพัก

“มึงก็น่าจะรู้นะว่าเขาไม่เคยสนใจกูหรอก เพราะถ้าเขาสนใจ เขาคงจะพยายามติดต่อกูแล้วล่ะ กูไมได้กลับบ้านมาเป็นเดือนๆนะ
เล็กไม่ใช่แค่วันสองวัน ” ผมบอกเพื่อนอย่างน้อยใจ ไม่ว่าจะผ่านมานานแค่ไหน พ่อก็ไม่เคยใส่ใจผมอยู่แล้ว ผมมันก็แค่ไอ้ลูกนอกคอกเท่านั้น บางครั้งผมก็เคยคิดเล่นๆนะครับ ว่าจริงๆแล้ว เขาเคยเห็นผมเป็นลูกหรือเปล่า

“ทิฐิน่ะ ลดลงบ้างก็ได้นะมึง มันไม่ตายหรอกถ้ามึงจะเข้าไปขอโทษพ่อก่อน มึงไม่เห็นตัวอย่างกูกับแม่เหรอ ไม่มีพ่อแม่คนไหนเกลียดลูกตัวเองได้หรอกนะเมฆ”

“เออ แล้วกูจะเก็บไปคิดแล้วกัน”

“อืม เดี๋ยวกูไปส่ง พีพี ที่บ้านแม่ก่อนนะเดี๋ยวจะมาใหม่” ไอ้เล็กบอกพลางปลุกเจ้าตัวแสบที่หลับอยู่บนโซฟาให้กลับบ้าน

ผมมองตามแผ่นหลังของเพื่อนก่อนจะถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า ไอ้เล็กนี่มันโชคดีจังเลยนะครับ ที่มันมีลูก เพราะอย่างน้อยที่สุดในวันที่มันไม่เหลือใคร มันยังมีลูกอยู่ข้างๆ แต่ดูผมตอนนี้สิ ไม่เห็นมีใครอยู่เคียงข้างผมสักคน

แก๊ก เสียงประตูที่เปิดออกทำให้ผมส่ายหน้าระอา นี่ไอ้เพื่อนติงต๊องมันต้องลืมของอะไรไว้แน่ๆเลยสินะ

“ลืมอะไรไว้ว่ะ ไอ้เล็ก มึงนี่ประจำเลยนะ” ผมตะโกนถามแต่กลับไม่มีเสียงตอบรับกลับมา

“เล็ก” ผมเรียกแต่ก็ยังคงมีแต่ความเงียบ

ก่อนที่ต้องเบิกตาโพลงเมื่อเห็นว่าคนที่เข้ามาเป็นใคร

“พ่อ”

“ทำไม แกคิดว่า ฉันเป็นใครล่ะ” พ่อถามเสียงเรียบ

“พ่อ มาทำไม” ผมถามก่อนจะเสมองไปนอกหน้าต่าง อย่างพ่อนะเหรอ จะมาเยี่ยมผม คงมาเพื่อดูว่าผมตายหรือเปล่าก็เท่านั้น

“ว่ะ ไอ้นี่ พูดกับพ่อน่ะ ให้มันมีหางเสียงหน่อยไม่ได้เหรอว่ะ” พ่อบอก แต่น้ำเสียงนั่นกลับเหมือนพูดเล่นมากกว่า

“เมฆ หันมาคุยกับพ่อดีๆสิลูก”

ลูก ???

ลูกเหรอ พ่อเรียกผมว่าลูกอย่างนั้นเหรอ นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้ยินคำนี้

“พ่อรู้นะว่า แกยังโกรธอยู่ ซึ่งมันก็น่าจะโกรธน่ะนะ เอาเถอะ ไม่หันมาก็ไม่เป็นไร แต่พ่อขอพูดอะไรกับแกหน่อยได้ไหม”

ผมยังคงเงียบแม้ว่า หัวใจจะเต้นแรงมากแค่ไหนก็ตาม

“ที่ผ่านมา พ่อขอโทษนะ ขอโทษที่พ่อละเลยแกมาตลอด ขอโทษที่พ่อไม่เคยทำหน้าที่พ่อที่ดี ไม่เคยรับฟังปัญหาของแกเลย
สักครั้ง พ่อขอโทษนะลูก” พ่อบอกเสียงสั่น

พ่อร้องไห้ ???

ผมหันกลับมาช้าๆก่อนที่จะพบว่าพ่อกำลังยิ้มให้ผมทั้งน้ำตา

“พ่อขอโทษนะลูก” พี่บอกก่อนจะลูบผมของผมเบาๆ

เพียงแค่นี้ที่ผมต้องการ ความรักจากพ่อที่ผมโหยหามาตลอด ที่ผ่านมาผมทำทุกวิธีทางเพื่อให้พ่อหันมาสนใจผมบ้าง ผมต้องการให้พ่อรัก ให้พ่อเอาใจใส่ผมบ้าง แม้จะรู้ว่าทุกเรื่องที่ทำมันผิด แต่ผมก็ยังดันทุรังจะทำ เพราะผมแค่อยากให้พ่อรู้ นอกจากพี่ฟ้าแล้ว พ่อยังมีลูกคนนี้อยู่อีกคน

“ผมขอโทษครับพ่อ” จนถึงวันนี้ ผมถึงได้รู้ว่า สิ่งที่ผมทำไปทั้งหมดมันผิดแค่ไหน

“ไม่ต้องขอโทษหรอกลูก เราสองคน ใช้ทิฐิ นำทางชีวิตมามากพอแล้วต่อไปนี้ พ่อจะไม่ยอมให้มันมาทำลายครอบครัวเราได้อีก
กลับบ้านกับพ่อนะลูกนะ กลับไปอยู่บ้านเรา”

ในที่สุด ผมก็มีครอบครัวอย่างคนอื่นแล้ว ผมมีที่ที่ให้กลับไปอย่างคนอื่นแล้ว ผมไม่ต้องเดียวดายอีกต่อไปแล้วใช่ไหม

“แล้วพ่อรู้ได้ยังไงครับ ว่าผมอยู่ที่นี่”

“อ้อ มีคนเขาไปบอกพ่อน่ะ”

“ใครเหรอครับ”

“คุณชินภัทร น่ะ”

“พี่ชินเหรอครับ” ผมเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ

“ใช่ ถ้าไม่ได้คุณชินภัทร พ่อก็คงเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกตัวเองต้องตกระกำลำบากแต่ไหน พ่อนี่มันเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่องเลยนะ”

“ไม่หรอกครับ พ่อยังเป็นฮีโร่ ของผมเหมือนเมื่อก่อน สำหรับผมแล้ว พ่อของผม เยี่ยมที่สุดเลยครับ”

ก๊อกๆๆๆ

“เชิญครับ” ผมตะโกนบอก แม้ว่าจะยังไม่ค่อยแน่ใจว่าใครจะมาอีก

“อ้าวพี่ชิน” ผมร้องทักเมื่อเห็นว่าเป็นพี่ชายคนสนิทที่เดินเข้ามา

“ขออนุญาต นะครับคุณลุง ผมมีเรื่องจำเป็นที่ต้องบอกเมฆ กับคุณลุงน่ะครับ” พี่ชินบอก

“เรื่องอะไรครับ”

“เรื่องของพี่กับเมฆ”

.......................................TBC.............................

:katai2-1: :katai2-1: ลงได้แล้ว เย้ๆๆๆๆ
เน็ตมันกาก อ่า ฮื่อๆๆ :hao5:

วันนี้ตัดกลับมาที่น้องเมฆก่อนนะคะ ใครรอสมน้ำหน้าอิพี่ใหญ่อยู่
อดใจรออีกนิด เคลียร์ฝั่งเมฆก่อนน้อ

ฝากแพนเฟจ หน่อยนะคะ ติดตามข่าวสารการอัพนิยาย
ได้ที่นี่ น้อ
https://www.facebook.com/pages/PiNaPoNg/487288414628543
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-06-2013 13:42:17: พี่ชินกำลังจะทำอะไรนะ...
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-06-2013 13:42:58: :m31: :m31: :m31:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 05-06-2013 14:04:12: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 05-06-2013 14:07:37: พี่ชินจะบอกอะไร พี่ชินเกี่ยวข้องอะไรกับเมฆ

อยากรู้...แต่ดูท่าพี่ชินเองก็คงไม่ได้คิดอะไรกับเมฆมากเกินกว่าพี่ชายน้องชายหรอก (มั้ง) :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 05-06-2013 15:15:34: สงสัยพี่ชินจะบอกอะไรอ่ะ อยากบอกเป็นพี่ชายที่พลัดพรากนะ.
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 05-06-2013 15:37:32: o22 เรื่องอะไร
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 05-06-2013 16:48:08: เอ๊ะ พี่ชินจะทำไรอ่ะ ขออย่าเป็นเรื่องไม่ดีเลยนะขอร้อง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: bbc52 ที่ 05-06-2013 17:00:47: ค้างงงอะ อยากรู้จังว่า พี่ชินจะบอกว่าอะรายย

:ling1: :z13:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 05-06-2013 18:09:09: จะบอกอะไรค๊าาาาาาา o9
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 05-06-2013 21:03:42: คนแก่คิดว่าเรื่องที่หลานชินจะบอก :a5: :a5: :a5:

อาจจะเป็น " ชินกับเมฆ มีแม่คนเดียวกัน" หรือป่าวหว่า o22 o22 o22

เรื่องนี้คงต้องให้หลานคนแต่งมาเฉลยตอนหน้าแล้วกัน คนแก่แค่เดาเอา :try2: :try2: :try2:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-06-2013 21:29:57: อะอ้าวบอกอะไรอีกละเนี่ยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 05-06-2013 23:12:14: ชินคิดจะทำอะไรกันอีกนะนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 06-06-2013 00:46:40: เศร้านะแบบนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 06-06-2013 10:56:52: เหอเหอ :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 31 05/06/13 P 33
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 06-06-2013 12:11:29: :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 07-06-2013 11:18:37: ………………………………32………………………………….

“พี่หมายความว่ายังไงครับ” ผมถามด้วยความสงสัย มันยังมีเรื่องอะไรที่ผมไม่รู้อยู่อย่างนั้นเหรอครับ ผมมองพ่อด้วยแววตาตั้งคำถามแต่พ่อก็ส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่รู้เหมือนกัน

“เมฆ สัญญาก่อนได้ไหม ว่าถ้าพี่พูดไป เมฆจะใจเย็นๆ แล้วก็ฟังพี่อธิบายก่อน” พี่ชินบอกด้วยสีหน้าเคร่งเครียดที่ผมไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก

“ครับ” ผมรับปากแม้จะไม่รู้ว่า พี่ชิน จะพูดอะไร

“เมฆลองอ่านนี่ดูสิครับ แล้วเมฆจะเข้าใจ” พี่ชินยื่นซองสีน้ำตาที่ถือเข้ามาตั้งแต่แรกให้ผม ผมมองหน้าพี่ชายคนสนิทพลางเปิดซองด้วยความ งง ในซองนี้มันมีอะไรกันนะ

“นะ นี่ มัน เรื่องอะไรกันครับ” ผมถามพี่ชินทันทีที่อ่านจบ มันจะเป็นไปได้ยังไง

“เรื่องที่พี่จะบอกเมฆก็คือ เราสองคน เป็นพี่น้องกัน เหมือนที่ผลตรวจ DNA นั่นบอก” ทันที่พี่ชินพูดจบ มันเหมือนมีฟ้าผ่าลงกลางห้อง ผมจ้องกระดาษที่อยู่ในมืออย่างไม่เชื่อสายตา มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน

“เราสองคน มีแม่ คนเดียวกัน!!!”

ไม่จริง นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไม ชีวิตผมถึงต้องเจอเรื่องอะไรแบบนี้ตลอดเวลา เมื่อก่อน ผมก็มีพี่สาวต่างแม่ ตอนนี้ผมยังมีพี่ชายต่างพ่ออีกคนนึงเหรอ น่าขำ มันน่าขำสิ้นดีเลย

“เมฆ พี่รู้นะว่าเมฆ คงตกใจ ตอนแรกที่พี่รู้พี่ก็ไม่ต่างจากเมฆเท่าไหร่ ” พี่ชินพยายามอธิบาย แต่ผมในตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะรับฟังอะไร ทั้งนั้น

“พี่ชินครับ พ่อครับ เมฆขออยู่คนเดียว สักพักได้ไหมครับ”

“แต่พี่ว่า..”

“อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย คุณชินภัทร ผมว่าให้เมฆเขาอยู่คนเดียวสักพักเถอะ” พ่อบอก ก่อนจะเดินออกจากห้องไป

“ถ้าเมฆพร้อมจะฟังคำอธิบายเมื่อไหร่ ก็บอกพี่นะ จำไว้ว่าพี่ชายคนนี้ ไม่เคยคิดร้ายกับเมฆ ”

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันว่ะ” ผมสบถ ก่อนจะพยายามสูดหายใจเข้าเพื่อสงบสติอารมณ์ เรื่องราวและเหตุการณ์ที่ผ่านมาสอนผมมีสติมากขึ้น ผมไม่อยากให้เรื่องทุกอย่างมันกลับไปในวังวนเดิมๆ ไม่อยากให้ ความโกรธ ความริษยาและ ทิฐิ ของผมทำร้ายใครอีกแล้ว แต่ตอนนี้ผมแค่ต้องการเวลา เพราะทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็ว เร็วมากจนผมเองก็ตั้งตัวแทบไม่ทัน

ผมกดโทรศัพท์หาเพื่อนรักทันที เพราะไอ้เล็กมันคงเป็นคนเดียวในตอนนี้ที่ผมอยากคุยด้วยมากที่สุด

“มีอะไรว่ะ เมฆ” เสียงปลายสายเอ่ยถาม

“ตอนนี้มึงอยู่ไหนว่ะ” ผมถาม เรื่องแบบนี้คงคุยทางโทรศัพท์ไม่สะดวก

“กูถึงบ้านแม่แล้วมีอะไรหรือเปล่า ทำไมเสียงมึงเป็นแบบนั้น”

“มีเรื่องนิดหน่อย มึงมาหากูที่โรงบาลหน่อยได้ไหม”

“เออๆ เดี๋ยวกูไปหา แค่นี้ล่ะ”

ผมได้แต่นั่งถอนใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ถ้าพี่ชินเป็นลูกของแม่ แปลว่า แม่คงรักกับพ่อพี่ชินก่อนที่จะถูกบังคับให้แต่งงานกับพ่อผมสินะ

“เมฆมึงเป็นอะไร ทำไมพ่อมึงกับพี่ชินถึงยืนหน้าเครียดอยู่หน้าห้องแบบนั้นว่ะ” ไอ้เล็กที่เพิ่งมาถึงเอ่ยปากถาม

“เล็ก กูจะทำยังไงดีว่ะ”

“ทำอะไร”

“ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งจู่ๆ มึงก็มีพี่ชายคนละพ่อโผล่มาอีกคน มึงจะทำยังไง”

“เดี๋ยวๆ มึงอย่าบอกกูนะว่า มึงมีพี่โผล่มาอีกแล้ว” ไอ้เล็กเลิกคิ้วถาม

“อืม มึงก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าพ่อกับแม่กูเขาแต่งงานกันเพราะถูกบังคับ เขาสองคนไม่เคยรักกันสักนิดแล้วที่เขามีกู เขาก็โดนบังคับอีก”

“ไอ้นี่ น้อยใจว่าพ่อแม่ไม่รักอีกแล้วดิ” ไอ้เล็กถามอย่างรู้ทัน

“ก็กู…”

“พอเลยมึงพอเลย กูบอกมึงแล้วไงว่าไม่มีพ่อแม่ คนไหนไม่รักลูกตัวเองหรอก ถึงมึงอาจจะเกิดมาเพราะพ่อแม่ มึงโดนบังคับ แต่เชื่อเถอะ ว่าพ่อกับแม่มึง รักมึงมาก ส่วนเรื่องพี่ก็ดีซะอีกมึงจะมีคนคอยดูแลเวลาที่กูไม่ว่างไง” ไอ้เล็กบออกด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะกอดผมแน่น

“ถ้าให้กูเดา พี่ชายมึง น่ะ พี่ชินใช่ไหม”

“มึงรู้ได้ไงว่ะ มึงดูหมอได้ด้วยเหรอ” ผมถามอย่างแปลกใจ ไอ้นี่น่าจะไปเป็นหมอดู เดาเก่งชะมัด

“ไอ้บ้า ก็ตอนที่มึงยังไม่ฟื้นน่ะ พี่ชินดูเป็นเดือดเป็นร้อนเป็นห่วงเป็นใยมึงมากขนาดนั้น กูก็ต้องมีสงสัยบ้างล่ะ แถมพวกมึงยัง
เลือดกรุ๊ปเดียวกันอีก เชื่อกูสิ ก็แค่ยอมรับความจริงซะ มันไมใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยนะ หรือว่ามึงรังเกียจพี่ชายมึง”

“ไม่ใช่ กูแค่สับสน ทุกอย่างมันเร็วมาก เร็วจนกูไม่มีเวลาตั้งตัว มึงดูสิวันนี้ทั้งวัน มีเรื่องตั้งแต่เช้ายันเย็น เป็นมึงมึงไม่เหนื่อยหรือ
ไง”

“เฮ้อ ก็ดีแล้วล่ะที่มึงคิดได้ กูไม่อยากให้มึงต้องอยู่กับความเจ็บปวดอีกแล้วนะ กูเป็นห่วงมึงมากรู้ไหม ไอ้เพื่อนเวร”

“มึงก็ทำให้กูเป็นห่วงเหมือนกันแหล่ะ ไอ้เพื่อนเชี่ย”

ผมตัดสินใจแล้วว่าจะยอมรับความจริง และเลิกที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยความเกลียด เท่าที่พี่ฟ้าต้องตาย คุณวิภาต้องเป็นบ้าแล้วผมเองก็ต้องตกนรกทั้งเป็นแบบนั้น มันมากเกินพอแล้ว ผมอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ อยากเป็นเมฆที่เข้มแข็งเหมือนเดิม

“เออ เล็กช่วยไปบอกพี่ชินหน่อยว่ากูอยากคุยด้วย อ้อ พ่อกูด้วยนะ”

“อืม เดี๋ยวกูบอกให้”

“เมฆมีอะไรจะคุยกับพี่เหรอครับ” พี่ชินที่เข้ามาในห้องถามเสียงเครียด จะว่าไปเวลาที่พี่ชายผมคนนี้ทำหน้าเครียดน่ะ มันดูไม่
เข้ากันเลย

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ เดี๋ยวหน้าแก่เร็วนะ ผมอยากมีพี่ชายนะ ไม่ใช่พ่ออีกคน” ผมเอ่ยล้อ ก่อนจะยกยิ้มให้พี่ชิน

“แสดงว่าเมฆไม่โกรธพี่ใช่ไหม”

“ผมไม่เคยโกรธพี่หรอกครับ ผมจะโกรธพี่ทำไม เราสองคนเหลือกันอยู่แค่นี้นะ ถ้าผมโกรธพี่ผมก็อดมีพี่ชายนะสิ จริงไหม” ผม
บอกพลางกุมมือของพี่ชินไว้แน่น

“พ่อครับ จะเป็นอะไรไหมถ้าบ้านเราจะมีสมาชิกเพิ่มมาอีกคน”

“ทำไม จะไม่ได้ล่ะลูก ดีซะอีกบ้านเราจะได้คึกคัก พ่ออยู่คนเดียวเหงาจะแย่” พ่อบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะลูบหัวผมอย่างเอ็นดู

“แต่คุณลุงครับ..”

“ไม่ต้องต่งต้องแต่แล้ว ต่อไปนี้ชินก็เป็นลูกชายพ่ออีกคนแล้วกัน ” พ่อบอกด้วยรอยยิ้ม

“ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณที่ไม่รังเกียจผม”

ผมมองพ่อกับพี่ชินสลับกันก่อนจะยกยิ้มกว้าง ชีวิตผมถูกเติมเต็มแล้วใช่ไหม ผมมีครอบครัว มีพ่อ มีพี่ชาย มีบ้าน เหมือนคนอื่นเขามีแล้วจริงๆสินะ

ครืด

“พี่ปิดม่านนะเมฆดูเหมือนว่าฝนจะตก” พี่ชินที่นั่งอยู่ข้างๆบอกก่อนจะลุกขึ้นเพื่อไปปิดผ้าม่าน

“ไม่ต้องหรอกครับ เปิดมันไว้แบบนั้นแหล่ะครับ ผมอยากเห็นฝนตก”

“จะดีเหรอ เล็กบอกว่าเมฆกลัวไม่ใช่เหรอครับ” พี่ชินถาม

“ไม่เป็นไรครับ ผมเลิกกลัวฟ้าร้องมาตั้งนานแล้วล่ะ”

ผมบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะมองออกไปนอกหน้าต่างเมฆกำลังตั้งเค้า ฝนกำลังจะตกสินะ กำลังตก เหมือนวันนั้น….

“กลัวเหรอ”

“ครับ???”

“เมฆกลัว ฟ้าร้องเหรอครับ”

“ใครบอกผมไม่กลัวสักหน่อย”

“หึๆ ถ้ากลัวก็บอกว่ากลัวสิครับ พี่ไม่ล้อหรอกน่า แล้วจะไม่บอกใครด้วยว่ามี ใครบางคนร้องไห้เพราะฟ้าร้อง”

“ไม่ต้องกลัวนะ เมฆน่ะยังมีพี่ชายคนนี้ อยู่ด้วยทั้งคน พี่น่ะไม่ปล่อยให้เมฆเป็นอะไรหรอก รู้ไหม”

ถึงจะผ่านมานานแล้ว แต่ทำไม ผมยังจำน้ำเสียงและสัมผัสที่อบอุ่นจากคนๆนั้นได้ ทั้งๆที่พี่ใหญ่คงลืมเรื่องวันนั้นไปแล้ว น่าแปลกที่ผมยังคงจำมันได้ดีเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่กี่วัน

ไม่ว่าที่ผ่านมา พี่ใหญ่จะทำร้ายผมมากแค่ไหน แต่ เพียงแค่นึกถึงความอ่อนโยนเล็กๆที่เคยได้รับ กลับทำให้ผมยิ่งรู้สึก “รัก” เขามากขึ้นทุกวัน ผมโง่ มากใช่ไหม โง่มากเลยใช่หรือเปล่า ที่ต่อให้ เขาทำร้ายสักกี่ร้อยกี่พันครั้งก็ไม่เคยรู้สึก รักเขาน้อยลงสักที

....................TBC......................

น้ำเน่าเนาะ ว่าไหม :ling2:
ฮ่าๆๆๆ ช่วงนี้คึกๆๆๆ
:bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 07-06-2013 11:52:37: จิ้มไว้ก่อน

................................................................

ทำไมหลายคนเดาถูกกันล่ะว่าเมฆกับพี่ชินเป็นพี่น้องกัน มีอะไรให้ติดใจสงสัยตรงไหนเหรอ

ว่าแต่เมฆอย่าไปคิดถึงคนนั้นให้เจ็บหัวใจอีกเลย พายุผ่านพ้นไปแล้ว ต่อจากนี้ไปเป็นวันฟ้าใสของเมฆแล้วนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 07-06-2013 11:59:00: โล่งไปหนึ่งเปราะเล็กๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 07-06-2013 12:02:45: :mew4: ขอให้เมฆมีความสุขสักทีนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 07-06-2013 13:30:10: เมฆกับชินเป็นพี่น้องกันซะงั้น แล้วใหญ่เป็นยังไงบ้างเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 07-06-2013 13:46:26: มีพี่ชายขี้หวง ไว้กันท่าพี่ใหญ่ได้โดยชอบธรรม ห้าๆ :hao7:

พี่ใหญ่เสร็จแน่งานนี้ :a2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: KilluaZoaldyeck ที่ 07-06-2013 14:29:14: :-[ ของขวัญวันเกิดพอดี :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: กะเทยเก็บกด ที่ 07-06-2013 17:48:32: ฟ้าหลังฝนจะเป็นยังไงน้อ พี่ใหญ่ดับอนาถไปหรือยัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 07-06-2013 18:26:37: :mew6: :mew6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 08-06-2013 14:17:25: อ่าว.....คนแก่เดาเล่น ๆ ดันเป็นจริง ๆ :a5: :a5: :a5:

แต่ทำไมเวลาแทงหวย มันไม่ถูกอ่ะ :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:

:katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 08-06-2013 15:09:24: ในที่สุดเรื่องของพี่ชินก็จบลงไปแล้ว
ตอนนี้ก็เหลือแต่เรื่องของพี่ใหญ่
อยากบอกพี่ใหญ่แกเหลือเกินว่า
หัดง้อคนอื่นซะบ้าง!!!
จะได้ไม่ต้องนอนเป็นศพขึ้นอืดอยู่อย่างนั้น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 08-06-2013 21:16:26: :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 08-06-2013 22:21:06: :angry2: ไอ้พี่ใหญ่หายไปไหนแล้ว เอ๊ะ หรือว่าช้ำใจตายแล้ว :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 08-06-2013 22:41:13: พี่ชินกลายเป็นพี่ชายแท้ๆของเมฆซะงั้น อิพี่ใหญ่ไม่มีบทเลยเนอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 13-06-2013 22:31:58: พลิกโผอย่างแรง รออ่านต่อไป o13 :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 32 07/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: comsite77 ที่ 13-06-2013 23:58:54: รออ่านอยู่นะครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 14-06-2013 19:32:59: …………………33……………………

….หมอลม…..

ผมเดินเข้ามาในบ้านหลังเดิมก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทั้งๆที่เมื่อวันก่อนผมกับเจ้าพี่อุส่าห์ลากไอ้ใหญ่มันกลับบ้านแล้วแท้ๆแต่จนแล้วจนรอดมันก็กลับมาที่บ้านหลังนี้อีกจนได้ คงไม่ต้องบอกว่ามันมีสภาพแบบไหน แค่เห็นสภาพบ้านก็รู้แล้วว่าสภาพคนก็คงเละไม่ต่างกัน ผมเดินไปเปิดไฟทั่วบ้านก่อนจะกวาดสายตาหาไอ้เจ้าของบ้านตัวดีที่ไม่รู้มันไปมุดหัวอยู่ซอกไหน

“ไอ้ใหญ่ ไอ้ใหญ่เว้ย อยู่ไหนว่ะเนี่ย” ผมตะโกนแต่ไร้เสียงตอบกลับมา

“ไอ้ใหญ่!!!” ผมตะโกนอีกรอบพร้อมๆกับเดินหามันไปรอบบ้านก่อนจะหยุดลงที่ห้องนอนที่ผมมาลากมันไปครั้งก่อน

“ใหญ่แกอยู่ในนั้นหรือเปล่าว่ะ” ผมถามแต่ก็เหมือนเดิม ไม่มีสัญญาณอะไรตอบกลับมา ผมตัดสินใจผลักประตูเข้าไปช้าๆ หวังว่าคงจะไม่เห็นไอ้ใหญ่นอนเป็นซากเหมือนคราวที่แล้วหรอกนะครับ

“ไปไหนของมันว่ะ” ผมสบถเมื่อเห็นว่าในห้องไม่มีใครก่อนจะได้ยินเสียงเหมือนน้ำไหลมาจากห้องน้ำ ผมเดินตามเสียงไปทันทีก่อนที่จะผลักประตูห้องน้ำที่แง้มอยู่ออกเบาๆ

“เฮ้ย ไอ้ใหญ่!!” ผมตะโกนเมื่อเห็นว่าไอ้คนที่ผมตามหามาตั้งนานมันนอนเป็นซากอยู่ในห้องน้ำแถมยังเปิดน้ำราดตัวจนเปียกชุ่มไปหมด นี่ถ้าผมมาไม่ทันมันคงปอดบวมตายไปแล้วมั้งครับ

“เฮ้อ คิดว่าตัวเองเป็นพระเอก เอ็มวี รึไงว่ะ” ผมถอนใจยาวก่อนจะลากซากไอ้ใหญ่ออกมาจากห้องน้ำแล้วจัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ก่อนที่มันจะเป็นไข้ตาย นี่ผมจะทำยังไงกับมันดีครับเนี่ย มันเล่นกินแต่เหล้าทำตัวเหมือนหมดอาลัยตายอยากในชีวิต งานการก็ไม่ไปทำ ดีนะที่ลูกน้องมันไว้ใจได้ ไม่งั้นสงสัยบริษัทมันคงล้มละลายเข้าจริงๆ

“ไอ้ใหญ่ๆ ไอ้ใหญ่โว้ย!!” ผมตะโกนก่อนจะตบหน้าอีกคนเบาๆ เพื่อเรียกสติ หลังจากที่จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันแล้ว

“อื้อ เมฆ เมฆเหรอ” คนที่ยังไม่ตื่นดีถามเสียงเบา

“ไม่ใช่เว้ย ลืมตาขึ้นมาดูดีๆว่านี่ใคร” ผมตะคอก ก่อนจะถอนหายใจแรง

“พี่ หมอเหรอ” เสียงแหบพร่าเอ่ยถาม

“เออพี่เอง”

“พี่มาได้ยังไง”

“ก็มาดูใจ แกไง อะไรว่ะ พี่กับไอ้พีเพิ่งลากแกกลับบ้านนะเว้ย ไม่ทันไรก็กลับมานอนตายอยู่ในบ้านนี้อีกแล้ว”

“ผมอยู่บ้านแม่ไม่ได้หรอกพี่ ผมคิดถึงเมฆ คิดถึงจนผมจะทนไม่ได้อยู่แล้ว” ไอ้ใหญ่บอกเสียงเศร้า จะว่าสงสารมันก็สงสารอยู่หรอกนะ แต่อีกใจก็อดหมั่นไส้มันไม่ได้

“ฉันเคยบอกแกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าอย่ามาเสียใจทีหลัง”

“คนเราก็แปลกนะพี่ เวลาที่มีเขาอยู่กลับไม่เคยเห็นว่าเขา สำคัญแต่เวลาที่เขาจากไปกลับต้องนั่งเสียใจอยู่แบบนี้ เหอะ” อีกคน
พูดเสียงเบา ทำเอาผมต้องถอนหายใจอีกรอบ ช่วงนี้ผมว่าผมต้องหน้าแก่คงแน่ๆ ถ้ายังถอนหายใจวันละร้อยรอบขนาดนี้

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้ผมตื่นจากภวังค์

“ครับป้าทิพย์” ผมรับสายพลางปรายตามองไอ้คนที่นอนเหม่ออยู่บนเตียงไปด้วย

“ลม เจอน้องไหมลูก” ป้าทิพย์ถามอย่างร้อนรน

“เจอแล้วครับ ตอนนี้ก็อยู่ด้วยกัน แต่ว่ามันหลับอยู่น่ะครับ” ผมโกหก เห็นอยู่ชัดๆว่าไอ้ใหญ่ไม่ได้หลับแต่สภาพแบบนี้ขืนให้คุยมี
แต่จะทำให้ป้าทิพย์เป็นห่วงมากกว่าเดิม

“โล่งอกไปที ป้าฝากลมดูแลใหญ่ด้วยนะ พักนี้ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ลมพอจะรู้ไหมว่าน้องเป็นอะไร”

“เอ่อ เรื่องนั้น ผมก็ไม่ทราบรายละเอียดหรอกครับ” ผมโกหกอีกแล้ว โอ้ย ไอ้ใหญ่นี่มันทำให้ผมเสียคนจริงๆเลยนะครับเนี่ย

“เหรอจ๊ะ ถ้ายังไง ป้าฝากลม ดูแลด้วยนะ บอกใหญ่ด้วย ว่าพักให้สบายใจแล้วค่อยกลับมาบ้านก็ได้เดี๋ยวบริษัทป้าจะให้ ผู้ช่วยตาใหญ่เขาดูแลอีกที นะจ๊ะ”

“ครับป้า สวัสดีครับ” ผมบอกก่อนที่ป้าทิพย์จะวางสายไป

ถึงจะยอมรับว่าตัวเองแอบสะใจอยู่ลึกๆที่ไอ้ใหญ่มันมีสภาพแบบนี้ แต่อีกใจก็อดห่วงมันไม่ได้ ไหนจะเรื่องที่บ้านไหนจะเรื่องงานอีก แค่ปล่อยมันเหลวไหลมาเกือบอาทิตย์นี่ก็สุดๆแล้วนะครับ

“เฮ้ย ไอ้ใหญ่ลุกขึ้นมากินข้าวกินปลาบ้างสิว่ะ ใจคอจะนอนไปถึงปีหน้าเลยเหรอ”

“ผมไม่หิว” เสียงอ่อนแรงนั้นบอก ผมละอยากจะบ้าตาย ไอ้น้องบ้านี่ เล่นไม่ยอมแตะอะไรเลยแม้แต่น้ำสักหยดใจคอจะอดข้าวจน
ตายเลยหรือไงนะ ไม่ได้ๆ ผมคงต้องทำอะไรสักอย่างไม่งั้นไอ้หญ่มันคงตายจริงๆ เข้าสักวัน

“ไม่หิวก็ต้องกิน แกเป็นแบบนี้มาทั้งอาทิตย์แล้วนะเว้ย จะเป็นแบบนี้ไปอีกถึงเมื่อไหร่” ผมถามอย่างอ่อนใจ แต่คนที่เอาแต่นอนก็ยังไม่ยอมตอบ

“ไหนบอกสิ ว่าไอ้ใหญ่คนที่พี่รู้จักคนนั้นมันหายไปไหน แกไม่เคยเป็นแบบนี้นะเว้ย ไอ้ใหญ่ที่พี่รู้จักน่ะ มัน ฉลาดแล้วก็แก้ปัญหาได้สารพัด ไม่เคยท้อแท้อะไรง่ายๆ แล้วนี่อะไรว่ะ บอกหน่อยสิว่าไอ้ใหญ่คนนั้นมันหายไปไหน”

“ใหญ่พี่รู้ ว่าแกเสียใจ แต่แกอย่าลืมสิ ว่าแกไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลกนะเว้ย ไหนจะ แม่ ไหนจะน้อง ไหนจะบริษัทที่แกต้องดูแล พนักงานบริษัทแกอีกกี่ร้อยชีวิตห่ะ คิดซะบ้างสิ ว่าการที่แกมามัวนอนง่อยอยู่แบบนี้มันไม่เป็นผลดีกับใครทั้งนั้น”

“แต่ผม..”

“อย่าเอาเรื่องอกหักมาเป็นข้ออ้าง น้องเมฆเขาอาจจะทิ้งแกไป ไม่ใช่สิใช้คำว่าทิ้งไม่ได้เพราะเขาไม่ได้ทิ้ง แกต่างหากที่ทำตัวเอง เอาเป็นว่า วันนี้น้องเมฆอาจจะยังไม่พร้อมที่ฟังแก แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเลิกรักแกนี่หว่า บางทีถ้าแกแสดงออกให้เขาเห็นสักนิดว่าแกจริงใจเขาอาจจะยอมรับฟังแกบ้างก็ได้นะเว้ย” ผมพยายามบอกอย่างอ่อนใจ

“ผมขอเวลาหน่อยได้ไหมพี่” เสียงอ่อนแรงเอ่ยขึ้น

“พี่ให้เวลาแกอีกวันเดียว แกต้องกลับมาเป็นไอ้ใหญ่คนเดิมให้ได้ หมดเวลาฟูมฟายแล้ว กลับไปทำหน้าที่ของตัวเองซะ อ้อ แล้วข้าวเนี่ยกินด้วยเดี๋ยวจะตายก่อนได้ง้อเมีย ไปล่ะเบื่อ!!!”

ผมตัดบทก่อนจะเดินออกมาจากห้อง ผมว่าผมรู้จักน้องผมดี แม้ว่าเรื่องบางเรื่องไอ้ใหญ่มันจะโง่ไปบ้าง แต่มันก็เป็นคนมีความรับผิดชอบมากเหมือนกัน ผมว่าไอ้ที่ผมพูดๆไปคงจะทำให้มันคิดอะไรได้บ้าง

“พี่หมอ” เสียงที่ติดจะแหบนิดๆเอ่ยเรียก ก่อนที่ไอ้ร่างสูงที่เคยดูดีแต่ตอนนี้ไม่ต่างจากคนเก็บขยะจะนั่งลงข้างๆ

“ขอบคุณมากนะพี่ที่ช่วยเตือนสติผม ถ้าไม่ได้พี่ป่านนี้ผมคงนอนแห้งตายไปแล้วมั้ง”

“คิดได้ก็ดี ถ้าคิดได้แล้วก็ไปอาบน้ำอาบท่า แล้วจัดการตัวเองดีๆซะ บอกตรงๆว่าเห็นแล้วสมเพชมากว่ะ” ผมบอกก่อนจะยกยิ้มให้น้อง เอาเถอะ แค่มันยอมลุกออกจากที่นอนบ้างผมก็ดีใจแล้ว

….ชลธร…

ผมมองคนที่อยู่ในกระจกก่อนจะยกยิ้มสมเพชตัวเอง นี่ผมปล่อยให้ตัวเองดูทุเรศทุรังมากขนาดนี้เลยเหรอครับ พี่หมอพูดถูก ผมยังมีใครอีกหลายคนที่ผมต้องดูแล ผมไม่มีเวลามากพอที่จะมาทำตัวสำมะเลเทเมาอีกแล้ว แม้ว่าวันนี้ผมจะยังเจ็บปวดและเสียใจกับการกระทำของตัวเองมากแค่ไหนแต่ผมก็ยังต้องลุกขึ้นมาเพื่อรับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเอง

ก๊อกๆๆ

“เฮ้ย ไม่ใช่ว่าฆ่าตัวตายในห้องน้ำไปแล้วนะ” เสียงของคนข้างนอกตะโกนถาม

“ยังครับ” ผมตอบก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำท่ามกลางสายตาของพี่ชาย

“มองผมทำไมพี่”

“เฮ้อ ก็มันดีใจ ในที่สุดฉันก็งัดแกออกมาจากห้องนอนได้ แหม แอบภูมิใจอยู่เหมือนกันนะ” พี่หมอเอ่ยติดตลก

“ขอบคุณนะพี่ ที่ดูแลผมมาตลอด แล้วก็ขอโทษที่ผมไม่เคยเชื่อคำพูดพี่เลย”

“เฮ้ย ช่างมันเถอะ อะไรที่ผ่านมาแล้วเรากลับไปแก้ไขมันไม่ได้ เราต้องอยู่กับปัจจุบันแล้วก็ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ถ้าแกรักเขาจริงๆ ก็แสดงให้เขาเห็นซะว่าแกรักเขา เพราะเท่าที่ดู เมฆเขาก็รักแกอยู่ไม่น้อยนะ เพราะถ้าเป็นพี่โดนแกทำแบบนั้น คงไม่มีทางทนอยู่กับแกได้เป็นเดือนๆหรอก”

“นั่นนะสิพี่ ทำไมผมถึงไม่เคยคิดเลยนะ ว่าที่เขาทนจนถึงวันนี้เพราะเขารักผม ทั้งๆที่ถ้าเขาจะเล่นงานผมกลับก็คงทำได้แต่เขาก็ไม่เคยทำ”

“พอๆ เลิกดราม่าสักสามนาทีได้ไหม พี่ต้องไปเข้าเวรที่โรงบาลแล้ว มีอะไรก็โทรหาแล้วกัน”

ผมพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะนั่งลงบนเตียงใน ก่อนจะมองไปรอบๆห้องที่มีความทรงจำมากมายของเราสองคน หลายเดือนที่ผมใช้ชีวิตอยู่กับเมฆที่นี่ มันเกิดเรื่องราวขึ้นมากมายจริงๆ ผมถอนหายใจก่อนจะคว้าหมอนที่อีกคนเคยหนุนขึ้นมากอดแน่น กลิ่นกายจางๆของเขายังคงอยู่ ถึงวันนี้ผมจะยังหาทางออกไม่ได้และยังไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้เมฆยกโทษให้แต่ผมตัดสินใจแล้วว่าจะลองดูสักครั้ง ผมไม่อยากยอมแพ้ง่ายๆ ผมต้องการให้เมฆเห็นว่าผมคนนี้ไม่ใช่ คนเดิมอีกต่อไป ผมรู้ รู้แล้วว่า ชีวิตของผมต้อง “อะไร” และเข้าใจแล้วว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา “ใคร” ดีกับผมจริงๆ ผมอาจจะรู้ตัวช้าไปแต่ผมก็ได้แค่หวังว่า มันจะยังไม่สายเกินไปที่คนโง่ๆอย่างผม จะขอโอกาสแก้ตัวสักครั้ง…

..................TBC....................

ช่วงนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ รู้สึกมันเหนื่อยๆ
สมองมันฝีดๆ มันท้อๆ มันคิดไม่ออก อ่ะ :ling1:
ขอเวลาไปสงบสติอารมณ์ตัวเองหน่อยนะคะ
:katai1: :ling2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-06-2013 19:45:06: กว่าจะคิดได้นานเหลือเกินนะคุณใหญ่ :mew1:
+1และเป็ด
เป็นกำลังใจให้จ้า
ไม่ต้องรีบร้อนก็ได้เหนื่อยก็พักก่อน :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 14-06-2013 19:46:52: ช่วงนี้ฟ้าฝนแปรปรวน ทำให้หลาน'ต้า ไม่ซิบายได้ :sad2: :sad2: :sad2:

พักผ่อนเยอะ ๆ ดื่มน้ำเยอะ ๆ กินข้าวเยอะ ๆ :a12: :a12: :a12:

อย่าลืมแต่งนิยายเยอะ ๆ ด้วย คนแก่เป็นห่วง :katai4: :katai4: :katai4:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-06-2013 19:48:54: ใหญ่จะทำยังไงกันนะนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 14-06-2013 21:18:22: ทางที่ดีพี่ใหญ่คงต้องไปเคลียร์เรื่องแต่งงานก่อนดีกว่าไหม? :katai1:

ดีนะที่พี่หมอลมเตือนสติพี่ใหญ่ ไม่งั้นคนรอบข้างพี่ใหญ่ได้เดือนร้อนหันไปหมดแน่ๆ :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 14-06-2013 23:42:22: มันก็สมควรแล้วที่ต้องเป็นแบบนี้แหละไอ้ใหญ่ ทำตัวเองทั้งนั้น เห้อ เพลีย :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 14-06-2013 23:50:55: สงสารพี่ใหญ่ แต่ก็นะ ทำเค้าไว้เยอะ
เห้ออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 15-06-2013 00:07:12: :เฮ้อ: :mew4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 15-06-2013 05:41:23: จะบอกว่าสงสารก็สงสารพี่ใหญ่นะ
แต่แบบทำตัวเองอ่ะพี่
เอาเป็นว่าสู้ๆละกัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 15-06-2013 06:40:50: อืดมาเลย มาม่าซะTT
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 15-06-2013 08:37:18: ดูท่าจะงานหนักนะ ต้องไปเคลียร์เรื่องจะแต่งงาน ไหนจะเรื่องพี่ชายจอมหวงน้องอย่างพี่ชิน ไหนจะน้องชายตัวเองที่หวงเพื่อนมาก

สู้ๆละกันนะ o18
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 15-06-2013 13:22:23: :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 15-06-2013 13:38:30: แล้วคู่หมั้นของอิคุณใหญ่ล่ะ นางหายไปไหนแล้ว ทำไมไม่มาดูใจคู่หมั้นตัวเองมั่ง

ส่วนนู่เมฆก็ใช้ชีวิตอิสระให้มีความสุขเถอะนะ ก่อนที่อิคุณใหญ่มันจะตามมารังควานอีก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 15-06-2013 18:48:57: คิดได้ก็ดีแล้วพี่ใหญ่ เอาเป็นว่าเป็นกำลังให้พี่ใหญ่ล่ะกัน สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 17-06-2013 00:33:55: มาแล้ว นึกว่าคุณใหญ่จะเป็นซากตายอยู่บนที่นอนซะแล้ว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 17-06-2013 20:25:16: กว่าจะหายทึ้มน้องเมฆก็โดนพี่ชินคาบไปกินได้สิบรอบแล้ว
นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่ชินเป็นพี่ชายแท้ๆ ของเมฆ ป่านนี้น้องเมฆของเราคงสมหวังกับพี่ชินเป็นที่เรียบร้อยแน่ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 18-06-2013 00:08:58: จะเคลียร์ยังไงเนี่ยอิพี่ใหญ่ >.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 18-06-2013 05:38:39: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 22-06-2013 09:02:08: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 22-06-2013 11:40:55: อยากได้พี่หมอลม รักษาหัวใจ กะร่างกาย คิคิ ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 33 14/06/13 P 34
เริ่มหัวข้อโดย: poplovelydays ที่ 22-06-2013 17:39:44: ตามทันแล้วว รีบๆมาต่อนะครับ ^^

:mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 24-06-2013 17:57:02: …………………………34………………………

ชลธร

ผมถอนใจแรงพลางมองกองเอกสารที่อยู่บนโต๊ะอย่างเบื่อหน่าย เพราะผมหนีงานไปทั้งสัปดาห์ งานทุกอย่างมันก็เลยสะสมซะจนเต็มโต๊ะไปหมด นี่ขนาดว่า ผู้ช่วยผมเขาทำให้บ้างแล้วนะครับ แล้วนี่ผมจะเอาเวลา ที่ไหนไปง้อเมฆเล่า ไหนจะปัญหาเรื่องคุณแพรอีก เฮ้อ สำหรับเรื่องธุรกิจผมไม่เคยกังวลสักนิดไม่ว่าคู่แข่งจะมาไม้ไหน แต่กับเรื่อง หัวใจ ผมกลับไม่เคยที่จะหาทางออกได้เลย คิดแล้วมันก็พาล กลุ้มใจ

ก๊อกๆ

เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้ผมต้องลอบถอนหายใจ ตรงเวลาเกินไปแล้วนะ

“คุณใหญ่คะ เที่ยงแล้ว ทานข้าวกันค่ะ” เสียงหวานของคู่หมั้นเอ่ยขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะเข้ามาในห้องผมพร้อมกับปิ่นโตในมือ นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ผมคิดไม่ตก คุณแพรมาทานข้าวกลางวันกับผมได้เกือบอาทิตย์แล้ว ก็ตั้งแต่ผมกลับมาทำงานนั่นแหล่ะครับ จริงๆแล้วคุณแพรเธอเป็นคนดีมากนะครับ ดีจนผมรู้สึกผิด ที่ดึงเธอเข้ามาเกี่ยวกับบ่วงแค้นของผม เธอคอยดูแล ใส่ใจผมตลอดเวลา ช่วงที่ผ่านมา คุณแพรก็มาหาผมที่บ้านแม่ตลอด แต่เพราะแม่ก็ไม่รู้ว่าผมไปไหน คุณแพรเธอก็เลยไม่เคยได้เจอผมสักที ส่วนบ้านหลังนั้นผมไม่เคยบอกเธอหรอกครับว่าเป็นบ้านของผม คุณแพรเธอคงเข้าใจว่าเป็นบ้านเมฆมากกว่า แต่หลังจากที่คุณหญิงแม่คนดีของผมโทรไปบอกว่าผมกลับมาทำงาน เธอก็เลยมีน้ำใจทำกับข้าวมาให้อย่างที่เห็นนี่ไงครับ

“งานเยอะ เหรอคะ ดูท่าทางคุณใหญ่หน้าตาเครียดมากเลย” เสียงหวานเอ่ยถาม

“ก็นิดหน่อยครับ”

“อย่าทำหน้าเครียดสิคะ ทานข้าวกันดีกว่า แพรทำของโปรดคุณมาด้วยนะ” เธอบอกก่อนจะเปิดปิ่นโตอวดผม

“คุณแพรรู้ได้ยังไงครับว่าผมชอบกิน ไข่เจียวหมูสับ ” ผมถามอ่างแปลกใจ คนที่รู้เรื่องนี้มีแค่คนในบ้านผมเท่านั้นนะครับ

“คุณแม่ คุณบอกมาน่ะค่ะ คุณแม่ยังบอกอีกนะคะว่า ถ้ามื้อไหนมีไข่เจียวคุณใหญ่จะทานข้าวได้เยอะเป็นพิเศษเลย” เธอบอกด้วยรอยยิ้มกว้าง จนผมปฏิเสธไม่ลง

“ครับ ขอบคุณมากนะครับ”

“มันเป็นหน้าที่ ของแพรอยู่แล้วนิคะ อีกไม่กี่วันเราจะแต่งงานกันแล้วนะ คุณใหญ่ยังจะมาทำท่าเกรงอกเกรงใจแพรอยู่อีก” เธอตัดพ้อ

ผมได้แต่ยกยิ้มให้เธออย่างฝืนใจ ก่อนจะลงมือทานกับข้าวฝีมือ “ว่าแต่ภรรยา” อย่างเสียไม่ได้ เฮ้อ ผมว่าผมคงถอนหายใจ จนอายุขัยใกล้จะหมดแล้วนะครับ ตราบใดที่ผมยังเคลียร์ตัวเองไม่ได้ ผมก็ยังไปง้อเมฆไม่ได้อยู่ดี นอกจากเรื่องคุณแพรแล้วผมยังมีปัญหาใหญ่ มากอยู่อีกเรื่อง คือไอ้ชินกับเจ้าเล็ก เพราะสองคนนั้นต้องคอยกันท่าผมทุกวิถีทางแน่นอน ผมคงใช้แผนแบบ จู่โจมซึ่งๆหน้าไม่ไหว คงต้องคิดหาวิธีอื่นแทน

“คุณใหญ่ ขมวดคิ้วตอนกินข้าวอีกแล้วนะคะ เครียดมากเลยเหรอ” คุณแพรถาม

“ไม่มีอะไรหรอกครับ คุณแพร ผมคิดเรื่องโครงการใหม่นิดหน่อย กับข้าวของคุณแพรอร่อยมากเหมือนทุกวันเลยนะครับ” ผมเลี่ยงที่จะตอบแต่เปลี่ยนประเด็นเป็นกับข้าวแทน

“ขอบคุณค่ะ ดีใจจังที่คุณใหญ่ชอบ เอ่อ คุณใหญ่ชอบทานอะไร บอกแพรได้นะคะ แพรจะได้ฝึกทำไว้ เผื่อว่าเราแต่งงานกันแพรจะได้ทำให้ทาน ดีไหมคะ”

“เอ่อ คงดีมั้งครับ”

ผมได้แต่ลอบถอนใจอย่างยากเย็น ผมคงต้องหาทางจบเรื่องนี้ก่อนที่ ปัญหาจะบานปลายไปกันใหญ่สินะครับ

“ตายจริง จะบ่ายโมงแล้ว แพรขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน ว่าแต่คุณใหญ่อยากทานอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะแพรจะได้ทำมาให้” เธอถามพลางจัดการเก็บปิ่นโตที่ทานเสร็จแล้วไปด้วย

“แล้วแต่คุณแพรดีกว่าครับ” ผมบอกก่อนจะมองแผ่นหลังนั่นออกจากห้องไป

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ผมเลือกที่จะอยู่บ้านแม่ แทนจะกลับไปที่บ้านหลังนั้น ที่นั่นมีความทรงจำของผมกับเมฆมากเกินไป มากจนผมคิดว่าอาจจะทนไม่ไหว แล้วกลับไปทำตัวแบบเดิมอีก เพราะฉะนั้นอยู่กับแม่ให้สบายใจก่อนดีกว่า

“อยู่บ้านเหรอวันนี้” เสียงของพี่ชายคนสนิทเอ่ยทัก

“อ้าว พี่ ถ้าไม่ให้ผมอยู่บ้านจะให้ผมไปอยู่ที่ไหนครับ”

“ก็นึกว่าจะอยู่บ้านคู่หมั้น ใกล้จะแต่งงานแล้วนิ ทำไมไม่ไปดูแลเขาหน่อย” พี่ลมบอก

“พี่ก็รู้ว่าผมไม่ได้รักคุณแพร” ผมบอกเสียงเบา

“ไอ้ใหญ่ เอ้ย พี่เหนื่อยใจแทนแกจริงๆว่ะ แต่ในเมื่อแกเป็นคนสร้างเรื่องทั้งหมดขึ้นมาแกก็ต้องแก้ มันด้วยตัวเอง”

“ผมรู้พี่และผมจะหาทางออก ที่มันเจ็บน้อยที่สุดแล้วกัน” ถ้าจะจบเรื่องราวทั้งหมดคงปฏิเสธไม่ได้ว่าคงมีใครสักหรือบางทีอาจจะหลายคนต้องเจ็บปวด แต่ผมก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เรื่องบ้าๆนี่ มันจบลงสักที

“แล้วเมื่อไหร่ แกจะบอกความจริง คุณป้าสักทีว่าแกมีคนที่รักอยู่แล้ว พี่ว่าทางออกเรื่องคุณแพร มันน่าจะอยู่ที่คุณป้านะ” พี่ลมถามเสียงเครียด

“พี่ว่าแม่ จะผิดหวังในตัวผมไหม” ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมพายามทำตัวให้ เก่งที่สุด เพื่อให้แม่ภูมิใจ พยายามทำตัวเข้มแข็งเพื่อเป็นหัวหน้าครอบครัวแทนพ่อ ผมกลัวว่าแม่จะเป็นทุกข์และผิดหวังในตัวผม

“ไอ้ใหญ่ คนเป็นพ่อเป็นแม่น่ะ ไม่มีใครเกลียดลูกตัวเองหรอก คุณป้าจะดีใจมากกว่าที่แกเลิกทำหน้าอมทุกข์แบบนี้สักที คุณป้าเป็นห่วงแกมากนะ เพราะฉะนั้นบอกความจริงกับท่านซะ ” พี่ลมบอกก่อนจะตบบ่าผมเพื่อให้กำลัง

“ความจริงอะไรกันเหรอตาใหญ่”

“แม่!!” ผมตะโกนลั่นเมื่อเห็นว่าคนที่มาใหม่เป็นใคร แม่มองผมกับพี่หมอสลับกันก่อนจะเอ่ยถาม

“ตกลงว่า มีเรื่องอะไรตะบอกแม่กันจ๊ะ สองหนุ่ม”

“แม่นั่งลงก่อนนะครับ” ผมบอกก่อนจะพุงแม่ไปนั่งบนเก้าอี้ ส่วนตัวผมเลือกที่นั่งบนพื้น

“มีอะไรหรือเปล่า ตาใหญ่ ทำไมไปนั่งตรงนั้นละลูก”

“แม่ครับ ผมขอโทษนะครับแม่” ผมบอกก่อนจะก้มลงกราบที่ตักแม่

“เดี๋ยวสิใหญ่ นี่มันเรื่องอะไรกันลูก ” แม่ถามอย่างแปลกใจ

“แม่ครับ จำที่ผมเคยถามแม่ได้ไหม ถ้าวันหนึ่งผมทำให้แม่ผิดหวังแม่จะเกลียดผมหรือเปล่า”

“ใหญ่ แม่บอกใหญ่แล้วไม่ใช่เหรอ ว่าแม่ไม่มีวันเกลียดลูกตัวเองหรอกนะ แม่เลี้ยงใหญ่มา ทำไมแม่จะไม่รู้ว่าลูกชายแม่เป็นคนยังไง ใหญ่ของแม่น่ะต้องแบกรับอะไรตั้งมากมาย ต้องทำตัวให้เข้มแข็งเพื่อแม่ เพื่อน้อง สำหรับแม่แล้วใหญ่คือลูกชายที่แม่ภูมิใจมากรู้ไหมลูก” แม่บอกผมอย่างอ่อนโยนพลางลูบหัวผมไปด้วย

“แม่ครับ ผม ผม..”

“มีอะไรก็พูดมาเถอะลูก แม่พร้อมรับฟังเสมอ” มือของแม่ยังคงลูบผม ของผมอย่างอ่อนโยน

“ผมมีคนที่ผมรักอู่แล้วครับ ผมไม่ได้รักคุณแพร ครับแม่” แม่ชะงักไป ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่

“นี่แม่ทำผิดอีกแล้วเหรอลูก”

“ไม่ใช่นะครับแม่ ผมต่างหากที่ผิด ผมทำให้แม่ ผิดหวัง ทำให้แม่เสียคำพูด ถ้าตอนนั้นผมไม่ตอบตกลงที่จะหมั้นกับคุณแพร เรื่องทุกอย่างมันก็คงจะไม่เกิดขึ้น ผมรู้ว่าแม่หวังดี อยากให้ผมมีคู่ครองที่ดี”

“แล้วใหญ่บอกแม่ได้ไหมลูก ว่าใหญ่รักใคร” แม่ถามเสียงอ่อนโยน

“ผม เอ่อ ผม ”

“บอกมาเถอะ เจ้าลูกคนนี้นิ อ้ำอึ้งอยู่ได้ ไปรักไปชอบลูกสาวบ้านไหนก็บอกมาสิลูก” แม่ถามทีเล่นทีจริง

“ผมรักน้องเมฆ ครับแม่” ผมกลั้นใจตอบ ก่อนจะมองแม่ที่เงียบไปนาน แม่เงียบจนผมกลัว กลัวว่าแม่กำลังเสียใจ

“แม่ครับ ผมขอโทษ” ผมบอกเสียงแผ่วก่อนจะโผเข้ากอดแม่แน่น

“ขอโทษทำไมจ๊ะ”

“ขอโทษที่ผมเป็นแบบนี้ ขอโทษที่ผมรักผู้ชายด้วยกัน”

“เฮ้อ ใหญ่แม่บอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าคุณหญิงทิพยากร คนเก่าตายไปแล้ว ตายไปพร้อมๆกับ ทิฐิและอคติที่มีในใจ แม่ได้ได้ตกใจที่ลูก รักชอบผู้ชายด้วยกันหรอกนะ แต่พี่แม่ตกใจคือ ลูกกับตาเมฆไปแอบรักแอบชอบกันตอนไหนทำไม แม่ไม่รู้เรื่องแล้วไอ้ที่กินเหล้าเมายา ไม่ยอมไปทำงานทำการเป็นเพราะเหตุผลนี้หรือเปล่า ” แม่ถามด้วยรอยยิ้ม ทำให้ผมยิ้มกว้าง ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ผมยังมีแม่อยู่ข้างๆผมเสมอผมรู้ว่าต่อให้โลกนี้ไม่มีเชื่อคำพูดของผม แต่ผมรู้ รู้ว่าผู้หญิงที่ผมกอดอยู่ตอนนี้จะเชื่อผม

“ถ้าแม่อยากรู้ ผมก็พร้อมที่จะเล่าความจริงทุกอย่างให้ฟัง แต่แม่ครับ ผมคนนี้อาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่แม่เห็นนะครับ” ผมบอกก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องราวของผมกับเมฆทั้งเรื่องเมื่อ 5 ปีก่อนและเมื่อหลายเดือนก่อนให้แม่ฟัง แม่รับฟังอย่างเงียบๆ ไม่แม้แต่จะออกความเห็นอะไร มันทำให้ผมยิ่งกลัว แม้ว่าจะรู้ว่าแม่ไม่มีทางเกลียดผม แต่ก็ใช่ว่าแม่จะภูมิใจในตัวลูกคนนี้ได้เหมือนเดิม

“ใหญ่ แม่ถามอะไรสักอ่างได้ไหมลูก” แม่เอ่ยถามหลังจากที่เงียบมานาน

“ได้ครับ”

“ใหญ่รักน้อง จริงๆใช่ไหมลูก”

“รักสิครับ ผมรู้แล้วว่าผมรักเมฆมากแค่ไหน ผมอู่ไม่ได้ถ้าผมต้องเสียเขาไป” ผมตอบแม่อย่างหนักแน่น ผมแน่ใจ อย่างที่ไม่เคยแน่ใจมาก่อน ว่าผม รักเมฆ

“ถ้ารักน้อง สัญญากับแม่ได้ไหม ว่าจะไม่ทำให้ลูกสะใภ้แม่เสียใจอีก ถึงเมฆจะไม่ใช่ลูกแต่แม่ก็เห็นน้องมาตั้งแต่เด็กๆ แม่ไม่อยากเห็นน้องเสียใจ”

“ผมสัญญาครับ ว่าผมจะไม่ทำให้น้องเสียใจอีก”

“ได้ แม่จะช่วยใหญ่เอง เรื่องหนูแพร ไม่ต้องเป็นห่วง แม้ว่ามันอาจจะมีผลกระทบกับแม่บ้างแต่ แม่ก็ไม่อยากเห็นใหญ่กับหนูแพรต้องทุกข์ไปตลอดชีวิต เหมือนกัน ฝ่ายนั้นเขาคงเข้าใจ ส่วนเรื่องเมฆแม่ก็ไม่แน่ใจนะว่าจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหน ดูท่าน้องจะโกรธมาก ใหญ่คงต้องหาทางง้อน้องเอาเอง”

“ขอบคุณนะครับแม่ ผมรักแม่ที่สุดเลย” ผมบอกก่อนจะกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ในที่สุดผมก็มีแนวร่วมจนได้ แถมยังเป็นแนวร่วมที่แข็งแกร่งมากซะด้วย เพราะเมฆน่ะเกรงใจแม่ผมมากคงไม่กล้าจะขัดใจ ส่วนเจ้าเล็กรายนั้นไม่ต้องพูดถึง ไม่กล้ามีปากเสียงกับแม่อยู่แล้ว ถ้าได้แม่ผมออกหน้ารับรองมีชัยไปกว่าครึ่ง ผมรู้นะว่าทุกคนกำลังด่าผมในใจ แต่ของแบบนี้ ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกลไม่ใช่เหรอครับ ในเมื่อทุกคนกันผมออกจากเมฆนัก ผมก็กันทุกคนออกจากเมฆได้เหมือนกัน

“ไอ้เจ้าเล่ห์” เสียงของบุคคลที่สามดังขึ้นหลังจากที่แม่ผมกลับเข้าไปในบ้านแล้ว

“ผมเจ้าเล่ห์ที่ไหนพี่ พี่บอกเองไม่ใช่เหรอว่าให้ผมคิดแผนง้อเมีย”

“เหอะ ยอมรับจริงๆว่าแกฉลาด แผนยิงปืนนัดเดียวได้นกทั้งรังเนี่ยสุดยอด คราวนี้ก็เหลือแค่แกจะทำให้ เมียแกใจอ่อนได้หรือเปล่า”

ผมยิ้มรับอ่างแกนๆ ก่อนจะถอนหายใจ เฮือกใหญ่ เพราะต่อให้ผมกันทุกคนออกไปได้ก็ใช่ว่าเมฆจะใจอ่อน แต่ช่างเถอะ ขนาดไอ้เล็กมันยังใจอ่อนให้แฟนมันเลย เมฆก็ต้องใจอ่อนให้ผมสักวัน แค่ผมไม่ท้อก็พอ

.......................TBC......................

หายไปสิบวัน พอดี กับการสงบ สติอารมณ์
อมรับเลว่าช่วงนี้เครียด มันแต่งดราม่าไม่ค่อยออก ขอโทษนะคะ
ที่ต้องให้รอกันนาน :sad4:

ปล แอบสงสารคุณแพรเหมือนกันนะ :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-06-2013 18:07:59: ได้จิ้มพิตต้าบ้างแล้ว :z13:
คุณแพรเธอน่าสงสารจริงๆ
สู้ต่อไปนะถ้าได้รู้ความจริง
เอาใจช่วยนะคุณแพร :L1:
(อินี่เวิ่นไปก่อนล่ะยังมาไม่ถึงเลย)
+1และเป็ดจ้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: bbc52 ที่ 24-06-2013 18:24:37: ดีใจที่คุณ พิตต้ามาต่อให้แล้ว o13

น้องเมฆใจแข็งให้มาก ๆๆ เอาคืน ๆๆๆ :mew4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 24-06-2013 19:21:07: สงสารคุณแพรเหมือนกันนะเนี่ย
หวังว่าการเจรจาของคุณแม่กับญาติทางฝ่ายคุณแพรจะผ่านไปด้วยดีโดยไม่มีอุปสรรคใดๆ เพราตั้งแต่อ่านมานี่กว่าใหญ่กับเมฆจะผ่านเรื่องร้ายๆ ที่มีอยู่ได้ก็นาน
ตอนนี้ก็คงเหลือแต่ง้อเมฆให้หายโกรธแล้วล่ะทีนี่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 24-06-2013 20:46:53: :angry2: :angry2: :angry2: แหม ที่รังแกหลานเมฆ ตัวเองทำคนเดียว

แต่ทีจะง้อหละก้อ เล่นใช้แม่ตัวเอง โคตรแมนเลย หลานใหญ่ o12 o12 o12

คนแ่ก่ไปดีกว่า :seng2ped:

:bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 24-06-2013 21:09:39: ยังไงก็ยังเหลือด่านพี่ชายสุดหวงน้องอย่างพี่ชินอยู่ มันคงไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้หมดหรอกนะ พี่ใหญ่ :katai3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-06-2013 21:16:08: คุณแพรน่าสงสารจัง แต่เจ็บตอนนี้ดีกว่ารู้ทีหลังเนอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-06-2013 21:41:30: สู้ต่อไปนะอิพี่ใหญ่~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 24-06-2013 22:43:32: สงสารคุณแพรอ่ะ เธอก็ดูเป็นคนดี นางเอ๊กนางเอก แต่หวังว่าจะดีไปตลอดนา
เมฆอย่าเพิ่งใจอ่อนง่ายๆนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 24-06-2013 22:52:56: มีชัยไปกว่าครึ่ง แต่กว่าจะได้ใจอีกครั้ง คงไม่ใช่เรื่อง่าย ๆ สู้ ๆ คุณใหญ่ :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-06-2013 23:26:50: สงสารคุณแพรเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-06-2013 23:51:54: กลับมารอบนี้เหมือนโดนตัดฉับไปตอนจบเลยแฮะ

อิคุณใหญ่ดันงัดไม้ตายออกมาใช้แบบนี้

น้องเมฆมีหวังต้องเสียท่าแน่เลยสิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-06-2013 03:34:59: สงสารแพรนะ แต่เสียใจตอนนี้ดีกว่าเสียใจตลอดชีวิตนะแพร ถ้าต้องอยู่กับคนที่เขาไม่มีวันจะรักเราเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 25-06-2013 08:37:47: พี่ใหญ่สู้ๆน่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 25-06-2013 15:47:25: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: perseus8 ที่ 26-06-2013 14:56:11: รอค้าบ อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: perseus8 ที่ 26-06-2013 14:58:04: เข้ามารออ่านค้าบบบบบ เรื่องกำลังหนุกเบย อิอิ :mew1: :katai2-1: :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 26-06-2013 21:01:16: เราว่าคุณแพรน่าจะพูดง่าย
แต่อยู่ที่ว่าเมฆจะยอมใจอ่อนให้พี่ใหญ่รึป่าวอ้ะดิ่
สู้เค้านะพี่ใหญ่ ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 30-06-2013 09:41:29: รออยู่นะเจ้าคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 30-06-2013 11:16:45: รอรออออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: janezilla ที่ 03-07-2013 13:34:08: :hao5: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 34 24/06/13 P 35
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 03-07-2013 14:14:14: หายๆไปนานแลวนะคะคนแต่ง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 04-07-2013 22:51:27: ……..35……………….

“คุณเมฆ คุณเมฆของป้า” ป้าแต้วยิ้มทั้งน้ำตาก่อนที่จะวิ่งเข้ามาจับมือผม ผมยิ้มตอบพลางมองรอบบ้านที่ผมไม่ได้กลับมานานหลายเดือน ก่อนจะลอบถอนหายใจ ทำไมผมถึงต้อง คิดถึงบ้านหลังนั้น ทั้งๆที่ควรจะดีใจ ที่หลุดพ้นมาได้ แต่เสี้ยวหนึ่งของความคิดผมกลับ คิดถึง มันเหลือเกิน

“เมฆเป็นอะไรหรือเปล่า ปวดหัวเหรอ” พี่ชินถาม คงเห็นว่าผมเงียบไปนาน

“เปล่าครับ ผมคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะครับ” ผมเลี่ยงที่ตอบ ผมรู้ว่าพี่ชายคงไม่พอใจนัก ถ้ารู้ว่าผมยังคิดถึง ใคร บางคนอยู่

“เข้าบ้านเถอะ” พ่อบอกก่อนจะเดินนำเข้าบ้านไป พี่ชินประคองผมที่ต้องใส่เผือกอยู่ก่อนจะพาผมเข้าบ้าน ผมไม่ค่อยอากจะใช้ไม้เท้าหรือรถเข็นสักเท่าไหร่ เพราะมันให้ความรู้สึกเหมือนผมกลายเป็นคนที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

“ผมขออนุญาต พาน้องเข้าไปพักผ่อนที่ห้องเลยนะครับ” พี่ชินขออนุญาตพ่อ ก่อนที่จะได้รับคำอนุญาตด้วยการพักหน้าเบาๆ

“ถ้าอยากได้อะไรบอกพี่นะ แล้วก็อย่าพยายามฝืนตัวเองด้วย” พี่ชินบอกพลางนั่งลงข้างๆผม

“โถ่ พี่ เลิกทำเหมือนผมช่วยตัวเองไม่ได้สักทีสิ แค่ขาหักเอง ไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย”

“ร่างกายไม่เป็นอะไรมากพี่รู้ แต่จิตใจเราล่ะ ไหวหรือเปล่า” เสียงทุ้มเอ่ยถาม

“ไหวสิพี่ ถามมากี่รอบแล้วเนี่ย ผมตัดสินใจดีแล้วครับ ผมจะไม่มีเปลี่ยนใจ ไหนๆ อีกไม่กี่วันพี่ใหญ่ก็จะแต่งงานแล้ว เรื่องราว
ทั้งหมดมันควรจะจบลงได้แล้ว”

“พี่รักเมฆนะ พี่ขอโทษที่ทำให้เมฆต้องเลือกแบบนี้ แต่พี่ก็ไม่อยากให้น้องของพี่ต้องทุกข์ไปตลอดชีวิต พี่ทนเห็นมันทำร้ายเมฆไม่ได้อีกแล้ว” พี่ชินยังคงเป็นพี่ชายที่อ่อนโยนเสมอ ผมรู้ว่าทุกอย่างที่พี่ชินทำ เพราะเป็นห่วงผม และผมเองก็กำลังทำทุกอย่างเพื่อให้ทุกคนสบายใจ

“อย่าโทษตัวเองสิครับ ผมบอกแล้วไงว่าผมเลือกมันเอง”

“เอาล่ะ ถึงเวลาที่คนป่วยต้องพักผ่อนแล้วนะ” พี่ชายบอกก่อนจะลูบหัวผมอย่างแผ่วเบา ผ้าห่มผืนหนาถูกห่มจนถึงหน้าอก ผม
ยิ้มให้พี่ชายอีกครั้ง ก่อนที่พี่ชินจะดินออกจากห้องไป ผมไม่รู้ว่าที่ทำอยู่มันดีหรือเปล่า แต่มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วในตอนนี้

ก๊อกๆ

“ใครครับ”

“ป้าเองค่ะ คุณเมฆคะ คุณหญิงทิพย์ มาเยี่ยมค่ะ” คนที่อยู่นอกห้องบอก ก่อนที่ผมจะพยุงตัวเองไปที่ไม้เท้าที่วางอยู่ข้างเตียง

“เดี๋ยวป้าช่วยค่ะ” ป้าแต้วบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะประคองผมลงมาจากห้องนอน

“แล้วพี่ชินกับพ่อล่ะครับ”

“คุณท่านมีงานด่วนค่ะ ส่วนคุณชินเห็นว่าจะเข้าไปบริษัทเพลงหน่อยน่ะค่ะ”

“อ้าวตาเมฆมาแล้วเหรอลูก” ป้าทิพย์เอ่ยทัก ผมยกมือไหว้แม่เพื่อนก่อนจะนั่งลงที่โซฟาข้างๆ

“อาการเป็นยังไงบ้าง ลูก”

“ดีขึ้นมากแล้วครับ เหลือแค่ขาซ้ายเท่านั้นที่ต้องเข้าเฝือกแต่ก็อีกอาทิตย์นึงก็เอาออกได้แล้วครับ”

“ป้าขอโทษด้วยนะ ที่ไปเยี่ยมเมฆแค่ครั้งเดียวเอง แต่ก็ถือโอกาสวันนี้ที่เมฆออกจากโรงพยาบาลมาเยี่ยมซะเลย คงไม่ว่าคนแก่
นะลูก” ป้าทิพย์เอ่ยถาม

“ผมไม่กล้า ว่าหรอกครับ แค่ป้าทิพย์มาเยี่ยมก็ดีใจมากแล้ว”

“แม่ครับ ของเยี่ยมที่แม่ฝากซื้อได้แล้วนะครับ” เสียงทุ้มที่เอ่ยขึ้นทำให้ผมชะงัก เสียงที่ผมไม่จำเป็นต้องเงยหน้ามองก็รู้ว่าเป็นใคร

“วางไว้นี่เลยจ๊ะ แม่ขอบใจใหญ่มากนะ ที่แวะไปซื้อของให้แม่ คนแก่ก็ขี้หลงขี้ลืมแบบนี้แหล่ะ” ป้าทิพย์บอกติดตลก แต่ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์ตลกสัดนิด

“เมฆเป็นอะไรหรือเปล่าลูก ทำไมเงียบไปล่ะ” ป้าทิพย์เอ่ยถาม

“เปล่าครับ” ผมเลี่ยงที่จะตอบความจริง เพราะป้าทิพย์ไม่รู้เรื่องระหว่างผมกับพี่ใหญ่

“ดีแล้วจ๊ะ ป้าไม่อยากเห็นเมฆไม่สบายใจ ถึงจะไม่ใช่ลูก แต่ป้าก็รักเมฆเหมือนลูกแท้ๆนะ ”

“ขอบคุณนะครับ”

“ตายจริง ป้านี่ขี้ลืม จริงๆเลย” ป้าทิพย์เอ่ยขึ้นพลางมองนาฬิกาไปด้วย :katai1:

“มีอะไรเหรอครับ”

“ป้านัดกับทางบ้านของหนูแพรไว้นะสิ นี่ลืมไปเลย เอาอย่างนี้นะ ใหญ่อยู่เป็นเพื่อนน้องก่อนนะลูกเดี๋ยวแม่ไปทำธุระก่อน ส่วนเมฆหายไวๆ นะคะ” ป้าทิพย์บอกก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่เปิดโอกาสให้ผมตอบรับเลยสักนิด

แล้วผมควรจะทำยังไงต่อไปดี ความเงียบที่แสนอึดอัด กำลังจะทำให้ผมเป็นบ้า ผมสับสน ผมไม่มีความกล้าพอที่จะเดินหนี แต่ในขณะเดียวกันผมก็ไม่อยากจะเจอกับเขาเลบในตอนนี้

“น้องเมฆ” เสียงทุ้มที่ผมคุ้นเคยดีเอ่ยทำลายความเงียบ

“เมฆครับ ใจคอจะไม่คุยกับพี่หน่อยเหรอ” น้ำเสียงที่มีแววน้อยใจ อยู่ในทีทำให้ผมใจหาย คนๆนี้มีอิทธิพลกับผมมากเกินไป มากเกินไปจริงๆ

“ผมขอโทษนะครับ ที่ต้องเสียมารยาทแต่ผมต้องการพักผ่อน ขอตัวนะครับ” ผมบอกก่อนจะใช้ไม้ค้ำเพื่อพยุงตัว ผมไม่อยากอยู่ที่นี่ ไม่อยากเห็นแววตาที่อ่อนโยนนั่น ผมกลัว กลัวว่าตัวเองจะใจอ่อน

“พี่ช่วยนะ” พี่ใหญ่กุลีกุจอเข้ามาช่วยประคอง แต่ผมก็พยายามที่จะสะบัดตัวให้หลุดจากสัมผัสนั้น

“ไม่ต้องมายุ่งกับผม!!” ผมแหวลั่น

“แต่เมฆกำลังเจ็บอยู่ ให้พี่ช่วยเถอะนะ” เขาบอกอย่างเว้าวอน

“ไม่จำเป็น ผมไม่ได้เป็นง่อย เก็บความหวังดีของคุณกลับไปซะ ผมไม่ต้องการ!!!!” ผมตะคอกก่อนจะสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนแกร่งได้สำเร็จ แม้ว่ามันจะทุลักทุเลไปบ้างเพราะขาที่ยังไม่สมประกอบ

“เมฆ”

“มึงออกห่างจากเมฆเดี๋ยวนี้นะไอ้ใหญ่!!” :angry2:เสียงหนึ่งตะคอกก่อนที่พี่ชินจะผลักพี่ใหญ่ออกห่างจากผม

“มันทำอะไรเมฆหรือเปล่า”

“เปล่าครับ พี่ชินช่วยไล่เขาไปที ผมไม่อยากเห็นหน้าเขา”

“มึงได้ยินแล้วใช่ไหม ไอ้ใหญ่ เมฆเขาไม่อยากเจอหน้ามึง เพราะงั้นออกไปจากบ้านนี้ซะ คนบ้านนี้ไม่ต้องการจะหายใจร่วมกับมึง!!” พี่ชินบอก

“แล้วทำไมกูต้องฟังที่มึงพูดด้วย มึงไม่ใช่คนบ้านนี้สักหน่อย” คนที่ยืนอยู่อีกมุม ถามขึ้น

“พี่ชินเป็นคนบ้านนี้ คุณต่างหากที่ไม่ใช่ กรุณาออกไปจากบ้านของผมด้วยครับ เชิญ!!” แต่เป็นผมเองที่ตอบแทน

“เมฆ” พี่ใหญ่ครางเสียงแผ่ว แววตาที่ส่งมาทำให้ผมต้องเบือนหน้าไปอีกทาง แววตาที่มีแต่ความเจ็บปวดนั่น กำลังทำให้ผมเจ็บไปด้วย จนผมต้องกำชายเสื้อพี่ชินไว้แน่น กลัวว่า น้ำตาเจ้ากรรมมันจะห้ามไม่อยู่

“มึงไม่ได้ยิน หรือไงกลับไปซะ คนบ้านนี้ไม่ต้องการจะพบมึง”

“เมฆครับ พี่รู้ว่าสิ่งที่พี่ทำมันยากเกินจะให้อภัย พี่คงพูดอะไรไม่ได้ไปกว่า ขอโทษ แต่มีสิ่งหนึ่งที่พี่คิดว่าเมฆต้องรู้ ว่าผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงนี้ รักเมฆนะ พี่รักเมฆได้ยินไหม มันอาจจะสาเกินไปที่พี่เพิ่งรู้ใจตัวเอง แต่พี่จะไม่มีวันยอมแพ้ พี่จะทำให้เมฆเห็นว่าพี่รักเมฆจริงๆ ไม่ว่าจะต้องรออีกนานแค่ไหนก็ตาม”

ทุกคำที่ออกมาจากปากเขา กำลังทำให้หัวใจผมเต้นแรง ไม่ใช่ความตื่นเต้นแต่เป็นความกลัว แม้จะดีใจแค่ไหนที่ได้ยินคำว่ารัก แต่ส่วนลึกในจิตใจมันกลับต่อต้าน ผมกำลังกลัว กลัวว่ามันจะเป็นแค่การหลอกลวง ให้คนโง่ๆ อย่างผมตายใจอีกครั้ง

“หยุดพล่ามคำว่าว่ารัก บ้าบอของมึงสักทีเถอะไอ้ใหญ่ คนที่มึงรักคือฟ้าไม่ใช่หรือไง รักจนจะเป็นจะตายไม่ใช่เหรอ เหอะ ต่อให้มึงอมพระมาพูด คนบ้านนี้ก็ไม่มีวันเชื่อมึง ออกไปซะก่อนที่กูจะแจ้งตำรวจ ป้าแต้วครับส่งแขก” พี่ชินตะคอก พลางพยุงผมขึ้นชั้นสองไปทันที

“เมฆ” เสียงของพี่ชินเอ่ยเรียกพร้อมกับอ้อมกอดอุ่นที่กอดผมไว้แน่น

“พี่ชิน พี่ใหญ่ต้องการอะไร เขาต้องการอะไรจากผมกันแน่” ผมได้แต่ซุกหน้ากับอกของพี่ชายแล้วปล่อยน้ำตาแห่งความสับสนไหลออกมาช้าๆ

“ร้องออกมาเถอะ ร้องมันออกมาให้พอ ”

“พี่ชิน ผมไม่อยากอยู่ที่นี่ ไม่อยากเจอพี่ใหญ่ พี่ชินพาผมไปอยู่ที่อื่นได้ไหม ไปไหนก็ได้ แค่อย่าให้เขาตามเราเจอก็พอ”

“เมฆแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้”

“ผมแน่ใจครับ พี่ใหญ่กำลังจะแต่งงาน ผมแค่ไม่อยากกลายเป็นส่วนเกินของใคร นะครับ ช่วยพาผมไปจากที่นี่ที”
ผมได้ยินเสียงพี่ชินลอบถอนใจ แต่ผมอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกแล้ว ผมกลัวว่าสักวันตัวเองจะใจอ่อนกับพี่ใหญ่แล้วกลับไปอยู่ในวังวนเดิมๆนั่นอีกครั้ง

“ถ้าเมฆ ตัดสินใจแล้ว พี่ก็จะพาเมฆไปเอง แต่คงต้องรอขออนุญาต พ่อเมฆก่อนนะ ก็ดีเหมือนกันถือว่าพาคนป่วยไปพักร้อนด้วย”

“ขอบคุณมากนะครับ”

ผมยิ้มรับก่อนจะกอดพี่ชายแน่นขึ้น ถึงเวลาที่ผมควรจะเริ่มต้นชีวิตใหม่สักที หมดเวลาที่จะจมอยู่กับความรักที่เพ้อฝันนั่นแล้ว

ลาก่อนนะ ความรัก ลาก่อนนะครับพี่ใหญ่

……ชลธร………..

ผมเข้าใจแล้ว…
เข้าใจความรู้สึกของเมฆแล้วว่าที่ผ่านมาเมฆต้องเจ็บแค่ไหน แค่ที่ผมได้เห็นสายตาเย็นชา ของเขาก็ทำให้ผมเจ็บจนแทบพูดไม่ออก แล้วเมฆล่ะ เมฆต้องทนแบกรับความรู้สึกนี้มาตลอด 5 ปี เมฆทนได้ยังไงกัน ..

“พี่หมอ ผมมันเลวมากใช่ไหมพี่”

“ใช่แกเลวมาก เลวมากๆๆ ใครใช้ให้แกมารบกวนเวลาสวีท ของพี่ห่ะ ไอ้น้องเวร!!” พี่หมอแหวลั่นก่อนจะชี้หน้าผมอย่างคาดโทษ ที่มารบกวนวันหยุดอันแสนมีค่าของเขา แต่ตอนนี้ผมไร้ที่พึ่ง คิดไม่ออกจริงๆว่าจะไปหาใคร

“ลม อย่าไปว่าน้องแบบนั้นสิ น้องเขามาปรึกษานะ” คนที่นั่งอยู่ข้างๆพี่ลมบอกก่อนจะยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน

“นัทอ่า เข้าข้างมันอีกแล้ว”

“อย่ามาทำงอนเป็นเด็ก ใหญ่มาก็ดีแล้ว พี่ฝากดูแลคุณหมอเขาด้วยนะ เดี๋ยวพี่ต้องเข้าร้านสักหน่อย เย็นๆถ้าไม่มีธุระอะไรก็อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนนะ”

“ครับพี่นัท ขอบคุณมากนะครับแล้วก็ขอโทษที่รบกวน”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า คนกันเอง พี่ไปนะ”

“แกมีอะไร ก็ว่ามา ไม่มีเวลามากจะไปสวีทกะเมียเข้าใจไหม” พี่หมอบอกเสียงเครียด

“ผมก็แค่อยากจะปรึกษาพี่ เรื่อง..”

“เมีย” พี่หมอเอ่ยขัดก่อนจะส่ายหน้าระอา

“ไหนบอกว่าคิดแผนแล้วไงว่ะ แล้วมานั่งหน้าบึ้งทำไมอีก”

“แผนน่ะคิดแล้ว แต่ว่ามันท้อนิดหน่อยว่ะพี่ วันนี้ผมไปหาเขามา แค่หน้าเขาก็ยังไม่ยอมมองเลย ไหนจะไอ้อดีตเพื่อนตัวดีที่มันเกาะติดเมฆแจนั่นอีก ผมจะทำยังไงดีว่ะ”

“ไอ้ใหญ่ เรื่องง้อเมียน่ะมันง่ายนิดเดียว แค่มึงมีใจ ใจที่รักเขาจริงๆดวงเดียวก็พอ ไม่จำเป็นต้องคิดแผนซับซ้อนอะไรพวกนั้นหรอก เอาใจมึงน่ะ ไปแลกใจเขามาซะก็สิ้นเรื่อง”

....................................TBC................................

มาต่อแล้วคร่า :heaven
หลังจากที่หายไป สิบวัน ชิมิ
พิตแจ้งนิดนึงน๊า ว่า ต่อไปอาจจะไม่สามารถอัพนิยาย
เป็นรอบ ได้อ่างสมำ่เสมอแล้วนะคะ
เพราะว่า งานที่ทำอยู่ ต้องออก ตจว ตลอด
(จริงๆต้องไปพรุ่งนี้ และอาจาวจนถึงวันที่ 16)
ยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
แต่สัญญาว่าจะไม่ทิ้งแน่นอน รอเขาหน่อยนะตัวเองน๊า :L1:

รักทุกคน นะคะ :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-07-2013 23:12:00: เข้าใจเมฆนะว่าไม่อยากเจ็บอีก พี่ใหญ่ก็พยายามเข้าล่ะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 04-07-2013 23:27:34: พี่ใหญ่สู้ๆๆๆๆๆ
แต่ก็นะเมฆ โดนพี่ใหญ่รังแกมาตั้งเยอะ
ใครจะยอมใจอ่อนง่ายๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: viewier ที่ 04-07-2013 23:57:58: มาต่อน้อยจัง :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 05-07-2013 01:01:11: เมฆน่าจะคุยกับใหญ่ดี ๆ นะ ทำแบบนี้เมฆแน่ใจนะว่าเมฆจะมีความสุขจริง ๆ ส่วนชินวุ่นวายน่าดู ทำแบบนี้ชินคิดว่าดีกับเมฆจริง ๆ งั้นหรือ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 05-07-2013 06:06:21: :pig4: อ๊าย จบแล้ว อยากอ่านต่ออีก มาต่อไว ๆ นะคะ :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-07-2013 06:18:43: :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 05-07-2013 06:47:01: ใหญ่มันจะมีแผนอะไรอะอยากรู้
แล้วจะง้อเมฆสำเร็จไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-07-2013 07:04:40: เห้ออออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-07-2013 10:42:00: หนีไปไกลๆ เลยนู๋เมฆ ไม่ต้องไปสนใจอิคุณใหญ่มัน จะไปขึ้นสวรรค์หรือตกนรกที่ไหนก็ช่างหัว...มัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 05-07-2013 13:05:20: "มาเช้ายังดีกว่ามาสาย มาสายยังดีกว่าไม่มา" :วู้วว1: :วู้วว1: :วู้วว1:

:z2: :z2: :z2:

:bye2: :bye2: :bye2:

ปล. ยังเกลียดหลานใหญ่อยู่มิคลาย และรักหลานเมฆอยู่เสมอน่ะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 05-07-2013 14:31:12: พี่ใหญ่มีแผนก็รีบๆ ง้อเมฆซะทีสิ
รีบๆ หน่อยเดี๋ยวเมฆก็หนีไปหรอก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 05-07-2013 14:38:25: เมฆฆฆ คิดถึง แน่วแน่มากเมฆ อย่าเพิ่งใจอ่อนนะ
ขอเห็นพี่ใหญ่ทรมานไปอีกพักใหญ่ๆ :hao7:
พี่ชินพาไปไกลๆเลยอิอิ อยากอ่านต่ออ :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 05-07-2013 17:07:20: แล้ว เมฆ น้อยจะรอให้ ใหญ่ มาง้อมั้ยเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 06-07-2013 20:56:28: ทำเขาไว้ซะเยอะ จะให้ยอมง่ายๆเหรอ เมฆอย่าไปยอมนะ ต้องให้ง้อซะให้เข็ด :m31:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 07-07-2013 17:32:10: ให้คุณใหญ่ง้อนาน ๆ เลยนะคะน้องเมฆ
ต้องเล่นให้เข็ด!! ฮึฮึ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 35 04/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 08-07-2013 08:59:54: เล่นบทโหดเลยค่า จับไปไว้กระท่อมท้ายเกาะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 14-07-2013 11:11:09: …………36………….

ชลธร

“พี่ใหญ่ อยู่ไหนว่ะ ออกมาสิโว้ย!!” เสียงโหวกเหวกโวยวายที่อยู่นอกห้องทำงานทำให้ผมต้องขมวดคิ้วแน่น ใครมากันนะ

“คุณเล็กขา เข้าไปไม่ได้นะคะ ท่านประธานทำงานอยู่ค่ะ” เสียงของเลขาหน้าห้องผมดังขึ้น

“ก็ผมจะเข้า คุณอรปล่อยผมเลยนะ วันนี้ผมจะเอาเลือดหัวไอ้พี่บ้านั่นออก!!” เสียงข้างนอกทำให้ผมต้องวางปากกาลงอย่างเสียไม่ได้ก่อนจะเปิดประตูให้คนข้างนอกเข้ามาคุย

“มีอะไรกัน เจ้าเล็ก”

“ออกมาแล้วเหรอ พี่เอาไอ้เมฆไปไว้ไหนห่ะ!!! เอาไปไว้ไหน” เจ้าเล็กตะคอกก่อนจะกระชากคอเสื้อผมแน่น

“พูดเรื่องอะไรกัน พี่ไม่เห็นรู้เรื่อง”

“ไม่รู้เหรอ พี่จะไม่รู้ได้ยังไง คราวที่แล้วที่ไอ้เมฆมันหาไปมันก็อยู่กับพี่ไม่ใช่หรือไง”

“พี่ว่าคงมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ เข้ามาคุยกันดีๆ ดีกว่าเล็ก” ผมใช้น้ำเย็นเข้าลูป เมื่อเห็นว่าพนักงานในบริษัทเริ่มจะออกมามุงดูกันบ้างแล้ว

“ไหนพูดมาสิ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราถึงมาอาละวาดที่บริษัทแบบนี้” ผมถามทันทีที่เข้ามาในห้องทำงานแล้ว

“พี่นั่นแหล่ะ ที่ต้องเป็นฝ่ายพูด พี่เอาเพื่อนผมไปซ่อนไว้ที่ไหน”

“ซ่อน ซ่อนอะไรกัน พี่งงไปหมดแล้วนะ”

“ไอ้เมฆมันหายไป ถ้าพี่ไม่ได้เป็นคนเอามันไป แล้วใครจะทำว่ะ!!” เจ้าเล็กตะคอก

“หาย เมฆหายเหรอเล็ก หายไปไหน หายไปได้ยังไง” คราวนี้กลับเป็นผมที่ตะโกนลั่น

“นี่พี่ไม่รู้จริงๆเหรอว่า ไอ้เมฆมันหายไปไหน”

“พี่ไม่รู้” ผมตอบอย่างอ่อนแรง

“โถ่เว้ย !! ถ้าพี่ไม่รู้แล้วใครจะรู้ห่ะ” น้องชายที่เหมือนจะสติหลุดไปแล้วบอกอย่างหัวเสีย ผมรู้ว่าเจ้าเล็กเป็นห่วงเพื่อนมาก แต่ตัวผมเองก็ไม่รู้จริงๆว่าเมฆหายไปไหน

“เล็กพอจะคิดออกไหม ว่ามีใครพอจะรู้เรื่องบ้าง”

“ไม่รู้ วันนี้ผมไปหามันที่บ้าน ก็เจอแค่ป้าแต้ว ถามอะไรแกก็ไม่ยอมตอบสักอย่าง จะโทรหามันก็โทรไม่ติด ”

“เล็กก็เลยคิดว่าพี่เป็นคน พาเมฆไป” ผมถามอย่างใจเย็น แม้ในใจจะร้อนรนมากแค่ไหน แต่ผมรู้ว่าตอนนี้ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะตีโพตีพาย ผมว่าการที่เมฆหายไปคงเพราะต้องการออกห่างจากผมมากว่า

“ไม่รู้ ผมคิดว่าบางทีพี่อาจจะพอรู้เรื่องอะไรบ้าง”

“พี่ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น แต่เล็กวางใจเถอะ เมฆไม่เป็นอะไรหรอก เขาไม่ได้ถูกลักพาตัวอ่างที่เกกังวลหรอก เขาคงตั้งใจที่หายตัวซะมากกว่า” ผมพูดตามที่คิด

“แล้วพี่จะทำยังไงต่อ” เจ้าเล็กถาม พลางจ้องผมด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรนัก เพราะถูกแม่สั่งห้ามเข้ายุ่งเรื่องของผมกับเมฆเจ้าตัวคงหัวเสียอยู่ไม่น้อย

“เล็ก เชื่อใจพี่ชายคนนี้สักครั้งได้ไหม เชื่อพี่ไหมว่าทุกคำที่พี่จะพูดออกไปมันเป็นเรื่องจริง”

“พี่จะพูดอะไรก็พูดมา ผมไม่ได้มีเวลามากมายขนาดนั้น”

“พี่รักเมฆ พี่รู้ว่าเล็กคงทำใจเชื่อลำบาก แต่เล็กเองก็มีความรักไม่ใช่เหรอ และความรักของเล็กกับพี่เองมันก็มีที่มาไม่ต่างกัน เราสองคนต่างเคย เกลียด คนที่เรารักทั้งคู่ พี่รู้ว่าเล็กเข้าใจความรู้สึกของพี่ในตอนนี้ เชื่อใจพี่ชายคนนี้สักครั้งได้ไหม เชื่อพี่ได้ไหมว่าพี่จะไม่มีวันทำให้เมฆเสียใจอีก ”

“ที่พูดมาทั้งหมดต้องการอะไร” เจ้าเล็กถามเสียงเข้ม

“พี่ต้องการโอกาส โอกาสที่พี่จะได้ชดเชยเวลาที่เสียไป โอกาสที่พี่จะได้ รักเมฆอย่างที่เล็กรักวัต ได้ไหม”

“ผมคงไม่มีโอกาสนั้นให้พี่หรอก เพราะผมไม่ใช่ไอ้เมฆ แต่ผมเคารพการตัดสินใจของมัน ถ้าวันนึง พี่ทำให้มันใจอ่อนได้ ผมก็จะ
ไม่ขัดขวาง แต่ถ้าวันไหนที่พี่ทำให้มันเสียน้ำตา ผมจะไม่มีวันปล่อยพี่ไป!!” นั่นคือเสียงสุดท้ายที่น้องชายพูดกับผมก่อนที่เล็กจะเดินออกจากห้องไป

ผมได้แต่ถอนหายใจกับข่าวใหม่ที่ได้รับ เมฆหายไป เป็นการจงใจหายไปอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะแม้แต่เพื่อนสนิทที่สุดอย่างน้องชายผมยังไม่รู้ แปลว่าเมฆต้องการปิดบังไม่ให้ผมมีโอกาสตามหาเขา แต่ผมบอกแล้ว ว่าผมจะไม่หมดหวัง ผมเป็นคนที่ไม่เคยอมแพ้อะไรง่ายๆ มันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

ไอ้ใหญ่ เรื่องง้อเมียน่ะมันง่ายนิดเดียว แค่มีใจ ใจที่รักเขาจริงๆดวงเดียวก็พอ ไม่จำเป็นต้องคิดแผนซับซ้อนอะไรพวกนั้นหรอก เอาใจน่ะ ไปแลกใจเขามาซะก็สิ้นเรื่อง”

ผมจะใช้หัวใจ ดวงนี้ เพื่อพิสูจน์ให้เมฆเชื่อ และทวงหัวใจของเมฆกลับมาเป็นของผมอีกครั้ง

ผมยกโทรศัพท์เพื่อกดหาปลายสายที่ไม่ได้ติดต่อกันนานหลายเดือนก่อนยิ้มกว้างเมื่อปลายสายตอบรับ

(มีอะไรครับ คุณชลธร) เสียงภาษาไทยแปร่งๆ เอ่ยทัก

“เปล่า พอดีนึกถึงก็เลยโทรมาหา”

(อย่ามาทำเป็นพูดดีครับไอ้ใหญ่ คนอย่างมึงถ้าไม่มีเรื่องอะไร คงไม่โทรมาหากูหรอก)

“คือช่วงนี้กูโคตร คิดถึงมึงเลยว่ะ เดี๋ยวกูเข้าไปหานะ”

(เออ จะมาก็มา มีเรื่องให้กูปวดหัวตลอดเลยนะมึงเนี่ย)

“อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันครับเพื่อน”

30 นาทีต่อมาผมจอดรถที่คฤหาสน์ ทรงยุโรปหลังงามก่อนที่ชายชุดดำจะเข้ามาเคาะกระจก

“ขอโทษที่เสียมารยาทครับ คุณชลธร ผมไม่คุ้นรถคันนี้ก็เลย ”

“ช่างเถอะๆ ว่าแต่ไอ้เจ้าของบ้านมันไปไหน” ผมโบกมืออ่างไม่ใส่ใจก่อนจะถามถึงเพื่อนสนิท

“นายอยู่ในห้องทำงานครับ สั่งไว้แล้วว่าถ้าคุณชลธรมาให้เข้าไปได้เลย”

ผมพักหน้าก่อนจะขับรถเข้าไปในบ้านที่ไม่ได้มาซะนาน ก่อนจะกระตุกยิ้ม ถ้าเป็นไอ้คิน ต่อให้เมฆหนีไปสุดขอบโลกมันก็ตามเจอ เพราะเพื่อนผมคนนี้ คือ อนาคิน เหลียง ลูกครึ่ง ไทย ฮ่องกง ที่มีเบื้องหน้าเป็นนักธุรกิจเชื่อดัง แต่ใครๆเขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าครอบครัวมันเป็น มาเฟีย

“ไงมึง ถ่อมาหากูถึงนี่ มีเรื่องอะไร” เจ้าของบ้านเอ่ยทักทันทีที่ผมถือวิสาสะเข้ามาในห้อง

“กูแค่มาหาเพื่อนไม่ได้ไง”

“เหอะ หน้าอย่างมึงเนี่ยนะ บอกกูมาดีกว่าว่ามีอะไร หรือว่ามึงจะให้กูไปจัดการใครให้” เจ้าของบ้านถามเสียงเหี้ยม ไอ้นี่มันมาเฟียโดยสายเลือด ใจร้อนเป็นไฟ ชนได้เป็นชนและมันไม่เคยสนหน้าไหนทั้งนั้น

“เปล่า กูจะให้มึงตามหาคนให้” ผมบอกก่อนจะยื่นรูปถ่ายใบนึงให้มัน

“คราวที่แล้วน้อง คราวนี้ใครอีกล่ะ”

“เมียกูเอง”

“ไม่ยักรู้ว่าคุณชลธร เปลี่ยนรสนิยมแล้ว” เพื่อนผมทำหน้าตกใจ แต่เชื่อเถอะ มันเสแสร้งทั้งนั้น คนอย่างมันนะเหรอจะไม่รู้ว่าตอนนี้ผมคบใครหรือทำอะไรอยู่หูตาอย่างกับสัปปะรด

“กูจริงจัง ช่วยตามหาให้เจอเร็วที่สุดเท่าที่มึงทำได้”

“แน่ใจแล้วสิ ว่าคนนี้”

“ไม่เคยแน่ใจอะไรเท่านี้มาก่อนเลยว่ะ”

“โอเค เดี๋ยวกูจัดการให้ แล้วมึงมีเบาะแสอะไรอย่างอื่นไหม” มันถามด้วยสีหน้าจริงจัง ก่อนที่รูปถ่ายอีกใบจะถูกวางลงบนโต๊ะ

“กูคิดว่า คนๆนี้พาเมียกูไป”

“ ไอ้ชินมาเกี่ยวอะไรว่ะ” มันเลิกคิ้วถาม

“กูก็ไม่รู้ มันคงชอบเมียกูมั้ง เห็นแมร่งยุ่งทุกเรื่อง มึงก็ชอบไอ้ชินมันอยู่ไม่ใช่ไง ถือซะว่าถ้ามึงแยกมันออกมาได้ มึงก็จะได้จีบมัน มีแต่ได้กับได้ จริงไหม”

“หึ มึงนี่สมกับเป็นนักธุรกิจจริงๆเลยว่ะไอ้ใหญ่ ตกลง กูจะช่วยมึงเอง งานนี้สนุกแน่”

……..เมฆา…………..

“เมฆ ทานข้าวได้แล้วนะ” เสียงของพี่ชายเรียกก่อนที่ ชามข้าวต้มหอมๆจะถูกยื่นมาตรงหน้า

“ขอบคุณครับพี่ชิน” ผมยิ้มตอบก่อนจะลงมือทานข้าวอย่างใจเย็น สองวันแล้วที่ผมกับพี่ชินย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ บ้านที่ผมตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น “บ้านของพี่ชิน”

“ไม่น่าเชื่อเนาะ ว่าไอ้ที่พี่ชวนเล่นๆ ไปวันนั้นจะเป็นจริง”

“นั่นสิครับ ผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่าผมจะได้อยู่บ้านหลังนี้จริงๆ” ผมยิ้มกว้าง

“ยิ้มได้แล้วสินะ เราน่ะ” พี่ชินบอกก่อนจะยีหัวผมเล่น

“มันก็สบายใจขึ้นน่ะครับ อย่างน้อยที่สุดตอนนี้ จิตใจผมก็สงบกว่าอยู่ที่บ้าน ”

“พูดเป็นคนแก่อีกแล้ว เฮ้อ เอ๋า กินๆ เดี๋ยววันนี้พี่พาไปสอยมะม่วง”

“บ้านพี่มีมะม่วงด้วยเหรอครับ”

“มีสิ พ่อพี่เขาชอบต้นไม้ ปลูกทุกอย่างนั่นแหล่ะ คราวก่อนที่มาพี่ยังไม่อวดสวนหลังบ้านเลยนะ เดี๋ยววันนี้จะพาไปดู” พี่ชินยิ้มก่อนที่ผมจะยิ้มตาม แม้ว่าจะยังไม่แน่ใจว่าอนาคตจะเป็นแบบไหน แต่ผมก็อยากจะเก็บเกี่ยวเวลาแห่งความสุขเอาไว้ให้นานที่สุด

............................TBc...................

:hao5: มาแล้วๆๆ
นี่มันนิยาย หรืออมีบา ทำไม ตัวละคร งอกมาอีกแระ
ฮ่าๆๆๆ

อ่อยๆๆ :katai5: ช่วงนี้เครียด นิยายไปทีละดึ๊บๆๆ

ปล รักทุกคนเสมอนะ :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 14-07-2013 11:30:59: อิพี่ใหญ่.... นี่เรียกง้อเมียเหรอเนี่ย -*-

เริ่มแบบนี้จะจบสวยได้มั้ยเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 14-07-2013 12:36:48: เนื้อเรื่องเข้มข้น มีมาเฟีย แอบชอบพี่ชินของเมฆด้วย พี่ใหญ่นี่กว้างขวางจัง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 14-07-2013 12:47:43: พี่ใหญ่ร้ายกาจว่ะ เอาพี่ชินเป็นเหยื่อล่อด้วย

เดียวเกิดอะไรขึ้นกับพี่เมีย ระวังเมียรักจะไม่ยอมดีด้วยนะ :mew4:

:กอด1: คนเขียน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 14-07-2013 13:23:16: เพิ่มมาอีกคู่สินะ คิคิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: viewier ที่ 14-07-2013 14:18:22: o18 :z3: :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-07-2013 15:03:59: แหม มีเพื่อนเป็นมาเฟียก็ดียังงี้เนอะพี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 14-07-2013 17:35:21: แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะเข้าใจกันน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 14-07-2013 17:48:48: บ๊ะ! มีชินคินด้วย :hao6: คู่ใหม่ป่าวเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-07-2013 19:46:55: นายเมฆหาผู้ช่วยจนได้ :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 14-07-2013 20:34:48: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 14-07-2013 20:47:49: ที่แท้ก็อยู่ใกล้ๆ นี่เอง นึกว่าเมฆจะหนีไปไกลๆ ซะอีก
ว่าแต่พี่ชินกับอนาคิน เหลียง นี่มันยังไงหว่า อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 14-07-2013 21:22:07: มาแล้ว ได้อ่านซักที ขอบคุณจ้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 14-07-2013 21:48:50: ฮ่าๆๆคนเขียนหาคู่ให้ชินแน่ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: clubza ที่ 15-07-2013 00:38:38: เอ้ยจะมีอีกคู่แล้วเหรอเอาคูปกติบ้างก็ได้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: WoonMyuk ที่ 15-07-2013 02:52:40: ตัวละครใหม่มาอีกแล้ว ไม่คิดไม่ฝันว่าพี่ชินจะเปนเคะนะเนี่ย :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 15-07-2013 11:37:37: พี่ชินก็จะมีคู่แล้วววว >.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 15-07-2013 11:48:29: สองศรีพี่น้องโดนสอยทั้งคู่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 15-07-2013 14:14:52: คินชินสินะนั่น เมฆอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเลยนะนั่นใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 15-07-2013 15:14:31: มันแว๊บ ๆ มันคุ้น ๆ นะ เหมือนหลานต้าเคยแต่งอยู่นะ :really2: :really2:

มันจำไม่ได้ หลานคนไหนจำได้บ้างอ่ะ ไม่รู้ว่ามีเอยถึงคู่ของหลานชินป่าว

ถ้าไม่เรื่องนี้ ก็เรื่องของหลานเล็ก มันเป็นตอนพิเศษ ไม่ใช่ธรรมดาอ่ะ

หรือคนแก่จำผิดหว่า :hao7: :hao7:

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 15-07-2013 15:31:13: คาดว่าคงจะมีเรื่องได้ลุ้นอีกแล้วนะเนี่ย

คนเขียนอย่าเครียดมากน้า

สู้ๆ ค้า

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: perseus8 ที่ 19-07-2013 20:47:47: อิอิ กำลังหนุก เบย มีอีกคู๋แว้ว รออ่านน่ะคับ :z1: :laugh: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 22-07-2013 11:00:30: จงมาๆๆๆๆ :call: :call: :call:

:oni3: :oni3: :oni3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 22-07-2013 12:28:27: อิพี่ชินมีคู่กับเค้าแล้วหุหุ เป็นมาเฟียซะโด่ยยย

พี่ใหญ่สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 22-07-2013 13:55:03: มีคู่ใหม่เพิ่มมาอีกคู่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 36 14/07/13 P 36
เริ่มหัวข้อโดย: lolata ที่ 23-07-2013 00:56:02: มาต่อเถอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 23-07-2013 16:03:28: รอ...
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 23-07-2013 16:06:41: …………37………..

….ชลธร….

Rrrrrrrrrrrrrrrrr ผมมองชื่อที่โชว์บนหน้าจอก่อนจะยกยิ้มกว้าง ไอ้คิน ไม่เคยทำให้ผิดหวังจริงๆด้วย

“ว่าไงมึง”

“กูเจอเมียมึงแล้วนะ จะให้ทำไงต่อ” ปลายสายบอก

“ไม่ต้องทำอะไร เอาที่อยู่มาให้กูก็พอที่เหลือกูจัดการเอง อ้อ ขอบคุณมากนะเว้ย ที่ช่วยกู”

“ไม่เป็นไร เพื่อนกันแล้วที่สำคัญ ครั้งนี้กูก็ได้ประโยชน์ด้วย แค่นี้นะ มึงจะทำอะไรก็รีบทำล่ะ กูไม่อยากให้ว่าที่เมียกูไปเป็นผัวใคร
หรอกนะ” มันบอกติดตลก

“เออ รู้แล้วครับ หวงจริงไอ้ชินน่ะ แค่นี้ล่ะ”

ผมวางหูก่อนจะยกยิ้มกว้าง คนของไอ้คินทำงานเร็วกว่าที่คาดแค่ไม่กี่วันก็รู้แล้วว่าไอ้ชินพาเมฆไปไว้ที่ไหน หรือจริงๆเป็นไอ้คินที่ใจร้อนก็ไมรู้นะครับ แต่ช่างเถอะเรื่องของคนอื่นผมไม่อยากใส่ใจ ตอนนี้ต้องง้อเมฆก่อน ว่าแต่ ผมจะทำเริ่มต้นยังไงดีล่ะ..

ผมจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่งก่อนจะลอบมองเข้าไปในบ้านเพื่อหาใครบางคนแต่เพราะบ้านนี้ต้นไม้ค่อนข้างเยอะ ทำให้มองลำบากไปสักหน่อย นี่ถ้าใครมาเห็นเข้าคงคิดว่าผมเป็นโจรแน่ๆ

“มาหาใครครับคุณ” ลุงคนหนึ่งที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นคนสวน ถามขึ้น

“อ้อ เอ่อ ผมเป็นเพื่อนไอ้ชินน่ะครับลุง ไม่ได้เจอกันนานก็เลยมาเยี่ยม”

“อ้าว เพื่อนคุณชินเหรอครับ เชิญครับเชิญ ตอนนี้คุณชินไม่อยู่พาคุณเมฆไปตัดเผือกคงอีกสักพัก ถึงจะกลับน่ะครับ เชิญคุณเข้า
มารอในบ้านก่อนนะครับ” แกบอกอย่างกระตือรือร้น

“ขอบคุณครับลุง” ผมคงต้องขอบคุณที่ลุงแกเชื่อคนง่ายด้วยนะครับ ถึงทำให้ผมมานั่งอยู่ในบ้านได้แบบนี้

ปริ๊นๆ เสียงของแตรรถยนต์ทำให้ ใจผมเต้นแรง จะใช่เมฆหรือเปล่า แล้วถ้าเจอเมฆผมควรจะพูดอะไร

“เฮ้ย ไอ้ใหญ่ ” เสียงของคนมาใหม่ทำให้ผมต้องหันไปมอง

“ไอ้คิน”

“มึงมานี่ได้ไง” ผมถามอย่างแปลกใจ ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นมันว่างแล้วนี่นึกยังไงถึงมาบ้านนี้

“มึงมาได้ ทำไมกูจะมาไม่ได้ว่ะ”

“กวนแล้วมึงน่ะ ตอบกูมาดีๆ ดีกว่า”

“มึงมาหาเมียมึงได้ กูก็มาหาว่าที่เมียกูได้เหมือนกัน” มันบอกก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์

“เออ ดีเหมือนกัน มึงช่วยกันมันออกห่างจากเมียกูจะดีมาก” ผมยิ้มตอบ ถึงไอ้คินจะช่วยให้เมฆใจอ่อนไม่ได้ แต่ก็น่าจะช่วยกันไอ้
ชินออกไปได้สักพักล่ะนะ

ปริ๊นๆๆ

เสียงแตรดังขึ้นอีกครั้งและครั้งนี้ผมคิดว่ามันต้องเป็นรถของเจ้าของบ้านแน่นอน

“ใครมาเหรอครับ ลุงชม” เสียงที่ผมจำได้ว่าเป็นของไอ้ชินถามขึ้น

“เพื่อนคุณชนน่ะครับ ลุงให้ไปรอคุณๆที่ห้องรับแขกแล้วนะครับ”

“ขอบคุณมากครับลุง”

เสียงฝีเท้าที่ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทำให้ผมใจสั่น บองตามตรงว่าคนอย่าง ชลธร สิริพิทักษ์ ไม่เคยตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต

“พี่ใหญ่” เสียงทีผมคุ้นเคยดีเรียกชื่อผมแผ่วเบาก่อนที่จะถูกไอ้ชินบังซะเกือบมิด

“ไอ้ใหญ่ มึงมาที่นี่ได้ยังไง!!”

“นั่นคงต้องยกความดีให้ คนของกูว่ะ” ผมไม่ตอบแต่เป็นไอ้คินที่ตอบ

“อะ ไอ้เหี้ยคิน มึงมาได้ไงว่ะ!!!” ไอ้ชินเบิกตาโพลงพลางชี้หน้าคนที่ยืนข้างๆผมไปด้วย

“ก็มาหามึงไงครับ คิดหรืองไง ว่าจะหนีกูพ้นน่ะ กูให้เวลามึงเล่นมานานแล้ว ถึงเวลาต้องกลับแล้วนะครับ” ไอ้คินบอกด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ผมว่าบทสนทนาของพวกมันแปลกๆนะ แต่ช่างเถอะคนที่ผมสนใจไม่ใช่มันสองคนซะหน่อย

“เฮ้ย ไอ้คินปล่อยกูสิว่ะ จับทำไมเนี่ย!!” ไอ้ชินแหวลั่นหลังจากที่โดนไอ้ชินลากไปหลังบ้าน ตอนนี้ทั้งห้องเหลือแค่ผมกับเมฆ
และความเงียบที่แสนอึดอัดนั่นอีกครั้ง

“น้องเมฆ”

“ผมว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะครับ คุณชลธร ผมบอกไปตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว ว่าอย่ามาเจอกันอีก” อีกคนบอกเสียงเรียบ

“ไม่ได้หรอกครับ พี่ทำตามสัญญาไม่ได้หรอก พี่บอกเมฆไปตั้งแต่วันนั้นแล้วว่าพี่ รักเมฆ และพี่จะไม่ยอมให้ความรักของพี่หายไปอีกแล้ว”

“คุณชลธรครับ ผมว่าเราก็โตๆกันแล้วนะ คุณน่าจะเข้าใจสักที ว่าเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน แล้วคุณเองก็กำลังจะแต่งงานมันคงดูไม่ดีถ้าคุณยังตามตื้อผมอยู่แบบนี้”

“เมฆครับ พี่ไม่ต้องแต่งงานกับคุณแพรแล้วนะ พี่ไม่ได้รักเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่ทำไป ก็แค่จะประชดเมฆเท่านั้น พี่รู้ว่าพี่ผิด ที่ทำร้ายเมฆมาตลอด แต่เมฆไม่คิดจะให้โอกาสพี่เลยเหรอครับ” ผมถามเสียงแผ่ว

“ผมไม่เคยปิดโอกาสใครหรอกครับ แต่คุณเองที่ไม่เคยต้องการมัน ” เสียงนั้นยังคงราบเรียบจนผมไม่สามารถเดาอารมณ์ของคนพูดได้เพราะเมฆเป็นฝ่ายหันหลังให้ผมตั้งแต่ต้น

“แล้วถ้าวันนี้พี่ต้องการล่ะครับ”

“มันคงสายไปแล้วล่ะครับ น้องเมฆ คนนั้น ของคุณ ตายไปตั้งแต่วันที่โดนรถชนแล้ว ไม่มีเมฆ คนที่โง่งม เชื่อในความรักคนนั้นอีกแล้ว ถ้าคุณจะขอโอกาสผมขอบอกเลยว่า เสียเวลาเปล่า”

“มันไม่เสียเปล่าหรอกครับ แค่เมฆให้โอกาสพี่อีกครั้ง พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้เมฆเสียใจอีก”

“หึ ครับ ผมคงไม่มีทางเสียใจอีก เพราะ ผมเสียใจมามากเกินพอแล้วคงไม่เสียใจมากไปกว่านี้หรอก จริงไหมครับ” น้ำเสียงที่มีแววประชดอยู่ในทีทำให้ผมได้แต่ถอนใจ

“พี่จะพิสูจน์ให้เมฆเห็น ว่าพี่รักเมฆจริงๆ ให้โอกาสพี่ได้ไหม”

“ผมบอกแล้วไง ว่าผมไม่เคยปิดหรือเปิดโอกาสของใคร อยากจะทำอะไรมันก็เรื่องของคุณ ผมขอตัวนะครับ” คนทื่นหันหลังอยู่บอกผมก่อนจะเดินขึ้นชั้นสองไป

“ไอ้ใหญ่ มึงทำอะไรเมฆหรือเปล่า!!” เสียงของไอ้ชินดังขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมาผลักอกผม

“กูทำอะไร ก็แค่คุยกัน”

“อย่าให้กูรู้นะว่ามึงทำอะไรเมฆ กูไม่ปล่อยมึงไว้แน่ มึงด้วยไอ้คิน!!”

“ คนอย่าง อนาคิน จำเป็นต้องกลัวด้วยหรือไง แล้วมึงน่ะก็เลิกยุ่งเรื่องครอบครัวชาวบ้านเขาได้แล้ว ถ้าขืนยุ่งมากๆ จะหาว่ากูไม่เตือน ” ไอ้คินบอกเสียงเข้ม

“มึงจะทำอะไรกู”

“หึ กูทำได้หลายอย่างเลยล่ะ มึงก็รู้นิ”

“เหี้ยเอ้ย!!” ไอ้ชินที่เถียงไม่ได้ สบถลั่นก่อนจะเดินกระแทกเท้าขึ้นไปชั้นสอง

ผมมองไอ้สองคนนี้เถียงกัน ก่อนจะยกยิ้ม ผมว่ามันมีอะไรแปลกๆ ในคำพูดของมันสองคนนะครับ และถ้ามันเป็นจริง ผมว่าก้างของผมอาจจะกำจัดง่ายกว่าที่คิดนะเนี่ย

“ไอ้คิน มึงบอกกูมาตามตรงได้ไหม”

“อะไรวะ”

“มึงกับไอ้ชิน ไปถึงไหนแล้วกันแน่”

“หึ ก็ตามที่มึงคิดนั่นแหล่ะ” ไอ้คินบอกก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์ อย่างที่มันชอบทำ

“งั้น ก็ง่าย ถ้าเราสองคนร่วมมือกัน มึงว่าไง”

“ตกลงตามนั้นครับเพื่อน” เราสองคนยิ้มให้กันอย่างหมายมาด ความรักมันเหมือนธุรกิจ อยู่อย่างรู้ไหมครับ บางครั้งเราก็ต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เราต้องการ

.................................TBC.......................
พระเอกเรื่องนี้ จะทำให้ คน สงสาร บ้างได้ไหม ฮ่าๆๆ
ถ้าไม่ร้ายก็เจ้าเล่ห์ :katai2-1:
นายเอกก็ใจอ๊อน อ่อน ฮา

เนื้องเรื่องอย่างเอื่อย :hao5: เค้าขอโทษน๊าตะเอง
สัญญาว่าจะพยายาม ขยัน มากกว่าเดิมนะ :mew1:

ปล พี่คินนั้น พิตเคยพูตถึงแวบๆ ใน ตอนพิเศษ นะคะ
มีคนจำได้ด้วย ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 23-07-2013 18:26:39: คินชิน คินชิน อร้ายย มาแรงแซง ใหญ่เมฆ ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 23-07-2013 18:28:14: มาแล้วคนเเต่ง สู้ๆค่ะ พี่ชินเสร็จแน่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 23-07-2013 19:59:54: อยากข้ามไปอ่านของชินเลยได้ปะ หึหึ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 23-07-2013 20:53:36: จำได้ เป็นตอนที่พี่ใหญ่ไม่สบาย แล้วน้องเมฆจะไปเฝ้า พี่ชินเลยงอน น้องเมฆเลยพูดถึงคิน ใช่ป่าวครับ

แต่งสามคู่เสร็จคงต้องมีตอนพิเศษคู่ที่สี่ซะแล้วละแบบนี้ อยากอ่านต่อแล้ว

คนเขียนมาต่อไวๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 23-07-2013 20:54:38: :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 23-07-2013 22:32:08: 2คนนี้ระวังได้กันเองนะ
ฮ่าาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 24-07-2013 00:42:17: อยากตามไปคู่คินกะชินแล้วเหมือนกัน :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-07-2013 01:07:11: ชอบคิน&เชน อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 24-07-2013 02:35:46: แรงอ่ะ ข้อตกลงตลอดดด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 24-07-2013 04:26:40: ตามมาจาก เล่ห์ร้าย...กลายรัก จบปุ๊บต่อปั๊บ อยากบอกว่า ชอบภาคร้อยบ่วงฯนี้มากๆๆๆ
ตัวละครชอบเท่าๆกันนะ แต่อารมณ์ชอบเรื่องนี้มากกว่า เริ่มคุ้นเคยกับภาษาคุณพิต ทำให้อ่านลื่นเลยทีนี้
มีบางส่วนที่ไม่ค่อยสมจริงนัก...แต่พร้อมมองข้ามอย่างว่อง เพราะอ่านสนุกมากกก รออ่านต่อนะคะ
//ทอล์คท้ายบทที่บอกว่านิยายหรืออมีบา มีตัวละครงอกตลอด ฮามากค่ะ และขอบอกว่า หลงคุณคินไปเรียบร้อยแล้ว
ปล. ลองไปรื้องานเก่าของคุณพิตดู โ้อวว มีเรื่องสั้น-ยาวหลากแนวอีกหลายเรื่องเลย จะตามอ่านนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-07-2013 08:09:18: ชินกับเมฆคงไม่รอดแน่ๆ 5555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-07-2013 12:59:45: คำผิดครับ
อ้างจาก: pita ที่ 23-07-2013 16:06:41

“เฮ้ย ไอ้คินปล่อยกูสิว่ะ จับทำไมเนี่ย!!” ไอ้ชินแหวลั่นหลังจากที่โดนไอ้คินลากไปหลังบ้าน ตอนนี้ทั้งห้องเหลือแค่ผมกับเมฆ
และความเงียบที่แสนอึดอัดนั่นอีกครั้ง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 24-07-2013 15:59:13: ท่าทางหลานคินจะใช่ย่อยน่ะ

คนแก่ชอบ :teach:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 24-07-2013 16:22:22: พี่ใหญ่สู้ๆ :katai2-1:
:hao6: คินชินน่าสนใจอย่างแรง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: viewier ที่ 24-07-2013 16:52:02: แฮ่กๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 24-07-2013 19:20:53: ความรักก็เหมือนธุรกิจ -.- หวังว่าจะสำเร็จนะ :-[ :o8: :impress2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-07-2013 19:33:17: แทคทีมกันขนาดนี้
เมฆและชินไม่รอดแน่ :z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 24-07-2013 22:26:03: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 26-07-2013 21:46:21: ตามทันแล้ว แฮ่กๆ :katai5:
ลุ้นค่ะว่ามันจะคืนดีกันแบบไหนว๊าาาา

แล้วก็เรื่องนี้มีตัวละครให้จิ้นหลายคู่มาก อิอิ :hao6:

รอตอนต่อไปจ้าาาาาา ⌒.⌒
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-07-2013 22:45:18: สู้ต่อไปนะพี่ใหญ่~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 27-07-2013 23:13:06: กลายเป็นอยากรู้เรื่องราวของคินกับชิน อิอิ >.<

ขอบคุณค่ะ +1 ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 37 23/07/13 P 37
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 29-07-2013 07:16:32: แอบเข้ามาดูความคืบหน้า ^_~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 30-07-2013 11:34:10: …………..38…………..

ชลธร

“เสร็จสักที” ผมมอง “อุปกรณ์” ที่เตรียมไว้ท้ายรถ ก่อนจะยิ้มกว้าง ถึงวิธีของผมมันจะโบราณไปสักหน่อย แต่รับรองว่ามันต้องได้ผล

“ใหญ่จะไปไหนเหรอลูก” แม่เลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ

“ผมจะไปง้อลูกสะใภ้แม่ ไงครับ” ผมบอกก่อนจะกอดแม่แน่น

“แม่ครับ ให้กำลังใจผมหน่อยสิ ลูกสะใภ้แม่ ใจแข็งมากเลยนะครับ”

“ใหญ่ แม่จะเอาใจช่วยแล้วกันนะลูก น้องอาจจะใจแข็งหรือใจร้ายกับใหญ่บ้างนั่นเพราะน้องเจ็บปวด มามาก แต่แม่เชื่อนะว่า น้อง
ยังรักลูกอยู่ รีบๆง้อน้องห้ได้เร็วๆแล้วกัน แม่คิดถึงเมฆจะแย่” แม่บอกก่อนจะลูบหัวผมไปด้วย สัมผัสจากแม่ทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นเยอะ และเชื่อแน่ว่า มันต้องสำเร็จ

“ขอบคุณนะครับ ที่แม่ไม่รังเกียจผม”

“พูดอะไรอย่างนั้นลูก ไม่มีแม่คนไหน รังเกียจลูกตัวเองหรอก ”

“ขอบคุณอีกครั้งนะครับ แม่” ผมบอกพลางหอมแก้มแม่เพื่อขอกำลังใจ

ปริ๊นๆๆ

รถคุ้นตาขับเข้ามาในบ้าน ก่อนที่คนที่ผมหลบหน้ามาตลอดจะเปิดประตูออกมา

“คุณใหญ่จะไปไหน เหรอคะ” คุณแพรถามเสียงเบา ผมรู้จากแม่ว่าหลังจากที่ผมยกเลิกงานแต่ง ทางบ้านของคุณแพรโกรธมาก
จนมองหน้ากันไม่ติด เรียกว่าตัดขาดทุกอย่างทั้งทางสังคมและทางธุรกิจ แต่ดูเหมือนว่า คุณแพรจะยังมาหาผมเหมือนเดิม แต่ผมกลับเป็นฝ่ายที่คอยหลบหน้าเธอตลอด

“ผมจะไปตั้งแคมป์ กับเพื่อนสักสองสามวันน่ะครับ”

“น่าสนุก จังเลยนะคะ” เธอยิ้ม แต่กลับเป็นยิ้มที่ดูฝืนใจเต็มที

“คุณแพรครับ ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหมครับ เชิญทางนี้ดีกว่าครับ” ผมบอกก่อนจะเดินนำเธอเข้ามาในสวน ถึงเวลาที่ผม
ต้องเผชิญหน้ากับความจริงเสียที

“คุณใหญ่ มีอะไรงั้นเหรอคะ”

“ผมว่าเรา อย่าเจอกันอีกเลยได้ไหมครับ ผมกับคุณเราสองคนถอนหมั้นกันแล้ว แม่คุณคงไม่พอใจนักถ้าเรายังจะมาเจอกัน”

“คุณใหญ่คะ แพรขอถามตรงๆ ได้ไหม แพรทำผิดอะไร ทำไมคุณใหญ่ถึงต้องถอนหมั้น” เธอถามเสียงแผ่ว

“คุณแพรไม่ผิดหรอกนะครับ ถ้าจะมีใครสักคนที่ผิด ก็คงเป็นผม ผมผิดที่ดึงคุณแพรเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องทั้งหมด ผมขอโทษ
นะครับ ขอโทษที่ทำให้คนดีๆอย่างคุณแพร ต้องเสียใจ”

“คุณใหญ่ไม่เคย ชอบ แพร สักนิดเลย ใช่ไหมคะ”

“ผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้วครับ ผมขอโทษที่เห็นแก่ตัว แต่ถ้าเราแต่งงานกันไป วันหนึ่งคุณแพรคงต้องเสียใจเพราะผมมากกว่านี้ ผมเชื่อนะครับว่าคนดีๆ อย่างคุณแพรยังมีคนที่พร้อมจะดูแล อีกมากมาย”

“คุณใหญ่ เชื่อไหมคะ ว่าคุณเป็น ผู้ชายคนแรกที่แพร รู้สึก ชอบ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ยิ่งได้อยู่ใกล้ก็ยิ่งชอบ มากขึ้นเรื่อยๆ แพร
ดีใจมากที่เราสองคนเป็นคู่หมั้นกัน และหวังกับตัวเองว่า สักวันจะเป็น ภรรยาที่ดีของคุณ” เธอบอกทั้งน้ำตา

“แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ ใช่ไหมคะ เพราะ คุณไม่เคยรักแพร เลย ”

“ผมขอโทษนะครับ”

“ไม่เป็นไร หรอกค่ะ แพรไม่เป็นไร แต่คุณใหญ่บอกแพรได้ไหม ว่าคนที่คุณรักเป็นใครคะ ”

ผมเลือกที่จะเงียบเพราะไม่รู้จะตอบคำถามของเธอยังไง คุณแพรคงรู้สึกไม่ดีนัก ถ้ารู้ว่า อดีตคู่หมั้นของเธอ รักผู้ชายด้วยกัน

“ผมต้องขอตัว ก่อนนะครับ จะสายแล้ว” ผมบอกก่อนจะเดินกลับไปที่รถ ผมได้แต่หวังว่าวันหนึ่งเธอจะทำใจได้ และเลิกเสียใจเพราะผม

ผมจอดรถที่หน้าบ้านหลังเดิมอีกครั้ง ก่อนจะกดกริ่ง ลุงคนสวนเจ้าเดิม วิ่งออกมารับก่อนจะทำสีหน้าลำบากใจเมื่อเห็นว่าเป็นผม

“ลุงครับ ช่วยเปิดประตูให้หน่อยครับ”

“เอ่อ คุณชิน สั่งไว้ว่าถ้าคุณมาห้ามเปิดประตูให้เด็ดขาดครับ เห็นใจลุงเถอะนะครับ ยังไม่อยากตกงานตอนแก่”

“ไม่เป็นไร ครับลุง แล้วเจ้านายลุงเขาไม่อยู่บ้านเหรอครับ”

“ไม่อยู่ครับ คุณชินเข้าบริษัท ส่วนคุณเมฆ ได้ยินว่า จะไปที่ร้านกาแฟ อะไรสักอย่างน่ะครับ ลุงก็ไม่แน่ใจ”

“ขอบคุณมากนะครับ” ผมบอกลา ก่อนจะกลับเข้ามาในรถ ร้านกาแฟที่ผมพอจะนึกออกตอนนี้ก็มีแค่ ร้านเดียวที่เมฆจะไป

…..เมฆา…..

ผมมองประตูกระจกใสของร้านก่อนจะ ยกยิ้ม ผมไม่ได้มาที่นี่นานแค่ไหนแล้วนะ ไม่รู้ว่าป่านนี้ ไอ้ไม้ จะทำผมพี่ต้นหงอกไปกี่เส้นแล้ว

“รับอะไรดีครับ” เจ้าของร้านที่ก้มชงกาแฟอยู่เอ่ยถาม

“ผมไม่ได้อยากกินกาแฟ หรอกครับ”

“คุณ นี่มันร้านกาแฟนะครับ เฮ้ย เมฆ!!!” เจ้าของร้านตาโตเมื่อเงยหน้าขึ้นมาเจอผม

“มาได้ไงเนี่ย ไม่บอกล่วงหน้าเลย” พี่ต้นถาม พลางตบบ่าผมเบาๆ

“พอดีว่าคิดถึงน่ะพี่ ก็เลยแวะมาเยี่ยม แล้วนี่ ไอ้ไม้ไปไหนครับ” ผมถามก่อนจะสอดส่ายสายตาหาไอ้เด็กเกรียนตัวแสบ

“มันคงอยู่ หลังร้านน่ะ เดี๋ยวพี่ไปเรียกให้นะ” พี่ต้นบอกก่อนจะเดินหายเข้าไปหลังร้าน ผมมองบรรยากาศรอบๆก่อนจะยกยิ้มกว้าง
ที่นี่ยังคงอบอุ่นและอ่อนโยนเหมือนเดิม ไม่ว่าจะมาสักกี่ครั้งที่นี่ก็ยังน่าอยู่เสมอ

“ลูกพี่!!” รอไม่นานเจ้าเด็กเกรียนก็วิ่งเข้ามาหาก่อนจะรวบตัวผมไปกอดแน่น

“พอเลยๆ หายใจไม่ออกเว้ย” ผมบ่น แต่เจ้าเด็กเกรียนก็ยังกอดไม่เลิก

“ก็คนมันคิดถึงนิ พวกพี่ไม่อยู่เหงาจะตาย พี่เล็กก็มาบ้างไม่มาบ้าง ส่วนลูกพี่ก็หายหน้าไปเป็นเดือนๆ”

“งอนเหรอห่ะ ไอ้ไม้ ทำตัวให้มันสมกับเป็นเด็กช่างหน่อย พี่ก็กลับมาแล้วไง พี่ต้นครับวันนี้ผมขอเป็นเด็กเสริฟ์ สักวันนะพี่”
ประโยคแรกพูดกับไอ้ไม้ ส่วนประโยคหลังก็หันไปพูดกับเจ้าของร้าน พี่ต้นไม่ตอบแต่พยักหน้ารับก่อนจะสาละวนกับการชงกาแฟ
ต่อ

“เอาล่ะ ไม้พาพี่ไปเปลี่ยน เสื้อผ้าดิ” ผมบอกก่อนจะลากไอ้ไม้เข้ามาหลังร้าน ไม่ใช่ว่าผมจำไม่ได้หรอกนะครับ แต่ผมแค่รู้สึกว่า
ไอ้ไม้มันมีบางอย่างแปลกไป เพราะตอนที่กอดกัน ผมเห็นว่ามันร้องไห้ !!

“เสื้อผ้าอยู่ในตู้เหมือนเดิมนะพี่ ผมซักไว้รอพวกพี่แล้ว” เจ้าเด็กแสบอกอย่างร่าเริง

“ไม้ มีอะไรจะบอกพี่หรือเปล่า”

“พี่พูดเรื่องไรเนี่ย”

“ไม้” ผมถามเสียงเข้ม ถึงผมกับไม้จะรู้จักกันได้ไม่ได้ แต่ครั้งก่อนที่ผมมาอยู่ที่นี่ผมรู้สึกว่าไอ้ไม้มัน ร่าเริงมากกว่านี้ เพราะไม้ที่ผมเห็นวันนี้ ดูมันฝืนยิ้มยังไงชอบกล

“ไม่มีอะไร จริงๆพี่ ไม่มีอะไร” ไอ้ไม้บอกเสียงแผ่ว ก่อนจะเบือนหน้าไปอีกทาง

“นี่มันรอยอะไร” ผมถามเสียงเข้ม เมื่อเหลือบไปเห็นรอยแดงๆ บนต้นคอของน้อง

“ยุงกัดมั้งพี่ ช่วงนี้หน้าฝน ยุงมันชุม”

ผมถอนหายใจก่อนจะมองไม้อย่างไม่เข้าใจ ผมไม่ใช่เด็กสองขวบที่จะเชื่อว่ามันเป็นรอยยุงจริงๆหรอกนะครับ มันมีอะไรปิดบังผมอยู่กันแน่ ไอ้ไม้ที่ร่าเริง คนนั้นไปไหน แล้วใคร ที่ทำให้ ความสุขในแววตาของไม้หายไป

“ไปทำงานกันเถอะพี่ เดี๋ยวพี่ต้นจะว่าเอา”

“เดี๋ยวสิไม้ แกเลิกเรียกพี่ต้นว่า ลุง ตั้งแต่เมื่อไหร่” ผมว่าชักจะแปลกๆแล้วนะครับ

“พี่เขาไม่ได้แก่ขนาดนั้นสักหน่อย ผมเลิกเรียกมาตั้งนานแล้วพี่ ไปทำงานเถอะป่ะ”

“ถ้ามีอะไรไม่สบายใจบอกพี่ได้นะ ถึงเราจะรู้จักกันไม่นาน แต่พี่ก็รักแกเหมือนน้องแท้ๆนะ” ผมบอกก่อนจะลูบหัวน้องไปด้วย ไอ้
ไม้เป็นเด็กน่ารัก ความร่าเริงสดใส ที่มันมีทำให้ ชีวิตที่หดหู่ของผมมีสีสัน ผมไม่อยากให้ความสดใสพวกนั้นมันหายไป ไม้ไม่เหมาะกับน้ำตาเลยสักนิด

“แต่งตัวนานมาก” พี่ต้นแซว

“แหม พี่ ผมหายไปนาน มันก็เลยหาชุดไม่เจอน่ะ ว่าแต่มีออร์เดอร์ไหมพี่ ผมอยากทำงานแล้ว”

“นี่เลย โต๊ะ 5 ไปเร็วๆ ลูกค้ารอนานแล้ว”

“คร้าบบบ” ผมบอกก่อนจะลอบมองไอ้ไม้ที่ถูพื้นอยู่อีกมุม อย่างเป็นห่วง เกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ

“กาแฟที่สั่งได้แล้วครับ” ผมบอกพลางวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ ลูกค้าคนนี้ท่าจะสายตาสั้นเพราะพี่แกเล่นเอาหนังสือพิมพ์จ่อจน
ติดหน้า

“เดี๋ยวสิ เมฆ” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกก่อนที่มือของใครบางคนจะคว้าข้อมือผมไว้

“คุณชลธร” ผมพยายามเบาเสียงที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะไม่อยากให้ลูกค้าคนอื่นตกใจ โชคดีที่วันนี้ลูกค้าไม่เยอะมากและพี่
ใหญ่ก็นั่งโต๊ะที่ค่อนข้างห่างจากคนอื่นพอสมควร

“นั่งคุยกับพี่ก่อนได้ไหมครับ”

“ไม่ได้หรอกครับ ผมต้องทำงาน กรุณาปล่อยมือด้วย” ผมอกเสียงเข้มก่อนจะสะบัดมือออกจากการเกาะกุม

“ไม่เป็นไรครับ พี่นั่งรอเมฆเลือกงานได้”

“กลับไปดีกว่าครับคุณชลธร อย่า รอ ผมเลย มันไม่ประโยชน์ หรอก”

“พี่จะรอ รอวันที่เมฆ ให้อภัยพี่ ต่อให้นานแค่ไหนพี่ก็รอได้” เขาบอกเสียงหนักแน่น

ผมไม่ตอบแต่เลือกที่จะเดินออกมา เพราะกลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหว ทำไมผมถึงอ่อนแอแบบนี้ ทำไม ผมต้องหวั่นไหวทุกครั้งที่
เห็นหน้าพี่ใหญ่

.........................TBC.............................

ดูเหมือนว่า คู่รอง จิมีคะแนน นำ คู่หลัก ซะงั้น ฮาเลย :hao7:
คินชิน เอาไว้นะคะ เอาไว้ก่อน
เรายังมีภาค 3 อีกคู่ จำได้ไหมเอ่ย พี่ต้นกับน้องไม้ ยังไม่ได้เคลียร์เลยนะ
ฮ่าๆๆ

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/q71/531789_4950779981255_1190456169_n.jpg)
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 30-07-2013 11:45:32: โอสสสส...พีใหญ่สู้ๆค่ะ สักวันมันต้องเป็นวันของเรา(ห้ะ)
ต้องเข้าใจนะว่าตัวเองทำอะไรไว้บ้างเพราะฉะนั้น
จงยอมโดนโขกสับซะนะคะพี่ใหญ่ 55555555
(เราเชียร์พี่ใหญ่นะถึงจะแอบด่าเล็กน้อยเพื่อความสะจาย :P )
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 30-07-2013 12:32:06: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 30-07-2013 13:43:11: ว๊ายยยยย ไม้เสร็จลุงแล้วหรอ คริคริ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 30-07-2013 13:46:22: ทนต่อไปนะพี่ใหญ่
แล้วมันจะดีขึ้นเอง :กอด1:
+1และเป็ด
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 30-07-2013 13:55:43: ป๊าดดดดด มีเรื่องอีกแว้วววว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 30-07-2013 21:02:27: ต้นใช่ไหมที่ทำกับไม้แบบนั้นเนี่ย เมฆทำแบบนี้จะดีจริง ๆ หรือ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 30-07-2013 21:28:15: อ่าว...โผล่มาอีกคู่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 30-07-2013 22:48:50: อ้าววว ไมลุงทำงี้กับไม้ล่ะ :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 30-07-2013 23:07:02: เริ่มแพลมคู่3มาแล้วสิ แล้วพี่ใหญ่คิดแผนง้อเมฆยังไงน้อ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆาสีน้ำเงิน ที่ 30-07-2013 23:49:53: ติดตามมาพักใหญ่ละครับ ขอบคุณที่เขียนผลงานดีดีออกมา
ก่อนอื่น(คิดเอาเอง) เรื่องนี้ดราม่าและบีบคั้นจิตใจพอควร แม้จะไม่หนักหนาเหมือนเรื่องฮาร์ดคอร์อื่นๆ
แต่ผมว่าก็พอจะสะเทือนใจผู้อ่านหลายคน ซึ่งมันเกือบจะสุดแล้วตอนเมฆโดนรถชน
แต่ดันแผ่วลงพอเมฆฟื้นขึ้นมา เหมือนรีบนำเสนอหรือรีบจบหรือเปล่า เพราะทุกอย่างลงตัว
มากพอจนทำให้รู้สึกว่ามันขัดกับธรรมชาติของชีวิตจริง ลองดูนะครับ ลองใส่รายละเอียดบางจุด
ไม่ใช่ยืดนะ ยังไงละ เขียนเสร็จแล้วทิ้งไว้สักพัก แล้วลองอ่านเองดู น่าจะเห็นอะไรบ้างละครับ ฮิฮิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 31-07-2013 04:21:46: ลืม ไม้กับลุงต้น ไปแล้วนะเนี้ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 31-07-2013 09:07:13: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 31-07-2013 13:16:53: หนักแน่นเข้าไว้หลานเมฆ

อย่ายอมง่าย ๆ จัดชุดใหญ่ให้หลานใหญ่ไปเลย

:t2: :t2: คนแก่ซะจายยยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 31-07-2013 16:43:40: ลุงต้นทำอะไรหลานไม้ ระวังจะโดนคนอ่านสาปแช่งเหมือนอิคุณใหญ่นะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 31-07-2013 18:51:36: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 31-07-2013 20:56:29: จัดมาเลย 4 ภาค ห้าๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 02-08-2013 14:01:22: ไม้กับลุงต้นต้องมีซัมติง >.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 03-08-2013 23:55:29: :pig4: ติดตามไอ้พี่ใหญ่และเมฆต่อไป ทำเขาเจ็บมามาก ก็ต้องพยายามและอดทนมากๆ หน่อย ถูกใจคนอ่าน :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 38 30/07/13 P 38
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 06-08-2013 00:29:44: มาตอนเดียวเอง เน็ทเล่นไม่ได้เป็นอาทิตย์ คิดถึงจะแย่ มาต่อไว ๆ น้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 06-08-2013 21:09:05: ……………..39………………

“ลูกพี่ คุณคนนั้น น่ะ พี่ชายพี่เล็กไม่ใช่เหรอ” ไอ้ไม้ถามหลังจากที่มันมองพี่ใหญ่อยู่นาน

“อืม”

“อ้าวแล้วเขามา ที่นี่อีกทำไม อ่ะ ก็พี่เล็กเขากลับบ้านไปแล้วนิ แล้วก็คืนดีกับแฟนแล้วด้วย” ไอ้ไม้เลิกคิ้วถาม

“อย่ามายืนถามเป็นเจ้าหนูจำไม ได้ไหม ไปทำงานโน่นไป เขาจะมาทำอะไรก็ช่างเขาเถอะน่า อย่าไปใส่ใจเลย” ผมบอกปัดไปเพราะขี้เกียจจะอธิบาย

“แต่มันน่าสงสัยนิพี่ เขานั่งที่ร้านเรามา สามชั่วโมงแล้วนะ ผมว่ามันนานเกินอ่ะ”

“ไอ้นี่ แกจะไปยุ่งกับลูกค้าทำไมห่ะ ไปทำงานเลยไป ” ผมเอ็ดก่อนที่ไอ้ไม้จะเดินหน้ามุ่ยเข้าครัวไป

“พี่ต้น เหม่ออะไรเนี่ย” ผมแซวเจ้าของร้านที่เอาแต่เหม่อเหมือนมีอะไรในใจมาทั้งวัน

"เปล่าหรอก ว่าแต่เราเถอะ คนนั้นน่ะ แฟนเหรอ” พี่ต้นแซวกลับ ก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์

แฟน…ผมคงไม่มี วาสนาขนาดนั้น

“ไม่ใช่หรอกพี่ คนนั้นพี่ใหญ่พี่ชายไอ้เล็กไง พี่จำไม่ได้เหรอ”

“จะว่าไปก็หน้าคุ้นๆนะ แต่ไม่ใช่แฟนแน่เหรอ ทำไมเขาถึงต้องมองพี่ตาขวางขนาดนั้นด้วยล่ะ” พี่ต้นบอกก่อนก่อนจะอมยิ้ม

“ไม่หรอกพี่ เขาคงร้อนมั้ง ผมไม่ได้มีความสำคัญกับใครขนาดนั้นสักหน่อย” ทำไมผมต้องรู้สึกแบบนี้อีกแล้ว ความน้อยใจ พวกนี้
มันมาจากไหนกัน

“เฮ้อ อีกคู่แล้วสิเนี่ย” พี่ต้นบ่นเสียงเบา ก่อนจะไปสนใจกาแฟต่อ

หลังจากที่นาฬิกาเลยเลข 5 มาได้สักพักผมก็ขอตัวกลับเพราะถ้ากลับเย็นพี่ชายผมต้องเป็นห่วงอีก รายนั้นยิ่งชอบทำเหมือนผมอายุสามขวบอยู่ด้วย

“เมฆครับ กลับแล้วเหรอพี่ไปส่งไหม” เสียงทุ้มถามขึ้นก่อนที่มือหนาจะคว้าข้อมือผมเอาไว้

“ไม่ต้องครับ มีรถ กลับเองได้ ไม่รบกวนดีกว่า”

“ ถ้าอย่างนั้นพี่ขับรถตามไปส่งนะ” เขายังคงถามต่อ แววตาเว้าวอนที่ส่งมาทำให้ผมต้องก้มหน้าลง ไม่อยากมองไม่อยากเห็น
กลัวว่าใจตัวเองจะเข้มแข็งไม่พอ

“นะครับให้พี่ ตามไปส่งนะ” ผมเลือกที่จะเงียบก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกมาทันที

อย่าใจอ่อนนะเมฆ อย่าใจอ่อนเด็ดขาด

ผมท่องประโยคนี้ วันละร้อยๆรอบ แต่ก็ไม่รู้ ว่ามันจะใช้ได้ผล นานแค่ไหน

……..ชลธร…..

ผมถอนใจอย่างแรงก่อนจะกลับขึ้นไปนั่งบนรถของตัวเอง ยอมรับว่าแววตาเฉยชาของเมฆทำให้ผมใจแป้วไปเหมือนกันแต่ผมก็ทำได้แค่ให้กำลังตัวเองเท่านั้น ผมจะยอมแพ้ไม่ได้ถ้าผมยังอยากได้เขาคืน

มันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นจะท้อไม่ได้นะ ไอ้ใหญ่

รถคันหน้าขับเร็วจนผมแทบตามไม่ทันไม่รู้ว่าเมฆ จงใจหรือชินกันแน่ ปกติเขาเป็นคนที่ขับรถค่อนข้างเร็วอยู่แล้วแต่วันนี้มันดูเร็ว
มากกว่าทุกวัน อุบัติเหตุของฟ้าทำให้ผมเป็นห่วง อีกคนอยู่ลึกๆ แม้จะรู้ว่าเมฆขับรถเก่งแต่มันก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี จนรถของเมฆมาถึงบ้านนั่นล่ะครับผมถึงค่อยหายใจโล่ง

ลุงคนสวนเจ้าเดิมออกมาเปิดประตูอย่างรู้หน้าที่แต่ผมก็ยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าบ้านเหมือนเดิม

“เมฆครับ พี่ว่าคราวหลัง เมฆขับรถช้ากว่านี้หน่อยก็ดีนะครับ พี่เป็นห่วง” ผมตะโกนบอกเมื่ออีกคนเตรียมตัวจะเดินเข้าบ้าน ผมเห็นเมฆชะงักนิดๆ ก่อนจะเดินเข้าบ้านไป แค่นี้ ก็ดีแล้ว ผมยิ้มก่อนจะปลอบใจตัวเอง อย่างน้อยมันก็แปลว่าเมฆยังได้ยินในสิ่งที่ผมพูด

ปริ๊นๆๆ

เสียงแตรรถยนต์ทำให้ผมสะดุ้งก่อนจะมองรถคุ้นตาที่เข้ามาจอดข้างๆรถผม

“ไอ้ใหญ่ มึงมาทำไมอีกวะ!!” เสียงตะโกนที่คุ้นหูมากดังขึ้นก่อนที่ไอ้ชินจะลงมาจากรถแล้วยืนจ้องหน้าผมเขม็ง

“กูก็มาหาเมียกูไง” ผมตอบก่อนจะยักคิ้วอย่างเป็นต่อ ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าจากหลังรถมาถือไว้

“กูไม่อนุญาต ออกจากบ้านกูไปเลยนะ!!” มันแหวลั่นก่อนที่ พลางผลักอกผมจนเซ ก่อนจะกำหมัดแน่นพร้อมจะโผเข้าต่อยผม
เต็มที่ ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้ มันโดนไอ้คิน จับไว้นะครับ

“ปล่อยกูสิวะ มึงจับกูทำไมเนี่ย!!” มันแหวลั่นพลางดิ้นไปมา แต่อย่างไอ้ชินจะไปสู้แรงควายไบซันอย่างไอ้คินได้ยังไง

“ไม่จับมึงก็ต่อยไอ้ใหญ่มันนะสิ อะไรกันหนักหนาวะหะ กูนึกว่าพวกมึงจะดีกันแล้วซะอีก เรื่องมันผ่านมานาน จนน่าจะลืมไปได้
แล้วนะเว้ย ฟ้าเขาตายไปนานแล้ว พวกมึงน่าจะลืมๆไปบ้าง พวกมึงเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ”

“มันไม่ใช่เพื่อนกู!! กูไม่มีเพื่อนอย่างมัน!!” ไอ้ชินตะคอก

“ไอ้ชิน ถ้าเป็นเรื่องฟ้า กูขอโทษ กูไม่รู้จริงๆว่าฟ้าเขาจะโกหกกู กูขอโทษ” ผมบอก ผมในตอนนั้นคงโง่อย่างที่มันบอกจริงๆ ถึง
ไม่เคยเอะใจเลยสักนิดว่าฟ้าโกหก คนอย่างไอ้ชินไม่มีทางตีท้ายครัวเพื่อนแน่ๆ

“เหอะ เรื่องของผู้หญิง คนนั้นกูไม่เคยเก็บคิดให้มัน รกสมองหรอก แต่กูแค่ไม่คิดว่า เพื่อนที่กูคบมาสี่ปีจะตัดเพื่อนกับกูเพราะคำพูดของคนๆเดียว มึงจำได้ไหม ไอ้ใหญ่ ว่ามึงพูดกับกูว่ายังไง มึงบอกเองไม่ใช่เหรอว่า มึงไม่มีเพื่อนอย่างกู มึงไม่ฟังแม้แต่คำอธิบายของกูด้วยซ้ำ เหอะ นี่เหรอเพื่อน แล้วอย่ามายุ่งกับเมฆเด็ดขาด คนของกูกูดูแลเองได้ ไม่ต้องให้คนอย่างมึงมาดูแล” มันบอกก่อนจะเดินเข้าบ้านไปทันที โดยที่ไม่เปิดโอกาสให้ผมได้พูดอะไรอีกเลย

“เฮ้อ กูไม่คิดว่าเราสามคน จะทะเลาะกันเพราะ ผู้หญิงคนเดียวเลยว่ะ” ไอ้คินชินบอกก่อนจะตบบ่าผมเบาๆ

“มึงพูดเหมือน มึงกับมันเคยทะเลาะกันเพราะฟ้า”

“เคยสิ บ่อยด้วย มันน่ะชอบคิดว่ากูจะตีท้ายครัวมึง ”

“ทำไมวะ”

“มันไปเจอตอนที่กูอยู่กับฟ้าไง ” มันบอกก่อนที่ผมจะเลิกคิ้วอย่างสงสัย ทำไมเรื่องนี้ผมไม่เคยรู้

“ที่มึงไม่รู้เพราะพวกกูตกลงกันแล้วว่าจะไม่บอกมึง เพราะถึงบอกไปมึงก็ไม่เชื่อพวกกูอยู่ดี จริงไหม กูไม่ได้อยากว่าคนตายหรอกนะ แต่ฟ้า น่ะ เข้าหากูจริงๆ แต่มึงก็รู้ว่ากูไม่เคยสนใครจริงจัง นอกจากไอ้ชิน ” มันบอกเสียงเข้ม ผมมองเข้าไปในบ้านก่อนจะถอนหายใจแรง ผมทำผิดต่อทุกคนจริงๆด้วยสินะ ทั้งกับเพื่อนและคนที่ผมรัก แต่ผมก็ไม่อยากโทษว่าฟ้าเป็นต้นเหตุเพราะต้นเหตุทุกอย่างมันก็คือผม ถ้าผมจะหนักแน่นกว่านี้ ผมก็คงไม่ต้องเสียเพื่อนดีๆอย่างไอ้ชินไป

“เหอะ สู้เว้ย เพื่อน มึงเชื่อกูว่า คนบ้านนี้ ง้อไม่ยากหรอก” ไอ้คินบอกพลางกอดคอผมแน่น

“มึงเคยง้อ คนบ้านนี้หรือไง ทำเป็นรู้ดี”

“ก็ กูง้ออยู่นี่ไงวะ เช้าถึงเย็นถึงขนาดนี้ มึงคิดว่ามัน คืออะไรล่ะ”

“แล้วเป็นไง”

“นี่ใคร กู อนาคิน นะครับ แค่นี้สบายๆ ว่ะ ฮ่าๆ” มันบอกก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ แต่เสียงตะโกนก็ดังขึ้นจนผมกับมันถึงกับสะดุ้ง

“ไอ้คิน มึงจะจอดรถไว้หน้าบ้านอีกนานไหม เอาเข้ามาเก็บสักทีสิวะ!!”

“เออ บ่นจริง ถ้าไม่ติดว่ากูชอบมึงนะ กระโดดต่อยปากไปแล้ว” ไอ้ชินบ่น ก่อนจะเดินกลับไปที่รถทิ้งให้ผมมองพัฒนาการของ
พวกมันอย่าง งงๆ ดูไปดูมา ทำไมมันเหมือนแฟนกันนักวะ แล้วทำไม ต้องมีผมคนเดียวที่ง้อเมฆไม่ได้สักที

“เฮ้ยไอ้คินกูไปด้วย” ผมอกก่อนจะกระโดดขึ้นรถเข้าไปในบ้านกับไอ้คินมันด้วย เอาวะ เป็นไงเป็นกัน ผมจะต้องง้อเมฆให้ได้

“เฮ้ย!! มึงให้มันเข้ามาด้วยทำไมเนี่ย” ไอ้เจ้าของบ้านคนเดิมตะโกนลั่น

“ก็มันเป็นเพื่อนกู กูจะปล่อยให้เพื่อนยืนหน้าบ้านได้ไง” ไอ้คินตอบหน้าตาย

“แต่นี่มันบ้านกู”

“เออน่า บ้านมึงก็เหมือนบ้านกู บ้านกูก็เหมือนบ้านกู จบนะ ไปๆ ไปหลังบ้านกับกูดีกว่า” ไอ้คินบอกก่อนจะลากไอ้ชินไปทันที

“พี่ชินกลับมาแล้วเหรอครับ……….คุณ!!! ” เมฆหุบยิ้มแทบจะทันทีเมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่เป็นผม

“คุณเข้ามาทำไมอีกครับ”

“พี่จะย้ายมาอยู่ที่นี่” ผมบอกก่อนจะวางกระเป้าเสื้อผ้าที่เตรียมมาลง คนตรงหน้ามองผมด้วยแววตานิ่งสนิท จนผมไม่รู้ว่าเขากำลัง
คิดอะไรอยู่

“คุณกำลัง เล่นอะไรอยู่ครับ คุณชลธร”

“พี่ไม่ได้เล่นครับ พี่พูดจริงๆ พี่จะอยู่ที่นี่ กับเมฆ เมียพี่อยู่ไหนพี่ก็จะอยู่ด้วย อ้อ แล้วไม่ต้องคิดหนีหรือว่าเปลี่ยนที่อยู่เลยนะครับเพราะเมฆ น่าจะรู้ว่า ไอ้คิน มันไม่ปล่อยให้ ไอ้ชินพาเมฆไปไหนแน่นอน แต่ถึงเมฆจะหนีไปคนเดียว พี่ว่า พี่ก็มีความสามารถที่จะตามหาจนเจอได้อยู่ดี”

“คุณจะบ้าเหรอไง!! ผมพูดจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้วนะครับว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เหนื่อยเปล่าที่คุณจะทำแบบนี้”

“พี่ไม่เคยคิดว่าการง้อ เมฆ เป็นเรื่องที่เหนื่อยเปล่าเลยนะครับ พี่จะพิสูจน์ให้เมฆเห็นว่า พี่รักเมฆ ”

“คุณกำลังเข้าใจผิดอยู่หรือเปล่า ความจริงคุณอาจจะแค่รู้สึกผิดก็ได้ ผมยกโทษให้แล้ว และเราก็ไม่ได้มีอะไรติดค้างกันอีก”

“พี่โตแล้วนะครับ โตพอที่จะแยกแยะได้แล้วว่า พี่รู้สึกกับเมฆยังไง ไม่ว่าเมฆจะไล่พี่ สักกี่ครั้ง พี่ก็จะไม่ไปไหน พี่จะอยู่ที่นี่ ” ผม
บอกเสียงเข้ม เมื่อเขาไม่ยอมเชื่อผมก็จะทำให้เขาเห็นว่าผมรักเขาจริงๆ

“แต่กูไม่ให้มึงอยู่!!” เสียงของไอ้ชิน ดังขึ้นก่อนมันจะมองผมด้วยสายตาเอาเรื่อง

“แต่กูจะอยู่เมียกู มึงไม่มีสิทธิ์มาห้าม” ผมยังคงยืนยัน

“มึงก็พูดเองเออเอง ตลอด ว่าเมฆเป็นเมีย มึงถามน้องเขาหรือยังว่าเขาเต็มใจหรือเปล่า ไอ้ใหญ่”

“ไอ้ชิน มึงจะไปยุ่งเรื่องผัวเมียเขาทำไมวะ ทำไมมึงไม่ปล่อยให้เขาตกลงกันเอง คนนอกอย่างเราดูอยู่ห่างๆดีกว่า” ไอ้คินที่เพิ่ง
เดินตามเข้ามาบอกเสียงเย็น

“กูจะยุ่ง มึงเงียบไปเลยนะ กูมีสิทธิ์ที่จะยุ่งเรื่องนี้ และกูไม่ยอมให้มึงทำร้ายจิตใตเมฆอีกเด็ดขาด!!”

“พวกพี่พอสักทีเถอะครับ!!!” เมฆที่เงียบมานานโพลงขึ้น ทำให้ผมกับไอ้ชินชะงักไปเลย

“ผมปวดหัว ขอตัวนะครับ” เมฆบอกก่อนจะเดินขึ้นห้องไป ไอ้ชินหันมาชี้หน้าผมก่อนจะวิ่งตามเมฆไป

“เอาไงมึง” ไอ้คินถามเสียงเบา

“กูจะอยู่ที่นี่”

“แล้วมึงจะนอน ตรงไหน กูว่าไอ้ชินไม่ให้มึงนอนในบ้านแน่ๆ”

“กูมีวิธีของกู ก็แล้วกัน”

“เฮ้ยๆๆ เอาจริงเหรอวะ” ไอ้คินตะโกนลั่นเมื่อเห็นผมเอาเต็นท์ ออกมาจากหลังรถ

“เอาจริงสิ กูบอกแล้วไงว่ากูจะอยู่ที่นี่ ต่อให้ไล่กูก็ไม่ไป”

“ดูท่ามึงจะรักจริงสินะคนนี้” ไอ้คินถามพลางช่วยผมกางเต็นท์อย่างคล่องแคล่ว

“กูเคยบอกมึงไปแล้วไง ว่าคนนี้กูจริงจัง กูทำผิดกับเขาไว้เยอะ เยอะจนกูไม่รู้ว่าเขาจะยอมให้อภัยกูหรือเปล่า แต่กูก็อยากจะสู้ดู
สักครั้ง เผื่อว่าวันนึงเขาจะเห็นใจกูบ้าง”

“ดราม่าว่ะ เป็นกูหน่อยไม่ได้ พูดไม่รู้เรื่องปล้ำแมร่งเลย ฮ่าๆ” ไอ้คินบอก ก่อนที่ผมจะตบหัวมันด้วยความรักล้นเหลือ

“เหอะ ดีแต่ปากนะคุณมึง กูไม่เห็นมึงจะทำอะไรไอ้ชินมันเลย เห็นเดินตามมันต้อยๆทั้งวัน”

“อย่ามาเหมารวมกูกับมึง มันคนละกรณีเว้ย ช่วงนี้กูเป็นพระเอก ไม่อยากฝืนใจถ้าเขาไม่ต้องการ แต่มึงไหนๆก็เลวมาทั้งเรื่องแล้ว เลวต่ออีกหน่อยคนอ่านเขาไม่ตกใจหรอก ”

“ห่าน หาเรื่องให้กูโดนเกลียดอีกละสิ ไหนมึงบอกจะช่วยกันไอ้ชินไง ทำไมไม่ลงมือสักที” ผมถามมันด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“เฮ้ย ของแบบนี้มันต้องใช้เวลาเว้ย กูก็อยากอยู่สองต่อสองสวีทเหมือนมึงเหมือนกัน แต่มันยังไม่มีโอกาสนี่หว่า เอะอะมันก็จะ
กลัมาหาเมียมึงตลอดแล้วกูจะขัดได้หรือไง” มันทำหน้ายุ่ง ก่อนจะทะแทกตัวลงบนเก้าอี้สนามของผม

“เฮ้อ มึงว่าความรักของเราสองคนจะสมหวังป่ะวะ” จู่ๆไอ้คินมันก็ถามขึ้น

“เหอะมึง ทำตัวเป็นเด็กวัยรุ่นแรกรักนะครับ อีกไม่กี่ปีก็จะสามสิบอยู่แล้ว มั่นใจในตัวเองหน่อยสิวะ ขนาดเขาเกลียดกูแทบตายกูยังไม่ยอมแพ้เลย แล้วมึงกับไอ้ชิน กูก็เห็นรักกันดีนิ มีอะไรให้ท้อ ” ผมอกก่อนจะตบบ่ามันเบาๆ

เราสองคนมองบ้านไม้หลังนั้นก่อนจะถอนหายใจเสียงดัง เพราะไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนที่คนในนั้นจะใจอ่อน

...........................TBC....................

:katai2-1: ช่วงนี้เบาๆ ค่ะ สบายๆ
เกรียนกันไป เบรกอารมณ์ไว้บ้าง เนาะ

:mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: viewier ที่ 06-08-2013 21:43:12: เมื่อไหร่เมฆจะใจอ่อนอ้ะ ลุ้นเกือบตายแล้วนิ
แต่ก็อย่างว่าพี่ใหญ่ทำกับเค้าไว้เยอะ :ling3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 06-08-2013 21:44:06: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 06-08-2013 22:04:59: เอาใจช่วยทั้ง พี่ใหญ่ แล้วก็ พี่คิน เลย

พยายามเข้าน้า 5555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 06-08-2013 22:10:08: สรุปว่าคินก็ไม่รู้ว่า เมฆกับชินเป็นพี่น้องกัน แบบน้ียังปั่นหัวคินกะพี่ใหญ่ได้อีกนานเลยสิเนี้ย หุๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 06-08-2013 22:14:48: พี่ใหญ่สู้ๆ นัองเมฆอย่าใจอ่อน เชียร์ คิน ปล้ำ ชิน สุดใจขาดดิ้น ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-08-2013 22:39:28: ถ้าใจอ่อนง่ายๆเรื่องก็จบน่ะสิ ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 06-08-2013 23:30:29: ลงทุนตั้งแคมป์เฝ้าหน้าบ้านกันเลยเหรอจ๊ะคุณใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 07-08-2013 00:54:13: สองคนนี้เกรียนจริงๆ 555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 07-08-2013 02:14:06: โจรกลับใจ ผู้ร้ายกลับตัว ปล้ำเลยพี่ เห้ยไม่ใช่ 555++
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-08-2013 07:30:30: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 08-08-2013 01:11:29: คินชินนี่ยังไงกันนะนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: suonlyyou ที่ 08-08-2013 17:01:04: :mew3: :mew3: :mew3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 08-08-2013 20:04:30: สโลแกนไม่พ้นเรื่องดาม่าแน่ เรื่องของไม้อะ :mew2:

พี่ใหญ่กับคิน สู้ๆ นะเอาเมียคืนมาให้ได้ ฮ่าๆ ภารกิจง้อเมีย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 09-08-2013 01:55:15: รอ ๆ ๆ ๆ อยากอ่านเรื่องถัดไปด้วย ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 39 06/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 09-08-2013 12:11:51: เมฆใจแข็งอีกนิด
อยากรู้ว่าพี่ใหญ่จะมีวิธีง้อเพิ่มเติมรึเปล่า
ว่าแต่เรื่องชินกับคิดนี่มันยังไง
แล้วก็เรื่องของไม้กับพี่ต้นอีก

ปล.ตกลงเรื่องไหนจะเป็นเรื่องที่สามคะ ระหว่างเรื่องของ ต้น-ไม้ กับ คิน-ชิน
ปล2.อยากให้เรื่องของต้นกับไม้เป็นเรื่องที่สามอ่าาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 12-08-2013 18:00:33: ……………..40……………..

เสียงเอะอะโวยวายที่หน้าบ้านทำให้ผมต้องเปิดม่านออกมาดู ก่อนตะโกนเรียกพี่ชินให้มาดูด้วยอีกคน

“พี่ชินๆ มาดูนี่เร็ว”

“อะไรเหรอเมฆ……เฮ้ย ไอ้พวกบ้า เอ้ย!!!” พี่ชินสถบลั่นเมื่อเดินมาเห็น สภาพของสวนหน้าบ้านตัวเองที่ตอนนี้กลายเป็น

อุทยานแห่งชาติ ไปแล้ว เพราะตอนนี้มีเต็นท์ขนาดกลาง อยู่สองหลังพร้อมกับอุปกรณ์ตั้งแคมป์ครบชุดและผู้ชายสองคนที่กำลังดีดกีตาร์ ร้องเพลงกันอยู่

“ทำบ้าอะไรกันวะเนี่ย” พี่ชินทึ้งหัวตัวเอง ก่อนจะเดินออกจากห้องไป ด้วยอาการหัวเสียสุดๆและผมคิดว่ามันคงไม่พ้นออกไปด่าสองคนนั้นแน่ๆ

“เฮ้ย พวกมึงทำอะไรกันวะ!!!” พี่ชินแหวลั่น ก่อนจะกวาดสายตามองกระป๋องแอลกอฮอล์ที่วางอยู่

“ก็ตั้งแคมป์ไง ที่รัก” พี่อีกคนที่น่าจะชื่อ พี่คินหรืออะไรสักอย่าง บอกก่อนจะฉุดพี่ชินลงไปนั่งตักตัวเอง ผมได้แต่อ้าปากค้างกับสิ่งที่เห็น มันคงไม่ใช่อย่างที่ผมคิดใช่ไหมครับ ผมเริ่มสงสัยแล้วนะ ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรกับพี่ชายผมกันแน่

“เฮ้ย ไอ้คิน ปล่อยนะโว้ย ปล่อยสิวะ ไอ้บ้านี่” พี่ชินโวยวาย ทั้งทุบทั้งดิ้นแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นผลเลยสักนิด แต่ผมก็ไม่รู้จะช่วยยังไงเพราะสายตาคมกริบของคนที่กำลัง เอ่อ “ลวนลาม” พี่ชายของผมอยู่ตวัดมอง เป็นเชิงห้าม ถ้าคุณเป็นผมคุณจะไม่เข้าไปยุ่งเด็ดขาด เพราะมันดูน่ากลัวจนขนลุกเกรียวทั้งตัวเลยล่ะครับ

“น้องเมฆ สนใจจะดื่มด้วยกันไหมครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามก่อนที่พี่ใหญ่จะยื่นกระป๋องที่มีรูปเสือดาว มาให้

“ไม่ล่ะครับ แต่คุณกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ คุณกำลังเล่นตลกอะไรอีก”

“พี่บอกแล้วไงครับว่าพี่จะอยู่ที่นี่ ต่อให้เอาตำรวจมาไล่ พี่ก็จะกลับมาอีก” เขาบอกด้วยแววตาจริงจังอย่างเคย

“เมฆครับ ให้โอกาสพี่อีกครั้งเถอะนะ พี่สัญญา จะไม่ทำให้เมฆเสียใจอีกเด็ดขาด”

“อย่าสัญญาอะไรที่มันไม่มีทางเป็นไปได้ดีกว่าครับ คุณชลธร ผมไม่ได้อยากฟังคำสัญญาบ้าบออะไรพวกนั้นของคุณ ผมแค่ต้องการอยู่อย่างสงบ อย่ามายุ่งกับผมอีกเลยได้ไหมครับ ” ผมบอกก่อนจะหลังเพื่อเตรียมจะเดินกลับเข้าบ้าน ผมเหนื่อย เหนื่อยเกินไปสำหรับ สิ่งที่เรียกว่า ความรัก

หมับ!!

แรงกอดจากด้านหลังทำให้ผมชะงัก ก่อนที่เสียงทุ้มที่คุ้นเคยดีจะกระซิบที่ข้างหู

“อย่าไปเลยนะ ทุกครั้งที่เมฆหันหลังให้ หัวใจพี่มันเจ็บปวดยังไงก็ไม่รู้ อยู่กับพี่ก่อนได้ไหม พี่ขอร้อง ”

แรงกอดที่เพิ่มมากขึ้นกำลังทำให้หัวใจของผมเต้นแรง น้ำเสียงและอ้อมกอดที่โหยหากำลังทำให้ผมใจอ่อน ผมจะทำยังไงดี ทำยังไงถึงจะสามารถลืมเขาได้สักที ทำไมหัวใจของผมถึงยังคงเรียกร้องสัมผัสของเขามากเหลือเกิน

“เฮ้ย มึงทำอะไร น้องกูวะ!!!” เสียงของพี่ชินดังขึ้น แต่กลับถูกมือของใครอีกคนปิดปากไว้แน่น ก่อนจะอุ้มพี่ชินเข้าบ้านไป

“พี่ชิน เฮ้ย มึงจะทำอะไรพี่ชินวะ !!” ผมตะโกนลั่น แต่กลับถูกคนที่กอดอยู่รัดแน่นขึ้น

“อย่าดิ้นสิ ”

“คุณไม่เห็นเหรอ ว่าเพื่อนคุณพาพี่ชินไปแล้ว ปล่อยผมสิ ผมจะไปช่วยพี่ชิน” แม้ผมจะดิ้นรนยังไงผมก็ไม่สามารถหลุดออกจากอ้อมกอดของพี่ใหญ่ได้เลย ทั้งที่ผมไม่ใช่คนที่บอบบางสักนิด แต่ทำไมถึงไม่หลุดสักทีนะ

“เมฆดูไม่ออกจริงๆเหรอว่ามันสองคนเป็นอะไรกัน อย่าไปขัดขวางเวลาสวีทของคนอื่นสิ มันบาปนะรู้ไหม”

“คุณจะบอกว่าเขาสองคนเป็นแฟนกันอย่างนั้นเหรอ”

“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงครับ เลิกพูดเรื่องคนอื่นสักทีสิพูดเรื่องของเราก่อนได้ไหมครับ”

“ไม่มีเรื่องของเราให้พูดหรอกครับ และมันก็ไม่มีทางมีด้วย”

“พี่จะทำให้มันมีทางให้ได้ พี่รักเมฆนะ รักมากจริงๆ” เขาบอกจะคลายอ้อมกอด ผมอาศัยจังหวะนั้นสะบัดหลุดแต่ก็ช้าเกินไปเมื่อพี่ใหญ่ยึดข้อมือของผมไว้แน่นก่อนจะกระชากจนผมเซเข้าหา

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันครับ ผมบอบบางขนาดที่จะถูกใครสักคนกระชากจนเซได้ขนาดนั้นเลยหรือไง

“ทำไมชอบหนีพี่ อยู่เรื่อยเลย อย่าเข้าไปในบ้านแบบนั้นสิ ถ้าเกิดไปเจออะไรที่มันไม่ควรเจอจะทำยังไงครับ”

“ไม่มีใครเขาเป็นแบบคุณหรอกนะ” ผมแหวลั่น

“น้อยไปสิ พี่รู้จักเพื่อนตัวเองดี เมฆน่ะอยู่กับพี่ที่นี่ดีกว่า”

“ผมจะไปขออยู่ที่บ้านลุงชม”

“จะไปรบกวนแกทำไมล่ะครับ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเมฆทั้งนั้น ถ้าเมฆไม่ต้องการ” ผมชั่งใจอยู่นานก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้สนามที่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นของพี่คิน ถามว่าตอนนี้ห่วงพี่ชายตัวเองไหม มันก็ต้องห่วงเป็นธรรมดาแต่เท่าที่ผมสังเกต ผมว่าพี่ชินกับพี่คิน ต้องมีอะไรที่มากกว่าเพื่อนกันแน่นอน แต่ผมก็ไม่กล้าฟันธงหรอกว่าเขาสองคนเป็นแฟนกัน มันเหมือนพี่ชินจะยังต่อต้านอยู่ แต่ก็ไม่ได้รังเกียจ คิดไปคิดมาก็ชักจะสับสนกับคู่นี้เหมือนกัน

“เมฆ ทานข้าวหรือยัง กินนี่ก่อนไหม” พี่ใหญ่ยื่นกล่องอาหารแช่แข็งแบบที่ซื้อได้ตามร้านสะดวกซื้อมาให้

“ไม่ล่ะครับ ผมไม่หิว” ผมบอกปัด

“อยากกินไข่เจียวจังเลยนะครับ” จู่ๆคนที่นั่งข้างๆผมก็พูดขึ้น ทำไมต้องเป็น “ไข่เจียว” ด้วยนะ

“เมฆรู้ไหมว่าตั้งแต่วันนั้น ไข่เจียวกลายเป็นของโปรดของพี่เลยนะ” เขาบอกพลางยิ้มกว้าง

“วันไหนครับ ผมจำไม่ได้หรอก” เขามองผมด้วยสายตาเจ็บปวด ก่อนที่ความเงียบที่เข้ามาแทนที่ บทสนทนาอีกครั้ง ถ้าผมลืมได้จริงๆ มันคงจะดีกว่านี้ วันที่ผมโดนรถชน ผมความจำเสื่อมด้วยก็คงดี ผมจะได้ลืมพี่ใหญ่ ลืมความทรงจำทุกอย่างระหว่างเราทั้งหมด และคงไม่ต้องเจ็บปวดทุกครั้งที่ผมนึกถึงมัน

“กลัวเหรอ”

“ครับ” ผมเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ

“เมฆกลัว ฟ้าร้องเหรอครับ”

“ใครบอกผมไม่กลัวสักหน่อย” ผมยืนยันหนักแน่น แม้ว่า มันจะเป็นการโกหก แต่ว่าผู้ชายอย่างผมมากลัวฟ้าร้องเนี่ยมันไม่
ได้น่าอวดเลยนะ

“หึๆ ถ้ากลัวก็บอกว่ากลัวสิครับ พี่ไม่ล้อหนอกน่า แล้วจะไม่บอกใครด้วยว่ามี ใครบางคนร้องไห้เพราะฟ้าร้อง” พี่ใหญ่บอกก่อนจะยิ้มล้อเลียน แต่สัมผัสอบอุ่นที่กำลังลูบหัวผมอยู่มันทำให้ผมเริ่มหายใจไม่ทัน

“ไม่ต้องกลัวนะ เมฆน่ะยังมีพี่ชายคนนี้ อยู่ด้วยทั้งคน พี่ไม่ปล่อยให้เมฆเป็นอะไรหรอก รู้ไหม” เขาบอกด้วยน้ำเสียงอ่อน
โยน ทำให้หัวใจของผมเต้นแรงจนแทบระเบิด มันอ่อนโยนเกินไป เกินไปจนผมกลัวว่าสักวันผมจะเผลอพูดอะไรที่มันไม่ควรพูดออกไป

พรึบ!!

ไฟสว่างขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มของผม อย่างน้อยการมีไฟฟ้าใช้ มันก็ทำให้ใจชื้นขึ้นมานิดนึงล่ะน่า

จ๊อกๆๆ

หือ เมื่อกี้เหมือนผมได้ยินเสียงท้องร้องนะ แต่จะว่าเป็นเสียงท้องผมมันก็ไม่น่าใช่ เพราะผมชัด บะหมี่ถ้วยไปเรียบร้อยแล้ว

โครกกกกกกกกก

ชัดเจน!! ผมหันกลับไปมองพี่ใหญ่ที่ยิ้มอยู่ข้างๆ ก่อนจะเกาหัวแก้เขิน

“คือพี่ หิวน่ะ แหะๆ”

“ถ้างั้นผม ทำกับข้าวให้ทานไหมครับ ตอบแทนที่พี่อยู่เป็นเพื่อนผม” ผมบอกก่อนจะลากคนตัวโตกว่าออกมาที่ห้องครัว หลังจากกระทำการคุ้ยตู้เย็นบ้านไอ้เล็กก็พบว่า สิ่งที่ผมพอจะทำได้ คงมี ไข่เจียวอย่างเดียวเท่านั้น คือว่าถ้าทำอย่างอื่นผมก็ไม่แน่ใจว่ามันจะกินได้หรือเปล่า เอาเป็นว่าไข่เจียวเนี่ยแหล่ะ ยังดีหน่อยที่ข้าวตอนเย็น ยังเหลือ คงยังพอกินได้

“เสร็จแล้วครับ” ผมบอกก่อนจะวางข้าวไข่เจียวลงตรงหน้าคนหิว

“แหม ไอ้เราก็นึกว่าจะทำอะไรให้กิน ไข่เจียวเนี่ยนะ”

“ถ้าไม่พอใจไม่กินก็ได้นะ ผมไม่ได้ว่าอะไร” น้อยใจนะเว้ย คนเขาตั้งใจทำให้นะ บอกกอ่นเลยว่านอกจากตัวเองผมไม่เคยทำกับข้าวให้ใครกินมาก่อนนะ

“ล้อเล่นน่ะครับ น้องเมฆทำให้ทั้งทีไม่กินเสียใจแย่เลย ”

“เมฆครับ ทำไมเงียบไปล่ะ” พี่ใหญ่ถามขึ้นทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ ทำไมความทรงจำพวกนั้นถึงชอบไหลเข้ามาในหัวของผมนักนะ ทำไมผมไม่ยอมลืมๆมันไปสักที

“แล้วจะให้ผมพูดอะไร” พี่ใหญ่หน้าเสียนิดหน่อยก่อนจะยิ้มให้ผมเหมือนเดิม

“ดึกแล้ว เข้าไปในเต็นท์ไหม น้ำค้างมันแรง เมฆเพิ่งออกจากโรงพยาบาลมา เดี๋ยวจะป่วยเอานะครับ”

“ไม่ได้อ่อนแอ ขนาดนั้น”

“พี่รู้ครับ แต่ก็ต้องดูแลสุขภาพด้วย ถ้าป่วยขึ้นมามันจะลำบากนะครับ”

“ยุ่ง” ผมบอกเสียงเข้ม ก่อนจะเสมองไปอีกทาง เพราะกลัวว่าตัวเองจะเผลอแสดงอะไรให้พี่ใหญ่ดูออกว่ากำลัง “หวั่นไหว”

พรึบ!! ผ้าห่มผืนเล็กคลุมอยู่บนบ่า ก่อนที่พี่ใหญ่จะกอดผมจากด้านหลัง

“ห่มไว้นะ จะได้ไม่หนาว แต่ถ้ายังไม่อุ่นพี่จะกอดเมฆเอง”

ฟอด สัมผัสที่ข้างแก้มทำให้ผมเบิกตาโพลง ก่อนจะสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของเขา

“คุณ!! คุณทำอะไร”

“หอมแก้มไง เมฆไม่รู้จักเหรอครับ หรือเมฆกลัวเสียเปรียบไม่เป็นไร งั้นเมฆหอมพี่คืนก็ได้นะ” เขายิ้มเจ้าเล่ห์

“อย่าทำแบบบนี้ อีกนะครับ เราเป็นแค่คนรู้จักกัน มันดูไม่เหมาะนะครับ ”

“เมฆ”

“ผมขอตัวนะครับ หวังว่าคราวหน้าคุณคงจะไม่ทำแบบนี้อีก”

ผมได้แต่พ่นลมหายใจอย่างหนัก ก่อนจะตัดสินใจเดินกลับเข้าบ้านไป เอาเถอะ ต่อให้เข้าไปเจอกับอะไรที่มันไม่ควรจะเห็น แต่คงดีกว่ากว่าอยู่กับพี่ใหญ่ให้หัวใจอ่อนแอลง

ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อ เข้ามาพบว่า ชั้นล่างของบ้านปกติดี และมันไม่มีอะไรที่ผมกลัว ว่าจะเห็น

อะ อื้อ

อ๊า

เอ่อ ผมกำลังคิดว่าตัวเองหูฝาดไปนะ เมื่อกี้เหมือนผมได้ยินเสียงอะไร แปลกๆ แต่มันคุ้นๆ ดังมาจากข้างบน มันอาจจะไม่ใช่ก็ได้มั้ง ผมคงหูฝาด

อะ อ๊า อื้อ

ไอ้คิน เบาๆไม่เป็นหรืองไงวะ

อื้อออออ

ชัดเจน!! ผมว่าตัวเองหูไม่ฝาดแล้วล่ะ แล้วทีนี้ผมจะนอนได้ไหมเล่า ก็เล่นเสียงดังลั่นบ้านขนาดนั้นน่ะ ไอ้พี่บ้า เอ้ย!!

....................TBC............................
:katai4: ช่วงนี้ก็ เฮฮา บ้าบอ
ไร้สติกันไปก่อนนะคะ

เบรกๆ อารมณ์ กันไว้บ้าง เนาะ

ตอบคำถาม

เรื่องที่สาม ต้องเป็นเรื่อง ของ พี่ต้นกะน้องไม้ แน่นอ ยุแล้ว
เรื่องนี้ เป็น ซีรีย์ นา ฮ่าๆๆ
เพราะมันยังคงเป็น เล่ห์ ร้อย รัก อยู่ แต่ เรื่องที่สามจะ ดราม่า มากน้อย
นั่นต้องรออ่านกันเอาเองนะคะ

ส่วนพี่ ชินและพี่คิน นั้น พิต คิดว่า คงลงเป็น ตอนพิเศา สั้นๆ เท่านั้น

บางทีก็เบื่อตัวเอง ชอบ สร้างตัวละคร ออกมา ให้มัน วุ่นวาย :katai5:

ถ้าใคร ตามอ่านงานพิต มาตลอดจะเห็นว่า ตัวละคร ทุกตัว มันรู้จักกันหมด
สังเกตดีนะ เพราะมันรู้จักกันหมด จริง :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 12-08-2013 18:39:57: เขาทำอะไรกันอะ :m22:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 12-08-2013 18:42:02: เอิ่ม เมฆ กลับไปนั่งกับ พี่ใหญ่นอกบ้านเถอะ

ไม่งั้นไม่ได้นอนแน่ เอิงเอย 555555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 12-08-2013 19:56:01: เอ่อ...เมฆ แม่ว่าหนูหันหลับไปนั่งกับพี่ใหญ่เหมือรเดิมดีกว่านะลูก
ปล่อยให้พวกพี่เขาเอ่อ...ทำธุระกันให้เสร็จก่อน
ว่าแต่...เรื่องของ พี่ต้นกับน้องไม้หวังว่าคงดราม่าน้อยที่สุดน้าาาาา
สงสารคู่หูคู่ฮาคู่กวน คู่นี้
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่าาาา สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 12-08-2013 21:13:41: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 12-08-2013 22:04:27: น้องเมฆเต็นท์ยังว่างนะไปนอนได้ :z1:

:call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 12-08-2013 22:07:23: ได้ยินแค่เสียงก็จิ้นไปไหนถึงไหนแล้ว :haun4: :haun4: :haun4:

ได้เห็นภาพเลือดหมดตัวแน่ คึคึ :jul1: :jul1: :jul1:

คืนนี้น้องเมฆนอนไม่หลับแน่นอน ก็เสียงดังขนาดนี้ คงหลับไม่ลง เพลอๆคิดถึงพี่ใหญ่ตอนนอนด้วยกันแน่ หึหึ :hao3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 12-08-2013 22:20:15: ตายๆๆๆ พี่ชิน โดนเสียบชะแระ :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-08-2013 23:06:11: คินชินอะไรกันนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 12-08-2013 23:09:17: พี่ชินโดนเล่นซะละ เมฆไปอยู่กับพี่ใหญ่ก็จะดีนะ :hao6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 12-08-2013 23:42:41: พี่ชินกับพี่คินชัดเจนนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เมฆเอ้ยย ใจอ่อนเถอะ สงสารพี่ใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 13-08-2013 07:53:40: เสียงจิ้งจกแน่ๆเลย ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 13-08-2013 08:56:52: สู้ๆ เห้อ!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 13-08-2013 15:37:52: พี่ใหญ่ก็ยังคงง้อเมฆต่อไป ว่าแต่คู่นั้นเขา...!?
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 13-08-2013 18:41:25: 55555 คินมันแน่จริงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 13-08-2013 18:49:37: ทรมานไปอีกเยอะๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 13-08-2013 19:05:52: อ่านทีเดียว 2 ตอนรวด

มีผีด้วย น่ากลัวอ่ะ

น่ากลัวสุด ๆ เลย ไอ้ผีผ้าห่มอ่ะ

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 14-08-2013 11:00:44: :seng2ped: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: dr_tylenol ที่ 14-08-2013 15:15:59: เริสที่สุดดด :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 14-08-2013 22:02:12: น้องเมฆอย่าเพิ่งออกจากบ้านไปค่ะ
นั่งแอบฟังไปพลาง ๆ แล้วมาเล่าให้คนอ่านฟังด้วย
อยากรู้บทสนทนา(ในห้อง)ของคินชิน อิอิ >.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 15-08-2013 08:14:39: 555 เค้าชอบตอนตั้งแคมป์อ่ะ
มีดีดกีต้าร์ด้วยนะ เหม่ -_-

รอตอนต่อไปค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 19-08-2013 02:02:19: โฮววววว
ลุ้นทั้งเรื่องงงงงงงง
คือ สะใจมาก ที่พี่ใหญ่ต้องง้อขนาดนี้
หึหึ เล่นตัวอีกสักพักนะคะน้องเมฆ
เราชอบแบบนี้

พี่ชินกะคุณคินนนนนนนนน
คือชอบอ่ะะะ
จะเป็นคู่หน้าหรือเปล่าาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 19-08-2013 04:04:06: เง้อ พี่ชินนนนนน :ling3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 40 12/08/13 P 39
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 20-08-2013 19:44:21: :t3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 20-08-2013 23:06:18: ……41………

เมื่อคืนกว่าผมจะผ่านช่วงเวลาอันเลวร้ายมาได้ก็เกือบสว่าง อยากจะบ้าตาย นี่มันนิยายดราม่านะ ทำไมช่วงนี้มันตลกจัง

“อ้าว เมฆ ตื่นเช้าจัง” ไอ้พี่เขยโดยพฤตินัย ทักก่อนจะยิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียม พร้อมกับผิวปากอย่างอารมณ์ดี ใครตื่นเช้ากัน ผมยังไม่ได้นอนเลยต่างหาก

“ครับ” ผมไม่รู้จะตอบยังไง เพราะยังทำใจไม่ได้ ที่ตัวเองจะมีพี่เขย ถึงมันจะเป็นความจริงก็ตาม

“พี่ฝากดูไอ้ชิน มันด้วยนะ พี่ขอตัวเข้าไปเคลียร์งานที่ริษัทก่อนแล้วตอนเที่ยงจะกลับมา นะครับ คุณน้องเมีย”

“ครับ” ผมตอบรับอย่างเคย แต่เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้พี่คินเรียกผมว่า น้องเมีย งั้นเหรอ

“ไม่ต้อง งง หรอกครับ พี่รู้แล้วว่าเราน่ะ เป็นน้องไอ้ชินมันถ้ามันตื่นแล้วก็ฝากบอกมันด้วยนะ ว่าพี่เข้าไปดูงานแปปเดียว เดี๋ยวก็กลับ” พี่คินบอกก่อนจะเดินออกจากบ้านไป ทิ้งให้ผมอยู่ ง งอ ที่มากันจนเต็มหัว

สักพักใหญ่ๆ พี่ชายผมก็เดินตาปรือลงมาจากห้องก่อนจะสะดุ้งเมื่อเห็นว่าผมนั่งยู่ก่อนแล้ว

“อะ อ้าว เมฆเองเหรอ ตื่นเช้าจัง”

“ผมยังไม่ได้นอนเลยต่างหาก” ผมบ่นเสียงไม่เบานัก

“อ้าว ทำไมละ หรือว่า ไอ้ใหญ่มันทำอะไร!!”

“พวกพี่นั่นแหล่ะที่ทำให้ผมไม่ได้นอนทั้งคืน พี่บอกผมมาตามตรงดีกว่านะ ว่าพี่กับพี่คินอะไรนั่นเป็นอะไรกัน แล้วอย่ามาอ้างนะว่าแค่เพื่อน เพราะไอ้ที่ผมได้ยินเมื่อคืน มันไม่ใช่” ผมถามเสียงแข็งก่อนจะจ้องพี่ชินเขม็ง เอาสิ ยังไงวันนี้ผมต้องรู้เองให้ได้

“คือว่า เรื่องมันยาวน่ะ เอาไว้ เล่าวันหลังได้ไหม แต่ว่าตอนนี้พี่บอกเมฆได้แค่ว่า พี่กับไอ้ชิน ยังเป็นเพื่อนกัน”

“บอกว่า อย่าโกหกไงครับ แบบที่พี่ทำเมื่อคืนน่ะ มันแฟนกันชัดๆเลยนะ”

“ก็ยังไม่ได้เป็นไง ….มันไม่เห็นขอสักที เหอะ” พี่ชินบอกก่อนจะกอดอกแน่น ผมได้แต่ทำหน้างง เพราะไม่เคยเห็นพี่ชายตัวเองในลุคที่มันออกจะเหมือนงอน แบบนี้สักครั้ง มันดู เอ่อ ไม่ค่อยจะชินตาเท่าไหร่ น่ะครับ

ผมละสายตาจากพี่ชายก่อนจะมองเต็นท์ที่กางอยู่หน้าบ้าน ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องมอง ทั้งๆที่เต็นท์มันก็อยู่ของมันนิ่งๆ เฮ้อ

“เอ่อ คุณ เมฆ ครับ คุณใหญ่ฝากอันนี้มาให้น่ะครับ” ลุงชมเดินเข้ามาพร้อมกับกระดาษแผ่นหนึ่ง

“แล้วเจ้าตัวมันไปไหนล่ะครับลุง” พี่ชินถามพลางยื่นมือออกไปรับแทน

“คุณเขากลับไปตั้งแต่เช้าแล้วครับ” ลุงชมบอกก่อนจะ ขอตัวไปทำงานต่อ ผมมองกระดาษในมือพี่ชินด้วยความสนใจ ไม่อยากจะยอมรับเท่าไหร่ว่าตอนนี้หัวใจเต้นแรงมาก ทั้งๆที่มันไม่ใช่สิ่งที่น่าตื่นเต้นอะไรสักนิด

ดูแลตัวเองดีๆนะครับ พี่ไปทำงานก่อน เย็นๆจะกลับมาใหม่

พี่ชินอ่านออกเสียงดังๆ ก่อนจะเบ้หน้า พร้อมกับโยนกระดาษแผ่นนั้นลงถังขยะอย่างไม่ไยดี มันจะผิดไหม ถ้าผมไม่อยากให้พี่ชายทิ้งกระดาษแผ่นนั้น

“เมฆ อยากเก็บมันเอาไว้เหรอ”

“เปล่าครับ ทิ้งไปนั่นแหล่ะดีแล้ว มันก็แค่กระดาษแผ่นเดียว” ผมบอก แต่กลับถูกพี่ชายจ้องหน้าเขม็ง เหมือนจับผิด

“เมฆ ถ้าเมฆรักมันพี่ก็..”

“ไม่ครับ ผมบอกพี่ไปแล้วว่าผมไม่มีวันกลับไปหาเขา ทานข้าวดีกว่านะครับเดี๋ยวผมไปยกมาให้” ผมตัดบทก่อนจะเดินเข้าไปในครัว ผมยอมรับว่า ใจอ่อนกับพี่ใหญ่ แต่ผมก็ไม่อยากกลับไปเป็นแบบเดิมอีกแล้ว ผมเจ็บมามากเกินพอแล้ว

“ไอ้ชิน เมฆ เกินเรื่องใหญ่แล้ว!!” พี่คินวิ่งหน้าตื่นเข้ามาในบ้าน พร้อมกับนิตยสารแนวปาปารัสซี่เล่มหนึ่ง

“มีอะไรเล่าเอะอะ โวยวาย” พี่ชินแหวลั่น

“มึงดูนี่สิ” พี่คินบอกก่อนจะยื่นนิตยสารเล่มนั้นให้พี่ชิน

“เฮ้ย นี่มันเรื่องอะไรกันวะ!!”

“มีเรื่องอะไรกันเหรอครับ” ผมถาม เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนเอาแต่จ้องนิตยสารเล่มนั้น หรือจะขอหวย

“คือ เอ่อ..” พี่ชินอึกอัก

“หนังสือเล่มนั้นมันมีอะไร งั้นเหรอครับ ทำไมพวกพี่ต้องทำท่าตกใจขนาดนั้นด้วย” ผมถามย้ำ แต่พี่ชินก็ยังไม่ยอมตอบจนผมต้องคว้านิตยสารเล่มนั้นมาอ่านเอง

ทายาท สองตระกูล ดัง เข้าชมรม ไม้ป่าเดียวกัน แอบสวีท สองตอ่สอง

“นี่มัน” ผมแทบหาเสียงตัวเองไม่เจอเมื่อ อ่านพาดหัวข่าว รูปประกอบที่เป็นเหมือนภาพแอบถ่ายทั้งที่ ร้านและที่บ้านทำให้ผมพูดอะไรไม่ออก นี่มันเรื่องบ้า อะไรกัน ถึงผมจะไม่ใช่ดารา นักร้อง แต่ครอบครัวของผมก็มีคนรู้จักอยู่พอสมควร การมีข่าวประเภทนี้คงไม่ส่งผลดีต่อธุรกิจเท่าไหร่

“บ้าเอ้ย ใครมันทำวะ หรือว่าไอ้ใหญ่” พี่ชินสบถ

“กูว่าไม่ใช่หรอก ไอ้ใหญ่ มันรักนามสกุลตัวเองแค่ไหนพวกเราก็รู้ มันไม่มีทางสร้างข่าวพวกนี้เพื่อให้ สิริพิทักษ์เป็นขี้ปากชาวบ้าน
หรอก” พี่คินออกความเห็น ส่วนผมได้แต่นั่งฟังคนโน้นคนนี้พูดไปเรื่อยๆ เพราะไม่รู้จะพูดอะไร มันเหมือนมืดแปดด้านไปหมด ผม
ไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อจะเป็นยังบ้าง ข่าวของผมมีผลต่อธุรกิจพ่อมากแค่ไหน โถ่ เว้ย ทำไมผมถึงเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องแบบนี้นะ

“เมฆ ” พี่ชินกอดผมแน่น

“ใครที่ทำแบบนี้กัน ผมไม่เคยทำอะไรให้ใครเลยนะพี่ ทำไมเขาต้องทำแบบนี้ แล้วพ่อล่ะ พ่อจะโดนผู้ถือหุ้นถามเรื่องนี้หรือเปล่า ถ้าข่าวของผมทำให้คนพวกนั้น ถอนหุ้นล่ะ พ่อจะทำยังไง”

“ใจเย็นๆนะเมฆ ทุกปัญหามันมีทางออกเสมอ เชื่อพี่นะ ใจเย็นๆ” พี่ชินอกเสียงนุ่มก่อนจะกอดผมแน่นขึ้น

“เมฆ!!” เสียงทุ้มที่ผมคุ้นเคยดีตะโกนขึ้นก่อนที่พี่ใหญ่จะวิ่งเข้ามาในบ้านด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล

“ไอ้ใหญ่ มึงมาทำไม” พี่ชินตะคอก

“กูเห็นข่าวแล้วนะ กูเป็นห่วงเมฆ” พี่ใหญ่บอกเสียงเบา

“มึงเป็นคนทำหรือเปล่า” พี่ชินถามเสียงเข้ม

“กูจะทำ ทำไมวะ ข่าวพวกนี้มันไม่ได้มีผลดีนะเว้ย ถึงกูจะรักเมฆมากแค่ไหนแต่คงไม่ทำอะไรสิ้นคิดแบบนี้หรอก เมฆเชื่อพี่นะข่าวบ้าๆพวกนี้พี่ไม่ได้เป็นคนทำจริงๆนะครับ”

“เฮ้ย พอๆ กูว่าเรื่องที่ใครปล่อยข่าว กูจะช่วยเอง แต่ว่าเราควรจะแก้ปัญหาก่อนนะเว้ย พวกมึงก็รู้ว่าตัวเองเป็นใคร การมีข่าวแบบ
นี้มันอาจจะทำให้ ธุรกิจของพวกมึง มีปัญหาได้ คนไทยน่ะยังไม่ค่อยยอมรับเรื่องแบบนี้สักเท่าไหร่หรอกนะ” พี่คินบอกอย่างใจเย็น

“ตอนนี้คงต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน เพราะกูว่า ป่านนี้ ที่บ้านพวกมึงนักข่าวเพียบว่ะ”

“แมร่ง เอ้ย อย่าให้กูรู้นะว่าใคร ปล่อยข่าว” พี่ใหญ่สบถก่อนจะถอนหายใจเพื่อสงบสติอารมณ์ ผมเห็นด้วยกับพี่คินที่ว่าพี่ใหญ่ไม่ใช่คนที่ปล่อยข่าวนี้แน่ๆ คนอย่าง ชลธร สิริพิทักษ์ ไม่มีทางทำอะไรที่ทำให้ นามสกุล ของตัวเอง ต้องกลายเป็นขี้ปากชาว
บ้านอย่างแน่นอน

“พี่ชินครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ คงต้องโทรไปที่บ้านหน่อยว่ามีอะไรหรือเปล่า” ผมบอกก่อนจะเดินขึ้นชั้นสองไป

………ชลธร…………….

ผมมองตามแผ่นหลังของเมฆ ก่อนจะลอบถอนใจ ผมไม่รู้ว่าไอ้เรื่องบ้าๆนี่มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง ไม่ใช่ว่าผมอายที่จะบอกใครต่อใครว่าเมฆคือคนที่ผมรัก แต่การตกเป็นข่าวแบบนี้มันอาจจะมีผลกระทบต่อธุรกิจของผมกับเมฆ เพราะคนไทยยังไม่ยอมรับเรื่องทำนองนี้เท่าไหร่ ผมไม่รู้ว่าพวกผู้ถือหุ้น พวกนั้นจะคิดยังไงกับข่าวของผม ในกรณีของผมมันต่างจากเจ้าเล็ก เพราะเจ้าเล็กไม่ได้บริหารธุรกิจของครอบครัว แถมคุณวรวัต ยังมีอิทธิพลมากพอที่จะกลบกระแสข่าวพวกนั้นให้เป็นแค่ข่าวซุบซิบ แต่กับผมมันไม่ใช่ เมื่อ สิริพิทักษ์ เพิ่งฟิ้นตัวจากการเป็นหนี้ได้ไม่นาน การมีข่าวแบบนี้มันสงผลถึงภาพลักษณ์ของบริษัทแน่นอน

“กูขอไปคุยกับเมฆได้ไหม”

“มะ…”

“ไปเถอะ” ไอ้คินบอกหลังจากที่มันจัดการปิดปากไอ้ชินไว้ ผมพยักหน้าเป็นเชิงขอบคุณก่อนจะเดินตามเมฆขึ้นไป

“ครับพ่อ ผมเห็นข่าวแล้วครับ พ่อเป็นไงบ้าง”

“ครับ ผมไม่เป็นอะไร พ่อดูแลตัวเองด้วยนะ”

“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ผมจะกลับไปแก้ไขมันด้วยตัวเอง รักพ่อนะครับ”

ผมรอให้เมฆคุยธุรเสร็จก่อนจะถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้อง

“น้องเมฆ”

“คุณ ชลธร มีธุระอะไรครับ” เมฆยังคงพูดกับผมด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผมได้แต่ยิ้มเพื่อให้กำลังตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปหาคนที่
คิดถึงมาตลอด

“พี่ แค่อยากคุยกับเมฆ”

“เราไม่มีอะไรต้องคุยกันครับ ตอนนี้ผมกำลังยุ่งอยู่ ไม่มีเวลาว่างมานั่งคุยเรื่องไร้สาระ”

“พี่อยากจะคุยกับเมฆเรื่องข่าว”

“ถ้าเป็นเรื่องนั้น ผมขอร้องให้คุณช่วยปฏิเสธด้วยนะครับ ว่ามันไม่เป็นความจริง ผมกับคุณไม่เคยมีอะไรเกี่ยวข้องกัน จะตอบแบบดาราก็ได้นะ ว่าคนหน้าคล้ายหรืออะไรก็แล้วแต่คุณ” น้ำเสียงและสายตาที่เย็นชานั่นกำลังทิ่มแทงให้ผมเจ็บปวด

“แต่เรื่องทั้งหมดมันเป็นความจริง นะครับ เราสองคน รักกัน”

“เหอะ คุณละเมอ เหรอครับ คุณชลธร เราสองคนไม่เคยรักกัน และไม่มีวันจะรักกัน เราสองคนเกลียดกัน จำไว้นะครับ ว่าเราเกลียดกัน!!”

“เมฆ” ผมครางแผ่ว คำว่า เกลียด ของเมฆ ทำให้แรงของผมแทบหายไปหมด

“ผมกับคุณ ไม่มีวันลงเอยกันได้ จำไว้ด้วยนะครับ ถือว่าผมขอร้อง เราอย่าเจอกันอีกเลย”

“แต่ว่าพี่”

“อย่าพูดอะไร ที่มันทำให้คุณ ดูน่าสมเพช ในสายตาผมไปมากกว่านี้เลยนะครับ ผมเบื่อ แล้วก็เหนื่อยเต็มทีกับเกมนี้ ช่วยออกไปจากชีวิตผมสักทีได้ไหม ตราบใดที่คุณยังตามผมไม่เลิก ปัญหามันก็จะไม่จบสักที คิดซะว่า น้องเมฆของคุณ คนนั้น เขาตายไปแล้ว”

“ไม่ พี่จะไม่ปล่อยเมฆไป พี่รักเมฆ รักเฆมมากได้ยินไหมครับ!!” ผมบอกพลางจับมือไว้แน่น

“ถ้าคุณ รักผมจริง คุณควรจะปล่อยผมไป ผมเคยบอกคุณไปแล้ว ว่าอย่าดันดุรังทำอะไรแบบนี้ กลับไปอยู่ในที่ของคุณซะ ผมก็จะอยู่ในที่ของผม ต่อไปเราสองคนจะเป็นแค่คนรู้จักกันเท่านั้น ไม่มีอะไรที่มากกว่านั้น ” คนตรงหน้าบอกผมด้วยน้ำเสียงนิ่งอย่างเคย ก่อนจะแกะมือผมออกจากข้อมือตัวเองแล้วเดินออกไป

แล้วผม ควรจะทำยังไง ต่อไปดี ??

.........................TBC...................................

อ้าว มีเรื่อง :katai4:
คืออัลไล วิ
:ling2: :ling2:

มันจะเป็น มาม่า ถ้วยสุดท้าย สัญญาเลย
เชื่อไหมว่านิยายเรื่องนี้ พิตกะจะเขียนไม่เกิน 150 หน้า
แต่ตอนนี้มัน 200 หน้าแล้ว และยังไม่จบเลย ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-08-2013 23:30:46: ใครนะที่เป็นคนทำเรื่องแบบนี้ พี่ใหญ่สู้ๆน้า~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 20-08-2013 23:36:47: ผู้ไม่หวังดีแสดงตัวออกมาเดี๋ยวนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 20-08-2013 23:55:32: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-08-2013 01:07:07: สงสารใหญ่แล้วสิ เมฆทำแบบนี้คิดว่าดีแล้วจริง ๆ หรือนั่น ชินน่ารัก งอนคินหรือนั่น คินก็ไม่ได้รู้อะไรเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 21-08-2013 02:24:51: อ๊ายยยย อะไรเนี่ยยย
ใครทำ ทำเพื่ออออออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 21-08-2013 07:28:29: อยากรู้จังว่าใครทำ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 21-08-2013 08:39:32: คาดว่าจะเป็นอดีตคู่หมั้นนะเนี้ยที่ทำเรื่องนี้

น่าสงสารเมฆกะใหญ่ ทั้งๆที่รักกัน แต่ทิฐิยังค้ำคอ

พอมีปัญหานี้เข้ามาก็เลยยิ่งไปกันใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 21-08-2013 09:07:40: อ่า...พูดตามจริง
ชักเบื่อความใจแข็งของเมฆแล้วสิ
พี่ใหญ่ตัดใจเหอะ หาผู้หญิงดีๆ สักคนมาเป็นแม่ของลูกดีกว่า
เมฆก็ใจแข็งเยอะเกินไป อยากรู้นักว่าถ้าหากพี่ใหญ่เป็นอะไรไปเมฆจะทำยังไง
เฮ่อ! อยากอ่านเรื่องของพี่ต้นแล้วววววว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 21-08-2013 09:14:23: สิ่งที่ใหญ่กำลังได้รับอยู่ตอนนี้ เทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เคยทำไว้กับเมฆ
แต่ว่า..................
ตอนนี้เค้าสงสารใหญ่มากเลยอ่ะ กระซิกๆ
ใจอ่อนเร็วๆนะเมฆ //คนอ่านใจอ่อนนำไปแล้วเนี่ย T_T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 21-08-2013 14:37:51: ใครหว่าที่เป็นคนปล่อยข่าว :m16:

จับได้ คนแก่จะ :beat: :z6:

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 21-08-2013 14:52:21: เอิ่มมม T^T
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 22-08-2013 08:47:01: ใครเป็นคนปล่อยข่าวน๊าา >.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 22-08-2013 18:12:29: แค่นี้ทนไม่ได้ กินหญ้าไปตั้ง5ปี จะกินต่ออีกเหรอ ทนให้ถึกเยี่ยงกระบือกลางแดดเสะ

ปล.ครปล่อยข่าว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 22-08-2013 22:25:24: :katai2-1: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-08-2013 19:53:03: เอาไงล่ะทีนี้คุณใหญ่
เมฆบอกให้ปล่อยมือ
จะตัดสินใจยังไง :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 25-08-2013 02:31:02: ปล่อยมือฉัน แล้วจากไปเสียเถิด :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: Detail ที่ 25-08-2013 07:52:56: เพิ่งได้เข้าม่อ่านรวดเเียวจบ ในที่สุดก็ตามทัน
อยากบอกว่าชอบเรื่องนี้มากค่ะ สนุก และได้อารมณ์มากค่ะ
ปกติชอบนิยายดราม่าแนวนี้อยู่แล้ว กว่าจะหาเรื่องที่ถูกใจน้อยมาก
เรื่องนี้ทำให้้อดหลับอดนอน อ่านจนตามให้ทัน ชอบมากค่ะ

ขอบคุณนักเขียนที่เขียนเรื่องดีๆ มีคุณภาพ และสนุกมาให้อ่านค่ะ เป็นกำลังให้ค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: jaaesmile ที่ 26-08-2013 15:34:43: :call: :call: :call: :call: มาต่อเร็วๆน๊านนนนน รออยู่ขาดตอนเดี๋ยวขาดจายยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 41 20/08/13 P 40
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 26-08-2013 19:52:01: รอตอนต่อไปจ้าาาาาา ^o^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 26-08-2013 23:35:30: …………….42………….

…ชลธร….

ปึง

หนังสือเล่มหนึ่งถูกเหวี่ยงลงโต๊ะ ก่อนที่น้องชายจะจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง

“อธิบาย เรื่องนี้มาสิ”

“พี่ไม่รู้จริงๆว่าใครเป็นคนทำ เล็กก็รู้ว่า คนอย่างพี่ไม่มีวันทำอะไนที่สิ้นคิดแบบนี้” ผมตอบเสียงเบา เรื่องข่าวทำให้ผมคิดไม่ตก
จริงๆ ว่าจะจัดการกับมันยังไง ผมไม่รู้ว่าคนปล่อยข่าวเขาต้องการอะไรกันแน่

“บางที อาจจะเป็นคู่แข่ง ของเรามั้ง” ผมเสนอความคิด แต่ดูเหมือนน้องชายผมจะไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่

“ผมว่าไม่ใช่ ถ้าจะมีคู่แข่งทำเรื่องนี้ มันต้องทำตั้งแต่เรื่องของผมแล้ว แล้วนี่ ไอ้เมฆมันว่าไงบ้าง”

“เมฆ อยากให้พี่ปฎิเสธข่าว และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น” ผมบอกเสียงเบา แม้ว่ามันจะเป็นทางออกที่ดูเหมือนจะดีที่สุดในตอนนี้ แต่ผมกลับไม่รู้สึกดีใจเลย ผมไม่อยากเสียเมฆไปอีกแล้ว

“แล้วพี่ก็ทำ”

“มันคือทางออกที่ดี ที่สุดในตอนนี้ ไม่ใช่เหรอ”

“เหอะ ไหนบอกว่ารักมันไง พี่อายหรือไงที่จะบอกใครๆ ว่ารักมัน” เจ้าเล็กถามด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะไม่พอใจเท่าไหร่กับคำตอบของผม

“ไม่ใช่ พี่ไม่เคยอายที่จะพูดว่า รักเมฆ แต่ความจำเป็น มันกำลังบีบ บังคับให้พี่ต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ”

“ผมไม่รู้หรอกนะ ว่าพวกพี่ใช้ตรรกะอะไรในการคิด ว่าการปฎิเสธมันคือทางออกที่ดีที่สุด แต่ที่ผมรู้ การโกหกมันทำให้ความเชื่อใจลดลงนะ ถ้าวันนึงมีคนขุดคุ้ยและหาหลักฐานมายืนยันว่าพี่โกหก มันจะไม่แย่กว่าหรือไง ส่วนเรื่องบริษัท ถ้าเราดีจริงไม่มีใครกล้าถอนหุ้นหรอก หรือถ้ามี ก็ปล่อยเขาไปซะ เพราะผมก็ไม่ได้อยากอยู่ร่วมกับคนใจแคบพวกนั้น สักเท่าไหร่ คิดดีๆแล้วกัน อย่าหาว่าผมสอนเลยนะ ใช้หัวใจนำทางบ้างก็ได้นะพี่ สมองน่ะเอาไว้ทำงานอย่างเดียวพอ” เจ้าเล็กบอกก่อนจะเดินออกจากห้องผมไป นี่คงป็นบทสนทนาที่ยาวที่สุดเท่าที่ผมกับเจ้าเล็กคุยกันมา

“แล้วแกจะให้พี่ทำยังไง” ผมบ่นกับตัวเองก่อนจะหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า ปัญหาครั้งนี้มันใหญ่จนผมไม่กล้าที่จะตัดสินใจทำ
อะไรลงไปทั้งนั้น ถ้าเรื่องของผมกับเมฆมันจบลงด้วยดีผมคงไม่ต้องมานั่งเครียดขนาดนี้ เพราะผมคงสามารถออกไปประกาศให้คนทั้งโลกรู้ได้ว่าเรารักกันอย่างที่น้องชายผมบอกได้ แต่นี่มันไม่ใช่ เพราะ เมฆคงไม่ยอมให้เรื่องมันเป็นแบบนั้นแน่ๆ

ทางออกของเรื่องทั้งหมด มันอยู่ตรงไหน???

Rrrrrrrrrrrrrrrr

“ใครโทรมาอีกวะ”

เสียงเรียกเข้าทำให้ผมต้องสบถอย่างหัวเสีย ในเวลานี้ผมไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น ไม่อยากรับรู้ปัญหาของใครหรืออะไรอีก ผมเหลือบตามองโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่บนโต๊ะก่อนจะหยิบขึ้นมารับเมื่อเห็นว่า ใครโทรมา

“มีอะไรวะ” ผมถามด้วยเสียงที่ไม่ค่ยสบอารมณ์เท่าไหร่

“อ้าว กูเพื่อนมึงนะ ไม่มีธุระโทรหาไม่ได้ไง”

“อย่ากวนตีน กูนะไอ้คิน ตอนนี้กูไม่มีอารมณ์เล่น”

“เออๆ กูล้อเล่นหน่อยเดียวเอง กูจะโทรมาบอกว่า กูรู้แล้วนะ ว่าใครปล่อยข่าวเรื่องมึง” ปลายสายบอกด้วยเสียงจริงจัง

“มันเป็นใคร”

“กูคิดว่าคนนี้ มึงต้องคิดไม่ถึงแน่ๆ”

“รีบๆบอกมาเถอะน่า มึงจะลีลาอะไรนักหนา เนี่ย” ผมเร่งไอ้เพื่อนบ้านี่มันไม่รู้หรือไงว่าผมลุ้นจนแทบจะหยุดหายใจอยู่แล้วเนี่ย

“คนที่ปล่อยข่าวมึงน่ะก็คือ”

“คุณแพร”

“คนของมึงมั่วหรือเปล่าไอ้คิน” ผมถามเสียงดัง คุณแพรเนี่ยนะ ที่ทำเรื่องแบบนี้ เธอจะทำไปทำไม

“คนของกูไม่เคยพลาด แต่ที่กูไม่รู้คือ คุณแพรทำแบบนี้ทำไม ”

“ช่างเถอะ เดี๋ยวกูไปคุยกับเขาเอง”

ผมวาสายจากไอ้คินก่อนจะต่อสายถึง คนที่เป็นหัวข้อสนทนา เมื่อครู่ ทันที ผมไม่เข้าใจ ว่าคุณแพรต้องการอะไร หรือเธอต้องการเอาคืนที่ผมยกเลิกงานแต่งงาน

“สวัสดีค่ะคุณใหญ่ แหม โทรมาเร็วกว่าที่คิดนะคะ แพรกำลังคิดถึงคุณอยู่พอดีเลย” เสียงปลายสายบอก แปลว่าคนของไอ้คินไม่ได้ทำงานพลาดสินะครับ เพราะดูท่าทางคุณแพรเธอจะรอให้ผมโทรหาอยู่เหมือนกัน

“ผมอยากจะคุยกับคุณเรื่องข่าว” ผมเข้าประเด็นเพราะอยากจะคุยให้มันจบๆไป

“ใจร้อนจังนะคะ เรื่องแบบนี้ แพรว่าคุยทางโทรศัพท์มันไม่ค่อยเหมาะ เอาเป็นว่าคุณมาเจอแพรที่ร้านกาแฟ ที่คุณเมฆไปทำงานวันนั้นดีไหมคะ อีกชั่วโมงนึงเจอกัน ตานนั้นนะคะ” เธอบอกก่อนจะชิงวางสายไปก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะหยิบกุญแจรถเพื่ออกไปเจอคุณแพร การกลบข่าวมันไม่ใช่เรื่องยากเลย ถ้าผมจะทำ แต่มันคงจะไม่มีวันจบถ้าผมไม่คุยกับคุณแพรให้รู้เรื่อง

ผมนั่งมองนาฬิกาอย่างร้อนรนเมื่อเห็นว่าเลยเวลานัดกว่าครึ่งชัวโมงแล้วแต่คุณแพรก็ยังไม่ยอมมาสักที

“ขอโทษนะคะ พอดีว่ารถติด นิดหน่อย” เสียงที่ผมคุ้นหูเอ่ยขึ้นก่อนที่คุณแพรจะนั่งลงฝั่งตรงข้าม

“ครับ ผมว่าเรามาคุยให้มันจบๆไปดีกว่า”

“ใจร้อนจังเลยนะคะ แพรเพิ่งมาถึงน้ำสักแก้วก็ยังไม่ได้กินเลย ขอพักทานกาแฟสักครู่นะคะ” ผมได้แต่อึดฮัดในใจแต่ก็ทำอะไรไม่
ได้เพราะในตอนนี้ผมเป็นรองเธอทุกประตู

“เอาล่ะ ผมว่าเราควรจะเริ่มคุยกันได้สักทีนะครับ” ผมพูดหลังจากที่รอให้เธอพักมาสักครู่ คุณแพรยิ้มพลางจิบกาแฟด้วยท่าทีสบายๆ นั่นยิ่งทำให้ผมร้อนใจ

“ค่ะ คุณใหญ่ มีอะไรจะพูดก็พูดมาได้เลย แพรพร้อมแล้ว”

“คุณเป็นคนปล่อยข่าวทั้งหมดใช่ไหม”

“แหม ตรงจังเลยนะคะ นึกว่าจะถามอ้อมๆซะอีก ค่ะ แพร ทำเอง ” เธอตอบด้วยท่าทีสบายๆ เหมือนเราสองคนกำลังคุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศ ทั่วไป

“คุณทำทำไมครับ ”

“มันต้องมีเหตุผลด้วยงั้นเหรอคะ ฉันก็แค่อยากทำ”

“คุณแพร” ผมครางแผ่ว แม้ว่าผมกับคุณแพรจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่คุณแพรที่ผมรู้จักเธอเป็นคนที่มีเหตุผลและไม่ใช่คนที่เจ้าคิด
เจ้าแค้นแบบนี้ หรือว่าที่ผ่านมาผมมองคนผิดไปอีกแล้ว

“คุณประเมินความโกรธผู้หญิงต่ำไป สำหรับฉัน ต่อให้ต้องทำลายใครฉันก็ไม่สน ฉันจะไม่ยอมปล่อยคุณไปเด็ดขาด!! ”

“คุณถามฉันใช่ไหม ว่าฉันต้องการอะไร ง่ายมาก ก็แค่เลิกกับมัน แล้วกลับมาหาฉันซะ นี่ไม่ใช่คำขอร้องแต่เป็นคำสั่งไม่งั้น ภาพพวกนี้จะอยู่บนหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ และคงไม่ต้องให้บอกนะคะ ว่าชื่อเสียงของพวกคุณมันจะเสียหายสักแค่ไหน” เธอบอกก่อนจะวางซองเอกสารลง ไม่ต้องเปิดผมก็พอจะรู้ว่าข้างในต้องเป็นภาพผมกับเมฆแน่ๆ ผมต้องทำ ทำให้ทุกอย่างมันจบลงด้วยดี ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะผม ผมก็ควรจะเป็นคนที่แก้ไขมัน

“ผมกับคุณ ไม่มีวันลงเอยกันได้ จำไว้ด้วยนะครับ ถือว่าผมขอร้อง เราอย่าเจอกันอีกเลย”

“อย่าพูดอะไร ที่มันทำให้คุณ ดูน่าสมเพช ในสายตาผมไปมากกว่านี้เลยนะครับ ผมเบื่อ แล้วก็เหนื่อยเต็มทีกับเกมนี้ ช่วยออกไป
จากชีวิตผมสักทีได้ไหม ตราบใดที่คุณยังตามผมไม่เลิก ปัญหามันก็จะไม่จบสักที คิดซะว่า น้องเมฆของคุณ คนนั้น เขาตายไป
แล้ว”

คำพูดของเมฆยังคงติดอยู่ในหัวของผมไม่ยอมไปไหน ผมรู้ว่าที่ผ่านมา ผมมันไม่น่าให้อภัย หรือมันถึงเวลาแล้วที่ผมควรจะปล่อยเขาไป

“ผมตกลง”

ผมวางดอกลิลลี่สีขาวลงหน้าโกศ ก่อนจะยิ้มให้กับรูปถ่ายสีซีดใบนั้น

“ฟ้า ใหญ่มาเยี่ยม สบายดีหรือเปล่า” ผมถามออกไปแม้จะรู้ทั้งรู้ว่าคนในรูปไม่มีทางตอบผมได้ก็ตาม สำหรับผม ฟ้า คือ คนที่สอนให้ผมรุ้จักความรัก แม้ว่าเธอจะหลอกให้ผมรักและใช้ผมเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นเมฆ แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่ดีว่าผมรู้สึกดีกับเธอมากแม้ว่าตอนนี้หัวใจของผมจะเป็นของใครอีกคนไปแล้วก็ตาม

“ใหญ่มาอโหสิกรรมให้ เราสองคน ไม่สิ ต้องสามคน จะได้ไม่ต้องมีเวรมีกรรมต่อกันอีก ใหญ่ไม่โกรธฟ้าหรอกนะที่หลอกใหญ่มาตลอด ใหญ่มันโง่เอง ” ผมยิ้มให้กับคนในรูป นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะมาที่นี่ ผมเหนื่อยเกินไปที่จะหายใจอยู่ในที่ที่มีอดีต

“ใหญ่คงต้องไปแล้ว และไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนที่ใหญ่จะได้กลับมา หลับให้สบายนะ” ผมมองรูปสีซีดใบนั้นอีกครั้ง รอยยิ้มของคนในรูปมันช่างคล้ายกับใครคนนั้นเหลือเกิน คนที่ผมคงไม่มีวันไปเจอเขาได้อีกแล้ว

“ไปกันได้หรือยังคะ คุณใหญ่ แพรร้อน” เสียงของคนที่ยืนรออยู่ข้างๆบ่นขึ้น ก่อนที่มือบางจะออกแรงรั้งผมให้เดินตามออกไป ผมมองรูปฟ้าเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะยิ้มให้เธอ

………สนามบิน……..

ผมนั่งมองตั๋วเครื่องบินในมือพลางยกยิ้มเศร้า รู้สึกเหมือนตัวเองแพ้ยังไงก็ไม่รู้ เพราะตอนนี้ผมกำลังจะหนี หนีทั้งปัญหาและหนี “หัวใจ” ตัวเอง ผมเหนื่อยเกินไปกับการที่ต้องใช้ชีวิตอยู่กับภาพความทรงจำของผมกับเมฆ ที่นี่มีความทรงจำระหว่างเรามากเกินไป

“ใหญ่คะ กาแฟไหม แพรว่าคุณดูเพลียๆนะคะ” เสียงหวานจากคนข้างๆเอ่ยถาม

“ไม่เป็นไรครับ เมื่อคืนผมมัวแต่เก็บของน่ะ ก็เลยนอนไม่พอ”

“ทำไม ไม่ดูแลตัวเองเลยคะ ถ้าไม่สบายขึ้นมาจะทำยังไง” ผมได้แต่ยิ้มรับแล้วปล่อยให้คุณแพรบ่นอยู่ข้างๆ ก่อนจะก้มลงมองตั๋วเครื่องบินอีกครั้ง วิธีแก้ปัญหาของผมอาจจะดูโง่และสิ้นคิดในสายตาของใครๆ แต่มันคือทางออกที่ดีที่สุดแล้ว เรื่องของผมกับเมฆมันไม่มีทางเป็นไปได้ เมื่ออีกคนไม่เคยแม้แต่จะยอมฟังผมอธิบาย ตอนนี้ผมคงทำได้ดีที่สุดแค่อวยพรให้เขาเจอคนที่ และรักเขาอย่างจริงใจ อย่าเจอกับคนใจร้ายแบบผมอีกเลย

..................TBC........................

:ling1: มันไปจริงๆคร่า พ่อพระเอกของหนู
:mew5: :mew5:

มันดูรวบๆ เร็วๆ ยังไงก็ไม่รู้ เนาะ
ช่วงนี้ก็แปลกๆ งงๆ กับตัวเองอยู่ :katai1:
อารมณ์ ไม่ค่อยจะปกติ แหะๆ
ขอเวลาทบทวนตัวเองหน่อยนะคะ ชีวิต ดราม่า ตามนิยาย แระ ช่วงนี้

ปล เคยนับไหม ว่าอ่านนิยาย เรื่องนี้ ถอนหายใจ ไปกี่ครั้ง???
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 27-08-2013 00:08:28: อิพี่ใหญ่ทำไมโง่งี้อ้ะ
วุ้ยยยยยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 27-08-2013 00:27:53: อ๊าย ทำไมยอมแพ้ง่ายแบบนี้ อารมณ์เสีย กลับมานะ คุณใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 27-08-2013 00:45:34: ไม่เคยคิดจะสู้เลยเหรอ!!!

ใหญ่ไม่คิดเลยเหรอว่าการตัดสินใจแบบนี้มันจะยิ่งเป็นการตอกย้ำ และทำร้ายเมฆไปซ้ำๆ

สุดท้ายแล้วมันจะยังเหลืออะไรให้กันล่ะ

ปล. อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกอารมณ์เสียเลยอะ สงสัยอินมากไป อยากตบนังแพร

แก้ไข...แต่คิดไปคิดมาก็สงสารยัยแพรนะ คือโดนบอกเลิกงานแต่งทั้งๆที่แจกการ์ดไปแล้ว หักหน้าไปหาผู้ชาย เป็นใครก็แค้นแต่อยากให้คิดสักนิดว่าทำแล้วสบายใจ มีความสุขจริงเหรอ

ความแค้นมันก็เหมือนไฟ มันจะคอยเผาความสุขจะไม่มีเหลือ!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 27-08-2013 01:03:00: อื้อหือ ไม่รู้จะด่าใหญ่ยังไงแล้ว :fire: :fire:
หนักแน่นหน่อยสิ ใหญ่ที่เคยอ่านมากว่า 20 30 ตอนก่อนนี้หายไปไหน?
อยากจะร้องไห้จริงๆ
(กัดผ้าเช็ดหน้าแทนน้องเล็กที่มีพี่แบบนี้) :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: Phenol ที่ 27-08-2013 01:51:24: แล้วที่อ่านมามันคืออะไร.......มาลงเอยแบบนี้ดื้อๆเนี่ยนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 27-08-2013 05:06:52: ก่อนอื่น :beat: อิพี่ใหญ่
มาทำเป็นคนดีปล่อยเขาไปอะไรตอนนี้ไม่ทราบยะ
ปัญหาร้อยแปดแก้มาได้แค่นี้มาถอยได้ยังไง
อร๊ายยยยยยย...ขัดใจชั้นจริงๆ
อินจัด...เหอะๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-08-2013 08:28:46: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 27-08-2013 09:09:24: ถ้าเราเป็นพี่ใหญ่ก็อาจจะเลือกแบบนั้นก็ได้ คนเราตื้อมากๆมันก็เหนื่อยท้อนะ :ling2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 27-08-2013 09:27:41: โถ่ววว์พ่อพระเอก หนีปัญหาตลอด

เอ๊ะสั้นไปนะ :ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 27-08-2013 09:49:07: ไปซะก็ดีคนแบบนี้
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-08-2013 11:16:25: คิดดีแล้วใช่มั๊ย
ถึงได้ไปนะอิคุณใหญ่ :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: sumonta ที่ 27-08-2013 11:43:38: ถ้าเราเป็นคุณใหญ่ เราก็ทำแบบนี้เหมือนกันนะ มันไม่ได้เหนื่อยหรือท้อ เพียงแค่ยอมเพื่อไม่ให้ใครเขามาทำร้ายคนที่เรารัก ยอมให้คนอื่นมองว่าสิ้นคิดที่ทำแบบนี้ แต่ทุกอย่างที่ทำเพราะรัก :mew5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: saradino1 ที่ 27-08-2013 12:12:16: โง่ตั้งแต่ต้นเรื่องยันตอนนี้ไอ้เชี่ยใหญ่แมร่ง ใจตุ๊ดฉิบ :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 27-08-2013 14:52:28: หลานใหญ่ยอมให้กับชะนีแพร

มีอะไรแอบแฝงอยู่หรือเปล่าเอย

คนแก่สงสัยอ่ะ :m28:

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 27-08-2013 15:07:05: เออไปแล้วไม่ต้องกลับมานะ ให้เครื่องบินตกให้ตายห่าไปโล้ดด

ควาย!! เห้นแก่ตัว เอาแต่ตัวเองเปงที่ตั้ง ตายห่าไปซะ

ปิดคู่นี่ให้ เมฆลอยสวยบนท้องฟ้าไป ดีกว่าต้องมาเจออะไรเหงแก่ตัว

#คนแต่งพักผ่อนเน้อ อย่าเครียดมาก สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 27-08-2013 15:36:40: อันที่จริงเรื่องแพร เรามองว่า แพรสิ้นคิดไปหน่อย ตรงที่ยังยื้อตาใหญ่ให้อยู่กับตัวเอง เพราะสุดท้าย คนเจ็บ ยังไงก็หนีไม่พ้นตัวเอง เพราะใหญ่ไม่รัก ก็คือไม่รัก

ทำลายตาใหญ่ด้วยการปล่อยข่าว ปล่อยภาพไป... จบ ตัวเองลอยลำ ไปเลียแผลใจพักสักหน่อย เผลอๆจะมีหนุ่มมาดามอกด้วย

ส่วนตาใหญ่ ก็รับกรรมต่อไป คนอ่านไม่แคร์ ออกจะสมน้ำหน้าด้วยซ้ำ

ส่วนเมฆ ก็ถือว่าเสมอตัวนะ เพราะยังไง เมฆก็อยู่ในช่วงทำใจ คือตาใหญ่ไป ก็อาจเฟลนิดๆ แต่ก็เป็นไปตามจุดประสงค์ของตัวเองคือ ตัดใจ ยอมเจ็บทีเดียว แค่นี้ไม่ตาย

แต่ที่สงสัยในตอนนี้คือ แฟนเมฆ หายไปไหน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-08-2013 16:08:45: เฮ้อ~ จะไปจริงๆเหรอพี่ใหญ่...
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: perseus8 ที่ 27-08-2013 16:19:30: เอ่อคือ อยากบอกว่าอารายฟ่ะ หนีอีกแว้ว หนีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเข้าไป ก้อขอให้เรื่องนี้จบแบบพระเอกนายเอกพูดไว้แล้วกันน่ะคับ อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 27-08-2013 17:10:19: ไอ้พี่ใหญ่คิดอะไรที่สิ้นคิดอีกแล้วนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: bennnyyy ที่ 27-08-2013 20:15:55: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 27-08-2013 21:15:06: เฮ้ยๆๆๆ คุณใหญ่ ยอมแพ้แล้วอ๋อ

:ling1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: hiwawa ที่ 28-08-2013 11:45:18: โอ๊ยยยอิพี่ใหญ่เอาอีกละ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 30-08-2013 13:26:59: หมดทางสู้ ทุกชีวิต ย่อมด้นรนเพื่อโอกาส
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: poose ที่ 30-08-2013 21:57:23: เรากลับคิดว่า บางทีการที่พี่ใหญ่ไปห่างจากเมฆบ้างก็ดีนะ
ในเมื่ออยู่รังแต่จะทำให้เจ็บทั้งคู่ อึดอัด สู้เจ็บแบบห่าง ๆ
แล้วหันมาทบทวนหัวใจกันเองดูซะบ้าง

แต่การไปพร้อมยัยแพร ไม่ดีเท่าไรนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 31-08-2013 00:47:25: วุ้ยยยย อารมณเสีย :a5:
พระเอกสิ้นสมองจังโฮะ.. ถูกฟ้าหลอกง่ายๆ
แถมแพรแค่ใช้แผนตื้นๆ ก็ยอมแพ้แระ :katai1:
บอกเมฆหาคนใหม่เหอะ :z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 31-08-2013 23:19:57: :mew5: ลุ้นมานานมากๆๆ...แต่หมดคำพูดกับการตัดสินใจของพี่ใหญ่ เฮ้อ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 01-09-2013 00:01:40: มันจะต้องมีอะไรซักอย่างซิน่าาาาา

รอตอนต่อไปค่ะ ⌒.⌒

คนเขียนสู้ๆจ้า พักผ่อนๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 02-09-2013 12:22:52: เฮ้ยๆ พี่ใหญ่ ทำแบบนี้ไม่สวยนะ

จะหนีกันไปแบบนี้หรอ ได้ไงกันอ่ะ

แล้วที่บอกว่ารัก เมฆ ล่ะ มันรักจริงหรือเปล่าเนี่ย

โอ๊ยยยยยยยยยย เซ็งกับ อิพี่ใหญ่ จริงๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42 26/08/13 P 41 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 05-09-2013 01:21:39: :katai4: :katai2-1:

แวบมาดู
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 05-09-2013 20:21:45: ตอน 43 อยู่ไหนอะ :z3:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 43+44 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 05-09-2013 20:33:14: ………..43…………

“ไอ้เมฆ” เพื่อนรักของผมวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในบ้าน ก่อนจะตะโกนลั่น

“อะไรของมึงเนี่ย ตะโกนอะไรนักหนา”

“นี่มึงยังนั่งเฉยอยูอีกเหรอ”

“แล้วมึงจะให้กู ลุกขึ้นเต้น แน่นอกหรือไงวะ ไอ้นี่พูดอะไรไม่คิด” ผมตอบติดตลกแต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่ตลกด้วย

“มึงเป็นอะไรไปวะ ไอ้เล็ก” ผมเริ่มเครียดเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักเอาแต่จ้องหน้าผม

“เมฆ กูขอถามอะไรมึงสักอย่างได้ไหม”

“อะไร”

“มึงยังรักพี่ชายกูอยู่หรือเปล่า” ไอ้เล็กถามเสียงเครียด ส่วนผมก็ทำได้แค่เงียบ

“ตอบกูมาสิ ว่ามึงยังรักพี่ชายกูอยู่ไหม”

“มึงถามกูทำไม”

“เพราะกูกำลัง ตัดสินใจอยู่ว่าจะบอกเรื่องสำคัญของพี่กูให้มึงรู้หรือเปล่า” มันตอบเสียงเรียบ ก่อนจะมองผมด้วยแววตาคาดคั้น

“มึงจะถามกูทำไม ในเมื่อมึงก็รู้” ผมตอบเสียงเบา แม้ว่าปากจะพร่ำบอกว่าเกลียดพี่ใหญ่มากแค่ไหน แต่สุดท้าย ผมก็ไม่เคยหนี
หัวใจตัวเองพ้นเลยสักครั้ง จนถึงตอนนี้ ผมก็ยังรักเขาอยู่เหมือนเดิม

“เมฆ มึงจะทิฐิ ไปจนถึงเมื่อไหร่ บางครั้ง ทิฐิ มากจนเกินไปมันก็ไม่ได้ทำให้มึงมีความสุขหรอกนะ”

“มึงต้องการจะบอกอะไรกู”

“พี่ใหญ่ กำลังจะแต่งงาน”

“มึงว่าอะไรนะ” ผมถามย้ำ ไม่แน่ว่าเมื่อครู่ผมอาจจะฟังผิด

“กูบอกว่าพี่ใหญ่ กำลังจะแต่งงาน”

“กะ ก็ดีแล้วนิ เขาจะแต่งงานมันเป็นข่าวดีไม่ใช่เหรอ”

“ไอ้เมฆ!!! กูจะทนไม่ไหวแล้วนะ เมื่อไหร่มึงจะยอมรับหัวใจตัวเองสักที กูรู้ว่าพี่กูมันเลว และทำร้ายมึงสารพัด แต่กูทนไม่ได้ ทนไม่ได้ที่เห็นคนที่กูรักสองคนต้องอยู่เหมือนตายทั้งเป็นแบบนี้ มึงคิดว่ากูมีความสุขเหรอที่ต้องทนเห็นพี่ชายตัวเองแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก เห็นเพื่อนรักของกูเอาแต่ร้องไห้ กูก็ทุกข์ไม่ต่างจากมึงหรอกนะ” ไอ้เล็กตะคอก มันคงถึงจุดที่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เพราะต่อให้มันโกรธมากแค่ไหนคนเดียวที่มันจะไม่ขึ้นเสียงใส่ก็คือผม..

“เล็ก คือ กู”

“มึงรู้อะไรไหม พี่ชายกู เขากำลังจะไป อเมริกา แล้วกูก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะกลับมา หรือบางทีพี่ใหญ่อาจจะไม่กลับมาอีกเลย
ตลอดชีวิต สมใจมึงแล้วสิ หึ”

ผมได้แต่ยืนอึ้งเมื่อไอ้เล็กพูดจบ ไม่กลับมาอีก หมายความว่ายังไง

“ทะ ทำไม” ผมถามเสียงแผ่ว มันไม่มีเหตุผลเลยสักนิดที่พี่ใหญ่ต้องทำแบบนั้น

“เพราะว่า พี่กูทำตามที่มึงบอกไง เขายอมแต่งงานกับ ยัยคุณแพรอะไรนั่นเพื่อ กลบข่าวพวกนั้น ยอมไปอยู่เมืองนอกเพราะไม่
อยากให้มึงต้องทนเห็นหน้าเขาอีก ”

“เล็ก” ผมเรียกชื่อเพื่อนเสียงแผ่ว ก่อนจะทรุดนั่งบนเก้าอี้

พี่ใหญ่ไปแล้ว ไปแล้วจริงๆ ทั้งๆที่ผมควรจะดีใจ แต่ทำไม ผมถึงไม่ดีใจสักนิด

“กูรักมึงนะเมฆ เพราะกูรักมึง กูถึงไม่อยากเห็นมึงเจ็บ เพราะทิฐิ เหมือนที่กูเจ็บ ทิฐิ ไม่เคยทำให้ใครมีความสุขนะเมฆ วางมันลงแล้วเดินตามหัวใจตัวเองซะ”

“แต่กูกลัว กลัวว่าตัวเองจะต้องกลับไปอยู่ในบ่วงเก่าๆ อีก”

“กูรู้ว่ามึงกลัว ใจจริงกูก็กลัวไม่ต่างจากมึงหรอกนะ กูรู้ว่าพี่ชายกูมันไม่น่าให้อภัย มันสำควรได้รับการลงโทษ แต่กูขอร้องได้ไหม
อภัยให้พี่ใหญ่เถอะนะ มึงมีความสุขเหรอกับชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้ ทำไมถึงไม่ทำตามหัวใจตัวเองสักที “

“เล็ก”

“กูรู้ ว่าคำขอของกูมันออกจะ เข้าข้างพี่ใหญ่ไปหน่อย แต่กูก็เป็นห่วงมึงมากนะ อย่าฝืนใจตัวเองอีกเลย”

ผมมองเพื่อรักที่ยืนอยู่ก่อนจะโผเข้ากอดมันแน่น ผมยอมรับว่าที่ผ่านมาตัวผมเองไม่มีความสุขเลยสักนิด ที่ต้องทำแบบนี้ แต่เพราะความกลัวทำให้ผม ต้องป้องกันตัวเองจากความเจ็บปวด แต่ดูเหมือนว่ายิ่งสร้างกำแพงสูงมากเท่าไหร่ คนที่เจ็บกลับกลายเป็นผมเอง ผมเป็นคนโง่ ผมรู้ตัวดี โง่ที่รักคนๆหนึ่งจนไม่เหลือพื้นที่ไว้ให้ใคร แม้จะต้องร้องไห้สักกี่ครั้ง เสียใจสักกี่หน ผมก็ยังรักเขาอยู่เหมือนเดิม

“เมฆ อย่ามัวร้องไห้ เครื่องพี่ใหญ่จะออก ตอนบ่ายโมง เราต้องรีบแล้วนะ” ไอ้เล็กบอกก่อนจะลากผมไปขึ้นรถของมันทันที

ตลอดทางผมเอาแต่จ้องถนนสลับกับมองนาฬิกาที่วันนี้เหมือนจะพร้อมใจกันเดินเร็วจนผมเป็นกังวล

ขอให้ไปทันด้วยเถอะ ผมได้แต่ภาวนาในใจ แม้ว่าความหวังมันจะเหลืออยู่เพียงน้อยนิดก็ตาม

พี่รักเมฆนะ….

คำบอกรักของเขายังคงดังก้องอยู่ในหัวของผม แววตาจริงจังแต่กลับจริงใจนั้น ทำให้ผมใจสั่นได้ทุกครั้งที่นึกถึง หากว่าวันนี้ พระเจ้ายังเข้าข้างผม ผมก็คงได้บอกประโยคที่เก็บมันเอาไว้มานาน ประโยคที่เขาเคยรับฟังแต่ไม่เคยรับรู้

เมฆก็รักพี่นะครับ…

รถของไอ้เล็กพาผมฝ่าจราจรที่ติดขัดมาอย่างยากเย็นเพราะวันนี้เป็นวันหยุดทำให้รถบนถนนมีมากกว่าปกติ กว่าจะขับมาถึงสนามบินได้ ก็เล่นเสียเวลาไปนานพอสมควร

“ไม่มีเวลาแล้ว เร็วๆสิวะ” ไอ้เล็กเร่งก่อนจะลากผมให้วิ่งตามเข้าไปในสนามบิน ก่อนจะหยุดลงที่เคาร์เตอร์ของสายการบิน

“คุณครับ เที่ยวบินที่จะไปนิวยอกร์ บ่ายโมงเครื่องออกหรือยังครับ”

“เพิ่งออกไปได้ ราว 10 นาทีค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ” พนักงานสาวถาม ก่อนที่ผมจะส่ายหน้า เบาๆ

“เมฆ ไม่เป็นไรนะ”

“เล็ก กูมาไม่ทัน กูมาไม่ทันใช่ไหม” ผมโผเข้ากอดเพื่อนรักแน่นก่อนจะปล่อยโฮอย่างไม่อายใคร ผมมาไม่ทัน พี่ใหญ่ไปแล้ว ไปแล้วจริงๆ

“เมฆ อย่างร้องสิวะ”

“เล็ก นี่คือบทลงโทษของกูใช่ไหม มันคือบทลงโทษของความทิฐิ ของกูใช่ไหม”

ผมร้องไห้พลางกอดเพื่อนรักเอาไว้แน่น

เจ็บ..

เจ็บกับความดื้อรั้นและทิฐิ ของตัวเอง

กว่าที่ผมจะรู้ ทุกอย่างมันก็สายจนเกินไปแล้ว

มันสายเกินไป……

“เมฆ มึงโอเคไหม” ไอ้เล็กถามหลังจากที่ผมนั่งเงียบมาตลอดทางตั้งแต่ที่สนามบินจนกลับมาถึงบ้าน

“ถ้ากูบอกว่ากูโอเค มึงเชื่อไหมล่ะ” ผมบอกก่อนจะยิ้มเยาะให้ตัวเอง

“กูเชื่อก็บ้าแล้ว มึงร้องไห้กับกูก็ได้นะ แต่อย่างเงียบแบบนี้ กูไม่สบายใจเลยที่มึงเอาแต่เหม่อ มันดูเหมือนไม่ใช่ไอ้เมฆคนเดิมที่
กูรู้จักเลยสักนิด”

“กูที่มึงรู้จักเป็นยังไงเหรอ”

“มึงเหรอ ก็นาย เมฆา รูปหล่อ หน้าม่อ พ่อทุกสถาบันไง มึงไม่เห็นจะเคยหงอยแบบนี้เลย ยิ้มหน่อยสิ ทุกอย่างมันมีทางออก
เสมอ กูจะช่วยมึงเอง” ไอ้เล็กบอกก่อนจะตบอกตัวเองเบาๆ

“มึงไม่มีวันร้องไห้ คนเดียวจำไว้นะ มึงจะมีกูเป็นเพื่อนเสมอ ลืมไปแล้วไง เราสองคนจะไม่มีวันทิ้งกัน ถ้ามึงทุกข์ กูคงมีความสุขไม่ได้หรอกนะ”

“ขอบใจนะ” ผมยิ้มให้เพื่อนรักคนเดียวของผมก่อนที่มันจะยิ้มตอบ

“อย่ามาทำซึ้งกับกู ขนลุก แต่เดี๋ยวกูต้องหาวิธี ทวงพี่ใหญ่ให้มึงก่อน ” มันบอกด้วยสีหน้าจริงจัง จนผมเกือบหลุดขำ นานแค่
ไหนแล้วนะ ที่ผมไม่ได้คุยกับมันจริงๆจังๆแบบนี้

“แต่พี่มึง กำลังจะแต่งงานนะ”

“มึงเป็น นางเอกละครไทย หรือไงเล่า ของแบบนี้มันต้องแย่งมาสิวะ พวกมึงสองคนรักกัน แต่ยัยนั่นต่างหากที่มาแทรก ไม่ต้องห่วงนะเมฆ น้องพระเอกอย่างกูจะช่วยมึงเอง”

“แล้วมึงจะทำไง” ผมเลิกคิ้วถาม

“นี่มึงตกลงจะแย่งพี่กู แล้วว่างั้น” มันไม่ยอมตอบคำถามแต่เลือกที่จะถามผมแทน

“พอดีกูเป็นคนโง่ว่ะ โง่ที่ต่อให้นานแค่ไหน กูก็ยังตัดใจจากพี่มึงไม่ได้ ความรักของกูก็เป็นความรักโง่ๆ แต่คนโง่อย่างกูก็อยากจะยึดความรักนั้นมาเป็นของตัวเองสักครั้ง”

“พูดธรรมดาก็ได้มั้ง พูดให้ตีความทำไมวะ สรุปคือ มึงจะแย่งผะ…. พี่กูกลับมา ใช่ไหม”

“เออ ไอ้นี่ให้กูใช้คำยากๆหน่อยไม่ได้หรือไงเล่า มึงจะได้เห็นถึงอัจฉริยภาพทางภาษาของกู”

“แต่งานนี้ สองคนท่าจะไม่รอด กูว่าเราต้องมีแนวร่วม!!!” ไอ้เล็กบอกอย่างหมายมาด ถ้ามันขึ้นไปยืนบนโต๊ะได้มันคงทำไปแล้ว
เดี๋ยวนะ นี่มันนิยายดราม่าไม่ใช่เหรอ ทำไมบรรยากาศมันถึงได้ดู ตลกแบบนี้ แต่ก็ดีแล้วล่ะ อย่างน้อยไอ้เล็กมันก็ทำให้ผมหาย
เครียดไปได้บ้าง

“แล้วใครล่ะ จะมาร่วมมือกับเรา”

“เขาคือ….”

“แม่เองค่ะ!!!” เสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนที่ป้าทิพย์จะเดินเข้ามาในบ้าน

“ป้าทิพย์”

“ป้าอะไรกัน เรียกแม่สิคะ คุณลูก จริงไหมเจ้าเล็ก” ป้าทิพย์เอ็ดเบาๆ พลางนั่งลงข้างๆผม

“แต่ว่า..”

“ไม่ต้องคิดปิดคนแก่เลยนะ แม่น่ะรู้เรื่องทุกอย่างตั้งนานแล้ว แต่ไม่อยากจะเข้ามายุ่งมากเพราะมันเป็นเรื่องของเราสองคน เดี๋ยวจะโดนถอนหงอกซะเปล่าๆ แต่ดูเหมือนแม่คงจะอยู่เฉยไม่ได้แล้วสินะ”

“แล้วคุณป้าไม่ รังเกียจผมเหรอครับ” ผมไม่คิดว่าจะมีพ่อแม่คนไหนทำใจยอมรับได้ถ้าลูกชายตัวเองมีแฟนเป็นผู้ชายทั้งสองคน

“รังเกียจทำไมคะ ป้าเห็นเรามาตั้งแต่เด็ก เมฆเป็นเด็กดี ช่างเอาอกเอาใจ ป้ายังเคยแซวเลยว่าอยากได้เมฆเป็นสะใภ้ และที่
สำคัญ รวยมากด้วย ”

“แม่!!” ไอ้เล็กอุทาน ก่อนที่ป้าทิพย์จะหัวเราะร่วน

“ฉันล้อเล่นย่ะ เรื่องเงินทอง ฉันปลงได้ตั้งนานแล้ว ความสุขของคนเป็นพ่อเป็นแม่แค่อยากเห็นลูกยิ้มเท่านั้น แม่เองก็รู้สึกผิด
เหมือนกันที่มีส่วนทำให้เรื่องทุกอย่างมันยุ่งขึ้น เมฆไม่ต้องกลัวนะลูก เดี๋ยวแม่จะไปลากคอลูกชายแม่กลับมาเองค่ะ ” ป้าทิพย์
บอกก่อนจะดึงผมเข้าไปกอด

“แล้วเรื่องพ่อ ล่ะครับ”

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกลูก แม่ไปคุยกับคุณทินกรแล้ว พ่อของเมฆไม่ขัดข้องอะไร แต่คงต้องรอให้กลับมาจากญี่ปุ่นก่อน ถึง
ตอนนั้นแม่คงต้องมาขอลูกชายเขาไปเป็น สะใภ้ จริงไหมคะ” ป้าทิพย์บอกก่อนจะยิ้มล้อเลียน

“ยิ้มได้แล้วสินะมึง”

“อืม”

…………44………

ผมกำตั๋วเครื่องบินในมือแน่นก่อนจะถอนหายใจ เพื่อไล่ความกังวลที่มันเหมือนจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่รู้ว่าที่ทำอยู่มันถูกต้องหรือเปล่า ที่ให้อภัยพี่ใหญ่ง่ายๆทั้งๆที่เขาแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย แต่จะบอกว่าให้อภัยก็คงไม่ถูกนัก เพราะความจริงผมไม่เคย โกรธ เขาด้วยซ้ำ แต่ผมแค่ กลัว กลัวว่าตัวเองต้องกลับไปเจ็บปวดอย่างที่เคยเป็นต้องกลับไปเป็นที่ระบายอารมณ์ของเขา เป็นเงาของใครอีกคนที่เขารัก ผมคงโง่อย่างที่ใครหลายคนบอกจริงๆ แต่ความรักโง่ๆของผม มันก็ออกมาจากหัวใจ ในวันนี้ ผมอยากจะลองเสี่ยงที่จะทำตามหัวใจดูสักครั้ง แม้จะไม่รู้ว่าอนาคตมันจะออกมาในรูปแบบไหน แต่ผมก็ยินดีที่จะลอง เพื่อวันข้างหน้าจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลัง

“มึงพร้อมไหม” ไอ้เล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ ถามขึ้นก่อนที่จะตบบ่าผมเบาๆ

“พร้อมไม่พร้อม ก็ต้องพร้อม แล้วล่ะ” ผมตอบก่อนจะยิ้มให้มัน

“อาเมฆ จะไปเล่นอะไรเหรอครับ ทำไมต้องพร้อม ให้พีพี เล่นด้วยได้ไหม” เสียงเล็กๆของพีพี ถามขึ้นก่อนจะเจ้าตัวยุ่งจะจ้องผม
ตาแป๋ว

“อาเมฆ กำลังจะเตรียมตัว พาพีพี ไปเที่ยว อเมริกาไงครับ อยากไปไหมเอ่ย” ผมหันไปบอกเจ้าตัวแสบพลางขยี้ผมอย่างหมั่นเขี้ยว

“เง้อ อย่าขยี้ผม พีพี สิเดี๋ยวไม่หล่อ แต่ว่า พีพี อยากไปอเมริกานะครับ เอาไว้ถ้าถึงแล้ว อาเมฆต้องพาพีพี ไปเที่ยวด้วยนะ สัญญาเลย สัญญา” เจ้าตัวแสบที่วุ่นกับการจัดทรงผมใหม่บอกก่อนจะเกี่ยวก้อยสัญญากับผม

“อ้าว แล้วพีพี ไม่ไปกับคุณพ่อ แล้วก็คุณป๋าเหรอครับ”

“ไปไม่ได้หรอกครับ คุณป๋าบอกว่า ไปเที่ยวคราวนี้คุณป๋าจะไป ฮันนีมูน ให้พีพี ไปอยู่กับคุณย่าไม่ก็อาเมฆ ถ้าพีพีไปกวน คุณป๋า
จะไม่มีเวลาทำน้องให้พีพี” เด็กน้อยตอบ

“ไอ้วัต!! สอนอะไรลูกห่ะ ทำไมพีพี พูดแบบนี้” ไอ้เล็กที่นั่งฟังอยู่ แหวใส่แฟนมันทันที แต่ผมเห็นหรอกว่ามันเขินน่ะ

“สอนอะไร พีพีเป็นเด็กลาด มึงไม่คิดว่าลูกจะพูดเองหรือไง”

“แต่พีพี เพิ่งหกขวบ คงไม่คิดอะไรแบบนี้หรอก ไปเมกาคราวนี้ มึงอยู่ห่างๆกูเลย กูจะไปเที่ยวกับลูก ” ไอ้เล็กบอกก่อนจะตามไปดูพีพี ที่เดินซนไปทั่ว ทิ้งให้ไอ้วัตนั่งหน้ามุ่ยอยู่คนเดียว ผมยิ้มให้กับความน่ารักของครอบครัวไอ้เล็ก แม้ว่าพวกมันจะเถียงกันทุกวัน ตีกันแทบทุกชั่วโมง แต่ผมกลับรับรู้ได้ว่าพวกมันรักกันมากแค่ไหน

แล้วความรักของผมล่ะ มันจะจบลงอย่างมีความสุข เหมือนไอ้เล็กหรือเปล่า??

“แน่ใจแล้วนะ ว่าตัดสินใจแบบนี้” เสียงของคนที่เพิ่งมาถึงเอ่ยถาม ก่อนที่พี่ชายคนเดียวของผมจะนั่งลงข้างๆ

“ครับ ผมแน่ใจ พี่ใหญ่อาจจะไม่ใช่คนดี แต่เขาคือคนที่ผมเลือกแล้วว่าจะรัก และก็คงไม่มีทางเลิกรัก”

“พี่เชื่อในการ ตัดสินใจของเมฆ แม้ว่าที่ผ่านมาพี่จะขัดขวางเมฆกับมันมาตลอด แต่ว่าพี่กลับไม่เคยเห็นเมฆมีความสุขจริงๆเลยสัก
ครั้ง ถ้าหากว่าครั้งนี้เมฆเลือกแล้วพี่จะไม่เข้าไปห้ามอีก แต่พี่จะอยู่ข้างๆเมฆตลอดไป ”

“ขอบคุณนะครับ พี่ชาย” ผมยิ้มก่อนจะกอดพี่ชายคนเดียวของตัวเองแน่น

“ไปเถอะ ลูกได้เวลาแล้ว” ป้าทิพย์เรียกก่อนที่ผมจะกอดลาพี่ชายแล้วเดินตามป้าทิพย์เข้าเกทไป

“แม่ขอบใจเมฆ มากนะ ที่ยอมมากับแม่” ป้าทิพย์บอกกับผมหลังจากที่นกเหล็กพาเราทะยานขึ้นเหนือน่านฟ้าประเทศไทย

“ครับ” ผมเลิกคิ้วถามด้วยความไม่เข้าใจ

“แม่รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเมฆต้องเจ็บปวดเพราะตาใหญ่มามาก แม่ขอบใจมากนะ ที่เมฆยอมยกโทษให้ลูกชายของแม่” ป้าทิพย์บอกพลางจับมือผมแน่น

“ขอบใจมากที่เข้าใจตาใหญ่ ขอบใจที่รักลูกชายของแม่ แม่ขอบใจจริงๆนะลูก”

“ตั้งแต่คุณพ่อเขาเสีย ตาใหญ่ต้องกลายเป็นผู้นำของ สิริพิทักษ์ ตั้งแต่ยังเด็ก ต้องทิ้งความฝันที่อยากเป็นหมอเพื่อจะเรียนบริหาร ต้องทำตัวเข้มแข็งเพื่อเป็นผู้นำของตระกูล ต้องฝ่าฟันกับพวกแร้งกาที่หวังจะทำลาย สิริพิทักษ์ ให้ย่อยยับ สำหรับใหญ่แล้ว ชื่อเสียงของ สิริพิทักษ์ คือสิ่งที่ต้องรักษา เพราะมันคือ คำสั่งสุดท้ายของพ่อเขา แม่รู้มันว่ามันฟังดูเห็นแก่ตัว เมื่อตาใหญ่เลือกชื่อเสียง มากกว่าความรัก แต่แม่เชื่อว่าตาใหญ่ก็คงไม่มีความสุขหรอกนักหรอกที่เลือกแบบนี้ ”

“ครับ” ผมยิ้มพลางจับมือของป้าทิพย์ไว้แน่น

ผมไม่รู้หรอกว่านิยามความรักของคนอื่นเป็นแบบไหนแต่ถ้าจะให้ผมนิยามความรักของตัวเองผมว่า ความรักของผมคงเป็น “ความรักของคนโง่” ผมก็เป็นเพียงแค่คนโง่คนหนึ่งที่ยอมทุกอย่างเพื่อคนที่ผมรัก แม้ว่าจะต้องเจ็บปวด แต่นั่นคือทางที่ผมได้เลือกแล้ว

….ชลธร….

ผมลืมตาขึ้นมองเพดานสีขาวก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำไม ทุกเช้าที่ลืมตามันถึงได้อยากขนาดนี้นะครับ

“คุณใหญ่ ตื่นแล้วเหรอคะ แพรกำลังจะมาปลุกพอดีเลย ไปอาบน้ำแล้วไปทานข้าวกันดีกว่าค่ะ วันนี้ เรามีนัดถ่ายรูปนะคะ” คุณแพรเดินเข้ามาในห้องแล้วบอกผมด้วยรอยยิ้ม

“ครับ” ผมตอบรับแกนๆ ก่อนจะคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป

ผมมองภาพสะท้อนในกระจกพลางยกยิ้มสมเพชให้กับตัวเอง ผมกำลังสมเพช ตัวเองที่ขี้ขลาด ไม่กล้าแม้แต่จะเผชิญหน้ากับคนรอบข้างยามที่ต้องตอบคำถาม เกี่ยวกับข่าวพวกนั้น แต่ ผมยังคงต้อง รักษา ชื่อเสียง ของ สิริพิทักษ์ ผมทิ้งมันไปไม่ได้ เพราะมันคือหน้าที่ คำสั่งสุดท้ายของพ่อที่ผมยังคงจำมันได้ดี ผมไม่มีวันยอมให้ สิริพิทักษ์ ต้องด่างพร้อยเพราะผม แม้ว่ามันจะต้องแลกมาด้วย การทำร้าย หัวใจของตัวเอง หรือ การที่เมฆเกลียดผมไปตลอดชีวิต

ก๊อกๆๆ

“คุณใหญ่คะ เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงคุณแพรดังขึ้นหน้าห้อง ก่อนที่ผมจะตอบออกไป

“เปล่าครับ คุณแพรตั้งโต๊ะเลยก็ได้ครับ เดี๋ยวผมออกไป” ผมอาบน้ำอย่างรีบร้อนเพราะไม่อยากให้คุณแพรรอนานจนต้องเข้ามา
ตาม ซึ่งผมจะรู้อยู่แก่ใจ ว่าเธอต้องการ คุม มากกว่าเป็นห่วง

“ทานเถอะค่ะ วันนี้แพรทำไข่เจียว ของโปรดของคุณด้วยนะคะ” คุณแพรยิ้มก่อนจะตักข้าวให้ผม แล้วกลับไปนั่งที่ของตัวเอง

“ไม่น่าลำบากเลยนะครับ”

“ไม่ลำบากหรอกค่ะ แพรเต็มใจ อย่าลืมสิเราสองคนกำลังจะแต่งงานกันนะคะ ทานข้าวกันดีกว่าค่ะ” เธอยิ้มก่อนจะกุลีกุจอ ตักไข่เจียวให้ผม

กับข้าว ที่ทำให้ผม นึกถึง ใครบางคน

“คุณใหญ่แพรดูเป็นยังไง บ้างคะ” คุณแพรถามด้วยเสียงร่าเริง พลางหมุนตัวไปรอบๆให้ผมดู ผมไม่ปฏิเสธว่าเธอดูสวย และ น่ารักมากในชุดสีขาว ฟูฟ่องที่เหมือนเจ้าหญิงในนิทานของดิสนีย์ แต่ แม้ว่าเธอจะ น่ารัก แต่เธอ ไม่ใช่คนที่ผม รัก

“คิดอะไรอยู่คะ” เธอถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มไม่พอใจ

“เปล่าครับ ไปเถอะ ช่างภาพเขารอนานแล้วนะครับ” ผมพยายามเลี่ยงที่จะตอบ ก่อนจะเดินนำเธอออกมาจากห้องแต่งตัว

“ไม่ค่ะ คุณใหญ่ตอบแพรมาก่อนสิคะ ว่าคิดอะไรอยู่ คุณคิดถึงมัน ใช่ไหม ” เธอตะคอกพลางรั้งผมให้กลับเข้ามาในห้อง

“ผมไม่ได้คิดถึงใครทั้งนั้นครับ ไปเถอะ เราสายมากแล้ว”

“แพรไม่ไป อุส่าห์มาถึงตั้ง อเมริกา คุณยังคิดถึงมันอีกหรือไง มันมีอะไรดันักหนาคุณถึงลืมมันไม่ได้ อย่าลืมสิว่าคุณกำลังจะแต่งงานกลับแพรนะ!!”

“ผมว่า เราคุยกันไม่รู้เรื่อง แล้วนะครับ ผมขอตัวเอาไว้คุณพร้อมเมื่อไหร่ค่อยไปเรียกผมแล้วกัน” ผมบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
ก่อนจะหันหลังเดินออกจากสตูดิโอเพื่ออกมาสูดอากาศ ข้างนอก แต่มือเรียวของอีกคนก็ยังไม่ยอมให้ผมไปไหน

“ทำไมจะไม่รู้เรื่อง คุณนั่นแหล่ะที่พูดไม่รู้เรื่อง แพรบอกแล้วไงคะ ว่าห้ามคุณติดต่อหรือพูดคุยกับมันอีก หรือแม้แต่คิดถึงก็ห้าม!!!”

“มันจะมากเกินไปแล้วนะครับ ผมก็ยอมคุณแล้วไง คุณจะเอาอะไรกับผมอีก!!! แล้วก็เลิกเรียกเมฆว่ามัน ซะที เมฆคือคนที่ผมรัก ไม่ว่าจะวันนี้ พรุ่งนี้ หรือวันไหนๆ เขาก็คือคนที่ผมรัก ”

“ทำไมคะ ทำไมคุณถึงรักมัน แพร ด้อยกว่ามันตรงไหน ทั้งชื่อเสียง เงินทอง ชาติตระกูล แพรด้อยกว่ามันตรงไหนกัน!!!” เธอ
ตะคอกก่อนจะทรุดนั่งบนเก้าอี้แล้วปล่อยโฮอย่างหนัก ผมได้ทึ้งผมที่ถูกเซตอย่างดีเพื่อระบายอารมณ์ ก่อนจะมองร่างบางที่สะอื้นอยู่ อย่างเหนื่อยใจ

“คุณไม่ได้มีอะไรด้อยกว่าเมฆเลยสักนิด แต่ เรื่องของความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้หรอกนนะครับ ” ผมพยายามอธิบายให้เธอฟังอย่างใจเย็น หวังแค่ขอให้เธอเข้าใจ เข้าใจสักนิดว่า ชีวิตคู่ที่ไม่ได้เกิดจากความรัก ไม่มีทางที่จะมีความสุข

ผมปล่อยให้คุณแพรใช้ความคิดอยู่ในห้องแต่งตัวคนเดียวก่อนจะพาตัวเองเดินออกมาสูดอากาศข้างนอกอย่างที่ตั้งใจ

ผมไม่รู้หรอกว่านิยามความรักของคนอื่นเป็นแบบไหนแต่ถ้าจะให้ผมนิยามความรักของตัวเองผมว่า ความรักของผมคงเป็น “ความรักของคนโง่” ผมก็เป็นเพียงแค่คนโง่คนหนึ่งที่พยายามหาทางออกให้ความรักที่ไม่ลงตัวด้วยวิธีโง่ แต่คนโง่ ก็ใช่ว่าจะรักใครไม่เป็น

ความรักฉันแม้ใครมองมันเป็นความรักที่โง่ๆ
ไม่มีจุดหมาย ไม่เห็นปลายทาง ยังรักให้ได้อะไร
แต่อย่างน้อยรักโง่ๆ ก็กลั่นออกมาจากหัวใจ
ก็เพราะรักเธอมากมาย เพียงเธอสุขใจ ถึงแม้ความตายฉันก็ยอม

.....TBC..........

ไปหาเพลง รักของคนโง่ กราวิตี้ ฟัง นะคะ มันจะฟินมาก ฮ่าๆๆ

ปล เรารู้นะว่าทุกคน กำลัง ว่าเราอยู่ :mew2: แต่พล็อตมันมาแบบนี้ จริงๆ นี่นา

ปล 2 ถ้าเปรียบความรัก จอง เล็กและวัต เป็นความรักของคนบ้า
ความรักของใหญ่กับเมฆ ก็คงเป็น ความรักของ คนโง่ นั่นแหล่ะค่ะ

ขอให้มีความสุข เอ่อ อันนี้ไม่แน่ใจ ว่าจะไหม กับการอ่านะคะ :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 05-09-2013 20:51:19: อ่านแล้ว คนแก่สงสารหลานใหญ่จัง

หลานเมฆ กับ เจ้ทิพย์ ตามไปทวงหลานใหญ่กลับมาให้ทันนะ

คนแ่ก่เอาใจช่วยนะ

:bye2: :bye2:

ส่วนที่ถามเรื่องรวมเล่ม หนับหนุนจ๊ะ

ซื้อแน่นอน แต่คนซื้อเป็นน้องของคนแก่จ้า

:mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 05-09-2013 20:52:00: เป็นแบบนี้แหละดีแล้ว ลดทิฐิลง ทำเพื่อกันมากขึ้น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-09-2013 21:18:09: กำลังพยายามทำใจให้สงสารอิคุณใหญ่อยู่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 05-09-2013 21:22:16: ขอยินดีกับทั้งสองคนล้วงหน้าเลยแล้วกัน

อ่านตอนนี้แล้วให้อารมณ์แบบว่าเข้าใจในสิ่งที่ พี่ใหญ่ ตัดสินใจมากขึ้นล่ะนะ

ถึงแม้จะเป็นความรักของคนโง่ แต่เชื่อเถอะว่าก็มีคนที่ยอมโง่เพราะความรัก

รอตอนต่อไปจ้า ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 05-09-2013 21:25:00: เมฆรีบๆเลยนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 05-09-2013 22:03:00: งื้อออออออออ
สงสารทั้งสองคน เห้อออ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-09-2013 22:42:22: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-09-2013 23:22:10: จะโง่ไม่โง่มันก็คือความรักทั้งนั้นแหละเนอะ...
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 06-09-2013 00:02:51: แม่ใหญ่จะทำยัีงไงนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 06-09-2013 00:44:28: สุดท้ายก้อเมฆที่ต้องนำ โอเค๊ ถึงเวลาขอให้เมฆข่มให้ตาย

ชิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 06-09-2013 03:30:21: มา2ตอน แต่ทำให้ค้างเหมือนเดิม อยากรู้จะมีแผนอะไรกัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 06-09-2013 16:50:02: อิคุณแพรนี่น่าโดนจัดให้สักที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 08-09-2013 02:16:23: เข้มข้นจริงๆ หยั่งกะดูละครหลังข่าว อิอิ

น่าสงสารทั้งสองคนนะ ถ้ามองในมุมของแต่ละคน
ทุกคนต่างก็มีเหตุผลและความจำเป็นที่ต่างกันไป
สู้โว๊ยยยย

คนเขียนก็สู้ๆคร่าาาา ^o^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42 +สอบถามเรื่องรวมเล่ม P1
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 10-09-2013 12:54:26: ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 12-09-2013 23:02:12: มาเฝ้าคนเขียน ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 14-09-2013 18:45:44: :pig4: รอด้วยคน :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 42+43 05/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 14-09-2013 19:04:54: รอ...นานแล้ว :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 16-09-2013 20:24:22: …………..45…………..

“นี่กูไม่ได้เห็นแก่ตัว ใช่ไหมวะ” ไอ้เล็กถามหลังจากที่เราสิ้นสุดการเดินทางอันยาวนาน

“โห มึง มาถามอะไรตอนนี้ครับ นี่ถึงอเมกาแล้วนะ ทำไมมึงไม่ถามตั้งแต่ยังไม่ขึ้นเครื่อง” ผมอดที่จะแขวะเพื่อนไม่ได้ มาถามอะไรกันตอนที่ถึงแล้ว ถ้าผมจะเปลี่ยนใจผมจะทนนั่งเครื่องบินข้ามทวีปมาทำไม

“ก็กูแค่ รู้สึกว่าครอบครัวกู เห็นแก่ตัวกับมึงเกินไปหรือเปล่า”

“เพื่อนครับ กูกับมึงเป็นเพื่อนกันมาทั้งชีวิต มึงยังไม่รู้อีกเหรอว่ากูเป็นคนยังไง กูตัดสินใจดีแล้ว ว่าจะมามึงไม่ต้องห่วงหรอก” ผมยิ้มก่อนจะคว้าเอาไอ้คนขี้กังวลมากอดแน่น

“เฮ้ยๆ กูว่าพวกมึงสองคนน่ะ มากไปนะ” ไอ้วัตที่เดินอุ้มพีพีที่หลับไปแล้ว ตามหลังมาโวยวายลั่นก่อนมันจะกระชากไอ้เล็กออกจากอ้อมกอดผม

“เชี่ยวัต แค่นี้ทำหวง กูกอดไอเล็กมาก่อนมึงเป็น สิบปีนะเว้ย” ผมแหวลั่น ใจจริงคืออยากจะแกล้งไอ้คนขี้หวงนี่มากกว่า

“มึงจะกอดมันมาก่อนกี่ปีกูไม่สน แต่ ตอนนี้คนที่กอดมันได้มีแค่กู จำไว้ด้วย ส่วนมึงไอ้เล็ก มึงเป็นเมียกู อย่าเที่ยวไปให้ใครเขากอดง่ายๆสิวะ กูหึงนะเนี่ย”

“ไอ้วัต ไอ้บ่า กูกับไอ้เมฆเป็นเพื่อน แล้วนี่พี่สะใภ้ กูนะทำไมกูจะกอดไม่ได้” ไอ้เล็กหันไปบอกกับแฟนขี้หึงของมันก่อนจะคว้าผมเข้าไปกอดเสียเอง

“เออ กอดกันไปเลยนะ กอดกันให้พอเลย กูกอดลูกก็ได้เว้ย” ไอ้วัตบอกก่อนจะอุ้มพีพี เดินนำไป

“ไอ้ประสาท เอ้ย” ไอ้เล็กสบถเบาๆ ตามหลังแฟนมันไป แต่ผมกลับแอบเห็นร่องรอยของความขัดเขินที่เกิดขึ้น จนอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

“สรุปนี่ มึงชอบให้มันหึงใช่ไหม ถึงได้มานัวเนียกับกูเนี่ย”

“ใครบอก กูก็อยากกอดมึงบ้าง หรือว่าตอนนี้มึงมีคนให้กอดแล้ว กูเลยกอดไม่ได้” มันถามด้วยเสียงน้อยใจ ไอ้เล็กคนเดิมของผมกลับมาแล้วสินะครับ พักหลังๆเห็นมันดูเป็นคนจริงจังและเข้มแข็งขึ้น ไม่ค่อยได้กอดได้อ้อนผมเหมือนเดิม แบบนี้เหมือนได้ย้อนวัยไปสมัยเด็กๆเลยนะ

“อย่ามาทำงอน กูไม่ง้อครับ โน่นๆ คนที่รอง้อมึงน่ะโน่น ” ผมบอกพลางชี้ไปที่ไอ้คนตัวโตที่กำลังยืนรออยู่ไม่ไกลนัก

“ไล่กูจัง กูไปก็ได้ ไอ้เพื่อนเลว” ผมได้แต่ส่ายหน้ากับความเอาแต่ใจของเพื่อนรัก แต่ก็ดีแล้ว อย่างน้อยไอ้เล็กก็ยิ้มมากขึ้น ร่าเริงมากขึ้น ในฐานะเพื่อนคนหนึ่งเห็นแล้วผมก็สบายใจ

“เมฆ ไปเถอะลูก วันนี้มาเหนื่อยๆพักก่อนนะแล้วพรุ่งนี้แม่ ค่อยไปจัดการเรื่องของเรา” ป้าทิพย์บอกก่อนจะยกยิ้มให้กำลังใจ

“ครับ” ผมรับคำแม้ว่าจะไม่มีความมั่นใจเลยก็ตาม ผมไม่รู้ว่าการมาของผมครั้งนี้ บทสรุปสุดท้ายมันจะเป็นยังไง แต่ ผมก็คงต้องลองทำดูสักครั้ง เมื่อผมเลือกแล้ว

….ชลธร……

ผมเดินไปตามถนนอย่างไร้จุดหมาย ไม่รู้เหมือนกันว่ามันที่สิ้นสุดตรงไหน ก็แค่อยากเดินไปเรื่อยๆ เพื่อปลดปล่อยความเครียดที่อยู่ในจิตใจให้ออกไปสักที ไม่อยากกลับไปเพื่อรับรู้ความจริงว่า ผมกำลังทำอะไรอยู่ บางครั้งผมก็เคนคิดนะครับ ว่า ถ้าผมไม่ใช่ ชลธร สิริพิทักษ์ ชีวิตของผมจะเป็นยังไง แต่นั่นก็คงเป็นแค่ความฝันลมๆแล้งๆ เมื่อความจริง ผมคือ สิริพิทักษ์ ผมมีหน้าที่ มีหัวโขนที่ต้องสวม มีชื่อเสียงที่ต้องแบก สิริพิทักษ์ คือ สิ่งที่พ่อผมรักที่สุด และผมก็อยากจะรักษามันเอาไว้เช่นกัน

พลั๊ก!!

“โอ้ย!! เจ็บชะมัดเลย ชนมาได้ไม่เห็นคนหรือไงนะ” เสียงบ่นเบาๆ ด้วยภาษาบ้านเกิดของใครบางคนที่ถูกผมชนดังขึ้นก่อนที่ผมจะหลุดจากภวังค์ แล้วเข้าไปช่วยเธอ

“ขอโทษนะครับ ผมไม่ทันมอง” ผมตอบออกไป เมื่อรู้แน่แล้วว่าอีกฝ่ายน่าจะเป็นคนที่มาจากแผ่นดินเดียวกัน

“หือ คนไทยเหรอคะ” เธอถามด้วยความสงสัยปนยินดีก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองผม

“คุณ!! / คุณ!!” ประโยคแสนคุ้นกับมุขที่ละครหลังข่าว ชอบใช้เวลาที่เราเจอใครสักคนที่รู้จักโดยบังเอิญ ซึ่งตลอดชีวิตผมไม่เคยคิดว่าจะเจอกับตัวเองแต่ตอนนี้ ทฤษฎี โลกกลม มันคงเป็นความจริง เมื่อคนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คือ น้องสา

“คุณใหญ่ ใช่ไหมคะ” เธอถามผม ด้วยน้ำเสียงที่ไม่มั่นคงนัก ถ้าคุณเจอกับใครสักคนที่แย่งแฟนคุณไป ก็คงมีอาการไม่ต่างกันหรือบางทีเธออาจจะอยากให้ตัวเองจำคนผิดก็ได้

“ครับ เรียกพี่ใหญ่เหมือนเดิมก็ได้ ถ้าคุณไม่รังเกียจ” ผมตอบ

“สาไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ แค่รู้สึกแปลกๆ ขอโทษนะคะที่ต้องพูดตรงๆ” แล้วความเงียบที่แสนอึดอัดก็เข้าแทนที่เมื่อทั้งผมและน้องสาต่างไม่มีใครพูดอะไร

“ถ้าไม่รังเกียจ ผมขอเลี้ยงกาแฟคุณได้ไหมครับ” ผมชวนเพื่อทำลายความเงียบบางที คงถึงเวลาที่ผมต้องขอโทษเธอจริงๆจังๆสักครั้ง

“ได้ค่ะ”

“งั้นเชิญทางนี้ครับ” ผมเดินนำเธอไปที่ร้านกาแฟใกล้ๆ โดยเลือกมุมที่คิดว่าเป็นส่วนตัวที่สุด ก่อนที่เราสองคนจะสั่งเครื่องดื่มของตัวเองกับบริกร

“คุณสามาอยู่ที่นี่นานแล้วเหรอครับ”

“เกือบ หกเดือนแล้วค่ะ สามาเรียนภาษา กลับไปจะได้เป็นดีกรีนักเรียนนอก” เธอบอกด้วยรอยยิ้ม แม้มันจะเป็นรอยยิ้มไม่ไม่สดใสเหมือนที่ผมเคยเห็น

“แล้วนี่คุณใหญ่มาคนเดียวเหรอคะ” เธอถามกลับ บทสนทนาของเราชะงักลงเมื่อบริกรนำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ

“ครับ” ผมตอบเมื่อเห็นว่าไม่มีบุคคลที่สามในวงสนทนา แม้จะรู้ว่าบริกรตาน้ำข้าวจะไม่สามารถแปลสิ่งที่ผมพูดได้แต่ผมก็ยังคงไม่สนิทใจที่จะพูดโดยที่มีบุคคลที่สามร่วมฟังอยู่ดี

“แล้วพี่เมฆล่ะค่ะ พี่เมฆสบายดีหรือเปล่า สาเห็นข่าวแล้ว ไม่สบายใจเลย” เธอถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล

“คุณสา ยังรักเมฆอยู่ ใช่ไหมครับ” แทนที่จะตอบคำถาม ผมเลือกที่ถามในสิ่งที่ตัวเองอยากรู้แทน แม้ว่าผมจะสามารถอ่านความรู้สึกจากแววตาของเธอได้แต่มันคงไม่ชัดเจนเท่าการได้รับคำยืนยัน

“สาไม่เคย ไม่รักพี่เมฆ ค่ะ ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“แล้วถ้าผมบอกคุณว่า ผมกับเมฆเราเลิกกันแล้วล่ะครับ”

“คุณใหญ่คะ สาไม่รู้ว่า ระหว่างคุณกับพี่เมฆมันเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่สารู้มาตลอดคือ พี่เมฆรักคุณมาก รักมากจนไม่มีพื้นที่ให้สา หรือใครๆเข้าไปแทรกได้ ต่อให้สาพยายามมากแค่ไหน สุดท้ายคนที่ได้หัวใจของพี่เมฆไปก็คือคุณอยู่ดี การที่สารักพี่เมฆมันไม่ได้หมายความว่า สาต้องการครอบครอง แต่สาแค่อยากเห็นพี่เมฆมีความสุขเท่านั้นจริงๆค่ะ” เธอบอกด้วยรอยยิ้ม หากว่าผมหนักแน่น และกล้าที่จะรักได้เท่าผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ก็คงดี

“สาขอถามอะไรได้ไหมคะ”

“ครับ”

“คุณใหญ่ รักพี่เมฆหรือเปล่า” เธอถามผมด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง

“รักสิครับ แต่คนอย่างผม มันขี้ขลาดเกินกว่าจะกล้ารัก” ผมตอบไปตามความจริงแม้ครั้งหนึ่ง ผมกับเธออาจจะเรียกได้ว่าเป็นศัตรูหัวใจของกันและกัน แต่สิ่งที่เรามีเหมือนกันคือเรารัก และอยากให้เมฆมีความสุข

“คุณใหญ่คะ ถ้ารักแล้วทำไมไม่ลองสู้ค่ะ ที่สายอมถอยไม่ใช่เพราะสาหมดรัก แต่เพราะสารู้ว่าพี่เมฆรักคุณใหญ่มาก พี่เมฆจะมีความสุขถ้าได้อยู่กับคุณ สาขอโทษนะคะที่อาจจะพูดตรงไป แต่คุณไม่ควรทิ้งพี่เมฆไว้แบบนั้น ลองถามใจคุณดูนะคะ ว่าคุณจะสู้เพื่อให้ได้มันมาหรือเปล่า ”

“ผม..”

“สาเชื่อค่ะ ว่าคุณกับพี่เมฆต้องผ่านมันไปได้ ปัญหามันอยู่ที่ไหนก็ต้องแก้ให้ตรงจุดสิคะ มัวแต่หนีอยู่แบบนี้แล้วเมื่อไหร่มันจะจบล่ะคะ ”

“หากว่าคุณสาต้องเลือกระหว่างความรักกับครอบครัว คุณสาจะเลือกอะไรครับ” ผมถามออกไป ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมถึงถามคำถามนี้ บางทีผมอาจจะอยากระบายกับใครบางคนก็ได้

“สาเลือกทั้งสองอย่างค่ะ สาเชื่อว่า ครอบครัว ของคุณใหญ่จเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่คุณเป็น มันไม่มีเหตุผลที่คนในครอบครัวจะไม่ยอมรับการตัดสินใจของคุณ อย่าว่าสาสอนเลยนะคะ คนเราถ้ามีคนรักที่ดี ครอบครัวที่เข้าใจ ทำไมเราจะต้องไปโหยหาการยอมรับของสังคม คนในสังคมเขาผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่มีใครจริงใจหรืออยู่กับเราตลอดชีวิตเหมือนครอบครัว อย่าไปสนใจเลยค่ะว่าคนข้างนอกเขาจะมองเราเป็นแบบไหน สู้สนใจคนที่จะอยู่ข้างๆคุณตลอดไปดีกว่า คุณว่าจริงไหมคะ”

“ขอบคุณนะครับ และขอโทษ กับเรื่องทุกอย่างที่ผ่านมา ”

“ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ สาไม่เคยโกรธคุณหรือโกรธพี่เมฆเพราะสาเข้าใจดีว่าเรื่องของความรักมันไม่ได้กว้างพอสำหรับสามคน แต่สาแค่ขอให้คุณดูแลพี่เมฆให้ดีก็พอ”

“สาคงต้องขอตัวก่อนนะคะ ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว ขอบคุณมากนะคะ สำหรับกาแฟ ” เธอบอกก่อนจะเดินออกจากร้านไป ผมหยิบโทรศัพท์ที่สั่นมาได้สักพักออกมาจากกระเป๋าเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอทำให้ผมต้องถอนใจอย่างยากเย็น จะมีว่าที่เจ้าบ่าวคนไหนในโลกที่ไม่อยากให้งานแต่งงานตัวเองมาถึงเหมือนผมไหมครับ

คนในสังคมเขาผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่มีใครจริงใจหรืออยู่กับเราตลอดชีวิตเหมือนครอบครัว อย่าไปสนใจเลยค่ะว่าคนข้างนอกเขาจะมองเราเป็นแบบไหน สู้สนใจคนที่จะอยู่ข้างๆคุณตลอดไปดีกว่า

คำพูดของคนที่เพิ่งเดินออกไปยังคงดังก้องอยู่ในหัว คำที่คอยย้ำเตือนให้ผมเลือกที่จะลุกขึ้นมาทำตามหัวใจของตัวเอง

คนในครอบครัว

ผมบอกกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะกดหมายเลขของผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในชีวิต เบอร์ของ แม่

หมายเลขที่ท่านรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้..

ผมถอนใจเมื่อได้ยินเสียงของผู้หญิงอีกคนที่ได้ฟังทุกครั้งมักจะทำให้อารมณ์เสีย ก่อนจะกดเข้าเบอร์บ้าน แทน

“สวัสดีค่ะ บ้านสิริพิทักษ์ค่ะ”

“นม นี่ผมใหญ่นะครับ”

“คุณใหญ่ ทูนหัวของนมเป็นยังไงบ้างคะ สบายดีหรือเปล่า” คนปลายสายถามด้วยน้ำเสียงอาทร นอกจากแม่แม่ ผู้หญิงอีกคนที่รักผมมากก็คงเป็นนทพิศนี่ล่ะครับ ผมยิ้มก่อนจะตอบกลับไป

“สบายดีครับ นมครับ แม่อยู่บ้านหรือเปล่าผมโทนเข้าเครื่องแม่ทำไมไม่ติด”

“คุณหญิง ยังไม่ได้บอกคุณใหญ่เหรอคะ”

“บอกอะไรครับ”

“คุณหญิง ไปหาคุณใหญ่ไม่ใช่เหรอคะ”

“แม่มาหาผม มากับใคร แล้วมาทำไมครับ” ผมถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน แม่เป็นโรคเกลียดการเดินทางไกลมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้า
ไม่ใช่ธุรด่วนหรือสำคัญจริงๆแม่ไม่มีทางบินมาหาผมด้วยตัวเองแน่

“ไปกับคุณเล็ก คุณวัต แล้วก็ คุณเมฆค่ะ คุณหญิงท่านก็ไม่ได้บอกนมไว้ว่าไปทำไม”

“ครับ ขอบคุณมากนะครับนม”

ผมวางสายก่อนจะขมวดคิ้วแน่น แม่พาเมฆมาที่นี่ พามาทำไม กัน

“คุณไปไหนมา” ว่าที่เจ้าสาวของผมเอ่ยขึ้นทันที่ที่ผมก้าวเข้ามาในห้อง ผมเงียบก่อนจะเดินกลับเข้าห้องตัวเองไปแต่ช้ากง่ามือเรียวของคุณแพรที่ฉุดข้อมือผมเอาไว้

“คุณยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น คุณรู้หรือเปล่าว่าวันนี้ แพรต้องอายแค่ไหน ที่จู่ๆว่าที่เจ้าบ่าวก็ทิ้งแพรไว้คนเดียวแล้ว เรากำลังจะแต่งงานกันนะ คุณทำแบบนี้กับแพรได้ยังไง ” เธอแหวลั่น ผมทำได้เพียงถอนใจก่อนจะสะบัดข้อมืออกจากการเกาะกุม

“คุณใหญ่ อย่ามาเล่นสงครามประสาทกับแพรนะ!!”

“คุณแพรครับ ผมเหนื่อย ขอตัวไปพักก่อนนะครับ” ผมบอกเสียงเรียบแต่ดูเหมือนว่ายิ่งไปกระตุ้นอารมณ์โกรธของอีกคน

“เหนื่อย การที่พูดกับแพรนี่มันเหนื่อยมากเลยหรือไงคะ ใช่สิ แพรไม่ใช่ มันนิ แพรไม่ใช่ไอ้ผู้ชายหน้าด้านคนนั้นที่แย่งคู่หมั้นคนอื่น!!”

“หยุดพูดได้แล้ว!!!” ผมตะคอกกลับ ก่อนจะจ้องเธอด้วยสายตาที่โกรธจัดไม่แพ้กัน

“เมฆไม่เคยแย่งผม มาจากใคร คุณต่างหากที่มาทีหลัง ผมรักเมฆ รักมาก่อนที่จะเจอคุณด้วยซ้ำ ถ้ามีใครสักคนจะแย่ง คนๆนั้น คงเป็นคุณมากกว่า” ผมบอกเสียงลอดไรฟัน

“คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง!!! ”

“ทำไมผมจะพูดไม่ได้ ผมจะบอกให้เอาบุญนะ ผมไม่ใช่ผู้ชายแสนดีอย่างที่คุณคิด ที่ผมทนทุกวันนี้ก็เพราะไอ้ข้อตกลงบ้าๆนั่นเท่านั้น แต่อย่าให้ถึงวันที่ผมหมดความอดทน ” ผมบอกเสียงเหี้ยมก่อนจะเดินออกจากห้องพักไป ผมรู้ว่าการกระทำเมื่อครู่มันดู
ไม่สมกับคำว่าสุภาพบุรุษสักนิด แต่ผมเป็นแค่คนธรรมดา และมีขีดจำกัดของความอดทนซึ่งนับวันมันเริ่มจะหมดลงเรื่อยๆ ผมออกเดินอย่างไร้จุดหมายเหมือนเมื่อตอนกลางวันอีกครั้ง แม้ผมจะรู้ว่าเมฆอยู่ที่นี่ แต่มันคงไม่มีเรื่องบังเอิญขนาดนั้นที่ผมจะเดินชนกับเขาเหมือนที่ชนน้องสา โลกเราคงไม่กลมขนาดนั้น…

พลั๊ก

โอ้ย!!

หรือบางที โลกมันอาจจะกลม กว่าที่ผมคิด

.......................TBC...........................

:hao5: มาก็ช้า ลงก็สั้น เจือกค้างอีก :ling1: :ling1:

ช่วงนี้ หัวด้าน ดราม่า ไม่แล่น เบบ เต้า ขอโต๊ดนะ ที่มาช้ามาก
แถมยังค้างมหาโหด :katai5:

แต่ก็ขอบคุณที่ยังมีคนรอนะคะ นึกว่าจะไม่มี ซะแล้ว ฮ่าๆๆ :hao3:

รักทุกคนเหมือนเดิม :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 16-09-2013 20:55:26: ดีใจมาต่อแล้วรีบกดบวกเป็ดให้กำลังใจคนเขียน อยากให้ผ่านพ้นตอนเครียดเสียที สงสารเมฆ แต่สมน้ำหน้าคุณใหญ่อยากดึงยายแพรมาเองแก้ไขไปเถอะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 16-09-2013 21:01:45: รอให้สมหวังกันซะที จะได้มีฉากหวานๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 16-09-2013 21:18:39: พี่ใหญ่ จะบังเอิญเจอ เมฆ หรือเปล่าเนี่ย

ลุ้นๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 16-09-2013 21:23:38: คนเขียนรู้รึป่าว เค้ามารอทุกวันเลยนะ :hao5:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 16-09-2013 21:46:26: ชนรอบหลังนี่ชนกับเมฆใช่มั้ยยยยยยยยย
ดีกันทีเถอะ คนอ่านปวดใจตาม 555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 16-09-2013 22:32:04: บังเอิญโลกกลม แล้วพรหมยังมาลิขิตอีก
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 16-09-2013 22:41:15: ชนเมฆแน่นอนเลย~~

>.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 17-09-2013 00:48:45: มันเดินชนอย่างเดียวเบย เจ็บนะ ตาบ้าาาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 17-09-2013 02:52:50: ค้างตามเคยยย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 17-09-2013 05:49:02: ผู้หญิงคนนี้ไม่ไหวนะนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: FlOriN ที่ 17-09-2013 08:51:07: จอให้เจอกันนน
ปรับความเข้าใจ ~~~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 17-09-2013 13:24:08: สั้นไปนะ มันทำให้อารมณ์ค้างอย่างแรง :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 17-09-2013 19:52:22: เศร้า ซึ่ม สั้น ค้าง

จบเมนต์ตอนนี้

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 18-09-2013 00:44:45: โอยยย ลุ้นคร่าาาา
อยากให้ดีกันใจจะขาด

คนเขียนสู้ๆ รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-09-2013 11:21:00: คุณสาพูดได้ดีนะเนี่ย ส่วนพี่ใหญ่ก็คงคิดได้นะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 18-09-2013 16:17:19: ตามจริงถ้าเมฆไม่ลดทิฐิเราก็ไม่ว่า
อยากลองเห็นทั้งคู่เจ็บแบบพร้อมๆ กันแต่ทำอะไรไม่ได้ (อินี่จิต 55+)
หวังว่าทั้งคู่คงจะได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนะคะ
มาตามลุ้นค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 45 16/09/13 P 42
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 22-09-2013 20:08:05: ……46…….

ชลธร

“เมฆ” ผมมองใครบางคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจ มันไม่น่าจะเป็นไปได้ หรือว่าผมกำลังฝันอยู่

“โอ้ย!!” ผมร้องลั่น เมื่อลองหยิกแขนตัวเองจนเป็นรอยเพื่อพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป

เพื่อพิสูจน์ ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม คนนี้ คือ เมฆ

“พี่ใหญ่” คนที่ยังคงยืนจับต้นขนปลายไม่ถูกบอกเสียงแผ่วเมฆเองก็คงตกใจไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ เพราะเรา ไม่คิดว่าจะเจอกันเร็วขนาดนี้

เราสองคนยืนจ้องกันอยู่นานพอสมควรจนผู้คนที่อยู่แถวนั้นมองด้วยความสนใจ ทำให้ผมต้องตัดสินใจฉุดอีกให้เดินตามมา เพื่อป้องกันฝรั่งมุง เราสองเดินมาเรื่อยๆท่ามกลางความเงียบและอากาศที่เริ่มจะเย็นลง จนมาหยุดที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง

“เมฆ มาที่นี่ได้ยังไง” ผมถามออกไป ผมรู้ ว่ามันเป็นคำถามที่ไม่เข้าท่า แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะถามอะไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรเริ่มต้นพูด
ประโยคไหน

“ถ้าผมตอบว่า นั่งเครื่องบินล่ะ” คนตรงหน้าตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ มันเรียบจนผมเดาอารมณ์ของเขาไม่ออกว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่

“นั่นคงเป็นคำตอบที่สมเหตุสมผลที่สุดมั้งครับ” ผมตอบก่อนจะปล่อยให้ความเงียบเข้ามาในเป็นตัวเอกในเรื่องแทน ผมไม่รู้จริงๆว่าตัวเองควรพูดอะไรต่อ ความรู้ที่ผมเรียนมาดูจะไร้ความหมายเมื่อผมต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่เรียกว่า ความรัก

“เจ็บไหม” คนที่ยืนอยู่ข้างๆเอ่ยถาม

“อะไรครับ”

“ก็พี่ หยิกแขนตัวเองจนเป็นรอยขนาดนี้เจ็บหรือเปล่า” ผมกำลังฝันอยู่หรือเปล่า ผมต้องกำลังฝันอยู่แน่ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อว่า คนที่อยู่ตรงหน้าคือเมฆตัวจริง เพราะทั้งน้ำเสียงที่อ่อนโยน มือเรียวที่กำลังลูบแขนผมอยู่นั่นทำให้ผมทำอะไรไม่ถูก

“พี่ใหญ่ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เมฆเรียกผมเสียงดังพลางเขย่าแขนผมเบาๆ เพื่อเรียกสติ

“เปล่าครับ พี่ไม่ได้เป็นอะไร”

“ผมก็นึกว่าพี่ ช็อคไปแล้ว ” พี่ เหรอ เมฆเรียกผมว่าพี่อย่างนั้นเหรอ นานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่ได้ยินสรรพนามที่เมฆใช้เรียกผมคำนี้

“เมื่อกี้ เมฆเรียกพี่ว่าอะไรนะ” ผมถามย้ำ เพื่อความแน่ใจ

“ผมเรียกพี่ว่า พี่ใหญ่ไงครับ หรือชอบให้ผมเรียกว่า คุณชลธร เหมือนเดิม” เมฆถามเสียงแข็ง ก่อนที่ผมเสียเองที่เป็นฝ่ายลนลานตอบ

“ไม่ครับ อย่ากลับไปเรียกพี่แบบนั้นอีกเลย พี่แค่ดีใจ ดีใจมากที่เมฆยอมเรียกพี่เหมือนเดิมแล้ว” ผมบอกอีกคนอย่างยินดี ก่อนจะกุมมือเมฆไว้แน่น

“เมฆ ยกโทษให้พี่แล้วใช่ไหมครับ เมฆยกโทษให้พี่แล้วใช่ไหม”

“ทำไมพี่ถึงคิดแบบนั้น” เขาถามเสียงเรียบ

“การที่เมฆมาหาพี่ถึงที่นี่ มันทำให้พี่อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าเมฆ ยกโทษให้พี่แล้ว” ผมตอบออกไปแม้จะไม่มั่นใจนักว่าผมจะได้รับการให้อภัย แต่อย่างน้อยการที่เห็นเมฆอยู่ตรงนี้ก็ทำให้ใจผมมีความหวังขึ้นมาบ้าง

“พี่ทำอะไรผิดเหรอครับ ถึงต้องการให้ผมยกโทษให้”

“พี่ผิดทุกอย่าง ผิดตั้งแต่ที่ไม่รู้ว่าตัวเองรักเมฆมากแค่ไหน ผิดที่ทำให้คนที่ตัวเองรักร้องไห้ไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง ผิดที่เห็แก่ตัว ทิ้งให้เมฆเผชิญกับปัญหาอยู่คนเดียว พี่ขอโทษนะครับ”

“พี่ไม่มีคำพูดที่ดีกว่าคำนี้แล้วหรือไง ครับ” คนตรงหน้าถามด้วยเสียงที่ดูจะไม่สบอารมณ์นัก

“พี่..”

“เฮ้อ ผมคิดผิดหรือเปล่าที่ตามพี่มาเนี่ย” เสียงบ่นของเมฆทำให้ผมยิ่งตกใจ ตามมา อะไรคือ ตามมา ครับ

“ตามมา เมฆหมายความว่ายังไงครับ”

“ถ้าแค่นี้คิดเองไม่ได้ ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วครับ” เมฆแหวลั่นก่อนทำท่าจะเดินกลับไป

“เดี๋ยวสิครับ เมฆหมายความว่า เมฆตามพี่มาใช่ไหม ที่เมฆมาที่นี่เพราะอยากมาหาพี่ใช่ไหม”

“นี่ พูดอะไรให้มันมีความมั่นใจหน่อยสิ คุณชลธร” เมฆหันมาตวาดเสียงเข้ม ผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเป็นอะไรตั้งแต่ที่เจอเมฆดูเหมือนการประมวลผลในสมองของผมจะช้าลง ผมเหมือนคนที่ทำอะไนไม่ถูกจะคิด จะพูด มันก็ดูติดขัดไปหมด

“พี่ขอโทษครับ”

“เฮ้อ ไม่มีอย่างอื่นจะพูดแล้วหรือไงเล่า”

“มีครับ แต่พี่ไม่รู้ว่าเมฆจะอยากฟังหรือเปล่า”

“อะไรล่ะครับ ”

ผมสูดหายใจก่อนจะพูดประโยคที่อยู่ในใจออกไป

“พี่รักเมฆนะครับ” เมฆดูจะตกใจไม่ร้อยกับประโยคที่ผมพูดออกไป และผมก็ไม่เคยแน่ใจเลยว่าเขาจะรับมัน

“นึกว่า ชาตินี้จะไม่มีโอกาสได้ยิน มันอีกแล้ว” เสียงสั่นเครือนั้นดังขึ้นก่อนที่คนตรงหน้าจะโผเข้ากอดผม

“ผมนึกว่า ชาตินี้จะไม่ได้ยินพี่บอกรักผมอีกแล้ว”

“เมฆ” ผมครางแผ่วตกใจอยู่ไม่น้อยที่โดนกอด เพราะไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าเมฆจะยอมรับคำว่ารักของผม

“เมฆ ยอมรับความรักของพี่แล้วใช่ไหม ยอมให้อภัยคนโง่ๆอย่างพี่แล้วใช่ไหมครับ พี่ไม่ได้ฝันไปแน่นะ” ผมถามอีกครั้งเพื่อความ
แน่ใจ

“ที่หยิกตัวเองจนเป็นรอยขนาดนั้น ยังจะคิดว่าฝันอยู่อีก พี่เป็นคนยังไงกันแน่นะ” อีกคนบอกก่อนจะพิสูจน์ให้ผมเห็นว่าไม่ได้ฝันด้วยการหยิกที่แขนผมเต็มแรง อีกครั้ง

“โอ้ย!! พอแล้วครับ พี่รู้แล้วพี่ไม่ได้ฝัน เมฆอยู่ตรงนี้ อยู่ตรงนี้จริงๆด้วย” ผมบอกพลางกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น อยากจะกอดคนๆนี้เอาไว้ให้นานที่สุด ไม่อยากปล่อยให้ห่างกายอีกแล้ว ความชื้นที่ซึมผ่านเสื้อทำให้ผมต้องดันอีกคนออกจากอกเบาๆก่อนจะเช็ด
น้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุดนั้นอย่างเบามือ

“อย่าร้องไห้สิครับ เมฆร้องไห้มามากเกินพอแล้วนะ พี่สัญญา ต่อไป เมฆจะไม่ต้องร้องไห้เพราะพี่อีก”

“ผมจะไม่เจ็บอีกแล้วใช่ไหม”

“พี่สัญญา พี่รักเมฆนะ พี่รักเมฆคนเดียว”

“ผมก็รักพี่ครับ”

“เมฆ..” ผมทำได้แค่เรียกชื่ออีกคนอย่างแผ่วเบาเมื่อประโยคที่ผมอยากได้ยินมาตลอดถูกเอ่ยออกมา

“ขอบคุณ ขอบคุณนะครับ ที่รักคนโง่ๆอย่างพี่”

“เราสองคนก็โง่ทั้งคู่ นั่นแหล่ะครับ ผมโง่ ที่ต่อให้นานแค่ไหนก็ยังเลิกรักพี่ไม่ได้”

“ถ้างั้น คนโง่สองคนมาอยู่ด้วยกันไหม เราจะได้ไม่เป็นภาระของคนอื่นเขาอีก คนโง่คนนี้ สัญญาว่าจะทำให้ทุกอย่างมันจบลงด้วย
ดี รอพี่ได้ไหม ครับ”

“ผมรอพี่ได้เสมอ อย่าลิมสิ ผมรอพี่มาสิบกว่าปีผมยังรอได้ ทำไมผมจะรอต่อไปอีกไม่ได้”

เราสองคนยิ้มให้กัน ก่อนที่ผมจะกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น มันนานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่ได้มีความสุขแบบนี้ แม้ว่าวันนี้เรื่องของเรามันจะยังคงไม่มีบทสรุปที่แน่ชัด แต่ผมขอสัญญา ว่าผมจะไม่ยอมให้เมฆต้องร้องไห้อีกแล้ว

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องสวีทของโรงแรมหรู ก่อนที่รู้สึกว่าตัวเองหดเล็กลงเรื่อยๆเมื่อยู่ต่อหน้า คุณหญิง ทิพยากร สิริพิทักษ์ ที่ดูเหมือนจะโอ๋ลูกสะใภ้ จนเกิดเหตุ และดูเหมือนว่าลูกชายแท้ๆอย่างผมจะตกกระป๋องไปแล้ว

“ตาใหญ่ ทำอะไรเมฆหรือเปล่าลูก” แม่หันไปถามเมฆหลังจากที่ถลึงตาใส่ผมจนพอใจ

“แม่ ผมไม่ได้ทำอะไรเมฆสักหน่อย” ผมแก้ตัว

“เหอะ พี่นั่นแหล่ะ ตัวทำให้ไอ้เมฆเสียใจเลย” น้องชายที่ยืนอยู่มุมห้องแหวลั่น ก่อนจะจ้องผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“ทุกคนอย่าเพิ่งว่าพี่ใหญ่เลยครับ ผมไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย” เมฆบอกเสียงเบา

“ใช่ครับ ผมไม่ได้ทำอะไรเมฆเลยนะ ก็แค่บังเอิญเจอกัน แล้วก็เลยมีเรื่องต้องคุยกันนิดหน่อย แล้วผมก็พาเมฆมาส่งแค่นั้น จริงๆนะแม่”

“แล้วนี่ ใหญ่จะเอายังไงต่อไป ปัญหาเรื่องหนูแพรจะแก้ยังไง” แม่ถามเสียงเข้ม

“แม่ครับ ถ้าผมทำให้ชื่อเสียงของสิริพิทักษ์เสียหาย พ่อจะโกรธผมหรือเปล่า”

“ใหญ่ ไม่มีพ่อแม่คนไหน โกรธลูกตัวเองได้หรอกนะ พ่อกับแม่ จะไม่สบายใจมากกว่าถ้าต้องทนเห็นลูกอยู่โดยไม่มีความสุข การ
แต่งงานไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะลูก เราต้องอยู่กับคนๆหนึ่งไปตลอดชีวิต แม่ไม่อยากเห็นใหญ่ไม่มีความสุข เรื่องของชื่อเสียง แม่ปลงได้ตั้งนานแล้ว สิริพิทักษ์ จะไม่มีวัน ด่างพร้อยตราบใดที่ลูกของแม่ยังเป็นคนดี ใหญ่จะยังเป็นลูกชายที่พ่อกับแม่ภูมิใจเสมอ” แม่บอกด้วยรอยยิ้ม

“ขอบคุณนะครับแม่ ผมรู้แล้วว่าผมต้องทำยังไง ผมจะจบปัญหานี้ให้เร็วที่สุดนะครับ ”

“คุณย่าครับ พีพี ง่วงแล้ว ” เด็กชายตัวน้อยเดินหาวเข้ามาในห้องก่อนจะเรียกรอยยิ้มจากทุกคนได้เหมือนเคย

“ง่วงเหรอลูก งั้นย่าพาไปนอนดีไหมครับ”

“ดีครับ พีพีง่วงมากๆเลย” พีพีบอก

“ถ้าอย่างนั้น วัตกับเล็ก กลับห้องพร้อมแม่ดีกว่านะลูก” แม่ยิ้มให้หลานชายก่อนจะหันกลับไปบอกเจ้าเล็ก

“ก็ดีเหมือนกันครับแม่ ไปกันเถอะครับ พีพี ไปกันเร็วลูก”

“ขอบคุณนะครับ ที่ให้โอกาสพี่ พี่สัญญานะว่าพี่จะไม่ทำให้เมฆเสียใจอีก พี่จะจบมันให้เร็วที่สุด พี่รักเมฆนะครับ” ผมบอกกับเมฆ
ก่อนจะดึงเขาเข้ามากอดหลังจากที่ทุกคนทยอยออกจากห้องไปแล้ว

“ผมก็รักพี่” คำยืนยันจากปากของเมฆทำให้หัวใจของผมพองโต ผมเข้าใจแล้วว่าความสุขของคนเราไม่ใช่ชื่อเสียงเงินทองพวกนั้น แต่คือการที่มีใครสักคนอยู่ข้าง ๆ

........................TBC..........................

เหนื่อยจังเลยตัวเอง ทำไมการเขียน นิยาย ไม่กี่หน้าถึงเหนื่ิยจังเลย
ถ้าเนื้อเรื่องมันแปลก ขอโทษนะคะ :mew4: :mew4:

เหนื่อยอ่ะ ขอกำลังใจคนละที (อะไรคนละทีฟระ) หน่อย :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 22-09-2013 20:41:33: ดีกันแล้วจริงอะ ไปจัดการเรื่องว่าที่เจ้าสาวให้เคลียร์ก่อนดีกว่านะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 22-09-2013 20:49:53: อร๊ายยยยหวานนะเนี่ยยย :o8:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 22-09-2013 22:45:25: ทุกอย่างเหมือนจะลงตัวแล้ว เหลือแค่พี่ใหญ่ไปจัดการเรื่องยัยแพร สู้ๆนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 22-09-2013 22:59:06: เข้าใจกันซะที
เหลือแต่ยัยแพรจะป่วนมั้ยเนี่ย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 23-09-2013 00:16:18: ในที่สุดก็เข้าใจกันแล้วววว
แต่พี่ใหญ่รีบไปเคลียร์ให้เรียบร้อยหล่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 23-09-2013 00:40:14: เป็นกำลังใจให้พี่ใหญ่จบปัญหายัยคุณแพรให้เร็วที่สุดค่ะ
จะได้เริ่มต้นใหม่กับน้องเมฆเสียที ฟ้าหลังฝนคงจะมาซะทีนะ

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ไม่ว่าปัญหาอะไรก็ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 23-09-2013 00:59:40: ดูสิว่าอิตาพี่ใหญ่จะจบยังไง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: PhInNoI ที่ 23-09-2013 01:08:13: :mew1:
:katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 23-09-2013 08:47:12: คู่พี่ใหญ่กับเมฆเข้าใจกันได้แล้วก็ดี

แต่ในความคิดเราคนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องไม่ใช่เมฆ ไม่ใช่พี่ใหญ่

แต่เป็น คุณแพร ผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นคนนอก ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย กลับโดนดึงเข้ามาในวังวนนี้

ความคาดหวัง ชื่อเสียง หน้าตา โดนทำลายยับเลย ขอให้เธอผ่านเรื่องนี้ไปได้นะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 23-09-2013 09:20:49: จริงก็รู้สึกดีนะที่ทั้งคู่เข้าให้อภัยกัน. แต่แบบอยากเห็นอิพี่ใหญ่ทรมานทุรนทุรายมากกว่านีอีกนิคจะมีใครว่าเรามั้ยเนี่ย555555555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 23-09-2013 11:34:09: โล่งแล้วปรับความเข้าใจกันได้ซะที
ทีนี้ก็เหลือยู่คนหนึ่งที่รับบทเป็นนางร้าย อิอิ

ปล.ตอนที่ 44 อยู่ไหนเหรอคะ พอดีหาไม่เจออ่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 23-09-2013 11:44:32: อ้างจาก: Chichi Yuki ที่ 23-09-2013 11:34:09
โล่งแล้วปรับความเข้าใจกันได้ซะที
ทีนี้ก็เหลือยู่คนหนึ่งที่รับบทเป็นนางร้าย อิอิ

ปล.ตอนที่ 44 อยู่ไหนเหรอคะ พอดีหาไม่เจออ่ะค่ะ

อ่า ดูเหมือน ว่าพิต จะเขียนหัวนิยายผิดนะคะ เพราะ ตอนที่ 43-44 ลงพร้อมกันสองตอน
แต่เหมือน พิตจะ เปลี่ยนหัวนิยายเป็น 42-43 นะคะ แหะๆ ขอประทานอภัยมณี มังคะ
แต่ถ้า หาไม่เจอ ก็ลอง ไปอ่าน ตาม ลิงค์ นี้นะคะ
http://writer.dek-d.com/pinapong/story/viewlongc.php?id=892631&chapter=48
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 23-09-2013 12:56:55: เข้าใจกันแล้ว ดีจัง >.<
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 23-09-2013 13:19:54: กว่าพี่ใหญ่จะรู้ใจตัวเองเน้ออ มาให้กำลังใจคนเขียนค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 23-09-2013 13:47:54: ใหญ่จัดการเรื่องให้เรียบร้อยนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 23-09-2013 19:41:00: ไหมมันดีกันง่ายจัง :ruready

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 23-09-2013 22:21:03: o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: FlOriN ที่ 23-09-2013 23:47:02: ดีใจจังเลยย เข้าใจกันแล้ว
ทีนี้เหลือจัดการแพรว!!!

เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 25-09-2013 11:32:20: เข้าใจกันได้เสียที

คงต้องรอให้ พี่ใหญ่ แก้ปัญหาเรื่อง แพร ต่อไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 26-09-2013 22:38:21: รอตอนต่อไป <3
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 27-09-2013 11:51:00: รอดูคุณใหญ่จะจบปัญหายังไง
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 01-10-2013 17:09:28: แอบมาดูพี่ใหญ่จบปัญหาค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 46 22/09/13 P 43
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 01-10-2013 22:58:02: รอมานานแสนนาน!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 03-10-2013 17:36:15: …………..47……….

“พี่มีความสุขจังเลยครับ” คนตัวโตที่ใช้ตักของผมแทนหมอนบอก ผมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะถามกลับไป

“ทำไมครับ”

“พี่ไม่เคยคิด ว่าจะมีวันนี้ พี่คิดว่าชาตินี้เมฆคงไม่มีวันยกโทษให้พี่อีกแล้ว”

“ผมว่า เราเลิกพูดเรื่องนี้กันได้แล้วนะครับ ผมบอกไปแล้วไงว่าผมไม่เคยโกรธพี่ ผมก็แค่กลัวเท่านั้น”

“พี่สัญญานะว่าจะไม่ทำให้เมฆต้องเสียใจอีก” ผมยิ้มก่อนจะพยักหน้ารับ ผมเชื่อ เชื่อหมดทั้งหัวใจว่าเขาจะไม่ทำให้ผมเสียใจอีก

Rrrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ของพี่ใหญ่ดังขึ้นก่อนที่เขาจะส่ายหน้าหลังจากเห็นชื่อคนในสาย พี่ใหญ่เลือกจะปิดเสียงแล้ววางมันลงที่เดิม

“ใครครับ ทำไมถึงไม่รับ”

“คุณแพรน่ะ พี่ไม่อยากรับให้เสียอารมณ์” เขาบอกเสียงเรียบ

“คุณแพรเขาคงเป็นห่วงพี่นะครับ เพราะนี่มันดึกแล้ว ทำไมพี่ไม่รับซะหน่อยล่ะ” ผมบอกไปก่อนที่อีกคนจะหัวเราะดังลั่น

“ น้องเมฆครับ รู้ตัวไหมว่า นับวันเรายิ่งเหมือนพวกนางเอกละครหลังข่าว ไม่ต้องแสนดีขนาดนั้นก็ได้ครับ เห็นแก่ตัวบ้างเถอะ ตอนนี้พี่อยากอยู่กับเมฆ ไม่อยากให้ใครมาขัดจังหวะหรอกนะ” พี่ใหญ่บอกด้วยรอยยิ้มที่ผมว่ามันเจ้าเล่ห์แปลกๆ อันที่จริงผมก็ไม่เข้าใจตัวเองนักหรอกครับ ผมไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครนอกจากพี่ใหญ่ เวลาอยู่กับเขาผมดูเหมือนจะ

ผู้คนรอบข้างมักจะถามผมว่าทำไม จู่ๆ ผมถึงให้อภัยพี่ใหญ่ซะง่ายๆแบบนั้น ผมเคยบอกไปแล้วว่าผมไม่ได้โกรธพี่ใหญ่ แต่ผมแค่กลัว และที่สำคัญ ผมไม่เคยเห็นว่าตัวเองจะมีความสุขเลย เวลาที่เราโกรธกัน หากว่า ผมไม่ให้อภัยและโกรธพี่ใหญ่ต่อไป อะไรที่ผมจะได้กลับมา การที่เห็นพี่ใหญ่ทรมานนะเหรอ ไม่ใช่หรอกครับ เพราะทุกครั้งที่พี่ใหญ่ ทรมาน ผมเองก็ทรมานไม่ต่างกัน ความโกรธ รังแต่จะทำให้ผมเป็นทุกข์เสียเปล่า และชีวิตนี้ผมคิดว่าตัวเอง เป็นทุกข์มามากจนเกินพอแล้ว ผมไม่อยากกลับไปจมอยู่กับความทุกข์พวกนั้นอีก เพราะมันทรมานมากกว่าตายทั้งเป็นเสียอีก

“เมฆง่วงหรือยัง คืนนี้พี่นอนนี่นะ” คนที่นอนหนุนตักอยู่บอก ก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์

“ยังครับ ผมว่า ผมจะนั่งดูทีวีอีกสักพัก พี่ง่วงก็ไปนอนก่อนสิ”

“พี่อยากกินไข่เจียว” อีกคนพูดอย่าไม่มีปี่มีขลุ่ย จะมากินไข่เจียวอะไรตอนนี้ล่ะครับ

“หือ ตอนนี้เนี่ยนะครับ จะทำได้ที่ไหนล่ะ อุปกรณ์อะไรก็ไม่มีสักอย่าง”

“ไม่ต้องใช้ หรอกครับ เพราะพี่จะกินไข่เจียว จานนี้” พี่ใหญ่บอก่อนจะชี้มาที่ผม

“ผมไม่ ขะ อื้อ” หลายคนคงจะเดาได้ว่ามันคืออะไร ผมเบิกตาโพลงเมื่อริมฝีปากของพี่ใหญ่กดลงมา แม้จะขัดขืน นิดหน่อย แต่
ผมก็ไม่ปฏิเสธว่าตัวผมเองก็โหยหามันเหมือนกัน จูบอ่อนโยนที่ผมไม่เคยได้รับมันทำให้เคลิ้มไหว จูบที่ไม่ได้มาจากความโกรธและความอยากเอาชนะ แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันเป็นจูบที่มาจากความรัก

“เมฆร้องไห้ ทำไมครับ” พี่ใหญ่ถอนจูบก่อนจะเกลี่ยแก้มที่เต็มไปด้วยน้ำตาของผม ผมส่ายหน้าก่อนจะหัวเราะตัวเองเบาๆ ผมว่า
ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่ดีใจ จนร้องไห้ ผมแค่ไม่คิดว่า ผมจะได้รับจูบที่อ่อนโยนแบบนี้

“ไม่เอาสิ อย่างร้องนะครับ ไม่ว่าเมฆจะร้องไห้เพราะอะไร พี่ก็ไม่สบายใจทั้งนั้น พี่อยากเห็นรอยยิ้มของเมฆมากกว่าน้ำตานะครับ” พี่ใหญ่บอกอย่างอ่อนโยน ก่อจะก้มลงมาจูบซับน้ำตาให้ผม

“พี่รักเมฆนะ”

“ผมก็รักพี่นะครับ”

ผมปล่อยให้ริมฝีปากได้รูปนั้นเคลื่อนทับลงมาก่อนที่พี่ใหญ่จะมอบจูบอ่อนโยนให้ผมอีกครั้ง เรียวลิ้นช่ำชองนั้นทำให้ผมเคลิ้มจน
แทบไม่มีสติ จูบอ่อนโยนเริ่มร้อนแรงขึ้นทุกสัมผัสที่มือหนานั้นลากผ่านทำให้รู้สึกร้อนจนแทบทนไม่ได้ รู้ตัวอีกครั้งผมกับเขาก็เปลือยเปล่าไปแล้ว ร่างกายเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อฝ่ามือร้อนนั้นกวบกุมส่วนอ่อนไหวแม้ว่าอากาศข้างนอกจะเริ่มหนาวแล้ว แต่ผมกลับรู้สึกร้อนจนแทบทนไม่ไหว ยิ่งสัมผัสจากมือหนาที่กำลังลูบแก่นกายอยู่นั้น ยิ่งทำให้ผมเสียวซ่านจนแทบจะปลดปล่อย

“อะ อื๊อ พี่ใหญ่” มือหนายังคงทำหน้าที่ของมันได้ดีเช่นเดียวกับที่ริมฝีปากของเขาที่กำลังซุกไซ้อยู่ที่ซอกคอของผม ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ให้พุ่งสูงมากขึ้น แต่อีกคนกลับหยุดมือไว้ไม่ยอมขยับ

“อะ อ๊า พะ พี่ ผมไม่ไหวแล้วนะ อย่าแกล้งสิ ”

“แทนตัวเองว่าเมฆสิครับ” เขาบอกเสียงแหบพร่า

“พี่ใหญ่ เมฆไม่ไหวแล้วนะ อย่าแกล้งสิครับ” ผมบอกไม่รู้หรอกว่าหน้าตาของตัวเองตอนนี้เป็นแบบไหน แต่สายตาหื่นกระหายที่จ้องมานั่นทำให้ผมต้องรีบหลบสายตา ทันที ยอมรับว่าเขินมากเพราะไม่บ่อยนักที่พี่ใหญ่จะทำสีหน้าอย่างนี้

“เมฆอย่าไปทำหน้าตาแบบนี้กับใครนะ”

“ทำไมล่ะ”

“พี่หวง ทำแบบนี้กับพี่คนเดียวนะครับ”

“อืม” ผมรับคำก่อนที่ ริมฝีปากจะเคลื่อนทับเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับมือหนาที่พาผมทะยานไปจนสุดแรงอารมณ์

“อะ อื้อ อะ อ๊า”

“อะ อื๊อ” ผมครางอู้อี้ เมื่อปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา เมื่อนิมฝีปากของเรายังไม่ผละจากกัน

“อื้อ” ผมครางเมื่อ นิ้วเรียวของพี่ใหญ่กำลังรุกรานช่องทางด้านหลังของตัวเอง

“อะ อื้อ” ดูเหมือนว่าความอายของผมมันจะหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ผมครางลั่นเมื่อจุดกระสันนั้นถูกแตะต้อง พี่ใหญ่ยกยิ้ม
ก่อนจะเพิ่มจำนวนนิ้วขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆที่ปากยังคงเลาะเล็มอยู่แถวซอกคอของผม

“อะ อื้อ พี่ใหญ่ เมฆ ไม่ไหวแล้วนะ”

“หือ คนดี อยากให้พี่ทำอะไรเหรอครับ”

“ทะ ทำไมต้องให้บอกด้วยล่ะ” ผมประท้วงในเมื่อเขาก็รู้ว่าจะต้อองทำอะไร ทำไมถึงต้องแกล้งกันด้วย

“อะไรครับ พี่จะไปรู้ได้ยังไง ว่าเมฆ อยาก ให้พี่ทำอะไร” เสียงแหบพร้านั้นบอกก่อนที่จะกดนิ้วลงไปที่จุดกระสันจนผมครางลั่น

“อ๊า อื้อ ไอ้พี่ใหญ่ อะ อ๊า” อีกคนยังแกล้งไม่เลิก จนผมต้องตีแขนไปหลายครั้ง

“ต้องการอะไรก็บอกสิครับ คนดี”

“เมฆ อะ เมฆ ต้องการพี่ ”

“ด้วยความยินดีครับ” พี่ใหญ่ยิ้ม ก่อนจะค่อยๆกดแก่นกายเข้ามาช้าๆ

“อะ อื้อ” จากอ่อนโยนเป็นร้อนแรง เมื่อแรงขยับของพี่ใหญ่เพิ่มขึ้นตามอารมณ์ สมองของผมขาวโพลนจนแทบไม่รู้อะไร

“อะ อะ อื้อ พี่ใหญ่”

“อื้อ” เสียงครางทุ้มของพี่ใหญ่ยิ่งทำให้ผมสั่นสะท้าน

“พี่รักเมฆนะครับ” คำว่ารักที่กระซิบแผ่วทำให้หัวใจของผมยิ่งสั่นไหว

“เมฆก็รักพี่ อื๊อ อะ”

“อะ อะ อ๊า”

“อะ อื้อ เมฆ” เสียงทุ้มที่เรียกชื่อผมมันทำให้หัวใจผองโตอย่างประหลาด ก่อนที่ผมจะเอื้อมคว้าคนตัวสูงกว่าให้โน้มหน้าลงมา
พลางกดจูบลงไปบนริมฝีปากนั้น ลิ้นของเราสองคนเกี่ยวกระหวัดอย่างหื่นกระหาย มันคงน่าอายอยู่ไม่น้อยถ้าเป็นยามปกติ เสียงครางทุ้มต่ำกับแรงขยับที่ดูเหมือนจะหนักหน่วงขึ้นทำให้ผมต้องเกร็งแน่น เมื่อความเสียวซ่านระรอกระลอกเล่าถูกส่งเข้ามาจังหวะรักดำเนินตามครรลองที่มันควรจะเป็น ทั้งอ่อนโยนและร้อนแรงในเวลาเดียวกัน มันทำให้จิตใจสั่นสะท้านหวามไหวแต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้หัวใจสองดวงหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว เมื่อความสัมพันธ์นั้นเกิดจากความรัก

“อะ พี่ใหญ่ เมฆไม่ไหวแล้ว” ผมบอกเมื่อรับรู้ถึงปลายทางแห่งห้วงอารมณ์ที่กำลังจะมาถึง

“ทนหน่อยนะคนดี พี่อยากไปพร้อมกับเมฆนะครับ” เขาบอกก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น

“อะ อ๊า อะ อ๊ะ”

“อื๊อ”

“อ๊ะ ไม่ไหว แล้ว เร็วๆหน่อย อื้อ”

“อะ อ๊า” ผมครางลั่น เมื่ออารมณ์ถึงจุดสูงสุดก่อนที่พี่ใหญ่จะเร่งจังหวะและปลดปล่อยตามมาติด ร่างสูงกว่าจูบที่หน้าผากของ
ผมก่อนจะถอนแก่นกายออก น้ำสีขาวขุ่นไหลเปรอะผ้าปูที่นอนราคาแพง จนผมอดที่จะหน้าแดงไม่ได้ แบบนี้ แม่บ้านที่มาทำ
ความสะอาดก็เห็นนะสิ

“คิดอะไรอยู่ครับ”

“ก็พี่ ทำอะไรเล่า เห็นไหมว่ามันเลอะที่นอน เดี๋ยวคนอื่นก็รู้หมดสิ” ผมแหวลั่น

“ก็ดีสิ พี่ไม่ได้อยากจะปิดบังใครอีกแล้ว พี่รักเมฆนะ เมฆคือคนที่พี่รัก ต่อไปนี้พี่จะบอกคนทั้งโลกว่า พี่รักเมฆมากแค่ไหน”

“ขอบคุณนะครับ ขอบคุณที่รักผม” ผมบอกก่อนจะกอดอีกคนไว้แน่น วันนี้มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เราเป็นของกันและกันแต่มันเป็นครั้งแรก ที่เราทำมันด้วยความรัก..

....................TBC..................

มิมีไรจะแก้ตัว นอกจากบอกว่า ชีวิตยุ่งมาก (ไหนบอกไม่แก้ตัว)
ขอโทษนะคะ แต่ยังไง ก็จะไม่ไหายไปนาน เกินกว่านี้
จะพยายามมาต่ออย่างต่อเนื่องนะ

รักทุกคนมากมายคะ
ปอลิง ชีพจรลงเท้า เหมือนจะได้ย้าย ที่อยู่อีกแล้ว ฮ่าๆๆ :hao7:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 03-10-2013 18:00:10: กรี๊ดดดดด พี่ใหญ่หื่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: FlOriN ที่ 03-10-2013 18:24:34: พูดสั้นๆว่า ฟินนนน
พี่ใหญ่หื่นจริงๆ ~~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-10-2013 18:32:44: :mew1
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 03-10-2013 18:46:54: มาแบบจัดเต็ม (เตียง) นะ ฮ่าๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 03-10-2013 19:10:00: คนแก่แอบเคืองนิด ๆ นะ :m16:

ใจก็หวังว่าจะมีช็อดเด็ด

ในการกำจัดจุดอ่อนชะนีแพร

ดันเกิดอาการ "หิว" กระทันหันซะนี่

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 03-10-2013 20:30:11: ตาย :hao6:

:call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 03-10-2013 20:38:50: หิวไข่ดาว แต่ไหงได้กินไข่ต้มล่ะ กร๊ากกกกก
พี่ใหญ่หื่น แก่แล้วก็เงี๊ย (เกี่ยว?)
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 03-10-2013 22:57:48: รอมาตั้งนาน ทีเดียวพอเหรออิคุณใหญ่
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-10-2013 23:09:36: มีความสุขแฮปปี้กันไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 03-10-2013 23:23:54: :-[ อ่านรวดเดียวุจนถึงตอนปัจจุบันเลย
เมฆน่าหสงสารมากเลยพี่ใหญ่ต้องรักน้องให้มาก ๆ นะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 03-10-2013 23:30:01: เหยยย~~~~ พี่ใหญ่~~

:hao6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 03-10-2013 23:44:35: ใหญ่น่าจะจัดการเรื่องวุ่นวายใ้ห้เสร็จสิ้นสักทีนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 03-10-2013 23:54:25: รักร้อนแรง :pighaun:

ตอนต่อไปก็ไปกำจัด อีแพรสินะ โฮ๊ะๆๆ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 04-10-2013 01:12:59: คิดไม่ผิดที่เสี่ยงเข้ามาอ่านต่อนดึกๆ :hao6:

:jul1: :jul1: :jul1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 04-10-2013 02:00:53: ครั้งละนิดจิตแจ่มใส(หลอออ). รอๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 04-10-2013 02:08:49: พี่ใหญ่มา "กิน" น้องเมฆ เติมพลัง
ก่อนไปจัดการกับคุณแพร ชิมิ อิอิ

ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 04-10-2013 19:26:32: อ๊ากกกกกกพี่ใหญ่ :m25:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 04-10-2013 20:00:52: อร๊ายยยยยย....ขอเลือดด่วน
:m25:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 04-10-2013 21:22:05: ดีใจกับน้องเมฆจัง เย้!!!
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 05-10-2013 13:38:50: พอลงเอยกันได้ดี ก็หวานซะ

คนอ่านส่องอย่างเราเลือดหมดตัวเลย

5555555555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 05-10-2013 19:10:17: :mew1:
ใกล้จบลงด้วยดีละ เขี่ยยัยแพรอีกนิดเดียว เย้ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: SAFERNSAZAAAAA ที่ 07-10-2013 23:45:06: ใกล้จะจบรึยังอ่าาาา อย่าพึ่งจบเลยยังอยากอ่านอีก :mew2: :mew6:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 08-10-2013 14:34:46: มาอ่าน อ้าว จบซะละ มาต่ออีกนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 10-10-2013 21:00:25: ……….48……….

ผมตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของพี่ใหญ่ หน้าอกยังคงกระเพื่อมไหวน้อยๆ บ่งบอกว่าคนตัวโตยังหลับอยู่ ทุกครั้งที่ผมมองหน้าพี่ใหญ่เวลาหลับมันทำให้ผมอดหน้าแดงไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องเมื่อคืน พี่ใหญ่อ่อนโยนมาก เหมือนผมได้พี่ใหญ่คนเดิมคนนั้นกลับมาแล้ว ไม่ใช่ คุณชลธร ที่มีแต่ความเกลียดคนนั้น

“มองพี่แบบนี้จะลักหลับพี่เหรอครับ” เสียงทุ้มเอ่ยเอ่ยถาม ก่อนที่พี่ใหญ่จะรวบผมเข้าไปกอด

“พี่แกล้งหลับเหรอ”

“ไม่ได้แกล้งครับ พี่แค่พักสายตาเฉยๆแต่ใครก็ไม่รู้จ้องเอาๆ จ้องมากๆ พี่เขินนะ”

“เขินก็ปล่อยสิครับจะกอดทำไม ผมจะได้ไปอาบน้ำ”

“พี่อาบให้ไหม”

“พี่จะบ้าหรือไงเล่า” ผมแหวลั่นก่อนจะผละออกจากอ้อมแขนแกร่งแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป บอกตรงๆว่าไม่ค่อยจะชินกับพี่ใหญ่ลุ
คนี้สักเท่าไหร่ ผมไม่ได้ SM นะครับแต่คงเพราะมันชินกับท่าทางร้ายๆของพี่ใหญ่มาหลายปีจนเกือบลืมภาพพี่ชายที่แสนอ่อนโยนคนนั้นไปแล้ว

“เมฆครับ เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมเงียบจัง ให้พี่ไปช่วยอาบไหม” เสียงตะโกนจากข้างนอกดังขึ้น แม้ไม่เห็นแต่ผมก็รู้ว่าตอนนี้หน้าผมคงแดงมาก

“เงียบไปเลย ผมอาบเองได้”

“ก็นึกว่าอยากให้พี่ช่วย งั้นรีบๆอาบนะครับถ้าช้าพี่เข้าไปช่วยจริงๆนะ”

“คร้าบ” ผมรับคำก่อนจะยกยิ้มกับตัวเอง ไม่เคยคิดมาก่อนว่าระหว่างเราจะมีช่วงเวลาแบบนี้ ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากจะให้เรามี
ความสุขอย่างนี้ตลอดไป

“ช้ามาก” ร่างสูงที่นั่งอยู่บนเตียงบ่นเบาๆ เมื่อเห็นว่าผมออกมาจากห้องน้ำแล้วหลังจากที่เข้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง

“ช้าที่ไหนกัน ผมก็อาบของผมปกติ”

“ครับๆปกติก็ปกติ มานี่มา เดี๋ยวพี่เช็ดผมให้ ” พี่ใหญ่บอกก่อนจะตบมือลงบนที่ว่างข้างๆตัว

“ไม่ต้องหรอกครับ พี่รีบไปอาบน้ำเลย สายแล้ว เดี๋ยวป้าทิพย์รอนาน”

“ไม่หรอก แม่กับเจ้าเล็กออกไปช้อปปิ้งกันแล้วล่ะ วันนี้มีแค่เราสองคนนะครับ เมฆไม่อยากมีมุมกุ๊กกิ๊กหวานแหววกับพี่เหมือนที่ละครหลังข่าวชอบทำเหรอ มุขเช็ดผมนี่สวีทสุดๆแล้วนะ”

“ไม่ล่ะครับผมเช็ดเองได้ พี่รีบไปอาบน้ำเลยผมหิวแล้ว” ผมบอกพลางดันหลังอีกคนเข้าห้องน้ำ ก่อนจะยกยิ้มเมื่อเห็นว่าประตู
ห้องน้ำปิดสนิทแล้ว

ใครมันจะบ้าทำ เขินจะตาย

บางครั้งผมก็อดคิดไม่ได้ว่าตัวเองฝันไปหรือเปล่า พี่ใหญ่ที่ผมเห็นอยู่ตอนนี้ใช่พี่ใหญ่จริงๆไหม ความสุขที่ผมมีตอนนี้มันจะมั่นคง
แค่ไหน ผมไม่กล้าคิดว่าวันพรุ่งนี้ของเราสองคนจะเป็นยังไง ถ้าพี่ใหญ่จัดการเรื่องคุณแพรไม่ได้

“ขมวดคิ้วอีกแล้ว ไม่เอาสิ ทำไมชอบทำหน้าเครียดจังเลยครับ” สัมผัสเย็นๆแตะที่ข้างแก้มก่อนที่เสียงทุ้มจะเอ่ยขึ้น

“พี่อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอครับ”

“ก็เสร็จนานพอที่จะเห็น เมฆนั่งทำหน้าเรียดนั่นแหล่ะ เป็นอะไรไปครับ เมฆไม่มีความสุขเหรอ ที่พี่อยู่ตรงนี้” เขาถามน้ำเสียงนั้น
แฝงความตัดพ้อและความน้อยใจอยู่ในที ผมยกยิ้มก่อนจะส่ายหน้า

“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกครับ ผมมีความสุขดี มีความสุขมากที่พี่ยังยืนอยู่ตรงนี้ ผมก็คิดเรื่องอนาคตนิดหน่อย”

“อย่าเครียดสิ ทุกอย่างมันต้องมีทางออก พี่สัญญาว่าพี่จะหาทางออกให้เร็วที่สุดนะครับ รอพี่หน่อยนะ”

“ครับ ผมรอได้ นานแค่ไหนผมก็รอได้” ผมยิ้มให้พี่ใหญ่เพื่อยืนยันคำตอบ ต่อให้ต้องรอทั้งชีวิตผมก็รอได้ เพราะชีวิตนี้ผมคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว

“วันนี้เที่ยวกันนะ” พี่ใหญ่ที่แต่งตัวเสร็จแล้วเดินเข้ามาบอก

“ไปเที่ยว”

“ครับ เที่ยว คิดซะว่า เรามาฮันนีมูนกันดีไหม” เขาบอกด้วยสายตาพราวระยับจนผมอดเขินไม่ได้ พี่ใหญ่โหมดนี้รับมือยากจริงๆ

“ยังไม่ได้แต่งงานกัน ซะหน่อยจะฮันนีมูนได้ไง”

“แล้วถ้าพี่ขอตอนนี้ จะแต่งไหมล่ะครับ” เสียงทุ้มบอกก่อนที่นิ้วของผมจะสัมผัสกับความเย็นของโลหะ

“พี่ใหญ่” ผมมองหน้าพี่ใหญ่สลับกับแหวนที่อยู่บนนิ้วตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา

“พี่อาจจะไม่ใช่คนดี ทั้งอารมณ์ร้อน ปากร้าย ทำร้ายจิตใจเมฆสารพัด แต่พี่ก็รักเมฆนะครับ มันอาจจะดูเห็นแก่ตัวมากที่พี่เลือกผูก
มัดเมฆด้วยวิธีนี้ แต่พี่แค่อยากขอให้เมฆรอพี่หน่อยได้ไหม เมื่อเรื่องทุกอย่างมันจบลง เราแต่งงานกันนะครับ” เสียงทุ้มนั่นบอก

“ว่ายังไงครับ แต่งงานกับพี่นะ”

“ผม..”

“ไม่รู้ล่ะ ถึงเมฆไม่แต่งพี่ก็จะบังคับ ให้แต่งด้วยอยู่ดี เอาเป็นว่าตกลงตามนี่นะครับ” คนตัวโตกว่าบอกอย่างเอาแต่ใจ ผมได้แต่ยกยิ้มขำ เพราะไม่เคยเห็นท่าทางเหมือนเด็กอยากได้ของเล่นจากคุณชลธรเขาเท่าไหร่

“ผมบอกเมื่อไหร่ครับว่า จะไม่แต่ง ทำไมคิดเองเออเองอีกแล้ว”

“ถ้างั้น แปลว่าเมฆตกลงแต่งงานกับพี่นะครับ”

“ครับ ผมจะแต่งงานกับพี่” พี่ใหญ่ยิ้มกว้างก่อนจะคว้าตัวผมเข้าไปกอดแน่น

“ขอบคุณนะครับ เมฆ ขอบคุณที่ยอมรับคนอย่างพี่ ขอบคุณมากนะครับ”

“ปล่อยก่อนได้ไหมเนี่ย ผมหายใจไม่ออกไหนบอกจะพาไปเที่ยวไง สายแล้ว ไปเถอะครับ” ผมบอกก่อนที่อีกคนจะคลายกอดแล้วจูงมือผมออกจากห้องไป

“วันนี้เมฆอยากไปไหนครับ” เขาถามระหว่างที่เราอยู่ในลิฟต์

“ไม่รู้ครับ ผมไม่มีที่ไหนอยากไปเป็นพิเศษ”

“ถ้าอย่างนั้น เราไปกินข้าวกันก่อนดีกว่า สายแล้ว ดีไหม” พี่ใหญ่ออกความเห็น ผมพยักหน้ารับเพราะสำหรับผม สถานที่ไม่ได้มีความสำคัญเท่ากับคนที่กุมมือผมไว้ตอนนี้เลย

“หึ ดูท่าทางดีความสุข จังนะคะ คุณใหญ่” ภาษาที่คุ้นหูทำให้เราสองคนหยุดเดินก่อนที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะเดินตรงเข้ามาหาเรา
ทันทีที่เราก้าวออกมาจากโรงแรม

“คุณแพร” พี่ใหญ่บอกเสียงแผ่วเมื่อแว่นกันแดดที่บังเกือบบครึ่งหน้านั้นถูกถอดออก

“แหม ดีใจจังที่ยังจำคู่หมั้นคนนี้ได้ นึกว่าจะอยู่กับชู้ จนลืมแพรไปแล้วซะอีก” น้ำเสียงที่เคยอ่อนหวานกลายเป็นแข็งกร้าวเมื่อคนพูดเห็นมาทางผม

“คุณแพรครับ” พี่ใหญ่บอกเสียงเรียบเมื่อเห็นว่าคุณแพรเริ่มเสียงดัง แม้ว่าฝรั่งหัวทองที่กำลังมองอย่างสนอกสนใจนั้นฟังสิ่งที่เราคุยกันไม่ออกแต่มันไม่ได้หมายความว่า พวกเขาจะเดาเรื่องไม่ได้นี่ครับ การตกเป็นหัวข้อสนทนาของชาวบ้านคงทำให้คนถือ
ตัวอย่างพี่ใหญ่ไม่สบอารมณ์นัก

“ทำไมคะ กลัวคนอื่นรู้เรื่องหรือไง ว่าไอ้ผู้ชายคนนี้แย่งผัวคนอื่น ” เธอคะคอกก่อนจะชี้หน้าผมอย่างเอาเรื่อง

“ผมว่าคุณคงเข้าใจผิดแล้วมั้งครับคุณแพร ผมมีเมียแค่คนเดียว และคนๆนั้นคือเมฆ!!” พี่ใหญ่ตะคอกกลับ

“ผมว่าเราไปหาที่ เงียบๆคุยกันดีกว่าไหมครับ” ผมพยายามไกล่เกลี่ยเมื่อเห็นว่าตอนนี้เราสามคนกำลังตกเนเป้าสายตาของคนที่เดินผ่านไปมา

“ทำไมแค่นี้อายเหรอ ทีแย่งผัวคนอื่นทำไมไม่อายล่ะ” เธอบอกเสียงเข้ม

“ พูดแทงใจดำเข้าหน่อยทำเงียบหรือไง เกย์อย่างแก คงอดอยากมาสินะ ถึงชอบแย่งของชาวบ้านไปทั่ว”

“หยุดพูดจาดูถูกผมเดี๋ยวนี้นะคุณแพร !!” ผมตะคอกกลับบ้าง ถึงผมจะถูกสั่งสอนมาให้สุภาพกับเพศแม่ แต่คงต้องเว้นยัยนี่ไว้สักคนนะครับ ผมเป็นมนุษย์ธรรมดาและไม่ใช่นางเอกหนังไทยที่จะยอมให้ใครมาด่าปาวๆ

“ แกจะทำอะไรฉัน เอาสิ ถ้าไม่อยากโดนด่าว่าหน้าตัวเมีย เหอะ ” เธอยิ้มเย้ยหยันเมื่อคนอื่นๆไม่เข้าใจในสิ่งที่เราพูดภาพที่เห็นตอนนี้คงเป็นผู้ชายสองคนกำลังข่มขู่ผู้หญิงท่าทางเรียบร้อยคนหนึ่งอยู่

“ผมบอกเป็นครั้งสุดท้ายนะ หยุดพูดซะ”

“ แค่นี้ทำเป็นอาย ขนาดแย่งผัวพี่ตัวเองยังไม่อายเลย นับประสาอะไรกับเรืองแค่นี้คะคุณเมฆ” เธอบอกด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน แต่สิ่งที่ผมสนใจมากกว่าคือคำพูดของคุณแพร ผมมั่นใจว่าในโลกนี้มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เรื่องผมกับพี่ฟ้า แต่ทำไมคุณแพรถึงรู้

“ทำไมคุณ..”

“ทำไมฉันจะไม่รู้ เพราะนังพี่สาวแกมันเป็นคนบอกฉันเอง”

“คุณหมายว่ายังไง คุณเป็นใครกันแน่” เป็นพี่ใหญ่ที่ถามออกไป

……………….49…………….

“หึ คุณคงจำฉันไม่ได้สินะ คุณใหญ่ ใช่สิ ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันไม่เคยมรตัวตนในสายตาของคุณเลย ยัยแว่น สิวเขรอะ คนนั้นไม่เคยอยู่ในสายตาของคุณเลยสินะ” เธอบอกเสียงเบา

“คุณ หรือว่าคุณคือ เพื่อนสนิทของฟ้าคนนั้น”

“เพื่อน เหอะ นังนั่นมันไม่เคยเห็นฉันเป็นเพื่อนเลยสักนิด มันคบฉันเพราะว่าฉันเรียนเก่งเท่านั้น และที่ฉันยอมให้มันโขกสับ
สารพัดนั่นเพราะอะไรรู้ไหม เพราะฉันรักคุณไง!! ถ้าการที่อยู่กับนังฟ้าตลอดเวลาทำให้ฉันได้เจอคุณเท่านั้นฉันก็มีความสุขแล้ว ฉันเจียมตัวเสมอและไม่เคยหวังอะไรมากไปกว่าการได้แอบมองคุณ เพราะฉันรู้ว่าคุณรักนังนั่นคนเดียว แต่แล้วฉันก็มีความหวังอีกครั้งเมื่อจู่ๆนังนั่นมันก็เกิดตายขึ้นมา คุณรู้ไหมว่าฉันดีใจแค่ไหนที่มันตายๆไปซะ เพราะนั่นมันหมายความว่าโอกาสของฉันมาถึงแล้ว” เธอเล่าด้วยน้ำตาอาบแก้ม ก่อนจะสลับกับหัวเราะอย่างบ้าคลั่งเมื่อพูดถึงเรื่องการตายของพี่ฟ้าผมได้แต่จับมือกับพี่ใหญ่ไว้แน่นเพื่อเรียกความมั่นใจ เมื่อคุณแพรดูเหมือนจะสติแตกมากกว่าเดิมเธอเช็ดน้ำตาก่อนจะเริ่มเล่าต่อ

“คุณรู้อะไรไหม ฉันต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองมากแค่ไหนเพื่อให้ดูดีเหมือนวันนี้ ต้องพยายามตั้งมากมายเพื่อนให้แม่ของคุณเห็นว่าเราเหมาะสมกัน แล้วมันก็ไผล ฉันดีใจมากที่แม่คุณมาทาบทามให้เราหมั้น ความรักข้างเดียวของฉันตลอด 7 ปี ที่ผ่านมากำลังจะเป็นจริง ถ้าไม่มีมัน ก้าวเข้ามา!!!” เธอตะคอกก่อนจะแสยะยิ้มให้ผม

“ผมว่ามันชักจะยังไงๆแล้วนะครับ” ผมกระซิบบอกพี่ใหญ่ ที่ยังคงยืนประจันหน้ากับคุณแพรอยู่ เขาไม่พูดอะไรแต่บีบมือผมเบาๆเพื่อให้ผมคลายกังวล

“คุณแพรครับ คุณฟังผมนะ เรื่องของเรามันไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว เพราะผมไม่ได้รักคุณต่อให้เราแต่งงานกันไปคุณก็คงไม่มีความสุข ผมขอโทษจริงๆนะครับ ”

“หึ ฮ่าๆๆๆ ทำไมมันจะเป็นไปไม่ได้ อยู่ๆกันไป แต่งๆกันไปคุณก็จะรักฉัน ฉันเชื่อว่าฉันทำให้คุณรักฉันได้ แต่ทำไม ทำไมคุณถึงต้องเลือกมัน ฉันที่รักคุณมา 7 ปีคนนี้สู้มันไม่ได้ตรงไหนทำไมคุณถึงไม่สงสารฉันบ้าง”

“ความรักมันห้ามกันไม่ได้หรอกนะครับ ผมขอโทษจริงๆ”

“หึ ได้ในเมื่อฉันไม่ได้ ก็อย่าหวังว่าจะมีใครได้เลย”เธอแสยะยิ้มก่อนจะล้วงเอาปืนสั้นออกมาจากกระเป๋าถือ เสียงกรี๊ดดังระงมความอลม่านเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อคนบริเวณนั้นต่างวิ่งหลบกันจ้าละหวั่น

“คุณแพร” พี่ใหญ่แหวลั่นก่อนจะดันผมไปข้างหลัง

“ทำไม กลัวเหรอคะ ” เธอแสยะยิ้มก่อนที่ย่างสามขุมเข้ามา แววตาที่เธอมองเราเต็มไปด้วยแววตัดพ้อ ผมรู้ว่าการรักคนที่เขาไม่รักเรามันเจ็บปวดและทรมานแค่ไหน แต่ถ้าจะให้ผมทิ้งความรักของตัวเองไปผมก็ทำไม่ได้เหมือนกัน

ปัง!!

เสียงกรี๊ดดังขึ้นอีกครั้งเมื่อคุณแพรยิงปืนขึ้นฟ้า ยอมรับว่าผมกลัวมากเมื่อมัจจุราชสีดำนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

“คุณแพรครับ ทำแบบนี้มันจะได้อะไรขึ้นมา ถ้าคุณฆ่าผมคุณก็ต้องติดคุก มันคุ้มกันแล้วเหรอครับที่คุณจะเอาอนาคตตัวเองมา
เดิมพันกับผม” พี่ใหญ่ถามเสียงเรียบ

“อนาคตเหรอ ฉันไม่เคยมีมันตั้งแต่วันที่คุณเลือกคนอื่นแล้ว อนาคตของฉันมันจบลงไปแล้ว!!” เธอตะคอกก่อนที่นำตาเม็ดโตจะไหลอาบแก้ม มือบางที่สั่นระริกยิ่งทำให้เธอไร้ทางสู้แม้ว่าจะมีปืนอยู่ในมือ

หว๋อๆๆๆ

เสียงไซเรนตำรวจดังระงม คงมีใครสักคนโทรแจ้ง แต่ผมไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างมากนัก เมื่อคุณแพรใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แม้ว่าข้างนอกจะมีแต่ความโกลาหลแต่เราสามคนกลับเหมือนหยุดนิ่งอยู่กับที่

“คุณแพรครับ คิดดีๆ ก่อนจะทำอะไรลงไป อย่าเอาชีวิตของตัวเองมาทิ้งเพราะผู้ชายอย่างผม มันไม่คุ้มกันสักนิด คนดีๆอย่างคุณต้องมีใครสักคนที่เห็นค่า เชื่อผมสิ” แม้จะถูกปืนจ่อแต่พี่ใหญ่ก็ยังคงพูดกับคุณแพรด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“เชื่อผมสิครับ ชีวิตของคุณไม่ได้มีแค่ผม คุณยังมี พ่อ มีแม่ มีครอบครัวที่ต้องดูแล เชื่อผมสิครับ”

“ไม่!!! หยุดพูดซะ คุณไม่เคยรู้หรอกว่าความสูญเสียของฉันมันมากมายแค่ไหน คุณไม่มีวันเข้าใจ ไม่มีวัน!!”

ปัง!!!

เสียงกระสุนอีกหนึ่งนัดดังขึ้น ก่อนที่เลือดจะไหลตามต้นแขนซ้ายของพี่ใหญ่

“พี่ใหญ่!!” ผมร้องลั่นและพยายามจะห้ามเลือดแม้ว่ามันจะดูไม่มีประโยชน์อะไรเลยก็ตาม ภายนอกตำรวจรายคนเริ่มจะยกอาวุธ
ขึ้นมาบ้างแล้ว ถ้าคุณแพรยิงปืนอีกนัดเธออาจจะถูกวิสามัญ

“คุณแพร ใจเย็นก่อนนะครับ วางปืนลงเถอะ” ผมบอก

“หุบปาก!! แกไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน หรือถ้าแกอยากตายก่อนฉันก็จะสงเคาระห์ให้” เธอแหวลั่นก่อนจะเล็งปืนมาที่ผม

“แพร!!”

เสียงที่ไม่คุ้นหูดังขึ้นก่อนที่ หญิงวัยกลางคนนึงหนึ่งจะวิ่งเข้ามาแต่ถูกตำรวจกันไว้ ก่อนที่ป้าทิพย์ ไอ้เล็กและไอ้วัตจะตามมา

“แม่!!”

“แพร ทำไมหนูทำแบบนี้ล่ะลูก ทำไมหนูทำแบบนี้” คุณหญิงพลอยพริ้ง ร้องไห้จนไม่เหลือคราบไฮโซจอมหยิ่งอย่างที่ผมเคย
หมั่นไส้ ตอนนี้เธอเป็นเพียงแค่แม่คนหนึ่งที่กำลังหัวใจสลายกับการกระทำของลูกสาวตัวเอง

“แม่” คุณแพรเอ่ยเสียเบา ก่อนก็ยังไม่ยอมลดปืนลง

“แพร วางปืนเถอะลูกแม่ขอร้อง”

“ไม่!! แพรไม่วาง แม่เข้าข้างพวกมันใช่ไหม ทำไมไม่มีใครรักแพรสักคน ทำไมค่ะ” เธอถามทั้งน้ำตา

“แพรอย่าพูดแบบนั้น สิลูกแม่รักหนูนะลูกนะ แม่รักหนูมาก ต่อให้โลกนี้ไม่มีใครรักหนูแต่พ่อกับแม่ก็รักหนูที่สุดนะคะ หนูคือแก้ว
ตาดวงใจของแม่นะลูก วางปืนเถอะนะ แล้วกลับบ้านเรากัน เชื่อแม่นะลูก” คุณหญิงพลอยพริ้งอ้อนวอนทั้งน้ำตา

“ใช่คะ หนูแพรวางปืนลงเถอะนะลูก” ป้าทิพย์ช่วยพูดอีกแรง

“ทำไมคุณป้าถึงต้องเข้าข้าง มัน คุณป้าไม่อายเหรอคะที่ลูกชายเป็นเกย์ทั้งสองคน”

“สำหรับคนเป็นแม่ สิ่งสำคัญที่สุญคือการเห็นลูกมีความสุข ป้าไม่เห็นว่าการที่ลูกชายป้าสองคนจะรักชอบผู้ชาย มันเป็นเรื่องที่ผิดตรงไหน หนูแพรฟังป้านะลูก ความรักมันเป็นเรื่องที่กำหนดตายตัวไม่ได้ เราไม่สามารถบังคับให้ใครรักหรือไม่รักเราได้ หนูเข้าใจที่ป้าพูดใช่ไหม ”

“แพร วางปืนเถอะลูกนะแม่ขอร้อง” คุณหญิงพลอยพริ้งบอกเสียงแผ่ว

“แม่”

“นะลูกนะ แม่รักหนูนะลูกกลับมาหาแม่นะ กลับบ้านกับแม่ แม่จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายจิตใจหนูอีกแล้ว กลับบ้านกับแม่นะคะ” เธออ้อนวอน ทั้งน้ำตา

“แม่คะ แพรขอโทษ แพรขอโทษ” คุณแพรบอกก่อนทิ้งปืนลงแล้ววิ่งเข้าไปกอดคนเป็นแม่ ท่ามกลางความโล่งใจของทุกคน

“จบแล้วสินะ” เสียอ่อนแรงดังขึ้นก่อนที่พี่ใหญ่จะหันมายิ้มให้ผม ก่อนที่คนตัวสูงกว่าจะทรุดลงทันที

“พี่ใหญ่ !!” ผมตะโกนก่อนจะตบแก้มที่แทบไม่มีเลือดนั้นเบาๆเพื่อเรียกสติ ทีมกู้ภัยที่มารออยู่ก่อนแล้วกรูเข้ามาดูอาการอย่าง
รวดเร็ว ก่อนที่ป้าทิพย์และไอ้เล็กจะตามมา

“เมฆ มึงไม่เป็นอะไรนะ”

“ไม่ แต่พี่ใหญ่เขา”

“พี่กู ไม่เป็นไรหรอก รายนั้น ตายยากจะตาย มึงไม่ต้องเป็นห่วงนะ” ไอ้เล็กบอกก่อนจะยกยิ้มให้ผม ผมยิ้มตอบก่อนจะตามคนเจ็บไปที่โรงพยาบาล

“ทำไมเข้าไปนานจังวะ” ผมบ่นเมื่อพี่ใหญ่ถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดนานร่วงชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่มีวี่แววจะได้ออกมาสักที

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า ถึงมือหมอแล้ววางใจได้” ไอ้เล็กบอกก่อนจะบีบมือผมเพื่อให้กำลังใจ

“ใช่จ๊ะ เมฆไม่ต้องเป็นห่วงนะลูก ตาใหญ่ต้องปลอดภัย เชื่อแม่นะคะ”

ผมนั่งรออยู่อีกราวครึ่งชั่วโมงก่อนที่หมอจะออกมาแจ้งว่าพี่ใหญ่พ้นขีดอันตรายแล้ว ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะหันไปยิ้ม
กับป้าทิพย์

“เห็นไหมคะ ว่าตาใหญ่ไม่เป็นอะไรหรอก”

“ครับ ขอบคุณนะครับที่ช่วยผม ถ้าป้าทิพย์มาไม่ทันผมไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง”

“โถ่ ขวัญเอ้ยขวัญมานะลูกนะ” ป้าทิพย์บอกพลางลูบหัวผมเบาๆ

“แม่ ทำอย่างกับไอ้เมฆ อายุเท่าพีพี มันโตแล้วนะ ไม่ต้องโอ๋ขนาดนั้นก็ได้มั้ง” ไอ้เล็กเอ่ยแซว

“ก็นี่ลูกสะใภ้ฉันนิยะ ฉันจะโอ๋นี่มีปัญหาไหม” ป้าทิพย์แหวลั่น

“ครับๆ กระผมไม่กล้ามีปัญหาหรอกครับ เชิญคุณแม่กับลูกสะใภ้โอ๋กันตามสบายเลยครับ” ไอ้เล็กตัดพ้อ

“โอ๋ๆ พ่อเล็กน้อยใจคุณย่าเหรอครับ มาเดี๋ยวพีพี โอ๋เองนะครับ” พีพี วิ่งเข้าไปกอดไอ้เล็กพลางพยายามเลียนแบบคุณย่าด้วยการใช้มือเล็กๆลูบผมพ่อไปมาเรียกรอยยิ้มให้ผู้ใหญ่ที่ยืนอยู่ได้มากโข

ผมมองเข้าไปในห้องฉุกเฉินก่อนจะยกยิ้มกว้างแม้ว่าวันนี้จะมีเรื่องยุ่งยากวุ่นวายจนเราเกือบเอาชีวิตไม่รอดแต่ผมกลับรู้สึกดีมากเมื่อมือคู่นั้นของเราไม่เคยปล่อยจากกันเลย ผมก็แค่หวังว่า เราสองคนจะจับมือแล้วเดินเคียงข้างกันอย่างนี้ตลอดไป

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,TBc,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

:call: ชอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให้ นังพิต คนนี้ คึก :katai4: :katai4:
ฮ่าๆๆ สองตอนนะคะ

ปอลิง คงรู้กันเนาะว่ามันจิจบแล้ว อาจจะตอนหน้ามั้งคะ
จบแล้ว จบจริงๆ ไม่อิงนิยาย จุดพลุ :katai4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 10-10-2013 21:20:32: --> เมฆไม่อยากมีมุมกุ๊กกิ๊กหวานแหววกับพี่เหมือนที่ละครหลังข่าวชอบทำเหรอ มุขเช็ดผมนี่สวีทสุดๆแล้วนะ <--
พี่ใหม่มุ้งมิ้งมาก ไม่คิดว่าจะกล้าเล่นมุขนั้น 555555555

ส่วนคุณแพร เธอจิตนะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 10-10-2013 21:32:42: น่าจะตบอีแพรสักทีสองที นะขัดใจๆ :katai1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-10-2013 21:58:03: แพรนี่อะไรของเขากันนั่น
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 10-10-2013 23:35:05: เฮ้อ โล่งอกที่พี่ใหญ่ปลอดภัย จะจบแล้วซินะ :mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 11-10-2013 00:35:46: เจิมสองตอนล่าสุด
เด๋วไปตามอ่านก่อนคร่าาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 11-10-2013 08:37:47: นึกว่าพี่ใหญ่จะโดนหนักเสียแล้ว :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 11-10-2013 11:41:27: ติดคุกหัวโตอยู่เมืองนอกนั่นแหละ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 11-10-2013 11:58:11: นึกว่าจะมีใคร เป็นอะไรไปแล้วซะอีก

หลังจากนี้ก็ต้องดูแล พี่ใหญ่ ให้หายไวไวน้า เมฆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 11-10-2013 15:01:51: เคลียไปอีกเปราะ ยังไงก้อยังเหลืออีกคู่น้า ><
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 11-10-2013 16:11:12: ปัญหาคลี่คลายแล้วววว~~
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 11-10-2013 16:13:18: อยากให้เมฆกับพี่ใหญ่มีฉากกุ๊กกิ๊ก กระดุ๊กกระดิ๊ก (?) กับเค้าบาง
เห็นเครียดมาทั้งเรื่องแล้ว อิอิ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 11-10-2013 19:12:54: :m16: หมั่นไ่ส้ตาใหญ่ในมาดนักเลง

:pigha2: ถ้าเป็นแนวหวานสอดไส้ คิดภาพไม่ออกอ่ะ

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 14-10-2013 06:42:31: ลงตัวซะทีนะ

หมดทุกข์หมดโศกซะที
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 14-10-2013 13:45:44: มา 2 ตอนเลย มาต่ออีกนะ กำลังอินเลย
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 48-49 10/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 28-10-2013 12:25:52: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 29-10-2013 18:03:59: ………….50 จบบริบรูณ์……

1 เดือนผ่านไป

แสงแดดที่ลอดผ่านฟ้าม่านสีขาวเข้ามาทำให้ผมรู้สึกตัวก่อนที่ลืมตาขึ้นมาในเช้าวันใหม่ ผมมองร่างสูงของใครบางคนที่ยังคงหลับอยู่ข้างๆ ตอนนี้ผมกับพี่ใหญ่กลับมาอยู่ที่ “บ้านของเรา” แล้ว บ้านที่มีความทรงจำของเราสองคนมากมายจนนับไม่ถ้วน แม้ว่าความทรงจำเหล่านั้น มันจะไม่ใช่เรื่องที่น่าจดจำสักเท่าไหร่ แต่ผมก็เลือกที่จะมองข้ามมันไป คนเราจะมัวยึดติดกับอดีตที่ผ่านไปแล้วทำไม ในเมื่อตอนนี้ผมมีความสุขดี และผมจะทำปัจจุบันที่มีอยู่ให้ดีที่สุดเพื่อให้มันกลายเป็นอดีตที่สวยงาม ผมมองโครงหน้าได้รูปนั่นก่อนจะยกยิ้ม คนๆนี้ มีอะไรดีกันนะ ทำไมผมถึงรักเขามากขนาดนี้ มันน่าแปลกที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยรักเขาน้อยลงเลยสักวัน

“พี่ต้องทำเสน่ห์ ใส่เมฆแน่ๆเลย” ผมบ่นกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะบีบจมูกคนขี้เซาอย่างหมั่นไส้

“อื้อออ ใจคอจะ ฆ่า สามี ตัวเองเลยเหรอครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามก่อนที่คนขี้เซาจะลืมตาขึ้น

“สามี ไหนครับ ไม่เห็นมี”

“พูดแบบนี้ อยากให้พี่พิสูจน์ ใช่ไหมครับ” พี่ใหญ่ถามก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์

“แล้วต้องกลัวด้วยหรือไง” ผมยิ้มก่อนจะมองคนตรงหน้าอย่างท้าทาย

“ทำแบบนี้ จะยั่วพี่ใช่ไหมครับ เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อยนะ” พี่ใหญ่คาดโทษก่อนจะรอบตัวผมเข้าไปกอดแน่น

“เมฆครับ” จู่ๆคนเจ้าเล่ห์ก็เรียกชื่อผมก่อนจะกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นจนแทบไม่มีช่องว่าง

“หืม มีอะไรเหรอครับ”

“พี่รัก เมฆนะ”

“รู้แล้วครับ บอกทุกวัน ไม่เบื่อเหรอ”

“พี่ไม่มีวันเบื่อ ที่จะบอกรักเมฆหรอกครับ พี่จะบอกรักเมฆทุกวัน บอกให้สมกับที่พี่ ทำร้ายจิตใจเมฆมานาน หรือว่าเมฆเบื่อที่จะฟังมันแล้ว”

“เมฆ ไม่มีวันเบื่อ ไม่ว่าจะอีก 5 ปี 10 ปี หรือตลอดชีวิต เมฆอยากฟังคำนี้ตลอดไป แต่พี่ใหญ่ต้องเลิกโทษตัวเองนะครับ เรื่อง
ทุกอย่างมันผ่านแล้ว เราสองคนไม่จำเป็นต้องรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก เมฆรักพี่ ต่อให้พี่จะร้ายกว่านี้เมฆก็จะยังรักพี่ตลอดไป”

“ขอบคุณมากนะครับ ที่รักคนอย่างพี่ ขอบคุณมาก”

“เมฆก็ขอบคุณมากนะครับ ที่พี่ รักเมฆ ” ผมบอกก่อนจะกอดตอบคนตัวโตตรงหน้า มันคงจะจริงอย่างที่ใครหลายคนบอก ฟ้าหลังฝนมันย่อมสดใสเสมอ และผมก็หวังว่า เราสองคนจะ รักกันอย่างนี้ตลอดไป

“พี่ใหญ่ครับ”

“ครับ”

“เมฆอยากไปเจอคนๆ หนึ่ง พี่ไปกับเมฆนะ”

“ใครเหรอครับ” พี่ใหญ่เลิกคิ้วถาม

“แม่พี่ฟ้าน่ะครับ ผมเป็นต้นเหตุให้เรื่องทุกอย่างต้องเป็นแบบนั้น ผมคงไม่มีความสุขถ้าผมยังไม่ได้ขอโทษคุณวิภา”

“ครับพี่จะไปกับเมฆนะ”

ผมลงจากรถก่อนจะมองป้ายทางเข้าสถานบำบัดผู้ป่วยทางจิต หรือที่คนทั่วไปเรียกมันว่า “โรงพยาบาลบ้า” ความรู้สึกผิดกำลังทำให้ผมกลัว ผมผิด ผิดที่ทำให้คุณวิภาต้องมาอยู่ที่นี่ แม้ว่าผมจะพยายามรักษาเธออย่างดีที่สุดแต่ความรู้สึกผิดก็ยัเกาะกุมในหัวใจผมจนไม่รู้ว่าตะสู้หน้าเธอได้ยังไง

“เมฆครับ ไม่เป็นไรนะ ถ้าเมฆไม่พร้อมเรา..”

“ผมพร้อมครับ ผมไม่ได้มาเยี่ยมคุณ วิภานานแล้วไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง ” ผมยิ้มให้คนข้างๆก่อนที่มือใหญ่จะกุมมือผม
ไว้แน่น เพื่อให้กำลังใจ

“ไปเถอะครับ”

ผมเดินเข้าไปในโรงพยาบาลที่บรรยากาศอาจจะแตกต่างจากโรงพยาบาลอื่นๆไปบ้าง ก่อนจะถามกับประชาสัมพันธ์จนรู้ว่าเวลานี้
คุณวิภาคงอยู่ที่สวน

“ไปกันเถอะครับ พี่ใหญ่ ”

ผมเดินลัดเลาะไปตามทางเดินก่อนจะพบสวนหย่อมที่อยู่ในโรงพยาบาล สวนสวยที่บรรยากาศร่มรื่นเต็มไปด้วยคนไข้และพยาบาลที่ออกมาเดินเล่น และพักผ่อน แต่แผ่นหลังคุ้นเคยของใครคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนม้าหินทำให้ผมไม่กล้าขยับ จนพี่ใหญ่ต้อง
บีบมือเพื่อเรียกสติ

“เมฆครับ” ผมยิ้มให้พี่ใหญ่ก่อนจะเดินไปหาคุณวิภา แม้ในใจจะกลัวว่าเธอจะอาละวาดแต่ผมก็อยากจะขอโทษเธอสักครั้ง ขอโทษในสิ่งที่ผมได้ก่อไว้

“คุณวิภา ครับ” หญิงวัยกลางคนที่นั่งกอดตุ๊กตาอยู่หันมามองผมด้วยสายตาว่างเปล่าก่อนจะหันกลับไปทางเดิม ผมได้แต่ถอนใจก่อนจะนั่งลงข้างๆเธอ

“คุณวิภาครับ ผมไม่รู้ว่า ที่ผมมาวันนี้คุณจะรับรู้หรือเปล่า แต่ผมอยากจะมาขอโทษ ขอโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมา ขอโทษจริงๆนะครับ ผมไม่เคยตั้งใจให้เรื่องทุกอย่างมันลงเอยแบบนี้ ผมขอโทษจริงๆครับ” คนตรงหน้าทำไม่มีปฎิกิริยาอะไรตอบกลับมาเธอยังคงมองท้องฟ้าด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ผมไม่รู้ว่า เธอจะรับรู้ความรู้สึกของผมได้บ้างไหม แต่ที่ผมมาวันนี้ ผมแค่อยากจะเอ่ยปากขอโทษเธอสักครั้ง สายตาว่างเปล่าของคุณวิภาทำให้ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้

“อย่าร้องไห้” เสียงแหบพร่านั้นเอ่ยขึ้นก่อนที่มือของคุณวิภาจะเช็ดน้ำตาให้ผม

“อย่าร้องไห้สิ มันไม่ดีนะ อายน้องๆ” เธอบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะชูตุ๊กตาที่อุ้มอยู่ให้ผมดู

“ฟ้าเห็นไหมลูก พี่เขาร้องไห้พี่เขาไม่เก่งไม่เหมือนฟ้าของแม่ ฟ้าของแม่เก่งที่สุดค่ะ” เธอบอกกับตุ๊กตาที่ไร้ชีวิตก่อนจะกอดมันอย่างทะนุถนอม

“ผมขอโทษจริงๆนะครับ”

“เมฆครับ” เสียงทุ้มเรียกก่อนที่มือของพี่ใหญ่จะวางที่ไหล่ของผมพลางตบเบาๆเพื่อให้กำลังใจ

“คุณวิภาครับ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ แล้วผมจะมาเยี่ยมใหม่” ผมบอกกับคนที่นั่งอยู่ข้างๆแม้ว่าเธอจะดูเหมือนไม่รับรู้อะไรเลยก็ตาม สำหรับผมแล้ว คงต้องดูแลเธอให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อชดเชยความผิดที่ตัวผมเป็นคนก่อมันเอง

“เมฆทำดีที่สุดแล้วครับ อย่าเงียบสิ พี่รู้ว่าเมฆเสียใจ ไม่มีใครดีใจที่เรื่องมันเป็นแบบนี้แต่เมฆบอกพี่เองไม่ใช่เหรอครับว่าเราไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตได้ ไม้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นพี่จะอยู่ข้างเมฆเสมอนะ”

“ขอบคุณนะครับ”

“ไม่เอาสิ ยิ้มหน่อยเร็ว พี่อยากเห็นเมฆยิ้มมากว่าทำหน้าเศร้าแบบนี้นะครับ”

“ครับ” ผมรับคำก่อนจะยิ้มให้คนที่อยู่ข้างๆ

“เอาล่ะ พี่มาในที่ที่เมฆอยากมาแล้ว ทีนี่เมฆต้องไปที่ที่พี่อยากไปบ้างนะครับ”

“ที่ไหนครับ” ผมเลิกคิ้วถามตาคนตัวสูงก็ไม่ยอมพูดอะไรนอกจากดันผมขึ้นรถ

ผมมองบ้านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความแปลกใจ ในเมื่อที่ที่พี่ใหญ่พาผมมามันคือบ้านที่ผมอยู่ทุกวัน จะหันไปถามคนที่อยู่ข้างๆก็เดินลิ่วๆเข้าบ้านไปโดยที่ไม่ยอมรอผมสักนิด จะเล่นอะไรของเขากันนะ ผมส่ายหน้าเบาๆแล้วเดินตามพี่ใหญ่เข้าไปในบ้านก่อนจะเจอร่างสูงที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่พร้อมกับกีตาร์ในมือ

“พี่ใหญ่ ทำอะไรครับ แล้วนี่เล่นกีตาร์เป็นกับเขาด้วยเหรอ” คนตรงหน้าไม่ยอมตอบแต่กลับมีแค่เสียงกีตาร์ที่ดังขึ้นพร้อมกับเสียง เสียงทุ้มที่ร้องคลอไปด้วย

คนเคยเหงา เคยรู้สึกเหว่ว้า เคยมองหาความรักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกิน มีผู้คนอยู่มากมาย แต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที

แต่เมื่อฉันได้พบกับเธอสิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร
โลกใบใหญ่ใบเดิม กลับไม่เคยต้องเหงาใจ แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้

เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

เสียงกีตาร์นั้นหยุดไปแล้ว แต่ผมยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน รู้แค่ว่าตอนนี้ ตาผมพร่าไปหมดเพราะหยดน้ำใสใสที่ไหลออกมา มันอาจจะไม่ใช่เพลงที่เพราะนักหากว่าเทียบกับต้นฉบับแต่มันเป็นเพลงที่เพราะที่สุด เพราะคนๆนี้ร้องให้ผมฟัง

“เมฆครับ พี่อาจจะเคยทำให้เมฆเสียใจ มาหลายครั้ง ร้องไห้มาหลายหน แต่ พี่อยากจะบอกว่า ตั้งแต่วันนี้ไป พี่จะไม่มีวันยอมให้เมฆเสียใจอีกเด็ดขาด เพราะเมฆคือ ชีวิตของพี่ แต่งงานกับพี่นะครับ พี่รักเมฆนะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นแผ่วเบา ก่อนที่อ้อมกอดแกร่งจะรั้งผมเข้าหาตัว

“ครับ ผมจะแต่งงานกับพี่ ผมรักพี่นะ ” ผมตอบก่อนจะกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น

ไม่ว่าที่ผ่านมา มันจะเจ็บปวดแค่ไหน แต่ผมเชื่อ เชื่อว่าตั้งแต่นี้และตลอดไป ผมจะไม่มีวันเสียใจอีกแล้ว

…………..จบบริบรูณ์ …………….

:mew1: จบแล้วคร่า :heaven :heaven

ยาวนานเหลือเกิน กับ ร้อยบ่วง ฮ่าๆๆ
ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจ ให้กันเสมอ
ทุก เม้น ทุกรี คือกำังใจที่ทำให้ พิต มีแรงเขียน
ขอบคุณมากๆนะคะ ที่อยู่กับพิต มาตลอด บางคน อยู่มา
ตั้งแต่ ต้น จนตอนนี้ บ่องตง รักจุงเบย

:mew1: สำหรับใครที่รอ รักวุ่นๆ อยู่ ขอเวลาพิต นิดนึง นะคะ
แล้วถ้ามีข่าว คืบหน้าเรื่องการรวมเล่ม จะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง

ปอลิง ขอบคุณ เพลงปากอบ มากกว่ารัก พีท พล คร่า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 29-10-2013 18:27:09: :o8: :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 29-10-2013 18:40:00: :heaven :heaven :heaven
o13 o13 o13
:pig4: :pig4: :pig4:
:L1: :L1: :L1:
อร๊ายหวานมากอ่าค่ะตอนจบเนี้ยยย :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 29-10-2013 18:53:59: จบแล้ว ดีใจที่แฮปปี้ แต่แอบเสียดาย
อยากอ่านต่อ 555555555
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 29-10-2013 19:00:10: :L2: จบไปอีกเรื่อง ขอบคุณสำหรับนิยายดี ๆ

:a12: ขอตัวไปนอนรอ นิยายไตรมาสเรื่องที่ 3 ดีกว่า

:bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายลูกหมู ที่ 29-10-2013 20:22:47: รอเรื่องที่3 พร้อมเรื่องที่น้องพีพีจะเป็นพระเอกเต็มตัว
ขอแนวตบจูบตามร้อยรุ่นพ่อนะครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: หมอตัวเปียก ที่ 29-10-2013 20:44:02: ขอตอนพิเศษของคุณพี่ชินด้วยนะครับ :mew2:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 29-10-2013 22:14:29: ในที่สุดก็แฮปปี้~
แต่ว่า...ของตอนพิเศษของเมฆแล้วก็ตอนพิเศษของพี่ชินหน่อยค่าาาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 29-10-2013 23:17:48: :monkeysad:เย้....จบแล้ว มีความสุข 5ปี 10ปี หรือตลอดไป เรายังคงรักกัน
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: PhInNoI ที่ 30-10-2013 00:27:37: :-[ :o8:

อ๊ายยยยยยยยย จบแล้ว หวานอะ น่ารักๆๆๆๆๆๆ

รอตอนพิเศษอยู่นะจ๊าาา
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 30-10-2013 07:13:54: จบแล้ว~สนุกมากๆ จะรอเรื่องที่ 3นะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-10-2013 09:33:18: แอร๊ยยยยส์ สนุกมากกกกกกกกกกกกก อยากอ่านตอนพิเศษ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 30-10-2013 15:13:56: :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 30-10-2013 18:03:24: ตอนจบสั้นเชียว อ่านแปบเดียว จบซะละ ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 01-11-2013 00:41:30: ใหญ่หวานน่าดู
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 01-11-2013 18:53:50: แอร๊ยยยยยยยย จบอย่างหวาน น้ำตาลขึ้นเบา ๆ
กินมาม่าชามโตมาเยอะละ ขอให้หวานบ้างไรบ้าง
สนุกมากมายเลยนะฮ๊าฟฟฟฟ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 02-11-2013 15:02:37: เรื่องนี้ป่วงจิตมากๆๆๆๆๆ
มาม่าอืดแล้วอืดอีกบวมแล้วบวมอีก
อุปสรรคเยอะเหลือเกิน
สมกับนิยามความรักของคนโง่
อยากอ่านคู่รองชินคินจัง
คู่นี้น่าจะหน่วงไม่มากมั้ง
อยากอ่านของคู่นี้ไวๆๆ
รีบมาต่อเร็วๆนะคะ รออ่านอยู่จ้า
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 04-11-2013 12:45:59: แฮปปี้น๊าา พี่ใหญ่กับเมฆ

:mew1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 07-11-2013 21:25:33: เมื่อเรื่องทุกอย่างคลี่คลาย

ความสุขก็ลอยอบอวย

แหม อิจฉาจัง

ชอบคุณนักเขียนมากค่ะ ที่เขียนเรื่องนี้ให้อ่าน

จะรออ่านเรื่องต่อไปนะค่ะ

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 08-11-2013 01:03:20: โอ้ววว...เรื่องของเมฆซับซ้อน รัดทดมากกว่าที่คิดนะเนี่ย
:o12:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: bkmagic09 ที่ 09-11-2013 08:27:29: จะมี ภาค ร้านกาแฟ ไหม อ่ะคร้าบ ชอบ อ่ะ ^^ คร้าบ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: shogun chai ที่ 09-11-2013 21:46:04: สนุกมากๆ ครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 10-11-2013 19:56:38: สนุกไม่แพ้เรื่องแรกเลย แต่เรื่องนี้เรียกน้ำตาได้มากกว่า อยากกอ่านอีกเรื่องแล้วววว
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 28-11-2013 19:26:15: :pig4: :pig4: :pig4:สนุกมากครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: ^^KENTA^^ ที่ 03-12-2013 06:14:00: ชอบนิยายของคุณPita มากๆเลยครับ
ขอถามหน่อยนะครับว่ามีเรื่องของ ไม้ กับ พี่ต้น มั๊ยครับ คืออยากอ่านมากๆเลยครับ ชอบนิยายแนวของคุณPita มากๆเลย ถ้าไม่รบกวนช่วยแนะนำด้วยครับ ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 29-12-2013 00:38:55: พี่ใหญ่น้องเมฆจบซะละ

รอเรื่องพี่ต้นกับน้องไม้นะค่ะ
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: Inamning ที่ 30-12-2013 18:28:52: รอตอนพิเศษค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: pla_ja ที่ 30-12-2013 20:46:49: พระเอกจะร้ายกะนายเอกมากไปแล้วนะ :m31:
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน จบบริบรูณ์ 29/10/13 P 45
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 31-12-2013 21:22:54: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-03-2014 01:04:47: กว่าจะได้รักกัน ช่างทรมานจิตใจเหลือเกิน
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 22-03-2014 20:03:42: โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆ ชั้นมันบ้า
นึกว่าตัวเองอ่านตอนจบเรื่องนี้แล้วซะอีก
ปรากฎว่ามาอ่านดูวันนี้ ชั้นยังไม่ได้อ่านนี่หว่า โถว ชีวิต T__T
ขอโทษคุณพิตด้วยน้า เค้านี่บ้าจริงๆเลย

ตอนจบ จบอย่างมีความสุข คนอ่านก็มีความสุขตามไปด้วยค่ะ
ขอบคุณคุณพิตนะค๊าาาา ^^
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 22-03-2014 23:05:21: :mew3: :mew3: :mew3:อ่านรวดเดียวจบเลย :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ)
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 24-03-2014 06:21:54: ลุ้นตั้งนาน o13
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ)
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 25-03-2014 10:38:04: เรื่องนี้มันหน่วงมาก..ซัดมาม่ากันท้องอืดทีเดียวกว่าความจริงจะเฉลย

สงสารน้องเมฆต้องแบกรับความรู้สึกผิดว่าเป็นต้นเหตุให้พี่ตาย..กว่าความจริงจะ

ปรากฎก็โดนอิพี่ใหญ่ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจแทบตาย..
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: armlporsch ที่ 20-04-2014 22:09:37: กว่าที่คู่พี่ใหญ่กับน้องเมฆจะลงเอยด้วยดีได้ ลุ้นจนเหนื่อย
ความรักที่น้องเมฆมีให้พี่ใหญ่มันมากมายเหลือเกิน
ถึงจะถูกพี่ใหญ่ข่มเหงทั้งร่างกายและจิตใจมากแค่ไหนก็ยังรัก
ไม่ว่ายังไงก็เลิกรักพี่ใหญ่ไม่ได้ พอทั้งคู่ผ่านจุดนั้นมาได้
ก็กลายเป็นคู่รักที่หวานจนคนอื่นต้องอิจฉา
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: miyuujung ที่ 26-04-2014 05:40:59: ตัวละครในเรื่องนี้เป็นสีเทาทั้งหมด คงยกเว้นคุณสาไว้คน อาจเพราะมีบทค่อนข้างน้อย แต่น้อยคนนักที่จะมีความรักที่เสียสละแบบสา แม้แต่แพรจากผู้หญิงดีๆก็เปลี่ยนเป็นร้ายกาจอย่างไม่น่าเชื่อได้เพียงเพราะความรัก เมฆเองที่ร้ายกับวิภาและฟ้าก็เพราะคิดน้อยใจพ่อแทนแม่และคิดว่าทั้งสองมาแย่งพ่อไป โดยที่ไม่ได้รู้ความจริงว่าแม่ก็มีคนรักอยู่ก่อนเหมือนกัน พี่ใหญ่ก็หลงคนรักตัวเอง ปิดหูปิดตาไม่ฟังใครแม้แต่เพื่อนสนิท พอสูญเสียคนรักก็โทษเมฆ ทำร้ายเมฆ สุดท้าย ดีแล้วนะ ที่อภัยให้กันได้ ชอบคุณหญิงแม่ ในเรื่องนี้มากๆ ต่อไปต้องไปลุ้น พี่ชินกับอนาคิน น้องไม้พี่ต้นต่อ อิอิ ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 04-07-2014 02:03:09: :mew1: คิดถึง
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: ไอศกรีมละลาย ที่ 30-12-2014 16:24:30: น้ำตาซึม ซึ้งใจ
แม่รักลูกทุกคนแหละนะ
แอบสงสารแพร
เสียใจ นึกถึงตัวเอง

รักกกกันตลอดไปนะคะน้องๆ พี่ๆ
ดูแลน้องดีๆน้าา
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 31-12-2014 15:09:25: :impress2: o13 o13
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: teamkoyza ที่ 24-01-2015 16:19:27: จบได้ฟิน อิอิ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: phai ที่ 27-01-2015 01:54:46: o13
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 28-01-2015 06:47:21: อ่านแล้วเครียด 5555 กดดันจัง แต่พอดีนี่ดีใจหายเลยอ่ะ :ling1: :ling1:สนุกคพ ชอบบบ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 01-03-2015 11:15:12: เห็นแก่น้องเมฆหรอกนะ ถึงยอมอภัยให้พี่ใหญ่ :m16:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: AgotoZ ที่ 01-03-2015 20:40:10: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 03-03-2015 10:41:16: หน่วงทั้งเรื่องสงสารเมฆมาก :hao5:
แต่ในที่สุดก้สมหวังเนอะ!!?
ตอนจบนี่หวานซ๊าาาาาาา :-[
:pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 06-04-2015 10:25:39: :katai2-1:

หน่วงกันมาทั้งเรื่อง มาม่าอืดเต็มท้องเลย
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 09-04-2015 17:59:53: หน่วงมาตั้งแต่ต้นสุดท้ายก็ลงเอยกันสักที เป็นปลื้มตามเมฆไปด้วยเลยค่ะ ฮึก :mew4: พี่ใหญ่ดูแลน้องเมฆดีๆ นะคะ ถึงเราจะหมั่นไส้พี่อยู่ตะหงิดๆ ก็เถอะค่ะ คนอะไร้! บทจะร้ายก็ร้ายเสียไม่ลืมหูลืมตา บทจะเป็นพระเอกก็ เฮ้อ~ ดีเกิ๊น โดนเมฆไล่หน่อยเดียวทำมาเป็นถอดใจ ชิชะ ได้ข่าวว่าตัวเองตามง้อเมฆแป๊บเดียวไม่ใช่อ่อ? ณ จุดๆ นี้คงต้องขอบคุณน้องสาเป็นอย่างสูง ที่ช่วยชี้ทางสว่างให้แก่พี่ใหญ่นะคะ หนูเป็นต้นฉบับของหญิงไทยใจงามจริงๆ เลย…
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 09-04-2015 22:10:47: :mew1: ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: tae1234 ที่ 10-04-2015 20:39:05: หน่วงเกือบจะตอนสุดท้าย....แต่ก็จบแบบแฮบปี้...ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: nutae or ที่ 04-10-2015 14:36:53: ตามมาจากเรื่องเล่ห์.... เด๋วจะไปอ่านรัก...ต่อ ^^ #กว่าจะลงเอยกันสงสารน้องเมฆากกกกก...ยิ่งกว่าเล็กอีก หวังว่าเรื่องหน้าจะไม่มาม่านะ :mew2: ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: Pawana ที่ 27-07-2016 20:31:30: จบอะ ตามต่อไปขอบคุณค่าาาาาาา. กินมาม่าจนอิ่มฝุดๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 19-11-2016 11:23:48: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 20-11-2016 21:56:07: o13 :pig4:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 10-01-2017 16:23:46: อิ่มมาม่า

:hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: O-RA DUNGPRANG ที่ 13-07-2017 16:40:24: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: Nobodylove ที่ 18-02-2018 07:39:07: :o12: กว่าจะจบ สงสารเมฆแทบทุกตอน และก็แอบซะใจที่พระเอกต้องตามง้อ :katai2-1: ร้ายกับเค้าไว้เยอะโดนคืนซะบ้าง
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: May.rinz ที่ 15-06-2018 00:29:29: เรื่องนี้กินมาม่าอิ่มเลย...
ชอบ อ่านเพลิน
ขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: Luxfern ที่ 12-11-2018 17:40:29: ขอบคุณมากๆค่ะ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 18-11-2018 07:41:16: กลับมาอ่านอีกครั้ง ^^
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 13-04-2019 12:19:56: แอบมาอ่าน สนุกมาก
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 20-04-2019 23:15:05: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: ปาลี ที่ 03-08-2019 19:04:38: ใหญ่ก็คงพอ ๆ กันกับวัฒ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: ปาลี ที่ 03-08-2019 20:19:54: ใหญ่ทำแบบนี้ กรรมเวรก็ไปตกกับน้องตัวเองที่โดนแบบนี้เหมือนกัน สมควร
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: ปาลี ที่ 03-08-2019 20:25:23: ไม่ว่าจะแค่นำอะไร ใหญ่็หน้าตัวเมียไปหน่อยนะที่แก้แค้นกับคนที่ไมีเกี่ยวข้องอย่างสาอ่ะ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: ปาลี ที่ 03-08-2019 21:27:27: น่าจะตำหนิลูกสักหน่อยนะคะว่าที่ทำน่ะมันผิดแล้วจะช่วยเหลืออะไรก็ว่าไป
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: ปาลี ที่ 03-08-2019 22:00:19: สมน้ำหน้าใหญ่ ทำกรรมเช่นไรก็รับผลเช่นนั้นทรมานเค้ามาห้าปี จะให้เค้ามาดีด้วยในวันสองวันก็ตลกล่ะ เมฆไม่เห็นจะต้องแคร์
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 05-08-2019 03:47:47: สนุกมากกกค่ะ ตามไปอ่านมาทุกภาค #เล็กวัต #ใหญ่เมฆ บทพระเอกใจร้าย ทำลายจิตใจนายเอกก่อน แล้วค่อยรู้ใจ นี้ใช่เลย ต้องอ่านค่ะ 55 ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายสนุกๆ
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: lostinthelight ที่ 29-10-2019 08:44:57: สนุกมากเลยค่ะ o18 :mew1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 12-02-2020 02:07:25: :-[
หัวข้อ: Re: ร้อยบ่วง...ห้วงรัก By Pita ตอน 47 3/10/13 P 44
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 21-09-2020 05:33:54: อ้างจาก: pita ที่ 03-10-2013 17:36:15

นิ้วเรียวของพี่ใหญ่กำลังรุกรานช่องทางด้านหลังของตัวเอง

ว้ายยยยย พี่ใหญ่เตรียมตัวเองให้น้องเมฆรุก :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 22-08-2023 23:13:53: ขอบคุณค่ะ